Modeli_Opterecenja_mreze

1

PLANIRANJE SAOBRAĆAJAPLANIRANJE SAOBRAĆAJA

-- PREDAVANJAPREDAVANJA--

Prof. dr Jadranka JovićProf. dr Jadranka Jović

MODELI OPTEREĆENJAMREŽE

SVRHA OPTEREĆENJA:• DA SE UTVRDE NEDOSTACI POSTOJEĆE MREŽE,• PROCENI UTICAJ OČEKIVANOG PORASTA

SAOBRAĆAJA NA POTREBNE KAPACITETE BUDUĆE MREŽE,

• STVORI PODLOGA ZA IZRADU VARIJANTI RAZVOJA MREŽE,

• STVORI PODLOGA ZA RAZRADU PROJEKTNIH REŠENJA

• DA SE USTANOVE PRIORITETI IZGRADNJE MREŽE.

2

ZA OPTEREĆENJE MREŽE POTREBNO JE:

1. POTPUNI OPIS MREŽE• CENTROIDI• BROJEVI ČVOROVA• DUŽINE DEONICA• BRZINE NA MREŽI• NAJKRAĆE STAZE IZMEĐU ČVOROVA

(CENTROIDA)

2. MATRICA MEĐUZONSKIH PUTOVANJA

PARAMETRI OPTEREĆENJA MREŽE MOGU BITI:

1. DISTANCA / BRZINA / VREME2. TROŠKOVI PUTOVANJA3. KOMFOR / BEZBEDNOST / BIHEJVIORISTIČKI PARAMETRI

U DOSADAŠNJIM MODELIMA NAJČEŠĆE SE KORISTE PARAMETRI OD BROJEM 1.

3

KORACI U OPTEREĆENJU MREŽE:

1. OPTEREĆENJE SADAŠNJIM PUTOVANJIMA NA POSTOJEĆOJ MREŽI

2. OPTEREĆENJE BUDUĆIM PUTOVANJIMA NA POSTOJEĆOJ MREŽI

3. OPTEREĆENJE BUDUĆIM PUTOVANJIMA NA POSTOJEĆOJ MREŽI I DELOVIMA MREŽE ZA KOJE SU DONEŠENE ODLUKE O NEPOSREDNOJ IZGRADNJI

4. OPTEREĆENJE BUDUĆIM PUTOVANJIMA NA BUDUĆOJ MREŽI

MOGUĆE MREŽE:

1. HIPOTETIČKE MREŽE2. REALNE MREŽE

• HIPOTETIČKE MREŽE– LINIJE ŽELJA– SPAJDER MREŽA

• REALNE MREŽE– SVE ILI NIŠTA– SA OGRANIČENJEM KAPACITETA– KRIVE PRERASPODELE– OPTEREĆENJE PO RAZLIČITIM TRASAMA– OPTEREĆENJE POMOĆU LINEARNOG PROGRAMIRANJA

4

PRIPREMA MREŽE:

• DEFINISANJE MREŽEUTVRĐIVANJE BROJA, VELIČINE I GRANICA ZONALOCIRANJE CENTROIDAODREĐIVANJE KATEGORIJA SAOBRAĆAJNICADEFINISANJE KONEKTORALOCIRANJE ČVOROVA

• KODIRANJE MREŽEBROJNO OZNAČAVANJE CENTROIDA I ČVOROVADUŽINA DEONICABRZINA (VREME) NA DEONICIBROJ TRAKAKAPACITET LINKAUNOS PODATAKA U SOFTVER

• KALIBRISANJE MREŽE

TESTIRANJE MREŽE JEDINIČNIM OPTEREĆENJEMTESTIRANJE MREŽE POSTOJEĆIM OPTEREĆENJEM

1. Korak: Kodiranje mreže

Kodiranje podrazumeva pozicioniranje čvorova i definisanje linkova na osnovu dužine deonica i unos naziva deonica i čvorova na mreži.

Na osnovu zvaničnih podloga kodira se primarna mreža koja je predmet studije

Priprema mreže (u skladu sa zahtevima softvera)

5

2. korak: Definisanje i unos parametara mreže i saobraćajnog toka – putna mreža

- Slobodna brzina

- Broj traka po smeru

- Kapacitet po smeru

- Tip deonice (kategorija)

- PGDS za svaku deonicu

- Protok na deonici, po kategorijama vozila


2. korak: Definisanje i unos parametara mreže i saobraćajnog toka – unutargradska mreža mreža

