Nie tylko media

Projekt LEONARDO da VINCI finansowany przy wsparciu Komisji Unii Europejskiej 1

Zespół Szkół nr 24 w Warszawie im. prof. Stefana Bryły, Technikum Budowlane nr 5 maj-czerwiec, 2012

Projekt Leonardo da Vinci „Metody ograniczania skutków powodzi

na przykładzie budownictwa w Saksonii”

Projekt LEONARDO da VINCI finansowany przy wsparciu Komisji Unii Europejskiej

2

Program Leonardo da Vinci

Europa stwarza możliwości…

To, co do niedawna było tylko marzeniem, dziś jest możliwe! Jako obywatele zjednoczonej Europy możemy uczyć się i pracować za granicą, współpracować z podmiotami z innych krajów Unii Europejskiej, wymieniać się doświadczeniami i wspólnie rozwiązywać problemy.

Program Leonardo da Vinci jest częścią programu edukacyjnego Unii Europejskiej "Uczenie się przez całe życie" (Lifelong Learning Programme). Wspiera działania w obszarze kształcenia i szkolenia zawodowego. Program ma na celu promowanie mobilności pracowników na europejskim rynku pracy oraz wdraża-nie innowacyjnych rozwiązać edukacyjnych dla podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Wspiera także rozwiązania zwiększające przejrzystość i uznawalność kwalifikacji zawodowych w krajach europejskich (EUROPASS), a także działania wzmacniające jakość kształcenia zawodowego i ustawicznego. Program Leonardo da Vinci promuje innowacyjne podejścia do edukacji i doskonalenia zawodowego, w taki sposób, aby systemy kształcenia jak najpełniej odpowiadały potrze-bom rynku pracy. Program Leonardo da Vinci wspiera także mobilność pracowników na europejskim rynku pracy, aby absolwenci i pracownicy zdobywali

nowe kwalifikacje w czasie staży i praktyk zawodowych oraz doskonalili swoje umiejętności według nowoczesnych standardów. Niezwykle ważne jest przy tym kształtowanie otwartości i wrażliwości międzykulturowej, nauka języków obcych oraz umiejętności adaptowania się do warunków życia i pracy w różnych krajach europejskich. Wspieranie mobilności na europejskim rynku pracy odbywa się w ramach projektów wy-mian i staży, natomiast współpraca partnerska oraz rozwój innowacji i modernizacja systemów kształcenia ustawicznego są realizowane w ramach tzw. projektów wielostronnych. 1.Projekty Mobilności: a) Projekty staży zagranicznych b) Projekty wymiany doświadczeń 2.Projekty Partnerskie 3.Projekty Transferu Innowacji Powyższe projekty zarządzane są na poziomie Narodowej Agencji Programu Leonardo da Vinci. Projekt Mobilności – staż zagraniczny realizowany przez naszą szkolę opatrzony jest numerem 2011-1-PL1-LEO01-18422 Źródło: http://www.leonardo.org.pl

START PROJEKTU LEONARDO DA VINCI

w Zespole Szkół nr 24 im. prof. Stefana Bryły

2 stycznia rozpoczęła się w Zespole Szkół nr 24

realizacja projektu mobilności Programu Leonardo

da Vinci. Tytuł projektu to „Metody ograniczania

skutków powodzi na przykładzie budownictwa w

Saksonii”.

W ramach tego działania uczniowie klas drugich

w zawodzie technik budownictwa i technik

drogownictwa wezmą udział w 4-tygodniowym

stażu zawodowym, który od będzie się w firmach

budowlanych w Lipsku w Niemczech. Staż

organizowany jest we współpracy ze

http://www.leonardo.org.pl/


3

stowarzyszeniem „non profit” - Domem

Europejskim Europa Haus w Lipsku. Jest to

doświadczony partner koordynujący i organizujący

od roku 1997 praktyki i staże dla młodzieży

w ramach umów partnerskich ze szkołami polskimi

i z innych krajów, zawieranych w ramach

programów UE.

Jedną z firm budowlanych przyjmujących młodzież

będzie Forssbohm&Sohne - renomowana firma

budowlana, założona w 1878 roku. Obecnie jest

prowadzona przez piątą generację właścicieli.

