Getting Started PL · - Łatwe przejście z AutoCAD-a do Solid Edge - Solid Edge – technologia Insight II. Rozdział:2 Uruchom Solid Edge-Krok 1. Uruchom Solid Edge - Ekran startowy-Krok

Spis treści :Informacja o prawach własności

Informacje o oprogramowaniu Solid Egde

Solid Edge 19 - pakiet edukacyjny

Pierwsze kroki w Solid Edge Wersji 19

I. Rozdział :1 Witamy- Pełna symulacja ruchu- Animowana i dynamiczna dokumentacja- Współdzielenie plików i usprawniona współpraca przy użyciu plików JT- Ulepszone przeglądanie projektów z użyciem adnotacji 3D- Projektowanie części blaszanych- Łatwe przejście z AutoCAD-a do Solid Edge- Solid Edge – technologia Insight

II. Rozdział :2 Uruchom Solid Edge- Krok 1. Uruchom Solid Edge- Ekran startowy- Krok 2. Utwórz model części- Krok 3. Zapoznaj się z interfejsem- Przyciski myszy

III. Rozdział: 3 Utwórz część- Krok 1. Utwórz element podstawowy- Krok 2. Określ płaszczyznę profilu- Krok 3. Narysuj profil- Krok 4. Rozpocznij rysowanie pierwszej linii- Krok 5. Zakończ rysowanie pierwszej linii- Krok 6. Kliknij lewym przyciskiem myszy, aby zakończyć pierwszą linię- Krok 7. Narysuj drugą linię- Krok 8. Narysuj trzecią linię- Krok 9. Narysuj czwartą linię- Krok 10. Narysuj piątą linię- Krok 11. Narysuj ostatnią linię- Krok 12. Zwymiaruj profil- Krok 13. W oknie profilu, ustaw kursor na lewej pionowej linii, jak na ilustracji- Krok 14. Ustaw wymiar, jak pokazano na ilustracji i kliknij, aby go umieścić...- Krok 15. Użyj polecenia SmartDimension, aby zwymiarować prawą pionową linię...- Krok 16. Umieść kursor nad profilem i zwróć uwagę ...- Krok 17. Dodaj wymiary między elementami- Krok 18. Użyjesz polecenia Średnica połówkowa do umieszczenia grupy wymiarów...- Krok 19. Ustaw kursor w pobliżu prawego końca górnej poziomej linii ...- Krok 20. Ustaw kursor powyżej profilu, jak pokazano na ilustracji, i kliknij ...

- Krok 21. Polecenie Średnica połówkowa jest nadal aktywne...- Krok 22. Ustaw kursor powyżej profilu, tak aby nowy wymiar ...- Krok 23. Ustaw kursor w pobliżu prawego końca dolnej poziomej linii...- Krok 24. Ustaw kursor powyżej wymiaru 66 mm, i kliknij, aby umieścić ostatni wymiar- Krok 25. Przypisz nazwę zmiennej do ostatniego wymiaru- Krok 26. Zdefiniuj oś obrotu- Krok 27. Powiąż profil z środkiem układu współrzędnych- Krok 28. Przesuń kursor do punktu przecięcia dwóch płaszczyzn odniesienia.- Krok 29. Zakończ profil- Krok 30. Zdefiniuj rozciągniecie dla wyciągnięcia obrotowego- Krok 31. Określ materiał- Krok 32. Zapisz część- Krok 33. Usuń cieniowanie części- Krok 34. Tworzenie otworu- Krok 35. Utwórz nową płaszczyznę odniesienia- Krok 36. Zapoznaj się z oknem dialogowym opcji otworu- Krok 37. Ustaw typ otworu z powrotem na prosty- Krok 38. W oknie dialogowym opcji otworu kliknij OK- Krok 39. Profil jest teraz gotowy- Krok 40. Ustaw kursor, tak aby otwór był zorientowany jak na ilustracji, i kliknij- Krok 41. Zaokrąglenie zostało utworzone- Krok 42. Zapisz dokument- Krok 43. Nadaj części cienkościenność- Krok 44. Zaznacz lica otwarte- Krok 45. Ustaw teraz kursor na dnie umieszczonego wcześniej otworu- Krok 46. Podałeś wszystkie informacje potrzebne do nadania cienkościenności- Krok 47. Przyjrzyj się dokładnie bryle cienkościennej- Krok 48. Powróć do widoku aksonometrycznego dwuwymiarowego- Krok 49. Zaokrąglij krawędź- Krok 50. Na pasku wstęgowym wpisz wartość -90, a następnie naciśnij klawisz ENTER- Krok 51. Krawędź, którą masz zaokraglić jest teraz widoczna- Krok 52. Podałeś wszystkie informacje potrzebne do utworzenia zaokraglenia- Krok 53. Zastosuj cieniowanie do części- Krok 54. Naciśnij i przytrzymaj klawisz CTRL, a nastepnie naciśnij klawisz J...- Krok 55. Zapisz i zamknij dokument

IV. Rozdział : 4 Zbuduj zespół- Krok 1. Otwórz zespół- Krok 2. Dostosuj sposób wyświetlania- Krok 3. Ustaw folder na karcie Biblioteka części- Krok 4. Umieść część Podpora1- Krok 5. Zapoznaj się z paskiem wstęgowym SmartStep- Krok 6. Zdefiniuj relacje przylegania- Krok 7. Zaznacz lico przylegające na części blaszanej- Krok 8. Powiększ widok- Krok 9. Wyrównaj osiowo część Podpora1- Krok 10. Zaznacz lico do wyrównania w części blaszanej- Krok 11. Przyjrzyj sie relacjom ustalającym położenie części.- Krok 12. Zaznacz część Podpora1 na karcie PathFinder zespołu- Krok 13. Zapisz zespół- Krok 14. Wyswietl tylko część blaszana i podporę

- Krok 15. Dokonaj edycji podpory- Krok 16. Usuń cieniowanie- Krok 17. Dodaj otwory- Krok 18. Skopiuj otwory z części blaszanej- Krok 19. Zwymiaruj okręgi- Krok 20. Ustaw kursor u góry i z lewej strony profili okręgów, naciśnij ...- Krok 21. Zaznaczone okręgi są jedynymi elementami ...- Krok 22. Zdefiniuj początkowy element wymiarowania poziomego- Krok 23. Zdefiniuj początkowy element wymiarowania pionowego- Krok 24. Dokonaj edycji rozmiaru otworów- Krok 25. Profile wycięć są teraz gotowe.- Krok 26. Zdefiniuj rozciągnięcie wycięć- Krok 27. Podałeś wszystkie informacje potrzebne do utworzenia zaokrąglenia- Krok 28. Zapisz dokument- Krok 29. Powróć do środowiska zespołu- Krok 30. Dokończ ustalanie położenia podpory- Krok 31. Wyrównaj otwory pod śruby- Krok 32. Zaznacz lico walcowe w części blaszanej- Krok 33. Podpora jest w pełni utwierdzona- Krok 34. Umieść śrubę M6- Krok 35. Zaznacz krawędź kołową na śrubie- Krok 36. Zaznacz krawędź kołową na podporze- Krok 37. Powiel śrubę- Krok 38. Zaznacz część zawierajacą wzór- Krok 39. Zaznacz wzór- Krok 40. Zaznacz element odniesienia dla wzoru- Krok 41. Zakończ powielanie śruby- Krok 42. Zapisz dokument- Krok 43. Wyświetl wszystkie części w zespole- Krok 44. Wyświetl wszystkie części- Krok 45. Dopasuj widok zespołu do okna- Krok 46. Utwórz widok rozstrzelony- Krok 47. Zwiąż podzespół- Krok 48. W oknie PathFinder zespołu zaznacz podzespół Motor.asm...- Krok 49. Usuń zaznaczenie podzespołu- Krok 50. Rozstrzel zespół automatycznie- Krok 51. Powiększ widok- Krok 52. Części leżą zbyt daleko od siebie- Krok 53. Zwróć uwagę, że domyślnie zaznaczona jest oś X triady orientacyjnej...- Krok 54. Dopasuj widok zespołu do okna- Krok 55. Zapisz konfigurację zespołu- Krok 56. Powróć do środowiska zespołu- Krok 57. Dopasuj widok- Krok 58. Tworzenie zespołu zostało zakończone

V. Rozdział : 5 Utwórz rysunek- Krok 1. Podczas, gdy zespół Opener.asm jest nadal otwarty, kliknij w menu Plik...- Krok 2. Wybierz szablon- Krok 3. Umieść widok rozstrzelony zespołu mechanizmu otwierania drzwi ...- Krok 4. Zakończ umieszczanie widoku- Krok 5. Przyjrzyj się dokumentowi rysunku- Krok 6. Umieść rzuty podpory- Krok 7. Zaznacz wpis Podpora1.par, a następnie kliknij OK.- Krok 8. Wyświetli się Kreator widoków rysunkowych, abyś mógł ustawić opcje...- Krok 9. Strona Orientacja widoku umo_liwia wybranie orientacji głównego rzutu.- Krok 10. Określ położenie widoków- Krok 11. Zaznacz widok z góry- Krok 12. Zmien położenie widoków- Krok 13. Zapisz plik- Krok 14. Utwórz przekrój podpory- Krok 15. Utwórz linie płaszczyzny przekroju- Krok 16. Powiększ widok z góry- Krok 17. Narysuj linie płaszczyzny przekroju- Krok 18. Przesuń teraz kursor w położenie pokazane na ilustracji i zwróć uwagę...- Krok 19. Zakończ rysowanie linii płaszczyzny przekroju- Krok 20. Zdefiniuj kierunek przekroju- Krok 21. Dopasuj widok arkusza- Krok 22. Utwórz przekrój- Krok 23. Usuń widok z przodu- Krok 24. Przenieś przekrój- Krok 25. Powiększ przekrój i widok z góry- Krok 26. Pobierz wymiary z modelu- Krok 27. Pobierz wymiary dla widoku z góry- Krok 28. Umieść osie symetrii- Krok 29. Zapisz plik- Krok 30. Umieść widok szczegółowy- Krok 31. Przesuń kursor i kliknij ponownie, aby zdefiniować rozmiar obwiedni- Krok 32. Do kursora dołączony jest okrąg obwiedni szczegółu ...- Krok 33. Zwymiaruj widok szczegółowy- Krok 34. Zapisz plik- Krok 35. Dopasuj widok arkusza- Krok 36. Zmodyfikuj podporę w środowisku zespołu- Krok 37. Powiększ widok podpory- Krok 38. Zmodyfikuj podporę- Krok 39. Wyświetli się Tabela zmiennych dla podpory, jak pokazano na ilustracji...- Krok 40. Na pasku wstęgowym kliknij przycisk Zakończ, aby zamknąć Tabele...- Krok 41. Zapisz i zamknij zespół- Krok 42. Zaktualizuj widoki rysunkowe- Krok 43. W oknie dialogowym narzędzia śledzenia aktualności rzutów ...- Krok 44. Znajdź zmienione wymiary- Krok 45. Dopasuj widok arkusza- Krok 46. Utwórz listę częćci- Krok 47. Określ format listy części- Krok 48. Wydrukuj rysunek- Krok 49. Zapisz i zamknij rysunek

Informacja o prawach własności i ograniczeniach praw

Copyright

©2006 UGS Corp. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Wykonywanie oraz rozpowszechnianie kompletnych i niezmodyfikowanych kopii niniejszego dokumentu jest dozwolone pod warunkiem zachowania informacji o prawach autorskich na każdej z kopii.

Oprogramowanie to i związana z nim dokumentacja są prawnie zastrzeżone przez UGS Corp. OGRANICZONE UPRAWNIENIA RZĄDU USA. To oprogramowanie komputerowe i związana z nim dokumentacja zostały opracowane wyłącznie prywatnym kosztem i są dostarczane z zastrzeżeniem następujących praw: Jeżeli to oprogramowanie komputerowe i jego dokumentacja kwalifikują się jako pozycje komercyjne (zgodnie z definicją tego terminu w FAR 2.101), to ich użytkowanie, powielanie lub ujawnianie przez rząd USA podlega ochronie i ograniczeniom podanym w komercyjnej licencji UGS dla oprogramowania i/lub dokumentacji, zgodnie z postanowieniami FAR 12.212 oraz FAR 27.405(b)(2) (i) (dla instytucji cywilnych) oraz w DFARS 227.7202-1(a) i DFARS 227.7202-3(a) (dla Departamentu Obrony), lub wszelkich przepisów podobnych lub będących ich następcami, tak jak ma to zastosowanie oraz ze zmianami, które mogą pojawiać się co pewien czas. Jeżeli to oprogramowanie komputerowe i jego dokumentacja nie kwalifikują się jako pozycje komercyjne, to stanowią one oprogramowanie komputerowe podlegające ograniczeniom i są dostarczane z ograniczonymi prawami, a ich użytkowanie, powielanie lub ujawnianie przez rząd USA podlega ochronie i ograniczeniom podanym w FAR 27.404(b) i FAR 52-227-14 (dla instytucji cywilnych), oraz DFARS 227.7203-5(c) i DFARS 252.227-7014 (dla Departamentu Obrony), lub we wszelkich przepisach podobnych lub będących ich następcami, tak jak ma to zastosowanie oraz ze zmianami, które mogą pojawiać się co pewien czas. UGS Corp., 5400 Legacy Drive, Plano, Texas 75024.

----------------------------------------------------------------------

©1999-2000

The Apache Software Foundation

Wszelkie prawa zastrzeżone

Redystrybucja oprogramowania Apache i jego używanie w formie kodu źródłowego lub binarnego, z modyfikacjami lub bez, jest dozwolone, o ile zostaną spełnione następujące warunki:

1. W trakcie redystrybucji kodu źródłowego oprogramowania Apache muszą zostać zachowane podane powyżej informacje o prawach autorskich, niniejsza lista warunków oraz podane poniżej wyłączenie odpowiedzialności.

2. W trakcie redystrybucji kodu binarnego oprogramowania Apache, w dokumentacji i/lub innych materiałach dołączanych do danej dystrybucji muszą zostać zawarte podane powyżej


informacje o prawach autorskich, niniejsza lista warunków oraz podane poniżej wyłączenie odpowiedzialności.

3. Dokumentacja dla użytkownika końcowego dołączana do redystrybuowanego produktu, jeżeli taka istnieje, musi zawierać następujące oświadczenie: "Niniejszy produkt zawiera oprogramowanie opracowane przez Apache Software Foundation (http://www.apache.org/)." Alternatywnie, oświadczenie takie można zamieścić w samym oprogramowaniu w miejscu, w którym zazwyczaj umieszczane są oświadczenia stron trzecich.

4. Nazwy „Xerces" i „Apache Software Foundation" nie mogą być używane do reklamowania lub promowania produktów wywodzących się z tego oprogramowania bez uzyskania uprzedniej pisemnej zgody. W celu uzyskania pisemnej zgody, prosimy o kontakt na adres [email protected].

5. Produkty wywodzące się z tego oprogramowania nie mogą nosić nazwy „Apache”, ani też słowo „Apache” nie może pojawiać się w ich nazwie bez uzyskania uprzedniej pisemnej zgody Apache Software Foundation.

KOMPONENT TEGO OPROGRAMOWANIA OPRACOWANY PRZEZ APACHE SOFTWARE FOUNDATION JEST DOSTARCZANY W STANIE, W JAKIM SIĘ ZNAJDUJE, BEZ JAKICHKOLWIEK GWARANCJI (W TYM RĘKOJMI), WYRAŹNYCH LUB DOMNIEMANYCH, A W SZCZEGÓLNOŚCI BEZ DOMNIEMANYCH GWARANCJI PRZYDATNOŚCI HANDLOWEJ I PRZYDATNOŚCI DO OKREŚLONEGO CELU. FUNDACJA APACHE SOFTWARE FOUNDATION ANI JEJ WSPÓŁPRACOWNICY W ŻADNYM PRZYPADKU NIE PONOSZĄ ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA JAKIEKOLWIEK SZKODY BEZPOŚREDNIE, POŚREDNIE, UBOCZNE, SZCZEGÓLNE, WYNIKOWE, ANI ZA STRATY MORALNE. (W TYM W SZCZEGÓLNOŚCI ZA SZKODY SPOWODOWANE PRZEZ PRODUKTY LUB USŁUGI NABYTE LUB ZASTĘPCZE; SZKODY WYNIKAJĄCE Z UTRATY MOŻLIWOŚCI UŻYWANIA, UTRATY DANYCH LUB UTRATY ZYSKÓW; SZKODY WYNIKAJĄCE Z ZAKŁÓCENIA DZIAŁALNOŚCI BIZNESOWEJ), JAKKOLWIEK BYŁYBY ONE SPOWODOWANE ORAZ BEZ WZGLĘDU NA ZAKRES ODPOWIEDZIALNOŚCI KONTRAKTOWEJ, CAŁKOWITEJ LUB DELIKTOWEJ (W TYM SPOWODOWANE ZANIEDBANIEM LUB W INNY SPOSÓB), WYNIKAJĄCE Z UŻYWANIA TEGO OPROGRAMOWANIA, NAWET JEŻELI ZOSTAŁA PRZEKAZANA INFORMACJA O MOŻLIWOŚCI WYSTĄPIENIA TAKICH SZKÓD.

