55
Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.1 Wydział Techniczny Kierunek Energetyka Poziom studiów I stopnia Forma studiów studia stacjonarne Profil kształcenia praktyczny PROGRAM PRZEDMIOT A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu Bezpieczeństwo i higiena pracy 2. Punkty ECTS 0 3. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy 4. Język przedmiotu język polski 5. Rok studiów I 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia Muniak Jolanta B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 1 Wykłady: (4) Liczba godzin ogółem 4 C - Wymagania wstępne Podstawowa wiedza z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy. D - Cele kształcenia Wiedza C_W 3 przekazanie wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, ochrony ppoż. ,postępowania w razie wypadku. Umiejętności Kompetencje społeczne E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K) Kierunkowy efekt kształcenia Wiedza (EPW…) EPW 3 ma podstawową wiedzę w zakresie problematyki bezpieczeństwa energetycznego, w szczególności występujących zagrożeń oraz sposobów podniesienia poziomu bezpieczeństwa energetycznego; K_W06 Umiejętności (EPU…) Kompetencje społeczne (EPK…) F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Lp. Treści wykładów Liczba godzin W1 Obowiązki, prawa i odpowiedzialność Rektora oraz studentów w zakresie bhp. Tryb dochodzenia roszczeń powypadkowych, ergonomia stanowiska pracy, bezpieczeństwo 1

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.1 Wydział ...ajp.edu.pl/attachments/article/2303/A. Przedmioty podstawowe...C_W 3 przekazanie wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa i

  • Upload
    docong

  • View
    223

  • Download
    0

Embed Size (px)

Citation preview

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.1

Wydział Techniczny

Kierunek Energetyka

Poziom studiów I stopnia

Forma studiów studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

P R O G R A M P R Z E D M I O T

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Bezpieczeństwo i higiena pracy2. Punkty ECTS 03. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy 4. Język przedmiotu język polski5. Rok studiów I6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia Muniak Jolanta

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 1 Wykłady: (4)

Liczba godzin ogółem 4

C - Wymagania wstępne

Podstawowa wiedza z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy.

D - Cele kształcenia

Wiedza

C_W3

przekazanie wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, ochrony ppoż. ,postępowania w razie wypadku.

Umiejętności

Kompetencje społeczne

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowyefekt

kształcenia

Wiedza (EPW…)EPW3

ma podstawową wiedzę w zakresie problematyki bezpieczeństwa energetycznego, w szczególności występujących zagrożeń oraz sposobów podniesienia poziomu bezpieczeństwa energetycznego;

K_W06

Umiejętności (EPU…)Kompetencje społeczne (EPK…)

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści wykładów Liczba godzin

W1 Obowiązki, prawa i odpowiedzialność Rektora oraz studentów w zakresie bhp. Trybdochodzenia roszczeń powypadkowych, ergonomia stanowiska pracy, bezpieczeństwo

1

energetyczne.

W2 Ochrona przeciwpożarowa i ogólne zasady posługiwania się sprzętem podręcznymgaśniczym. Zasady postępowania w razie pożaru, awarii i ewakuacji ludzi i mienia.

2

W3 Zasady udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej osobie poszkodowanej w wypadkupodczas zajęć, ćwiczeń na terenie uczelni i poza jej terenem organizowanych przezuczelnię.

1

Razem liczba godzin wykładów 4

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych formzajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

Wykład M1 - Metoda podająca - wykład informacyjny Rzutnik multimedialny, objaśnienie, wyjaśnienie

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład P2- rozmowa podsumowująca przedmiot i wiedzę,

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efektyprzedmiotowe

Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt

Metoda

ocenyP2

….. ….. …… …. …. …. …. … … .. .. ..

EPW3 X

I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie

OcenaPrzedmiotowy

efektkształcenia

(EP..)

Dostateczny dostateczny plus

3/3,5

dobrydobry plus

4/4,5

bardzo dobry5

EPW3 Otrzymał wiedzę z zakresu bhp, ppoż. i udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach.

