NÝGGJA SANGbók - Kringvarp Føroya

NÝGGJA SANGbók

GudS fólkS

Og Hann legði í munn mín nýggjan song, lovsong til Gud okkara.

Sálmur 40:4

SÁLMABÓKAGRUNNURIN 2015

NÝGGJA SANGbók

GudS fólkS

Nýggja SaNgBÓK – guds fólks© vard av upphavsrætti Sálmabókagrunnurin 2015Prentgerð: Effzett og anna SimonsenPrent: Clementstrykkeriet, ViborgSkrift: Times Ten Roman og adobe garamond

ISBN: 978-99918-3-436-8Skreytútgáva: ISBN: 978-99918-3-439-9 (2. upplag)

InnihaldsyvirlitFororð . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . síða 7

DeilDirStórleiki og kærleiki guds . . . . . . . . . . . . . . . . 1-40 síða 13Orð og lyfti guds . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41-84 – 29Føðing og lív jesusar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 85-114 – 47Deyði og uppreisn jesusar. . . . . . . . . . . . . . . . . 115-205 – 61andans verk og vøkstur. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 206-222 – 97Lovsongur og tilbiðjan. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 223-375 – 105Náði, frelsa og vitnisburður . . . . . . . . . . . . . . . 376-555 – 155Støða hins kristna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 556-628 – 219Dópur og breyðbróting . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 629-648 – 247Samfelag og samkoma . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 649-666 – 257Bøn og forbøn . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 667-725 – 267Trúgv, leiðsla og royndir . . . . . . . . . . . . . . . . . . 726-847 – 289Halgan og endurnýggjan . . . . . . . . . . . . . . . . . . 848-957 – 335Tænasta og trúboðan . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 958-1009 – 373gleði boðskapurin. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1010-1129 – 395Kall og støðutakan . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1130-1225 – 439Pílagrímar og heimferð . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1226-1292 – 477afturkoma jesusar og Himmalin . . . . . . . . . . . . 1293-1402 – 503Børnini og ungdómurin. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1403-1446 – 547Dagurin og árstíðin . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1447-1474 – 563Til serstøk høvi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1475-1504 – 577

YvirlitRættindi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . síða 590Yrkjarar, týðarar og tónaskøld . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . – 595Nótatilvísingar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . – 615Yvirlit yvir sangir, niðurløg og kór. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . – 649

Fororð

allur andaligur sangur hevur sín uppruna í lovsongi til Harran og er sprott- in av takksemi fyri alt tað, sum hann hevur gjørt fyri eina falna manna ætt. Hesin andaligi sangurin hevur havt ómetaliga stóran týdning og verið til ríka signing – eisini her í Føroyum. Í samkomum okkara hevur sangurin havt sín stóra leiklut. Heilt frá byrj-an ini, tá ið skotski trúboðarin William g. Sloan í 1865 kom til Føroya og fór at kunn gera gleðiboðskapin, var tað ikki minst sangurin, ið slóðaði fyri boð skap in um. Tey fyrstu árini varð sungið á donskum, tí einki føroyskt tilfar var, men líka síðan tann fyrsta samkoman varð íbirt, hevur móðurmálið havt sítt natúrliga pláss í gudsdýrkanini. Og trongdin eftir eisini at syngja á før-oysk um máli hevði við sær, at tann fyrsta sangbókin á føroyskum varð út-givin longu fyri 95 árum síðani. Í 1920 heitti jens av Reyni á Victor Danielsen, sum frammanundan hevði týtt onkran sang, um at fara undir at umseta sálmar til føroyskt við útgávu fyri eyga. jens skuldi sjálvur geva teir út. Úrslitið var, at tann fyrsta lítla sang bókin, Sálmar, longu kom út fram móti jólum 1920 við 85 sálmum. Onnur útgáva av Sálmum kom í 1922, og tá vóru teir 121 í tali. Í 1923 kom aftur eitt hefti, kallað Nýggir sálmar við 58 sálmum, talmerktir uppeftir frá nr. 121 til 179. Í 1928 gav samkoman í Betesda út sangbókina Evangelisk songbók við bæði føroyskum og donskum sálmum, 355 í tali, sum Victor Danielsen og Elies er Poulsen løgdu til rættis. Samkoman í Bethel gav í 1930 út bók við 311 sálmum, av teimum vóru 51 føroyskir. Í 1932 kom Guds Fólks Songbók út við 428 sálmum, sum allir vóru á føroyskum máli. Henda bókin kom út aftur í trimum óbroyttum útgávum: 1932, 1942 og 1946. gjøgnum tríatiárini komu fleiri hefti við sálmum. Hesi vórðu í 1939 savnað og útgivin í Evangelisk songbók við 358 sálmum. Henda bókin varð prentað aftur óbroytt í 1946. Nýggir sálmar hildu á at koma, og í 1942, 1946 og 1949 komu út hefti, nevnd Nýggir andaligir sangir, við tilsamans 170 sálm um og sangum. Í 1952 savnaði Victor Danielsen so allar sálmar og sangir, ið áður høvdu verið prentaðir, og nýggjar aftrat í Songbók Guds Fólks við 1125 sálmum og sang um. Nýggja Forlagið í Fuglafirði gav út. Í 1976 kom økt og endurskoðað útgáva av Songbók Guds Fólks við 1192 sálm um og sangum. Hesi 24 árini, frá 1952 til 1976, vóru komnir nógvir

7Fororð

sangir aftrat, og fleiri hefti við sálmum og sangum vóru eisini útgivin í hesum tíðarskeiði, m.a. Ungdómssangir, sum sangkórið í Betesda gav út í 1963.

Leingi hevur tørvur verið á nýggjari bók, og hesi sløku 39 árini, síðani 76-bókin kom, eru alla tíðina nýggir sálmar og sangir yrktir og týddir. Nógvir av teimum eru við á plátum, bondum og fløgum, og mangir hava staðið í sang heftum og tíðarritum, eitt nú heftunum, sum hvørt ár verða prentað í sam bandi við summarlegurnar í Zarepta, í Lova Harranum, sum er útgivið í Eystur oynni, í Fagnaðarljóð, sum samkoman í Ebenezer hevur givið út, og í Leir ker inum. Hóast henda bókin í vavi og sniði er øðrvísi enn undanfarnar útgávur, so er grund arlagið 1976-bókin. Einir 250 sangir eru tiknir úr, nakrir fáir eru við aftur úr 52-útgávuni, og út ímóti 550 sangir eru nýggir í bókini. Talið er nú komið upp á heilar 1504 sálmar, sangir og kór, og tað eru stívliga 300 fleiri enn í síðstu útgávu. Umframt nýggjar sangir og kór og nakrar barna- og ung dómssangir eru eisini kendir føroyskir upprunasálmar og -sangir tikn ir við. Millum hesar er tjóðsangurin. av og á hevur verið tosað um at finna bókini nýtt navn, og ymiskar mein-ing ar eru sjálvandi um hetta. avgjørt er at kalla bókina Nýggja Sang bók við undir heitinum Guds Fólks. aftan fyri hetta heitið liggur m.a. tað, sum Dávid syngur í Sálmi 40: „Og Hann legði í munn mín nýggjan song, lov song til gud okkara.“ Vit hava fingið ein nýggjan sang í hjartað og eina søgu at siga, sum altíð er nýggj. Og ynski okkara er, at henda nýggja, stóra sang -bók in í nýggjum sniði og nýggjari uppseting skal kennast endur nýggj andi fyri alt guds fólk í Føroyum og verða ein nýggj hjálp og ein nýggj sign ing fyri land og fólk. Strembað hevur verið eftir at fáa loyvi frá øllum teimum, ið hava yrkt og um sett teir sálmar og sangir, sum ikki vóru við í fyrru útgávunum. Hesaferð eru sangirnir settir í fleiri vegleiðandi deildir enn fyrr, og uppsetingin er eisini broytt soleiðis, at hon nú er í versformi. Effzett við Flóvini Tyril og Zachariasi Zachariassen gjørdu stórt for ar-beiði, og Øssur Berghamar hevur alla tíðina verið hollur í ráðum. anna Simonsen tók sær av tí grafiska arbeiðinum.

Viðhvørt verður spurt, um tørvur framvegis er á sangbók. Tøkniliga menn -ingin er jú stór, og tað hevur m.a. við sær, at tekstirnir ofta verða upp varp-aðir. Nógv ar góðar grundgevingar eru kortini fyri at geva sangbókina út aftur. gott er at hava bókina hjá sær á møti og at kunna geva sangir út, sum hósk andi eru til boð skap in. Bókin verður heldur ikki bara nýtt á møt um og øðrum sam kom um, men eisini heima við hús, á arbeiðsplássum, sjúkra-hús um, ellis heim um og umborð á skipum. Sangbókin er eisini eitt slag av

8 Fororð

9Fororð

andakts bók, sum er hent amboð at seta orð á nógvar og fjølbroyttar støður – á sjógv og landi, burturi og heima og í gleði og sorg.

Á 76 ára føðingardegi sínum 4. september 1914 flutti William g. Sloan foldum frá. Á gáttini til himmalska bústaðin hoyrdist hann fleiri ferðir endurgeva kenda, enska sálmin við niðurlagnum:

On Christ, the solid Rock, I stand. Á klettin Krist mín vón er bygd,All other ground is sinking sand ta einu grund, ið stendur trygt.

Nú hundrað ár eftir hesa heilsan William g. Sloans lata vit sangbókina frá okk um í vón og bøn um, at hon verður til signing fyri okkara tjóð.

1. mars 2015

SÁLMaBÓKagRUNNURIN

Meta av Fløtum Tórshavn

jógvan á Lakjuni Fuglafjørður

jóannes Hansen Toftir

Niels johannessenHoyvík

john í Skemmuni Porkeri

Árni jacobsen Klaksvík

alexander Samuelsen Tórshavn

Stórleiki og kærleiki Guds

Stórleiki og kærleiki Guds 13

1 F-c. *Petur W. Háberg. #jens guttesen.

1. Harri herskaranna, nær okkum trín,gleðinnar kelda, vit leita til tín,uttan teg eingin fanneydnu, sum vara man,Harri, tú eina gera kannvatnið til vín.

2. Fyri títt andlit vit níga í dag,undrast á dýrdina, vit hava sæð,gripin frá fyrstu stund,vunnin í lívi, lund,Harri, innast av hjartans grund:Tøkk fyri tað.

3. „Heilagur, heilagur, heilagur erHarri herskaranna.“ Fagnaðin berstóra serafaliðhásætið høga við.Harri – vit fyri fullan friðprísa tær her!

2 Es-es. *#Stuart Hamblen. (Krisjan Christiansen týddi).

1. Tó menn enn royna alt at røkka ytstu rúmd,at skoða verðir handan stjørnufjøld,í húsi Faðirs heimur bert ein klivi erog loftið bláa – teigur av hans ogn.

Hann stórur er, hann valdið eigur alt í verð,at siga frá tí varrar megna ei.Hans alheimsvald er markleyst og ei enda skal,tó rúmast hann í hjarta mínum væl.

2. av heystarstormi fræ úr trænum fall á vøll,til lívs tað vakti lýkkan summardag,so kalda hjarta hitast aftur man, tá hannvið anda sínum vekir, grøðir tað.

3 C-c. *#Martin Luther. (V. Danielsen týddi).

1. Sterk borg er gud í lív og deyð,er vápn og fullgóð verja,hann bjarga skal úr trongd og neyð,sum nú á okkum herja.Vár gamli fíggindiút brynjar Helviti,í sterkum svikum hannei javna finna kanní grimd og ilskuráðum.

2. Um egin máttur álit er,á okkum brátt er endi,men fyri okkum berjist hertann, aldri aftur vendi.Varð spurt: Hvør er hann tá,sum slagið vinna má?Vit svara: Kristus gekkí stríðið, sigur fekkog fyri okkum sigrar.

3. Um ilra anda mikla liðvil okkum oyða, fella,ei kann tað ræna váran frið,ei nakað oss kann bella.Hin heimsins fúrsti einú ræðir okkum, nei,hann valdið hevur mist,og Harrin jesus Kristvið Orðinum hann bindur.

4. Tað Orðið Satans herur mávið skomm nú lata standa,og Harrin stendur okkum hjávið sínum Halga anda.Um alt á fold var mist,vit eiga Harran Krist,hann ikki gloyma kanntann vin, sum hann sær vann– og ríki hans vit eiga.

Stórleiki og kærleiki Guds14

Nú frelsan hin stóra er funninog sigur við gudslambsins blóð,teim friðleysu friður er vunninog hvíla til hjørtuni móð.

3. Syndari, hoyr, hvat hann sigur,hann kallar so mildur á teg:Tak móti frelsu, hann biður,vend um av fortapingarveg!Synd tína, blóðiga, reyða,eg snjóhvíta alla skal tvá,tí leið eg hin kvølfulla deyða,tí hvíldi hin byrði mær á.

4. alt, alt er goldið á krossi,tí frían hann gera teg kann.av hvørjum vónleysum plássinú sálirnar leita til hann.Tilbiðjan og máttur og æratilhoyrir guds Lambi í dag.Kom, ver í tí hvítklædda skara,kom við til hin himmalska stað!

6 B-d. *#Ralph Carmichael. (Flóvin Tyril týddi).

Boð um handaverk hans rúmdin ber,tign hans kenst, tá ódn um landið fer,dýrd hans stórbær fyllir víðu verð,undurvert tað er.Minnast má eg, at hann einaferðSon sín gav sum offur niður her,hann, sum syndatrælir fríar ger,undurvert tað er.Tá eg ásjón hans í trúnni sá,stór hans miskunn var – eg undrast má,tí eg sá, at hann var meir enn bert ein gud, sum fjarur var,ið einki viðkom mær – men nú hann dag um dag mær er við lið,styrki, vernd og troyst mín hvørt eitt stig,hjálp so holl á vegnum smala við.Hann alt, ja, alt mær er!

4 C-c. *Robert Boswell. #james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Hvør kærleiki mót syndarumav gudi vístur er,at tað, sum var fortapt, fortapt,til síni børn hann ger.

Á, hvør stóran kærleika,hvønn kærleika vár Faðir víst mót okkum hevur,at vit, at vit skulu núeiga hetta navn: Hans børn.

2. Ei longur langt av leið, men núígjøgnum blóðið nærog fagnað í tí elskaða,vit eru gudi kær.

3. Nær jesus kemur, er ei kent,og hvat vit verða tá,men at vit verða honum lík,og sum hann er, hann sjá.

4. Og tann, sum eigur hesa vón,hann reinsar sjálvan seg.Men verðin kennir ei títt fólk,hon kennir ikki teg.

5 E-e. *#Ókend. (V. Danielsen týddi).

1. Verðin í synd enn svevur,Ísraels gud vakir har.Æruna, valdið hann hevur,og prís frá teim sælu hann fær.Sært tú hans eyga, sum hyggurí kærleika niður í dagtil tann, sum í vónloysi liggur,og sum einki ljós hevur sæð?

2. Sonin hann her niður sendi,á krossinum blóðið hans fleyt,dómin frá okkum hann vendi,og myrkursins leinkjur hann breyt.


8 Es-g. *johann Philipp Neumann. #Franz Schubert. (Z. Zachariassen føroyskaði).

1. Heilagur er Harrin, Faðir, Sonur, Ond,syndin honum aldri koma kann í nánd.Harrin heimin skapti, Harrin øllum ber,Harrin ævigt valdar, heilagur hann er.

2. Harrin gud er andin, Kristus er hans mynd,heilagur er Harrin, fyrigevur synd.Rættvísir hans dómar, heiløg er hans lóg,rættvís er hans frelsa. Heilagt er hans blóð.

3. Heilagt, heilagt, heilagt, heilagt navn hans er,heilagt, heilagt, heilagt, heilagt alt, hann ger.Undurverk hans bera heilagleikans spor,heilagur er Harrin, heilagt er hans orð.

9 B-f. *#Kittie Louise Suffield. (Brynleif Hansen týddi).

gud enn á trónuni er,og hann minnist børn síni her.Um freistingar herja,vil hann meg tó verjaog varða meg á míni ferð.gud enn á trónuni er,og hann minnist børn síni her.Hans orð stendur fast,um enn alt annað brast.gud enn á trónuni er.

7 F-f ella g-d. *N.F.S. grundtvig. #1: L.M. Lindeman. #2: johan adolph gether. (Louis Zachariasen týddi).

1. Yndislig, føgur,kongssalur høgur,gud, er tín búð.Sál míni leingist,hjarta mítt treingist,tráar í trúeftir at finna hin dýrdmikla lut,hjá tær at búgva, á, livandi gud.

2. góðskunnar keldu,gud mín við veldi,nevni eg teg.Í tínum salispurv møtir svalu– hvat eri eg?Himnanna fuglum teim reiðir tú ból,veit tínum tænara bústað og skjól.

3. Dagar úr vali,túsund í taliheimurin sær.Kunnu teir metast,javnbjóðis setastvið ein hjá tær,tá ið á sanganna veingjum mín sálhelt upp um stjørnurnar mið sítt og mál?

4. Eydnast og trívast,megnast, upplívastskulu vit øll,mennast í megi,hevjast í gleðimót himnahøll,hagar, sum eygað ei grætur, men lær,gudanna gud tað í dýrd síni sær.


12 D-fis. *Lina Sandell. #albert Lindström. (Árni jacobsen týddi).

1. at telja tey megni eg valla,øll prógv um guds kærleik og náð.Sum døggin á morgni tey fallaog skyggja á blómu og strá.at telja tey megni eg valla,øll prógv um guds kærleik og náð.

2. Á stjarnanna blaktrandi skaraei kenni eg nøvn ella tal.guds góðska, sum ævigt skal vara,klárt lýsir í djúpasta dal.Á stjarnanna blaktrandi skaraei kenni eg nøvn ella tal.

3. Ei talið á øllum eg fái,tí fyllist mítt hjarta við tøkk,tí jesusar góðska og náðií ríkiligt mát til mín røkk.Ei talið á øllum eg fái,tí fyllist mítt hjarta við tøkk.

11 Es-es. *#Frederick M. Lehman. (P.W. Háberg týddi).

1. guds kærleiki er størri, hægri,enn pennur, tunga tolka kann.Sjálvt hægsta stjørna gongur lægri,og heilt til heljar røkkur hann.Hin falna mann hann aftur vannguds Sonar blóði við, tað barn, sum gleið á syndaleið,hann reisti og gav frið.

Guds kærleiki, so ríkur, skærur.Ei ævin verður ov longGuds kærleika, sum ævigt varir,at bera fagnaðarsong.

10 Es-es. *Martha M.B. Stockton. #William Fischer. (V. Danielsen týddi).

1. gud elskaði ta falnu verð,í synd og misgerð deyð,so dýrt hann henni frelsu vannog frítt av náði beyð.

Undurfulli kærleiki,Guds kærleiki til mín.Til deyð og dóm á Golgatahann sendi Sonin sín.

2. Eg leit á hann og eigi tí,tó mangt mær forða kann,ígjøgnum sár hans sálarbótog frið við trúgv á hann.

3. Til tín er kallið, gleð teg sál,tí gud skal geva tærso vissa vón um Himmalin,sum vart tú longu har.

4. Um sigur yvir Satans mátthin frelsti syngja kann.Tó máttleys sjálv, vit sigur fáígjøgnum hann, sum vann.

2. Tá alt er svunnið – sól til viðaer farin sína síðstu ferð,og tann, sum her ei vildi biðja,til fjøll og heyggjar neyðróp ber,tá varir við guds kærleiki,ómetandi í hædd.Hin droyralind burt tekur syndog gleðir mansbørn rædd.

3. Varð broytt til blekk hvørt hav á foldumog loftið alt til pergament,til penn hvørt strá, ið vaks úr moldum,og skrivikynstur øllum kent,guds kærleika at siga fráupp turkaði hvørt hav,frá brún til brún ei nóg nógv rúmalt himmalhvølvið gav.


13 D-fis ella Es-b. *joël Blomqvist. #1 og #2: Ókend tónaskøld. (V. Danielsen týddi).

1. Eitt hjarta er, ið hin sonin elskar,sum søkkur niður í synd og skarn,úr faðirhúsinum sær eitt eygavið umsorgan á hitt vilsta barn.

2. Eitt oyra er, ið seg boyggir niðurtil tey, sum rópa um hjálp í neyð,ein tunga er, sum í náði talarvið tey, ið falla, og reisir tey.

3. Ein kelda er fyri tann, ið tystir,eitt lívsins breyð til tey svongu er,ein góður frístaður er og tryggur,har deyði, dómur ei skaða ger.

4. ja, kom til jesus, og tú skalt finnaalt, ið tær tørvar til sæluna!Tí jesus, jesus og hann aleinanóg mikið er alla ævina.

14 as-es ella B-f. *Charles Wesley. #1: William Rowlands. #2: john Zundel. (P.W. Háberg týddi).

1. góðska guds, sum ber av øllum,himmalgleði, niður trín.Kom og búgv í lágum høllum,kom og náði tína krýn.jesus, tú ert øll vár tráan,kærleikstekin, reint og ljóst,kom við tíni frelsuboðaninn í hvørt eitt byrðað bróst.

2. Kom, alvaldi, út at fría,lat meg tína náði sjá,kom við skundi, síggj, vit bíða,ver við alla okkum hjá.Tígnan vit tær vilja vísaeins og mikla himmalfjøld,uttan íhald biðja, prísaundir tíni kærleiksvøld.

15 C-g. *William Cowper. #William Croft. (V. Danielsen týddi).

1. Á undurfullan, loyndan háttgud fremur alt sítt ráð,í ljós hann vendir myrku náttog gongur bylgjum á.

2. Í sínum djúpa vísdómsráð,sum ikki fatast kann,hann letur síni undur sjá,sín vilja virkar hann.

3. Á, tú guds barn, ei óttist tú.Tey skýggj, tú ræðist so,eitt regn við signing goyma núog bera friðarboð.

4. Lít fast á gud og døm hann ei,halt út og stillur ver.Tí tykist hann at siga nei,eitt ja tó eftir er.

5. Tað barn, ið bíðar, síggja vilsíns Faðirs hjartalag,og náttin vendist um eitt bilí ljósan, bjartan dag.

6. Blind vantrúgv villir bert av leiðog oyðileggur alt.guds hond er mild, hans gøta greið,sum skjótt tú síggja skalt.

3. Fullfør so tín skapning nýggja,ger tú okkum rein og skær,stórleik frelsu tínar síggja,fult út endurreist í tær.Leidd frá dýrd til dýrd vit stígalíka inn í Paradís,leggja krúnurnar og níga,fylt av undran, tøkk og prís.


18 Es-g. *Thomas O. Chisholm. #William M. Runyan. (Líggjas á Váli týddi).

1. Stór er tín trúfesti, á, gud, mín Faðir,tað er ei broytandi skuggi hjá tær.Kærleiki botnleysur, ómáld tín náði,tú ert hin sami, sum áður tú var.

Stór er tín trúfesti, stór er tín trúfesti,nýggj hvønn ein morgun er náðin frá tær.Alt, ið eg njóti, frá tær er tað komið,stór er tín trúfesti, Harri, mót mær.

2. Summarið, veturin, várið og heystið,sólin og mánin og stjørnurnar við,náttúran eisini prógvar hitt sama:gud er í trúfesti við vára lið.

3. Øll syndin goldin er – frelsunnargleðinfremur í hjarta ein lovsong til tín,styrki og vón fyri nútíð og framtíð,náði og signingar flóta til mín.

19 a-e. *Robert grant. #William Croft. (V. Danielsen týddi).

1. Tilbiðið vár Kong í Himlinum hátt,á, syngið um hann, hans kærleik og mátt,vár skjøld, vára verju – á, tøkk honum ber,sum býr har í ljósi, hálovaður er.

2. Á, syng um hans vald, hans náði sig frá,hvørs búni er ljós, hvørs tróna er há,sum tornar í vreiði, sum eina ger frið,sum stormur ber boð um – á, Harran tilbið!

3. Hvørt undurfult verk, sum skoðast í dag– tú alvaldi, hond tín virkaði tað.Tú jørðina festi, sum vikast ei kann,og sjógvin – sum kápu tú gavst henni hann.

4. Hvør mála kann rætt títt verk og tín veg?ja, myrkur og ljós, tey tala um teg,og luftin og havið og heyggjar og fjøll– ja, handaverk tíni, tey lova tær øll.

17 f-f ella F-f. *Petter Dass. #1: gamalt før. sálmalag. #2: Norskt fólkalag. (j. Dahl týddi).

1. Harra gud, títt dýra navn og æraskal um allan heim í metum vera,hvør sálin sæla, hvør tungt má træla,alt, sum kann mæla, skal teg umtala og æra.

2. gud er gud, um land alt legðist oyðið,gud er gud, um menniskjan øll doyði,um ættir fara, um øldir snara,blant stjørnuskaraskal ótømd vara guds grøði.

3. Høga høll og lága lon skal víkja,jørð og himmal skulu bæði svíkja,hvørt fjall, hvør sýna, hvør tindur dvína,men fram skal trína,sum sólin skína guds ríki.

16 Es-es. *#Dan Whittemore. (Páll á Lakjuni týddi).

:, : Á, Gud, tær eingin líkur er,á, Gud, nei, eingin av tær ber.Á, Gud, slík stórverk eingin ger,nei, eingin er sum tú. :,:

1. Tá alt var myrkt, komst tú og vísti veg,tú gavst mær lív, frá synd meg reins aði.Tú mína skuld tókst burt og frelsti meg.Nei, eingin er sum tú.

2. Eg elski teg, tí tú meg elskaði,tú gavst títt lív og frían setti meg.Tú, Kristus, ert mítt lív, tær prísi eg,tí eingin er sum tú.


20 C-g. *Isaac Watts. #William Croft. (V. Danielsen týddi).

1. Á, gud, vár hjálp í farnu tíð,vár vón í ókend ár,várt skýli gjøgnum storm og stríðí dag eins og í gjár.

2. Tín armur tínum heiløguein fullgóð verja er,í lívd av náðitrónuniteim einki skaða ger.

3. Tú ert tann gud, sum broytist ei,tann sami, sum tú var,tá verðin fram av ongum steigvið boðinum frá tær.

4. Í tínum eygum túsund ársum skuggin svinna brátt,sum stund, sum dagurin í gjár,sum stutta vakt á nátt.

5. Sum streymur skjóti tíðin fer,ber síni børn avstað,sum dreymur skjótt tað gloymt alt er,ið tykist stórt í dag.

6. Á, gud, vár hjálp í farnu tíð,vár vón í ókend ár,ver lívd ígjøgnum storm og stríðí dag eins og í gjár!

21 g-h. *jógvan gerðalíð. #jógvan við Keldu.

1. Hægri enn hægstu hábornu heimsins,ber hann av øllum, aldanna gud,hann, sum við orði alheimin skapti,stjørnur og mánar, sól og hvønn lut.

2. Hvør kom tær nær í metum av tignum,hvør torir líkna seg við títt vald?Boygg teg, mín sál, í øsku og dust, tíhóskandi væl hon har verður fjald.

22 B-d. *#Lenny LeBlanc og Paul Baloche. (Randi Hansen týddi).

1. Fram um øll veldi,fram um hvønn kong,fram um tað skapta,náttúru, hvørja ongog allan vísdóm og menniskjanna verk– áðrenn nakað var, var hond tín sterk.

2. Fram um øll ríki,hvørt kongarað,fram um tað vakra,ið verðin hevur sæð,og allan ríkdóm og virði her í verð– einki tó kann metast javnt við teg.

Krossfestur, í grøv teir løgdu teg.Títt lív tú gavst at doyggja fyri meg.Eins og rósa, knúst og traðkað á– alt tað tú bart og valdi megfram um alt.

3. Har hon í verkjum eymkandi liggur,rættvísa dómin eigur hon á,sannførd um revsing, syndini fylgir,eyðmýkt í angri verður hon tá.

4. Heiløg er lógin, givin av gudi,eldslogum líkt hans eyga jú er.Einki kann fjala, hvar skal eg fara?Øska og dust ei skjól geva her.

5. gud gjøgnum jesus Frelsari gjørdist,syndbótarvegin eyðmjúkur gekkniður til mín í syndanna díki,loyst meg úr Satans leinkjum hann fekk.

6. Hálovað navn títt, sál mín tær prísar,stórleikadýrdin, øll er hon tín.Skaparin falna skapningin valdibrúður at vera, leidda til sín.


25 Es-g. *Ida L. Reed. #William j. Kirkpatrick. (V. Danielsen týddi).

1. Eg kann so langt ei dríva, attín náði ei meg nær.Hvar enn eg viltist, eyga títttó hvíldi eymt á mær.Eg kann ei dríva burtur so,at tú ei skoðaðiá veg mín bæði dag og náttí eymum kærleiki.

2. Eg drívi ei, so armur tínei undir mær tó er.Tín vísdómshond vil stýra mærá hesi vandaferð.Er tung og trong mín myrka leið,tú ei meg gloyma vilt,tú leiðir gjøgnum storm og logn,ígjøgnum gott og ilt.

3. Eg kann ei dríva burt frá tær,hvar enn mín fótur steig,tí, Faðir, frammanundan tújú kendi mína leið!Hvar enn eg ferðist, tú ert har,ígjøgnum stormin egkann hoyra tína eymu rødd:Ræðst ikki! Tað er eg.

24 Es-b. *#Henry Barraclough. (V. Danielsen týddi).

1. Í búna dýrum mín Harri er,av myrra angar hann.Tað gleði djúpt mær í bróstið berog heilt mítt hjarta vann.

Úr hinum fílabeinshøllum harí eina sorgarverð – hvat uttan bert tín kærleiki,Jesus, dró teg her!

23 C-c. *William Whiting. #john B. Dykes. (Sigurd Berghamar týddi).

1. alveldis gud, sum frelsu gav,sum bindur storm og villa hav,tey djúpu vøtn, tey víðu høv,øll mugu lýða tíni krøv.Í bøn vit bera fram øll tey,á sjónum eru stødd í neyð.

2. Á, Kristus, bert eitt orð frá tær,brátt sjógvur legðist, stilli varð.Á aldum trygt tín fótur gekk,í ódnarveðri blund tú fekk.Í bøn vit bera fram øll tey,á sjónum eru stødd í neyð.

3. Á, Halgi andi, tú, sum lávið verndarveingjum vøtnum á,sum framdi frið um heimsins høvog legði logn um nes og nøv.Í bøn vit bera fram øll tey,á sjónum eru stødd í neyð.

4. Á, guddómstríeind, kærleiksvøld,veit brøðrum várum vernd og skjøld,lat ódn og álop, eld og skerei kunna skaða teirra ferð.Mót Himli takkarsongir táupp stíga landi, sjógvi frá.

2. Men beiska sorg kendi Harri mín,sum aloe talar um.Rørd minnist sál mín til deyða tíná harða krossinum.

3. Og heilsubót hekk við búna tín,vit minnast kassia nú.ja, mangan ók hesin fótur mín,men upp meg reisti tú.

4. Í búna dýrum hann skjótt ein dagskal koma eftir mærog taka meg til hin gylta staðat búgva ævigt har.


27 F-f. *jákup Olsen. #gamalt týskt lag.

1. Harrin, vár verja, vár hjálp og í trongdum ein styrki.Navn hans tí rættvísa er her í stríðnum eitt virki.Harrin er nær,Harrin jú stendur við tær– ljósni tí dagurin myrki.

2. Harrin er við tær, sum skuggi tín hjá tær hann stendur.Harrin, ið varðar teg, vigar alt tað, sum teg hendir.alt, sum her tærmøtir, hans eyga jú sær,alt tær til besta hann vendir.

3. Hjálp tín, mítt hjarta, tær Harrin tín Faðir vil vera,ævigi armurin uppi hans fólki skal bera.Fótur tín eisnáva skal á síni leið,einki tær skaða skal gera.

4. Harrin vil varða teg bæði á nátt og á degi,skuggi í hita hann er tær og gevur tær megi.Dúrar hann ei,Ísraels vaktari, nei.Veri tí hjarta títt fegið!

5. Lyft upp, mítt hjarta, títt eyga til Harran, tín Faðir,upp, upp um fjøllini. alt, ið tær forðar og bagir, lætna vil tá,byrðin, ið hvílir tær á,alt, ið teg nívir og ræðir.

6. Inngangur tín skal av Harranum varðaður verða,einki í útgangi heldur tær skaða skal gera. Vald hans og makt,so sum hans orð hevur sagt,sál tíni verja skal vera.

26 g-d. *Sigurd Berghamar. #Øssur Berghamar.

1. Upphavsins heim svarta syndnáttin fjaldi,dapurt og oyðið um høv og um lond.:,: Brádliga ljósið um alheimin spældi– har var hin himmalska hond. :,:

2. Hjún vórðu sett í hin blómandi garðin.Teskandi hoyrdist hin røddin so vond.:,: Fallið var komið, og dýrdin var farin– sveik ei hin himmalska hond. :,:

3. arvaði ættin so syndina svørtu,bannað av gudi var likam og ond.:,: Bøtti tó blóð fyri iðrandi hjørtu– bjargandi himmalska hond. :,:

4. Frelsarin kom, hann, sum synd kundi gjalda,loysa við blóði tey fjøtrandi bond,:,: prógvaði lyfti frá fyrndum at halda– trúfasta himmalska hond. :,:

5. aftur skal koma hin Frelsarin mæti,børn síni flyta til Himmalsins strond,:,: vælkomin saman í dýrdligum sætibýður hin himmalska hond. :,:


29 D-d. *Cecil F. alexander. #William H. Monk. (Árni jacobsen týddi).

Alt er bjart og undurfult,ja, bæði smátt og stórt!Alt er bjart og undurfult,sum Harrin hevur gjørt!

1. Tú sært so vakrar blómurog hoyrir fuglasong,sært mangar litir prýðaí haga og á ong.

2. Tey fjøll, mót hæddum daga,hvør á, sum fer í hav,tann sól, á morgni rísur,á kvøldi fer í kav.

3. Teir vetrarkøldu vindarog summarsólin flógv,á heysti fong og grøðiog vár um grønan hógv.

4. Við eygum tað vit síggja,og varrar siga fráum hann, sum øllum valdar,um alt hans vísa ráð.

30 D-d. *#Diane Ball. (Z. Zachariassen týddi).

1. Í síni tíð, í síni tíð,alt hann væl og vakurt ger í síni tíð.gud, meg kenna lat tín frið,lat meg sanna stig um stig,at tú orð títt stendur viðí tíni tíð.

2. Í tíni tíð, í tíni tíð,alt tú væl og vakurt gert í tíni tíð.Harri, ger mítt hjarta stilt,sinnalag mítt blítt og milt,so alt verður, sum tú viltí tíni tíð.

28 D-d. *H.a. Brorson. #Henrik Rung. (V. Danielsen týddi).

1. Upp, hvør ein sál á foldum her,um kærleik guds at hoyra,sum lívsins orðið sálum ber,sum letur upp várt oyra:at hvør ein armur syndarikann fáa lut í náðini,ja, ævigt lív og gleði!

2. Hitt orð um náði guds, sum beyðsín frið til sálir móðar,hitt orð um jesu blóð og deyðso sterkt og dýrdligt ljóðar,at tað av deyða vekur tann,sum ei sær sjálvum bjarga kann,um hann í trúgv tí fagnar.

3. Tað skínur inn í hjartans nátt,so har av degi lýsir,og jesus, Frelsaran, tað brátttí rædda sinni vísir.Tá lívið ævigt sálin fær,tá reisist alt, ið fallið var,og syndavald má dvína.

4. Lat tí, tú stóri, mildi gud,títt orð við mátti ljóða,at mangar sálir fáa lutí tínum ríki góða,at armir syndarar, sum núí myrkri ganga, sanna, túteir elskar og teir frelsir!


31 C-c. *Isaac Watts. #john Darwall. (Líggjas á Váli týddi).

1. Tey mongu nøvn, gud berígjøgnum alt sítt orð,um vísdóm, kærleik, mátt,alt ber á sama borð:at dýrdargera navn hans her,tað navnið, sum av øllum ber.

2. Profetur guds ert tú,mín tunga prísi tær,tú gleðiboðskapinum frelsu higar bar,tey dýru tíðindi so góðum frið ígjøgnum jesu blóð.

3. Sum Høvuðsprestur túí halgidómin fór,gav egna blóð títt har,á, endurloysing stór!Tað gevur særdum sálum frið,tað verkið gud er nøgdur við.

4. Eg elski Hirðans rødd,hans eyga fylgir mær.Hann kennir meg eins vælog fylgið alt hjá sær.Hann fylgir mær á hesi ferð,og meg á herðunum hann ber.

5. Mín Frelsari, mín gud,mín Harri, Kongur mín,tilbiðjan, heiður, dýrdog æran veri tín.Um náði tína syngi eg,mín gud, sum endurloysti meg.

32 as-as. *Charles Wesley. #Thomas Campbell. (anna Fuglø Rodda týddi).

1. Á, kann tað vera satt, at egfekk lív í blóði Frelsarans?Læt hann sítt lív, júst fyri meg,sum voldi kvøl og deyða hans?Á, undurfulli kærleiki,tú, doyði, gud mín, fyri meg.Á, undurfulli kærleiki,tú doyði, gud mín, fyri meg.

2. Í deyðan lívsins Harri fer,ein gáta, ei kann greiðast frá.guds einglaherur undrast herog fatar ei guds kærleiksráð.alt er bert náði, jørðin, hoyr!Lat einglar guds ei spyrja meir.alt er bert náði, jørðin, hoyr!Lat einglar guds ei spyrja meir.

3. av trónu Faðirs síns hann steig,á, undurfulla kærleikshav.Hann fyri Ádams ætt jú leiðog lýðin seg í deyðan gav.ja, náði bert, so rík og frí,hon fann meg, bundnan leinkjum í.ja, náði bert, so rík og frí,hon fann meg, bundnan leinkjum í.

4. Fjøtrað mín sál so leingi láí døpru, myrku syndanátt.Tú kveikti ljós, so klárt eg sá,tú vakti meg og gavst mær mátt.Leinkjurnar loystust tá av mær,eg reistist upp og fylgdi tær.Hvør leinkja loystist tá av mær,eg reistist upp og fylgdi tær.

5. Eingin fordøming hóttir nú,tí jesu rættferð er nú mín.Í mær guds Sonur festi búog gav mær allan ríkdóm sín.Djarvur eg gudi komi nær,og jesus krúnu rættir mær.Eg djarvur gudi komi nær,og jesus krúnu rættir mær.


33 D-fis. *Horatius Bonar. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Prísaður gud, vár gud.Einborna Son sín gav hann okkum her.gáva tað fram um allar gávur er.Prísaður gud, vár gud.

2. Hvat gevur hann ei tá?Frítt fyri einki gav hann okkum alt,gávu, sum eingin søkti, eingin galt.Hvat gevur hann ei tá?

3. Hann spardi ei sín Son.Tagna má fyri hesum ivi, frykt.Stilt verður hjartað, sálin hvílir trygt.Hann spardi ei sín Son.

4. Hvør skal fordøma nú?Kristus er deyður, risin og nú erheima hjá gudi, vára søk fram ber.Hvør skal fordøma nú?

5. gud sjálvur rættvísger.Hvør kann burt taka friðin, sum hann gav?Hvør døma við tí lóg, sum hann tók av?gud sjálvur rættvísger.

6. Sigurin okkara!guds Sonur fyri okkum gav seg her,stríðið hann stríddi, sigur vunnin er.Sigurin okkara!

34 C-g. *#Mosie Lister. (Páll á Lakjuni týddi).

Tú, Harri, undurfullur ert,so høgur, heilagur í Himli,tú røkkur hægri, hægri upp enn stjørnurnar,tú, Harri, undurfullur ert.

Til hjálpar kemur tú, tá synd og myrkur níva her,okkum vísir rættan veg, fara vit av leið.Tú vilt lyfta okkum upp, upp í dýrd.Tann kærleika vit skilja ei.

35 B-f. *Carl Boberg. #Svenskt fólkalag. (P.W. Háberg føroyskaði).

1. Tá tígnandi í undran, Harri Drottur,mær birtast tíni alheims skaparverk,tann stjørnufjøld, tann hvølli torusláttur – í øllum skepnum prógvast hond tín sterk.

Tá syngur sál mín, Frelsari, til tín:Hvør mikil Gud, tú, Harri ert!Tá syngur sál mín, Frelsari til tín:Hvør mikil Gud, tú, Harri, ert!

2. Tá leið mín ber um fløtur, gjøgnum dalar,og fuglur letur, fjálgt kenst summarfleyr,á tindahæddum rúmdin til mín talar,tá løkur tutlar millum stein og eyr.

3. Tá eg so minnist, hesin gud ei spardisín Son, men læt hann doyggja fyri meg,at Frelsarin seg sjálvan ikki eirdi,men bløddi út – tað skilji ikki eg.

4. Tá jesus kemur, gleði vil uppstíga,ein slík, sum eg ei áður havi merkt,í takksemd eyðmjúkt skal eg niður nígaog rópa hátt: Hvør mikil gud tú ert!


36 B-f. *Matthias Claudius. #j.a.P. Schulz. (V. Danielsen týddi).

1. Vit velta, og vit sáaog dýrka vári lond,men tann, ið vøkstin gevur,er guds alvalda hond.Hann sendir vetrarkavaog summarregn og sól,sum grasið fær at vaksaog hvørja plantu ól.

Signing øll og gáva,av Himli send hon er.Gev Gudi tøkk, gev Gudi tøkk,og honum lov fram ber!

2. Hann, hann er tann, sum virkaralt, bæði fjart og nær,hvør blóma og tær stjørnur,ið lýsa uppi har.Hann stormur, bylgjur akta,og fuglin føðir hann,hann mangan minni barn síttá foldum gloyma kann.

3. Tí takka vit tær, Faðir,frá tær hvør gáva er,lív, heilsa, lukka, friður,vit lov tær veita her.Tak móti várum gávum,og mest tú okkum læreitt eyðmjúkt, takksamt hjartahvønn dag at bera tær.

37 e-e. *#Richard Wayne Mullins. (Símun j. Hansen týddi).

Vár gud er ein veldis gud,ið ræður úr Himli háttvið kraft og við kærleika.Vár gud er ein veldis gud.

38 Es-g. *#Seth og Bessie Sykes. (P.W. Háberg týddi).

1. guds ómáldi kærleiki – eitt botnleyst kærleikshav,til krossins deyða fyri meg hann einkarson sín gav.Á, kærleiki, sum fatast ei– at fyri meg hann deyðan leið.

Á, kærleiki Guds, sum loysti meg úr trongd,á, kærleiki Guds, á, breidd og hædd og longd.Víð, ja, víð eins og havið,djúp sum djúpasta sjó,høg, ja, høg eins og Himmalin – Guds kærleiksflóð.

2. guds ómáldi kærleiki, sum kunngjørdur mær er,innsiglað hevur andin meg og nýggja kraft mær ber.Í tí hann vísir kærleik sín:Eg eri hans, og hann er mín!

3. guds ómáldi kærleiki – eg nú tað siga kann,at syndarin bert frelsu fær ígjøgnum trúgv á hann.Tann kærleiki til deyðan rakk– hann livir ævigt, lov og takk!


40 C-c ella g-g. *john Milton. #1: john antes. #2: arthur Sullivan. (Árni av Reyni týddi).

1. Kom, hvør sál, syng fagnaðarsongtil vár Harra, gud og Kong.

Skjól hann er mót myrku vøld,trúføst verja øld um øld.

2. Latið okkum boða herDrottin, sum av øllum ber.

3. Skaparverk hans ljómar hátt,boðar okkum miklan mátt.

4. Og hann kennir vára neyð,veitir okkum dagligt breyð.

5. Trygt hann varðar síni børn,verjir, tá ið leikar ódn.

6. Syng, hvør sál, tí fagnaðarsongtil vár Harra, gud og Kong.

39 F-a. *Ókent sálmaskald. #Hans g. Nägeli. (V. Danielsen týddi).

1. Hvør mettar uttan tú,á, gud, á lívsins veg.Og tornar hvør ein kelda her,so eiga vit tó teg.

2. Várt sinn tú festir núvið tað, sum trúgvin sær.Og hví skal fólk títt hindrast táav tí, sum enda fær?

3. gud gevur bert sum gud,tað gloyma vit so skjótt,men verður eygað vent á hann,tá lætnar hjartað møtt.

4. Og sum títt loysta fólkvár styrki harí er,at gjøgnum blóðið sita vití Himli longu her.

5. Ígjøgnum hetta blóðvit eiga, gud, tín frið,tín stóra faðirkærleikaog arvin, ríkið við!

Orð og lyfti Guds

Orð og lyfti Guds 29

41 B-d. *#Leonard E. Smith. (Flóvin Tyril og Z. Zachariassen týddu).

1. Á fjøllunum so fagrir eru føtur hans,ið gleðiboðskap ber,sum boðar frið og frelsu, og sum kunnigt ger:Sonur guds kongur er!

Krýn hann kong, konga Kong!Honum syng fagnaðarsong!

2. Sum planta veik hann fyri ásjón hans rann upp,og fagur var hann ei,vanvirdur, vesalur sum einki menniskja,lýðin gekk deyðans leið.

3. Men fyri vári brot hann sligin, særdur varð,vár straff varð løgd á hann.Vit fingu frið, við sárum hans vit vórðu grødd,okkum hann rættferð vann.

4. So mildur sum eitt lamb, ið dripið verða skal,hann munn sín upp læt ei.Á krossinum hann tømdi sína sál, men vann– upp úr grøv aftur steig.

43 D-d. *Bernhard S. Ingemann. #j.P.E. Hartmann. (j. Dahl týddi).

1. Tín miskunn, á, gud, er sum himinin há,tín trúfesti røkkur til skýggja,tín dýrd er um allan heimin at sjá,tín kærleikssól lýsir til býggja.

2. Sum fastbygda fjallið er rættvísi tín,sum havdýpið ráð títt og dómar,tú bønirnar hoyrir, ið leita til tín,tín hátign og dýrd um oss ljómar.

3. So víða, sum menniskjan byggir sær ból,tín náði og miskunn man vaka,tín vernd er trygg eins og veingjanna skjól,hjá tær okkum einki kann saka.

4. Tú sálirnar frelsir, tú fagnar hvørt kind,hvørt kykt her á fold dregur anda,hjá tær er lívsins hin æviga lind,sum ljósborgir glitrandi randa.

42 F-c. *Frances Townsend. #alfred B. Smith. (Charlotta á Váli Olsen týddi).

gud heimin elskaði,hann gav sín egna Sonat doyggja trænum á,eg frelsu, frið kann fá.Hann aftur koma skalat taka meg til sín.Undurfulli vinur mín.

44 F-c. *Zacharias Zachariassen. #Eyðun á Lakjuni.

1. Fjøllini tey sterku kunnu vikast,heyggjar flyta seg úr stað.Men guds miskunn aldri frá tær fer,øll Skriftin ber jú prógv um tað.

Halleluja, halleluja,lyftið er jú bygt á hann!Halleluja, halleluja,Orðið ei svíkja kann!

2. jørð og himmal skulu víst forganga,máni, sól ei vera til.Men guds orð og lyfti standa føst,tey ævigt einki vika vil.

3. Tá ið vit nú ríki skulu fáa,eitt, sum aldri verður rist,vilja vit tí søkja dag um dagguds rættvísi og ríki fyrst.

Orð og lyfti Guds30

45 Es-b. *Conrad adolf Björkman. #Einar Ekberg. (Z. Zachariassen týddi).

1. av fjalsins brún hann lítur yvir staðin,har sólin bakar bygningarnar á,men fremst og høgt upphevjað, henda dagin,hitt stolta templið skyggjandi hann sá.Við eygum starir hann, sum gjøgnumtreingjahin fagra ham, ið hylur svára neyð.Hann sær, at synd og vantrúgv útisteingjatær signingar, ið hann so mangan beyð.

2. Og jesus græt, hans eyma hjarta bløðirav heitum kærleika til tey, hann sær,um hetta fólkið, sínar egnu brøður, sum vilst í døprum syndamyrkri var.Hann hoyrir larm av fólksins veitslugamanog gleim og dans til leik og bjølluspæl.Men tá í vestri hvørvur sólarglæman,fer jesus syrgjandi um Kedronsdal.

3. jerúsalem, jerúsalem tú arma,sum støðugt eykar tína syndamongd!Eg vildi tegsum ungamamman varma,men fyri mær var hurð tín alsamt stongd.jerúsalem – á, um tú bara visti,hvat her til frið og besta tænir tær,men fjalt nú er tað – sjónina tú misti.Tú kendi ei ta tíð, tú vitjað varð!

46 g-d. *#Keith green. (Øssur Berghamar týddi).

:,: gud, skap í mær eitt hjarta reint í dag,endurnýggja tú sál og sinnalag. :,:Varðveit meg hjá tær,eg liva vil tær nær,lat aftur tín anda virka í mær.gud, gev tú mærfrelsugleðina av nýggjum,og við tøkk tá mín sál skal prísa tær.

47 B-f. *Salathial Cleaver Kirk. #Herbert j. Lacey. (V. Danielsen týddi).

1. Vár gud hevur sagt, og hann halda tað vil:Er myrkur og tungur tín dagur,eg eri ein borg, sum tú flýggja kanst til– hann lyftini heldur í ævir.

Í ævir, í ævir, nei, ei bert í dag,hann lyftini heldur í ævir.So langt, sum tú trýrt, tú síggja skalt tað,hann lyftini heldur í ævir.

2. Hin leitandi finnur, hin biðjandi fær,hin syrgjandi skal gerast glaður.Ei nakar, sum søkti hann, burt koyrdur varð– hann lyftini heldur í ævir.

3. Tó ofta mítt verk tykist nyttuleyst stríð,eg veit tó, at Faðir mín ræður.Hann sólskin vil geva í sínari tíð– hann lyftini heldur í ævir.

4. Víst syrgir mín sál, tá meg sjálvan hon sær,men aldri skal koma tann dagur,tá rørið hitt løstaða sundur hann slær– hann lyftini heldur í ævir.

5. Víst kunnu tey slitna, tey eymastu bond,men har uppi stendur ein staður,har aldri skal syrgja mín frígjørda ond– hann lyftini heldur í ævir.


49 F-c. *Francis Rous. #jessie S. Irvine. (V. Danielsen týddi).

1. Mín Hirði góður Harrin er,tí fattast einki mær,til grønar fløtur leiðir hannog hvíldarvøtn hjá sær.

48 c-c. *jákup Olsen. #L.M. Lindeman.

1. Harrin er ljós og frelsa mín.Hví skal eg óttast og ræðast?Harrin er kraft og styrki tín.Hví skalt tú fíggindan smæðast?Harrin er sterka verja mín,lyftir hann veldisarmin sín,fíggindin snávar og fellur.

2. Harrin, hann skal hin ónda dagí sínum húsi meg goyma.Sál mín, ver fró og hjartans glað,Harrin sítt barn ei kann gloyma.Fjalir í tjaldi sínum meg,mær upp á klettin leggur veg,fast mær í hond síni heldur.

3. Eittans eg biðja Harran má,hesum eg eftir vil tráa:at eg má búgva honum hjá,skoða hans lívsælu fáa,grunda hans djúpa kærleik á,síggja hans dýru frelsu fá,samfelag sælt hans har njóta.

4. Tað er ein lítil løta bert– farin er tá allur vandi – til at tú Harran síggja fert,fastur í trúnni tú standi!Harrin skal heinta barnið sítt,ver tí, mítt hjarta, sterkt og frítt,bíða, ja, bíða á Harran!

2. Hann lívgar mína troyttu sál,og fram hann leiðir megá rættferðvegi, sær til prísog æru fyri seg.

3. Um eg í deyðans skuggadalenn niður fara má,eg óttist ei, meg keppur tínog stavur ugga tá.

4. Tú reiðir fyri mær eitt borð,so fíggindin tað sær,við olju salvar tú mítt høvd,mítt bikar ov fult varð.

5. Bert gott og miskunn fylgja skalmær allan lívsins dag,og í guds húsi eigi egí ævirnar ein stað.

50 g-g. *arnfinnur Setberg. #Ókent tónaskald.

1. Til fjøllini er eygað vent,til stjørnuhimmalin,mær frelsu Harrin hevur sent,hann skapti alheimin.

2. Ei blundar hann, ið varðar meg,ei aka læt mín fót.Tú, guds barn, hann, ið varðar teg,er tær full sálarbót.

3. Hann, sum teg varðar, skuggi tínvið tína høgru lið,trygt hann teg leiðir heim til sín,tín vernd hann er hvørt stig.

4. Um dagin sólin ger ei meinog mánin ei á nátt,ja, leiðir hann, er gøtan bein,í ævir alt er gott.


52 C-c. *Peter Rasmussen. #Ókent tónaskald. (Steinvør Olsen týddi).

1. guds orð er eitt ljós fyri snávandi fót,ein lykt fram á vegnum, tá fattast man mót,í neyðini gleði og troyst okkum ber,er sálini manna, gott skýli tað er.

2. Eitt skattkamar fylt heilt á tremur hvønn dag,og eingin í heiminum tøma kann tað,ein kelda so djúp og so undurfull skær,og margfaldu náði guds finna vit har.

3. guds orð kann ei steðgast, tað beinir sær leiðút í allan heimin, gud gloymir tað ei,hann vil jú, at sannleikans frelsandi orðskal boðast um lond, um enn trong eru kor.

53 D-d. *#Stuart Townend og Keith getty. (Árni jacobsen týddi).

1. Frá tí, sólin rísur her,til hon undirfarin er,trygt á lyftisorðum tínum standi eg.Orð um styrki, frelsu, frið,sum í ævir standa við,trygt á lyftisorðum tínum standi eg.Tíni lyfti eru sonn,slítast ei av tíðartonn.Trygt á lyftisorðum tínum standi eg.

2. Snávi eg á mínum vegog fordømdan kenni meg,trygt á lyftisorðum tínum standi eg.Tá eg skeivt á vegnum steig,fall eg enn á syndaleið,trygt á lyftisorðum tínum standi eg.Skuldarbrævið strikað varð,ei meir synd tú í mær sær.Trygt á lyftisorðum tínum standi eg.

3. Er mín sál í vanda stødd,troystar meg tín kærleiksrødd,trygt á lyftisorðum tínum standi eg.gjøgnum heimsins oydnu londleiðir tú við tíni hond,trygt á lyftisorðum tínum standi eg.Hjálp tú hevur lovað mærtil tað verk, ið tænir tær.Trygt á lyftisorðum tínum standi eg.

4. Kærleikin, eg hjá tær sá,øllum ótta loysir frá,trygt á lyftisorðum tínum standi eg.Ei eg eina eri her,tí tú altíð hjá mær er,trygt á lyftisorðum tínum standi eg.Náðin tann, tú vísir mær,til hvørt mannahjarta nær.Trygt á lyftisorðum tínum standi eg.

51 C-c. *N.F.S. grundtvig. #Martin Luther. (V. Danielsen týddi).

guds orð er ogn og arvur tann,vár ætt, várt avkom eigur.gud, gev, um okkum sigast kann,at vit tí vístu heiður.Tað er vár hjálp í neyð,vár troyst í lív og deyð.Hoyr, Harri, vára bøn,veit okkum hesa løn,at ættin Orðið arvar!


55 C-g. *Eliza E. Hewitt. #j.C.H. og V.a. White. (V. Danielsen týddi).

1. Lat ei hjartað óttast,eg tær standi hjá.Lyftið sum ein stjørnalýsir himli á.gjøgnum myrkrið tónalyfti hans so sæl:Eg ei fari frá tær,aldri eg sleppa tær skal!

:, : Eg sleppi tær ei,eg sleppi tær ei!So hans lyfti ljóða:Aldri eg sleppi tær, nei! :, :

2. Rósur fagrar følna,blómur doyggja brátt,sólin bjarta setur,dagur verður nátt.jesus, Sarons rósa,aldri følna kann,jesus, hann, mítt sólskin,aldri mær sleppa vil hann.

3. gøtan ókend er mær,vandar hótta her.Eg tó ei vil óttast,jesus hjá mær er.Friður flýtur til mínjesu hjarta frá,orð hans til mín ljóða:altíð eg eri tær hjá!

56 e-h. *Sálmur 121. #Ísraelskt fólkalag. (j. Dahl týddi).

Eg eygu míni hevji upp til fjallanna,hvaðani kemur mín hjálp?Hjálp mín frá Harranum kemur,Skapara himins og jarðar.

Hann vil ikki lata fót tín snáva,vaktari tín vil ikki sova,nei, ikki blundar og ikki svevurvarðmaður Ísraels.

Harrin er vaktari tín,Harrin tín verndarskuggivið tína høgru hond.Um dagin skal sólin ei stinga tegella um náttina mánin.

Frá øllum illum skal Harrin teg varða,hann tína sál skal varða.Tín útgang og inngang skal Harrin varðanú og um allar ævir, amen.Nú og um allar ævir.

Halleluja, halleluja, halleluja, takk og lov.Halleluja, halleluja, halleluja, amen.

54 B-f. *#Lelia N. Morris. (V. Danielsen týddi).

1. gud hevur elskað heimin soog gav sín eina Son,at hvør tann sál, sum trýr á hann,lív ævigt eigur hon.

Tað er satt, á, ja, tað er satt,Guds trúfasta lyfti er satt.Tí eg havi trúð tí og roynt tað,og eg veit, Guds lyfti er satt.

2. Eg bundin var av syndini,og ræðslan helt mær fast,men hetta lyfti náddi mær,og hvør ein leinkja brast.

3. Eg visti, orðið, hvør og ein,var meint við meg, júst meg.Eg trúði honum á hans orð,og ævigt lív fekk eg.

4. Tøkk fyri lívið, tú mær gavst,nú fyllir hjarta mítt.Eg syngja skal títt prís, inntileg síggi andlit títt.


4. Um gjøgnum turra oyðimørkog gjøgnum táradal,:,: meg leskar lívsins vatnið klárt,tín hond meg leiða skal. :,:

5. Frá kraft til kraft tey fara fram,sum líta navn títt á,:,: og aldri viltist hann av leið,ið halgidóm tín sá. :,:

6. ja, heldur bert ein dag við tærenn túsund aðrar her,:,: og fyrr við ytstu gátt hjá tærenn hátt í tómu verð. :,:

7. ja, tínum skjóli trygt hvønn dagvit liva, styrkjast í,:,: inntil ein dag har uppi klártlívssólin skínur fríð. :,:

57 Es-g. *P.W. Háberg, ør., S. Pettersen, niðurl. (P.W. Háberg týddi) #jens guttesen, ør., ókent tónaskald niðurl.

1. Eg vil aldri sleppa tær og svíkja teg.Hetta orðið hevur boriðmangan troyst til mín, tá ið eg kendi megeinsamallan á ferð.Tá ið nátt dimmist her,og tá niður tað ber,tá ið mót og styrki svinna,undurfult at vita er:

Hann er við, hann er við, stóra troyst,hann er við, sum meg hevur útloyst,halleluja,og hann lovar at vera við mær alla tíð,inntil endað er alt mítt stríð.

2. Lat so stormar ýla, bylgjur bróta hátt,ei tað saka kann meg nakað,tí at hann er við í verstu ódnarnátt,og hann leiðir meg væl.So ein dag, tá eg skalinn í deyðskuggans dal,vilja hesi orð meg troysta– orð so undurfull og sæl:

59 g-h. *Fanny Crosby. #Ira D. Sankey. (jákup Olsen týddi).

1. Tøkk fyri orð títt, Frelsari dýri,opna várt eyga dýrd tess at sjá,beri til hjartað vit tað og vísdóm,alt, ið tí forðar, tak okkum frá.

Tøkk fyri Orðið, greitt tað at boðaveri tað nú várt mið og várt mál.Hjálp okkum eyðmjúkt fylgja tess ráðum,sannleik tess goymi væl vár sál.

2. Tøkk fyri lyfti, áminning, ugga,Orðið, sum lykt og ljós várt er her,peikar har upp, hvar sælan ósagdafløðir um alt, sum livir og er.

3. Sæl eru tey, ið Orðinum fylgja,ævigt tey verða Harranum hjá,lívstræið góða veitir teim grøðing,drekka har sæl av lívsins á.

58 C-g. *Hans M. Miklagarð. #jens guttesen.

1. Hvør elskuligt títt bústað er,á, Harri, Kongur mín.:,: Mín sál av longsli fyllist viðat skoða forgarð tín. :,:

2. Hjá tær fann spurvurin sær heimog svalan reiður sítt.:,: Við tíni altar, Kongur mín,eg skoði andlit títt. :,:

3. Tann sælur nær hjá tær kann stá,í húsi tínum býr,:,: hvørs kraft tú, gud og Harri, er,á lyfti tíni trýr. :,:


62 g-d. *Hans andreas jacobsen. #Øssur Berghamar.

1. gud, tú ert gud mín, eg árla teg søki.Eftir tær sál mín hon tystir hvønn dag.Í turrum vatnleysum landi mær leingisteftir at skoða tíns halgidóms stað.

2. Tí at tín náði er betri enn lívið,við mínum varrum eg beri mín song.Eg skal tær lova, so leingi eg livi,geva tær æru sum Harra og Kong.

3. Tá eg so minnist teg á míni legu,á náttarstund, tá eg hugsi um teg,at tú vart hjálp mín í trongastu døgum,tá má eg hátt rópa: Sál mín, teg gleð!

4. Trygt tú meg leiðir við høgru hond tíni,uppi mær heldur hvønn dag, hvørja stund.Einki kann saka meg, trygt fram eg gangi,inntil eg komi til Himmalsins fund.

61 C-e ella D-fis. *Ókent sálmaskald. #1: Ókent tónaskald. #2: jógvan Mortensen. (V. Danielsen týddi).

1. gud er trúgvur, hann mær ei vil sleppa,hann við hjálp í vanda er mær nær,um á sorgarleiðum alt vil gleppa,gud er trúgvur, hann ein útveg sær.

2. Veg hann veit, um ongan veg eg skoði,sjálvur hann í myrkri nær mær er,hóttir neyðin, brennur royndarlogi,Harrans nærvera meg tryggan ger.

3. Sól og skjøldur vil mær Harrin vera,á hans navn eg trygt vil líta meg.Dýrabari Harri, eg vil beraæru tína fram á mínum veg.

4. Tú ert trúgvur, aldri vilt tú svíkja,hetta ger mítt hjarta trygt og stilt.Náði tín skal aldri frá mær víkja,tína friðarpakt tú minnast vilt.

60 as-c ella B-d. *jákup Olsen. #1: Oscar ahnfelt. #2: Leivur guttesen.

1. Hvar skal eg frá tíni ásjón fara,hvar kann andi tín mær fylgja ei,hvar kanst tú meg, Harri, ikki varða,nær kanst tú ei síggja mína leið?Um eg vildi upp til Himmals stíga,vil eg teg jú, Harri, finna har,vil í deyðaríkinum eg bíða,ert tú eisini, á, Harri, nær.

2. Hvar her niðri so enn ferðin stendur,ei eg, Harri, flýggja kann frá tær,hvar so enn mín lítli bátur lendir,eri eg tær, Harri, líka nær.Vil eg taka morgunroðans veingir,bústað reisa við ta ytstu strond,einki meg frá tær, á, Harri, steingir,altíð heldur mær tín sterka hond.

3. Undurfult er hetta, Orðið sigur:Sterku armar tínir halda mær.Lív og sæla, gleði, trygd og friðurflóta til mín, Harri, her frá tær.goymdur væl í báðum tínum hondumhvíli eg nú lyftum tínum á,til eg loystur har á heimsins strondumævigt, ævigt vera skal tær hjá.

4. Lær tú okkum tá her niðri, Harri,hjartans ófrið allan stilla her,ver í andanum tú okkum nærri,og í trúnni okkum uppi ber.Tú, sum her í báðar tínar hendurteknað hevur fólk títt einaferð,frelsa skalt, ið hvussu alt sær vendir– henda vissa trygd til hjartað ber.


64 as-es ella as-as. *Ókent sálmaskald. #1: joseph Funk. #2: Valisiskt sálmalag. (jákup Olsen týddi).

1. Hvør trygg er tann grundin, tit guds børn, sum erí Orðinum løgd, henda grund tykkum ber.Hvat meir kann har sigast enn tað, sum er sagt?gud við tykkum gjørt hevur æviga pakt.

2. „Miss tí ikki mótið, eg eri við tær,eg eri tín gud og vil vera tær nær.Eg styrki teg, hjálpi tær, haldi tær fast,mín armur skal bjarga, hvat annars enn brast.

3. Um tú gjøgnum vøtnini fara her skal,um sorgarflóð djúpu eg leiði teg væl,tí eg eri við og skal vera tín borg,so halgað skal verða tín djúpasta sorg.

4. Um gøta tín ber gjøgnum eldroyndir her,mín náði er við tær og uppi teg ber.Ei eldurin sakar, mín ætlan er bert,at reinur sum gull gjøgnum eldin tú fert.

5. Um gráhærdur, gamal tú verður, tó fermín kærleiki altíð at fylgja tær her.Um ellin teg boyggir, mín armur tó skalhvønn dag her á ferðini bera teg væl.

6. Ta sál, sum til jesus her fór og fann frið,ei fíggindin nakrantíð nema skal við.Tann sál, sum í trúnni er bjargað og sæl,ei svikin í ævirnar verða hon skal.“

63 as-c. *Brynleif Hansen. #jens guttesen.

1. Harrin er mín Hirði góði,einki gott mær fattast tá.Hann meg tryggan letur liggjasínum grønu eingjum á.Leiðir meg at hvíldarvøtnum,lív gar mína troyttu sál,og hann leiðir meg á røttum vegfyri navns síns skuld.

2. Og um eg so enn skal gangagjøgnum deyðaskuggans dal,óttist eg tó ongum fyri,tí tín hond meg leiðir væl.Keppur tín og stavur ugga,hvussu enn ið leiðin ber,tí tú leiðir meg á røttum vegfyri navns tíns skuld.

3. Fyri mær tú reiðir borð títt,meðan fíggindin tað sær,tú mítt høvur salvað hevur,og mítt bikar ov fult varð.Einki uttan gott og náðimær skal fylgja dag um dag,og tú reiðir mær bústað harfyri navns tíns skuld.


66 F-f. *#Ókend. (Ókendur týðari).

Hvørt eitt lyfti í guds bók er satt,hvør kapittul, hvørt eitt vers er rætt.Henda vissa ger mítt hjarta glatt.Hvørt eitt lyfti í guds bók er satt.

67 as-c. *#Lewi Pethrus. (V. Danielsen týddi).

1. Orðið frá gudi ei svíkur,tað er ein trúføst pakt.alt er í jesusi amen,alt, ið gud hevur sagt.

Svíkja kann alt og svinna,myrkrið av ljósi vinna,men tann, ið trýr, skal finna,lyftið, tað svíkur ei.

2. Skoða tær stjørnur og verðir,ið tú á himli sær.Skuldi hon veg tín ei funnið,hondin, ið leiðir tær?

3. Trúgv, tá ið sólina fjalirsorganna myrka skýggj.Bert eina løtu, so skínuræviga Sólin nýggj.

4. Trúgv, tá ið verðin forfylgir,og tá gud roynir teg.Nei, fyri bønum og tárumikki hann fjalir seg.

5. Trúgv, um so vinirnir svíkja,svíkja til síðsta mann.Vinurin besti er eftir,hann teg ei svíkja kann.

6. Trúgv tá, til eyga títt skoðartað, sum tú trúði her.Hvør stuttur tími og dagurnærri teg heimá ber.

65 D-fis. *#jørgen P. Santon. (V. Danielsen týddi).

1. Tann, í skjóli hins hægsta er,har hini signaðu hvíla,býr í skugga hins alvalda,um náttarstormarnir ýla.Sál mín hevur við Harran sagt:Bústaður mín og mín borg,kletturin, ið eg líti áog kastaði á mína sorg!

2. Sál hins einsliga frelsir hannút úr freistarans gørnum,hvørja snerru hann slíta skal,sum er ætlað hans børnum.Verja tín er, at gud er nær,ódnin ei náa tær kann,undir hans veingjum finnur tú lívd,tín brynja, tín skjøldur er hann.

3. Pestur sníkir í myrkri seg fram,sóttin á deginum flýgur,ræðslan herjar tey túsund heim,mansættin suffar og líður.Kríggið drívur á reyðan hest,deyðin í hølunum er– still, á, mín sál, tað skal ei nátín friðfulla bústað her!

4. Tú í skjóli hins hægsta ert.Hann hevur mátt, hevur megi,aldri, aldri hann sleppir tær,hvørki á nátt ella degi.Falla túsund enn runt um teg,tætt hjá tær tíggju ferð tað,Harrin, hann senda skal eingil sínat verja teg á tínum stað.

5. Villdýr, sjúkdómur hótta teg,havið og bylgjurnar brúsa.Tú ert vardur av armi tí,sum kann hvønn fígginda knúsa.Áðrenn vreiðinnar mál er fult,tekur hann dúvuna heim,inn um portrini skínandi,til æviga gleði og gleim.


69 as-es. *#johan Holmstrand. (V. Danielsen týddi).

1. guds orð og lyfti ei kunnu svíkja,nei, fast tey standa, um fjøll enn falla.Um aðrir stuðlar enn detta, víkja,guds lyfti svíkja ei tá.

Guds lyfti halda, hvat enn eg missi,hvat enn ið brestur, tey bresta ei.Um stjørnur blankar enn sløkna allar,Guds lyfti svíkja aldri, nei!

2. guds lyfti halda í neyðartíðum,um mótið svíkur, og vónin víkur,um hjartað troyttast í heitum stríðum,guds lyfti svíkja ei tá.

3. guds lyfti halda, tá lívið følnar,tá fepur brennur, og deyðin nærkast.Hans hond meg styðjar, tá ennið kølnar,guds lyfti svíkja ei tá.

4. guds lyfti halda, tá nátt skal lætta,og Harrans rødd tey í grøv skal kalla.Tá hann har uppi skal krans mær rætta,guds lyfti svíkja ei tá.

70 g-h. *Henry W. Baker. #john B. Dykes. (Z. Zachariassen týddi).

1. Er kongur lívsins hirði mín– sum kærleiksfullur ræður – tá fattast einki, hann er tín,og tú ert hans í ævir.

2. Hann leskar mína tystu sál,har lívsins løkir flóta.Hann leiðir meg á vøll og vál,til grasið grønt at njóta.

3. Tá vilstur langt av leið eg var,í kærleika hann fann meg,á herðum sínum heim meg barog fagnandi hann vann meg.

4. Í deyðaskuggans dali egei óttist, tú ert hjá mær,tín keppur, stavur ugga meg,og aldri fert tú frá mær.

5. Eitt búgvið borð tú reiðir mærog salvar meg við náði.av steypi signingar frá tærí yvirflóð eg fái.

6. alt lívið tú meg leiðir vælog fylgja skalt mær glaður.Og so í húsi Harrans skaleg búgva allar ævir.

68 B-f. *#R.K. Carter. (Z. Zachariassen týddi).

1. Lyftini frá gudi kann eg líta á,klettaføst og trygg tey allar ævir stá.Fyri tey skal Harrin prís og heiður fá– tryggur á guds lyftum hvíli eg.

Hvíli, hvíli,tryggur hvíli eg á Harrans dýru lyftum.Hvíli, hvíli– eg hvíli tryggur Harrans lyftum á.

2. Lyftini frá gudi aldri svíkja, nei,um enn ódn og stormur herja mína leið,lívsins orð og lyftini tó vikast ei– tryggur á guds lyftum hvíli eg.

3. Lyftini frá gudi vissu geva mær,at meg reinan gud í jesu blóði sær,tryggjaður og frælsur eg í honum varð– tryggur á guds lyftum hvíli eg.

4. Lyftini frá gudi eru lyfti hans,álitsverd í ævir, ei sum lyfti mans.Sigursríkur tann, ið teimum gevur ans– tryggur á guds lyftum hvíli eg.

5. Líti eg á lyftini, eg standa skal,lýði eg á andans rødd, tá er alt væl,hvíli eg í Kristusi, er sál mín sæl– tryggur á guds lyftum hvíli eg.


73 E-h. *#Edith McNeill. (Øssur Berghamar týddi).

Óbroytiligur er kærleiki Harrans,hans náði ongantíð burt falla kann,hon er nýggj hvønn ein morgun,nýggj hvønn ein morgun.Stór er tín trúfesti, á, gud,stór er tín trúfesti.

74 Es-b. *#Nathanael Cronsioe. (Z. Zachariassen týddi).

1. Tey dýru lyfti, ið Harrin gav mær,mítt hjarta fyltu við gleði, ró.Sum bjartar stjørnur á leið tey lýstu,har, sum eg einaferð í myrkri stóð.Tá skuggar falla, tá sól fer undir,guds ríku lyfti tó síggi eg.Til gud, mín Faðir, eg stillur biði,og altíð svar hans mær vísir veg.

2. Um stundum ivi guds nærleik’ fjalir,og um á leið mína koma skýggj,skal náðisólin tó aldri sløkna,brátt vísir hon seg aftur bjørt og nýggj.Ei vil eg vraka guds dýru lyfti,tey djúpt í hjartanum festu búgv,og um enn himmal og jørð forganga,skal eg tó sanna: Tey royndust trúgv!

3. Um alt enn broytist, ei vil eg óttast,tí í guds lyftum eg eigi lut.ja, hvat enn hendir, alt er til bestahjá tí, sum heilt og fult seg leit á gud.Í myrkum tímum, í ljósum stundum,hann støðugt varðveitir mína sál.Eg veit, at Harrin kann gera undur,so óskatt barn hans skal náa mál.

71 a-a. *Svenning av Lofti. #Øssur Berghamar.

1. Rópa av frøi, rópa, tú frelsti,fegnast í gudi og syng um hans mátt,:,: tæn tú nú honum, ær hann við gleði,hann hevur frelst teg úr myrkastu nátt. :,:

2. Tú, sum ert Harrin, Skapari heimsins,alveldisdrottur, eg tilbiði teg.:,: Vit eru tíni, fólk títt og fylgið,tað, sum tú røktar og leiðir tín veg. :,:

3. Lat okkum fara fram fyri Harran,stíga um portrini, syngjandi øll. :,: Syngið nú, áður tigandi varrar, so at tað hoyrist um hamrar og fjøll. :,:

4. Harrin er góður, náði hans varirævigar tíðir, á, syngið um hann,:,: sum okkum elskar, sum okkum leiðir.Harrin er trúfastur mann eftir mann. :,:

72 F-c. *Victor Danielsen. #Dánjal Dánjalsson.

1. Til skammar verður ikki tann,sum Harrans lyfti lítur á.Um eingin sál vil skilja hann,hann aldri vónbrotin skal stá.

Nei, aldri eg til skammar verði,meg ikki nær hin ónda makt,:,: tí vikast fjøll og heyggjar burt úr stað,ei svíkur Harrans náðipakt. :, :

2. Á, signað, sæl hin sálin er,sum fyri gudi stendur still,sum ei til aðrar keldur fer,um vandi, ivi hótta vill.

3. Hin gud, meg tekur til sín brátt,hin Frelsari eg skjótt skal sjá– nei, aldri er so myrk ein nátt,ei hann er nokk at líta á!


76 g-d. *#göte Strandsjö. (Steinbjørn O. jacobsen týddi).

:,: Mín hjálp kemur frá gudi,sum skapti himmal og jørð. :,:Hann blundar og svevur ei,hann varðar meg á tí leið,sum føra skal meg heim til hann,sum skapti himmal og jørð.

77 B-f. *Lina Sandell. #C.C. Williams. (V. Danielsen týddi).

1. Sig tað aftur við meg, jesus,sig: Eg eri friður tín.Sig tað, tá ið vreiðar bylgjurhótta veika bátin mín.Sig tað, meðan stormur leikar,tá ið harðnar lívsins stríð,at hin sami sum í forðumert tú enn og alla tíð!

2. Sig tað aftur, kæri Harri,sig, at greidd er skuldin mín,at hann Faðir mín er vorðin,hann, tú nevndi Faðir tín,at tú hyggur enn á tann, sumbivar fyri Orðinum,at títt hjarta rørist enn sumfyrr av neyð hjá fólkinum.

3. Sig tað aftur, tú ert lívið,vegurin og sannleikin,og at tann, ið teg man síggja,hann man síggja Faðirin,ja, at ævigt lív hann eigurog skal hoyra tína rødd,tá ið tíni børn tú savnar,hvar á fold tey eru stødd.

4. Sig tað aftur, sig tað aftur,at hvørt einstakt hár er talt,og at hvørja neyð, sum nívir,kennir tú og javnar alt,at tú sjálvur hevur veriðfreistaður, og at tú tíhjálp kanst veita teimum enn, sumtola freisting, trongd og stríð!

75 g-d. *#alfred P. gibbs. (Sigurd Berghamar týddi).

1. Bíblian hin kæra, dýri skattur vár,ævinleikans Orðið grøðir sálarsár.Boð hon ber frá gudi, synd fordømir hann,men við Kristi deyða øll hann frelsa kann.

2. Lív mær gevur Orðið, mettar mína sál,veitir vápn til verju, ráð til dagsins mál,hevur fjøld av lyftum, lýsir mær mín veg,og í hvørjum tørvi hjálp har finni eg.

3. Ognist mær so Orðið, trúgv mín, mennist hon,treingist trá til álit á guds egna Son.Tryggur í hans ørmum lýðin gerist eg,vaksandi í náði gangi Harrans veg.


78 Es-es ella a-a. *Petur W. Háberg. #1: jens guttesen. #2: Øssur Berghamar.

1. Byggir ikki Harrin húsið,virkast ei í Harrans frykt– hvussu væl so enn er smíðað,er tó alt til einkis bygt.

2. Varðar ikki Harrin staðin,sum á fjalli reistur er,vakja vaktarmenn til einkis,staðurin til grundar fer.

3. Lítið batar egna megi,drúgva dagsins sleip og slit.Trúgv og treyst á gud er leiðin,Harrans frykt hitt sanna vit.

4. Tað, ei vanst í egna strevi,Harrin vini sínum gavmangan, tá á hvíldarlegutrygt í trúgv hann lá og svav.

5. Bygg tí, Harri, hetta húsið,verj tú henda veika flokk,yvir okkum skrivað standi:„Náði mín hon er tær nokk!“

79 g-h. *j.C. addie. #Ókent tónaskald. (P.W. Háberg týddi).

1. Tá forðum við guds orði fram úr ongum verðin steig,og ljós varð birt, hvørt kykt fekk lív, hvør stjørna sína leið,tá sungu synir guds til Skaparan eitt lovsongslag– tann gud, sum var í fornu tíð, hin sami er í dag.Hin sami er í dag, hin sami er í dag,tann gud, sum var í fornu tíð, hin sami er í dag.

2. Tá Móses við guds fólki úr Egypta landi fór,var Reyðahavið fyri teim og aftan herlið stór.Teir sluppu gjøgnum havið, tí at Harrin kloyvdi tað– tann gud, sum førdi fólkið út, hin sami er í dag.Hin sami er í dag, hin sami er í dag,tann gud, sum førdi fólkið út, hin sami er í dag.

3. Tá Dávid fór mót goliat, sum eginsterkur stóð,í styrki guds hann risan brátt við sleingju niður sló,og fíggindin hin sterki flýddi skelkaður avstað.– Tann gud, sum veitti Dávid hjálp, hin sami er í dag.Hin sami er í dag, hin sami er í dag,tann gud, sum veitti Dávid hjálp, hin sami er í dag.

4. Tá Dánjal trúgvur, sannur stóð og ærdi gud – ei mann,í leyvubølið haturshendur grammar tveittu hann.Men leyvurnar ei numu hann, guds almakt gjørdi tað. – Tann gud, sum var í Dánjals tíð, hin sami er í dag.Hin sami er í dag, hin sami er í dag,tann gud, sum var í Dánjals tíð, hin sami er í dag.

5. Á hvítusunnu andin kom sum eldur Himli frá,og øll tey frelstu vórðu fylt, so heimurin tað sá.Trý túsund vendu um og vórðu doypt – halleluja!– Tann gud, sum sendi andans kraft, hin sami er í dag.Hin sami er í dag, hin sami er í dag,tann gud, sum sendi andans kraft, hin sami er í dag.


81 D-a. *Daniel W. Whittle. #james Mcgranahan. (jákup Olsen týddi).

1. Tá forðum gud til Ísraelgav boð um lívsins leið,bert undir offurblóðinumteim deyðin náddi ei.

Tað er hans orð,Guds dýra orð,við lyftum ævigum:Eg, Harrin Gud, vil blóðið sjáog leypa tykkum um!

80 a-e. *#Øssur Berghamar.

Sterk var tann hond,sum upp meg lyftiút úr tí díki, eg var í.Stórur tann Frelsari, meg hitti,hann gav mær lív.Hans er æran alla tíð.

1. Um dimmi legst á mínar leiðir,og ivi hóttir mína trúgv,gott er at vita tá:jesus mær stendur hjá,og til Himmalin hann er mín fasta brúgv.

2. Eg hoyri rødd hans til mín tala.Hans orð, tey lívga mína sál.Honum eg hoyri til,honum eg fylgja vil,hann, sum veit um alt – mítt stríð og vandamál.

3. Ein dag við gleði eg skal sanna,tá komin heim til Himmallands:Frelsarans hond var sterk,stórt var hans frelsuverk,og í øllum var fullkomin vegur hans.

82 a-e. *Ókent sálmaskald. #C.L. Parker. (Árni jacobsen týddi).

1. Hvør tryggjandi grund og hvør sæla ósøgdav gudi við orði hans okkum er løgd.Hvat meir kann hann siga enn tað, sum er sagtvið teg, sum á Kristus títt lív hevur lagt.

2. „Ei óttast, eg vera skal við tær hvønn dag,tí eg eri gud tín, ei ivast um tað.Eg styrki tær veiti og eri í nándvið hjálpandi, styðjandi almáttarhond.

3. Um leið tín enn liggur um deyðskuggadal,ei máttloysisflóðin tá køva teg skal.Legg fram fyri meg tað, teg tyngir í loynd,til signing tá verður sjálvt svárasta roynd.

2. guds syndafría, reina Lamb á deyðans gøtur steig,hann tá útinti Harrans orðog fyri okkum leið.

3. Á, sál, frá gudi býðst tær tífrí frelsa nú og her.av jesusi og við hans blóðtín synd út strikað er.

4. guds vreiði yvir okkum lá,hon løgd á Lambið varð,tín skuld varð rindað við hans blóð,tey boð ber Harrin tær.

5. Hvør stilt hin dómsins dagur skaltey frelstu leypa um,sum litu her á Kristi blóðog trúðu Orðinum.


83 g-d. *Marius absalonsen. #Wilhelm Theodor Söderberg.

1. Tann Harri jesus mín hirði er,mín hirði er, mín hirði er.Sín seyð hann aftur á herðum ber,tá burt av haga teir fara.Og alt, mær tørvar, hann gevur mær,tær fríðu fløtur og dalar, harið keldan rennur, og hann er nær– og hann skal fullvæl meg varða.

2. Við lívsins vatni hann leskar meg,hann leskar meg, hann leskar meg.Hann leiddi meg inn á rættferðvegog alt mítt besta vil gera.Eg ræðist ei, um eg fara skalígjøgnum deyðans hin dapra dal,tí hann er við mær, eg veit tað væl,og troyst hans lyfti mær bera.

3. Og borðreitt hevur hann fyri mær,ja, fyri mær, ja, fyri mær.Hvønn fígginda hann til jarðar slær,hann hevur krýnt meg við náði.Og steyp mítt ov fult av gleði er,bert gott og miskunn mær fylgir her,og ferð mín heim til hans Himmal ber,og har ein bústað eg fái.


1. Sig tað aftur við meg, jesus,sum tú forðum hevur sagt,at tú neyðstøddum at hjálpahevur hjartalag og makt.Tá ið sólin bjarta skínur,tala, Harri, tá um teg,men ei minni, jesus, tá iðmyrkrið hylur mær mín veg.

2. Sig tað aftur, várið kemur,livna skulu deyðu bein,at tín samkoma skal blómaenn sum liljan skær og rein,ja, at nýggir náðistreymarvæta skulu turran sand,so at oyðimørkin beraverður enn eitt Kána’ansland.

3. Sig tað aftur, sum tey skifta,tíðir, ár og dagar her,at hjá tær er eingin broyting,har umskifting ikki er.Hvørja ferð við nýggjum degihótta meg nýggj vandaskýggj,sig tað aftur, at tín náðieisini hvønn dag er nýggj.

4. Sig tað aftur, altíð aftur,hetta eina fram um alt,at tú elskar meg, á, jesus,hevur meg til brúður valt,ja, at fastari enn fjalliðstendur orð og lyfti títt,at tað fólk, ið tú tær keypti,tað er frítt og verður frítt.

4. Tann sál, sum hjá Kristusi hvílu sær fann,í ævirnar aftur fortapast ei kann.Tann sál, sum varð bjargað av undirgangsveg,er mín, henni aftur ei sleppa kann eg.“

Føðing og lív Jesusar

Føðing og lív Jesusar 47

86 B-f. *Es. 9,6. #Ókent tónaskald. (john í Skemmuni týddi).

Tí Barn er okkum føtt,ein Sonur okkum givin.Á herðum hans skal harraveldið hvíla.Undurfullur, Ráðgevi, Veldigur gud hann eita skal,og Ævinleikans Faðir,Friðarhøvdingi hann er.

85 F-a. *Phillips Brooks. #Lewis H. Redner. (P.W. Háberg týddi).

1. Tú lítli staður, Betlehem,so kvirrur liggur tú.Hátt yvir dreymaleysa svøvn tín stjørnufjøld sæst nú.Um stræti tíni lýsirtó ævinleikans ljós,og mannavón og óttifinna saman við títt fjós.

2. Har Frelsarin varð føddur,sum í Himli høga er.Og nýggja vón til burturvilstamannaætt nú ber.Hygg, morgunstjørnuskarinber boð um land og fjørðum Himmalkongsins kærleikaog frið til menn á jørð.

3. So stillisliga, stillisligagávur býtast út,Hann gevur frið til hjørtunií staðin fyri sút.Kann vera, ikki hoyrasthans kærleiksfet so fljót,tá hann fer inn í hjarta tað,sum honum tekur mót.

87 B-f. *Edmund H. Sears. #R. Storrs Willis. (Flóvin Tyril og Z. Zachariassen týddu).

1. Á stjørnukláru, miðju náttbrátt hoyrdist hørpuspælog einglasongur yvir ongum frið og boð so sæl:„Í Dávids staði, Betlehem,er føddur Harrin Krist.Hann loysa skal sítt fólk frá syndog frelsa fallin, mist.“

2. Um góðan tokka monnum íog sannan frið á jørð,enn ljóða hesi fagnarboð,tey hoyrið ein og hvør!Um heimurin enn merktur erav ófriði og synd,er Frelsarin tann sami enn– upp letur eygu blind.

3. Og tú, sum knógvar undir synd– ein niðurbrotin sál – tú strevast eftir lívsins veg,men uttan mið og mál.Hygg upp! Tí einglar friðarboðtær bera vong í vong:„Tær Frelsari nú føddur er!“– Hoyr fagra einglasong!

4. Og tann, ið lítur seg á hann,sum føddist, doyði her,av sonnum finnur leiðina,ið heim til Himmals ber.Kom, tilbið hann og tøkk fram berog heiður honum vís,sum einglarnir í fornu tíð– syng gudi lov og prís!

5. Nú tímaglasið tømist skjótt,sum av profetum spátt,og tíðarteknið boðar frá,at Kristus kemur brátt.Tá friður valda skal um londog semja ævilong,og alt, ið skapt er, syngur viðhin fagra einglasong!

Føðing og lív Jesusar48

88 e-e. *William C. Dix. #Enskt fólkalag. (Árni jacobsen týddi).

1. Hvat barn er tað, sum so friðfult, stiltí fangi Mariu svevur,sum einglafjøld hitt myrka kvøldvið lovsongi heiður gevur?

Hann, Kristus, Kongur er,sum einglaskari lovsong ber.Far, far, og ver tú viðat lovsyngja konga Kongi.

2. Hví er hann lagdur í krubbu har,sum neyt og asnar eta?ja, hvør er hann, fyri syndaranseg sjálvan so lágt vildi seta?

3. Kom, gull og roykilsi, myrra viðúr hjartadýpinum ber tú.Far honum mót, fell við hans fótog við í guds herskara ver nú.

89 C-c. *Mikkjal á Ryggi. #Hans j. Højgaard.

1. Tað sótu seyðamenn á vaktog goymdu sínar smalur,alt fylgið hevði stilt seg lagt,ei lamb í líðum spælir,sjálvt varnir hundar durva smátt,í dølum valdar dimma nátt,um heimin Harrans friður.

2. Tá lýsir bjart um fjallagrein,og fram ein eingil trínur,hans mál var milt, hans rødd var rein,hans andlit fagurt skínur.Til hirðarnar hann talar so:„Eg beri tykkum fagnarboð,alt fólkið kann seg gleða.

3. Ein Frelsari nú føddur er,í dag til tykkum sendur,hin Harri Krist hann navnið ber,í Dávids stað – ókendur,men prógv fullgott tit skulu fá:Í fjósi lágt á krubbustráeitt lítið barn tit finna.“

4. Brátt syngur einglaflokkur blítt:„Halleluja, hosianna!guds friður yvir verøld vítt!guds tokki millum manna!Og heiður veri Himladrott’!“Men hirðarnir sær skunda bráttsín Frelsara at skoða.

5. Takk fái fyri jólaboð,tú einglaherur ljósi!Takk, gud, sum elskar okkum so!Takk, barnið føtt í fjósi!So lítillátin, Harri mín,tú vart, – um heim nú heiður tínótaldar tungur bera.

6. Sum hirðarnir eg fara vilmín Frelsara at finna.Hans kærleiki mær hjálpir tiltann frið, ið eg vil vinna.Hans jólaboð er besta troyst,av syndaskuldum sál mín loystmót Himli seg kann hevja.

90 D-fis. *Símun Mikal Zachariasen. #C. Balle.

1. Í Betlehem, í Dávids staðhar birtist ljós til kláran dag,tað lýsti yvir myrku vrá,og hirðar mundu undur sjá.

2. Og himnaljósið skein so bjart,so alt varð ljóst, sum fyrr var svart.Har einglar sungu jólaboð.Lær, jesus, meg at syngja so.


91 C-e. *jógvan gerðalíð. #jón Hilmar Magnússon.

1. Lov og prís um allar Himlar,dýrdarsong til Dýrdarkong!Verið við, tit tjóðir allar,høga borg og smátta trong.Fallið í við djúpum tónum,hevjið fram eitt fagnarlag,samfelt syngið takkarsongin,alt og øll á hvørjum stað!

2. Hvør er hesin Dýrdarkongur,hann, ið allir stara á,hann, hvørs øksl ber harraveldið,sum í andgletti skal stá?Hann er tann, profetar, Skriftin,høg og lág, hvørt kykt á jørðprógva sum guds Son, Messias,hóast ódnarálop hørð.

3. Barn er føtt, oss Sonur givin,navnið hans av øllum ber,jesus, Sonur guds, alvalda,bjarta ljós til myrku verð.Einglaherskarar hátt syngjahalleluja, lov og prís.gull við roykilsi og myrrahátt at Himmals hæddum rís!

3. Tað ljómaði so milt og søtt:„Maria hevur jesus føtt!“Har hirðar hoyrdu einglasongum miðja nátt á grønu ong.

4. Tey gleðiboð frá Himna høllbar einglaskarin vítt um vøll.Um náðiboð úr Dávids staðtí syngja vit enn hjartans glað.

5. Um jólaboð úr Dávids bývit syngja nú við tungum ný’,tað einglar áður sungu út:„Lov, tøkk og prís tær veri, gud!“

92 D-fis. *Ismar joensen. #Eyðun á Lakjuni.

1. Hátíðarlag var á Himli og fold.jesus, guds Sonur, til jarðar var stigin,klæddist í menniskjalíki og holdgudskaptum sálum at veita tann friðin,sum teimum dyggasti tørvur var á.guds var tað ráð.

2. Einglar, guds sendiboð, sungu um hann,sum higar niður til vesaldóms tráddi.Ljómandi dýrd yvir jarðknøtti brann,songur guds eingla at hjartarót náddijødiskum hirðum, sum lýddu har á.guds var tað ráð.

3. Fóru so hirðar, sum eingil teim beyð,oman í staðin at fregnast og vita,hvørt hetta boðið var satt ella leyg,títt mundu hjørtu og føturnir tita.Funnu guds Son, har í krubbu hann lá.guds var tað ráð.

4. Fullu til kníggja og tilbóðu hann,skiltu, at Harrin sítt fólk hevði vitjað.Hjarta hvørt einstakt tá brendi og branneftir at kunna tey tíðindi flytja,sum tey nú vistu sær fullgreiðu á.guds var tað ráð.

5. Tá ið so hirðarnir hildu avstaðaftur í hagan, har fylgini lógu,bóru teir gudi tøkk fyri tað,sum teir ta náttina hoyrdu og sóu.So ger ein sál, sum kann frelsuna sjá.guds er tað ráð.


93 Es-g. *Christina g. Rossetti. #gustav Holst. (Øssur Berghamar týddi).

1. Vetur er um teigar, hvítnað eru fjøll,kaldir blása vindar yvir tún og vøll.Langtandi vit leita til ta søgu, sum hesa ársins tíð er nær í huganum.

2. Tónarnir úr erva fyltu teig og ong.Fróir sungu einglar prís til konga Kong.Móðir sveipar barn sítt eymt – og kyssir tað.Signaði og tilbað undrandi hin dag.

3. Lýsti ljós av Himli yvir lágu lon.Fegnir funnu hirðar dýrdarinnar Son.jørð og himmal hvørva skulu einaferð,men hans navn skal liva, sum vár Kongur er.

4. gævi, at eg kundi gávur givið her,eins og ríkir vísmenn gjørdu hinaferð.Fegin tó eg gevi honum hjarta mítt, sum kom meg at frelsa inn í ríki sítt.

94 Es-b. *Betty Ehrenborg-Posse. #Týskt lag. (Ismar joensen týddi).

1. Tá jólastjørnan blaktrar,eg leiti mær á fund,:,: har Sonur guds svav søtan svøvná krubbu náttarstund. :,:

2. Hvør stórt, at tú, á, jesus,til jarðar komst ein dag.:,: Um frið tín og um frelsunaeg syngi gleðilag. :,:

3. Mær tørvar teg, guds Sonur,barngóði vinur mín,:,: varðveit tú meg, á, jesus,mær fylgi náði tín. :,:

4. So skal eg, Himnadrottur,við gleði fagna tær.:,: Takk fyri jólagávuna,sum við tær givin var. :,:

95 D-d. *Bernhard S. Ingemann. #Slesiskt lag úr 18. øld. (j. Dahl týddi).

1. Føgur er foldin,dýrdarríkur Himin,sæl er sálanna jorsalferð,um allan heimin,um allar ævirtað syngjandi at Himni ber.

2. Øldirnar fara,øldir munnu koma,ætt eftir ætt søkkur undir mold.Onga tíð tagnarljóðið av Himni,sum gleðir sálir her á fold.

3. Einglar tað kvóðujólanátt for hirðum,mann eftir mann hoyrdist sama lag:Friður á foldum,menniskja, frø teg,tær føddur Frelsari er í dag.


97 C-c. *M.C. Restorff. #Skotskgæliskt lag.

1. Stjørnan, sum lýsti vísmonnum forðumhaðan úr eystri til Dávids stað,leiddi so trygt til sveipaða barnið,har teir í gleði fullu á knæ.

2. Mín Leiðarstjørna, innblást av gudi,skrivaða Orðið vísti mær veg.Barnið í fjósi leiðir til ljósið,ber mína skuld og doyr fyri meg.

3. Tí kann eg eins og hirðarnir frøast,loystur úr deyðans dómi og bann.Burtur er alt, sum gleðina týndi,Frelsari takk, mær lívið tú vann.

4. Stjørnan enn leiðir, fjøldirnar fylgja,savnast um sama dýrmæta navn.jesus sum kongur, Stjørnan, sum gongur,leiðir inn í ta tryggastu havn.

96 F-a. *Ismar joensen. #C.E.F. Weyse.

1. Menniskjum bórust boð so góðav einglamunni til jarðar,og hátt bóru gudi fagnaðarljóðóteljandi Himlanna skarar.„Frelsari føddur tykkum er,í Dávids bygd tit hann finna.“Tey boð bórust hirðum einaferð,um tey er enn vert at minna.

2. „Lovaður gud á hæddini,“so sungu teir einglar í flokki,„og friðurin valdi foldini,í menniskjum góður tokki.“Henda var heilsanin Himli fráog ynskið, einglarnir bóru,sum gjørdi, at hirðarnir allir táat finna Frelsaran fóru.

3. Funnu teir hann á krubbustráog tilbóðu hann av hjarta,tí hirðum í barmi birtist táhitt himmalska ljósið bjarta.Lovandi gudi hildu teiravstað tá, fullir av gleði.Ta gleði vil gud, at fleir og fleirher finna á sínum vegi.

4. Um tú vilt ganga andans leið,sum forðum hirðarnir gingu,so skal tær hin gleði svitast ei,sum hesir seyðamenn fingu.jesus er enn at finna hjátí sál, sum til hann vil leita.Hann stilla vil hjartans trongd og trávið anda síns samfundi heita.

98 a-e. *Fríðrikur Petersen. #Franz X. gruber.

1. „gleðilig jól! gleðilig jól!“ljóðar av himli einglalag.„armi syndari, óttast ei nú,gleðiboðskapin hoyrir tú::,: jesus er føddur í dag.“ :,:

2. Faðir vár! Faðir vár!Tó tú høgt á Himli býrt,ikki gloymdi tú barnið títt,elskaði syndiga hjarta mítt.:,: Veri um ævi tær dýrd. :,:

3. Frelsari mín! Frelsari mín!Náði tín, hon er mítt skjól.Paradísportrið er opnað mær,aldri kann eg fulltakka tær:,: fyri gleðilig jól. :,:


100 C-e. *Placide Cappeau. #adolphe adam. (arnfinnur Setberg týddi).

1. Heilaga nátt, so kvirrar stjørnur glampa,á, sæla nátt, eingil boð okkum ber:„gleðist, tí tykkum Frelsari er føddur,í staði Dávids guds salvaði er!“Ein dýrdarvón til longsilsfullu hjørtu,tí fyri degi nú at lýsa fer.

Fallið á knæ og hoyrið einglarøddir,á, sæla nátt, hin nátt, tá Kristus kom,á, sæla nátt, hin nátt, á, sæla nátt.

2. Hans leiðarstjørna nú so fagurt skínur,hjá honum lívgað nú verður vár ond,sum stjørnan lýsti vísmonnum í forðum,hann leiðir okkum at Himmalsins strond,tí Kongur konga, hann, sum lá í krubbu,teg frelsa kann, tær rættir vinarhond.

99 a-e. *gerhard Fleischer, 1. og 3. ør. #Friedrich Silcher. Árni jacobsen, 2. ør. (týddi 1. og 3. ør.).

1. Hoyrið tey tíðindi, undurfull boð:Stjørna á hválvinum lýsa man so,skyggir og glampar, so náttin gerst ljós,lýsir og leiðir til fátæksligt fjós.Fegnist og sleppið ei vónini her,tí har í krubbu ein Frelsari er.

2. Hoyrið tey tíðindi, signað og góð,aldri skal fána hitt himmalska ljóð.Einglarnir sungu á Betlehems ongboðini dýru um konganna Kong,hirðar og vísmenn seg løgdu á knæ,heilsaðu barninum, tilbóðu tað.

3. Hoyrið tey tíðindi, einføld og greið:Sonur guds niður á jørðina steig,kom til at frelsa og doyggja ein dag,syndarum vinna ein ævigan stað.jarðið alt hatur, á hjørtunum vann,hoyrið tey tíðindi – trúgvið á hann!

101 g-d. *Cecil F. alexander. #Henry j. gauntlett. (Árni jacobsen týddi).

1. Har í Dávids fagra staði,Betlehem, sum minstur er,settur høgt av Harrans náði,so at tú av øllum ber.ja, í einum fjósi harHarrin jesus føddur varð.

2. Hátt av himlahædd kom niðurhann, sum Harri alra er.Krubban har á einum básivar tað skjól, ið hann fekk her.Til sítt egna kom hann har,men hjá teimum rúm ei var.

3. gjøgnum barnaár so vøkurlýðin hann til hvørja tíðelskaði síns faðirs ásjón,verki hansara var í.gævi, tað meg minti á,at eg líkjast honum má.

4. Fyridømi var hann okkum,eins og vit hann vaks til mann,hann var veikur, hjálparleysur,sorg og gleði kendi hann.altíð troyst í sorg hann bar,glaður við teim glaðu var.

5. Og til síðst av náði skal egHarrans kærleiksandlit sjá.Hann, sum var í fjósi føddur,nú guds trónu situr á.Síni børn nú heim hann ber,heim, har jesus sjálvur er.

3. Hann lærir meg her næsta mín at elska,hans merki yvir mær kærleiki er,boð hans ber frið og loysir trælabandið,hans navn nú frían hin kúgaða ger,lat yndisligan takkarsong tí ljóða,og prís og heiður honum fram nú ber.


103 D-a. *jakob Sande. #Lars Søraas. (Líggjas á Váli týddi).

1. Í hvørjari vrá nú lýsaog blaktra mong ljós í kvøld,og barnahendur nú vísamót himmalsku stjørnufjøld.

2. Tey heilsa nú glað við songi,tí Frelsarin føddur varsum sonur at Himnakongi,og gleði til fold hann bar.

3. Í eini krubbu í fjósihar hansara lega stóð,og uttanfyri var ljósiðog yndisligt einglaljóð.

102 as-as. *adeste Fideles (gl. latínskur sálmur). #john Francis Wade. (V. Danielsen týddi).

1. Tit trúføstu, komiðøll í sigursgleðivið sameintum hjartatil Betlehem!Í eini krubbu liggur Einglakongur.

Á, komið, hann tilbiðið,á, komið, hann tilbiðið,á, komið, hann tilbiðið,Harran Krist!

2. Syng, syng, kór av einglum,sigurssongir glaðar,í Himlinum høgatað ljóði hátt!Æra nú veri gudi í tí høga.

3. amen! Vit tær prísa,sum til vára frelsuá fold lætst teg føða,høgt er títt navn,Faðirsins Orð í holdi opinberað!

104 d-a. *#Øssur Berghamar.

1. Kvirra um fjøll og fløtur,og náttin døpur, myrk og svørt.Skyggir av fjallatindistjørna, so blonk og bjørt.Rekur burt nátt og niða,villdýr um teigar tiga,stjørnan – so spakuliga – seg otar fram í náttini.

Føddur er konga Kongurtil eina falna verð.Hoyr, hvussu einglasongurboðini sælu ber,ja, hoyr teir syngja um frið á foldum,tí Frelsarin nú føddur er.

2. Rekur í nátt og niðuso mong ein friðleys sál í dag.Ljósið tó bjart úr ervalýsir við sama lag,boðar á lívsins vegisálunum frið og gleði.Leita á hesum degitil hann, sum kom at frelsa teg.

4. Har fyrstu ferð hoyrdist songurta nátt yvir Dávids stað,hin ævigi himmalsongur,sum nýggjur er hvønn ein dag.

5. Tann songur, sum aftur tónarhvørt jólakvøld, hoyrast kann,um barnið, guds Son, sum trónarí Himli og deyðan vann.


105 F-f. *Emily E.S. Elliott. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Tú tín kongastólbýtti fyri fátækt ból,tá tú komst higar fyri meg.Tí í Betlehem vareinki rúm tá fyri tær,tó tey skuldu tilbiðið teg.

Eg tilbiði teg, Harri Jesus,og mín sál ber fram lovsong til tín,eg tilbiði teg, Harri Jesus, nú,tøkk mítt hjarta til tín fram ber.

2. Høga einglaliðsang um heiður og um frið,tá ið føddur á fold tú vart.Men hvør fátæk varikki legan her hjá tær,tú, sum heimin á hondum bart.

3. Villi fuglur tófinnur náttarhvíld og ró,hvørt eitt djór hevur høli sítt.Men guds Sonur, túeigur ei á jørð tað bú,har tú halla kanst høvur títt.

4. Boð um lív og frið,dýrar gávur viðbart tú niður til okkara.Men bert hat og háðløntu menn tær aftur tá,ja, og krossin á golgata.

106 Es-g. *Hans jacob Mygind. #Lucy R. Meyer. (V. Danielsen týddi).

1. Ljós skyggir fram, brýtur myrkursins veldi,náttin um skiftist í bjartasta dag,áir upp renna í oyðimørk turru,lovsongur hoyrist á sorganna stað.

Kærleiki ómáldur, undurfull náði!Son sín, hin einborna, Faðirin gav.Deyða hans beiska og líðingasáðiveksur vár frelsa og sæla nú av.

2. Stjørnan, sum tá fyri vísmonnum lýsti,skínur sum sól yvir heimin í dag.Barnið, sum fjósið í Betlehem hýsti,ger nú tey syrgjandi hjørtuni glað.

3. Kristus, sum nýtt skapti fyri hitt gamla,jesus, hvørs dýrd nú vár sál hevur sæð,við sínum deyða hann aftur skal samlaallar guds samkomur spjaddar ein dag.

107 c-c. *#graham Kendrick. (Flóvin Tyril týddi).

1. Tú komst sum hjálparleyst barní heimin her – tín dýrd var fjald,til tænara gjørdi teg,gavst teg at vinna okkum lív.

At tæna komst tú, Kongur lívs,tú biður okkum fylgja tær,at bera lív várt sum dagligt offur framí tænastu og tilbiðjan.

2. Í urtagarðinum hartú mína tungu byrði bar.Við sorg títt hjarta varð knúst– tíns Faðirs vilja lýðin var.

3. Kom hendur, føtur hans síggj,tey merki, hann á krossi fekk.Tær hendur, skapt høvdu alt,av grummum hondum negldust fast.

4. at tæna tær okkum lær,og lat várt lív teg lyfta høgt– hvørs annars tørv seta fremst,so Kristus, tú, kanst heiður fá.


108 D-d. *S.Z. Kaufman. #William a. Ogden. (V. Danielsen týddi).

1. Kennir tú hitt lítla barnið, sum í Betlehem varð føtt,Harran jesus, sum á krossi fyri okkum hevur bløtt,hann, sum lærdi har í templinum teir gomlu hina ferð?Á, tað gleðir meg at siga:Hann í dag hin sami er!

Hann hin sami er í dag,hann hin sami er í dag,bjargar hjálparleysum enn,frelsir fegin falnar menn,ja, hann hin sami er í dag!

2. Kennir tú hin Harra, sum til sínar gekk á vatninum,tá ið teirra mót var burtur har í ódnarveðrinum?Ivast tú, um enn í dag tey somu undurverk hann ger?Nei, tað gleðir meg at siga:Hann í dag hin sami er!

3. Kennir tú hann, sum í urtagarðinum hann lá og bað,sum á krossinum hann fyri okkum leið hin myrka dag?Sært tú fyri tær hitt høvur, sum ta hvøssu krúnu ber?Á, tað gleðir meg at siga:Hann í dag hin sami er!

4. Sjúkum, ørmum, veikum, hvørjum hjartatroyttum syndarabýður jesus enn at smakka hina søtu náðina.Nem í trúgv við klæði hans, sum kvinnan gjørdi einaferð,og við gleði skalt tú sanna,hann í dag hin sami er!

109 F-c. *#Lelia N. Morris. (Øssur Berghamar týddi).

1. Mær birtist í huga, eg stóð ein dagvið genezarets strendur, harið savnað var fjøld um ein fremmandan,sum úr galilea var.Eg sá, at hann nam við ein blindan mann,sum brátt síggjandi, fróur gekk.Hin lamni, sum einsamur, bundin sat,nýggja styrki í øklar fekk.

Á, eg kendi meg drignan at honum,hans náði, hans signaða brá.Hesum fremmanda úr Galileagav eg hjarta mítt heilt júst tá.

2. Hann talaði orð, sum fekk bylgjurnarvið eitt til at leggja seg.Hans myndugleiki fekk stormarnarat bráðtagna beinanveg.Í hond hans eg legði mítt lív, mítt alt,tá hann talaði til mín milt.Hvør bylgja brátt legðist, hvørt boðabrotfyri orðum hans: Tig, ver stilt.

3. Ta náði, sum andlit hans lýsti av,eg ongantíð gloyma kann,tá eg í syndanna myrkri gekk,og undurfult hann meg fann.Eg eyguni fekk á tey merki djúp,hann í hondum og fótum ber.Mín Frelsari gjørdist hin fremmandi,sum nú vinur mín vorðin er.


110 Es-g. *M.C. Restorff. #Bernhard Flies.

1. Leitar vár hugur í dagaftur til Dávids stað,síggja har hirðar á vakt,einglar, sum júst hava sagt:„Farið og finnið eitt fjós,føddur er heimsins Ljós.Fjøtraða sál finnur frið,frelsu við hansara lið!“Hann gevur øllum sannan frið,sum honum vilja fylgjast við.

2. Hvør tann, sum søkti, hann fanndýrmæta Frelsaran.Brátt lógu allir á knæ,jesus teir nú høvdu sæð,fóru so glaðir avstað,øðrum at boða um tað.Á, hvør ein yndislig sjón:jesus, vár einasta vón.Hvør gott at síggja Frelsaran,sum tók á seg mítt syndabann.

3. Vit mugu frøast í dag,sum hava Frelsaran sæð.Krubba og fátæksligt fjóshýsir ei meir heimsins Ljós.Nú hann í Himlinum býrog í tí hjarta, sum trýr,ljóði til Himin ein tøkk,frelsan til føroyingar røkk.Takk, jesus, fyri signað jól,í tær fann eg mær lív og skjól!

111 as-es. *Sámal á Toftini. #Hallgrím Miðberg.

1. Tá jesus hin dag móðurvið brunnin hvílu fekkog talaði við hana,sum eftir vatni gekk,hann henni beyð at drekkatað vatn, ið rennur frátí keldu, kláru, reinu,til ævigt lív at fá.

Tað er ein á, ið rennur,sum aldri torna kann,ein kelda, full av náðitil tann, sum hana fann.Hann er hin á, ið rennur,og aldri torna kann,hin kelda, full av náðitil tann, sum hana fann.

2. Hon drakk av lívsins kelduog kendi tá við eittein kærleika so reinan,eitt hjarta eymt og heitt.Hon legði sína byrðivið jesu føtur tá,og glað um hjartað fór honat siga øðrum frá.

3. Bið tú tí, eins og kvinnan,um lívsins vatn at fá.Úr kelduni tí reinuskal streyma náði tá.Tá fært tú nýggja megi,tí alt hann gjørdi væl.Tín sál skal finna gleði,í ævir frelst og sæl.



1. Sami jesus, sami jesus,sum eitt sinn við Sikars brunnlívsins klára vatn læt flóta,leskaði ein turran munn,lívgaði eitt brotið hjarta,loysti syndabond so sterk,hann er enn í dag hin sami,enn hann ger hitt sama verk.

2. Sami jesus, sum í náðihugdi arma mannin á,sum spitalskur var og píndur,við hans halgu føtur lá,segði tá: Eg vil. Ver reinur!Sami jesus enn hann er,vil enn frelsa, fyrigeva,grøða hvønn, ið til hann fer.

3. Sami jesus, sum um vatniðgekk ta myrku ódnarnáttyvir bárubrot og aldur,meðan stormur ýldi hátt,sum tá segði við teir ræddu:Óttist ikki, tað er eg!Við tí somu friðarheilsutalar hann við teg og meg.

4. Sami jesus, sum av sorg hjáøðrum so seg røra læt,at við leiðið í Betaniahann hin dagin stóð og græt,sum við einkjuna í Na’in,har hon gekk so hjartasár,eymur segði: grát ei, kvinna!Enn hann skilir sorgartár.

5. Sami jesus, sum á krossidoyði deyðan fyri teg,sami jesus, sami jesus,enn hann elskar teg og meg.Blóðið hans ger hvønn tann frían,sum vil byggja bert á tað.Ei umskiftist hesin jesus,hann hin sami er í dag.

112 C-e. *Oswald j. Smith. #Homer a. Rodeheaver. (Hákun Djurhuus týddi).

1. Ein biddari so eina sat við vegin,hann blindur var, um olmussu hann bað,so kaldur, svangur livdi hann í myrkri,men jesus kom, og nátt varð broytt til dag.

Tá Jesus kemur, Satan missir megi,tá Jesus kemur, neyðin endað er.Har fyrr var sorg, nú friður er og gleði,alt verður broytt, tí Jesus undur ger.

2. Ein annar settur var av illum anda,í grøvunum hann hevði tilhald sítt,hann meiddi seg og bundin varð við leinkjum,men jesus kom, og alt var aftur nýtt.

3. Spitalski maður „óreinur!“ má rópa,so eingin skuldi koma honum nær.Hin deyvi, lamni – onga hjálp teir fingu,men jesus kom, og neyðin burtur var.

4. Mong menniskju í dag, tey mugu sanna,at synd og girnd tey ikki vunnu á,bert ivi, angist fyltu teirra hjarta,men jesus kom, og alt varð umbroytt tá.


114 Es-b ella as-es. *Levi joensen. #1: jóhannes Poulsen. #2: William Fischer.

1. Á Nasarets gøtum ein smádrongur gekk,var vakur í útsjónd, mangt træsprekið fekk.Hvør har kundi hugsað, at hesin ein dagsín favn vildi breiða á golgata træ.

Syndfríur gekk, ja, syndfríur gekk,á Nasarets gøtum hann syndfríur gekk.

2. Hann lærdi teir gomlu, tó ungur hann var,bert tólv ára gamal, tá átti hann svar.So undrandi lýddu teir gomlu hann á,hans vísdómur komin var Himlinum frá.

3. Hann lív sítt í kærleika livdi so stilt,hann grøddi tey sjúku, hans andlit var milt,hann doyði á krossi, men upp aftur stóð.Nú verður tann frelstur, sum trýr á hans blóð.

Deyði og uppreisn Jesusar

Deyði og uppreisn Jesusar 61

115 C-e. *#john W. Peterson. (Líggjas á Váli týddi).

1. Á ein kross teir negldu jesus,á, hvør stór var líðing hans.Særd og blóðig var hans panna,bar hin hvassa tornakrans.

Tað var krossi áhar á Golgata,Jesus doyði fyri meg.Skuldin goldin varðhar hjá tær og mær,Jesus tók tað alt á seg.

2. Millum brotsmenn har á krossi– hóast Sonur guds er hann – varð hann taldur millum teirra,har tók syndarinnar bann.

3. Slíkur kærleiki ei metastkann við nakað foldum á.Tá vit hann í Himli síggja,skal hann allan lovsong fá.

118 B-d. *William McKendree Darwood. #john R. Sweney. (V. Danielsen týddi).

1. Á golgata, har doyði hann,har var tað, dýra blóð hans rann,har leið tú, Harri, fyri meg,tí lív og frið nú eigi eg.

Á, myrka, myrka Golgata,har doyði Jesus deyða mín.Á, signað, signað Golgata,har vann hann lív og frið til mín.

2. Bjørg skelva, sólin fjalir seg,nú jesus stríðir fyri meg,og meðan myrkrið fjaldi hann,hann stríddi út og stríðið vann.

3. Á, Harri, ikki fati eg,at so tú kundi elska megog bera hesa byrðinahin myrka dag á golgata.

117 B-f. *#Eugene M. Bartlett. (Árni jacobsen týddi).

1. Á golgata heyggi ein myrkan dagteir krossfestu Harra mín.Hann roknaður varð millum ránsmenn tá,tó, hetta var frelsa tín.

Á hin mittasta krossin negldu teir hann,doyggjandi har fyri teg.Tó skuldarfríur hann tigandi var,tí at hann vildi ofra seg.

2. Í myrkrinum hoyrdist ein rødd so hvøllfrá Harranum trænum á:„Fyrigev, Faðir, teim hesa synd,so at teir ikki dóm skulu fá!“

3. Hann eina tann dagin í stríðnum stóð,á fíggindum sigur vann,so hvør tann, av syndini bundin er,verður loystur við trúgv á hann.

116 F-a ella D-d. *johan Nordal Brun. #1: j.R. ahle. #2: Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. jesus livir, grøvin brast,deyðin ei kann honum halda,troystin er sum fjallið fast:Deyði hans og blóð skal galda.Segl og steinur sett var yvir,men tað brast, og jesus livir.

2. Eg nú vinni, jesus vann,deyðin veik, og lívið ræður.Satan bundið hevur hann,gevur frið og lív í ævir,Himmalin eg opnan finni,jesus vann, og eg tí vinni.

Deyði og uppreisn Jesusar62

119 B-f. *#Eugene M. Bartlett. (Árni jacobsen týddi).

1. Á golgata, har jesusvarð negldur krossin á,í deyðans stríði sínumhann toldi spott og háð.Tveir ránsmenn við hans síðuhar fingu dómin sín,men annar á hann rópti tá:Mín Harri, minst til mín!

Fer hann tá at minnast meg,tá burt eg fara má,tá síðsta ferð mín komin er,eg skal um deyðans á?Á, ja, hann hoyrdi róp mítt her,úr leinkjum loystur eg.Tá eg við portrið standi har,hann fer at minnast meg.

2. Við føtur hans eg liggiog játti mína synd,hans kæra andlit sær númín sál, sum fyrr var blind.Og nú mítt eyga skoðarein gyltan himmalveg.Tá eg við portrið standi har,hann fer at minnast meg.

Á, signaða kelda, á, signaða flóð!Hvønn ein syndara ger hon hvítari enn snjó.

2. Hin ránsmaður á krossi fann,á krossi fann, á krossi fann,hin ránsmaður á krossi fannhar frelsu fyri seg.Og tó eg óndur var sum hann,var sum hann, var sum hann,og tó eg óndur var sum hann,hin kelda frelsti meg.

3. guds Lamb! Tað blóð, sum rann av tær,sum rann av tær, sum rann av tær,guds Lamb! Tað blóð, sum rann av tær,tað missir ei sín mátt,til allur skarin stendur har,stendur har, stendur har,til allur skarin stendur harhjá tær í Himli hátt.

120 g-d. *#William Cowper. *#Niðurlag: Tullius C. O’Kane. (jákup Olsen týddi).

1. av krossinum ein kelda rann,ein kelda rann, ein kelda rann,av krossinum ein kelda rann,úr jesu sárum fleyt.Og tann, sum kom til hana, fann,til hana, fann, til hana, fann,og tann, sum kom til hana, fann,hon deyðans megi breyt.

121 g-d. *W.g. Moyer. #Isaac H. Meredith. (V. Danielsen týddi).

1. Á, hvør myrk hin nátt í hjarta mínum var.Syndahavið villa ýldi har,tá ið Harrin kom í fjórðu náttarvakt,gjørdi ljóst og stilt við síni makt.

Vegin út til krossin gekk hann fyri meg,ja, fyri meg, ja, fyri meg,vegin út til krossin gekk hann fyri megog doyði fyri meg.

2. Skelvandi, ein syndari eg kom til hann,kendi ei, hvat náði gera kann,hoyrdi eina rødd so milda: Óttast ei!Fyri teg, júst teg, eg deyðan leið.

3. Undurfulli kærleiki, hann vísti mær,at hann niður steig til krossin har,at hann eina stríddi út hitt tunga stríð– hans er æran nú og alla tíð.


122 Es-es. *Daniel W. Whittle. #james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Á jesus, Lambið guds, eg sá,tí mína synd eg kendi.Fortaptur, dømdur var eg tá,hann sorg í gleði vendi.

Eg sá á hann,eg trúði, og eg livi.Hann sá á meg,og ævigt eitt vit blivu.

2. Eg sá hann líða krossins deyð,sá spott hans hjarta bróta.ja, fyri meg blóðkeldan reyðav honum mátti flóta.

3. Eg sá, hann upp við sigur steig,breyt grøv og deyðans veldi.Á hann eg líti, óttist ei,hann heimsins fúrsta feldi.

4. Í honum frið nú finni eg,mítt álit eina er hann.Og hótta neyð og vandi meg,mær hjálp og ugga ber hann.

124 C-e ella C-c. *Bernard úr Clairvaux. #1: H.L. Hassler. #2: Melchior Teschner. (V. Danielsen týddi).

1. Á, ásjón, háðað, bannað,so blóðig, sligin, særd,á, tornakrýnda panna,á, ásjón, spýtt og bard.Á, høvur, tú, sum ræðurí dýrd og heiður nú,ein ormur, ikki maður,á krossinum vart tú.

2. Á, jesus, Lambið særda,í vár stað hekst tú har,vár straff og byrði var tað,sum lá so tungt á tær.Vit takka tær av hjarta,ja, fyri alt, tú leið,ta kvøl, hitt myrkrið svarta,tey tungu spor, tú steig.

3. ja, okkum lær tilbiðjateg, tú, sum ert so nær,og lat ta tøkk, vit siga,á, Harri, toknast tær.Lat okkum altíð minnastta tyngd, sum á tær lá,inntil hjá tær vit finnastog takka betur tá.

123 g-g. *#Ókend. (V. Danielsen týddi).

1. Á, tú, guds reina, milda Lamb,sum niður higar steig,bart vára synd og skomm á tærog kvøl og angist leið.

Ja, fyri okkum gavst tú teg,tá tú á trænum hargekst deyðans tunga, beiska veg– Guds Lamb, vit takka tær.

2. Títt blóð, tað var mær sálarbót,eg har mær tváaði,og tí eg hjartansglaður núkann prísa náðini.

3. Tú særdur varð og sligin hartat gera okkum fríog lata upp hitt fangahús,vit sótu bundin í.

4. Í trúgv á jesus ganga vitnú vegin fram so glað,tí arvin um eitt lítið bilvit fáa í guds stað.


127 F-a. *William g. Sloan. #asa Hull. (V. Danielsen týddi).

1. Á krossi jesus deyðan leið,sum offur gav hann seg,tí synd og skuld og deyði kannei ævigt fella meg.

Eg gloymi ei, eg gloymi ei,meg Jesus elskaðiog gav sítt blóð á krossinumtil frelsu fyri meg.

2. Tað gleðir meg, hann eyðmjúkt tókalt háð í mín stað harog einsligur á krossinumí myrkrið søktur varð.

3. Tað gleðir meg, hann doyr ei meir,hann leið bert eina ferð,og nú í høgu dýrdinihann heiðurskrúnu ber.

4. Tað gleðir meg í veikleikaog stríði, sorg og neyð,at lyftini hann halda vilog aldri svíkja tey.

5. Tað gleðir meg, hann koma skalog taka meg til sín,til heimið, hann mær lovaði,til Faðir sín og mín.

6. Í hesum myrka heimi vileg royna liva so,at alt mítt lív um kærleik hansskal bera øðrum boð.

7. Og skjótt í dýrd hans uppi hareg honum líkur skalí hvítum búna syngja háttum hann, meg leiddi væl.

125 F-c. *#jan Honningdal. (justinus K. Eliassen týddi).

1. Blóðið, sum rann, pínan, sum tú bar,av monnum svikin varð,tín gud fór frá tær har,segðist undan tíni trónu,Sonur guds við tornakrúnuhevur goldið alla heimsins skuld.

Gud, tín náði er størri,enn orð kundu týtt,Gud, tín náði, hon vísir mær virði mítt,ein ófatandi prís eg kostaði tær.Gud, tín náði er lív hjá mær.

2. Tú gavst upp alt at frelsa meg,tín stóri kærleiki,hann toldi deyðans veg,vildi krossins verk útinna,lívsins krúnu mær at vinna– náði tín er mær so dýrabar.

126 as-es. *gloria og Bill gaither. #Bill gaither. (Hallgrím Miðberg og Eyðun jacobsen týddu).

1. gud sendi Son sín, Harran jesus,til okkara – við kærleikshond.Hann gav sítt lív teg og meg at frelsaog vísti, at hann kundi loysa deyðans bond.

Mín Jesus livir, og tí skal eg liva,mín Jesus livir, tryggur eri eg.Eg trúgvi, og eg veit, hann vil meg leiða,mítt lív er vert at liva, tí hann elskar meg.

2. Nú skjótt ein dag eg eri heimaog síggja skal mín Frelsara.Á, hvør ein stund tá at møta honumog takka fyri tað, hann leið á golgata.


129 F-a. *Isaac Watts. #asa Hull. (V. Danielsen týddi).

1. Á, bløddi hann, mín Frelsari,og doyði Kongur mín,og var tað fyri meg, ein orm,hann gav upp anda sín?

Hjálp mær at vera trúgvur herog kennast her við teg,og har í tínum hásæti,á, Harri, minst tú meg.

2. ja, míni misbrot vóru tað,á krossin negldu hann!Á, náðiundur, miskunn stór,sum ikki fatast kann.

3. Væl mátti náttin fjala altog sólin krógva seg,tá sjálvur gud, mín Skapari,har doyði fyri meg.

4. Væl má eg fjala andlit mítt,tá eg tín kross kann sjá,væl rørast má mín sál í tøkk,og eygað vætast tá.

5. Men míni tár, tey gjalda ei,hvat tú mær, Harri, vann.Eg ofra tær meg sjálvan vil,og tað er alt, eg kann.

130 Es-b. *Beverly Francis Carradine. #john B. Bryant. (V. Danielsen týddi).

1. Á, eg minnist ein dagog ein einsligan stað,har í sveitta á sólheitum vegundir pínu og neyðog til kvølfullan deyðfór ein maður – tað var fyri meg.

2. Síggj ein tornkrýndan mann– á, mín sál, sært tú hannundir mínari byrði og neyð?Tó hann meinslaður er,og tó krossin hann ber,fer hann upp á hin einsliga heyg.

3. Hoyr, teir negla hann fast!Og hvør nerva, sum brast,í hans hjarta so pínufult skar.Krossin reisa teir tá,fjøldin hyggur hann á,og teir háða og spotta hann har.

4. Fellur myrkur á vøll,rivna heyggjar og fjøll,og eitt róp hoyrist, eymkiligt, sárt,og hans hjarta, tað brast,vreiðin rámti hann fastog hitt æviga vónloysi várt.

5. ja, hann andaðist har,og hann gravlagdur varð– á, hann leið fyri teg, fyri meg.Men hann upp aftur stóð,deyðans veldi hann sló,legði okkum til lívið ein veg.

Á, tað rørir mítt sinn,og mær vætast vil kinn,tá hin einsliga heyggj eg kann sjá.Tað var har, tað var har,at hann krossfestur varð,so at meg eingin plága skal ná.

128 D-a. *#arnold Børud. (Øssur Berghamar týddi).

jesus livir, boðið ber,deyðans veldi brotið er.jesus livir, hann er nær,tí tá tvey ella trýsavnast jesu navni í,er hann staddur har.


132 g-d. *Isaac Watts. #William gardiner. (V. Danielsen týddi).

1. Á, morgun, tú, hvørs fyrsta ljósguds Son, mín Harra, sávið kraft og sigur risnan uppúr grøvini, hann lá.

2. Í sveipi í tí stillu grøv,har lá mín Loysnari,inntil hin triði dagur kom,hin dagur útvaldi.

3. ja, deyði, grøv og Helvitihar royndu halda tær,men skjótt tú teirra leinkjur sleit,tá tímin komin var.

4. Vit syngja prís títt, Frelsari,sum oyddi deyðans makt.Øll tøkk, øll æra veri tín,ei helt tær grøv, ei vakt.

5. Tilbiðjan vit nú bera tilvár sigurríka Kong.Øll guds børn bera honum framein søtan takkarsong.

131 d-a ella as-as. *Brynleif Hansen. #1: Øssur Berghamar. #2: H.O.C. Zinck.

1. Á, hvør er hasin maður, ið krossin bera má,vanvirdur, niðurboygdur, má líða spott og háð?jú, hatta er guds Sonur, við tornum krýndur fervið sigri inn í deyðan og mínar syndir ber.

2. ja, fyri mínar misgerðir soraður tú varðog fyri míni lógbrot ta hvøssu krúnu bar.Tín máttur upp nú tornar, tín tunga loðar føst,sum vaks títt hjarta bráðnar – tú pínur mínar tókst.

3. Tú, Leyvan, rótskot Dávids, tú hevði allan mátt,sum lamb tú bart tað stillur og toldi háð og spott.Tú kærleiksfulli maður til krossin negldur varð,ja, mína straff tú toldi og mínar sjúkur bar.

133 Es-g. *james g. Deck. #Samuel S. Wesley. (V. Danielsen týddi).

1. Á, Kristus, vit nú minnastta beisku kvøl, tað stríð,sum nívdi teg, tá hin dagtú søkk guds vreiði í.Í deyðans vøtnum doypturtú vart, tá tú títt blóðlætst flóta fyri okkum,í vár stað dømdur stóð.

2. Teg eitt sinn syndin nívdi,tí eru vit nú frí,og nú tú upp ert risin,vit skulu liva tí.Sum lívsins fyrstagrøðitú deyðans portur vann,so dómur, grøv og deyðiei okkum skaða kann.

3. Við tær vit doyðu, Harri,og risu upp við tær,vár sál nú, fyri okkum,við hásætið teg sær,frá syndini og Satantú hevur okkum loyst,vit prísa tær, guds Sonur,várt lív, vár vón, vár troyst.


135 F-c. *#arnold Børud og Kjell Fjalsett. (Hanus M. Hansen týddi).

1. jesus kom av Himlinumtil jarðar her, til jarðar her.Hann, sum er guds heilagi,líkur menniskjum tó var hann her.

Hann hevur sigrað á tí ónda,vunnið yvir deyðans makt,jørð og himmal, alt er honum undir lagt.Hann er dýrdarinnar Harri,men ofraði tó alt,tá ið teg og meg tað galt.

2. Øll, sum komu sjúk til hann,tey vórðu grødd, tey vórðu grødd.Hann tann sami er í dag,hjálpir teim, sum eru illa stødd.

136 B-f. *Ókent sálmaskald. #1: W.H. Havergal. #2: jógvan við Keldu. (V. Danielsen týddi).

1. Á, jesus, søt tey tár, eg grætvið krossin tín á knæ,tá tína sorg eg sá, og atí mín stað bart tú tað.

2. Mítt hjarta blotnar, tá títt blóðeg síggi renna har,tá vitnar náðirødd tín góð,at fyri meg tað var.

3. Tí fyri gudleys doyði tú,ja, syndarar sum meg,og andi tín ber vitni nú,at frelstur eri eg.

134 d-d ella Es-b. *Victor Danielsen. #1: jens guttesen. #2: Lorelei.

1. Ígjøgnum jerúsalems gøturein maður blóðsligin fer.Bert hatur og háð honum møtir,ein kross á herðum hann ber.Teir tornir hans høvur særa,hann fer til kvølfullan deyð.Hvat fær hann tann veg at fara?– Hann minnist okkara neyð.

2. Í urtagarðinum lá hann,og sveittin blóðigur fleyt,ónevnilig ræðsla gekk á hann,og náttin inn á hann breyt.Men tó at hann hoyrist klagaí angist til Faðir sín,ei vil hann seg undan draga– hann minnist til tín og mín.

3. Tó tyngsti tímin var eftir,tá hann á krossinum hekk,tá hann av guds vreiði metturí myrkri deyðstingin fekk.Mín gud, á, hví fórt tú frá mær?– eitt róp gjøgnum loftið skar.Tann tyngd, tann kvøl, hann bar á sær,tað okkara byrði var.

4. Hann okkara synd vildi bera.Hvat tykist tær nú um hann?Skal sál tín bjargað nú verða,tí blóð hans fyri teg rann?Krossfest hann! róptu teir forðum,men svara tú ikki tað!Hann kallar við kærleiksorðum– tak tí mót honum í dag!


137 F-f. *#Øssur Berghamar.

1. Hin morgun, tá sólin úr eystri skein,úr grøvini myrku guds Sonur trein,burtur fíggindan rak,deyðin misti sítt takog kundi ei gera mein.

Tí hann livir, hann livir í dag.Syngið tí fagnaðarlag.Jesus, vár Frelsari,hann doyði, men livir í dag.

2. Tá vinir hans savnaðust bivandi,við friði hann kom, og teir ivandifingu sjón fyri søgn,burt var ótti og tøgn, hin deyði var livandi.

3. Maria, hví gongur tú syrgiklødd,í dimmi og djúpasta dali stødd,navn títt kennir hann væl,tú ert signað og sæl,hoyr hansara mildu rødd.

4. Og Pætur, sum sveik hann og skar í grát,við vatnið teir fingu eitt tiltrongt prát,fyrigeving hann fann,jesus kallaði hanntil hirða í størri mát.

5. Og soleiðis hittir hann fólk sítt her,við andanum okkum so nær hann er,men hans verk hevur skund,tí skjótt kemur tann stund,hann heim sína brúður ber.

139 g-g. *Oluffa Bærentsen. #Ókent tónaskald.

1. guds Sonur, í getsemane,mín sál teg hevur sæð,blóðsveitta, kvøl og angist tín,tá tú lást har á knæ.

2. Á krossins planka negldur fasttú fyri øllum bað:Teim fyrigev, tey skilja ei,hvat tú gert her í dag.

3. guds sigursprógv – tú reistist uppav deyða, jesus mín.Við blóð títt sál mín, keypt til gud,er nú í ævir tín.

4. Á, dýrabari Frelsari,eg má tilbiðja teg,at tú í dóm og deyða gavstteg sjálvan fyri meg.

138 g-h. *#Noel Richards. (Øssur Berghamar týddi).

Tína dýrd tú ofraði,tá tú komst av hæddini,og av hondum, ið tú skapti, vart tú særdur.Tú lætst lív, men upp tú stóð,og meg reinsaði títt blóð,nú tú høgt ert lyftur upp og verður ærdur.Eg tær lovi, gud og Harri mín,hjarta mítt tú vanst – eg eri tín,ja, tín um ævir vil eg vera.Tú mær lív við krossins deyða vann,setti meg í frælsi – frið eg fann.Eg av hjarta ynski stórt títt navn at gera.


142 d-a ella F-a. *Edward P. Hammond. #1: jóannes á Váli. #2: asa Hull. (V. Danielsen týddi).

1. Hin tíma í getsemaneeg aldri gloyma kann,tá eg í sveitta blóðigumfekk sjá hin gud og mann.

Eg gloymi ei, eg gloymi ei,eg gloymi aldri teg,tá tú á knæ í angist lásthar í Getsemane.

2. Tá ið eg fór í andanumí urtagarðin har,eg sá, hvør tungt, ið dómurin,á, jesus, lá á tær.

3. Í deyðans kvøl og angist túav øllum svikin vart,og aldri, aldri fati eg,hvat tá tú, Harri, bart.

4. Og um tú kaldan síggja skalt,á, Harri, kærleik mín,tá minn meg á getsemaneog kvøl og sveitta tín.

140 as-es. *johan Halmrast. #Kristian Wendelborg. (V. Danielsen týddi).

1. Á, signaði, lívsæli dagur,hann livir, hann livir enn nú!Hann livir, og deyðin ei ræður,á, sál mín, hví syrgdi tá tú?Ei longur nú grøvin hann goymir,har bleikur og kaldur hann lá.:,: Hann livir, og sál mín ei gloymir,tá upprisnan Harran hon sá. :,:

2. Hann livir, og eg, eg skal berahans vinum hitt lívsæla boð.Um minstur av hans eg má vera,so ærdi tó Harrin meg so,at eg skal tey tíðindi siga– á, kundi eg talað tey væl.:,: Ein eingil um loyvi vil biðjaat bera tey boðini sæl. :,:

3. Á, signaði, lívsæli dagur,hann livir, hann livir enn nú!Hann livir, og deyðin ei ræður,á, sál mín, hví syrgdi tá tú?Hin deyða tú harmaðist yvir,tú grætst á tí einsliga stað.:,: Tá fekst tú at síggja, hann livir,og signaður dagur var tað. :,:

141 f-as. *B.g. Sporon. #Ókent tónaskald. (Árni jacobsen týddi 1-2. ør.). (V. Danielsen týddi 3. ør.).

1. Har á krossi tornakrýndur,meint av syndahondum píndur,tú, mín Harri, særdur hekk.Frá tær Faðir tín sær vendi,sáran sakn og sorg tú kendi,einsamur í deyðan gekk.

2. Fyri synd tú mátti stríða,svára pínu mátti líða,tola sár og spott og hat.Høvur títt tú vildi boyggja,rópa: Fullgjørt er! og doyggja,tá tú andan frá tær læt.

3. aldri mær av huga farikrossurin hin tungi, harði,sum teg, lívsins Harra, bar!Nei, lat krossins beiska minnitala, rópa í mær inni,hvat eg havi kostað tær!


144 g-d. *Carl j. janson. #Wilhelm Theodor Söderberg. (V. Danielsen týddi).

1. Eg kom til krossin og sá ein mann,og sá ein mann,og sá ein mann,ein reyður streymur úr síðu rann,og tornakrýnd var hans panna.Hans hendur, føtur, tey vóru særd,hans halga ásjón var spýtt og bard,hans sál var undir guds vreiði tærd,til háð hann var millum manna.

2. Eg sá hans pínu, eg sá hans neyð,eg sá hans neyð,eg sá hans neyð,og dýra blóðkeldan skarlaksreyðrann eftir krossinum niður.Tár runnu honum av eyganum,ið brann av kærleika himmalskum,sum trongdi mær inn at hjartanum,so har varð gleði og friður.

3. Eg sá hans deyðakvøl, beisk hon var,ja, beisk hon var,ja, beisk hon var,og fyri syndarum bað hann har,hann hvørji sál vildi favna.Og fyri møðina løn hann fann:Ein armur ránsmaður lívið vann.Við somu náði – prís fái hann – skal eg í Himlinum havna.

4. Eg sá, at hádagur dimtist tá,hann dimtist tá,hann dimtist tá,eg syndina sína straff sá fáog brotna Djevulsins megi.ja, deyðahøvdingan jesus sló,lív keypti okkum hans dýra blóð,tá fyri okkum hann dømdur stóð– eg lovi honum við gleði.

143 as-es. *H.a. Brorson. #Svenskt fólkalag. (V. Danielsen týddi).

1. Eg síggi teg, guds Lamb, at stáá Zionsfjalli hátt.Men leiðin tann, tú gekst, hon láígjøgnum deyðans nátt.Á, byrði, sum tá lá á tær,vár skomm og last tað var.Vár synd har í títt hjarta neitso fast, sum eingin veit.

2. Óseka Lamb, so eymkiligtín neyð og pína var.Teg bant tín stóri kærleikiat loysa okkum har.Har sleit hon vári fangabond,tín gjøgnumstungna hond.Sum leyva upp úr grøv tú steig,og deyðin bant teg ei.

3. Eg síggi nú kring um tín stólein hvítan skara stá,hvørt eyga skínur sum ein sól,at tað guds Lamb kann sjá.Hitt orð um Lambsins kvøl og stríðat gera okkum frí,tað enn hitt fyrsta plássið færí einglasongi har.

4. Ótalda skaran síggi egta gyltu hørpu sláat æra og tilbiðja teg,sum doyði trænum á.Tað er sum havsins sterka ljóð,tá har tey syngja fró:guds Lamb, sum várar syndir bar,vit prísa, takka tær!

5. Takk, Faðir, at tú elskaðita falnu ættinaog fyri okkum ofraðitín Son á krossins træ.Hvør andadráttur prísi tær,hvørt hjartaslag í mær,ja, fyri drykkin, har tú drakk,í allar ævir takk!


147 F-c. *Ókent sálmaskald. #1: jens guttesen. #2: C.C. Converse. (V. Danielsen týddi).

1. Eg ei negldur varð í lógvar,eg ei tornakrýndur varð,eg ei spjótið fekk í síðu,jesus alt í mín stað bar.Hann á krossin upp varð negldur,eg fekk frið í mína sál,hann hitt beiska steypið tømdi,eg, eg fekk ta søtu skál.

2. Hann teir hvøssu tornir stungu,lívið, gleðina fekk eg,hann fekk háð og spýtt og stavsløg,einki slagið rámti meg.Hann fekk spjótið gjøgnum síðu,eg fekk Himmalin í ogn,hann fekk straff, og eg fekk náði,hann fekk storm, og eg fekk logn.

145 B-f. *#Charles H. gabriel. (V. Danielsen týddi).

1. Eg undrandi standi og hugsi um kærleik tín,á, jesus, at tú vendi hjarta títt so til mín.Eg minnist, at bert fyri meg tú krossfestur vart,at fyri meg, syndara, pínur og kvøl tú bart.

Á, tað var undurfult,hann skuldi elska megog doyggja fyri meg,ja, tað var undurfult,undurfult fyri meg.

2. Á, undur, hann gav sína dýrd, gav upp ríki sítt,at loysa eitt hjarta, so sjálvráðið, stolt sum mítt,at kærleiki hans kundi røkka til slík sum meg,at hann kundi siga: Hitt burtvilsta søki eg.

3. Eg hugsi um hendur hans, negldar á krossins træ– á, undur av kærleika. Skal eg væl gloyma tað?Nei, nei, eg vil elska og takka og prísa her,til eg við hans føtur skal tilbiðja einaferð.

146 D-a. *avis B. Christiansen. #Harry Dixon Loes. (Líggjas á Váli týddi).

1. Niðan á heyggin, golgata mót,gekk Harrin jesus fót fyri fót,fótafet tunglig, ei undur í,bar várar syndir, vit eru frí.

Loysnari dýri, Frelsari kæri,á heygnum eyga mítt hóma kann teg,bløðandi, bardur, sligin og særdur,av sorg úttærdur, doyr fyri meg.

2. Tilgev teim, Faðir, eymt biður hann,alt meðan blóðið frá honum rann,bað fyri teimum, sum drupu hann– hvør uttan jesus elska so kann?

3. Nú eg teg elski, Frelsari mín,vil altíð syngja lovsong til tín.Lágmæltur tíðum, heima skal tórunga eitt samfelt fagnaðarljóð.


150 F-c. *#Torvid Pedersen. (jákup Olsen týddi).

1. Hvør trúði hinum boðskapi, vit hoyrdu?Hvør sá Harrans arm út rættan har?Sum planta veik hann rann av turrum runni,tað var hann, sum heimsins syndir bar.

Men hann varð særdur fyri brot og syndir várar,sligin fyri alla vára misgerð við.Straffin øll varð løgd á hann, so vit skuldu hava frið,og nú við sárum hans vit eru grødd.

2. ja, sanniliga bar hann várar plágur,várar sjúkur tók hann á seg tá.Vit hildu, hann var plágaður og sligin.Øll vár synd og skuld á honum lá.

3. Tó illa viðfarin, hann bar tað stillurog læt ikki upp sín munn, á, nei,tí eins og lamb, ið dripið verður, tegir,lýðin var, til hann í deyðan steig.

2. Tá eg av foldum hevjist hátttil bústað mín í Himli brátt,tá verður hetta verja mín:jesus, títt blóð og rættferð tín.

3. Djarvur hin stóra dag eg skalstanda í virði tínum væl.Reinur í blóðinum, sum rann,ei nøkur synd meg kæra kann.

4. Óplettað hetta skrúðið skalmeg bera gjøgnum dómsins dal.Ei aldur dálka dýrd tess kann,guds rættferðskrúð er reint sum hann.

5. Lat meg, sum eitt sinn deyðans var,á, Harri, frøa meg í tær.jesus, títt blóð, tín rættferð númítt prýði er, mítt dýrdarskrúð.

148 B-f. *abraham grimstvedt. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Hjartans eymu streingir rørast,tá ið jesu sløg og sáreg í andanum kann síggja,deyða hans og kvøl og tár,tá ið eg hann tornakrýndan,slignan, spottaðan kann sjá– á, ja, fyri meg hann bar tað,fyri meg hann doyði tá.

Fyri meg, ja, fyri meg fleyt hans blóð,á, ja, fyri meg ofraði hann seg.Fyri meg, ja, fyri meg fleyt hans blóð,ja, hans blóð, tað fleyt fyri meg.

2. jesu blóð meg hevur reinsað,sálarbót í tí eg fann,eg úr syndini varð loystur,tá í trúgv eg kom til hann.Eins og Ísrael hitt kvøldiðpáskalambið ótu glað,so eg gleðast kann, tí jesusgav seg sjálvan í mín stað.

3. So er sál mín her á foldumfrelst og sæl og frí og glað,skjótt mín Frelsara eg síggihar í Salems fagra stað.Á, tá skal eg honum prísafyri deyð hans, sløg og sár,meðan hann av eygum mínumturkar burt hitt síðsta tár.

149 Es-g ella F-a. *N.L. von Zinzendorf. #1: T.R. Matthews. #2: R.H. Earnshaw. (Z. Zachariassen týddi).

1. jesus, títt blóð, tín rættferð númítt prýði er, mítt dýrdarskrúð.Íklæddur hesi kann eg fríttvið frøi hevja høvur mítt.


152 C-e. *Petur W. Háberg. #Øssur Berghamar.

1. Kvølfulla stund á golgata hin morgun,blóðigu pannu krúnan neit so fast,vinirnir flýddu, sálin tyngd av sorgum.Hans høvur boygnaði, og hjartað brast.

151 B-d. *#george Bennard. (V. Danielsen týddi).

1. Eg sá reistan langt burtur ein vanvirdan kross,eitt merki um pínslur og háð.Og eg elski tann kross, har hin Elskaði hekk,og øll syndin lá á honum tá.

Ja, eg elski hin vanvirda kross,har mín sál hevur frelsuna sæð,haldi meg til hin vanvirda krossog hann býti við krúnu ein dag.

2. Á, hin krossur, sum vanvirdur, vrakaður er,so heilt hann meg dregur at sær.Tí, á, jesus, hvat fekk teg at bera tann kross?Tað var dómurin, syndin hjá mær.

3. Á, tú krossur, teg fargaði blóðið so dýrt,hvør vakur, hvør kærur tú er.Tí á tær var tað, jesus hin sigurin vann,sum heilagan, reinan meg ger.

4. Á, tú vanvirdi krossur, lat aldri ein dagmeg skammast at bera títt spott,inntil jesus skal turka hitt seinasta tárav tí eyga, sum mangan var vátt.

153 d-a. *Olav T. Carlsen. #Willy Hansen. (jógvan P. Háberg týddi).

1. Deyðans kvirra tung í hallum hongur,tá judas reisist, og á dyr hann fer.jesus gjøgnum Kedronsdalin gongur,nú nátt hin ljósi dagur vorðin er.Tesk frá leyvi, kínt av náttarfleyri,teim gomlu, mosavaksnu trøum íhoyrist, eins og Kedrons tutl í eyri.Men Harran nívir harða sálarstríð:

„Faðir, Faðir, bert um tað er gjørligt,tak so hesa beisku skál frá mær.“Stríðið tungt var og so pínufult,at sveittin blóðdropum líkur var.„Faðir, Faðir, bert um tað er gjørligt,tak so hesa beisku skál frá mær,tó í øllum faðirviljin ráði,heiminum hann veita skal náði.“

2. Einsamallur mátti jesus stríðaí neyð og angist í getsemane.Slíka kvøl har mátti hann tá líða,at eingil guds til linna vísti seg.Eingin vinur var, tí nú teir lógutrygt í judea myrku, køldu náttmillum oljutrøini og svóvu.Teir hoyrdu ikki Harran rópa hátt.

2. Vónríka stund, tá grøvin brast við megi,deyðan hin sterka ljósins sonur vann,boðaði syndatyngdum sálum gleðiog frið í blóðinum, á krossi rann.

3. Signaða stund, tá ið mítt arma hjartaútlúgvað legði seg við jesu bróst.Ei hóttir longur deyðans myrkur svarta.Hann fylgir mær – tá er alt trygt og ljóst.


155 g-d og F-c. *Eugenie, sv. prinsessa. #1: Norskt fólkalag. #2: Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Eg takki tær fyri krossins pínu,á, jesus, fyri tíni mongu sár.Tú boygnaði undir byrði míni– takk fyri sveitta tín og tíni tár!

2. Nú, systkin, vilja hans prís vit syngja,sum okkum út úr leinkjum hevur loyst.Her sorg og saknur kann mangan tyngja,men ei í Himli – stóra, stóra troyst!

3. Skjótt skulu vit nú hjá gudi vera.Hvat ger tað tá, um sólin brendi her?Skjótt skulu krossin ei meir vit bera,men hvíla, har sum jesus sólin er.

4. Tá skal ei synd okkum longur pína,ei nakar Satans pílur okkum ná,ein gjógv, sum eingin kann yvir trína,skal okkum øllum illum skilja frá.

5. Um jesus, Lambið, ein nýggjur songursum ljóð av mongum vøtnum dynja skal.Hann verður tilbiðin har sum Kongurav heiløgum og einglum uttan tal.

6. ja, tín er eina øll tøkk og æra,tú, sum við blóði okkum hevur loyst.Tín deyði skal fyri okkum svara,tú ert várt lív, vár vón, vár sterka troyst.

7. gott er tað her tíni børn at vera,men, á, hvat vil tað ikki vera har,har synd ei longur kann skaða gera,og tað, vit trúðu her, várt eyga sær!

156 F-a. *Fanny Crosby. #W.H. Doane. (V. Danielsen týddi).

1. jesus, halt mær við tín kross!Har ein kelda fløðir,sum frá synd ein reinsan er,sorg og pínu grøðir.

154 as-c. *Elisha a. Hoffman. #john H. Stockton. (V. Danielsen týddi).

1. golgata krossur, har jesus hekk,bjarging mær varð, tá eg trongdur gekk,frelsu og frið har mítt hjarta fekk.Prísið navni hans,prísið navni hans,prísið navni hans!Frelsu og frið har mítt hjarta fekk.Prísið navni hans!

2. Løgd har á jesus mín byrði varð,frelsu og náði hann gav mær har,krossurin frið mínum hjarta bar.Prísið navni hans,prísið navni hans,prísið navni hans!Krossurin frið mínum hjarta bar.Prísið navni hans!

3. Blóðinum eina er frelsa í,so hevur verið frá fornu tíð,sær Harrin blóðið, hann fer forbí.Prísið navni hans,prísið navni hans,prísið navni hans!Sær Harrin blóðið, hann fer forbí.Prísið navni hans!

4. Enn er hon opin, hin kelda góð,gevur enn hvílu til hjørtu móð,ævigt tað geldur, hitt dýra blóð.Prísið navni hans,prísið navni hans,prísið navni hans!Ævigt tað geldur, hitt dýra blóð.Prísið navni hans!


Krossurin, krossurinøll mín æra veri,til eg tær í Himlinumbetri prís fram beri.

2. Har við krossin, skelvandi,tú, á, Harri, fanst meg,har við tínum kærleikafast til tín tú bantst meg.

3. Á, guds Lamb, á krossinumeg teg síggi hanga.Í hans skugga hvønn ein daglær tú meg at ganga!

4. Nær hjá krossinum eg núleingjast vil og bíða.Brátt í skýnum kemur tú,skjótt tær stundir líða.

158 D-d. *Ernst C. Homburg. #Wolfgang Wessnitzer. (V. Danielsen týddi).

1. Eg við jesu lívi livi,deyðað hevur hann mín deyð,fyri meg hann hevur giviðseg í størstu kvøl og neyð.at eg frelstur skuldi verða,vildi krossins skomm hann bera.Tøkk og heiður túsundfalt,jesus, Harri, fyri alt!

2. Sakleysur tú lætst teg klagamær at veita trygga búð,at meg einki skuldi skaða,toldi háð og órætt tú.ja, at tryggja frelsu mína,lætst tú teg við tornum krýna.Tøkk og heiður túsundfalt,jesus, Harri, fyri alt!

3. Lov og prís av sál og hjartafyri tað, tú, Harri, bar,sár og sorg og myrkrið svarta,fyri, at tú dripin varð,fyri tíni spor, tey tungu,fyri pínurnar, teg stungu.Tøkk og heiður túsundfalt,jesus, Harri, fyri alt!

157 g-g. *jákup Olsen. #Ókent tónaskald úr 16. øld.

1. Tú ofraði teg fyri meg,mín jesus, tí tú elskaðimeg, arma, blinda dára.ja, øll mín skuld á teg varð løgd,so øgilig í tyngd og nøgd– tú stríddi stríðið svára.

2. Tú særdur vart, so blóðið rann,vart sligin, tá mín straff teg fann,tú mátti dómin bera.Tín Faðir mátti sláa teg,fyrst tá hann kundi frelsa megog rættvísan meg gera.

3. Eg aldri rætt kann fata tað,sum hendi har hin tunga dag,tá lív tú mátti lata.Ei hjálp, ei linna har tú fekk,ein botnleys neyð tá á teg gekk,sum eingin rætt kann fata.

4. Tú trongdur vart – eg friðin fann,tú doyði, og eg lívið vann,tín sigur meg nú frøir.Títt offurblóð og deyði tíner tryggi hvíldarstaður mín,tað sál og anda grøðir.

5. Á, tú, sum so meg elskaði,hjálp mær, at eg má elska tegav hjartans heilu megi.Mín sál skal prísa, lova tær,sum allar syndir mínar barog gav mær lív og gleði.


160 as-es ella as-as. *john Bakewell. #1: P.P. Bliss. #2: Rowland H. Prichard. (V. Danielsen týddi).

1. Frelsari, vit tøkk tær siga,lov og prís tær bera her.Fyri okkum doyði, leið tú,sálir várar løn tín er.Lov tær veri, at tú toldikrossins kvøl og skomm og stríð.Bløðandi guds Lamb, vit takkatær, sum frelst vit standa í.

2. Páskalamb, á krossi dripið,øll vár synd varð løgd á teg.Fyri okkum vart tú givin,legði frían frelsuveg.allir fangar loystir vórðu,tá tú bart ta kvøl og neyð,latið upp er himmalportrið,frið í hjarta várt tú beyð.

3. alt, sum veikt vit kunnu beratær av tøkk, tú verdur ertfyri krossins mikla sigur.Vit tær bera lovsong bert,inntil við tí sæla flokkibetur vit tær prísa har,tá vit sameint syngja skulu:Tøkk, guds Sonur, veri tær!

159 D-fis. *#R. Edward Miller. (Bill justinussen týddi).

1. :,: Koma eg vil til tína keldu, á, gud. :,:Koma eg vil til tína keldu, á, gud. Koma eg vil, drekka eg vil, liva eg vil.

2. :,: Drekka eg vil av tíni keldu, á, gud. :,:Drekka eg vil av tíni keldu, á, gud.Koma eg vil, drekka eg vil, liva eg vil.

3. :,:Liva eg vil í tíni keldu, á, gud. :,:Liva eg vil í tíni keldu, á, gud.Koma eg vil, drekka eg vil, liva eg vil.

162 F-c. *Hjalmar Hansen. #Silas j. Vail. (V. Danielsen týddi).

1. Hygg, fjøldin til golgata gongur,og jesus ímillum tey fer.Tey hjartaleyst spotta og háða,hann blóðigu sárini ber.Tó sakleysur, myrdur hann verður,hann valdi hin tornfulla veg,men eymur hann alt fyrigevur,hann gjørdi tað alt fyri meg.

Hann gjørdi tað alt fyri meg,hann gjørdi tað alt fyri meg,hans elskandi hjarta er brostið,hann gjørdi tað alt fyri meg.

161 e-e. *#arnold Børud. (Charlotta á Váli Olsen týddi).

1. jesus kom at doyggja fyri teg,kom av Himli, ofra læt seg her.ja, á krossi mátti Kongur bløðatil at bjarga falnu verð.

2. jesus kom at doyggja fyri teg.Langt frá gudi vóru tú og eg.Men so nógv gud elskaði hvønn syndara,at sín Son hann ofraði.

3. jesus kom at doyggja fyri teg,og hann sigur vann á Satans makt.„alt er fullgjørt“, sigursrópið rungar.alt er honum undirlagt.

4. jesus kom at doyggja fyri teg.Hann so dýrt við blóði okkum vann.alt hann gav! So eymur hann nú spyr: „Hvat gevur tú til Frelsaran?“


163 as-es. *Ókent sálmaskald. #Thomas Dennis. (V. Danielsen týddi).

1. Kom og skoða Frelsara tín á knæ,hans kvøl og sveitta hans,kom og síggj hann hanga á krossins træ,síggj hin hvassa tornakrans.

Hann stillur sum lambið í deyðan ferog gongur ta kvølfullu leið,í tín stað sárini djúpu ber– á, menniskja, gloym tað ei!

2. Kom og síggj, hvat Frelsarin tola má– alt hatur, háð og spott!Tá teir tornakrýndan hann hyggja á,teir háða hans kongamátt.

3. Hoyr, hvør sárt hann rópar í angist: gud,hví fórt tú frá mær nú?Fyri tær at vinna ein sælan luthann toldi tað – hoyrir tú!

4. Hoyr, hvat Orðið sigur tær: Hygg á hann,sum heimsins syndir ber.Og at hvør, sum trúgva vil, frelsast kann.Far, boð um hans náði ver!

164 B-f. *#alfred H. ackley. (P.W. Háberg týddi).

1. Mín Harri er upprisin,hann er til staðar her.Hann livir! Hvat so verðinenn trýr, tað sama ger.Eg síggi náðihond hans,og rødd hans er mær kær.Og tá eg heiti á hann,tá er hann nær.

Hann reis, hann reis! Hann livir tí í dag.Hann eigur meg, hann leiðir megtil lívsins ljósa stað.Hann reis, hann reisog lív av deyða bar.Hann tí, sum trýr, í hjarta býr– hann livir tí í mær.

2. Í øllum rundan um meghans náði vísir seg,og um so hjartað troyttast,ei mótið missi eg.Eg veit, at hann meg leiðirígjøgnum ódnarnátt,og skjótt av degi lýsir– tað verður gott!

3. So gleð teg, kristni, gleð teg,ber fram ein sigurssong,eitt ævigt hallelujatil Kristus, konga Kong.Til fyrigeving syndabert jesus hevur vald,og lívsins loynda lind erí honum fjald.

2. Tað var um hin níggjunda tíma,tá hoyrdist eitt angistfult róp:Mín gud, hví ert tú farin frá mær?– Og vinirnir flýddu í hóp.Har hekst tú í kvølfullum myrkri,og bylgjurnar brutu á teg,guds strangasta vreiði teg tærdi,tú gjørdi tað alt fyri meg.

3. Eg tysti – á, hugsa, tann pína,eg tysti – á, hugsa um tað!Á, ja, hetta elskandi hjartaer tyst eftir sálum í dag.Hann gloymdi seg sjálvan í deyða,hann hugsaði ikki um seg,hann søkti bert okkara frelsu,hann gjørdi tað alt fyri meg.


165 d-a. *#Ókend. (Britt Rasmussen týddi).

Hann rópti fullgjørt,hann hevur sigrað.Satans vald er brotið,myrkurs herur flýggja má.jesus er Harri, á, halleluja!Konganna Kongur í ævirnar hann er!

:,: jesus er Harri, jesus er Harri, :,:jesus er Harri, jesus er Harriyvir lívi okkara.

5. Í neyð síni løn hann at síggja tó fær,ein ránsmaður trúði – og lyftið tað bar:Í dag tú í Paradís kemur við mær!Nú fullgjørt er alt! gjøgnum myrkrið tað skar.

6. Eitt fylgi so syrgið til grøvina fer,tó jesus ei longur í grøvini er,nei, hátt ljóðar røddin: Hann er ikki her,hann risin er upp – far tey boðini ber!

7. Eg prísi tær, Faðir, og lovsyngi tær,at Son tín tú sendi – hann tøkkina fær.Í hásæti tínum hann situr tær nær,og bústað mær ger hann – skjótt verði eg har.166 d-a.

*Meta av Fløtum. #andrew Thomsen.

1. So dapur er dagurin – sólin burt fer,ein maður eitt krosstræ á herðunum ber.Hvør er hann? Ein ránsmaður! svarið tað er.Hann gud hevur spottað og dømdur er her.

2. Tó eygu hans bera eitt kærleikans brá, í mildleika hyggur hann fjøldina á.Ei hoyrist eitt suff, tó hann líða so má,er stillur sum lamb, tó hann spott fær og háð.

3. Hann krans ber av tornum – ei mótstøðu ger.Men orð guds mær sigur: Ei sekur hann er.Tó – Sonur guds lýðin í deyðan nú fer,eitt fullkomið offur til gud hann fram ber.

4. Tó sakleysur, Faðirin døma hann má, hann synd mína ber, so eg frælsi kann fá.Í angist hart rópar hann Faðir sín á:gud, hví fórt tú frá mær? Ei svar fekk hann tá.

167 a-cis. *Sarah j. graham. #William j. Kirkpatrick. (V. Danielsen týddi).

1. Til sín kross á golgatafyri okkum jesus gekk.Tí hann okkum elskaði,hann á trænum negldur hekk.Har hann hevur fullgjørt alt,alla vára skuld hann galt.

Ja, fyri okkum Jesus gekkút á myrka Golgata,á Golgata, á Golgata.Ja, fyri okkum Jesus gekkút á myrka Golgata.

2. Eingin hugsan fataði,hvussu myrk hin løtan var.Tað er fullgjørt! segði hann,sigurin varð vunnin har.Tí vit bera fram í dagtøkk og prís til hansara.


168 B-f. *Isaac Watts. #gl. týskt lag. (V. Danielsen týddi).

1. Tú sært ei meg, tú sært ei meg,men Son tín, gud, sært tú.Meg sært tú eina latnan íhans hvíta rættferðskrúð.Men um tú sást meg uttan hann,ei vón var fyri mær,eg stóð ei, Harri, enn ein dag,ein tíma fyri tær.

2. Men nú tú hyggur burt av mærog sært á jesus bert.Ígjøgnum deyða hans og blóðtú nú mín vinur ert.Tí hann er nú mín rættvísi,mín friður og mítt alt.Hann stríddi fyri meg og vann,og skuldina hann galt.

3. Ei hetta lætt at skilja er,men Orðið lýgur ei,um kenslur, vit og alt í mærso eina sigur nei.Tað stendur so í Orðinum,og tí, tí trúgvi egog syngi: Prís tær veri, gud,at náðin frelsti meg!

3. Hesin stóri kærleikileiddi meg til krossins fót.Lív og sælu har eg fann,hjartafrið og sálarbót.Tak meg, Harri, brúka meg,ei mín egin eri eg.

4. ja, á, Harri, eina tínallar ævir eri eg.Einki lívs og deyðans valdmeir frá tær kann skilja meg.Hjálp, at alt mítt lív, mín ferð,jesus, tær til æru er.

169 B-f ella g-h. *Lina Sandell. #1: K.E. Liewén. #2: j.a. Hultman. (V. Danielsen týddi).

1. jesus livir, jesus livirog kann ikki broyta seg.Meir enn vinir, heim og framtíð,alt er jesus fyri meg,vegur, tá mær fjald er leiðin,ljós á myrku vandaferð,alt á jørð og alt í Himli,alt í ævir jesus er.

2. Burtur tí við sorg og iva,óttafullu hví, farvæl.jesus elskar allar dagar,eg í honum hvíla skal.Hann, sum doyði, livir ævigt,lyfti hans meg svíkja ei.Hann, sum gav mær stað har uppi,sigur ei á foldum nei.

3. Tí kann eg nú ikki stúra,jesus hugsar jú um alt,gevur alt, sum mær kann tørva,hjálpir mest, tá mest tað galt.Hann, sum blómur letur grógva,fuglin letur føði fá,honum vil eg lovsong bera,hann í hvørji neyð veit ráð.

4. Navnið jesus fái heiðuryvir hav og yvir fjøll.Vit um hetta navnið tala,bera boð um tað til øll.Í teim høgu, ljósu høllumhetta navnið lovsong fær,og á jørð í øllum songitað hin besti tónin var.


170 B-f. *Levi joensen. #Thoro Harris.

1. Út til Oljufjallið gongurjesus bivandi eitt kvøld.Lærisveinar honum fylgja,náttin er so myrk og køld.

Deyðans angist Jesus tærir,syndin nívir Frelsaran,hann, sum aldri hevði syndað,nú Guds vreiði ráma man.

2. Inn í garðin jesus gongur,fellur skelvandi á knæ.Faðir, má eg steypið drekka?hann so eymkiliga bað.

3. Í getsemane teir tókuhann við svørðum, gøssum við,rygg hans teir við píski pløgdu– eg fekk Himmalin og frið.

4. Høvur hans varð krýnt við tornum,spott og stavsløg rámtu hann.Síðan negldur fast til krossin– sigurin hin stóra vann.

5. Myrkur fellur, jørðin skelvur,hoyrist tá eitt signað ljóð:Fullgjørt! Harrin jesus rópar– loysigjaldið var hans blóð.

171 F-a. *#Stuart Townend. (Árni jacobsen týddi).

1. guds kærleiki eitt undur er,eg aldri rætt kann fata,eitt offur stórt – sín einkasoní deyðan vildi lata.Á krossinum – hvør pína svár – burt Faðirin sær vendi.Mín hugsan um hans líðing máí sorg mítt eyga væta.

172 as-es. *Neal a. Mcauley. #Charles H. gabriel. (jákup Olsen týddi).

1. Síggj hitt guds Lamb,guds reina Lamb,sum doyði trænum á,at syndarar sum tú og eghar lívið skulu fá.

Á, syng um kærleik hans,og boð um hans náði ber.Ja, bert í lívd av veingjum hans,har trygd og gleði er.

2. Síggj, úr hans síðu rennur ennblóðkeldan rein og góð.Í henni eg mær tváaðiog hvítur varð sum snjó.

3. Síggj krossin tunga, sum hann bar,har hann mær frelsu vann.Mín sál í allar ævirnarskal syngja hátt um hann.

2. Har jesus mína syndaskuldá herðum mátti bera.Hann líða mátti spott og háðog tornakrýndur verða.Mín synd tað var, ið negldi hanná krossins harða planka.Við deyða hans eg liva kann,hans frælsismerki bera.

3. Ei rós í nøkrum øðrum er– ei vísdómi og veldi – eg hvíla kann hvønn lívsins dagvið Kristi kærleikskeldu.Hví slíka sælu hann mær gav,eg ikki veit at svara,men eitt eg veit av hjarta nú:Mín fígginda hann feldi!


2. Ei sigast og ei fatast kanntann kvøl, ið har hann bar.Eg veit bert eitt, at fyri meghann varð krossfestur har.

3. ja, mær hann keypti náði har,og mær hann keypti frið,eitt stað hjá sær í Himlinumvið sína høgru lið.

4. at sløkkja út guds vreiðield,sum móti okkum brann,og lata himmaldyrnar upp,tað kundi eina hann.

173 F-a. *Carrie E. Breck. #grant Colfax Tullar. (V. Danielsen týddi).

1. Ein sjálvvilligur gekk fyri meg, fyri megút á golgata bannaða træ,og hann keypti mær frið á tí kvølfulla veg,tá hann bar mínar syndir hin dag.

Tað, sum gekk móti mær,tað varð út strikað har,tað varð neglt upp á krosstræið har.Á, hvat toldi hann tó,tá Guds vreiði hann sló,tá hann syndina, skommina bar!

2. Eingin annar var eymur og mildur sum hann,tá hann sál mína inn til sín dró.Og nú eingin fordøming meir raka meg kann,tí eg rættvísur eri við blóð.

3. Undir hansara merki eg frítt ferðist nú,til ein dag eg skal síggja hann har.Og tá, jesus, tú æruna fært, eina tú,at tú deyðan og staffina bar!

174 Es-g. *Cecil F. alexander. #georg C. Stebbins. (V. Danielsen týddi).

1. Langt burtur, við jerúsalem,ein myrkur heyggur er,har hekk mín gud og Frelsarikrossfestur einaferð.

Tú Elskaði, tú Elskaði,á, lær meg elska tegog liva tær til æru her,sum doyði fyri meg!

175 g-d. *#Dottie Rambo. (Heine Lützen týddi).

1. Um eg kann bara síggja, har hann hongur krossi á,doyr har millum ránsmenn tveir og tolir spott og háð.Um eg bert síggi blóðið, tað, úr hansar sárum rann,tá kann eg fáa nærri samfelag við hann.

Legg ei mín veg ov fjart frá Golgata.Vís mær Getsemane, vís mær pínuna.Kom, minn tú meg á tín deyða fyri meg.Eg biði teg,legg ei mín vegov fjart frá Golgata.

2. Um eg kann minnast hamarssløg og særdu síðuna,hann hyggur fyrigevandi at mær í kærleika.Um eg kann kenna tárini – hann tók á seg mítt bann – tá kann eg fáa nærri samfelag við hann.


3. Vil meg verðin villan leiðaav tí smølu gøtuniinn á syndavegin breiða,eg tá minnist, Frelsari,tína sváru sorg og sútfyri meg at loysa út!Tá mítt hjarta stilt kann vera,ilt mær ei kann ófrið gera.

4. Mína vón á teg eg grundi,tú, mítt ljós á villum veg!Deyðans vald tú hevur bundið,so hann ei kann deyða meg.at eg eigi, jesus teg,troystar, tryggjar, frelsir meg,lívið ævigt tú mær gevur,sum títt orð mær lovað hevur.

178 C-g. *#Robert Lowry. (V. Danielsen týddi).

1. Lagdur í grøv varð hann,jesus, mín Harri,grøvin ei binda kannjesus, guds Son.

Hann upp úr grøvini stóð,allar sínar fíggindar hann slósum ein sigurharri yvir Satans makt,grøv og Helviti er honum undir lagt.Hann upp stóð, hann upp stóð,halleluja, hann upp stóð!

2. Innsiglað grøvin er,jesus, mín Harri.Vaktin ei bindur herjesus, guds Son.

3. Sigraður deyðin varð,jesus, mín Harri.Einki kann binda harjesus, guds Son.

176 C-g. *#Robert Harkness. (Z. Zachariassen týddi).

1. Stillur fer jesus ta kvølfullu leið,hví man hann elska meg?Kærleiki ger, at hann eirir seg ei,hví man hann elska meg?

Hví man hann elska meg,Hví man hann elska meg,at hann á Golgata ofraði seg,lív sítt læt fyri meg?

2. Negldur til krossin í mín stað varð hann,hví man hann elska meg?Frelsu og lív hann við blóði mær vann,hví man hann elska meg?

3. Á, hvørja angist hann toldi hin dag,hví man hann elska meg?Sál sína tømdi og leið í mín stað,hví man hann elska meg?

177 F-f. *Bernard úr Clairvaux. #Franskt fólkalag úr 16. øld. (V. Danielsen týddi).

1. jesus, tíni sár og pína,krossur tín og kvøl og deyð,ugga meg og grøða mínalikamssótt og sálarneyð.Sníkir synd seg í meg inn,styrkir tað mítt veika sinn,eg við tær skal deyður vera,krossin tín á foldum bera.

2. Tá ið holdið sær í kætisyndasteypið skeinkja vil,tá er tað mær hjálp og bati,eg tín deyða minnist til.Herjar Satan hart á meg,sum mín skjøld eg nýti teg.Fær hann tíni sár at síggja,má við skomm hann undan flýggja.


181 as-es. *#Thomas Dennis. (V. Danielsen týddi).

1. Mangan last tú søguna um tann kross,har jesus deyðan fann,har tín skuld varð rindað av blóðinum,úr síðuni særdu rann.

Mangt hjarta er brostið í stríðnum her,mong sorgin kann níva fast,men Jesusar hjarta ta einu ferðí tín stað og mín stað brast.

2. Mangan last tú við um tann tornakrans,hans heilaga høvur bar,at hann bað sín gud fyrigeva teim,ið negldu hann fastan har.

3. Og tú last, hann frelsti ein ránsmann har,sum leið fyri gerning sín.Hann hugdi á jesus í deyðans stundog segði bert: Minst til mín!

4. ja, tú last, hann hugdi til Himmals uppog segði: alt er gjørt!Kanst tú siga: Takk, Harri! Deyði tíntil lívið meg hevur ført!

179 g-d. *Isaac Watts. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Læt jesus blóð sítt fyri meg,tá trænum hann hekk á?Tá hann gekk krossins tunga veg,fekk heilsubót eg tá?

Á, ja, fyri meg,á, ja, fyri teg,ja, fyri okkum doyði hannog okkum lívið vann!

2. Á, er tað satt, at tað var eg,sum har krossfestur varð?Hvør má eg tá ei elska teg,sum syndir mínar bar!

3. ja, sólin myrknaði hin dag,tá har títt hjarta brast,tá tú vart á tí dómsins staðá krossin negldur fast.

4. Um eg mítt andlit vildi fjaltog grátið dag og nátt,ei frelsu veitti tað mær alt, men tú alt gjørdi gott.

4. Livir fyri meg, livir fyri meg,livir í Himli til besta fyri meg.Leiðir, varðveitir meg á sínum veg,einans tí jesus nú livir fyri meg.

5. Tekur meg heim, tekur meg heim,kemur skjótt aftur og tekur meg heim.Á, hvør ein gleði hans ásjón at sjá,hann tá í ævir mín lovsong skal fá.

180 Es-b. *#William g. Ovens, 1. ør. *gladys Westcott Roberts, 2-5. ør. (Brynleif Hansen týddi).

1. Særdur fyri meg, særdur fyri meg,negldur á krossin og særdur fyri meg.Burtur er syndin, og fríur varð eg,einans tí jesus varð særdur fyri meg.

2. Doyði fyri meg, doyði fyri meg,jesus á krossinum doyði fyri meg.Bar syndabyrðina, loystur varð eg,einans tí jesus leið deyðan fyri meg.

3. Reis fyri meg, reis fyri meg,jesus úr grøvini reis fyri meg.Frá deyðabroddinum frígjørdur eg,einans tí jesus reis upp fyri meg.


182 B-b. *Victor Danielsen. #j.P.E. Hartmann.

1. Hvør hevur boðnum trúð, gud okkum sendi,hvør hevur trúð, so Harrans arm hann kendi,hvør søkti eftir gudi, til hann fann?Hvør hevur eygað frískt og opið oyrað,so hann um heimsins Frelsara kann hoyraog kenna hann?

2. Hann føddur varð, men ei við glans og heiður,tað, høvd hans hvílir á, hann ikki eigur,ei nakra dýrd og útsjónd hevði hann.Vit sóu hann, men ikki vit hann kendu,við vreiði, hatur, spott sær verðin venditil henda mann.

3. Hann royndur var við sjúkum, sorg og pínum,misfataður og vanvirdur av sínum,hann ormum, ikki monnum líkur var.Ei hildu vit hann hava nakað virði,mong hjørtu óttast máttu av tí byrði,hann bar á sær.

4. Men sanniliga, várar sjúkur var tað,hann bar á sær, og hetta hjarta særdabar várar pínur, vára sorg og neyð!Í blindleika vit hildu, hann var sligin,sum fyri okkum var av Himli stigintil krossins deyð.

5. Synd okkara, hon voldi, hann var særdur,hann fyri sløg og spýtt var ikki spardur,vár straff og vári misbrot raktu hann.Tí er nú fyri okkum ljós og friður,við sárum sínum sálarbót og sigurhann okkum vann.

6. Her kann hvør sál, sum orkar ei at liva,í trúgv seg boyggja og so fáa skrivaðí Himlinum í lívsins bók sítt navn.Her skulu armir fangar frælsi vinna,her skal hvør ein, ið kemur, opnan finnaguds faðirfavn.

183 C-c. *#Stuart Townend og Keith getty. (jógvan Zachariassen týddi).

1. Myrkur, kvøl og háðsárt teg nívdu, táKristus, tú gekst mót golgata.Bardur har tú varð,allan dómin bar,negldur til krossins træ.

Krossfestur fyri meg,løgd mín synd varð á teg,øll mín skuld strikað varð.Eg loystur standi við tín kross.

2. Á, sum pínan harí títt hjarta skar,tá ið tú boygdur bart mítt bann.Hvør ein skemdargerð,orð, sum særdu her,krýndu títt andlitsbrá.

3. Dagsljós flýggja má,jørðin skelvur, táSkaparin boyggir høvur sítt.Tjaldið rivið varð,deyðin sligin har.Fullgjørt! Hoyr sigursróp!

4. Sál mín, navn títt síjesu sárum í!Við jesu deyð vit eru frí.Ævigt lív hann ber,deyðin deyður er,fullgjørt guds frelsuverk.


185 as-es. *#andraé Crouch, 1-2. ør. *Árni jacobsen, 3. ør. (týddi 1-2. ør.).

1. Tað blóð, á krossinum fleyt hin dagá hinum oydna stað,tað blóðið gevur megi dag um dag,aldri missa tað kann sín mátt.

Tað røkkur upp um fjallanna hæddirog flýtur í djúpastu dalar.Tað blóðið gevur megi dag um dag,aldri missa tað kann sín mátt.

2. Tað linar pínu og grøðir sár,turkar burt sorgartár.Tað blóðið gevur megi dag um dag,aldri missa tað kann sín mátt.

184 as-es. *#C. austin Miles. (Z. Zachariassen týddi).

1. Teir negldu Harra mín á træ,har doyggja lótu hann.Slíkt kærleiksoffur, aldri taðvið nakað metast kann.

Krossfestur, krossfestur,í deyðan gav hann seg,varð gjøgnumstungin, pínslaðurjúst fyri teg og meg.

2. Til spott hann tornakrýndur varð,drakk beiska kalik tín.Hann syndabyrði tína barog doyði deyða mín.

3. gud, fyrigev teim, rópti hannog boygdi høvur sítt.guds Lamb, sum deyðan yvirvann,varð syndaoffur mítt.

4. Hans kærleiksrødd nú kenni egog prísa honum skal,tilbiðja hann, sum frelsti meg,– mín sál er loyst og sæl.

3. Frá syndaskuldum tað gevur grið,veitir um ævir frið.Tað blóðið gevur megi dag um dag,aldri missa tað kann sín mátt.

186 Es-b. *joseph Hoskins. #Daniel F. auber. (V. Danielsen týddi).

1. Kom, síggj guds Lamb, á, síggið hannkrossi á, krossi á.Hans blóð har fyri okkum rannkrossi á, krossi á.Á, hoyr, á, hoyr hann rópa har:Mín gud, á, hví fórt tú frá mær?ja, kom og síggj ta kvøl, hann barkrossi á, krossi á.

2. Kom, síggj hans hendur negldar fastkrossin á, krossin á.Í deyðanum hans hjarta brastkrossi á, krossi á.Og sólin misti ljós sítt tá,ein døpur nátt á øllum lá,og jesus eina stríða mákrossi á, krossi á.

3. Upp lyftan har vár trúgv hann særkrossin á, krossin á.Vár beiska kalik drekka harkrossi á, krossi á.Og jørðin skalv, og ljósið svann,og jesus stríddi út og vann,skuld vára alla greiddi hannkrossi á, krossi á.

4. Hitt stóra verkið er nú gjørtkrossi á, krossi á.Mær lívið vann hitt stríðið stórtkrossi á, krossi á.guds Sonur móti Himli sær,tað fullgjørt er! hann rópar harog boygdi høvd og deyður varkrossi á, krossi á.


189 e-h. *#Åge Samuelsen. (gunnvør justinussen týddi).

1. Um morgunin Maria Magdalenasyrgin gekktil grøvina at finna Harran har.Men hon í eysturroðanumso greitt at síggja fekk,hann uppreisnin og lívið sjálvur var.

Á, sig mær, hví tú grætur, tá ið Jesus sigur vann,og endurloysing fulla veitti hann.Kom, skunda tær til Frelsaran,sum skilir teg so væl.Hann livir, sum í ævir valda skal.

188 D-d. *Richard Slater. #Stephen C. Foster. (P.W. Háberg týddi).

1. Myrk var hin stund, getsemane,tá har á náttartíðí angist jesus fyri megtók dómsins, deyðans stríð.

Hoyr, hoyr hann biður,stríðir fyri meg,djúpt í angist boygdur niður– Jesus í Getsemane.

2. Tá tímin kom, øll sviku hann,so eina har hann stóð,og sveittin av hans enni rann,fall niður eins og blóð.

3. av øllum eingin vinur varhjá honum hesa stund,men sendiboð av Himli bartó troyst til trongdu lund.

4. Hin táralind, hitt dýra blóð,á, sál á lívsins veg,tað er tann dýrabara flóð,sum frelsir teg og meg.

187 a-e, g-g ella a-cis. *T. Kingo. #1: a.P. Berggren. #2: H.Rung. #3: gl. før. sálmalag. (V. Danielsen týddi).

1. Sum á morgni sólin bjartaupp í eystri rísa man,so at nátt og myrkrið svartaikki longur valda kann,so úr grøv við sigur steigjesus upp, tí deyðin eilívsins Harra binda kundi,deyðans mátt hann oyða mundi.

2. Takk og lov, at tú vanst sigur,stóri Himmalkongur, takk!Takk, at tú í grøv fórt niður,takk, at deyðans hola sprakk.Fíggindan har feldi tú.armir trælir finna núlív og frælsi, hvíld og gleði,myrkrið víkur fyri degi.

3. Her fann frið mítt arma hjarta,her mín sjúka sál fekk troyst,her svann burtur náttin svarta,her varð deyðans leinkja loyst.grøv og deyða jesus vann,eg skal liva eins og hann.Her er alt, ið mær man tørva,her má hvør ein skuggi hvørva.

4. Nú kann hvør ein fangi loysast,Satans máttur brotin er,nú kann hvør ein fallin reisast,tá ið hann til jesus fer.Tú, sum stríddi, men ei vann,tú, sum søkti, men ei fann,tú skalt lív og frælsi finna,jesus vann, og tú skalt vinna!


190 g-d ella C-e. *#1: judson W. Van DeVenter. #2: Hans Hergarð Mortensen. (Líggjas á Váli týddi).

1. Úr Himli til jarðar í fornari tíðkom jesus við boðum um frið,men heimurin vildi ei kennast við hann,ei virdi tey boð, hann kom við.

Við tornum tey krýndu hans sakleysa høvd,og á krossin tey negldu hann fast,og hans elskandi hjarta, tað píndist hin dag,hitt hjarta, sum fyri meg brast.

2. Til síni hann kom – tey, sum hann hevði kær,tann seyð, ið av leið vilstur var.Tey hoyrdu hann ei, tey bert vanvirdu hannog róku hann burtur frá sær.

3. Hvør fuglur, hann hevur sítt reiður á fold,hvør revur sær holu her fær.Men Frelsarin sjálvur fekk ikki ein blett,har hann kundi hvíld finna sær.

4. Eg kann ikki vanvirða Frelsaran meir,sum á krossinum ofraði seg.Við fót hans eg leggi meg við míni synd,og blóð hans frá synd reinsar meg.

Við síðu hans nú eg vil fylgjast á fold,til í eystri skjótt morgunin sæst.Einans hann gevur frið, við hans hjarta er hvíld,hitt hjarta, sum fyri meg brast.

2. Og Pætur, hann, sum noktað hevðijesu vinalag,ein heilsan kom til hansara so blíð.Í myrkri skein eitt ljós so bjart,hann sanna kundi tað,at náðin er óendaliga víð.

3. Tveir lærisveinar vóru móti Emmaus á veg.Teir gingu har og tosaðu um hann.Men jesus læt upp eygu teirra,læt teir kenna seg. Hann breyðið breyt, og sorgin burtur svann.

4. jóhannes græt á Patmos, tí at eingin hevði máttat lata upp ta bók, ið skrivað var.Tá sá hann Offurlambið, tað,sum nú var hevjað hátt,sá Leyvuna, sum sigurskransin bar.

191 F-f ella d-d *Isaac Watts. #1: Lowel Mason. #2: g.H. jones. (V. Danielsen týddi)

1. Tá andi mín hin kross kann sjá,sum eitt sinn lívsins Harra bar,alt mítt sum skarn eg rokni tá,vanvirði tað, sum rós mítt var.

2. Forbjóði gud, eg rósi mæruttan av Kristi deyða bert.alt tað, sum fyrr meg dró at sær,ofri eg upp – tú alt mær ert.

3. Hygg á hans sár, har blóðið rann,hvussu hans sál av sorg er mødd.Hvør hevur møtt tí sorg sum hann,hvar krýndu tornir slíkt eitt høvd?

4. Var alt á foldum mítt, tað varov lítið offur tó til tín.Tak meg – tað er jú alt frá tær – anda og kropp og kærleik mín.


194 D-a ella f-f. *joël Blomqvist. #1: Ira D. Sankey. #2: joël Blomqvist. (V. Danielsen týddi).

1. Kúgaður undir krossinum tungagongur nú jesus golgata mót.Bløðandi ryggur bera má krossin,hátt hoyrast háðorð, hann talar ei.

2. Nú upp á træið negldur hann verður,dapur er dagur, sólin er dimm.Ránsmonnum líkur roknaður er hann,minst til, mín sál, at synd mín hann sló!

3. Syndsvarta myrkur sál hans nú fyllir,misgerðir manna meinsla hans sinn.Sligin og særdur, skildur frá gudisøkkur guds Sonur í deyðans favn.

193 g-g. *Isaac Watts. #Hans g. Nägeli. (V. Danielsen týddi).

1. Við altar Ísraels,har djórablóðið rann,ei samvitskan fekk hvíld og frið,ei lív hin deyði vann.

2. Men Kristus, Lambið guds,eitt fullgott offur er,hans dýra blóð ein syndaravið alla reinan ger.

3. Í trúgv eg skoða kannta tungu leið, hann gekk,til hann, í mín stað bannaður,á deyðans træi hekk.

4. Og sum eg síggi táta byrði, har hann bar,eg minnist, synd mín har varð dømd,og eg, eg doyði har.

5. Tí gleðist eg í trúgv,og prísa tær eg kann.Takk fyri beiska deyða tínog blóð títt, sum har rann.

192 Es-es. *anne Ross Cousin. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Hvat boygdi, jesus, høvur títt?Mín synd varð løgd á teg,mín svára dóm og myrkur mítt,ta skuld, ið tyngdi meg,alt, alt tú bart, eitt offur vart,tí tyngir einki meg.

2. Í míni skál var deyði, bann,hon full var fyri teg.Hvør dropi rætt sum eldur brann– tóm er hon fyri meg.ja, kærur var eg, jesus, tær– tú drakst tað fyri meg!

3. jehova lyfti koyril sín,hann fall, hann fall á teg,so sára sló teg Faðir tín,tí slær hann ikki meg.ja, tíni tár og tíni sár,tín pína grøddi meg!

4. Sum ódnarstormur vreiðin brann,og hvirlan bar á teg,úr barmi tínum blóðið rann,tað lívdi fyri meg.Tín sál varð særd, tín ásjón bard– tí gleðir lognin meg.

5. gud segði: Vakni svørðið mítt!Og høggið hitti teg,tess hita køldi blóðið títt,tú bøtti fyri meg.Hitt blanka blað, nú svevur taðog hóttir ikki meg.

6. ja, jesus, tað var frelsa mín,at deyðin rámti teg!Tú reis og fórt til Faðir tínog livir fyri meg.Har byggir tú mær gylta búð,og so tú heintar meg.


195 Es-b ella Des-as. *E.C. Clephane. #1: Ira D. Sankey. #2: F.C. Maker. (V. Danielsen týddi).

1. Við krossin tín, á, jesus,eg finni tryggan stand,sum klettur mikil skuggar hanneitt brent og turkað land.Eitt Elim søtt í oyðimørk,eitt vell á turrum veg,í stríðinum ein hvíldarstaðvið krossin finni eg.

2. Á, tryggi, sæli skjøldur,á, skýli, roynt og søtt,har rættvísi og kærleikurhvørt øðrum hava møtt.Tað, jákup sá í dreyminum,eg síggi uppfylt her:Frá krossinum til Himmals uppein stigi reistur er.

3. Og hinumegin krossin,men krossins skugga íeg síggi eina myrka grøv,sum gapar djúp og víð.Men breiddur út ein favnur erá harða krossinum.Har hongur hann, sum frelsti megfrá deyða ævigum.

4. ja, har á krossins træivið undran síggi eghann hanga, særdan, bløðandi,sum doyði fyri meg.

4. alt er útint! hart nú hann rópar,høvur hann boyggir, doyr fyri meg.Prís veri honum, stríðið er liðugt,sigurin vunnin, dýrur hann var!

5. Harranna Harri, hálovað navn títt!Neyð vára vegna lýðin tú leið.Leinkjurnar sterku loysti tín sigur,fangarnar ørmu førdi tú út.

Og tá við tárum hjarta míttmá sanna undur tvey:Eitt er, á, gud, tín kærleiki,og eitt mín synd og neyð!

5. Við krossin tín, á, jesus,er hvíldarstaður mín.Tann sól, ið lívgar hjarta mítt,er eina ásjón tín.Ei heimurin, bert, Harri, túert ogn og skattur mín,mín vanæran og skommin er,mín heiður krossur tín.

196 D-fis. *Svenskur. #Svenskt fólkalag. (P.W. Háberg týddi).

1. Veitst tú, at fyri tegeg mátti líða?So talaði ein rødd hin dag við meg.Eg kendi sárini sum brandar svíða,kom heim, mítt barn, tað var alt fyri teg!

2. Eg eina krúnu fekk av hørðum hondum,tá eg hin dagin sligin, særdur gekk,hon var ei skrýdd við gull og silvurbondum,nei, sár av henni eg í pannu fekk.

3. Teir naglar negldu gjøgnum mínar hendur,á golgata eg doyði fyri teg.Men hygg, í báðum hondum mínum stendurtú teknaður – á, kom, eg elski teg!

4. Halleluja! Mín besti vinur er hann,eg legði meg í jesu eyma favn, og upp um alla pínu meg nú ber hanninn í ta ljósu, føgru Himmalhavn.


199 as-es. *Frank E. graeff. #Carl Harold Lowden. (V. Danielsen týddi).

1. Við golgata eg stóð ein dag,mín sál var sjúk og sár,ta skuld, ið tá mær hvíldi á,av tváa eingi tár.

Á, náði so undurfull,sum ofraði seg,kærleiki, sum á krossinum,doyði, leið fyri meg!

2. Í sorg og angist tá eg græt,meg hjálparleysan sá,men við hin kross fall friðurinmítt særda hjarta á.

197 g-g *arnulf úr Louvain. *N.F.S. grundtvig. #C.C. Hoffman. (Øssur Berghamar týddi).

1. Heilur, tú, sum øllum ræður,Frelsari og millummaður.Heimurin at tær vil søkja,fegin tó eg vil meg krøkja til tín kross og fylgja tær.

2. Hvat sást tú í Himmalhøllum tó í mær og okkum øllum,at tú fórt av ljósins hæddum,birti vón í sálum ræddum,komst at geva okkum lív?

3. Men mítt hjarta, treiskt og tregið,mangan køvir mína megi.Lítið gott í mær man vera,hvat kann eg tær, Harri, beraaftur fyri kærleik tín?

4. Tú, sum lívið hevur givið,gev, at eg av sonnum livi,so tú fyllir sál og sinni, ert í huga og í minnilív mítt alt og longsil mín.

5. Men sum blóman má eg følna,hond og hjarta skulu kólna.Tó, um dagar munnu fækka,deyðan skal eg ikki smakka,tú tókst mína syndaskuld.

6. Krossins boðskapi eg trúgvi.Takk, at skjótt hjá tær eg búgvi! Halt mær, tá tað fer at skýma,teska í tí síðsta tíma:leiðin ber til Paradís!

198 Es-b. *#john M. Whyte. (V. Danielsen týddi).

1. Var tað fyri meg, bert fyri meg,at jesus gekk hin tunga vegog sligin, tornakrýndur varð– var tað fyri meg, hann krossin bar?

Ja, fyri meg, alt fyri meg– á, stóri ríki kærleiki!Eg lovsong syngja vil til tín,tú doyði, Jesus, Kongur mín.

2. Var tað fyri meg, hitt boð so gott,sum einglar bóru hina nátt:Nú føddur er ein Frelsari?Takk Harri, ja, tað var fyri meg.

3. Var tað fyri meg, hann græt og bað,var tað fyri meg, hann lá á knæta nátt har í getsemane– tann kvøl? ja, ja, tað var fyri meg.

4. Var tað fyri meg, hann boygdi segá krossinum? ja, fyri meghin reyði streymur rann frá tær,tað var fyri meg, tú doyði har.


201 g-d. *Edward Denny. #William gardiner. (V. Danielsen týddi).

1. Til golgata í andanumvár troytta sál nú ferat dvølja undir krossinum,so søtt tað plássið er.

2. Á, sæli staður fyri tann,sum syndir sínar sá,men eisini ta gleði fann,sum fæst á golgata!

3. Ígjøgnum sorg, sum fatast ei,á, jesus, har tú gekk,vínpersuna tú eina steig,og náðin sigur fekk!

4. guds Lamb, tú vári hjørtu bantsttil tín á krossinum!Hvat har tú leið, og hvat tú vanster dýrt at syngja um.

5. Várt boygda hjarta síggja kannta pannu signaða,sum tá við deyðasveitta rann,men nú ber krúnuna.

200 Es-g. *Zacharias Zachariassen. #Ira F. Stanphill.

1. guds Sonur steig úr dýrdini í henda myrka heimat loysa bundnar syndarar og frelsu vinna teim.Í garðinum hann stríddist í einsemi á knæ,í deyðakvølum har hann lá og bað:„Tak frá mær henda kalik, á, Faðir, biði eg,tak burtur hesa angist, ið gongur yvir meg!Men er tað ikki gjørligt, tá veri vilji tín,og kæri Faðir, ikki vilji mín!“

2. So gekk hann hina trongu leiðheilt út á golgata,tí eingin annar vegur var at strika skuldina.Á krossin varð hann negldur, í myrkri hekk hann har,vár syndaskuld til fulnar rindað varð!Hann rópti: „Tað er fullgjørt!“, burt skuldarbrævið var!Hann negldi tað á krossin, tí syndina hann bar!Við sínum egna deyða hann deyðans fúrsta slóog triðja dagin upp við sigri stóð!

3. Nú situr hann í Himlinum og dýrdargjørdur er!Og navnið yvir øllum øðrum nøvnum jesus ber!Hann biður fyri sínum, hann førir tey á málog frelsir teirra anda, likam, sál!Nú skjótt hann kemur aftur við yvireingils rødd,hans veldisróp tey kallar, hvar enn tey eru stødd.Í einum eygnabragdi, við síðsta lúðurin,hann flytur okkum inn í Himmalin!

3. Hin sjón so søt mær hvílu gav,at har guds Sonur hekk,bar straff og pínu fyri megog inn í deyðan gekk.

4. Har við hitt myrka sorgarstað,men søtt á somu tíð,har fann eg frið og rættvísi,har endaði mítt stríð.


203 C-g. *#Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Sorgarmaður navn hans er,Sonar guds, sum doyði her,syndarar hann sælar ger– lovið gudi! Hvør ein frelsa!

2. Boygd var sál hans, særd og móð,í mín stað hann dømdur stóð,frælsi keypti mær hans blóð– lovið gudi! Hvør ein frelsa!

202 F-a ella C-e. *H.g. guinness. #1: jógvan við Keldu. #2: Richard Redhead. (V. Danielsen týddi).

1. Tornakrýndan trænum á,stillan vit, guds Lamb, teg sjá,nívdan undir byrðini,dømdan, slignan, doyggjandi!

2. Panna tín er køld og bleik,sál tín líðandi og veik,undrandi eg síggja má,hvør ein sorg tær hvílir á.

3. gjøgnumstungna síða tíngevur læ og lívd til mín,frá mær sjálvum hvíli egog frá heimsins tóma veg.

4. Fjald í náði, endurloyst,gleði, hvíld í hjartað oyst,hvíla vit í blóðinumog dýrt keypta friðinum.

5. Dýrabara offur! Túmíni sál ert kærur nú,ongan annan frið veit egnú, og til eg síggi teg.

204 D-d. *#jørgen P. Santon. (V. Danielsen týddi).

1. Kristus, á krossinum fell á tegheimsins hin stóra neyð,Kristus, tú toldi har fyri megpínslur og bann og deyð!

2. Himmalski Faðirin rætti harsálini falnu hond,stríðið hitt stóra har stillað varð,slitin øll deyðans bond.

3. Krossurin meinbogi mikil erfyri hitt stolta sinn.Honum, sum sorg eftir gudi ber,balsam er krossurin.

4. Har er ein lívd fyri storminum,sannleikans grund til frið,har er eitt skýli hjá sálunumnú og í ævir við.

5. Heimurin hatar hitt krossins træ,stríðir tí hart ímót.Tó finna sálirnar lívd og læniðri við krossins fót.

3. Yvir mær lá dómur, bann,reinur, sakleysur var hann,fullan frið hans blóð mær vann– lovið gudi! Hvør ein frelsa!

4. Tað er fullgjørt! róp hans var,tá ið krossurin hann bar.Nú hann situr gudi nær– lovið gudi! Hvør ein frelsa!

5. Skjótt hann kemur aftur her,síni frelstu heim hann ber,tá vár nýggi songur er:Lovið gudi! Hvør ein frelsa!


4. jesus kemur til teirinn um stongdar dyr,sigur: Frið við tykkum!– Eingin meiri spyr.Hendur hans teir síggja,kenna, tað er hann.Einki hjarta longurivast, stúra kann.

5. So má eg tá syngjasigurssong í dag,sál mín allar dagarvera hjartansglað.Páskalambið jesus,sæla er hann mær.Navn hans allar ævirprís og lovsong fær.

Kristus er upprisin,glað nú syngið her!Jesus er vár bróðir,Gud vár Faðir er.Kristus er upprisin!Ljóðar heilsan góð.Jesus varð krossfestur,men úr grøv upp stóð.

205 B-f. *anders Nilsson. #grant Colfax Tullar. (V. Danielsen týddi).

1. Kristus er upprisin,sál, nú gleðist tú!Kristus er upprisin,sigur vunnin nú.Deyðaður er deyðin,brotin er hans makt,Satans høvur sorað,sum av gudi sagt.

2. Far til mínar brøður,sig, nú fari egaftur til mín Faðir,hann, sum sendi meg.Hann tit kunnu kallaFaðir tykkara– hvør ein friðarheilsa,hvørt eitt boð var tað!

3. Heilsa serskilt Pæturi,sum meg noktaði,í hans sorg sig honum:jesus elskar teg!Sig, eg livi aftur,skunda, skunda tær,sig, eg fyrigevitað, hann gjørdi mær!

Andans verk og vøkstur

Andans verk og vøkstur 97

206 D-a. *Emil gustafsson. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Eitt einfalt barnasinnier ei so lætt at fá,tað kostar deyð, ei minni,ta andans hædd at ná.Tað kostar tárastreymarat halgast so ódeilt,at allir hjartans dreymarí gudi eru heilt.

2. Tann sál, sum gud vil geraá jørð ein Ábraham,hon Ísak sín má berasum lýdnisoffur fram.Ei lættur kann ein faratil slíkan offurdeyð,at vøkru Rakul jarða,tað kostar hjartaneyð.

3. Men tykist hjartað bresta,tá hugin festist áat ofra alt, hitt besta,við egna grøv at stá.Meir vekt tó gleðin hevur,ið Harrin veitir mær,sum vitnisburð mær gevurá offurheygnum har.

4. Víst jeremias syrgdi,sum innistongdur sat,og sorgin dapra byrgdi,so ljósið ei slapp at.Men alt, ið forðar, baraein jákupsstigi er,har vónareinglar fara,har trúgvin stórverk ger.

5. Sum Áron eyðmjúkt tagdi,tó gud so hart hann sló,og enn sum áður vakti,varðveitti Harrans lóg,ja, so skalt tú, mítt hjarta,við trúgv og ærufryktí roynd og myrkri svartaá gud tín líta trygt.

6. Ígjøgnum sorgarlogan,á tronga royndarveg,guds lyfti, sigursbogan,í skýnum síggi eg.Tí skal eg honum bíða,hann skeivt ei nakað ger,nei, til hans troyst so blíðameg sorgarflóðin ber.

207 B-d. *Manie Payne Ferguson. #William S. Marshall. (V. Danielsen týddi).

1. Friður stilt sum flóðin flýtur,har sum andin fellur á,myrka fangahús hann brýtur,býr tí boygda hjarta hjá.

Friður signaði,friður heilagi,djúpa trygd í sál og sinn!Tagna stormarnir,leggjast sjógvarnir,har sum Andin kemur inn.

2. Hesin søti himmalgesturheilsu, lív og gleði ber.Trúarveikur stígur treystur,stúran, órógv burtur fer.

3. Eins og regn av lofti kemur,eins og sólskin himli frá,so guds andi gróður fremur,har hann fellur hjørtu á.

4. Hygg, so búnast Harrans akur,sálin troytta syngur glað,lívsins streymur, mildur, vakur,flýtur á tí oydna stað!

5. Á, hin frelsa dýra, sæla,hvørja stund hans ásjón sjá,altíð prís hans kunna tala,altíð dvølja honum hjá!

Andans verk og vøkstur98

209 as-es. *james M. Black. #john R. Sweney. (Líggjas á Váli týddi).

1. gud er her – vil okkum signaríkliga við síni Ond.Vatntung skýggj um loftið reka,regn við signing er í nánd.

Send nú streymar, Gud, vit biðja,regn við signingum frá tær.Vit her bíða, vit her bíða,lívga hjørtu nær og fjar.

2. gud er her – vit kunnu kenna,hann við signing nær nú er.Okkum tørvar endurnýggjandag um dag á vári ferð.

3. gud er her – so latum okkumsøkja hann í bøn við trúgv,so at andans kraft og náðifær í hvørjum hjarta búgv.

4. Frelsari, í bøn vit koma,meðan boygt várt hjarta er:Har frá náðitrónu tínikom við signing niður her.

210 g-g. *#Clara H. Fiske Scott. (Meta av Fløtum týddi).

1. Opna mítt eyga, biði eg,sannleika tín tá síggi eg.Leið meg hin undurfulla veg,tá vil ei freisting hótta meg.Stillur eg bíði eftir tær,vilji tín ráði bert í mær.Opna mítt eyga, skín á meg,heilagi gud!

2. Opna mítt oyra, bøn mín er,rødd tín mær sannleika tín ber,og tá títt orð eg hoyri her,falslæti alt tá burtur fer.Stillur eg bíði eftir tær,vilji tín ráði bert í mær.Opna mítt oyra, skín á meg,heilagi gud!

3. Opna mín munn, tá beri egsannleikans boðskap fyri teg.Opna mítt hjarta, leið meg tín veg,kærleiki tín tá lívgar meg.Stillur eg bíði eftir tær,vilji tín ráði bert í mær.Opna mítt hjarta, skín á meg,heilagi gud!

208 Es-es. *Ókent sálmaskald. #Carl P.E. Bach. (V. Danielsen týddi).

1. Sum kornið boygt mítt eyga sær,tá vindur yvir akur fer,boygg hvørja kenslu so í mær,tá andans vitjan á mær er!

2. Sum gullið inn í ovnin má,sum hitin reinsar, skírir tað,legg tína náðitykt meg á,til sálin eyðmjúk er og glað!

3. Sum aldan fyri storminummá lýðin, máttleys boyggja segog brýtst mót høga berginum,so, Harri, boygg og brót tú meg!

4. Sum plantan boygd varð av tí hond,ið hana bant og skar og ól,meg reinsa, boygg við tíni Ond,til alt í mær fær ljós og sól!

5. Sum fjallaáin oman fer,ger oyðimørk til urtagarð,so boygg meg djúpt og við mær berteim turru sálum boð frá tær!


212 a-e. *Louis Zachariasen. #Knút Olsen.

1. Kom, friður av Himni, í hjørtuni inn,guds dýrd til tey smáu á foldum,og grøð tey sjúku í sál og sinn’,sum særdust av syndanna voldum.

213 g-d. *Bessie Porter Head. #Norman E. johnson. (Árni jacobsen týddi).

1. Kom, lívsins andi, lívga okkum,kom gev tú lív og nær nú ver.Kom, lívsins vatn, og reinsa okkum,nú vit um orð títt savnast her.

2. Kom, andans lot, kom boygg tú okkum,vár tørv vit játta fyri tær.Kom mynda okkum, so vit læraat akta, tá tú sigur: „Far!“

3. Á, hjarta brotið fyri okkum,hjá tær vit hvíld og styrki fáá trygga hellubotni, Kristus,sum samkoman er grundað á.

4. Mín Frelsari, skal máttur vikna,nú búnir akrar hvítir stá,ímeðan mannaættin bíðarog leingist eftir ljós at sjá?

211 as-es. *Ókent sálmaskald. #george F. Root. (V. Danielsen týddi).

1. Ikki faðirleysir, so tú segði jú– takk, á, jesus fyri hetta orð!Ikki faðirleysir, syng, mítt hjarta nú!Hirðin reiðir fyri tær eitt borð.Tó bert trongd og armóð er hjá mær,eigi eg ein Faðir, sum er nær,nær, tá trúgvin sigrar, og tá mótið sveik,ber meg, tá mín sál er troytt og veik.

2. Er mítt hjarta sorgfult, hann tó uggar meg,gevur sína gleði og sín frið.Snávar fótur mín, hann til mín boyggir seg,sendir ljós og kraft og vísdóm við.Og um hart hann revsar manga ferð,hvørt eitt slagið tó í náði er.Stað í sínum ríki lovaði hann mær,lut í øllum, sum hann eigur har.

3. Og tá heim eg komi faðirhúsið í,sum ein droymandi eg verði tá.Tá úr sorgum loystur, fríur fyri stríð,har í ljósinum eg klárt skal sjáhann, sum meg til deyðan elskaði,sum á krossinum seg ofraði.Inn at sínum hjarta skal hann leggja meg,honum sjálvum líkur verði eg.

2. Kom, kærleikans andi, sum vársólin blíð,ið kveikir upp lívið á vali,og birt í barminum bjartari tíð,sum sýnist í verki og talu.

3. Kom, rættlætis andi, og leið okkum so,at trúgvin í hjartanum brennur,og flyt úr barmi tey trúnaðarboð,ið Faðirin fagnar og kennir.

4. Tá tagna tey tár, sum í sorgtungu stundso nívandi boygdu til jarðar,og sálin søkir hin friðsæla fund,har Faðirin barninum svarar.


214 D-a. *Lars Mörlid. #Peter Sandwall. (Hallgrím Miðberg týddi).

1. Í guds orði stendur skrivað um,at tú eitt víntræ er.Tú ert víntræið, og greinar eru vit,sum ávøkst ber’.Um vit ikki liva nær hjá tær,vit følna, doyggja út,men hjá tær er øll tann styrki,sum mær tørvar.

Øll vit skulu vaksa sterkarisum greinar trænum á– úr Himli og til jarðar út,við styrki Gudi frá.Vit skulu vera greinarnarvið ávøksti, sum sæst.Í Harrans kærleikavit nú skulu vera eitt.

2. Um vit eru í tær, lovar tú,at tú ert okkum nær.Harri, hjálp okkum at halda áí styrki bert frá tær.Harri, lat tey orð, tú talaði,tey boð, tú okkum gav,verða sáað út í kraft,sum altíð varir.

216 a-e. *Mary E. Maxwell. #ada Rose gibbs. (Z. Zachariassen týddi).

1. Tær eg prísi, dýri Harri,at tú vildi ofra teg,signing Himmalsins at veitagjøgnum leiðingar sum meg.

Bert ein leiðing full av signing,sálarbót og gróðrarsaft.Flóta lat ígjøgnum okkumnáði, lív og guddómskraft.

2. Bert ein veit frá lívsins keldu,leidd til hjørtu turr og tyst,til at bera vøkst og hitahar, sum oyðið er og fryst.

3. Sjálv so tóm til tín at fylla,reinsað rør í tíni hond,so tín signing rík kann flótaút til oyggjar, støð og lond.

4. Harri, tú við anda tínumfólk títt fylla vil og kann,so úr boygdum, lýdnum hjørtumlívsins vatn í streymum rann.

215 C-e. *g. Croly. #F.C. atkinson. (arnfinnur Setberg týddi 1. og 2. ør. Z. Zachariassen 3. og 4. ør.).

1. Kom, andi guds, sum í mær festi búgv,heimin burt rek, og styrk tú mína trúgv.alvaldi, virka við hvørt hjartaslag,at eg teg elski meiri dag um dag.

2. alt tú nú eigi, styrki, sál og skil,og um eg søki teg, eg finna vil.Teg vil eg elska, gud og Harri mín,hjarta við ljómi fylli krossur tín.

3. Lær meg at kenna, at tú ert mær hjá,so hvørjum fígginda eg sigri á.Iva og treiskni flýggja lat frá mær,tolnan meg ger, um bøn mín ei fær svar.

4. Lær meg av sonnum, gud, at elska teg,kærleika tín lat altíð tvinga meg.Lat andans ávøkst fylla lív og sál,hjartað tá gerst eitt andans kærleiksbál.


217 g-g. *albert Midlane. #W.H. Doane. (V. Danielsen týddi).

1. Kom, lívga verk títt, gud,út arm tín rætti tú,lat ljóða rødd, sum vekur deyð,fá okkum hoyra nú!

Kom, lívga verk títt, Gud!Vit boyggja okkum her.Kom niður, Harri, niður kom,við signing nær nú ver!

2. Kom, lívga verk títt gud,rek burt tann svøvn, sum vann,blás lív í henda flógva eim,bert andi tín tað kann!

3. Kom, lívga verk títt, gud,skap tosta eftir tær,á, at hin sanna andans svongdí hvørjum brósti var!

4. Kom, lívga verk títt, gud,títt orð lat ljóða frítt,ger høgt títt navn og okkum lærat elska teg og títt!

218 B-f. *Daniel W. Whittle. #james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Send tínar streymar av náði,Harri, á, hoyr vára bøn!Opnar tú Himmalsins portur,turrasta jørð verður grøn.

Streymar, streymar av náðivænta vit, Gud, frá tær nú.Send ikki dropar, vit biðja,streymar, á, Gud, sendi tú!

2. Send tínar streymar av náði,send okkum vakningarond,boygg okkum niður í angur,brót várar leinkjur og bond!

3. Send tínar streymar av náði,bíðandi standa vit her.rødd tína sterku lat ljóða,lív hinum doyggjandi ber!

4. Send tínar streymar av náði,takk, tú gavst okkum eitt tekn.Fram yvir fjøll, yvir dalarkemur eitt vakningarregn!

219 B-f. *andrew Reed. #Ókent tónaskald. (Árni jacobsen týddi).

1. Hoyr, Halgi andi, vára bøn,til okkum oyrað vend,ver tú við megi okkum hjá,kom tína signing send.

2. Kom eins og ljós, lýs upp várt sinn,vís okkum alt títt ráð,og leið tú okkum á tí veg,sum rættvís ganga á.

3. Kom eins og logi, reinsa tú,sum offureldur kann.Várt lív nú halgað veri tær,ið frelsu okkum vann.

4. Kom eins og døggin, tá ið honlegst yvir bø og ongog gevur lív til grøs og strá.Kom, metta hjørtu svong.

5. Kom eins og dúva, spenn títt flog,tíns kærleiks veingjaskjól.Signa títt fólk á fold sum teyhar við tín náðistól.

6. Hoyr, Halgi andi, vára bøn,títt búgv hjá falnum er.Við mátti dýrdarveldis tínskom her hjá okkum ver.


220 D-fis. *#Ókend. (Øssur Berghamar týddi).

Døgg av Himli falla lat á mína tystu sál,døgg av Himli falla lat á meg.Halgi andi, kom og fyll av nýggjum hjarta mítt,døgg av Himli falla lat á meg.

221 Es-g. *#Bengt Eriksson. (Øssur Berghamar týddi).

:,: Heilagi andi, nem við okkum,okkum tørvar teg. :,:Vit eru so veikog hjálparleys við,og tí okkum gevtína kraft til hvørt einasta stig.:,: Heilagi andi, nem við okkum,okkum tørvar teg. :,:

222 C-e. *Ira B. Wilson. #george S. Schuler. (Z. Zachariassen týddi).

1. Úti á fjarskotnum lívsveg í dagmong ganga sorgtung og nívd.Ber teimum sólskin, og ger tú tey glað,veit hinum líðandi lívd.

Ger meg til signing,ger meg til signing,skína lat Jesus gjøgnum meg.Ger meg til signing,á, Gud, unn mær tað.Signing meg ger fyri onkran í dag.

2. gev, eins og givið varð tær einaferð,elska, sum gud elskar teg.Hjálp hjálparleysum og trúfastur ver,vís hinum burtvilstu veg.

3. Tala um jesusar kærleik og sig:alt fyrigeva hann kann.Vitnar í orði og lívi tú við,mong vilja líta á hann.

Lovsongur og tilbiðjan

Lovsongur og tilbiðjan 105

225 a-e. *#Ókend. (V. Danielsen týddi).

1. Um guds Lamb er vár lovsongur her,sum varð givin í syndara stað.Tað er eina hans deyði, sum ger,at vit eiga frið nú í dag.

2. Hann til syndoffur ætlaður varð,og í stríðinum eina hann stóð,hann á krossinum straffina bar,vár skuld rindað varð við hans blóð.

3. Nú er friðarpakt okkum tilsøgdog við jesusi sáttargerð gjørd,øll vár synd er á gudslambið løgd,við alla hon burtur er førd.

4. aldri meiri gud tilrokna vilta synd, sum er rindað við blóð.allar ævir hitt offur slær til,bert eitt sinn í dómi hann stóð.