----------------------------------------------------------------------

Na to oprogramowanie składają się dobrowolne udziały wniesione przez wiele różnych osób w imieniu Apache Software Foundation. Oprogramowanie to zostało opracowane na podstawie oprogramowania (copyright ©1999) International Business Machines, Inc., http://www.ibm.com. Więcej informacji na temat Apache Software Foundation dostępnych jest pod adresem http://www.apache.org.

©1995-2001

The International Business Machines Corporation

Wszelkie prawa zastrzeżone

Niniejszym udziela się nieodpłatnego zezwolenia każdej osobie posiadającej kopię oprogramowania Apache i związanych z nim plików dokumentacji („Oprogramowanie”) na nieograniczone korzystanie z oprogramowania, włączając w to bez ograniczeń prawo do używania, kopiowania, modyfikowania, łączenia, publikowania, dystrybuowania i/lub

Informacja o prawach własości i ograniczeniach praw

sprzedaży kopii Oprogramowania, oraz zezwalania na to osobom którym Oprogramowanie to jest dostarczane, pod warunkiem zamieszczenia powyższych informacji o prawach autorskich oraz niniejszego zezwolenia na wszystkich kopiach Oprogramowania i dołączonej dokumentacji.

KOMPONENT TEGO OPROGRAMOWANIA OPRACOWANY PRZEZ APACHE SOFTWARE FOUNDATION JEST DOSTARCZANY W STANIE, W JAKIM SIĘ ZNAJDUJE, BEZ JAKICHKOLWIEK GWARANCJI (W TYM RĘKOJMI), WYRAŹNYCH LUB DOMNIEMANYCH, A W SZCZEGÓLNOŚCI BEZ DOMNIEMANYCH GWARANCJI PRZYDATNOŚCI HANDLOWEJ, PRZYDATNOŚCI DO OKREŚLONEGO CELU, ANI GWARANCJI NIENARUSZANIA PRAW OSÓB TRZECICH. W ŻADNYM PRZYPADKU POSIADACZ LUB POSIADACZE PRAW AUTORSKICH WYMIENIENI W NINIEJSZEJ INFORMACJI NIE PONOSZĄ ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA JAKIEKOLWIEK ROSZCZENIA, SZKODY SZCZEGÓLNE, POŚREDNIE LUB WYNIKOWE, ANI ZA INNE SZKODY WYNIKAJĄCE Z UTRATY MOŻLIWOŚCI UŻYWANIA, UTRATY DANYCH LUB UTRATY ZYSKÓW, BEZ WZGLĘDU NA ZAKRES ODPOWIEDZIALNOŚCI KONTRAKTOWEJ, CAŁKOWITEJ LUB DELIKTOWEJ (W TYM SPOWODOWANE ZANIEDBANIEM LUB W INNY SPOSÓB), WYNIKAJĄCE Z UŻYWANIA TEGO OPROGRAMOWANIA LUB Z JEGO FUNKCJONOWANIA. Z wyjątkiem podania w niniejszej informacji, nazwa posiadacza praw autorskich nie może być używana do reklamowania, ani do innego sposobu promowania sprzedaży, użytkowania i innych spraw związanych z Oprogramowaniem bez uzyskania uprzedniego upoważnienia posiadacza praw autorskich.

----------------------------------------------------------------------

Wszystkie znaki towarowe i zarejestrowane znaki towarowe zawarte w niniejszej broszurze stanowią własność ich prawowitych właścicieli.

Copyright 2006 UGS Corp.


6

Informacje o oprogramowaniu Solid Edge♦ Producent programu Solid Edge :

Amerykańska firma UGSwww.ugs.com

♦ Generalny Dystrybutor w PolsceUGS Sp. z.o.o.04-028 Warszawa , Aleja Stanów Zjednoczonych 61Atel/fax: (0..22) 516 30 90 , 516 30 [email protected] , www.solid-edge.com.pl

♦ Dystrybutor wersji edukacyjnej, podręczników, pomoc techniczna, szkolenia :ZERO Technologia Produkcji01-494 Warszawa ul. Sołtana 4/60tel/fax (0..22) 638 61 00, tel 0502 398 [email protected] , www.zero.waw.pl

♦ Polska strona internetowa dotycząca programu Solid Edge :www.solid-edge.com.pl , www.gmsystem.pl

♦ Podręcznik Solid Edge 17 . Podstawyautor: Grzegorz KazimierczakWydawnictwo HELION ; Rok: 2005 ; Format: B5 ; Stron: 352 Cena: 39.90 złNa specjalne życzenie do książki może być dołączomy CD-ROMz wersją 30 dniową Solid Edge 17 PL wraz z przykładami (dodatkowa opłata 5 zł)

♦ Podręcznik Solid Edge. Komputerowe wspomaganie projektowania.autor: Grzegorz Kazimierczak, Bernard Pacula, Adam BudzyńskiWydawnictwo HELION ; Rok: 2004 ; Format: B5 ; Stron: 696 Cena: 99.90 złZawiera CD-ROM

Informacje o oprogramowaniu Solid Edge 1

www.ugs.com

http://www.solid-edge.com.pl/

www.zero.waw.pl

http://www.solid-edge.com.pl/

www.gmsystems.pl

Solid Edge 19 - pakiet edukacyjnydo nauki Komputerowego Wspomagania Projektowania CADZestaw CAD-Edukacja

Zestaw CAD-EDUKACJA to pakiet edukacyjny służący do nauki technikKomputerowego Wspomagania Projektowania w oparciu o powszechniestosowane w światowym przemyśle rozwiązania CAD zarówno w wersjitrójwymiarowej 3D jak i płaskiej 2D . Oparty jest o program Solid Edge 19jeden z najpopularniejszych na świecie i w Polsce.

Przeznaczony jest dla Wyższych i Średnich Szkół Technicznych, które mają w programienauczania zajęcia z technik CAD, rysunku technicznego, budowy maszyn i pokrewnych.Niezbędny w Technikach o kierunkach mechanicznych oraz kierunku Mechatronika.Stanowiący podstawę na Wydziałach Mechanicznych Wyższych Uczelni.

Zestaw CAD-EDUKACJA pozwala wyposażyć za znikomą cenę całą pracowniękomputerową w narzędzie takie jak stosowane w przemyśle.

System CAD tworzy trójwymiarowy model 3D gotowego zespołu oraz wchodzących w jego składczęści. Pozwala na analizę współzależności geometrycznych, analizę i symulowanie wzajemnychruchów części. Generuje dokumentację rysunkową. Opracowane modele 3D części służą dodalszego przetwarzania w systemie CAM tworzącemu program dla obrabiarki sterowanejnumerycznie

CAD-EDUKACJA umożliwia :

Praca w Solid Edge polega na tworzeniu przestrzennych modeli części oraz zespołów iprzygotowywaniu na ich podstawie dokumentacji rysunkowej. Każde z tych zadań realizowane jestw odrębnym, specjalizowanym środowisku. Praca w Solid Edge umożliwia :

♦ modelowanie części

♦ modelowanie zespołów

♦ tworzenie dokumentacji rysunkowej zarówno części jak i zespołów

♦ wykorzystanie biblioteki części standardowych (złącznych, etc.)

♦ asocjatywną współpracę z systemami CAM np. EdgeCAM (Zestaw CAM-edukacja)

♦ import modeli parametrycznych z innych systemów CAD

♦ zaawansowaną wizualizację modeli 3D , w tym tworzenie stron www zawierających modele 3D

♦ ponadto : modelowanie części blaszanych, rurociągów i instalacji elektrycznych w środowiskumodelowania zespołów , projektowanie form wtryskowych

Solid Edge 19 - pakiet edukacyjny 2

CAD-EDUKACJA to zestaw następujących elementów :

♦ Program Solid Edge 19 PL Academic Site License – pełna, polskojęzyczna wersjawielostanowiskowa, zawierająca moduły: SE301-306, SE314, SE316, SE21, SE323, SE325

♦ Zestaw ćwiczeń i przykładów autorstwa Grzegorza Kazimierczaka – będących pomocą wprowadzeniu zajęć z uczniami zarówno na poziomie średnim jak i wyższym

♦ Podręcznik Solid Edge. Podstawy autor: Grzegorz Kazimierczak – stanowi zestaw ćwiczeńprzeznaczony dla początkujących użytkowników programu Solid Edge. Dzięki tym ćwiczeniomczytelnik pozna zasady modelowania przestrzennego i opanuje podstawowe funkcjeprogramu

♦ Ponadto Prawo do zainstalowania oprogramowania na osobistych komputerach nauczycieli oraz

uczniów w celu ułatwienia prowadzenia procesu dydaktycznego Prawo do bezpłatnych uaktualnień Systemu w przeciągu roku od czasu zakupu bezpłatna wersja 2D Solid Eedge Layout bezpłatna przeglądarka 3D formatu JT

Instalacja CAD-EDUKACJA w szkole i poza szkołą (objęta licencją)

♦ W szkole :− Solid Edge 19 PL Academic można instalować na dowolnej liczbie komputerów w szkole

♦ Poza szkołą :− Solid Edge 19 PL Academic uprawnia do instalowania na komputerach należących do uczniów

(zarejestrowanych uczniów i słuchaczy) oraz na komputerze należącym do nauczyciela

Kursy i szkolenia z wykorzystania Solid Edge 19 :

♦ Warunkiem zakupu* zestawu CAD-EDUKACJA jest przeszkolenie co najmniej jednegonauczyciela na autoryzowanym Kursie Solid Edge **.Koszt 30 godzinnego kursu dokumentowanego zaświadczeniem *** to 350 zł (brutto) od osoby.

* W wypadku gdy nauczyciel odbył już podobny kurs lub posiada umiejętność pracy z Solid Edge istniejemożliwość odstąpienia od niniejszego warunku

** Kurs w wymiarze 30 godzin lekcyjnych (20 godzin pracy z instruktorem + 10 godzin e-learning -www.educax.net/pl) odbywa się w Centrum Rozwoju Zawodowego Nauczycieli w Warszawie, a w wypadkuwiększej ilości zainteresowanych - wyjazdowo w Waszej Szkole. CRZN w Warszawie jest uprawnione doprowadzenia kursów doskonalących i kwalifikacyjnych dla nauczycieli ( Nr uprawnienia 33/NPDN/2001)

*** Przeprowadzony kurs dokumentowany jest Zaświadczeniem honorowanym przez władze oświatowe przy ocenierozwoju zawodowego nauczycieli zgodnie z nowym rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego2006 w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacjizawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216).

Wymagania sprzętowe i programowe:

Program Solid Edge 19 PL może działać zarówno w sieci jak i na pojedynczych komputerach.

♦ Minimalne : WINDOWS 2000 lub XP, komputer PC procesor 1000 MHz, 256 MB RAM,CD-ROM, monitor SVGA, dobra karta graficzna (bliższe informacje www.zero.waw.pl)

♦ Zalecane : WINDOWS XP, komputer PC procesor 2000 MHz, 512 MB RAM, CD-ROM,monitor SVGA, dobra karta graficzna (bliższe informacje www.zero.waw.pl)

Cena:

Cena za dowolną liczbę stanowisk w szkole wynosi 2950 zł + 22% VAT (cena na 1 maja 2007) (Warunki płatności do uzgodnienia : nieoprocentowane raty, kredyt, opóźniona płatność)

* Po bliższe informacje dotyczące Zestawu CAD-Edukacja zapraszamy nanaszą stronę internetową www.zero.waw.pl .

Solid Edge 19 - pakiet edukacyjny 3

http://www.zero.waw.pl/

Pierwsze Kroki wSolid EdgeWersji 19

Pierwsze kroki w Solid Edge 4


Rozdział :

1 Witamy

Solid Edge® V19 koncentruje się na innowacji i współpracy poprzez cały łańcuch wartości oraz wychodzi naprzeciw potrzebom średnich firm. Oferując setki rozszerzeń, Solid Edge V19 buduje swoją pozycję jako najkorzystniejsze cenowo, kompletne i otwarte rozwiązanie służące do projektowania 2D i 3D oraz do współpracy.

Firma UGS wprowadziła w wersji 19 Solid Edge wiele rozszerzonych możliwości służących do tworzenia informacji projektowych, zarządzania informacjami projektowymi, a także do ich współdzielenia. Setki rozszerzeń wprowadzonych na życzenie klientów uzupełniają nowe narzędzia symulacji ruchu, animacje montażu i demontażu, adnotacje projektów 3D, a także narzędzia współpracy wykorzystujące format JT. Wersja 19 wzmacnia pozycję Solid Edge jako najkorzystniejszego cenowo, kompletnego i otwartego rozwiązania służącego do projektowania 2D i 3D oraz współpracy. Wydanie to zawiera również istotne rozszerzenia, które umacniają pozycje Solid Edge jako niekwestiowanego lidera w dziedzinie projektowania i wytwarzania części blaszanych. Poprzez zredukowanie opóźnień w komunikacji i wprowadzaniu zmian, klienci Solid Edge mogą poświęcić więcej czasu na kwestie marketingowe i zwiększyć swoje zyski.

Dzięki przełomowej technologii Insight, Solid Edge stał się jedynym programem wśród wiodących systemów projektowania mechanicznego, który łączy w sobie możliwości zarządzania projektem z narzędziami CAD używanymi przez projektantów w codziennej pracy. Wersja 19 buduje swoją pozycję na sukcesie Insight, aby wyznaczyć nowy standard w integracji systemów CAD/PDM, umożliwiając klientom wybór z całego asortymentu skalowalnych rozwiązań cPDM. Solid Edge Insight nadal dostarcza sprawdzone funkcje zarządzania dla lokalnych zespołów wydziałowych o podstawowych potrzebach w zakresie obiegów roboczych. Integracja ta zapewnia płynną i przejrzystą komunikację pomiędzy Solid Edge i potężnym narzędziem, jakim jest platforma Teamcenter 2005, włączając w to nowe rozwiązanie Teamcenter Express. Nowy poziom powiązań między CAD i cPDM zapewnia, że uwzględniane są wszystkie istotne polecenia Solid Edge, a także sprawia, że skomplikowane funkcje zarządzania danymi są bardziej przejrzyste dla użytkownika Solid Edge. Dane Solid Edge są w łatwy sposób zapamiętywane do ponownego wykorzystania w przyszłych projektach, nie powodując przy tym dodatkowego obciążenia dla użytkownika CAD, a pełna skalowalność oznacza, że klienci mogą rozwijać swoje rozwiązanie cPDM w celu zaspokojenia rosnących potrzeb biznesowych, bez konieczności tworzenia takiego rozwiązania od początku. Obecnie klienci posiadający zróżnicowane potrzeby mogą korzystać ze wsparcia dla CAD i PDM, które oferowane jest przez jednego dostawcę oprogramowania.

• Pełna symulacja ruchu

Dzięki nowym narzędziom symulacji ruchu oferowanym przez Solid Edge, inżynierowie mogą w szybki sposób tworzyć dokładne i realistyczne analizy koncepcyjne ruchu w fazie projektowania, a także animować w czasie rzeczywistym projekty w celu demonstracji funkcjonalności produktów. Wersja 19 oferuje unikalne możliwości szybkiego i łatwego definiowania relacji ruchu, takich jak: przekładnie, koła pasowe, siłowniki hydrauliczne i silniki, które inicjują ruch i prowadzą mechanizm poprzez cały zakres jego ruchu.


Przekładnie są rozszerzonymi relacjami w zespole. Działają one poprzez określenie relacji między częściami, takich jak relacja typu obrotowa–obrotowa (jedno obracające się koło zębate oddziaływujące na drugie), relacja typu obrotowa-liniowa (wałek zębaty oddziaływujący na zębatkę) lub liniowa-liniowa (oddziaływujące na siebie siłowniki pneumatyczne). Przekładnie w sposób skuteczny rozwiązują kwestię ruchu pomiędzy powiązanymi komponentami, bez konieczności definiowania relacji kontaktu fizycznego.

Silniki uzupełniają relacje przekładni prowadząc projekty poprzez zakres ich ruchu – obrotowego lub liniowego. Silniki umożliwiają pełną kontrolę nad kierunkiem, prędkością i przesuwem.

