Upload
docong
View
223
Download
0
Embed Size (px)
Citation preview
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.1
Wydział Techniczny
Kierunek Energetyka
Poziom studiów I stopnia
Forma studiów studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M P R Z E D M I O T
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Bezpieczeństwo i higiena pracy2. Punkty ECTS 03. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy 4. Język przedmiotu język polski5. Rok studiów I6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia Muniak Jolanta
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 1 Wykłady: (4)
Liczba godzin ogółem 4
C - Wymagania wstępne
Podstawowa wiedza z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy.
D - Cele kształcenia
Wiedza
C_W3
przekazanie wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, ochrony ppoż. ,postępowania w razie wypadku.
Umiejętności
Kompetencje społeczne
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunkowyefekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)EPW3
ma podstawową wiedzę w zakresie problematyki bezpieczeństwa energetycznego, w szczególności występujących zagrożeń oraz sposobów podniesienia poziomu bezpieczeństwa energetycznego;
K_W06
Umiejętności (EPU…)Kompetencje społeczne (EPK…)
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści wykładów Liczba godzin
W1 Obowiązki, prawa i odpowiedzialność Rektora oraz studentów w zakresie bhp. Trybdochodzenia roszczeń powypadkowych, ergonomia stanowiska pracy, bezpieczeństwo
1
energetyczne.
W2 Ochrona przeciwpożarowa i ogólne zasady posługiwania się sprzętem podręcznymgaśniczym. Zasady postępowania w razie pożaru, awarii i ewakuacji ludzi i mienia.
2
W3 Zasady udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej osobie poszkodowanej w wypadkupodczas zajęć, ćwiczeń na terenie uczelni i poza jej terenem organizowanych przezuczelnię.
1
Razem liczba godzin wykładów 4
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych formzajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
Wykład M1 - Metoda podająca - wykład informacyjny Rzutnik multimedialny, objaśnienie, wyjaśnienie
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
Wykład P2- rozmowa podsumowująca przedmiot i wiedzę,
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efektyprzedmiotowe
Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt
Metoda
ocenyP2
….. ….. …… …. …. …. …. … … .. .. ..
EPW3 X
I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie
OcenaPrzedmiotowy
efektkształcenia
(EP..)
Dostateczny dostateczny plus
3/3,5
dobrydobry plus
4/4,5
bardzo dobry5
EPW3 Otrzymał wiedzę z zakresu bhp, ppoż. i udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach.
J – Forma zaliczenia przedmiotu
ZALICZENIE BEZ OCENY
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:1.2.Literatura zalecana / fakultatywna:
1. Pierwsza pomoc w stanach zagrożenia życia” W. Jurczyk, A. Łakomy.2. „Postępowanie w nagłych zagrożeniach zdrowotnych” J. Jakubaszko.
3. „Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach” P.Krzywda.
4. Wytyczne Krajowej Rady Resuscytacji .
5. Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991r. o ochronie przeciwpożarowej /jednolity tekst Dz. U. z 2002 r. nr 147 poz.
1229; zm.: Dz. U. z 2003r. Nr 52, poz. 452; Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959 oraz z 2005 r. Nr 100, poz. 835 i
836, Dz. U. z 2006 r. Nr 191, poz. 1410; Dz. U. z 2007 r. Nr 89, poz. 590, z 2008 r. Nr 163, poz. 1015, z 2009 r.
Nr 11, poz. 59/.
6. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych,
jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz. U. nr 75, poz. 690; zm.: Dz. U. z 2003 r. Nr 33,
poz. 270, z 2004 r. Nr 109, poz. 1156, z 2008 r. Nr 201, poz. 1238 z 2009 r. Nr 56, poz. 46/.
7. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 07 czerwca 2010 r. w sprawie
ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów /Dz. U. nr 109, poz. 719/.
8. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie
przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych / Dz. U. nr 124, poz. 1030/.
9. Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 5 lipca 2007 roku w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy w uczelniach (Dz. U. 128, poz.897)
10. Polska Norma PN-N-01256-5:1998. Zasady umieszczania znaków bezpieczeństwa na drogach
ewakuacyjnych i drogach pożarowych.
11. Kodeks pracy.
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 4Suma godzin: 4
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 0
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Jolanta Muniak
Data sporządzenia / aktualizacji
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]
Podpis
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.2
Wydział Techniczny
Kierunek Energetyka
Poziom studiów I stopnia
Forma studiów studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
P RO G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Podstawy kreatywności2. Punkty ECTS 13. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu język polski5. Rok studiów I6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 1 Wykłady: (15)
Liczba godzin ogółem 15
C - Wymagania wstępne
-
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 poznanie, definiowanie cech twórczego wyrobu, metody i techniki twórczego rozwiązywania problemów, rozwiązywania problemów trudnych i złożonych, przeprowadzania dekompozycji problemów;
Umiejętności
CU1 wyrobienie umiejętności pracy w zespole, koordynacji prac i oceny ich wyników w rozwiązywaniu zadań inżynierskich, z uwzględnieniem zadanych kryteriów
Kompetencje społeczne
CK1 przygotowanie do wykorzystania poznanych metod doskonalenia własnej kreatywności w rozwoju własnych możliwości twórczych, a także w zadaniach realizowanych zespołowo i upowszechniania tej wiedzy w środowisku zawodowym
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunkowyefekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)EPW1
zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań
K_W01
Umiejętności (EPU…)EPU1 potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł oraz
wyciągać innowacyjne wnioski, formułować i uzasadniać opinieK_U01
EPU2 potrafi pracować indywidualnie i w zespole; umie oszacować czas potrzebny na K_U07
realizację zleconego zadania; potrafi opracować i zrealizować harmonogram prac zapewniający dotrzymanie terminów
Kompetencje społeczne (EPK…)EPK1 rozumie potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie K_K01EPK2 poprzez analizowanie i wnioskowanie ćwiczy umiejętność kreatywnego myślenia K_K06
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści wykładów Liczba godzin
W1 Skutki powszechnej konkurencji i kierunki rozwoju techniki. Oczekiwania dot. efektywności produktów.
2
W2 Twórczość. Cechy twórczego wyrobu. Kreatywność. Czynniki decydujące o kreatywności. 1W3 Propagacja i rozwój nowych technologii. Podwyższanie sprawności myślenia. Rozwijanie cech
kreatywnego myślenia.1
W4 Elementy komunikacje w procesach rozwiązywania problemów – modelowe rozwiązania. Praca w grupie.
2
W5 Fazy procesów twórczego rozwiązywania problemów. Czynniki utrudniające procesy twórcze. 1W6 Podstawy technik twórczego rozwiązywania problemów. Przykłady zastosowań metod
twórczego rozwiązywania problemów w projektowaniu2
W7 Odkrywanie relacji między celami, metodami i rozwiązaniami. Burza mózgów i jej metodyka. 2W8 Chwyty wynalazcze. Metoda map myśli. 1W9 Fazy procesów twórczego rozwiązywania problemów. 1W10 Zarządzanie wiedzą. Systemy ochrony danych. 1W11 Przygotowanie projektu z wykorzystaniem nabytej wiedzy i umiejętności – zadanie
inżynierskie, jego dokumentacja.1
Razem liczba godzin wykładów 15
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych formzajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
Wykład wykład z wykorzystaniem komputera, materiałów multimedialnych
komputer, projektor
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
Wykład F1 – sprawdzian ustny;
F2 – obserwacja/aktywność;
P1 – zaliczenie z oceną
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efektyprzedmiotowe
Wykład
F1 F2 P1
EPW1 x xEPU1 x xEPU2 x xEPK1 xEPK2 x x
I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie
OcenaPrzedmiotowy
efektkształcenia
(EP..)
Dostateczny dostateczny plus
3/3,5
dobrydobry plus
4/4,5
bardzo dobry5
EPW1 opanował najważniejszeelementy wiedzy przekazanejna zajęciach
opanował większośćprzekazanej na zajęciachwiedzy
opanował całą lub niemal całąprzekazaną na zajęciach wiedzę
EPU1 opanował w stopniupodstawowym umiejętnośćpozyskiwania informacji zliteratury z zakresu podstawkreatywności
opanował umiejętnośćpozyskiwania i wykorzystaniainformacji z literatury z zakresupodstaw kreatywności
sprawnie pozyskuje iwykorzystuje informacje zliteratury z zakresu podstawkreatywności
EPU2 stosuje do rozwiązywaniazadań najważniejsze poznanena zajęciach narzędzia podstawkreatywności
stosuje do rozwiązywania zadańwiększość poznanych nazajęciach narzędzi podstawkreatywności
umie odpowiednio wybrać istosować do rozwiązywaniazadań poznane na zajęciachnarzędzia podstawkreatywności
EPK1 zna współczesny wymógcywilizacyjny polegający nauczeniu się przez całe życie
rozumie potrzebę uczenia się idoskonalenia umiejętnościprzez całe życie
akceptuje i realizuje potrzebęuczenia się i doskonaleniaumiejętności przez całe życie
EPK2 potrafi zastosować analizę iwnioskowanie jako formękreatywnego myślenia
często stosuje analizę iwnioskowanie jako formękreatywnego myślenia
gdy jest taka potrzeba stosujeanalizę i wnioskowanie jakoformę kreatywnego myślenia
J – Forma zaliczenia przedmiotu
Zaliczenie z oceną
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:1. G. S. Altszuller, Elementy twórczości inżynierskiej, WNT, Warszawa 1983.2. P. Wust, Niepewność i ryzyko, PWN, Warszawa 1995.3. Z. Michalewicz, D. Fogel, Jak to rozwiązać czyli nowoczesna heurystyka, WNT, Warszawa 2006.4. A. Góralski (red.) Zadanie, metoda, rozwiązanie, WNT, Warszawa 1982.Literatura zalecana / fakultatywna:1. E. Okoń-Horodyńska, A. Zachorowska -Mazurkiewicz (red.): Innowacje w rozwoju gospodarki i przedsiębiorstw: siły
motoryczne i bariery, Instytut Wiedzy i Innowacji, Warszawa 2007.2. Z. Bubnicki, O. Hryniewicz, J. Węglarz, Badania operacyjne i systemowe 2004, EXIT, Warszawa 2004.3. H. Szydłowski, Teoria pomiarów. PWN, Warszawa 1981.4. L. Kukiełka, Podstawy badań inżynierskich, PWN, Warszawa 2003. 5. D. Bobrowski, Probabilistyka w zastosowaniach technicznych, WNT, Warszawa 1980.6. G. Fishman, Symulacja komputerowa, PWE, Warszawa 1981.
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 15Czytanie literatury 10Przygotowanie do zajęć 10Przygotowanie do sprawdzianu 1 10Przygotowanie do sprawdzianu 2 10Przygotowanie do zaliczenia 10Konsultacje z nauczycielem 10
Suma godzin: 75Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 3
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak
Data sporządzenia / aktualizacji
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected], 602746380
Podpis
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.3
Wydział TechnicznyKierunek Energetyka Poziom studiów I stopniaForma studiów studia stacjonarneProfil kształcenia praktyczny
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Wychowanie fizyczne2. Punkty ECTS 23. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu język polski5. Rok studiów I
6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia
koordynator – dr Joanna Kuriańska-Wołoszyn;mgr Małgorzata Madej, mgr Tadeusz Babij, mgr Beata Bukowska, mgr Ewa Sobolewska, mgr Olaf Zamirowski
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 1 Ćwiczenia: (15)
Semestr 2 Ćwiczenia: (15)
Liczba godzin ogółem 30
C - Wymagania wstępne
Brak przeciwwskazań zdrowotnych
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 Przekazanie ogólnej wiedzy dotyczącej zasad „ fair play” oraz bezpieczeństwa podczas zajęć sportowych.
Umiejętności
CU1 Wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia poznanych form aktywności ruchowej dla dbałości o zdrowie.
Kompetencje społeczne
CK1 Przygotowanie do całożyciowej dbałości o zdrowie poprzez aktywność ruchową.
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności(U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunkowyefekt
kształcenia
1
Wiedza (EPW…)EPW1 Ma wiedzę z zakresu BHP podczas zajęć sportowych K_W06EPW2 Zna i rozumie zasady „ fair play” K-W19
Umiejętności (EPU…)EPU1 Potrafi samodzielnie doskonalić poznane formy aktywności ruchowej dla dbałości o
zdrowie. K_U06
Kompetencje społeczne (EPK…)EPK1 Rozumie potrzebę całożyciowej dbałości o zdrowie poprzez aktywność ruchową. K_K01
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści ćwiczeń Liczba godzin
C1 Gry zespołowe ( siatkówka, piłka nożna, koszykówka) : gry i zabawy oswajające z elementami techniki, nauka podstawowych elementów techniki i taktyki oraz przepisów gry; doskonalenie; gra szkolna, gra właściwa
10
C2 Fitness ( aerobik, callanetiks, stretching, spinning, joga, zumba, UPB – Uda, pośladki,brzuch): teoria treningu fitness, doskonalenie sprawności ruchowej poprzez ćwiczenia wzmacniające poszczególne partie ciała, ćwiczenia kształtujące wytrzymałość i siłę, ćwiczenia rozciągające, ćwiczenia relaksujące. Zajęcia przy muzyce.
