Ważne wydarzenia

Nadanie imienia Liceum Ogólnokształcącemu

6 czerwca nadano Liceum Ogólnokształcącemu imię Polskich Olimpijczyków.

Dotychczasowa nazwa Zespołu Szkół Licealnych i

Mistrzostwa Sportowego

w Karpaczu zmieniła się na Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Karpaczu.

Uroczystość nadania imienia zaszczyciło swoją obecnością wielu gości: absolwenci naszej Szkoły w tym olimpijczycy, dolnośląski

kurator oświaty, wicemarszałek województwa dolnośląskiego, starosta powiatu jeleniogórskiego, wiceburmistrz i radni Karpacza, dyrektorzy szkół i przedszkoli oraz innych placówek, w tym kultury oraz byli pracownicy Szkoły. cd. str. 2

Sportowiec roku Syndrom FOMO

strona 5 i 6

Nowości w Szkole

strona 4

Z Naszej Szkoły Gazetka szkolna Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w Karpaczu

K W A R T A L N I K * 2 / 2 0 1 3

Nareszcie wakacje! Na te dwa miesiące przerwy życzymy wszystkim udanych,

ciekawych i bezpiecznych wakacji!

Do zobaczenia 2 września :)

Dyrekcja i nauczyciele

strona 2

Nowy sztandar

Okazjonalny tort z piekarni „Żaneta”

2

Z NASZEJ SZKOŁY 2/2013

Nadanie imienia Liceum Ogólnokształcącemu c.d. Dyrektor Szkoły Bogusława Kozłowska zwróciła się do uczniów słowami: „Drodzy uczniowie, niech ten sztandar będzie dla was tym, co jest najlepsze, co jest godne naśladowania. Przekazuję sztandar w wasze ręce – niech będzie on symbolem waszej godności i powinności uczniowskiej. Strzeżcie jego honoru”. Przedstawiciele społeczności szkolnej złożyli ślubowanie: „My uczniowie, nauczyciele i rodzice ślubujemy: - służyć Ojczyźnie naszej, Rzeczypospolitej Polskiej, rzetelną nauką, pracą i postępowaniem, - dbać o honor i tradycje Szkoły oraz godnie reprezentować jej imię,

- solidnie wypełniać obowiązki, - ze wszystkich sił poszukiwać tego, co szlachetne,

prawdziwe i piękne, by udowadniać, że ludzi dobrej woli jest więcej, - dbać o swoje zdrowie i sprawność fizyczną,

- dochować wierności sztandarowi Szkoły”.

Sportowiec roku 2012 Pierwsze miejsce w konkursie na najpopularniejszego sportowca zajął uczeń klasy II Technikum - Mateusz Dregan, wielokrotny reprezentant Szkoły w zawodach w piłce nożnej i futsalu.

Drugie miejsce zajęła tegoroczna maturzystka- Urszula Łętocha- biegaczka narciarska, a trzecie Wojciech Chmielewski- saneczkarz z klasy IIAS.

Poczty z poprzednim i nowym sztandarem Szkoły Pracownicy Szkoły i zaproszeni goście

Mateusz Dregan w akcji

3

Z NASZEJ SZKOŁY 2/2013

Dzień Matki

1

26 maja obchodziliśmy jeden z najpiękniejszych dni – Dzień Matki

Bóg nie może być wszędzie, dlatego wynalazł matkę. - Matthew Arnold

Jest jedna miłość, która nie liczy na wzajemność, nie szczędzi ofiar, płacze a przebacza, odepchnięta wraca – to miłość macierzyńska. - Józef Ignacy Kraszewski