5. Høgur, tilbiðin, Harri, ert tú,vit títt navn vilja æra í dag.Vit við lovsongi minnast teg nú,sum doyði í okkara stað.

3. Einki navn er ríkt sum navnið jesus,fyllir Himmalsins, hin fagra sal.Mildi jesus, dýri jesus,tað skal ljóma yvir fjall og dal.

4. Eg kann aldri gloyma navnið jesus,lívið fylt av Himli ger tað mær.Mildi jesus, dýri jesus,hugsa, ein dag hann at skoða har.

224 g-h. *john R. Clements. #Hart P. Danks. (P.W. Háberg týddi).

1. Einki navn er stórt sum navnið jesus,dýrari á foldum ikki var.Mildi jesus, dýri jesus,eins og fagur ljómur er tað mær.

Á, hitt dýra navn, á, hitt kæra navn,tað kann slíta syndarinnar bond.Mildi Jesus, dýri Jesus,navnið birtir eld í lívsins ond.

2. Einki navn ber kraft sum navnið jesus,onnur nøvn øll doyggja einaferð.Mildi jesus, dýri jesus,einglar bóru navnið niður her.

223 C-g. *Francis Bottome. #William B. Bradbury. (V. Danielsen týddi).

1. Á, himmalska sæla, tú, jesus, ert mín.Nú óttin er burtur, tí eg eri tín.Í fullari vissu við sælastu troysteg syngi um frelsu, tí sál mín er loyst.

Á, syng um hans kærleika,syng um hans kærleika,syng um hans kærleika,kærleika hans!

2. Á, himmalska sæla, á, frelsandi blóð.Hvør søkkir mín sál seg nú djúpt í ta flóð.Hin streymurin reyði, hann tváaði meg,so reinur, á, gud, fyri tær standi eg.

3. Á, himmalska sæla, á, gleði fullgóð.Hvørt sálarsár grøðir tað, Frelsarans blóð.Hvørt sorgarfult hjarta hjá honum fær troyst,har hvíla í friðarleys bróst verður oyst.

4. Á, jesus, tú krossfesti, æran er tín,at lívið og friðurin, náðin er mín.Úr deyðanum loystur, við lívi í pakteg lovi tíns kærleika frelsandi makt.

Lovsongur og tilbiðjan106

228 D-a. *Petur Oluf Skorá. #Ira D. Sankey.

1. Á, mín Harri og gud, eg vil tilbiðja teg,ja, mín tunga skal veita tær prís.Tú meg frelsti og dró upp av undirgangsveg,tá ið glatan var sál míni vís.Á, hvør kærleiki stórur, ið ofraði segfyri syndarar, slíkar sum meg.Nei, eg hetta ei skilji, men veit tað so væl,tí mín sál nú um ævir er sæl.

2. Takk, á, Harri, tú gavst mær tín signaða frið,eg í honum kann liva hvønn dag.Nú mín muður, ja, hjarta mítt syngja kann viðtær eitt nýtt og eitt undurfult lag.Har, ið áður var sorg, fylti gleðin mítt sinn,tá ið jesus í hjartað kom inn,har, ið áður bert oyðið og tómleiki var,nú mín Frelsari æruna fær.

3. Tá eg flyta skal heim, á, mín Harri og gud,skal eg búgva tær, Frelsari, hjá.Eg í ævir skal prísa tær fyri mín lut,at tú unti mær krossin at sjá.Á, men hjálp mær nú, Harri, hvønn dagin, ið fer,bert at tæna og fylgja tær her,tú, sum svárt mátti líða á golgata træ,tá teg sjálvan tú gavst í mítt stað.

226 g-d ella g-g. *Charles Wesley. #1: C.g. gläser. #2: Thomas jarman. (V. Danielsen týddi).

1. Á, um við túsund tungum egenn kundi takkað tær,veik var hin rødd, sum, Frelsari,títt prís mót Himli bar.

2. Á, Harri, styrk meg sjálvur íat tala rætt um teg,títt navn kunngera mína tíðá øllum mínum veg.

3. jesus, tað navn, sum stillar frykt,tár turkar, linar sorg,sum hjartað skelvandi ger trygt,mítt lív, mítt ljós, mín borg.

4. Tað brýtur hørðu syndabond,tað fangar fríar ger.Í tí seg gleðir nú mín ond,tað navn mín friður er.

227 g-d. *Frederick Whitfield. #William H. Rudd. (P.W. Háberg týddi).

1. av øllum nøvnum elski egmest, jesus, navnið títt,tað stillar sakn, sum nívir meg,og gleðir hjarta mítt.

:, : Á, sum eg elski Jesu navn, :, : á, sum eg elski Jesu navn. Á fold tað dýrast er.

2. Mær boð um kærleika ber taðog náðiboð so góð,tað opnar syndarum í dagtil Himmalheimið slóð.

3. Tá í guds ríki endað ermín jarðarleið so trong,mín sál við teimum frelstu berhans navni takkarsong.


229 B-f. *Edward Perronet. #William Shrubsole. (V. Danielsen týddi).

1. Á, jesus, æran øll er hans,hvør eingil, prís fram ber!Ber fram hin gylta kongakrans,og krýn hann, krýn hann, krýn hann,hann, sum Harrin er!

2. Krýn hann, tú vitnisflokkur, sumtítt blóð lætst flóta her!ger navn hans høgt í Himlinum,og krýn hann, krýn hann, krýn hann,hann, sum Harrin er!

3. Tú Ísraels útvalda ætt,tú leivd, sum navnið ber,rís upp og tilbið navn hans rætt,og krýn hann, krýn hann, krýn hann,hann, sum Harrin er!

4. Útvalda lið av tjóðunum,í huga altíð berta skál, hann drakk á krossinum,og krýn hann, krýn hann, krýn hann,hann, sum Harrin er!

5. av hvørji ætt og hvørji tjóðá heimsins ringi her,nú berið fram eitt lovsongsljóð,og krýn hann, krýn hann, krýn hann,hann, sum Harrin er!

230 as-es. *james g. Deck. #W.H. Doane. (V. Danielsen týddi).

1. abba, Faðir, síggj, vit komaí várs Harra jesu navn,sum tín barnaflokkur savnast,søkja gud, inn í tín favn.Blóðið hevur okkum reinsað,harvið fagnar okkum tú,og tín andi lærdi okkumabba, Faðir siga nú.

2. Eitt sinn langt av leið vit gingu,vónleys, blind í sál og sinn,men tín ríka, fría náðileiddi okkum til tín inn.Hin fortapta son tú kysti,klædning, skógvar, ring hann fekk,bústað hjá tær sjálvum gavst tútí, sum fyrr í myrkri gekk.

3. Og í hesum rættferðbúnaer várt stað við borð títt nú.Náði tín várt hjarta gleðir,ja, og glaður, gud, ert tú.Eigur ein seg ei at frøa,hoyra vit teg siga her,at hann livir, sum var deyður,at hitt vilsta funnið er.

4. abba, Faðir, vit tilbiðjateg, til vit teg síggja har,meðan einglaskarar undrast,at so stór tín náði var.Skjótt við tína trónu savnaðskulu, betur enn í dag,tíni børn í sigursfrøiabba, Faðir syngja glað.

231 g-d. *#Patricia Morgan. (Øssur Berghamar týddi).

Eitt samfelt takkarlagljóma til Harran skal her í dag.Hann, sum so okkum elskar,er okkum alt.Vár tøkk er inniligfyri tín kærleika, lív og frið,jesus, av hjørtum, varrum við,vár’ tøkk tú fáa skalt.:,: Nú syngið fagnaðarsong,fagnaðarsong, Harrans fólk í dag.Lat hoyrast lov og tøkktil vár Kong. :,:


233 as-es ella F-c. *jákup Olsen. #1: W.H. Havergal. #2: jens guttesen.

1. Á, syng um hann, av Himli steigí guddómskærleikatil tað, sum viltist burt av leið,at bera frelsuna!

2. Á, syng um hann, sum lýðin vartil krossins beiska deyð,sum syndir várar bar á særog frelsti út úr neyð!

3. Á, syng um hann, ið leiðir hervið síni sterku hond,sum síni børn á veingjum bermót heimsins ljósu strond!

4. Á, syng um hann, sum eina stundsítt fólk skal savna bráttí faðirhúsið, heim á fundhjá sær í Himli hátt!

5. ja, syng um hann, mín Frelsara,sum oyddi deyðans makt,sum uppi har ber krúnuna,sum alt er undir lagt.

234 g-g. *#jack Hayford. (Z. Zachariassen týddi).

alvaldsgud, tignið vár alvaldsgud!Tín, á, jesus, er heiður, æra og dýrd!Velli fram hásongur heiðurs tíns,hásæti títt, kongsveldi frítt,hátignarskrýtt.Hevjið hátt vár Dýrdardrottog navn hans, jesus,dýrdarger, boð um hann ber,syng fagnaðarsong.alvaldsgud, tignið vár alvaldsgud!Deyðan hann vann, tilbið tí hann,konganna Kong!

232 B-f. *albert B. Simpson. #james H. Burke. (V. Danielsen týddi).

1. Á, tey søtu gleðiboð, ið orðið trúnni ber:Sum í gjár, í dag, í ævir jesus Kristus er.Enn sum fyrr hann elskar síni, sjúk hann grøða kann,uggar sorgfull, stillar stormin – prís og tøkk til hann!

Sum í gjár, í dag, í ævir Jesus Kristus er.Alt umskiftist, Jesus aldri. Lovsong honum ber,lovsong honum ber, lovsong honum ber!Alt umskiftist, Jesus aldri. Lovsong honum ber!

2. Hann, sum Pæturs synd tók burtur, ei umskiftist hann,hann, sum kom til Tummas, allan iva greiða kann,hann, sum læt jóhannes við sítt hjarta hvíla seg,hann mær býður til sítt eyma bróst at leggja meg.

3. Hann, sum millum vreiðar bylgjurtrygt á sjónum gekk,stillar stormin harðasta, sum vald á okkum fekk.Hann, sum græt og bað í angist í getsemane,deilir hvørja sorgarskál, ið sett er fyri meg.

4. Hann, sum gekk til Emmaus og gisti har við teim,hann vil fylgjast enn við okkum allan vegin heim.Skjótt hann síggjast skal í skýnum – Harri, ja, kom skjótt!Hvør, sum á hann trýr, hann eigur hetta lyfti søtt.


237 D-d ella g-d. *abraham grimstvedt. #1: Ókent tónaskald. #2: William gardiner. (V. Danielsen týddi).

1. Á, Sonur guds, tú signaði,hin besti vinur mín,tú elskar, ja, tú elskar meg– á, stóra náði tín.

2. Á, kærleiki, á, kærleiki,hvørs botn mín sál ei sær.ja, sum eg eri, elskar tú– á, náði undurbar.

3. Og tá eg minnist, hvussu djúptí syndini eg var,tað er eitt undur stórt, at egnú eri barn hjá tær.

4. Tú søkti, Harri, eftir mær,tá eg ímót tær stóð,tú fanst meg, og tú loysti megvið Kristi dýra blóð.

5. Og ikki allar ævir egnóg nógv kann takka tær,ið frelsti slíkan orm sum megog miskunn vísti mær.

6. Eg eri glaður, at mín syndí havið søkt nú er,so hon ei aftur kemur uppog meiri skaða ger.

7. Óuppiborna náði tín,hon eina gjørdi tað,og hvussu stór tann náði er,eg síggi meir hvønn dag.

235 g-d. *#jórun gardar.

Takk fyri frelsuna,takk at títt blóð meg reinsar,takk fyri tín kærleika,takk at tú tókst meg til tín.

Heilagur ert tú sonur guds,eg boyggi knø og tilbiði teg.

Tú lyftir meg upp, tá ið stormarnir herja,tú heldur um meg, tá eg eina kenni meg.Tín náði meg ber hvønn ein dag her á foldum.Hvør ein trúfastur gud tú ert – jesus.

236 C-g. *j.I. McClelland. #Septimus Winner. (Líggjas á Váli týddi).

1. Fjálg eins og fleyrið á sumri,frísk eins og døgg morgunstund,jesusar rødd kemur til mín,styrkir meg – løtt gerst mín lund.Myrkrið má víkja, og sólinskínur, har hann kemur inn.Lívganarstundir av Himlistyrkja mítt hjarta og sinn.

Lívgandi vón,eins og einglanna songur.Kærleiki tínsøtur tónleikur er.

2. Songurin um fyrigevingeymt hoyrist í míni sál.jesus vann sigur á krossi,har tømdi hann mína skál,teskar, at hann vil meg leiðaog míni bøn svara skal.Dýri og signaði jesus,takk, at tú alt gjørdi væl!

3. Vónin er akker, ið heldurtrygt, tá ið ódn herja kann.Vón hevur reinsandi virkangjøgnum tað blóð, sum meg vann.Lívsæla vón, at hann kemur,orð hans ber lyfti um tað.Lat okkum vakja, so vit eistanda til skammar tann dag.


240 g-h. *#Luther B. Bridgers. (Árni jacobsen týddi ørindini, Brynleif Hansen niðurlagið).

1. Djúpt í míni sál ein songur er,jesus sigur milt við meg:„Óttast ei, eg hjá tær vera skal,hvat ið enn kann hótta teg.“

Jesus, Jesus, Jesus,besta navn og ogn.Fyllir hjartans longsil,broytir lívsins ódn til logn.

2. Lív mítt lagt í oyði var av synd,tagnaður mín songur var.jesus slitnar streingir aftur bant,nýggir tónar hoyrdust har.

3. Um hann gjøgnum skugga leiddi meg,og um gøtan ósløtt var,gangi eg tó treystur á tí leið,Frelsarin gekk undan mær.

4. Heim til Himmalstaðin leiðin ber,signað heim har bíðar mær.Eins og ljóð av mongum vøtnum tásongurin skal duna har.

238 F-c. *Lina Sandell. #james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Á, jesus, títt navn er eitt virki,eitt skýli hin sorgtunga dag,í deyða ein bjargandi styrki– á, visti øll verðin bert tað.Títt navn er ein salva, sum grøðirmítt hjarta, so fátækt og sært,tað leskar, tá lívið meg møðir,og styðjar, tá stríðið er hart.

2. Á, jesus, títt navn mær í sinnisum krystal lat skyggja hvønn dag.Við tí kveikist gleðin har inni,burt ófrið og kvøl rekur tað.Í trygd skal tað navnið meg beraum land og um brúsandi sjó.Í tí bert eg sterkur kann vera– og doyggi eg, livi eg tó.

239 B-f. *absalon absalonsen. #john Zundel.

1. Dýrdardrottur heiður fái,høgt og heilagt navn hans er,mild og markleys er hans náði,góðska hans av øllum ber.gevið honum prís og æru,veitið honum tign og tøkk,lovsyng honum, loysti skari,mikla miskunn hans teg røkk.

2. aðalborni Himnakongurleggur av sær allan glans,frá síns Faðirs trónu gongur,fer at fremja vilja hans.Fátækur í fjósi føddur,lænt var krubban, har hann lá.Men nú hoyrdust einglarøddirfrið og gleði boða frá.

3. Nakin hann á krossi hongur,pløgg hans millum hermenn býtt.„Frels teg sjálvan, jødakongur!“Hann má tola háð og spýtt.Bløðandi og illa bardurSonur guds í deyðan fer,fyri heimsins syndir særdur,kærleiksprógvið fullført er.

4. Fullgott offurblóð er runnið,syndaskuldin goldin er,Lambið hevur sigur vunnið,eingin annar verdur er.Lúta mátti deyðans megi,Veldisgud úr grøv upp stóð,syngið sigurssong við gleði,berið samfelt takkarljóð.


243 D-d. *Ray Palmer. #Lowell Mason. (V. Danielsen týddi).

1. Ber fram ein halgan songtil Harra vár og Kong, hans prís syng her,hans, sum nú ræður har,sum lov av einglum fær,við æru krýndur varð– vár gud hann er!

2. Vanvirðing, spott hann bar,so beiskt tað steypið var, hann tømdi her.guds einglaherur sá við undran á hann tá– mín sál, lat prís hann fá,og tøkk fram ber!

3. Hann heitan kærleik ber,vár songur armur er í støvinum.Men í guds Himli harígjøgnum ævirnarhann betri lovsong færí ljósinum.

4. Men um bert veikt, so tósum børn eitt takkarljóð vit bera tær.Tín maktin, æran er,tú kongasprotan ber,har uppi eins og heralt prís tú fær.

241 D-d. *johann a. Scheffler. #johann B. König. (V. Danielsen týddi).

1. Teg vil eg elska, tú mín styrki.Tú gevur frið, og tú gert ljóst.Tær tæna skal mítt lív, mítt yrki,hvør trá, ið fyllir hetta bróst.Teg vil eg elska, Harri mín,sum kallaði meg tín.

2. Teg vil eg elska, lív tú vart mærog førdi meg á lívsins leið.Teg vil eg elska, ljós tú bart mær,sum allar ævir sløknar ei.Teg vil eg elska, tí títt blóðmeg frelsti, keldan góð.

3. So leingi eg teg ikki kendi,tó var eg altíð kærur tær.Tú anda tín í bróst mítt sendi,tá sá eg, havnin var mær nær.Tí lívd og friður er at fávið tær at vera hjá.

4. ja, barnið kom av villum vegi,kom heim, ein sál, so tyngd og móð,sum her á lívsins summardegivar drigin burt, men kendi tó,at bert hjá tær, tú fasta borg,kann stillast hjartans sorg.

5. Teg vil eg elska og tilbiðja,mín Frelsara, mín vin, mín gud.Hvat tínir fíggindar enn siga,og hvat mær falla skal í lut,teg vil eg elska, Harri mín,sum kallaði meg tín.

242 g-d. *#Ókend. (V. Danielsen týddi).

1. av øllum størstur jesus erá jørð, í Himli við.Hann eina hvíld í hjartað ber,hann eina gevur frið.

Ja, Jesu navn er dýrabart,bert tað ger myrkur ljóst.Við Jesu navni frið tú færtí særda, tyngda bróst.

2. Mín vón, á, jesus, er títt navn,ja, frelsu gevur tú,tí veika ert tú hvíldarhavn,har er mín friður nú.

3. Á, hevði mong ein sál sær venttil hesa lívsins flóð.Á, hevði mangt eitt hjarta kenttítt dýrabara blóð.


6. Hitt navnið, tað enn skal meg verja og varða,meg reisa av falli og leiða meg her.Tí navninum veri alt prís og øll æra. Á, gud, ger tað stórt, sum av sonnum tað er!

244 g-d. *Lina Sandell. #Victor Danielsen. (V. Danielsen týddi).

1. Á, jesus, títt navn er í vanda eitt virki,mín keppur, mín stavur, mín verndar borg góð,mót helsótt ein lívsdrykkur, veikum ein styrki, á, visti, ja, visti hvør sál hetta tó.

2. Títt navn er ein salva, sum linar og grøðir,sum stillar mítt særda og líðandi sinn,títt navn er mín styrki, tá stríðið meg møðir,mín hjálp er tað, gangi eg út ella inn.

3. Títt navn er ein klettur í freistingar tíma,eitt torn, har meg fíggindin ikki kann ná,eitt ljós, tá ið dagurin tekur at skýma,ein kelda, har livandi vatn er at fá.

4. ja, eg havi roynt tað í sálini míni,hitt navn hevur lívgandi megi í sær,tað stillaði ófriðin, loysti úr pínuog burtur úr deyða og dómi meg bar.

5. Um navn títt, hitt dýra, skal syngja mítt hjarta, á, jesus, so leingi eg enn eri her,inntil eg í himmalska ljósinum bjartaskal síggja og sanna, hvør lovvert tað er.

245 g-h. *Óli Reinert. #Paul Dresser.

1. alt, sum tínum børnum her á fold man møta,fyri alt tað, jesus, er bert hjálp hjá tær.Um so tykir mær, at tung gerst mong ein løta,hjá tær, jesus, frið mítt hjarta aftur fær.

Jesus, bert hjá tær er hvíla sonn og gleði,eina tú kanst sløkkja sálartosta mín.Og eg takki tær á hesum náðidegi– einki kundi frelsa uttan deyði tín.

2. Tann, sum heilt seg upp í tínar hendur gevur,altíð reystur gjøgnum lívið ganga kann.Deyði, dómur einki vald á honum hevur,tí at jesus deyðans myrkur yvirvann.

3. Nú eg hvíli trygt í tínum sterka armi,og frá tær nú eingin burt meg ríva skal.Troytta hjarta slær nú lætt í mínum barmi,meg ei syndin longur kúga kann sum træl.


246 F-c. *#Baylus B. McKinney, 1. og 3. ør. *Árni jacobsen, 2. ør. (týddi 1. og 3. ør.).

1. Heiðurin tú allan eigur!Lov og prís vit bera herfyri verkið, sum tú gjørdi.Dýrdarharri navn títt er!

Dýrdarharri navn títt er,:, : dýrdarharri navn títt er! :, :

2. Tú við blóðinum meg keypti,ævigt frían tað meg ger.Tann, ið trýr á teg, skal sanna:Dýrdarharri navn títt er!

3. Tá ein dag títt fólk tú kallar,skari tín um portrið fer,tóna skal um Himmalhallir:Dýrdarharri navn títt er!

247 D-fis. *john S.B. Monsell. #Tom Fettke. (Z. Zachariassen týddi).

1. Tilbiðið Harran í prýði háheiløgum,hjørtuni boyggið, kunngerið hans prís!Við lýdnis- og forbønarroykilsi heiløgumníg fyri honum og heiður hans vís!

2. Fram fyri ásjón hans stígið í sannleika,takksemisgávur og lov honum ber,við sannleika hjartans og kærleikans reinleikaoffur til jesus, sum Kongur vár er!

3. Tilbiðið Harran í prýði háheiløgum,hjørtuni boyggið, kunngerið hans prís!Við lýdnis- og forbønarroykilsi heiløgumníg fyri honum og heiður hans vís!

248 C-g. *Oswald j. Smith. #alfred H. ackley. (Flóvin Tyril týddi).

1. Fagrastur er jesus, av tíggju túsund ber hann,hann dalsins hvíta lilja og stjørnan bjarta er.Hann er øll mín æra, mín gleði dag um dag,mítt hjarta tí kann syngja eitt himmalskt kærleikslag.

Hoyrið song hinnar fríu sálljóma søtt og fagurt ringja!Hoyrið song hinnar fríu sál,sum ber hvíld, tá byrðar tyngja!Hoyrið song hinnar fríu sál,sum mítt hjarta stútt má syngja!Halleluja! Halleluja!Hoyr song hinnar fríu sál!

2. Hjarta mítt var byrðað, men bøtt er syndaskuldin,nú gleðitónar fylla mítt bróst á vegnum heim.Kristus er mín bjarging, mín songur dýrasti,hann eiga skal mín lovsong, mín Harri, Meistari.

3. Tá ið hann meg frelsti, hann gleðistrong mín rørdi,og altíð skal eg syngja: Hann endurloysti meg!Áður eg í myrkri og deyðaskugga gekk,men nú hans prís eg syngi, tí frælsi, ljós eg fekk.

4. Frælsissongin glaða ei einglar kunnu syngja,bert tey, ið vóru deyðans, men frígjørd eru nú.Tey, sum vóru bundin, í trælakorum stødd,við fagnaði nú syngja og hevja sigursrødd.


250 C-g. *Zacharias Zachariassen. #jákup Zachariassen.

1. Dýrmæti Frelsari, Brúðgómur, Loysnari,teg vit her tilbiðja, æra í dag,syngja tær fagnaðarlag.Skapari als tú ert,alheimin uppi bert,niður til jarðar av Himmalsins trom,okkum at frelsa, tú kom.Deyðan tú leið, upp aftur steig,lív okkum fann og sigurin vann!

2. Takk fyri, hvør tú ert,takk fyri alt, tú gert,takk fyri kærleika, náði og frið,frelsu og syndabót við.Takk fyri lívsins orð,fyri títt ríka borð,takk fyri vónina, lyfti og ráð,signingar leiðini á.Nú brátt ein dag henda skal tað:Brúðurin sæl, hon møta tær skal!

249 B-b. *Robert F. gordon. #Ira D. Sankey. (Árni jacobsen týddi).

1. gud, tú kærleikskeldan er,tú, sum øllum uppi ber.Saman vit av hjarta her vilja prísa tær.

2. Vit í fjálgu morgunsólog við stilla náttarbólaltíð við tín náðistól vilja prísa tær.

3. Her títt navn vit lyfta háttfyri kærleik tín og mátt,at vit kunnu dag og nátt trygt teg líta á.

4. Mangan kær tín troystarrøddvar, tá sálin nívd og møddog í táradali stødd. altíð vart tú nær!

251 g-d. *#Bengt johansson. (Páll á Lakjuni týddi).

Eina hjá tær fær mítt hjarta hvíld,eina hjá tær, mín gud.Eina hjá tær fær mítt hjarta hvíld,eina hjá tær, mín gud.

Øll vón mín kemur frá tær.Eina tú ert mín skansi,mín frelsa, klettur og borg.Eg skal aldri snáva.

Eina hjá tær fær mítt hjarta hvíld,eina hjá tær, mín gud.Eina hjá tær fær mítt hjarta hvíld,eina hjá tær, mín gud.

252 as-as. *Warren D. Cornell. #W. george Cooper. (arnfinnur Setberg týddi).

1. Fjart í sál míni spælir eitt yndisligt lag,søtt sum sálmur og sitaraljóð,og sum himmalsku vøtn tað ótømandi er– eins og endaleys silvitnisró.

Frið, frið, lívsælan frið,tú, á, Faðir úr erva mær gav.Um ævirnar sál mína fyll – biði eg– títt kærleikans botnleysa hav.

2. Á, teir ríkdómsins skattir, tann friður mær gav,og eitt skjól, sum er sál míni í,sum er sterkt, so ei makt burtur ríva tað kann– trygt tað stendur um æviga tíð.


253 B-f. *#alex Burns, 1.-2. ør. *Árni jacobsen, 3. ør. (týddi 1.-2. ør.).

1. Dýrasta navn, ið eg kenni,jesus, sum deyðan leið.Dýrasta navn, ið eg kenni,aftur úr grøv hann steig.

Dýrt er tað navnið, Jesus,ævigt tað standa skal,dýrt er tað navnið, Jesus,við tí er sál mín sæl.

2. Dýrasta navn, ið eg kenni,kærleik hann vísir mær.Dýrasta navn, ið eg kenni,løgd á hann synd mín varð.

3. Dýrasta navn, ið eg kenni,vísir mær lívsins veg.Dýrasta navn, ið eg kenni,hvønn dag hann leiðir meg.

3. Í tí lívsæla friði eg hvíli í dag.Eg í varðveitslu jesu meg gav,eri vardur frá vanda á degi og nátt,av hans dýrd flýtur steyp mítt útav.

4. Og eg hugsi, tá komin til friðarins stað,har eg friðarins upphav skal sjá,at tann fagnaðarsongur, ið frelst syngja har,allan Himmalin fylla skal tá.

254 D-a. *Petur W. Háberg. #Haldor Lillenas.

1. Hvat kann sum navnið jesusugga eitt byrðað bróst!Hvat kann sum tað í sorgumgera alt lætt og ljóst!Vakurt tað navnið ljóðarfyri tí frelstu sál.Hetta navn høgt at geraer várt hægsta mál.

Undurfult og stórt er navnið Jesus,fagrari enn nakað annað navn.Lov og prís og heiðurnavnið Jesus eigurnú og gjøgnum allar ævirnar.Hetta dýra navnið trygt meg leiðirgjøgnum storm og myrkur dag um dag,inntil hans særda hond megførir inn í Zions stað.

2. Lít at teim farnu døgum,minst á tey svunnu ár,hugsa um gleðitíðir,hugsa um sorgartár.Hvat hevur havt sítt virði,hvat var hin trygga havngjøgnum alt, ið tær møtti,uttan jesu navn!

3. Treystur tí skoða framá,vita, at hann er við!Kærleiksfult hann tær fylgir,gevur tær hvíld og frið.Verðin er myrk og ótrygg,ræðist hvønn nýggjan dag,men tann sál, sum er frelst, kann hvíla trygg og glað.


255 as-es. *#Charles H. gabriel. (Z. Zachariassen týddi).

1. Eg bilsin standi og hugsium jesus úr Nasaretog undrist, hví hann meg elskarog frían meg hevur sett.

Hvør undurfult, hvør dýrabart,songur mín er bert um teg.Hvør undurfult, hvør dýrabart,at tú skuldi elska meg.

2. Í urtagarðinum bað hann:Á, Faðir, tín vilji ske!Hans tár og sveitti har fullusum blóðsdropar fyri meg.

3. Hann mína synd upp á træiðá likami sínum bar,hann leið og sjálvboðin doyði,varð gjørdur til bann av mær.

4. Tá við teim loystu í Himlihans andlit mítt eyga sær,í øldir og allar ævir,mín Loysnari lovsong fær.

3. Eg elski tær bløðandi hendur,sum gleddu, har sorgin var stór,sum frelstu, sum grøddu, sum reistu,so sjúka og neyð burtur fór.

4. Eg elski tær bløðandi hendur,sum her eg í trúgv havi sæð.Mær leingist tær hendur at fevnaí Himmalsins sali ein dag.

256 D-a. *Petur W. Háberg. #Sunneva Háberg.

1. Eg elski tær bløðandi hendur,sum negldust til krossin ein dag,tær heiløgu hendur, sum píndustso svárt undir hamarans slag.

Eg elski tær bløðandi hendur,tey merki, sum eru á teim.Tey siga mær: Hetta er Jesus!tann dagin, eg koma skal heim.

2. Eg elski tær bløðandi hendur,sum rættust ímóti mær blítt.Hygg, barn, hvar títt navn skrivað stendur!Statt upp, tú í ævir ert mítt!

257 F-c. *Horatius Bonar. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Ei blóð, ei altar nú,nei, ofrið liðugt er,ei roykurin frá lambinummót himli longur fer.Men betri blóð úr betri æðrum rann,sum reinsar sálirnar og skuld út strika kann.

2. Takk fyri blóðið, gud,tíns Sonar dýra blóð,hitt blóð, harí vár friður er,vár sigur, hvíla góð.Á, sigur yvir synd og Helviti.Á, troyst, at vunnin er vár sterki fíggindi.

3. Takk fyri náðina,sum hvílu okkum gav,sum størri er enn øll vár skuld,guds djúpa kærleikshav.ja, Faðir, takk, at henda náði frírann yvir okkum upp, sum sótu myrkri í.

4. Takk fyri hopið søtt,hitt hop so fast og klárt,sum, inntil dagur rennur upp,kann styrkja hjarta várt.Á, ljósa vón, hvørt sólskin sendir túá manga myrka leið, vár fótur stígur nú.


260 as-es. *jean Perry. #Mabel johnston Camp. (Z. Zach- ariassen og Árni jacobsen týddu).

1. Eg kenni eitt navn, eitt yndisligt navn,av einglum tað kunngjørt varð.Í náttini tá bjart ljós var at sjá– ein Frelsari føddist har.

Eitt yndisligt navn,eitt undurfult navn,frá synd hevur megi at frelsa. Hitt fagrasta navn,hitt kærasta navn,hitt dýra navn er: Jesus.

2. Eg kenni eitt navn, eitt yndisligt navn,sum sálum kann veita ró.guds dýrd lýsti hátt ta alføgru náttog kunngjørdi boð so góð.

3. Tann, navnið nú ber, mín Frelsari er,á krossinum doyði hann. Tað misbrot mítt var, ið negldi hann har,og frelsu har sál mín fann.

4. Eg elski tað navn, hitt dýrasta navn,tað navn, sum av øllum ber.Í hjartað ein dag mær teskað varð tað,og sálarbót mín tað er.

258 Es-b. *H.a. Brorson. #august Winding. (V. Danielsen týddi).

1. Harri mín og Frelsari,hvørja sæla gleðiveitti tú ei sáliniher á myrkum vegi.Deyðans sterka leinkja brast,sum meg áður bant so fast.

2. Eg fekk barnarætt hjá tær,búgv í Himli eigi, ævigt burtur svann frá mærdómur tín og vreiði.Náði tín meg at tær bant,anda tín eg fekk sum pant.

3. Takk tí fyri farnan dag,fyri tann, ið kemur.Hvørt mítt stig, tú leiðir tað,alt mítt besta fremur.Og hin ljósi morgun bráttstígur upp úr døpru nátt.

4. Upp, mín sál, ver glað og fró,syng nú songir glaðar,lovsongsrødd og takkarljóðhoyrist allar dagar.Tú, sum steypið beiska drakk,Harri jesus, ævigt takk!

259 C-c. *F.R. Havergal. #Ralph E. Hudson. (V. Danielsen týddi).

1. Eg veit, eg elski meiri tegenn nakra gleði her,tú, jesus, sum mær gavst tann frið,ið aldri frá mær fer.

Og tó er helvtin ikki søgdum fría kærleik tín,nei, enn er helvtin ikki søgd– títt blóð er friður mín.

2. Eg veit, at tú mær nærri ertenn alt, mítt eyga sær,og søtt fram um alt annað erat dvølja nær hjá tær.

3. Tú gleði gavst í mína sál,og væl eg gleðast má.Men átti eg ei kærleik tín,bert tungur gekk eg tá.

4. Á, jesus, dýri Frelsari.Hvat verður ikki har,tá gleðin flýtur yvir núat fylgjast her við tær.


261 Es-es. *Phoebe W. Palmer. #Phoebe Palmer Knapp. (V. Danielsen týddi).

1. Eg síggi streymin reinsandi,títt dýrabara blóð,úr tíni síðu rennandi– ein frelsukelda góð.

Á, kelda góð, eg síggi teg,frá synd, frá skuld tú reinsar meg.Tær, Harri, lovsong beri eg,títt dýra blóð, tað reinsar meg!

2. Upp reistur standi eg í tí,tað talar mína sak– ein nýggjur, reinur skapningur,sum var eitt syndavrak.

3. Tað førdi meg í himmalskt ljósí hesi myrku verð.Um dóm og deyða lyftur uppeg eri longu her.

4. Á, dýra blóð! Tað Himmal erá jørð at kenna tegog síggja jesus, jesus bert,krossfestan fyri meg.

262 as-as ella Es-g. *jákup Olsen. #1: Rowland H. Prichard. #2: P.P. Bilhorn.

1. Eg skal altíð vera hjá tær,einki tær meg skilir frá.Hetta Orðið greitt mær sigur,hesum hvílir sál mín á.

Jesus, Jesus, vinur besti,navn títt, Jesus, uggar meg.Gjøgnum stormar, myrkur, vandaat tær bert mær halli eg.

2. Hann, mín Frelsari, kom til mín,tá eg lá fortaptur har.Hann meg frelsti, gav mær vissu,at hans barn eg vorðin var.

3. Hann, mín Frelsari, meg søkti,tá hann vilstan burt meg fann,mína synd hann fyrigav mær– má eg tá ei elska hann?

4. Hann er syndarum ein vinur,hann vil barn sítt leiða her,fólk sítt føra, verja, varða,til tey frelst har heim hann ber.

5. jesus, eg teg har skal síggja,tá ið ferðin endað er.Eg tær uppi har skal prísafyri tað, tú vart mær her.

263 D-a. *Henry F. Lyte. #john goss. (Øssur Berghamar týddi).

1. Harra Himmalsins vit prísa,navni hans hálova hátt.Loystir skarar heiður vísa,geva honum dýrd og mátt.Prísið honum, prísið honum,lov og heiður til vár Drott.

2. Stór og undurfull hans náðiokkum signar, okkum ber,alla æru navn hans fái,altíð hann hin sami er.Prísið honum, prísið honum,hátt í heiður navn hans ger.

3. Trygt og væl hann okkum leiðir,øll vár brek jú kennir hann.Honum veri dýrd og heiður,sum í øllum hjálpa kann.Prísið honum, prísið honum,hvør ein sál, sum frelsu fann.

4. Prísa honum, einglaherur,syngið hátt ein fagnaðarsong,sól og máni, rúmd og verur,fólkasløg á jørð so mong.Prísið honum, prísið honum,prís og lov til konga Kong.


264 C-c. *abraham grimstvedt. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Hvør hevur meiri grund at sigaav hjarta takk og gleða segenn vit, sum kenna og tilbiðjaein slíkan Harra, gud, sum teg.Tí syngur hjarta okkara:Hav takk, á, gud, halleluja!

2. Frá syndini vit eru tváað,í blóðinum vit eru loyst,guds børn vit eru, og vit fáahjá honum arv – á, stóra troyst!Tí syngur hjarta okkara:Hav takk á, gud, halleluja!

3. Kann nakar vera meiri tryggur,at einki honum skaða ger,enn hann, sum seint og tíðliga liggurí Harrans hond og barn hans er.Tí syngur hjarta okkara:Hav takk, á, gud, halleluja!

4. Ta dýrd, sum eingin kennir slíka,vit skulu skjótt í Himli sjá,vit eiga framtíð, stóra, ríka,og skulu vit ei gleðast tá.Tí syngur hjarta okkara:Hav takk, á, gud, halleluja!

5. Tá jesus kemur – á, tann lukka!Vit skulu sum hans brúður stá,ei troyttast meir, ei syrgja, sukka,hans ásjón glað vit skulu sjá.Tí syngur hjarta okkara:Hav takk, á, gud, halleluja!

6. So, vinir, latið okkum fylgjaog tæna honum, hvat enn brast,og tá ið brýtur sorgarbylgja,bert standa still og trúgva fast.Tí syngur hjarta okkara:Hav takk, á, gud, halleluja!

266 F-c. *#Olav askildsen.

1. Eg syngja kann, tí hjarta mítt tað gleðistat hoyra, hvussu jesus elskar meg.Hann kom av himmalhæddunum her niður,tók allar mínar syndir upp á seg.

2. Hvat kann eg fyri Harra mín nú gera?jú, lív mítt fyri hann eg liva kann.Hann ynskir, at eitt vitni eg skal veraog leiða onnur menniskju til hann.

265 g-d. *Frederick Whitfield. #William gardiner. (V. Danielsen týddi).

1. Eitt navnið er, mær líkar væl,um tað eg syngi her,tað ljóðar søtt sum hørpuspæl, á jørð tað dýrast er.

2. Tað talar um ein kærleika,sum gav seg fyri meg,um ein, sum kom og í mín staðseg sjálvan ofraði.

3. Tað stillar storm og turkar tár,ger hjartað stilt og trygt,tað grøðir míni sálarsár,ger álit eftir frykt.

4. Tað navnið dýrt, tað jesus er,sum sál mín elskar so,tað kom til mín í myrkri herog bar mær gleðiboð.

5. Tað lýsir enn sum stjørna bjørt á hesum myrka veg,tað mangan stormin hevur gjørttil stilli fyri meg.

6. ja, millum loysta skaran, harsum ljós og sól ert tú, á, jesus, vil eg syngja tærein betri song enn nú!


269 Es-es. *Isaac Watts. #georg Friedrich Händel. (Z. Zachariassen týddi).

1. Fegnast, tú jørð, rek myrkrið út,lat flýggja sorg og sút.Á, stóra, djúpa kærleikshav:gud okkum egna Son sín gav.gud egna Son sín gav,gud egna Son sín gav.ja, stóra, djúpa kærleikshav.

2. Fegnast, tú jørð, tín fagnaðarsonglat hevja upp tín Kong.Nú bø og líð og fjall og dal,ja, alt hitt skapta uttan tallat syngja fagnaðarsong,lat syngja fagnaðarsong,ja, syngja, jørð, tín fagnaðarsong.

3. Fegnast, tú jørð, ger høgt hans navn,lat honum upp tín favn.gev rúm í hvørjum hjarta sær,breið út hans heiður fjart og nær.ger høgt hans dýra navn,ger høgt hans dýra navn.Breið út hans heiður fjart og nær.

268 F-c. *William P. Mackay. #john j. Husband. (Øssur Berghamar týddi).

1. Vit prísa tær, gud,syngja fagnaðarsongtil vár Frelsara stóra,vár Harra og Kong.

Halleluja, tín er æran,halleluja, amen,kom og vitja okkum, Frelsari,einaferð enn.

2. Vit lova tær, gud,fyri ljósið so bjart,sum av golgata skeininn í myrkrið so svart.

3. Vit tilbiðja teg,alla dýrd geva tær,tú guds Lamb, sum á krossinumsynd vára bar.

4. Vit ákalla teg:Kom og við okkum ver,so hvør sál fær at kenna,hvør stórur tú er.

267 g-h. *#Herbert Buffum, 1. ør. *#Ókent sálma- og tónaskald, 2. ør. (Brynleif Hansen týddi).

Komið, tosið um jesus,sum Kongur konga er,og navnið, Harri harra, allar ævir ber.Hvør tann, sum trýr á hann,skal liva, um hann doyr,komið, tosið um jesus, meir og meir.

Meir og meir eg ynski gera navn títt stórt,meir og meir at siga, hvat tú hevur gjørt,meir og meir tilbiðja teg sum Harra, Kong.ja, eg ynski tæna tær meir og meir.

270 F-c. *#joël Blomqvist. (Kristina guttesen týddi).

1. Dýrasti jesus, teg vil eg elska,heilt inn í deyðan elskar tú meg.Teg vil eg elska, tær vil eg tæna,geva meg allan, Harri til tín.Teg vil eg elska, tær vil eg tæna,geva meg allan, Harri til tín.

2. Tak mínar hendur, tak mínar føtur,eygu og oyru, tak, Harri mín!Heila mítt hjarta vil eg tær geva,dýrasti jesus, tín eri eg.Heila mítt hjarta vil eg tær geva,dýrasti jesus, tín eri eg.


271 F-f. *David Welander. #Zulu-lag. (P.W. Háberg týddi).

1. Navnið jesus ei kann blikna,fánar ei sum tíðin fer.aldri vil tess megi vikna,tí tað navnið ævigt er.Ung og gomul heim tað kallar,býður teimum sælan lut,tað er ment at leiða allarvilstar sálir inn til gud.

Navnið Jesus má eg elska,sál mín brennur fyri tí.Ongum øðrum navni finnisthenda dýra frelsa í.

2. Navnið jesus fagurt ljóðar,lat tað hoyrast víða hvar,aftur styrkja sálir móðar,har sum vónin burtur var.Óndskapur og hatur flýggja,har ið jesu-navnið vann,rættferðsól á tann skal síggja,sum í honum frið sær fann.

3. Tá á nátt seg myrkrið breiðirsum ein viti jesu navn,illa støddu skútu leiðirinn í ljósins tryggu havn.Og tá sól ei meir skal rísa,tónar hátt í Himlunum– har, hvar jesu dýrd vil lýsa – lov frá frelstu skarunum.

272 F-c. *#Laurie Klein. (Flóvin Tyril týddi).

Eg elski teg, Harri, prísi tær,tilbiði teg, dýrur ert tú mær.Lat toknast tær mítt takkarlag,søtt í oyrum tínum, gud, veri tað.

273 F-f. *joachim Neander. #gamalt týskt lag. (V. Danielsen týddi).

1. Harranum lovið, tí veldiga Kongi, við heiður,sál mín, lat tað vera gleðina bestu, tú eigur.Honum far mót,kasta teg fyri hans fót,takka, sum andin teg leiðir.

2. Harranum lova, sum heiminum ærufult ræður,honum, tær lyftir á veingjum og ber teg í ævir,kenna teg lætfrið sín og gjørdi tað, atstyrki tín er sum tín dagur!

3. Harranum lova, sum øllum til besta tær vendir,honum, ið heilsu tær veitir og signing tær sendir.Vanda og neyðfrá tær at víkja hann beyð,hjá tær sum verja hann stendur.

4. Harranum lova, sum pláss millum síni tær gevur,óuppiborið teg signar og útvalt teg hevur.Hann, sum sítt navngav tær og inn í sín favnnærri og nærri teg dregur.

5. Harranum lova, mín sál og alt, í mær seg rørir.gævi hans náði, at songur mín heiður hans nørir.Verdur er hann,at hvør ein tunga, sum kann,prís hans mót Himlinum førir.


276 F-a. *#Pelle Karlsson. (M.C. Restorff og jógvan á Lakjuni týddu).

Navnið Jesus,stóra navnið Jesus– eg í Jesu navni havi lív í dag.

1. Eg skal altíð prísa jesu navni,sum úr myrkri inn í ljósið setti meg.Onnur nøvn øll skulu blikna,tó skal jesu navn ei vikna,gyrt í vakurleika lívgar tað mítt sinn,tað er songurin, sum fyllir Himmalin.

2. Skjótt, so stendur perluportrið opið,og í lívsins landi skal eg síggja hann,hann, sum ber tað dýra navniðyvir øllum øðrum nøvnum.Tað gav gleði, troyst, har sorg og sjúka var,ævigt lív ígjøgnum krossins verk mær bar.

277 F-f. *William R. Featherstone. #a.j. gordon. (V. Danielsen týddi).

1. Á, jesus, eg elski teg, eg veit, tú ert mín. Eg ofra vil alt, ið særir kærleika tín.Mín elskandi Frelsari, mín vinur ert tú– um onga tíð áður, so elski eg teg nú.

2. Eg elski, tí tú hevur fyrst elskað meg og vunnið mær lívið, tá tú ofraði teg. Við tornunum krýndan eg havi teg sæð. Eg elski teg, jesus, um eg fyrr ei gjørdi tað.

3. Tá inn í títt ríki mín sál borin er at prísa tær, elska teg betur enn her, tá alt tað, eg trúði, eg sælur skal sjá, sum onga tíð áður skal eg elska teg tá.


1. Hvør ótald nøgd av songum verðursend upp av jørð til jesu prís.Og tó, hvør mangar fleiri ferðirteir ljóða í guds Paradís.Tín barnaskari allur harskal sameintur, gud, lova tær.

2. Her mangan valla hoyrast kundihin veika, lága lovsongsrødd.av heiminum var sinnið bundið,av sorg og stúran sálin mødd,ov lítið hugt varð uppeftir,tí var vár songur lágmæltur.

3. Tá synd og sorg og neyð er svunnin,og endað lívsins tronga ferð,tá morgunstjørnan upp er runnin,og sabbatshvílan komin er,skal tøkkin fullan tóna fá,og einki hana køva tá.

4. Men um tað ei á jørð kann vera,so kemur tó tann dagur, tá,vit sameind gudi prís fram bera,og hann eitt ódeilt lov skal fá.Tá fólk títt fram ein song tær ber,sum ævigt tær til heiður er.

274 as-c. *#Lenny LeBlanc. (Britt Rasmussen týddi).

:,: Eingin er sum tú,eingin annar rørir hjartað sum tú.Eg kann leita alla æviga tíð,men tó, eingin er sum tú. :,:

Tín náði flýtur eins og áin,og grøðing kemur frá tær.Líðandi børn fáa frið við tín favn.Eingin er sum tú.


281 B-f. *Mary E. Servoss. #james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Syng lovsong og prís og ver glað,hvør sál, sum av sannleika er,ja, tú, sum guds ljós hevur sæð,hygg upp og ei mótfallin ver!

:, : Ver glað, ver glað,tú útvalda sál, á, ver glað! :, :

2. Ver glaður, tí Harrin hann erá jørð og í Himlinum við.Hann heimin á hond síni ber.Ver glaður, sig takk og tilbið!

3. Ver glaður, tó mangan tað varí stríðnum, sum fíggindin vann.Ein størri jú stendur við tær,enn nakar, sum møta tær kann.

4. Ver glaður, tó nátt fellur áog dimmir tín sorgtunga dal.Lat einki títt mót niður slá,statt stillur, brátt lýsa tað skal!

5. Syng lovsong og Harran tilbið,tú útvalda sál, og ver glað,av hjartanum takk honum sig,at sannleikan tú hevur sæð!

279 E-gis. *#Melody green. (Øssur Berghamar týddi).

1. Dýrdarinnar Sonurniður higar steig.jesus Kristus, guds Messias,krossins deyða leið.

Tøkk, Gud Faðir, fyri,at Sonin tín tú gav,og Andan tú okkum sendi,til títt verk er av.

2. jesus, stóra navn títtyvir øllum er,tú, guds Lamb, ið komst at frelsaeina falna verð.

3. Tá í dýrd í Himlihann eg skoða skal,tæna skal eg Kongi mínum.Ævigt alt er væl.

280 D-fis. *#Martin j. Nystrom. (Øssur Berghamar týddi).

Eins og tystum hjørti leingisteftir vatni – langtandi,sál mín tráar eftir tær, mín gud,og vil tilbiðja teg.

Skjøldur, skjól ert tú vorðin mær,mín andi tráar eftir tær.gud, tú ert míns hjartans longsil,og eg vil tilbiðja teg.

278 F-f. *jens M. giverholt. #C.M. Bellman. (V. Danielsen týddi).

1. Lat okkum syngja, syngja um Lambið,einasta rós hann hjá guds børnum er.Songurin bæði á jørð og í Himlier jú um hann, sum varð krossfestur her.

2. Lambið er dripið – á, hvør ein Faðir,sum slíkt eitt offur til syndarar gav.Blindað vit gingu, av syndini byrðað,Harrin gav sjón, lyfti byrðina av.

3. Lambið er dripið – á, hvør ein náði!Blóðið er runnið, og vit eru frí.Syndin er burtur, deyðin er vunnin,heiløg sær gud okkum jesusi í.

4. Lat okkum syngja, syngja um Lambið,einasta rós hann hjá heiløgum er.Songurin bæði á jørð og í Himlier jú um hann, sum varð krossfestur her.


5. ja, dýr var mín sál fyri jesusar hjarta,hann ljósið upp kveikti í myrkrinum svarta.:,: Har altar eg fann, og guds náði meg vann. :,:

6. Á, signaða frelsa og ævigi klettur,sum bjargaði mær,tí har krossur varð settur.:,: Á golgata heyggi hann synd mína bar. :,:

7. guds andi skal gudsbarnsins óhjálpnu bønirvæl tulka og vísa, at bønin seg lønir.:,: Kom, ber honum prís, og nú tign honum vís. :,:283 B-f.

*Thomas Krog. #Elna Nilsson-Rydman.

1. Mín Harri og Frelsari, ævigi Kongur,sum elskaði heimin – til tín ljómar songur,:,: til Hirðan, til gud og til Skapara mín. :,:

2. Hann kom niður higar úr Himnanna høllumog virkaði trúgvur á Ísraels fjøllum:,: við frelsu til heimin, til tín og til mín. :,:

3. Teir lovsongin sungu, um løkin teir fylgdust,í garðinum ræðslan í sálini bilgdist.:,: Hann bað har á knæ fyri tær, fyri mær :,:

4. getsemanestaðið, tað nógv okkum sigur,har jesus í angist var tyngdur so niður:,: og græt har á knæ fyri teg, fyri meg. :,:

282 g-h. *#Rick Founds. (Øssur Berghamar týddi).

gud, eg seti navn títt høgt,vil tær fegin lovsong bera,tí tú komst inn í mítt lív,Frelsari mín vildi vera.

av Himli komst tú á fold at vísa veg,mína skuld á ein kross tú tókst á teg.Tú reis upp úr grøvini,nú tú ert í dýrdini.gud, eg seti navn títt høgt.

284 as-c. *#Elton M. Roth. (V. Danielsen týddi).

1. Ein song eg eigi, jesus gav hann,hann av Himli sendur er,og ei so vakurt lag fyrr hoyrdi eg,boð um kærleika tað ber.

Mær í hjarta djúpt hin songur er,hin songur altíð er,sum himmalskt samljóð ber.Mær í hjarta djúpt hin songur er,sum boð um Jesu kærleik ber.

2. Eg elski jesus, hann, sum doyðiog við blóði frelsti meg.Hann gav hin gleðisong í hjarta míttallan lívsins tronga veg.

3. Hin song eg allar ævir syngi,eg við einglum syngi hann.Á, samljóð søtt, tá hin dag syngja skalhvør tann sál, sum frelsu fann.


286 C-e. *Kirstin andreasen. #jens guttesen.

1. Hvør stórt at vera barn títt, gud,øll signing rík mær fall í lut,mín æra Kristus eina er.Tær lov og tøkk mín sál fram ber,ja, fyri myrka golgataog stóru, djúpu náðina.

2. Í heiminum ei friður er,her deyðin, syndin valdið ber,men jesus, sum av Himli steig,á krossins træi deyðan leið,tí syngur sál mín glað og fró,við sigri upp úr grøv hann stóð.

3. gleð teg í gudi, dýra sál,skjótt vil hann føra teg á mál.Vit takka fyri lyfti mongog syngja gudi fagnarsong,í allar ævir vera sælvið endurloystum uttan tal.

285 as-es. *#Dave Fellingham. (Flóvin Tyril týddi).

Eg elska teg vil, á, jesus, tí túmær vanst slíka frelsu,loysti meg synd og deyða úrog tí oyðandi veldi hins ónda.Títt blóð reinsar meg frá allari synd,mín skuld tí er strikað.Nýtt lív gavst tú mær,eg livi í trúgv,við teg eg sameindur varð.

jesus, játta eg vil, at Harri tú ert.Eg í hjartanum trúgvi,tú frá deyða reis upp.ja, eg játta nú vil, at Harri tú ert,og lív eigi eg við trúnni á teg.

287 g-h. *Henry van Dyke. #Ludvig van Beethoven. (Meta av Fløtum týddi).

1. Fró og glað vit teg tilbiðja,Dýrdarharri, Kærleiksgud,og av hjarta tøkk tær siga,frelsan okkum fall í lut.Okkum hjálp úr synd og sorgum,ivans skugga rek avstað,tú, sum býrt í Himmalborgum,myrkrið vend til bjartan dag.

2. Tíni handaverk tær prísa,jørð og Himmal lova tær,stjørnur, einglar heiður vísa,tú tilbiðjan teirra fær.Hagi, dalur, fjall og skógur,blómuong og víða hav,keldufar og fuglur fróurgleðast um tað lív, tú gav.

3. Frítt tú gevur, fyrigevur,okkum signar, okkum ber,sælu sálin frá tær hevur,hvíld, ið aldri burtur fer.Tú vár Faðir, Bróðir, Harri,øll vit eru eitt í tær,drag tú okkum til tín nærri,tá ei gleðin enda fær.

4. Kom, hvør sál, lat lovsong ljóða,ið frá byrjan sungin varð,kærleiksband lat saman sjóðabrøður, systrar víða hvar.Syngjandi vit framá halda,sigrandi, um hart er stríð,gleðisongurin skal valda,tá ið liðin er vár tíð.


290 C-e ella g-g. *Thomas Ken. #1: F.C. atkinson. #2: Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. gev gudi prís og hann tilbið.gev prís, tú stóra einglalið.Hvør tunga, honum heiður vís– gev Faðir, Syni, anda prís!

2. Á, gud, tú, sum ert kærleiki,gev okkum náði, signing, frið.Vit geva okkum tær í hond,gud Faðir, Sonur, Heiløg Ond!

289 g-d. *Elisha a. Hoffman. #B.C. Oyler. (P.W. Háberg týddi).

1. jesus loyst úr synd meg hevur,fríur, fríur eri eg,hvønn dag nýggja kraft mær gevur,fríur, fríur eri eg.

Halleluja, halleluja,Jesus frelsti meg,halleluja, halleluja,fríur, fríur eri eg.

2. Tá eg læt mítt egna fara,fríur, fríur varð eg,og meg leit á jesus bara,fríur fríur varð eg.

3. Hvørt eitt band, sum áður bant meg,nú er loyst, ja, nú er loyst.jesu kærleiki jú vann meg,gav mær gleði, frið og troyst.

288 D-fis. *Dorothy a. Thrupp. #William B. Bradbury. (Árni jacobsen og Z. Zachariassen týddu).

1. jesus, tú sum hirði okkum leið,holl tín leiðsla okkum er,veg til fagrar fløtur okkum greið,hvíldarstað har okkum ger.

:, : Góði Jesus, góði Jesus,ævigt tær vit hoyra til. :, :

2. Tíni eru vit, tú okkum vanst,styðja okkum vegnum á,varða okkum, eina tú tað kanst,ljós og greið gerst ferðin tá.

3. Tíðliga okkum lær at toknast tær,liva vilja tínum í,vera vitni tíni víða hvar,kennast við teg alla tíð.

:, : Góði Jesus, góði Jesus,tín í ævir tøkkin er. :, :

291 B-f. *#andrew Berghamar.

1. Vit prísa tær, gud, sum skaptialheimin, land og hav.Takk fyri lívsins gávur– við Orðinum, tú gav.Øll náttúran vitnar,ja, himmallikam mong,bjørg og brim og bylgjurtær bera fagnaðarsong.

2. Vit prísa tær, gud, sum frelsirta ætt, sum fallin var.Sonur tín kom av Himli,og vára straff hann bar.Hann gav sítt blóð á krossiog synd út strikaði,jesus, vár Loysnari dýriog øll vár rættvísi.

3. Vit prísa tær, konga Kongi.Tú vanst á deyðans nátt.Vit nú av Himli teg vænta,títt fólk tú heintar brátt.Harri tú ert um ævir,seg boyggja skal hvørt knæ,skjótt skulu heima vit vera– tær prísa loyst og glað.


295 F-a. *Samuel T. Francis. #Henry T. Smart. (Ingálvur av Reyni týddi).

1. Halleluja, halleluja,syng hans prís mót Himli hátt.Halleluja, halleluja,morgunglæman skyggir brátt.Drottur dýrdarinnar mæturSonur ævinleikans er,Sigurskongur, Frælsishetja.Sína løn brátt heim hann ber.

2. Drottur ævinleikans mikil,hann, ið skapti himnafør,einsamur á fold hann gekk, sofremmandur á egnu jørð.Saknur, sorg og pína nívduhjarta hans, og heimsins neyðbar hann og á krossi bøttivára synd við skemdardeyð.

3. Halleluja, halleluja,Lambið varð vár sálarbót.Tú í mátt og veldi legðifíggindarnar undir fót.Tí við rødd sum havsins duniveita vit tær takkarsong.Halleluja, halleluja,brátt vit vænta teg, vár Kong.

294 D-d. *#Eyðun jacobsen.

:,: Harri, av hjarta tú kærur mær ert,klettur mín, styrki og verja so sterk.Tú ert mín Harri, hin hálovaði.Hvør er sum tú, gud!Hvør er ein klettur sum tú! :,:

:,: Eingin, eingin kann metast við teg. :,:Tú ert verdur, reinur, heilagur ert.Hin almáttugi tú ert, mín Harri, mín gud.Eingin, eingin kann metast við teg.


1. Sólgyltu ungdómsár– tú gjørdist vinur vár.Tú komst inn í várt lív og gjørdi alt nýtt,tókst okkum tætt at tær– aldri tín hond var fjar.Og av hjarta og sál vit syngja frítt.

Vit siga tær takk, góði Gud, fyri títt trúfesti,ta náði, sum tú hevur veitt okkum í Kristusi.Ta verju, tín hond hevur veitt,okkum borið, okkum leitt,og í tær vit eru eitt– vit siga tær takk!

2. Takk fyri krossins stríð,takk fyri farnu tíð,at tín hond okkum helt, tá trúgvin var veik.Tá ið vár fótur gleið– vit komu burt av leið,tú vart trúgvur og aldri okkum sveik.

3. Fram halda vit við tær– takk, at tú ert so nær,okkum fylgir um tind og djúpan dal.Rødd tín, hon vísir veg– ein dag vit síggja tegí tí dýrd, sum í Himli vera skal.

293 D-d. *#Pelle Karlsson. (Ókendur týðari).

Hann er Harri, jesus er Harri,alveldis Faðir hann er.Hann er Harri, jesus er Harri,æviga krúnu hann ber.


299 C-c. *Timothy Dudley-Smith. #Michael a. Baughen. (Meta av Fløtum týddi).

1. gud, tú sum okkum hevur leitt og varðað,lívgað og styrkt ígjøgnum ár so mong,vann okkum frelsu, frið og fyrigeving,gud, tær vit vilja veita takkarsong.

2. gud, tú sum gjøgnum orð títt signað hevur,talað til hjørtuni og givið mátt,ámint og tyktað, lært og okkum eggjað,gud, tær vit vilja prísa, lova hátt.

3. gud, uttan teg var heimurin fortaptur,friðleysur, myrkur, uttan nakra vón.Bert gjøgnum blóðið fólkið frelsu finnur.gud, gev, at Kristus altíð er vár sjón.

4. gud, veit nú okkum nýggja kraft og megi,so vit við gleði tæna tær hvønn dag,at Kristus vera má várt alt í øllum,til vit í dýrd tær syngja fagnaðarlag.

296 g-g. *#Bárður á Lakjuni og jógvan Símun Sevdal.

1. gud, tú skoðar sál og sinni,tú sært í hvørt eitt skýmaskot,tú kennir allar mínar tankar,fyri tær eg einki fái fjalt.Tín máttur, Dýrdardráttur, ævigur er,tín máttur, Dýrdardráttur, ævigur er.

2. Men gud, tú ríkur ert í náði,títt oyra hoyrir mína bøn,til tín eg í Kristi atgongd fái,títt ríki eigi eg í løn.Tíni náði, tíni góðsku skyldi eg alt,tíni náði, tíni góðsku skyldi eg alt!

297 F-a. *#audrey M. Mieir. (Flóvin Tyril týddi).

:,: Navn hans er undurfult. :,:navn hans er undurfult– jesusar navn.Hann Veldiskongur er,alheimin uppi ber.Navn hans er undurfult– jesusar navn.Hirði so góður, ein klettur um ævir,alveldis gud hann er.Ær, tilbið Sonin,níg fyri honum.Navn hans er undurfult– jesusar navn.

298 as-es. *Elton M. Roth. #Elton M. Roth og Luther B. Bridgers. (Brynleif Hansen týddi).

Mær í hjarta er eitt tónalag,eitt fagurt tónalag,eitt himmalskt tónalag.Mær í hjarta er eitt tónalag,eitt tónalag um kærleika.

jesus, jesus, jesus, besta navn og ogn,fyllir hjartans longsil,broytir lívsins ódn til logn.


303 Es-b. *Isaac Watts. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Kom, latið okkum samsint hernú syngja prís til hann,sum lovaður av einglum er,sum lívið okkum vann.

Æra veri Lambinum,sum doyði á Golgata,prís og æra, prís og ærabæði nú og altíð!

2. ja, hans, hans eina æran er,hann fái dýrd og glans.Í Himli og á foldum herer valdið eina hans.

3. Til krossin hann av Himli steig,sítt blóð læt renna her.Tann, á hann trýr, fortapist ei.Hvør góður Harrin er.

302 a-a. *#Brent Chambers. (Øssur Berghamar týddi).

Eg vil takka tær, mín gud,millum fólkasløg á foldum,eg vil gera navn títt stórt ímillum manna.Tí at stór er náði tín,ja, hon røkkur heilt til Himmals,og tín trúfesti til skýggini hátt hevjað er.

Høgt tú lyftur ert uppum allar himlar.Tína dýrd lýsa lat um allan heim.

Høgt tú lyftur ert uppum allar himlar.Tína dýrd, á, Gud,tína dýrd, á, Gud,tína dýrd lýsa lat um allan heim.

301 F-a. *#jens guttesen.

Hvat er dýrast, størst og kærasther á fold, í Himli við?Eittans evni, eittans nevni – jesus!Hoyr í Himli einglaljóð,song av frelstum, loyst við blóð,eins og brim og fossadun– sál mín, lova Harranum.

300 F-a ella Es-b. *j. Newton. #1: Cuthbert Howard. #2: alexander R. Reinagle. (V. Danielsen týddi).

1. Hvør dýrt hitt jesu navn tó er,eins gudsbarns fasta borg.Tað sakn og váða burtur berog linar hjartans sorg.

2. Tað grøðir hvørt eitt hjartasár,burt ótti, ivi fer,er lívsins manna ár um ár,eitt træ, sum lívsfrukt ber.

3. Hitt navn, tað er mín trygga borg,mín skjøldur og mítt skjól,mín skattur, fríur fyri sorg,mín sæla og mín sól.

4. Vár Frelsari, vit játta tegsum Prest, Profet og Kong,sum lív, sum ljós, sum vón, sum veg,tær bera takkarsong.

5. Veik tøkkin er, vit veita tær,tó prísa vit í dag,til betri prís vit bera harí ljósa Himmalstað.


307 g-d. *Petur. W. Háberg. #Ókent tónaskald.

1. Halleluja, syngur í mínum hjarta,meg jesus frelsti, sál mín er frí,burtur er nú myrkrið, tí sólin bjartabirti ljós á kvøldartíð.

Halleluja, eg elski Jesus,tað er so herligt at kenna hann,á, kom til Jesus, hann vil teg frelsa,ein fullan frið einans hann tær geva kann.

2. Verðin roynir sálir til sín at draga,men aldri gav hon hjartanum frið,einans jesus fult út kann sálir gleðaí lívi og í ævir við.

3. Undurfult og stórt er guds barn at vera,hann gevur kraft til sigur hvønn dag,hvørja byrði býður hann sær at bera,syng, mín sál, í gleðilag.

4. Syng, á, syng tú frelsti um hesa gleði,sum tú ein dag á golgata fann,latið lovsong brúsa á himmalvegi,prís til hann, sum sigur vann.

306 C-c. *#gordon jensen. (Páll á Lakjuni týddi).

Størri enn øll mín stúran,størri enn øll mín neyð,gud er størri enn hvør ein vandi,sum á vegi mínum er.Størri enn alt, eg skilji,størri enn alt, sum er.gud er størri enn alt, sum kemur,og hvar leiðin enn meg ber.

305 C-e. *#Donna adkins. (Øssur Berghamar týddi).

Faðir, vit teg elska,teg æra og tilbiðja,dýrdarger títt navn um alla jørð.Dýrdarger títt navn,dýrdarger títt navn,dýrdarger títt navn um alla jørð.

304 as-c. *Fanny Crosby. #Chester g. allen. (Z. Zachariassen týddi).

1. Prísið, lovið jesusi, Loysnara várum.jørðin, syng og sig frá hans kærleika.Heilur, heilur! Rópið tit himmalsku skarar,veldið, æran, dýrdin er hansara.Sum ein hirði jesus vil varða síni,sterka hond hans leiðir tey dag um dag,sigið frá hans stórleika, mátti og megi,prísið honum alsamt við gleðilag.

2. Prísið, lovið jesusi, Loysnara várum.Fyri synd og sorg vára doyði hann,hann, vár vón, vár klettur, vár æviga frelsa.Heilur, heilur! jesus, sum deyðan vann.Mildur, stillur Frelsarin spottið toldi,krýnt við hvøssum tornum hans høvur var,fyri okkum vrakaður, háðaður, myrdur,nú vár Drottur ævigan lovsong fær.

3. Prísið, lovið jesusi, Loysnara várum.Himlar, hevjið Harranum takkarsong.jesus Kristus ræður í aldur og ævir.Krýn hann, krýn hann! Prest og Profet og Kong.Deyðin vunnin! Syngið um tað, tit frelstu.Hvar er nú tín broddur og sigur tín?jesus livir, fullkomin gleðin er vorðin.jesus kemur – Loysnari tín og mín.


311 f-c. *#Øssur Berghamar.

1. jesus, eg takki tær fyrifrelsu og fullkomnan frið,fyri tey ævigu virði,sum tú meg signaði við.

Takk fyri alt, ið tú gevur,takk, at tú ert mær so nær,undurfult signað meg hevur,av sonnum eg alt fekk í tær.

2. Tíðirnar koma og fara,lyftini fast standa tó.Orð títt skal liva og vara– signingarkelda so góð.

3. Tá ið mítt hjarta tað bløðirog er av syndini sært,takk, at tú bindur og grøðir,sjálvur tú syndina bart.

4. Eyga mítt longu kann hómastaðin í dýrdini, harsál mín í Himmalsins ljómafrígjørd skal lovsyngja tær.

309 B-f. *#Chris a. Bowater. (Øssur Berghamar týddi).

jesus skal fáa hægsta heiður,fullkomnan lovsong einaferð.Lat jørð og Himmal saman hann upp hevja,ið ber tað navn, ið yvir øllum er.Vit falla mugu eyðmjúkt við hans føtur,tí ein dag skal boyggjast hvørt eitt knæ,hvør tunga játta skal: jesus Kristus Harri er,Sonur guds, vit prísa tær í dag.

Tí øll signingin, dýrdin og ærantilhoyrir tær, tilhoyrir tær,øll signingin, dýrdin og ærantilhoyrir tær, tilhoyrir tær,tú Sonur guds, Harri í ævirnar.

308 B-f. *Victor Danielsen. #L.M. Lindeman.

1. ja, sig honum takk,mín sál, honum lova, sum fyri teg drakkta skálina beisku, av vreiðini full,tí ei varð eg keyptur við silvur og gull.Nei, blóðið, sum niður av krossinum fleyt,tað leinkjurnar breyt.

2. Mín tunga skal nútær veita ta æru, á, jesus, at túert eina mín frelsa, mín skjøldur, mín sól,mín borg og mín klettur, mín verja, mítt skjól.Tú bjargaði vrakinum, áðrenn tað sakk– eg sigi tær takk!

310 F-f. *#Richard Niklasson. (Britt Rasmussen týddi).

jesus, eg elski teg,tí tú hevur elskað meg fyrst.alt tað, sum heimurin rúmar,kann ei samanberast við teg.ja, tú ofraði alla tína dýrd,tá til jarðar tú komst at frelsa meg,og tí hevur gud hevjað teg– tú í ævirnar ráða skalt.


312 B-f. *William C. Martin. #C. austin Miles. (V. Danielsen týddi).

1. Til jesus verður sál mín drigin hvønn dag meiri nær,og fagrari enn nakað her á foldum er hann mær.Mót honum følnar alt, sum eg í dreymum havi sæð– ja, kærur var hann mær í gjár, men kærari í dag.

Men helvtin kann ei hugsastav tí, sum Jesus er,har uppi skal eg kenna hannsum aldri, aldri her.

2. Hans vakurleiki vann meg, tá langt burtur eg hann sá,hann fagrari enn liljurnar og sólin er at sjá,mín troytta sál hjá honum verður sterk og heit og glað– ja, kærur var hann mær í gjár, men kærari í dag.

3. Er hjartað tungt, og leiðin trong, er hann mín fasta borg,í favni hans eg finni hvíld í iva, neyð og sorg.Eg elski jesus, tó at eg ei enn hann havi sæð– ja, kærur var hann mær í gjár, men kærari í dag.

313 g-h. *#Lynn DeShazo. (Steinbjørn O. jacobsen týddi).

jesus, tú ert meir enn silvur verdur,meiri enn hitt dýrabara gull,og tín fagurleiki meir enn perlur,nei, einki samanberast kann við teg.

314 g-g. *Árni jacobsen. #Ókent tónaskald.

1. Harri, størst á fold er navn títt,tína dýrd tú breiðir út,yvir hválvið sum eitt tjald hon breidd nú er.Eins og lotið er tín náði,tá tað kínir hvørjum strá.Tú, sum sólarljósiðeins og kápu ber.

Men tá himmal tín eg skoðiog tað verk, tú hevur gjørt,síggi sólina og mánanog eitt stjørnuhav so stórt,verður undran mín bert størri,at tú kemur meg í hug,og við kærleika á hvørja sál tú sær.

2. Tó av øllum mest meg undrar,at úr hásæti tú fórttil at bjarga eini verð, sum lá í synd.Tú til tænara vart gjørdurog at enda læt títt lív,so at sjón fær hvør ein sál, sum gongur blind.

3. gott í dag at kunna vita,tú í stríðnum eina stóð,tá tær óndu maktir herjaðu á teg.Eins og lambið vart tú lýðin,tá tú gekk hin tunga vegút á golgata og doyði fyri meg.

Tú frá undirgangi dró meg,míni stig tú gjørdi føst,gjørdi stilt í míni sál, sumeins og havið upp var øst.Í mín munn ein song tú legði,lovsong til mín Frelsara,eg, sum fyrr mót undirgangi var á veg.


316 Es-b. *Bill og gloria gaither. #Bill gaither. (Øssur Berghamar týddi).

jesus, jesus, jesus,dýrabart er tað navnið mær.Hirði, Kongur, Harri,sum er altíð undurfult nær.jesus, jesus, jesus,vit tilbiðja og prísa tær,tú, hvørs navn ævigt standa skal,og so dýrabart er tað mær.

315 Es-g. *Ókent sálmaskald. #Robert Lowry. (V. Danielsen týddi).

1. Tú, sum brotið hevurmíni trælabond,tú, sum frælsi gevurgjøgnum tína Ond.Ei eg longur beriharða fangajarn,undir lóg ei eri,men, á, gud, títt barn.

Tín eg eri, Jesus, eina tín, eina tín,keyptur til at vera, Jesus, eina tín.

2. Fram í ljósi ferðastsjálvt ein myrkan dag,sjálvur ljós at gerast,kor so góð er tað,og í halgum prýðistanda honum nær,ganga við hans síðu,lukka er tað mær.

3. Til hitt myrka fongsilmeir ei fari eg,hjartans djúpa longsilnáðin stillaði.Øðrum boð eg beri:Komið, komið við,frelst og sæl nú verið,kennið Harrans frið!

318 g-d. *Edward H. joy (ør.). *a.S. arnott (niðurlag). #a.S. arnott. (P.W. Háberg týddi).

1. jesus, tú, sum elskar mína sál,tú, sum allar syndir mínar bar,tú, sum grøðir hjartans djúpu sár,jesus, tú ert meir enn alt hjá mær.

:,: Jesus, tú ert meir enn alt hjá mær, :,:alla gleði eigi eg í tær,Jesus, tú ert meir enn alt hjá mær.

2. Hvat er heimsins gleði fyri meg,hvat er alt á jørð, mítt eyga sær?Longsil mín er bert at síggja teg,jesus, tú ert meir enn alt hjá mær.

3. Við tín særda fót eg leggi meg,lív og heilsu vil eg ofra tær,tala, Harri, so til mína sál,jesus, tú ert meir enn alt hjá mær.

317 g-d. *Levi joensen. #Torkil Mørkøre.

1. Kristus, tú ert keldan góð,ber mær hvíld, er sálin móð.Hvør kann gleða meg sum tú?Fagrastur av øllum nú,:,: Kristus, ert tú fyri mær.Tak meg, jesus, tætt at tær. :,:

2. Eingin rødd var søt sum tín,Kristus, tá tú komst til mín.Syndamyrkrið fór avstað,sál mín sang eitt fagnarlag,:,: tá mín synd, so tung og stór,í hitt djúpa havið fór. :,:

3. Landið ljóst nú bíðar mær,øll tey frelstu møtast har.Songur eins og fossaføll,tá tey frelstu syngja øll.:,: gjøgnum gyltar hallir harLambið ævigt lovsong fær. :,:


321 g-h. *Nils Frykman. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. jesus, um teg vil eg syngja,tú, sum úr leinkjum meg loysti,:,: tú, sum av deyða meg reisti,lær meg at syngja um teg! :,:

2. Nú eru bondini slitin,jesus nú býr mær í hjarta,:,: horvin er náttin hin svarta,jesus er ljós mítt og lív. :,:

3. Við míni hørpu og sitiglaður í veingjanna skugga,:,: fyrr kundi einki meg ugga,nú hevur hjarta mítt frið. :,:

320 g-h. *Bernard úr Clairvaux. #john B. Dykes. (V. Danielsen týddi).

1. jesus, bert hugsanin um teg,hon gleðir hjarta mítt.Hvat verður tá ei fyri megat síggja andlit títt.

2. Ei mannahugsan hevur føtt,ei muður talaðieitt ljóð sum dýra navn títt søtt, á, jesus, Frelsari.

3. Á, náði, tú mót teimum gert,sum eyðmjúkt boyggja seg.Hvør góður tú mót falnum ert,mót teim, sum søkja teg.

4. Og tá at finna, hava sæð,á, sælur tann, teg fann.Tín vinur bert kann vitna tað,hann veit tað, eina hann.

5. jesus, vár gleði øll ert tú,í tær vit eiga frið,tú ert várt rós, vár æra, núog allar ævir við.

319 F-f og Es-g. *Ókent sálmaskald. #1: Lowell Mason. #2: j.M. Haydn. (V. Danielsen týddi).

1. Prís tær, upp risni jesus,í dýrd og ljóma hátt,sum steig av høga Himlitil deyðans døpru nátt.Prís tær í kongasæti,har krúnuna tú ber,tilbiðin fyri stríðið,tú eitt sinn stríddi her.

2. Um enn til neyð og armóðtú niður higar steig,um enn tú her á krossiein skemdardeyða leið,nú høgur uttan líkaí heiður, dýrd og makt,tú ræður, inntil alt ertær undir føtur lagt.

3. Men fólki tínum ert túhin sami vinurin,í hásætinum alsamttó jesus, Frelsarin.Hin gjøgnumstungna hondinhitt sama merkið ber,harav vit enn teg kenna,guds Lamb, sum doyði her.

4. Lat alla hjálp bert svinnaog einki røkka til.Tú sum hin sanni vinurei tíni svíkja vil.Tú kennir várar brekir,tú veitst um okkum alt,tó kemur ei tann dagur,tú tíni gloyma skalt.

5. Prís tær, tú ert hin sami,sum her á krossi hekk,sum háðaður og sliginí deyðan lýðin gekk.Prís tær, vit nú tær bíða,og tíðin er jú nær,tá tú tín barnaskaravilt savna til tín har.


324 Es-g. *#Eva Pettersson. (Øssur Berghamar týddi).

:,: Harrin er mín styrki og mín lovsongur. :,::,: Hann var mær til frelsu. :,:Harrin er mín styrki og mín lovsongur.

4. Nú kann eg jesusi lova,nú kann mín sál honum prísa,:,: hjarta mítt ynskir at vísaøðrum hans kærleik og mátt. :,:

5. Tá so mín tíð er at endaí hesum skugganna dali,:,: tá skal í Himmalsins salibetur eg syngja hans prís. :,:

322 Es-es. *Carl Köhn. #Danskt fólkalag. (V. Danielsen týddi).

1. jesus, takk fyri alt, sum eg lærdifrá tí degi, tá frelstur eg varð,eg, sum ivin og óttin fyrr tærdu,og tað vónleyst mót deyðanum bar,til títt blóð í mín staðeg sá renna ein dag– jesus, takk, at tú vísti mær tað!

2. Fyrr eg trygt meg í synd havi kastaðuttan hugsan um deyða og dóm,havi sorgleyst til undirgang hastað,meðan sálin var vónleys og tóm.jesus vísti mær seg,frelstur nú eri eg,eg, sum fyrr gekk í myrkri mín veg.

3. Nú er hjarta mítt uppfylt av gleði,tí eg veit, skjótt skal enda mítt stríð.Skjótt nú lýsir av ævigum degi,skjótt er sálin úr royndunum frí.Við teim sælu eg támína hørpu skal sláog mín signaða Frelsara sjá.

4. Takk, á, jesus, hvør dagur, sum gongur,ber meg nærri mót heiminum har.Inntil toka og nátt ei er longur,vil eg leiðast og førast av tær,til mín frígjørda ondsær ta skínandi strond,sær tey ævigu friðarins lond.

323 F-f. *H.a. Brorson. #j.H. Nebelong. (V. Danielsen týddi).

1. jesu dýrabara navn,ljósi frelsumorgunroði,lívsins heiti kærleikslogi,trygga, stilla sálarhavn,trúarálit, sigursmerki,vónarinnar fasta grund,ljós í myrkri, skansi sterki,lív í deyðans tungu stund.

2. jesus, Sonur guds ert tú.Blóð títt mína sál ger reina,tú mítt lív, mín kraft ert eina,gleði, ljós og songur nú.Tú hvønn ein í favn vilt taka,grøða djúpu syndasár.Á, tann skatt, tær sálir vraka,sum teg havna ár um ár.

3. jesus, Harri, fyri tærboygt til síðst hvørt knæ skal verða,brúður tína skalt tú beraheim, har sælu, frið hon fær.Kærleiki tín, jesus, vinnuralla hjartans djúpu frykt,har vár sál nú hvílu finnur,til hjá tær vit hvíla trygt.


326 B-d. *#Darlene Zschech. (Erla Berghamar týddi).

Mín jesus, mín Harri, eingin er stórur sum tú,lívið mítt alt, æruna skaltmín Frelsari, tú, eiga her.

Mín styrki, mítt skýli,borg mín og klettur tú ert.Megi og mátt,hvønn andadráttberi eg sum offur tær.

Lovsyng øll jørðin, lyft hátt heiður hans,songurin ljómi frá sjógvi til lands.Fjøll nígi niður, hoyr havsins brús,tá títt navn verður nevnt.Sál mína fyll tú við songi til tín,tú eigi styrki og kærleika mín.Einki kann metast við lyftið, eg fekk í tær.

327 F-a ella B-d. *Ókent sálmaskald. #1: Lowell Mason. #2: Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Lovsongur mín ert tú,Harri, mín gud.Í ævir eins og nú tú ert mín gud.Kelda av kærleiki,klettur av trúfestiert tú, hin signaðiHarri, mín gud.

2. Ósæddur ert tú nær,Harri, mín gud.Og hvat enn forðar mær,tú ert mín gud,stormurin stilti av,slætt gjørdist villa havvið hjálpini tú gav,Harri, mín gud.

325 D-fis ella C-e. *Victor Danielsen. #1: Stephen C. Foster. #2: Leivur guttesen.

1. Prísið Harranum! Harrin er góður.Harrans miskunn ei enda skal fá.Prísið Harranum, systir og bróðir,lat várt hjarta nú hørpuna slá!Tá í trongd eg til Harran mær vendi,kom til hjálp mær hans veldiga hond,eins og tráður, ið eldurin brendi,brustu trældómsins leinkjur og bond.

2. Nú er Harrin við mær – eg ei ræðist.Hvat kann menniskja nú gera mær?Nú er Harrin við mær – eg ei smæðist,um bert fíggindar eyga mítt sær.Heldur heita á Harran enn kongin,heldur líta á gud enn á mann.Tá ið um galt, var vinurin eingin,men tá sveik ikki nakra tíð hann.

3. allir myrkursins andar nú herjaá mítt hús, men eg vinna teir skal.Harrans navn er mín sigrandi verja,var sum sandur enn fíggindans tal.Eins og tistlar í eldinum brenna,skal hvør fíggindi falla á jørð.Hvør, ið móti mær kemur, skal kennaHarrans orðs hitt tvíeggjaða svørð.

4. Mangan hart hevur fíggindin sligið,mangan grátur á kinnini rann,ja, eg slættur á jørð havi ligið,meðan harðasti stormurin brann.Ikki hevur hann sigur tó vunnið,tí hin livandi gud er mín borg,eg í veikleika kraft havi funnið,hvíld í stríði og gleði í sorg.

5. Har sum gud býr, er styrki og friður,har er sigur og gleði og troyst.Sama hondin, sum nívdi meg niður,hevur eisini aftur meg reist.Hevur Harrin enn ofta meg tyktað,tó eg uppreising hvørja ferð fann,eg vil ei fyri deyðanum frykta,eg skal liva og tala um hann.


330 D-d. *Matthew Bridges og godfrey Thring. #george j. Elvey. (arnfinnur Setberg týddi).

1. Krýn hann, hin Dýrdarkong,hitt Lamb, guds trónu á,og takkarsongur Himmalsinsalt annað doyvir tá.Vak, sál, og syng um hann,sum gav í deyðan seg,veit honum prís um alla tíð,tí dýrt hann frelsti teg.

2. Krýn hann, hin Kærleikskong,hvørs særda likam berenn sjónlig sár, tó heima hannnú dýrdargjørdur er.Ei einglar skilja tað,men undrast á ta sjón,ið teimum opinberast har,sum okkum birtir vón.

3. Krýn hann, hin lívsins Kong,sum grøv og deyða vann,tá sigurríkur hann upp stóð,og øll tí frelsa kann.Hans dýrd vit syngja um,ið høgt nú lyftur er,sum okkum lívið ævigt vannog veldissprotan ber.

328 D-fis. *Benny Drewsen. #Knud Vad Thomsen. (arnfinnur Setberg týddi).

1. Harri, tú meg tókst í tína hond,leiðir meg á vegnum fram í náði,mær nú halda tíni sterku bond,og tín kærleiki mær altíð ráði.

2. Tú ein dag meg tekur upp til tín,Harri, tá eg altíð hjá tær eri,sum á krossi doyði deyða mín,ævigt, ævigt, altíð hjá tær verði.

3. Havi eg í Himli, Harri, teg,kenni eg ei sakn á lívsins vegi,við tí endurloysta skara megdregur burt av foldini tín megi.

4. Tá eg har títt andlit skoða skal,ei títt høvur tornir longur stinga,samfelt, við teim frelstu uttan tal,prís til Lambið tá skal ævigt klinga.

5. Á, tá sál mín loyst til Himmals fer,sorg og pína, ótti, alt er svunnið.Harri, deyð í synd er henda verð,tú mær lívið ævigt hevur vunnið.

329 g-h. *#john Sellers. (Britt Rasmussen týddi).

:,: Krýndur við guds dýrd tú ert,rættvísi og hátign bert. :,:Tú ræður við makt,og tú stýrir við æru,hevjaður ert yvir himmal og jørð!

:,: Tú ert Kongur konga. Tú ert Kongur konga. :,:

3. Fyrr eg ei kendi teg,Harri, mín gud,tó tú útvaldi meg,Harri, mín gud.jesus á krossinumvann meg frá deyðanum,frelsti við blóðinum,Harri, mín gud.

4. Nú eg í øllum má,Harri, mín gud,bert tína náði sjá,Harri, mín gud.Skjótt endar tíðin her,sál mín heim til tín fer,har hennar heimstað er,Harri, mín gud.


331 D-fis. *#Lela Long. (Flóvin Tyril týddi).

1. Tað eru nøvn, mær verið hava kær,men einki, sum so dýrt er vorðið mær,mínum hjarta kært,søtt og dýrabart– sum undurfulla navnið jesus.

Jesus er tað navn, mær kærast er,ongum øðrum líkt,yndisligt og ríkt.Tí elski eg tað navn, av øllum ber,á, Jesus er tað navn, mær kærast er.

2. Ei finst í Himli ella foldum áslíkt navn, vert allan heiður, dýrd at fá,lov og prís hvønn dag,hjartans takkarlag,sum hetta dýra navnið, jesus.

3. Og skjótt ein dag eg klárt skal síggja hannog takka, at hans náði stór meg vann,at hann loysti megvið at ofra seg,hin signaði guds Sonur, jesus.

332 B-f. *Hodgson Casson. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Mín Harri doyði trænum á– prís tær veri, blóðiga Lamb,á, lat hann prís frá okkum fá– prís tær veri, blóðiga Lamb!

Á, Lamb, á, Lamb, á, blóðiga Lamb,eg elski dýra navnið títt,tað gevur hita í hjarta mítt– prís tær veri, blóðiga Lamb!

2. ja, mína synd og skomm bar hann– prís tær veri, blóðiga Lamb,og mær hann æviga frelsu vann– prís tær veri, blóðiga Lamb!

333 g-d. *Fanny Crosby. #W.H. Doane. (V. Danielsen týddi).

1. Mín songur er um jesus,tí jesus elskar megog dró meg burt í náðiav undirgangsins veg.av hjarta vil eg syngjaum hann, sum gav mær frið,ja, honum vil eg prísanú og í ævir við.

2. Mín songur er um jesus,guds Lamb, sum dripið varð,sum gekk í deyðan myrkaog syndir mínar bar.Við tøkk hann hjartað fyllir,tí alt hann gjørdi væl,av náði, bert av náðimín sál er frí og sæl.

3. Mín songur er um jesus,inntil eg einaferðvið hásætið skal syngjaein song, sum betri er.Og har í Eden fagravið lívsins reinu flóðeg skal í ævir syngjaum jesu dýra blóð.

3. Eg veit, mín synd út strikað er– prís tær veri, blóðiga Lamb,og heim til Zion leiðin ber– prís tær veri, blóðiga Lamb!

4. Tá lívsins stormur úti er– prís tær veri, blóðiga Lamb,mín sál tær betri lovsong ber– prís tær veri, blóðiga Lamb!


334 B-d. *josepha gulseth. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Tú ert góður, á, gud, míni sál ert tú alt,eg var deyður, men livi í tær.Og tann lívsæla vissa, tú meg hevur valt,ger, at eina eg andi í tær.

2. ja, í lívi og songi tí lovi eg tær,tú ert alt, bert eitt tól eri eg.Og tú loysti meg, menti meg, máttur mín varð,gud, eg líti nú eina á teg.

3. Fyri tær, góði gud, hvørva skuggar av breyt,Kristus gjørdi meg nýggjan av grund,jesus bjargaði mær, tá eg søkkandi fleyt– aldri livdi eg glaðari stund.

4. Navn títt kærleiki er, og tí elskar tú meg.Hetta ger, at mær løtt fellur gongd.Veikur eg, sterkur tú, og eg heiti á teg,tú mær bjargar úr trega og trongd.

337 C-g. *Daniel W. Whittle. #james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Mín sál, á, syng um jesus, sumtil gud teg vann við blóðinum,sum loysti teg frá dómsins stundog setti teg á hellugrund.

Á, frelsugrund við Kristi kross,á, frelsugrund, mítt hvíldarpláss.Ja, tær eg prísi hvørja stund,sum setti meg á frelsugrund.

2. Eg einaferð langt burtur var,guds orð, guds lív var ókent mær,eg svav hin trygga deyðans blund,men standi nú á frelsugrund.

3. Á, stund, á, stund, tá fyrst eg fann,at jesu blóð í mín stað rann.Eg lívið fekk í somu stundog standi trygt á frelsugrund.

335 F-a. *#Henry Smith. (Øssur Berghamar týddi).

:,: Sig takk nú av hjartans grund,sig takk hinum Heilaga,sig takk, tí gud gav jesus,eina Sonin sín! :,:

:,: Og nú kunnu fátæk vera rík– og tey veiku vera sterk – alt vegna tað, ið Harrin hevur gjørt. :,:

336 F-f. *Nicolina Frederiksen. #a.j. gordon.

1. Mín jesus, eg takki tær fyri títt stríð.Við golgata krossin varð sál mín gjørd frí.ja, nú kann eg syngja og vitna um teg,tí, jesus, tú ofraði teg fyri meg.

2. Mín jesus, so signaðan stað eg ei sásum niðri við krossin, tú hongdur vart á.ja, jesus, hitt staðið er dýrabart mær,og betur eg takki, tá eygað teg sær.

3. Mín jesus, tín koma í hondum nú erat taka til tín tey, tú elskaði her.Og heima hjá tær er ei grátur og sorg,har skulu vit gleðast í Himmalsins borg.


338 g-h. *george Scott Railton. #Henry Clay Work. (M.C. Restorff týddi).

1. Syng um stóru frelsuna,sum Harrin býður her,syng av heilum hugaút um ta víðu verð.Einki kann sum sangurinupp lívga tyngda sinnið,syng tí hvør sál,brátt vit koma á mál.

Framá, framá, vit bera gleðiboð,framá, framá, loyst eru deyðans tog.Jesus eigur æruna, vit frøast í hans navni,syng tí hvør sál,brátt vit koma á mál.

2. Hoyr hin óttafulla syngja,mennast við hvørt stig.Hygg, hin veiki sigrar,tá jesus er við lið.Skoða, har teir stríðast,Harrans herlið vinnur sigur,syng tí hvør sál,brátt vit koma á mál.

3. Ætlan okkara er núat vísa tær á hann,sum á krossins træivið blóði okkum vann.Harri myrkursins má dvínafyri jesu navni,syng tí hvør sál,brátt vit koma á mál.

339 g-h. *Seth Sykes. #Seth og Bessie Sykes. (Z. Zachariassen týddi).

Takk, á, gud, at tú frelsti meg,takk, at eyga títt bar við meg,takk, at Harran jesus tú gav,takk fyri náðinnar djúpa hav.

341 as-es. *Philip P. Bliss. #james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Um mín Frelsara eg syngi,hvussu hann meg elskaði,toldi krossins harða deyða,legði har mítt bann á seg.

Eg vil syngja bert um Jesus,syngja um mín Frelsara.Hann á krossinum meg loystiog har greiddi skuldina.

2. Eg vil syngja um hitt undur,at, tá eg fortaptur var,hann í botnleysari náðitók mítt stað og krossin bar.

3. Eg vil syngja um mín Harra,um hans æru og hans makt,hvussu synd og grøv og deyðiundir føtur hans er lagt.

4. ja, um jesus vil eg syngjaog hans stóra kærleika,til við frelstum eg har uppisyngja skal halleluja.

340 g-g. *#jonnie Slottheden. *Henny gerðalíð, 2. ør. (týddi 1. ør.).

1. Prísaður Harrin,vár lovsongur skal vera.Fyri títt stóra navnvit dýrmætan teg gera.

:, : Mín lovsongur til Harran,sum Kongur konganna er. :, :

2. Tøkk vit fram bera tær,títt dýra blóð á krossi rann,offur mátti verða har,ja, tola hatur, spott og bann.

:, : Takk, Harri, fyri tín kærleik,størstur av kærleika er. :, :


342 C-e. *Ókent týskt sálmaskald. #joseph Barnby. (Símun absalonsen týddi).

1. Tá morgunsól alt gyllir,meg tøkk og undran fyllir:Tær, jesus, veri dýrd.Í verki og í orðieg prís tær vildi borið.Tær, jesus, veri dýrd!

2. Tá sorgin nívir sinnið,ein griðstað her eg finni.Tær, jesus, veri dýrd.Og svinnur heimsins heiður,mín sál her troyst tó eigur.Tær, jesus, veri dýrd!

3. Vit Himmalin bert hóma,men ein dag har skal ljóma:Tær, jesus, veri dýrd.Nú flýtur prís av munni,tí myrkurs vald er vunnið.Tær, jesus, veri dýrd!

4. Enn brennur lívsins logi,mót Himli nú eg skoði.Tær, jesus, veri dýrd.Bert fagnaður har ræðurí øldir og í ævir:Tær, jesus, veri dýrd!

343 F-a. *gloria og Bill gaither. #Bill gaither. (Flóvin Tyril týddi).

1. Nú og um ævir ræður hann,jesus, hann Harri er.Trygt í hans hendur alt leggja eg kann,jesus, hann Harri er!

Alt megnar hann, alt skilir hann,Jesus, hann Harri er.Í øllum førum, í viðgongd, neyð,Jesus, hann Harri er!

2. Níva meg saknur, órógv, stríð,jesus, hann Harri er.Stillar og uggar meg ófriði í,jesus, hann Harri er!

3. Longslar og dreymar, hvat so er,jesus, hann Harri er.Brek míni javnar hann, nøgdan meg ger,jesus, hann Harri er!

344 C-g. *jógvan gerðalíð. #jens guttesen.

1. Til Kongin, hin hægsta, ein hátíðar songúr hjartans míns dýpi vil eg syngja.Um ferðin á leið míni tíðum gerst long,vil hann lætta um tyngjandi fet.Á, tú Kongur, ærdur í Himli,mína tøkk alla eiga tú skalfyri verk títt á krossi,at mín sál gjørdist æviga sæl.

2. Tit ævigu dyr, lyftið høvdunum hátt,so Kongur á dýrdarinnar hæddumfær komið innum, áðrenn myrkur og náttfellur á henda vónbrotna heim.Á, hvør er hann, Kongur herskara?Hann er Kongur, ið dýrdina ber.Hann er gud mín í ævir.Halleluja, eg syngja má her.

3. Tá songur mín tagnar her foldini á,í Himli hann fullkomin skal ljóma,hvørt tár verður turkað, og klárt eg skal sjá, nú guds Lamb mítt í hásæti er,og tá røddir ótaldar hevjasttil hans prís eins og fossandi flóð,tá mín sál fult skal frøastum guds Son, sum í dóminum stóð.


:, : Tí yvir teim øllumer navnið Jesus, :, :tí yvir teim øllumer navnið Jesus,boyggjast skal hvørt knæ,tungur játta tað,at hann er Alvaldsgud.

2. Hann steig úr tí høga at frelsa,á, hvat sorg og kvøl hann toldi her,svikin varð og seldur,upp á krossin negldur,jesu navn av øllum ber.

3. Tá í bøn eg teski hetta navnið,lykil náðitrónunnar tað er,einglar teir tí fagna,Satans álop tagna,jesunavnið sigurin ber.

347 Es-g. *#Wayne Romero. (M.C. Restorff týddi).

Prísað veri Jesu navn,prísað veri Jesu navn.Lívið ævigt hann mær vann,prísað veri Jesu navn.

1. gud hevur talað til mín,bar av sonnum gleðiboð,og eygað sá á krossin,tí kann eg syngja so.Í trygd, tí hann er verja,kós er løgd mót Himmalhavn.Prísað veri jesu navn.

2. Hann lýsir mær á vegnum,og mín fótur stígur trygtmót dýrdini í Himli,til stað, gud hevur bygt.Eg takki tær, mín Faðir,at tú tókst meg í tín favn.Prísað veri jesu navn.

345 as-es. *Fanny Crosby. #W.H. Doane. (jákup Olsen týddi).

1. Øll dýrd veri guds, hann stór verk rikar av,hann elskaði heimin, og Son sín hann gav,sum ofraði lívið til bót fyri syndog einum og hvørjum læt upp lívsins grind.

Harrans prís hevjið hátt,hoyrið jørðin hans rødd!Harrans prís hevjið hátt,fólk um londini stødd!Til Faðirin kom gjøgnum Sonin, hann gav,og gev honum dýrd – hann stór verk rikar av.

2. Á, fullkomna frelsa, dýrt goldin við blóð,og honum, ið trýr, eini tíðindi góð.Tí um so av syndarum størstur ein var,ta stund, ið hann trýr, fyrigeving hann fær.

3. Hann stórleika vísir, og stórverk hann ger,og stór er vár gleði í jesusi her.Men reinari, hægri og mætari táskal verða vár undran, tá jesus vit sjá.

346 Es-b. *#john W. Peterson. (Símun absalonsen týddi).

1. Stórmenni og kongar vit æra,myndir teirra prýða borgir her.Móðurnavnið kæraelska vit og æra,men eitt navn av øllum ber.


348 C-e. *#arnold Børud. (Charlotta á Váli Olsen týddi).

Verdur ert tú allan heiður og æru,tú, sum meg keypti við blóði til Gud.Jesus, eg prísi tær, tín eg vil verafrá hesi stund, til eg komi heim.

1. jesus, tú mín lovsong eigur,tú, sum mær lív títt gav,teg vil eg æra sum mín Harra.jesus, tú ert mítt alt.

2. jesus, uttan teg var lívið tómt,eg var fortaptur tá,men so tú gavst mær vón og frelsu,tí tú leið krossins deyð.

349 C-c. *Árni jacobsen. #john Darwall.

1. Syng Harra tínum lov,lat tóna fagnarljóð,lat náðiboðið hoyrastút um land og sjó.Um alla tíðskal loysta sál mínhvíla Harrans lyftum í.

2. Við gleði honum tæn,fram fyri hann nú trín.Sum hirði seyðinroknar Harrin teg sum sín.Hann varðar teg,hann røktar fylgið,leiðir tað á røttum veg.

3. Í Harrans portur stíg,fram lovsong honum ber,til forgarð hanslat hoyrast takkarsongir her.Hans náði fríog trúfesti skalvara við um alla tíð.

350 D-fis *#Naida Hern (Øssur Berghamar týddi)

jesus – navn yvir øllum,Frelsari dýri, okkum hann ber.Immanuel, gud við okkum.Orðið, ið hold varð. Harri hann er.

351 h-fis ella F-c. *johannes johansen. #1: jógvan á Lakjuni. #2: Erik Sommer. (Ismar joensen týddi).

1. Tú, sum upp kveikti milliónir av stjørnum,kveik tú í myrkrinum ljómandi trúgv.Ljós várt ert tú og vernd várum børnum,vit leggjast trygg, tí tú verjir várt búgv.

Takk fyri stundir, tá hjartað á tremurfyltist við fragd sum á hátíðarferð.Hjálp, tá ið tyngsil og trongd fyri kemur.Tú eina veitst, hvat ið best okkum er.

2. Takk fyri dagin, hin bjarta, hin farna,gáva hann var, sum tín hond okkum bar.Fyrigev ógjørt, vit gjørt kundu gjarna,og tað, ógjørt og ósagt betur var.

3. Takk fyri fólk, sum var stuðul á ferðum,tá ið mangt torført á leiðini lá.gev, at vit ráðleysum veita í gerðumhjálp, tí vit sjálv eru máttleys og smá.

Tú, sum upp kveikti milliónir av stjørnum,alt heimsins myrkur burt kveistra tú skalt.Faðir vár ert tú og vernd tínum børnum,ljósið, sum myrkur várt rekur burt alt.


352 B-d. *#Øssur Berghamar.

1. Tú, sum býrt í dýrd og ljóma,heilagleikans ljós umgirðir teg,stór var náðin, at tú mintistfalnu ætt á undirgangsins veg.Tí tú sendi okkum Sonin,vára synd hann á seg tók,vit eru frelst og innskrivaðnú í lívsins bók.

Harri harra, Kongur konga,tú við blóði keypti okkum frí.Harri harra, Kongur konga,tín er æran alla tíð.

2. Harrar heimsins makta lítiðuttan bert at fremja tíni ráð.Tó teir fylkjast, myrkurs herar,og hin óndi alsamt herjar á.Men vár fíggindi er sligin,hevur fingið banasár.Títt fólk við tær skal sigra,um gjøgnum stríð og tár.

3. Einaferð í dýrd og ljómaskulu vit teg síggja, loyst og sæl,sangurin við megi brúsaskal frá endurloystum – uttan tal.Undrandi á tína frelsu,tína náði og tín friðum ævir vit tær lovateim frelstu skarum við.

2. Við heiløgum á foldog einglakórum háttlat tóna fram eitt gleðiljóðum kærleik guds og mátt.

3. Í stríðnum vikast ei,men framá treystur stíg,um dimm og møðsom leiðin er,brátt fer at lýsa í.

4. Á tíni foldarleiðmót føgru Himnaborgvið songi alsamt ferðast fram,í gleði og í sorg.

5. ja, fram, útloysta sál,ver glað, syng takkarsong.Lat krossins merki blaktra hátt,ið boðar Krist, vár Kong.

353 F-f. *Edward H. Plumptre. #arthur H. Messiter. (Árni av Reyni týddi).

1. Ver glað, útloysta sál,ver glað, syng takkarsong.Lat krossins merki blaktra hátt,ið boðar Krist, vár Kong.

Syng hátt hans prís,veit Gudi lov og tøkk!

354 C-e. *Svenning av Lofti. #M.C. Restorff.

1. Tað er gott at takka gudi,syngja lovsong til Frelsaran,á morgni hans náði boða,á kvøldi eg trúgvan hann fann.

Hin rættvísi grør sum pálmin,hann veksur sum sedristræ,sína rættferðskrúnu hann hevjarog fær nýggja styrki hvønn dag.Ja, enntá á ellisárumhann ávøkst margfaldan berog vitnar, at Harrin er trúgvur– óvikandi klettur er.

2. Stórbært er títt verk, á, Harri,tínar hugsanir vísdómsráð,tær eg vildi livað nærri,tíni lívgandi nærveru hjá.

3. Í tínum forgørðum er lívsælt,har ið børn tíni eru stødd,og í húsi tínum plantaðprísar fólk títt við lovsongsrødd.


357 D-fis. *gary Sadler. #jamie Harvill. (Páll á Lakjuni týddi).

Signing og heiður, dýrdina eigurhann, sum er hin ævigi gud.Úr øllum ættum, av øllum stættumæra tey hin æviga gud.Hvør ein tunga einaferð skaljátta og tilbiðja teg og boyggja knæ fyri tærsum Harra.Tú, hin hægsti, heilagi gud.Og um ævirnar verða tú skalthin ævigi gud.

Tú heilagur Harri og Kongur ert.Lov og prís, tú ævigi gud.Og einki kann metast við tað, tú gert.Lov og prís, tú ævigi gud.

358 a-e ella B-f. *Samuel Medley. #1: Ókent tónaskald. #2: Lovel Mason. (V. Danielsen týddi).

1. Statt upp, mín sál, syng lovsong nú,og jesu navni prísi tú.Hann væntar lov og tøkk frá tær,hann ofraður í tín stað varð.

2. Tó hann so djúpt meg falnan sá,meg legði hann sín kærleik á,frá undirgangi frelsti meg,hvør stórur er hans kærleiki.

3. Tá neyðin sum eitt skýggj so svartlá yvir mær, mín hjálp tú vart,í trongd tú aldri frá mær fór,tín náði, á, hvør er hon stór.

4. Skjótt burt úr nátt og myrkri hervit fara upp, har ljósið er,og fríðari vit syngja harum, hvussu stór tín náði var.

355 D-fis. *Eliza E. Hewitt. #john R. Sweney. (P.W. Háberg týddi).

1. Tann kærleiki, sum jesus til mín bar,gerst dýrari, sum tíðin fer,og vissan um ein bústað uppi hargerst sterkari, sum tíðin fer.

Vit syngja honum lov og prís,við songi hvør tími fyltur er,og songurin um Frelsarangerst fagrari, sum tíðin fer.

2. Tað ljós, ið skínur mínum Harra frá,gerst bjartari, sum tíðin fer,og longsilin, hans eyma smíl at sjágerst heitari, sum tíðin fer.

3. Tað akker, sum hans orð í stormi er,gerst tryggari, sum tíðin fer.Tann friður, sum ein stund hjá honum ber,gerst djúpari, sum tíðin fer.

4. Tann vón, at skjótt hann aftur koma skal,gerst ríkari, sum tíðin fer.at fara heim til frið, til song og spæl– har aldri, aldri tíðin fer.

Vit syngja honum lov og prís,við songi hvør tími fyltur er,og songurin um Frelsarangerst fagrastur, har tíð ei fer.

356 Es-g. *#Tom Fettke. (Ókendur týðari).

:,: Verdur at æra og verdur at lova og verdur at prísa er hann. :,:Hann hevur frelst meg gjøgnum Lambsins dýra blóð,fríað anda mín.Verdur at æra og verdur at lova og verdur at prísa er hann.


360 Es-b. *anton Levinsen. #Sophie H. Dedekam. (V. Danielsen týddi).

1. Tín náði, himmalski Faðir,hon veri songevni míttvið teimum, sum allar staðirhøgt gera dýrdarnavn títt.ja, vil av sonnum eg frøamítt hjarta náðini við,má altíð av munni mær fløðaeitt ljóð um kærleik og frið.

2. Við andanum lær meg at talaum teg, so tað kveikir upp eldog ger manga sálina sæla,sum liggur í syndini seld.Brót niður í hjarta og sinnialt, alt av mær sjálvum er.Tá boðskapur birtist har inni,sum øðrum í hjartað fer.

361 B-f. *Horatius Bonar. #james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Vár krossur stendur fast– halleluja, halleluja –av trúareyga sæst– halleluja, halleluja.Fíggindan lat herja á,heimin vísa alt sítt háð,krossinum vit standa hjá– halleluja, krossurin!

Halleluja, halleluja,halleluja, krossurin!Halleluja, halleluja,hann skal vinna sigurin!

2. Hin sama krossin tú– halleluja, halleluja –við gleði kenst við nú– halleluja, halleluja.gud náði vísti har,tá jesus krossin bar,og offurlambið varð– halleluja, krossurin!

3. Vár synd har strikað varð– halleluja, halleluja –tá jesus hana bar– halleluja, halleluja.Á, syngið tá um hann,sum á krossi sigur vann!Kongur konga eitur hann– halleluja, krossurin!

359 as-as. *Ókent sálmaskald. #1: john Francis Wade. (V. Danielsen týddi).

1. Vit prísa tær, Harri,tí tú ert tann, sum doyði,men livir og valdar í Himlinum nú,og har hevur blóð títtein bústað vunnið okkum.Tín æran skal vera, vit lov tær fram beraog navn títt høgt gera– alt prís eigur tú!

2. ja, títt er alt valdiðog stórleiki, æra,tí av tær og við tær og til tín alt er.Hvør rík er tín náði,hvør stór ein ævig frelsa.Tín æran skal vera, vit lov tær fram beraog navn títt høgt gera– ver prísaður her!

3. Mítt ynski er eina at verðajúst tað, sum tú ætlaði mær:Eitt einki, sum navn títt kann beratil mangan, ið ljósið ei sær.gud, hoyr hesa bønina mínaí Himlinum, har tú ert:Meg boða lat náði tínaog vera tær lovsongur bert!


363 C-c. *Theodulph úr Orleans. #Melchior Teschner. (jákup Olsen týddi).

1. Tú høgi Kongur Ísraelsog Fúrsti Dávids, sumí Harrans navni kemurnú skjótt av Himlinum.

Alt prís, øll dýrd og æra,nú, Jesus, veri tær,tú, sum av barnamunnifekst prís og ærdur varð.

2. Hin stóri einglaskaritær prísar uppi har,og menn og alt, sum skapt er,av foldum gevur svar.

3. Við pálmagrein í henditær heiður fólkið bar.Vit æru, prís og lovsongnú fegin bera tær.

4. Stutt fyri tína líðingtey prísaðu tær hátt.So høgt tú nú ert setturog eigur prís og mátt.

5. Tú tókst við prísi teirra,vár bøn væl toknist tær,vár Frelsari og Kongur.Tú verður, ert og var.

364 Es-b. *#Mark S. Kinzer. (Flóvin Tyril týddi).

:,: Verdur, tú Harri, verdur ert,verdur dýrd og heiður, mátt og tilbiðjan og prís. :,:Syngið halleluja Lambi guds í Himli!Vit hálova, prísa tær, kunngera títt navn.Halleluja, dýrd tær, Kongi, veri,tú meira enn sigraði, títt vald er ævigt vald.

362 C-c. *Baumeister. #Philipp Nicolai. (V. Danielsen týddi).

1. Ærið gud við glaðum songumog rópið hart við røddum mongum:Forlíkt við gud, á, stóra troyst!gjøgnum jesu deyð og pínuvár gud nú kallar okkum síni,úr deyðanum vit eru loyst.Øll æran veri tær,guds Lamb, sum krossin bar.Prís tú eigur.Tú doyði her,men høgur erog krúnuna í Himli ber.

2. Á, vár gud og Harri kæri,sum allir Himlar geva æru,tín ásjón vend til fátæk varð.Frítt vit vitna, at vit fórutil tín og eina synd tær bóruog funnu náði bert hjá tær.Á, Harri jesus Krist,vár frelsa ert tú vist.Tín er æran.Várt skuldarbrævvarð tikið av,og syndin søkt í djúpa hav.

3. Tøkkin verði tín í ævir,vár Frelsari og hjálparmaður,sum gjørdi tunga hjartað glatt.Fyri kærleik tøkk tú fáiog fyri hjartafrið og náðiog ævigt lív og barnarætt.Hin nýggja paktin, harvit standa nú í tær,sum er grundaðá tað, tú leið,er føst og greiðog vikast allar ævir ei.


365 B-f. *Ókent sálmaskald. #Henry T. Smart. (V. Danielsen týddi).

1. Tú, sum frelsir, á, hvør signaðer hitt søta navn, tú ber.jesus! Nøvn øll onnur blikna,tú, tú eina høgur er.Tú, sum frelsir, tú, sum frelsir,sæla mín ert eina tú.

2. Djúpt í synd fortaptur lá eg,Satans leinkja helt mær fast,leiddur av hans snilda ráðigekk mót Helviti við hast.Tú, sum frelsir, tú, sum frelsir,sum ein brand tú tókst meg út.

3. Tín við sátt og tín í ævir,tín við eiði, tín við blóð.aldri koma skal tann dagur,at títt lyfti fast ei stóð.Tú, sum frelsir, tú, sum frelsir,á, hvør stórt at vera tín.

4. Tá eg skal títt andlit síggjaog teg rætt tilbiðja tá,syngja tær hin songin nýggja,tína fullu frelsu sjá.Tú, sum frelsir, tú, sum frelsir,eina tín er æran har.

366 F-c. *#Øssur Berghamar.

1. alveldis gud,við tínum orði alt varð til.Frá ævunum til ævirtú øllum ræður,útinnir alt tað, ið tú vil.Hvør skilja kanntín veg, tað verk, ið hond tín ger.

Títt eyga aldri svevur.Tú elskað hevurtín falna skapning niðri her.Óskiljandi tað er.

2. Dýrdleikans gud,hálovaður um alla tíð.Tað stóra undur hendi:Tín Son tú sendi á fold at seta okkum frí.Tú, sum ert ljós,har heilagleiki altíð býr,hvørs navn er gud jehova,tú hevur lovaðat frelsa hvønn, á jesus trýr.Á, endurloysn so dýr.

3. Kærleikans gud,hvørs náði niður higar røkk.So høgt tey falnu metti:Tú okkum settií Himmalin – tær veri tøkk.Umbroytti alt,nú okkum leiðir Hirðans rødd.Við andanum vit gerasttær lík – og ferðastmót ljósins hæddum endurfødd,í Kristi sárum grødd.

4. Ævinnar gudog tú, guds Lamb, sum dripið varð,hoyr song frá loystum skara:Øll dýrd og æraum ævir allar veri tær.Halleluja!Eitt fólk tú eigur, ið er frítt,sum nú í trúgv kann síggjahin staðin nýggja,har harradømið heilt er títt,og alt er vorðið nýtt.


Á hvørjum nýggjum degivit mangan hava sannað,at hann, ja, hann á stormi vann – tá fánaði alt annað.

3. Um vandasjógv vit sigldu,og ódnin mundi herja.Tú, sum veitst alt og hevur talthvønn dag, sum tú vilt verja,í tær vit kunnu fegnastog vitnisburðin beraum kærleik tann, sum okkum vann– hjá tær vit ævigt vera.

367 F-a. *W.j. Stuart. #john R. Sweney. (V. Danielsen týddi).

1. Undurfull jesu náði var,undurfult – mína synd hann bar.Undurfull hvíld, mín sál har fær– honum veri prís!

Undurfult navn títt er, Jesus,undurfult navn títt er, Jesus,tú ert mín frelsa og friður,æra veri tær!

2. Undurfult nær hann vísir seg,undurfult greiðir hann mín veg,undurfull rødd hans fyri meg– honum veri prís!

3. Undurfult hjálpir hann í neyð,undurfull frelsan, hann mær beyð,undurfull troyst í lív og deyð– honum veri prís!

4. Undurfult er tað ljós, eg fann,undurfult frælsið, hann mær vann,undurfult er at kenna hann– honum veri prís!

368 D-d. *Charles Wesley. #Edwin Moss. (Árni jacobsen týddi).

1. Tú, samkomunnar høvur,vit fegin teg tilbiðja,tí koma tín er nær um sýn,vit lov og tøkk tær siga.Vit lyfta sálum, røddum,og hjørtum mót tær venda,vit æra hátt tín veldismátt– tú bjarging vildi senda.

2. Tí navni vit hálova,sum leinkjur allar loysti,og hevja hátt tann Dýrdardrott,sum okkum endurreisti.

369 Es-b ella g-d. *Ernst C. Homburg. #1: P.P. Bilhorn. #2: alfred P. gibbs. (Z. Zachariassen týddi).

1. Títt lív er mítt lív, Harri jesus,tín krossdeyði deyði mín var.Tín pína var mín og tín angist,og mín vegna dómin tú bar.av kærleika krossin tú toldi,og fyri meg bløddi tú har.Tí túsundtals, túsundtals tøkkireg beri nú, Frelsari tær.

2. Tú fyri meg skommina toldi,alt hatur og spott og alt háð,vart særdur og stungin, ja, sligin,húðflongdur Pilatusi hjá.at leyskeypa meg undan dómi,tú deyðan leið krossinum á.Tí túsundtals, túsundtals tøkkireg bera tær, Frelsari, má.

3. Á, Harri, av hjarta eg sigitær tøkk fyri alt, sum tú leið,at negldur í hendur og føturí deyðan tú fyri meg steig,so eg allar ævir skal livaí dýrdini, jesus, tær hjá.ja, túsundtals, túsundtals tøkkireg beri tær, Frelsari tá!


372 a-e. *august L. Storm. #j.a. Hultman. (V. Danielsen týddi).

1. Takk, gud, fyri tað, tú gevur,fyri tað, sum fór avstað,fyri tíð, sum verið hevur,fyri alt til henda dag,fyri myrkar heystardagar,fyri ljósa, lýggja vár,fyri stundir, góðar, glaðar,fyri stríð og sorg og tár!

2. Fyri tað, tú víst mær hevur,fyri tað, eg skilji ei,fyri, tá tú hoyrir, gevur,fyri, tá tú sigur nei,fyri hjálp á neyðardegi,fyri lívsins loyndarmál,fyri ljós á myrkum vegi,fyri frið í míni sál!

3. Fyri himmal, djúpan, bláan,fyri hvørja myrka nátt,fyri sól og dagin gráan,fyri ilt og fyri gott,fyri stríð og royndartíðir,fyri vón, sum uppfylt varð,fyri dag, av myrkri stígur,fyri vón, sum brast hjá mær!

4. Fyri rósur takk vit siga,fyri tornirnar hjá teim,fyri reistan himmalstiga,fyri trygt og ævigt heim,fyri storm og sker og boða,fyri himmalhopið sælt,fyri kærleiks klára loga– takk í ævir fyri alt!

370 g-h. *Zacharias Zachariassen. #jens guttesen.

1. Unga hjarta mítt vanst tú, á, Harri,tá tín vakurleika fyrst eg sá,men eg mangan havi skoðað nærritína dýru útsjónd síðan tá.Milt títt eygnabrá og fult av yndi,andlit títt av kærleika er merkt,eym tín rødd, títt hjartalag og lyndi,yndisligur allur, sum tú ert.Unga hjarta mítt vanst tú, á, Harri– jesus, tú av tíggju túsund bert!

2. Hjarta, fest í trúgv títt eyga á hann,skoða tign og guddómleika hans.gævi tú í fullum ljóma sá hann,sá hans fagurleika, dýrd og glans.Øll hans vera angar søt av friði,fótafet hans anda lív og troyst.Men tú minnist alt, hann hevur liðið– Sarons rósa fyri teg varð kroyst.Hjarta, kanst tú annað tá enn elskahann, sum teg við blóði hevur loyst!

371 D-d ella B-b. *jane Crewdson. #1: Isaac Smith. #2: james Walch. (jákup Olsen týddi).

1. Tú, sum várt bikar hevur fylt,við náði okkum møtt,tær tøkk fram ber várt hjarta stilt,ja, fyri beiskt og søtt.

2. Vit takka fyri turru leiðog vøtn so still og fríð,tey tungu spor, vár fótur steig,og miskunn tíð um tíð.

3. Vit takka fyri smíl frá tær,um við, um mót tað ber,og krúnuna, vit fáa har,og fyri krossin her.

4. Takk fyri ljósa framtíð har,takk fyri tað, sum svann,takk fyri frið, tann frið frá tær,sum aldri missast kann.


373 F-c. *Zacharias Zachariassen. #jens guttesen.

1. Vit leika vári streingjatól og syngja fró og glaðum jesus, sum í hjartað okkum gav eitt fagnaðarlag.Hann hevur frelst várt unga lív og givið okkum frið,komið og syngið nú við.

Ja, Jesus, lívsins breyð,kann stilla svongd og neyð,og Jesus, heimsins Ljós,kann vísa rætta kós.Hann gav okkum lív í yvirflóð– syng honum takkarljóð!

2. Á sama hátt, sum Dávid forðum hørpu síni ásang sigursong til Harran og hans náði segði frá,so vilja vit nú sama Harra – her vit eru stødd – prísa við harðari rødd.

3. Við streingjaleiki trína vit ein dag um portrið innog prísandi á gyltum gøtum skoða Himmalin.Tá, ævigt loyst, vit standa har við Harrans egnu lið– vilt tú ei tá verða við?

374 D-d ella Es-es. *Reginald Heber. #1: john B. Dykes. #2: a. Stone. (V. Danielsen týddi).

1. Verdur, verdur, verdur prís og allan heiður,tú, guds Sonur, verdur ert, tú eigur æruna.Vit tær fram nú bera tøkkina, tú eigur,fyri alt títt verk, tín stóra kærleika.

375 Es-g. *Malla joensen. #Handel Parker.

1. guds náði, hon er undurfullog meiri verd enn góðs og gull.Takk, at tú okkum hevur vart,takk, at tú hevur lív várt spart!

2. Takk fyri, vit ta longu tíðvið vinum fylgdust heimi í,takk fyri øll, sum kenna teg,við okkum ganga lívsins veg!

3. Vit lov og tøkk nú syngja tær,at tú so trúgvur okkum varígjøgnum hesi mongu ár– um runnið hevur mangt eitt tár.

4. Takk fyri gleði, sorg, tú gav,takk fyri djúpa náðihav,takk fyri sólskin, toku við,takk, at tú ert við vára lið!

2. Verdigt, verdigt, verdigt – Lambið, sum er slaktað,verdigt er til lov og prís, tilbiðjan, heiður, makt.Her á fold var navn títt vanvirt, lítið aktað,nú er alt tær, á, Harri, undirlagt.

3. Verdur, verdur, verdur, tú, sum heimin skapti.Okkum aftur hevur keypt til gud títt dýra blóð.Tú sum offur doyði fyri tey fortaptu,til frelsu fyri okkum upp tú stóð.

4. Eina tú ert verdur. Vit í støvið falla,kasta okkum niður her, á, Harri, fyri tær.Tína samkomu tú skjótt nú savnar alla.Lambið er verdigt! øll vit syngja har.

Náði, frelsa og vitnisburður

Náði, frelsa og vitnisburður 155

376 g-g. *#Norman j. Clayton. (Flóvin Tyril týddi).

1. Ævigt meg elskar jesus, mín Harri,leiðir meg trygt mót Himlinum nærri.Hann gav sítt lív, so sál mín varð frí,hansara eri eg.

Jesusar nú eg eri,og hann er mín – hvørt stig,ikki bert hetta lívsins skeið,men allar ævir við.

2. Áður meg synd og skomm bundu niður,jesus meg fann og gjørdist mín friður,lyfti meg upp úr skarni og neyð,hansara eri eg.

3. gleði meg fylti, tá hann meg loystiundan tí byrði, sum fast meg kroysti.Blóð sítt hann helti út fyri meg,hansara eri eg.

378 as-c. *Rufus Henry McDaniel. #Charles H. gabriel. (V. Danielsen týddi).

1. Á, ein undurfull umskifting var tað hjá mær,tá jesus í hjarta mítt kom.Tað varð ljós í tí sál, har sum myrkt áður var,tá jesus í hjarta mítt kom.

Tá Jesus í hjarta mítt kom,tá Jesus í hjarta mítt kom– gleði, ljós fylti tað,ja, mín sál, hon varð glað,tá Jesus í hjarta mítt kom.

2. Eg sum vrakið á havinum longur ei dreiv,tá jesus í hjarta mítt kom,og mín synd, sum var stór, hon øll av tváað bleiv,tá jesus í hjarta mítt kom.

3. Mær varð givin ein vón, sum er grundað og føst,tá jesus í hjarta mítt kom,og tann ivi svann burtur, sum píndi mítt bróst,tá jesus í hjarta mítt kom.

4. ja, í deyðskuggans dali rann ljós upp tann dag,tá jesus í hjarta mítt kom.Eg í trúnni fekk skoða hin æviga stað,tá jesus í hjarta mítt kom.

5. Mær varð tryggjað eitt bústað hjá Harranum har,tá jesus í hjarta mítt kom,og mær givin varð hvíld fyri stríðið, eg bar,tá jesus í hjarta mítt kom.

377 D-fis. *#jóhannes Poulsen.

1. Á, hvør ein náði, at Sonin tú sendi,Faðir í Himli, tú sást vára neyð.Burtvilst í neyð, uttan vón, uttan frelsu,vónleyst fortapt vit í synd vóru deyð.

:, : Á, hvør ein náði, á, hvør ein sigur,á, hvat eitt lyfti: Tú koma skalt skjótt. :,:

2. Á, hvør ein sigur, tá fullgjørt var verkið,húðflongda likam títt synd vára bar.Út strikað, reinsað í jesusar blóði,neglt har á krossin várt skuldarbræv varð.

3. Á, hvat eitt lyfti, tú Sonin skjótt sendir,heinta skal dýrt keyptu brúður til sín.Heima í Himli hon skal allar ævirbera fram tøkk og ein lovsong til tín.

Náði, frelsa og vitnisburður156

380 Es-b. *#john W. Peterson og alfred B. Smith. (Dagny Tróndheim týddi ør., Øssur Berghamar niðurlagið).

1. Á ferð og á einsligum vegií kulda og myrkri gekk eg,tá jesus, mín Frelsari, fann meg,í hond tók og leiðir sín veg.

379 as-es. *Henry L. gilmour. #george D. Moore. (V. Danielsen týddi).

1. Á lívshavsins bylgjum mín sál var í neyð,av syndini tyngdur var eg.Men stjørna upp steigá tí villini leið,til havnina leiddi hon meg.

Mítt akker er fallið í hvílunnar havn,ei meir út á havið tað ber.Lat bylgjurnar slá,tær meg ei kunnu náí lívd av Guds kærleika her.

2. Tann stjørnan var jesus. Hann vísti mær seg,og trúgvin greip orðið um hann.Tá brustu øll bond,tí guds orð og guds Ondav ótta og ivanum vann.

3. Tí elskar mítt hjarta nú songin um hann,um jesus, sum hvílu mær gav,sum bjargaði mær,tá í vanda eg var,og hótti hitt brúsandi hav.

4. Hvør lívsælt at eiga ein hvíldarstað, harsum jóhannes einaferð lá,við jesusar bróst,inntil alt verður ljóst,til skjótt vit í skýnum hann sjá.

381 g-h. *#Åge Samuelsen. (john í Skemmuni týddi).

1. Á, hvør ein náði, at gud frelsti meg,frelsti meg júst, sum eg var.Vónleysur gekk eg á undirgangsveg,nú himmalsk gleði meg nær.

Jesus frá synd loysti meg,reiv meg av undirgangsveg.Djúpt niðurboygdur kom eg til hann,og hann frá synd loysti meg.

2. Hóast mong ákæra mót mær er svár,njóti eg lívsælan frið.Og um á kinnum enn renna mong tár,jesus er við mína lið.

3. Himlinum móti í trúgv er mín ferðheim til mín Frelsara har.Eri brátt heima, farvæl arma verð,aldri tú aftur meg sær!

:,: Bert góðska og náði skal fylgja mærallar dagar, eg fold eri á. :, :Og eg skal búgva um ævir í húsi Harrans,og eg skal sita við borðið honum hjá.Bert góðska og náði skal fylgja mærallar dagar, eg fold eri á.

2. Mær hvílu til sálina troyttuhann gevur og varðveitir meg.Hann leiðir til vøtnini stillu,mær fylgir hvørt stig henda veg.

3. Ber leið mín um deyðskuggadalin,við lið mína Frelsarin er,og tryggur í hond hans eg eri,mær bústað til reiðar hann ger.


382 as-es. *anna Hudson. #R. Frank Lehman. (Z. Zachariassen týddi).

1. Á, jesus, tú ert mín,so søtt er hetta mær,títt navn hálovað er,míns hjartans lovsong fær.

Mín, mín, mín,eg veit, tú ert mín,Frelsari kæri,eg veit, tú ert mín.

2. Tú elskar syndarar– og eg júst eri ein,men frelstur varð eg tó,tá náðisólin skein.

3. Mítt hjarta gripið varðav tíni kærleiksrødd,og tá tú talaði,varð sjúka sál mín grødd.

4. So lat meg prísa tær,nú tú ert vorðin mín,títt orð ei lúgva kann,eg veit, eg eri tín.

383 F-c. *#O.a. Lambert og johnnie Hope. (Øssur Berghamar týddi).

1. Á golgata, har jesus leið deyðan fyri meg,hann gav sítt lív so heilagt, og frið nú eigi eg.Nú syngi eg um hann, sum drakk ta beisku skál,so eg fekk Kristi kærleik í mína sál.

Eg havi Kristi kærleik í míni sál,:, : í míni sál, :, :og hann er øll mín gleði, mítt lív, mítt mál,tí hann livir jú í míni sál.

384 B-d. *Mary D. james. #john R. Sweney. (V. Danielsen týddi).

1. Á, hin ríka, fría frelsa,náðidjúp, sum ómált er,kelda rein, sum aldri tornar,undurfult, hon flýtur her.

Hon flýtur her, hon flýtur her,undurfult, hon flýtur her,kelda rein, sum aldri tornar,undurfult, hon flýtur her.

2. Undurfulla Harrans miskunn,at ein syndari sum egskuldi smakka slíka náði,kenna slíkan lívsins veg.

3. jesus, eg títt navn tilbiði,vitni um tín kærleika.Hvar mín fótur stígur, lat megvitna frítt um náðina.

385 g-d. *Marius absalonsen. #Klaus Østby.

Eg kann við gleði nú siga frá,at tað er frelsa at fáavið bert í trúgv á guds Lamb at sjá,hvør sál kann frelsuna náa.Tað stendur skrivað í Harrans orði,at jesus straffina hevur borið,kom, sál, og ver tí frelst í dag!

2. Og um teg syndin freistar, og veikur tú tá ert,tá minst, hans eyga vakir, hann veit um tað, tú gert.Á, bið hann tá um kraft, er gøtan myrk og hál,so kennir tú hans kærleik í tíni sál.


386 a-e. *anton Levinsen. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Hitt fagrasta í heiminummær opinberað varð,er Kongurin, sum fyri megta hvøssu krúnu bar.

2. Frá teirri stund mítt eyga blintvarð latið upp at sjá,var hann hvønn dag og hvørja stundhitt dýrasta, eg sá.

3. Tann kærleiki, hon vitnar um,hin krúna, ið hann ber,í ævir stígur upp um alt,eg sá og kendi her.

4. Hvat onkuntíð eg havi átt,nú einki eigi eg.Nei, tú, sum kransin hvassa bart,eg eigi eina teg.

5. Tú lívsins sól, tú beindi burtøll deyðans myrku skýggj.Tí lýsir mær hvønn lívsins dagnú kærleikssólin nýggj.

6. alt fagurt her í heiminum,tað dárar meg nú ei.Eg síggi teg og eina teg,tú ljós á lívsins leið.

Hvussu hann varð ljós títt, hitt heimsins Ljós,og teg náði sína kenna lætog er ein trúgvur vinur á trongu kós,kom og vitna um tað eina ferð aftrat.

Kom og vitna um tað aftur,vitna eina ferð aftrat.Hetta boð er vert at bera,tað títt hjarta lætt skal gera.Kom og vitna um tað eina ferð aftrat!

2. Sig, hjálpti ikki jesus, tá myrkast var?Kom og vitna um tað eina ferð aftrat.Var hondin ikki eym, sum teg uppi bar?Kom og vitna um tað eina ferð aftrat.Slíkan vin tú ikki á foldum fanst,slíkt eitt ljós, tá tú í myrkri sat.Á, vitna frítt um hann, meðan enn tú kanst,kom og vitna um tað eina ferð aftrat.

3. Tín bundna sál varð frí, arma hjartað ríkt.Kom og vitna um tað eina ferð aftrat.Tú hevði aldri droymt um at finna slíkt.Kom og vitna um tað eina ferð aftrat.Hjørtu sár og trong eru runt um teg,kámt er mangt eitt eyga, sum tað græt.Á, ljósið lýsa lat á tí myrka veg,kom og vitna um tað eina ferð aftrat.

4. Um stríðini, tú stríddi og sigur vann,kom og vitna um tað eina ferð aftrat.Tí sál, sum minni roynd er, tað hjálpa kann.Kom og vitna um tað eina ferð aftrat.Mangan beisk er syndin at berjast við,men halt fram, ei mótið søkka lat!Tá leiða skalt tú onnur til lív og frið,kom og vitna um tað eina ferð aftrat.

387 as-es. *#john M. Whyte. (V. Danielsen týddi).

1. Á, bróðir, sig frá, hvussu tú jesus fann,kom og vitna um tað eina ferð aftrat.Um, hvussu tú við krossin fekst frið við hann,kom og vitna um tað eina ferð aftrat.


2. Har vit kunnu koma nær,ung og gomul savnast har,og frá Kristusi vit nýggjan búna fá.Honum har vit gerast lík,savnað verða fátæk, rík,á tí sæla staði, dýra golgata.

3. Tá ein dag á føgru strondvit við hørpuni í hondsyngja lov og prís og Harran jesus sjá.Loyst frá tí, á foldum var,fagnarsong vit syngja harhonum, sum vann sigurin á golgata.

388 C-g. *james M. gray. #Daniel B. Towner. (V. Danielsen týddi).

1. alt, ið eg havi, av náði eg vann,jesus tað gav, tá eg trúði á hann.Sjálvrós stongt úti, einki um meg.Eg eri ein frelstur syndari.

Eina ein frelstur syndari,eina ein frelstur syndari,tað bert eg sigi,og Gud eg tilbiði,eg eri ein frelstur syndari.

2. Eitt sinn ein dári, ein trælur av synd,viljin var rangur, og sálin var blind,jesus meg søkti, jesus fann meg.Eg eri ein frelstur syndari.

3. Styrki var eingin, og tár frelstu ei,kærleiki fann meg á undirgangsleið,syndin meg ræddi, gud ræddist eg.Í dag tó ein frelstur syndari.

4. gev einum hjarta, sum tiga ei kann,loyvi at siga frá tí, sum tað fann.Tað er mítt rós, og tað vitni eg:Eg eri ein frelstur syndari.

389 C-e. *#Reidar Bekken. (Árni jacobsen týddi).

1. Á, eg kenni væl hitt stað,har eg legði meg á knæ,tá eg drakk úr lívsins keldu Himli frá.Sálin nívd har tá fekk frið,loyst frá byrðini varð við,sæla hvíldarstaðið, dýra golgata.

Aldri gloyma kann eg staðið, Golgata,mína syndaskuld eg strikaða har sá.Náðisólin tá skein inn,lov og tøkk mær fylti sinn,tá eg hitti Jesus har á Golgata.

390 C-g. *#Ira F. Stanphill. (Øssur Berghamar týddi).

1. Eg einsamur gekk og uttan mál og mið,mítt hjarta var byrðað, eg fann ongan frið,óvitandi um tann vinin, sum egei søkti – og tó, hann elskaði meg.

Í felag Jesus og eg nú ferðast saman,hann trygt meg leiðir í sorg og gaman,eg veit, hann svíkur meg ei,hvar enn mín fótur steig,og inntil lokin er leið,fylgjast Jesus og eg.

2. gerst løgin og long og vandafull mín ferð,um boðar og íður á leiðini er,so er hann mær nær, og hansara hondmeg leiða skal trygt til Himmalsins strond.

3. Við songi hvønn dag eg framá ferðast kann,á landi og sjógvi eg vitni um hann,við hansara lið har vera eg skal,tí lív mítt er hans, og sál mín er sæl.


393 e-h. *Hjalmar Hansen. #Ida Mathisen. (V. Danielsen týddi).

1. Dýrasta navn, ið á fold talað er:jesus, jesus.Hvørjum, sum trýr, hetta navn frelsu ber:jesus, jesus.Tað hevur lýst mær á myrkastu nátt,um alla gleði upp stígur tað hátt,troystin í deyða, í lívi alt gott:jesus, jesus.

392 D-fis. *gustav abrahamsen. #1: Stephen C. Foster. #2: Lars Søraas. (V. Danielsen týddi).

1. Á, hvør signað, at frelsa varð vunnin,tá ið jesus á golgata hekk,at hin reinsandi flóðin er runninúr teim sárum, hin heilagi fekk.Hetta offur er mín gleði,nú eg ferðist á fold eina tíð.Náttin myrka er víkt fyri degi,deyðans ásjón er still nú og blíð.

2. Her á foldum varð hvílan ei funnintil mítt troytta og syndtyngda bróst,mangan vónloysistár eru runnin, áðrenn Frelsari mín gjørdi ljóst.Tó eg eftir lukku søkti,eina fáfongd og ófrið eg fann,alt bert ivan og sorgina økti,inntil dagur í sálini rann.

3. Nú við gleði um jesus eg syngi,hann er mín, hann í ævir er mín.Eg í stormi eitt skjól havi fingið,hann meg tekur í tjaldið til sín.Eg kann fegnast allan daginí tí frælsi, sum jesus mær vann,burt svann deyðin, og lív kom í staðin,og mítt hjarta nú tilbiður hann.

391 B-f. *Victor Danielsen. #L.M. Lindeman.

1. at lívið varð ljóst,at gleði hvønn dag skuldi fylla mítt bróst,eg væntaði, tá verðin vælkomin beyð,tá sólin skein fagurt, og rósan stóð reyð.at æra og ríkdómur fyri mær lá,eg hugsaði tá.

2. Men dreymurin bleivso stuttur, sum toka og tám burt hann dreiv.Bert saknin og sorgina fekk eg til gest,og heimurin sveik, tá hann lovaði mest,og óttin og mótloysið spurdu meg nú:Hvat til livir tú?

3. ja, hvat, hvat var tað,sum eg hevði livað í dag eftir dag?Tað synd bert og gudloysi, dárskapur var.Og hvat, um hin tráður, til lívið helt mær,var brostin, og sál mín til dómin var seldog Helvitis eld?

4. Og vónloysi támeg fylti, og eina guds vreiði eg sá.Eg hevði ei dirvi at liva, og tóenn meiri eg óttaðist deyðan, sum stóðá vegnum og hótti og talaði so:Skjótt, skjótt fært tú boð!

5. Tá hoyrdi eg, atí mín stað guds Sonur seg krossfesta læt.Hann rætti til mín sína frelsandi hond,tók burt mína byrði, skar av míni bond.ja, bert í hans blóði mín sál frelsu fann,mín friður er hann!


396 Des-des. *john E. Walvoord. #Don Wyrtzen. (Árni jacobsen týddi).

1. Á, botnleysa náði, ið rætt varð mær,tá ið eg um miskunn bað.Í mínari trongd jesus møtti mær,sum hann eina dugir tað.

2. Mín einasta vón var tí náði hans.Øll syndaskuld loyst varð har.Tá broytt varð mín kós, og mín sál fekk frið, tá jesus tók móti mær.

3. guds náði ei er eftir míni dygd,men bert, tí hann elskar meg.Hans kærleiksverk ævigt ei enda fær,hvønn dag hann nú leiðir meg.

4. Ein dag brátt eg skilja til fulnar skal,hvør stór henda náði var,tá skararnir Lambinum syngja lov,sum náðina veitti mær.

395 g-d. *john Newton. #amer. fólkalag. (Z. Zachariassen týddi).

1. Á, náði, rík og dýrabar,ið frelsti meg, eitt vrak.Tá vilstur eg og blindur var,gud myrkrið burtur rak.

2. at óttast náðin lærir meg,men fryktin flýggja má.Hvør søt var náðin, fyrsta egí trúnni jesus sá.

3. Í snerrum og á vandaveg,men tryggur higartil.Tað náðin var, ið leiddi meg,og heim meg leiða vil.

4. Tá prís vit sungið hava harí Himli túsund ár,tá skal tað tykjast, sum tað var,vit byrjaðu í gjár.

2. Tá ið eg hvíldi mítt høvur so møtt– jesus, jesus.lívgaði sál mína navnið so søtt– jesus, jesus.Tá varð tað smátt, alt, ið fyrr tyktist stórt,tá varð tað lítið, alt, eg hevði gjørt,tá var mín trygd, at tú ei frá mær fórt,jesus, jesus.

3. Villandi óljóð úr heiminum har– jesus, jesus.Minni úr farnari tíð koma nær– jesus, jesus.Tá ið mítt hjarta er veikt, og mítt sinnleitar til tín, á, mín Frelsari, inn,kom mær tá nær, meg við troyst tíni finn,jesus, jesus.

4. Teska við meg, tá eg sovni á nátt,jesus, jesus.Teska títt navn, og tá verður alt gott,jesus, jesus.Navn títt burt reka alt ilt frá mær skal,tað skal mær fylgja um deyðskuggans dal,í tínum navni trygt hvíla eg skal,jesus, jesus.

394 D-fis. *#Dave Bilbrough. (Øssur Berghamar týddi).

Eg eri endurføddur,við Kristi blóði grøddur,og í guds náði standi eg.Eg syngja kann við gleði,tí eg fekk lív og megi,og í guds náði standi eg.Tær, jesus, prísi eg,tú hevur signað meg,eg syngja vil um alt,tú hevur gjørt.Mítt hjarta, fylt av friði,so tætt at tær er drigið,tí í guds náði standi eg.


397 Es-es. *Clara T. Williams. #Ralph E. Hudson. (jóhan við Neyst týddi).

1. alsamt longdist mær at fáasløktan sálartosta mín,okkurt, sum meg kundi fylla,veita troyst og ugga sín.

Á, halleluja, eg fann Jesus,aldri aftur tysti eg.Hann mín longsil hevur stillað,dýra blóð hans frelsti meg.

2. Heimsins gleði royndist stokkut,veitti ongan sannan frið.Stútt mær longdist eftir onkrumtil at sløkkja tostan við.

3. Tó eg troytti heimsins leiðir,helt, tær kundu stilla meg,sárt av mínum egnu føllumtíðum vónbrot kendi eg.

4. Lívsins kelda ævigt vellir,lívsins breyð meg mettar her.Ævigt ríkidømi bíðaruppi har, sum jesus er.

398 B-f. *james Rowe. #Howard E. Smith. (V. Danielsen týddi).

1. Djúpt í synd eg sokkin var,skuldin, hon tyngdi meg.Men tá stongd hvør leið var mær,rópti um náði eg.Hann, sum hóttir havið vilt,hoyrdi mítt róp í neyð,í mær, um meg alt varð stilt,sum jesus beyð.

:, : Náðin frá tær bjargaði mær,tá hvør onnur leið var stongd,tá vart tú nær. :, :

399 C-g. *William R. Newell. #Daniel B. Towner. (V. Danielsen týddi).

1. Ár í synd og hugmóð livdi eg,kendi ei hann, sum leið fyri meg,kendi ei hin góða lívsins veg til golgata.

Náði rík er har á Golgata,fyrigeving fyri syndina,friður er har fyri sálinaá Golgata.

2. Harrans orð fekk meg til síðst at sjá,hvussu djúpt í synd eg fallin lá,fyri míni sál rann ljós upp tá á golgata.

3. Nú í jesusi eg hvíli trygt,havi á hann alt mítt álit bygt,burt svann ófriður og ivi, frykt á golgata.

4. Á, tann kærleiki, sum toldi tað,ið á krossinum hann bar hin dag.Stóra náði, at mín sál varð glað á golgata.

2. Sál í neyð á villu leið,jesus teg frelsa vil.Náði hans, hon tømist ei,halla hans bróst tær til.Syndahavið slætna má,bylgjurnar lýða hann,ja, í dag tú hjálp skalt fá,hann frelsa kann.

3. Hóttir vandi, tyngir sorg,ivast mítt hjarta møtt,jesu náði er mín borg,hjálp hans, hon kemur skjótt.Hond hans eym er løgd á meg,ljós verður dimma leið.Sær hann hop mítt sett á seg,hann svíkur ei.


4. Mín vakta samvitska meg távið ræðslu niður sló,at eg var við guds Son at sláog hella út hans blóð.

5. Men so guds andi vísti mærhin nýggja lívsins veg:Hitt blóð, har sakleyst úthelt varð,var frelsa fyri meg.

6. So tó eg sá við Kristi kross,hvør stór ið synd mín var,so er har tó eitt signað pláss,har lív er vunnið mær.

400 C-c. *#john W. Peterson. (Árni jacobsen týddi).

1. Eg eigi dýran song, hann er um jesus,um Frelsaran, sum kom at bjarga mær,sum greiddi gjaldið fyri mínar syndir,tá har á krossi ofraður hann varð.

Eg eigi dýran song, sum er um Jesus,eg kenni lag, sum er um Golgata.Við gleðitónum vil eg altíð sigafrá undrinum, á Golgata eg sá.

2. Um purpurkappa og um tornakrúnu,um krossin har, ið dýra blóð hans rann,ta tómu grøv og vón um afturkomueg syngi, til ein dag eg síggi hann.

3. Eg eigi dýran song, hann er um jesus,og tá ein dag eg eri komin heim,í ævir har við endurloystum skarumeg sama songin syngja skal við teim.

401 Es-es. *john Newton. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Í syndini eg gleddi meg,frykt, skomm meg rørdu ei,til ein nýggj sjón mær steðgaðiá míni villu leið.

Á, Guds Lamb, Guds dýra Lamb,Guds Lamb á krossinum.Har sligin tú varðat vinna mæreitt stað í Himlinum.

2. Eg sá ein hongdan á eitt træí angist, sorg og neyð,guds andi greitt mær vísti tað,eg skuldi tolt tann deyð.

3. Og aldri, aldri gloymi eg,hvat sýnt mær hin dag varð,eg sá mín ónda syndaveg,stóð sekur, dømdur har.

402 g-d. *#Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Eg eri glaður, guds orð sigur mær,jesus meg elskar og synd mína bar.Tó at mangt undurið har er mær talt,jesus meg elskar, er størri enn alt.

Jesus meg elskar, tí gleðist eg,hann elskar meg, hann elskar meg.Jesus meg elskar, tí gleðist eg,Jesus, hann elskar meg!

2. jesus meg elskar, og eg elski hann,kærleiki dreiv hann, tí blóðið hans rann,kærleiki dreiv hann á golgata træ– jú, hann meg elskar, hann prógvaði tað.

3. Harí mín sál søtu hvíluna fann,væl veit mær við, tá eg líti á hann.Satan má flýggja, tá hoyra hann fær,jesus meg elskar og stendur mær nær.

4. Tá eg í Himli skal skoða mín Kong,syngi í ævir eg einans ein song,songin um jesus, sum ofraði seg,doyði og leið, tí hann elskaði meg.


404 a-a, ella C-c. *Francis Bottome. #1: William L. Viner. #2: Leivur guttesen. (V. Danielsen týddi).

1. Dýra frelsa, dýra frelsa.Lívsins kelda opin er,rennur út til lond og tjóðir,sálarbót og grøðing ber.Dýra frelsu, dýra frelsufær mítt hjarta ævigt her.

2. Opinberað er guds náði.Hygg, lívsvatnsins reina flóðrættvísger og endurloysirtann, sum dømdur, sekur stóð.Dýra frelsu, dýra frelsuveitir mær hin kelda góð.

405 g-d. *Philip Doddridge. #Edward F. Rimbault. (V. Danielsen týddi).

1. Á, sæla stund, tá sálin mínfekk síggja, jesus, kærleik tín.Væl má mítt hjarta syngja háttum teg, mín Harri, dag og nátt.

Sæla stund, sæla stund,tá Jesus doyði fyri meg.Hann pláss mítt tók í deyðanum,hann pláss mítt tók í dóminum.Sæla stund, sæla stund,tá Jesus doyði fyri meg.

2. gjørt er hitt mikla kærleiksverkog slitin deyðans leinkja sterk.Tað gjørdi gud til Faðir mín,hann dró meg sjálvur nær til sín.

3. Her troytta hjartað friðin fann,her sálin særda hvíla kann.Frá honum einki skilir meg,sum meg til deyðan elskaði.

4. Eg syngi, Harri, nú um tegtann song, tú sjálvur lærdi meg,til eg við frelstum uttan talhin nýggja songin syngja skal.

403 a-e. *Horatius Bonar. #Louis Bourgeois. (V. Danielsen týddi).

1. Eg hoyrdi kærleiksorð,eg hugdi blóðið á,eg sá hitt eina ofrið stórt,og frelstan eg meg sá.

2. Tað frelsa ævig er,føst sum jehovas navn,sum tróna hans hon grundfest er,ein still og friðfull havn.

3. Víst dregur fyri sól,og myrkist her mín leið,men hesin friður, blóðkeyptur,í ævir vikast ei.

4. Mín veiki kærleiki,mín gleði minka kann,men Harrin, sum er friður mín,ei broyting kennir hann.

5. Eg broytist, ikki hann.Hann bant meg fast til sín,hans kærleiki, hans trúskapurer bandið, ikki mín.

3. Ævigt lív, á foldum Himmal,reistur tann, sum fallin var.Syndarum nú Harrin fagnar,veitir barnakor hjá sær.Dýra frelsa, dýra frelsa,sum úr myrkri bjargar mær.

4. Ivi, ótti, sorgir ikkikúga kunnu longur meg.Trúgvin sær hin morgun ljósa,sær, mín Harri Kristus, teg.Dýra frelsa, dýra frelsa,jesus gav mær ævigt seg.


408 B-b. *Thomas O. Chisholm. #georg C. Stebbins. (V. Danielsen týddi).

1. Burtvilstur gekk eg í so mong ár,feldi í oyðimørk mangt eitt tár,hungur meg nívdi og ræðsla svár.Nú skal eg fara heim.Leitandi aftur, har leiðin lá,vónandi Faðirs míns hús at ná,glaður við tænara pláss at fá– nú skal eg fara heim.

Aftur til Faðir og heim,aftur til Faðir og heim,nú skal eg fara heim,aftur til Faðir og heim.

2. Hví skal eg vónleysur doyggja her,her eingin vinarhond hjálp mær ber,tá ið í yvirflóð breyð har er.Nú skal eg fara heim.Beiskt eg nú syrgi mín skeiva veg,sonarnavn verdur ei eri eg,vóni tó, Faðir mín fagnar meg– nú skal eg fara heim.

3. Minnini vitja meg, søt og blíð,minni um heimið, eg gleddist í,minni um vinir í farnu tíð.Nú skal eg fara heim.Onnur, eg veit, vóru vilst av leið,tey fóru heim, vóru burt koyrd ei,skal eg tá ivast og drála, nei!– nú skal eg fara heim.

4. Á, at eg viltist, tað ger mær ilt.Heima hvør stund var við gleði fylt.Nú alt mítt góða er burtur spilt,tó skal eg fara heim.Innast mítt hjarta mær vitni ber:gud enn meg elskar, ei illur er.Náttin er køld, ei má drálast her– nú skal eg fara heim.

407 Es-b. *#Ókend. (V. Danielsen týddi).

1. Í syndamyrkri gekk egí dagar og í ár,ei hjálp, ei lætta fekk eg,mín sál var sjúk og sár.:,: Tá tók meg frelsarhondinog inn í ljósið bar,og jesus mær alt gav við sær. :,:

2. Í trúnni nú eg liviog eigi vón og frið,guds lyfti mær er givið,hans hjálp hvørt lívsins stig.:,: guds Himmal er mítt heimland,og á ta ljósu strondmeg flytur skjótt Frelsarans hond. :,:

406 as-es. *#john P. Scholfield. (arnfinnur Setberg týddi).

1. Eg fann ein vin, sum nú alt er mærog ævigt elskar meg,tí vil eg fegin nú siga tær,at náði hans kann frelsa teg.

Sál mín, nú sæl hon er,sæl, tí mót dýrd tað ber,nú gleðist egum ein fullkomnan veg,hon er frelst og sæl.

2. Hann lívgar meg, tekur burtur harmog hvønn dag verjir meg,eg hvíli trygt við hans sterka arm,hann leiðir allan lívsins veg.

3. Eg vinaleysur og armur var,tá hann meg kallaði:Hoyr, kom til mín, eg skal fylgja tærtil bústað tín í dýrdini!


409 Es-g. *#Lelia N. Morris. (V. Danielsen týddi).

1. Leingi slongdist mín bátur um villini hav,eg til síðst fann hjá jesusi havn.Hann talaði til mín og friðin mær gav,eg til síðst fann hjá jesusi havn.

Til síðst, til síðst.Allur ivi er farin og endað alt stríð.Og hin byrði, eg bar, hon er burtur nú, tíeg til síðst fann hjá Jesusi havn.

2. Við hin æviga klettin nú trygt liggi eg,eg til síðst fann hjá jesusi havn.Tó at bylgjurnar ýlandi bróta kring meg,eg til síðst fann hjá jesusi havn.

3. Ivi svann fyri trúgv, og hitt myrka varð ljóst,eg til síðst fann hjá jesusi havn.Og ein grundfastur friður nú fyllir mítt bróst,eg til síðst fann hjá jesusi havn.

4. Størri verður mín friður hvønn dagin, sum fer,eg til síðst fann hjá jesusi havn.Tað er trúgvin, bert trúgvin, sum sælan meg ger,eg til síðst fann hjá jesusi havn.

411 D-a. *Mikkjal á Ryggi. #j.P.E. Hartmann.

1. jesus besta navnið er,tungur kunnu nevna,hvør, sum sorg í barmi ber,kann til jesus stevna.gerst á foldum trong mín leið,jesus, veit eg, svíkur ei,hann vil síni fevna.

2. jesus gav mær sálartroyst,svárur var mín vandi,jesus hevur av mær loystharða syndabandið,styðjar meg og gevur mátt,um eg dag og døkka náttfast hjá honum standi.

3. Renna burt tey røsku ár,mangt vit mundu tráa.Heysta væl tey hvítu hár,tá ið væl var sáað.Hvør, sum jesus fevndi her,sælur til gud faðir fer,har skal frið hann fáa.

Hann hevur reinsað meg,hann hevur reinsað megog heldur mær á sínum veg,loysti mína skuldartyngdu sál,hann hevur reinsað meg.

2. So tung tann byrði var, ið lá á mær,hann hana tók á seg,hann hana tók á seg.Og meg og mítt, alt ber hann nú á sær,hann tók tað alt á seg.

3. Og eingin dómur er nú fyri meg,tí jesus dómin bar,tí jesus dómin bar.Ein fullan hjartafrið nú eigi eg,tí jesus dómin bar.

410 as-es. *#Margaret j. Harris. (V. Danielsen týddi).

1. Eg kom til jesus, troyttur, sjúkur við,hann hevur reinsað meg,hann hevur reinsað meg.Hans kærleiki gav hjarta mínum frið,hann hevur reinsað meg.


412 g-h. *#Øssur Berghamar.

1. Eigur tú tann vin,tann vinin, sum av øllum ber?Kennir tú tann frið,sum eina finst, har jesus er?Veitst tú, hvat tað erat hvíla tryggur í hans hond,ikki óttast bylgjurnar,ið bróta tær í nánd?

Hann gav lívinum innhald,nú mín sál kann syngja frítt.Hann gav lívinum innihald,og hann fylti hjarta mítt.Tú, sum friðleysur fjakkar um,ongan útveg síggja kann,kom og gev títt hjarta, títt lív til Frelsaran.

2. Einki metast kannvið lívið, tú í honum fært.Hann teg leiða vilso trygt ígjøgnum myrkrið svart.Vraka tú tí eitann vinin, sum av øllum ber.Lít á hann, so tútil komu hans til reiðar er!

413 f-f. *Samuel T. Francis. #Thomas j. Williams. (V. Danielsen týddi).

1. Djúpa, ríka jesu náði,botnleys, ómáld, sterk og frí,víð sum havið, ið ei tømist.Hana søkkur sál mín í.Undir mær og rundan um meger hitt stóra náðihav.Fram hon leiðir, heim hon leiðir,til ta hvílu, Harrin gav.

2. Djúpa, ríka jesu náði.Ber frá strond til strond tey boð,at hans náði ei umskiftist,at hann elskar, elskar so,at hann aldri gloymir síni,doyði til at frelsa tey,biður fyri teimum altíð,bjargar teimum út úr neyð.

3. Djúpa, ríka jesu náði,dýra, søta jesu navn,hjartans størsta, besta lukka,sálarinnar trygga havn.Djúpa, ríka jesu náði,Himmal her á jørð hjá mær.Upp til dýrd hon meg skal lyfta,ævigt goyma har hjá tær.

414 F-c. *#E.C. Heidelberg. (Hallgrím Miðberg týddi).

1. Hví kom jesus niður her av Himlitil ein heim í armóð, synd og neyð?Hví kom jesus niður her at líða,drakk ta beisku skál, gud honum beyð?Hví varð jesus førdur fyri dómsins ráð?Hann varð tornakrýndur, toldi spott og háð.Hví gav jesus lív sítt – meg at frelsa?Á, tað var av kærleika til mín.

2. Hví man jesus hjálpa, tá eg snávi,styðja meg og leiða trygt avstað,geva styrki til hvønn dag og náðitil at standa royndina hvønn dag?Hví tók jesus byrðina, sum lá á mær,sælan frið og gleði til mítt hjarta bar,vakir yvir mær og trygt meg varðar?Á, tað var av kærleika til mín.


2. Eg fann ein vin, á, hvønn ein vin.Hann doyði og eg livi.at frelsa meg úr deyða hannseg sjálvan hevur givið.Tí vil eg einki kalla mítt,nei, hans tað alt skal vera,mín mátt, mítt verk, mítt lív, mítt alteg vil sum offur bera.

3. Eg fann ein vin, á, hvønn ein vin.Hans er alt vald, øll megi.Hann frelsti, og hann leiða vilá øllum lívsins vegi.Meg veittrar dýrdin æviga,og tí um eitt bert ræður:at vakja, virka, vinna nú– og hvíla so í ævir.

4. Eg fann ein vin, á, hvønn ein vin,so góðan, eyman, sannan,eitt forsvar sterkt, ein leiðara,ein vin sum ongan annan.Hvat vald kann ríva meg út úrtí hond, sum øllum ræður?Skal deyði, lív, skal Helviti?Nei, hann er mín í ævir!

415 D-fis. *M.C. Restorff. #David Milton Bellamy.

Eg má siga frá og syngja um tann kærleika,sum Jesus mær vísti,eg má takka honum, at hann gav sítt lív á Golgata.Ikki hildu naglar Kristusi á krossi– tað, sum helt honum, var kærleikin, hann ber til tín og til mín.

1. Ein dag komutíggju sjúkir menn til jesus.Tá teir gjørdu, sum hann beyð, hvarv teirra neyð.Tað er sjálvsagt, at teir allir sýndu takksemi,men bert ein kom har og bar fram tøkk til hann.

2. Vit til gerandis so mangan munnu gloymaalt tað góða, Harrin hevur gjørt og ger.Mangt eitt bønarsvar mær jesus hevur givið,men mín tøkk var oftast burturgoymd og gloymd.

417 g-d. *#john W. Peterson. (Z. Zachariassen týddi).

1. Eg tystur var í syndaoyðimørkini,og onga sanna gleði har eg fann,men so ein dag frá krossinum hjá Kristusieg sá, at lívsins vatn í streymum rann.

Drekka nú eg kann av lívsins keldu,andi mín fekk ró,mín sál er glað og fró.Drekka nú eg kann av lívsins keldu,á, undurfulla vatn í yvirflóð.

416 a-e. *james g. Small. #georg C. Stebbins. (V. Danielsen týddi).

1. Eg fann ein vin, á, hvønn ein vin.Eg ikki fyrr hann kendi.Við kærleiksbondum dró hann megog so til sín mær vendi.Og nú hjá honum heldur mærhans hond, sum øllum ræður,eg eri hans, og hann er míní ævir og í ævir.


419 g-d. *#Åge Samuelsen. (Flóvin Tyril týddi).

1. Eg kann aldri, aldri gloyma,tá frið við gud eg fann,meg í snjóhvítt skrúð læt hannog til sína brúður vann.Míni klæði, kloddut, skitin,rein tváaði hans blóð,og hann veitti mær nýtt lív í yvirflóð.

Sæl er sál mín, fylt við tøkk,leinkjan harða sundur støkk,náðisólin til mín røkk,tá í myrkurs djúp eg søkk.Ferðist eg í táradali,ger hann hann til kelduvað,sorgartónar býtast um við gleðilag.

2. Eg nú jesusi vil fylgjaá lívsins tronga veg,um enn royndir hótta meg,lyfti hans tó eigi eg.Skjótt eg lívsins Kong skal hitta– hann skoða, sum hann er,tá í búna rættferðar hann heim meg ber.

3. Leiðin ber um høgar tindarog gjøgnum djúpan dal– stundum sól og stundum æl,til í Himli alt er væl.Brúdleyp Lambsins tá skal vera,og eg skal vera við,henda hugsan veitir mær ein sælan frið.

418 F-a. *L.R. Tolbert. #Thoro Harris. (Krisjan Christiansen týddi).

1. Eg stundum missi mótið, og lívið tungt mær er,eg mangan sára stúri um, hvar ið leiðin ber.Tá hugsi eg um jesus, sum gekk hin tyngsta veg,og eg rópi: aldaklettur, fjal tú meg!

Á, aldaklettur, fjal tú meg!Ei aðra verju, ugga eigi eg.Í lívsins døpru stundum,á tunga sorgarveg,eg rópi: Aldaklettur, fjal tú meg!

2. Tá gøtan hál man tykjast, og brøtt er lívsins breyt,ei fótur finnur festi, og tár á kinnum fleyt,tá minnist eg til vinin, sum krossin tók á seg,og eg rópi: aldaklettur, fjal tú meg!

2. av heyggjum Harrans rennur lívsins vatn so søtt,við friði guds tað fyllir mína lund.Mær dýrd og signing fylgir, og mín leið er sløtt,eg syngi „halleluja“ hvørja stund.

3. Á, syndari, kom tú í dag til golgata,har rennur lívsins kelda djúp og víð.Nú Frelsarin tær býður frítt til kelduna,sum sløkkir tosta fyri alla tíð.

3. Eitt akker sterkt í stormi mín Frelsari mær er,ein skjøldur, tá hin óndi í stríðnum álop ger.Í náði hans eg hvíli, har tryggur eri eg.Eg kann rópa: aldaklettur, fjal tú meg!


422 as-es. *Philip P. Bliss. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Eg langa tíð livdi í myrkri og synd,eg dreiv sum eitt vrak fyri veður og vind,eg hoyrdi um gud, men eg kendi hann ei,tó rópti eg til hann, tá trong var mín leið.Eg kendi hann ei,nei, eg kendi hann ei,eg rópti til gud, men eg kendi hann ei.

2. Eg hoyrdi um frelsuna ferð eftir ferð,um jesus, sum deyður og upprisin er.Eg hómaði ljós, tó ei klárt eg tað sá,og fór tá at vóna, at hjálp var at fá.Ei klárt eg tað sá,nei, ei klárt eg tað sá,men vónaði tó, at ein hjálp var at fá.

3. Á, lívsæla stund, tá ið jesus eg fannog lærdi at líta á hann, bert á hann.Hann kallaði á meg og dró meg til sín,eg vóni ei longur, eg veit, hann er mín.Eg veit, hann er mín,ja, eg veit, hann er mín,eg vóni ei longur, eg veit, hann er mín.

421 g-d. *alma Hoellein. #john W. Peterson. (anna Djurhuus týddi).

1. Fallin í synd eg í myrkrinum viltist,kendi ei frið guds í mínari sál,søkti guds frelsu við sjálvgóðsku míni,hvussu eg søkti, ei kom eg á mál.

Syngja eg kann halleluja nú glaður,Jesus meg frelsti úr synd og úr neyð,ferðist mót Himli so tryggur og sælur,náttina frá mær at víkja hann beyð.

2. Fyri guds dómi eg ræddist og roynditokka hans við mínum gerðum at fá,tá eg til síðst sá, at frelsunnarverkiðliðugt var gjørt mær, og Son guds eg sá.

3. guds náðioffur eg aldri kann fata,í síni náði hann tá vísti mær.Kristus meg leyskeypti við sínum blóði,tá hann á trænum eitt syndoffur var.

420 a-cis. *axel Fredenholm. #j.a. Hultman. (Árni jacobsen týddi).

1. Eg var vilstur og kendi ei vegin,men tá hoyrdi eg Frelsarans rødd.Hann í oyðuni leitaði leingi,og av nýggjum nú sál mín er fødd.

Hann so leingi meg søkti og fann meg,stóri kærleiki hansara vann meg,og í ævir eg hansara eri,sál mín glað í hans ferðalag er.

2. Hann í náði meg loysti frá byrðum,hann mær segði, hann elskaði meg,og til heimið hann aftur meg leiddi,bað í øllum meg líta á seg.

3. Hann mær rættir tað livandi vatniðog meg nøgdan og ríkan nú ger,beyð mær ikki á boðini leggjast,men at boða tey á míni ferð.

423 g-h. *Ismar joensen. #Eyðun á Lakjuni.

1. Eg kenni hann, og hann kennir meg– tann størsta lukka, ein sál kann náa.Hann sjálvur leitaði á mín vegog hevur reinan frá synd meg tváað.

2. Ei so at skilja, at eg í dagjúst eri reinur í mannaeygum,men tá eg komi inn í guds stað,er skikkjan fullrein í blóði reyðum.

3. Tað blóð, sum tváar vanhalgar menn,tað rann á golgataheyggi niðurog er mín reinsan og tváttur enn,sum gud í Orðinum sjálvur sigur.


4. ja, tað er rós mítt og heiður mín,at blóð guds Sonar er loysigjaldið.Við tí vann jesus stórsigur síná deyðahøvdingans ónda valdi.

5. Hav trúgv tí, sál mín, á krossins blóð,so ber tað framá á halgum vegi.Við tí tú stinn kanst tær bróta slóðog standa óskemd á evsta degi.

6. So lat bert háða og spotta tegteir menn, sum líta á lærdómssnildi.Nógv størri er, at gud kennir megog blóðsins vegna mær vísir mildi.

7. Sjá, tað er náðin frá Harrans hond,er sigurskraftin, sum ber av øllum,er vísdómskeldan, er lív og ond,er tað, sum reisir meg upp av føllum.

425 Es-g. *William S. Walton. #Daniel B. Towner. (V. Danielsen týddi).

1. Eg sá í jesu andlit,hann hugdi milt á meg,mín sál varð fylt við gleði,og sorgin fór sín veg.Og náttin myrka vendistí kláran, bjartan dag– eg sá í jesu andlit,og undurfult var tað.

Á, andlit, dýrt og fagurt,á, hond, so mild á mær.Er her so søtt títt samband,hvat verður ikki har!

2. Og síðani eg sá hann,er annað einki vert,hitt stóra her á foldumer mær eitt tap nú bert.Hans ljós, tað breyt mítt myrkur,hans smíl mítt hjarta vann– eg sá í jesu andlit,eg vil tilbiðja hann.

3. Eg hoyrdi jesus talaum kærleik sín til mín,og vin sín hann meg nevndi,sín skatt og bróður sín.Tað var sum hørpuslátturein stillan summardag,sum undurfullur songur,sum søta einglalag.

4. Eg veit, at skjótt hann kemurtil sín at taka meg,og har vit skulu syngja,á, Harri, bert um teg.Har skal tín rødd meg gleða,har leiðir meg tín hond– ja, tíni skjótt tú savnarheim á ta ljósu strond.

424 B-f. *#Flóvin Tyril.

1. Himmalheimið skjótt mítt eyga sær,har sum Harrin jesus bíðar mær.Undurfult at vita,skuldin út er strikað,tí á golgata hon kvittað varð.

Sæla, signaða land,har brátt búgva eg skal.Jesus longu hevurgjørt alt tað, Gud krevur,leið á krossi, tí er sál mín sæl.

2. jesu navn so dýrabart og søtt,kundi hvørja sál, ið tyngd var, grøtt,givið frið og gleði,fulla vissu, megi.gev tí honum hjartað troytt og møtt.

3. Ungi vinur, hann teg frelsa kann.Lívsins kelduvatn tær gevur hann.Lat hann tí teg leiðaburt av vegnum breiða,heim í bústað sín, sum hann tær vann.


426 B-f. *#Hans j. glerfoss.

1. Eg visti um jesus og hansara leið,men líta heilt á hann, tað tordi eg ei.Eg tonkti sum so: Tú sært, hvat ið tú gert.Nei, jesus hann tekur teg ei, sum tú ert.

Á, kærasti Jesus, hví ivaðist eg?Eg angri tað, Jesus, eg sáraði teg.Men eitt er mín uggi, og tað kennir tú,eg fyrr teg ei kendi, men elski teg nú.

2. Eg royndi so sjálvur at finna mær veg,men meira eg stríddist, tess lægri fór eg.Til endans í eygu eg deyðsmyrkrið sá,tá bert eitt var eftir: Sig jesusi frá!

3. Hann spurdi ei hvussu, hann segði ei hví,men bert hetta eina: Tín sál, hon er frí!Í Faðirsins ríki eg gav tær eitt stað,og ogn tín um ævir tað verður ein dag!

4. Hann eymliga beyð mær at fylgjast við sær,og sál míni gleði og troyst hetta bar,tó sorgirnar koma, men hvat sakar tað?Meg jesus skal fevna í Himli ein dag.

427 B-d. *#Árni jacobsen.

1. Eg tær takki, jesus, fyri,tú av náði frelsti meg,loysti meg frá míni byrði,vendi andlit mítt á teg.Eg, sum var ein syndatrælur,gjørdist frælsur – loystur varðog í ævir eri sælur,tí tú mínar syndir bar.

2. Fjøtraður av deyðans bondumvar eg, nú er sál mín frí,eg, sum tínum egnu hondumævigt standi ristur í.Blint var eygað, deyvt var oyrað,tyngdur gekk eg deyðans veg,nú eg síggja kann og hoyra,hvørja leið tú beinir meg.

3. Hvør at tær kann draga nærrienn tann hond, tú rætti mær?Hvør sum tú er mentur, Harri,meg at leiða inn hjá tær?Tú – tann stóri seyðahirði – ongantíð tú spardi teg.Eg tær takki, jesus, fyri,tú av náði frelsti meg!

428 g-d. *#Elisha a. Hoffman. (jákup Olsen týddi).

1. Á, eg minnist væl hin dag,aldri kann eg gloyma tað,tá ið dagur í sálini rann,tá mín synd, so tung og stór,alt, ið tá meg nívdi, fórmær frá hjartanum burtur og svann.

Har við krossin tað var,har mín Jesus eg fann,tað var har, mín fótur fekk fasta grund.Tá mítt trúareyga sáhann, sum doyði krossi á,øll mín syndaskuld svann tá – sæla stund!

2. Eg í svørtum myrkri gekk,einki ljós eg síggja fekk,hvar eg royndi, hvør leið var mær stongd.Ongan frið mítt hjarta fann,ei mín tunga byrði svann– á, so stór var mín neyð og mín trongd.


3. Nú er sál mín frí og glað,tí eg fekk at síggja tað,at mín skuld goldin var við hans blóð.Tí er endað øll mín neyð,og mín synd sum blóð so reyðburtur er, og mín sál hvít sum snjó.

4. Vinur, tyngja byrðar teg?Kom tú henda sama veg,og títt hjarta skal kenna guds frið.Onnur eiga frið við gud,onnur eiga henda lut– kom, á, sál, tú skalt eiga hann við!

429 D-a. *annie j. Flint. #H. Mitchell. (Meta av Fløtum týddi ør., Øssur Berghamar niðurlagið).

1. Hann gevur meir náði, tá byrðin gerst tyngri,er stríðið ov svárt, er hann við vára lið.Í stórari kreppu hans miskunn er størri,í margfaldum royndum hann gevur sín frið.

Guds náði er botnleys, ómáldur hans friður,og aldri hans megi kann svinna avstað.Tí av sínum veldigu, ævigu skattumhann gevur og gevur og gevur hvønn dag.

2. Tá vit eru ovbyrjað, orka ei meira,útlúgvað og gevast á hálvari leið,ei ment eru longur í stríðnum at standa,gud styrki tá sendir, hann svíkja kann ei.

431 C-g. *Árni jacobsen. #jógvan við Keldu.

1. Eg takki tær, gud, fyri farna tíð,tú, styrki og klettur mín,og undrast má, at tú í kærleikaav náði meg kallar tín.Hvønn dag tú til fløtur meg leiðir,at vøtnum, tá setur sól,tín verndarvong yvir meg breiðir,tá hjá tær eg leiti mær skjól.Frá ævum til ævir hin sami tú var,tú ævigan lovsong fær.

2. Frá sigri til sigur tú leiddi meg,tá tætt eg meg helt at tær.Og um enn á vegnum mín fótur ók,tín styðjandi hond var har.Um særda mín sál enn seg kendi,um mótleys, í vanda stødd,til dag altíð náttina venditín milda og troystandi rødd.Frá ævum til ævir hin sami tú var,tú ævigan lovsong fær.

430 C-g. *#john W. Peterson. (jákup Olsen týddi).

1. Eg var í syndini bundin,og vilstur langt burtur eg var,tá nakað undurfult hendi,eg vendist mót heiminum har.

Hond Guds varð løgd mær á herðar,hann vísti mær kærleika sín.Hond Guds varð løgd mær á herðar,og frelsan tá gjørdist mín.

2. Farin er óttin, sum tyngdi,og øll syndabyrði mín við.Friður sum flóðin meg fyllir,og gleðin mær fylgir hvørt stig.


432 D-d. *M.C. Restorff. #M.C. Restorff, ør., j.C. Calderón niðurlag.

1. Í orði guds er mong ein vøkur frásøgn,har jesus nam við tey, sum vórðu grødd.Og nú so mong ár seinni kann eg vitna,hann nam meg, og mín sál varð endurfødd.Mítt trúareyga sá alt tað, ið hendi,tá jesus grøddi meg, ein syndatræl.Hann kom framvið og kærleiksbros mær sendi.Eg boygdi knæ og inniliga bað.

Nem við meg,unn tú míni sál at kennakærleiksmátt tín,sum gevur frelsu og sálarbót.

2. ja, jesus tykti hjartans synd í teimum,sum fongd av sjúku leitaðu til hann.Spitalskur, blindur, fáur helt sær aftur,tók dik á seg og hjálp hjá honum fann.Og hóast alt í dag er so nógv umbroyttfrá øllum, sum á jesu døgum var,so vitjar jesus enn hvørt einstakt hjarta,hoyr rødd hans, lat hann fáa hetta svar.

2. Men gud stórur er,hann finnur væl veg til hvønn syndara her.Hans náði er trúføst, hon gloymdi meg ei,hann fann meg til endan á villini leið,hann fann meg og bar meg úr van trúnnar neyð,sum hirðin sín seyð.

3. So er tað tá vist.Eg frið havi funnið í tær, Harri Krist!So tori eg trúgva, at gud elskar meg,at jesusar blóð mína synd tváaði.Eg halli meg at tær, eg leggist á knævið golgata træ.

434 F-c. *Brita á Váli Smith. #Líggjas á Váli.

1. Eg veit ein vin, sum góður er,hann gleði til mín ber,hann leiðir meg ígjøgnum stríð,meg verjir alla tíð.

Tann vinurin er Jesus,á, kom til hann í dag,hann vil teg fegin frelsa,kom nú, fá tað í lag.

2. Eg kom til hann, so sum eg var,ei gull eg honum bar,men jesus tók ímóti mær,hann tekur móti tær.

3. Og so ein dag, tá kemur hannat taka okkum heim,tey, sum her hava trúð á hann,til gleði og til gleim.

433 B-f. *andreas Fibiger. #L.M. Lindeman. (Líggjas Húsgarð týddi).

1. Í ungdómi stóðmær verðin so ljós og so lokkandi góð.Til Harran bert sjáldan eg vendi mítt sinn,tí veikt var mítt hold, tá ið syndin slapp inn.Tey orð um guds Son, um hans kross og hans deyð,so tóm hoyrdust tey.


435 as-c. *#Ókend. (V. Danielsen týddi).

1. Eg so leingi í myrkrinum viltist,og hvør dagur var dapur sum nátt.Men eitt undurfult ljós upp er runnið,og tað stígur hvønn dag meiri hátt.

Runnið upp er eitt ljós fyri mær,og um kámt enn mítt eyga tað sær,er tó land fyri stavn,og úr ævigu havnklárnar ljósið hvønn dag fyri mær.

2. Ár í freisting um bak eru farin,syndagleðin er tóm mær í dag.jesu hond meg mót ljósinum leiðir,sum so undurfult eg havi sæð.

3. Tá ið ferðin er endað, og svunniner hvør sorg, sum her hjarta mítt bar,skal eg ljósið so undurfult skoðavið teim vinum, sum bíða mær har.

3. Hann, sum í grøv varð lagdur,men upp við heiður stóð,av Harrans anda vakturog deyðans veldi sló,synd mína fyrigevur,úr fongsli loysti meg,við náði krýnt meg hevurog leitt á lívsins veg.

4. Eg veit eitt skjól, eitt virki,eitt torn, sum stendur fast,tá mannaráð og styrkisum sápubløðra brast.Ei lív og ikki deyðifrá mær kann taka tað,sum tín blóðstreymur reyðimær hevur keypt hin dag.

436 as-as ella g-d. *Ernst M. arndt. #1: H.O.C. Zinck. #2: Carl Nielsen. (V. Danielsen týddi).

1. Eg veit eitt skjól, eitt virki,eitt torn, sum stendur fast,tá mannaráð og styrkisum sápubløðra brast.Eg veit, hvat ei kann vikna,eg veit, hvat heldur á,tá allir vísmenn blikna,ei sterkir vita ráð.

2. Tað er hin klettur tryggi,sum vinnur vald og list,tann grund, sum á eg byggi,tað er mín Harri Krist.Mín skuld á hann er kastað,mín byrði fallin av,hann er mín stjørna fastaum tankans villa hav.

437 D-fis. *Levi joensen. #Torkil Mørkøre.

1. Hjarta mítt syngur ein lovsong til hann,stríðsmannin góða, sum sigurin vann.Einki hann spardi, men gav her sítt blóð,eina í stríðnum sigrandi stóð.

Keldan nú rennur krossinum frá,livandi vatn og frið kanst tú fá.Boygg teg bert niður, til Frelsaran far,lívið í trúnni tá gevur hann tær.

2. Ferðin til Himmalin byrjað nú er,nú móti gullgøtum lívsleiðin ber.Kristus tá síggja vit glashavi hjá,portur av perlum við lívsvatnsins á.

3. Skjótt hoyrist lúðurin ljóða ein dag,øll tey, sum doyðu í Kristusi, ja,fyrst skulu rísa og glað savnast har,hittast í skýnum jesusi nær.

4. Hugin ta løtuna rúma ei kann,tá vit hann síggja, sum stríddi og vann.Skarin skal lovsyngja, tungan er loyst.gleðin er full, á, æviga troyst.


439 F-c. *Victor Danielsen. #Rasmus Nielsen.

1. Langt burtur frá gudi eg gekk einaferð,í myrkrinum bundin eg lá,sum vrakið á havinum hjálparleyst erí syndini deyður var tá.

Á, Jesus, takk, at tú ert ljós hjá mær nú.Ja, frelsa ert tú vorðin mær.Mín sál, sum friðleys gekk,í tær hvílu fekk– ja, Harri, eg vil takka tær!

438 B-f. *Lina Sandell. #Thoro Harris. (V. Danielsen týddi).

1. Eg frá Harranum gekk burturá tí breiða syndaveg,spurdi ikki eftir honum,sum leið deyðan fyri meg.

Á, eg undrist á, at Jesusniður til mín boygdi seg.Mína synd hann fyrigav mær,meg í blóði reinsaði.

2. Blindur gekk eg, skilti einki,tonkti ei um dóm og deyð,søkti ikki eftir frelsu,tó mín synd sum blóð var reyð.

3. Tá til síðst eg, troyttur, sjúkur,kom til hann, hans kærleiksrøddhjartanum gav frið og gleði,tá varð sálin særda grødd.

Á, hvør stórt, at Jesus fann meg,á, hvør stórt at kenna hann.Hvílan við hans eyma hjartameiri er, enn sigast kann.

2. Á, undurfull náði, at ljósið upp rann,hitt ljós, sum eg fyrr kendi ei.Á, kærleiki stórur og djúpur, at hannher niður til krossdeyðan steig.

3. Mín æra er nú at viðkennast hans navnog vitna um friðin, eg fann,inntil eg skal ankra í Himmalsins havnog ævigt har tilbiðja hann.

4. gev, jesus, at mangur má síggja sum egtín kross og títt frelsandi blóð,at mangur má frelsast í trúnni á teg,sum stendur, har eg eitt sinn stóð.

440 a-e. *William T. Sleeper. #georg C. Stebbins. (Flóvin Tyril týddi).

1. Hiðan úr fjøtrum, kvølum og náttleiti eg nú, jesus, til tín.Frælsi tú veitir, gleði og mátt,jesus, eg komi nú.Stríðinum úr, til himmalskan frið,dóminum úr, til ævigan grið,syndini sleppi, óttanum við,jesus, eg komi nú.

2. Hiðan úr vesaldómi og neyðleiti eg nú, jesus, til tín.Finni ta trygd og dýrd, tú mær beyð,jesus, eg komi nú.Kuldanum úr, til lívandi ból,ódnini úr, í logn og títt skjól,myrkrinum úr í summar og sól,jesus, eg komi nú.

3. Hiðan úr gremju, iva og trongdleiti eg nú, jesus, til tín.Bøtt verður alt og stillað mín svongd,jesus, eg komi nú.Søki mær skýli, jesus, tær hjá,kærleiki, lívgan fløðir tær frá,bjarging og troyst hjá tær kann eg fá,jesus, eg komi nú.


441 g-d. *Levi joensen. #Torkil Mørkøre.

1. Eitt hav so stórt av náðimítt trúareyga sær,sum sólarljósið glitrartað fagurt móti mær.jóhannes trý og sekstanenn skyggir myrkri í:Tann sál, ið trýr á Sonin,er ævigt frelst og frí.

Hon takkarsong kann syngjaav hjarta, frelst og frí.:, : Ja, Harrans dýra náðimær heldur alla tíð. :, :

2. Ei skilja kann mítt hjarta,sum ónt og syndigt var,at gud tað kundi reinsaog náði vísa mær.Mín leið, sum var í myrkri,nú ber mót ljósins stað,tí syngi eg av hjarta:Mín sál er frí og glað!

3. Um Lambið er mín songur,sum doyði krossi á.Ein lívsins streymur reyðurhar rennur omanfrá.Tann sál, ið trýr á blóðið,ein klædning hvítan fær,tí jesus Kristus rópti,at verkið fullgjørt var.

4. Hiðan úr dimmi, deyða og grøvleiti eg nú, jesus, til tín.Ljós títt so bjart, tín náði sum høv,jesus, eg komi nú.Díkinum úr, at Himmalsins strond,heim til tíns friðar, lívsælu lond,andlit títt kært tá skoðar mín ond,jesus, eg komi nú.

442 as-es. *Ókent sálmaskald. #Philip P. Bliss. (jákup Olsen týddi).

1. Í tí landinum langt burtureg mær ynskti svínabreyð,á, hvør beiskt er har at vakna,hvør ein synd og skomm og neyð.Myrkt og dapurt rundan um meg,bundin í so mangt eitt garnvildi eg mín Faðir søkja,vera trælur, ikki barn.

Men í heimið inn hann tók meg,har til fest var sett á borð,og eg fór til borðs við honum,eg, sum ynskti trælakor.

2. ja, langt burturi hann sá meg,kysti meg og fevndi mær,tók meg troyttan, syndasjúkan,elskaði meg, sum eg var.Tá eg játtaði við tárum,hvussu nógv eg úti harhevði syndað móti honum,sonarkor ei verdur var.

3. Men hann vildi einki hoyratá av mær um mína synd,hetta eina bert hann vildi,hava meg í húsið inn.Skógvar, ring og dýran búnafyri skitin pløgg eg fekk,millum svín eg var har úti,nú í heiminum eg gekk.

4. So er søgan hjá teim frelstu,so er Harrans hjartalag.Meg hann frelsti, men hann máttidøma jesus í mín stað.Vreiði, myrkur, bann og deyðaleið hann fyri syndina,hvat mín frelsa hevur kostað,vísti gud á golgata.


443 Es-b. *Marius absalonsen. #Blanche Kerr Brock.

1. Eg veit, at Loysnari mín, hann livir,eg fari sjálvur at síggja hann.Hann øllum skepnum jú valdar yvir,úr Satans veldi meg loysti hann.

2. Tá lívssól mín farin er til viðar,og Satan reisir sítt kærumál,skal jesus stíga fram, mær til friðar:Eg gav mítt lív fyri hesa sál!

3. Tá henda húð mín er vorðin fúnað,tá fer mítt eyga at skoða gud,rætt sum ein blóma í fullum búna,ið gróðursett varð við sorg og sút.

4. jú, mær til besta eg hann skal skoða,so mangan tóktist tann hugsan fjar,men nú í kærleikans morgunroða,so still, so blíð og so nær, so nær.

5. Títt síðsta orð skal í ævir standasum sáttargerð fyri mína sál.Eg skal tær møta sum vin og frænda,mítt djúpa ynski og hægsta mál.

445 g-d. *Emma johnson. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Er mítt lív ein troyttandi ferð,jesus, hann er friður mín.Tyngir krossurin, eg beri her,jesus, hann er friður mín.gøtan slættað er av kærleika,náðin lýsir yvir leiðina,Harrin ber meg gjøgnum ferðina,jesus, hann er friður mín.

Hann er friður mín,hann er friður mín,Jesus, hann er friður mín.Hann er friður mínog gav mær kærleik sín,Jesus, hann er friður mín.

444 B-d. *absalon absalonsen. #gunrið Simonsen.

1. Eg vil Harran og Frelsaran minnast,honum bera fram lov, prís og tøkk.Eg í hansara flokki kann finnast,tí hans markleysa náði meg røkk.alla æru, alt prís, allan heiðurfái hann, sum av Himlinum steig,alla tøkkina eina hann eigur,hann á krossinum fyri meg leið.

2. Á, tann signaða vissa og gleði,tá ið andi hans kom í mítt bróst.Fyri trúnni veik myrkursins megi,og mítt syndtyngda sinn gjørdist ljóst.

Á, tann fullkomni friður, eg kendi,á, tann hvíld, ið har fall á mítt sinn,tá ið troyttur við krossin eg lendi,kom sum bátur um brimgarðin inn.

3. Nú ið árini mong eru liðin,kann við gleði eg vitna tað her.Einki órógva kann henda friðin,sum á blóðið trygt grundaður er.Sjálvt um ódnir um lívsfarið bróta,tá ið havið er uppøst og vilt,skal eg óskaddur omaná flóta,tí í hjartanum inni er stilt.

4. Best av øllum, so gott er at vita,at nú ber meg hin meinslaða hond.Tá mín sál skal í dýrdina flyta,fána burtur øll deyðskuggans lond.Tá eg skoði jerúsalem nýggja,lendi tryggur í Himmalsins havn, skal eg jesus á strondini síggja.Æra veri hans heilaga navn.


446 g-d. *gustaf Palmquist. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Ein vinur er, sum aldri svíkja kann meg,hans hjarta heitan kærleik til mín ber,tó hann so ofta vilstan, kaldan fann meg– av øllum vinum hesin bestur er.

2. Hann kallar meg sín vin, sín egna bróður,og jesus Kristus er hans dýra navn.Hann elskar eymari enn nøkur móðir,og meg og mítt eg leggi í hans favn.

3. ja, mína sál bant synd og deyðin myrki,men meg úr fangabondum loysti tú.Tú deyð og Satan vanst við himmal styrki– ver glað, mín sál, tín neyð er farin nú.

4. ja, Kristus sjálvur er mín rættferð bliviná trónuni har við guds høgru hond.Og aldri nakar úr hans hond er rivin,tí hvør kann sigra yvir Harrans Ond!

5. Halleluja! eg nú kann glaður syngja– prís, æra, tøkk, á, jesus, veri tær –til eg, har eingir skuggar longur tyngja,við øllum frelstum teg tilbiði har.

2. Snerrur eru, har eg ganga má,jesus, hann er friður mín.Tó skal tað mítt mót ei niður slá,jesus, hann er friður mín.Kristus gekk jú vegin undan mær,hvar eg gangi, rødd hans ljóðar nær,bert í honum frið mítt hjarta fær,jesus, hann er friður mín.

3. Tá mín sál um perluportrið fer,jesus, hann er friður mín.Tá mín stav eg leggi frá mær her,jesus, hann er friður mín.Tá mín songur alla ævinaprís skal vera til mín Frelsara,sum leið fyri meg á golgata.jesus, hann er friður mín.

448 D-a. *#Øssur Berghamar.

Vit fingu lív, vit fingu frið,og nú vit kunnu syngja við:at alt var myrkt og tómt og kalt,men jesus kom og umbroytti alt.Og nú vit vilja,at tú skalt hetta skilja,sum vit ei kunnu dylja,hvør gott tað er at kenna hann.Hann gevur megiog kraft á hvørjum degi.Á, undurfulla gleði er at kenna Frelsaran.

447 C-h. *Dottie Rambo. *Árni jacobsen, 2. ør. (týddi 1. ør.). #Írskt fólkalag.

1. guds náði berav øllum – meir enn lívið er,ein gáva dýr, so sál mín undrast má.Tað loynt er mær,hví eg so kærur honum var,ið fjaldi míni mistøk, tørv mín sá.

Í ævirnar eg fegnast skal um Golgataog minnast krossin, Jesus doyði á.Hvør undurfull er náðin,sum meg falnan fann– hann fjaldi míni mistøk,stóra tørv mín sá.

2. Sum seyður vareg vilstur, burtur gøtan bar,eg sjálvur valdi mína egnu leið.Ta skuld og háð,á mínum hjarta, sinni lá,tók Sonur guds, seg sjálvan spardi ei.


451 g-g. *#Eugene M. Bartlett. (jóhan við Neyst týddi).

1. Mær mangan søgd er søga:jesus kom av Himli høgaog leið krossins deyð á golgataog vann mær frelsuna.Hann vreiði guds tók á seg,tá hann lív sítt gav á krossi. Hann tók mítt bann og læt sítt blóð,men sigrandi upp stóð.

Á, Jesus er mín sigur,mín frelsa og friður.Hann fann meg og vann meg,so dýrt meg keypti hann.Hann, áðrenn eg hann kendi,meg elskaði og sendimær boðskap um sigurin,ið hann á krossi vann.

2. Um Frelsaran eg hoyrdi,at hann ongan frá sær koyrdi, reisti lamin upp, gav sálum vón,tí blinda veitti sjón.Eg rópti: grøð mín anda,Harri, bjarga mær úr vanda!Frá sigri og til sigur hannnú fram meg leiða kann.

449 D-d. *Rhea F. Miller. #george Beverly Shea. (P.W. Háberg føroyskaði).

1. Eg velji fyrr jesus enn gull og fæ,nógv betri er hann enn øll ogn í dag.Eg velji fyrr hann og um lívsins londat leiðast av hansara særdu hond,enn eitt kongadømi at eiga her,hvar ið syndin valdið vann.Eg velji fyrr jesus enn alt, ja, alt,sum verðin bjóða kann.

2. Eg velji fyrr jesus enn heiður mans,nógv størri er æran at vera hans.Eg velji fyrr hann og tann dýra frið, sum kennist, har Frelsarin fylgist við,enn at njóta syndina stutta tíðog ta fragd, hon veita kann.Eg velji fyrr jesus enn alt, ja, alt,sum verðin bjóða kann.

3. Eg velji fyrr jesus, tí um eg skalígjøgnum deyðskuggans dimma dal,so verður júst hann, sum eg valdi her,mín keppur og stavur og við mær ferinn í lívsins æviga, ljósa stað,til tann bústað, hann mær vann.Eg velji fyrr jesus enn alt, ja, alt,sum verðin bjóða kann.

Mín Frelsari, eg komi,komi, komi,mín Frelsari, eg komi,eg komi nú til tín.

2. Her við mínum sorgum, syndum,ótta, iva komi eg.Boygg teg nú til mín í náði,søkka lat tín frið í meg.allar byrðar av eg kasti,sál mín troytt av øllum er.Tak meg, sum eg eri, Harri,frelsa, friður, lív mær ver.

450 F-c ella D-d. *Ókent sálmaskald. #1: Inga Simonsen. #2: Óli Nicodemussen. (V. Danielsen týddi).

1. Eg við troyttum, særdum hjartakomi, Frelsari, til tín,friðin, gleðina at fáa,sum tú keypti, vanst til mín.Tí eg veit, hvat verðin gevur:Fáfongd, steinar fyri breyð.Og nú býður tú mær, Harri,ljós í myrkri, lív í deyð.


452 g-g. *#Robert Lowry. (V. Danielsen týddi).

1. Hvat kann syndir burtur tvá?jesu blóð, og tað aleina.Hvar kann frið títt hjarta fá?Í tí dýra blóði eina.

Á, kelda, dýrabar,har frið eitt hjarta fær.Av tí eg rósi mær,Jesu blóði, tí aleina.

2. Hetta reinan gjørdi meg,jesu blóð, og tað aleina.Fríur, frelstur standi egí tí dýra blóði eina.

3. Eina hetta frelsa er,jesu blóð, og tað aleina.Syndabyrðin burtur ferí tí dýra blóði eina.

4. Hesum rósi eg mær av:jesu blóði, tí aleina.Kom og trúgv, og friðin haví tí dýra blóði eina.

5. Sál, sum stríðir, hygg á tað,jesu blóð, og tað aleina.Kom, verð reinur nú í dagí tí dýra blóði eina!

453 a-e. *#Ókend. (V. Danielsen týddi).

1. guds náði, á, hvør ert tú rík,hvør hvíla er í tær,hvør sæla, sum í náðinieitt mannahjarta fær.

Á, tað er signað,Kristus hevur loyst meg,ja, tað er signað,hann hevur reinsað meg.

2. Í mínum hjarta ráddi fyrreitt stríð bert nátt og dag.Eg leitaði um frið í mær– hvør friður varð væl tað?

3. Eg visti ei, at friðuriner bert við Kristi kross,eg dugdi ei at leita tilhitt søta, sæla pláss.

4. Men nú er tað mítt hvíldarstað,har hvílir hjarta mítt,mín friður er, at deyðin harbreyt, Harri, hjarta títt.

454 B-d. *#Kris Kristoffersen. (Øssur Berghamar týddi).

1. Hví júst eg,Harri, hvat hevur gjørt,at tú signaði somína friðleysu sál?Hví júst eg– eg, sum livdi eitt lívkensluleyst burt frá tær,uttan mið, uttan mál?

Hjálp mær nú, Jesus,tí veikur eg eri.Tú veitst, einki gott býr í mær.Men tú hevur frelst meg,við vissu tað veit egog halli meg trygt inn at tær.

2. Leið meg, gud,tí mítt ynski er nú,at tú eiga skalt alt– tað av røttum er títt.gev mær krafttil at vera ein rødd,sum kann tala um teg,tú, sum alt gjørdi nýtt.


455 as-c ella Es-g. *Frances H. Rowley. #1: W.j. Kirkpatrick. #2: P.P. Bilhorn. (V. Danielsen týddi).

1. Eg vil syngja um mín Harra,hann, sum gav seg fyri meg,sum frá síni dýrd í Himliher til krossin boygdi seg.

Ja, eg syngja vil um Jesus,tí hann doyði fyri meg.Fyri meg úr synd at frelsahann á krossinum gav seg.

2. Eg fortaptur var, hann fann meg,fann tann seyð, sum vilstur var,til sítt bróst hann eymt meg legði,frið í hjartað gav hann mær.

3. Eg var særdur, hann meg grøddi,og av synd mín sál var mødd,eg var blindur, eg var ræddur,frið mær gav hans milda rødd.

4. Og um myrkar stundir koma,og um sorgir tyngja meg,jesus fylgir mær tó altíð,leiðir meg ein tryggan veg.

5. Hann skal halda mær til endan,til eg fari foldum frá.Heimið har í høga Himliskal eg tryggur, sælur ná.

2. Vár Faðir í Himli er góðurog vil hvørjum syndara væl.Á krossinum Sonur hans bløddi,hans kærleiki vinna teg skal!Ein ránsmann hann frelsti tann daginog bað fyri fíggindum frið:Tey vita ei, hvat ið tey gera,eg ynski at frelsa tey við!

3. Eg sá hetta elskandi hjarta,tað eyma og sorgtunga brá,eg fall har í náðinnar armar,so glaður eg takkaði tá:Mín Vinur, tú ert fram um allar,tí tú gavst títt alt fyri meg.Títt prís vil eg glaður fram bera,í undran eg tilbiði teg.

456 F-c. *Hanus S. Hansen. #jens guttesen.

1. Fyrr ófriður sál mína nívdi,eg friðleysur gekk mangan dag,tann hugsan: Tín sál livir ævigt.Hvat skuldi eg gera við tað?Her stendur tú stutt, eins og blómantú følnar og fellur ein dag.Hvør verður tín lagna í ævir,títt ókenda framtíðarstað?

457 g-d. *Carrie E. Breck. #Edvin O. Excell. (V. Danielsen týddi).

1. Ein Frelsara dýrdligan fann eg,men leingi mín sál ei hann sá.Nú vitna um náði hans kann eg,at øll skulu kenna hann fá.

Øll, ja, øll skulu sjá,øll, ja, øll skulu sjá– hin Frelsara dýra, eg eigi,hann øll, ja, øll skulu sjá.

2. av øllum hin fagrasti er hann,guds dýrd øll í honum jú býr.Og tó til sín egna meg ger hann,ein syndara arman, sum trýr.

3. Vil myrkursins vald á meg herjaog leggja sítt net á mín veg,eg veit, at meg jesus skal verjaog styðja í stríðinum meg.

4. Mítt lív og mín kærleika berieg honum, ið veitti mær alt.av øllum hans undrum tó veritað størst, hann meg hevur útvalt.


458 C-g. *#Richard Blanchard. (Hákun Djurhuus týddi).

1. Eins og kvinnan har við brunnin, eg søktitað vatn, ið lítlan svala ber,men tá eg hoyrdi jesus tala:Drekk av tí keldu, aldri tornar her!

Fyll í steyp mítt, á, Harri, vatn títt,tú kanst stilla tosta mín og trá.Breyð av Himli gev mær, tað, sum metta kann.Steyp mítt fyll, Harri, still gerst sál mín tá.

2. Heimsins fjøld so altrá søkir sær fylluí tí, sum tómt og fáfongt er.Men ei tað metist við teir skattir,sum lívið nú við Kristusi mær ber.

3. So, mín vinur, tær bert heimurin gevurein hungur, sum ei mettast kann,men jesus vil teg fegin frelsa,bert tú í eyðmýkt kalla vilt á hann.

459 D-a. *#george F. Root. (V. Danielsen týddi).

1. Ein neyðstødd kvinna kemur til jesus,hon hugsar so við sær:Um bert eg nema kann við hans klæði,so vil tað hjálpa mær.

Kom, nem í trúnni við Jesus,og fríur verður tú.Hans frelsandi blóð tær gevur lívog gevur tær tað nú.

2. Hon kom við ræddum, skelvandi hjarta,men tó í trúgv á hann,og brátt hon kendi tá, at frá honumein lívsins streymur rann.

3. Hon hevði roynt øll ráð her á foldumog allar ognir oytt,men alt bert hevði gjørt hana verriog ongan bata veitt.

4. Hann vendi sær og segði: Mín dóttir,tín trúgv nú frelsti teg!Og hon við lættum, friðfyltum hjartaí gleði fór sín veg.

5. Enn hesin sami jesus kann frelsa,ja, frelsa nú og her.Í gjár, í dag, í aldur og ævirhin sami hann jú er.

460 g-h. *Levi joensen. #Torkil Mørkøre.

1. Eina keldu eg fann,hon av golgata rann,og hon stillaði tostan, sum brann.Hvíld so sæl fylti meg,frið við gud eigi eg,jesus sjálvboðin ofraði seg.

Kærleikskeldan so góð,henda reinsandi flóð,ger meg reinan sum hvítasta snjó.Har mín sál frelsu fanní hans blóði, sum rann.Trúgv á Jesus, hann frelsa teg kann!

2. Sál mín syngur nú glaðum hin himmalska stað,sum í trúnni hon her hevur sæð.Kæri vinur mín, hoyr,kallið frá tær ei koyr,tak mót frelsuni, áðrenn tú doyr.

3. Nú í lívsins bók ernavn mítt skrivað, tað ger,at eg jesusi prísa kann her.Móses valdi ein daghenda himmalska stað,fram um gull og Egyptalands fæ.


462 g-d. *Victor Danielsen. #gottfred Matthison-Hansen.

1. Í deyðaskuggans landi,har skygdi ljósið bjart,tá fast í trælabanditú, sál mín, bundin vart.Tá deyð var vón og troystog stongdar allar gøtur,kom hjálp og friður søtur,varð gátan myrka loyst.

2. Ei var tað egin styrki,ei var tað vitskaps ráð,ei manna kraft og yrki,ið kundi hjálpa tá.Tað var hitt gleðiljóð:

463 F-c. *Horatius Bonar. #john Zundel. (jákup Olsen týddi).

1. Eg vilstur var av leið,ei heima dámdi mær,eg elskaði ei Hirðans rødd,út, burt av leið tað bar.Eg var eitt burt vilst barn,í heim mítt legði ei,míns Faðirs rødd ei dámdi mær,best var mær langt av leið.

2. Um dalar og um fjøllmín Faðir leitaði,og Hirðin steig so mangt eitt sporí oyðimørkini.So troyttan, einsamanog sjúkan, deyða nær,hin stóri kærleiki meg fannog meg til heimið bar.

461 F-f. *#john M. Moore. (Z. Zachariassen týddi).

1. Hví varð hann negldur til golgata træ?Hví, sig mær, hví hekk hann har?jesus, sum vónbrotin hjørtu ger glað,hví, sig mær, hví hekk hann har?

Løgd varð á hann øll mín misgerð og skuld,hann tók tað sjálvur á seg.Kvittað hvør synd, bæði sjónlig og duld,hann galt tað alt fyri meg.

2. Hví fleyt frá jesusi slík kærleiksflóð?Hví man hann elska meg so?Óuppiborið – meg elskar hann tó,hví man hann elska meg so?

3. Hví skal eg firnast hans kærleika tá?Hví, á, hví óttast skal eg?Nei, eg nú á hann meg heilt líta má,hví, á, hví óttast skal eg?

Ein Frelsari er føddur!Har fann mín fótur møddurta søktu trygd og ró.

3. Nú ljósur er mín vegur,eg ferðist trygt avstað,tí eyga mítt, tað hevurguds stóru frelsu sæð.Hvør svari fyri seg,hvør veit, hvat hann man meina– mær tørvaði hitt eina,at finna, jesus, teg.

4. Á, Frelsari, tú mildi,hin ættin, tú komst til,teg ikki kenna vildi,ei heldur nú hon vil.Tó hjørtuni, so mong,sum egna armóð skilja,tær, Harri, fagna viljavið tøkk og gleðisong.


464 C-c. *Victor Danielsen. #Ókent tónaskald.

1. gud, eg tær tøkk og prís vil veita,at tú mær gavst at kenna teg.Eg eftir ljósi havi leitaðá lívsins tóma, turra veg.Men einki ljós mítt eyga sá,fyrr enn tað, gud, fekk teg at sjá.

2. Mítt arma, sorgarfulla hjartafann ongar vónir her á fold.Mín framtíð var jú grøvin svarta,mítt heim hin kalda, myrka mold.Eg søkti gleði her og har,men vónleyst, oyðið alt tó var.

3. Tá skygdi í tí myrkri svartaeitt ljós, tað kom av golgata.Eg sá hitt gjøgnumstungna hjarta,sum legði á seg byrðina.Mín synd, mín ræðsla, sorg og neyð,tað førdi hann í krossins deyð.

465 Es-es. *Daniel W. Whittle. #james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Eitt undur stórt, at náði tínkom til mín, syndara,at kærleiki tín rakk til mín,at eg fann náðina.

Men eg veit, á hvønn eg byggi,og hetta veit eg, at tú ert menturtín vin at verja, varða,til eg ein dag skoði teg.

2. Eitt undur stórt, eg fekk at sjá,hvør stór ið synd mín var,og fann ein hvíldarstað mær távið krossins fót hjá tær.

3. Eitt undur stórt, eg trúnna fekká jesu deyð og blóð,eg, sum so blindur, tryggur gekk,so stoltur, sterkur stóð.

4. Eitt undur stórt, at nú eg kanntær líta lív mítt altí hendur, Harri, sum meg vannog hevur meg útvalt.

5. Eitt undur stórt at møta tærí skýnum skjótt ein dag.Og kallar deyðin eftir mær,skal sál mín flyta glað.

3. Mín Hirði jesus er,hann, hann meg elskaði,meg tváaði í blóðinumog grøddi sárini.Tað, sum var heilt fortapt,hann søkti, og hann fann,hitt vilsta hann til heimið bar,sítt barn nú verjir hann.

4. Eg vilstur var av leið,eg gekk mín egna veg,men nú eg elski Hirðans rødd,við bróst hans hvíli eg.Eg var eitt burt vilst barn,so langt av leið eg var.Nú elski eg míns Faðirs rødd,og heimið best er mær.

4. Hann legði á seg sjúku mína,og mína straff hann tók á seg,alt fell á hann, hvør synd, hvør pína,at ei tað skuldi ráma meg.av gudi sligin har hann hekkog inn í deyðans myrkur gekk.

5. Men upp hann reis – á, stóra gleði.Her fekst tú frið, mín arma sál,her víkti náttin fyri degi,her fann mín longsil endamál.Tí eg skal liva eins og hann,í mín stað stríddi hann og vann.


2. Fyrr á kenslur bert eg bygdi,nú á orð títt byggi eg,og tann Himmal, ið eg søkti,fann eg við at kenna teg.

3. Eitt sinn frið í tí eg søkti,sum eg gjørdi fyri teg.Nú er tað mín friður vorðið,sum tú gjørdi fyri meg.

4. Áður helt eg mær við jesus,nú, nú heldur jesus mær.Ei við streyminum eg reki,hann meg varðar trygt hjá sær.

5. Leingi bar eg tungar byrðar,nú ber hann tær fyri meg.Hvat eg eri, var og verði,jesus tók tað alt á seg.

467 as-c. *albert B. Simpson. #William j. Kirkpatrick. (V. Danielsen týddi).

1. Forðum søkti eg, á, Harri,eina signingar frá tær,søkti eina tínar gávur– nú tú sjálvur alt ert mær.

Jesus, Jesus, Jesus eina,tú ert vorðin alt hjá mær,alt á jørð og alt í Himli,alt eg havi nú í tær!

468 Es-g. *#Lee C. Fischer. (jóannes S. Hansen týddi).

1. Fyrr eg gekk við heimsins børnum,sum ei kendu til guds frið,hóast eg ei sjálvur vildi,tó eg mátti fylgja við.Einum fremmandum eg møtti,og hann tók í mína hond.Tá eg sá, at tað var jesus,har vit knýttu vinarbond.

Hann kann loysa hvørja kreppu,hann tann sami er í dag,hann vil loysa hvønn tín spurning,um tú bert vilt loyva honum tað.

2. Tá eg stóð við tronga portriðuttan mál og uttan mið– allir spurningar so fløktir,eins og aldri eg fekk frið – sá eg Frelsaran har standa,brosa blídliga til mín.Har hann gav mær sína frelsu.Um tú vilt, hon verður tín!

466 F-f. *Horatius Bonar. #Úr „Este’s Psalter“ 1592. (V. Danielsen týddi).

1. Hvør søt var jesu eyma rødd:Kom, frið eg veiti tær.Kom, troytti, byrðina legg avog hvíl teg her hjá mær!

2. Eg kom til jesus, sum eg var,so sjúkan hann meg fann, í honum fann eg hvíld og frið,meg glaðan gjørdi hann.

3. Hvør søt var jesu eyma rødd:Hygg, lívsins vatn er her.Tú tysti, drekk og fá í dagtað lív, sum ævigt er!

4. Eg kom til jesus, og eg drakkav kelduni, har rann.Brátt tostin sløktist, og mín sálí honum lívið fann.

5. Hvør søt var jesu eyma rødd:Ljós heimsins eri eg.Kom, hygg á meg, og ljós tá erá øllum tínum veg!

6. Eg hugdi á hann, og eg fanní honum ljós og stav.Eg í tí ljósi ganga viltil lívsins stríð er av.


3. gekk eg enn í deyðans dali,óttin píndi, sorgin neit,allir vinir vóru burtur,teir, sum eg so fast á leit. Tá eg hoyrdi jesus kallaút úr myrkrinum á meg,og hann segði blíður, mildur:jú eg kennast vil við teg!

469 D-d. *Herbert Wallace Cragg. #R. Hudson Pope. (Z. Zachariassen týddi).

1. :,: Hvat er jesus tær? :,:Onnur eiga frelsuna,kenna náðisólina,geva gudi dýrdina.Hvat er jesus tær?

2. :,: Hvat er jesus tær? :,:Hann, sum kom av hæddini,náði sína prógvaði– til at frelsa teg og meg.Hvat er jesus tær?

3. :,: Hvat er jesus tær? :,:Er tín sorg og freisting svár,fyllir eygað mangt eitt tár,sum tær møtir hvørt nýtt ár.Hvat er jesus tær?

4. :,: Er hann einki tær? :,:Er ei reinsað hjarta títt,trýrt tú ei á boð hans blítt,frið og gleði býður frítt.Er hann einki tær?

5. :,: Hann er alt hjá mær, :,:vinur mín og Frelsari,ljós so bjart á leiðini,songur, skjøldur, føði við.Hann er alt hjá mær.

470 a-cis. *johnson Oatman. #j.H. Entwisle. (V. Danielsen týddi).

1. Øll inn í guds ríki viljabjargað verða einaferð,tó, hin beina veg til frelsufá bert vilja ganga her.Men um onnur vón sær grundaá sítt verk og sína gerð.Prís og æra veri gudi,eg á blóðið líta vil!

Kristi blóð hevur klædning mín tváaðreinan, hvítari enn snjó.Tó tey siga mær,frelsan er ei bara har,eg vil líta á hans blóð.

2. Summi siga, at guds góðskateirra vón og álit er,at gud onga sál fordømir,men mót øllum miskunn ger.Tó, tann sál, sum ei er reinsað,hon fortapist, skrivað er. Prís og æra veri gudi,eg á blóðið líta vil!

3. Tá vit Harrans menn í forðum,teir, sum trúðu, minnast á,síggja vit, at offurblóðiðfrelsti teir frá dómi tá.Men tað blóðið talar bert umjesu blóð á golgata.Prís og æra veri gudi,eg á blóðið líta vil!

4. Tað er tað, tey frelstu syngja,tað, sum ljóðar Himli frá,at ein sál í Lambsins blóðisíni klæði hvít kann tvá.Tí eg syngi, til eg standihinum ljósu strondum á:Prís og æra veri gudi,eg á blóðið líta vil!


471 D-d. *#Charles F. Weigle. (Z. Zachariassen týddi).

1. Lat meg siga frá og syngja nú um jesus,sum í bróst mítt hevur birt ein kærleiks brand.Hann meg frelsti og til fulnar lív mítt broytti,og hann bant eitt áður ókent vinaband.

Slíkan kærleika ei fyrr eg kendi,og sum Jesus ongan vin eg fann.Eingin annar kundi gjalda mínar syndir,eingin hægri elska kann.

2. alt mítt lív var fult av synd, tá jesus fann meg,og av sorg og pínu sál mín hart var nívd.jesus legði sínar sterku armar um megog meg leiddi á ta leið, har eg fekk lívd.

3. Hvørja løtu hann mær gevur nýggja vissu,og hans orð eg skilji betur dag um dag.Men eg skilji aldri fult, hví hann meg frelsti,fyrr enn heima eg hans andlit havi sæð.

472 F-a. *Dagny Tróndheim. #C.E.F. Weyse.

1. Út úr høgu himmalhøllnáðisólin skínur,lýsir upp um hægstu fjøllinn til hvørt eitt mansbarn fegin trínur.

2. Skínur nú á smáttu, borghimmalljósið bjarta.Burtur eru tregi, sorg,frøast kann á foldum hvørt eitt hjarta.

3. jesus, tú ert hjálpin min,tá eg á teg heiti.Hóttir stríð og sorg, til tíneg við byrði míni trygt tá leiti.

4. Fevna allan heimin vilmilda himmalljósið,eins og hirðar leiða vilinn til hann, sum føddur varð í fjósi.

473 Des-as. *#F.a. Blackmer. (V. Danielsen týddi).

1. Fyrr var øll mín trúgv á jesusótrygg eins og havsins vág,nú eg sang í trúargleði,nú í iva nívdur lá.

Á, tann friður, Jesus gav,hvíla, sum mær ókend var.Ljós er leiðin vorðin nú,tí eg meiri trúgvi tær.

2. Tí hann bað meg koma nærri,ivan, óttan tagna bað,og tá í hans hond eg leit meg,gjørdist tyngda sálin glað.

3. Stund um stund á hann at líta,minni batar ikki, nei.Vónrík, ljós og løtt tá verðuráður dapra, tunga leið.

4. Frelsari, tín hond mær heldurdag um dag á tínum veg,og mín sál er full av gleði,tí tú livir, ikki eg.


474 g-d. *#johannes granberg. (V. Danielsen týddi).

1. Langt, langt frá gudi sum trælur eg lá,kendi ei náðina.Fríur eg varð, tá ið jesus eg sábløða á golgata.

Signaða Golgata,signaða Golgata,har bøtt fyri synd varð, út strikað mín skuld– signaða Golgata!

2. Frígjørd av honum mín sál syngur glað:Æra, halleluja!– ja, henda nýggja og lívsæla dagsyngur um golgata.

3. andan sum innsigli gav hann og pant,tá ið hann fekk mítt ja,at honum sjálvum hans hvíla meg bant– hvílan við golgata.

4. Skjótt skal hann koma – ta vón eigi eg,taka heim brúðrina,og tá við Himmalsins heri skal egsyngja um golgata.

5. Kom, kæra sál, tú, sum útveg ei sær,kom og kenn náðina!jesus, hann syndina, straffina barhin dag á golgata.

Boygg teg við Golgata,boygg teg við Golgata,har bøtt fyri synd varð, út strikað tín skuld– boygg teg við Golgata!

