Upload
lsd-next
View
246
Download
0
Embed Size (px)
DESCRIPTION
news, dispuut, da vinci
Citation preview
Roeland Berger
legt uit wat ‘Laag’ is
laagste pagina
Dinsdag 10 juli 2012 davincileiden.nl prijs 6,66 euro Jaargang 40 No. 45
Clowns aan de macht
Mishandeling als hobby zieke praktijken binnen muren dispuutshuizen - slachtoffers aan het woord: ‘Complot reikt tot aan praeses’ > pagina 7a t/m 9
> Algemeen
Praesidentiële column
Welverdomme! Alweer
schrijven. Na nog geen
half jaar bestuurlijke
verantwoordelijkheid ben
ik er al helemaal klaar
mee. Oh wacht, eerste
column, positief blijven.
Al is het maar om die
tweede viool geen toneel
te bieden. Die zit ook op
elk mogelijk moment te
linkeballen. Die vent rijdt op z’n buitenblad. Zo werkt dat
niet. Kijk, het blijft wel besturen, geen mijngangen
graven. Vroeg of laat zal hij mijn gezag toch moeten
accepteren. Dan kan je 1000 keer medebestuurslid zijn
maar nog wordt je er gewoon afgepierd hoor. Ik zit met
m’n ogen achterstevoren in m’n hoofd. Laatst ook weer
zoiets: ben ik tien minuten toiletteren, zit ik met de
zenuwen in de kak. En dan is tien minuten lang hoor, ga
maar eens tien minuten met je vingers tussen de deur
zitten. Overigens was mijn verzenuwde toiletbezoek
niet onterecht. Had die clown het gepresteerd om te
speechen op de afstudeerborrel van die rooie
bollenteler! Davinten, help me dit de kop in te drukken.
Pas dan geef ik de zaal aan jullie. Ik heb gezegd.
_____________________________________________
Leeuw los
LEIDEN. Enkele maanden geleden werd melding gedaan van een losse leeuw. Deze leeuw zit inmiddels weer vast. Op aandringen van uw bestuur bij de gemeente is Leo weer in ere hersteld.
De Leeuw is weer intact (FOTO DEJONG)
“En toen zei hij dat ik anders maar op de Nieuwe Rijn moest gaan wonen”
LEIDEN. Twee jongens lopen naar binnen bij de redactie.
Ze kijken wat schuchter en onwennig om zich heen. Na
verloop van tijd ogen ze wat ontspanner en na een paar
slokken water komen de eerste verhalen boven. Dino –
echte naam gefingeerd uit angst voor represailles – trilt
wanneer hij aan het woord is. Hij vermijdt oogcontact en
zit ineengedoken, zichtbaar bang voor de eventuele
gevolgen van zijn relaas. Dino vertelt over misstanden
binnen zijn studentenhuis aan de Breestraat. “Ik moet
altijd laten weten waar ik ben, mag geen moment voor
mij zelf hebben. Soms wordt ik opgebeld en moet ik
meteen naar huis komen. Daar wachten dan nare klusjes
op me of wordt ik verplicht tot het consumeren van
hoeveelheden alcohol die ik niet kan hebben. Als ik
dronken ben trekken ze mijn overhemd uit en laten ze
me gekke dansjes doen voor een groot publiek. Laatst
werd ik betast op een nummer van Enrique Iglesias en
niemand greep in.” Zijn lotgenoot Valentijn valt hem bij,
ook bij hem thuis, een herensociëteit tegenover het
Boerhavemuseum vinden misstanden plaats. “s’Nachts
word ik mijn bed uit gesleurd en word ik gedwongen te
frituren, alles dat niet op gaat moet ik opeten, anders
gaat mijn matras het raam uit.” Valentijn vertelt dat zijn
matras ook wel eens “uit zijn verband” gerukt wordt.
“Dat hele matras is sowieso eigenlijk walgelijk want het
zit vol met gele zweetvlekken”. Het behoorde toe aan de
vorige eigenaar. Volgens Valentijn was het een goedzak
van een vent, maar heeft zijn huis hem vetgemest en
weggepest. “Ik ben bang dat ik de volgende ben.”
___________________________________________________________ > Ingezonden stuk Waarde Davinten,
Terwijl het ‘spuut afstevent op alweer haar zesde lustrum, is
voor een selecte groep brillendragers de tijd aangebroken om
een blik in het verleden te werpen. Alle door Davinten
gemaakte sporen sinds het vorige lustrum worden grondig
geanalyseerd en in kaart gebracht, om vervolgens middels
immense hoeveelheden proza en vakkundig geschoten
beeldmateriaal een tastbaar werk uit te brengen dat zowel de
voor buitenstaander als voor de Davint zelf een accuraat en
vermakelijk beeld schept van Da Vinci tijdens en in de aanloop
van het zesde lustrum. Dat er ter ere van ons zesde lustrum een
almanak wordt uitgebracht dat jong en oud versteld zal doen
staan, mag als een feit beschouwd worden. Dat deze nog
mooier en vermakelijker zal worden dan de legendarische
> Algemeen
Onthutsende mistanden dispuutshuizen: huisjongsten zwaar mishandeld en gekleineerd
“Ik dacht dat hij
mijn Vriend was”
zegt Dino
emotioneel als
naar de persoon
achter zijn
boeman wordt
gevraagd.