Obok dużych strategicznych inwestycji realizuje

przez licznych kooperantów zlecenia prac

wykończeniowych w budownictwie. Ostatnio

realizowała na terenie Lipska budowę stadionu

olimpijskiego oraz budowę nowych obiektów

mieszkalnych, liczne remonty i re-nowacje

budynków starego miasta Lipska w tym na

terenach podtapianych i zalewanych. Przed feriami

rozpoczął się w szkole przy Księcia Janusza kurs

w ramach przygotowania językowo-pedagogiczno-

kulturowego Uczniowie – przyszli uczestnicy stażu

uczestniczą w zajęciach, które przygotowują ich do

posługiwania się językiem niemieckim, w tym

zawodowym, przybliżają kulturę i zwyczaje Niemiec

i Saksonii oraz przepisy budowlane obowiązujące

w niemieckich firmach. Propozycje odbycia stażu

m.in. w firmach o różnym zakresie prac:

Forssbohm & Söhne GmbH

Bauunternehmen MAX

Kommunaler Eigenbetrieb

Leipzig Seen GmbH

Morgenstern Service GmbH

ReProBau GmbH

Przygotowanie w formie kursów będzie

prowadzone do końca marca, a następnie

kontynuowane jako urozmaicone zajęcia w Lipsku.

Cały projekt zakończy się 28 września 2012 roku.

E. Droszcz

Ważne elementy programu Leonarda

– umiejętności i kompetencji uczniów

Wykonywane czynności i zadania 1. Montaż , demontaż i segregacja elementów

deskowań 2. Oczyszczanie tynków po zalaniach,

przygotowanie ścian do renowacji 3. Roboty remontowe obiektów adaptowanych po

zalaniach 4. Oczyszczanie i renowacja skarp nasypów 5. Rekultywacja terenów wokół zbiorników

retencyjnych 6. Wykonywanie drenaży przy domkach

letniskowych 7. Wykonywanie zabezpieczeń

przeciwwilgociowych obiektów drewnianych 8. Wykonywanie nawierzchni przesiąkowych

ciągów pieszych oraz schodów terenowych Zdobyte umiejętności i kompetencje zawodowe Uczestnik nabył umiejętności w zakresie: 1. wykonywania prac związanych z

odgrzybianiem elementów budowlanych 2. wykonywania prac malarskich z

zastosowaniem różnych technik malarskich 3. wykonania nawierzchni drogowych

przesiąkowych i drenaży Uczestnik nabył kompetencje w zakresie: 1. obowiązujących przepisów bhp, ppoż., ochrony

środowiska przed odpadami


4

2. technik renowacji elementów budowlanych po zalaniach

3. rozwiązań stosowanych w celu zapobiegania powodziom – zbiorniki retencyjne, systemy przelewowe oraz kanalizacja rzek na terenach miejskich

Zdobyte umiejętności i sprawności językowe Uczestnik nabył kompetencje 1. posługiwania się językiem niemieckim

budowlanym 2. komunikacji interpersonalnej w języku

niemieckim Zdobyte kompetencje organizacyjne Uczestnik nabył umiejętności w zakresie: 1. organizacji stanowiska pracy i doboru narzędzi 2. wykonywania zespołowo powierzonych zadań Zdobyte umiejętności i kompetencje społeczne Uczestnik nabył umiejętność pracy zespołowej pod

kierownictwem niemieckim oraz kompetencje w zakresie samodzielności, odpowiedzialności i sumiennego wykonywania zadań.

STAŻ ZAWODOWY UCZNIÓW KLAS II TECHNIKUM BUDOWLANEGO nr 5 Tytuł stażu:

„Metody ograniczania skutków powodzi na

przykładzie budownictwa w Saksonii”

nr projektu: 2011-1-PL1-LEO01-18422

Od 2 stycznia do 29 września 2012 r. w Zespole

Szkół nr 24 im. prof. Stefana Bryły jest realizowany

projekt Leonardo da Vinci pt.: „Metody

ograniczania skutków powodzi na przykładzie

budownictwa w Saksonii”. Uczestnicy projektu to

40 uczennic i uczniów klas drugich w zawodach

technik budownictwa i technik drogownictwa

Technikum Budowlanego nr 5. Głównym celem

programu jest promowanie nowoczesnego

podejścia do edukacji i kształcenia zawodowego

połączone z wprowadzeniem grupy młodzieży w

realia europejskiego rynku pracy w budownictwie.

