Gazet van Zurenborg 2010 - EDITIE 6

06 10December 2010Januari 2011Februari 2011

MODE

Foto Dieter DEDECKER

PAG10

In de Waterloostraat zitten vier ambitieuse jonge mensen samen klaar om de modewereld te bestormen. Vier buitenlandse studenten zijn het nog die hier de stiel van mode-ontwerper ko-men leren. Antwerpen heeft internationaal op voetbalgebied niets in de pap te brokkelen, als het over mode gaat staan we op de eerste rij.

CARREFOUR

Foto Jörg PYL

PAG11

Komen die kleinkinderen toch op bezoek en willen die nu toch geen pannenkoeken zeker? Op zondag? Maar we hebben geen melk meer. Geen nood want vanaf nu is er op de Plantinlei een vestiging van Carrefour die heel de week plus zaterdag en zondag open is. En vergeet de eieren niet.

GLOEDNIEUW HOTEL HEEFT GEEN RESTAURANTZurenborg is een nieuw hotel rijker en nog geen kleintje ook. Sir Plantin is de naam en momenteel zijn er al vijf verdiepingen klaar. Later volgen er nog eens drie. Meteen een opwaardering van deze door de auto gedomineerde straat en een geschenk voor de Zurenborgse horeca want het hotel heeft geen restaurant. • Foto Dieter DEDECKER

K I N D E R E N I N D E B R E S V O O R B I B

Twee 12-jarigen uit de Lange Van Ruusbroecstraat trekken van deur tot deur om handtekeningen onder een petitie te krijgen waarin geprotesteerd wordt tegen de sluiting van de wijkbibliotheek. Met succes trouwens want diegenen die niet tekenen zijn op één hand te tellen. Hun actie werd wel gedwarsboomd door ultra slecht weer: eerst moesten e dagen van zware regens trotseren en nadien hadden ze af te rekenen met sneeuw en ijs. Hoeveel handtekeningen er op hu n teller staan is te lezen op pagina twee.

Foto An VAN DE WAL

PAG4-5

Het is nu wel definitief : de geplande containerschool in Nieuw Zurenborg komt er niet omdat er geen bouwvergunning is. Op de IGAO-site wilde de stad containerklassen openen voor meer dan 70 kinde-ren. Daar was vanaf het begin fel protest tegen vanwege SOS Zurenborg omdat de grond vergiftigd is en de kinderen moeten verblijven in een fijnstof-omgeving plus een veel te veel aan lawaai. Het schooljaar be-gon dan maar zonder de containerschool en de stad heeft nu laten weten dat ze de aanvraag voor een bouwvergunning intrekt. Een goeie zet van het stadsbestuur.

PAG3

NIEUW ZURENBORG: SCHOOL AFGEVOERDGazet van Zurenborg – Stierstraat 3 – 2018 Antwerpen – [email protected] – www.gazetvanzurenborg.be

Foto An VAN DE WAL

Zurenborg heeft heel veel muzikanten maar dat we een oedspelende bankdirec-teur binnen onze grenzen hebben zullen weinigen weten. Jarenlang studeerde hij en nu trok hij met zijn Arabische snaarinstru-ment (want dat is een oed) naar Turkije.

PAG36

Foto Jörg PYL

PAG2

2 Gazet van Zurenborg | December 2010 - Januari 2011 - Februari 2011 | www.gazetvanzurenborg.be

EditoSwa Collier, hoofdredacteur van de Gazet van Zurenborglaat elke keer zijn gedachten gaan over de gebeurtenissen in de wijk. (Foto Edwin MENU)

Tegen sluiting wijkbibliotheek

Twee kinderen gaan van deur tot deur met petitie De wijkbibliotheek op Zurenborg moet

verdwijnen en voorlopig ziet het er naar

uit dat deze beslissing gehandhaafd blijft.

Ondanks de protesten van bewoners in de

wijk. Zo waren er scholen die de straat

opkwamen en nu zijn er twee twaalfjari-

gen uit de Lange Van Ruusbroecstraat die

in een aantal Zurenborgse straten hand-

tekeningen verzameld hebben tegen de

sluiting. Hun teller staat voorlopig op

427 handtekeningen.

De twee zijn de 10- en 12-jarigen, Jozefien en Arthur Beullens. Zij trokken van deur tot deur om handteke-ningen te verzamelen tegen de geplande sluiting. Twee moedige kinderen die regen en kou trotseerden.

Waarom eigenlijk?Jozefien Beullens: “We vinden dat de bib in de wijk moet blijven omdat veel kinderen en oudere mensen er naartoe kunnen. Zij kunnen minder gemakkelijk naar een bibliotheek als ze daarvoor een bus of tram moe-ten nemen. Ik ben trouwens bang om naar Permeke te gaan, zelfs als mijn ouders erbij zijn: er staan altijd mensen die er onguur uitzien en onverstaanbare din-gen roepen naar ons.”

Gaan jullie zelf naar de bibliotheek? Jozefien Beullens: “Ja, we gaan vaak naar de bib, bijna elke woensdag. Je moet dan wel eens aanschuiven, want iedereen komt op dat moment. Op andere dagen is ze niet open. Hier mogen we vaak alleen naartoe, naar een andere bib gaat dat niet. Het is leuk dat je er zoveel mensen kent. Ik doe zelf mee aan de Kinder- en Jeugdjury: een groep kinderen die tien boeken van het voorbije jaar lezen en daarover hun oordeel geven. Alle Vlaamse jury’s bepalen samen het beste jeugdboek. Dat krijgt dan een prijs. Arthur gaat eerder voor strips, maar hij zoekt ook dingen op als hij werkjes voor school moet maken.”

Hoe reageerden de mensen? Hadden ze begrip voor het besluit van de stad of stonden ze pal achter de petitie?Arthur Beullens: “Veel beleefde mensen tekenden on-middellijk, andere deden de deur dicht als ze het woord ‘petitie’ hoorden. Er was zelfs een man die zei dat hij zelf beslist had dat de bibliotheek dicht moest. Hij heeft niet getekend. Maar meestal kregen we complimenten. De meeste mensen uit de buurt zouden een sluiting van de bib zeker niet leuk vinden.”

Tot wanneer gaan jullie eigenlijk op pad?Arthur Beullens : “Door een sterfgeval in de fami-lie konden we de voorbije week niet op pad. Nu komen mijn examens eraan, maar we proberen toch nog langs te gaan in enkele straten waar we niet geweest zijn.”

Hoeveel handtekeningen willen jullie verzamelen en wat gaat jullie er uiteindelijk mee doen? Arthur Beullens: “Duizend lijkt een mooi getal. We hoorden op de radio over de actie van een districtraads-lid in Ekeren: er zijn nog zes andere bibliotheken die ook moeten sluiten. We bezorgen onze handtekeningen in de kerstvakantie aan hem. We hopen echt dat de bib open blijft. Toch zijn we blij dat we onze tocht hebben ondernomen, want de reacties waren heel plezant. Je leerde de verschillende bellen op Zurenborg kennen.”

Er was klassieke muziek in de wijk. Alweer een paar maanden geleden op de Dageraadplaats was dat. Met een soort ver-plaatsbaar podium telkens op een andere plaats. Klassieke muziek was het met weinig randanimatie maar dat was ook de bedoeling niet. Tot een aantal vrouwen een lap begonnen te breien (al kan dat laatste misschien een verkeerde term zijn) om de gebruikte piano mee af te dekken. En ze bleven breien en ze bleven breien en dit is dan (voorlopig) het resultaat. We houden iedereen op de hoogte. • Foto Luc PANDELAERS

SCHOOLZo tegen het jaareinde wensen we naar aloude gewoonte ie-dereen een gelukkig Nieuwjaar en wat dat concreet wil zeg-gen moet iedereen zelf maar invullen. Vul dus maar in. En tegen het jaarend nog wat nieuws van binnenin: de krant stelt het wel. We hebben alweer een paar nieuwe medewer-kers die het echt goed doen en een meerwaarde betekenen voor deze redactie en de krant. Nogmaals welkom. Financieel mogen we ook niet klagen want we hebben een aardig potje bij elkaar gespaard zodat we met een gerust gemoed even-tuele tegenslagen of donkere periodes kunnen overbrug-gen. En dat hebben we allemaal te danken aan één factor: aan de mensen die aan deze krant meewerken en alles doen vanuit een vrijwillige basis. Gegeven waar heel wat men-sen uit de media –ook op Zurenborg zelf- ons heel erg voor benijden. Dus doen we volgend jaar ook verder op de inge-slagen weg. Naar de school dus. Die komt er dus niet op de IGAO-site. Gelukkig maar want er is- behalve dan in Hoboken - nooit een onveiliger school geweest na de Tweede Wereldoor-log. Nog even aan herinneren dat in Hoboken de Metallurgie de grote boosdoener was en dat de overheid dit gegeven ook langs alle kanten negeerde. Tot men niet verder meer kon en de speelpleinen van de scholen verhard werden en alle tuintjes afgegraven werden. Nu realiseerde de bevolking zich ook dat een aantal vreemde ziekten en sterfgevallen waar-schijnlijk te wijten waren aan het overal in de lucht aanwe-zige lood. Dus het zou krankzinnig zijn om kinderen onder te brengen op een plek waar ze langs alle kanten belaagd worden door lawaai, door fijn stof dat afkomstig is van het stukje weg dat bekend staat als het drukste van heel België en dat de ondergrond dan nog eens zo verontreinigd is dat men zelfs het opdwarrelend stof moet vermijden. Je vraagt je zelfs af hoe men ooit tot een dergelijk besluit is kunnen komen. Want er staan genoeg panden leeg die omgetoverd kunnen worden tot klaslokalen. Als de ouders dan een paar honderd meter moeten rijden is dat maar zo. Er zijn erger dingen in het leven. Uw kind aan een baxter leggen bvb om-dat het een bloedvergiftiging opgelopen heeft zoals toen in Hoboken het geval was. Maar zo te zien heeft het gezond ver-stand de bovenhand gehaald of was het toch het protest van SOS Zurenborg die de knop heeft omgedraaid? Zoals toen de dokters van de PvdA (Amada) in Hoboken de kat de bel aan-bonden met het gekende gevolg. En zijn we weer terug bij de site IGAO Uit de onderzoeksresultaten zoals die nu voor-liggen blijkt dat er heel wat werk aan de vergiftigde grond zal zijn. Het aantal stoffen dat men daar aantreft is groot genoeg om een hele chemieklas een jaar lang boeiend bezig te houden. Bovendien is bodemsanering een erg dure ope-ratie zodat we vrezen dat de prijzen daar nog een flink stuk omhoog zullen gaan. Ook de bibliotheek blijft in de actualiteit. Je moet toch even slikken als in de stromende regen twee twaalfjarigen plots aan je deurbel trekken met de vraag of je de petitie wil te-kenen tegen de sluiting van de bib. Dat doet deugd aan het hartje en zeker als je het duo wijst op de overbuur die zeker zal tekenen want dat is een jeugdschrijver. Wie, wilden ze weten. En als ze naam Peter Van Olmen hoorden vlogen ze er op af want dit was niet zomaar een handtekening, neen, dit was de handtekening van hun favoriete schrijver bij uitstek. En woonde die hier? Snel, snel…..

ONZE KRANTEN VOLGEND JAAR

ZATERDAG 12 FEBRUARIZATERDAG 16 APRILZATERDAG 18 JUNIZATERDAG 03 SEPTEMBERZATERDAG 29 OKTOBERZATERDAG 24 DECEMBER

Inwoners van Zurenborg tekenen graag de petitie

Foto An VAN DE WAL

3Gazet van Zurenborg | December 2010 - Januari 2011 - Februari 2011 | www.gazetvanzurenborg.be

Containerschool Nieuw Zurenborg

Advies Toezicht Volksgezondheid: “ongunstig”

“Het probleem is dat er zo veel betrokken partijen zijn“

Officieel heeft de stad de aanvraag om een tijdelijke

school op te richten ingetrokken. Ze hebben dus laten

weten dat er plots geen behoefte meer is aan bijkomen-

de school in Nieuw Zurenborg. Het gevolg is dan ook

dat de tijdelijke containerschool (2 jaar) niet op de IGAO-

grond zal komen en dat heeft dan niets te maken met de

sterk vervuilde grond. Want dat de grond zwaar vervuild

is bewijst het rapport van OVAM, de Openbare Vlaamse

Afvalstoffenmaatschappij. (Swa COLLIER)

Uit dat advies blijkt dat een bodemon-derzoek uitgewezen heeft dat er sprake is van historische verontreiniging van bo-dem en grondwater. Niet verwonderlijk als men weet dat er hier een gasbedrijf actief was van circa 1883 tot begin jaren dertig. OVAM spreekt dan ook van een ernstige bodemverontreiniging. En wat die verontreiniging wel is wordt ook keu-rig opgesomd: Een teerzone ten zuidoos-ten van de gashouder van 80 000 kubieke meter met minerale olie, naftaleen, ben-zeen en PAK. Een tweede teerzone en en zone met ijzeraarde met cyanides en PAK, de toplaag is verspreid over de ganse site verontreinigd met PAK en cyanide en ga

zo nog maar even door. Ook het grond-water is zwaar verontreinigd.

MAATREGELENAls men toch een school zou openen dan heeft de OVAM een pak maatregelen op een rijtje gezet; Zo moeten alle niet ver-harde delen van het terrein “duurzaam” afgesloten worden, mogen er geen graaf-werken worden uitgevoerd en mag men zelfs geen saneringswerken uitvoeren als de containerschool er zou staan. Wat vluchtige stoffen (benzeen) betreft zou-den er bijkomende metingen moeten wor-den uitgevoerd. Volgt dan nog een resem maatregelen die men in acht zou moeten

nemen indien er kinderen naar de be-wuste plek zouden komen. Plek waar mo-menteel een parking van het personeel van De Lijs is. Plek die op 250 meter van de Singel en 300 meter van de Ring ligt. De drie klassen (twee kleuterklassen en één lagere klas) liggen dan ook nog eens in een omgeving van veel lawaai. Er is de Singel, de Ring, het spoorverkeer en het voortdurende lawaai van de transforma-tor in de buurt. In eerdere studies werd al op het gevaar van deze geluidscocktail gewezen en nu het over kinderen gaat wordt gezegd dat die bijzonder kwetsbaar zijn. In totaal zouden er meer dan 70 in de containers hebben gezeten.

ONGUNSTIGDe diverse rapporten wijzen allemaal op hetzelfde: hier een school oprichten kan als er heel veel maatregelen worden genomen maar dan nog blijven er wel degelijk risico’s bestaan. Zo veel is duide-lijk. We citeren uit de conclusie van Toe-zicht Volksgezondheid: “Het advies van de afdeling Toezicht Volksgezondheid om op voorliggende locatie een school toe te laten is bijgevolg ongunstig”. Maar dit advies had de stad niet meer nodig want door reorganisaties van het stedelijk onderwijs was er plotsklaps geen bouw-vergunning meer nodig.

DE MAN DIE DE ‘BRUG DER ZUCHTEN’ NIET KAN LUCHTEN

Berchems (onafhankelijk) districtsraadslid Arnold Peeters is de man

achter de ‘Brug der Zuchten’-campagne, op de plek waar de Gul-

denvliesstraat wanhopig probeert de Cobdenstraat de hand te rei-

ken. Het dossier om deze vieze achterpoort van Zurenborg wat meer

allure te geven, zit al jaren muurvast en zal dat naar alle

waarschijnlijkheid nog wel wat blijven. (Marcel SCHOETERS)

Arnold Peeters ergert zich al jaren (onder meer de billen) blauw als hij vanuit zijn wo-ning op de Groenenhoek via de Guldenvlies-straat naar de school fietst waar hij autoch-tone en allochtone Vlaamse kinderen door het derde leerjaar begeleidt. Hij zetelt nog maar sinds 2007 in de districtsraad, geïnspi-reerd door zijn ervaring in een buurtcomité dat er in Berchem nog naar de mensen wordt geluisterd. “Berchem is het district waar het VB de minste stemmen haalt”, zegt hij. “Ik wil mij in-zetten voor de samenleving, de buurt en Berchem in het algemeen.”

HEIMWEEArnold heeft duidelijk heimwee naar de oude brug, die rechts naast de huidige stond. “Die was prachtig. Ze was alleen al omwille van haar metalen steunpilaren uniek.” Wat er voor in de plaats is gekomen, kan minder op zijn goedkeu-ring rekenen. Vanaf zijn aantreden in de districts-raad heeft hij zich op de kwestie gestort. Vandaar, onder meer, het fietsen. “Ik voel mezelf verplicht om door die straat te rijden om aan te voelen hoe erg het wel is.” Want dit probleem gaat niet alleen over een

brug met badkamerwanden en riolering die bij regenweer de verkeerde kant op spuit.Eind 2008 heeft Arnold zijn eerste vraag ge-steld over de brug. “Het probleem is dat er zoveel betrokken partijen zijn. Niet alleen de stad Antwer-pen, maar ook de spoorwegen (d.w.z. Infrabel, de beheerder van de spoorweginfrastructuur, GVZ), en ook De Lijn. De Vlaamse openbaarvervoermaat-schappij heeft sporen lopen onder de brug. Dat be-tekent dat zij mee opdraaien voor de kosten van de heraanleg van de Guldenvliesstraat, met name voor het ‘domein’ van 0,5 meter naast de tramrails."

WEBSITEHet lijkt er sterk op dat De Lijn in deze hele kwestie een sleutelpositie inneemt. “De Lijn weet niet goed wat aan te vangen met de spo-ren die onder de brug liggen en door de Gul-denvliesstraat lopen”, zegt Arnold. Hij heeft weet van een scenario dat voorziet in het afbuigen van de tramroute langs de Stanley-straat – die momenteel opnieuw wordt aan-gelegd en dus opnieuw opengebroken zou moeten worden- via de ‘put’ tegenover de Sta-tiestraat. Het is deze besluiteloosheid die het hele dossier in een wurggreep houdt. Nog

wat ruimer bekeken, is de hele kwestie een onderdeel van de chaotische verkeersafwik-keling om en rond het station Antwerpen-Berchem. “We moeten constant aan de alarmbel blijven trekken, om deze kwestie niet te laten ver-kankeren”, zegt Arnold. Daarom zette hij de website www.debrugderzuchten.be op.

“Ik wil daarmee benadrukken dat je dit niet op zijn beloop mag laten. Het gaat hier ook over dingen als de regelmatig uitvallende verlichting, de graf-fiti –waarom kunnen we het concept van de brug aan de Krijtstraat niet overnemen– en de meer dan lamentabele staat van het wegdek Ik heb die web-site opgezet om de mensen te laten reageren.”

De aangekondigde bouw van het nieuwe logistieke centrum van Infrabel op de spoor-driehoek was voor het district Berchem een goede aangelegenheid om het hele dossier nog eens met Infrabel op te nemen.

OPLAPWERKUit de vergadering van de laatste districts-raad blijkt dat er nog veel ruimte is voor ge-ween en tandengeknars. Dat blijkt uit een

antwoord van districtsschepen Luc Thies-sen van Openbaar Domein op de vraag die Arnold over de Brug had gesteld. Thiessen verwees naar de serieuze kosten waar het district mee werd geconfronteerd omdat de aanbesteding van het door (toen nog) de NMBS beloofde pleintje naast de brug niet kon doorgaan door het afhaken van (onder-tussen) Infrabel. “Het district Berchem, dat toen de werkzaamheden al had aanbesteed en had ge-communiceerd naar de buurtbewoners, moest toen een serieuze schadevergoeding aan de aannemer betalen. Ook vandaag weet Infrabel nog niet wat de toekomst zal zijn van de inrit onder de tunnel en de nabijgelegen vrijgekomen bedrijfsruimte”, dixit Thiessen. Hij beloofde dat het dossier van de Guldenvliesstraat vanuit het Berchems dis-trictsbestuur nauwgezet zal worden opge-volgd. Hij moest tot zijn spijt toegeven dat het waarschijnlijk voorlopig zal blijven bij het nodige ‘oplapwerk’…

www.arnoldpeeters.be www.debrugderzuchten.be

Arnold Peeters heeft heimwee naar de oude brugFoto Stephan HUYGEN


G O E D N I E U W S V O O R D E Z U R E N B O R G S E H O R E C A

N I E U W H O T E L S I R P L A N T I NH E E F T G E E N R E S T A U R A N T Goed nieuws voor de Zurenborgse horeca: het nieuwe

luxe hotel Sir Plantin aan de Plantin & Moretuslei 136-

140 heeft namelijk geen restaurant. Wel 110 kamers

waar de gasten kunnen beschikken over de luxe die

een drie tot viersterrenhotel te bieden heeft. “Zuren-

borg is voor ons belangrijk” zegt woordvoerder Werner

Spaenjers “en we hebben al uitstappen voorzien naar

de Cogels Osylei. De wijk is eigentijds, trendy en hip

en dat sluit volledig aan bij het imago van ons nieuwe

hotel” (Swa COLLIER)

Anderhalf jaar lang werd er aan gewerkt. Het vroegere Fletcher Hotel en het rust-huis werden helemaal gestript zodat al-leen de buitenmuren nog overbleven. En langzaam maar zeker kwam er een hotel voor in de plaats. Acht verdiepingen hoog. Momenteel zijn er reeds vijf verdiepingen helemaal klaar met in totaal 110 kamers en volgend jaar volgen andere verdiepingen met nog eens 66 kamers. Het is de Duitse groep Grand City (81 hotels) die een hotel in Antwerpen wel zag zitten. Zij zijn na-melijk uit op panden die als hotel kunnen omgevormd worden zodat ze voldoen aan hun eigen concept. En voor de SIR-groep binnen het geheel is dat een welbepaald stramien. Wim Van Respaille is de general manager: “We zijn een life-style hotel en dat kan je aan veel dingen merken. Aan de huiselijk-heid, goed internet, echt goeie bedden bvb en een flatscreen in de kamer. De kleuren zijn erg belangrijk.” En dat van die details klopt wel. In de ruimte vlakbij de inkom-deur hangen afbeeldingen van de Vlaamse Primitieven aan de muur, staan kunstboe-ken in een rek, ligt op een tafel een boek

over art deco ter beschikking, staan er makkelijke zetels. Aan de inkom een ligzetel en nog meer af-beeldingen van Vlaamse Primitieven. Iets verder een bar in een groot vierkant en aan de muur een soort scherm met alle soor-ten mededelingen. Daarop lezen we dat een van de zalen de naam Zurenborg mee-kreeg. Werner Spaenjers, director of sales: “Dat klopt en we willen de wijk ook in het buitenland promoten. We hebben trouwens contacten met de toeristische diensten van Antwerpen om een en ander op poten te zetten. Zo hebben we een wandeling “ ’Out of the Box’ die de mensen naar de Cogels Osylei zal brengen waarbij ze een wande-ling door de wijk zullen maken.”

KLEURENOp het ogenblik dat we het hotel ( op ons verzoek) bezoeken is het officieel nog niet open. En dat is ook te merken aan de kin-derziekten. Terwijl we in de “lounge” zit-ten te babbelen overvalt ons een koude-golf. “Klopt“ zegt Van Respaille ”dat staat nog niet helemaal op punt en het is gesig-naleerd, ze zijn onderweg om het goed af

te regelen.” We worden begeleid naar een van de kamers die al klaar is. Opvallend: de gangen zijn zwart en voor elke deur ligt een soort gekleurde, ingewerkte mat met het kamernummer klaar en duidelijk zichtbaar. Elke mat heeft een andere kleur en die kleur komt overeen met de kleur van de kamer zelf. Werner Spaenjers: “ We werken met groen, paars, rood en geel”. In de kamer, 18 vierkante meter groot, trekt een groot bed de aandacht. Werner Spaen-jers: “We zijn bijzonder fier dat we kunnen uitpakken met super box-spring bedden en overal een goeie flatscreen aan de muur. Verder natuurlijk gratis internet en Wifi in de kamer.” De badkamer met bad en is erg functioneel ingericht. Veel aandacht werd besteed aan het weren van het geluid en het verduisteren van de kamer zelf.

De fotograaf wringt zich in alle bochten om alles goed in zijn lens te krijgen. Wat tenslotte ook lukt. Terug naar de gang waar we in complete duisternis terechtko-men. Af en toe piept een klein lampje aan de zoldering. Nog een van de kinderziek-ten. Spaenjers wijst ons aan de lift op nog

iets bijzonders: “We hebben aan elke deur van de lift speciale branddeuren geïnstal-leerd zodat men bij brand niet in de lift terecht kan komen.” Er wordt ook gewezen op het feit dat men de gevel helemaal ge-schilderd heeft en dat er binnenkort ook nog lichtreclames komen. Van Respaille: “Dit hotel is voor de groep het eerste in zijn soort en binnenkort volgen er nog een aan-tal. En die zijn helemaal ingericht zoals dit in Antwerpen. Ook een goeie zaak voor de Belgen want een aantal dingen die ik hier geïnstalleerd heb worden ook gebruikt in de buitenlandse hotels. De luifel bvb en dat is dan weer een goeie zaak voor het be-drijfsleven in Vlaanderen.

PRIJZENWe zijn erg benieuwd naar de prijs van een dergelijke kamer. Bodemprijs is 69 euro maar ze wijzen er wel op dat dit de bodemprijs, de minimumprijs is. Manager Van Respaille: ”We zijn erg flexibel en dat wil zeggen dat we ons richten op de markt-prijzen. Vergeet niet dat de concurrentie hier in Antwerpen bikkelhard is. Wijzelf hebben in de directe omgeving een paar

dageraadplaats 8antwerpen

03.235.52.41eenvoudig*niet duur*maar heel apart

De bar serveert Vlaamse bieren en aan de muur details uit werken van Vlaamse Primitieven. • Foto’s Dieter DEDECKER


stevige concurrenten. Bovendien verschil-len de prijzen naargelang het tijdstip. In het weekend richten we ons meer op de toeristen, tijdens de week mikken we meer op de grote bedrijven en de zakenmensen. Bovendien is het tijdstip van het jaar ook belangrijk. Maar dat is overal zowat het-zelfde principe maar wij willen extra flexi-bel zijn.“ Goed om weten is dat er geen restaurant is en dat een ontbijtbuffet 15 euro kost. Ont-bijten kan dus wel. Maar de investering in een keuken vraagt veel geld zowel wat de inrichting als het personeel betreft.

PERSONEELEen hotel runnen vraagt veel personeel. Valt wel mee blijkt. Van Respaille: “Head-hunters hebben het geschikte personeel geselecteerd en we zijn dan ook met een twintig vaste mensen. Verder worden alle diensten uitbesteed en je mag rekenen dat er daar nog eens een twintigtal mensen mee bezig zijn.” Dat personeel is ondertussen aan het poet-sen want op de benedenverdieping is het

al een en al bedrijvigheid. Twee bedrijven zijn met soorten sessies bezig. Het manage-ment bekijkt met plezier alle activiteiten. Ze zijn hoopvol voor de toekomst. De eco-nomie kruipt uit een diep dal en her en der zijn er tekenen dat er verbetering op komst is. Van Respaille: “Alles wijst er op dat we de komende drie tot vier jaar een serieuse groei zullen zien en dat is voor het hotel-wezen goed nieuws. Bovendien verwachten we veel van het Congrescentrum van de Dierentuin dat tegen 2013 operationeel zal zijn. Dat ligt binnen loopafstand van hier.“ Het wordt druk en we worden uitgenodigd op de officiële opening. Al weet men nog niet precies wanneer dat zal gebeuren. Ons oog valt op de tapkranen van de bar. Opmerkelijk voor een internationaal luxe-hotel is dat er geen Heineken of Inbev uit de kranen stroomt maar Bavik, Petrus en Pilaarken. Allemaal Vlaamse bieren. Meer bepaald uit West-Vlaanderen. Vandaar de vraag aan manager Van Respaille of hij soms toevallig van West Vlaanderen is.

“Klopt” zegt hij verrast “hoe weet jij dat?

ALLES. START MET EEN IDEE.

ANTENNO MARKETING & COMMUNICATIE

STRATEGISCH ADVIES - CORPORATE IDENTITY CONCEPTEN & CAMPAGNES - COMMUNICATIE INSTRUMENTEN

Antenno Marketing & Communicatie • Cogels Osylei 19• 2600 Berchem

Sir Plantin Hotel AntwerpPlantin & Moretuslei 136-140

2018 Antwerpen03-271 0700

www.sirplantin-antwerp.com

Werner Spaenjers en manager Van Respaille • Foto’s Dieter DEDECKER

6 Gazet van Zurenborg | September 2010 - Oktober 2010

Restaurant Euterpia zet beuling op ons feestmenu

Betaalbaar en makkelijk te maken eindejaarsgerecht

Zijn jullie open tijdens de feestdagen? Marijke: “Neen. We hebben dat een tijdje gedaan, maar we zijn er snel op terugge-komen. Het was altijd hetzelfde liedje. We kregen enorm veel aanvragen en moesten zelfs mensen weigeren. Maar op Nieuw-jaarsavond kwamen er altijd een heleboel mensen dan toch niet opdagen. Dan is het natuurlijk te laat om vervangers optrom-melen. Gevolg: er bleven altijd tafeltjes leeg, wat de sfeer uiteraard niet ten goede komt. Vandaag wordt er met de feestdagen trou-wens sowieso veel minder uit eten gegaan dan vroeger, heb ik de indruk.”

Hoe komt dat, denk je?Marijke: “Ik denk dat uit eten gaan alledaag-ser geworden is. Vroeger was een restaurant-bezoek iets feestelijks, je deed het alleen bij speciale gelegenheden. Vandaag gaan men-sen regelmatiger uit eten, je doet het niet noodzakelijk om iets te vieren, je kan ook zonder reden op restaurant gaan. Ander-zijds zie je een nieuwe trend opduiken: veel mensen richten hun eigen keuken steeds comfortabeler in, en koken thuis voor vrien-den en familie .”

Hoe vieren jullie zelf Nieuwjaar? Marijke:”Eigenlijk hebben we niet zo met-een een traditionele manier om het ein-dejaar te vieren. Het hangt er een beetje van af. We hebben hier regelmatig feestjes georganiseerd voor de familie. Dan zaten we toch met z’n veertigen aan tafel. Soms gaan we in de eindejaarsperiode ook op reis, maar dan vermijden we de drukte en kiezen we voor minder toeristische plaat-sen. Zo hebben we samen met vrienden het nieuwe jaar ooit eens in Marokko ingezet. Heel bijzonder was dat, met veel lekker eten en dans…Wat mij betreft mag het ook in de middle of nowhere zijn, ik heb bijvoorbeeld goede herinneringen aan ons verblijf bij de Dogons…”

Excuseer?Marijke: “De Dogons zijn een stam in het zuidwesten van Mali. Ze wonen in huisjes die tegen rotsen van wel 300 meter hoog gebouwd zijn. De Dogons hebben een echte praatcultuur. Als ze proble-men hebben, dan worden die uitgeklaard in een soort praatbarak. Eigenlijk is het meer een soort dak dat steunt op vier lage pilaren. Wie er binnenkomt, moet zich noodgedwongen klein maken. De Dogons hebben ook vreem-de ontmoetingsrituelen. Als ze elkaar ont-moeten, duurt het vaak erg lang vooraleer ze echt praten met elkaar. Meestal vragen ze elkaar hoe het met de familie gaat. Ze gaan daarbij heel nauwgezet te werk en vragen achtereenvolgens hoe het met moeder, va-der, echtgenote, kinderen, broers, zussen enzovoort gaan. Echt antwoorden hoef je trouwens niet te doen op die vragen. Meest-al herhaalt de gesprekspartner gewoon de vraag die hem net gesteld is…”

Marc, wat betekent een feest voor jou?Marc: “Sex & drugs & rock & roll natuurlijk man, wat anders? (hilariteit). Tja, feesten kan zo veel betekenen… Voor vrouwen bijvoor-beeld is het een uitstekende gelegenheid om zich op te kleden. Feesten is genieten, is samenzijn ook. Het belangrijkste is dat je openstaat voor een feest: je moet het ook wel willen natuurlijk. Ik denk dat mensen zich een feest moeten gunnen. Anderzijds vind ik dat feest tijdens de eindejaarsperiode iets melancholisch heeft. Ik vermoed dat het te maken heeft met het tekort aan licht dat we willen compenseren.”

Jullie eindejaarsmenu begint zeer ongewoon met een waterkerssoepje gevolgd door beuling…Marc: “De waterkerssoep is een ideetje van Marijke. Het smaakt heerlijk en kost geen geld, je vindt het zo op de markt. En beuling hoort bij een typisch Waalse feestmaaltijd. Jammer genoeg kan je ze niet overal meer vinden. In de Fruithoflaan is er een biologi-sche slager doe superlekkere beulingen ver-koopt. Je kan ook heel smaakvolle worsten kopen bij Poolse slagers trouwens, veel lek-kerder dan de dingen die in de supermarkt-rekken liggen. Onze kok heeft een gerechtje bedacht met een brickdeeg, dat maakt het

geheel feestelijk. Echt waar: zalm of sint-ja-cobsvruchten zijn echt niet nodig voor een feestgerecht hoor.”