De nestor en
vice-nestor uit
huis laten alles
klaarblijkelijk
maar gebeuren.
Hij geeft aan dat hij een keer geprobeerd heeft zich te
verweren maar dat werd niet gewaardeerd. “Hij was
heel boos en toen zei hij dat ik anders maar op de
Nieuwe Rijn moest gaan wonen”. De arme jongen barst
in tranen uit. Ook Valentijn heeft dergelijke
bedreigingen moeten incasseren. “Een van de jongens
uit huis ‘bruckfust’ me elke ochtend. Dan gaat hij met
zijn volle gewicht op me zitten. Toen ik er wat van zei
werd er gedreigd dat ik anders moet op moest rotten
naar de Nieuwe Rijn. Maar dat is een meisjeshuis!”
Tevergeefs probeerden we als redactie in contact te
komen met de boosdoeners. I. Vriend en J. v.d. Voet
waren niet voor commentaar bereikbaar. Uiteindelijk
kregen we de nestor van Valentijn’s huis aan de
telefoon, de heer Spierenburg:
“Ja hoor eens,
frituren is gewoon
een goed
sjaarzendieet hoor,
wie is er niet groot
mee geworden?
Verder moet hij niet
zo zeiken, als ik zeg
dat hij in de
vensterbank tussen
de gordijnen moet
gaan dansen, dan
gaat hij in de
vensterbank tussen
de gordijnen dansen, zo lastig is dat toch niet? Je laat
hem nu naar huis komen en hij neemt onderweg maar
boterkoeken mee, want ik moet Jan nog vetmesten!”
Het grote probleem is dat deze jongens nergens terecht
kunnen. Immers hun boemannen zijn eveneens
dispuutsbestuur. Ook binnen Quintus bestaat er geen
vangnet voor deze jongens. Sterker nog, op last van een
Quintuscommissie werd Dino van kroeg naar kroeg
gestuurd en moest hij overal een vervelend shotje
nemen. Voorlopig zal de hel dus nog wel aanhouden
voor deze jongens maar door de publiciteit op te zoeken
hopen ze op hulp van buitenaf.
Ken jij ook een sjaars die zwaar mishandeld of
gekleineerd wordt? Neem contact op met de redactie
middels [email protected]
____________________________________________________________________________________________________________________
laatste editie van een kleine vijf jaar geleden is minder
vanzelfsprekend. Het is echter wel ons streven en jij als lezer
van het LSD Next kan ons helpen ons doel te bereiken! Hoe,
vraag je je af? Het antwoord simpel en vanzelfsprekend: door
jezelf te blijven. Dat heeft in het verleden resultaten behaald
die almanak-waardig zijn en dat zal niet snel veranderen. Ga dus
door met hippe dansmoves tijdens dixo’s, ga laag op alle
mogelijk gala’s en kijk niet gek op als je een camera op je
gericht krijgt want dat kan je een gouden foto in de nieuwe
almanak opleveren. Stop ook niet met het organiseren van
vakanties, sportpoules, cantussen en barbecues, en steek net
iets meer tijd in een mooie bestuurscampagne zodat die er in
drukvorm nog even overtuigend uit ziet. Zorg dat je bij elke
activiteit aanwezig bent omdat het gaaf is om niets te missen en
kom ook niet met je hele huis te laat aankakken want voor je
het weet val je buiten de boot. Mis geen borrel of ALV, doe al je
(al dan niet studiegerelateerde) bezigheden in de UB om van de
laatste roddels op de hoogte te blijven en zegt het voort, liefst
flink aangedikt. Maar vooral: klim in de pen en lucht je hart! Het
grote aantal gastschrijvers voor deze editie van het LSD Next
geeft al aan dat iedere Davint bereidwillig en bekwaam genoeg
is om iets leuks op papier te zetten. Doe daarom je voordeel
met de komst van een nieuwe lustrumalmanak en vereeuwig
jezelf door een geniale bijdrage in te zenden! Op termijn zullen
we bij jou aankloppen met de vraag om een goed stuk te
schrijven over een bepaald onderwerp, maar natuurlijk zullen
we initiatief vanuit de leden van het dispuut enorm waarderen.
Voor een mooie en legendarische almanak kunnen jullie dus op
ons rekenen, maar evenzo rekenen wij op jullie!
Namens de almanakcommissie, Wouter Hoogenboom.
Valentijn (links) en Dino (rechts) willen niet herkenbaar in beeld uit angst voor represailles (FOTO VRIEND)
> Sport
Die EK Erlebnis
Door Bas Cavadoni - Je vraagt je misschien af: "waarom
is die titel in het Duits dan? Die waren toch ingemaakt
door Italië?" Ik kan jullie dit zeker bevestigen. Het is
echter zo dat er zekere druk wordt uitgeoefend door
mensen in bruine hemden die niet met macht om
kunnen gaan. Censuur, maar dan net iets anders.
Vol goede moed ging heel het land mee in de EK gekte,
er van verzekerd dat we deze keer die Spanjaarden in de
finale even een partijtje gek zouden maken. Op een paar
sceptici na was dit bij ons dispuut ook het geval. Toch
werd het gelijk van de sceptici, waar ik mij bij schaarde,
al snel bewezen. Onder luid gejuich van mij en veel
suizende bierflesjes, wist Denemarken al snel een
doelpunt te maken tegen het prutsende Nederland. Keer
op keer bewees de Nederlandse verdediging maar weer
hoe het niet moest. En om het er nou maar niet nog
langer in te wrijven, Nederland vloog het EK uit met 0
punten.