• Animowana i dynamiczna dokumentacja

Nowe możliwości tworzenia rozstrzelonych widoków zespołów i symulacji ruchu w wersji 19 Solid Edge pomagają zespołom projektowym demonstrować swoje koncepcje projektowe, przedstawiać duże skomplikowane zespoły, tworzyć techniczne ilustracje w instrukcjach serwisowych, a także prezentować instrukcje montażowe i filmy instruktażowe w łatwy i przejrzysty sposób, wykorzystując pliki dynamicznej symulacji ruchu 3D.

Nowa rozszerzona oś czasu automatycznie wychwytuje zdarzenia podczas tworzenia rozstrzelonych widoków zespołów. Symulacja ruchu generowanego przez silniki i przekładnie, zapewniająca dokładną kontrolę nad produktami znajdującymi się w ruchu, umożliwia użytkownikom tworzenie wyjątkowych animacji i prezentacji. Dodatkowe ścieżki kamery i komponentów tworzą wrażenie większego realizmu i przejrzystości, łącznie z prawdziwym wirtualnym lotem. Można ustawić style, tekstury i zanikanie, aby zwiększyć lub zmniejszyć nacisk stawiany na poszczególne elementy podczas animacji. Pozycje w narzędziu PathFinder pomagają w zarządzaniu silnikami, przekładniami oraz zdarzeniami rozstrzeliwania zespołów, a także w ich szybkim edytowaniu.

Połączenie nowych możliwości symulacji ruchu i rozstrzeliwania zespołów z zaawansowanymi możliwościami renderingu umożliwia zapamiętywanie i zapisywanie fotorealistycznych animacji w postaci standardowych plików AVI, aby można je było w łatwy sposób udostępniać innym użytkownikom.

• Współdzielenie plików i usprawniona współpraca przy użyciu plików JT

Firmy konkurujące na rynku światowym wymagają efektywnych narzędzi do wymiany danych projektowych, nawet jeżeli ich partnerzy używają różnych narzędzi projektowania. Przy 4 milionach użytkowników na całym świecie, JT jest technologią sprawdzoną i szeroko akceptowaną jako standard współpracy, który umożliwia każdej osobie w łańcuchu dostaw współdzielenie inteligentnych danych 3D, niezależnie od systemu CAD użytego do utworzenia pliku. Przy użyciu technologii JT, pojedyncze części lub całe pliki zespołów mogą być otwierane bezpośrednio w Solid Edge V19.

Pliki JT zawierają wszystkie istotne informacje projektowe wymagane do współpracy we współczesnym świecie projektowania. Różne kombinacje informacji o geometrii, strukturze zespołu i atrybutach umożliwiają producentom i dostawcom współdzielenie poziomu „inteligencji” z poziomem bezpieczeństwa stosownym do ich wspólnych projektów.


Narzędzia montażowe Solid Edge korzystają z plików JT w podobny sposób jak z plików Solid Edge, umożliwiając umieszczanie części przy pomocy standardowych relacji w zespole, a także sprawdzanie kolizji i tworzenie zestawień materiałowych. Dzięki tym nowym możliwościom, Solid Edge staje się neutralnym narzędziem projektowym CAD umożliwiającym tworzenie zespołów zawierających części pochodzące z wielu różnych systemów CAD.

• Ulepszone przegl ądanie projektów z u życiem adnotacji 3D

Wraz z rozszerzonymi narzędziami adnotacji 3D w wersji 19, informacje PMI (Product Manufacturing Information) są zachowywane wraz z modelami i zespołami 3D. Te inteligentne modele redukują liczbę rysunków potrzebnych podczas przeglądania projektu i mogą być używane na wielu dalszych etapach, łącznie z wytwarzaniem.

Norma Amerykańskiego Stowarzyszenia Inżynierów Mechaników dla definicji produktu 3D (ASME Y14.41) sankcjonuje wykorzystanie modeli 3D do przenoszenia informacji PMI. UGS jest członkiem komitetu ds. normy Y14.41 od chwili jego powstania, odgrywając kluczową rolę w definiowaniu tego nowego standardu.

Zawarcie definicji produktu 3D w pojedynczym pliku, który dokumentuje wszystkie informacje o produkcie, pozwala na zwiększenie wydajności, zapewnia dokładność i synchronizację informacji 3D, eliminuje konieczność aktualizowania wielu dokumentów, a także umożliwia użytkownikowi jednokrotne jej utworzenie i używanie w dowolnym miejscu.

Dane PMI są również obsługiwane w plikach JT oraz w bezpłatnej przeglądarce Solid Edge, XpresReview, oferując każdemu użytkownikowi w rozszerzonym łańcuchu wartości kontrolowany dostęp do informacji zawartych w plikach 3D.

• Projektowanie cz ęści blaszanych

Solid Edge V19 umacnia swoją wiodącą pozycję w projektowaniu części blaszanych poprzez dodanie rozszerzeń do najlepszych w branży operacji i procedur. Operacje i procedury właściwe dla poszczególnych procesów umożliwiają użytkownikom zdobycie przewagi konkurencyjnej poprzez zwiększenie wydajności zarówno na etapie projektowania części blaszanych, jak i na etapach tworzenia dokumentacji i wytwarzania.

W wersji 19 dodano jeszcze więcej operacji deformacji materiału, przykładowo, nowe polecenie Wzmocnienie służące do usztywniania zagięć części blaszanych, polecenie Zawinięcie brzegu służące do tworzenia zawiniętych i okrągłych profili w celu usunięcia ostrych i niebezpiecznych krawędzi z elementów blaszanych oraz rozszerzenia w zagięciach profilowych, które umożliwiają łatwe owijanie profili wokół krawędzi krzywoliniowych.

Solid Edge V19 oferuje jeszcze więcej funkcji wspomagających proces wytwarzania części blaszanych, łącznie z tabelami gięcia, które jasno wskazują kolejność gięcia komponentu, oraz z dokładnymi liniami triangulacji służącymi do transformacji, takich jak np. transformacja kwadratów na zaokrąglenia lub stożki. Rozmiary cięcia dla rozwinięć są w łatwy sposób ekstrahowane, a także pojawiają się ostrzeżenia, gdy rozwinięty komponent przekracza standardowy rozmiar.


• Łatwe przej ście z AutoCAD-a do Solid Edge

Podczas gdy wiele firm przechodzi z projektowania 2D w programie AutoCAD do projektowania 3D, nauka obsługi oraz utrzymywanie wielu systemów projektowania utrudnia płynne przejście do świata pełnej wydajności 3D. Postępując zgodnie ze sprawdzonym procesem UGS - Evolve to 3D, odbywającym się w czterech krokach, użytkownicy przechodzący z projektowania 2D w programie AutoCAD do Solid Edge otrzymują sprawnie przebiegającą procedurę, oraz znajomy wygląd i zachowanie rysunków, co skraca proces uczenia się oraz zapewnia spójność i integralność danych.

Zastosowanie metody wyświetlania WYSIWYG (otrzymujesz to co widzisz) dla importowanych plików AutoCAD-a (DXF/DWG), łącznie z dopasowaniem schematów kolorów, czcionek, stylów i tła, oznacza, że pliki te wyglądają w Solid Edge tak samo jak wyglądały w systemie AutoCAD. Kreator importu AutoCAD-a oferuje rozszerzone możliwości podglądu (przesuwanie, powiększanie/pomniejszanie, powiększanie obszaru okna), aby pomóc użytkownikom w dokładnym dostosowywaniu i przewidywaniu rezultatów translacji.

Dzięki tym możliwościom jak i setkom innych nowych rozszerzeń oferowanych przez Solid Edge V19, firmy mogą wdrożyć korzystne cenowo rozwiązanie współpracy projektowej w całym swoim łańcuchu wartości, korzystając jednocześnie ze wsparcia pochodzącego z pojedynczego źródła - od lidera w branży PLM. Te kluczowe możliwości 2D i 3D pozwalają producentom i dostawcom na dokonanie transformacji procesów innowacyjnych, oraz na szybkie osiągnięcie korzyści strategicznych oferowanych przez PLM.

Solid Edge – technologia Insight

Procedury postępowania przedstawione w niniejszej instrukcji nie wymagają korzystania z Solid Edge Insight. Technologia Insight integruje funkcje zarządzania projektem z interfejsem Solid Edge w sposób niewidoczny dla użytkownika. W kilku punktach niniejszej instrukcji opisany zostanie sposób, w jaki Insight zarządza danymi o produkcie bez zakłócania pracy projektanta.


Rozdział :

2 Uruchom Solid Edge

Niniejszy podręcznik zawiera instrukcje ułatwiające rozpoczęcie pracy z Solid Edge. Wykonanie wszystkich ćwiczeń zajmie około godziny. Po ich zakończeniu, dowiesz się sam, że Solid Edge:

• jest najłatwiejszym do nauczenia się, najłatwiejszym w obsłudze i najwydajniejszym z wiodących systemów CAD dostępnych na rynku,

• oferuje wyjątkowe możliwości modelowania dużych zespołów oraz zarządzania dużymi zespołami,

• posiada najlepsze w swojej klasie możliwości tworzenia rysunków, • zapewnia najłatwiejsze przejście z projektowania 2D na 3D.

Podczas przerabiania ćwiczeń zawartych w tym podręczniku, utworzysz prostą podporę wałka dla zespołu mechanizmu otwierającego drzwi garażowe, pokazanego na ilustracji. Umieszczając część i śruby mocujące ją w zespole, uzyskasz wiedzę o relacjach w zespole. Po drodze odkryjesz inne narzędzia i przekonasz się jak prosta i intuicyjna jest praca z Solid Edge.

Na koniec utworzysz rysunek zespołu, łącznie z kompletną listą części, oraz rysunek modelowanej części.


Krok 1. Uruchom Solid Edge

W menu Start, kliknij Wszystkie programy, wybierz Solid Edge V19, a następnie kliknij Solid Edge.

Wyświetli się ekran startowy.


Ekran startowy

• Istnieją cztery odrębne typy dokumentów Solid Edge: dokumenty części (.par), części blaszanych (.psm), zespołów (.asm), i rysunków (.dft).

• Solid Edge oferuje wiele samouczków ułatwiających naukę korzystania z tego produktu. Po przerobieniu tego podręcznika, możesz nauczyć się jeszcze więcej przerabiając samouczki.

• Możesz dodać odnośniki do ulubionych stron internetowych, np. do swojej strony firmowej, stron śledzących status międzywydziałowy, lub do strony www.SolidEdge.com.

• Solid Edge oferuje wiele podpowiedzi, które pomagają odkrywać najlepsze sposoby korzystania z tego produktu. Za każdym razem, gdy uruchamia się Solid Edge, wyświetlana jest nowa podpowiedź.

• Niezależnie od tego, czy jesteś doświadczonym użytkownikiem innych systemów CAD, czy też początkującym, korzystanie przez pewien czas z Trybu dla początkujących może ułatwić zapoznawanie się z Solid Edge. Gdy Tryb dla początkujących jest włączony, Solid Edge wyświetla dodatkowe informacje tekstowe ułatwiające skoncentrowanie się na częściach interfejsu użytkownika, które są najistotniejsze dla aktualnie wykonywanej czynności. Tryb dla początkujących obejmuje:

o Ekran startowy, który jest w tej chwili widoczny. o Podpowiedzi, które objaśniają polecenia i procedurę SmartStep. o Wyszukiwarkę poleceń, która ułatwia przejście z innych systemów CAD

poprzez podawanie nazw poleceń odpowiadających poleceniom Solid Edge w innych popularnych systemach.

o Rozszerzone porady, które ułatwiają rozpoznawanie obiektów i opcji. o Otwieranie dokumentów zespołu z aktywacją wszystkich wystąpień. W

przypadku małych zespołów, może to ułatwić przeglądanie oraz pracę z całym zespołem. Zaawansowani użytkownicy, którzy pracują z dużymi zespołami, preferują, by zespoły były zawsze otwierane z uproszczeniami wszystkich wystąpień lub z nieaktywnymi wystąpieniami.

Ekran startowy jest zawsze dostępny. W każdej chwili można zminimalizować wszystkie otwarte dokumenty Solid Edge, aby uzyskać dostęp do ulubionych odnośników, poleceń, samouczków, podpowiedzi i opcji Tryb dla początkujących.

Ilustracje zawarte w niniejszym podręczniku pokazują Solid Edge z wyłączonym Trybem dla początkujących. Jeżeli włączysz Tryb dla początkujących, to na ekranie widoczne będą nazwy poleceń na przyciskach pasków narzędzi, a także narzędzie wyszukiwania poleceń i porady, które nie będą pokazywane na ilustracjach.

Krok 2. Utwórz model części

Solid Edge dostarczany jest z pustymi dokumentami, nazywanymi szablonami, które można dostosować do wymogów swojej firmy. Wymiary modelowanej części, jak i całego zespołu drzwi garażowych, podawane są w jednostkach metrycznych. Jeżeli określiłeś jednostki angielskie podczas instalowania Solid Edge, nie stanowi to żadnego problemu. Szablony Solid Edge ułatwiają pracę z dowolnymi jednostkami i normami - w dowolnej chwili. W skali globalnej, daje to Twojej firmie przewagę potrzebną do zachowania konkurencyjności i wydajności.

Aby zapewnić, że pracujesz z dokumentem w systemie metrycznym, otworzysz nowy dokument korzystając z szablonu metrycznego.


Na głównym pasku narzędzi kliknij przycisk Nowy. W oknie dialogowym Nowym, kliknij kartę Więcej, a następnie wybierz szablon Normmet.par.

Kliknij OK, aby utworzyć nowy plik.

Krok 3. Zapoznaj się z interfejsem

Solid Edge jest łatwy w użytkowaniu, ponieważ został w ten sposób zaprojektowany. Opracowano go przy użyciu zwiększającej efektywność oprogramowania technologii STREAM oraz wyposażono w nowoczesny interfejs, zapewniający maksymalną wydajność pracy. Technologia STREAM sprawia, że program Solid Edge jest bardzo łatwy do opanowania, prosty w obsłudze i bardziej efektywny od innych, dostępnych na rynku wiodących systemów CAD. Innowacyjna technologia STREAM zastosowana w narzędziach, takich jak paski wstęgowe SmartStep, narzędzia IntelliSketch, SmartSketch, EdgeBar, i w wielu innych, sprawia, że Solid Edge jest najłatwiejszym w obsłudze mechanicznym systemem CAD dostępnym na rynku.


W górnej części okna, poniżej paska tytułowego, znajduje się pasek menu zawierający standardowe menu Windows, takie jak Plik, Edycja, Widok, itd., a także menu specyficzne dla Solid Edge, na przykład Narzędzia, Operacje, Aplikacje, itp.

Poniżej paska menu znajduje się główny pasek narzędzi zawierający typowe polecenia Windows służące do otwierania i zapisywania dokumentów, wycinania, kopiowania i wklejania elementów, a także często używane polecenia służące na przykład do cieniowania okien, powiększania i pomniejszania widoku, itp.

Poniżej głównego paska narzędzi dostępny jest pasek wstęgowy, który zmienia się podczas pracy wyświetlając opcje dla aktualnie uruchomionego polecenia. Paski wstęgowe prowadzą użytkownika przez kroki poleceń, umożliwiają wybranie opcji, a także akceptację danych wejściowych, takich jak nazwy i odległości.

Pasek stanu wskazuje zawsze następną czynność, jakiej oczekuje system - jeżeli nie jesteś pewien co masz dalej robić, spójrz najpierw na pasek stanu.

Narzędzie EdgeBar, znajdujące się w lewej części ekranu, ułatwia zarządzanie zadaniami związanymi z projektem oraz ich wykonywanie. Karta PathFinder operacji w narzędziu EdgeBar ułatwia śledzenie utworzonych operacji podczas projektowania części. Każda utworzona operacja jest dodawana do karty PathFinder operacji. Gdy będziesz chciał później edytować operację, wystarczy, że zaznaczysz ją na karcie PathFinder operacji, a zostanie ona automatycznie wyróżniona w głównym oknie programu. Następnie możesz w szybki sposób wprowadzić potrzebne zmiany.

Gdy będziesz umieszczał części w zespole, użyjesz karty Biblioteka części, dostępnej w narzędziu EdgeBar, aby wybrać odpowiednie części, oraz karty PathFinder zespołu, aby śledzić części już umieszczone w zespole. Możesz również użyć Narzędzia EdgeBar do wyświetlania i ukrywania części, aby łatwiej zarządzać dużymi i skomplikowanymi zespołami. Wielu inżynierów rutynowo używa Solid Edge do projektowania maszyn zawierających dziesiątki a nawet setki tysięcy komponentów.