Hertenragout klinkt dan weer erg feestelijk en zelfs een tikkeltje duur…”Marc: “Nee hoor, hertenragout is best goed-koop. Wie een beetje uitkijkt, betaalt er amper 15 euro per kilo voor. Je moet er wel tijdig aan beginnen: het vlees is behoorlijk taai en moet urenlang sudderen vooraleer het zacht is. Maar da’s meteen ook het leu-ke. Je maakt het vooraf klaar, warmt het op, haalt het van het vuur en kan zelf aan tafel meegenieten. Je ziet: we hebben ook aan de kok gedacht. Zo is het feest voor iedereen!”

Nieuwjaarsmenu Euterpia

Brickdeegje met sint-jacobsvruchten, beuling en prei

Wat heb je nodig?

• Brickdeeg (delhaize)

• 1 sint- jacobsvrucht per persoon

• 3 schijfjes beuling per persoon

• prei

• peper en zout

• olijfolie, boter

Hoe maak je het? Was de prei en stoof ze aan in boter, kruid af met peper en zout.Snijd de gekuiste sint-jacobsvrucht in twee, doe er peper en zout en een beetje bloem op. Bak de vrucht heel kort aan in olijfolie.Snijd de beuling op schijfjes en bak ze heel even in de boter. Bestrijk de brickdeeg met olijfolie, doe de

aangestoofde prei in het midden, en leg daarboven afwisselend beuling en sint-ja-cobsvruchten. Vouw het pakketje netjes dicht en doe het geheel in een voorverwarmde oven. Bak af op 180 graden. Na 8 tot 10 minuten is alles mooi bruin en krokant. Liefhebbers kunnen het geheel met een blanke botersaus afwerken.

Soepje van waterkers

Wat heb je nodig?

• waterkers

• kippenbouillon

• sjalot

• peper en zout

• aardappel

Hoe maak je het? Stoof de sjalot aan in een beetje boter, voeg de gekuiste waterkers toe en laat ze even smelten. Doe er de kleine gesneden aardappel bij, en voeg kippenbouillon en water toe tot alles netjes onder staat. Laat tien minuten zacht inkoken en mix het geheel glad tot een mooi soepje. Breng eventueel op smaak met peper en zout.

Hertenragout

Wat heb je nodig?

• hertenvlees met vet

• ganzenvet

• spek

• wortel, prei, selder uien

• rode wijn

• laurier, tijm, jeneverbes, peterselie-stengels, eventueel beetje look

In 2011 zal het precies 35 jaar geleden zijn dat restaurant

Euterpia in de Generaal Capiaumontstraat de deuren open-

de. Gastkoppel Marijke en Marc ontvangen er in hun statige

herenhuis een overwegend artistiek publiek. Op eenvoudig

verzoek van de Gazet van Zurenborg stelden ze een betaal-

baar, makkelijk te bereiden menu samen. (Dirk BLIJWEERT)


Hoe maak je het?Marineer het vlees in de rode wijn, samen met de wortelen, preien, uien en jenever-bessen gedurende 12 uur. Neem daarna het vlees uit de marinade en laat het drogen. Verhit het ganzenvet en bak het vlees er in aan. Laat de pot op een zacht vuurtje staan tot het vet opgenomen is in het vlees.Voeg daarna opnieuw uien, wortelen en een beetje spek toe. Giet het vocht van de marinade over het ge-heel. Laat twee uur koken op een zacht vuurtje of doe alles in een vuurvaste pot en zet die gedurende twee tot drie uur in de oven op 160 graden. Controleer regelmatig en voeg af en toe een beetje water toe als het geheel te droog wordt. Liefhebbers kunnen een beetje aalbessen-gelei toevoegen of een klein reepje zwarte chocolade. Serveer de ragout met typische wildgarni-tuur zoals spruitjes, knolselderpuree, geka-rameliseerd witlof, kastanjepuree enz.

Gegratineerde peer met coulis van elixir d’anvers

Wat heb je nodig?

• 1 peertje per persoon (bij voorkeur Durondeau peer)

• 5 eetlepels suiker

• suikerwater van 600 gram suiker en 1 liter water• citroen

• 5 eigeel

• 150 gr opgeslagen slagroom met beetje bloemsuiker

• geutje elixir d’avers

Hoe maak je het? Schil de peren, verwijder het klokhuis en snijd ze in twee.Kook ze lichtjes in het suikerwater met citroen tot ze bijna gaar zijn. Klop het eiwit tot schuim en voeg er een beetje op-gewarmde suiker aan toe

(geen gesmolten suiker!). Klop nogmaals tien minuten goed op en zet alles in de koel-kast. Laat de elixir in een pot inkoken tot het een beetje vaster wordt, en laat alles vervolgens afkoelen. Warm de peertjes gedurende 5 minuten op in een oven van 170 graden. Giet de saus over de peertjes en gratineer het geheel onder de grill of met de hulp van een brander. Opgelet: dit kan zeer snel gebeuren! Werk af met coulis en eventueel een beetje munt.

Bel ons of spring gerust eens binnen, altijd welkom!

Een huis of appartement kopen, doet u niet elke dag.Het is meestal een stap in het onbekende,waarbij flink wat vragen opduiken.

Daarom streven wij ernaar, met 2 kantoren,één op het Antwerpse Zuid, vlakbijhet Nieuwe Justitiepaleis, en één op de Dageraadplaats,iedereen die wenst te (ver)huren of (ver)kopenin het bruisende Antwerpen professioneeladvies te geven!

Herenwoningen op het Zuid en de populaire wijkZurenborg zijn onze specialiteit! Daarnaastzijn ook appartementen, woningenen opbrengsteigendommen binnen de Singel,Berchem en Wilrijk bij ons in goede handen!

ACTIVITY

Dageraadplaats 31 - 2018 Antwerpen, 03/239.21.21

Amerikalei 220 - 2000 Antwerpen, 03/259.04.04

Gazet van Zurenborgis een uitgave van devzw NIEUWE ZURENBORGSE PERSBankrekening: 001/3873842/29www.gazetvanzurenborg.be

P/a Frans Crols, Stierstraat 7, 2018 [email protected]

RedactieHoofdredacteur:

Swa CollierStierstraat 3,2018 Antwerpen 0477 51 40 [email protected]@gazetvanzurenborg.be

Redactiesecretaris

André Dejonghe

Eindredactie

Claudine Vandegehuchte

Redactie Gazet van Zurenborg

Stierstraat 3, 2018 [email protected]

Medewerkers (tekst en foto’s)

Dirk Blijweert, Ellen Burton, Jochem Oomen,Lu Mortelmans , Karen Claes, André Dejonghe, Walter De Ley, Renée Dufait, Jeannine Führing,Ad Moeskops,Claudine Vandegehuchte, Marc Vingerhoedt, Peter Theunynck, Walter Mortelmans, Nadia Christoff, Jörg Pyl, Sam Van Ongeval, Luc Pandelaers,Valerie Molly, Chantal Vogelzang, Jakob Eberlein, Kobe Ardui Saskia Anken, Julie Donckers, Stephen Huygen, Dieter Dedecker, Saskia Anken, Andreï Holthof, hristophe Lambrechts, Marc Heirman, Sara De Meyer, An VanDe Wal, Cecilia Magnus, Jan Vandevelde.

Tekenaar

Erik Bongers

Opmaak, pre-press en website

Colin Bellefroid [email protected] www.bitrac.be

Advertenties

Gerda Eelen [email protected] 0486 83 33 06

Drukker

Drukkerij Goossens Achterbroeksesteenweg 208, 2180 Kalmhout

Distributie

Harry Brijs, Velodroomstraat 27, 2600 Berchem

Website

"Na een windstille periode hebben enkele medewerkers onze website nieuw leven ingeblazen. De eerste vruchten van hun arbeid zijn nu al zichtbaar. Zo kan je makkelijk de laatste editie van onze Gazet doorbladeren. In een volgende fase zal je je stem kunnen laten horen in een enquête of snuisteren in ons foto-archief. Verder zal je je mening kwijt kunnen over om het even welk onderwerp. Onze webstek is verre van af: work in progress heet zoiets. Op termijn moet de site een interactief instrument worden dat de betrokkenheid bij onze wijk alleen maar ten goede komt. Wij nodigen u alvast uit om vandaag nog een kijkje te nemen en ons uw opmerkingen en/of suggesties te bezorgen. Klik snel naar www.gazetvanzurenborg.be

Colofon

In de Euterpia –keuken hebben ze voor ons een speciaal eindejaarsgerecht gemaakt. • Foto’s Dieter DEDECKER


MEXICAANS ETEN INRosa’s Cantina

Lekker eten van een zonnige kaart!Taco’s, Burrito’s en Enchilada’s!

Heerlijke cocktails

Rosa, Maarten, Tim en Lorrie de papegaaiheten u van harte welkom

Rosa’s CantinaKleine Beerstraat 31 - 2018 Antwerpen

tel. 03 636 20 43

Maandag en dinsdag alle enchilada's 9,95 �Woensdag en donderdag gesloten

‘Soepfestival’ breidt uit naar de Dageraadplaats

Tast Toe op 3 april met nieuwe formule

Nog enkele maanden en het is weer zo ver voor de amateurkoks

onder ons: de jaarlijkse “soepwedstrijd” Tast Toe op en rond de

straten van de Dageraadplaats komt er aan. Maar voor de edi-

tie 2011 werd licht afgeweken van de vorige formule waarbij

men bij mensen thuis (of aan de voorgevel) soep kon proeven

en beoordelen. Honderden proevers kwamen er op af

maar voor de Tast Toe op 3 april heeft men de formule

uitgebreid. Het thuiskoken blijft maar men wil ook tien

mensen op de Dageraadplaats zelf een potje soep laten

brouwen op een elektrisch vuurtje. Tien die niet in de

drie straten wonen die wel meedoen. De eerste tien die

zich inschrijven mogen naar het plein. (Swa COLLIER)

Het soepfestival is een van die kleinschalige initiatieven die Zurenborg zo bekend ma-ken. De formule komt eigenlijk uit Noord Frankrijk waar ze er een heel feest van ma-ken. Dat werd ook hier maar dan op een be-scheiden schaal op poten gezet. In een aan-tal straten rond de Dageraadplaats konden mensen zich inschrijven om mee te doen met een zelf gemaakt soepje. Bezoekers konden dan een stenen kommetje kopen om wat soep te proeven. Iedereen werd ge-acht een beoordeling in te leveren en daar-buiten was er nog een soort professionele jury op pad die dan nog eens een symboli-sche prijs uitreikte. Op het plein was er een podium met optredens. En de straten waar het soepfestival georganiseerd werd moes-ten afgesloten worden en dat werd niet overal even sympathiek onthaald. Maar er komt een nieuwe editie die gestoeld blijft op de vorige uitgaven.

Wat was het grootste probleem bij de vorige edities? Philippe Albrecht: “In het verleden waren we maar met 3 organisatoren. Zeker vorig jaar heeft dit ervoor gezorgd dat alles pas op het laat-ste moment werd uitgevoerd waardoor we op ver-schillende vlakken het gevoel hadden dat we te-kort schoten. Daarom hebben we ervoor gekozen om ons organisatorisch team uit te breiden met mensen die in het verleden reeds hebben meege-holpen. Hierdoor komen er details en pijnpunten aan bod waar we zelf niet bij hadden stilgestaan en die we in deze editie proberen te verbeteren.”

Is er gedacht aan uitbreiding van het aantal straten dat mag meedoen of blijft het beperkt. Tot welke straten dan? Philippe Albrecht: “We veranderen het con-cept een beetje zodat ook mensen die al jaren hun recept willen uitproberen maar in een an-dere straat wonen, nu een kans krijgen. Uit het verleden blijkt dat er 2 straten zijn waar er in-tens en succesvol soep wordt gemaakt (namelijk de Nottebohm- en Filomenastraat) en die mogen natuurlijk ook dit jaar niet uitgesloten worden. De Ramstraat met 2 deelnemers, die respectieve-lijk zowel een 1ste als een 2de prijs naar voren hebben gebracht, zal ook weer meedoen . Daarbij willen we natuurlijk geen afbreuk doen aan de afgelopen winnaars uit voorgenoemde of andere straten. De keuze voor deze straten ligt voornamelijk aan het feit dat Zurenborg een druk bezochte plek is en het moeilijk is om straten af te sluiten als er maar beperkt wordt ingegaan op de aangeboden activiteit. We proberen immers rekening te hou-den met alle partijen zowel soepmakers als soep-proevers.”

Jullie spreken van tien deelnemers op het plein. Hoe gebeurt de selectie dan?

Met voorselecties en dergelijke? Philippe Albrecht: “Neen, er zijn geen selecties vooraf, we zoeken wel enthousiaste en creatieve deelnemers. Vermits deze krant midden decem-ber bij de mensen in de bus valt en we iedereen evenveel kans willen geven, kunnen geïnteres-seerden zich inschrijven vanaf 1 januari 2011. De éérste 10 bewoners die zich inschrijven én geen be-woner zijn van onze deelnemende straten krijgen de kans om te schitteren op het plein. Inschrijven kan op: [email protected] “

De proevers met hun stenen kommetje blijven toch nog altijd een rol spelen, mag ik hopen? Het is en blijft een soort wedstrijd?Philippe Albrecht: “Natuurlijk, deelnemers zijn immers al weken op voorhand bezig met de voorbereidingen. Het is leuk om de reacties op straat te horen, maar het speleffect mag je niet onderschatten. We hebben binnen ons team er-voor gekozen om geen professionele jury meer de baan op te sturen en dus enkel de stem van het volk te laten bepalen welke soep het meest in de smaak valt. Ook willen we aan elke soepmaker een tastbare herinnering geven als dank voor hun medewerking. Want zonder soepmakers, hebben wij geen (succesvol) soepfestival.”

Blijven de optredens en dergelijke op een groot podium?Philippe Albrecht: “Neen, de optredens wor-den vervangen door een DJ, zodat de nood aan een groot podium wegvalt. Wel willen we nog een klein podium plaatsen waar onze DJ op kan plaats nemen en waar de prijzen in ontvangst kunnen genomen worden.”

Ondanks alles vinden jullie het nog altijd de moeite om een dergelijk soepfestival te organiseren. Hoe moeilijk is het om medewerkers te vinden?Philippe Albrecht: “We mogen jaarlijks reke-nen op enkele vaste krachten en sinds dit jaar is er een uitbreiding van ons team. Tina Patoor en Chris Van Vlasselaer brengen met hun erva-ringen en ideeën een nieuwe sfeer en elan aan dit verhaal. We voelden dat we hier nood aan hadden en hopen zo ook nieuwe mensen aan te trekken om deel te nemen aan ons soepfestival of het nu als vrijwilliger, soepmaker of soepproever is. De bedoeling is en blijft om iedereen die dag met een fijn gevoel naar huis te laten gaan en om zo de buurt een stapje dichter bij elkaar te brengen.”

Mag ik jullie verder alle succes toewensen?Philippe Albrecht: “Dank u. Wij hopen veel inschrijvingen te mogen ontvangen vanaf 1 ja-nuari en natuurlijk op schitterend soepweer, de dag zelf.“

Philippe Albrecht: “Organisatorisch hebben we ons versterkt”Foto Archief GvZ


“Ik mis je bij het opstaan en bij het slapengaan en daartussen heel de dag.”In de lokalen van het Huis van de Sport in de Boomgaardstraat

(Berchem) werden op 13 november een kleine honderdtal jon-

ge mensen verwacht. Met als thema:” Doodgraag “namen zij

deel aan een gespreksvoormiddag gevolgd door een workshop.

Ikzelf was gevraagd om met een groepje negentien plusjonge-

ren te mozaïeken. Ik zag een achttal jonge meisjes die scherf na

scherf hun leven terug opbouwden na een heel groot verdriet.

Achteraf vond ik dat dit thema; het rouwen van kinderen en jong-

volwassenen in onze samenleving te weinig aan bod komt en daar

kunnen we nu wat aan doen. (Yo . VAN DEN BULCK)

Een klein berichtje in de krant van weeral een weekendongeval met dodelijke afloop; we lezen ze wel, die onheilsberichten. Maar dat er telkens echte families en gezinnen worden ondergedompeld in bodemloze pijn en eindeloos verdriet; daar staan we liever niet bij stil. De jonge chauffeur heeft dikwijls broers en zussen. Deze kinderen hebben ook verdriet maar zien hun ouders lijden door het verlies van een zoon of een dochter. Dat is natuurlijk het ergste wat ie-mand op deze aardbol kan overkomen; je eigen vlees en bloed moeten afgeven. Dus broer en zus houden zich gedeist. De aan-dacht van familie en vrienden gaat meestal naar de ouders terwijl broers en zussen er een beetje verloren bijlopen.Een andere grote doodsoorzaak is zelfdo-ding.België heeft de twijfelachtige eer om hoog in de statistieken te staan wat betreft jaarlijks aantal zelfmoorden. Dikwijls stap-pen relatief jonge mensen uit dit leven; pa-pa’s en mama’s van gezinnen met opgroei-ende kinderen. De verwerking van deze drama’s laat in onze maatschappij waar de dood zo weinig mogelijk aanwezig is, veel braakliggend terrein achter.

KINDERLEEDKinderen en jongeren moeten onbezorgd kunnen genieten van hun jeugd; spelen en studeren . Dat de dood soms ook hun leven kruist en volledig ontregelt is spijtig genoeg ‘des levens’.In Mexico houden de families eetfestijnen bij de graven op het feest van

de doden en is de dood veel vertrouwder .Niet zo bij ons. Wat als papa of mama sterft, of een broertje of een zusje? Waar kunnen zij terecht voor begeleiding, aandacht en begrip? Missing You is een organisatie die zich specifiek bezighoudt met het rouwpro-ces bij jongeren. Nu de jaarlijkse kerkhofbloemen weer naar het graf zijn gebracht en de eerste sneeuw-vlokken in de lucht hangen, heb ik op een zaterdagmiddag een afspraak met Eline Me-chels. Zij verloor haar mama vijf jaar gele-den op 1 mei 2005. Ze woonde toen samen met haar broer Pieter en haar mama Ilse in de wijk, in de Cuperusstraat. Na moeilijke jaren van depressies en zelfmoorpogingen sprong Ilse op die 1 mei-avond van het dak. Dochter Eline was 14 en zoon Pieter 16 en hun wereld zou nooit meer dezelfde zijn. Ze hebben die avond Zurenborg onze wijk verlaten, na een politieondervraging , op-gehaald door hun papa waar ze sindsdien bijwonen. Hun ouders waren al een tiental jaren gescheiden. Ook Eline en Pieter had-den en hebben veel verdriet om het verlies van hun mama.Eline zat als kleuter een jaartje op school in de Grote Hondstraat. Dat ze zich daar nog weinig van herinnert is niet verwonderlijk. Als puber kwam ze dan in de Cuperusstraat wonen. Niet zo leuk vond ze dat aanvanke-lijk want ze moest er haar kamer delen. Maar dan werd het zomer en de Dageraadplaats lonkte...Ongeveer twee jaar woonden ze daar. Jaren van veel tranen,pillen en drank-

p r o b l e m e n van mama Ilse die wegzonk van de ene de-pressie in de andere.Als ik Eline vraag hoe ze na het over-lijden van haar moeder bij Missing You is terecht gekomen antwoordt ze dat het een idee van haar papa was (Ivo Mechels van Testaankoop):”Ik was meer als mama; ik zal het wel alleen doen”

ROUWGROEPMaar als ze de eerste keer , ongeveer no-vember 2005 deelneemt aan de jaarlijkse ontmoetingsdag valt dat meteen heel goed mee. Spreken met gelijkgezinden werkt verlichtend voor de pijn en het verdriet . Ondertussen neemt ze ook deel aan een rouwgroep, een ander idee van papa, maar daar komt ze tussen enkel volwassenen te-recht. Bij Misssing You zijn de jongeren ver-deeld in kleine leeftijdsgebonden groepjes. Er wordt gewerkt via een soloverhaal naar een gedeeld verhaal. Iemand vertelt eerst heel gedetailleerd een eigen getuigenis wat de deelneming van de overige groepsleden vergemakkelijkt. Broer Pieter gaat ook mee en leert er Karen kennen, zijn huidige vrien-din. Zij verloor drie jaar geleden haar papa door zelfdoding. De begeleiding gebeurt door vrijwilligers, meestal ervaringsdeskun-digen. Slechts twee van hen kwamen hier terecht door het thema van hun eindwerk bij toegepaste psychologie.

TONEELSTUKTien jaar geleden stampte Christine, na het verlies van haar zoon, samen met enkele ouders van OVOK(Ouders van Overleden Kinderen) deze organisatie uit de grond. Sindsdien heeft de jaarlijkse ontmoetings-dag al in verschillende steden in Vlaande-ren plaatsgehad. Dit jaar was Antwerpen aan de beurt.Er komen traditioneel meer meisjes dan jongens . Eline vertelt mij dat dat te maken heeft met het verschil in rouwen:jongens kijken daarbij eerder vooruit naar de toe-komst en meisjes zullen meer achterom kij-ken naar het verleden.Voor de workshop’s die in de namiddag plaats hebben worden wel professionele mensen aangetrokken. Meestal is er ook jaarlijks een ander aanbod. Dit jaar was er een poppenspeler voor de allerkleinsten.

Twaalfjarigen kregen bibliodrama (een ver-haal op een speelse en creatieve manier ver-kennen en dan in de huid kruipen van een personage). Verder was er ook samenspel, film, expressief dansen en mozaïek.Sinds enkele jaren wordt er ook een toneel-stuk gemaakt.”Doodgraag”,zoals het dit jaar heet,is een voorstelling van twee zussen en een vriendin.Als één zus overlijdt blijft de vriendin en de andere zus verdwaasd achter. Drie jonge actrices hebben dit stuk gespeeld op basis van echte getuigenissen. Drie beklijvende stukjes brachten ze op 13 november verdeeld over de ganse dag.

ROUWKOFFEREr vloeien tranen,er vallen stiltes maar na deze dag is iedereen in Eline’s groepje heel content dat ze erbij geweest zijn. Bij de afsluiting van de dag komen alle groep-jes even samen ; “ het verdriet van Belgiê “dacht ik toen ik ze allemaal bij elkaar zag. Gelijkgezinden wisselen e-mailadressen uit en GSM-nummers. Iets ouder verdriet troost het verse verdriet, wetende wat er nog al-lemaal moet komen. Er worden titels van boeken genoteerd van de kleine tentoonstel-ling waar ook de rouwkoffer wordt voorge-steld. Dat vluchtgedrag voor de verwerking voorkomt weten sommigen te vertellen en dat dat zonder begeleiding soms verkeerd afloopt. De drugs en de drank die dan toch niet de oplossing blijken te zijn .Ik was blij dat ik erbij was en ik was fier op Eline en Pieter die vanuit dit gigantische verdriet na verloop van tijd toch iets moois konden maken door anderen te helpen. Ze zijn ook twee “mooie” jongvolwassenen ge-worden ,studeren sociologie en industriëel ingenieur; de wereld heeft toekomst met mensen zoals zij.Ilse was mijn beste vriendin.

www.missingyou.bewww.rouwzorgvlaanderen.bewww.ijd.bewww.ovok.bewww.werkgroepverder.be ( zelfdoding)

Missing You bekommert zich om rouwenden

Eline Mechels was nauwelijks 14 toen haar moeder uit het leven stapte. • Foto Luc PANDELAERS


Beter wassen met zacht (ontkalkt) waterSneller en dus milieuvriendelijk drogen

Gemakkelijk strijken met de mangelGoedkoper dan thuiswassen

Kleine Beerstraat 33, 2018 Antwerpen www.wassalon-zurenborg.be

4 wasmachines 5,5kg 5 wasmachines 6,5kg 2 wasmachines 12kg 10 droogkasten 14kg 1 stijkmangel 160cm

Wassalon Zurenborg

Joanne Cook is Brits staatsburger, maar ze is opgegroeid in Zuid-Afrika. Ook Cameron Oden komt daar vandaan. Hij heeft zelfs al een eigen modezaak gerund in Johan-nesburg. Jack Davey is een Engelsman, Em-manuel Beguinot is een Fransman. “Er zijn wel meer studenten die wel ergens erva-ring hebben opgedaan in de modewereld”, zegt hij.

MASTERJAARDe school is het aan zichzelf verplicht om een internationaal en dus Engelstalig pro-gramma aan te bieden, zeggen ze alle vier. “De Antwerpse Modeacademie geniet een uitstekende reputatie. Er zitten mensen van over de hele wereld in de opleiding.” Er vallen er ook veel weg, zo blijkt. Van de ze-ventig uit het eerste jaar, zijn er nog zeven over in het masterjaar”. Emmanuel heeft ook in Parijs opleidingen achter de rug. Antwerpen is echter een ‘echte’ school, die je meer onder druk zet om te studeren, er-vaart hij.Het interview laat even op zich wachten, omdat ze bezig zijn met een project. Het gaat om het ontwerpen van historische kostuums. Niet zozeer omwille van de ge-schiedenis achter de mode, maar vooral om te leren omgaan met de opbouw van de vormen, het aanbrengen van de diverse lagen. Een specifieke voorkennis of oplei-ding wordt niet vereist, zegt Davey. “Het eerste wat je leert is dat je in feite jezelf moet opleiden.” De opleiding is intens, zwaar en hard werk. Het eerste jaar is een heus schooljaar, d.w.z. eerder theoretisch, maar naarmate de jaren vorderen, drie ba-chelors en één master, neemt de praktijk

de bovenhand. De theoretische vakken maken het de buitenlandse studenten wel eens moeilijk, want ze worden niet alle-maal in het Engels gegeven. Jack: “Die val-len voor ons jaar op woensdag en je wordt verondersteld om daarop aanwezig te zijn, maar niet iedereen doet dat.

ZURENBORGZurenborg is een mooie en vooral rustige buurt en dat laatste is een enorm voordeel voor studenten uit een richting die zeer veeleisend is op het vlak van opdrachten. Per jaar moeten er twee projecten worden afgeleverd. Eén daarvan is de presentatie van een collectie, een echt event, waar het publiek kaartjes voor kan kopen. “Het enige waar je in je ontwerp rekening mee moet houden, is dat het model er mee over de catwalk kan lopen”, zegt Cameron. En als die show eenmaal voorbij is, kom je ein-delijk weer eens onder de mensen. Want ie-dereen werkt individueel aan zijn opdrach-ten. “Ik kom soms dagen het huis niet uit”, zegt Cameron. “Je leeft de hele tijd als een soort zombie”, vindt Emmanuel. Het is dan ook niet vanzelfsprekend om met vijf mensen in één en hetzelfde huis samen te wonen, zegt Joanna. Zij is de vijfde room mate maar heeft niets met de opleiding te maken. Ze helpen elkaar wel eens met het uitlenen van accessoires of advies, maar echt samenwerken aan een project kan pas als je elkaars visie kan inschatten.De vier aspirant-ontwerpers zijn ontzettend ingenomen met de buurt. Wat ook zeer handig blijkt, is de nabijheid van de Sta-tiestraat en de Driekoningenstraat. “Daar kunnen we een heleboel materiaal en ac-cessoires vinden die midden in de stad niet voorradig zijn, zegt Joanna. Want de mate-rialen die nodig zijn voor de projecten zijn behoorlijk duur, zeker in ons land.” Door de intensiteit van de opleiding en de kleinschaligheid van de academie, worden de modestudenten niet echt meegezogen in het Antwerpse studentenleven. Geluk-kig heeft Zurenborg ook nog wat te bieden tijdens de vakantiemaanden. En Joanna heeft ook wat aan Zurenborg, zegt ze. “Ik ben van plan workshops te organiseren voor kinderen”, weet ze nu al.

DE VIER VAN DE WATERLOOSTRAAT WERKEN AAN HISTORISCHE KOSTUUMSIn een souterrain in de Waterloostraat is een meisje

met paspoppen in de weer. Zou de buurt een naaia-

telier rijker zijn? Na navraag blijkt het huis onderdak

te bieden aan vier studenten van de Modeacademie.

Ze zijn tweedejaars, maar hebben hun kot pas in sep-

tember betrokken, ver van de dolle menigte van de

Antwerpse studentenscène. Daar zijn de vier buiten-

landers blij om. (Marcel SCHOETERS)

DE NABIJHEID VAN ONDERMEER DE STATIESTRAAT IS EEN ZEGEN OM STOFFEN TE KOPEN.

FOTO’S JULIE DONCKERS

BUITENLANDSE MODESTUDENTEN

De vier zitten alle vier op de Antwerpse Modeacademie. Onderste foto: een van werkstukken.


“De Delhaize beschouw ik niet als een concurrent”

De uitbater is de eenendertigjarige Fehrat Tasdelem. Hij woont voorlopig nog in Diest. Zoals zijn naam laat vermoeden, liggen zijn wortels in Turkije. Hij volgde een opleiding sanitair, verwarming en groene energie. Daarnaast behaalde hij een horecadiploma. Samen met zijn echtgenote, baatte hij het eerste Turkse restaurant uit in Hasselt. Geen kebabzaak maar een echt restaurant met Turkse gerechten en Turkse wijnen. Daarnaast werkte hij in een groothandel voor sanitair. Als je verkoop en eten combi-neert, kom je bijna automatisch uit bij een voedingswinkel. Omdat hij op zoek was naar een nieuwe uitdaging is hij scheep gegaan met Carrefour die hem de winkel aan de Plantin en Moretuslei tegenover de Merce-desgarage voorstelde. Het was liefde op het eerste gezicht. “Eigenlijk kende ik de buurt helermaal niet, maar Zurenborg en Borger-hout aan de overkant van de Plantijn en Mo-retuslei, dat zei met wel iets. Een winkel in de stad, maar zonder het hectische ervan. Twee woonwijken, met een goede mix van bewoners, dat vond ik wel boeiend. Boven-dien ligt de zaak dicht bij de autostrade. Dat is ook mooi meegenomen. Voorlopig zijn we zeven dagen op zeven open, dat is onze sterkte. Nu rijd ik elke avond naar huis. La-ter zal er wel een rustdag komen. We zijn nu nog in de inloopperiode. Wanneer de winkel volledig op punt staat hopen we begin 2011 ook onze diensten zoals Kiala, pakjes bestel-len en afhalen, en een Postpunt te starten. Herlaadkaarten voor GSM’s zijn nu al vlot te verkrijgen.”

AANSPREEKBAARFehrat Tasdelem:” De Delhaize die op enkel honderd meter hier vandaan ligt, beschouw ik niet als een concurrent, wij zijn eerder complementair. We hebben ook geen grote reclame gemaakt bij de opening, wel heb-ben we de buurtbewoners uitgenodigd.

Omdat we kleinschaliger zijn, willen we onze klanten ook persoonlijk ten dienste te staan. Ik leer nu de buurt kennen en ook de specifieke noden en verwachtingen. Als wij een product niet hebben kunnen zij mij al-tijd aanspreken. Ik zal dan zien dat ik het hun kan bezorgen. Sinds de opening heb ik op vraag van mijn klanten ook mijn assor-timent met meer dan dertig artikelen ver-groot. Maar wanneer iemand niet tevreden is, mogen ze zich tot mij richten. Ik vind dat beter dan een onpersoonlijke ideeënbus. Ik wil dan ook zoveel mogelijk in de winkel present zijn en niet alles aan mijn vijf me-dewerkers overlaten. “

VERS“Omdat we versheid en kwaliteit hoog in het vaandel dragen, is de keuze van vlees, vis en groenten niet extreem uitgebreid. Zo hebben we voorlopig slechts een paar soor-ten vis. Wanneer ik de behoeften van de wijk ken zal ik het assortiment vlees en groenten uitbreiden. Bovendien is er voor moslims ha-lalvlees beschikbaar, dat volgens de rituelen geslacht is. Dat is niet zozeer mijn persoon-lijke keuze, maar een algemene politiek van Carrefour. Voor de rest verkopen wij zowel merkproducten als de eigen Carrefourpro-ducten. Voor deze artikelen hanteren wij gewone prijzen, niettegenstaande wij ook op zondag open zijn. Omdat wij geen witte producten verkopen, kan het zijn dat de rekening iets hoger uitkomt, maar wie de volwaardige huismerken of merkartikelen koopt, zal geen prijsverschil bemerken. Ik ken niet alle prijzen van de warenhuizen. Soms vragen we hetzelfde, soms iets meer of minder, maar een groot verschil is er niet bij een vergelijkbare kwaliteit.”