5
C3 Trening siłowy : teoria treningu siłowego, doskonalenie siły i wytrzymałości ruchowej poprzez ćwiczenia wzmacniające poszczególne partie mięśniowe z pomocą maszyn ćwiczebnych; nauka obsługi poszczególnych maszyn, zaznajomieniez zasadami BHP obowiązującymi na siłowni, nauka doboru ćwiczeń zgodnych z oczekiwaniami; trening ogólnorozwojowy – obwodowy, trening ukierunkowany na poszczególne partie mięśniowe np. mięśnie ramion, mięśnie klatki piersiowej, mięśnie kończyn dolnych lub mięśnie brzucha
10
C4 Tenis stołowy, badminton: gry i zabawy oswajające z elementami techniki, nauka elementów techniki, taktyki i przepisów gry; doskonalenie; gra szkolna; gra właściwa pojedyncza i deblowa ; turniej.
5
Razem liczba godzin ćwiczeń 30
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
Ćwiczenia Praktyczna M5 – pokaz
Podająca M1 - objaśnienie
Sprzęt sportowy – przyrządy,przybory
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) Ocena podsumowująca (P)
Ćwiczenia obserwacja podczas zajęć / aktywność F2
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efektyprzedmiotowe
Ćwiczenia F2
….. …… …. ….
EPW1 xEPW2 xEPU1 xEPK1 x
J – Forma zaliczenia przedmiotu
2
zaliczenie
K – Literatura przedmiotu
Literatura zalecana / fakultatywna:1.przepisy PZKOSZ, PZPN, PZPS, PZTS, PZB2. „ Światło jogi” B.K.S. Iyengar, Akademia hata – joga 19763. „Aerobik czy fitness” Elżbieta Grodzka – Kubiak, AWF Poznań 20024. „ Kulturystyka dla każdego” Kruszewski Marek, Lucien Demeills , Siedmioróg 2015
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30Przygotowanie do ćwiczenia na zajęciach 20
Suma godzin: 50Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 2
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Mgr Małgorzata Madej
Data aktualizacji
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]
Podpis
3
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.4
Wydział TechnicznyKierunek EnergetykaPoziom studiów studia I stopniaForma studiów studia stacjonarneProfil kształcenia praktyczny
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Język obcy
2. Punkty ECTS 63. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu Język niemiecki5. Rok studiów I, II6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia
mgr Piotr Kotek
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 1 Ćwiczenia: 30
Semestr 2 Ćwiczenia: 30
Semestr 3 Ćwiczenia: 30
Liczba godzin ogółem 90
C - Wymagania wstępne
Student posiada podstawową wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne z języka niemieckiego odpowiadające standardom egzaminacyjnym odkreślonym dla szkół ponadgimnazjalnych.
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z energetyką, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak wprocesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku,
Umiejętności
CU1 wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych,
Kompetencje społeczne
1
CK1 przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych
i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy w sektorze energetycznym ukierunkowanym głównie na produkcję energii elektrycznej,
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) ikompetencji społecznych (K)
Kierunkowyefekt kształcenia
Wiedza (EPW…)EPW1 ma podstawową wiedzę z zakresu odnawialnych źródeł energii, w tym energii wiatru,
wody, słońca, biomasy i geotermalnej; zna i rozumie zjawiska, procesy i urządzenia pozwalające na konwersję energii ze źródeł odnawialnych w energię elektryczną i ciepło;
K_W07
Umiejętności (EPU…)EPU1 posługuje się językiem obcym w stopniu wystarczającym do porozumiewania się,
czytania ze zrozumieniem kart katalogowych, not aplikacyjnych, instrukcji obsługi urządzeń energetycznych i narzędzi informatycznych oraz podobnych dokumentów;
K_U05
Kompetencje społeczne (EPK…)EPK1 ma świadomość wagi zachowania się w sposób profesjonalny, przestrzegania zasad
etyki zawodowej i poszanowania różnorodności poglądów i kultur;K_K03
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Treści ćwiczeń Liczba godzin
C1 Kontakty / Relacje międzyludzkieAutoprezentacja z uwzględnieniem własnych zainteresowań i form spędzania czasu wolnegoCzas przeszły perfekt - powtórzenie
4
C2 Opis osoby z uwzględnieniem informacji dot. jej wyglądu zewnętrznego oraz cech charakteruStopniowanie przymiotników i przysłówków
2
C3 Ogłoszenia, wywiady i teksty z zakresu poradnictwa i relacji międzyludzkich 2C4 Uczucia i emocje; składanie, przyjęcie i odrzucenie zaproszenia/propozycji
Czasowniki modalne2
C5 Przebieg różnych uroczystości, w tym także w odniesieniu do krajów niemieckojęzycznych 4C6 Opis danych przedstawionych za pomocą grafiki / zestawień statystycznych 2C7 Styl życia / Czas wolny
Opis, ocena i porównanie warunków życia4
C8 List formalny zawierający ofertę, wymagania lub skargę dot. kwestii bytowych; akceptacja lub dezaprobata
4
C9 Warunki najmu lokalu/świadczenia usługCzas przeszły prosty Präteritum
2
C10 Zjawiska przyrodnicze i katastrofy naturalne 4C11 Formy organizacji czasu wolnego; przebieg wydarzenia kulturalnego 2C12 Rekomendowanie wybranego miejsca i sposobu wypoczynku; atrakcje turystyczne;
podstawowe zasady bezpieczeństwa w czasie podróży. Zdania przydawkowe4
C13 Media Środki masowego przekazu (rodzaje, rola, zalety i wady); audycje radiowe i programy telewizyjne.
6
C14 Towary i usługi / Nowoczesne technologieRozmowa w wybranym punkcie usługowym, uzyskiwanie informacji na temat wybranego produktu/wybranej usługi
4
C15 Opis danego produktu (cechy i funkcje);zadowolenie i rozczarowanie z usługi lub z zakupionego produktu.
4
2
Strona bierna Passiv Präsens i Passiv ImperfektC15 Usterka lub wada wybranego produktu; reklamacja w formie ustnej i pisemnej 4C16 Nowoczesne technologie-wady i zalety
Zdania okolicznikowe celu4
C17 Zasady działania wybranych urządzeń; instrukcja obsługi. 4C18 Wokół firmy i pieniądza
Struktura oraz zadania podstawowych działów firmy/przedsiębiorstwa oraz zakres obowiązków na danym stanowisku pracy
6
C19 Korespondencja handlowa (m.in. oferty, zamówienia, upomnienia)Tryb rozkazujący
6
C20 Negocjacje, wyrażanie opinii na temat warunków płacowych oraz różnych form zarobkowania
4
C21 Tekst zaproszenia i odpowiedzi na zaproszenie.Tryb przypuszczający Konjunktiv II
4
C22 Życie zawodoweŚcieżka edukacyjna, plany związane z dalszym doskonaleniem i pracą zawodową;
4
C23 CV oraz podanie o pracę. 4
Razem liczba godzin ćwiczeń 90
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne Środki dydaktyczne
Ćwiczenia M2 – Metoda problemowa1. wykład problemowy, wykład konwersatoryjny,
wykład interaktywny, wykład problemowy połączony z dyskusją;
2. metody aktywizujące: metoda przypadków, gry dydaktyczne (np. symulacje), seminarium, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, pytania
i odpowiedzi.
M5 – Metoda praktyczna2. 3. Ćwiczenia laboratoryjne:
f) ćwiczenia doskonalące umiejętność selekcjonowania, grupowania i przedstawiania zgromadzonych informacji.
4. Ćwiczenia kreacyjne: a) przygotowanie prezentacji, przygotowanie referatu.
- tablica,
- odtwarzacz CD,
- projektor,
- sprzęt multimedialny,
- laptop;
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia
Ćwiczenia F1 – sprawdzian (ustny, pisemny, „wejściówka”, sprawdzian praktyczny umiejętności, kolokwium cząstkowe, testy pojedynczego lub wielokrotnego wyboru, testy z pytaniami otwartymi), F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć i jako pracy własnej, prace domowe itd.), F5 - ćwiczenia praktyczne (ćwiczenia sprawdzające umiejętności, rozwiązywanie zadań, ćwiczenia z wykorzystaniem sprzętu fachowego, projekty indywidualne i grupowe),
P1 – egzamin (ustny, pisemny, test sprawdzający wiedzę z całego przedmiotu itd.),
3
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia
Efekty przedmiotoweĆwiczenia
F1 F2 F5 P1
EPW1 x x x xEPU1 x x xEPK1 x x x
I – Kryteria oceniania
Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcieOcenaPrzedmiotowyefekt kształcenia (EP..)
Dostateczny dostateczny plus 3/3,5
dobrydobry plus4/4,5
bardzo dobry5
EPW1 Zna słownictwo, struktury gramatyczne oraz zasady użycia języka niemieckiego na tyle, żeby uzyskać z prac sprawdzających 55 - 67% na ocenę dostateczną oraz 67,5 -74,5% na ocenę dostateczną plus.
Zna słownictwo, struktury gramatyczne oraz zasady użycia języka niemieckiego na tyle, żeby uzyskać z pracsprawdzających 75 - 82,5% na ocenę dobrą oraz 83 - 90% na ocenę dobrą plus.
Zna słownictwo, struktury gramatyczne oraz zasady użycia języka niemieckiego na tyle, żeby uzyskać z prac sprawdzających 90,5 - 100%.
EPU1 Posiada wiedzę interdyscyplinarną pozwalającą użyć języka tylko w niektórych sytuacjach życia codziennego.
Posiada wiedzę interdyscyplinarną pozwalającą użyć języka w większości sytuacji życia codziennego.
Posiada wiedzę interdyscyplinarną pozwalającą użyć języka w nieomal każdej sytuacji życia codziennego.
EPK1 (1) W kontakcie społecznymnie jest swobodny i oczekuje, że partner dostosuje się do jego możliwości językowych(2) Dokłada starań, aby powierzone zadania w zespole i samodzielnie były wykonane zgodnie z oczekiwaniami i wskazówkami innych.
(1)W kontakcie społecznym jest otwartyi zorientowany na oczekiwania partnera(2) Zadania zespołowe i samodzielne wykonuje staranniei prawidłowo.
(1) Umie posługiwać się językiem niemieckim w zróżnicowanym kontakciespołecznym zwracając uwagę na staranność i adekwatność języka(2) Inicjuje pracę zespołową i samodzielną, potrafi ocenić jej wyniki konstruktywnie z zachowaniem dobrych relacji z innymi.
J – Forma zaliczenia przedmiotu
Egzamin
K – Literatura przedmiotuLiteratura obowiązkowa:D. Niebisch, S. Penning-Hiemstra, F. Specht, M. Bovermann, M. Reimann, Schritte International, Hueber Varlag, Ismaning 2007. Braun-Podeschwa J., Habersack Ch., Pude A., Menschen B1.1 / B 1.2 Kursbuch + Arbeitsbuch, Hueber Verlag 2014Literatura zalecana / fakultatywna:1. Braunert J., Schlenker W., Unternehmen Deutsch. Aufbaukurs, LektorKlett Poznań 2009.2. Gerngroß G., Krenn W., Puchta H., Grammtik kreativ Langenscheidt, Berlin/München/Wien/Zürich/New York 2001.3. Dreke M., Lind W., Wechselspiel. Sprechsnlässe für die Partnerarbeit im kommunikativen Deutschunterricht, Langenscheidt, Berlin/München/Wien/Zürich/New York 1986.4. R. Dittrich, E. Frey, Training Zertifikat Deutsch, Max Hueber Verlag, Rea, Ismaning 2002.
4
5. Ch. Fandrych., U. Tallowitz, Klipp und Klar. Gramatyka języka niemieckiego z ćwiczeniami, LektorKlett, Poznań 2008Ponadto: niemieckojęzyczne czasopisma, fragmenty tekstów specjalistycznych, artykuły prasowe,
strony internetowe, słowniki polsko-niemieckie i niemiecko-polskie oraz materiały własne prowadzącego
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 90
Konsultacje 6
Czytanie literatury 8
Przygotowanie do zajęć 18
Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu 24
Przygotowanie prezentacji/referatu 4
Suma godzin: 150
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin: 25 godz. ): 6
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Piotr Kotek
Data sporządzenia / aktualizacji
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]
Podpis
5
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.5
Wydział Techniczny
Kierunek Energetyka
Poziom studiów studia I stopnia
Forma studiów Studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
P RO G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Język obcy dla inżynierów2. Punkty ECTS 23. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu język niemiecki 5. Rok studiów II6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia
mgr Piotr Kotek
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 4 Ćwiczenia: 30
Liczba godzin ogółem 30
C - Wymagania wstępne
Student posiada podstawową wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne z języka niemieckiego odpowiadające standardom egzaminacyjnym odkreślonym dla szkół ponadgimnazjalnych.
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z energetyką, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku,
Umiejętności
CU1 wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych,
Kompetencje społeczne
CK1 przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych
i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy w sektorze energetycznym ukierunkowanym głównie na produkcję energii elektrycznej,
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
1
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) ikompetencji społecznych (K)
Kierunkowyefekt kształcenia
Wiedza (EPW…)EPW1 ma podstawową wiedzę z zakresu odnawialnych źródeł energii, w tym energii wiatru,
wody, słońca, biomasy i geotermalnej; zna i rozumie zjawiska, procesy i urządzenia pozwalające na konwersję energii ze źródeł odnawialnych w energię elektryczną i ciepło;
K_W07
Umiejętności (EPU…)EPU1 posługuje się językiem obcym w stopniu wystarczającym do porozumiewania się,
czytania ze zrozumieniem kart katalogowych, not aplikacyjnych, instrukcji obsługi urządzeń energetycznych i narzędzi informatycznych oraz podobnych dokumentów;
K_U05
Kompetencje społeczne (EPK…)EPK1 ma świadomość wagi zachowania się w sposób profesjonalny, przestrzegania zasad
etyki zawodowej i poszanowania różnorodności poglądów i kultur; K_K03
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Treści ćwiczeń Liczba godzin
Energia pierwotna, wtórna i odnawialna.