475 d-d. *#Lelia N. Morris. (V. Danielsen týddi).

1. Hvør er hann, sum kemur úr Edomí so reyðum klæðum – sig:Hví er stungin, særd hans síða,hendur hans og føtur við?Á, hvør er hin sorgarmaður,á, hví man hann líða so,tá ið tó hvørt spor, hann stígur,eina ber um kærleik boð?

Tað er Jesus, konga Kongur,hann, sum heimsins syndir ber.Sál, á, boygg teg fyri honum!Mentur til at frelsa hann er.

2. Hvør er hann, sum eina má stígaHarrans vreiði persuker,meðan øll, hann hevur troystað,svíkja hann og flýggja her?Hvør er hann, sum ei seg gevur,tó so háðaður hann er?Hvør er hann, ið fyri okkumeins og lamb í deyðan fer?

3. Hvør ert tú, sum, tó tú so líður,fagrastur av øllum ert,tó av hvøssum, hørðum tornumer hin krúna, ið tú bert?Á, hví eru tínar kinnarreyðar, fargaðar við blóð?Hvør ert tú, sum, tá ið um galt,eina, vinaleysur stóð?

4. Hvør er hann, sum einsligur doyðiá tí harða krossinum,hann, ið bað um fyrigevingfyri sínum fíggindum?Hvør er hann – at jørðin bivar,sólin myrknar, tá hann doyr,meðan søtt av krossi ljóðar:Tað er fullgjørt! Sál, á, hoyr!


478 Es-es. *Marius absalonsen. #Ókent tónaskald.

1. guds kærleiki meg undra má,sum niður til mín røkk,tá djúpt í syndini eg láog altíð longur søkk.

Á, tað var eitt undur stórt,sum ikki fatast kann.Guds Sonur gav sítt egna lívog okkum lívið vann.

2. Í syndatænastu eg varog neyt ta løn, hon beyð.Men sjálvur gud, hann sigur mær,at syndin føðir deyð.

3. Eg hoyrdi um guds kærleika,tó vanvirdi eg hann.Men so ein dag eg fekk at sjáein naglamerktan mann.

4. Og tá ið eg bar eyga viðhin tornakrýnda mann,tá fekk eg ævigt lív og frið– við trúgv, við trúgv á hann.

5. Tú frelsti, syng tað víða hvar,har deyðin valdar enn,at jesus heimsins syndir barog frelsir falnar menn.

479 g-d. *Ókent sálmaskald. #E.E. Hasty. (V. Danielsen týddi).

1. jesus, mín Harri, í Betlehem láí eini krubbu á fátækum strá,føddur til spott og til sorg her at fá,elskaði meg, ja, meg,elskaði meg, ja, meg,elskaði meg, ja, meg.Føddur til spott og til sorg her at fá,elskaði meg, ja, meg.

477 a-cis. *M.C. Restorff. #amer. fólkalag.

1. Mangur við mær man minnast ta tíð,sálin var ófrelst, var ikki frí,vónloysisstigini steigog gekk syndaleið.

Loksins tú fanst meg,sál mína frelsti,favnur tín fevndi,fjálgaði meg.Frelstur í ævireg syngja vil glaðurum hann, sum hjarta mítt vann.

2. Hirði so góður Harri mín er,hjálpir og leiðir á míni ferð,signað hans kærleiksorð blíðgeva mær styrk eftir stríð.

476 E-gis. *#Lydia Lithell. (Hanus M. Hansen týddi).

1. guds náði meg ber, tá eingin vón er longur,og ivi, ræðsla tyngja mína sál.Og tá ið so heimurin ein dag forgongur,av náði guds eg náa skal á mál.

Ja, náðin, hon ber, Guds endaleysa náði,ígjøgnum Kristi blóð eg frelsu fái.Bert hetta eg veit, og tað mín friður er:Guds náði ber, Guds náði meg ber.

2. av náði eg skal inn í guds ríki stíga,tí sálin bjargað er, halleluja.Men deyða og bann mín jesus mátti líða,tá fyri meg hann hekk á golgata.


2. jesus, mín Harri, á golgata trækeypti meg, tí er mín sál frelst í dag.Undurfull, undurfull náði var tað,leið fyri meg, ja meg,leið fyri meg, ja meg,leið fyri meg, ja, meg.Undurfull, undurfull náði var tað,leið fyri meg, ja, meg.

3. jesus, mín Harri, hin sami hann var,sum tá hann forðum beyð syndarum nær.Soleiðis leitaði hann eftir mær,kallaði meg, ja, meg,kallaði meg, ja, meg,kallaði meg, ja, meg.Soleiðis leitaði hann eftir mær,kallaði meg, ja, meg.

4. jesus, mín Harri, skal koma nú skjótt,fast er hans orð og hans lyfti so søtt.Minnist eg tað, so er byrðin mær løtt,ja, hann skal heinta meg,ja, hann skal heinta meg,ja, hann skal heinta meg.Minnist eg tað, so er byrðin mær løtt,ja, hann skal heinta meg.

481 F-c. *Daniel W. Whittle. #Knút E. Háberg. (P.W. Háberg týddi).

1. Í syndini eg blindur lá,men nú mítt eyga sær.Meg Kristus fann á lívsins leið,hann livir nú í mær.

Kristus livir í mær,Kristus livir í mær,signing rík og náði stór,at Kristus livir í mær.

2. Sum sólarljósið lívgar fræ,sum lagt í akur varð,so bar mær Kristus ljós og lív,nú livir hann í mær.

3. Til blómu veksur lítla fræ,til áir keldufar,og eg má, Harri, undrast á,tín andi býr í mær.

4. Á, Harri, lat meg dag um dagbert tráa eftir tær,at eg alt meir tær líkjast má,sum livir nú í mær.

480 g-d. *#Nicholas L. Ridderhof. (V. Danielsen týddi).

1. Hvør gevur til hjarta mítt sælasta frið?Bert jesus, ja, eina jesus.Og hvør er tann klettur, eg styði meg við?Bert jesus, ja, eina jesus.

Bert Jesus, bert Jesus,bert hann gevur sálini lukku og frið.Ei rætt kann tað sigast,men tó kann ei tigast,hvør vinur, ið mær er Jesus.

2. Hvør eigur hitt vatnið, sum vekja kann deyð?Bert jesus, ja, eina jesus.Hvør gevur í oyðimørk sálini breyð?Bert jesus, ja, eina jesus.

3. Hvør gevur mær hvíld, tá ið sálin er móð?Bert jesus, ja, eina jesus.Og hvør átti hjálp, tá ið trongdur eg stóð?Bert jesus, ja, eina jesus.

4. ja, hvør er mín stjørna í myrkastu nátt?Bert jesus, ja, eina jesus.Hvør kemur og tekur meg heim til sín brátt?Bert jesus, ja, eina jesus.


483 B-b. *#john W. Peterson. (Árni jacobsen týddi).

1. Hvør kann loysa vandamál og flyta fjøll úr stað?Hvør er hann, sum mentur er at broyta nátt til dag?Hvør kann geva styrki, tá í bøn tú ert á knæ?– Tað er jesus, eina hann!

Jesus mentur er at draga syndarar til sín,hann tey sjúku grøða kann og gera vatn til vín.Einki er ómøguligt – og hann er vinur mín – Harrin Jesus, eina hann!

2. Hvør kann lætta sorgarbyrði, uggan bera tær?Hvør kann balsam veita fyri syndasár, tú fær?Hvør kann flyta skýggini, so gleðisólin sær?– Tað er jesus, eina hann!

3. Hvør kann taka tína hond og vísa rætta leið?Hvør kann sanna styrki veita, so tú snávar ei?Hvør kann vísa náði, tá á skeivan veg tú steig?– Tað er jesus, eina hann!

484 F-c. *Emma F. Bevan. #james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Í tær, á, jesus, fann mín sál,ja, eina fann í tærtann frið, ta gleði, hvíld og trygd,sum fyrr mær ókend var.

482 as-es. *#j.E. French. (V. Danielsen týddi).

1. Millum boðar og íður eg strandaður vará tí villu, tí ókendu strond,men tá vónleyst og myrkt alt sá út fyri mær,mín Frelsari rætti mær hond.

Ja, Jesus, hann rætti mær hond,ja, Jesus, hann rætti mær hond.Á Golgata træhann hekk í mín stað,ja, Jesus, hann rætti mær hond.

2. Villar bylgjurnar brutu um bátin hjá mær,eingin hjálp var frá landi at sjá.Men tá vandin var mestur, var jesus mær nærog rætti mær hondina tá.

3. Tá ið báturin brotin í briminum lá,eingin glotti í myrkrinum var,bert at líta á navn sítt hann lærdi meg tá,og hondina rætti hann mær.

4. Og um synd tín sum boðabrot reisist kring teg,og bert undirgang eyga títt sær,minst, at ein fyri synd tína ofraði seg,hann rættir út hond móti tær.

5. Og nú syngi eg, meðan eg ferðist avstað,um tann kærleik, sum loysir øll bond,og eg sigi ta søgu, sum hjørtu ger glað,um jesus, sum rætti mær hond.


Nú navn títt, Jesus, eina taðer dýrabart hjá mær,tí kærleik, lív og hjartafriðeg eina fann í tær.

2. Eg suffaði um lukku, frið,eg søkti tey, ei teg,men øll mín eydna var, at tú, á, jesus, søkti meg.

3. Teir brostnu brunnar royndi eg,men lívsins vatn ei fann,í teimum fáfongd, deyði bertog sálareitur rann.

4. Eg græt um farnan stuttleika,men ikki eftir tær,til blindu eygu lótust upp,so nú mín sál teg sær.

486 as-c. *#albert allen Ketchum. (Oddmar Marsten og Svenning av Lofti týddu).

1. Í mínum hjarta er gleði,jesus frá synd frelsti meg.Frelsara mínum eg prísi,reinsaður nú eri eg.

Hví vil eg syngja um Jesus?Hví er hann alt fyri meg?Hann er mín Harri og Gud, sumdoyði, og frið fekk eg.

2. Bert eina sjón av hans góðsku,og tað mær nóg mikið var.Bert við at hyggja á jesus,náði og frelsu tú fær.

3. Fagrastur er hann av øllum,fagur sum liljan at sjá,krýndur við dýrd og við heiður,kærleika, miskunn og náð.

485 F-f, D-d ella B-f. *a.M. Toplady. #1:Ókent tónaskald #2: R. Redhead. #3: T. Hastings. (V. Danielsen týddi).

1. Klettur, klovin fyri meg,fjaldur í tær eri eg.Blóðið tað, sum frá tær rann,lív og rættvísi mær vann,lyfti mína byrði av,hjartafrið og hvíld mær gav.

2. Harri, tú útvaldi meg,áður enn eg søkti teg.Tú ert øll mín rættvísinú og allar ævir við.Í tær tók meg gud í favn,gav mær barnarætt og navn.

3. Meðan enn eg andi her,tá mín dagur liðin er,tá eg sæla land skal ná,teg á trónuni skal sjá– klettur, tú sum klovin varð,sæla eina er í tær.

487 e-g. *Lina Sandell. #F.a. Ekström. (Filip Hansen týddi).

1. jesus í deyðan ofraði seg,gev, Harri, at eg skoða kann teg.Tú gavst títt lív, og loystur eg varð,tá tú á krossi synd mína bar.

2. Kærleik so stóran aldri eg fann,eingin so høgt meg elskar sum hann.Frelst er mín sál, so lukkulig, frí,jesusar ogn um æviga tíð.

3. Leið meg tí, Harri, fram sum títt barn,fanga ei lat meg freistarans garn.Lær meg at liva heilt fyri teg,ofrað tú hevur alt fyri meg.


489 g-d. *johnson Oatman. #Bertha Mae Lillenas. (Hákun Djurhuus týddi).

1. Tá veikur, syndatyngdur eg troyttur fall á knæ,og har í jesu navni um fyrigeving bað,tá mína bøn hann hoyrdi, og so eg fríur varð,tí byrðina tók jesus og nýggjan song gav mær.

488 B-d ella a-e. *Óli Reinert. #1: Øssur Berghamar. #2: Ókent tónaskald.

1. jesus er tann stjørnan, ið kann lýsa,tá ið hvør ein stjørna sløknar her,sum í lív og deyða leið skal vísa,sum ein syndara til Himmals ber.

2. jesus er hitt ljósið, ið mær lýsirgjøgnum hesa køldu, myrku verð.Uttan jesus verðin bara hýsirneyðarróp og troystarloysi her.

3. Um í jesusi ei fanst ein bjargingburt úr hesi deyðans myrku nátt,her sum alt er merkt av syndafarging,tá var hetta lív ei vert at átt.

4. Mangt er tað, ið menniskju her gerasær til ljós ígjøgnum lívið her.Einki kann í lív og deyða beraso sum jesus, har hann ljósið er.

5. Dagarnir, teir koma og teir fara,tíðarhjólið dvølur ikki á.Lítið menniskju um hetta vara,so tey sálarbjarging kunna fá.

6. gott at eiga ljós, ið altíð lýsir,sjálvt ígjøgnum deyðans myrku nátt.Brátt hin ljósi dagurin nú rísur,har hjá jesusi er alt so gott.

Ja, byrðina tók Jesus, og sálin hvílu fann,ja, byrðina tók Jesus ta stund, eg leit á hann.Burt svunnu synd og ótti, eg endurføddur varð,tí byrðina tók Jesus og nýggjan song gav mær.

2. Tá vegurin var trongur, og illgongd var mín leið,í svørtum syndamyrkri mín fótur mangan gleið,í míni neyð eg rópti: Kom, gud, og ver mær nær!Tá byrðina tók jesus og nýggjan song gav mær.

3. Tá sorgin hjartað píndi, og ivin nívdi meg,mær ov tung byrðin kendist, og vónleysur var eg,ein rødd so blíð kom til mín: Eg syndir tínar bar!Tá byrðina tók jesus og nýggjan song gav mær.

490 g-h. *#Ókend. (Árni jacobsen týddi).

1. Spyrt tú meg um mína gleði,og hvat hjartað fylla man,um hvat mál eg her mær seti,hvar eg sanna gleði fann.Um ein vin eg tær kann siga,sum ein nýggjan song mær gav,klettur mín og Frelsari er eina hann.

:, : Hann er mín gleði, :, :og tann gleði tekur til, sum tíðin fer.Um tú spyrt meg, so skal svarið vera:Eg elski Jesus, eg veit, hann elskar meg!


4. Deyðin varð har av lívi vunnin,frelsunnarorðið hitt sæla sagt,himmalleiðin varð okkum funnin,klagarin mist hevur sína makt.Sælur eri eg gjøgnum blóðið,atgongd til Himmalin eigi eg,frið fekk hjartað og andin móði,gud til eitt náðiker gjørdi meg.

2. Tá á gyltu strond eg standi,og mín ferð er endað her,mínum Frelsara eg møtiog hann síggi, sum hann er.Kanska tá eg ikki dugibera fram tey mongu orð,tó er eitt, eg tá við gleði siga skal:

:, : Tú ert mín gleði, :, :eg tær takki, tí tú frelsti mína sál!Og við gleði tá eg honum sigi:Eg elski teg, tí eg veit, tú elskar meg!

491 B-b. *Ingebret Thorkilsen. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Kanst tú syngja hin songin nýggja,sál, tú, sum ert nú á lívsins ferð?Mangur, sum fekk guds dýrd at síggja,lærdi hin songin á foldum her.Men tó fyrst tey tann tónan kendu,tá tey komu golgata áog sítt eyga til krossin vendu– men spyrt tú, hvat ið tey syngja tá?

2. Hjartatrongdin, hon leiðir songin,evnið er jesu Kristi blóð.Vón og friður í mær var eingin,dømdur og heilt uttan gud eg stóð.Men Immanuel fór í stríðið,leyvan av juda sigur vann,meg tí fyllir hin friður blíði,eg eina æviga frelsu fann.

3. Upp á golgata fór hin daginmyrkursins drottur til blóðigt stríð.Kom, á, syndari, til hin staðin,kom og hygg Frelsarans ásjón í!Deyðans ræðsla hann hevur funnið,pílurin í hans hjarta gekk,har varð stríðið hitt stóra vunnið,myrkursins drottur har deyðsár fekk.

492 D-d. *Fanny Crosby. #W.H. Doane. (V. Danielsen týddi).

1. Kom, sig eitt orð um jesus,tín vin og Frelsara,sig frá, sig frá um, hvussutú komst til hansara.

Kom, sig eitt orð um Jesus,sum øll vit styrkjast við,eitt lítið orð um Jesus,syng, vitna ella bið!

2. Kom, sig eitt orð um jesus,sum synd tær fyrigav,um náðina, sum loystitær tungu leinkjur av.

3. Kom, sig eitt orð um jesus.Er tað ov tungt hjá tærat vitna um hans náði,sum syndir tínar bar?

4. Kom, sig eitt orð um jesus,og ger tað nú í dag.Tín egna sál vil gleðast,og okkum styrkir tað.

5. Kom, sig eitt orð um jesus,hvør lítil trúgv tín er.Stíg fram bert, armur, veikur– alt annað Harrin ger.


495 Es-b. *Ismar joensen. #Martin Simonsen.

1. Tá gud við anda sínummítt stolta sinn fekk felt,tá veðraðist alt burtur,eg áður stórbært helt,og sjónin lyftist hægri,upp um tey dimmu skýggj.Mær opnaðist ein onnur verðso undurføgur, nýggj.

2. Eg sá í høgum salivið alvalds høgru hondguds Elskuliga sitaog skoða heimsins lond.Sum logar vóru eygu hans,tó heiløg, rein og bjørt,tey kannaðu øll hjartans ráðog alt, eg hevði gjørt.

494 D-a. *#Samuelina Viðstein.

1. jesus, tú besti vinur mín,eg nú og altíð eri tín.Einki kann skilja meg frá tær,tað sigur orð títt mær.

2. Eg langa tíð ei kendi teg,men gekk mín egna myrka veg,inntil eg so fekk eyga ájesus á golgata.

3. jesus, tú doyði á krossinum,men nú tú livir í Himlinum.Har gert tú liðugt heimið mítt,prís fái navnið títt.

4. Kom, Harri jesus, ja, kom skjótt.Hetta ber hvíld til hjartað møtt.Upp móti Himli hyggi eg,jesus, at síggja teg.

493 g-d. *Salathial Cleaver Kirk. #Emily D. Wilson. (V. Danielsen týddi).

1. So fremmand tey mær tyktust,tey søtu gleðiboð,tá fyrst tey til mín komu,eg spurdi: Er tað so?Eg kendi, henda søgamítt hjarta gjørdi lætt,um jesu deyð og uppreisn,men var tað, var tað satt?

Eg elskaði at hoyraog lesa alt um hann,sum doyði her á krossi,men grøv og deyða vann.

2. Og tá ið eg av nýggjumso mangan hoyrdi taðum, hvussu jesus fylgistvið sínum enn í dagog hoyrir teirra bønirog gevur teimum frið,tá suffaði mítt hjarta:Á, kendi eg hann við!

3. Tann rødd, ið sál mín hoyrdi,hvør eym, hvør søt hon var:Tú troytti, hjartabrotni,kom, halla tær at mær!Og allar hjartans hurðar,vítt upp tær lótu seg:Kom inn, tú lívsins Harri,og lat meg kenna teg!

4. Og fulla vissu gav mærhin andans sterka rødd,sum talar so um jesus,at frið fær sálin mødd.Nú er hin gamla søga,sum eitt sinn fremmand var,ein vitnað, grundføst sannanvið anda guds í mær.

Á, Frelsari og Harri,hitt orð, hitt orð um tegav vónloysi og deyðatil lívið reisti meg!


3. Tá fell eg á mítt andlitog bæði græt og bað,um mína synd og heimsins syndeg sannførdist tann dag.Eg skilti tá, hví Sonur gudsí krossins deyða fór,tað eina var, tí synd mín varí eygum hans so stór.

4. Tað var mær áður gátuført,men nú var tað mær greitt,at Sonur guds, hin heilagi,mær náði hevði veitt,við tað at hann á krossinumtók synd og dóm á seg,og hetta stóra offurverkvar reinsan fyri meg.

497 as-es. *Elizabeth C. Clephane. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Teir níggju og níti kendu segí oyðimørk liva væl.Teir hildu seg ganga beinan veg,seg taldu í hirðans tal.Tó, ein var seyðurin fjøllum á,:,: sum hjarta hans longdist heim at fá. :,:

2. Sig, hirði, kennir tú hesi øll?Men hvat fáa vit til svar?Hann peikar niðan á myrku fjøll:Hin burtvilsti gongur har!Hann er tað, eg hava heim nú vil,:,: hann er tað, mítt hjarta stendur til. :,:

3. Men eingin av hinum frelstu veit,hvør døpur tann leiðin var,tá náttin køvdi, og kuldin beit,og ísurin fótin skar,men hirðin hin vilsta seyðin fann,:,: frá upphavi hevði hann elskað hann. :,:

4. Hví flýtur slíkt blóð á tíni leið,á, hví er tín gøta reyð?Meg sjálvan kundi eg spara eiat frelsa mín vilsta seyð.– Tí hevur hans hond tey djúpu sár,:,: tí runnu á kinnini sorgartár. :,:

5. Men tá hann at enda seyðin fannog heim hann á herðum bar,tá hoyrdist í Himli songur tann,ið brimduna líkur var.Tað ljómaði hátt um ljósins stað,:,: tá einglar sungu eitt fagnaðarlag. :,:

496 as-es. *Árni jacobsen. #Norbert Hauner.

1. Mín loðsur Harrin jesus er,trygt heim meg leiðir hanntil staðin, hann til reiðar ger,ei sjálvur heim eg fann.Í kærleika hann talar milt,við havið sigur: Tig, ver stilt!Hans veldi allar ævir er,og hann, bert hann av øllum ber:guds einborni,sum seg sjálvan ofraði.

2. Hoyr, sál, sum gongur heimsins veg,hvat Harrin bjóðar tær:Legg tungu byrðina á meg,frið, hvílu sálin fær!Og lyfti Harrans svíkja ei,hjá tær hann er á tíni leið.Tá deyðin kallar teg til sín,tá stendur lyftið, at sálin tínum alla tíðskal búgva Harrans ríki í.


498 g-d ella E-e. *William S. Walton. #1: a.j. gordon. #2: Leivur á Torkilsheyggi. (V. Danielsen týddi).

1. So eymur hann meg søkti,sum troyttur, sjúkur var,og meg á sínum herðumí seyðahúsið bar.Og einglar sungu tá um hann,sum vilsta lambið aftur fann.

Á, tann náð, ið fann meg,á, tað blóð, ið vann meg,á, tann kærleiki, ið heim meg bar,stóri kærleiki, ið heim meg bar!

2. Hann tók meg falnan, slignan,í sár læt olju, vín,hann gav mær hesa vissu:Eg fann teg, tú ert mín!Eg hoyrdi aldri orð so blíð,í hvíld tey vendu sorg og stríð.

3. Hann merkini mær vísti,í mín stað blóð hans rann,ta hvøssu skemdarkrúnuteir settu upp á hann.Hvat sá, hvat sá hann tó í mær,at slíka skomm og kvøl hann bar?

4. Eg siti við hans føtur,hans andlit lýsir mær,og undrandi eg minnist,hvør stór hans náði var.Nei, ævin øll er ei nóg longat veita honum takkarsong.

499 F-a. *johnson Oatman. #george C. Hugg. (V. Danielsen týddi).

1. Kunnu vit finna ein vin sum jesus?Ikki ein, ikki ein.Er nakar Frelsari uttan jesus?Ikki ein, ikki ein.

Jesus kennir várt stríð á foldum,hann vil leiða til Himmals heim.Kunnu vit finna ein vin sum Jesus?Ikki ein, ikki ein.

2. Man nakar eiga slíkt vald sum jesus?Ikki ein, ikki ein.Hvør hevur sett seg so lágt sum jesus?Ikki ein, ikki ein.

3. Var nakar dagur, vit mistu jesus?Ikki ein, ikki ein.Var nøkur nátt, okkum gloymdi jesus?Ikki ein, ikki ein.

4. Kann nakar siga: Ei elskar jesus!Ikki ein, ikki ein.Varð nakar svikin, sum leit á jesus?Ikki ein, ikki ein.

5. Er nøkur gáva so dýr sum jesus?Ikki ein, ikki ein.Hvør veitir sínum eitt heim sum jesus?Ikki ein, ikki ein.

500 g-h. *Zacharias Zachariassen. #jens guttesen.

1. Langt burt frá gudi eg viltist,longri hvønn dag, ja, hvørt ár,hjartað av ófriði fyltist,kendi sítt syndasár.Fremmandur gud var fyri mær,ókend mær Himmalsins sæla var, átti ei í hans lívi lut,var uttan vón, uttan gud.

2. Men so um jesus eg hoyrdi,hvussu hann synd mína bar,at ongan frá sær hann koyrdi,sum syndatyngdur var.Kærleiki hans mítt hjarta vann,dró meg júst so sum eg var til hann,tætt til sín barm hann legði meg– vilstur, men funnin varð eg.


501 D-fis. *Eden R. Latta. #Henry S. Perkins. (V. Danielsen týddi).

1. Signað veri blóðkeldan góð,sum rann fyri ta falnu verð,tá í stríðnum Sonur guds stóð.Bert í sárum hans frelsa er.Tó at syndin hjarta mítt breyt,og tó sálin særd er og móð– tvá meg í tí blóði, har fleyt,og eg verði hvítari enn snjó.

Hvítari enn snjó,hvítari enn snjó,tvá meg í tí blóði, har fleyt,og eg verði hvítari enn snjó.

2. Hvøss var tornakrúnan, hann bar,harður krossurin, hann hekk á,beisk var sorgin, hjarta hans skar,tung tann byrði, á honum lá.Leið meg, leið meg bert fram til hann,til hitt bróst, mín synd eitt sinn sló.Tvá meg í tí blóði, har rann,og eg verði hvítari enn snjó.

3. Harri, eg fór langt burt frá tær,hin fortapti sonur er eg,blóðreyð er mín synd, sum tú sær,einki vatn kann her reinsa meg.jesus, til hin brunn, sum er tú,og til tíni lyfti so góðkomi eg og tvái mær nú,og eg verði hvítari enn snjó.

3. Tá fyltist hjartað við gleði,tá fann eg fullkomnan frið.Drigin av kærleikans megihvíli eg við hans lið.Vinur, sum burt ert vilstur enn,reis teg, kom heim og hans náði kenn.Tá fyrsta gleðin byrja kann.– Æru og prís fái hann!

502 D-d ella d-d. *Lina Sandell. #1: johann B. König. #2: Bárður á Lakjuni. (V. Danielsen týddi).

Klettar og berg skulu einaferð víkja,fjøll skulu vikast, og heyggjarnir við.aldri mín náði og miskunn skal svíkja,friðarsátt mín skal ei vikast eitt stig. Á henda klettin, á Orðið hitt fasta,talað av honum, ið ævigur er,havi eg byrðar og skuld mína kastað,bjargaður væl inn um boðar og sker.

503 F-f. *Poul og Ásvør Færø. #Poul Færø.

1. jesus, eg vil prísa, takka tærfyri, at tú frelsti mína sál,:,: tryggari eg kann ei vera her,tí eg veit, mín framtíð vissað er. :,:

2. Einaferð eg burtur frá tær gekká tí breiða, villa syndaveg.:,: Sum eitt vrak á havinum eg var,burtur var øll vón tá fyri mær. :,:

3. Men ein dagur kom, tá eg fekk sjá,at mín synd hin dag á golgata:,: goldin varð við jesu dýra blóð,og eg ævigt fríur, frelstur stóð. :,:

4. Og nú gleði eg meg til tann dag,tá tú heintar meg heim í tín stað,:,: prís og allan heiður tá tú færfrá tí brúður, tú út loysti tær. :,:


505 Es-g. *#Benjamin a. Baur. (Øssur Berghamar týddi).

jesus, mín vinur so góður,tú, sum vanst hjarta mítt.Miskunnarsamur og mildur,varðveitir barnið títt.jesus, mín vinur so góður,tú, sum ei spardi teg.Frelsari mín og Harri,alt ert tú fyri meg.

506 g-d. *Líggjas á Váli. #Knut Røhr-Staff.

1. So langt, eg kann minnast, so havi eg hoyrtum náði og frelsu og frið,um gud, sum sín Son gav í okkara staðog altíð er við vára lið.So nógv, sum eg hoyrdi, so helt eg tó tað,at hetta var ei fyri meg,at hetta galt onnur, sum livdu í syndog tí máttu umvenda seg.

2. Men tøkk fái gud, at ein dagur upp rann,tá hann vildi vísa mær tað,at leiðin, eg gekk, var ein undirgangsleiðog bar mót fortaping ein dag.Hann vísti mær tá út á golgata heyg,hvør søt var tann sjónin at sjá:guds Sonur hekk har undir mínari synd,øll skuldin varð út strikað tá.

3. Eg fell har á knæ, og mín tunga varð loyst,eg tilbað mín Harra og gud,sum strítt hevði stríðið og tikið mítt pláss,og frelsan har fall mær í lut.Mong ár eru liðin, men vitna eg skal,at hann er mín klettur, mín borg,hann leiðir, hann fylgir, hann varðar mín fót,ein vinur í gleði og sorg.

4. Hvør signað at vita, at leiðin nú bermót lívsins, tí æviga stað.Øll tey, sum í trúgv hava litið á hann,har frelst skulu standa ein dag.Mín vinur, sum enn stendur ivandi her,tær tørvar eitt einasta stig,tak móti guds Soni, kom lít á hans blóð,hann gevur tær frelsu og frið.

504 B-f. *Fanny Crosby. #William j. Kirkpatrick. (V. Danielsen týddi).

1. Sum ein heimleysur fuglur, sum skip uttan havn,var eg, Frelsari, burtur frá tær,men tín rødd hevur kallað meg inn í tín favn,og eg veit, har er rúm fyri mær.

Rúm fyri mær,Jesus, hjá tær,eitt stað við títt bróst fyri mær.Fuglurin núhar finnur sær búog leitar sær skýli hjá tær.

2. Eg sum dúvan í ørkini fann mær eitt skjól,og eg hvíli í náðini nú.Tí er hjarta mítt glatt, og hin æviga sól,sum nú lýsir mær, jesus, ert tú.

3. Nú í jesusi hvíli eg, óttist ei meir,um enn sjógvarnir bróta kring meg.Eg vil hyggja mót Himli, har dagur ei doyr,og vil syngja, á, jesus, um teg.


508 as-es. *William O. Cushing. #george F. Root. (V. Danielsen týddi).

1. Ljóðið, himmalhørpur, berið gleðiboð,at ein sál er frelst úr synd og neyð.Hon um jesus hoyrdi, trúði honum, ogFaðirin vælkomna hana beyð.

Prís og heiður – hoyrið einglarnar,prís og heiður – ljóða hørpurnar.Frelstar sálir syngja heiðurssong um hann,sum teim falnu lív og frelsu vann.

2. Ljóðið, himmalhørpur, berið boð um frið.Frið fekk hjartað, ið var troytt og møtt.Víkja mátti syndin, deyðans ræðsla við,leinkjur brustu, og hvørt sár varð grøtt.

507 F-f. *alfred Steensen. #j.C. Bitthauer.

1. jesus, takk, at tú meg frelstimínum ungu árum í.Nú ert tú mín vinur besti,vilt tað vera alla tíð.

2. Mangan hevur myrkrið vunnið,síðan tú meg loysti út.Tú meg hevur aftur funnið,bøtt mær sálarsorg og sút.

3. Harri jesus, lat meg finnahvílu alla tíð hjá tær,lat ei Satan valdið vinna,víki freisting hans frá mær.

4. Á, hvør gleði tað skal verða,tá eg síggja skal ein dagteg, bert teg, og prís fram bera– á, hvør verður sál mín glað.

509 F-c. *Óli Reinert. #jens guttesen.

1. Vónleyst tað var at liva,um eingin jesus var,tí lívið kann ei vara,tað deyðin sigur mær.jesus, hann gevur lívið,sum ævigt vara skal.Nú gleðist eg at liva,mín sál er frelst og sæl.

Jesus, hann eigur lívið,Jesus, hann býður lívið,Jesus, hann gevur lívið,sum varir alla tíð.

2. alt lív á jørð má doyggjaog bráðan enda fær.Um jesus ei beyð lívið,hvar skuldi eg vent mær?Deyðans hitt myrka dimmimítt eyga altíð sá,og sorgarfulla hjartaðei kundi uggast tá.

3. Prísa tær, jesus, skal eg,sum tíðin fer á fold,tær prísa, jesus, skal eg,um eg skal undir mold.Prísa tær, jesus, skal eg,tí frelst tú hevur meg,tær prísa, jesus, skal eg,til eg skal síggja teg.

3. Ljóðið, himmalhørpur, ljóðið nú í dag,ljóðið nú við gleði og við gleim.Einglar bera boð um lívsins ljósa stað,at ein dýrt keypt sál er komin heim.


510 F-a. *Dale Oldham. #Bill gaither. (Árni jacobsen týddi).

1. Lívið tómt var og eingin vón,tyngjandi byrði eg bar.Tá úr dýpinum rópti eg: Harri Mín!Kom gev mær vón, so lívið virði fær!

Meiri vón enn í farnu tíð,meiri enn tað, ið var,meir enn heimurin bjóða kann– hann gevur vón, so lívið virði fær.

2. Syndasærdur á oydnum veg,grøðing tá tørvaði mær,jesus kom tá og leskaði mína sálog gav mær vón, so lívið virði fær.

3. Fyrigivin nú syndin er,einki nú er, sum tað var.Sál mín loyst varð í ævir, tá jesus komog gav mær vón, so lívið virði fær.

511 C-g. *Ókent sálmaskald. #Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Langt frá gudi, langt frá Himligekk eg einaferðsum eitt lamb, ið burturvilst íoyðimarkir er.Men hin góði Hirðin, jesus,søkti eftir mærog úr neyð og vanda meg áherðum sínum bar.

2. Mína synd hann fyrigav mær,tók meg í sín favn,til tey stillu vøtn hann bar meg,leiddi meg í havn.Nú hans náði allan daginsól og gleði er,og á nátt hans einglavakt mærtrygd og hvílu ber.

513 g-d. *anders Nilsson. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Tað er so gott at elska gud,lýða gud, æra gud,so gott at vera barn títt, gud,og eiga teg til lut.Tá eg frá tær langt burtur stóð,tú gavst mær frið við jesu blóð,synd mína fyrigavst tú mær– á, sum tú góður var.

512 B-f. *Levi joensen. #Torkil Mørkøre.

1. Um náðina, sum fann meg, eg syngi songin mín,um hann, sum kom her niður, dró syndarar til sín.Hann kom úr dýrd í Himli til krossins harða deyðog sá her heimsins hjørtu í størstu syndaneyð.

:, : Ja, náðin fann meg,hon dró meg inn til sín. :, :

2. Tá losnaði mín tunga, hon sang eitt gleðilag,og stóra syndabyrðin sum døggin svann avstað.Eg sá á krossi mannin, sum kærleiksmerki ber,sá blóðið úr hans síðu – guds Lamb í deyðan fer.

3. Tú lívsins Harri livir, sum ein dag doyði her.Nú krúnuna í ævir títt særda høvur ber.Eitt gullbelti um bróstið nú prýðir Kongin har,sum ein dag hekk á krossi, av øllum svikin varð.


2. Í jesusi eg eigi frið,eigi frið, eigi frið,hann er mítt lív, mín rættvísi,nú og í ævir við.Er trúgv mín veik, hann sterkur er,til hvíldar mína sál hann ber,eg eri sælur hvørja stundá Orðsins føstu grund.

3. Men um tað stormar runt um meg,runt um meg, runt um meg,í honum tryggur eri eg,hann kennir væl mín veg.Um jørðin víkur út av leið,hans tróna stendur, vikast ei,hans harradømi stendur fast,um jørð og himmal brast.

4. Og skjótt hann heim nú tekur meg,tekur meg, tekur meg,og honum líkur verði eg,eg fari trygt mín veg.Eitt stað eg eigi honum hjá,tað veit eg, tó eg ei tað sá,og gjøgnum allar ævir hareg prísi, jesus, tær.

514 C-g. *Theodor janson. #Ókent tónaskald. (jákup Olsen týddi).

1. Tann dagin, jesus frelsti meg,tað var so sæl ein stund,hann syndir mínar tók á seg,tað var so sæl ein stund.Hann segði tá: Eg fyri teglæt lívið, kom og trúgv á meg!Eg kom og slapp frá byrðini– tað var so sæl ein stund.

Tað var, tað var so sæl ein stund,tað var, tað var so sæl ein stund,tá Jesus gav mær hjartafrið,tað var so sæl ein stund.

515 as-es. *#William j. Kirkpatrick. (Z. Zachariassen týddi).

1. Langt burt frá gudi eri eg,men eg komi heim.Mín synd so sára nívir meg,gud, eg komi heim.

Komi heim, komi heim,heim til gleði, gleim.Tak í náði móti mær,Gud, eg komi heim.

2. Mong ár eg burtur havi spilt,men eg komi heim.Eg veit, tú fyrigeva vilt,gud, eg komi heim.

3. Meg troytta syndarinnar kor,men eg komi heim.Tí líti eg nú á títt orð,gud, eg komi heim.

4. Eg veit, mær nýtst títt dýra blóð,nú eg komi heim.Meg tváa hvítari enn snjó,gud, eg komi heim.

2. Eg syngi um hans kærleikavið gleði, tí hann gavmær frið og tveitti syndinaí djúpa, djúpa hav.Hin lukka ikki metast kannvið nakað, sum á fold eg fann.Og skjótt, so skal eg jesus sjáog vera honum hjá.

3. Til hann eg bjóði syndarumog sigi við teir tá:Kom, boygg teg fyri Lambinum,og tú skalt náði fá!Hans blóð, tað er tær sálarbót.Um tú tí taka vilt ímót,so fært tú frið við krossins fót– á, sæla, sæla stund!


Á, tað er undurfult,tað er dýrabart og undurfult,hvat Frelsarin er fyri mína sál.Nei, helvtin ei enn er søgd!

2. Frá náði til náði hann leiðir megí kærleika dag um dag.alt bjartari dýrdina hómi eg:,: á ferð til hin sæla stað. :,:

3. Og tá tað so undurfult vera kannher honum at dvølja hjá,hvat so, tá vit einaferð síggja hann:,: og talu hans lýða á? :,:

516 B-f. *#Lelia N. Morris. (V. Danielsen týddi).

1. Um kærleikan, meg søkti,sum deyður var í synd,um náðina, sum vann meg,læt upp tey eygu blind,um miskunn, høga, djúpa,sum havið breitt og vítt,sum Himmalin ómáldan – skal syngja hjarta mítt.

Søtari hvørt ár, sum fer,søtari hvørt ár, sum fer.Rík er Jesu náði,meir, enn sagt eg fái – søtari hvørt ár, sum fer.

2. Eitt sinn hann gekk her niðri,og fólkið trongdist táí síni neyð umkring hannfrá honum hjálp at fá.Hann grøddi hjartabrotin,tey falnu reisti hann.Og eg – prís veri honum! – ta somu náði fann.

3. Á, undurfulla náði,sum toldi fyri megta sváru krossins angist,ta kvøl á deyðans veg.Við heiløgum í Himlium hann mín songur er.Kom, alt, sum livir, andar,kom prís hans navni ber.

517 B-f. *#Lelia N. Morris. (P.W. Háberg týddi).

1. Við Frelsaran kom eg ein dag á fund,hann frið til hjarta mítt bar.Eg segði: Á, Harri, frá hesi stund:,: eg lív mítt skal ogna tær! :,:

518 Es-b. *#Ira F. Stanphill. (Hákun Djurhuus týddi).

1. Óverdur eg var til ta náði, hann gav,óverdur at ganga hans leið.Eg undrist, ein Kongur kom til mín, ein træl,tann kærleik eg fata kann ei.

Óverdur, óverdur,ein maður, sum fjøturbundin var.Hann gjørdi meg frían og verdan hin dag,tá syndaskuld mína hann bar.

2. Mín synd og mín sjúka so særdu hans rygg,at blóðið rann sárum hans frá,øll brot míni bundu av tornum ein krans,ið settur varð høvur hans á.

3. Óverdur eg var til ta himmalsku dýrdog gudi at møta hin dag,men skjótt skal eg syngja ein fagnaðarsongum Lambið, sum leið í mín stað.


519 as-c. *#C. austin Miles. (V. Danielsen týddi).

1. Troyttur og vilstur og sokkin í syndgekk eg á villini veg.jesus, mín Frelsari, sá mína neyð,hann gav seg fyri meg,hann gav seg fyri meg.

Fyri meg, fyri meg,var tað alt fyri meg?Har úr hásæti Himmals til Golgata kross – ja, tað var fyri meg.

2. Særdur hann stríddi hitt einsliga stríð,fór til getsemane har,heingja seg læt á hitt bannaða træ,bað fyri mær, ja, mær,bað fyri mær, ja, mær.

3. Leingi eg vendi mær frá honum burt,men so ein dagin sá egjesus í andanum krossinum ádoyggjandi fyri meg,doyggjandi fyri meg.

520 Es-b. *William Cowper. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Tað er ein kelda, fylt við blóð,úr jesu æðrum rann,og syndarin í hesi flóðfrá øllum reinsast kann.

Æra veri Lambinum,sum doyði á Golgata,prís og æra, prís og ærabæði nú og altíð!

2. Hin ránsmaður í deyðastundta reyðu keldu fann.Tá eg við hana kom á fund,eg reinur varð sum hann.

3. Á, tú guds Lamb! Hin kelda reyð,hon missir ei sín mátt.Hon frelsir tíni, savnar teytil tín í Himli hátt.

4. Og síðani eg sá hitt blóðog friður mín varð tað,tað vera skal mítt takkarljóðinntil mín síðsta dag.

521 D-a. *Fanny Crosby. #William j. Kirkpatrick. (V. Danielsen týddi).

1. Sum jesus ei nakar á jørðini var,so mildur var eingin sum hann,og ei slíkan vin nakar syndari fær,sum frelsa hin vónleysa kann.

Hann ofraði lívið, læt renna sítt blóð,hann ofraði alt fyri meg,hann stríddi við úlvin og sigrandi stóð,hann stríddi og spardi ei seg,men ofraði alt fyri meg.

2. av sonnum ein Frelsari jesus mær er,hann kendi ta neyð, eg var í,og dóm mín og straff mína toldi hann her,tí endað er neyð mín og stríð.

3. Tí æviga kletti nú hvíli eg á,hann, hann er mín friður í dag.Og harvið eg Himmalin tryggur skal ná,tann stað, sum mín trúgv hevur sæð.

Ein borg mær hann er, har eg hvíla nú kannsum skip í tí tryggastu havn.Hjá Jesusi eina mín sál hvílu fann,mín friður er hansara navn,hann sjálvur meg tók í sín favn.


523 B-b. *#Ókend. (Páll á Lakjuni týddi).

Tá hann frelsti meg,tá hann frelsti meg,nakað undurfult hendi,tá hann frelsti meg.Ivin burtur svann,ljós á myrkri vann.Nakað undurfult hendi,tá hann frelsti meg.

524 B-f ella F-f. *Horatius Bonar. #1: W.H. Havergal. #2: T.a. arne. (V. Danielsen týddi).

1. Skal eg, ein krossins stríðsmaður,sum lív og frelsu vann,við jesu navn nú skamma megog kennast ei við hann?

2. Skal eg nú spilla míni ártil latan svøvn og dreym,tá onnur toldu blóðigt stríðog vunnu storm og streym?

3. Er verðin ei mín fíggindi,man væl hon vilja mær?Er hon ei móti gudi nú,sum alla tíð hon var?

4. Tann, ráða vil, hann líða má.gud, styrk tú hjarta míttat tola, stríða, vakja herog elska ríki títt!

525 D-fis. *Fanny Crosby. #Phoebe Palmer Knapp. (V. Danielsen týddi).

1. Lívsæla vissa: jesus er mín.Hann er mín vinur, kallar meg sín.Lívsæla vissa: Fullgjørt alt her.Likam og sál, alt hansara er.

Hann er mín gleði, songur mín hann,meðan mín tunga røra seg kann.Ævigt hjá Gudi lova eg skalhonum, tí sál mín frelst varð og sæl.

2. alt mátti fara – men alt eg vann,æviga sólin fyri mær rann.Opið guds ríki stendur, og mærboðar hans orð um sæluna har.

3. Sál mín kann hvíla, stillað og glað,etur hin mat, ei menn hava sæð.jesus meg frelsti, skuld mína galt,eg eri einki, hann er mær alt.

522 C-g. *#Åge Samuelsen. (Flóvin Tyril týddi).

1. Sorgtyngdur mangan mín dagur her var, nívandi byrðin av synd, sum eg bar,men tá til krossin eg grátandi gekk,friðin í hjartað eg fekk.

Jesus, hann lívið mær er,ljósið á leiðini her.Alt, sum mær tørvar, í honum eg fann,Jesus, hann lívið mær er.

2. Tá eingin hjálp var at hóma, eg sá,eina hjá jesusi var hon at fá.Byrðina loysti hann, lívið mær vann,lívssólin bjarta upp rann.

3. armur, men ríkur í gudi eg tóKristusar brúður nú eri so fró,her illa kendur, men sæl er mín sál,skjótt ber tað heim og á mál.

4. Skjótt er mín trongd her í heiminum gloymd,undurfull dýrd er í Himli mær goymd,og tá ein dag hann meg tekur til sín,jesus um ævir gerst mín.


526 F-f. *Ókent sálmaskald. #joseph Klug. (V. Danielsen týddi).

1. Við jesu hjarta frið eg fann,sum verðin ei kann veita,í sárum hans eg finna kannta hvíld, ið hvíld má eita.Har fyllir megá villum veg,hin trygd og ró, sum eftir egso leingi havi leitað.

2. Til eg ta lívsins keldu fann,eg gekk á turrum vegi,eg eftir tómum skuggum rannog søkti manga gleði.Men eftir láhin djúpa trá,og søkja mær hjá gudi ráð,til tað var eingin megi.

3. Men Harri, stór er miskunn tín,hon dró meg, blinda dára,við náðikalli: Kom til mín!Her bøtist sorgin sára.Kom, kenn hin mann,sum deyðan vann,og gud við okkum eitur hann– tá lætnar byrðin svára!

4. Tín lítið virdi krossur ermær vísdómskelda blivin,tín beiski deyði lív mær ber,og vónloysið og ivin,sum tærdu megá myrkum veg,tey eru, nú eg kenni teg,við alla niðurgrivin.

5. Lat, jesus, nú og alla tíðmeg hvíla við títt hjarta,og lær meg djúpt at skoða ítítt náðiljós hitt bjarta.Har bøtist skjóttmín sálarsótt,har verður særda sinnið grøtt,har svinnur náttin svarta.

528 D-a. *Sámal á Toftini. #Hallgrím Miðberg.

1. Tá sorgir meg níva, eg leiti til tín,tú sigur jú sjálvur, ja: Komið til mín!Tú okkum í Orðinum lærir so væl:Ei óttast tú skalt, tí eg verja teg skal!

2. Tú sál mína frelsti, eg sigi tær tøkk,at náði og kærleiki tín til mín røkk,ja, Son tín tú sendi, í mín stað hann gekk,hann bardur og sligin á krossinum hekk.

3. Har gavst tú upp andan í syndarans stað,men, Frelsari, tó fyrst tú fyri teim bað.Eg takki tær, jesus, at eisini egkann eiga ta vissu, tað var fyri meg.

527 Es-g. *#Edward C. avis. (V. Danielsen týddi).

1. Sig, hvussu góður Harrin er,sig bert eitt orð, sig bert eitt orð.Statt fyri rætti, sannur ver.Sig bert eitt orð um jesus.

Sig bert eitt orð, sig bert eitt orð,boð um hans náði ber.Sig, hvat hann gjørdi fyri teg,sig bert eitt orð um Jesus.

2. Krossin tak upp og treystur ber,sig bert eitt orð, sig bert eitt orð.Tað eina mannin glaðan ger.Sig bert eitt orð um jesus.

3. Sig, hvussu frið títt hjarta fann,sig bert eitt orð, sig bert eitt orð.Tað onkun annan frelsa kann.Sig bert eitt orð um jesus.

4. Ræðst ikki, ræðst ei verðina,sig bert eitt orð, sig bert eitt orð.Hann, ið helt út, fekk krúnuna.Sig bert eitt orð um jesus.


530 C-c. *#Werner Skibsted. (P.W. Háberg týddi).

1. Signaða stað, so friðfult og ljóst,so yndisligt fyri meg,har lívganarandi fyllir mítt bróst,leiðir á lívsins veg.

Hvar finnur tú á fold eitt staðso elskað sum Golgata?Har doyði Guds Sonur krosstrænum áfyri meg, syndara.

2. golgata hædd so vøkur er mær,tó í seg hon blóðið drakktann dagin, guds Sonur krossfestur varð,píndur í deyðan sakk.

3. Kærleikans hav – á, náði so stór,sum hevur sítt upphav har,tað talar við kraft – eitt veldisins kór, um alt, ið jesus bar.

4. Burt verður gloymt í Himli ein dagalt tað, okkum tyngdi her.Men ævigt vit minnast golgata stað,okkum so dýrt tað er.

529 F-c. *#Ókend. (Øssur Berghamar týddi).

1. Tá eg við krossin syndatyngdur stóð,frelstur eg varð ígjøgnum Kristi blóð.Har fann eg frið, mín sál fekk trygga grund,akker í lívi og í deyðans stund.

2. Merktur av synd og uttan mál og miðlivdi eg uttan Kristus, uttan frið,men tá eg knústur stóð við krossins fót,fekk eg í Kristi blóði heilsubót.

3. Loystur eg varð – mær birtist lívið nýtt.Ein nýggjan sang eg fekk í hjarta mítt.Nú fram mót Himli syngur sál mín frósangin um jesus og hans dýra blóð.

531 g-g. *julia H. johnston. #Daniel B. Towner. (Árni jacobsen týddi).

1. Náði so undurfull Himli frá,náði, sum syndaleinkjurnar breyt,vunnin varð golgata krossi á,tá ið hitt sakleysa blóðið fleyt.

Náði, náði,náðin, hin æviga lívsins lind.Náði, náði,náðin er størri enn øll mín synd.

2. Vónloysi, synd sum ein ótamd flóðsál mína hótta, ræðist eg tá?Náðin so endaleys, rík og góð,jesusar krossdeyða peikar á.

3. Ómáld er náðin, ei metast kann,ókeypis er hon, fæst bert við trúgv.Tann, sum í jesusi frelsu fann,vann sær í Himmalsins høllum búgv.

532 F-f. *gloria og Bill gaither. #Bill gaither. (Meta av Fløtum týddi).

1. Eg langa tíð sálarfrið søkti,tí heimurin fjøtraði meg.Men guds kærleiki sleit sundur leinkjur og bond,skuldin goldin, og fríur varð eg.

Ei óttist eg dagin í morgin,tí skuld mína burtur tók hann.Fyri leinkjurnar fekk eg ein himmalskan song,hjá Jesusi frælsi eg fann.

2. Mín syndaskuld burtur varð tikin,nýtt innihald lív mítt tá fekk,eg jesusi møtti, og loystur eg varð,eg, sum áður so fjøtraður gekk.


533 g-d. *#Ira F. Stanphill. (Árni jacobsen týddi).

1. Við krossin, har Frelsarin leið,er eitt skýli, sum svíkja skal ei.Í tí blóði, sum rann, sum frá synd reinsa kann,mong sálin sær ævigu frelsuna fann.

Við krossin er rúm til tín,við krossin er rúm til tín.Tó at mong funnu lævið Golgata træ,er við krossin enn rúm til tín.

2. Um mong hava funnið tað staðog har gjørdust í sál síni glað,ja, so bíðar hann har,heimsins Frelsari, tær,við krossin, har syndaskuld tín goldin varð.

3. Hin frelsarahondin, hon ber,og hans kærleiki ævigur er.Um so sól gyllir leið,ella myrkrið seg seigum vegin, so svíkur tín Frelsari ei.

3. Undur yvir onnur undur:Synd mín fjald varð einaferð.Tí um jesu ríku náðigleðisongur mín nú er.

4. Tá ið eg á lívsins morgniskal við gylta portrið stá,av hans ríku náði skal egfyri mær tað opið sjá.

534 a-cis. *Fredrik arvid Bloom. #alfred Olsen-Dulin. (P.W. Háberg týddi).

1. Sum ein føgur guddómskelda,djúp og undurfull og dýr,er tann náði og tann góðska,sum í jesu hjarta býr.

Jesus læt upp perluportrið,opnaði ein veg til mín,gjøgnum blóðið hann meg frelsti,og hann varðar meg sum sín.

2. Áður eg sum jagstrað dúvaog sum særdur hjørtur var,men eitt sundurbrotið hjartakoyrir jesus ei frá sær.

535 D-a. *johnson Oatman. #george C. Hugg. (Marius absalonsen týddi).

1. Sum eitt vrak á havsins bárumburt við streyminum eg rak,inntil eg í jesu sárumfekk eitt ævigt fastatak.

Óttaleyst mítt skip er ankrað,tað kann ikki draga her,ankrað lið um lið við Jesus– fagra havn, mítt heim har er.

2. Hoyr, sum stormarnir, teir ýla.Men teir saka ikki meg.Eg við jesu kross kann hvíla,á hans kærleik líti eg.

3. Hjarta mítt er fult av gleði,songur fyllir mína sál,tøkk til hann á nátt og degi,tí hann tømdi mína skál.

4. Her skal eg ei leingi vera,men í hinum vakra stað,har sum túsund tungur berahonum tøkk við gleðilag.

5. Hvussu vakurt er har heima,tað kann eingin siga frá.Eingin veit, hvat gud man goymateim, sum Son hans trúðu á.


538 Es-g. *jóhannes Holm jacobsen. #William H. Monk.

1. Tá ferðin er at enda komin her,mín sál við gleði heim til Himmals fer.Og, jesus, æran øll er tín, at egav náði tíni skjótt skal síggja teg.

2. Á, jesus, aldri, aldri fati eg,hví tú so mikið vildi elska megog ganga henda tunga, tronga vegfrá krubbuni og til getsemane.

3. Og so til síðst á krossinum tú hekk,men sigrandi úr grøvini tú gekkog ert nú við tíns Faðirs høgru hond,í tínum navni loysast syndabond.

4. Takk, jesus, fyri, at mítt skuldarbræver kvittað, synd mín søkt í djúpa hav,so aldri, aldri meir tú hana sær.Tað er hin vissa, orð títt veitir mær.

5. Og skjótt ein dag nú fríur verði egfrá øllum tí, sum mangan tyngir meg.Tá hjartansglaður skal eg skoða tað,sum her bert veikt í trúgv eg havi sæð.

536 g-d. *Pelle Karlsson. #Dallas Frazier. (P.W. Háberg týddi – yrkti 2. ør.).

1. Eina tíð eg livdi í myrkriuttan stavnhald, mið ella mál,men so hoyrdi eg Harran at tala,og tað lýsti og vann mína sál.

Hann er mín songur, mín gleði,Gud mín og Harri er hann.Jesus, í tínum hondumeg æviga hvílu fann.

2. Og mín langtan er nú at livasum eitt vitni bert fyri hann,sum á golgata leinkjurnar loystiog úr myrkursins valdi meg vann.

3. Tá á evsta degi eg síggjaskal hin nýggja himmalska stað,kemur jesus ímót mær, og prísahonum skal eg hin æviga dag.

3. Tá sál mín boygd var blivin,læt gud meg síggja fá,at betri grund var givintil mín at byggja á:Tann náðin í guds hjarta,sum jesus keypti mær,tá deyðans myrkur svartaá krossinum hann bar.

4. Víst má eg mangan lærahitt sama enn um meg,at frið eg eigi bara,tá eygað sær á teg.Frá tí mín sál ei víkur:Tú, gud, umskiftist ei,um hjarta mítt enn svíkurog mangan sigur nei.

537 Es-g. *Carl Olof Rosenius. #Samuel S. Wesley. (V. Danielsen týddi).

1. Tann náðin í guds hjarta,sum jesus keypti mær,tá deyðans myrkur svartaá krossinum hann bar,er grundin, sum eg bygginú alt mítt álit á,við krossin fjaldur liggi,um stormur brúsa má.

2. Í kenslum og í tárumeg gleddist manga stund,í ódn á vreiðum bárumvar tað tó ótrygg grund.Eg hvíldi, tá eg kendi,mín sál var løtt og glað,tá stríðið aftur vendi,fór alt mítt mót avstað.


539 D-a. *Victor Danielsen. #Eyðun á Lakjuni.

1. So segði Harrin: Bert tit venda umog eru still, tit bjargað skulu verða!Ei svikin skal tann maður verða, sumvil bíða eftir tí, ið gud vil gera.

2. Tey vildu ikki. Sig mær hjarta mítt:Kann eg ei her meg sjálvan aftur kenna!Tá gud mær vildi vísa ráðið sítt,tá vildi eg á hestum kvikur renna.

3. Mítt eyga søkti bágan her og har:Kann hetta broytast, alt vil ganga betur.Men hygg, í mínum hjarta skaðin var,har stúran, ivi, lógverk gjørdu vetur.

4. Men, á, hvør góður ert tú, Harri gud.Tá myrkast var, tú vitjaði mín anda.Tín ríka náði broytti um mín lut– hvør sæla dýr, í henni eina standa.

5. Tí tráar sál mín, Harri, eftir tær.Tín leið er góð og leiðir til hitt góða.Og tá ið andi tín bert stýrir mær,kann altíð lov og takkarsongur ljóða.

540 as-as. *Eliza E. Hewitt. #john R. Sweney. (V. Danielsen týddi).

1. Tað er sól í míni sál í dag,hin myrka náttin svann,tí jesus í mítt hjarta kom,og sólskin mítt er hann.

Tað er sólskin, summarsólskin,meðan friðfult tíðin fer avstað.Jesus hevur víst mær andlit sítt,tí er sólskin her í dag.

2. Tað er spæl í míni sál í dag,ein lovsongur til hann,sum væl meg skilir, um ei orðmín tunga finna kann.

3. Tað er vár í míni sál í dag,tí er mær jesus nær.So syngur hjarta mítt um frið,og blómur vaksa har.

4. Tað er lív í míni sál í dagog vón, sum fyrr ei var,av tí, sum Harrin gevur her,og tí, hann lovar har.

541 g-d. *Herbert H. Booth. #Ralph E. Hudson. (V. Danielsen týddi).

1. Tá mín sál var í neyðog var andliga deyð,tá langt burtur frá gudi eg stóð,tá eitt ljós skein so bjartinn í myrkrið so svart,og eg hoyrdi eitt gleðiligt ljóð.

Við mín kross, við mín krossfinnur sál tín eitt pláss,har hon leggja kann byrðina av.Har er friður hjá tær,har eg straffina barog mítt lív fyri syndarar gav.

2. Eg í blindleika gekk,meðan dómurin hekkyvir mær, inntil ljósið upp rann.Men ein dagur kom, táeg fekk jesus at sjá,og í kærleika talaði hann.

3. Nú er endað mítt stríð,og tann neyð, eg var í,allar ævir til gleði er vend.Eg lívssólina sáog ei óttast kann tá,nú tey friðarboð eru mær send.


543 F-a. *Charles William Fry. #William S. Hays. (V. Danielsen týddi).

1. jesus er tann vinur góði, sum alt er vorðin mær,hann nógv vakrari enn tíggju túsund er.Hina dalsins hvítu lilju mín sál í honum sær,hann er alt, hann frelsir og meg heilan ger.Í sorgum hann meg troystar, í neyð hann er mítt skjól,hann meg biður kasta alla trongd á seg.Hann er dalsins hvíta lilja og morgunstjørnan klár,hann er meir enn tíggju túsund fyri meg.

2. allar sjúkur mínar tók hann og sorgir mínar bar,eg í freisting eina borg í honum fann.Fyri hann eg øllum sleppi og kasti burt frá mærhvønn ein falsgud og meg líti bert á hann.

Um verðin øll meg gloymir, og Satan freistar sárt,gjøgnum jesus tó til málið nái eg.Hann er dalsins hvíta lilja og morgunstjørnan klár,hann er meir enn tíggju túsund fyri meg.

3. Hann vil aldri, aldri gloyma og ikki vraka meg.Tí eg óttist ei, mín hjálpari hann er.Hann ein eldmúrur er kring meg, tí tryggur hvíli eg,himmalskt manna míni svongu sál hann ber.Og skjótt eg skal í skýnum hans dýra andlit sjá,skjótt av lívsins á við gleði drekki eg.Hann er dalsins hvíta lilja og morgunstjørnan klár,hann er meir enn tíggju túsund fyri meg.

Í sorgum hann meg troystar,í neyð hann er mítt skjól,hann meg biður kasta alla trongd á seg.Hann er dalsins hvíta lilja og morgunstjørnan klár,hann er meir enn tíggju túsund fyri meg.

544 F-a. *Henry g. jackson. #james M. Black. (andrew Thomsen týddi).

1. Vilt tú í hjartað frið og hvílu fá,hygg tá bert á guds Lamb.Hann teg at frelsa doyði krossi á,hygg, hygg nú á guds Lamb.

Hygg, hygg nú á Guds Lamb,hygg, hygg nú á Guds Lamb.Hann, eina hann frá synd teg kann frelsa,hygg, hygg nú á Guds Lamb.

542 Es-b. *#Dottie Rambo. (Hallgrím Miðberg týddi).

1. Tá eg kom til jesus, tá gav eg upp altog leit honum lív mítt í hond.Tað var ikki óttin, ið dró meg til hann,hans kærleiki loysti øll bond.

Eg av kærleika nú eri bundin til Jesus,eg liva vil nú fyri hann, sum meg vann.Eg fann ongan frið í heiminum her,men Jesus eg fann,skjótt mítt eyga skoðar hann.

2. Eg eri nú tryggur, hann heldur mær fast,eg tæna vil honum hvønn dag.Í gleði og friði eg hvíla nú kann,mín sál hevur frelsuna sæð.


545 Es-g. *#john W. Peterson. (P.W. Háberg týddi).

1. Tað var ein undurfull, undurfull stund– hana ei gloyma eg kann – tá eg um vegleysu myrkursins grundjesus, mín Frelsara fann.Og hesin vinur við eymleikans brástillaði hjartans míns trá.Skuggarnir svunnu,við songi á munnieg vitni, at myrkrið hvarv tá.

Dýrdin kom niður, fylti mína sál,grøddur eg varð við krossins kærleiksbál,mín synd har upp varð brend,og mín nátt til dag varð vend,dýrdin kom niður, fylti mína sál.

2. Føddur av anda, eg tá kom upp íguddómligt skyldskaparband,rættvísan gjørdi meg golgata stríð,gav mær so dýran ein stand.Øll henda umbroyting ognaðist mær,tá ið eg kom, sum eg var.Frelstur í ævirnú syngi eg glaður,mín Frelsari æruna fær.

2. Tá Satan freistar, ivi hjartað vann,hygg tá bert á guds Lamb.Í jesu navni sigur vinnast kann,hygg, hygg bert á guds Lamb.

3. Og um tú troyttast, tykist leiðin long,hygg tá bert á guds Lamb.Skjótt tú í Himli syngur takkarsong,hygg, hygg nú á guds Lamb.

4. Tyngja enn skuggar, og gerst gøtan hál,hygg tá bert á guds Lamb.jesus í øllum alt er tíni sál,hygg, hygg nú á guds Lamb.

3. Vón mín er grundføst, og halda hon skal.Tá so er liðin mín tíð,bíðar mær himmalska framtíðin sælævigum bústøðum í.Á, sum tað tó var ein undurfull stund,tá eg við hann kom á fund,signingar dýrarog skattir so skírartá fekk eg – og frið hans í lund.

546 g-d. *gloria gaither. #Bill gaither og Mitch Humphries. (Meta av Fløtum týddi).

1. Um tú bert sást, hvar einaferð eg gekk, og komst við mær,har eg eitt sinn byrjaði, tá lív mítt umbroytt varð.Eitt undur stórt tað var, tá eg fekk lut í náðini.Eg vitna kann, eg eri nú ein frelstur syndari.

Ja, bert ein frelstur syndari,tá eg deyðadømdur stóð, loysti hann meg.Eg í frælsi fram nú ferðisthvørt eitt stig á lívsins veg.Alt fyrigivið,aftur eg livi.Einans ein frelstur syndari.

2. Ei kann eg rósa mær av tí, eg gjørdi ella sá,verkið einans fremur gud, hann tøkkina skal fá.Hvar var eg, um ei hann í kærleika væl leiddi meg?Eg eri bert av náði guds ein frelstur syndari.


549 g-d ella as-as. *#1: jane E. Hall. #2: Thomas Campbell. (V. Danielsen týddi).

1. Tann kærleiki, hann til mín bar,at líða so á trænum har,tí eg fortaptur, dømdur var,er meir, enn sigast kann.

Ja, tað er meir, enn sigast kann,ja, tað er meir, enn sigast kann,tann kærleiki, hann til mín bar,er meir, enn sigast kann.

2. Tann sorg, ið hvíldi honum á,tann byrði, á hans hjarta lá,at sál mín skuldi lívið fá,er meir, enn sigast kann.

3. Hvønn frið, tú hjarta mínum bert,hvør vinur, Harri, tú mær ert,ja, hvat títt dýra blóð er vert,er meir, enn sigast kann.

4. Tann gleði, ið hann ber við sær,tann hvíld, ið er, har hann er nær,tann vón, hann hevur givið mær,er meir, enn sigast kann.

548 D-fis. *Lina Sandell. #Hans Hergarð Mortensen. (V. Danielsen týddi).

1. Vetur var í mínum hjarta,liðin summardagur var,tagnaður var gleðisongur,fryst og deyð hvør rósa har,skuggarnir, teir dimmu, longdust,náttin yvir degi vann,sorgarinnar eiturpílurdjúpt í hjartarótum brann.

2. Nú til gud eg vildi koma,men tó ikki, sum eg var,ikki armur, skuldarbundin,ei við byrðini, eg bar.Ikki mína synd eg vildileggja fyri Harrans fót,heldur mína dygd og lýdni,mína iðran, bøn og bót.

547 C-c. *Úr assam (India). #Indiskt fólkalag. (Z. Zachariassen týddi).

1. Eg havi jesusi valt at fylgja,eg havi jesusi valt at fylgja,eg havi jesusi valt at fylgja.Ei vendist við, ei vendist við.

2. Er leiðin einslig, tó fram eg haldi,er leiðin einslig, tó fram eg haldi,er leiðin einslig, tó fram eg haldi.Ei vendist við, ei vendist við.

3. Ein krossur aftan, ein krúna framman,ein krossur aftan, ein krúna framman,ein krossur aftan, ein krúna framman.Ei vendist við, ei vendist við.

4. Vilt tú ei velja at fylgja honum?Vilt tú ei velja at fylgja honum?Vilt tú ei velja at fylgja honum?Ei vendist við, ei vendist við.

3. Men alt djúpari varð myrkrið,í mær, um meg, alt var nátt,og í náttini eg hoyrdidómsins storm og toruslátt.Synd var alt, sum fyrr eg hevðiroknað gott og stórt og sterkt,hjartað, sum eg gott helt vera,bar nú deyðans ávøkst bert.

4. Men tá niðri við hans føtursum ein syndari eg lá,hann ósigiliga mildureymt í náði á meg sá.Lívið nýtt kom í mítt hjarta,og hann tók meg í sín favn,gav mær frið og fyrigeving,barnarætt og barnanavn.


550 B-f. *Catesby Paget. #W.H. Havergal. (V. Danielsen týddi).

1. Frið, fullan frið við teg, á, gud,hvør sæla er ei tað.Eg, sum var fyrr ein fíggindi,eg eri barn í dag.

2. Í míni gerð og av natúrso langt frá tær eg stóð,men nú av náði eri nærígjøgnum Kristi blóð.

3. Tað blóð, tað tók meg nær til tín,ei nærri hugsast kann.Í Soni tínum eri egog líka nær sum hann.

4. Ófatandi er fyri mær,á, gud, tín kærleiki.So kærur, Sonur tín tær er,so kærur eri eg.

5. Skal eg so syrgja, tá ið hann,ið hevur stríð mítt strítt,nú nátt og dag mín Hirði erog sigur: alt er títt.

551 Es-b. *#Bárður á Lakjuni

1. Ein dag hvørt eyga skoða teg skal,hvørt knæ skal boyggja seg,hvør tunga játta, jesus, at túert heimsins Frelsari.

Á, vinur, boygg teg í dag fyri honumog játta synd tína her,frelstur verð!Tíðin fer, so stokkut lívið er her.

2. Men Harri, hjálp mær liva mítt lívtil æru fyri teg,so tú kanst siga við meg hin dag:gott, trúgvi tænari!

552 c-c. *Ismar joensen. #L.M. Lindeman.

1. Trúnna, sum bert eitt eiti er,líkar ei gudi at síggja.Trúgvin, sum mannin sælan ger,er á guds sáttmála nýggja.Sálin má verða loyst og grødd,nýskapað, frelst og endurføddgjøgnum gudsofrið hitt dýra.

2. Lít ei á mannaverk og ráð,sum frá guds sannleika víkja.alt tað, sum honum víkur frá,kann eina sálina svíkja.alt tað, sum stríðir gudi mót,verður ein dag uppskrykt við rót.Ógras er tað í guds akri.

3. Takka tí gudi, sál mín glað,at hann tær náði nú vísir,lívið á fold, lít honum tað,honum, sum Himmalin hýsir.Hann er tín gud og Frelsari,styrki og sannur ráðgevi,ljós, sum á leiðini lýsir.

Ja, gævi, at eg hvønn dag her á foldum,so leingi hjarta mítt slær,prísi tær!Uppi har ein betri lovsong tú fær.

Tú, lívsins upphav,tú, sum ert alt í øllum,tú skapti okkum til at dýrmeta teg.ja, lívsins upphav,tú, sum ert alt í øllum,mítt hjartans ynski er at dýrmeta teg.


553 Es-es. *#Elisha a. Hoffman. (Líggjas á Váli týddi).

1. Tað var niðri við jesu føtur,á, hin sæla løtan har,har mín sál fekk frið í trúnni,og mín synd av tváað varð.

Lat meg hesa søgu sigaum hans náði móti mær.Lat meg tala og ei tigaum tann frið, hann til mín bar.

2. Tað var niðri við jesu føtur,har eg sanna hvílu fann,har mín sál fekk síggja ljósið,og mín syndabyrði svann.

3. Tað var niðri við jesu føtur,har mín syndaskuld varð løgd,har mín syndafyrigevingvarð av honum mær tilsøgd.

554 Des-as. *amelia Hull. #Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Við altarið var eg, og Lambið eg sá,brent heilt upp í øsku tað var,og roykin hin søta eg stíga sá upp,væl fagnaðan, Faðir, av tær.

2. Og meðan eg leit at tí lívsælu sjón,kom niður av Himli ein rødd:Við hesum tín syndaskuld tikin er burt,tín sál gjøgnum ofrið er grødd.

3. Ein endi á synd tíni gjørdur er her,tí ofrið tók dómin á seg.Við blóði hon æviga strikað er út,ei meir hana minnast vil eg.

4. Við undran og gleði eg trúgvi tí, gud.Og styrk tú ta trúgv, tú mær gav,so meiri og meir hann, sum leið fyri meg,er alt, ið eg rósi mær av.


1. Mínum Frelsara eg takka vil av hjarta,fyri signingar og vernd á lívsins leið.Hann meg trygt á herðum bar – var altíð har, hóast skeivt var mangt eitt stigið, ið eg steig. Mangan ivandi mítt hjarta hevur verið,mangan vantrúgvin og sjálvráðin eg var.Men av náði guds eg eri tað, eg eri,og hans náði stór var móti mær.

2. Eg vil takka Honum fyri míni kæru,fyri tey, sum bóðu fyri míni sál.Fyri tey, mær rættu hond – mong vinarbond, fyri tey, ið hjálptu mær at seta mál.Ofta lítið hugsandi eg havi veriðmangan gloymt, at alt, eg fekk, mær givið var.Men av náði guds eg eri tað, eg eri, og hans náði stór var móti mær.

3. Mínum Frelsara eg lova vil av hjarta,Honum prísa, sum meg leiddi higartil,fyri lív í yvirflóð – og lyfti góð,at hann allan vegin heim meg bera vil.Orðið sigur, at eg líkur honum verði,tá eg andlit hans skal skoða uppi har.ja – av náði guds eg eri tað, eg eri,og hans náði stór var móti mær.

Støða hins kristna

Støða hins kristna 219

556 g-d. *Ókent sálmaskald. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Á guds Lamb mítt eyga hyggur,lov og prís frá mær hann fær,allar, allar syndir mínarsum eitt sakleyst Lamb hann bar.Frið í samvitsku og hjartafekk við trúgv eg á hans blóð,meg frá øllum syndum mínumreinsaði hin kelda góð.

2. Hann er guds, várs Faðirs, gleði,friður mín er hann, bert hann.Á, hvør sæl er henda hvíla,hon er meir, enn sigast kann.Og við fullum hjartafriðigjøgnum stríð og royndir hergangi eg nú mót tí ríki,har mær stað til reiðar er.

3. Uppi har mítt eyga skoðarhann, sum her meg elskaði,hann, sum sorg og pínur mínarbar í eymum kærleiki.Har hin loysti skarin syngurum, hvør stór hans náði var.Ævigt ljóðar gleðisongurí tí fagra Zion har.

557 F-c. *a.B. Smith, 1. ør. og niðurl. H.D. Loes, 2.-3. ør. #alfred B. Smith. (Árni jacobsen týddi).

1. av Himli jesus kom sítt lív at ofra,læt dýra blóð sítt til at loysa meg,í pínu leið og vann mær endurloysing,so nógv hann gav – ja meir, at frelsa teg.

Sig mær meir um Jesus og hans kærleika,sig mær meir um staðin, sum hann ger,sig mær um, tá aftur hann skal koma,tá hann í Himmalin øll síni ber.

2. Við náðihásætið hann nú hvønn daginber fram í forbøn tey, sum søkja hann.Mín sál er vard av Harrans sterku hondum,og hon tí trygg í ævir hvíla kann.

3. Við vón eg bíði nú, til jesus kemurog fríar fólk sítt út úr trongd og neyð.Hans skaparverk mót hesum degi stundar.Kom, jesus, kom – øll onnur vón er deyð!

558 as-es. *#Ira F. Stanphill. (anna Djurhuus týddi).

1. Hvar enn eg her man ferðast,hvar enn eg fara má,eg veit, við jesu síðumær einki fattast tá.Um dagurin gerst gráur,og skýggj enn vísa seg,eg veit, tá hann meg leiðir,eg villist ei á veg.

Hann heldur mær trygt í hond,hvør dagur mær ókendur er.Eg nígi í bøn,tí tað gevur løn,og biði hann leiða meg.Eg veit ei, hvar leiðin ber,eg veit bert, at hann elskar meg.Tá sorg møtir mær,hann stendur mær nær,og hann heldur mær trygt í hond.

2. Tann rødd, ið stilti sjógvar,nú talar milt við meg.Hann biður meg sær fylgjaog líta bert á seg.Á høgum fjallatindi,í djúpum dali her,tann hond, ið skapti heimin,hvønn dag meg uppi ber.

Støða hins kristna220

561 Es-es. *Elvina M. Hall. #john Thomas grape. (Meta av Fløtum og Z. Zachariassen týddu).

1. Eg hoyri Harrans rødd:Tín styrki lítil er.Kom fá tær kraft frá mærtil alt, tær tørvar her.

Jesus greiddi alt,tá hann læt sítt blóð.Synd mín var sum skarlak reyð,hon hvít nú er sum snjó.

2. Í mær finst einki gott,sum fram eg bera kann.jesus doyði fyri meg,mín lovsong fær bert hann.

3. Skjótt loysti andi mínmót Himli rísa skal.jesus doyði fyri meg,bert tí er sál mín sæl.

4. Og tá við trónu gudsmín sál skal standa sæl,jesus doyði fyri meg,eg ævigt syngja skal.

559 F-a. *#Ókend. (Øssur Berghamar týddi).

1. Borin á hans herðumgjøgnum lívsins stríð,gjøgnum ljósar løtur,borin alla tíð.Har kann trygt eg hvíla,sálin frøir seg.Hann er hjá mær altíð,tí hann elskar meg.

2. Staddur við hans hjarta,sál mín frelst og frí.Einki meg úr hond hansrívur nakrantíð.Loysnari mín er hann,tí hann gjørdi friðvið tí dýra blóði,hann meg keypti við.

3. Navn mítt væl hann kennir,jesus, Harri mín,stígur mína vegnafyri Faðir sín.Borin gjøgnum líviðog um deyðans dal.Heim til hvíld og sæluhann meg leiða skal.

560 Es-b. *josef grytzell. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Eg eri guds barn og vil tað vera,til sól og máni ei eru til.Tað navn eg elski, tað vil eg bera,um ei meg heimurin kenna vil.Eg eri guds barn, og tað eg blívi,mín æra Kristus aleina er.Hann elskar meg, fyri meg læt lívið,hann frelsti meg og meg uppi ber.

2. Eg eri guds barn – á, henda náði!Meg jesus frelsti, ein syndatræl.Um mangt meg nívir og treingir, táiðeg eigi hann, livir sálin væl.Eg eri guds barn, í trúgv eg stríðihitt stríð, sum Harrin meg kallar til,og fram eg gangi við jesu síðu,og hann til sigur meg føra vil.

3. Eg eri guds barn, tá sorgin treingir,tann vissa gleðir og uggar meg.Hon gevur andanum dúvuveingir,hátt yvir heiminum hvíli eg.Eg eri guds barn. Og bankar deyðiná dyrnar, ikki eg óttist tó.Mín sál er frelst, endað er øll neyðin,tá jesus fyri meg gav sítt blóð.


563 C-e. *#Ókend. (V. Danielsen týddi).

1. Í tí Kletti, sum brast fyri meg,mín sál nú kann hvíla so trygt.Fyrr var ófriður, stríðaltíð sál míni í,men nú livir hon glað, uttan frykt.

Í tí Kletti, sum brast fyri meg,er eitt skýli, ein borg fyri meg, fyri teg.Gongur bylgjan enn há,einki ilt kann meg náí tí Kletti, sum brast fyri meg.

562 E-e. *Isaac Watts. #R.E. Hudson (yrkti niðurl.). (V. Danielsen týddi).

1. Eg skammist ei við Harra mín,hans mál eg verji frítt.Mín æra øll er krossur tín,mítt rós alt – orðið títt.

Við hans kross, við hans kross,har fyrst ljósið eg sá,og har byrðin lyft varð hjartanum av,har eg frelsu vann, lív og vón fekk tá,har sælu og frið mær Jesus gav.

2. Mítt álit alt er sett á teg,bert tær eg hvíli á,og ei til skammar verði eg,ei vónbrotin skal stá.

3. Hans hásæti í ævir er,so er hans lyfti við.Hann bar, og hann meg uppi berhvørt lívsins tronga stig.

4. Hann fyri Faðir sínum harvið navn mítt kennist tá,og hann í ljósinum hjá særmeg bústað letur fá.

2. Í tí Kletti, sum brast fyri meg,eg lív fyri sálina fekk.Í hans blóði, sum rann,har eg heilsubót fannog fekk frið, eg, sum friðleysur gekk.

3. Úr tí Kletti, sum brast fyri meg,rann frelsunnar streymur hin dag.Eg fekk gleði og troyst,bundna sál mín varð loyst,og tí lovar hon Harranum glað.

564 D-a. *Charitie L. Bancroft. #Vikki Cook. (Øssur Berghamar týddi).

1. Við trónu guds í Himlinumeitt skýli er hjá míni sál.Ein høvuðsprest eg havi, sumí náði tala kann mítt mál.Mítt navn er skrivað í hans hond,og rist í hjarta hans tað er.Mær forða kunnu eingi bond,tá hann meg verjir og meg ber.

2. Og tá hin óndi freistar meg,fordømir hjarta, sál og sinn,eg hyggi upp, tá síggi egmín Harra, sum vann sigurin.Hann syndafríur sjálvur var,men mína skuld hann tók á seg,Nú Faðirin á Sonin sær,í honum fjaldur eri eg.

3. Vár Frelsari nú heiður fær,mín rættvísi er eina hann,ei broytist hann, sum er og varog lívið æviga mær vann.Nú kann ei deyðin gera mein,tí hann við blóði keypti meg.Mín sál er frelst og tváað reinog kann í honum gleða seg.


567 Es-b. *#Stuart Townend og Keith getty. (Meta av Fløtum týddi).

1. Á Kristus bert mín vón er bygd,styrki og songur mín hann er,mín klettur, har eg hvíli trygt,ýla enn stormar, hann meg ber.Hvør kærleiki, hvør friður her,tá stríð er av, og óttin fer.Mín troystari og sterka borg.Kristus meg elskar, hann meg ber.

2. Í Kristusi, sum gjørdist hold,gud opinberaður varð tá.Hann rættvísur gekk her á fold,tola tó mátti spott og háð.Á krossi jesus dómin bar,men vreiði guds tá stillað varð,øll syndaskuld á hann varð løgd,og við hans deyða lív eg vann.

3. Hans likam var í grøv tá lagt,fjaldur í myrkrinum var hann,men deyðin hevði onga makt,Kristus reis upp, sló fíggindan.

566 Des-as. *alfred H. ackley. #Bentley D. ackley. (Sólrun Lómstein týddi).

1. Eg fati ei, at jesus kundi elskameg, ørmu sál, fortapt í synd og neyð.Hvat dró hann niður higar meg at frelsa,at líða spott og háð og krossins deyð?

Eg fati ei, at Jesus sjálvur gav seg,tók burt ta syndaskuld, meg tyngdi her.Við trúgv á hann eg eri vorðin frelstur,hann undurfullur mínum hjarta er.

2. Eg fati ei, at jesus vildi signaog gera meg til arvinga hjá sær.Á, undur stórt – eg verði honum líkur,tá eg har uppi standi honum nær.

565 Es-es. *Elizabeth Dark. #Richard W. Beaty. (V. Danielsen týddi).

1. Harri, gjøgnum ofrið dýra– inni hjá tær.Einki friðin kann forstýra– inni hjá tær.Fullkomin ígjøgnum verkið,dýr sum kærleiki tín sterki,heiløg undir tínum merki– inni hjá tær.

2. Vit teg slignan, sjúkan skoða– vrakaður tú, tærdan av guds vreiðiloga – vrakaður tú.Krossur tín er øll vár æra,út til tína skomm vit fara,fylgja tínum sporum bara – vrakaður tú.

3. Lamb, ígjøgnum teg vit stíga– inn, inn til gud,reinsað, eiga atgongd fría– inn, inn til gud.Nýggir skapningar vit blivu,navn várt tær á hjarta grivið,burtur ótti, burtur ivi – inn, inn til gud.

4. Fremmand her í heimsins londum– út, út til tín,fara vit úr trælabondum– út, út til tín.Skommin tín er størri heiðurenn øll ogn, ið verðin eigur,kærleikshond tín okkum leiðir– út, út til tín.

5. Skjótt skal ljóða sigurssongur– heima hjá tær.Eingin skilnaður er longur– heima hjá tær.Eingin sorg skal bróstið tvinga,eingin freisting hjartað stinga,prís guds Lambi! ævigt klinga– heima hjá tær.


568 D-fis. *Peder Tallaksen. #Charles C. Converse. (V. Danielsen týddi).

1. Lat okkum syngja um hitt dýra blóðið,sum fleyt av jesusi á golgata.Tað frelsti okkum, tá ei hjálp vit sóu,og vendi suffið í halleluja.Tað mangan arman ævigt ríkan gjørdi,tað trælabundnar sálir fríar ger,tað inn í ljós úr myrkri okkum førdi,so vit nú gudi kunna prísa her.

2. Fagnað í hinum elskaða vit eru,æviga frelst ígjøgnum jesu blóð,syndin er burtur – gud, tín dýrdin veri,sum okkum náðaði, men Son tín sló.Og nú í felagi við Harrans flokkumvit sameint ferðast fram í ljósinum.jesu, guds Sonar, blóð, sum frelsti okkum,ger okkum rein frá øllum syndunum.

3. Friðarins gud hin stóra Seyðahirðareisti av deyða gjøgnum sáttarblóð,hann, sum so okkum falnu vildi virða,at hann í deyðanum í vár stað stóð.Leyvan av juda sigur hevur vunnið,og vit í trúnni sigra gjøgnum hann.Turka, guds barn, tí tárini, sum runnu,hygg upp á krossin, og tú takka kann.

569 as-c. *Mary B. Wingate. #William j. Kirkpatrick. (V. Danielsen týddi).

1. Dýrur er fyri hans hjartaseyðurin, húsi hans í,vunnin ígjøgnum hans deyða,keyptur ígjøgnum hans stríð.Dýr eru eisini hini,sum enn ei hoyrdu hans rødd,kend, áðrenn verðin var grundað,kend, hvar tey enn eru stødd.

Dýrur er allur hans flokkurfyri hans hjarta í dag,tey, sum hann kenna og elska,tey, sum hann ei hava sæð.

2. Dýr eru fyri hans hjartalombini øll, sum hann vann,eisini tað, sum á fjøllumhjálparleyst, burturvilst rann.Serliga dýrur hin veiki,sjúki og líðandi er,tann, sum í freistingum stríðir,og tann, sum sorgina ber.

3. Dýr øll tey eru hans hjarta,navn teirra inn grivið har,teknað í báðar hans hendur,altíð hans eyga tey sær.Útvald og elskað og dýrt keyptstanda í náðini tey,skuggað og vard av hans veingjum,frelst gjøgnum vanda og neyð.

Hann á tí ónda sigraði,tí kann nú einki saka meg.Eg eri hans, og hann er mín,dýrt hann við blóði keypti meg.

4. Ei óttast vil eg, hvat enn galt,Kristus jú alt í øllum er.Hann leiða vil meg gjøgnum altog meg á sínum herðum ber.Ei Satans makt, ei megi mansmeg ríva kann úr hondum hans.Í Kristusi mín sál er trygg,inntil í dýrd Hann heintar meg.

4. Verdur tú ert, at tøkk vit tær fram bera,tú sum vart dripin og við blóðinumvanst okkum lív, so vit nú skulu veratær lík og síggja teg í Himlinum.Hvør á teg trýr, hann er ein Harrans prestur,ja, alt títt fólk til kongar gjørdi tú,fremmand á foldum eru vit og gestir,í Himli borgarar og húsfólk nú.


571 as-es. *#j.g. Crabbe. (V. Danielsen týddi).

1. Eg syngi um míns Faðirs kærleik,hvørs andi mær givin varð,sum vendir mína sorg í gleðiog synd fyrigevur mær.Er náttin myrk, hann til mín talar:Eg eri hjá tær, tryggur ver!Hann gevur sólskin fyri skuggaog hvíld fyri møði her.

Hann fyri sorg mær gleði veitirog talar til mín: Tryggur ver!Hann gevur sólskin fyri skuggaog hvíld fyri møði her.

2. Eg syngi um hans kærleik stóran,sum krossinum doyði á,at í hans dýrabara blóðimín sál skuldi frelsu fá.Hann kom at grøða hjartabrotin,hin sorgarbundna glaðan ger.Hann gevur sólskin fyri skuggaog hvíld fyri møði her.

570 F-c. *#john W. Peterson. (jákup Olsen týddi).

Eg líta kann meg á hann, sum eg ferðist fram.Eg líta kann meg á hann,og eg syngja kann.Tó at vegin dimma her vilmangt eitt heglingsæl,vil eg tó líta á hann, og alt er væl.Og hann vinur er, trúgvur vinur er.Lít bert heilt á hann, ið hvussu fer.Tó at vegin dimma her vilmangt eitt heglingsæl,vil eg tó líta á hann, og alt er væl.

3. Um evangelium eg syngi,sum blómur at vaksa fær,um náðina, sum vann mítt hjartaog tendraði ljós hjá mær.Í hjartanum tað tøkk upp vekur,til andan tyngda lætta ber.Tað gevur sólskin fyri skuggaog hvíld fyri møði her.

572 Es-b. *Per Ulrik Stenhammar. #Svenskt fólkalag. (V. Danielsen týddi).

1. Eg vist ikki má so syrgin vera,er enn leiðin bæði myrk og trong.Nei, nógv heldur eigi eg at beratil guds æru fram ein takkarsong.Tí hvat er tó alt, ið meg kann møða,mót tí, Harrin hevur gjørt og gertil at gleða hjørtuni, sum bløðaá tí veg, sum upp til Himmals ber.

2. Um eg kundi fatað rætt ta náði,at guds Sonur doyði fyri meg,og ta frelsu og tann frið, eg fáiav, at hann gekk krossins tunga veg,tá vist skuldi sorgin sum ein skuggisvunnið fyri náðisólini,kærleikseldur, lovsongurin nýggistigið upp av hjartans altari.

3. Men eg veit, hvat mangt eitt guds barn hendireins og meg á neyðardeginum:Tó at jesus troyst til okkum sendir,lúrir ivin tó í hjartanum.Tungan tagna vil, og mótið fallaá tí sváru, royndartungu leið,og um vit á Harran vilja kalla,rópar óttin tó: Hann hoyrir ei!


573 F-c. *#W.F. og Marjorie Crumley. (Páll á Lakjuni týddi).

1. Harrin jesus elskar meg,og eg elski hann.Hann er við mær á míni ferð,vinurin, eg fann.Vakir yvir mær nátt og dag,bønir hoyrir hann.Stór er gleðin í míni sál,tí eg siga kann:

Ein er, sum elskar meg, leiðir og ber,eg elski hann og veit, við mær hann er.Ein er, sum vísir mær hvønn dag sín veg.Hesin vinur er Jesus, og hann varðar meg.

2. Tú ert sælur, um jesus færvilja sín við tær,verk hann hevur til ein og hvønn,gev tí honum svar:

4. Tú, sum komst hitt falna upp at søkjaog at frelsa hitt fortapta her,eg teg biði mína trúgv at økja,minn meg á, at tú mín vinur er,sum væl skilir, hvat mín anda treingir,sum vil tvinga ivans óndu makt,fyri míni bøn ei oyrað steingir,setur einglar runt um meg sum vakt.

5. Tá eitt tár á kinnini mær rennur,savna tú tað, goym tað hjá tær har,tá mín sál seg boygda, veika kennir,jesus, styrk meg, send mær kraft frá tær.Tá ið freisting hóttir meg og snara,opna eygað, lat meg hana sjá,styrk meg, inntil eg skal til tín faraheim, har tár ei renna kinnum á.

„Eg vil finna tey leitandi,eins og tú meg fanst.“Nýggja gleði tú fáa skalt,og tú siga kanst:

3. Tá ið tænastan fullførd er,tekur hann meg heimí sínar vøkru bústaðir,heim til gleði, gleim.Sita øll tá um borðið har,syngja fagnaðarsong.Eingin sorg, eingin pína meir,heiðrið Krist, vár Kong.

574 g-d. *augustus M. Toplady. #Lewis Edson. (V. Danielsen týddi).

1. Til náðina skyldi eg alt,og náðin er mín gjøgnum pakt.Ei frykt, tí meg gud hevur valt,ei svíkur, hvat hann hevur sagt.Bann av eini brotnari lógei longur mær koma kann nær,tí jesusar lýdni og blóðtók syndina burtur av mær.

2. Tað verk, sum í mær byrjað er,hann fullføra vil til sín dag.guds lyfti er tað, sum meg ber,og ongantíð svíkja kann tað.Hvat kemur, og hvat ið er nú,ei nakað guds skapningi íkann gera til einkis, at túmeg elskar til æviga tíð.

3. at bílæt mítt er í hans hond,ei ævin sjálv burt taka kann.Ei nakað kann slíta tey bond,sum binda hans brúður til hann.ja, hann, sum meg elskaði fyrst,til endan hann gera skal tað.Meir skilligt, men ei meiri visttað verður har uppi hin dag.


576 as-es. *Eliza E. Hewitt. #andré grétry. (V. Danielsen týddi).

1. Í jesu sárum frið eg fann,har sálin hvílir seg,hans deyði, eina deyði hans,skal svara fyri meg.

Ei aðra hjálp, ei annað skjólog forsvar nýti egenn tað, at Jesus deyðan leið,og leið hann fyri meg.

575 B-f. *Lina Sandell. #Heinrich Pfeil. (Hákun Djurhuus týddi).

1. Á, jesus, opna tú mítt eyga,at eg mín ríkdóm síggja kann.Ein Faðir nú, í lívi, deyða,:,: eg eigi, og meg elskar hann. :,:

2. Eg eigi Talsmann við guds síðu,sum altíð varðar, troystar meg.Eg eigi náðiflóð ta víðu,:,: sum himmalhválvið strekkir seg. :,:

3. Eg eigi Frelsara, sum leiðirí gjøgnum synd og freisting her.Hann hvørja lívsins kreppu greiðir.:,: Hann troyst og gleði til mín ber. :,:

4. Eg eigi ríki, himmalskt ríki,tá lívið er at enda her,ein bústað, sum ei finst hans líki,:,: sum jesus mær til reiðar ger. :,:

5. Um mangt í heiminum meg tyngir,og ivi, vantrúgv plága meg,so frøir hetta meg og yngir,:,: at Kongsins brúður eri eg. :,:

6. Ein dag í Himli eg skal syngjahin nýggja song, tú lærdi meg,tá „Lambið verdigt er“ skal ringja,:,: og eg tilbiði, æri teg. :,:

2. ja, jesus doyði, tað er nokk,ei annað nýtist mær.at frelsa meg hann niður steigog her krossfestur varð.

3. Á Harrans orð er trúgv mín bygd,tað Orð, ið skrivað er,at jesus doyði fyri meg,og frið hans deyði ger.

4. ja, hetta er mítt grundarlag,og hetta vitni eg:Í mín stað rann hans dýra blóð,hann doyði fyri meg!

577 g-d. *#Charles H. gabriel. (V. Danielsen týddi).

1. Í kærleika meg jesus fann,í náði mína sál hann vann,og upp úr syndadýpi hanní náði lyfti meg.

Í botnleyst djúp eg sokkin var,hann upp meg dró, á klett meg bar,úr myrku nátttil ljósið hátt – prís fái hann! Hann upp meg dró!

2. Hans kall eg leingi hoyrdi ei,nei, blindur gekk eg mína leið.Men tá eg út á lyftið steig,til sín hann lyfti meg.

3. Hin hond, meg dró, sum stungin var,hans panna tornamerki bar,hans hjarta rørdist fyri mær,hann tók meg, lyfti meg.

4. Á hægri grund er nú mítt stað,men aldri her eg fati tað,at hann, sum hevur fall mítt sæð,tó skuldi lyfta meg.


578 as-es. *Charles j. Butler. #james M. Black. (V. Danielsen týddi).

1. Nú síðan jesus loysti meg,á jørð ein Himmal eigi eg.Ímillum stríð og sorgir her,at kenna jesus Himmal er.

Ja, tað er Himmal longu her,at syndin fyrigivin er.Til lands, til sjós – hvat ger tað, hvar!Har Jesus er, tað er Himmal har.

2. Fyrr Himmalin langt burtur lá,til, jesus, eg títt andlit sá.Men nú er hann í brósti mærog aldri, aldri enda fær.

3. Hvat ger tað, hvar eg ferðast skal,á tindin upp, í djúpan dal,um smátta, borg mítt tilhald var!Har jesus er, tað er Himmal har.

579 F-c. *#Ókend. (V. Danielsen týddi).

1. Fjaldur í frelsuni egeigi nú frið, gud, við teg,grøðing í jesusi fann,standa við kraft hans eg kann.

Trúgvin teg særaltíð hjá mær,øll míni bondloysti tín hond.Náði og frið,kærleik tín viðtú veitir, og kraft til hvørt stig.

2. Sekur til deyða eg var,tó mínar syndir hann bar,skuldina burt tók hans blóð,deyðan hann vann og upp stóð.

3. gjøgnum sín uppreisnarmáttveitti hann lív og alt gott,sigurin ævigt er mín,við tað tú tókst meg til tín.

4. Lívsæla hvíld hetta ber:jesus mín lutur nú er.Sál mín í ævirnar sællova hans navni nú skal.

5. Á hini himmalsku strondskal eg við hørpu í hondlovsong fram bera og táøll hini frelstu har sjá.

6. Harri, eg gleðist til tað:Skjótt tú nú kemur ein dag,tekur tey blóðkeyptu øllheim í ta himmalsku høll.

580 Des-as. *jessie Brown Pounds. #james H. Fillmore. (V. Danielsen týddi).

1. Eg veit, mín Frelsari, hann livir,og at hann kemur aftur her,at øllum hann er Harri yvir,at ævigt lív í honum er.

Eg veit, eg veit, at Jesus livir,eg veit, hann kemur aftur her,eg veit, hann øllum valdar yvir,eg veit, at lív í honum er.

2. Eg veit, hans lyfti ævigt vara,eg veit, hans orð ei doyggja kann.Um deyðin enn mítt kjøt skal tæra,tað førir meg bert heim til hann.

3. Eg veit, hann mær ein stað til reiðir,eg veit, eg skjótt skal búgva har – á, undurfult! Hann her meg leiðir,og so hann kemur eftir mær.


581 D-fis. *Charles Wesley. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Sæl er sálin, sum Frelsaran hevur til vin,eigur ogn sína Harranum hjá.Eingin tunga fær sagt frá tí gleði, tí trygd,sum hans vinur fær Harranum frá.Hesin friður er mín, og eg stýri nú inní ta havn, sum hans náði mær vann,eg í trúnni fekk lut í hans lyftum og tíkann í øllum meg líta á hann.

2. ja, ein Himmal tað er vera jesusi nær,seg at hvíla sum barn við hans bróst,vera frelstur úr deyða,úr vanda, úr synd,eiga alt tað, sum lívið ger ljóst.Tí gud elskaði meg, og hann valdi meg út,gav í deyðan sín Son fyri meg,og hann trúnna mær veitti og unti mær tað,at í øllum á hann líti eg.

583 Des-as. *Horatio g. Spafford. #Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Um friður sum flóðin skal fylla meg her,um stormur meg treingir og stríð,hvør enn er mín lutur, eitt veit eg tó vist,at mín sál, hon er frí, hon er frí.

Hon er frí, hon er frí,ja, mín sál, hon er frí, hon er frí!

2. Um Satan meg treingir, um freisting er hørð,tann vissa er sálini í, at jesus, hann veit tað, hans hjálp er mær nær,at mín sál, hon er frí, hon er frí.

582 Es-es. *Ókent sálmaskald. #F.j. Haydn. (V. Danielsen týddi).

1. Hvørja sæla støðu er tað,vit sum guds børn eiga her!alt ov lítla gleði ber taðvárum hjørtum manga ferð.Vit sum Harrans fólk og prestareru ei av verðini,nei, sum fremmand og sum gestirfara vit skjótt hiðani.

2. Børn av ljósi og av degi,ljós í heiminum og salt,sum guds børn – á, stóra gleði – arva vit við honum alt.

Hugsið: Útvald ætt at vera,hugsið: Útvald náðiker!glatt má tað hvørt hjarta gera,sum tað navn av røttum ber!

3. Kristi stríðsmaður er tryggur,fíggindin – bert skomm fær hann.Harrans einglaherur liggurrunt um tey, sum óttast hann.Um mót óndskaps andaherihart vit stríða mangan dag,vita vit, at fleiri erutó í parti okkara.

4. Um so alt her niðri treingist,er vár hvíla søt og sæl,sum guds børnum okkum leingistbert, at Harrin koma skal.guds útvaldu, elskuligu,ja, hans egna samkomatá skal gleða seg í friði,njóta fulla sæluna.


584 B-b. *Bernhard S. Ingemann. #a.P. Berggren. (V. Danielsen týddi).

1. Eg livi og veit, at sál mín er grødd,at dómur ei á meg skal falla.Eg livi og bíði tí kallandi rødd,sum fremmandur fuglur er sál mín her stødd,til Faðirin barn sítt vil kalla.

2. Eg doyggi og veit, tað vinningur er,at hvílan hin sæla er funnin,at endað er lívsins hin troyttandi ferð,at seinasta royndin er útstaðin herog ævigi sigurin vunnin.

3. Eg fari og veit, hvar ferðin meg ber:Til Faðirsins æviga ríki,til heimið, sum jesus til reiðar mær ger,til landið, har aldri við sorg sum herfrá vinunum burtur eg víki.

3. Mín synd – á, hvør sæl henda vissa tó er – mín synd er til æviga tíðút strikað, tí negld hon til krossin jú varð,og mín sál, hon er frí, hon er frí.

4. Hjá mær er tað Kristus at liva, og skaleg stríða hitt seinasta stríð,so er sjálvur deyðin ein vinningur mær,tí mín sál, hon er frí, hon er frí.

5. Men, Frelsari, grøvin er tó ei mín vón,men koma tín skýggjunum í!Við gleði eg nú síggi fram til ta stund,tí mín sál, hon er frí, hon er frí.

4. Eg livi og veit, at doyggi eg – skaltil lívið eg upp aftur standa.Eg fari til vinin, eg kenni so væl. Hví er ei mín sál meiri frí og sæl,hvønn dag enn á fold eg skal anda!

585 D-a. *james M. gray. #Daniel B. Towner. (jákup Olsen týddi).

1. Við silvur og gull ei mín frelsa varð vunnin,ei slíkt kundi loyst eina trælbundna sál.Í blóðinum leiðin til lívið varð funnin,og umskapt varð hjartað, ið hart var sum stál.

Loystur eg varð, men ei við silvur,keypt mín sál, men ei við gull.Hann við blóði mátti gjalda,tað var endurloysing full.

2. Við silvur og gull ei mín frelsa varð vunnin,mín byrði var tung, og mín skuld var so stór.Í blóðinum leiðin til lívið varð funnin,og loystur eg varð, tá til jesus eg fór.

3. Við silvur og gull ei mín frelsa varð vunnin,eg óttaðist dómin, sum yvir mær lá.Í blóðinum leiðin til lívið varð funnin,og óttin svann burt, tá til jesus eg sá.

4. Við silvur og gull ei mín frelsa varð vunnin,ei bústað í Himli ein keypa sær kann.Í blóðinum leiðin til lívið varð funnin,tá jesus leið deyðan, hann bústað mær vann.


587 D-fis. *Árni jacobsen (týddi niðurl.). #I.F. Stanphill (yrkti niðurl.).

1. Fram í trúgv, fram í vón og í kærleika guds,hvønn ein dag fram á lívsins leið.Harrin frelsa og varða til fulnar jú kann,lítla fylgið hann gloymir ei.

Hann er Alfa og Omega,hann er fyrst og síðst hjá mær,hann nógv fagrari enn tíggju túsund er.Um ein móðir sítt bróstabarn gloyma enn kann,er hann trúgvur – ei gloymir hann.

2. Ævigt lív, ævigt ljós, ævig gleði og vóní tí himmalska landi er.Harrin jesus er sólin, ið lýsa skal harí tí dýrd, ið av øllum ber.

588 D-a. *john Bowring. #john B. Dykes. (V. Danielsen týddi).

1. Kristi krossur er mín heiður,lyftir upp um heimin meg.Øll tann dýrd, ið Skriftin eigur,savnast, Harri mín, um teg.

2. Tá ið alt meg hevur svikið,ræðsla, myrkur, neyð er nær,krossurin er enn nóg mikið,friður, gleði lýsa har.

3. Og um eydnusólin bjartaskínur á mín lívsveg her,sannar tó mín sál, mítt hjarta:Krossins signing størri er.

4. Ljós og myrkur, stríð og friður – Kristi krossur halgar tað,haðan dalar hvílan niðurnú og allan lívsins dag.

586 Des-as. *j. Wilbur Chapman. #Charles H. Marsh. (Meta av Fløtum týddi).

1. Ein dag guds dýrd náttarhimmalin fylti,syndin so myrk yvir heiminum lá,jesus kom niður, av moyggj varð hann føddur,menniskjum líkur hann foldum gekk á.

Við sínum lívi, við sínum deyða,gravlegging, uppreisn, hann frelsu mær vann.Rættvísgjørt Jesus meg hevur um ævir.Ein dag hann kemur, tí gleðast eg kann.

2. Ein dag til golgata kross varð hann negldur,ein dag í deyðan hann sjálvboðin gekk.Vanvirdur, píndur og vrakaður varð hann.Loysnari mín har á krossinum hekk.

3. Ein dag so eina í grøv varð hann lagdur,fullgjørt var verkið, og liðugt var stríð.Einglar av Himli við grøvina vaktu,Frelsari mín deyðans favni var í.

4. Ein dag hann breyt deyðans veldi við megi,ein dagin steinurin veltur varð frá.Hann tá upp stóð, vann á deyðanum sigur,situr í Himli nú trónu guds á.

5. Ein dag hann kemur, og lúðurin ljóðar,ein dag í skýggjunum dýrd hans vit sjá,undurfull løta – tey frelstu øll savnast,vera um ævirnar jesusi hjá.


591 C-g. *Lina Sandell. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Mín sál er glað og hjartans fró,tí at eg jesus fann.Hann er mítt lív, mín gleði góð,ja, alt, eg ynskja kann.

2. Hann er mær meir enn gull og fæog meir enn dagligt breyð,hann mína synd tók burtur, ja,og loysti meg úr neyð.

3. Mær meir enn lív og sál er hannog jørð og Himmal við.Í honum sælan lut eg fannog tryggan hjartafrið.

4. ja, arma brúður valdi tú,men valið var jú frítt.Eg beri tó eitt kongaskrúð,tí hygg, alt títt er mítt!

5. Stór náði tín og miskunn varog víst títt frelsuráð.Lov, prís og heiður veri tær,at eg tað fekk at sjá!

589 Es-g. *Virgil P. Brock. #Blanche Kerr Brock. (Líggjas á Váli týddi).

1. Eg fortaptur var, men jesus frelsti meg,ja, mín Frelsari dýri er hann,og úr ivans bondum jesus loysti meg.ja, mín Frelsari dýri er hann.

Ja, ja, mín Frelsari dýri er hann,ja, mín Frelsari dýri er hann.Eg fortaptur lá, men Jesus reisti meg.Ja, mín Frelsari dýri er hann.

2. Hann ein trúgvur vinur er, hann leiðir meg,ja, mín Frelsari dýri er hann.alt, ið tørvar mær, hjá honum finni eg.ja, mín Frelsari dýri er hann.

3. Hann er altíð nær við náði og við kraft,ja, mín Frelsari dýri er hann.Slíkan vin eg aldri áður havi havt.ja, mín Frelsari dýri er hann.

4. Hans kærleiki hvønn dag meg uppi ber,ja, mín Frelsari dýri er hann,hans náði søtari, sum tíðin fer.ja, mín Frelsari dýri er hann.

590 F-c. *Daniel W. Whittle. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Kann eg eiga fulla vissu?Sál mín, kann tað vera so?Kann eg standa nær hjá gudi,eg, sum breyt hvørt eitt hans boð?

Fulla vissu! Tí eg lítiá ein Harra krossfestan.Fulla vissu Jesus vann mær,tá ið krossurin bar hann.

2. Hann er trúgvur, sum gav lyftið,har mítt hjarta hvílir seg.Við at líta bert á jesusfulla vissu eigi eg.

3. arvingi og barn hjá gudi!Blóðið fulla frelsu gav.Syndina hann ei vil minnast,søkt hon er í djúpa hav.

4. Sum títt barn eg tí kann breiðaút mítt hjarta fyri tær.Kristus, hann er øll mín rættferð,eg í honum standi nær.


592 g-h. *#Ókend. (V. Danielsen týddi).

1. Lov og tøkk og prís frá mær skal jesus fáa,á, mín loysta sál, hon syngja skal um hann,inntil orðini og tónarnir tær náa,inntil lívsins sól hjá tær upp renna kann.Um tú kendi hetta ljós, eg havi funnið,veit eg víst, tú hevði elskað tað sum eg.jesu blóð jú fyri teg sum meg er runnið,kom, kom nú, hin frelsa er júst fyri teg.

Á, hin song eg hvønn dag syngja skal av nýggjum,inntil allir tónar tagna ein dag her.Og tá Jesusi eg møta skal í skýggjum,loysta sálin betri lovsong honum ber.

2. Hvussu skal eg kunna tiga og ei syngjaum hitt lív, mær í guds Soni givið varð?Um so mangt her niðri hjarta mítt kann tyngja – á, eg stevni, hagar sorg ei inngongd fær.Tí á jørð jú ei eg allar ævir verði,nei, mín borgarskapur er nú gudi hjá.Her ein gestur og ein fremmandur eg eri – syng tí, syng, mín sál, tí skjótt tú boð skalt fá.

3. Á, eg finni í tí lívi, eg nú livi,hesa gleði, sum ei verðin geva kann,og ta hvílu, sum hon aldri kundi givið,gav mær jesus, tá eg lærdi kenna hann.Fast við jesus eg í lív og deyða hangi,nógv og meir enn nógv er jesus fyri meg.Trygt í skugganum av krossi hans eg gangi,her og hinumegin prís hans syngi eg.

593 D-a. *#jógvan á Lakjuni (Sálmur 8 og 19)

1. Tá himmal og mána og stjørnur eg síggi,alt skapanarverkið, tú evnaði til,tá spyrja eg má: Hvat er menniskjabarnið,tú tekur tær av tí og minnast tað vil?

So dýrt er títt navn,ja, Harri, títt navn,og tó ert tú okkum so nær.So dýrt er títt navn,títt æviga navn.Vit prísa og lovsyngja tær.

2. Tú menniskjað krýndi við dýrd og við heiðurog gjørdi tað lítið lægri enn gud– at umsita handaverk tíni tað setti,og ávøkstin allan tú gavst tí í lut.

3. Eg prísi tær, gud, fyri dýrd tína alla,sum hvølvið og himlarnir kunngera mær.Men – dýrast av øllum er hann, sum tú sendi.Hann synd mína alla á krossinum bar.

594 C-g. *#jonas S. Pettersen. (Karolina Øregaard týddi).

1. Mítt álit, mín vón bert erá Harran eina,um armur og veikur her,mær leið vil beina.Hann vera mín klettur skal,meg verja, varða,um vandarnir uttan talmeg hótta, særa.


595 F-c. *#Ókend. (V. Danielsen týddi).

1. Mín sál er nú lukkulig vorðinog syngur so glað og so fró,mær frelsunnar boð eru borin – hvør vóru tey tíðindi góð.

Ja, nú ljós er mín ferð,Jesus vinur mín er,mín trúfasti Frelsari.Í hans felagi egferðist tryggur mín vegtil heimstaðið gottí Himlinum hátt.

2. Eg sælur í frið havi gingið,alt síðan hann vinur mín varð,eg skýli í trongd havi fingið,í vandanum vernd er hann mær.

3. Mín byrði hin tunga er svunnin,tí náðina havi eg sæð,mær frælsisins morgun er runnin,og náttin mær broytt er í dag.


1. Lívið nýtt mær varð givið,tá meg Frelsarin fann,og so leingi, eg livi,vil eg tilbiðja hann.Hann er nær allar staðir,kennir leið mína væl.Eg kann kalla hann Faðir,trygt hann leiða meg skal.

2. Orð hans sál mína leskar,føði finni eg har,rødd hans frið til mín teskar,hond hans trygt heldur mær.Hann, ið føðir og klæðirog meg ber hvønn ein dag,eg kann kalla hann Faðirog mín sál vera glað.

3. Hann er hjá mær í royndum,veika barn sítt hann sær,bønin, biðin í loyndum,verður hoyrd uppi har.Tá ið myrkrið meg ræðir,tá ið lívið ger ilt,eg kann kalla hann Faðir,og hann sigur: Ver stilt.

4. Hann við blóði meg keypti,dýri Frelsari mín,hann mær ongantíð slepti,og hann kallar meg sín.Skjótt teir lívsælu staðireg skal flyta upp til,tá mín himmalski Faðirheim sítt barn kalla vil.

2. Hann er nú mín frelsuborg,har eg kann hvíla,og gleðast eg kann í sorg,tá ódnir ýla.Um freistingar herja á,meg niður bróta,mín jesus mín hjálp er tá,eg frið kann njóta.

3. Á, signaða hvíldarstaðvið jesu hjarta,har finni eg ljós og læí myrkri svarta.Har fjald er hin dýra ogn,ei verðin kennir,har ódnin er vend í logn,lívskeldan rennur.

4. Á klettinum æviga hvílirmín sál, og har eigur hon frið,ei stormur, ei fíggindans pílurmeg sakar við Frelsarans lið.


599 B-f. *#Charles E. Moody. (P.W. Háberg týddi).

1. Sæl er mín sál nú og alla tíð,hvílir við krossins fót,jesus gav hjarta mínum frið,frelsu og sálarbót.

Sæl er mín sál,sæl allar ævir,sæl er mín sál,hvílir við Kristi kross.

2. Sæl er mín sál – myrkrið svunnið er,bondini eru loyst.Tyngda sál, kom og fá í dagfrelsu og frið og troyst!

3. Sæl er mín sál – hvør ein stund, sum fer,ber mót tí ljósa stað.Sorg og stríð – alt er burtur tá,undurfult verður tað!

597 F-c. *Vernon j. Charlesworth. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Mín jesus er mín borg so góð,eitt skýli gjøgnum neyð og stríð,mín friður, tá mín sál er móð,ein hvíldarstaður alla tíð.

Ja, Jesus er ein klettur á turrum stað, á turrum stað, á turrum stað,ja, Jesus er ein klettur á turrum stað,ein hvíldarstaður alla tíð.

2. Á degi skjól, á nátt mín vakt,eitt skýli gjøgnum neyð og stríð,mín lívd, mín vernd mót Satans makt,ein hvíldarstaður alla tíð.

3. Um bylgjan mót tí kletti slær, eitt skýli gjøgnum neyð og stríð, hann altíð líka tryggur var,ein hvíldarstaður alla tíð.

4. So leingi trúgvin roynast kann,eitt skýli gjøgnum neyð og stríð,og í guds ríki verður hannein hvíldarstaður alla tíð.

600 B-f. *#N. Young. (Z. Zachariassen týddi).

jesus er mítt lív, jesus er mítt lív,blóð hans á krossi loysti meg,risin við honum eri eg,kraft gevur hann at liva fyri seg,tí jesus er mítt lív.

598 F-c. *jacob Wakefield Macgill. #Édouard antoine Batiste. (V. Danielsen týddi).

1. jesus meg elskar – undurfull náði.jesus meg elskar, eg veit ikki, hví.Dult er tað nú í guds æviga ráði,sál mín tó hvílir hans kærleika í.

Lovaður, Jesus, Frelsari stóri,tær skal eg takka hvønn dag niðri her.Lovaður, Jesus, ein dag eg teg síggi,fullkomna tøkk tá mítt hjarta tær ber.

2. jesus meg frelsti – undurfull náði.Fyri mær himmalska sólin upp rann.Hjarta mítt nívdu fyrr angist og váði,skuldina, straffina burtur tók hann.

3. jesus meg leiðir – undurfull náði.Hvat ger tað tá, um eg ikki veit, hvar?Mangan er toka, og royndir eg fái.Einki tó sakar meg, er hann bert nær.

4. jesus skjótt kemur – undurfull náði. Kemur at heinta meg nú skjótt ein dag.Ævigt er svunnin burt ófriður, táiðeyga mítt skoðar hin himmalska stað.


601 as-c. *Ókent sálmaskald. #William j. Kirkpatrick. (V. Danielsen týddi).

1. jesus, eina hann vit boða,jesu navn várt evni er.Hann aleina er vár frelsa,sæla bert í honum er.

Jesus eina, Jesus altíð,alt, alt hevur tú í tær.Frelsa, rættvísi og friður,heilagleiki, alt hjá mær.

2. Hann vár Frelsari er eina,rein hann hevur okkum gjørt.Ei í okkum, men í honumer vár frelsa, á, hvør stórt.

3. Hann aleina er vár styrki,hans aleina er øll makt.allar dagar hann vil verjaokkum, sum hann hevur sagt.

4. Hann er tann, sum skjótt skal koma,tekur okkum heim við sær.Honum skulu vit tá prísaheima allar ævir har.

602 F-c. *#Hjalmar Hansen. (Árni jacobsen týddi).

1. Kenni eg sorg, sum vil tyngja mítt sinn,døgga mítt eyga og væta mær kinn,vil hon mín sólardag venda til nátt:Niðri við krossin alt vendir so brátt.

Niðri við krossin boyggi eg knæ,niðri við krossin lívd er og læ.Hvat mær í lívinum kemur á leið,tryggur við krossin eg óttast skal ei.

2. Um so enn royndin her beisk kennist mær,eirindaleys hon til jarðar meg slær,leiti eg mær til tað signaða stað.Niðri við krossin mín sál verður glað.

3. Tykist mær freistingin nívandi sterk,tarna mær vil til at gera guds verk.Bivar mín sál undir freistarans hond.Niðri við krossin, har slitna øll bond.

4. Hvat so enn hendir og møtir mær her,ongantíð neyðugt at óttast tó er.jesus jú segði: Eg eri við tær!Niðri við krossin – alt fullgjørt er har.

603 F-a ella g-h. *D.W. Whittle. #1: james Mcgranahan. #2: j.a. Hultman. (V. Danielsen týddi).

1. jesus livir, jesus livir,Friðarkongur, vón í stríð,Harri, Frelsari í ævir,ja, hann livir alla tíð.

Jesus livir, Jesus livir,Jesus livir, hann mítt alt.Komi ljós, og komi myrkur– Jesus livir, hann, mítt alt.

2. Á, tú livir, himmalbreyð mítt,altíð nær er náði tín.ja, tá veikastur eg eri,jesus livir, friður mín.

3. Følni tað, á fold má følna,komi frost, har blóman stóð,verði myrkt, har sólin vermdi,jesus, ljós mítt, livir tó.

4. Fækkist vinir dag frá degi,tagni rødd, sum gleddi meg.Ein er eftir: jesus livir.Harri, ei eg missi teg.

5. Tá av jørð hann heim meg kallar,stilt hin síðsta byrðin fer.jesus livir, jesus livir,túsund ferðir troyst tá er.


3. Vit minnast vár elskaða Harra,vár sál honum lovsong fram ber.Vit syngja, vit kunnu ei tiga,hans kærleiki verdur tað er.

4. Vit vita, vit skulu hann skoða,tann Harra, sum synd vára bar,sum trúfastur her okkum verjirog náðigur er okkum nær.

605 a-e. *Fanny Crosby. #William j. Kirkpatrick. (V. Danielsen týddi).

1. Útloyst – á, tann gleði at siga,útloyst gjøgnum Frelsarans blóð.Útloyst – á, ein undurfull náði – tann sál, sum fyrr langt burtur stóð.

Útloyst, útloyst,útloyst gjøgnum Frelsarans blóð.Útloyst, útloyst – tann sál, sum fyrr langt burtur stóð.

2. Útloyst og í jesusi bjargað.Ei orð kunnu fram bera tað.Hans kærleiki lýsir um okkumog gleðir várt hjarta í dag.

604 as-es. *#C. austin Miles. (V. Danielsen týddi).

1. Í urtagarð hans komi eg,meðan døgg á rósum enn hongur.Mínum oyra nærkemur rødd hans har – guds Sonur hjá mær gongur.

Hjá mær gongur hann,við meg talar hann,og har vin sín kallar hann meg,og ta hvíld, ið táfellur hjartað á,hjá honum bert finni eg.

2. Hann talar, og rødd hans er søt,onnur ljóð tykjast fátæk, følnað.Rødd hans gleði ber,sum í hjartað ferog aldri burt kann kølna.

3. Við honum har dvølja eg vil,um so náttin á meg skal falla.Men hann biður megfara fyri segtey vilstu heim at kalla.

606 g-d. *#joy Webb. (Øssur Berghamar umyrkti).

1. Eg ein nýggjan sang fekk í hjartað,tá jesus hann frelsti megog vísti mær kærleika sín.Eg ein nýggjan sang fekk í hjartað,sum undurfult fyllir meg,eg syngi, tí jesus er mín.Hann kann skapa nýtt lív, har ið áður steindeytt var.Hann kann birta ljós, tá náttin myrkast tykist mær.Eg ein nýggjan sang fekk í hjartað,tá jesus hann frelsti megog vísti mær kærleika sín.

2. Eg ein nýggjan sang fekk í hjartað,so ofta hann styrkir meg,tá lítil og veik er mín trúgv.Tá ið mótið svíkur, og máttloysiðsøkkur inn yvir meg,hann byggir mót Himlinum brúgv.Og tá heimsins tónar tagna skulu skjótt ein dag,hoyrast skal í Himlinum eitt fagurt fagnaðarlag,hesin sami sangur um jesus,sum frelsti og loysti meg,fulltónaður ljóða skal har.


609 Es-g. *#john M. Moore. (Árni jacobsen týddi).

1. Eg í nærveru jesusar gleða meg kann,:,: hvør ein vinur er hann. :,:Eg við honum hvønn dagnjóta kann ferðalag,hann ein trúfastur vinur er.

Hvør ein trúfastur vinur er Jesus,Jesus, Jesus.Nú trygt hann meg leiðirog sál mína eigur.Hann ein trúfastur vinur er!

2. Eg í hjartanum eigi ein ævigan frið,:,: hvør ein friður tað er. :,:Er enn torfør mín ferð,mær við síðu hann er,hann ein trúfastur vinur er.

3. Rætta heim mítt í Himli hjá jesusi er,:,: hvat eitt undurfult heim. :,:Tá eg flyta skal har,tekur hann móti mær,hann ein trúfastur vinur er.

607 B-f. *#Bertha Mae Lillenas. (Árni jacobsen týddi).

1. Stundum var loftið skýggjut og dapurt,stundum mítt hjarta niðurboygt var,hvat, ið enn hendir, ei má eg gloyma:jesus er altíð nær!

Aldri ein byrði, sum hann ei vil bera,ei fellur tárið, sum hann ikki sær.Tykist alt ljóst, ella myrkist mær leiðin:Jesus er altíð nær!

2. Lá enn mín leið um grønkandi fløtur,ella eg hátt á tindinum var,bar eg ta vissu altíð í hjarta:jesus er altíð nær!

3. Undurfult er í trongdum at kunnabiðja til hann, sum gevur mær svar,hvíla í trúgv á hansara lyfti:jesus er altíð nær!

608 Es-g. *#Ókend. (V. Danielsen týddi).

1. Mannaverk og ráð lat fara,alt tað, sum er einki vert,gud forbjóði, at mín æraei er Kristi krossur bert.Her mítt far væl bundið liggur:Kristi krossur fyri meg.Um so alt forgongur, tryggurvið hans kross tó eri eg.

2. Her tann hjartafrið eg fái,sum ei fanst í heiminum.Kærleiki og ómáld náðilýsa út frá krossinum.Eina her eg vísur blívi,og her endar egið stríð,yvir deyða valdar lívið,trongda sálin andar frí.

3. Kristi kærleiki nú fyllirhetta virðileysa bróst,andin friðleysur er stillur,krossurin her gjørdi ljóst.Ikki mátast kann tín náði,kærleik tín, hvør fatar hann.Harri, meir í tær eg fái,enn mítt hjarta bera kann.

4. Á, lat eingi boð meg berauttan, Harri, bert um teg,á, lat hvørt mítt stig nú veraeftir tínum vísdómsveg.Lat so mannaverk alt fara,alt tað, sum er einki vert,gud forbjóði, at mín æraei er Kristi krossur bert.


611 D-fis. *Charles Wesley. #john B. Dykes. (V. Danielsen týddi).

1. jesus, tú, sum elskar meg,lat meg hvíla meg hjá tær.Fíggindin, hann fylkir seg,pílar hans mær flúgva nær.Fjal meg, á, mín Frelsari,meg í lívsins stormum fjal,til í Himli høga megeingin stormur saka skal.

2. annað skjól eg eigi ei,skjøldur mín ert eina tú,tú vilt meg ei svíkja, nei,eins og fyrr tú frelsir nú.

610 as-es. *Sven Lidman. #Beatrice F. johnson. (Z. Zachariassen týddi).

1. Á, sæla, sæla loyndarmál,á, krossins svára løta,:,: sum ikki skilst av mannasál, men hvørja synd kann bøta.:,:

2. Eg tríni fram til krossins træúr deyðans syndabondum:,: og leiti mær nú lívd og læí jesu særdu hondum. :,:

3. ja, alla synd og skomm, alt skarntítt reina blóð burt tváar.:,: Sum hermaður og sum títt barnmítt svørð við kross tín loðar. :,:

4. Til Himmals vil eg fylgja tær,teg lýða allar dagar.:,: Frá hesi løtu hjálp tú mær,og leið meg tryggan hagar. :,:

5. Øll synd mín er nú vorðin tín,av gleði má eg gráta.:,: Eg eri barn títt, Faðir mín,á, sæla, sæla gáta! :,:

612 g-d. *Ida L. Reed. #j.L. Hall. (jóhan við Neyst týddi).

1. Kongur lívs míns hann er,sum meg elskar hvønn dag.Skjótt eg hvíli við hansara lið,tí hann lyfti mær gav um hin glitrandi stað,har guds børn gleðast Konginum við.

Kongur lívs míns hann er,sum meg elskar hvønn dag.Allar ævir hann stendur mær nær.Skjótt hann kallar meg heimí hin himmalska stað,á, at hvíla við hásætið har.

2. Kongur lívs míns hann er,og hann elskar nú megvið tí botnleysu náðini her.Hann meg leiðir so trygt eftir ókendum veg,og mín frelsa ósvitalig er.

Lat tú lýsa andlit títt,tá ið myrk er leiðin mín,verjuleysa høvur míttfjali veingjaskuggi tín.

3. Tú ert alt, ið tørvar mær,tú kanst grøða hvørja sótt,tú hjá mær, og eg hjá tær, tá er tyngsta byrði løtt.Øll mín rættvísi ert tú,ónt er alt, sum býr í mær,hvør, ið hevur á teg trúð,frið og náði fann hjá tær.

4. Sváru syndaskuldinafjaldi fría náði tín.Tak nú burtur smittuna,reinsa kropp og anda mín.Lat meg drekka so av tær,tú, sum lívsins kelda er,at tín náði frí frá mærflóta kann til onnur her.


613 B-f. *Ókent sálmaskald. #W.H. Havergal. (V. Danielsen týddi).

1. Á, jesus, nógv meir undurfulltín dýrd og æra varenn dýrir steinar, perlur, gull,sum forðum Áron bar.

2. Fyrst fyri seg hann ofraði– tí reinur hann ei var – men tú, sum aldri syndaði,ei offur nýttist tær.

3. Og við hitt altar árligaav nýggjum blóðið rann.Men okkum frelsu ævigatín eini deyði vann.

4. Og hinir prestar doyðu júog skiftu manga ferð.Men eins og Melkizedek túí ævir prestur er.

5. Á hvørjum ári presturinvið djórablóði gekkí halgidómin høga innog onga frelsu fekk.

6. Men, Kristus, tú títt egna blóðí halgidómin bar,og henda offurgáva góðein ævig reinsan varð.

7. Tú livir altíð, og tú ertvár prestur enn í dagog forbøn fyri okkum gert– við tøkk vit minnast tað.

3. Kongur lívs míns hann er.Lyfti hans siga frá,at tey frelstu brátt fara avstaðtil hin himmalska stað og har Frelsaran sjá,tá ið ferðin her endar ein dag.

614 B-f ella Es-b. *anna Ölander. #1 og #2: Ókend tónaskøld. (V. Danielsen týddi).

1. Um eg átti alt, bert ikki jesus,átti eg tó onga sanna ogn.Kundi heimurin veitt hvíld og gleði,um so altíð sólskin var og logn.Um eg átti alt, bert ikki jesus,alt, ið hjartað ynskti, eygað sá,vóru túsund dagar einki verdirmóti einum degi honum hjá.

2. Um á jørð eg allan kærleik átti,ærdur mest av øllum her á fold,men so onga vón við lívsins endauttan fjalir seks og køldu mold.Um eg átti alt, bert ikki jesus,hann og kærleik tann, ið hann mær gav,dreiv eg tó sum vrak við ongum róðrihjálparleysur yvir deyðans hav.

3. Tómt og oyðið lívið er á foldum,uttan jesus er tað einki vert,uttan hann er lívið eftir hettavónleyst myrkur, vreiði, dómur bert.Um eg kundi livað uttan jesus,hvussu varð at doyggja uttan hann,hvussu varð at finna himmalvegin,leiðina, sum jesus eina fann.

4. Á, tann lukka stór at eiga jesus,ljós á lívsins tungu, døpru leið.Eingin synd, sum hann ei fyrigevur,eingin neyð, har jesus hjálpir ei.Um eg átti jesus, eina jesus,og á jørð so einki uttan hann,átti eg tó bæði her á foldumog í Himli alt, eg eiga kann.


616 a-cis ella g-d. *E.L. goreh. #1: Hákun Djurhuus. #2: george C. Stebbins. (Hákun Djurhuus týddi).

1. Undir veingjaskugga Harrans finnur sál mín lívd og læ,lærir sannleikar so dýrar, hon ei áður hevur sæð.Tá ið heimsins royndir tyngja, við hans bróst eg leggi meg,og tá Satan vil meg freista,har eitt skýli finni eg.

2. Er mín sál enn tyst og hungrað, mína svongd hann mettar tá,og eg sløkkja kann mín tosta við ta krystallkláru á,

615 a-e. *Ókent sálmaskald. #F.a. Blackmer. (V. Danielsen týddi).

1. Undurfulla frelsu fann eg,frelsu fría, æviga,tá mítt hjarta kom at kennajesus sum mín Frelsara.

Nær hann er mær allar dagar,ríka náði hans er nær.Og tá mest eg til hann treingi,stendur trúgvast hann við mær.

2. Byrðar, sum eg ei kann bera,við hans fót eg leggja kann.Kraft til stríð og hjálp í royndumgjøgnum bøn eg altíð fann.

3. Trygg er sál mín í hans hondum,hann mær heldur ævigt fast.Friður mín sum flóðin stígur,náðipaktin aldri brast.

4. Prís tær veri! Tú meg frelsir,hvønn dag styrki fái eg.Dýri Frelsari! Eg ynskitæna tær og elska teg.

jesus hjá mær er, og njóta vit eitt samfelag so søtt.hann er øll mín troyst og gleði,og hann lívgar hjartað møtt.

3. Tá eg sigi honum frá tí trongd og sorg, ið níva meg,lurtar hann í tolni eftir mær og lýsir upp mín veg.Hevði hann meg ikki rættleitt, víst á synd og brek hjá mærog meg aldri hevði hartað,eingin vinur hann tá var.

4. Vilt í einsemi tú fegin vera Harra tínum nær,set teg niður við hans føtur, signing hans í løn tú fær.Tá so hvørja ferð tú reisist hesum dýra staði frá,skal títt andlit spegla ljóman,ið tú finnur honum hjá.

617 F-f. *#Pelle Karlsson. (Ókendur týðari).

1. Valdið er í jesu hondum,alt er honum undirlagt.Deyðans vald er brotið, Satan yvirvunnin,jesus hevur sigrað, vunnið alt.

:, : Jesus hevur vald,hevur alt vald,hann hevur sigraðhar á Golgata. :, :

2. Óttast ikki, Harrans vinur,andi Harrans býr í tær.Eldur hans skal brenna,tú skalt yvirvinna,deyðans portur forða ikki tær.


619 g-d. *Mary E. Servoss. #james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Tá ið lívsins stormar súsa,og teir ræða mína ond,Harri, tá eg lívd mær søki,læ av tíni høgru hond.

Hann vil verja, hann vil verja,tá ið ilt á meg vil herja.Hann vil verja, hann vil verjameg við síni høgru hond.

2. Um tú royndir á meg sendir,eg tó veit, tú elskar meg,tær bert fáa meg at leingjasteftir skjótt at síggja teg.

618 g-d. *Ókent sálmaskald. #george F. Root. (V. Danielsen týddi).

1. jesus av fíggindahond okkum vann,aftur til gud okkum bjargaði hann.Trygg í hans hond okkum eingin kann ná,skilja oss náði hans frá.

Eingin, einginríva kann okkum úr Faðirsins hond.Eingin, einginslíta kann lyftisins bond.

2. Okkum til gud keypti jesusar blóð,vernd vár er frelsarahondin so góð.Einki hann spardi, nei, ofraði alt,stríddi og skuldina galt.

3. Kærleiki størri á fold er ei til,enn at ein fyri sín vin doyggja vil.Fyri ta verð, sum hans fíggindi var,jesus tó straffina bar.

4. aldri tí sál, hann til gud hevur keypt,hevur úr hond síni aftur hann slept.jesus, sum leitaði, inntil hann fann,goymir sín vin, sum hann vann.

3. Vilja fíggindar meg skaða,Satan brúka alla list,alt tó verður mær til besta,sum mær Harrin lovar vist.

4. Lat so stríðið her bert møða,lat bert hótta havið vilt.jesus er mín fasti klettur,hann vil siga: Tig, ver stilt!

620 g-h. *#Fredrik Wisløff. (jákup S. Zachariassen týddi).

1. Prís veri gudi, frelst er mín sálí blóðsins fullgildi eina.Ei kanst tú vísa mær betri mál– eg velji blóðið.Mín skitni búni er snjóhvítt skrúð,hjá gudi standi eg reinur núí blóðsins fullgildi eina.

2. Eg var fortaptur, sá ongan veg,men sá so frelsandi blóðið.Tá eingin makt kundi frelsa meg,tá frelsti blóðið.Mín tunga byrði varð tikin av,eg tveitti meg í guds náðihav– takk fyri reinsandi blóðið.

3. So lat nú koma bert, hvat ið má– sum verju havi eg blóðið.Um Satans vald enn meg herjar á– eg havi blóðið.Mín sigur ævigt er jesus Krist,tí blóðið heldur, tað veit eg vist– takk fyri dýrmæta blóðið.

4. Lov, tøkk og prís nú tær veri, gud– takk fyri loysandi blóðið.Takk, at tú gavst mær so sælan lut,– takk fyri blóðið.Tá eg har heima í hvítum skrúðskal syngja lovsong sum aldri nú,tá tøkk fær gud fyri blóðið.


624 g-d. *abraham grimstvedt. #Morten Eskesen. (V. Danielsen týddi).

1. Eg veit, eg veit, tað var fyri meg,at jesus vildi av Himli stíga,tók synd og vanæru, skomm á segog mátti krossdeyðan líða.

2. Eg veit, hann deyðan í synd meg fann,eg ræddist gud og hans dóm og vreiði.Men í tí blóði, frá honum rann,nú frið eg ævigan eigi.

3. Eg veit, eg átti ei vón í mær,at sorg og ófriður bróst mítt tærdu,men at hin pína, ið jesus bar,guds djúpa kærleik meg lærdi.

4. alt hetta veit eg, men man tá egnú liva hann, sum í mín stað doyði,við honum fylgjast hin tronga veg,har mangan tykist so oyðið?

623 C-g. *Zacharias Zachariassen. #jens guttesen.

1. Við trúgv á Kristi blóðeg rættvísgjørdur varð,og eg, sum fyrr fordømdur stóð,nú standi gudi nær.

2. Sum barn títt, gud, hvønn dageg heilaggerist núvið andans hjálp og Orðsins baðog verði eins og tú.

3. Skjótt dýrdargjørdur viðí Himli verði eg.Eg loystur tá við tína liðí ævir skoði teg.

4. Vit rættvísgjørd og glað,ja, heilaggjørd og sæl,nú prísa tær, sum skjótt ein dagoss dýrdargera skal.

621 g-d ella B-f. *Lina Sandell. #1: O. ahnfelt. #2: Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Er tað satt, at jesus er mín bróðir,hoyrir himmalarvurin mær til?Burtur tá, tit tungu táraflóðir,burtur alt, sum hjartað tyngja vil.

2. Hann mín bróðir – undur yvir undur,størsta náði, nøkur sál kann fá.Tó mín trúgv er lítil mangar stundir,orði hans eg tryggur byggi á.

3. Faðir mín og tykkara, hann segði – á, tann troyst, at jesus segði so.Frið mær keypti krossins streymur reyði – á, hvør stórt, at eg fekk hesi boð.

4. Meiri vert er hetta bróðurbandiðenn, um allan heimin eg so vann.Eg í sambandi við honum standi,havi rætt til sama arv sum hann.

5. Sama arv í Harrans ljósa heimi,sama gud og Faðir – á, hvør stórt!Hjálp mær, jesus, at eg aldri gloymi,hvussu ríkan tú meg hevur gjørt.

622 F-a. *#Ókend. (Eli andrésen og Ruth Cocking týddu).

Latin eri eg í búna frelsunnarog sveipaður í rættvísi,sveipaður í jesu Kristi dýrabara blóði,sum meg reinsaði.Eydnuríkur eri eg,tí Faðirin, hann elskar megog gav mær alt í jesusi.Tá hann nú meg sær,hann sær meg ikki, sum eg var,men hann sær jesus.


626 g-d. *Victor Danielsen. #Rasmus Nielsen.

1. Eg veit eitt land, eitt fagurt land,tað liggur høgt yvir skýnum,tað er hitt ljósa Himmalland,sum Harrin geva skal sínum.

2. Eg veit ein vin, ein trúgvan vin,sum mína synd vildi bera,og skjótt eg síggja skal hin vinog ævigt hjá honum vera.

3. Eg veit eitt ljós, eitt ævigt ljós,sum eg í myrkri sá rísa,og aldri sløkna skal hitt ljós,tað heim til gud skal mær lýsa.

4. Eg veit ein flokk, ein sælan flokk,ið Harrin kennir sum síni,mítt hjarta hongur við hin flokk,og eg tey kenni sum míni.

5. Eg veit ein veg, ein góðan veg,hann er í lívd av guds náði.Eg elski ganga henda veg,har frið og signing eg fái.

6. Eg veit ein dag, ein glaðan dag,tá síðsta tárið er runnið.Mín andi gleðist til tann dag,tá málið ævigt er vunnið.

7. Eg veit eitt hop, eitt signað hop,at Harrin koma skal niður.Hvørt guds barn eigur hetta hopog eftir stundini biður.

625 d-e. *Margit M. Baadsager. #arnvør á Torkilsheyggi.

1. Tú hevur í einsemi grátið mangt tár,tá okkurt ímóti tær gekk.Tú royndi títt besta, men tað var ei nokk,tú særandi aftursvar fekk.

Kasta byrði tína á Harran,hann vil geva tær hvíld,hann skal halda tær uppi,hann vil geva tær lívd.

2. Á, rópa til Harran og bið hann um hjálp,í Himlinum hoyrir hann teg.Hann sigur: Lat meg vera harra hjá tær,og gakk tú so glaður mín veg!

Tá ið jesus livdi her,hann toldi spott og háð.Hann, av øllum skilir teg,kennir tína trá.

5. ja, henda botnleysa kærleika,man stolta hjarta mítt enn hann særa,og henda elskandi Frelsara,man alt mítt lív nú hann æra?

6. Hvør gott, um enntá so still hon svann,hvør stund, eg enn her á foldum ferðist,um bert nú jesus við gleði fann,at honum líkur eg gerist.

7. So hjálp mær, Harri, hvønn dag, sum fer,frá mær at doyggja og teg at liva.Tú sært, hvør veikt mangan barn títt erog fyri mongum má biva.


627 g-d. *Edward Mote. #William B. Bradbury. (V. Danielsen týddi).

1. Mín vón er bygd á eitt í dag:Á jesu blóð og eina tað.Eg veit mær onga aðra havnenn hesa einu: jesu navn.

Á klettin Krist mín vón er bygd,ta einu grund, ið stendur trygt,ta einu grund, ið stendur trygt.

2. Er myrkrið nær, hans andlit fjalt,hans náði ber meg tó um alt.Í hvørjum vanda, hvørji ódn,trygg ævigt eru Harrans børn.

3. Hans lyfti, sáttmáli og blóðer grundin tann, ið ævigt stóð.Um alt umkring meg svíkja má,á jesu navn eg líti tá.

4. Tá við basún hann koma skal,mín sál skal møta honum sæl,og í hans rættferð klæddur táeg frelstur standi honum hjá.

628 Es-b. *Danskur herrnhutiskur sangur. #Svenskt fólkalag. (V. Danielsen týddi).

1. Um nakar nú meg spyrja vilum mína grund til frið,um einki annað hoyrir til,sum ein má hava við,enn jesu blóð og eina tað,sum fleyt á golgata hin dag,tá svari eg: Mín grund er góð,mín grund er jesu blóð.

2. Tað er hin fasta hellugrund,sum trygt eg byggi á,við tí eg skal til síðstu stund,ja, allar ævir stá.Og tá ið jesus heim meg ber,hans blóð tá enn mín songur er,tí Lambsins blóð er lykilintil sjálvan Himmalin.

3. Hav takk, tú mildi Frelsari,takk fyri hesa flóð,sum reinsar meg frá syndini:Títt egna, dýra blóð!Takk fyri tíni sløg og sár,takk fyri tíni róp og tár,takk, takk, at eg skal síggja teg,mín gud og Frelsari!

Dópur og breyðbróting

Dópur og breyðbróting 247

Vit minnast, at guds rættferðteg skilti honum frá,at stoltir menn um krossintær buðu spott og háð.

3. Í armóð vart tú føddur,í skomm tín deyði er,ei rós á fold tú søkti,ei dýrd, ei heiður her.Og fólk títt við tær fylgistta leið, tú sjálvur gekk,og gleðist við tann sigur,av grøvini tú fekk.

4. Títt lív, tín deyð vit minnastog fylgja tíni leiðog hyggja mót tí staði,har ljósið sløknar ei.Vit glað tí eta, drekkanú hetta vín og breyð,við boygdum hjarta minnasttín deyð, guds Lamb, tín deyð.

630 Es-es. *Robert C. Chapman. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Ei nakað bein varð brotið,guds reina Lamb, í tær– um lív og frið eitt tekinhjá tí, sum kom tær nær.ja, fyri sínar limirbar høvdið dóm og bann,og gud tí fólks síns syndirei longur minnast kann.

2. Vit heysta tað, við tárumtú, Harri, sáaði.Tí her bert eitt vit minnast:Tú okkum elskaði.

629 C-e. *Bernard úr Clairvaux. #Thomas Hastings. (V. Danielsen týddi).

1. Á, Harri Krist, at minnast teger søtt og signað fyri meg.Men søtari enn alt tó er,at tú ert sjálvur staddur her.

2. Á, jesus, søta sálartroyst,lívskelda góð, í hjartað oyst,sum onnur gleði ei kann náog stígur upp um alla trá.

3. Ei muður hetta mæla kann,so føgur orð ei nakar fann.Bert tann, sum sjálvur royndi tað,hann kennir jesu kærleika.

4. Á, Krist, tann kærleiki, tú ber,hann sterkari enn deyðin er.Tú komst og eina brúður vann,men fyri hana blóð títt rann.

5. Á, Kristus, klára rættferðsól,vár borg, vár klettur, lívd og skjól.Hvør elskuligt títt minni er,hvør dýrt at møtast við tær her.

631 Es-g. *Miss Carter. #james Langran. (V. Danielsen týddi).

1. Meðan breyðið her vit bróta,lat várt eyga upp at sjáblóðið títt á trænum flótaog tað spott, ið tú bart tá.Harri, á, at alt tú toldi!Vit nú minnast á títt stríð,alt tað, sum vár synd tær voldi,nú vit savnast navn títt í.

2. Síðsta møti títt við tínum,tíni spor um Kedrons á,alt tað mál av kvøl og pínum,sum á tínum hjarta lá,tíni neyðarróp á krossi,har tú hekst til spott og spæ,minnast vit á hesum plássivið tilbiðjan henda dag.

Dópur og breyðbróting248

633 g-g. *Edward Denny. #Hans g. Nägeli. (V. Danielsen týddi).

1. Á, gleðihátíð søt!Hvør náði stór tað erat njóta hetta breyð og vínog minnast Harran her.

2. Nú, Harri, sjálvur komog okkum kenna lærtann kærleik, sum í Faðirs tínsog tínum hjarta var.

3. Her samvitskan fann frið,og trúgvin gleðir segvið, hvussu søtt, á, lívsins breyð,tað er at minnast teg.

4. Tað blóð, sum hin dag fleyt,í minninum vit sjá.Tín andi vitnar okkum í,at frelst vit vórðu tá.

632 Es-g. *Edward Denny. #james Langran. (V. Danielsen týddi).

1. Meðan saman her vit njótahetta vín og hetta breyð,síggja vit títt blóð at flóta,síggja krossins kvøl og neyð.Eyguni vit aftur latafyri hesi tómu verð,síggja tár títt andlit væta,síggja byrðina, tú ber.

2. Særda likam títt vit síggja,hoyra tína angistrødd,síggja vinirnar at flýggja,síggja teg at boyggja høvd.greitt lat okkum alt tað skoða,hvussu dýr vár frelsa var,at tilbiðjan nú vit mugaher av hjarta bera tær.

5. Og er tað tá so stórtein forsmakk njóta bert,hvat verður tað tá, Harri, teg,at síggja, sum tú ert.

6. ja, teg at skoða ífullkomileika har,á náði tína undrast táí ævir nær hjá tær.

634 g-h. *james Montgomery. #john B. Dykes. (V. Danielsen týddi).

1. Sum tú mær, jesus, sjálvur beyð,í djúpum eyðmýkieg hetta, Harri, gera vil,eg her vil minnast teg.

2. Títt likam, brotið í mín stað,er føði fyri meg,títt blóð til mína frelsu rann – tí vil eg minnast teg.

3. Kann eg væl gloyma golgataog hitt getsemane,tín angist og tín sveitta har!Nei, eg vil minnast teg.

4. Tá andi mín sær krossin, hartú doyði fyri meg,guds Lamb, har tú eitt offur var,tá má eg minnast teg.

5. Teg minnast og ta beisku kvøl,tú bart har fyri meg,ja, meðan enn mítt hjarta slær,eg minnist, jesus teg.

6. Og tá ið tú nú kemur skjótttil tín at taka meg,í allar ævir, á, guds Lamb,mín sál skal skoða teg.


636 g-h. *Horatius Bonar. #arthur Sullivan. (V. Danielsen týddi).

1. Fyri breyð og fyri vín,fyri, at eg eri tín,fyri kærleik tín til mínvit, Harri, takka tær.

2. Einki uttan vín og breyð – minni dýr tó eru tey.Vit tey taka, sum tú beyðog, Harri, takka tær.

3. Fyri sálarhvíluna,fyri myrka golgata,fyri søtu náðina,vit, Harri, takka tær.

637 E-e. *Mary B. Peters. #Zerubbabel Wyvill. (V. Danielsen týddi).

1. Í tínum navni, jesus, bertvit savnast skjótt, har sum tú ert.Og tað er grundin, hví í dagtítt borð er reist á hesum stað.Og tað, vit vilja minnast nú,er, Harri, tú og eina tú.

2. Á, jesus, Harri, í tær ertil fulnar alt, mær nýtist her,nóg nógv at gera okkum glað,tú stjørna bjørt á myrkum stað.Hitt eina rós er nakað vert:Títt blóð, títt blóð til sælu bert.

3. Hvør gleði er at fylgja tær,men, á, at vera hjá tær har.Í fullum máli skalt tú tátilbiðjan, lov frá okkum fá.Og tað, vit minnast tá sum her,títt blóð, títt dýra blóð tað er.

635 g-g ella C-g. *g.T. Noel. #1: gamalt týskt lag. #2: johann Crüger. (V. Danielsen týddi).

1. Eins og vit við sakni vælmangan vin á foldum minnast,ynskjandi, at skjótt hann skalglaður her við okkum finnast,so í dag vár fundur er:Hjartamál er minnið her.

2. Fyri okkum vildi túher á deyðans træi bløða,fyri okkum bert tú núbønir fram í Himli høga.greitt og klárt tú okkum beyðher at minnast á tín deyð.

3. Men tá her vit um títt borðsetast fleiri ella færri,minnast vit títt egna orð,at tú ert her sjálvur, Harri.gleði søt og troyst tað er– lat tín anda tala her.

4. Fyri tíni tungu spor,fyri hvørt eitt náðiorð,fyri hetta ríka borðvit, Harri, takka tær.

5. Til tú kemur, hetta breyðnú vit bróta, sum tú beyð,og kunngera so tín deyðog, Harri, takka tær.

6. Kalikin vit taka tá,blóð títt, deyða tín, vit sjá,rørd og boygd tað minnast áog, Harri, takka tær.

7. Skjótt tín koma verða má,skjótt vit tína ásjón sjá,gera hetta inntil táog, Harri, takka tær.


640 B-f ella F-f. *andreas Fernholm. #1: g.j. Webb. #2: Lowell Mason. (V. Danielsen týddi).

1. Vit biðja teg vælkomnan,og bróðurfelags bondvið teg vit glað nú knýta,tær rætta vára hond.Kom inn og ver við okkum,tú Harrans signaði!guds børn vit øll jú eruog eitt í náðini.

2. Hin kalik, ið vit signa,hitt breyð, vit bróta her,við okkum frítt tú nýtur,tí tú ein limur erav kroppinum, hvørs høvurer Kristus, og ein greinav víntrænum tí sanna,sum okkum ber hvønn ein.

3. Í heiminum títt hjartaei hvílu kundi fá,og tí tú nú ert kominat búgva okkum hjá.Til jesus út frá hinumvið okkum gongur tú,og undir jesu veingjumein frístað eigur nú.

638 F-f ella Es-b. *Therese Engström. #1: T.a. arne. #2: alexander R. Reinagle. (V. Danielsen týddi).

1. Hvør dýrt at savnast, Harri, herum títt hitt søta navn,at gloyma alt, á foldum er,og leita í tín favn.

2. Í heilagari gleði tærvit prísa vilja nú,tí eingin annar vinur var,á, jesus, eins og tú.

3. Tú toldi krossins beiska deyð,og eina har tú stóð.at frelsa okkum út úr neyðtú lætst títt dýra blóð.

4. Til fyrigeving syndannatað, Harri, runnið er,og til títt minni dýrt er tað,vit bróta breyðið her.

5. Inntil tú kemur, er títt orð,tó ert tú okkum nær.Takk fyri hetta ríka borð – vár troyst tað mangan var.

639 D-a. *Edward H. Bickersteth. #Dmitri S. Bortniansky. (jákup Olsen týddi).

1. Harrin jesus koma skal – søtu troystarorð so sæl.Tað er bert ein lítil stund,til vit koma heim á fund.Sæla heim, har uppi er.jesus kemur aftur her.

2. Tá ið tey, vit elska her,Harrin heim til hvíldar ber,tómligt kennist uttan tey,gleðin mangan tykist deyð.Bert ein lítil stund tað er– jesus kemur aftur her.

3. Mangan vátt várt eyga er,alt, sum sæst, tað svinnur, fer,mangur tyngist her av sorg– ikki so í ljósins borg.Hetta hvíld til hjartað ber:jesus kemur aftur her.

4. Til vit fara hiðani,savnast vit um minnini.Øll hans, bæði fjart og nær,sita tá um borðið har.Sorg og saknur burtur fer,tí at jesus komin er.


641 D-d. *abraham grimstvedt. #Philipp Nicolai. (V. Danielsen týddi).

1. Eins og tú beyð, á, Frelsari,vit savnast her at minnast tegí heilagari gleði.Vit vita, tú, sum reiddi borð,sum okkum sigur greitt títt orð,ert her á hesum degi.Øll makt og kraft, prís og æra, Harri, bara tín skal vera,lov og tøkk vit tær fram bera.

2. Synd vára út tú strikaði,í blóði okkum reinsaði,tí trygg vit kunnu vera.ja, tíni børn vit eru nú,tað er ein náðipakt, sum túvilt ei til einkis gera.Á, ja, tí glað sál og sinni her við minnið teg tilbiðja,á, guds Lamb, og tøkk tær siga.

3. Vit minnast nú við vín og breyðtín kvølfulla og beiska deyð,tað veitir okkum gleði.Tú sigurríkur deyðan vann,ei halda tær var mentur hann,tú sprongdi grøv við megi.

4. Nú hond í hond vit gangasum gestir niðri herog bera hans vanvirðing,til heim hann okkum ber.Nú Harranum vit lova,til har á betri vísvið hásætið vit syngjaí ævirnar hans prís.

642 Es-g. *Boethia Thompson. #james Langran. (V. Danielsen týddi).

1. Harri, tú ert her til staðarvið títt egna borð í dag.Dýrabart er her at savnast,eingin rætt kann virða tað.Dýrar stundir her vit funnu,ivin burtur, Harrin nær,dýrt frá øllum deyður veraog hugtikin bert av tær.

2. glað og trygg, tí tú ert nær, ogeina leidd av andanum,hvílandi í tínum friðitaka vit av minnunum,taka hesi dýru tekinum tín stóra kærleika,um títt likam og um blóðið,um tín deyð á golgata.

3. Á, hvør dýrt teg so at síggjaher í minnum, sum tú beyð,gjøgnum kalikin, tú signar,og ígjøgnum hetta breyð.Harri, síggj, vit savnast saman,limir um várt eina høvd,eitt við øllum tínum børnum,hvar á fold tey eru stødd.

4. Og vit vita, sum tú lovar,tú vilt sjálvur vera nær,hvørja ferð, vit um teg savnast,til at gleðast bert í tær.Størsta vónin er tó eftirfyri hjørtu bíðandi:Skjótt vit um teg sjálvan sita,ei um hesi minnini.

Skjótt nú vilt tú niður stíga út at fría tíni kæru,føra tey til hvíld og æru.


643 F-f ella F-a. *alfred P. gibbs. #1: jens guttesen. #2: Ókent tónaskald. (Páll R. Poulsen týddi).

1. Dýrdarnavn títt, Harrin jesus,okkum einans savnar her,boð títt lýða, glað teg minnast,Drottur, sum av øllum ber.

2. Sum tú hesa máltíð vígdisvikaráðsins dapra kvøld,vit við breyð og bikar boðadeyð tín fyri heimsins fjøld.

3. Ímynd likams tíns er breyðið,kalikur títt dýra blóð,sum var syndabót hjá okkum,friðarpakt við gud so góð.

4. Harri, signingríki vertur,heiðursgestir vit hjá tær,hjørtu takksom teg tilbiðja,minnast teg, sum ert so nær.

5. Harri jesus, teg vit elska,tó vit ei teg hava sæð,tráa innast teg at skoða,Sigurskong á krossins træ.


1. Ver okkum nær á hesum degi,lýs yvir okkum, gud, tín frið.Vit eru her á tínum vegi,tí vita vit, at tú ert við.Leið alt til tína æru nú,av Himli signing sendi tú.

2. gud, uttan teg vit einki makta,men eru eina sterk í tær.Tað barn, sum Faðir sín vil akta,hans andlits ljós at síggja fær.Lat tí várt hjarta boyggja seg,so vit í øllum lýða teg.

645 g-g. *Ókent sálmaskald. #Hans g. Nägeli. (V. Danielsen týddi).

1. Títt dýra blóð, sum rann,tað okkum frelsu vann.Hvar finst ein slíkur kærleiki,sum so seg ofraði!

2. Og nú við vín og breyðvit minnast á tín deyð,ta beisku skál, tú tømdi tá,so vit ta søtu fá.

3. Vælsignað er títt navn,tú okkum tókst í favn.Við hvønn av okkum sigur tú:Á, minst meg, minst meg nú!

3. Í lýdni fyri jesu læruog døminum, hann vísti her,í dópinum hans vinir kærunú fylgja, so sum boðið er.ja, Harri, tú, sum gekst tann veg,vælsigna nú, vit biðja teg.

4. So, systkin, minnist, hvør ið býður.Tað er vár kæri Frelsari.Og sælur hann, ið boðnum lýðirog torir ganga Harrans veg.Í jesu navni, uttan frykthann síggja skal, hann gongur trygt.


648 g-d ella D-a. *j.a. Trench. #1: C.F. Witt. #2: Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Við tær sjálvum, Harri, grivin– trúgvin roknar eins og tú.Eftir tínum egna orðiokkum deyð vit rokna nú.

2. Deyði, dómur aftanfyri,lívið liggur fyri mær,bylgjurnar á jesus brutu,mistu sína megi har.

3. Hann sum lívsins fyrstagrøðirisin er av deyðanum.Uppreist vit í honum standa,frelst og frí frá dóminum.

4. Vit í jesu deyða doyðu,eru gravløgd eins og hann,eitt við honum í hans uppreisn,har ei deyðin náa kann.

5. Tá ið jesus kemur niður,fult útloyst vit verða tá.Hesi deyðans likam skulutá hans dýrd og heiður fá.

6. Nú er navn títt háðað, vrakað,og vit eru tað við tær.Men vit skulu ein dag, Harri,eiga ríkið við tær har.

647 F-f ella B-f. *Ókent sálmaskald. #1: Lowell Mason. #2: W. gardiner. (V. Danielsen týddi).

1. Tað er tín vilji nú við mær,eg grivin verða skal við tær.Við hesi gerð tað játti egog vitni frítt: Tú eigur meg.

2. Eg glaður lýdni vísi herog tryggur, tí títt boð tað er.Eg fylgja vil tí smølu leið,tað veit eg víst, eg angri ei.

3. Vit nú í hesi myndinitín kærleik síggja, Frelsari.Sum her eg søkki, vitni eg:Tú sakk í deyðan fyri meg.

4. Úr vatni upp eg rísi, títú grøvini ei liggur í.Eg eri risin upp við tær,tí verðin fremmand nú er mær.

646 Es-es. *#Ókend. (V. Danielsen týddi).

1. Vit koma, á, vár Faðir,og eitt várt hjarta er,og savnast til hitt eina,tín Son at minnast her.Tvey tekin her vit hava,tvey minni, søt og góð,eitt breyð – hans likam brotið,ein kalik – jesu blóð.

2. Vit bróta breyð og undrast,hvør stór tín náði var,á kærleik tín, sum dró tegfrá tíni trónu har.Fullkomin er tann brúður,tú her tær hevur valt,tó sjálv bert ørm og fátæk,í tær hon eigur alt.

5. Á, hjálp mær, Harri, rokna megsum deyðan tí, ið særdi teg,ja, øllum, sum ei sømir mær,ið eri deyður nú við tær.

6. Tá teg eg, jesus, hyggi áog tína dýrd kann alla sjá,eg rokni lítið, hvat tað mærkann kosta her at fylgja tær.

Samfelag og samkoma

Samfelag og samkoma 257

650 as-es. *a. Haagensen. #Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Á, hvør signað tó at varðabróðurbandið heitt og sterktog ígjøgnum alt at læra,hvat hitt kærleiksband er vert.Tað, sum bindur okkum samanher í freisting, trongd og neyð,so í sorgum og í gamaneitt vit eru inntil deyð.

Á, hvør signað tó at varðabróðurbandið heitt og sterktog ígjøgnum alt at læra,hvat hitt kærleiksband er vert.

649 Es-g. *Charles Wesley. #george Hews. (V. Danielsen týddi).

1. Brøður, í Kristi elskaðir,hvør ein, sum gudi kærur er,komið og verið vælkomnir,komið og síggið, gud er her.

2. Vælkomnir allir! siga vit,rætta samfelags høgru hond.Hjørtuni opin finna tití jesu navni og hans Ond.

3. Harrin, sum okkum saman bant,kærleik í okkum hevur oystog okkum andan gav til pant,sendi nú gleði, frið og troyst.

4. gud, tú, sum gevur eld til svar,hjørtuni brennandi ger tú.Hugsanir, ráð, sum toknast tær,stígi úr várum sálum nú.

5. Veikt nú í trúgv vit bert teg sjá,veikt er tað prís, í dag tú fær,skjótt tú tó koma vilt, og táfult vit teg elska, takka tær.

2. Á, hvør stórt tað er at stígasameint her á lívsins leið,samsint her at tola, líða,halda á og troyttast ei.Hetta gevur mót og gleðií hvørs guds barns sinn og sál,so vit samd á stríðsins vegistevna á hitt sama mál.

3. Ein dag hittast vit við gleði,annan skiljast vit í sorg,men ei so á Harrans degi,ikki so í ljósins borg.Har er sorg og stríð ei longur,og vit skiljast ei sum her,ævig hvíld og sigurssongurí tí fagra landi er.

651 g-d. *Ókent sálmaskald. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Hvør lívsælt er tað, meðan her vit farasum gestir gjøgnum heimsins myrku lond,at savnast so við Harrans lítla skaraí bróðurfriði og í kærleiksond.

2. Hvør lívsælt er tað, tá sum ein vit biðja,sum ein fram bera Harrans tøkk og prís.Tá kenna vit, um veikt, hvat tað vil sigaat savnast har í Harrans Paradís.

3. Hvør lívsælt er tað, tá vit eru smáir,og eingin uttan jesus stórur er,tá burtur rekast allir tankar háir,og hvør og ein guds æru bert fram ber.

4. Á, jesus, tú, sum okkum alt er blivin,gev okkum ríkliga av tíni Ond,at virða rætt ta gávu, sum er givin,og ganga glaðir heimá hond í hond.

Samfelag og samkoma258

654 Es-b. *Ókent sálmaskald. #a.P. Berggren. (V. Danielsen týddi).

1. Hvør signað, hvør signað tann stundin tó er,tá vit eru savnað í kærleika her.

2. Hvør signað er Orðsins hin lívgandi makt.Hon styrkir várt hjarta, sum gud hevur sagt.

3. Hvør signað, hvør signað at kenna sín gudsum Faðir og orð hans at eiga í lut.

4. Hvør signað er vónin, til eitt okkum bantí trúnni á Kristus, hans andi er pant.

653 F-a. *john Fawcett. #Hans g. Nägeli. (V. Danielsen týddi).

1. Vælsignað band er tað,sum semur okkum her,várt bróðurfelag her í daglíkt tí í Himli er.

2. Til sama vin og gudvit senda vára bøn,vit eiga eina vón, ein lut,eitt heim og eina løn.

3. Øll kenna somu sár,øll somu gleði við,øll fella mangan sorgartár,øll eiga sama frið.

4. at skiljast voldir sorg,at hittast gleði ber.Men í várs Faðirs ljósu borgvit skiljast ei sum her.

652 a-a. *#Øssur Berghamar.

1. Sum Kristi samkoma á jørð, so er várt málat lýsa upp í heimsins myrkri sum eitt bál,at standa saman umtann vitnisburðin, sumkann fría gera hvørja sál.

Latið okkum saman geraHarrans verk í dag,eitt í trúnni, hvør og ein,sum ljósið hevur sæð.Tú, rætt mær tína hond,lat okkum knýta bondog vera vitni sonn og glað.

2. Tann fyrsta samkoman so saman sjóðað var,í sterkum felagsskapi vitnisburðin bar.Og signað varð tað verk,sum Harrans hond so sterkígjøgnum fólk sítt gjørdi har.

3. Ta tænastu, sum hvørjum einum givin er,vit mugu røkja hvør á øki sínum her.gud signi hvørja roynd,sum – almenn ella loynd – í trúnni er ein kærleiksgerð.

4. So gevi Harrin, at vit falla ei í blund,men trúgv og vakin vilja vera hvørja stund.Skjótt kemur stundin sæl,í Himli savnast skalguds samkoma til betri fund.


655 Es-b. *#Øssur Berghamar.

1. Er várt lív eitt ljós, ein eldur, sum man brenna,millum Harrans fólk, ið kemur saman her,tí at hvør ein sál, ið jesus fekk at kenna,fekk í lut tann kærleika, av øllum ber?

2. Logar ljósið so, at livandi tað lýsirupp í myrkrinum og veitir sálum vón?

5. Hvør signað, hvør signað at eiga ta troyst,at vit eru trygg og í blóðinum loyst.

6. Hvør signað, at deyðans og Helvitis makter brotin, sum okkum av gudi er sagt.

7. Hvør signað, hvør dýrt er várt sam felag, hersum limur av Kristi hvør einstakur er.

8. Hvør signað at líða við honum og táí Himli av hondum hans krúnuna fá.

9. Burt, verðin og alt, sum í henni eg vann.Tann gleði ei longur mítt bróst fylla kann.

10. Mín sál hevur smakkað ta gleði, sum eikann finnast á synda og lystanna leið.

Er várt lív ein kyndil, sum við megi vísirtil tann Frelsara, ið blindum gevur sjón?

3. Brennur eldurin, ið telur mangar gløður,tí at okkum knýta saman kærleiksbond,tá vit røkka út til systrar og til brøður,ið seg kenna gloymd og tørva vinahond.

4. Kristi kærleika vit ikki kunnu skilja,hann, ið gav sítt alt og doyði í várt stað.Hevjið hátt hin brand, hann birti, tí vit viljaboða Kristi kærleika hvønn lívsins dag.

656 Es-g. *abraham grimstvedt. #William H. Monk. (V. Danielsen týddi).

1. Vit savnast nú, vár Harri gud, um tegat verða mint um teg og um tín veg.Títt orð er ljós á hesum myrka stað,bert við at fylgja tí vit eru glað.

2. Og tá um teg vit savnað eru her,kom, sum tú segði, nær hjá okkum ver.Lat Orðið upp, og fyll tú sálinavið tínum djúpa, ríka kærleika.

3. Tak okkum, Faðir, so í tína hond,leið gjøgnum Orðið og við tíni Ond.Hjálp okkum, at várt hold vit akta ei,men liva hann, sum fyri okkum leið.

4. Før okkum í eitt barnsligt einfald inn,og lat tín frið varðveita vári sinn,at, hvar vit ferðast, kærleiksglóðin sterkmá vitna, at vit eru Harrans verk.


658 F-f. *Magnus B. Landstad. #gamalt týskt lag. (V. Danielsen týddi).

1. Har tvey og trý bert savnast herí navni tínum, Harri,har sjálvur tú hjástaddur erog kemur teimum nærri.Tú gert hitt undur enn sum fyrrog kemur inn um stongdar dyrtil tíni børn við friði.

2. Hvønn dag við teimum verður tútil heimsins síðsta enda.So kom og ver hjá okkum núog signa tíman henda,at friðarheilsa tín kann fávárt hjarta frítt og lætt at slá. Lat fult tín anda leiða.

657 Es-g. *Samuel j. Stone. #Samuel S. Wesley. (V. Danielsen týddi).

1. Hin sama grundin allaguds samkomu tó ber,hin flokk, sum gjøgnum Orðiðav nýggjum føddur er.Ígjøgnum stríðið blóðigthann eina brúður vann,og fast í ektabandihon bundin er til hann.

2. Úr øllum fólkum útvald,tó eitt á hvørjum stað – hin sami gud og Faðir,hin sama trúgv er tað,hitt sama breyðið føðir,frið ber hitt sama navn – hin sama vón og frelsa,hitt sama heim og havn.

3. Og meðan stríðið slíturog gjøgnum vápnagný,guds samkoma tó hyggurvið tráan upp í ský,til troytta eygað skoðarta sjón so lívsæla,at Harrin kemur niðurat heinta brúðrina.

4. Í sambandi hon stendurvið gud í stríðnum herog andans felagsskapivið hvønn, sum frelstur er.Á, lukkuligi flokkur!gud, okkum vísdóm lær,at eyðmjúkt fram vit ferðastmót hvíluni hjá tær.

659 Es-es. *#john W. Peterson. (Símun absalonsen týddi).

1. Í jesu navni savnaðeitt veikt og fáment lið,millum okkum Harrin stendur,birtir ein halgan frið.Kom, Harri jesus,kom við okkum á fund,tolin vænta vit og bíða,halga nú hesa stund.

2. Navni tínum tær til ærusavnað vit eru her,lær tú hjarta várt at biðja,muður vár lov fram ber.Kom, Harri jesus,ver nú gestur her.andi tín nú fylli okkum,signing til hjartað ber.


660 F-f. *Mary B. Peters. #Lowell Mason. (V. Danielsen týddi).

1. Synddálkað og óverdigvár tænasta øll var,um tú ei sum vár presturtil gud fram hana bar.ja, bæði, tá vit savnast,og hvat vit gera her,í tær, vár Harri jesus,tað eina verdigt er.

2. Vit byggja á tí kletti,sum aldri svíkja vil,og syndin kann ei hóttatey, sum tær hoyra til.Og Halgi andin vitnarí brósti okkara,at ei tú okkum sleppirog brýtur paktina.

3. Tann olja, á tær flýtur,tú, várt dýrmetta høvd,til okkum niður kemurvið andans mildu rødd.Hvør gleði er tað ikkisum ein at savnast táog frá tær sjálvum gleðiog kraft og signing fá.

661 C-g. *Lina Sandell. #William B. Bradbury. (V. Danielsen týddi).

1. gud, sum okkum hevur kallaðsaman um teg sjálvan her,lat títt orð sum várregn falla,mitt ímillum okkum ver.Milt tú tær til okkum vendiog tín eld á okkum sendi,:,: so hvør sál, á, Harri, kendi,at í náði nær tú er. :,:

662 g-h. *M.C. Restorff. #Doris akers.

Vit í jesu navni eru savnað her.Kæri Faðir, kom og millum okkum ver.Luta nú av orði tínum, so hvør sálkennir, at tín andi beinir alt á rætta mál.av hjarta vit biðja– títt valdið alt er.Hoyr í jesu navni:virkin ver,undurverk ger.Frá byrjan til enda,tá hvør fer sína leið,á, Harri, ver tú nær,so hvør og ein teg særí øllum, sum fer fram!

2. Lær tú okkum trúfast goymahetta orð, sum er frá tær,hjálp tú okkum ei at gloymaljósið, sum várt eyga sær.ger tú vára sál nú stilla,lat ei vantrúgv okkum villa,:,: gud, lat okkum burt ei spillanáðina, tú sendir nær. :,:

3. Lær tú okkum rætt at kenna,at tú kallar okkum á.Dagarnir so kvikir renna,brátt ei fleiri boð vit fá.Hjálp tú okkum tí at hoyra og ei ljósið burtur koyra,:,: lat tú upp várt sálaroyra,gud, at teg tað hoyra má. :,:


664 D-a. *Marius absalonsen. #jens guttesen.

1. Eg elski tín lítla og vanvirda flokk,á, Harri, títt navn veri ærað.Tú ofraði Sonin, og tað er mær nokk,títt fátæka barn skalt tú varða.

2. Tann maður er sælur, sum livir tær nær,títt samfelag javnan kann njóta.Í freisting og sorg fær hann styrki frá tær,sum streymur hans signing skal flóta.

3. Frá kraft og til kraft fram tann flokkurin fer,sum stillur og eyðmjúkur bíðar,til gud ger ein útveg, sum dýrd honum ber,og fyri sítt navn tey út fríar.

4. ja, túsund ferð heldur við jesu foraktat liva ímillum hans kæruenn njóta av verðini gleði og maktog alt, hon kann veita av æru.

5. Eg elski guds fólk, og eg elski guds borð,eg elski guds sannleik at hoyra,eg eigi guds lyfti, eg eigi guds orð,og hvat skal eg ynskja mær meira!

663 as-es. *abraham grimstvedt. #W.H. Doane. (V. Danielsen týddi).

1. Kæru vinir, á, hvør lívsælter at koma saman herkring um Lambið, sum er verdigtalt tað prís, vár sál fram ber.Lambið bar jú várar syndir,okkum lív og frelsu vann.Vit í honum útvald erutil ta somu dýrd sum hann.

2. Hvar sum helst á jørð vit fara,eystur, vestur, suður, norð,eru guds børn øll tó systkin,fødd ígjøgnum sannleiks orð.jesus Krist, hin fyrstiføddi,sjálvur hann vár bróðir er.arvin vit í Himli eiga,barnarætt á foldum her.

3. Slíkur systkinskari finst eigjøgnum nøkur skyldskapsbond,hann kann eina bindast samanav guds orði og guds Ond.Og vár eymi Faðir kenniralt, ið børn hans treingja til,kalla tey á navn hans eina,hann í øllum hjálpa vil.

4. Latið okkum øll tí minnast,um hin kalda, beiska ondstríð og ósemju vil elva,slíta hesi friðarbond,at hvør systir og hvør bróðirhevur somu kor sum eg,sama hold og somu royndir,sama stríð á sínum veg.


665 Es-b. *Kirsten Hansen. #Sophie H. Dedekam. (V. Danielsen týddi).

1. Hvør gleði tað er at finna,tá eina ein gongur her,ein bróður- og systurskara,sum somu leiðina fer.Tað er sum ein svalligur drykkurein tostleittan summardag,sum skuggi í sólarhita,ein ferðamann lívgar tað.

2. Tá bankar hjartað, og blóðiðso heitt gjøgnum æðrar fer,og hvat ið tað er at elska,fyrst tá okkum skilligt er.Tí er bert kærleikin reinur,so finst eingin órein glóð,so heitur og sterkur hann logarog styrkir sinnini móð.

3. Ei tungan dugir at siga,hvat djúpt í sálunum býr,tó fegin vit vilja talaum tað, sum várt hjarta trýr,og vera í bøn tilsamansog minna vár gud á tey,sum saman við okkum stríðaí freisting, í trongd og neyð.

4. Ei skyldskapur er á foldum,ið hvat vit so nevna hann,sum so bindur hjarta at hjarta,so sinnini eina kann,sum hetta at eiga tilsamansein gud og ein Frelsara,í somu trúgv vera borinog einast um náðina.

5. Hvat verðin eigur at bjóðatí kristna, er lítið vert.Hann veit, hitt høga hjá monnumer gudi ein andstygd bert,men lat hann sleppa at savnastvið teimum, ið elska gud.Tá sannar væl alt hans hjarta,hann eigur ein sælan lut.

666 B-f ella B-d. *anders Nielsen. #1: Ókent tónaskald. #2: j. Marcussen. (V. Danielsen týddi).

1. Brøður, tit, sum fram mót Himli ferðast,hoyrið boðið, ein ápostul ber:Latið okkum tó hvør annan elska,meðan vit á foldum ganga her.

2. Minnist tú ta sváru kvøl og pínu,jesus fyri okkum gav seg í?Kanst tú særa tá eitt bróðurhjarta,vera stoltur, kaldur nakra tíð?

3. Vinir, brøður, tá ið rætt vit minnastá ta náði, Harrin okkum gav,hvussu alla vára synd hann fjaldi,søkti hana í hitt djúpa hav.

4. Má tá ei várt hjarta út seg víðkatil at elska bæði stór og smá,so vit eyðmjúk, lítillátað verða,og alt stolt og hart burt svinna má.

5. Hvat er vínstokkurin uttan drúvur,hvat var trúgv, um kærleiki ei var!Brøður, tá ið Harrin sær á okkum,á, hvør lítla frukt hann mangan sær!

6. Veikt og óklárt kærleikslogin brennur,sum tó hjá guds smáu finnast má.Komið, brøður, haldið tykkum saman,leitið hagar, sum jóhannes lá!

6. Og tá hon so er at enda,hin troyttandi lívsins ferð,tá skulu vit møta øllum,sum elskaðu Harran her.Har talast ei um at skiljast,farvæl ei biðja vit tá,í ævir vit eru tilsamansvár gudi og Frelsara hjá.

Bøn og forbøn

Bøn og forbøn 267

667 D-d. *William W. Walford. #William B. Bradbury (V. Danielsen týddi).

1. Á, bønartíð, á, bønartíð,sum kallar meg frá sorg og stríðat bera fram, á, gud, til tínalt tað, sum tyngir anda mín.Tá mótið fall, og grátur rann,eg har ein søtan lætta fann,úr freisting mangan frelstur var,á, bønarstund, av tær, av tær.

2. Á, bønartíð, á, tíð so góð,tú gevur hvíld til hjørtu móð.Mín andi tráar eftir tærog frøir seg, tá tú ert nær.Tá leiti eg til staðin tann,har eg við gudi møtast kann,og kasti tað, sum tyngir meg,á, bønarstund, og njóti teg.

3. Á, bønartíð, á, tíð so sæl.Tín rødd mítt boð nú bera skaltil hann, sum er í trúfestitil reiðar til at signa meg.Og tá ið hann nú býður mærat søkja seg og trúgva sær,eg kasti á hann alt mítt stríðog bíði tær, á, bønartíð.

668 F-c. *#Chalvar a. gabriel. (Z. Zachariassen týddi).

1. Bið, tá ið stormskýggj umgirða teg,bið, hóast alt er svart.Fjalir enn myrkur, toka tín veg,bið, inntil ljós tú sært.

Halt á at biðja, til ljós tú sært,Gud hoyrir bønir, víst svar tú fært.Gud heldur orð sítt, á mál tú nært.Halt á at biðja, til ljós tú sært.

2. Tyngdur av sorgum, hjarta títt kalt,bið, inntil svar tú fært.Far til tín Faðir, sig honum alt,bið, inntil ljós tú sært.

3. Bið so í trúgv, tí Faðir tín harsenda skal ljós sítt bjart.Kærleiksfult, rørt hans eyga teg sær,bið, inntil ljós tú sært.

669 Es-es. *james Montgomery. #gamalt skotskt sálmalag. (V. Danielsen týddi).

1. Bøn er hin sterka sálartrá,í orðum ella ei,ein eldur, sum bert Harrin sáúr trongdum brósti steig.

2. Bøn er eitt suff, í hjartað brent,eitt róp, sum krevur svar,eitt eyga vátt, mót Himli vent,tá eina gud er nær.

3. Bøn er eitt orð, so einfalt sagt,sum barnamuður kann.Bøn – jarðarríkis størsta makt,sum sjálvan Harran vann.

4. Bøn veitir guds barns brósti mátt,hans heimlands luft so rein,hans loysnarorð á deyðans gátt – við bøn inn um hann trein.

5. Bøn er tað boð, úr hjarta fer,sum vandan hevur sæð.Tá gleði millum einglar er,teir siga: Hygg, hann bað!

6. Á, tú, sum ert várt lív, vár leið,vár vón, várt alt ert tú.Tú bønarvegin sjálvur steig – lær okkum biðja nú.

Bøn og forbøn268

672 B-d. *Edward Hopper. #john E. gould. (V. Danielsen týddi).

1. jesus, Harri, loðsur ver!Villir sjógvar bróta her,ókent farvatn bíðar mær,boðar, íður eru har,kort og kumpass nýtst mær her.jesus, Harri, loðsur ver!

2. Eins og fyrr tú stormin bantst,so tú enn hann hótta kanst,akta teg má havið vilt,tá tú sigur: Tig, ver stilt!Ráð og Undur navn títt er.jesus, Harri, loðsur ver!

3. Tá mítt eyga landið sær,brimið villa ýlir nærmillum meg og stillu havn,tak meg, Harri, tá í favnog sum barn títt ugga meg:Ræðst ei, loðsur eri eg!

671 g-g. *#Nicholas L. Ridderhof. (V. Danielsen týddi).

1. Á, mín sál veit eitt stað,mangan vitji eg tað,eg við stúran og sorg hagar flýggi,har hjá jesusi egher á sorgtungum vegljós í ljósi frá Harranum síggi.

Undir hans veingjum, mín sál hvílir har,undir hans veingjum er friður hjá mær.Undir hans veingjum meg Harrin vælsignar,har heilsubót hjartað fær.

670 Es-b. *#john W. Peterson. (Z. Zachariassen týddi).

1. Eingin skilir teg sum jesus,hann ei samanberast kann.Hitt hann við guds náðitrónu,eftir tær har bíðar hann.

Eingin skilir teg sum Jesus,um í sorg tín dagur svann.Eingin er so nær hjá tær sum Jesus,kasta tína sorg á hann.

2. Eingin skilir teg sum jesus,kennir tínar pínur, tár.Rørdur sína troyst hann teskar,grøðir hjartasorg og sár.

3. Eingin skilir teg sum jesus,tá hin óndi álop ger.Fell tó ei í fátt, á, vinur,jesus altíð trúgvur er.

4. Eingin skilir teg sum jesus,tá av leið tín fótur var.Um tú hevur sært hans hjarta,vil hann fyrigeva tær.

2. Hetta lívsæla stað – aldri kuldin nær tað,har í stormi mær líva hans veingir.Har er hvílan mær blíð,um so freisting og stríð,um so fíggindin hart á meg treingir.

3. Tostin sløktur er nú,jesus, keldan er tú,hon, ið lívsvatnið sál míni gevur.Og hans lívgandi orð,sum eg fekk við hans borð,ævigt stillað mær svongdina hevur.

4. Skjótt so tekur hann megher av einsligum vegheim í ævirnar hjá sær at vera.Og við tráan eg núbíði eftir, at túskalt meg heim, burt úr sorgunum bera.

Bøn og forbøn 269

674 F-c. *joseph M. Scriven. #Charles C. Converse. (V. Danielsen týddi).

1. Á, hvør vinur er ei jesus,hann, sum sorgir várar bar.Stóri forrættur at beraalt til gud og hvíla har.Á, tann frið, vit mangan sakna,á, eitt tómt og ónýtt stríð,tí vit ei av fullum hjartasøkja gud – og eina tí.

2. Ert tú freistaður og royndur,er alt fløkt og myrkt hjá tær?aldri mást tú missa mótið,far í bøn til Harran, far!Tað, sum hjarta títt kann níva,er ei ov smátt fyri hann.Ber tað fram og statt so stillur.Tú skalt sjá, hann vil og kann.

673 Es-g. *Mary a. Lathbury. #William F. Sherwin. (V. Danielsen týddi).

1. Brót tú hitt lívsins breyð, á, Harri, her,sum tú við vatnið gjørdi hina ferð.Orð eru tóm, ert tú ei sjálvur nær,á, lívsins Orð, vit tráa eftir tær!

2. Brót tú hitt lívsins breyð, á, gud, til mín,at djúpt í mær má ljóða tala tín,tak hvørja hugsan, reinsa burt alt mítt,at alt í mær má søkja teg og títt.

3. Lat Sannleiksorð títt upp, at eg kann sjátín boðskap greiðari, enn fyrr eg sá.Í søtum felagsskapi, gud, við tærtítt bílæt síggjast lat meir klárt í mær.

4. Vælsigna sannleik tín so fyri mær,sum breyðið forðum signað varð av tær,lat svinna burt tað, sum er einki vert,til alt í øllum tú mær, Harri, ert.

3. Ert tú tyngdur, troyttur, veikur,myrkrið tætt og stongd hvør leið?Enn tú hevur tó ein útveg:Bið, á, bið og troyttast ei!Svíkja vinir teg og háða?Bið til gud av hjartans grund!Hann í sínum kærleiksfavnibera vil teg hvørja stund.

675 as-es. *Fanny Crosby. #Svenskt fólkalag. (P.W. Háberg týddi).

1. Á, trongda sál, tað er eitt stað,har hjartað linna fær.Tað er við jesu særdu lið, hvørt sár kann grøðast har.Hin svára, loynda sálarkvøl,hvørt tár, tá sorgin neit,hvørt suff, úr særdum barmi steig – tín Frelsari alt veit.

2. Far, har bert hann teg hoyra kann,har eina hann teg sær.Er lyftið ei: Sum dagur tínskal styrki gevast tær!Um jørð og himmal svinna burt,hans orð, tað svíkur ei.Far bert til hann í trúgv, so skalhann lýsa tína leið.

3. Hví geva upp? Tú veitst, at alt,sum vegin tyngja kann,til besta tær tó virka skal,um bert tú trýrt á hann.Hans signingar í farnu tíðvið tøkk minst aftur á,og við hans føtur ber alt fram,ja, alt – tí hann veit ráð.

Bøn og forbøn270

677 g-h. *#May agnew Stephens. (jákup Olsen týddi).

1. Er títt hjarta tyngt og troytt, er mótið lítið,er tín gøta brøtt og hál, er stríðið hart?Ristast tíni knø, og skelva tínar hendur,tykist tað tær, sum tú aldri sigur fært?

Hav trúgv á Gud, og sólin sær,um dimmist dagur, myrkist ský.Hann vegin leggur tær og mær,lít á hann nú og alla tíð!

2. Myrkist nátt, og tykist dimmið aldri lætta?Minst, at myrkrið er ei myrkur fyri hann.allan vegin hann er við tær, einki hendiruttan tað, sum kærleiki hans loyva kann.

3. Harrin ræður, hann er mentur teg at fría,trúgv á Harran hevur altíð sigur havt.Ótti, ivi, synd og sorg má burtur víkjafyri trúnni á guds sterku sigurskraft.

676 Es-b. *Horatius Bonar. #Sophie H. Dedekam. (V. Danielsen týddi).

1. Eg leggi tað alt á jesus,hvønn ótta, meg nívir her,tí syndina, tyngstu byrði,bar jesus jú einaferð.Nú skal hon meg ikki døma,ei ráða longur í mær,tí reinan og frían av náðimeg gud gjøgnum Sonin sær.

2. Eg leggi tað alt á jesus,hvønn veikleika, í mær finst,mítt myrkur, mín hjartakulda,mítt hjálparloysi ei minst.Hann eina er mentur at virkatann ávøkst, sum heldur á,og boyggja mín blinda viljaog lata meg fremja sítt ráð.

3. Eg leggi tað alt á jesus,hitt tærandi dagliga stríð,tær stúranir, stórar, smáar,sum koma tíð eftir tíð.Hans smíl kann klæða í rósurtann haga, sum oyðin var,og trúgvin á hann ger sólskin,tá eygað bert toku sær.

4. Eg leggi tað alt á jesus,mítt virki á foldum við,meg sjálvan og tey, eg elski,og so fær hjarta mítt frið,hvønn skelvandi framtíðarspurning,sum rúm í sálini fær,hin tunga og myrka iva,sum hylur guds dag fyri mær.

5. Eg leggi tað alt á jesus,tí so hann sjálvur mær beyð.Hann lovar um alt at hugsaog frelsa í hvørjari neyð.Eg óttaleysur vil byrjahvønn komandi dag, hvørt ár,og biðja: Ver hjá mær Harri,í dag, sum tú vart í gjár!

678 as-es. *#Ókend. (P.W. Háberg týddi).

1. Eg í einsemi dvølji hjá jesusiog hvíli við bróst hans so trygt.Har eg sorgtungur troystaður verði,hjá honum burt svinnur øll frykt.Eg í einsemi dvølji hjá honum,njóti hansara dýrd eina stund.Á, hans sólljós tá undurfult treingirí hjartans innastu grund.

Eg var vónbrotin, móður og tungur,eftir hvílu longdist mær.Hana fann eg í Jesusar ørmum – hvør sæla at hvíla har.

Bøn og forbøn 271

2. Skal eg siga tær, hvat hann mær segði,tá eg tryggur við hjarta hans lá?jú, hann talaði orð, sum burt tókualt tað, ið lá sinninum á.Hann hin fíggindan sló, sum meg trongdi,sum í freistingar meg hevur leitt,gjørdi syndina, deyðan til einkis – nú alt gjøgnum jesus er greitt.

3. Tann, ið kemur til mín, eymt hann segði,eg koyri ei burtur frá mær.Og hann dró meg so tætt til sítt hjarta,sum eg ongantíð áður var.Tonk, hann segði, eg var honum kærur,og hvat goymt mær í Himlinum er.Tí eg gleða meg kann sum ein fuglur,ið loystur úr snerruni fer.

679 as-c. *Fanny Crosby. #W.H. Doane. (V. Danielsen týddi).

1. Far meg ikki um, á, jesus,hoyr mítt kall á teg,Harri, tá tú onnur vitjar,gloym tá ikki meg!

Jesus, Jesus,hoyr mítt kall á teg,Harri, tá tú onnur vitjar,gloym tá ikki meg!

2. Lat við náðitrónu tínameg ein lætta fá,mína stóru tyngd og vantrúgvburt lat svinna tá.

3. Virði títt, og tað aleina,alt mítt álit er.grøð mín sjúka, brotna anda,nær við náði ver.

4. Tú, mín eina troystarkelda,meir enn lív hjá mær.Á, hvat eigi eg á foldum,jesus, móti tær!

680 g-d. *Ellen H. Willis. #Miss H.M. Warner. (V. Danielsen týddi).

1. Eg legði alt á jesus einaferð,mína synd og alt, meg tyngir her,tá í trúgv á trænum eg hann sá,sá, mín neyð so tung á honum lá,:,: mær frá hjarta byrðin burtur svann,frið eg fann. :,:

2. Eg leggi alt á jesus. Hann so milttekur burt alt beiskt, ger sinnið stilt.Og hans smíl kann gylla tár so mong,oyðin hagi verður blómuong.:,: Leggi eg meg veikan við hans bróst,alt er ljóst. :,:

3. Eg leggi alt á jesus og kann tátryggur hvíla, hvat so henda má.Vónin hevur ankrað, funnið frið,stilla, góða havn hans hjarta við.:,: Tað er himmalsk hvíld at vera har,honum nær. :,:

4. Á, troytta guds barn, legg tó alt á hann,sig tú honum alt, teg tyngja kann.Í hans hondum hongur verðin øll,burt sum støv hann blæsur oyggjar, fjøll.:,: Kanst tú siga tá, hann kennir eitína leið? :,:

681 Es-b. *#Øssur Berghamar.

Lat ljós andlits tíns lýsa yvir meg,lat náði tína yvir okkum vera.Títt dýrt keypta fólk spjatt á foldum er,lat styrki tína uppi teimum bera.So dýrt er títt navn, tú Kongur konganna,vár Frelsari, sum steig úr dýrd her niður.Lat ljós andlits tíns lýsa yvir meg,og yvir okkum valdi nú tín friður.

Bøn og forbøn272

682 g-d. *Lina Sandell. #W.H. Doane. (V. Danielsen týddi).

1 Ein stund hjá tær, á, jesus,sum hon kann javna alt.Har fann eg mangan hvíluog hjálp, tá mest um galt.Tá myrk og fløkt var leiðin,og sálin tung og troytt,ein stund hjá tær, á, jesus,og alt var aftur greitt.

2. Ein stund hjá tær, á, jesus,tá syndin pínir meg,og vantrúgv mær vil forðaat hyggja bert á teg.Ein stund hjá tær, á, jesus,og byrðin svinnur burt,og syndin missir megi,og eygað verður turt.

3. Ein stund hjá tær, á, jesus,og dimmið lættir brátt,og eygað vendist afturfrá deyðans myrku nátttil lívsins fagra morgun,tann dag, ið nú er nær,tá alt skal aftur verða,sum tað av fyrstum var.

4. Ein stund hjá tær, á, jesus,hvønn frið hon ber við sær,tá menniskju meg dømaog stríða móti mær.Tá eg við særdum hjartafrá vinum fara má, ein stund hjá tær, á, jesus,kann eina hjálpa tá.

5. Ein stund hjá tær, á, jesus,hvør kraft í henni er,at ganga fram við gleði,um leiðin trong enn er.Hon lærir meg at leingjast,at skjótt nú koma mátann stund, tá aldri aftureg tær skal skiljast frá.

6. gev mær tí ofta Harri, á lívsins tronga veghjá tær ein stillan tímaat tala bert við teg.at vera hjá tær, jesus,er hjartans djúpa trá, á foldum og í Himlitín halgidóm at sjá.

683 g-h. *augusta von Zweigbergk. #Hart P. Danks. (V. Danielsen týddi).

1. Far og ber tað fram til jesus,alt tað, sum teg tyngir her,ber fram tína neyð og pínu,hvussu kaldur ið tú er.alt, tú fyri ongum øðrum,opinbera vil og kann,fyri honum kanst tú siga,eingin skilir teg sum hann.

2. Far og ber tað fram til jesus,hvussu lítil trúgv tín er,tá ið myrkir, tá ið stormar,og tú krossin tunga ber,tá ið eginviljin talar,so hans rødd ei uggar teg,tó hann gjøgnum stormin rópar:Óttast ikki, tað er eg!

3. Far og ber tað fram til jesus,hvørja gleði, hvørja sorg,breið út honum alt títt hjarta,tí har er so trygg ein borg.Sig, at leiðin her teg troyttar,at tær leingist heim til hann,tí í hesum myrka landibrúður hans ei trívast kann.

Bøn og forbøn 273

684 g-h. *#Peggy R. Terry. (Dagny Tróndheim týddi).

1. Ein dag í senn at liva meg lær,Harri, vilt tú meg leiða.Byrðar og sorg ei vinna á mær,tá tú vilt gøtuna greiða.

Ein dag í senn at liva meg lær,hjálp mær, mín Gud, at søkja og finnatín vilja við mær júst dagin í dag,so lívið gerst ríkari mær.

2. Ein dag í senn at liva meg lær,tænandi tær við gleði,virka og vinna ófrelstar menná myrkurs, vónleysa vegi.

3. Ein dag í senn at liva meg lær,støðugt í bøn at stríða,til ein dag heim í himmalska staðtú tína brúður skalt fría.

685 a-e. *Hans Wang. #H.L. Hassler.

1. Á, kæri gud og Faðir,eg komi nú til tín.Tú veitst, ið hvat mær bagir,tú kennir sonin tín.Eg vesaldóm og veikleikog armóð eigi bert,men tú í tíni náðikanst gera veikt til sterkt.

2. Tú hevur latið skriva,og hetta stendur fast,at Orðið títt skal liva,um jørð og himmal brast.gud, lat tú hetta Orðiðnú lýsa fyri mær,so eg við hjartans gleðií øllum takki tær.

3. Eg leggi sál og andaí hendur tínar her,í Orðinum man standa,at tú øll tíni ber.Og hetta er mín friður,og hann skal halda á,at tann, sær til tín vendir,hann altíð hjálp skal fá.

4. Tað er so gott at kennaseg trygt í Harrans hond,tað er so gott at vitaseg hava Harrans Ond,sum leiðir mínar føturinn á hin besta veg,hará eg trygt kann ferðast,inntil eg síggi teg.

686 D-a. *julie von Hausmann. #Friedrich Silcher. (Símun P. Djurhuus týddi).

1. So tak tú mínar hendur og leið meg fram,til barn títt heim er komið í Himmalhavn.Eg kann ei ganga eina, ei nakað stig,men einki ilt meg sakar við tína lið.

2. Tú fjal mítt veika hjarta við náði her.Í gleði sum í sorgum tú ugga ber.Lat til títt hjarta renna títt barn við skund,lær tú meg trygt at hvíla á trúargrund.

3. Um nærheit tín ei merkist til tíðir her,so veit eg tó, at náðin, hon ævig er.So tak tú mínar hendur og leið meg fram,til barn títt heim er komið í Himmalhavn.

Bøn og forbøn274

689 a-a. *augusta Lönborg. #julius Dahlöf. (Z. Zachariassen týddi).

1. Fjart út um himmalhválvið,fjarri enn sólin sær,hægri enn stjørnur tindra,har kall títt og bøn tín nær.andin úr jarðarbýlihevjar sítt veingjapar,bankar á himmalportriðog søkir sín Faðir har.

2. Trong er hin víða verøld,stutt røkkur vinarhond,eina á himmalhæddumfær hvílu tín troytta ond.Dimmasta nátt skal lætta,linna tín sorg so drúgv,bert tú í trúgv vilt stígaum Himmalsins bønarbrúgv.

3. armasta barn, ið biður,livir sítt lív so trygt,megnar nógv meir enn hetjan,ið borgina hevur bygt.Á, tú, sum suffar, biður,minst, hvat enn níva má:Inn at guds egna hjarta,øll suff, allar bønir ná!

687 C-g. *#David Wickberg. (Hilmar andrésen týddi).

1. Far til jesus, hann er sannleikskelda,hann tær gevur kraft á lívsins leið.Hvønn ein morgun, og tá fer at kvølda,far til jesus, hann teg svíkur ei.

Far til Jesus, hvat ið enn teg hendir,far til Jesus, hann tær hjálpa kann.Far til Jesus, nátt til dag hann vendir,far til Jesus – eingin er sum hann!

2. Far til jesus, svann tín sálarfriður,sig bert honum alt, hann fatar teg.alt títt lív, til svørð tú leggur niður,allan vegin vil hann leiða teg.

3. Ert tú veikur, kennist tung tín byrði,tykist alt tær svart og dult og kalt,jesus er hin góði sálarhirði.Far til jesus, hann vil greiða alt.

4. Óttast tú enn lívsins ódnarveður,far til jesus, legg teg í hans favn.Hann alt vald á jørð og Himli hevur.Óttast ei, men lít á jesu navn.

688 as-es. *Isabel S. Stevenson. #E.W. Bullinger. (V. Danielsen týddi).

1. Faðir heilagi, í náðihoyr tú okkum nú,vári kæru, skild frá okkum,varði tú.

2. jesus, Harri, ver hjá teimum,loðsur, ljós teim ver,vend í styrki teirra veikleik– á, tey ber.

3. Tyngir sorg tey, hóttir vandi,eru einslig tey,hygg í náði á tey, linateirra neyð.

4. Frelsugleði tín, hon veriteirra hvíldarstað,so tey elska teg, tær prísadag um dag.

5. Halgi andi, ger tey heiløg,hvíl teim hvønn dag á,náði send, so sigur tey ístríðnum fá.

6. Faðir, Sonur, Halgi andi,ver teim sjálvur nær,signa, leið tey, frels tey, goym teynær hjá tær.

Bøn og forbøn 275

691 C-e. *Hugh Stowell. #Thomas Hastings. (V. Danielsen týddi).

1. Frá stormi og frá ódn, sum sló,frá djúpu, tungu sorgarflóðeitt stað guds børnum hvílu ber:Við náðistólin friður er.

2. Tí hann, sum vára møði sær,við gleðiolju salvar har.Eitt stað fram um øll onnur søtter hetta fyri hjartað møtt.

3. Hvar er tó onnur hjálp at fá,tá hold og Djevul herja á,tá mót og trúgvin svíkja – hvar,um náðistólurin ei var!

690 F-c. *Matthías jochumsson. #jónas Tómasson. (Mikkjal á Ryggi týddi).

1. gud, ger meg til eitt lítið ljósum lívsins stutta skeið,sum hjálpir teim á rætta kós,ið viltust burt av leið.

2. gud, ger meg til eitt blomstur blítt,sum brosar øllum mót,sum tekur bæði kalt og lýttvið tol á síni rót.

3. gud, ger meg til eitt signað lag,sum lívgar hug og sál,sum birtir sól og summardagog doyvir storm og bál.

4. gud, ger meg til ein sterkan stavat styðja veikar væl,hjálp, at tað ljós, sum tú mær gav,eg nýti, sum eg skal.

5. gud, ger mær lyndi reint og ljóstvið halgum sálmalagat bera troyst í stúrin bróstog gera syrgin glað.

4. Har andin skyldar andar fann,har vinur vini møta kann.Tó spjadd um oyggjar, lond og fjøll,við náðistólin finnast øll.

692 F-a. *Konrad Odinsen. #artur Skrede. (V. Danielsen týddi).

1. Send honum boð, sum navnið jesus ber,sum bjarga kann og grøða mentur er,sum tær til frelsu higar sendur varð– send honum boð, tú sál, og frið tú fær!

2. Send honum boð, tá hjálp tú treingir til.Í myrkum løtum hann tær lýsa vil.Tá ongan veg tú longur síggja kann– send honum boð ta stund – hann sær teg, hann!

3. Send honum boð, tá ivin nívir svárt.Ein stund við honum – alt er aftur klárt,tá tú í táradali ganga má– send honum boð, og hjálp tú tá skalt fá!

4. Send honum boð, tá sorgin tyngir teg,og alt er vónleyst, ei tú finnur veg,tá trúgvin svíkur teg á øll og alt– send honum boð, og svar tú fáa skalt!

5. Send honum boð, tá sólin lýsir bjørt,tá alt er fagurt, vónríkt, ljóst og stórt.Og tá ið hallar dagur, nátt er nær– send honum boð, og hann skal hjálpa tær!

Bøn og forbøn276

694 g-h. *jean Sophia Pigott. #Wilhelm a.F. Schulthes. (Árni jacobsen týddi).

1. Tú, hvørs navn er kallað jesus,tú vanst deyðans vald og mátt,dýrt tað er á teg at lítahvønn ein dag og hvørja nátt.Undurfull er náði tín,Frelsari og Kongur mín.

2. Fót mín tú frá falli varðar,snávar hann, har brøtt er rás.Tú, sum nakin vart og píndur,klæðir meg í himmalskt stás.Einans við at kenna tegsigursælur standi eg!

3. alla synd í mær, á, Harri,lat meg kúga – vinna á,so við tínum Halga andahjartað fer at brenna tá.Tú, sum himmalkrúnu ber,mær í hjarta krýndur ver.

4. ger meg til eitt ljós, á, jesus,so at mannaættin særtína endurreisnarmegialtíð skína bjart í mær.Minn tú, Harri, hjarta míttstútt á dýrdarheimið títt.

693 F-a. *#Dave Bilbrough. (Øssur Berghamar týddi).

gev, gud, at kærleikans andinemur við kraft hvørja sál,fløðir um land várt við megi,birtir nýtt lív og nýggj mál.gev, gud, at vit skulu kennakærleika Kristusar so,at vit við halgaðum hjørtumlýða hans boð.

695 Es-es. *anders Olsen Svorkmo. #Ókent tónaskald. (Hansina johannesen týddi).

1. jesus, mær rætt tína hjálpandi hond,troyttist eg á mínum veg.Styrk mína veiku og bivandi ond,slepp mær ei, biði eg teg.Fúsan meg ger til at ganga ta leið,sum tú í stríðinum vildi, eg steig.Tú hevur sagt mær, at tú elskar meg,løn frá tær fáa skal eg.

2. gud, lat meg syngja um jesus, bert hann,tá alt mær gongur ímót.Og tá ið jesus bert fata meg kann,glað er mín sál við hans fót.Og tá ið Satan meg upp slúka vil,hjálp mær tá krossin at halla mær til.Har vil eg biðja og bíða á teg,til tú vilt kalla á meg.

3. Tá skal eg syngja um Lambið og gud,sjálvt gjøgnum tárini her.Skjótt skal mær friðurin falla í lut– jesus, mín vinur jú er.Ongantíð skal eg tá angra ta tíð,sum her á foldum eg livdi í stríð.Nei, tá við krúnu eg frelstur skal stáHarranum jesusi hjá.

4. Signaða stund, tá mín sál flytur glaðheim til at vera hjá tær.Longu í trúnni eg síggi hin stað,tú hevur tilbúgvið mær.Lyft teg, mín sál, yvir sorgir og stríð.Landið tú eigur, sum jesus er í.Brimduna líkur skal songurin táljóða har, Harranum hjá.

Bøn og forbøn 277

697 as-es. *#john W. Peterson. (Árni jacobsen týddi).

1. Tá títt hjarta sorg man bera,sum títt sinni tungt kann gera,tó tú glaður ynskir vera,legg tað fyri Harran jesus í bøn.

Legg tað fyri Harran Jesus í bøn,troyst og sálarstyrki verða skal tín løn.Fylgi sítt hann altíð trúgvur røktar,allan tørv hjá seyði sínum nøktar,legg tað fyri Harran Jesus í bøn.

2. Tá ið lívsins stormar leika,sál tín kennir seg so veika,eftir friði tú manst reika,legg tað fyri Harran jesus í bøn.

3. Tá ið stúran tyngir sinnið,tá eg ongan lætta finni,og ei kennist nakar linni,legg tað fyri Harran jesus í bøn.

696 F-c ella F-a. *joen Magnus Rasmussen. #1: Charles C. Converse. #2: W.H. Doane.

1. Tann, sum Harran gud vil søkja,trúgva má, at hann er til,og at tá vit til hann biðja,bønunum hann svara vil.Hann, sum gevur øllum gjarna,brigslar ikki – gevur bert.Omanífrá er øll góð gáva,alt tað, sum er nakað vert.

2. Faðir tín, sum sær í loyndum,geva vil tær stóra løn.Orðið gevur fulla vissuum, at gud, hann hoyrir bøn:Um tú veitst, at hann teg hoyrir,at hann svarar bønunum,ja, tá veitst tú, at tú hevurtað, tú hevur biðið um!

3. jesus segði: Bið tú altíð,troyttast ei, fall ei í fátt!Sig tí honum tíni ynski,ger tað bæði dag og nátt,so skal friður guds, sum stígurupp um vit títt, læra teg,at títt hjarta og tín hugsanvarðveitt er í Kristusi.

698 as-c. *#T.a. Dorsey, niðurlag og 2. ør. *Árni jacobsen, 1. ør. (týddi niðurlag og 2. ør.)

1. Tá ið myrk tykist ferð,knortlut gøta mín er,og tá málið bert kámt eg kann sjá,drag meg at tíni lið,har eg finna kann frið.Rætt mær hond, Harri jesus, leið meg heim.

Harri, halt míni hondgjøgnum myrkursins lond,máttur viknar og tung eru stig.Gjøgnum storm, gjøgnum náttlat títt ljós lýsa hátt.Rætt mær hond, Harri Jesus, leið meg heim.

2. Tá ið tung gerst mín ferð,tá ið kvøld komið erog hin æviga havnin er nær,tak tú hond mína tá,so eg tryggur skal stá.Rætt mær hond, Harri jesus, leið meg heim.

Bøn og forbøn278

699 C-e. *Paul gerhardt. #H.L. Hassler. (V. Danielsen týddi).

1. Lít allar tínar leiðirog tína hjartasorgí hendur hans, sum eigurta blonku stjørnuborg.Hann trygt á bylgjum gongur,hann stormin hótta kann. Sál, trúgv og stúr ei longur,tín veg væl finnur hann.

2. Tú fylgi Harrans ráðum,og tær skal gangast væl,í stórum og í smáumtá verk títt eydnast skal.Ei stúran hjálpti nakað,ei ótol, tá tað galt.Tí einki kanst tú taka,men gud kann geva alt.

3. Títt eyga, trúgvi Faðir,kann eina gjølla sjá,hvat barni tínum bagir,tú veitst í vanda ráð,tað, tú í hyggju hevur,á, sterki gud, skjótt er,um hjálp og troyst tú gevur,er neyð brátt endað her.

4. Og ei alt Satans veldikann forða tíni leið,teg fíggindin ei feldi,tín fótur víkur ei.ja, tann, ið stillur stendurog bíðar eftir tær,skal sjá, hvønn veg alt vendir,at endin góður varð.

5. Tí vóna, sál, í vanda,lat ræðslu vald ei fá.Um still tú bert vilt standa,guds hjálp tú skjótt skalt sjá.Ein lítil stund at bíða,so sært tú Himmalborg,ein løta enn at stríða,og skjótt er gloymd øll sorg.

700 C-e. *#allan Törnberg. (P.W. Háberg týddi).

1. Í stríðnum til ein stað eg flýggiog frið og hvílu finni har.Eg Himmalin har opnan síggi,og har fær hjartans longsil svar.

Á, dýri staður, Gud mær gav,har falla allar byrðar av.Til Gud eg har alt bera má.Tann staður er mín bønarvrá.

2. Og har eg andans loga kenni,tær myrku maktir hvørva har,eg aftur við tí eldi brenni,sum Harrin hevur birt í mær.

3. Og dimmist loft av kvøldarskýggi,og eingin meir meg skilja kann,tá eg til hendan staðin flýggi,og myrka loft tá klárna man.

4. Á, vakra pláss, har sorgin svinnur,og hvar hvør freisting missir mátt,hvar sálin altíð náði finnur,mín bønarvrá – mítt himmalslott.

701 c-g. *Lina Sandell. #Svenskt fólkalag. (V. Danielsen týddi).

1. Um dagin við mítt arbeiðieg hugsa vil um teg,sum toldi dagsins hitaog byrði fyri meg,tú, sum til deyðan lýðin,ja, krossins harða deyð,mítt arma hjarta loystiúr ævigari neyð.

2. Og er alt tómt og oyðið herá øllum mínum veg,við tær í mínum hjartaei nakað sakni eg.

Bøn og forbøn 279

Tú veitst, hvat mær man tørvaav gleði og av sorg,tú ert í øllum førummín vernd, mín fasta borg.

3. Eg eigi mær ein hvíldarstað:Míns jesu dýru sár.Eg havi hvíld í stríðiog mitt á vetri vár.Tá heimurin meg treingir,eg leypi til mítt slottog syngi um mín jesusog havi tað so gott.

702 as-es. *Fanny Crosby. #Hupert P. Main. (V. Danielsen týddi).

1. Leið meg, á, gud, tú hjálparleysan sært meg.Eg aldri beint kann ganga uttan teg.Leið meg, á, gud, tí tá eg eri tryggur,á tínum vegi einki sakar meg.

2. Leið meg, á, gud, og drag meg nærri til tín,til tín, mín kraft, mín borg, mín hvíld, mítt alt.Leið meg, á, gud, lat meg ei burtur villast,statt tú mær nær sum altíð, tá tað galt.

3. Leið meg, á, gud, so skjótt meg myrkrið villir,um ei títt andlit lýsir á mín veg.Men tá í trúgv tess strálur greitt eg síggi,á, hvør ein hvíld og gleði fyllir meg.

4. So tryggur eri eg, inntil tú kemurog tekur heim tín dýrakeypta flokk.ja, tryggur, inntil stríðsins tíð er liðin,og inntil tá tín náði er mær nokk!

703 E-gis. *Petur W. Háberg. #jens guttesen.

1. Kom, sæla stund, ið endar neyð og váða,kom, sæla stund, mær leingist eftir tær.Kom, sæla stund, tá sál mín loyst skal skoðatann flokk, sum heim er farin undan mær.

2. Náttin er myrk, og long er leið at ganga,fótur mín snávað hevur manga ferð.Ólíka har, ið fagrar blómur anga,og dagur aldri dimmist eins og her.

3. Faðir, tú veitst, hvat barni tínum tørvar,fatar, tá eingin annar skilja kann.grøða kanst tú, tá Satans óndu ørvarsærdu so meint, og myrkrið sigur vann.

4. Leið tú meg, Faðir, lær tú meg at bíða.Sál mín er still, ert tú bert nær hjá mær,til vit ein dag um perluportrið stíga.Kom, stund so sæl, mær leingist eftir tær!

704 D-fis. *#john W. Peterson. (Z. Zachariassen týddi).

1. Halt mær, kæra naglamerkta hond,ber meg trygt ígjøgnum lívsins lond.Leið meg hesa vandafullu leið,leið meg fram og villast lat meg ei.

Halt mær fast og leið meg fram,halt mær fast, ja, leið meg fram,ber meg gjøgnum sorgir, gjøgnum gleim,inntil skeiðið runnið er,inntil stríðið vunnið er,leið meg fram,til dýrdin er mítt heim.

2. Einsamallur fram ei finni eg,tú veitst ráð, tú kennir lívsins veg.Tá í Himli alt er vorðið væl,kross mín eg við kransin býta skal.

Bøn og forbøn280

705 F-a. *#Ókend. (gunnar Dahl-Olsen týddi).

1. Himnafaðir vár, vit biðja:Heilagt verði navnið títt,til oss komi, verði friðaðríkið títt so stórt og frítt.

2. Verði vilji tín, gud faðir,sum í Himli so á jørð,gev oss dagligt breyð hvønn dagin,metta øll, sum sita sør.

3. Fyrigev tú skuldir várar,góði Faðir, gev tín frið,tá ið granni okkum sárar,glað vit fyrigeva við.

4. Lat ei freisting okkum villa– syndaløtt vit eru øll – halt tú okkum frá tí illa,lat oss standa stinn sum fjøll.

5. Sterki gud, tú okkum leiðir,ríki tínum valdar tú,heiðurin tú ævigt eigur,amen, prís tær veri nú!

707 c-g ella Es-b. *jákup Olsen. #1: Erik g. geijer. #2: Hallgrím Miðberg.

1. Far, far bert til Harran, tín gud, tú í bøn,og lít tú hans trúfesti á,tí aldri hann segði við barnið sítt nei,sum trúliga ásjón hans sá.Hann við hin spitalska jú segði: Eg vil!Halt á bert í bønini, tí um eitt bilhann tær svarar.

2. Hin stóri og ríki og algóði gudí Orðinum gevur tær vón.Tí biður í neyð tíni her tú um breyð,hann gevur tær ei skorpión.Nei, alt, sum tær tørvar,hann gevur tær vælog bøn tíni svarar, við andanum skalhann teg fylla.

3. Og verður enn gøtan tær torfør og trong,so minst: Hann tær stendur við lið.Og um tú í royndum og vandanum ert,hans lyfti ber hjartanum frið.Halt á tí, sum Harrin tær beyð, ja, halt á,tí eingin, sum trúliga andlit hans sá,verður svikin.

706 C-e. *#Martin joensen.

1. Uttan teg var tøgnin tóm,ljósið uttan lit og ljóm.Ælabogin gráur var,um ei, Faðir, tú vart har.

2. Uttan teg var dagur nátt,sólin átti ongan mátt.Uttan teg var glóðin køld,uttan teg var morgun kvøld.

Tá mín brekka gerst ov brøtt,tá mær tokan gerst ov tøtt,Faðir, fylg mær tá á leið,tú, sum eina troyttast ei!

3. Hvirlur bresta á mín rút,tigandi eg hyggi út.Man í storminum tá egaftur, Harri, hóma teg?

4. Verjugarður mín ver tú,vakta, Harri, mína búð.Faðir, ver tú styrki mín,leið meg loksins heim til tín.

Tá mítt berg mær gerst ov høgt,tá hvørt vitaljós er sløkt.Faðir, fylg mær tá á leið,tú, sum eina troyttast ei!