Od początku stycznia trwała rekrutacja uczniów do

projektu, która odbywała się na podstawie

przyjętego regulaminu. Wyłoniona w niej grupa

uczniów brała udział w szkoleniu językowo –

kulturowo – pedagogicznym, które odbywało się w

szkole. Szkolenie miało na celu podniesienie

umiejętności posługiwania się językiem

niemieckim, w szczególności w zakresie

zawodowym, aby uczestnicy stażu mogli bez

problemów porozumiewać się z niemieckimi

opiekunami stażu na budowach w Lipsku.

Pozostałe zajęcia obejmowały problemy związane

z ,kulturą, sztuką, historią regionu Saksonii

i samego Lipska, jak również zagadnienia związane

z zasadami zachowania się w pracy,

podejmowaniem zatrudnienia i przepisami

budowlanymi obowiązującymi w Niemczech. Po

zakończeniu szkolenia wyłoniono ostateczną grupę

uczestników - 16 uczennic i 24 uczniów.

Grupa uczestników przed siedzibą EUROPA HAUS w Lipsku

W dniu 21 kwietnia rano uczestnicy stażu z

opiekunami i p. dyrektor Teresą Lesiak wyruszyli

autokarem w podróż do Lipska. Na miejscu odbyło

się pierwsze spotkanie z p. dr Marią Peter z-cą

prezesa EUROPA HAUS - instytucji przyjmującej

stażystów i organizującej program pobytu oraz

zajęcia dodatkowe w Niemczech. Młodzież

rozlokowała się w 2 hotelach, dokonano przydziału

do różnych (łącznie 6) miejsc pracy, omówiono

zasady organizacji dni pracy.

Na miejscach pracy uczestnicy zostali przeszkoleni

pod względem zasad bezpieczeństwa i higieny

pracy, zostały im przydzielone pomieszczenia

socjalne oraz opieka ze strony niemieckich

pracodawców. Zakres prac uczestników był różny,

pracowali w następujących zakładach:

Forssbohm & Söhne GmbH, Bauunternehmen

MAX, Kommunaler Eigenbetrieb, Leipzig Seen

GmbH, Morgenstern Service GmbH, ReProBau

GmbH


5

Celem zaplanowanego stażu zawodowego -

szkolenia praktycznego było uzupełnienie

i rozszerzenie kwalifikacji zawodowych młodzieży

szkolnej w firmie Forssbohm&Sohne oraz

zakładach z nią kooperujących.

Stażyści przy pracy w centrum BRUHL

Były to różne place budowy, w różnych fazach

wykonania, począwszy od remontów budynków,

przez realizację projektu nowoczesnego centrum

handlowego, prace na centralnym stadionie

sportowym, po utrzymanie terenu i zabudowy

ośrodka wypoczynkowego przy zbiorniku

retencyjnym w okolicy Lipska. Wymierną korzyścią,

jaką uczestnicy odnieśli po odbyciu stażu jest

zaświadczenie – certyfikat w języku niemieckim i

polskim o 4- tygodniowym stażu zawodowym w

Niemczech w ramach programu szkolenia

zawodowego Unii Europejskiej Leonardo da Vinci.

Uczniowie otrzymają również dokument

EUROPASSS MOBILITY.

Praca w ośrodku domków

W trakcie pracy uczestnicy stażu poza czysto

zawodowymi podnieśli również swoje kompetencje

tak bardzo obecnie wymagane przez

pracodawców: dyscyplinę, punktualność,

umiejętność pracy w zespole, odpowiedzialność za

wykonywane zadania, jak również przestrzeganie

przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Niemieccy opiekunowie nadzorujący pracę

młodych polskich praktykantów nie mogli się ich

nachwalić za zaangażowanie, chęć do pracy, jakość

wykonanych robót i ogólną kulturę osobistą.

Poza zajęciami bezpośrednio związanymi z pracą w

zakładach młodzież miała zorganizowany bardzo

bogaty program dodatkowy, który miał na celu

podniesienie znajomości języka niemieckiego,

poznanie kultury Saksonii i Lipska, a przede

wszystkim wiadomości na temat zabezpieczeń

i budownictwa przeciwpowodziowego. Uczniowie

zostali zapoznani z uregulowaniami rzeki Elstery

przepływającej przez Lipsk i ich historią, mieli

możliwość przepłynięcia łodziami po rzecznych

kanałach. W czasie wycieczki do Drezna zapoznali

się z terenami zalewowymi oraz zasięgiem wielkiej

powodzi w tym mieście w roku 2002. Uczniowie

uczestniczyli tez w wykładzie prof. Milke, dyrektora

Instytutu Gospodarki Wodnej w lipskiej Wyższej

Szkole Techniki, Gospodarki i Kultury wraz z

prezentacją modeli budowli przeciwpowodziowych

(makieta tamy ziemnej z zabezpieczeniami).