Oprócz narzędzia EdgeBar, z lewej strony ekranu znajdują się także pionowe paski narzędzi, na których dostępne są polecenia służące do tworzenia elementów, rysowania profili, pracy z zespołami, tworzenia rysunków, itd.

Przyciski myszy

• Lewy przycisk –służy do zaznaczania geometrii, wybierania przycisków poleceń i opcji oraz zaznaczania wpisów w narzędziu EdgeBar. Lewy przycisk myszy jest


używany najczęściej. W rzeczywistości, można całkiem dobrze radzić sobie w Solid Edge korzystając tylko z tego przycisku.

• Prawy przycisk –służy do aktywowania kontekstowych menu podręcznych. Zawartość menu podręcznych zmienia się w zależności od rodzaju obiektu wskazywanego przez kursor. Menu podręczne umożliwiają szybki dostęp od często używanych poleceń i opcji, przyspieszając w ten sposób pracę.

Prawym przyciskiem myszy można również zakończyć polecenie. Metoda ta jest często szybsza i łatwiejsza niż klikanie przycisków Podgląd i Zakończ lewym przyciskiem myszy.


Rozdział

3: Utwórz część

Częścią, którą masz utworzyć, jest podpora wałka dla zespołu mechanizmu otwierającego drzwi garażowe.

Krok 1. Utwórz element podstawowy


W programie Solid Edge, modelowanie części polega na utworzeniu wielu operacji dodawania lub usuwania materiału w celu uzyskania żądanego kształtu. Pierwszym elementem, który utworzysz, będzie element podstawowy. Musisz się najpierw zdecydować, jakiego typu element chcesz utworzyć. Ponieważ projektowana część jest okrągła i posiada oś środkową, to wyciągnięcie obrotowe wydaje się być dobrym wyborem.

Przyciski poleceń modelowania znajdują się na pasku Elementy konstrukcyjne. Jest to pionowy pasek narzędzi znajdujący się z lewej strony ekranu Solid Edge.

Na pasku poleceń modelowania, z lewej strony ekranu, widoczny może być przycisk Wyciągnięcie obrotowe lub jeden z innych przycisków pokazanych na ilustracji. Zwróć uwagę, że bez względu na to, który przycisk jest aktualnie wyświetlany, z jego prawej strony znajduje się mała strzałka. Oznacza ona, że w tym miejscu znajduje się kilka przycisków, tworzących pasek rozwijany.

Ustaw kursor obok zestawu przycisków pokazanego na ilustracji i kliknij małą strzałkę, aby wywołać pasek rozwijany.

Pasek rozwijany pokazuje zestaw powiązanych przycisków, które współdzielą to samo miejsce na pasku narzędzi. Umieść kursor na przycisku Wyciągnięcie obrotowe i kliknij, aby go wybrać.

Na pasku poleceń modelowania wyświetlone jest teraz polecenie Wyciągnięcie obrotowe, a pozostałe przyciski paska rozwijanego zostały ukryte.

Jeżeli żądane polecenie jest już wyświetlone, nie musisz wywoływać paska rozwijanego, aby je wybrać.


Zwróć uwagę, że nad głównym oknem programu wyświetlony został nowy poziomy pasek wstęgowy.

Jest to pasek wstęgowy SmartStep wyciągnięcia obrotowego. Pasek wstęgowy SmartStep prowadzi Cię krok po kroku przez kolejne etapy tworzenia elementu.

Przycisk z lewej strony paska wstęgowego wskazuje, że pierwszym krokiem przy tworzeniu wyciągnięcia obrotowego jest narysowanie profilu lub wybranie istniejącego szkicu profilu.

W dalszej części paska wstęgowego dostępne są opcje umożliwiające określenie sposobu definiowania płaszczyzny profilu: miejsca, w którym narysujesz kształt wyciągnięcia obrotowego. Wybierzesz istniejącą płaszczyznę, a płaszczyzna nowego profilu będzie się z nią pokrywała.

Krok 2. Określ płaszczyznę profilu

Aby utworzyć ten element, narysujesz szkic 2D, nazywany profilem, na płaszczyźnie odniesienia. Dokument części Solid Edge zawiera trzy domyślne płaszczyzny odniesienia, które odpowiadają widokowi Z góry, Z przodu i Z prawej.

Po wybraniu płaszczyzny odniesienia, Solid Edge wyświetli okno profilu zawierające widok rzeczywisty. Jest to taki widok, w którym płaszczyzna odniesienia jest równoległa do ekranu monitora. Ułatwia to rysowanie profilu. W tym samym czasie zmieniają się paski narzędzi i menu. Ukryte zostaną przyciski poleceń modelowania, pojawią się natomiast przyciski poleceń rysowania i wymiarowania 2D.

W głównym oknie programu, przesuń kursor na krawędź płaszczyzny odniesienia, jak zostało to pokazane na ilustracji. Gdy płaszczyzna zostanie wyróżniona, kliknij lewym przyciskiem myszy, aby ją zaznaczyć.


Krok 3. Narysuj profil

Gdy widok zmieni się już na wyrównany z płaszczyzną profilu, zwróć uwagę, że pojawiła się pozioma i pionowa linia przecinające się w środku okna. Są to w rzeczywistości pozostałe dwie płaszczyzny odniesienia widziane z boku. Jeżeli chcesz utworzyć symetryczną część, możesz skorzystać z tych płaszczyzn odniesienia w celu zapewnienia symetrii.

W kolejnych kilku krokach narysujesz profil przedstawiony na ilustracji.

Na pasku poleceń rysowania, z lewej strony ekranu, wybierz przycisk Linia z paska rozwijanego, jak pokazano na ilustracji.

Jeżeli żądane polecenie jest już wyświetlone, nie musisz wywoływać paska rozwijanego, aby je wybrać.


Krok 4. Rozpocznij rysowanie pierwszej linii

W celu narysowania linii należy kliknąć jeden raz lewym przyciskiem myszy, aby rozpocząć linię, a następnie kliknąć ponownie, aby zakończyć linię. Ustaw kursor w położeniu zbliżonym do pokazanego na ilustracji, a następnie kliknij, aby rozpocząć rysowanie linii.

Przesuń kursor w lewo i zwróć uwagę, że:

• Linia rozciąga się, podążając za kursorem myszy. • Jeżeli linia jest pionowa, to obok kursora wyświetlany jest symbol relacji pionowości

. • Jeżeli linia jest pozioma, to obok kursora wyświetlany jest symbol relacji poziomości

.


Krok 5. Zakończ rysowanie pierwszej linii

Zwróć uwagę, że na pasku wstęgowym, w górnej części okna, dynamicznie wyświetlane są: aktualna długość i kąt nachylenia linii. Informacje te ułatwiają szybkie i precyzyjne rysowanie linii o określonej długości i kącie nachylenia.

Przesuń kursor w lewo, tak aby:

• Symbol relacji poziomości był wyświetlony obok kursora. • Wartość długości wyświetlana na pasku wstęgowym wynosiła około 25mm. • Wartość kąta wyświetlana na pasku wstęgowym wynosiła 180 stopni.

Krok 6. Kliknij lewym przyciskiem myszy, aby zakończyć pierwszą linię.

Polecenie Linia jest wciąż aktywne, więc początek następnej linii pokryje się z końcem tej, którą właśnie narysowałeś.

Krok 7. Narysuj drugą linię

Możesz również rysować linie o dokładnie określonej długości i kącie nachylenia korzystając z paska wstęgowego linii. Kliknij pole Długość na pasku wstęgowym, jeżeli nie jest jeszcze podświetlone na niebiesko.

• Wpisz 25 i naciśnij klawisz ENTER na klawiaturze. Zwróć uwagę, że pole Długość zostało zaktualizowane, a pole Kąt stało się aktywne.

• Poruszaj kursorem wokół obszaru okna i zauważ, że długość linii została zablokowana na wartości 25 mm.

• Przesuń kursor w dół, tak aby linia była prawie pionowa.

• Gdy wyświetli się symbol relacji pionowości , kliknij, aby zakończyć drugą linię.


Jeżeli znasz żądaną długość i kąt linii, ta metoda rysowania jest znacznie szybsza i dokładniejsza niż rysowanie za pomocą myszy.

Gdy wprowadzasz wartości w polach paska wstęgowego, nie musisz wprowadzać jednostki, jak na przykład mm lub stopnie.

Krok 8. Narysuj trzecią linię

Dla trzeciej linii:

• W polu Długość wpisz 53 i naciśnij ENTER. • W polu Kąt wpisz 0 i naciśnij ENTER.

Zwróć uwagę, że wyświetlone zostały symbole relacji zastosowanych dla linii. Solid Edge wyświetla wszystkie relacje, dzięki czemu można łatwo przewidzieć efekt zmian projektowych:

• Symbole poziomości i pionowości wskazują, że linie pozostaną poziome lub pionowe podczas edycji profilu.

• Symbole relacji połączenia na końcach linii wskazują, że linie są połączone końcami.


Krok 9. Narysuj czwartą linię

Dla czwartej linii:


Krok 10. Narysuj piątą linię

Dla piątej linii:



Krok 11. Narysuj ostatnią linię

Aby narysować ostatnią linię, przesuń kursor na koniec pierwszej linii, jak pokazano na ilustracji, a gdy wyświetli się symbol relacji końca odcinka, kliknij, aby umieścić linię. Profil ma teraz kształt zamknięty, co jest wymagane w przypadku tego elementu.

Krok 12. Zwymiaruj profil

W kolejnych kilku krokach dodasz wymiary do profilu.

Na pasku poleceń rysowania kliknij przycisk SmartDimension.

Polecenie SmartDimension umożliwia wymiarowanie linii, łuków i okręgów za pomocą dwóch kliknięć. Pierwszym kliknięciem wskazujesz element, a drugim umieszczasz wymiar. Możesz również sterować formatem wymiaru, zmieniając położenie kursora.


Krok 13. W oknie profilu, ustaw kursor na lewej pionowej linii, jak pokazano na ilustracji, a następnie kliknij lewym przyciskiem myszy. Przesuń kursor w lewo i zauważ, że pomocnicze linie wymiarowe, strzałki, linie odniesienia i pole tekstu wymiaru przemieszczają się dynamicznie w ślad za ruchem kursora.

Krok 14. Ustaw wymiar, jak pokazano na ilustracji i kliknij, aby go umieścić.

Krok 15. Użyj polecenia SmartDimension, aby zwymiarować prawą pionową linię. Ustaw kursor na linii, jak pokazano na ilustracji, a następnie kliknij, aby zaznaczyć linię.


Krok 16. Umieść kursor nad profilem i zwróć uwagę, że w zależności od położenia kursora zmienia się format wymiaru. Kliknij, aby umieścić wymiar.

Krok 17. Dodaj wymiary między elementami

Ponieważ modelowanym elementem jest wyciągnięcie obrotowe, to należy dodać wymiary, które opisują profil promieniowo.

Na pasku poleceń rysowania, wybierz przycisk polecenia Średnica połówkowa z paska rozwijanego. Za pomocą tego polecenia możesz umieścić wymiar promieniowy pomiędzy elementami lub punktami charakterystycznymi.


Krok 18. Użyjesz polecenia Średnica połówkowa do umieszczenia grupy wymiarów o wspólnej bazie wymiarowej.

Ustaw kursor na lewej pionowej linii reprezentującej oś obrotu, jak pokazano na ilustracji. Nie musisz wskazywać końca linii. Gdy linia zostanie wyróżniona, kliknij lewym przyciskiem myszy, aby zdefiniować początkowy element wymiarowania.

Krok 19. Ustaw kursor w pobliżu prawego końca górnej poziomej linii, jak pokazano na ilustracji, i kliknij. Tym razem również nie musisz wskazywać końca linii. Wystarczy, że umieścisz kursor w pobliżu prawego końca linii, a Solid Edge będzie wiedział, że chcesz wskazać koniec linii najbliższy w stosunku do położeniu kursora.


Krok 20. Ustaw kursor powyżej profilu, jak pokazano na ilustracji, i kliknij, aby umieścić wymiar. Podczas umieszczania wymiaru możesz edytować jego wartość. Zwróć uwagę, że na pasku wstęgowym wymiarowania aktywne jest pole Wartość dla umieszczonego wymiaru.

Jeżeli wartość wymiaru nie wynosi dokładnie 50 mm, wpisz 50 i naciśnij klawisz ENTER.

Krok 21. Polecenie Średnica połówkowa jest nadal aktywne. Ustaw kursor w pobliżu prawego końca pochyłej linii, jak pokazano na ilustracji, i kliknij.

Krok 22. Ustaw kursor powyżej profilu, tak aby nowy wymiar znajdował się ponad poprzednim wymiarem, i kliknij.

Jeżeli wartość wymiaru nie wynosi dokładnie 66 mm, wpisz 66 i naciśnij klawisz ENTER.


Krok 23. Ustaw kursor w pobliżu prawego końca dolnej poziomej linii, jak pokazano na ilustracji, i kliknij.

Krok 24. Ustaw kursor powyżej wymiaru 66 mm, i kliknij, aby umieścić ostatni wymiar.

Jeżeli wartość wymiaru nie wynosi dokładnie 106 mm, wpisz 106 na pasku wstęgowym wymiarowania i naciśnij klawisz ENTER.

Krok 25. Przypisz nazwę zmiennej do ostatniego wymiaru

Wymiarom w Solid Edge można przypisywać niepowtarzalne nazwy. Przypisanie niepowtarzalnych nazw wymiarów ułatwia późniejszą edycję projektu. Ponadto ułatwia to definiowanie formuł i równań, które pomagają sterować projektem.

Na pasku poleceń rysowania kliknij przycisk Narzędzie zaznaczania. Narzędzie zaznaczania umożliwia dokonywanie edycji elementów, które zostały już utworzone. Użyjesz tego narzędzia do zmodyfikowania wymiaru.


Ustaw kursor na wymiarze 106 mm, a następnie kliknij prawym przyciskiem myszy, aby wyświetlić menu podręczne. Z menu podręcznego wybierz polecenie Edytuj formułę, aby wyświetlić pasek wstęgowy edycji formuły.

Na pasku wstęgowym edycji formuły wpisz w polu Nazwa oznaczenie ŚZ, a następnie naciśnij klawisz ENTER.

Naciśnij ponownie klawisz ENTER, aby zastosować nową nazwę wymiaru.

Nowa nazwa będzie w przyszłości przypominać, że wymiar ten steruje średnicą zewnętrzną części. Wymiar ten będziesz edytował później, podczas pracy z pozostałą częścią zespołu.

Krok 26. Zdefiniuj oś obrotu

Ostatnią czynnością, jaką musisz tu wykonać, jest zdefiniowanie osi, wokół której będzie obracany profil. Możesz wykorzystać krawędź profilu lub płaszczyznę odniesienia.

Na pasku narzędzi Operacje i relacje kliknij przycisk polecenia Oś obrotu.

Ustaw kursor na lewej pionowej linii, wyróżnionej na ilustracji, i kliknij, aby ją zaznaczyć. Zwróć uwagę, że styl linii zmienił się na styl linii przerywanej, co wskazuje, że linia ta jest osią obrotu.

Krok 27. Powiąż profil z środkiem układu współrzędnych

Wszystkie relacje i wymiary definiujące rozmiar i kształt profilu są już gotowe, ale można nadal swobodnie przemieszczać profil po płaszczyźnie odniesienia. Nie stanowi to problemu, ale ponieważ część ta jest symetryczna, to sensowne jest umieszczenie profilu, tak aby można było później w jak największym stopniu wykorzystać jego symetrię.


W kolejnych kilku krokach użyjesz relacji geometrycznych do przeniesienia profilu na środek płaszczyzn odniesienia. Zwróć uwagę na dwie przecinające się linie (A). Jak zostało to już wcześniej omówione, linie te są w rzeczywistości krawędziami dwóch pozostałych domyślnych płaszczyzn odniesienia. Użyjesz relacji połączenia do przeniesienia profilu w taki sposób, aby dolne lewe naroże profilu (B) było precyzyjnie połączone z środkiem początku układu współrzędnych płaszczyzn odniesienia (A).

Na pasku narzędzi Operacje i relacje kliknij przycisk Połącz.

Polecenie Połącz tworzy relację między dwoma elementami w celu zapewnienia, że elementy pozostaną połączone podczas wprowadzania zmian w modelu.

Ustaw kursor przy końcu linii wyróżnionej na ilustracji, a następnie kliknij myszką, gdy pojawi

się symbol relacji końca odcinka .