Bøn og forbøn 281

708 g-g. *jeremiah E. Rankin. #Edmund S. Lorenz. (V. Danielsen týddi).

1. Er títt hjarta troytt á tungum vegi?Ber tað til jesus, ber tað til jesus.Tykist sorgin stór, er deyð tín gleði?Ber tað til jesus í dag.

Ber tað til Jesus, ber tað til Jesus.Ei slíkan vin eigur tú.Hann fram um allarkanst tú bróður kalla,ber tað til Jesus júst nú!

2. Renna sorgartár á tínum kinnum?Ber tað til jesus, ber tað til jesus.Tyngist tú av gomlum, sárum minnum?Ber tað til jesus í dag.

3. Tykjast dimmir skuggarnir at vera?Ber tað til jesus, ber tað til jesus.Ræðist tú, hvat framtíðin kann bera?Ber tað til jesus í dag.

4. Tyngir sjúka, armóð, sorg og neyðin?Ber tað til jesus, ber tað til jesus.gerst tær leiðin myrk, og hóttir deyðin?Ber tað til jesus í dag.

710 C-g. *William Cowper. #joseph Mainzer. (V. Danielsen týddi).

1. Sum forðingar tó reisa seg,tá eg, á, gud, vil søkja teg.Tó má mítt hjarta elska bøn,eg veit, hvat hon mær ber í løn.

2. Bøn ger av jørð til Himmals brúgv,hon vekur kærleik, styrkir trúgv,ger sólskin, har sum myrkur var,og dregur hvørja signing nær.

3. Bið lítið, og tú falla má,bið nógv, og tú skalt sigur fá.ja, Satan skelvur, tá ið hanneitt veikt guds barn á knøum fann.

4. So leingi Móses stóð og bað,so leingi guds fólk vann hin dag.Men tá hans armur troyttur hekk,var sigurin hjá amalek.

5. Á, vóru færri orð bert nýttum stórt og smátt, um títt og mítt,men fleiri nýtt í hjartans bøn,hvør gleði, friður varð vár løn.

709 Es-g. *Mary ann Kidder. #William O. Perkins. (Karolina Øregaard týddi).

1. Tá ein nýggjan dag tú byrjar,minst at biðja tá!Bið í jesu dýra navni,søk um náði í hans favni,verða lívd tær hjá.

Bøn kann veita hvíld og gleði,bøn kann broyta nátt til dag.Ja, á dimma sorgardegigloym ei bønina.

2. Tá ið freistingar tær møta,minst at biðja tá!jesu kærleika og náði,Halga andans mátt tú fáiteg at styðja á.

3. Kennir tú teg sviknan, særdan,minst at biðja tá!Vísa kærleika mót øðrum,ja, at tú í øllum førumfyrigeva má.

4. Tá ið royndir her teg treingja,minst at biðja tá!Tá ið sorg teg boyggir niður,á, hin troyst og dýri friðurjesu andlit sjá.

Bøn og forbøn282

712 g-h. *john H. Newman. #Charles Henry Purday. (V. Danielsen týddi).

1. Leið, bjarta ljós, ígjøgnum myrkrið her,leið tú meg fram.Náttin er long, og langt til heimið er,leið tú meg fram.Varða mín fót. Ei síggja krevji eg,eitt stig í senn er nóg nógv fyri meg.

2. Ei var tað altíð so, ei segði eg:Leið tú meg fram.Eg stýrdi tá, men nú eg biði teg:Leið tú meg fram.Og er so gøtan brøtt, og renna tár– nú leiðir tú, gloymd eru farin ár.

3. Tú, sum so stórliga meg signaði,tú leiðir fram.Til eingin vandi longur hóttir meg,tú leiðir fram.Og á tí morgni skal eg skoða tað,sum veikt í trúnni her eg havi sæð.

713 g-d. *#Ralph Carmichael. (jóannes S. Hansen týddi).

1. Tyngja tungar byrðar,sum tú herðunum bert á?Vegurin, tú gongur,boðar nógvum vandum frá.Ert tú vorðin troytturav at strevast dag um dag?jesus kann hjálpa og ynskir gera tað.

Hann er altíð nær, lurtar eftir tær,hvar tú so ert, gongur tær við lið, gevur tær sín frið, vilt tú tað bert.Tá ið mótið fellur, og tú eina stendur her,kalla á Jesus, hann hjálpir og teg ber.

711 Es-b. *R.O. Smith. #j.L. Hall. (V. Danielsen týddi).

1. Tá ið myrkrið valdið fær,halt á at biðja.Harrin er við signing nær,halt á at biðja.Lat ei óttan valdið fá,ei skal nakað ilt teg ná.gud veit veg, og gud veit ráð – halt á at biðja.

Halt á at biðja,halt á at biðja,gjøgnum Jesu dýra navnhalt á at biðja.

2. Á, guds barn, um mótið sveik,halt á at biðja.Renna tár, er trúgvin veik,halt á at biðja.Skjótt títt eyga dagin sær,einki tár skal renna har.Bið, tí gud er altíð nær– halt á at biðja.

3. Er tín sál av stríðnum móð,halt á at biðja.Bið, tí Harrin livir tó,halt á at biðja.Hjartans róp títt hoyrir hann,hjálp hann ei tær sýta kann.Tann, ið leit á gud, hann vann– halt á at biðja.

4. Prís við bøn skal fylgjast her.Halt á at biðja.Bið, til lívið liðugt er,halt á at biðja.Til tú í tí gylta staðskalt, hin endaleysa dag,syngja við í gleðilag – halt á at biðja.

Bøn og forbøn 283

715 Es-g ella C-e. *Henry F. Lyte. #1: W.H. Monk. #2: g.a. Pope. (V. Danielsen týddi).

1. Ver tú hjá mær, nú náttin kemur á,og dagur dimmist, Harri, statt mær hjá.Tá onnur hjálp og troyst er langt frá mær,hjálp hinna hjálparleysu, ver tú nær.

2. Hvønn tíma nýtist mær at síggja teg,hvør uttan tú kann sigra fyri meg.Hvør uttan tú er borg og skjól hjá mær!– Í sólskini og toku ver tú nær.

3. Tær lívsins stuttu stundir svinna brátt,og gleðin følnar, dagur verður nátt.Umskifting allar staðir eygað sær,tú eina ei umskiftist – ver tú nær.

4. Eg óttist ei, tá tú mær stendur hjá,ei sorg meg kúgar, stríð meg troyttar tá.Deyði, hvar er tín broddur, sigur tín!jesus teg vann, og sigur hans er mín.

2. Tykist lívið dapurt, og tú ongan útveg sært?Nívir teg enn sorgin, ongan sálarfrið tú fært?Ert tú vinaleysur, kanska vilstur langt av leið?Kalla á jesus, og hann teg svíkur ei!

714 Es-es. *#Mosie Lister. (Meta av Fløtum týddi).

1. Tá ið myrkast var náttin, ódnin herjaði á,eg mítt andlit tá fjaldi, einki skjól var at sjá.Eg úr storminum rópti: Harri, aldri tú svav,varða meg, inntil ódnin er av!

Inntil svunnin er náttin, inntil ódnin horvin er,blikalogn er um land og víða hav,halt mær tætt við títt bróst,inntil aftur verður ljóst,varða meg, inntil ódnin er av.

2. Mangan Satan meg treingir: Hví vilt tú halda á?Tí ei enda vil sorgin, eingin vón er at sjá!Men eg veit, tú ert við mær, og brátt flyta eg skal,har í ævirnar alt verður væl.

3. Tá ið náttin er liðin, ódnin horvin so vánd,tína nærveru njóti á tí friðfullu strond,har ei stormarnir ýla, og ei sól fer í kav,nær hjá tær, tá ið ódnin er av.

716 F-a. *#Samuel S. Wesley, 1. ør. *arnfinnur Setberg, 2-3. ør. (týddi 1. ør.).

1. Leið meg, gud, fram í tíni rættvísi,greið tína gøtu fyri mær,tí eina tú, gud, Harri, einamær gevur frið og tryggleika.

Leið meg, Gud, fram í tíni rættvísi,greið tína gøtu fyri mær.

2. Synd mín, gud, Son tín sló á golgata,øll míni misbrot bar hann har,tí eina tú, gud, Harri, einaher rættvísgert hin skyldiga.

3. Dýrd tín, gud, birt er hon í barmi mær,lovsongur tónar ævigt har,tí eina tú, gud, Harri, einaeigur um ævir æruna.

Bøn og forbøn284

719 g-d. *#Herbert H. Booth. (V. Danielsen týddi).

1. Tala við jesus, jesus teg fatar,veit, hvat ið innast í hjartanum býr,sær, tá ið fíggindin spottar og hatar,og tá ei vinurin longur tær trýr.

Tala við Jesus, tala við Jesus!Hvat er títt ynski, hvat er tín sorg?Jesus teg elskar. Trýrt tú á Jesus,tá ert tú fjaldur í tryggastu borg.

2. Tala við jesus, jesus teg kennir,hoyrir títt róp og sær tíni tár,veit, hvussu fíggindin mót tær seg mennir,sær tína ræðslu, títt stríð, tíni sár.

3. Tala við jesus, jesus teg hoyrir,jesus veit ráð, hvussu myrkt enn sær út,jesus ei óhjálpnan burtur teg koyrir,hann greiðir fløkjur og loysir hvønn knút.

4. Tala við jesus, jesus tær svarar.Hansara hjarta er onga tíð kalt.Sendir hann royndir og freistingar harðar,ber tað til hann, ikki nakað, men alt.

5. Tala við jesus, jesus teg skilir,hjálpa tær vil hann, og hjálpa hann kann.alt vil hann greiða, um einki tú dylur,sannleik í hjartanum elskar jú hann.

718 Es-g. *Árni jacobsen. #joseph Yates Peek.

1. Harri mín, gud, hjá tær eg lívd mær søki,bjarga mær undan tí, meg týna vil,so óndar maktir mína sál ei tæra,:,: og eg ei havi skjól at fara til. :,:

2. Dýrt er títt navn um jarðarkringin allan,dýrd tín um himmalhválvið breidd er út,vernd tín av barnamunni væl er grundfest,:,: tú teppir tann, mær voldir sorg og sút. :,:

717 B-d. *Árni jacobsen. #Ókent tónaskald.

1. Harri, leið meg tínar vegir,lær tú meg at kenna teg,so eg beri syndasærdumvónir um ein betri veg.

2. Lær tú meg tín kross at bera,kenna tína hond á mær,sigrandi mítt lív at liva,vita, tú ert altíð nær.

3. Tú, sum vart hitt fulla offurfyri mína syndatrongd,ert tann sami, sum kann sløkkjasálartosta, metta svongd.

4. Harri, styðja tú tann veika,lat hann kenna tína hond,so hann ganga kann við treysti,sjálvt tá gøtan kennist vond.

5. Vit í tíni náði ferðast,størri hon enn lívið er,og tú sigur, hon er ævig,inn í Himmalin meg ber.

3. Tá eg so síggi himmalin, tú skapti,mána og stjørnur, sum tú hevur gjørt,hvør eri eg tá? Tú við navn mítt kennist:,: og meg úr vanda mangan hevur ført. :,:

4. Tú, sum við heiður mannabarnið krýndi,skaparverk títt við føtur tess er lagt.Harri, hvør dýrt er navn títt ei á foldum, :,: tú, sum í Himli eigur alla makt. :,:

Bøn og forbøn 285

722 Des-as. *Birdie Bell Winsett. #William j. Kirkpatrick. (P.W. Háberg týddi).

1. Tyngist tú av byrðum og ei hjálp kann sjá,møðist tú av vegnum, sum tú steig inn á!Harrin fylgist við tær, ei tú óttast skalt,hann er tann, ið styrkir – jesus fatar alt.

Ja, hann fatar alt, hann vil leiða teg,kallar eftir tær:Hvíl teg her hjá mær.Alla tína framtíð trygt tú leggja skaltí hans kærleikshendur – Jesus fatar alt.

2. Hvørja byrði, sum tú bert, hann taka vil,hann ein dýrur vinur er at fara til.Sært tú ongan útveg, er alt myrkt og kalt,miss ei mótið, vinur – jesus fatar alt.

3. Tá tær freisting møtir, jesus hjálpa kann,lívsins mongu gátur loysir eina hann.Hvat ið enn kann bresta, til hans orð teg halt,aldri mást tú ivast – jesus fatar alt.

4. Troytta sál, hann kallar: Kom og hvíl teg her!Tykist stundum tungført, best hans leið tó er.Legg tú tína framtíð – sáligt er tá valt – í hans særdu hendur – jesus fatar alt.

720 Es-g. *B. Benson og P. johnson. #Phil johnson. (Flóvin Tyril týddi).

1. Leiðist tær við heimsins gykl og glitur,við at reika uttan mál og mið?Tak og savna lívsins brostnu dreymarog legg teir allar jesu føtur við.

Ber bert alt, ber bert alt,ber bert alt til Jesus – brostnar dreymar, hjartasorg og syndrað mál,ber bert alt, ber bert alt,ber bert alt til Jesus – og gleði hans skal fylla tína sál.

2. Ikki sagt hann hevur, skýleyst skal vera,at einki æl skal skugga fyri sól,men hann lovar hjartað fylt við songiog fyri tár og líðing troyst og skjól.

721 g-h. *Trygve Bjerkrheim. #Øivind F. Tønnesen. (Christian Høj týddi).

1. Tað gav mátt, tá tú helt saman hendur– hóast hondin var lítil og veik – tá til alveldis gud tú teim vendir,aldri neyðstadda barn sítt hann sveik.

Svar hans ávegis er, einglar bera tær boð,um tað drálar, tað fram tó skal ná.Hetta játtar tær sannleikans trúfasti Gud:Heit á meg, og tú bjarging skalt fá!

2. Tínum barni og vininum kæra,sum tú baðst fyri ár eftir ár – lat bert ótol og mistreysti fara.Ein dag sendir tær svar Harri vár.

3. Tú fekst mátt, tá tú helt saman hendurog í navni hans bað tína bøn.Og tann dag, hann tær ferðaboð sendir,tú skalt sanna, at stór var tín løn.

Bøn og forbøn286

725 F-c. *Britt g. Hallquist. #Carl Bertil agnestig. (Ismar joensen týddi).

1. Lær meg av hjarta at biðja,ikki í kvøld bert – men nú!Hjálp mær at gera tín vilja,ikki í morgin – men nú!

2. Hjálp mær at elska mín næsta,ikki langt frá mær – men her!Nú, ið hann biður meg hjálpa,nú, hann til ónáðir er.

3. Hjálp mær at trúgva tær, Faðir,ei bert í Himli – men herí hesi ráðvillu verøld.Tá prís mítt hjarta tær ber.

724 F-a. *#Øssur Berghamar.

1. Spyr Harran fyrst,hvørja ferð eitt stig tú skalt taka.Hann er tær nær,og tín veg hann kennir væl.Veit, hvat er best,og tær einki ilt skal saka.Tá hann er við,ei títt hjarta óttast skal.

723 E-e. *Horatius Bonar. #C.W. Poole. (V. Danielsen týddi).

1. Tín veg, á, gud, ei mín,hvør myrkt enn vera skal.Leið meg við tíni høgru hondum enn í skuggans dal.

2. Um óslætt ella slætt,alt til mítt besta er.Er gøtan bogin ella bein,hon heim til tín tó ber.

3. Ei velja tori eg,eg vil ei, um eg kann.Men Harri, vel tú mær mín lut.Tá rætta leið eg fann.

4. Á, fyll tú mína skálvið tí, tú, Harri, vilt,við tí, sum best man tykjast tær,vel tú mær gott og ilt.

5. Vel gleði ella sorg,vel stormar ella logn,mær heilsu ella sjúkdóm gev,vel armóð ella ogn.

6. Ei eg, ei vilji mín.Nei, tú, tú velja skalt.Ver tú mín kraft, mín leiðari,mín vísdómur, mítt alt.

2. Spyr Harran fyrst,og legg hvønn ein spurning, sum kemur,trygt í hans hond,sum av kærleika er merkt.Og tú skalt sjá,at hans andi við teg nemur,so tú fært ljósyvir leiðina, tú fert.

3. Spyr Harran fyrst,og lat einki burt frá tær rænafriðin, tú fekst,tá tú endurføddur varð.Minst, at títt líver ov dýrabart at læna.Harri tín mákoma fyrst og fremst hjá tær.

4. Spyr Harran fyrst.Sæla hvíld í sinnið tað gevur,tá ið tú veitst:Hann er við á lívsins leið.gleð teg hvønn dagí tí Frelsara, tú hevur.Hans er øll makt – og sítt barn hann gloymir ei.

Trúgv, leiðsla og royndir

Trúgv, leiðsla og royndir 289

727 Es-es. *#george a. Young. (Z. Zachariassen týddi).

1. Á grasríkum eingjum og grønari líðgud børn síni trygt leiðir fram.Har, ið løkurin svalir, tá hart kennist stríð,gud børn síni trygt leiðir fram.

Mong gjøgnum streymar,mong gjøgnum flóð,mong gjøgnum eldin,men øll gjøgnum blóð. Gud gjøgnum sorgir ein gleðisong gav– í náttartíma og hádagin av.

2. Tá sólin á fjøllini skínur so bjørt,gud børn síni trygt leiðir fram,og hóast í dalinum náttin gerst svørt,gud børn síni trygt leiðir fram.

3. Um sorg okkum nívir, og mótburður er,gud børn síni trygt leiðir fram.Við náðini sigra vit fíggindans her,gud børn síni trygt leiðir fram.

726 C-g. *Mary ann Baker. #Horatio R. Palmer. (P.W. Háberg týddi).

1. Harri, hygg, sjógvarnir bróta,og stormurin streingir á,í skýggjum er himmalin huldur,og eingin er hjálp at sjá.Leggur tú ei í tað, Harri,svevur tú trygt í rong,nú vit hjartkiptir burtur brátt ganga,nú ið stundin er myrk og trong?

„Valdið á fold er mín óðalsogn:Verði logn,menn ella andar hins myrka skotsog atsóknir ódnar og bylgjubrotsei saka tann bátin, sum við sær bertann Gud, sum frá upphavi var og er.Alt vald á fold er mín óðalsogn:Verði logn, verði logn!Alt vald á fold er mín óðalsogn:Logn – blikalogn!“

2. Harri, eg rópi í angistav ítastu neyð í dag,í hjarta míns dýpi er myrkurog neyðarróp – hoyr tú tað.Sál mín fortapt um at søkka,syndmyrkurs avgrund nær,tak við róðrinum, himmalski Harri,eg leiti mær skjól hjá tær.

3. Harri – øll neyðin er farin,nú havi eg funnið skjól,sál mín nú Himmalin speglarsum silvitni morgunsól.Harri mín, far ikki frá mær,fylg mær, tí leið er vánd,til eg havnina lívsælu náivið himmalsku friðarstrond.

728 C-e. *#arnold Børud. (Páll á Lakjuni týddi).

Dirvi og lívsmót frá tær eg fekk,tá eg í synd og vónloysi gekk.Fyri eitt nýtt lív takki eg tær,Jesus, sum fann meg, tá eg vilstur var.

1. Treysti og megi – mær tørvar taðtil hvønn ein strongdan gerandisdag.Styrki og kraft eg finni í tær.Ein tøkk er mítt aftursvar.

2. Takk, at tú varðar og verjir meg,at eg hvønn dag kann líta á teg.Kalli eg á títt heilaga navn,eg finni tín opna favn.

Trúgv, leiðsla og royndir290

730 F-c. *Hildur Elmers. #anders g. Sjöblom. (V. Danielsen týddi).

1. Eg veit ein veg, sum leiðirtil sæla Himmalstað.Víst ber hann gjøgnum myrkurog royndir mangan dag.Men til hitt ljósa landiðtó trygt og væl hann ber.Hin vegur jesus er,hin vegur jesus er.

2. Eg veit ein frið, sum varir,tann dag alt annað brast,sum fyri gull ei keypist,ei fyri pening fæst.Hann er ein náðigáva,sum Faðir mín mær ber.Hin friður jesus er,hin friður jesus er.

731 F-c. *john H. Yates. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Á vakt á ljósins tindumteir trúarkappar stá.Til sigur stríðið førast má,nú náttin kemur á.Tó Satans pílar myrkja sólsum freka heglingsæl,várt trúarmerki enn sum fyrr,tað sigur geva skal.

Trúgv sigursmerkið er,trúgv sigursmerkið er.Á, sigursmerki stórt,sum vunnið hevur alt!

2. guds frelsa, hon er hjálmur vár,várt svørð er Harrans orð.So stríddu teir, sum sita núí gleði við guds borð.Frá kraft til kraft teir fóru fram,tá harðast stríðið brann,og sigursskjøldur teirra vartann trúgv, sum deyðan vann.

3. Eg veit ta kraft, sum grøðireitt sært og brotið sinn,sum veitir hvíld og leiðirí hjartað gleði inn,sum meg kann varða reinaná øllum vegnum her.Hin kraftin jesus er,hin kraftin jesus er.

4. Eg veit eitt mál, sum veittrarso fagurt móti mær,og skjótt skal slørið bresta,so eyga mítt tað sær.Tað skeið er vert at renna,sum mót tí máli ber.Hitt mál guds ríki er,hitt mál guds ríki er.

729 as-es. *Oswald j. Smith. #Carl Harold Lowden. (Árni jacobsen týddi).

1. Á gud eg líti, hann mær ei vil sleppa,í farnu tíð á náði hans eg leit.Um eg enn sveik, var hann tó altíð trúgvur,at hond hans heldur, eg við vissu veit.

Á Gud eg líti, Harrin ger meg sterkan,til eg í dýrd hans andlit skjótt skal sjá.Hann er í lívi mínum øll mín gleðiog broytist ei – eg tí hann líti á.

2. Á gud eg líti, náðin er nóg mikið,hann allan tørv mín nøktar dag um dag.Í hjarta mínum ævigt búgv hann eigur,mítt lív, mín styrki og mítt hvíldarstað.

3. Á gud eg líti – lív mítt brátt er farið,men lív í honum aldri enda fer.Hann, sum er leiðin, sannleikin og lívið,tók búgv í mær – mítt lív nú ævigt er.


732 Es-g. *Lina Sandell. #Oscar ahnfelt. (V. Danielsen týddi).

1. Bert ein dag, hvør troyst í neyð og váða,bert ein dag, bert eina stund í senn!Faðir mín, hann man jú øllum ráða.Hví skal eg, hans barn, tá óttast enn?Hann, sum faðirsinn og hjarta hevur,hvørja stund, hvønn dag, ja, við hvørt stigmær mín part av sorg og gleði gevur,ja, av hvíld og møði við.

2. Og eg skal, tá hann mær nær vil vera,nýggja hjálp við nýggjum degi sjá,hvørs dags sorg og stúran hann vil bera,hann, sum eitur bæði Kraft og Ráð.Meg at verja nú og allar ævir,hesa umsorg ber hann jú á sær.Styrki tín skal verða sum tín dagur,hetta lyfti gav hann mær.

3. Hjálp mær hjartans ófrið tí at stillabert við tínum lyftum, Faðir mín,og ei trúarhvíluna at spilla,sum mær gav títt orð og andi tín!Sært tú meg í ivans hørðu bondum,kom til hjálpar tá og lær meg enntaka stilt av tínum faðirhondumeina stund, ein dag í senn!

3. Á øllum síðum leikar stríð,og flokkar herja á.Tó, Harrans verk ei lúta skal,men sigur stóran fá.Við sannleika í hjartarót,í barmi Harrans frið,vit taka andans svørð í hondog vinna Satans lið.

733 B-f. *Nils Frykman. #Fredrik Engelke. (jákup Olsen týddi).

1. Á, sæla stór, sum Harrin hervið orði sínum ber,hans náði okkum lívga vilá trongu, myrku ferð.Við ásjón hans vit gleðast har,og náðin aldri enda fær.

Halleluja, halleluja,halleluja, vár Gud.

2. Tað er so gott at elska gud,sum gav sín kærleik fyrst,so gott at eiga ævigt lívog vera brúður Krists.Tá gleði heimsins enda fær,guds børn tá gleðast ævigt har.

3. Víst er tað myrkt so mangan her,ei sólskin altíð er,vit kenna tyngd so manga ferð,men eitt tó gleði ber,í Himlinum ei myrkur er,og ferðin støðugt heimá ber.

4. Ei nýtist mær at stúra herum heim og dagligt breyð,tí alt av náði Harrin ber,hann er vár hjálp í neyð.Hann ber sítt fólk á veingjum heim,vit finnast har við gleði, gleim.

5. Er tað so signað og so dýrtat kenna Harran her,hvat verður tað tá ikki harí Himli einaferð?Tá gleðin rætt vil byrja har,og sælan aldri enda fær.


734 F-a. *#Helen H. Lemmel. (Brynleif Hansen týddi).

1. Á, sál, ert tú mótleys og byrðað?Ei ljós tú á náttini sær?Tað er ljóst, bert tú hyggur á jesus,og lív tú í yvirflóð fær.

Vend títt eyga á Jesus,hygg inn í hans andlit so kært,og øll heimsins gleði vil fána burtí tí náði og dýrd, ið tú sært.

2. Hann sigur tær vann gjøgnum deyðan,og honum bert sigra vit við.Ei syndin kann á okkum valda,hann vann okkum fullkomnan frið.

3. Hans orð og hans lyfti ei svíkja.Bert trúgv teimum, hvussu ið fer.Far so út í heimin hin myrkaog frelsunnarboðskapin ber.

736 E-e. *#Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Hevur tú á Harran trúð? – altíð meir er eftir.Kennir náðivegin tú? – altíð meir er eftir.Uppi aldri náðin er – altíð meir er eftir.Frítt tær Harrin frið sín ber – altíð meir er eftir.

Meir og meir, meir og meir,altíð meir er eftir. Ómáld náði, hvønn dag nýggj – altíð meir er eftir.

2. Hevur tú kent jesus nær? – altíð meir er eftir.Býr hans troyst í brósti tær? – altíð meir er eftir.Vísti kærleik sín tær hann? – altíð meir er eftir.Har sum náðikeldan rann– altíð meir er eftir.

3. Hevur andans mátt tú roynt? – altíð meir er eftir.milt hann virkar, tíðliga, seint – altíð meir er eftir.Dýr er andans fylling sterk – altíð meir er eftir.Dýrabart er andans verk– altíð meir er eftir.

735 Es-b ella C-e. *Ókent sálmaskald. #1: F. Mendelssohn-Bartholdy. #2: H.L. Hassler. (V. Danielsen týddi).

1. Á hesa grund eg byggi:Á Kristus og hans deyð,í skugga krossins liggi,har er mín vernd í neyð.Har lív og sælu fann hon,mín virðileysa sál,har hvíla ævigt kann honog náa trygt á mál.

2. Ei kann meg myrkrið saka,tá jesus ljós er mær.Hvør kann úr hond hans takatann vin, hann goymdi har?Ei hungur, svørð og eldur,alt deyðans ónda verk,kann oyða, tá hon heldur,hin guddómshondin sterk.

3. Ei Satans vald kann gera,at náðin missir makt,ei tað, sum nevnt kann verða,fær brotið hesa pakt.Nei tann, sum út úr vandafann inn í hesa havn,skal ævigt tryggur standaí trúgv á jesu navn!


737 D-fis. *Petur W. Háberg. #jens guttesen.

1. Á, tú sorgbundna sál, tú, hvørs leið varð so løgd,at hon ber gjøgnum skýmligan dal!Er títt vónloysi ómált, tín pína ósøgd,brostin strongur, sum eitt sinn til spælvar upp spentur, og brennur enn eygað á tæreftir grát, eftir svøvnleysa nátt. :,: Hygg tá upp, upp um fjøllini – Kongurin har,missir hann sína megi, sín mátt! :,:

2. Tað, sum ísakalt vatn er til tystandi hjørt,er hans æviga lyfti til tín.Burt fer stúran og sorg, burt fer náttin so svørt:Óttast ei, jákups ætt, tú ert mín!Kann ein móðir enn gloyma sítt bróstabarn her,aldri, aldri mítt barn gloymi eg.:,: Hygg, í hendurnar mínar tú teknaður er – sál, er hetta ei nokk fyri teg? :,:

739 g-d. *Leonard Weaver. #Mary E. Upham Currier. (V. Danielsen týddi).

1. Eg eigi Hirða, ein, mær kærur er,og um hans signing tunga boð ei ber.Hann á krossi bløddi, doyði fyri meg,veitti mær náði allan lívsins veg.

Á, við hans síðu aldri dag og náttónt kann mær náa, nei, hann ger alt gott!Myrkur og sólskin, hvønn veg tað ber– Jesus, mín Hirði, alt í øllum er.

2. Eingirnar grønar leiðir hann meg á,vøtnunum stillu letur hann meg ná.góðska hans og miskunn fylgja míni leið,við slíkum Hirða gott eg sakni ei.

3. Tá ið eg villist av tí góða veg,aftur í náði jesus leiðir meg,ja, í myrkum dali ei eg óttast skal,tí hann, mín Hirði, skal meg leiða væl.

4. Tá stríðið endar, ferðin øll er gjørd,sál mín við hond hans trygt til heimið førd,himmalsk gleði mína sál skal fylla tá,við øllum frelstum skal eg Harran sjá.

738 as-es. *george Matheson. #albert L. Peace. (V. Danielsen týddi).

1. Á, náði, sum ei sleppir mær.Mín troytta sál fann frið í tær.Tak, leið tú meg, sum tú best sær,at náði tín kann føra megtil meir at kenna teg.

2. Á, ljós, sum fylgir míni leið.Hitt rak, sum reyk, tú sløkti ei.Títt ljós ígjøgnum meg útbreið,og dýrdina, sum er frá tær,lat skyggja út frá mær.

3. Á, gleði, har sum grátur rann.Á, lukka, at mín sál teg fann!Ígjøgnum tár eg síggja kannta náði trúfasta, sum bráttí dag skal venda nátt.

4. Á, krossur, tú, sum lyftir meg.Frá tær ei flýggja tori eg,men leggi niður fyri tegalt annað rós og rósi mær,á, krossur, bert av tær.


740 F-f ella as-c. *Fanny Crosby. #1: j.C. Bitthauer. #2: Robert Lowry. (P.W. Háberg týddi).

1. allan vegin hann meg leiðir.Kann eg ynskja meir enn tað?Kann eg ivast um hans kærleik,sum meg leiðir dag um dag?

2. Himmalsk hvíld er við hans hjarta,sjálvt tá stormar ýla mest.Tí eg veit, hvat enn mær hendir:Tað, sum jesus ger, er best!

3. allan vegin hann meg leiðir,hann mær gevur lívsins breyð,gevur kraft til hvørja mótgongd,troyst í sorg og hjálp í neyð.

4. Tá eg troyttur mangan snávi,og tá tostin plágar meg,fløðandi úr lívsins klettigleðistreymar finni eg.

5. allan vegin hann meg leiðir.Men hann elskar meir enn tað:Ævig hvíla mær er lovaðheima í hans ljósa stað!

6. Tá so síðsta stig er stigið,farið er alt myrkt og kalt,ævigt glaður skal eg sanna:jesus leiddi gjøgnum alt!

741 as-c. *Louisa Stead. #William j. Kirkpatrick. (V. Danielsen týddi).

1. Dýrt tað er á jesus trúgvaog hans orð at líta á,fjaldur í hans lyftum vera,ljós í ljósi hans at sjá.

Harri Jesus, tú ert borgin,har mín sál í vanda fer.Tú í gjár, í dag hin samiog í allar ævir er.

2. Dýrt tað er á jesus trúgva,tað ger hjartað glatt og reint.Dýrt tað er at taka Orðið,júst sum gud tað hevur meint.

3. Dýrt tað er á jesus trúgva,kenna hans hin søta frið,eiga kraft og ljós og gleði,anda hans at fyllast við.

4. Dýrt tað er á jesus trúgva,trúgva honum stund um stund,deyður frá sær sjálvum vera,eiga frið í hjartans grund.

5. Dýrt tað er á jesus trúgva,sálin veit tá, trygg og sæl,hon skal ei til skammar verða,hon hans ríki arva skal.

742 g-d. *#Erik j. Rollings. (Hanus M. Hansen týddi).

1. Ber tín leið gjøgnum myrkur og royndir?Er gleði tín følnað og deyð?Er tað eingin, sum troystar í sorgum,og eingin, sum sær tína neyð?

Handan skýggini har stendur Harrin Jesus,miss ei mótið, tí at eyga hans tað sær.Hygg bert upp og hoyr, hann mildur til tín teskar:Tínar byrðar út á Golgata eg bar!

2. Er hvør blóma og rósa nú følnað,tín dagur sum myrkasta nátt?Tykist alt tær so dapurt og vónleystog ljósið at sløkna nú brátt?

3. Kanska skýggini sólina fjala,tín framtíð so døpur at sjá.Kanska beiskur, tí dreymarnir brustu,teir dreymar um lukku at fá.


745 D-fis. *Lina Sandell. #1: Leivur guttesen. #2: Charles C. Converse. (V. Danielsen týddi).

1. Eg fái alt. Tað varir um at bíðaenn eina stund í trúgv og halda vakt.Hvør seint enn tíðin mangan tykist líða,eg fái alt, sum Harrin hevur sagt.Um her eg mangt enn eina stund má saknaog mangan vildi meiri kent og sæð,ein dag eg skal til fulla skoðan vakna,og kanska áður enn eg gruni tað.

2. Eg fái alt – ta hvíld, sum Harrans vinirav royndum kenna, veik hon mangan er,tann felagsskap við døtur guds og synir,sum mær so mangan longdist eftir her.Eg fái alt – eitt ævigt lív við teimum,sum eitt í gudi eru vorðin øll,tá ið úr hvørjum stað um allan heiminvit syngja lovsong har í høgu høll.

3. Eg fái alt – tað, sum eg læt av mínum,alt tað, sum fyri Harran upp eg gav.Hann, sum so eymur syrgir fyri sínumog lyftir teirra tungu byrðar av,skuldi hann viljað skyldað teimum nakað!Nei, teirra vón hann ikki svíkja kann.Hundraðfalt skulu av hans hond tey takatað, sum í trúgv tey lótu fyri hann.

4. Eg fái alt. So stilla hjartans ivaog ger meg nøgdan, Harri, bert við teg.Tú, fyri hvørjum hav og vindur biva,legg niður bylgjurnar, ið hótta meg.Um tað og tað eg her vil fegin eiga,og bíðitíðin mangan langlig er,lat hesa uggan hvønn ein spurning greiða:Ver stillur bert, tú fært tað einaferð.

743 as-c. *#Milton Bourgeois, 1. og 3. ør. og niðurlag. *Árni jacobsen, 2. ør. (týddi 1. og 3. ør.).

1. Komu á leið tína mótgongd og trongd,gjørdi ivin tungan tín veg,eyguni lyft, her er hjálpin til tín,tað er jesus, sum leið fyri teg.

Reis teg og gakk fram í Jesusar navni,set nú trygt títt álit á hann.Reis teg og gakk fram í Jesusar navni,hvønn ein spurning loysa hann kann!

2. Tykist so fjarskotin Himmalin tær,hómast kámt bert ljósið, tú sá,boygg teg við krossin, har Frelsarin hekk,har av nýggjum tú treysti skalt fá.

3. Um tú í trúgv festir eyga á hann,fram á veg hann leiðir hvørt stig.Ákallan hjartans og bøn hoyrir hann,og í sálina veitir hann frið.

744 g-d. *#arthur a. Luther. (Z. Zachariassen týddi).

1. Besti vinur svíkja kann,myrkjast kann tín leið.Ein teg støðugt elska man,jesus svíkur ei.

Jesus svíkur ei,Jesus svíkur ei.Himmal, jørð, alt víkja kann,men Jesus svíkur ei!

2. Um tú ongan glotta sær,um tín fótur gleið,minst, hann er tær altíð nær,jesus svíkur ei.

3. Mitt í lívsins tyngstu stundgøta tín gerst greið,kraft tær gevur hann í lund,jesus svíkur ei.


747 D-d. *Lina Sandell. #Svenskt fólkalag. (V. Danielsen týddi).

1. Eingin so kann síni varða,sum vár gud sín barnaskara.Ei so trygg er stjørnan bjarta,barnið ei við móðurhjarta.

2. Harrin hátt á Zions fjøllumbjargar sínum smáu øllum,vil teim miskunnsamur vera,tey á faðirørmum bera.

746 B-f ella C-g. *jákup Olsen. #1: grant Colfax Tullar. #2: jens guttesen.

1. Elskaður til endan – syng nú, hjarta mítt!Elskaður av honum, sum gav lívið sítt.Hjartans heita kærleik allan gav hann tær,tá ið her á krossi ofraður hann varð.

Elskaður til endan– hvønn ein lívsins dag.Elskaður til endan– sál mín, ver tí glað!Eingin dagur kemur, tá tú síggja skaltfyri tær og tínum Jesu hjarta kalt.

2. gjøgnum djúpar dalar,gjøgnum myrka nátt,gjøgnum tíðir tungar lýsti hetta hátt.Tá ið vónir brustu,hetta orðið táeins og himmalskt balsam legðist hjartað á.

3. Byrðar kunnu níva,vandar hótta her,sorgir kunnu tyngja her á tíni ferð.Eitt tó ikki vikast– sál mín, gloym tað ei:Harrin, sum teg elskar, broytist ikki, nei!

3. Eingin lukka, eingin vandislítur sundur barnabandið.Hesin vinur meir enn aðrirveit, hvat okkum tyngir, særir.

4. Hann hvørt hár á høvdi kennir,sær hvørt tár av eyga rennur,okkum føðir, okkum klæðir,hjálpir, tá ið nakað bagir.

5. Um hann tekur, um hann gevur,sama hjarta hann tó hevur,og hans mál er hetta eina,til várt besta alt at beina.

6. Lítli flokkur, ver tí glaður!jákups gud er vaktarmaður.Hann, sum eigur megi alla,fyri honum alt má falla.

7. Tá so skeiðið her er runnið,málið nátt og stríðið vunnið,Harrans rødd vil okkum kallaheim í sína gleði alla.

748 Des-as ella e-h. *Frank E. graeff. #1: j.L. Hall. #2: Bárður á Lakjuni. (V. Danielsen týddi).

1. Er jesus nær, tá mín sál er sjúk,so at songurin tagna má,tá ið mótið svann,tá ið grátur rann,og eg veit ei veg ella ráð?

Á, ja, hann er nær,eg veit, hann er nær,hans eyma hjarta er rørt.Tá ið náttin long erog leiðin trong, ervið hjálp hans armur nær.

2. Er jesus nær, tá ið nátt er myrk,og yvirhond ræðslan vann,tá á trongu kósikki sæst eitt ljós,meðan ódnin ýlir – sær hann?


750 g-d. *Ókent sálmaskald. #a.P. Berggren. (V. Danielsen týddi).

1. Byggir tú á tryggar grundir,fast á klettin jesus Krist?aldri skalt tú ganga undir,henda grund skal halda vist.Har teg rakar einki ilt,húsið stendur fast og stilt,um so hav og vatnsflóð brúsar,um so villur stormur súsar.

2. So kanst tú tá glaður vera,henda grundin stendur væl,men tað verk, ið tú manst gera,roynt og kannað verða skal.Hvat tú byggir, væl síggj til,at tað eldin tola vil.Burt við tí, sum ei kann berahitan, ið skal royndin vera.

3. gakk tí eftir gøtum beinum,bygg við gull og silvur bertog við dýrabørum steinum,ger í gudi tað, tú gert.alt av træ og hoyggj og strábrennast upp og oyðast má,her má vakjast, her má biðjast,gloym bert ei, at alt skal vigast.

4. Royn at fáa tey, sum standaá tí svikafullu grund,til at flýggja burt úr vanda,meðan enn er náðistund,áðrenn stormur brestur á,vatnsflóð teirra hús skal ná,áðrenn Harrans tíð er endað,og hann vreiðidóm skal senda.

5. Prísa gudi tá, sum hevurupp úr avgrund drigið teg,stað á klettinum tær gevur,setti teg á sannleiksveg.ansa Harrans boðum nú,jesus Kristus minnist tú.Tú mást honum lýðin vera,Faðir tínum æru gera.

3. Er jesus nær, tá eg veik og fallfyri freisting, eg stríddi mót?Sær hann míni tár,míni djúpu sár,vil hann styðja snávandi fót?

4. Er jesus nær, tá eg havi misttað, á foldum mær dýrast var?Er hann tá ein borgí tí djúpu sorg,elskar hann meg tá, er hann nær?

749 B-d. *#Marijohn Wilkin og Kris Kristoffersen. (Øssur Berghamar týddi).

1. Einki eg megni í sjálvum mær,kraft mín tú ert,hjálp tú mær bertat hvíla í tær.Kósina vís mær, og leið mína kenn.gev mær tín frið,leið meg hvørt stigbert ein dag í senn.

Bert ein dag í senn, mín Jesus,er alt mær tørvar júst nú.At liva meg lærvið styrki frá tær,mítt álit ert tú.Gjárdagurin fór, mín Jesus,í morgin ei komin er enn.Eg biði teg:vís mær tín veg,bert ein dag í senn!

2. Sært tú tann ófrið, í heiminum er?Myrk hendan tíð,bardagi, stríðmeg ótryggan ger.Men tú ert hin sami, ert virkandi enn.Eg líti á teg,vís mær tín vegbert ein dag í senn.


752 D-fis. *#David Welander. (V. Danielsen týddi).

1. Eg í myrkri og ljósi við jesusi gekkgjøgnum skiftandi tíðirnar her.Men tá myrkast var, sál mín ta troystina fekk:Enn sum áður hann trúfastur er.

Hvør ein gleði og troyst,ja, hvør undurfull troyst,ið er mín, tá bert Jesus meg ber.Skiftist um síðan alt,sál mín, syngja tú skalt:Enn sum áður hann trúfastur er!

2. Eg á einsligum vegi við jesusi fór – á, so tunglig var mangan mín ferð.Men eg átti ta uggan, tá neyðin var stór:Enn sum áður hann trúfastur er.

3. Eg við jesusi fylgdist um sorganna dalog um fjøllini, dimmlig og ber.Men hitt orðið mær fylgdi, meg troystaði væl:Enn sum áður hann trúfastur er.

4. Eg við jesusi gekk, tá ið alt var so ljóst,tá ið smílandi var henda verð.Onga gleði sum hesa tó kendi mítt bróst:Enn sum áður hann trúfastur er.

5. ja, við jesusi ferðist eg glaður hvønn dag,og hans nærvera sælan meg ger.Og skal deyðan eg smakka, meg bera skal tað:Enn sum áður hann trúfastur er.

751 C-c. *Lina Sandell. #Írskt fólkalag. (V. Danielsen týddi).

1. Hví manst tú so ofta spyrja,hví alt hetta henda má,hví tú hesa skál skalt drekka,hví tú hesa sorg skalt fá,hví teir hørðu, spísku tornirfjaldu seg hjá rósuni,og hví hesir hvøssu steinarliggja her á gøtuni?

2. Spyr ei so! Tín Faðir veit tað,kennir alt, ið tørvar tær.Prógv upp á hans faðirkærleikeyga títt so mangan sær,at tú aldri skuldi ivastum hans eyma hjartalag,enntá um hans faðirhendurgeva tær so mangt eitt slag.

3. Hann tær lovaði at fylgjaalla lívsins trongu leið,hann teg lovaði at føraá tann veg, tú kennir ei,ja, hann lovaði at hjálpa,gjøgnum neyð at bera teg,og hann heldur tað, hann lovar,hann kann ikki nokta seg.

4. allir spurningar tá tagna,hvørt eitt hví tá leggur seg,leggur seg við jesu føtur,har er skýli fyri teg,har er rúm til allar byrðar,syndir, sorgir, alt hjá tær,lívið og tess stríð og møðifer í annan búna har.

5. Og um nakrar fáar dagargreitt og klárt tú alt skal sjá.Harrin kemur, Harrin kemur,trúgv við sjón skal býtast tá.Inntil tá tú bert skalt minnast,hvussu alt enn vendir sær:jesus elskar teg – tað eina,er tað ikki nokk hjá tær?


754 Es-es. *Mary g. Brainard. #Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Eg veit ei, hvat mær bíðar,guds náði fjalir tað.Hann gevur, sum eg gangi fram,ein dag í senn, ein dag,og undir eymu leiðing hansmín sál er frí og glað.

Hann leiðir, og eg fylgi,í honum hvíli eg.:, : Tí syngur sál mín dag um dag:Hann veit, hann veit mín veg. :, :

2. Eitt stig í senn eg síggi,ei meiri nýtist mær,og brotna egin kraft og ráð,er Harrin meiri nær.Og gjøgnum myrkrið kallar hanná meg at fylgja sær.

3. Á, lukka, ei at vita,á, sæla, fjalda leið.Hans høgra hond mær heldur fast,hann vil mær sleppa ei.Mín trongda sál tí hvíla kann,um ókend spor eg steig.

4. So fram, um ei eg síggi – ei síggja ynski eg.Nei, fyrr í myrkri, gud, við tærenn ljós, og uttan teg,og fyrr í trúgv við tína liðenn eina sjónskan veg.

755 as-as ella g-d. *Bernhard S. Ingemann. #1: H.O.C. Zinck. #2: Carl Nielsen. (V. Danielsen týddi).

1. Ein vernd, ein heiløg verjaer móti synd og neyð.Hin trúgv, ið fjøll kann flyta,hon vinnur sorg og deyð.Á, sælur tann, sum eigurta trúgv í sál og sinn,til Harrans einglar berahann í guds ríki inn.

2. Á, eyðmjúkleikans skattur,tú dýra ogn og góð,sum kvinnan blóðsjúk átti,tá hin dag frelst hon stóð.Tann, henda skattin eigur,tann sál skal sanna tað,at eyðmjúk trúgv, hon virkarhitt sama enn í dag.

3. Í gjøgnum ævir tónarhans orð: Frímóðig ver!Og við guds hond í dag ennhin stóri lækni er.Hans navn skal eg ákallaí trúgv, tá størst er neyð,eg hann um hjálp skal biðja,er øll mín gleði deyð.

4. Hans navni altíð lovamín frelsta sál nú skal,til ein dag har hjá honumhon situr, ævigt sæl.Á, tú, mín vernd, mín verjaímóti synd og neyð– ta trúgv, ið fjøll kann flyta,gev mær í lív og deyð.

753 Es-g. *#Edward H. joy. (Z. Zachariassen týddi).

Ber tína angist og sorg og altfram fyri Harran, tú sanna skalt,aldri hans hjarta er stongt og kalt,ongan sum hann tú finnur.


4. Hví tað, eg vildi halda fast,úr hond mær gleið og veik mær frá,hví vónin sveik, og ætlan brast – har uppi, eg skal skilja tá.

5. gud læsir upp, hann leiðir best.Og alt, ið kámt mín trúgv her sá,skjótt skoðar eygað táraleyst – ja, uppi har, eg skilji tá.

756 F-c. *#Charles H. gabriel. (V. Danielsen týddi).

1. Eg veit ei, hvat í morgin er,í náði gud tað ókent ger.Hann elskar, hann eg líti á,á vegi hans eg frið skal ná.

Hann leiðir meg, hann vegin sær,hann varðar meg, fer ei frá mær.Júst sum hann vil, so gangi eg,tí, á, eg veit, hann leiðir meg.

2. Eg veit ei, hvussu, nær og hvarhann lyfta krossin vil av mær.Bert tað eg veit: Tá hann tað ger,ein ævig krúna goymd mær er.

3. Mín leið er stundum tung og brøtt,og sorgin tyngir hjartað møtt.Men eitt eg veit: Eg vinna skalog Himmalheimið náa væl.

757 d-f ella D-d. *Maxwell N. Cornelius. #1: Eyðun á Lakjuni. #2: amer. fólkalag. (V. Danielsen týddi).

1. Ein dag, ein dag – um ikki fyrr,so tá eg standi honum hjá – er skilligt alt, ið hjartað spyr.guds veg, guds ráð eg skilji tá.

Tí líti eg hvønn dag á teg,eg óttist ei, tú ert mær hjá.Ja, sjálvt á myrkum, tungum vegeg syngi: Eg skal skilja tá!

2. Eg knýti aftur slitin bondog hálvgjørt verk skal fullført sjá.Ei gátum hýsa Himlalond,nei heilt, á, heilt eg skilji tá.

3. Eg skilji, hví ei sól, men náttlá yvir tí, eg ynskti ná,hví gleðin kom – og fór so brátt,ja, alt, á, alt eg skilji tá.

758 B-b. *#Ira F. Stanphill. (Flóvin Tyril týddi).

1. Ei eg kenni morgindagin,livi bert ein dag í senn.Boðar, fyri framman liggja,myrkleitt skýggj og vandar enn leggi eg við jesu føtur,stúri ei, hann greiðir alt,ferðist við hans lið tí glaður,ráð hann veit, hvat enn tað galt.

Mangt mær fyri framman liggur,ókent er og hómast ei,men eg veit, hvør øllum heldur,veit, at Jesus vísir leið.

2. Bjartari hvørt stig mær verðurniðan brekku og hvønn stíggj,lættari hvør byrði kennist,silvurlitt mær gerast skýggj,har sum sólin støðugt skínur,tár ei gera sýnið grátt,oman fyri ælabogan– fjallið nemur loftið blátt.

3. Ei eg kenni morgindagin,kanska armóð hann mær ber,men tann gud, ið føðir spurvin,lívgar meg og hjá mær er.Hvør enn lagnan gerst, og skal egfara gjøgnum eld og flóð,er hann nær og gongur undan,fult meg verjir jesu blóð.


759 as-es. *#Dottie Rambo og jimmie Davis. (Hallgrím Miðberg týddi).

1. Eg kenni hendurnar, sum milt meg nema,so trygt tær leiða meg á rættan veg.Eg óttist ei, tí jesus fylgist við mær,og í Harrans ørmum hvíli eg.

Lat so bert stormar ýla, sortna skýggj,ei tey saka meg,tí eg hvíli í Guds sterku ørmum her.Hann fylgir mær, ei nýtist mær at stúra,tí í Harrans ørmum hvíli eg.

2. Tað verður skjótt, eg Harran hoyri rópa:Kom heim, mítt barn, tín lívsleið enda má!Eg sovna skal og vakni so har heima,eg hjá Honum altíð verði tá.

761 C-g. *#Stuart Townend og Mark Edwards. (Z. Zachariassen týddi).

1. Tað finst ein vón,sum brennur djúpt í mær,hon veitir megi mitt í sorg og sút.Ein bjartan dýrdarglotta trúareygað sær,sum rekur ivan út.Í Kristusi mín synd er bøtt,hann kemur aftur, kemur skjótt.Mín djúpi longsil og mín hjartans tráer tær at vera hjá.

2. Tað finst ein vón,sum lívgar byrðað bróst,ein troystarkelda fyri tunglynt sinn.Í heimsins djúpa myrkri vónin ger alt ljóst,har jesus sleppur inn.Í líðing nú, í ótta tá,hann dirvi gav at halda á,ja, tryggur í hans ørmum eri eg– teir heim nú bera meg.

3. Tað finst ein vón,sum royndir lívsins stóð,sum hevjar eygað upp um grøv og deyð,har eg skal skoða hann, sum leið og læt sítt blóð,og dýrdina, hann beyð.Tá endar sorg og líðing svár,og turkað verður burt hvørt tár.Mín sál skal kenna sanna gleði, gleim,tí hon er komin heim!

760 F-a. *W.a. Fletcher. #W.B. Stevens og j.R. Baxter. (P.W. Háberg týddi).

1. Freistað og roynd, vit undrandi spyrja,hví er tað so, hví helmar tað ei,meðan vit síggja onnur at liva,spard, tó tey ganga órætta leið.

Longur á leið, vit svar skulu fáa,longur á leið, har skilja vit hví.Mót! kæri bróðir, stíg út í ljósið,vit skilja alt um stokkuta tíð.

2. Trúgvir til deyðan, segði mín Harri,stríða og bíða enn eina tíðmega vit, men tað verður sum einki,tá vit gullstaðin trína inn í.

3. Skjótt kemur jesus, kemur í skýnum,loyst er hvør gáta, svarað hvørt hví,tá ið vit síggja Harran har heima.Vit skilja alt um stokkuta tíð.


763 C-c. *Zacharias Zachariassen. #Knút E. Háberg.

1. Sál mín, hví ert tú so stúrin,sig mær, hví tú ivast man?Hvat kann fáa teg at hugsa,at guds náði svíkja kann?Harrin gongur sjálvur undan,heyggjar javnar fyri tær.Um enn besti vinur sveik teg,gud tó altíð trúgvur var.

2. alt, sum teg vil tyngja, særa,alt, sum troyttar tína leið,smátt og stórt, hvørt hjartans ynskifyri gudi út tú breið.Spyr bert Harran, hvat ið kemur,alt títt besta ynskir hann,umsorg fyri tær hann hevur,seg avnokta ei hann kann.

3. Á, hvør stórt at kunna siga,nýggj tín náði hvønn dag er.Um eg gjøgnum eld má ganga,login ongan skaða ger.

Dýrabarur fyri gudi,ja, so høgt hann elskar meg.Óttast ikki, eymt hann sigur,lat meg stýra fyri teg!

4. Sál mín, hoyr, hvat gud tær lovar:Um tú torir rokna við,at hans orð og lyfti halda,vissuliga fært tú frið.gjøgnum toku nú eg hómidýrdarríka heimið mítt,grødda hjartað hjá tær hvílir,til ein dag alt stríð er strítt.

762 g-d. *#john W. Peterson. (jákup Olsen týddi).

1. Er alt bert myrkur, er brostin vón– og skýggj so tung fjala alla sjón.Lít bert á jesus, um myrk er leið,tí fast er lyftið: Hann svíkur ei.

Alt myrkast er, tá mót degi ber.Miss ikki mótið, skjótt lýsa fer.Hann svíkur ikki, brátt sólin sær,tað er altíð myrkast, er dagur nær.

2. Hann veit, hvat bagir, hjálp er í nánd,legg alt, teg tyngir, trygt í hans hond.alt, sum teg hendir, hann greiða kann,hann elskar altíð, ei gloymir hann.

764 Es-g. *Ingeborg P. Fougner. #Sigurd Lunde. (Árni jacobsen týddi).

1. Ikki ein spurvur fellur,uttan at gud tað sær,ei fer ein sál í deyðan,uttan at hann er nær.Ikki ein blóma følnar,tár ei á kinnum rann,uttan at gud tað visti– øllum jú ræður hann.

2. Trúgv, tá ið vindur súsar,fer millum høgu fjøll,og tá ið brimið dunar,brýtur um stein og vøll.Trúgv, tá ið ónda maktinsærandi álop ger,og tá ið einsamallurtú tínar sorgir ber.

3. Trúgv, tá ið vónin svinnur,sum alt títt álit var,og tá tú onkran missir,sum her er alt hjá tær.Trúgv tá á Harran jesus,hann, sum teg kallar sín.Minst, hann ei spurvin gloymir– dýrabar orð til tín.


765 Es-g. *Fanny Crosby. #john R. Sweney. (V. Danielsen týddi).

1. Eg má hava jesus við mær,eg má styðjast til hans arm,eg má vita, hann er hjá mær,eg má hvíla við hans barm.

So skal sálin óttast ei,tá eg tori hvørja leið,tá skal hjartað honum sigaeina ja og ikki nei.

2. Eg má hava jesus við mær,besta trúgv mín veik bert er.Troystarorð kann jesus tala,sum ei nakar annar ger.

3. Eg má hava jesus við mær,allar staðir, alla tíð,gjøgnum toku, gjøgnum sólskin,gjøgnum storm og ódn og stríð.

4. Eg má hava jesus við mær,hann má vegin vísa mær,til í høgu Himmalhøllumsál mín loyst hann sjálvan sær.

767 g-h. *Ókent sálmaskald. #Ludvig van Beethoven. (V. Danielsen týddi).

1. Íðin gakk ta smølu leið,um enn tyngjast ferðir.Fyri hvørt eitt møðsamt stigsterkari tú verður.Tá ið byrðin tung tær er,og títt mót vil falla,nær er jesus, Frelsarin,vilt á hann tú kalla.

2. Er enn sterkur fíggindin,sigur jesus veitir.Styrki sendir hann tær, tábardagin er heitur.jesus tær jú sigur vann,fyri teg hann doyði.Frelsuverk hans leggja skalfíggindan í oyði.

3. Sæst á himli sólin ei,dimmist hann av skýggjum,jesus vera vil títt ljós,kraft tú fært av nýggjum.Skjótt skal eftir orði hansaftur dagur lýsa,og ein dag skal fyri tærævigt sólin rísa.

766 C-g. *#Norman j. Clayton. (Victor á Lakjuni týddi).

1. jesus, mín Harri, trygt leiða meg skalav fold til dýrdarlond.Einki meg sakar, hann førir meg væl,fast heldur mær hans hond.

Hann leiðir meg, Jesus varðar meg,trygt heim til Himmals hann vísir veg,hvønn dag í varðveitslu hevur meg.Hann leiðir meg, Jesus varðar meg,er langt enn á mál,trygg og bjargað mín sál.Hann skal leiða meg.

2. Vandarnir hótta, og myrk leiðin er,men jesus leiðir meg.Hann er mín styrki á troyttandi ferð,um myrkrið hylur veg.

3. Trygt hann mær heldur hvønn dag, hvørja stundá lívsins vandaveg.Styrki hann gevur í innastu grund,til staðin nái eg.


768 Des-as. *joseph H. gilmore. #William B. Bradbury. (jens av Reyni týddi).

1. Hann leiðir meg, á, sæla troyst,mín sál er trygg, frá ótta loyst.Við gleði gangi eg mín veg,tí Harrans hond, hon leiðir meg.

Hann leiðir meg, hann leiðir meg,ja, Harrin Jesus leiðir meg.Burt av hans veg ei fari eg,tí Harrin Jesus leiðir meg.

2. Um náttarmyrkur fellur á,um brotið mikla hart kann slá,til Himmals trygt tó nái eg,tí Harrans hond hon leiðir meg.

3. Eg líti á hans sterka arm,eg hvílu fái við hans barm.Um toka villa kann mín veg,tó, Harrans hond, hon leiðir meg.

4. Skjótt enda skal alt stríð á fold,og skal eg enn í svørtu mold,tá trygt í deyðan fari eg,tí Harrans hond, hon leiðir meg.

3. Mín Harri kann styrkja tey veiku,hans náði er øllum nóg rík,hvørt stig hann til Himmals jú kennir,og skjótt honum gerast vit lík.

4. Hann valdið á syndini hevur,hann langt síðan sigurin vann,hann loysir tey bond, ið enn binda,hvønn fígginda vinna hann kann.

5. Mín Harri kann stilla til fulnartann longsil, í hjartanum býr,hans nærvera halgar og mennirav sonnum ta sál, á hann trýr.

769 F-c. *Oswald j. Smith. #Bentley D. ackley. (Meta av Fløtum týddi).

1. Mín Harri kann byrðina bera,um løtt ella illtung hon er,hans styrki í veikleika prógvast,hans megi av øllum jú ber.

Mín Harri kann loysa hvønn spurning,mær fløkjurnar greiða vil hann,tað er einki, ið er ov torført,ei er nakað, ið hann ikki kann.

2. Mín Harri kann sorgina lætta,hann gud alrar troystar jú er,hann frið sín í royndum her gevur,ein útveg úr freistingum ger.

770 Des-des. *Mary W. Booth. #Harold green. (V. Danielsen týddi).

1. Hann kann aldri, aldri svíkja.Meiri er hann vorðin mær,enn í øllum ljósum dreymumhjartað kundi hugsað sær.Og sum eg hann longur kendi,so eg meir hann trúgvan fann,:,: og tí leingist mær, at onnurskulu koma at kenna hann. :,:

2. Hann kann aldri, aldri svíkja.Tá í syndini eg lá,tók hann skomm og straff og pínu,legði alt seg sjálvan á.Og hans kærleiki, tað veit eg,líka heitur er í dag.:,: Leidd av honum, við hans síðu,gongur sál mín trygg og glað. :,:

3. Hann kann aldri, aldri svíkja.Skjótt hann kemur eftir mær.andi hans og Orð, tey vitna,at hans koma nú er nær.Og um spottarar enn siga:Hvar er lyftið vorðið av!:,: Hvílir tó mín sál, mítt hjartaí tí Orði, hann mær gav. :,:


772 g-h. *Edgar Page Stites. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Einfalt trúgva hvønn ein dag,trúgva bert á hvørjum stað,ja, um mótið lítið er,trúgva jesusi – tað ber.

Einfalt trúgva hvørja stund,trúgva djúpt í hjartans grund,trúgva honum, hvussu fer,trúgva Jesusi – tað ber.

2. Barnslig trúgv ger ljóst og bjart,rekur burtur myrkrið svart,sálina hon glaða ger,trúgva jesusi – tað ber.

3. Hesi veita dýra løn:Einføld trúgv og barnslig bøn.Hvussu tung gerst leiðin her,trúgva jesusi – tað ber.

4. Trúgva gjøgnum lívið alt,trúgva, hvussu nógv enn galt,hjálp í hondum altíð er:Trúgva jesusi – tað ber.

771 B-d. *Carl Olof Rosenius. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. gangi eg um heiðar, fjøll og dalar,fylgir vinur mær, eg hoyri hann.Tó ósjónligur, hann til mín talartroyst og revsing, sum mær tørva kann.Tað er Hirðin, sum mítt hjarta eigur,sum breyt deyðans vald á foldum her,hann, sum seyð sín røktar, føðir, leiðir,og sum ævigt trúgvur er.

2. alt, mær tørvar nú og allar ævir,alt í øllum vinur mín er mær.alt, ið ger, eg ei kann vera glaður,bøtir hann, tí eyga hans tað sær.Víst kann eg hann stundum ikki síggja,men hann segði: Eina lítla stund, so er aftur ljóst, og gleði nýggjagevur hann í hjartans grund.

3. jesus væl í huga Tummas hevur,tyngdan sárt av ivans hørðu neyð,skundar sær og honum loyvi gevurtil at sjá hans sár og nema tey.Tummas rørist, tá hann jesus skoðar,sær hans eyma kærleika til sín,og við hjarta, sum í gleði logar,rópar: gud og Harri mín!

4. Unn mær við, á, jesus, hesa gleði,sum burt rekur ivans hørðu trongd,skriva teg á hjarta mítt við megi,metta mína sterku sálarsvongd!góði Hirði, minst, tín seyður veiki,vunnin gjøgnum tíni gleðiboð,her í stríðsins harða, ónda leikitørvar teg at kenna so.

5. Fylg mær, eyma, gjøgnumstungna hjarta,her í oyðimørk á míni leið,so í myrkri og í ljósi bjartasál mín teg úr eygsjón missir ei.Lat meg sovna við títt bróst hitt heita,sum meg vekja upp skal røddin tín,tá eg tær skal hesa heilsu veita:Á, mín gud og Harri mín!

773 g-h. *#Don Moen. (Páll á Lakjuni týddi).

1. gud mær vísir veg,gjøgnum myrkur leiðir meg,er ljós og lykt á míni leið,varðar meg og svíkur ei.

Leiða meg hann skalyvir tind og gjøgnum dal.Hann styrki er og kærleiki.:, : Gud mær vísir veg. :, :

2. gud mær vísir veg,einki ónt kann raka meg.Hann altíð er við mína lið,ja, hann leiðir meg hvørt stig.


774 Es-b. *#Stuart Hamblen. (Z. Zachariassen týddi).

1. Ein kross at bera ein og hvør man fá,ein Himmal er, sum hvør ein sál kann ná.Ein bústaður í Himli bíðar mær,við deyða Sonar guds hann keyptur varð.Enn talar blóðið, sum á krossi rann,tí har til sigur deyða vendi hann.Hann loysti leinkjurnar, ið heftu meg,tá hann á golgata seg ofraði.

2. Um sorgardagar drúgvir tykjast her,tó lurtar hann, hvør hjartans bøn mín er.Í hvørji kreppu jesus tekur lut,á golgata hann keypti meg til gud.Hvørt ár meg dregur nærri til hans barm,hann ber meg gjøgnum alt, sum voldir harm.Tá krossurin mær birtist, minnist eg:Á golgata hann endurloysti meg.


1. Nær er Harrin hjá tær, tú, sum trýrt á hann,um enn ivi og ótti teg tyngja kann.Hann tær stendur við lið, hann tær gevur sín frið,tú ert tryggur í jesusar hondum.

2. Lít á alt tað, hann er, og hann hevur gjørt,um enn lívið tær tykjast kann gátuført.Tá tú stríðist í loynd, og tín trúgv verður roynd,tú ert tryggur í jesusar hondum.

Er vegurin smalur og gøtan trong,um útveg ei eyga títt sær.Ei er nakað loyndarmál honum ókent,um ósæddur er hann tó har.

3. Nær er Harrin, ei lyfti hans svíkja kann,at hann ongan skal missa, sum leit á hann,hóttir myrkursins makt,einglar halda tó vakt.Eingin ríva teg kann úr hans hondum.

Er vegurin smalur og gøtan trong,um útveg ei eyga títt sær.Ei er nakað loyndarmál honum ókent,um ósæddur er hann tó har.

4. Um tá lívið til síðst so skal fjara út,og tú fert til eitt land uttan sorg og sút,hond hans leiða teg skal,sálin frígjørd og sæl,tú ert tryggur í jesusar hondum.

775 g-h. *#Della McChain Warren. (Z. Zachariassen týddi).

1. Eitt navn er mær so dýrabart,sum tónaleikur ljómar kært,tí tá mítt hjarta óttast myrkrið svart,teskar jesus frið.

2. Tá tyngd er hjarta mínum á,og lívið vónleyst er at sjá,og undir sváru sorg eg signa má,teskar jesus frið.

3. Á, máttu hjørtu, særd og mødd,hoyrt jesu troystarríku rødd,tí hvussu illa enn ein sál er stødd,teskar jesus frið.

4. gev honum tína sál í hond,og lat hann grøða tína ond,og tá tú so skalt náa himmalstrond,teskar jesus frið.


2. Hevur títt hjarta sorg,um sinnið byrðar ber,ei óttast meir, legg byrði av,tí Harrin loðsur er.Hann er á hvørjum stað,úr vanda hjálpa kann.Hans verk tær signing bera skal,um bert tú lýðir hann.

3. Hægri enn hugsan tíner vegur hans og ráð,á vegi hans tú stundum hertó ongan útveg sá.Men Harrans hondum íhvør vandi vunnin varð.Hann stríðið greiðir fyri teg,og hvíla unnist tær.

778 D-d. *Árni jacobsen. #george j. Elvey.

1. Ikki tú óttast mást,tí Harrin er tær nær.Hann sær tín veg og tíni tár,og hann skal hjálpa tær.Um torfør gøtan er,so hevur hann tað sæð.Tá tíðin kom, varð myrka náttbrátt vend í ljósan dag.

777 g-h. *#Herbert andersson. (Flóvin Tyril týddi).

1. Harri, gev mær mót og megi,dirvi, tá royndin er svár,troyst, tá lívið kennist tregið,renna av kinnum mær tár.Hjálp mær at bera mín kross,voldir hann stríð enn og knoss,anda tín í mær lat virka,leiða meg á røttu pláss.

2. Heimsins dimmu, døpru dalarníva meg mangan og títt,men tá heimlands føgru salarbirtast mær, alt verður nýtt.Skýmligt og kámt mangan erí hesi deyðskuggans verð.gev mær tína kraft av nýggjum,hjálp á hesi vandaferð.

3. Syndin mangan hart meg treingir,fíggindin herjar til stríð,ivans pílar hann mær sleingir,álop hans helma ei í.Harrin tó leiða meg skalheim, har mín sál verður sæl,inn í sínar gyltu hallir,heim til gleði, song og spæl.

779 F-a. *#Kirk Franklin. (Z. Zachariassen týddi).

1. Tú skalt ikki stúraog ikki óttast, nei.Vón er fyri framman,gud kennir tína leið.Tú eigur vinin jesus,hvørt tár hann turka kann.Og ert tú hjartabrotin,tá kalla bert á hann.

Eg veit, at eg skal sigraog náa himmalstrond.Hvat enn kann koma á mín veg,mítt lív er í Guds hond.

2. Koma sorgir, royndir,sum níva niður teg.Svíkja bestu vinirog kaldar vísa seg.Tá minst til vinin jesus,hvørt tár hann turka kann.Og ert tú hjartabrotin,tá kalla bert á hann.


780 a-e. *Martha Cook. #Calvin S. Harrington. (V. Danielsen týddi).

1. Ein leið ella onnur, mín Harri veit ráð.Um enn ikki mín leið,um enn ikki tín leið,ein leið er tó Harrans,og Harrin veit ráð.

2. Ein tíð ella onnur, mín Harri veit ráð.Um enn ikki mín tíð,um enn ikki tín tíð,ein tíð er tó Harrans,og Harrin veit ráð.

3. So stúr ikki longur,tín Harri veit ráð.Statt stillur og bíða,og Harrin vil stríða,og skjótt skalt tú síggja,at hann visti ráð.

4. Halt fram tí í trúnni,tín Harri veit ráð.Og havið hann klývur,og fólk hans fer yvirog syngur við gleði:Mín Harri veit ráð!

781 Des-as. *Civilla D. Martin. #Charles H. gabriel. (V. Danielsen týddi).

1. Hví skal eg tungur vera,hví falla skuggar á,hví skal eg missa mótið,sum onga hjálp eg sá,tá jesus er mín luturá øllum lívsins veg!:,: Hann spurvin ikki gloymir,og eg veit, hann varðar meg. :,:

782 g-d. *alexander V. griswold. #george F. Root. (V. Danielsen týddi).

1. Kærleikans Hirði, á, leið okkum miltá grønar fløtur, til vatnið so stilt.Trygt vard av tær okkum sakar ei ilt,aldri vit villast frá tær.

Aldri, aldri, aldri, nei, aldri vit villast frá tær.Aldri, aldri,aldri vit villast frá tær.

2. Fjali tá skýggj bæði himmal og jørð,komi tá náttin og ódnin so hørð.Slepp okkum aldri, nei trygt okkum før.Tá vit ei villast frá tær.

3. Eru vit veik, ver tú styrki vár tá,varðveit í eyðmýkt várt hjarta tær hjá,inntil várt eyga í dýrd teg skal sjá– aldri vit villast frá tær.

Mín sál í honum gleðist,er frí, tí syngi eg.Tí hann spurvin ikki gloymir,og eg veit, hann varðar meg.

2. Latið ei hjartað óttast!– Á, kæra, eyma rødd!Burt svinnur ótti, ivi,og sálin verður grødd.Eitt stig í senn á vegnum,ei meiri krevji eg.:,: Hann spurvin ikki gloymir,og eg veit, hann varðar meg. :,:

3. Hvørja ferð freisting kemur,hvørja ferð dimm er leið,tá ið eg ei kann syngjaog orki vóna ei,eg leiti honum nærri,og hjálpin verði eg.:,: Hann spurvin ikki gloymir,og eg veit, hann varðar meg. :,:


784 Es-es. *#Charles a. Tindley. (Flóvin Tyril týddi).

1. Er enn myrk og trong hvør leið,og vit skilja kunnu ei,hvussu gud man greiða altígjøgnum lívsins trupla skeið.Eyga hans tó vakja skalyvir okkum trútt og væl,alt vit skilja skulu betur handan hav.

783 F-c. *#Ira D. Sankey. (Árni absalonsen týddi).

1. Leiðin ber gjøgnum myrka skugga dalin,men mær nýtist ei at óttast hesa ferð,tí gud lovar, hann skal mær ikki sleppa,og hans stavur mín uggi jú er.

Gjøgnum dalin, gjøgnum dalin,gjøgnum myrka skuggadalin leiðin ber.Men har einki meg saka kann og hótta.Hirðin við mær á ferðini er.

2. Tá eg skal gjøgnum myrka skugga dalin,gloymt er stríð og strev og hvør ein vón, ið brast,trygg er verjan av jesu sterku ørmum,horvin sorgin, ið fyrr neit so fast.

3. Um eg má gjøgnum myrka skuggadalin,ferðin er tó ikki uttan mál og mið,tí hon ber mót tí landi, har eg afturmøti vinum, eg her gleddist við.

4. Leiðin ber gjøgnum myrka skuggadalin,hesa leiðina gekk Hirðin undan mær,tí er gongt har, og fyri mær hann lýsir,inntil eygað ta ljósu strond sær.

Handan hav gyltu morgunstund,tá øll tey frelstu savnast heim á fund,allir spurningar tá finna svar og grund,alt vit skilja skulu betur handan hav.

2. Freisting, snerra mangan tókokkum, so vár fótur ók,framferð tankaleys og skeivmeint í hjartarøtur reiv,og vit undrast á, hví gudloyvir royndir, sváran lut,men vit skilja skulu betur handan hav.

785 as-as ella g-d. *Paul gerhardt. #1: H.O.C. Zinck. #2: Carl Nielsen. (V. Danielsen týddi).

1. Er gud við mær, so stríðiímót mær, hvat ið má.Eg eftir honum bíði,hans hjálp eg skjótt skal sjá.Vil gud mær góður vera,og gav hann mær sín frið,hvat kann mær Satan gera,og alt hans ónda lið?

2. Mín sál við treysti sigur,tað veit og trýr hon vist,at sæla mín og friðurer Harrin jesus Krist.Hans kærleiki mær fylgir,hans hond meg uppi bar,hann stillar allar bylgjur,sum brúsa móti mær.

3. Ein gleðistreymur gongurígjøgnum sál og sinn,og søtur takkarsongurfer fyri Harran inn.Mín sól, mítt lív, mín friður,á, jesus, tað er tú,mín songur allur sigur:Hjá tær mítt heim er nú!


786 F-c. *Svenning av Lofti. #Ókent tónaskald.

1. Nær hjá jesusi eg tryggur eri,njóti kvirruna og sælan frið,tá eg illa megni tað, eg beri,kennist hann so nær við mína lið.Nær hjá jesusi í strævnum løtum,tá ið likamið er troytt og møtt,fyllist sál mín við hans friði søtum,tí hjá honum verður byrðin løtt.

2. Nær hjá jesusi í tungum tíðum,tá í djúpum vøtnum lá mín leið,og í einsemi, í streymum stríðum,var hann nær, og meg hann svíkti ei.Nær hjá jesusi eg glaður eri,har er alt, mítt hjarta ynskja kann,og í bøn til hansara eg berimeg og míni – eingin er sum hann.

3. Nær hjá jesusi í krossins skuggavardur væl til lívsins síðstu stund.Har eg kenni jesu troyst og ugga.jesus, takk! Tú ert mín frelsugrund.Nær hjá jesusi, á, sæla løta,nær hjá honum syngur sálin sæl.Nær hjá honum løtt gerst torfør gøta,nær hjá honum sál mín livir væl.

788 D-a. *Levi joensen. #Ókent tónaskald.

1. Víst ísraelsfólk í forðum á ferð til Kána’ans landso mongum vanda møtti ígjøgnum heitan sand.Men Harrans hond hin góða, hon leiddi tey so vælog mettaði øll somul í hundraðtúsund tal.

2. Við roykskýggi um dagin, við eldstólpa á nátthann vísti sínum fólki til lyftislandið gott,

787 Es-g. *george O. Webster. #Charles H. gabriel. (V. Danielsen týddi).

1. Mær nýtst jesus,ta trongd viðgangi eg.Ei slíkan vineg fann á myrkum veg.Mær nýtst jesus,ta trongd eg dylji ei.Lat onnur velja sína leið,men mær nýtst jesus.

Mær nýtst Jesus, mær nýtst Jesus,mær nýtst Jesus hvønn ein dag,bæði tá ið sólskin er,og tá náttin ræðslu ber,hvønn ein dag á hvørjum stað– ja, mær nýtst Jesus.

2. Mær nýtst jesus,mær nýtst ein vin sum hann,ið gjøgnum stormog grunnbrot frelsa kann.Mær nýtst jesus,tá álop Satan ger.aleina, tap í hondum er,so mær nýtst jesus.

3. Mær nýtst jesustil lívsins síðstu stund.Hann fekk mítt jaúr hjartans djúpu grund.Mær nýtst jesus,eg aldri, aldri fannso trúgvan, eyman vin sum hann,ja, mær nýtst jesus.


790 a-a. *Lina Sandell. #William L. Viner. (V. Danielsen týddi).

1. Harrin hjálpir, syngur Dávid.Hetta vil eg syngja, támóti mær úr øllum ættumfíggindarnir herja á.Harrin hjálpir, Harrin hjálpir,tað mín sál skal syngja tá.

2. Harrin hjálpir allar dagar,bæði gjøgnum stórt og smátt,fyrigevur syndir mínar,verjir meg og ger mær gott.Harrin hjálpir, Harrin hjálpirbæði gjøgnum stórt og smátt.

3. Harrin hjálpir øllum, øllum,sum bert líta á hans navn,elskar meiri enn ein móðir,fólk sítt tekur í sín favn.Harrin hjálpir, Harrin hjálpir,um vit líta á hans navn.

4. Harrin hjálpir, hoyr nú, sál mín,ver tú hjartans glað og fró,gloym nú alla lívsins møði,legg nú burt títt sorgarljóð.Harrin hjálpir, Harrin hjálpir– sál mín, ver tí glað og fró.

um jordan fløddi yvir um allar bakkar har,ei hindraði tað honum, tá tað um ánna bar.

3. Í dag er Harrans fólk enn á foldum her á ferð,mót Himmallandi blíða hvørt fótafet meg ber.Um vandar her enn hótta, tað forða mær ei kann,tí undan gongur Kristus. Hvør dýrt at kenna hann.

4. Skjótt hoyrist Lambsins songur um portrið móti mær,tá skal eg honum takka, sum trúfast her meg bar.Ein syndari fann náði, ja, vunnin dýrt við blóð eg skal við ættarfedrunum syngja takkarljóð.

789 g-d. *jean S. Pigott. #james Mountain. (V. Danielsen týddi).

1. jesus, sál mín hvílir, hvílirí tí gleði, hvat tú ert,og mítt hjarta sær hitt stóraí tær, Harri, bert.Tú meg baðst á teg at hyggja,og tín dýrd mín ogn er nú.Meg við tíni guddómsmegiheilan gjørdi tú.

Jesus, sál mín hvílir, hvílirí tí gleði, hvat tú ert,og mítt hjarta sær hitt stóraí tær, Harri, bert.

2. Á, hvør stór, hvør rík tín náði,víðari enn havið stórt, á, hvør undurfull tann góðska,sum meg hevur ført.

Elskaður í tær, eg hvílitíni ríku náði í,veit, í tær tey míni eru,øll guds lyfti frí.

3. Einfalt við á teg at líta,mítt er ríkidømi títt,og tín endaleysa náðimettar hjarta mítt,stillar hjartans djúpa longsil,ger í vøtnunum ein vegog umgirðir meg við signing, ja, tú elskar meg.


Hvat so enn títt bróst vil tyngja,Harrin vera vil tín borg.Hann er trúgvur,hann er trúgvur,legg á hann bert hvørja sorg.

3. Bið í dag, og lat í morginbera við sær, hvat hann vil.Hoyr guds lyfti: Sum tín dagurskal tær styrki leggjast til.Hann er trúgvur,hann er trúgvur,lat so koma, hvat ið vil.

4. Vak í dag, og minst, at morginkanska aldri koma skal.Tí í dag kann Harrin koma– stóra gleði, vón so sæl.Hann er trúgvur,hann er trúgvur,vænta hann, sum koma skal.

5. Stríð í dag og gloym í morgin.Neyðin stór umkring teg er,sálir doyggja, syndin ræður– far, hitt dýra sáðið ber.gud er trúgvur,gud er trúgvur,hann skal signa tað, tú ger.

6. Vak tí, bið og lít á Harran,virka trúfast dag um dag.Kraft tær gevast skal, tí trúgvurer tann gud, sum lovar tað.Hann er trúgvur,hann er trúgvur,hann, sum koma kann í dag.792 g-g ella B-f. *William g. Sloan.

#1: Samuel Webbe. #2: jens guttesen. (V. Danielsen týddi).

1. Prísa gudi, lat í morginhvíla í tíns Faðirs hond.Svíkja kunnu ei hans lyfti,pín við sorg ei tína ond.Hann er trúgvur,hann er trúgvur,legg alt títt bert í hans hond.

2. Trúgv í dag, og lat í morginbera sína egnu sorg.

791 F-c. *Sabine Baring-gould. #arthur Sullivan. (P.W. Háberg týddi).

1. Framá, Kristi stríðsmenn, framá, hvør ið kann.Hyggið upp á jesus, undan stígur hann,leiðir síni herlið gjøgnum vápnagleim.Undir merki hans vit vinna sigur heim.

Framá, Kristi stríðsmenn, framá, hvør ið kann.Hyggið upp á Jesus, undan stígur hann.

2. Fyri jesu navni Satan flýggja má,í hans navni vit tí brynjað skulu stá.Fram, so, Kristi stríðsmenn, hevjið lovsongsrødd, fylkist, øll guds børn, hvar enn tit eru stødd.

3. Kongar kunnu falla, ríki knúsast brátt,men guds orð í ævir eiga skal sín mátt.Fram, tí, Kristi stríðsmenn, eingin vikna má,bert ein stund – so skulu heima hvíld vit fá.

793 as-c. *Isabel C. allam. #Edvin O. Excell. (V. Danielsen týddi).

1. Tá ið skuggar á teg tyngja,tá ið dagur dapur varð,ja, á morgni og á midnátt– besti vinur tín er nær.


794 g-d. *Nils Frykman. #Knut Røhr-Staff. (V. Danielsen týddi).

1. Hví skal eg tó syrgja? Ein vinur jú er,sum legði á seg mína neyð,sum sorg mína á sínum hjarta nú ber,sum elskar í lívi og deyð.Hann hevur jú valt meg so arman, eg var,til ogn sína, skatt sín og lut. ja, náðin, hon eina meg vardi hjá tær, hvør kærleiki, Harri mín gud!

2. Eg veit, hann mær hjálpir, hvør trongdur eg stóð,hann er jú mín klettur, mín borg,tí um hann meg revsar, so uggar hann tó,í gleði umskiftist mín sorg.Hann er mær við síðu, tá neyðin er nær,hann hjálpir og troystar hvønn dag,og ríkið er mítt, sum hann lovaði mær,og ein dag eg síggja skal tað.

Altíð nær, altíð nær,besti vinur tín er nær.Stundir glaðar, myrkir dagar – besti vinur tín er nær.

2. Tá ið mótið nærum svíkur,tá ið troystin tørvar tær,ein er tá, sum ei tær sleppir – besti vinur tín er nær.

3. Tá ið vónin dýra sveik teg,sorgin beisk í hjartað skar,hann, sum grát tín sær og kennir – besti vinur tín er nær.

4. Ferðast tú um skuggadalin,óttast ikki, ein teg sær.Ein er hann, sum við tær gongur – besti vinur tín er nær.

3. Eg óttist ei meir fyri Helvitis makt,gud Ísraels klettur mín er,ja, hann skal meg verja, tað hevur hann sagt,ei frá síni brúður hann fer.So ferðist eg trygt mót tí glitrandi stað,tó her eg mangt grunnbrotið sá,tí havnina stillu eg nái ein dag,og hvíluna har eg skal fá.

795 Es-g. *johnson Oatman. #Edvin O. Excell. (V. Danielsen týddi).

1. Tá ið lívsins vandasjógvar bróta hátt,rundan um teg, innan í tær alt er nátt,tel tá allar Harrans gávur, smátt og stórt,síggj við undran tað, sum Harrin hevur gjørt.

Tel Guds gávur, bæði smátt og stórt,tel tær, skoða tað, hann hevur gjørt.Tel Guds gávur, bæði smátt og stórt,síggj við undran tað, sum Harrin hevur gjørt.

2. Ert tú troyttur, tyngir lívsins sorg og kvøl,tykist tungur krossurin og leiðin smøl?Tel tá Harrans gávur, og tú síggja skalt,tú skalt fara sigrandi ígjøgnum alt.

3. Hugsar tú um jarðarríkis gull og fæ?Er tað ei nóg nógv at hava gud í dag?Tel guds gávur. gull ei kundi vunnið tærtína ogn í Himli ella heimið har.

4. So ígjøgnum stríðið, um tað enn er hart,miss ei mótið, um tú ongan útveg sært.Tel guds gávur. Einglar skulu fylgja tær,til títt eyga perluportrið opið sær.


797 Es-b. *annie johnson Flint. #Lulu W. Koch og Wilbur E. Nelson. (Flóvin Tyril týddi).

1. Harrin ei lovar loftið so blátt,lív stroytt við blómum dag sum á nátt,Harrin ei lovar sól uttan skýggj,leið uttan sorgir, frið uttan brýggj.

Men Harrin lovar styrki hvønn dag,hvíld eftir stríð og ljós hvørt eitt stað,náði í royndum, hjálp omanfrá,ævigan kærleik, góðsku og ráð.

2. Harrin ei lovar, vit skulu eifreistingar kenna, torføra leið.Sagt ei hann hevur, at ikki vitsorg skulu kenna, møði og slit.

796 D-fis ella g-d. *jane Crewdson. #1: jógvan við Keldu. #2: Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. gev mær tann frið, ið stilt sum flóðin stígur,ger lívsins oyðimørk til urtagarð,ta trúgv, ið stendur, tá ið broytast tíðir,og alt sum leyv um heystið skakað varð.

2. Til einkis royndi eg mítt bróst at fyllavið gleði hesum turra landi í.Men har skal jesus ævigt tostan stilla,har flýtur lívsins kelda klár og blíð.

3. Eitt skeið so stutt er sett mær her at renna,við gráti bera sáðið fyri hann.Men sorg og harm skal sál mín ikki kenna,tann dag eg beri grøðina, eg vann.

4. So stutta stund mítt lívsljós enn skal lýsa,gud, lat tað lýsa fyri teg ta stund.Og unn mær besta vitnisburðin vísa,tann dag tú stevnir mær við teg á fund.

3. Harrin ei lovar rúm vári koruttan at tørva loðs og hans orð,at ikki fjøll so skurslut og háforða og mong ein djúp, gruggut á.

798 Des-f. *#Haldor Lillenas. (Øssur Berghamar týddi).

1. jesus vil leiða meg trygt gjøgnum dalin,varða mín fót um hvønn tind og hvørt skarð,hvat enn meg hendir – í sól sum í skugga – einki eg óttist, tá hann er mær nær.

Jesus vil leiða meg,hann vil varða meg,einki óttist eg.Á nátt sum á degi,í sorg sum í gleðieg veit, hann vil leiða meg.

2. jesus vil leiða meg – eri eg veikur,kraft hann mær gevur, sum tørva mær kann.Í hvørji kreppu eg tryggur kann vera,hildin av honum, sum sleppa ei kann.

3. jesus vil leiða meg – hann vil meg verjaí hvørjum vanda og á hvørjum stað.Hann er mín kongur, mín kraft og mín klettur,hond hans meg leiðir, og sál mín er glað.

4. jesus vil leiða meg løturnar ljósar,og tá ið dagurin myrkastur er,leiða meg trygt, inntil stundin upp rennur,tá ið hann heim til sín sjálvan meg ber.


801 C-g. *William C. Martin. #Daniel B. Towner. (V. Danielsen týddi).

1. Tó at bylgjan, vill og há,brýtur veika skip mítt á,frið eg eigi, tí eg veit,er enn royndin hørð og heit,akker mítt er sterkt og dygt,liggur allar ævir trygt.

Akker mítt, tað halda skal.Blás so, villi stormur, herá mítt skip, tó veikt tað er.Tí mítt akker aldri fer,tað er trygt og fast, er trygt og fast.

2. Streymur sterkur kring meg er,djúpið loyndan vanda ber,loftið dimma skýggj so svørt,eingin lýsir stjørnan bjørt.akker mítt fer ei úr stað,ódnin hørð ei vikar tað.

3. Neyðin tung kann hjartað ná,royndir svárar troka á,vandafull er lívsins kós,freisting dimmir bjarta ljós.Trygt eg stýri myrku leið,akker mítt, tað svíkur ei.

800 D-fis. *Fanny Crosby. #Phoebe Palmer Knapp. (jákup Olsen týddi).

1. Hvíl teg í gudi, dýrt keypta sál,jesus teg brátt skal føra á mál.alt kanst í trúgv tú leggja á hann,sum fyri teg á krossinum vann.

Legg alt á Jesus, ger tað í trúgv,høgt á tí kletti festi tú búgv.Lít bert á Harran, hann er títt skjól,vera tær skal hann skjøldur og sól.

799 Es-b. *#andraé Crouch. (Z. Zachariassen týddi).

1. Fullu tár, og nívdi sorgin,stakk meg ivin: Hvat í morgin?Hvíldi ráðaloysi tungt á mær,gud í øllum lívsins korumkom við dýrum troystarorðumog gav meiri styrki, størri royndin var.

Gjøgnum alt, gjøgnum alteg lærdi at líta á Jesus,eg lærdi at líta á Gud.Gjøgnum alt, gjøgnum alteg lærdi at líta á hans orð.

2. Víða um og millum manna,mitt í fjøld – eg havi sannað:Einsamur og eina tó eg var.Men í hesum myrku løtumgud, við sínum lyftum søtum,trúgvur vísti, at hann var mær altíð nær.

3. Eg tær takki fyri royndir,gud, tí skattir finnast loyndirsjálvt í sorg, tú sendir á mín veg.Tí um tú ei trongdir sendi,loysn í kreppum ei eg kendi,og hvat tú, á, gud, kanst gera fyri meg.

2. Her undir lívsins órógv og stríð,freistaður, veikur, tíð eftir tíð,kletturin, jesus, vikast tó ei,aldri vil jesus svíkja teg, nei.

3. Stúran og ótta, órógv og neyð,ger tú við tað, sum Harrin tær beyð.Ber ongar byrðar, legg tær á hann.jesus í øllum hjálpa tær kann.

4. gleð teg í gudi, hvíl teg í frið,Harrin er sjálvur við tína lið,Harrin tær gevur, fyll tína sál,hann vil tær skeinkja fullasta mál.


:, : Jesu navn, á, hvør søtt,ljós í Himli og á jørð. :, :

2. Har er skjól mót Satans pílumog í storminum ein havn.Møta freistingar og royndir,far til gud í jesu navn.

3. Sál og hjarta kann tað gleða,stilla stríð og sakn og sorg,so hvat enn ið okkum møtir,er hitt navn so trygg ein borg.

4. Um vit, jesusi til æru,eyðmjúkt tola, líða her,bíðar okkum lívsins krúna,har sum stríðið liðugt er.

802 B-f ella F-c. *jákup Olsen. #1: george T. Smart. #2: jessie S. Irvine.

1. Hví vilt tú óttast, á, mín sál,á óndum døgum her,tá fíggindin bert óndskap sínog háð og hatur ber?

2. Tann Frelsari, sum tók teg upp,tá tú fortaptur var,hans hjartalag er líka eymt,sum tá hann heim teg bar.

3. Hans kærleik, sum teg loysti út,tú eigur her hvønn dag.Tann gud, sum tá teg tók til sín,ei broytist – lít á tað.

4. Er gud tær góður, á, mín sál,og stendur hann við tær,tá alt, ið her tær møta kann,ein bráðan enda fær.

5. Hann unnir børnum sínum gott.Hvørt lyfti, Orðið ber,í jesusi tað alt er ja,í honum amen er.

6. Hann hevur børnum sínum goymtein sælan, ljósan stað.Har uppi faðirhúsið er – mín sál, á, gloym ei tað.

7. Tú, Harri, tókst jú meg í hond,tín vongur skýlir mær,við ráði tínum leiðir túmeg upp til dýrd hjá tær.

803 as-es. *Lydia Baxter. #W.H. Doane. (V. Danielsen týddi).

1. jesu navn tú við tær taki,sorgarbarn, ið hvar tú fer,troyst og gleði tað tær gevur,friður í tí navni er.

804 Es-es. *#Lewis Hartsough. (Richard Danielsen týddi).

1. Leið meg heim til frelsuklettin.Ei eg líta kann á meg.Á tí kletti kann eg hvíla,skýli fyri meg og teg.

Á tí kletti kann hon byggja,sál mín, frelst og frí og glað.Undir honum kann eg liggja,har er stormfrítt hvíldarstað.

2. Undir hesum gamla klettier eitt gott og tryggjað stað.Uttanfyri ýlir ódnin,undir klettinum er læ.

3. Hesin klettur er mín frelsa,náðistreymurin har rann.Har eg drakk av lívsins keldu,har eg frið við Harran fann.

4. jesus, tú mín frelsuklettur,eg vil syngja til títt prís,til eg einaferð í Himlisyngja skal á betri vís.


807 B-f. *#Ókend. (Z. Zachariassen týddi).

1. Sterkur tú, men veikur eg,frá tí ónda varða meg.Nøgdur verði eg hvørt stig,bert eg ferðist við tína lið.

Lat meg koma nærri tær,Jesus, tína leið meg lær.Dagliga tær liva nærer mín hjartans bøn, sum tú sær.

2. Hvør mær hjálpti, tá eg gleið,og tá eg í snerrur steig?Hvør ber byrðar mínar nú,Harri jesus, hvør uttan tú?

3. Tá ið lívið liðugt er,tíðin lokin niðri her,leið meg stillan, tryggan heim,heim til tín, til gleði og gleim.

805 D-d. *#Hervør S. á Torkilsheyggi.

Óttast ikki, eg eri við tær!Ver ikki mótfallin, eg eri tín Gud!Eg styrki og hjálpi tærog haldi tær uppivið míni rættvísishond.

1. Onkuntíð eri eg ræddur,men gud, hann er hjá mær,og um eg skelvi og ei tori,veit eg, gud er hjá mær.Eg veit, at Bíblian greidliga sigur,vegur mín liggur í hansara hond.ja, hvønn ein dag,hvørja stund, hvønn ein tímaveit eg, gud er hjá mær.

2. Eg havi lisið í guds orðium bæði stór og smá,manga ferð ræðsla tey nívdi,men gud, hann var teim hjá.Móses var ræddur, hann kundi ei tala,gud honum lovaði styrki at fá.Pætur var ræddur,tá hann steig út á vatnið,men gud var honum hjá.

806 D-fis. *Óli Reinert. #jørgen P. Santon.

1. Tung eru stig á fjøllunum herum hetta deyðans landið.jesus, leið meg á hesi ferð,so dvínir allur vandi.Leiðin gongur til lívsins land,um mangan illgongt var.Har er eingin, sum kyndir brand,og gleðin ei endar har.

2. Lívsins landið eg hómi brátt,til hetta eg meg gleði.Tá er burtur øll heimsins nátt,har aldri skýmir á degi.Lívsins landið er dýrdarríkt,so mikið fata vit her.Einki á fold er tí landi líkt,har sálarvón okkara er.

3. góð ein verulig hvíla erfyri likam og sinni.jesus, meg til ta hvílu ber,sjálvur eg ei hana finni.jesus, ber meg tey síðstu stiginn í títt ríki har.Tá er komið á mál og mið,og líkur eg verði tær.


Fyllir meg stilli, logn,náðin nú er mín ogn,frið allar ævirnar,himmalskan frið.

2. Umsorgan hevur hann, byrðina ber,leiðir meg dag um dag, hvíld hetta er.Myrkir enn nátt so svørt, frið eigi eg,á, hvør ein skattur er hann fyri meg.

3. jesus, hann eina kann veita mær frið,stríðið bert enda fær, um hann er við.Vónin um Himmalin grundføst er mær,tá ferðin endað er, ber gud meg har.

809 as-es. *Martha S. Clingan. #Robert Harkness. (Z. Zachariassen týddi).

1. Um tú á lívsins leið vónbrotin er,herjar enn stormur á, jesus teg ber.Brátt leggjast bylgjurnar, havið so vilt,tá ið bert Frelsarin sigur: Ver stilt!

Á, tað var undurfulthimmalskan frið at fá,einki meg saka kann,prís fái eina hann.

810 F-f. *Erling Tobiassen. #Sigurd Lunde. (jákup Olsen týddi).

1. Mær halda Harrans hendur,tá dimmið lættir av,hvønn dag hann orð sítt sendir,sum ljós og treyst mær gav.Hvat dagurin vil bera,er hann mín trygga havn,í bøn eg lívd mær leiti,og kraft ber jesu navn.

2. Mær halda Harrans hendur,ið hvat enn møta man,í smíli, gráti kennahans góðu hond eg kann.Um leiðin ber um dalar,um tung og brøtt hon var,úr høgu Himmalhøllumhans eyga fylgir mær.

3. Mær halda Harrans hendur,tá sól í vestri vóð,um brekir, brestir pína,hans náði veitir ró.Hann synd mær fyrigevurog setur einglavakt.Hann nátt sum dag meg varðarvið síni guddómsmakt.

808 g-d. *#georg Neumark. (V. Danielsen týddi).

1. Hvør eina letur Harran ráðaog fult á hann seg líta vil,hann frelsast skal úr neyð og váða,hvør myrkt og vónleyst alt stóð til.Hvør fult á Harran trýr, skal sjá,hans hús ei stendur sandgrund á.

2. Statt, guds barn, stilt í trúgv og bíða,far fram í tøgn á Harrans leið.So skalt tú sjá, hann vil teg fría,ei svevur hann, hann blundar ei.Hann, Faðir tín, sum elskar teg,vil leiða teg á beinan veg.

3. Tað er jú gudi eingin møði,hann talar bert eitt orð, og táí støvið boygdur er hin høgi,og høgur tann, í armóð lá.Tann undurgerari er hann,sum reisa nú, nú fella kann.

4. So, guds barn, hvussu alt sær vendir,far fram í trúgv og bøn tín veg,og hugsa aldri, hvat so hendir,at Harrin hevur svikið teg.Tí gud vil aldri gloyma tann,sum stillur stóð og leit á hann.


4. Mær halda Harrans hendur,tá lívið fjarar av,tá máttur, megi svinna,og sól fer her í kav.Hans keppur, stavur verjaum deyðans skuggadal,og sálin sæl seg hevjartil høga Himmalsal.

811 D-a. *Norman Macleod. #john B. Dykes. (V. Danielsen týddi).

1. Mót, á, bróðir, snáva ikki,er enn bæði myrkt og bratt.Eyðmjúk sál eitt ljós skal síggja. Lít á gud og ger so rætt.

2. Veitst tú ei, hvønn veg tað gongur – leiðin ósløtt, myrkrið tætt – framá! Sterkur ella veikur:Lít á gud og ger so rætt.

3. Burt við falsi, burt við snildum,burt alt hált og tómt og lætt.Um í tapi, um í vinning,lít á gud og ger so rætt.

4. Lít ei partar á og flokkar,slíkt, sum ongum hevur batt,men í orðum og í verkilít á gud og ger so rætt.

5. Ikki lít á egnar lystir – í ta grøv so mangur datt,ei á vøkur orð og siðir. Lít á gud og ger so rætt.

6. Svikleys ráð og vegur beinur,sálin sterk og hjartað lætt,stjørna bjørt á døprum leiðum:Lít á gud, og ger so rætt.

7. Hat frá summum, rós frá summum – ansa ei, men stillur statt,doyggj frá manni, hygg mót Himli,lít á gud og ger so rætt.

813 B-f. *#Harry Dixon Loes. (Z. Zachariassen týddi).

Hvørja løtu, hvørja stund,mín Faðir varðar meg.Hvørja løtu, hvørja stund,ei nakað óttist eg.Hann, sum spurvin falla sær,er altíð nær.Hvørja løtu, hvørja stund,gud vakir yvir mær.

812 g-d. *#Niels Peder Madsen. (V. Danielsen týddi).

1. Tú kemur, jesus, til mín inn,og sólin skínur tá,tá verður lætt mítt tyngda sinn,og suffið tagna má.

2. Tú kemur sum ta fyrstu stund,tá eg fekk síggja teg,tá verður stilt í hjartans grund,ei ivin pínir meg.

3. Tú kemur, og so opnast mátað fongsil, har eg sat.Har fyrr eg fall, eg standi tá,og smílist, har eg græt.

4. Tú kemur, og tín hvíla blíð,hon kemur inn við tær,og friður er, har fyrr var stríð,og tøkk, har tøgn fyrr var.

5. Tú kemur, og so er alt gloymtog ljós á míni ferð,og meir enn tað, eg havi droymt,tín náði við sær ber.

6. Tú kemur, jesus, skjótt ein dagog tekur meg til tín,og inn í tín hin gylta staðfer loysti andi mín.


814 F-c. *Nils T. Breiung. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Um her vit allan heimin kunnu eigaog góðs og stórar jarðir burtur leiga,hvat er tað alt tó uttan tap og skarnímóti tí at vera eitt guds barn.

2. Eitt heim eg eigi hátt í Himmalsølum,eg fari skjótt úr hesum táradølum,og tó at bylgjan brýtur hátt um stavn,eg lendi skjótt tó í tí tryggu havn.

3. Mær jesus atgongd vann til staðin fríða,og skjótt so skal eg inn um portrið stíga,og tá ið fyrst eg komin eri har,eg gloymi skjótt alt stríð, á foldum var.

4. Og um eg her skal lítil, armur vera,skjótt skal eg lívsins hvíta klædning bera.Lat heimin søkja hetta, sum er smátt.Er jesus mín, er alt í ævir gott.

4. Einsligur, skildur vinum frá,Harrin skal hjálpa tær.Frið skal hitt tyngda hjartað fá,Harrin skal hjálpa tær.

5. Hvussu so hørð, ið royndin er,Harrin skal hjálpa tær.Hvíl í hans favni, hann teg ber,Harrin skal hjálpa tær.

815 B-d. *Civilla D. Martin. #Walter S. Martin. (V. Danielsen týddi).

1. Miss ikki mótið, hvussu fer.Harrin skal hjálpa tær.Undir hans náðiveingjum ver.Harrin skal hjálpa tær.

Harrin skal hjálpa tær,hvønn lívsins dagá hvørjum stað,Harrin skal hjálpa tær,Harrin skal hjálpa tær.

2. gjøgnum hvønn myrkan, trongan dagHarrin skal hjálpa tær.Er vandin stórur, gloym ei tað:Harrin skal hjálpa tær.

3. alt, ið tær tørvar, gevur hann,Harrin skal hjálpa tær.Trúgv honum, ei hann svíkja kann,Harrin skal hjálpa tær.

816 Es-g ella a-e. *Ókent sálmaskald. #1: I.P. Lowry. #2: Poula Thomsen. (P.W. Háberg týddi).

1. Tá eg vinleysur verði,hann varðveitir meg,tá eg syndaneyð beri,hann varðveitir meg.Tá eg treingi til hannog ei orð finna kann,tað finst ein, sum varðveitir meg.

Hann varðveitir meg,hann varðveitir meg,hann gleðina, sorgina skiftir.Hann skal turka hvørt tár,og í dag sum í gjárhann grøðir hvørt bløðandi sár.

2. Tá ið longsilin tærir,hann varðveitir meg,gerast stormarnir harðir,hann varðveitir meg.antin lívsleið mín skalyvir fjall ella dal,tað finst ein, sum varðveitir meg.

3. Tá ið vilji mín brotnar,hann varðveitir meg,tá ið hjarta mítt blotnar,hann varðveitir meg.Hvat enn lutur mín er,hvat enn framtíðin ber,tað finst ein, sum varðveitir meg.


817 as-es. *#Mosie Lister. (Ingolf Rasmussen týddi).

1. Mangan koma royndartíðir,sum eg ferðist dag um dag,skjótt kann gleðisongur gerasttil eitt tungligt sorgarlag,men ein tryggleika eg eigi:Harrin varðar mína sál,og hjá honum er kraft, sum ber á mál.

Ja, Guds náði er ómáld og frí,kærleiksflóð hans er botnleys og víð.Og nú gleðist mín sál, tí eg veit, tí eg veit,at Guds náði er ómáld og frí.

2. Tá ið freistingar meg herja,og eg veikan kenni meg,nígi eg í bøn til jesus,hann meg ber á verndarveg,broytir máttloysi til sigur,allur ivi fer avstað,tí hjá honum er vón til hvønn ein dag.

818 c-g ella a-e. *Lina Sandell. #1: Erik g. geijer. #2: Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Sig takk fyri verkið, tær gud hevur valt.Tú ynskir eitt annað? Nei, hoyr:Er jesus tín ævigi skattur, títt alt,hvat vilt tú tá ynskja tær meir?Hans trúfasta kærleik tú uggi teg við,men aldri tú vænti ein varandi friðher á foldum.

2. Títt Kána’an er ikki í oyðimørk her,her gistir tú bert eina nátt.Og morgunin kemur, hvør myrk hon enn er,og tá, ikki fyrr, verður gott.

Brátt komin tú ert gjøgnum deyðskuggans dal,tín trúfasti josva, hann leiðir teg væl,ver tí stillur!

3. Tú hugsar: ja, fekk eg ein lættari lut,tá skuldi eg stund eftir stundbert takkað og prísað, og unti mær gudeitt størri, eitt ríkari pund,hvat skuldi eg virkað og avrikað táog sáað hitt himmalska sannleikans sáð,hvar eg kundi.

4. Nei, nýt tú bert pundið, sum Harrin tær gav.Tú veitst, at hann trúskapin sær.Ver vísur, tú sigldi eitt slættari hav,um tað fyri bestum tær var.Er lutur tín lítil og vanvirdur við,tín Faðir tær valdi hann, bíða og tigfyri honum.

5. Teir tornir, sum særa og stinga tín fót,tín gud skuldi brotið teir avog makað hin stormin, sum tekur títt mót,lagt niður hitt skúmandi hav,um tað hevði verið tær gagnligt, men minst:Hann hyggur á endan og ei á, hvat vinstbert ein tíma.

6. So lær teg sum hann tí á endan at sjáog takka so fyri tín lut.Tá leiðin ber oman, hygg uppeftir tá,úr djúpunum kalla á gud.Og best sum tað brúsar, hitt hóttandi hav,tú stendur á strondini, sigur hann gavgjøgnum jesus.


820 Es-g. *jonas Stadling. #Wilhelm E. Carlson. (V. Danielsen týddi).

1. Um stormur og myrkur er sál tíni í,um Satan og heimurin herja til stríð,um vantrúgv og ivi ger hjarta títt sártog pínir á nátt sum á degi teg svárt– lít, lít tá á gud!

2. Um fíggindin stakk teg, og vinurin sveik,tær vónbrotnum slepti til einsligan leik,teg dømdi í falli, men grøddi teg ei,tá særdur úr slagnum tú sløðrandi steig– lít, lít tá á gud!

3. Um mjølið og oljan er uppi hjá tær,um neyð bert og deyða tú stúrandi sær,um eingin Elias til einkjuna fer,har einslig og ósædd hon sorgina ber– lít, lít tá á gud!

4. Var eydnan tær blíð, fekst tú rennandi streym,gloym ikki at rokna tað bert sum ein dreym!ja, lyfti tær heiður á tíðindavág,og legði í kjalarvatn øvundin tá– lít, lít tá á gud!

5. Og følnaðu kransarnir, blómurnar við,er høvur títt gránað, og tyngjast tær stig,um náddur at ævinnar portri tú er,har øll ganga inn, men har út eingin fer– lít, lít tá á gud!

821 F-c. *Bill og gloria gaither. #Bill gaither. (Árni jacobsen týddi).

1. Um tú nívdur ert av byrðum,og um hjartað sorgir ber.Er tað, eins og sálin falla vil í fátt?So minst tó til, tú ei ert fyrsturat kenna lívið so,men tín Harri lovar morgun eftir nátt.

Lyft høvur hátt,tí brátt verður morgun.Skjótt um ytstu sýn farið er.Lyft høvur hátt,tí brátt verður morgun.Tá myrkast er, so skjótt at lýsa fer.

2. Hevur alt tú bygt á virðitey, sum eldur royna skal,lagt títt lív og alt í tað, sum einki var?So slepp nú øllum, ið má fara,mót tí, tú missir ei.Tað er leiðin til tann frið, gud goymir tær.

819 F-a. *William F. Lloyd. #Hans g. Nägeli. (V. Danielsen týddi).

1. Mín tíð er tær í hond,á, gud, tað best er mær.Mín lutur, lukka, lív og sál,alt hvíli heilt hjá tær.

2. Mín tíð er tær í hond,ið hvat hon við sær ber,tung ella løtt, myrk ella ljós,frá tær tað alt tó er.

3. Mín tíð er tær í hond,hví ivast, óttast tá?Ónýtta sorg mín Faðir eivil leggja barn sítt á.

4. Mín tíð er tær í hond,krossfesti Harri Krist.Tín hond av míni synd er merkt,tú væl meg leiðir vist.

5. Mín tíð er tær í hond,eg teg vil líta á,til eg títt andlit síggja skalog í títt ríki ná.


2. Hvør mangur og ein hesa lagnu má bera,sum avlamin fuglur als einki kann gera.Tað tekur so meint, og so tungt er at læra,tá ein ikki aftur til verka kann fara.

3. Ei fuglarnir sáa og heysta sær grøði,tí gud hevur lovað at geva teim føði.Og tú, sum nú situr av heilsuni skerdur,í Orðinum stendur, tú meira ert verdur.

4. Og hann, sum á markini blómurnar klæðir,veit eisini, hvat ið tær tørvar og bagir,tí ikki tær virka, ei heldur tær spinna,og tó yvir Sálomons dýrdleika vinna.

5. Men, eingin sum hann var so sligin og særdur,og likamið húðflongt, av koyrlinum bardur,tó bar hann tað stillur, læt ikki upp munnin,til reiðar at stríðast, til frelsan var vunnin.

6. Tá skein út úr myrkrinum ljósið hitt bjartaí sálina mína, og stillað var hjartað.Um tíðin enn long ella stutt er at bíða, eg komi til staðin, har eingin skal líða.

7. Um fjørðurin nú skuldi smalkast í bræði,er hann innanborða, tá er alt í lagi,hann stýra vil bátin úr deyðskuggans landiog halda um róðrið, til heima eg standi.

8. Eg skoða skal jesus, mín Frelsara kæraog øll tey, har eru: Ein hvítskrýddan skara,har songdunið er sum av veldigum fossitil hann, sum leið deyðan á golgata krossi.

9. Øll sjúka er horvin, hvør nívandi pínasum døgg fyri sólini ævigt má dvína.Á, umbroyttir dagar hjá honum at vera,hvar einki av hesum meir skaða skal gera.

823 Es-b. *Edmund jacobsen. #Norskt fólkalag.

1. Við vongknúgva brotnum á havinum bláaein fuglurin rekur, er staddur í váða,tí flogið ei meira vil uppi hann bera,og má hann tí óhjálpin sitandi vera.

822 Es-g. *anna B. Warner. #F. Mendelssohn-Bartholdy. (V. Danielsen týddi).

1. Vit vildu jesus sæð, tá skuggar leingjastí brøttu líðini, sum lív várt er.Vit vildu jesus sæð, tá leiðir treingjast,tá møðsom gongdin gerst og tung vár ferð.

2. Vit vildu jesus sæð, tá sløkna vitar,sum okkum hava hjálpt at seta kós,tá ódnarskýggj og tora loftið litar, tá tørvar okkum sjá hitt heimsins Ljós.

3. Vit vildu jesus sæð, tá kámast stjørnur,sum hava uggað mangan ferðamann,tá niðan nívir á, og ýla ódnir – tann, tá skal stýra, tørvar síggja hann.

4. Vit vildu jesus sæð, tá sólin dalar,sum stuttar løtur gjørdi lívið ljóst,tá vinarrøddin ikki longur talar – hvør annar lættir tá várt trongda bróst!

5. Vit vildu jesus sæð. Mangt var, sum fjaldihans andlit, Himmal hans og heimið har.Og tó – á myrku nátt, tá stormur kaldivárt mót sló niður, var hann altíð nær.

6. Vit vildu jesus sæð, tá lætnar hjartaðog finnur gleði, styrki, vón og frið.Vit vildu jesus sæð. Tann sjónin bjartager nátt til dag og lætt hvørt møðsamt stig.


825 g-d ella F-c. *Ókent sálmaskald. #1: Ókent tónaskald. #2: andrew Thomsen. (V. Danielsen týddi).

1. Sál, tú, sum tyngist av pínu og neyðá lívsins troyttandi ferð,lít bert á Harran í lívi og deyð.Lyfti hans uppi teg ber.

Syng, tá tín leið tykist ljós,syng, tá ið dimm er tín kós,hvíl í Guds náði í trúgv.Um djúpið er tá ein brúgv.

2. Tykist tær leiðin enn tungfør og trong,stíg bert í Meistarans spor.Tá skal tín sál eiga fagnað og song,lítur tú heilt á hans orð.

3. Kennir tú møði og beiskastu sorg,gud vendir myrkrið í dag,hann er tín vernd og tín fulltrygga borg,svarar á bøn tína ja.

824 as-c. *Elisha a. Hoffman. #a.j. Showalter. (P.W. Háberg týddi).

1. Samband undurfult, gleði fyllir meg,hildin trygt í guds jehovas hond,ríku signingar, friðin eigi eg,hildin trygt í guds jehovas hond.

Hildin, hildintrygt, tá meg hótta álop vánd,hildin, hildin,hildin trygt í Guds Jehovas hond.

2. Lívsæl ferðin er mót tí fagra stað,hildin trygt í guds jehovas hond,ljós á leiðini veksur dag um dag,hildin trygt í guds jehovas hond.

3. Skal eg óttast, tá fryktin burtur er,hildin trygt í guds jehovas hond?Fullan frið við gud, sum meg uppi ber,hildin trygt í guds jehovas hond.

826 F-f. *F.R. Havergal. #james Mountain. (V. Danielsen týddi).

1. Sum ein sterkur streymurHarrans friður er.Blíður, djúpur, eymur,stilt hann hjartað ger,tekur til í megi,breiðkast dag um dag – djúpa hav av gleði,søta hvíldarstað!

Í Guds fyrijáttansálin hvílu fann.Aldri vikast sælan,sum er bygd á hann.

2. Barnið hans, sum varðaðtrygt í hond hans lá,fíggindar ei særa,svíkjarar ei ná.Stúran, møði, skundur,kennast ikki har,lívsins døpru stundirljósna fyri mær.

3. Hvør ein roynd, hvør gleðisend av Himli er.Fyri hjálpardegisorgarnáttin fer.Tann, sum fult út sá hann,leit á hann ódeilt,tann, sum fult leit á hann,fann hann trúgvan heilt.

827 F-c. *Árni jacobsen. #Mylon R. Lefevre.

1. Um leið tín liggur í myrkri,ei vón, ei ljós fyri stavn,um brot og vandar teg hótta,fjart frá landi og næstu havn.


828 B-d. *#gordon jensen. (Z. Zachariassen týddi).

1. Mangan tú undrast, hvítárini renna stríð,og byrðin kennist tyngri, enn tú megna man!Men gud tær stendur nær,hvørt tár hann falla sær – tár er eitt mál, ið gud skilja kann.

Gud sær hvørt tár frá tí hjartabrotnu sál,hann hoyrir tey, hann skilir teirra mál.Gud rørdur hjálpir tá,tú kallar navn hans á– tár er eitt mál, ið Gud skilja kann.

2. Tá sorgin nívir fast,og tár á eyga sæst,og eydnuna, tú droymdi um, tú ikki fann,tá gud ei gloymir teg,men ger ein gongdan veg– tár er eitt mál, ið gud skilja kann.

Jesus, ja, Jesus,har tú ert, hann teg sær,fegin hjálpir hann tær.Á, Jesus, ja, Jesus,bert við honum tú bjargaður ert.

2. Tær sjálvum bjarging at vinnaso mangan roynt hevur tú,tó vitin bjartur enn lýsir,set tú kós eftir honum nú.

Jesus, ja, Jesus,ljós í myrkri hann er,og av øllum hann ber.Á, Jesus, ja, Jesus,bert við honum tú bjargaður ert.

829 F-c. *William O. Cushing. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Tú ævigi klettur, mítt skjól er hjá tær,í vandanum navn títt ein neyðhavn mær var.Um fátækur, armur, tó uggar tú meg– á, ævigi klettur, til tín komi eg.

Komi til tín, komi til tín,á, ævigi klettur, eg komi til tín.

2. Í gleði og sorgum, í lívi og deyð,í armóð og sjúku, í trongd og í neyð,tá myrkursins herlið ger álop á meg– á, ævigi klettur, til tín komi eg.

3. Tú fjaldi meg mangan í tínari borg,tá sálin var troytt, og eg nívdist av sorg.Og tá so basúnin skal kalla á meg– á, ævigi klettur, til tín komi eg.

830 F-a. *ada R. Habershon. #Robert Harkness. (Líggjas á Váli týddi).

1. Tá eg óttist trúarveg,Kristus heldur mær,og tá freisting herjar meg,hann jú heldur mær.

Hann mær heldur fast,hann mær heldur fast.Tí so nógv hann elskar meg,hann mær heldur fast.

2. aldri eg mær halda kann,hann má halda mær.Um eg ikki vegin fann,hann tó heldur mær.

3. Um eg gevi lítlan ans,at hann heldur mær,tó eg eri gleði hans – hans, sum heldur mær.


831 D-d. *Ókent sálmaskald. #H. green. (V. Danielsen týddi).

1. Sorgarstundir renna,alt fær enda her.Skjótt eg hvíld skal kenna,har sum jesus er.

2. Á, so skjótt hon svinnur,henda royndartíð.Skjótt mítt hjarta finnurgleði eftir stríð.

3. Tá er alt tað svunnið,sum her tyngdi meg,stutta skeiðið runnið,málið nái eg.

4. Sára heim mær leingisttil ta friðarstrond.Her mítt hjarta treingist,her meg tyngja bond.

5. Fyrst við jesu síðuverður sál mín glað.Styrk meg gjøgnum stríðiðheim har í tín stað.

Signað tað er, tá andi guds blæsurlív í tann lovsang, ið Harrin mær gav.Tónar, ið fáa rúmari ræsurheima hjá gudi, tá stríðið er av.

3. jesus, tín hond alt væl hevur virkað,heldur mær, tá ið eg falli í fátt,orð títt upplýsir vegin, hin myrka,gevur í stríði mær megi og mátt.Verk títt í lívi mínum tú fremur,gevur mær kraft til hvønn komandi dag,til tú í skýnum brádliga kemur,heintar meg heim til hin himmalska stað.


1. Upp móti Himli leitar mín andi,upp til mín Faðir, sum kennir mín veg.Tí at í hesum skugganna landiofta eg fremmandan kenna kann meg.Heimurin kann hin kristna ei fata,trilvandi fram ganga kvinnur og menn.Náði tað er, at eg havi sæð taðljósið, sum dult fyri mongum er enn.

2. gleðast eg kann í Frelsara mínum,mangan tó undrist á hansara leið.Hjartað kann nøtra, óttast í stríðnum,men eitt eg veit, at hann sleppir mær ei.

833 B-f. *William a. Wexels. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Undir krossi lá hin leiðin harða,jesus mátti ganga foldum á,hann ígjøgnum deyðan mátti fara,áðrenn lívsins krans hann kundi fá.

2. Undir krossi gremja er og grátur,hjartans ynski doyggja ei so lætt,vætast eygað má og tagna látur,áðrenn krossins leið vit læra rætt.

3. Undir krossi kann tó hjartað smíla,tá tað eina jesus elska kann,undir krossi kann tó hjartað hvíla,tá tað bert kann trúgva rætt á hann.

4. Undir krossi verður krúnan vunnin,lívsins krúna, glitrandi og bjørt.Hon ígjøgnum freistingar varð funnin,gjøgnum tol, tá náttin mest var svørt.

5. Undir krossi hvørt eitt gudsbarn gongur,tó á øll ei líka verður lagt,undir krossi ljóðar teirra songur,har tey tolin, sameint halda vakt.

6. Men tá endað er øll krossins møði,málið nátt og strítt hitt góða stríð,tá í Himlinum í frið og frøisálin hvíla skal í alla tíð.


834 a-e. *#Charles York. (Hallgrím Miðberg týddi).

1. Troytta sál, sum tú gongur á lívs vegnum her,skjótt tær gøtan kann gerast ov hál.jesus teg sær, hann vegin væl kennir,hann leiða teg kann á mál.

Hann vegin væl kennir,hann er tær við lið,tá hann leiðir fót tín, tú fert ei á glið.Vandar á vegnum tú óttast skalt ei,hann vegin væl kennir, hann gekk hesa leið.

2. Tá tú fert gjøgnum dalar, ver sterkur í trúgv,hóast fjøllini høgu tú sær.Ivast ei tá, hann vegin væl kennir,í stormi heldur hann tær.

836 g-h. *Fanny Crosby. #W.H. Doane. (V. Danielsen týddi).

1. Tryggur í jesu ørmumog við hans eyma bróst,har finnur sál mín hvílu,har verður myrkur ljóst.Har eg ein sælan forsmakkfá av tí gleði kann,sum eg har fult skal njóta,tá ið eg síggi hann.

Tryggur í jesu ørmumog við hans eyma bróst,har finnur sál mín hvílu,har verður myrkur ljóst.

2. Tryggur í jesu ørmum,fríur frá tungu sorg,tærandi stríð og stúrannáa mær ei í tí borg.Ivi og ræðsla svinna,grødd verða djúpu sár. Bert nakrar fleiri royndir,bert nøkur fleiri tár.

Tryggur í jesu ørmum,fríur frá tungu sorg,tærandi stríð og stúrannáa mær ei í tí borg.

3. jesus, mítt skjól, mín verja,jesus, sum frelsti meg!Á tær, tú klettur fasti,tryggur nú byggi eg,her vil eg tolin bíða,náttin skjótt liðin er,bíða, til morgunstjørnanboð mær av degi ber.

jesus, mítt skjól, mín verja,jesus, sum frelsti meg!Á tær, tú klettur fasti,tryggur nú byggi eg.

835 E-gis. *Hallgrímur Pétursson. #Þórarinn guðmundsson. (Olaf Olsen týddi).

1. Ver tú, gud Faðir, faðir mín,í Frelsarans jesu navni,leiði soleiðis hondin tín,at alla synd eg havni.

2. Hondin tín, Harri, varði meg,tá heimsins hjálp eg missi,mín hond í tíni goymir seg,og tína eg glaður kyssi.

3. Deyðan av tíni heiløgu hondei undan eg kann meg boyggja,men tak tú, Faðir, mína ond,so skal eg glaður doyggja.

4. jesus, tú andaðist eina ferð,eg minnist, mín hjartans kæri.Ein dag eg skal úr hesi verð,eg sovni, og burt eg fari.


837 C-e. *#Stuart Hamblen. (Z. Zachariassen týddi).

1. Sum tíðin fór um bak, ein nýggjan dag tú aftur sært,kanska, hóast stríð, av leið tú mangan vart.Tú styrki hevur roynt at fá, ja, dirvi manga ferð– tó, miss ei mótið, vinur, men lurta, hoyr nú her:

Tað er einki dulsmál,hvar tú fært frið– tað hann veitti øðrum,tær hann veitir við.Við opnum ørmum hann býður grið.Tað er einki dulsmál,hvar tú fært frið.

2. Ei er á fold so myrk ein nátt, at hann ei vegin sær,um tú vilstur ert, er hann tó altíð nær.Ei Satans vald teg sigra kann, um gud er álit títt,lít á hans hollu lyfti, sum lýsa bjart og blítt.

838 F-a. *#Heine Lützen.

1. Vit ynsktu, alt var, sum tað plagdi at vera,og tryggleika funnu, har leiðin fyrr lá.Men tíðirnar versna, vit svárt lívið kenna,av sonnum nú sæst, hvat vit byggja tað á.

Tíðirnar skifta, men hann er hin sami.Umstøður broytast, men hann broytist ei.Um tilveran myrknar, títt lív missir dæmi,so tørvar tær ganga á hansara leið.

2. Vit ynskja og vóna, at skjótt fer at venda,men gud sigur okkum: Eg eri enn her!Tryggleiki finst, tá vit tøkk kunnu sendatil hann fyri alt, sama hvønn veg tað ber.

3. Kann vera, tú kennir tín grundvøll at ridla,men jesus vil vísa, hvat er tær til frið.Tí hann kemur aftur og stormin kann stilla.Kom, ger teg til reiðar, so tú sleppur við!

839 e-h. *Lina Sandell. #Svenskt fólkalag. (Símun absalonsen týddi).

1. Vandaleys er eingin løta,trygg tó kennist lívsins gøta.altíð hóttir neyð – men tó,Frelsarin við lið mær stóð.

2. aldri loyst frá syndastríði,gud er troyst mín, tá eg líði,stútt er stríð við mína lið,aldri sakni eg guds frið.

3. Mangan trongd og ræðslutikin,aldri tó av gudi svikin.Mangan uttan kraft og ráð,aldri uttan hjálp og náð.

4. Ei eg Faðirs sinn kann skilja,hann meg sær við góðum vilja.altíð finnast brek við mær,sæla einans er í tær.

5. Sorg og gleði ferðast saman – stundum tregi, stundum gaman.Søtt og beiskt er lutað mál,drekka má eg lívsins skál.

6. Tá ið tár á kinn mær renna,jesus, lat meg troyst tá kenna.gleðin, hóast synd og deyð,vigar meir enn sorg og neyð.


842 g-h. *#Stuart Hamblen. (Flóvin Tyril týddi).

1. Tá eg skoði stjørnurnar,tá fyllist hjarta mítt við undran – henda sjón bergtekur heilt mína sál,men tann hond, tær setti harum tað víða himnahválvið,hevði við tí eitt heilt ávíst mál.

Kend Harranum berter mín leið her á foldum.Ei myrkrið meg ræðir,tá skýmligt mær gerst.Ei veit eg, hvat mín framtíð ber,men eg veit júst, hvør ber hana – er mær ókend – kend Harranum bert.

2. Mitt í heimsins trongd og neyðkann eg á knøum stundum spyrja,hví eg bera má so tungan ein kross.Tá í bøn, hann sigur mær,at eg líta kann meg á hann.Nýggja kraft mín andi tá fær.

841 F-f. *john H. Sammis. #Daniel B. Towner. (V. Danielsen týddi).

1. Um vit trúgva á gud,um vit lýða vár gud,hvussu ljós er tá ikki vár leið!Tann, ið lýða vil hann,tann, ið lítur á hann,fær at síggja, gud svíkur hann ei.

Lýða vár Gud,hava trúgv til vár Gud,tað er leiðin til lukku,lýða, trúgva á Gud.

840 g-h. *#Ira F. Stanphill. (Flóvin Tyril týddi).

1. Tú í hjarta tínum hava kanst ein song,tá tú kennir,sorgin brennur.Um enn renna tár, og leiðin tykist trong,tú í hjarta tínum hava kanst ein song.

Hjartað syngja kann tó ein song myrku nátt,gjøgnum roynd og stríð,gjøgnum sorgartíð.Syngja kunnu øll, tá ið sól glógvar hátt,men tær nýtst ein song, tá ið myrk er nátt.

2. Lat ei stúran køva lovsong tín og spæl,tí í morginhvørvur sorgin.Minst, at eftir nátt av degi lýsa skal,lat ei stúran køva lovsong tín og spæl.

3. Morgunroðin brátt skal boða degi frá,á, mær leingist,myrkrið treingist.Vakja, virka, biðja vil eg inntil tá,morgunroðin brátt skal boða degi frá.

2. Eingin bylgja kann slá,eingin ódn okkum ná,tá ið gud er vár borg og várt skjól.Eingin nátt er ov long,eingin leið er ov trong,tá ið Harrin er skjøldur og sól.

3. Ei er byrðin ov tung,ei er økslin ov ung,bert vit vita, at Harrin er við.Eingin sorg, eingin neyð,hvørki lív ella deyð,okkum sakar við hansara lið.

4. Harrans kærleik í barm,Harrans megi í arm,tað fær tann, sum vil lýða vár gud.Harrans gleði í sál,Harrans vilja sum stál,tað fær tann, sum vil trúgva á gud.


843 B-f. *anna B. Russell. #Ernest O. Sellers. (V. Danielsen týddi).

1. Tað er aldri so myrkur dagur,tað er aldri ein nátt so long,at tann sál, sum á jesus lítur,ei finna kann ein song.

Dýri og signaði Jesus,hann í hjartað mær legði ein song,ein song, sum ber frælsi, ber styrki, ber mót– hann í hjartað mær legði ein song.

2. aldri boyggir slík sorg meg niður,aldri tyngdur so eri eg,at ei jesus meg ber ígjøgnum,hann, sum so elskar meg.

3. Tað er aldri tað tap, tann missur,ei slík umsorg, slík trongd á mær,sum eg ei kann til krossin beraog finna lætta har.

4. Eingin syndari er so sokkin,eingin viltist so langt av leið,at ei blóðið hann fult kann frelsa,at gud hann elskar ei.

844 g-d. *#Emily D. Wilson. (Z. Zachariassen týddi).

1. Stundum, tá ið trúgv mín svíkuryvir lívsins myrka hav,eg bert hyggi upp á jesus,sum mær hetta lyfti gav:

Óttast ei, eg eri hjá tær,loðsur tín jú eri eg!Ræðst ei storm og brotasjógvar,her er hond mín – lít á meg!

2. Stundum, tá eg troyttur eriog ei síggi nakran veg,upp til loðs mín eg bert hyggi,og tá talar hann við meg:

845 B-d. *john N. Darby. #Elevine Heede. (V. Danielsen týddi).

1. Upp, mín sál, tín gud teg leiðir,einki vald kann forða tær.Hygg bert upp, hann vegin greiðir,fram við fríum móti far.Vil teg oyðimørkin brenna,og er sál tín veik og móð,hygg tá upp, og tú skalt kenna,lívsins kelda flýtur góð.

2. Lat bert ótta, iva fara,hugsa um tíns Faðirs makt.Hann vil teg á vegnum varða,leiða, sum hann hevur sagt.gud teg allar ævir føðirog á faðirarmi ber.Undir trælakoyrli bløðirtú ei, tí tú fríur er.

3. Og tá skjótt teg frelsarhondinleiðir í guds ríki inn,á, hvør frí og glað er ondin,á, tann hvíld í sál og sinn.Tá tú sært tað, trúð tú hevur,vælkend jesu rødd er tær.Her hann ljós og frið tær gevur,hvílu við sítt hjarta har.

3. Tá ið roynd og freisting nívir,og meg binda ivans tog,gjøgnum stormin kann eg hoyraloðs mín stillan tala so:

4. Tá til jordans á eg komi,deyðans streym eg síggja kann,men við áarbakkan jesusaftur stillur tala man:


847 Des-des. *#Phil Kerr. (Z. Zachariassen týddi).

Hví skal eg óttast, um sólin ei sær?gud er mítt ljós, gud er mítt skjól.Hví skal eg óttast, um sólin ei sær?gud er mín borg og mín sól.Hann meg aldri vil svíkja,nú hans hond er mítt læ,um heyggjarnir víkja,og hvørt fjall fer úr stað, ja, tó eri eg tryggur – so hví skal eg óttast, um sólin ei sær?Harrin mær altíð er nær.

Tá Dávid av takinum niðurá leit,í holdinum tendraðist syndglóðin heit.

5. Hygg uppeftir,her er alt fáfongd og stríð,skjótt liðugt er alt hesum heiminum í.Tann sálin, sum vend móti Himlinum er,ein forsmakk av hvíluni fær longu her. Hon sær gjøgnum royndirnar himmalskan glans,sum leggur um krossin sín dýrdliga krans.

6. Lat ljósið klárt brenna, ver á tíni vakt,tí skjótt kemur jesus, sum hann hevur sagt.Tá sleppur tú heim, tá skalt hvílu tú fá,hvør sæl er hin bíðandi brúðurin tá.Tá sær hon sín brúðgóm, tá skoðar hon tað,sum her gjøgnum tár hon í trúgv hevur sæð.

846 D-a. *C. Lund. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Lyft hendur mót jesusi, trongda guds barn,hygg upp, tá ei fangar teg freistarans garn,hygg upp, tí tá lyftist títt mót og tín gongd,tá tendrast í brósti heimlongsilsins trongd.Og málið, sum tyktist langt burtur frá tær,tá verður tær greitt og so undurfult nær.

2. Hygg upp móti staðnum við fastari grund,á jesus hygg upp hvønn ein dag, hvørja stund,á, tú, sum í jesusi uppreistur er,søk skatt tín í Himli, ei tvísintur ver,lyft eygu, lyft hendur, lyft sálina við,hygg upp og ei niður, ver vakin og bið.

3. Tá Pætur á jesus leit upp uttan frykt,tá gekk hann í stormi á bylgjunum trygt.Tá Mósesar hond lyft mót Himlinum er,tá sigrar guds fólk yvir amaleks her.Tá Dávid í andanum uppeftir sá,hvør undurfull orð, ið hann skrivaði tá.

4. Tá Pætur leit niður, í somu stund varhann sokkin, ei sjógvurin longur hann bar.Tá møðin á Mósesi yvirhond vann,skjótt Ísrael tapti, og amalek vann.

Halgan og endurnýggjan

Halgan og endurnýggjan 335

848 F-c. *Lina Sandell. #Wilhelm Theodor Söderberg. (jákup Olsen týddi).

1. Á, at byrja við tær, tú, mín jesus, tað erleiðin tann, ið eg ganga vil á. Á, at byrja við tær, tað tú læri meg her,so at aldri eg gloyma tað má,at vera og blíva tín egin.

2. Á, at byrja við tær, í títt heilaga navn,eina tað hevur frelsu í sær.Tak meg tætt inn at tær, í tín trúfasta favn,har er trygd, har er skýli hjá mær,um stormarnir ýla umkring meg.

3. Á, at byrja við tær, tað er leiðin, ið bermóti lívsins, tí æviga stað.Halt meg reinan hvønn dag, eg enn liva skal her,í tí blóði, sum niður hin dag á krossinum rann, Harri jesus.

4. Á, at byrja við tær – eitt eg biði aftrat:Lat meg enda hvønn dagin við tær.Og tá tíð mín er úti, í friði meg latfara burtur at síggja teg, harsum aldri eg frá tær skal skiljast.

3. Her er keldan, har eg finnikraft, tá trúgvin lítil er,og er royndartímin inni,hvíld sum dagin hon mær ber.

4. Á, tú kelda djúp av náði,vek tú lovsong tín í mær.Bert hjá tær eg hvílu fái,sál mín livir væl hjá tær.

849 F-f. *jens M. giverholt. #j.C. Bitthauer. (V. Danielsen týddi).

1. Á, tú kelda djúp av náði,vek tín lovsong nú í mær.Bert hjá gudi frið eg fái,troyst og hvíla er bert har.

2. Á, hin sterki kærleikslogi,hav av náði, breitt og vítt.Hvørja ferð eg harí skoði,fyllir gleði hjarta mítt.

850 D-fis ella Es-b. *Emilie Thorup. #1: Ókent tónaskald. #2: Christoph glück. (V. Danielsen týddi).

1. at trúgva er at fallaí bøn har krossin við,á Harran jesus kallaum frelsu, signing, frið.

2. at trúgva er at hyggjaav sínum og av sær,á náðina at byggja,sær leita hvílu har.

3. at trúgva er at grundasítt alt á Harrans orð,bert eftir honum stundaog stíga í hans spor.

4. at trúgva er at hvílaog líta á hans verk,í tí kann sálin smíla,í deyða vera sterk.

5. at trúgva er at prísaog takka hvørja stundog øðrum kunna vísata tryggu frelsugrund.

6. at trúgva er at styðjaá jesus hvønn dag seg,í andanum at biðjaog ganga Harrans veg.

Halgan og endurnýggjan336

851 as-es. *james L. Nicholson. #William Fischer. (V. Danielsen týddi).

1. Á, jesus, mær leingist at vera tær nær,at vera í sambandi altíð við tær.Brót niður hvønn falsgud, í hjartanum stóð,kom, tváa meg hvítan, ja, hvítari enn snjó.

Hvítari enn snjó,ja, hvítari enn snjó,kom, tváa meg hvítan, ja, hvítari enn snjó.

2. Lat einki vanheilagt í mær fáa frið,hitt blóð, sum meg frelsti, lat reinsa meg við.Ei ov dýr kann keypast hin signing so góð. Kom, tváa meg hvítan, ja, hvítari enn snjó.

3. Á, hjálp mær at boyggja meg djúpt fyri tær,kom, sløkk hvønn ein hugmóðsins neista í mær.Um svárt mangt enn tykist, eg ofri tað tó,kom, tváa meg hvítan, ja, hvítari enn snjó.

4. Á, jesus, kom, reinsa mítt hjarta og sinn,kom, lívga mín anda, før friðin her inn.Tú koyrdi ei burt tann, sum bíðandi stóð.Kom, tváa meg hvítan, ja, hvítari enn snjó.

852 Es-g. *#jóhannes Poulsen.

1. Harri, tú sært, hvussu hjørtuni bløða,stríða tí fremmanda landinum í.Vilt tú, á, Harri, nú linna og grøðasálina særdu, sum áður var frí.gud, eg við tær nú vil byrja av nýggjum,so eg í frelsuni gleða meg kann,og til tú, jesus, skalt koma í skýggjum,ferðist eg við tær, sum lívið mær vann.

2. Á, gud, tín náði er nýggj hvønn ein morgun,stór er tín trúfesti, Harri, mót mær,mildur tú talar, meg uggar í sorgum,árla og síðla tú ert mær so nær.Heimurin gav onga vón, onga gleði,einsamur, sligin og særdur eg lá.Orð tíni góvu mær styrki og megi,tá eg av nýggjum hin krossfesta sá.

853 B-f. *james Hutton. #W.H. Havergal. (V. Danielsen týddi).

1. Á, lær meg betur kenna teg,guds reina Lamb, sum gekkta tungu leið og frelsti meg,tá tú á krossi hekk.

2. Sig mær, hvør djúpur, ið hann er,tann kærleiki, tú bart,sum førdi teg til jarðar her,tú, sum so høgur vart.

3. Á, at eg einki rokna mátað, eg á foldum fann,og ikki hava aðra tráenn tað, í tær eg vann.

4. ja, skriva tað í hjartað her,set innsigli á meg,at eg, hvør veikt ið enn tað er,kann aftur elska teg.


854 g-g ella d-d. *Chr. a. Bernstein. #1: Hans g. Nägeli. #2: Bárður á Lakjuni (V. Danielsen týddi).

1. Á, tú, guds stilla Lamb,meg eyðmjúkleika lær,at eg títt ok má bera herog finna hvílu har.

2. Á, jesus, tú ert nokkat fylla sál og sinn.Øll sorg og angist víkur, hartú sjálvur kemur inn.

3. Fest, Harri, eyga míttteg sjálvan meiri á,at sál mín, eina fylt av tær,má ongan annan sjá.

855 Es-es. *#Dottie Rambo. (Hallgrím Miðberg týddi).

1. alt tað, ið eg havi, sum hjartað ger glatt,tað er Harrans, hann eigur hvønn lut.gud meg letur tað njóta til gleði og gagns,minn meg á tað, minn meg á tað, gud!

Meistarans kærleika minn meg altíð á,vís mær, hvat eg eri frelstur tilog hvørjum frá.Vit menniskju gloyma, ja, gloyma so skjótt,minn meg á tað, minn meg á tað, Gud!

2. Einki gott gjørt eg havi at ognast guds Son,sum varð særdur og straff mína bar.Út á golgataheyggin hann gekk fyri meg,á, so stórur hans kærleiki var.

856 D-fis. *Lina Sandell. #Wilhelm Theodor Söderberg. (V. Danielsen týddi).

1. Liv fyri jesus! Hetta líviðeina vert at liva er.Hesum vini fram um øðrumkærleik tín sum offur ber.

2. Liv fyri jesus! Ognir, heiður,alt, ið lívið bjóða kann,gevur ei ein stuttan tímatær ein slíkan frið sum hann.

3. Liv fyri jesus! Savna sálirum hans kross, og ger tað nú.Skunda tær, tí náttin kemur,tá ei longur virkar tú.

4. Túsund, túsund dýrum sálumleingist lív og ljós at fá.Tala tú við tær um jesus,meðan enn tú kanst tær ná.

5. Sig teim, hvat tú sjálvur eigur,vitna tað, tú hevur sæð:jesus livir, jesus elskar,jesus frelsir – sig teim tað!

6. Liv fyri jesus! Ofra honumlívsins sterka, fagra vár,ofra tína manndómsmegi,ofra honum ellisár.

7. Ofra alt, tí so hann býður,alt hann hevur ofrað tær,tá hann vanvirdur og armurkrossins træ á foldum bar.

8. Ofra alt, tí eingin hevuriðrað seg um hetta stig.Liv fyri jesus, til tú trínurinn í ríki hans við frið.


2. ja, ver mær nær, á, Harri,tí verðin hvílir ei.Og tað eg síggi, hoyri,meg villa vil av leið.Og Satan á meg herjar,og holdið í mær er,men kom tú nær, á, jesus,kom og mín skjøldur ver.

3. Á, kom og stilla storminsum forðum sjónum á,lat eginviljan tagnaog holdsins lyst og trá.Á, tala til at tykta,at ugga, stilla meg,og fá tú meg at hoyra,mín sálarvaktari.

4. Á, lat meg duga stígaí tíni fótaspor.Mín eina vón í stríðnumer andi tín og Orð.Meg kalla, drag og styðja,til tú av trónunimeg nevnir og mær fagnar,mín vinur, Frelsari.

857 a-e. *#Åge Samuelsen. (Svenning av Lofti týddi).

1. Á, jesus, tú mín Frelsari og Harri,so ríklig náði tín og miskunn er.Eins og Maria eg tær komi nærritil føtur tínar – hetta hvíld mær ber.Mín Frelsari, títt kæra navn eg teski,úr hjartadýpinum eg prísi tær.Mín jesus, inniliga eg teg elski,tín náðisól nú lýsir fyri mær.

2. Nú fjaldur eri eg í tíni náði,títt orð er vorðið fóti mínum ljós.Í royndarstundum nýggja kraft eg fái,tín andi leiðir meg á lívsins kós.Lat altíð eldin mær í barmi brenna,tín kærleik fylla lat meg dag um dag,so eg kann læra onnur teg at kennaog sál mín tæna tær við ídni glað.

3. Mítt ynski er at vera tær til gleði,at tæna tær og lýsa øðrum veg.Takk, at tú gevur kraft á lívsins vegiat lýsa sum ein stjørna fyri teg.Tú ert mítt lív, mín sigurskraft og megi,mín lovsongur á royndarkendu ferð,inntil eg hitti teg á dýrdardegiog síggi teg, mín jesus, sum tú er.

859 Des-f. *judson W. Van DeVenter. #Winfield S. Weeden. (jóannes S. Hansen týddi).

1. alt til jesus eg vil geva,honum bera alla tøkk.Eg vil altíð lova honum,um enn verðin tykist døkk.

Eg vil geva alt,eg vil geva alt,alt til tín, mín Gud og Harri.Eg vil geva alt.

2. alt til jesus eg vil geva,við tín kross eg boyggi meg.Heimurin, hann kann ei gevanakað, sum er líkt við teg.

858 Es-g. *john E. Bode. #Samuel S. Wesley. (V. Danielsen týddi).

1. Á, jesus, heilt til endaneg ynski tæna tær.Mín Meistari og Harri,ver tú mær altíð nær.Eg skal ei óttast stríðið,um tú mær stendur hjá,ei burt av vegnum villast,um tú mær leggur ráð.


860 F-c. *#Åge Samuelsen. (jóhan við Neyst týddi).

1. Harri jesus, mín Frelsari kæri,tú, sum einborni Sonur guds er,:,: gævi, at eg teg elski og æri,tú av øllum í dýrdleika ber. :,:

2. Djúpur longsil nú er mær í hjartatil at tæna tær á míni ferð,:,: vinna sálir í Himmalin bjarta,vera fyltur av kraft tíni her. :,:

3. Lat tín kærleika djúpt í mær brenna,so eg góðtokka tín eiga kann.:,: Tína uppreisnarkraft lat meg kenna,tú, sum bjarging og frælsi mær vann. :,:

4. Eg vil í tíni rættferð meg fjala,fúsur vitna og lovprísa tær.:,: Staðfest orðið, og lat tú tað næla,tína sigrandi kraft gev tú mær. :,:

5. Skjótt við hásæti títt skal eg standaog teg skoða, mín Harra og vin,:,: gævi, krúnan, av náði mær handað,lýsir bjørt eins og stjarnanna skin! :,:

3. alt til jesus eg vil geva,Harri, alt tær líti til.Lat meg trúgvan, sannan vera,gera tað, tín andi vil.

4. alt til jesus eg vil geva,alla mína sál til tín.Kærleika og signing tínakoma niður lat til mín.

5. alt til jesus eg vil geva,nú tín friður fyllir meg,á, sum eg tann dag skal gleðast,tá eg har skal skoða teg.

862 F-f. *Thomas Kingo. #Franskt fólkalag. (V. Danielsen týddi).

Mær á hjarta navn títt skriva,jesus, gud og Kongur mín,lat ei lyst, ei sorg, ei ivaskilja millum mín og tín.Innsigli á meg tú set:jesus mín úr Nasaret,hin krossfesti er mín heiður,og til sælu hann meg leiðir.

861 as-c. *Fanny Crosby. #William H. Doane. (V. Danielsen týddi).

1. gud, eg eri tín, hoyrdi tína rødd,frið tú talaði til mín.Á, men lat meg stíga í størri trúgv,meir og meiri nær til tín.

Drag meg nærri, nærri, Harri mín,nær til krossin, sum teg bar.Drag meg nærri, nærri, nærri, Harri mín,til tín barm, sum brotin varð.

2. Halga tú meg heilt til at tæna tærgjøgnum tína guddómskraft,gev mær trúgv og mót, gev mær tol og vón,meir, enn fyrr eg havi havt.

3. Hvørja gleði gav ei hvør stund hjá tær.Á, tann styrki, har eg fann,tá eg boyggi knø og við teg, á, gud,sum við vin mín tala kann.

4. Kærleiksdýpi eru, eg ei kann ná,fyrr enn fjørður rógvin er.Fylling, gleði er, sum eg ei kann fá,fyrr enn rødd mín tagnar her.


864 g-h. *Hanus M. Hansen. #Finnur Hansen.

1. Um mín tunga bar framalt tað besta, hon fann,:,: men ei kærleika bar,so var einki við mær, :,:tí at kærleikin ertað bandið, ið ber.

865 a-a. *Charles Wesley. #Samuel Stanley. (Flóvin Tyril týddi).

1. Á, tú, ið komst úr hægstu dýrdat birta ljós í myrku verð,at loysa sál, av lystum stýrd,at veita fangum frælsi her.

2. Kynd tú í mær eitt kærleiksbál,ið støðugt brennur fyri tegog er eitt himmalljós tí sál,ið trilvar fram á myrkursveg.

3. Á, jesus, míni tráan vendat tæna, toknast, líkjast tær,so náðin stór gerst mongum kend,og nýggja sjón hin blindi fær.

863 g-d. *Sofia Wilhelmina, svensk drotning. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. guds Lamb, sum hevur heimsins syndir borið,takk, at so náðifult tú frelsti meg.Ígjøgnum andan reinsaður og Orðiðfarvæl nú hesum heimi sigi eg.

2. Legg meg við hjarta títt,á, Frelsar maður,tín søta kærleika tú vísi mær.Tá verðin og tann synd, í henni ræður,skal ikki, jesus, skilja meg frá tær.

3. Í sannleika og ótta allar dagarog tínum kærleika varðveit tú meg,lat andan tykta meg og leiða, hagarsum meir eg kann tær trúgva, kenna teg.

4. gev mær títt sinn, og í mítt hjarta oys tútín kærleik, og tín vilja skriva har,frá øllum mínum egna meir meg loys tú,so alt í øllum tú kanst vera mær.

5. Tá tú meg elskar, hvat kann meir eg vilja?Ei størri sæla hugsast, nevnast kann.guds frið og kærleik ei kann nakar skilja,og hvat hann teimum er, sum kenna hann.

2. Um mín trúgv var so stór,at hvørt fjall burtur fór,:,: men ei kærleika bar,so var einki við mær, :,:tí at kærleikin ertað bandið, ið ber.

3. Um eg gav alt mítt breyðtil tey mongu í neyð,:,: men ei kærleika bar,so var einki við mær, :,:tí at kærleikin ertað bandið, ið ber.

4. Og um kunnskapur mínvar størri enn tín,:,: men ei kærleika bar,so var einki við mær, :,:tí at kærleikin ertað bandið, ið ber.

5. Um mítt likam varð brent– og hvørt loyndarmál kent –:,: men ei kærleika bar,so var einki við mær, :,:tí at kærleikin ertað bandið, ið ber.


866 Es-b. *Melchior Falk gjertsen. #Carl Israel Sandström. (V. Danielsen týddi).

1. Eg veit ein veg, sum er so trongur,ein tungan, smalan táraveg,men eftir vegnum hoyri eg,tað ljóðar tó ein trúarsongur.Tað er tann leið, eitt gudsbarn ferígjøgnum stríð og møði herat vinna lívsins krúnu.

2. Eg veit ein vin, sum til mín smílir,tá vandi hóttir meg og neyð.Hann svíkur ei í lív og deyð,mín sál í trongd við bróst hans hvílir– ein vin, í sorgum fullroyndan,ein vin, av øllum fagrastan,ein vin, sum aldri svíkur.

3. Eg veit ein dag, eg boð skal fáaum hvílu eftir dagsins stríð.Tá endar heimsins vetrartíð,eitt ljóst og ævigt vár skal ráða.Og rósan blómar fagurt har,sum her av frosti bitin var,sítt fangahús hon sprongdi.

4. Eg veit eitt heim, har barnaskarinúr øllum ættum savnast skalinn í hin ljósa Himmalsal,har Kristus undan teim er farin.Har vinur vin skal aftur sjá,ein gleðihátíð verður tá,sum aldri, aldri endar.

867 F-c. *#Hallgrím Miðberg.

1. Hví letur tú tað, sum tær fyrr var so gott,nú verða, sum var tað ein dreymur á nátt?Tú rekur við streyminum burtur av leið.Kom aftur til jesus, hann svíkur teg ei.

2. Vit ivast so mangan, tá sagt verður frá,at eingin kann kenna guds fullkomna ráð.Les Orðið, ver stillur, tær Harrin er nær,og um tú tí trýrt, Harrin gevur tær svar.

3. Lat ivan og óttan bert svinna sum døgg,tí jesus, tín skjøldur, tók fíggindans høgg.Hann eingil sín sendir at verja teg væl,og tá ið tú biður, hann styrkja teg skal.

4. guds orð gevur kraft, so tú orkar hvønn dagat ganga við jesusi heim til tann stað,har hvíld eftir møði tú fært fyri stríð,tá ein dag tú koma skalt Himmalin í.

4. Tín halga vilja við mær fremog ger meg ílat, tær til prís,mítt treka, kalda hjarta nem,so góðska tín gerst øllum vís.

5. Eg aldri fult tær takka kann,at tú mær birti lívsins ljós.Tú tókst mín dóm, mítt syndabann,og nú mót Himli ber mín kós.

868 g-d. *#Nils-Erik Bergmann og Pelle Karlsson. (Billy Hansen týddi).

1. Hygg inn í jesu eygu,og brátt tú sært tað, tú ei fyrr sást,eitt eygnabrá av kærleika,sum verðin ei hevur sæð.

2. Lurta, tá jesus talar,tú hoyrir rødd, sum ei fyrr tú hoyrdi,ein rødd, so full av kærleika,sum verðin ei hevur hoyrt.

3. Fylg honum, har hann gongur,og brátt tú merkir, hann heldur um teg.Tú aldri gongur eina,hann altíð er tær við lið.


870 g-h. *Lina Sandell. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Breið verndarveingir tínar,á, jesus, yvir meg,og lat meg hjá tær hvíla,í øllum skoða teg.Ver tú mítt alt í øllum,mín vísdómur, mítt ráð,lat meg hvønn dag á foldumav náði liva fá.

2. Lat onga synd mær valda,varðveit meg, tær til prís,gev mær eitt halgað sinni,títt bílæt í mær vís.Lat hvørja stund meg sanna,hjá tær er lívd og læ,á morgni, degi, kvøldimær unn at kenna tað.

869 g-h. *Sylvanus D. Phelps. #Robert Lowry. (Z. Zachariassen týddi).

1. jesus, tann kærleiki, tú sýndi mær,fær meg at boyggja meg djúpt fyri tær.Ikki eg nokta kanntær, sum so dýrt meg vann,lív mítt og kærleikan,men toknast tær.

2. Fyri guds hásæti biður tú nú,og mína veiku trúgv styrkja mást tú.Hjálp mær at fylgja tær,kross mín at bera, harsongur og bønarsvartoknast kann tær.

3. gev mær eitt hjarta heilt, jesus, sum títt,so eg hvønn lívsins dag gevi tær mítt.Lat onkra kærleiksgerðmeg inna har og her,sum tær til æru er,og toknast tær.

4. alt, ið eg eigi, gud, tær hoyrir til,við meg í gleði, sorg, ger sum tú vil.gev, tá eg síggi teg,sum endurloysti meg,at allar ævir egtoknast kann tær.

871 F-a. *M.H. Brown, 1. ør. *C.H. gabriel, 2-3. ør. #Carrie E. Rounsefell. (V. Danielsen týddi).

1. Kann vera, ikki á fjalli hátt,ei stormandi havi á,kann vera, ikki í stríðnum fremsttú, Harri, meg brúka má.Men um á ein veg, sum eg kenni ei,meg kallar tín rødd so stilt,eg svari: Við hond míni tíni íeg fari, á, gud, hvar tú vilt!

Eg fari hvønn veg, ið tú vilt, á, Gud,so tak meg og leið tú meg,eg tali tey orð, ið tú vilt, á, Gud,hvat tú, Harri, vilt, verði eg.

2. Í dag eg kanska um kærleik tínvið syndarar tala kann,eg kanska leiða kann heim eitt lamb,sum burt frá tær, Harri, rann.Á, Frelsari, leiðir tú fót mín bert,er leiðin enn døpur nú,mín rødd skal bera tey boð so søtog tala, á, jesus, sum tú.

3. Víst finst á foldum eitt lítið pláss,har eg henda stutta dagkann tæna honum, sum fyri meglæt lívið á krossins træ.Eg líti meg í tína eymu hond,eg veit, at tú elskar meg,tak, ger meg til tað, sum tú, Harri, vilt,meg virka lat bert fyri teg.


873 g-h. *abraham grimstvedt. #Heinrich Isaac. (V. Danielsen týddi).

1. av degi brátt nú lýsir,skjótt morgunstjørnan vísir,at náttin liðin er.Upp, myrkrið nú má flýggjaalt fyri degnum nýggja,sum sól og summar við sær ber.

2. ja, skjótt mót degi stundar,og hvør er hann, sum blundarí tómum dreymum tá.Til ljós hvør upp má standaog lyfta upp sín andatil hann, sum brátt nú koma má.

872 B-d. *#Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Djarvur stíg á sannleiksleið,ger tað, sum er rætt,framá, vík í stríðnum ei,men fast sum Dániel statt!

Torir tú sum Dánieleina standa her?Torir sannleika tú fylgja,hvørja leið tað ber?

2. Mangur sterkur maður sveik,tá ið mest galt um,tá hann sá hin harða leikmót vreiðum fíggindum.

3. goliat enn falla máfyri tí, sum kanneina her við gudi stáog líta bert á hann.

4. Halt tí sannleiksmerkið hátt,tá ið stríðið brann,stinnur statt, tá myrk er nátt,og vinn, sum Dániel vann!

3. Nú burt við hjørtum hálvum,hvør ansi nú sær sjálvumí ljós av deginum.Burt alt, sum ei kann beratað ljós, sum tá skal vera,og vísur ver í hjartanum.

4. So fylgið tá guds orðifrá nú í hvørjum spori,vit ganga skulu her.Tá skulu frukt vit skoða,til vit í dagsins logatilbiðja hann, har nátt ei er.

874 as-es. *johnson Oatman. #Charles H. gabriel. (V. Danielsen týddi).

1. Eg streingi fram til landið tað,sum eg í trúnni havi sæð.Í bøn eg haldi fram við skund:gud, lyft meg upp á hægri grund!

Gud, lyft meg upp og lat meg náhitt land, sum eg í trúnni sá.Tú lyft meg hægri hvørja stund – Gud, set mín fót á hægri grund!

2. Mær hugnar ei at búgva, harsum ivi plágar, ræðsla slær.Tó mangur har fekk tryggan blund,mín bøn, mítt mál er hægri grund.

3. Mítt ynski er at sigra heilt,so hjartað ei skal vera deilt.Mítt mál, tað er at halda fundvið tey, sum náddu hægri grund.

4. ja, vinna alt, ið vinnast kann,ei svíkja, um enn stríðið brann,og halda á til síðstu stundog koma upp á hægstu grund.


875 B-f. *Eliza E. Hewitt. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Djúpari, djúpari boyggi eg meg,fyll meg við kraft til at vitna um teg.Boygdur í støvið eg biði teg: Vertú tann, ið fyllir meg heilt og meg ber!

Djúpari boygdur, djúpt fyri tær,verðin skal einki eiga í mær.Biðjandi hyggi eg, Harri, á teg, Jesus aleina, nokk fyri meg.

2. Djúpari, djúpari boyggi eg meg.Krossfest meg heilt, ger meg líkan við teg.Boygdur av tínari veldigu hond,fyll meg nú heilt, slít tey seinastu bond.

3. Djúpari, djúpari boyggi eg meg.Kom, lyft meg upp, sum tín gud lyfti teg.av tí, sum einki kann vera og er,virka tær kanst tú eitt nýtiligt ker.

876 F-a. *jessie Brown Pounds. #george C. Stebbins. (V. Danielsen týddi).

1. Ein lítil stund við jesusi at stríða– í allar ævir hvíla honum hjá.Ein lítil stund at tola og at líða– ein ævi long, har stríð og sorg ei ná.

Halt út tí, sál, og lat ei mótið svinna,statt upp og savna kraft og tol til stríð,í trúnni statt og lat ei svøvnin vinna,men vak við Jesusi enn eina tíð!

2. Ein lítil stund til tap og spott at bera– ein ævi long í tøkk kring trónuna.Ein lítil stund av krossi tyngdur vera– í allar ævir bera krúnuna.

3. Ein lítil stund í freistingum og royndum – í allar ævir stilla hvílu har.Ein lítil stund á myrkum døgum loyndum – ein ævi long, har lív ei enda fær.

877 B-f. *Natanael Beskow. #j.P.E. Hartmann. (V. Danielsen týddi).

1. Heilt til endan mást tú stríða,hvussu ilt tú enn skalt líða,aldri mást tú gevast, sál!Men tá myrkrið dimt man falla,og tú vilt á jesus kalla,:,: skal hann føra teg á mál. :,:

2. Tá ið brot og stormar ýla,kanst tú trygt hjá honum hvíla,Harrans armur viknar ei.Tann, ið gud um hjálp vil biðja,hann skal aldri kunna siga,:,: at hann fekk frá honum nei. :,:

3. Far, har tú kanst vera eina,tala so við gud aleinaum títt stríð og tína neyð.Og kanst eingi orð tú finna,so lat tøgn hans hjarta vinna,:,: men hav trúgv, sum Harrin beyð. :,:

4. Suffið her úr deyðans daliskal í høga Himmalsalináa inn til Harrans borð.Fram til gud vil jesus trína,tína bøn ger hann til sína,:,: andin lænir henni orð. :,:

5. Halt tí á til síðsta enda,aldri mást tú aftur venda,ansa hesum orðum væl:Tann, sum biður, hann skal fáa,tann, sum bankar, inn skal náa,:,: tann, sum leitar, finna skal. :,:


878 g-d. *Oswald j. Smith. #jens guttesen. (Z. Zachariassen týddi).

1. Tak mína rødd, eg gevi hana glaður,lat hana altíð gera navn títt stórt.Tak mína tungu, so um teg hon talar,prísar tær fyri alt, tú hevur gjørt.

Tak tú mín kærleik, ger hann heitan, sannan,reinan og heilan, vígdan eina tær.Rív meg úr freisting, synd og egin vilja,til tú av sonnum ræður yvir mær.

2. Tak mínar hendur, lat tær signing bera,nýt tær at virka eina fyri teg.Tak mínar føtur, lat teir fúsar faraørindi tíni á tí smala veg.

3. Tak tú mítt hjarta, lat tað altíð brennaódeilt og heilt í kærleika til tín.Tak tú mítt lív, meg allan sum eg eri,halga tær likam, sál og anda mín.


1. Tak meg allan, Harri jesus,tak meg tætt at tær,ver tú alt í mínum lívi,tak meg, tí tú sær,at mítt hjarta er so vesalt,at tað maktar eisjálvt at sleppa heimsins vegum,ganga tína leið.

2. Tak meg, jesus, ger mítt hjartaeina vent mót tær.Legg meg tætt at tínum barmi,so ei eygað særtað, sum holdið tráar eftir,tað, sum fangar meg.Tí eg veit, í tíni nærheittryggur hvíli eg.

3. Tú tað veit, á, Harri kæri,at um enn eg steigstundum langt av tínum leiðum,tagnaði tó eirøddin tín í barmi mínum:jesus elskar teg!Mitt í heimsins villa brúsigleddi hetta meg.

4. Sæla ljóð og dýrur vinur,jesus, ert tú mær,gjøgnum dómsins villu streymarkærleiksfult meg bar.Á, tú sært, eg vil so feginfara, hvar tú vilt.Tala til mítt hjarta, jesus,teska: Tig, ver stilt!

879 Es-es. *Petur Oluf Skorá. #Philip P. Bliss.

1. Kæri Faðir, hvussu skal eg takka tærfyri kærleik tín, ið víst tú hevur mær?Eg vil nýta mínar gávur fyri teg,prís og dýrd og æru veita tær vil eg.

2. Tú tín Son í deyðan sendi hinaferð,tað av øllum undrum størsta undrið er.Fyri mína synd hann sligin varð hin dag,blóð hans hevur vunnið mær í Himli stað.

3. Tú títt alrabesta ofraði hin dag.Lat meg, Faðir, djúpt í hjarta goyma tað,so at alt mítt lív á fold kann æra teg,og eg fúsur ganga skal hin smala veg.

4. Tá av náði eg í dýrd tær eri hjá,skalt tú, Faðir, alla dýrd og æru fá,hann, sum hinaferð til krossin negldur varð,skal í ævir tá mín gleði vera har.


881 as-es. *Eliza E. Hewitt. #William j. Kirkpatrick. (P.W. Háberg týddi).

1. Ein er vár Meistari, jesus, vár Harri,tryggur er tann, ið er bundin til hann.gævi, hin kærleiki, andi hans kyndi,altíð í hjartanum logandi brann.

Trúskap og ídni,heilhugað lýdni,óskerdan kærleika mót honum vís,inntil vit síggjahin dýrdarstað nýggja,lova og takka og syngja hans prís.

2. Tæna við gleði vit vilja, á, jesus,vilja tín gera í sannleika her.Styrki tín virkar í veikleika várum,náði tín tørvurin okkara er.

3. Harri og Meistari, høgur og góður,sannur í eymleika altíð tú er.Tú ert vár æra og heilagt títt merki,signing og heiður títt navn fái her.

4. jesus, vár Harri, tær fegin vit tæna,vænta, tín koma er skjótt fyri hond,umskapt vit verða, og dýrmæt vit gerast,frígjørd og sæl á tí himmalsku strond.

883 Es-g. *Henry F. Lyte. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Krossin havi eg nú tikið,sleppi øllum, fylgi tær,alt, eg leit meg á, er vikið – jesus, tú ert alt hjá mær.

Eg vil fylgja tær, á, Jesus,fyri meg tú lætst títt blóð.Svíkja øll – av tíni náði,Harri, fylgi eg tær tó.

2. Brotnaði hvør vón, eg visti,sveik meg alt, eg søkti, sá,Himmalin eg ikki misti – eri eg ei ríkur tá.

3. Um meg verðin háðar, svíkur,tær hon sama steypið beyð.Um hvørt hjarta frá mær víkur,Harri, tú ert ei sum tey.

4. Sterki gud, vilt tú meg latahvíla við títt kærleiksbróst,lat so fíggindar meg hata,vinir gloyma – alt er ljóst.

5. Maður kann meg níva, treingja,tað bert dregur meg til tín,harðar royndir á meg streingja – Himmalin ber hvíld til mín.

882 E-gis. *Zacharias Zachariassen. #jens guttesen.

1. Vilt tú ofra alt til jesus,alt, sum dýrt er fyri tær?Hann frá syndini teg loystiog um dómsins vøtn teg bar.

Jesus, tak tú alt, eg eigi,lív og framtíð, hjarta mítt,sansir, gávur, evni, heilsu– kundi eg tær nakað sýtt?Tú við blóði hevur keypt meg,likam, sál, ja, alt er títt.

2. Einaferð tín sál varð bjargað,men hans egna lív tað galt.Longsilsfult nú teg hann bønar:Barn mítt, vilt tú ofra alt?

3. Søt tín hvíla her skal verða,um tú ofrar honum alt.Men hvør stórt, tá jesus sigur:Her er løn tín – væl var valt!


884 as-es. *#Mosie Lister. (Øssur Berghamar týddi).

1. Hvussu long tíð er tað,síðan tú lást á knæ,fyri jesusi opnaði hjartað,og tú rópti á hann,inntil myrkrið burt svann,og tað lýsti av degi tá.Á, tú minnist ta tíð,tá tín sál var so frí,og so óspilt og reint var títt hjarta.Sig mær, gloymdi tú hann,tann vinin, tú fann,sum tú talaði við hvønn dag.

2. Einki var tær so ríkt,sum tá lív títt var vígttil jesus og jesus aleina,men so kom okkurt inn,so títt hjarta og sinnikki brendu í tær sum fyrr.Men nú býður hann tær,at tú koma skalt har,sum tú fyrr plagdi við hann at tala.Kom í samband við hann,tann vinin, tú fann,sum teg elskar og er tær nær.

885 g-d. *#Øssur Berghamar.

Eg ynski at tæna jesusi,sum meg hevur endurføtt,hans kærleiki hevur hitað uppmítt hjarta, sum fyrr var flótt.Mína tíð og mínar gávurei eg spilla vil sum áður,eg vil fara har, hann sendir meg,tí ein viti eg vil vera,sum kann ljós til onnur beraog kann beina tey á frelsuveg.

886 Es-g. *Lina Sandell. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Eg má vera hjá tær, jesus,eg, sum fyrr so eina gekkmínar egnu tómu vegir,har eg onga føði fekk.Fyrst tá sál mín hetta hoyrdi:jesus doyði fyri teg,jesus livir, hann teg elskar – tá kom lívsins vón í meg.

2. Eg má vera hjá tær, jesus.Heimurin ei geva kannhjarta mínum kraft og hvílu,bert hjá tær eg hetta fann.Tú, sum ikki lívið spardi,tú vilt ikki svíkja meg,um hvør sál sær frá mær vendir,kann eg líta trygt á teg.

3. Eg má vera hjá tær, jesus,tá mín leið er ljós og greið.Tí so lætt á góðum døgumút av gøtuni eg gleið.Sárt og beiskt eg havi sannað,at eg gloymdi elska teg,júst tá tínar kærleikshendurstroyddu rósur á mín veg.

4. Eg má vera hjá tær, jesus,tá ið myrkrið fjalir meg.Tá ið sker og boðar bróta,tørvar mær at síggja teg.Bylgjur leggjast, stormur tagnar,bert tú, Harri, ert hjá mær,eins og friðurin í Himlier at vera nær hjá tær.


889 a-cis. *#andrew Ulugia. (Símun absalonsen týddi).

Her eg komi, gud,mítt offur beri fram,og alt mítt lív skal halgast heilt til tín.Mín trá er til tín, gud,tann vónin, eg fann í tær,endurnýggjar meg.

Nú eg ásjón tína søki,gud, meg tínar keldur lívga.Nem við meg,við miskunn tíni leska meg,í náði tíni finni eg frið.gjøgnum stormin hond tín styðjar,og í trúgv eg stevni mót tær,tí eg veit,at handan kross og stríð ein dag,har líkur skal eg vera tær.

887 g-h. *#j.a. Hultman. (Árni jacobsen týddi).

1. jesus, lat várt hjarta hvíla,nú, vit savnast um títt orð,metta várar svongu sálirvið títt ríka náðiborð.Tala tú nú í tí stilla,lat tín anda okkum fylla,lat ei Satan okkum villagjøgnum lívsins royndartíð.

2. Tú, á, Harri, sjálvur segði:Biðið, og tit skulu fá!Tí til tín vit aftur koma,meira kraft at fá tær frá,so vit málið skulu náa,gylta sigurskransin fáa,eftir heilaggering tráagjøgnum lívsins royndartíð.

3. Undir tínum veingjaskuggahar vit finna hvíld og ró.jørð og himmal skulu hvørva,tíni lyfti halda tó.Okkum tú til dýrd skalt bera,okkum lík tær sjálvum gera.Ævigt svunnin tá skal verahenda lívsins royndartíð.

3. Vel fyri meg tað stað, á, gud, haráeg standa skal, til tú meg heim vilt bera.Lat meg tað stríð, lat meg ta hvílu fá,sum kann meg gera til tað, eg skal vera– vel fyri meg!

4. Vel fyri meg í tíni miskunn, gud,tann kross, eg bera skal til tína æru,at teg eg eigi til mítt rós, mín lutog skammist ei við teg og tíni kæru– vel fyri meg!

5. Vel fyri meg ta lukku, sum eg herkann tola her í hesum sorgarlandi.Og gev mær kraft, tá oman leiðin ber,og gev mær álit, tá er mestur vandi– vel fyri meg!

6. Vel fyri meg ta stund, tá eg í friðskal heim til tín úr trongd og stríði faratær har at lova við tilbiðilsií allar ævir við tí frelsta skara– vel fyri meg!

888 D-fis. *Lina Sandell. #Per Ulrik Stenhammar. (V. Danielsen týddi).

1. Vel fyri meg tann veg, eg ganga má,tí vegur mín vil ei hin besti vera.Tín leið er best, og lat meg greitt tað sjá,lat ei ónýtta sorg mítt hjarta bera– vel fyri meg!

2. Vel fyri meg tað kall, harí tú sær,eg best tær tæna kann og boð títt bera,harí eg ávøkst beri, toknist tær,um lítil enn mín tænasta má vera– vel fyri meg!


892 F-a. *#Benjamin Mansell Ramsey. (Øssur Berghamar týddi).

1. gud mín og Frelsari,lær meg tín veg,tú, sum ert kærleiki,lær meg tín veg.gakk tú mær tætt við lið,veit tú mær trúgv og frið,kraft til hvørt trúarstig,lær meg tín veg.

2. Fjalir seg Himmalin,lær meg tín veg.Myrkjast mær sál og sinn,lær meg tín veg.Ljós títt lat lýsa bjart,reka burt myrkrið svart,og – er mítt hjarta sært,lær meg tín veg.

3. Hvør enn mín lutur er,lær meg tín veg,inntil eg einaferðsíggja skal teg.Eyga mítt málið sær,kransurin bíðar mær,inntil eg eri har,lær meg tín veg.

891 C-g. *#Øssur Berghamar.

1. Tá ið alt er vorðið kvirt,og í sálini er kyrt,ein rødd er, sum úr erva til mín teskar.Og í andans kvirru verðmerki eg, at hann er her,ið meg við lívsins klára vatni leskar.

Hann vil fáa meg í tal,hann, hvørs rødd eg kenni væl,og tað er Jesus, Kongur mín og Harri.Tagni heimsins mikla ljóð,so í hjartanum er ró,tí hann meg ynskir draga til sín nærri.

2. Mangar røddir hoyri egeins og fossar runt um meg,hugtakandi teir tykjast, heimsins tónar.Vakja má eg hvørja stund,so eg falli ei í blund,og líkasælan ger, at sálin sovnar.

3. Frelsuna mær jesus vann,sálarfíggindin ei kannburt taka hana, men hann vil tó herjaá mítt dirvi og mín mátt,tó eg falli ei í fátt,tí hann er nær, sum væl sítt barn vil verja.

4. Hann vil fáa meg í tal,hann, ið eina vil mær væl,og fyri mær til Faðir sín hann biður.gævi tó, at lýðin eg,nú hann tala vil við meg,má fylgja rødd hans – gera, sum hann sigur.

890 Es-b. *#Herbert Brander. (Páll á Lakjuni týddi).

1. Harri, í ungdómi frelsti tú meg,og hjartað varð fylt við gleði,burtur svann ófriður av mínum veg,tú gavst mær tín fulla frið.

Tak meg av nýggjum, á, Frelsari mín,gev mær hin himmalska friðin.Jesus, mær leingist, eg vil vera tín,tín, hóast einki eg kann.

2. Harri, tú rætti í kærleik mær hondog tók meg at tínum hjarta,tá vórðu bundin tey ævigu bond,og brúður tín gjørdist eg.

3. Harri, eg elski ta hond, sum hin dagvarð negld fyri meg til krossin,meðan eg ferðist til Himmalsins stað,hon aldri mær sleppa skal.


893 E-h. *Fanny Crosby. #a.j. Showalter. (V. Danielsen týddi).

1. Eins og hin fortapti sonurgekk eg, gud, mín egna veg,men eg hoyri, rødd tín kallar,og til heimið komi eg.

Komi heim, komi heim,verðin gav mær einki heim.Syndasjúkur, hjartabrotinkomi eg nú, komi heim.

2. Eg í myrkri havi gingið,hørð og einslig gøtan var.Tó tín kærleiki, á, Faðir,tolin hevur bíðað mær.

3. Á, hin sæla, ið mær bíðarheima, Faðir mínum hjá.Sál mín, fyrr fortapt og einslig,ævigt trygg skal vera tá.

4. Mína synd hann burt skal taka,reinsa meg við Kristi blóð,barnakor hjá sær mær gevur,mær, sum fyrr langt burtur stóð.

894 E-e. *Petur Oluf Skorá. #William O. Perkins.

1. Lat meg við títt hjarta hvíla,Harri mín og Frelsari,um so ódnarstormar ýla,einki har kann saka meg.Har er trygt og gott at liggja,tá hin óndi álop ger.Inn í andlit títt at hyggja,tað so søtt og signað er.

2. Eg tá minnist krossin harða,og hvat har eg, Harri, fann,at tað var av náði bara,fyri meg títt hjarta brann.

Fyri meg tú mátti líðahatur, háð og deyðans bann.Meg úr syndum út at fríastríddi eina tú og vann.

3. Tú, mín dýrabari Harri,fegin vil eg elska teg,fylgja tær hvønn dag alt nærri,fara har, tú sendir meg,øðrum frelsuboðið bera,fastur her í stríðnum stá,til eg heima brátt skal vera,gylta krúnu frá tær fá.

895 Es-g ella e-e. *#1: Philip P. Bliss. #2: Bárður á Lakjuni. (V. Danielsen týddi).

1. Meir heilagan ger meg,meir ódeildan við,meir tolnan í stríði,meir elskandi frið,meir fastan í trúnni,meir lítlan í mær,meir ídnan í verki,meir sterkan í tær!

2. Meir frímóð tú gev mær,meir prís við títt borð,meir tøkk, sum eg átti,meir hug til títt orð,meir sýni á jesus,meir hvíld í hans favn,meir stilli í sinni,meir bøn í hans navn!

3. Meir eyðmjúkan ger meg,meir fúsan til stríð,meir vaknan til bønir,meir sparnan við tíð!Meir fyltan av anda,meir vísan ger meg,meir vendan mót Himli,meir, jesus, sum teg!


896 Es-b. *#Leander L. Pickett. (jákup Olsen týddi).

1. Tala nú, Harri jesus,sál mína tala til:Eg skal tær aldri sleppa,altíð teg varða vil!Opna mítt hjarta, jesus,rødd tína hoyri tað,fyll mína sál við gleði,so hon tær prísar glað.

Tala nú, Jesus, til mín,rødd tín, hon uggar meg:Eg gjøgnum vøtn teg beri,login ei sakar teg.Flóðir ei skulu skolayvir teg nakran dag!Fest hetta djúpt í hjartað,so eg ei gloymi tað.

2. Kom okkum nær, á, jesus,tala til fólk títt her,lær okkum vakja, biðja,sál vára glaða ger.Lær okkum tær í hendurlív várt at leggja trygt,vera tær her til æru,liva í tíni frykt.

3. Ber okkum uppi, jesus,sum tú í forðum bar,leið okkum vegir tínar,ver okkum altíð nær.gev okkum tær at tæna,lær okkum prísa tær,so at títt navn, á, jesus,ævigan lovsong fær.

897 F-c. *#Katherine a.M. Kelly. (jákup Olsen týddi).

1. gev mær at kenna beturtín sterka kærleika,á, jesus, sum í krossins deyðteg dreiv á golgata.

Legg mær tað meir á hjarta,lat meir meg fata tað,hvat tað var hjá tær, tú heilagi,at bera syndina.

2. Var tað teir naglar, Harri,tær hildu trænum á?Nei, bert tín sterki kærleikitil mín, ein syndara.

3. Á, undur, at tín deyðimær slíka gávu gav,at øll mín stóra syndaskulder søkt í djúpa hav.

4. Á, tak mítt hjarta, Harri,og virka tú í mær,at alt, mítt lív, mítt verk, mín kraftmá heilagt vera tær.

898 a-cis ella C-g. *W. Hone. #1: jógvan við Keldu. #2: Victor Danielsen. (V. Danielsen týddi).

1. Meir stolt eitt hjarta aldri slóenn mítt, men boygt tað varð.Mín villi vilji svørðið drómót tær og tínum – ein dag tóhann vunnin varð av tær.

2. Tín vilji valdi nú, ei mín.Mítt hjarta veri títtog játti teg sum Harra sín.Mín Frelsari, við krossin tíneg leggi meg og mítt.


901 Es-g. *Edith g. Cherry. #jean Sibelius. (P.W. Háberg týddi).

1. Í tær vit hvíla, skjøldur vár og verja, í tíni styrki, tíni eymu trygd,við tær – ei einsamallir – fram vit herja, á teg er øll vár vón og styrki bygd.

2. Í navni tínum, trúnnar upphavsmaður,tí navni, sum av øllum nøvnum ber,tú ert vár rættvísi, vár grundarstaður,tú Dýrdarprinsur, Kærleikskongur er.

3. Í trúgv vit fara – sjálvir, á, so veikir,vit krevja størri náði dag um dag,í hjarta trúgvin sigurssong tó kveikir,í navni tínum herja vit avstað.

4. Í tær vit hvíla, skjøldur vár og æra,títt stríðið er, tín dýrdin vera skal.Tá vit um føgru perluportur fara,er stríðið vunnið – alt í ævir væl.

900 B-f. *#Ókend. (D.j. Danielsen týddi úr enskum til danskt.) (V. Danielsen týddi).

1. Statt stinnur í stríðnum um sannleik og rætt,og Harrin skal greiða tín veg.Og fjallið, tær forðar, skal hann gera slætt – tí jesus, hann vann fyri teg.

Ja, Jesus, hann vann fyri teg,ja, Jesus, hann vann fyri teg,og sigra skalt tú, um tú lítur á hann,sum á krossinum vann fyri teg.

2. Um ódnirnar ýla, um dimm er tín leið,um sólin enn krógvaði seg,so miss ikki mótið, gud svíkur teg ei.Tí jesus, hann vann fyri teg.

3. Víst heimurin háða og spotta teg kann,um tú velur sannleikans veg,tey spottaðu jesus og hataðu hann,men jesus, hann vann fyri teg.

4. Og teimum, ið enn ganga myrkursins vegmót Helvitis pínu og neyð,sig teimum frá honum, ið vann fyri teg.Hann eisini vann fyri tey.

Hann eisini vann fyri tey,hann eisini vann fyri tey,og tey sigra við, um tey líta á hann,sum á krossinum vann fyri tey.

899 D-a. *jessie Brown Pounds og H.C. alexander. #Daniel B. Towner. (V. Danielsen týddi).

1. Hvar sum helst við jesusi eg fari trygt,hvar sum helst hann leiðir meg, er eingin frykt,hvar sum helst foruttan hann er gleðin deyð,hvar sum helst við jesusi er eingin neyð.

Hvar sum helst,hvar sum helst,óttast kann eg ei,hvar sum helst við Jesusi er lívsins leið.

2. Hvar sum helst við jesusi ei einsligt er,onnur kunnu svíkja, jesus ei tað ger.Tó hans hond meg leiðir gjøgnum dapran dal,hvar sum helst við honum eg tó takka skal.

3. Hvar sum helst við jesusi eg hvíla kann,tó at dimmi náttarskuggi dagin vann.Tí eg veit, eg síggi skjótthin bjarta dag,sum mín sál í trúnni hevur longu sæð.


902 C-g. *#Øssur Berghamar.

1. Vit ynskja at verða nýttí orði og í verki,at finnast ímillum tey,sum bera krossins merki,til reiðar at stíga framat verja sannleikan,at peika á jesus, sum á deyðans valdi vann.

Endurloyst og glaðhalda vit avstaðfram á trúarleið.Vakin, bíðandi,støðugt stígandifram á trúarleið.Við yvirgivnum hjørtum – eg og tú –nýggj stig mót nýggjum málum nútaka vit í Jesu navni.

2. Vit ynskja at birta vóní sálunum, sum líða,at reisa tey falnu upp,ið eftir frelsu bíða.at finna tey menniskju,ið syndin sló í sor,í myrkursins háborgumat boða lívsins orð.

3. Vit ynskja at vera sonnog íðin, trúgv og ansin,at stríða hitt góða stríðog vinna sigurskransin,tí tíðin er avmarkað,ið Harrin okkum gav,og hann kemur aftur skjótt,og tá alt verk er av.

904 Es-g. *Katie B. Wilkinson. #a.C. Barham-gould. (Árni jacobsen týddi).

1. Kristi ríka, milda sinnihvønn dag mær í hjarta ver,leiði tað í dagsins yrkiorð og hvørja gerð.

2. Orð guds mær í hjarta búgviríkliga frá stund til stund,so tað sæst, at hús mítt stendurtrygt á hellugrund.

3. Friður guds í øllum lutumeigi ræðið fult á mær,so eg sorgarbundnum sálumberi troyst frá tær.

4. jesu kærleiki meg fylli,streymi eins og vatn í á.Eg skal minka, hann skal vaksa,fremst av øllum stá.

5. Skeiðið, mær er sett, eg renni,málið lýsir fyri stavn.Hyggjandi á jesus einatrygt eg nái havn.

6. gævi eg í lívi mínumátti yndi Krists í mær,so at hvør, ið á meg hyggur,hann at síggja fær!

903 C-e. *Thomas Kingo. #H.L. Hassler. (V. Danielsen týddi).

1. Á, jesus, tak mítt sinni,og tak tú hjarta mítt,so úti eg og inni kann vera tempul títt.Tú heila mínum vendi av heimsins klóka veg.Um eina teg eg kendi, tá vísdóm átti eg.


906 g-d. *#Sally Ellis, 1. ør. *Brynleif Hansen, 2. ør. (Z. Zachariassen týddi 1. ør.).

1. :,: Tað er ei longur eg, sum livi,men Kristus livir í mær. :,:Í mær, í mær,Kristus livir nú í mær.Tað er ei longur eg, sum livi,nei, Kristus livir í mær.

2. :,: Tað er ei bara eg, sum livi,nei, onnur liva kring meg. :,:Kring meg, kring meg,onnur liva jú kring meg.Tað er ei bara eg, sum livi,nei, onnur liva kring meg.

905 F-a. *Thomas O. Chisholm. #Carl Harold Lowden. (Meta av Fløtum týddi).

1. jesusi tæna eg íðin vil her,vil honum toknast, tað mál mítt nú er.Trúskap og lýdni hann væntar av mær,tað er tann leið, ið ber signing við sær.

Mín Frelsari og Harri, meg sjálvan gevi eg,tí tú við tínum ofri gavst lív títt fyri meg.Ei øðrum vil eg tæna, mítt hjarta eigi tú,nú livi eg bert fyri teg, tú í mær festi bú.

2. jesusi tæna, sum ofraði seg,fúsur eg vil, tí hann leið fyri meg.Bert slíkur kærleiki eggja meg kannleið hans at fylgja og líta á hann.

3. jesusi tæna eg vil mína tíð,til hann eg síggja skal skýggjunum í,søkja tey falnu – hann elskar tey við,frelsa tey vil hann og veita teim frið.

908 d-d ella D-a. *Ole T. Moe. #1: Caroline V. Sørlie. #2: Chr. Sinding. (j. Dahl týddi).

1. jesus, hitt einasta,heilagsta, reinastanavn, sum av menniskjavørrum er sagt,fylling av dýrdleika,fylling av kærleika,fylling av sannleika, miskunn og makt.

2. Mótstríðið hittir meg.aldri tú fjónar meg,tekur meg inn í tín fjálgandi favn.Menniskju gloyma meg.Harri, tú goymir megtætt við títt hjarta og nevnir mítt navn.

3. Harri, tú hoyrir meg,Harri, tú leiðir meg,hvussu og hvar tað so gagna mær má.Lær meg at boyggja meg,lær meg at laga megtær eftir vild mína tíð foldum á.

4. Tú ert tann einasti,heilagsti, reinasti,gev mær títt reina og heilaga sinn.Hjálp tú úr vanda mær,bjarga frá grandi mær.Før meg at enda til dýrd tína inn!

907 F-a. *#F.M. Thompson. (Z. Zachariassen týddi).

Á, jesus, drag meg,ja, Harri, drag megí nærri samfelag við teg,og lat meg kennatín anda brenna,so eg teg elski meir og meir og meir.


910 as-es. *Lizzie Dearmond. #W.a. Post. (V. Danielsen týddi).

1. Hvat skal eg jesusi geva,honum, sum lívið mær vann?Roykilsi, myrra og perlurov lítið er fyri hann.

Jesus, eg beri meg sjálvan,at tú nú eiga meg kann,bæði í dag og í ævir,tú, sum við blóði meg vann.

911 D-fis. *james D. Burns. #arthur Sullivan. (V. Danielsen týddi).

1. Hin ljósi dagur svann,stilt var í Harrans húsi.guds lampa enn helt vakthar yvir Harrans pakt,tá knappliga í stillu náttá vin sín Harrin kallar hátt.

2. gev mær sum Sámueleitt opið, vakið oyra,at væl eg hoyra má,tá tú meg kallar á,so glaður fram eg stilli megog fyrst av øllum lýði teg!

3. gev mær sum Sámueleitt stilt og eyðmjúkt hjarta,at seint og tíðliga egmá vilja hoyra teg!ja, gev mær teg at elska so,at dýr mær eru tíni boð!

4. gev mær tað hjarta, gud,sum stilt og barnsligt bíðar,at tú skalt koma innog fylla sál og sinn,at hvørt eitt orð, tær ljóðar frá,við andanum eg skilja má!

909 g-h. *#geoff Bullock. (Páll á Lakjuni týddi).

1. Harri, Frelsari,endurnýggja, broyt tú meg,takk, at náði tínflóta kann til mín.gud, í tær eg fannkraftina, sum broyta kann.Veikt mítt hjarta er,men tín náði meg ber.

Halt mær nærtínum faðirhjarta.Nær hjá tærtryggur eri eg.Og Andi tínmær gevur kraft og megi,sum ørnin flúgvi eg,og møðin horvin er,tí tín náði meg ber.

2. Harri, hjálp tú mær,at eg haldi meg hjá tær.Hond tín leiði megstøðugt fram á veg.Harri, minn meg á,at eg verða hjá tær má.Fram á lívsins ferðbert tín náði meg ber.

2. Hvat skal eg jesusi geva?Varrar, sum syngja um hann,føtur, sum ganga hans vegir,søkja tey lomb, sum hann vann.

3. jesus, hvat skal eg tær geva?altíð eg tæna tær vil,elska teg, fylgja tær, geratað, sum tú sendir meg til.


912 as-es. *Eliza E. Hewitt. #john R. Sweney. (V. Danielsen týddi).

1. Meiri um jesus sig mær frá,meir av hans náði lat meg sjá,meir um hans fylling, lív og kraft,meir um tað stríð, hann hevur havt!

Meir, meiri um Jesus,meir, meiri um Jesus,meiri um hann, meg elskaði,meir um hans deyða fyri meg!

2. Meiri um hann eg læra má,meiri hans halga vilja sjá.Harri, lat andan læra meg,vísa mær meiri teg, bert teg!

3. Meiri um hann í Orðinum,meiri um hann á krossinum, á, at hvør regla tala kann,meiri um jesus – meir um hann!

4. Meir um hans ríki og hans mátt,meiri um hann á hvønn ein hátt,meiri um hann, sum valdar har,meir um hans komu eftir mær!

914 D-fis. *jenny Evelyn Hussey. #William j. Kirkpatrick. (V. Danielsen týddi).

1. Kongur míns lívs, eg krýni teg,tú eigur æruna.Minn, minn meg á tín tunga veg,leið meg til golgata.

Minn, minn meg á Getsemane,minn minn meg á tín tunga veg,minn, minn meg á, tú elskar meg,leið meg til Golgata.

2. grøvina vís mær, har tú láeymliga grátin um.Einglar í hvítum sótu táhjá tær í svøvninum.

3. Um eg í myrkri gávur táberi sum Maria,lat tína tómu grøv meg sjá,leið meg til golgata.

4. gev, eg við gleði beri herhvønn dag mín kross við tær,skomm tína, hvussu beisk hon er,tú, sum alt mítt bart har.

5. Fyll meg við trá at vinna tann,sum saknar frelsuna.gævi, mín tunga heiløg brann,segði frá golgata.

913 F-a. *Zacharias Zachariassen. #Howard L. Brown. #Niðurlag: Victor Reid.

1. gud, tú gavst tín Son at frelsa meg,sendi hann til golgata.Skuldarfríur har hann sligin varðfyri meg, ein syndara.

Er tað satt, tú doyði fyri meg,at til Golgata tú fórt:Einki offur, eg kann ofra tær,Harri Jesus, er ov stórt!

2. Ábraham var lýðin hinaferð,sjálvt at ofra tær sín son.jesus lýðin gav upp sína sál,knúst og deyðadømd varð hon.

3. jesus, tú teg sjálvan ofraði,gavst títt besta fyri meg.Skuldi eg tá ikki givið núalt mítt besta fyri teg?

Tað er satt, tú doyði fyri meg,út á Golgata tú fórt!Tí er einki, sum eg ofra kann,Jesus, fyri teg ov stórt!


915 D-d. *johann L. allendorf. #johann B. König. (V. Danielsen týddi).

1. Sameining við teg, á, jesus, at njóta,eftir tí tráar mítt hjarta og sinn.Rív meg frá tí, sum tað samlag vil bróta,og drag í teg, tú, mítt upphav, meg inn.greið veri fyri mær eymd tín og pína,sýn mær so spillunnar avgrund í mær,at mín náttúra kann víkja og dvína,andin bert liva – og liva í tær.

2. Styrk meg við veldi í sálini inni,vís mær, hvat andi tín útinna kann.Legg undir vald títt mín munn og mítt sinni,leið meg, so veikan, sum náðin meg fann.alt, ið mær forðar – eg vil, tú tað tekur,bert tú í hjartanum búgva vilt her,og bert tín náði úr hugi mær rekurtað, sum meg plágar og ófrið mær ger.

3. Á, hvør ið kann hetta eina bert duga,upp seg at ofra av hjarta og sál.Á, hevði jesus fylt allan mín huga.Mær er tíverri langt eftir á mál.jesus, sum hoyrandi meg vildi gera,rætt mær nú við tína máttmiklu hond,so øll mín atferð kann hereftir veratær bert til heiður, í halganar ond.

4. Harri, á, hoyr tína kurrandi dúvu,Hirði, upp leita tín burt vilsta seyð.Veit fyri beiskt eina leskandi drúvu,reinsa og bjarga úr spillunnar neyð.Lat meg í útvortis siðum ei hanga,sum fyri monnum í virði er sett.Vilja tín djúpt mær í bróstið lat ganga,hjartað av dýrd tíni verða lat mett.

5. jesus, nær fylla meg skal tó tín hvíla?Byrðin meg nívir, kom, lyft hana av.Nær skal eg síggja teg blídliga smíla?Reis teg og hótt hetta brúsandi hav.Frelsari mildi, sýn ljós títt hitt bjarta,gleð mína sál tínum andliti við.Ríkdómur dýri hjá fátækum hjarta,búgva lat hjá mær tín kærleik og frið.

6. Lat meg, á, jesus, ei óhoyrdan kalla,minst, hvussu sálin er troytt nú og svong.Lat meg, mín troystari, at tær meg halla.Tá kann eg fullnøgdur syngja mín song.Forðum tú segði: Nei ikki eg fáimáttleys og ómettað sent tey avstað!Heldur ei kanst tú, á, æviga náði,sál míni hjálpina sýta í dag.

7. Dýrasti Frelsari, nú vil eg vinnasamband við teg og við lyftisins pakt.Biðið og leitið, tit fáa og finna,hava tær sannføru varrar jú sagt.Eg vil sum kvinnan av Kána’ans leiðumrópa, og ei verður hjarta mítt stilt,fyrr enn tú svarar við orðunum greiðum:Far, og tær verða skal, júst sum tú vilt!

916 Des-f. *#Lelia N. Morris. (V. Danielsen týddi).

1. Nærri, enn nærri, hjarta títt til,Frelsari, drag meg, har vera eg vil,tak meg, á, tak meg tætt í tín favn,:,: varða meg har í tí hvílunnar havn. :,:

2. Nærri, enn nærri. Einki eg kannjesusi bera sum offur til hann.Eina mítt hjarta, fátækt og ilt,:,: andi og náði tín geri tað stilt. :,:

3. Nærri, enn nærri, jesus, til tín.Verðin, sum lokkar og dregur til sín,veri nú krossfest, deyð fyri mær,:,: at eg kann liva nú eina hjá tær. :,:

4. Nærri, enn nærri. Liðin er bráttøll henda langa og sorgtunga nátt.So allar ævir verði eg har,:,: heima, mín jesus, har heima hjá tær. :,:


917 Es-es. *gamal írskur sálmur. #Írskt fólkalag. (Øssur Berghamar týddi).

1. Veri tú altíð mín dýrasta sjón,Harri mín, tú ert mín verja og vón.Ver mær í huga á degi og nátt,veit tú í hvíld og í vøku mær mátt.

2. Orðið tú ver mær – og vísdómur við.Vera eg vil hjá tær, statt mær við lið.Tú ert mín Faðir, títt barn eri eg,fjaldur í tær kann ei ilt saka meg.

3. Skjøldur og svørð tú í stríðnum mær ver,hjartans míns gleði í tær eina er.Mín sálarverja og vernd ert tú mær.Vend mær mót Himli, mín kraft er í tær.

4. Heiður og ríkdómur metta ei kann,varandi virði í tær bert eg fann,tú og tú eina ert alt nú hjá mær,ævinnar Kongur, mín ogn er í tær.

5. Himmalsins Drottur, tú sigurin vann,so eg við tær heim í dýrd fara kann.Vinurin besti, mín klettur, mín vón,Harri um ævir, ver altíð mín sjón.

918 Es-es. *#Bill og gloria gaither. (jóannes S. Hansen týddi).

Tær at tæna,tí eg teg elski,fyri meg tú gavst títt lív.Eg var einki,fyrr enn tú fanst meg,tú mær vísti lívsins veg.Mótgongd, brotin hjørtu– eingin vón,men tí tú gavst teg sjálvan,Harri, eg nú teg elski –tí tú gavst teg fyri meg.

919 F-f. *jákup Olsen. #gamalt týskt lag.

1. Ver mær ein klettur, mín gud, har eg altíð kann fara,borg mín, har tú, Harri, sjálvur vilt sál mína varða.Álit mítt, tú,eins og í forðum kanst núhoyra og bøn míni svara.

2. Harri, mín gud og mín frelsa í ung dómsins døgum,hjálp mær at lovsyngja tær fyri lágum og høgum.Prís títt skal táeisini einsligum ná,teimum á fjarskotnum støðum.

3. Ver tú mín styrki, tá ljósur og góður er dagur,ver tú mítt álit, tá niða og náttmyrkur ræður.Ljósið frá tærleiði meg, lýsa lat mær.gangi eg trygt tá og glaður.

4. Far ikki frá mær, mín gud, tá ið mátturin víkur,ver tú mín styrki, tá dirvi og áræði svíkur.Koma so ár,elli og gránandi hár,ber meg tín kærleiki ríkur.

5. So skal eg høgt gera navn títt, tí lov prísa, æra – sál mín, sum tú hevur útloyst og náði fult varðað –til har hjá tærlov tú og prís frá mær færvið hinum ótalda skara.


922 C-c. *#Øssur Berghamar.

1. Leið meg til tær grønu fløtur,har mín sál kann hvíla seg,sita trygt við tínar føtur,hoyra, at tú elskar meg.Har er friður, har er skýli,tá ið ódnir herja á.Mangan sálin mín fann hvílu,tá ið andlit títt hon sá.

Leið meg til tær grønu fløtur,lívgast aftur sálin mødd.Dýrar eru allar løtur,tá eg hoyri tína rødd.

2. Leið meg til tær grønu fløtur,forsmakkur av Himli her.Stundum sælan, ið mær møtir,anda mín av foldum bertil tær ljósu, føgru hallir,til títt ljósa Paradís.Svunnir eru skuggar allir,sál mín syngur lov og prís.

3. Leið meg til tær grønu fløtur,har tú verk títt í mær gert.Sál mín hevur sínar røturbert í tær – og tí, tú ert.Men tú veitst, tað eru dagar,tá eg dríva kann frá tær.Hirði, leið meg aftur hagar,har eg veit, at tú ert nær.

920 F-f. *Fanny Crosby. #john R. Sweney. (V. Danielsen týddi).

1. Heimin tak, men gev mær jesus.Heimsins gleði enda fær.Men hans náði, hon er ævig,og hans troyst er altíð nær.

Á, hvør høg og djúp hans náði,á, hvør stór hans miskunn er,á, hvør rík og full ein frelsa,á, tann friður, hann mær ber.

2. Heimin tak, men gev mær jesus,hægstu troyst mítt hjarta fann.Um so villar bylgjur bróta,er hann nær, eg syngja kann.

3. Heimin tak, men gev mær jesus,lat hans smíl meg altíð sjá.Tá á øllum lívsins leiðumtroyst og frið mín sál skal fá.

4. Heimin tak, men gev mær jesus.Við hans kross mín hvíla er,til eg har hans andlit síggi,sum í trúgv eg tilbað her.

921 F-f. *#F.R. Havergal. (V. Danielsen týddi).

1. Sannhjartað, heilhjartað, trúføst og lýðinynskja vit, jesus, at vera mót tærog undir merkinum tolin og íðinstríða og vinna, tí hvílan er nær.

Arbeið við gleði,skjótt aftnar dagur.Syng honum lovsong og stríð fyri hann.Vís honum trúskap, tæn honum glaður,honum, sum lívið so dýrt okkum vann.

2. Sannhjartað, heilhjartað, fullasta lýdnivilja vit hereftir lata hann sjá.Mansliga virkan og sonarligt ídnisjálvboðið, frítt skal sum offur hann fá.

3. Sannhjartað, heilhjartað vilja vit, Harri,undir títt vald leggja kenslur og alt,ráð tú her eina og drag okkum nærritil tín, og æruna eiga tú skalt.


923 Es-b. *avis B. Christiansen. #Merrill E. Dunlop. (Z. Zachariassen týddi).

1. Einans eitt lív at ofra,jesus, á, Harri mín,og einans eina tunguat bera prís til tín.Einans eitt hjarta halgað,Harri, á, mátti taðverið ómáldu dýrd tíni vígt til fulnar,og at tænt tær í dag.

2. Bert henda stund er mín, gud,gævi, hon fyri teg nýtt varð, og hvør ein løtamerkt var av ævini.Sálir íkring meg doyggja,doyggja í synd og neyð.Hjálp mær boðið um golgata kross at bera,sum tú sjálvur mær beyð.

3. Einans eitt lív at ofra,tak tað, eg biði teg!Einki eg haldi aftur,vilja tín lýði eg.Tú gavst jú alt títt egnafyri at bjarga mær,tak tí lív mítt, á, gud, so at tað kann nýtasthvørja løtu av tær!

924 F-f. *#Hugh Mitchell, 1. ør. *Zacharias Zachariassen, 2. ør. (týddi 1. ør.).

1. Legg títt lív á guds altar í dag,hann kallar á teg, júst teg.Legg títt lív á guds altar í dagog legg í guds hond nú tín veg.Hygg, markin er búgvin til heyst,men arbeiðsmenn fáar sært tú.Legg títt lív á guds altar í dag,hann kallar á teg júst nú.

925 as-as. *annie S. Hawks. #Robert Lowry. (V. Danielsen týddi).

1. Mær tørvar altíð teg,á, jesus, Harri mín.Mær geva frið og hvíldkann eina røddin tín.

Eg treingi, treingi til tín,treingi altíð til tín.Á, signa meg nú, Harri,eg komi til tín.

2. Mær tørvar altíð teg,á, Harri, ver hjá mær.Hvør freisting missir mátt,um eina tú ert nær.

3. Mær tørvar altíð teg,í gleði og í sorg.Kom, tak meg tætt at tær,mín skjøldur og mín borg.

4. Mær tørvar altíð teg,tín vilja lat meg sjá,og virka hann í mær,meg fremja lat títt ráð.

5. Mær tørvar altíð teg.guds heilagi, gev mærat kenna betur tegog betur takka tær.

2. gud, á altar títt leggi eg alt,meg sjálvan, mín veg, mítt lív.gud, á altar títt leggi eg alt,av ólýdnisvegi meg rív.Tak ynski og kærleika mín,mín vilja, mítt tol, mína tíð.Tak og nýt hetta sjálvur hvønn dag,bert tænastu tíni í.


926 B-f ella g-g. *Henry F. Lyte. #1: john R. Sweney. #2: Ólavur jøkladal. (V. Danielsen týddi).

1. Sum hjørtur hyggur tráandi,tá einki vatn hann sær,mín sál úr oyðimørkini,gud, tráar eftir tær!

Sum hjørtur tráar vatn at fá,er, Gud, mítt eyga vent til tín.

2. Á, kom, tú stóri hjálpari,sum kennir alla trongd,kom, stilla hjartað skelvandi,og metta mína svongd.

3. gud, vent til tín mítt eyga er,kom, styrk og lívga meg.Um náði tín meg eina ber,tá ávøkst beri eg.

927 a-e. *#graham Kendrick. (Flóvin Tyril týddi).

1. Ljós tíns kærleika skínur, Harri,lýsir upp mitt í heimsins myrkri.jesus, tú heimsins Ljós, skín á okkum,frí skal sannleiki tín gera okkum,skín á meg, skín á meg!

Skín, Jesus, skín,fyll várt land við tí dýrd, tú hevur,blás Andi, blás – hjørtu set í brand!Fløði um lond sterkir streymar av náði tíni.Frem verk títt, Gud,kveik í myrkrinum ljós!

2. Til títt hásæti inn eg leiti,skuggum úr, í tað ljós, tú veitir.Fría atgongd títt blóð veitt mær hevur,venjing, lærdóm og uggan tú gevur,skín á meg, skín á meg!

3. Sum vit kongliga skin títt skoða,lat tað fáa várt lív at loga – spegla dýrd tína, lík tær meir gerast,lýsa teim, sum í deyðskugga ferðast,skín á meg, skín á meg!

928 as-c. *Petur W. Háberg. #jens guttesen.

1. Upp úr blundi, guds fólk, síggið, dagur er nær,berið lovoffur fram nú til gud,gloymið ei, at av kærleika einans tað var,at hann gav okkum Son sín í lut.Skýggini skiljast, og dagslýsið mennist,Menniskjasonurin kemur nú brátt,um tú á foldum við Frelsaran kennist,tekur hann teg til sítt æviga slott.

2. Sjálvt um eygað er svøvnligt, og høvdið er tungt,hygg tó upp til guds æviga stað,er enn likamið gamalt, tað verður sum ungt,um tú væntar hin æviga dag.Upp við tí frelsta, tí leyskeypta skara,saman við teimum, sum fóru í mold,skulu til Kristus í skýnum vit faraav hesi mangan so nívandi fold.

3. Virka tí, Harrans fólk, tala, vitna og bið,lat øll hoyra hitt lívgandi orð,so at mong kunnu hava hin æviga frið,tá ið heimurin her fer í sor.Tá við teim frelstu í ævir vit syngja:Vert, vert er Lambið til heiður at fá!Tá skal ei byrða, ei sorg okkum tyngja.Lat okkum íðin tí virka til tá.


929 F-a. *Sarah F. adams. #Lowell Mason. (V. Danielsen týddi).

1. Nærri, mín gud til tín, nærri at tær!Um tað ein krossur er, sum lyftir mær,ljóðar tó songur mín:Nærri, mín gud, til tín,nærri, mín gud, til tín,nærri at tær!

2. Tá ið á ferðini sól fer í kav,og tá ein steinur bert hvílu mær gav,ber meg tó trúgvin mínnærri, mín gud, til tín,nærri, mín gud, til tín,nærri at tær!

3. Lat sálareyga mítt stigan tá sjá,sum ættarfaðirin droymandi sá.Stíga lat anda mínnærri, mín gud, til tín,nærri, mín gud, til tín,nærri, at tær!

4. Og so við hjartanum vendum mót tærvil eg eitt Betel her upp reisa mær.Ljóða skal songur mín:Nærri, mín gud, til tín,nærri, mín gud, til tín,nærri at tær!

5. Tá so mítt eyga teg einaferð sær,tá allar ævir eg búgvi hjá tær,ljóða skal harpan har,heima, mín gud, hjá tær,heima, mín gud, hjá tær,heima hjá tær!

930 D-d. *#john Watson. (arvid Hansen týddi).

1. Lívsins vatn tú fylli, gud, sál mína við.Lat tín Halga anda standa mær við lið.alt, sum tyngir hjartað og sum nívir meg,leggi eg í tínar hendur, hvíld fái eg.

2. Lat tín Halga anda leiða meg hvørt stig,geva mær av fylling tíni, troyst og frið.Tak burt iva, ótta, sorg og sjálvræði mítt.Kærleik tín lat merkja meg, lat alt vera títt.

3. jesusi gev lív títt, hann frelsa teg skal,hann ígjøgnum alt teg leiðir trygt og væl.Sæla vón og vissu tú um Himmalin fært,ævig verður gleðin, tá tú jesus sært.

Faðir, Faðir, Faðir.Sonur, Sonur, Sonur.Andi, Andi, Andi.

931 F-c. *E.W. Blandly. #john S. Norris. (Z. Zachariassen týddi – yrkti 4. ør.).

1. Milt eg hoyri jesus kalla,:,: milt eg hoyri jesus kalla: :,:Tak tú kross tín upp og fylg so mær.

Har tú leiðir, vil eg fylgja,:, : har tú leiðir, vil eg fylgja, :, :allan vegin vil eg fylgja tær.

2. Fert tú gjøgnum táradalin,:,: fert tú gjøgnum táradalin, :,:allan vegin vil eg fylgja tær.

3. Tú mær gevur kraft og náði,:,: tú mær gevur kraft og náði :,:tær at fylgja allan vegin heim.

4. Har tú leiðir, vil eg fylgja,skínur sól og brýtur bylgja.Har tú leiðir, vil eg fylgja,allan vegin vil eg fylgja tær.


932 F-f ella g-g. *F.R. Havergal. #1: Henri Malan. #2: Mozart. (V. Danielsen týddi).

1. Tak mítt lív, og veri taðhalgað, Harri, tær hvønn dag.Beri hvør ein løta tærsamfelt lov og prís frá mær.

2. Tak mítt virki – kærleik tíndríva lat hvønn gerning mín.Stíga lat mín fót hvørt stigfyri teg, við tína lið.

3. Tak mítt mál, so syngi egaltíð eina fyri teg.Lat meg tala, so tú bert,jesus, Harri, ærdur ert.

4. Tak ta ogn, tú gavst mær her.Títt tað eina alt jú er.Vit mítt, dugnaskap mín – alt,nýt tað! Tú tað eiga skalt.

5. Tak mín vilja, ger hann tín,veri hann ei longur mín.Tak mítt hjarta, títt tað er,trónu tína reis tú her.

6. Tak mín kærleik, so at egaltíð, jesus, elski teg.Tak meg allan, so alt míttævigt, eina alt er títt.

3. Skammast við jesus. Tað kann tann,sum deyðin ikki hótta kann,sum synd og sorgin ei kann ná,ei hevur sál, sum bjargast má.

4. Men eg ei skammast vil við hann,hvørs blóð í mín stað sakleyst rann.Bert hesa æru eigi eg:Hann skammaði seg ei við meg.

933 E-gis ella Es-g. *joseph grigg. #1: Henry Baker. #2: Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Skammast við jesus. Hvør er tann,ið torir skammast her við hann,við hann, sum einglar syngja umog prísa hátt í Himlinum?

2. Skammast við jesus. Vinin tann,sum eina, eina hjálpa kann.Nei, Harri, eg má skamma meg,at eg so lítið æri teg.

934 as-es. *William O. Cushing. #Robert Lowry. (V. Danielsen týddi).

1. Niður í dalin, jesus, fari eg við tær.Blómurnar har vaksa, keldan frísk rennur har.Fegin vil eg fylgja, har tú fert, mín Frelsari,líða her og virka fyri krúnuni.

Fylgi, fylgi, Jesus, tær eg fylgi,hvar sum helst, nær sum helst eg vil fylgja tær.Fylgi, fylgi, Jesus, tær eg fylgi,hvar sum helst tú leiðir, vil eg fylgja tær.

2. Niður í dalin við tær, jesus, fari eg.Um so stormur súsar, einki ilt sakar meg.Ei eg óttist, eri eg bert leiddur fram av tær,ei eg missi mótið, um bert tú ert nær.

3. Niður í dalin ella upp á fjallið hátt,gongur tú bert undan, Harri, so er alt gott.Trygt og væl tú føra kanst meg eftir lívsins leið,so eg glaður ganga kann og stúra ei.


935 Es-es. *Charlotte Elliott. #William B. Bradbury. (V. Danielsen týddi).

1. So sum eg eri, komi eg.Títt blóð er runnið fyri meg,tú býður mær, tí komi eg,guds Lamb, eg komi, komi nú.

2. So sum eg eri, ei kann egfrá syndum mínum reinsa meg,bert blóð títt kann, tí komi eg,guds Lamb, eg komi, komi nú.

3. So sum eg eri, syndigur,ja, fallin, blindur, fátækur,at verða reistur, reinsaður,guds Lamb, eg komi, komi nú.

4. So sum eg eri, náði tíner størri enn øll armóð mín,í míni sár tú letur vín,guds Lamb, eg komi, komi nú.

5. So sum eg eri, tú skalt sláhvønn fígginda, meg herjar á,ei nakar dómur meg skal ná,guds Lamb, eg komi, komi nú.

936 D-fis. *#alfred H. ackley. (Árni jacobsen týddi).

1. Tørvandi náði eg søkti teg, Harri,synd mín tá varð fyrigivin av tær,tók meg úr díki, setti á klettin,lovsong á tunguna legði tú mær.

2. Tørvandi frið, á, tú Høvdingi friðar,loyndarmál títt fyri hvílu mær gev.Rek út úr hjarta hugsanir óndu,gev mær tín frið, inntil endar mítt strev.

3. Tørvandi megi, tá eg eri veikurat lyfta byrðum, sum dagurin ber,eyðmjúkt og lýðin altíð tær tæna,ofra meg sjálvan bert ynski mítt er.

937 F-a. *abraham grimstvedt. #jean j. Rousseau. (V. Danielsen týddi).

1. Tá ið tú eina í stríðnum mást standa,óræddur ver og gev ikki uppat,statt sum ein maður og óttast ei vanda,ræðst ikki fíggindans vreiði og hat.Hvast er guds orð sum hin hvassasti brandur,treingir seg inn í ta myrkastu vrá,øvund og mótstøðu, lygnir og klandur,alt kanst við Orðinum niður tú slá.

2. Ikki tað vóru teir mannsterku flokkar,sum fylgdu jesusi, tá hann var her.Varða teg tí, at ei talið teg lokkarburt av tí leið, sum í Orðinum er.Sannleikin sigrar, um fá honum trúgva,lygnin, hon fellur og fær ikki bót.Um henni fylgir hin ótalda rúgva,einaferð verður hon uppskrædd við rót.

3. Um tú skalt líða – nú, so sigur Orðið:Tú gjøgnum trongd inn til lívið skalt ná.Skjótt situr tú við hitt himmalska borðið,meðan hin gudleysi brennur sum strá.Trúskap er júst tað, sum jesus vil síggja,trúskap og kærleik og vísdóm og mót.Onga tíð nýtist tær undan at flýggja,brátt liggur fíggindin tær fyri fót.

4. Orðið frá gudi lat á tínum vegiog undir stríðinum leiða tín fót.Tá skalt tú kunna – á, merk tað við gleði, nógv fyri sannleika, einki ímót.Vend undir stríðnum til jesus títt eyga,lít bert á sannleikans sigrandi mátt.Skjótt verður krúnan av gullinum reyðasett á títt høvur í Himlinum hátt.