6

Wykład prof. Milke, makieta tamy przeciwpowodziowej

W części programu ramowego uczniowie mieli

kontakt z młodymi współpracownikami Domu

Europejskiego, co wzmogło ich integrację ze

społeczeństwem niemieckim. Zajęcia językowe i

kulturalne objęły m. innymi zwiedzanie muzeów i

zabytków Lipska, monumentalnego Pomnika Bitwy

Narodów, lipskiego ZOO, stadionu, uczestnictwo w

plenerowej grze miejskiej po zakątkach Lipska.

Zwiedzanie stadionu Red Bull Arena – pracy jednej z grup

W wolnym czasie młodzież zwiedzała miasto na

własną rękę, robiła zakupy, odpoczywała,

kontaktowała się z rodzinami w Polsce (w hotelach

zapewniony był bezprzewodowy internet).

Można stwierdzić, że oprócz bezpośredniej

pracy ważna była też możliwość kształtowania

otwartości i wrażliwości międzykulturowej, nauka

języka niemieckiego oraz umiejętności

adaptowania do warunków życia i pracy w innym

kraju europejskim.

Młodzież musiała częściowo samodzielnie

planować czas wolny po pracy, dojeżdżać

komunikacją miejską, co zmuszało do

samodzielnego komunikowania się

i konwersowania. Nabyła umiejętności życia

w grupie, poza domem rodzinnym, poprzez

wspólne przygotowanie posiłków, prace

porządkowe i wzajemną pomoc. Dodatkowo

uczestnicy projektu poznali kulturę narodu

saksońskiego, zdobyli nowe doświadczenia

związane z konwersowaniem w języku niemieckim.

E. Droszcz

Nasze pierwsza praktyka na stażu zagranicznym - doświadczenia, przeżycia i wspomnienia. Relacje uczniów z Drezna.

Nasze przygotowanie do praktyk zaczęliśmy na kursach językowych oraz kulturowych, które odbyły się w naszej szkole. Wyjechaliśmy do Lipska dnia 21.04.2012r. spod Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie o godzinie 7.30. Podróż przebiegła w miłej atmosferze.


7

Byliśmy zakwaterowani w 2 pensjonatach. W pensjonacie w którym byłem Blaues Palais byliśmy zakwaterowani w pokojach 4 osobowych. Nasze pokoje posiadały łazienkę, kuchnie oraz pokój mieszkalny.

Pierwszy dzień w zakładzie pracy na którym pracowałem pomagałem pracownikom zakładać szalunki oraz robiłem prace porządkowe takie jak zamiatanie, segregacja itp.

Moje praktyki odbywały się na budowie centrum handlowego gdzie tam byliśmy przydzielani do pracowników i z nimi pracowaliśmy. Naszymi pracami były np. zamiatanie, kucie betonu młotem, zakładanie szalunków i ich zalewanie, noszenie elementów szalunkowych oraz ich segregacja.

Zajęcia dodatkowe najczęściej odbywały się w weekendy. Wtedy chodziliśmy na różnego rodzaju wycieczki gdzie poznawaliśmy historie Lipska i jego atrakcje. W wolnym czasie wraz z kolegami i opiekunami chodziliśmy na różnego rodzaju obiekty sportowe takie jak boisko do koszykówki, siatkówki plażowej oraz piłki nożnej.

Moim zdaniem praktyki w Lipsku były dobrą szkoła ponieważ nauczyłem się odpowiedzialności, pracy w grupie, punktualności, tolerancji, samodzielności oraz wczesnego wstawania.

B. Terlikowski kl. II DT


8

Było to przygotowanie językowe i kulturowe prowadzone przez osoby, które znały treść zrealizowanego tematu i nam go przekazywały. Kursy w szkole przygotowały nas językowo i kulturowo.

Przywitała nas pani Maria Peter. Mieliśmy krótkie spotkanie na temat praktyk, dostaliśmy mapy Lipska i bilety miesięczne po Lipsku. Następnie dostaliśmy kluczyk do swoich pokoi, do których sie udaliśmy. Pokoje były 4-osobowe w tym oddzielnie kuchnia i toaleta plus mały przedpokój. Po zakwaterowaniu mieliśmy kolację.