In de naam van mijn roots was ik natuurlijk als semi-
semi-ras-Italiaan voor Italië. La bella Italia noemt men
het ook wel. Bij het begin van elke wedstrijd zong ik
luidkeels de eerste regel van het volkslied mee. Want ja,
de rest wist ik dan weer niet. Precies zoals ik voorspeld
had, ging Italië als 2e van de poule door. De winst tegen
Engeland was natuurlijk een inkoppertje, die Engelsen
kunnen namelijk geen penalty's nemen en zoals ik altijd
zou zeggen: Buffon non lascia palla, maar dat ben ik
misschien.
De wedstrijd tegen Duitsland was van een ander kaliber.
De kansen waren niet gunstig. Toch bleef ik geloven dat
het mogelijk was. Net als Koning Arthur die de zoektocht
naar de heilige graal niet opgaf. En vruchten bleken zich
al snel af te werpen toen de Balotelli even twee
doelpunten maakte. Ian werd ziek, zwak en misselijk bij
het zien van de neger en besloot zich maar neer te
leggen bij het verlies van zijn Heimat. Vol tranen van
vreugde schoot hij echter toen Duitsland een terechte
penalty mee kreeg en de vernedering iets minder
duidelijk maakte.
Toen was het moment toch daar. Geheel volgens mijn
voorspellingen moest het befaamde Spanje verslagen
worden. Een opdracht die door het toernooi heen steeds
aannemelijker leek te worden. De illusie van winst werd
echter snel duidelijk toen de befaamde Chiellini weer
last kreeg van zijn blessure. Ook Motta moest zich aan
zijn blessure overgeven, ondanks dat hij nog maar vijf
minuten gespeeld had. Een slachtveld werd het. Ik ben
daarom van mening dat het noemen van de score geen
toegevoegde waarde heeft. En ondanks dat we die finale
niet gewonnen hebben, hoef ik in ieder geval mijn
achternaam niet te veranderen.
Balotelli laat zien waar hij vernederd werd door Supermario (FOTO DONI)
> Sport
Oudgediende nieuwe roerganger nationale elf
Na het onverwachte vertrek van Bert van Marwijk was het zoeken naar een opvolger. De KNVB verraste vriend en vijand
door aan te kloppen bij Hugo Quaak. Samen met huissjaars Robbert Plomp zal hij het Nederlands elftal naar een hoger plan
moeten tillen. De ene chagrijn voor de ander? LSD Next zocht Quaak op.
Wat maakt jullie tot de ideale technische staf van het
Nederlands elftal?
“Laatst was het wc papier op de VKK op. Iedereen in
paniek. Ik niet. Ik had de publieke opinie nog. Daar veeg
ik al jaren mijn reet mee af. Dat moet je maar net willen.
Ik acht niemand belangrijker dan het collectief. Spelers
kunnen zichzelf heel wat vinden en hun lichtingsgenoten
kleineren of commanderen maar ze moeten zich eerst
maar eens bewijzen. Op het veld moet je er staan, je
bewijzen. Het stond niet. Als iemand heeft bewezen dat
hij een gedegen organisatie op het veld neer kan zetten
ben ik het. Op de Leidse Hout stond alles op zijn plek.”
“Robbert doet graag dingen met geld en is bedreven in
de algemene dingetjes. Moet hij weten. Toen ik zei dat ik
de kar ging trekken vroeg hij me of ik een bijrijder nodig
had. Nodig? Nee, maar zo’n naïeve sjaars is natuurlijk
altijd welkom. Nee we zijn geen Bert en Cooky. Robbert
kan absoluut niet jassen.”
Om maar met de deur in huis te vallen; Kunnen Van
Persie en Huntelaar samen spelen?
“Of ze samen kunnen spelen? Niet iedereen hoeft met
elkaar door een deur te kunnen. Ik verwacht geen
vriendenteam, maar ik verwacht wel resultaat. Als Robin
en Klaas-Jan onderling problemen hebben wil ik dat niet
op het veld terug zien. Ik wil een waardig oranje zien,
brengen ze dat niet, kunnen ze hun shirt inleveren. Dan
maar geen Nederlands elftal. Heel Nederland heeft van
de soap mee kunnen genieten dus ik wil er niet te veel
woorden aan vuil maken. Huntelaar had het natuurlijk
ook niet chique gespeeld, alhoewel het natuurlijk
begrijpelijk was. Hij heeft altijd zijn waarde voor Oranje
bewezen en er is ook niet chique met hem
omgesprongen. Hij had meer krediet verdiend. Komende
wedstrijd houden ze samen het vaantje vast en daarmee
is voor mij de kous af.”
Wat moet er de komende jaren veranderen?