Krok 28. Przesuń kursor do punktu przecięcia dwóch płaszczyzn odniesienia. Nie ma znaczenia, która z krawędzi płaszczyzn odniesienia zostanie wyróżniona, ale zwróć uwagę na symbol relacji środka odcinka pokazany na ilustracji. Gdy zostanie on wyświetlony - kliknij.

W ten sposób profil został przeniesiony dokładnie w środek układu współrzędnych płaszczyzn odniesienia, jak pokazano na ilustracji.

Krok 29. Zakończ profil

Profil jest już gotowy, kliknij więc przycisk Zakończ na pasku wstęgowym.


Krok 30. Zdefiniuj rozciągnięcie dla wyciągnięcia obrotowego

Kliknięcie przycisku Zakończ powoduje zamknięcie okna profilu i powrót do środowiska części.

Pasek wstęgowy SmartStep wyciągnięcia obrotowego wskazuje, że kolejnym krokiem jest określenie rozciągnięcia elementu.

Poruszaj kursorem w oknie i zwróć uwagę, że możesz dynamicznie definiować rozciągnięcie.

W przypadku tego elementu chcesz, aby kąt obrotu wynosił 360 stopni, więc kliknij przycisk Obróć o 360, dostępny na pasku wstęgowym.

Na pasku wstęgowym SmartStep kliknij przycisk Zakończ.


Krok 31. Określ materiał

Z menu Narzędzia wybierz polecenie Tablica materiałów.

W oknie dialogowym Tablica materiałów wybierz Stal z listy rozwijanej Materiał i kliknij przycisk Zastosuj do modelu.

Krok 32. Zapisz część

Na głównym pasku narzędzi kliknij przycisk Zapisz, aby zapisać efekty dotychczasowej pracy.

Gdy po raz pierwszy zapisujesz nowy dokument w Solid Edge, wyświetlane jest okno dialogowe Właściwości. Umożliwia ono dodawanie wszelkich właściwości niestandardowych dla list części, zestawień materiałowych, lub zintegrowanych funkcji zarządzania dokumentami w Solid Edge. Utworzysz później rysunek zespołu zawierający listę części, dlatego też powinieneś dodać teraz stosowne właściwości.


• Na karcie Podsumowanie, w polu Tytuł wpisz dużymi literami: PODPORA, WAŁEK, a następnie naciśnij klawisz TAB.

• Na karcie Podsumowanie, w polu Autor wpisz dużymi literami swoje nazwisko, a następnie naciśnij klawisz TAB. Przykładowo, jeżeli masz na nazwisko Kowalski, wpisz KOWALSKI i naciśnij klawisz TAB.

• Na karcie Projekt, w polu Numer dokumentu wpisz SS101, a następnie naciśnij klawisz TAB.

• W oknie dialogowym Właściwości kliknij przycisk OK.

Po wpisaniu wartości w polu okna dialogowego należy nacisnąć klawisz TAB. Jeżeli naciśniesz klawisz ENTER, to okno zostanie zamknięte.

Po kliknięciu OK, okno dialogowe Właściwości zostanie zamknięte i wyświetli się okno dialogowe Zapisz jako. W oknie dialogowym Zapisz jako, wykonaj następujące czynności:

• W polu Zapisz w, ustaw lokalizację zapisu na folder Solid Edge V19\Training\Evaluation.

• W polu Nazwa pliku wpisz Podpora1.par, a następnie kliknij przycisk Zapisz.

Domyślną lokalizacją folderu EVALUATION jest:

C:\PROGRAM FILES\Solid Edge V19\TRAINING\EVALUATION. Może się jednak zdarzyć, że administrator systemu wybrał inną lokalizację.

Dzięki Solid Edge Insight, zapisywanie nowych dokumentów odbywa się tak samo, niezależnie od tego, czy są zarządzane, czy też nie. W przypadku zarządzanych dokumentów, wystarczy określić lokalizację będącą zarządzanym folderem na serwerze. Dokument zostanie skopiowany na serwer oraz oznaczony jako Wycofany, po czym można kontynuować pracę. Właściwości dokumentu (Tytuł, Autor, Numer dokumentu i Materiał), które przed chwilą zdefiniowałeś, są nazywane metadanymi i mogą być współdzielone z innymi użytkownikami w ramach zarządzanej przestrzeni roboczej.

Krok 33. Usuń cieniowanie części

W kolejnych kilku krokach będziesz tworzył elementy wewnętrzne części, i będzie to łatwiejsze, jeżeli część będzie wyświetlana w sposób konturowy z krawędziami widocznymi i niewidocznymi.

Na głównym pasku narzędzi kliknij przycisk Krawędzie widoczne i niewidoczne, aby wyświetlić część w widoku konturowym.


Krok 34. Tworzenie otworu

Utworzysz teraz prosty otwór po środku części.

Na pasku poleceń modelowania kliknij przycisk Otwór z paska rozwijanego.

Krok 35. Utwórz nową płaszczyznę odniesienia

Zwróć uwagę, że na pasku wstęgowym otworu aktywny jest Krok: płaszczyzna. Pierwszy krok tworzenia otworu polega na zdefiniowaniu płaszczyzny, na której będzie rysowany profil otworu. W przypadku tego elementu, zdefiniujesz płaszczyznę odniesienia korzystając z górnego lica części.

Na pasku wstęgowym SmartStep domyślnie ustawiona jest opcja Współpłaszczyzna. Korzystając z tej metody definiowania płaszczyzny profilu możesz utworzyć płaszczyznę przyległą do dowolnego lica części.


W głównym oknie programu, ustaw kursor na górnym licu części, zatrzymaj go na chwilę i zwróć uwagę, że kształtu kursora uległ zmianie.

Zwróć także uwagę, że lico zostało wyróżnione i wyświetlana jest nowa płaszczyzna odniesienia przyległa do tego lica. Kliknij prawym przyciskiem myszy - zostanie wyświetlone narzędzie QuickPick.

Przesuwając kursor nad poszczególnymi pozycjami okna QuickPick, zwróć uwagę, jak wyróżniane są poszczególne lica modelu. QuickPick pozwala za pierwszym razem zaznaczyć dokładnie żądane lico, eliminując możliwość pomyłki.

Za pomocą narzędzia QuickPick wyróżnij lico pokazane na ilustracji. Gdy lico wraz z płaszczyzną odniesienia zostaną wyróżnione, tak jak pokazano na ilustracji, kliknij lewym przyciskiem myszy w oknie QuickPick, aby je zaznaczyć.


Krok 36. Zapoznaj się z oknem dialogowym opcji otworu

Widok przełączył się na nową płaszczyznę profilu, a także wyświetlone zostały dwa paski narzędzi: Rysowanie oraz Operacje i relacje, które zawierają polecenia umożliwiające narysowanie profilu otworu.

Zwróć uwagę, że polecenie Zarys otworu jest domyślnie aktywne, oraz że do kursora jest już dołączony zarys otworu. Dla otworu, który tworzysz, musisz podać inną średnicę.

W pasku wstęgowym otworu kliknij przycisk Opcje otworu.

Poświęć chwilę na zapoznanie się z oknem dialogowym Opcje otworu. W obszarze Ustawienia, zwróć uwagę, że oprócz otworu prostego, który właśnie tworzysz, możesz za pomocą polecenia Otwór konstruować również bardziej złożone typy otworów.

Zwróć także uwagę, że po prawej stronie okna dialogowego znajduje się okno podglądu, które pokazuje parametry różnych typów otworów. Z listy Typ wybierz kolejno wymienione poniżej rodzaje otworów i zaobserwuj, jak zmienia się podgląd:

• Gwintowany • Zbieżny • Pogłębienie walcowe • Pogłębienie stożkowe

Krok 37. Ustaw typ otworu z powrotem na Prosty.


Jak widzisz, polecenie tworzenia otworów jest bardzo wydajnym narzędziem. Możesz za jego pomocą łatwo tworzyć otwory o skomplikowanej geometrii.

W oknie dialogowym Opcje otworu ustaw następujące opcje:

• W polu Średnica, wpisz 13, a następnie naciśnij klawisz TAB. • Upewnij się, że rozciągnięcie jest ustawione na Rozciągnięcie skończone.

Opcje rozciągnięcia znajdują się z prawej strony okna dialogowego opcji otworu.

• • W polu Głębokość otworu, wpisz 16, a następnie naciśnij klawisz TAB.

Krok 38. W oknie dialogowym opcji otworu kliknij OK.

Ustaw kursor po środku części, jak pokazano na ilustracji, ale jeszcze nie klikaj. Zwróć uwagę, że wyróżniana jest pozioma lub pionowa płaszczyzna odniesienia, oraz że wyświetlany jest symbol relacji środka odcinka . Nie ma znaczenia, która płaszczyzna odniesienia jest wyróżniona - kliknij po prostu myszką, aby umieścić okrąg po środku części.

Krok 39. Profil jest teraz gotowy.


Widok został przełączony i pojawił się pasek poleceń modelowania. Pasek wstęgowym otworu wskazuje, że następnym krokiem w definiowaniu otworu jest określenie rozciągnięcia otworu.


Krok 40. Ustaw kursor, tak aby otwór był zorientowany jak na ilustracji, i kliknij.

Zwróć uwagę, że Solid Edge ponownie wykonał część pracy za Ciebie. Automatycznie został dodany wymiar opisujący rozciągnięcie otworu.

Krok 41. Zaokrąglenie zostało utworzone.


Krok 42. Zapisz dokument


Krok 43. Nadaj części cienkościenność

Wykorzystasz teraz polecenie Bryła cienkościenna do wydrążenia wnętrza części, jak pokazano na ilustracji.


Na pasku poleceń modelowania kliknij przycisk Cienkościenność z paska rozwijanego.

W tym przypadku, zdefiniujesz najpierw grubość ścianek, a następnie zaznaczysz lica otwarte.

Na pasku wstęgowym SmartStep wpisz w polu Grubość ogólna wartość 5, a następnie naciśnij klawisz ENTER.

Na pasku wstęgowym SmartStep wybierz z listy rozwijanej opcję Pojedynczy.

Krok 44. Zaznacz lica otwarte

Polecenie Bryła cienkościenna oferuje możliwość usunięcia niektórych lic części, odsłaniając w ten sposób wydrążony obszar. Usuniesz materiał z dołu części.

Ustaw kursor w pobliżu dolnej krawędzi, jak pokazano na ilustracji, a gdy dolne lico zostanie wyróżnione - kliknij.


Krok 45. Ustaw teraz kursor na dnie umieszczonego wcześniej otworu.

Gdy pojawi się zgłoszenie gotowości narzędzia QuickPick, kliknij prawym przyciskiem myszy, aby wyświetlić listę QuickPick. Zaznacz dno otworu. Polecenie pozostawi to lico otwarte podczas nadawania cienkościenności.

Krok 46. Podałeś wszystkie informacje potrzebne do nadania cienkościenności.

Na pasku wstęgowym SmartStep kliknij przycisk ze znakiem akceptacji.

Na pasku wstęgowym SmartStep kliknij przycisk Podgląd.

Kliknij przycisk Zakończ, aby zakończyć tworzenie bryły cienkościennej.


Krok 47. Przyjrzyj się dokładnie bryle cienkościennej

Jeżeli przyjrzysz się dokładnie bryle cienkościennej, będziesz mógł zauważyć pewną rzecz. Obrócenie widoku może to ułatwić.

Naciśnij i przytrzymaj klawisz CTRL, a następnie naciśnij klawisz F. Widok został obrócony na widok z przodu. Zwróć uwagę, że nadanie bryle cienkościenności spowodowało dodanie materiału wokół otworu w formie występu, oraz że otwór przechodzi na wylot przez ten występ.

Krok 48. Powróć do widoku aksonometrycznego dwuwymiarowego

Naciśnij i przytrzymaj klawisz CTRL, a następnie naciśnij klawisz J, aby zmienić widok na aksonometryczny dwuwymiarowy.


Krok 49. Zaokrąglij krawędź

W kolejnych kilku krokach zaokrąglisz krawędź części, jak pokazano na ilustracji. Najpierw jednak obrócisz model, aby krawędź była lepiej widoczna.

Na głównym pasku narzędzi wybierz przycisk polecenia Obróć z paska rozwijanego.


Zwróć uwagę, że wyświetlone zostały trzy osie. Umożliwiają one określenie, wokół której osi chcesz obrócić widok. Możesz zaznaczyć oś i obrócić widok dynamicznie, lub też możesz wpisać wartość kąta obrotu na pasku wstęgowym.

Ustaw kursor na osi pokazanej na ilustracji i kliknij, aby ją zaznaczyć.

Krok 50. Na pasku wstęgowym wpisz wartość -90, a następnie naciśnij klawisz ENTER. Widok obróci się w sposób pokazany na ilustracji. Kliknij przycisk Zamknij na pasku wstęgowym, aby zakończyć polecenie Obróć.

Krok 51. Krawędź, którą masz zaokrąglić jest teraz widoczna.

Na pasku poleceń modelowania kliknij przycisk Zaokrąglenie z paska rozwijanego.

Za pomocą narzędzia QuickPick zaznacz krawędź kołową, jak pokazano na ilustracji.


Na pasku wstęgowym SmartStep zaokrąglenia, w polu Promień, wpisz 4 a następnie naciśnij klawisz ENTER lub kliknij przycisk ze znakiem akceptacji.

Krok 52. Podałeś wszystkie informacje potrzebne do utworzenia zaokrąglenia.

Na pasku wstęgowym SmartStep kliknij przycisk Podgląd.

Zaokrąglenie zostało utworzone. Na pasku wstęgowym SmartStep kliknij przycisk Zakończ.

Krok 53. Zastosuj cieniowanie do części

Część jest już gotowa, ale zanim umieścisz ją w zespole, zastosujesz cieniowanie do części i powrócisz do widoku aksonometrycznego dwuwymiarowego.


Na głównym pasku narzędzi kliknij przycisk Cieniowanie.

Krok 54. Naciśnij i przytrzymaj klawisz CTRL, a następnie naciśnij klawisz J, aby powrócić do widoku aksonometrycznego dwuwymiarowego.

Krok 55. Zapisz i zamknij dokument


Z menu Plik wybierz polecenie Zamknij, aby zamknąć dokument Podpora1.par.

Część wymaga jeszcze zestawu otworów montażowych, ale utworzysz je później, po umieszczeniu części w zespole.

Gdy zamykasz zarządzany dokument, można go automatycznie wprowadzić na serwer i opublikować. Opublikowanie oznacza, że dokument staje się dostępny dla innych użytkowników, oraz że jego historia wersji jest zachowywana.


Rozdział :

4 Zbuduj zespół

Teraz, gdy skonstruowałeś już model części reprezentujący podporę, umieścisz go w zespole. Po dodaniu otworów montażowych przy wykorzystaniu jednej z innych części w zespole, umieścisz śrubę mocującą, a następnie powielisz tą śrubę, aby dokończyć tworzenie zespołu. Następnie utworzysz rozstrzelony widok zespołu, który użyjesz na rysunku.

Krok 1. Otwórz zespół

Na głównym pasku narzędzi kliknij przycisk Otwórz.

W oknie dialogowym Otwórz plik wykonaj następujące czynności:

• Ustaw folder wyszukiwania na Solid Edge Evaluation. Domyślną lokalizacją folderu Solid Edge Evaluation jest:

C:\PROGRAM FILES\Solid Edge V19\TRAINING\EVALUATION

• Ustaw opcję Pliki typu na Dokumenty zespołów (*.asm) • Wybierz plik Opener.asm z folderu Solid Edge\Evaluation, ale nie klikaj jeszcze

przycisku Otwórz. • Upewnij się, że opcja Ignoruj ustawienia aktywacji części jest włączona, zaznacz

opcję Uaktywnij wszystkie, a następnie kliknij przycisk Otwórz.


Podczas grupowej pracy nad projektem, istotne jest, by otwierając zespół, wyszukać właściwą i najaktualniejszą jego wersję. Technologia Insight zapewnia, że dostępne są tylko najnowsze wersje. Metadane są indeksowane przez Insight, co ułatwia szybkie wyszukiwanie potrzebnych dokumentów i redukuje koszt i czas opracowywania projektu.

W kolejnych kilku krokach umieścisz część PODPORA1.PAR w docelowym zespole. Podpora zostanie użyta do podparcia i wyosiowania pionowego wałka, który wystaje z dużego otworu w części blaszanej.

Krok 2. Dostosuj sposób wyświetlania

W Solid Edge, aby wstawić część do zespołu, zaznaczasz ją na karcie Biblioteka części w narzędziu EdgeBar i przeciągasz do zespołu. W kolejnych kilku krokach wyświetlisz narzędzie EdgeBar, dostosujesz okno zespołu i zastosujesz cieniowanie.

Jeżeli narzędzie EdgeBar nie jest wyświetlone, włącz opcję EdgeBar w menu Narzędzia.