Działanie i zastosowanie energii elektrycznej.
Znaki bezpieczeństwa.
Budowa i działanie baterii słonecznej.
Dom ogrzewany energią słoneczną.
Działanie i zastosowanie prądu elektrycznego.
Działanie nadprzewodników.
Metody wytwarzania napięcia. Obwód elektryczny. Symbole łącznika.
Cykle pracy pompy cieplnej.
Budowa i działanie elektrowni wiatrowej.
30
Razem liczba godzin ćwiczeń 30
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne Środki dydaktyczne
Ćwiczenia M2 – Metoda problemowa1. wykład problemowy, wykład konwersatoryjny,
wykład interaktywny, wykład problemowy połączony z dyskusją;
2. metody aktywizujące: metoda przypadków, gry dydaktyczne (np. symulacje), seminarium, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, pytania
i odpowiedzi.
M5 – Metoda praktyczna2. 3. Ćwiczenia laboratoryjne:
f) ćwiczenia doskonalące umiejętność selekcjonowania, grupowania i przedstawiania zgromadzonych informacji.
4. Ćwiczenia kreacyjne: a) przygotowanie prezentacji, przygotowanie referatu.
- tablica,
- odtwarzacz CD,
- projektor,
- sprzęt multimedialny,
- laptop;
2
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia
Ćwiczenia F1 – sprawdzian (ustny, pisemny, „wejściówka”, sprawdzian praktyczny umiejętności, kolokwium cząstkowe, testy pojedynczego lub wielokrotnego wyboru, testy z pytaniami otwartymi), F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć i jako pracy własnej, prace domowe itd.), F5 - ćwiczenia praktyczne (ćwiczenia sprawdzające umiejętności, rozwiązywanie zadań, ćwiczenia z wykorzystaniem sprzętu fachowego, projekty indywidualne i grupowe),
P3 – ocena podsumowująca powstałana podstawie ocen formujących, uzyskanych w semestrze,
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia
Efekty przedmiotoweĆwiczenia
F1 F2 F5 P3
EPW1 x x x xEPU1 x x xEPK1 x x x
I – Kryteria oceniania
Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcieOcenaPrzedmiotowyefektkształcenia(EP..)
Dostateczny dostateczny plus 3/3,5
dobrydobry plus4/4,5
bardzo dobry5
EPW1 Zna słownictwo, struktury gramatyczne oraz zasady użycia języka niemieckiego na tyle, żeby uzyskać z prac sprawdzających 55 - 67% na ocenę dostateczną oraz 67,5 -74,5% na ocenę dostateczną plus.
Zna słownictwo, struktury gramatyczne oraz zasady użycia języka niemieckiego na tyle, żeby uzyskać z pracsprawdzających 75 - 82,5% na ocenę dobrą oraz 83 - 90% na ocenę dobrą plus.
Zna słownictwo, struktury gramatyczne oraz zasady użycia języka niemieckiego na tyle, żeby uzyskać z prac sprawdzających 90,5 - 100%.
EPU1 Posiada wiedzę interdyscyplinarną pozwalającą użyć języka tylko w niektórych sytuacjach życia codziennego.
Posiada wiedzę interdyscyplinarną pozwalającą użyć języka w większości sytuacji życia codziennego.
Posiada wiedzę interdyscyplinarną pozwalającą użyć języka w nieomal każdej sytuacji życia codziennego.
EPK1 (1) W kontakcie społecznymnie jest swobodny i oczekuje, że partner dostosuje się do jego możliwości językowych(2) Dokłada starań, aby powierzone zadania w zespole i samodzielnie były
(1)W kontakcie społecznym jest otwartyi zorientowany na oczekiwania partnera(2) Zadania zespołowe i samodzielne wykonuje staranniei prawidłowo.
(1) Umie posługiwać się językiem niemieckim w zróżnicowanym kontakcie społecznym zwracając uwagę na staranność i adekwatność języka(2) Inicjuje pracę zespołową i samodzielną, potrafi ocenić jej wyniki konstruktywnie z zachowaniem dobrych relacji z innymi.
3
wykonane zgodnie z oczekiwaniami i wskazówkami innych.
J – Forma zaliczenia przedmiotu
Zaliczenie z oceną
K – Literatura przedmiotuLiteratura obowiązkowa:
Zettl, E.: Aus moderner Technik und Naturwissenschaft, Hueber Verlag 2003Literatura zalecana / fakultatywna:Łuniewska, K.: einFach gut, Kommunikation in Technik und Industrie, Profil 2, PWN i Goethe Institut 1999
Becker, N.:Fachdeutsch Technik Metall und Elektroberufe, Hueber Verlag 1993
Grigull, I / Raven, S.: Gesch ftliche Begegnungen B1+, Schubert Verlag 2013ӓ
Jabłońska, D.: Energie Roboter Autos Züge, Sachtexte mit Übungen für Deutsch als Fremdsprache, Kraków 2015
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30
Konsultacje 2
Czytanie literatury 4
Przygotowanie do zajęć 10
Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu 4
Suma godzin: 50
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin: 25 godz. ): 2
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Piotr Kotek
Data sporządzenia / aktualizacji
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]
Podpis
4
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.8
Wydział Techniczny
Kierunek Energetyka
Poziom studiów studia I stopnia
Forma studiów studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Komunikacja interpersonalna2. Punkty ECTS 23. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu polski5. Rok studiów II6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 4 Wykłady: 15
Liczba godzin ogółem 15
C - Wymagania wstępne
Wiedza z zakresu języka polskiego na poziomie określonym w podstawie programowej szkoły ponadgimnazjalnej.
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1
Znajomość podstawowych pojęć z zakresu komunikacji interpersonalnej.
CW2
Uświadomienie roli, jaką komunikacja odgrywa w życiu.
Umiejętności
CU1 Kształcenie efektywnego porozumiewania się w różnorodnych sytuacjach.
Kompetencje społeczne
CK1 Motywowanie studentów do zdobywania i pogłębiania wiedzy przez samodzielnie poszukiwania.
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunkowy efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)EPW1 Student rozumie istotę procesu komunikowania się. K_W17
1
Umiejętności (EPU…)EPU1 Student efektywnie porozumiewa się w różnorodnych sytuacjach. K_UO1
Kompetencje społeczne (EPK…)EPK1 Student pogłębia wiedzę i umiejętności przez samodzielnie poszukiwania K_K01
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści wykładów Liczbagodzin
W1 Istota komunikacji - rola nadawcy, odbiorcy, kanał informacyjny, kod, szum; modele komunikacji, warunki prawidłowej komunikacji, bariery komunikacyjne.
2
W2 Etyka słowa. 3W3 Grzeczność językowa. 3W4 Narzędzia wpływu społecznego. 2W5 Sztuka wystąpień publicznych. 1W6 Komunikowanie werbalne i niewerbalne. 2W7 Elementy kultury języka polskiego. 2
2 Razem liczba godzin wykładów 15
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramachposzczególnych form zajęć
Formazajęć
Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
Wykład M1- metoda podająca (wykład informacyjny), M2- metoda problemowa (wykład połączony z dyskusją)
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć
Wykład F2 – obserwacja/aktywność P5 – wystąpienie/rozmowa
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia(wstawić „x”)
Efektyprzedmiotowe
Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt
Metoda
oceny….
….. ….. …… …. …. …. …. … … .. .. ..
EPW1 F2EPU1 F2EPK1 F2
I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie
OcenaPrzedmioto
wy efektkształcenia
(EP..)
Dostateczny dostateczny plus
3/3,5
dobrydobry plus
4/4,5
bardzo dobry5
EPW1 Student zna proceskomunikacji, potrafiuzasadnić potrzebę dobregokomunikowania się.
Student zna proceskomunikacji, potrafiuzasadnić potrzebędobrego komunikowaniasię, jak również terminy
Student zna proces komunikacji, potrafiuzasadnić potrzebę dobregokomunikowania się, jak również zna iumie omówić terminy związane zkomunikacją interpersonalną oraz
2
związane z komunikacjąinterpersonalną.
wybrane terminy związane z kulturąjęzyka polskiego.
EPU1 Student potrafi porozumiewaćsię w różnorodnychsytuacjach, zwraca uwagę naetykę i estetykę słowa.
Student potrafiporozumiewać się wróżnorodnych sytuacjach,zwraca uwagę na etykę iestetykę słowa, mawysokie kompetencjekulturowe.
Student potrafi porozumiewać się wróżnorodnych sytuacjach, zwraca uwagęna etykę i estetykę słowa, ma wysokiekompetencje kulturowe. Student umiewykorzystać zdobyte umiejętności wautoprezentacji oraz negocjacjach.
EPK1 Student wie, jak pogłębiaćwiedzę z zakresu komunikacjiinterpersonalnej i kulturyjęzyka polskiego.
Student wie, jakpogłębiać wiedzę zzakresu komunikacjiinterpersonalnej i kulturyjęzyka polskiego. Umiekrytycznie ocenić źródłainformacji.
Student wie, jak pogłębiać wiedzę zzakresu komunikacji interpersonalnej ikultury języka polskiego. Umiekrytycznie ocenić źródła informacji.
J – Forma zaliczenia przedmiotu
Zaliczenie z oceną. Na ocenę podsumowującą składają się: ocena aktywności i zaangażowania studenta podczas wykładów (umiejętność formułowania własnych opinii i uzasadnienia ich) oraz rozmowa w czasie zaliczenia (odpowiedź na pytania). Najbardziej aktywni studenci mogą zostać zwolnieni z drugiej części zaliczenia.
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:1. Cialdini, R., Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, Gdańsk 2010.2. Leary M., Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce autoprezentacji, Gdańsk 2002.3. Nęcki Z., Komunikacja międzyludzka, Kraków 2000.4. Thompson P., Sposoby komunikacji interpersonalnej, Poznań 1998.5. Marcjanik M., Grzeczność w komunikacji językowej, Warszawa 2007.
Literatura zalecana / fakultatywna:1. Bierach A. J., Komunikacja niewerbalna. sztuka czytania z twarzy, 1996.2. Głodowski W., Komunikacja niewerbalna, Gdańsk 2000.3. Jadacka H., Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa 2014.3. Knapp M., Komunikacja niewerbalna w interakcjach międzyludzkich, Wrocław 2000.4. Markowski M., Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2007.5. Sujak E., ABC psychologii komunikacji, Kraków 2007.6. Thiel E., Mowa ciała zdradzi więcej niż tysiąc słów, Wrocław 1994.7. Marcjanik M., Mówimy uprzejmie. Poradnik językowego savoi-vivre’u, Warszawa 2013.
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 15Konsultacje 5Czytanie literatury 20Przygotowanie do egzaminu 10
Suma godzin: 50Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25
godz. ):2
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Dr Jowita Żurawska-Chaszczewska
Data sporządzenia / aktualizacji 2016 r.
Dane kontaktowe (e-mail, telefon)
3
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.9
Wydział Techniczny
Kierunek Energetyka
Poziom studiów I stopnia
Forma studiów studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
P RO G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Analiza matematyczna2. Punkty ECTS 53. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu język polski5. Rok studiów I6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia dr Rafał Różański
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 1 Wykłady: (30); Ćwiczenia: (30)
Liczba godzin ogółem 60
C - Wymagania wstępne
-
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami rachunku pochodnych, całek oraz ich zastosowań w zakresie studiów inżynierskich pierwszego stopnia;
Umiejętności
CU1 wyrobienie umiejętności stosowania w zadaniach podstawowych metod obliczania granic, różniczkowania i całkowania;
Kompetencje społeczne
CK1 przygotowanie do uczenia się przez całe życie
CK2 wyrobienie umiejętności logicznego i kreatywnego myślenia
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunkowyefekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)EPW1
ma podstawową wiedzę z zakresu rachunku pochodnych, całek oraz ich zastosowań K_W01
Umiejętności (EPU…)EPU1 pozyskuje i wykorzystuje informacje z literatury z zakresu analizy matematycznej K_U01EPU2 operuje pojęciami i metodami analizy matematycznej oraz potrafi je wykorzystać w
zadaniachK_U07
Kompetencje społeczne (EPK…)
EPK1 rozumie potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie K_K01EPK2 poprzez analizowanie i wnioskowanie ćwiczy umiejętność kreatywnego myślenia K_K06
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści wykładów Liczba godzin
W1 Ciągi liczbowe i ich granice. 3W2 Szeregi i kryteria zbieżności. 2W3 Funkcja, jej własności i granice. 3W4 Pochodna funkcji, pochodna funkcji złożonej i odwrotnej. 2W5 Szeregi funkcyjne. 2W6 Reguła de l’Hospitala. 2W7 Monotoniczność i ekstremum lokalne. 2W8 Wypukłość i punkty przegięcia. 2W9 Całka nieoznaczona i metody jej obliczania. 3W10 Całka oznaczona i jej zastosowania. 2W11 Całka niewłaściwa. 1W12 Funkcje dwóch zmiennych, pochodne cząstkowe, ekstrema lokalne. 3W13 Równania różniczkowe. 3
Razem liczba godzin wykładów 30
Lp. Treści ćwiczeń Liczba godzin
C1 Obliczanie granic ciągów. 3C2 Badanie zbieżności szeregów. 2C3 Obliczanie granic funkcji w nieskończoności. 1C4 Obliczanie granic funkcji w punkcie. Badanie ciągłości. 2C5 Obliczanie pochodnej funkcji oraz pochodnej z funkcji złożonej i odwrotnej. 1C6 Badanie monotoniczności i ekstremów lokalnych funkcji. 2C7 Badanie wypukłość i punktów przegięcia funkcji. 2C8 Zaliczenie. 2C9 Obliczanie całek. 4C10 Obliczanie całek oznaczonych i ich zastosowania. 2C11 Obliczanie całek niewłaściwych. 1C12 Obliczanie pochodnych funkcji dwóch zmiennych. 1C13 Obliczanie ekstremów lokalnych funkcji dwóch zmiennych. 2C14 Rozwiązywanie równań różniczkowych. 3C15 Zaliczenie. 2
Razem liczba godzin ćwiczeń 30
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych formzajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
Wykład wykład z wykorzystaniem komputera, materiałów multimedialnych
komputer, projektor
Ćwiczenia ćwiczenia audytoryjne tablica, pisak, notatnik długopis
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
Wykład F1 – sprawdzian ustny; P1 – egzamin
F2 – obserwacja/aktywność;
Ćwiczenia F1 – sprawdzian ustny;
F2 – obserwacja/aktywność;F5 – ćwiczenia praktyczne;
P2 – kolokwium
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efektyprzedmiotowe
Wykład Ćwiczenia
F1 F2 P1 F1 F2 F5 P2
EPW1 x x x x x xEPU1 x x x x x xEPU2 x x x x x xEPK1 x x xEPK2 x x x x x
I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie
OcenaPrzedmiotowy
efektkształcenia
(EP..)