938 a-e. *Rodmundur í Liða. #Norskt fólkalag.

1. Við jesu føtur at lýða águds orð so dýrt er, guds Son at sjá,at velja lutin, ið góður er,sum ber av øllum í hesi verð.

2. Við jesu føtur, tá tyngir sorg,er besta, tryggasta lívd og borg,tá sjúka, skilnaður níva svárt,og sálin troytt er og hjartað sárt.

3. Við jesu føtur tá fylt er ondvið tí, mær gevur guds kærleikshond,og bera aftur eg honum kanntað, eg við føtur hans sá og fann.

4. Við jesu føtur í Himli hátt,har alt er fullkomið, sára gott,vit níga niður, hann lovsong færí undran, dýrd og tilbiðjan har.

940 Es-g. *adelaide a. Pollard. #george C. Stebbins. (Z. Zachariassen týddi – yrkti 4. ør.).

1. Tak mína hond, gud, leið meg tín veg.Meir tínum Soni líkjast vil eg.Mynda og boygg meg vilja tín til,meðan eg stillur bíða tær vil.

2. Tak mína hond, gud, leið meg tín veg.Royn meg og hjálp mær, rannsaka meg.Hvítan sum kava tváa meg nú.Mentur at signa ert eina tú.

3. Tak mína hond, gud, leið meg tín veg.Fyll meg við anda, nem tú við meg.Fyll meg við kraft, so heimurin særKristus aleina altíð í mær.

4. Tak mína hond, gud, leið meg tín veg.Lat meg ei velja heimin, men teg.Lívið at liva vert verður tá,og so har heima løn frá tær fá.

939 Des-f ella D-fis. *j.L. Lyne. #1: E.j. Bellerby. #2: j.H. Lester. (Árni jacobsen týddi).

1. Tak tú meg nærri tær, á, jesus,tær nærri dag um dag.Fastari tínum hjarta, jesus,tær nærri tú meg drag.

2. Vís tú mær tína dýrd, á, jesus,sum tá ið sólin sær.Song tú mær legg í hjartað, jesus,so eg kann prísa tær.

3. Eins og ein løk meg ger, á, jesus,sum streymar frítt frá tær.Flóta til tystar sálir, jesus,tað, Harri, tú meg lær.

4. Lær meg at æra teg, á, jesus,títt vitni vera herog eftir tær at bíða, jesus,hjá tær bert sæla er.

941 F-f. *#Kurt Kaiser. (Hallgrím Miðberg týddi).

1. Tá ið á vári blómur spretta fyri mæreftir ta myrku vetrartíð.Fuglurin tá aftur hoyrist syngja,sálin tá aftur andar frí.

Harri, í hjartað gev mær várið,tak tú burt ta køldu, myrku synd.Endurnýggja meg við tínum Anda,tá skal hitin aftur koma inn.

2. Harri, meg ger sum á, ið rennur rein og klárav høgum hæddum niður her,so eg kann siga frá tí søguum ta kærleiksflóð, av øllum ber.


943 g-d. *Óli Reinert. #Klaus Østby.

1. Mín góði jesus, ver tú hjá mær,eg kann ei uttan teg liva.Hin sanni friður, hann er hjá tær,har sálin ei er í iva.Á slíkum grundum eg ei vil standa,sum ikki halda í deyðans vanda,men jesus aldri svíkja vil.

2. Tann mann, ið jesusi fylgir her,vil verðin onga tíð fata,hon heldur, slíkt bert ein villa er,hon altíð gud hevur hatað.Men nær hjá sínum vil jesus veraog gjøgnum mótstøðu væl tey bera,um bert tey líta heilt á hann.

3. Nú vil eg takka tær, góði gud,at tú mær gavst tína náði.Tín sæli friður fall mær í lut,ei nokk eg takkað tær fái.Tað er so gott, gud, títt barn at vera,ei fatast kann tað, tú vildi gera:at ofra Sonin fyri meg.

4. Mín góði jesus, ver tú hjá mær,tí so kann einki meg skaða.Til hvíldar leggi eg meg hjá tær,ei nakað burt meg kann draga.Mín sál skal gleðast í tínum favniog prísa hátt tínum stóra navni,ta stund eg livi foldum á.

944 F-c. *jacob Paulli. #Sigurd Lunde. (Edmund í garði týddi).

1. Lær meg at kenna leiðir tínar,við treysti fúsur ferðast tær.Eg veit, at allar ognir mínarer borgað góðs, tú lænti mær.Men vil tín sterka hond meg leiða,eg altíð málið grant kann sjáog nýggja himlavón man eiga,so hvørt ein vón her fellur frá.

2. Lær meg at kenna tínar tankar,teir venjast til at hugsa her.Um hjarta mítt í angist bankar,so treyst tú mær í barmin ber.Tá eg kann ongan útveg skoða,sig mær so útveg tín, á, gud.Tá kann eg síggja morgunroðaher gylla sút og sorgarlut.

3. Men lær meg fram um alt at kennatín kærleika, sum mark ei ber.Hann stjørnufjøld fær bjart at brenna,tá eydnusól til viðar fer.Tað tár, hann elvdi, burt hann kysti,tað sár, hann slerdi, grøðir hann,hans leið ber gjøgnum tað, vit mistu,so sálin himladýrd har fann.

942 D-a. *#john Pantry. (anja Hansen týddi).

Við tómum hondum komi eg fram fyri teg.Tak meg, Harri, nú, og fylg tú við mær,tí í mær sjálvum eg einki kann,men tá tú leiðir meg, tá kann eg tæna tær!

945 as-c. *#Horatio R. Palmer. (V. Danielsen týddi).

1. Statt stinnur í freisting,sum herjar teg á.Hvør sigur tær hjálpirein annan at fá.Ver maður í stríðnum,sig syndini nei.Hygg altíð á jesus,hann svíkur teg ei.


946 C-g. *Mary Shekleton. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Tín kærleik eingin hugur skilja kann,mín gud og Harri, ei eg fati hann.Tó vil eg, jesus, fegin grunda áhans longd og breidd og hædd og dýpd og sjá hann meir og meir.

2. Eg vildi talað um hann fyri teim,sum burt vilst eru, sagt við tey: Kom heim!Tí jesus fyri teg í deyðan gekk,av kærleika til tín á krossi hekk– kom heim, á, kom!

3. Um kærleik tín eg vildi sungið prísog ært teg, tænt tær á ein betri vís.Tú hevur hjarta mínum givið friðog sæla vón um dýrd í Himli við– takk, Harri Krist.

947 Es-es. *Ray Palmer. #Lowell Mason. (V. Danielsen týddi).

1. Mín trúgv upp til tín sær,guds Lamb á trænum har,mín Frelsari.Lat mína bøn teg ná,lat tína kraft meg fá– á, at eg tæna mátær trúgvari.

2. ja, ríka náði tín,hon lívgi anda mín,meg heitan ger.Sum deyða mín tú bar,so send mær hjálp frá tær,at kærleikin í mærein eldur er.

3. Á lívsins villa veg,tá sorg umringar meg,leið tú meg tá.Birt ljós á myrku leið,meg styðja, um eg gleið– á, Harri, lat meg eitær víkja frá.

4. Og skuldi enntá meghin síðsti fíggindií favn sín kroyst,á teg mítt hop er bygt,tú tekur alla frykt,og heim eg fari trygt,ein sál útloyst.

4. Men tó eg, hesum veika holdi í,ei rætt tær prísi, jesus, nakra tíð.Mítt tóma ílat fram eg beri tó,hjá tær jú flýtur lívsins kelda góð– á, fyll meg nú.

5. ja, fyll tú meg við kærleika frá tær.Eg einki størri veit at ynskja mær.Lær meg at drekka av tí kelduni,sum flýtur út við hvílu fyri meghjá tær, hjá tær.

Bið hann koma og hjálpa,ugga, styrkja og verja.Jesus skal ikki sýta,hann svíkur teg ei.

2. Ring orð ei tú brúki,ræðst syndaralag,guds navn halt í æru,ei misbrúka tað.Ver trúgvur og mildur,far sannleikans leið,hygg altíð á jesus,hann svíkur teg ei.

3. Um stinnur tú stendur,tú krúnuna fært.Í trúnni vit sigra,tó mangan stóð hart.Hjálp kemur frá honum,sum undan tær steig.Hygg altíð á jesus,hann svíkur teg ei.


949 F-a. *W.D. Longstaff. #george C. Stebbins. (V. Danielsen týddi).

1. Tak tíð til at halgast og tala við gud,ver altíð í honum, vel orð hans til lut.Ver vinur við guds børn,og veikum rætt hond,gloym aldri at søkjaguds signing, guds Ond.

2. Tak tíð til at halgast og frið guds at fá,tak tíð til at biðja og andlit hans sjá.Við jesus at skoðatú verður sum hann,og hvør, ið teg hittir,skjótt síggja tað kann.

3. Tak tíð til at halgast, lat gud leiða teg.Far ei undan honum ein sjálvvaldan veg.Í sorg sum í gleðistíg í jesu spor,hav eygað fest á hann,lít enn á hans orð.

4. Tak tíð til at halgast, gerst stillur í sinn,hvønn tanka, hvørt innskot ber fyri hann inn.Til kærleikans keldutá leiðir hann tegog ger teg til reiðartil verk fyri seg.

950 F-c. *#Baylus B. McKinney. (Hákun Djurhuus týddi).

1. „Tak krossin upp, og fylg tú mær,“mín Meistari meg bað.„Eg gav mítt lív at bjarga tær,títt lív mær tí gev í dag.“

Eg fari, har leið tín ber,eg fari, har leið tín ber.Á, Jesus, eg fylgja vil tær herog fari, har leið tín ber.

2. Meg lær at kenna vilja tín,meir heilagan meg ger.So veri nú tín vilji mín,eg fari, har leið tín ber.

3. Og um so náttin myrk er nær,og havið óslætt er.Mín kross eg taki, fylgi tærog fari, har leið tín ber.

4. Tú ert mín Harri, Kongur, gud,mítt alt á lívsins ferð.Tín frelsa rík mær fall í lut,og leiðin nú heimá ber.

Ja, leiðin nú heimá ber,ja, leiðin nú heimá ber.Á, Jesus, eg fylgja vil tær her,og leiðin nú heimá ber.

951 a-e. *Charles Wesley. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Tú Ísraels Hirði og mín.Mín gleði og friður ert tú,mín sál tráar nærri til tínat kenna teg betur enn nú.

2. Mær leingist til fløturnar tær,har Hirði mín leiðir sín seyð.Við hjarta hans hvíla tey har,mót hita eitt skjól finna tey.

948 F-a. *#Harry D. Clarke. (Z. Zachariassen týddi).

jesus, kom inn, jesus, kom inn,kom inn í mítt hjarta, jesus.Kom inn í dag,koyr synd avstað,kom inn í mítt hjarta, jesus.


953 F-a. *#james Mountain. (P.W. Háberg týddi).

1. Sál mín, ver still fyri jesus,vík aldri honum frá,minst, at tær altíð nýtisthonum at dvølja hjá.Hvussu skalt fram tú finna,her sum tú einki sær,um tú ei gongur eftirvegnum, hann vísir tær.

Tak meg í hond, á, Harri,leið meg tín egna veg.Kann hann enn tykjast løgin – heim hann tó førir meg.

2. Sál mín, ver still fyri jesus,halt á í trúgv og bøn.Ljós í tíns hjartans myrkurverða tá skal tín løn.gev honum tað, hann gav tær,legg bert alt í hans hond.Hann skal teg reinsa, fylla,við síni kærleiksond.

3. Sál mín, ver still fyri jesus,granska hans dýra orð.Tá skal hann alt teg læra,sál tíni reiða borð.Og um tú lýðin fylgirtí, sum tú finnur har,skal hann av kraft og náðimeir og meir vísa tær.

3. Meg leið til hitt sælasta pláss,sum fall í eins syndara lut,har negldan til spott á ein krosseg síggi mín Harra og gud.

4. Á, vís mær tín kærleik til mín,sum bant teg til krossin hin dag.Ei naglar, nei, kærleiki tíntær helt á tí bannaða træ.

5. Tí elskar títt fólk nú tann stað,og lomb tíni har føðir tú.Og kletturin, klovin hin dag,eitt skýli er sálunum nú.

952 C-g. *F.R. Havergal. #1: Philip P. Bliss. #2: arnold Ovenden. (V. Danielsen týddi).

1. Títt lív, tað gavst tú mær,títt blóð í mín stað rann,tá sál mín bundin vartil deyða, dóm og bann.ja, lív títt, lív títt gavst tú mær.Hvat gevi eg nú tær?

2. Frá føgru, ljósu strondog einglasongi hartú komst til sløg og bondog krossin tunga bar.Tú fórt frá øllum fyri meg,hvat læt eg fyri teg?

3. Mín hugi skilir ei,hvør djúp ið kvølin vará tíni deyðaleið.Men lívið vanst tú mær.Tú leið, tú leið tað fyri meg,hvat leið eg fyri teg?

4. Og gjøgnum alt títt stríðkom niður her til mínein frelsa full og frí,ja, friður, náði tín.Tú ríkar gávur veitir mær,hvat beri eg nú tær?

954 D-fis. *#Ókend. (Páll á Lakjuni týddi).

Lær meg lýdni, gud,lær meg bert at tæna tær,vís mær ta leið, tú ynskir, eg ganga skal á.Lær meg lýdnisvegin, gud.


956 g-d. *#Norman j. Clayton. (Øssur Berghamar týddi).

1. Vera í vilja míns Faðirs eg vilhvørja løtu, hvønn lívsins dag,lyftum hans eina at halla mær til,hvørt eitt stig og á hvørjum stað.

Eina eitt amboð í hondum hans,bíðandi boðunum Meistarans,vera í vilja míns Faðirs eg vilhvørja løtu, hvønn lívsins dag!

2. Eina á jesus mítt álit er bygthvørja løtu, hvønn lívsins dag.Einki eg óttist, hann leiðir meg trygthvørt eitt stig og á hvørjum stað.

3. Signað at fylgjast við jesusi herhvørja løtu, hvønn lívsins dag,halgaður honum, sum leiðir og berhvørt eitt stig og á hvørjum stað.

957 F-c. *Fanny Crosby. #Silas j. Vail. (jákup Olsen týddi).

1. Tú mítt ljós, mítt lív, mín lutur,jesus, meir enn alt hjá mær.gjøgnum hesar oyðimarkirlat meg vera nær hjá tær.

Nær hjá tær, nær hjá tær,nær hjá tær, nær hjá tær.Gjøgnum hesar oyðimarkirlat meg vera nær hjá tær.

2. Fittligar og lættar dagarvil eg ikki ynskja mær.Tola, líða vil eg fegin,eri eg bert nær hjá tær.

3. gjøgnum henda skuggadalinleið meg, ber meg hagar, hvareg teg sjálvan skjótt skal síggjaog tær altíð vera nær.

955 C-g. *georgina M. Taylor. #Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Sjálvur eitt einki, einki,í støvinum djúpt fyri tær,til reiðar at verða brúktur,har tú hevur brúk fyri mær,tómur, so tú meg kanst fylla,tá boð tíni fara eg má,og veikur, so altíð mær tørvarfrá tær mína styrki at fá.

Sjálvur eitt einki, einki,í støvinum djúpt fyri tær,til reiðar at verða brúktur,har tú hevur brúk fyri mær.

2. Sjálvur eitt einki, einki,men leiddur av tær á veg,ein tænari, sum bert bíðar,til Harrin vil kalla á meg,ein harpa, sum tónar leingi,tá Meistarin hana vil slá,men kvirr og við stiltum streingi,tá hann vil, eg stillur skal stá.

Sjálvur eitt einki, einki,men leiddur av tær á veg,ein tænari, sum bert bíðar,til Harrin vil kalla á meg.

3. Sjálvur eitt einki, einki,um nógv enn tað kosta má,eg leggja meg vil í støvið,at verðin mín Harra kann sjá,sjálvur eitt einki, einki,men tømdur og fyltur av tær,tá havi eg lív og gleði,ja, alt tað, sum tørvar mær.

Sjálvur eitt einki, einki,um nógv enn tað kosta má,eg leggja meg vil í støvið,at verðin mín Harra kann sjá.

Tænasta og trúboðan

Tænasta og trúboðan 373

958 F-c. *annie L. Coghill. #Lowell Mason. (V. Danielsen týddi).

1. arbeið, tí náttin kemur,arbeið á morgunstund,arbeið í dagsins tímum,tíðin fer við skund.arbeið í sólarhita,arbeið, um kvøldið leið,arbeið, tí náttin kemur,tá tú virkar ei.

2. arbeið, tí náttin kemur,stríð hitt góða stríð,honum, ið gav tær lívið,gev tú tína tíð.Á hinum stuttu stundumger tað, tú veitst, er gott,arbeið, tí náttin kemur,tá tú steðgar brátt.

3. arbeið, tí náttin kemur,sólin fer skjótt í kav.arbeið tú fyri Harran,sum tær lív sítt gav.arbeið til náttarmyrkriðendar alt strev og stríð,arbeið, tí náttin kemur,tá er hvíldartíð.

959 C-g. *Sigurd Berghamar, 1-3. ør. *#Øssur Berghamar, 4-5. ør.

1. Frá ævunum guds verk fer fram,hans undur gjøgnum øldir.Og fyri frelsuverkið stórtlovsyngja mannafjøldir.

2. Og nørist Harrans samkoma,og verður stórur akur – lat okkum minnast, undur gudshvørt aks er, hvør einstakur.

3. Hvør yndisligir eru tóá fjøllum teirra føtur,ið góðan boðskap bera útum bygdaløg og gøtur.

4. at Harrans orð er livandi,vit mangan hava sannað.Við andanum tað birti lívog ljós í millum manna.

5. Men dagur koma skal, tá vitvið undran Harran skoða,har lívið blóma skal av tí,sum her í trúgv varð sáað.

960 g-d. *Victor Danielsen. #Edwin S. Ufford.

1. greidliga vitna hitt frelsandi orð,greitt bjóða sálunum inn til guds borð,peika á jesus og hansara verk,og greitt lat tey ljóða, guds náðiboð sterk.

Greidliga vitna, greidliga vitna,ber fram hitt frelsandi orð.Greidliga vitna, greidliga vitna,bjóða í dag til Guds borð.

2. greidliga vitna, og veri tað núHarrin, sum talar, ei eg og ei tú.Ber fram eitt orð, sum ei misfatast kann,og tala um jesus, so øll síggja hann.

3. greidliga vitna hitt frelsandi boð.Sálunum tørvar at hoyra tað so,at greitt tær síggja, at alt er fullført,at frí eru vit, jesus alt hevur gjørt.

4. greidliga vitna, og noyð tey í dag,noyð tey at svara á tilboðið ja.Harrin skal virka, um tú einki kann,ber tú tí fram Orðið, alt annað ger hann.

Tænasta og trúboðan374

961 Es-g. *Ina Duley Ogdon. #Charles H. gabriel. (V. Danielsen týddi).

1. Bíða ikki, inntil tú kanst gera okkurt stórt,lat ei hugin flúgva langan veg.Dagsins smáu skyldur síggjast lat, tú hevur gjørt – lýs upp, har gud tín setti teg.

Lýs upp, har Gud tín setti teg,lýs upp, har Gud tín setti teg.Onkra vilsta sál tú leiða kanst á beinan veg– lýs upp, har Gud tín setti teg!

2. Skýggini tey dimmu kanst tú lætta, gera ljóst,lat ei forða tær hitt stóra eg.Lætt við glaðum songi okkurt byrðað mannabróst – lýs upp, har gud tín setti teg.

3. Hvørja gávu, tær er givin, kanst tú nýta her,vís á jesus, onnur hjørtu gleð.Rætt út veiku hond og sálum lívsins breyðið ber – lýs upp, har gud tín setti teg.

963 F-f. *E. Margaret Clarkson. #john W. Peterson. (Brynleif Hansen týddi).

1. Eg sendi tykkum út at virka, líða,ólønt, ódámd, ókend, óynskt, ólýdd,at bera háð, at líða spott og hatur.Eg sendi tykkum út í virki mítt.

2. Eg sendi tykkum – særdum sálum bjargið,ja, vakið, virkið, grátið yvir teim,og berið byrðar teirra falnu, gloymdu,eg sendi tykkum út í allan heim.

3. Eg sendi tykkum – einsom og forfjónað,við hjørtum, byrðað fyri heimsins neyð,at lata hús og kærar vinir fara,eg sendi tykkum – elskið inntil deyð.

962 F-a. *#Øssur Berghamar.

Latið lovsangin ljóða,berið boðskapin góðaum Guds Son, Harran Jesus,sum loysir trælabond.Latið ljósini lýsa,skjótt skal morgunin rísa,berið boðskapin góðatil heimsins ytstu strond!

1. gjøgnum øldir havaHarrans menn og kvinnur brotið slóð,farið út til onnur fólkasløgog manga fjara tjóð,umsett Skriftirnar til fremmant málog borið lívsins Orðum ta frelsu, sum kann broyta lív og kor.

2. Prísa gudi fyri tey,ið tóku tøk og trúarstig,so at boðskapurin bestináddi oyggjar várar við.Fyri Orðið, sum á egnum móðurmáli ljóðar frítt,fyri hvønn, ið trýr og eigur lívið nýtt.

3. Handaður so verði kyndilintil næsta ættarlið,so øll fólkasløg á foldumkunnu hoyra Orðið við.Latið okkum vakja, virka, bera boðini so góð.Skjótt so kemur jesus– hoyrist lúðraljóð.


965 F-f. *Reginald Heber. #Lowell Mason. (V. Danielsen týddi).

1. av grønlands ísi gráum,úr stóra afrika,av Russlands fløtum lágum,av Ceylon, Sumatra,úr India skógi grøna,úr Kina, japan viðótaldar røddir bøna:Ber okkum boð um frið.

2. Hvat hjálpa blómur vakrar,ið Harrin hevur skapt,hvat fløtur, grønir akrar,tá fólkið er fortapt.Til einkis náði nýggjahvønn dagin sendir hann.Tey dýrka tað, tey síggja,og gloyma Skaparan.

3. Og kunnu vit nú goymatað ljós, vit hava sæð,og øll tey mongu gloyma,sum ikki kenna tað?Nei, sig ta søgu góða,ei nøkur er sum hon.Lat náðiboðið ljóðatil hvønn fortaptan son.

4. Sum stormur flúgvi Orðiðum hav og fjøll og lond,til lívsins boð er boriðtil havsins ytstu strond.Skjótt kemur hvílan søtatil tann, sum stríddi her.Ein stutt, ein møðsom løta,og so hann kransin ber.

964 B-f. *#William F. Sherwin. (Z. Zachariassen týddi).

1. Stríðið sannleiksstríð guds herklæðum í.Mikið vápnagný dynur nær.Brynjað, gyrd og skødd,takið hjálm á høvd,spennið spong og vøddog berjist har.

Reisist, hermenn,fylkist nú um merkið,reystir, treystir,fremjið sigursferð!Framá, heimá,syngið hosianna,hetjan, Kristus, jú á odda er!

2. Fús vit herja á, fíggindan vit slá,málið brátt vit ná fram á leið.Hevjið svørð og skjøldmóti myrku vøld,fyri Satans fjøldvit lúta ei.

3. gud, vár Høvdingi, tú almáttugi,lat herliðini sigur fá.gev á hvørjum staðkraft til hvørt eitt slag,inntil síðsta dagvit heima stá.

4. Eg sendi tykkum – sleppið lívsins tráanog eginvilja, ynski dýr og kær.ja, haldið á at elska tey, sum hata,eg sendi tykkum bert at tæna mær.

5. Eg sendi tykkum út til tey, sum gráta,at bera blindum sálum frelsuna.Til hjørtu, herd av øvund og av hatri,eg sendi tykkum – smakkið golgata.

Eins og Faðir sendi meg,eg sendi teg.


966 Es-g. *#Lucy R. Meyer. (jákup Olsen týddi).

1. Harrin vil ikki, at nakar fortapist. jesus í Himlinum verðina sáfátæka, falna, hann elskaði hanaso, at hann deyður hekk krossinum á.Sálir fortapast, tær um okkum flokkast,sálir, sum drukna í syndanna flóð.jesus vil frelsa, men fá bera boðið,boðið um jesusar frelsandi blóð.

2. Harrin vil ikki, at nakar fortapist. Latin í hold várt og okkara korkom hann at frelsa, at grøða hvørt hjarta,tala til fangar hitt loysandi orð.Sálir fortapast, hoyr, heystið, tað gongur, ov lítil manning, og brátt verður nátt.jesus, hann kallar teg, skunda tær, bróðir.Lønin er blóðkeyptar sálir – hvør gott.

3. Nógv tíð til mítt, men til jesus so lítil,tíð til alt verk og til ónyttu við,men til guds gerning er lítil tíð eftir,sálum at hjálpa til lív og til frið.Sálir fortapast, hoyr, hoyr, hvat tey rópa:Ber okkum jesus, ta einastu vón.Vit eru nívd undir ov tungum byrðum,blindað av gráti er okkara sjón!

4. Harrin vil ikki, at nakar fortapist.Fylgi eg honum, og orki eg tálongur at síggja, at sálirnar søkka,doyggjandi, tí at mín hjálp vantar á?Sálir fortapast, men gud vil tað ikki. Fyrigev, Harri, og tak burtur heralt, okkum forðar, og gev, at vit livafyri ta løn, sum í Himlinum er!

967 B-f. *#Harper g. Smyth. (V. Danielsen týddi).

1. Er mítt lív ein signingarkelda,flýtur kærleiki guds gjøgnum meg?Eri falnum eg boð um guds náði,leiði friðleys eg friðarins veg?

Ger meg til signingarkeldu í dag,ger meg til signing, mín Gud, veit mær tað.Meg heilt tú eigi,verk mítt tú leiði– ger meg til signingarkeldu í dag!

2. Er mítt lív ein signingarkelda,tyngir hjarta mítt syndara neyð?Leiti eg eftir teimum, ið viltust,tali frelsunnar orð eg við tey?

3. Er mítt lív ein signingarkelda,ber um jesus tað dagliga boð?Tali eg við tær sálir, sum doyggja,um tann Harra, tær elskaði so?

4. Er mítt lív ein signingarkelda,livi eg ikki longur í synd?Kann eg falnum og líðandi bjarga,gera síggjandi eyguni blind?

968 B-f. *Fanny Crosby. #W.H. Doane. (V. Danielsen týddi).

1. Bjarga teim doyggjandi,reis tey, ið falla,rív tey í miskunn av fíggindans hond,far eftir burtvilstum,bundnum og særdum – jesus vil frelsa tey, loysa øll bond.

Bjarga teim doyggjandi,reis tey, ið falla,Jesus vil frelsa tey – før tey til hann!


969 B-f. *#Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Bjart várs Faðirs náði skínuryvir hav og yvir lond,og hann okkum beyð at tendraljós við lágu sjóvarstrond.

Lat hitt lægra ljósið brenna,lýsa bjart og sløkna ei,so ein skúta, stødd í vanda,finna kann ta beinu leið.

2. Dapra syndanáttin dimmist,villar bylgjur ýla hátt,eygu troytt í angist hyggjaeftir ljósi í tí nátt.

3. Birt títt veika ljós, mín bróðir.Frelsa kanst tú onkun mann,sum nú vónar havn at náa,bert eitt ljós hann síggja kann.

2. Tó at tey háða hann,bíðar hann tolin,væntar at síggja eitt angursins tár.Tala í álvara,vís teimum vandan,fá tey at kenna sítt svíðandi sár.

3. Djúpast í sálunumkenslur enn búgva,kenslur frá gudi, sum freistarin vann.Rørdur av kærleikshondstrongurin brostniljóða av nýggjum við gleði enn kann.

4. Bjarga teim doyggjandi,jesus teg biður.Styrki tú fært, um bert royna tú vilt.Før tey á beinan veg,leið tey í tolni,sig teimum lívsins orð skilliga, stilt.

970 F-c. *anna Shipton. #Charles C. Converse. (V. Danielsen týddi).

1. Bjóða hinum djúpast falnu,Lambsins veitsla bíðar teim.Oyðin, tóm og køld er verðin,eigur einki sálarheim.Bjóða hinum troyttu, veiku,syndatyngdu, far, á, far,sig: Á, syndari, kom aftur,jesus bíðar eftir tær!

2. Bjóða heidningum og jødum,bjóða hvørjum inn til gest,noyð tey, bjóða øllum, ølluminn til Harrans náðifest.Faðirin fer út við gleði,fevnir hin fortapta son,rík, óendalig er náðin,aldri, aldri svíkur hon.

3. Bjóða teim, sum kristin kallast,men sum ikki kenna gud,at tey, meðan enn tey kunnu,velja Kristus sum sín lut.Bjóða teim, sum Orðið spotta,velja heimsins synd og lyst,sig teim, at tann dagur kemur,tá teim tørvar jesus Krist.

4. Bjóða hinum ungu, glaðu,stutt er lívsins fagra vár,bið tey ikki spæla, droymaburt tey stuttu náðiár.Um hin ungi tíðliga finnurjesus sum sín vin, sín skatt,mikla sorg tað honum sparir,á, sum hjartað verður lætt!

5. Bjóða hinum hjartabrotnu,sum ei vita veg og ráð,sig við tey, at jesus frelsir,at hjá honum frið tey fá.Sig, at favnur guds er opin,sig, hann turkar tár av kinn,sig, at enn er rúm til teirra,kalla, bøna, noyð tey inn.


3. Upp tí við hjarta, munni, hond,elskið í gerð, ei í orðum.Hjartað lat fyllast av tí Ond,sum fall á vitnini forðum.Skilligt tað er, so hvør kann sjá:Neyðin er stór, her hjálpast má,bróðurhond mugu vit rætta.

4. Silvurið, gullið Harrans er,tú ert húshaldari bara.Nú kemur gud og spyr teg her:Hvussu nógv vilt tú meg æra?Kanst tú av hjarta siga tá:gud tað, tú vilt, tað skalt tú fá,títt er tað alt, títt aleina!

5. Standið, guds børn, øll saman tífrelsunnar orð út at breiða.Offur tað kosta má og stríðsálir til lívið at leiða.Harrin vil leggja signing til,orðinum kraft hann geva vil,lomb síni heim vil hann føra.

972 c-c. *Hans Utbø. #L.M. Lindeman. (V. Danielsen týddi).

1. gudi at tæna signað er,dýrt fyri menn, fyri kvinnur.Sælur er hann, ið virkar her,sálir frá deyðanum vinnur.Einglar og heiløg verða glað,lovsongur ljóðar um guds stað,tá ið ein syndari frelsist.

2. Manningin veik á akrinum – hvør vil nú Faðir sín æra?Hygg, móti myrkri ævigumsálirnar blindaðar fara,kenna ei Kristus, lívsins ljós,vónleysar stýra sína kós,sorast í briminum sundur.

973 g-d. *Catherine Pennefather. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Ei enn, mítt barn, enn dagsins stríð og hita,enn eina stutta tíð á villu vág,í oyðimørk enn nakrar myrkar dagarog síðan sólskin Faðir tínum hjá.

2. Ei enn, eg eigi seyð, sum viltist burtur,hann má við kærleiksrødd tú kalla heim.ja, mong á fjøllunum enn vónleys fjakka,tú sleppa skalt at leita eftir teim.

3. Ei enn, eg eigi børn,sum sorgir líða,far, fell í kærleika við teim eitt tár.Og mong á sjúkrasongini seg geva,far, far, her bløða so mong hjartasár.

971 B-d ella Es-b. *Louis Williams. #1: gloria Roe. #2: Bárður á Lakjuni. (Flóvin Tyril týddi).

1. Er tað so, tær tað sama tað ger?Er tað so, tær tað sama tað ger,at í synd doyr ein sál,leitt tú kundi á mál?Er tað so, tær tað sama tað ger?Verður blóðið kravt hond tíni av?Bart tú boð og ávaring gav?Ert tú virkandi nú,javnar gøtuna tú?Virkar Harrin hvønn dag gjøgnum teg?

2. Tá vit hittast á lívsælu strond,lívsins stúran er av, loyst øll bond,saknar summi tú har,tí eitt ljós tú ei var?Verður so, tær tað sama tað ger?Verður blóðið kravt hond tíni av?Bart tú boð og ávaring gav?Vildi virkað tú tá,javnað vegin teim hjá?Er tað so, tær tað sama tað ger?


4. Ei enn, her eru so mong vónleys hjørtu,her er so myrkt, far tú í trúgv, ger ljóst.Her renna tár hjá faðirleysum, ørmum,far, legg í kærleika tey við títt bróst.

5. So far til tey, sum vónleys falla, doyggja,við jesu navni – har er lívið í.Lat ei títt hjarta kølna. Kanst tú ikkivið honum vakja eina stutta tíð.

6. ja, eina stutta tíð, og síðan kransin,tá tú í dýrd við hásætið skalt stá,tá tú ert latin í tey hvítu klæði,og Lambið prís og tøkk frá tær skal fá.

974 g-d. *William W. How. #Lovel Mason og g.j. Webb. (Árni jacobsen týddi).

1. Hvør gáva er frá tær,mín Harri og mín gud.ja, alt, eg tær sum gávu bar,frá tær eg fekk – hvønn lut.

2. Títt húshald tú meg lærat fara um so væl.Á signingum, tú veitir mær,eg ikki havi tal.

3. at hjálpa teim í neyð,at veita linna við,og vitja einslig tú mær beyð,kunngera, gud, tín frið.

4. at loysa fangar útog leiða teir til tín.Teim gleði bera, stilla sút,at skeinkja lívsins vín.

5. Títt orð mær ljósið ber,upp lýsir myrkan dag,so lívið gerst ein fagnarferðtil sæla dýrdarstað.

975 F-a. *Fanny Crosby. #W.H. Doane. (V. Danielsen týddi).

1. Upp til arbeiðis nú, stíg í Meistarans spor,tit guds børn, havið trúgv á hans skrivaða orð.Halt í bønini út, slít øll hindrandi bond,halt so fram, ger við kraft, tað, ið er fyri hond.

Haldið á, haldið á,haldið á, haldið á!Havið mót, havið trúgv,og virkið, tí hann kemur skjótt!

2. Upp til arbeiðis nú, gev teim hungrandi breyð,leið til lívsvatnið øll tey, sum tysta í neyð.Vit um blóðið á golgata tala, og hví?Tí vit sóu, at frelsandi kraft er í tí.

3. Upp til arbeiðis nú.Her er nokk fyri øll,nú ið myrkur og lygn skulu rekast úr høll,nú, ið kunngerast skal yvir land, yvir havum ta frelsandi kraft, gud í blóðinum gav.

4. Upp til arbeiðis nú eina stokkuta tíð.Skjótt so heysta vit gleði og frið eftir stríð.Hvílan kemur nú skjótt, og tá syngja vit harum ta frelsandi kraft, sum í blóðinum var.


979 C-g. *Vilhelm gregersen. #a.P. Berggren. (V. Danielsen týddi).

1. Til signing ver á øllum tínum vegi,tú sál, sum so av gudi signað varð,fekst lut í lyftisins tí søtu gleði,í øllum, sum guds frelsa við sær bar.

977 Es-es. *Horatius Bonar. #john Hatton. (V. Danielsen týddi).

1. Far, arbeið, gev og givin ver,við gleði gudi tæni tú.So stríddu guds menn forðum her. Er leiðin ei hin sama nú?

2. Far, arbeið, fruktin vissað er.Tap her er ævig vinning har.Ei menn tær prísa, løna her,men hvat kann maður gagna tær?

3. Mong sálin doyr við tína liðheilt uttan ljós á myrku leið.Lyft ljósið høgt, vak, virka, bið,ber Orðið fram og troyttast ei.

4. So gleð teg, um tín sál er mødd.Skjótt endar stríðið, hvílan nær.Skjótt skalt tú hoyra jesu rødd,og sælur tann, sum trúgvur var.

976 g-g. *Zacharias Zachariassen. #Edwin O. Excell.

1. Hátt á einum kletti ein viti stóð,gav sær ikki far um fjøru ella flóð,grundaður á hellu, tryggur stóð hann har,kastaði sítt ljós bæði fjart og nær.

2. Um á vetri brimið í bergið stóð,kavarok og regn og vindur vitan sló.Og um summarlýkkan kíndi vitans brá,skein hann líka trútt yvir havsins vág.

3. Millum riv og vandar, á veg til lands,mong ein skúta takksom vitanum gav ans.Sóu teir hann skyggja, stýrdu teir hans leið,vandaleys var skútan og kósin greið.

4. Eins og hesin vitin á myrkum veg,jesus vil, at tú skalt lýsa fyri seg.Mangur er í vanda, mangur einki sær,lýs tí fyri hann bæði fjart og nær.

978 C-g. *Ingvar Nilsson. #Ókent tónaskald. (P.W. Háberg týddi).

1. Eg fór gjøgnum býin við menniskjum mongum,sum keyptu og seldu í handlum so trongum,tey ótu og drukku – men enntá var neyð,tí menniskjan livir ei bara av breyð.

Tá hoyrdi eg Jesus, hann talaði so:Hvør er, sum vil bera út fyri meg boð?Eg svaraði: Harri, vilt tú senda meg,so fari eg út til at vitna um teg!

2. Eg fór út, sá bilar og ungdómar fagrar,sum rúsevni drukku og sprændu í æðrar,men tó, á, so fátæk, og eyguni deyð,tey søktu sær eydnu, men funnu bert neyð.

3. Tá fólkið av torginum burtur var farið,eg sá, at á bonkinum í einum garðiein sat so forkomin, og lotið var rátt,og klæðini slitin, tað leið móti nátt.

4. Eg fór út á bryggjuna, tungur í sinni,og bátar úr útlondum sá liggja inni,tá rann mær í huga tað heidningatal,sum avgudar dýrka og kenna seg sæl.


981 g-d. *#Edwin S. Ufford. (V. Danielsen týddi).

1. Kasta lívbeltið í brúsandi hav,sálirnar dýrt keyptar søkka í kav.Sálirnar søkka – á, hvør, hvør vil táher lívbeltið kasta, hin søkkandi ná?

Kasta lívbeltið, kasta lívbeltið,sálirnar reka avstað.Kasta lívbeltið, kasta lívbeltið,sálirnar søkka í dag!

2. Kasta lívbeltið við kvikari hond.Her kann ei brúkast ein ivasom ond.Sálirnar søkka – ver skjótur í dagat kasta lívbeltið – avstað nú, avstað.

3. Kasta lívbeltið til søkkandi menn.Vandin er stórur, men hjálpast kann enn.Freistingarstormur og syndbylgjur brátt– nú dríva teir inn í ta ævigu nátt.

4. Farin er skjótt henda frelsunnartíð,vónloysi ævigum sálin brátt í.Drála tí ikki, ver kvikur avstaðat kasta lívbeltið – far, frels tey í dag.

2. Til signing ver har heima millum tíni,gev teimum av tí náði, tær er veitt,har fram um allar staðir ljós títt skíni – tað ger tað, er bert hjartað glatt og heitt.

3. Til signing teimum ver, sum einslig stríðaí sorg og sakni, sjúkdómi og neyð.Og glaður gev! Tú eigur atgongd fríatil allan ríkdóm guds, sum hann tær beyð.

4. Til signing honum ver, sum hevur byrjaðat leingjast eftir frelsuna at fá,vís honum hann, sum eymliga man spyrjaum vilsta lambið, myrku fjøllum á.

5. Til signing ver á øllum lívsins leiðum,og royn at draga sálirnar til gud,ber fram ein vitnisburð við orðum greiðum,fá menn at velja sær hin sæla lut.

6. Til signing ver, ið hvar tín fótur ferðast.Og hittir onkun tú, sum vil tær ilt,til semju altíð lat ein útveg gerast,og tala um guds kærleik, sterkt og milt.

7. Til signing ver! Lat aldri, aldri viknahin kærleik, sum gud legði í títt bróst.Tú, Harri, læri okkum elska, signaog vera ljós og gera øðrum ljóst.

980 as-c. *absalon absalonsen. #Charles D. Tillman.

1. Dagur líður, sólin lækkar,skjótt hon undir fjallið fer.Enn mong sál í myrkri fjakkar,óvissu og ótta ber.Kom og sig teim, kæri bróðir,at eitt ljós er tendrað her,at ein hvíldarstaður góðurtroyttum sálum goymdur er.

Størsta verk, tú her kanst inna,er at boða krossins frið,størsta virði, tú kanst vinna,er ein sál, ið vendir við.

2. Mong ein sál er nívd av longsli,saknar gleði, hvíld og frið,situr enn í Satans fongsli,nærkast ævini hvørt stig.Bróðir, kom og ber teim orðiðum tann gud, sum elskar tey,um tann vin, sum hevur boriðalla heimsins synd og neyð.

3. Á, hvør stórt at kunna berahesi søtu gleðiboð:Sálir kunnu frelstar verða,tí gud elskar heimin so,at sín Son hann vildi senda,legði vára straff hann á,so við trúgv til hann at vendaævigt lív hvør sál kann fá.


984 as-c. *Daniel W. Whittle. #james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Harrin gav eitt merki til sítt veika lið,reytt og fagurt blaktrar tað.Okkum boð tað ber um sigur, náði, frið,vit við gleði reisa tað.

Glaður fram í stríðnum far,tí sigurin er okkara.Jesus valdið ber, sigur erundir merki hansara.

2. Um enn fíggindin seg savnar sum ein flóð,vilja vit ei ræðast hann.Farið fram við songi og við fríum móð,stríðið fyri sannleikan.

3. Yvir hav og land, ja, runt ta víðu jørðhitt blóðsmerkið reisast má.Vitnið, syngið, berið boðið: Ein og hvør,tann, sum trýr, skal frelsu fá.

4. Skjótt hin ljósa morgun Harrans fólk skal sjá,vunnin er tá sigurin.Harrans fíggindar í myrkri flýggja tá,sigrað hevur krossurin.

985 B-f. *#William a. Ogden. (jukim Olsen og Z. Zachariassen týddu).

1. Finn tey fortaptu, leita upp lambið,sum gongur vilst á fjøllum í dag.Komið til mín! nú Frelsarin bønar– breið hetta út frá stað og til stað.

Far nú avstað um fjøll og fløtur,vís hinum vilstu beina leið.Før tey til hann, hin góða Hirðan,sum fyri tey í deyðan steig.

983 E-gis. *#arnold Børud. (jóan Petur jacobsen týddi).

1. jesus setir spurningfram til tín og mín:Hvønn skal eg senda fyri meg?Hvør vil bera boðið um,at gud er kærleiki?Vinur, vilt tú vera við?

Harri Jesus, send tú meg,eg vil virka fyri teg.Alla tíð her á fold eg ofri tær,Harri Jesus, send tú meg.

2. Skurðurin er stórur,men fáir arbeiðsmenn.Hvønn skal eg senda fyri meg?Henda spurning fært tú,ið trýrt á Frelsaran.Vinur, vilt tú vera við?

982 B-f. *Knowles Shaw. #george a. Minor. (V. Danielsen týddi).

1. Sáa út á morgni og í middagshitaog á kvøldartíma Orðsins góða sáð.Sáa út í trúnni, heystartíðin nærkast,tú skalt koma glaður, bera bundi tá.

:, : Bera bundi inn, bera bundi inn,tú skalt koma glaður, bera bundi inn. :,:

2. Sáa, tá ið sól er, og tá mjørkin køvir,ræðst ei storm, ei kulda, halt í trúnni á.Skjótt er dagur liðin, hvíldartímin inni,tú skalt koma glaður, bera bundi tá.

3. Far tá, um við tárum, sáa fyri Harran,far um tú ei tøkk, men háð og hat skalt fá.Stríðið er brátt liðugt, síðsta tárið runnið,tú skalt koma glaður, bera bundi tá.


986 as-es. *#Charles H. gabriel. (V. Danielsen týddi).

1. Hoyr eitt róp, sum Harrans andi higar ber:Sendið ljós, sendið ljós!Dýrar sálir eru til at frelsa her,sendið ljós, sendið ljós!

Sendið ljós, hitt glaða frelsuboðljóði frítt frá strond til strond.Sendið ljós, lat evangeliumnáa fram um hav og lond!

2. Hoyr eitt róp, eitt makedoniskt kall í dag:Sendið ljós, sendið ljós!Má vár gud nú senda sínar menn avstað, sendið ljós, sendið ljós!

3. Lat øll guds børn biðja nú sum aldri fyrr, sendið ljós, sendið ljós, at vár gud má opna sínum orði dyr, sendið ljós, sendið ljós!

4. Virkið, ofrið, biðið, eingin troyttast má,sendið ljós, sendið ljós!Harrin vísa skal, hvat hann vil gera tá,sendið ljós, sendið ljós!

987 Es-b. *Ellen gates. #Robert Lowry. (V. Danielsen týddi).

1. Hvør mangt eitt lambið gongurá myrku fjøllunumí hungri og í kuldaso langt frá Hirðanum.Í tornum varð tað fangað,tá gleðin vunnin var,og eiturkend var blóman,sum vakrar litir bar.

Á, lat okkum lambið søkja,sum á deyðans leiðum er.Á, hvør gleði, ein dagkunna siga tað:Hygg, hitt vilsta lamb er her!

2. ja, hvør vil lambið søkja?Hvør elskar jesus so,at gjøgnum stríð og offurhann ber tey gleðiboð?ja, um so nógv tað kostar,hvør vil tó halda áat leita upp hitt falnaog heim hitt vilsta fá?

3. Hvør vil sítt egna gloyma,ei spyrja, hvat er lætt,men leita upp hitt lambið,sum er í vanda statt?Tí enn, enn jesus bíðar,enn hurðin opin er,hann hyggur eftir honum,sum lambið vilsta ber.

4. Hvør dýrdligt, um á kvøldieg siga kann við hann:Her er títt lamb, á, Harri,sum eg á fjøllum fann!ja, sælur hann, sum líðurvið evangeliumog breyð sítt lata faravil eftir vøtnunum.

2. Finn tey fortaptu, peika á jesus,sálum so sjúkum, saknandi frið.Vís teimum greitt hin æviga vegin,styðja tey heimá stig fyri stig.

3. Fagrir á fjøllum føturnir eru,sum góðan boðskap bera í dag,styrkja tey veiku, reisa tey falnu,gera í sorg tey líðandi glað.


988 B-f. *Ókent sálmaskald. #grant Colfax Tullar. (V. Danielsen týddi).

1. Sælur tú, sum sáarfram við vøtninilívsins orð um náði,kærleika og frið.Sálir doyggja kring teg,Lívið kennir tú.Virka! tíðin rennur. Sáa, sáa nú.

Sælur tú, sum sáar,trúgvur, íðin ver.Harrans orð er sáðið,lívskraft í tí er.Skjótt skal Jesus koma,løn hann ber við sær.Tú, sum tænir Gudi,far og sáa, far!

2. Í eitt sárað hjartasáa kærleiks sáð,bið, at heystsins Harritað vælsigna má.Syndaranum harðamilt guds sannleik sig,royn at vinna sálir,sáa út og bið.

3. Skuldi hondin troyttast,fekk tín fótur sár,er í dag tín gøtatrongri enn í gjár. Sáa, um við gráti,far til gud á knæ,og tú gyltan ávøkstsíggja skalt ein dag.

4. Skulu tár enn vætahvørja foyru tá,jørðina tey bloytafyri Orðsins sáð.Skjótt tey gyltu bundifram tú bera skaltfyri Harrans føtur– gloymt er stríðið alt.

990 as-es. *F.R. Havergal. #Caradog Roberts. (Z. Zachariassen týddi).

1. Hvør á Harrans síðu fram seg stilla vil?Hvør hitt góða stríðið frítt seg bjóðar til?Hvør vil heimin vraka? Hvør vil siga nei, greiða støðu taka, ganga Harrans leið?Vit á Harrans síðu, náði tíni við,fram nú vilja stíga, nær at tíni lið.

2. Fjart frá tær vit stóðu,full av sorg og sút,men við tínum blóði loyst vit eru út. Tann, ið til tín kemur, fylling tína fær,

989 a-cis. *#james Mcgranahan. (Flóvin Tyril týddi).

1. Víða um lond, í synd og myrkri staddar, ótaldar sálir eru, farast brátt.Hvør søkja vil upp hesar sálir ræddar,bera teim jesus, nú tað ber mót nátt?

„Alt vald í Himli og á jørð,alt vald, alt vald mær givið er,berið øllum heiminum hin glaða boðskap,eg við tykkum altíð eri.“

2. Lítið íkring, nú opnar dyrnar standa,haldið avstað, tit hermenn Krists, við skund,vaknið til dáð í sátt og einum anda,berið teim jesus, enn er náðistund.

3. Kom skjótt tann stund, tá hoyrist sigursljóðið,og fólk av øllum tjóðum dýrd tær ber.Vunnin og keypt við tínum dýra blóði,loyst, halleluja, Kristus Kongur er.


992 Es-b *#john C. Ratzlaff. (Sigurd Berghamar týddi).

1. Mong vónleys sál á myrku leiðseg trilvar fram og finnur eihitt lívsins ljós, sum bjarga kann.Í stríði, líðing lívið svann.Á, tú, sum kennir lívsins veg,far, kanska gud vil brúka teg.Sig teim, sum eru stødd í neyð,at jesus doyði fyri tey.

2. Ein kona, hjartabrotin, móð,seg stríðir heim frá „halgu“ flóð.Har tveitti hon sítt barn so kærtat blíðka gudahjarta hart.Hin sanna gud, hann kennir tú– hvat offur bert tú honum nú?Tú, sum jú eigur Harrans frið,sig, koma tey tær ikki við?

3. Har stríðandi ein maður fer,og lív hans brátt at enda er.Myrk er hans leið, vit vita vist– hvør fer at boða honum Krist?Í tóman heim hvørt róp hans var,veit ei, at jesus dómin bar,mót grøv, sum uttan Kristus er,hann gloymdur til fortaping fer.

4. Í hundraðtúsundtali teynú doyggja. Minst til teirra neyð.Men drála vit, hvat verður tá,vit mildu ásjón Harrans sjá?Á, tú, sum kennir sannleiksveg,far nú, um gud vil senda teg.Sig teim, sum eru stødd í neyð,at jesus doyði fyri tey.

vilja tín hann fremur, eggjaður av tær.Endurloyst, út fríað, náði tíni við,vit í hernað stíga, nær við tína lið.

3. Fremmand her at vera,kend, sum ikki fyrr,vald hans boð at bera, sett í Kongsins hirð.Burt úr Harrans heri rekið svøvn og rús,eldhugað nú verið, trúføst, djørv og fús.Varða okkum, Harri, náði tíni við,støðuføst og nærri, nærri tíni lið.

4. Hvast kann stríðið vera,sterkur fíggindin,Kongsins orð tó gera vísan sigurin.Halt tí á ótroyttur, fylkist øll um hann,sannleikin óbroyttur aldri vikast kann.glað á tína síðu, náði tíni við,vit í vápnagnýið stíga, tær við lið.

991 D-fis. *#Kittie Louise Suffield. (arvid Hansen týddi).

1. Tykist tað, tú virkar fyri,smátt og lítið virt í verð,stórt tað er, bert gud er í tí,hann ei gloymir síni her.

Lítið gerst stórt, bert Gud er í tí,søk tú heimsins ognir ei,ein krúna er,sum tú kanst vinna,bert tú gongur Harrans leið.

2. Tá ið stríðið her er endað,og várt lívsskeið runnið er,skal hann tá við gleði siga:Væl er tænt, vælkomin ver?


994 as-es. *Lina Sandell. #amanda Sandberg-Wæsterberg. (j. Dahl týddi).

1. ger tað sindrið, tú kanst,og nýt allan tín mátt,nú er stundin, men stokkut hon er,eftir vár kemur heyst, eftir dag kemur nátt,og eitt sinn tað at lýsa ei fer.Ver tí íðin at sáa og gev ikki grið,at títt arbeið kann búnast í frið.

2. ger tað sindrið, tú kanst,hugsa ikki um tað,at so fátækt og lítið tað er.Hvussu kundi tú tá farið glaður av stað,har sum Meistarin sendir teg her?Um títt yrki er lítið, og fáur veit av,takka fyri, at hann tær tað gav.

3. ger tað sindrið, tú kanst,royn av hjarta og sál,gev bert Harranum orku og mátt,og tú veitst, at ei hann nýtir okkara mál,tá ið spurt er um stórt og um smátt.Og hann sjálvur ger alt, og hvat sakar tað tá,um enn taldur tú ert upp í smá?

4. ger tað sindrið, tú kanst,minst til, at tað er so:gud hjá øllum bert trúskap vil sjá.glaður ver, um tú bert eini neyðarslig boð,tí hann sjálvur við hjálp er tær hjá.Á, tann gleði tann dag jesus man siga tær:Tað, tú gjørdi, var gjørt móti mær!

993 F-a ella B-f. *Daniel March. #1: jens guttesen. #2: john Zundel. (V. Danielsen týddi).

1. Hoyrið Harran hart at rópa:Hvør vil virka nú í dag?Stórir akrar, lítil manning,hvør vil skunda sær avstað?Meistarin á teg nú kallar,ríka løn hann býður tær.Hvør vil kvikur aftur svara:Eg skal fara, lova mær!

2. Kanst tú ei um havið faraút í fremmand, heiðin lond,heidningar og heiðið myrkureru nærri fyri hond.Eigur tú ei nógv at ofra,lat hitt lítla, sum tú kanst.Slíka løn, sum jesus gevur,aðrar staðir ei tú vanst.

3. Hevur tú ei einglatungu,talar tú sum Paulus ei,tó tú kanst, um bert tú roynir,vísa onkrum lívsins leið.Kanst tú ei við dómsins toruskaka bygdir, oyggjar, lond,onkun falnan kanst tú reisa,rætta honum kærleikshond.

4. Kanst tú ei sum vaktarmaðurhátt á Zions múri stá,stórum, smáum, høgum, lágumlívsins leiðir vísa á,tú við bønum og við gávumHarrans arbeið virka kann,eins og Áron Móses hondumheldur uppi – ger sum hann.

5. Fekk ein annar høvuðssessin,unn tú honum hann við frið.Fingu aðrir størri gávur,set teg ei við teirra lið.Um við skelvan hond tín leiddieina sál á beinan veg,skalt tú løn í Himli fáa,Harrin skal ei gloyma teg.

6. Lat ei hoyrast slíka talu:Einki virki fyri meg,meðan mannasálir doyggja,og tín Harri kallar teg.Lýð hans orð og far hans vegir,ger tað verk, hann gevur tær,svara skjótt, tá Harrin kallar:Eg skal fara, lova mær!


995 as-es. *johnson Oatman. #adam geibel. (V. Danielsen týddi).

1. Sum ein viti statt við tíðarinnar hav,sálir ganga burtur, vita ikki av.Birt eitt ljós, tí stórt er verkið, gud tær gav.Vitna greitt um náðina.

Vitna greitt um náðina,vitna greitt um náðina!Meðan Harrin lív tær unnir, birt títt ljós,vitna greitt um náðina!

2. Á, so mong ein mannasál í vanda er.Synd og lygn og órættvísi valda her.Birt títt ljós, so ávaring tað mongum ber,vitna greitt um náðina.

3. Fjal ei burtur ljósið, tú frá gudi fekk,lat tað lýsa mongum, sum í myrkri gekk,lætta tunga dimmið, sum á sálum hekk,vitna greitt um náðina.

4. Liv tá fyri jesus allan lívsins dag.Lívið eittans er, og lat hann eiga tað.Lýs í myrkrinum, ger vónleys hjørtu glað,vitna greitt um náðina.

996 g-d. *Thomas B. Barratt. #Charles H. gabriel. (Hilmar andrésen føroyskaði).

1. Kristni ungdómsflokkur, lyft tú høvdið høgt,yvir tykkum ljómar krossins merki gløgt.Blaktrið tað út yvir hvønn ein ungdómsflokk.Breiðið krossins merki út.

Breiðið krossins merki út,breiðið krossins merki út,blaktrið tað út yvir Føroya ungdómsflokk,breiðið krossins merki út!

2. Tað skal geva mót í hvørjum stríði her,leiða okkum yvir hesa myrku verð.Tað skal føra ungdómsflokkin fram til stríð,breiðið krossins merki út.

3. Undir krossins merki stóðu gamlir menn,undir krossins merki standa hetjur enn.Skulu vit tá svíkja? Nei, vit standa stinn!Breiðið krossins merki út.

4. Lat so náðarvitar tendrast yvir land,Harrin sjálvur seti hvørja sál í brand.Tá vit vinna sigur yvir fíggindum,breiðið krossins merki út.

997 e-h ella B-b. *Mikkjal á Ryggi. #1: Martin Restorff jacobsen. #2: Melchior Teschner.

1. Um tú vilt gleði vinna,søk ei til hægsta sal!Nei, eydnan er at finna,har grannar semjast væl,har kærleiki man ráða,har blídni er við borð,har mildar tungur sáatey mjúku troystarorð.

2. Tey, sum guds vilja gera,og elska fólk og land,tey signing við sær bera,sum sløkkir hatskan brand.Tey lýsa gjøgnum strevið,tey bjarga lond úr neyð,tey sigra víst. gud gevi,vit teljast millum tey.


998 B-f ella F-c. *george Duffield. #1: g.j. Webb. #2: adam geibel. (V. Danielsen týddi).

1. Statt upp, statt upp fyri jesus,tit stríðsmenn, haldið á,lyft høgt hans kongamerki,tað ikki dálkast má!Frá sigri og til sigurhann leiða vil sítt lið,til fíggindin er feldur,og ríkið hevur frið.

2. Statt upp, statt upp fyri jesus,nú kallinum gev ans,fram til hitt stóra stríðiðá dýrdardegi hans!Sum menn nú tænið honum,og lat hann trúskap sjá,lat mót við vanda vaksa,her hart mót hørðum má.

3. Statt upp, statt upp fyri jesus,statt í hans styrki bert!Um maður er títt álit,tá skjótt tú fallin ert.Tak skjøld og svørð og brynju,í frelsuhjálmin far,har plikt og vandi veittra,ei mást tú saknast har.

4. Statt upp, statt upp fyri jesus,ei langt er hetta stríð.Skjótt hoyrist sigurssongur,skjótt tagnar vápnagný.Til tann, ið treystur stendur,ein kransur goymdur er.Hann skal í ævir hvíla,tá stríð er endað her.

Statt upp fyri Jesus,tit stríðsmenn, haldið á,lyft høgt hans kongamerki,tað ikki, tað ikki dálkast má!

999 D-a. *Charles C. Luther. #george C. Stebbins. (P.W. Háberg týddi).

1. Skal eg fara við tómum hondum,mínum Frelsara møta so?Ongan dag hava ofrað honum,ongum borið frelsuboð?

Skal eg fara við tómum hondum,skal eg tómhentur standa har?Onga sál hava vunnið honum,onga stjørnu vunnið mær?

2. Deyðans ræðsla meg ikki nívir,jesus leiðir um deyðans veg.Men – at fara við tómum hondum,henda hugsan tyngir meg.

3. Á, tey ár, eg í syndum spilti,kundi aftur eg livað tey,eg tey skuldi til jesus givið,honum tænt í lyst og neyð.

4. Upp, tú frelsti, tí tíðin rennur,virka nú, meðan dagur er.Deyðans nátt skjótt kann koma á teg,bjarga sálum – dagur fer.

1000 F-a. *Petur W. Háberg. #jens guttesen.

1. Inn í høgu Himmalhøllprofeturin Esaias sá,har sum Harrin Harrin sjálvurdýrdarhásæti sat á.Búni hans alt templið fylti.Rópti tá serafa-lið:„Heilagur herskara Harri! – Dýrd hans fylli heimin við!“

2. Ævinleikans Veldisfaðirleit íkring og mælti so:„Hvør er fúsur til at beraheimsins tjóðum vári boð?


1002 F-c. *Fanny Crosby. #William j. Kirkpatrick. (Líggjas á Váli týddi).

1. Sjá teir stóru, búnu akrar.Hví ert tú ei virkin har?Heystið stórt, men lítil manning,Harrin ynskir hjálp frá tær.Far til verka, tíðin gongur,svara nú, hann kallar teg.Lat títt hjartans svar nú verða:Harri, ja, her eri eg!

Hoyrið song frá kvinnum og frá monnum,teim, ið ikki eira sær.Tak títt pláss ímillum teirra.Harrin ynskir hjálp frá tær.

2. Far til tey við troystarorðum,sum so mangan styrktu teg.Troyttu systkin lat nú fáahjálp frá tær á sínum veg.Lætt tú teimum um tær byrðar,sum tey altíð knossast við.Far á knæ í bøn við teimum,stríðist saman lið um lið.

3. Far og virka fyri jesus.Eymt teim dýru sálum sig:Enn er náðihurðin opin,sig, teim tørvar bert eitt stig.Far og virka fyri jesus,sjálvt ígjøgnum stríð og háð.Hvat er tað ímót tí hvílu,okkum væntar honum hjá?

4. Far so, virka! Harrin kallar,biður teg nú hjálpa sær.Nýt tær mongu, dýru løtur,Harrin ynskir hjálp frá tær.Hann sítt dýra blóð læt rennaog á krossi deyðan leið,nú hann kallar teg til verka.Kanst tú siga honum nei?

Er her nakar, eg kann senda – hvør vil fram nú bjóða seg?“Piprandi Esaias svarar:„Eg skal fara – send Tú meg!“

3. Enn í dag hin sama spurningHarrin mongum seta man.Longsilsfult hans eygu leita – hvør vil fara fyri hann?Tú, sum kallaðan teg kennir,minst, at væl tað loysir segHarrans kalli eyðmjúkt svara:„Vilt tú, Harri – send so meg!“

1001 D-fis. *Árni jacobsen. #jógvan við Keldu.

1. Tá ið jesus á foldini ferðaðist her,boð um frelsu av náði hann bar,og hann talaði til teirra álvaraorð,bað tey aftur til gud venda sær.

Hesi boð vit frá Jesusi fingu ein dag,boð til teirra, ið hoyrt hava ei:Farið út, út í heimin og sigið teim tað,at til Himmalin opin er leið!

2. Sínar egnu hann vann sær og lærdi teir upptil tann dag, tá hann skiltist frá teim.Hann við skilnaðin gav hesi einfaldu boð:Berið boðskapin um allan heim!

3. Hvussu er so í dag, nú ið tíð líður frá?Náddu boðini um alla jørð?Nei, av sonnum kann sigast: Tað bjargandi orðer eins neyðugt í ár sum í fjør!


1003 C-g. *Eliza E. Hewitt. #j.L. Hall. (jákup Olsen týddi).

1. Eitt vakurt stað var henda jørð,um ljósið valdið bar,hvør ljós og fríð, ja, Eden lík,um syndin ikki var.Tó, sálir ganga uttan gud,og myrkrið harri er.So ger meg, jesus, meir og meireitt ljós á vegnum her.

Eitt ljós á vegnum her,eg biði, Gud, meg ger.Á, fyll tú meg, so verði egeitt ljós á vegnum her.Eitt ljós á vegnum her,sum ljós til onnur ber – á, fyll tú meg, so verði egeitt ljós á vegnum her.

2. So mangur vilstur er av leiðog tørvar hjálp í neyð,eitt orð um jesus, Frelsaran,sum doyði fyri tey.gud, lat meg hoyra tína rødd,og lýdnan tú meg ger,so skal eg vera syndarumeitt ljós á vegnum her.

3. Vit eru ljós – um stór, um smá,gud nýtir okkum øll.So birt títt ljós, at klárt tað sæstum dalar og um fjøll.gud, fyll tú meg av andanum,og styrk og leið tú meg.So skal eg vera syndarumeitt ljós á myrkum veg.

1004 a-cis. *#Thomas B. Barrat. (V. Danielsen týddi).

1. Skjótt skal ljós av himli skyggja,Kongur vár í dýrd tá sæst.Hann við einglaskarum kemur,tekur síni heim við hast.

Berið boð á vegamótum,skjótir – tíðin nær jú er!Ja, skjótt rivna skýggj á himli,Jesus sjálvur kemur her.

2. Virka, breið hin glaða boðskap,grøð tey sjúku, kvikur far.Vilt fortapt tú síggja bjargað,ver tá skjótur – hann er nær!

3. Dagar renna, stundin nærkast,Himmalkongur er brátt her.Tekin skillig hvønn dag síggjast – troyst tað Harrans frelstu ber.

1005 F-a. *Flora Kirkland. #Thomas Koschat. (Z. Zachariassen týddi).

1. Úti í myrkri, leinkjað og blind,doyr mong ein sálin, sokkin í synd.Fáur við gleðiboðunum fer.:,: Einasta leiðin „kærleiki“ er. :,:

2. Hugsa um jesus, minst hvussu hannheimin við sínum kærleika vann.Lær meg at elska, jesus, sum tú,:,: vinna fortapt við kærleika nú. :,:

3. Mangur nú bíðar, hyggur at tær,tigandi bert og kaldan teg sær.Liv fyri jesus, tala um hann,:,: kærleiki einans vinna tey kann. :,:

4. Kærleiki verdur meira enn gull,sermerkir gleðiboðini full.Lær meg at elska, vitna um teg,:,: sálir at vinna kærleikans veg. :,:


1006 B-f. *Lina Sandell. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Tú talar, tú talar um veður og vind,men í eini verð, sum í synd gongur blind,har tørvar at tala um jesus.Tú talar um tíðindi, ring ella góð,men minst, hvat tú talar, at mest tørvar tóat tala um jesus, um jesus.

2. Tú talar um kongar og um tað, sum ersett høgt og í virðing í hesari verð– hví talar tú ikki um jesus?Tú talar um kríggj og um vitskap og slíkt,men hann, sum hitt fátæka hjartað ger ríkt– hvat talar um hann tú, um jesus?

3. Tú talar, tú talar – um hvat talar tú?Um stríðsspurning mangan? Men gloym ikki nú:Tað er ei at tala um jesus!Er talan um kristindóm – minst tó til tað:Hitt navn, sum ger fallin og hjálparleys glað,um tað mást tú tala, um jesus!

4. Á, minst tó, at tungan, ið Harrin tær gav,hon einaferð leggja skal roknskapin av,um hon hevur talað um jesus.Ein dag fyri honum skal boyggjast hvørt knæ,hvør tunga skal vitna og viðganga tað,at Kongur og Harri er jesus.

5. Hann, hann er tann sólin, sum ei fer í kav,hann lívskeldan er, sum gud heiminum gav.Á, skammast tá ikki við jesus.

Á jørð og í Himli er valdið jú hans,hann ber nú hin lívsins ófølnandi krans– skalt tú tá ei viðkennast jesus!

6. Hann, hann er jú vinurin trúgvi, sum tegvið blóðinum keypti av undirgangsveg– ver glaður at tala um jesus.Hann elskar teg ævigt, hann svíkur teg ei,er við tær á deyðans tí einsligu leið– so tala tá, tala um jesus!


1. Hygg nú, bróðir, sigursmerkiðreist er fyri tær.Hjálparlið langt burtur hómast,sigurin er nær.

Haldið skansan, tí eg komi!boðar Jesus nú,og vit svara: Ja, vit skulu,hjálpir eina tú!

2. Veldigt lið, og Satan fremstur harða álop ger.Sterkir menn kring okkum falla,mót várt lítið er.

3. Men, hygg, merkið fríða blaktrar,guds basún er blást.Halt tí fram, í jesu navn túsigur vinna mást.

4. Hart og leingi stríðið leikar – hjálpin verður skjót.Hann, ið koma skal, ei drálar – mót tí, bróðir, mót.


1008 C-e. *Petur W. Háberg. #Knút E. Háberg.

1. Tú sáðmaður, ið sáað hevur sáð við lívsins megiog tonkti kanska stundum, at tað ei til málið røkk,ver vísur í, tú ávøkst síggja skalt á Harrans degi,ei mótið miss, men treystur ver, halt á við bøn og tøkk.

Jú, tað sprettur og grør rundan um teg,tað er lív í tí sáði og fræ,sum tú stundum við sorg hevur sáað,fulla frukt skalt tú síggja ein dag.

2. Kann vera, at tað stundum sá so vónleyst út og tregið,tú hevur kanska leitandi um akurlendið hugtog hildið, at tað køvdist millum tornir og á vegi,og sumt rann upp á slokk, men doyði aftur uttan frukt.

3. So mangur kann við gleði siga frá, at djúpt í hjartafall lívsins sáð, og har tað sínar røtur hevur fest.Í trúgv tey sóu Frelsaran í Orðsins ljósi bjarta,og hann tey hava latið inn, hin dýrabara gest.

4. Og um tú stundum helt, at ljós títt lítið tóktist loga,er jesus tó hin sami, og hann aldri svíkja vil.Við dirvi halt tú fram, og ríkan ávøkst tú skalt skoða,tí Harrin, sum er trúgvur, leggur signing sína til.

1009 as-c. *#Rachel guiley alfors. (Øssur Berghamar týddi).

1. Mangastaðni mong ein sál er í ótta og í neyð,full av angist, uttan gud og uttan vón.Teirra andlit merkt av sorg, eftir lætta suffa tey,teirra hjørtu myrk, og blindað teirra sjón.

Eingin brýggjar seg um meg – milliónir gráta,eingin brýggjar seg um meg, hoyr teirra neyð!Vilt tú víga lív títt heilt at bera orðiðum tín Frelsara, sum fegin frelsir tey?

2. Neyðar sálir úti har dríva friðleysar avstað,tey tilbiðja sínar gudar – uttan svar.Kunnu vit bert hyggja at, meðan mong ein sál í dagfer í ævinleikan, uttan hjálp hon fær.

3. jesus, hjálp mær stund um stund, at eg lýðin vera man,ei meg undan bera, tá tú kallar meg,men við tínum kærleika dýrum sálum siga kann:Miss ei mótið, jesus brýggjar seg um teg!

Gleði - boðskapurin

Gleðiboðskapurin 395

1010 D-fis. *#W.L. Stone. (V. Danielsen týddi).

1. Dýrt er orðið mær um jesu kærleika,sum av Himli niður steig á jørðina,sum her gekk hin tronga vegog gav lív sítt fyri meg. Dýrt mær er at hoyra hesa søguna.

Hann, eina hannmeg frelsti, verja kann,mær gevur gleði, frið,varðveitir míni stig.Hann, eina hannmeg frelsti, verja kann,inntil eg standi heimaog málið ævigt vann.

2. Dýrt er orðið mær um jesus, sum hann gekkher á foldum, frelsuverkið útint fekk,veitti blindum monnum sjónog gav troyttum sálum vón,kveikti ljós, har skuggi deyðans dimmur hekk.

3. Dýrt er orðið mær um jesus trænum á,tí tað sýnir, trongd mín á hans hjarta lá.Blóðið úr hans síðu mærfrelsa, dýrd og sæla varð,fyrigeving fekk eg, ljósið ævigt sá.

4. Dýri Frelsari, við føtur tínar núeg meg gevi upp, meg allan eigi tú.Fyll tú arma hjarta mítt,lat tað vera tempul títt,veri halgað tað, á, jesus, tær til bú.

1011 g-d. *#Líggjas á Váli.

1. Á, signaða vissa: Øll syndin er rindaðvið jesusar blóði, á golgata rann,tann dag, eg fekk síggja, at eg hevði syndað,ta signaðu vissu hjá honum eg fann.

2. Á, signaða hvíla: Við krossin at liggjaer signað og søtt fyri skuldartyngd bróst,hvat enn, ið kann níva, um bert tú vilt hyggjaá jesus á krossinum, verður alt ljóst.

3. Á, signaða frelsa: So dýrt hon er goldin,ja, dómarin sjálvur tók dómin á seg.Ei nakað sum hetta er søtt her á foldum,at gud elskar syndarar, slíkar sum meg.

4. Á, signaða framtíð: Tað gott er at vita,at ævigur bústaður er fyri stavn.Skjótt kemur vár Frelsari okkum at flytafrá foldini inn í ta himmalsku havn.

5. Á, hugsið um hetta, tit sálir í vanda,sum enn ikki hava guds tilboð sagt ja.Tað eru ei stundir til stillur at standa,um tit ætla við til hin himmalska stað.

6. So skunda tær vinur, tí jesus enn stendurog rættir mót tær sína bjargandi hond.Ei drála nú longur, gud Sonin skjótt sendirat heinta guds børn, ja, tann stund er í nánd.

Gleðiboðskapurin396

1013 g-d. *Fanny Crosby. #Hubert P. Main. (V. Danielsen týddi).

1. Á, kom tó til jesus og trúgv á hans navn.Hann hjarta títt vil gera nýtt.Hann bíðar við náði,á, kom í hans favn,hoyr frelsunnar tilboðið frítt.

Ja, her er náði til tín,ja, her er náði til tín.Guds Sonur jú fyri teg doyði,í honum er náði til tín.

2. Tí syndaraleiðin, hon førir til deyð,og aftaná dómurin er.Hví vilt tú tá vraka ta náði, hann beyð,nú hond hans er rætt til tín her.

1012 F-f ella a-e. *Edward F. Miller. #1: a.j. gordon. #2: j. Ellis. (V. Danielsen týddi).

1. Á, syrgjandi syndari, sælur ert tú,tí jesus tær bíðar at frelsa teg nú.Á, sál, tú, sum av tínum strevi ert móð,stíg út, út á lyftið, og lít á hans blóð!

2. Tú hungrandi, tystandi, sælur tú ert,tí jesus tær bíðar at metta teg bert.Her borðreidd til tín er ein máltíð so góð,stíg út, út á lyftið, og lít á hans blóð!

3. Tú sál, sum av syndini tyngist, ver glað.Frá gudi eitt lyfti til tín er í dag:Í tín stað guds Sonur í dóminum stóð,stíg út, út á lyftið, og lít á hans blóð!

4. Stíg út, út á lyftið, og frelstur tú ert.Ver kvikur, við faldin av klæðum hans nert.Har, har fann eg frið, tá eg tyngdist av lóg,eg steig út á lyftið, eg leit á hans blóð.

3. Á, flýggja úr vanda og kom til hans kross.Tín einasta frelsa er har.Hygg upp, síggj guds Son doyggja har í títt pláss,og frelsunnar vissu tú fær.

1014 g-d. *Emma M. johnston. #William j. Kirkpatrick. (jákup Olsen týddi).

1. Har við jákups brunn hin dagkvinnan fekk at hoyra tað,sum gav henni ljós og sjón hinaferð.Og tann sál, sum byrðar bar,fekk sín tosta sløktan harvið ta keldu, sum varð opnað hinaferð.

Á, tann kelda, sum varð opnaðhinaferð, hinaferð,enn við kraft og heilsu síni flýtur her.Sum øldir hava runnið,mong sál har hevur funniðlívið í tí keldu, opnað hinaferð.

2. gentan tann, sum fangað var,segði harra sínum harfrá teim somu góðu vøtnum hinaferð.Og har reinsan Na’aman fannfrá spitalskuni, tá hanntrúði á ta somu keldu hinaferð.

3. Og hin kvinna blóðsjúk, hontil vár Harra jesus kom,nam við seymin av hans klæðum hinaferð.Í tí trongd, sum hon var stødd,hon av nýggjum tá varð føddí tí keldu, sum varð opnað hinaferð.

4. Og hin etioparisat og las í Skriftini,ja, hann trúði og varð doyptur hinaferð,tá ið Filip boðskap barum ta kelduna, sum varopnað móti synd og smittu hinaferð.


1015 as-c. *#Elisha a. Hoffman. (V. Danielsen týddi).

1. Hevur tú í jesu sárum funnið frið,er í blóði tín sál tváað rein?Lítur tú nú eina á hans náði, sig: Er í blóði tín sál tváað rein?

Er tín sál tváað rein,er í blóði tín sál tváað rein?Eru klæði tíni hvít sum kavi nú, er í blóði tín sál tváað rein?

2. Er tín byrði svunnin og títt tunga stríð,er í blóði tín sál tváað rein?Rann við krossin upp ein nýggj, ein náðitíð,er í blóði tín sál tváað rein?

3. Tá ið jesus kemur, sleppur við tú tá,er í blóði tín sál tváað rein?Kanst tú tá við frímóði hans ásjón sjá,er í blóði tín sál tváað rein?

4. Legg tín syndaklædning burt, á, sál, í dag,og í jesusar blóði verð rein.Lívsins kelda flýtur nú á hesum stað,sál, í jesusar blóði verð rein.

1016 g-h. *Fanny Crosby. *Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Á, hin dýra, glaða søgaum guds stóra kærleikaog um, hvussu jesus doyðiog vann lív til okkara,at hann vilsta lambið søkir,at hin deyði lív kann fá– lat hin boðskap greitt nú hoyrast,tí hin søga sigast má.

Hin søga sigast má,hin søga sigast má.Hann doyði fyri syndarar,hin søga sigast má!

1017 Des-as. *#Charles H. gabriel. (V. Danielsen týddi).

1. Á, søt er hin søgan um jesus,sum doyði í syndarans stað,ein Frelsari fyri hitt falna,kom, sig hana aftur í dag.

Ein undurfull, undurfull søga,hitt besta, eg hoyra kann fá.Uppi har allar ævireg syngi tað glaður,tá eg Harrans ásjón skal sjá.

2. Hann kom av teim himmalsku hæddum,og blóð hans á krossinum rannat keypa mær æviga frelsu,á, ja, og har frelsu eg fann.

3. Tín miskunn sum streymurin flýtur,ei metast kann kærleiki tín,nóg mikið er ævigt tín náði,tín frelsa, hon røkkur til mín.

2. Á, hin søga, dýr og signað,sum av einglum sungin varð,at ein Frelsari frá gudinú er føddur tær og mær.Á, hin søga dýr um krossin,sum hann leið og bløddi á,um hans deyða og hans uppreisn– jú, hin søga sigast má.

3. Á, hin undurfulla søga,hvørt eitt orð ber lív í sær.Tað er vón og lív og frelsafyri hvønn, tað hoyra fær.Mátti greitt nú fram tað komið,so hin troytti ljósið sá,og hin søkjandi fekk vissu– ja, hin søga sigast má.


1020 D-d. *Ókent sálmaskald. #Edmund S. Lorenz. (V. Danielsen týddi).

1. Komið og syngið sameint her:Frelsa frí!Songurin hjá guds børnum er:Frelsa frí!Sleppið nú tí, sum forða man,so okkum andin fylla kann,og vit við songi æra hann:Frelsa frí!

Frelsa frí, frelsa frí!Komið og syngið sameint her:Frelsa frí!

1019 F-c. *Fanny Crosby. #george C. Stebbins. (V. Danielsen týddi).

1. Ber tína synd nú til Kristus,ber tína byrði av sorg,drekk av tí grøðandi keldu,leita tær skjól í tí borg.

Jesus er nær,skunda tú tær,vága ei sálina, drála ei har.Jesusi leingist at frelsa,sjálvur hann synd tína bar.

2. Kom, sum tú ert, nú til Kristus,enn, enn hann bíðar tær her.Hvat, um tín synd er sum skarlak,snjóhvíta hann hana ger.

3. Hetta er Frelsarans lyfti:Teimum, sum trúgva á meg,einfalt á orð míni líta,lív, ævigt lív gevi eg!

4. Kom nú til hann og ver frelstur,tak við tí friði, hann ber.Yvir ta sál, sum vil koma,gleði í Himlinum er.

1018 g-d. *Katherine Hankey. #William Fischer. (Pætur M. Hansen týddi).

1. Eg elski hesa søguum dýrd, sum enn ei sæst,um jesu stóra kærleik,um lyftisorðið fast.Eg elski hesa søguog veit, at sonn hon er,hon stillar hjartans longsilsum einki annað ger.

Eg elski hesa søguav himmalhæddum høgu,ta kæru, gomlu søguum Jesu kærleika.

2. Eg elski hesa søgu,tí mangan meir hon erenn allir fagrir skattir,í dreymum finnast her.Eg elski hesa søgu,hon alt er vorðin mær,og tí eg somu søguso fegin boði tær.

3. Eg elski hesa søgu,tá hon av munni berst,og hvørja ferð, hon ljóðar,enn ríkari hon gerst.Eg elski hesa søgu,sum mongum ókend er,ta søgu um guds frelsu,sum Orðið okkum ber.

4. Eg elski hesa søgu,sum mongum er so kær,men øðrum sálum fremmandog tí má boðast har.Í Himmals høllum høgueg songin syngja skalum hesa gomlu søgu,mær var so dýr og sæl.


1023 Es-g. *Árni jacobsen. #george William Torrance.

1. Syndtyngda sál, tær til jesus vend,gev honum lív títt og sál í hond.Frelsa við honum tær er send,hann loysa kann syndabond.

2. Vilst vit øll vóru á oydnum veg,hirðanum bakið vit høvdu vent.Faðirin seyðin elskaði,og bjarging hann hevur sent.

3. Sonin hann sendi at finna tann,í deyðavandanum staddur var,leitaði hann, heilt til hann fannog heim hann á herðum bar.

4. Verkið er fullgjørt, tín sál í dagfinna kann friðin, tú saknar enn.Lat hjartað upp, fá tað í lag,kom nú henda friðin kenn.

2. Syngið nú glað úr hjartans grund:Frelsa frí!Ljóði við frøi hvørja stund:Frelsa frí!Blóðið úr synd oss hevur loyst,andin ber okkum ljós og troyst,hevur í hjartað gleði oyst,frelsa frí!

3. Kristus jú várar syndir bar,frelsa frí!Við honum arv hvørt guds barn fær,frelsa frí!Og um hin óndi herjar á,hann er vár hjálp og verja tá.Trygt vit til Himmallandið ná,frelsa frí!

1021 F-c. *#allan Törnberg. (P.W. Háberg týddi).

1. Eitt navn er yvir øllum øðrum nøvnum,tað, sum gud til frelsu gav.Tað navnið sungið er um allan heimin,yvir land og yvir hav.

Himmalsk glæma er um navnið Jesus,tað navnið, sum av øllum ber,tí einki annað navn kann frelsu geva– einki navn sum Jesus er.

2. Sum morgunstjørnan lýsir navnið jesus,gjøgnum myrku syndanátt.Tað gevur mót og birtir vón í vanda,veitir veikum sálum mátt.

3. Tað ber ein sælan frið til kvølfult hjarta,ger, at lívið verður ljóst.Hvør bylgja legst, og hvør ein stormur tagnar,sum kann øsa upp mítt bróst.

4. Tá hvørt eitt navn so einaferð skal hvørva,navnið jesus standa skal.Tað undurfult skal lýsa allar æviryvir song og hørpuspæl.

1022 a-cis. *#Philip Phillips. (jákup Olsen týddi).

1. Boðskapin syng nú um jesusso einfalt og greitt, sum tú kann.Syng um tað blóð og ta náði,sum frelsir hin falna mann.

Syng, ja, syng henda boðskap,teim burtvilstu sálum hann ber.Tala við øll um ta náði,sum frían hin trælbundna ger.

2. Boðskapin syng nú um jesus,ja, syng um hitt signaða blóð.Syndanna byrði tá svinnur,og sálin gerst rein sum snjó.

3. Boðskapin syng nú um jesus,tí onkran tú frelsa kanst tá.Syng um ta náði, sum loysakann sálina dómi frá.


1025 C-e. *Árni jacobsen. #Mosie Lister.

1. Hevur lívið her á foldumnakran frið og sanna gleði givið tær?Hevur tú nú funnið hvílu í tí fragd,sum tú í heimsins rúsi fær?Ella leitar tú í loyndum eftir tí,sum tær friðin geva kann?Harrin jesus til reiðar stendur.Tak móti honum, trúgv á hann.

Negldur á ein krossvarð hann einans fyri lív at vinna tær.Negldur á ein kross. „Tað er fullgjørt!“fyri teg hann rópti har.Tað var náði Guds til syndaran,á krossi varð opinberað tær,og henda náði er ævig,á kross hann negldur varð.

2. Við at søkja heimsins brunnarlongri burtur tú í syndamyrkrið fór,og tú veitst, at fyri gudi og hans hásætier syndaskuld tín stór.Tak í dag tað stóra stigið,jesus rættir tær naglamerkta hond.Hann skal æviga frelsa teg,til fulnar hann loysir tíni bond.

1026 Es-es. *Victor Danielsen. #gamalt skotskt sálmalag.

1. Bert tóm og ónýt var øll trúgv,um eingin grundin var,hará ein fátæk mannasálí ævir hvílu fær.

2. Hitt orð so mangan hoyrdu vit,at bert ein fastur erí tí, hann trýr, hin góði gudmót honum miskunn ger.

1024 F-c. *#Samuel Wesley Martin. (V. Danielsen týddi).

1. Hoyr, náðiboðið ljóðaryvir alla jørðina!Tað er Harrin, sum inn bjóðar,gjøgnum Orðsins sannleika:gud heimin elskaði,so hann Sonin sendi her,at hvør tann, sum á hann lítur,ævigt fríur, frelstur er!

Glaða boð! Syngið taðeystur, vestur, suður, norð!Glaða boð! Hvørt eitt staðhoyri dýru friðarorð!

2. Hoyr, náðiboðið býðurtil guds stóru gleðifest,og hitt Orð, sum aldri lýgur,býður tær í dag til gest!Kom, et hitt lívsins breyð,drekk av lívsins kláru flóð,og tín synd, tó reyð sum purpur,verður hvít við Lambsins blóð!

3. Hoyr, náðiboðið vararhvørja sál, sum hoyrir tað,og tað rópar til teir skarar,sum nú drála dag um dag:Úr vanda flýggja burt,stegða ei á slættanum,hygg ei heldur aftur um teg,bjarga eina lívinum!

4. Tað boðar lív og gleði,sum tað hoyrist fjart og nær,boðar sálunum av degi,sendir vón, har vónleyst var,hitt Orð um jesu navnog hin frið, við krossin er,um tað blóð, sum eina frelsir,um tað lív, í trúnni er.


1027 Es-b. *E.Taylor Cassel. #Flora H. Cassel. (V. Danielsen týddi).

1. Eg eri fremmandur og bert ein gestur her,mítt heim langt burturi á gyltu strondum er.Eitt vitni um tann stað,sum trúgvin hevur sæð,eg beri her um krossin boð.

Ja, hvørji sál, á hvørjum staðmær Harrin býður vitna tað.Á, verið tit nú sátt– so rópar hann í dag – á, verið tit nú sátt við Gud!

2. Tað er tað boðið, ið er sent av Himlinum:Hvør sál á hvørjum stað til gud má venda umog frelsu søkja sær.Har hjartað hvílu færvið Kristi kross, í sárum hans.

3. Men svíkjandi er henda grund,um trúgvin enn er sterk.Hin eina lívd mót dóminumer Kristi blóð og verk.

4. Tí tað er vilji Faðirsins,at tann, ið Sonin sáog trýr á hann, hann frelstur er,hann dómur ei skal ná.

5. gev hesum gætur, dýra sál,rannsaka, hvar tú ert.Ei Kristus, og so nakað meir,nei, Kristus, Kristus bert.

6. Stíg yvir á ta tryggu grund,úr vanda flýggi tú.Hygg burt, hygg burt av sjálvum tær,og hygg á Kristus nú.

3. guds kall er álvarsamt, men stór hans gáva við:av náði ævigt lív, í hjartað fullan frið.Lat hvørja sál í dagtí hoyra, trúgva tað,hitt Harrans boð til hvønn og ein.

1028 g-d ella D-a. *Ókent sálmaskald. #1: Ókent tónaskald. #2: Eliasson. (V. Danielsen týddi).

1. Ein sólin er, sum allar staðir lýsir,eitt ljósið er, sum aldri sløkna kann,sum øllum vilstum leið til heimið vísir,sum grøða kann hvønn syndasjúkan mann.

2. Eitt summar er, sum ævigt, ævigt varir,so valdi vetur, kuldi, myrkur her. Ein gróðrartíð, sum eingin deyði tærir,ein tíð, har aldri sól til viðar fer.

3. Ein ungdóm, sum kann aldri, aldri blikna,guds fólk skal eiga handan grøv og deyð.Har aldri nakar eldast skal og vikna,eitt ævigt vár har finna skulu tey.

4. Hvat gagnar tær hin káti fagnaðar songurog sólarljómin, vársins vón og dýrd?Skjótt dregur syndagleðin ikki longur,skjótt er tín sál í deyðans dimmi stýrd.

5. Men jesus er tann sól, ið ævigt skínur,hann gevur lív, sum aldri enda fær,hjá honum syndasjúkan, ið teg pínir,skal verða grødd, har friður veitist tær.

6. Mót honum tak, og hann skal allar staðirteg bera, geva ljós í myrka sinn,úr hjarta skulu stíga songir glaðir,hann skal tær bjarga í guds Himmal inn.


1031 as-es. *Victor Danielsen. #john R. Sweney.

1. Blóðið várt evni er í dag,sálirnar eina reinsar tað,atgongd til gud er bert í tí,blóðinum bert er friður í.

Syng, syngið um blóðið,syng, syngið um blóðið,blóðið, sum sálir reinar ger,blóðið, sum eina frelsa er.

2. Ei Harrans stóru undurverkspreingja tey syndabond so sterk,bert í hans deyða trænum ásyndarar kunnu frelsu fá.

3. Lukkulig er tann sál, ið fannhvílu í blóðinum, sum rann.Ei longur synd hon á sær ber,rein hon í allar ævir er.

4. Trygt var at sita inni, harsum blóðið smurt á dyrnar var.Trygt er hans orð at byggja á:Eg, Harrin gud, skal blóðið sjá.

1030 as-as. *#Herbert H. Booth. (jákup Olsen týddi).

1. Hví manst tú ivandi standa,hví bera byrðina enn?Náði er, sál, nú í fullasta máltil søkkandi kvinnur og menn.

Jesus er mentur at frelsa,mentur í dag, mentur í dag.Jesus er mentur at frelsa,mentur at frelsa í dag.

1029 g-g. *#james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Frelsari, tú, sum doyði fyri meg,bjargaði mær av undirgangsins veg,tú hevur sagt, at tann, sum trýr á teg,hann hevur ævigt lív.

Tann, sum trýr, tann, sum trýr,tað er lyfti títt,tann, sum trýr, tann, sum trýr – Orðið altíð nýtt.Tann, sum á Sonin trýr, er álit mítt, hann hevur ævigt lív.

2. Synd mína hann jú hevur á seg lagt,dómurin, straffin hevur jesus rakt.Og tann, sum trýr, er í hans orði sagt, hann hevur ævigt lív.

3. armur og veikur, eg tó frelsu fann,treingjandi, skuldartyngdur trúgva kann.Hvør tann, sum trýr á meg, so segði hann, hevur eitt ævigt lív.

4. Óverdur, men tó ei eg ivast má,ongan hann koyrir burt, sum trýr hann á.Syndari, trúgv, og tú skalt vissu fá:Tú hevur ævigt lív!

2. Hevur tú tungliga strevað,royndi tú ferð eftir ferð?Frelsu tú ei fært á hesari leið,tí verkið alt fullgjørt jú er.

3. Eg var av syndini bundin,bundin av fíggindans hond.jesus meg fann tá, og mentur var hannat loysa øll syndanna bond.

4. Vinur, á, tak nú við frelsu.jesus skal leiða teg trygt.Leiða hann skal teg á vegnum so væl,til heima tú ert uttan frykt.


1032 g-d. *Rebecca R.F. Couch. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Eg fekk frá jesusi boðskap at bera,steðga og hoyr hesi boðini nú.Syndarar frelsir hann, skunda tær, vinur!jesus, hann kallar teg, hví bíðar tú?

Ja, teg nú hann kallar,ja, teg nú hann kallar,ja, Jesus teg kallar,hann kallar teg nú!

2. Eg fekk frá jesusi boðskap at bera,gleðilig boð fyri sorgarfull bróst.Heimurin eigur ei líknandi tilboð,aldri tað svíkur, á, signaða troyst.

3. Eg fekk frá jesusi boðskap at bera,náði nú býðst tær, tú syndsærda sál.Frelsarans náði skal bond tíni slíta,loysa hann vil hvønn ein syndbundnan træl.

4. Eg fekk frá jesusi boðskap at bera,sel ikki sálina, spotta ei meir.jesus, hann biður teg: Far ikki longur!alt fyrigevur hann, syndari hoyr.

5. Eg fekk frá jesusi boðskap at bera,sorgtyngdi syndari, friðarboð hoyr.Lít nú á Harran, hin elskaða jesus,skunda tær, ger tað nú, áðrenn tú doyr.

1034 Es-g. *#andraé og Sandra Crouch. (Z. Zachariassen týddi).

1. Stríðist tú við spurningar og óloyst vandamál,níva sorg og friðloysi og vónbrot tína sál,darva sár og gomul minni javnan tína ferð,minst tá altíð hetta: jesus svarið er.

Jesus loysnin er á heimsins neyð í dag.Jesus leiðin er til dýrdarinnar stað.Jesus hevur svarið, hann av øllum ber.Jesus loysnin, leiðin, loyndarmálið er.

2. Forða tær høg fjøll, sum tú ei klíva kanst uppum,draga daprir skuggar fyri sól í sinninum.Hvussu veikt og hjálparleyst eitt mansbarn enn er statt,orð og lyfti Harrans tó í øllum roynist satt.

1035 as-es. *Ókent sálmaskald. #Fred. a. Fillmore. (Svenning av Lofti týddi).

1. Nívir einsemi títt sinni,og er ráðaloysið stórt,vónloysi í hjarta inni,hoyr, hvat jesus hevur gjørt:Elskar teg og fyrigevurallar syndir, brekir við.Slíkan vin er tað, tú hevur,og hann fylgist tær við lið.

2. jesus elskar teg og sigur:„Legg teg við mín eyma barm,her er sæla, søtur friður,tú hjá mær ei kennir harm.Sannan frið hjá mær tú finnur,trygt skal leiða teg mín hond,fótur tín skal stíga stinnur,slitna skulu ivans bond.“

1033 g-g. *#Herbert Brander. (Ókendur týðari).

Hann gongur um,ger væl og hjálpir øllum,hann byrðar berog lekir hvørt eitt sár,hann er í andanumhjá einsamøllum,ber gjøgnum lívið,heilt til ellisár.


1037 F-a. *Fanny Crosby. #W.H. Doane (V. Danielsen týddi).

1. Er her eitt hjarta, sum tráar,hvíld eftir stríð fá og frið?Hoyr tá hin boðskapin glaða:jesus nú kemur framvið!

Jesus nú kemur framvið,framvið í dag,Jesus nú kemur framvið,hann kemur framvið í dag.

1036 F-f. *Priscilla j. Owens. #William j. Kirkpatrick. (V. Danielsen týddi).

1. Heldur akker títt, tá ið stendur á,tá í stormi reisir seg bylgjan blá,og tá streymur fossandi fer avstað,liggur skip títt tá, ella drívur tað?

Vit eiga akker, sum lítist á,botnfast og trygt, er enn bylgjan há.Lyftið stendur fast, um alt annað fer:Tann, ið trýr á Sonin, hann frelstur er!

2. Tað er sterkt og gott, tað kann lítast á,tað kann væl mót stormi og streymi stá,eingin ódn kann slíta tey tog so sterk,einki svíkja kann, alt er Harrans verk.

3. Og tað svíkur ei, tá ið neyð er á,tá ið grunnbrot boðunum siga frá.Um í broddi bróta tey krøppu brot,liggur skip várt trygt, sum ei hoyrdist lot.

4. Enn í deyðans streymi tað svíkur eiá tí síðstu døpru og tungu leið.Um so náttin svørt okkum fjala skal,tó várt akker heldur, vit liggja væl.

5. Tá so dimmið lættir, og kvirt er hav,tá vit eru har, sum alt stríð er av,har ei stormar ýla, ei bylgjur slá,har ið lívsins ódn okkum ei kann ná.

2. Er her ein sál, tyngd av syndum?Ber tær ei longur eitt stig.Skunda tær, nem við hans klæði.jesus nú kemur framvið.

3. Er her eitt sinn, sum er brotið?Frelsarin er tær við lið:Hjørtuni særd skal eg grøða! jesus nú kemur framvið.

4. Kom til ta einastu frelsu,fjal teg í náði í dag,far um hitt einasta porturinn í guds æviga stað.

1038 g-h. *john H. Yates. #M.L. McPhail. (V. Danielsen týddi).

1. Hvør kær mínum hjarta hin søgan tó er,hitt orðið, sum altíð er nýtt,tó ótaldar tungur tað talaðu her,hitt orð, sum ger hjarta mítt frítt.

Hitt orðið, sum altíð er nýtt,tó talað so mangan og títt,hin søga so kærførir Himmalin nær – hitt orðið, sum altíð er nýtt.

2. Hin søga kom til mín, tá bundin eg láí iva, í ræðslu, í synd.Sum eingil av Himli hon kom til mín tá,gav sjón mær í eyguni blind.

3. Hon kemur til mín, tá ið freisting er nær,og fella er sett fyri meg,hon leiðir til klettin, sum bjargaði mær,hin klett, sum er hægri enn eg.

4. Og tyngir meg sorgin, og eigur mítt høvdein stein bert at hvíla seg á,hin søga meg uggar við lívgandi rødd,og blómur ber oyðimørk tá.


5. Hoyr tað, tú iðrandi sál, sum mót dóminum skoðar. Skelvandi tykist tú sjá, hvussu eldurin logar. Fáa tú kannnáði, sum røvarin fann.Hoyr tó, hvat Harrin tær boðar.

6. Hoyrið tað øll! Tykkum øllum er Frelsari føddur.Hoyr tað, tú ungi, og tú, sum ert gamal og møddur.Lív kanst tú fá,frelsu og uppreising ná,frígjørdur verða og grøddur.1040 D-fis ella F-f. *Victor Danielsen.

#1: Henrik Rung. #2: gamalt týskt lag.

1. Hoyrið nú boðskapin gamla um alstóra gleði,boðskap, ið geva kann fólkinum lívsmót og megi:Føddur nú erFrelsarin sterki, sum gerEden á vónleysum vegi.

2. Hoyr tað, tú armi, sum tærdur av ivanum gongur:Ikki tær nýtist at trilva í myrkrinum longur!Her kanst tú fástillaða djúpastu trá,ljóða skal slitnaði strongur.

3. Hoyr tað, tú ræðslunnar trælur, sum troyttur manst fjaðka,deyðræðslan dirvi og vón undir føtur man traðka.Hoyr nú um hann,sum yvir deyðanum vann,setti sín fót á hans nakka.

4. Hoyr tað, tú falni, sum alt fyri syndina seldi, reinleiki, ungdómsvón tærdust í lystanna eldi. Her bøtist alt,livna skal hjartað so kalt,brótast skal myrkursins veldi.

1039 D-fis. *#William T. Maltby. (Z. Zachariassen týddi).

Kristus er svarið til heimsins stóru neyð,Kristus kann frelsa úr vanda, sorg og deyð.Spurningar lívsins níva mangan mann,teir eina Kristus svara, loysa kann,tí Kristus er svarið til heimsins neyð.

1041 as-es. *W.E. Littlewood. #T.E. Perkins. (V. Danielsen týddi).

1. Ei finst ein kærleiki tínum líkur,aldri hann svíkja kann,til, jesus, í Faðirs tíns ríki inntú øll lombini vann.

Kærleiki ævigur,náði, sum botnleys er.Á, vend tær til hann, troytta, vilsta sál.Jesus bønar teg her.

2. Ei finst eitt eyga sum títt, á, Harri.Langt burtur tað meg sær.So langt, at tú eymur meg hugdi á,tá eg burt vilstur var.

3. Ei nøkur rødd er sum tín, á, jesus.Kallar so eymt og milt.Títt friðarorð er hitt einasta,sum ger hjarta mítt stilt.

4. Ei nakað hjarta sum jesu hjartabrennur í kærleika,ei burt koyrdur nakar frá honum varð,sum leit á náðina.


1043 F-f. *Victor Danielsen. #C.M. Bellman.

1. Hevur tú strítt undir lógini bundin,kennir tú hennara svíkjandi troyst:Enn ert tú komin ov stutt, tað er grundin,tí er tín sál ei úr ófriði loyst.

2. Halt tú bert á, tú skal sigra umsíðir!Soleiðis uggaði lógin títt kjøt.aldri tó upp runnu ljósari tíðir,aldri so kom hon, hin hvíla so søt.

3. Hevur tú kent tá við krossin at lenda,stýra um brimgarðin inn, inn í havn,eyguni burt av tær sjálvum at venda,síggja guds Son og hans út breidda favn?

4. Hevur hann peikað tær á sína síðuog sína hond og sagt: Friður við tær!Hevur tú lýtt á ta røddina blíðu:Frælsur tú ert, tí eg lógina bar!

5. Tá kanst tú siga og siga av sonnum:Friður er ei í, hvat menniskja kann!Frelsa hjá syndigum, doyggjandi monnumer í guds Soni og trúnni á hann!

1042 Es-b. *Herman R. Steffensen. #Sophie H. Dedekam. (V. Danielsen týddi).

1. Ein undurkelda man líðavið lívi og heilsubót,hon lívgar øll tey, sum stríða,og styrkir troyttaðan fót.av golgata heyggi hon rennur,hin blóðkelda, rein og góð,og sælur hvør ein, ið kennirta lívsins frelsandi flóð.

2. Og hvar á fold hon enn flýtur,har skapir hon lívið nýtt,hon vónloysisokið brýtur,og hjørtuni sláa frítt.Á oyðimørkum, har einafyrr tistil og illgras vøks,har alir hin flóðin reinaskjótt vínber og búnað øks.

3. Og tá ið eitt brotið hjartaí flóðina verður søkt,tá víkur náttin hin svarta,og brennandi bál verður sløkt.Í hesi kelduni lekjastógrøðandi syndasár,her deyð kunnu aftur vekjast,og vetur vendist í vár.

4. Tú rædda sál, tú, sum gongurí hesi friðleysu verð,gakk ei í vónloysi longur,nei, vend tær til kelduna her.Og tá ið tú boyggir teg niðurhjá henni í angur og trúgv,skal gleði og sannur friðurí hjartanum festa búgv.

5. So takka vit tær og prísa,hálovaði Frelsari,at náði tú vildi vísatí syndigu ættini.Tí keldan, ið okkum nú grøðir,úr tínum sárum rann út,og tað, sum nú okkum frøir,tað voldi tær sorg og sút.

1044 g-d. *alfred Samuelsen. #Fredereick M. Lehman.

1. Hoyr, á, syndari, hoyr, hvat Harrin bjóðar:Fyri einki hann teg frelsa vil í dag.Hoyr nú, meðan hitt glaða boðið ljóðar.Tað kann vera, tú ei aftur hoyrir tað.

Kom tí, vinur, og hoyr, hvat Jesus sigur!Hann teg elskar og teg frelsa vil í dag.Á, hvør náði stór tað er,til sín bróður hann teg ger,kom, á, kom, og aldri skalt tú angra tað.


2. jesus Kristus er deyður og uppstaðin,ikki betran, ikki gerðir krevur hann.alt varð fullgjørt á krossinum hin dagin,tá ið sigur yvir syndini hann vann.

3. Hygg á jesus, sum fyri okkum doyði.Hvør, sum trýr á hann, eitt ævigt lív skal fá.Inn í hjartað, sum fyrr var tómt og oyðið,kemur friður, sum ei endi verður á.

4. Enn í dag náðihurðin opin stendur,men í morgin tá alt umskift vera kann.Kanst tú vraka tær naglamerktu hendur?Tak mót jesusi og trúgv nú, trúgv á hann.

1045 Es-es. *#W.a. Williams. (V. Danielsen týddi).

1. Ein søga er, sum gleðir meg,kær míni sál hon er.Hon tendrar ljós á myrkum veg,tó gomul, nýggj hon er.

Tó gomul, nýggj hon er,tó gomul, nýggj hon er.Hin krossins søga søt,tó gomul, nýggj hon er.

2. Hon er hitt orð, at, jesus, tútil krossins deyða gekk,so eg kann eiga lívið nú,og frið mítt hjarta fekk.

3. Hitt orð, at jesus krossin barog doyði í mín stað,so eg skal hann tilbiðja harein endaleysan dag.

4. Á, kærleiki, sum málist ei,á, náði, rík og frí,sum kom í henda myrka heimog stríddi hetta stríð!

1046 C-e. *Katherine Hankey. #W.H. Doane. (V. Danielsen týddi).

1. Sig mær ta gomlu søgu,hitt orð so mangan sagt,um jesus og hans kærleik,um jesus og hans makt.Eins og við børn tú talar,tú tala so við meg.Tí hjáparleysur, veikurog troyttur eri eg.

Sig mær ta gomlu søgu,sig mær ta gomlu søgu,sig mær ta gomlu søgu,at Jesus elskar meg!

2. gev tær nú góðar stundir,og lat meg hoyra klárthin undurfulla boðskap,sum grøðir hjartað sárt.Sig mær ta søgu ofta,eg gloymi jú so skjótt.Hin søga eina lívgar,er sinnið troytt og møtt.

3. Eymliga tú tað sigi,so álvarsamt og stilt,at arma hjartað verðurav frið og gleði fylt.Sig hesa søgu altíð,um tú vilt vera mærí vandanum ein vinur,ein hjálp, er stríðið nær.

4. Sig mær ta somu søgu,tá tú kanst síggja greitt,at heimsins tóma gleðiav leið meg hevur leitt.Og sært tú meg at stígaá deyðans tunga veg,so sig á síðsta sinni,at jesus elskar meg.


1048 Es-g ella F-c. *Evald Samuelsen. #1: Hallgrím Miðberg. #2: Ira D. Sankey.

1. Harrin, hann skoðar úr Himlinum niður,hyggur, um her nakar vitigur er,nakar, ið leitar til gud – hoyr, hann sigur:Øll eru vilst, hvør sín egna veg fer!

Teg tó so elskaði Gud, at hann sendieinborna Son sín til Golgata træ,har hann vann sigur á deyða og vendiokkara armóð til signing tann dag.

2. Burtur av leið mannaættin øll liggur,øll eru spilt, eingin rættvísur er.Beiskleiki, ófriður, hvar hann enn hyggur,friðarins veg bert so fá kenna her.

1047 g–d. *#William a. Ogden. (V. Danielsen týddi).

1. Eg frá gudi eini boð fekk at bera,tey boð til tín eg beri nú:Tú til frelsu hevur einki at gera,um tú trýrt, so verður frelstur tú.

Hygg og liv, mín vinur, liv,hygg á Jesus nú og liv!Satt er orðið, og tað vert er at trúgva:Einki gera, eina hygg og liv!

2. Tað er fult av kærleika og av friði,hitt boðið, sum gud sendir tær.Hjarta mítt fann frið í tí, og eg sigi,tú skalt finna tað, sum eg fann, har.

3. Ævigt lív er nú í dag til at fáa,um bert tú tekur móti tí.Trúgv á jesus, og tú hvílu skalt náa.Tá skal enda alt títt tunga stríð.

3. Men hin krossfesti um heimin nú gongur,eftir fortaptum hann tráandi spyr:Blóð mítt rann fyri teg, hví fert tú longur?spyr hann og bankar á syndarans dyr.

4. Trúgv á hin upprisna, himmalska Drottin!Faðirin bønar hvønn syndara her:Tú, sum á undirgangsvegi ert dottin,kom tó til jesus og frelstur nú ver!

1049 as-c. *jákup Olsen. #Lelia N. Morris.

1. Tað blóð, sum rann á krossinumá golgata hin dag,frá dóminum, frá deyðanum,frá øllum frelsir tað.Hans blóð í dag enn hevur kraft,ta somu, sum tað hevur havt.

Ja, Jesu blóð, hitt dýra Jesu blóð,tað frelsir enn í dag,tað frelsir enn í dag.Tað frelsir øll, sum líta seg á tað,tað frelsir enn í dag.

2. Hann sá ta neyð, sum tú vart í,hann visti, at tú varfortaptur, um hans blóð ei rannog frelsu veitti tær.Tí fleyt hans blóð, hitt einasta,sum frelsa kann ein syndara.

3. Hans blóð, tað ber tey boð til tín,at straff tín borin er,og um tú trýrt á tað, so erttú frelstur nú og her,tí alla tína skuld galt tað,kom, trúgv og lít á tað í dag!


1050 Es-es. *#Philip P. Bliss. (jákup Olsen týddi).

1. Ein leið til frelsu einaer givin foldum á,ein grund, bert ein til frelsu,og jesus Krist er tað.

Ei annað navn er givið,ei annar vegur er.Tað er Jesus Kristus fyrst og síðst,hann eina frelsu ber.

2. Ein hurð bert opin stendurtil Himmalin í dag,eitt offur bert á foldumburt tekur syndina.

3. Mín songur er um jesus,sum doyði fyri meg,hans kross, hans kross aleinatil æru havi eg.

1051 g-d. *Priscilla j. Owens. #William j. Kirkpatrick. (V. Danielsen týddi).

1. Hoyrt vit hava gleðiljóð:Frelsa frí, frelsa frí!Ber tey út, tey boð so góð:Frelsa frí, frelsa frí!Ber tey yvir villa hav,tala hvørjum landi í.Fram! er boðið, Harrin gav – frelsa frí, frelsa frí!

2. Syng, har bylgjur bróta hátt:Frelsa frí, frelsa frí!Rópa inn í deyðans nátt:Frelsa frí, frelsa frí!Til hvønn arman syndatrælfram við hesum boðum stíg– brátt hin deyði livna skal:Frelsa frí, frelsa frí!

3. Rópa fram um lóg og boð:Frelsa frí, frelsa frí!Við hin troytta tala so:Frelsa frí, frelsa frí!Við ta sál, ið sorgir ber,tala hesi orð so blíð,sig, har vónin burtur er:Frelsa frí, frelsa frí!

4. Fram sum stormur fari tað:Frelsa frí, frelsa frí!gleðiboð til hvønn ein stað:Frelsa frí, frelsa frí!Ljóði røddir uttan tal,tagni sorg og tunga stríð.Sigurssongur ljóða skal:Frelsa frí, frelsa frí!

1052 B-f. *Lydia Baxter. #Silas j. Vail. (V. Danielsen týddi).

1. Ein hurð til Himmals opin er,og Orðið vegin vísirtil krossin, sum vár Harra ber,har náðin fría lýsir.

Á, Harri, stór er miskunn tín,hin hurð er latin upp til mín,til mín, til mín,er latin upp til mín.

2. Hin hurðin øllum opin er,sum eftir frelsu leita.Ei útistongdur verður hertann, sum á gud vil heita.

3. Um Satan goysir eld, far inn,nú opin hurðin stendur.Tak krossin upp, og kransin vinn,gríp trúarvápn í hendur.

4. Við jordans á vit leggja avtann kross, vit máttu bera,og grípa kransin, Harrin gav,og glað í ævir vera.


1054 F-a. *#Philip P. Bliss. (jákup Olsen týddi).

1. Ljóði frítt hesi gleðiboð:Lív okkum jesus ber!Syng og rópa og tala so:Lívið ein gáva er!Burtur, vantrúgv, ivi.øllum er tað givið.

Ljóði til øllum dalar og fjøll:Frelsan ein gáva er.Ljóði til øllum dalar og fjøll:Frelsan ein gáva er!

1055 g-d. *Emma Campbell. #T.E. Perkins. (V. Danielsen týddi).

1. Hví trokast mannamúgvan so,hví bera tey slík skundig boð?Hví flokkast tey so dag um dag,nú her, nú har, hvat merkir tað?:,: av hvørjum munni svarið er:jesus úr Nasaret kemur her! :,:

2. Og hesin jesus, hvør er hann,ið slíka rørslu elva kann?Hví virkar hetta navnið so,hví elskar fólk so hesi boð,:,: at fegin hvør til fundar fer?jesus úr Nasaret kemur her! :,:

3. jú, tað er hann, sum grøðir øllí smáttu og í høvdings høll.Og hvør, sum líður, skundar sær,tá rópið ljóðar: Hann er nær!:,: Hitt orðið gleði við sær ber:jesus úr Nasaret kemur her! :,:

2. Deyðadømd er hvør mannasál,sigur gud okkum her.jesus tømdi guds vreiðiskál,lívið hann okkum ber.gleði hjørtu finna,ótti, ivi svinna.

3. Frelst, profetar, ápostlar við,alt, alt guds orð, tað berhesi lívgandi orð um frið:Lívið ein gáva er.Fallin kunnu reisast,bond og leinkjur loysast.

4. Hvíld og troyst ber til hjørtu móð,frið til hin troytta ber,aldri tagni hitt glaða ljóð:Lívið ein gáva er.Dyrnar opnar standa, flýggja, sál, úr vanda!

1053 Des-des. *Carl Hanson. #alfred a. graley. (V. Danielsen týddi).

1. Eitt navn bert eg kenni, sum hevursítt virði, tá deyðin er nær,eitt navn, bert eitt einasta, gevurfrið, hvílu í sálina mær.

Á, vinur mín, kennir tú tað,hitt navn, sum ger myrkrið til dag,sum gevur Guds frið gjøgnum lívsdagin herog uppi í deyðastund ber?

2. Við gleði og friði tað gongurog vitjar frá smáttu til borg,og skjótt stígur tøkk upp og songur,har fyrr bert var grátur og sorg.

3. Tað breiðir sítt ljós, sína gleði,har fram tað í heiminum fer,tað uggar á vónleysum vegi,um deyðan, um dómin tað ber.

4. Hvørt einasta navn, sum tú visti,forgongur og missir sín glans,men jesus, hin síðsti og fyrsti,í ævirnar stendur navn hans.


4. Tit syndafullu, komið nú!Tú troytta sál, hví drálar tú?Tú vilsti sonur, vend nú við,hann býður náði, býður frið.:,: Tú falni, hjálp í hondum er:jesus úr Nasaret kemur her! :,:

5. Men veitir tú tí ongan ansog spottar allan kærleik hans,so vendir hann sær frá tær brátt,og einaferð í myrku nátt,:,: tá hjálp tú søkir, svarið er:jesus úr Nasaret var jú her! :,:

1056 F-f. *Trygve Bjerkrheim. #Ókent tónaskald. (Edmund í garði týddi).

1. Hann tekur ei gleðina frá tær,tann jesus, ið kallar á teg.Bert tá kanst av sonnum tú liva,um hann kann tær fylgja á veg.

2. Tú hoyrir tær dárandi røddir,ið lova tær glitur og gleim,men eingin ber ljós yvir veginsum hann, ið bar kærleik í heim.

3. Hann hjálpir í brattastu líðumog styðjar, um gøtan er hál,hann signar tær sólfyltu fløturog leiðir teg sjálvur á mál.

4. Hann førir teg frelstan um fjørðin,heilt inn á ta himmalsku strond,og fjalist tín bátur í brotum,hann rættir tær bjargandi hond.

5. Hann tekur ei gleðina frá tær,hann gyllir tær gleði og sorgog letur upp ljósastu salirtil høgtíð í Himmalsins borg.

1057 F-c. *jákup Olsen. #C.C. Converse.

1. Hvat var verðin uttan jesus?Hon av gudi bannað varð,og um ikki hann varð føddur,enn sín deyðadóm hon bar.Hon tá, stødd í hjálparloysi,var eitt myrkur uttan ljós,sum eitt skip í ódnarveðriuttan kumpass, uttan kós.

2. Hvat er lívið uttan jesus?Tað er tómt og myrkt og kalt.alt hitt góða her á foldumer við honum burtur fjalt.Uttan hann er eingin gleði,eingin hjálp í trongd og neyð,eingin trygd og eingin friður,eingin vón – bert grøv og deyð.

3. Vinur, ert tú uttan jesus?Ver ei longur uttan hann.alt tað, sum er vert at eiga,eina hann tær geva kann.Vilt tú verða fríur, sælur,bæði nú og alla tíð,tak ta frelsu, hann tær býður.ger tað nú, og kallið lýð!

4. Æra, prís og tøkk til jesus.Hann leið straff og dóm og deyðfyri teg og meg at loysaút úr vanda, sorg og neyð.Hann, sum kom við boð um hvílutil ta sál, ið byrðar ber,hann, sum forðum fallin reisti,enn í dag hin sami er.


1058 F-a ella g-d. *D.W. Whittle. #1: M.W. Moody. #2: Bárður á Lakjuni (V. Danielsen týddi).

1. Tey siga mær, søgan er gomul og kend,siga: Talið tó nú okkurt nýtt!Tí orðið um krossin er ov lítið nú,nú ið kunnskapur røkkur so vítt!

Aldri gomul hon er, aldri gomul hon er,talað øld eftir øld, talað ferð eftir ferð.Har deyði og synd hava óbrotið vald,er søgan um Jesus ei nóg mangan tald.

2. jú, søgan er gomul, sum sólskinið er,men tó nýggj hvønn ein morgun sum tað.Hon kveikir sum sólin í heiminum ljós,ger í sálunum alljósan dag.

3. Hvør lyftir hin vónleysa syndaran upputtan jesus, sum leið fyri hann?Og hvør veitir troyst í tí seinastu stunduttan hann, sum av deyðanum vann?

4. Tí venda vit frá teimum vísu við sorgtil teirra, sum eru í neyð.Hjá teimum hin søgan ei gomul er ennum jesus, hans kross og hans deyð.

1060 F-a. *Thomas B. Barratt. #adam geibel. (jákup Olsen týddi).

1. golgata sigur so bjartur man lýsa,har jesus deyður hekk krossinum á,tá alt var fullgjørt, guds vreiði at stilla– syndari, syng, tú vart loystur tá!Vunnin er sigurin, vikin er náttin,jesus, hann breyt deyðans leinkjur og mátt,krossurin tómur, hin krossfesti livirvið Harrans høgru í Himli hátt.

Jesus úr Nasaret enn man bjóðatrygd og hvíld fyri sálina móða.Kom nú í dag, far í hansara flokk!Sigur og deyði hans er tær nokk.

2. Bløðandi sár enn hann bindur og grøðir,djúpt falnar sálir enn reisa hann vil.Hvør tann, sum til hann í trúnni vil koma,finnur ta hvíld, ið hann treingir til.Tíðin umskiftist, og tímarnir svinna,ættarlið fara sum fossandi flóð.Enn er Immanuel, enn er hans ríki,frelsa fæst enn við hans dýra blóð.


1. Hygg á jesus, troytta sinn,hygg og liv, hygg og liv!Hygg á hann og lívið vinn,hygg og liv!Síggj hann doyggja deyða tín,hygg og liv, hygg og liv!Hoyr hann siga: Kom til mín!Hygg og liv!

Hygg á hann á krossinum,hygg á hann í Orðinum,flýggja undan deyðanum,hygg og liv!

2. Troytta sál, sum syndin vann,hygg og liv, hygg og liv!gloym nú teg, men hygg á hann,hygg og liv!Trælkar Satans megi teg,hygg og liv, hygg og liv!jesus sigur: Hygg á meg!Hygg og liv!

3. Ert tú vilstur langt av leið,hygg og liv, hygg og liv!Sig nú ei til kallið nei,hygg og liv!jesus rópar, hoyrir tú?Hygg og liv, hygg og liv!Hvør, sum vil, kann koma nú,hygg og liv!


1062 Des-f. *#james Bruce Mackay. (V. Danielsen týddi).

1. Er tað nakar, sum kann hjálpa,skilir nakar vára neyð,tá ið syndin vári hjørtu hevur sært?Tá ið angistróp upp stíga,er tá ein, sum hoyrir tey,sum kann stilla stormin, tá hann brúsar hart?

Tað er ein og bert ein,og tað er Harrin Jesus, eina hann.Tá ið syndin nívir fast,og síðsta vónin brast,tá er Jesus tann, sum frelsir, eina hann.

2. Er tað nakar, sum kann hjálpa,geva einum hjarta frið,tá ið samvitskan og lógin tyngja tað,sum burt tekur synd og sigurvið ta villu bylgju: Tig!Og kann venda deyðans nátt í bjartan dag?

3. Er tað nakar, sum kann hjálpa,tá hin síðsta stund er nær,turka deyðans flóð sum forðum jordans á,sum vil styðja veika hjartað,til tað staðin opnan sær,og vil taka burtur allan ótta tá?

3. Kongarnir stórir hans rødd mugu lýða.Heimurin anda hans kenna skal fá.Heidningaflokkar til náði hans leita,vantrúnnar bondum at loysast frá.Einglarnir gleða seg yvir hans frelsu,blóðkeyptar sálir hans prís syngja her.Upp frá teim frelstu á jørðini ljóðar:Harrin jehova, hann stórur er!

1061 g-d. *#Líggjas á Váli.

1. Vinur, sum enn gongur syndanna veg,kennir ei hvíld ella ró,lurta og hoyr, hvat er gjørt fyri teg,hoyr hesi tíðindi góð:

Jesus elskar teg, Jesus elskar teg,tók tína syndaskuld alla á seg.Jesus elskar teg.

2. Kanska tú ivast, um hetta er satt,eingin kann elska teg so?Bert við at trúgva – nei, tað er ov lætt.Orð guds ber tær hesi boð:

3. Ei nakar boðskapur metast kann viðhenda, at gud elskar teg.Bert hetta eina kann geva tær frið,at jesus ofraði seg.

4. Um tú í kvøld kom úr myrkri í ljós,friður guds fall tær í lut,heim til guds Himmal tá liggur tín kós,heim til tín Harra og gud.

5. Ivast tú longur? – Nei, ger ikki tað,tak við guds tilboði nú.gleði í Himli, guds børn verða glað,gleðina, friðin fært tú.

1063 E-e. *#Ókend. (Øssur Berghamar týddi).

jesus gevur tær eitt nýtt lív,nýggja vón tær birta kann.Eina framtíð hann tær veitir,hjartans róp títt hoyrir hann.Hvønn ein spurning hann kann greiðaog teg trygt á vegnum leiða,um av hjarta tú vilt kalla á hann.


1065 F-a. *#john M. Moore. (Z. Zachariassen týddi).

1. Er tín dagur fyltur av sorg,hjartað mótleyst á tær?Byrðina bar hann á golgata,jesus er sára nær.

Byrðina bar hann á Golgata,Golgata, Golgata,byrðina bar hann á Golgata.Jesus er sára nær.

2. Kasta alt á jesus í dag,ber bert ótta tín har.Byrðina bar hann á golgata,jesus er sára nær.

3. Hvørja hjartasorg og hvørt tár,vinur, Frelsarin sær.Byrðina bar hann á golgata,jesus er sára nær.

1066 g-d. *Fanny Crosby. #john R. Sweney. (V. Danielsen týddi).

1. Kom til jesus, tú bundna, tú fátæka sál,sorgtung og líðandi við.Legg við Frelsarans fót tínar byrðar og alt.jesus vil geva tær frið.

Frið, sælan frið, fullkomnan frið,Jesus vil geva tær frið.Tú sál, sum ei kennir til gleði ella hvíld,Jesus vil geva tær frið.

2. Kom til jesus, á, kom, her er náði til tín,pínandi bróst fær her grið.Eina kom, sum tú ert, set títt álit á hann.jesus vil geva tær frið.

1064 F-a. *Magnus B. Malmstedt, 1. ør. *a. Falk, 2-4. ør. #jean j. Rousseau. (jákup Olsen týddi).

1. Opið guds elskandi hjarta man standa,enn finna syndarar opnan hans favn.Hví vilt tú longur tá drála í vanda,tá tú kanst ankra í tryggastu havn?Orkar tú longur í syndini liva,tá ið tú bjarging og frælsi kanst fá?Vilt tú enn bera hin nívandi iva,tá tú í trúnni kanst trygdina ná?

2. Monnum til frelsu varð jesus jú givin,okkara synd hann á krossinum bar,har hann til síðst var so hagreiddur blivin,at ikki menniskjum líkur hann var.Skálina beisku at botni hann tømdi,okkara skuldarbræv kvittaði hann,lívið læt dómarin fyri tey dømdu,við sínum deyða hann lív okkum vann.

3. Komið tí sálir, ja, syndarar armir,dupult fæst her fyri brek, fyri brest.Sár kunnu grøðast, og stillast kann harmur,leinkjaða likam kann her verða leyst.Er tað tá beint, at tú longur vilt vera,har sum tær halda tey hindrandi bond?jesus teg frían og reinan skal gera,alt verður bøtt av hans frelsandi hond.

4. jesus, mín trúfasti Harri og Kongur,øllum tú vanst mær, eg taki ímót.Ei vil eg tærast av ivanum longur,tú hevur lovað at leiða mín fót.Fyrr skal ein móðir sítt bróstabarn gloyma,fyrr enn títt hjarta er stongt fyri mær.Tí vil eg ikki í vantrúnni droyma– fuglurin frelstur úr felluni varð.


3. Kom til jesus, á, kom, her krevst einki av tær,jesus tók skuldina við.Og hans deyði á krossi er frælsisbræv títt.jesus vil geva tær frið.

4. Kom til jesus, á, kom,millum lívið og teger bert eitt einasta stig.Og hvør stór enn tín synd og tín sorg vera má,jesus vil geva tær frið.

1067 as-es. *Fanny Crosby. #W.H. Doane. (jákup Olsen týddi).

1. :,: Tó tín synd er sum skarlak,hon skal verða hvít sum snjó,:,:tó hon reyð er sum purpur,verða hvít sum ull.Tó tín synd er sum skarlak,tó tín synd er sum skarlak,hon skal verða hvít sum snjó,hon skal verða hvít sum snjó.

2. :,: Hoyr ta rødd, sum teg bønar:Á, vend um, vend um til gud! :,:Tí miskunnsamur er hann,og hann elskar teg.Hoyr ta rødd, sum teg bønar,hoyr ta rødd, sum teg bønar:Á, vend um, vend um til gud,á, vend um, vend um til gud!

3. :,: Synd hann tær fyrigevurog ei minnist hana meir. :,:Hygg tú á meg, tú tyngdi!sigur Harrans orð.Synd hann tær fyrigevur,synd hann tær fyrigevurog ei minnist hana meir,og ei minnist hana meir.

1068 g-h. *St. Stephen, sabaitur. #Henry W. Baker. (V. Danielsen týddi).

1. Ert tú troyttur, ert tú sjúkur,hvílir sorg tær á?Kom til mín, ein sigur, og túhvíld skalt fá.

2. Ber hann krúnu eins og aðrirkongar bera her?ja, men heiðurskrúna hans avtornum er.

3. Biður tú hann frelsa teg, eisigur hann tær nei,fyrr skal sól og máni svíkjasína leið.

4. Stríð og spott og hatur fært tú,um tú hoyrir hann.Á, men størri er tann arvur,hann tær vann.

1069 Es-es. *#Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Fríkeypt frá lóg nú, frelsa er funnin,jesus er deyður, sigur er vunnin.Dømd vóru vit, og bjarging ei var,frelsu vit eina funnu har.

Við Jesu deyð, á, sál, tak ímót tí,við Jesu deyð, á, syndari, trúgv tí.Jesus galt skuld og straffina bar,greitt varð tað alt og fullgjørt har.

2. Syndin ei ræðir, hóttir ei longur,dómur ei yvir sálini hongur.Komið til mín! so segði jú hann,eg til hann fór, og frið eg fann.

3. Hugsa, hvør stórt, guds barn seg at kalla,vísur, ei undir dómin at falla.Kom tí, á, sál, í dag, ja, kom nú,atgongd av náði eigur tú.


1070 a-e. *Elisha a. Hoffman. #Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Tann, sum á guds einborna Son trúgva vilog kross hans og deyða vil halla sær til,ein fullkomin frelsa er tilgjørd til hann,og heilt og óbroytandi reinsast hann kann.

Tín Frelsari kallar og bankar í dag,lat upp nú tí, sál, svara kallinum ja!Tær fulla og æviga frelsu hann vann,og heilt og óbroytandi reinsa hann kann.

2. Tann, sum bert í trúgv fer til Frelsarans fótog søkir í blóðinum frelsu og bót,skal síggja, at ævigt hann reinsaður erog eigur tann frið, sum ei frá honum fer.

3. Tann, sum søkir reinsan í hjarta og sinnog svarar, tá Frelsarin bankar: Kom inn!skal fullkomna frelsu og æviga fá,so dómur og vreiði hann aldri skal ná.

4. Og tú, sum tín klædning har tváaðan fekkhjá Lambinum tí, sum á golgata hekk,far út til tey mongu í synd og í neyð,ber orðið um fullkomna frelsu til tey!

1072 a-e. *Páll á Lakjuni. #Øssur Berghamar.

1. Vinur, hoyr, vit hava eini boð at bera tær,boð um hvíld og undurfullan frið.Ert tú troyttur, sjúkur, og tín sál ei hvílu fær,ein er, sum vil varða tíni stig.Tað er jesus, hann, sum doyði, bløddi krossi á,vann tær himmalvegin, so at tú kundi fáfrelsu æviga og eiga frið í tíni sál,bert við trúgv á hann at finna rætta mál.

Vinur, vel ta leið, sum einans her er verd at taka,ger tað nú, tí einaferð tú ei kanst velja, vraka.Ver ei líkasælur, vinur, tak nú hetta stig,tú skalt sanna, hann tá er við tína lið.

2. Ivast tú um, hvussu tú skalt ganga á tí leið,sum teg føra kann á rætta mál.Hygg á jesus, hann tær fylgir og teg svíkur ei,burt fer alt, sum tyngir tína sál.Og tá ferðin er at enda, náttin komin er,inn í Himmalheimið hann trygt og væl teg ber.Tá skalt tú í allar ævir syngja prís til hann,á, hvør lukka, um tú komst til Frelsaran.1071 E-gis.

*#Ókend. (Ókendur týðari).

Hygg upp og nem við jesus,nú hann fer framvið,og eg veit, at hann vil steðgaog geva tær frið.Hann er nær í hesi løtuog fyllir tín tørv.Hygg upp og nem við jesus,nú hann fer framvið.


Hvør og ein, sum vil, hvør og ein, sum vil,syng hin glaða boðskap: Hvør og ein, sum vil.Gud hin vilsta sonin elskar, kallar hann:Hvør, sum vil, hann koma kann!

2. Hvør og ein, sum hoyrir, skundi hann nú sær.Nú er hurðin opin, inn við skundi far.Bønir upp her stíga, andin nú er nær.Hvør, sum vil, hann koma kann!

3. Hvør og ein, sum hoyrir, Harrin sigur tað,hvør og ein, sum hoyrir, trúgv tí nú í dag.Hvør og ein, sum hoyrir, kallinum sig ja.Hvør, sum vil, hann koma kann!

1074 D-a. *#Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Hvør og ein, sum hoyrir, syngið, syngið tað,send hin glaða boðskap út til hvønn ein stað,runt til hjørtu troytt, og ger tey frí og glað:Hvør, sum vil, hann koma kann!

1073 Es-g. *Inga McKendry. #josef Rogner.

1. Tú, sum hevur Frelsaran ei funnið,djúpt í hjartanum ein longsil býr,hevur tú á syndavegnum runnið,tú kanst fáa frið, um bert tú trýr.

Á, kom til hann í dag.Við opnum ørmum býður hann tær koma.Tað, sum tyngir teg, legg við hans fót.Á, kom, á, kom í dag,nú dyrnar fyri tær enn opnar standa.Í honum bert frið títt hjarta fær.

2. jesus fyri teg jú mátti doyggja,tá hann fyri teg á krossi hekk.Vilt tú tí ei hjartað her nú boyggja?Minst, at tíni syndasløg hann fekk.

3. Kæra sál, um enn tú ófrelst gongur,minst, at tú ei altíð verður her.Tungur dómur yvir tær jú hongur,verður tú ei frelst í hesi verð.

4. Vend títt eyga, hjarta, sál og sinnibert á hann, sum hjálpari tín er.Tá skalt bæði úti tú og innivita, at tín Frelsari teg ber.

5. alt, ið tungt og trongt her tykist vera,gloymt skal verða, tá tú kemur har.jesus trygt teg gjøgnum alt skal bera,inntil hin dag tú hann sjálvan sær.

1075 g-d. *#john W. Peterson. (Hákun Djurhuus týddi).

1. Sig mær ta søgu, ið eldast ei skal,sum øldirnar svinna avstað.Um gjøgnum ár hon er søgd mær fullvæl,hon nýggjari verður hvønn dag.

Eina ferð, eina ferð enn,sig hana eina ferð enn.Sig mær ta søgu, ið er mær so kær,sig hana eina ferð enn.

2. Eingin er søgan, sum dýrari er,sum gleða kann hjørtuni móð.Tíðindi góð til hvønn syndara herum jesusar reinsandi blóð.

3. Sig mær frá, hvussu hann leið fyri meg,tá hann doyði golgata á,hví at hann gekk henda pínslunnar veg,at eg kundi frelsuna fá.


1078 as-c. *Ókent sálmaskald. #george F. Root. (V. Danielsen týddi).

1. Hoyr hitt glaða frelsuboð,Harrin talar, býður so:Evangelium nú hvørji sál fram ber.Ber tað fram til kvinnu, mann,sig við hvønn, hann frelsast kann,fyri okkum Offurlambið dripið er!

Kom, kom, Jesus vil teg frelsa,fyri teg jú doyði hann.Svara nú Guds kalli ja,frelsan er tær nær í dag,legg teg í hans favn, sum eina frelsa kann!

2. Vit sum Kristi sendiboðbiðja teg frá gudi so:Kom, forlík er gjørt og syndin burtur nú.Kom nú trygt í jesu navní guds opna faðirfavn,hygg, øll skuldin rindað er, og fríur tú!

3. Nú hann kemur aftur skjótt,hetta er hitt hopið søtt,sum tey eiga, øll, ið kenna, elska hann.Á, men vinur, tonk uppá, hvør ein angur verður táfyri tann, sum ikki frið hjá honum fann.

2. Tey hungrandi hann mettar og tí veika gevur mátt,tí mótleysa hann lættir lívskor trong.Blind síggja, lamin ganga, og tey deyvu hoyra brátt,tey Harra sínum syngja takkarsong.

3. gud gevur eftir vilja sínum ríkar gávur herog veitir sínum ávøkst Kána’anslands,úr Himli flýtur oljan niður í tey tómu kerog birtir eld í hjørtum barna hans.

1077 F-c. *#Åge Samuelsen. (Z. Zachariassen týddi).

1. Í gjár, í dag, um alla tíð hin sami jesus er,hann hjálpir tí, sum staddur er í neyð.Øll særd og sorgarbundin hann á hjarta sínum ber,hann vekur sálir upp úr synd og deyð.

Hann livir, ja, hann livir og aldri aftur doyr.Til Faðirin í Himli hann biður, vinur, hoyr:Ein frelsukelda rein og klár hans sárum rennur frá,og hvør og ein, sum trýr, skal frelsu fá.

1076 B-f. *#Lewis E. jones. (V. Danielsen týddi).

1. Vilt tú, at jesus skal koma tær nær?Kom, trúgv á hans blóð, trúgv á hans blóð.Vilt tú, at myrkrið skal víkja frá tær?Kom, trúgv á hitt frelsandi blóð.

Tað er kraft, kraft, kraft til frelsu erbert við trúgv á hans blóð.Tað er kraft, kraft, kraft til frelsu erbert við trúgv á Jesu blóð.

2. Vilt tú, at hvíla skal sálin so mødd?Kom, trúgv á hans blóð, trúgv á hans blóð.Vilt tú við frímóði lyfta títt høvd?Kom, trúgv á hitt frelsandi blóð.

3. Ynskir tú vita, at sál tín er frí?Kom, trúgv á hans blóð, trúgv á hans blóð.Hvíla í deyðanum náðini í,kom, trúgv á hitt frelsandi blóð.

4. Ynskir tú skýli at eiga í neyð?Kom, trúgv á hans blóð, trúgv á hans blóð.Eiga eitt álit í lívi og deyð?Kom, trúgv á hitt frelsandi blóð.


1080 Es-b. *William Hunter. #john H. Stockton. (V. Danielsen týddi).

1. Hin stóri lækni nær nú er,hin miskunnsami jesus.Til hjørtu móð hann uggan ber, kom, hoyr nú Harran jesus.

Dýrasta navn í Himli er,dýrasta navn á foldum her,dýrasta ljóð, ið sungið er:Jesus, Jesus, Jesus.

2. Eg leið og doyði fyri teg,so talar Harrin jesus.Tú lívið fært við trúgv á meg, kom, trúgv á Harran jesus.

1079 as-c. *Eliza E. Hewitt. #William j. Kirkpatrick. (V. Danielsen týddi).

1. Hoyrið, hvussu jesus øllum býður,talar milt til hjørtu, troytt og móð,kallar á ta friðarleysu mannfjøld,søtari enn einglaljóð.

Tann, ið koma vil til mín,tann, ið koma vil til mín,tann, ið koma vil til mín,skal eg aldri koyra út!

2. arma sál, sum tungar byrðar níva,gleð teg, her er frelsa stór og frí.Hjá tær stendur hann, sum væl kann berabæði teg og alt títt stríð.

3. Her er lívsins vatn at fá, tú tysti,maktarleysi, her er vín og breyð.Ei tín góðska rørdi Harrans hjarta,nei, tín stóra, djúpa neyð.

4. Tann, sum kemur, fallin, blindur, sligin,setur seg við Harrans ríka borð,trýr á jesu dýra blóð og deyða,hann skal sanna hesi orð.

3. Øll æra veri Lambinum.Eg trúgvi nú á jesus.Hann sigur vann á deyðanum,eg liva skal sum jesus.

4. Sæl var tann stund, tá hann meg fann.Eg elski Harran jesus,eg elski hvønn, ið elskar hann,eg elski navnið jesus.

5. Tá savnað kring hans kongastólvit síggja Harran jesus,har eina hann er ljós og sól, tá syngja vit um jesus.

1081 F-c. *Maud Fraser jackson. #james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Hvør ein sonn og trúverd tala:jesus elskar syndaran!Um vit enn tað mangan søgdu,ei tað ov nógv sigast kann.

Á, frelsuboðið góða,við gleði syngið tað:Í trúgv á Jesus einaer frelsa frí í dag!

2. Fulla syndabót hann gjørdi,liðugt frelsuverkið er.Vreiði guds tað stillað hevur,og tað okkum verdig ger.

3. Enn hans hond ber naglamerkið,arr av spjóti síða hans,tornastungin er tann panna,sum ber heiðurs kongakrans.

4. Minst, at hesin sami jesusskjótt í skýggjum koma skal,og til hann tá skulu farafrelstir skarar uttan tal.


1082 g-d. *#joseph D. Carlson. (Z. Zachariassen týddi).

:,:Ynskir tú lív, satt lív, gleði og frið,lat jesus bert hjarta títt fá.:,:Til Himmals hann er brúgv,kom lít á hann í trúgv,títt lív broyta vil hann í dagog í tær festa búgv.Ynskir tú lív, satt lív, gleði og frið,lat jesus bert hjarta títt fá.


1. Kom nú til jesus, kom nú til jesus,tú ófrelsta sál, kom til hann.Hann krossin tunga bar,doyði til at opna tæreina keldu, sum reinsa teg kann.

Eg kom til Jesus, eg kom til Jesus,mín sál er í tryggastu havn.Mín tunga byrði svann,tá mítt hjarta leit á hann– prís og æra til hansara navn.

2. Hví manst tú drála, hví manst tú drála?Á, nær vilt tú tó venda við?Við skundi tíðin fer,dagurin skjótt liðin er.Vilt tú doyggja uttan vón, uttan frið?

3. Náði er boðin, náði er boðintil hvønn tann, ið kemur, og nú.Tí skuldin rindað varð,tá ið jesus krossin barfyri syndarar, slíkar sum tú.

4. Kom til ta keldu, kom til ta keldu,sum smittaðu sál reinsa kann.Hvønn ein hon reinan ger,og tann kelda flýtur her– sæli dagur, tá eg hana fann.

1084 F-a. *#Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Lat meg uppaftur hoyra fáundurfull lívsins orð.Lat meg dýrd teirra meiri sjá,undurfull lívsins orð.Orð um fría náði,bestu boð, eg fái.

Undurfull orð, frelsandi orð,undurfull lívsins orð.Undurfull orð, frelsandi orð,undurfull lívsins orð.

2. Kristus gevur til hvønn ein mannundurfull lívsins orð.Lurta, vinur, nú talar hannundurfull lívsins orð.alt so frítt hann gevur,trúgv, og lív tú hevur.

3. Lat tað ljóða, guds náðikall,undurfull lívsins orð.Bjóða frelsu til hvønn, ið fall,undurfull lívsins orð.Hvør vil kallið lýða,taka frelsu fría?

1085 B-b. *james Proctor. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Hvørki lítið ella stórtfattast, syndari.alt er liðugt, alt er gjørt,langt, langt síðani.

Alt er fullgjørt!Jesus barøll tey strongu boð,lívið keypti tær og mær – er tað ikki so?


1086 as-c. *Ókent sálmaskald. #William j. Kirkpatrick. (V. Danielsen týddi).

1. jesu offur eina gevurfullan frið og lívsælan.Fastan grundvøll eina hevurtann, sum byggir bert á hann.

Eingin onnur leið er givin,einki navn, har frelsa er.Jesus, Jesus, hann er blivinsannleiki, lív, vegur her.

2. Kristus er hin góði Hirði,tí hann setti lívið til.Kemur úlvurin, sum myrðir,hann sítt egna verja vil.

3. jesus eina okkum leiðir,forbøn hann hjá gudi ger.Øllum sínum hann til reiðirstað, har sum hann sjálvur er.

4. alla tíð og allar vegirhetta er várt takkarljóð,hetta evni okkum gleðir:jesu deyði, jesu blóð.

2. jesus kom av Himlinum,legði alt á seg,stríddi, vann á krossinum.Hoyr, hann kallar teg.

3. Troytta sál, hví strevar túundir byrðini?gleð teg, alt er útint jú,langt, langt síðani.

4. Upp at honum halla teg,júst so sum tú ert.gera førir ongan veg,ber til deyðan bert.

5. alt títt egna, hvørja gerð,av tær leggi tú,og í jesu verki verfríur, frelstur nú.

1087 g-h. *#Ókend. (V. Danielsen týddi).

1. jesus, mítt lív, jesus, mín lyst og gleði,jesus, mín troyst í hørðu royndartíð,jesus, tann grund, har mína vón eg byggi,jesus, mín styrki, mín hvíld gjøgnum lívsins stríð.Hygg, syndari, í getsemanejesu kvøl og angist, sveitta hans og sorg.Tað var fyri teg, júst fyri teg, hann doyði,fyri at vinna tær ein bústað í ljósins borg.

2. Hoyr jesu róp: Fullgjørt er alt! tað ljóðar.Á, hvør ein sigur, myrkrið vunnið er.Náðin er frí, hvør tann, sum vil, hann komi,komi og drekki hitt frelsandi lívsvatn her.Sál, drálar tú, ivast tú nú?Áðrenn ov seint verður, far í jesu favn.Kom, júst sum tú ert, skyldigur, veikur, armur,stýr undan ódnini inn í hina tryggu havn.

3. Tá ið so skjótt stríðið á jørð er liðugt,og tú skalt stíga yvir deyðans flóð,jesus er nær, hann heim til sín teg tekur,har skalt tú gleðast, har hvíla skal sálin móð.Lovsongur har ljóðar mót tær,øll tey frelstu syngja, tú skalt syngja við.Har skal ei synd, sorg ella saknur kennast,alt andar lukku, sælu og gleði og frið.


1089 B-f. *#Ókend. (jákup Olsen týddi).

1. Kom til krossin, har er hvíld at finnafyri hvørt eitt troytt og byrðað sinn.Har, bert har tú syndina kanst vinna,har, bert har kann fáast friðurin.Lat bert um teg ýla stormin villa,tað er lívd við krossins fót hjá tær,lat bert syndabylgjur bróta illa,frið í blóðinum tín sál tó fær.

2. Tveimum harrum kanst tú ikki tæna,eingin gyltur miðalvegur er.Verðin vil tín hjartafrið bert ræna,jesus eina til tín frelsu ber.Legg teg í hans favn, so skalt tú kennatrygd og hvíld og ró – halleluja!Skunda tær tó til hans kross at renna – himmalleiðin ber um golgata.

1090 Es-b. *arnfinnur Setberg. #a.P. Berggren.

1. Søk ríki guds, tí gud nú er at finna.Søk ríki guds,á, sál, tú kanst tað vinna.Søk ríki guds,tað bjargar tær úr vanda,tað gleði, rættvísi er við guds anda.

2. Søk ríki guds,tað orð guds okkum biður.Søk ríki guds,Immanuel kom niður.Søk ríki guds,tí jesus, hann vann sigur,í hjartanum við andanum er friður.

3. Søk ríki guds,tí Harrans lyfti halda.Søk ríki guds,lat ei hin ónda valda.Søk ríki guds,tá svinnur allur tregi,og andi guds skal fylla teg við gleði.

4. Søk ríki guds,í oyðimørk er manna.Søk ríki guds,syng prís og hosianna!Søk ríki guds,ja, søk tað fyrst av øllum,alt hitt tú fært og lív í Himnahøllum.

1088 D-fis. *Katharine E. Purvis. #Charles F. green. (V. Danielsen týddi).

1. jesus tær býður, hann rópar til tín:Skuldtyngdi syndari, kom nú til mín!Náði hann gevur tær, hjálpa hann kann.gev honum hjarta títt, trúgv nú á hann.

Kom nú, tí hann hevur neyð tína sæð,vraka tí ikki hans náði í dag.Jesus teg biður koma til sín,eymliga kallar hann: Kom nú til mín!

2. Á vegnum breiða – ei hvíld fært tú har,vegurin smali er leiðin hjá tær.Smalur, guds signing tó ljósan hann ger,heim til gullstaðin hin vegurin ber.

3. Kom nú til jesus og trúgv nú á hann.Frelsa teg vil hann, og frelsa hann kann.Hurðin er opin, og náði enn fæst,skunda tær, kom, áðrenn hurðin er læst.

3. aldri heimsins toka teg skal villa,altíð kanst tú stýra beina kós,sjálvt á nátt tær ei skal gangast illa,Harrin sjálvur vera skal títt ljós.Lat á Klettin nú títt akker falla,streymurin ei tekur skip títt tá.Upp til jesu bróst tú kanst tær halla,liggja, har hans eyma hjarta hjá.


1091 B-f. *Thomas B. Barratt. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Kom higar, tysta sál,og drekk av lívsins flóð.:,: Tann tosta, eingin sløkkja kann,hann sløkkir hin kelda góð. :,:

Kom nú, tú tysti,orðið um Jesus hoyr.Tá skal sál tín fáa friðog aldri tysta meir.

2. Mong sálin, tung og troyttá lívsins døpru leið,:,: við hesa keldu boygdi seg,og upp aftur styrkt hon steig. :,:

3. Drekk nógv, tú arma sál,tess meiri mátt tú fært:,: at nýta andans hvassa svørð,tá stríðið tær verður hart. :,:

4. Skjótt tíðin runnin er,vit foldum fara frá.:,: Tá verður gott at koma heimog liva har jesusi hjá. :,:

1092 B-f. *Ókent sálmaskald. #W.H. Havergal. (V. Danielsen týddi).

1. guds kærleiks evangeliumer óbroytt enn í dag.Tað býður frið í blóðinum,um frelsu talar tað.

2. Tað býður lív, sum fyrr tað beyð,til hvønn, ið trúgva kann,og endaleysa dýrd til tey,ið vilja hoyra hann.

3. Hædd, dýpi, lív og deyði viðskal ikki vika tann,sum fann við jesus hjarta friðog lítur seg á hann.

1093 a-e. *#joël Blomqvist. (V. Danielsen týddi).

1. Syndari, hoyr, tú, sum líður neyð,leiðin til krossin er frí.jesus leið fyri teg krossins deyð,leiðin til krossin er frí.Tak tína byrði, legg hana her.jesus bar hana, hvør tung hon er.Kom, kæra sál, kom í dag, kom nú,leiðin til krossin er frí.

2. Ei er tað orð uttan meining bert:Leiðin til krossin er frí.Nei, tú skalt koma, og sum tú ert,leiðin til krossin er frí.Sig ei: Tað er ikki fyri meg,eg, sum jú gekk ein so myrkan veg!Kom, kæra sál, kom í dag, kom nú,leiðin til krossin er frí.

3. Spyr ikki ivandi: Er tað so?Leiðin til krossin er frí.Til hvønn, sum vil, eru hesi boð:Leiðin til krossin er frí.Hygg burt av kenslum, og hvat tú ert.Her skal ei kennast, men trúgvast bert.Kom, kæra sál, kom í dag, kom nú,leiðin til krossin er frí.

4. Ei skalt tú reinsa teg sjálvan fyrst,leiðin til krossin er frí.Sál, tú sum ert eftir frelsu tyst,leiðin til krossin er frí.Sig ikki: ja, eg vil frelsast, meneg eri ikki til reiðar enn!Kom, kæra sál, kom í dag, kom nú,leiðin til krossin er frí.

5. Hoyr nú, á, sál, trúgv og frelsu kenn,leiðin til krossin er frí.Kasta hvønn iva og hvørt eitt men.Leiðin til krossin er frí.Set teg í dag við guds ríka borð,trúgv á hitt frelsandi lyftisorð.Kom, kæra sál, kom í dag, kom nú,leiðin til krossin er frí.


1095 C-c. *#Øssur Berghamar.

1. Kristus frelsir til fulnar,undurverk hann ger í dag,vón hann vónleysum veitirog ger syrgin hjørtu glað.Tú, sum onga sanna gleði fann,drála ei í dag, men kom til hann,minst, at Kristus einateg til fulnar frelsa kann.

2. Kristus frelsir til fulnar,milt hann talar lívsins orð,leitar eftir tí falna,ger tað heilt, sum fór í sor.Eymur teg við navni kallar hann,gev teg heilt og fult til Frelsaran,minst, at Kristus einateg til fulnar frelsa kann.

3. Kristus frelsir til fulnar,birtir ljós í sál og sinn,lívið byrjar av nýggjum,har sum jesus kemur inn.alt eg søkti, eg í honum fann,alt tú vinnur við at velja hann,minst, at Kristus einateg til fulnar frelsa kann.

1094 as-es. *Petur Oluf Skorá. #jonas Dahlcrantz.

1. Søtu gleðiboð nú ljóðayvir land og yvir hav.Hoyrið boðskapin tann góðaum ta frelsu, Harrin gav.Hon kann broyta harða hjarta.Lívið fær eitt endamál,tá ið náðisólin bjartabirtir ljós í myrku sál.

2. jesu blóð kann frían gerahvønn ein falnan syndatræl.Náði guds er opinberað,so vit skulu gerast sæl.Mangur hetta hevur sannað,sum til jesus vendi sær:Hjálpa kundi einki annað.Undurfult hann frelstur varð.

3. Kom, tú særdi, syndatroytti,kom til jesus og fá frið.Náði hans alt lív mítt broytti,hon kann broyta lív títt við.jesus prísin goldið hevur,tína synd á krossi bar.Ævigt lív hann tær nú gevur. Lat ei nakað forða tær.

4. Náðitíðin skjótt er runnin,so mín vinur, drála ei.Síðsta vónin tá er svunnin,um tú sigur gudi nei.jesu naglamerktu hendurbera gjøgnum lívið alt.Tá á Himna strond tú stendur,skalt tú sanna: Væl var valt. 1096 g-d.

*#john H. Stockton. (V. Danielsen týddi).

1. Kom, hvør ein sorgfull sál, og trúgv.Hjá gudi náði er,og jesus skal tær geva frið,hann kærleik til tín ber.

Lít bert á hann, lít bert á hann,lít bert á hann nú.Hann teg frelsir, hann teg frelsir,hann teg frelsir nú.


1097 D-fis. *Erdmann Neumeister. #james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. jesus fagnar syndarum.Hoyrið øll hans eyma kall,hjørtu, nívd av ivanum,hvør, sum viltist, hvør, sum fall.

Syng tað upp og uppaftur:Jesus fagnar syndarum.Greiði, glaði boðskapur:Jesus fagnar syndarum!

2. Kom, tí jesus frið tær ber,trúgv tí greiða orðinum:Hvør kann koma, sum hann er– jesus fagnar syndarum!

3. Samvitskan kann frið her fá.Reinsaður í hjartanumskalt tú fyri gudi stá– jesus fagnar syndarum.

4. jesus fagnar syndarum.Kom og akta kallið nú,bjarga tær frá deyðanum,skunda tær! Hví drálar tú?

2. Tí jesus læt sítt dýra blóðat frelsa hvønn og ein.Kom, í tí keldu tváa tær,og sál tín verður rein.

3. ja, hann er eina vegurintil hvílu fyri teg,og lívið býður hann tær hervið trúgv, við trúgv á seg.

4. Hví ivast tú? Man náði hanstil tín ei røkka við,og hevur offurdeyði hanstil tín ei vunnið frið!

1098 Es-g. *Fanny Crosby. #john R. Sweney. (V. Danielsen týddi).

1. Søguna sig mær um jesus,orðið at hjarta mær før,sig mær ta søgu so dýra,boðskapin besta á jørð.Songin, sum hirðarnir hoyrdu,songin um frøi og frið,songin um heiður til Harran,lat okkum syngja hann við.

Søguna sig mær um Jesus,orðið at hjarta mær før,sig mær ta søgu so dýra,boðskapin besta á jørð.

2. Eina í oyðimørk varð hannfreistaður ferð eftir ferð,hørð vóru fíggindans álop,tó, síggj, hann sigrandi er.Sig frá hans sút og hans sorgum,syng um hans sveitta og stríð.Vanvirdur, einsamur, armurvar hann í bygd og í bý.

3. Sig frá teim tímum so tungum,tá ið á trænum hann hekk,syng um hans sigur so stóran,tá hann av grøvini gekk.Kærleik her stóran eg síggi,størri, enn áður eg sá,kærleik, ið loysti tær leinkjur,harí eg trælbundin lá.


1099 F-f. *#Marsha j. Stevens. (Hallgrím Miðberg týddi).

1. Legg tína byrði á meg, jesus biður.Eg skal teg leiða og hjálpa, hann sigur.Mangan eg hoyrdi tey lívsælu orð.Eg bað: Harri jesus, kom ver tú hjá mær,eg vil hvíla hjá tær!

Hann biður teg:Kom nú til kelduna,kom nú til mín.Eg veit, at tú tystir,her er vatnið til tín.Eg sá tína støðu,tá í myrkri tú var,og eg vil, tú skalt minnast,tína byrði eg bar!

2. góðsku so stóra eg aldri kann skilja,tá ið guds Sonur við Faðirsins viljakom her til jarðar til spott og til háð.Hans kærleiki loysti meg syndini frá,tá á krossin eg sá.

3. jesus, eg gevi tær hjarta og sinni,uttan teg veit eg, at einki eg vinni.Frelsari, hjálpin er altíð mær nær.Eg takki og prísi tær fyri títt svar,eg vil vera hjá tær.

2. Komið, tit troyttu, segði jú hann,komið til mín, ja, kom, hvør ið kann!gott, um tú komst og frelsuna fann,drála ei, sál, men kom!

3. Minnist, hann er her staddur í dag,kallar á tykkum, gloymið ei tað.Við teg hann talar – skunda avstað: Kom til mín, barn mítt, kom!

1100 B-f. *#george F. Root. (V. Danielsen týddi).

1. Komið til jesus, drálið nú ei.Í síni bók hann vísir oss leið,eymliga kallar, svarið ei nei,nú ið hann sigur: Kom!

Sæli, sæli fundur einaferð,har sum synd og deyði ikki er.Endaleys gleðin, burtur øll sorgheima í Himmalborg.

1101 F-c. *Eliza E. Hewitt. #William j. Kirkpatrick. (Z. Zachariassen týddi).

1. Komið, alt er til reiðar, búgvið brúdleypsborð er!Hesa gjaldsleysu innbjóðing jesus tær ber.Hon er skrivað við skarlak úr tí reinsandi flóð,ið kann sál tína tváa sum hin hvítasta snjó.

Á, hvør fylling í Kristi,á, hvør gleði og ró.Er tín synd reyð sum purpur,hon verður sum snjó.

2. Komið, alt er til reiðar, tit, sum eru í neyð,takið frelsunnar bikar, etið livandi breyð!Komið fátæk og kryplar, komið lamin og blind,tí hann býður júst tykkum, sum nívast av synd.

3. Kom, tí alt er til reiðar, far í reint brúðarlín,í ein snjóhvítan klædning, sum er gjørdur til tín!Kristi rættvísibúni, Kristi reinleikaskrúðer í stundini títt, um tú trýrt á hann nú.


1102 as-es. *Henry a. Tandberg. #Ókent tónaskald. (jákup Olsen týddi).

1. Tá sól í kvøldarroða vóð,og Zions staður láí stillum, mildum frið og ró,ein sjáldsom sjón sást tá.Tá bóru tey til jesus framtey sjúku, stór og smá,og hendur á tey leggur hann,og heilsubót tey fá.

2. Og soleiðis vit savnast núum teg, ja, um teg bert,um ei várt eyga sær teg, tútó nær hjá okkum ert.Og synd og neyð, hvørt sár, hvønn løst,ja, alt vit bera tær,tú gevur frið í friðleys bróst,hin bundni frælsi fær.

3. Ein sál er her, so sjúk av synd,eitt hjarta sundurstoytt,og ein er lamin, ein er blind,ein onnur deyðatroytt.Øll rætta sína trúarhondtil tín, á, Frelsari!Tú loysa kanst tey sterku bondog grøða sárini.

4. Tú, Sálarlækni, sært tað jú,tey loyndu hjartasár,og neyð og ræðslu kennir túog telur sorgartár.Enn eins og fyrr tú sigur her:Eg vil, verð reinur! ja,sál, lít á hann, nú nær hann er,so skalt tú kenna tað.


1. Kom, syng tey góðu tíðindi,sum grøða hjartasár,um fría frelsu, fullan frið,eitt Harrans náðiár.

Um frelsu, um frelsuvit skulu tala her,ja, frelsu, ja, frelsuGuds náði okkum ber.

2. Hin syrgjandi skal fegnast nú,í ljós skal broytast nátt,og fangar skulu frælsi fá,hin deyði livna brátt.

3. Nú syngið hátt ein gleðisongum jesu kærleika.Og blind, tey skulu fáa sjónog skilja frelsuna.

1104 F-c. *Árni jacobsen. #Torkil Mørkøre.

1. Lurta, hoyr ein boðskap góðan,hoyr, hvat jesus býður tær,tú, sum ferðast heimsins leiðir,jesus bjóðar hvílu hjá sær.

Sannan frið hann tær skal veita,himmalskt lív hann gevur tær.Tann, ið á hann her vil trúgva,ævigt lív frá honum fær.

2. Hann, sum tekur heimsins byrðar,hann, sum bond at losna fær,hann, sum sjálvan seg læt ofra,og sum alla synd heimsins bar.

3. Legg títt lív í jesu hendur,lít á hann, sum vón tær ber,lat hann leiða gjøgnum lívið,tí tá verður signað tín ferð.


1105 D-fis. *#Chris Rice. (Árni jacobsen týddi).

1. Særdi syndatrælur, fjart á vandaveg,hoyr, jesus kallar, hann vil hitta teg.Á, kom til jesus, kom til jesus,kom til jesus og liv.

2. Tína syndabyrði lyfti hann av tær,og við hans blóði synd tín reinsað varð.So syng um jesus, syng um jesus,syng um jesus og liv.

3. Tá sum barn tú stetlar tíni fyrstu stig,og um tú fellur – minst, vit snáva við.Kom, lít á jesus, lít á jesus,lít á jesus og liv.

4. Kanska tú í løtum eina kennir teg,um stormur er, og myrkt á tínum veg,tá bið til jesus, bið til jesus,bið til jesus og liv.

5. Flýtur sálin yvir, tónar sveima hátt,tá tær í barmi leikar hjarta kátt,ber prís til jesus, prís til jesus,prís til jesus og liv.

6. Tá ið dagur svinnur, lívið liðið er,við fagnaði tá flyt í aðra verð,flyt heim til jesus, heim til jesus,heim til jesus og liv.

1107 F-a. *Ókent sálmaskald. #Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Søt og sæl eru Harrans orð,undurfull lívsins orð,hann við Orðinum reiddi borð, undurfull lívsins orð.Einki kundi mettahjartað uttan hetta.:,: Signaðu orð, lívsælu orð,undurfull lívsins orð. :,:

2. Leingi søkti eg lívið, harsum eg tó einki fann,visti ei, at tað var mær nær,sá ei, at keldan rann,visti ikki, at Orðiðlívið hevði mær borið.:,: Himmalsku orð, heiløgu orð,undurfull lívsins orð. :,:

3. So ein dag Harrans orð eg fann,sum mær til frelsu varð,lívið longu á fold eg vann,sælu í ævir har.alt hitt gamla er svunnið,frelsu havi eg vunnið.:,: Tað ger guds orð, lívsæla orð,lívsins hitt dýra orð. :,:

2. Og í hvørt sjúkt og syrgjandi sinnleiðir hin keldan gleðina inn,byrðina lættir, grøðir hvørt sár,:,: sálini veitir guds sólskin og vár. :,:

3. Hvussu so fátækt hjarta títt er,og hvønn ein ófrið bróst títt enn ber,lívskelduvatnið skapa kann brátt:,: bjartasta sólskin úr myrkastu nátt. :,:

4. Ævigt hon rennur, lívskeldan rein,men heimsins brunnar torna, hvør ein.Lívskelduvatnið altíð er til,:,: lukkulig sálin, ið søkja tað vil! :,:

1106 B-f. *#Henry a. Tandberg. (V. Danielsen týddi).

1. Út frá guds trónu ár eftir árrennur ein kelda, undurfull, klár.Deyðans og skuggalandinum í:,: flýtur í oyðimørk keldan so fríð. :,:

Andin og brúðrin siga: Kom!Og tú, sum tystir, skunda tær, kom!Livandi vatn fæst úr kelduni reinari– ævigt frítt.


1108 Es-g. *Ókent sálmaskald. #Leivur guttesen. (V. Danielsen týddi).

1. Komið, stór, og komið, smá,øllum heimsins ringi á,meðan náðin er at fá – enn, enn er rúm.

Har er rúm fyri tær,har er rúm fyri mær,ja, fyri øllum rúm er – frelsan er frí.

2. Kom, tú armi, frelsu vinn,sælur verð í sál og sinn,kom í brúdleypshúsið inn – enn, enn er rúm.

3. Kom, úr bygd, og kom, úr stað,inn um portrið far í dag.alt til reiðar, hoyrið tað – enn, enn er rúm.

4. Vilsti sonur, hvør tú er,kom nú aftur, frelstur verð,hoyr nú orðið: Rúm er her – enn, enn er rúm.

1109 g-g. *amelia Hull. #E.g. Taylor. (V. Danielsen týddi).

1. Tað er lív í at síggja hin krossfesta mann,nú í stundini lív fyri teg.Hygg tí, hygg upp á hann og verð bjargaður nú,hygg á jesus, sum ofraði seg.

Hygg, hygg, hygg og liv!Tað er lív í at síggja hin krossfesta mann,nú í stundini lív fyri teg.

2. Hví hongur hann har sum eitt syndoffur tá,um ei misgerðir tínar hann ber?Hví flýtur úr síðu hitt reinsandi blóð,um ei skuld tín nú út strikað er?

3. Ikki er tað tín bøn, tíni iðranartár,tað er blóðið, sum loysa teg kann.Hygg á hann, sum hitt blóðið læt út fyri teg,legg nú byrðina yvir á hann.

1110 Es-es. *joël Blomqvist. #Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Tað er eitt fast orð: Hann er vár friður.Ei til at døma kom hann her niður,men til at frelsa, leita upp tann,sum hjálp ei í sær sjálvum fann.Hoyrið hvør, á, stríðið er vunnið,hoyrið hvør, á, blóðið er runnið.Ei fyri meg bert, nei, fyri teg,blóðið er runnið fyri teg.

2. Tað er eitt fast orð: Kristus er deyður,frið hevur gjørt hans blóðstreymur reyður.Ljóði um hav, um oyggjar og fjøll:Kristus er deyður fyri øll!Hoyr, hvør sál, á, Kristus, hann bløddi,hoyr, hvør sál, á, stríðið hann møddi.Ei fyri meg bert, nei, fyri teg,bløddi og stríddi fyri teg.

3. Á, hvat eitt undur var tað, her hendi:gud sjálvur Son sín til okkum sendi.Tað er eitt fast orð, alt álit vert:Frið fær ein sál í honum bert.Eina hann, á, syndari, hoyr tað,eina hann, á, syndari, trúgv tí.Hvíl teg á klettin, júst sum tú er,kletturin Kristus trygt teg ber.


1111 F-a. *Eliza E. Hewitt. #F. Degen. (V. Danielsen týddi).

1. Komið til jesus, øll tit, sum stríða,syrgjandi, troytt, á einsligum veg.Mildur hann kallar øll tey, sum líða:Komið til mín, og hvílu gevi eg!

Øld eftir øld so søtt hetta ljóðar,boðar um vón á vónleysum veg,søtasta orð til sálirnar móðar:Komið til mín, og hvílu gevi eg!

2. Ber honum tað, sum tungt hvílir á tær,sig frá tí sorg, sum tyngir títt bróst,syndina, óttan, ivan legg frá tær,kom, kom til hann, og hann skal gera ljóst.

3. Miss ei ein dag nú, skunda tær til hann,áðrenn í vestri ljósið fer burt,trúgv á hann nú, og frelsa teg vil hann,grátandi eyga vil hann gera turt.

4. Komið til jesus, Frelsaran eina,sálir, tit treingja, treingja til hann.Frelsa kann jesus, jesus aleina,uttan hann sæla ikki finnast kann.

1112 F-f. *Frederick W. Faber. #Ludvig van Beethoven. (V. Danielsen týddi).

1. Mannasálir, hví tó gangaá tí myrku, villu leið?Hví tó flýggja frá tí náði,sum enn bíðar, troyttast ei?

2. Eingin hirði er so mildur,eingin faðir elskar sosum hin Frelsari, ið talarher til tykkum friðarboð.

3. Ríkari er Kristi náði,enn títt hjarta fata kann.Tað er hvíla, tað er friðurlíta á hann, kenna hann.

4. Frelsa full og endurloysinger hans dýra blóði í,loystur stendur nú hans flokkur,vunnin gjøgnum Hirðans stríð.

5. Trúgv nú barnsliga og lurta,Harran tak á orðið nú!Tá skalt tú ta vissu eiga,at eitt guds barn nú ert tú.

1113 F-f. *William Black Laws. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Sum koparormurin hin dagvarð hongdur træið á,og frelstur varð hvør doyggjandi,sum bert á ormin sá,

2. So Sonur guds á golgataá krossin negldur varð,og tann, sum sær á hann í trúgv,hann ævigt lív tá fær.

3. Tí gud sín Son í deyðan gav,so elskar okkum hann,at hvør og ein, sum á hann trýr,hann ikki dømast kann.

4. Tí ikki kom guds Sonur herat døma teg og meg,men dómin av guds brotnu lóg,hann legði hann á seg.

5. Hann kom at reisa fallin uppog tað, sum vónleyst var.Í honum eru opnar dyrat koma gudi nær.

6. Men tann, sum á guds Son ei trýr,hann longu dømdur er,og tann, sum vrakar náðina,í ævigt myrkur fer.


1114 g-d. *arthur T. Pierson. #james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Títt evangeliummín harða vilja vann.gud heimin elskaði,og Son sín sendi hann,at hvør og ein, sum trýr hann á,:,: skal ævigt lív og frelsu fá. :,:

2. Sum ormurin gav lívtil hvønn, sum á hann sá,so gud sín egna Sonlæt heingja krossin á,at hvør og ein, sum trýr á hann,:,: eitt ævigt lív og frelsu vann. :,:

3. Til frelsu, ei til dómkom jesus niður her,men tann, sum ikki trýr,hann longu dømdur er.Men hvør og ein, sum trýr á hann,:,: eitt ævigt lív og frelsu vann. :,:

4. So, sál, hoyr hetta orð,tín frelsa er í tí.Títt egna ónýtt er,øll bøn, øll gerð, alt stríð.Tí tann er frelstur, eina tann,:,: sum sær guds Son og trýr á hann. :,:

1115 B-d. *Ókent sálmaskald. #William a. Ogden. (V. Danielsen týddi).

1. Títt lív er stutt, á, syndari,dvøl ikki myrkri í.Nýt tíðina, tonk um guds orð,hon er so stutt, tín tíð.

Kom til Jesus og fá frið,hann skal frelsa, grøða við.Kom, tí skjótt hon farin er,náðitíðin dýra her!

2. Títt lív er stutt, á, syndari,fá uppgjørt tína sak.Í dag, nú hurðin opin er,mót lívi, friði tak.

3. Á, ævinleikin langi har,hann kemur, flýggjast ei.Og minst, hann myrkur er, um tútil kallið sigur nei.

4. Kom, syndari, á, kom í dag,nú Harrin er tær nær.Trúgv á hans blóð, og sál tín lív,frið, fyrigeving fær.

1116 as-c. *Fanny Crosby. #john R. Sweney. (V. Danielsen týddi).

1. Troytta sál, sum ófrelst gongur,stong ei hjarta títt,droym ei tómar dreymar longur,opna dyrnar vítt.

Meðan enn tín lampa brennur,og tú Andans kallan kennir,drekk hitt lívsins vatn, sum rennur,opna dyrnar vítt.

2. Nú ið Harrin kallar, biður,stong ei hjarta títt,áðrenn náðirøddin tigur,opna dyrnar vítt.

3. Frið og náði frítt hann býður,stong ei hjarta títt,áðrenn tú í dómin glíður,opna dyrnar vítt.

4. Fyri ævigari gleðistong ei hjarta títt,steðga ei, á hesum degiopna dyrnar vítt.


1118 F-c. *#Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Øll verðin í deyða og myrkrinum lá,men ljósið á jørð varð jesus.Hann steig upp sum sólin úr náttini tá,og ljósið á jørð varð jesus.

Kom til hitt ljós, tað lýsa skal tær.Undurfult rann tað upp fyri mær.Tað gav mær sjón, tá blindur eg var.Ja, ljósið á jørð er Jesus.

1117 B-f. *E. giverholt. #H.E. gebhardt. (V. Danielsen týddi).

1. Tú einki kanst gera til frelsu,tí fullgjørt er alt, hon er tín.Hjá tær er at trúgva og takka,og Frelsarin kallar teg sín.Tú syndina ikki kanst gjalda,og keypast guds náði ei kann,tín frelsa er í einum øðrum,og skuldina alla bar hann.

2. Ei kanst tú tær klædningin fáa,sum Frelsarans brúður skal í.Bert blóðið kann gera teg reinan,tú hvítur bert verður í tí.Ei hús kanst hjá gudi tú keypa,men alt fyri einki tú fær,bert koma og taka tað ljóðar,tí alt er til reiðar gjørt har.

3. Tú einki kanst gera at fáatær sess við ta himmalsku fest,men rúm er av náði til reiðar,og Harrin tær býður til gest.Her spyrst ei um, hvat tú kanst gera,hann gjørdi tað alt einaferð.Ei spyrst um at royna og streva,um trúnna bert spurt verður her.

1119 a-a. *Victor Danielsen. #William L. Viner.

1. Tá ið nú vit saman koma,endamálið eitt bert er:at tann sál, sum ófrelst gongur,frelst skal verða nú og her.Tí guds andi, tí guds andievangelium fram ber.

2. Hetta eina mást tú gera,kæri vinur, ansa tí:Tú mást taka mót guds Soni,yvir tí um markið stíg.annars skalt tú, annars skalt túsøkka ævigt myrkur í.

3. Tá ið tú nú aftur hoyrir,hvussu straffina hann bar,og at tú kanst fríur verða,tí at hann krossfestur varð,tak tá mót tí, tak tá mót tí,ger tað, og ei burtur far.

4. Eingin frelsa er á foldum,um títt hjarta vrakar hann,einki annað navn er givið,harvið sál tín frelsast kann.Trúgv tí, vinur, trúgv tí, vinur,á hitt blóð, í tín stað rann!

2. Og myrkrið veik burtur, tað misti sín mátt,tí ljósið á jørð er jesus.Og frelsa og lív til tey deyðu er nátt,tí ljósið á jørð er jesus.

3. Á, sál, tú, sum gongur í angist og frykt,hoyr, ljósið á jørð er jesus.Í honum er friður og hvíldarstað trygt,tí ljósið á jørð er jesus.

4. Á jørð og í Himli er sólin bert hann,ja, ljósið er eina jesus.Og sæl er tann sál, sum ta sólina fann,hitt æviga ljósið, jesus.


2. Sig frá, hvussu jesus doyði,kærleik hans, á, syng um hann,lat hin songin draga sálirtil hann, sum tær frelsa kann.

3. Henda songin syng, tú frelsti,syng við gleði hátt um tað,til hvør sál, sum syndin nívir,syngur við í gleðilag.

1120 F-c. *Martin joensen. #jákup Zachariassen.

1. Við vegin stendur maður, ið glæma lýsir frá.Eg hyggi burt og gangi skjótt framvið.Um lívsins vatn hann talar og skæra hvíldará.Eg havi skund, eg vil bert hava frið.

Hann sigur: Kom, og rætt mær tína byrði,kom her til mín og rinda møðina.Tak mítt ok, tað tyngir ikki eins og heimsins meldur ger.Kom her til mín, eg gevi tær mín frið!

2. Hví stendur hann við dyrnar? Hví bankar hann uppá?Hvat vil hann mær, hví fer hann ei sín veg?Eg havi ringa tíð nú, so jesus, far mær frá,eg havi ikki tíð at hitta teg!

3. Men ivin varð til longsil, til ljósið vaks mín trá– á nátt hann aftur uttanfyri stóð:Kom inn, mín Harri jesus, kom inn og ver mær hjá,bert tú kanst aftur birta mína glóð!

1121 as-es. *Harriet E. jones. #Charles H. gabriel. (jákup Olsen týddi).

1. Syng, á, syng ta gomlu søguum, at jesus elskar enn,at hann kom av Himli niðurtil at reisa falnar menn.

Syng, á, syng, at Jesus elskar,ljóði lov hans fjart og nær.Syng hin glaða, glaða boðskap,lat hann hoyrast víða hvar!

1122 g-d. *#Cyrus S. Nusbaum. (V. Danielsen týddi).

1. Vilt tú eiga jesus, leysur, glaður, fríur stá?ganga so við honum lívsins gøtum á!Vilt tú, at hann taka skal tær byrðar tínar frá? Hoyr hans orð og far hans leið!

Hans blóð teg reinsar og teg frían ger,hans styrki fært tú til at liva her,hans Andi tíni sál ta vissu ber:Tað var gott, eg hoyrdihann og gekk hans leið!

2. Vilt tú kenna lukku, vilt tú, tær skal gangast væl?Tak við jesusi, hann alt tær vera skal!Ynskir tú at bjargast undan kvølum uttan tal? Hoyr hans orð og far hans leið!

3. Ynskir tú at eiga hvíld og frið í tíni sál?Kenna Harrans arm, tá gøtan her er hál,hvíla við hans bróst, til hann teg føra skal á mál?Hoyr hans orð og far hans leið!


1123 as-es. *Árni jacobsen. #Lelia N. Morris.

1. Um tú av syndini byrðaður ert,tín Frelsari hjálpa tær kann.Heldur tú, lív títt er als einki vert,legg sorgir og stúran á hann.

Nýtt lív hann geva skal tær,nýtt lív í ævir hjá sær,nýtt lív – hvat fær hann til svar?Tín Frelsari hjálpa tær kann.

2. Um tínir vinir enn svíkja teg her,tín Frelsari hjálpa tær kann,vinurin besti, av øllum hann ber,legg sorgir og stúran á hann.

3. Óttast tú fyri, hvat framtíðin ber?Tín Frelsari hjálpa tær kann,undan guds dómi nú bjargaður ver,legg sorgir og stúran á hann.

1125 as-es. *Ókent sálmaskald. #Robert Lowry. (jákup Olsen týddi).

1. Synd fyri okkum jú hin syndafríi varð,allar várar syndir hann á krossinum bar.gud nú okkum sakloysi í honum roknar til,treytaleyst av náði tí, sum trúgva vil.

Trúgva, trúgva, hoyra bert og trúgva.Alt er gjørt, alt er gjørt, alt, sum gerast kann.Trúgva, trúgva, hoyra bert og trúgva.Lít á Harrans orð og rokna tú sum hann!

2. Deyður í honum er nú hvør, sum trýr hann á,livandi í honum við gud roknar hann tá.Hann doyði deyða tín, í honum doyði tú,men hann livir, trúgv og liv við honum nú.

3. Bygg tína frelsu á hans orð og ivast ei!aldri, aldri svíkur tað, sum hann sigur, nei!Tann, ið roknar so sum hann, ei svikin verða kann.Rokna tú, sum Harrin roknar, lít á hann!

1124 as-es. *#anna W. Waterman. (Árni jacobsen týddi).

1. Kom, á, sál, á oydnum vegi,jesus heim teg leiða kann.Reinsa sjálvt hin djúpast falnakann tað blóð, á krossi rann.

:, : Tí eg veit, ja, eg veit,sálum frælsi gevur Jesu dýra blóð! :, :

2. Trúarmátt hann tær kann geva,leið um fjøll tær beinir hann,finnur vatn á oydnum støðum,nátt til dag hann broyta kann.

3. Tá ið freisting hørð man herja,vísir hann tær friðfult stað.Undurfult hann tær vil veitanýggja náði til hvønn dag.


1127 C-g. *#W.F. Lakey og V.B. Ellis. (Ingolf Rasmussen týddi).

1. Sál, ert tú hjartabrotin?Nívandi ivin er.Ert tú ein sál, ið søkirhvíld frá tí byrði, tú ber?

Kennir tú mín Jesus,hjartavinin mín?Veitst tú, hann teg elskarog vil leiða teg trygt heim til sín?

2. Hvør kennir tíni vónbrot,lekir tey djúpu sár?Hvør skilir sorgir tínar,turkar tey rennandi tár?

3. Hvør er tín hjartastøða?Merkir teg gleði, sorg?Hvør hoyrir bønir tínar?Harrin, tín troyst og tín borg!

1126 g-h. *jógvan gerðalíð. #jógvan við Keldu.

1. „Eg Eri“ er vegurin, sannleikin, lívið.Eg vísi ei einans á vegin, á, nei.Eg eri hann sjálvur, og bein teg inn á hann,tá ert tú á honum og rættari leið.Kann vera, hann tíðum man knortlutur vera,men inn, inn í sæluna vil hann teg bera.„Eg Eri“ er vegurin – jesus.

2. „Eg Eri“ er sannleikin allur og einans,ei sannleiki annar á jørðini finst.Bert lygnin her ræður, og fjøld henni fylgir,hon sannleikan rangsnýr so mongum til fals.Tey blindu á gøtuni trilvandi leita,ver við teimum sannleikan allan at veita.Hin sanni „Eg Eri“ er jesus.

3. „Eg Eri“ er lívið hitt æviga einans,alt annað av deyðanum merkt er á fold,bert anir eitt bil, og so visnar og doyr tað,tað fúnar í ráari, døkkari mold.Men vón fyri framman er lívleysum øllum,ið kalla á hann, bæði kvinnum og køllum,tí Lívið „Eg Eri“ er jesus.

4. Vit prísa tær, vegurin, sannleikin, lívið,og Himlanna Himlar tær lovsyngja hátt.Hin dagin, tú krýndur við tornum vart skemdur,sum brotsmaður roknaður – fall ei í fátt.Tá brast deyðans veldi, og uppreisnarmegintil Himmalin opnaði syndarum vegin– ja, navn títt er jesus – Eg Eri!


1128 B-f. *Victor Danielsen. #Ókent tónaskald.

1 Sálir, tit, sum eftir frelsu stunda,hoyrið eini tíðindi so góð:Harrin frelsu hevur okkum grundað,setti millum seg og okkum blóð!

2. Káin ætlaði til gud at náagjøgnum ávøkst, henda jørðin bar.Ábel sá, at hjálp var ei at fáa,uttan offurlambið dripið varð.

3. gud sín Son á krossin upp læt heingja,dýra blóðið hans til jarðar rann.Sálirnar, sum deyði, dómur treingja,fáa frið við trúgv, við trúgv á hann.

4. Sál, ver kvik, teir dýru tímar svinna.Uttan hann í ævigt myrkur ber.Eingin onnur frelsa er at finna,einki annað navn til sælu er.

1129 D-fis. *#David E. Morken. (Z. Zachariassen týddi).

:,: jesus er ein undurfullur vinur,hann vil leiða teg heim, :,: mín bróðir.jesus er ein undurfullur vinur,hann vil leiða teg heim. Og tá ið stríðið er strítt,blaktrar sigursmerkið frítt,tá vil hann leiða teg heim. Mín kæri bróðir,tá ið verðin forgongur,tær tørvar jesus,tá er hann kongur.Hann teg ævigt fjalirí tí aldakletti,sum klovin varð fyri teg og meg.

Kall og støðutakan

Kall og støðutakan 439

1131 g-h ella c-c. *B.S. Ingemann. #1: j.R. ahle. #2: Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. jesus grætur, verðin lær,vitleys hon á grøvum spælir.Eins og eingin vandi var,dansa deyðans blindu trælir.Millum øvund, lygn og haturverðin lær, men jesus grætur.

2. Endin kemur, hoyr, tú verð,hoyr, hvør sál, í syndum leinkjað.Sært tú ei, hvar leið tín ber,kanst tú ei um endan teinkja?aftan á tín dans og láturkemur tannagrísl og grátur.

3. jesus grætur, blotni núhjørtu, sum ei angur kenna.arma verð, nú fegnast tú.Skjótt tú skalt sum hálmur brenna.Tagni øvund, lygn og hatur,blotni hjørtu, jesus grætur!

1130 D-a. *Lina Sandell. #johannes Beck. (V. Danielsen týddi).

1. Á, kanst tú liva uttan jesus,tann vin, sum aldri svíkur teg,tó alt á jørð kann doyggja, følnaog áðrenn kvøld umskifta seg?ja, kanst tú gleðast, læa, syngjaog ikki kenna jesu navn,og kanst tú bera dagsins byrðiog eiga onga sálarhavn?

2. Býr ikki djúpt í tínum hjartaeitt róp um lukku, frið og ljós,og sært tú ei á mongum stundum,at vónleys er til síðst tín kós?Var ei á tínum bestu løtum,á lívsins føgru summartíðí hjartanum ein longsil eftirtí friði, guds børn gleðast í?

3. Og kendi tú ei djúpast inniein tosta, sum ei sløkkjast kanní nøkrum lívsins ljósa dreymi,í nøkrum, sum á fold tú fann?Sig, hoyrdi tú á náttarvøkuei mangan Hirðans eymu rødd:Eg doyði fyri teg at frelsa,lat upp, á, sál, so troytt og mødd!

4. Tín tunga, svára syndabyrði,á, tyngdi hon ei mangan teg,og sært tú ei guds dóm og vreiði,tá jesus gekk hin krossins veg?Og hevur tú ei skilt tað gjølla,at tú guds lóg ei halda kann,at øll tín vón í lív og deyðaer blóðið, sum á krossi rann?

5. Á, kanst tú liva uttan jesus?Í honum gud tín Faðir er.Hann grøðir tíni sár og lyftirav tær ta byrði, sum tú ber.Hann stillar hjartans djúpa longsil,og sálin andar frí og sæl,ja, drekkur tú av lívsins keldu,tú aldri aftur tysta skal.

1132 F-a. *Steinvør Olsen. #jens guttesen.

1. Kærleiksfult, eymliga jesus hann rættirnú út sína hond móti tær,vil teg úr syndanna díki nú lyftaog taka teg tætt inn at sær.

Kom nú, kom nú!rópar hann álvarsamt – hoyr, á, hoyr!Tú, sum í flóðina sokkin ert niður,Guds kall ikki burt frá tær koyr.

2. Skunda tær, tak í tær sármerktu hendur,tí ein dag tað verður ov seint.Lýð á ta kallandi rødd nú og svara:gud, tak meg, ger hjarta mítt reint!

Kall og støðutakan440

1133 as-es. *Salathial Cleaver Kirk. #Emily D. Wilson. (V. Danielsen týddi).

1. Ein strika bert skilir – tó skilir hon tegfrá gudi, frá frelsu í dag.Fert tú ei um hana, er sál tín fortapt,tú einaferð sanna skalt tað.

Stíg yvir um markið, stíg um tað í dag,trúgv Gudi, og frelstur ert tú.Kom, boygg teg við krossin, og kenna tú skalt,hann tekur ímóti tær nú.

2. Tú fjakkar, kann vera, í oyðini mørkí myrkri og kulda tín veg.Tó, vinur, ein strika, eitt einasta stigbert er millum lívið og teg.

3. Kann vera, tú sært teg sum hjálpar leyst vrak,ið rekur til undirgang bert.Tó er tað ein strika, eitt einasta stig– stíg yvir, og frelstur tú ert.

4. ja, hevur teg syndin í vónloysi ført,gud geva skal sál tíni frið.Hann sigur: Ver reinur! bert koma tú vilt– tað er bert ein strika, eitt stig.

2. Bert nakrar ferðir ennskal sólin rísa her,so eru guds børn komin, harsum einki myrkur er.Men eigur tú tá, sál,ein bústað uppi har,tá sólin hina síðstu ferðer risin her hjá tær?

3. Bert nakrir stormar enná hesi myrku strond,so skulu Harrans vinir sjátey ljósu, føgru lond.Men tá títt eyga, sál,hin síðsta dagin sær,skal stormur ella stilli táí ævir møta tær?

1134 D-fis. *Horatius Bonar. #george W. Martin. (jákup Olsen týddi).

1. Bert nakrar stundir enn,bert nøkur ár á fold,so eru vit ímillum tey,sum hvíla undir mold.ger teg til reiðar, sál,til henda stóra dag.Teg reinsa lat í blóðinum,teg frelsir eina tað.

1135 F-c. *#Frank a. Simpkins. (Z. Zachariassen týddi).

1. Drívur tú burtur frá guditil eitt so ókent bú,longri hvønn dag, ja, og hvørja nátt,rekur so einsamur tú?

Drívur tú burtur frá Gudi,burtur frá kærleika hans?Meðan Frelsarin eymliga kallar,gev hans bønligu rødd nú ans.

2. Drívur tú burtur frá honum,sum tína byrði bar,longri hvønn dag, ja, og hvørja nátt,sum fyri teg sligin varð?

3. Drívur tú burtur frá gudi?Óræddur rekur tú.Nærri hvør dagur, ja, og hvør náttber móti vreiðini nú.

4. Drívur tú burtur frá gudi?Sorgarfult hann teg sær,hvussu við songi, látri túraktur av dóminum var.


1136 as-es. *johnson Oatman. #j.H. Entwisle. (V. Danielsen týddi).

1. Ein blóðig hond nú bankará tínar hjartadyr,hon bankar í dag og troyttast ei.Tað jesus er, sum bankarog enn um atgongd spyr,tó mangan tú hevur svarað nei.

Á, hoyrir tú hann kallaog banka hjá tær?Hans gjøgnumstungna hond bankar nú.Við friði inn hann kemur,um bert hann fær eitt svar,og frelstur frá synd tá verður tú.

2. Hvør mangan, tá tú veikurá sjúkralegu lást,hitt kall fylti tína sál við frykt.Og tá á náttarvøkutú greiðari alt sást,tú skilti, títt hús stóð ei so trygt.

3. Og tá tú niðurboygdurvið opnar gravir stóð,hvør bankaði Harrin ikki tá!Tá ævinleiki, deyðivið ræðslu sinnið sló,tú segði: Eg dyrnar opna má!

4. Hví letur tú hann bankaog gevur ikki svar?Hann nátt tína venda kann í dag.Hin naglamerkta hondinskal frelsu bera tær.Lat upp tí og svara honum ja.

1137 as-es. *Lina Sandell. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Eg spyrji ei, um tú ert einav heimsins vísu, nei,og ikki, um títt navn er kentav monnum ella ei,ei, um tú eigur gull og fæog góðs og garðar her,eg spyrji ei, hvat navn tú bert,og hvør tín standur er.

2. Eg spyrji ei, um góður túog mildur, stillur ert,og ikki, um tín vón er rík,og tolinmóð títt sterkt,ei, um í bøn og kærleikatú heitur ert, nei merk:Eg spyrji ei um dugnaskapog tíni dygdarverk.

3. Nei, hetta alt ei hjálpa kann,ei hevur lív í sær.Ein annan spurning er tað, iðeg her vil seta tær.Hvør gáva góð – til takksemiog eyðmýkt leiðir hon.Men eitt er fyri neyðini– sig, trýrt tú á guds Son?

4. Eg spyrji teg í jesu navn,tað navn meg djarvan ger,um tú ígjøgnum Kristi blóðvið gud nú sáttur er.Er hann tín sæla, friður tín,tín vón ja, alt hjá tær?Tá fyrstani tín roynd, títt stríð,hjá gudi virði fær.

5. Á vreiðidegi góðs og gulltær onga bjarging ber,og manna vit og vísdómurhjá gudi fáfongd er.Hin borg, ið bert á sand var bygd,tá um galt, svíkti hon,nei, svara, svara ærliga:Sig, trýrt tú á guds Son?


1138 Es-g. *Nathaniel Norton. #george C. Stebbins. (V. Danielsen týddi).

1. Sig, vilt tú ei trúgva á jesus,sum doyði fyri teg?Til at bjarga tær frá deyðahann gekk hin tunga veg.Á, sál, so sorgarbundin,hann spyr: Nær kemur tú?Sig, vilt tú ei trúgva á jesus,á, hvat verður svarið nú?

Hvat verður svarið nú,hvat verður svarið nú?Vilt tú ei trúgva á Jesus,á, hvat verður svarið nú?

2. Sig, vilt tú ei trúgva á jesus?Minst, tíðin fer við hast.Ver kvikur, tí náðihurðin,so skjótt kann verða læst– í aldur og í ævir – hvør álvarsamt – steðga tú!Sig, vilt tú ei trúgva á jesus?Á, hvat verður svarið nú?

3. Á, minst tó til Harran jesus,ta neyð og kvøl, hann leið.Fyri tíni sál at bjargaí deyðans dal hann steig.Hví vilt tú drála longur,hvat meiri krevur tú?Sig, vilt tú ei trúgva á jesus,á, hvat verður svarið nú?

1139 g-d. *abraham grimstvedt. #Ira D. Sankey. (jákup Olsen týddi).

1. Á kvøldartíð ein vinur stillur stendurog bankar á tíns hjarta stongdu dyr.Hann stendur enn, hann ei sær frá tær vendir,hann bankar enn í dag sum ofta fyrr.

2. Hvør er hann, sum ei nakað stríð man skýggja,sum bankar enn og ikki frá tær fer,og helst á løtum, tá tú greitt manst síggja,at alt so tómt og gleðileyst er her?

3. Hvør er tað? Á, tað signað er at siga:Tað jesus er, sum førdi tína sak.Hann niður til várt myrkur vildi stígaat frelsa tað, sum var av synd eitt vrak.

4. Trong var tann leið, sum her hann mátti ganga.Vár synd, vár straff, alt fell á hann í senn,til hann á krossi deyður mátti hanga.Tó, deyðan vann hann, og hann livir enn.

5. av kærleika til tín hans hjarta brennur,hann vil teg frelsa nú, tí bankar hann.Og um ei her tín Frelsara tú kennir,ei allar ævir sál tín frelsast kann.

6. Lat upp, mín vinur, nú, og lat hann stígaí hjartað inn og altíð búgva har.Hann teg frá tínum syndum brátt skal fríaog sannan frið og gleði geva tær.

1140 F-f. *William Hunter. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. av Harrans hond leidd vit mót heim inum ferðast.Tí heimi, har heiløg nú búgva so glað.Tú sál, sum enn ófrelst til undirgang stevnir,vilt tú ikki við til hin signaða stað?

Vilt tú við, vilt tú við,vilt tú við, vilt tú við,vilt tú ikki við til hin signaða stað?


2. Hitt himmalska landið, tað veit ei av sorgum,bert gleði og lukku og frið kennir tað.Tú sál, tyngd av angist, av pínu og longsli,vilt tú ikki við til hin signaða stað?

3. Til hvørt eitt guds barn er eitt hús gjørt til reiðar,tá burtur av fold tað skal fara ein dag.Tú sál, sum ert heimleys, nú lívið brátt endar,vilt tú ikki við til hin signaða stað?

4. guds børn, haldið fram nú við dirvi og gleði!Vit trygt eru leidd jú av jesusar hond.Skjótt ganga vit glað á teim skínandi heyggjum,skjótt stígur úr havi hin himmalska strond.

Eg vil við, eg vil við,eg vil við, eg vil við,á, ja, eg vil við til hin signaða stað!

1141 F-c. *Horatius Bonar. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Enn, enn er rúm í Lambsins gleðihøll,enn bjóðast frelsa, hoyrið, hoyrið øll.

Rúm, rúm, enn rúm, á, komið, komið nú!

2. alt er til reiðar, trín í salin inn.Harrin tær bíðar, kom og frelsu vinn.

3. Dagsljósið svinnur, sólin setur brátt,skjótt er umkring teg døpur, ævig nátt.

4. Húsið, tað fyllist, skjótt tað verður stongt.Ikki tó er tað fyri teg ov trongt.

5. Kom inn, kom inn,borðreitt er fyri tær.Men tú skalt doyggja, um tú drálar har.

6. Harðari kallar Harrin – hoyrir tú:Kom, tú sum ivast, steðga ikki nú!

7. Skjótt verður hurðin stongd, og tú skalt fáhoyra eitt orð so myrkt og vónleyst tá.

Ei rúm, ei rúm,á, vónleyst orð: Ei rúm!

1142 as-c. *ada R. Habershon. #Charles H. gabriel. (V. Danielsen týddi).

1. Eigur tú ei vinir kendar,har sum deyði, synd ei ná?Tá ið ferðina tú endar,finnur tú teir aftur tá?

Verður talið fult hin daginuppi har, uppi har?Stendur tilgjørt har og bíðarbústað tær, bústað tær?

2. Mangan, tá sum barn tú spældi,mintu tey teg jesus á,um hans kærleika tær taldu,nú tey har hans ásjón sjá.

3. Tá um jesus var hin songur,sum tín barnarødd sang fró.Syngur tú hin songin longurella heimsins tóma ljóð?

4. Á, hvør var hin friður søtur,tá tit sótu saman har.Men tú minnist tungar løtur,tá tey skiltust her frá tær.

5. Tagnaður er teirra songur,ein dag fóru tey avstað.Her er talið fult ei longur– verður fult tað har ein dag?


2. Eingin leið, títt hold kann síggja,inn til lívið leiðir teg.Stíg tín fót á vegin nýggja,Harrans egna lívsins veg!Kristus gerningarnar gjørdi,Kristus fullgott offur var,Kristus deyðan burtur førdi,Kristus sæla bert er tær.

3. Himmaldyrnar opnar standa.Sál, far inn og far í dag.Skunda, skunda, burt úr vanda,nú tú vegin hevur sæð.Lív tær Kristus vunnið hevurgjøgnum krossins tunga stríð,eitt, bert eitt av tær gud krevur:at tú tekur móti tí!

1143 Es-b. *alberta Eltzholtz. #a.P. Berggren. (V. Danielsen týddi).

1. Ein longsil djúpt í hvørjum brósti liggur,hvør sál í tráan eftir friði hyggur,men, á, hvør mong hin longsil lítið skilja.Tey hann í lívsins lystum stilla vilja.

2. Tey søkja frið í dýrd og ogn og heiður,men tómar roynast allar hesar leiðir,við øllum tí er sálin tærd av longsli,og hjartað mangan græt í gyltum fongsli.

3. So út, har veksur gleðirósan reyða,og turka tárið burt av kinn og eygaog inn í søtan gleðirús seg droyma,men ei ein kann sín sára longsil gloyma.

4. av sorg og tráanhjartað nærum spreingist,tó, ikki enn tað skilir, hví tí leingist.Men tað er jesus, sum á dyrnar bankarog býður frið til hjarta og til tankar.

5. Lat upp tá fyri honum sál og sinni.Tá fyrst tú friðin kenna skalt har inni.ja, lat upp fyri honum, sjúka hjartað.Tá tendrast ævigt ljós í myrkri svarta.

1144 F-a ella Es-g. *Victor Danielsen. #1: g. Wennerberg. #2: Ókent tónaskald.

1. Dýra sál, sum ófrelst gongur,skilir tú tín vanda ei?Veitst tú ei, at dómur honguryvir tær, hvar enn tú steig?alt hitt besta, tú kanst gera,ongan frið kann fáa tær,einki offur, tú kanst bera,fyri gudi atgongd fær.

1145 Es-g. *george F. Hopkins. #W.a. Post. (V. Danielsen týddi).

1. Eftir at sáað er syndin øll her,eftir at stuttleikin følnaður er,glasið er runnið, mót grøvini ber – á, hvat verður heystið tá?

Kom heim, kom heim,leita sum skip í havn.Kom heim, kom heim,inn í Guds kærleiksfavn.

2. Syndari, vend tær til jesus, vend við,halt ikki fram uttan mál, uttan mið.Burtvilsti sonur, hann býður tær frið,hoyr, Meistarin kallar teg.

3. jesus nú bíðar tær, gev honum svar.guds børn, tey senda upp bøn fyri tær,andin, hin hjálparin mildi, er nær,hoyr, Meistarin kallar teg.


1146 g-d. *john B. Hague. #Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Hoyr, syndari, meðan gud enn man teg kallaog náðiboð saman við ávaring ber.Hoyr, hoyr hann, at dómur ei á teg skal falla,tí heystið, tað líður, og summarið fer.

Ja, heystið, tað líður, og summarið fer,ja, heystið, tað líður, og summarið fer!

2. Hvør mangan hann minti teg greitt um tín vanda,hvør mangan í kærleika drigin tú er.Skjótt, skjótt, lat hann longur ei óhoyrdan standa,tí heystið, tað líður, og summarið fer.

3. Óhoyrdur og vanvirdur fer hann tá frá tær,hvør angist og ræðsla í bróst títt tá sker.Kom, kom tí í dag, meðan enn hann er hjá tær,tí heystið, tað líður, og summarið fer.

4. Nú skjótt skal mót ævigu náttini skýma,og hitta skal gud sínar fíggindar her.Nú, syndari, nú, slepp tær undan tí tíma,tí heystið, tað líður, og summarið fer.

5. Nú, meðan guds náði enn yvir tær lýsir,lat heimin nú fara og bjargaður ver,trúgv Orðinum greiða, sum vegin tær vísir,tí heystið, tað líður, og summarið fer.

1148 C-g. *Óli Reinert. #jonas S. Pettersen.

1. Á, syndari, ber ei meir tín myrka iva,men gev teg til jesus nú, og tú skalt liva.Um tú ei í dag tær vilt til jesus venda,á, hvat skalt tú gera, tá títt lív er endað.

2. Tí Frelsarin vil, at øll hann skulu eiga,og eingin skal halda fram á vegnum breiða.Tann vegurin breiði hevur beiskan enda,tí biði eg teg til jesus tær at venda.

1147 Es-es. *William T. Sleeper. #george C. Stebbins. (V. Danielsen týddi).

1. Ein ráðharri kemur til jesus á náttat spyrja um vegin til lívið so gott,og greitt ljóðar svarið í sannleika tá:Tú aftur føðast má!

Tú aftur føðast má,tú aftur føðast má.Av sonnum, av sonnum eg sigi tær tað:Tú aftur føðast má!

2. Tú sál, sum mót ævini gongur, á, hoyreitt boð nú frá honum, hvørs orð aldri doyr.Og lat henda boðskap til hjarta títt ná:Tú aftur føðast má!

3. Sig, vilt tú í hjarta og sál fáa friðog savnast teim sælu í Himlinum við?ja, ynskir tú bjarging og frælsi at fá,tú aftur føðast má!

4. Kann vera, í Himli ein sál bíðar tær,sum ynskir at møta við portrið tær har.Men skalt tú tey elskaðu har uppi sjá,tú aftur føðast má!


1149 D-d. *albert B. Simpson. #R.K. Carter. (V. Danielsen týddi).

1. guds náði, hon er sum eitt veraldar hav,so botnleys og endaleys víð.Lat ganga tí teymin, høgg landtogið av,og legg út, har ið náðin er frí.

Legg út, legg út á hav,høgg av, hvat forðar tær,legg út, legg út, út á Guds náðihav.Einki tær fattast har.

2. Men mangur enn liggur við teymin í dag,hann havið av náði víst sá,men torir ei loysa og halda avstað,og kann tí ikki hvíluna ná.

3. Ein annar, hann loysir, men drálar tó, harsum stilli og deyðavatn er.Hann ræðist, tá havið hitt víða hann sær,og hann ivast, um náðin hann ber.

4. Nei, sælur tann maður, sum ivast ei her,men sleppir fortoyning í dag.Hann sælur skal síggja, at náðin, hon ber,og hans troyttaða sál verður glað.

1150 g-d. *Virginia W. Moyer. #Henry L. gilmour. (V. Danielsen týddi).

1. Á, syndari, Frelsarin kallar á teg,og leingi tú lurtaði ei.Hann kallaði, tá alt var gleði og ljós,og tá ið tú syrgdi og leið.

Á, kom, meðan Jesus í náði teg kallar,nú ljósið tú hevur sæð.Tí hvat kanst tú vita, um ikki tú drívurum markið til deyðan í dag?

2. So blint var títt eyga, og oyra títt deyvt,tá hann beyð tær náði og frið.So troyttur tú vart av hans kallandi rødd– á, hvat, um hann troyttaðist við?

1151 C-e. *Emily S. Oakley. #Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Sáðið, tú sáar, tá morgun svann,sáðið, tú sáar, sum dagur rann,sáðið, tú sáar á kvøldartíð,sáðið, tú náttmyrkri sáar í– á, summarið líður, heystið kemur.Hvør ávøkstur verður tá?

Sáað um dag ella dimmastu nátt,sáað í máttloysi ella í mátt.Ilt grør av illum, av góðum gott– tíðin fer, og koma skal heystið brátt.

2. Sáðið, ið fellur, har breyt er hørð,sáðið, ið fellur í gaddajørð,sáðið, ið fall, har sum illgras stóð,sáðið, ið fellur, har mold er góð– á, summarið líður, heystið kemur.Hvør ávøkstur verður tá?

3. Sáðið, ið volda man sorg og sút,sáðið, ið dríva man vitið út,sáðið, ið spilti eitt navn fullgott,sáðið, ið volda man skomm og spott– á, summarið líður, heystið kemur.Hvør ávøkstur verður tá?

4. Sáðið, ið fall, meðan stríðið brann,sáðið, ið fall, meðan grátur rann,sáðið, ið vónina við sær bar,sáðið, í trúskapi sáað varð– á, summarið líður, heystið kemur.Hvør ávøkstur verður tá?

3. ja, manga ferð stríddist guds andi við teg– hvat, um hann fór frá tær í dag,so sál tín í æviga myrkrinum søkk,tó ljósið hon greitt hevur sæð.

4. Á, vinur, guds tolinmóð endar til síðst,og dagurin liðugur er,og tann, sum sær vendi frá kallinum burt,um markið til deyðan tá fer.


1154 g-h. *I.I. Leslie. #F.a. Blackmer. (V. Danielsen týddi).

1. aftan á storm og bylgjuslag,aftan á hvønn ein myrkan dag,aftan á sker og boðar herguds børnum friður goymdur er.

Aftan á tað, her vit sjá,hvat verður tá, hvat verður tá?Aftan á tað, her vit sjá,ævin langa verður tá.

2. aftan á myrku vetrartíð,aftan á pínu, sorg og stríð,aftan á hesi stuttu áreiga guds børn eitt ævigt vár.

3. aftan á langa arbeiðsdag,middag og nón og sólarlag,tá ið so kvøldið komið er,gudsbarnið heim til hvílu fer.

4. Nú, vinur, eftir tíni ár,eftir títt stríð og tíni tár,tá eitt sinn ævin opnar seg– hvat er tá eftir fyri teg?

1153 C-g. *H.C. ayres. #W.H. Doane. (V. Danielsen týddi).

1. Ein er, sum teg elskar,bíðar eftir tær,slíkur trúgvur vinureingin annar var.Vend tær ei frá honum,lat upp dyrnar nú.Dag um dag hann bíðaði– hví bíðar tú?

Ein er, sum teg elskar,tak mót honum nú.Leingi hann tær bíðaði– hví bíðar tú?

1152 Es-b. *Frederic Smith. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Ei langt, ei langt frá guds ríki– og heldur syndin tær tá?Tó mong nær við dyrnar vit síggja,innum fara tó bert so fá.

Hvør fá, ja, hvør fá fara inn,Hvør fá, ja, hvør fá fara inn.Tó mong nær við dyrnar vit síggja,hvør fá, ja, hvør fá fara inn!

2. Ei langt, ei langt frá guds ríki,har vinir nú bíða tær.Tó stígur tú ikki um markið,men stendur enn drálandi har.

3. Tú ert í myrkri og vanda,og vónleyst er umkring teg,tó kennir tú, jesus teg dregurtil sín á hin himmalska veg.

4. Ei langt, ei langt frá guds ríki – eitt stig, og nátt var á mál.Og vilt tú tá, vinur, tó kastaí ævirnar burt tína sál?

2. Náðifult hann kallar,ei hann frá tær fór,hann skal fyrigeva,um tín synd er stór.Hoyr hann, vend tær til hann,hann teg reinsar nú.Enn í náði bíðar hann – hví bíðar tú?

3. Enn, enn jesus bíðar.Sál, hvat forðar tær?Í hans náðiarmarnú við skundi far.Kom í trúnni eina,hann skal frelsa nú.Enn við dyrnar bíðar hann – hví bíðar tú?


1155 B-f. *gerhard Tersteegen. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. gud kallar enn. Og skal tá tóenn syndin tykjast tær so góð?Skal svinna hvør ein náðistundog sál tín sova deyðans blund?

2. gud kallar enn. Statt upp í dagog svara nú hans kalli ja.Vilt tú hans kærleik spotta soog kasta burt hans náðiboð?

3. gud kallar enn. Hann bankar nú,og hjartadyrnar steingir tú?Hans andi rørir nú við teg,og tú fert fram tín gamla veg?

4. gud kallar enn. Hans sterka hondbrátt loysa vil øll syndabond.Tú ivast – hann fer ei avstað,men kallar, bíðar enn í dag.

5. gud kallar enn. Tú orkar eiat svara enn hans kalli nei?Frá heiminum tú vendir brátt,tí Harrans kall teg hevur nátt?

1156 g-d. *Victor Danielsen. #Philip P. Bliss.

1. Hvat hjálpir tær, sál, um so heimin tú vinnur,hvat hjálpir, at ferðin á fold tykist greið?Um frið ei við gud gjøgnum Kristus tú finnur,hvør vónleys og myrk verður tá skjótt tín leið.

Hvat hjálpti, hvat hjálpti, at heimin tú vann,um ei fyri sálina frelsu tú fann?

1157 Es-g. *john M. Wigner. #Frederick C. Maker. (Z. Zachariassen týddi).

1. Kom nú til jesus, sál,so eymt hann kallar teg,níg við hans føtur núog stíg inn á hans veg.Kærleiksfult bíðar hannat geva frelsu, frið,satt lív í hesi verð,eitt heim í Himli við,kom, kom, kom!

2. Kom nú til jesus, sál,og síggj hans særdu lið,blóðið úr sárum hansteg reinsar, gevur frið.

2. Hvat hjálpir í lættsinni burt sær at venda,hvat hjálpir í synd seg at gleða í dag?Tann gleði, tað lættsinni brátt fer at enda,og syndarin hoyra skal dómstímans slag.

3. Hvat hjálpir í tómari troyst seg at ugga,hvat hjálpir at líta á menniskjaverk?Skjótt sært tú ta vón svinna burt sum ein skugga,skjótt brotnar tann borg, um hon enn tykist sterk.

4. So hoyr tá guds kall og ei sál tína vága,men tak móti jesusi, nú hann er nær.Hin einasta frelsa, á jørð er at fáa,sigst ei undan henni, nú her hon býðst tær.


1158 h-fis. *Ókent sálmaskald. #Finskt fólkalag. (V. Danielsen týddi).

1. Hjarta, sum heimurin svikið bert hevur,nógv man hann lova, og lítið hann gevur.jesus, tín Frelsari, rópar í kærleika:Kemur tú ei skjótt,kemur tú ei skjótt?

2. Stríðandi hjarta, sum leingist at hvíla,tungliga strevar tú árla og síðla.Friðin, tú saknar, hjá jesusi finnur tú.Kemur tú ei skjótt,kemur tú ei skjótt?

3. Tystandi hjarta, her lívskeldan flýtur,breyðið av Himlinum jesus tær brýtur.Hungrandi hjarta, kom drála ei longur nú.Kemur tú ei skjótt,kemur tú ei skjótt?

4. Syrgjandi hjarta, sum fíggindin særdi,lítið tær batti, at sorgin teg tærdi.Trúgv tó á jesus, so reisir hann alt, ið fall.Kemur tú ei skjótt,kemur tú ei skjótt?

Minst, fyri teg hann leiðog rópti: alt er gjørt!andan hann læt,og frelsuverkið var fullført,kom, kom, kom!

3. Kom nú til jesus, sál,hvat enn ið byrðar teg.Hoyr, hoyr hans eymu rødd:Legg alla sorg á meg!Ber tí bert tína sorgog syndaskuld til hann,tá allar ævir trygdog sálarbót tú fann,kom, kom, kom!

1159 F-c. *Fanny Crosby. #john R. Sweney. (V. Danielsen týddi).

1. Hví standa við dyrnar?Hví fara avstaðvið byrðini, hjarta títt ber?Hví standa við dyrnar? Kom inn nú í dag.Tín Frelsari bíðar tær her.

Nú, kom sum tú ert,ta byrði, tú bert,tók Jesus og legði á seg.Hví standa við dyrnar?Kom inn nú í dag,kom, náðin er frí fyri teg.

2. Hví standa við dyrnar?Kom, leita til hann,tann læknan, sum altíð veit ráð.Kom, drekk av tí keldu, úr sárum hans rann,og heilsu skal sál tín tá fá.

3 Hví standa við dyrnar?ger álvara av,og nem við hans klæði í dag.Tak móti tí æviga lívi, hann gav,hoyr Orðið og lít nú á tað.

4. Hví standa við dyrnar?Ei lívd fært tú har,men jesus skal vera títt skjól.Kom inn nú, og lýsa hon skal fyri tær,hin æviga himmalska sól.


1160 as-c. *H. Bradford Spoor. #William j. Kirkpatrick. (P.W. Háberg týddi).

1. Ert tú vrak á lívsins havi,ýla brot tær fyri stavn?Miss ei mótið, tú kanst náafram til ljósins stillu havn.

Far í bátin, bjargingarbátin,meðan Jesus rættir fram tær hjálparhond.Drála ei longur, far í bátin,set í dag tú kós mót føgru himmalstrond!

2. Hugsa ei um heimsins ognir.gripir fært tú handan hav,hittir vinir, ognast gleði,meir, enn verðin nøkrum gav.

3. Dýrar sálir hava hildið,at tær høvdu góða tíð,men tá morgun aftur lýsti,verið deyðans ríki í.

1161 D-fis. *Sven johan Ögrim. #Heinrich Werner. (V. Danielsen týddi).

1. Har við tínar hjartadyrvinur trúgvur stendur.Mangan, mangan stóð hann fyrr,eftir tíni sál hann spyr,ei hann burt sær vendir.Bankar, bankar, fær ei svar,tó til hann tú treingir.

2. Naglamerktur stendur hann,fagrastur av øllum.Eftir tí, sum burtur rann,leitar hann, inntil hann fann,á teim myrku fjøllum.Bankar, bankar, fær ei svar,tó til hann tú treingir.

3. Sál, á, lat hann svar nú fá!Stutt er lívsins løta.Um tú vilt í holdi sá,sárt tú tað skalt angra, táeinki tú kanst bøta.Tá tú bankar, fært ei svar,tó til hann tú treingir.

4. Øgilig hin stundin er,eingin kann tað fata,tá ið sálin bøn fram ber,neyðarróp mót Himli fer,men til ongan bata.Tá tú bankar, fært ei svar,tó til hann tú treingir.

1162 as-c. *#Will. L. Thompson. (V. Danielsen týddi).

1. Eymt og í kærleika jesus enn kallar, vinur, hann kallar á teg.Stendur við dyrnar enn tolin og bíðar, vinur, hann frelsa vil teg.

Kom heim, kom heim,tú, sum ert troyttur, kom heim.Álvarsamt, eymliga Jesus enn kallar,kallar teg, vinur, kom heim.

2. Hví vilt tú drála, tó jesus vil biðja?Vinur, hann biður jú teg.Hví koyra frá tær ta náði, hann býður,náði og frið fyri teg?

3. Tíðin, hon rennur, og stundirnar fara,skjótt er ei tíð fyri teg,skuggarnir leingjast, og deyðsongin kemur,gud skal brátt kalla á teg.

4. Undurfult, stórt er tað, lyftið, hann lovar.Vinur, tað er fyri teg.Syndarar skal hann úr bondunum loysa,frelsa og loysa júst teg.


1163 a-a. *albert Midlane. #William L. Viner. (V. Danielsen týddi).

1. Fram við skundi, altíð framá.Men eg spyrji, hvørja leið?Er tað mót teim ljósu høllum,har sum sorgin kennist ei?Fram við skundi, fram við skundi – sig mær, vinur, hvørja leið?

