SVETI JOVAN ZLATOUST

i }e ve napravam lovci na lu|e

(Mat. 4, 19); ne mu govore{e

kako na dnanaesettemina

u~enici: „Vistina vi velam,

deka vie {to pojdovte po Mene,

vo nov `ivot, koga }e sedne

Sinot ^ove~ki na prestolot na

Slavata Svoja, }e sednete i vie

na dvanaeset prestoli i }e im

sudite na dvanaesette plemiwa

Izrailevi“ (Mat. 19, 28), duri

ne go udostoi ni so zbor. Toj ne

gi vide ~udata - ni mrtviot

kako stanuva, ni isteruvaweto

na demonite, ni moreto kako se

pokoruva na Bo`jata zapoved,

nitu besede{e so Nego za

Carstvoto. Od kade voop{to

znae{e za Carstvoto? Da ja

pogledneme negovata golema

blagorazumnost. Drugiot razbo-

jnik pak, kako {to stoi vo

Evangelieto - hule{e na

Gospoda, oti be{e raspnat zaed-

no so Nego, za da se ispolni

proro{tvoto: i be{e staven

me|u zlostornici (Isa. 53, 12).

Bezumnite Judejci sakaa da ja

pomra~at Negovata slava, ta od

site strani go iskrivuvaa ona

{to se be{e slu~ilo; no visti-

nata i pokraj seto toa u{te

pove}e se zasiluva{e,

i nasproti pre~kite

stanuva{e s# pojasna.

[to napravi razbojnikot za oded-

na{, na Krstot, da stane dostoen za

Rajot? Ako saka{, nakratko }e ti

ka`am vo {to e odva`nosta na

razbojnikot. Bidej}i Petar, prv od

u~enicite, dolu se otka`a, toj, gore

na krstot, Go ispoveda{e Hrista.

Ova ne go velam za da go osudam

Petra, voop{to ne, tuku so `elba

da ja iska`am vozvi{enosta na

razbojnikovata du{a i negovata

golema pobo`nost. Onoj ne $ odolea

na zakanata na edna prosta slugin-

ka, a ovoj, koga go vide siot narod

kako negoduva, vika i so iljadnici

huli go zatrupuva Raspnatiot, ne

gleda{e na Negovoto poni`uvawe,

tuku, gledaj}i niz toa so o~ite na

verata i ostavaj}i gi site

poni`uvawa i pre~ki dolu, Go pri-

fati Nebesniot Vladika, i gi

izgovori tie kratki zborovi {to go

napravija dostoen za rajot:

„Spomni si za mene, Gospodi, koga

}e dojde{ vo Carstvoto Svoe...“

(Luka 23, 42). Da gi pogledneme ovie

zborovi. Neka ne ni bide sram da go

imame za u~itel razbojnikot kogo

{to na{iot Vladika ne se srame{e

da go zeme vo rajot najprv od site.

Neka ne ni bide sram da go imame za

u~itel ~ovekot koj{to prv od siot

~ove~ki rod se poka`a dostoen za

`ivotot vo rajot. Da go ispitame

sekoj negov zbor za da ja spoznaeme

silata na Krstot.

Nemu Gospod ne mu govore{e kako

na Petar i Andrej: dojdete so mene

B E S E D A Z A K R S T O T

7Premin, Voskresenie Hristovo 2004

Pre

min

, V

oskr

esen

ie H

rist

ovo

2004

- IZVADOK -

Hristos voskresna!

SVETI JOVAN

ZLATOUST

Denes Krstot go otvori

zaklu~eniot raj; denes vo nego go

vnese razbojnikot; napravi dve

golemi dela - go otvori rajot i

go vnese razbojnikot, mu ja vrati

drevnata Tatkovina, go dovede vo

Gradot na tatkovcite. Vistina ti

velam - re~e Gospod - denes }e

bide{ so mene vo rajot (Luka 23,

43). [to veli{? I samiot si

raspnat i prikovan na krstot, a

vetuva{ raj? Kako }e go

postigne{ toa? A Pavle veli:

raspnat be{e

po slabosta (2 Kor. 13, 4).