“We hebben goede spelers, maar te veel kakkerlakken
en achterlijke boeren. Die moeten er uit. Selecteren doe
je binnen de grachtengordel natuurlijk. Daarnaast
moeten we verjongen. De nieuwe lichtingen moeten
maar eens laten zien wat ze waard zijn. Laat mij maar
zien dat ik niet om ze heen kan. Het kan niet zo zijn dat
jongens die al zo’n zes à zeven jaar bij de selectie zitten
de kar nog moeten trekken. Het kan niet zo zijn dat die
leiding moeten geven. Volgend toernooi zijn die er niet
meer bij en dan zal je er ook moeten staan. Je kunt niet
altijd een belofte blijven. Één jaartje aanmodderen, maar
in je tweede jaar moet je verantwoordelijkheden durven
nemen. Voor de een is dat vanzelfsprekender dan voor
de ander en dat zul je terug zien aan de opstelling.”
Wat zijn de toekomstverwachtingen?
“We moeten terug naar het gevoel dat we van niemand
hoeven te verliezen. In Zuid-Afrika speelden we
natuurlijk ook bagger maar hadden we het nodige geluk.
Dat geldt ook voor de jaren daarvoor. Daar mag het niet
langer vanaf hangen. Daar laten we het ook niet langer
vanaf hangen. De voorbereiding was niet eerder zo
intens en niet eerder zo vroeg aangevangen, maar dat
moet ook. Het begint in augustus al weer, we zitten in
een zware poule met de banale lompe Duitsers uit de
hoek, de verwende arrogante Portugezen op het podium
en de latente mannenbeminnende Denen waar je toch
altijd meer last van hebt dan je zult verwachten. Eind
oktober dienen we dan tot een definitieve selectie te
komen waarmee we op trainingskamp gaan. Kortom: het
WK is begonnen!”
> Lifestyle
Werken aan het lichaam; Een gestreden
strijd of een race naar de 100? Door uw reporter ter plekke LEIDEN, VKK. We nemen u mee terug naar mei 2008. M.G. Loef vertrok vanaf de Herensociëteit en er werd druk gezocht naar een opvolger. Na een kort beraad werd in Wouter Hoogenboom een opvolger gevonden. Deze jongen paste goed binnen de VKK en zou een mooie toevoeging worden aan het huis. Dit bleek volkomen waar, samen met Juriaan op de bovenverdieping zorgde Wouter hoogst persoonlijk voor de "lekkere" dingen binnen het huis. Pakken kanjers, bakken boter, liters ijs, een eigen rekening bij de City Snack en vele kilo's later, werd het in januari 2012 tijd dat deze goede dikzak vertrok om het romantische burgerleven in te duiken. Inmiddels woonde op dat moment J. van der Voet al een jaar op de VKK en was er een ware omslag gaande. Wouter was het laatste jaar minder thuis, maar de vloek/gift van de calorieën was intussen al glansrijk overgenomen door Jan. Nu zal uw reporter niet ontkennen dat hij geniet van het feit hoe mensen hun eigen lichaam zo kunnen vernietigen en moedigt dit ook zeer aan! Het is bizar om te zien hoe Jan iedere keer thuis komt met een ontbijt van 2 croissants, een chocolade broodje, plakken kaas en een liter Optimel met extra suiker. Nu zal de oplettende lezer denken: "Waar laat je dit?". Het antwoord hierop is gelukkig heel simpel, namelijk niet. Het al oude spreekwoord luidt, Ieder pondje gaat door het mondje, en voor onze Jan is gelukkig niets minder waar. Op 11 november 2011 heeft hij namelijk voor zijn verjaardag van het huis een weegschaal gekregen. De Nestor en de Vice vonden het namelijk belangrijk dat Jan in zijn verwoede calorieënrace een personal coaching team zou krijgen. Na meerdere keren wegen en het extrapoleren van de gegevens is men tot de conclusie gekomen dat er iedere maand netjes een kilootje aan komt, met een huidige score van 96 kilo. Hier schrok onze Jan toch ook wel een beetje van en besloot dat er een tegenactie moest komen tegen de Nestor (of zichzelf?!). Dit anti-kilo plan begon met rustig eenmaal per week een paar honderd meter hardlopen. Daarnaast werd hij recalcitrant tegenover zijn huisgenoten m.b.t. het actief gevoerd worden van lekkere dingen zoals reuzenmergpijpen en kano's. Nu zult u denken, de kilo's vliegen eraf! Echter niets is minder waar, want iedere keer als Jan een bier heeft
gedronken, heeft hij honger. Gelukkig zijn de pakken koeken altijd voorhandig en een mergpijp gaat er dan altijd in waarbij Jan steevast zegt en ik citeer: "Ja hoor, het is toch wel lekker". Zoals u al kon lezen, houdt Jan wel van een bier en als hij een bier drinkt, krijgt hij automatisch ook honger. Gelukkig heeft Jan meerdere medestanders die hier hetzelfde over denken. Mede Huissjaars Robbert, die sinds zijn intrede ook "het kilootje erbij per maand dieet" heeft, en Mister Laag himself. Met deze twee jongens kan altijd gegeten worden, maar ieder heeft wel zijn eigen voorkeurs-etablissement. Ronald gaat liever naar de Down Town, waar Robert met Jan altijd in de Tony Top Kebab eindigt. Hier zijn deze twee zo vaak te vinden dat Jan Robbert heeft voorgesteld aan Tony en zij overdag netjes worden begroet met "Hé Buurman" als ze langslopen. Dit levenspatroon hield aan tot het begin van de zomervakantie. Jan voelde zich opgesloten in zijn eigen lichaam en er moest wat gebeuren. Ruim 3 weken op vakantie en vertrekken zonder iemand wat te zeggen, zodat de tas niet met lekkers volgestopt kon worden voor onderweg, was de eerste stap. De tweede stap is eigenlijk een grap. Jan is er ingeluisd en heeft zichzelf verbonden aan een contract van de Sportcity voor 'slechts' 30 euro per maand. Het is namelijk reuzehandig dit af te sluiten de week voordat je 3 weken op vakantie gaat en daarna de grootste zuipmarathon van het jaar induikt met de El-Cid, KMT, Vap en ontgroening, die dankzij het super-bestuur van onze mooie Club dit jaar maar tot half november duurt! De enige beweging die de Praeses deze tijd waarschijnlijk krijgt, is wanneer hij weer toetertje lem op het podium wild heen en weer staat te zwaaien, waar daarna uiteraard een lekker broodje wordt gehaald als verdiende beloning voor de intensieve dans work-out. Dit jaar zal wederom een race worden van kilo's. Zullen ze eraf vliegen en mogen de net nieuw aangeschafte kleren met maatje XXL allemaal weer de Zak van Max in of gaat Jan toetreden tot de club van 100 en krijgt Wouter daarmee de opvolger die hij verdient? Over een jaar kunnen we de balans opmaken, maar zolang er een bak boter in de koelkast staat, hoeft niemand zich waarschijnlijk druk te maken!