BAKKER“Ik heb drie kassa’s. Ik richt mij niet alleen tot de buurtbewoners maar ook tot degenen

die vlug iets willen kopen. Voor de mensen die hier in de buurt werken, heb ik links van de kassa’s een hele hoek ingericht met bro-den, pistolets, croissants, chocoladebroodjes en koffiekoeken. Deze worden geleverd door de bakkerij La Lorraine, die ook Delhaize en Carrefour bevoorraadt. We bakken die hier ter plaatse. De prijzen zijn ook dezelfde. Iets meer naar links vind je een toog met noodlegerechten waar alleen maar water moet aan toegevoegd worden. Voor mensen die in de omgeving werken staat er een mi-crogolfoven klaar waarin ze kant en klare maaltijden in de winkel kunnen opwar-men. Ze kunnen hier ook ter plekke appel-sienen persen in een elektrische fruitpers en het sap meenemen naar huis of kantoor in handige halve, hele of kwartliter flesjes. Verser kan niet en zo blijven de vitaminen mooi behouden. Voor de snelle shoppers is er ook gekoelde drank. Ik wil ze niet naar

alle uithoeken van mijn winkel leiden, wan-neer zij alleen maar op zoek zijn naar wat drank, een hapje of wat chips. In de korte tijd dat we open zijn, heb ik al vastgesteld dat steeds dezelfde mensen regelmatig over de vloer komen, meestal personen die onge-veer tweehonderd meter van mijn winkel wonen en uiteraard veel bewoners van de appartementsgebouwen hier. Qua nationa-liteiten schat ik ongeveer twee derden Bel-gen en één derde Marokkanen, maar ook Po-len en anderen. De drukste momenten zijn ’s morgens vroeg wanneer de mensen snel voor hun werk nog even iets komen kopen, daarna rond de middag en vanaf zestien uur, wanneer de dagtaak erop zit.”

Van maandag tot vrijdag open van 8 uur tot 20 uur

Op zaterdag en zondag van 8u30 tot 19 u

Zurenborg is alweer een winkel rijker. Sinds enkele weken is

er op de Plantin en Moretuslei, tussen de Bosduifstraat en

de Dolfijnstraat, een Carrefour-Express supermarkt verrezen,

waar vroeger een winkel in huishoudtoestellen was. Het feit

dat deze winkel ook op zondag de hele dag open is, betekent

een verademing voor veel verstrooide wijkbewoners. Het as-

sortiment van deze zaak is echter voldoende ruim om er ook

de dagelijkse boodschappen te doen. (Jörg PYL)

Nieuwe Carrefour Express op de Plantinlei ook zondag open

Fehrat Tasdelem : “We hebben ook vlees voor de moslims”:Foto’s Jörg PYL


CIRCO ROMA Tijdens de kerstvakantieCircus Ronaldo: Circenses (12+)Uitverkocht: zondag 26 t/m wo 29 decNog tickets voor: zondag 2 t/m wo 5 jan: 20u30Voor de pauze zit de helft van de toeschou-wers rond de piste, onder de kristallen kroonluchter. Zij beleven de echte voorstel-ling in een warme sfeer van rood fluweel en klatergoud, met drie generaties Ronaldo in de hoofdrollen. De andere helft van het publiek zit aan de achterkant van het rode doek, waar het smerig en donkerder is. Daar kleden de artiesten zich om en warmen zich op net voor ze opgaan, daar heerst er een an-dere waarheid. Het publiek kan de andere kant niet zien, alleen geluid en sfeer lopen door elkaar en zijn soms heel tegenstrijdig. Na de pauze wordt er van plaats gewisseld. Met de steun van de Vlaamse Gemeenschap, Lotto en OCMW Antwerpen, dienst Vrije Tijd.

Sprookjesconcerten: Het verhaal van de soldaat (5+)Zaterdag 8 jan: 15u - € 12/10Een soldaat heeft veertien dagen verlof en haast zich naar huis om zijn liefje en zijn moeder terug te zien. Onderweg wordt hij aangesproken door de duivel, vermomd als koopman, die hem voorstelt zijn viool (zijn ziel) aan hem te verkopen. De soldaat wei-gert vastbesloten maar als de duivel hem

een boek laat zien waar hij de beursberich-ten van de volgende dag in kan lezen en zo veel geld kan verdienen besluit de soldaat zijn viool te ruilen voor het boek. Uiteinde-lijk beseft hij dat geld hem niet gelukkig maakt en hij besluit dan de strijd met de duivel aan te binden. Met o.a. Lucas Van den Eynde. Naar ‘Histoire du Soldat’ van Stra-vinsky en Ramuz.

Toots Thielemans QuartetWoensdag 12 en do 13 jan: 20u30 - € 22/20Onze 88-jarige Belgische jazztrots treedt tel-kens op voor een uitverkochte Roma. Maar niet getreurd: in januari wilt hij zijn Ant-werpse fans opnieuw plezieren.

Nieuwjaarsconcert met het symfonisch orkest BrabelioVrijdag 14 jan: 20u30 - € 16/14Reeds vijftien jaar slaagt Wim Brabants met zijn orkest er in om het publiek te begees-teren met schitterende uitvoeringen van de prachtige muziek van de Strauss-familie en van andere populaire componisten uit de negentiende eeuw. Marianne Vliegen is so-liste (mezzosopraan) en Herman Dufraing prestenteert.

Nieuwjaarsbal van de stadsdichterZaterdag 15 jan: 20u30 - € 14/12 – dansendDe werken van dichter en moderne trouba-dour Peter Holvoet-Hanssen zijn bijzonder

Zaterdag 15 januari in de Roma

Nieuwjaarsbal met stadsdichterPeter Holvoet In de Roma kunnen de volgende weken niet alleen

de kinderen terecht voor een kinderrommelmarkt, ze

hebben daar ook onze Zurenborgse stadsdichter Peter

Holvoet op het programma staan. Niet alleen op het

programma, hij staat ook nog achter de draaitafel voor

wat ongetwijfeld een eigenzinnig nieuwjaarsbal zal

worden. Noteer ook dat Toots Thielemans ook deze keer

present is met zijn 88 jaar en zijn mondmuzieksken.

Peter Holvoet ruilt zijn piratendegen voor de draaitafel.


muzikaal. Het is dus niet verwonderlijk dat hij met het stadsdichtersbal een jaarlijkse traditie in het leven wil roepen. Samen met De Roma nodigt de gastheer enkele Ant-werpse vrienden uit en kruipt hij ook zelf achter de draaitafels. Het bal begint al in de foyer met draaiorgelman François Pfaff. Les Musicaux zorgen voor de gepast opwar-ming in de zaal en het feest barst helemaal los met Eddy et les Vedettes. Speciale gasten zijn niemand minder dan Guido Belcanto, Will Ferdy, Jos 'Smos' Hermans en Johan Pe-tit. In samenwerking met het Letterenhuis Antwerpen.

Jack Million Band: Glenn Miller & The Army Air Force BandZondag 16 jan: 15u - € 14/12 - zittendGlenn Miller had tussen 1942 en 1944 een groot orkest: een big band aangevuld met strijkers en hoorns. De Jack Million Band is in het bezit van unieke arrangementen uit deze periode van Glenn Miller en zal ze weer tot in de perfectie toe laten weerklinken.

Joana Amendoeira Woendag 19 jan: 20u30 - € 16/14Met intens inlevingsvermogen en een virtu-oos stemgeluid zingt de jonge maar ervaren Joana Amendoeira de traditionele fado. In 1995 werd ze verkozen tot beste fadista tij-dens de ‘Grande Noite do Fado’ in Porto. Ze wordt terecht als een van de belangrijkste fadostemmen van de ’Nieuwe Generatie‘ be-schouwd.

Gabriel Rios feat. Jef Neve & Kobe ProesmansVrijdag 21 jan: 20u30 - € 22/20Met zijn eerste plaat ‘Ghostboy’ (2004) en de als hitsingle vermomde mokerslag ‘Broad Daylight’ veroorzaakte de Belgische Puerto Ricaan een schokgolf in het Vlaamse muzie-klandschap. Hij bleef daarna niet stilzitten. Na een geslaagde doortocht langs de groot-ste Belgische festivals sloeg hij de handen in elkaar met Jef Neve en Kobe Proesmans. Ze maakten een akoestische EP ‘Morehead’. Het idee: elkaars songs uitkleden en alleen de naakte essentie spelen. En dat werkt ook op het podium, zo blijkt, want Vlaanderen ging in de loop van dat jaar massaal plat voor dit getalenteerde trio.

Hannelore Bedert: Uitgewist (cd-voorstelling)Zaterdag 22 jan: 20u30 - € 12/10Hannelore heeft haar tijd genomen. Meer dan twee jaar na haar fel bejubelde debuut 'Wat als', komt het langverwachte nieuwe al-bum uit. 'Uitgewist' klinkt gebalder dan de eerste, meer als één geheel, minder "meisje", harder én zachter tegelijkertijd, maar nog steeds met teksten die naar de strot grijpen. Op 14 januari ligt het album in de winkel. Een week later kan u alles komen meezin-gen tijdens de cd-voorstelling in De Roma.

Kinderrommelmarkt

Zondag 23 jan: 13u30-18u - € 0,5 kinderen / € 1 volwassenen / € 8 standjeGezelschapspellen, puzzels, poppen, beer-tjes, autootjes, stripverhalen, video's ... te-veel om op te noemen wat je allemaal voor een prikje kan kopen. Dit is een rommel-markt voor én door kinderen. Een standje dat enkel door volwassenen bemand wordt, laten we niet toe. Er zijn slechts 90 standjes. Reserveer dus snel via 03 292 97 40.

Cultuurcafé Borgerhout: Mathieu & GuillaumeWoensdag 26 jan: 20u30 – gratisMathieu & Guillaume Engels zijn twee broers die elkaar op muzikaal vlak perfect aanvullen! Mathieu als gitarist en gedre-ven zanger met warme stem, Guillaume de tweede stem en de mondharmonica. Het be-tere Nederlandstalige lied ligt aan de basis van hun repertoire. De broertjes brengen een gezonde mix van folk, kleinkunst en kwalitatieve pop. Cultuurcafé Borgerhout zet zich in om kansarmen en anderen sa-men en op een ongedwongen manier aan cultuur te laten deelnemen. Recht-Op vzw en zijn partners nodigen u uit voor een mooi gratis foyerconcert.

De Bankroet Jazz Live!Met achteraf Lady Flo dansinitiatie en djDonderdag do 27 jan: 20u30 - € 12/10‘De Bankroet Jazz’ is de recente en enige ver-filming van het swingende, door Paul van Ostaijen in 1921 geschreven filmscenario. De voorstelling is in jaren-twintigstijl gemaakt, volgens het door de dadaïsten uitgevonden procedé van de collage: ready made filmfoo-tage en ten dele ready made sounds resulte-ren in een ontregelende, avant-gardistische performance. ‘De Bankroet Jazz’ wordt in De Roma live begeleid door een zevenkop-pige jazzband onder leiding van componist Wouter van Bemmel. Marcel Vanthilt en Evi De Jean rijgen de filmfragmenten aan elkaar. In samenwerking met het Letterenhuis Ant-werpen en ‘t Werkhuys.

Voice Male @ The MoviesZondag 30 jan: 16u - € 16/14De leden van Voice Male zullen het wellicht nooit schoppen tot helden van het witte doek, dus doen ze maar waar ze goed in zijn: de soundtracks. ‘9 to 5’ op een bedje van toemtoem en pampam, ‘The eye of the tiger’ in een shoebiedoewaatje of een James Bond tune met 6 stemmen. Voice Male neemt u een mee langs de mooiste filmdeuntjes.

Child’s Play door Youssef El Mousaoui (première)Met vooraf Chris Van der EndeWoensdag 2 feb: 20u30 - € 14/12Met zijn derde onemanshow ‘Child’s Play’ zal Youssef El Mousaoui opnieuw op uw lachspieren werken. Deze keer gaat de kers-verse papa op zoek naar de geheimen en de valkuilen van het vaderschap.

Jef Neve & Liebrecht Vanbeckevoort: If Mozart and Monk were brothersVrijdag 4 feb: 20u30 - € 18/16De ene groeide op in een provinciaal nest in Oostenrijk, de andere in een buitenwijk van New York; beiden hadden ze echter hetzelf-de doel voor ogen. Neve en Vanbeckevoort brengen vandaag met devotie een avond vol inspiratie, geleend uit het verleden.

The Havana Lounge: Live fromBuena Vista Zaterdag 5 feb: 20u30 - € 22/20Toen Wim Wenders en Ry Cooder eind jaren negentig de Buena Vista Social Club aan de wereld presenteerden, had niemand kun-nen vermoeden dat dit stel bejaarde muzi-kanten erin zou slagen om de Cubaanse Son, de Bolero, de Guajira of zelfs de Cha-cha-cha opnieuw hip te maken. Rasmuzikanten als Pio Leyva, Rubén Gonzalez, Compay Se-gundo en Ibrahim Ferrer werden van de ene dag op de andere overal op handen gedra-gen en kregen in de herfst van hun leven de artistieke erkenning die ze verdienden. Ze werden ongevraagd ambassadeurs van de Cubaanse muziek. Vanaf 2000 stierf het ene lid van de originele Buena Vista Social Club na de andere. Gelukkig beschikt het Buena Vista district in Havana over een schijnbaar onuitputtelijke bron aan muzikanten met eenzelfde passie en voorliefde voor de Cubaanse traditionele muziek. Uit de asse van de Buena Vista Soci-al Club verrees The Havana Lounge. Samen brengen ze naast ‘Chan Chan’ (de Compay Segundo klassieker) ook talloze andere Cu-baanse evergreens die afwisselend een lach en een traan oproepen, maar vooral ook de dansspieren aanspreken.

Jan Vermeulen solo: integrale SchubertsonatesZondag 6 feb, zo 3 apr, zo 8 mei en zo 29 mei: 15u - € 14/12Het verhaal over hoe Jan Vermeulen zich heeft opgewerkt tot de actuele Schubert-specialist van België is er een met de allures van een sprookje. Naar aanleiding van een recital werd de fortepianist gevraagd een kijkje te nemen op de zolder van het kasteel Vilain XIIII in Leut, waar men een klavier-instrument had ontdekt met het opschrift 'Nannette Streicher'. Vermeulens verbazing was groot toen hij inderdaad, bedolven on-der het stof en tussen hopen oud medisch materiaal – het kasteel deed voorheen im-mers dienst als ziekenhuis – een originele Nannette Streicher uit 1826 aantrof. De res-tauratie van het instrument leidde via fel gesmaakte concerten naar de opname van Schuberts integrale klavieroeuvre. Laaiend enthousiaste reacties in de internationale muziekpers volgden. Vermeulen en zijn Nannette spreiden hun kunsten tentoon tij-dens 4 concerten in De Roma en één concert in AMUZ op zondag 27 februari.

Gaby Morenowo 9 feb: 20u30 - € 14/12 – club zittendHet leven van de negenentwintigjarige sin-ger-songwriter Gaby Moreno heeft altijd in het teken gestaan van de muziek. Ze raakte zo in de ban van de Amerikaanse soul en blues dat ze besloot zich in Los Angeles te vestigen. Gaby Moreno beschikt over een prachtige soulstem en zingt zowel in het En-gels als in het Spaans. Ze won de John Len-non Songwriters Award, toerde met Tracy Chapman en stond in het voorprogramma van Ani di Franco. Haar eerste solo album ‘Still the Unknown’ geproduceerd door Jay Bellrose, getuigt van een charmante be-scheidenheid.

Tutu Puoane: It began in AfricaDonderdag 10 feb: 20u30 - € 14/12Tutu Puoane neemt u mee op haar eigen muzikale reis, van jazz naar gospel, wereld-muziek en soul. En ze nodigt twee oude vrienden uit: de Zuid-Afrikaanse trompet-tist Marcus Wyatt en de Mozambiquaanse percussionist Tony Paco. Deze twee speciale gasten maken van het concert een unieke belevenis.

Raymond van het GroenewoudZaterdag 12 feb: 20u30 - € 18/16Raymond rondt zijn zestig af. Wáár anders dan in de Roma, de plaats waar z’n verjaar-toernee begon, die zotte Valentijnszondag vorig jaar? De 60 wordt uitgewuifd. Met zicht op z’n 61 - het gaat vooruit - geeft de Meester in Antwerpen nog één keer een overzicht van 40 jaar van z’n goddelijke mu-ziek.

Rita Reys: Young at HeartZondag 13 feb: 15u - € 16/14De Edison Oeuvre Award in 2006, een vol Carré in 2007, haar 19de keer North Sea Jazz in 2008, en een vol Concertgebouw in 2009: Rita Reys heeft zich meer dan eens bewe-zen als “onbetwist de grootste jazzzangeres die ons land heeft voortgebracht”, zoals de Nederlandse jury het vier jaar geleden ver-woordde. Met ‘Young at Heart’, haar nieuw-ste album, voegt de éminence grise van de Europese vocale swing daar een mooi hoofd-stuk aan toe.

En er is meer. Wilt u alles weten over T-DANSANTS (dansnamiddagen met dj Piet Keizer van Radio Minerva) of het uitgebreide filmaanbod van CINEMA ROMA? Surf naar www.deroma.be of vraag het gratis driemaandelijks programmaboekje aan via 03 292 97 40. U kan ook naar de ticketbalie op de Turnhoutsebaan 327 komen.

DE ROMAZaal: Turnhoutsebaan 286, BorgerhoutInfo en tickets: www.deroma.be, 03 292 97 40, aan de ticketbalie op de Turnhoutsebaan 327 en in alle Fnac-winkels

Cubanen komen naar de Roma!


Wie, behalve deze dappere reporter van de Gazet van Zurenborg, komt op een bitter-koude maandagavond in november buiten om naar een bijeenkomst met de exotische titel ‘Overlegmoment Wijkcirculatieplan Zurenborg’ te gaan? Niemand, toch? Met deze positieve ingesteldheid fietste ik ril-lend naar het Dienstencentrum Zurenborg. Wel, verrassend genoeg daagden toch een tachtigtal wijkbewoners op–toch een tal-rijke opkomst!Dat kan alleen betekenen dat de bekommer-nissen rond het autoverkeer in Zurenborg wel degelijk leven en zelfs menig bewoner zorgen baart. Welke oplossingen zouden de beleidsmakers voor ogen hebben? Het be-nieuwde ons.

PANELVoor de toegestroomde bewoners zat een pa-nel klaar. Waren present: Chris Anseeuws (voorzitter van het district Antwerpen), haar collega Joris Giebens (onder andere bevoegd voor Verkeer) en Peter Raats, (voorzitter van het district Berchem, ook onder andere be-voegd voor Verkeer). Tenslotte Koen van de Sompele van Studiebureau Omgeving (ge-legen naast de Matrassenreus in Berchem), die in opdracht van stad en district de ver-keerssituatie bestudeerde en de mogelijke scenario’s uitwerkte en toelichtte. De mo-derator was Johan Van Eester van het SWO (Stedelijk Wijkoverleg). Zij organiseerden de avond en verwerkten ook de feedback van de wijkbewoners.

STOPHet opzet van een ‘Wijkcirculatieplan’ is simpel: deze wijk en met uitbreiding de hele stad inrichten volgens het STOP-princi-pe: Stappers, Trappers, Openbaar vervoer en Personenauto’s. Dus de voorrang gaat naar het comfort van de voetgangers, vervolgens de fietsers, enzovoort. Het comfort van de autobestuurder bungelt onderaan de pri-oriteitenlijst. Dit principe maakt al enkele jaren opgang in bijna alle Vlaamse over-heidsprojecten van de laatste jaren. Iets wat elke autobestuurder ongetwijfeld al heeft

kunnen merken. Door post te vatten aan de verschillende in- en uitvalswegen van de wijk en tijdstip en nummerplaten te noteren van de passeren-de auto’s, kwam Omgeving tot de conclu-sie dat 30% van de auto’s die de wijk inrijdt komt er binnen de vijf minuten weer uit. Een derde van het verkeer in de wijk is door-gaand verkeer is en heeft er geen bestem-ming of oorsprong. De grote assen daarbij zijn gekend: de Cogels-Osylei, Tweelingen-straat, Lange altaarstraat-Wolfstraat en de Rolwagenstraat. Dat sluipverkeer moet dus op één of andere manier ontmoedigd wor-den om door Zurenborg te rijden.

FILEEen eerste terechte bedenking vooraf is na-tuurlijk dat eigenlijk vooral de ware oor-zaak van het sluipverkeer moet aangepakt worden: de verzadiging van de grote in- en uitvalswegen van de stad. Wat betreft Zu-renborg zijn het met name de Singel en de Plantin-Moretuslei zitten die elke dag muur-vast zitten en bestuurders doen beslissen de file af te snijden door Zurenborg. Ook daar wordt aan gewerkt: De stad is bezig met een compleet Mobiliteitsplan. Zo zul-len onder meer het aantal rotatieparkings verminderen zodat mensen die komen win-kelen (nog meer) ontraden worden dat met de auto te doen. Deze parkings zou men dan graag meer voor bewoners bestemmen.Om het sluipverkeer in Zurenborg aan te pakken worden drie scenario’s voorgesteld:

SCENARIO 1Het eerste scenario is het eenvoudigste: maak éénrichtingsstraten van de invalswe-gen van het sluipverkeer. Daarnaast zou in dit scenario de middenberm van de Plan-tin-Moretuslei doorgetrokken worden. Het voordeel is dat dit heel eenvoudig uit te voe-ren is, want het is gewoon een kwestie van wat borden te zetten en te verplaatsen. Het nadeel is dat het voor de wijkbewoners dan wel erg moeilijk wordt, en zeker in de spits, de wijk in of uit te rijden. Zo zou je telkens helemaal tot het einde of het begin van de Plantin moeten rijden om te keren.

Ook zouden er dan uitzonderingen moeten gemaakt worden voor het openbaar vervoer. En last but not least wordt het lossen en la-den voor de Delhaize dan wel heel erg moei-lijk. Dus: vooral nadelen aan dit scenario.

SCENARIO 2Een tweede scenario is een zogenaamde ‘knip’ –vandaar de stippellijntjes op de kaartjes van het plan- op de Door Ver-straeteplaats. Daarnaast zou de Raafstraat enkelrichting gemaakt worden richting Plantin-Moretuslei. Een ‘knip’ wil zeggen: er kan geen auto verkeer meer door, auto’s moeten daar keren.Zo zou het sluipverkeer aanzienlijk dalen. De Wolfstraat wordt zo wel de enige toe-gangsweg. Ook in dit scenario zou de berm op de Plantin-Moretuslei doorgetrokken worden, wat de toegang wel echt zou be-moeilijken, zeker tijdens de spits.

SCENARIO 3aHet derde scenario, de ‘spitsknip’, stelt een knip voor in de Draakplaats. Concreet wil dit zeggen dat er geen auto’s meer onder de brug–de voornaamste schakel in de sluip-routes- door kunnen. Om de bewoners niet teveel te ‘pesten’ en ook de wijk niet botweg in twee te snijden, zou de Draakplaats al-leen tijdens de spits gesloten zijn voor auto-verkeer -en niet voor het openbaar vervoer, natuurlijk. Ook aan dit scenario zijn er toch een paar grote nadelen. Ten eerste: het is zeer ver-warrend voor iedereen. Je zou dit bijzonder goed moeten signaleren op de Plantin en de Singel, wil je geen chaos creëren van terug-kerende auto’s. Daarbij zou de Draakplaats moeten voorzien worden van verdwijnpalen, wat, zo leerde ons onder andere de ervaring aan het station van Berchem, ook voor cha-os en vooral veel schade zorgde aan auto’s die de palen niet zagen of negeerden.Kortom: verwarring en chaos – voor nie-mand een wenselijk scenario.

SCENARIO3bU hoort het al komen: er is inderdaad een scenario dat wél zou kunnen werken.

Namelijk het tweede scenario, maar dan permanent. Immers, de chaos en verwar-ring is dan maar tijdelijk. Maar het is wel duidelijk: je kan met de auto niet door de Draakplaats.In dit scenario zou het kruispunt Singel-Pretoriastraat weer opengesteld worden.

De Stad Antwerpen, vertegenwoordigd door Chris Anseeuws, is het meeste te vinden voor scenario 3 (de volledige knip).Het district Berchem is dan weer het meeste te vinden voor scenario 3a (de ‘spitsknip’). Peter Raats maakte wel deze bedenkingen: “Er zijn enkele jaren geleden al ingrepen ge-daan om het sluipverkeer tegen te gaan en met name de Transvaalstraat en de Cogels-Osyei zijn toen aangepakt. Met deze knip moet gezorgd worden dat dit niet opnieuw gebeurt. Elke kleine ingreep heeft enorme gevolgen. Kijk maar naar de chaos die het gevolg was van de heraanleg van de Drieko-ningenstraat. Wat als iedereen zal proberen om via de Klokstraat op de Singel te raken en daar 160 auto’s staan? Dat wil niemand. Ook is er op die plaats onduidelijkheid over de plannen van Infrabel. Er moeten dus toch nog een aantal dingen technisch wor-den uitgeklaard.’

TELEURSTELLINGWie hoopte, net als ondergetekende, op een stevige discussieronde met allerlei herken-bare uitingen van ongenoegen waarbij ie-dereen heftig knikt van instemming, werd meteen na de korte doch heldere uiteenzet-ting teleurgesteld. Het was de bedoeling om met elkaar en de aanwezige beleidsmensen in gesprek te gaan. Dit om te vermijden dat het gaat zoals bij elke plenaire discussie: dat enkel die paar mensen met een ‘groot bak-kes’ het woord voeren.

Dus begaven we ons in de groep en sprok-kelde volgende meningen:

•‘Wij wonen net aan de overkant van de Singel, maar onze boeddhistische tempel is in de Pretoriastraat. Dus de afsluiting van het kruispunt van de Pretoriastraat is voor

Het sluipverkeer bannen uit Zurenborg? Stad en Disctrict stellen de volgende oplossing voor: maak de

Draakplaats autovrij door de doorgang onder de brug af te sluiten voor alle autoverkeer. Op het ‘Overleg-

moment Wijkcirculatieplan’ werd aan de wijkbewoners gevraagd wat zij daarvan dachten. (Fenna BOUVE)

Is Draakplaats autovrij

maken beste scenario?

WIJKCIRCULATIEPLAN IN DE MAAK


mij inderdaad niet handig. Dat zou dus wel terug opengaan, moest de Draakplaats au-tovrij worden. Ach, je moet gewoon zo wei-nig mogelijk met de auto rijden! We wonen op zes minuten stappen van Zurenborg. En aan wie zich bezorgd maakt dat ze niet meer naar de Delhaize zouden kunnen met de auto heb ik deze tip: kom gewoon naar de Delhaize in Borgerhout!’ (Fons, Pretoriastraat)

• ‘Wij rijden bijzonder weinig met de auto. We zullen er dus ook weinig last van hebben, welke ingreep er ook zou gebeuren. We denken wél aan de wijnhandel in onze straat. Die klanten moeten echt met de auto komen. Je sleept immers geen liters wijn mee, te voet of per fiets. Die heeft daar nu al last van, en als er geen doorgaand verkeer meer passeert, zou dat voor hem toch een grote impact hebben.’ (Etienne en Vera, Pretoriastraat)

• ‘Ik ben wel te vinden voor het opwaarde-ren tot autovrij plein van de Draakplaats.’(Natascha, Filomenastraat)

• ‘De Draakplaats is gewoonweg pràch-tig. Onze buitenlandse vrienden kijken tel-kens weer hun ogen uit als ze de pracht van Zurenborg zien. De Dageraadplaats is echt heel gezellig nu, echt een plein voor de men-sen. Het zou toch prachtig zijn als dat met de Draakplaats ook kon? Dat is zo mogelijk een nòg mooier plein.’ (Fons, Pretoriastraat)

• “De Draakplaats kan nooit gelijkaardig worden aan de Dageraadplaats, simpelweg omdat je met dat openbaar vervoer zit. Dat zal dat plein altijd in twee blijven snijden, hoe dan ook.” (Joris, Bosduifstraat)

• ‘Eigenlijk is scenario twee veel beter, al-leen zouden ze de vroegere situatie van één-richtingsstraten in de Bosduifstraat en de Tweelingenstraat dan moeten herstellen.” (Leon, Tweelingenstraat)

• “Ik hoor hier niets over Nieuw-Zuren-borg. Die zullen dan wel hun ‘eigen’ in- en uitvalsweg op de Singel hebben, maar toch. Dat zal toch ook een invloed hebben op de verkeerssituatie?”

• “Ik vind geen van alle scenario’s op iets

trekken. Met scenario 2 en 3 creëeer je ge-woon twee eilandjes, je splitst de wijk radi-caal op. Het enige dat je dan nog zal hebben op de Draakplaats, is openbaar vervoer dat er niet moet zijn.”

• “Scenario twee is het beste, alleen moet dat dan beter uitgewerkt worden. Dat ver-keerslicht op de Plantin-Moretus bijvoor-beeld. Iedereen rijdt nu door de Tweelingen-straat om dat te mijden.” (Stefan, Tweelingenstraat)

• “Het is eigenlijk niet echt serieus, dit overleg. Scenario één en twee zijn gewoon technisch onmogelijk. Scenario drie is al jaren geleden voorgesteld door het wijkco-mité, en toen wou het disctrict Berchem niet mee.” (Frans, Rolwagenstraat)

• “Er rijden echt teveel bussen door de wijk. Waarom moeten àlle bussen tot aan de Rooseveltplaats rijden? Alleen bus 9 en 34 hebben hier een ‘traditie’. Al de rest... Die 500-bussen, kunnen ze die niet beter omlei-den via de Singel?” (Kris, Rolwagenstraat).

• “Nu we toch bezig zijn: die bruggen over de Singel, zet die ook ineens terug! Dat was echt top.’

Om enigszins overzicht te brengen in deze reacties, namen we achteraf contact op met Johan Van Eester van het Stedelijk Wijkover-leg: “De opmerkingen zijn allemaal terug te brengen tot deze: Eén: Er rijden teveel bus-sen door de wijk. Twee: de Tweelingenstraat is een sluiproute voor mensen die de verkeers-lichte willen ontwijken. Drie: Voor scenario drie zijn er uitgesproken pro-stemmen te horen, voor één en twee niet. Vier: De Gene-raal Capiaumontstraat zou een enkelrich-tingstraat moeten worden naar de Uitbrei-dingsstraat en vijf: een aantal mensen wil de situatie gewoon houden zoals ze is, omdat ze anders helemaal zullen gegijzeld worden met hun auto in de wijk.’

Deze maatregelen zullen overigens niet van vandaag op morgen doorge-voerd worden. Het beslissings- en uit-voeringsproces zal nog enkele jaren in beslag nemen. Tijd genoeg voor de tegenstanders om te verhuizen dus... (grapje)

Is Draakplaats autovrij

maken beste scenario?

Een knip in het verkeer van de Draakplaats zou de oplossing zijn.Foto’s luc PANDELAERS


Goddard (°1954) is opgeleid als historicus en werkte als leraar en ambtenaar, tot hij besloot om uitsluitend van zijn pen te gaan leven. Zij oeuvre bestaat uit op zichzelf staande romans, met als enige uitzondering het personage Harry Barnett, dat in drie verschillende boeken voorkomt. Heel vaak wordt het hoofdpersonage op een keerpunt in zijn leven onverwachts geconfronteerd met iemand, die hem of haar op het spoor brengt van een oud geheim. Vanaf dat mo-ment zal zijn of haar leven nooit meer het-zelfde zijn. Trouw aan zijn opleiding, kop-pelt Goddard zijn romans bovendien graag aan een merkwaardige periode of gebeurte-nis uit de geschiedenis.Deze klassieke ingrediënten komen ook weer samen in ‘Bloedband’, deze keer inde wat vreemde combinatie van kunstdiefstal, een Antwerpse diamantair, de Ierse neutra-liteit tijdens de Tweede Wereldoorlog en de IRA-bommencampagne tijdens de jaren ’70 van de vorige eeuw.

SWANHet verhaal begint in 1976, wanneer de jonge geoloog Stephen Swan voor een tijd intrekt bij zijn moeder, die in de badplaats Paignton in Devon, net boven Cornwall, een pension uitbaat. Daar wordt hij gecon-fronteerd met zijn oom Eldritch Swan, die hij nog nooit eerder ontmoet heeft. Aan Stephen was altijd het verhaal verteld dat Eldritch was omgekomen tijdens een bom-bardement op Londen in 1940. Uiteindelijk blijkt dat hij 36 jaar in een Ierse gevangenis heeft doorgebracht. Hoewel Stephen zijn oom liever ziet gaan dan komen, raakt hij gaandeweg toch bij diens levensgeschiede-nis betrokken.

DIAMANTAIRDat levensverhaal heeft te maken met het feit dat Eldritch, die absoluut geen scru-pules heeft, in 1940, het factotum is van een Antwerpse Joodse diamantair, Isaac Meridor. Bij het uitbreken van de vijande-lijkheden, moet Eldritch voor Meridor een collectie Picasso’s in veiligheid brengen bij een zogezegd bevriende kunsthandelaar in Londen. Deze besluit de schilderijen door copies te vervangen en de echte stukken voor eigen gewin te verkopen aan een Amerikaanse verzamelaar. Eldritch wordt bij dit snode plan betrokken als tussenpersoon, wat hem uiteindelijk zal doen belanden in de politie-ke krabbenmand van het pas onafhankelijk geworden Ierland. In 1940 weet de regering van dat land, gelegen in de achtertuin van het Verenigd Koninkrijk, niet goed welke kant het moet kiezen in het conflict. Pas in 1976 wordt een machinerie in gang gezet die tot de ontrafeling van het hele mysterie zal leiden, mits de nodige portie moord en doodslag.