Wizytówka mojej mamy

Praca to ważny kawałek życia. Nie jest to cieniutki plasterek jakichś tam doświadczeń, ale przynajmniej połowa dnia spędzona gdzieś, po coś, z jakiegoś względu. Może frustrować, może cieszyć, może uczyć, bawić, rozwijać, pozwala na utrzymanie rodziny. Może - jeśli jest. A co, jeśli jej nie ma? Mamy krwiożerczy rynek. Trudno tak wybrać studia, żeby nie być tym na ''b'' - bezrobotnym, bez pracy, bez perspektyw, bez celu. Jeśli nie ma pracy, to zaczyna się źle robić. No bo jak to, wymarzone studia - są, wymarzone papiery po tych studiach - też, CV i listy motywacyjne - u potencjalnych pracodawców, neurony w celu poszukiwania ofert - uruchomione. Wszystko jest, tylko pracy wciąż brak.

A ja mam mamę. Mamę, którą bardzo kocham, która ukształtowała spory kawałek mojej osobowości, dzięki której wyrosłam na silną, dużą i chyba całkiem mądrą dziewczynę, która przede wszystkim jest szczęśliwa i do tego szczęścia dąży. To mama nauczyła mnie rzeczy banalnych - jak jeść, pić i kiedy mówić: ''Dzień dobry'', a kiedy nie mówić nic. Nauczyła mnie też rzeczy trudniejszych, jak chociażby tego, że mam się uczyć tylko na własnych błędach. Ta lista jest dużo dłuższa i dlatego uważam, że jestem najlepszym CV i listem motywacyjnym mojej mamy, mimo że nie składam się z dziesięciu stron, na których wszystkie znajdujące się kwalifikacje budzą podziw. Teraz, kiedy jestem już pełnoprawnie dorosła, moja mama chce uczyć podobnych wartości inne dzieci. Chce być pedagogiem specjalnym. Ukończyła licencjat, za rok skończy magisterkę. I jest zupełnie wyjątkowa, tak jak i dzieci, z którymi chce pracować. Wiem, bo widziałam, jak się z nimi dogaduje - jest empatyczna, energiczna, wesoła i konkretna. Jest świetna i bardzo dobrze odbierana. A mimo to nie ma pracy. Dlatego proszę - jeśli kiedykolwiek ten list przeczyta jakiś pracodawca, skontaktujcie się z moją mamą, jeśli szukacie pracownicy rzetelnej, pełnej entuzjazmu i zapału.

List nastolatki opublikowany w „Wysokich obcasach”

2

CZEGO NAUCZYŁA MNIE MAMA?

• Nauczyła mnie oczekiwania...

"Poczekaj tylko, aż ojciec wróci!"

• Nauczyła mnie otrzymywania...

"Dostaniesz, jak tylko wrócimy do domu!"

• Nauczyła mnie podejmowania wyzwań...

"Co ty sobie myślisz? Odpowiedz, jak cię pytam! Nie odszczekuj się!"

• Nauczyła mnie logiki...

"Jak spadniesz z tej huśtawki i skręcisz sobie kark, to nie pojedziesz ze mną do miasta"

• Nauczyła mnie indywidualizmu...

"Gdyby wszyscy skakali z mostu, to ty też byś skoczył?"

• Nauczyła mnie zasad zdrowego odżywiania... "JEDZ!"

• Nauczyła mnie, jak wykształcić sobie zainteresowania...

"Tylko nudni ludzie się nudzą" • Nauczyła mnie, jak SZYBKO wykształcić sobie

zainteresowania... "Nudzisz się? Zaraz ci znajdę zajęcie!"

• Nauczyła mnie, jak wybrać właściwego partnera na resztę życia...

"Tego kwiatu to pół światu" • Nauczyła mnie miłości do rodzeństwa...

"Jak zaraz nie przestaniecie się kłócić, to każę wam się pocałować!" A co najważniejsze...

• ...odkryła przede mną tajemnicę mojego istnienia:

"Ja cię wydałam na ten świat i ja mogę pomóc ci się z nim rozstać!"