__________________________________________________________________________________
IN DE WANDELGANGEN
“Voor elke euro die Dave in de SportCity steekt met Jan, geeft Jur er twee uit aan boterkoeken. Dit is
de derde wereldoorlog!” – Robbert Plomp over de grote kilorace
“Dikke mensen zijn vaak wel heel gezellig.” – Wouter Hoogenboom over mensen met een onsje meer
> Achterhaalde politiek
Bestuursperikelen nog steeds probleem
DOOR FREEK V. HELSDINGEN. Nu het bestuur eindelijk
gewisseld is en de circusartiesten van 2010 het dispuut
in handen hebben terwijl tegelijkertijd de heerschappij
van R. Baak afgelopen is (deze heerser heeft als laatste
kunstje zichzelf nog snel uitgeroepen tot voorzitter
Groencie) zijn de zorgen nog niet voorbij!
Het bestuur is namelijk nog niet compleet. Na een
slopende avond/nacht is besloten dat Dhr. P. Wemp nog
aanblijft tot de volgende assessor gekozen is. Dit om het
relatief jonge bestuur te begeleiden (het zijn immers
allemaal nerds!). Dan rest nog de volgende vraag: wie
gaat de assessor functie overnemen? Wie zal de rots in
de branding zijn, de begeleider der clowns, de man die
jonge impulsiviteit in moet perken?
De man die het huidige bestuur zelf in gedachte had was
jonge heer D.A.A.A. de Jong. Dit werd echter niet door
iedereen positief ontvangen door gedoe met vrouwen
(Misschien moet Da Vinci de derde pijler belangrijker
maken dan het nu is, 07 lijkt nooit problemen met
vrouwen te hebben).
Één van de andere theorieën probeert ons allen wijs te
maken dat moslims hier iets mee te maken hadden en
dat ze ook spionnen binnen het dispuut hebben die
zowel Arabisch als Nederlands spreken. Dit werd als
onzin afgedaan door de h.t. Assessor met de volgende
woorden: “ziet iemand van ons er uit als een moslim!?”,
waarop iedereen hem wel gelijk moest geven. Ook de
plaats van herkomst van de vrouw in kwestie werd als
oorzaak aangewezen. Hier was echter lang niet iedereen
het mee eens, waaronder een hele 'speciale' OC-er.
Daarmee waren de problemen echter nog niet weg,
slechts minder mensen om de schuld te geven. Nu zijn er
geluiden dat D.A.A.A. niet meer verder wilt. Het
merendeel verwerpt dit en zegt dat deze jongen
'gewoon' de 4e man gaat worden in het huidige bestuur.
Een klein groepje mensen kaart een andere, hele
orthodoxe, oplossing aan.
“Gedoogsteun!” Wordt geroepen. De voordelen van
deze oplossing zijn duidelijk, volgens de voorstanders.
Met een gedoogconstructie zitten we niet het hele jaar
aan iemand vast die we al eerder zat zijn of die het zelf
eerder zat is. Ook kan er dan makkelijker een alternatief
gezocht worden zonder al te veel 'rompslomp'. Men zegt
ook: “De wissel is al geweest, moeten we dan weer naar
het binnenhof om één iemand te inaugureren?” laten we
vooral de luiheid van de doorsnee davint niet
onderschatten....
Deze voorstanders van het gedogen zijn echter
sprakeloos bij het noemen van de naam Wilders of
roepen dan dat het allemaal de schuld van
'buitenlanders' is. Ook de linkse partijen waren natuurlijk
schuldig bij het vallen en falen van de
gedoogconstructie. “De linkse hobby's deed al het
belangrijke op de achtergrond verdwijnen, zo kan een
constructie natuurlijk helemaal niks!” Op de vraag of de
tweede kamer überhaupt iets kon werd als onbelangrijk
afgedaan.