COGELS OSYLEIMeridor bewoont in 1940 twee met elkaar verbonden huizen met de naam ‘Zonne-stralen’ aan de Avenue Cogels-Osy 84 en 86. In 1976 woont zijn weduwe samen met haar kleinzoon alleen nog in nummer 84. Her tweelinghuis is dan de woning gewor-den van ene familie Wyckx. Stephen Swan logeert er net om de hoek, in de Velodroom-straat, bij advocaat Bart Van Briel. De straat waar de Meridors wonen, heet dan de Co-gels-Osylei.

Want Goddard heeft zijn huiswerk goed gemaakt. Wanneer Eldritch in 1940 door Antwerpen wandelt, loopt hij door een stad die nog sterk Franstalig oogt. Hij eet in ‘A l’ombre de la cathédrale’ op de ‘Marché aux Gants’, loopt van de Grand Place via de ‘Ave-nue de Keyser’ naar de ’Gare Centrale’ en zo verder naar Zurenborg, waar hij eigenaardig genoeg de ‘Beurs voor Diamanthandel’ pas-seert. Wanneer Stephen 36 jaar later door de stad dwaalt, zijn alle straatnamen echter in het Nederlands.

SLOOPHAMERHet district Zurenborg wordt door Goddard – in de periode 1940- beschreven als een ‘ongewone bron van rijke gevarieerde archi-tectuur uit eigen land’, gebouwd in de tijd dat Meridor nog een jongeman was. In 1976 woont Van Briel in een art deco-huis in de Velodroomstraat, door hem aangeschaft in de tijd net nadat Zurenborg van de sloop-hamer was gered. Vanuit deze woning is het maar eventjes lopen naar de Tramplaats, waar Stephen Swan een afspraak heeft me

een sinister nevenpersonage. De ontkno-ping van het verhaal zal echter niet in Ant-werpen plaatsvinden.

‘Long Time Coming’ is uitgegeven door Corgi. De Nederlandse vertaling ‘Bloedband’ door Uitgeverij Luitingh.

www.robertgoddardbooks.co.uk

De Britse thrillerauteur Robert Goddard wordt de meester van de plotwendingen

genoemd. Zijn op één na laatste boek ‘Long Time Coming’ – in het Nederlands ver-

taald als ‘Bloedband’- speelt zich voor een deel af in Antwerpen en met name in de

Cogels-Osylei en omgeving. (Marcel SCHOETERS)

‘Bloedband’ van Robert Goddard

BRITSE THRILLER METZURENBORG ALS DECOR


Peter Theunynck schrijft

elke keer een

wijkgedicht

Foto

Sam

VA

N O

NG

EVA

L

Een bel Mondo voor jou, een Bel Mondo voor mij. (x2)

Alle dagen even blij. Ook de vrieskou hoort erbij.

Overvloed. Niet overvoed. Overmacht noch overmoed.

Voor wie haar soms geweld aandoet. Frisse sla en tralala.

Stormvloedkering naar de nering. Zeezicht. Alle dagen hopen

dat er scheepjes binnenlopen. Holle, bolle, dolle zeilen.

Snel nog een Vedett opdweilen. Tiritomba. Tiritomba! Gal-

liano.

Galliana. Een geladen galjoen vaart hier buiten elke noen.

Van je een en van je twee. Bart de Wever, storm op zee.

Als Norbertus luidt in mei, komt er weer een valkje bij.

Loop naar Brasserie van Loock. Weet je wat, we komen ook

met een Captain Kirk of tien naar de Nieuwe Zurenborger

zien.

En is de Moeskop in het land, witte rozen in het want?

Alle mensen hand in hand, glijdend naar de overkant.

Rosa’s Cantina, El Diablo, La Nostra Casa of de Primo,

Kanapée of Zomerhof: alle dagen op de pof.

Arme klanten, Schraelen Troost, ook op u sla ik een toost,

Na een Piccolo Peccato gaat het soms ineens staccato.

El Cuerno, Dafisj en Amon roeren nu de grote trom.

Zijn ze ons vergeten? God, dat ware dom (x2).

‘t Wordt een jaar vol Heerlyckheid, als je ’t maar

voldoende spreidt. Mag er ook nog nachtrust zijn

voor de slapers aan het plein? En al eens aan hen gedacht

die de Dageraad opwacht, zonder dons zo warm en zacht?

Stille nacht, veilige nacht. Recht naar huis

waar ’t vrouwke wacht. Jezeke in zijn kribbeke lacht

(mijn gedacht).

Tournée généreuse

KINDERTHEATER PICALILI GEEFT EEN NIEUWE VOORSTELLINGOVER …Stampvoeten en sluipenLuid en stilLachen en huiverenOmhoog en omlaagDansen en bevriezenVierkant en rond

In de Walvisstraat woont een creatief koppel. Carmen Schep-mans en Joeri De Hauwere spelen samen kindertheater. Samen de-len ze de liefde voor het theater-vak.Op zaterdag 15 januari om 15 uur gaat de voorstelling ‘Oogap-pel’ in première in het Cultureel Centrum Sint-Andries.Deze sprookjesachtige voorstel-ling gaat over de wondere wereld van Reinette. Haar magische ap-pels brengen haar in de fascine-rende wereld van een muziek-doosje waar ze botst op twee bizarre figuren…

Al hun voorstellingen zijn geschikt voor kleuters van 2,5 tot 6 jaar. Ze zijn heel visueel zodat de kleinsten kunnen volgen en hebben ook voldoende diepgang zodat de oudsten er ook iets aan hebben.

SPEELLIJSTDe lijst van hun optredens gedurende de voorbije twee jaar zou iets te lang worden om hier op te sommen. Zij traden niet alleen op in Antwerpen maar ook in scholen en culturele centra over heel Vlaanderen. Ze maakten ook vele kinderhartjes blij op het kinderfestival van de Gentse Feesten, theater aan Zee te Oostende en het theaterfesti-val te Eindhoven. Geen kleine jongens dus!

Oma’s, opa’s, mama’s en papa’s allen daarheen met jullie geliefde kleuters.

[email protected]

CostaSint-Andriesplaats 242000 Antwerpentel.: 03/ 260 80 50e-mail: cosintandries@stad Antwerpen.be

Tickets: voorverkoop 4 euro, kassa 6 euro Reserveren kan aan de balie, telefonisch, per e-mail, on-line en bij Prospekta, Grote Markt 13, 2030 Antwerpen


Van Korte Altaarstraat naar Cogels Osylei

Antenno vindt nieuw onderkomen in ex-gebouw van de Witte Paters

Ze zijn uit de Korte Altaarstraat verdwenen en al-

weer een kleine middenstander minder denkt de

argeloze voorbijganger dan spontaan maar niets

is minder waar. Het marketing- en communicatiebu-

reau Antenno is helemaal niet van de aardbodem

verdwenen maar heeft het pand in de schaduw van

de kerk geruild voor een prachtig pand in de Cogels

Osylei. En verdwenen? Vergeet het maar want na de

verhuis bruisen ze van de activiteiten en daarvoor

hebben ze in totaal 13 mensen ter beschikking.

“Ja, het gaat goed” zeggen Mariska Brosens en

Stefan Coucheir in koor’ tijdens de voorstelling van

hun nieuwe werkplaats. (Swa COLLIER)

Geboortehuis van ideeën stond er te lezen op de gevel van het pand in de Korte Altaar-straat. En dat was ook zo. Een beginnend (2004) marketing- en communicatiebureau dat zich al snel een vaste stek wist te verwer-ven in het wereldje. En zich niet te beroerd voelde om (gratis) de layout van deze krant te verzorgen toen er een noodsituatie ont-stond.. Omdat ze eenmaal een sterke band met de wijk hebben zegden ze toen want het koppel-ze zijn ook de zaakvoerders- woont nog steeds in de Velodroomstraat.

PATERSIn de Cogels Osylei 19 betrekken ze nu een riant pand. Ruime kantoren, hoge plafonds, brede trappen, grote tuin, veel licht. Zo groot dat ze tijdens de receptie waar hun nieuwe onderkomen aan de genodigden werd getoond, zelfs een groep (The Fabiola Fun Fuckers) konden laten spelen. In de Korte Altaarstraat was dan weer nauwelijks plaats voor een groot uitgevallen radio. Hoe komen ze in godsnaam hier terecht. Stefan Coucheir: “Via de bank waar we mee werken hoorden we dat er hier een pand vrijkwam

terwijl we daar eigenlijk niets van wisten. We zijn dan komen kijken en het viel ge-weldig mee. Tot begin deze eeuw hebben de Witte Paters hier gelogeerd en rond 2004 is het pand grondig gerestaureerd zodat we onmiddellijk zagen dat we er zelf niet al te veel moesten aan veranderen. In nauwe-lijks drie maanden was alles klaar voor ons. Dat was een geweldige meevaller.”

KLANTENAntenno (de naam spreekt voor zichzelf) werkt eigenlijk op twee fronten: er is het marketingadvies en een grafische luik. Da’s in grote lijnen wat ze doen. Creativiteit speelt een grote rol maar de wensen van de klant moeten natuurlijk gerealiseerd wor-den. Een bekende klant? Stefan Coucheir :

“AVA is zo’n klant die iedereen kent, da’s een mooi voorbeeld. Daar hebben we de nieuwe positionering inhoudelijk uitgewerkt en dat ook vertaald naar een volledige resty-ling (het logo, huisstijl, winkelcommunica-tie, website,…). Daarnaast zijn we voor AVA ook klankbord rond marketingplanning.”

De Lijn is ook klant en voor het stadsonder-wijs van Antwerpen gaan ze ook regelmatig aan de slag. In de verkiezing van de beste buurtwinkel van de stad Antwerpen had-den ze ook een stevige hand en ga zo maar door. Leken zoals wij kijken zich de ogen uit als er gegoocheld wordt met bekende merknamen maar voor een bureau als An-tenno is een bedrijf dat zich bezig houdt met potgrond een even grote uitdaging.

Mariska Brosens: “We zijn ook bijzonder blij en fier dat we mogen meewerken aan het Museum voor Schone Kunsten dat voor een lange tijd dicht gaat. Die periode gaan we van dichtbij begeleiden op diverse vlak-ken onder de slogan Dicht maar Dichtbij.” Beiden drukken er op dat hun grootste vij-and het denken in hokjes is. “Een creatieve medewerker moet steeds de andere aspec-ten in het oog houden en omgekeerd. Ieder-een die hier werkt heeft een grote verant-woordelijkheid.” En die medewerkers zijn blij met de nieuwe vestiging. Stefan Cou-cheir: “De Cogelslei is ook voor onze mede-werkers een goeie zaak want die mensen komen van diverse plekken in Vlaanderen en dan zijn we makkelijk te bereiken. We zijn heel tevreden.”

Stefan Coucheir en Mariska Brosens Foto Julie DONCKERS

Het huisorkest speelde tijdens de receptie Foto Luc PANDELAERS


“DIE TIEN JAAR ZIJN OM NOOIT TE VERGETEN”Tante Kaat geeft elke week huishoudtips in TV-Familie en Primo TV-

gids. Sedert 1 september is zij ook wekelijks te zien in ‘Vlaanderen

Vandaag’ op VT4. Enkele jaren geleden ging zij op Vijf TV als’ super-

huisvrouw’ met de grove borstel door de meest chaotische gezins-

verbanden van Vlaanderen. Toen zij echter nog gewoon Elma Dalhuij-

sen heette, woonde zij in ons aller Ramstraat. Met dit kleine relaas

over haar jaren rond het Plein lanceren wij een nieuwe serie over

‘Ex-Zurenborgers’. (Marcel SCHOETERS)

Wanneer zijn jullie op Zurenborg terechtgekomen?Tante Kaat: “Wij kochten ons huis in de Ram-straat in het najaar van 1977. Wij woonden in Merksem op een appartement. Ons tweede kind was net geboren en we waren op zoek naar een be-taalbaar huis met een tuintje.”

Hoe zijn jullie daar terechtgekomen?Tante Kaat: “Ons oog viel op een openbare ver-koop. Niet alleen ons huis nummer 42 stond te koop maar ook het huis ernaast. Omdat de Stad Antwerpen de beide huizen wilde aankopen werd het een zenuwslopende veiling.Gedurende ruim een half jaar heeft Kees, mijn man, elke avond in het huis gewerkt. Er was nau-welijks elektriciteit, geen keuken, geen badkamer. In de weekends hielp ik vaak mee, maar dan moest ik een babysit kunnen organiseren voor de twee kinderen. Niet evident als je familie in Nederland woont.”

Wat voor soort wijk hebben jullie hier aangetroffen?Tante Kaat: “In het voorjaar van 1978 zijn we dan verhuisd. De Dageraadplaats zag er nog lang niet zo mooi uit als nu, maar had ook toen al heel veel sfeer. Het Zeezicht heette nog ‘de Cereus’ en was de ontmoetingsplaats voor fotografen, schilders en andere artiesten. Al snel werd ik lid van het wijkcomité. Een hele goede beslissing, want op die manier leerden we binnen heel korte tijd de meeste buurtgenoten kennen. Via dat kanaal werd ik door Erik Aelbers geïnformeerd over de Burgemees-ter Marnixschool, de school waar half Zurenborg toen naar toe ging. Ook onze kinderen werden er met de schoolbus naartoe gebracht. Ikzelf ging er later lesgeven.’Zurenborg-Burenzorg’ was de slo-gan indertijd. We waren allemaal jonge moeders en pasten regelmatig op elkaars kinderen. Ook als er iemand ziek was, konden we op steun van de

buurt rekenen. We gingen er dan zelf gekookte maal-tijden brengen.Elk jaar eind augustus werden de ‘Dageraad-feesten’ georganiseerd. Een gratis buurtfestival met veel muziek, eten, drinken, modeshows met tweedehandskledij uit ‘het

Winkeltje’ van Greet, ambiance verzekerd. Elk jaar waren we weer heel blij als Wim Michiels en Piet Looze het teken gaven dat we ‘quitte’ waren. Alle bonnetjes die daarna nog verkocht werden be-tekenden dat we winst gingen maken. Deze werd dan gebruikt voor de organisatie het jaar nadien. Het Dagelijks bestaan van Gerdien en Bie, de sla-gerij Olyslagers, de kantoorboekhandel-immo van de familie Kimpen, de prachtige boekwinkel naast de kerk, de frituur, de naaimachinewinkel, veel van deze panden hebben nu een andere bestemming, maar de sfeer is er nog steeds.”

Wanneer zijn jullie andere oorden gaan opzoeken?Tante Kaat: “Tien jaar later”.

Waarom was dat?Tante Kaat: “Ons leven werd steeds drukker en de behoefte om meer in de natuur te wonen werd groter en groter. Een half jaar heeft onze zoektocht geduurd en toen vonden we ons huis in Schoten. We wonen er nu al 23 jaar, net zolang als ‘Tante Kaat’ bestaat. Regelmatig komen we nog naar de Dageraadplaats terug om er iets te eten en altijd komen we wel iemand tegen van de tijd van toen. We hebben ‘maar’ 10 jaar op Zurenborg gewoond maar voor onszelf én onze kinderen is het een tijd geweest om nooit te vergeten!”

Onze nieuwe reeks :

de ex-Zurenborger

Aflevering 1:

Tante Kaat uit de Ramstraat

De Elma Dalhuijsen van toen in de Ramstraat is ondertussen de erg bekende poetsende Tante Kaat van televisie geworden. • Foto’s Dieter DEDECKER


Uniformenbedrijf na 60 jaar weg uit de wijk

Pelsmaekers verhuist naar pand in Gent

In de ruime stille winkel zorgen de oude parketvloer en de mooie houten kasten voor een speciale sfeer. Kris Warnez vertelt mij met enthousiasme over de stockverkoop. “Het was er toen niet zo stil!”Maar hoe begin je aan zo’n stockverkoop? Dirk gaat ’s middags vaak eten in Café Stanny in de Stanleystraat. Stanny heeft een groot netwerk en zo kwamen ze op het idee om het samen te organiseren en er een ge-zellige boel van te maken. En dat werd het ook. Er waren drankjes, hapjes en soep. Zij werden bediend door het personeel getooid in fanfarekledij. In zekere zin is de zaak niet zo bekend door de gewone burger. Toch zijn er een 500 tot 2 000 bezoekers op af gekomen, waaronder zelfs modeontwerpers en bekende mensen zoals Alex Carlier van Hooverphonic. Kris Warnez en zijn medewerkers, een tiental in totaal, genieten nu nog altijd na van het succes

KLANTENVoor het nemen van de maten zorgen steeds één van de kleermakers, één voor Vlaande-ren en één voor Wallonië, op de verschillen-de werklokaties tijdens de werkuren van de klanten. Dit bespaart tijd voor de klanten.De leveringen gebeuren steeds in bijzijn van deze kleermakers. Indien nodig kunnen zij nog retouches aanbrengen.

Gedurende dertig jaar reeds maken ze de uniformen voor overheidsdiensten en par-ticuliere organisaties. Ze leveren o.a. aan landsverdediging, justitie, financiën, po-litiediensten, de Belgische post, de NMBS, De Lijn, musea, culturele organisaties, het gevangeniswezen, opera’s, muziekvereni-gingen, luchtvaartmaatschappijen … te veel om op te noemen.Pelsmaekers levert ook buiten de grenzen. Justitie In Frankrijk wordt door hen gekleed. Ierland is hun belangrijkste klant. Landsver-dediging, politiedienst en de Pipersband van het Ierse leger paraderen in uniformen van Pelsmaekers. In Nederland worden mu-ziekmaatschappijen, culturele organisaties, rederijen … door hen gekleed. Op de hoes van zijn CD “From Russia with Love“ prijkt Helmut Lotti in drie verschil-lende uniformen van de firma Pelsmaekers. Zelfs het koninklijke hof is er klant. De ser-vicedress van Prinses Astrid, voormalige ambassadrice van het Rode Kruis, werd door hen gemaakt. De eer om het trouwkostuum van Prins Laurent te maken viel hen ook te beurt

HISTORIEK De firma is al een hele tijd in de wijk geves-tigd. Van 1940 om precies te zijn toen vader Pelsmaekers als kleermaker startte op de hoek van de Van Luppenstraat. Hij maakte

er burgerkostuums voor de notabelen van de stad. Zijn kinderen hebben de zaak voort-gezet. Zij hebben zich toen georiënteerd op de uniformenmarkt, vooral voor het Belgisch leger. Die kinderen hadden echter geen opvolgers en hebben de zaak ongeveer achttien jaar geleden overgelaten. Een fir-ma uit Geraardsbergen kocht het bedrijf op, toen nog gevestigd in een aantal huisjes in de Boomgaardstraat. Omdat de naam Pels-maekers een begrip was werd die behouden. De hoofdactiviteit, het maken van unifor-men, werd voortgezet met als zaakvoerder Kris Warnez.

STOCKHet pand zelf is behoorlijk groot. De totale oppervlakte bedraagt namelijk 3000 vier-kante meter. Ik word rondgeleid in het ate-lier en de stockeerplaatsen en daar blijkt dat er nog genoeg keuze is voor eventuele kopers. In de gangen en het atelier staan na-melijk nog veel gevulde rekken met unifor-men. Witte en blauwe hemden vullen een ruimte. In kartonnen dozen zie ik allerlei toebehoren: barets, ceinturen, dassen, kno-pen, linten voor de mouwen, galons voor de schouders... Een kleermaker, een neef van Dries Van Noten, is bezig aan een gilet. Stapels stoffen aan 2 euro de meter liggen op kopers te wachten. Heel wat goedkoper dan tijdens de “fashion days” bij Dries Van

Noten! Daar kosten ze minimum 30 euro de meter. Geen wonder dat studenten van de modeacademie hierop af komen.

VERHUISMaar de firma verhuist dus naar Gent en daar zijn verschillende redenen voor.Zo is het gebouw te groot geworden. Vroe-ger werkten er zeventig mensen, nu nog een tiental. Door de mondialisering in de tex-tielsector gebeurt er vooral zuiver confectie onder andere de concurrentie vanuit het Oosten is te groot geworden. Ze moesten niet weg, maar in het kader van het project “het groen kwartier” hadden ze de gelegen-heid dat de stad het pand wou aankopen. Zij willen er de westelijke toegang tot het groen kwartier van het project Militair Hospitaal van maken. Dus dan maar verhuisd, meer bepaald naar een kleiner pand in de Groendreef in Gent. Dit is dichterbij voor onder andere de West-Vlaamse zaakvoerder en ligt eveneens cen-traal voor de klanten. Ze gaan er zich ook oriënteren op de visvangst en de jacht, met name de boswachters. Dus, wie nog op zoek is naar een leuk stofje of iets uniformachtig moet zich reppen. Niet te lang wachten is de boodschap.

Info: www.pelsmaekers.beTel. 0475/83 56 11

Welke Zurenborger is nog niet blijven staan

voor de grote etalage met paspoppen van de

firma Pelsmaekers in de Van Luppenstraat?

Daar komt binnenkort een einde aan want na

dertig jaar produceren en commercialiseren

had er tijdens twee weekends in november

een stockverkoop plaats wegens hun verhuis

naar Gent, waar ze een veel kleiner pand

betrekken. Velen onder ons zijn naar deze

stockverkoop geweest maar wie nog altijd

op zoek is naar een koopje kan er nog steeds

terecht. (Claudine VANDEGEHUCHTE)Chris Warnez : de laatste faze begon in Café Stanny.

Foto’s Dieter DEDECKER

De firma is al vele jaren in de wijk gevstigd


“ARMOEDE IS DIKWIJLS MA AR EEN DEEL VAN HET PROBLEEM”

Filet Divers: een sociale kruidenier in de Rolwagenstraat

Organiseer een

“Soep op de Stoep”

tegen de armoede

“Ik ben zelf begonnen bij de sociale dienst van de Bond zonder Naam”, vertelt coör-dinator Yves Bocklandt. “Wij hielden ons daar vooral bezig met noodhulp in de vorm van voedselpakketten, individuele begelei-ding en het vinden van onderdak. Onze manier van aanpakken kon toen het aan-tal hulpvragen goed aan. Maar in de jaren ‘90 werden we echter geconfronteerd met een steeds groeiende groep van mensen. Zeker na de Joegoslavië-crisis, met vluchte-lingen uit de Balkan die de opeenvolgende oorlogen in die regio ontvlucht waren. Die toevloed verplichtte ons ertoe om met een aantal andere organisaties aan tafel te gaan zitten om de problemen gezamenlijk aan te pakken. Filet Divers is dus de doch-ter van een achttal vzw’s, waaronder de Bond zonder Naam en het Protestants So-ciaal Centrum. Het initiatief is sinds 2004 actief in dit pand.”

SPAGHETTI “We zijn ons toen ook gaan bezinnen over de organisatie van onze hulpverlening. Aanvankelijk lag de nadruk op voedsel-pakketten. Deze bestonden meestal uit voedseloverschotten die gedumpt werden door grootwarenhuizen omdat ze hun houdbaarheidsdatum bijna bereikt had-den. In de praktijk betekende dat ze op het moment dat wij ze ronddeelden al serieus

over datum waren. Daar hadden we meer en meer een ethisch probleem mee. Een an-der nadeel was de eenzijdige samenstelling van de pakketten. Als we bij de mensen op huisbezoek gingen vonden we in hun voor-raadkast onveranderlijk stapels en stapels spaghetti, genoeg om een middelgroot Sici-liaans dorp te eten te vragen. Het gebeurde ook dikwijls dat de mensen die hun pakket afhaalden meteen triëerden wat ze konden gebruiken en de rest op straat gooiden, wat natuurlijk buitengewoon slecht overkwam bij de omwonenden.”

KRUIDENIER“Wij wilden daarom een alternatief cre-ëren op het vlak van de voedselbedeling. Mensen hechten nu eenmaal veel meer waarde aan wat ze zelf gekocht hebben, ook al is het voor een paar luttele centen, dan aan wat ze gratis krijgen. Zo kwamen we bij het concept van de Sociale Kruide-nier. Wij hebben hier een winkelruimte waar mensen met een laag inkomen of zonder inkomen voeding en andere nood-zakelijke basisproducten zoals onderhoud-smiddelen en toiletpapier aan sterk ver-laagde prijzen kunnen kopen. Dat sterkt hen in hun eigenwaarde omdat ze zelf keuzes kunnen maken en het verplicht hen ook vanzelf verantwoordelijkheid te nemen. Onze prijzen kunnen u misschien

belachelijk laag lijken, maar vergis u niet. Hier staan regelmatig mensen met minder dan 10 € op zak te berekenen wat ze per week kunnen uitgeven. Om in de winkel te geraken moeten de mensen ook eerst door onze ontmoetingsruimte passeren waar ze een kopje koffie of thee kunnen drinken en ook toegang hebben tot het internet. Dat geeft ons de gelegenheid om te peilen naar hun andere behoeften. Armoede is immers dikwijls maar een deel van het probleem. Voor veel mensen zonder papieren is hun gebrekkige kennis van het Nederlands een zware handicap. Daar proberen we iets aan te doen met onze wekelijkse conversatie-groep Nederlands.

KOOKPROJECT“Een ander gevolg van kansarmoede is het verlies van sociale vaardigheden. Mensen die jarenlang werkloos zijn verliezen de motivatie om ergens pakweg vóór 9 uur ’s morgens gewassen en geschoren present te zijn. Drie van onze vrijwilligers hebben daarom een goed uitgerust atelier opgezet waar een tiental mensen een basiskennis houtbewerking kunnen opdoen en tegelijk weer leren functioneren in een werkomge-ving. Ze maken daar meubelen op bestel-ling, ook weer aan zeer lage prijzen.”“Hetzelfde doen we met ons kookproject. Door samen te koken en samen te eten

reiken we onze mensen een zinvolle bezig-heid aan en bevorderen we de groepsvor-ming. Twee keer per maand wordt er een maaltijd bereid voor de vrijwilligers en de klanten. We hebben hier al geweldige ta-lenten ontdekt: vorige week stond er een succulente Armeense stoofschotel op het menu.”

KLANTEN “Wij hebben momenteel zo een 650 klan-ten. In principe bestrijken wij heel Groot-Antwerpen maar we stellen wel vast de meeste uit Oud Borgerhout en Antwerpen 2060 komen. De VZW krijgt geen werkings-subsidies, enkel subsidie voor sommige van onze projecten. De Bond zonder Naam stelt dit pand ter beschikking en betaalt ook de lonen van onze vaste medewerkers. Voor de rest zijn wij afhankelijk van giften en vrijwilligers. Wij zamelen ook oude kleren in en houden twee maal per jaar een twee-dehands kledingsmarkt, al is dat niet onze hoofd business want er zijn al veel vereni-gingen die zich hiermee bezig houden. In onze ontmoetingsruimte staat er ook een vraag en aanbodbord. Onze klanten kun-nen daar zoekertjes ophangen. Mensen uit de buurt die van oude spullen afwillen kunnen dat daar ook uithangen. En het spreekt vanzelf dat giften en vrijwilligers meer dan welkom zijn.”

Armoede is een niet eindigende strijd waar ook Filet Divers moedig de wapens tegen opneemt. In december steken ze nog een tandje bij want dan voert Welzijnszorg een grote campagne te-gen die armoede. Want de feiten liegen er niet

om. Maandelijks komen er bij Filet Divers hon-derden gezinnen langs die dienen te leven met minder dan 175 € per maand om eten, kleding en dergelijke van te kopen. Of nog geen 6 € per dag

De organisaties doen dan ook een oproep om de strijd tegen de armoede te steunen en armoede weg te werken. Een paar tips: *Laat zien dat armoede een onrecht is. Hang een van de campagneaffiches op. Je vindt ze bij Filet Divers of bij Welzijnszorg of je kunt ze bestellen op de website van Welzijnszorg.*Schrijf je memo tegen armoede en kleef het op de memoposters. Welzijnszorg en haar cam-pagnepartners stelden samen een memo tegen armoede op. Dit memo is een teken van protest. Uitbuiting op de arbeidsmarkt is immers on-aanvaardbaar! Maar het memo bevat ook enkele constructieve voorstellen om de kansen op de ar-beidsmarkt voor iedereen gelijker te maken.

*Jouw steun is onmisbaar in de strijd tegen ar-moede. Organiseer een Soep op de Stoep, loop mee met de Corrida t.v.v. Welzijnszorg, verkoop de geschenkproducten van Welzijnszorg of doe een gift op BE21 0000 0000 0303. Het ingezamel-de geld wordt gebruikt voor de steun aan ruim 150 projecten zoals [eigen organisatie] en voor het campagnewerk van Welzijnszorg. Filet Divers is al aan de slag tijdens de maand de-cember en organiseerde een Soep op de Stoepac-tie op 1 december aan de Delhaize. Verder: weke-lijkse petitieactie op maandag en woensdag in de Rolwagenstraat, 49 te 2018 Antwerpen en info over de actie van welzijnszorg en onze werking aan groepen die bij ons op bezoek komen.

Wie zijn boodschappen doet in de Delhaize van de

Plantin-Moretuslei heeft zich wellicht al afgevraagd

wat er zich afspeelt achter de wat troosteloze gevel

van het pand vlak naast de ingang van de parking in

de Rolwagenstraat. Wij trokken er op uit en ontdekten

de vzw Filet Divers, een samenwerkingsverband van

een aantal sociale organisaties die zich bezig houden

met kansarmoede in Antwerpen. (Luc PANDELAERS)

Yves Bockland :

“ We zitten sinds 2004 in de

Rolwagenstraat”

Foto’s Luc PANDELAERS


4

Gazet van Zurenborg | September 2010 - Oktober 2010

Kerstmutsen op de marktNormaal zoeken we elk jaar rond deze tijd een aantal wijkbewoners op, zetten hen een kerstmuts op het

hoofd en vragen naar hun kerstwensen. Dit jaar werden het echter geen wijkbewoners, maar wel voor de

wijk ontzettend belangrijke mensen: onze marktkramers. Het zou een frase uit een liedje van Eddy Wally

kunnen zijn: marktkramers trekken op ontieglijke uren door weer en wind om ons hun producten aan te bie-

den. Maar het is waar, ook al waren er de eerste marktdag van december slechts vijf die de sneeuw en kou

trotseerden en tot op het plein geraakten. We vroegen hen wat ze zichzelf toewensten en wat er op tafel zal

komen met Kerstavond. Tekst en foto’s: Jeannine FÜHRING en Claudine VANDEGEHUCHTE

4

2

3

1

Foto 1 Chicken Paradise Steven Peeters van Chicken Paradise gaat met zijn familie eerst oesters eten, dan gourmetten en nadien volgt een lekker stukje taart. Een goede gezondheid voor vrouw, kind, ouders en zichzelf en een goede verkoop zijn zijn wensen voor 2011.

Foto 2 Groenten en Fruit Van HalLisette Van Hal komt met haar twee zonen Jurgen en Gunther elke week vanuit Beveren naar ons pleintje. Ria Milards helpt hen bij de verkoop in hun grote kraam. Bij de familie Van Hal staat op Kerstdag traditioneel kalkoen met appelen en veenbessen op het menu. Hun belangrijkste wens voor dit jaar is “gezondheid voor iedereen” al vindt Jurgen “heel veel sex” ook mooi meegenomen.

Foto 3 Groentenkraam RobijnsMadeleine en Robert Robijns, broer en zus, wensen dat ze met hun tweeën nog tot hun 92 jaar op de markt kunnen blijven staan. En daar dan samen een kopje thee op kunnen gaan drinken!Al 51 jaar maken zij met Kerst het gerecht dat hun moeder ook voor hen klaarmaakte; tomatensoep, vidé’s, schorsenelen, erwtjes, wortelen, rosbief. En als dessert is er kerststronk met koffie. Een mooi eerbetoon aan mama, als je ’t mij vraagt!

Foto 4 KaasmuisjeTom Janssen en Sirie Verhoeven van het Kaasmuisje uit Niel wensen voor zichzelf veel familiaal geluk in 2011.Met Kerst staat bij hen soep op het menu, natuurlijk een kaasschotel met de nodige wijn (liefst een cabernet-sauvignon) en als dessert een kerststronk.


6

5

8

7

Foto 5 Lekkere Vleeswaren EeckhoutAan de kraam van Dominique Eeckhout is het altijd lachen geblazen. Ook voor volgend jaar wenst zij dus goedgemutste en gezonde mensen om haar heen. Met Kerstmis maakt zij een lekker stukje wild klaar.