No, slu{aj {to dodavapotoa: no `ivee po silata

Bo`ja. A na drugo mestogo veli i ova: silata moja

vo nemo}ta se poka`uvasovr{ena (2 Kor. 12, 9).

Zatoa - veli - Jas i vetu-vam sega, na Krstot, za ti

vo toa da ja spoznae{Mojata sila. I ovde Toj japoka`uva Svojata sila zati, obrnuvaj}i vnimaniena svojstvoto na Krstot,

da ne se predava{ nao~ajuvawe, bidej}i nas-

tanot navistina bilta`en, tuku za da ja vidi{

mo}ta na Raspnatiot, zada bide{ bodar i vesel...

BE

SE

DA

Z

A

KR

ST

OT

S

HS

J

{to e ova? Dlaboka ti[inavladee na zemjata denes, dlabo-

ka ti[ina i dlaboka osama.Dlaboka ti[ina, oti Carot

spie. Zemjata zatreperi i sesmiri, oti Bog zaspa vo plotta

i otide da gi razbudi oniekoi[to spijat so vekovi. Bog

umre vo plot i adot zatreperi.Bog zaspa nakratko i gi razbu-di od sonot onie [to gnieja voadot!... (Sveti Epifanij, omilija na

Velika Sabota)

Da bidete sinovi na Otecotva[ Koj e na nebesata - veli On- oti Otecot so sonceto Svoe

gi osvetluva podednakvo idobrite i lo[ite; i im davado`d i na pravednite i nanepravednite (Mat. 5,45).

9

Pre

min

, V

oskr

esen

ie H

rist

ovo

2004

8

Pre

min

, V

oskr

esen

ie H

rist

ovo

2004

Premin, Voskresenie Hristovo 2004

Vo ~inot na Voskresenieto Bog $ dava na Hristovata du{a mo}

da go razbudi svoeto telo od (smrtniot) son i da se soedini so

nego, bidej}i smrtta „pove}e nema{e sila da Go zadr`i“.

Navistina, so Svojata sovr{ena poslu{nost na Otecot,

poslu{nost na Qubovta koja{to raspnuva, Hristos - raspnata-

ta Qubov - go dostignuva sovr{enoto obo`enie na Hristovata

~ove~ka priroda, koja{to ottoga{ ja dostigna vistinskata

besmrtnost. Vo pobedata nad smrtta u~estvuva i Bog Slovoto

preku ~inot na Sveta Troica, no isto taka i Hristovata

~ove~ka priroda, sinergi~no i dejstvitelno. Ako Bog ne mo`e

da go spasi ~ovekot bez nego samiot, isto taka ne mo`e ni da go

voskresne bez negovoto dejstvitelno u~estvo, bez krvava pot i

getsimanskoto Hristovo 'neka bide ...!'

Voskresenieto Hristovo e pobeda {to ja uni{tuva smrtta.

Toa pretstavuva ontolo{ka promena, taka {to potoa

Hristovoto duhovno telo na slavata mo`e{e povtorno da se

pojavuva vo ovoj svet, bez da bide spre~uvano od negovite

zakoni. Mo`e{e da pominuva niz zatvorena vrata, da se pojavu-

va i da is~eznuva pred o~ite na u~enicite. Ovie arhetipski

svojstva na voskresnatoto telo na Gospod ja nametnuvaat ideja-

ta deka sekoe voskresnato telo ja gubi negativnata sila na

odbivaweto (neprijatelstvoto i solipsizmot), koja{to ja kon-

stituira neproyirnata materijalnost, zatvoreniot volumen na

predmetite vo prostorot, i ja ~uva samo pozitivnata sila na

privlekuvaweto (qubovta), {to go ukinuva otporot, nepro-

bivnosta, i mu ovozmo`uva na predmetot da pominuva „niz“

drugite, da e proyiren i prooden, otvoren za s# i vo seopfatna

vrska so s#. Za samiot mig na Voskresenieto evangelskata

istorija ne ka`uva ni{to. Ikonografijata sosema verno go

sledi ova mol~ewe so najgolema po~it kon Tainstvoto. Taka, vo

soglasnost so Evangelieto, edinstvenite dve ikonografski

kompozicii se - „Simnuvaweto vo adot“ i „@enite mironosi-

ci na grobot“ - edinstvenite ikoni na Praznikot na

Hristovoto Voskresenie.