Ondanks al deze woordenwisselingen en verbale
knokpartijen zijn er echter ook positieve ontwikkelingen
die plaatsvinden. Het probleem wat heerste tijdens de
alv/blv is er niet meer. Een romantisch diner bij
kaarslicht of een kleisessie doet blijkbaar wonderen.
Heel veel wegversperringen zijn er niet meer. Ook komt
er binnenkort een nieuwe alv aan. Wie weet wat de
toekomst ons kan brengen...
________________________________________________________________________________
IN DE WANDELGANGEN “Guys just so you know, ik heb een rela XD” –Gabe op zijn jaarwhatsapp
“Het klinkt alsof hij een SOA heeft” – aldus Ian
“Het maakt me niet uit, ik wil dat de lustrumtruien veilig in een dispuutshuis liggen en niet op de
Houtstraat!” – Jan tegen Gabe
“Nee in dispuutshuizen liggen truien lekker veilig Jan!” – aldus Gabe
> Technologie
ICT-deskundige aan het woord: hoe kwaadwillenden u, uw leefomgeving en privacy
bedreigen
DOOR WILLEM TIMMERS -Toen de redactie mij vroeg een stukje
te schrijven over websites die ‘apelek’ zijn besefte ik mij dat
nu.nl hier ook prima in voorziet. Dagelijks stromen er nieuwe
berichten binnen over veelal grote bedrijven waar gegevens zijn
gelekt via het internet. Dat veel websites lek zijn is bekend,
maar wat de gebruikte termen betekenen is veel minder
bekend. Als Homo Universalis horen wij in alle zaken thuis te
zijn. Aldus bij deze een technisch kijkje in de wondere wereld
van de SQL-injection.
SQL staat voor Structured Query Language en is de taal
waarmee met een database wordt gecommuniceerd. De
meeste websites slaan hun content op in een database en
roepen die data aan middels een query (zoekopdracht) na
interactie met de bezoeker. Stel u drukt op de knop “toon
reacties” dan zou een mogelijk zeer versimpelde query kunnen
zijn:
SELECT commentaar, auteur, datum FROM table_commentaar
LIMIT 0, 30;
Deze query haalt al het commentaar op uit ‘table_commentaar’
van rij 0 tot rij 30. Op het eerste oog gebeurt hier weinig
spannends, maar het is de interactie met de gebruiker die het
spannend maakt. Het gedeelte 0, 30 is de zogenaamde range. U
kunt zich voorstellen dat een range van 0, 900000000, de
database een stuk meer aan het werk zet. Helaas voor deze
websites laten sommige applicaties de bezoeker toe om hieraan
te sleutelen. Dit ‘sleutelen’ kan gebeuren omdat regel 1 van
beveiligen niet wordt nageleefd. Te weten: vertrouw niemand.
Dit hoort zich te uiten in een meer toepasbare regel namelijk: is
de userinput gelijk aan de te verwachte input.
Nu voor een meer spannend voorbeeld Het omzeilen van
loginformulieren. Dit gaat precies hetzelfde. Ook hier wordt
namelijk de input niet gecontroleerd en dit leidt tot problemen.
Stel ik wil inloggen door middel van een (zeer versimpeld)
inlogformulier, dan zou een mogelijke query kunnen zijn:
SELECT achternaam FROM table_gebruikers WHERE gebruiker
= Henk and wachtwoord = kippen;
‘Henk’ en ‘kippen’ zijn variabelen die door de gebruiker zijn
ingevuld. Deze query zoekt dus naar een achternaam, waar de
gebruikersnaam en het wachtwoord gelijk zijn aan wat is
opgegeven. Is dat het geval, dan wordt de achternaam terug
gegeven. Dit lijkt een goede check, maar wat nu als de
gebruiker in het login formulier een paar tekens toevoegt die de
oorspronkelijk zoekopdracht aanpast. Stel hij geeft op als
gebruikersnaam: Henk en als wachtwoord: kippen’ OR 1 = 1; --
De query komt er dan zo uit te zien:
SELECT achternaam FROM table_gebruikers WHERE gebruikers
= Henk and wachtwoord = kippen OR 1 = 1;
Omdat 1 = 1 altijd waar is, worden alle achternamen uit de
tabel gebruikers teruggegeven. Veel applicaties gaan echter niet
zo gericht opzoek naar een achternaam en vullen in plaats
daarvan een * in ( SELECT * FROM ). In bovenstaande
voorbeeld, zou dat tot gevolg hebben dat alle data die in die
tabel is opgeslagen worden teruggegeven.
Het gevaar zit met name in het toelaten van waardes die je niet
verwacht. Een apostrof is zo’n waarde die het mogelijk maakt
de query uit te breiden en behoorlijke schade aan te richten
zoals het volledig verwijderen van een tabel. Een aardig
voorbeeld is de cartoon hieronder.
Moraal van het verhaal: uw gegevens zijn overgeleverd aan de
gratie van de programmeurs. Het is daarom van belang dat ook
zij worden wakker geschut voor deze aanvalsmethode. Niet
alleen met de term maar ook met de strekking daarvan. Een
mooi voorbeeld hiervan is deel 2 van de verzuimpolitie (terug te
kijken via http://zembla.vara.nl). Er schijnt zelfs een davint in de
uitzending te komen.