Pierwszego dnia praktyk odbyliśmy szkolenie BHP i zapoznaliśmy sie z zakładem pracy, gdzie mieliśmy odbywać miesięczne praktyki. Był to budynek komunalny, w którym mieliśmy wykonywać renowacje. Praktyki były bardzo fajne i przydatne. Przez pierwsze dwa tygodnie oczyszczaliśmy i zrywaliśmy tapety ze ścian, a przez kolejne dwa gruntowaliśmy, gipsowaliśmy i malowaliśmy ściany budynku. Praca nauczyła nas wiele ważnych rzeczy, o których nie wiedzieliśmy.

Teraz możemy nazwać siebie ''budowlańcami'' i jestem z tego bardzo dumna. Nasz zakład nazywał sie KOMMUNALER EIGENBETRIEB. Jest to zakład, o którym będę na pewno pamiętała i dużo wspominała.

W weekendy mieliśmy rożne zorganizowane wycieczki min. do Drezna, muzeum, filharmonii, kościoła, zoo i widzieliśmy Pomnik Bitwy Narodów. Na wyjazdach poznaliśmy wiele ciekawych i przydatnych informacji. Dobrze ze były takiego typu wycieczki, ponieważ poznaliśmy Lipsk.


9

Staż nauczył mnie punktualności, pracy w grupie, znajomości języka, odpowiedzialności i sprawiedliwości. Jestem zadowolona, ze mogłam uczestniczyć w takiego typu praktykach. Jestem pewna, ze będę je wspominała jeszcze przez długi czas. Jeśli dostałabym kolejną taką propozycję z pewnością zgodziłabym sie pojechać po raz kolejny. Jestem zadowolona z całości przygotowanych praktyk i zorganizowania wyjazdu. Mogłabym polecić innym takiego typu wyjazdy.

N. Żakieta II CT

Praktykę odbywaliśmy nad jeziorem – zalewem, w domkach campingowych, robiliśmy tam ścieżkę dla pieszych, przycinaliśmy krzewy równaliśmy teren.

W czasie wolnym od praktyk zwiedzaliśmy Lipsk . Były to wycieczki zorganizowane i jak indywidualne. Byliśmy w Dreźnie, Filharmonii, zwiedzaliśmy ZOO, pomnik Bitwy Narodów. Były też zajęcia sportowe: boks , siatkówka, koszykówka i piłka nożna.

Wyjazd ten nauczył mnie samodzielności, gospodarności i odpowiedzialności. Poznałem dużo nowych ludzi, język niemiecki i nowe technologie jakie, stosuje się w budownictwie.

Ł. Baryga II AT

Były to wycieczki takie jak: Zwiedzanie Stadionu Centralnego w Leipzig – Arena Redbull, Zwiedzanie Dresden, Zwiedzanie starówki w Leipzig, Oglądanie Kanałów przeciwpowodziowych rzeki Elster, Wycieczka do ZOO, Wejście na Pomnik Bitwy Narodów jak i na wysokościowiec w Leipzig, Gra terenowa po starym mieście. Wycieczek było mnóstwo.


10

… cieszę się że tak dużo mogliśmy zobaczyć przez czas tego stażu. Ten czas był dla nas czymś nowym. Poznanie innego zakątka świata, mentalności ludzi, organizacji pracy. To był moment w naszym życiu gdzie musieliśmy wykazać się samodzielnością, pokazać że jesteśmy odpowiedzialni jak i punktualni.

Mieliśmy możliwość wyboru zajęć sportowych

które odbywały się na terenie stadionu. W dniach

wolnych odbywały się wycieczki m.in. do

filharmonii, Drezna, Muzeum Nowoczesnej Historii

Niemiec. Zwiedzaliśmy stadion Redbull Arena w

Lipsku, byliśmy na prezentacji dotyczącej wylewów

rzeki Elstery i ochrony przed powodzią,

wjeżdżaliśmy oglądać panoramę Lipska z

najwyższego budynku w mieście, zwiedzaliśmy

Pomnik Bitwy Narodów, zorganizowana była

również wycieczka do ZOO, zorganizowano nam

również grę terenową, a także zwiedzanie nowego

ratusza Lipska.