• Z menu Narzędzia wybierz polecenie Menedżer kolorów. • Upewnij się, że w oknie dialogowym Rozmieść okna wybrana jest opcja Sąsiadująco,

a następnie kliknij OK. • Na ekranie wyświetlane są tylko krawędzie części w zespole. Możesz włączyć

cieniowanie lic części, aby uzyskać lepszy obraz sytuacji.

Na głównym pasku narzędzi kliknij przycisk Cieniowanie z widocznymi krawędziami, aby włączyć cieniowanie dla okna zespołu.

Twoje okno i EdgeBar powinny teraz wyglądać podobnie, jak na ilustracji.


Krok 3. Ustaw folder na karcie Biblioteka części

W narzędziu EdgeBar (panel z lewej strony okna Solid Edge przedstawionego na powyższej ilustracji), kliknij kartę Biblioteka części.

Na karcie Biblioteka części, wyszukaj folder Solid Edge\Evaluation. Domyślną lokalizacją folderu Solid Edge Evaluation jest:

C:\PROGRAM FILES\Solid Edge V19\TRAINING\EVALUATION

Możesz łatwo uzyskać dostęp do zarządzanych dokumentów, które chcesz umieścić w zespole. Ponieważ narzędzie Insight jest zintegrowane z narzędziem


EdgeBar, wystarczy po prostu wybrać folder zarządzany, zamiast niezarządzanego. Dostęp do zarządzanych dokumentów w typowym systemie PDM wymaga dodatkowych, uciążliwych kroków. Dzięki technologii Solid Edge Insight, procedura postępowania jest taka sama dla dokumentów zarządzanych i niezarządzanych.

Krok 4. Umieść część Podpora1

W obszarze listy plików karty Biblioteka części wybierz plik PODPORA1.par, przytrzymaj wciśnięty lewy przycisk myszy i przeciągnij plik do okna zespołu, a następnie zwolnij przycisk myszy.

Zwróć uwagę, że nad głównym oknem programu wyświetlony został pasek wstęgowy SmartStep umieszczania części.

Położenie części w zespołach określa się poprzez zdefiniowanie relacji. Podobnie, jak w przypadku tworzenia elementów części, pasek wstęgowy SmartStep prowadzi Cię poprzez proces umieszczania części i ułatwia dostęp do opcji umieszczania części oraz zmianę tych opcji.

Dolne lico umieszczanej części powinno przylegać do dużej części blaszanej, a cała część powinna być wyrównana osiowo z dużym otworem w części blaszanej. Użyjesz opcji FlashFit do utworzenia tych relacji.


Krok 5. Zapoznaj się z paskiem wstęgowym SmartStep

Poświęć chwilę na zapoznanie się z paskiem wstęgowym SmartStep. Przesuwając kursor od lewej strony do prawej, zatrzymuj kursor przez chwilę nad poszczególnymi przyciskami i przeczytaj objaśnienia przycisków. Do zastosowania pierwszej relacji użyjesz domyślnych opcji, więc zadanie to będzie bardzo łatwe:

Lista Typy relacji umożliwia wybranie relacji, którą chcesz zastosować do zdefiniowania położenia części w zespole. Jeżeli opcja FlashFit nie jest jeszcze ustawiona, wybierz ją z tej listy. Opcja FlashFit zmniejsza liczbę kroków wymaganych do określenia położenia części przy pomocy relacji przylegania, wyrównania płaszczyzn i współosiowości, w stosunku do innych procedur postępowania. Ponieważ przy pomocy tych relacji można określać położenie wielu rodzajów części, opcję FlashFit można stosować w większości przypadków.

Krok 6. Zdefiniuj relację przylegania

Ustaw kursor na części Podpora1, jak pokazano na ilustracji. Zwróć uwagę, że górne lico kołnierza podpory zostało wyróżnione. Zwróć też uwagę, że wyświetlona została nazwa pliku części oraz typ powierzchni, aby ułatwić wybór odpowiedniego lica. Ponieważ chcesz zastosować relację przylegania do dolnego lica, zatrzymaj kursor na chwilę, aż pojawi się zgłoszenie gotowości narzędzia QuickPick, a następnie kliknij prawym przyciskiem myszy, aby wyświetlić listę QuickPick.


Przesuwaj kursorem po liście QuickPick, aż zostanie wyróżnione dolne lico pokazane na ilustracji, a następnie kliknij lewym przyciskiem myszy, aby je zaznaczyć.

Krok 7. Zaznacz lico przylegające na części blaszanej

Ustaw kursor na górnym licu części blaszanej i kliknij, aby je zaznaczyć, używając narzędzia QuickPick w razie potrzeby, zgodnie z tym co pokazano na ilustracji. Podpora została umieszczona w taki sposób, że jej dolne lico leży na jednej płaszczyźnie z górnym licem części blaszanej.


W zależności od położenia kursora podczas zaznaczania lica w poprzednim kroku, podpora może zostać przeniesiona w inne położenie niż pokazane na ilustracji. Nie ma to znaczenia, o ile część leży na tej samej płaszczyźnie co górne lico części blaszanej.

Krok 8. Powiększ widok

Zanim zastosujesz następną relację, powiększysz widok podpory, aby ułatwić dodawanie następnej relacji.

Na głównym pasku narzędzi kliknij przycisk Powiększ obszar.

Kliknij powyżej i z lewej strony części blaszanej, a następnie jeszcze raz poniżej i z prawej strony podpory, jak pokazano na ilustracji. Zdefiniujesz w ten sposób prostokąt, który stanie się obszarem widoku.


Kliknij prawym przyciskiem myszy, aby zakończyć polecenie Powiększ obszar.

Krok 9. Wyrównaj osiowo część Podpora1

Relacja współosiowości ustala położenie części w zespole przez wyrównanie dwóch lic walcowych.

W oknie zespołu ustaw kursor na licu walcowym pokazanym na ilustracji, a następnie kliknij, aby je zaznaczyć. Dlaczego właśnie to lico? Można zaznaczyć również każde inne lico walcowe współosiowe z tym licem. Ale to lico jest największe, więc najłatwiej jest je zaznaczyć.


Krok 10. Zaznacz lico do wyrównania w części blaszanej

Zaznacz lico walcowe pokazane na ilustracji.

Krok 11. Przyjrzyj się relacjom ustalającym położenie części.

Zwróć uwagę, że podpora jest teraz prawidłowo wyrównana z zespołem. Zwróć też uwagę, że pasek wstęgowym umieszczania części jest nadal wyświetlany, oraz że na Relacja 3 jest przygotowana do zdefiniowania na Liście relacji. Oznacza to, że położenie części nie zostało jeszcze w pełni ustalone. W kolejnych kilku krokach dowiesz się więcej na ten temat i dokończysz modelowanie części.


W narzędziu EdgeBar kliknij kartę PathFinder zespołu.

Na karcie PathFinder zespołu, odszukaj wpis Podpora1.par. Zwróć uwagę, że symbol wyświetlany przy tej części jest inny niż przy pozostałych. Jest mniejszy od innych symboli, co oznacza, że położenie części nie zostało w pełni ustalone. Zwróć także uwagę, że do oznaczania podzespołów, płaszczyzn odniesienia zespołu, itd., używane są różne symbole.

• Część może się obracać

Podpora może nadal swobodnie się obracać wokół swojej osi. Wprawdzie nie ma wymagania, aby w pełni ustalać położenie części, w większości przypadków lepiej jest to jednak zrobić.

Krok 12. Zaznacz część Podpora1 na karcie PathFinder zespołu

Na pasku poleceń zespołu kliknij przycisk Narzędzie zaznaczania.

Na karcie PathFinder zespołu kliknij wpis Podpora1.par. Zwróć uwagę, że po zaznaczeniu części, z prawej strony paska stanu wyświetla się komunikat informujący, że część Podpora1.par:1 nie jest w pełni utwierdzona. Zwróć także uwagę, że w dolnej części okna PathFinder zespołu wyświetlane są zastosowane relacje wraz z podaniem części w zespole, która została wykorzystana do określenia położenia podpory. Wszystkie te informacje będą pomocne, gdy będziesz chciał w przyszłości wprowadzić zmiany w projekcie.


Dokończ modelowanie podpory

• Do tej pory, pracowałeś odrębnie w środowisku części i w środowisku zespołu. W rzeczywistości, części są projektowane na ogół w kontekście zespołu. Dlatego też, w kolejnych kilku krokach dokończysz modelowanie podpory pracując w kontekście zespołu. Wykorzystasz otwory montażowe w części blaszanej, aby szybko dodać brakujące otwory w podporze.

Krok 13. Zapisz zespół


Krok 14. Wyświetl tylko część blaszaną i podporę

Aby ułatwić sobie edycję podpory, ukryjesz wszystko oprócz części blaszanej i podpory.


W górnej części okna PathFinder zespołu zaznacz część TopFrame.psm, naciśnij i przytrzymaj klawisz CTRL, a następnie zaznacz część Podpora1. Ustaw kursor na wpisie Podpora1 i kliknij prawym przyciskiem myszy, aby wyświetlić menu podręczne. W menu podręcznym kliknij lewym przyciskiem myszy polecenie Pokaż tylko.

Krok 15. Dokonaj edycji podpory

Umieść kursor na wpisie Podpora1.par w górnej części okna PathFinder zespołu, a następnie kliknij prawym przyciskiem myszy, aby wyświetlić menu podręczne. Z menu podręcznego wybierz polecenie Edytuj klikając lewym przyciskiem myszy.


Zwróć uwagę, że karta PathFinder zespołu przestała być wyświetlana. Zamiast niej wyświetlona została karta PathFinder operacji dla części Podpora1. Zwróć również uwagę, że pasek nazwy pliku został uaktualniony i wskazuje, że pracujesz teraz z częścią Podpora1.par w kontekście zespołu.

Technologia Insight zapewnia, że gdybyś edytował dokument zarządzany, to zostałby on wycofany z zarządzanej przestrzeni roboczej.

Krok 16. Usuń cieniowanie

Na głównym pasku narzędzi kliknij przycisk Krawędzie widoczne i niewidoczne, aby wyświetlić zawartość okna w widoku konturowym.

Krok 17. Dodaj otwory

Otwory w części blaszanej zostały utworzone poprzez dodanie jednego otworu przy pomocy polecenia Otwór, który został następnie powielony przy użyciu wzoru. Aby zilustrować działanie innych poleceń Solid Edge, utworzysz wszystkie cztery otwory w jednej operacji używając polecenia Wycięcie.

Na pasku poleceń modelowania kliknij przycisk Wycięcie.


Ustaw kursor na licu pokazanym na ilustracji i zwróć uwagę, że wyświetlana jest nowa płaszczyzna odniesienia przyległa do tego lica.

Gdy lico wraz z płaszczyzną odniesienia zostaną wyróżnione, użyj narzędzia QuickPick, aby je zaznaczyć.

Krok 18. Skopiuj otwory z części blaszanej

W programie Solid Edge możesz użyć polecenia Wykorzystaj, aby skopiować krawędzie z jednej części do innej w celu utworzenia profili.

Na pasku poleceń rysowania kliknij przycisk Wykorzystaj.

Powinno wyświetlić się okno dialogowe opcji wykorzystania. Jeżeli tak się nie stanie, kliknij na pasku wstęgowym przycisk Opcje, aby wyświetlić to okno.


• W oknie dialogowym opcji wykorzystania, upewnij się, że opcja Zezwól na lokalizowanie cz ęści i szkiców zespołów zewn ętrznych jest włączona, oraz że opcja Zachowaj powi ązanie przy wykorzystywaniu geometrii innych cz ęści w zespole jest wyłączona, a następnie kliknij OK.

• Upewnij się, że na pasku wstęgowym wykorzystania opcja Wybierz ustawiona jest na Kontur pojedynczy.

• Zaznacz cztery okręgi pokazane na ilustracji. Może się okazać, że do ich zaznaczenia będziesz potrzebował narzędzia QuickPick. Zwróć uwagę, że po zaznaczeniu okręgów, ich kolor zmieni się na kolor profili.

Krok 19. Zwymiaruj okręgi

Mógłbyś poświęcić następne kilka minut na zastosowanie relacji i zwymiarowanie tych czterech okręgów, ale Solid Edge oferuje narzędzie, które umożliwia znaczne skrócenie tego procesu.


W menu Narzędzia wskaż pozycję Wymiary, a następnie kliknij polecenie Asystent relacji.

Na pasku wstęgowym Asystenta relacji kliknij przycisk Opcje.

W oknie dialogowym opcji asystenta relacji, na karcie Geometria, ustaw następujące opcje:

Na karcie Wymiar, ustaw opcje pokazane na poniższej ilustracji i kliknij OK.

Krok 20. Ustaw kursor u góry i z lewej strony profili okręgów, naciśnij i przytrzymaj lewy przycisk myszy i przeciągnij kursor w położenie zbliżone do pokazanego na ilustracji, a następnie zwolnij przycisk myszy. Cztery okręgi powinny zostać wyróżnione.


Krok 21. Zaznaczone okręgi są jedynymi elementami, do których chcesz zastosować wymiary.

Na pasku wstęgowym Asystenta relacji kliknij przycisk ze znakiem akceptacji.

Krok 22. Zdefiniuj początkowy element wymiarowania poziomego

Przeczytaj informację wyświetlaną na pasku stanu znajdującym się bezpośrednio nad obszarem roboczym. Asystent relacji prosi o zdefiniowanie punktu początkowego dla wymiarów poziomych. Ponieważ część została utworzona symetrycznie względem płaszczyzn odniesienia, możesz teraz wykorzystać tą symetrię.

W oknie profilu zaznacz płaszczyznę odniesienia pokazaną na ilustracji. Jeżeli wyświetli się narzędzie QuickPick, to każdy dokonany za jego pomocą wybór będzie odpowiedni.


Krok 23. Zdefiniuj początkowy element wymiarowania pionowego

W oknie profilu zaznacz płaszczyznę odniesienia pokazaną na ilustracji. Jeżeli wyświetli się narzędzie QuickPick, to każdy dokonany za jego pomocą wybór będzie odpowiedni. Relacje i wymiary zostały dodane.

Krok 24. Dokonaj edycji rozmiaru otworów

Na pasku poleceń rysowania kliknij przycisk Narzędzie zaznaczania.


• W oknie profilu zaznacz wymiar 7 mm, jak pokazano na ilustracji. • Na pasku wstęgowym, w polu wartości wymiaru wpisz 8, a następnie naciśnij klawisz

ENTER.

Zmieni się rozmiar wszystkich czterech otworów. Dzieje się tak, ponieważ ustawiłeś opcję Równość w Asystencie relacji, dzięki czemu Solid Edge, wiedząc, że wszystkie cztery otwory mają mieć ten sam rozmiar, zastosował pomiędzy nimi relację równości.

Krok 25. Profile wycięć są teraz gotowe.

Na pasku wstęgowym kliknij przycisk Zakończ, aby zamknąć okno profilu.


Krok 26. Zdefiniuj rozciągnięcie wycięć

Na pasku wstęgowym wycięcia kliknij przycisk Do następnego.

W głównym oknie programu, ustaw kursor nad profilami otworów, tak aby czerwone strzałki rozciągnięcia wskazywały w górę. Zwróć uwagę, że obok kursora pojawił się symbol ostrzeżenia. Wskazuje on, że gdybyś teraz kliknął, wystąpiłby błąd w operacji, ponieważ rozciągnięcie profili w górę nie spowodowałoby przecięcia materiału i nie zostałoby utworzone prawidłowe wycięcie.


Przesuń teraz kursor poniżej profili okręgów, tak aby czerwone strzałki rozciągnięcia wskazywały w dół, i zwróć uwagę, że symbol ostrzeżenia nie jest już wyświetlany. Kliknij, aby utworzyć wycięcia.

Krok 27. Podałeś wszystkie informacje potrzebne do utworzenia zaokrąglenia.

Na pasku wstęgowym kliknij przycisk Zakończ, aby zakończyć tworzenie elementu.




Krok 29. Powróć do środowiska zespołu

Z menu Plik wybierz polecenie Zamknij i powróć. Zwróć uwagę, że po powrocie do zespołu, wyświetlony został PathFinder zespołu.

Krok 30. Dokończ ustalanie położenia podpory

W kolejnych kilku krokach dokończysz ustalanie położenia podpory używając utworzonych przed chwilą wycięć.

Na pasku poleceń zespołu kliknij przycisk Składaj.

Gdy po raz pierwszy umieszcza się nową część w zespole, uruchamiane jest polecenie Umieść część, które pomaga w nadawaniu relacji określających położenie części w zespole. Przy pomocy polecenia Składaj możesz w dowolnym momencie dodać relacje do części już umieszczonych w zespole.