> één na laagste pagina
Avondvierlaagse Dag Vier – de tocht der tochten –
tochtig
De afgelopen dagen waren bijzonder. Met reeds meer
dan 30 kilometers in de benen en nog veel meer halve
Huugs achter de kiezen was vandaag de dag waar we zo
hard voor gewerkt hadden: de laatste/laagste tocht en
dan scholierenfeest!
Inmiddels hadden we een grote scala aan fans (en een
grote groep mensen die nog steeds niet geloofden dat
we daadwerkelijk de avondvierdaagse liepen) maar die
moesten we bij aanvang meteen teleurstellen: ook
vanavond liep Jan niet mee. Daarmee is Jan definitief
afgehaakt voor een medaille. Bij aankomst bij onze
favoriete korfbalvereniging werd het gemis ook direct
opgemerkt: “Weer met zijn drie? Had die schreeuwlelijk
er geen zin meer in?”. Nee dat had hij inderdaad niet.
Wij eigenlijk ook niet, want die hele inval op Quintus de
avond er voor was weer veel te laat geworden. Ook was
er van slaap weinig gekomen want Roeland en Dave
hadden weer twee huizen gebrandmerkt waar gezopen
moest gaan worden, mochten we er langs komen.
Helaas kwamen we er niet langs, want de route voerde
ons de stad uit. Door bos, wind en weer en vooral langs
het water. De kilometers moesten dit keer echt verdiend
worden. Dave was dit keer verantwoordelijk voor de
drank en had besloten – om in het thema van het
scholierenfeest te blijven – dat er naast halve Huugs ook
wel wat Breezer door de mik kon.
Weinig vestjes dit keer, weinig koeien dus het zuipen
schoot niet echt op. Omdat we geen haast hadden
werden de dobbelstenen er daarom maar te pas en te
onpas bij gehaald. Dat versnelde het proces zeker wel.
Cedric was deze avond van de flauwe grappen die op
verzoek zeker herhaald kunnen worden. Roeland wilde
vooral benadrukken wie allemaal wel niet laag was en
Dave was ontdaan na een telefoontje. Na een sollicitatie
bij de rechtswinkel had voorzitster Celine besloten dat
Dave “niet in het profiel” past. Hetgeen de hele tocht tot
vele grappen heeft geleid. Vooral de combinatie “laag”
en “past niet in het profiel” brachten Roeland tot het
uiten van juweeltjes van grappen die niet voor herhaling
vatbaar zijn.
Eigenlijk waren we best snel aangeschoten. Maar omdat
we steeds dobbelden kwamen we niet snel verder. Ik
heb eigenlijk ook geen benul meer hoe we gelopen zijn
en of die tocht ook maar enigszins iets te maken had met
de officiële route. Klaarblijkelijk hebben we wel ergens
een stempel behaald want ik heb hier een medaille
liggen…
Wat wel leuk was, was dat Jan zo nu en dan even belde
om te vragen hoe het ging. Het was natuurlijk goed
bedoeld en heel attent en misschien had die jongen dan
een andere respons verdiend dan die van Roeland:
“Dikke clown, ik naai je zusje!”. Maar in Roeland’s
defense: die kon het toen ook allemaal niet meer
helpen.
Uiteindelijk werd het toch spannend want om 22.00 uur
zou de huldiging zijn en we hadden uit betrouwbare
bronnen vernomen dat Hoogenboom klaar zou staan
met bloemen en een flesje Jäger. Maar om kwart voor
tien bevonden we ons ergens bezopen in een bos zonder
route omdat Cedric die tijdens het pissen had laten
vallen en dat ding nu doordrenkt met urine was.
Na wat zwerven herkende we de omgeving, we waren in
Voorschoten. Dat was niet de bedoeling, maar het was
ook niet onoverkomelijk. Met vrolijke passen liepen we
naar Leiden. We zouden er zo zijn geweest ware het niet
dat Cedric een emotionele dronk had. Hij biechtte op dat
hij veel liever barbestuur was geweest. Roeland
probeerde hem te troosten door te zeggen dat iedereen
wel iets liever zou hebben gehad maar dat het niet altijd
zo loopt. Dave had liever in het profiel gepast, Roeland
was liever verstaanbaar voor de medemens geweest.
Althans, we denken dat hij dat zei.
Al het goede komt tot een eind (behalve Hoog en
mevrouw Wallage hoor Hoog!) dus we kwamen aan bij
het eindpunt.. Godverdomme geen Hoog! Geen
bloemen, geef waifs, geen lekkers! Niks! De
teleurstelling was snel weg toen we onze medailles
konden ophalen. We hadden Roeland nog nooit zo
gelukkig gezien. Met een glinstering van een traan in de
hoeken van zijn ogen keek hij trots om zich heen. Cedric
lag een volleybalveldje verderop te kotsen met een grote
menigte nieuwsgierige schoolkinderen om zich heen en
Dave was aan het ruziën via de whatsapp.
Uiteindelijk deden we nog een biertje aan de bar waarop
de belangrijke hoge pief die ons een officiële
waarschuwing had gegeven op ons af kwam. Hij was
trots op ons, vond het mooi dat er ook studenten
geïnteresseerd waren en vroeg ons of we misschien
wilden helpen het populairder te krijgen onder
studenten. Cedric begon een verhaal af te steken maar
het viel de kerel vooral op dat Cedric niet meer recht kon
kijken en naar kots stonk en toen Roeland vroeg “krijgen
we dan ook vestjes?” was de kerel snel verdwenen.