M. Hawryluk

Wielka płyta i co dalej? Przykłady

dobrych praktyk

Stefan Forster ma na koncie sporo wyburzeń. Lubi też zamurowywać klatki schodowe, przesuwać ściany i dobudowywać balkony. Wbrew pozorom nie sieje spustoszenia lecz skutecznie odmładza bloki. Wielka płyta w wydaniu Stefana Forstera

Dziennikarze ze znanego magazynu architektonicznego "Mark", opisując w kwietniowo-majowym numerze sylwetkę niemieckiego architekta, krótko streścili jego metody działania: "usuń, przytnij, uzupełnij".

Bo rzeczywiście, przystępując do rewitalizacji

kolejnego bloku z wielkiej płyty, Stefan Forster nie

ma skrupułów: wyburza fragmenty domów

(czasem całe piętra), zamurowuje klatki schodowe,

przesuwa ściany, dobudowuje balkony. A wszystko

po to, żeby w blokach z lat 60. i 70. ubiegłego

wieku wygodnie się mieszkało.

Absolwent wydziału architektury na Politechnice w Berlinie, dziś ma swoją pracownię we Frankfurcie nad Menem. Nie zajmuje się wyłącznie starymi blokami - ma na koncie wiele autorskich

http://bryla.gazetadom.pl/bryla/56,85298,9742606,Wielka_plyta_i_co_dalej_.html


11

projektów (choć także głównie mieszkaniowych). Jednak to rewitalizacja bloków w miastach Leinefelde w Turyngii i Halle w Saksonii-Anhalt (oba landy należały do NRD) przyniosły mu rozgłos i nagrody. Zatrudniany bądź to przez władze lokalne, bądź przez prywatnych właścicieli, architekt umie radykalnie odmienić oblicze wielkopłytowego bloku. Jak sam mówi, stara się przy tych projektach "wrócić do leżącego u podstaw idei bloków modernizmu".

Osiedle z wielkiej płyty w Halle-Neustradt, rewitalizacja: Stefan Forster

www.stefan-forster-architekten.de

Osiedle w Halle-Neustradt przy ulicy Oleanderweg

powstało na początku lat 60. według projektu

Richarda Paulicka, ucznia i współpracownika

Waltera Gropiusa, założyciela szkoły Bauhaus.

Miało być realizacją narodzonych jeszcze przed

II wojną światową idei osiedla społecznego. Jak

wiele projektów w tamtych czasach, nie do końca

się powiodła: powstały szare bloki z wielkiej płyty,

wypełnione niskimi i małymi mieszkaniami (o wiele

lepiej wyszło planowanie samego osiedla, które do

dziś jest przyjazną i funkcjonalną przestrzenią z

wszelką potrzebną infrastrukturą).

W 2010 roku jeden z bloków na osiedlu ulicy

Oleanderweg Stefan Forster odmienił tak, ze

trudno go poznać. W pięciopiętrowym bloku

architekt wyburzył część ostatniej kondygnacji,

zostawiając górne mieszkanie tylko w co drugiej

klatce, a w przestrzeniach uzyskanych po

wyburzeniu planując tarasy z ogrodami. Od strony

podwórka do bloku dobudował duże balkony - nie

tylko umilił w ten sposób życie lokatorów, ale też

zdynamizował nudną, posępną sylwetkę bloku.

Murki, obudowujące nowe wejścia do klatek

i posadzona w nich zieleń podziałały tak samo.

Ostatnim zabiegiem na elewacjach było

otynkowanie ich na żywy kolor.

www.stefan-forster-architekten.de Równie rewolucyjne zmiany nastąpiły we wnętrzu - wyburzono większość ścian w mieszkaniach, zmieniając ich rozkład. Niektóre stały się nawet dwupoziomowe, większość po prostu powiększono, maleńkie, ciemne pokoiki zamieniając na normalne pomieszczenia do życia. Z 11 klatek schodowych z bloku zostało ich tylko sześć - ich powierzchnię włączono do mieszkań.

Skutkiem działań architekta ze 125 mieszkań

w bloku zostało 81 o 18 rodzajach metrażu

i rozplanowania, najmniejsze ma 35m2, największe

- 131m2 (to dwupoziomowe apartamenty na


12

parterze i pierwszej kondygnacji). Do przebudowy

użyto najprostszych materiałów, betonu, szkła,

drewna, dzięki czemu wcale nie była ona

kosztowna. Taki był zresztą wymóg zleceniodawcy:

odnowa bloku przy Oleanderweg w Halle powstała

na potrzeby międzynarodowej wystawy

architektonicznej IBA i prezentowana w sekcji

?Rewitalizacje? miała stać się wzorcowym

przykładem, jak tanio, efektywnie i efektownie

można odnowić blok z wielkiej płyty.