Foto 6 NatuuriaRia Claeys komt iedere laatste donderdag van de maand naar onze markt met haar natuurlijke huid-, haar- en lichaamsverzorging producten. Zij maakt met Kerst een groenten gourmet klaar.Voor volgend jaar wenst zij leuke marktjes, fijne klanten met leuke babbels, zoals het er hier op Zurenborg gewoonlijk aan toe gaat.

Foto 7 Quiche & C°Veronique Vanderarde van Quiche & C° uit Merksem wenst voor 2011 voor zichzelf veel geld en een goede gezondheid.Met Kerstmis gaat ze bij haar familie eten en ze laat zich daar graag verrassen. Maar champagne en een goede fles wijn horen er zeker bij.

Foto 8 Vishandel CostermansCarine en Romain van vishandel Costermans wensen voor volgend jaar veel volk op de Zurenborgse markt. Met Kerst blijven zij binnen de eigen werksfeer en staat er dan ook gekookte kreeft op het menu.


Café YAO zoekt Young Artists’ Originals Café Yao op de Dageraadplaats zoekt kun-stenaars, fotografen en/of andere creatie-velingen om te exposeren in het café.Over-al zijn rails bevestigd, er is ruimte voor de bevestiging van een 12 – 15 middelgrote werken. Schilderijen, aquarellen, graffiti-kunst, foto’s ... veel is bespreekbaar.

Bedoeling is om de 6 weken een andere kunstenaar (of collectief) de gelegenheid te geven zijn/haar werken te tonen. Mo-daliteiten zijn verder te bespreken, inclu-sief visibiliteit op een nieuwe website.Mits een overeen te komen financiële compensatie zijn er ook nog twee mid-

delgrote kamers als potentiële atelier-ruimte beschikbaar, ter beschikking voor de artiest tijdens de openingsuren van het café. Wij zoeken ook nog een gemotiveerde barmedewerker om 1 tot 2 avondshiften in het café in te vul-len. Ideaal in combinatie met andere

job. Voor meer informatie omtrent alle voorgaande kan u Alexander Jaenen contacteren. 0488/337.787 of [email protected] Café Yao, Dage-raadplaats 2, 2018 Antwerpen Geopend vanaf 15u (winterperiode), maandag gesloten.

Scouts-Gidsen 20-72 Zurenborg “Roelandgroep”

Lange van Ruusbroecstraat 43a

2018 Antweroen

Groepsnummer: A12-72G

Rekeningnummer: 068-2100343-29

Stina Lembrechts 0498443429

Mathais Lathouwers 0486925974

Simon Kuitenbrouwer 0496940883

[email protected]

Scoutsgroep Zurenborg bestaat 60 jaar

Ze zijn vooral zondagmorgen te zien in de wijk: kleine jongens

en meisjes die vergezeld door grote kleine jongens en meis-

jes door de wijk trekken of spelletjes spelen op de Dageraad-

plaats. Altijd even enthousiast en altijd in uniform. We heb-

ben het over de scoutsgroep die in tijden van internet, mails,

televisie en smsjes nog nooit zo veel kandidaten heeft gehad

Er zijn zelfs echte wachtlijsten. Onze grote kleine jongen Kobe

Ardui trok op een zondagmorgen ook zijn korte broek aan en

ging richting Lange Van Ruusbroecstraat om dit fenomeen van

dichtbij te bekijken.

‘Véél leuker dan ’s morgens voor de TV te zitten!’

Héél lang geleden. Het was 6 juni 1950. Ge-orge Impens, ex-leider van een KSA-greop, besloot een scoutsgroep op te richten, in sa-menwerking met Eerwaarde Constandries. Het werd de Roelandgroep, met nmmer 72, in de wijk van Zurenborg. De scoutsgroep was een Vlaams gezinde elitegroep, en ze deden alles tegendraads, en het zorgde voor zware protesten van onder andere de VVKS (Vlaams Verbond Katholieke Scouts).Tony Bervoets, één van de eerste leden, be-gon als jong-verkenner in deze groep, en in 1956 wordt hij groepsleider. Door de komst van Bervoets werd het contact met het scoutsverbond veel nauwer, en groep 72 ging ook nauwer samenwerken met groep 20 (Onze Lieve Vrouw Boodschap). In 1976, na een aantal andere groepsleiders dan Bervoets, werd hij terug geroepen omdat er geen opvolger gevonden werd, en hij zorgde

weer voor een heropleving van de groep.In 1997 werden Hawa Sadio, Stijn Janssens, Matias Frateur en Johan Torfs groepsleiders, en twee jaar later zorgden ze voor de oprich-ting van de huidige takstructuur. Den 20 werd in 2001-2002 opgedoekt, maar de Zu-renborggroep zal in de volksmond wel altijd 20-72 blijven heten. De laatste ontwikkelin-gen zorgden voor een explosieve groei van het aantal leden, en in 2003 werd de groep verdeeld in Jacala en Chikai, twee parallel werkende takken.

@ 20-72Terug naar die ochtend. Eenmaal de blau-we poort binnen kwam ik langs een gang met hier en daar opgehandgen uniformen, achtergelaten kleren en rugzakken, en een kader met alle mogelijke knopen erin opge-hangen, van de paalsteek tot één die ik noch

herkende, noch de naam van kon lezen. Eenmaal voorbij deze gang kwam ik op een iets grotere binnenplaats, waar de toegang naar een rommelig toilet aan de linkerkant direct naar achter, en een stuk veder naar achter de ingang van he lokaal zelf. In enkele grote ruimtes op de gelijkvloers is er algemene ruimte in het lokaal. Een ver-rassend mooie houten trap naar boven leidt naar een aantal gezellige leidingsruimtes, waar een gitaar van vijf snaren en een aan-tal afgebladderde Twister-plakkers duiden op het gebrek aan een stofzuiger, maar een overvloed aan verhalen die waarschijnlijk op zichzelf al een boek zouden kunnen vul-len.Terug beneden, onderweg stuitend op een leider met paarse sokken en een sportief T-shirt aan, merk ik dat de leiders een voor een aankomen. Enthousiast geroep weer-

klinkt behoorlijk op de binnenplaats, en in de hoop dit niet te verstoren maak ik me uit de voeten. Terug buiten zie ik van alle kan-ten leiders en kinderen, soms op zichzelf, soms op de fiets, soms gebracht door hun ouders, aankomen. Ze zijn beter wakker dan ik. Ik wrijf in mijn handen en besluit toch maar eens naar de bakker te gaan.

WACHTLIJSTENElk jaar wordt in de derde week van sep-tember een openingsbarbecue gehouden op de Dageraadplaats, als verwelkoming voor nieuwe leden. Later kan men zich nog altijd inschrijven op zondagvoormiddagen, na contact met de groepsleiding, en je kan ook uitproberen of het wel iets is voor jou is, ge-durende drie keer, zonder verplichting. Le-den die reeds aangesloten zijn krijgen wor-den thuis bezocht voor een herinschrijving,


en ook broers en zussen krijgen voorrang.Door de enorme wachtlijst moet men een maximum aannemen per groep. De kapoe-nen (6-7 jaar) zijn met maximum 30, welka’s (8-10 jaar, onderverdeeld in de Jacala en de Chikai) met 80, jong-givers (11-13 jaar) 80 en givers (14-17 jaar) 60. De Jins is de categorie van scouts van 18 jaar oud. Deze cijfers zijn variabel, maar men kan door overbelasting niet hoger dan deze maxima. De inkomsten voor een jaar in de scouts worden gebruikt voor de verzekering voor de leden en de kosten voor een tijdschrift, vaste werkingskosten, het aankopen van materiaal, enzovoorts. Elke zondag van half 10 tot half 1 zijn er activiteiten, of een hele dag tot 17 uur. Het uniform bestaat uit een beige hemd, groene trui, een scouts t-shirt, jeansbroek, korte broek of rok en een das. Verder heeft de scouts een verhuurdienst van hun materiaal, geïnteresseerd? [email protected]

En u?

Tobias (11 jaar) zit nu al drie jaar bij de scouts. Hij vindt het véél leuker om op zon-dagochtend naar de scouts te komen, dan voor de tv te zitten of zo. Hij houdt van de kampen, van de weekends, maar durft stie-kem al wel eens te klagen over de leiding, al heeft hij niet direct een idee wat er dan wel beter zou moeten. Vooral het met klakken-bussen schieten en door de modder rollen bevalt hem wel.

Een ouder vertelde me dat er verschillende redenen waren om haar kind naar de scouts van Zurenborg te sturen. Ze had er zelf ook gezeten, ten eerste, en dan wist ze wat voor goed effect het zou hebben. Verder stelde ze dat de scouts niet competitief zijn, het is gewoon spelen. Ze wist al dat de scouts van Zurenborg de langste wachtlijst hebben van Vlaanderen, en dat is goed, zo klonk het, want het zijn gewoon goeie scouts.

Vincent Greeve (19), een leider van de JVK’s (jongverkenners) van de 9 en de 10 met 13 jaar scouts-ervaring, zegt dat de scouts veel belang hechten aan tradities: “Wij hechten natuurlijk nog wel belang aan het uniform en tradities zoals totemisaties en beloftes en het avondlied. Ik kom net terug van een kamp, en het was superzalig. Het groot kamp is altijd bij de leukste weken van het jaar. ’t Is geweldig heelderdagen te spelen. We hebben enkele spelen die we elk groot kamp opnieuw doen, zoals het vuur-spuwspekspel, 24-urenspel, enzo.. Hiken is eigenlijk een driedaagse stappen met je groep, maar bij ons is het een tweedaagse. Zo leer je je groep heel goed kennen.”Voor hem is de enorme populariteit van de scouts niet echt een verrassing. “Ik denk dat het komt omdat wij juist niet overdreven disciplinair zijn. Ook komen de leidings-

ploegen altijd heel goed overeen, en dat leidt tot een heel goede samenwerking, en dat leidt dan weer tot creatieve spelletjes en tot een goede verdeling van de taken. Want hé, scoutsleider zijn betekent heel wat meer dan alleen spelletjes verzinnen.”De familie Greeve blijkt een trouw scouts-verleden te hebben. “Er zijn inderdaad al heel wat Greeves naar de scouts gegaan: mijn neef, twee nichten, mijn twee zussen, en ook mijn vorige generatie zat al in de scouts: mijn ouders. Maar op dit moment ben ik de enige Greeve die nog bij de scouts zit..”

Sciro vs. Chouts

Willem Magits (18), met 12 jaar chiro-ervaring en Steven Vervoort (19) met 8 jaar chiro-ervaring en daarvoor 6 jaar scoutser-varing, denken dat het grote verschil tussen chiro en scouts is dat er minder disipline heerst bij de scouts. Willem: “Bij de scouts ligt de focus meer op overlevingstechnieken en praktische din-gen, terwijl er bij de chiro gewoon geravot wordt. Het enige wat je bij de chir leert is hoe ballen in de fik te steken. Steven: “Ik denk ook dat de scouts meer naar het buitenland gaan, de chiro geraakt mis-schien net tot vanachter in de Ardennen…

“

Willem: “Sinds kort is ook het religieuze as-pect een groot verschil. De chiro gaat nog naar de kerk, terwijl de scouts officieel hun religieuze karakter hebben opgegeven.”Willem: “ Bij de chiro speelt men ook ge-woon vals. Iederéén speelt vals, allé, bij mijn chiro dan. Dat is zo van hey, jij speelt vals! – ja, maar gij ook!, maar ja, ik weet niet hoe dat bij de scouts is.”Steven: “Het uniform van de scouts is meer overlevingsachtig, donkergroen, padvin-derstyle. Het uniform van de chiro is ge-woon.. een uniform.”Willem: “De kou uitdagen, dus. Het is erg leuk, trouwens, om de sjaaltjes van de scouts te pikken.”

Steven: “De leiders zorgen bij de scouts in het algemeen voor meer discipline en pro-beren de praktische dingen uit te werken. Mensen luisteren veel sneller, denk ik.”Willem: “De leiders bij de chiro houden wel van een beetje mider discipline, of zo een keer de grenzen van het aangename aftas-ten. Maar dat zorgt voor een geweldige sfeer, dat is strijkgaan.”

Vincent Greeve reageert: “Vanuit mijn erva-ring is de scouts absoluut niet disciplinair, maar verschillende scoutsroepen hanteren zeer verschillende regels. Sommige scouts-groepen zijn zelfs zeer disciplinair, maar onze scouts is daar iets lakser in. Er wordt wel wat gepest tussen chiro en scouts, maar dat gebeurt ook tussen scouts onderling: dat scouts elkaars vlag gaan pik-ken ofzo, of met patatten naar elkaar gooi-en.

We hebben zelfs ooit in het zwembad van de chiro gaan plassen, dus ja, er is wel wat gezonde concurrentie.”En dus…

Mogen we trots zijn op onze scoutsgroep, of, om het met Robert Baden-Powell, de oprich-ter van de wereldwijde scouts te zeggen:“Een scout is nooit verrast: hij weet exact wat te doen als er iets onverwachts ge-beurt.” Of ook: “Het uniform zorgt voor broederschap, want als het universeel wordt gebruikt bedekt het alle verschillen van klasse en land.”

Je kan proberen of de scouts iets voor jou is, drie keren mag je proberen.


CUTUREEL CENTRUM BERCHEM

“Witse” Hubert Damenvertolkt teksten

PHILIP CATHERINE - Cap BretonVrijdag 17 december 2010 | 20.30 uurEen nieuwe voorliefde bij cc Berchem: Bel-gische jazzkleppers. Na Jef Neve en Freddy Sunder vorig seizoen, hebben we nu met Philip Catherine een volgende jazzkanjer te gast. Welcome to our jazzclub...

KVS & DE VERENIGING VAN DE ENTHOUSIASTEN VOOR HET REËLE EN HET UNIVERSELE - Van Plato tot NatoZaterdag 18 december 2010 | 20.30 uurIn een curieuze passage uit het tweede boek van ‘De Republiek’ ontzegt Plato alle ar-tiesten het recht om in zijn ideale staat te wonen. Waarom riep Plato die excommuni-catie af? Wat beweegt leiders tot het willen temmen van kunst? Het is belangrijk om die redenen te kennen, om de tot op vandaag

moeilijke relatie tussen kunstenaars en de politieke maatschappij te begrijpen en te plaatsen. In de voorstelling ‘Van Plato tot Nato’ nemen de artiesten het heft in han-den om zich te wreken.

FAMILIEDAG Zondag 26 december 2010 | van 14 tot 18 uurToegang gratis (enkel voorstelling is betalend)Op tweede Kerstdag wordt het ongelooflijk gezellig in cultuurcentrum Berchem. Er is van alles te beleven: Vrolijke verhaaltjes, speelse winterdrankjes, knipsels en kleur-prenten, toveren met papier, buitelen op muziekje En als klap op de vuurpijl: een poëtische circustheatervoorstelling en een kleinood voor de kleuters.

*CARRÉ CURIEUX - Cirque Vivant!

Carré Curieux brengt circus met een kinder-lijke speelsheid, waar de jongleerballen uit de wolken komen vallen en waar volwassen mannen lijken te zweven in de lucht. Re-belse ballen en andere diabolo’s balanceren op het scherp van de verbeelding. Voeg daar een vleugje mime, dans en theater aan toe en je komt terecht in een bijzondere circus-voorstelling vol verrassingen. Kortom de ideale plek om te vertoeven op deze tweede Kerstdag!Circustheater voor iedereen vanaf 6 jaar

LAIKA EN BONTEHOND – Watou (4+)Zaterdag 15 en zondag 16 januari 2011 | 15 uurOp een dag krijgen een man en een vrouw tot hun schrik een kind. Het is een bijzonder kind dat zichzelf Watou noemt. Watou kan meteen lopen en praten en gedraagt zich als

een kleine, opstandige generaal die bij alles ‘Nee’roept. De verse ouders komen terecht en een uitputtend gevecht met Watou en zijn ‘Zelluf Doen!’. Wat de man en de vrouw ook proberen, het gezinssprookje ontaardt in een opvoedkundige nachtmerrie. Er blijft de uitgeputte ouders niets anders over dan te proberen van het kind af te komen. Maar dat blijkt nog niet zo makkelijk ...Een voorstelling waarin alles stuk gaat wat stuk kan voor iedereen vanaf 4 jaarvan en met: Noël Fischer, Marianne Burgers, Caroline

FAMILIEDAGZondag 16 januari 2011 | 14 tot 17 uurtoegang gratis (enkel voorstelling is beta-lend) Half januari wordt het ongelooflijk gezellig in cultuurcentrum Berchem op

Het cultureel centrum in Berchem heeft voor de koude wintermaanden een programma

in elkaar getimmerd waarbij heel wat mensen van bij ons aan de bak komen. Als we jazz

zeggen denken we meestaal aan Amerikaanse grootheden terwijl we vrgeten dat we zelf

een van de allerbeste jazzgitaristen hebben met Philip Catherine. En wat te zeggen van

Witse die op bezoek komt? Neen, niet de televisiefiguur maar de man van vlees en bloed

die deze politieman al zo vele jaren gestalte geeft : Hubert Damen. Hij vertolkt teksten

van onder andere Bram Vermeulen, Wannes Van de Velde en Ramses Shaffy over liefde,

vriendschap en de dood. Na al die televisielijken een echte verademing.

Witse , door sommigen ook bekend als Hubert Damen, is op 8 februari te gast

met teksten van ondermeer Ramses Shaffy.


onze derde familiedag. Er is van alles te beleven: vrolijke verhaaltjes, speelse win-terdrankjes, knipsels en kleurprenten, to-veren met papier, buitelen op muziekjes ... En als klap op de vuurpijl kan je nog kijken naar de geweldige nieuwe voorstelling van Laika en BonteHond over een behoorlijk dominant kind.

TRISTERO - The Search ProjectDonderdag 20 januari 2011 | 20.30 uurTristero tracht in deze voorstelling, geba-seerd op gevonden zoekertjes, onze geza-menlijke, universele zoektocht bloot te leggen. Want zoekertjes vind je in alle we-relddelen, in alle talen en in verschillende vormen. Ze omvatten uiteenlopende onder-werpen als vriendschap en seks, maar ook werk, hobby’s, vermiste dieren enzovoort.

ANN VAN DEN BROEK - Q61 (Avant-première)Donderdag 27 en vrijdag 28 januari 2011 | 20.30 uurLaten we de Dikke Van Daele als vergelij-kingspunt nemen. Tegelijk archief en kerk-hof van de taal, van woorden die pas weer tot leven komen als ze gebruikt worden in zinnen en gesprekken. Ook Ann Van den Broek heeft zo haar persoonlijk archief, haar eigen kerkhof van bewegingsmoment-jes die ze via voorstellingen (nieuw) leven inblaast.

KONINKLIJKE HARMONIE DE VRIENDENKRING Nieuwjaarsconcert 2011Zondag 30 januari 2011 | 11 uurDe laatste nieuwjaarsviering van het jaar wordt traditioneel gebracht door de Ko-ninklijke Harmonie De Vriendenkring.De koorklas van Govaert Haché en het instru-mentensemble van Willy Bauweraerts staan de laatste der Berchemse harmonieorkesten bij. De studenten woord vertellen alles wat je weten moet van de gespeelde stukken. Op het programma o.a.van Ennio Moricone

VERZET DE STAD – gedichtendag Donderdag 27 januari 2011 van 16 tot 18 uurlocatie: bibliotheek De Poort, Willem van Laerstraat 15-17Lees mee wat de buren over onze buurt te vertellen hebben. Zie wat scholieren doen met Van Ostaijen. En leer van Scale de basics van rap en beatbox.

AREND PINOY -Trio...Dinsdag 1 februari 2011 | om 20.30 uurGeïnspireerd door Martin Parrs fotoreeks ‘Bored Couples’ onderzoekt Arend Pinoy in ‘Trio...’ de absurditeit van de dagelijkse rea-liteit. Een banale beginsituatie: een jongen is verliefd op een meisje en schenkt haar een hondje. Aanvankelijk alledaags en ordinair blijkt de realiteit waarin de personages zich bevinden al snel een rare logica te kennen. De toeschouwer wordt uitgedaagd zijn ei-gen referenties aan de kant te zetten en zich onder te dompelen in deze onvoorspelbare en absurde wereld. Een fysieke voorstelling over de dubbelzinnigheid van het leven en - misschien ook - over juiste keuzes maken.

STAALPLAAT # 3 Eva De RoovereDonderdag 3 februari 2011 | om 20.30 uurWe houden woord met STAALPLAAT. Voor deze derde editie heeft Yurek een eerste vrouwelijke muzikant te gast. Eva De Roove-re zal in februari aan Yurek haar ‘all time favorites’ toevertrouwen. Eva’s muziekcar-rière begon tien jaar geleden toen ze met Colette Notenboom het Leids Cabaret Festi-val won. Nadien zong ze bij Kadril en Oblo-mow, sinds 2006 gaat ze haar eigen weg. Leuke teksten en bruisende Nederlandsta-lige songs zijn haar handelsmerk geworden. Op dit ogenblik legt ze de laatste hand aan een nieuw album waaraan ook goed volk als Spinvis meewerkt. Eva De Roovere, die mooie zangeres met haar mooie stem. De songwriter van ‘Slaap Lekker’, de zomerhit met de eigenaardige woordcombinatie ‘fan-tastig toch’. Hoor haar platen en haar hel-den in STAALPLAAT #3.STAALPLAAT is een project van cc Berchem in samenwerking met MOODIO.TV

JERBOA - ‘Nuff Said Vrijdag 4 februari 2011 | om 20.30 uurHet maandelijks avondvullend programma in het ccbe-foyer met live muziek, stand-up comedy, spoken word en literatuur. Het ze-venkoppig groove-monster Brazzaville om-armt deze keer Moiano, Rayen Panday, Sas-kia De Coster en Markus Birdman. La Ikram host de boel naar zeer fijne gewoonte. Moi-ano got soul.. De Nederlander Rayen Pan-day geldt als aanstormend cabarettalent. Schrijfster Saskia De Coster houdt zich stie-kem ook met al de rest bezig, en als afsluiter krijgt u ditmaal de Brit Markus Birdman.

NIGEL WILLIAMS - Geloof Mij!Zaterdag 5 februari 2011 | om 20.30 uurZijn we een onderdeel van één of ander goddelijk plan of zijn we een toevallig ne-venproduct van kosmische botsingen en een Big Bang? Nigel Williams ontleedt in ‘Geloof mij!’ de drie wereldgodsdiensten en andere geloofszaken.

HUBERT DAMEN - Als de Dood voor het LevenDinsdag 8 februari 2011 | om 14.30 uurHubert Damen vertolkt teksten van onder andere Bram Vermeulen, Wannes Van de Velde en Ramses Shaffy over liefde, vriend-schap en de dood. Kom kijken hoe de man achter Witse zingt, zegt, fluistert en schreeuwt over het leven.ism de seniorenraad van het district Berchem

BERLIN - TagfishDonderdag 10 tot zaterdag 12 februari 2011 - om 20 en 22 uurlocatie: wp Zimmer, Gasstraat 90, 2060 Antwerpen

Een vergadertafel.Zeven stoelen.Aan tafel schermen.Ze bespreken met elkaar de nieuwe bestem-ming van een voormalig industrieel gebied

In ‘Tagfish’ vertelt het Antwerpse collectief Berlin het verhaal van een gebied dat na de industriële leegloop op zoek gaat naar nieuwe bestemmingen. De architect, de stadsplanner, de professor, de onderhande-laar, de journalist en de verwonderde zit-ten nog met veel vragen. Ze wachten op de sjeik. Wachten op de sjeik, en hopen dat hij komt.ism. Het Toneelhuis/Antwerpse Kleppers

TG BEUMER EN DROST - De Man met de Bakkebaarden (8+)Vrijdag 11 februari 2011 | 19.30 uurHoe sla je een boeienkoning in de boeien? En wat moet je geloven van goochelaars die met woorden goochelen? Maurits van den Berg en Peter Drost onderzoeken als een onvolprezen detectiveduo een mysterieuze verdwijning. Magie en spanning verzekerd in deze theaterthriller voor iedereen vanaf 8 jaar.

KOEN DE PRETER & MARIA IBARRETXE - While Things Can Change/We Are Not Julie AndrewsDonderdag 17 februari 2011 | 20.30 uurKoen De Preter en de Baskische Maria Ibar-retxe werken voor de tweede keer samen. In ‘While things can change / We are not Julie Andrews’ onderzoeken ze de sfeer, humor en emotionaliteit van musicals en dans-films. Aan de hand van referenties naar be-kende en minder bekende films vertellen ze hun verhaal.

MOUSSEM - Boom Boom Pow!Vrijdag 18 februari 2011 | 20.30 uurWederom een gloednieuwe, nagelverse, opzwepende, funky en eigentijdse, eigen-gereide urban night, met de heetste tracks en scherpste slam uit de urban jungle. Bij het ter perse gaan zaten onze vrienden van Moussem nog volop in de tiende editie van het Moussem Festival, en waren er bijgevolg nog geen verdere details bekend. Check hun site www.moussem.be voor de laatste info.

KVS Bezette Stad/Ville OccupéeWoensdag 23 tot zaterdag 26 februari 2011 | 20.30 uurBeatboxers, rappers en acteurs gaan in het verzet tegen de bezetting van hun stad, het establishment, de consumptie, de tsunami van boodschappen, beelden, holle frases en nietszeggende oneliners. Dit is de dichtbun-del ‘Bezette Stad/Ville Occupée’ van Paul van Ostayen naar de 21ste eeuw gebracht door regisseur Ruud Gielens en schrijver/acteur Jeroen Perceval.

WIE DOET MEE AAN

LITERATUURBAD ?

Schrijfworkshop voor jongerenVanaf 15 januari 2011 start een intensieve workshopreeks voor

jongeren. Onder leiding van auteurs Peter Holvoet- Hanssen, Rachida

Lamrabet, Tom Naegels, Kris ‘Scale’ Strijbos en Fikry El Azzouzi werken een

twintigtal uitverkorenen aan hun schrijftalent. Raps, poëzie,

kortverhalen,… het hele gamma passeert de revue. Op zestien weken

tijd maken we een ‘Verzet de Stad’-boek met eigen werk, en bepalen we wat

er op de allereerste gedichtenmuur in Berchem komt. Inschrijven voor het

intensieve literatuurbad? Mailtje naar

[email protected]

Info en tickets: cc Berchem

Driekoningenstraat 126

www.ccberchem.be03-286 88 20

Bezette Stad vanaf woensdag 23 februari Foto Danny WILLEMS Arend Pinoy vanaf 1 februari • Foto Virginie SCHREYEN


Stoepenplan Zurenborg: Walvisstraat is de volgendeIn een mededeling laat de stad weten dat er voortdurend geïn-vesteerd wordt in een aangename woon- en leefomge-ving. Zo wordt in Zurenborg de laatste jaren hard gewerkt aan de verwezenlijking van een stoepen-plan. Het stoepenplan Zurenborg voor-ziet in het onderhoud en de ver-nieuwing van de bestaande stoe-pen. Een aantal straten kreeg langere tijd geleden al nieuwe voetpaden, zoals bijvoorbeeld de Filomenastraat. Ook in 2009 en 2010 werden heel wat stoe-pen heraangelegd. Volgend jaar zal nog verder gewerkt worden aan de vernieuwing van de voet-paden. Na afloop van de werken in de Lange Van Ruusbroecstraat, vat men de werken in de Walvis-straat aan. Een volledig overzicht van de vernieuwde en nog te ver-nieuwen stoepen treft u in onder-staande tabel aan.

Bij het vernieuwen van de voet-paden wordt het STOP-principe gehanteerd. Daarbij gaat eerst de aandacht naar de Stappers, dan naar Trappers, vervolgens naar het Openbaar vervoer en tot slot naar het Privaat vervoer. De zwak-ste weggebruikers staan dus cen-traal. Zo kregen alle vernieuwde straathoeken van Zurenborg voet-paduitstulpingen. Deze bakenen enerzijds de parkeervakken dui-delijk af, anderzijds verbeteren zij het zicht op het verkeer voor zowel voetgangers, fietsers als au-tomobilisten.

De voetpaduitstulpingen verhogen de oversteekbaarheid voor voet-gangers en fietsers en maken het openbaar domein dus veiliger. In het verlengde van de looprichting voert men de uitstulpingen ver-laagd uit, om ook het oversteken voor rolstoelgebruikers en kinder-wagens te vergemakkelijken. Op sommige plaatsen worden hier-voor eerder aangelegde voetpaden aangepast. Daar waar mogelijk

voorziet men op de uitstulpingen extra bomen met boombescher-mers en daar waar nodig worden paaltjes geplaatst, om het berijden van de voetpaden te voorkomen.

GOTENDe goten of zogenaamde greppels, tussen het voetpad en het wegdek, worden samen met de voetpaden vernieuwd. Nadien brengt men, in de straten die voorzien wer-den van nieuwe stoepen, ook een nieuwe asfaltlaag op het wegdek aan. De oude asfaltlaag wordt dan van de rijweg geschraapt om meteen daarna een nieuwe laag asfalt te kun-nen aanbrengen. Derge-lijke asfalteringswerken zijn in een aantal dagen uitgevoerd. In 2010 kregen o.a. de Tweelingenstraat en de Raafstraat reeds een nieuwe asfaltlaag. Omdat de voetpaden en de asfal-teringswerken door 2 ver-schillende aannemers wor-den uitgevoerd kunnen tussen beide werken enige tijd zitten. Bovendien kun-nen in de wintermaanden, omwille van de te lage temperaturen, geen asfal-teringswerken worden uit-gevoerd.

De Magdalenastraat, de Draakstraat en een stukje van de Kleine Beerstraat kregen eveneens nieuwe voetpaden, maar deze wer-ken vonden niet plaats in het kader van het stoe-penplan. De Magdalen-astraat werd als project uitgevoerd, met een vol-ledige vernieuwing van de bestrating en riolering. De voetpaden in de Draak-straat en een stukje van de Kleine Beerstraat werden samen met de heraanleg van de Dageraadsplaats vernieuwd.

Vernieuwde stoepen

Filomenastraat Steenbokstraat Arendstraat Kleinehondstraat Oostenstraat Grotebeerstraat

Nottebohmstraat

Korte Altaarstraat

Ramstraat

Stierstraat

Raafstraat

Tweelingenstraat

Lange Van Ruusbroecstraat

Planning 2011

Walvisstraat

Dolfijnstraat

Grotehondstraat

Kreeftstraat

Bosduifstraat

Lange Altaarstraat

De stoepen werden heraangelegd en aan de hoeken kwam meer plaats voor de voetgangers.


Wie regelmatig de Arendstraat doorkruist,

heeft het misschien al gemerkt: het opvallende

uithangbord van Mooimakerij Anemoon is

verdwenen. Het plakkaat prikkelde onmisken-

baar de nieuwsgierigheid, want menig pas-

sant hield er even halt om zich idee te vormen

van wat er zich achter de gevel van nummer 19

afspeelde. Maar het bord zal binnenkort weer in

het Zurenborgse straatbeeld opduiken, meer

bepaald in de Guldenvliesstraat. Daar bouwt

Ann Bouts sinds haar verhuis immers haar

vernieuwde Mooimakerij uit. (Ellen BURTON)

Ann Bouts (39), het gezicht achter Mooi-makerij Anemoon, is een geboren en ge-togen Zurenborgse. Achttien jaar geleden startte ze als zelfstandig schoonheidsspe-cialiste in haar ouderlijke huis in de Raaf-straat. Vier jaar later nam ze haar intrek in het pand in de Arendstraat, waar ze haar Mooimakerij uitbouwde tot een succesver-haal. Nu, veertien jaar later, was het vol-gens Ann tijd om elders haar intrek te ne-men: “Het huis in de Arendstraat was echt te klein geworden, zeker met de komst van ons zoontje. We hadden er ook geen tuin. Hier kunnen we tenminste buiten zitten. Bovendien is er in dit huis ruimte genoeg om mijn Mooimakerij in te richten.” Dat laatste bewijst Ann met een rondleiding in haar salon.

KABAALDe hele eerste verdieping bestaat uit ver-zorgingsruimtes. In de kamer aan de straat-kant ontvangt Ann haar klanten en geeft ze hen make-uplessen aan de grote spiegel. De ruimte aan de achterkant van het huis dient voor de andere verzorgingen. Aan de rechterkant is er een afsluitbaar gedeelte waar Ann de massages en ontharingen doet. “Ik heb bewust voor deze indeling gekozen”, vertelt ze. “Vooraan is er nogal veel kabaal door de bussen en trams die om de haverklap voorbij denderen. Voor de massages wil ik een stille, relaxte sfeer creëren, zonder lawaai van buitenaf. De ruimte aan de straatkant ben ik ook nog volop aan het afwerken. Er komt nog een klein bibliotheekje met allerlei lectuur over schoonheid en gezondheid.”