Dzień Ojca 23 czerwca obchodziliśmy Dzień ojca i złożyliśmy najserdeczniejsze życzenia

tatom, tatkom, tatusiom…

Drodzy tatusiowie zróbcie ważne miny, bo to piękna rola być głową rodziny.

4

Z NASZEJ SZKOŁY 2/2013

Co słychać w Szkole? Konkurs gastronomiczny 12 szkół gastronomicznych z naszego województwa, w tym uczniowie z Technikum w Karpaczu w zawodzie kucharz, wzięło w marcu udział w I etapie konkursu gastronomicznego zorganizowanego przez Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego pod nazwą ,,Dolnośląsko-Dolnosaksoński Turniej Gastronomiczny - Partnerstwo, które smakuje". Konkurs zorganizowano z okazji 20-lecia partnerstwa Dolnego Śląska i Dolnej Saksonii. Konkurs współorganizowany przez naszą Szkołę odbył się u nas.

Laboratorium smaku W kwietniu wzięliśmy udział w organizowanej przez Urząd Miasta w Karpaczu, Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego oraz Zrzeszenie Handlu i Usług w Jeleniej Górze plenerowej imprezie „Laboratorium smaku w Karpaczu”. Przygotowana przez naszych uczniów pod kierunkiem p. prof. D. Proczek tradycyjna kartoflanka chłopska, grochówka swojska i kapuśnica karkonoska cieszyły się powodzeniem wśród uczestników imprezy.

Pożegnanie maturzystów W kwietniu pożegnaliśmy absolwentów klasy III Liceum i IV Technikum, którzy w maju przystąpili do egzaminu maturalnego a w czerwcu do zawodowego.

Wycieczka zawodoznawcza W maju odbyła się wycieczka zawodoznawcza do Świdnicy, gdzie poznaliśmy charakter pracy w trzygwiazdkowym Hotelu Esperanto, a także bazę atrakcji regionu.

Maciek Kurowski i inni olimpijczycy trenowali z naszymi uczniami W marcu i kwietniu saneczkarze trenowali wspólnie z olimpijczykami - absolwentami naszej szkoły.

5

Z NASZEJ SZKOŁY 2/2013

Temat numeru: FOMO – to oni, czy ja?

2

Lajkuję, więc jestem

Dla osobnika FOMO ogromne znaczenie ma, czy znajomi lajkują jego zdjęcia lub teksty, które umieszcza na tablicy. Analizuje on swoją oś czasu niczym spec od ekonometrii. O jego istnieniu decydują lajki, posty. Jeśli ich brak, samopoczucie leci w dół, dopadają go podobne objawy, jak przy odstawieniu używek u nałogowca. Kombinuje wtedy, co wymyślić oryginalnego, jaką fotę zapodać, jaką wrzutę zrobić, by przyciągnęły uwagę znajomych. Lajkuje hipsterskie miejsca, knajpy, książki i muzę, bo lajki są wizytówką. Dzięki cyberprzestrzeni można raz się czuć królem życia, raz przeciętniakiem. Balansowanie bywa jednak emocjonalnie niebezpieczne.

Niepewni są bardziej podatni

Syndrom FOMO nasila się wraz ze wzrostem poczucia wykluczenia ze sfery spraw dla nas istotnych, z towarzystwa. Myślimy, że jeśli o czymś nie wiemy, jeśli nie piszą o nas na Fejsie, nie lajkują naszych postów, to po prostu nie jesteśmy.

Faktem jest, że syndrom FOMO najczęściej dotyka osoby niepewne, mające niskie poczucie wartości. Uczestniczenie we wszystkich wydarzeniach oraz stałe pokazywanie się w serwisach społecznościowych daje im namiastkę wrażenia, że są lubiane, złudną gwarancję, że nie będą na aucie towarzyskim.