Osiedle z wielkiej płyty w Leinefelde, rewitalizacja: Stefan Forster Większy projekt Forster zrealizował w Leinefelde. Niewielkie przemysłowe miasto po zjednoczeniu Niemiec razem ze zlikwidowanymi zakładami włókienniczymi błyskawicznie podupadło. Wielu mieszkańców po prostu wyjechało, inni stracili pracę. Już w 1995 roku u lokalnych władz narodził się projekt, by "naprawić" miasto poprzez poprawę jakości życia w nim. Jednym z jego elementów stała się rewitalizacja połowy z istniejących osiedli (drugą połowę wyburzono, bo i tak stały puste).


Samorząd miejski w 1996 roku ogłosił konkurs na

ten projekt. Wygrał go Stefan Forster; pierwszy

budynek przebudował w 1998 roku, ostatni w

2004. W 2005 roku jego realizacje nagrodzono Sir

Robert Matthew Prize, przyznawaną przez

International Union of Architects za "poprawę

warunków życia w skupiskach ludzkich"; dwa lata

później otrzymał World Habitat Award za

innowacyjność w podejściu do budownictwa

mieszkaniowego.

W Leinefelde pracownia niemieckiego architekta

przebudowała siedem bloków, projekty realizując

w tempie "blok na rok". Jak wspomina Forster, po

konsultacjach z mieszkańcami i analizie stanu i

wyglądu bloków udało się stworzyć listę głównych

wad: za małe kuchnie, brak w nich okien, mała

powierzchnia pokoi i brak balkonów. Poza próbą

naprawy tych elementów, architekt postanowił

odwołać się do klasycznej już idei "miasta-ogrodu"

i połączyć bloki z otaczającą zielenią. Po to

dobudowano duże balkony, po to przy każdym

budynku założono ogródki.

Niektóre bloki obniżono, nawet o dwa piętra;

w większości wykuto dodatkowe okna; wszystkie

otynkowano na żywe kolory. Wszystkie budynki

ocieplono warstwą izolacji o grubości 14 cm, by

zminimalizować straty energii; w większości

poprawiono warunki akustyczne (nie wszędzie było

to technicznie możliwe). Największą ingerencję

poczyniono w bloku o adresie 7 - 8 Stadtvillen.

Pierwotnie miał on aż 180m długości - Forster

wyburzył aż do fundamentu część budowli, tworząc

z przytłaczającego bloku... osiem niezależnych

mniejszych budynków.


13


Przebudowa dość ponurego, pięciopiętrowego

bloku na osiem kameralnych, wygodnych

kilkurodzinnych budynków kosztowała 4,8 miliona

euro. Tyle też wynosi średnio koszt każdej z

pozostałych rewitalizacji. "W przypadku

budownictwa socjalnego, a takim są najczęściej

bloki z wielkiej płyty, budżet jest najważniejszy",

mówi Forster. "Cena - to dla nas najważniejszy

wskaźnik". Ale jednocześnie to powód, dla którego

architekt na jakiś czas rezygnuje z kolejnych

projektów rewitalizacji. Jak powiedział magazynowi

"Mark", ostatnie 10 lat pracował nad ulepszaniem

bloków, użerając się i z niedoskonałą technologią,

w jakiej powstały, i z nieustannymi brakami w

budżecie. Na razie nie chce tego robić więcej. Ale

dotychczasowe dokonania niemieckiego architekta

mogą za to być wzorem dla projektantów z innych

krajów dawnego Bloku Wschodniego, które

z problemem osiedli z wielkiej płyty też jakoś sobie

muszą poradzić.