J – Forma zaliczenia przedmiotu

ZALICZENIE BEZ OCENY

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa:1.2.Literatura zalecana / fakultatywna:

1. Pierwsza pomoc w stanach zagrożenia życia” W. Jurczyk, A. Łakomy.2. „Postępowanie w nagłych zagrożeniach zdrowotnych” J. Jakubaszko.

3. „Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach” P.Krzywda.

4. Wytyczne Krajowej Rady Resuscytacji .

5. Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991r. o ochronie przeciwpożarowej /jednolity tekst Dz. U. z 2002 r. nr 147 poz.

1229; zm.: Dz. U. z 2003r. Nr 52, poz. 452; Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959 oraz z 2005 r. Nr 100, poz. 835 i

836, Dz. U. z 2006 r. Nr 191, poz. 1410; Dz. U. z 2007 r. Nr 89, poz. 590, z 2008 r. Nr 163, poz. 1015, z 2009 r.

Nr 11, poz. 59/.

6. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych,

jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz. U. nr 75, poz. 690; zm.: Dz. U. z 2003 r. Nr 33,

poz. 270, z 2004 r. Nr 109, poz. 1156, z 2008 r. Nr 201, poz. 1238 z 2009 r. Nr 56, poz. 46/.

7. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 07 czerwca 2010 r. w sprawie

ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów /Dz. U. nr 109, poz. 719/.

8. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie

przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych / Dz. U. nr 124, poz. 1030/.

9. Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 5 lipca 2007 roku w sprawie

bezpieczeństwa i higieny pracy w uczelniach (Dz. U. 128, poz.897)

10. Polska Norma PN-N-01256-5:1998. Zasady umieszczania znaków bezpieczeństwa na drogach

ewakuacyjnych i drogach pożarowych.

11. Kodeks pracy.

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 4Suma godzin: 4

Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 0

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego Jolanta Muniak

Data sporządzenia / aktualizacji

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]

Podpis

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.2

Wydział Techniczny

Kierunek Energetyka

Poziom studiów I stopnia

Forma studiów studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

P RO G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Podstawy kreatywności2. Punkty ECTS 13. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu język polski5. Rok studiów I6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 1 Wykłady: (15)

Liczba godzin ogółem 15

C - Wymagania wstępne

-

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 poznanie, definiowanie cech twórczego wyrobu, metody i techniki twórczego rozwiązywania problemów, rozwiązywania problemów trudnych i złożonych, przeprowadzania dekompozycji problemów;

Umiejętności

CU1 wyrobienie umiejętności pracy w zespole, koordynacji prac i oceny ich wyników w rozwiązywaniu zadań inżynierskich, z uwzględnieniem zadanych kryteriów

Kompetencje społeczne

CK1 przygotowanie do wykorzystania poznanych metod doskonalenia własnej kreatywności w rozwoju własnych możliwości twórczych, a także w zadaniach realizowanych zespołowo i upowszechniania tej wiedzy w środowisku zawodowym

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowyefekt

kształcenia

Wiedza (EPW…)EPW1

zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań

K_W01

Umiejętności (EPU…)EPU1 potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł oraz

wyciągać innowacyjne wnioski, formułować i uzasadniać opinieK_U01

EPU2 potrafi pracować indywidualnie i w zespole; umie oszacować czas potrzebny na K_U07

realizację zleconego zadania; potrafi opracować i zrealizować harmonogram prac zapewniający dotrzymanie terminów

Kompetencje społeczne (EPK…)EPK1 rozumie potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie K_K01EPK2 poprzez analizowanie i wnioskowanie ćwiczy umiejętność kreatywnego myślenia K_K06

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści wykładów Liczba godzin

W1 Skutki powszechnej konkurencji i kierunki rozwoju techniki. Oczekiwania dot. efektywności produktów.

2

W2 Twórczość. Cechy twórczego wyrobu. Kreatywność. Czynniki decydujące o kreatywności. 1W3 Propagacja i rozwój nowych technologii. Podwyższanie sprawności myślenia. Rozwijanie cech

kreatywnego myślenia.1

W4 Elementy komunikacje w procesach rozwiązywania problemów – modelowe rozwiązania. Praca w grupie.