2. Fram við skundi, altíð framá.Einki steðgar hesi ferð.gott at vita, at ein gongurtil tann stað, har nátt ei er.Fram við skundi, fram við skundi – vinur sig, hvønn veg tað ber.

3. Fram við skundi, altíð framá – mong til endaleysa neyð,hugsa ei um sálir sínarog tann frið, teim Harrin beyð.Fram við skundi, fram við skundi.Frítt á blóðið traðka tey.

4. Fram við skundi, altíð framá.Tíðin rennur skjótt avstað.Enn er tó guds favnur opin,enn tað eitur tó í dag.Enn gud kallar, enn gud kallar – vinur, sig til kallið ja.

2. Hvar verður allar ævir tú?Velur tú Kristus nú í dag,Himmalin verður tá títt stað.Hvar verður allar ævir tú?

3. Hvar verður allar ævir tú?Koyrir tú Kristus frá tær her,sál tín í ævigt myrkur fer.Hvar verður allar ævir tú?

4. Æviga frelstur nú og her – hvør kann av okkum siga tað?Tann, sum á jesus trýr í dag,æviga frelstur, tryggur er.

1164 F-a. *Elisha a. Hoffman. #john H. Tenney. (V. Danielsen týddi).

1. Hvar verður allar ævir tú?gud vendir sær til hjarta títt,svara nú, sál, sig greitt og frítt,hvar verður allar ævir tú?

Hvar verður tú,hvar verður tú,hvar verður allar ævir tú?

1165 as-es. *Fanny Crosby. #Phoebe P. Knapp. (V. Danielsen týddi).

1. Hygg, Harrin er við hjartans dyr,hann kallar, bankar enn sum fyrr.Við kærleiksrødd hann bønar har:Lat upp, lat upp nú fyri mær!

Hygg, Harrin er við hjartans dyr,hann kallar, bankar enn sum fyrr.Og sál, sum ei er frelst og glað,lat fyri honum upp í dag.

2. Hann tornakrans bar fyri teg,so djúpt, so djúpt hann boygdi seg.Nú kallar hann og væntar svar:Lat upp, lat upp nú fyri mær!

3. Hitt orð hann segði krossi á:Tað fullgjørt er! – á, lít tað á.Hin rødd, nú kallar hon hjá tær:Lat upp, lat upp nú fyri mær!

4. Hann ber tær ljós, hann ber tær friðog ævigt lív og gleði við.Hin rødd tí krevur snarligt svar:Lat upp, lat upp nú fyri mær!


1168 a-a. *Horace L. Hastings. #Elihu S. Rice. (V. Danielsen týddi).

1. Møtast vit, har bylgjan tigur,hinumegin deyðans flóð,har sum sløkt er sorgin sára,har sum hvíla hjørtu móð?

Møtast vit, møtast vit,møtast vit, har bylgjan tigur,møtast vit, har bylgjan tigur,hinumegin deyðans flóð?

2. Skulu vit, tá ferðin endar,síggja ljósu Himmallond,møtast har og kasta akkervið ta bjørtu, føgru strond?

3. Møtast vit í staðnum hinum,sum av krystal bygdur er,sum við gull og jaspis glitrar,Harrans egna merki ber?

1167 B-f. *#Charles H. gabriel. (Z. Zachariassen týddi).

1. gud nú kallar hin burtvilsta, kom og drála ei,hoyr, á, hoyr, hann kallar, kallar nú á teg.Tó tú reikaði burtur og viltist langt av leið,hoyr, hans kærleiksrødd kallar enn.

Kallar nú á teg, á, troytti, burtvilsti, kom.Kallar nú á teg, á, troytti, burtvilsti, kom!

2. Tolin, milt og so tráliga jesus rópar: Kom!Hoyr, á, hoyr, hann kallar, kallar nú á teg.Vend tó við, tí hvør løta gerst meira álvarsom,hoyr, hans kærleiksrødd kallar enn.

3. Kom, tí sett er á borðið, og rúm er fyri tær,hoyr, á, hoyr, hann kallar, kallar nú á teg.Á, hvør angist, um tú hóast alt ov seinur varð,hoyr, hans kærleiksrødd kallar enn.

1166 g-g. *Daniel W. Whittle. #james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Eitt sinn enn hin góða boðskapgjøgnum Orðið hoyrdi tú.Vilt tú gera, sum tað býður,vilt tú søkja jesus nú?

Kom og trúgv nú, kom og trúgv nú,kom til Jesus, hygg og liv.Kom og trúgv nú, kom og trúgv nú,kom til Jesus, hygg og liv.

2. Fyri vári víkti vetur,summardag tú svinna sást,heystartíðin kom, hin myrka,tó tú stendur, sum tú stóðst.

3. jesus bíðar enn í tolni.Dvøl ei longur, ger nú av.Nú ið andin við teg stríðir,tak ta frelsu, Harrin gav.

4. Lat nú alt títt egna fara,kenslur, hugsanir og alt.Eina trúgva, ikki føla,tá tú andan fáa skalt.

5. gev nú gudi viljan allan,lít á jesu dýra blóð,hvíl á Orðinum tí trygga,tí, sum fast í ævir stóð.


1170 as-es. *Ókent sálmaskald. #james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Kemur tú í kvøld til jesus,sum eymt teg elskar? Sig!Hann vil teg fegin frelsaog geva lív og frið.Tína synd tað av kann tváa,guds Sonar dýra blóð.Á, lít nú á hans lyfti,tey geva hvíld og ró.

Vilt tú koma heim í kvøld,vilt tú koma heim í kvøld?Kemur tú í kvøld til Jesusút úr myrkri inn í ljós?Vilt tú koma heim í kvøld,vilt tú koma heim í kvøldtil tín Faðir, sum teg elskar – vilt tú koma heim í kvøld?

2. Kemur tú í kvøld til jesus?Hann bíðar eftir tær.Nú drála ikki longur,ei longur burtur far.Vilt tú nú teg lata frelsaog líta á hans orð?Kom, meðan enn hann kallar,og set teg við hans borð.

3. Kemur tú í kvøld til jesus?Sig, sig, hví drálar tú?Nóg leingi vart tú burtur – ver kvikur, kom, kom nú.Í heiminum er órógvog synd og sorg og neyð,og síðan deyði, dómur – kom tí, sum gud tær beyð.

4. Har hin søti hørpuslátturog hitt vakra gleðilagljóðar gjøgnum høgu hallir,tónar um hin gylta stað?

5. Skulu vinir har vit hitta,sum vit sára syrgdu her,hoyra kærar, kendar røddirsyngja blítt: Vælkomin ver!

6. Skulu vit, tá jesus kemur,honum møta frelst og frí,síggja glað hans ásjón mildu,koma tá hans ríki í?

1169 B-d. *Levi joensen. #Torkil Mørkøre.

1. Krossins træ er bjartur viti,sendir ljós sítt móti tær.Náttin dimmist, sálir villast,mangur ikki vitan sær.alt í einum boðar bróta,eingin vón, bert ævig nátt.Vitin skyggir, vitin skyggir.Kæra sál, broyt kós nú brátt.

2. Sæl hvør sál, sum vitan kennir,sigla kann mót lívsins strond,har ið aldri sorgir níva,har ei slitna vinabond.Kósin greið og eingin vandi,sigl bert trygt um garðin inn.Vitin skyggir, vitin skyggir.Kæra sál, kom, vitan finn.

3. Stilla havn við ongum stormum,dýra havn guds Himli í.Saman vit við frelstum skarumsyngja lovsong alla tíðfyri Ljósið, sent av Himli,fyri vitan: Krossins træ.Vitin skyggir, vitin skyggir,vísir sálum kós í dag.


1171 D-fis. *jákup Olsen. #jens guttesen.

1. Harrin nú kallar, kallar, kallar.Lurta nú, sál, hann kallar á teg.Vend tær til Harran, hoyr nú, hoyr nú,far ikki longur hin myrkursins veg.

Jesus teg kallar.Hví vilt tú drála?Frelsa kann fáast og fáast í dag.Kom nú til Jesus,hann skal teg frelsa.Kom, sum tú ert, sig kallinum ja!

2. Orðið nú ljóðar, ljóðar klárligt,orðið um frelsu, frelsu til tín.jesus teg biður, eymur, mildur:alt fyrigevi eg, kom nú til mín!

3. Harrin enn bíðar, bíðar, bíðar,kallið nú ljóðar, andin er nær.Synd tína stóru, alla, allajesus á krossinum fyri teg bar.

4. Ivast ei longur, gríp nú lívið,lýð evangeliið, frelstur nú ver.Náttin, hon nærkast, ævig, ævig,aldri tað aftur at lýsa tá fer.

1172 D-d. *arthur C. Coxe. #asa Hull. (jákup Olsen týddi).

1. Í tí stilla kvøldartímavið tíns hjarta dyrstendur ein og bankar, bankarenn sum ofta fyrr.Hoyrir tú ta stillu kallandjúpt í sál og sinn?Tað er andans rødd, sum sigur:Far og lat tín Harra inn!

Lat hann inn,lat hann inn!Tað er Andans rødd, sum sigur:Far og lat tín Harra inn!

2. Deyðin kemur, nú til smáttu,nú til kongaborg,hjartans dyr ei steingjast kunnufyri hesi sorg.jesus bíðar, bíðar, bíðar,stongd tín hurð tó er,syrgjandi hann burt sær vendir,deyðin kaldi ikki fer.

3. Einaferð tú, sál, skalt rópa:jesus, lat meg inn!Tú við portrið har tá stendur,sál tín tyngd av synd.Nei, tú ov seint tá skalt koma,tíðin fór sín veg,jesus vildi her teg frelsa,tá hann ikki kennir teg.

1173 D-fis. *Ókent sálmaskald. #Stephen C. Foster. (V. Danielsen týddi).

1. Mong í heiminum sorgarleys gloyma,hvussu stutt er vár ferð her á fold,mong um eydnu og lívsgleði droyma,til á børu tey leggjast í mold.Mangur sovnar í deyðanum tryggur,trýr seg vera á beinastu leið,sum, tá kroppur hans lívleysur liggur,fær at síggja, gud kennir hann ei.

2. Mangur lívið at enda er svikin,heldur víst, at eitt gudsbarn hann er,tó við streyminum sorgleysur rikinhann ei syndini mótstøðu ger,tó hann aldri til Harran sær vendiog til sannleikans veg snúði sær,tó ei trúnna, ið frelsir, hann kendi,tó av nýggjum ei føddur hann var.


1174 F-a ella D-d. *absalon absalonsen. #1: Ludvig Rasmussen. #2: Bror Karlson.

1. Hoyr, ein heilsan hátt av Himli ljóðartil ta sál, sum tungar byrðar ber,jesus biður fyri tær og bjóðarsína hjálp og troyst á tíni ferð.

2. „Eg var deyður, men eg ævigt livi,blóð mítt tínar syndir burtur bar,kærleikslyfti havi eg tær givið!“Hesa heilsan sendir jesus tær.

3. Ongan dag tín Frelsari teg gloymir,í hans hondum stendur navn títt rist,hvørt eitt suff og hvørja bøn hann goymir,ikki eitt av lombum hans er mist.

4. Ein dag endar oyðimarkarferðin,og tú jesu andlit síggja skalt.Myrk og ónd og full av sorg er verðin,men tann sæla stundin broytir alt.

1175 F-c. *Wilhelm a. Wexels. #Heinrich von Nutzhorn. (V. Danielsen týddi).

1. So víða á jørð, sum sól skínur á,ei menniskjabarn er at finna,sum Harrans náði ei veit at ná,um tað hana fegin vil vinna.

2. So gjølla hann kennir ta djúpastu trá,sum móti tí æviga skoðar,hann vitjar tað hjarta, sum ei veit sær ráð,teim falnu frá frelsu hann boðar.

3. Hans orð vekur lív í tí deyðu sál,í andanum ljós hans upp rennur,hann gevst ikki, fyrr enn hann nær sítt mál:at hjartað sín Frelsara kennir.

4. Og vart tú enn fjaldur í myrkastu vrá,og viðkennist eingin teg longur,um bundin í syndini sál tín lá,um sjúkur til deyðan tú gongur.

5. ja, er enn tín synd so sum himmalin há,er vónin og gleðin bert minnir,er fortíð og framtíð sum náttin at sjá,ein nátt, sum ei nakra tíð svinnur.

6. Á, er bert í hjartans innastu grundeitt róp enn um frelsu at vinna,so skal tó koma hin glaða stund,tá gud tú skalt kenna og finna.

7. Og finnur tú hann, so finnur tú alt,sum hjarta títt eftir kann tráa,tá lívið hjá honum tú eiga skalt,tað lív, ið ei enda skal fáa.

3. Mangur ungur læt hjarta sítt dáraav teim lystum, ið lívsvárið beyð.Skjótt í angur hann gramdi seg sára, brátt hon følnaði, rósan so reyð.Eg sum gamal til gud skal mær venda,hugsar mangur, tá ungur hann er,og so trýr hann, hitt besta skal henda, trýr tað kanska, til ov seint tað er.

4. Ein er vegurin smalur, ein breiður.Nú, mín vinur, hvør vegur er tín?Einans annar til Himmalin leiðir,valið sett er til tín og til mín.Enn í dag stendur alt til at bøta,hoyr tí frelsunnar orðini greið!Nú, júst nú er ein lagalig løta,men í morgin – tað vita vit ei.


2. Rúm til spæl og rúm til arbeið,men til hann, teg elskaði,einki rúm í tínum hjarta,tó hann doyði fyri teg?

3. Hevur tú ei tíð til jesus,hann, sum kallar nú í dag?Nú, júst nú er tíð at svara,men í morgin – hvør veit tað?

4. gev nú tíð og rúm til jesus,náðistundin endar brátt.Skjótt skal eingin rødd teg kallaí tí tungu, døpru nátt.

1178 Es-g. *#josef Rogner. (P.W. Háberg týddi).

1. Tú, sum ert á veg til faðirhúsið,leysur skjótt frá øllum trongdum gerst,hoyrir tú frá einglakórum brúsið– skjótt ein sangari tú sjálvur ert.

Á, skalt tú vera við,tá songurin sum brimið hart skal dunagjøgnum Himmalsins høll einaferð?Sig, skalt tú vera viðí hvíta skaranum við dýrdarsætið,sum Lambinum sligna syngur prís.

2. Lurta, sál mín, aftanklokkan ljóðarfagrari, enn nakar hevur hoyrt.Er tað síðstu ferð, hon sálir móðarkallar heim til Dýrdarlandið várt?

3. Einglaljóð og Lambsins ljómi fylgjamær til dýrdarportrið staðnum í,trygt eg hvíli, slætnað er hvør bylgja – longslar stillaðir og strítt alt stríð.

4. jesu blóð upp latið hevur liðið,prís til gud, tað opið síðan stóð,tann er frelstur, sum inn hevur stigið– skalt tú uttanfyri standa tó?

1177 B-f. *Daniel W. Whittle. #C.C. Williams. (V. Danielsen týddi).

1. Hevur tú ei rúm til jesus,hann, sum syndir tínar bar?Nú hann bankar á títt hjarta,hvat fær hann til svar frá tær?

Rúm til Jesus, rúm til Jesus.Svara skjótt og kallið lýð.Lat á víðan vegg upp dyrnar– drála ikki, enn er tíð.

1176 g-g ella D-fis. *C.a. Stenholm. #1: Ókent tónaskald. #2: Heini Hansen. (V. Danielsen týddi).

1. Lívið, tað svinnur sum dreymur á nátt, árini renna avstað,lívið sum streymurin skundar sær brátt,fýkur sum følnaða blað.

2. Farin við alla er dagur, ið fór,gloymdur so mangan hann varð.goymd er hvør gerð, bæði lítil og stór,Harrin ei gloyma skal tær.

3. Føddur at vera og liva á foldeina so stokkuta tíð,vikna og doyggja og leggjast í mold – alt er bert fáfongd og stríð.

4. alt hetta veitst tú, mín vinur, so væl – deyðin tær stendur við lið.Einaferð lívstráðin slíta hann skal,kanst tú tá doyggja í frið?

5. Spyr eftir Harranum, spyr nú í dag!Leingi hann bíðandi stóð.Blóðið skal tváa teg, trúgv tú á tað,jesusar frelsandi blóð!

6. Minst, hvussu tíðin sær skundar avstað!Skjótt søkkur sólin í kav,skjótt skalt tú síggja hin seinasta dag,Harrin til frelsu tær gav.


1180 B-f. *#Ókend. (V. Danielsen týddi).

1. Skjótt í Himli skal ein veitsla verða,full av gleði, sælu, hvíld og frið,og frá gudi vit innbjóðing bera:Hoyr nú, sál, vilt tú ei vera við?

2. Harrin við teim gjøgnumstungnu honduminniliga, eymt tær býður her.Skunda tær til hann úr trælabondum,hugsa, hvussu skjótt tað ov seint er.

1181 C-e. *Fanny Crosby. #john R. Sweney. (V. Danielsen týddi).

1. Úti í oyðimørk leitar, leitareftir tær, syndari, Frelsari tín,eymliga kallar, kallar, kallar:Kom, tú fortapti, á, kom nú til mín!

Jesus teg kallar, Jesus teg kallar.Hjarta, hví ivast, hví drálar tú har?Sig við hann kvikur, sig við hann glaður:Harri, eg komi, tak móti mær!

2. Enn, enn hann bíðar, bíðar, bíðar,á, hvussu milt ið eyga hans er.aftur hann kallar, mildur, mildur:Kom til mín, sál, sum mót deyðanum fer!

3. Stilt hann teg bønar, bønar, bønar,vanvirda náðin enn er at fá.Enn kanst tú verða frelstur, frelstur,skjótt setur sólin – og nátt verður tá.

1179 D-a. *Lina Sandell. #Ókent tónaskald. (P.W. Háberg týddi).

1. Mangan í stillastu skýmingarstundummerkir tú Harran tjaldinum nær,hoyrir hans rødd so trúfasta, eymagranskandi spyrja: Elskar tú meg?

2. Elskar tú heimsins glitrandi gleði,elskar tú jarðar jagstrandi lyst?Tá kanst tú ikki kærleik mín kennaella meg elska, sum eg vildi ynskt.

3. Elskar tú hálu heiðursins hæddir,tráar tú ríkdóm, ræði at ná?Tá kanst tú ikki elska hins eymaeyðmjúka jesu krubbu og kross.

4. Elskar tú tímans flýggjandi tómleik,grevur í grúsi, væntar tær gull?Tá er hin eina perlanna perlaenn ikki vorðin dýrmett hjá tær.

5. Hugsa, hvat Harrin gjørdi og ger tær,minst, hvat hann lýðin leið fyri teg.Hygg, hvar hann fer frá krubbu til krossin,einsamur, eina, leið fyri teg.

6. Á, vilt tú ikki honum nú gevahjarta tíns kærleik, óskerdan, fult?Vilt tú ei fylgja hansara sporum,kross hans í tolni taka á teg?

3. Hoyr tí, sál, nú, meðan kallið ljóðar,far ei meir ta myrku syndaleið.Skjótt ei longur Harrin tær inn bjóðar,skjótt, ja, skjótt skal kallið ljóða ei.

4. Skjótt eitt annað boð tær Harrin sendir,deyðin kemur, og hvat gert tú tá.Tá tú ov seint tær til Harran vendir,myrk og vónleys ævin er at sjá.

5. Hoyrið tí í dag, tit sálir mongu,ung og gomul, menn og kvinnur, nú.Vandin stórur er hjá tykkum longu,náðistundin er brátt úti jú.

6. Ver nú kvik, á, sál, tí eingin skattur,sum tú átti, hesin líkur var.Og tá hurðin fyrst er latin aftur,tá tú bankar, men fært einki svar.


1183 F-a. *#Robert Lowry. (V. Danielsen týddi).

1. Hvar er mítt vilsta barn í dag,tað barn, sum mín gleði var,tað barn, sum, frá tí mær gud gav tað,í bøn eg til hann fram bar?

Á, hvar er mítt barn í dag,á, hvar er mítt barn í dag?Tú veitst, at egenn sum fyrr elski teg– á, hvar er mítt barn í dag?

2. Eitt sinn tað reint sum døggin var,lá saman við mær á knæ,í hjarta og munni sannleik bar– á, hvar er mítt barn í dag?

3. gævi, at eg í dag teg fannso reint, sum eg sá teg tá,tá tos títt og smíl mítt hjarta vann,tá ljós yvir heimi lá.

4. Far, finn mítt vilsta barn í dag,far, fá mær tað, sum tað er.Sig, eg enn sum áður elski tað,eitt heim hjá tí enn er her.

1184 Es-es. *D.L. Casey. #William j. Kirkpatrick. (V. Danielsen týddi).

1. Longsta lív, skjótt endar tað,fellur sum eitt følnað blað,fer sum stormur kvikt avstað – kom í dag.Stuttir tímar rópa hátt,at tað líður móti nátt,og tú fert um markið brátt – kom í dag.

Kom í dag, kom í dag,meðan Jesu rødd teg kallar, kom í dag.Vrakar tú hans frelsuráð,stongdar dyrnar skalt tú sjá,nyttuleyst er róp títt tá – kom í dag!

1182 as-es. *Eliza E. Hewitt. #William j. Kirkpatrick. (V. Danielsen týddi).

1. Á morgni árla ein rødd er hoyrd,eitt kall, so stilt og blítt:Kom nú, mítt barn, kom í Hirðans favn,har tú lívsins vatn fært frítt!Men eg hoyri svarið so tankaleyst,so ókent við lívsins stríð:Eg skal njóta verðina nakað enn,eg skal koma onkuntíð!

Á, hoyr nú, vinur, og vel nú beint.Gud skal einaferð svara:Ov seint, ov seint!Á, hoyr nú, vinur, og vel nú beint.Gud skal einaferð svara:Ov seint, ov seint!

2. Og middagsstundin, hon nærkar seg,og hin røddin hoyrist enn.Hon kallar teg til eitt betri lív:Kom nú, sál, og Harran kenn!Lat teg frelsa nú, tæn nú Harranum,í hans fótspor treystur stíg,kom og arbeið nú trúliga fyri hann.Sama svarið: Onkuntíð!

3. Nú sólin komin er vesturum,nú er luftin vorðin køld.Man Harrin bíða í náði enn,nú ið nærkast myrka kvøld?jú, hann kallar enn, hoyr hans kæru rødd:Kom, tú gamli, favn mín í!Á, men, syndarin herdur tey mongu ár,svarar aftur: Onkuntíð!

4. Sál, ansa tær, meðan enn er tíð,vel tær nú hin góða lut.Tí hví vilt tú koma skelvandieinaferð fram fyri gud.Hoyr nú jesu rødd, legg við krossins fóttína byrði, synd og stríð,og lat Harran nú fáa eitt annað svarenn hitt gamla: Onkuntíð!


2. Reyðar rósur følna skjótt,verður beiskt tað, nú er søtt,gøtan verður tung og brøtt – kom í dag.Nú, ið Harrin kallar, kom!Verðin er so køld og tóm.Ei innsigla egnan dóm – kom í dag.

3. Tínir dagar skunda sær,deyði, dómur er so nær,í hans armar kvikur far – kom í dag.Á, eg biði: Steðga brátt,áðrenn málið her er nátt,og teg grípur ævig nátt – kom í dag.

4. Vinur, hoyr nú Harrans rødd,so tín sál kann verða grøddog av nýggjum verða fødd – kom í dag.Sig ei longur: Onkuntíð!Nú í dag um markið stíg,og tín sál skal verða frí – kom í dag.

1185 g-g. *Fanny Crosby. #William j. Kirkpatrick. (V. Danielsen týddi).

1. Ófrelstur enn, hóast kallaður mangan.Hvat kanst tú vænta av heiminum enn?Minnist tú ei, hvussu mangan hann sveik teg?Svarar guds tilboði enn tú eitt men?

Kom, kom til Jesus, troytta, tyngda hjarta,kom, meðan enn er tíð til tað!Hann bíðar enn, hans favnur enn er opin,hoyr, hoyr, hann kallar enn í dag!

2. Ófrelstur enn, tó at dýr er hvør løta.Náttin hon nærkast, og hvat verður tá?Ófrelstur enn, tó at lívsvatnið rennur,frítt fyri einki hjá øllum at fá?

3. Ófrelstur enn, tó er náði at fáafyri ta sál, sum til gud vendir sær.Hygg, hvussu Kristus við dyrnar enn stendur,bíðar at lata tær upp fyri tær.

4. Ófrelstur enn, tó tær leingist so sáraeftir at kenna hans frelsu og frið.Nú, fylg nú Orðsins tí leiðandi stjørnu,kom, ger nú trúnnar hitt frelsandi stig!

1186 F-f. *josiah Hopkins. #a.j. gordon. (V. Danielsen týddi).

1. Hví vilja tit doyggja? Á, vendið tó við,nú Harrin so nær er og býður sín frið,nú Frelsarin stendur og breiðir út favn– tit sálir í vanda, nú leitið í havn!

2. Hvør fáfongd at hugsa, at alt verður gott,um longur tit steðga – tað líður mót nátt.Kom, sjúkur, kom tystur,kom, júst sum tú ert.Tær nýtist at drekka av streyminum bert.

3. Í ríkdómi, stuttleika, hvat fanst tú har,sum grøddi ta pínu, ið hjarta títt bar.ja, hvat var í øllum, sum heimurin beyð,hitt sinn, tá ið hótti teg vandi og neyð.

4. Hitt líðandi hjarta kann heilsubót fá,og deyð fáa lívið – hví ivast tit tá?Um syndin teg tyngir, hann tók hana burt,hitt grátandi eyga hann gera vil turt.


1187 F-c. *N.P. Nielsen. #Heinrich Nutzhorn. (V. Danielsen týddi).

1. Tað kemur ein tími hjá tær og hjá mærog hvørjum, á jørðini livir,tá vit mugu koma tí æviga nærog stíga um markið tá yvir.

2. Tað kemur ein tími, kann vera, hann ennkann tykjast langt burtur at síggja,tó skelva í loyndum teir sterkastu mennog vildu væl frá honum flýggjað.

3. Tað kemur ein tími, ein álvarsom stund,tó mangur ei nógv um tað teinkir,og tann, sum tá bygdi á svíkjandi grund,skal bindast í ævigar leinkjur.

4. Tað kemur ein tími, tá snildi og kraft,tá vit ella mót ikki røkkur,og um tú títt álit í tí hevur havt,í vónloysi ævigt tú søkkur.

5. Tað kemur ein tími, tá gerast skal av,hvønn veg tú á fold hevur stundað,og um á ta frelsu, sum gud frítt tær gav,í tíð tú títt hús hevur grundað.

6. Tað kemur ein tími, og mást tú tá tóí tíð um tað hugsa og minnast,tá eingin, sum vanvirdi Kristi blóð,í Himlinum inni skal finnast!

1188 as-c. *#Ruth Caye jones. (Hákun Djurhuus týddi).

1. Í tíð sum hesi tær nýtst jesus,í tíð sum hesi tær nýtst akker.Ver vísur í, ver vísur í,títt akker trygt í klettin ankrað er.

Ja, hesin klettur, hann Kristus er,og hesin klettur av øllum ber.Ver vísur í, ver vísur í,títt akker trygt í klettin ankrað er.

2. Í tíð sum hesi tær nýtst Orðið,í tíð sum hesi nýtst tín avgerð.Ver vísur í, ver vísur í,títt akker trygt í klettin ankrað er.

3. Í tíð sum hesi jesus frelsir,í tíð sum hesi er hann akker.Eitt veit eg vist, eitt veit eg vist,mítt akker trygt í klettin ankrað er.

Ja, hesin klettur, hann Kristus er,og hesin klettur av øllum ber.Eitt veit eg vist, eitt veit eg vist,mítt akker trygt í klettin ankrað er.

1189 Es-g. *Thomas B. Barratt. #William j. Kirkpatrick. (V. Danielsen týddi).

1. Kom, sum tú ert, nú til jesus,sál, sum í vantrúgv er blind.Blóðið, sum rann úr hans sárum,reinsar frá allari synd.

Legg teg í Frelsarans armar,hvílu tær fá við hans bróst.Hoyr, sum tað stormar har úti,her, her er friðfult og ljóst.

2. Tímarnir renna so kvikir,skjótt er hon farin, tín tíð,skjótt skal tín lívslampa sløkna,enda tín gleði, títt stríð.

3. Hví vilt tú longur tá drálahar á tí villini leið?Verðin bert svíkur títt hjarta,hví søkir Harran tú ei?

4. Tá ið hitt skínandi porturopnast ein dag uppi har,hvat hevði tú ikki givið,at tað fór upp fyri tær?


1191 D-fis. *Óli Reinert. #Stephen C. Foster.

1. Sum ein roykur, í stilli man standa,so er menniskjalívið á fold.Vinur, skilir tú ikki tín vanda?Tínir javnlíkar leggjast í mold.

Sum ein roykur, ið burtur man tynnast,eru menniskjans stokkutu ár.Brátt her eingin oss longur skal minnast,sum ein skuggi er ungdómsins vár.

2. Hvørt eitt lív er sum grasið, ið følnar,tað um summarið stendur so frítt.Kinnin reyða so brádliga kølnar,deyðin kemur og krevur skjótt sítt.


1. Siglir tú lívsins, hitt stormandi hav,langt frá tí lukku, tín barndómur gav,frá teim foreldrum, ið elskaðu teg,og sum teg lærdu um Frelsarans veg?

Siglir tú lívsins hitt stormandi hav?Steðga nú, vinur, tú veitst ikki av,fyrr enn teg deyðin kann taka í favn,ov seint er tá til at leita í havn.

2. Siglir tú? Steðga nú skútuni her,áðrenn í myrkri tú siglir á sker.Kennir tú vandarnar havinum í?Sálirnar ótaldar sukku í tí.

3. Syndhavið villa – á, siglir tú har?Vel ikki deyðan, nú gud býður tærvenda tær burtur frá synd, á, vel hann!Frelsuna vel tær, nú, meðan tú kann.

4. Siglir tú? Velja tú mást, ger tað brátt!Himmalsins ljós ella Helvitis nátt.Kalla á Harran, enn, enn kanst tú fálívið og sæluna – ivast ei tá! 1192 D-fis. *N.P. Nielsen.

#Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Sum áin mót havinum líðurog steðgar ei á síni ferð,so svinnur várt lív, várar tíðir,brátt ferðin at enda nú er.

2. Um ókendur her ella ærdur,um sterkur, um veikur tú ert,mót deyðanum ei tú ert vardur,ein stund, og um markið tú fert.

3. Skjótt kemur jú deyðin, hin myrki.Hann spyr ei um stand og um lut,hann spyr ei um aldur og styrki,men førir teg fram fyri gud.

4. Á, kom, áðrenn deyðin teg kallar!Enn bíðar tín Frelsari tær.Og tá til hans bróst tú tær hallar,tín friðleysa sál hvílu fær.

3. Hetta eina tú gjølla kanst síggja:Ikki altíð tú vera skalt her.Søk tí gud og ei longur hann skýggja!Hann hin trúfasti vinurin er.

4. Undan guds dómi kann ikki flýggjast.jesus gera kann hjarta títt reint.Skjótt skal lívssólin longur ei síggjast,men í dag er tó ikki ov seint.

5. Nú brátt deyðin og tú skulu hittast,allar staðir hann finna teg kann.Vilt tú tá til guds Himmal upp lyftast,trúgv á blóðið, á golgata rann!

6. Blóðið, sum allar syndir kann tváa,rann hin dagin á golgata træ,og tað er fyri einki at fáafyri tann, sína synd hevur sæð.


1194 C-e. *Samuel F. Smith. #H.H. Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Tá ið summar er liðið og heystdagur við,bøn og prædika ljóða ei meir,tá ið eingin rødd boðar um náði, um frið,og Frelsarin kallar ei fleir. ja, tá summar er liðið, og heystdagur við,á, ert tú tá har,har sum sól altíð sær,og syndbylgjan longur ei slær?

2. Tá ið andans rødd síðstu ferð rópt hevur her,hin rødd, eftir sálunum spyr,tá hin bjargandi hondin ta seinastu ferðhevur bankað á syndarans dyr. ja, tá summar er liðið, og heystdagur við,á, sig, skalt tú tátína gullhørpu slátí himmalsku strondini á?

3. Tá ei syndarar meir gerast hvítir sum snjó,tann tíð, hon kann koma so brátt!Vinur, skalt tú tá søkka í brúsandi flóð,fara út í ta ævigu nátt? ja, tá summar er liðið, og heystdagur við,á, sælur tá tann,sum, tá alt annað svann,átti jesus og trúði á hann!

1195 g-d. *Zacharias Zachariassen. #jens guttesen.

1. So stilt guds andi hoyrist at talaog fylla hetta hús,sum dúva kenst hann dala,hoyrast kann hans sús:„Á, sál, tær bíðar sorg ella sæla,sum svevur syndarús!


1. Skammast tú við Harran jesus,við hans kross og tronga veg?jesus skammaðist tó ikkivið at doyggja fyri teg.Torir tú ei frítt at vísa,tú vilt vera honum nær?Meiri vágaði tó jesusfyri lív at vinna tær.

2. Ræðist tú ein lítlan látur,tó tað geldur lív og deyð?jesus ræddist ikki spottið,tá hann toldi tína neyð.Roynir tú at sleppa undanfyri bert at fáa frið?Hetta gjørdi jesus ikki,bar títt stríð og deyðan við.

3. Skammast tú við Harrans vinir,sært tú teirra brekir bert?jesus kennir teg, tú stolti,um tú enn langt burtur ert!Mált í steypið tær skal verða,sum tú málir øðrum nú,og við dóminum, tú dømir,dømdur verður sjálvur tú.

4. Hoyr tó, hvat hann sjálvur sigur:Um tú skammast nú við meg,tá skal eg í høga Himliheldur ikki kenna teg.Men vilt tú við navn mítt kennastfyri monnum – ansa væl!– Fyri gudi og hans einglumeg við navn títt kennast skal.

5. Tann, ei vágar, kann ei vinna,mót er tann, ið ei er við.Tann, sum lívinum vil bjarga,hugsar ikki bert um frið.Hevur tú við jesus skammastlíka upp til henda dag,skammast ei at venda aftur!Enn er tíð at gera tað.


4. Skalt tú avnokta hans navn, á, sig,ella í navni hans finna frið,bera hans kross og hans krúnu við?Hvat vilt tú gera við jesus?

5. jesus, eg gevi tær hjarta mítt,trúgvi og kennist við navn títt frítt.Skal hetta, sál, verða svarið títt?Hvat vilt tú gera við jesus?

1196 C-e. *albert B. Simpson. #Mary L. Stocks. (V. Danielsen týddi).

1. jesus, hann stendur í dómsins høll,svikið hann hava nú hjørtu øll.Knappliga hoyrist ein rødd so hvøll:Hvat skal eg gera við jesus?

Hvat vilt tú gera við Jesus?Velja tú mást ein veg.Ein dag títt hjarta skal spyrja:Hvat ger nú Jesus við meg?

2. Stríðið um jesus er enn í dag,veljast má jesus á hvørjum stað,svarast má nei ella svarast ja.Hvat vilt tú gera við jesus?

3. Minst til Pilatus – ver ei sum hann.játta nú jesus, ræðst ongan mann.Sleppa frá valinum ei tú kann.Hvat vilt tú gera við jesus?

2. Um synd, um rættvísi og um dómineg sannføra teg má.Skjótt svinnur syndarómin– ævin byrjar tá.Men nú tær lýsir frelsunnarljómin,og náði er at fá.

3. Í dag, í kvøld, ja, í hesum tíma,hoyr eyma kallið mítt,og áðrenn fer at skýma,herð ei hjarta títt!Eg stríðist enn, men skjótt má eg rýma– tá tagnar kall mítt blítt!“

4. Á, spotta, sløkk og sær ei guds anda,so burt hann vendir sær.Hann vísir tær tín vanda,bjarging boðar tær. Á, lat hann meir ei bønandi standaog ikki fáa svar.

1197 B-f. *Henrik Wilhelm Eklund. #William B. Bradbury. (V. Danielsen týddi).

1. Stíg upp, mín sál, á Nebo hæddir,skoða í trúgv tey ljósu lond,lýð á tey orð, sum heilsu berafrá tí fríðu, bjørtu, heimsins strond.Lurta, hoyr, tey við hásætið syngja,fyri Lambinum hørpurnar slá,øll tey vitni, sum sigurin vunnu,øll, ið krossin her litu seg á.

Vilt tú Jesusi møta við gleðiá tí strond, har ei stormar sum her,vilt tú har við teim heiløgu hittast?Bygg á blóðið, har friðurin er!

2. Eyganum lyft nú sál, mót Zion,gloym ei at søkja skatt tín har.Og skalt við jesusi tú líða,størri lønin er, sum bíðar tær.Í tí stað, har gud sjálvur er ljósið,arvur liggur til hvønn tann, sum trýr.Mást tú mangt fyri sannleikan tola,gloymt tað er, tá har uppi tú býr.

3. Harrin í dag teg kallar, vinur,hoyr, hvat so enn tær forða má.Vanst tú enn alt, hvat kann tað hjálpa,um við tíni sál tú bøtti tá.Lurta tí, nú ið hurðin er opin,drála ikki nú longur ein dag.Nú ið frelsa er frí tær tilboðin,ivast ikki, men svara nú ja.


1198 D-a. *Óli Reinert. #george C. Hugg.

1. Tann, sum jesus ikki kennir,illa staddur er í dag.Tíðin burtur frá tær rennur,jesusi nú sig títt ja.

Enn er náðihurðin opin.Hvussu leingi verður tað?Eingin veit frá tí at siga.Tak mót Jesusi í dag!

2. Endaleys er heimsins gleði,tíðin skjótt út runnin er,tak mót hesum frelsudegi,nú tað burt í myrkrið ber.

3. Spyr ei um, hvat verðin sigur,verðin kann ei hjálpa tær.Hoyr nú tað, ið jesus biður:Kom, tí tína synd eg bar!

4. Tíðin svinnur burt úr hondum,fúka árini avstað.Loystur verður tú úr bondum,um tú trúgva vilt í dag.

5. Um tú jesus nú vilt velja,aldri skalt tú angra tað,sum guds barn tú kanst teg telja,alt tú vinnur tá í dag.

1200 g-h. *#Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Lítið mær restar trúnna at fá,lítið mær restar, vegin eg sá.Nú ber mær ikki til,far, gev mær frið eitt bil.Ein annan dag eg vilkalla á gud.

2. Lítið tær restar – kom, kom í dag.Lítið tær restar – far ei avstað.jesus tær nær nú er,hjálp til tín andin ber,bønir upp stíga her– sál, kom, á, kom.

3. Lítið mær restar – summarið svann.Lítið mær restar – heystdagur rann.Nærum ei bøtir teg, nærum bert svíkur teg,nærum skal frelsa teg– ov seint, ov seint.

1199 F–f. *Fanny Crosby. #Silas j. Vail. (V. Danielsen týddi).

1. Vinur, á, hvør ert tú sligin.Orðið veg til hjartað fann.Fjal ei tína djúpu rørsluog tað tár, av eyga rann.

Verð nú frelstur, Jesus vann,verð nú frelstur, blóð hans rann,verð nú frelstur, lít á hann!

2. jesus boyggir seg nú til tín,eymur, mildur, hoyr hann nú.Lívið læt hann, vann tær friðin,fullan frið – og vrakar tú?

3. Vilt tú bíða til í morgin?Kanska eingin morgin er.Kom, kom nú, tær jesus bíðar.Tak við frelsu nú og her.

4. Nú, nú ert tú boygdur, rørdur,tak tí nú hitt stóra stig,tak nú, tak í hesum tímafyrigeving, frelsu, frið.

5. Tá skal einglaliðið beragleðiboð um Himmalstað,guds børn her seg skulu frøa,og tín egna sál er glað.


1203 Es-g. *Kate Harrington. #Philip P. Bliss. (V. Danielsen týddi).

1. Teir droymdu víst ikki um vanda, teir menn,sum smíðaðu ørkina, nei.Tó Nóa, hann fyri teim vitnaði enn,teir spottaðu, trúðu tí ei.Men árla og síðla tó kallaði hann:Til dóms búgvin heimurin er.Ei drálið, tí hvør, sum bert vil tað, hann kanneitt skýli enn leita sær her!

Kom, syndari, kom,í ørkini frelsa bert er.Rúm er har til hvønn, sum til Gud vendir um,men drála ei, skjótur nú ver!

2. Teir vildu tó als ikki hoyra hans orð,teir elskaðu vinning og heim.alt varð, sum tað var, inntil hann fór umborð,og vatnsflóðin tá náddi teim.Í angist og vónloysi róptu teir tá,hvat hjálpti nú øll henda verð.Og ørkin, har flýtur hon vøtnunum ávið frelsu, men stongd nú hon er.

3. So, vinur, á, hoyr tóta varandi rødd,sum kallar teg og býður tær.Og hvussu tín sál soer bundin og stødd,í dag er tó náðin tær nær.Á, ger nú tó ikki, sum teir gjørdu fyrr,hvør mong gera enn ikki tað?Tey venda sær burt, steingja hjarta og dyrog eru fortapt so ein dag.

1201 g-h. *#H.S. Lehman. (Richard Danielsen týddi).

1. jesus, tín Frelsari, leið í tín stað.Syndarans deyða ei ynskir hann tað,tí tína vegna hans blóð runnið er,bøtt er, og ævigt tað ber.

Kom til tín Frelsara, kom nú í dag,nú ið hann kallar teg, far ei avstað.Tímarnir fara, so skjótt tíðin rann,í morgin – hvør kennir hann?

2. Royn ongan annan hátt, tað frelsir ei,gerðir ei hjálpa her, leiðin er greið.Dagin í dag, ongan betri tú fær,gev tí guds kalli nú svar.

3. Lít ei á dagin í morgin, á, nei.Ókend er okkara framtíðarleið.Harranum leingist at frelsa teg nú,stendur og bíðar, vilt tú?

1202 B-f. *annie S. Hawks. #Robert Lowry. (V. Danielsen týddi).

1. Hvør er, sum jesu kall vil hoyra,fara hin tronga vegin á?Tann, sum til reiðar er at fylgja,hann skal víst lívsins krúnu fá.

Hvør vil í dag, hvør vil í dag,hvør er í dag, sum vil hoyra Jesus?Hvør vil nú stíga á ta trongu leiðog fylgja Jesusi?

2. Hvør er, sum jesu kall vil hoyra,líða við honum skomm og spott?Hvør vil í jesu fótspor stíga,fylgja honum bæði dag og nátt?

3. Hvør er, sum jesu kall vil hoyra,hvør vil nú vitna um hans navn?Kom, halt teg til hin frelsta skara,legg teg í Harrans opna favn!


1204 as-es. *Mary ann Kidder. #Frank M. Davis. (V. Danielsen týddi).

1. Ríkdóm, æru og gleði, sál, á, søkir tú tað,men ei sess við teim frelstu í tí æviga stað?Har í lívsins bók, vinur, har hvørs guds barns navn var,hoyr eitt álvarsamt spursmál: Er títt navn skrivað har?

Er títt navn skrivað har,har hvørs Guds barns navn var,har í lívsins bók, vinur,er títt navn skrivað har?

2. Víst er synd tín sum sandur, víst er reyð hon sum blóð,men hitt frelsandi blóðið hana út strikar tó.Um tú tekur mót honum, sum eitt sinn hana bar,verður stað títt í Himli og títt navn skrivað har?

3. Á, eg hugsi um staðin, sum mín sál skjótt skal ná,har tey sælu øll eru, og har jesus tey sjá,har hitt illa ei kemur, og har gleði bert var,dýra sál, fá at vita: Er títt navn skrivað har?

1206 B-f. *Magnus B. Landstad. #Lars Nielsen. (V. Danielsen týddi).

1. Tá syndarin rætt sær sín váðaog fellir beisku angurstár,vil jesus frelsa hann og náðaog grøða hjartans djúpu sár.Í gleði verður sorgin sløkt,í bróstið hvílan sæla søkt.

2. Tá jesus inn í húsið stígur,og friðarheilsa hans so góðfer í hvørt hjarta inn, sum líður,og lætta fáa sinni móð,tá verður signing søt og blíð,tá verður semja eftir stríð.

3. Um fyri honum upp er latið,har ókendur hann áður var,tá víkur synd og beiska hatið,og heidna myrkrið enda fær,tá verða sár og sorgir grødd,og hevjað verður lovsongsrødd.

1205 as-es. *Russel S. Cook. #joseph Barnby. (V. Danielsen týddi).

1. So sum tú ert, ja, uttan alt,sum sál tín veit, tú hava skalt. Ei frið, ei kærleik – hjartað kalt – kom, syndari, á, kom.

2. Tyngdur av skuld, kom, signing fá.Í tær er eingin hjálp at sjá.Nei, jesus eina – hygg hann á – kom, troytta hjarta, kom.

3. Kom, byrðina til krossin ber,legg ei í, hvat tú missir her.Hans náði tær nóg mikið er – kom trongda hjarta, kom.

4. Ber tíni djúpu hjartasár,tín tunga iva, tíni tár.Við krossin fellur byrðin svár – tú skelvandi, á, kom.

5. guds orð og andin siga: Kom!Og guds børn øll teg bøna: Kom!Troytt, tyst, ja, hvør, sum vil – kom, kom!Og jesus sigur: Kom!


1208 F-f. *Ókent sálmaskald. #Lowell Mason. (V. Danielsen týddi).

1. Vit eru bert og ferðast,vit mugu minnast til,at tíðin, ið vit liva,er bert eitt lítið bil.Skjótt ferðin er at enda,vit foldum fara fráog inn í hitt ókenda,í deyðans myrku vrá.

2. Tey koma ikki aftur,sum deyðin tók við sær,og eingin hevur granskaðog fingið nakað svar.Men guds orð okkum sigur,at deyðin eina erein opin hurð, ein inngongdí eina aðra verð.

3. Tað sigur okkum meiri:Tveir vegir eru her,og annar, hann er breiður,til undirgang hann ber.Mong eru tey, sum ferðastá breiða veginum,har tyktingar og royndirei forða fótinum.

4. Hin vegurin er smalur,og liðið lágt og mjátt,men finnur fáur á hann,er endamálið gott.Tann vegurin er jesus,sum leið á golgata,og hvør, sum á hann lítur,eitt ævigt lív skal fá.

5. Og sannleiki er hetta,guds orð, tað vitni ber:Hvørt menniskja, sum livir,á øðrum vegnum er.Og hvør er nú tín vegur?Á, vinur, gev eitt svar,og svara fyri gudi,um ikki fyri mær!

1207 C-g. *Fanny Crosby. #george C. Stebbins. (V. Danielsen týddi).

1. jesus í kærleika kallar á teg,kallar í dag, kallar í dag.Hví vilt tú fara tá syndarans veg,longri og longri hvønn dag?

Kallar í dag, kallar í dag,Jesus nú kallar, so eymt hann teg kallar í dag.

2. jesus nú kallar hin troytta til frið,kallar í dag, kallar í dag.Legg tína byrði tí føtur hans við,tak við hans náði í dag.

3. jesus nú kallar, á, hoyr tó hans rødd,kallar í dag, kallar í dag.Trúgv á hans orð, og tín sál verður grødd,bíða ei longur ein dag.

4. jesus tær bíðar, á, kom til hann nú,kom nú í dag, kom nú í dag.Hoyr hann, tak mót honum, ella skalt túvera fortaptur ein dag.

4. Við dyrnar stendur hann og bankar,og verður latið upp við bøn,so halgar hjarta hann og tankar,og friður verður húsins løn.Nú, vinur, um tú gjørdi tað,hvør fekk títt hús ein sælan dag.

5. Lat hann tí ei óhoyrdan standa,á, dýra sál, gev hesum ans.Tú fullvæl veitst, tú ert í vanda,og at tær tørvar náði hans.Nei, eyðmjúkt sig í sál og sinn:Kom inn, mín Frelsari, kom inn!


1209 a-e. *jákup Olsen. #William Croft.

1. Nú eina ferð enn guds orð ljóðar her,og boðskap um frið nú andin tær ber.guds friður, ei keypast við gulli hann kann,ei heimurin allur kann metast við hann.

2. Hvat væntar tú tær av heiminum? Sig!Ei frelsa hann kann, ei geva tær frið.Hans gleði er fáfongd og tómleiki bert,ei sál tín har mettast, burt svangur tú fert.

3. gud býður tær lív og sælu hjá sær,øll Himmalsins dýrd, hon bíðar tær har.ja, hann skal teg frelsa og leiða teg væl,til sál tín er heima og bjargað og sæl.

4. ger álvara av, og stigið nú ger,ein lagalig stund í hondum nú er.Sig ikki: Í morgin! Og burtur ei far.Hvør mongum júst tað til fortapingar varð.

1211 D-fis. *Inga McKendry. #I.N. Kieffer.

1. Vinur, ert tú ikki frelstur?Sig, hvat er, ið forðar tær.Hevur tú ei sæð ta frelsu,sum gud veitir tær og mær?

Lít á Harrans orð og lyfti,um so dapurt er eitt skifti,aldri vikast tey og svíkja.Lít á Harrans dýra orð.

2. Hevur tú ei mangan sitiðtyngdur undir synd og neyð?Sást tó klárt, at eingin annaruttan jesus lív tær beyð.

3. Hvat er tað, sum enn tær forðar?Kanna eftir, hvat tað er.Heimurin, hans ogn og heiður,stutta gleði við sær ber.

4. Hví vilt tú ei kallið lýða,meðan enn tú hevur tíð?Lívið skjótt kann verða endað,liðugt her títt verk, títt stríð.

5. Frelsarin við hjartadyrnarstendur, bankar enn í dag.Lat upp dyrnar, drála ikki,sig nú jesusi títt ja.

1210 a-a. *Lina Sandell. #L.M. Lindeman. (V. Danielsen týddi).

1. Nærum frelstur – sál, minst til, hvathetta orðið í sær ber.Nærum frelstur – heilt fortaptur.Einki har ímillum fer.

2. Heldur tú, agrippa kongurikki nærum frelstur var,tá hann, av guds orði sligin,segði: Lítið vantar mær!

3. Ríki unglingin, sum kom ogsøkti jesus – var hann einærum frelstur! Og tó fall hann,valdi deyðans myrku leið.

4. Ivaleyst á Nóa døgummangur nærum frelstur var,tó, á dómsins døpru vøtnumnærum ongan uppi bar.

5. Nærum frelstur – heilt fortaptur.Eingin miðalvegur er.Deyð er sálin, sum ei livir– livir í guds Soni her.

6. Nærum frelstur – heilt fortaptur.Dýra sál, á, ansa tær.Dómadagur fult skal vísa,hvussu satt ið hetta var.


1214 D-a. *Ókent sálmaskald. #george F. Root. (jákup Olsen týddi).

1. Vit fara til várt Himmalheim,hin ljósa stað at sjá,at gleðast har í ljósinum,gullgøtum ganga á.Men, á, tú sál, sum ófrelst er,og Satan heldur tær:Sig, skulu vit nú skiljast her,teg sakna uppi har?

2. ja, perluportrið opið er,vit atgongd skulu fá.Har er ei tár, ei suff, ei sorg,har synd ei inn skal ná.Á, kom við okkum til hitt land,sum aldri myrkur sær.Sig, skulu vit nú skiljast her,teg sakna uppi har?

3. Vit bera boð frá Harranum,sum her seg ofraði,um frið og frelsu, ævigt lív,um náði fyri teg.Á, lurta, hoyr tey gleðiboð,sum her fram berast tær.Sig, skulu vit nú skiljast her,teg sakna uppi har?

4. Vit vóru ófrelst einaferð,í synd vit vóru deyð,men blóðið loysti okkum útúr deyða, synd og neyð.Legg teg við bróst hans, tyngda sál,og frið títt hjarta fær.Sig, skulu vit nú skiljast her,teg sakna uppi har?

5. Vit vita, tíðin fer við skund,skjótt Harrin komin er.Á, vinur, kom í ørkina,kom nú, tí tíðin fer.Tá náðitíðin úti er,tá læst er hurðin tær.Sig, skulu vit nú skiljast her,teg sakna uppi har?

1213 C-g. *Ókent sálmaskald. #amer. fólkalag. (V. Danielsen týddi).

1. Vinur, vilt tú okkum møta,vinur, vilt tú okkum møta,vinur, vilt tú okkum møtaá Kána’ans ljósu strond?

2. av guds náði vit tær møta,av guds náði vit tær møta,av guds náði vit tær møtaá Kána’ans ljósu strond.

1212 C-c. *Kári Kjælnes. #Torkil Mørkøre.

1. Eg nú jesusi gevi mítt hjarta,hann mín Frelsari vorðin er mær,og úr vónleysa myrkrinum svartainn í undurfult ljós hann meg bar.Leingi var eg á vegnum tí breiða,men mín Faðir, hann sendi mær ljós,og nú ynski eg onnur at leiðainn á lívsins ta ævigu kós.

2. arma menniskja, hoyr, hvat hann sigur:Kom til mín, eg skal geva tær frið!Hann so mildur og eyðmjúkur biður:Tú, sum strevast, kom, tak hetta stig!Her er hvíld fyri sálina móða,her tú leggja kanst byrðina av!Heim til gud hevur gøtu hann slóðað,tá á krossinum lív sítt hann gav.

3. Ungi vinur, tær Frelsarin býðurnú at koma til sín, sum tú ert.Vend tær til hann, tí dagurin líður,ger tað nú, áðrenn ov seint tað gerst.Trúgv á jesus, sum Faðirin sendiher at doyggja í syndara stað.Sælur tú, um til hann tú tær vendiog av náði vart frelstur í dag.


1215 E-gis. *Ókent sálmaskald. #Henry Baker. (V. Danielsen týddi).

1. Sig ikki Harrans náði nei,frá ljósinum tær ikki vend,og herð títt arma hjarta ei.Kom, frelstur verð, á, kom í dag.

2. Kanska skjótt tíðin úti erhjá tær, á, sál, at venda við.Kom, meðan boðið ljóðar her. Kom, frelstur verð, á, kom í dag.

3. gud bíðar enn, hann bíðar tærí náði og í kærleika.Hvat, um hann burtur vendi sær? Kom, frelstur verð, á, kom í dag.

4. Í heiminum ei friður er, hvør er hans gleði følsk og tóm.Far á ta leið, mót lívi ber. Kom, frelstur verð, á, kom í dag.

5. Tí gud í Himli ynskir ei,at nøkur sál fortapast skal.Sig tú tí ei hans náði nei. Kom, frelstur verð, á, kom í dag.

1216 B-f. *Ida L. Reed. #george C. Stebbins. (jákup Olsen týddi).

1. Um Harrin teg kallaði nú í dag,á, vinur, at møta sær,um eyga títt nú hevði endan sæð,hvat dámdi tað møti tær?

Á, hvør er tín framtíð,um Harrin teg kallar í dag?Sig, ert tú til reiðar,ja, vinur mín, sig, ert tú tað?

2. Um Harrin teg kallaði nú í dag,hvat hevði tú svarað tá?Sig, kundi tú glaður hans ásjón sæð,um nú tú fórt foldum frá?

3. Um jesus kom aftur og tók við skundtey frelstu har heim í frið,sig, komst tú við teimum tá har á fund,og vart tú tá tikin við?

4. Ver ansin, ver ansin, til reiðar ver,tí lívið fer skjótt sín veg.Og um tú ei frelsuni fagnar her,skal dómurin finna teg.

1217 E-h. *Harriet E. jones. #j.H. Entwisle. (V. Danielsen týddi).

1. Um nú jesus kom í dag,og basúnin hoyrdist nú,fann hann teg tá millum síni,stendur í hans flokki tú?Ert tú reinur við hans blóð,kanst tú glaður svara ja?Skalt tú frelstur skoða hann,um nú jesus kom í dag?

Væntar tú Guds Son til frelsu,eru samdir hann og tú?Ert tú reinur og til reiðar,um at Jesus kom júst nú?

2. Um nú jesus kom í dageftir síni brúður her,eru vit tá øll til reiðar,búgvin til ta skjótu ferð?Vinur, ert tú frelstur? Sig!Kanst tú ikki siga tað?Á, tann vanlukka hjá tær,um nú jesus kom í dag.

3. Skjótt skal Harrin koma nú,tíðin vísir tað so klárt,Orðið, andin, alt tað vitnar,hetta styrkir hopið várt.Men tú sál, sum ófrelst er,tú kanst ikki vera glað.Søk tí frelsu, ger tað nú!jesus koma kann í dag.


1220 F-a ella a-a. *j. Hart. #1: j.j. Rousseau. #2: Bárður á Lakjuni. (V. Danielsen týddi)

1. Komið, treingjandi og fátæk,veik og sligin, sjúk og sár.jesus eigur mátt og vilja,hoyrir róp og sær hvørt tár.Nú, tú armi, ver vælkomin,kom og vinn tær sælan lut.Einfalt álit á guds Soni,tað er leiðin fram til gud.

2. Ivast ikki, ver ei ræddur,einki bøt, kom, sum tú ert.alt, ið tú kanst ofra gudi,er eitt brotið hjarta bert.Komið, syndafull og fallin,niðurboygd av tungum stríð.Bíða ei, til tú ert betri,tá tú kemur onga tíð.

1219 Es-b. *Zacharias Zachariassen. #1: jens guttesen. #2: gunnar justinussen.

1. Tú lítur um bak og minnist svunnin ár,tú sært, hvussu tíðin fer.Skjótt hádagur svann og lívsins ungdómsvár,brátt lívskvøld títt komið er.

Enn roðar sólin á fjøll so blíð,líðandi søkkur hon dimmið í.Tak móti Jesusi, enn er tíð– og sál tín er frelst og frí.

2. Tú minnist til sorg og minnist vandamál,tú kennir til trongd og neyð.Tú hugsar um dóm, á, kæra, tyngda sál,um tilveru, lív og deyð.

3. Nú náttin er nær, og kvøldið dimmist brátt,tín lívssól til viðar fer.Var fortíðin svár, so fell tó ei í fátt,tí framtíðin vón tær ber.

4. Vend eyganum upp og gloym ta svunnu tíð,og ogna tær Frelsaran.Hann bar tína synd, títt myrkur og títt stríð,tær æviga sælu vann.

1218 F-a. *#Elsa Eklund. (Evald Fuglø týddi).

1. Tá ið nú skjótt móti kvøldi líður,fellur tá myrkur á teg?Ella ta stund, tú um markið stígur,vísir tá lívssólin seg?

Rennur hon upp, tá ið kvøldið kemur,rættferðarsól fyri tær,og er tín sál nú í blóði tváað,so tú fært pláss uppi har?

2. Tíðin, vit hava, ber skjótt mót enda,skjótt er alt farið, men hvar?Skalt tú, mín vinur, í Himli lendaog vera vælkomin har?

3. Ræðist tú fyri, at náttin kemur?Tíðin jú rennur avstað.Sig tað við jesus, tí hann vil hjálpa,hann vil teg frelsa í dag.

Tá skal hon rísa, tá kvøldið kemur,rættferðarsól fyri tær,og tá tín sál er í blóði tváað,Gud ongan blett á tær sær.


1223 g-h. *#Herbert H. Booth. (V. Danielsen týddi).

1. Tú, sum viltist burt frá heiminum,burt frá lívinum og ljósinum,á, hvør beiskt tú mangan kennir,hvussu syndin pínir, brennur.Kom tú heim aftur til Faðir tín.Har er ljós og friður, breyð og vín,hann teg elskar, býður tær til sín,á, kom nú, kom.

Náðin lyftir av tær byrðina,blóðið burtur tekur skuldina,sigur fært tú yvir syndina,á, kom nú, kom.

1221 F-a ella B-d. *Lina Sandell. #1: jóhannes Poulsen. #2: j. guttesen. (V. Danielsen týddi).

1. Torir jesusi tú fylgja?Hetta spurt so mangan er.Hoyr tó nú ein annan spurning,sum mín songur til tín ber:Torir tú at vraka jesus,tá ið hann nú býður tærfrið og náði, fyrigeving,stað í Himlinum hjá sær?

2. Torir tú at velja deyðan?gud tær býður lív frá sær.Torir tú at lata jesusvenda sær við sorg frá tær?Torir tú at venda bakiðtil ta hjálp, ið gud tær beyð,og við opnum eygum rennainn í endaleysa neyð?

3. Kanst tú halda á at droymaum eitt lív í lukku her?Kanst tú halda á at gloyma,hvussu tóm tann lukkan er?Ríkidømi ongan gleðir,lívsins rósur følna brátt,og tú ert á deyðans sjógvieins og vrak í ódnarnátt.

4. Vilt tú vága uttan jesusliva lívið her á fold,uttan gud og uttan vónirfara í ta svørtu mold?Minst, at um á jørð tú vrakarjesus sum tín Frelsara,skalt tú hann við ræðslu síggjaeinaferð sum dómara!

1222 Es-g. *#Otto Udd-johansen. (P.W. Háberg týddi).

1. Troytta sál, sum ófrelst gongur,kom í jesu opna favn,skjótt býðst náði ikki longur,leita inn í tryggu havn.

Hví við særda hjarta tínumganga, tá tú frið kanst fá?Kom við tínum syndum, pínum,hjálp mót øllum fært tú honum hjá.

2. Hoyr, so eym hans rødd tær bjóðar:Kemur tú? so stilt hann spyr.Sál, til tín nú kallið ljóðar,nú hann er við tínar dyr.

3. Lat nú vantrúgv, iva fara,søkk teg í hans náðiflóð,fyri teg skal ævigt svarakrossins dýrabara blóð.

4. Synd tín burt í ævir tváað,leið tín løgd til lívsins lond,ein dag skalt tú jesus skoðahar á ljósins føgru strond.


1224 D-fis. *F.M. Davis og R.F. Beveridge. #F.M. Davis. (V. Danielsen týddi).

1. Uttan Kristus, uttan frelsu,á, ert tú, ert tú her?Sum eitt skip við ongum róðriá teim villu bárum er?

Á, at vera uttan Jesus,uttan vón á deyðans veg.Hvussu kunnu tey tó, Harri,tora doyggja uttan teg?

2. Uttan Kristus, uttan frelsu,eina á myrku leið?Uttan ljós og vón, tá sáliní hin kalda streymin steig?

3. Uttan Kristus, uttan frelsu?Myrk verður ferðin tá.Loftið dimmist, stormur súsar,eingin, eingin hjálp at sjá.

4. Uttan Kristus, uttan frelsu?gev honum hjartað nú,áðrenn stongd er náðihurðin,og hann sigur: Burtur, tú!

2. Kom nú, armur, sjúkur, sum tú ert.jesus býður tær at koma bert.Hann vil ongan frá sær stoyta,sum í neyð til hann vil leita.Hann er deyður fyri teg og meg,syndir várar legði hann á seg,Harrans ynski er at reisa teg,á, kom nú, kom.

3. Stutt og tóm er frøin her á fold,rósan reyða verður brátt til mold,lívið skjótt sum streymur rennur,deyðin onga miskunn kennir.Sum tú sáar her, tú heystar har,ver tí klókur nú og ansa tær.Enn kann reisast alt, sum fallið var,kom tí í dag.

1225 F-a. *#james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Onkur um Himmalsins portur ferskjótt ein dag nú, skjótt ein dag nú,skoðar tað land, har ei deyði er.Skal eg, skalt tú, skal eg, skalt tú?Onkur á gullgøtum ganga skal,hoyra hitt himmalska hørpuspæl,gleðast í endaleyst dagatal.Skal eg, skalt tú, skal eg, skalt tú?

2. Onkur skal krossin nú leggja skjótt,skjótt ein dag nú, skjótt ein dag nú,hvíla sítt høvur og hjarta møtt.Skal eg, skalt tú, skal eg, skalt tú?Onkrum hon bíðar, hin hvíla blíð,har sum ei kend eru sorg og stríð,friður og gleði bert alla tíð.Skal eg, skalt tú, skal eg, skalt tú?

3. Onkur skal rópa: Tak móti mær!skjótt ein dag nú, skjótt ein dag nú,hoyra eitt svar bert: Far frá mær, far!Skal eg, skalt tú, skal eg, skalt tú?Onkur skal søkja, men finna ei,einaferð opin lá lívsins leið,kallið hann hoyrdi, men segði nei.Skal eg skalt tú, skal eg, skalt tú?

4. Onkur skal syngja um lív og friðskjótt ein dag nú, skjótt ein dag nú,einglum og heiløgum savnast við.Skal eg, skalt tú, skal eg, skalt tú?Onkur skal hittast á gyltu strond,knýta tey aftur, tey brostnu bond,burt farnum vinum har rætta hond.Skal eg, skalt tú, skal eg, skalt tú?

Pílagrímar og heimferð

Pílagrímar og heimferð 477

1228 F-c. *#Redd Harper. (Z. Zachariassen týddi).

1. Eg ferðist við gudibert eitt stig í senn.Í kærleika hans tó í heiminum enn.Hví hugsa um morgin?Liv tú bert í dag.Við gudi hvønn dag geri eg ferðalag.

2. Mín vegur er smalur,men heimá hann ber,í jesusar skugga hvør ótti burt fer.Mín andi, hann mennist,hvønn dag, hvørja stund,tí jesus meg leiðir til heimlandsins fund.

1226 g-d. *Henry F. Lyte. #H.j. gauntlett. (jákup Olsen týddi).

1. Mín hvíld er í Himli, mín hvíld er ei her.Hví skal eg tá stúra, um andróður er?Um deyðin enn hótti, hvat gjørdi tað, sál?Tað styttir bert ferðina, ber teg á mál.

2. Her er einki stað, sum mær veita kann trygd,her er ikki heimið, har vón mín er bygd.Mær leingist, har jesus nú reiðir mær stað,mót landinum, sum ikki synd hevur sæð.

3. Her stormarnir ýla, og bylgjan er há,og myrkur og toka er leiðini á.Eg trygt tó kann hvíla við jesusar bróst,og skjótt er mítt skip, har sum alt verður ljóst.

4. Er møði og vandi á ferðini her,tá hvílan har uppi bert søtari er.Um sorg ella gleði – hvør mikið tað galt – har heima at vera, tað bøtir mær alt.

5. Við jesus í hjarta, hans orð mær í hond,eg ferðist við skund gjøgnum fíggind ans lond.Um gøtan er ósløtt, hon er tó ei long, so ferðist eg heiminum móti við song.

1227 D-d. *Zacharias Zachariassen. #jens guttesen.

1. Leiðin liggur gjøgnum heimsins lond,kósin sett er móti Zions strond.Tá ið bjargað varð várt dømda far,ferðin byrjað varð.

Vit halda beina kósígjøgnum myrkur, ljós,skjótt skal skútan leggja inn í trygga havn.Við róðrið stendur ein,sum kennir vegin heim.Prísa Gudi, land er fyri stavn.

2. Herjar stormurin á borð og bógv,fær enn skútan mangan brotasjógv,trygg hon snýr sær fram við sker og flúrhvørjum vanda úr.

3. Skjótt ei segl og kumpass nýtast meir,ódnirnar tá ikki vera fleir.Snotilig ein morgun skútan sælakker kasta skal.

Pílagrímar og heimferð478

1229 C-g. *ahasverus Fritch. #a.P. Berggren. (V. Danielsen týddi).

1. allar staðir, har eg fari,ert tú nær, á, Harri kæri,hvar mín fótur flytur seg,heim mær leingist, Frelsari.

2. Burt frá sorgum, heim til frøi,heim til hvíldar, burt frá møði.Ferðarbúgvin eri eg,tá ið tú vilt kalla meg.

3. Tá er eingin sorg, ei neyðin,tá er eingin synd, ei deyðin.Hjartansglaður verði eg,tá eg síggi, jesus, teg.

4. Tá skal tunga mín og hjartahar í tínum ljósi bjartalova mínum Frelsara,syngja hátt halleluja.

1230 B-f. *#Stuart Hamblen. (P.W. Háberg týddi).

1. Á golgata eg gleði fekk í hjartað,sum eingin makt kann ræna frá mær her,og nú eg syngjandi mót Himli stevni,tí henda fold mítt sanna heim ei er.

Og inntil tá eg ferðist fram við gleði,inntil tá mín sál kann syngja glað,inntil tann dag, tá Jesus kemur aftur,inntil eg síggi ljósins stað.

2. Hin ungi eftir trygd og gleði leitar,men einans sálarkvøl og vónbrot fann,bert jesus sálini kann lukku geva,á, sum tað verður stórt at síggja hann!

3. Á, ungi vinur, heimurin bert svíkur,hann lovar nógv, men voldir deyð og bann,men jesus elskar, frelsir, fyrigevur,lít nú á hann, sum altíð koma kann.

1231 Es-b. *Marius absalonsen. #C.E.F. Weyse.

1. Á, brøður, komið í jesu navn.Vit segl nú seta og akker hiva,og kós vit seta til Himmalhavn,mangt dýrt um hana er sagt og skrivað.Og jesus sigur, :,: hann er vár friður :,:og okkum biður:,: seg líta á. :,:

2. Minst til, við okkum gud Harrin er,og betri maður ei tekur róðrið.Hann storm og bylgjur í hondum ber,hann hevur víst, at hann er hin stóri.Hann vegin greiðir,:,: hann æru eigur, :,:sum okkum leiðir:,: til Himmalin. :,:

3. Farvæl vit heiminum hava sagtog øllum, hann hevur innan borða.Men, brøður, biðið og haldið vakt,at einki okkara ferð skal forða.Tá mest um geldur,:,: guds lyfti heldur, :,:um royndareldur:,: enn logar hátt. :,:

4. Kann henda, ferðin gerst tung og long,kann henda við, at hon skjótt er endað.Men, bróðir, tonk um hin gleðisong,sum hoyrast skal, tá vit heima lenda.Tá opnast fongsil,:,: tá svinnur trongsil, :,:tá endar longsil:,: í Himlinum. :,:


1233 g-d. *Ókent sálmaskald. #C.E.F. Weyse. (V. Danielsen týddi).

1. Eg fari heim sum fuglurin, ið flýgurmót suðri, tá ið heystið kemur her,til ljósa pálmastrond úr havi stígur,alt meðan her bert vetur, kavi er.Eg fari heim. Skjótt gud mær gevur veingir,so eg kann lyfta meg frá jørðinitil landið, har ei vetur, kuldi treingir,at syngja lovsong við teim heiløgu.

2. Á sumri sæst í haga og um strendurhin stóri fuglaflokkur víða hvar.Teir flúgva glaðir, men tað ofta hendir,ein byrsa brast, og gleðin úti var.Men følna urtir, koma heystsins dagar,so flokkast teir og taka aðra leið,teir lyfta veingir tá og flúgva, hagarsum skínur sól, og blómur doyggja ei.

3. So gekst guds børnum á teim døgum góðu,tá eydnusólin føgur skein tey á:Tey vaktu, bóðu ei, og ei tey sóu,at undir rósu eiturormur lá.Tá gloymdu tey, tey vóru her í vanda,tá gloymdu tey, at lívið er eitt stríð,tá gloymdu tey, at himmalrósur standaá smølu leið, teim hvøssu tornum í.

4. Tá mugu lívsins álvara vit læraog inn í krossins skúla fara tá.Har lærdu vit á gud at líta bara,bert evangelium at byggja á.Tá lærdu vit tað, eingin áður kendi,at kraft og dygd í okkum ikki er.Vit lærdu, at á okkum brátt er endi,um náði endaleys ei okkum ber.

5. Tá lærdu vit at síggja, at av góðumí royndum einki finst á jørðini.Vár sál frá Bábels myrku táraflóðumseg lyfti sum ein ørn mót sólini.ja, í teim køldu heimsins heystar stundumvit tráa heim ta ljósu strond at sjá,og ei av gleði, ei av sorgum bundintil guds jerúsalem vit stunda tá.

1232 F-c. *Daniel W. Whittle. #May W. Moody. (a. Setberg og Z. Zachariassen týddu).

1. Deyður við tær, Harri, tú ert nú mín,lívið tú gavst mær, tú kallar meg tín.Vend mær mót tær, og mær dýrd tína sýn,dag eftir dag, Harri, á meg tú skín.

Dag eftir dag, Harri, elskar tú meg,dag eftir dag, Harri, lív eigi eg.Vend mær mót tær, so tín dýrd lýsir mær,dag eftir dag, Harri, ert tú mær nær.

2. Hótti meg freisting, tú altíð vart nær,tyngdu meg byrðar, tú við mær tær bar,skar sorgin hjartað, eg troyst fekk og svar,dag eftir dag, Harri, vernd vart tú mær.

3. Hjørtu, sum suffa í trongd og í neyð,sorgtyngd, sum knógva um einsligan heyg,alt, sum tey sakar, at flýggja tú beyð,dag eftir dag, Harri, varði tú tey.

4. Er nakar veikleiki, tú ikki vann,er nøkur sjúka, tú grøða ei kann?Í øllum umstøðum vegin tú fann,jesus, mín troyst, hvat so baga enn man.


1236 C-e. *#john W. Peterson. (Øssur Berghamar týddi).

1. Á lívsins leið ein vinur er, sum fylgir mær,so undurfult hvørt stig meg leiðir hann,á myrku nátt hann ljós og gleði til mín bar,og tað er jesus, sum mítt hjarta vann.

Um leiðin ber um fjøll og brattar líðir,um myrk og illgongd gøtan mangan er,so er tað nokk at vita, at hann fylgir mærá vegnum, sum til Himmalheimið ber.

2. Í ár so mong hans kærleika ei kendi eg,inntil við krossin hjarta mítt fekk frið.Eg leit á hann, sum leið og doyði fyri meg,og nú hans hond eg kenni við hvørt stig.

1234 C-e. *#austris a. Withol. (Z. Zachariassen týddi).

1. Við gudi ferðist eg um fríðar fløtur,sum vinir fylgjast vit um bø og ong.:,: Við gleðirómi fyllast hesar løtur,sum hond í hond vit ferðast fram við song! :,:

2. Hann sigur mær frá farnu tíð og øldum,tá ætlan hans við mær til reiðar lá,:,: tá virkaður eg varð í jarðartjøldum,og tá sum fostur dagsins ljós eg sá. :,:

3. Við gudi ferðist eg, sum øldir renna,sum hjartavinir altíð fylgjast vit.:,: alt svinna skal, sjálvt jørð og himmal brenna,men gud og eg, vit fylgjast uttan slit! :,:

1235 D-a. *C.W. Wester-Ericsson. #Ókent tónaskald. (jákup Olsen týddi).

1. Ein lítil stund, og stríðið er at enda,ein lítil stund, og stormur tagnar brátt.Um eina lítla stund mín sál skal lenda,har ei er ódn og vetur, kuldi, nátt.:,: Ein lítil stund, og friðurin skal flóta,har syndabylgjur aldri meiri bróta. :,:

2. ja, eina stund mítt hjarta enn má bløða,sum mangan tað í sorgum hevur bløtt.Men trúgvin kann, ið hvat meg so skal møða,tó síggja dagin, hann, sum kemur skjótt.:,: Nú svinnur náttin, brátt í eystri dagnar,og jesus kemur – stormur, grátur tagnar. :,:

3. Ein stund, og troytti ferðamaður rennurtil hvíldarstaðin – inn í Harrans favn.Í læ av honum ongan storm hann kennir,men hvíld og gleði í tí tryggu havn.:,: Ein lítil stund, og allir skuggar flýggja,og lívsins klára dag mín sál skal síggja. :,:

4. Og tá – hvat er alt stríð á jørð, øll møði.Við trónuna eg gloymi alla sorg.Skal her mítt hjarta kenna onga frøi,tað umskift verður har í ljósins borg,:,: har Harrin sjálvur skal sum sólin skína,og eingin grátur er, og eingin pína. :,:


1239 D-d. *Lina Sandell. #Henry R. Bishop. (V. Danielsen týddi).

1. Sum mínir trúarfedrareg eri gestur her,mítt heim er ei á foldum,tað yvir skýnum er.Og í míns Faðirs ríkií dýrd og ljóma harmín Frelsari og Harriein bústað byggir mær.

Heim, heim, mítt ljósa heim,nei, einki stað á foldumer søtt sum tú, mítt heim.

2. Og uppi har er jesus,mín kæri Frelsari,sum tolin fór til krossinvið byrði mínari.Var eingin sorg á foldum,men gleði bert og gleim’,tó longdist mínum hjartatil gud og Lambið heim.

3. Var jørðin full av blómum,skein sólin nátt og dag,var lívið alt ein songur,eitt spæl, eitt gleðilag,um hjartanskærir vinirhvønn tíma gleddu meg,eg tráaði, mær longdist,á, heim, at síggja teg.

4. Og skjótt, so sigur Orðið,mín sál skal náa teg,tí jesus verður skjóturtil sín at taka meg.Tá skal eg sælur skoðatað, her í trúgv eg sá,og til hans prís og æruta gyltu hørpu slá.

1237 Es-b. *#W. Elmo Mercer. (Hákun Djurhuus týddi).

1. Hvørt stig, eg stígi, jesus veg skal vísa,hans eyma kærleikshond hvønn dag meg ber.Hvør andadráttur mín má honum prísa,á, hvør frøi ferðalag hans er.

Hvørt stig, eg stígi, veit eg, hann meg leiðir,á hægri grund hvønn dag hann lyftir meg,inntil ein dag hitt síðsta stig er stigið,hvørt fótafet ber nærri dýrdini.

2. Eg stundum kenni, trúgv mín fer at ridla,tá vandi hóttir meg, og mótið fer.Eins og í forðum hann kann stormin stilla,bert eitt orð, og blikalogn hann ger.

3. Tí kann eg tryggur ferðast fram hvønn dagin,hann hevur lívið æviga í hond.Hann eigur lykilin til Himmalstaðin,skjótt eg náa skal ta gyltu strond.

1238 g-d. *Robert C. Loveless. #Wendell P. Loveless. (Z. Zachariassen týddi).

Hvør ein dagur verður við gudi betri enn í gjár.Samfelag við honum gerst søtari hvørt ár.jesus frelsir, varðar, og eftir honum bíði eg.Hvør ein dagur verður við gudi betri enn í gjár.


1240 Es-b. *#john W. Peterson. (Flóvin Tyril týddi).

1. Ei lættfør leiðin er, vit mót Himlinum halda,tí óslætt er og skursl víða hvar.Ei lættfør leiðin er, men við okkum er Harrin,tað gleðir, at hann okkum er nær.

Nei, nei, ei lættfør leiðin er,á, nei, ei lættfør leiðin er,men Jesus gongur undan og gøtuna javnarog lættir hvørja mótbrekku her.

2. Ei lættfør leiðin er – mangan møðsom og trupul,og ikki helma vandarnir í,men jesus okkum verjir, so einki skal saka,og førir gjøgnum vandar og stríð.

3. Tó ferðamóður mangan og sárur í fótum,um byrðaður av stúran og sorg,veit eg, ein betri dagur við dýrd stendur fyri,ein hvíld framúr í himmalsku borg.

1242 Es-g. *#Will. L. Thompson. (Z. Zachariassen týddi).

1. Leið meg tryggan heim, Faðir,leið meg tryggan heim,lívsins stríð skjótt endar,ei vandar verða fleir.Syndin tá ei freistar,ei eg snávi meir,styðja tú og ber meg, Faðir,leið meg tryggan heim.

Leið meg tryggan heim, Faðir,leið meg tryggan heim, Faðir.Lat meg ei á vegnum falla,leið meg tryggan heim.

2. Leið meg tryggan heim, Faðir,leið meg tryggan heim,gjøgnum lívsins stormar,tá myrkrið tættast er,varða mínar føtur,nær hjá mær tú ver,lat meg ei á vegnum falla,leið meg tryggan heim.

3. Leið meg tryggan heim, Faðir,leið meg tryggan heim,gjøgnum royndartímar,tá freistarin er nær,ver tú tá mítt skýli,halt mær tætt hjá tær,uttan teg ei fram eg komi,leið meg tryggan heim.

1241 C-g. *#joyce Lee. (jákup Olsen týddi).

1. Ein ferðamaður, og landið fremmant,men skjótt ein dagin eg fari heim.Ein løta enn her at virka, tæna,so heim til gleði og sælan gleim.

Ein ferðamaður, men skjótt tó harí sæla staðnum, sum bíðar mær.Stórt er at vita, at skjótt eg fariat skoða Jesus í ævirnar.

2. Eg bundin fast var í trælaokið,men Kristus bondini loysti øll.Og tá ið lúðurin skjótt nú ljóðar,meg heinta einglar í Faðirs høll.

3. Ein ferðamaður, men dýrar gripirmær Harrin goymir har staðnum í,og fyri sigrar og hjálp vit prísahans dýra navni hátt yvir ský.


1245 g-d. *john B. Matthias. #Ókent tónaskald. (arnfinnur Setberg týddi).

1. Eg sá, ein pílagrímurá ferð til Zions stað,hann var í vøkrum búna,lætt var hvørt hjartaslag.Hann hevði onga byrði,við krossin datt hon av,og Kristi blóð nú dirviog styrki honum gav.

2. Eg sá um middagsleitið,nú skundaði hann særat koma til tað landið,ið fylt av songi var.Við klettin fann hann føði,hann drakk av lívsins flóð,hann glaður var, og hjartahans fylti takkarljóð.

3. Eg sá um sólarsetur,hann móður, troyttur var.Men hóast brattar brekkur,hans andi lætt hann bar.Við songi helt hann framá,tó gøtan ósløtt var,og helt áfram at syngja:Eg skal skjótt hvíla har!

4. Eg sá hann seint á kvøldi,tað var í myrkrinum,hann lyfti sína ásjónímóti Himlinum.Hann kom til staðarportrið,har gud tá staddur var,við Himins heri jesustók móti honum har.

5. Sum brim tá fagnarsongurí Himli gav eitt ljóð:alt prís, tað eigur Lambið,ið okkum vann við blóð!Hann hyggur aftur um seg,har alt ei bert var gleim,og rópar: Halleluja,eg eri komin heim!

1244 B-d. *#Ókend. (Z. Zachariassen týddi).

Yvir um hav, yvir um hav,jesus, før meg yvir um hav,yvir um hav, yvir um hav,yvir um lívsins hav.Yvir, ja, yvir, yvir lívsins havá teim kærleiksbylgjumstreymandi, tú mær gav.

1243 a-e. *William Williams. #john Hughes. (V. Danielsen týddi).

1. Før tú okkum, gud jehova,gjøgnum oyðimørkina.Veik vit eru, tú ert sterkur,okkum tak í hondina.Breyð av Himli, breyð av Himliríkligt send til okkara.

2. Opin er hin krystalkelda,lívsins reina sannleiksflóð.Tú vár klára leiðarstjørna,kraft og hvíld, er sálin móð,sterka verja, sterka verja,lívd og skjøldur, borg so góð.

3. Okkum halt við tína síðuog í náði tíni her,so vit, meðan enn vit líðaá tí trongu lívsins ferð,aldri gloyma, aldri gloyma,náði bert hjá gudi er.

4. Skjótt vit jesu rødd nú hoyra,skjótt hans ásjón skulu sjá,og tá so vit eru heima,fult hans kærleik kenna fá.Kom tó, jesus, kom tó, jesus,okkum leingist heim at ná.


1246 Es-g. *Mads Nielsen. #jógvan á Lakjuni. (Ismar joensen týddi).

1. Summi fólk so fegin gangasum við kongsboðum á ferð,bera vitni millum manna,at guds dýrd av kongsins ber.Smílið er sum sólarglottin, sum ein sól, ið lýsir frið.Leiðin, ið vit skulu ganga,fríðkast upp við teirra lið.

2. Teirra lív fær mátt úr djúpumkeldufari, sum ei sæst,heimliga í teirri kvirru,har bert gott av skafti fæst.Og í einum treiskum heimi,sum bert trýr tí, ið hann sær,eru tey sjálv lívsins vitnium guds verk, sum eydnu fær.

3. Hesi vága tað, vit onnursyngja um hvønn sunnudag,gráa yrkadagin fáatey ein halgidóm í lag,gera hesa fold, vit kallaeina neyðars sorgarverð,til ta summarbreyt, ið beint tilstjørnuportrið fagra ber.

1247 C-e. *Zacharias Zachariassen. #Ira F. Stanphill.

1. Eg stundi eftir at lenda har heima,at kasta akker í Himlinum skjótt.Har jesus ger mær ein bústað til reiðar,á, skuldi hetta ei sál mína frøtt?

Eg stundi eftir at lenda har heima,so troyttan mangan eg kenni meg her.Men Gud, so leingi, sum tíðin skal vara,at bíða lær meg, og tolnan meg ger.

2. Eg veit, at vinir og heimurin gevaei nakra gleði, ið vara kann við.Men einans jesus, sum fyri meg doyði,kann veita lukku og fullkomnan frið.

3. Eg mangan bilsin og undrandi standiog líti at tí, ið hendir meg her.Men hvat so hendir, tað søtt er at vita,at í guds hondum mín vegur jú er.

4. So lat bert trongdir og sorgir meg níva,mín tíð á foldum, hon er jú so stutt.Men allar ævir eg gudi skal prísa,tá heim til Himmals mín sál verður flutt.

1248 C-c. *#C. austin Miles. (V. Danielsen týddi).

1. Lønin veittrar, sum eg skundi mær avstað,krúnuna eg beri uppi har ein dag.Eg í hvítum klæðumskal við sálum glaðumsyngja ævigt songin til jesu prís.

:, : Mót ljósins stað vit stevna glað,og inn um portrið stíga vit skjótt ein dag. :, :

2. Myrkrið svinnur, sum eg skundi mær avstað,ævigt ljós mær bíðar, skjótt eg síggi tað.Meir enn sólin skínur,ljóma Himlar tínir,Harri, og mín tráan er hagar heim.

3. Ljósið dregur, sum eg skundi mær avstaðhann at hitta, sum í trúgv eg havi sæð.jesus har mær møtir,og eg við hans føturskal tilbiðja, syngja hans heiður tá.



1. Eg eri ein gestur, men glaður eg ferðistmót málinum fram, um enn leiðin er trong.Um ofta av tornunum fóturin særist,og gráturin mangan vil køva mín song,so tó, tá ið heimið eg minnist,hvør friður í hjartanum er.Eg veit, at mær bíðar ein krúna,sum prýða meg skal einaferð.

2. Og um eg skal vanvirdur her niðri ganga,um heimurin vísir, hann kennir meg ei,hvat ger so tó tað, tá ið jesus meg kennirog fylgir mær fram hesa torføru leið.Tann vinurin hjarta mítt eigur,við honum eg líða vil nú.Hann fyri meg ofraði lívið,og tár míni telur hann jú.

3. Sum rósu í Saron og lilju í dali,í tornum í heiminum jesus meg sær.Um mangan í trongd hann tó aldri meg gloymir,í neyðini trúgvur sum aldri hann var.Tann friðin hann gav mínum hjarta,sum heimurin onga tíð gav,og fyri hans rødd eins og forðummá tagna hitt brúsandi hav.

4. So syngi eg tá bæði úti og heimaein song um mín vin og um heimlandið ljóstog frítt fari fram gjøgnum tíðirnar tungarvið gleði og hvíld, sum hann gav í mítt bróst,til portrini har uppi opnast,og staðurin glitrar mær mót,og jesus mær trúfastur fylgirog styðjar og varðar mín fót.

1249 C-e. *#Mosie Lister. (Ingolf Rasmussen týddi).

1. Sum eg gangi lívsins leið og troyttur verði,snávi eg um mangan stein á oydnum veg,eg tó tryggur og ei óttafullur eri,tí at Meistarin leiðir meg.

Er enn stormur og nátt, vil eg halda á,heldur hann míni hond, trygg er leið mín tá,ja, hitt síðsta strekkið fram til himmalstrondskal mín Meistari leiða meg.

2. Um enn vónloysi og myrkur hjartað særa,høgar hæddir, djúpar dalar síggi eg,gangi aldri eina, hvar eg enn skal fara,tí at Meistarin leiðir meg.

1250 F-a. *#jack og Elsie Osborn og james C. Miller. (Flóvin Tyril týddi).

1. Leið mín ber mót dýrdarstaðnum,gullløgd har er gøtan breið,lívsins træ har ævigt blómar,har, ið rósur følna ei.

Her bert stutta tíð tær blóma, standa fagrar bert eitt skeið.Men eg fari til tann staðin,har, ið rósur følna ei.

2. Mangar snerrur Satan leggur,skeivt vár fótur mangan steig,men ei nøkur freisting verðurhar, ið rósur følna ei.

3. Kær, sum heim til jesus fóru,tey, sum gingu trúarleið,hvítskrýdd bíða mær har heima,har, ið rósur følna ei.


1252 C-e ella d-d. *Fríðrikur Petersen. #1: jógvan Waagstein. #2: Hans j. Højgaard.

1. Tíðin rennur sum streymur í á,títt munnu bylgjurnar falla.Lítlum báti rekist eg á,áraleysur at kalla.

2. Hvør ein løta og hvør ein stundat stóra fossinum dregur.Treingist mítt hjarta, tyngist mín lund,hvar er úr neyðini vegur?

3. Hvør hevur vinur vilja og máttat bjarga mær til landa?allir teir eru á líkan háttstaddir sum eg í vanda.

4. Ein hevur vinurin vilja og máttat bjarga mær frá grandi.jesus kann føra mín lítla báttrygt at himnasandi.

5. Tíðin rennur sum streymur í áfram í Harrans navni!Lítlum báti eri eg á,himnastrond fyri stavni.

1254 g-d. *Sophia T. griswold. #Philip P. Bliss. (Brynleif Hansen týddi).

1. Vit ferðast heim at møta teim,sum synd og sorg ei kenna,tí leiðin ber, har jesus er,har tár ei meiri renna.

:, : Vit ferðast heim,vit ferðast heim til Jesus. :, :

2. Um dalar, fjøll, um grønan vøllog oyðimarkir brendarhalt framá bert, tí tað er vert,vár pílgrímsferð skjótt endar.

3. Við krossins fót eg fái mót,tá fíggindin meg ræðir,og undir stríð og vápnagnýeg tali við mín Faðir.

1253 C-e ella F-a. *Mary H. Maxwell. #1: george F. Root. #2: jógvan við Keldu. (V. Danielsen týddi).

1. Eg sum pílagrímur ferðist – ósløtt, illgongd leiðin er – mangan troyttur, veikur gerist,men tað heim tó ber.Skýggj og dimmi loftið tekja,orrustan er hørð og heit,stúran, ivi, angist vekja – men mín Faðir veit.

2. Á, hvør dýr er henda vissa,um so stríð og sorg og sút,sum meg fáa mót at missa,vara lívið út.

Heima skjótt! Tað enn kann ugga,hvussu fast enn stríðið neit.Tað kann lætta dimma skugga,at mín Faðir veit.

3. Hvønn dag kennir hann og sær meg,vakir barni sínum hjá,gjøgnum ódn og vanda bar meg,letur hjálp meg fá.Skjótt mín ferð á fold er endað,stutt var leiðin, eygað leit,og nær lív mítt er at enda– Faðir mín tað veit.

4. Tá eg skal hann glaður skoða,Harra mín og Frelsara,syngja honum lovsong dugafyri náðina.Í tí sæla Himmallandisorgin aldri hjartað beit,og nær loystur har eg standi,tað mín Faðir veit.


1257 h-fis. *Lina Sandell. #Finskt fólkalag. (V. Danielsen týddi).

1. Fjal ikki andlit títt fyri mær, Harri,troysta meg, signa meg, kom tú mær nærri.Á, tú, mín dýri, mín trúfasti Frelsari,kemur tú ei skjótt,kemur tú ei skjótt?

2. Enn eg í heiminum freistaður verði,her eg ein gestur og fremmandur eri.Á, tú, mín dýri, mín trúfasti Frelsari,kemur tú ei skjótt,kemur tú ei skjótt?

3. Tráandi eyga mítt hagar sær vendir,har sum hin ævigi staðurin stendur.Á, tú, mín dýri, mín trúfasti Frelsari,kemur tú ei skjótt,kemur tú ei skjótt?

4. Meðan tú bíðar, tú hjarta mítt varði,so eg í gleði og sorgum teg æri.Á, tú, mín dýri, mín trúfasti Frelsari,kemur tú ei skjótt,kemur tú ei skjótt?

1256 g-d. *Ethel Vern King. #jesse B. Thomas. (Z. Zachariassen týddi).

1. Mangan sá eg kvøldarroðan lita líðir, loft og hav,tá í vestri sól fór líðandi í kav,onkur kendist tá so nær, sum vildi draga meg til sín – tað var Meistarin, ið talaði til mín.

1255 B-f. *Phoebe Cary. #Philip Phillips. (V. Danielsen týddi).

1. Hvør sæl tó mangan erhin hugsan fyri mær:Mær heimið nærri er í dag,enn nakra tíð tað var.

Heiminum nærri, nærri í dag,heiminum nærri í dag, í dag,enn nakra tíð eg var.

2. ja, nærri nú tí stund,tá eg skal síggja hann,tá eingin sorg og eingin trongdhans brúður tyngja kann.

3. ja, nærri favni hans,sum opnast móti mær.Tá allar byrðar falla av,ei stríð, ei neyð er har.

4. ja, nærri nú enn fyrrtí ljósu Himmalborg,har lov og prís ei enda fær,og burtur er øll sorg.

4. Og skjótt vit ná um lívsins á,har jesus okkum fagnar.Tá lokin er vár pílgrímsferð,og stríðið harða tagnar.

Á, mær leingist, til tú kemur,hvønn ein dag mær leingist meir,og eg undrist á, hví tú manst drála enn.Tí hvørt sólarlag, mær tykir – ja, hvørt sólarris so søtt – at tú teskar: Ja, eg komi, komi skjótt!

2. Eingin grátur, tú jú segði, eingin pína, eingin neyð.Heim tú tekur tíni øll og troystar tey.– Enn í kvirruni eg hoyri, rødd tín teskar mild og kær:Á, ver vakin! Koma mín er sára nær!


2. Kongurin sendir á okkara veghjálp og mangt troystandi orð.Hann sigur: Ver tryggur, við tær eri eg,stíg tú bert í míni spor!Tann, sum á gud hevur bygt,hvílir í trúnni so trygt.ja, Kongurin sendir á okkara veghjálp og mangt troystandi orð.

3. Hugfallist eingin, um stríðið er hart.Sigurin størri er tá.Hoyr lyftið: Um trúgvur til deyðan tú vart,krúnuna tá skalt tú fá!Farið í stríðið tí trygt,vísið ei iva, ei frykt.Nei, hugfallist eingin, um stríðið er hart.Sigurin størri er tá.

4. Lat okkum ferðast í bróðurskaps ond,stíga í Meistarans spor.Og sært tú, eg snávi, mær rætt tína hond,tala eitt hjálpandi orð.Ristist mín hond og mítt knæ,styðja meg, tá tú sært tað.ja, lat okkum ferðast í bróðurskaps ond,stíga í Meistarans spor.

5. Hugsið, tá einaferð málið er nátt,heimið har uppi at sjá.Tá heysta vit tað, sum við tárum er sátt,eru sum droymandi tá,standa við hørpu í hondglað á tí skínandi strond.ja, hugsið, tá einaferð málið er nátt,heimið har uppi at sjá.

6. Prís veri honum, sum fongslið upp læt,fangarnar frælsi læt fá.Fast bundin av Satan, í leinkjum eg sat,inntil eg gudslambið sá.alt tað, sum lovsyngja kann,syngi og tali um hann.ja, prís veri honum, sum fongslið upp læt,fangarnar frælsi læt fá.

1259 as-es. *Ókent sálmaskald. #Silas j. Vail. (V. Danielsen týddi).

1. Heimá og framá vit fylgjast í dag,staðin í trúnni vit sjá.Og fyri guds ríki vit stríða so glað,hvílu vit skjótt skulu fá.Kongurin førir vár her,vísur tí sigurin er.ja, heimá og framá vit fylgjast í dag,staðin í trúnni vit sjá.

1258 F-c. *Zacharias Zachariassen. #jens guttesen.

1. Í barnaárum lívið blómar,og verðin smílir, lær og ljómar.Í sjónarringi andin hómarí trúgv eitt himmalskt land, sum barnahjartað nam.

Himmalska lyftisland,teg barnatrúgvin fann,tú ungdómshjartað vann– tí har býr Jesus.Ja, manndómsár og síðan gráu hármeg minna um eitt ævigt, himmalskt vár.

2. Í ungdómsárum birtast dreymar,í loyndum kveikjast kenslur eymar,og vónin, sum í brósti streymar,so tráandi í trúgv mót himmal hæddum ber.

3. Í manndómsárum tíðin trýtur,og stúran stundum hjartað nítur,men gjøgnum alt seg trúgvin brýturog festir eygað aftur lyftislandið á.

4. Í ellisárum minkar megin,og mangt kann dimma trúarvegin,tó altíð floymir himmalgleðiní hjartað inn, tá trúgvin lyftislandið sær.


2. Ferðarmáltíð við skund eg njótieins og Ísrael, tí burt eg fara skal.Eg standi loystur úr trælabondumvið ferðarstavi í mínum hondum.Ferðarmáltíð við skund eg njótieins og Ísrael, tí burt eg fara skal.

3. Lambsins blóð er á durum mínum,hann meg keypti, hann meg vann, eg eri hans.Hitt gamla súrdeiggj eg leski ikki,avstað eg fari, ei aftur hyggi.Lambsins blóð er á durum mínum,hann meg keypti, hann meg vann, eg eri hans.

4. Mót tí landi eg eina hyggi,har sum sólin altíð skínur, setur ei.Her niðri lúrir so mangur vandi,eg veikur, ivandi mangan standi.Mót tí landi eg eina hyggi,har sum sólin altíð skínur, setur ei.

5. Verðin gav ei tann frið, eg søki,nei, mær leingist bert, mær leingist til guds stað.Har grætur eingin, har endar neyðin,har býr ei sorgin, har er ei deyðin.Verðin gav ei tann frið, eg søki,nei, mær leingist bert, mær leingist til guds stað.

6. góði Hirði, bert eitt eg biði:Lat meg hava eygað vent mót tær, mót tær!Lat hvønn dag føra meg til tín nærri,til eg har heima teg skoði, Harri!góði Hirði, bert eitt eg biði:Lat meg hava eygað vent mót tær, mót tær!

1261 B-d. *Mary Dana Shindler. #Oscar ahnfelt. (V. Danielsen týddi).

1. gestur eri eg, á ferð eg eri,bert eitt kvøld, ja, bert eitt kvøld eg eri her.Á, ei mær steðga, tí eg vil fylgjaguds fólki her, um enn brýtur bylgja.gestur eri eg, á ferð eg eri,bert eitt kvøld, ja, bert eitt kvøld eg eri her.

1260 F-c. *Ókent sálmaskald. #james Mcgranahan. (V. Danielsen týddi).

1. Vit eru bert fremmand og gestir,sum ferðast til Himmalsins lond,og har er vár bústaður festur,vit leiðast av jesusar hond.Vil verðin ei av okkum vita,er hurðin enn stongd okkum her,skjótt skulu í gleði vit sitahjá gudi, har heimið várt er.

2. Ei veri tú bangið, mítt hjarta,tín gleði, tín hvíld er ei her.Í æviga ljósinum bjartaein heimstaður reistur tær er.Har skulu vit endurloyst syngjaguds rættvísiskrúð latin í,har skal eingin sorg okkum tyngja,har sálin úr bondum er frí.

3. Men jesus, hann trygt okkum leiðir,ímeðan vit fold eru á.Í ævigum ljóma og heiðurhans trónu skjótt sita vit hjá.Á, hjálp okkum trútt tær at fylgja,hvønn veg, ið tú føra vilt her,um enn tað er sorganna bylgja,sum heim til tín sjálvs okkum ber.



1. Ljós sæst í myrkri, vinir, land fyri stavn,um eina stutta stund vit eru í havn,skip várt eitt vrak nú er, sum ei verður bøtt,tó, í bátin komu vit – og rógvið nú skjótt!

Rógvið til lands, vinir, rógvið til lands,fótin í bekkin, gevið stormi ei ans,togið á árarnar, og gerið ei stands,hugsið ei um vrakið nú, men rógvið til lands!

2. Lítið á bátin, vinir, hann svíkur ei.Hart bróta bylgjurnar, og myrk er vár leið.Óttist ei ódn og stormin, rógvið bert hart.Morgunstjørnan leiða skal, er myrkrið enn svart.

3. Vit eru skjótt í havn, tá verður alt gott.Stormur og sjóvarilska tagna tá brátt.Tryggir á strondini vit brátt skulu stá. Takka vit nú Harranum og dríva so á.

1263 Es-g. *Mary B.C. Slade. #james R. Murray. (V. Danielsen týddi).

1. Milt í náði jesus villeiða okkum ein dag heimí hin bústað, hann ger til, í guds ríki.Troytti fótur hvíld skal fávið ta krystalkláru á,tá ið dýrdina vit sjá í guds ríki.

Í Guds ríki, í Guds ríki,ja, vár fótur hvíld skal fávið ta krystalkláru áí Guds ríki, í Guds ríki,tá ið dýrdina vit sjá í Guds ríki.

1264 F-c. *Oswald j. Smith. #Redd Harper. (Flóvin Tyril týddi).

1. Eg syngi fyri Harra mínleiðum mínum á,um hans kærleik syngja má,so hann verðin sá.Eg, sum var eitt vrak, men tófrelstur varð við jesu blóð,eg syngi fyri Harra mín leiðum mínum á.

2. Eg syngi, hóast stundum mærvandafull er leið.Náði Harrans, orð hans greiðverðin elskar ei,men eg syngi hvønn ein dag,hjartansfegin, sálin glað,eg syngi fyri Harra mín leiðum mínum á.

3. Eg syngi, eg fortaptur var,men meg jesus fann,við hans blóði skuld mín svann,friðin hann mær vann.

2. gjøgnum oyðimarkir hannleiðir okkum ein dag heimí hin stað, hann okkum vann, í guds ríki.Fjalir okkum myrka nátt,ýlir ódnin villa hátt,alt til endans verður gott í guds ríki.

3. jesu sterka, eyma hondleiðir okkum ein dag heim,inn í lívsins føgru lond, í guds ríki.Har sum blómar lívsins træ,har hin endaleysa dagøll tey frelstu fegnast glað í guds ríki.

4. ja, hin góði Harri skjóttleiðir okkum ein dag heim,inn í lyftislandið søtt, í guds ríki,har at búgva honum nær,sum várt ljós á foldum var,tá vár sál hans andlit sær í guds ríki.


1266 g-d. *Henry a. Tandberg. #Klaus Østby. (V. Danielsen týddi).

1. Eg sigli fram yvir lívsins hav,meg ber hin skiftandi bylgja.Tí kós, sum jesus mær sjálvur gav,eg ynski trúgvur at fylgja.Eg stevni fram mót teim ljósu londumvið lívsins træi á føgrum strondum,har altíð sól og summar er.

2. Og stundum byrurin góður er,og nógvum øðrum eg fylgi,sum halda fram hesa somu ferðá lívsins ótryggu bylgju.Og slætt er havið, og sólin smílir,langt burtur stríðið, og sálin hvílir,so føgur tykist ferðin tá.

3. Men ofta eina á ódnarnátteg tráandi mundi hyggja,tá villu sjógvarnir ýldu hátt,og eingin viti sást skyggja.Men tá í mær eingin kraft er longur,á bylgjuhavinum Harrin gongurí síðstu, myrku náttarvakt.

4. Tá síðsti stormurin tagnar her,og heimsins strond er at hóma,í ljósi glitrar ein onnur verð,ei henda oyðimørk tóma.Og jaspismúrar og perlur skyggja,í glansi staðurin sæst at liggja,og songur tónar móti mær.

5. Lat akker falla! Eg náddi havn – farvæl, tú brúsandi bylgja.Eg trygt meg leggi í jesu favn,hans, sum mær her vildi fylgja.Og kendar røddir meg blíðar kalla,sum akker míni so stilt nú fallavið lívsins ljósu, føgru strond.

1265 Es-b. *Ókent sálmaskald. #William F. Sherwin. (V. Danielsen týddi).

1. Signað og dýrt er at vita:Heim til vár gud tað ber.Skjótt har við borðið vit sita,heima, har jesus er.

Undurfult, dýrt er at vita,har verður sálin glað.Her sorgarfull mangan vit sitaog tráa upp til hin stað.

2. geri tað sál vára fróaí hesi myrku verð:Har skal bert lovsongur ljóða,har er ei sorg sum her.

3. Sálin hin mødda at drekkalívsvatnið reina fær,kennir ei pínu, ei ekka,gleðin bert ræður har.

4. Myrkur og nátt skal ei vera,Harrin jú lýsir har.Kransin við heiður skal beratann, sum her krossin bar.

5. Hava vit klæðini tváað,eiga vit atgongd har.Lønina hvør tann skal fáa,sum honum trúgvur var.

Bert mín songur elva kann,sálir venda sær til hann.Eg syngi fyri Harra mín leiðum mínum á.

4. Eg syngi fyri børnum guds,sum tey ferðast heim,heim til sælan frið og gleim,dýrd, sum bíðar teim,og við mær ein felagssongsyngja tey til gud, vár kong,eg syngi fyri Harra mín leiðum mínum á.


1268 C-e. *#Øssur Berghamar.

1. Tað er so ymiskt, sum lív várt er lagað,stundum vit leika og læa sum børn.Beiskleikar lívsins við hvørt okkum ræða,skýggini myrku, tey boða frá ódn.Signingarríkt, at ein lærdi at kennahann, sum við orði í ódn skapti logn.Og, tá ið álvarans spurningar brenna,eingin er størri og dýrari ogn.

1267 E-gis. *Frederick W. Faber. #Henry T. Smart. (V. Danielsen týddi).

1. Hoyr, hoyr, mín sál,hoyr, søtur einglasongurvítt yvir lond og strendur havsins fer.Og til hvørt hjarta boðið dýra gongurum lívið nýtt, har synd ei longur er.

Ferðamenn troyttir, hoyrið hin song.Morgun hann boðar, um náttin enn er long.

2. Fram halda vit, tí enn vit songin hoyra:Kom, troytta sál, tí jesus býður tær!Og gjøgnum nátt so lívsælt fangar oyraðhitt einglaspæl úr Himlaheimi har.

3. Langt burtur, eins og aftanklokkur ringja,hoyra vit jesu rødd um hav og lond.Her ganga sálir, synd og sorg tær tyngja, Hirði, á, leið tær heim við tíni Ond.

4. Syngið tí, einglar, trúfast okkum minniðum hina verð, sum ei vit hava sæð,til horvin er tann nátt, ið tyngdi sinnið,broytist í endaleysan, bjartan dag.

1269 F-f. *#jeff gibson. (Ingolf Rasmussen týddi).

1. Móses fólk guds leiddi,vegin teimum greiddi yvir oyður, gjøgnum nátt,tó tey venda vildu, Mósesi tey fylgdu– Kána’ansland vit síggja brátt.

Har ei sorg vit minnast,glað vit saman finnast,koma fram ein sælan dag,mjólk og hunang fáa,ein dag hagar náa,Kána’ansland vit síggja brátt.

2. Ferðast vit um líðir,upp um fjallasíður, falla vit tó ei í fátt,men sum Móses gera, mótleys ikki vera– Kána’ansland vit síggja brátt.

2. Skiftandi streymar um lívsleiðir reka.Brotini stundum so leikaðu á,skip várt varð løstað, vit fingu ein leka,bønin sum neyðarróp steig okkum frá.Men tá ið ódnin á náttini longutóktist at taka burt megi og mátt,sást hann at koma á bylgjum til gongu.Skip várt varð bjargað, og horvin var nátt.

3. Frelsari, kom tú og tak um mítt róður,loðsur tú ver mær, og set mína kós.Tú hevur verið mær vinur so góður.Orð títt á leið míni lykt er og ljós.Rødd tín, hon talar, og stormarnir lúta– hómast í havsbrúnni land fyri stavn – fram móti Himli so siglir mín skútainn í ta ljósu og ævigu havn.


1270 Des-f. *#Chas. E. Durham. (Flóvin Tyril týddi).

1. Tá ið ljódliga skýmir, burt dagurin fer,áin jordan so myrk tekkist mær,tá av sonnum kann sigast, tí gud sól mín er:Ljóst skal verða við ánna mær har.

Ljóst skal verða við ánna mær har,Jesus vann meg og synd mína bar.Hann at eiga er dýrt,tá eg flyta skal burt,ljóst skal verða við ánna mær har.

2. Um enn illgongd er gøtan, so tunglig og long,flýddu vinir, og svikin eg varð,tá hin hugsan meg lívgar, mær birtir ein song,ljóst skal verða við ánna mær har.

3. Sæla vissu eg eigi og himmalska vón,skjótt í havsbrúnni land eygað sær,í tí fagnaðarstund trúgvin býtist við sjón,ljóst skal verða við ánna mær har.

1271 C-g. *Eliza E. Hewitt. #Emily D. Wilson. (P.W. Háberg týddi).

1. Syng um jesu undurfulla kærleik,syng um náði hans og makt.Vit í Himli fagran bústaðfáa, sum hann hevur sagt.

Tá vit koma til Himmals,ein vælsignaður dagur verður tað.Tá vit síggja Jesusog syngja honum takkarlag.

1272 F-a. *#andraé Crouch. (M.C. Restorff føroyskaði).

1. gestir her á fold, Himmalin er várt heim,vinir bíða har, skjótt vit skulu møta teim.Lovsongurin ljóðar, og sálin syngur sæl:Halleluja, halleluja – tøkk vár jesus fáa skal.

2. Vinur, vilt tú við, tá tey frelstu flyta burt,jesus heintar síni, hann keypti okkum dýrt.Dýra blóð hans rann, og í grøv teir løgdu hann.Halleluja, halleluja – jesus reis og sigur vann.

Stundin er nær, tá mítt eyga hann sær,tí við høgru hond Guds situr Jesus.Himlinum í finst ei stúran og stríð,sálin lovsyngur frí alla tíð.

2. Sum vit ganga pílagrímsins gøtu,myrkist mangan loft so blátt,men tá ferðin er at enda,horvið er hvørt skýggj so grátt.

3. Latið okkum vera trúgvar, sannar,honum tæna dag um dag.Tá várt eyga ber við jesus– alla møði lønir tað.

4. Framá – himmallønin er várt stavnhald,jesu dýrd vit síggja tá,skjótt fer perluportrið upp, ogvit gullgøtur stíga á.


1274 F-f. *Ókent sálmaskald. #Thomas H. Bayly. (V. Danielsen týddi).

1. Yvir hitt villa og brúsandi havleiðin ber heim, hon ber heim,tykist enn skútan at fara í kav,leiðin ber heim, hon ber heim.Missið ei mótið, men haldið bert vakt,Harrin um borð er, sum hann hevur sagt.Undir hans vernd fær ei ónt okkum rakt.Leiðin ber heim, hon ber heim.

2. Ódnin so hørð okkum saka ei kann,leiðin ber heim, hon ber heim,jesus er við, okkum svíkur ei hann,leiðin ber heim, hon ber heim.

1273 as-es. *jesse P. Tompkins. #Bentley D. ackley. (Árni jacobsen týddi).

1. Tess nærri mítt lívslok nærkast mær,tess bjartari heimið er.Mær leingist at síggja staðin tann,sum fagrasta navnið ber.

Heim, heim, himmalska heim,undurfult verður har.Sum dagurin nærkast, verður túalt dýrari fyri mær.

2. Tess meiri mítt likam viknar her,tess størri gerst vónin mær.Tá kvøldskuggin fellur, eyga mítthitt æviga ljósið sær.

3. Tess nærri eg komi lívsins strond,tess fjálgari lotið er,og nærri eg komi lívsins á,tess vakrari skin hon ber.

4. Tess nærri eg síggi Morgunland,tess bjartari ljósið er.Tá lívsskeið er lokið, jesus megum portrini gyltu ber.

1275 F-a. *Niels Pedersen. #Martin Simonsen. (Ismar joensen týddi).

1. Er mær í huga tíð og stund,tá eg skal hiðan fara,tá frøast má mín sál og lund,sum fuglur dagin klára.Á, stund so sæl,tá enda skal alt stríð í dýrd og frøi.Tá jesus mín við barmin sínmær rindar sorg og møði.

2. Ája, mín sál, ver birg í bøn,tín Harri Krist teg gleðir.Tann deyð, sum syndanna var løn,nú leiðir frelsuvegir.Straff var hann fyrr, nú er hann dyrog gongd heim í guds ríki.Svøvn søtan ber mær deyðin her,øll sorg við honum víki.

Skjótt, á, so skjótt vit í havnina ná,skjótt í guds Himli ein bústað vit fá,lyftið er trygt, sum vár sál lítur á.Leiðin ber heim, hon ber heim.

3. Meðan vit eru á ferðini enn, leiðin ber heim, hon ber heim, boða vit frelsu til doyggjandi menn, leiðin ber heim, hon ber heim. Kunngera gomlum og ungum, at teyfrelst kunnu verða úr synd og úr neyðbert við at trúgva á Krist og hans deyð.Leiðin ber heim, hon ber heim.

4. Tá so at enda er stormur og stríð,heima í Himmalsins havneru vit, æviga bjargað og frí, heima í Himmalsins havn.Harrin tá prísið og heiðurin fær,sum her á ferðini við okkum var,ei okkum slepti, men trygt okkum barheim í ta himmalsku havn.


1277 h-h ella Es-es. *C.j. Boye. #1: gamalt vísulag. #2: j.H. Nebelong. (V. Danielsen týddi).

1. Skiftir á havinum stormur og stilli,logn eina løtu, ta næstu ein ódn.So eftir eydnuna mótgangur villinívandi fellur á menniskjabørn.Friður ei er á foldum her,vónbrot og stríð er tað, heimurin ber.

2. Veðrið er líkt einum menniskjahjarta:Mangur stóð stinnur, tá eydnan var blíð.Brotnar tá alt, sløknar ljósið hitt bjarta, tá ræður stúran bert sálini í.Vanlukkan fann veikan hvønn mann,rikin sum vrakið á sjónum varð hann.

3. Enntá um muðurin songirnar glaðarber fram, er hugurin fullur av sorg,angistin dimmir teir ljósastu dagar. Hvar er mót deyðanum tryggjað ein borg?Hvar kann ein tá troystina fá?Hvønn kann ein leggja sítt vónloysi á?

4. Stúrandi sinni, legg frá tær tín ótta,ivandi sál, hoyr eitt friðarboð milt:Er ikki ein, sum kann ódnirnar hótta,siga við brúsandi havið: Ver stilt!Óræddur ver, Harrin er her,bjarga hann vil og tær hjálpina ber.

5. Søk hann, um dagarnir eru tær góðir.Hann er hin vinur, ið svíkja ei kann.Men sveik á náttini akker og róður,kalla á jesus, og frelsa vil hann,Stjørnan so blíð myrkrinum í!Lít á hann! Ei ert tú svikin í tí.

6. Dýrasti Frelsari! Við tær í fylgióttist eg ikki hitt stormandi hav,søkki eg ei undir holvandi bylgju,nei, eg skal flóta, tá ódnin er av.Trygt skal við tær sigla mítt far,lenda á himmalsku strondini har.

3. Eitt svøvnkamar er grøv mín, harmítt likam verður borið,á dómsdegnum tað uppreisn fær,ei ivast tí eg tori.Á, dust mítt fær og hvíl teg harog lat hitt ónda dvína.Dyr lokast til, tá gud tað vil,tú sært guds dag fram skína.

4. Ájú, eg fegin doyggi her,meg ræðir eingin neyðin,mítt lív av sonnum Kristus er,og vinningur er deyðin.Eg doyggi her, men lív mítt er,har lívsins kerøld verða.Har einglamál við lív og sálguds dýrdarlov kunngera!

1276 F-a. *jennie Bain Wilson. #j.L. Hall. (Brynleif Hansen týddi).

1. Zions land mítt stavnhald er,glaður í guds stóru frelsu.Friður fylgir mær á ferð,glaður í guds stóru frelsu.

Glaður, glaður, syngjandi hvønn dagferðist eg avstað.Glaður, glaður,glaður í Guds stóru frelsu.

2. Álit er mítt sigursprógv,glaður í guds stóru frelsu.Sigli mangan vandasjógv,glaður í guds stóru frelsu.

3. Skjótt eg hómi heimlandsstrond,glaður í guds stóru frelsu,syngi ævigan fagnaðarsong,glaður í guds stóru frelsu.



1. Tá ið hvør varði í toku horvin er,hvør leið er ógongd fyri mær,gott tá at vita, mín Frelsari meg berog hvønn ein vanda veit og sær.

Hann gongur undan, og eg fylgi við,tryggur eg eri við hansara lið.Hann vil meg varða og leiða hvørt stig,hann gongur undan, og eg fylgi við.

2. Hann er mín klettur, tá trúgvin lítil er,og nýggja kraft mær veitir hann.Hann er mín verja á hvørji vandaferð,og einki ilt meg saka kann.

3. Skjótt skal eg skoða tann bústað, hann mær vann,har kendir vinir bíða mær.Tá skal um ævir eg syngja prís til hann,hann, sum so undurfult meg bar.

1279 Es-b. *Helga Ingebrigtsen. #Trygve Skallerud. (jukim Olsen týddi).

1. Ferðast jesu navni í,hjálpt og troystað, stillað stríð,uggað tey, ið sorgin tærir,linna veitt, har pínan særir,stillisliga fram so hildið– tað var tað, eg fegin vildi.

2. glett hvønn ein, ið sorgir ber,heimleys lívgað, uggað her,teimum hjálpt, ið sakna, treingja,opnað dyr, har sorgir steingja,stillisliga fram so hildið– tað var tað, eg fegin vildi.

1280 g-h. *#Thorsten Stenseth. (Flóvin Tyril týddi).

1. Mót degi ber, og náttin brátt er liðin,ein ævig gleði bíðar brúður jesu Krists.Ein gyltan morgun er hon inn um portrið stigin,flutt inn í Ríkið, ei verður rist.

Á, gleðifundur, og sæl vit gerast.At tíðin nærkast, nú skilligt er.Eitt ævigt summar skal opinberast,og tí vit syngja glað um Frelsaran her.

2. Mót degi ber, lít upp, tú frelsti skari,brátt rísur morgunstjørnan blaktrandi og klár.Úr trongd vit flyta heim til Himmals, vinur kæri,og Harrin turka skal burt hvørt tár.

3. Mót degi ber, og loyst vit skulu standa,í ljóma skoða jesus, har sum tíð ei fer.gud hevur lovað okkum hjálp í hvørjum vanda,til ferðin endað her niðri er.

3. Kærleiki væl finnur ráð,gud vil hjálpa, lít hann á.gleðst eg vildi við tí kátaog felt tár við teim, ið gráta,stillisliga fram so hildið– tað var tað, eg fegin vildi.

4. Vegin víst til himmalhavn,í guds Faðirs opna favn,har, sum gleðin ber av øllum,sum ei finst í heimsins høllum,stillisliga fram so hildið– tað var tað, eg fegin vildi.


1281 Des-des. *#Esther Kerr Rusthoi. (Z. Zachariassen týddi).

1. Víst tykist leiðin longog royndin mangan svár,og dagsins stríð og strevtær volda sorgartár.Men Kristus kemur bráttat flyta fólk sítt burt,hin undurfulla morgun,tá gerst hvørt eyga turt.

Vert verður stríðið, tá vit síggja Jesus.Blást burt er sorgin, tá vit síggja hann.Tann dýrdarsjón so sælalt svárt út strika skal.Renn tú tí skeiðið væl, til hann vit sjá.

2. Tá loftið skýggjað er,og glæman ikki sæst,tú stynjandi fert fram,teg sorgin nívir fast.Men ein í Himli er,sum kennir tína kvøl,hann loysir vandamálið,í bøn hjá honum dvøl.

3. Skjótt endar lívsins nátt,og ódnin helmar í,vit flyta yvirumtil Himmals, trygg og frí.Í dýrd vit hørpu fá,gullkrúnu og eitt heim,hin óndi verður bundin,øll sorg umskift til gleim.

1282 g-g. *S.D. Burton. #E.B. graham. (jóhan við Neyst týddi).

1. Ei verðin er mítt heim, eg eri bert á ferð,og handan loftið blátt mítt dýra heim stað er.Brátt einglaskarar mær vælkomnum bjóða heimá ta skínandi strond, heim til gleði og gleim.

Á, Harri, tú mær dýrabarur ert,og átti eg ei teg, var lívið einki vert.Brátt einglaskarar mær vælkomnum bjóða heimá ta skínandi strond, heim til gleði og gleim.

2. Mong kær eg eigi har á føgru himmal strond,við portrið fevnast vit, hvør øðrum rætta hond.av degi lýsir brátt, og eg skal fara heimá ta skínandi strond, heim til gleði og gleim.

3. Mong kend eg hitta skal á strondini so glað,og skjótt av náði skal eg flyta í tann stað.Og er enn trúgv mín veik, so ber meg jesus heimá ta skínandi strond, heim til gleði og gleim.

4. Í dýrd og ljóma har eg Harran síggja skal,har hoyrist gleðilag, tey frelstu syngja sæl.Brátt ljóðar lúðurin, og guds fólk flytur heimá ta skínandi strond, heim til gleði og gleim.


1285 Des-des. *Samuel Stennett. #amer. fólkalag. (Símun absalonsen týddi).

1. Við jordans á mítt eyga særvið langtan Kána’ansland.Við jesus og tey kæru harer knýtt eitt ævigt band.

Eg stevni mót tí føgru strond.Á, kemur tú við mær?Vit knýta bróðurfelagsbond,ævig sæla bíðar har.

2. Og aldri dagur enda færtí sæla landi í,og Sonur guds er Kongur harum endaleysa tíð.

3. Ei neyð og nakað ilt kann nátað dýrdarríka land.Um sorg og sjúku her eg sá,har finst ei trældómsband.

4. Skjótt standi eg á heimlandsstrondog síggi jesus, teg.Títt andlit kært, ta særdu hondí ævir skoði eg.

1283 F-f. *#Ira F. Stanphill. (Hákun Djurhuus týddi).

1. Tá skuggar leingjast, og dagur fer,eg vil ei spyrja, hvar leiðin ber,tí Orðið sigur, vit kenna eiguds vísu hugsan, hans ráð og leið.

Vit tala saman á tí ljósu strond,har Jesus rættir mær vinarhond,eg vil hann spyrja, hann gevur svar,tá vit tala saman, saman uppi har.

2. Hann meg ei svíkur, hann leiðir væl,á myrkum gøtum, um skuggadal,eg fylgi honum og lýði hann,um bert eitt stig fram eg síggja kann.

3. Um sorgin nívir, er hjartað møtt,tá jesus leiðir, er byrðin løtt,tá síðsta stigið er endað her,ein ævig hvíla har heima er.

1286 g-g. *Isaac Watts. #Robert Lowry. (V. Danielsen týddi).

1. Tit Harrans fólk, í dagnú takið undir fró,:,: við sigurstónum syngið glað :,::,: til gud eitt takkarljóð. :,:

Vit fara til Zion,dýra og heilaga Zion,vit fara nú upp til Zion,Guds dýra og heilaga stað.

2. Lat tøgn tann falla á,sum ikki guds barn er.:,: Men Harrans frelsti skari má :,::,: við gleði syngja her. :,:

1284 B-d. *#judson Van DeVenter. (Árni jacobsen týddi).

1. Vit sum fremmand á fold kunnu vera,teim ókend, sum fara framvið,men við dýrd okkum Harrin skal krýnaat lýsa við hansara lið.

Tá vit skína sum stjørnur á hválvií ljóma við Jesusar lið.Honum lík tá vit vera í ævirog njóta tann himmalska frið.

2. Kanska aldri vit rík skulu vera,ei roknað teim viðgitnu lík,men at enda tey heilagu gerastí navni Immanuels rík.

3. Er várt heim bert eitt tjald ella smátta– vit ørm fara hiðanífrá,faðireygað, sum skoðar í loyndum,sítt egna ei gloyma skal tá.


1287 a-a. *Fanny Crosby. #W.H. Doane. (V. Danielsen týddi).

1. Enn nakrar tungar gøtur,og vit koma heim.Enn nakrar myrkar løtur,og vit koma heim.Enn bera krossin eina tíð,so kemur hvílan long og blíð – enn nakrar tungar gøtur,og vit koma heim.

Eftir streymi skjótavit mót friði flóta – ei meir tungar gøtur,tá vit koma heim.

2. Eitt kvøld enn eygað grætur,og vit koma heim.Enn nakrar vøkunætur,og vit koma heim.Enn syndin ónda sigrast má,enn nøkur bundi inn at fá– enn nakrar tungar gøtur,og vit koma heim.

3. Enn nakrar sorgir bera,og vit koma heim.Enn okkurt gott at gera,og vit koma heim.Enn onkur sárur skilnaður,so gleðifundur ævigur – enn nakrar tungar gøtur,og vit koma heim.

3. Og sum vit ferðast tá,vit eiga andans troyst,:,: inntil vit Himmalheimið ná :,::,: og standa ævigt loyst. :,:

4. So syngið glað tí øll.skjótt kemur fagnaðarár,:,: skjótt hóma vit tey ljósu fjøll, :,::,: skjótt tornar síðsta tár. :,:

1288 F-c. *Liv Olsson. #M.C. Restorff. (Svenning av Lofti týddi).

1. Um enn sorgir og órógv meg tyngja,og eg kærleika guds ei kann sjá,ferðist fram eg í trúgv og kann syngja:Har heima eg hvílu skal fá.

Enn skínur Guds sól handan támið,og har frammi, ja, har verður klárt,enn bleiktra Guds stjørnur á hválvi,:,: okkum veittra til heimlandið várt. :,:

2. Ber mín leið gjøgnum ljós ella myrkur,um lægd ella fjallanna rygg,og um tað er regn ella turkur,er leiðin til heimlandið trygg.

3. Og krossurin stendur og peikará tann veg, sum til heimlandið ber,heimlandstónin í hjartanum leikar:gleð teg, sál mín, skjótt heima tú er.

1289 g-h. *#albert E. Brumley. (Flóvin Tyril týddi).

1. Onkun gyltan morgun framman stavnflyti eg heim,til ta sælu, føgru Himmalhavnflyti eg heim.

Eg flyti heim, hvør signað,eg flyti heim,ein dag skjótt,halleluja, á, hvør søtt,flyti eg heim.

2. Tá ið lívsins skýming komin er,flyti eg heim.Sum úr búri fuglur loystur fer,flúgvi eg heim.

3. Nakrar strævnar løtur fleir, so brátt flyti eg heim.Til guds strond, har sorg ei er og nátt,flyti eg heim.


1290 D-a. *C.R. Dunbar. #William B. Bradbury. (V. Danielsen týddi).

1. Um hitt stóra hav vit sigla,skjótt mót heiminum tað ber.Ljósini langt burtur hómast,brátt at enda er vár ferð.

Lat so storm og bylgjur brúsa,skjótt vit eru trygt í havn.:, : Jesus skipinum vil stýra, halt so fram í Harrans navn. :, :

2. Túsund, túsund fóru yvirtil tær gyltu strendur har.Men hvør mong, ið hagar søktu,ein og hvør vælkomin var.

3. Seglið upp og glaðir framá,stýrið fram til landið ljóst.jesus móti okkum tekur,skjótt vit hvíla við hans bróst.

4. Tá ið vit so akker kasta,sigld hin vandamikla ferð, syngja vit har sigurssongin,syndin, sorgin gloymd har er.

1292 B-d. *#alfred H. ackley. (Árni jacobsen týddi).

1. Hvør ein myrkur skuggi burtur horvin er,tað er ljóst í míni sál.Fram í dagsljósi eg haldi mína ferð,tað er ljóst í míni sál.

Tað er ljóst, ja, tað er ljóst í míni sál,Himmalheimið vorðið er mítt endamál.Gleðisong eg syngja kann,síðan Frelsarin meg fann.Tað er ljóst, ja, tað er ljóst í míni sál.

2. Lívið her ein Himmal nú er vorðið mær,tað er ljóst í míni sál.Hvørja ábyrgd hon í kærleiksljósi sær,tað er ljóst í míni sál.

3. Hesin frælsissongur gleðir sál og sinn,tað er ljóst í míni sál.allar ævir hann skal fylla Himmalin,tað er ljóst í míni sál.

1291 F-f. *johnson Oatman. #William Edie Marks. (Flóvin Tyril týddi).

1. Tá eg gangi á rættferðarvegi,og mín leið móti dýrdini ber,skal eg skoða mín Kong har við gleði,tá ið skeið mítt á fold runnið er.

Tá ið skeið mítt á fold runnið er, og um dagsetur endar mín ferð,skulu hvíld mær og lívsæla bíða,tá ið skeið mítt á fold runnið er.

2. Lat meg boðskapin glaða nú berateimum burt vilstu sálunum her,so mín frøi kann fullkomin vera,tá ið skeið mítt á fold runnið er.

3. Her tey dýrastu bond mugu støkka,sorgin beiska hvønn dag um seg ger,men ei grátur, ei suff meg kann røkka,tá ið skeið mítt á fold runnið er.

4. Og um trúfastur virkað eg havi,gingið sannleikans leiðir í verð,tvífalt fegnast eg skal alla ævi,tá ið skeið mítt á fold runnið er.

Afturkoma Jesusar og Himmalin

Afturkoma Jesusar og Himmalin 503

1293 D-fis. *#georg Flodén. (Hákun Djurhuus týddi).

1. Á tí ljósa morgni Harrans frelstu, táið basúnin ljóðar, fara foldum frá.Framman fyri hásætið tey møtast glað,verða øll væl fagnað í guds dýrdarstað.

Gylti morgun, gylti morgun,síðsta náttin svunnin er.Heim vit fara glað, vit síggja Frelsaran,halleluja, gleði, sum av øllum ber.

2. Á tí ljósa morgni upp úr grøvinirísur hvør, sum her í Kristi sovnaði,og sum brúður hans tey skulu stíga innglað og prísandi í sjálvan Himmalin.

3. Á tí ljósa morgni møðin burtur er,og tá hvíla øll, sum krossin bóru her,eingin deyði, sorg – hitt góða stríðið strítt,tí hitt fyrra farið er, og alt er nýtt.

4. Á tí ljósa morgni – skalt tú vera viðí tí frelsta skara, har eitt ótalt lið?Skalt tú syngja songin nýggja heima táog til gud og Lambið tína hørpu slá?

2. Í hans kraft lat meg vakja og stríða í bøn,vinna sálirnar fyri hann her,at eg stjørnur í krúnu kann fáa í løn,tá hans lovsong hvør muður fram ber.

3. Á, hvør dýrt tað vil vera at síggja hann har,bera livandi skattir til hann.Á, ja, dupult mín gleði í gullstaðnum varð,um í krúnuni stjørnur eg fann.

1294 a-cis. *Eliza E. Hewitt. #1: j.a. Hultman. #2: john R. Sweney. (V. Danielsen týddi).

1. Á, eg hugsi um landið, sum jesus mær vann,sum á kvøldi mítt eyga skal sjá.Men tá eitt sinn av náði eg síggja skal hann,skal eg stjørnur í krúnuna fá?

Skal eg stjørnur í krúnu, í krúnuna fá,tá á kvøldi mín sól fer í kav?Tá eg vakna skal har,á, mín Gud, nær hjá tær,skal eg stjørnur í krúnuna fá?

1295 B-d. *johnson Oatman. #Kem g. Bottorf. (Z. Zachariassen týddi).

1. Á tí seinasta degi hjá guds fólki her,tá í skýggjum várt eyga jesus sær.Her sum fremmand – at enda, vit náa várt heim.Prísa gudi, tá eru vit øll har.

Verða har, verða har, tá av degi lýsa skal.Tá Guds fólk savnast heim.Prísa Gudi, tá eru vit øll har.

2. Tá hvør frelstur á fold syngur sam eintan songvið guds einglum og gyltan búna fær.Tá ið tónarnir ringja og gullhørpan slær.Prísa gudi, tá eru vit øll har.

3. Vit farvæl aldri siga, har sálin tá býr,eingin sorg ella freisting okkum nær.Og tá jesus skal siga: Ver vælkomin heim!Prísa gudi, tá eru vit øll har.

Afturkoma Jesusar og Himmalin504

1297 F-a. *anna Shipton. #Eyðun á Lakjuni. (V. Danielsen týddi).

1. Hoyr! Teir føgru songir ljóða.Hoyr! Tey gyltar hørpur slá,tala um ta náði góða,sum tey funnu foldum á.

2. Hygg! Tey sæl og frígjørd standaum hitt guddómshásæti,frelst úr sorg og neyð og vanda,ævigt loyst úr syndini.

3. Hygg! Tey hvítan búna bera,aldri syndin dálkar hann,prýdd við sigurskrúnu verða,sum gudslambið teimum vann.

4. Eingin hiti plága kann tey,hungur, tosti er ei har,Harrin, sum til lívið vann tey,veitir teimum dýrd við sær.

5. Veiki fótur stígur stinnur,hjartað ongan ótta ber,heiður allar ævir vinnurtann, sum vanvirdur var her.

6. Lambið skal tey ævigt leiða,tæna honum skulu tey,tjald hann yvir tey skal breiða,grátinum hann tagna beyð.

7. Frelsa er hitt evnið sæla,ið tey ævigt syngja um,broytt er heimsins sorgartalatá til fragd í Himlinum.

1298 B-f ella a-e. *Ókent sálmaskald. #1: L. guttesen. #2: Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Á, sæla havn guds heiløgu,á, dýra hvíldarstað.Í tí ei sorgin eigur rúm,ei stúran kennir tað.

1296 a-cis. *Petur W. Háberg. #john S. Fearis.

1. Eg sum ein ferðamaðurgangi mítt skeið so glaður,mál mítt er Zions staður,ævigt eg búgva skal har. Heimland, heimland,herliga himmalska heimland.Framtíð so góðfyri hjørtu móð herliga himmalska heimland!

2. Treysti her stundum trýtur,mismótsins bylgja brýtur,mangt er, sum hjartað nítur – gott er at minnast tá:Heimland, heimland,herliga himmalska heimland.Framtíð so góðfyri hjørtu móð,herliga, himmalska heimland!

3. Vandafull er mín gøta,valla her gevst ein løta,freisting mær ei man møta,men tá vit koma har:Heimland, heimland,herliga himmalska heimland.Freistingar haraldri møta mær,herliga, himmalska heimland!

4. Eyga mítt landið hómar,Frelsarans dýrd har ljómar,ungdómur ævigt blómar,hagar mín langtan er.Heimland, heimland,herliga himmalska heimland.aldrin eitt tár,men eitt ævigt vár,herliga, himmalska heimland!


1299 as-as. *Henry a. Tandberg. #james M. Black. (V. Danielsen týddi).

1. Á tí stilla, ljósa morgniog um miðjan arbeiðsdag,tá ið vermir sól, tá ódnin harðast er,tá ið nátt er myrk og døpur,hvørja tíð og hvørt eitt stað,vil eg lurta, nær ið Harrin kemur her.

Tí tú kemur, ja, tú kemur,tekin sýna komu tína.Nær er stundin, loysnarstundin.Eg vil lurta, nær ið Harrin kemur her.

2. Fyri mína skuld hann troytturgekk um galilea fjøll,fyri mína skuld um Kedrons løk hann fer,fyri mína skuld á krossi hekk hann, tá hann sviku øll,men nú lurti eg, nær Harrin kemur her.

3. Ikki vildi hann sum kongurverða krýndur, heiður fá,heldur doyggja fyri eina falna verð.Men nú situr hann í dýrd og ljóma Faðir sínum hjá,og eg lurti, nær ið Harrin kemur her.

4. ja, hann kemur, sum kann loysabond og ugga hjørtu móð,sum á fólks síns trongd og stríði enda ger.jesus kemur – á, mín sál, er henda vónin ikki góð?jú, eg lurta vil, nær Harrin kemur her.

2. Eitt ævigt vár og summar søtthar allar ævir er,og blómur fagrar vaksa har,ei líkar nøkrum her.

3. Ei sól, ei máni nýtist tá,og eingin stjørna bjørt,tí Kristus ævigt lýsir teim,og burt svann náttin svørt.

1300 C-e. *#Kaleb johnson. (Líggjas á Váli týddi).

1. Á, eg veit eitt land, langt frá jarðar innar stríð,við ta vøkru strondsólin skínur ævigt frí.Á, mær leingist hagar, jerúsalem, til tín,ævigt trygga bústað mín.

Undurfulla land, á, mær leingist eftir tær,á tí gyltu strond kærir vinir bíða mær.Mangan eg í andanum hoyri teirra gleim,ynskja mær vælkomnum heim.

2. Nú eg skoði landið so undurfult í trúgv,har er jú vár framtíð, har er várt rætta búgv,hagar er vár tráan frá sorg og møði her,leiðin okkum heimá ber.

3. Fremmandur eg eri í hesi myrku verð,heimstað várt er har, sum vár Harri jesus er,bert ein stokkut stund her við vitnis burði, song,síðan hvíldartíðin long.

4. jarðarinnar óljóð er ævigt burtur tá,í míns Faðirs húsi eg hvíluna skal fá.ja, eg gangi fram, hóast nógv her forðar mær.Takk, gud, skjótt eg eri har.


4. Á, fagra land, har hann vit skulu skoða,sum doyði eitt sinn her á krossins træ.Á, land, har vit í kærleiks fulla logatilbiðja hann hin endaleysa dag.

1301 as-es. *#jim Hill. (Flóvin Tyril týddi).

1. Dagur koma skal brátt,tá eg land hómi hátt.Eingi skýggj fyri sól,fyri sjón ei longur skjól.Friður valdar ævigt har,gyltar strendur birtast mær,rík ein stund, fagnaðarstund verður tað.

Ríka stund, løta sæl,tá eg Jesus skoða skal,síggi andlit hans so kært,sum mær í náðini gav part.Tá hann tekur meg í hondog leiðir meg í lyftislond,rík ein stund, fagnaðarstund verður tað.

2. Sorg ei nemur tann stað,sálin finnur har læ,eingin pína og sótt,eingin kvølfull skilnarsótt.allar ævir skal eg tábúgva Faðir mínum hjá,rík ein stund, fagnaðarstund verður tað.

1302 g-d. *Ókent sálmaskald. #1: I.D. Sankey. #2: Petur Hermansen. (V. Danielsen týddi).

1. Á, fagra land, har Harrans vinir tráa,sum ganga her í trongd og sorgum nú.Á, land, ið tey útvaldu skulu náa,sum standa klædd í Kristi rættferð skrúð.

2. Á, fagra land, har sorg og neyð ei sára,har trongda hjarta frítt og lætt skal slá.Á, fagra land, har freistingar ei dára,á, land, sum deyði, synd og stríð ei ná.

3. Á, fagra land, har lívsins Kongur gevurein krans til hann, sum trúfast stríddi her.Á, fagra land, har ljósið valdið hevur,á, land, á, land, várt endamál tú er.

1303 Des-as. *Lucy R. Meyer. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Á, heimland, á, heimland.Ei einslig hjørtu har,ei ótti og ei angist,ei grátur er í tær.Sum lítla barnið græturat vera móður hjá,:,: so leingist mínum hjarta,á, heimland, teg at sjá. :,:

2. Á, heimland, á, heimland.Har hvíld eg finna skal,har suffið tunga tagnar,har hoyrist ei farvæl.Nei, ljóð av kendum røddumog lovsong heilagan:,: eg hoyri søtt at fyllahin staðin signaðan. :,:

3. Á, heimland, á, heimland.So tunt hitt tjaldið er,títt ljósa summar skilirfrá hesi køldu verð.Hvør stuttur andadráttur,hvørt einstakt hjartaslag:,: mær føra kann í eygsjóntín glans, tín bjarta dag. :,:

4. Á, heimland, á, heimland.Við portrið stendur hann,hin fagrasti av øllum,hann, sum mær lívið vann,at føra sína brúðurinn í sín ljósa stað,:,: og í hans kærleiksfavnimín sál skal hvíla glað. :,:


1304 Es-b. *#Dion de Marbelle. (V. Danielsen týddi).

1. Eitt er landið hinumegin,og bert trúgvin finnur vegintil hitt fagra land, hin ljósa staðin har.Tá ið ein dag har vit møtast,har sum sorgir ævigt bøtast,tóna gyltar hørpur móti tær og mær.

Hoyr, hin søti einglasongur,har sum deyðin er ei longur,hoyr hitt hørpuspæl, ið tónar uppi har.Úr tí dýrd við Harrans høgru,út um portrini tey føgrutóna gyltar hørpur móti tær og mær.

2. Eingin synd og ongar sorgirnáa inn í gyltu borgir,í ta stillu havn ei ódn, ei stormur nær.Hvíla, gleði, signing bíða,tá um portrið inn vit stíga,gyltar hørpur tóna móti tær og mær.

3. Eru taldir várir dagar,skulu skjótt vit fara hagar,savnar Kongur vár øll síni skjótt hjá sær. Á, so tornar síðsta tárið,á, so byrjar gleðiárið,gyltar hørpur tóna móti tær og mær.

2. Skjótt hvør møðsom rás er gingin,sig frá hesum, vak og bið,nakrar fáar, fleiri royndir,so vit koma heim til frið!

3. Sæla stund at síggja staðinog ta fjøld av frelstum har,sælast tó at skoða jesus,takkarsong og prís hann fær.

4. Eftir allar heimsins royndir,eftir mangan sorgarskúr,skal har trygd og gleði valdainnan fyri jaspismúr.

5. Og um illgongd enn er gøtanog av dimmum dølum full,vil eg leiðina tó ganga,ein dag verður hon til gull.

1305 g-g. *#john W. Peterson. (Flóvin Tyril týddi).

1. Á, hvør signað er tann hugsanmitt í lívsins stríði her:Heimland mítt er handan ánna,har eg flyti einaferð.

Heimland mítt er handan ánna,gyltur staður bíðar mær.Heimland mítt er handan ánna,søtt, at Jesus verður har.

1306 D-fis. *Victor Danielsen. #Ole Bull.

1. Við tráan mítt hjarta minnist hin stað,langt burtur frá syndum og sorgum,har sannleikans menn nú sita í dagum borðið í sólljósu borgum.Har hondin er heit, og hjartað ei trongt,og kuldin og sjálvgóðskan svunnin,og bert fyri synd er portrið har stongt,og kærleikans sigur er vunnin.

2. Her leikar enn stríð. Bert fá eru førat skilja, hvat andin man tala.Her bróðir mót bróður hvessir sítt svørðog smalkar um leiðina smala.Tí leingist mær nú at ná í hin stað,har alt tað, sum sannleikan kendi,er vorðið til eitt í kærleika, ja,gud gævi, at har skjótt eg lendi!


1310 F-c. *Árni jacobsen. #jógvan við Keldu.

1. Brátt teir ævigu tindar í havsbrúnni síggjast,tá veit eg, at nú líður væl,til heyggjarnar ljósu mítt eyga skal sjáí landi, har øll eru sæl.

2. Brátt teir ævigu heyggjar mót luftini daga,tá fer tað at verða so skjótt,at bylgjurnar tagna, og logn legst á sjógv,og lotið skal vera mær søtt.

1309 B-f. *Carrie E. Breck. #grant Colfax Tullar. (Z. Zachariassen týddi).

1. andlit jesusar at síggja,á, hvør gleði verður tað hann í skýggjunum at hitta,har hann kemur skjótt ein dag.

Ásjón hans eg skjótt skal síggjaoman fyri stjørnurnar.Andlit tá til andlit skoðahann í allar ævirnar.

2. Skuggar millum okkum koma,nú bert kámt eg hómi hann.Men ein sælur dagur kemur,tá eg klárt hann síggja kann.

3. Á, hvør frøi nær hjá honumfyri særd og byrðað bróst.Sløtt tá verður illgongd gøta,alt hitt myrka verður ljóst.

4. Tá eg Frelsaran skal síggja,andlit hans eg kenna skal,við hans lið, sum her meg elskar,heim í dýrd hann leiðir væl.

1307 F-c. *#john W. Peterson. (Flóvin Tyril týddi).

1. Sólsettum fjøllum yvirfara ein dag skal eg jesusi hjá at verða,honum, sum elskar meg.

Sólsettum fjøllum yvirHimmalin bíðar mær.Sólsettum fjøllum yvir – Frelsaran skoði eg har.

2. Stríðið tá alt er endað,horvin hvør skuggi er.gloymd verður sorg og stúran,á, hvør ein undurfull ferð.

1308 Des-as. *#Lewis E. jones. (Meta av Fløtum týddi).

1. Tykist ferðin mangan tunglig niðri her,skjótt vit skulu Kongin sjá.Á, hin sæla stund, hvørt skýggj tá horvið er,skjótt vit skulu Kongin sjá.

Skjótt vit skulu Kongin sjá,fagnaðarsong vit syngja tá.Í tí gyltu hølltey frelstu savnast øll,skjótt vit skulu Kongin sjá.

2. Har er eingin pína, stúran ella stríð,skjótt vit skulu Kongin sjá.Eru loyst og glað í endaleysa tíð,skjótt vit skulu Kongin sjá.

3. Stríðið tá er strítt, og sigur vunnin er,skjótt vit skulu Kongin sjá.Hvør ein ótti burt, tá sólin sett er her,skjótt vit skulu Kongin sjá.

4. Við tí frelsta skara á tí gyltu strondskjótt vit skulu Kongin sjá.Sorg er vend til gleði, eingi slitin bond,skjótt vit skulu Kongin sjá.


1311 Es-es. *john Lyth. #john Hayhurst. (jákup Olsen týddi).

1. Tað er ein onnur, betri verð,ljós og góð, ljós og góð,har synd og deyði ikki er,ljós og góð, ljós og góð,har heiløg gyltar hørpur slá,har gleðisongur ljóðar frá,við lívsins træ og lívsins á,ljós og góð, ljós og góð.

2. Hitt ónda finst ei har, á, nei – útistongt, útistongt.Har deyði, dómur saka ei – útistongt, útistongt.Hin frelsti er har gudi nær,men ófrelst eru ikki har,ei nakað syndigt atgongd fær – útistongt, útistongt.

3. at keypa okkum stað hjá særjesus leið, jesus leið.Hvør, á hann trýr, nú atgongd fær – jesus leið, jesus leið.

1312 F-c. *#Lydia Lithell. (Páll á Lakjuni týddi).

1. Tá summar at heystinum líður,til reiðar seg fuglurin ger,eitt ljósari land honum bíðar,har summar og sól altíð er.Teir vita, tá vindarnir kólna,at nú nærkast fráferðarstund,teir vita, tá blómurnar følna,teim væntar ein heitari lund.Ein dag savnast allir í skaraog ferðast til fjarskotin lond,tá heldur ei fella og snara,teir slíta øll bindandi bond.

2. guds fólk er sum fuglar, ið flyta,tey bíða bert til teirra ferð,teim leingist til summarsins hitaí landi, har gud teirra er.Har uppi eitt land okkum bíðar,ein heitari, vakrari havn,ja, skjótt kemur hann, okkum fríarog ber okkum inn í sín favn.Ein dag savnast øll í ein skaraog ferðast til fjarskotin lond,frá sorg og frá stríði tey faraog lenda á sólljósu strond.

3. Brátt í silvitni havið skal speglast so fagurt,og strondin, hon verður so nær.Í havnina stillu tá stevna skal innmítt lítla og viknandi far.

4. Tá í havnina stillu mítt far inn er komið,og eg eri komin í land,tá verður tað gott hava fast undir fótog stíga á glitrandi sand.

5. Tó størst fer at verða av øllum, eg skoði,og tí, sum eg veikt havi trúð:Á strondini fremstur mín Frelsari er,mær vísir mítt æviga bú.

Hvør bundin sál kann verða frí,hin ljósa staðin koma í,hin deyði brátt skal livna, tíjesus leið, jesus leið.

4. Nú, hvør ein sál, sum leingist, kom,kom í dag, kom í dag.Foreldur, systir, bróðir, kom,kom í dag, kom í dag.Á, kom, á, kom, tí tíðin fer,nú dagurin brátt liðin er,og náttin nærkast – skjótur ver,kom í dag, kom í dag.


1315 B-f. *Bill og gloria gaither og C. Milhuff. #Bill gaither. (Z. Zachariassen týddi).

1. Tómligt kenst á arbeiðsplássum,eingin ferðsla gøtum á,flestu samfeløg løgd lamin,einki guds barn er at sjá.Horvin eru ung og gomul,kvinnur, menn kring heimin her,tí nú løtan upp er runnin,jesus afturkomin er.

Hoyr, nú kemur Jesus,nú kemur Jesus.Lúður Guds eg væl nú hoyri,Jesu andlit eygað sær.Ja, nú kemur Jesus,Gud, prís tær veri.Hann kemur nú eftir mær.

2. Ótald andlit síggjast ljóma,har tey standa endurloyst,brotin heim og skildir vinir,børn og systkin endurreist.

1314 a-e. *Sarah j. graham. #E.F. Coffin. (V. Danielsen týddi).

1. alt eg vraki fyri jesus,hesa tómu verðina.gloymt er tað, hon kallar gleði,tá eg minnist golgata.Vraka vinir meg og svíkja,hyggur verðin køld á meg,tó við perluportrið fagravinin trúgvan eigi eg.

Skjótt svinnur lívsins morgun,kvøldarstundin nærkast brátt.Men tá perluportrið opnast,verður eingin, eingin nátt.

1313 Es-es. *#johan Fredrik Thorin. (P.W. Háberg týddi).

1. Bert ein stutt, lítil stund, og eg farieins og dúvan til reiðrið hjá sær.Bert ein stutt, lítil stund, og eg eigita krúnu, sum gud goymir mær.

Mín sál, hon væntar Harran Jesus,eins og vaktarmaður vónar morgunin.Tíðarteknið sýnir greitt, at Jesus kemur,eins og eysturroði boðar morgunin.

2. Eina stutta stund enn varir stríðið,men ein hvíld er í Himli til mín.Eina stutta stund enn má eg bíða,so tekur gud meg upp til sín.

3. Eina stutta stund tárini renna,so gud turkar tey kinnini av.Enn ein stutt, lítil stund, og eg stígiinn í Himmalsins heim, hann mær gav.

4. Skjótt hin seinasti lúður skal ljóða,jesus aftur í luftini sæst.Standið vakin, guds børn, til ta løtu,tá hann heinta skal síni við hast.

2. Tá ið Harrans rødd meg kallar,og mítt eyga endan sær,skal eg halla mær á jesusgjøgnum dalin myrka har.Eg skal líta á hans lyfti, meir enn alt tey eru mær:Óttast ei, eg eri við tær,tá tú perluportrið sær!

3. Hinumegin jordans bylgjur,handanvert ta køldu á,blómar lívsins træ í ævir,har lívsánna skal eg sjá.Í tí sæla andans landi,har er dýrd ótømilig,og við perluportrið einglarleiða meg til sælan frið.


Menn og konur aftur sameind,keypt við Kristi dýra blóð,kryplar, deyv og blind og brekaðklødd í klæði, hvít sum snjó.

3. Róm sum fossadun eg hoyri,yndistónleik, hørpuljóð.Pínd, forfjónað, tey, ið liðu,syngja øll nú glað og fró.Kongabúna tey nú bera,pálmagrein hvør frelstur fær.Himmalkórið lovsong hevjar,syngur: Náði dýrabar!

1316 g-g ella Es-b. *F. Crosby. #1: j.M. Evans. #2: Charles H. Marsh. (Z. Zachariassen týddi).

1. Á, tey kæru, sum mær bíðaoman fyri sorg og stríð. Tey nú biðja meg at stígafótasporum sínum í.Lívsins skeið tey hava runnið,bardagsbúnan frá sær lagt,lívsins krúnu hava vunnið,varðveitt trúnna, biðið, vakt.

Eymar røddir mildar ljóma, kalla meg at fylgja sær.Gjøgnum skuggar kann eg hómaheimlandsljósið nærkast mær.

2. Stríðsins búna skift tey havavið hitt dýra, fagra lín,og í skrúði, eins og kava,skoða tey nú Harra sín.Saman her vit hava virkað,gingið sama trúarveg,tey bert yvir fjørðin myrkavunnu skjótari enn eg.

3. andlit kend har uppi skína,gleðin har er ævigt nýggj,ei er deyðin meir, ei pína,eingin sorg og einki skríggj.

1317 Es-g. *#Tullius C. O’Kane. (V. Danielsen týddi).

1. Hvørji eru tey, sum frí og frelst vit sjásyngjandi standa Harrans trónu hjá,glað tær gyltu hørpur slá,tváað í blóðinum?

Frelst fór sálin heim í hin fagra, ljósa stað,tváað í Lambsins dýra blóði.Har hon glað skal búgva hin endaleysa dag,tváað í blóðinum.

2. Tað eru tey, sum her í ungdómstíðlærdu at hvíla jesu favni í,stríddu her hitt góða stríð,tváað í blóðinum.

3. Tað eru tey, sum her í sorg og neyðsøktu ta hjálp, sum jesus teimum beyð,sannleiksvegir gingu tey,tváað í blóðinum.

4. Tað eru tey, sum liðu fyri hann,sum teimum lív við krossins deyða vann.Nú tey einki saka kann,tváað í blóðinum.

5. glað nú tey ganga har við lívsins flóð,krúnur tey bera, klæði hvít sum snjó.Har er friður, hvíla góð– tváað í blóðinum.

Har vit syngja songin nýggjaum hitt blóð, sum okkum vann.Harran jesus tá vit síggja, sameind vit tilbiðja hann.


1318 g-h. *Carl Boberg. #j.a. Hultman. (jákup Olsen týddi).

1. Heima, heima – um eg kundi,á, so fór eg hagar tá,ja, eg fór avstað við skundiyvir hav og rúmdir blá,yvir fjøll og yvir dalar,burt, langt burt frá tí, sum er,til teir sælu, gyltu salar,upp til eina betri verð.

2. Heima! Á, tann dýrd og gleði,tá vit faðirhúsið ná.Eingin neyð og eingin tregi,sorg í gleði vendist tá.Eingin synd skal tyngja hjartað,eingin ófriður er har,fyri ljós veik myrkrið svarta,tyngda hjartað lætt har slær.

3. Har eg møti kærum vinum,míni kæru skal eg sjá,ein og hvør har kennir hini,allur saknur svinnur tá.Lívsins ónda stríð er svunnið,gleðin, sælan valda har,málið nátt er, sigur vunnin,troytti fótur hvílu fær.

4. Heimið – arma hjartað lætnarbert við tankan um tann stað.Lat bert henda dagin aftna,sál mín hevur ljósið sæð.Har vit sameint skulu syngjalov til jesu dýra navn,einki, einki meir skal tyngjahar í ljósu, tryggu havn.

1319 C-e. *#Ray Overholt. (Z. Zachariassen týddi).

1. Eg hoyrdi einglasong dynja: Halleluja!Eitt veldigt himmalskt kór tað var.Eg hoyrdi einglasong:Prísið jesu navni!Himmalkórið sang uppi har.

Eg hoyrdi túsund lúðrar blása til hans æru søguna kæruum Guds Lamb, sum dripið varð.Eg hoyrdi milliónir prísa Jesu navni.Himmalkórið sang uppi har.

2. Eg hoyrdi dýran song ljóma út úr Himli,eitt fagurt, óhoyrt tónalag.Eg hoyrdi hvøllan song,spæl og einglarøddir,sál mín rivin við varð og glað.

3. Eg fall á knæ og bað, tá tey høvdu sungið,tey róptu: amen! øll í senn.Eg fall á knæ og bað:gævi eg í Himlikórið hoyri einaferð enn!

1320 Es-es. *Samuel T. Francis. #F.j. Haydn. (V. Danielsen týddi).

1. Deginum eg bíði eftir,skínandi og signaðum,tá ið henda sorgarnáttinsvinnur fyri ljósinum,tá ið eg skal Harran síggja,langt frá tárum, synd og sorg,allar ævir hann tilbiðjahar í lívsins ljósu borg.

2. Ljósinum eg bíði eftir– tó í trúgv eg síggi tað – av tí bjørtu morgunstjørnu,sum skal skyggja klárt ein dag.


1321 as-c. *#Lelia N. Morris. (V. Danielsen týddi).

1. Heim í Himmalin vit ferðast hina beinu, smølu leið,sum guds vitni undan okkum gingu fyrr.Kristi krossur er vár æra, hvørt eitt spor vár fótur steig,sum vit stevna á tær opnu himmaldyr.

Um tað alt vit skulu tala saman tá,tá ið tú og eg hin ljósa staðin ná,hvussu grátur mangan rann,hvussu trúgvin alt tó vann – um tað alt vit skulu tala saman tá.

2. Ein er tímin, eingin kennir, einglar vita ei um hann,tá í dýrd av Himli Harrin koma skal.Tá úr grøv tey frelstu rísa, og hvør sál, sum jesus fann,verður umbroytt til at møta honum sæl.

3. Við profetum og ápostlum, við guds vitnum øllum táminnast vit ta náði, sum her okkum bar.Best av øllum: Har er jesus, konga Kong vit skulu sjá,sameint prísa honum allar ævir har.

gjøgnum gráu dimmalættingsíggi eg tað stíga hátt,ljósið, sum skal reka burturhesa tungu, døpru nátt.

3. Harranum eg bíði eftir,sum læt lívið fyri meg,og sum lovar: Eg skal komaheim til mín at taka teg!Fótspor hans eg nærum hoyri,skjótt, á, skjótt hann koma má,og mær leingist, ja, mær leingisthonum brátt at búgva hjá.

1323 B-f. *Zacharias Zachariassen. #David Peckham.

Tað verður undurfult ein dag at síggja Frelsaranog teljast millum slík,sum verða honum lík.Hvørt fótafet meg nærri ber til hesa sælu stund,tí vil eg liva fyri hann av hjarta, lív og lund.

1322 B-f ella F-c. *L. Hartsough. #1: W.B. Bradbury. #2: Victor Carlsen. (V. Danielsen týddi).

1. Eg hugsi so fegin um Himmalin,har gud og Lambið er,har øll tey frelstu savnast glaðog skiljast ei sum her.

Har ei meir vit skiljast,har ei meir vit skiljast,har ei meir vit skiljast,vit skiljast aldri har.

2. Eg hugsi so fegin um Himmalinhar, klædd í snjóhvítt skrúð,útloyst vit syngja Harranumein betri song enn nú.

3. Eg hugsi so fegin um Himmalin,har liðugt er alt stríð,og har í fullum samljóðivit savnast, loyst og frí.

4. Eg hugsi so fegin um Himmalin,sum trúgvin síggja kann.Mín andi tráar til hin stað,á, náddi eg skjótt hann.


1324 as-es. *#Charles H. gabriel. (V. Danielsen týddi).

1. Tá ið alt arbeið og stríð liðugt er,sálin við gleði til heimlandið fer. Síggja hin Harra, eg trúði á her,verður í ævirnar gleðin hjá mær.

Á, tá ið eg síggja skal teg,síggja skal teg, síggja skal teg,tá eg av náði títt andlit skal sjá,tá skal eg gleðast, tá gleðast skal eg.

2. Tá av ótaldari náði eg kannsíggja hin bústað, so dýrt hann mær vann,bert har at vera og tilbiðja hann,verður í ævirnar gleðin hjá mær.

3. Har eru vinir, sum fóru mær frá,sorgin og saknurin kennast ei tá,tó, eina Frelsarans ásjón at sjáverður í ævirnar gleðin hjá mær. 1326 Es-es.

*#james Cleveland Moore. (Flóvin Tyril týddi).

1. Mær er sagt um eitt landhandan ellinnar band,um eitt sálanna heim, sorg ei nær,jesus bygt hevur tað,hetta himmalska stað,eingin eldist í landinum har.

Eldast ei har, eldast ei har,eingin eldist í landinum har.Eldast ei har, eldast ei har,eingin eldist í landinum har.

2. Og í heimstaðnum hátteinki ilt finst, bert gott,tí vit búgva har jesusi hjá,syngja glað til vár Kongprís og fagnaðarsong,eingin doyr har, vit eldast ei tá.

3. Tá várt stríð endar her,vunnin lívskrúnan er,og hvør sorg og hvør pína er grødd,samfeld tøkk ljóða skalfrelstum frá uttan tal,og til jesus skal tóna vár rødd.

1325 F-c. *Levi joensen. #Pætur við Keldu.

1. Ein løta stór mær bíðar, eitt møtistað so gott,tí Harrin jesus sjálvur í skýnum kemur bráttat heinta sína brúður, tað lyfti stendur fast.Ein løta dýr og signað, vit flyta heim í hast.

Brátt lúðurin skal ljóða, tey deyðu rísa tá,so møtast vit øll somul, sum trúðu Jesus á.

2. Í Himmallandi fagra, í lívsins ljósa stað,har syngja vit um Lambið, har eru øll so glað.

Úr eystri, vestri, suðri og norðri savnast øll,sum brimið dunar songur ígjøgnum ljósins høll.

3. Á trónuni er Kristus, sum leið á golgata,við ánna veksur træið við lívsins fruktum á.Við gulli løgd er gøtan, so glitrandi at sjá.Kom trúgv á Harran jesus, tú skalt tann staðin ná.


2. Hóast eg ferðist í trúgv, ei í sjón,eg veit, at eg jesus skal sjá,ei nakað kann vika ta signaðu vón:Eg veit, at eg jesus skal sjá.

3. Vónin, hon lýsir í myrkastu nátt,ein dag skal eg Frelsaran sjá,ein dag skal hann heinta meg, tað verður gott,hann andlit til andlit at sjá.

1328 Des-f. *avis B. Christiansen. #Scott Lawrence. (anna Djurhuus týddi).

1. Dýr er tann vónin, ið lívgar meg her,eg veit, at eg jesus skal sjá,og hóast mangt ferðina torføra ger,ein dag skal eg Frelsaran sjá.

Eg veit, at eg Jesus skal sjá – í nærveru hansara stá,hvør ein dýrabar vón,hvør ein undurfull sjón:Ein dag skal eg Frelsaran sjá.

1329 as-es. *Fanny Crosby. #george C. Stebbins. (jákup Olsen týddi).

1. Eitt er landið, sum eingin á fold hevur sæð,fyri trúnni bert sjónligt tað er.Og har summar er altíð, ei nátt dimmir tað,og har lívsáin glitrandi fer.

Á, signaða, lívsæla land,har Harrin skal turka hvørt tár,har hin glitrandi flóðlívgar hjørtuni móð,og har lívstræið grøðir hvørt sár.

2. Tað er undurfult land, tí har er eingin nátt,eingin pína og deyði har er.Frá teim frelstu har ljóðar ein lovsongur hátt,eingin ótta og hjartasorg ber.

3. Har tey skoða sín kong, og har loyst er hvørt band,til hans prís ljóðar songurin har.Á, tú sæla, tú friðfulla, sólljósa land,á, hvør fegin eg har uppi var.

1327 as-es. *Katharine E. Purvis. #james M. Black. (V. Danielsen týddi).

1. Inn í gyltan sal millum eingla talskjótt tey frelstu ganga inn.gloymd er sorg og sút, krúnur býtast út,tá tey frelstu ganga inn.

Tá tey frelstu ganga inn,tá tey frelstu ganga inn,gleðisongurin skal ljóða gjøgnum Himmalin,tá tey frelstu ganga inn.

2. Vinir skiltust her, men ein fundur er,tá tey frelstu ganga inn.guds børn útloyst tá skulu hørpur slá,tá tey frelstu ganga inn.

3. Hvør ein tunga fró syngur takkarljóð,tá tey frelstu ganga inn.Loyst úr sorg og neyð sameint syngja tey,tá tey frelstu ganga inn.

4. Lambið doyði her, men hann heiður ber,tá tey frelstu ganga inn.Honum prísa øll gjøgnum høgu høll,tá tey frelstu ganga inn.


1330 g-h. *#Norman j. Clayton. (Øssur Berghamar týddi).

1. andlit hans vit skulu sjáskjótt ein gyltan morgun.Tá hvør skuggi svinnur,sálin hvílu finnur.Sorgin er til gleði vend,eingin neyð og pína.Horvin brátt myrka nátt,tá vit síggja hann.

2. Harrin turka skal hvørt társkjótt ein gyltan morgun.Skeiðið her er runnið,og á mál er vunnið.Eingin eymkan, suff og sútkennist í tí landi.Endað stríð alla tíð,tá vit síggja hann.

3. Eingin skilnaður er meirskjótt ein gyltan morgun.Undurfulla løtavinum aftur møta.Og eitt fagurt fagnaðarlagHimmalin skal fylla.Stund so sæl, alt er væl,tá vit síggja hann!


1. Eg síggi í trúnni landið ljóst,har sorg ei níva skal mítt bróst.Hin troytti har frið og uggan fær,guds børn eiga øll ein bústað har.

Kemur tú, kemur túvið til hitt friðarins land við mær?Kemur tú, kemur túvið til hitt friðarins sæla land?

2. Hitt fagra, hitt ljósa, glaða land,av synd tað aldri myrkjast kann,tær skínandi hallir skyggja harí gulli, so langt, sum eygað sær.

1331 as-es ella B-d. *Lina Sandell. #1: W.H. Doane. #2: Leivur guttesen. (V. Danielsen týddi).

1. Heima, heima, har er hvíldin,tá ið stríð er liðugt her,heima, heima har hjá gudisøt og ævig gleði er.Ferðist fram tí glaðir, brøður.Lyftisorðið svíkur ei,og vit stríða ikki heldurfyri óvist mál, á, nei.

2. Málið liggur frammanfyri,leiðin er ei heldur long,tó hon mangan dag ber omanog er einslig, myrk og trong.jesus hevur vunnið sigur, troystin dýr er okkum tað.Tí í honum, bert í honumsigurin er okkara.

3. Virkið tí, tit troyttu hendur,knø, sum ristast, verið sterk.Burtur vantrúgv, burtur ivi,alt, sum oyðir Harrans verk.Stutt er tíðin, sigur Orðið,enn á hesum myrka stað,tó várt arma, veika hjartamangan, mangan gloymir tað.

4. Troyttist ikki, latið okkum,meðan enn vit hava tíð,gera Harrans verk við gleði,um enn gjøgnum mikið stríð.Eftir møði kemur hvílaog ein stór og ævig løn.Ikki er várt verk til einkis,Harrin hoyrir vára bøn.


1333 C-e. *#aileene Hanks. (Flóvin Tyril týddi).

1. Mangir bústaðir í Faðirs húsi eru,Harrin jesus sjálvur hevur sagt mær tað.Hann er farin heim í dýrdina at vera,har tilreiðir mær ein sælan tilhalds stað.

Vraka ei ta náði, Frelsarin tær bjóðar,saknast ei, har gleðisongur ævigt ljóðar.Mangir bústaðir í Faðirs húsi eru,trýrt tú á Guds Son, tær ognast henda stað.

2. jesus doyði undir míni synd og sorgum,leið sjálvvilliga at bjarga tær og mær,og eg veit, brátt rennur upp ein bjartur morgun,tá ið eingin sorg og eingin deyði slær.

3. Hava vinir svikið, og tú stendur eina,lívið tykist møtimikið, myrkt og kalt,fær til jesus tá, hann leiðina skal beina,nýggjar vinir og nýtt lív tú fáa skalt.

3. Tað er, sum eg hevði longu sæðta dýrd, ið fyllir hin gylta stað,hans glitrandi ljós og lívsins á,og trøini vaksa ánni hjá.

4. Mær tykist at sjá tey frelstu viðav øllum fólkum, eitt fagurt lið, í skínandi skrúði standa fróog hevja eitt ævigt sigursljóð.

5. Hin glitrandi staður, høllin dýrer heim mítt, har mín Faðir býr,og sál mín fer skjótt til henda staðat hvíla í ævir loyst og glað.

1334 Es-es. *#arthur F. Ingler. (P.W. Háberg týddi).

1. Mær bíðar ein staður í erva,sum jesus til brúðrina vann,hans dýrdleiki kann ikki metast,tí minst til, at gud bygdi hann.So mangan til staðin mær leingist,ja, skjótt skal eg flyta har inn,og friður og gleði í ævirskal fylla mítt hjarta og sinn.

Himmalska heimland, frístaður Harrans,hvílu tú gevur til hjørtuni mødd.Skjótt mást tú koma,Frelsari kæri,lat meg brátt hoyra ta kallandi rødd.

2. guds dýrdleiki lýsir upp staðin,ei nátt ella myrkur ein sær,har rættvísin eina skal ráða,og bann einki vera skal har.guds tænarar fylkjast um Lambið,sum heiðurin eina skal fá,gud Faðir og Sonurin valda. Skjótt skal eg tað heimlandið ná.

3. ja, undurfult verður at hittateir vinir, ið fyrr fóru heim.Eg sakni teir mangan, men veit tó,hjá gudi eg møta skal teim.Um skilnaðarstundin var døpur,tá jørðini teir fóru frá,so fyllir tann troyst tó mítt hjarta:Eg heima teir aftur skal sjá!



1. Lívsins land, mítt eyga teg langt burtur hóma kann,skyggjandi, í fagurleika skrýtt.Handan hav og ódnarveður fjalt tú liggja man,fagra, undurfulla heimland mítt.Manga ferð, tá tú av nýggjum birtist fyri mær,setti sál og hjarta tú í brand,men ei tað verður leingitil við loystum sangi,eg skal stíga inn í lívsins land.

Á, lívsins land, hvør gott at vera har,sum sálin hvíld um allar ævir fær.Og ei tað verður leingi,til við loystum sangieg skal stíga inn í lívsins land.

2. Men av øllum undurfullum, sum eg skoða skal,mest mær leingist tó at síggja hann,jesus, sum meg frelsti, og sum leiddi meg so væl,hann, hvørs kærleiki mítt hjarta vann.andlit hans at skoða, mildu rødd hans hoyra har– slitið er hvørt jarðarinnar band – har sum ei sólin setur,honum prísa betur,tá eg stígi inn í lívsins land.

1336 C-e. *Fanny Crosby. #Knút E. Háberg. (Sigurd Berghamar týddi).

1. Eg veit ikki tíð ella tíma,nær Harrin vil tala til mín,ei, um hann á nátt ella degivil taka sítt barn heim til sín.

Men eg veit, honum líkur eg verði,mær leingist, á, var tað í dag!Eg veit, tá skal Lambið eg skoða,sum ofraði seg í mín stað.

2. Eg veit ei, hvat hann hevur til mín,hvør dýrd verður jesusi hjá,ei, nær eg har heima skal lenda,hans fullkomna kærleika ná.

3. Kann henda, á sólheitum degihann tekur meg arbeiðnum frá.Kann henda, hans elskaða rødd megá midnáttarstund kallar á.

4. Eg veit ikki – á, men eg bíði,ei ljós mítt má missa sítt skin,um eg so skal hoyra á morgni,á nátt ella degi mín vin!

1337 B-d. *arthur T. Pierson. #Philip P. Bliss. (Líggjas á Váli týddi).

1. Ein skari við hørpum, óteljandi mong,hoyrist syngja í nærveru guds nýggjan song.

Eina Jesus, sum elskaði okkum, ja, hanneigur dýrdina alla um ævir, amen!

2. Øll hesi, sum syndarar vóru, tey núsyngja Lambinum prís, klædd í rættvísis skrúð.

3. Hann syndaran gjørdi til prest og til kong,legði honum í munnin ein heilt nýggjan song.

4. Hvør vónleys vár støða sum syndarar var,um ei jesus leið deyðan og synd vára bar.


2. Og tá ið slætt er lívsins havog blikalogn,mong gáva góð, sum Harrin gav,fall mær í ogn,tá alt er sól og summar her,tá minnist eg:Í landinum har uppi er tó fagrari.

3. Men tá ið stormur ýlir vilt,og bylgjan bláá havinum, sum fyrr var stilt,seg reisir há,og neyð og vandi hótta megá trongu leið,eg minnast vil: Her havi egmín bústað ei.

4. Mítt føðiland er ei á fold,men uppi har,tí fremmand jørð er heimsins moldnú vorðin mær.Men meðan enn eg ferðast skalí útlegd her,mær gevur gud, tað veit eg væl,hvat neyðugt er.

5. Ei sæst mítt dýra føðilandsum heimsins lond,men tó er knýtt so fast eitt bandav Harrans hondímillum henda ljósa staðog hjarta mítt,og fyrst tá har eg komi, taðkann sláa frítt.

6. Mín gud, tann bøn og ynskur mærí hjarta erat æra teg og fylgja tærá míni ferð,til Hann skal skyggja bjart um fjøll,hin lívsins sól,og savna síni egnu øllum kring sín stól!

1339 Es-g ella B-f. *Victor Danielsen. #1: Leivur guttesen. #2: j.P.E. Hartmann.

1. Eg veit eitt land, sum fagurt erí Himli hátt,har vetur ikki er sum herog eingin nátt.Og lívsins á har rennur fríðsum krystal klár,ei sorgin er tí landi íog eingi tár.

Mær leingist til landið har uppi.

1338 g-d. *Ókent sálmaskald. #Robert Lowry. (V. Danielsen týddi).

1. jerúsalem, guds nýggja staðvit skjótt nú síggja fróog hoyra heiløg syngja glaðsum havsins sterka ljóð.

Um Lambsins blóð teirra songur er,um Lambsins blóð syngja vit nú her.Hann vann eina brúður við blóðinumúr øllum fólkunum.Har sálin glað hin langa dagskal syngja um Lambið, sum dripið varð,hann prís og heiður fær.

2. Til hvønn, sum eina stutta tíðvil tæna gudi herog stríða trúnnar góða stríð,ein hvíla goymd har er.

3. Hin nýggja song vit syngja har,sum her vit elska so,um jesus Krist, sum okkum bartey søtu frelsuboð.

4. Skjótt songurin skal enda fáá heimsins syndaleið.Men guds børn, tey fyrst byrja tá, teir tónar doyggja ei.


1341 g-g. *Victor Danielsen. #joseph P. Webster.

1. Eitt er landið, so ljóst og so gott,sum í trúnni vár andi kann sjá,har gud savna skal børn síni brátt,har hann sjálvur skal búgva teim hjá.

:, : Lívsins nátt svinnur brátt,og í Himlinum alt verður gott. :, :

1340 D-d. *M.C. Restorff. #Michael Philip Batt.

1. Tá eg hugsi um lívsæla landið,dregur mangt vinabandið,kenningar, sum fóru undan mær,teir búgva har.Skildir frá sjúku og sorgum,tryggir í himmalsku borgum,síggja hin jesus, teir trúðu á,og dýrd hans tástillar alla trá.

Himmalin, gullklæddu gøturnar glitra,einki tár, ikki eitt gránað hár.Jesus, Guds Lamb, sum dripið varð,frá øllum lovsong fær uppi har.

2. Finni fagrastu fornaldar staðir,her búðu byggimenn frægir,evnaði skapa mangt megnarverkhin tjóð so sterk.Lítið stórlæti er nú at finna,tíðin á øllum man vinna,illgrasið fjalir so mangan stað,har ættarlið livdu lívsins dag.

Himmalin, hátt yvir øllum tú sveimar,øldirnar kunnu ei skaka teg,dýrdanna Harri lýsir tær,og kærleikssólin sær altíð har.

2. Hann skal turka av eyga hvørt tár,har ei deyðin skal valda sum her.Hann skal grøða hvørt svíðandi sár,eingin sorg, eingin pína har er.

3. ja, um portrið av perlum vit táganga inn, har sum gøtan er gull,og frá jesusi klæði vit fá,hvít sum kava og hvítastu ull.

4. Og nú siga vit jesusi takkfyri heimið, hann gav okkum har,fyri drykkin hin beiska, hann drakk,fyri krossin hin tunga, hann bar.

5. Tá várt eyga hann einaferð sær,tá vit náa hin himmalska stað,eina jesusi prísa vit har– tí vit gera hitt sama í dag.

1342 Es-b ella D-fis. *E. gates. #1: B. Crusell og Ø. Berghamar. #2: Ók. tónask. (V. Danielsen týddi).

1. Eg vil syngja ein song um hitt signaða land,um hin ljósa og skínandi stað,har ei nakra tíð stormur skal ýla um strand,um hitt land, sum ei sorg hevur sæð.Hetta landið eg ofta í andanum sáog tann ljóma, sum skyggir um tað,og tað mangan mær var, sum ein toka bert lámillum meg og hin glitrandi stað.

2. Hetta sálanna heim er til tín og til mín,vár æviga hvíld bíðar har.jesus stendur har uppi og veittrar til síntann, sum fremmandur her niðri var.Á, tú lívsæla land, aldri rennur eitt tár,aldri hoyrist ein gremja í tær.Og við songi á munni í endaleys árskulu Harran vit tilbiðja har.


1344 D-fis. *Mrs. F.a.F. White. #Mark M. jones. (Líggjas á Váli týddi).

1. Á, eitt land eg veit um,tað so vakurt er, sumí guds orði vit lesa um tað.Har ei sorg kemur inn,einki myrkir várt sinn,og tíðin har ei fer avstað.

Hetta fagra land erei sum okkara verð,ei oyðandi stormur nær tað.Tess gøtur og liðeru gullløgd øll við,og har sólin ei setur ein dag.

2. Ævig trø vaksa har,sum ei veturin nær,og tess fruktir meir glitra enn gull.Og við hørpu í hondá tí skínandi strondvár gleði skal tá vera full.

1343 g-d ella B-d. *#1: E. Husband. #2: Karolina Øregaard. (Maria á Lakjuni týddi).

1. Eg skal síggja tey aftur, tá lýsir av degi,tá ið náttin er svunnin, øll sorg, allur tregi.Har guds kærleiki altíð tey fyllir við gleði,í tí landi, har troytt finna hvíld.

2. Tá tey vóru her hjá mær – hvør dýrt er tó minnið,mangan dýrari verður, tá har eg tey finni.Eingin sorg, eina gleði tá fylla skal sinniðí tí landi, har troytt finna hvíld.

3. Kann eg ynskja tey aftur frá sælu og gleði?Nei, at bíða í tolni, gud veiti mær megi,til vit aftur har finnast á hansara degií tí landi, har troytt finna hvíld.

3. Frelsarin, ið har er,elskaði hesa verðog doyði í syndara stað.Og eg veit, eg skal náhetta land og har sjáhin vin, trúgvin her hevur sæð.

4. Har eitt heim er í gerðtil hvønn syndara her,sum trýr á hitt frelsandi blóð.Ævigt summar er har,ein og hvør lovar tær,tú guds Lamb, sum í stríðinum stóð.

1345 g-h. *Levi joensen. #Torkil Mørkøre.

1. Fram mót Himli, fram mót Himli, kæra sál, sum jesus fann,tað er leiðin, sum ber lukku,um so tár av kinnum rann.

Føgru portur, føgru portur,standa opin, standa opin.Múrar glitra har í jaspisfyri tær, sum Kristus vann.

2. Songur ljómar, songur ljómarút um lívsins føgru dyr,út um føgru, føgru múrarav smaragdum og safir.

3. Í guds hásæti og Lambsinssitur lívsins Harri hátt.Hann, sum stríddi her á krossi,fær nú heiður, dýrd og mátt.

4. Øll tey frelstu, sum vit sakna,eru í tí fagra stað.Skjótt úr øllum ættum gudsbørnskulu savnast har ein dag.


1347 B-b. *#john W. Peterson. (Flóvin Tyril týddi).

1. Signaðu tíðindi góð,yndisligt fagnaðarljóð,kongsboð úr Himli so fró:jesusar koma er nær!

Jesus er nær, ja, sára nær,kemur mitt á dimmu náttella snimma ein morgun brátt.Jesus er nær, Jesus er nær,á, dýrdarløta, á, hending so sæl,koma hans skjótt verða skal.

2. Rópið tað skógur og ong,blómurnar, fjøllini mong,himmalin, jørðin, tann song:jesusar koma er nær!

3. Himmalsku strondini á,trega og trongd burtur frá,krúnurnar leggja vit tá,jesusar koma er nær!

1348 Es-g. *Thomas B. Barratt. #Charlotte a. Barnard. (V. Danielsen týddi).

1. Sál mín í trúnni kann síggjalandið, har deyðin ei er,staðin, jerúsalem nýggja,har ei er sorg so sum her,staðin, har lívskeldan flýtur,har ei er myrkur og nátt. Her mong ein bylgjan enn brýtur,har uppi tagna tær brátt.

Skjótt skal hin morgun upp renna,grøtt verður har hvørt eitt sár,deyðan har eingin skal kenna,av turkað verður hvørt tár.

1346 F-c. *Victor Danielsen. #Knút E. Háberg.

1. Mær leingist at síggja staðin,sum ævigt grundaður er,mær leingist at síggja dagin,sum ei mót náttini ber.Men, Harri, enn meir mær leingistat síggja andlit títt,av tráan mítt hjarta treingist,at alt skal verða nýtt.

2. Eg veit væl, staðurin stendur,tó fjaldur enn fyri mær,mín sál mót honum sær vendir,tó eygað enn ei hann sær.Men tá tað, sum nú eg trúgvi,eg skal við undran sjá,tá eg í tí staðnum búgvi– hvør mangan betri tá.

3. Eg veit væl, lívssólin lýsir,um døkt og dimt er her,tann trúgv mær leiðina vísirá hesi troyttandi ferð.Men tó – hvør munur at gangaí ljósu himmalsku borghin æviga dagin langa,ei kenna sakn, ei sorg.

4. Eg veit tað, gud, eg skal livaí ævir eins og tú,um enn eg ofta má bivaí deyðans landi nú.Men, á, tú kennir tað, Harri,hvør djúp mín tráan erat kenna og vita teg nærri,enn hjartað dugir her.

5. Tó – kanska ein tungan tíma,tá sorgin nívir mítt sinn,tá dagur á fold man skýma,og tár mær renna á kinn – eitt ljós skal á himli skyggja,basúnin siga mærog mongum, sum tráliga hyggja,at nú er jesus nær!


1350 g-h. *#john W. Peterson. (Z. Zachariassen týddi).

1. Skjótt ein dag, tá tíðarinnar húshald út er runnið,Bíbliunnar spádómar til fulnar ganga út.Eins og jesus aftur fór til Himmals, slagið vunnið,so hann kemur aftur – burt svinnur sút.

Skjótt kemur Jesus,dýrdarvón so sæl.Ja, víst hann kemur,aftur skjótt koma hann skal.

2. Á, ein signað vón tað er hjá tí, sum jesus kennir,brátt ein ljósan morgun vónin veruleiki er.Reinsandi í virkan hvønn dag vónin guds børn mennir,varðar tey frá synd og heiløg tey ger.

3. Mong tey eru, sum ei vilja trúgva, at hann kemur.Speisom spyrja: Hvar varð lyftið av um komu hans?Men tá hann er komin aftur, mangur sárt seg gremur,at tey ov seint góvu lyftinum ans.

4. Kennir tú hann ikki, so mást tú ei longur bíða,lít á hann, tín Frelsara, sum doyði í tín stað.Tú í trúgv í dag frá deyðanum til lív kanst stígaog til reiðar vera, kom hann í dag.

2. Deyðin hin myrki er vunnin,dómur er eingin nú her,leiðin til lívið er funnin,Himmalin upp latin er.Legg teg við byrðini tínitryggur í Frelsarans arm!Eingin sum hann veit av pínu,eingin sum hann kennir harm.

3. Freistingar mangar tær møta,heimurin fatar teg ei.Einslig og trong var hin gøta,Meistarin undan tær steig.Tolin tak við tínum krossi,sannleiki sigrar til síðst!Merk við guds kærleika plássið,hann tær á fold hevur víst.

1349 as-es. *Lulu W. Koch. #Wilbur E. Nelson. (Flóvin Tyril týddi).

1. Fyrr ella seinni hvørt skýggj horvið er,av verður turkað hvørt tár,himmalska sólskinið birtast skal her,dimmasta nátt verður klár.

Fyrr ella seinni sorgin er burt – hádagur verða skal tá.Jesus skal heinta sítt fólk, keypt so dýrt,ævigt at búgva sær hjá.

2. Fyrr ella seinni, bert Harrin veit nær,Elskaða sín sendir hann.Stríðið tá strítt er, og eyga mítt særjesus, sum sigurin vann.

3. Fyrr ella seinni, hjá summum so skjótt,lætta skal náttmyrkrið tætt.jesus brátt kemur, og hjartað so møttverður um ævirnar glatt.


1353 C-g. *Ókent sálmaskald. #a.P. Berggren. (V. Danielsen týddi).

1. glaða vón: Tú kemur aftur,tekur okkum foldum frá.Lítil er hin størsti skatturmóti tí, vit fáa tá.Longsilin er uppfyltur,hjartans saknur stillaður,

2. Hvíla skulu vit har heima,allar ævir eitt við tær.Tár og stríð vit tá skjótt gloyma,eingin veit av sorgum har.alt er eina gleði tá,tí vit skulu Harran sjá.

1352 Des-des. *Bernard úr Morlaix. #alexander Ewing. (V. Danielsen týddi).

1. jerúsalem, tú gylti,tú staður signaði,um teg, um teg at hugsavið tráan fyllir meg.Eg veit ei, á, eg veit ei,hvør gleði bíðar har,hvør dýrd, hvat ljós, hvør sæla,hvør hvíla er í tær.

1351 D-a. *Levi joensen. #Torkil Mørkøre.

1. Hin bjarta morgunstjørnan,hon morgni boðar frá.Hvør troyttur vaktarmaðurmót eystri hyggja má.So knappliga ein lýsingguds børnum bíðar her,sum snarljósið tað boðiðum allan heimin fer.

2. So latið okkum standaótroyttandi á vakt,skjótt kemur Harrin jesus,tað hevur hann jú sagt.Hans lyfti svíkja ikki,um jørð og himmal brast.Skjótt koma skal tann dagur,vit flyta heim í hast.

3. Um portrini av perlumguds børn tá ganga inn.guds Lamb í dýrdarsæti,tað gleðir vári sinn.Á gullgøtum vit gangavið lívsins kláru flóð.Har syngja vit øll somulum Lambsins dýra blóð.

2. Úr Zions føgru høllumeg hoyri tóna song,eg síggi ljósar einglarog Harrans vitni mong.Har stendur Dávids tróna,tey frelstu kann eg sjáí dýrd og sigursfrøitær gyltu hørpur slá.

3. Og tann, sum stóð í trúnniog vann í stríðnum her,har uppi allar ævirvið heiður kransin ber.Á, land, sum sær ei sorgirog kennir einki stríð,á, sæli hvíldarstaður,á, langa gleðitíð.

4. Á, heim hjá guds útvaldu,hvør signað, søtt ert tú.Á, heim, sum sálir tráaog suffa eftir nú.So kom tá, Harri jesus,og savna okkum har,tú, sum í ævir valdar,sum verður, ert og var!



1. Hevði eg veingir, so fleyg eg avstað,heim til mín gud, heim til gud,inn í hin bjarta, hin æviga dag,heim til mín gud, heim til gud,hvítar sum snjó eru hallirnar har,følnaðar blómur har aldri ein sær,svunnin er náttin, sum her niðri var. Heim til mín gud, heim til gud.

2. aldri har rennur eitt iðranar tárí Himmalheiminum har.Lívssólin skínur so bjørt og so klárí Himmalheiminum har.Svunnin er sorgin, og sárini grødd,gráturin køvir ei har vára rødd,inn at guds hjarta vit halla várt høvdí Himmalheiminum har.

3. Ei skulu vinir tá skiljast sum herí Himmalheiminum har.gleðin og friðurin valdandi erí Himmalheiminum har.Lívsáin rennur har glitrandi fríð,har á gullgøtunum gloymt er alt stríð,tá verður gleði, ei endar tann tíðí Himmalheiminum har.

4. Har ljóðar songurin betur enn her.Kom hagar, kom hagar, kom.Markað til deyða alt her niðri er.Kom hagar, kom hagar, kom.Fagurt er staðið, sum jesus tær beyð,har sløkkist sorgin, og gloymd er øll neyð,har blómar rósan í Saron so reyð.Kom hagar, kom hagar, kom.

3. gyltar hørpur har tey sláa,og tey frelstu syngja glað.Tú, guds Lamb, skalt prís tá fáa,tú, sum leið á krossins træ,brúðrina at vinna tær,frelsa tað, sum vónleyst var.

4. Bert ein lítil stund at bíða,so tú, Harri, koma skal.gev tú okkum kraft at stígatína leið, tær tæna væl.Harri, skjótt tú koma vil,signað, tær at hoyra til.

1354 E-h. *g. andersson og T. Engström. #göte andersson. (Hilmar andrésen føroyskaði).

1. Tá ið endar mítt stríð,og út runnin mín tíð,skal eg náa ta himmalsku strond.jesus eyga mítt sær,og tá vísir hann mærnaglamerkini í síni hond.

Eg skal ganga við lívsvatnsins strendur,hoyra pálmanna friðsæla sús.Eingin synd, eingin sorger í Himmalsins borg,men bert songur sum havsbylgjubrús.

2. Ferðin endar ei her,men til Himmals tað ber,til tað heimland, sum jesus mær vann.Vinir hitti eg har,sum her skiltust frá mær,gævi, skjótt, at tann stundin upp rann.

3. Á, ver tolin og bið,tí guds himmalska friðskal hin trúfasti fáa í løn.Tann, ið krossin her bar,lívsins krúnu har fær.Á, guds barn, ver tí vakið í bøn.


3. Heima í Himli skal lovsangur ljóma,duna, sum aldan mót klettinum slær.Heima ger gud allar lutirnar nýggjar,klædningin hvíta hin bjargaði fær.

4. Verdigt er Lambið, ja, verdigt er Lambið,leyskeypti okkum, tá lívið hann gav.Heiður og æru vit jesusi ofra,heima vit eru, nú stríðið er av.

1358 as-es. *Victor Danielsen. #Charles H. gabriel.

1. Signaða stund, tá ið ljóða skal háttsíðsta basúnin, og koma skal bráttjesus, vár Harri, ja, tað verður gotthonum at møta, á, signaða stund.

Signaða stund, vónríka stund,signaða stund, vónríka stund.Ljóðar basúnin, hann kemur við skund,Jesus, vár Harri, á, signaða stund.

2. Signaða stund, tá ið skyggja skal bjørtmorgunsins stjørna, um náttin er svørt.Vinir, vit eiga eitt hop, sum er stórt:Skjótt kemur jesus, á, signaða stund.

3. Signaða stund, tá hann reisa skal teyøll, sum í trúnni á hann eru deyð,sum undan okkum, tá Harrin tað beyð,heim eru farin, á, signaða stund.

4. Signaða stund, tá ið savna hann skaløll, ið hann eigur, ein flokk uttan tal,til sín í luftini. Kunnu vit vælgleðast nóg nógv til ta signaðu stund.

5. Signaða stund! Her vit troyst kunnu fá:altíð at vera har jesusi hjá,andlit til andlit hann sjálvan at sjá– amen, kom skjótt, kom, tú signaða stund!

1357 F-c. *#Leonard g. gudmundsen. (jákup R. Hansen týddi).

1. Heima í Himli fer eingin at gráta,Harrin skal turka av eygum hvørt tár.Heima í Himli fer eingin at syrgja,deyðin er horvin, og lekt eru sár.

Har verður frøi, ja, har verður frøi,tí at tey frelstu øll náddu í havn.Har verður frøi, ja, har verður frøi,skarin skal lovprísa Frelsarans navn!

2. Heima í Himli hvør pína er farin.eingin skal líða og stynja sum her.Heima í Himli hvør klaga er tagnað,fullkomin gleði í hjørtunum er.

1356 C-g ella C-e. *#1: j.a. Hultman. #2: Birgit Sivertsen. (Hansa joensen týddi).

1. jesus kemur, jesus kemur,lúðurin brátt hoyrist her.Hann sum Kongur og við ærusæst tá um ta heilu verð.

Á, at øll vit hava oljulampum okkara tá á,so vit, tá ið Jesus kemur,kunnu í hans ríki ná.

2. Kanst tú – kæra sál, eg spyrji: Kanst tú møta gudi har?Elskar tú nú Harran jesus?Kæri vinur, svara mær.

3. Sælur tann, sum bíðar eftirKristi komu foldum á.Einaferð hann skal við gleðiFrelsaran í Himli sjá.

4. Leið meg so, á, Harri jesus,at, tá burt eg fara má,sælur eg kann heimið náaog hjá tær kann hvílu fá.


1361 C-c. *Nancy Priest Wakefield. #jóhannes Øregaard. (V. Danielsen týddi).

1. Hin reina luft, tær føgru blómur hará fríðu himmalvøllumog einglasongurin – alt fjalt er mærav hesum myrku fjøllum.

2. Tey gyltu torn í staðnum eru fjaldnú fyri eyga mínum.at síggja nú mær forðar deyðans valdmítt heim har yvir skýnum.

3. Men tá ið ljósið dvølur fjøllum á,og løtur stillar líða,ein ósædd hond mær stundum opnar tátær dyr til landið fríða.

4. Og sum á gloppi standa hinar dyr,og dýrdin útum lýsir,gerst vissan sæl um alt, ið hjartað spyr,hvønn iva, sinnið hýsir.

3. Tá endar mín leið, sum var torfør og trong,men førdi meg upp í guds stað,og Lambið skal halda sítt brúdleyp við song,og aldri hon endar, hin gleðitíð long,hin æviga, friðfulla dag.

4. Tá skal eg skjótt gloyma, hvør tungligt tað varat stríða á foldini her.Ei orð kunnu mála ta sælu, sum hartú goymt hevur teimum, ið her trúðu tær. Á, gleði og friður har er.

5. So hjálp mær at ganga við frímóði támín veg móti Himmalsins havnog stríða í trúgv og í kærleika stáog kransin har uppi av hond tíni fáog æra í ævir títt navn.

1360 h-fis. *joël Blomqvist. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Tá náttin er svunnin um skugganna lond,og dagsljósið heilsar mær blítt,tá veit eg, tá slitna tey seinastu bond,og skoða eg skal á tí sólljósu strondhans andlit, sum skapir alt nýtt.

2. Tá tokan á jørðini burt svunnin er,og búgva í Himli eg skal,eg síggi tað blóma, sum følnað var her,og lívið tá sigur av deyðanum ber,og troyttaða sál livir væl.

1359 as-c. *Ella M. Parks. #Henry L. gilmour. (V. Danielsen týddi).

1. Tá ið hvør skuggi burtur er horvin,eygað hitt ljósa heimlandið sær,dýrasta sjónin, eg tá skal síggja,verður tú, jesus, sum bjargaði mær.

Tá ið eg Jesus, Kongin, skal síggja,tá ið hans ásjón hvør frelstur har sær.Á, sum mítt hjarta honum skal prísafyri hin kærleik, ið bjargaði mær.

2. arman hann fann meg, tók meg inn at sær,segði mær, at hann elskaði meg,andaði frið í sálina særdu,deyðan, hann segði, eg leið fyri teg.

3. Nú eg í trúgv við honum kann faraleiðir, har eygað ikki sær veg,til hann vil taka meg inn í heimið,bygt fyri syndarar, frelstar sum meg.


1363 D-fis. *#Robert Lowry. (V. Danielsen týddi).

1. Hittast vit, har flóðin flýturfrá guds trónu undurfullog við krystalbylgjum brýturmillum jaspis og reina gull?

Ja, við flóðina vit hittast,við flóðina ta undurfullu hittast,har við teim heiløgu vit hittastog einglum fyri trónu Guds.

1364 g-g. *Ókent sálmaskald. #Norskt lag. (V. Danielsen týddi).

1. Onkur ferðaðist víða um lond og um hav,onkur stillur sat í síni bygd.Men mær leingist til staðin, ið jesus mær gav,har at búgva í gleði og trygd.

Tá eg flyti til Himmals, á gullgøtur har,hvør ein undurfull ferð verður tað!Og eg tilgjørdur núbíði eftir, at tútekur barnið títt heim í tín stað.

2. Onkur sæð hevur mangt, sum á foldum er stórt – tó, hvør tómt og hvør innihaldsleyst.Men tá Harrin meg heim til sín sjálvs hevur ført,skal eg skoða alt vakrast og best.

1362 B-d. *#john Harry Kurzenknabe. (V. Danielsen týddi).

1. Tá basúnin verður blást, og hin dag Harrans frelstu øllvið hitt undurfagra glashav hittast glað,vinir, frændur her av foldum heilsast har í høgu høll – hvør ein fagnaðarfundur verður ikki tað!

Sæli, sæli dagur,tá ið vinir her av fold vit aftur sjá.Sæli, sæli dagur,hvør ein fagnaðarfundur verður ikki tá!

2. Tá ið yvireingil boðar: Harrin jesus kemur nú!og hann tekur okkum heim í gyltan stað.Sæla møti á tí strond, har aldri gráta eg og tú – hvør ein fagnaðarfundur verður ikki tað!

3. Søta samljóð, sæli gleðisongur øllum frelstum viðí tí semju, ei á jørð vit hava sæð.Himmalhørpur leiða songin hin um sælu, lukku, frið – hvør ein fagnaðarfundur verður ikki tað!

2. Har á strondini vit ganga, flóðin rennur silvurklár.Prísa gudi dagin langaøll tey endaleysu ár.

3. Áðrenn flóðina vit náa,falla allar byrðar av.Hvíta klædningin vit fáaog hin arv, okkum jesus gav.

4. Har sum Harrans ásjón skínurmeir enn flóðin krystalskær,heiløg, sum ei syndin pínir,syngja sigurssongin har.

5. Skjótt hjá flóðini vit vera,ferðin skjótt at enda er.Har vit gudi lovsong bera,sum vit aldri dugdu her.


3. Eg skal hitta profetar og stórar guds menn,hvørja læra mín leiðbeining var.Tó, mær bíðar eitt størri og dýrari enn:Eg skal síggja mín Frelsara har!

4. Mangan stríðið var nógv, tá ein skuldi á ferð,við at búgva og gera seg til.Men tá ferð mín á skýnum við jesusi er,ongan lut taka við mær eg vil.

5. Nei – her lærdi og hoyrdi eg um hann, men táonga Bíbliu meir nýti egog ei songbók, eg andlit til andlit skal sjáteg, mín Harri, og tilbiðja teg.

6. Her farvæl mongum vininum siga vit, ogdøpur var hvør ein skilnaðarstund.Men nú Harrin skjótt senda skal børnunum boðtil hin æviga fagnaðarfund.

1365 Es-b. *#john W. Peterson. (Hanus M. Hansen týddi).

1. Í Himlinum mangt vakurt er, eg síggja skal ein dag,so vakurt sum á fold ei nevnast kann.Men tá eg síggi staðin – hin fagra dýrdarstað,mítt ynski er at síggja jesus fyrst.

Mítt ynski er at síggja Jesus, teg,á Golgata tú doyði fyri meg.Í allar ævir hareg gleðast skal í tær.Mítt ynski er at síggja Jesus, teg.

2. Mær leingist síggja perluportrið, gyltu gøtu har,mær leingist til mítt nýggja, vakra heim,til lívsins træ og ánna, sum rennur rein og skær,men Frelsaran eg ynski síggja fyrst.

3. Mær leingist til tey kæru øll, sum bíða uppi har,vit minnast ei ta tíð á foldum var.Mær leingist heim til teirra, sum fóru undan mær,men Frelsaran eg ynski síggja fyrst.

1366 as-c. *Lydia Lithell. #Russiskt fólkalag. (P.W. Háberg týddi).

1. Mær er sagt um ein stað handan támið,handan fjallanna skaddu hann stendur,mær er sagt um hans sólljósu strendur.Tonk – ein dag standi sjálvur eg har!Halleluja, eg sælur má syngja,halleluja, eg fari til staðin!Kann enn mótbrekka troytta og tyngja,altíð heimá og framá tað ber.

2. Mær er sagt um eitt land uttan sorgir,eingin nívdur og tyngdur har stríðir,eingin særdur av sjúku har líður.Tonk – ein dag eri sjálvur eg har!Halleluja, sum vit skulu frøast,halleluja, hvør ivi er svunnin!aldri aftur vit snáva og møðast, komin fram, komin heim, heim til gud.

3. Mær er sagt frá teim snjóhvítu búnumhjá teim himmalsku, frelstu herskarumog um ljóman frá reyðargullkrúnum.Tonk – ein dag verði sjálvur eg har!Halleluja, so sælur mín andieins og hoyrir hin himmalska songin!Stendur á hvørjum jørðiskum bandi,tí eg veit, eg skal skjótt vera har!


1368 C-g. *gerhard Tersteegen. #Philip P. Bliss. (jákup Olsen týddi).

1. Millum myrkur, stormar, sorgirlýsir vón so sæl:Eftir mær hin ljósa morgunHarrin koma skal.Í tí ljósu dýrd og sælu– faðirhúsi har – vakjandi og longsilsfullurbíðar Harrin mær.

2. Leingi hond hans leitt meg hevuroyðimørkum á.Nú er gyltu torn og borgir – staður guds – at sjá.Í tí sælu dýrd har uppitolin bíðar hann,í hans hond eitt navn er grivið,hann ei gloyma kann.

3. Har ímillum einglasongirí tí ljósa staðhoyrist ljóð av fótafetumnærkast dag um dag,koma gjøgnum oyðimarkirfaðirhúsi nær.Brúðrin, Faðirin gav honum,enn hon vantar har.

4. Hvør er hann, sum kemur mót mæroydnum vegi á,eins og morgunstjørnan bjartadegi boðar frá?Tað er hann, sum kom og vann meg,skemdardeyða fann.Eg hann skoða skal har uppi – ei umskiftist hann.

5. Á, hvør søtt tað møti verðurog hans heilsa sæl.allur tungur, trongur vegurgloymdur verða skal.Hann og eg tá saman standagyltu gøtum á,hann og eg, vit saman njótakærleik Harrans tá.

6. Har sum einki ilt kann koma,eg skal jesus sjá,í tí reina heilagleikavera honum hjá.Honum líkur eg skal verða,sigur orðið mær,har guds fría, ríka náðiprís og heiður fær.

7. Hann, sum eina leið og doyði,her á krossi hekk,eg, sum mangan einsligar ogtungar leiðir gekk – sama gleði bróst várt fyllir,tá vit møtast har,gleðast yvir har at veratá hvør øðrum nær.

1367 C-e. *#almeda j. Pearce. (Z. Zachariassen týddi).

1. Tá hann í tign og dýrdarljóma kemur,tekur sítt fólk úr heimsins sorgarvrá,gævi hans koma gleðistrong mín nemur.Hvítskrýddur fylgist eg við honum tá.

2. Tá eg í hallum Himmalsins skal skoðafyri guds ásjón frelstar skarar stá,heiløg og myrd í Lambsins sigursroða,hvítskrýdd tey ganga Harra sínum hjá.

3. Tá hann úr jarðarríkis ytsta horniblóðkeypta sigursflokk sín savna skal,í honum verd, á hesum gylta morgni,hvítskrýdd vit tá við lið hans ganga sæl.


1369 B-d. *jennie johnson. #john R. Sweney. (jógvan Tróndheim týddi).

1. Hoyrir songin tú úr tí gylta stað?Hoyrir tú hin glaða song?Latum okkum bundini binda glað,tí at tíðin ei verður long.

Skjótt heystsins Harra vit skulu sjá,hans smíl og rødd skulu kenna tá,ja, skjótt heystsins Harra vit skulu sjá,tá hann tekur sítt skurðfólk heim.

2. Á, hin songur ljómar úr gylta stað.Vári hjørtu styrki hann.Hesin tónleikur lívgar sál og sinn,sum vit stríðast, nú dagur rann.

3. Á, hin songur ljómar úr gylta staðog tí fagra landi frá,vit í trúnni vita, at skjótt ein dagvit við teim skulu syngja tá.

1371 F-c. *#Ókend. (Hanus M. Hansen týddi).

1. Í barnaárum hoyrdi eg so manganum Himmalin og vakurleikan har,eg hoyrdi, at tann staðurin er reinur,og bert tann, sum reinur er, har atgongd fær.

Himmalin, hvør vøkur sjón,Himmalin, hann er mín vón,á, tann staðin skjótt mítt eyga sær.Himmalin er heilagur,Himmalin er ævigur,skjótt ein dag eg eri har.

2. Eg hugsaði so mangan, hvussu kann egvið vinum mínum koma har ein dag?Men nú eg syngja kann, tí sál mín hevurí andanum hin fagra staðin sæð.

3. Hvør gott ein dag, tá perluportrið opnast,og Kristi stríðsmenn hvíla skulu tá.Har songurin skal tóna allar ævir,og bert jesus tá skal dýrd og heiður fá.

1370 as-es. *james Montgomery. #Isaac B. Woodbury. (V. Danielsen týddi).

1. Í ævir, gud, við tær – amen, so veri tað!Í hesum orði sál mín lívav deyða hevur sæð.Míns likams fongsil númeg steingir honum frá.Tó nærkist eg hvønn stuttan dagtí stund, eg hann skal sjá.

2. Míns Faðirs heim – hvør nærtítt gylta portur er,tá trúareygað ber meg uppum sorg og myrkur her.av tráan suffar táhin tysti andi mínat kunna flúgva hagar upp,jerúsalem, til tín.

3. Í ævir, gud, við tær.Lat, Harri, longu núí støvinum meg kenna tað,at alt, mítt alt ert tú.Halt tú í mína hond,tá ei eg falla kann,tí tá tú stríddi fyri meg,tá stóð eg, og eg vann.

4. Tá forhangið ein daglyft verður eyga frá,meg deyðin loysir deyða fráog letur lív meg ná.Tá skal eg skoða teg,sum her mær kærur var,og syngja við títt hásæti:Í ævir, gud, við tær!


1372 Es-b. *Óli Reinert. #Svenskt fólkalag.

1. Mær leingist til hitt blíða land,har Harrin jesus er.Har sundur støkk hvørt trælaband,sum bindur okkum her.Har kennir eingin sakn og neyð,tí føðin har er lívsins breyð.Vit syngja hátt um lívið táog guds alvísa ráð.

2. Vit syngja tá um Lambið har,sum okkum loysti hervið blóðinum, sum heilagt var,tað Lambið jesus er.Hann tekur okkum tá í favnog sigur: Her er hvíldarhavn!Tí lukku, sum vit kenna tá,kann eingin siga frá.

3. Og vinir finnast aftur har,sum skiltust her á fold.Mong sorgarløta tung her var,tá vinur fór í mold.Men lívsins vón vit eiga tó,tí Harrin Krist úr grøv upp stóð,og hvør tann sál, á jesus trýr,skal koma, har hann býr.

3. Dómurin kemur, ikki hann bíðarlongur enn til ásettu tíð.Náðin hin fría enn er at fáa.Móti guds anda ikki stríð!

4. Eingin skal sleppa tá upp til jesus,uttan hann honum hoyrir til.Drála ei longur, gev teg til jesus!Frelsan er fyri hvønn, sum vil.

5. Lúðurin ljóðar, eingilin blæsur,ljóðið um allan heimin fer.guds fólk tað hoyrir, jesus tey síggjaí skýggjum, har hann komin er.

6. So øll tey frelstu savnast um jesus,lovsongur brúsar sum ein á.Hann tey tá upp til dýrd sína lyftir.jesusi hjá vit vera tá.

Einaferð kemur tann sæla stundin,tá Jesus aftur í skýggjunum ervið sínum heilaga einglaskara.Á, vinur, ver til reiðar, ver!

1373 Es-b. *Óli Reinert. #Ókent tónaskald.

1. jesus, vit hyggja upp móti skýggjum,vænta nú skjótt at síggja teg,so sum tú tínum tað hevur lovað.Á, sum tann stundin gleðir meg!

2. jesus vil taka síni heim til sín,trongdin hin stóra byrjar tá.Á, vinur, flýggja undan tí vanda,meðan tú frelsuna kanst ná!

1374 Des-f. *annie Herbert Barker. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Tá ið tokan lættir av, og gyltu heyggjar stíga hátt,tá ið sólin gyllir lívsins á, og burtur er øll nátt,tá ið uppfylt er hvørt lyfti, okkum Faðirin gav her – á, vit skulu kennast betur, tá ið tokan horvin er.

Kend, vit skulu kennast tá,saknur skal ei hjartað ná,tá ið dimmið lættir, tá hin lívsins sól ei undir fer – á, vit skulu kennast betur, tá ið tokan horvin er.



1. Rann aldri grátur kinnum á,var rósan tornafrí,hvør lætt, hvør lætt vit gloymdu távárt heim guds ríki í.

Heim, signaða heim,várt signaða Himmalheim,hitt heim, okkum Jesus til reiðar ger nú,várt signaða Himmalheim.

2. Men gud so vísur skonkti ívárt bikar lyst og neyð.So minnast vit, um stutta tíðer gloymt alt, verðin beyð.

3. Várt heim! Hvør stórt at minnast taðí sorg og sakni her,at í tí fagra Himmalstað,har sorgin nevnd ei er.

4. Á, sælur verður dagurin,tá sál mín loyvi færum Salems portur trína inn– á, ljósi morgun har.

2. Mangan vegurin var trongur, mangan tungt várt hjarta var,mangan gingu vit í toku, sóu ikki landið har.gloymt tað alt er, tá hann sigur:Kom mítt barn, og troystað ver!– Á, vit skulu kennast betur, tá ið tokan horvin er.

3. ja, vit stíga inn við gleði, skulu kring hans trónu stá,síggja hann, sum okkum elskar – kend, vit skulu kennast tá.Og í allar ævir tunga vár hans navni lovsong ber – á, vit skulu kennast betur, tá ið tokan horvin er.

1376 g-h. *Ókent sálmaskald, 1. ør. (V. Danielsen týddi). *P.W. Háberg, 2-4. ør. #j. guttesen.

1. Skuggar leingjast, dagur líður,langt á mál nú ikki er.Linkar brátt nú streymur stríður,sólin skjótt til viðar fer.Tá úr myrkrinum tí tættastígur ljósið ævigt hátt.Dimmi deyðans tá skal lætta,aldri aftur verður nátt.

2. Dýra, fagra morgunlandiðsálin tá við gleði sær,slitnar tá hitt síðsta bandið,eingin kleppur verður har.Sáligt verður tað at skoðastaðin har við lívsins á,torn og tøk í ljósi loga,songur ljómar skarum frá.

3. Og ein kemur mær ímóti,eins og sólin skínur hann,sár í hond og sár í fóti:jesus – sum so dýrt meg vann.Sálig vera vil tann stundin,størri enn eg skilji nú.Men mær leingist til tann fundin,ævigt har at festa bú.

4. Lat so skuggarnar bert leingjast,lat bert dagin líða her,lat meg bert í mótgongd treingjast – bert eitt lítið bil tað er.So er eingin skuggi longur,aldri dagur aftna skalheima har, sum hann er Kongur,sálin livir ævigt væl.


1378 F-f. *Evald Fuglø. #C.M. Bellman.

1. Tíðin, hon rennur, og dagarnir styttast,inntil eg Frelsarans ásjón skal sjá,inntil eg skal upp av foldini lyftast,altíð eg búgva skal jesusi hjá.

2. Tá eg so standi á heimlandsins strondum,fríðari lovsong mín Frelsari fær,og eg í síðu hans, fótum og hondumsíggi tey sár, ið hann fyri meg bar.

1377 as-as. *#james M. Black. (V. Danielsen týddi).

1. Tá basúnin ein dag ljóða skal, og tíðin úti er,tá hin fagri morgun rennur upp við frið,tá ið Harrin kemur niður, og øll síni heim hann ber,tá hin frelsti skarin savnast, eri eg við.

Tá hin frelsti skarin savnast,tá hin frelsti skarin savnast,tá hin frelsti skarin savnast,tá hin frelsti skarin savnast, eri eg við.

2. Á, hin morgun, tá ið hvør, í Kristi doyði, rísa skalog skal standa uppi har, eitt ótalt lið.Tá ið síni øll á jørð hann heintar heim í høgan sal,tá hin frelsti skarin savnast, eri eg við.

3. Lat meg virka fyri Harran tá, ja, bæði nátt og dag.Á, mín sál, fall ei í fátt, men vak og bið.Tá so jesus tekur síni heim av hesum stríðsins stað,tá hin frelsti skarin savnast, eri eg við.

3. Har skal eg fagnast av vælkendum vinum,við teirra grøv eg í støvinum græt.aldri vit skiljast í staðinum hinum,gleðin har ongantíð heldur uppat.

4. allur hin frelsti, hin hvítskrýddi skarinsyngja í ævir skal lovsong til hann,sum fyri okkum í deyðan er farin,men sum tó sigur av deyðanum vann.

1379 a-e. *#Nils Frykman. (V. Danielsen týddi).

1. Mítt heim er ei á foldum á hesum tronga veg,sum allir mínir fedrar her gestur eri eg.Men í míns Faðirs ríki mær bíðar bústaður,sum aldri her á jørð fann sín líka.

Sæla heim, fagra stað,har frelst og einglar syngja so glað.Á, tann hvíld, á, tann troystmær innan fyri portrini bíðar!

2. Sum sjómaður í storminum tráar havn at ná,so leingist mær til heimið teim gyltu strondum á,har stormar ikki ýla, har sjógvar bróta ei,har einki hjarta stúrir og saknar.

3. Ein gleði stór tað verður úr sorg og myrkri herat flyta heim í staðin, har gøtan gull løgd er,og við teim frelstu syngja hin nýggja songin harog hørpu leika har til guds æru.