Pytania do siebie

Zdaniem Dominiki Wernio, psycholog klinicznej i psychoterapeutki, FOMO może być niebezpieczne, dlatego warto zadać sobie pytania: co sprawia, że nie jesteśmy w stanie realizować pragnień i potrzeb w realu? Dlaczego odczuwamy potrzebę uczestnictwa w świecie wirtualnym? Dlaczego uciekamy w cyberprzestrzeń? W wywiadzie dla portalu Natemat.pl radzi też, by nie lekceważyć tego uzależnienia. Jeśli nie udają się próby odłączenia i ograniczenia korzystania z netu, narasta poczucie lęku, niepewności, to znak, że powinniśmy skontaktować się ze specjalistą, psychologiem klinicznym.

Dominika Wernio radzi tez doceniać i inwestować w rzeczywistość, która nie zniknie po wyłączeniu przycisku OFF. Być w kontakcie z samym sobą, pytać siebie, czego potrzebuję, o czym marzę, czego pragnę, co jest dla mnie przyjemne, na co mnie stać, co potrafię, czego chcę. Wielu ludzi uruchamia w sobie opcje „muszę”, „powinienem”, „tak wypada”, „takie są oczekiwania” i w chodzi w to bezrefleksyjnie, nie patrząc na konsekwencje braku szacunku do samego siebie i zaspokojonych w powierzchowny sposób potrzeb: akceptacji, przynależności czy bliskości. Bo przecież Facebook ani nas nie przytuli, ani nie pocieszy, a prawdziwy przyjaciel czy kochający partner tak, bez względu na to, ile razy będziemy mieć na swojej tablicy „lubię to” – puentuje psycholog. Cogito 9/2013

1

Franek, Zośka, Martyna, Miłosz, a może i ty, kto wie … Stanowicie grupę, którą łączą… Nie, nie pasje, zainteresowania czy cele i inne wartości … ale lęk przed tym, że jeśli się nie kliknie, nie zalajkuje, to nie będzie się istnieć.

Nerwowo logują się na Fejsa, non stop w coś klikają, twierdzą, że chcą tylko

sprawdzić, czy ktoś coś o nich lub do nich napisał. Problem w tym, że dopadło was FOMO, czyli „Fear Of Missing Out”, lęk przed tym, że coś się w życiu omija. Termin ten stworzyli Kelley Watson i Diane Wells w 1985 roku, ale dziś w dobie portali społecznościowych wrócił jako facebookowa nerwica natręctw.

Uzależnieni od poczty

Psycholodzy określają FOMO jako psychiczne zaburzenie, które polega na tym, że ma się nieustanną potrzebę sprawdzenia tego, co się dzieje w necie. Ta ciągota do netu jest intensywna, podszyta lękiem – jeśli nie wejdę do wirtualnego świata, to coś ważnego mnie ominie, albo ostatni się o czymś dowiem…

Wiadomo, dobrze jest być człowiekiem poinformowanym, bo jest się wtedy jazzy, trendy etc. Ale jeśli informacja, a raczej skrzynka pocztowa i fanpage rządzi życiem, to znak, że pojawiła się facebookowa nerwica natręctw.

Osobnik FOMO wchodzi do netu, bo chce być informowany non stop o wszystkich imprezach, domówkach, spotkaniach kulturalnych i sportowych. Chce tu i teraz , jak rozkapryszone dziecko, obejrzeć nowe zdjęcia, zajrzeć na linki. A jeśli nie ma takiej szansy, często wpada w szał!

Nawet w sytuacjach, w których nie wypada albo nie ma warunków, sprawdza pocztę i wchodzi na serwis społecznościowy. Nie raz, ale kilkadziesiąt razy dziennie. Nawet wtedy, gdy jedzie z ukochaną autobusem lub czeka na seans filmowy w kinie.

Wystarczy odkleić wzrok od ekranu komórki, by zobaczyć, że osobników z syndromem FOMO jest coraz więcej. Zakochani siedzą obok siebie, ale zamiast patrzeć sobie w oczy, rozmawiać, jedno i drugie wgapia się w swoja komórkę lub tablet, czasem oderwą się na chwilę, by pokazać sobie wpisy na Fejsie.