Dostateczny dostateczny plus
3/3,5
dobrydobry plus
4/4,5
bardzo dobry5
EPW1 opanował najważniejszeelementy wiedzy przekazanejna zajęciach
opanował większośćprzekazanej na zajęciachwiedzy
opanował całą lub niemal całąprzekazaną na zajęciach wiedzę
EPU1 opanował w stopniupodstawowym umiejętnośćpozyskiwania informacji zliteratury z zakresu analizymatematycznej
opanował umiejętnośćpozyskiwania i wykorzystaniainformacji z literatury z zakresuanalizy matematycznej
sprawnie pozyskuje iwykorzystuje informacje zliteratury z zakresu analizymatematycznej
EPU2 stosuje do rozwiązywaniazadań najważniejsze poznanena zajęciach narzędzia analizymatematycznej
stosuje do rozwiązywania zadańwiększość poznanych nazajęciach narzędzi analizymatematycznej
umie odpowiednio wybrać istosować do rozwiązywaniazadań poznane na zajęciachnarzędzia analizymatematycznej
EPK1 zna współczesny wymógcywilizacyjny polegający nauczeniu się przez całe życie
rozumie potrzebę uczenia się idoskonalenia umiejętnościprzez całe życie
akceptuje i realizuje potrzebęuczenia się i doskonaleniaumiejętności przez całe życie
EPK2 potrafi zastosować analizę iwnioskowanie jako formękreatywnego myślenia
często stosuje analizę iwnioskowanie jako formękreatywnego myślenia
gdy jest taka potrzeba stosujeanalizę i wnioskowanie jakoformę kreatywnego myślenia
J – Forma zaliczenia przedmiotu
Egzamin
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:1. Gewert M., Z. Skoczylas, Analiza matematyczna, Oficyna Wydawnicza Gis, Wrocław 200.2. Krysicki W., L. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach cz. I i II, PWN, Warszawa 2005.3. Ostrowski T., Analiza, PWSZ Gorzów Wielkopolski. 2010.
Literatura zalecana / fakultatywna:1. Gewert M., Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 2, Przykłady i zadania, Oficyna Wydawnicza Gis, Wrocław 2002.2. Janicka L., Wstęp do analizy matematycznej, GiS, Wrocław 2003.3. Banaś J., S. Wędrychowicz, Zbiór zadań z analizy matematycznej, WNT, Warszawa 2004.
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 60Czytanie literatury 5Przygotowanie do zajęć 20Przygotowanie do sprawdzianu 1 10Przygotowanie do sprawdzianu 2 10Przygotowanie do egzaminu 19Konsultacje z nauczycielem 1
Suma godzin: 125Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 5
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Rafał Różański
Data sporządzenia / aktualizacji
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]
Podpis
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.10
Wydział Techniczny
Kierunek Energetyka
Poziom studiów I stopnia
Forma studiów studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
P RO G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Algebra liniowa z geometrią analityczną2. Punkty ECTS 53. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu język polski5. Rok studiów I6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia dr Rafał Różański
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 2 Wykłady: (30);Ćwiczenia: (30)
Liczba godzin ogółem 60
C - Wymagania wstępne
-
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi algebry macierzy, rozwiązywania układów równań, liczb zespolonych oraz elementów geometrii analitycznej w zakresie studiów inżynierskich pierwszego stopnia.
Umiejętności
CU1 wyrobienie umiejętności stosowania w zadaniach podstawowych metod algebry macierzy, rozwiązywania układów równań, liczb zespolonych oraz elementów geometrii analitycznej
Kompetencje społeczne
CK1 przygotowanie do uczenia się przez całe życie
CK2 wyrobienie umiejętności logicznego i kreatywnego myślenia
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunkowyefekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)EPW1
ma podstawową wiedzę z algebry liniowej i geometrii analitycznej K_W01
Umiejętności (EPU…)EPU1 pozyskuje i wykorzystuje informacje z literatury z zakresu algebry liniowej i
geometrii analitycznej.K_U01
EPU2 operuje pojęciami i metodami algebry liniowej i geometrii analitycznej oraz potrafi K_U07
je wykorzystać w zadaniach
Kompetencje społeczne (EPK…)EPK1 rozumie potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie K_K01EPK2 poprzez analizowanie i wnioskowanie ćwiczy umiejętność kreatywnego myślenia K_K06
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści wykładów Liczba godzin
W1 Macierze. 2W2 Wyznaczniki. 2W3 Macierz odwrotna, równania macierzowe. 3
W4 Rząd macierzy. 1W5 Układy Cramera. 4W6 Układy Kroneckera-Capellego. 2W7 Liczby zespolone. 2W8 Wielomiany. 2W9 Rachunek wektorowy. 4
W10 Prosta na płaszczyźnie. 3
W11 Prosta i płaszczyzna w przestrzeni n-wymiarowej. 3
W12 Struktury algebraiczne. 2
Razem liczba godzin wykładów 30
Lp. Treści ćwiczeń Liczba godzin
C1 Działania na macierzach. 2
C2 Obliczanie wyznaczników. 2
C3 Obliczanie macierzy odwrotnej. 3
C4 Rozwiązywanie równań macierzowych. 2
C5 Rozwiązywanie układów Cramera. 4
C6 Rozwiązywanie układów Kroneckera- Capellego. 2
C7 Zaliczenie. 2
C8 Działania na liczbach zespolonych. Pierwiastki zespolone n-tego stopnia. 3
C9 Obliczanie pierwiastków wielomianów. 2
C10 Działania na wektorach. 2
C11 Wyznaczanie różnych postaci prostych na płaszczyźnie. 2
C12 Sprawdzanie czy podana struktura jest grupą. 2
C13 Zaliczenie. 2
Razem liczba godzin ćwiczeń 30
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych formzajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
Wykład wykład z wykorzystaniem komputera, materiałów multimedialnych
komputer, projektor
Ćwiczenia ćwiczenia audytoryjne tablica, pisak, notatnik długopis
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
Wykład F1 – sprawdzian ustny;
F2 – obserwacja/aktywność;
P1 – egzamin
Ćwiczenia F1 – sprawdzian ustny;
F2 – obserwacja/aktywność;F5 – ćwiczenia praktyczne;
P2 – kolokwium
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efektyprzedmiotowe
Wykład Ćwiczenia
F1 F2 P1 F1 F2 F5 P2
EPW1 x x x x x xEPU1 x x x x x xEPU2 x x x x x xEPK1 x x xEPK2 x x x x x
I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie
OcenaPrzedmiotowy
efektkształcenia
(EP..)
Dostateczny dostateczny plus
3/3,5
dobrydobry plus
4/4,5
bardzo dobry5
EPW1 opanował najważniejszeelementy wiedzy przekazanejna zajęciach
opanował większośćprzekazanej na zajęciachwiedzy
opanował całą lub niemal całąprzekazaną na zajęciach wiedzę
EPU1 opanował w stopniupodstawowym umiejętnośćpozyskiwania informacji zliteratury w zakresie algebryliniowej i geometriianalitycznej
opanował umiejętnośćpozyskiwania i wykorzystaniainformacji z literatury wzakresie algebry liniowej igeometrii analitycznej
sprawnie pozyskuje iwykorzystuje informacje zliteratury w zakresie algebryliniowej i geometriianalitycznej
EPU2 stosuje do rozwiązywaniazadań najważniejsze poznanena zajęciach narzędzia algebryliniowej i geometriianalitycznej
stosuje do rozwiązywania zadańwiększość poznanych nazajęciach narzędzi algebryliniowej i geometrii analitycznej
umie odpowiednio wybrać istosować do rozwiązywaniazadań poznane na zajęciachnarzędzia algebry liniowej igeometrii analitycznej
EPK1 zna współczesny wymógcywilizacyjny polegający nauczeniu się przez całe życie
rozumie potrzebę uczenia się idoskonalenia umiejętnościprzez całe życie
akceptuje i realizuje potrzebęuczenia się i doskonaleniaumiejętności przez całe życie
EPK2 potrafi zastosować analizę iwnioskowanie jako formękreatywnego myślenia
często stosuje analizę iwnioskowanie jako formękreatywnego myślenia
gdy jest taka potrzeba stosujeanalizę i wnioskowanie jakoformę kreatywnego myślenia
J – Forma zaliczenia przedmiotu
egzamin
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:1. Arodz H., K. Rosciszewski, Algebra i geometria w zadaniach, Wyd. Znak , Kraków 2005
2. Gleichgewicht B., Algebra, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 20023. Jurlewicz T., Z. Skoczylas, Algebra liniowa cz 1 i 2, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 20014. Ostrowski T., Algebra, PWSZ Gorzów Wielkopolski 2010Literatura zalecana / fakultatywna:1. Herdegen T.A., Wykłady z algebry liniowej i geometrii, Wyd. Discepto, Kraków 2005 2. Jurlewicz T., Z. Skoczylas, Algebra liniowa Przykłady i zadania, cz 1 i 2, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 20013. Kostrikin A.I., J. I. Manin, Algebra liniowa i geometria, PWN, Warszawa 1993
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 60Czytanie literatury 5Przygotowanie do zajęć 20Przygotowanie do sprawdzianu 1 10Przygotowanie do sprawdzianu 2 10Przygotowanie do egzaminu 19Konsultacje z nauczycielem 1
Suma godzin: 125Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 5
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Rafał Różański
Data sporządzenia / aktualizacji
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]
Podpis
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.11
Wydział Techniczny
Kierunek Energetyka
Poziom studiów studia I stopnia
Forma studiów studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Modelowanie matematyczne procesów dynamicznych2. Punkty ECTS 53. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu polski5. Rok studiów II6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia prof. dr hab. inż. Leon Kukiełka
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 3 Wykłady: 15; Laboratoria: 30
Liczba godzin ogółem 45
C - Wymagania wstępne
Student przedmiotu Modelowanie matematyczne procesów dynamicznych posiada wiedzę, umiejętności oraz kompetencje społeczne, które nabył podczas realizacji przedmiotów Analiza matematyczna, Fizyka i Mechanika techniczna (w zakresie podstaw mechaniki oraz drgań mechanicznych).
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 Student ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu modelowania matematycznego procesów dynamicznych.
Umiejętności
CU1 Student posiada umiejętność samodzielnego proponowania rozwiązań konkretnego problemu i przeprowadzenia procedury podjęcia rozstrzygnięć w tym zakresie.
Kompetencje społeczne
CK1 Student potrafi samodzielnie i krytycznie uzupełniać wiedzę i umiejętności, rozszerzone o wymiar interdyscyplinarny.
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) ikompetencji społecznych (K)
Kierunkowyefekt
kształceniaWiedza (EPW…)
1
EPW1 Student ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie ogólną wiedzę z zakresu modelowania matematyczne procesów dynamicznych stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich.
K_W14
Umiejętności (EPU…)EPU1 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł, także w języku
angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie modelowania matematyczne procesów dynamicznych; potrafi integrować w uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie.
K_U01
EPU2 Potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, a także symulacje komputerowe do analiz, projektowania i oceny procesów dynamicznych.
K_U07
EPU3 Potrafi posłużyć się właściwie dobranymi środowiskami programistycznymi, symulatorami oraz narzędziami komputerowo wspomaganego projektowania do symulacji, projektowania i weryfikacji procesów dynamicznych.
K_U10
EPU4 Potrafi modelować procesy dynamiczne stosowane w rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich.
K_U16
Kompetencje społeczne (EPK…)
EPK1 Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje.
K_K02
EPK2 Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role i ponoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane działania.
K_K03
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęćLp. Treści wykładów Liczba
godzinW1 Podstawowe pojęcia związane z modelowaniem. Modelowanie matematyczne i fizyczne. 1
W2Koncepcja opisu przyrostowego. Algorytm modelowania matematycznego procesów dynamicznych.