Daarna gingen we pas echt laag. Bij mijn weten hebben
we niet meer gegeten maar zijn we met een paar flessen
Breezer door gegaan naar het scholierenfeest.
> Laagste pagina
Er waren veel te weinig
scholieren dus we stonden als
vanouds maar een beetje
onbeholpen bij elkaar
gegroepeerd. Toen Celine even
kort Dave wilde lenen om even te
praten, paste dit natuurlijk niet in
zijn profiel. Hetgeen een boos
slaande en stampende puber tot
gevolg had. Roeland vond het
maar laag.
Uitendelijk kregen we het voor
elkaar de Discq tot vervelens toe
Gustavo Lima te laten draaien. De
favoriet van Roeland. Toen Cedric
en ik deze bezopen ar op het
podium knal bezopen en
zielsgelukkig de meest
belachelijke pasjes zagen doen,
met enkele minderjarige
scholieren voor hem en met twee
literflessen Breezer in beide
hadden, wisten we het zeker. Dit
doen we volgend jaar weer!
Roeland Berger is een Leids rechtenstudent met een geheel eigen kijk op de maatschappij. Afkomstig uit een goed milieu maar met het voorkomen van een omhooggevallen ar manoeuvreert Roeland zich door verschillende lagen der bevolking, hetgeen hem tot nieuwe inzichten brengt. Wat is laag? Roeland licht toe: Het begon allemaal met Big Brother en Talpa. Niet alleen kon heel Nederland meegenieten van andermans sores en geproduceerde banale meuk, het werd tot norm verheven. Zo tegenwoordig ook binnen het dispuut. Een ALV is geen uitlaatklep meer, maar een afvoerputje. Dat een onbeduidende sjaars aan het meisje van de pedofiele dispuutsnarcist heeft gezeten interesseert mij niet. Het is laag om aan elkaars spullen te zitten, of dat nu meisjes of truien zijn. Dat de gemoederen zo hoog opliepen dat mensen zelfs uit commissies stapten, dispuutshuizen moesten vallen en een clinic-clown een verzoeningsgesprek moest leiden is tot in den zotte. Laag! Overigens is het altijd nog beter dat je vuile was gestolen wordt dan dat het buiten komt te hangen zoals bij het Nederlands elftal. Geen punt, geen elan, geen kans maar vooral geen team. Dat een uit de kluiten gewassen pseudo-Italiaan dan de crème de la crème van de middenmoot – de Denen – gaat zitten toejuichen gaat dan wel weer heel ver… Nog veel verder gaat het als je besluit je meisje mee te nemen wanneer we met het dispuut de match tegen onze favoriete buren kijken… Rogier is mijn praeses niet meer! Laag! Voorheen was de teloorgang op een eindronde een nationaal trauma, tegenwoordig zijn we – godszijdank – zo zeer vervreemd van die bende ruziënde miljonairs, dat het een ver van mijn bed show is. Over bedden gesproken, eveneens laag: het bed van een onschuldige puber schaamteloos kapot naaien. Foei en laag! Men is sowieso niet echt meer kieskeurig als het naaien betreft. Dave zijn speelgoed kwijt, Niels zijn speelgoed kwijt (Niels bedankt voor die Franne! Bevalt prima!). Renske er weer een speeltje bij. Lely heeft er een tand bij. Één grote incest-bende en alom copy-cat gedrag! Nee, neem dan Dorian en René; een stuk origineler qua regelen, maar toch: Laag! Trouwens, Milan zal Dorian zijn volgende wel zijn, want die neemt zijn rol als René 2.0 wel heel letterlijk. Laag! Regelen prima, maar als er iets voor je geregeld wordt: ho maar! Geen enkele Davint op de Midzomernacht: Laag! Kwestie van prioriteiten. Maar die liggen vaker verkeerd: Op maandag jaareten missen omdat je moet voetballen met Caponers? Laag! Een tentamen missen omdat je een hele nacht cocktails drinkt met “een vriendin van vroeger”? Laag! De biermeter in de subweek proberen te winnen door continue aan de bel te hangen? Laag! Overigens werd die subweek wel mooi gewonnen. Dat moeten we Jan cum suis dan wel weer nageven. De start die onze zitzak in de kilt gemaakt heeft is bemoedigend. Dat het een te zware alcoholist is die zich vóór zijn deur laten beroven, die bezopen een avondvierdaagse tussen de schoolkinderen meeloopt en niet gezond met zijn bestuur mee eet tijdens vergaderingen maar zelf een kapsalon weg beukt is dan weer wel: LAAG! In de categorie “Ik wil er geen woorden aan vuil maken, maar zeker laag!”: - Wouter Hoogenboom – Het waif van G – De emotionele afscheidstour van Pwemp – Knut een onterechte sessie geven voor een uit zijn verband gerukte matras – Willens en wetens de Praeses vetmesten: die vent is eerder dood dan gewisseld op deze manier! Ik vind het allemaal wel weer Laag! Ik zeg toedeledoki en de laagste groet!