NATUURLIJK De naam Mooimakerij spreekt erg tot de verbeelding. Ann geeft graag een woordje uitleg: “Die term is een doordachte keu-ze. In mijn salon tracht ik mensen mooi te maken op een natuurlijke manier. Het cliché dat het woord schoonheidssalon op-roept, wil ik absoluut vermijden. Het gaat mij om zoveel meer dan cosmeticapro-ducten. Ik heb uiteraard een opleiding tot

schoonheidsspecialiste gevolgd. Maar door de jaren heen ben ik steeds meer overtuigd geraakt van het belang van het natuurlijke aspect van schoonheid. Sinds een vijftal jaar werk ik uitsluitend nog met produc-ten van Dokter Hauschka. Die zijn 100% natuurlijk en bevatten dus geen bewaar-middelen of kleurstoffen. De natuur geeft ons immers alles wat we nodig hebben. De cosmetica van Dokter Hauschka ondersteu-nen die krachten van de natuur. Daarnaast maak ik ook gebruik van Chi-aroma’s. Bij de meeste verzorgingen behandel ik met oliën die afgestemd zijn op de klant. Bij zenuwachtige personen gebruik ik bijvoor-beeld lavendel die relaxerend werkt.”

TOTAALPAKKET Ann volgt momenteel nog een bijkomende opleiding tot gezondheidstherapeute. Ze wil zich vooral specialiseren in voetreflexo-logie en het verband tussen voeding en ge-zondheid. “Ik werk aan de totaalcosmetiek van lichaam en geest. Beide beïnvloeden elkaar, dus combineer ik functionele ver-zorging met relaxatie. Mensen met span-ningen krijgen een massage, maar ik bege-leid bijvoorbeeld ook met bachbloesems en binnenkort dus eveneens met voetreflexo-logie.” Bij Mooimakerij Anemoon kan je terecht voor een uitgebreide waaier aan schoon-heidsbehandelingen: van de klassieke manicure en pedicure over ontharingen tot gelaatsverzorging en massages. Bijzon-der in het aanbod zijn de make-uplessen, waarbij Ann je aanleert hoe je je het best kan maquilleren. “Veel mensen weten niet hoe ze bij zichzelf make-up moeten aan-brengen en welke producten ze daarvoor kunnen gebruiken. Ik leer hen hoe ze met make-up de mooie trekken in hun gelaat kunnen accentueren. Op die manier vallen de minder mooie meteen veel minder op. Eigenlijk mag het niet opvallen dat je ge-schminkt bent. Dat is zoveel mooier.” Daar-naast biedt Ann ook verwenarrangementen aan, waarbij de klant op vier uur tijd een compleet beautyprogramma doorloopt.

RECLAME Echt publiciteit voeren heeft Ann nooit moeten doen. “In het begin werkte ik als schoonheidsspecialiste in bijberoep. Na vier jaar had ik een voldoende groot klan-tenbestand opgebouwd om van de Mooi-makerij mijn voltijdse broodwinning te maken. Ondertussen kan ik rekenen op een vast cliënteel, dat ik vooral te danken heb

aan mond-aan-mondreclame. Mijn klanten komen trouwens ook van ver buiten Zuren-borg. Eind de jaren negentig ben ik eens in de rubriek WellWell verschenen in Week-end Knack. Een kennis had me aangeraden bij de redactie. Een journalist is de behan-delingen hier toen komen testen. Het werd een lovend artikel dat me heel veel positie-ve reacties heeft opgeleverd. Sindsdien heb ik zelfs klanten uit de regio van Brussel en Gent. Een paar jaar later stond ik ook nog eens in Feeling met een voordeelarrange-ment. Dat was dan weer zo’n gigantisch succes, dat ik de actie na een tijd moest stopzetten. Mijn vaste klanten konden door de toeloop amper nog bij me terecht. Dat ging gewoon niet meer.”

WEBSITEMet de verhuis naar een nieuwe locatie werkt Ann ook aan een webstek voor de Mooimakerij. “De site is nu nog heel basic, maar in de toekomst zal ik die uitbreiden met een prijslijst. Mijn grafisch vormgeef-ster is net bevallen, dus alles staat momen-teel even on hold. Maar alles op zijn tijd. Volgend voorjaar komt de naam ‘Mooima-kerij Anemoon’ trouwens ook in het groot op de gevel.” Een leuke tip nog met de eindejaarsfeesten in het vooruitzicht: bij de Mooimakerij kan je ook cadeaubons aankopen. Een origi-neel kerstgeschenk voor wie zijn familie of vrienden wil verwennen met een schoon-heidsverzorging!

Mooimakerij Anemoon Guldenvliesstraat 24 2600 BerchemTel: 03 230 91 31 Web: www.mooimakerijanemoon.be

MOOIMAKERIJ ANEMOON VERHUISD NAAR GULDENVLIESTRAAT

“IK WIL MENSEN MOOI MAKEN OP EEN NATUURLIJKE MANIER”

Ann Bouts is verhuisd en is gestart met een nieuwe MooimakerijFoto An VAN DE WAL


Carmen uit de Magdalenstraat bezocht Palestina:

“Trekt uw klep open, niet uw wapens”Op de hoek van de Rolwagenstraat en

de Magdalenastraat hangt een huis

vol met affiches. Posters die oproe-

pen tot engagement en tot vrijheid

voor het Palestijnse volk. De dame,

die dit huis bewoont, is Carmen

Claessen. Als zij niet in de les ara-

bistiek en islamkunde zit, dan staat

zij wel op de barricade voor het

Palestijnse volk. In Brussel of in

Palestina zelf.

(Yo VAN DEN BULCK en Jochem OOMEN)

De fiets van Carmen (22 jaar) herken je uit duizenden. Haar stuur is namelijk gedra-peerd met een Palestijnse sjaal. Niet enkel haar stuur is pro-Palestijns, maar soms ook haar t-shirt, haar pennenzak en haar schrijfgerief. Het engagement druipt er van af. In het dagdagelijkse leven is zij eerstejaars-student aan de KU Leuven. Zij studeert daar arabistiek en islamkunde. Zij heeft de ambitie om human rights watcher in het Midden-Oosten te worden. In haar vrije tijd is zij vrijwilliger bij Intal vzw, een organi-satie die samenwerkt met bewegingen in het Zuiden die opkomen voor vrijheid en solidariteit. Daarnaast betoogt zij geregeld voor de Palestijnse kwestie in Brussel.

BETOGENAls klein meisje droomde Carmen ervan om met haar grootvader per paard naar Af-ghanistan te gaan. Als tienjarige las zij het buitenlands nieuws in kranten. En onder-tussen nam haar moeder haar en haar zus-ter mee naar witte marsen en betogingen: “Carla Vandenhoeck, mijn moeder, leerde mij betogen.”Sinds zes jaar woont Carmen op(in) Zuren-borg: “Eerst woonden wij in het oranje huis in De Boeystraat. Dat is het huis tegenover het jeugdhotel, een huis vol met bloemen. De laatste drie jaar wonen we in het hoek-huis in de Magdalenastraat. In de Magda-lenastraat heb ik veel Marokkaanse jon-gens leren kennen. Met hen zat ik zomers

op de Dageraadplaats.”

DROMENCarmen is pro-Palestijns, maar zeker niet anti-joods. Carmen: “Het probleem draait helemaal niet om religie, zoals veel media ons duidelijk proberen te maken. Nee, het probleem is puur politiek en economisch. Het Palestijnse volk wordt door Israëlische kolonisten onderdrukt. De Palestijnen en de Joden willen vooruit, want zij hebben ook dromen. Net zoals wij.”

Als een spraakwaterval vervolgt Carmen haar verhaal: “Onrechtvaardigheid heeft mij altijd al geraakt. Thuis sprak ik altijd over Palestina. In april dit jaar zei ons mama tegen mij, op mijn verjaardag: ‘Je bent nu al jaren over Palestina bezig, deze zomer ga je er naar toe!’ Ze stuurde mij een mail op de dag van mijn verjaardag met ge-gevens over vrijwilligerswerk in een vluch-telingenkamp in Nablus.”

KAMPDrie maanden later zat de activiste uit de Magdalenastraat daadwerkelijk in Pales-tina. Gedurende twee weken werkte zij als kinderanimator in een Palestijns vluchte-lingenkamp. Ook trok zij gedurende vier weken rond door het Palestijns gebied.

Zij zag er dingen die elke verbeelding tartten: “Toen wij met een internationale groep door Hebron wandelden, werden

wij achterna geschreeuwd door een groep woedende joodse kolonisten. Zij brulden naar ons.”

VROUWENDie zes weken sprak Carmen met veel mensen. Carmen: “Veel mensen zeiden tegen mij: ‘Wij willen dat de muur weggaat.’ Zij hebben dromen en willen vooruit. Wist je al dat de meeste Palestijnse jongeren naar de universiteit gaan? En zij die dat niet kunnen, hebben vanuit Gaza video-conferenties met de universiteit van Nablus.”

Deze jonge reiziger verbaasde zich ook over de Palestijnse vrouwen: “In Palestina leven de meest geëmancipeerde vrouwen van het Midden-Oosten. In Palestina zegt men: ‘Als een man zijn huis verliest, dan gaat hij voor de resten van zijn huis zitten. In zak en as. Maar als een vrouw haar huis verliest, dan pakt zij meteen de draad op en gaat zij de pamper van de kleinste vervangen en voor het eten zorgen...’”

OPLOSSENNa deze Palestinareis kwam Carmen tot de conclusie dat zij met een genuanceerder beeld over de Palestijnse kwestie thuis-kwam. “Er zijn in België zoveel misvattin-gen over deze zaak. Het is de media die deze misvattingen maakt. Ik leerde ook de grote verscheidenheid van bewoners ken-

nen: Soenieten, Sjiïeten, Druzen, Christe-nen, Alawieten en Armeniërs.Wat horen wij hierover? In Palestina is er niet enkel oorlog en ellende. Maar een volk wordt on-dertussen wel verdreven.”“Een oplossing voor het conflict heb ik niet, maar een afzonderlijke Palestijnse en een afzonderlijke Israëlische staat kunnen praktisch niet. Er zijn nu eenmaal teveel Is-raëlische nederzettingen in het Palestijnse gebied. Misschien dat ze op één of andere manier samen, in vrijheid en met respect voor elkaar, één zelfde natie moeten blij-ven delen.”“Ach,” zo besluit Carmen, “overal heb je wel extremisten en fanatici. Helaas heb je ook veel extremisten die hun wapens ge-bruiken om hun zin te krijgen. Ik zeg ge-woon: trekt uw klep open, niet uw wapens. Dan bereik je veel meer.”

Meer info: www.intal.be

Uniek project anderstalige kinderen

“Ik ben Loubna. Ik ben negen jaar. Ik kom uit Spanje. Ik spreek Berbers, Arabisch, Spaans, Catalaans, een beetje Italiaans en een beetje Nederlands.” Voor de camera stellen de kinderen zich één voor één voor. Allemaal zijn zij pas enkele maanden in België. De meesten onder hen spreken meerdere talen. Tania Poppe: “deze camerabeelden worden gemonteerd en binnenkort naar basisschool Villa Stuivenberg in Ant-werpen-Noord gestuurd. En waarschijnlijk ook naar Zuid-Afrika. Poppe is naast actrice ook artistiek mede-werker bij ‘Sering’ vzw, een sociaal-artistieke theater-werkplaats in Borgerhout. Om de twee weken bezoekt zij samen met actrice Rebecca Huys de onthaalklas-sen voor anderstalige nieuwkomers in BSGO! Het Plantijntje. Poppe: “De Worldwide Virtual Carrousel (WVC) is een mondiaal project. Theaters in The Bronx (New York), Villa El Salvador (Lima, Peru) en Tembisa (Zuid-Afrika) zijn via de WVC met Sering en met el-kaar verbonden. "De betrokken partners werken mon-diaal samen. Wij creëren tezamen. Wij gebruiken bijvoorbeeld geregeld beeldmateriaal van spelers uit The Bronx. Dit projecteren wij dan tijdens onze voor-stellingen. Zo maken mensen uit The Bronx ook deel

uit van onze voorstellingHet Plantijntje maakten van de gelegenheid gebruik om deze nieuwe methodiek te integreren in hun lessen Nederlands voor anders-talige nieuwkomers. Een onderwijzer anderstalige nieuwkomers: “Nederlands is één van de moeilijkste talen ter wereld om te leren. Een taal leer je eigenlijk al doende.De leerlingen waren alvast erg enthousiast over dit project. “De opdracht van ‘mijn droom is’ vond ik erg leuk," vertelt Fatou (9 jaar) uit Senegal. Sami (10 jaar) uit Italië kon zich dan weer erg vinden in het maken van een wereldkaart met tekeningen van de kinderen.

Meer info:www.bsplantijntje.be

www.sering.bewww.virtualcarrousal.tumblr.com

Websites:www.bsplantijntje.be

www.dewereldmorgen.be/people/jochem

‘BSGO! Het Plantijntje’ (basisschool van

het gemeenschapsonderwijs) in Borger-

hout is het schooljaar op een bijzondere

manier gestart. De kinderen uit de ont-

haalklassen voor anderstalige nieuw-

komers ontdekken dit jaar namelijk een

nieuwe manier van leren: de Worldwide

Virtual Carrousel. Een methode die draait

rond ict en theater. Op deze manier wil

men de anderstalige leerlingen spontaan

Nederlands doen spreken.

(Jochem OOMEN)

“Wij gebruiken regelmatig beeldmateriaal van spelers uit de Bronx”

Carmen Claessen werkte gedurende twee weken als kinderanimator in een Palestijns

vluchtelingenkamp. Foto An VAN DE WAL


Italiaanse specialiteitenPIZZA - PASTA

Ook om mee te nemen

Dageraadplaats 21 - 2018 AntwerpenTel. 03 236 74 52 - GSM 0495 40 43 79

Open van 12u tot 14u en 18u tot 23uDinsdag gesloten

Grotebeerstraat 1 2018 Antwerpen t/f 03-239 81 91 [email protected] www.emenel.be

openingstijden:

wo t/m za 10.00-18.30 uur

of ’s avonds op afspraak

juweelontwerp kinderjuweeltjes trouwringen herstellingen oud goud creaties

Gluren bij de buren: Lief en leed in koude en andere dagen...

Karen Claes gluurt al meer dan 7 jaar achter onze Zurenborgse gevels op zoek naar bijzondere verhalen.Dit jaar gaat ze de stofwolken, boorgeluiden, mdf platen en verfgeuren achterna. 2010 staat in het teken van renoveren, verbouwen en grote klussen, in het spoor van handige harry's en bob de bouwers...

Ik kijk naar buiten, hoe de witte vlokken in sneltempo onze straat bedekken. Tij-dens het kijken vraag ik me af of het al te vroeg is om kerstliederen op te zetten. Ik verlang naar Dean Martin en Rudolp-he, the rednosed rendeer...Sinterklaas heeft amper de schoenen gevuld en mijn gedachten slaan al op hol. De geur van verse, ondergesneeuwde, natte kerstbo-men. Het kraken van het kersverse, witte goedje onder je stevige winterschoenen. En kaarslicht, veel kaarslicht dat het hele huis in een gezellige, intieme sfeer onder-dompelt. De lichtjes en glinsteringen die onze donkere, verlaten straten nieuw le-ven inblazen. Ik word er elk jaar weer stil van. Ik kan als een klein kind, de hele dag zitten stuiteren op mijn bureaustoel, in een sneller tempo dan de vallende vlok-ken. Ik bedenk me dan luidop, waarom ik geen dag vrij neem om sneeuwballen te gooien, warme choco te drinken en eens een echte warme trui te kopen. En dan bedoel ik echt warm, met het bijhorende prikken in je vel, waar je onnozel van wordt. Ik stel het steeds uit omdat ik de kou wil ervaren. Het zijn tenslotte maar enkele maanden, voor de zon me weer met een tomatenrode tint laat rondlo-pen. Laagjes, is het geheim tegen echte kou-de. Dat heb ik snel geleerd, vroeger bij de

jeugdbeweging kon je niet anders, dan je slaapzak zo snel mogelijk op te vullen met jezelf aangekleed als een Michelinpoppe-tje. Je trok al je kleren, de hele inhoud van je rugzak aan, alsof je niet anders gewend was. Een goede kruik gevuld met heerlijk, heet water helpt ook. Het is mijn beste bedmaatje bij deze temperaturen. En een flanellen pyjama met fout bloemetjesmo-tief. Het ziet er niet uit en is onesthetisch verantwoord, in deze moderne tijden. Ik weet het, ik ben me er van bewust. Maar hey, komt de schoonheidspolitie me 's nachts wakker maken? Ik dacht het niet. De gure, koude daarentegen wel. En als de schoonheidspolitie zou komen dan zijn die vast zelf ook dik ingepakt.Auto's rijden traag, ze doen in ieder ge-val hun best . Ik sta nog steeds voor het raam. Ik zie wintermutsen voorbij wan-delen, zittend op houten sleeën of op en neer springend op koude oren. Ik hoor geen kerstliederen, ik hoor het geluid van een trillende boormachine. Een heel luid irritant en indringend getril dringt zich ongevraagd door de muren. Ik probeer het te negeren, ik wil het niet horen. Niet alleen omdat het een vervelend geluid is maar omdat dit geluid een afscheid aankondigt. Mijn buren gaan verhuizen. Velen onder jullie vinden dit vast niet bij-zonder maar ik wel. We zijn hier samen

op Zurenborg gearriveerd en ingetrokken zo'n 9 jaar geleden, rond dezelfde peri-ode. We zijn samen gegroeid op Zuren-borg. Zij met een dochter, wij met een hond. We hebben gelachen, gedineerd en vooral veel gedronken. En nu moet ik met lede ogen toezien hoe zij een nieuwe toekomst tegemoet gaan op tien minuten wandelafstand. Pas op, ik gun het ze uit heel mijn hart. Geluk, gun je tenslotte ie-dereen. En ook al klinkt het gezegde 'Be-ter een goede buur dan een verre vriend' vreselijk klef, het is waar.Het lief en leed dat men tussen twee voor-deuren kan delen is meer dan je denkt. Je hebt buren en buren, wat maakt een buur dan tot goede buur? Het eerste wat in me opkomt is verdraagzaamheid. Veel lawaai door gelach, gepraat, gegil en luide mu-ziek tijdens feestjes en etentjes moet kun-nen. Niet elke dag maar gewoon zoals dat in het ritme van een mensenleven past, met pieken en dalen. Humor, zeker ook. Mensen met droge ogen en te serieuze pruillippen, daar stel ik me toch vragen bij. Lachen om elkaars blunders, hoort er zeker bij. Zoals de vele sleutels die op de binnenkant van de voordeur werden vergeten. Inbreken in elkaars huis, je vertrouwt het niet iedereen toe. Samen sneeuw wegvegen voor de deur of vloe-ken op de zandstormen die ongevraagd je huis komen binnenwaaien, na de aan-leg van je nieuwe straat. Buuf, (het koosnaampje van buurvrouw zeg maar), zet straks in haar nieuwe huis een kerstboom. Ze zal de boom versieren alsof haar leven er van afhangt om zich thuis te voelen. Ik zal haar komen bezoe-ken en het zal weer zo vertrouwd voelen, dat ik zal vergeten om niet mijn sleutel in het slot ernaast te steken. Mijn gedach-ten dwalen af, ik sta de kersttafel al te decoreren terwijl manlief zijn dagen in de keuken doorbrengt. De feestdagen door-brengen met je familie is altijd dubbel, bij mij toch. Je vraagt je af, wat je weer be-zielde om het samen te vieren? Wat heb je gemeen met deze mensen die zich rond de tafel verzamelde. DNA en een beperkte

familiegeschiedenis, dat is alles. En het gekke is dat net met kerst al die verschil-len naar boven komen. Ik doe dit jaar weer eens een poging om de lijm te spe-len. De echte feestavond is voor mij oude-jaarsavond. Wanneer ik met sigaar in de mond, het vuurwerkspektakel voor ons huis aansteek. De pijlen, in alle kleuren van de regenboog die vol enthousiasme, gillend de lucht in schieten daar kan ik van genieten. Een feestelijk kleurenpalet boven omhoogkijkend Zurenborg. De aan-kondiging van een nieuw jaar vol nieuwe gebeurtenissen. Het boren bij de buren is nog niet afgelo-pen. Ik hoor ook fanatiek, geklop, getim-mer en gezaag. Ik beeld me in dat alle meubels uit elkaar worden gehaald. Het huis wordt gedemonteerd naar oorspron-kelijke staat. Tien minuten verderop zullen de meubels met veel enthousiasme weer in elkaar worden gezet. Echt verbouwen is het niet. Het is terug opbouwen, het opbouwen van een nieuwe toekomst. Ik settel me in de zetel en richt ons huis ook weer eens opnieuw in, één van mijn favo-riete bezigheden. Het menselijke brein is tot veel in staat, zeker met een glas wijn in de hand. Plots stopt het boren. Ik zet Satie op en duik hoopvol de keuken in. De pianoklanken vullen het huis en wanneer de eerste geuren uit mijn oven komen, ben ik de koude buiten alweer vergeten. Het is pas wanneer manlief arriveert on-der een wit laagje, dat ik me realiseer dat ik nog geen enkele sneeuwbal gegooid heb dit jaar. De sneeuwvlokken komen nog terug, dat weet ik zeker, net zoals onze buren. Want gelukkig kan je nog rekenen op enkele fijne tradities in het leven. Daar kan je op vertrouwen, opbouwen en verbouwen.

Fijne feestdagen en alvast een gelukkig 2011, Zurenborgers! Maak er wat van!

december 2010, Karen Claes

Het Rendier met de Rode Neus

WERELDWINKELGoed nieuws voor de inwoners van Zurenborg !

Niet meer sleuren met zware bakken, niet meer zoeken naar een parkeerplaats … Wereldwinkel De Pit van op de Weerstandslaan bestaat niet meer als winkel, maar krijgt een meer hedendaagse invulling als afhaalpunt voor wereldwinkelvoedselproducten .

Wil je van deze formule gebruikmaken of ben je benieuwd naar de mogelijkheden, stuur dan een e-mail naar [email protected] of bel naar 03/663 63 46. Wil je graag mee de handen uit de mouwen steken om van dit afhaalpunt een succes te maken, neem dan contact op met de wereldwinkel van Borgerhout, Turnhoutsebaan 94, zelfde e-mailadres en telefoonnummer.

Openingsuren: di-vrij 10-12 en 14-18; zat 10-12 en 14-17

ADVERTENTIE


BUURTBEWONERS PAKKEN UIT MET DE NOTENKRAKER

De Notenkraker door Rataplan (Première)donderdag 23, ma 27, di 28 en donderdag 30 december: 20u30woensdag 29 december: 15u30 - 7 euro De buurtbewoners van rataplan wagen zich dit jaar aan een bijzondere versie van tchaikovsky's 'notenkraker'. er zal geen woord gesproken worden maar de muziek zal klinken en dit prachtige kerstverhaal zal op een eigentijdse manier tot leven komen.de muizenkoning, de suikerboonfee, de prins, de soldaatjes, de notenkraker, ze zijn allemaal van de partij! deze speciale fanta-siewereld vol hemelse zoete klanken is een echt avontuur onder de kerstboom. het zal niemand onberoerd laten. spel: geert baart, els casteleyn, freddy de meyer, celine degreef, marc hens, lutgart si-moens, liliane simons, erik van der linden, gerd van helsen, linda vandewalle, marleen obyn, hubert beeckmans, ann peersmans, luc hens, siska vermeulen, sarah degreefregie: karen claes; kostuum en decoront-werp: vick verachtert - www.rataplanvzw.be

Trixie Whitleyzondag 2, ma 3 (uitverkocht) jan: 20u30 - € 14/12 – RataplanExtra concert: Zondag 2 jan: 20u30 - € 14/12 – Rataplan

Pertwee: Jef Neve en Pascal Schumacher: Face to FaceDinsdag 4 januari : 20u30 - € 14/12 – Rataplanook tickets in Mark Sound AntwerpenDe Luxemburgse componist en vibrafonist Pascal Schumacher, en leider van zijn eigen kwartet, is een gevestigde waarde binnen de nieuwe generatie jazzmuzikanten.Jef Neve en Pascal Schumacher speelden samen in het Pascal Schumacher Quartet. In 2004 beslisten ze samen om een duo te vormen. Door hun diverse achtergronden en invloeden ontstaat er een nieuwe soort kamermuziek. Begin 2010 brachten ze het album Face to Face (ENJ-9546 2) uit, waarop ze de grenzen tussen klassieke muziek en jazz trachten te overbruggen.Pascal Schumacher (vibrafoon); Jef Neve (piano) - www.jefneve.com - www.pascalschumacher.com

Bang door Het Martha!tentatiefWoensdag 5 januari , do 6, vr 7 en zaterdag 8 jan (uitverkocht): 20u30 - € 12/10 – Rataplan

Amatorski Woensdag 12 jan: 20u30 - € 8/6 – RataplanAmatorski laat je verdwalen in een 'vreemd mooi liedjesuniversum', zonder veel uitge-sproken woorden en met bescheiden fluis-terende klanken. Kleine oogjes knipperen naar de zweverige muziek van Portishead, Sigur Ros en Radiohead. Muziek waarbij iedereen zijn eigen film maakt.Dankzij een ‘adembenemend setje tijdens de preselectie, misschien wel het mooiste optreden van deze editie’ (Humo) stuurde de jury ‘het breekbare viertal’ naar de finale van Humo's Rock Rally. Daar werd ‘het stil-ste liedje van de avond geheel terecht met het luidste applaus van de avond onthaald’ (De Morgen).

In Rataplan komt Amatorski zich voorberei-den op hun showcase op Eurosonic Noorder-slag dat van 12 tot 14 januari plaatsvindt in Groningen. www.myspace.com/amatorski1

Haantjes: muziek van over de taalgrens

Rataplan legde zijn oor te luisteren aan de andere kant van de taalgrens en ont-dekte een aantal interessante Waalse muziekgroepen. Te interessant om onbe-kend te blijven hier bij ons. De taalgrens blijkt vaak ook een geluidsmuur die wei-nig muziek tot bij ons doorlaat. We nodi-gen vier groepen uit om in Rataplan te komen spelen. Ze klinken elk net iets an-ders en tonen daarmee een mooi plaatje van de Waalse muziekscene: Balimurphy, My Cheap Little Dictaphone, Dan San.

Vrijdag 1 apr My Little Cheap Dictaphone

Vrijdag 29 apr Dan San

Haantjes: BaliMurphyVrijdag 14 jan, 20u30 - € 10/8 – Rataplan – staandWelbekend in Wallonië, ten onrechte on-bemind aan onze kant van de taalgrens. Sinds ze het album ‘Poussière’ uitbrach-ten, kent Balimurphy heel wat succes. En niet alleen in eigen land, maar ook in Frankrijk en Zwitserland krijgen deze Belgen stilaan naam. In Canada stonden ze deze zomer zelfs op de affiche van de Francofolies van Montréal! Op het podium gaat de band meer dan ooit de feestelijke toer op. Poëtische teksten op bitterzoete folk rock met straffe gitaar-riffs, violen en zelfs melancholische latin getinte melodieën à la Manu Chao. Bali-Murphy slaagt erin een nostalgisch en speels universum te creëren dat ze live op het podium nog meer kracht weten bij te zetten.Cedric Van Caillie : (zang, gitaar); Francois Delvoye (gitaar); Rodolphe Maquet: (contra-bas, bas); Mathieu Catala ( drum, cajon, zang); Martin Lauwers (viool); Sébastien De-rock (accordeon, trombone) – www.myspace.com/balimurphy

Quentin Dujardin Quartet Donderdag 13 jan: 20u30 - € 12/10 – Rataplanook tickets in Mark Sound Antwerpen"Quentin is een buitengewone muzikale ontdekking."(Toots Thielemans, februari 2005)

Een tomeloze wanderlust vormt de rode draad in de muziek van Quentin Dujar-din. Zijn muziek borrelt op uit reiservarin-gen naar alle uithoeken van de wereld. Hij neemt zijn publiek mee op een bijzondere muzikale trip waarbij respect en liefde voor vele culturen voorop staan. Quentin kwam op zijn route al heel uiteenlopende muzi-kale persoonlijkheden tegen: van N'java of

Die van Rataplan zijn er weer in geslaagd om voor de komende weken interessante voorstellingen uit hun hoge hoed te toveren. Speciale aandacht willen we in deze woelige politieke tijden toch vragen voor een speciaal evenement: de Haantjes, muziek van over de taalgrens. Leuk idee, vier bands die we anders waarschijnlijk nooit ofte nimmer te zien zullen krijgen. En wat te denken van de eindejaarskraker? Zij brengen de Notenkraker. Gebracht door de buurtbewoners en zonder dat er een woord gesproken zal worden. Er wordt nu al over gesproken.

EINDEJAARSPRODUCTIE RATAPLAN


Majid Bekkas tot Toots Thielemans. Toots is een fan en hij vervult een mooie gastrol op de laatste solo cd van Dujardin.Quentin Dujardin (gitaar); Jalal El Allouli (MA) (arabische viool); Tuur Florizoone (chromatisch accordeon); Fred Malempré (percussie) www.quentindujardin.com

De gelaarsde kat (5+) door DE MAAN (Première)Zaterdag 15 en zondag 16 jan: 15u - € 7 – Rataplan – uitverkocht

Embrasse door Leen BraspenningWoensdag 19 jan: 20u30 - € 12/10 - RataplanWat als twee prostituees hun ramen sluiten en hun heil zoeken achter de muren van een chocoladefabriek?die de chocopotten onder hun handen vult, is niet de enige band tussen deze vrouwen annick krijgt de frustratie en klappen van een klant over zich. de man beschuldigen kan ze niet, andere mannen wil ze niet meer. samen met een vriendin die ook naar het normale leven snakt, vindt ze werk in een chocoladefabriek. het overige vrouwe-lijke personeel is echter niet gediend van

de komst van de nieuwen. ondanks de zoete geur van chocola bepalen conflict en jaloe-zie de werksfeer. maar al snel blijkt er meer aan de hand. de lopende band. Spel: Katelijne Verbeke, Karlijn Sileghem, Marie-Ange Gillis, Roos Van Vlaenderen; Regie en beeld: Leen Braspenning; Tekst: Annemarie Slotboom; productie: productiehuis brabant – www.pro-ductiehuis.nl

DjangofollliesDjango Reinhardt werd op 23 januari 1910 geboren in een zigeunerwoonwagen in Wallonië. In 1994 besliste ‘De Vrienden van Brosella’ op aansturen van Koen de Cauter een jaarlijks festival te organiseren om de verjaardag van Django Reinhardt te her-denken. Djangofolllies is ondertussen een vaste waarde geworden en met dit ‘verjaar-dagsfeest’ aan zijn zeventiende editie toe.

Lollo Meier - Fapy Lafertin Quartet: 100 jaar Django Reinhardt swingVrijdag 21 januari : 20u30 - € 14/12 – Rataplanook tickets in Mark Sound Antwerpen100 jaar Django Reinhardt swing is een eer-betoon door Lollo Meier en Fapy Lafertin, twee ware ambassadeurs van het nalaten-schap van Django Reinhardt die met liefde, toewijding en pure magie het publiek over-al ter wereld verleiden. Als verre neven, hebben deze twee muzikanten hun talen-ten gebundeld om nog meer wondermooie momenten te creëren in de spirit van Djan-go. Ze voegen hun eigen moderne geluid met sublieme vaardigheid en meedogenlo-ze techniek toe. Aangevuld met een ritme-gitarist en een contrabassist, verhalen deze levendige vertolkers van de Django swing de belangrijkste gebeurtenissen uit het le-ven van Django. Bij dit concert is Django’s Hot Club Jazz exact wat ze is: Hot!Lolo Meier (gitaar); Fapy Lafertin (gitaar); Henry Schuler (bas); Bram van Es (Ritmegitarist)

Renaud Crols Trio Met Tcha LimbergerZaterdag 22 januari : 20u30 - € 14/12 Rataplanook tickets in Mark Sound AntwerpenOp zijn eenentwintig trok Renaud Crols van Libramont naar Brussel en begon zijn verkenningstocht van de zigeunermuziek uit Roemenië en de Balkan. Hij legde zich verder toe op de jazz en de manouche jazz. Hij speelde in deze periode verschil-lende keren samen met de beroemde Roe-meense zigeunerband ‘Taraf de Haïdouks’. Drie jaar later toerde hij in Canada met de Belgische sitarspeler Bert Cornelis en de internationaal gerenommeerde Indische tablas grootmeester Partha Mukherjee. In het Renaud Crols Trio vinden we ook Tcha Limberger terug. Hij is een telg van de be-kendste muzikale manouchefamilie van België. Zijn grootvader Piotto trok in zijn jonge jaren met Django Reinhardt op. Renaud Crols (viool); Tcha Limberger (viool); Sam Gerstmans (contrabas)

David Reinhardt TrioZondag 23 jan: 15u - € 14/12 – Rataplanook tickets in Mark Sound Antwerpen

David Reinhardt werd geboren op 23 de-cember 1986 te Longjumeau (Essonne), als zoon van Babik Reinhardt en kleinzoon van de grote Django Reinhardt. Zijn eerste wa-penfeit pleegt hij op 6 jarige leeftijd, aan de zijde van zijn vader op het podium van de ‘Django d’Or’ in het Theater van Boulog-ne-Billancourt. Samen brengen ze daar één van de mooiste huldigingen aan Django Reinhardt. Enkele jaren later bekoort David Reinhardt de meest gerenommeerde inter-nationale podia. Nu 23 jaar oud, eert David het talent van zijn grootvader en de taak die hem opgelegd werd: de familietraditie voortzetten met vervoering, ontroering en swing. Zijn technische perfectie, lyrisme, emotie en gevoel voor swing gebruikt deze zeer getalenteerde muzikant als een nooit geziene evidentie.David Reinhardt (gitaar); Florent Gac (Ham-mond orgel); Yoann Serra (drum)

Als u alle concerten wil meemaken, kan u genieten van het combitarief van € 33 voor de drie concerten.