Źródło: www.bryla.gazetadom.pl

wybrał i oprac.: P. Grzybowski

Troszeczkę inaczej - tym razem na wesoło,

kilka słów … okazyjnym wierszem Opisać w kilku słowach to dopiero zabawa, Gdyż praktyka zagraniczna to poważna sprawa. Lecz spróbuję wszystko ubrać w dobre zwroty, By na taki wyjazd narobić Wam ochoty. Program się rozpoczął zaraz przed feriami, Toteż zamiast laby żyliśmy zajęciami. Nie były to informacje co dzień spotykane, Bowiem słownictwo zawodowe mieliśmy wpajane. Sam język niemiecki drogi nam otwiera, By w naszym zawodzie mieć status milionera. Prócz poszerzanych informacji językowych, Dostaliśmy dawkę wiadomości kulturowych. Czas uciekał szybko, wiedza narastała I tak oto godzina wyjazdu z torbami nas zastała. W kwietniowy poranek z dużymi walizkami, Machaliśmy rękoma żegnając się z rodzicami. Podróż bardzo szybko nam mijała, Bo w autokarze była ekipa wspaniała. Rozmów i śmiechu było bez liku, Nie ma krzty przesady w tym szczególiku.

Lipsk nas powitał w całej wspaniałości, A na kolację jedliśmy lokalne rozmaitości. Pierwszy wieczór mijał szybko to wiadoma sprawa, Hasło- integracja! to przecież podstawa. Później trochę luzu- gubiliśmy się bez oporu, Każdy po kolei zbaczał z dobrego toru. Przyszedł czas pracy- punkt obowiązkowy, Bliskość z naturą - status praktykowy.

http://www.bryla.gazetadom.pl/


14

Nie straszny nam żywopłot ni zielsko do pasa, Pracowała nas tam całkiem spora masa. Uczyliśmy się języka, podziwialiśmy widoki, dookoła się rozciągał krajobraz szeroki. Z kierownikiem rozmowa, stres nie byle jaki, Z trudem próbował powiedzieć, że my to Polaki:)

W trakcie weekendu czas wypełniony cały, Wycieczki i atrakcje nam go zapewniały. Wizyta w zoo utkwiła nam w pamięci, Do zwiedzania obiektu grupa miała chęci. Afryka, tropiki, łódka, piesza trasa, Ludzi jak i zwierząt naprawdę cała masa.

Sport uprawialiśmy, nie była to gra w klasy, Na boksie i siłowni zdobywaliśmy zakwasy. Obowiązki domowe nas nie omijały, Czasami porządek robiliśmy wieczór cały. Jadłospis urozmaicony produktem importowym, Każdego dnia ziemniakiem na obiad gotowym. Inne posiłki to drażliwa sfera, W kuchni gościły tosty jak i mortadela.

Kiedy nam się przejadła kuchnia serwowana, Patelnia we własnym zakresie była zapełniana. Pomysły różne na poczekaniu wymyślane, Z pewnością niektóre nigdy nie praktykowane. Nadszedł czas pożegnań i podsumowania, Na pewno każdy ma dużo do opowiadania. Wszystkie wpadki językowa i małe niedoskonałości, Zostały przykryte falą radości.

Niemiecka codzienność i nowe doświadczenia, Były większością bagażu wyposażenia. Łezka się w oku kręci gdy siedząc na ławce, Z boku się przyglądam tej naszej Warszawce. Lecz gwarancja jest taka, że bez wątpienia, W dużej mierze wrócimy tam łapać nowe wspomnienia.

M. Żórawicka kl. II AT


15

Całe praktyki bardzo mile będę wspominać , nauczyłam się wielu ciekawych rzeczy , podszkoliłam język niemiecki , poznałam nową kulturę …ale najważniejsze doświadczyłam ciężkiej pracy , dowiedziałam się co łączy się z moim zawodem , jak wygląda prawdziwa budowa , także - z jak dużą odpowiedzialnością wiąże się ten zawód. Miłym zaskoczeniem był fakt, że więcej ludzi podróżuje tam rowerami niż samochodami… nie ma korków - jest zupełnie inaczej niż w Warszawie. Chętnie wróciłabym tam jeszcze wiele razy , nie brakuje tam rozrywki , można się wiele nauczyć , poznać ciekawych ludzi i doświadczyć innego życia .

M. Grużewska


16

Redakcja i wybór tekstów:

E. Droszcz, T. Lesiak, I. Rudnicka

Autorzy artykułów/tekstów:

M. Żórawicka, N. Żakieta, B. Terlikowski ,

Ł. Baryga, M. Hawryluk, M. Grużewska,

P. Grzybowski, E. Droszcz

Zdjęcia i grafika:

K. Dmitrzak, E. Droszcz, I. Rudnicka

http://ecytaty.pl/autorzy/c/paulo-coelho/

Documents

Nie tylko media