பதி கேமாமா என அழைேப கேசவ மாமழன சதிகத. ஒ கோயிழை நடதகோதத. ‘நா விகசஷ’ கபசிகோதகபாத ‘மாதவ மாமா கப ேயாணதிக கபாயிதா நீே பரம மாமழன பாதிேலாகம’ எகே. ‘நா ேயாணதகே கபாேவிழல’ எோ. ஆசரய தாளவிழல. இவ எபத வடேளாே நபே. அவ கசத தபோே இவழர ஒமழே யாகரா அதிேிோே, அப ஒ ‘கசாமிப’ . கோச தயேிவி ‘…எனதா இதா..’ என ஆரபிகத. ‘கட, சழட ஒமிழலடா…நா எ ேணாபிபதட சழட கபாடமமா? ேயாணதக ஒநா மனாகச கைழதழய ஆசீவாதகசதவி வகத. ேயாண மத மநா கபா மீ ஆசீவாத கசகத..’ எோ. நா பரயாம விைிே ‘…நா இகபாகதலா ேயாணதகே கபாவதிழல.’ எோ ‘எ கசாத கபதி ேயாணதக ட கபாேவிழல. வ ஆவணியி இரடாவத மேனி மேக திமண. அதக கபாேமாகட’ ‘ஏ?’ எகே. கபாதவாே சாமியாேதா திமணேக கபாக வைேமிழல. எனககதரத நாழலத பிேவிேளி கேமாமா தே ண மயாத, அவள வபான கலௌேீே கோடவ. ‘கட, பதி மரயாழத இலாம சாபிட அசானியமாே இேிேதடா.. ’ எோ. எனக சகட அவ என கசாேிோ என பரதத. நாகன அத சிேலி தவிதகோபவ. கமரமாவடதி னோேளாே உவாேி நிழலகப வத சில பதி மரயாழதே உ. அழவ கவ சபிரதாயே அல. பலன கப ஓ இடதி சாபிகபாத ஒவ இகனாவழர சேடபதாம, ஒகவாவழடய தனிபட சிே ேவனிேப, சிேலிலாம உண பரமாேபவதோன விதிே. ோலாோலமாே அழவ நழடமழேஞான வைியாே ேடேியப ேடாயமாே ஆேபளன. இத ஒகமழேே சாதிகோ விதமாே அழமதிக. கபாதவாே நாடா திமணேளி மணமே வ ீனர ேழடசி ஆண சாபிடாம மணமே வீ யதவேட ழேநழனே மயாத. ஆசாரமார யதாசாரமா அதழன கப சாபிடபினகர மணமேக கசா. நாய சாதியி பைோலதி கபவ ீடாகதா மேியதவ. இப