1
W3 Model cybernetyczny procesu dynamicznego. 2
W4Modelowanie procesów dynamicznych opisywanych modelami nieliniowymi przy zastosowaniu metod statystycznych oraz specjalistycznego oprogramowania.
2
W5Zastosowanie rachunku wariacyjnego oraz metody elementu skończonego do modelowania procesów dynamicznych.
2
W6 Metody rozwiązywania dyskretnych równań ruchu. 2
W7 Dostępne oprogramowanie do modelowania procesów dynamicznych. 1
W8Dostępne oprogramowanie do modelowania i obliczeń. Obliczenia procesów dynamicznych.
2
W9Zastosowanie rachunku wariacyjnego oraz metody elementu skończonego do modelowania procesów termodynamicznych. Obliczenia termiczne i termomechaniczne w programie MES.
2
Razem liczba godzin wykładów 15
Lp. Treści laboratoriów Liczbagodzin
L1Tworzenie modelu cybernetycznego, podział czynników na grupy, grupowanie statystyczne i prezentacja graficzna wyników badań procesów dynamicznych.
3
L2Planowanie eksperymentów badań procesów dynamicznych. Analiza statystyczna wyników eksperymentu.
3
L3Modelowanie procesów opisywanych modelami nieliniowymi przy zastosowaniu metod statystycznych oraz specjalistycznego oprogramowania.
3
L4Zastosowanie rachunku wariacyjnego oraz metody elementu skończonego do modelowania procesów dynamicznych.
4
L5 Zaliczenie 2
2
L5 Modelowanie procesów dynamicznych przy użyciu programów MES. 3
L7Zastosowanie rachunku wariacyjnego oraz metody elementu skończonego do modelowania procesów termodynamicznych.
4
L8 Modelowanie procesów termodynamicznych przy użyciu programów MES. 3
L9 Tworzenie modelu symulacyjnego procesów dynamicznych i termodynamicznych. 3
L10 Zaliczenie 2
Razem liczba godzin laboratoriów 30
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
Wykładwykład z wykorzystaniem komputera, materiałów multimedialnych
komputer, projektor
Laboratoria doskonalenie obsługi programów komputerowych komputer, projektor
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
Wykład F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć),
P2 - kolokwium
Laboratoria F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć), F3 – praca pisemna (sprawozdanie), F5 - ćwiczenia praktyczne (ćwiczenia sprawdzające umiejętności),
P3 - ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących, uzyskanych w semestrze.
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efektyprzedmiotowe
Wykład Laboratoria
F2 P2 F2 F3 F5 P3
EPW1 x x x x xEPU1 x x x x xEPU2 x x x x xEPU3 x x x x xEPU4 x x x x xEPK1 x x xEPK2 x x x
I – Kryteria oceniania
Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcieOcena
Przedmiotowyefekt
kształcenia(EP..)
Dostateczny dostateczny plus
3/3,5
Dobrydobry plus
4/4,5
bardzo dobry5
EPW1 potrafi wskazać mniej niż połowę istotnych elementów
potrafi wskazać większość istotnych elementów
potrafi wskazać wszystkie istotne modelowania
3
modelowania matematycznego procesów dynamicznych
modelowania matematycznego procesów dynamicznych
matematycznego procesów dynamicznych
EPU1 potrafi przy tworzeniu modelu matematycznego procesu dynamicznego korzystać z wiedzy na temat modelowania matematycznego zawartej w literaturze i na stronach internetowych
Potrafi przy tworzeniu średniozaawansowanych modeli matematycznych procesu dynamicznego korzystać z wiedzy na temat modelowania matematycznego zawartej w literaturze i na stronach internetowych
potrafi przy tworzeniu zaawansowanych modeli matematycznych procesu dynamicznego korzystać z wiedzy na temat modelowaniamatematycznego zawartej w literaturze i na stronach internetowych
EPU2 potrafi posługiwać się narzędziami do modelowania prostych procesów dynamicznych
potrafi posługiwać się narzędziami do modelowania średniozaawansowanych procesów dynamicznych
potrafi posługiwać się narzędziami do modelowania zaawansowanych procesów dynamicznych
EPU3 potrafi przygotować specyfikację prostego modelu matematycznego procesu dynamicznego
potrafi przygotować specyfikację modelu matematycznego procesu dynamicznego oraz testować model z wykorzystaniem wyznaczonych narzędzi
potrafi przygotować specyfikację modelu matematycznego procesu dynamicznego oraz testować model z wykorzystaniem samodzielnie wybranych narzędzi
EPU4 potrafi napisać model rozwiązujący zadanie o małym stopniu trudności z wykorzystaniem modelowania matematycznego
potrafi napisać model rozwiązujący zadanie o średnim stopniu trudności z wykorzystaniem modelowania matematycznego
potrafi samodzielnie napisać model rozwiązujący zadanie o wysokim stopniu trudności z wykorzystaniem modelowania matematycznego
EPK1 rozumie potrzebę ciągłego kształcenia w dziedzinie modelowania matematycznego
rozumie potrzebę ciągłego kształcenia w dziedzinie modelowania matematycznego
rozumie potrzebę ciągłego kształcenia w dziedzinie modelowania matematycznego
EPK2 potrafi kreatywnie tworzyć proste modele matematyczne procesów dynamicznych
potrafi kreatywnie tworzyć średniozaawansowane modele matematyczne procesów dynamicznych
potrafi kreatywnie tworzyć zaawansowane modele matematyczne procesów dynamicznych
J – Forma zaliczenia przedmiotu
Zaliczenie z oceną
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:1. Kukiełka L: Podstawy badań inżynierskich, PWN, 2002.2. Łaczek S., Wprowadzenie do systemu elementów skończonych Ansys (Ver. 5.0 i 5-ED), Politechnika Krakowska,
Kraków 1999. 3. Zagrajek T., Krzesiński G., Marek P., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji. Ćwiczenia z
zastosowaniem systemu ANSYS. Skrypt Wydziału Mechanicznego Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej, 2005.
4. ANSYS User's Guide.Literatura zalecana / fakultatywna:1. Mańczak K.: Metody identyfikacji wielowymiarowych obiektów sterowania. WNT, Warszawa 19791. Kukiełka S., Kukiełka L., EXPERIMENT PLANNER - komputerowy program planowania eksperymentów
rozpoznawczych i właściwych oraz identyfikacji i analizy modelu matematycznego obiektu badań. Opis programu komputerowego. Politechnika Koszalińska, 2002.
2. Sosnowski W.: Numeryczna symulacja, analiza wrażliwości i optymalizacja nieliniowych procesów deformacji konstrukcji, Akademia Bydgoska, Bydgoszcz 2003.
3. Rakowski G., Kacprzyk Z., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Oficyna Wydawnicza Politechniki
4
Warszawskiej, Warszawa, 1993 r 4. ANSYS. Theory Reference.
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45Konsultacje 5Czytanie literatury 14Przygotowanie do zajęć 20Przygotowanie do sprawdzianu 1 13Przygotowanie do sprawdzianu 2 13Przygotowanie do kolokwium 15
Suma godzin: 125Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 5
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Prof. zw. dr hab. inż. Leon Kukiełka
Data sporządzenia / aktualizacji
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]
Podpis
5
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.12
Wydział Techniczny
Kierunek Energetyka
Poziom studiów studia I stopnia
Forma studiów studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Fizyka2. Punkty ECTS 53. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu polski5. Rok studiów I6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia dr Wojciech A. Sysło
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 1 Wykłady: 30; Ćwiczenia: 15; Laboratoria: 15
Liczba godzin ogółem 60
C - Wymagania wstępne
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 zapoznanie z podstawami teoretycznymi opisu w języku fizyki i techniki otaczającej rzeczywistości; obserwacja, eksperyment jako podstawa zdobywania wiedzy
CW2 zapoznanie ze szczególnymi podstawowymi rozwiązaniami w zakresie energetyki
Umiejętności
CU1 wyrobienie umiejętności w zakresie pozyskiwania wiedzy z różnych źródeł i dyscyplin nauki, i zastosowanie jej w budowie modeli i opisie zjawisk z obszaru energetyki
Kompetencje społeczne
CK1przygotowany do uczenia się przez całe życie, kreatywny w działaniu skutkującym podnoszeniem kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych
CK2 jest świadomy roli inżyniera nauk technicznych w społeczeństwie
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Efekty kształcenia (E) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencjispołecznych (K)
Kierunkowyefekt
kształceniaWiedza (EW…)
EW1 definiuje, formułuje w języku matematyki problemy inżynierskie z dyscypliny K_W01
1
energetyka
EW2ma podstawową wiedzę z nauk fizycznych, niezbędną do rozwiązywania problemów inżynierskich z obszaru tematów dyscypliny energetyka i dyscyplin pokrewnych, definiuje, formułuje, objaśnia zjawiska, obserwacje i doświadczenia z fizyki
K_W02
EW3do scharakteryzowania cyklu życia urządzeń i systemów technicznych wykorzystuje wiedzę z podstaw nauk ścisłych, w szczególności podstaw przetwarzania energii w tym ze źródeł energii odnawialnej
K_W05, K_W07
Umiejętności (EU…)
EU1wykorzystując nabytą wiedzę z przedmiotu podstawowego fizyki, formułuje spójny opis urządzeń, ich działania i procesów z ich udziałem
K_U06
EU2rozwiązuje pokrewne zagadnienia, wykorzystując metody modelowania rzeczywistości do opisu i oceny działania elementów i układów energetycznych
K_U07
EU3potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami i urządzeniami umożliwiającymi pomiar podstawowych wielkości charakteryzujących elementy i układy energetyczne
K_U10
Kompetencje społeczne (EK…)
EK1postrzega relacje między zdobytą wiedzą i umiejętnościami a działalnością inżynierską w obszarze zagadnień energetyki oraz środowiska w którym żyje i pracuje, rozumiejąc potrzebę dalszego kształcenia
K_K02
EK2 jest świadomy społecznej roli przedstawiciela nauk technicznych, inżyniera energetyka K_K06
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści wykładów Liczba godzin
W1 Przedmiot badań fizyki. Modelowanie rzeczywistości. Fizyka jako sposób oglądania świata. 2W2 Oddziaływania podstawowe, ich cechy. Pomiar, jednostki układu SI. 2
W3 Rachunek wektorowy w opisie wielkości fizycznych i praw fizyki. Przykłady zastosowań. 2
W4 Kinematyka, opis ruchu. Ruch jednostajny, zmienny, harmoniczny. 2
W5Zasady dynamiki Newtona. Prawo powszechnego ciążenia. Pęd ciała. Zasada zachowania pędu. Pojęcie środka masy.
2
W6 Rozwiązanie równań ruchu dla szczególnych przypadków. Siły oporu. 2
W7 Energia potencjalna i kinetyczna, zasada zachowania energii mechanicznej. Zderzenia. 2
W8 Statyka i dynamika płynów: cieczy i gazów. Prawo Archimedesa, prawo Bernoulliego. 2
W9Zasady termodynamik. Opis czterech podstawowych przemian termodynamicznych.Informacja ma naturę fizyczną.
2
W10 Cykle termodynamiczne, ich sprawności. Wybrane realizacje cykli, ich zastosowania. 2
W11 Pole elektryczne i magnetyczne. Własności elektryczne i magnetyczne materii. 2
W12Prawo Gaussa, prawo Faradaya, prawo Ampera. Równania Maxwella. Prąd i pole magnetyczne, podstawy działania urządzeń elektrycznych.
2
W13 Fale elektromagnetyczne, ich widmo. Oddziaływanie fal elektromagnetycznych z materią. 2
W14Stara i nowa teoria kwantów. Promieniowanie ciała doskonale czarnego, efekt fotoelektryczny, budowa atomu, dualizm korpuskularno – falowy.
2
W15 Zagadnienia fizyki współczesnej. Teoria względności, laser, holografia. 2
Razem liczba godzin wykładów 30
Lp. Treści ćwiczeń Liczba godzin
C1 Elementy rachunku wektorowego w zastosowaniu do rozwiązywania problemów z fizyki 2C2 Kinematyka jako opis ruchu, rozwiązywania zagadnień opisu ruchu wokół nas 2
C3Zagadnienia dynamiki, siła jako przyczyna ruchu, rozwiązywanie równań ruchu dla szczególnych przypadków
2
2
C4Zasady zachowania: pędu i energii mechanicznej w opisie ruchu ciał. Statyka i dynamika płynów
2
C5Termodynamika w opisie przemian energii z udziałem pracy i wymiany ciepła. Cykle termodynamiczne w opisie układów pracujących w otoczeniu człowieka
2
C6Pole elektryczne i magnetyczne, siła działająca na poruszający się ładunek: siła Lorentza, siła elektrodynamiczna
2
C7Problemy fizyki współczesnej: efekt fotoelektryczny, dualizm korpuskularno-falowy, pesel atomu
3
Razem liczba godzin ćwiczeń 15
Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin
L1 Pomiar przyspieszenia ziemskiego metodą wahadła matematycznego 2L2 Badanie własności sprężystych ciał stałych. Prawo Hooke’a 2
L3 Bloczek stały, bloczek ruchomy, przykład maszyny prostej 2
L4 Pomiar współczynnika załamania światła, wyznaczanie kąta granicznego 2
L5 Pomiar ogniskowej soczewki metodą Bessela 2
L6 Pomiar ogniskowej soczewki metodą wyznaczania biegu promienia świetlnego 2
L7 Sposoby wymiany energii, modelowanie efektu cieplarnianego 3
Razem liczba godzin laboratoriów 15
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
Wykład M2, Wykład problemowy Projektor, tablica
Ćwiczenia M5, 2. Ćwiczenia audytoryjne Tablica
LaboratoriaM5, 3. ćwiczenia laboratoryjne – wykonanie eksperymentów z wykorzystaniem zestawów laboratoryjnych
Zestawy laboratoryjne w pracowni fizyki
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęćOcena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
Wykład
F2, aktywność podczas wykładów – rozwiązywanie problemów
P1, egzamin pisemny – dwa sprawdzianyP1, rozwiązywanie zadań, problemów w trakcie wykładu
Ćwiczenia
F2, obserwacja/aktywność, przygotowanie do zajęć P2, kolokwium podsumowująceP3, ocena podsumowująca z ocen formujących, uzyskanych w semestrze
Laboratoria
F1, ocena przygotowania do realizacji eksperymentuF2, ocena realizacji eksperymentu
F3, ocena sprawozdania podsumowującego wykonany eksperyment
P3, ocena średnia z realizacji eksperymentów i sprawozdań z ćwiczeń
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efektyprzedmiotowe
Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt
F2 P1 F2 P2 P3 …. F1 F2 F3 P3 .. .. ..