Ime linka

kapacitet deonice po smeru (voz./čas)

broj traka

slobodna brzina na linku (km/h)

dužina linka (km)

dozvoljeni transportni sistemi na linku

tip linka (kategorija )

broj izvorno-ciljnih kretanja teretnih vozila na spoljnom kordonu na dan

broj teretnih vozila u danu na punktovima spoljnog kordona na osnovu brojanja saobraćaja

pozicije mostova

saobraćajnice sa promenljivim brojem traka po smeru

pozicije anketnih punktova na spoljnom kordonu

broj vozila javnog prevoza u vršnom satu na osnovu brojanja saobraćaja

broj teretnih vozila u vršnom satu na osnovu brojanja saobraćaja

broj putničkih automobila u vršnom satu na osnovu brojanja saobraćaja

prioritet saobraćajnice za redovno održavanje

prioritet saobraćajnice za zimsko održavanje

pozicija žutih traka

pripadnost putnoj mreži

rang saobraćajnice dobijen po HCM proceduri

Korisnički atributiObavezni atributi


6

3. korak: Zoniranje i pozicioniranje konektora

Primer: Srbija i Crna Gora

(BelMonte projekat)

- 48 zona područje Srbije- 6 zona područje Crne Gore- 2 zone područje Kosova- 8 spoljnih zona


3. korak: Zoniranje i pozicioniranje konektora

Primer Beograd

(Transportni model Beograda)

- 345 unutargradskih zona - 200 spoljnih zona 2 zone


7

4. korak: Generisanje i korekcija matrica

• Na osnovu saobraćajnih istraživanja generišu su matrice kretanja za 24h za svaku kategoriju vozila.

• Kategorije su unete u softver kao posebni transportni podsistemi u skladu sa podelom na kategorije koja je definisana metodologijom istraživanja (npr. PA, LTV, STV, TTV i AV).

• Generisane su matrice za vršni sat i vanvršni sat za svaku kategoriju vozila.


5. korak: Priprema parametara mreže i procedure

opterećenja mreže

Da bi bilo moguće opteretiti mrežu formiranim matricama neophodno uraditi sledeće:

- definisanje QV funkcije (zavisnost brzine i protoka) za deonice i definisanje konstante kao QV funkcije za konektore- određivanje impedanse deonica (na osnovu vremena putovanja na deonici i naplate putarine kao i vrednosti vremena putovanja za pojedine grupe korisnika)- nakon poređenja rezultata opterećenja mreže različitim metodama odabira se model opterećenja npr. Multiekvilibrijum.


8

QV funkcija

QV funkcija opisuje kako se menja brzina u zavisnosti od

iskorišćenja kapaciteta deonice


6. korak: Kalibrisanje modela

Ova aktivnost podrazumeva konačno usaglašavanje svih podatka unetih u model nezavisno da li se radi o tehničko-eksploatacionim karakteristikama deonica ili o parametrima od kojih zavisi model opterećenja mreže.

Definisani su parametri za podešavanje QVfunkcije, i usaglašene vrednosti PAJ i na mestima gde je potrebno "kozmetički" se dodatju lokalna putovanja. Konačna korekcija matrica se radi pomoću Tflow Fuzzy u VISUM -u


9

MODELI OPTEREĆENJA MREŽE

Dva pristupa

• Na osnovu odnosa protok/kapacitet (uzma se u obzir kapacitet saobraćajnica ili ne)

• Prema Vordropovom (I) principu: “saobraćaj na mreži se raspoređuje tako da su otpori (troškovi) putovanja na alternativama između izvora i cilja ekvivalentni, dok su na neiskorišćenim putanjama otpori veći”. Radi se o modelima ravnotežnih i neravnotežnih stanja.

Modeli neravnotežnih satanja

• “Sve ili ništa”• Sa ograničenjem kapaciteta• Diverzione krive• Raspodela više alternativa• Kombinovani modeli

10


“Sve ili ništa”

Nedostaci:- velika osetljivost na ulazne podatke- nepouzdanost (posebno u vezi sa proračunom

otpora)- zanemarivanje ponašanja vozača- Ne uzima u obzir relacije t=t(q)


Sa ograničenjem kapaciteta

Poštuju osnovne zakonomernosti saobraćajnog toka t=t(q).Može se primenjivati metoda “sve ili ništa” za opterećenje

uz korekciju pomoću kapaciteta saobraćajnice.Koristi se i naziv “korak po korak” raspodela. To je

iterativni postupak u kome se ukupna prostorna raspodela predstavlja delovima raspodele.

PREDNOST: realnija predstava opterećenjaMANA: moraju se znati t=t(q) relacije za sve delove mreže

11


Diverzione krive

Podesne kod modeliranja vangradskih deonica (koridora putnih). Krive se moraju definisati za svako područje posebno. Ulazne veličine su uštede u vremenu putovanja i dužini putovanja po alternativama.


Metode raspodele po više alternativnih pravaca

Bazira se na stavu da korisnici podjednako procenjuju dužinu/vreme putovanja.Odabiraju najkraću/najbržu stazu.Mora se pozavati ponašanje vozača.Tu spadaju “stohastički” i “modeli učenja”.

12


Kombinovane metode

Sadrže pojedine elemente predhodnih postupaka.

Osnovni nedostatak je u zanemarivanju promenljivosti uslova na mreži i uticaj na veličičinu zahteva.Prednost je što su jednostavni za izradu programa računarskih.

Documents

Modeli_Opterecenja_mreze