Roland en Han BenninkWoensdag 26 jan: 20u30 – € 14/12 - Rataplanook tickets in Mark Sound AntwerpenTwee oude knarren, met de geest en het spelpelzier van jonge cowboys en indianen, de één uit de Boomse klei getrokken, de ander uit de Zaanse polder. Het zijn twee muzikale avonturiers met een lange ge-schiedenis. Een historische ontmoeting op het podium van Rataplan. Roland van Cam-penhout (gitaar); Han Bennink (drums)

Sneeuw!door Sprookjes en Zo Zaterdag 29 januari: 14u, 16u - € 7 – Rataplan - uitverkochtSunday Smile door MarsWoensdag 2 februari : 20u30 - € 12/10 Rataplan

Twee mensen, een broer en een zus. Ze pra-ten over vakantie, over schelpen verzame-len en het gevoel van golven tegen je enkels en handen in je nek. Over afscheid en groot worden, over limonade en bloed. Sunday Smile is hedendaags muziekthea-ter. Elke scène is een song, met een eigen sfeer, een eigen vorm, op muziek gezet door Tijs Delbeke (dEUS, Louisa's Daugh-ter, Sir, Yes Sir). De voorstelling werd aan-vankelijk gercreeërd als locatieproject. Na een passage op Theater aan Zee, waar pers en jury lovend waren over de voorstelling, maakt MARS nu een tweede versie, aange-past voor de theaterzaal.Veel meer dan enkele tl-lampen en twee mi-cro's gebruiken de acteurs niet. Hun woor-den worden afgewisseld met lange mo-menten van stilzwijgen waarbij alleen de livemuziek van Tijs Delbeke te horen is, die als een soundtrack onder de voorstelling fungeert. Het tempo van Sunday Smile ligt gedurfd laag, maar dat laat de toeschouwer de tijd om bij de mooie, hoogst zinnelijke tekst die Tijssens schreef eigen beelden te creeën.” (Liv Laveyne in De Morgen)De volledige speellijst van Sunday Smile vindt u terug op www.rataplanvzw.be.

spel: sura dohnke, angelo tijssens; tekst,regie: angelo tijssens; muziek:tijs delbeke; scenografie: david williamson; productie: MARS; coproduc-tie: Rataplan - www.cometomars.be

Alexis Therain & Thibault DilleDonderdag3 feb: 20u30 – € 12/10 – Rataplanook tickets in Mark Sound AntwerpenHet duo Therain-Dille wordt gevormd door de Belgische accordeonist Thibault Dille, die in 2009 de Toots Thielemans Award in ontvangst mocht nemen, en de Franse gi-tarist Alexis Therain. Samen gaan ze een muzikale ontdekkingsreis aan waarbij ze de grenzen aftasten van de Franse musette, gipsy-swing en jazz. Hun debuutplaat “Zat-ten André” is een ludieke verwijzing naar de populaire Franse standard “J’attendrai”.Thibault Dille (accordeon); Alexis Therain (gi-taar) – www.myspace.com/theraindilleduo

- www.flonflons.eu

Zijde 14+) door U(ltima ThuleVrijdag 4 februari: 20u30 - € 7 – RataplanuitverkochtHamster Axis of the one-click Panther (cd-voorstelling)Zaterdag 5 februari: 20u30 - € 12/10 RataplanOok tickets in Mark Sound AntwerpenHet moment waarop menig muziekliefheb-ber heeft gewacht is eindelijk aangebro-ken... De Hamsters zijn uit hun winterslaap ontwaakt! Na hun eerste ep – die enthousi-ast werd onthaald door publiek en critici – komen ze nu naar buiten met hun eerste cd ‘Small Zoo’ op het label van De Werf.In mei 2007 wonnen deze vijf avonturiers de Motives For Jazz-wedstrijd, en een paar maanden later namen ze hun eerste EP op. In juli 2008 wonnen ze de wedstrijd van het Dinant Jazz Night Festival. Lander Van den Noortgate (Altsax); Andrew Claes (Tenorsax); Bram Weijters (Piano); Janos Bru-neel (Bass); Frederik Meulyzer (Drums) – www.myspace.com/hamsteraxisoftheoneclickpanther

Sneeuwwitje en de 77 vergiften (9+) door Villanella (première)

Vrijdag 11 februari , za 12 feb: 19u30 , zo 13 feb: 15u00 - € 7 - RataplanVergeet de Efteling, vergeet de gebroeders Grimm, wis Walt, delete Disney.Sneeuwwitje en haar stiefmoeder nemen zelf het woord. En hoe!

Bloedneuzen, geheime tuintjes, Miss Universe, een gezicht van zout, ijzeren schoenen, wedstrijdjes in wreedheden… ‘Sneeuwwitje en de 77 vergiften’ is een sprankelende voorstelling over gemis. Vol humor en ontroering. Over (probleem)ou-ders en (probleem)kinderen, die niet zijn zoals de ander wil. Spel: Iris Van Cauwen-bergh en Janne Desmet; Tekst en regie: Hanneke Paauwe; Kostuum: Sara Dykmans; Decor: Bruno Herzeele en Elke Thuy; Productie: Villanella/Han-neke Paauwe i.s.m. Rataplan www.villanella.be

Primo heeft nu ook Zaza op de suggestiekaart! De straten van Zurenborg, getekend door Zaza, zijn te bewonderen in PRIMO.

Restaurant Primo - Dageraadplaats 13 - 2018 Antwerpen - T: 03 677 06 11Dagelijks geopend: ma-vrij: 12-14.30 uur & 18-22.30 uur za-zo: 17 - 23 uur

David Reinhardt Trio op 23 januari Foto Eric MOLLET

Quentin Dujardin Quartet op 13 januari

Jef Neve en Pascal Schumacher op 4 januari Foto Isabelle PATEERT


Casa "Karuna" (mededogen) is een prachtig gelegen meditatiecentrum op een bergflank in de Algarve, zuid Portugal. Het is een oase van rust en stilte en wordt omgeven door sinaasappel, -citroen-, vijge- en amandelbo-men. In de buurt zijn er thermaalbaden die bestaan sinds de Romeinse tijd en ruïnes van een oud Franciscanerklooster (1632).

Programma 6.30: opstaan 7.00 – 8.00: Vispassana zitmeditatie 8.00 – 9.00: ontbijt 9.00 – 10.00: Karma yoga (werk) 10.00 – 10.30: theepauze 10.30 – 11.30: Vispassana zitmeditatie 11.30 – 12.30: Vispassana loopmeditatie 12.30 – 14.00: lunch 14.00 – 16.00: zitmeditatie, loopmeditatie, wandelen, vragen, studie, Dhamma-film 16.00 – 16.30: stilteretraite16.30 – 18.00: theepauze 18.00 – 19.30: mindfulness yoga19.30 – 21.00: avondmaal21.00 – 21.30: Dhamma-voordracht, contem-platief kringgesprek, vragen

Metta Bhavana

de retraite verloopt in volledige stilte (bui-ten de formele gespreksmomenten)

Het leven is eenvoudig in Casa Karuna, zon-der onnodig comfort. Er is niets te koop. Het centrum is volledig ter onzer beschik-king. Gasten logeren in kamers van 2 tot 6 personen met badkamer en alle basiscom-fort. De maaltijden zijn vegetarisch. Wettelijke omkadering: conform met de Belgische wetgeving neemt Ehipassiko het erkend reisbureau Yotran (Yoga Travel Net-work) met licentie 7115 in de arm om deze meerdaagse retraite te organiseren.De be-taling van het deelnemingsgeld gebeurt via het reisbureueau zoals de wet voorschrijft. Vermits het maken van winst niet het doel is, worden de prijzen van de Ehipassiko-Yo-tran-retraites zo laag mogelijk gehouden.

Kostprijs: 615 euro Inbegrepen: - 10 Dagen volpension - Begeleiding door Paul Van hooydonck - Yogalessen Niet in-begrepen: - Vluchten en transport van en naar de luchthaven. Indien gewenst kan Yotran (de reisagent waarmee Ehipassiko samenwerkt) deze vluchten boeken aan het scherpste markttarief (+ 25 euro admi-nistratiekosten). - Transport van en naar de luchthaven wordt met minibusjes georga-niseerd zodra het aantal deelnemers en de aankomsttijden gekend zijn. - Reisbijstands-en annulatieverzekering

(aan te raden) Geïnteresseerd om deel te nemen? Stuur een mailtje naar [email protected] en u krijgt het inschrijvings-formulier teruggemaild. Graag de vermel-ding "Aanvraag 10-daagse in Portugal" in onderwerp aub. Het aantal deelnemers is beperkt tot 40 per-sonen. Wacht niet te lang met inschrijven. Indien nodig wordt er een wachtlijst aan-

gelegd op volgorde van binnenkomende reservaties. Inschrijvingen zijn pas geldig na storting van de volledige deelnameprijs. Uiterste inschrijvingsdatum: 31 mei 2011. Bij annu-latie worden 10 euro administratiekosten aangerekend.

Vanaf 31 mei is er geen terugbetaling meer bij annulatie.

Tiendaagse stilteretraite in de Portugese AlgarveWie zin heeft in een stilteretraite kan dit van 18 tot 27

juni in de Portugese Algarve. Deze periode is klimatolo-

gisch gezien ideaal voor een verblijf in deze streek.

Leen Van Hulst stelt tentoon in De Heerlyckheid

Van 5 januari tot en met 26 februari kan het werk van Leen Van Hulst bewonderd worden in de Heerlyckheid. Leen Van Hulst (28) combi-neert een deeltijdse job als vormgever met free-lance illustreren. 's Avonds gaat Leen naar de Academie van Berchem om er zich uit te leven in de afdeling Vrije Grafiek. Ze maakt er voorna-

melijk etsen. De onderwerpen voor haar werk komen uit haar nabije omgeving. Het zijn vaak alledaagse dingen waar we niet bij stilstaan, maar die voor Leen een bepaalde schoonheid hebben en tegelijk ook een zekere tristesse uit-stralen. Zoals de ruwe spoorwegbrug die over het Tramplein loopt, de autostrade waar we

van op een brug naar kijken, het ritme van een magazijn etc... . Ook waagt ze zich af en toe aan een zelfportret. Na bijna 4 jaar etste Leen een bescheiden oeuvre bij elkaar in deze langzame techniek, dat u tijdens de maanden januari en februari 2011 kan gaan bekijken in Wijnhandel De Heerlyckheid, Pretoriastraat 28, Berchem.

Leen Van Hulst neemt de alledaagse dingen rondom haar als onderwerp Zoals de spoorweg en de spoorwegbruggen op Zurenborg


Van de oogst die de fotografen onze bezorgde viel

een aantal foto’s naast de pagina’s. Om diverse

redenen maar op deze pagina hebben we toch een

vangnet om ze te presenteren.

1De Draakplaats zou wel eens een cruciale plaats kunnen innemen in het wijkcirculatieplan van de stad.Foto Luc PANDELAERS

2An van de Mooimakerij is verhuisd en is erg fier op haar nieuwe werkplaats.Foto Ann VAN DE WAL

3De Modeacademiestudenten werken aan historische kostuumsFoto Julie DONCKERS

4Dit is ze dan, de Brug der Zuchten.Foto Stephan HUYGHEN

5Bij onze eigenste krantenverdeler Harry Brijs worden onze eigenste kranten in zijn gang opgestapeld. Stapels hoog liggen die en als het er te veel zijn riskeren die om naar beneden te donderen. Wat met onze laatste editie ook gebeurde. Foto Harry BRIJS

5

3

1

4 2


Bankdirecteur volgt al zeven jaar les

Ernest Vanrintel wil eindexamen oed afleggen in- het Jordaanse Amman

Van 25 tot 31 oktober tokkelde Ernest Van-rintel van ’s ochtends tot ’s avonds vrolijk, niet op het klavier van zijn bankcomputer, maar wel op de snaren van zijn oed, samen met Turken, Grieken, Egyptenaren, Israëli’s, Azeri, enz. Hij was namelijk te gast op het internationale Yorgo Bacanos Oed Festival. Dat festival werd georganiseerd ter gelegen-heid van Istanboel 2010, culturele hoofdstad van Europa. Ernest volgde er de workshops en concerten van de Eric Claptons en Jimmy Hendrixen van de oed-wereld. Een overrom-pelende ervaring waar hij nog steeds een beetje van duizelt.

FIJNBESNAARDDe Zurenborgse kantoordirecteur is een fijnbesnaard cultuurmens. Vandaar mis-schien zijn passie voor al wat betokkelbaar is. Al zeven jaar lang volgt hij gitaarles aan de Berchemse Muziekacademie aan de Wil-lem van Laarstraat. Na een gewone gitaar, schafte hij zich wat meer exotische vari-anten aan: eerst een Portugese gitaar en dan een slideguitar. Daarop voegde hij een Griekse bouzouki aan zijn collectie toe. Vijf jaar geleden, bij een toeristische uitstap naar Istanboel viel hij voor zijn eerste twee oeds. U kent beslist het in de renaissance- en barokmuziek populaire instrument “luit”. De oed, in het Arabisch “el ud”, is de moe-der van de luit (el ud > lute > luit), die vanaf de achtste eeuw via het Iberische schierei-land Europa inpalmde. De klassieke oed is een elfsnarige luit zonder fretten – u weet wel: die dwarsbalkjes in metaal of hoorn die op de hals van tokkelinstrumenten liggen. De oed is buikig als een kalebas en heeft een hals met een flinke knik erin. Wie het instrument bespeelt moet die ronde buik tegen zijn eigen navel drukken en voelt de trillingen van de oed door zijn hele lijf gaan. “Het is voor een man de enige manier om zwanger te zijn”, grinnikt Ernest. Oeds be-staan in alle prijsklassen. Voor nog geen 100 euro heb je een exemplaar dat je als sierstuk tegen je muur kunt hangen, voor 300 euro kom je in het bezit van een goed bespeelbaar exemplaar. Een echt topinstrument kan tot 4.000 euro kosten.

SADIQVijf jaar geleden werden aan de Muziekaca-demie van Berchem voor het eerst oed-lessen georganiseerd. Ernest schreef zich meteen in, want het instrument had hij al. Plots stond hij oog in oog met Sadiq Sjeik Eldin Gibril, een uitgeweken Soedanees en oed-speler. In Khartoem was hij bekend geweest in het feestcircuit. In Berchem probeert hij als muziekleraar aan de kost te komen.

Ernest is de enige van de elf beginners uit 2005 die heeft doorgezet en tot op vandaag wekelijks de lessen volgt. Ondertussen zijn er gelukkig nog wel weer wat nieuwe leer-lingen opgedoken. Voor hen is de al lustig op zijn oed improviserende kantoordirec-teur een echte ancien in het vak. Reeds in 2006 deed Ernest zijn eerste inter-nationale oed-ervaring op. Zijn Soedanese leraar stuurde hem naar het Beit Al-Oud Al-Arabi, het Huis van de Oed, in Caïro. Daar leerde Ernest drie weken lang de kneepjes van het vak van Naseer Shamma, een van de grootste virtuozen ter wereld. Zeven tot acht uur per dag volgde hij er les, behalve op vrijdag. “Naseer Shamma dramt de mu-ziek er echt in”, aldus Ernest. “Hij speelt iets drie keer voor en daarna moeten zijn leerlingen dat stukje eindeloos herhalen, tot het helemaal in hun vingers zit”. Die methode schijnt bijzonder heilzaam te zijn voor de training van het geheugen. Af en toe sakkert Ernest wel eens op zijn instrument. “Het moeilijkste aan de oed-muziek is wel-licht dat er gewerkt wordt met kwartnoten. Voor ons westerlingen is het erg moeilijk om aan te voelen of we iets helemaal correct spelen”, vertelt Ernest. “Mensen uit de Ara-bische wereld horen het echter meteen, als je er een kwartje naast zit. Dat is knap lastig. Gelukkig vinden ze het al geweldig dat je je als westerling waagt aan hun instrument. Als je dan ook nog hun muziek speelt, kun je je daar aardig populair maken.”

TOEKOMSTMUZIEKWaar droomt Ernest nog van? Waar moet zijn instrument hem nog brengen? “Ik heb geen grote ambities,” zegt hij bescheiden, “het is puur voor de fun dat ik het doe.” Wel droomt hij ervan om na zijn zevende jaar zijn eindexamen af te leggen in een schitterend klein theatertje in Amman, de hoofdstad van Jordanië. Daar brengen we dan graag verslag van uit als een van onze beter gegoede lezers onze reis wil sponso-ren. Maar eerst moet Ernest nog terug naar Turkije, want hij heeft een splinternieuwe oed besteld bij een instrumentenbouwer-bioloog in Ankara, een man die luistert naar de stem van het hout. Binnenkort pakt hij dus weer zijn koffers, want als de oed roept, is er geen houden aan.

Een paar oed-tips van Ernest Vanrintel• www.naseershamma.com• www.kamilyajubran.com

Hoe beland je als Zurenborgse kantoordirecteur van

PNB Paribas Fortis in het gezelschap van de wereldtop

op het Yorgo Bacanos Oed Festival in Istanboel? Ernest

Vanrintel (50) koestert sinds zijn jeugd een passie voor

muziek en snaarinstrumenten. In 2005 kocht hij zijn al-

lereerste oed (Arabische luit). Hij begon lessen te vol-

gen en werd smoorverliefd op de Arabische muziek. Die

bracht hem naar eerst naar Caïro, dan naar Amman en

onlangs naar Istanboel. (Peter THEUNYNCK)

Ernest Vanrintel: bezeten door de gitaar en de Arabische oed: een bijzonder snaarinstrument. • Foto Stephan HUYGHEN


Nieuwe dichtbundel

Peter Theunynck schrijft ‘Naar een nieuw zeeland’‘Vroeger was een bos, jongen,we moesten maar met minder van jou zien rond te komenwe liepen recht in de armen van de zonNaar een nieuw zeeland.’Dit had een strofe uit deze dichtbun-del kunnen zijn, maar het is gewoon een opsomming van de titels van de vier delen die deze bundel rijk is. In deze bundel staat een citaat uit het einde van de Openbaring (het laatste deel van het Nieuwe Testament, toe-geschreven aan de apostel Johannes) waarin het beeld geschetst wordt van een paradijselijke wereld, wanneer onze aarden vergaan is.

VINGERTJE ‘Ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Want de eerste hemel en de eerste aarde zijn voorbij.’ Peter Theunynck ziet in het verlangen naar een nieuwe aarde ook de hoop op een meer mensvriende-lijke en ecologische maatschappij. Het nieuwe Jeruzalem, waar in de openba-ring wordt gesproken, drukt duidelijk ook een dergelijke wensdroom naar een mensvriendelijke wereld uit.De toon wordt dus al van bij het begin gezet, maar Peter Theunynck heeft hier geen zwartgallige bundel neergezet. Toegegeven, het eerste deel, ‘vroeger was er een bos’ is weinig vrolijk, maar de ecologische realiteit is nu eenmaal niet bemoedigend. Het gaat over verlies, teleurstelling en bezorgdheid omdat de

mens de wereld aan het verknoeien is. Het zijn enigszins droevige gedichten maar zonder vermanend vingertje. ‘Dit is je huis. Deze blauwe planeet/in een gitzwart heelal. Meer is het niet.’ In het derde gedicht legt Peter Theunynck pseudo- naïef uit aan een jongen wat een boom, bladeren en takken zijn, al kan men daar ook bitterheid in zien over onze kinderen die zo erg van de natuur vervreemd zijn. Het eerste deel sluit af met een erg persoonlijke interpretatie

BERT ANDREHet slot van de Openbaring. ‘De muur was gemaakt van jaspis, en de stad zelf was van zuiver goud, helder als glas’ wordt bij Peter Theunynck. ‘De wereld was deponie/ geworden. Containers/omarmden tijdelijkheid.’waarna een opsomming van de diverse afvalstoffen in de deponie (duurzame opslag voor afval) volgt.‘We moesten maar met minder van jou rondkomen’ gaat over verlies, afscheid nemen en loslaten. De kunst van het leren loslaten is dat minder plots meer kan worden, zowel op ecologisch vlak als op gebied van mensen en relaties. Dit deel bevat overigens ook het gedicht ‘Gesprek’ naar aanleiding van de dood van da acteur Bert André.

OPTIMISTISCHHet derde deel ‘we liepen recht in de armen van de zon’, is optimistischer,

gelatener. De dichter probeert zich te verzoenen met de wereld. Getuige hier-van zijn enkele rake beschrijvingen of eerder impressie van mooie plaatsen op onze aarde. Oostende, Zuid- en Centraal Frankrijk komen aan bod, maar ook het oerromantische stadje Besalu in Noord Spanje. Het zijn enkel schaarse geluk-smomenten in onze vervuilde en getor-menteerde aarde.’Je weet, dit is mijn plek, dit is mijn eeuwigheid./Je merkt het aan de eenden hun hardnekkigheid.’ Echt uitbundig is ook dit deel niet, en soms klinkt er een vage dreiging tussen de geluksmomenten door.’Onze onrust werd brutaal vertoord/door een meisje met bootje.//Ze brachten zee en land dichter bij elkaar/zo druk in de weer de wereld te vergeten.//Ook zij zouden van kale reizen thuiskomen.’ Maar er klinkt ook een meer hoopvol geluid: ’Hier zou ik willen blijven,zie je./Hier vloeiden uitzicht en beschutting samen./Hier zaten zij diep in de nacht…..Niemand noemden ze vijand.’

KNIPOOGHet slotdeel ’naar een nieuw zeeland’ gaat over een onvervuild ideaal land, maar is tevens een knipoog naar het land Nieuw Zeeland. Dat Nieuw Zeeland komt aan bod als het mythische land, als een soort metafoor voor een wereld waarin de mens zijn plaats kent, met ontzag en respect voor de natuur, en in meer harmonie. Dat brengt ons dan weer naar de opdracht van de ze bundel,

waar dat verlangen ook duidelijk uitge-sproken wordt. De dichter heeft zijn huiswerk goed gemaakt, er wordt regel-matig naar streken en bergen op Nieuw Zeeland verwezen. Maar ook in deze paradijselijk nieuw aarde, moeten wij opnieuw leren oog te hebben voor al die schoonheid: ‘Toen iemand de vergezich-ten uitdeelde,/waar waren wij. Te druk/met kaarten, onkruid, aardse zaken.’ Maar ook in dat paradijselijke nieuw zeeland, laat een zekere ongerustheid de dichter niet los.’Geef de keuze aan het mes,/taal aan de verbeelding,/ ver-beelding aan het hart van graniet./een hart van graniet aan de varen in de vlak-te’.Met deze wens besluit de bundel.

NACHTKASTJE Met ‘naar een nieuw zeeland’ heeft Peter Theunynck een pareltje van een dicht-bundel geschreven over ecologie en ui-teraard ook over liefde en loslaten. Maar ondanks de uitgesproken ongerustheid over de toekomst van onze aarde komt de bundel nergens belerend of prekerig over. De afzonderlijke gedichten geven na meervoudige lezingen steeds meer lagen subtiliteiten bloot. Dit is een boek om te lezen en te herlezen. Voor op het nachtkastje

Naar een nieuw zeeland, Uitgeverij Wereldsbibliotheek

www.Werldbibliotheek.nlISBN 9789028423428

Na ‘Berichten van Pan American Airlines & Co’,’De

bomen zijn paars en de hemel’, ‘Man in Manhat-

tan’ en ‘Traangasmaatschappij’ verschijnt er

weer een nieuwe dichtbundel van onze wijkdich-

ter Peter Theunynck. Na enkel bloemlezingen en

zijn magistrale biografie over Karel van de Woes-

tijne (overigens geselecteerd op de longlist van

de Groene Watermanprijs 2010 ), ziet opnieuw

een dichtbundel van zijn hand het licht met als

titel ’Naar een nieuw zeeland’. (Jörg PYL)

Peter Theunynck schrijft over ecologie en over liefde.Foto Stephan HUYGHEN


Wie interesse heeft in

Shin-Boeddhisme no-

teert alvast dat ze in de

Pretoriastraat een aantal

cursussen organiseren.

Introductie tot boeddhisme Luc Van de WalVier zaterdagen: 05, 12, 19 en 27/02/2011 - €28

Nu het boeddhisme pas echt goed zijn intrede in het Westen maakt en met het vooruitzicht eerstdaags in België officieel erkend te worden als niet-confessionele levensbeschouwing wordt deze 2500 oude heilsleer brandend actueel. Hoe gaan we in onze boeiende en woelige tijd om met de raadgevingen van de Boeddha? Daar het geen doctrine betreft maar raadgevin-gen binnen een heilsleer ligt de uitdaging in het hertalen ervan voor en door men-sen van hier en nu. Eerste kennismaking voor wie niet of weinig vertrouwd is met het boeddhisme en een belichting van be-paalde aspecten voor wie al op pad is…

750 jaar Shinran Shonin – leven en werk - Fons MartensDrie zaterdagen: 26/03, 02 en 09/04/2011 - €22We leren over de parallellen tussen het leven van Shinran Shonin en dat van de historische Boeddha Shakyamuni, over zijn zoektocht naar wat volgens hem es-sentieel is en wat later Jodo Shinshu zal kenmerken tegenover de andere boed-dhistische scholen.We besteden aandacht aan zijn profes-sionele leven, aan zijn familiale banden en aan de ruimere sociale en politieke context. Via zijn werken ontdekken we

hoe hij startend van een sterk academi-sche inslag geleidelijk aan eenvoudigere bewoordingen gebruikt. Hiermee kan hij zijn vertrouwen in Amida onder andere via zijn gedichten aan de gewone man en vrouw verduidelijken.Een boeiend portret geplaatst in cultuur-historisch, filosofisch en boeddhistisch perspectief.

De cursussen gaan door in Pretoriastraat 68, 2600 Berchem van 10u tot 12u30.Tel 0475 62 78 36. [email protected]. www.jikoji.com

Het Roze Huis organiseert zijn jaarlijkse nieuwjaars-

receptie onder de bruggen van de Draakplaats. Zo-

als altijd is iedereen welkom en dit jaar willen ze

alles een kleurtje geven. De vraag is dan ook dat

iedereen iets kleurrijks aantrekt.

Verscheidene holebi- en transgenderverenigingen komen maandelijks bijeen in Het Roze Huis. Meer info vind je via www.hetrozehuis.be of in De Magneet, het driemaan-delijks tijdschrift van Het Roze Huis. Of spring gewoon eens binnen op het secretari-aat van Het Roze Huis. Onze medewerkers staan je graag ter woord.

Vaste activiteiten in Het Roze Huis: • De holebibib: elke dinsdagavond van 18u tot 20u en zaterdagmiddag van 15u tot 17u opent de holebibib haar kasten op de eerste verdieping van Het Roze Huis. De holebi-bib heeft een ruime keuze aan boeken, zowel fictie als non-fictie. Ook voor studenten en leerlingen die een scriptie of werk willen schrijven rond holebi- of transgender-zijn. De Holebibib kan je bereiken via [email protected] of via 03/288 00 84 tijdens de openingsuren van de bib.

• Onthaal: elke donderdagavond van 19u tot 21u onthaal, informatie en opvang door de vrijwilligers van het Gespreks- en Onthaalteam in café Den Draak. Het onthaal kan je bereiken via [email protected] of tijdens de onthaaluren op donderdag-avond.

• Pimpernel: elke eerste zondag van de maand vanaf 14u komen de dames van Pim-pernel bijeen in Het Roze Huis. Pimpernel is een vereniging voor lesbiennes 40+. Meer

info krijg je via [email protected] of via 03/218 97 56. Ook de homomannen 40+ komen regelmatig bijeen voor een babbelen kaartnamiddag. Meer info krijg je via: [email protected].

• nieuwjaarsreceptie Op zaterdag 8 januari vanaf 20u organiseert Het Roze Huis en zijn verenigingen de jaarlijkse Nieuwjaarsreceptie onder de bruggen van de Draakplaats. 2011 is het jaar dat kleur wil! Rood, geel, blauw, groen, oranje, paars, roze…in 2011 kleuren wij het jaar ‘colour the year’. Wij voorzien een kleurig feestje voor iedereen: hetero, holebi, jong, oud, allochtoon, autochtoon en vragen dat iedereen iets kleurigs aantrekt. Klin-ken doen wij met onder andere wijn en glühwein en de magen worden gevuld met onder andere warme soep.

• Holebitheater ‘Virus’ in Fakkeltheater: Van 6 tot 15 januari speelt Vreak Holebi-theater ‘Virus’ in de zwarte zaal van het Fakkeltheater. ‘Virus’ is een modern en span-nend toneelstuk over hiv. Tickets kosten 9 euro. Meer info vind je op www.fakkelthea-ter.be, www.vreak.be of krijg je via 070/246 036

• Gezelschapsspelen: op vrijdag 28 januari en 25 februari is er om 20u spelletjesclub in Het Roze Huis. Iedereen welkom voor het spelen van gezelschapsspellen. Meer info op [email protected]

• Holebi-ouderschap: op dinsdag 15 februari om 19u45 is er een infoavond over juri-dische mogelijkheden en beperkingen op gebied van holebi-ouderschap. Gastspreker Paul Borghs geeft meer uitleg over de huidige situatie voor kandidaat pleeg- of adop-tieouders, meemoeders… Inkom: 5 euro. Deze activiteit wordt georganiseerd door ’t Kwadraat, een vereniging voor holebi-ouders en wensouders. Meer info vind je op www.tkwadraat.be.

• SportActive Company biedt een breed sportaanbod aan, in Het Roze Huis en elders in de stad. Check www.activecompany.be.

Nieuwjaarsreceptie Roze Huis: iedereen graag met een kleurtje

CURSUSSEN BOEDDHISME IN DE PRETORIASTRAAT

Karen Claes uit de Lange Van Ruusbroecstraat : “ Vijf jaar geleden zijn we braaf gestart met een sprookje, ‘Meisje met de zwavelstokjes’, daarna kwam Terlo(o)ve gebaseerd op impro-visaties rond het thema liefde en andere culturen. ‘Midwinternachtdroom’ was een echte Shakespeare omdat ik vond dat onze buurtbewoners klaar waren voor een flinke lap tekst-toneel. En toen was er de stripverhaalwestern, “Once upon a time in…Borgerwood!” waarbij we het spelen zelf meer aandacht gaven. En nu dus ’De Notenkraker’, het kerstverhaal bij uitstek! In ’De Notenkraker’ word er niet gesproken maar Tchaikovsky’s muziek voert je mee door dit bijzondere kerstverhaal. Ik heb er extra fantasiewerelden aan toegevoegd waarmee we jong en oud proberen te prikkelen. Een bijzonder liefdesverhaal dat zich afspeelt onder de kerstboom is van alle tijden. In deze koude periode van het jaar, heb ik geprobeerd, het warme, feeërieke kerstgevoel naar voren te schuiven, natuurlijk niet zonder veel humor en enkele vette knipogen. Met buurtbewoners een voorstelling maken blijft bijzonder. De groep en het aantal variëren steeds, waardoor er ook elke keer een andere chemie ontstaat

die het fris en spannend houdt. Het leeft ook in de buurt en het verenigingsleven, waar ze zelf deel van uit maken. Ze zien groeien in hun rol is echt een feest. Het wekelijkse contact en de bijhorende persoonlijke verhalen maken het tot een hechte groep. Net zoals vorige jaren ben ik erg tevreden over de casting. Iedereen speelt met veel overtuiging zijn/haar ver-schillende personages. De personages zijn heel divers wat het voor de spelers tot een echte uitdaging maakt. Want wie kan er zeggen dat hij/zij een muis, een suikerboonfee, een tante met toverkrachten of een lolly is op één avond?