EPW1 x x x x x x xEPW2 x x x x x x xEPW3 x x x x x x x
3
EPU1 x x x x x x xEPU2 x x x x x x xEPU3 x x x x x x xEPK1 x xEPK2 x
I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie
OcenaPrzedmiotowy
efekt kształcenia(EP..)
Dostatecznydostateczny plus
3/3,5
dobrydobry plus
4/4,5
bardzo dobry5
EPW1
Zna wybrane definicje izjawiska z zakresu
podstawowych zagadnień fizykii objaśnia je
Zna większość definicji izjawisk z zakresu
podstawowych zagadnień fizykii objaśnia je
Zna wszystkie wymaganedefinicje i zjawiska z zakresu
podstawowych zagadnień fizykii objaśnia je
EPW2
Dla wybranych zjawisk zzakresu podstawowych
zagadnień fizyki identyfikujeich cechy
Dla większości zjawisk zzakresu podstawowych
zagadnień fizyki identyfikujeich cechy
Dla wszystkich zjawiska zzakresu podstawowych
zagadnień fizyki identyfikujeich cechy
EPW3
Definiuje wybrane wielkościfizyczne charakteryzujące
zachowanie układów, urządzeń iprocesów
Definiuje większość wielkościfizycznych charakteryzujących
zachowanie układów, urządzeń iprocesów
Definiuje wszystkie wymaganewielkości fizyczne
charakteryzujące zachowanieukładów, urządzeń i procesów
EPU1
Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę zfizyki do wybranych zjawisk i
procesów wykorzystującumiejętność ich modelowania
Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę zfizyki do większości zjawisk i
procesów wykorzystującumiejętność ich modelowania
Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę z
fizyki do wszystkichwymaganych zjawisk i
procesów EPU2 Potrafi rozwiązywać wybrane
pokrewne zagadnienia zenergetyki, troszcząc się opodnoszenie kompetencji
zawodowych
Potrafi rozwiązywać większośćpokrewnych zagadnień z
energetyki, troszcząc się opodnoszenie kompetencji
zawodowych
Potrafi rozwiązywać wszystkiewymagane pokrewne
zagadnienia z energetyki,troszcząc się o podnoszeniekompetencji zawodowych
EPU3
Posługuje się wybranymiurządzeniami i metodami do
określenia wielkościelektrycznych
Posługuje się większościąurządzeń i metod do określenia
wielkości elektrycznych
Posługuje się wszystkimiwymaganymi urządzeniami i
metodami do określeniawielkości elektrycznych
EPK1
Rozumie, ale nie zna skutkówuczenia się przez całe życie ipoznania podstaw energetyki,
które daje fizyka
Rozumie i zna skutki uczeniasię przez całe życie i poznaniapodstaw energetyki, które daje
fizyka
Rozumie i zna skutki orazpozatechniczne aspekty uczeniasię przez całe życie i poznaniapodstaw energetyki, które daje
fizyka
EPK2
Jest świadomy społecznej roliinżyniera nauk technicznych
Jest świadomy społecznej roliinżyniera nauk technicznych w
przekazywaniu wiedzy
Jest świadomy społecznej roliinżyniera nauk technicznych w
przekazywaniu wiedzy ozastosowaniu jej w
rozwiązywaniu podstawowychproblemów
J – Forma zaliczenia przedmiotuwykłady – egzamin pisemny, rozwiązywanie zadań/problemów, formułowanie definicji ćwiczenia – ocena podsumowująca: umiejętność rozwiązywania problemów/zdań i ze sprawdzianówlaboratorium – realizacja i zaliczenie pięciu ćwiczeń laboratoryjnych
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:1. 1. D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy Fizyki, 5 tomów, PWN, Warszawa 2003.2. J. Orear, Fizyka, 2 tomy, WNT, Warszawa 1998,3. R. P. Feynman, R. B. Leighton, M. Sands, Feynmana wykłady z fizyki, 3 tomy, Warszawa 1972.
4
4. J. Walker, Podstawy Fizyki. Zbiór zadań, PWN, Warszawa 2005.5. H. Szydłowski, Pracownia fizyczna wspomagana komputerem, PWN, Warszawa 2003. 6. A. K. Wróblewski, Historia fizyki, PWN, Warszawa 2009.
Literatura zalecana / fakultatywna:1. A. K. Wróblewski, J. A. Zakrzewski, Wstęp do fizyki, 2 tomy, PWN, Warszawa 1984.2. K. Ernst, Einstein na huśtawce czyli fizyka zabaw, gier i zabawek, Prószyński i S-ka, Warszawa 2003.3. S. Szuba, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 2007. 4. M. Kozielski, Fizyka i astronomia, 3 tomy, Wyd. Szkolne PWN, Warszawa 2005.
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 60Konsultacje 5Czytanie literatury 10Przygotowanie do ćwiczeń 10Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych 10Przygotowanie sprawozdania z wykonanych eksperymentów 10Przygotowanie do sprawdzianu 10Przygotowanie do egzaminu 10
Suma godzin: 125Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 5
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Wojciech A. Sysło
Data sporządzenia / aktualizacji 30 wrzesień 2016
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]
Podpis
5
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.13
Wydział Techniczny
Kierunek Energetyka
Poziom studiów studia I stopnia
Forma studiów studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Chemia2. Punkty ECTS 63. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu polski5. Rok studiów I6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia dr inż. Anna Bieda
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 1 Wykłady: 30; Ćwiczenia: 15; Laboratoria: 15
Liczba godzin ogółem 60
C - Wymagania wstępne
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1 zapoznanie z podstawami teoretycznymi opisu w języku chemii i techniki otaczającej rzeczywistości; obserwacja, eksperyment jako podstawa zdobywania wiedzy
CW2 zapoznanie ze szczególnymi podstawowymi rozwiązaniami w zakresie energetyki
Umiejętności
CU1 wyrobienie umiejętności w zakresie pozyskiwania wiedzy z różnych źródeł i dyscyplin nauki, i zastosowanie jej w budowie modeli i opisie zjawisk z obszaru energetyki
Kompetencje społeczne
CK1przygotowany do uczenia się przez całe życie, kreatywny w działaniu skutkującym podnoszeniem kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych
CK2 jest świadomy roli inżyniera nauk technicznych w społeczeństwie
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Efekty kształcenia (E) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencjispołecznych (K)
Kierunkowyefekt
kształceniaWiedza (EW…)
EW1 definiuje, formułuje w języku matematyki problemy inżynierskie z dyscypliny K_W01
1
energetyka
EW2ma podstawową wiedzę z nauk chemicznych, niezbędną do rozwiązywania problemów inżynierskich z obszaru tematów dyscypliny energetyka i dyscyplin pokrewnych, definiuje, formułuje, objaśnia zjawiska, obserwacje i doświadczenia z chemii
K_W02
EW3do scharakteryzowania cyklu życia urządzeń i systemów technicznych wykorzystuje wiedzę z podstaw nauk ścisłych, w szczególności podstaw przetwarzania energii w tym ze źródeł energii odnawialnej
K_W05, K_W07
Umiejętności (EU…)
EU1wykorzystując nabytą wiedzę z przedmiotu podstawowego chemii, formułuje spójny opis urządzeń, ich działania i procesów z ich udziałem
K_U06
EU2rozwiązuje pokrewne zagadnienia, wykorzystując metody modelowania rzeczywistości do opisu i oceny działania elementów i układów energetycznych
K_U07
EU3potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami i urządzeniami umożliwiającymi pomiar podstawowych wielkości charakteryzujących elementy i układy energetyczne
K_U10
Kompetencje społeczne (EK…)
EK1postrzega relacje między zdobytą wiedzą i umiejętnościami a działalnością inżynierską w obszarze zagadnień energetyki oraz środowiska w którym żyje i pracuje, rozumiejąc potrzebę dalszego kształcenia
K_K02
EK2 jest świadomy społecznej roli przedstawiciela nauk technicznych, inżyniera energetyka K_K06
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści wykładów Liczba godzin
W1Współczesny rozwój teorii atomistycznej. Fizyczne i chemiczne metody wyznaczania masy atomowej
2
W2 Zasady obliczeń stechiometrycznych 2
W3 Chemia kwantowa–orbitale atomowe i molekularne, rodzaj wiązań chemicznych 2
W4 Hybrydyzacja 2
W5 Charakterystyka stanów skupienia., symetrie struktur, sieci przestrzenne 2
W6 Ciepło reakcji chemicznej, entalpia, prawo Hessa. 2
W7 Protonowa teoria kwasów i zasad. Dysocjacja wody i pH 2
W8 Elektrochemia 2
W9 Utlenianie i redukcja jako proces wymiany elektronów. Stopień utleniania 2
W10 Rząd reakcji, mechanizmy reakcji w roztworach. Reaktywność a struktura elektronowa 2
W11 Prawo okresowości pierwiastków chemicznych. Elektroujemność 2
W12 Charakterystyka podstawowych grup pierwiastków układu okresowego 2
W13 Charakterystyka podstawowych grup pierwiastków układu okresowego 2
W14 Opis i charakterystyka podstawowych grup związków organicznych 2
W15 Opis i charakterystyka podstawowych grup związków organicznych 2
Razem liczba godzin wykładów 30
Lp. Treści ćwiczeń Liczba godzin
C1 Prawa stanu gazowego – ilustracja przemian 2C2 Układanie równań reakcji chemicznych 2
C3 Stechiometria 2
C4 Termochemia 2
2
C5 Równowagi jonowe w wodnych roztworach elektrolitów 2
C6 Utlenianie i redukcja 2
C7 Analiza wagowa 3
Razem liczba godzin ćwiczeń 15
Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin
L1 Podstawy eksperymentu chemicznego 2L2 Kalorymetria – ciepło spalania, ciepło rozpuszczania 2
L3 Wybrane reakcje chemiczne 2
L4 Układ dwuskładnikowy, równowaga ciecz – para 2
L5 Ogniwa elektrochemiczne, siła elektromotoryczna ogniwa, półogniwa 2
L6 Zjawiska osmotyczne w roztworach 2
L7Napięcie powierzchniowe czystych cieczy i roztworów, kinetyka chemiczna, wyznaczanie rzędu reakcji
3
Razem liczba godzin laboratoriów 15
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
Wykład M2, Wykład problemowy Projektor, tablica
Ćwiczenia M5, 2. Ćwiczenia audytoryjne Tablica
LaboratoriaM5, 3. ćwiczenia laboratoryjne – wykonanie eksperymentów z wykorzystaniem zestawów laboratoryjnych
Zestawy laboratoryjne
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęćOcena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
Wykład
F2, aktywność podczas wykładów – rozwiązywanie problemów
P1, egzamin pisemny – dwa sprawdzianyP1, rozwiązywanie zadań, problemów w trakcie wykładu
Ćwiczenia
F2, obserwacja/aktywność, przygotowanie do zajęć P2, kolokwium podsumowująceP3, ocena podsumowująca z ocen formujących, uzyskanych w semestrze
Laboratoria
F1, ocena przygotowania do realizacji eksperymentuF2, ocena realizacji eksperymentu
F3, ocena sprawozdania podsumowującego wykonany eksperyment
P3, ocena średnia z realizacji eksperymentów i sprawozdań z ćwiczeń
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efektyprzedmiotowe
Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt
F2 P1 F2 P2 P3 …. F1 F2 F3 P3 .. .. ..
EPW1 x x x x x x xEPW2 x x x x x x xEPW3 x x x x x x xEPU1 x x x x x x xEPU2 x x x x x x x
3
EPU3 x x x x x x xEPK1 x xEPK2 x
I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie
OcenaPrzedmiotowy
efekt kształcenia(EP..)