Krok 31. Wyrównaj otwory pod śruby

W oknie zespołu zaznacz za pomocą narzędzia QuickPick lico walcowe w podporze, jak pokazano na ilustracji.


Krok 32. Zaznacz lico walcowe w części blaszanej

Zaznacz lico walcowe pokazane na ilustracji.

Krok 33. Podpora jest w pełni utwierdzona

Przypomnij sobie, że przy wpisie Podpora1.par na karcie PathFinder zespołu w narzędziu EdgeBar wyświetlany był symbol wskazujący, że cześć nie była w pełni utwierdzona. Zwróć uwagę na zmianę, jaka zaszła w wyświetlaniu tego symbolu. Wskazuje on teraz, że położenie części zostało w pełni ustalone.



Krok 34. Umieść śrubę M6

W kolejnych kilku krokach umieścisz śrubę w jednym z otworów w podporze, a następnie powielisz tą śrubę w celu wypełnienia pozostałych otworów.

W narzędziu EdgeBar kliknij kartę Biblioteka części.

Na karcie Biblioteka części, zaznacz plik BOLTM6.PAR, a następnie przeciągnij go do okna zespołu.

Na pasku wstęgowym SmartStep umieszczania części, opcja Typy relacji powinna być ustawiona na FlashFit.

Dzięki opcji FlashFit będziesz mógł szybko umieścić śruby w otworach. Gdy zaznaczysz krawędź kołową w miejscu styku trzonu śruby z przylegającym licem głowy śruby jako pierwszy element, a następnie zaznaczysz krawędź kołową w miejscu styku otworu z licem płaskim podpory jako drugi element, FlashFit zastosuje relację przylegania płaszczyzn i


współosiowości. Relacja współosiowości jest narzucana z opcją ustalenia, która blokuje możliwość obrotu wstawianej części.

Krok 35. Zaznacz krawędź kołową na śrubie

Użyj narzędzia QuickPick, aby zaznaczyć krawędź kołową w miejscu styku trzonu śruby z przylegającym licem głowy śruby, jak pokazano na ilustracji.

Krok 36. Zaznacz krawędź kołową na podporze

Zaznaczyć krawędź kołową w miejscu styku otworu z górnym licem podpory, jak pokazano na ilustracji.


Podałeś wszystkie informacje potrzebne do umieszczenia śruby i została ona wstawiona do otworu.

Krok 37. Powiel śrubę

W kolejnych kilku krokach powielisz śrubę.

Na pasku narzędzi zespołu kliknij przycisk Wzór części.

Polecenie Wzór części pozwala na utworzenie wzoru części w zespole. Aby zdefiniować wzór, musisz zaznaczyć wzór na części w zespole. Położenie powielanych części nie jest określane za pomocą relacji w zespole, ale przy wykorzystaniu wskazanego wzoru.

W oknie zespołu zaznacz za pomocą narzędzia QuickPick śrubę, która ma zostać powielona.


Kliknij przycisk ze znakiem akceptacji na pasku wstęgowym wzoru.

Krok 38. Zaznacz część zawierającą wzór

W oknie zespołu zaznacz część blaszaną, jak pokazano na ilustracji.

Krok 39. Zaznacz wzór

W oknie zespołu zaznacz wzór na części blaszanej, jak pokazano na ilustracji.


Krok 40. Zaznacz element odniesienia dla wzoru

Zaznacz otwór, w którym umieściłeś pierwszą śrubę, jak pokazano na ilustracji.

Krok 41. Zakończ powielanie śruby

Kliknij Zakończ na pasku wstęgowym SmartStep wzoru części.


Pozostałe śruby zostały umieszczone w zespole.



Krok 43. Wyświetl wszystkie części w zespole


Krok 44. Wyświetl wszystkie części

W oknie PathFinder zespołu umieść kursor na wpisie Opener.asm, a następnie kliknij prawym przyciskiem myszy, aby wyświetlić menu podręczne. Z menu podręcznego wybierz polecenie Pokaż wszystkie, klikając lewym przyciskiem myszy.


Krok 45. Dopasuj widok zespołu do okna

Na głównym pasku narzędzi kliknij przycisk Dopasuj.

Krok 46. Utwórz widok rozstrzelony

W kilku następnych krokach utworzysz rozstrzelony widok zespołu.

Aby ułatwić operację rozstrzeliwania zespołu, w środowisku zespołu dostępny jest odrębny zestaw poleceń służących do tego celu.

Z menu Aplikacje wybierz polecenie Rozstrzelenie - Rendering - Animacja.


System wyświetli paski narzędzi Widok rozstrzelony i Animuj, które umożliwiają tworzenie rozstrzelonych widoków zespołu.

Krok 47. Zwiąż podzespół

W przypadku tego rozstrzelenia zespołu chcesz zachować podzespół Motor.asm jako jedną całość. Skorzystasz w tym celu z polecenia Zwiąż podzespół.


Krok 48. W oknie PathFinder zespołu zaznacz podzespół Motor.asm. Zwróć uwagę, że podzespół ten został wyróżniony również w oknie zespołu.

Na pasku narzędzi widoku rozstrzelonego kliknij przycisk Zwiąż podzespół.

Krok 49. Usuń zaznaczenie podzespołu

W głównym oknie programu przesuń kursor z dala od jakiejkolwiek grafiki, a następnie kliknij w pustej przestrzeni, aby usunąć zaznaczenie podzespołu silnika.


Krok 50. Rozstrzel zespół automatycznie

Na pasku narzędzi widoku rozstrzelonego kliknij przycisk Rozstrzel automatycznie.

Na pasku wstęgowym kliknij przycisk ze znakiem akceptacji.

Na pasku wstęgowym kliknij przycisk Rozstrzel.

System przeprowadzi konieczne obliczenia, a następnie wyświetli widok rozstrzelony.


Kliknij przycisk Zakończ na pasku wstęgowym.

Krok 51. Powiększ widok

Chociaż polecenie Rozstrzel automatycznie zadziałało poprawnie, to użyjesz polecenia Przenieś rozstrzeloną część, aby przenieść niektóre części nieco bliżej siebie. Najpierw powiększysz widok.



Kliknij z lewej strony u góry, jak pokazano na ilustracji, a następnie jeszcze raz w punkcie położonym na prawo i poniżej. Zdefiniujesz w ten sposób prostokąt, który stanie się obszarem widoku.

Kliknij prawym przyciskiem myszy, aby zakończyć polecenie Powiększ obszar.

Krok 52. Części leżą zbyt daleko o siebie

Na pasku narzędzi widoku rozstrzelonego kliknij przycisk Przenieś rozstrzeloną część.

Upewnij się, że na pasku wstęgowym włączona jest opcja Przenieś części zależne.

Opcja Przenieś części zależne umożliwia jednoczesne przeniesienie kilku części.

Zaznacz podporę.


Zwróć uwagę, że cztery śruby zostały zaznaczone wraz z tą częścią.

Na pasku wstęgowym kliknij przycisk ze znakiem akceptacji.

Krok 53. Zwróć uwagę, że domyślnie zaznaczona jest oś X triady orientacyjnej. Oś ta odpowiada oryginalnemu kierunkowi wektora rozstrzelenia. Aby dodać uskok do linii ruchu, możesz wybrać inną oś triady orientacyjnej i zmienić położenie części wzdłuż tej nowej osi.

Pozostaw oś X zaznaczoną i przeciągnij podporę poniżej koła zębatego, jak pokazano na ilustracji, a następnie zwolnij przycisk myszy.


Krok 54. Dopasuj widok zespołu do okna



Krok 55. Zapisz konfigurację zespołu

Widok rozstrzelony jest gotowy. Aby wykorzystać go przy tworzeniu rysunku musisz zapisać konfigurację wyświetlania.

W menu głównym kliknij przycisk Konfiguracje wyświetlania.

• W oknie dialogowym konfiguracji wyświetlania wpisz ROZSTRZELENIE1 jako nazwę konfiguracji wyświetlania.

• W oknie dialogowym konfiguracji wyświetlania kliknij przycisk Zapisz.

Dzięki temu będzie można później wywołać tą konfigurację.

• Kliknij przycisk Zamknij, aby zamknąć okno dialogowe.

Krok 56. Powróć do środowiska zespołu

Na pasku wstęgowym kliknij przycisk Zakończ.

Polecenia z paska narzędzi Widok rozstrzelony zostały ukryte, pojawiły się natomiast przyciski poleceń dodawania i edycji relacji w zespole. Widok zespołu powrócił do stanu sprzed rozstrzelenia.


Krok 57. Dopasuj widok


Krok 58. Tworzenie zespołu zostało zakończone

Na głównym pasku narzędzi kliknij przycisk Zapisz, aby zapisać efekty dotychczasowej pracy. Pozostaw plik zespołu otwarty.

Gdy zapisujesz i zamykasz zarządzany zespół, zespół i jego części są automatycznie wprowadzane, a uaktualnione dokumenty są udostępniane innym użytkownikom.


Rozdział :

5 Utwórz rysunek

Rysunki w Solid Edge są w pełni powiązane z częściami i zespołami, do których się odwołują. Gdy wprowadzasz zmiany w projekcie, narzędzia rysowania Solid Edge umożliwiają ocenę ich wpływu na rysunek oraz aktualizację rzutów i wymiarów.

Kreator widoków rysunkowych ułatwia proces tworzenia rzutów. Wystarczy, że zaznaczysz część lub zespół, a Kreator przeprowadzi Cię przez proces definiowania rzutów, ich skalowania oraz określania sposobu ich wyświetlania.

Możesz dostosować szablony rysunków dostarczane z Solid Edge, aby były zgodne z normami rysunkowymi stosowanymi przez Twoją firmę. Aby to zilustrować, wykorzystasz niestandardowy szablon do utworzenia rysunku.

Krok 1. Podczas, gdy zespół Opener.asm jest nadal otwarty, kliknij w menu Plik polecenie Utwórz rysunek.

Krok 2. Wybierz szablon

W oknie dialogowym Utwórz rysunek, kliknij przycisk Przeglądaj, aby wyszukać odpowiedni szablon, w oparciu o który utworzysz rysunek.


W oknie dialogowym Nowy kliknij kartę Tutorial, a następnie wybierz szablon Evaluation.dft.

W oknie dialogowym Nowy kliknij OK, a następnie kliknij ponownie OK w oknie dialogowym Utwórz rysunek, aby utworzyć nowy dokument rysunku.

Krok 3. Umieść widok rozstrzelony zespołu mechanizmu otwierania drzwi garażowych

Po otwarciu nowego dokumentu rysunku, uruchomi się Kreator widoków rysunkowych. W kolejnych kilku krokach umieścisz na rysunku rozstrzelony widok zespołu mechanizmu otwierania drzwi garażowych, używając Kreatora widoków rysunkowych.


W oknie Kreatora widoków rysunkowych, wybierz ROZSTRZELENIE1 z listy konfiguracji dostępnych dla zespołu Opener.asm. Przypomnij sobie, że jest to konfiguracja, którą utworzyłeś w celu zapisania rozstrzelonego widoku zespołu.

Pozostaw pozostałe opcje ustawione tak jak na ilustracji.

Krok 4. Zakończ umieszczanie widoku

Kreator jest gotowy do umieszczenia widoku rozstrzelonego.

W oknie dialogowym Kreatora, kliknij przycisk Zakończ.

Na pasku wstęgowym, ustaw skalę rzutu na 1:5 oraz ustaw opcję Cieniowany z widocznymi krawędziami.

Zwróć uwagę, że do kursora dołączony jest prostokąt. Reprezentuje on przybliżony rozmiar widoku rysunkowego. Ustaw prostokąt w górnym prawym rogu arkusza rysunkowego, w położeniu zbliżonym do pokazanego na ilustracji, a następnie kliknij, aby umieścić widok.

Widok zespołu został umieszczony.

Krok 5. Przyjrzyj się dokumentowi rysunku

Poświęć chwilę na zapoznanie się z dokumentem rysunku. Zwróć uwagę, że na rysunku są zamieszczone uwagi, oraz że w obszarze bloku tytułowego znajduje się tekst. Uwagi i tekst zostały dodane do szablonu, aby zilustrować sposób, w jaki można dostosować szablony dostarczane z Solid Edge. Tekst zamieszczony w bloku tytułowym jest nazywany tekstem


właściwości. Dzięki zastosowaniu tekstu właściwości, gdy umieszczasz widok zespołu na rysunku, tytuł i numer rysunku są aktualizowane w oparciu o właściwości zdefiniowane w zespole.

Krok 6. Umieść rzuty podpory

W kolejnych kilku krokach użyjesz Kreatora widoków rysunkowych do umieszczenia kilku rzutów podpory.

Na pasku narzędzi rzutów kliknij przycisk Kreator widoków rysunkowych.

Ponieważ umieściłeś już widok rysunkowy zespołu, wyświetlane jest okno dialogowe Wybierz model, które umożliwia wybranie części w zespole.

Jeżeli lista części nie jest wyświetlana, w oknie dialogowym wybierania modelu kliknij znak plus (+) obok wpisu Opener.asm, aby ją wyświetlić.

Krok 7. Zaznacz wpis Podpora1.par, a następnie kliknij OK.


Krok 8. Wyświetli się Kreator widoków rysunkowych, abyś mógł ustawić opcje wyświetlania. W przypadku tej części, domyślne opcje są odpowiednie, więc kliknij przycisk Dalej.

Krok 9. Strona Orientacja widoku umożliwia wybranie orientacji głównego rzutu. Wybierz opcję FRONT (Z przodu), a następnie kliknij przycisk Dalej.

Strona Rozmieszczenie widoków umożliwia zdefiniowanie dodatkowych rzutów. Widok określony w poprzednim kroku znajduje się po środku. Kliknij dwa przyciski pokazane na ilustracji, aby zdefiniować widok z góry i widok izometryczny, a następnie kliknij przycisk Zakończ.


Do kursora dołączony jest prostokąt ułatwiający umieszczenie widoków na arkuszu. Zwróć także uwagę, że na pasku wstęgowym wyświetlana jest domyślna skala. Skalę można dobrać w oparciu o ilość dostępnego miejsca na arkuszu. Możesz wybrać inną skalę, ale skala ta jest zupełnie odpowiednia. Solid Edge eliminuje wiele niejasności spotykanych w innych systemach CAD.

Krok 10. Określ położenie widoków

Ustaw prostokąt reprezentujący widoki w położeniu zbliżonym do pokazanego na ilustracji i kliknij.

Krok 11. Zaznacz widok z góry


Ustaw kursor na dużym okręgu, jak pokazano na ilustracji, ale jeszcze nie klikaj. Zwróć uwagę, że wyświetlane jest czerwone obramowanie, które reprezentuje obszar widoku.

Krok 12. Zmień położenie widoków

Wciśnij i przytrzymaj lewy przycisk myszy, a następnie przeciągnij kursor w prawo i zwróć uwagę, że widok z góry jest połączony linią przerywaną z widokiem z przodu, oraz że oba widoki są przemieszczane razem. Widoki te są ze sobą wyrównane i pozostają nadal wyrównane podczas ich przenoszenia. Zwolnij przycisk myszy, aby zmienić położenie widoków.

Krok 13. Zapisz plik

Na głównym pasku narzędzi kliknij przycisk Zapisz.

W oknie dialogowym Zapisz jako, zapisz dokument pod domyślną nazwą i w domyślnej lokalizacji, zgodnie z poniższymi instrukcjami:

• W polu Zapisz w, ustaw lokalizację zapisu na folder Solid Edge V19\Training\Evaluation.

• Określ nazwę pliku jako Opener.dft. • W oknie dialogowym Zapisz jako, kliknij Zapisz.


Krok 14. Utwórz przekrój podpory

Wydaje się, że lepszym rozwiązaniem byłoby umieszczenie przekroju zamiast widoku z przodu, dlatego też w kilku następnych krokach utworzysz przekrój. W programie Solid Edge, przekroje są tworzone przy wykorzystaniu prostej procedury odbywającej się w dwóch krokach. Najpierw utworzysz linię płaszczyzny przekroju, a następnie zdefiniujesz przekrój korzystając z tej linii.

Krok 15. Utwórz linię płaszczyzny przekroju

Na pasku narzędzi rzutów kliknij przycisk Płaszczyzna przekroju.

Na pasku wstęgowym płaszczyzny przekroju, zwróć uwagę, że na liście Styl wymiarowania ustawiona jest opcja ANSImm. Ustawienie to steruje właściwościami wyświetlania linii płaszczyzny przekroju.