PAVLE EVDOKIMOV

IKONI NA HRISTOVOTO VOSKRESENIE

Premin, Voskresenie Hristovo 2004

Mnogu e pova`no da semolime za neprijateliteodo[to za prijatelite.

Molitvata za prijatelite neni nosi tolkava korist kakomolitvata za neprijatelite.

...

Mnogu e pova`no da se molime

za neprijatelite odo{to za pri-

jatelite. Molitvata za pri-

jatelite ne ni nosi tolkava

korist kako molitvata za nepri-

jatelite. Slu{aj Go Hrista kako

veli: oti ako gi qubite onie

{to ve qubat, kakva vi e nagra-

data? Neli taka pravat i

carinicite (Mat. 5, 46)? Zatoa,

koga se molime za prijatelite ne

sme podobri od carinicite; a koga

gi qubime neprijatelite i se

molime za niv, toga{, kolku {to

e toa mo`no za lu|eto, }e bideme

sli~ni na Boga. Da bidete

sinovi na Otecot va{ Koj e

na nebesata - veli On - oti

Otecot so sonceto Svoe gi

osvetluva podednakvo i dobrite

i zlite; i im dava do`d i na

pravednite i na nepravednite

(Mat. 5, 45). Zna~i, ako imame

primeri i od Vladikata i od

slugite, da poka`eme revnost,

da po~neme da ja ispolnuvame

dobrodetelta, za da se udostoime

za Carstvoto Nebesno

i so pogolema smelost

da pristapime kon stra{nata

trpeza, so ~ista sovest, i da gi

dobieme vetenite dobra, zaradi

blagodatta i ~ovekoqubieto na

na{iot Gospod Isus Hristos,

Komu, so Otecot i Svetiot Duh,

neka Mu e slava, vlast i ~est,

sega i sekoga{ i vo site vekovi,

amin.

J

n

11Premin, Voskresenie Hristovo 2004

Pr

emi

n,

Vosk

res

eni

e H

ri

stovo 2

004

Velikoposnata molitva naSVETI EFREM SIRIN

Gospodi i Vladiko na mojot`ivot!

Duhot na lenosta, uninieto,zavista i praznoslovieto

otstrani go od mene;duh na ~istota, smirenie,

trpenie i qubov, daruvaj mi!Da, Gospodi, Caru! Podari mi

da si gi sogledam svoitegre{ki, i da ne go osuduvam

bratot svoj,za{to Si blagosloven vo site

vekovi, amin.

QUBOVTA HRISTOVA, VOSKRESENIE

PRED SMRTTAGospodi, Ti Koj se mole{e za neprijatelite, nau~i n# so Duhot Svet da gi

sakame onie {to n# mrazat! Gospodi, ni zapoveda da gi sakame nepri-

jatelite, no toa ne e mo`no bez Tvojata blagodat! Gospodi, izlej ja

Tvojata blagodat na zemjata, daj im na site lu|e da ja razberat Tvojata

qubov i da vidat deka n# saka{ kako majka i pove}e od majka!

Na na{ata Pravoslavna Crkva $ e dadeno da gi razbira tajnite Bo`ji

preku Svetiot Duh, i nejzinata mo} se krie vo svetlinata na nejzinata

misla i vo nejzinoto hristoliko trpenie!

Lu|eto se prepiraat okolu verata i na tie prepirki im nema kraj.

Vsu{nost, nema potreba da se prepirame! Treba samo da se molime na

Boga i na Majkata Bo`ja, i Gospod }e n#

prosvetli. Milostiv Gospodi, so izobilnosta na Tvojata

milost, spasi n# site!

Sveti Siluan Atonski

IC XC

NI KA

Hristos e Onoj Koj go znae patotna Pashata i nŸ vodi po negobidej]i Samiot prv go izodi.