Dostatecznydostateczny plus
3/3,5
dobrydobry plus
4/4,5
bardzo dobry5
EPW1
Zna wybrane definicje izjawiska z zakresu
podstawowych zagadnieńchemii i objaśnia je
Zna większość definicji izjawisk z zakresu
podstawowych zagadnieńchemii i objaśnia je
Zna wszystkie wymaganedefinicje i zjawiska z zakresu
podstawowych zagadnieńchemii i objaśnia je
EPW2
Dla wybranych zjawisk zzakresu podstawowych
zagadnień chemii identyfikujeich cechy
Dla większości zjawisk zzakresu podstawowych
zagadnień chemii identyfikujeich cechy
Dla wszystkich zjawiska zzakresu podstawowych
zagadnień chemii identyfikujeich cechy
EPW3
Definiuje wybrane wielkościchemiczne charakteryzujące
zachowanie układów, urządzeń iprocesów
Definiuje większość wielkościchemiczne charakteryzujących
zachowanie układów, urządzeń iprocesów
Definiuje wszystkie wymaganewielkości chemiczne
charakteryzujące zachowanieukładów, urządzeń i procesów
EPU1
Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę z
chemii do wybranych zjawisk iprocesów wykorzystując
umiejętność ich modelowania
Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę z
chemii do większości zjawisk iprocesów wykorzystując
umiejętność ich modelowania
Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę z
chemii do wszystkichwymaganych zjawisk i
procesów EPU2 Potrafi rozwiązywać wybrane
pokrewne zagadnienia zenergetyki, troszcząc się opodnoszenie kompetencji
zawodowych
Potrafi rozwiązywać większośćpokrewnych zagadnień z
energetyki, troszcząc się opodnoszenie kompetencji
zawodowych
Potrafi rozwiązywać wszystkiewymagane pokrewne
zagadnienia z energetyki,troszcząc się o podnoszeniekompetencji zawodowych
EPU3
Posługuje się wybranymiurządzeniami i metodami do
określenia wielkościelektrycznych
Posługuje się większościąurządzeń i metod do określenia
wielkości elektrycznych
Posługuje się wszystkimiwymaganymi urządzeniami i
metodami do określeniawielkości elektrycznych
EPK1
Rozumie, ale nie zna skutkówuczenia się przez całe życie ipoznania podstaw energetyki,
które daje chemia
Rozumie i zna skutki uczeniasię przez całe życie i poznaniapodstaw energetyki, które daje
chemia
Rozumie i zna skutki orazpozatechniczne aspekty uczeniasię przez całe życie i poznaniapodstaw energetyki, które daje
chemia
EPK2
Jest świadomy społecznej roliinżyniera nauk technicznych
Jest świadomy społecznej roliinżyniera nauk technicznych w
przekazywaniu wiedzy
Jest świadomy społecznej roliinżyniera nauk technicznych w
przekazywaniu wiedzy ozastosowaniu jej w
rozwiązywaniu podstawowychproblemów
J – Forma zaliczenia przedmiotuwykłady – egzamin pisemny, rozwiązywanie zadań/problemów, formułowanie definicji ćwiczenia – ocena podsumowująca: umiejętność rozwiązywania problemów/zdań i ze sprawdzianówlaboratorium – realizacja i zaliczenie pięciu ćwiczeń laboratoryjnych
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:1. A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, PWN, Warszawa 2010.2. Z. Bojarski, M. Gigla, K. Stróż, M. Surowiec, Krystalografia, PWN, Warszawa 2007.3. J. McMurry, Chemia organiczna, PWN, Warszawa 2010.4. W. Kołos, J. Sadlej, Atom i cząsteczka, wykłady z chemii fizycznej, WNT, Warszawa 2007.
4
Literatura zalecana / fakultatywna:1. A. Olszowski, Doświadczenie fizykochemiczne, Wyd. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2010.2. P. W. Atkins, Podstawy chemii fizycznej, PWN, Warszawa 1999.3. Z. Galus ( red.), Ćwiczenia rachunkowe z chemii analitycznej, PWN, Warszawa 2008.4. W. Ufnalski, Wprowadzenie do termodynamiki chemicznej, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej,
Warszawa 2004
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 60Konsultacje 5Czytanie literatury 10Przygotowanie do ćwiczeń 15Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych 15Przygotowanie sprawozdania z wykonanych eksperymentów 15Przygotowanie do sprawdzianu 15Przygotowanie do egzaminu 15
Suma godzin: 150Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 6
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego dr inż. Anna Bieda
Data sporządzenia / aktualizacji
Dane kontaktowe (e-mail, telefon)
Podpis
5
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.14
Wydział Techniczny
Kierunek Energetyka
Poziom studiów studia I stopnia
Forma studiów studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Termodynamika techniczna2. Punkty ECTS 53. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu polski5. Rok studiów II6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia dr Wojciech A. Sysło
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 3 Wykłady: 15; Ćwiczenia: 15; Laboratoria: 15;
Liczba godzin ogółem 45
C - Wymagania wstępne
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1zapoznanie z podstawami teoretycznymi opisu w języku fizyki i techniki otaczającej rzeczywistości; obserwacja, eksperyment jako podstawa zdobywania wiedzy
CW2zapoznanie ze szczególnymi podstawowymi rozwiązaniami w zakresie realizacji zadanych procesów termodynamicznych
Umiejętności
CU1wyrobienie umiejętności w zakresie pozyskiwania wiedzy z różnych źródeł i dyscyplin nauki, i zastosowanie jej w budowie modeli i opisie zjawisk z termodynamiki technicznej
Kompetencje społeczne
CK1 przygotowany do uczenia się przez całe życie, kreatywny w działaniu skutkującym podnoszeniem kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych
CK2 świadomy roli inżyniera energetyki w zapewnieniu zrównoważonego rozwoju społeczeństwa
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Efekty kształcenia (E) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencjispołecznych (K)
Kierunkowyefekt
kształcenia
1
Wiedza (EW…)
EW1definiuje, formułuje w języku matematyki problemy inżynierskie z obszaru termodynamiki technicznej
K_W01
EW2definiuje, formułuje, objaśnia zjawiska i obserwacje z zakresu podstawowych zagadnieńfizyki związanych z termodynamika, wskazuje i identyfikuje istotne cechy zjawisk i doświadczeń, ma spójną interpretację pozyskanej wiedzy przyrodniczej
K_W02
EW3do scharakteryzowania cyklu życia urządzeń i systemów technicznych wykorzystuje wiedzę z podstaw nauk ścisłych, w szczególności termodynamicznych podstaw przetwarzania energii w tym ze źródeł energii odnawialnej
K_W05, K_W07
Umiejętności (EU…)EU1 formułuje spójny opis zjawisk i procesów w języku przemian energetycznych K_U06
EU2rozwiązuje pokrewne zagadnienia, wykorzystując metody modelowania rzeczywistości do opisu i oceny działania elementów i układów energetycznych
K_U07
EU3potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami i urządzeniami umożliwiającymi opis i pomiar podstawowych wielkości charakteryzujących elementy i układy energetyczne
K_U10
Kompetencje społeczne (EK…)
EK1postrzega relacje między zdobytą wiedzą i umiejętnościami a działalnością inżynierską w obszarze zagadnień energetyki oraz środowiska w którym żyje i pracuje, rozumiejąc potrzebę dalszego kształcenia
K_K02
EK2 jest świadomy społecznej roli przedstawiciela nauk technicznych, inżyniera energetyka K_K06
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści wykładów Liczba godzin
W1Termodynamika – nauka o energii, źródła energii, podstawowe pojęcia i obszar zastosowań, zasady termodynamiki
1
W2Przemiany termodynamiczne, funkcje termodynamiczne energia swobodna, entropia, entalpia, ciepło właściwe, ciepło przemiany
2
W3 Własności gazów, równanie stanu gazu doskonałego i rzeczywistego, prawo Daltona 1
W4Praca absolutna i techniczna, entalpia. Pełny opis podstawowych przemian termodynamicznych, wykresy (p V), (T s), (h ,s)
2
W5II zasada termodynamiki – silnik Carnota, obiegi termodynamiczne, wykres Sanke’a, sprawność cyklu przemian
1
W6Wymiana energii, prawa: przewodnictwo, konwekcja, promieniowanie. Ekrany, wymienniki ciepła
2
W7 Obiegi parowe, układ dwuskładnikowy jako czynnik roboczy 2
W8 Termodynamika układów energii odnawialnej 2
W9 Gazy wilgotne, przemiany gazu wilgotnego, wykres Molliera 2
Razem liczba godzin wykładów 15
Lp. Treści ćwiczeń Liczba godzin
L1Opis przemian termodynamicznych w różnych układach współrzędnych, równanie gazu doskonałego
2
L2 Pierwsza i druga zasada termodynamiki w opisie przemian termodynamicznych 2
L3 Przetwarzanie, przesyłanie, przechowywanie energii; przykłady rozwiązań 2
L4 Obiegi termodynamiczne, przykładowe realizacje, ich parametry 2
L5 Zależności energetyczne w układach energii odnawialnej 3
L6 Słońce jako źródło energii, modelowanie klimatu Ziemi 2
L7 Silniki spalinowe, cykl Otta, Diesla 2
2
Razem liczba godzin laboratoriów 15
Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin
L1Pomiar podstawowych wielkości fizycznych układów termodynamicznych, przyrządy pomiarowe, metody pomiaru
1
L2 Pompa ciepła powietrze - woda 3
L3 Panel ogniwa fotowoltaicznego jako źródło energii elektrycznej 3
L4 Płaski kolektor słoneczny jako podgrzewacz wody użytkowej 3
L5 Ogniwo paliwowe PEM 3
L6 Układy chłodzące, absorpcyjne urządzenie chłodnicze 2
Razem liczba godzin laboratoriów 15
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
Wykład M2, wykład problemowy, interaktywnyProjektor, układy doświadczalne w laboratorium termodynamiki
Ćwiczenia M5, 2 ćwiczenia audytoryjneSchematy urządzeń i procesów, tablice parowe
Laboratoria
M5, 3, ćwiczenia laboratoryjne, obsługa i eksperymenty zwykorzystaniem zestawów dydaktycznych laboratorium termodynamiki technicznej, wizyta studyjna w miejscu praktycznej realizacji odnawialnego źródła energii
Zestawy dydaktyczne w laboratorium termodynamiki technicznej
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
WykładF2, aktywność podczas wykładów – rozwiązywanie problemów
P1, egzamin pisemny P1, rozwiązywanie zadań, problemów w trakcie wykładu
Ćwiczenia F2, aktywność przy rozwiązywaniu podanych zadań, P2, testy sprawdzające
Laboratoria
F1, ocena przygotowania do realizacji eksperymentuF2, ocena realizacji eksperymentu
F3, ocena sprawozdania podsumowującego wykonany eksperyment
P3, ocena średnia z realizacji eksperymentów i sprawozdań z ćwiczeń
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efektyprzedmiotowe
Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt
F2 P1 F2 P2 …. …. F1 F2 F3 P3 .. .. ..
EPW1 x x x x x xEPW2 x x x x x x xEPW3 x x x x x xEPU1 x x x x xEPU2 x x x x xEPU3 x x x x xEPK1 x xEPK2 x x
I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcieOcenaPrzedmiotowyefekt
Dostateczny , dostateczny plus 3/3,5
Dobry, dobry plus4/4,5
bardzo dobry
3
kształcenia(EP..)