Ustaw kursor na widoku z góry, jak pokazano na ilustracji, i kliknij, aby go zaznaczyć. Po zaznaczeniu widoku wyświetlane są polecenia rysowania, tak abyś mógł narysować linię płaszczyzny przekroju.


Krok 16. Powiększ widok z góry


• Kliknij raz w górnym lewym rogu widoku z góry, a następnie jeszcze raz w punkcie położonym na prawo i poniżej widoku. Widok zostanie powiększony do obszaru zawartego w zdefiniowanym w ten sposób prostokącie.

• Kliknij prawym przyciskiem myszy, aby zakończyć polecenie Powiększ obszar.

Krok 17. Narysuj linię płaszczyzny przekroju

Na pasku poleceń rysowania kliknij przycisk Linia.


Zdefiniowanie linii płaszczyzny przekroju dokładnie po środku części stanowi proste zadanie. Najpierw, najedź kursorem na duży okręg, ale jeszcze nie klikaj.

Zwróć uwagę, że duży okrąg został wyróżniony, oraz że w środku okręgu wyświetlane jest oznaczenie środka.

Krok 18. Przesuń teraz kursor w położenie pokazane na ilustracji i zwróć uwagę, że z środka okręgu do kursora rozciąga się linia przerywana. Kliknij lewym przyciskiem myszy, aby umieścić pierwszy koniec linii płaszczyzny przekroju.

Krok 19. Zakończ rysowanie linii płaszczyzny przekroju

Przesuń kursor w prawo, jak pokazano na ilustracji, i gdy przy kursorze pojawi się symbol poziomości, kliknij lewym przyciskiem myszy, aby umieścić drugi koniec linii. Kliknij teraz prawym przyciskiem myszy, aby zrestartować polecenie Linia.


Na pasku wstęgowym płaszczyzny przekroju kliknij przycisk Zakończ.

Krok 20. Zdefiniuj kierunek przekroju

Po kliknięciu przycisku Zakończ, polecenia tworzenia płaszczyzny przekroju zostaną ukryte i wyświetlą się ponownie polecenia rzutów

Na widoku z góry, przenieś kursor ponad i poniżej linii płaszczyzny przekroju i zwróć uwagę, że strzałki oznaczające kierunek przekroju zmieniają się, gdy kursor przechodzi przez tą linię. Ustaw kierunek przekroju tak, aby strzałki wyglądały jak na ilustracji i kliknij, aby je umieścić. Zwróć uwagę, że program automatycznie utworzył odpowiedni styl linii oraz groty strzałek. Ustawienia te są kontrolowane przez wspomniany wcześniej styl wymiarowania ANSImm.

Krok 21. Dopasuj widok arkusza



Krok 22. Utwórz przekrój

Na pasku narzędzi rzutów wybierz przycisk polecenia Przekrój z paska rozwijanego.

Kliknij linię płaszczyzny przekroju, którą narysowałeś w poprzednich krokach, a następnie kliknij poniżej widoku z góry, jak pokazano na ilustracji z lewej strony, aby umieścić przekrój. Przekrój jest wyrównany z widokiem z góry, jak pokazano na ilustracji z prawej strony.

Krok 23. Usuń widok z przodu

Na pasku narzędzi rzutów kliknij przycisk Narzędzia zaznaczania.

Zaznacz widok z przodu.


Naciśnij klawisz DELETE. Wyświetli się okno dialogowe umożliwiające potwierdzenie zamiaru usunięcia widoku. Kliknij przycisk Tak, aby usunąć widok.

Krok 24. Przenieś przekrój

Aby zrobić miejsce na wymiary, zaznacz przekrój i przeciągnij go w dół, jak pokazano na ilustracji.


Krok 25. Powiększ przekrój i widok z góry


Kliknij raz w górnym lewym rogu widoku z góry, a następnie jeszcze raz w punkcie położonym na prawo i poniżej przekroju. Kliknij prawym przyciskiem myszy, aby zakończyć polecenie Powiększ obszar.

Krok 26. Pobierz wymiary z modelu

Podczas tworzenia rysunków, możesz tworzyć wymiary od początku lub pobrać je z modelu. W przypadku większości projektów, korzystanie z obu metod pozwala na zaoszczędzenie czasu i wysiłku.

Na pasku narzędzi rzutów kliknij przycisk Pobierz wymiary.

Poświęć chwilę na zapoznanie się z opcjami paska wstęgowego polecenia Pobierz wymiary. Opcje te oferują swobodę w określaniu, które wymiary mają być pobierane, oraz w jaki sposób mają być umieszczane. Dla tego przekroju użyjesz domyślnych opcji.

Kliknij przekrój – odpowiednie wymiary zostaną pobrane z modelu i umieszczone na przekroju. Sposób wyświetlania Twoich wymiarów może nieco odbiegać od pokazanego na ilustracji.


Krok 27. Pobierz wymiary dla widoku z góry

Kliknij widok z góry, aby pobrać dla niego wymiary. Sposób wyświetlania Twoich wymiarów może znowu nieco odbiegać od pokazanego na ilustracji. Możesz skorzystać z Narzędzia zaznaczania, aby zmienić położenie pobranych wymiarów w celu zapewnienia większej przejrzystości.

Krok 28. Umieść osie symetrii

Na widoku z góry powinny być narysowane osie symetrii dla wszystkich otworów. Polecenie Automatyczne osie symetrii umożliwia ich szybkie automatyczne utworzenie.

Na pasku narzędzi rzutów wybierz z paska rozwijanego przycisk polecenia Automatyczne osie symetrii.


Upewnij się, że ustawienia opcji na pasku wstęgowym automatycznych osi symetrii odpowiadają pokazanym na ilustracji, a następnie kliknij widok z góry, aby utworzyć osie symetrii.

Osie symetrii zostały narysowane.



Krok 30. Umieść widok szczegółowy

W Solid Edge możesz szybko utworzyć widok szczegółowy z istniejącego widoku.

Na pasku narzędzi rzutów kliknij przycisk Widok szczegółowy.

Ustaw kursor w położeniu zbliżonym do pokazanego na ilustracji, a następnie kliknij, aby zdefiniować środek obwiedni szczegółu.


Krok 31. Przesuń kursor i kliknij ponownie, aby zdefiniować rozmiar obwiedni szczegółu.

Krok 32. Do kursora dołączony jest okrąg obwiedni szczegółu, umożliwiający umieszczenie widoku szczegółowego. Przesuń kursor w prawo i kliknij, aby umieścić widok szczegółowy.

Krok 33. Zwymiaruj widok szczegółowy

Na pasku narzędzi rzutów kliknij przycisk SmartDimension.


Na widoku szczegółowym kliknij łuk pokazany na pierwszej ilustracji, a następnie przesuń kursor i kliknij, aby umieścić wymiar.





Krok 36. Zmodyfikuj podporę w środowisku zespołu

W Solid Edge, wszelkie zmiany projektowe wprowadzane są w dokumentach części lub zespołu, do których odwołuje się rysunek. W kolejnych kilku krokach otworzysz zespół z poziomu dokumentu rysunku, a następnie zmodyfikujesz podporę. Następnie powrócisz do dokumentu rysunku, aby zaktualizować widoki rysunkowe i powiązane z nimi wymiary.

Ustaw kursor na dowolnym elemencie na widoku rozstrzelonym zespołu, a następnie kliknij dwukrotnie lewym przyciskiem myszy, aby otworzyć dokument zespołu.


Krok 37. Powiększ widok podpory


Kliknij powyżej i z lewej strony podpory, a następnie jeszcze raz poniżej i z prawej strony. Kliknij prawym przyciskiem myszy, aby zakończyć polecenie Powiększ obszar.

Krok 38. Zmodyfikuj podporę

Materiał pomiędzy otworami i zewnętrzną średnicą podpory wydaje się być trochę za cienki, dlatego też zmodyfikujesz ten wymiar w kontekście zespołu.


Z menu Narzędzia wybierz polecenie Zmienne, a następnie kliknij w podmenu pozycję Przeglądaj zmienne.

W oknie zespołu zaznacz podporę za pomocą narzędzia QuickPick.

Krok 39. Wyświetli się Tabela zmiennych dla podpory, jak pokazano na ilustracji. Jeżeli sposób wyświetlania Tabeli zmiennych odbiega od pokazanego na ilustracji, musisz ustawić opcje filtra, aby wyświetlić wymiary.

W oknie dialogowym tabeli zmiennych kliknij przycisk Filtr.


W oknie dialogowym Filtr, włącz opcje Wymiary i Zmienne użytkownika na liście Typ , zaznacz pole wyboru Obydwa sposoby dla opcji Nazwa nadana przez, a następnie kliknij OK. Wymiary powinny być teraz wyświetlane.

W Tabeli zmiennych znajdź zmienną o nazwie ŚZ, którą zdefiniowałeś wcześniej. Inne nazwy zmiennych pokazane na ilustracji mogą nie odpowiadać nazwom wyświetlanym na ekranie.

Zaznacz wartość wymiaru dla zmiennej ŚZ, jak pokazano na ilustracji, wpisz 108 i naciśnij ENTER, aby zwiększyć w ten sposób średnicę zewnętrzną o dwa milimetry.

Zwróć uwagę, że podpora została ponownie przeliczona w celu powiększenia średnicy zewnętrznej.

Krok 40. Na pasku wstęgowym kliknij przycisk Zakończ, aby zamknąć Tabelę zmiennych.

Krok 41. Zapisz i zamknij zespół



Z menu Plik wybierz polecenie Zamknij, aby zamknąć zespół i powrócić do rysunku.

Po powrocie do środowiska rysunków, wyświetli się okno dialogowe informujące, że jeden lub więcej widoków rysunkowych jest nieaktualnych, oraz że narzędzie śledzenia

aktualności rzutów może pomóc w ich aktualizacji. Kliknij OK, aby zamknąć okno.

Krok 42. Zaktualizuj widoki rysunkowe

Zwróć uwagę na szare obramowania wokół widoków rysunkowych. Obramowania te informują, że zespół uległ zmianie od czasu utworzenia widoków rysunkowych. W wyniku wprowadzonych przez Ciebie zmian projektowych, widoki rysunkowe nie są już zgodne z modelem zespołu i podpory. W kolejnych kilku krokach dokonasz oceny zmian i zaktualizujesz widoki rysunkowe.

W menu Narzędzia kliknij polecenie Śledzenie aktualności rzutów, a wyświetlić okno dialogowe narzędzia śledzenia aktualności rzutów.

Uwaga


Zwróć uwagę na symbole wyświetlane obok wpisów widoków rysunkowych. Symbole te wskazują, że widoki rysunkowe są nieaktualne.

W oknie dialogowym narzędzia śledzenia aktualności rzutów, kliknij przycisk Aktualizuj rzuty.

Krok 43. W oknie dialogowym narzędzia śledzenia aktualności rzutów, kliknij przycisk Zamknij.

Po przetworzeniu zmian przez Solid Edge, wyświetli się okno dialogowe śledzenia wymiarów, które informuje, że zmiana projektowa objęła jeden z wymiarów na rysunku. W przypadku skomplikowanych rysunków, narzędzie śledzenia wymiarów ułatwia śledzenie zmian w wymiarach, a także śledzenie adnotacji, których położenie uległo zmianie.


Krok 44. Znajdź zmienione wymiary

W oknie dialogowym śledzenia wymiarów kliknij wpis zmienionego wymiaru, a następnie kliknij przycisk Znajdź.

Solid Edge powiększy widok, aby ułatwić odszukanie zmienionego wymiaru. Obok zmienionego wymiaru wyświetlany jest także symbol zmiany. Możesz zdefiniować kształt tego symbolu dostosowując go do norm obowiązujących w Twojej firmie.


Jeżeli chcesz usunąć symbole zmiany z rysunku, w oknie dialogowym śledzenia wymiarów kliknij przycisk Wyczyść wszystko.

W oknie dialogowym śledzenia wymiarów, kliknij przycisk Zamknij.



Krok 46. Utwórz listę części

W kolejnych kilku krokach umieścisz na rysunku listę części zespołu. Ustawisz również kilka opcji sterujących wyświetlaniem listy części.

Na pasku narzędzi rzutów wybierz z paska rozwijanego przycisk polecenia Lista części.


Upewnij się, że na pasku wstęgowym listy części włączona jest opcja Automatyczne symbole pozycji.

Ustaw kursor na dowolnym elemencie na widoku rysunkowym zespołu i zwróć uwagę, że wokół tego widoku wyświetlone zostało czerwone obramowanie. Kliknij lewym przyciskiem myszy.

Krok 47. Określ format listy części

Na pasku wstęgowym listy części, kliknij przycisk Właściwości, aby wyświetlić okno dialogowe Właściwości listy.

• W oknie dialogowym właściwości listy, na karcie Ogólne, ustaw opcję ANSI na liście Zapisane ustawienia.

• Na karcie Kolumny, zaznacz pozycję Autor na liście Dostępne kolumny, a następnie kliknij przycisk Dodaj.

• W oknie dialogowym właściwości listy kliknij przycisk OK. • Na pasku wstęgowym listy części kliknij przycisk Zakończ.

Zwróć uwagę, że lista części została umieszczona w dolnym lewym rogu rysunku. Okno dialogowe właściwości listy części umożliwia określenie rozmiaru i położenia listy części, a także dziesiątek innych właściwości. Możesz zapisać wszystkie właściwości listy części w


celu ich szybkiego przywołania w przyszłości, dzięki czemu definiowanie i przestrzeganie norm będzie łatwiejsze.

W kolumnie Autor powinno być wyświetlane Twoje nazwisko jako autora projektu podpory.

Zwróć uwagę, że symbole pozycji zostały starannie rozmieszczone wokół części. Możesz również określić wielkość i kształt symboli pozycji, dostosowując je do norm swojej firmy.

Zarządzanie zestawieniami materiałowymi jest najważniejszą kwestią w systemie PDM. Zestawienie materiałowe jest ukoronowaniem całej wiedzy inżynierskich zawartej w projekcie. Insight zarządza metadanymi oraz danymi Solid Edge odnoszącymi się do konkretnych modeli, tak aby użytkownicy nie korzystający z Solid Edge mogli wyodrębnić zestawienie materiałowe z zarządzanych dokumentów.

Krok 48. Wydrukuj rysunek

Rysunki Solid Edge możesz wydrukować na drukarce podłączonej bezpośrednio do komputera lub na drukarce sieciowej.

Na głównym pasku narzędzi kliknij przycisk Drukuj, aby utworzyć wydruk rysunku.


Krok 49. Zapisz i zamknij rysunek


Z menu Plik wybierz polecenie Zamknij, aby zamknąć rysunek.


Gratulacje!

Utworzyłeś swoją pierwszą część, zespół i rysunek w Solid Edge. Doświadczyłeś osobiście tego, co potwierdzają niezależne badania i tysiące naszych klientów: Solid Edge ułatwia pracę projektanta w znacznie większym stopniu niż inne systemy CAD. Ponieważ zarówno nauka obsługi jak i projektowanie przebiegają szybciej w Solid Edge, to uświadomisz sobie, jak wielki uzyskasz zwrot kosztów inwestycji wybierając ten produkt.

Jeżeli chcesz kontynuować naukę projektowania w Solid Edge, to masz do dyspozycji wiele samouczków, które pokrywają swoim zakresem wszystkie aspekty produktu Solid Edge. Aby uzyskać dostęp do tych samouczków wybierz z menu Pomoc polecenie Samouczki.

• Modelowanie części • Modelowanie zespołu • Tworzenie dokumentacji • Modelowanie części blaszanych • Konstrukcje spawane • Tabela zmiennych • Biblioteki operacji • Rodzina części • Rodzina zespołów • Komponenty wirtualne • Powiązania między częściami • Sensory • Tabela otworów • Przejście z 2D na 3D • Wzory części • Rury • Przewody • Modelowanie powierzchni • Rozstrzelenie - Rendering - Animacja

Poproś swojego dystrybutora Solid Edge, aby zaprezentował Ci korzyści wynikające ze stosowania Solid Edge Insight. W odróżnieniu od konwencjonalnych systemów PDM, Solid Edge Insight nie jest odrębnym pakietem oprogramowania, który zawiera dodatkowe polecenia i którego wdrożenie zajmuje wiele czasu. Insight jest integralnym komponentem Solid Edge, dostępnym bez ponoszenia dodatkowych kosztów, który nie wymaga dodatkowego szkolenia użytkownika i może być wdrożony w ciągu kilku godzin, a nie w ciągu kilku miesięcy lub lat.

Documents

Getting Started PL · - Łatwe przejście z AutoCAD-a do Solid Edge - Solid Edge – technologia Insight II. Rozdział:2 Uruchom Solid Edge-Krok 1. Uruchom Solid Edge - Ekran startowy-Krok