Hristos dojde da go spasi sve-tot, a ne da ni ovozmo`i da

pobegneme od nego pred da bideotfrlen kako bezvreden. Mnogurazmisluvawe za ÿ`ivotot [to

]e dojdeþ ~esto vodi vo prelest.Vo izvesna smisla, nie nemame

drug svet osven ovoj vo koj`iveeme, iako na~inot na

na[eto idno doma]instvo so tojsvet, na~inot na celiot na[

odnos kon prostorot i vremeto,]e bide sosema razli~en koga

]e voskresneme vo Hrista. (A. {meman)

Pa {tom se vratija od grobot, im go soop{tija seto toa na edinae-

sette i na site drugi. A tie bea Marija Magdalina, i Joana, i

Marija Jakovova i drugi so niv, {to im go ka`aa toa na aposto-

lite. I nivnite zborovi im izgledaa kako laga, i ne im poveruvaa.

No Petar stana i otide brgu do grobot, i koga se navedna, go vide

vnatre samo pokrovot i se vrati, ~udej}i se sam vo sebe

za ona {to stanalo.

Vo istiot den dvajca od niv odea vo edno selo, po ime

Emaus, koe be{e oddale~eno od Erusalim {eeset stadioni; i

zboruvaa pome|u sebe za site ovie nastani. I koga razgovaraa i se

zapra{uvaa eden so drug, Sam Isus se pribli`i i ode{e so niv;

no o~ite im se zamre`ija za da ne Go poznaat. A On im re~e:

„Kakvi se tie zborovi {to gi razmenuvate pome|u sebe odej}i i

zo{to ste na`aleni?“ Edniot od niv, po ime Kleopa, Mu odgovori

i re~e: „Edinstven tu|inec li si ti vo Erusalim, ta ne si razbral

{to stana vo nego ovie dni?“ I gi pra{a: „[to?“ Tie mu odgo-

vorija: „Ona {to stana so Isusa Nazareecot, Koj be{e prorok,

silen na delo i na slovo, pred Boga i pred siot narod; deka

na{ite prvosve{tenici i upravnici Go predadoa da bide osuden

na smrt i Go raspnaa; a nie se nadevavme deka e On Onoj {to treba

da go izbavi Izrailot; no i pokraj seto toa, denes e ve}e tret den,

otkako stana ova. A i nekoi `eni od na{ite ne ispla{ija; tie

bile rano na grobot, i ne go na{le teloto Negovo; i koga se

vratija, rekoa deka im se javile angeli i deka im ka`ale deka e

On `iv. Otidoa na grobot i nekoi od na{ite i najdoa isto taka,

kako {to rekoa `enite; no Nego ne Go videle.“

Toga{ im re~e: „O, bezumni i tvrdi po srce, da veruvate vo s# {to

rekle Prorocite! Ne treba{e li taka da postrada Hristos i da

vleze vo Svojata slava?“ Pa, kako po~na od Mojseja i od site

Proroci, im zboruva{e {to e ka`ano za Nego vo celoto Pismo.

I tie se pribli`ija do seloto, vo koe odea; a On se napravi kako

da saka da prodol`i. No tie Go zadr`aa, velej}i: „Ostani so nas,

oti denot prevali i naskoro }e se stemni!“ On vleze i ostana so

niv. A koga sede{e so niv na trpeza, zede leb, go blagoslovi, go

prekr{i i im podade; toga{ im se otvorija o~ite i tie Go poznaa;

no On stana nevidliv za niv. I si rekoa eden na drug: „Zar ne

gorea srcata na{i koga ni zboruva{e po patot i koga ni go objas-

nuva{e Pismoto?“ Pa vo istiot ~as stanaa, se vratija vo

Erusalim i gi najdoa sobrani edinaesette i onie {to bea so niv,

kade {to govorea deka Gospod navistina voskresnal i mu se javil

na Simona. I tie ka`aa za ona {to im se slu~i po patot i kako Go

poznaa, koga go prekr{uval lebot. Dodeka tie u{te

13Premin, Voskresenie Hristovo 2004

Pre

min

, V

oskr

esen

ie H

rist

ovo

2004

Pre

min

, V

oskr

esen

ie H

rist

ovo

2004

Premin, Voskresenie Hristovo 2004

V E L I G D E N S K O T O

E V A N G E L I E (LUKA 24)