1381 Es-es. *#Robert E. Winsett. (Flóvin Tyril týddi).

1. Tungfør her leiðin er,óttafull mong hon ger,frælsið, vit njóta her,hótt er so smátt.Eyðmýk títt hjarta hart,so himmalljósið bjartskínur í myrkrið svart,vakna tí brátt!

Jesus skal koma brátt– á middegi ella nátt.Lúðurin ljóðar háttskýggjunum frá.Upp skulu rísa deyð,saman við okkum teyflyta úr sorg og neyðhiðani tá.

1380 g-d. *Zacharias Zachariassen. #Maoriskt lag, sum Z. Zachariassen tillagaði.

1. Tað er eitt, sum gevur megi,tá ið lívið tykist tregið,sum í sorgum skapir gleði,tað er henda vón:

Á, sæla vón, Jesus kemur brátt,á middegi, nón ella mitt á nátt.Á, dýra vón, eg skal Jesus sjá,á, signaða vón, honum vera hjá.

2. Lat tað kennast, har eg eri,lat tað merkja alt, eg geri,at í huganum eg berihesa dýru vón:

3. Tá so tíðin her er svunnin,fagur sigurskransur vunnin,tá av sonnum er upp runninhenda sæla vón:

2. Kólna skal kærleikin,syndbylgjan floyma inn,áður enn dagurinrenna upp skal,tá yvireingils røddboðar til endurfødd:Loyst nú er sálin mødd,æviga sæl!

3. Skjótt verður burt alt ilt,brúsandi havið stilt– tann dag, hans andlit miltvit skulu sjá.gleðin ómetalig,signingin ævinlig,tá vit við Harrans liðfrelst skulu stá.

1382 B-d. *Eliza E. Hewitt. #Bentley D. ackley. (V. Danielsen týddi).

1. Tá ið gleðina sorgin køva vil,kennir Faðirin alla vára leið.gleði er, sum ei vetur sleppur til,í tí landi, har rósur følna ei.

Í tí landi, har rósur følna ei,og har eingin av synd og sorgum leið– á, vit hitta vinir har,har ei gleðin enda fær,í tí landi, har rósur følna ei.

2. Følnar vónin sum heystardag hvørt blað,lat ei mótloysi boyggja okkum, nei.Skjótt hjá jesusi savnast vit øll glað,í tí landi, har rósur følna ei.

3. Lít á kærleik hans enn sum áður tá,hvíl í Harranum, skjótt er gøtan greið.Tí vit skulu hans ásjón ævigt sjáí tí landi, har rósur følna ei.


1383 B-d. *#Charles H. gabriel. (Hákun Djurhuus týddi).

1. Missið ei mótið, tí stríðið er avskjótt ein morgun,ódnin vil leggjast, og stilt verður havskjótt ein morgun.

Skjótt ein morgun, sælan morgunJesus aftur koma skal í skýnum brátt.Skjótt ein morgun, sælan morgunsólin ævigt skína skal, og burt er nátt.

2. Troyttandi byrðum vit øll sleppa fráskjótt ein morgun,fyri ein kross her vit krúnu har fáskjótt ein morgun.

3. arbeiðið íðin, tí hvíldin er nærskjótt ein morgun,hvør tann, ið virkar, hann lønina færskjótt ein morgun.

4. Á, hvør ein gleði, ein fagnaðarstundskjótt ein morgun,tá øll tey frelstu har koma á fundskjótt ein morgun.

5. Við teimum kæru, vit her skiltust frá,skjótt ein morgun,lívsæl vit Lambinum lovprísa táskjótt ein morgun.

1384 Es-g. *amanda Sandbergh. #Evangeline Booth. (jonhard D. jacobsen og Flóvin Tyril týddu).

1. Úr eystri og vestri brátt,úr suðri og norðri við,tey sessast so mong við jesusar borðog ognast um ævir frið.Tey skoða hans yndisbráog mettast við sælu tá,syngja fagran takkarsongtil jesus, Dýrdarkong.

Av havinum koma tey,úr kvølfullum gøtum við.Av fjalli og hædd, úr dali og lægdtey koma – eitt ótalt lið,at klæðast í brúðarskreyt,sín brúðgóm so vakran sjá,hann, ið deyðans veldi breytog vann tey foldum frá.

2. Har savnast eitt fjølment lið,sum loyst er úr heimsins trongd.Ei longur er synd, ei longur er neyð,og sorgin er útistongd.Hitt fyrra er horvið burt,nú glitrar alt reint og dýrt.gleðisongur ljómar hátt,har er ei suff, ei nátt.

3. Hygg Himmalsins perlugrind,hon víðopin stendur tær,og tilgjørt er pláss tær dýrdini í,ja, jesus tær býður har.Tey heimfarnu bíða glaðtil fundin hin stóra dag,hørpusláttur einglum fráteim frelstu fagnar tá.

1385 C-g. *W.a. Wexels. #a.P. Berggren. (V. Danielsen týddi).

1. Tonk, einaferð er tokan burtur svunnin,tað dimmi, sum á hesum lívi lá,og ævigt bjarti dagurin er runnin– tonk, aldri nátt og myrkur verður tá.

2. Tonk, einaferð er einki ógreitt longur,er einki hví, sum ei kann fáa svar,er eingin vandi, har mín fótur gongur – tonk, allir Harrans vegir greiðast mær.

3. Tonk, einaferð hvør hjartasorg skal stillast,og saknur, pína vera ikki kend,av Harrans kærleika skal sál mín fyllast– tonk, tá øll kvøl í lov og prís er vend.


4. Tonk, einaferð mítt eyga hann skal síggja,sum her á fold so veikt eg havi trúð.Tilbiðjan tá eg veiti honum, nýggja– tonk, tá hans Himmal er mítt sæla bú.

5. Tonk, einaferð eg uttan synd skal liva, hvør hugsan rein, ódálkað hvør ein gerð.Eg fyri freisting aldri meir skal biva – tonk, heilagleiki fullur einaferð.

6. Tonk, einaferð í gyltu Himmalsølumeg tala skal um lívið hitt, sum svann,við kunningar úr hesum táradølum – tonk, tá ið vinur vin har aftur fann.

7. Vek, Harri, hesa hugsan mær í hjarta,um leiðin tungfør er og byrðin svár.Hon blítt skal kveikja ljós í myrkri svartaog lívga mødda sinnið, turka tár.

1386 D-d. *Elisha a. Hoffman. #james R. Murray. (V. Danielsen týddi).

1. Nógv fagrari, fríðari songurin ljóðar hjá einglum í himmalsku høllenn alt spæl her á jørð, tó várt hjarta seg gleðir, tá lovsongur tónar um dalar og fjøll.

Á, songur, sum tónar um Guds Paradís,tá einglar og frelst syngja Lamb inum prís!

2. Har uppi er songurin brimduna líkur,og Himmalin fyllir hans ljóð,tá ið andarnir sælir har jesusi prísa,tey hørpurnar sláa og fegnast so fró.

3. Bert tey verða við í tí syngjandi skara,sum her funnu frið við sín gudí trúnni á jesus, vár Frelsara kæra,bert teimum skal falla hin lukka í lut.

1387 g-g ella as-as. *anne R. Cousin. #1: j.M. Evans. #2: g.F. Root. (V. Danielsen týddi).

1. Tá ið friðfult heim vit náaá teim heyggjum ævigum,Harrin ódeilt prís skal fáahar av tungum óbundnum.Stríð og bøn og skylda endað,og vit skulu sæl tá sjáHarrans ásjón, dýra, kenda,falla við hans føtur tá.

Á, ein ljósur, stillur morguneftir eina myrka nátt,full av stormum, neyð og sorgum.Turkast har skal eygað vátt.

2. Tá í ljósi har vit standa,dýrmæt heilt og endurloyst,fræls og glað skal sálin anda,aldri suffa meir um troyst.aldri holdið ljósið fjalir,frykt ei køvir gleðina,songur um teir gyltu salirtónar dagin æviga.

3. Skulu vit tá ikki minnast,hvussu stór guds náði var,tá hin trongd ei meir skal finnast,sum hann okkum gjøgnum bar,hvussu eymt hann okkum leiddiá tí myrku lívsins ferð,sínar náðiveingir breiddiyvir okkum niðri her.

4. Tá vit skulu betur fatamangt, sum her vit skiltu ei.Hann í náði vildi lataokkum fara tronga leið.Søtari skal hvílan smakkamóti hesi royndartíð,meiri fult vit skulu takka,tá vit minnast hetta stríð.


1388 F-f. *Lennart Thanner. #Erland Dahlgren. (jóhan við Neyst týddi).

1. Skjótt dýrdarinnar gylti morgun rísur,og allir heimsins skuggar hvørva brátt.Í ævirnar ein himmalstaður lýsir,og afturum er farin myrka nátt.

Á, ljósi morgun, skjótt tú upp skalt rísa,tá skal eg síggja teg, mín Frelsari.Lat tína dýrd í hjarta mínum lýsaá ferðini mót himmalstrondini!

2. Ei líðingar í Himlinum mær náa,ei nakar fíggindi meg herjar á,ei longur sorg og deyði kunnu sláa,ei nakar skilnaður skal vera tá.

3. Mítt eyga tá um allar ævir skoðartær grønu eingir og hin gylta stað.Og lívsins sól har Himmalstaðin roðar,sum loystur fuglur verði eg tann dag.

4. Tá jesus leiðir meg inn í tað landið,eg síggja skal hans milda eygnabrá.Eg reinur í tí frelsta skara standií gylta staðnum allar ævir tá.

1389 D-a. *johannes Levinsen. #Norskt fólkalag. (Hanus M. Hansen týddi).

1. Úr hesum heimi eg fari brátt,úr synd og myrkrinum svarta,og í jerúsalem, á, hvør gott,har er mítt bivandi hjarta.

2. Hvør vón og gleði, sum brast hjá mær,skal hjartað longur ei særa.Eg skal mín Frelsara skoða har,hin stóra, hvítklædda skara.

3. Og í tí skara, guds trónu nær,eg síggi vinir so kendar.Í allar ævir vit vera har,sum gleðin ongantíð endar.

1390 g-g. *Fanny Crosby. #john R. Sweney. (V. Danielsen týddi).

1. Tá ið ferðin er endað, og eg leggi inn í havn,tá eg síggja skal hin ljósa, bjarta dag,eg skal kenna mín Frelsara, hann nevna skal mítt navn,biðja meg vælkomnan í hin gylta stað.

Eg skal kenna, eg skal kennahann, tá loystur eg standi honum hjá.Eg skal kenna, eg skal kennahann, tá merkini djúpu eg skal sjá.

2. Á, hin navnleysa gleði, tá mítt eyga skoðar hannog hans milda smíl, sum lýsir móti mær.Á, sum eg tá skal takka, at hans blóð, hitt dýra, rannfyri mær at vinna staðið uppi har.

3. Hini kæru har uppi, sum tey veittra móti mær,á, so tung, so tung var skilnaðar stundin her!Nú tey syngja og biðja meg væl komnan uppi har,har sum sorg og skríggj og pína ikki er.

4. gjøgnum portrið í staðnum hann í hvítum klæðum skalleiða meg, har eingin grátur hoyrast kann,har sum songurin ljóða skal frá tungum uttan tal,men mær leingist fram um alt at síggja hann.

4. Um sjúkt mítt hjarta seg kennir her,og hóttir mangan meg vandi,so gleði eg meg til hesa ferðtil hetta himmalska landið.

5. Úr hesum heimi eg fari bráttog inn í staðin hin bjarta.Og tú, jerúsalem, á, hvør gott,nú eigur tú alt mítt hjarta.


1393 F-d. *M.C. Restorff. #B. Backer, B. Davis, R. Cook og R. greenaway.

1. Skjótt kemur jesus skýnum íog tekur síni heimúr vesaldómi, trongd og neyðtil gleði, song og gleim.

Tú kanst vera við,Jesus býður tær grið,loysnarstundin er nær,kom tí, skunda tær.

2. Um trónu hans eitt kór so stórtskal syngja takkarsong,ótaldar røddir lova hátt,høgt meta konga Kong.

3. Í lívsins bók navn teirra er,tí syngja tey so glað,og tøkkin – halleluja – tónar hátt á hvørjum stað.

4. Og hugsa tær, vit longu núum jesus sungu øll,at ljómin fylti hjørtuni,gav ekkó millum fjøll.

1392 g-d. *Inetz andersson. #R.H. Cornelius. (jóhan við Neyst týddi).

1. Skjótt er ferðin endað her yvir lívsins vág,og vit flyta hiðani, verða gudi hjá.Livi ella doyggi eg, jesus kemur bráttskýnum í, endar stríð, og alt verður gott.

Tonk, tá ætt og vinir savnast einaferðá tí gyltu strond, har skilnaður ei er.Guds og Lambsins prís vit syngja skulu har.Einki tár, Kongur vár allan heiður fær.

2. Vinir fóru undan mær heim í gylta stað,glaðir har teir bíða mær til hin sæla dag.jesus turkar burt hvørt tár, sorg ei hagar nær,ævigt skal ljóma vælsigurssongur har.

3. Tváa tíni klæði rein jesu blóði í,um tú sælu eiga vilt nú og alla tíð.Tá vit hoyra lúðurin, hvørvur myrka nátt.Brúður Krists, eitt er vist:jesus kemur brátt!

1391 F-c. *#Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Út úr teim skuggum, sum her niðri tyngja,inn í hin æviga, sólljósa staðjesus í kærleika eymt okkum kallarheim, har guds børn verða savnað ein dag.

Friðfult og stilt okkum einglarnir berainn í tær skínandi hallirnar har,har allar ævir frá stríði vit hvíla,goymd, á, vár Frelsari, heima hjá tær.

2. Út úr teim troyttandi, tyngjandi skuggum,deyðans og sorganna køvandi nátt,inn í ta ævigu, óbrotnu hvílu,inn, har ei synd er, men eina alt gott.

3. Út, út úr skuggunum, inn, inn í ljósið,friðin og gleðina, Harranum hjá.Fyri hans ásjón vit frelst skulu standa,æviga løn av hans hondum har fá.


1395 C-g ella a-e. *D.W.C. Huntington. #1: george C. Stebbins. #2: O’Kane. (V. Danielsen týddi).

1. Vit tala um Himmalsins stað,um hitt landið, sum trúgvin nú sær.Tað er gleði at tala um tað,men hvør gleði er tá ikki har.

Uppi har, uppi har,hvør gleði er tá ikki har.Uppi har, uppi har,hvør gleði er tá ikki har!

2. av gleði vár sál verður full,tá hitt landið langt burtur hon sær,tess glitrandi perlur og gull.ja, hvør gleði er tá ikki har.

3. Vit minnast tann frið og ta ró,várt hjarta har einaferð fær,sigurssongin og einglanna ljóð.ja, hvør gleði er ei uppi har.

1396 F-a. *Fanny Crosby. #george C. Stebbins. (Z. Zachariassen týddi ør., H. Olafsson niðurlagið).

1. Skjótt slitnar silvurstrongur mín,og her mín songur tagna skal.Meg Harrin tekur upp til sín,meg ber í kongsins høga sal.

Tá skal eg, Jesus, síggja teg,tú, sum av náði frelsti meg.Tá skal eg, Jesus, síggja teg,tú, sum av náði frelsti meg.

2. Skjótt hoknar veika tjaldbúð mín,eg veit ei nær – tó veit eg eitt:Tann Loysnari, meg dró til sín,mær stað í Himli hevur reitt.

3. Skjótt gylta sól til viðar fer,í vesturroða søkka skal.Tá sigur Harrin: „Væl nú er!“meg tekur heim, á, hvíld so sæl!

4. Skjótt – men eg bíði inntil tá,og lampa mín má lýsa skær – eg skal við frøi jesus sjávið portrið taka móti mær.

1394 Es-b. *Virgil P. Brock. #Blanche Kerr Brock. (P.W. Háberg týddi).

1. Tá sól er sett her, á, sæli morgun,við honum dýrdin tá byrja man,alt stríð er endað, ein lívsæl lýsing,tá sól er sett her, eg hvíla kann.

2. Tá sól er sett her, hvørt skýggj er horvið,hvør stormur stiltur, hvør ótti burt.Á, gleðidagur, sum ei fær enda,tá sól er sett her, hvørt tár gerst turt.

3. Tá sól er sett her, ein hond meg leiðirtil gud, mín Faðir, sum prís mítt fær.Hans dýrd at síggja, hans rødd at hoyra,tað er tann heilsan, mær møtir har.

4. Tá sól er sett her, eg aftur síggiøll tey, sum fóru heim undan mær,og í tí landi vit aldri skiljast. Tá sól er sett her – í ævir har.

1397 Des-f. *Fanny Crosby. #john R. Sweney. (V. Danielsen týddi).

1. Vit sum gestir ganga her,tungt og einsligt mangan er,men vit vita, alt er umskift hin morgun,tá várt akker falla skal,og vár sál er loyst og sæl,tá ið hvílan ævig nádd er hin morgun.

Tá vit øll skulu finnast hin morgun,á teim himmalsku heyggjum hin morgun,ei farvæl vit siga táhinum gyltu strondum á,tá ið ljósið bjart vit síggja hin morgun.


1398 as-es. *Eben E. Rexford. #Ira D. Sankey. (jákup Olsen týddi).

1. Við hvørt ein song eg hoyri,sum eg ei hoyrdi fyrr,hann fer til jarðar niðurum opnu himmaldyr.Tað er sum einglarøddir,ið syngja gleðilag,ótaldar tungur syngjahar runt um trónuna.

Á, søti himmalsongurtí ljósa landi frá,tú fagri heimlandssongurum dyr, sum opnar stá.

2. So eymur, hvíldarfullur,við frið hann fyllir meg,og tað, mítt hjarta tyngir,sum toka fer sín veg.

1399 Es-b. *#Ira F. Stanphill. (Flóvin Tyril týddi).

1. Við perluportrið mær ein vinur bíðar,eg innan fyri tað skal skoða hann,og av hans særdu hond eg skal hann kennata stund, um portrið inn eg stíga man.Men borgin fríð, gullgøtan skær,tó aldri jesu pláss kann taka har.Men allar ævir innan fyri portriðskal valda hvíla søt og signað troyst.

2. Mong kær um perluportrið eru farin,nú gleði njóta tey og sælan frið,ei níva byrðar, freistingar og royndir,um ævir eru tey við jesu lið.Ei sorg, ei suff kann náa tey,ei hungra tey, tí har er lívsins breyð.Men allar ævir innan fyri portriðskal valda hvíla søt og signað troyst.

3. Hann krýndur verða skal, vár Harri jesus,tí dýrd og alla æru eigur hann,og frelst við einglum syngja fagran lovsong,hin hallelujasong til Frelsaran.Hans afturkoma verður brátt,á kvøldi, morgni ella mitt á nátt.Men allar ævir innan fyri portriðskal valda hvíla søt og signað troyst.

2. Mong ein sorg í hjartað skar,mangan vátt várt eyga var,tey sum perlur skulu skyggja hin morgun,tá vit sigurshørpur slá,har sum deyðin ei kann ná,vinir aftur skulu hittast hin morgun.

3. Tá vár bundna sál er frí,eingin freisting, einki stríð,og tá Harrans rødd vit hoyra hin morgun,bera bundi fram til hann,tað, sum hvør her niðri vann,hvør ein songur tá skal ljóða hin morgun.

4. gjøgnum hesa útlegd her,ja, um náttin myrk enn er,latið okkum halda út til hin morgun,takka fyri náðina,fyri jesu kærleika,til vit syngja honum lovsong hin morgun.

Við samljóði hann fyllirhin høga Himmalsal,og meir enn brimið dunatær røddir uttan tal.

3. Hitt ljóð mítt hjarta dregurmót tí, har uppi er,tað er sum vindur, streymur,ið meg til heimið ber.Og mína sál tað fyllirvið gleði og við frið,at eg við teimum frelstuhin song skjótt syngi við.


1400 F-a. *anne Ross Cousin. #Chrétien Urhan. (V. Danielsen týddi).

1. Skjótt tímaglasið tømist,skjótt sál mín endan sær.Tann stund, mær longdist eftir,nú er, nú er hon nær.Myrk, myrk var náttarstundin,men nú mót degi ber,og lívið, lívið blómar,har sum jesus er.

2. Á, Kristus, tú ert keldan,har sál mín lívgað var.Á foldum drakk eg dropar – hvør fylling uppi har!Tann kærleiki, tann miskunn,eg smakkað havi her,sum havið vítt skal flóta,har sum jesus er.

3. av miskunn og av dómimítt lívsvav vovið varð,og enntá sorgardøgginmær boð um kærleik bar.Eg signa skal tað hjarta,ta hond, meg leiddi her,í dýrd, har lívið blómar,har sum jesus er.

4. Ein brúður sær ei stásið,men vin sín, eina hann,so skal eg skoða Kongin,ei lønina, eg vann.ja, meir enn lívsins krúnuta hond, ið merkið ber,tí Lambið er øll dýrdin,har sum jesus er.

5. Eg stríddi fram mót Himli,eg streym og stormar vann.Sum troytti ferðamaður,ið styðjar seg á hann– nú tímaglasið tømist,og náttin dimmist her –eg heilsi lívsins ljósi,har sum jesus er.


1. Skjótt eingin skuggi liggurímillum hann og meg.Um deyðar sjey enn hóttu,tann ferðin loysti seg.Á Zion stendur Lambiðog tey, hann átti her,og lívið, lívið blómar,har sum jesus er.

2. Djúp vøtn á vegnum vóru,og grót og ísur skar.Nú er tað alt á baki,og harpan bíðar mær.Á, við tí fagra skara,ið sigrað hevur her,halleluja at syngja,har sum jesus er.

3. Skjótt sløkkir lívsins bikarta síðstu kvøl og sút,og hagablóman brýturí Edens rósu út.Til heiður verður hatur,og navnið, ókent her,á hvíta steinin grivið,har sum jesus er.

4. Míns elskaða eg eri,mín elskaði er mín.Ein syndara hann leiðirí vínhúsið til sín.Eg byggi á hans virði,tann grundin eina berá foldum og í Himli,har sum jesus er.

5. Eg sovna skal í honumog rísa upp sum hann,hann síggja og tilbiðja,sum aldri her eg kann.Ímillum meg og uppreisnbert Paradís nú fer,og so – har lívið blómar,har sum jesus er.



1. alt, alt er væl í ævir,mær halda eingi bond,eg bygdi ei mítt reiðurá deyðans køldu strond.Lat tóma heim tí svinna,sum land frá skipi fer,tí lívið, lívið blómar,har sum jesus er.

2. Hin reyða Sarons rósahar breiðir søtan lukt,lívsflóðin still har flýtur,og lívsins træ ber frukt.Skjótt hesa dýrd at skoða – kom, stund, og signað ver!Tí lívið, lívið blómar,har sum jesus er.

3. alt her ein Himmal bygditítt kærleikssamband søtteitt lítið nýtt jerúsalemsum hitt, ið kemur skjótt.Tak meg um vatnið yvir,eg mangan rópti her,tak meg til kærleikslandið,har sum jesus er!

4. Tó – blómum nýtist myrkurog náttardøgg at fá,so fjaldi tú títt andlit,tá fegnast eg tað sá.Og um tey tár, tá runnu,tín bók tær vitni ber.Men eingir skuggar falla,har sum jesus er!

Børnini og ungdómurin

Børnini og ungdómurin 547

1404 B-b. *M.B. Williams. #Charles D. Tillman. (P.W. Háberg týddi).

1. Besta bók av bókum herBíblian hjá mammu er,merkt av tárum, skrætt og rukkað er mangt blað.Men so klárt er fyri mær,tá hon tók meg inn at sær,setti meg í fangið, og til gud hon bað.

Gamla bók, dýra bók,gjøgnum teg eg Jesu kærleik havi sæð,meir og meir eg elski teg,sum eg ferðist á tí veg,ið skal føra heim til Zions nýggja stað.

2. Hon fortaldi fyri mær,hvussu jesus Kristus var,komin her at ganga krossins tunga veg.Tá eg krossfestan sá hann,og mær tár á kinni rann,kysti hon meg, segði, alt var fyri meg.

3. Nú í Himli mamma býr,men tann bókin er mær dýr,sum í sorg og gleði henni var so kær.Hon gav kraft í neyðarstund,hon helt inn í deyðans blund,og eg veit, hon eisini skal hjálpa mær.

1403 a-e. *#Ókend. (Brynleif Hansen týddi).

Á golgata byrðin fall av,hon sakk í hitt djúpasta hav,eg frið fekk í lund,á, signaða stund.Á golgata byrðin fall av.

1406 C-g. *#Ókend. (Brynleif Hansen týddi).

Eg eri við í guds heriog stríði fyri sannleikan.Eg eri við í guds heri,gud, ger meg til ein rættan mann.jesusi eg ynski fylgja,um verðin enn meg háða vil.Eg vil líta bert á hann,sum hin størsta sigur vann.Eg vil stríða fyri sannleikan.

1405 g-d. *Nellie Talbot. #Edvin O. Excell. (V. Danielsen týddi).

1. jesus, hann biður meg skína,ja, skína fyri seg,heima, í spæli, í skúla,at ganga sannleiks veg.

At skína, at skína,Jesus, hann biður meg skína,at skína, at skína.Skína eg vil fyri hann.

2. jesus, hann biður meg elska,ja, elska øll sum hann,vísa, hvør glatt og hvør blídligteitt guds barn vera kann.

3. Eg biði jesus at hjálpa,hann væl meg varða kann,hjálpa mær vísa hans kærleikog skína fyri hann.

4. Skína eg vil fyri jesus,ja, skína trútt og væl,til eg í Himlinum høgahjá honum búgva skal.

Børnini og ungdómurin548

1409 Es-g. *Thomas H. gill. #jean Sibelius. (P.W. Háberg týddi).

1. Á, gud, í bestu ungdómsmegi mínieg mátt mín vildi ofrað fyri teg,tá yvir tremur rennur lívsins vínið,til tín, á, gud, bert sungið vildi eg.

2. Ei kundi heiminum eg hjartað giviðog vitnað aftaná um kærleik tínog ikki, tá mítt likam veikt er blivið,sagt: gud – hvat uppdrag hevur tú til mín?

3. Til heimsins ørindi eg kann ei gevamíns ungdóms ídni, eldhuga og máttog aftaná mót Himlinum meg strevavið neyð og deyð á gamlamanna hátt.

4. gud má ei fáa bert ta sløktu tráanog berskaka hins gylta lívsins vínsog ikki bert hin niðurbrenda loganog ei, mín gud, bert øsku hjarta míns.

5. Nei, tak meg, gud, á lívsins gylta tímaog hav við mær í sælu míni lut.Á hægsta degi, áðrenn fer at skýma,tak hjartað heilt, mín Harri og mín gud!

1408 g-h. *Ókent sálmaskald. #Paul Dresser. (V. Danielsen týddi).

1. Hvussu brúkar tú teir ljósu ungdóms dagar?Sum tú sáar, skalt tú heysta, minst til tað!Mangur gamal nú seg gremur sárt og klagarum sítt ungdómslív, sum rann í synd avstað.

Kom til Jesus, meðan enn tú verður rørdur,nú tú hoyrir orðið um ein betri lut.Kom nú, áðrenn tú so langt av leið ert førdur,at tú orkar ei at venda tær til Gud!

2. Skal í trælabond tín andi lagdur verða?Skal tín útsjónd verða merkt av synd og skomm?

1407 F-f. *#Harry D. Clarke. (Z. Zachariassen týddi 1. ør., P.W. Háberg, 2. ør.).

1. Les guds orð og bið dag um dag,bið dag um dag, bið dag um dag.Les guds orð og bið dag um dag,um tú vaksa vilt.Um tú vaksa vilt, um tú vaksa vilt.Les guds orð og bið dag um dag,um tú vaksa vilt.

2. Tú skalt kunna veiða mær menn,veiða mær menn, veiða mær menn.Tú skalt kunna veiða mær menn,um tú fylgir mær.Um tú fylgir mær, um tú fylgir mær,tú skalt kunna veiða mær menn,um tú fylgir mær.

Sáran angur skalt tú skjótt í barmi bera,um tú lurtar ei, nú Harrin rópar: Kom!

3. Syndaleiðir gongur fjøldin av teim ungu.jesus eigur tó ein flokk, sum glaður er.Kom og gev tú honum hendur, hug og tungu!Hann teg frelsir og frá synd teg frían ger.



1. :,: ansa, eyga lítla, hvat tú sært. :,:Tí vár Faðir uppi harniður her til jarðar sær.ansa, eyga lítla, hvat tú sært!

2. :,: Oyra, ansa, hvat tú hoyra fært. :,:Tí vár Faðir uppi harniður her til jarðar sær.Oyra, ansa, hvat tú hoyra fært!

3. :,: Lítla hond, ver varin, hvat tú gert. :,:Tí vár Faðir uppi harniður her til jarðar sær.Lítla hond, ver varin, hvat tú gert!

4. :,: Lítli fótur, ansa, hvar tú fert. :,:Tí vár Faðir uppi harniður her til jarðar sær. Lítli fótur, ansa, hvar tú fert!

5. :,: Lítla hjarta, ansa, hvat tú trýrt. :,:Tí vár Faðir uppi harniður her til jarðar sær. Lítla hjarta, ansa, hvat tú trýrt!

1412 C-e. *Levi joensen. #Torkil Mørkøre.

1. Hvat vakrari kann her á foldum veraenn morgunroðin roðandi um fjøll?Men skjótt á himin upp man sólin stíga,so roðin hvørvur brátt um sund og vøll.

Skjótt rennur gylta ungdómstíð,gev Gudi ans, søk favn hans í,ja, skjótt hon rennur, gylta ungdómstíð,gev Gudi ans, søk favn hans í.

2. So vøkur blóman man á bønum standaein vakran dag í summarlýkku her.Men skjótt teir køldu norðanvindar anda,hon følnað er, og onga dýrd hon ber.

3. Hvør tann, ið ungur sær til jesus vendir,skal aldri angra morgunroðans tíð,men prísa gudi heystardagin langa,ei blóman følnar lívsins landi í.

1411 D-a. *#andrew L. Skoog. (V. Danielsen týddi).

1. Á, hvør stórt at trúgva á jesus, hann ið ungur er,í tí ljósu, glaðu barnatíð,áðrenn syndaeitrið sálarlívinum skaða ger,hvíla jesu eymu ørmum í.

Á, hvør stórt at trúgva á Jesus, hann, ið ungur er,og at tala um hans dýra navn.Tá so barnatíð og barnaspæl frá okkum fer,hvílir sálin í tí tryggu havn.

2. Á, hvør stórt at lýða jesus, hann, ið ungur er,og at kenna tá hans søta frið.Tá ið sinnið fyrst av synd og vantrúgv markað er,tá er tungt og trekt at venda við.

3. Á, hvør stórt at tæna honum, hann, ið ungur er,til hans akrar skunda sær avstað.Hvussu lítið enn tað er, ein fyri jesus ger,vil hann hundrað ferðir løna tað.

4. Á, hvør stórt at vænta jesus, hann, ið ungur er.Skjótt hann kemur, tekur síni heim.Hann skal gleða síni elskaðu, ið grótu her,og ein hvítan klædning geva teim.


1413 C-g. *Victor Danielsen. #Elieser Poulsen.

1. jesus, sum av Himli steig,fyri okkum deyðan leið,elskaði og gloymdi eilítið barn sum meg.

Lítið barn sum meg, lítið barn sum meg. Jesus elskar, gloymir eilítið barn sum meg.

2. Fyri børn hans blóð jú rann,teimum ævigt lív hann vann,jesus elskar, frelsa kannlítið barn sum meg.

3. Tí eg jesus elska má,ganga her hans leiðum á,lata hann sum gávu fálítið barn sum meg.

1414 g-d. *Zacharias Zachariassen. #Ókent tónaskald.

1. Eg sum lítil piltur gekk í sunnudags skúla,og eg hoyrdi har um jesus og hans blóð.Um eg gloymdi mangt av tí, ið har vit lærdu,eg jóhannes 3 og 16 minnist tó.

Halleluja, halleluja,eg Jóhannes 3 og 16 lærdi har,halleluja, halleluja,og á knæ í sunnudagsskúla frelstur varð.

2. Henda dagin, tá eg var í sunnudags skúla,spurdi lærarin meg, tá eg fór avstað:Sig mær, um tú trýrt jóhannes 3 og 16?Og eg fall á knæ og græt og segði ja.

1415 C-g. *Brynleif Hansen. #Poul Færø.

1. Her glaður eg ferðist á ungdómsins veg,tí eg eigi jesus, og hann eigur meg.ja, jesus meg elskar, seg sjálvan hann gavog synd mína søkti í djúpasta hav.

2. ja, glaður eg ferðist við jesusi her,hann vegurin, lívið og sannleikin er.Bert eina ferð sært tú ta ungdómsins tíð.Á, kom tí til jesus, kom kallið nú lýð!

3. Her glaður eg ferðist mót Himmalsins strond,og eingin meg rívur úr Frelsarans hond.Tann hondin, sum særd varð, hon eisini bertil staðin, sum jesus til reiðar mær ger.

4. Um portrið av perlum eg stíga skjótt skalog síggja av sonnum, hann leiddi meg væl.Har sólin ei setur, eg krúnu skal fáog fylgjast við jesusi gullgøtum á.

3. Lítla hjarta mítt har gudi mátti takka,at eitt ævigt lív hann hevði givið mær.Og tann dagin rann eg heim og segði mammu,at eg frelstur gjøgnum hetta versið var.

4. Er tað satt, at Harrin enntá kundi elskaein so neyðarsligan, lítlan drong sum meg?jú, tað stendur so í Harrans dýra orði,og jóhannes 3 og 16 trúgvi eg.


1418 C-e. *Petur W. Háberg. #jens guttesen.

Enn, enn tað ljóðar, krossins dýra orð,jesus sigur vann. Enn, enn tað bjóðar øllum himmalkor,bert við trúgv á hann.

jesus leið, og hans blóð á krossi rann,jesus doyði, men deyðan yvirvann.jesus reis, og í Himli er nú hann,kallar teg til sín.

Vit syngja glað um Frelsaran,vit syngja takkarsong til hann,tí hvørja stund hann koma kannat taka okkum heim.

Við perluportrið í staðnum harvil jesus taka ímóti mær,har ljóðar yndisligt hørpuspæl,hvør kemur við inn í guds himmalsal?

1417 F-c. *#Ókend. (Hans M. Miklagarð týddi).

1. Meg Frelsarin tók í sín favn, barnið mítt,og leiddi meg fram mína leið.:,: Nú út tú skalt fara, eg veit tað so væl,hann leiðir og svíkur teg ei. :,:

2. Kom, boygg vári knø fyri honum, mítt barn,hann kennir so væl skilnartár.:,: Men um tað nú her verður seinastu ferð,vit møtast um ikki mong ár. :,:

3. Væl kundi eg gleði tær ynskt, barnið mítt,og givið tær gávur av gull.:,: Men tak hesa Bíbil, øll somul hon erav náði og kærleika full. :,:

4. Um frelsuna bar hon mær boð, barnið mítt,um hann, sum gav fullkomnan frið,:,: um hann, sum tók dómin og straff ina bar,hann fylgist við okkara lið. :,:

5. Hygg inn í mítt andlit, tað elt er, mítt barn,nú følnaða blóman skjótt doyr.:,: Mangt vakrari andlit víst síggja tú fært,men ongan, sum elskar teg meir. :,:

6. Skjótt grasið á grøv míni veksur, mítt barn,mín armur ei meir styðjar tín,:,: men ei Harrans høgri kann vikast eitt stig,hann førir øll trygt heim til sín. :,:

1416 Es-g. *Petur W. Háberg. #jens guttesen.

1. jesus elskar smábørn, ansar eftir teim,vil tey fegin leiða til sítt Himmalheim.Tá eitt barnahjarta lítur á hans navn,á, so fegin hann tá tekur tað í favn.

Á, ja, hann er hin allarbesti vinur,sum eitt barn kann hava við sær her.Tí hann elskar tað og vil tí trúgvur vera,inntil hann tað inn um perluportrið ber.

2. Eingin veit, hvat jesus gjøgnumgekk hin dag,tá ið hann varð negldur upp á krossins træ.Men, tú lítli vinur, nettupp tí at hannandaðist í pínu, sál tín frelsast kann.

3. Skjótt so kemur jesustil at taka tey,sum á navn hans trúgva,heim frá synd og neyð.Har er eingin grátur, har er eingin sorg,nei, øll spæla hørpu glað í ljósins borg.


1422 D-a. *Petur W. Háberg. #jens guttesen.

1. Ein lítil genta gekk í sunnudagsskúlaso trúgv hvønn sunnudag. Har hoyrdi honum gud, sum er so góður við hvørt smábarn,at hann í deyðan læt sín egna Son.

2. Hon hoyrdi, hvussu syndin øllum ræður,at menniskjuni ikki elska gud,men eisini, at tann, sum trýr á jesus,fær Himmalin og ævigt lív í lut.

3. Ein dag er hon og vitjar ommu sína, tað er ein kláran, kaldan kavadag, og ommu spyr, um hvítari enn kavahon veit seg hava hoyrt um ella sæð.

4. Men omman, sum er veik og grá og gomulog kanska skjótt skal verða løgd í mold,hon hevur ikki annað hoyrt, enn kavier hvítastur av øllum her á fold.

5. Nei, omma, svarar gentan, tað er skrivað,at eitt er, sum er hvítari enn snjó,tað er ein sál, sum her er blivin tváaðí Harrans jesu dýrabara blóð!

6. Tá rann eitt tár av eyganum á ommu.Á knæ tær fullu, og hin eldra bað,at Harrin skuldi hennar sál nú tváa. Og hon bleiv hvítari enn snjó tann dag.

1419 C-g. *Páll jónsson. #a.P. Berggren. (Símun av Skarði týddi).

1. Á, jesus, bróðir bestiog barnavinur mesti,tú breiði signing tínaá barnalívstíð mína.

2. Mær gott barn gev at veraog góðan ávøkst bera,halt frá mær alt hitt illa,so meg tað ei kann spilla.

3. Lat starv mítt altíð veratær lov og tøkk at bera,tín kærleik altíð goyma,lívsorðið aldri gloyma.

4. Tín umsjón lívd mær gevií lívsins øllum strevi,tín kærleikshond meg leiðiog lívsins vegir greiði.

5. Og styrk meg, barn títt veika,í ódnum, um meg leika.Títt lívsins ljósið bjartatá ljómi mær í hjarta.

6. Við blíðum barnaorðummín bøn fram veri borin:gev, gott barn títt eg verðiog góðan ávøkst beri!

1421 g-d. *Vilh. Munch. #Friedrich Hänßler. (Z. Zachariassen týddi).

Tá Harrin er mín Hirði,hann leiða vil mín veg.Eg óttist ikki vandan,tí Hirðin leiðir meg.Í dag, hvønn dagvið honum fylgist eg.Í dag, hvønn dag,tí Hirðin leiðir meg.

1420 as-c. *#Hugh Mitchell og I. McPherson. (Z. Zachariassen týddi).

jesus eiga øll at kenna,øll um heimsins høv og lond,jesus eiga øll at elska,ein og hvør frá strond til strond.Fyri hvørja tjóð hann doyði,fyri bæði góð og vánd,fyri bæði ung og gomul,øll um heimsins høv og lond.


1425 C-g ella h-fis. *C.L. Wolffsen. #1: Hans joensen. #2: Finskt fólkalag. (V. Danielsen týddi).

1. Hevur tú hug til guds Himmal at síggja,sálini bjarga, úr dóminum flýggja?Set tínar føtur á lívsvegin nýggja,nú tú ungur ert, nú tú ungur ert!

2. Hevur tú hug til eitt guds barn at verða,vitnisburð fram um tín Frelsara bera?Á, tá forlík við tín gud mást tú gera,nú tú ungur ert, nú tú ungur ert.

3. Kennir tú ikki í hjarta og sinniandan frá gudi, sum kallar har inni?Hoyr hann, og ei verður gleði tín minni,nú tú ungur ert, nú tú ungur ert.

4. Minst, at á lukkuni her er brátt endi.Sælur er tann, sum til Harran sær vendi,sælur vart tú, um tú frelsuna kendi,nú tú ungur ert, nú tú ungur ert.

5. Heimurin gevur bert møði og trongsil,hann er eitt deyðans og sorganna fongsil.Vinur, lat vendast mót Himli tín longsil,nú tú ungur ert, nú tú ungur ert.

6. gleði og frælsi bert jesus tær gevur,náðin, hon loysir, men lógin, hon krevur.gott, um tú fjalt teg í náðini hevur,nú tú ungur ert, nú tú ungur ert.

7. Skunda tær, áðrenn tín tíð er at enda.Deyðan og dómin skal Harrin skjótt senda.Drála tí ikki til jesus tær venda,nú tú ungur ert, nú tú ungur ert!

8. Í sínum favni hann trygt skal teg varða,inntil tú heim í hans ríki skalt fara.Á, um tú stóðst í tí bjargaða skara,nú tú ungur ert, nú tú ungur ert.

1423 D-fis. *#M.C. Restorff.

1. Eg í sunnudagsskúlanum so mangan ovurfegin var,tá ið sagt varð frá tí gudi, sum øll børn á foldum sær.Hann, sum einglar sínar sendir til at vakja yvir teim,ynskir ein dag flyta tey til sín í trygga Himmalheim.jesus tekur øll tey frelstu upp til sín í dýrd og gleim.

Ikki veit eg, hvussu mangan eg ta tøkk til Gud fram bar,at hann hátt av dýrdartrónu hvørt eitt kykt á foldum sær.Gud, sum øllum heldur uppi og alt vald í hondum ber,gav sín einkarson í deyðan – tað í dag mín frelsa er.

2. Henda jørð, sum fyrst var oyðin, tóm, í myrkri bjálvað var,samanvaksið hválvið, land og hav, til gud tað skipað fær.Á, hann skapti alt so stórbært – stjørnur, máni lýsa á nátt,og á degi sært tú sólina á hválvi skína hátt.Hevur heimsins Skapari birt ljós á tíni hjartagátt?

1424 D-d. *judson W. Van DeVenter. #Winfield S. Weeden. (V. Danielsen týddi).

Sólskin, sólskin, sólskin eigi eg,sólskin, sólskin allan lívsins veg.Síðan jesus fann meg, gav mær frið frá sær,eigi eg hans kærleikssólskin djúpt í mær.


1427 g-d ella C-g. *Lina Sandell. #1: R.E. Hudson. #2: andrew Thomsen. (V. Danielsen týddi).

1. Tað er nakað í Himli hjá børnum at fá,tey, sum elska sín Frelsara her,bæði krúnur og gullhørpur fáa tey táog ein klædning, sum snjóhvítur er.

Har er nakað at fá, har er nakað at fá,har er nakað hjá børnum at fá.Í tí himmalska staðeru øll altíð glað,har er nakað hjá børnum at fá.

2. Tey á gullgøtum ganga og syngja so glað,millum einglar í ljósinum har.jesus sjálvur er hjá teimum, minnist til tað,hann, sum syndir og straff teirra bar.

3. Har við borðið hjá gudi, har sita tey øll,fáa nýtt vín og livandi breyð.Harrin jesus er ljós í tí himmalsku høll,eingin pína er har, eingin neyð.

4. ja, tey fáa sær vatn av tí livandi flóð,eta fruktir av lívstrænum við,og um jesus tey syngja eitt gleðiligt ljóð,og hann gevur teim ævigan frið.

1428 C-c ella g-d. *Ókent sálmaskald. #1: Elieser Poulsen. #2: jógvan á Lakjuni. (V. Danielsen týddi).

1. guds heilagu einglar, teir elska tey smáunógv meiri, enn nakar av okkum trýr.Teir vita, at elskað av honum tey eru,sum uppi í Himlinum høga býr.

2. guds heilagu einglar, teir fylgja teim smáu,sum ganga sum lomb millum úlvar her.Og gott er at hava ta vaktina góðu,tí fíggindar lúra á lívsins ferð.

1426 F-a. *Matias Orheim. #amerikanskt lag. (P.W. Háberg týddi).

1. Eitt ævigt ríkidømi, hvíld og frið hin ungi fær,sum leingist eftir frelsu og til Harran vendir sær,um jesus eina vinna kann hitt unga hjartað fult,og hann fær alt at vita, so at einki verður dult.

Gleði, ungdómsgleði býður Harrin her,og skarin kring um krossin tí sum morgundøggin er.Eg boyggi knø og syngi, tí mær frelsan fall í lut:Hin vakrasta sjón, eg síggja kann, er tey ungu í bøn til Gud!

2. Øll ungdómsgleði stór og rík frá honum koma má,guds orð við síni dýrdarkraft vit ungu líta á,og tá vit skoða kærleik hans, vit syngja mugu glað:Vit stevna til hitt lívsins land til Zions ljósa stað!

3. Lat onnur siga, hvat tey vilja, ei tað sakar meg.Mín leið, hon ber til lívsins land, har hvílu fái eg.Og styrki gevur gud mær til at vinna stríðið her.So spotti hvør, ið spotta vil, mín gud mín frelsa er!

4. Man hetta vera lukka? nú tú ungi spyrja kanst – á, kom tú bert til jesus, og so vist tú royna manst,at hann kann fullvæl frelsa teg, at hann kann javna alt.Ta stund, tú boyggir knø í bøn, tú fríur verða skalt!


1430 B-f. *Lina Sandell. #g.j. Webb. (V. Danielsen týddi).

1. Far nú á lívsins morgnií føgru ungdómstíðog keyp ta dýru perlu,far, stríð hitt góða stríð.Legg himmalskattin dýraá sál og sinn so fast,at ei hann burt kann trokastav nøkrum her, sum sæst!

2. Far, meðan sólin skínur,nú lætt títt hjarta slær,far, áðrenn kraftin viknar,og náttin kemur nær.Sel alt og keyp hitt eina.Ei fanst tú slíkt á fold,um tú vanst kongakrúnurog føgru, gyltu mold!

3. Far, áðrenn syndin dimmirog fløkir tína leið.Í dag og ei í morginkeyp sannleik, sel hann ei.Søk gud á ungum aldriog tíðliga vísur ver.Far, Skaparanum stóraeitt morgunoffur ber!

1431 g-d. *Victor Danielsen. #jens guttesen.

gud hvønn ein smáfugl hevur skapt,hann føðir, varðar teir,men elskar hann enn fuglarnar,meg elskar hann tó meir.Hann elskar meg, hann elskar meg,eg veit, hann elskar meg,hann elskar tann, sum lítil er,og so hann elskar meg.

1429 g-d. *T.B. Ekeland. #Ókent tónaskald. (P.W. Háberg týddi).

1. So dýrt, tá hin ungi til gud leitar inn,og frígjørt frá synd verður hjarta og sinn,og brúðurin, vunnin við jesusar blóð, er klædd í ein búna sum hvítasta snjó.

2. So dýrt, tá hin ungi tann vitnisburð ber,at eingin sum jesus í heiminum er:Hann fann meg í náði, tá vilstur eg var,og heim til sín sjálvs hann meg kærleiksfult bar.

3. Sum fuglurin letur um grasgrøna grund,eg lovsyngja má hvørja einastu stund.Nú alt er sum nýskapt, og sólin hon sær,og Himmalin opin, tí jesus er nær.

4. So sáligt at vita, at hann heldur fast,um alt her á foldum enn víkti og brast.Hann sleppir mær ikki, sum tók meg í hond,men leiðir meg trygt heim í Himmalsins lond.

3. guds heilagu einglar, teir verja tey smáumót vanda, sum hóttir við hvørt eitt stig.Við vakjandi eygum á nátt og á degiteir børnini goyma í tryggum frið.

4. guds heilagu einglar, teir tæna teim smáu.Teir himmalsku høvdingar, teir sum sjáguds ásjón og standa hjá honum í Himli,sum tænarar ganga teir børnum hjá.

5. guds heilagu einglar, teir leiða tey smáuígjøgnum tær royndir, sum møta teim.Teir bera tey væl gjøgnum stríðið á foldumog føra tey síðan til Himmals heim.


4. ja, meg bant Satans fangagarn,hans megi helt mær fast.:,: Men jesus kom og tók meg upp,og leinkjan harða brast. :,:

5. Hav takk, á, jesus, at tú tókta tyngd, ið á mær lá,:,: enn meiri takk, at eg títt ljósá ungum døgum sá. :,:

6. Títt prís eg altíð syngja vil,teg æra, takka tær,:,: at sál mín frelst úr synd og kvølá ungdómsdøgum varð. :,:

1433 F-c. *#jørgen P. Santon. (V. Danielsen týddi).

1. Hvør er tað gott at kenna gudí síni ungdómstíð,:,: at tæna honum, elska hann,teim ungu døgum í. :,:

2. Til grundar mangur ungur ferá lívsins villa veg.:,: Men eg av náði varð guds barn,í náði hvíli eg. :,:

3. Og meðan mangur drívur burttil deyðans myrka stað,:,: so eigi eg hitt lívsins ljós,sum tey ei hava sæð. :,:

1432 D-a. *Fanny Crosby. #Hubert P. Main. (V. Danielsen týddi).

1. Komi eg til jesus, glaður verði eg,nívist eg av sorgum,uggar jesus meg.

Komi eg til Jesus,gleðist sálin mín.Eymt og blítt hann kallarbørnini til sín.

2. Tá eg kom til jesus,jesus frelsti meg,anda sín hann gav mær,hjartað reinsaði.

3. Eg til jesus fari,leggi hond í hans,trygt og væl hann leiðirmeg til Himmallands.

4. Har í hvítum klæðum, millum børn so glað,skal eg síggja jesusog hans kongastað.

1434 Es-b. *anna B. Warner. #William B. Bradbury. (V. Danielsen týddi).

1. jesus elskar meg, á, ja,Bíblian mær sigur tað,smábørn honum hoyra til,fegin hann tey frelsa vil.

Ja, Jesus elskar,ja, Jesus elskar,ja, meg hann elskar,hans orð mær sigur tað.

2. jesus elskar meg, hann baralla mína synd á sær.Opin er nú Himmalin,hvør, sum vil, kann sleppa inn.

3. jesus elskar meg. Hann skalleiða meg so trygt og væl.Og til síðst hann lovar mærinn í Himmalin hjá sær.

4. jesus, tak nú hjarta mítt,ger tað heilt til tempul títt.Tú, sum doyði fyri meg,lat meg liva fyri teg.


1437 F-c. *#Ókend. (Z. Zachariassen týddi).

Eg veit, at gud skal vísa mær sín veg,eg veit, at gud skal vísa mær sín veg.Um eg líti á hann her,nýggja kraft hann tá mær ber.Eg veit, at gud skal vísa mær sín veg.

1435 F-c. *#john Martin. (V. Danielsen týddi).

1. Vit lesa um ein lítlan manní forðum einaferð,sum visti, tó hann ríkur var,ei gull tað besta er.

Á, ja, mín vinur, tað er satt:ei gull tað besta er!At vita, at tín sál er frelst,tað mangan betri er.

2. Og so ein dagin frætti hann:Ein maður er á ferð,sum ikki eigur gull, men tað,ið mangan betri er!

3. So klívur hann upp í eitt træ,sum tætt við vegin er,at síggja hann, sum meir enn gulltil mannasálir ber.

4. Og jesus kemur gangandiog steðgar síni ferð.„Kom niður!“ sigur hann, „í daghjá tær mítt tilhald er!“

5. Sakeus fekk at kenna tá,hvat jesus við sær ber.Ei fekk hann gull, men hann fekk tað,ið mangan betri er.

1438 B-f. *Christoffer Hansen. #Ernst M. arndt. (V. Danielsen týddi).

1. Havið trúgv á gud, tit ungu,havið trúgv.Nú, ið lætt og heitt slær hjartað,nú, ið skínur sólin bjarta. Havið trúgv, havið trúgv!

2. Stevnið fram til málið, ungu,stevnið fram.Skalt tú stríðið hart enn fáa,fagurt verður fram at náa. Stevnið fram, stevnið fram!

3. Troyttast ikki fram at halda,troyttast ei.gevst ei, um teg mangt enn meinar,um teg særa hvassir steinar. Troyttast ei, troyttast ei!

4. Lít á gud, hann vil teg verja,lít á gud.So vil hann tær trúgvur fylgja,tá ið brýtur sorgarbylgja. Lít á gud, lít á gud!

5. Stóra løn, er skeiðið runnið,stóra løn.Í guds ríki heim at náa,gylta heiðurskrúnu fáa. Stóra løn, stóra løn!

1436 D-d. *#Ókend. (Z. Zachariassen týddi).

Lítið á jesus, óttist hann,eingin so trúgvur er – halleluja.Sig honum alt, ið baga man,tí so er hjálpin her.Syngið um dagin hátt,syngið á myrku nátt,hvønn ein dag,gloym ei tað.Vinur, syng, syng, syng!


1441 D-a. *#Øssur Berghamar.

1. Hvat kann heimurin tær geva, ungi vinur,tú, sum eftir lívi,lukku leita man?Eftir stuttleika og spenningi tú strembar,men er hjartað vorðið trygt í tí, tað fann?Kanst tú hyggja fram mót hvørjum nýggjum degi,óttaleysur ganga fram hvørt lívsins stig?Á, eg spyrji: Hvat kann heimurin tær geva,hevur hann tær givið nakran sannan frið?

Nei, einans Jesus, hann kann geva sanna gleði, lív og friðog kann birta ljós í tíni myrku sál.Kom til hann, og tú skalt kenna, at hann er við tína liðog trygt teg føra vil á mál.

1439 g-h. *#Otto Udd-johansen. (Øssur Berghamar týddi).

1. Vel jesus nú í lívsins føgru ungdóms megi,gev honum hjarta títt, nú heitt og lætt tað slær.Ein vinur trúfastur hann er í sorg og gleðiog leiða vil teg gjøgnum alt, ið møtir tær.

Vel vinin besta, og lat hann veratín leiðara gjøgnum lívið her.Er hann í ungdómsdøgum tín, hann vil teg beraígjøgnum lívið alt, til sólin undir fer.

2. Hvør gott, tá lívið tykist merkt av neyð og vanda,ein vin at eiga, ein, sum sær og skilir alt.Um misskiltur og eina mangan tú manst standa,í trúgv við øllum tú til jesus fara skalt.

3. Og tá so tíðin her umsíðir er at enda,tú fært hin æviga og fagra sigurskrans,á, hvør ein gleði á tí ljósu strond at lenda,at síggja jesus og í ævir vera hans.

2. Mundi lívsgleðin minkað, um jesus tú fanst,um tú átti hans signaða frið?Tá ið stormarnir koma, tá eina tú kanstvera tryggur við hansara lið.

3. Hoyr hans Sannleikaorð. Á, hvat sigur ei tað,hetta ljósið í myrkrinum her:Tann, sum árla meg søkir, skal finna meg, ja,ljós á leiðini orðið mítt er!

4. Latið børnini koma,og forðið teim ei!Slíkum hoyrir guds ríki jú til.Eg skal føra tey trygteftir vísdómsins leið,og mín Himmal eg geva teim vil!

1440 C-e. *Lina Sandell. #Øssur Berghamar. (V. Danielsen týddi).

1. Kanst tú ov tíðliga geva títt hjarta til gud,sum so fegin teg tekur í favn?Kanst tú ov tíðliga velja hin dýrasta lut,kennast ov skjótt við Frelsarans navn?


1444 B-f. *Mathilde Wiel-Øjerholm. #Ókent tónaskald. (V. Danielsen týddi).

1. Unga guds barn, tú, sum hevur funniðfrið við gud ígjøgnum jesu blóð,prísa honum fyri, hvat er vunnið,savna mót og kraft og tolinmóð!Stórt er tað, sum fyri tú skalt stríða,stór tann løn, hjá gudi bíðar tær.Tann, sum her við jesusi vil líða,eiga ræðið skal við honum har.

2. Trong er gøtan, sum til málið leiðir,myrk er verðin, full av synd og sorg.Men ein stjørna bjørt sítt ljós út breiðirtil at lýsa tær til Himlaborg.Henda stjørna er guds orð hitt reina,tað vil vísa tær hin rætta veg.Unga guds barn, lat tað Orð aleinastýra, tvinga, leiða, styrkja teg!

3. Tá so fíggindin á teg vil herja,spennir fyri fót tín út sítt garn,far til hann, sum Ísrael vil verja!Hann í náði styðja vil sítt barn.Framá halt, og lat títt mót ei minka,bið tín gud um hjálp av hjartans grund,troyttast ei – síggj krúnuna at vinka,trúgvur ver bert eina lítla stund!

1443 Es-g. *Ókendur yrkjari. #Hilda M. Day. (Z. Zachariassen týddi).

Eygu blind læt jesus upp,stumm at tala fekk,hoyrnina hann deyvum gav,og hin lamni gekk.Kryplar, sjúk, spitølsk til hannbóru sína neyð.Unga hjarta, nívt av synd,ger tú eins og tey.

1442 Es-es. *William O. Cushing. #george F. Root. (V. Danielsen týddi).

1. Tá hann kemur, tá hann kemur at savna sínar skattir,síni elskaðu, dýrt keyptu børn í sín favn.

Tá sum stjørnurnar føgrutey har við hans høgruskulu skína í ævir og prísa hans navn.

2. Sínar skattir, sínar egnu, teir elskaðu, reinu,skal hann savna sær inn í ta himmalsku havn.

3. Øll tey børn, sum sín Frelsara kenna og elska,eru skattirnir, sum hann skal taka í favn.

2. Hvat kann heimurin tær geva, ungi vinur?Einans vónbrot, sorg og sút hann veitir tær.Mangur ungur, sum av honum læt seg blinda,syrgin mátti sanna, at hann svikin varð.Men um tú tær venda vilt til Harran jesus,hann skal frelsa teg í hesi somu stund,og ta gleði, sum títt hjarta tráar eftir,tú frá honum fáa skalt í lív og lund.

Tí einans Jesus, hann kann geva sanna gleði, lív og friðog kann birta ljós í tíni myrku sál.Kom til hann, og tú skalt kenna, at hann er við tína liðog trygt teg føra vil á mál.


1445 F-a. *Ókent sálmaskald. #Theodor við Keldu. (P.W. Háberg týddi).

1. Kom, barn, og elska jesus,sum teg so elskaði,at hann til tína frelsuseg sjálvan ofraði.

2. gakk somu leið sum jesus,ið deyðan yvirvann,so alt títt lív og virkiber vitnisburð um hann.

3. Lít eina, barn, á jesus,hvat enn tær henda kann,lat tína tráan veraat æra hann, bert hann.

4. Ver jesusi nú trúgvurog fylg hans boðum her,so skalt tú krúnu beraí dýrd, har jesus er.

5. Nú, barn, fylg jesu boðumog undir krossin far,tá vil hann hátt teg heiðraí Himlinum hjá sær.

1446 F-a *arnold Børud #Thomas Børud (Herborg og jóhannes Simonsen týddu)

Hvørja ferð, eg síggi stjørnurnar, hugsi eg um hann, sum skapti tær. Hann hevur so nógv at hugsa um, men hann gloymir aldri meg.

1. Hann, sum skapti sól og mána, allar stjørnurnar,tonk, at hann kann leggja í eitt lítið menniskja sum meg.

2. Fylt av gleði eg jú eri,tí hann elskar meg.gud í Himli hevur sagt,at hann skal aldri gloyma meg.

Dagurin og árstíðin

Dagurin og árstíðin 563

1447 D-a. *Símun av Skarði. #C.E.F. Weyse.

1. Nú skínur sólin bjarta og gyllir fjøll og líð,hon lívgar blómurnar, á foldum vaksa.Nú gleðast baldursbráin og smæran so fríð,og fuglar úr reiðrunum nú flagsa.

2. Og títlingurin lítli nú syngur morgun song,til dagsins yrki fer hann nú so lættur.Og tó hann flýgur víða um bygdir og um ong,hann vitjar til ungar sínar aftur.

3. Mítt eyga hevur notið ein tryggan, góðan blund,í Harrans hond so søtt eg havi sovið.guds undurverk eg skoði í hesi morgunstund,við songi eg gudi mínum lovi.

4. Tøkk fyri, at tú hevur, mín kæri, góði gud,mær givið evni til títt verk at skoða.Fylg mær og ver tú hjá mær, tá eg nú fari út,– nú sólin í fjøll og líð man roða.

2. Skinið himni fráskyggir í hvørji vrá,kenst í sinni sólarglæman bjarta.Kátur hanin gól,heilsandi guds sól.Ljósins sanna gleði fylli hvørt hjarta.

3. Seyður hevur ból,har hann finnur skjól,armi spurvur man sær reiður byggja.Sjálvt hitt minsta kykteigur skýli trygt.Menniskjan kann friðskjól ævigt sær tryggja.

4. Heilsandi guds sólmorgunhanin gól,náttarmyrkrið svarta nú er svunnið.Tá í ævini háttaldri verður nátt,sælur tann, hjá gudi skjól hevur funnið.

1448 C-c. *B.S. Ingemann. #C.E.F. Weyse. (jógvan P. Háberg umyrkti.)

1. Fyri søtan blundtakki gudi hvør lund,honum, sum so væl kann okkum varða.Eftir myrku náttdagur stígur hátt,frøist alt í morgunljósinum skæra.

1449 g-h. *#Ókend. (Hákun Djurhuus týddi).

1. Minst til at biðja á morgni,minst til at biðja á degi við.Minst til at biðja á kvøldi,tað hjartanum gevur frið.

2. gud hoyrir bønir á morgni,gud hoyrir bønir á degi við.gud hoyrir bønir á kvøldi,hann hjartanum gevur frið.

3. jesus kann koma á morgni,jesus kann koma á degi við.jesus kann koma á kvøldi,tá hevur títt hjarta frið.

Dagurin og árstíðin564

1450 d-a. *Hans andreas Djurhuus. #jógvan á Lakjuni.

1. gud, tú ið tendraði mána og sól,gav øllum livandi anda,og var í vanda vár verja og skjól,bjargaði okkum úr vanda.Signa tú verkið, vit gera í dag,gev okkum gleði og lær okkum tað,sterk móti syndum at standa.

2. Signa várt eyga, at bara tað særtað, ið er gott og kann menna.at tú ert altíð í neyðini nær,lat okkum føla og kenna.Legg okkum góðsku í hjarta og sál,leið okkum, Harri, hvar gøtan er hál,og har ið áirnar renna.

3. Dagarnir koma og líða so brátt,lær okkum tíman at nýta,so at vit vinna við ævinnar gáttskrúðið hitt skínandi hvíta.Signa tú dagin og náttina við,og ver tú altíð við okkara lið,lat okkum trygt á teg líta.

1451 e-e. *Mikkjal á Ryggi. #Ókent tónaskald.

Faðir, fylg mær henda dag,vend til tín mítt sinnalag,troystarríka trúgv mær gev,glaðan hug til dagsins strev.Villist eg, so vís mær slóð,goym øll míni heil og góð,Faðir, signa land og tjóð!

1452 g-d ella F-c. *Ókent sálmaskald. #1: Victor Danielsen. #2: jógvan við Keldu. (V. Danielsen týddi).

1. Tín dag við gudi byrji túog fyri honum boyggi knæ,lyft hjartað til hans høga bú,og undir veingjum hans søk læ.

2. guds bók lat upp og henni ífinn styrk, hon halgi hug og sinn.Lat Orðið lætta dagsins stríð,og framgongd á guds leiðum vinn.

3. Við gudi gjøgnum dagin far,ið hvat tú gert, hvar leið tín ber.Um burtur, heima, hann teg sær,í øllum, altíð, nær hann er.

4. Bið altíð – tala við tín gud,í andanum mót Himli stíg,og takka fyri sælan lut,lat lovsong búgva hjarta í.

5. Og enda dagin gudi við,sig honum synd og brek og føll,lít á hitt blóð, sum veitir friðog tekur burtur misbrot øll.

6. Sov so við gudi søtan blund.Hann unnir barni sínum frið.Og er hon nær, tín síðsta stund,hann standa skal við tína lið.

1453 g-d. *Mads Nielsen, 1. ør. *Árni jacobsen, 2-3. ør. (týddi 1. ør.) #Oscar Bandsberg.

1. Hvør dagur mær er ein gáva,sum gud mær í náði ber.Hvør gleði, hvør sorg, hvør plágagjøgnum hansara hendur fer.

2. Frá upphavi eru taldirteir dagar, ið unnast mær,við umhugsni eru valdir,áðrenn nakar av teimum var.


3. Lat hátt meg í virði setata tíð, mær er tilmáld her,í verki hvønn dag at meta,sum hann kanska tann síðsti er.

1454 B-f. *Margaret W. Brown. #Howard L. Brown. (Árni jacobsen týddi).

1. Nú skýming fer um land,og kvøldið komið er,vit fram til tín, á, Frelsari,nú stíga vilja her.Á hesum friðarstað,sum dagur fer í kav,vit vilja fegin takka fyrialt, tú okkum gav.

2. Takk fyri kærleik tín,sum lívgar okkum her.Vit prísa tær, á, Frelsari,tú uppi okkum ber.Títt samfelag er dýrtog kærleikssól tín skær.Vit fyri tey og tína náðivilja takka tær.

3. Vár Harri og vár gud,mót tær vit eru vend,og tøkk til tín, á, Frelsari,mót trónuni er send.Og tá á morgni sólúr kavi lyftir seg,tá leið tú okkum enn ein dag– um tað vit biðja teg.

1455 as-es. *john Ellerton. #C.C. Scholefield. (V. Danielsen týddi).

1. Tann dagur, gud, tú gavst, er liðin,og nátt tú sendir okkum nú.Til tín vár morguntøkk er stigin,vár aftanlovsong eigur tú.

2. Vit takka tær, títt prís ei svevur,sum jørðin rullar fram sín veg,hvønn tíma fólk títt tøkk tær gevur,hvønn tíma tungur æra teg.

3. Sum yvir oyggjar, lond og staðirein dagur lýsir nú frá tær,til tín upp stíga songir glaðir,og prís og bønir hoyrast har.

4. Tá hvíldartíð er her, tá vaknaí eystri brøður okkara,at aldri tú, á, gud, skalt saknaein lovsong fyri náðina.

5. So verði gud! Tín tróna standi,um verðin øll enn víkja má.Títt navn á havi og á landiav hvørjum munni prís skal fá.

1456 F-a. *Petur W. Háberg. #jens guttesen.

1. Dagur er liðin, komin aftankvirra,dimmið sær smýgur oman gjøgnum dal,náttin er nær, og kenna øll á sær:Vælkomin er nú náttarhvíldin sæl.

2. Soleiðis dettur dagur stútt av degi,sandurin rennur gjøgnum tímaglas,morgunsins sól brátt náttarskýggið fjól, álvaravarðin eftir dagsins vas.

3. Himmalsins Harri, lýs tú tína signingyvir ta sál, sum leitar skjól hjá tær.Verndarhond tín, nú hvør fer heim til sín, dragi í miskunn okkum til tín nær.


1457 F-a. *Ellen gøtzsche. #jógvan á Lakjuni. (V. Danielsen týddi).

1. Ljósið svinnur yvir fjøll og fløtur,náttin breiðist yvir hav og lond.Ljósins barn, ein hvíldartími søturbíðar tær í lívd av Harrans hond.

2. glaður tú til hvíld teg leggur niður,troyttur eftir dagsins verk og stríð.Runt um teg og títt er Harrans friður,trygt tú sovnar jesu favni í.

3. Ei kann ónt í náttini tær náa,undir krossinum er lívd og skjól.Har sum jesus og hans friður ráða,finna ongar illar maktir ból.

4. Skuldi tú so, áðrenn lýsir dagur,komið í hitt síðsta tunga stríð,ja, so opnast jú hin gylti staður,og tað verður ljós á kvøldartíð.

1458 F-c. *Djóni Isaksen. #Rudolph Bay.

1. Nú dagurin at enda er,og náttin komin nær,algóði gud og Faðir verhjá mínum og hjá mær.

2. Vælsigna tey, mær standa nær,vælsigna henda stað.Hjálp okkum til at fylgja tærvið trúgvum sinnalag.

3. Eg ofta veikan kenni meg.Men, Himmalfaðir mín:Styrk tú meg, á, tað biði eg,og halt meg nær til tín.

4. Tú syndarar av svøvni vek,til tín hvørt hjarta drag.Tey veiku styrk, tey sjúku lek,ger sorgarbundin glað.

1459 F-f ella Es-g. *j. Keble. #1: Ókent tónaskald. #2: T.R. Matthews. (V. Danielsen týddi).

1. Sálarsól mín, á, Frelsari,nátt er ei, tá eg síggi teg.Lat ongan skugga foldum átaka tíns andlits ljós mær frá.

2. Tá ið eg míni legu áleggist til hvíldar, lat meg távið hesi hugsan sovna søtt:Ævigt hjá tær eg veri skjótt!

3. Dvøl hjá mær altíð, lýs á meg,eg kann ei liva uttan teg.Og tá hin síðsta nátt er nær,á, meir enn áður, ver hjá mær.

4. Fátæk og sjúk lat ugga fá,ivandi víki myrkrið frá,troyttum unn svøvn, og lat tú megkenna teg nær – eg søki teg.

5. Vakjandi, veri ljós títt nær,sovandi, vak tú yvir mær,inntil hin sæla dag, tá egmettast skal av at síggja teg.

5. Í jesu navni sigi egtær tøkk, gud Faðir mín,at tú av náði leiddi megá rætta leið til tín.

6. Og tøkk, at tú meg hevur vartfrá váða og frá neyð.Tøkk fyri himmalljósið bjart,tøkk fyri dagligt breyð!


1460 as-es. *Sabine Baring- gould. #joseph Barnby. (jóannes S. Hansen týddi).

1. Dagur er nú liðin, náttin komin nær,oman gjøgnum líðir myrkrið smýgur sær.

2. jesus, teimum veiku gev tú hvíld og frið,tú við tíni signing statt við teirra lið.

3. gev tú teimum smáu bjarta mynd av tær,ver í náttardreymum teimum støðugt nær.

4. Tíni faðireygu leiti út á hav,varði skip og manning, fongin, tú teim gav.

5. Nú ið náttin kemur, send tú einglavakt,tá ið vit til hvíldar okkum hava lagt.

6. Morgun aftur kemur, og vit reisast glað,takka tær av hjarta fyri nýggjan dag.

1461 Es-g. *Svend Rehling. #j. Marcussen. (Brynleif Hansen týddi).

1. Dagur er liðin, sólin fer í kav,í myrkrið smoyggir sær hitt milda lotið.Hjarta mítt nígur djúpt í bøn til gudog takkar fyri alt, tað hevur notið.

2. gud, fyrigev mær míni brot og brek,og fjal tey undir dagsins ríku náði.Sjálvræði burt úr hjarta mínum rek,og vilja tín við mær tú altíð fái.

1462 C-g *#Øssur Berghamar.

1. Várið er komið, tað grønkast í líðum,heimkomnir fuglar nú heilsa tær blítt.Fara vit skulu mót ljósari tíðum,tá ið alt landið so fagurt er skrýtt.

2. Myrkar og hugtungar hávetursløturkøvandi kendust á megi og mátt.Sólin nú sær yvir fjøll, yvir fløtur,lívsvónir vinna á dimmari nátt.

3. Vetur var langur, og stuttur var dagur,følnað hvør blóma, og stirnað var lund,titandi smáfuglur reiðrast nú glaður,vaknandi lív eftir vetrarins blund.

4. Fannir í fjøllum í vavi nú minka,spælandi smábørn í túninum her.Støðugt mót sumri hvønn dag fer at kvinka,inntil umsíðir tað hásummar er.

5. Fólk guds, tað fer móti ljósari tíðum,várið hitt æviga bíða mær man.Tá tað av sonnum skal grønkast í líðum,songurin ljóma, sum tagna ei kann.

6. Tøkk fái gud fyri ljósið og váriðog fyri lívið, sum fall mær í lut.Fyri ta náði, sum varir alt árið,og fyri frelsuna tøkk fái gud!

3. Tá verður náttarhvílan trygg og góð,vit verða knýttir fast við vinarbondum.aldri vit skiljast, tú mær brýtur slóðog heldur míni hond í tínum hondum.


1464 F-a. *Mikkjal á Ryggi. #Svensk fólkavísa.

1. Vælkomin summartíðinvið sól um fjøll og fjørð.Sjá, blomsturskrýdda líðinav signing guds væl grør.Tað, vetrarfonnin fjaldi,gud gav so góðan blund,at styrknað tað upp nældiá vársins lýggju stund.

2. Nú fríðkast væl á bøi.Úr Harrans mildu hondalt livandi fær føðiav fjalli ytst á strond.Hoyr, títlingarnir glaðirblítt yvir land og havnú syngja takkarkvæðitil hans, sum lív teim gav.

3. So vakurt havið logar,har sólin stendur á.Og hvar várt eyga skoðar,guds góðska er at sjá.Ver, Harri, tú várt gamanta stund, vit vála her,tá sæl vit koma saman,har altíð summar er.

4. ja, gud, tín miskunn blíðavæl fevnir alla fold,so lat vár’ lovsong stígatil Himmals upp frá mold.Og lat oss tolin streva,gud lættir vára sorg,hann gleði vil oss gevaí síni Himlaborg.

1463 C-e. *#Øssur Berghamar.

1. Nú er summartíðin gylta, hoyrið fagran fuglasong,grasið stendur sveimandi og sólju skrýtt.Summardáin upp seg toyggir, fagurt er um bø og ong,og teg kínir milt um ennið lotið lýtt.

Vit tær takka, kæri Faðir, fyri ársins ljósu tíð,fyri lýkku, lív og lit um land og hav.Mest av øllum tínum kærleika vit vilja gleðast íog tær lova fyri Sonin, ið tú gav.

2. Tjaldrið spennir sínar veingir og fer flagsandi framvið,spógvin titar runt á teigum her og har.Ternan verjir væl um ungar sínar: lat teir fáa frið!Lundin ytst á egg so spelkin brettir sær.

3. Seyður liggur trygt í haga, sæst um dalar og um skørð,pollamjørkin rekur fram við fjallatrom.Sólin kagar fram í glottum, setur lit á fjall og fjørð,og við sjóvarmálan damlar æðan tom.

4. Sólin setur, kvirra legst um land og kyrrindi um sund.Ljós er náttin, nú er logn á hvørji vág.Eg má lova mínum gudi, áðrenn eygað fer í blund,fyri allan vakurleikan, ið eg sá.


1465 g-h. *Ismar joensen. #jógvan á Lakjuni.

1. gróður og fleyr av útsuðri,sól gyllir landið so blíð.Vón fyri avburðar skurðitykist at vera í tí.grøsini grøn,blomstrini vønlandið í summarskrúð klæða.

2. Úr teimum lindum, sum dugnalívsmátti teirra og fragd,finna sær sóljurnar hugnaðí hini vátligu lægd.gilið er gult,yðjandi fultav sóljum og sóljubørnum.

3. Smæra og rølikkur kýtastvið annan vøkstur úr mold,ikki man smáblómum nýtastsmæða seg burtur á fold.Vøkur hvør sær,angandi tærlendið við litum uppskrýða.

4. Ymiskar litfagrar blómurvaksa kring um allan heim,víst kendist heimurin tómur,um hann bar saknin av teim!Við síni bráhvørt lítið strálovprísar Skapara sínum.

5. Menniskjan er sum ein blóma,vøkur á sumri at sjá,skapt til guds dýrd og tann sóma,summarið ævigt at fá.Treyt er, at hontrýr á guds Son,sum henni sæluna veitir.

1466 F-a ella g-d. *Mikkjal á Ryggi. #1: a.P. Berggreen. #2: gl. før. sálmalag.

1. alt, sum frítt og fagurt er,alt, sum blítt á foldum fer,er tað lítið, er tað stórt,góði gud tað hevur gjørt.

2. Summarfleyr um bygd og bø,sólskin yvir reyn og røð,glitrandi sum gull á vág,góðum gudi kemur frá.

3. Blomstur smá um dal og líð,yndislig á summartíð,brosandi í litum bjørt,góði gud tey hevur gjørt.

4. gróður upp úr døkku moldheldur ferføtt dýr við hold.Fugl í haga, fisk í hav,góði gud teim lívið gav.

5. Títlingar um líð og ong,teir sín glaða sólskinssongsenda yvir fjøll og dal:alt gud gjørdi okkum væl!

6. Fólki gav hann vit og mál,kraft í kensluríka sál,troyst og hjálp á mangan hátt.Á, sum gud vár ger oss gott!

7. Blíður hann sítt sannleiksorðsendi okkum higar norð.Vítt um heim hans náði røkk.Honum veri prís og tøkk!


1468 g-d. *N.F.S. grundtvig. #j.H. Nebelong. (Robert joensen føroyskaði).

1. Nú hvítna tindar fjøllum á,og gulnar gras í dali,hitt síðsta tjaldrið landi fráfleyg burt við túsundtali.

2. Tað fuglaberg, sum fyrr var bygt,tað er nú tómt og oyðið,har ikki sæst eitt fuglakykt,ei heldur meir á heiði.

3. Har sátur stóðu fram við á,er alt nú snøgt og nakið,og epli, røtur, hvørt eitt stráer komið undir takið.

4. Har summargrøna velta var,bert slokkastrúgvar spjaddir,á bø er komið lamb og ær,tí kalt er millum hæddir.

5. Takk fyri ávøkst, gud, tú gavav bøi og av fjalli,og alt, sum ført varð yvir hav,og tað, sum er í hjalli.

6. Takk fyri hetta árið viðog alt á sjógv og landi.Tú yvir vaksin lýs tín friðog hvønn ein pilt á sandi.

7. Tey renna skjótt tey stuttu ár,til heim tú manst mær boða.Og eftir vetur kemur várvið sól og fjallaroða.

8. Og eina ferð vit fáa boð,tá síðstu ferð vit anda.Úr heiminum vit fara so,hjá tær um ævir standa.

1467 a-e ella F-f. *C.j. Boye. #1: Ókent tónaskald. #2: j. Crüger. (V. Danielsen týddi).

1. Á hall nú árið komið er,nú oyðist ong og líð.Sum dreymur kemur hon og fer,hin stutta summartíð.

2. Skjótt súsar vetrarstormur vilt,alt følnar dag um dag. Lat følna! Hjarta mítt er stilt,tí aðra troyst veit tað.

3. Lat lækka sól og dimmast leið,lat styttast hvønn ein dag.guds veldisarmur styttist ei,hans ljós, ei dimmist tað.

4. Lat gulna hvørt eitt blað, hvønn kvist,lat følna hvørt eitt strá.guds kærleiki, tað veit eg vist,umskiftist ikki svá.

5. Eg veit ta gleði, sum ei doyr,um oyðið alt er her.Við Betlehem ein eingil – hoyr! hin gleðiboðskap ber.

6. Eg veit, hvar vónin stendur grøn,er kalt og myrkt hjá mær.Tí krossins stóra sigurslønein ævig frelsa var.

7. So følni bert og doyggi táhvør blóma her á fold.Mín trúgv á hann skal óskerd stá,ið hvat so legst í mold.

8. Eitt ævigt vár hann goymir mær.So valdi vetur her.Og grøvin aldri sigur fær,tann grøv, sum sigrað er.


1469 d-a ella g-d. *arnfinnur Setberg. #1: Týskt fólkalag. #2: j.H. Nebelong.

1. Nú roðar sólin fjallarøð,tí dagur fer at halla,so berligt er á ong og bø,og nú sæst følv á hjalla.

2. Ein dag úr kavi sólin vóð,tú várfuglar sást tita,og tá hon hægst á lofti stóð,tú kendi summarhita.

3. Brátt hoyrast vetrarljóð og løg,og fjøllini tey dynja,tá glerstoytt eru rás og svøð,tú mást mót ódn teg brynja.

4. Sum vársins vón tær ugga ber,tá vetur tykist tungur,so hvør við Kristi kross var her,hann ævigt verður ungur.

5. Í Himli ævigt summar er,men sól, ið ikki brennur,og hagar hvør ein sál jú fer,sum Harran jesus kennir.

1470 F-c. *Emilie Thorup. #jógvan á Lakjuni. (Ismar joensen týddi).

1. Nú farast allar rósur, nú følnar hvørt eitt strá,við frosti kemur vetrartíðin kalda.Enn blómar tó ein rósa, hin fagrasta, eg sá,sum aldri ein í mold skal vita fjalda.

2. Hon upprann í guds hjarta, við krossins fót hon fannsín gróðrarmátt í jesu djúpu sárum.Sín lit og anga fekk hon av blóðinum, sum rann.Á, lív, á, vøkstur, størst av undrum rárum.

3. So mong ein jarðarurtin við rósunavni herseg prýðir – á! sum leyv hon burtur gulnar.Men um hin himmalrósa í barmi tínum er,tú trýrt, at deyðin tapa skal til fulnar.

4. Meg knógvar eingin vetur, men várið ævigt er,tí eg á krossins gátu trúgva vildi,og á mín veg her niðri, hvørt stig mín fótur ger,sær jesus mín við kærleika og mildi.

5. Á, góði gud, hav tøkk fyri smáblómur á jørð,sum kærleikin oss fyri fót man breiða.ja, góði gud, hav tøkk, at tín vinur, ein og hvør,skal ævigt hava rósuna at eiga!

1471 Es-b. *Óli Reinert. #Norskt fólkalag.

1. Nú vestur á luftina lívssólin gongur,og kvøldskuggin longu úr fjøllunum hongur,og setandi sól móti havsbrúnni dalar.Um jarðarlív okkara greitt hetta talar.

2. Hitt æviga lívið gud sínum væl goymir,og aldri í ævir hann børn síni gloymir.Tá er ikki kæran um lukku, sum svinnur,ta lukku, sum varir, hvørt guds barn har finnur.


1474 Es-b. *B.S. Ingemann. #a.P. Berggren. (V. Danielsen týddi).

1. Sæl sálin, ið eigur hin frið, sum gud gav,tó eingin kennir dag, fyrr enn sól fer í kav.

2. Á morgni so yndisligt fuglurin læt,sum áðrenn kvøld í búrinum syrgjandi sat.

3. Mong blóman um sólarris angandi stóð,sum líggin, áðrenn aftnaði, náðileyst sló.

4. Í morgunsól hevur mangt smábarnið spælt,sum, áðrenn dagur leið, var í deyðskugga fjalt.

1472 Es-b. *#Ókend. (P.W. Háberg týddi).

1. gev trænum bert eitt ár aftrat!hin víngarðsmaður bønar.Tá skal eg royna alt, so attann friðing væl seg lønar!

Eitt ár aftrat! hann biður nú,av kærleika hann brennur,og træið – tað er kanska tú,sum onga kenslu kennir.

2. Hygg, hvussu nær hann leggur særat grava og at tøða,langt út á kvøldið er hann har,má líða sárt og bløða.

3. Men eingin ávøkstur at sjá.Hin víngarðsmaður grætur,tá Harrans álvars eygnabránú trænum gevur gætur.

4. Og rødd hans sigur: Høgg tað um!Til hindurs bert tað stendur!Enn jesus frelsir hvønn tann, sumí trúgv til hann sær vendir.

5. Sum træið fellur, liggur tað,tá einaferð tað hoknar.Vel ei, á, sál, tann pínustað,har eldurin ei sløknar.

1473 g-d. *Victor Danielsen. #William gardiner.

1. Tí navni, sum vit byrja við,við tí vit enda nú,tí navni, har vit eiga frið – vár Harri jesus, tú.

2. So ókent var hitt dýra navnta longu, longu tíð,so ókend var hin trygga havn,sum nú vit eru í.

3. at einki gott í okkum var,ei kraft, ei vit, ei ráð,at alt bert deyðans merki bar,vit skiltu ikki tá.

4. Tí var so vónleys, myrk vár leið,og hugmóð ráddi her,tí stríddu vit, men kendu ei,hvat sannur friður er.

5. Ein dagur signaður tað var,tá egin máttur sveik,og trygt vit hvíldu, sterk í tær,í okkum ørm og veik.

6. ja, jesus, tak tað lov og prís,tú kanst frá okkum fá,og okkum meir teg sjálvan vís,til heima vit teg sjá.


5. So eydnurík sál hevur ljósið ei sæð,at ikki alt kann umskiftast ein stuttan dag.

6. Sæl, sæl tó hin sál, sum guds frið eiga kann,tó alt kann verða broytt, áðrenn dagurin svann.

7. Sum fuglurin glaði vit lovsyngja tá,um enntá ei várt eyga skal sólsetur sjá.

8. Vit gleðast sum blóman, ið dagurin ól,um enn vit liggja deyð undir dalandi sól.

9. Sum smábørn á morgni – vit frøast sum tey,tó kvøldsól okkum síggja kann følnað og deyð.

10. guds friður tað var, sum várt lív gjørdi ljóst– og sendi gud sín frið í hvørt syrgjandi bróst.

11. Sæl sálin, ið eigur hin frið, sum gud gav.Tí hann er sálarsólin, sum ei fer í kav.

Til serstøk høvi

Til serstøk høvi 577

1475 g-d. *#Ókend. (Z. Zachariassen týddi).

1. Tá ið Ábraham á sinni sendi tænaran avstað,tí hann visti, at skjótt endað var hans lív.Við kamelum sínum lýðin Eliezer fór tann daglanga leið at finna Ísaki eitt vív.

Ver til reiðar, sál, ver endurfødd!Hoyrir tú ei Eliezers rødd!Brátt Lambsins stóra brúdleyp byrja skal í gleði, gleim,tá á kvøldi ferðafylgið kemur heim!

2. Tá ið komið var at kvøldi við ein eysturlendskan brunn,Eliezer tók kamelafylgi síttog til Ísak eina brúður – millum eik og tornarunn – fann hann, tá Rebekka gav sítt ja-orð blítt.

3. So tók tænarin Rebekku – prýdd við skart og silvurlín – heim til Ábrahams og Ísaks lyftisland.Og tey elskaðu hvørt annað, Ísak hana tók til sín,og tey eydnusæl har knýttu hjúnaband.

4. Eins og tænarin hjá Ábrahami, andin sendur erút at finna eina brúður til guds Son,tí í Himli stendur bústaður til brúður hans í gerð,allan kærleik hans og dýrd har eigur hon.

5. Vit frá fedrahúsi fóru, søgdu heiminum farvæl,og nú ferðast vit til dýrdarinnar stað.Og skjótt brúðgómur og brúður andlit har til andlit sælnjóta dýrdina hin ævilanga dag.

1477 C-c. *Petur W. Háberg. #C.E.F. Weyse.

1. Tó skapanarverkið gudi barsín lovsong á nýggjum degi,hvør blóma, hvørt djór, hvørt keldufar– til Skaparans stóru gleði,hann segði: at maðurin eina var,ei gott var á lívsins vegi.

2. So skaptist við miklu guddómsvøldtil mannin hin vakra kvinna,og so hevur verið øld um øld,at hjørtuni saman finna.Og tveimum vit fagna her í kvøld,sum skilligt hvørt annað ynna.

3. gud varðveiti hetta brúðarpar,við friði og trygd tey krýni,hann verji tey við hvørt fótafarum brekku, um dal, um sýnu,og yvir ta leið, enn eingin sær,hans náðisól altíð skíni.

1476 F-a. *abraham grimstvedt. #jean j. Rousseau. (V. Danielsen týddi).

Eydnu nú ynskja vit, bróðir og systir,yvir ta pakt, sum tit gjørdu í dag.Veri í heiminum síðstur og fyrsturHarrin, sum signaði tykkara ja.gudsfrykt og kærleik lat samlívið prýða,gudsfriðin varða lat tykkara lut.Tá skulu ljósna tey spor, sum tit stíga.Fagni so tykkum hin trúfasti gud!

Til serstøk høvi578

1478 D-d. *Mary Peters, 1.ør. *P.W. Háberg, 2. ør. #P. Nicolai. (V. Danielsen týddi 1. ør.).

1. Tú, gud, sum skapti fyrsta mannog leiddi brúður fram til hannog beyð teim eitt at vera,í náði hygg á hetta stað,á hesi bæði, sum í dagpakt hvørt við annað gera,so tey í neyð sum í gleði á tí vegi, tú tey leiðir,liva tær til prís og heiður.

2. Tey ja-orð góvu hjartansglað,vælsigna teirra hjúnalag,gud, miskunnsami Faðir.Nú varði tey tín verndarhond,nú halgi tú tey kærleiksbond,so dagar gerast glaðir.Í trúgv sítt búgv lat tey byggja, hjá tær tryggja dag frá degi.Signa tey í sorg og gleði!

1480 F-c. *jacob Paulli. #j.P.E. Hartmann. (Chr. Matras og P.W. Háberg týddu).

1. Tit búgv tykkum reisið á Orðsins hellugrund,tá vikast ei veggur í lívsins ódnarstund,um samlívið er í lívd av krossins træ,vil heimið vera vart undir tryggasta lað.Ei myrkrið fær makt,stendur krossurin vakt.

2. Hvør gerð verði signað í bønar sterka bað,hvør langtan og vón vend mót Himmalsins stað,um sól rennur upp, um kvøldið legst um lond,lat bønarbrúgv stíga mót heimlandsins strond.Har bønin fær makt,standa einglarnir vakt.

3. Til hann, sum í brúdleyp í Kána boðin varð,sum tíðirnar skifta, tit haldið tykkum nær.Vælsignað hvør lon, sum jesus kallar sín’,har Harrin vil dvølja, kann vatn vera vínog friðarsins vaktverja hjartnanna pakt.

4. gud skjól tykkum verði, til lívssól niður fer,tað lýsir á veg,at gud kærleiki er,hann leiði tá fet í Kongaborg um stund,har eingin skal skiljast, sum kemur á fund.Tá fullgjørd er sáttvið guds kærleikans mátt.

1479 B-d. *Øssur Berghamar. #Richard Rodgers.

1. Kærleiki – trúfesti heim og hjúnalag fylli.Trygd í lund – stund um stund – lívsleið tykkara gylli.Orðsins barlast í sál og sinntykkum góð vil vera.Ljós so bjart – nær og fjart – Orðið uppi vil bera.

2. Kærleiki – trúfestiframtíð tykkara myndi.andans glóð, megi góðmerki hjørtu og lyndi.Leiði tykkum um lívsins havHarrans hond og megi.Ferðin sæl gerast skal– vard í sorg sum í gleði.


1481 Es-b. *N.F.S. grundtvig. #C.E.F. Weyse. (P.W. Háberg týddi).

1. Hjá teimum stuttligt at fylgjast er,sum fegin vilja í fylgi vera,tá tvífalt frøi hvør gleði ber,og helvtar munur er sorg at bera.ja, tað er gaman :,: at ferðast saman, :,:um kærleiksglæman :,: í fylgi er. :,:

2. So hugnaligt altíð er tað búgv,har stór og smá draga eina línu,og hústrú lyftir við manni trúgv,og maður lyftir við hústrú síni.ja, best er gaman :,: at lyfta saman, :,:tá felagsframin :,: er hjartamál. :,:

3. Væl Harrin hjúnunum eydnu gav,sum brúdleyp sítt vilja honum búgva,á hvørji løtu at vita av – tó æviskeiðið er ymist snúgvað – at tað er gaman :,: at byggja saman, :,:um kærleiksglæman :,: í fylgi er. :,:

1482 B-f ella Es-es. *john Berridge. #1: W. Havergal. #2: jens guttesen. (V. Danielsen týddi).

1. Vár Harri, tú, sum einaferðeitt brúdleyp signaði,ver sjálvur tú til staðar her,gev frið, vit biðja teg.Við náði brúður, brúðgóm prýð,lat náði lýsa teim,at friður hvørja stund og tíðmá fylla hetta heim.

1483 Es-es. *Dorothy F. gurney. #joseph Barnby. (Z. Zachariassen týddi).

1. Kærleiki Krists, hátt yvir fatan manna,Harri, vit eyðmjúkt bøna teg í dag,at hesi tvey tín djúpa kærleik sannasum eitt í eydnuríkum hjúnalag.

2. Fullkomna Lív, ver teirra fulla vissaum eyman kærleik, støðufasta trúgv,um tol, um vón, so tey ei treystið missa,um barnsligt álit, tykist leiðin drúgv.

3. gleði teim gev, so gylt gerst enntá sorgin,gev teimum frið, sum stillar lívsins stríð.Lívsdagin fyll, so hvør ókendur morginfullnøktast tíni kærleikskeldu í.

2. Og signing ríka lat tey fá,hygg á tey, Harri, milt,at tey og alt, tey eiga, máav lukku verða fylgt.Við reinum kærleika tey fyllog Kristi sinnalag,at byrðar hvørt hjá øðrum stilltey bera dag um dag.

3. Við hopi, vend mót Himlinum,tey ferðast lat við tær,inntil tú sæst í skýggjunum,og øll vit savnast har.ja, gjøgnum hvønn ein lívsins dag,í sorg og gleði við,lýs, Harri, yvir hetta staðtín kærleik og tín frið!


1484 D-fis. *Árni jacobsen. #jógvan við Keldu.

1. Upphavsins Harri, tú, sum heimin skapti,og sum á hválvið ljós og myrkur festi,tú yvir øllum skapningum og skaparverki metti,at neyðugt var við onkrum, sum til varðveiting tú setti.Sum skaparverksins krúnu tú tá skapti eina menniskju.

2. Upphavsins Harri, tú, sum heimin skapti,sást, ei var gott, at maðurin var eina.Og av hans egna holdi tátú kvinnu honum gjørdiat veita honum hjálp og ráð, og saman tú tey førdi.Og eftir tínum vísa ráði bæði skulu vera eitt.

3. Upphavsins Harri, tú, sum heimin skapti,ert enn tann sami, sum tú vart í forðum.Við kærleika tú bindur tvey, so eitt tey kunnu vera,tú leiðir, og tú signar tey og gjøgnum alt vilt beraog framvegis vilt gera tað og fylgja teimum hvørt eitt stig.

1485 F-f. *Sigurd Berghamar, 1. ør. *Petur W. Háberg, 2. ør. #gamalt týskt lag.

1. Vælkomnir verið, tit gestir úr ymiskum heimum,til hesa hátíðarløtu – at fegnast við teimum,sum her í daggóvu hvørt øðrum sítt „ja“,játtað av kenslum so reinum.

2. Vit teimum ynskja av hjarta á hátíðardegilukku og eydnu og signing á framtíðarvegi,eigi í lundtey Harrans frið hvørja stund.Hann veitir sannastu gleði.

1486 Es-g. *Petur W. Háberg. #james Langran.

1. Meðan saman her vit sitaglað og fró í veitslulagvið teim hjúnum, sum nú haldaher sín stóra merkisdag,er tað vert at hyggja afturá ta tíð, sum farin er,takksom móti lívsins Harra,hann, sum verður, var og er.

2. Ísrael væl mátti fjakkaár um ár í oyðimørk,men tey høvdu altíð hjá særhalgidómin, Harrans ørk.Klæði teirra slitust ikki,skógvar vórðu ei á hol,yvir teim var Harrans náði,kærleiki og ríka tol.

3. Øll tey frelstu hava sannað,hvussu stór guds náði er,hann læt upp tey stongdu portur,uppihelt so manga ferð.


1487 F-c. *Petur W. Háberg. #Ókent tónaskald.

1. Langa leið vit í lívi samanfylgst hava glað lið um lið– tvey í álvara, tvey í gaman,ár eftir ár, stig um stig.Vit møttust í ungdómsins morgunljósu tíð,vit hildu saman gjøgnum lívsins stríð!Eydnuløtur um sólskinsgøtur,sæla um blómandi líð.

2. Sjáldan falla bert leiðir lættarmenniskjabørnum í lut,saman gingu vit gøtur brattar,okkara álit var gud.Hann signingar sendi og náði lýsa læt,hann gávur gav og legði stútt afturat.Trúgvin bjarta gav frið, so hjartaðvónloysisgrát aldri græt.

3. Barnaleikurin hevur ljóðað,glymjandi ljómur var tað.Trúgv og tolin tú skapti, góða,friðsæl eitt samfalsins lag.Um bak nú er farið várt hádags æviskeið,vit stíga inn á leið, vit kenna ei.Harrin gævi, vit alla ævifylgjast á Hansara leið.

Og tey hús, sum ærað havaHarrans navn í trúgv og bøneins og teirra, vit nú fagna,missa ikki sína løn.

4. Tey eitt „Ebenezer“ kunnureisa nú á hesum stað,og vit ynskja, Harrans signingteim skal fylgja dag um dag,teirra heimi, teirra virki,teirra gerðum, teirra ferð,og so eina ríka inngongd,tá ið tíðin liðin er.

1488 B-d. *#E. Margaret Parker. (V. Danielsen týddi).

1. Verðin eigur ei tað myrkur, at eitt smíl ei ljóst tað ger.gakk tí við smíli fram tín veg.Eingi skýggj so dimm, at sólin ikki omanfyri er– so eftir roynd skal Harrin troysta teg.

Tú við sólskinssmíli himmalvegin slætta kann,so ei sigur lívsins sorg og stúran á tær vann.Ivi, ótti lúta má,hægstu signing skalt tú ná,um við smíli tína leið tú slætta kann.

2. Tá títt lívshav brúsar harðast, tykist øgiligt at sjá,smíl burt tað, sum ger hjartað møtt.Óframkomiligt kann tykjast – fram tó, vend tær ikki á,tí sólin bjørt skal skína aftur skjótt.

3. Tá ið fíggindarnir herja á teg, svíkur hjartað tá,halt somu kós, tí gud er nær.gakk við smíli djarvur fram, og tú frá honum hjálp skalt fá,og lívsins krúnu skal hann geva tær.


1489 C-g. *Zacharias Zachariassen. #gunrið Simonsen.

1. guds urtagarður – heimið,ávøkst fjølbroyttan ber,sorgum við og gleimi,ein møguleikans verð.Har anga blómubeði,maður, vív og børn,vard á sólheitum degiog umgyrd í melduródn.gudsóttans sæla barndómsheimól slíkan urtagarð.Friðarins føgru liljurog kærleikans ávøkst hann bar.

2. Tann andi, sum har ráddikvæmu uppvakstrartíð,fræið, faðir sáddi,bøn móður vatnað í– tey gróðrarhøvi góvueymu barnalund,fjálgar sólstrálur sóutann urtagarð stund um stund.Lotið, sum nam slíkt barndómsheim,bar góðan anga út,lívgandi dráttur kendistog spjaddi burt sorgir og sút.

3. Á mjúkum bønarvongirurað, sovnaðu vit,vaknaðu við songitil dagsins spæl og slit.Her kveiktust kenslur eymar,lyndið her varð styrkt,høgu ungdómsins dreymarog manndómsins trá varð birt.Blóman, sum øllum dámar best,„gott fyridømi“ er,ger, at lívssáðið búnastog ávøkstin æviga ber.

4. Vit takka, mamma, babba,fyri látur og tár,at tit hava sjabbaðvið okkum so mong ár.

1490 Es-b. *Ókent sálmaskald. #jens guttesen. (Z. Zachariassen týddi).

1. Tá hugin sær aftur til barndómin vendir,vit minnast til mammusa faldaðu hendur.Vit Bíbliuna opna har síggja á borðiog mammu í tøgnini grunda á Orðið.

2. Vit minnast, hon gud bað um vísdóm og náðiat liva sítt lív eftir hansara ráði.Um sjálv hon var veik, hon til Kelduna søkti,og hvørja ferð Harrin um styrkina økti.

3. Hon bað fyri okkum, um burtur, um heima,at vit ikki gud máttu nakrantíð gloyma.Hon bað ei, at stór vit og rík máttu verða,men at vit guds vitnisburð glað máttu bera.

4. Vit takka tær fyri tær faldaðu hendur,tí Harrin enn signingar við teimum sendir.Og eru vit signað við vinskapar bondum,so kemst tað av mammusa faldaðu hondum.

Nú kvøldarsólin roðaryvir urtagarð,glaður Harrin har skoðarso takksamur rósur tvær.Heimið er Harrans blómuong,hans stóra loyndarmál,hjúnanna heiðurskrúnaog barnanna sæla og sál!


1491 F-f. *Hans Utbø. #gamalt týskt lag. (V. Danielsen týddi).

1. Brøður og systrar, vælkomin úr bygdum og støðum,vælkomin higar frá tungum og møðsomum døgum.Her er ein havn,her skulu vit í guds navnstyrkjast mót komandi prøvum.

2. Her vit í kærleika skulu hvør annan formana,uggast og styrkjast til gudi í trúskapi tæna.Fram til guds ljósstýra vit beint vára kós,aldri so broyta vit hana.

3. Biðja vit skulu og syngja og eyðmjúk fram beraoffur til jesus, sum Frelsari vár vildi vera,tala um hann,so at hann gleða seg kann,tá ið hans navn høgt vit gera.

4. Her finna sálirnar hvíld eftir troyttandi dagar,fara av fundinum uggaðar, styrktar og glaðar,gjøgnum alt stríðtakka á komandi tíð gudi, sum dró okkum hagar.

5. Brøður og systrar, í jesu navn vælkomin veri.Harrin vár gud vára samkomu signaða geri.Faðir, ver túher millum okkara nú,fólk títt í favni tú beri.

1493 F-a ella D-d. *P. Sørensen. #1: j.j. Rousseau. #2: johann B. König. (V. Danielsen týddi).

1. Lat okkum fundin í Himlinum minnast.Kanska vit hittast ei foldini á.Men mangan betri tað verður at finnast,har sum vit Harran í hásæti sjá.Har skulu endurloyst vit allar ævirtilbiðja hann og hans náði, og harverður tann troystaður, hvíldur og glaður,sum her við tárum hans vitnisburð bar.

2. Hittast í Himli. Má hjartað ei stillast,tá hesin sannleiki fyllir tað heilt.Latið tí huga vár longur ei villast,latið nú sinni várt ei vera deilt.Eygað mót dýrdini eigur at skoða,sálin frá lutunum her vera loyst,andin av himmalskum kærleika loga,fundurin har uppi vera vár troyst.

1492 Es-b. *P. Sørensen, 1.-2. ør. *F. Boye, 3-4. ør. #Norskt fólkalag. (V. Danielsen týddi).

1. Brøður og systrar, vit skiljast nú glað,farið við jesusi av hesum staðhvør sínar lógligu leiðir.

2. goymið guds orð nú í hjarta og sinn,latið ei Satan, ei verðina inn,jesus má hjørtuni eiga.

3. amen vit siga í trúnni so glað,gud hevur svarað á bøn vára ja,amen í Himli hann sigur.

4. Lambið, bert Lambið, sum synd vára bar,heiður og prís allar ævir hann fær,amen, halleluja, amen.


1494 Es-g. *#albert E. Brumley. (Flóvin Tyril týddi).

1. Skjótt vit endan á lívsvegnum náa,og vit síggjast kanska aldri meir her,til vit hittast í dýrdini heima,í tí sælu og himmalsku verð.

Skulu ei vit hittast aftur hesumegin,sum vit stríðast gjøgnum heimin hvør sær,hinumegin vit so aftur skulu hittast,við ta glitrandi lívsánna har,har sum yndisrósur ævigt blóma,og har aldri aftur slítast bond.Skulu ei vit síggjast aftur hesumegin,hittast vit á tí himmalsku strond.

2. Vit so mangan við sorg mugu skiljast,tó vit lívgast, tá ið troystin er góð,men í Himli vit ei skulu syrgja,og vit hittast har einaferð fró.

3. Og við ánna vit skjótt skulu hittast,har ei stormskýggj loftið dimma sum her– og í Himlinum gleðin er ævig,har, sum dýrdleikin av øllum ber.


1. Tá ár fer at halla og hvørvur so smátt,og aftur eitt ár kemur nær,tá steðga vit ivandi, líta um bak,minnast aftur, hvat fortíðin bar.

:, : Men mín sál kann tó glað„Ebenezer“ sítt reisa í dag. :, :

2. Kann vera, at leiðin ei gingin varð bein,og ljós undir skeppu varð fjalt,tí andin er fúsur, men holdið er veikt,og skjótt verður hjarta várt kalt.

3. Kann vera, at onkrum er fallið í lutat stíga í deyðskuggans dal,men keppurin ævigi óttan tók burt,og við hansara hjálp gongst alt væl.

4. Kann vera, tú svárt kennir saknin í dagav vinum, ið tær stóðu nær.Tó – vita, at vinurin besti tó ertann Harrin, sum verður og var.

5. So ugga tá, Harri, ta máttleysu sálog turka burt sorganna tár,og lat okkum liva tær nærri hvønn daghetta komandi, ókenda ár.

:, : Og mín sál skal tá glað„Ebenezer“ sítt reisa hvønn dag. :, :

1496 a-a. *jens Schjørring. #L.M. Lindeman. (V. Danielsen týddi).

1. aldri tey, sum Harran kenna,hittast skulu síðstu ferð.Tá ið tár við skilnað renna,troyst í hesum orðum er.

2. Skulu aldri meir vit síggjakær og elskað andlit her,í tí ljósa staðnum nýggja,vinur ei frá vini fer.

3. Mugu vit við sorg enn standavið so manga opna grøv,vita vit, at skjótt vit landaoman fyri hetta støv.

4. Tá ið tár við skilnað renna,á, hvør søt hin troystin er:aldri tey, sum Harran kenna,hittast skulu síðstu ferð!


1497 as-es. *Sarah Doudney. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Sov søtt, á, vinur, sov og hvíl teg nú.Vit vildu, tú hjá okkum skuldi búð.Men tryggari hjá jesusi ert tú– farvæl, farvæl, farvæl!

2. Tú svevur søtt sum barnið vøggu í,men vaknar ei sum tað til tár og stríð.Fullkomin er tín hvíla djúp og blíð– farvæl, farvæl, farvæl!

3. Til henda sorgarnátt at enda er,til morgunstjørnan boð av degi ber,til Harrin sæst í skýnum aftur her– farvæl, farvæl, farvæl!

4. Til skuggar svinna fyri sólini,og vaknar hvør, í Kristi sovnaði,til lívið sigur ber av grøvini– farvæl, farvæl, farvæl!

5. Inntil tú líkur jesusi skalt stáí ljóma, sum ei mannaeyga sá,og krúnuna av hondum hans skalt fá– farvæl, farvæl, farvæl!

6. Farvæl, farvæl, men ikki ævigt, nei.Ein stuttan dag, eitt lítið tíðarskeið,so hittast vit, har skilnaður er ei,og inntil tá – farvæl!

7. Inntil við hásætið vit standa harí hvítum klæðum, Harranum so nær,til eyga várt hans dýru ásjón sær– farvæl, farvæl, farvæl!

1498 g-d. *Ókent sálmaskald. #Victor Danielsen. (V. Danielsen týddi).

1. Tú, deyði, ert beiskur,og hart manst tú slá,tú kemur við sorg og við tárum,tú spottar øll menniskjans ynski og ráð,tú lær yvir svíðandi sárum.Eg leitaði, leitaði, fann eingi ráð– tú, deyði, ert beiskur,og hart manst tú slá.

2. Eg leitaði, leitaði,einki tó vann,sum uggar hitt stúrandi hjartað.Hjá tær, á, mín jesus, til endans eg fanntó ljós her í myrkrinum svarta.Tú, Harri, tú eigur tey bjargandi ráð,ja, deyðan tú vanst, tóso hart hann man slá.

3. ja, eiturodd deyðansvið heiður breytst tú,mín Harri og Frelsari kæri!av angist og váða tú bjargar mær nú,og skjótt til tín sjálvs heim eg fari.Tú deyði, tú grøv, brotin broddur tín er!Tí jesus vann sigurog lívið mær ber.


1500 g-d. *Lina Sandell. #Ira D. Sankey. (V. Danielsen týddi).

1. Í tínum dýra navni, jesus,vit eitt nýtt ár byrja nú.Men vár tráan og vár longsil,øll vár vón ert eina tú.Kom og ber til vári hjørtumeiri náði, ljós og kraft,meiri lív og meiri gleði,enn vit áður hava havt.

2. Uppihalt og føð tú okkumgjøgnum hetta nýggja ár,send tú okkum signing, náði,ugga tey, sum fella tár.Okkum lær at tæna, elskaalla tíð, á hvørjum stað,okkum lær við tráan væntakomu tína dag um dag.

3. Lær tú okkum øll at nýtatíðina at tæna tærog at telja várar dagar,sum at hvør hin síðsti var.gev, at eingin burt skal spillanáðina, sum árið ber,hetta ár, sum kanska verðursíðsta ár hjá onkrum her!

1499 F-c. *Victor á Lakjuni. #jógvan á Lakjuni.

1. Eitt náðiár, sum Harrin gav, varð søkt í ævinleikans hav. Um givin okkum dagur er, hann ævina í hondum ber.

2. Ein dagur er sum túsund ár, og túsund ár sum eingin tíð. Er dagurin, sum hvarv í gjár, hjá honum eins og ævin víð.

3. Hjá okkum teljast dagar, ár og heyst og vetur, summar, vár. Eitt ár, eitt ár, eitt ár aftrat í náði hann meg telja læt.

4. Hvat geri eg í hesi tíð, sum tilmáld varð mær stutt og blíð? glapp tíðin góða mær av hond, gekk eg mær inn í fremmand lond?

5. Hitt ævinleikans ljós er bjart, sum rekur burtur myrkt og svart. Á hesi stuttu jarðarleið tó mangan skeivt mín fótur steig.

6. Og tá tú legst á kvøldarstund at fáa tær ein náttarblund, tá er tað eins og ævin long títt stendur har við tína song.

7. Og tosar uttan orð og ljóð, tá fellur á teg hvíld og ró, og andin fyllir tína ond, sum gevur tær av jesu hond.

8. Og aftur tá í dagsins verk vit fara hvíld og glað og sterk, vit skilja betur lívsins hví, tá lætnar alt várt tunga stríð.


1501 D-fis. *Zacharias Zachariassen. #jóannes á Váli.

1. Um lívsmynstrið fløkt tykist veraog høpisleys vevarans sløg,um mangt er, sum tungt er at bera,og vikna tey riðandi knø,um sansir og evni enn bila,og menningin tarnað enn er,gud hevur tó alt so tilskilað,at brek Hann til signingar ger!

2. alt tykist sum endar og knútar,og lívsmynstrið rangvørgt sær út– sum lepar og kloddar og klútar – tú nívist av sorg og av sút.Men ein dag er lívsmynstrið endað,og vavið, sum ranguna ber,á rættuna Harrin skal vendaog vísa: gud kærleiki er!

3. Tá skjúttilin ei meira gongur,og gud dregur vadmalið frá,og bummurin slær ikki longur,tá fullvæl vit skilja Hans ráð,hví júst hinir myrkastu træðrir,sum gylla tey ljósastu bond,í mynstrinum gjørdust so fagrirí Meistarans alkønu hond!

4. Tá loypur hin lamni av gleði,hin deyvi tá hoyrnina fær,hin menningarveiki fær megi,hin blindi til fulnar tá sær!Hin brekaði tá verður grøddur,og burt svinna sárki og sár,hin sinnistyngdi – nú møddur – tá turkað fær burtur hvørt tár!

1502 g-h. *#Øssur Berghamar.

1. Vit í hjørtum várum fegnast um tað verk, ið her er framt,sáðið, sum í trúgv er sáað ár um ár.Harrans rødd her hevur ljóðað kærleiksfult og álvarsamt,søgan søgd er, sum kann grøða syndasár.

Harrin hevur verið góður, og hann signaðiOrðið, sum er altíð nýtt, og ávøkst ber.Stór var náði Guds og megi,honum prísa vit við gleði,sum vit halda á at tæna honum her.

2. Vitnisburðir hava ljóðað, mong ein sál varð endurfødd,og vit gleddust saman, signing stór tað var.Saman sungu vit um jesus, lyftu upp vit vára rødd.Mangan kendu vit, at Himmalin var nær.

3. Tey, sum undan hava gingið og í áliti á gudtóku trúarstig – vit minnast tey í dag.Tí við eldhuga og ídni tey í verki tóku lut,og við tøkk vit minnast teirra hjartalag.

4. Harrin jesus er hin sami – latið okkum tí hvør særhalda á í trúgv og treysti hond í hond.Kristi afturkoma nærkast, skjótt vit eru komin har,stríðið endað er – á føgru heimlandsstrond.


1504 D-a. *Símun av Skarði. #Petur alberg.

1. Tú alfagra land mítt, mín dýrasta ogn!Á vetri so randhvítt, á sumri við logn,tú tekur meg at tær, so tætt í tín favn.Tit oyggjar so mætar,gud signi tað navn,sum menn tykkum góvu,tá teir tykkum sóu.ja, gud signi Føroyar, mítt land!

2. Hin roðin, sum skínur á sumri í líð,hin ódnin, sum týnir mangt lív vetrartíð,og myrkrið, sum fjalir mær bjartasta mál,og ljósið, sum spælir, mær sigur í sál:alt streingir, ið tóna,sum vága og vóna,at eg verji Føroyar, mítt land.

3. Eg nígi tí niður í bøn til tín, gud:Hin heilagi friður mær falli í lut!Lat sál mína tváa sær í tíni dýrd!So torir hon vága, av gudi væl skírd, at bera tað merki,sum eyðkennir verkið,ið varðveitir Føroyar, mítt land!

1503 Des-f. *jeremiah E. Rankin. #William g. Tomer. (V. Danielsen týddi).

1. gud við tykkum inntil næstu ferð.gøtuna hann tykkum greiðiog við lombum sínum leiði – gud við tykkum inntil næstu ferð!

Inntil næstu ferð, til vit hittast,til hjá Jesusi vit boyggja knæ,inntil næstu ferð, til vit hittast – Gud við tykkum inntil næstu ferð!

2. gud við tykkum inntil næstu ferð.Hann við veingjum tykkum goymiog í ongum tykkum gloymi– gud við tykkum inntil næstu ferð!

3. gud við tykkum inntil næstu ferð.Tá ið hóttir tykkum vandi,nær hjá tykkum tá hann standi– gud við tykkum inntil næstu ferð!

4. gud við tykkum inntil næstu ferð.Hann í deyða tykkum verji,einki ilt á tykkum herji – gud við tykkum inntil næstu ferð!

Rættindi

Rættindi590

© Rættindi frá David Media aB til at nýta sangirnar niðanfyri:

Føroyskt heiti Upprunaheiti Yrkjari og tónaskaldalvaldsgud, tignið vár alvaldsgud Majesty jack HayfordÁ gud eg líti I trust in god Oswald jeffrey SmithÁ Kristus bert mín vón er bygd In Christ alone Stuart Townend /Keith gettyBoð um handaverk hans rúmdin ber He’s everything to me Ralph CarmichaelEg einsamur gekk jesus and me Ira F. StanphillEg elska teg vil I love You my Lord Dave FellinghamEi eg kenni morgindagin I know who holds tomorrow Ira F. StanphillEina hjá Tær Bara i dig (Only in You) Bengt johansonEin biddari so eina sat við vegin Then jesus came Homer alvan Rodeheaver /Oswald jeffrey SmithEins og kvinnan har við brunnin Fill my cup, Lord Richard BlanchardFrá tí, sólin rísir her Every promise Stuart Townend (from the breaking of the dawn) /Keith gettygestir her á fold Soon and very soon andraé Crouchgleðin er at eiga jesus joy in serving jesus Bentley DeFores ackley /Oswald jeffrey Smithgud mær vísir veg god will make a way Don Moengud sendi Son sín, Harran jesus Because He lives gloria & Bill gaithergud, skap í mær eitt hjarta Create in me a clean heart Keith greenguds kærleiki eitt undur er How deep the Father’s love for us Stuart Townendgud, tú sum okkum Lord, for the years Michael a. Baughen./ hevur leitt og varðað Timothy Dudley-SmithHvar enn eg her man ferðast I walk with His hands in mine Ira F. StanphillLegg tína byrði For those tears I died Marsha StevensLjós tíns kærleika skínur, Harri Shine, jesus, shine graham Kendrick (Lord, the light of Your love) Mangan koma royndartíðir His grace is sufficient for me Mosie Lister

Í sambandi við prentloyvi er nógv arbeiði lagt í at finna fram til tey, sum eiga rættindi til sangir og løg. Um onkur er, ið vit ikki hava funnið ella av misgáum hava lopið um, vóna vit, at sagt verður Sálmabókagrunninum frá hesum.

Rættindi 591

Føroyskt heiti Upprunaheiti Yrkjari og tónaskaldMín Harri kann byrðina bera The Saviour can solve every problem Bentley DeFores ackley /Oswald jeffrey SmithTú skalt ikki stúra My life is in Your hands Kirk FranklinMyrkur, kvøl og háð The power of the cross Stuart Townend (Oh, to see the dawn) /Keith gettyÓverdur eg var Unworthy Ira F. Stanphilljesus, jesus, jesus, There’s something about that name gloria & Bill gaither dýrabart er tað navnið mær Stríðist tú við spurningar jesus is the answer andraé & Sandra Crouchjesus skal fáa hægsta heiður jesus shall take the highest honour Chris BowaterTað blóð, á krossinum fleyt hin dag The blood will never lose its power andraé CrouchTað finst ein vón There is a hope Stuart Townend /Mark EdwardsTá ið myrkast var náttin ’Til the storm passes by Mosie ListerTá skuggar leingjast We’ll talk it over Ira F. StanphillTyngja tungar byrðar, Reach out to jesus Ralph Carmichael sum tú gongur vegnum á? Tær at tæna I will serve Thee gloria & Bill gaitherTá ið á vári blómur spretta fyri mær Bring back the springtime Kurt KaiserTú, Harri, undurfullur ert Lord, how wonderful You are Mosie ListerTú í hjarta tínum hava kanst ein song You can have a song in your heart Ira F. StanphillTú komst sum hjálparleyst barn The servant King graham Kendrick (From Heaven You came) Sig Harranum takk give thanks to the Lord (Forever) Chris TomlinSum eg gangi lívsins leið Led by the Master’s hand Mosie Lister og troyttur verði Særdi syndatrælur Come to jesus Chris RiceVið perluportrið mær ein vinur bíðar Inside those pearly gates Ira F. Stanphill

Yrkjarar, týðarar og tónaskøld

Yrkjarar, týðarar og tónaskøld 595

abrahamsen gustav 1881-1913 (Noreg) 392absalonsen absalon f. 1939 (Før.) 239, 444, 980,

1174absalonsen Árni f. 1942 (Før.) 783absalonsen Marius 1910-2001 (Før.) 83, 385,

443, 478, 535, 664, 1231absalonsen Símun f. 1957 (Før.) 342, 346, 659,

839, 889, 1285ackley alfred Henry 1886-1960 (amer.) 164,

248, 566, 936, 1292ackley Bentley DeForest 1872-1958 (amer.)

566, 769, 1273, 1382adam adolphe 1803-1856 (Frakl.) 100adams Sarah Flower 1805-1848 (Ongl.) 929addie j.C. 1859-1933 (amer.) 79adkins Donna f. 1940 (amer.) 305agnestig Carl Bertil f. 1924 (Svør.) 725ahle johann Rudolph 1625-1673 (Týskl.) 116,

1131ahnfelt Oscar 1813-1882 (Svør.) 60, 621, 732,

1261akers Doris Mae 1923-1995 (amer.) 662alberg Petur 1885-1940 (Før.) 1504alexander Cecil Frances 1818-1895 (Írl.) 29,

101, 174alexander Helen Cadbury 1877-1969 (Ongl.)

899alfors Rachel guiley (amer.) 1009allam Isabel C. 20. øld (ókunn.) 793allen Chester g. 1838-1878 (amer.) 304allendorf johann L. 1693-1773 (Týskl.) 915andersson göte (Svør.) 1354andersson Herbert (Svør.) 777andersson Inetz (Svør.) 1392andreasen Kirstin f. 1924 (Før.) 286andrésen Eli 1948-1991 (Før.) 622andrésen Hilmar 1908-1954 (Før.) 687, 996,

1354antes john 1740-1811 (Ongl.) 40

arndt Ernst M. 1769-1860 (Týskl.) 436, 1438arne Thomas a. 1710-1778 (Ongl.) 524, 638arnott arthur S. 1870-1941 (avstr.) 318askildsen Olav 1938-2006 (Før.) 266atkinson Frederick C. 1841-1897 (Ongl.) 215,

290auber Daniel F. 1782-1871 (Frakl.) 186avis Edward C. 19. øld (amer.) 527ayres H.C. f. 1849 (amer.) 1153

Baadsager Margit M. f. 1975 (Før.) 625Bach Carl P.E. 1714-1788 (Týskl.) 208Backer Bill f. 1926 (amer.) 1393Baker Henry 1835-1910 (Ongl.) 933, 1215Baker Henry Williams 1821-1877 (Ongl.) 70,

1068Baker Mary ann 1831-1921 (amer.) 726Bakewell john 1721-1819 (Ongl.) 160Ball Diane (ókunn.) 30Balle Carl Chr. 1806-1855 (Danm.) 90Baloche Paul f. 1962 (amer.) 22Bancroft Charitie L. 1841-1892 (Ongl.) 564Bandsberg Oscar 1874-1953 (Noreg) 1453Barham-gould arthur C. 1891-1953 (Ongl.) 904Baring-gould Sabine 1834-1924 (Ongl.) 791, 1460Barker annie Herbert 1844-1932 (amer.) 1374Barnard Charlotte a. 1830-1869 (Ongl.) 1348Barnby joseph 1839-1896 (Ongl.) 342, 1205,

1460, 1483Barraclough Henry 1891-1983 (Ongl./amer.) 24Barratt Thomas B. 1862-1940 (Ongl./Noreg)

996, 1004, 1060, 1091, 1189, 1348Bartlett Eugene M. 1885-1941 (amer.) 117, 119,

451Batiste Édouard antoine 1820-1876 (Frakl.) 598Batt Michael Philip f. 1949 (Ongl.) 1340Baughen Michael a. f. 1930 (Ongl.) 299Baumeister (ókunn.) 362Baur Benjamin a. 1897-1972 (amer.) 505

Niðanfyri eru yrkjarar, týðarar og tónaskøld í bókstavarað eftir eftirnavni savnað í sama yvirliti. Her er ikki útgreinað, um talan er um yrking, týðing ella lag, men bert í hvørjum sangum viðkomandi persónur eigur lut. Oman fyri sangirnar inni í bókini sæst, hvør eigur orð, lag ella týðing. Teknið * merkir orð, og teknið # merkir lag.

Yrkjarar, týðarar og tónaskøld596

Baxter jesse R. 1887-1960 (amer.) 760Baxter Lydia 1809-1874 (amer.) 803, 1052Bay Rudolph 1791-1856 (Danm.) 1458Bayly Thomas H. 1797-1839 (Ongl.) 1274Beaty Richard W. 1799-1883 (Írl.) 565Beck johannes 1862-1939 (Danm.) 1130Beethoven Ludvig van 1770-1827 (Týskl.) 287,

767, 1112Bekken Reidar (Noreg) 389Bellamy David Milton f. 1950 (amer.) 415Bellerby Edward johnson 1858-1940 (Ongl.) 939Bellman Carl Michael 1740-1795 (Svør.) 278,

1043, 1378Bennard george 1873-1958 (amer.) 151Benson Bob f. 1930 (amer.) 720Berggren andreas Peter 1801-1880 (Danm.)

187, 584, 654, 750, 979, 1090, 1143, 1229, 1353, 1385, 1419, 1466, 1474

Berghamar andrew f. 1971 (Danm.) 291Berghamar Erla f. 1955 (Før.) 326Berghamar Øssur f. 1942 (Før.) 26, 46, 62, 71,

73, 78, 80, 93, 104, 109, 128, 131, 137, 138, 152, 197, 220, 221, 231, 263, 268, 279, 280, 282, 292, 302, 305, 309, 311, 316, 324, 335, 350, 352, 366, 380, 383, 390, 394, 412, 429, 448, 454, 488, 505, 529, 555, 559, 564, 596, 606, 652, 655, 681, 693, 724, 749, 776, 798, 832, 884, 885, 891, 892, 902, 917, 922, 956, 959, 962, 1009, 1063, 1072, 1095, 1236, 1268, 1278, 1330, 1335, 1342, 1439, 1440, 1441, 1462, 1463, 1479, 1502

Berghamar Sigurd 1910-2003 (Før.) 23, 26, 75, 959, 992, 1336, 1485

Bergman Nils-Erik (Svør.) 868Bernstein Chr. andreas 1672-1699 (Týskl.) 854Berridge john 1716-1793 (Ongl.) 1482Beskow Fredrik Natanael 1865-1953 (Svør.) 877Bevan Emma F. 1827-1909 (Ongl.) 484Beveridge Robert F. (ókunn.) 1224Bickersteth Edward Henry 1825-1906 (Ongl.) 639Bilbrough Dave (Ongl.) 394, 693Bilhorn Peter P. 1865-1936 (amer.) 262, 369, 455Bishop Henry R. 1786-1855 (Ongl.) 1239Bitthauer j.C. 18/19 øld (Týskl.) 740, 849, 507Bjerkrheim Trygve 1904-2001 (Noreg) 721, 1056Björkman Conrad adolf 1873-1942 (Svør.) 45Black james Milton 1856-1938 (amer.) 209, 544,

578, 1299, 1327, 1377Blackmer Francis a. 1855-1930 (amer.) 473,

615, 1154

Blanchard Richard 1925-2004 (amer.) 458Blandly Ernest W. 19. øld (amer.) 931Bliss Philip Paul 1838-1876 (amer.) 160, 203,

327, 341, 402, 422, 442, 511, 554, 583, 650, 736, 754, 872, 879, 895, 955, 952, 969, 1007, 1050, 1054, 1059, 1069, 1070, 1074, 1084, 1103, 1107, 1110, 1118, 1146, 1151, 1156, 1200, 1203, 1254, 1262, 1337, 1368

Blomqvist joël 1840-1930 (Svør.) 13, 194, 270, 1093, 1110, 1360

Bloom Fredrik arvid 1867-1927 (Svør.) 534Boberg Carl 1859-1940 (Svør.) 35, 1318Bode john Ernest 1816-1874 (Ongl.) 858Bonar Horatius 1808-1889 (Skotl.) 33, 257, 361,

403, 463, 466, 524, 636, 676, 723, 977, 1134, 1141Booth Evangeline 1865-1952 (Ongl.) 1384Booth Herbert H. 1862-1926 (Ongl.) 541, 719,

1030, 1223Booth Mary W. (ókunn.) 770Bortniansky Dmitri S. 1751-1825 (Russl.) 639Boswell Robert 1746-1804 (Skotl.) 4Bottome Francis 1823-1894 (amer.) 223, 404Bottorf Kem g. f. 1876 (amer.) 1295Bourgeois Louis 1510-1561 (Sveis) 403Bourgeois Milton f. 1937 (Frakl.) 743Bowater Chris a. f. 1947 (Ongl.) 309Bowring john 1792-1872 (Ongl.) 588Boye Casper johs. 1791-1853 (Danm.) 1277, 1467Boye Frederik 1715-1759 (Danm.) 1492Bradbury William Batchelder 1816-1868 (amer.)

223, 288, 627, 661, 667, 768, 935, 1197, 1290, 1322, 1434

Brainard Mary gardiner 1837-1905 (amer.) 754Brander Herbert 1903-1984 (Svør.) 890, 1033Breck Carrie Elizabeth 1855-1934 (amer.) 173,

457, 1309Breiung Nils Tjøstelsen 1866-1911 (Noreg) 814Bridgers Luther B. 1884-1948 (amer.) 240, 298Bridges Matthew 1800-1894 (Ongl.) 330Brock Blanche Kerr 1888-1958 (amer.) 443,

589, 1394Brock Virgil Prentiss 1887-1978 (amer.) 589,

1394Brooks Phillips 1835-1893 (amer.) 85Brorson Hans adolph 1694-1764 (Danm.) 28,

143, 258, 323Brown Howard L. 1889-1965 (amer.) 913, 1454Brown Margaret W. f. 1892 (amer.) 1454Brown Mary Haughton 1856-1918 (amer.) 871


Brumley albert E. 1905-1977 (amer.) 1289, 1494Brun johan Nordal 1745-1816 (Noreg) 116Bryant john B. 19. øld (ókunn.) 130Buffum Herbert 1879-1939 (amer.) 267Bull Ole 1810-1880 (Noreg) 1306Bullinger Ethelnert William 1837-1913 (Ongl.)

688Bullock geoff f. 1955 (avstr.) 909Burke james H. 1858-1901 (amer.) 232Burns alex f. 1898 (Skotl.) 253Burns james Drummond 1823-1864 (Skotl.) 911Burton S.D. (amer.) 1282Butler Charles j. (amer.) 578Bærentsen Oluffa 1891-1982 (Før.) 139Børud arnold f. 1947 (Noreg) 128, 135, 161, 348,

728, 983, 1446Børud Thomas f. 1970 (Noreg) 1446

Calderón juan Carlos f. 1938 (Spania) 432Camp Mabel johnston 1871-1937 (amer.) 260Campbell Emma F.R. 1830-1919 (amer.) 1055Campbell Thomas 1777-1844 (Skotl.) 32, 549Cappeau Placide 1808-1877 (Frakl.) 100Carlsen Olav T. (Noreg) 153Carlsen Victor f. 1952 (Før.) 1322Carlson joseph D. f. 1915 (amer.) 1082Carlson Wilhelm E. 1841-1919 (Svør.) 820Carmichael Ralph f. 1927 (amer.) 6, 713Carradine Beverly Francis 1848-1931 (amer.) 130Carter Miss (ókunn.) 631Carter Russell Kelso 1849-1928 (amer.) 68, 1149Cary Phoebe 1824-1871 (amer.) 1255Casey D.L. 19. øld (amer.) 1184Cassel Elijah Taylor 1849-1930 (amer.) 1027Cassel Flora Hamilton 1852-1911 (amer.) 1027Casson Hodgson 1788-1851 (Ongl.) 332Chambers Brent Sinclair f. 1948 (Nýsæl.) 302Chapman john Wilbur 1859-1918 (amer.) 586Chapman Robert C. 1803-1902 (Danm./Ongl.)

630Charlesworth Vernon j. 1839-1896 (Ongl.) 597Cherry Edith gilling 1872-1897 (Ongl.) 901Chisholm Thomas Obediah 1866-1960 (amer.)

18, 408, 905Christiansen avis Marguerite Burgeson 1895-

1985 (amer.) 146, 923, 1328Christiansen Krisjan f. 1952 (Før.) 2, 418Clairvaux Bernard úr 1090-1153 (Frakl.) 124,

177, 320, 629

Clarke Harry D. 1888-1957 (Ongl.) 948, 1407Clarkson Edith Margaret 1915-2008 (Kan.) 963Claudius Matthias 1740-1815 (Týskl.) 36Clayton Norman j. 1903-1992 (amer.) 376, 766,

956, 1330Clements john Ralston 1868-1946 (Írl./amer.)

224Clephane Elizabeth Cecilia 1830-1869 (Skotl.)

195, 497Clingan Martha S. f.1882 (amer.) 809Cocking Ruth f. 1941 (Før./avst.) 622Coffin E.F. (ókunn.) 1314Coghill annie L. 1836-1907 (Ongl.) 958Converse Charles Crozat 1834-1918 (amer.) 147,

568, 674, 696, 745, 970, 1057Cook Martha 1806-1874 (amer.) 780Cook Roger f. 1940 (ókunn.) 1393Cook Russel Sturgis 1811-1864 (amer.) 1205Cook Vikki f. 1960 (ókunn.) 564Cooper W. george 1840-1927 (amer.) 252Cornelius Maxwell N. 1842-1893 (amer.) 757Cornelius Rufus Henry 1872-1933 (amer.) 1392Cornell Warren D. 1858-1924 (amer.) 252Couch Rebecca Rhoda Foster 1853-1946 (Ongl.)

1032Cousin anne Ross 1824-1906 (Ongl.) 192, 1387,

1400, 1401, 1402Cowper William 1731-1800 (Ongl.) 15, 120, 520,

710Coxe arthur Cleveland 1818-1896 (amer.) 1172Crabbe j.g. (ókunn.) 571Cragg Herbert Wallace 1910-1980 (Ongl.) 469Crewdson jane 1809-1863 (Ongl.) 371, 796Croft William 1678-1727 (Ongl.) 15, 19, 20, 1209Croly george 1780-1860 (Írl.) 215Cronsioe Nathanael 1883-1937 (Svør.) 74Crosby Fanny 1820-1915 (amer.) 59, 156, 304,

333, 345, 492, 504, 521, 525, 605, 675, 679, 702, 740, 765, 800, 836, 861, 893, 920, 957, 968, 975, 1002, 1013, 1016, 1019, 1037, 1066, 1067, 1098, 1116, 1159, 1165, 1181, 1185, 1199, 1207, 1287, 1316, 1329, 1336, 1390, 1396, 1397, 1432

Crouch andraé 1945-2015 (amer.) 185, 799, 1034, 1272

Crouch Sandra f. 1942 (amer.) 1034Crüger johann 1598-1662 (Týskl.) 635, 1467Crumley Marjorie (amer.) 573Crumley W.F. (amer.) 573Crusell Bernhard Henrik 1775-1838 (Finl.) 1342


Currier Mary E. Upham 1858-1909 (amer.) 739Cushing William Orcutt 1823-1903 (amer.) 508,

829, 934, 1442

Dahl jákup 1878-1944 (Før.) 17, 43, 56, 95, 908, 994Dahlcrantz jonas 1885-1939 (Svør.) 1094Dahlgren Erland 1902-1980 (Svør.) 1388Dahlöf julius 1871-1913 (Svør./amer.) 689Dahl-jacobsen jonhard 1943-2001 (Før.) 1384Dahl-Olsen gunnar 1899-1978 (Før.) 705Danielsen Daniel j. 1871-1916 (Før.) 900Danielsen Richard 1937-2013 (Før.) 804, 1201Danielsen Victor 1894-1961 (Før.) 3, 4, 5, 10, 13,

15, 19, 20, 24, 25, 28, 33, 36, 39, 47, 49, 51, 54, 55, 61, 65, 67, 69, 72, 77, 84, 102, 105, 106, 108, 113, 116, 118, 121, 122, 123, 124, 127, 129, 130, 132, 133, 134, 136, 140, 141, 142, 143, 144, 145, 147, 148, 151, 154, 155, 156, 158, 160, 162, 163, 167, 168, 169, 173, 174, 177, 178, 179, 181, 182, 186, 187, 191, 192, 193, 194, 195, 198, 199, 201, 202, 203, 204, 205, 206, 207, 208, 211, 217, 218, 223, 225, 226, 229, 230, 232, 237, 238, 241, 242, 243, 244, 257, 258, 259, 261, 264, 265, 273, 275, 277, 278, 281, 284, 290, 300, 303, 308, 312, 315, 319, 320, 321, 322, 323, 325, 327, 332, 333, 334, 337, 341, 358, 359, 360, 361, 362, 365, 367, 372, 374, 378, 379, 384, 386, 387, 388, 391, 392, 393, 398, 399, 401, 402, 403, 404, 405, 407, 408, 409, 410, 413, 416, 422, 425, 435, 436, 438, 439, 445, 446, 450, 452, 453, 455, 457, 459, 462, 464, 465, 466, 467, 470, 473, 474, 475, 479, 480, 482, 484, 485, 491, 492, 493, 497, 498, 499, 501, 502, 504, 508, 511, 513, 516, 519, 520, 521, 524, 525, 526, 527, 537, 539, 540, 541, 543, 548, 549, 550, 554, 556, 560, 562, 563, 565, 568, 569, 571, 572, 574, 576, 577, 578, 579, 580, 581, 582, 583, 584, 588, 590, 591, 592, 595, 597, 598, 601, 603, 604, 605, 608, 611, 613, 614,, 615, 618, 619, 621, 624, 626, 627, 628 ,629, 630, 631, 632, 633, 634, 635, 636, 637, 638, 640, 641, 642, 644, 645, 646, 647, 648, 649, 650, 651, 653, 654, 656, 657, 658, 660, 661, 663, 665, 666, 667, 669, 671, 672, 673, 674, 676, 679, 680, 682, 683, 688, 691, 692, 699, 701, 702, 708, 710, 711, 712, 715, 719, 723, 730, 731, 732, 735, 736, 738, 739, 741, 745, 747, 748, 750, 751, 752, 754, 755, 756, 757, 765, 767, 770, 771, 772, 780, 781, 782, 785, 787, 789, 790, 792, 793, 794, 795, 796, 801, 803, 808, 811, 812, 814, 815, 818, 819, 820, 822, 825, 826, 829, 831, 833, 836, 841,

843, 845, 846, 849, 850, 851, 853, 854, 856, 858, 861, 862, 863, 866, 870, 871, 872, 873, 874, 875, 876, 877, 883, 886, 888, 893, 895, 898, 899, 900, 903, 910, 911, 912, 914, 915, 916, 920, 921, 925, 926, 929, 932, 933, 934, 935, 937, 945, 946, 947, 949, 951 ,952, 955, 958, 960, 961, 965, 967, 968, 969, 970, 972, 973, 975, 977, 979, 981, 982, 984, 986, 987, 988, 993, 995, 998, 1004, 1006, 1007, 1010, 1012, 1013, 1015, 1016, 1017, 1019, 1020, 1024, 1026, 1027, 1028, 1029, 1031, 1032, 1036, 1037, 1038, 1040, 1041, 1042, 1043, 1045, 1046, 1047, 1051, 1052, 1053, 1055, 1058, 1059, 1062, 1066, 1068, 1069, 1070, 1074, 1076, 1078, 1079, 1080, 1081, 1083, 1084, 1085, 1086, 1087, 1088, 1091, 1092, 1093, 1096, 1097, 1098, 1100, 1103, 1106, 1107, 1108, 1109, 1110, 1111, 1112, 1113, 1114, 1115, 1116, 1117, 1118, 1119, 1122, 1128, 1130, 1131, 1133, 1136, 1137, 1138, 1140, 1141, 1142, 1143, 1144, 1145, 1146, 1147, 1149, 1150, 1151, 1152, 1153, 1154, 1155, 1156, 1158, 1159, 1161, 1162, 1163, 1164, 1165, 1166, 1168, 1170, 1173, 1175, 1176, 1177, 1180, 1181, 1182, 1183, 1184, 1185, 1186, 1187, 1189, 1190, 1192, 1193, 1194, 1196, 1197, 1199, 1200, 1202, 1203, 1204, 1205, 1206, 1207, 1208, 1210, 1213, 1215, 1217, 1220, 1221, 1223, 1224, 1225, 1229, 1233, 1239, 1243, 1248, 1251, 1253, 1255, 1257, 1259, 1260, 1261, 1262, 1263, 1265, 1266, 1267, 1274, 1277, 1286, 1287, 1290, 1294, 1297, 1298, 1299, 1302, 1303, 1304, 1306, 1314, 1317, 1320, 1321, 1322, 1324, 1327, 1331, 1332, 1338, 1339, 1341, 1342, 1346, 1348, 1352, 1353, 1355, 1358, 1359, 1360, 1361, 1362, 1363, 1364, 1370, 1374, 1375, 1376, 1377, 1379, 1382, 1385, 1386, 1387, 1390, 1391, 1395, 1397, 1400, 1401, 1402, 1405, 1408, 1410, 1411, 1413, 1424, 1425, 1427, 1428, 1430, 1431, 1432, 1433, 1434, 1435, 1438, 1440, 1442, 1444, 1452, 1455, 1457, 1459, 1467, 1473, 1474, 1476, 1478, 1482, 1488, 1491, 1492, 1493, 1496, 1497, 1498, 1500, 1503

Dánjalsson Dánjal 1922-2001 (Før.) 72Danks Hart Pease 1834-1903 (amer.) 224, 683Darby john Nelson 1800-1882 (Ongl.) 845Dark Elizabeth (ókunn.) 565Darwall john 1731-1789 (Ongl.) 31, 349Darwood William McKendree 1835-1914

(amer.) 118Dass Petter 1647-1707 (Noreg) 17Davis Billy 1932-2004 (amer.) 1393


Davis Frank Marion 1839-1896 (amer.) 1204, 1224Davis jimmie 1899-2000 (amer.) 759Day Hilda M. (ókunn.) 1443Dearmond Lizzie 1847-1936 (amer.) 910Deck james george 1802-1884 (Ongl.) 133, 230Dedekam Sophie Hedvig 1820-1894 (Noreg) 360,

665, 676, 1042Degen F. (amer.) 1111Dennis Thomas um 1900 (Ongl.) 163, 181Denny Edward 1796-1889 (Írl.) 201, 632, 633 DeShazo Lynn f. 1956 (amer.) 313Dix William Chatterton 1837-1898 (Ongl.) 88Djurhuus anna f. 1953 (Før.) 421, 558, 1328Djurhuus Hákun 1922-2006 (Før.) 112, 458, 489,

518, 575, 616, 950, 1075, 1188, 1237, 1283, 1293, 1383, 1449

Djurhuus Hans andreas 1883-1951 (Før.) 1450Djurhuus Símun P. 1909-1990 (Før.) 686Doane William Howard 1832-1915 (amer.) 156,

217, 230, 333, 345, 492, 663, 679, 682, 696, 803, 836, 861, 968, 975, 1037, 1046, 1067, 1153, 1287, 1331

Doddridge Philip 1702-1751 (Ongl.) 405Dorsey Thomas a. 1899-1993 (amer.) 698Doudney Sarah 1841-1926 (Ongl.) 1497Dresser Paul 1857-1906 (amer.) 245, 1408Drewsen Benny f. 1937 (Danm./Før.) 328Dudley-Smith Timothy f. 1926 (Ongl.) 299Duffield george 1818-1888 (amer.) 998Dunbar C.R. (amer.) 1290Dunlop Merrill E. 1905-2002 (amer.) 923Durham Chas. E. (amer.) 1270Dyke Henry van 1852-1933 (amer.) 287Dykes john Bacchus 1823-1876 (Ongl.) 23, 70,

320, 374, 588, 611, 634, 811

Earnshaw Robert Henry 1856-1929 (amer.) 149Edson Lewis 1748-1820 (amer.) 574Edwards Mark f. 1965 (Ongl.) 761Ehrenborg-Posse Betty 1818-1880 (Svør.) 94Ekberg Einar 1905-1961 (Svør.) 45Ekeland Tobias Bernhard 1891-1969 (Noreg)

1429Eklund Elsa 1893-1965 (Svør.) 1218Eklund Henrik Wilhelm 1848-1920 (Svør./

amer.) 1197Ekström Fredrik august 1819-1901 (Svør.) 487Eliasen justinus K. f. 1947 (Før.) 125Eliasson (ókunn.) 1028

Ellerton john 1826-1893 (Ongl.) 1455Elliott Charlotte 1789-1871 (Ongl.) 935Elliott Emily E.S. 1836-1897 (Ongl.) 105Ellis j. (Skotl.) 1012Ellis Sally (amer.) 906Ellis Vesphew Benton 1917-1988 (amer.) 1127Elmers Hildur 1868-1928 (Svør.) 730Eltzholtz alberta 1846-1934 (Danm.) 1143Elvey george job 1816-1893 (Ongl.) 330, 778Engelke Fredrik 1848-1906 (Svør.) 733Engström Theofil 1915-2011 (Svør.) 1354Engström Therese (Svør.) 638Entwisle j. Howard 1863-1901 (amer.) 470,

1136, 1217Eriksson Bengt Rune f. 1945 (Svør.) 221Eskesen Morten 1826-1913 (Danm.) 624Eugenie, sv. prinsessa 1830-1889 (Svør.) 155Evans john Miller 1825-1892 (amer.) 1316, 1387Ewing alexander 1830-1895 (Ongl.) 1352Excell Edwin Othello 1851-1921 (amer.) 457,

793, 795, 976, 1405

Faber Frederick William 1814-1863 (Ongl.) 1112, 1267

Falk abraham 1727-1776 (Svør.) 1064Fawcett john 1740-1817 (Ongl.) 653Fearis john Sylvester 1867-1932 (amer.) 1296Featherstone William R. 1842-1870 (Kan.) 277Fellingham Dave f. 1945 (Ongl.) 285Ferguson Manie Payne 1850-1932 (amer.) 207Fernholm andreas 1840-1892 (Svør.) 640Fettke Tom f. 1941 (amer.) 247, 356Fibiger andreas 1868-1937 (Danm.) 433Fillmore Frederick augustus 1856-1925 (amer.)

1035Fillmore james Henry 1849-1936 (amer.) 580Fischer Lee C. (amer.) 468Fischer William gustavus 1835-1912 (amer.) 10,

114, 851, 1018Fjalsett Kjell f. 1952 (Noreg) 135Fleischer gerhard (Týskl.) 99Fletcher W.a. (amer.) 760Flies Bernhard 1770-1851 (Týskl.) 110Flint annie johnson 1866-1932 (amer.) 429, 797Flodén georg 1893-1975 (Svør./amer.) 1293Fløtum Meta av f. 1953 (Før.) 166, 210, 287, 299,

429, 532, 546, 561, 567, 586, 714, 769, 905, 1308Foster Stephen Collins 1826-1864 (amer.) 188,

325, 392, 1173, 1191


Fougner Ingeborg Prytz 1913-1996 (Noreg) 764Founds Rick f. 1954 (amer.) 282Francis Samuel Trevor 1834-1925 (Ongl.) 295,

413, 1320Franklin Kirk f. 1970 (amer.) 779Frazier Dallas f. 1939 (amer.) 536Fredenholm axel 1881-1962 (Svør.) 420Frederiksen Nicolina 1910-1979 (Før.) 336French j.E. (ókunn.) 482Fritch ahasverus 1629-1701 (Týskl.) 1229Fry Charles William 1838-1882 (Ongl.) 543Frykman Nils 1842-1911 (Svør./amer.) 321, 733,

794, 1379Fuglø Evald 1920-1993 (Før.) 1218, 1378Funk joseph 1778-1862 (amer.) 64Færø Ásvør 1940-1977 (Før.) 503Færø Poul f. 1938 (Før.) 503, 1415

gabriel Chalvar a. 1892-1960 (Svør./amer.) 668gabriel Charles H. 1856-1932 (amer.) 145, 172,

255, 378, 577, 756, 781, 787, 871, 874, 961, 986, 996, 1017, 1121, 1142, 1167, 1324, 1358, 1383

gaither gloria f. 1942 (amer.) 126, 316, 343, 532, 546, 821, 918, 1315

gaither William j. (Bill) f. 1936 (amer.) 126, 316, 343, 510, 532, 546, 821, 918, 1315

gardar jórun f. 1982 (Før.) 235gardiner William 1770-1853 (Ongl.) 132, 201,

237, 265, 647, 1473garði Edmund í 1928-1994 (Før.) 944, 1056gates Ellen Maria Huntington 1835-1920

(amer.) 987, 1342gauntlett Henry john 1805-1876 (Ongl.) 101,

1226gebhardt Heinrich Ernst 1832-1899 (Týskl.)

1117geibel adam 1855-1933 (Týskl./amer.) 995,

998, 1060geijer Erik gustaf 1783-1847 (Svør.) 707, 818gerðalíð Henny f.1952 (Før.) 340gerðalíð jógvan 1916-2012 (Før.) 21, 91, 344,

1126 gerhardt Paul 1607-1676 (Týskl.) 699, 785 gether johan adolph 1809-1873 (Danm.) 7getty Keith f. 1974 (Írl.) 53, 183, 567gibbs ada Rose 1864-1905 (Ongl.) 216gibbs alfred P. 1890-1967 (Ongl.) 75, 369, 643gibson jeff (amer.) 1269gill Thomas Hornblower 1819-1906 (Ongl.) 1409

gilmore joseph Henry 1834-1918 (amer.) 768gilmour Henry Lake 1836-1920 (Írl.) 379, 1150,

1359giverholt E. (Noreg) 1117giverholt jens Marius 1848-1916 (Noreg) 278,

849gjertsen Melchior Falk 1847-1913 (Noreg/

amer.) 866gläser Carl gotthelf 1784-1829 (Týskl.) 226glerfoss Hans jákup 1937-2010 (Før.) 426glück Christoph 1714-1787 (Týskl.) 850gordon adoniram judson 1836-1895 (amer.)

277, 336, 498, 1012, 1186gordon Robert F. (ókunn.) 249goreh Ellen Lakshmi 1853-1937 (India) 616goss john 1800-1880 (Ongl.) 263gould john Edgar 1822-1875 (amer.) 672graeff Frank Ellsworth 1860-1919 (amer.) 199,

748graham E.B. 1784-1872 (amer.) 1282graham Sarah jean 1854-1889 (Kan.) 167, 1314graley alfred a. (amer.) 1053granberg johannes (Svør.) 474grant Robert 1779-1838 (India/Ongl.) 19grape john Thomas 1835-1915 (amer.) 561gray james Martin 1851-1935 (amer.) 388, 585green Charles F. 1846-1916 (amer.) 1088green Harold 1871-1931 (amer.) 770, 831green Keith 1953-1982 (amer.) 46green Melody f. 1947 (amer.) 279greenaway Roger f. 1938 (Ongl.) 1393gregersen Vilhelm 1848-1929 (Danm.) 979grétry andré 1741-1813 (Belgia) 576grigg joseph 1728-1768 (Ongl.) 933grimstvedt abraham 1860-1928 (Noreg) 148,

237, 264, 275, 624, 641, 644, 656, 663, 873, 937, 1139, 1476

griswold alexander Viets 1766-1843 (amer.) 782

griswold Sophia Taylor 1828-1903 (amer.) 1254gruber Franz Xaver 1787-1863 (Eysturr.) 98grundtvig Nikolaj Frederik Severin 1783-1872

(Danm.) 7, 51, 197, 1468, 1481grytzell josef 1862-1908 (Svør.) 560gudmundsen Leonard gunelius 1924-1990

(Noreg) 1357guðmundsson Þórarinn 1896-1979 (Ísl.) 835guinness Henry grattan 1835-1910 (Írl.) 202gulseth josepha f. 1882 (Noreg) 334


gurney Dorothy Frances Blomfield 1858-1932 (Ongl.) 1483

gustafson Emil 1862-1900 (Svør.) 206guttesen jens 1916-1996 (Før.) 1, 57, 58, 63, 78,

134, 147, 233, 286, 301, 344, 370, 373, 456, 500, 509, 623, 643, 664, 703, 737, 746, 792, 878, 880, 882, 928, 993, 1000, 1132, 1171, 1195, 1219, 1221, 1227, 1258, 1376, 1416, 1418, 1422, 1431, 1456, 1482, 1490, 1495

guttesen Kristina 1956-1990 (Før.) 270guttesen Leivur 1929-1997 (Før.) 60, 325, 404,

745, 1108, 1298, 1331, 1339 gøtzsche Ellen 1867-1956 (Danm.) 1457 j.C.H. (ókunn.) 55

Haagensen andrew 1835-1911 (Nor./amer.) 650Habershon ada Ruth 1861-1918 (Ongl.) 830,

1142Hague john Bayley 1813-1898 (amer.) 1146Hall Elvina Mabel 1822-1889 (amer.) 561Hall jane E. 19. øld (amer.) 549Hall joseph Lincoln 1866-1930 (amer.) 612, 711,

748, 1003, 1276Hallquist Britt gerda 1914-1997 (Svør.) 725Halmrast johan 1866-1912 (Noreg) 140Hamblen Stuart 1908-1989 (amer.) 2, 774, 837,

842, 1230Hammond Edward Payson 1831-1910 (amer.)

142Hankey arabella Katherine 1834-1911 (Ongl.)

1018, 1046Hanks aileene 1933-1997 (amer.) 1333Hansen anja f. 1970 (Før.) 942Hansen arvid f. 1964 (Før.) 930, 991 Hansen Billy f. 1963 (Før.) 868Hansen Brynleif 1936-1970 (Før.) 9, 63, 131, 180,

240, 267, 298, 734, 906, 963, 1254, 1276, 1403, 1406, 1415, 1461

Hansen Christoffer 1865-1952 (Noreg) 1438Hansen Filip f. 1964 (Før.) 487Hansen Finnur 1928-2013 (Før.) 864Hansen Hanus M. f. 1952 (Før.) 135, 476, 742,

864, 1365, 1371, 1389Hansen Hanus S. 1916-2003 (Før.) 456Hansen Heini 1920-1976 (Før.) 1176Hansen Hjalmar 1873-1952 (Noreg) 162, 393, 602Hansen jákup R. f. 1955 (Før.) 1357Hansen jóannes S. f. 1947 (Før.) 468, 713, 859,

918, 1460

Hansen Kirsten 1850-1902 (Noreg) 665Hansen Pætur M. f. 1954 (Før.) 1018Hansen Randi f. 1979 (Før.) 22Hansen Símun j. f. 1972 (Før.) 37Hansen Willy (Noreg) 153Hanson Carl 1867-1940 (Nor./amer.) 1053Harkness Robert 1880-1961 (avstr.) 176, 809,

830Harper Redd 1903-1992 (amer.) 1228, 1264Harrington Calvin Sears 1826-1886 (amer.) 780Harrington Kate 19. øld (Ongl.) 1203Harris Margaret jenkins 1865-1919 (amer.) 410Harris Thoro 1874-1955 (amer.) 170, 418, 438Hart joseph 1712-1768 (Ongl.) 1220Hartmann johan Peter Emilius 1805-1900

(Danm.) 43, 182, 411, 877, 1339, 1480Hartsough Lewis 1828-1919 (amer.) 804, 1322Harvill jamie f. 1960 (amer.) 357Hassler Hans Leo 1564-1612 (Týskl.) 124, 685,

699, 735, 903Hastings Horace Lorenzo 1831-1899 (amer.)

1168Hastings Thomas 1784-1872 (amer.) 485, 629, 691Hasty E.E. 1837-1898 (ókunn.) 479Hatton john 1710-1793 (Ongl.) 977Hauner Norbert 1743-1827 (Eysturr.) 496Hausmann julie von 1825-1901 (Týskl.) 686Havergal Frances Ridley 1836-1879 (Ongl.) 259,

826, 921, 932, 952, 990Havergal William Henry 1793-1870 (Ongl.) 136,

233, 524, 550, 613, 853, 1092, 1482Hawks annie Sherwood 1836-1918 (amer.) 925,

1202Haydn Franz joseph 1732-1809 (Eysturr.) 582,

1320Haydn johann Michael 1737-1806 (Eysturr.) 319Hayford jack f. 1934 (amer.) 234Hayhurst john (Ongl.) 1311Hays William Shakespeare 1837-1907 (amer.)

543Háberg jógvan P. f. 1947 (Før.) 153, 1448Háberg Knút E. 1920-2005 (Før.) 481, 763, 1008,

1336, 1346Háberg Petur W. 1914-1984 (Før.) 1, 11, 14, 35,

38, 57, 78, 79, 85, 152, 164, 188, 196, 224, 227, 254, 256, 271, 289, 307, 318, 355, 449, 481, 517, 530, 534, 536, 545, 599, 675, 678, 700, 703, 722, 726, 737, 740, 760, 791, 816, 824, 880, 881, 901, 928, 953, 978, 999, 1000, 1008, 1021, 1160, 1178,


1179, 1222, 1230, 1271, 1296, 1313, 1334, 1366, 1376, 1394, 1404, 1407, 1409, 1416, 1418, 1422, 1426, 1429, 1445, 1456, 1472, 1477, 1478, 1480, 1481, 1485, 1486, 1487, 1495

Háberg Sunneva 1917-2007 (Før.) 256Händel georg Friedrich 1685-1759 (Týsk./

Ongl.) 269Hänßler Friedrich 1892-1972 (Týskl.) 1421Head Bessie Porter 1850-1936 (amer.) 213Heber Reginald 1783-1826 (Ongl.) 374, 965Heede Elevine 1820-1883 (Noreg) 845Heidelberg E.C. (amer.) 414Hermansen Petur f. 1948 (Før.) 1302Hern Naida 1944-2001 (amer.) 350Hewitt Eliza Edmunds 1851-1920 (amer.) 55,

355, 540, 576, 875, 881, 912, 1003, 1079, 1101, 1111, 1182, 1271, 1294, 1382

Hews george 1836-1904 (amer.) 649Hill jim f. 1930 (amer.) 1301Hoellein alma (amer.) 421Hoffman C. Chr. 1832-1894 (Danm.) 197Hoffman Elisha albright 1839-1929 (amer.) 154,

289, 428, 553, 824, 1015, 1070, 1164, 1386Holmstrand johan 1885-1958 (Svør.) 69Holst gustav 1874-1934 (Ongl.) 93Homburg Ernst Christoph 1605-1681 (Týskl.)

158, 369Hone William 1780-1842 (Ongl.) 898Honningdal jan f. 1959 (Noreg) 125Hope johnnie (ókunn.) 383Hopkins george F. (ókunn.) 1145Hopkins josiah 1786-1862 (amer.) 1186Hopper Edward 1816-1888 (amer.) 672Hoskins joseph 1745-1788 (Ongl.) 186How William Walsham 1823-1897 (Ongl.) 974Howard Cuthbert 1856-1927 (Ongl.) 300Hudson anna (amer.) 382Hudson Ralph Erskine 1843-1901 (amer.) 259,

397, 541, 562, 1427Hugg george Crawford 1848-1907 (amer.) 499,

535, 1198Hughes john 1873-1932 (Ongl.) 1243Hull amelia Matilda 1825-1882 (Ongl.) 554,

1109Hull asa 1828-1917 (amer.) 127, 129, 142, 1172Hultman johannes alfred 1861-1942 (Svør./

amer.) 169, 372, 420, 603, 887, 1294, 1318, 1356

Humphries Mitch 1950-2007 (amer.) 546

Hunter William 1811-1877 (Írl./amer.) 1080, 1140

Huntington DeWitt Clinton 1830-1912 (amer.) 1395

Husband E. (ókunn.) 1343Husband john jenkins 1760-1825 (Ongl./amer.)

268Húsgarð Líggjas 1892-1951 (Før.) 433Hussey jenny Evelyn 1874-1958 (amer.) 914Hutton james 1715-1795 (Ongl.) 853Høj Christian 1904-1992 (Før.) 721Højgaard Hans jacob 1904-1992 (Før.) 89, 1252

Ingebrigtsen Helga, 1882-1952 (Noreg) 1279Ingemann Bernhard Severin 1789-1862 (Danm.)

43, 95, 584, 755, 1131, 1448, 1474Ingler arthur Forrest 1873-1935 (amer.) 1334Irvine jessie Seymour 1836-1887 (Ongl.) 49, 802Isaac Heinrich 1450-1517 (Hál.) 873Isaksen Djóni 1849-1912 (Før.) 1458

jackson Henry godden 1838-1914 (amer.) 544jackson Maud Fraser 19. øld (amer.) 1081jacobsen Árni f. 1951 (Før.) 12, 29, 53, 82, 88,

99, 101, 117, 119, 141, 171, 185, 213, 219, 240, 246, 249, 253, 260, 288, 314, 349, 368, 389, 396, 400, 420, 427, 431, 447, 483, 490, 496, 510, 531, 533, 557, 587, 602, 607, 609, 694, 697, 698, 717, 718, 729, 743, 764, 778, 821, 827, 887, 904, 936, 939, 974, 1001, 1023, 1025, 1104, 1105, 1123, 1124, 1273, 1284, 1292, 1310, 1453, 1454, 1484

jacobsen Edmund 1917-1984 (Før.) 823jacobsen Eyðun f. 1955 (Før.) 126, 294jacobsen Hans andreas 1928-1987 (Før.) 62jacobsen jóan Petur f. 1942 (Før.) 983jacobsen jóhannes Holm 1924-2010 (Før.) 538jacobsen Martin Restorff f. 1947 (Før.) 997jacobsen Steinbjørn O. f. 1948 (Før.) 76, 313james Mary Dagworthy 1810-1883 (amer.) 384janson Carl j. (Svør.) 144janson Theodor 1858-1922 (Svør.) 514jarman Thomas 1782-1862 (Ongl.) 226jensen gordon f. 1952 (Kan./amer.) 306, 828jochumsson Matthías 1835-1920 (Ísl.) 690joensen Hans 1910-1986 (Før.) 1425joensen Hansa f. 1930 (Før.) 1356joensen Ismar 1919-2003 (Før.) 92, 94, 96, 351,

423, 495, 552, 725, 1246, 1275, 1465, 1470


joensen Levi f. 1933 (Før.) 114, 170, 317, 437, 441, 460, 512, 788, 1169, 1325, 1345, 1351, 1412

joensen Malla 1913-2002 (Før.) 375joensen Martin f. 1953 (Før.) 706, 1120joensen Robert 1912-1997 (Før.) 1468johannesen Hansina 1886-1954 (Før.) 695johansen johannes 1925-2012 (Danm.) 351johansson Bengt f. 1952 (Svør.) 251johnson Beatrice F. (ókunn.) 610johnson Emma (ókunn.) 445johnson jennie (ókunn.) 1369johnson Kaleb 1888-1965 (Svør./amer.) 1300johnson Norman E. 1928-1983 (amer.) 213johnson Phil f. 1948 (amer.) 720johnston Emma Mansfield 1835-1904 (amer.) 1014johnston julia Harriette 1849-1919 (amer.) 531jones g.H. (ókunn.) 191jones Harriet E. Rice 1823-1915 (amer.) 1121,

1217jones Lewis Edgar 1865-1936 (amer.) 1076, 1308jones Mark M. 1837-1915 (amer.) 1344jones Ruth Caye 1902-1972 (amer.) 1188joy Edward Henry 1871-1949 (amer.) 318, 753jónsson Páll 1818-1889 (Ísl.) 1419justinussen Bill f. 1963 (Før.) 159justinussen gunnar f. 1971 (Før.) 1219justinussen gunnvør f. 1939 (Før.) 189jøkladal Ólavur f. 1952 (Før.) 926

Kaiser Kurt f. 1934 (amer.) 941Karlson Bror (Svør.) 1174Karlsson Pelle f. 1950 (Svør./amer.) 276, 293,

536, 617, 868Kaufman S.Z. (amer.) 108Keble john 1792-1866 (Ongl.) 1459Keldu jógvan við f. 1944 (Før.) 21, 136, 202, 431,

796, 898, 1001, 1253, 1126, 1310, 1452, 1484Keldu Pætur við f. 1970 (Før.) 1325Keldu Theodor við 1914-1986 (Før.) 1445Kelly Katherine a.M. 1869-1942 (Ongl.) 897Ken Thomas 1637-1711 (Ongl.) 290Kendrick graham f. 1950 (Ongl.) 107, 927Kerr Phil (amer.) 847Ketchum albert allen 1894-1984 (amer.) 486Kidder Mary ann 1820-1905 (amer.) 709, 1204Kieffer I.N. 19. øld (amer.) 1211King Ethel Vern (amer.) 1256Kingo Thomas 1634-1703 (Danm.) 187, 862, 903Kinzer Mark S. f. 1952 (amer.) 364

Kirk Salathial Cleaver 1847-1917 (amer.) 47, 493, 1133

Kirkland Flora (ókunn.) 1005Kirkpatrick William j. 1838-1921 (Írl./amer.)

25, 167, 455, 467, 504, 515, 521, 569, 601, 605, 722, 741, 881, 914, 1002, 1014, 1036, 1051, 1079, 1086, 1101, 1160, 1182, 1184, 1185, 1189

Kjælnes Kári f. 1939 (Før.) 1212Klein Laurie f. 1950 (amer.) 272Klug joseph (ókunn.) 526Knapp Phoebe Palmer 1839-1908 (amer.) 261,

525, 800, 1165Koch Lulu W. f. 1892 (amer.) 797, 1349Koschat Thomas 1845-1914 (Eysturr.) 1005Kristoffersen Kris f. 1936 (amer.) 454, 749Krog Thomas 1918-2010 (Før.) 283Kurzenknabe john Harry 1840-1927 (Týskl.) 1362Köhn Carl Martin 19.-20. øld (Danm.) 322König johann Balthasar 1691-1758 (Týskl.) 241,

502, 915, 1493

Lacey Herbert j. 18. øld (amer.) 47Lakey William (Bill) F. (amer.) 1127Lakjuni Bárður á f. 1978 (Før.) 296, 502, 551,

748, 854, 895, 971, 1058, 1220Lakjuni Eyðun á f. 1959 (Før.) 44, 92, 423, 539,

757, 1297Lakjuni jógvan á f. 1952 (Før.) 276, 351, 593,

1246, 1428, 1450, 1457, 1465, 1470, 1499Lakjuni Maria á 1921-2006 (Før.) 1343Lakjuni Páll á f. 1947 (Før.) 16, 34, 251, 306, 357,

523, 573, 728, 773, 890, 909, 954, 1072, 1312Lakjuni Victor á f. 1945 (Før.) 766, 1499Lambert O.a. (ókunn.) 383Landstad Magnus Brostrup 1802-1880 (Noreg)

658, 1206Langran james 1835-1909 (Ongl.) 631, 632, 642,

1486Lathbury Mary artemisia 1841-1913 (amer.) 673Latta Eden Reeder 1839-1907 (amer.) 501Lawrence Scott 20. øld (amer.) 1328Laws William Black 1811-1875 (Skotl./Kan.) 1113LeBlanc Lenny f. 1951 (amer.) 22, 274Lee joyce (ókunn.) 1241Lefevre Mylon R. f. 1944 (amer.) 827Lehman Frederick Martin 1868-1953 (amer.)

11, 1044Lehman H.S. (ókunn.) 1201Lehman R. Frank 1859-1931 (amer.) 382


Lemmel Helen Howarth 1863-1961 (Ongl./amer.) 734

Leslie I.I. (ókunn.) 1154Lester j.H. um 1850 (Ongl.) 939Levinsen anton 1859-1920 (Danm.) 360, 386Levinsen johannes 1853-1884 (Danm.) 1389Liða Rodmundur í f. 1931 (Før.) 938Lidman Sven 1882-1960 (Svør.) 610Liewén Karl Edvard 1868-1893 (Svør.) 169Lillenas Bertha Mae 1891-1945 (amer.) 489, 607Lillenas Haldor 1885-1959 (amer.) 254, 798Lindeman Ludvig Mathias 1812-1887 (Noreg) 7,

48, 308, 391, 433, 552, 972, 1210, 1496 Lindström albert 1853-1935 (Svør.) 12Lister Mosie f. 1921 (amer.) 34, 714, 817, 884,

1025, 1249 Lithell Lydia 1909-1957 (Svør.) 476, 1312, 1366Littlewood William Edensor 1831-1886 (Ongl.)

1041Lloyd William Freeman 1791-1853 (Ongl.) 819Loes Harry Dixon 1892-1965 (amer.) 146, 557, 813Lofti Svenning av f. 1939 (Før.) 71, 354, 486, 786,

857, 1035, 1288Long Lela B. 1896-1951 (amer.) 331Longstaff William Dunn 1822-1894 (Ongl.) 949Lómstein Sólrun f. 1939 (Før.) 566Lorenz Edmund Simon 1854-1942 (Russl./

amer.) 708, 1020Louvain arnulf úr 1200-1250 (Hol.) 197Loveless Robert Claire 1922-2009 (amer.) 1238Loveless Wendell P. 1892-1987 (amer.) 1238Lowden Carl Harold 1883-1910 (amer.) 199,

729, 905Lowry I.P. (ókunn.) 816Lowry Robert 1826-1899 (amer.) 178, 315, 452,

740, 869, 925, 934, 987, 1125, 1183, 1202, 1286, 1338, 1363

Lund C. (ókunn.) 846Lunde Sigurd 1916-2006 (Noreg) 764, 810, 944Luther arthur a. 1891-1960 (amer.) 744Luther Charles C. 1847-1924 (amer.) 999Luther Martin 1483-1546 (Týskl.) 3, 51Lützen Heine f. 1965 (Før.) 175, 838Lyne joseph Leycester 1837-1908 (Ongl.) 939Lyte Henry Francis 1793-1847 (Skotl.) 263, 715,

883, 926, 1226 Lyth john 1821-1886 (Ongl.) 1311Lönborg augusta 1862-1900 (Svør.) 689

Macgill jacob Wakefield 1829-1900 (Ongl.) 598Mackay james Bruce (ókunn.) 1062Mackay William P. 1839-1885 (Skotl.) 268Macleod Norman 1812-1872 (Skotl.) 811Madsen Niels Peder 1860-1916 (Danm.) 812Magnússon jón Hilmar f. 1925 (Ísl.) 91Main Hubert Platt 1839-1925 (amer.) 702, 1013,

1432 Mainzer joseph 1801-1851 (Týskl./Ongl.) 710Maker Frederick Charles 1844-1927 (Ongl.) 195,

1157Malan Henri abraham César 1787-1864 (Sveis)

932Malmstedt Magnus Brynolf 1724-1798 (Svør.)

1064Maltby William T. (amer.) 1039Marbelle Dion de 1818-1903 (Spania/amer.)

1304March Daniel 1816-1909 (amer.) 993Marcussen j. (Danm.) 666, 1461Marks William Edie d. eftir 1935 (amer.) 1291Marsh Charles Howard 1886-1956 (amer.) 586,

1316Marshall William S. 19. øld (amer.) 207Marsten Oddmar f. 1940 (Før.) 486Martin Civilla Durfee 1866-1948 (amer.) 781, 815Martin george W. 1828-1881 (amer.) 1134Martin john (ókunn.) 1435Martin Samuel Wesley f. 1839 (amer.) 1024Martin Walter Stillman 1862-1935 (amer.) 815Martin William Clark 1864-1914 (amer.) 312,

801Mason Lowell 1792-1872 (amer.) 191, 243, 319,

327, 358, 640, 647, 660, 929, 947, 958, 965, 974, 1208

Matheson george 1842-1906 (Skotl.) 738Mathisen Ida 1882-1964 (Noreg) 393Matras Christian 1900-1988 (Før.) 1480Matthews Timothy Richard 1826-1910 (Ongl.)

149, 1459Matthias john B. 1767-1848 (amer.) 1245Matthison-Hansen gottfred 1832-1909 (Danm.)

462Maxwell Mary E. 1837-1915 (amer.) 216Maxwell Mary Hamlin 1814-1853 (amer.) 1253Mcauley Neal a. 1854-1922 (amer.) 172McClelland j.I. 19/20. øld (amer.) 236McDaniel Rufus Henry 1850-1940 (amer.) 378


Mcgranahan Hugh Henry 1854-1931 (amer.) 1194Mcgranahan james 1840-1907 (amer.) 4, 81,

122, 218, 238, 281, 337, 341, 361, 465, 484, 603, 619, 984, 989, 1029, 1081, 1097, 1114, 1166, 1170, 1225, 1260

McKendry, f. Sjóstein Inga 1925-2008 (Før./Skotl.) 1073, 1211

McKinney Baylus Benjamin 1886-1952 (amer.) 246, 950

McNeill Edith f. 1920 (amer.) 73McPhail Matthew Lindsay 1854-1931 (amer.)

1038McPherson I. (ókunn.) 1420Medley Samuel 1738-1799 (Ongl.) 358Mendelssohn-Bartholdy Felix 1809-1847 (Týskl.)

735, 822Mercer W. Elmo f. 1932 (amer.) 1237Meredith Isaac Hickman 1872-1962 (amer.) 121Messiter arthur Henry 1834-1916 (Ongl.) 353Meyer Lucy Rane Rider 1849-1922 (amer.) 106,

966, 1303Miðberg Hallgrím f. 1941 (Før.) 111, 126, 214,

414, 528, 542, 707, 759, 834, 855, 867, 941, 1048, 1099

Midlane albert 1825-1909 (Ongl.) 217, 1163Mieir audrey M. 1916-1996 (amer.) 297Miklagarð Hans M. 1915-1945 (Før.) 58, 1417Miles Charles austin 1868-1946 (amer.) 184,

312, 519, 604, 1248Milhuff Charles (amer.) 1315Miller Edward F. 1731-1807 (Ongl.) 1012Miller james C. (amer.) 1250Miller R. Edward f. 1917 (arg.) 159Miller Rhea F. 1894-1966 (amer.) 449Milton john 1608-1674 (Ongl.) 40Minor george austin 1845-1904 (amer.) 982Mitchell Hubert 1907-1995 (amer.) 429Mitchell Hugh (ókunn.) 924, 1420Moe Ole Theodor 1863-1922 (Noreg) 908Moen Don f. 1950 (amer.) 773Monk William Henry 1823-1889 (Ongl.) 29, 538,

656, 715Monsell john Samuel Bewley 1811-1875 (Írl.) 247Montgomery james 1771-1854 (Skotl.) 634, 669,

1370Moody Charles Ernest 1891-1977 (amer.) 599Moody May Whittle 1870-1963 (amer.) 1058,

1232

Moore george D. gjørt í 1890 (amer.) 379Moore james Cleveland 1888-1962 (amer.) 1326Moore john McFarlane f. 1925 (Skotl.) 461, 609,

1065Morgan Patricia (Ongl.) 231Morken David E. (amer.) 1129Mørkøre Torkil f. 1969 (Før.) 317, 437, 441, 460,

512, 1104, 1169, 1212, 1345, 1351, 1412Morlaix Bernard úr f. 1145 (Frakl.) 1352Morris Lelia Naylor 1862-1929 (amer.) 54, 109,

409, 475, 516, 517, 916, 1049, 1123, 1321Mortensen Hans Hergarð f. 1951 (Før.) 190, 548Mortensen jógvan f. 1955 (Før.) 61Moss Edwin 1838-1919 (ókunn.) 368Mote Edward 1826-1899 (Ongl.) 627Mountain james 1844-1933 (Ongl.) 789, 826, 953Moyer Virginia W. 19. øld (ókunn.) 1150Moyer W.g. (ókunn.) 121Mozart Wolfgang amadeus 1756-1791 (Eysturr.)

932Mullins Richard Wayne (Rich) 1955-1997

(amer.) 37Munch Vilh. (ókunn.) 1421Murray james Ramsey 1841-1905 (amer.) 1263,

1386Mygind Hans jacob 1867-1949 (Danm.) 106Mörlid Lars f. 1947 (Svør.) 214Neander joachim 1650-1680 (Týskl.) 273Nebelong johan Henrik 1847-1931 (Danm.) 323,

1277, 1468, 1469

Nelson Wilbur E. 1910-2003 (amer.) 797, 1349Neumann johann Philipp 1774-1849 (Eysturríki) 8Neumark georg 1621-1681 (Týskl.) 808Neumeister Erdmann 1671-1756 (Týskl.) 1097Newell William Reed 1868-1956 (amer.) 399Newman john Henry 1801-1890 (Ongl.) 712Newton john 1725-1807 (Ongl.) 300, 395, 401Neyst jóhan við f. 1951 (Før.) 397, 451, 612, 860,

1282, 1388, 1392Nicholson james L. 1828-1876 (Írl./amer.) 851Nicodemussen Óli f. 1969 (Før.) 450Nicolai Philipp 1556-1608 (Týskl.) 362, 641, 1478Nielsen anders 1818-1891 (Danm.) 666Nielsen Carl august 1865-1931 (Danm.) 436,

755, 785Nielsen Lars 1843-1895 (Danm.) 1206Nielsen Mads 1879-1958 (Danm.) 1246, 1453


Nielsen Niels Peter 1867-1933 (Danm.) 1187, 1192

Nielsen Rasmus 1881-1965 (Før.) 439, 626Niklasson Richard f. 1959 (Svør.) 310Nilsson anders 1849-1912 (Svør.) 205, 513Nilsson Ingvar (Svør.) 978Nilsson-Rydman Elna 1875-1940 (Svør.) 283Noel gerard Thomas 1782-1851 (Ongl.) 635Norris john Samuel 1844-1907 (amer.) 931Norton Nathaniel 1839-1925 (amer.) 1138Nusbaum Cyrus Silvester 1861-1937 (amer.)

1122Nutzhorn Heinrich von 1833-1925 (Danm.) 1175,

1187Nystrom Martin j. f. 1956 (amer.) 280Nägeli Hans georg 1773-1836 (Sveis) 39, 193,

633, 645, 653, 819, 854

O’Kane Tullius C. 1830-1912 (amer.) 120, 1317, 1395

Oakley Emily Sullivan 1829-1883 (amer.) 1151Oatman johnson 1856-1922 (amer.) 470, 489,

499, 535, 795, 874, 995, 1136, 1291, 1295Odinsen Konrad 1895-1961 (Noreg) 692Ogden William augustine 1841-1897 (amer.)

108, 985, 1047, 1115Ogdon Ina Duley 1872-1964 (amer.) 961Olafsson Halldór 1912-2006 (Før.) 1396Ölander anna 1861-1939 (Svør.) 614Oldham Dale 1903-1984 (amer.) 510Olsen Charlotta á Váli f. 1954 (Før.) 42, 161, 348Olsen jákup 1900-1977 (Før.) 27, 48, 59, 60, 64,

81, 120, 150, 157, 172, 233, 262, 345, 363, 371, 428, 430, 442, 463, 514, 570, 585, 639, 677, 707, 733, 746, 762, 800, 802, 810, 848, 896, 897, 919, 957, 966, 1003, 1014, 1022, 1030, 1049, 1050, 1054, 1057, 1060, 1064, 1067, 1089, 1102, 1121, 1125, 1134, 1139, 1171, 1172, 1209, 1214, 1216, 1226, 1235, 1241, 1311, 1318, 1329, 1368, 1398

Olsen jukim 1929-2011 (Før.) 985, 1279Olsen Knút f. 1945 (Før.) 212Olsen Olaf f. 1935 (Før.) 835Olsen Steinvør f. 1927 (Før.) 52, 1132Olsen-Dulin alfred 1894- uml 1960 (Noreg/

amer.) 534Olsson Liv 1887-1975 (Noreg) 1288Orheim Matias 1884-1958 (Noreg) 1426Orleans Theodulph úr 760-821 (Italia/Frakl.)

363

Osborn Elsie (ókunn.) 1250Osborn jack (ókunn.) 1250Ovenden arnold (ókunn.) 952Ovens William gilbert 1870-1945 (amer.) 180Overholt Ray 1924-2008 (amer.) 1319Owens Priscilla jane 1829-1893 (amer.) 1036,

1051Oyler B.C. (amer.) 289

Paget Catesby 19. øld (Ongl.) 550Palmer Horatio Richmond 1834-1907 (amer.)

726, 945Palmer Phoebe Worrell 1807-1874 (amer.) 261Palmer Ray 1808-1887 (amer.) 243, 947Palmquist gustaf 1812-1867 (Svør.) 446Pantry john (Ongl.) 942Parker C.L. (Ongl.) 82Parker E. Margaret (ókunn.) 1488Parker Handel 1854-1924 (Ongl.) 375Parks Ella M. (ókunn.) 1359Paulli jacob Peter Mynster 1844-1915 (Danm.)

944, 1480Peace albert L. 1844-1912 (Ongl.) 738Pearce almeda j. 1893-1966 (amer.) 1367Peckham David f. 1941 (Ongl.) 1323Pedersen Niels 1601-1634 (Danm.) 1275Pedersen Torvid 1927-2011 (Noreg) 150Peek joseph Yates 1843-1911 (amer.) 718Pennefather Catherine 1817-1893 (Ongl.) 973Perkins Henry S. 1833-1914 (amer.) 501Perkins Theodore E. 1831-1912 (amer.) 1041,

1055Perkins William Oscar 1831-1902 (amer.) 709,

894Perronet Edward 1726-1792 (Ongl.) 229Perry jean 1865-1935 (amer.) 260Peters Mary Bowly 1813-1856 (Ongl.) 637, 660,

1478Petersen Fríðrikur 1853-1917 (Før.) 98, 1252Peterson john W. 1921-2006 (amer.) 115, 346,

380, 400, 417, 421, 430, 483, 545, 570, 659, 670, 697, 704, 762, 963, 1075, 1236, 1240, 1305, 1307, 1347, 1350, 1365

Pethrus Lewi 1884-1974 (Svør.) 67Pettersen jonas Severin 1847-1915 (Noreg) 594,

1148Pettersen Samuel 1880-1958 (Noreg) 57Pettersson Eva f. 1952 (Svør.) 324Pétursson Hallgrímur 1614-1674 (Ísl.) 835


Pfeil Heinrich 1835-1899 (Týskl.) 575Phelps Sylvanus Dryden 1816-1895 (amer.) 869Phillips Philip 1834-1895 (amer.) 1022, 1255Pickett Leander Lycurgus 1859-1928 (amer.) 896Pierson arthur Tappan 1837-1911 (amer.) 1114,

1337Pigott jean Sophia 1845-1882 (Írl.) 694, 789Plumptre Edward Hayes 1821-1891 (Ongl.) 353Pollard adelaide a. 1862-1934 (amer.) 940Poole Clement William 1828-1924 (Ongl.) 723Pope g.a. (ókunn.) 715Pope R. Hudson 1879-1967 (Ongl.) 469Post W.a. (amer.) 910, 1145Poulsen Elieser 1898-1981 (Før.) 1413, 1428Poulsen jóhannes f. 1947 (Før.) 114, 377, 852,

1221Poulsen Páll R. f. 1924 (Før.) 643Pounds jessie Brown 1861-1921 (amer.) 580,

876, 899Prichard Rowland Huw 1811-1887 (Ongl.) 160,

262Priest Nancy a. Wakefield 1836-1870 (amer.)

1361Proctor james f. 1826 (Skotl.) 1085Purday Charles Henry 1799-1885 (Ongl.) 712Purvis Katharine E. 1841-1907 (amer.) 1088,

1327

Railton george Scott 1849-1913 (Skotl.) 338Rambo Dottie 1934-2008 (amer.) 175, 447, 542,

759, 855Ramsey Benjamin Mansell 1849-1923 (Ongl.) 892Rankin jeremiah Eames 1828-1904 (amer.)

708, 1503Rasmussen Britt f. 1945 (Før.) 165, 274, 310, 329Rasmussen Ingolf f. 1938 (Før.) 817, 1127, 1249,

1269Rasmussen joen Magnus f. 1966 (Før.) 696Rasmussen Ludvig (Danm.) 1174Rasmussen Peter 1890-1954 (Før.) 52Ratzlaff john C. (amer.) 992Redhead Richard 1820-1901 (Ongl.) 202, 485Redner Lewis Henry 1830-1908 (amer.) 85Reed andrew 1787-1862 (Ongl.) 219Reed Ida Lillard 1865-1951 (amer.) 25, 612, 1216Rehling Svend 1893-1957 (Danm.) 1461Reid Victor f. 1936 (Írl./Ongl.) 913Reinagle alexander Robert 1799-1877 (Ongl.)

300, 638

Reinert Óli 1887-1974 (Før.) 245, 488, 509, 806, 943, 1148, 1191, 1198, 1372, 1373, 1471

Restorff Martin Christian f. 1950 (Før.) 97, 110, 276, 338, 347, 354, 415, 432, 477, 662, 1272, 1288, 1340, 1393, 1423

Rexford Eben Eugene 1848-1916 (amer.) 1398Reyni Árni av f. 1951 (Før.) 40, 353Reyni Ingálvur av 1920-2005 (Før.) 295Reyni jens av 1886-1948 (Før.) 768Rice Chris f. 1970 (amer.) 1105Rice Elihu S. 1827-1912 (amer.) 1168Richards Noel f. 1955 (Ongl.) 138Ridderhof Nicholas L. 1869-1956 (Hál./amer.)

480, 671Rimbault Edward Francis 1816-1876 (Ongl.) 405Roberts Caradog 1878-1935 (Ongl.) 990Roberts gladys Westcott f. 1888 (amer.) 180Rodda anna Fuglø f. 1954 (Før.) 32Rodeheaver Homer a. 1880-1955 (amer.) 112Rodgers Richard 1902-1979 (amer.) 1479Roe gloria 20. øld (amer.) 971Rogner josef Samuel 1886-1971 (Svør.) 1073, 1178Rollings Erik j. (amer.) 742Romero Wayne f. 1950 (amer.) 347Root george F. 1820-1895 (amer.) 211, 459, 508,

618, 782, 1078, 1100, 1214, 1253, 1387, 1442Rosenius Carl Olof 1816-1868 (Svør.) 537, 771Rossetti Christina g. 1830-1894 (Ongl.) 93Roth Elton Menno 1891-1951 (amer.) 284, 298Rounsefell Carrie Esther Parker 1861-1930

(amer.) 871Rous Francis 1579-1659 (Ongl.) 49Rousseau jean-jacques 1712-1778 (Frakl.) 937,

1064, 1220, 1476, 1493Rowe james 1865-1933 (Ongl./amer.) 398Rowlands William 1860-1937 (Ongl.) 14Rowley Frances H. 1854-1952 (amer.) 455Rudd William H. 1869-1963 (amer.) 227Rung Henrik 1807-1871 (Danm.) 28, 187, 1040Runyan William Marion 1870-1957 (amer.) 18Russell anna B. 1862-1954 (amer.) 843Rusthoi Esther Kerr 1909-1962 (amer.) 1281Ryggi Mikkjal Dánjalsson á 1879-1956 (Før.) 89,

411, 690, 997, 1451, 1464, 1466Røhr-Staff Knut 1875-1935 (Noreg) 506, 794Sadler gary f. 1954 (amer.) 357Sammis john Henry 1846-1919 (Ongl.) 841Samuelsen Åge 1915-1987 (Noreg) 189, 381, 419,

522, 857, 860, 1077


Samuelsen alfred 1909-1970 (Før.) 1044Samuelsen Evald 1920-1988 (Før.) 1048Sandbergh amanda 1873-1961 (Svør.) 1384Sandborg-Wæsterberg amanda 1842-1918

(Svør.) 994Sande jakob 1906-1967 (Noreg) 103Sandell Lina 1832-1903 (Svør.) 12, 77, 84, 113,

169, 238, 244, 438, 487, 502, 548, 575, 591, 621, 661, 682, 701, 732, 745, 747, 751, 790, 818, 839, 848, 856, 870, 886, 888, 994, 1006, 1130, 1137, 1179, 1193, 1210, 1221, 1239, 1257, 1331, 1427, 1430, 1440, 1500

Sandström Carl Israel 1824-1880 (Svør.) 866Sandwall Peter f. 1950 (Svør.) 214Sankey Ira David 1840-1908 (amer.) 59, 105,

192, 194, 195, 228, 249, 422, 446, 497, 556, 590, 597, 651, 731, 772, 783, 796, 829, 863, 946, 973, 1016, 1032, 1048, 1139, 1141, 1152, 1302, 1303, 1374, 1391, 1398, 1497, 1500

Santon jørgen P. 1878-1944 (Danm.) 65, 204, 806, 1433

Scheffler johann angelus 1624-1677 (Póll./Týskl.) 241

Schjørring jens Nicolai Ludwig 1825-1900 (Danm.) 1496

Scholefield Clement Cotterill 1839-1904 (Ongl.) 1455

Scholfield jack P. 1882-1972 (amer.) 406Schubert Franz Peter 1797-1828 (Eysturr.) 8Schuler george Stark 1882-1973 (amer.) 222Schulthes Wilhelm a.F. 1816-1879 (Týskl./

Frakl.) 694Schulz johann abraham Peter 1747-1800

(Týskl.) 36Scott Clara H. Fiske 1841-1897 (amer.) 210Scriven joseph Medlicott 1819-1886 (Írl./Kan.)

674Sears Edmund H. 1810-1876 (amer.) 87Sellers Ernest O. 1869-1952 (amer.) 843Sellers john f. 1954 (amer.) 329Servoss Mary E. 1849-1929 (amer.) 281, 619Setberg arnfinnur f. 1937 (Før.) 50, 100, 215,

252, 328, 330, 406, 716, 1090, 1232, 1245, 1469Sevdal jógvan Símun f. 1978 (Før.) 296Shaw Knowles 1834-1878 (amer.) 982Shea george Beverly 1909-2013 (amer.) 449Shekleton Mary 1827-1883 (Írl.) 946Sherwin William Fisk 1826-1888 (amer.) 673,

964, 1265

Shindler Mary Stanley Bunce Palmer 1810-1883 (amer.) 1261

Shipton anna 1815-1901 (Ongl.) 970, 1297Showalter anthony johnson 1858-1924 (amer.)

824, 893Shrubsole William 1760-1806 (Ongl.) 229Sibelius jean 1865-1957 (Finnl.) 901, 1409Silcher Friedrich 1789-1860 (Týskl.) 99, 686Simonsen gunrið f. 1950 (Før.) 444, 1489Simonsen Herborg f. 1986 (Før.) 1446Simonsen Inga f. 1941 (Før.) 450Simonsen jóhannes f. 1982 (Før.) 1446Simonsen Martin f. 1953 (Før.) 495, 1275Simpkins Frank addison 1870-1939 (amer.)

1135Simpson albert Benjamin 1843-1919 (amer.)

232, 467, 1149, 1196Sinding Christian 1856-1941 (Noreg) 908Sivertsen Birgit f. 1995 (Før.) 1356Sjöblom anders g. 1862-1942 (Svør.) 730Skallerud Trygve 1886-1969 (Noreg) 1279Skarði Símun av 1872-1942 (Før.) 1419, 1447,

1504Skemmuni john í f. 1954 (Før.) 86, 381Skibsted Werner 1894-1974 (Noreg) 530Skoog andrew L. 1856-1934 (Svør./amer.) 1411Skorá Petur Oluf f. 1961 (Før.) 228, 879, 894, 1094Skrede artur 1908-1976 (Noreg) 692Slade Mary Bridges Canedy 1826-1882 (amer.)

1263Slater Richard 1854-1939 (Ongl.) 188Sleeper William True 1819-1904 (amer.) 440, 1147Sloan William g. 1838-1914 (Skotl./Før.) 127,

792Slottheden jonnie (Svør.) 340Small james grindly 1817-1888 (Skotl.) 416Smart george Thomas 1776-1867 (Ongl.) 802Smart Henry Thomas 1813-1879 (amer.) 295,

365, 1267Smith alfred Barney 1916-2001 (amer.) 42,

380, 557Smith Brita á Váli f. 1958 (Før.) 434Smith Frederic f. 1849, d. eftir 1906 (Ongl.) 1152Smith Henry f. 1952 (amer.) 335Smith Howard E. 1863-1918 (amer.) 398Smith Isaac 1734-1805 (Ongl.) 371Smith Leonard E. f. 1942 (amer.) 41Smith Oswald jeffrey 1889-1986 (Kan.) 112, 248,

729, 769, 878, 1264


Smith Robert O. (ókunn.) 711Smith Samuel Francis 1808-1895 (amer.) 1194Smyth Harper garcia 1873-1945 (amer.) 967Sofia Wilhelmina, svensk drotning 1836-1913

(Svør.) 863Sommer Erik f. 1948 (Danm.) 351Spafford Horatio gates 1828-1888 (amer.) 583Spoor Harriet C. Bradford 1845-1927 (amer.)

1160Sporon Benjamin georg 1741-1796 (Danm.) 141St. Stephen, sabaitur 725-796 (Pal.) 1068Stadling jonas 1847-1935 (Svør.) 820Stanley Samuel 1767-1822 (Ongl.) 865Stanphill Ira Forest 1914-1994 (amer.) 200, 390,

518, 533, 558, 587, 758, 840, 1247, 1283, 1399Stead Louisa 1850-1917 (Ongl.) 741Stebbins george Coles 1846-1945 (amer.) 174,

408, 416, 440, 616, 876, 940, 949, 999, 1019, 1138, 1147, 1207, 1216, 1329, 1395, 1396

Steensen alfred f. 1932 (Før.) 507Steffensen Herman R. 1855-1907 (Danm.) 1042Stenhammar Per Ulrik 1829-1875 (Svør.) 572,

888Stenholm Carl august 1843-1884 (Svør.) 1176Stennett Samuel 1727-1795 (amer.) 1285Stenseth Thorsten (Noreg) 1280Stephens May agnew 1865-1935 (Ongl.) 677Stevens Marsha j. f. 1952 (amer.) 1099Stevens W.B. 1862-1940 (amer.) 760Stevenson Isabel Stephana 1843-1890 (Ongl.) 688Stites Edgar Page 1836-1921 (amer.) 772Stocks Mary L. 1863-1934 (amer.) 1196Stockton john Hart 1813-1877 (amer.) 154,

1080, 1096Stockton Martha M.B. 1821-1885 (amer.) 10Stone a. (Ongl.) 374Stone Samuel john 1839-1900 (Ongl.) 657Stone W.L. (ókunn.) 1010Storm august Ludvig 1862-1914 (Svør.) 372Stowell Hugh 1799-1865 (Ongl.) 691Strandsjö göte 1916-2001 (Svør.) 76Stuart W.j. (ókunn.) 367Suffield Kittie Louise 1884-1972 (amer.) 9, 991Sullivan arthur Seymour 1842-1900 (Ongl.) 40,

636, 791, 911Svorkmo anders Olsen 1867-1945 (Noreg) 695Sweney john R. 1837-1899 (amer.) 118, 209, 355,

367, 384, 540, 765, 912, 920, 926, 1031, 1066, 1098, 1116, 1159, 1181, 1294, 1369, 1390, 1397

Sykes Bessie 1905-2005 (Skotl.) 38, 339Sykes Seth 1892-1950 (amer.) 38, 339Söderberg Wilhelm Theodor 1845-1922 (Svør.)

83, 144, 848, 856Søraas Lars 1887-1976 (Noreg) 103, 392Sørensen Peder f. 1817 (Danm.) 1492, 1493Sørlie Caroline Volla 1869-1953 (Noreg) 908

Talbot Nellie 19. øld (amer.) 1405Tallaksen Peder 1843-1912 (Noreg) 568Tandberg Henry albert 1871-1959 (Noreg) 1102,

1106, 1266, 1299Taylor Edward g. 1784-1863 (Ongl.) 1109Taylor georgina M. 1847-1915 (Ongl.) 955Tenney john Harrison 1840-1918 (amer.) 1164Terry Peggy R. f. 1937 (amer.) 684Tersteegen gerhard 1697-1769 (Týskl.) 1155,

1368Teschner Melchior 1584-1635 (Týskl.) 124, 363,

997Thanner Lennart (ókunn.) 1388Thomas jesse B. (amer.) 1256Thompson Boethia (ókunn.) 642Thompson F.M. (ókunn.) 907Thompson Will. L. 1847-1909 (amer.) 1162, 1242Thomsen andrew f. 1925 (Før.) 166, 544, 825,

1427Thomsen Knud Vad 1905-1971 (Danm.) 328Thomsen Poula f. 1942 (Før.) 816Thorin johan Fredrik 1853-1914 (Svør.) 1313Thorkilsen Ingebret 1831-1916 (Noreg) 491Thorup Emilie 1857-1890 (Danm.) 850, 1470Thring godfrey 1823-1903 (Ongl.) 330Thrupp Dorothy ann 1779-1847 (amer.) 288Tillman Charles Davis 1861-1943 (amer.) 980,

1404Tindley Charles albert 1851-1933 (amer.) 784Tobiassen Erling 1893-1982 (Noreg) 810Toftini Sámal á f. 1951 (Før.) 111, 528Tolbert L.R. (ókunn.) 418Tómasson jónas f. 1946 (Ísl.) 690Tomer William g. 1833-1896 (amer.) 1503Tompkins jesse P. 20. øld (ókunn.) 1273Toplady augustus Montague 1740-1778 (Ongl.)

485, 574Torkilsheyggi arnvør á f. 1976 (Før.) 625Torkilsheyggi Hervør Sabina á f. 1982 (Før.) 805Torkilsheyggi Leivur á f. 1956 (Før.) 498Torrance george William 1836-1907 (Írl.) 1023


Townend Stuart f. 1963 (Ongl.) 53, 171, 183, 567, 761

Towner Daniel Brink 1850-1919 (amer.) 388, 399, 425, 531, 585, 801, 841, 899

Townsend Frances 1834-1911 (amer.) 42Trench janetta a. 1843-1925 (Ongl.) 648Tróndheim Dagny f. 1953 (Før.) 380, 472, 684Tróndheim jógvan f. 1928 (Før.) 1369Tullar grant Colfax 1869-1950 (amer.) 173, 205,

746, 988, 1309Tyril Flóvin f. 1943 (Før.) 6, 41, 87, 107, 248, 272,

285, 297, 331, 343, 364, 376, 419, 424, 440, 522, 720, 758, 777, 784, 797, 840, 842, 865, 927, 971, 989, 1240, 1250, 1264, 1270, 1280, 1289, 1291, 1301, 1305, 1307, 1326, 1333, 1347, 1349, 1381, 1384, 1399, 1494

Tønnesen Øivind Fritjof 1917-1967 (Noreg) 721Törnberg allan 1907-1956 (Svør.) 700, 1021

Udd-johansen Otto 1891-1970 (Noreg) 1222, 1439

Ufford Edwin Smith 1851-1929 (amer.) 960, 981Ulugia andrew (Nýsæl.) 889Urhan Chrétien 1790-1845 (Týskl./Frakl.) 1400,

1401, 1402Utbø Hans 1849-1875 (Noreg) 972, 1491

Vail Silas jones 1818-1883 (amer.) 162, 957, 1052, 1199, 1259

Van DeVenter judson Wheeler 1855-1939 (amer.) 190, 859, 1284, 1424

Váli jóannes á f. 1952 (Før.) 142, 1501Váli Líggjas á 1922-1993 (Før.) 18, 31, 103, 115,

146, 190, 209, 236, 434, 506, 553, 589, 830, 1002, 1011, 1061, 1300, 1337, 1344

Viðstein Samuelina 1897-1988 (Før.) 494Viner William Litton 1790-1867 (Ongl.) 404,

790, 1119, 1163

Waagstein jógvan 1879-1949 (Før.) 1252Wade john Francis 1710-1786 (Ongl./Frakl.)

102, 359Walch james 1837-1901 (Ongl.) 371Walford William W. 1772-1850 (Ongl.) 667Walton William Spencer 1850-1906 (Ongl.) 425,

498Walvoord john E. f. 1942 (amer.) 396Wang Hans 1885-1976 (Før.) 685

Warner anna Bartlett 1827-1915 (amer.) 822, 1434

Warner Miss H.M. (ókunn.) 680Warren Della McChain (amer.) 775Waterman anna W. 1896-1965 (amer.) 1124Watson john (Simb.) 930Watts Isaac 1674-1748 (Ongl.) 20, 31, 129, 132,

168, 179, 191, 193, 269, 303, 562, 1286Weaver Leonard 19. øld (Ongl./amer.) 739Webb george james 1803-1887 (Ongl./amer.)

640, 974, 998, 1430Webb joy f. 1932 (Ongl.) 606Webbe Samuel 1740-1816 (Ongl.) 792Webster george Orlia 1866-1942 (amer.) 787Webster joseph Philbrick 1819-1875 (amer.) 1341Weeden Winfield Scott 1847-1908 (amer.) 859,

1424Weigle Charles Frederick 1871-1966 (amer.) 471Welander David 1896-1967 (Noreg) 271, 752Wendelborg Kristian 1863-1938 (Noreg) 140Wennerberg gunnar 1817-1901 (Svør.) 1144Werner Heinrich 1800-1833 (Týskl.) 1161Wesley Charles 1707-1788 (Ongl.) 14, 32, 226,

368, 581, 611, 649, 865, 951Wesley Samuel Sebastian 1810-1876 (Ongl.) 133,

537, 657, 716, 858Wessnitzer Wolfgang 1617-1697 (Týskl.) 158Wester-Ericsson Charlotta W. 1834-1887 (Svør.)

1235Wexels Wilhelm andreas 1797-1866 (Danm./

Noreg) 833, 1175, 1385Weyse Christoph Ernst Friedrich 1774-1842

(Týskl./Danm.) 96, 472, 1231, 1233, 1447, 1448, 1477, 1481

White Mrs. F.a.F. 19. øld (amer.) 1344White V.a. 19. øld (ókunn.) 55Whitfield Frederick 1829-1904 (Ongl.) 227, 265Whiting William 1825-1878 (Ongl.) 23Whittemore Dan (amer.) 16Whittle Daniel Webster 1840-1901 (amer.) 81,

122, 218, 337, 465, 481, 590, 603, 984, 1058, 1166, 1177, 1232

Whyte john Marchant 1850-1927 (amer.) 198, 387

Wickberg David 1869-1950 (Svør.) 687Wiel-Øjerholm Mathilde 1858-1903 (Noreg)

1444Wigner john Murch 1844-1911 (Ongl.) 1157


Wilkin Marijohn 1920-2006 (amer.) 749Wilkinson Kate Barclay 1859-1928 (Ongl.) 904Williams C.C. d. 1882 (ókunn.) 77, 84, 113, 1177,

1193Williams Clara Tear 1858-1937 (amer.) 397Williams Louis (amer.) 971Williams M.B. (ókunn.) 1404Williams Thomas john 1869-1944 (Ongl.) 413Williams W.a. f. 1854 (ókunn.) 1045Williams William 1717-1791 (Ongl.) 1243Willis Ellen H. 19. øld (Ongl.) 680Willis R. Storrs 1819-1900 (amer.) 87Wilson Emily Divine 1865-1942 (amer.) 493,

844, 1133, 1271Wilson Ira Bishop 1880-1950 (amer.) 222Wilson jennie Bain 1857-1913 (amer.) 1276Winding august 1835-1899 (Danm.) 258Wingate Mary B. 1845-1933 (amer.) 569Winner Septimus 1827-1902 (amer.) 236Winsett Birdie Bell f. 1877 (amer.) 722Winsett Robert Emmett 1876-1952 (amer.) 1381Wisløff Fredrik 1904-1986 (Noreg) 620Withol austris a. (ókunn.) 1234Witt Christian Friedrich 1660-1717 (Týskl.) 648Wolffsen Christian Leegaard 1838-1902

(Danm.) 1425Woodbury Isaac Baker 1819-1858 (amer.) 1370Work Henry Clay 1832-1884 (amer.) 338Wyrtzen Don f. 1942 (amer.) 396Wyvill Zerubbabel 1763-1837 (Ongl.) 637

Yates john Henry 1837-1900 (amer.) 731, 1038York Charles (amer.) 834Young george a. 1855-1935 (amer.) 727Young N. (ókunn.) 600

Zachariasen Louis 1890-1960 (Før.) 7, 212Zachariasen Símun Mikal 1853-1931 (Før.) 90Zachariassen jákup f. 1965 (Før.) 250, 1120Zachariassen jákup S. 1910-1991 (Før.) 620Zachariassen jógvan f. 1967 (Før.) 183Zachariassen Zacharias f. 1935 (Før.) 8, 30, 41,

44, 45, 68, 70, 74, 87, 149, 176, 184, 200, 215, 216, 222, 234, 247, 250, 255, 260, 269, 288, 304, 339, 369, 370, 373, 382, 395, 417, 461, 469, 471, 500, 515, 547, 561, 600, 610, 623, 668, 670, 689, 704, 727, 744, 753, 761, 763, 774, 775, 779, 799, 807, 809, 813, 828, 837, 844, 847, 869, 878, 882,

906, 907, 913, 923, 924, 931, 940, 948, 964, 976, 985, 990, 1005, 1034, 1039, 1065, 1077, 1082, 1101, 1129, 1135, 1157, 1167, 1195, 1219, 1227, 1228, 1232, 1234, 1238, 1242, 1244, 1247, 1256, 1258, 1281, 1295, 1309, 1315, 1316, 1319, 1323, 1350, 1367, 1380, 1396, 1407, 1414, 1420, 1421, 1436, 1437, 1443, 1475, 1483, 1489, 1490, 1501

Zinck Hardenack Otto Conrad 1746-1832 (Danm.) 131, 436, 755, 785

Zinzendorf Nikolaus Ludwig von 1700-1760 (Týskl.) 149

Zschech Darlene f. 1965 (avstr.) 326Zundel john 1815-1882 (Týskl.) 14, 239, 463, 993Zweigbergk augusta Wilhelmina Christina von

1838-1894 (Svør.) 683

Ögrim Sven johan 1862-1938 (Svør.) 1161Øregaard jóhannes 1922-2008 (Før.) 1361Øregaard Karolina f. 1924 (Før.) 594, 709, 1343Østby Klaus 1865-1945 (Noreg) 385, 943, 1266

nótatilvísingar

Nótatilvísingar 615

Niðanfyri er yvirlit yvir styttingar av nótabókaheitum, og síðani er yvirlit, sum vísir, í hvørjum nótabókum løgini eru at finna. Har, sum ongar nótabøkur eru at vísa á, verður víst til SBg-savnið, sum er savn hjá Sálmabókagrunninum, har øll løg, ið víst verður til oman fyri sangirnar í bókini, eru savnað.

Stytting NótabókaCHB The american Country Hymn BookaH alexander’s HymnsBf. BielefeldtBg. BerggrenBH The Believers Hymn Book Bk. BarnekovCMP Complete Misson PraiseCS Celestial SongsCWH Country & Western gospel HymnalDK Den Danske KoralbogEC Elim ChorusesEH Evangeli HarpeES Evangeliske sangerEt. EvangelietonerFav. Favorites. gospel Songs for SolosFgS Favorit gospel SongsFH Melodier til Frelsesarmeens

SangbogFHB The Filey Hymn BookgB golden BellsggSH great gospel Songs and HymnsHjt. HjemlandstonerHoF Hymns of FaithHS Hellige Sange for

forsamling og hjemHSS Homecoming Souvenir SongbookHt. HeimlandstónarHTP Hymns of Truth and Praise

Stytting NótabókIMS MelodisamlingjP junior PraiseKS Kirkeklokkens SangeL&L Ljómur og lagLtM Løg til MissiónssangbókinaMa Maran ataMb. MelodibokenMDMSS Melodibog til Det Danske

Missionsforbunds Salmer og SangeMTÅS Musik til Åndelige sange og salmerNgS New gems of SongNRH The New Redemtion HymnalQF Quartet FavoritsRS Redemtion SongsS Sacret Songs & SolosS of V Songs of VictorySaTB The Salvation army Tune BookSBg-savnið Savn hjá SálmabókagrunninumSBH Sångboken HallelujaSFF Løg til Songbók Føroya FólksSFK Løg til Sálmabók Føroya KirkjuSHM Sånger på helig markSit. SionstonerSOF Songs of FellowshipSS SolskenssångerSt. Musik til SegertonerSUC Scripture Union ChorusesWSS Western Style Songs

Nótatilvísingar616

Nr. Nótabøkur1 L&L 25. 2 aCHB II/blS 28.3 DK 435. Bf. 242. Bg. 67. EH 287. St. 155. Praise 333.4 RS 436. S 21. NRH 875. BH 26. 5 Ht. 37. 6 Praise 549. 7 SFK 369a. Bf. 99a. DK 185 ella SFK 369b. Bf. 99b. DK 186.8 SBg-savnið.9 WSS III/37. 10 RS 114. S 17. NRH 460. 11 Praise 290. NRH 692. HTP 39. 12 Et. 97. Hjt. 1993/19. 13 Nåd och jubelton 12 ella Ht. 146. EH 130.14 Ht. 14. S 242. NRH 91 ella RS 67(II). S 242. NRH 859. Praise 31.15 RS 508(I). NRH 137 ella RS 508(II) ella Praise 342.16 SBg-savnið.17 SFK 121. DK 158 ella Mb. 2004/80. Et. 213. Hjt. 124. DK 157.18 Ht. 130. NRH 168. Praise 54. 19 RS 73(I). S 13. NRH 8. Praise 68 ella RS 73(II). S 11. NRH 9.20 RS 47. NRH 137. BH 53. Praise 32. 21 SBg-savnið.22 gaither Homecoming VIII/8. 23 RS 48. NRH 617. 24 aH III. 380. Fav. I/64. Tempeltoner 30. 25 RS 789. 26 SBg-savnið.27 SFK 122. DK 270. Bf. 145. Bg. 3. Hjt. 237. HS 1. EH 209. ES 6. Ma 208. 28 Et. 97. Hjt. 1993/19. 29 RH 665. NRH 963(II). HoF 606(I). NRH 963(I). 30 SBg-savnið.31 NRH 213. Praise 71. S 86.32 RS 126(II). NRH 450. Praise 61. 33 BH 24. gB 540.34 The Best of Mosie Lister blS 182. 35 Praise 16. NRH 43. Et. 591. SBH 151. 36 RS 39. CMP 732. NRH 159. gB 694. Ma 251. 37 SOF 453. CMP 1005.38 NRH 676. Fav. V/47. 39 RS 946(1). NRH 873. S 506. HS 34. BH 351. 40 CMP 415. NRH 142. Praise 113. 41 SOF 192. CMP 249.42 CWH I/57. 43 SFK 335. DK 403. Bg. 9. Bf. 224. 44 SBg-savnið. 45 ES 248. 46 100 Hymns 100 Choruses 110. SHM 12. 47 RS 800. NRH 650. KS 65. IMS 292. St. 65. Ma 171. 48 SFK 186b. DK 243. Bf. 129. Bg. 76b. HS 3. 49 RS 486(II). NRH 133 ella RS 486(I). NRH 50. BH 367. ella RS 486(III).


50 S 243. 51 DK 435. Bf. 242. Bg. 67. EH 287. 52 SFK 340b.53 SOF 1774. 54 RS 811. St. 272. 55 RS 325. 56 SBg-savnið.57 SBg-savnið.58 L&L 21. 59 S 266. 60 KS 99. Hjt. 131 ella SBg-savnið.61 KS 286 ella SBg-savnið.62 SBg-savnið.63 Ht. 116. L&L 47. 64 Praise 338 ella NRH 16. Praise 55. RS 176.65 Hjt. 22. KS 159. MTÅS 412. 66 action I/17.67 Hjt. 243. Et. 382. SBH 136. KS 389. St. 70. ES 104. 68 SBg-savnið.69 St. 344. Ma 668. Et. 164. 70 Praise 368. SOF 533. CMP 649. 71 SBg-savnið.72 SBg-savnið.73 SOF 549. CMP 666. 74 Ht. 76. Tempeltoner 8. 75 HTP 221. 76 Psalmer och Sånger 631. Rop det ut 286. 77 Praise 302. RS 122. S 443. ES 200. Ma 196. 78 L&L 20 ella SBg-savnið ella RS 488. NRH 293. 79 Evangeliesangbogens Melodier 4. KS 128.80 SBg-savnið.81 S 144. gB 159. 82 NRH 385. RH 264.83 Ht. 143. FH 411. MTFS 516. 84 Praise 302. RS 122. S 443. ES 200. Ma 196.85 RS 802(II). Praise 192. Carol Praise 214.86 SBg-savnið.87 Carol Praise 141 ella Carol Praise 140. jP 116. SaTB 577. NRH 180.88 HoF 159. Praise 180. NRH 189. 89 SFK 314.90 SFK 249. DK 63. Bf. 252. Bg. 24.91 SBg-savnið.92 SBg-savnið.93 SBg-savnið.94 St. 435. 95 SFK 78. DK 37. Bf. 21. Bg. 101. 96 DK 236. Bf. 126. Bg. 36.97 Let’s Praise 137.98 SFK 84. DK 121. Bf. 212.99 SBg-savnið.


100 Praise 183. 101 SBg-savnið.102 RS 40. S 31. NRH 173. Praise 178. gB 117. CS 34.103 Mb. 2004/623.104 SBg-savnið.105 S 35.106 RS 648. KS 70. Ma 634.107 SOF 120. CMP 162. 108 RS 442. SS 23. St. 83.109 Fav. I/4.110 SBg-savnið.111 SBg-savnið.112 Fav. II/55. aCHB II/136. 113 Praise 302. RS 122. BH 250 ella Evangeliesangbogens Melodier 296.114 RS 156. S 569. NRH 472. Praise 318. KS 131 ella Sov blítt og søtt 32.115 SBg-savnið.116 SFK 174b. DK 160. HS 17. EH 402. Bg. 60 ella EB 556.117 SBg-savnið.118 RS 153. S 116. St. 396. Mb. 221. EH 399. IMS 225 ella St. 205.119 SBg-savnið.120 HS 77. SaTB 95. MTFS 7. Et. 57.121 RS 138. S 82.122 S 863.123 HS 40.124 SFK 210b. DK 22b. Bf. 155. Bg. 18. Ma 465. HS 48 ella Evangeliums-Sänger 309.125 SHM 44.126 Praise 238. CWH II/45.127 S 630. HS 27. EH 390. IMS 102. Ma 284.128 SBg-savnið.129 RS 553. S 630. gB 149. St. 91.130 RS 82. St. 212.131 SBg-savnið ella SFB. 52b. DK 215. L&L nr. 10 ella Bg. 105 ella DK298.132 RS 485(I). BH 154. Ma 279 ella RS 485(II) ella RS 485(III).133 RS 50. Praise 131. S 228. HS 12. IMS 214. St. 389.134 L&L 11. Ht. 36a ella Ht. 36 ella RS 759.135 SBg-savnið.136 RS 641. S 327. NRH 900 ella SBg-savnið.137 SBg-savnið.138 SOF 633. CMP 795.139 RS 501. NRH 183. S 829. BH 191.140 Hjt. 295. EH 403. FH 413. MTFS 528. Ma 159. Et. 586.141 Bf. 198. Bg. 50.142 SBg-savnið ella RS 553. S 630. HS 27. IMS 102. EH 390. St. 92. Ma 284. 143 Hjt. 199a. HS 208. IMS 257.144 Ht. 143. FH 411. MTFS 516.145 RS 142. NRH 840. St. 67. KS 490.146 CWH V/65. Praise 218.147 L&L 12 ella RS 559. S 319. HS 28. EH 48. IMS 122. BH 317. Ma 296.148 HS 52. EH 338.149 NRH 141. SaTB 545 ella NRH 231 ella NRH 876. BH 462a. gB 445. HoF 324.