Koleżanki z jednej ławki wolą podesłać sobie linki, niż opowiadać o ciekawym festiwalu. Ożywiają się wtedy, gdy mogą pokazać coś, co wynalazły lub przeczytały w necie.

Uzależnienie od Internetu jest tak silne, że nawet jeśli się pada na nos po ciężkim treningu, maratonie klasówkowym, to zmęczenie i tak nie przeszkodzi, by sprawdzać, co w necie.

Sprawdź czy jesteś FOMO? Na to pytanie warto sobie odpowiedzieć szczerze. Nie ściemniaj, tylko przeczytaj poniższe stwierdzenia i pomyśl, czy przypadkiem nie dotyczą ciebie. Jeżeli co najmniej 6 z tych stwierdzeń jest o tobie, może oznaczać, że syndrom FOMO dopadł ciebie.

• Za każdym razem, gdy jesteś z przyjaciółmi w restauracji, jeszcze zanim skosztujesz fajne ciacho, robisz mu fotkę i wrzucasz ją na fejsa.

• Każdą nowo poznaną osobę sprawdzasz w Sieci, lustrujesz jej profil, a potem wysyłasz zaproszenie do znajomych.

• Odpowiadasz na tak przy każdym zaproszeniu, które jest do ciebie wysyłane, choć bardzo rzadko rzeczywiście się na nim pojawiasz.

• Lakujesz wszystko, co tylko wyhaczysz u swoich znajomych.

• Na urodziny zamawiasz w prezencie komórkę, iPoda z nieograniczonym dostępem do netu. Wydajesz ostatnią kasę, a nawet zapożyczasz się na kartę, byle tylko być cały czas w Sieci.

• Na wakacjach za granicą lub na wsi, gdzie z dostępem do sieci jest problem, nerwowo szukasz zasięgu, by sprawdzić nowe wiadomości.

• Awaria Internetu doprowadza cię szału i sprawia, że czujesz się rozbity.

• Łapiesz się na tym, że swoje myśli układasz w formę komunikatu na Twitterze.

• O urodzinach dziewczyny pamiętałeś, byłeś pierwszy, który na tablicy umieścił romantyczne

życzenia, ale już osobiście zapomniałeś to zrobić.

• O tym, że zdałeś prawko, zaliczyłeś egzamin lub zakochałeś się, twoi przyjaciele dowiedzieli się z Facebooka.

• Nawet w weekendy wchodzisz na fanpage szkoły, klasy, by sprawdzić, czy wszystko jest OK. Nawet po wyłączeniu komputera sprawdzasz przed snem pocztę czy Facebooka za pomocą komórki lub tabletu.

• Nowe wiadomości sprawdzasz od razu po przebudzeniu.

• Będąc przy komputerze, potrafisz kilkanaście razy w ciągu godziny sprawdzić, co nowego dzieje się na Facebooku.

• Dostajesz szewskiej pasji, gdy nie masz przez kilka godzin dostępu do netu. Odczuwasz nie tylko złość, ale i ogromny niepokój, lęk, nad którym coraz trudniej jest ci zapanować. Cogito 9/2013

Z NASZEJ SZKOŁY 2/2013

Redakcja: Uczniowie i nauczyciele ZSLiMS w Karpaczu. | Zamieszczone materiały po części pochodzą z zasobów internetu. | Wydawca:ZSP w Karpaczu | www.zsp.karpacz.pl | sekretariat@zsp.karpacz.pl

Uwaga! W związku ze zmianą nazwy naszej Szkoły, zmieniły się również adresy e-mail i www. Wykaz nowych adresów e-mail jest w zakładce “Kontakt” na www.zsp.karpacz.pl.

Podstawowy adres Szkoły to sekretariat@zsp.karpacz.pl