Vo prviot den na sedmicata, mnogu rano, tie dojdoa na grobot,

nosej}i gi prigotvenite mirisi, a zaedno so niv bea i nekoi drugi; i

kako vlegoa, ne go najdoa teloto na Gospoda Isusa. I dodeka se ~udea na

toa, odedna{ pred niv zastanaa dvajca ma`i vo svetli obleki; tie se

upla{ija i gi navednaa licata kon zemjata, a ovie im rekoa: „Zo{to Go

barate @iviot me|u mrtvite? On ne e ovde, a voskresna; setete se kako

vi re~e, koga be{e u{te vo Galileja, govorej}i, deka Sinot ^ove~ki

treba da bide predaden na lu|e gre{nici i da bide raspnat, i na tre-

tiot den da voskresne.“ I se setija na Negovite zborovi. Pa {tom se

vratija od grobot, im go soop{tija seto toa na edinaesette i na site

drugi. A tie bea Marija Magdalina, i Joana, i Marija Jakovova i drugi

so niv, {to im go ka`aa toa na apostolite. I nivnite zborovi im

izgledaa kako laga, i ne im poveruvaa. No Petar stana i otide brgu do

grobot, i koga se navedna, go vide vnatre samo pokrovot i se vrati,

~udej}i se sam vo sebe za ona {to stanalo.

Vo prviot den na sedmicata, mnogu rano, tie dojdoa na grobot, nosej}i

gi prigotvenite mirisi, a zaedno so niv bea i nekoi drugi; i kako vle-

goa, ne go najdoa teloto na Gospoda Isusa. I dodeka se ~udea na toa,

odedna{ pred niv zastanaa dvajca ma`i vo svetli obleki; tie se

upla{ija i gi navednaa licata kon zemjata, a ovie im rekoa: „Zo{to Go

barate @iviot me|u mrtvite? On ne e ovde, a voskresna; setete se kako

vi re~e, koga be{e u{te vo Galileja, govorej}i deka Sinot ^ove~ki

treba da bide predaden na lu|e gre{nici i da bide raspnat, i na tre-

tiot den da voskresne.“ I se setija na Negovite zborovi.

KAKO SE ODREDUVA DATUMOT NA KOJ SE SLAVI

DENOT NA VOSKRESENIETO ?

Spored Sedmoto Apostolsko pravilo, eve koga treba da padne denot

na Veligden:

1. Posle proletnata ramnodenica

2. Ne istiot den koga e judejskata Pasha

3. Ne vedna{ po ramnodenicata, tuku prvata polna mese~ina

po ramnodenicata

4. Posle taa polna mese~ina ne vo drug den osven prviot den

od sedmicata - nedela.

V E L I G D E N S K O T O E V A N G E L I E ( L U K A 2 4 )