150 SBg-savnið.151 NRH 791. CWH I/28. NgS 61. ES 207. St. 417. Ma 520.152 SBg-savnið.153 SBg-savnið.154 S 427. RS 192. NRH 849. Praise 548. KS 291. St. 118.155 Hjt. 275 ella IMS 168. Et. 57. HS 35. EH 239. Ma 487.156 RS 390. S 134. NRH 549(I). St. 378. EH 397. KS 74.157 Ht. 94. Bg. 80. Bf. 188.158 DK 223. Bf. 120. Bg. 53.159 SOF 56. CMP 68.160 Ht. 159. S 962. IMS 126. St. 405. EH 429 ella RS 66(I). NRH 802b.161 SBH 104.162 Et. 452. FH 112. MTFS 102. St. 111 ella KS 625.163 RS 694. NRH 251. Ma 102.164 NRH 814. Praise 550.165 SBg-savnið.166 SBg-savnið.167 S of V 66. FH 79. MTFS 521. SaTB 173.168 RS 533. S 1056. NRH 288. Praise 211 ella RS 533b. NRH 288b. gB 79. KS 156.169 Ma 445. Et. 327 ella SS 22 ella KS 548.170 ES 175. Ma 490. Ht. 107 ella Ht. 107a.171 CMP 988.172 RS 802(I). Praise 192.173 RS 737. NRH 246. CS 406. KS 219. St. 127. Ma 31.174 Praise 222. RS 121(I). S 1134 ella RS 121(II). NRH 233 ella RS 121(III).175 SBg-savnið.176 Fav. II/50.177 SFK 183b. DK 221. Bf. 117. Bg. 52. HS 95. EH 391. 178 RS 352. S 152. NRH 259. Praise 232. BH 344. St. 181. Ma 462.179 KS 394.180 NRH 890. Praise 166.181 RS 694. NRH 251. Ma 102.182 Ht. 101. Bg. 7.183 SOF 1988.184 RS 222. CS 394. NRH 247.185 Praise 276. C&W gospel Hymnal 2/31. 186 BH 30.187 Ht. 106. DK 239. Bf. 122. Bg. 41 ella SFK 307b ella SFK 307a.188 SaTB 90.189 136 sanger 131.190 Fav. III/29. NgS 12 ella SBg-savnið.191 RS 573(I). NRH 281 ella SBg-savnið.192 S 128. KS 433. IMS 107.193 Ht. 161. HS 63. BH 156 ella RS 217. S 117. gB 287. KH 454. NRH 786.194 BH 36 ella Ma 364. Et. 21.195 S 139. IMS 131. NRH 240(I). BH 23 ella NRH 240(II). Praise 407196 Ht. 77. St. 408. D–fiS 197 SBg-savnið.198 RS 81(I).199 RS 690.


200 CWH I/47. Fav. VII/48.201 RS 485. BH 154. Ma 279.202 SBg-savnið ella BH 42.203 RS 89. S 102. NRH 236. Praise 165. CS 303. gB 144. BH 147.204 Hjt 229. MTÅS 208. KS 183.205 Hjt. 228. HS 80. EH 405. KS 184. IMS 222.206 Ht. 183. KS 253. ES 51.207 RS 547. NRH 335. Ma 253. Praise 99.208 RS 573(II). NRH 227. Hjt. 327. IMS 1. BH 217. Ma 164.209 RS 6. S 307. NRH 371. St. 328.210 Praise 119.211 NRH 439. RS 285. S 650. HS 76. IMS 141. ES 203. Ma 444.212 SFK 190 ella 36 sálma- og sangløg 23.213 Fav. VIII/61.214 SBg-savnið.215 Praise 86.216 RS 781. Ma 83. NRH 724. Praise 92. Fav. III/79.217 RS 65. NRH 363. S 309.218 S 306. NRH 362. IMS 15. ES 17. St. 16. Ma 292.219 HoF 239.220 SBg-savnið.221 SBH 75.222 Ht. 191. NRH 745. Praise 389. 223 RS 55. IMS 229. BH 186. Ma 187.224 Ma 37.225 RS 475.226 Mb. 2004/132 ella RS 936.227 Ht. 89.228 SBg-savnið.229 RS 1(I). S 203(I). KS 36. NRH 2(II). IMS 100. Ma 191(1).230 RS 465. HS 185 ella S 1029.231 SOF 73. CMP 99. Let’s Praise 25.232 RS 385. NRH 193. Ma 578.233 RS 57 ella L&L nr. 2.234 SOF 379. CMP 454.235 SBg-savnið.236 Ht. 111. CWH I/21. 237 SBg-savnið ella RS 485. BH 154.238 HS 130. IMS 206. Hjt. 282a ella Hjt. 282b.239 RS 67(II). S 242. NRH 859. Praise 31.240 FgS V/24. Praise 572. NRH 682.241 SFK 322. DK 71. Bf. 41. Bk. 131a.242 Ht. 90. SaTB 54.243 RS 580(I). S 235. BH 34. NRH 495(I).244 Ht. 84.245 Ma 660. LtM 119.246 SBg-savnið.247 SBg-savnið.248 Fav: IV/46. 100 Insp. Fav., bls. 106. 249 S 238.


250 SBg-savnið.251 SHM 5.252 Ht. 24. RS 788. S 658. KS 281. Praise 350.253 FgS IX/3.254 Ht. 86. Praise 291. NRH 476.255 aH III. 4. NRH 239.256 Ht. 4.257 BH 171.258 SFK 225. DK 328. Bf. 179.259 RS 363. S 649.260 Fav. I/76. FgS II/9. Praise 204. 261 RS 144(I). ES 43. St. 18. Ma 3.262 RS 66(I). NRH 802b. KS 388. aH III. 46 ella RS 66(II). NRH 802a.263 RS 32(I). NRH 3 ella NRH 817 ella BH 229. HoF 427.264 IMS 116. Hjt. 370. EH 420 ella HS 67.265 RS 485. BH 154. Ma 279 ella BH 5. NRH 145. Praise 225.266 SBg-savnið.267 jP 150 og EC 819.268 RS 36. NRH 51. Praise 20. St. 147. Et. 536.269 NRH 181. Praise 170. S 111.270 Et. 32. St. 523. 271 Mb. 292. ES 10. Hjt. 257.272 SOF 226. CMP 287.273 DK 270. Bf. 145. Bg. 3. Hjt. 237. HS 1. EH 209. ES 6. Ma 208.274 SOF 1035. CMP 943.275 IMS 116. Hjt. 370. EH 420. Et. 556. HS 67.276 SBH 144.277 NRH 687. RS 351. S 659. IMS 50. BH 182. Ma 87. Hjt. 252.278 Hjt. 201. MTÅS 36. Et. 307. HS 187 ella HS 79.279 SOF 544. CMP 673.280 SOF 27. CMP 37.281 S 207. NRH 59. Ma 360.282 SOF 897. CMP 881.283 SBg-savnið.284 NgS 6. NRH 681. Ma 608.285 SOF 227.286 L&L 74.287 Praise 53. NRH 72.288 Praise 365. S 1164. NRH 637. action II/62.289 St. 37. MTFS 359.290 Praise 86 ella SFK 202. RS 951. S 9. Praise 39. NRH 136. BH 359. ES

272. Ma 331. DK 144. Bf. 256 ella FHB 38 ella SBg-savnið.291 SBg-savnið.292 SBg-savnið.293 SBg-savnið.294 SBg-savnið.295 RS 67(I). NRH761. gB 362 ella Consecration 409.296 SBg-savnið.297 CMP I/67. Praise 65.298 NgS 6. Sing‘N’Praise I/93. Ma 608. FHB 168-169.


299 CMP 428.300 RS 322(II). NRH 656 ella RS 322(I). NRH 217a. BH 79.301 L&L 1.302 SOF 269. CMP 308.303 RS 137(2). SaTB 51. CS 581. HS 42.304 RS 12. NRH 4. S 208. Praise 63.305 SOF 102. CMP 142.306 SBg-savnið.307 Ht. 120.308 SFK 266b. Bk. 74. KS 356. DK 344.309 SOF 302. CMP 378.310 Sjung 11.311 SBg-savnið.312 RS 458. CS 70. KS 244. St. 69. Ma 6.313 SOF 266. CMP 306.314 SBg-savnið.315 RS 393(II). KS 285. Hjt. 58. IMS 69 ella RS 393(I).316 CWH V/125. aCHB III/blS 185.317 SBg-savnið.318 Ht. 85. NRH 132.319 RS 626a. S 1070. BH 13. ES 112 ella RS 626b.320 RS 511. Praise 83. S 60. HS 33. BH 5 ella BH 352.321 Ht. 83.322 Hjt. 39. Ht. 88.323 SFK 182. KS 172. Hjt. 209. Bg. 112. Bf. 92.324 SBg-savnið.325 Ht. 167a. Et. 568. Ma 290 ella Ht. 167b ella ES 169. 326 SOF 935. CMP 1003.327 RS 569(I). S 581. KS 107. IMS 177. EH 46. Ma 310 ella BH 168.328 Danske salmer og sange 35.329 The Best of Dales 197. Sjung 22.330 CMP 109. NRH 219. Praise 243. HoF 111. BH 376.331 Sing‘N’Praise I/95. ggSH 143.332 NRH 61. HS 32. SaTB 387.333 NRH 818(1). RS 11(1). EH 49.334 Et. 490. St. 1.335 SOF 124. CMP 170.336 NRH 687. RS 351. S 659. IMS 50. BH 182. Ma 87. Hjt. 252.337 RS 30. NRH 512. S 20. KS 20. BH 265. St. 180. Ma 152.338 SBg-savnið.339 CWH I/13. Praise 268. EC 519.340 SBg-savnið.341 RS 17. S 896. BH 102. ES 2. St. 134. Ma 585. NRH 801.342 NRH 22. Praise 60. gB 1.343 CWH II/9.344 L&L 32.345 RS 7. S 23. NRH 60. Praise 8. CS 7. gB 36.346 CWH IV/26. Fav. IX/48. Praise 76. NRH 53. 347 Sing‘N’praise I/126. Praise 6.348 SBH 195.


349 Praise 71. NRH 213. Songs of Praise 701.350 CMP 375.351 SBg-savnið ella Højskolesangbogen 2006/563.352 SBg-savnið.353 Praise 17.354 SFF 122.355 RS 319. S 510. NRH 697. CS 301.356 SBg-savnið.357 SBg-savnið.358 BH 10 ella SBg-savnið.359 RS 40. S 31. IMS 217. BH 393. NRH 173. Praise 178. gB 117. CS 34.360 Et. 233. Hjt. 26. IMS 97. Ma 283. ES 158. EH 427. St. 131.361 S 1181. aH III. 234. EH 288. St. 182.362 DK 376. Bf. 232. Bg. 69. HS 2. Ma 4.363 Evangeliums-Sänger 309. NRH 46.364 SOF 617. CMP 782.365 RS 33(I). BH 159. Hymns of Truth 75. NRH 265. CS 87. gB 175.366 SBg-savnið.367 Ht. 175. NRH 677. KS 82. Ma 113.368 HoF 511.369 HTP 258 ella 97.370 L&L 61.371 BH 332. NRH 92 ella RS 596 ella RH 583.372 Et. 505. Hjt. 345. SS 8. ES 13. St. 385.373 L&L 42.374 RS 25. NRH 152(I). Praise 41 ella CWT 484.375 NRH 141.376 Praise 538.377 SBg-savnið.378 NRH 826. Praise 561. aH III. 378. Ma 539.379 RS 790.380 Praise 369.381 SBg-savnið.382 Ht. 3. NRH 532. HoF 346.383 WSS IV/50.384 NRH 464. RS 165(1). Ma 62.385 Hjt. 170. Et. 273. IMS 293. KS 39. Ma 336.386 IMS 205 ella MTÅS 184.387 RS 608.388 RS 605. NRH 841. Praise 295. St. 219.389 SBg-savnið.390 Fav. VI/35. Sing‘N’Praise 25.391 SFK 266b. DK 344. Bk. 74.392 Ht. 167. Et. 568. Ma 290 ella ES 169.393 Ht. 92. Et. 198.394 SOF 197. CMP 254.395 Ht. 119. Praise 293.396 Praise 292.397 SBg-savnið ella Praise 535.398 aH III. 379. CWH I/30. Praise 519. ES 183. St. 192. Ma 128.


399 RS 773(I). Ma 180. NRH 459. Praise 524. CS 376. CMP 967. St. 139.400 Fav. V/24. Praise 547.401 Ht. 95. FH 36. MTFS 300 ella RS 208.402 RS 671. NRH 976. Praise 542. gB 685.403 RS 216. NRH 901. S 882. gB 275. BH 18 ella RS 216a.404 RS 248(I). NRH 1013. gB 608. BH 392 ella S of V 253 ella SBg-savnið.405 RS 622. S 866. BH 188. NRH 807(I). NRH 807(II). jP 178.406 Sing‘N’Praise I/29. QF II/90.407 Ht. 132.408 Ht. 47. aH III. 382.409 RS 864. CS 783.410 RS 624. NRH 422. CS 526.411 SFK 304. DK 25. Bf. 15.412 Ht. 54. 413 NRH 15. Praise 81. aH III. 280. ES II.414 WSS III/12.415 SBg-savnið.416 S 871. Praise 521. CS 348. gB 449(I). KS 220. St. 270. BH 103. Ma 28 ella NRH 800. gB 449(II).417 Ht. 53.418 SBg-savnið.419 136 sanger 75.420 SS 109.421 Fav. V/21.422 S 846.423 SBg-savnið.424 SBg-savnið.425 RS 438. NRH 842.426 Løg til Heimamissiónssangbókina 62.427 SBg-savnið.428 Ht. 51. CS 113.429 Fav. VII/35. 100 Inspirational Favourites, S 136. Praise 360.430 WSS II/1. CWH II/56.431 SBg-savnið.432 SBg-savnið.433 SFK 266b. DK 344. Bk. 74.434 SBg-savnið.435 Ht. 122.436 SFK 52b. DK 215. Ht. 93. Bg. 105. Bf. 116 ella SFK 230. DK 298.437 SBg-savnið.438 Ht. 107. ES 175. Ma 490. NRH 678. Praise 563 ella Ht. 107a. FH(N) 380.439 SBg-savnið.440 Ht. 102. NRH 569. Praise 314. S 498.441 SBg-savnið.442 Ht. 159. S 962. IMS 126. St. 405. EH 429.443 Ht. 8. Praise 469.444 SBg-savnið.445 Ht. 174. FH 352. MTFS 421. SaTB 716.446 Hjt. 98. S 910. HS 135. EH 321. IMS 281.447 CWH I/35.448 SBg-savnið.


449 Ht. 87. NRH 789. Praise 446.450 SBg-savnið.451 CWH I/60. Praise 526.452 RS 99. Praise 269. S 874.453 Ht. 109.454 aCHB I/blS 52.455 RS 426. NRH 839. Praise 324 ella NRH 802a.456 L&L 66.457 KS 7. IMS 21. Hjt. 73. St. 66. NRH 821. gB 462. Et. 109.458 Fav. VII/7. Praise 271. CWH I/26.459 RS 140. NRH 501.460 SBg-savnið.461 Ht. 28. Praise 217. NRH 245.462 Bk. 39.463 S 484.464 IMS 116. Hjt. 370. EH 420 ella HS 67.465 RS 617. S 857. NRH 518. Praise 288. IMS 149. St. 273.466 RS 501. NRH 183. S 829. BH 191.467 RS 426. NRH 839. Praise 324.468 Ht. 124.469 Ht. 55.470 RS 143. 471 Ht. 115. NRH 847.472 SBg-savnið.473 RS 412. KS 197. IMS 20. Hjt. 96. ES 186. Ma 254.474 Ht. 39. Barnatro och Pärleport 40.475 RS 704. KS 110.476 Barnatro och Pärleport 11.477 SBg-savnið.478 Ht. 95. FH 36. MTFS 300. SaTB 56.479 RS 115. S 40. HS 106b.480 KS 17. ES 102. Ma 228. Hjt. 146.481 Ht. 121.482 RS 612.483 Praise 568. Sing‘N’Praise I/91.484 RS 301. S 853. KS 18. BH 178.485 S 237(2). HS 25. EH 36. KS 201 ella RS 164(1). S 237(1). BH 350 ella RS 164(2). IMS 90.486 Fav. III/82.487 Et. 314. SBH 99.488 Ht. 19 ella Hjt. 317. IMS 98.489 Fav. III/51. R.HS 32.490 SBg-savnið.491 Ht. 144. EH 211. Ma 280.492 RS 609. S 1111.493 RS 702.494 Ht. 112.495 SBg-savnið.496 SFK 336. DK 74.497 RS 181. S 97. KS 4. St. 431.498 RS 141. S 59. KS 111. IMS 287. Ma 71. ES 197 ella SBg-savnið.


499 RS 110. S 904. EH 113.500 Ht. 60.501 RS 104. ES 26. Ma 75.502 SFK 10b. DK 222. EH 43. Bf. 118. Bg. 81. Et. 311. Ma 589 ella SBg-savnið.503 SBg-savnið.504 RS 791. S 469.505 action III/72.506 Ht. 7. Ma 536.507 RS 445. HS 69. St. 146.508 Hjt. 216. RS 285. S 650. IMS 141.509 Ht. 64.510 Fav. VIII/13.511 S 669. IMS 161. BH 155. Ma 308. Et. 138.512 SBg-savnið.513 Ht. 99.514 Ht. 50. FH 55.515 RS 268. Ht. 25.516 NgS 129. Ma 635.517 Crusade Songs 4. NRH 577.518 Fav. VII/21. CWH III/37.519 RS 703.520 RS 137(3). HS 42. Ma 492.521 RS 371. S 540. KS 127. IMS 47. Ma 89.522 Et. 485.523 SBg-savnið.524 RS 641. S 327. BH 8 ella SBg-savnið.525 RS 417. S 873. EH 205. KS 231. Ma 224.526 SFK 325b. DK 175.527 RS 621.528 SBg-savnið.529 SBg-savnið.530 Et. 43. ES 245.531 HTP 237.532 CWH I/77.533 CWH I/90. ggSH 242. Praise 299. NRH 475.534 St. 423. Ma 558. Et. 482.535 RS 787. CS 651.536 Vi har et håb 48.537 RS 50. Praise 131. S 228. IMS 214. BH 197.538 RS 948. NRH 1019. S 297. KS 120. ES 259. BH 382. Ma 423.539 SBg-savnið ella IMS 105.540 RS 381. S 872. Praise 559. CS 767. gB 34. EH 214. IMS 28. KS 9. Ma 241.541 St. 107. FH 101. MTFS 258. RS 611.542 New Songs of Inspiration VIII/260.543 RS 360. S 104. NRH 539.544 HTP 246. Crusade Hymns 62. Favorite Hymns of Praise 53.545 Ht. 108. Fav. VI/21. CWH I/46.546 CWH IV/16.547 Praise 454. Fav. VII. 49.548 SBg-savnið ella RS 558a. Ma 83 ella RS 558b. Praise 447.


549 RS 126(I). NRH 420. S 648. BH 282. CS 327 ella RS 126(II).550 RS 641. S 327. NRH 900.551 SBg-savnið.552 SFK 186b. Mb. 490. DK 243. Bf. 129. Bg. 76b ella SFK 186a.553 RH 623. RS 316. NRH 808. CS 148.554 RS 413. S 901. KS 63. IMS 252. BH 88.555 SBg-savnið.556 S 1029.557 Fav. I/10.558 Fav. VIII/39. CWH I/51.559 SBg-savnið.560 St. 45. Ma 272. Et. 272. Mb. 715.561 NRH 469. RS 198. S 855. St. 419. gB 254. Praise 219.562 RS 611. S 883. NRH 522. gB 282.563 KS 177.564 CMP 975.565 RS 108(1). BH 289.566 NRH 432.567 SBg-savnið.568 S 231. HS 89b.569 RS 195.570 CWH III/102. Praise 322.571 Ht. 180. NRH 673. aH III. 415. CS 530.572 Solskenssångar 50. NRH 788 ella Ht. 162.573 SBg-savnið.574 Ht. 113. BH 7.575 Et. 576.576 RS 332. NRH 523. Praise 277.577 aH III. 21. Praise 545. Ma 10. St. 262. NRH 838.578 RS 368. Et. 26. Ma 107.579 St. 169. KS 234. Ma 232. EB 319.580 RS 919. NRH 1002. CS 800.581 SS 103.582 RS 492(IIa). Praise 129. NRH 504. ES 75. Ma 370. BH 81 ella Ht. 150. ES 124. Ma 326.583 RS 413. S 901. NRH 688. Praise 321. KS 63. IMS 252. BH 324.584 SFK 41. Bk. 138a. DK 207. Bf. 111.585 RS 321. KS 133. St. 207. Ma 544.586 NRH 194. gB 129. HTP 163. Praise 167.587 CWH I/45. Sing‘N’Praise I/115.588 RS 488. NRH 293 ella RS 490(II).589 NRH 827.590 S 903.591 Ht. 188. HS 4.592 SBg-savnið.593 SBg-savnið.594 Hjt. 1. Ma 225. KS 171. ES 159. Et. 1.595 Ht. 182.596 SBg-savnið.597 NRH 628. S 539. gB 344. KS 15. Ma 166.598 RS 27. NRH 48. KS 90. St. 326.


599 Ht. 131.600 EC 715.601 RS 426. NRH 839. Praise 324. KS 28.602 Et. 182. ES 96. Mb. 2004/323. FH(N) 179.603 aH III 128 ella SS 22.604 CWH IV/31. aH III. 432. Praise 541.605 NRH 516. Praise 557. HS 72.606 SBg-savnið.607 Fav. III/5.608 RS 558(1).609 FgS XI/4.610 SBg-savnið.611 RS 428(I). NRH 437. S 227. KS 242.612 SBg-savnið.613 RS 641. S 327. NRH 900. BH 8.614 Ht. 162. HS 231. EH 219 ella SS 50.615 KS 75.616 SBg-savnið ella S 1186. NRH 655. gB 74.617 SBH 103.618 S 533. gB 330. Consecration 565.619 RS 425. S 547. EH 253. Ma 233.620 Mb. 197.621 St. 377 ella Ht. 177. Hjt. 317. IMS 98 ella KS 185.622 SBg-savnið.623 L&L 14.624 IMS 88. Ht. 185.625 SBg-savnið.626 SBg-savnið.627 RS 420(I). NRH 524. Praise 340. CS 207 ella RS 420(II). NRH 390. Praise 133. gB 290.628 Et. 430. HS 82. EH 120. IMS 201. St. 113. 629 RS 588(II). Praise 372. BH 50.630 BH 167. NRH 622. gB 419.631 HoF 197. BH 1. NRH 25. gB 557.632 HoF 197. BH 1. NRH 25. gB 557.633 HS 63. Ht. 161. BH 156.634 RS 511. Praise 83. S 60. HS 33. BH 5.635 IMS 90 ella Bg. 91. Bf. 119.636 BH 49. HTP 137.637 BH 135. HoF 491. SaTB 214.638 NRH 792. Praise 158 ella RS 322. S 112.639 RS 525(I). NRH 410. gB 181. HOTP 202. CS 554.640 CMP 617. Praise 456. RS 52. S 680. BH 205. IMS 163.

ES 275. Ma 105 ella RS 626a. S 1070. BH 13.641 Bg. 32. DK 2. Bf. 4. ES 121.642 HoF 197. BH 114. NRH 25. gB 557.643 L&L 19 ella SFK 138.644 IMS 116. Hjt. 370. EH 420 ella HS 67.645 HS 63. Ht. 161. BH 156.646 BH 167. NRH 622. gB 419.647 RS 573(I). NRH 281 ella RS 481. BH 120. NRH 341. CMP 519.


648 NRH 567. RS 490(I). Praise 432. BH 21 ella SBg-savnið.649 NRH 760. RS 497. BH 377.650 Ht. 159. S 962. IMS 126. St. 405. EH 429.651 Hjt. 98. S 910. HS 135. EH 321. IMS 281.652 SBg-savnið.653 RS 946(1). NRH 873. S 506. CS 78. HS 34. BH 351.654 DK 276. HS 217. Bg. 141.655 SBg-savnið.656 RS 948. NRH 1019. S 297. KS 120.657 RS 50. S 228. Praise 131. NRH 96. IMS 214. BH 197.658 Bg. 13a. Bf. 90. DK 175. BH 276. Ma 341.659 Praise 12.660 RS 626a. S 1070. BH 13. ES 112 ella RS 626b.661 RS 681. Et. 205. St. 23b. EH 16.662 CWH III/46. Praise 89.663 RS 465. HS 185.664 L&L 22.665 Et. 233. Hjt. 26. IMS 97. Ma 283. ES 158. EH 427. St. 131.666 Ht. 177. Hjt. 317. IMS 98 ella KS 185.667 RS 560. S 318. BH 143. NRH 716. Praise 414.668 Fav: II/23.669 RS 594(I). NRH 139. BH 343 ella RS 594(II). gB 81. ella RS 594(III). NRH 88.670 Ht. 16. Fav. IV/71. CWH I/50.671 EH 255. Schibbolet 78.672 Et. 319. Praise 377. RS 330a. S 556. KS 40. BH 383. Ma 184. St. 252.673 RS 2(I). NRH 382. gB 572. CS 3. KS 112.674 RS 559. S 319. NRH 705. HS 28. EH 48. Ma 296. IMS 122. BH 317.675 Hjt. 199a. HS 208. IMS 257. Ma 400.676 Et. 233. Hjt. 26. IMS 97. Ma 283. ES 158. EH 427. St. 131.677 RS 296. HTP 496. ES 94. Ma 145. St. 274.678 Ma 303.679 RS 280. S 488. NRH 438(II). IMS 155.680 Hjt. 182. IMS 156. BH 94. MTFS 160. gB 388.681 SBg-savnið.682 RS 11(I). EH 49.683 SBg-savnið.684 Sing‘N’Praise II/110.685 SFK 210b. DK 22b. Bf. 155. Bg. 18. HS 48.686 SFK 297. DK 394. Et. 500. Hjt. 340. IMS 173.687 Ht. 78.688 RS 399(I). NRH 925. gB 417.689 Hjt. 1993/299. St. 302. Et. 383.690 SFK 92.691 RS 588(II). Praise 372. BH 50.692 Et. 457. Mb. 397. Hjt. 1993/290.693 SOF 329. CMP 411.694 HoF 425.695 Ht. 48.696 RS 559. S 319. NRH 705. HS 28. EH 48. Ma 296. IMS 122. BH 317 ella SBg-savnið.697 Praise 411.


698 SBg-savnið.699 SFK 210b. DK 22b. Bf. 155. Bg. 18. Ma 463. HS 48.700 Et. 303.701 Hjt. 289. IMS 203.702 S 550. NRH 612. gB 319.703 L&L 28.704 SBg-savnið.705 SFK 138.706 SBg-savnið.707 IMS 174 ella SBg-savnið.708 RS 592. Praise 419. HS 195. EH 106.709 aH III. 427.710 RS 600 (I). NRH 54. BH 15.711 RS 589.712 RS 416(I). NRH 386(I). gB 295(II). ES 34. Ma 619.713 CWH I/2. Praise 427.714 Fav. VIII/71. CWH II/52.715 RS 948 (I). NRH 1019. S 297. KS 120. BH 382. ES 259. Ma 423. St. 318 ella RS 948 (II).716 SBg-savnið.717 SBg-savnið.718 Praise 400.719 RS 343.720 CWH III/144. Praise 423.721 Mb. 1995/573. Lovsangstoner 32.722 RS 796. St. 277. CS 187.723 RS 398a ella RS 398b.724 SBg-savnið.725 Psalmer och Sånger 214a ella 214b.726 S 61. Ma 694.727 Fav. II/6. ggSH 320.728 SBg-savnið.729 FgS XI/28.730 Et. 302. ES 80. Ma 547. St. 332.731 S 682. NRH 598. Praise 459. Ma 263.732 KS 2. Ma 432. Hjt. 230. St. 429. Et. 15.733 Et. 587. Sangboken Halleluja 150. St. 436.734 NRH 419. Praise 284.735 SBg-savnið ella SFK 210b. DK 22b. Bf. 155. Bg. 18. Ma 463. HS 48.736 RS 443. S 865.737 L&L 56.738 RS 16. BH 428. NRH 756. S 633. aH 276. KS 349. IMS 63.739 RS 610. NRH 615.740 RS 445. NRH 965. HS 69. St. 146 ella NRH 613. Praise 375. CS 131. gB 293.741 RS 426. NRH 839. Praise 324. KS 28.742 Fav. III/10. Einar Ekbergs amerika Repertoar 81.743 Praise 309.744 Fav. VIII/28. Praise 346.745 SBg-savnið ella S 231. HS 89b.746 Hjt. 228. HS 80. KS 184. EH 405. IMS 222.747 St. 352. Hjt. 162. IMS 92. Ma 454.


748 RS 401. NRH 632. Praise 348. KS 141. ES 91.749 SBg-savnið.750 SFK 163. Ht. 106. DK 239. Bf. 122. Bg. 41.751 Ht. 176a ella Ht. 176b.752 Ma 592. Hjt. 179. Et. 286.753 Praise 344. NRH 498.754 RS 402. S 564. gB 306.755 SFK 52b. DK 215 ella SFK 230. DK 298. Bg. 105.756 aH III. 89.757 SBg-savnið ella S 740. aH 137. Hymns of Truth 619.758 ggSH 230. Praise 341. CWH V/89.759 aCHB III/blS 100.760 CWH I/64. Fav. VI/28.761 SBg-savnið.762 WSS II/10.763 Ht. 6.764 Mb. 2004/404 ella Salmer og sange 2008/507.765 RS 9. NRH 634. KS 162. ES 268. St. 132. Ma 27.766 SBg-savnið.767 Praise 53. NRH 72 ella KS 104.768 S 542. Praise 364.769 Fav. III/50. Oswald Smith’s Best Songs 42.770 RS 693. NRH 816. KS 44. IMS 18. Ma 630.771 Hjt. 131. KS 99.772 S 836. NRH 642. Praise 323.773 SBg-savnið.774 Ht. 97. HSS III/100.775 Fav. II. 70.776 SBg-savnið.777 Vackra sånger II/16.778 aH III. 242. NRH 219. CMP 109. Praise 243.779 SHM 113.780 KS 103. IMS 89. Hjt. 1993/37. Consecration 126.781 aH III. 51. Ma 610. Fav: II/81.782 S 533. gB 330. Consecration 565.783 S 1038.784 New Songs of Inspiration I/193. Youth Praise I/103. Einar Ekbergs amerikarepertoar 43.785 SFK 52b. DK 215. Ht. 93. Bg. 105. Bf. 116 ella SFK 230. DK 298.786 SS 488.787 NgS 48. Ht. 91.788 Ht. 183. KS 253. ES 51.789 S 635. NRH 121. Praise 325. gB 359.790 RS 248(I). NRH 1013. gB 608. BH 392.791 RS 460. NRH 585. S 706. Ma 267.792 BH 229. HoF 427 ella L&L 17. 793 Ht. 9. MacEwan’s Mission Songs 27 ella SBg-savnið.794 Ht. 7. Et. 125 ella RS 675. S 1136. NRH 966.795 RS 5. NRH 583. S 745. EH 201. KS 86. St. 158. Ma 138.796 SBg-savnið ella Hjt. 98. S 910. IMS 281. St. 801 ella RS 524. 797 CWH V/85. Fav. IV/3.


798 Fav. VI/3.799 Fav. VIII/22. CWH II/63. Praise 543.800 RS 417. S 873. NRH 517. EH 205. KS 231. Ma 224.801 RS 731. CS 629. Hymns of Truth 388. St. 165. Ma 130.802 RS 486(I). NRH 50. BH 367 ella RS 486(2). NRH 133.803 RS 465. HS 185. S 465. Praise 80.804 HS 99. Mb. 289. St. 469.805 SBg-savnið.806 Hjt. 22. KS 159. MTÅS 412.807 Ht. 26. NRH 578. Praise 398. CWH IV/42.808 SFK 158. DK 179. EH 279. Bf. 94. Bg. 19. Ma 390.809 SBg-savnið.810 SFK 234. Et. 275 ella SFK 210b. DK 22b. Bf. 155. Bg. 18. Ma 463. HS 48.811 RS 488. NRH 293.812 Hjt. 52. Ht. 96.813 FHB 189. EC 646. action I/8.814 Et. 428. EH 350. EB 416.815 Praise 358. NRH 616. aH III. 2. St. 278. Ma 670.816 Ht. 98 ella Ht. 98a.817 good Ol’ gospel 17.818 IMS 174 ella SBg-savnið.819 RS 946(1). NRH 873. S 506. HS 34. BH 351.820 SBg-savnið.821 CWH IV/72. HSS IV/72.822 RS 406(I). KS 284 ella S 910. Hjt. 98.823 Ht. 71. IMS 136. Hjt. 187. DK 210.824 Ht. 11. RS 377. Praise 363. St. 136.825 SBg-savnið.826 RS 418. S 652. NRH 670. ES 69. St. 43. Ma 282.827 Praise 528.828 SBg-savnið.829 Hjt. 50. S 519. NRH 611. gB 347. HS 205b. EH 271. KS 19. BH 99. Ma 393.830 NRH 541. aH III. 1. ES 93. St. 42. Ma 100.831 Salmer og sange 421. Hjt. 1993/297a.832 SBg-savnið.833 Ht. 177. IMS 98.834 WSS II/8.835 SBg-savnið.836 RS 663. S 57. CS 741. gB 342. IMS 153. HS 212.837 SBg-savnið.838 SBg-savnið.839 Musik till St. 243.840 Fav. VI/22. Praise 562.841 RS 459. S 642. NRH 639. CS 202. gB 463. Praise 320. St. 41. KS 61. IMS 5.842 HSS VI/133. Fav. IV/11. WSS I/21.843 NRH 832. NgS 67.844 Fav. II/21.845 Et. 190. IMS 128. ES 15. Ma 210.846 NRH 407b. RS 134(I). S 897. BH 160 ella SBg-savnið.847 Youth For Christ 86.


848 IMS 110. Hjt. 5.849 St. 146. RS 445. HS 69 ella Bf. 146. DK 244.850 MTÅS 328. Hjt. 6. IMS 138 ella Mb. 791b. Hjt. 1993/413b.851 RS 156. S 569. NRH 472. Praise 318. KS 131.852 SBg-savnið.853 RS 641. S 327. NRH 900.854 HS 63. Ht. 161. BH 156 ella SBg-savnið.855 CWH I/103. New Songs of Inspiration VIII/30.856 Hjt. 234. IMS 58. Ma 388. St. 363 ella Mb. 724. MTÅS 466.857 136 sanger 109.858 RS 50. Praise 131. S 228. BH 197.859 RS 581. NRH 779. St. 316. Praise 451.860 SBg-savnið.861 RS 561. NRH 763. S 607. BH 329. ES 59.862 Bf. 117. Bg. 52. HS 95. EH 391. Hjt. 521.863 S 910. HS 135. EH 521. IMS 281 ella SBg-savnið.864 SBg-savnið.865 NRH 726a. HoF 490.866 MTÅS 310. HS 205. EH 294. IMS 200. Hjt. 192.867 SBg-savnið.868 SBg-savnið.869 RS 578. S 634. NRH 728. gB 453. CS 252.870 Hjt. 11b. Et. 19. ES 262. Sov blítt og søtt 64.871 RS 635. S 598. Praise 513. KS 43. ES 117. Ma 96.872 S 707. NRH 970.873 Bg. 118. HS 161. Bf. 170.874 RS 797. NRH 546. Praise 380. ES 62. Ma 108.875 Ht. 186. KS 148. ES 48. Ma 165.876 RS 361. S 774.877 MTÅS 438. Bf. 135. Bk. 55.878 L&L 68.879 SBg-savnið.880 Ht. 22. L&L 64.881 S 500.882 L&L 67b.883 RS 558.884 CWH I/83. Fav. VII/4.885 ONM 2023886 RS 558.887 EH 20.888 Hjt. 373. IMS 197.889 SBg-savnið.890 Ht. 184. Nya sånger 210.891 SBg-savnið.892 SBg-savnið.893 RS 263.894 SBg-savnið.895 RS 590. S 582. gB 456 ella SBg-savnið.896 RS 567. NRH 706. ES 225. St. 379.897 RS 865. NRH 238.


898 Ht. 68. Ht. 68a.899 RS 423. S 627. Praise 329. EH 267. KS 89. Ma 19.900 SBg-savnið.901 Ht. 123. Praise 334. NRH 538 ella gB 547.902 SBg-savnið.903 SFK 210b. DK 22b. Bf. 155. Bg. 18. Ma 463. HS 48.904 FHB 54. NRH 576.905 NRH 721. Praise 450. Baptist Hymnal 352.906 CMP 350.907 ‘airs’ of Salvation 22. EC 295.908 SFK 175. Et. 310a ella Et. 310b.909 SBg-savnið.910 RS 688. KS 125. ES 115.911 S 1148.912 RS 432. NRH 548. S 571. Praise 392. ES 224. St. 185. Ma 234.913 Ht. 192.914 NRH 230. Ht. 15. Praise 221.915 SKF. 10b. DK 222. Bf. 118. EH 43. Bg. 81. Et. 311. Ma 589.916 RS 584. NRH 97. gB 460. CS 244. ES 18. St. 168. Ma 701.917 NRH 584. SOF 42. CMP 51.918 CWH I/92.919 SFK 122. DK 270. Bf. 145. Bg. 3. Hjt. 237. HS 1. EH 209. ES 6. Ma 208.920 RS 369. CS 258. KS 252. St. 244. BH 259.921 RS 339(I). CS 14.922 SBg-savnið.923 Fav. IV/1. Praise 443. HTP 537.924 SBg-savnið.925 RS 568. S 577. NRH 711. Praise 382. gB 382. EH 50. Ma 698.926 Ht. 187. EH 51. St. 121. ES 37 ella SBg-savnið.927 SOF 363. CMP 445.928 SBg-savnið.929 SFK 255. RS 569a. S 581. KS 107. IMS 177. EH 46. Ma 310.930 aCHB IV/blS 139.931 Praise 452. New Songs of Inspiration I/145.932 Praise 449 ella RS 587(I). NRH 765(I). Ma 631. BH 446(I).933 S 905. NRH 623. Praise 159 ella BH 377.934 S 529. Praise 440. Ma 95.935 RS 292. S473936 Pinebrook Praises 63.937 RS 131. S 376.938 Hjt. 1993/291. Mb. 54.939 gB 375a ella gB 375b.940 NRH 758. Praise 445. aH III 146. H.HS 154.941 CWH II/20. Praise 91.942 SBg-savnið.943 Hjt. 170. Et. 273. IMS 293. KS 39. Ma 336.944 Løg til Heimamissiónssangbókina 128. Hjt. 1993/463a ella Salmer og sange 422.945 RS 679. NRH 597. S 698. Praise 426.946 S 620. NRH 98. gB 387. KS 384. Ma 189.947 RS 580(I). S 235. NRH 495. Praise 393.CS 248. gB 350.


948 H.g.S 90. SU.C. 322. EC 238. Filey Hymn Book 171. Melodibog til „Vi synger“ 35.949 S 608. NRH 560. Praise 422. Ma 618.950 Praise 441. NRH 633.951 RS 475. BH 78. NRH 95 ella FH(N) 154.952 RS 571. S 78. St. 115 ella NRH 766(II).953 Ht. 190. KS 64. ES 70. Ma 120. St. 208.954 SBg-savnið.955 Hjt. 308. KS 280. IMS 30.956 NRH 660. Fav: VI/39.957 RS 367. S 574. Praise 395. BH 294.958 RS 429. S 778. IMS 132. HS 220. Ma 372.959 SBg-savnið.960 S 772. IMS 291. KS 72. ES 118. Ma 247.961 CWH I/70. aH III. 433.962 SBg-savnið.963 Fav. V/2. Praise 501. NRH 749.964 NRH 591. RS 388. S 703.965 RS 626a. S 1070. BH 13. ES 112 ella RS 626b.966 RS 648. KS 70.967 RS 344. NRH 737. KS 142. ES 50. Ma 129.968 RS 435. Praise 515. S 814. EH 463.969 RS 455(I). S 805.970 Hjt. 348. RS 559. S 319. IMS 122. HS 28. BH 317. EH 48. Ma

296. NRH 705. ella H.g.T. 253 ella S 391.971 Fav. VII/70.972 SFK 186b. DK 243. HS 3. Bg. 76 b.973 S 910. HS 135. EH 321. IMS 281.974 Praise 435.975 RS 383. S 751. KS 136.976 RS 660. S 1138. HTP 635.977 NRH 347. Praise 246. RS 493. S 1084. BH 12.978 SBg-savnið.979 SFK 346. Et. 509. DK 409. Bf. 227b. Bg. 162.980 aCHB I/blS 110. CWH I/98.981 S 772. gB 202. IMS 291. KS 72. ES 118. Ma 247.982 RS 463. S 757. St. 170.983 SBg-savnið.984 S 675. NRH 741. Praise 461.985 RS 170. S 817. St. 218.986 RS 628. NRH 922. Praise 505. S 1082.987 RS 631. IMS 275. KS 59. ES 127.988 Hjt. 228. HS 80. EH 405. KS 184. IMS 222.989 Praise 504. S 1090. Ma 134. NRH 927.990 RS 668b. NRH 273. SaTB 383.991 Sing‘N’Praise Hymnal II/11.992 Songs of Challenge (NTM) 53.993 Ht. 27. L&L 52 ella RS 67(II). NRH 859. Praise 31 ella Sönglög 249.994 St. 543.995 RS 358. CS 789.996 Et. 381. EB 295. Mb. 727. RS 414.


997 SFK 347 ella Praise 208. The Baptist Hymn Book 114. Bg 39 ella SFK 58. DK. 182.998 CMP 617. NRH 590. Praise 456. RS 52(1). S 680(1). IMS 163.

ella RS 52 (II). NRH 593. S 680(2). Et. 451.999 Ht. 12. S 789. St. 116.1000 Ht. 27. L&L 52.1001 SBg-savnið.1002 RS 645.1003 RS 462.1004 Ht. 150. ES 124. Ma 326.1005 gB 429.1006 Ht. 31.1007 S 669. IMS 161. BH 155. Et. 138.1008 SBg-savnið.1009 Songs of Challenge 45.1010 RS 440.1011 Ht. 20.1012 RS 351. S 659. IMS 50. Hjt. 252 ella RS 439. Ma 535.1013 Hjt. 286. S 410. IMS 212.1014 RS 92.1015 RS 171. S 379. NRH 416. Praise 308. Ma 450.1016 S 353.1017 RS 127. S 73. NRH 452. CS 339. gB 145.1018 Praise 516. RS 606. S 46.1019 S 352.1020 Ht. 18. ES 5. NRH 527.1021 Et. 577. ES 171.1022 St. 115. Ma 442. Et. 492. EH 424. Mb. (2004) 761. SS 440.1023 gB 405.1024 RS 151. S 356. Ma 526.1025 Canaanland Classics blS. 83. The Best of Mosie Lister blS 40.1026 RS 594(I). NRH 139.1027 RS 75. St. 32. Ma 74.1028 Hjt. 25. Ma 354. KS 222 ella SBg-savnið.1029 RS 173. S 359. BH 209. CS 289.1030 Ht. 158. S of V 156. Ma 68 ella SaTB 413.1031 RS 432. NRH 548. S 571. Praise 392. ES 224. Ma 234.1032 S 350. NRH 481. Praise 304.1033 Barnatro och Pärleport 28 (niðurlagið). Nya sånger 252.1034 SBg-savnið.1035 SBg-savnið.1036 RS 180. S 879. St. 401. NRH 441.1037 RS 194. ES 191.1038 RS 799.1039 Ht. 82. FHB 174.1040 SFK 129a. DK 240a ella SFK 122. DK 270. Bf. 145. Bg. 3. Hjt. 237. HS 1. EH 209. ES 6. Ma 208.1041 RS 85. S 42.1042 Et. 233. Hjt. 26. IMS 97. Ma 283. ES 158. EH 427. St. 131.1043 Hjt. 201. MTÅS 36. Et. 307. HS 187.1044 Ht. 141. St. 211.1045 NRH 465. RS 107.


1046 RS 132. NRH 404. S 1131. gB 204.1047 RS 98. S 411. NRH 409.1048 SBg-savnið ella S 1025.1049 Ht. 163. KS 88. Ma 202.1050 S 84. St. 122.1051 RS 200. S 1079. KS 325. Ma 125. St. 206. NRH 933. Praise 495. Ht. 133a.1052 Hjt. 24. S 372. IMS 120. St. 99. Ma 380.1053 HS 144.1054 RS 177. Praise 128. S 357. Ht. 152.1055 Hjt. 314. RS 256. MTÅS 174. S 77. IMS 124. St. 429. 1056 Et. 176. Løg til Heimamissiónssangbókina 129.1057 Praise 412. Hjt. 348. RS 559. S 319. IMS 122. NRH 705.1058 RS 80 ella SBg-savnið.1059 S 371.1060 Et. 480. RS 915. Ma 32.1061 SBg-savnið.1062 RS 91. ES 89.1063 SBg-savnið.1064 RS 131a. S 376. NRH 408(II). Ma 582.1065 Ht. 21. Praise 267.1066 RS 119. KS 91.1067 RS 94. NRH 477. aH 220. S of V 53.1068 RS 152a. S 401. NRH 482. CS 329. aH 297 ella RS 152b.1069 RS 186. S 143. NRH 414. Praise 274. KS 347. IMS 299. St. 76.1070 RS 201. KS 83.1071 SBg-savnið.1072 SBg-savnið.1073 St. 420.1074 RS 93. St. 356.1075 QF II/43.1076 RS 78. NRH 405. S 145. KS 79. ES 239. St. 23. Ma 214. Praise 283.1077 136 sanger 60.1078 Ht. 139. RS 308. S 501. ella EH 92. Ht. 166. MTFS 450.1079 RS 227. Ma 114.1080 Hjt. 369. RS 291. NRH 453. S 89. IMS 238.1081 S 367. Ma 395.1082 Ht. 81. jP 96. FHB 187.1083 RS 226.1084 RS 177. Praise 128. S 357. Ht. 152.1085 RS 242. S 142.1086 RS 426. NRH 839. Praise 324.1087 Ht. 38.1088 RS 189.1089 Ht. 162. HS 231. EH 219. Ma 260.1090 SFK 140. DK 98. Bf. 45. Bg. 129. Ht. 100. MTÅS 137.1091 Ht. 157. EH 115. Ma 220. St. 193. Et. 345. SaTB 132.1092 RS 641. S 327. NRH 900.1093 IMS 300. EH 63. Hjt. 298.1094 Lth. 125.1095 Ht. 29.


1096 RS 196. Praise 298. NRH 415. S 392.1097 Evangeliums Sänger 144. S 390. NRH 399.1098 RS 456. Praise 203. gB 123. KS 109.1099 Praise 263. Sing‘N’Praise I/98.1100 Hjt. 225. RS 123. S 1165. gB 221. IMS 154. St. 179.1101 S 405.1102 Hjt. 199. HS 208. IMS 257. Ma 400.1103 RS 129. S 355. St. 114.1104 SBg-savnið.1105 SBg-savnið.1106 Ht. 160. KS 531. ES 237.1107 RS 177. Praise 128. S 357. Ht. 152.1108 Ht. 59.1109 RS 169. S 123. gB 250. St. 89. Ma 382. Et. 54 ella H.g.T. 210.1110 RS 186. S 143. NRH 414. Praise 274. KS 347. IMS 299. St. 76.1111 RS 213.1112 SBg-savnið.1113 RS 137. NRH 467.1114 RS 162. S 490. NRH 418. BH 267.1115 S 984.1116 RS 685.1117 SBg-savnið.1118 RS 157. Praise 287. S 417. KS 26.1119 RS 248(I). NRH 1013. St. 249 ella RS 248(II).1120 SBg-savnið.1121 RS 56. S 81. CS 26.1122 RS 574. St. 38. Ma 216.1123 St. 194. Hymns of Truth 353.1124 SBg-savnið.1125 S 529. Praise 440.1126 SBg-savnið.1127 HSS blS 36.1128 Ht. 177. Hjt. 317. IMS 98 ella KS 185.1129 Ht. 80. FHB 172. EC 607.1130 Ht. 41. IMS 106. ES 160.1131 SFK 174b. DK 160. Ht. 103 ella Ht. 103a. Bg. 49.1132 L&L 48.1133 RS 257.1134 RS 259. Ma 157.1135 RS 229. KS 537.1136 RS 86.1137 HS 208. IMS 257. Ma 400. Hjt. 199.1138 S 450. HTP 345.1139 Hjt. 98. HS 135. S 910. EH 321. IMS 281.1140 RS 101. IMS 188. Hjt. 362.1141 Hjt. 65. S 429. IMS 134. St. 177. Ma 60.1142 Ht. 66. aH III. 15.1143 DK 98. Bf. 45. Bg. 129. Ht. 100. MTÅS 137.1144 SBg-savnið ella RS 558.1145 RS 828.


1146 RS 249. S 442.1147 RS 118. NRH 458. Praise 261. S 366.1148 Hjt. 1. Ma 225. KS 171. ES 159.1149 Ht. 148. KS 503. EH 173. ES 55. Ma 381.1150 RS 230.1151 RS 147.1152 S 346. EH 76. ES 184.1153 RS 117. S 445.1154 RS 253a. NRH 318 ella RS 253b.1155 RS 481. NRH 341. CMP 519.1156 RS 249. S 442.1157 HTP 344. S 399.1158 Hjt. 352. IMS 191.1159 S 377.1160 Ht. 43.1161 Ht. 135. Ma 150. EH 95. FH 296. MTFS 100. NRH 549(II).1162 RS 95. S 414. St. 138. NRH 487. Praise 301.1163 RS 248(I). NRH 1013. St. 249.1164 RS 260.1165 Hjt. 45. RS 106. IMS 290. NRH 491.1166 RS 250. NRH 489.1167 RS 125. Ht. 23.1168 Hjt. 322. IMS 208. St. 452. Et. 403 ella S 913.1169 SBg-savnið ella NRH 15. Praise 81. aH III. 280. ES II.1170 S 370.1171 Ht. 32. L&L 54. S 479.1172 Et. 253. Hjt. 153. IMS 244. Ma 572.1173 Ht. 167. Et. 568. S of V 313. Ma 290.1174 KS 367. Lovsangstoner 17 ella SBg-savnið.1175 Hjt. 341. IMS 211. MTÅS 177.1176 Ht. 65. Ht. 65a.1177 RS 122. S 443. ES 200. Ma 196. NRH 493. Praise 302.1178 St. 420. 1179 Ht. 72 ella St. 345.1180 Ht. 177. Hjt. 317. IMS 98.1181 RS 100. S 479.1182 RS 252.1183 S 776. Ma 577. St. 432.1184 RS 231. S 437. Ma 678.1185 RS 234.1186 Hjt. 252. RS 176. IMS 50. NRH 687b.1187 Hjt. 341. IMS 211. MTÅS 177.1188 Fav. IV/4. CWH V/95. Praise 420.1189 MTÅS 161. Hjt. 222. KS 200. St. 80. Ma 211.1190 Ht. 52.1191 Ht. 167. Et. 568. S of V 313. Ma 290 ella SBg-savnið.1192 Hjt. 339. IMS 140.1193 RS 122. S 443. ES 200. Ma 196.1194 Ht. 168. SaTB 452. EH 85. ES 227. St. 124. Ma 654.1195 L&L 63. Ht. 63.


1196 Ht. 138a. St. 201. HOTP 348. Praise 223 ella Ht. 138b. RS 701.1197 Ht. 140. St. 358.1198 RS 787. CS 651.1199 RS 124. S 345. NRH 488.1200 Hjt. 268. RS 251. S 452. NRH 435. Praise 305. IMS 216. Ma 580.1201 SBg-savnið.1202 Ht. 149. NRH 468. SaTB 408. FH 258. MTFS 107.1203 Ht. 145. IMS 235.1204 Ht. 134. HTP 375. EH 345. ES 195.1205 Ht. 172. HoF 477 ella S 420 ella NRH 982. gB 489.1206 Bf. 185. Bk. 3.1207 RS 133. S 396. EH 71. Ma 607.1208 RS 626a. S 1070. BH 13. ES 112.1209 RS 73(I). S 13. NRH 8. Praise 68 ella RS 73(II). S 11. NRH 9.1210 Ht. 49. SFK 363. Bk. 106. DK 165. Bf. 83.1211 SBg-savnið.1212 SBg-savnið.1213 RS 911.1214 S 1016. BH 221.1215 S 905. HoF 495. Praise 159. HTP 132.1216 S 454.1217 RS 514. KS 114.1218 Ht. 42. Nya sånger 7.1219 L&L 62 ella SBg-savnið.1220 RS 131 ella SBg-savnið.1221 SBg-savnið ella L&L 51a.1222 Ht. 74.1223 RS 286. NRH 497. ES 182. EH 163. Ma 123. MTFS 51. SaTB 406.1224 RS 240.1225 S 338. EH 66.1226 RS 73b. S 11 ella L&L 29.1227 Ht. 110. L&L 70.1228 Ht. 117. Praise 361. Sing‘N’Praise I/99.1229 SFK 267. DK 10. HS 114. Bg. 94. Bf. 9b. Ma 441.1230 Praise 331.1231 SFK 291. DK 60. Bf. 35. Bk. 95. Ma 119.1232 S 615. Praise 330.1233 SBg-savnið ella NRH 432.1234 CWH I/104. ggSH 101.1235 Hjt. 67. EH 388. IMS 270. Ma 73.1236 WSS IV 49. CWH I/109.1237 CWH I/24. The Best of Southern gospel 91.1238 Youth Favorites 7.1239 MTÅS 578. Hjt. 83. HS 142. EH 347. St. 382. S of V 226.1240 WSS II/31. Fav. V/17.1241 WSS III/21.1242 RS 768. SBg-savnið.1243 RS 33(II). NRH 621a. aH III. 281 ella RS 66. NRH 802b. KS 388.1244 EC 276.1245 Mb. (2004) 427.


1246 SBg-savnið.1247 Ht. 10. LtM 1998/95. Praise 471. CWH I/107. Fav. IV/19.1248 RS 466. KS 49. Ma 533.1249 good Ol’ gospel 35.1250 CWH II/39. Praise 481. Fav. VI/1.1251 HS 203. SBg-savnið.1252 SFK 332a ella SFK 332b.1253 S 826. BH 83. CS 88 ella SBg-savnið.1254 Ht. 57. Evangeliums Sänger 19.1255 RS 275. S 987. HS 173.1256 SBg-savnið.1257 Hjt. 352. IMS 191. HS 152.1258 SBg-savnið.1259 Ht. 164. HS 192. Ma 223.1260 Hjt. 282a. HS 130.1261 Ht. 189a. St. 630 ella Ht. 189b. Evangeliums Sänger 164. HS 190. Ma 158. ella Ht. 189c.1262 IMS 246. S 1063.1263 RS 392.1264 jP 105.1265 S 908. HS 184.1266 SFK 45. Hjt. 170. Et. 273. IMS 293. St. 280. KS 39. Ma 336.1267 RS 21. NRH 1003. CS 725. gB 497 ella St. 148.1268 SBg-savnið.1269 aCHB III/blS 20.1270 Singspiration annual I/24.1271 RS 400. NRH 729. Praise 467. CS 55.1272 CMP 605.1273 Fav. I/39. SBg-savnið.1274 Hjt. 129. RS 276. NRH 446.1275 SBg-savnið.1276 RS 469. CS 230.1277 SFK 120b. DK 386 ella Ht. 104. SFK 289.1278 SBg-savnið.1279 Et. 169. Kristen sang 219.1280 Vackra sånger I/3.1281 50 Sacred Favorites 39. 100 Inspirational Favourites 154.1282 HSS II/blS 68.1283 CWH I/78. Fav. V/41.1284 CWH I/79.1285 HSS IX/blS 78. CWH I/72.1286 RS 357. NRH 871. Praise 475. S 823.1287 RS 477. S 512.1288 SBg-savnið.1289 Sing‘N’Praise I/34. CWH I/14. 50 Sacred Favorites 42. ggSH 40.1290 S 509. HS 174. FH 137. MTFS 380.1291 CWH I/117. ggSH 194.1292 RH 653. NRH 833.1293 St. 394. Et. 251.1294 SS 38 ella RS 405. S 787. EH 351. Ma 77.1295 SBg-savnið.


1296 Et. 215.1297 SBg-savnið ella Ht. 49. SFK 363. Bk. 106. DK 165. Bf. 83.1298 SBg-savnið ella IMS 205.1299 Praise 463. NRH 297. RS 528. ES 76.1300 LtM 1998/86. Barnatro och Pärleport 102.1301 Fav. VII/30. Praise 470.1302 S 910. HS 135. EH 321. Hjt. 98. IMS 281 ella SBg-savnið.1303 S 1018.1304 NgS 51. Ma 498. MacEwan’s Mission Songs 54.1305 Fav. VI/76. Praise 462.1306 SS 119.1307 CWH I/89. WSS II/20.1308 Baptist Hymnal 474.1309 RS 421. NRH 994. Praise 479.1310 SBg-savnið.1311 RS 112. FH 115. MTFS 49. NRH 369(II). BH 39.1312 SBg-savnið.1313 SBg-savnið. MDMSS(1957) 492. St. 374. Nåd och jubelton 4.1314 RS 793. S 590. ES 130. Ma 118. MTFS 307.1315 aCHB III/blS 54.1316 aH 393 ella BH 353.1317 S 1021. KS 439. IMS 268. Ma 389.1318 SS 27. Ma 529.1319 LtM 1998/94.1320 RS 492(III). Praise 129. NRH 504. ES 75. Ma 370. BH 81.1321 NgS 109. MacEwan’s Mission Songs 53.1322 S 991 ella LtM 1998/90.1323 SBg-savnið.1324 RS 366. S 949. NRH 1012. Praise 473. KS 84. IMS 24. St. 54. Ma 24.1325 SBg-savnið.1326 ggSH 167.1327 St. 60. Ma 538.1328 Fav. I/25.1329 S 995.1330 Popular american Hymns 7. Fav. III/36. NRH 1004.1331 HS 185. RS 465. Praise 80. S 91 ella SBg-savnið.1332 Ht. 30. HS 426.1333 New Songs of Inspiration VIII/112 ella SBg-savnið.1334 Et. 69. Ma 508.1335 SBg-savnið.1336 Ht. 2 ella RS 805.1337 HoF 135. NRH 6. gB 61.1338 HS 132. Ma 375. EH 466.1339 SBg-savnið ella Hjt. 198 ella Føroysk Songløg 56. SFF 63.1340 SBg-savnið.1341 RS 305. S 964. Ma 665 ella SBg-savnið.1342 SS 103. SBg-savnið ella IMS 80.1343 RS 302.1344 SBg-savnið.1345 SBg-savnið ella St. 37.


1346 Ht. 13. anjou’s Orgelskole 148.1347 50 Favorites by john W. Peterson nr. 23. Praise 250.1348 St. 58. Ma 235. Et. 194.1349 Fav. V/7.1350 Fav. VIII/27.1351 SBg-savnið.1352 RS 372. NRH 996. S 217. BH 206.1353 DK 19. Bf. 12. Bg. 161.1354 LtM 1998/96. Barnatro och Pärleport 74.1355 Ht. 48 ella Hjt. 129. RS 276. NRH 446.1356 SS 28. Ma 649 ella SBg-savnið.1357 LtM 82.1358 RS 366. NRH 1012. Praise 473. S 949. KS 84. St. 54. IMS 24.1359 RS 757. KS 255.1360 HS 166. St. 704. IMS 127.1361 SBg-savnið.1362 EH 439. St. 79.1363 Praise 476. RS 664. S 1000. BH 35. St. 142. Ma 443.1364 SBg-savnið. Nåd och jubelton 70.1365 Fav. V/69.1366 SBg-savnið. Lovsangstoner 26.1367 H.T. 398. NRH 1001. Fav. VII. 11. Praise 249.1368 S 669. IMS 161. BH 155. Et. 138 ella BH 1981/155.1369 RS 527.1370 RS 348. NRH 993. BH 48 ella NRH 334.1371 SBg-savnið.1372 Et. 430. HS 82. EH 120. IMS 201.1373 Ht. 169. Ma 431. St. 403.1374 S 945.1375 HS 156.1376 Ht. 1. L&L 30.1377 Praise 463. NRH 297. RS 528. ES 76. Ma 330.1378 Hjt. 201. MTÅS 36. Et. 307. HS 187. EH 174.1379 SS 69.1380 SBg-savnið.1381 CWH I/71. aCHB I/blS 60.1382 aH III. 384.1383 R.HS 49.1384 Ma 362. Ht. 151. Et. 29.1385 SFK 346. Et. 509. DK 409. Bf. 227b. Bg. 162.1386 Hjt. 18. Hjt. 1993/604. IMS 195. Et. 39.1387 S 938 ella BH 353 ella SS 33.1388 SBg-savnið.1389 Et. 283.1390 RS 364. NRH 1005. S 967. KS 66. ES 82. St. 56. Ma 650.1391 S 1025.1392 NRH 626. Barnatro och Pärleport 99.1393 SBg-savnið.1394 Ht. 8. Praise 469.1395 S 923. St. 359. EH 322 ella S 942.


1396 HTP 621. S 978.1397 S 833.1398 S 958.1399 Fav. VI/8.1400 RS 411. NRH 113. Praise 480. S 975. KS 54. IMS 38. BH 190.1401 RS 411. NRH 113. Praise 480. S 975. KS 54. IMS 38. BH 190.1402 RS 411. NRH 113. Praise 480. S 975. KS 54. IMS 38. BH 190.1403 EC 62.1404 RS 716. Ma 103.1405 RS 654. HoF 637.1406 SBg-savnið.1407 jP 123.1408 Ma 660. LtM 119.1409 Ht. 123. NRH 538. Praise 334.1410 action I/58.1411 EH 80. Söndagsskolans segertoner 4.1412 SBg-savnið.1413 SBg-savnið.1414 EC 306.1415 Ht. 5.1416 L&L 38.1417 SBg-savnið.1418 L&L 39.1419 SFK 263.1420 EC 333.1421 Wir singen 2/13.1422 L&L 37.1423 SBg-savnið.1424 RS 451. S 862.1425 SBg-savnið ella Hjt. 352. IMS 191.1426 Et. 352. Ma 588.1427 St. 107. FH 101. MTFS 258 ella SBg-savnið.1428 SBg-savnið.1429 SBg-savnið.1430 CMP 617. Praise 456. RS 52. S 680. BH 205. IMS 163. ES 275. Ma 105.1431 L&L 40.1432 RS 677 ella gB 643a ella gB 643b.1433 MTÅS 514. KS 555. ES 145.1434 RS 670. jP 140. NRH 968.1435 RS Choruses 2.1436 FHB 183.1437 Sing‘N’Praise I/100. ‘airs’ of Salvation 10. EC 386.1438 IMS 62.1439 Et. 527. Lovsangstoner 50.1440 SBg-savnið.1441 SBg-savnið.1442 RS 659. S 1140. NRH 969. IMS 14.1443 SUC 546.1444 Ht. 162. HS 231. EH 219.1445 SBg-savnið. Sov blítt og søtt 35.


1446 SBg-savnið.1447 SFK 250. Bf. 175. DK 200.1448 IMS 23. Hjt. 106.1449 CWH I/85.1450 SBg-savnið.1451 SFK 219c.1452 Ht. 181a ella Ht. 181b.1453 MTj. 5b. Mb. 2004/835 ella MTÅS 461.1454 F.g.S 9/15.1455 RS 949. NRH 1020.1456 L&L 26. Sov blítt og søtt 55.1457 SBg-savnið ella Hjt. 317 ella KS 185.1458 SFK 239. DK 110. Sov blítt og søtt 60.1459 RS 947(I). NRH 707. Praise 379. S 302. ella NRH 876. BH 462a. gB 445. HoF 324.1460 Praise 108. Sov blítt og søtt 57.1461 KS 188. ESM 217. Sov blítt og søtt 56.1462 SBg-savnið.1463 SFF 251.1464 SFK 368.1465 SBg-savnið.1466 SFK 180 ella SFK 7.1467 IMS 205 ella DK 292.1468 SFK 243.1469 SFK 159. Bg. 75. DK 213. Bf. 113 ella SFK 243.1470 SBg-savnið.1471 Ht. 71. IMS 136. Hjt. 187. DK 210.1472 Musik til Sions sange 264.1473 RS 485. BH 154.1474 DK 276. Bg. 141.1475 SBg-savnið.1476 RS 131. S 376. Ma 582 ella SFK 10b.1477 SFK 145. DK 45. Bf. 29. Bg. 115.1478 SFK 327b. Bg. 32. DK 2b. Bf. 4. ES 121.1479 SBg-savnið.1480 SFK 329. Evangeliesangbogens Melodier 243. Bf. 84. DK 220.1481 SFK 291. Bf. 35. DK 60.1482 RS 641. S 327 ella L&L 24.1483 NRH 946.1484 SBg-savnið.1485 SFK 122. DK 270. Bf. 145. Bg. 3. Hjt. 237. HS 1. EH 209. ES 6. Ma 208.1486 HoF 197. BH 1. NRH 25. gB 557.1487 SBg-savnið.1488 NgS 127.1489 SBg-savnið.1490 L&L 87.1491 SFK 122. DK 270. Bf. 145. Bg. 3. Hjt. 237. HS 1. EH 209. ES 6. Ma 208.1492 SFK 25. EB 233.1493 SFK 10b. DK 222. EH 43. Bf. 118. Bg. 81. Et. 311. Ma 589 ella RS 131.1494 New Songs of Inspiration I/18. HSS I/112.1495 L&L 33.


1496 Ht. 49. SFK 363. Bk. 106. DK 165. Bf. 83.1497 S 1041.1498 SBg-savnið.1499 SBg-savnið.1500 S 1029.1501 SBg-savnið.1502 SBg-savnið.1503 RS 942. NRH 877. S 298. EH 506. KS 96.1504 Føroysk Songløg 51. SFF 387.

Yvirlit yvir sangir, niðurløg og kór

Yvirlit yvir sangir, niðurløg og kór 649

abba, Faðir, síggj, vit . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 230aftan á storm og bylgjuslag . . . . . . . . . . . . . 1154Aftan á tað, her vit sjá. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1154Aftur til Faðir og heim . . . . . . . . . . . . . . . . . . 408Akker mítt, tað halda skal . . . . . . . . . . . . . . . 801Aldri, aldri, aldri, nei . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 782Aldri ein byrði, sum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 607Aldri gloyma kann eg staðið . . . . . . . . . . . . . 389Aldri gomul hon er . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1058aldri tey, sum Harran kenna . . . . . . . . . . . . 1496allan vegin hann meg leiðir . . . . . . . . . . . . . 740allar staðir, har eg fari . . . . . . . . . . . . . . . . . 1229alsamt longdist mær at fáa . . . . . . . . . . . . . . 397alt, alt er væl í ævir. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1402alt eg vraki fyri jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1314Alt er bjart og undurfult. . . . . . . . . . . . . . . . . 29Alt er fullgjørt! Jesus bar . . . . . . . . . . . . . . . . 1085alt, ið eg havi. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 388Altíð nær, altíð nær. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 793Alt megnar hann, alt. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 343Alt myrkast er, tá mót . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 762Alt prís, øll dýrd og æra . . . . . . . . . . . . . . . . . 363alt, sum frítt og fagurt er . . . . . . . . . . . . . . . 1466alt, sum tínum børnum . . . . . . . . . . . . . . . . . 245alt tað, ið eg havi, sum. . . . . . . . . . . . . . . . . . 855 alt til jesus eg vil geva. . . . . . . . . . . . . . . . . . 859Alt vald í Himli og á jørð . . . . . . . . . . . . . . . . 989alvaldsgud, tignið vár alvaldsgud . . . . (k) 234alveldis gud, sum frelsu gav . . . . . . . . . . . . 23alveldis gud, við tínum orði . . . . . . . . . . . . 366Andin og brúðrin siga: Kom . . . . . . . . . . . . . 1106andlit hans vit skulu sjá . . . . . . . . . . . . . . . . 1330andlit jesusar at síggja . . . . . . . . . . . . . . . . . 1309ansa, eyga lítla . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1410arbeið, tí náttin kemur . . . . . . . . . . . . . . . . . 958Arbeið við gleði . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 921at lívið varð ljóst. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 391At skína, at skína. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1405at telja tey megni eg valla . . . . . . . . . . . . . . . 12at trúgva er at falla . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 850At tæna komst tú . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 107

av degi brátt nú lýsir . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 873av fjalsins brún . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 45av grønlands ísi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 965av Harrans hond leidd. . . . . . . . . . . . . . . . . . 1140Av havinum koma tey. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1384av Himli jesus kom . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 557av krossinum ein kelda rann . . . . . . . . . . . . 120av øllum nøvnum elski eg . . . . . . . . . . . . . . . 227av øllum størstur jesus er . . . . . . . . . . . . . . . 242

Á, aldaklettur, fjal tú meg . . . . . . . . . . . . . . . 418Á, andlit, dýrt og fagurt . . . . . . . . . . . . . . . . . 425Á, at byrja við tær . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 848Á, at vera uttan Jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1224Á, at øll vit hava olju. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1356Á, ásjón, háðað, bannað . . . . . . . . . . . . . . . . 124Á, bløddi hann, mín Frelsari. . . . . . . . . . . . . 129Á, botnleysa náði, ið. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 396Á, bróðir, sig frá, hvussu . . . . . . . . . . . . . . . . 387Á, brøður, komið . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1231Á, bønartíð, á, bønartíð. . . . . . . . . . . . . . . . . 667Á, dýri staður, Gud mær gav. . . . . . . . . . . . . 700Á, eg hugsi um landið. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1294Á, eg kendi meg drignan . . . . . . . . . . . . . . . . 109Á, eg kenni væl hitt stað. . . . . . . . . . . . . . . . . 389Á, eg minnist ein dag . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 130Á, eg minnist væl hin dag . . . . . . . . . . . . . . . 428Á, eg undrist á, at Jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . 438Á, eg veit eitt land. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1300Á ein kross teir negldu jesus. . . . . . . . . . . . . 115Á, ein ljósur, stillur morgun . . . . . . . . . . . . . 1387Á, ein undurfull umskifting . . . . . . . . . . . . . 378Á, eitt land eg veit um . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1344Á, fagra land, har . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1302Á ferð og á einsligum vegi . . . . . . . . . . . . . . . 380Á fjøllunum so fagrir . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41Á, Frelsari og Harri . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 493Á, frelsuboðið góða . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1081Á, frelsugrund við Kristi kross . . . . . . . . . . . 337Á, gleðifundur, og sæl . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1280Á, gleðihátíð søt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 633

allir sangir, øll niðurløg og kór eru í bókstavarað savnað í sama innihaldsyvirliti. Byrjanarreglurnar eru skrivaðar við vanligari skrift, niðurløgini við skráskrift, og kórini eru merkt við einum (k). aftanfyri er annað yvirlit við øllum kórunum.

Yvirlit yvir sangir, niðurløg og kór650

Á golgata byrðin fall av . . . . . . . . . . . . . (k) 1403Á golgata eg gleði fekk . . . . . . . . . . . . . . . . . 1230Á golgata, har doyði hann . . . . . . . . . . . . . . 118Á golgata, har jesus leið. . . . . . . . . . . . . . . . 383Á golgata, har jesus varð . . . . . . . . . . . . . . . 119Á golgata heyggi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 117Á grasríkum eingjum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 727Á gud eg líti, hann mær. . . . . . . . . . . . . . . . . 729Á Gud eg líti, Harrin ger . . . . . . . . . . . . . . . . 729Á, gud, í bestu ungdómsmegi . . . . . . . . . . . 1409Á, Guds Lamb, Guds dýra . . . . . . . . . . . . . . 401Á guds Lamb mítt eyga. . . . . . . . . . . . . . . . . 556Á, Gud, tær eingin líkur er . . . . . . . . . . . . . . 16Á, gud, vár hjálp. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20Á, halleluja, eg fann Jesus . . . . . . . . . . . . . . . 397Á hall nú árið komið er . . . . . . . . . . . . . . . . . 1467Á, Harri Krist, at minnast teg. . . . . . . . . . . . 629Á, Harri, stór er miskunn tín . . . . . . . . . . . . 1052Á, Harri, tú mær dýrabarur . . . . . . . . . . . . . 1282Á, heimland, á, heimland . . . . . . . . . . . . . . . 1303Á hesa grund eg byggi . . . . . . . . . . . . . . . . . . 735Á, himmalska sæla . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 223Á, hin dýra, glaða søga. . . . . . . . . . . . . . . . . . 1016Á hin mittasta krossin . . . . . . . . . . . . . . . . . . 117Á, hin ríka, fría frelsa. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 384Á, hin song eg hvønn dag. . . . . . . . . . . . . . . . 592Á, hitt dýra navn . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 224Á, hoyrir tú hann kalla. . . . . . . . . . . . . . . . . . 1136Á, hoyr nú, vinur. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1182Á, hvar er mítt í dag . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1183Á, hvør ein náði, at gud frelsti meg. . . . . . . 381Á, hvør ein náði, at Sonin . . . . . . . . . . . . . . . 377Á, hvør ein náði, á, hvør . . . . . . . . . . . . . . . . 377Á, hvør er hasin maður . . . . . . . . . . . . . . . . . 131Á, hvør er tín framtíð . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1216Á, hvør fylling í Kristi . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1101Á, hvør høg og djúp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 920Á, hvør myrk hin nátt. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 121Á, hvør signað, at frelsa . . . . . . . . . . . . . . . . . 392Á, hvør signað er tann . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1305Á, hvør signað tó at varða . . . . . . . . . . . . . . . 650Á, hvør stóran kærleika . . . . . . . . . . . . . . . . . 4Á, hvør stórt, at Jesus fann . . . . . . . . . . . . . . 438Á, hvør stórt at trúgva á jesus. . . . . . . . . . . . 1411Á, hvør vinur er ei jesus . . . . . . . . . . . . . . . . 674Á, ja, fyri meg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 179Á, ja, hann er hin allarbesti. . . . . . . . . . . . . . 1416Á, ja, hann er nær . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 748Á, ja, mín vinur, tað er satt . . . . . . . . . . . . . . 1435

Á, jesus, bróðir besti . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1419Á, jesus, drag meg . . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 907Á, jesus, eg elski teg. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 277Á, Jesus er mín sigur. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 451Á, jesus, heilt til endan . . . . . . . . . . . . . . . . . 858Á jesus, Lambið guds, eg sá. . . . . . . . . . . . . 122Á, jesus, mær leingist. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 851Á, jesus, nógv meir undurfull. . . . . . . . . . . . 613Á, jesus, opna tú mítt eyga . . . . . . . . . . . . . . 575Á, jesus, søt tey tár. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 136Á, Jesus, takk, at tú. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 439Á, jesus, tak mítt sinni. . . . . . . . . . . . . . . . . . 903Á, jesus, títt navn er eitt virki. . . . . . . . . . . . 238Á, jesus, títt navn er í vanda . . . . . . . . . . . . . 244Á, jesus, tú ert mín. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 382Á, jesus, tú mín Frelsari . . . . . . . . . . . . . . . . 857Á, jesus, æran øll er hans . . . . . . . . . . . . . . . 229Á, kann tað vera satt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32Á, kanst tú liva uttan jesus . . . . . . . . . . . . . . 1130Á, kelda, dýrabar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 452Á, kelda góð, eg síggi teg . . . . . . . . . . . . . . . . 261Á klettin Krist . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 627Á, komið, hann tilbiðið . . . . . . . . . . . . . . . . . 102Á, kom, meðan Jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1150Á, kom til hann í dag . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1073Á, kom tó til jesus. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1013Á Kristus bert mín vón . . . . . . . . . . . . . . . . . 567Á, Kristus, vit nú minnast . . . . . . . . . . . . . . 133Á krossi jesus deyðan leið. . . . . . . . . . . . . . . 127Á kvøldartíð ein vinur . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1139Á, kærasti Jesus, hví . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 426Á, kæri gud og Faðir . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 685Á, kærleiki Guds, sum . . . . . . . . . . . . . . . . . 38Á, Lamb, á, Lamb . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 332Á, lat okkum lambið søkja . . . . . . . . . . . . . . 987Á lívshavsins bylgjum. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 379Á, lívsins land, hvør gott . . . . . . . . . . . . . . . . 1335Á lívsins leið ein vinur . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1236Á, ljósi morgun . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1388Á, lær meg betur kenna teg . . . . . . . . . . . . . . 853Á, mín Harri og gud . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 228Á, mín sál veit eitt stað. . . . . . . . . . . . . . . . . . 671Á morgni árla ein rødd. . . . . . . . . . . . . . . . . . 1182Á, morgun, tú, hvørs fyrsta ljós . . . . . . . . . . 132Á, myrka, myrka Golgata . . . . . . . . . . . . . . . 118Á, mær leingist, til tú kemur . . . . . . . . . . . . . 1256Á Nasarets gøtum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 114Á, náði, rík og dýrabar. . . . . . . . . . . . . . . . . . 395Á, náði so undurfull . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 199


Á, náði, sum ei sleppir mær. . . . . . . . . . . . . . 738Ár í synd og hugmóð . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 399Á, sál, ert tú mótleys og byrðað . . . . . . . . . . 734Á, sig mær, hví tú grætur . . . . . . . . . . . . . . . . 189Á, signaða kelda . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 120Á, signaða, lívsæla land. . . . . . . . . . . . . . . . . 1329Á, signaða vissa. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1011Á, signaði, lívsæli dagur. . . . . . . . . . . . . . . . . 140Ásjón hans eg skjótt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1309Á, skalt tú vera við . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1178Á, songur, sum tónar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1386Á, Sonur guds, tú signaði . . . . . . . . . . . . . . . 237Á stjørnukláru, miðju nátt . . . . . . . . . . . . . . 87Á, sum eg elski Jesu navn . . . . . . . . . . . . . . . 227Á, syndari, ber ei meir . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1148Á, syndari, Frelsarin kallar. . . . . . . . . . . . . . 1150Á, syng um hann, av Himli . . . . . . . . . . . . . . 233Á, syng um hans kærleika . . . . . . . . . . . . . . . 223Á, syng um kærleik hans . . . . . . . . . . . . . . . . 172Á, syrgjandi syndari . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1012Á, sæla havn guds heiløgu . . . . . . . . . . . . . . 1298Á, sæla stór, sum Harrin her . . . . . . . . . . . . . 733Á, sæla stund, tá sálin mín. . . . . . . . . . . . . . . 405Á, sæla, sæla loyndarmál . . . . . . . . . . . . . . . . 610Á, sæla vón. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1380Á, søt er hin søgan . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1017Á, søti himmalsongur. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1398Á, tað er signað, Kristus . . . . . . . . . . . . . . . . 453Á, tað er undurfult . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 517Á, tað rørir mítt sinn. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 130Á, tað var eitt undur stórt. . . . . . . . . . . . . . . . 478Á, tað var undurfult, hann skuldi . . . . . . . . 145Á, tað var undurfult himmalskan. . . . . . . . . 809Á, tann friður, Jesus gav . . . . . . . . . . . . . . . . 473Á, tann kelda, sum varð opnað. . . . . . . . . . . 1014Á, tann náð, ið fann meg . . . . . . . . . . . . . . . . 498Á, tá ið eg síggja skal teg . . . . . . . . . . . . . . . . 1324Á, tey kæru, sum mær bíða . . . . . . . . . . . . . . 1316Á, tey søtu gleðiboð . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 232Á tí kletti kann hon byggja . . . . . . . . . . . . . . 804Á tí ljósa morgni . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1293Á tí seinasta degi. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1295Á tí stilla, ljósa morgni. . . . . . . . . . . . . . . . . . 1299Á, trongda sál, tað er eitt stað. . . . . . . . . . . . 675Á, tú, guds reina, milda Lamb. . . . . . . . . . . 123Á, tú, guds stilla Lamb . . . . . . . . . . . . . . . . . 854Á, tú, ið komst úr hægstu dýrd . . . . . . . . . . . 865Á, tú kelda djúp av náði . . . . . . . . . . . . . . . . 849Á, tú sorgbundna sál. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 737

Á, um við túsund tungum . . . . . . . . . . . . . . . 226Á undurfullan, loyndan hátt . . . . . . . . . . . . . 15Á vakt á ljósins tindum . . . . . . . . . . . . . . . . . 731Á, við hans síðu. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 739Á, vinur, boygg teg í dag. . . . . . . . . . . . . . . . . 551Á, vinur mín, kennir tú tað . . . . . . . . . . . . . . 1053

Bera bundi inn. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 982Ber bert alt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 720Ber fram ein halgan song. . . . . . . . . . . . . . . . 243Berið boð á vegamótum . . . . . . . . . . . . . . . . . 1004Ber tað til Jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 708Bert ein dag, hvør troyst . . . . . . . . . . . . . . . . 732Bert ein dag í senn. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 749Bert ein leiðing full av . . . . . . . . . . . . . . . . . . 216Bert ein stutt, lítil stund. . . . . . . . . . . . . . . . . 1313Bert góðska og náði . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 380Ber tína angist og sorg . . . . . . . . . . . . . . . (k) 753Ber tína synd nú til Kristus . . . . . . . . . . . . . . 1019Ber tín leið gjøgnum myrkur. . . . . . . . . . . . . 742Bert Jesus, bert Jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 480Bert nakrar stundir enn. . . . . . . . . . . . . . . . . 1134Bert tóm og ónýt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1026Besta bók av bókum her . . . . . . . . . . . . . . . . 1404Besti vinur svíkja kann . . . . . . . . . . . . . . . . . 744Bið hann koma og hjálpa. . . . . . . . . . . . . . . . 945Bið, tá ið stormskýggj. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 668Bíblian hin kæra . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 75Bíða ikki, inntil tú. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 961Bjarga teim doyggjandi . . . . . . . . . . . . . . . . . 968Bjart várs Faðirs náði skínur. . . . . . . . . . . . . 969Bjóða hinum djúpast falnu . . . . . . . . . . . . . . 970Blóðið, sum rann. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 125Blóðið várt evni. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1031Boðskapin syng nú um jesus. . . . . . . . . . . . . 1022Boð um handaverk hans . . . . . . . . . . . . . . . . 6Borin á hans herðum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 559Boygg teg við Golgata . . . . . . . . . . . . . . . . . . 474Brátt lúðurin skal ljóða . . . . . . . . . . . . . . . . . 1325Brátt teir ævigu tindar . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1310Breiðið krossins merki út . . . . . . . . . . . . . . . 996Breið verndarveingir tínar . . . . . . . . . . . . . . 870Brót tú hitt lívsins breyð . . . . . . . . . . . . . . . . 673Brøður, í Kristi elskaðir. . . . . . . . . . . . . . . . . 649Brøður og systrar, vit skiljast . . . . . . . . . . . . 1492Brøður og systrar, vælkomin. . . . . . . . . . . . . 1491Brøður, tit, sum fram . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 666Burtvilstur gekk eg. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 408Byggir ikki Harrin húsið . . . . . . . . . . . . . . . . 78


Byggir tú á tryggar grundir . . . . . . . . . . . . . . 750Byrðina bar hann á Golgata . . . . . . . . . . . . . 1065Bøn er hin sterka sálartrá . . . . . . . . . . . . . . . 669Bøn kann veita hvíld og gleði . . . . . . . . . . . . 709

Dag eftir dag, Harri . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1232Dagur er liðin, komin aftankvirra . . . . . . . . 1456Dagur er liðin, sólin fer í kav . . . . . . . . . . . . 1461Dagur er nú liðin, náttin . . . . . . . . . . . . . . . . 1460Dagur koma skal brátt . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1301Dagur líður, sólin lækkar. . . . . . . . . . . . . . . . 980Deginum eg bíði eftir . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1320Deyðans angist Jesus tærir . . . . . . . . . . . . . . 170Deyðans kvirra tung. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 153Deyður við tær, Harri. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1232Dirvi og lívsmót frá tær . . . . . . . . . . . . . . . . . 728Djarvur stíg á sannleiksleið . . . . . . . . . . . . . 872Djúpari boygdur, djúpt fyri tær . . . . . . . . . . 875Djúpari, djúpari boyggi . . . . . . . . . . . . . . . . . 875Djúpa, ríka jesu náði . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 413Djúpt í míni sál ein songur . . . . . . . . . . . . . . 240Djúpt í synd eg sokkin var . . . . . . . . . . . . . . . 398Drag meg nærri . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 861Drekka nú eg kann . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 417Drívur tú burtur frá gudi . . . . . . . . . . . . . . . 1135Dýra frelsa, dýra frelsa . . . . . . . . . . . . . . . . . 404Dýra sál, sum ófrelst gongur . . . . . . . . . . . . . 1144Dýrasta navn, ið á fold . . . . . . . . . . . . . . . . . . 393Dýrasta navn, ið eg kenni . . . . . . . . . . . . . . . 253Dýrasta navn í Himli er . . . . . . . . . . . . . . . . . 1080Dýrasti jesus, teg vil eg elska . . . . . . . . . . . . 270Dýrdardrottur heiður fái . . . . . . . . . . . . . . . . 239Dýrdarharri navn títt er . . . . . . . . . . . . . . . . . 246Dýrdarinnar Sonur. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 279Dýrdarnavn títt, Harrin jesus . . . . . . . . . . . 643Dýrdin kom niður, fylti . . . . . . . . . . . . . . . . . 545Dýr er tann vónin . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1328Dýri og signaði Jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 843Dýrmæti Frelsari, Brúðgómur . . . . . . . . . . . 250Dýrt er orðið mær um jesu . . . . . . . . . . . . . . 1010Dýrt er tað navnið, Jesus . . . . . . . . . . . . . . . . 253Dýrt tað er á jesus trúgva . . . . . . . . . . . . . . . 741Dýrur er allur hans flokkur . . . . . . . . . . . . . . 569Dýrur er fyri hans hjarta . . . . . . . . . . . . . . . . 569Døgg av Himli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 220

Eftir at sáað er syndin . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1145Eftir streymi skjóta . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1287Eg av kærleika nú eri . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 542

Eg bilsin standi og hugsi . . . . . . . . . . . . . . . . 255Eg eigi dýran song. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 400Eg eigi Hirða, ein . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 739Eg ei negldur varð í lógvar . . . . . . . . . . . . . . 147Eg ein nýggjan sang . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 606Eg einsamur gekk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 390Eg elskaði at hoyra . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 493Eg elska teg vil, á, jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . 285Eg elski hesa søgu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1018Eg elski teg, Harri, prísi tær . . . . . . . . . . (k) 272Eg elski tín lítla . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 664Eg elski tær bløðandi hendur . . . . . . . . . . . . 256Eg eri ein gestur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1251Eg eri endurføddur . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 394Eg Eri er vegurin. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1126Eg eri fremmandur og bert ein . . . . . . . . . . . 1027Eg eri glaður, guds orð . . . . . . . . . . . . . . . . . 402Eg eri guds barn og vil tað vera. . . . . . . . . . 560Eg eri við í guds heri . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 1406Eg eygu míni hevji upp. . . . . . . . . . . . . . . . . . 56Eg fann ein vin, á, hvønn ein vin . . . . . . . . . 416Eg fann ein vin, sum nú alt . . . . . . . . . . . . . . 406Eg fari, har leið tín ber . . . . . . . . . . . . . . . . . . 950Eg fari heim sum fuglurin . . . . . . . . . . . . . . . 1233Eg fari hvønn veg, ið tú vilt . . . . . . . . . . . . . . 871Eg fati ei, at jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 566Eg fái alt. Tað varir um at bíða . . . . . . . . . . . 745Eg fekk frá jesusi boðskap . . . . . . . . . . . . . . 1032Eg ferðist við gudi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1228Eg flyti heim, hvør signað . . . . . . . . . . . . . . . 1289Eg fortaptur var, men jesus. . . . . . . . . . . . . . 589Eg fór gjøgnum býin . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 978Eg frá gudi eini boð fekk . . . . . . . . . . . . . . . 1047Eg frá Harranum gekk burtur . . . . . . . . . . . 438Eg gloymi ei, eg gloymi ei, eg . . . . . . . . . . . . 142Eg gloymi ei, eg gloymi ei, meg. . . . . . . . . . . 127Eg havi jesusi valt at fylgja . . . . . . . . . . . . . . 547Eg havi Kristi kærleik í míni sál . . . . . . . . . . 383Eg hoyrdi einglasong . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1319Eg hoyrdi kærleiksorð . . . . . . . . . . . . . . . . . . 403Eg hoyrdi túsund lúðrar . . . . . . . . . . . . . . . . 1319Eg hoyri Harrans rødd. . . . . . . . . . . . . . . . . . 561Eg hugsi so fegin . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1322Eg í einsemi dvølji hjá jesusi . . . . . . . . . . . . . 678Eg í myrkri og ljósi við jesusi gekk . . . . . . . 752Eg í nærveru jesusar. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 609Eg í sunnudagsskúlanum so mangan. . . . . . . 1423Eg kann aldri, aldri gloyma. . . . . . . . . . . . . . 419Eg kann so langt ei dríva . . . . . . . . . . . . . . . . 25


Eg kann við gleði nú siga frá . . . . . . . . . . . . 385Eg kenni eitt navn . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 260Eg kenni hann, og hann kennir . . . . . . . . . . 423Eg kenni hendurnar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 759Eg kom til Jesus, eg kom . . . . . . . . . . . . . . . . 1083Eg kom til jesus, troyttur, sjúkur . . . . . . . . . 410Eg kom til krossin og sá . . . . . . . . . . . . . . . . . 144Eg langa tíð livdi í myrkri og synd . . . . . . . . 422Eg langa tíð sálarfrið søkti . . . . . . . . . . . . . . 532Eg legði alt á jesus einaferð . . . . . . . . . . . . . 680Eg leggi tað alt á jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . 676Eg livi og veit, at sál mín . . . . . . . . . . . . . . . . 584Eg líta kann meg á hann . . . . . . . . . . . . . (k) 570Eg má hava jesus við mær . . . . . . . . . . . . . . . 765Eg má siga frá og syngja. . . . . . . . . . . . . . . . . 415Eg má vera hjá tær, jesus . . . . . . . . . . . . . . . . 886Eg nú jesusi gevi mítt hjarta . . . . . . . . . . . . . 1212Eg sá á hann, eg trúði . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 122Eg sá, ein pílagrímur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1245Eg sá í jesu andlit . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 425Eg sá reistan langt burtur . . . . . . . . . . . . . . . 151Eg sendi tykkum út at virka, líða . . . . . . . . . 963Eg sigli fram yvir lívsins hav . . . . . . . . . . . . . 1266Eg síggi í trúnni landið ljóst . . . . . . . . . . . . . 1332Eg síggi streymin reinsandi . . . . . . . . . . . . . . 261Eg síggi teg, guds Lamb, at stá. . . . . . . . . . . 143Eg skal altíð prísa jesu navni . . . . . . . . . . . . 276Eg skal altíð vera hjá tær . . . . . . . . . . . . . . . . 262Eg skal ganga við lívsvatnsins. . . . . . . . . . . . 1354Eg skal kenna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1390Eg skal síggja tey aftur. . . . . . . . . . . . . . . . . . 1343Eg skammist ei við Harra mín . . . . . . . . . . . 562Eg sleppi tær ei . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55Eg so leingi í myrkrinum viltist . . . . . . . . . . 435Eg spyrji ei, um tú ert ein. . . . . . . . . . . . . . . . 1137Eg stevni mót tí føgru strond. . . . . . . . . . . . . 1285Eg streingi fram til landið tað. . . . . . . . . . . . 874Eg stundi eftir at lenda har heima . . . . . . . . 1247Eg stundum missi mótið. . . . . . . . . . . . . . . . . 418Eg sum ein ferðamaður . . . . . . . . . . . . . . . . . 1296Eg sum lítil piltur gekk. . . . . . . . . . . . . . . . . . 1414Eg sum pílagrímur ferðist . . . . . . . . . . . . . . . 1253Eg syngi fyri Harra mín . . . . . . . . . . . . . . . . . 1264Eg syngi um míns Faðirs kærleik . . . . . . . . . 571Eg syngja kann, tí hjarta mítt . . . . . . . . . (k) 266Eg takki tær fyri krossins pínu . . . . . . . . . . . 155Eg takki tær, gud, fyri farna tíð. . . . . . . . . . 431Eg tilbiði teg, Harri Jesus . . . . . . . . . . . . . . . 105Eg treingi, treingi til tín . . . . . . . . . . . . . . . . . 925

Eg tystur var í syndaoyðimørkini . . . . . . . . . 417Eg tær takki, jesus, fyri . . . . . . . . . . . . . . . . . 427Eg undrandi standi og hugsi . . . . . . . . . . . . . 145Eg var í syndini bundin . . . . . . . . . . . . . . . . . 430Eg var vilstur og kendi ei vegin . . . . . . . . . . 420Eg var vónbrotin, móður og tungur. . . . . . . 678Eg veit, at eg Jesus skal sjá. . . . . . . . . . . . . . . 1328Eg veit, at eg skal sigra . . . . . . . . . . . . . . . . . . 779Eg veit, at gud skal vísa. . . . . . . . . . . . . . (k) 1437Eg veit, at Loysnari mín. . . . . . . . . . . . . . . . . 443Eg veit, eg elski meiri teg. . . . . . . . . . . . . . . . 259Eg veit, eg veit, at Jesus livir . . . . . . . . . . . . . 580Eg veit, eg veit, tað var fyri meg . . . . . . . . . . 624Eg veit ei, hvat í morgin er. . . . . . . . . . . . . . . 756Eg veit ei, hvat mær bíðar . . . . . . . . . . . . . . . 754Eg veit ein veg, sum er so trongur . . . . . . . . 866Eg veit ein veg, sum leiðir . . . . . . . . . . . . . . . 730Eg veit ein vin, sum góður er. . . . . . . . . . . . . 434Eg veit eitt land, eitt fagurt land. . . . . . . . . . 626Eg veit eitt land, sum fagurt er . . . . . . . . . . . 1339Eg veit eitt skjól, eitt virki . . . . . . . . . . . . . . . 436Eg veit ikki tíð ella tíma. . . . . . . . . . . . . . . . . 1336Eg veit, mín Frelsari, hann livir . . . . . . . . . . 580Eg velji fyrr jesus enn gull og fæ . . . . . . . . . 449Eg við jesu lívi livi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 158Eg við troyttum, særdum hjarta . . . . . . . . . . 450Eg vil aldri sleppa tær. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57Eg vil fylgja tær, á, Jesus . . . . . . . . . . . . . . . . 883Eg vil geva alt. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 859Eg vil Harran og Frelsaran minnast . . . . . . 444Eg vilstur var av leið. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 463Eg vil syngja bert um Jesus . . . . . . . . . . . . . . 341Eg vil syngja ein song . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1342Eg vil syngja um mín Harra . . . . . . . . . . . . . 455Eg vil takka tær, mín gud . . . . . . . . . . . (k) 302Eg vil við, eg vil við. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1140Eg vist ikki má so syrgin vera . . . . . . . . . . . . 572Eg visti um jesus og hansara leið . . . . . . . . . 426Eg ynski at tæna jesusi . . . . . . . . . . . . . . (k) 885Ei aðra hjálp, ei annað skjól . . . . . . . . . . . . . 576Ei annað navn er givið . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1050Ei blóð, ei altar nú. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 257Ei eg kenni morgindagin . . . . . . . . . . . . . . . . 758Ei enn, mítt barn . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 973Ei finst ein kærleiki tínum líkur . . . . . . . . . . 1041Eigur tú ei vinir kendar . . . . . . . . . . . . . . . . . 1142Eigur tú tann vin. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 412Ei langt, ei langt frá guds ríki . . . . . . . . . . . 1152Ei lættfør leiðin er. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1240


Eina ein frelstur syndari . . . . . . . . . . . . . . . . 388Eina eitt amboð í hondum hans . . . . . . . . . . 956Eina ferð, eina ferð enn . . . . . . . . . . . . . . . . . 1075Einaferð kemur tann sæla stundin . . . . . . . . 1373Eina hjá tær fær mítt hjarta hvíld . . . . . . . . . 251Eina Jesus, sum elskaði . . . . . . . . . . . . . . . . 1337Ei nakað bein varð brotið . . . . . . . . . . . . . . . 630Eina keldu eg fann . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 460Einans eitt lív at ofra . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 923Eina tíð eg livdi í myrkri . . . . . . . . . . . . . . . . 536Ein biddari so eina sat . . . . . . . . . . . . . . . . . . 112Ein blóðig hond nú bankar . . . . . . . . . . . . . . 1136Ein borg mær hann er . . . . . . . . . . . . . . . . . . 521Ein dag, ein dag – um ikki fyrr . . . . . . . . . . . 757Ein dag guds dýrd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 586Ein dag hvørt eyga skoða teg skal . . . . . . . . 551Ein dag í senn at liva meg lær . . . . . . . . . . . . 684Ein dag komu tíggju sjúkir menn . . . . . . . . . 415Ein er, sum elskar meg . . . . . . . . . . . . . . . . . . 573Ein er, sum teg elskar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1153Ein er vár Meistari . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 881Einfalt trúgva hvønn ein dag . . . . . . . . . . . . 772Einfalt trúgva hvørja stund . . . . . . . . . . . . . . 772Ein ferðamaður og landið fremmant. . . . . . 1241Ein ferðamaður, men skjótt tó har . . . . . . . . . 1241Ein Frelsara dýrdligan fann eg . . . . . . . . . . . 457Eingin brýggjar seg um meg . . . . . . . . . . . . . 1009Eingin, eingin ríva kann . . . . . . . . . . . . . . . . 618Eingin er sum tú . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 274Eingin onnur leið er givin . . . . . . . . . . . . . . . 1086Eingin skilir teg sum jesus . . . . . . . . . . . . . . 670Eingin so kann síni varða . . . . . . . . . . . . . . . 747Ein hurð til Himmals opin er . . . . . . . . . . . . 1052Einki eg megni í sjálvum mær. . . . . . . . . . . . 749Einki navn er stórt sum . . . . . . . . . . . . . . . . . 224Ein kross at bera . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 774Ein leið ella onnur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 780Ein leið til frelsu eina . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1050Ein lítil genta gekk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1422Ein lítil stund, og stríðið er . . . . . . . . . . . . . . 1235Ein lítil stund við jesusi . . . . . . . . . . . . . . . . . 876Ein longsil djúpt í . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1143Ein løta stór mær bíðar . . . . . . . . . . . . . . . . . 1325Ein neyðstødd kvinna . . . . . . . . . . . . . . . . . . 459Ein ráðharri kemur. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1147Ein sjálvvilligur gekk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 173Ein skari við hørpum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1337Eins og hin fortapti sonur . . . . . . . . . . . . . . . 893Eins og kvinnan har við brunnin . . . . . . . . . 458

Eins og tú beyð, á, Frelsari . . . . . . . . . . . . . . 641Eins og tystum hjørti leingist . . . . . . . . . (k) 280Eins og vit við sakni væl. . . . . . . . . . . . . . . . . 635Ein song eg eigi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 284Ein sólin er, sum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1028Ein strika bert skilir . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1133Ein stund hjá tær, á, jesus . . . . . . . . . . . . . . . 682Ein søga er, sum gleðir meg. . . . . . . . . . . . . . 1045Ein undurfull, undurfull søga . . . . . . . . . . . 1017Ein undurkelda man líða . . . . . . . . . . . . . . . . 1042Ein vernd, ein heiløg verja. . . . . . . . . . . . . . . 755Ein vinur er, sum aldri . . . . . . . . . . . . . . . . . . 446Ei óttist eg dagin í morgin . . . . . . . . . . . . . . . 532Ei rúm, ei rúm . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1141Eitt ár aftrat . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1472Eitt einfalt barnasinni . . . . . . . . . . . . . . . . . . 206Eitt er landið hinumegin . . . . . . . . . . . . . . . . 1304Eitt er landið, so ljóst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1341Eitt er landið, sum eingin . . . . . . . . . . . . . . . 1329Eitt hav so stórt av náði . . . . . . . . . . . . . . . . . 441Eitt hjarta er, ið hin sonin . . . . . . . . . . . . . . . 13Eitt ljós á vegnum her. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1003Eitt navn bert eg kenni. . . . . . . . . . . . . . . . . . 1053Eitt navn er mær so dýrabart . . . . . . . . . . . . 775Eitt navn er yvir øllum øðrum . . . . . . . . . . . 1021Eitt navnið er, mær líkar væl. . . . . . . . . . . . . 265Eitt náðiár, sum Harrin gav. . . . . . . . . . . . . . 1499Eitt samfelt takkarlag . . . . . . . . . . . . . . . (k) 231Eitt sinn enn hin góða boðskap . . . . . . . . . . 1166Eitt undur stórt, at náði tín . . . . . . . . . . . . . . 465Eitt vakurt stað var henda jørð. . . . . . . . . . . 1003Eitt yndisligt navn. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 260Eitt ævigt ríkidømi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1426Ei verðin er mítt heim . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1282Eldast ei har . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1326Elskaður til endan . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 746Endurloyst og glað . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 902Enn, enn er rúm í Lambsins . . . . . . . . . . . . . 1141Enn, enn tað ljóðar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1418Enn er náðihurðin opin . . . . . . . . . . . . . . . . . 1198Enn nakrar tungar gøtur . . . . . . . . . . . . . . . . 1287Enn roðar sólin á fjøll . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1219Enn skínur Guds sól. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1288Er alt bert myrkur. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 762Er enn myrk og trong hvør leið. . . . . . . . . . . 784Er enn stormur og nátt . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1249Er gud við mær, so stríði. . . . . . . . . . . . . . . . 785Er her eitt hjarta, sum tráar . . . . . . . . . . . . . 1037Er jesus nær, tá mín sál . . . . . . . . . . . . . . . . . 748


Er kongur lívsins hirði mín . . . . . . . . . . . . . . 70Er mítt lív ein signingarkelda . . . . . . . . . . . . 967Er mítt lív ein troyttandi ferð . . . . . . . . . . . . 445Er mær í huga tíð og stund. . . . . . . . . . . . . . . 1275Er tað nakar, sum kann hjálpa . . . . . . . . . . . 1062Er tað satt, at jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 621Er tað satt, tú doyði fyri meg. . . . . . . . . . . . . 913Er tað so, tær tað sama. . . . . . . . . . . . . . . . . . 971Er tín dagur fyltur av sorg . . . . . . . . . . . . . . . 1065Er tín sál tváað rein. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1015Er títt hjarta troytt á tungum . . . . . . . . . . . . 708Er títt hjarta tyngt og troytt . . . . . . . . . . . . . 677Er títt navn skrivað har . . . . . . . . . . . . . . . . . 1204Ert tú troyttur, ert tú sjúkur . . . . . . . . . . . . . 1068Ert tú vrak á lívsins havi . . . . . . . . . . . . . . . . 1160Er várt lív eitt ljós . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 655Eydnu nú ynskja vit . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1476Eygu blind læt jesus upp . . . . . . . . . . . . . (k) 1443Eymar røddir mildar ljóma . . . . . . . . . . . . . 1316Eymt og í kærleika jesus . . . . . . . . . . . . . . . . 1162

Faðir, Faðir, bert um . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 153Faðir, fylg mær henda dag . . . . . . . . . . . . . . 1451Faðir heilagi, í náði . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 688Faðir, vit teg elska . . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 305Fagrastur er jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 248Fallið á knæ og hoyrið . . . . . . . . . . . . . . . . . . 100Fallin í synd eg í myrkrinum . . . . . . . . . . . . . 421Far, arbeið, gev og givin ver . . . . . . . . . . . . . 977Far, far bert til Harran . . . . . . . . . . . . . . . . . . 707Far í bátin, bjargingarbátin . . . . . . . . . . . . . . 1160Far meg ikki um, á, jesus. . . . . . . . . . . . . . . . 679Far nú avstað um fjøll . . . . . . . . . . . . . . . . . . 985Far nú á lívsins morgni . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1430Far og ber tað fram til jesus . . . . . . . . . . . . . 683Far til jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 687Fegnast, tú jørð . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 269Ferðamenn troyttir, hoyrið . . . . . . . . . . . . . . 1267Ferðast jesu navni í. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1279Fer hann tá at minnast meg . . . . . . . . . . . . . . 119Finn tey fortaptu, leita . . . . . . . . . . . . . . . . . . 985Fjaldur í frelsuni eg. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 579Fjal ikki andlit títt fyri mær. . . . . . . . . . . . . . 1257Fjart í sál míni spælir . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 252Fjart út um himmalhválvið . . . . . . . . . . . . . . 689Fjálg eins og fleyrið á sumri . . . . . . . . . . . . . 236Fjøllini tey sterku kunnu vikast . . . . . . . . . . 44Forðum søkti eg, á, Harri . . . . . . . . . . . . . . . 467Framá, framá, vit bera gleðiboð. . . . . . . . . . 338

Framá, Kristi stríðsmenn. . . . . . . . . . . . . . . . 791Fram í trúgv, fram í vón . . . . . . . . . . . . . . . . 587Fram mót Himli, fram mót . . . . . . . . . . . . . . 1345Fram um øll veldi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22Fram við skundi, altíð framá. . . . . . . . . . . . . 1163Frá stormi og frá ódn . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 691 Frá tí, sólin rísur her. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53Frá ævunum guds verk . . . . . . . . . . . . . . . . . 959Freistað og roynd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 760Frelsa frí, frelsa frí . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1020Frelsari, tú, sum doyði fyri meg . . . . . . . . . . 1029Frelsari, vit tøkk tær siga . . . . . . . . . . . . . . . . 160Frelst fór sálin heim . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1317Frið, frið, lívsælan frið. . . . . . . . . . . . . . . . . . 252Frið, fullan frið við teg. . . . . . . . . . . . . . . . . . 550Friðfult og stilt okkum . . . . . . . . . . . . . . . . . 1391Frið, sælan frið . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1066Friður signaði, friður heilagi . . . . . . . . . . . . 207Friður stilt sum flóðin flýtur . . . . . . . . . . . . . 207Fríkeypt frá lóg nú . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1069Fró og glað vit teg tilbiðja . . . . . . . . . . . . . . . 287Fulla vissu! Tí eg líti . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 590Fullu tár, og nívdi sorgin . . . . . . . . . . . . . . . . 799Fylgi, fylgi, Jesus, tær eg . . . . . . . . . . . . . . . . 934Fyll í steyp mítt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 458Fyri breyð og fyri vín . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 636Fyri meg, fyri meg, var tað alt . . . . . . . . . . . . 519Fyri meg, ja, fyri meg fleyt . . . . . . . . . . . . . . 148Fyri søtan blund . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1448Fyrr eg gekk við heimsins børnum. . . . . . . . 468Fyrr ella seinni . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1349Fyrr ófriður sál mína nívdi . . . . . . . . . . . . . . 456Fyrr var øll mín trúgv á jesus . . . . . . . . . . . . 473Føddur er konga Kongur . . . . . . . . . . . . . . . . 104Føgru portur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1345Føgur er foldin. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 95Før tú okkum, gud jehova . . . . . . . . . . . . . . 1243

Gamla bók, dýra bók . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1404gangi eg um heiðar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 771Ger meg til signing . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 222Ger meg til signingarkeldu . . . . . . . . . . . . . . 967ger tað sindrið, tú kanst . . . . . . . . . . . . . . . . 994gestir her á fold . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1272gestur eri eg, á ferð eg eri . . . . . . . . . . . . . . . 1261gev, gud, at kærleikans andi . . . . . . . . (k) 693gev gudi prís og hann tilbið. . . . . . . . . . . . . 290gev mær at kenna betur . . . . . . . . . . . . . . . . 897gev mær tann frið. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 796


gev trænum bert eitt ár . . . . . . . . . . . . . . . . . 1472Gjøgnum alt, gjøgnum alt . . . . . . . . . . . . . . . 799Gjøgnum dalin, gjøgnum dalin . . . . . . . . . . 783gjøgnum øldir hava Harrans . . . . . . . . . . . . 962Glaða boð! Syngið tað . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1024glaða vón: Tú kemur aftur . . . . . . . . . . . . . . 1353Glaður fram í stríðnum far . . . . . . . . . . . . . . 984Glaður, glaður, syngjandi . . . . . . . . . . . . . . . 1276gleðilig jól! gleðilig jól . . . . . . . . . . . . . . . . . 98Gleði, ungdómsgleði býður. . . . . . . . . . . . . . 1426golgata krossur, har jesus hekk. . . . . . . . . . 154golgata sigur so bjartur. . . . . . . . . . . . . . . . . 1060Góði Jesus, góði Jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . 288góðska guds, sum ber av øllum . . . . . . . . . 14greidliga vitna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 960gróður og fleyr av útsuðri . . . . . . . . . . . . . . . 1465gud, eg eri tín, hoyrdi . . . . . . . . . . . . . . . . . . 861gud, eg seti navn títt høgt . . . . . . . . . . . (k) 282gud, eg tær tøkk og prís. . . . . . . . . . . . . . . . . 464gud elskaði ta falnu verð. . . . . . . . . . . . . . . . 10gud enn á trónuni er . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 9gud er her – vil okkum signa . . . . . . . . . . . . 209gud er trúgvur, hann . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61gud, ger meg til eitt lítið ljós. . . . . . . . . . . . . 690gud heimin elskaði, hann gav. . . . . . . . . (k) 42gud hevur elskað heimin so . . . . . . . . . . . . . 54gud hevur talað til mín . . . . . . . . . . . . . . . . . 347gud hvønn ein smáfugl . . . . . . . . . . . . . . (k) 1431gudi at tæna signað er . . . . . . . . . . . . . . . . . . 972gud kallar enn. Og skal. . . . . . . . . . . . . . . . . 1155Gud, lyft meg upp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 874gud mín og Frelsari, lær . . . . . . . . . . . . . . . . 892gud mær vísir veg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 773gud nú kallar hin burtvilsta . . . . . . . . . . . . . 1167gud sendi Son sín . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 126guds heilagu einglar, teir . . . . . . . . . . . . . . . 1428gud, skap í mær eitt hjarta . . . . . . . . . . . (k) 46guds kærleiki eitt undur er . . . . . . . . . . . . . . 171guds kærleiki er størri, hægri . . . . . . . . . . . . 11guds kærleiki meg undra má . . . . . . . . . . . . 478Guds kærleiki, so ríkur, skærur . . . . . . . . . . 11guds kærleiks evangelium. . . . . . . . . . . . . . . 1092guds Lamb, sum hevur heimsins . . . . . . . . . 863Guds lyfti halda, hvat enn . . . . . . . . . . . . . . . 69guds náði, á, hvør ert tú rík . . . . . . . . . . . . . 453guds náði ber av øllum . . . . . . . . . . . . . . . . . 447Guds náði er botnleys. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 429guds náði, hon er sum eitt. . . . . . . . . . . . . . . 1149guds náði, hon er undurfull . . . . . . . . . . . . . 375

guds náði meg ber, tá eingin . . . . . . . . . . . . 476guds orð er eitt ljós . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52guds orð er ogn og arvur tann . . . . . . . . . . 51guds orð og lyfti ei kunnu svíkja . . . . . . . . . 69guds ómáldi kærleiki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38guds Sonur, í getsemane . . . . . . . . . . . . . . . 139guds Sonur steig úr dýrdini . . . . . . . . . . . . . 200gud, sum okkum hevur kallað . . . . . . . . . . . 661guds urtagarður – heimið . . . . . . . . . . . . . . . 1489Gud sær hvørt tár . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 828Gud, tín náði er størri, enn orð. . . . . . . . . . . 125gud, tú ert gud mín, eg árla . . . . . . . . . . . . . 62gud, tú gavst tín Son at frelsa. . . . . . . . . . . . 913 gud, tú ið tendraði mána. . . . . . . . . . . . . . . . 1450gud, tú kærleikskeldan er . . . . . . . . . . . . . . . 249gud, tú sum okkum hevur leitt. . . . . . . . . . . 299gud, tú skoðar sál og sinni . . . . . . . . . . . . . . 296gud við tykkum inntil næstu ferð . . . . . . . . 1503Gylti morgun, gylti morgun . . . . . . . . . . . . . 1293

Haldið á, haldið á . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 975Haldið skansan, tí eg komi . . . . . . . . . . . . . . 1007Halleluja, eg elski Jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . 307Halleluja, halleluja, eg Jóhannes . . . . . . . . 1414Halleluja, halleluja, halleluja, krossurin . . 361Halleluja, halleluja, halleluja, vár Gud. . . . 733Halleluja, halleluja, Jesus frelsti meg . . . . . 289Halleluja, halleluja, lyftið er jú bygt . . . . . . 44Halleluja, halleluja, syng hans prís . . . . . . . 295Halleluja syngur í mínum hjarta. . . . . . . . . . 307Halleluja, tín er æran . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 268Halt á at biðja, halt á . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 711Halt á at biðja, til ljós tú sært . . . . . . . . . . . . 668Halt mær fast og leið meg fram. . . . . . . . . . . 704Halt mær, kæra naglamerkta hond. . . . . . . . 704Halt mær nær tínum faðirhjarta . . . . . . . . . . 909Halt út tí, sál, og lat ei mótið . . . . . . . . . . . . . 876Handan hav gyltu morgunstund. . . . . . . . . . 784Handan skýggini har stendur . . . . . . . . . . . . 742Hann biður teg: Kom nú til kelduna . . . . . . 1099Hann, eina hann meg frelsti . . . . . . . . . . . . . 1010Hann eisini vann fyri tey . . . . . . . . . . . . . . . . 900Hann er Alfa og Omega . . . . . . . . . . . . . . . . . 587Hann er altíð nær, lurtar eftir tær. . . . . . . . . 713Hann er friður mín . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 445Hann er Harri, jesus er Harri . . . . . . . . (k) 293Hann er mín gleði, hann er mín gleði . . . . . 490Hann er mín gleði, songur mín . . . . . . . . . . . 525Hann er mín songur, mín gleði . . . . . . . . . . . 536


Hann er við, hann er við . . . . . . . . . . . . . . . . 57Hann fyri sorg mær gleði veitir. . . . . . . . . . . 571Hann gav lívinum innhald. . . . . . . . . . . . . . . 412Hann gevur meir náði . . . . . . . . . . . . . . . . . . 429Hann gjørdi tað alt fyri meg . . . . . . . . . . . . . 162Hann gongur um, ger væl . . . . . . . . . . . . (k) 1033Hann gongur undan, og eg . . . . . . . . . . . . . . 1278Hann heldur mær trygt í hond . . . . . . . . . . . 558Hann hevur reinsað meg . . . . . . . . . . . . . . . . 410Hann hevur sigrað á tí ónda . . . . . . . . . . . . . 135Hann hin sami er í dag . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108Hann kann aldri, aldri svíkja . . . . . . . . . . . . 770Hann kann loysa hvørja kreppu . . . . . . . . . . 468Hann, Kristus, Kongur er . . . . . . . . . . . . . . . 88Hann leiðir meg, á, sæla troyst. . . . . . . . . . . 768Hann leiðir meg, hann leiðir meg. . . . . . . . . 768Hann leiðir meg, hann vegin sær . . . . . . . . . 756Hann leiðir meg, Jesus varðar. . . . . . . . . . . . 766Hann leiðir, og eg fylgi . . . . . . . . . . . . . . . . . . 754Hann livir, ja, hann livir . . . . . . . . . . . . . . . . 1077Hann mær heldur fast. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 830Hann ofraði lívið. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 521Hann reis, hann reis . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 164Hann rópti fullgjørt . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 165Hann sigur: Kom, og rætt mær . . . . . . . . . . . 1120Hann so leingi meg søkti . . . . . . . . . . . . . . . . 420Hann stillur sum lambið . . . . . . . . . . . . . . . . 163Hann stórur er, hann valdið . . . . . . . . . . . . . 2Hann, sum skapti sól og mána . . . . . . . . . . . 1446Hann tekur ei gleðina frá tær . . . . . . . . . . . . 1056Hann upp úr grøvini stóð. . . . . . . . . . . . . . . . 178Hann varðveitir meg. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 816Hann vegin væl kennir . . . . . . . . . . . . . . . . . . 834Hann vil fáa meg í tal . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 891Hann vil verja, hann vil verja . . . . . . . . . . . . 619Hans blóð teg reinsar og teg . . . . . . . . . . . . . 1122Har á krossi tornakrýndur . . . . . . . . . . . . . . 141Har ei meir vit skiljast . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1322Har ei sorg vit minnast . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1269Har er nakað at fá . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1427Har er rúm fyri tær . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1108Har í Dávids fagra staði . . . . . . . . . . . . . . . . . 101Harra gud, títt dýra navn og æra . . . . . . . . . 17Harra Himmalsins vit prísa . . . . . . . . . . . . . 263Harrans prís hevjið hátt . . . . . . . . . . . . . . . . . 345Harranum lovið, tí veldiga Kongi. . . . . . . . . 273Harri, av hjarta tú kærur mær ert . . . . . (k) 294Harri, Frelsari, endurnýggja . . . . . . . . . . . . . 909Harri, gev mær mót og megi . . . . . . . . . . . . . 777

Harri, gjøgnum ofrið dýra. . . . . . . . . . . . . . . 565Harri, halt míni hond . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 698Harri harra, Kongur konga. . . . . . . . . . . . . . 352Harri herskaranna, nær . . . . . . . . . . . . . . . . . 1Harri, hygg, sjógvarnir bróta . . . . . . . . . . . . 726Harri, í hjartað gev mær várið . . . . . . . . . . . 941Harri, í ungdómi frelsti tú meg. . . . . . . . . . . 890Harri jesus, mín Frelsari kæri . . . . . . . . . . . 860Harri Jesus, send tú meg . . . . . . . . . . . . . . . . 983Harri Jesus, tú ert borgin . . . . . . . . . . . . . . . . 741Harri, leið meg tínar vegir. . . . . . . . . . . . . . . 717Harri mín, gud, hjá tær eg lívd. . . . . . . . . . . 718Harri mín og Frelsari . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 258Harrin ei lovar loftið so blátt . . . . . . . . . . . . 797Harrin er ljós og frelsa mín . . . . . . . . . . . . . . 48Harrin er mín Hirði góði . . . . . . . . . . . . . . . . 63Harrin er mín styrki og mín . . . . . . . . . . (k) 324Harrin gav eitt merki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 984Harrin, hann skoðar úr Himlinum . . . . . . . 1048Harrin hevur verið góður . . . . . . . . . . . . . . . 1502Harrin hjálpir, syngur Dávid. . . . . . . . . . . . . 790Harrin jesus elskar meg. . . . . . . . . . . . . . . . . 573Harrin jesus koma skal . . . . . . . . . . . . . . . . . 639Harrin nú kallar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1171Harrin skal hjálpa tær . . . . . . . . . . . . . . . . . . 815Harrin, vár verja, vár hjálp og. . . . . . . . . . . . 27Harrin vil ikki, at nakar. . . . . . . . . . . . . . . . . 966Harri, størst á fold er navn títt . . . . . . . . . . . 314Harri, tú ert her til staðar . . . . . . . . . . . . . . . 642Harri, tú meg tókst í tína hond . . . . . . . . . . . 328Harri, tú sært, hvussu hjørtuni . . . . . . . . . . . 852Har tú leiðir, vil eg fylgja . . . . . . . . . . . . . . . . 931Har tvey og trý bert savnast . . . . . . . . . . . . . 658Har verður frøi, ja. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1357Har við jákups brunn hin dag . . . . . . . . . . . 1014Har við krossin tað var. . . . . . . . . . . . . . . . . . 428Har við tínar hjartadyr. . . . . . . . . . . . . . . . . . 1161Havið trúgv á gud, tit ungu . . . . . . . . . . . . . 1438Hav trúgv á Gud, og sólin sær . . . . . . . . . . . 677Hátíðarlag var á Himli og fold . . . . . . . . . . . 92Hátt á einum kletti ein viti stóð . . . . . . . . . . 976Heiðurin tú allan eigur . . . . . . . . . . . . . . . . . 246Heilaga nátt, so kvirrar stjørnur. . . . . . . . . . 100Heilagi andi, nem við okkum . . . . . . . . (k) 221Heilagur er Harrin, Faðir . . . . . . . . . . . . . . . 8Heilt til endan mást tú stríða . . . . . . . . . . . . 877Heilur, tú, sum øllum ræður . . . . . . . . . . . . . . . 197Heima, heima, har er hvíldin . . . . . . . . . . . . 1331Heima, heima – um eg . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1318


Heima í Himli fer eingin at gráta . . . . . . . . . 1357Heimá og framá vit fylgjast í dag . . . . . . . . . 1259Heim, heim, himmalska heim. . . . . . . . . . . . 1273Heim, heim, mítt ljósa heim . . . . . . . . . . . . . 1239Heimin tak, men gev mær jesus . . . . . . . . . . 920Heiminum nærri, nærri í dag . . . . . . . . . . . . 1255Heim í Himmalin vit ferðast . . . . . . . . . . . . 1321Heimland mítt er handan. . . . . . . . . . . . . . . . 1305Heim, signaða heim . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1375Heldur akker títt, tá ið . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1036Her bert stutta tíð tær blóma . . . . . . . . . . . . 1250Her eg komi, gud, mítt offur . . . . . . . . . (k) 889Her glaður eg ferðist. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1415Hesi boð vit frá Jesusi fingu. . . . . . . . . . . . . . 1001Hetta fagra land er ei sum . . . . . . . . . . . . . . . 1344Hevði eg veingir, so fleyg . . . . . . . . . . . . . . . . 1355Hevur lívið her á foldum . . . . . . . . . . . . . . . . 1025Hevur tú á Harran trúð . . . . . . . . . . . . . . . . . 736Hevur tú ei rúm til jesus . . . . . . . . . . . . . . . . 1177Hevur tú hug til guds Himmal. . . . . . . . . . . 1425Hevur tú í jesu sárum funnið frið . . . . . . . . 1015Hevur tú strítt undir lógini bundin . . . . . . . 1043Hiðan úr fjøtrum, kvølum og nátt . . . . . . . . 440Hildin, hildin trygt, tá meg . . . . . . . . . . . . . . 824Himmalheimið skjótt mítt eyga . . . . . . . . . . 424Himmalin, gullklæddu gøturnar . . . . . . . . . 1340Himmalin, hátt yvir øllum. . . . . . . . . . . . . . . 1340Himmalin, hvør vøkur sjón. . . . . . . . . . . . . . 1371Himmalska heimland. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1334Himmalska lyftisland. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1258Himmalsk glæma er um navnið . . . . . . . . . . 1021Himnafaðir vár, vit biðja . . . . . . . . . . . . . . . . 705Hin bjarta morgunstjørnan . . . . . . . . . . . . . . 1351Hin ljósi dagur svann . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 911Hin morgun, tá sólin úr eystri. . . . . . . . . . . . 137Hin reina luft, tær føgru. . . . . . . . . . . . . . . . . 1361Hin rættvísi grør sum pálmin . . . . . . . . . . . . 354Hin sama grundin alla . . . . . . . . . . . . . . . . . . 657Hin stóri lækni nær nú er . . . . . . . . . . . . . . . . 1080Hin søga sigast má . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1016Hin tíma í getsemane . . . . . . . . . . . . . . . . . . 142Hittast vit, har flóðin flýtur . . . . . . . . . . . . . . 1363Hitt fagrasta í heiminum . . . . . . . . . . . . . . . . 386Hitt orðið, sum altíð er nýtt . . . . . . . . . . . . . . 1038Hjartað syngja kann tó. . . . . . . . . . . . . . . . . . 840Hjarta mítt syngur ein lovsong . . . . . . . . . . . 437Hjartans eymu streingir rørast . . . . . . . . . . . 148Hjarta, sum heimurin svikið . . . . . . . . . . . . . 1158Hjálp mær at vera trúgvur her. . . . . . . . . . . . 129

Hjálp mær nú, Jesus, tí veikur . . . . . . . . . . . 454Hjá mær gongur hann . . . . . . . . . . . . . . . . . . 604Hjá teimum stuttligt at fylgjast. . . . . . . . . . . 1481Hond Guds varð løgd mær . . . . . . . . . . . . . . 430Hon er frí, hon er frí . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 583Hon flýtur her . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 384Hon takkarsong kann syngja . . . . . . . . . . . . 441Hoyr, á, syndari, hoyr. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1044Hoyr, ein heilsan hátt av . . . . . . . . . . . . . . . . 1174Hoyr eitt róp, sum Harrans andi. . . . . . . . . 986Hoyr, Halgi andi, vára bøn . . . . . . . . . . . . . 219Hoyr, hin søti einglasongur . . . . . . . . . . . . . . 1304Hoyr hitt glaða frelsuboð . . . . . . . . . . . . . . . 1078Hoyr, hoyr hann biður . . . . . . . . . . . . . . . . . . 188Hoyr, hoyr, mín sál . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1267Hoyrið Harran hart at rópa. . . . . . . . . . . . . . 993Hoyrið, hvussu jesus øllum. . . . . . . . . . . . . . 1079Hoyrið nú boðskapin gamla . . . . . . . . . . . . . 1040Hoyrið song frá kvinnum og frá . . . . . . . . . . 1002Hoyrið song hinnar fríu sál . . . . . . . . . . . . . 248Hoyrið tey tíðindi, undurfull boð . . . . . . . . 99Hoyrir songin tú úr tí gylta stað . . . . . . . . . . 1369Hoyr, náðiboðið ljóðar. . . . . . . . . . . . . . . . . . 1024Hoyr, nú kemur Jesus. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1315Hoyr, syndari, meðan gud . . . . . . . . . . . . . . 1146Hoyr! Teir føgru songir ljóða . . . . . . . . . . . . 1297Hoyrt vit hava gleðiljóð . . . . . . . . . . . . . . . . . 1051Hvar enn eg her man ferðast . . . . . . . . . . . . . 558Hvar er mítt vilsta barn í dag . . . . . . . . . . . . 1183Hvar finnur tú á fold eitt stað . . . . . . . . . . . . 530Hvar skal eg frá tíni ásjón . . . . . . . . . . . . . . . 60Hvar sum helst, hvar sum helst . . . . . . . . . . . 899Hvar sum helst við jesusi. . . . . . . . . . . . . . . . 899Hvar verður allar ævir tú . . . . . . . . . . . . . . . . 1164Hvar verður tú . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1164Hvat barn er tað, so friðfult. . . . . . . . . . . . . . 88Hvat boygdi, jesus, høvur . . . . . . . . . . . . . . . 192Hvat er dýrast, størst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 301Hvat er jesus tær . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 469Hvat hjálpir tær, sál. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1156Hvat hjálpti, hvat hjálpti . . . . . . . . . . . . . . . . 1156Hvat kann heimurin tær geva . . . . . . . . . . . . 1441Hvat kann sum navnið jesus . . . . . . . . . . . . . 254Hvat kann syndir burtur . . . . . . . . . . . . . . . . 452Hvat skal eg jesusi geva . . . . . . . . . . . . . . . . . 910Hvat vakrari kann her . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1412Hvat var verðin uttan jesus . . . . . . . . . . . . . . 1057Hvat verður svarið nú. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1138Hvat vilt tú gera við Jesus . . . . . . . . . . . . . . . 1196


Hví júst eg, Harri . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 454Hví kom jesus niður her . . . . . . . . . . . . . . . . 414Hví letur tú tað, sum. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 867Hvíli, hvíli, tryggur hvíli eg . . . . . . . . . . . . . . 68Hvíl teg í gudi, dýrt keypta sál. . . . . . . . . . . 800Hví man hann elska meg . . . . . . . . . . . . . . . . 176Hví manst tú ivandi standa . . . . . . . . . . . . . . 1030Hví manst tú so ofta spyrja . . . . . . . . . . . . . . 751Hví skal eg óttast, um sólin . . . . . . . . . . . (k) 847Hví skal eg tó syrgja . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 794Hví skal eg tungur vera . . . . . . . . . . . . . . . . . 781Hví standa við dyrnar. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1159Hvítari enn snjó, hvítari enn snjó . . . . . . . . . 501Hvítari enn snjó, ja, hvítari . . . . . . . . . . . . . . 851Hví trokast mannamúgvan so . . . . . . . . . . . . 1055Hví varð hann negldur . . . . . . . . . . . . . . . . . . 461Hví við særda hjarta tínum . . . . . . . . . . . . . . 1222Hví vil eg syngja um Jesus . . . . . . . . . . . . . . . 486Hví vilja tit doyggja. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1186Hví vilt tú óttast, á, mín sál . . . . . . . . . . . . . . 802Hvussu brúkar tú teir ljósu . . . . . . . . . . . . . . 1408Hvussu long tíð er tað . . . . . . . . . . . . . . . . . . 884Hvør á Harrans síðu fram . . . . . . . . . . . . . . . 990Hvør dagur mær er ein gáva . . . . . . . . . . . . . 1453Hvør dýrt at savnast, Harri, her . . . . . . . . . . 638Hvør dýrt hitt jesu navn tó er . . . . . . . . . . . . 300Hvør eina letur Harran ráða . . . . . . . . . . . . . 808Hvør ein dagur verður . . . . . . . . . . . . . . . (k) 1238Hvør ein gleði og troyst . . . . . . . . . . . . . . . . . 752Hvør ein myrkur skuggi . . . . . . . . . . . . . . . . . 1292Hvør ein sonn og trúverd tala . . . . . . . . . . . . 1081Hvør ein trúfastur vinur er Jesus . . . . . . . . . 609Hvør elskuligt títt bústað er . . . . . . . . . . . . . 58Hvør er hann, sum kemur úr Edom . . . . . . . 475Hvør er, sum jesu kall vil hoyra . . . . . . . . . . 1202Hvør er tað gott at kenna gud . . . . . . . . . . . 1433Hvør fá, ja, hvør fá fara inn. . . . . . . . . . . . . . 1152Hvør gáva er frá tær . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 974Hvør gevur til hjarta mítt. . . . . . . . . . . . . . . . 480Hvør gleði tað er at finna. . . . . . . . . . . . . . . . 665Hvør hevur boðnum trúð. . . . . . . . . . . . . . . . 182Hvør hevur meiri grund at siga. . . . . . . . . . . 264Hvørja ferð, eg síggi stjørnurnar . . . . . . . . . 1446Hvørja løtu, hvørja stund . . . . . . . . . . . . (k) 813Hvørja sæla støðu er tað. . . . . . . . . . . . . . . . . 582Hvørji eru tey, sum frí . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1317Hvør kann loysa vandamál . . . . . . . . . . . . . . 483Hvørki lítið ella stórt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1085Hvør kærleiki mót syndarum . . . . . . . . . . . . 4

Hvør kær mínum hjarta . . . . . . . . . . . . . . . . . 1038Hvør lívsælt er tað, meðan. . . . . . . . . . . . . . . 651Hvør mangt eitt lambið gongur . . . . . . . . . . 987Hvør mettar uttan tú . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39Hvør og ein, sum hoyrir . . . . . . . . . . . . . . . . . 1074Hvør og ein, sum vil . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1074Hvør ótald nøgd av songum. . . . . . . . . . . . . . 275Hvør signað, hvør signað . . . . . . . . . . . . . . . . 654Hvør stórt at vera barn títt, gud. . . . . . . . . . 286Hvør sæl tó mangan er . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1255Hvør søt var jesu eyma rødd. . . . . . . . . . . . . 466Hvørt eitt lyfti í guds bók . . . . . . . . . . . . (k) 66Hvør trúði hinum boðskapi. . . . . . . . . . . . . . 150Hvør trygg er tann grundin . . . . . . . . . . . . . . 64Hvør tryggjandi grund og hvør . . . . . . . . . . . 82Hvørt stig, eg stígi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1237Hvør undurfult, hvør dýrabart . . . . . . . . . . . 255Hvør vil í dag . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1202Hygg á hann á krossinum . . . . . . . . . . . . . . . 1059Hygg á jesus, troytta sinn . . . . . . . . . . . . . . . 1059Hygg, fjøldin til golgata . . . . . . . . . . . . . . . . 162Hygg, Harrin er við hjartans dyr . . . . . . . . . 1165Hygg, hygg, hygg og liv. . . . . . . . . . . . . . . . . . 1109Hygg, hygg nú á Guds Lamb. . . . . . . . . . . . . 544Hygg inn í jesu eygu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 868Hygg nú, bróðir, sigursmerkið . . . . . . . . . . . 1007Hygg og liv, mín vinur, liv . . . . . . . . . . . . . . . 1047Hygg upp og nem við jesus . . . . . . . . . . . (k) 1071Hægri enn hægstu hábornu . . . . . . . . . . . . . . 21

Ikki ein spurvur fellur . . . . . . . . . . . . . . . . . . 764Ikki faðirleysir, so tú segði jú . . . . . . . . . . . . 211Ikki tú óttast mást. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 778Ikki veit eg, hvussu mangan . . . . . . . . . . . . . 1423Inn í gyltan sal . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1327Inn í høgu Himmalhøll . . . . . . . . . . . . . . . . . 1000Inntil næstu ferð . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1503Inntil svunnin er náttin . . . . . . . . . . . . . . . . . 714

Í barnaárum hoyrdi eg . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1371Í barnaárum lívið blómar . . . . . . . . . . . . . . . 1258Í Betlehem, í Dávids stað. . . . . . . . . . . . . . . . 90Í botnleyst djúp eg sokkin var . . . . . . . . . . . . 577Í búna dýrum mín Harri er . . . . . . . . . . . . . . 24Í deyðaskuggans landi . . . . . . . . . . . . . . . . . . 462Íðin gakk ta smølu leið. . . . . . . . . . . . . . . . . . 767Í felag Jesus og eg nú ferðast . . . . . . . . . . . . 390Í gjár, í dag, um alla tíð . . . . . . . . . . . . . . . . . 1077Ígjøgnum jerúsalems gøtur. . . . . . . . . . . . . . 134


Í Guds fyrijáttan sálin hvílu . . . . . . . . . . . . . 826Í guds orði stendur skrivað um . . . . . . . . . . 214Í Guds ríki, í Guds ríki . . . . . . . . . . . . . . . . . 1263Í Himlinum mangt vakurt er. . . . . . . . . . . . . 1365Í hvørjari vrá nú lýsa. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 103Í jesu navni savnað . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 659Í jesu sárum frið eg fann . . . . . . . . . . . . . . . . 576Í kærleika meg jesus fann . . . . . . . . . . . . . . . 577Í mínum hjarta er gleði . . . . . . . . . . . . . . . . . 486Í orði guds er mong ein . . . . . . . . . . . . . . . . . 432Í síni tíð, í síni tíð. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30Í sorgum hann meg troystar. . . . . . . . . . . . . . 543Í stríðnum til ein stað eg flýggi . . . . . . . . . . . 700Í syndamyrkri gekk eg . . . . . . . . . . . . . . . . . . 407Í syndini eg blindur lá. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 481Í syndini eg gleddi meg . . . . . . . . . . . . . . . . . 401Í tíð sum hesi tær nýtst jesus. . . . . . . . . . . . . 1188Í tí Kletti, sum brast fyri meg . . . . . . . . . . . . 563Í tí landi, har rósur følna ei . . . . . . . . . . . . . . 1382Í tí landinum langt burtur . . . . . . . . . . . . . . . 442Í tínum dýra navni, jesus . . . . . . . . . . . . . . . . 1500Í tínum navni, jesus, bert. . . . . . . . . . . . . . . . 637Í tí stilla kvøldartíma . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1172Í tær, á, jesus, fann mín sál . . . . . . . . . . . . . . 484Í tær vit hvíla, skjøldur . . . . . . . . . . . . . . . . . . 901Í ungdómi stóð mær verðin . . . . . . . . . . . . . . 433Í urtagarð hans komi eg . . . . . . . . . . . . . . . . . 604Í ævir, gud, við tær . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1370 Í ævir, í ævir, nei, ei bert. . . . . . . . . . . . . . . . . 47Í ævirnar eg fegnast skal . . . . . . . . . . . . . . . . 447

Ja, bert ein frelstur syndari . . . . . . . . . . . . . . 546Ja, byrðina tók Jesus. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 489Ja, eg elski hin vanvirda kross . . . . . . . . . . . 151Ja, eg syngja vil um Jesus. . . . . . . . . . . . . . . . 455Ja, fyri meg, alt fyri meg . . . . . . . . . . . . . . . . 198Ja, fyri okkum gavst tú teg . . . . . . . . . . . . . . . 123Ja, fyri okkum Jesus gekk . . . . . . . . . . . . . . . 167Ja, Guds náði er ómáld og frí . . . . . . . . . . . . 817Ja, gævi, at eg hvønn dag . . . . . . . . . . . . . . . . 551Ja, hann fatar alt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 722Ja, her er náði til tín . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1013Ja, hesin klettur, hann Kristus er . . . . . . . . . 1188Ja, heystið, tað líður . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1146Ja, hvørji sál, á hvørjum stað . . . . . . . . . . . . 1027Ja, ja, mín Frelsari dýri . . . . . . . . . . . . . . . . . 589Ja, Jesu blóð, hitt dýra . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1049Ja, Jesu navn er dýrabart . . . . . . . . . . . . . . . . 242Ja, Jesus elskar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1434

Ja, Jesus er ein klettur . . . . . . . . . . . . . . . . . . 597Ja, Jesus, hann rætti mær hond. . . . . . . . . . . 482Ja, Jesus, hann vann fyri teg . . . . . . . . . . . . . 900Ja, Jesus, lívsins breyð . . . . . . . . . . . . . . . . . . 373Ja, leiðin nú heimá ber . . . . . . . . . . . . . . . . . . 950Ja, náðin fann meg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 512Ja, náðin, hon ber . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 476Ja, nú ljós er mín ferð . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 595ja, sig honum takk . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 308Ja, tað er Himmal longu her . . . . . . . . . . . . . 578Ja, tað er meir, enn sigast . . . . . . . . . . . . . . . . 549Ja, teg nú hann kallar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1032Ja, við flóðina vit hittast . . . . . . . . . . . . . . . . . 1363jerúsalem, guds nýggja stað. . . . . . . . . . . . . 1338jerúsalem, tú gylti. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1352jesu dýrabara navn . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 323Jesu navn, á, hvør søtt . . . . . . . . . . . . . . . . . . 803jesu navn tú við tær taki . . . . . . . . . . . . . . . . 803jesu offur eina gevur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1086Jesusar nú eg eri . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 376jesus av fíggindahond . . . . . . . . . . . . . . . . . . 618Jesus, bert hjá tær er hvíla . . . . . . . . . . . . . . . 245jesus, bert hugsanin um teg . . . . . . . . . . . . . 320jesus besta navnið er . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 411Jesus, eg beri meg sjálvan . . . . . . . . . . . . . . . 910jesus, eg elski teg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 310jesus, eg takki tær fyri . . . . . . . . . . . . . . . . . 311jesus, eg vil prísa, takka tær . . . . . . . . . . . . . 503jesus eiga øll at kenna . . . . . . . . . . . . . . . (k) 1420jesus, eina hann vit boða . . . . . . . . . . . . . . . . 601Jesus eina, Jesus altíð . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 601jesus elskar meg, á, ja. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1434jesus elskar smábørn . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1416Jesus elskar teg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1061jesus er ein undurfullur vinur . . . . . . . . (k) 1129Jesus er mentur at frelsa. . . . . . . . . . . . . . . . . 1030jesus er mítt lív . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 600Jesus er nær, ja, sára nær . . . . . . . . . . . . . . . . 1347Jesus er nær, skunda tú tær . . . . . . . . . . . . . . 1019Jesus er tað navn, mær . . . . . . . . . . . . . . . . . . 331jesus er tann stjørnan. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 488jesus er tann vinur góði . . . . . . . . . . . . . . . . . 543jesus fagnar syndarum. . . . . . . . . . . . . . . . . . 1097Jesus frá synd loysti meg . . . . . . . . . . . . . . . . 381jesus gevur tær eitt nýtt lív . . . . . . . . . . . (k) 1063Jesus greiddi alt, tá hann . . . . . . . . . . . . . . . . 561jesus grætur, verðin lær . . . . . . . . . . . . . . . . . 1131jesus, halt mær við tín kross . . . . . . . . . . . . . 156jesus, hann biður meg skína . . . . . . . . . . . . . 1405


Jesus, hann eigur lívið . . . . . . . . . . . . . . . . . . 509Jesus, hann lívið mær er. . . . . . . . . . . . . . . . . 522jesus, hann stendur í dómsins. . . . . . . . . . . . 1196jesus, Harri, loðsur ver . . . . . . . . . . . . . . . . . 672Jesus hevur vald, hevur alt vald . . . . . . . . . . 617jesus, hitt einasta . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 908jesusi tæna eg íðin vil her . . . . . . . . . . . . . . . 905jesus í deyðan ofraði seg . . . . . . . . . . . . . . . . 487jesus í kærleika kallar á teg. . . . . . . . . . . . . . 1207Jesus, ja, Jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 827Jesus, Jesus, hoyr mítt kall. . . . . . . . . . . . . . . 679jesus, jesus, jesus, dýrabart . . . . . . . . . . (k) 316Jesus, Jesus, Jesus, besta navn . . . . . . . . . . . 240Jesus, Jesus, Jesus eina. . . . . . . . . . . . . . . . . . 467Jesus, Jesus, vinur besti . . . . . . . . . . . . . . . . . 262jesus kemur, jesus kemur . . . . . . . . . . . . . . . 1356Jesus kennir várt stríð. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 499jesus kom at doyggja fyri teg . . . . . . . . . . . . 161jesus kom av Himlinum. . . . . . . . . . . . . . . . . 135jesus, kom inn . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 948jesus, lat várt hjarta hvíla . . . . . . . . . . . . . . . 887jesus livir, boðið ber . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 128jesus livir, grøvin brast . . . . . . . . . . . . . . . . . 116Jesus livir, Jesus livir . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 603jesus livir, jesus livir, Friðarkongur . . . . . . 603jesus livir, jesus livir og kann ikki. . . . . . . . 169Jesus loysnin er á heimsins neyð í dag . . . . . 1034jesus loyst úr synd meg hevur . . . . . . . . . . . . 289Jesus læt upp perluportrið . . . . . . . . . . . . . . . 534Jesus meg elskar, tí gleðist eg . . . . . . . . . . . . 402jesus meg elskar – undurfull náði . . . . . . . . 598Jesus mentur er at draga. . . . . . . . . . . . . . . . . 483jesus, mín Harri, í Betlehem lá . . . . . . . . . . 479jesus, mín Harri, trygt leiða . . . . . . . . . . . . . 766jesus, mín vinur so góður . . . . . . . . . . . . (k) 505jesus, mítt lív, jesus, mín lyst . . . . . . . . . . . . 1087jesus, mær rætt tína . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 695jesus – navn yvir øllum . . . . . . . . . . . . . . (k) 350Jesus nú kemur framvið. . . . . . . . . . . . . . . . . 1037jesus, sál mín hvílir. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 789jesus setir spurning . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 983jesus skal fáa hægsta heiður . . . . . . . . . . (k) 309Jesus skal koma brátt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1381jesus, sum av Himli steig . . . . . . . . . . . . . . . . 1413Jesus svíkur ei . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 744jesus, takk, at tú meg frelsti . . . . . . . . . . . . . 507jesus, takk fyri alt, sum . . . . . . . . . . . . . . . . . 322Jesus, tak tú alt, eg eigi . . . . . . . . . . . . . . . . . . 882jesus, tann kærleiki, tú sýndi . . . . . . . . . . . . 869

Jesus teg kallar. Hví vilt tú . . . . . . . . . . . . . . . 1171Jesus teg kallar, Jesus teg kallar . . . . . . . . . . 1181jesus, tín Frelsari, leið í tín stað . . . . . . . . . . 1201jesus, tíni sár og pína . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177jesus, títt blóð, tín rættferð . . . . . . . . . . . . . . 149jesus, tú besti vinur mín . . . . . . . . . . . . . . . . 494Jesus, tú ert meir enn alt. . . . . . . . . . . . . . . . . 318jesus, tú ert meir enn silvur . . . . . . . . . . (k) 313jesus, tú mín lovsong eigur . . . . . . . . . . . . . . 348jesus, tú, sum elskar meg. . . . . . . . . . . . . . . . 611jesus, tú, sum elskar mína sál . . . . . . . . . . . . 318jesus, tú sum hirði okkum leið . . . . . . . . . . . 288jesus tær býður, hann rópar . . . . . . . . . . . . . 1088jesus, um teg vil eg syngja . . . . . . . . . . . . . . . 321Jesus úr Nasaret enn . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1060Jesus vil leiða meg, hann vil varða meg. . . . . . 798jesus vil leiða meg trygt gjøgnum . . . . . . . . 798jesus, vit hyggja upp móti . . . . . . . . . . . . . . . 1373Jú, tað sprettur og grør . . . . . . . . . . . . . . . . . 1008

Kallar í dag. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1207Kallar nú á teg, á, troytti . . . . . . . . . . . . . . . . 1167Kann eg eiga fulla vissu . . . . . . . . . . . . . . . . . 590Kann vera, ikki á fjalli hátt . . . . . . . . . . . . . . 871Kanst tú ov tíðliga geva . . . . . . . . . . . . . . . . . 1440Kanst tú syngja hin songin . . . . . . . . . . . . . . 491Kasta byrði tína á Harran . . . . . . . . . . . . . . . 625Kasta lívbeltið . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 981Keldan nú rennur krossinum frá . . . . . . . . . 437Kemur tú í kvøld til jesus . . . . . . . . . . . . . . . 1170Kemur tú, kemur tú við til . . . . . . . . . . . . . . . 1332Kend Harranum bert . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 842Kend, vit skulu kennast tá . . . . . . . . . . . . . . . 1374Kenni eg sorg, sum vil tyngja . . . . . . . . . . . . 602Kennir tú hitt lítla barnið . . . . . . . . . . . . . . . 108Kennir tú mín Jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1127Klettar og berg skulu einaferð víkja . . . . . . 502Klettur, klovin fyri meg . . . . . . . . . . . . . . . . . 485Koma eg vil til tína keldu. . . . . . . . . . . . . . . . 159 Kom, andi guds, sum í mær. . . . . . . . . . . . . 215Kom, á, sál, á oydnum vegi . . . . . . . . . . . . . . 1124Kom, barn, og elska jesus . . . . . . . . . . . . . . . 1445Kom, friður av Himni. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 212Kom heim, kom heim, leita . . . . . . . . . . . . . . 1145Kom heim, kom heim, tú, sum ert . . . . . . . . 1162Kom higar, tysta sál . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1091Kom, hvør ein sorgfull sál . . . . . . . . . . . . . . . 1096Kom, hvør sál, syng fagnaðarsong . . . . . . . . 40Komið, alt er til reiðar . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1101


Komið og syngið sameint her . . . . . . . . . . . . 1020Komið, stór, og komið, smá. . . . . . . . . . . . . . 1108Komið til jesus, drálið nú ei . . . . . . . . . . . . . 1100Komið til jesus, øll tit, sum stríða . . . . . . . . 1111Komið, tosið um jesus . . . . . . . . . . . . . . . (k) 267Komið, treingjandi og fátæk . . . . . . . . . . . . . 1220Komi eg til jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1432Komi heim, komi heim, heim til. . . . . . . . . . 515Komi heim, komi heim, verðin. . . . . . . . . . . 893Komi til tín . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 829Kom í dag, kom í dag . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1184Kom, kom, Jesus vil teg frelsa. . . . . . . . . . . . 1078Kom, kom til Jesus, troytta . . . . . . . . . . . . . . 1185Kom, latið okkum samsint her . . . . . . . . . . . 303Kom, lívga verk títt, gud . . . . . . . . . . . . . . . . 217Kom, lívsins andi, lívga okkum . . . . . . . . . . 213Kom, nem í trúnni við Jesus . . . . . . . . . . . . . 459Kom nú, kom nú . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1132Kom nú til jesus, kom nú til . . . . . . . . . . . . . 1083Kom nú til jesus, sál . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1157Kom nú, tí hann hevur neyð . . . . . . . . . . . . . 1088Kom nú, tú tysti . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1091Kom og skoða Frelsara tín. . . . . . . . . . . . . . . 163Kom og trúgv nú . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1166Kom og vitna um tað aftur. . . . . . . . . . . . . . . 387Kom, sig eitt orð um jesus. . . . . . . . . . . . . . . 492Kom, síggj guds Lamb . . . . . . . . . . . . . . . . . 186Kom, sum tú ert, nú til jesus . . . . . . . . . . . . . 1189Kom, syndari, kom, í ørkini . . . . . . . . . . . . . 1203Kom, syng tey góðu tíðindi . . . . . . . . . . . . . . 1103Kom, sæla stund, ið endar . . . . . . . . . . . . . . . 703Kom til hitt ljós . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1118Kom til Jesus, meðan enn tú . . . . . . . . . . . . . 1408Kom til Jesus og fá frið. . . . . . . . . . . . . . . . . . 1115Kom til jesus, tú bundna . . . . . . . . . . . . . . . . 1066Kom til krossin, har er hvíld . . . . . . . . . . . . . 1089Kom til tín Frelsara, kom nú. . . . . . . . . . . . . 1201Kom tí, vinur, og hoyr . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1044Komu á leið tína mótgongd . . . . . . . . . . . . . . 743Kongur lívs míns hann er. . . . . . . . . . . . . . . . 612Kongur míns lívs, eg krýni . . . . . . . . . . . . . . 914Kristi blóð hevur klædning . . . . . . . . . . . . . 470Kristi krossur er mín heiður . . . . . . . . . . . . . 588Kristi ríka, milda sinni. . . . . . . . . . . . . . . . . . 904Kristni ungdómsflokkur, lyft . . . . . . . . . . . . 996Kristus, á krossinum fell á teg. . . . . . . . . . . . 204Kristus er svarið . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 1039Kristus er upprisin . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 205Kristus frelsir til fulnar . . . . . . . . . . . . . . . . . 1095

Kristus livir í mær . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 481Kristus, tú ert keldan góð . . . . . . . . . . . . . . . 317Krossfestur fyri meg, løgd mín . . . . . . . . . . . 183Krossfestur, í grøv teir løgdu. . . . . . . . . . . . . 22Krossfestur, krossfestur, í deyðan . . . . . . . . 184Krossin havi eg nú tikið . . . . . . . . . . . . . . . . . 883Krossins træ er bjartur viti . . . . . . . . . . . . . . 1169Krossurin, krossurin øll mín æra . . . . . . . . 156Krýn hann, hin Dýrdarkong . . . . . . . . . . . . . 330Krýn hann kong . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41Krýndur við guds dýrd tú ert . . . . . . . . (k) 329Kunnu vit finna ein vin . . . . . . . . . . . . . . . . . 499Kúgaður undir krossinum . . . . . . . . . . . . . . . 194Kvirra um fjøll og fløtur. . . . . . . . . . . . . . . . . 104Kvølfulla stund á golgata . . . . . . . . . . . . . . . 152Kæri Faðir, hvussu skal eg. . . . . . . . . . . . . . . 879Kærleikans Hirði, á, leið . . . . . . . . . . . . . . . . 782Kærleiki Krists, hátt yvir fatan. . . . . . . . . . . 1483Kærleiki ómáldur, undurfull. . . . . . . . . . . . . 106Kærleiki – trúfesti . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1479Kærleiki ævigur, náði sum. . . . . . . . . . . . . . . 1041Kærleiksfult, eymliga jesus hann. . . . . . . . . 1132Kærleikskeldan so góð. . . . . . . . . . . . . . . . . . 460Kæru vinir, á, hvør lívsælt . . . . . . . . . . . . . . . 663

Lagdur í grøv varð hann. . . . . . . . . . . . . . . . . 178Langa leið vit í lívi saman . . . . . . . . . . . . . . . 1487Langt burt frá gudi eg viltist . . . . . . . . . . . . 500Langt burt frá gudi eri eg . . . . . . . . . . . . . . . 515Langt burtur frá gudi eg gekk . . . . . . . . . . . 439Langt burtur, við jerúsalem . . . . . . . . . . . . . 174Langt frá gudi, langt frá Himli . . . . . . . . . . 511Langt, langt frá gudi sum trælur . . . . . . . . . 474Lat ei hjartað óttast . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55Lat hann inn . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1172Lat hitt lægra ljósið brenna . . . . . . . . . . . . . . 969Latið lovsangin ljóða . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 962Latið okkum saman gera. . . . . . . . . . . . . . . . 652Latin eri eg í búna frelsunnar . . . . . . . . (k) 622Lat ljós andlits tíns lýsa . . . . . . . . . . . . . . (k) 681Lat meg hesa søgu siga. . . . . . . . . . . . . . . . . . 553Lat meg koma nærri tær . . . . . . . . . . . . . . . . 807Lat meg siga frá og syngja . . . . . . . . . . . . . . . 471Lat meg uppaftur hoyra fá. . . . . . . . . . . . . . . 1084Lat meg við títt hjarta hvíla. . . . . . . . . . . . . . 894Lat okkum fundin í Himlinum. . . . . . . . . . . 1493Lat okkum syngja, syngja um Lambið . . . . 278Lat okkum syngja um hitt dýra . . . . . . . . . . 568Lat so bert stormar ýla . . . . . . . . . . . . . . . . . . 759


Lat so storm og bylgjur brúsa . . . . . . . . . . . . 1290Legg alt á Jesus, ger tað í trúgv . . . . . . . . . . . 800Legg ei mín veg ov fjart . . . . . . . . . . . . . . . . . 175Legg mær tað meir á hjarta . . . . . . . . . . . . . . 897Legg tað fyri Harran Jesus . . . . . . . . . . . . . . 697Legg teg í Frelsarans armar. . . . . . . . . . . . . . 1189Legg tína byrði á meg. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1099Legg títt lív á guds altar í dag . . . . . . . . . . . 924Legg út, legg út á hav . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1149Leiða meg hann skal. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 773Leið, bjarta ljós . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 712Leiðin ber gjøgnum myrka . . . . . . . . . . . . . . 783Leiðin liggur gjøgnum heimsins. . . . . . . . . . 1227Leiðist tær við heimsins gykl . . . . . . . . . . . . 720Leið meg, á, gud. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 702Leið meg, gud, fram í tíni . . . . . . . . . . . . . . . 716Leið meg heim til frelsuklettin . . . . . . . . . . . 804Leið meg til tær grønu fløtur . . . . . . . . . . . . . 922Leið meg tryggan heim, Faðir. . . . . . . . . . . . 1242Leið mín ber mót dýrdarstaðnum . . . . . . . . 1250Leingi slongdist mín bátur . . . . . . . . . . . . . . 409Leitar vár hugur í dag. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 110Les guds orð og bið . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 1407Liv fyri jesus! Hetta lívið . . . . . . . . . . . . . . . 856Lít allar tínar leiðir . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 699Lít á Harrans orð og lyfti . . . . . . . . . . . . . . . . 1211Lít bert á hann . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1096Lítið á jesus, óttist hann . . . . . . . . . . . . . (k) 1436Lítið barn sum meg. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1413Lítið gerst stórt, bert Gud . . . . . . . . . . . . . . . 991Lítið mær restar trúnna at fá. . . . . . . . . . . . . 1200Lívgandi vón, eins og . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 236Lívið nýtt mær varð givið. . . . . . . . . . . . . . . . 596Lívið, tað svinnur sum dreymur . . . . . . . . . . 1176Lívið tómt var og eingin vón . . . . . . . . . . . . . 510Lívsins land, mítt eyga teg . . . . . . . . . . . . . . . 1335Lívsins nátt svinnur brátt. . . . . . . . . . . . . . . . 1341Lívsins vatn tú fylli, gud . . . . . . . . . . . . . . . . 930Lívsæla vissa: jesus er mín . . . . . . . . . . . . . . 525Ljóðið, himmalhørpur . . . . . . . . . . . . . . . . . . 508Ljóði frítt hesi gleðiboð . . . . . . . . . . . . . . . . . 1054Ljóði til øll um dalar og fjøll . . . . . . . . . . . . . 1054Ljósið svinnur yvir fjøll . . . . . . . . . . . . . . . . . 1457Ljós skyggir fram . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 106Ljós sæst í myrkri, vinir . . . . . . . . . . . . . . . . . 1262Ljós tíns kærleika skínur, Harri . . . . . . . . . . 927Ljóst skal verða við ánna. . . . . . . . . . . . . . . . 1270Loksins tú fanst meg. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 477Longsta lív, skjótt endar tað . . . . . . . . . . . . . 1184

Longur á leið, vit svar. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 760Lovaður, Jesus, Frelsari. . . . . . . . . . . . . . . . . 598Lov og prís um allar Himlar . . . . . . . . . . . . . 91Lov og tøkk og prís . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 592Lovsongur mín ert tú . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 327Loysnari dýri, Frelsari kæri . . . . . . . . . . . . . 146Loystur eg varð, men ei . . . . . . . . . . . . . . . . . 585Lurta, hoyr ein boðskap góðan . . . . . . . . . . 1104Lyft hendur mót jesusi. . . . . . . . . . . . . . . . . . 846Lyft høvur hátt. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 821Lyftini frá gudi kann eg líta á . . . . . . . . . . . 68Lýða vár Gud, hava trúgv . . . . . . . . . . . . . . . 841Lýs upp, har Gud tín setti teg . . . . . . . . . . . . 961Lær meg at kenna leiðir tínar . . . . . . . . . . . . 944Lær meg av hjarta at biðja . . . . . . . . . . . . . . . 725Lær meg lýdni, gud . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 954Læt jesus blóð sítt fyri meg . . . . . . . . . . . . . . 179Løgd varð á hann øll . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 461Lønin veittrar, sum eg skundi . . . . . . . . . . . . 1248

Mangan í stillastu skýmingarstundum . . . . 1179Mangan koma royndartíðir . . . . . . . . . . . . . . 817Mangan last tú søguna . . . . . . . . . . . . . . . . . . 181Mangan sá eg kvøldarroðan . . . . . . . . . . . . . 1256Mangan tú undrast, hví tárini . . . . . . . . . . . . 828Mangastaðni mong ein sál . . . . . . . . . . . . . . 1009Mangir bústaðir í Faðirs húsi . . . . . . . . . . . . 1333Mangt hjarta er brostið . . . . . . . . . . . . . . . . . 181Mangt mær fyri framman liggur. . . . . . . . . . 758Mangur við mær man minnast . . . . . . . . . . . 477Mannasálir, hví tó ganga . . . . . . . . . . . . . . . . 1112Mannaverk og ráð lat fara . . . . . . . . . . . . . . . 608Meðan breyðið her vit bróta . . . . . . . . . . . . . 631Meðan enn tín lampa brennur. . . . . . . . . . . . 1116Meðan saman her vit njóta . . . . . . . . . . . . . . 632Meðan saman her vit sita. . . . . . . . . . . . . . . . 1486Meg Frelsarin tók í sín favn. . . . . . . . . . . . . . 1417Meir heilagan ger meg . . . . . . . . . . . . . . . . . . 895Meiri um jesus sig mær frá . . . . . . . . . . . . . . 912Meiri vón enn í farnu tíð . . . . . . . . . . . . . . . . 510Meir, meiri um Jesus. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 912Meir og meir, meir og meir . . . . . . . . . . . . . . 736Meir stolt eitt hjarta aldri sló . . . . . . . . . . . . 898Meistarans kærleika minn meg. . . . . . . . . . . 855Men eg veit, á hvønn eg byggi . . . . . . . . . . . . 465Men eg veit, honum líkur. . . . . . . . . . . . . . . . 1336Men hann varð særdur fyri brot . . . . . . . . . . 150Men Harrin lovar styrki . . . . . . . . . . . . . . . . . 797Men helvtin kann ei hugsast . . . . . . . . . . . . . 312


Men í heimið inn hann tók meg . . . . . . . . . . 442Men mín sál kann tó glað. . . . . . . . . . . . . . . . 1495Menniskjum bórust boð so góð . . . . . . . . . . 96Men tá himmal tín eg skoði . . . . . . . . . . . . . 314Millum boðar og íður . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 482Millum myrkur, stormar, sorgir . . . . . . . . . . 1368Milt eg hoyri jesus kalla . . . . . . . . . . . . . . . . 931Milt í náði jesus vil . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1263Minn, minn meg á Getsemane . . . . . . . . . . . 914Minst til at biðja á morgni . . . . . . . . . . . . . . . 1449Missið ei mótið, tí stríðið er av . . . . . . . . . . . 1383Miss ikki mótið, hvussu fer . . . . . . . . . . . . . . 815Mín Frelsari, eg komi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 450Mín Frelsari og Harri . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 905Mín góði jesus, ver tú hjá mær . . . . . . . . . . . 943Mín Harri doyði trænum á . . . . . . . . . . . . . . 332Mín Harri er upprisin. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 164Mín Harri kann byrðina bera . . . . . . . . . . . . 769Mín Harri kann loysa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 769Mín Harri og Frelsari, ævigi . . . . . . . . . . . . . 283Mín Hirði góður Harrin er . . . . . . . . . . . . . . 49Mín hjálp kemur frá gudi . . . . . . . . . . . . (k) 76Mín hvíld er í Himli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1226Mín jesus, eg takki tær . . . . . . . . . . . . . . . . . 336Mín jesus er mín borg so góð . . . . . . . . . . . . 597Mín Jesus livir . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 126Mín jesus, mín Harri . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 326Mín loðsur Harrin jesus er . . . . . . . . . . . . . . 496Mín lovsongur til Harran. . . . . . . . . . . . . . . . 340Mín, mín, mín, eg veit. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 382Mín sál, á, syng um jesus. . . . . . . . . . . . . . . . 337Mín sál er glað og hjartans . . . . . . . . . . . . . . 591Mín sál er nú lukkulig vorðin . . . . . . . . . . . . 595Mín sál, hon væntar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1313Mín sál í honum gleðist . . . . . . . . . . . . . . . . . 781Mín songur er um jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . 333Mín tíð er tær í hond . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 819Mín trúgv upp til tín sær . . . . . . . . . . . . . . . . 947Mínum Frelsara eg takka vil . . . . . . . . . . . . . 555Mín vón er bygd á eitt í dag . . . . . . . . . . . . . . 627Mítt akker er fallið . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 379Mítt álit, mín vón bert er . . . . . . . . . . . . . . . . 594Mítt heim er ei á foldum . . . . . . . . . . . . . . . . 1379Mítt ynski er at síggja . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1365Mong gjøgnum streymar . . . . . . . . . . . . . . . . 727Mong í heiminum sorgarleys. . . . . . . . . . . . . 1173Mong vónleys sál á myrku leið . . . . . . . . . . . 992Móses fólk guds leiddi. . . . . . . . . . . . . . . . . . 1269Mót, á, bróðir, snáva ikki. . . . . . . . . . . . . . . . 811

Mót degi ber. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1280Mót ljósins stað vit stevna glað . . . . . . . . . . . 1248Myrkur, kvøl og háð . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 183Myrk var hin stund, getsemane. . . . . . . . . . 188Mær á hjarta navn títt skriva . . . . . . . . . . . . 862Mær bíðar ein staður í erva . . . . . . . . . . . . . . 1334Mær birtist í huga, eg stóð . . . . . . . . . . . . . . . 109Mær er sagt um ein stað . . . . . . . . . . . . . . . . . 1366Mær er sagt um eitt land . . . . . . . . . . . . . . . . 1326Mær halda Harrans hendur. . . . . . . . . . . . . . 810Mær í hjarta djúpt hin songur . . . . . . . . . . . . 284Mær í hjarta er eitt tónalag . . . . . . . . . . . (k) 298Mær leingist at síggja staðin . . . . . . . . . . . . . 1346Mær leingist til hitt blíða land. . . . . . . . . . . . 1372Mær leingist til landið . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1339Mær mangan søgd er søga . . . . . . . . . . . . . . . 451Mær nýtst jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 787Mær tørvar altíð teg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 925Møtast vit, har bylgjan tigur . . . . . . . . . . . . . 1168Møtast vit, møtast vit . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1168

Navnið jesus ei kann blikna . . . . . . . . . . . . . 271Navnið Jesus má eg elska. . . . . . . . . . . . . . . . 271Navnið Jesus, stóra navnið . . . . . . . . . . . . . . 276Navn hans er undurfult . . . . . . . . . . . . . . (k) 297Náði, náði, náðin, hin æviga. . . . . . . . . . . . . 531Náðin frá tær bjargaði mær. . . . . . . . . . . . . . 398Náðin lyftir av tær byrðina . . . . . . . . . . . . . . 1223Náði rík er har á Golgata. . . . . . . . . . . . . . . . 399Náði so undurfull Himli frá . . . . . . . . . . . . . 531Negldur á ein kross . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1025Nei, aldri eg til skammar verði . . . . . . . . . . . 72Nei, einans Jesus, hann kann . . . . . . . . . . . . 1441Nei, nei, ei lættfør leiðin er . . . . . . . . . . . . . . 1240Nem við meg, unn tú. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 432Niðan á heyggin, golgata mót . . . . . . . . . . . 146Niðri við krossin boyggi eg . . . . . . . . . . . . . . 602Niður í dalin, jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 934Nívir einsemi títt sinni . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1035Nógv fagrari, fríðari . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1386Nú dagurin at enda er. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1458Nú eina ferð enn guds orð . . . . . . . . . . . . . . 1209Nú er summartíðin gylta . . . . . . . . . . . . . . . . 1463Nú farast allar rósur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1470Nú hvítna tindar fjøllum á . . . . . . . . . . . . . . . 1468Nú, kom sum tú ert . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1159Nú navn títt, Jesus, eina tað. . . . . . . . . . . . . . 484Nú og um ævir ræður hann . . . . . . . . . . . . . . 343Nú roðar sólin fjallarøð . . . . . . . . . . . . . . . . . 1469


Nú síðan jesus loysti meg. . . . . . . . . . . . . . . . 578Nú skýming fer um land. . . . . . . . . . . . . . . . . 1454Nú skínur sólin bjarta . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1447Nú vestur á luftina lívssólin. . . . . . . . . . . . . . 1471Nýtt lív hann geva skal tær. . . . . . . . . . . . . . . 1123Nær er Harrin hjá tær . . . . . . . . . . . . . . . . . . 776Nær hann er mær allar dagar . . . . . . . . . . . . 615Nær hjá jesusi eg tryggur eri . . . . . . . . . . . . . 786Nær hjá tær. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 957Nærri, enn nærri, hjarta títt til . . . . . . . . . . . 916Nærri, mín gud til tín . . . . . . . . . . . . . . . . . . 929Nærum frelstur – sál, minst til . . . . . . . . . . . 1210

Og inntil tá eg ferðist fram. . . . . . . . . . . . . . . 1230Og mín sál skal tá glað . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1496Og tó er helvtin ikki søgd . . . . . . . . . . . . . . . . 259Onkun gyltan morgun . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1289Onkuntíð eri eg ræddur . . . . . . . . . . . . . . . . . 805Onkur ferðaðist víða . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1364Onkur um Himmalsins portur . . . . . . . . . . . 1225Opið guds elskandi hjarta . . . . . . . . . . . . . . 1064Opna mítt eyga, biði eg . . . . . . . . . . . . . . . . . 210Orðið frá gudi ei svíkur . . . . . . . . . . . . . . . . 67

Óbroytiligur er kærleiki Harrans . . . . . (k) 73Ófrelstur enn, hóast kallaður . . . . . . . . . . . . 1185Óttaleyst mítt skip er ankrað. . . . . . . . . . . . . 535Óttast ei, eg eri hjá tær . . . . . . . . . . . . . . . . . . 844Óttast ikki, eg eri við tær . . . . . . . . . . . . . . . . 805Óverdur eg var til ta náði. . . . . . . . . . . . . . . . 518Óverdur, óverdur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 518

Prísaður gud, vár gud. . . . . . . . . . . . . . . . . . 33Prísaður Harrin, vár lovsongur . . . . . . . . . . 340Prísað veri Jesu navn . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 347Prísa gudi, lat í morgin . . . . . . . . . . . . . . . . . 792Prísið Harranum! Harrin er góður . . . . . . . 325Prísið, lovið jesusi, Loysnara . . . . . . . . . . . . 304Prís og heiður – hoyrið einglarnar . . . . . . . . 508Prís tær, upp risni jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . 319Prís veri gudi, frelst er mín sál. . . . . . . . . . . 620

Rann aldri grátur kinnum á . . . . . . . . . . . . . 1375Reisist, hermenn, fylkist . . . . . . . . . . . . . . . . 964Reis teg og gakk fram . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 743Rennur hon upp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1218Ríka stund, løta sæl . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1301Ríkdóm, æru og gleði . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1204Rógvið til lands, vinir. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1262

Rópa av frøi, rópa, tú frelsti . . . . . . . . . . . . . 71Runnið upp er eitt ljós . . . . . . . . . . . . . . . . . . 435Rúm fyri mær, Jesus, hjá tær. . . . . . . . . . . . . 504Rúm, rúm, enn rúm . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1141Rúm til Jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1177

Samband undurfult. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 824Sameining við teg, á, jesus . . . . . . . . . . . . . . 915Sami jesus, sami jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . 113Sannan frið hann tær skal veita . . . . . . . . . . 1104Sannhjartað, heilhjartað . . . . . . . . . . . . . . . . 921Sáað um dag. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1151Sáa út á morgni . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 982Sáðið, tú sáar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1151Sálarsól mín, á, Frelsari . . . . . . . . . . . . . . . . . 1459Sál, ert tú hjartabrotin? . . . . . . . . . . . . . . . . . 1127Sálir, tit, sum eftir frelsu . . . . . . . . . . . . . . . . 1128Sál mín, hví ert tú so stúrin . . . . . . . . . . . . . . 763Sál mín í trúnni kann síggja . . . . . . . . . . . . . 1348Sál mín, nú sæl hon er . . . . . . . . . . . . . . . . . . 406Sál mín, ver still fyri jesus. . . . . . . . . . . . . . . 953Sál, tú, sum tyngist av pínu . . . . . . . . . . . . . . 825Send honum boð . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 692Sendið ljós, hitt glaða . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 986Send nú streymar, Gud. . . . . . . . . . . . . . . . . . 209Send tínar streymar av náði. . . . . . . . . . . . . . 218Sig bert eitt orð . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 527Sig, hvussu góður Harrin er . . . . . . . . . . . . . 527Sig ikki Harrans náði nei . . . . . . . . . . . . . . . . 1215Siglir tú lívsins, hitt stormandi . . . . . . . . . . . 1190Sig mær meir um Jesus. . . . . . . . . . . . . . . . . . 557Sig mær ta gomlu søgu . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1046Sig mær ta søgu, ið eldast. . . . . . . . . . . . . . . . 1075Signaða Golgata . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 474Signaða stað, so friðfult og ljóst . . . . . . . . . . 530Signaða stund, tá ið ljóða. . . . . . . . . . . . . . . . 1358Signaða stund, vónríka stund . . . . . . . . . . . . 1358Signað og dýrt er at vita . . . . . . . . . . . . . . . . . 1265Signaðu tíðindi, góð . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1347Signað veri blóðkeldan góð . . . . . . . . . . . . . . 501Signing og heiður . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 357Signing øll og gáva . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36Sig tað aftur við meg, jesus, sig . . . . . . . . . . 77Sig tað aftur við meg, jesus, sum . . . . . . . . . 84Sig takk fyri verkið . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 818Sig takk nú av hjartans grund . . . . . . . . (k) 335Sig, vilt tú ei trúgva á jesus . . . . . . . . . . . . . . 1138Síggj hitt guds Lamb . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 172Sjálvur eitt einki, einki. . . . . . . . . . . . . . . . . . 955


Sjá teir stóru, búnu akrar. . . . . . . . . . . . . . . . 1002Skal eg, ein krossins stríðsmaður . . . . . . . . . 524Skal eg fara við tómum hondum. . . . . . . . . . 999Skal eg stjørnur í krúnu . . . . . . . . . . . . . . . . . 1294Skammast tú við Harran jesus . . . . . . . . . . . 1193Skammast við jesus. Hvør. . . . . . . . . . . . . . . 933Skiftir á havinum stormur og stilli . . . . . . . . 1277Skín, Jesus, skín . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 927Skjól hann er mót myrku vøld. . . . . . . . . . . . 40Skjótt dýrdarinnar gylti morgun . . . . . . . . . 1388Skjótt ein dag, tá tíðarinnar . . . . . . . . . . . . . 1350Skjótt eingin skuggi liggur. . . . . . . . . . . . . . . 1401Skjótt ein morgun, sælan morgun . . . . . . . . 1383Skjótt er ferðin endað her . . . . . . . . . . . . . . . 1392Skjótt heystsins Harra . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1369Skjótt í Himli skal ein veitsla . . . . . . . . . . . . 1180Skjótt kemur Jesus, dýrdarvón . . . . . . . . . . . 1350Skjótt kemur jesus skýnum í. . . . . . . . . . . . . 1393Skjótt rennur gylta ungdómstíð . . . . . . . . . . 1412Skjótt skal hin morgun upp renna . . . . . . . . 1348Skjótt skal ljós av himli skyggja . . . . . . . . . . 1004Skjótt slitnar silvurstrongur mín . . . . . . . . . 1396Skjótt svinnur lívsins morgun . . . . . . . . . . . . 1314Skjótt tímaglasið tømist . . . . . . . . . . . . . . . . . 1400Skjótt vit endan á lívsvegnum . . . . . . . . . . . . 1494Skjótt vit skulu Kongin sjá. . . . . . . . . . . . . . . 1308Skuggar leingjast, dagur líður. . . . . . . . . . . . 1376Skulu ei vit hittast aftur . . . . . . . . . . . . . . . . . 1494Slíkan kærleika ei fyrr . . . . . . . . . . . . . . . . . . 471So dapur er dagurin . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 166So dýrt er títt navn. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 593So dýrt, tá hin ungi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1429So eymur hann meg søkti . . . . . . . . . . . . . . . 498So fremmand tey mær tyktust. . . . . . . . . . . . 493So langt, eg kann minnast . . . . . . . . . . . . . . . 506Sorgarmaður navn hans er . . . . . . . . . . . . . . 203Sorgarstundir renna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 831Sorgtyngdur mangan mín dagur. . . . . . . . . . 522So segði Harrin: Bert tit . . . . . . . . . . . . . . . . 539So skal sálin óttast ei. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 765So stilt guds andi hoyrist . . . . . . . . . . . . . . . 1195So sum eg eri, komi eg . . . . . . . . . . . . . . . . . . 935So sum tú ert, ja, uttan alt . . . . . . . . . . . . . . . 1205So tak tú mínar hendur . . . . . . . . . . . . . . . . . 686So víða á jørð, sum sól . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1175Sov søtt, á, vinur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1497Sólgyltu ungdómsár . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 292Sólsettum fjøllum yvir . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1307Sólskin, sólskin, sólskin eigi . . . . . . . . . . (k) 1424

Spyr Harran fyrst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 724Spyrt tú meg um mína gleði . . . . . . . . . . . . . 490Statt stinnur í freisting . . . . . . . . . . . . . . . . . . 945Statt stinnur í stríðnum . . . . . . . . . . . . . . . . . 900Statt upp, mín sál, syng . . . . . . . . . . . . . . . . . 358Statt upp, statt upp fyri jesus . . . . . . . . . . . . 998Sterk borg er gud . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3Sterkur tú, men veikur eg . . . . . . . . . . . . . . . 807Sterk var tann hond . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80Stillur fer jesus ta kvølfullu . . . . . . . . . . . . . 176Stíg upp, mín sál . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1197Stíg yvir um markið . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1133Stjørnan, sum lýsti . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 97Stór er tín trúfesti . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18Stórmenni og kongar vit æra . . . . . . . . . . . . . 346Streymar, streymar av náði . . . . . . . . . . . . . . 218Stríðið sannleiksstríð . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 964Stríðist tú við spurningar. . . . . . . . . . . . . . . . 1034Stundin er nær . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1272Stundum, tá ið trúgv mín svíkur. . . . . . . . . . 844Stundum var loftið skýggjut . . . . . . . . . . . . . 607Størri enn øll mín stúran . . . . . . . . . . . . . (k) 306Størsta verk, tú her . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 980Sum áin mót havinum líður. . . . . . . . . . . . . . 1192Sum á morgni sólin bjarta . . . . . . . . . . . . . . . 187Sum eg gangi lívsins leið . . . . . . . . . . . . . . . . 1249Sum ein føgur guddómskelda . . . . . . . . . . . . 534Sum ein heimleysur fuglur . . . . . . . . . . . . . . 504Sum ein roykur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1191Sum ein sterkur streymur . . . . . . . . . . . . . . . 826Sum ein viti statt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 995Sum eitt vrak á havsins bárum . . . . . . . . . . . 535Sum forðingar tó reisa seg . . . . . . . . . . . . . . . 710Sum hjørtur hyggur tráandi. . . . . . . . . . . . . . 926Sum hjørtur tráar vatn at fá . . . . . . . . . . . . . . . . 926Sum í gjár, í dag, í ævir. . . . . . . . . . . . . . . . . . 232Sum jesus ei nakar á jørðini . . . . . . . . . . . . . 521Sum koparormurin hin dag . . . . . . . . . . . . . . 1113Sum kornið boygt mítt eyga sær . . . . . . . . . . 208Sum Kristi samkoma á jørð. . . . . . . . . . . . . . 652Summi fólk so fegin ganga. . . . . . . . . . . . . . . 1246Sum mínir trúarfedrar . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1239Sum tíðin fór um bak . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 837Sum tú mær, jesus, sjálvur. . . . . . . . . . . . . . . 634Svar hans ávegis er . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 721Svíkja kann alt og svinna . . . . . . . . . . . . . . . . 67Syndari, hoyr, tú, sum . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1093Synddálkað og óverdig. . . . . . . . . . . . . . . . . . 660Syndfríur gekk. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 114


Synd fyri okkum jú . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1125Syndtyngda sál, tær til jesus . . . . . . . . . . . . . 1023Syng, á, syng. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1121Syng Harra tínum lov . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 349Syng hátt hans prís . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 353Syngja eg kann halleluja . . . . . . . . . . . . . . . . 421Syng, ja, syng henda boðskap . . . . . . . . . . . . 1022Syng lovsong og prís . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 281Syng, syngið um blóðið . . . . . . . . . . . . . . . . . 1031Syng tað upp og uppaftur. . . . . . . . . . . . . . . . 1097Syng, tá tín leið tykist ljós . . . . . . . . . . . . . . . 825Syng um jesu undurfulla kærleik. . . . . . . . . 1271Syng um stóru frelsuna . . . . . . . . . . . . . . . . . 338Sæla heim, fagra stað . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1379Sæla, signaða land . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 424Sæla stund, sæla stund . . . . . . . . . . . . . . . . . . 405Sæl er mín sál . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 599Sæl er sálin, sum Frelsaran . . . . . . . . . . . . . . 581Sæl er sál mín, fylt við tøkk . . . . . . . . . . . . . . 419Sæli, sæli dagur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1362Sæli, sæli fundur einaferð . . . . . . . . . . . . . . . 1100Sæl sálin, ið eigur hin frið . . . . . . . . . . . . . . . 1474Sælur tú, sum sáar. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 988Særdi syndatrælur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1105Særdur fyri meg. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 180Søguna sig mær um jesus. . . . . . . . . . . . . . . . 1098Søk ríki guds, tí gud . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1090Søtari hvørt ár, sum fer. . . . . . . . . . . . . . . . . . 516Søt og sæl eru Harrans orð . . . . . . . . . . . . . . 1107Søtu gleðiboð nú ljóða . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1094

Tað blóð, á krossinum fleyt . . . . . . . . . . . . . . 185Tað blóð, sum rann á krossinum. . . . . . . . . . 1049Tað er aldri so myrkur dagur . . . . . . . . . . . . 843Tað er ei longur eg, sum livi . . . . . . . . . . (k) 906Tað er ein á, ið rennur . . . . . . . . . . . . . . . . . . 111Tað er ein kelda, fylt við blóð . . . . . . . . . . . . 520Tað er einki dulsmál . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 837Tað er ein og bert ein . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1062Tað er ein onnur, betri verð. . . . . . . . . . . . . . 1311Tað er eitt fast orð. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1110Tað er eitt, sum gevur megi . . . . . . . . . . . . . . 1380Tað er gott at takka gudi. . . . . . . . . . . . . . . . 354Tað er hans orð, Guds dýra. . . . . . . . . . . . . . 81Tað er Jesus, konga Kongur . . . . . . . . . . . . . 475Tað er kraft, kraft . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1076Tað er lív í at síggja . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1109Tað er ljóst, ja, tað er . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1292Tað er nakað í Himli. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1427

Tað er satt, á, ja, tað er satt . . . . . . . . . . . . . . 54Tað er satt, tú doyði fyri meg. . . . . . . . . . . . . . . 913Tað er so gott at elska gud . . . . . . . . . . . . . . 513Tað er so ymiskt, sum lív várt . . . . . . . . . . . . 1268Tað er sól í míni sál í dag . . . . . . . . . . . . . . . . 540Tað er sólskin, summarsólskin . . . . . . . . . . . 540Tað er tín vilji nú við mær . . . . . . . . . . . . . . . 647Tað eru nøvn, mær . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 331Tað finst ein vón . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 761Tað gav mátt, tá tú helt. . . . . . . . . . . . . . . . . . 721Tað kemur ein tími . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1187Tað røkkur upp um fjallanna . . . . . . . . . . . . . . 185Tað sótu seyðamenn á vakt . . . . . . . . . . . . . . 89Tað, sum gekk móti mær . . . . . . . . . . . . . . . . 173Tað var ein undurfull . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 545Tað var krossi á . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 115Tað var niðri við jesu føtur . . . . . . . . . . . . . . 553Tað var, tað var so sæl . . . . . . . . . . . . . . . . . . 514Tað verður undurfult . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 1323Takk, á, gud, at tú frelsti. . . . . . . . . . . . . (k) 339Takk fyri alt, ið tú gevur. . . . . . . . . . . . . . . . . 311Takk fyri frelsuna . . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 235Takk fyri stundir, tá hjartað . . . . . . . . . . . . . 351Takk, gud, fyri tað, tú gevur . . . . . . . . . . . . 372Takk, Harri, fyri tín kærleik . . . . . . . . . . . . . 340Tak krossin upp, og fylg tú mær . . . . . . . . . . 950Tak meg allan, Harri jesus . . . . . . . . . . . . . . 880Tak meg av nýggjum. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 890Tak meg í hond, á, Harri . . . . . . . . . . . . . . . . 953Tak mína hond, gud. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 940Tak mína rødd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 878Tak mítt lív, og veri tað . . . . . . . . . . . . . . . . . 932Tak tíð til at halgast . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 949Tak tú meg nærri tær . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 939Tak tú mín kærleik . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 878Tala nú, Harri jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 896Tala nú, Jesus, til mín. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 896Tala við jesus. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 719Tann dagin, jesus frelsti meg . . . . . . . . . . . . 514Tann dagur, gud, tú gavst . . . . . . . . . . . . . . . 1455Tann Harri jesus mín hirði er. . . . . . . . . . . . 83Tann, ið koma vil til mín . . . . . . . . . . . . . . . . 1079Tann, í skjóli hins hægsta er . . . . . . . . . . . . . 65Tann kærleiki, hann til mín bar . . . . . . . . . . 549Tann kærleiki, sum jesus . . . . . . . . . . . . . . . . 355Tann náðin í guds hjarta. . . . . . . . . . . . . . . . 537Tann, sum á guds einborna . . . . . . . . . . . . . 1070Tann, sum Harran gud vil søkja . . . . . . . . . 696Tann, sum jesus ikki kennir . . . . . . . . . . . . . 1198


Tann, sum trýr, tann, sum trýr . . . . . . . . . . . 1029Tann vinurin er Jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 434Tá alt var myrkt, komst tú . . . . . . . . . . . . . . . 16Tá andi mín hin kross. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 191Tá ár fer at halla og hvørvur . . . . . . . . . . . . . 1495Tá basúnin ein dag ljóða skal . . . . . . . . . . . . 1377Tá basúnin verður blást . . . . . . . . . . . . . . . . . 1362Tá eg flyti til Himmals . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1364Tá eg gangi á rættferðarvegi . . . . . . . . . . . . . 1291Tá eg hugsi um lívsæla landið . . . . . . . . . . . . 1340Tá eg kom til jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 542Tá eg óttist trúarveg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 830Tá eg skoði stjørnurnar . . . . . . . . . . . . . . . . . 842Tá eg við krossin syndatyngdur . . . . . . . . . . 529Tá eg vinleysur verði . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 816Tá ein nýggjan dag tú byrjar . . . . . . . . . . . . . 709Tá ferðin er at enda komin her . . . . . . . . . . . 538Tá forðum gud til Ísrael . . . . . . . . . . . . . . . . 81Tá forðum við guds orði . . . . . . . . . . . . . . . . 79Tá gud við anda sínum. . . . . . . . . . . . . . . . . 495Tá hann frelsti meg . . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 523Tá hann í tign og dýrdarljóma. . . . . . . . . . . . 1367Tá hann kemur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1442Tá Harrin er mín Hirði . . . . . . . . . . . . . . (k) 1421Tá himmal og mána og stjørnur . . . . . . . . . . 593Tá hin frelsti skarin savnast. . . . . . . . . . . . . . 1377Tá hoyrdi eg Jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 978Tá hugin sær aftur til barndómin . . . . . . . . . 1490Tá ið alt arbeið og stríð . . . . . . . . . . . . . . . . . 1324Tá ið alt er vorðið kvirt . . . . . . . . . . . . . . . . . 891Tá ið Ábraham á sinni . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1475Tá ið á vári blómur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 941Tá ið eg Jesus, Kongin . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1359Tá ið endar mítt stríð . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1354Tá ið ferðin er endað . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1390Tá ið friðfult heim vit náa . . . . . . . . . . . . . . . 1387Tá ið gleðina sorgin køva vil . . . . . . . . . . . . . 1382Tá ið hvør skuggi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1359Tá ið hvør varði . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1278Tá ið jesus á foldini . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1001Tá ið lívsins stormar súsa. . . . . . . . . . . . . . . . 619Tá ið lívsins vandasjógvar . . . . . . . . . . . . . . . 795Tá ið ljódliga skýmir. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1270Tá ið myrkast var náttin. . . . . . . . . . . . . . . . . 714Tá ið myrkrið valdið fær . . . . . . . . . . . . . . . . 711 Tá ið myrk tykist ferð . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 698Tá ið nú skjótt móti kvøldi líður . . . . . . . . . . 1218Tá ið nú vit saman koma . . . . . . . . . . . . . . . . 1119Tá ið skeið mítt á fold . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1291

Tá ið skuggar á teg tyngja . . . . . . . . . . . . . . . 793Tá ið summar er liðið . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1194Tá ið tokan lættir av . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1374Tá ið tú eina í stríðnum . . . . . . . . . . . . . . . . . 937Tá jesus hin dag móður . . . . . . . . . . . . . . . . . 111Tá Jesus í hjarta mítt kom . . . . . . . . . . . . . . . 378Tá Jesus kemur, Satan missir . . . . . . . . . . . . 112Tá jólastjørnan blaktrar. . . . . . . . . . . . . . . . . 94Tá mín brekka gerst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 706Tá mín sál var í neyð. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 541Tá mítt berg mær gerst . . . . . . . . . . . . . . . . . . 706Tá morgunsól alt gyllir. . . . . . . . . . . . . . . . . . 342Tá náttin er svunnin um. . . . . . . . . . . . . . . . . 1360Tá skal eg, Jesus, síggja teg . . . . . . . . . . . . . . 1396Tá skal hon rísa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1218Tá skuggar leingjast . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1283Tá sorgir meg níva. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 528Tá sól er sett her . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1394Tá sól í kvøldarroða vóð . . . . . . . . . . . . . . . . 1102Tá summar at heystinum líður . . . . . . . . . . . 1312Tá sum stjørnurnar føgru . . . . . . . . . . . . . . . 1442Tá syndarin rætt sær sín váða . . . . . . . . . . . . 1206Tá syngur sál mín, Frelsari . . . . . . . . . . . . . . 35Tá tey frelstu ganga inn . . . . . . . . . . . . . . . . . 1327Tá tígnandi í undran. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35Tá títt hjarta sorg man bera. . . . . . . . . . . . . . 697Tá veikur, syndatyngdur . . . . . . . . . . . . . . . . 489Tá vit koma til Himmals . . . . . . . . . . . . . . . . 1271Tá vit skína sum stjørnur . . . . . . . . . . . . . . . . 1284Tá vit øll skulu finnast . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1397Teg tó so elskaði Gud . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1048Teg vil eg elska, tú mín styrki . . . . . . . . . . . . 241Teir droymdu víst ikki um vanda . . . . . . . . . 1203Teir negldu Harra mín á træ . . . . . . . . . . . . . 184Teir níggju og níti kendu seg . . . . . . . . . . . . 497Tel Guds gávur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 795Tess nærri mítt lívslok . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1273Tey dýru lyfti, ið Harrin gav mær. . . . . . . . . 74Tey mongu nøvn, gud ber . . . . . . . . . . . . . . . 31Tey siga mær, søgan er gomul . . . . . . . . . . . . 1058Tilbiðið Harran í prýði. . . . . . . . . . . . . . . . . . 247Tilbiðið vár Kong í Himlinum hátt . . . . . . . 19Til fjøllini er eygað vent . . . . . . . . . . . . . . . . . 50Til golgata í andanum . . . . . . . . . . . . . . . . . . 201Til jesus verður sál mín drigin . . . . . . . . . . . 312Til Kongin, hin hægsta . . . . . . . . . . . . . . . . . . 344Til náðina skyldi eg alt . . . . . . . . . . . . . . . . . . 574Til signing ver á øllum . . . . . . . . . . . . . . . . . . 979Til síðst, til síðst . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 409


Til sín kross á golgata . . . . . . . . . . . . . . . . . . 167Til skammar verður ikki tann. . . . . . . . . . . . 72Tit búgv tykkum reisið . . . . . . . . . . . . . . . . . 1480Tit Harrans fólk, í dag . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1286Tit trúføstu, komið . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 102Tí Barn er okkum føtt . . . . . . . . . . . . . . . (k) 86Tíðin, hon rennur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1378Tíðin rennur sum streymur í á . . . . . . . . . . . 1252Tíðirnar skifta, men hann er . . . . . . . . . . . . . 838Tí eg veit, ja, eg veit. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1124Tí einans Jesus, hann kann geva . . . . . . . . . 1441Tí hann livir, hann livir í dag. . . . . . . . . . . . . 137Tí líti eg hvønn dag á teg . . . . . . . . . . . . . . . . 757Tína dýrd tú ofraði . . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 138Tí navni, sum vit byrja við . . . . . . . . . . . . . . . 1473Tín dag við gudi byrji tú . . . . . . . . . . . . . . . . 1452Tín eg eri, Jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 315Tín Frelsari kallar og bankar . . . . . . . . . . . . 1070Tín kærleik eingin hugur . . . . . . . . . . . . . . . . 946Tín miskunn, á, gud. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 43Tín náði, himmalski Faðir . . . . . . . . . . . . . . . 360Tín veg, á, gud, ei mín . . . . . . . . . . . . . . . . . . 723Títt dýra blóð, sum rann . . . . . . . . . . . . . . . . 645Títt evangelium mín harða . . . . . . . . . . . . . . 1114Títt lív er mítt lív, Harri jesus. . . . . . . . . . . . 369Títt lív er stutt, á, syndari . . . . . . . . . . . . . . . 1115Títt lív, tað gavst tú mær. . . . . . . . . . . . . . . . . 952Tí tú kemur, ja, tú kemur . . . . . . . . . . . . . . . . 1299Tí yvir teim øllum er navnið Jesus . . . . . . . . 346Tonk, einaferð er tokan . . . . . . . . . . . . . . . . . 1385Tonk, tá ætt og vinir . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1392Torir jesusi tú fylgja? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1221Torir tú sum Dániel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 872Tornakrýndan trænum á . . . . . . . . . . . . . . . . 202Tó at bylgjan, vill og há . . . . . . . . . . . . . . . . . 801Tó gomul, nýggj hon er . . . . . . . . . . . . . . . . . 1045Tó menn enn royna alt . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2Tómligt kenst á arbeiðsplássum . . . . . . . . . . 1315Tó skapanarverkið gudi bar. . . . . . . . . . . . . 1477Tó tín synd er sum skarlak. . . . . . . . . . . . . . . 1067Treysti og megi – mær tørvar tað . . . . . . . . . 728Troytta sál, sum ófrelst gongur, kom . . . . . . 1222Troytta sál, sum ófrelst gongur, stong . . . . . 1116Troytta sál, sum tú gongur. . . . . . . . . . . . . . . 834Troyttur og vilstur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 519Trúgva, trúgva, hoyra bert. . . . . . . . . . . . . . . 1125Trúgvin teg sær altíð hjá mær . . . . . . . . . . . . 579Trúgv sigursmerkið er . . . . . . . . . . . . . . . . . . 731Trúnna, sum bert eitt eiti er . . . . . . . . . . . . . 552

Trúskap og ídni . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 881Tryggur í jesu ørmum . . . . . . . . . . . . . . . . . . 836Tung eru stig á fjøllunum her . . . . . . . . . . . . 806Tungfør her leiðin er. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1381Tú aftur føðast má . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1147Tú alfagra land mítt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1504Tú, deyði, ert beiskur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1498Tú einki kanst gera til frelsu . . . . . . . . . . . . . 1117Tú Elskaði, tú Elskaði . . . . . . . . . . . . . . . . . . 174Tú ert góður, á, gud. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 334Tú ert mín gleði . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 490Tú frá undirgangi dró meg . . . . . . . . . . . . . . 314Tú, gud, sum skapti fyrsta . . . . . . . . . . . . . . 1478Tú, Harri, undurfullur ert . . . . . . . . . . . (k) 34Tú hevur í einsemi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 625Tú, hvørs navn er kallað jesus . . . . . . . . . . . 694Tú høgi Kongur Ísraels . . . . . . . . . . . . . . . . . 363Tú í hjarta tínum hava . . . . . . . . . . . . . . . . . . 840Tú Ísraels Hirði og mín . . . . . . . . . . . . . . . . . 951Tú kanst vera við. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1393Tú kemur, jesus, til mín inn . . . . . . . . . . . . . 812Tú komst sum hjálparleyst. . . . . . . . . . . . . . . 107Tú lítli staður, Betlehem . . . . . . . . . . . . . . . . 85Tú lítur um bak og minnist . . . . . . . . . . . . . . 1219Tú mítt ljós, mítt lív, mín lutur . . . . . . . . . . . 957Tú ofraði teg fyri meg . . . . . . . . . . . . . . . . . . 157Tú, samkomunnar høvur . . . . . . . . . . . . . . . . 368Tú sáðmaður, ið sáað hevur . . . . . . . . . . . . . 1008Tú skalt ikki stúra. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 779Tú, sum brotið hevur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 315Tú, sum býrt í dýrd og ljóma . . . . . . . . . . . . . 352Tú, sum ert á veg til faðirhúsið . . . . . . . . . . . 1178Tú, sum frelsir, á, hvør signað. . . . . . . . . . . . 365Tú, sum hevur Frelsaran ei . . . . . . . . . . . . . . 1073Tú, sum upp kveikti milliónir . . . . . . . . . . . . 351Tú, sum várt bikar hevur fylt . . . . . . . . . . . . 371Tú, sum viltist burt frá heiminum . . . . . . . . 1223Tú sært ei meg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 168Tú sært so vakrar blómur. . . . . . . . . . . . . . . . 29Tú talar, tú talar um veður . . . . . . . . . . . . . . 1006Tú tín kongastól býtti . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 105Tú við sólskinssmíli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1488Tú ævigi klettur, mítt skjól . . . . . . . . . . . . . . 829Tykist ferðin mangan tunglig . . . . . . . . . . . . 1308Tykist tað, tú virkar fyri. . . . . . . . . . . . . . . . . 991Tyngist tú av byrðum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 722Tyngja tungar byrðar, sum tú . . . . . . . . . . . . 713Tær at tæna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 918Tær eg prísi, dýri Harri . . . . . . . . . . . . . . . . . 216


Tøkk fyri Orðið, greitt . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59Tøkk fyri orð títt, Frelsari dýri . . . . . . . . . . . 59Tøkk, Gud Faðir, fyri. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 279Tørvandi náði eg søkti teg . . . . . . . . . . . . . . . 936

Um dagin við mítt arbeiði . . . . . . . . . . . . . . . 701Um dimmi legst á mínar leiðir . . . . . . . . . . . 80Um eg átti alt, bert ikki jesus . . . . . . . . . . . . 614Um eg kann bara síggja . . . . . . . . . . . . . . . . . 175Um enn sorgir og órógv . . . . . . . . . . . . . . . . . 1288Um frelsu, um frelsu. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1103Um friður sum flóðin . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 583Um guds Lamb er vár lovsongur . . . . . . . . 225Um Harrin teg kallaði nú . . . . . . . . . . . . . . . 1216Um her vit allan heimin . . . . . . . . . . . . . . . . . 814Um hitt stóra hav vit sigla . . . . . . . . . . . . . . . 1290Um kærleikan, meg søkti . . . . . . . . . . . . . . . . 516Um Lambsins blóð teirra. . . . . . . . . . . . . . . . 1338Um leiðin ber um fjøll . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1236Um leið tín liggur í myrkri. . . . . . . . . . . . . . . 827Um lívsmynstrið fløkt. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1501Um mín Frelsara eg syngi . . . . . . . . . . . . . . . 341Um mín tunga bar fram . . . . . . . . . . . . . . . . . 864Um morgunin Maria Magdalena . . . . . . . . . 189Um nakar nú meg spyrja vil . . . . . . . . . . . . . 628Um náðina, sum fann meg. . . . . . . . . . . . . . . 512Um nú jesus kom í dag. . . . . . . . . . . . . . . . . . 1217Um stormur og myrkur . . . . . . . . . . . . . . . . . 820Um tað alt vit skulu tala . . . . . . . . . . . . . . . . . 1321Um tú av syndini byrðaður . . . . . . . . . . . . . . 1123Um tú á lívsins leið . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 809Um tú bert sást, hvar einaferð . . . . . . . . . . . 546Um tú nívdur ert av byrðum . . . . . . . . . . . . . 821Um tú vilt gleði vinna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 997Um vit trúgva á gud. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 841Undir hans veingjum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 671Undir krossi lá hin leiðin . . . . . . . . . . . . . . . . 833Undir veingjaskugga Harrans . . . . . . . . . . . 616Undurfulla frelsu fann eg . . . . . . . . . . . . . . . 615Undurfulla land . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1300Undurfulli kærleiki, Guds. . . . . . . . . . . . . . . 10Undurfull jesu náði var . . . . . . . . . . . . . . . . . 367Undurfull orð, frelsandi orð . . . . . . . . . . . . . 1084Undurfult, dýrt er at vita . . . . . . . . . . . . . . . . 1265Undurfult navn títt er, Jesus . . . . . . . . . . . . . 367Undurfult og stórt er navnið Jesus . . . . . . . . 254Unga guds barn, tú, sum. . . . . . . . . . . . . . . . 1444Unga hjarta mítt vanst tú. . . . . . . . . . . . . . . . 370Upphavsins Harri, tú, sum . . . . . . . . . . . . . . 1484

Upphavsins heim svarta. . . . . . . . . . . . . . . . . 26Upp, hvør ein sál á foldum. . . . . . . . . . . . . . . 28Uppi har, uppi har. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1395Upp, mín sál, tín gud teg leiðir . . . . . . . . . . 845Upp móti Himli leitar mín andi . . . . . . . . . . 832Upp til arbeiðis nú . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 975Upp úr blundi, guds fólk. . . . . . . . . . . . . . . . 928Uttan Kristus, uttan frelsu . . . . . . . . . . . . . . 1224Uttan teg var tøgnin tóm . . . . . . . . . . . . . . . . 706Úr eystri og vestri brátt . . . . . . . . . . . . . . . . . 1384Úr hesum heimi eg fari brátt. . . . . . . . . . . . . 1389Úr Himli til jarðar í fornari tíð . . . . . . . . . . . 190Úr hinum fílabeinshøllum. . . . . . . . . . . . . . . 24Út frá guds trónu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1106Úti á fjarskotnum lívsveg. . . . . . . . . . . . . . . . 222Úti í myrkri, leinkjað og blind . . . . . . . . . . . 1005Úti í oyðimørk leitar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1181Útloyst – á, tann gleði . . . . . . . . . . . . . . . . . . 605Útloyst, útloyst. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 605Út til Oljufjallið gongur. . . . . . . . . . . . . . . . . 170Út úr høgu himmalhøll . . . . . . . . . . . . . . . . . 472Út úr teim skuggum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1391

Valdið á fold er mín óðalsogn . . . . . . . . . . . . 726Valdið er í jesu hondum. . . . . . . . . . . . . . . . . 617Vandaleys er eingin løta . . . . . . . . . . . . . . . . 839Var tað fyri meg, bert . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 198Vár gud er ein veldis gud . . . . . . . . . . . (k) 37Vár gud hevur sagt. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47Vár Harri, tú, sum einaferð. . . . . . . . . . . . . . 1482Várið er komið, tað grønkast . . . . . . . . . . . . 1462Vár krossur stendur fast. . . . . . . . . . . . . . . . . 361Vegin út til krossin . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 121Veitst tú, at fyri teg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 196Vel fyri meg tann veg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 888Vel jesus nú í lívsins føgru. . . . . . . . . . . . . . . 1439Vel vinin besta . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1439Vend títt eyga á Jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 734Vera í vilja míns Faðirs . . . . . . . . . . . . . . . . . 956Verdur at æra . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 356Verdur ert tú allan heiður . . . . . . . . . . . . . . . 348Verdur, tú Harri, verdur ert . . . . . . . . . . (k) 364Verdur, verdur, verdur prís og . . . . . . . . . . . 374Verða har, verða har . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1295Verðin eigur ei tað myrkur . . . . . . . . . . . . . . 1488Verðin í synd enn svevur . . . . . . . . . . . . . . . . 5Verð nú frelstur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1199Verður talið fult hin dagin . . . . . . . . . . . . . . . 1142Ver glað, útloysta sál . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 353


Ver glað, ver glað . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 281Veri tú altíð mín dýrasta sjón . . . . . . . . . . . . 917Ver mær ein klettur. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 919Ver okkum nær á hesum degi . . . . . . . . . . . . 644Ver til reiðar, sál . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1475Ver tú, gud Faðir, faðir mín . . . . . . . . . . . . . 835Ver tú hjá mær . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 715Vert verður stríðið, tá . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1281Vetur er um teigar. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 93Vetur var í mínum hjarta . . . . . . . . . . . . . . . . 548Við altarið var eg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 554Við altar Ísraels, har. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 193Við Frelsaran kom eg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 517Við golgata eg stóð ein dag . . . . . . . . . . . . . 199Við gudi ferðist eg um fríðar . . . . . . . . . . . . 1234Við hans kross . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 562Við hvørt ein song eg hoyri . . . . . . . . . . . . . . 1398Við Jesu deyð, á, sál . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1069Við jesu føtur at lýða á. . . . . . . . . . . . . . . . . . 938Við jesu hjarta frið eg fann. . . . . . . . . . . . . . 526Við jordans á mítt eyga . . . . . . . . . . . . . . . . . 1285Við krossin er rúm til tín . . . . . . . . . . . . . . . . 533Við krossin, har Frelsarin leið . . . . . . . . . . . 533Við krossin tín, á, jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . 195Við mín kross. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 541Við perluportrið mær . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1399Við silvur og gull ei mín frelsa . . . . . . . . . . . 585Við síðu hans nú . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 190Við sínum lívi, við sínum deyða . . . . . . . . . . 586Við tornum tey krýndu. . . . . . . . . . . . . . . . . . 190Við tómum hondum . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 942Við tráan mítt hjarta . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1306Við trónu guds í Himlinum . . . . . . . . . . . . . 564Við trúgv á Kristi blóð . . . . . . . . . . . . . . . . . . 623Við tær sjálvum, Harri, grivin . . . . . . . . . . . 648Við vegin stendur maður . . . . . . . . . . . . . . . . 1120Við vongknúgva brotnum . . . . . . . . . . . . . . . 823Vilt tú, at jesus skal koma . . . . . . . . . . . . . . . 1076Vilt tú eiga jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1122Vilt tú í hjartað frið og hvílu . . . . . . . . . . . . . 544Vilt tú Jesusi møta við gleði . . . . . . . . . . . . . . 1197Vilt tú koma heim í kvøld . . . . . . . . . . . . . . . 1170Vilt tú ofra alt til jesus. . . . . . . . . . . . . . . . . . 882Vilt tú við, vilt tú við . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1140Vinur, á, hvør ert tú sligin . . . . . . . . . . . . . . . 1199Vinur, ert tú ikki frelstur . . . . . . . . . . . . . . . . 1211Vinur, hoyr, vit hava eini boð . . . . . . . . . . . . 1072Vinur, sum enn gongur . . . . . . . . . . . . . . . . . 1061Vinur, vel ta leið . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1072

Vinur, vilt tú okkum møta. . . . . . . . . . . . . . . 1213Vit biðja teg vælkomnan . . . . . . . . . . . . . . . . 640Vit eiga akker . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1036Vit eru bert fremmand og gestir. . . . . . . . . . 1260Vit eru bert og ferðast . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1208Vit fara til várt Himmalheim . . . . . . . . . . . . 1214Vit fara til Zion . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1286Vit ferðast heim. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1254Vit fingu lív, vit fingu frið . . . . . . . . . . . . (k) 448Vit halda beina kós . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1227Vit í hjørtum várum fegnast . . . . . . . . . . . . . 1502Vit í jesu navni eru savnað . . . . . . . . . . . (k) 662Vit koma, á, vár Faðir. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 646Vit leika vári streingjatól . . . . . . . . . . . . . . . 373Vit lesa um ein lítlan mann . . . . . . . . . . . . . . 1435Vitna greitt um náðina . . . . . . . . . . . . . . . . . . 995Vit prísa tær, gud, sum skapti . . . . . . . . . . . 291Vit prísa tær, gud, syngja . . . . . . . . . . . . . . . 268Vit prísa tær, Harri . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 359Vit savnast nú, vár Harri gud. . . . . . . . . . . . 656Vit siga tær takk, góði Gud . . . . . . . . . . . . . . 292Vit sum fremmand á fold . . . . . . . . . . . . . . . . 1284Vit sum gestir ganga her . . . . . . . . . . . . . . . . 1397Vit syngja honum lov og prís. . . . . . . . . . . . . 355Vit tala saman á tí ljósu . . . . . . . . . . . . . . . . . 1283Vit tala um Himmalsins stað . . . . . . . . . . . . 1395Vit tær takka, kæri Faðir . . . . . . . . . . . . . . . . 1463Vit velta, og vit sáa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36Vit vildu jesus sæð . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 822Vit ynskja at verða nýtt . . . . . . . . . . . . . . . . . 902Vit ynsktu, alt var, sum tað plagdi . . . . . . . . 838Víða um lond – í synd . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 989Víst ísraelsfólk í forðum. . . . . . . . . . . . . . . . . 788Víst tykist leiðin long . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1281Vónleyst tað var at liva. . . . . . . . . . . . . . . . . . 509Vraka ei ta náði, Frelsarin . . . . . . . . . . . . . . . 1333Vælkomin summartíðin . . . . . . . . . . . . . . . . . 1464Vælkomnir verið, tit gestir. . . . . . . . . . . . . . . 1485Vælsignað band er tað . . . . . . . . . . . . . . . . . . 653Væntar tú Guds Son til frelsu . . . . . . . . . . . . 1217

Yndislig, føgur, kongssalur . . . . . . . . . . . . . . 7Ynskir tú lív, satt lív . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 1082Yvir hitt villa og brúsandi hav . . . . . . . . . . . 1274Yvir um hav . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . (k) 1244

Zions land mítt stavnhald er . . . . . . . . . . . . . 1276

Æra veri Lambinum (Kom latið okkum) . . 303

672 Yvirlit yvir kór

Hann er Harri, jesus er Harri. . . . . . . . . . . . 293Hann gongur um, ger væl . . . . . . . . . . . . . . . 1033Hann rópti fullgjørt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165Harri, av hjarta tú kærur mær ert. . . . . . . . . 294Harrin er mín styrki og mín . . . . . . . . . . . . . 324Heilagi andi, nem við okkum . . . . . . . . . . . 221Her eg komi, gud, mín offur . . . . . . . . . . . . 889Hví skal eg óttast, um sólin . . . . . . . . . . . . . . 847Hvør ein dagur verður . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1238Hvørja løtu, hvørja stund. . . . . . . . . . . . . . . . 813Hvørt eitt lyfti í guds bók . . . . . . . . . . . . . . . 66Hygg upp og nem við jesus . . . . . . . . . . . . . . 1071

jesus, eg elski teg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 310jesus eiga øll at kenna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1420jesus er ein undurfullur vinur . . . . . . . . . . . . 1129jesus er mítt lív . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 600jesus gevur tær eitt nýtt lív . . . . . . . . . . . . . . . 1063jesus, jesus, jesus, dýrabart . . . . . . . . . . . . . 316jesus, kom inn . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 948jesus livir, boðið ber. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 128jesus, mín vinur so góður . . . . . . . . . . . . . . . . . 505jesus – navn yvir øllum . . . . . . . . . . . . . . . . . 350jesus skal fáa hægsta heiður . . . . . . . . . . . . . 309jesus, tú ert meir enn silvur . . . . . . . . . . . . . 313

Komið, tosið um jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . . 267Kristus er svarið . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1039Krýndur við guds dýrd tú ert . . . . . . . . . . . . 329

Yvirlit yvir kór

Æra veri Lambinum (Tað er ein kelda) . . . . . 520Ærið gud við glaðum songum . . . . . . . . . . . 362Ævigt meg elskar jesus . . . . . . . . . . . . . . . . . 376

Øld eftir øld so søtt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1111

alvaldsgud, tignið vár alvaldsgud . . . . . . . 234Á golgata byrðin fall av . . . . . . . . . . . . . . . . 1403Á, jesus, drag meg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 907

Ber tína angist og sorg . . . . . . . . . . . . . . . . . . 753

Døgg av Himli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 220

Eg elski teg, Harri, prísi tær . . . . . . . . . . . . . 272Eg eri endurføddur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 394Eg eri við í guds heri . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1406Eg líta kann meg á hann . . . . . . . . . . . . . . . . 570Eg syngja kann, tí hjarta mítt . . . . . . . . . . . . 266Eg veit at gud skal vísa mær . . . . . . . . . . . . . 1437Eg vil takka tær, mín gud . . . . . . . . . . . . . . . 302Eg ynski at tæna jesusi. . . . . . . . . . . . . . . . . . 885Eingin er sum tú . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 274Eins og tystum hjørti leingist . . . . . . . . . . . . 280Eitt samfelt takkarlag. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 231Eygu blind læt jesus upp . . . . . . . . . . . . . . . . 1443

Faðir, vit teg elska . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 305

gev, gud, at kærleikans andi . . . . . . . . . . . 693gud, eg seti navn títt høgt . . . . . . . . . . . . . . . 282gud enn á trónuni er . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9gud heimin elskaði, hann gav. . . . . . . . . . . . 42gud hvønn ein smáfugl . . . . . . . . . . . . . . . . . 1431gud, skap í mær eitt hjarta . . . . . . . . . . . . . . 46

Øll dýrd veri guds . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 345Øll inn í guds ríki vilja . . . . . . . . . . . . . . . . . 470Øll, ja, øll skulu sjá. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 457Øll verðin í deyða og. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1118Øll vit skulu vaksa sterkari . . . . . . . . . . . . . . 214

673Yvirlit yvir kór

Latin eri eg í búna frelsunnar . . . . . . . . . . . . 622Lat ljós andlits tíns lýsa . . . . . . . . . . . . . . . . . 681Les guds orð og bið . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1407Lítið á jesus, óttist hann . . . . . . . . . . . . . . . . 1436Lær meg lýdni, gud . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 954

Mín hjálp kemur frá gudi . . . . . . . . . . . . . . . 76Mær í hjarta er eitt tónalag . . . . . . . . . . . . . . 298Navn hans er undurfult . . . . . . . . . . . . . . . . . 297

Óbroytiligur er kærleiki Harrans. . . . . . . . . 73

Signing og heiður . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 357Sig takk nú av hjartans grund . . . . . . . . . . . . 335Sólskin, sólkin, sólskin eigi eg . . . . . . . . . . . 1424Størri enn øll mín stúran . . . . . . . . . . . . . . . . 306

Tað er ei longur eg, sum livi . . . . . . . . . . . . . 906Tað verður undurfult . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1323Takk, á, gud, at tú frelsti. . . . . . . . . . . . . . . . 339Takk fyri frelsuna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 235Tá hann frelsti meg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 523Tá Harrin er mín Hirði . . . . . . . . . . . . . . . . . 1421Tí Barn er okkum føtt . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86Tína dýrd tú ofraði . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 138Tú, Harri, undurfullur ert . . . . . . . . . . . . . . . 34Tær at tæna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 918

Vár gud er ein veldis gud. . . . . . . . . . . . . . . 37Verdur at æra . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 356Verdur, tú Harri, verdur ert . . . . . . . . . . . . . 364Við tómum hondum . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 942Vit fingu lív, vit fingu frið . . . . . . . . . . . . . . . 448Vit í jesu navni eru savnað . . . . . . . . . . . . . . 662

Ynskir tú lív, satt lív . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1082Yvir um hav . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1244

Documents

NÝGGJA SANGbók - Kringvarp Føroya