Benieuwd naar deze fantasierijke kerstvoorstelling?Kom dan snel kijken naar dit prachtige, betoverende verhaal want je eindejaar is niet com-pleet zonder deze voorstelling!Spelers: Greet Baart, Freddy De meyer, Marc Hens, Liliane Simons, Erik van der Linden, Gerd Van Helsen, Marleen Obyn, Hubert Beeckmans, Ann Peersmans, Luc Hens, Siska Vermeulen, Steve Roa, Kristien Van Dormael.Regisseur: Karen Claes Decor en kostuums: Vick VerachtertStagiair Rataplan: Amber Vanluffelen

Net als de voorbije vier jaar neemt regisseuse Karen

Claes (schrijft bij ons telkens de Gluren bij de Buren

vol) de teugels in handen en zorgt ze ervoor dat deze

vijfde buurtproductie De Notenkraker een fantastische

theatervoorstelling wordt.

Karen Claes met De Notenkraker

“Ze zien groeien inhun rol is een feest”

Karen Claes pakt deze keer uit met een fantasierijke kerstvertelling


Studentenquiz in dienstencentrum Op 1 december was het weer gezellig vertoeven in dienstencentrum Zurenborg in de Kleine Beerstraat. De holebi-studentenvereniging ‘de Flamingo’s’ en Het Roze Huis organiseerden er een quiz met uiteenlopende vragen over aardrijkskunde, wetenschap, cultuur, geschiedenis en Antwerpse uitspraken. De studenten werden har-

telijk ontvangen door de deelnemers in de gezellige cafetaria. Er werden zes spannende rondes gespeeld met een tussenronde waar-bij elk team een zo lang mogelijke appelschil moest maken. ‘De Flamingo’s’ is één van de dertig aangesloten verenigingen van Het Roze Huis. Ze bewijzen dat er ook voor holebi’s een plaats is in het studentenclubmilieu. Hun doelgroep zijn de Antwerpse studenten die homo, lesbisch of biseksueel zijn en hun sympathisanten. Ze organiseren td’s en fuiven, caféfeestjes, cantussen en sporten cul-tuuruitstapjes. Deze activiteit werd georganiseerd met de steun van de Stad Antwerpen, die hiermee de band tussen de verschillende verenigingen en doelgroepen wil versterken.

Overlijden Lieve Van Os – Liefhebber van Zurenborg in hart en nieren en pionier van Het Roze Huis

Lieve Lieve,Met jou verliezen Het Roze Huis en Cafe Den Draak één van hun pioniers. Van bij het begin was je betrokken bij ons project. Het Roze Huis en Café Den Draak zijn mede dankzij jouw jarenlange en trouwe inzet gegroeid tot waar ze nu voor staan.

Je was een graag geziene en welgekome gast op onze activiteiten en de feestjes in Den Draak. Een zelfstandige, dappere en enigszins eigenzinnige dame. Zo was jouw invulling van de cocktails die we in de zomer op de Dageraadplaats verkochten, en waar je als een ware chemiste experimenteerde met samenstellingen, inmiddels legendarisch! We herinneren je stille genieten van een goed boek, een glaasje thee of wijn en de complimenten waarmee je ons zo vaak opfleurde.

Toen je ziek werd, kwam dat aan als een klap! Maar we zagen een dappere vrouw, die deze ziekte wel even zou bevechten. Een hele tijd leek dat ook te lukken, tot de kanker ongemeen hard terugsloeg. We zagen hoe je gezondheid erop achteruitging en jij er de moed inhield. Hoe je de kracht vond om het jubileum van onze organisatie mee te vieren. Hoe je vertelde dat je ondanks je zware ziekte je gevoel voor humor niet zou verliezen.

Lieve, een week voor je overlijden hieven we het glas op jou in Den Draak. We draaiden daarbij het nummer ‘I will survive’. En daar kan je van op aan! De vrijwilligers, het bestuur en het personeel van Het Roze Huis en Den Draak blijven je in hun hart dragen. We zullen je missen!

Guy Poppe wordt ambassadeur

Ex VRT-radiojournalist Guy Poppe valt in de prijzen. Deze Zurenborger kreeg namelijk van Pax Christi de titel Ambassadeur van de Vrede toegekend. Het koor Frappant was de tweede die deze beloning kreeg. Guy Poppe krijgt deze titel omdat hij zich zowel tijdens zijn actieve periode als journalist als daar-na, inzette voor de mensenrechten. Poppe is een specialist Afrika in het algemeen en Congo in het bijzonder.


Op 17,18 en19 december op Dageraadplaats

’t Plein ‘ontploft’ drie dagen langEr is een tijd geweest dat er tijdens de nieuwjaarsperiode telkens een tent op

de Dageraadplaats stond. Er werd muziek gemaakt en gedanst en even werd

er zelfs een boksmatch in georganiseerd. Maar dan zijn de tenten lange tijd

verdwenen om dit eigenste jaar ineens weer op te duiken met een driedaags

gebeuren dat de naam ’t Plein Ontploft meekreeg. Op vrijdag 17 december,

zaterdag en zondag. (SC)

Het initiatief gaat uit van Kaffée Kanapee en er is een sterke verbondenheid met de campagne Music For Life. Nog even zeggen dat op het dat moment (zondag is dat) Serge Van Autreve zijn 130 km van Eindhoven naar Antwerpen loopt. Allemaal voor het goeie doel. Maar wie gewoon zijn steentje wil bij-dragen aan het Music For Life gebeuren kan dat door mee te doen aan twee sportactivi-teiten. Er is een straatvoetbaltornooi en een toertje rond het plein wandelen (lopen) kan ook als men 1 euro bijdraagt. Het programma : Vrijdag 17 december: Free jamZaterdag 18 december: Marieke Lightband, Seba en Anke. SitarZondag 19 december: The Roadrunners,Seba Thomé Trio, James Family, William Thomé Invités.

Bij het evenement zijn tal van mensen be-trokken. Christophe Van Doninck is er één van.

Hoe is dat idee eigenlijk ontstaan en gegroeid? Christophe Van Doninck: “Voor een aantal van ons was de afgelopen zomer de eerste op ‘t Plein. Best indrukwekkend om te ervaren hoe het plein hier leeft. ‘Klassiek op ‘t Plein’ en ‘Muziek in de Wijk’ zorgden voor een heerlijke sfeer. We kregen zin om zelf iets te organiseren en dus begonnen we te vergade-ren. Het leek ons een leuk idee om de don-kere winterperiode op te luisteren met een gezellige festiviteit. Het concept had in het begin niets te maken met Music For Life, tot het bleek samen te vallen met het Hercules-werk van Serge. Op dat moment zijn we zelf ook in die richting beginnen denken; van-daar het straatvoetbaltornooi en het toertje rond ‘t Plein. Vervolgens kregen we ook te horen dat er op zaterdag een puzzelactie voor kinderen (voor Music For Life) voorbe-reid werd. Ik ben in elk geval erg blij dat we al deze initiatieven dat weekend op ’t Plein kunnen laten plaatsvinden en dat ze elkaar positief beïnvloeden.”

De naam ’t Plein Ontploft klinkt vervaarlijk. Moeten we ons veel lawaai en toestanden voorstellen?

Christophe Van Doninck; ”Héhé, we hadden misschien nóg langer over de naam moeten nadenken. Het heeft namelijk lang geduurd vooraleer we een naam hadden. Op een gegeven moment werd het echter duidelijk dat we zondag-avond met de doortocht van Serge en zijn gevolg waarschijnlijk veel volk over de vloer zouden krijgen en dat ’t Plein dan wel eens zou kunnen ontploffen. En, geef toe, het bekt niet slecht: ‘’t Plein Ontploft’, toch?

Wat lawaai en toestanden betreft: we willen zo weinig mogelijk overlast veroorzaken. De eerste twee dagen wordt de muziek amper versterkt (jam en akoestisch) en de muziek stopt om 22u.”

Wat is het publiek dat verwacht wordt? Tot wie richten jullie zich? Christophe Van Doninck: ”In de eerste plaats natuurlijk tot de Zurenborgers. Wij hopen dat zij evenveel zin hebben in een gezellig weekend dan wijzelf. Het muzikaal programma is erg toegankelijk en het ge-heel zal waarschijnlijk ook mensen aantrek-ken die van wat verder komen.”

Is dit een éénmalig gebeuren of is het de bedoeling om het te herhalen?Christophe Van Doninck: “Dat zal de tijd uitwijzen..”

Succes toegewenst

Zurenborgsport wil er niet alleen zijn voor de getrainde sporter maar voor iedereen. Gezond bewegen is immers voor ons allen belangrijk, ook de modale wandelaar, biljarter en vogel-pikker (hoe noem je immers zo iemand?). Ge-zond bewegen impliceert echter dat je je op voorhand laat testen en laat adviseren hoe je het het best aanpakt. Dit niet alleen voor be-ginners maar ook voor gevorderden. Dikwijls trainen we op een foute manier of hebben we

één of ander cardiovasculair probleem waar we het bestaan niet van kennen. Ook mensen met diabetisch of obesitas die willen sporten kunnen professioneel ondersteuning goed gebruiken. En dit zowel voor jong en oudWil je echter laten testen in een gespeciali-seerd centrum betaal je toch al vlug 150 à 200 euro. Daarom voorziet de Stad en de Pro-vincie de mogelijkheid om de mobiele Fitbus in te schakelen. Het is een betaalbaar alterna-

tief én je moet er geen verre verplaatsing voor maken.Zurenborgsport zal de Fitbus op 15 januari naar de Dageraadplaats halen. Je betaalt dan een kleine vergoeding en je wordt professio-neel getest. Je krijgt daarna een bewegings/trainingsadvies mee naar huis en een aantal weken later op 13/3 kan je in diezelfde bus (op het plein) jouw progressie gaan bekijken. Een ideale gelegenheid om jezelf op een gezonde

en verantwoorde manier aan het bewegen te zetten. Dit omdat we gezondheid belang-rijk vinden! Gezond bewegen verhoogd je li-chamelijke en geestelijke weerbaarheid. Het verbetert niet alleen je cardiovasculaire toe-stand, het verhoogd je spiertonus (belangrijk voor valpreventie bij ouderen), het voorkomt overtraining,….Meer info over preciese uur en prijs op www.zurenborgsport.be of via 0479 / 44 85 92

Fitbus op 15 januari naar deDageraadplaats: test jezelf

“Ah Luc, doe jij nog een extra uur?” De vraag komt van een vrouw die er net een uur spin-ning heeft opzitten. “Ja”, antwoordt de spinning-leraar, “da’s voor die mannen van Zurenborg.” De fietsploeg van fietsenmaker Tom Teck uit de Nottebohmstraat begon in oktober met een spinning-training op woensdagavond.

Sportcentrum Center Court in de Bouwens-straat voorzag een extra – exclusief – uurtje op woensdagavond van kwart voor negen tot kwart voor tien. Na al twee “gewone” lesuren gaat trainer Luc moeiteloos door. Een vijventwintigtal fietsers van Zurenborg Sport schreef zich in. En dat ze ’t menen, blijkt uit het feit dat elke week zo’n twintig

fietsen bezet zijn. Beginners en gevorder-den, iedereen is welkom. Elk trapt op z’n eigen tempo en weerstand. Maar één ding hebben ze allemaal gemeen: zweten als de beesten. Een indrukwekkende plas zweet-water is het sprekende bewijs.Ondertussen krijgen ze er nog een gratis muziekquiz bij: Bon Jovi, Michael Jackson,

Ferre Grignard, Strauss à la André Rieu, het betere boenke-boenke-werk … Al ploeterend lipt elkeen wel eens een evergreen met her-inneringen mee. Na de les: de zwart-witte fietstruitjes aan en bij een pintje het zweet laten opdrogen en nakletsen met mekaar. Want ook dat is belangrijk bij Zurenborg Sport. Sport verbroedert.

ZURENBORGSE FIETSERS GAAN SPINNEN


STER OP JE JAS

THERESIENSTADT IN DE COGELS OSYLEIZaterdag 11 december had in Zaal 7 in de Cogels

Osylei een erg bijzonder concert plaats onder de

naam ‘Ster op je Jas’. Een kamermuziekensemble

vertolkte er composities van Joodse componisten die

ze in het concentratiekamp van Theresienstadt ge-

schreven hadden. Het concert zelf werd afgewisseld

met een voordracht uit ‘Verborgen oorlogsjaren’ van

Professor Herman Vandormael, waar de auteur zelf

vertelde over de ondergedoken Joodse kinderen

tijdens Wereldoorlog II. (Jörg PYL)

Het concert was een ge-meenschappelijke organi-satie van het Forum der Joodse Organisaties en het Vredescentrum van de Stad Antwerpen. Het concert zelf vormde de prelude van ‘Internatio-nale hulde aan de Recht-vaardigen en de Redders

van Wereld- oorlog II’, die op zondag 12 december in de Singel aan de Desguinlei plaats vond. Bij die gelegenheid dankte de Joodse gemeenschap onder andere de Belgi-sche mensen die tijdens de laatste oorlog de Joodse mensen bijgestaan hebben.

KINDERENTheresienstadt of Terezin in het Tsjechisch was een versterkte garnizoensstad, ongeveer zestig kilometer ten noorden van Praag. Vóór 1941 telde de stad ongeveer vierduizend in-woners. Omdat de Terezin omwald was en met grachten omgeven, werd ze door de na-zi’s omgevormd tot doorgangsconcentratie-kamp waar de Joden uit Bohemen en later van overal verzameld werden, vooraleer zij naar Auschwitz gestuurd werden. De mees-ten zouden daar overlijden. Vanaf 1941 telde dat getto gemiddeld zestigduizend mensen. In totaal zijn ongeveer 140.000 Joodse gevan-

genen Theresienstadt gepasseerd, waarvan een vierde al direct ter plekke stierf. Van de 16 000 kinderen zou amper een honderdtal de Holocaust overleven. Het merkwaardige is dat er zich in het getto dat Theresienstadt van 1941 tot 1944 was, een heus cultureel leven ontplooide, waar menige grote stad toen jaloers kon op zijn. Weliswaar moesten de Joodse vertolkers rekening houden met de censuur door de nazi’s, maar er waren toneelvoorstellingen, cabaret, poëzievoor-drachten. Maar ook meer ongevaarlijke opvoeringen zoals oudere en nieuw gecom-poneerde Joodse muziek. Het was niet altijd gemakkelijk om zulke opvoeringen tot een goed einde te brengen. Het gebeurde maar al te vaak dat een vertolker voor de première naar Auschwitz gestuurd werd en er voor de uitvoering in zeven haasten een vervanger moest gezocht worden. Sommige opera’s werden door piano in plaats van een orkest begeleid. Beroemd waren de opvoeringen van diverse opera’s van Smetana, Mozart, het requiem van Verdi en het oratorium Elias van Felix Mendelsohn. De gevangen componist Krasas voerde er zelfs zijn opera Brundibär voor en met kinderen op. Naast hem waren nog massa’s muzikanten gevan-gen in Theresienstadt, waarvan wij ons nu nog allicht alleen de dirigent Karl Ancerl van platenopnames herinneren. Daarnaast

bevonden zich veel Joodse componisten in het kamp, die daar nog verder creatief wa-ren. Tot de belangrijkste behoorden Gideon Klein, Viktor Ullmann en Pavel Haas, allen leerlingen van Arnold Schönberg, Alban Berg of Alexander Zemlinsky. Dat verklaart ook waarom hun muziek niet direct toegan-kelijk is, maar wel enige gewenning vergt. De overgebleven werken vormen slechts een fractie van de composities die in Theresien-stadt in het getto ontstaan zijn. De meeste componisten namen bij hun reis naar Aus-chwitz hun partituren mee. De meeste wer-ken gingen daar verloren. Geen van de com-ponisten heeft Auschwitz overleefd.

VOLKSMUZIEKVeel van deze composities hebben iets drei-gend met dalende melodische lijnen, maar sommige klinken zelfs vrolijk, omdat ze gebaseerd zijn op Boheemse en Tsjechische volksmuziek. Waarschijnlijk was dat een uiting van overlevingsdrang te midden van al die ellende in Theresienstadt. Het is een uitzonderlijk voorrecht dat deze zeldzaam opgevoerde werken in onze wijk werden ge-speeld, een moment van verstilling.

www.vredecentrum.bewww.Fjo.be


Nauwelijks een half jaar nadat Roxane Taeymans uit

de Pretoriastraat Vlaams en Belgisch kampioene judo

werd bij de junioren, laat deze judoka weer van zich

horen. In september ging de judoka naar het Europees

kampioenschap voor junioren en behaalde daar een

mooie zevende plaats. In oktober nam zij deel aan de

wereldkampioenschap voor min twintigjarigen in het

Marokkaanse Agadir, waar zij verdienstelijk negende

werd. (Jörg PYL)

In januari 2011 gaat Taeymans over naar de senioren. Maar in oktober nam zij nog deel aan de Europese en de wereldkampioen-schappen voor junioren in Marokko. Daar-na trok ze naar het wereldkampioenschap in Agadir, waar zij in de kwartfinale de dui-men moest leggen tegen de winnares van het kampioenschap , de Nederlandse Kim Polling . Voordat zij haar koffers pakte voor de stage in Japan, vertelde zij over wed-strijden, trainingen en de combinatie met haar studies.

ZEVENDE “In september mocht ik onze Belgische kleuren verdedigen op het Europees kam-pioenschap voor junioren (min 20-jarigen) in de gewichtsklasse tot 70 kg. Ik won mijn eerste kamp, maar werd in de kwartfinale verslagen door de Russische Davydova Da-ria. Ik werd doorverwezen naar de herkan-singen waar de Oekraïense Petrechenko Olena een maatje te sterk bleek. Hierdoor werd ik zevende. De enige andere Belgi-sche deelneemster die een dergelijk resul-taat kon voorleggen, was de Waalse Ann-Sophie Jura in de gewichtsklasse tot 44 kg, die eveneens zevende eindigde. Het Euro-pese kampioenschap was mijn eerste kam-pioenschap van zo’n formaat, maar ik had het gevoel dat ik aan een gewone wedstrijd meedeed. Bij het wereldkampioenschap in Agadir is het mij niet gelukt eenzelfde plaats te halen, maar moest ik mij tevre-denstellen met een negende plaats”

ZONDAG “Uiteraard blijf ik regelmatig trainen, ik judo één of twee oefenwedstrijden per dag. Een dagelijkse training duurt ongeveer twee uur. Ik train alle dagen, behalve zon-dag. Dan heb ik tijd voor wat conditietrai-

ning, een beetje lopen en zo. Dat moet ook twee maal per week gebeuren. Mijn trainer is sinds lange tijd Koen Sleeckx (winnaar van het goud op de militaire wereldspelen in 2007 JP). De week voor het wereldkampi-oenschap ga ik niet meer intensief trainen, hoogstens een beetje conditietraining. Het komt er dan vooral op aan, om zo ontspan-nen mogelijk en goed uitgerust te kunnen aantreden. In het judo duurt een seizoen namelijk erg lang, van december tot de kampioenschappen eind oktober. Dus op het einde van het seizoen kan de vermoeid-heid dus wel parten spelen. Het komt er dus op aan om zo rustig mogelijk in mijn hoofd te blijven, want dan kan ik mij beter concentreren. Concentratie is namelijk erg belangrijk in judo.Een goede techniek is natuurlijk ook uiter-mate belangrijk bij judo, maar techniek al-leen volstaat niet. Conditie en kracht zijn de laatste tijd steeds belangrijker aan het worden. Zeker de Oost-Europese judoka’s spelen dikwijls meer op kracht dan op techniek. Tegen deze kracht moet je weer-stand kunnen bieden of je gaat eraan, ook al heb je een goede techniek. Maar ik vind vooral concentratie belangrijk. Zo zie je dikwijls op het einde van een wedstrijd, dat een tegenstander nog een laatste po-ging onderneemt om met brute kracht te winnen. Dan moet je alert zijn, want dit kan natuurlijk het moment zijn om je te-genstander met techniek te vloeren.“

SCHOOL”Sinds ik het topsportstatuut heb is er ei-genlijk niet veel veranderd voor me. Alleen op school zijn ze iets soepeler. Zo mag ik mijn taken later inleveren en heeft de unief ook begrip als ik eens een cursus mis van-wege mijn trainingen. Maar examens moet

ik hoe dan ook afleggen. Heel sporadisch kan ik een examen op een andere dag af-leggen. Maar het blijft wel steeds moeilijk om een balans te vinden tussen judo en mijn studie. Maar ja, dat is nu eenmaal de consequentie als je judo op hoog niveau wilt combineren met een studie Frans en Engels aan de Universiteit van Antwerpen. Voorlopig moet ik nog geen whereabouts invullen. Dat komt waarschijnlijk pas als ik officieel senior ben, volgend jaar dus. Een dopingcontrole heb ik nog nooit ge-had, maar ze bestaan wel. Op elk toernooi kan je een dopingcontrole tegenkomen. Na een wedstrijd hoor ik regelmatige dat er enkele judoka’s zich moeten melden voor een dopingcontrole. Meestal gaat het dan om judoka’s die uit het niets ineens een reeks topprestaties neerzetten. Dat is ver-dacht en dat wordt onderzocht. Mij hebben ze voorlopig nog niet gecontroleerd. “

TELEVISIE“In België is er niet echt veel interesse voor

judo. Er komt wel volk naar de judowed-strijden in ons land, maar dit is niets in vergelijking met Frankrijk en Duitsland. Daar zitten de tribunes afgeladen vol. Een judowedstrijd haalt hier ook heel zelden de televisie, hoogstens een korte vermel-ding wanneer iemand van de volwassenen goud, brons of zilver behaald heeft. Hopelijk komt daar ooit verandering in.

”De constante inzet en de goede resultaten van Roxane Taeymans bleven niet onopge-merkt bij de Judofederatie. Van 29 novem-ber tot 19 december mag zij als een van de allerjongste deelnemers ooit op stage gaan naar Japan. Roxane Taeymans: ”Wij zijn daar met zeven Vlamingen en er gaan ook nog wat Walen gaan meer, ik zal daar zeker niet de enige Belg zijn. Het zal wel zwaar zijn, want in Japan, dat is een ander maner van training en drie weken is ook lang. Maar ik zie er wel enorm naar uit. Ik zal er echt een heel grote ervaring kunnen opdoen.”

Roxane Taeymans negende op wereldkampioenschap judo.

Palmares 2010

Provinciaal ,Regionaal en Belgisch Kampioen 2010

Bronzen medaille op het Super A tornooi te Cetniewo , Polen

Zevende plaats op het Super A tornooi te Berlijn, Duitsland

Zevende plaats op het Europees Kampioenschap te Sofia , Bulgarije.

Negende plaats wereldkampioenschap in Agadir, Marokko,waar zij het in de kwartfinale opnam tegen de gouden winnares Kim Polling

Stage in Japan met atleten van een hogere leeftijdsgroep (seniors)

Gitsschotellei 139 - 2600 Berchemtel. 03/383 59 56openingsuren: di-zat. 10-12.30u. 13.30-18u.zondag en maandag gesloten

kikker & kohet betere speelgoed

Moet zijn Roxane taeymans vlak voor vertrek op Zaventem


Energie Prestatie Certificaat (EPC)

Sinds enige tijd is een EPC nodig vóór de verhuring of verkoop van een studio, appartement of een huis in Vlaanderen. Een EPC moet worden opgemaakt door een “energiedeskundige type A” geacrediteerd door de Vlaamse Overheid.Wenst U te verhuren of te verkopen in Vlaanderen, bel of email dan even voor een snelle service en een eerlijke prijs.

Harry BrijsEnergiedeskundige type A ( EP11031)[email protected] 27 2600 Berchem

(Jempi ERTZINGER)

Maandagavond, 19u45.Een winteravond, donker en koud.De Dageraadplaats ligt er eerder verlaten bij onder de flonkerende sterrenhemel.Af en toe stapt iemand een café in of uit en verdwijnt weer. Fietsers met of zonder licht steken het plein over op weg naar een warme plek binnen. Eén persoon in een geel fluovestje komt het plein opgelopen en blijft staan aan eethuis Bel Mondo.Sportschoenen en een strakke zwarte collant verraden een jogger.Even later duiken er nog enkele sportievelin-gen op. Het wordt zowaar een sportieve sa-

menscholing.Er klinken welkomstwoorden en het weer krijgt commentaar. Moet er nog gewacht worden op aangekondigde afwezigen?Neen. Dan vertrekt een groepje van een tien-tal lopers richting Draakplaats, mannen en vrouwen van uiteenlopende leeftijd.Er wordt druk verder gebabbeld over van alles en nog wat en dit in steeds wisselend gezelschap. Ondertussen is het wel opletten voor hindernissen op het voetpad en fietsers die kruisen of voorbij steken.Naar gelang de aanwezigen en de conditie wordt er al dan niet gesplitst in een snellere en een tragere groep voor een trainingsloop tot aan Park Den Brandt: de snellere groep

loopt rond het park, zo’n 13 km, de tragere draait langs het park terug, zo’n 10 km.Op de terugweg komen de groepen weer sa-men voor de weg terug langs het verlichte ringfietspad naar de Dageraadplaats. Enkele fanatiekelingen versnellen nog even op het einde om de conditie wat aan te scherpen.Daarna wordt er nog even samen gestret-ched, wat nagepraat en afgesproken voor aansluitende initiatieven. Zo vonden er en-kele indoor krachttrainingen plaats in een sportcentrum in de Lamorinièrestraat.

Wie zin heeft om mee te lopen komt op maandagavond iets voor 20 uur naar de Da-geraadplaats, aan Bel Mondo! Een loopjasje

met reflecterende veiligheidsstrips is aanbe-volen. En natuurlijk namen de Zurenborgse sporters op 19 december deel aan de ‘SportUp For Life’, knooppuntenrun voor ‘Music for Life’, van het glazen huis Eindhoven naar het glazen huis Antwerpen. Zij zorgden voor het schaduwteam van ‘spits’ Serge Van Autreve die met Zurenborgse steun de 130 km af-maalde voor het goede doel.

Alle suggesties met betrekking tot sporten in de wijk zijn meer dan welkom. Je kan deze kenbaar maken via [email protected]. Informatie vind je dan weer op www.zurenborgsport.be.

Daniel: “CrossFit is een krachten conditie-programma dat kan worden aangepast aan alle leeftijden en alle niveaus. Wij combi-neren het allerbeste uit turnen, kettlebell training, olympisch gewichtheffen, cardio-training en powerlifting om een zo volledig mogelijke fitness te ontwikkelen. Het bestaat reeds jaren in de Verenigde Staten als fitnes-sprogramma voor militairen, politiekorpsen, professionele atleten, kinderen en huisvrou-wen.We hebben onze gym geopend in mei dit jaar en hebben Antwerpen laten kennisma-

ken met CrossFit. We hebben een officiële CrossFit-licentie, zodat we de CrossFit me-thode mogen aanleren. We houden onze trainingen gevarieerd zodat het nooit saai wordt; we werken met trainingen tegen de klok zodat er gezonde competitie bestaat onder de leden. Hierdoor kunnen we ook doelen bepalen op ieders niveau. We willen de beste trainingen aanbieden in een toffe omgeving.” -Bestaat het ook voor kinderen? Daniel Slattery :”Ja, toch wel. Onze kinderfit-

ness is gericht en ontworpen voor kinderen en jeugd en de specifieke ontwikkelingsbe-hoeften van de kinderen, zowel neurologisch, cognitief en motorisch.Fitness voor kinderen is een belangrijk krachten conditieprogramma voor vele jon-geren. Het wordt gebruikt door sportteams, individuele atleten, scholen en veel ouders die hun kinderen gezond en sterk willen la-ten opgroeien. Ouders willen vermijden dat hun kinderen opgroeien met de problemen van deze tijd zoals obesitas en inactiviteit. Fitness voor kinderen is een minimalistisch

programma. Het is niet duur en vereist wei-nig of geen apparatuur. Daardoor kan het ge-bruikt worden in brede sociaal economische groepen waardoor iedereen gemakkelijk een brede fysische fitness kan bereiken. Iedereen is welkom”.

Geïnteresseerd?Stuur een email naar [email protected] om een afspraak te maken voor uw gratis introsessie.

Kinesist Joe Arrindell uit de Kreefstraat werkt sinds kort ook als gediplomeerd Mul-ligan-therapeut. In België zijn er slechts twee kinetherapeuten die volgens de me-thode van de Nieuw-Zeelander Brian Mul-ligan werken. En Arrindell is er daar één van. Het Mulligan-concept is een specia-lisatie binnen de kinetherapie en is een speciale mobilisatietechniek voor gewrich-ten. De methode van Mulligan is een be-handelwijze waarbij de kinesist met zijn handen op een zachte en pijnvrije manier gewrichten manipuleert. Om het diploma van Mulligan-therapeut te behalen heeft Arrindell twee jaar opleiding in het bui-tenland gevolgd en een examen afgelegd in Denemarken. Volgens Arrindell geeft de toepassing van het Mulligan-concept vaak spectaculaire verbeteringen bij pijnlijke bewegingsbeper-kingen die al wat langer aanwezig zijn. De methode is een samenspel van therapeu-tische handelingen en gelijktijdig door de patiënt(e) uit te voeren actieve bewegingen. Deze therapie wordt onder ander gebruikt bij een ‘frozen shoulder’, een tennisel-leboog en andere gewrichten die geblok-keerd zittenJoe Arrindell: “Ik vergelijk het vaak met een kast waarin een lade zit die niet meer goed schuift. Je kunt dat oplossen door er stevig tegenaan te sjotten, met de kans dat je een en ander beschadigt. Maar je kunt ook met je handen voelen en proberen de lade voor-zichtig terug in de kast te laten glijden, zon-der beschadigingen. Deze laatste manier is te vergelijken met het Mulligan-concept. Het resultaat is vaak verbluffend. Verbetering treedt snel op en het resultaat is blijvend. Het valt ook onder de gewone kinetherapie en een behandeling volgens de Mulligan-methode is niet duurder dan een ander

bezoek aan mij of een andere kinesist.”Joe Arrindell heeft onder andere een praktijk in sportcentrum Center Court in de Bouwensstraat. Patiënten die meer wil-len weten de Mulligan-therapie mogen al-tijd contact opnemen Joe Arrindell via [email protected]

Crossfit: fitnessen op z’n Amerikaans.

Joe Arrindell schopt niet, maar zijn handen manipuleren

LOPEN MET ZURENBORG SPORT

Deze zomer ontmoette ik toevallig Daniël Slattery aan

de finish van een Antwerpse stratenloop. Deze Australiër

vertelde me dat hij sinds mei 2010 de trotse eigenaar is

van Crossfitcenter in de Lamonirierestraat. Voor ons een

reden om eens ter plaatse te gaan kijken in dit ‘maffe’

sportzaaltje. En ja, het beviel ons. (Jo VAN HOVE)

MoeskOppers allerhande verEnigt U!ma-vr : vanaf 5 voor 12zondag : vanaf 5 voor 3zaterdag : gesloten

moeskopcafe

Dageraadplaats 17 2018 A’pen tel: 0477/27.56.43 - 0495/12.70.01

ma-vr : vanaf 5 voor 12

zondag : vanaf 5 voor 3

zaterdag : gesloten

Dageraadplaats 17 2018 A’pen

tel: 0477/27.56.43 - 0495/12.70.01


Er is in onze wijk een pleintje. Er is in onze wijk een pleintje dat helemaal geen pleintje is. Het staat op geen kaart en het heeft geen naam. En toch, als je er langskomt, toevallig, als je verdwaald bent, herken je het direct als pleintje. Op dat pleintje valt te smullen. Je kan er eten onder een dom zo grandioos als die van Milaan. Je kan er ontbijten terwijl door het eerste ochtendlicht stoomtreinen voorbij razen. En op weg terug naar huis kan je nog gauw je boodschappentas vullen met lekkers. Vers lekkers op z’n Frans.Weet je dit pleintje niet zijn? Wel, begin dan bij de Grote Beer en zoek het Oosten. Daar waar de Arend, de Grote Hond en de Steenbok samenkomen ruikt het naar wijn, tijm en rozemarijn. Je vind er torentjes van peperkoek, smeedwerk uit getrokken suiker en de straten zijn geplaveid met hobbelige roomsoezen.Het zijn de dagen van Sint en Santa. Dagen van snoep en kadootjes. Dagen van fantaseren over een luilekkerland. En dagen dat we er een echt een luilekkerland van maken. Zurenborg is ook een luilekkerland. De wereldkeuken lijkt soms bij ons te zijn neergestreken. En de redactie van ons krantje gaat maar al te graag op verkenning hiernaar. We kunnen over al dat lekkers schrijven en we kunnen het tekenen. Maar we kunnen het u niet geven. Maar geef deze tekening aan uw kinderen en laat ze al dat lekkers inkleuren. Laat ze er een echt peperkoekenpleintje van maken. Prettige Feestdagen.

Erik Bongers maakt elke keer een wijktekening

Peperkoekenpleintje

• overname van uw oude wagen

• herstelling • onderhoud

• wij bieden een snelle en verzorgde service

VERKOOP VAN

NIEUWE WAGENS

Garage ‘DE DAGERAAD’ Kreeftstraat 15 • 2018 Antwerpen

uw Renault verdeler tel 235 41 59

voor Zurenborg

Documents

Gazet van Zurenborg 2010 - EDITIE 6