12

Premin, Voskresenie Hristovo 2004

14

Pre

min

, V

oskr

esen

ie H

rist

ovo

2004

zboruvaa za toa, Sam Isus zastana srede niv i im re~e: „Mir vam!“

A tie, taka zbuneti i upla{eni, pomislija deka gledaat duh. No

On im re~e: „[to se pla{ite i zo{to takvi misli vleguvaat vo

srcata va{i? Videte gi racete Moi i nozete Moi: Jas Sum

Istiot; doprete se do Mene i gledajte; za{to duhot nema telo i

koski, a kako {to gledate Jas imam.“ A koga go re~e toa, im gi

poka`a racete i nozete. No dodeka tie od radost u{te ne veruvaa

i se ~udea, On im re~e: „Imate li ovde ne{to za jadewe?“ Tie Mu

dadoa par~e riba pe~ena i med so sa}e. I koga zede, jade{e pred

niv. Pa im re~e: „Ete, toa e ona za {to vi zboruvav u{te dodeka

bev so vas, oti treba da se ispolni s# {to e napi{ano za Mene vo

Zakonot Mojseev i kaj Prorocite, i vo Psalmite.“ Toga{ im go

otvori umot za da gi razbiraat Pismata, i im re~e: „Taka e

napi{ano i taka treba{e da postrada Hristos i da voskresne od

mrtvite na tretiot den, i da bide propovedano vo Negovo Ime

pokajanie i pro{tevawe na grevovite kaj site narodi, po~nuvaj}i

od Erusalim; a vie ste svedoci za ova. I ete, Jas }e go ispratam

vrz vas vetuvaweto od Mojot Otec; a vie ostanete vo gradot

Erusalim, duri ne se oble~ete vo sila odozgora.“

I gi izvede nadvor od Vitanija, pa koga gi podigna racete, gi

blagoslovi. I koga gi blagoslovuva{e, se oddeli od niv i se voz-

nese na neboto; tie Mu se poklonija i se vratija vo Erusalim so

golema radost. I bea postojano vo hramot, kade {to Go proslavu-

vaa i blagoslovuvaa Boga. Amin! (Luka, 24)

Hristos voskresna od mrtvite,

so smrtta smrtta ja pobedi,

i na onie vo grobovite -

`ivot im podari!

(Tropar na Voskresenie)

HRISTOS

DIRILLDI!

Premin, Voskresenie Hristovo 2004

Pre

min

, V

oskr

esen

ie H

rist

ovo

2004

Premin, Voskresenie Hristovo 2004

16

17

pre~ka - za rasko{ot. Edna e Trpezata i za bogatiot i za siromaviot.

Ako nekoj e bogat, ne mo`e ni{to da $ dodade; ako nekoj e siromav, ne

mo`e vo pomala mera da u~estvuva vo ponudenoto. I zo{to se ~udi{ za

toa {to trpezata i za bogatiot i za siromaviot e edna i ista? Na samiot

car {to nosi kruna, i vo kralska ode`da e oble~en, koj vladee so zemjata,

i na prosjakot, koj milostiwa prosi, edna ista trpeza im se nudi. Takvi se

darovite na Vladikata. Toj ni dava da u~estvuvame vo niv ne soobrazno na

na{ata zemna veli~ina, tuku na na{ata volja i na~inot na mislewe.

...Da Mu vozvratime na Vladikata za takvoto kon nas blagovolenie, a naj-

golemiot vozvrat }e bide - ~istotata na `ivotot i trezvenosta na du{ata.

Za vakov praznik i tor`estvo potrebni se ne pari i izdatoci, tuku is-

pravna volja i na~in na mislewe, bidej}i predmetite {to ovde se kupu-

vaat se od takva priroda. Ovde ne se prodava ne{to ve{testveno, tuku

slu{aweto na Bo`estvenite zborovi, molitvite ote~ki, blagoslovite

sve{teni~ki, ednomislenost, mir i sloga, duhovni darovi,

duhovna nagrada.

Da go praznuvame ovoj najgolem i svetol praznik, vo koj voskresna Gospod,

da go praznuvame svetlo i voedno blago~estivo. Gospod voskresna i so

Sebesi ja voskresna vselenata. Voskresna, raskinuvaj}i gi okovite na

smrtta. Adam zgre{i i umre. Hristos ne sogre{i i isto taka umre. Toa e

neobi~no i prekrasno: onoj zgre{i i umre, a Ovoj ne zgre{i i isto taka

umre. Zo{to? Za da mo`e onoj koj zgre{i i umre preku Onoj Koj ne

zgre{i, da se oslobodi od okovite na smrtta.

- izadoci od negovata Voskresna beseda -

„Denes e radost na zemjata, denes e radost na neboto. I ako pri

obra}aweto na eden gre{nik se slu~uva radost na zemjata i na

neboto (Luka 15, 10), u{te pogolema }e bide radosta na Neboto,

koga seta vselena od racete na |avolot e istrgnata. Denes liku-

vaat Angelite, denes se raduvaat Arhangelite, denes Heruvimite

i Serafimite go praznuvaat so nas ovoj praznik. Tie ne se sramat

od svoite podobni slugi, tuku se soveselat so nas vo dobrata

na{i. Iako nie ovaa blagodat od Vladikata ja dobivme, radosta e

zaedni~ka - i nivna i na{a. A zo{to velam svoite podobni slugi?