5
EPW1
Zna wybrane definicje i zjawiskaz zakresu podstawowychzagadnień termodynamiki iobjaśnia je
Zna większość definicji izjawisk z zakresupodstawowych zagadnieńtermodynamiki i objaśnia je
Zna wszystkie wymaganedefinicje i zjawiska z zakresupodstawowych zagadnieńtermodynamiki i objaśnia je
EPW2
Dla wybranych zjawisk zzakresu podstawowychzagadnień termodynamikiidentyfikuje ich cechy
Dla większości zjawisk zzakresu podstawowychzagadnień termodynamikiidentyfikuje ich cechy
Dla wszystkich zjawiska zzakresu podstawowychzagadnień termodynamikiidentyfikuje ich cechy
EPW3
Definiuje wybrane wielkościfizyczne charakteryzującezachowanie układów,urządzeń i procesówtermodynamicznych
Definiuje większość wielkościfizycznych charakteryzującychzachowanie układów,urządzeń i procesówtermodynamicznych
Definiuje wszystkie wymaganewielkości fizycznecharakteryzujące zachowanieukładów, urządzeń i procesówtermodynamicznych
EPU1
Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę ztermodynamiki do wybranychzjawisk i procesówwykorzystując umiejętność ichmodelowania
Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę ztermodynamiki do większościzjawisk i procesówwykorzystując umiejętność ichmodelowania
Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę ztermodynamiki do wszystkichwymaganych zjawisk iprocesów
EPU2
Potrafi rozwiązywać wybranepokrewne zagadnienia ztechnik przetwarzania energii,troszcząc się o podnoszeniekompetencji zawodowych
Potrafi rozwiązywać większośćpokrewnych zagadnień ztechnik przetwarzania energii,troszcząc się o podnoszeniekompetencji zawodowych
Potrafi rozwiązywać wszystkiewymagane pokrewnezagadnienia z technikprzetwarzania energii,troszcząc się o podnoszeniekompetencji zawodowych
EPU3
Planując rozwiązaniatechniczne z wybranychobszarów termodynamikitechnicznej, stosuje zasadybezpieczeństwa i higieny pracy
Planując rozwiązaniatechniczne z większościobszarów termodynamikitechnicznej, stosuje zasadybezpieczeństwa i higieny pracy
Planując rozwiązaniatechniczne z wszystkichobszarów termodynamikitechnicznej, stosuje zasadybezpieczeństwa i higieny pracy
EPK1
Rozumie, ale nie zna skutkówuczenia się przez całe życie ipoznania podstawtermodynamiki, które dajefizyka
Rozumie i zna skutki uczeniasię przez całe życie i poznaniapodstaw termodynamiki, któredaje fizyka
Rozumie i zna skutki orazpozatechniczne aspektyuczenia się przez całe życie ipoznania podstawtermodynamiki, które dajefizyka
EPK2
Jest świadomy społecznej roliinżyniera energetyka wdążeniu do zapewnieniazrównoważonego rozwojuspołeczeństwa
Jest świadomy społecznej roliinżyniera energetyka wprzekazywaniu wiedzy ozrównoważonym rozwojuspołeczeństwa
Jest świadomy społecznej roliinżyniera energetyka wprzekazywaniu wiedzy ozastosowaniu jej wrozwiązywaniu problemówzrównoważonego rozwoju
J – Forma zaliczenia przedmiotuWykład – sprawdzian pisemny z zagadnień będących treścią wykładów i podstaw realizowanych zajęć laboratoryjnychĆwiczenia – ocena aktywności na laboratorium, sprawdziany częściowe, oceny za rozwiązywane problemyLaboratorium – ocena aktywności na laboratorium, ocena prezentacji na podany temat, ocena sprawozdań ze zrealizowanych ćwiczeń laboratoryjnych
K – Literatura przedmiotu
1. H. Charun, Podstawy termodynamiki technicznej, Cz. 1 i 2, Wyd. Politechniki Koszalińskiej, Koszalin 20082. W. Pudlik, Termodynamika, Politechnika Gdańska, Gdańsk 20113. J. Szargut, Termodynamika techniczna, Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 20114. T. Bohdal, H. Charun, M. Czapp, K. Dutkowski, Ćwiczenia laboratoryjne z termodynamiki, Wyd. Politechniki
Koszalińskiej, Koszalin 20075. S. Wiśniewski, T. Wiśniewski, Wymiana ciepła, WNT, Warszawa 1994 6. S. Wiśniewski, Termodynamika techniczna, WNT, Warszawa 2005
4
7. Termodynamika, zadania i przykłady obliczeniowe, pod red. W. Pudlika, Politechnika Gdańska, Gdańsk 2008Literatura zalecana / fakultatywna:
1. J. Banaszek, J. Bzowski, R. Domański, J. Sado, Termodynamika. Przykłady i zadania, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2007
2. J. Madejski, Termodynamika techniczna, Wyd. Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 20003. T. Fodemski i inni, Pomiary cielne, cz. I, Podstawowe pomiary cieplne, WNT, Warszawa 20014. Podręczniki kursowe z fizyki
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45Konsultacje 5Czytanie literatury 15Przygotowanie do ćwiczeń 10Przygotowanie do laboratorium 15Przygotowanie sprawozdania ze zrealizowanych laboratoriów 20Przygotowanie do sprawdzianu 15
Suma godzin: 125Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 5
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Wojciech A. Sysło
Data sporządzenia / aktualizacji 30 września 2016
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]
Podpis
5
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.15
Wydział Techniczny
Kierunek Energetyka
Poziom studiów studia I stopnia
Forma studiów studia stacjonarne
Profil kształcenia praktyczny
P R O G R A M P R Z E D M I O T U
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu Mechanika płynów2. Punkty ECTS 33. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu polski5. Rok studiów II6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia
Dr Wojciech A. Sysło
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 4 Wykłady: 15; Ćwiczenia: 15
Liczba godzin ogółem 30
C - Wymagania wstępne
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1zapoznanie z podstawami teoretycznymi opisu w języku fizyki i techniki otaczającej rzeczywistości; obserwacja, eksperyment jako podstawa zdobywania wiedzy
CW2 zapoznanie ze szczególnymi podstawowymi rozwiązaniami w zakresie mechaniki płynów
Umiejętności
CU1wyrobienie umiejętności w zakresie pozyskiwania wiedzy z różnych źródeł i dyscyplin nauki, i zastosowanie jej w budowie modeli i opisie zjawisk z obszaru przepływu płynu
Kompetencje społeczne
CK1 przygotowany do uczenia się przez całe życie, kreatywny w działaniu skutkującym podnoszeniem kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych
CK2 jest świadomy roli przedstawiciela nauk technicznych w rozwoju społeczeństwa
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Efekty kształcenia (E) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencjispołecznych (K)
Kierunkowyefekt
kształcenia
Wiedza (EW…)
1
EW1 definiuje, formułuje w języku matematyki problemy inżynierskie z mechaniki płynów K_W01
EW2ma podstawową wiedzę z nauk fizycznych, niezbędną do rozwiązywania problemów inżynierskich z obszaru tematów mechaniki płynów i dyscyplin pokrewnych, definiuje, formułuje, objaśnia zjawiska, obserwacje i doświadczenia z mechaniki płynów
K_W02, K_W03
EW3do scharakteryzowania cyklu życia urządzeń i systemów technicznych wykorzystuje wiedzę z podstaw nauk ścisłych, w szczególności podstaw przetwarzania energii w tym ze źródeł energii odnawialnej
K_W05, K_W07
Umiejętności (EU…)
EU1wykorzystując nabytą wiedzę z przedmiotu fizyki, formułuje spójny opis urządzeń, ich działania i procesów z ich udziałem w zakresie mechaniki płynów
K_U06
EU2rozwiązuje pokrewne zagadnienia, wykorzystując metody modelowania rzeczywistości do opisu i oceny działania elementów i układów stosowanych w przepływie płynów
K_U07
EU3potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami i urządzeniami umożliwiającymi pomiar podstawowych wielkości charakteryzujących przepływ płynu
K_U10
Kompetencje społeczne (EK…)
EK1postrzega relacje między zdobytą wiedzą i umiejętnościami a działalnością inżynierską w obszarze zagadnień mechaniki płynów oraz środowiska w którym żyje i pracuje, rozumiejąc potrzebę dalszego kształcenia
K_K02
EK2 jest świadomy społecznej roli przedstawiciela nauk technicznych, inżyniera energetyka K_K06
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Lp. Treści wykładów Liczba godzin
W1 Mechanika płynów, podstawowe pojęcia: gęstość, ściśliwość, lepkość 1
W2Opis przepływu płynu, rodzaje przepływów … teoria chaosu dla dociekliwych. Metody opisu płynu: metoda Lagrange’a i Eulera ( pochodna substancjalna)
2
W3Podstawowe równania mechaniki płynów: równanie ciągłości, równanie ciągłości ruchu jednowymiarowego, równanie Eulera, równanie Bernoulliego, jego graficzna ilustracja, kawitacja.
3
W4Statyka płynów. Warunki równowagi płynów, prawo Pascala. Równowaga cieczy w polu grawitacyjnym, pomiar ciśnień statycznych. Atmosfera ziemska, modele atmosfery Ziemi
2
W5Wyznaczanie parametrów przepływu: rurka Pitota, zwężka Venturiego, dysza i kryza pomiarowa. Opory przepływu płynu w rurach.
3
W6Mechanika płynów rzeczywistych. Równanie Naviera – Stokesa, przybliżone rozwiązania. Modelowanie zjawisk, liczby podobieństwa, liczba Reynoldsa
2
W7 Przepływ laminarny. Przepływ turbulentny 2
Razem liczba godzin wykładów 15
Lp. Treści ćwiczeń Liczba godzin
C1 Podstawy pomiaru wielkości charakteryzujące przepływ, zwężka Venturiego 4C2 Urządzenia technik pomiaru przepływu płynu: dysze, kryzy pomiarowe, rurka Pitota 4C3 Opory w ruchu płynu i ich wpływ na charakter przepływu 4
C4 Określanie warunków przepływu laminarnego i turbulentnego, liczba Reynoldsa 3
Razem liczba godzin ćwiczeń 15
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne
Wykład M2, wykład problemowy połączony z dyskusjąProjektor, demonstracje z wykorzystaniem modułu bazowegodo badań parametrów przepływów
Ćwiczenia M5, 2c w ramach ćwiczeń analiza modeli, zjawisk, procesów towarzyszących przepływowi płynu –
Modułu bazowego do badań parametrów przepływów
2
przeprowadzanie doświadczeń
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęćOcena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
Wykład F2, obserwacja/aktywność podczas wykładówP2, sprawdzian na koniec semestruP3, ocena uzyskana z ocen formujących
Ćwiczenia F2, obserwacja ćwiczeń wykonywanych podczas zajęćP2, test sprawdzającyP4, prac pisemna na zadany temat
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Efektyprzedmiotowe
Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt
F2 P2 P3 F2 P2 P4 …. …. …. … … .. .. ..
EPW1 x x x x xEPW2 x x x x xEPW3 x x x x xEPU1 x x x x xEPU2 x x x x xEPU3 x x x x xEPK1 x xEPK2 x x
I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie
OcenaPrzedmiotowy
efekt kształcenia(EP..)
Dostateczny dostateczny plus
3/3,5
dobrydobry plus
4/4,5
bardzo dobry5
EPW1
Zapisuje wybrane definicje wjęzyku matematyki z zakresu
podstawowych zagadnieńmechaniki płynów
Zapisuje większość definicji wjęzyku matematyki z zakresu
podstawowych zagadnieńmechaniki płynów
Zapisuje wszystkie wymaganedefinicje w języku matematyki
z zakresu podstawowychzagadnień mechaniki płynów
EPW2
Dla wybranych zjawisk zzakresu mechaniki płynów
identyfikuje ich cechy iobjaśnia je
Dla większości zjawisk zzakresu mechaniki płynów
identyfikuje ich cechy iobjaśnia je
Dla wszystkich wymaganychzjawisk z zakresu mechaniki
płynów identyfikuje ich cechy iobjaśnia je
EPW3
Definiuje wybrane wielkościfizyczne charakteryzujące
zachowanie płynów wwarunkach rzeczywistych
Definiuje większość wielkościfizyczne charakteryzujące
zachowanie płynów wwarunkach rzeczywistych
Definiuje wszystkie wymaganewielkości fizyczne
charakteryzujące zachowaniepłynów w warunkach
rzeczywistych
EPU1
Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę zfizyki do wybranych zjawisk i
procesów towarzyszącychprzepływowi płynu
Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę zfizyki do większości zjawisk i
procesów towarzyszącychprzepływowi płynu
Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę z
fizyki do wszystkichwymaganych zjawisk i
procesów towarzyszącychprzepływowi płynu
EPU2
Potrafi rozwiązywać wybranepokrewne zagadnienia ztechniki, wykorzystując
modelowanie ich, troszcząc siętym samym o podnoszeniekompetencji zawodowych
Potrafi rozwiązywać większośćpokrewnych zagadnień ztechniki, wykorzystując
modelowanie ich, troszcząc siętym samym o podnoszeniekompetencji zawodowych
Potrafi rozwiązywać wszystkiewymagane pokrewne
zagadnienia z techniki,wykorzystując modelowanie
ich, troszcząc się tym samym opodnoszenie kompetencji
zawodowych EPU3 Potrafi rozwiązywać wybrane Potrafi rozwiązywać większość Potrafi rozwiązywać wszystkie
3
zagadnienia z mechanikipłynów, wykorzystując dane z
eksperymentu i ichmodelowanie
zagadnień z mechaniki płynów,wykorzystując dane z
eksperymentu i ichmodelowanie
wymagane zagadnienia zmechaniki płynów,
wykorzystując dane zeksperymentu i ich
modelowanie
EPK1
Rozumie, ale nie zna skutkówuczenia się przez całe życie ipoznania podstaw mechaniki
płynów, które daje fizyka
Rozumie i zna skutki uczeniasię przez całe życie i poznaniapodstaw mechaniki płynów,
które daje fizyka
Rozumie i zna skutki orazpozatechniczne aspekty uczeniasię przez całe życie i poznaniapodstaw mechaniki płynów,
które daje fizyka
EPK2
Jest świadomy społecznej roliinżyniera nauk technicznych
Jest świadomy społecznej roliinżyniera nauk technicznych w
przekazywaniu wiedzy
Jest świadomy społecznej roliinżyniera nauk technicznych w
przekazywaniu wiedzy ozastosowaniu jej w
rozwiązywaniu podstawowychproblemów
J – Forma zaliczenia przedmiotuWykład - egzamin pisemny w sesji egzaminacyjnej
Ćwiczenia –ocena zrealizowanych ćwiczeń laboratoryjnych, test sprawdzający
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:1. K. Jeżowiecka - Kabsch, H. Szewczyk, Mechanika płynów, Wrocław 2001, dostęp Internet2. Sz. Szczeniowski, Fizyka doświadczalna. Cz. 1, PWN, Warszawa 1972 3. R. P. Feynman i inni, Feynmana WYKŁADY Z FIZYKI, Tom II, Cz. 2, i pozostałe, Warszawa 1970, jest nowsze
wydanie.Literatura zalecana / fakultatywna:1. R. Puzyrewski, J. Sawicki, Podstawy mechaniki płynów i hydrauliki, PWN, Warszawa 20002. E. S. Burka, T. J. Nałęcz, Mechanika płynów w przykładach, PWN, Warszawa 1994.3. St. Drobniak, T. A. Kowalewski, Mechanika płynów – dlaczego tak trudno przewidzieć ruch płynu, dostęp
Internet
L – Obciążenie pracą studenta:
Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację
Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30Konsultacje z prowadzącymi zajęcia 6Czytanie literatury 12Przygotowanie do ćwiczeń 12Przygotowanie do egzaminu 15
Suma godzin: 75Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 3
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego Wojciech A. Sysło
Data sporządzenia / aktualizacji 30 września 2016
Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]
Podpis
4