Samiot niven Vladika i na{, ne se srami da praznuva so nas.

Zo{to treba da se re~e ne se srami? „Mnogu posakav ovaa Pasha

da ja jadam so vas“ (Luka 22, 15), re~e On. A ako On posaka da ja

praznuva Pashata so nas, toa o~igledno zna~i deka saka i da go

praznuva Voskresenieto. Toga{, koga se raduvaat Angelite i

Arhangelite i Vladikata na site Nebeski Sili praznuva so nas,

mo`e li da ima mesto za taga? Nikoj od siroma{nite neka ne se

`ali zaradi svoeto siroma{tvo, za{to ova e duhoven praznik.

Nikoj od bogatite neka ne se prevoznesuva, bidej}i ovoj praznik

ne mo`e ni malku da se veli~a so pari... Na svetovnite slavi, na

koi{to vladee golemo nevozdr`uvawe, kade {to trpezata e preo-

bilna i ima prejaduvawe, nered i smea, po pravilo seta satanska

rasko{ na siroma{nite im e neprijatna, a na bogatite vesela.

Zo{to? Zatoa {to bogatiot prireduva bogata trpeza i pove}e

u`iva vo izobilstvoto, dodeka na siromaviot siroma{tvoto mu e

Denes likuvaat Angelite, denesse raduvaat Arhangelite, denes Heruvimite iSerafimite go praznuvaat so nas ovoj praznik.

Takvi se darovite na Vladikata. Toj ni dava dau~estvuvame vo niv ne soobrazno na na{ata zemna

veli~ina, tuku na na{ata volja i na~inot na mislewe.

Pre

min

, V

oskr

esen

ie H

rist

ovo

2004

Tajnata ve~era, Vatoped (Sveta Gora)

SVETI JOVAN ZLATOUST:

TRPEZATA ZA CAROT I ZA

PROSJAKOT E EDNA I ISTAk

a

18

Pre

min

, V

oskr

esen

ie H

rist

ovo

2004

Voskresenieto i proslavuvaweto na teloto, {to }e zna~i kone~na slo-

boda za ~ovekot (so ogled na toa deka samo ve~niot `ivot e tatkovina

na vistinskata sloboda - sv. Isak Sirin), ne e nezavisno i odvoeno od

osloboduvaweto i kone~noto spasenie na tvarniot svet. „Celiot ovoj

svet ne se dvi`i kon celosna ni{totnost. Kako {to na{ite tela }e se

promenat, taka i svetot, otkako }e pretrpi promena, so silata na

Svetiot Duh, }e bide povtorno sozdaden za da bide poblisku do Bo`jata

zamisla. Taka, so svetot }e se slu~i istoto {to i so nas“ (Sv. Grigorij

Palama). Se raboti za promena ili preobrazba, za povtorno ra|awe ili

presozdavawe na sozdanieto, za {to zboruva Biblijata (Rim. 8, 19, 22).

S# se dvi`i kon Voskresenieto, koe{to e tajnata na vistinskata pro-

mena na celiot svet, sozdadeniot i materijalen kosmos. ...Iako ras-

padlivosta prestanuva i se poni{tuva vo blagodatta na Voskresenieto,

umirame vo vremeto i smrtnoto telo se razlo`uva (kako {to Bog seko-

mu mu odredil), za da mo`eme da postigneme podobro Voskresenie. Oti,

kako semeto {to pa|a na zemjata, taka i nie, so raspa|aweto na teloto

ne se gubime, tuku se seeme za da voskresneme, bidej}i smrtta e ukinata

so blagodatta na Spasitelot.

(od knigata Pravoslavna duhovnost na Mihail Kardamakis)

POBEDA NA VOSKRESENIETO

Premin, Voskresenie Hristovo 2004

H

R

I

S

T

O

S

A

Î

N

V

I

A

T

!K R I S H T I U N G J A L L !