2

W5 Fazy procesów twórczego rozwiązywania problemów. Czynniki utrudniające procesy twórcze. 1W6 Podstawy technik twórczego rozwiązywania problemów. Przykłady zastosowań metod

twórczego rozwiązywania problemów w projektowaniu2

W7 Odkrywanie relacji między celami, metodami i rozwiązaniami. Burza mózgów i jej metodyka. 2W8 Chwyty wynalazcze. Metoda map myśli. 1W9 Fazy procesów twórczego rozwiązywania problemów. 1W10 Zarządzanie wiedzą. Systemy ochrony danych. 1W11 Przygotowanie projektu z wykorzystaniem nabytej wiedzy i umiejętności – zadanie

inżynierskie, jego dokumentacja.1

Razem liczba godzin wykładów 15

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych formzajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

Wykład wykład z wykorzystaniem komputera, materiałów multimedialnych

komputer, projektor

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład F1 – sprawdzian ustny;

F2 – obserwacja/aktywność;

P1 – zaliczenie z oceną

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efektyprzedmiotowe

Wykład

F1 F2 P1

EPW1 x xEPU1 x xEPU2 x xEPK1 xEPK2 x x

I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie

OcenaPrzedmiotowy

efektkształcenia

(EP..)

Dostateczny dostateczny plus

3/3,5

dobrydobry plus

4/4,5

bardzo dobry5

EPW1 opanował najważniejszeelementy wiedzy przekazanejna zajęciach

opanował większośćprzekazanej na zajęciachwiedzy

opanował całą lub niemal całąprzekazaną na zajęciach wiedzę

EPU1 opanował w stopniupodstawowym umiejętnośćpozyskiwania informacji zliteratury z zakresu podstawkreatywności

opanował umiejętnośćpozyskiwania i wykorzystaniainformacji z literatury z zakresupodstaw kreatywności

sprawnie pozyskuje iwykorzystuje informacje zliteratury z zakresu podstawkreatywności

EPU2 stosuje do rozwiązywaniazadań najważniejsze poznanena zajęciach narzędzia podstawkreatywności

stosuje do rozwiązywania zadańwiększość poznanych nazajęciach narzędzi podstawkreatywności

umie odpowiednio wybrać istosować do rozwiązywaniazadań poznane na zajęciachnarzędzia podstawkreatywności

EPK1 zna współczesny wymógcywilizacyjny polegający nauczeniu się przez całe życie

rozumie potrzebę uczenia się idoskonalenia umiejętnościprzez całe życie

akceptuje i realizuje potrzebęuczenia się i doskonaleniaumiejętności przez całe życie

EPK2 potrafi zastosować analizę iwnioskowanie jako formękreatywnego myślenia

często stosuje analizę iwnioskowanie jako formękreatywnego myślenia

gdy jest taka potrzeba stosujeanalizę i wnioskowanie jakoformę kreatywnego myślenia

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Zaliczenie z oceną

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa:1. G. S. Altszuller, Elementy twórczości inżynierskiej, WNT, Warszawa 1983.2. P. Wust, Niepewność i ryzyko, PWN, Warszawa 1995.3. Z. Michalewicz, D. Fogel, Jak to rozwiązać czyli nowoczesna heurystyka, WNT, Warszawa 2006.4. A. Góralski (red.) Zadanie, metoda, rozwiązanie, WNT, Warszawa 1982.Literatura zalecana / fakultatywna:1. E. Okoń-Horodyńska, A. Zachorowska -Mazurkiewicz (red.): Innowacje w rozwoju gospodarki i przedsiębiorstw: siły

motoryczne i bariery, Instytut Wiedzy i Innowacji, Warszawa 2007.2. Z. Bubnicki, O. Hryniewicz, J. Węglarz, Badania operacyjne i systemowe 2004, EXIT, Warszawa 2004.3. H. Szydłowski, Teoria pomiarów. PWN, Warszawa 1981.4. L. Kukiełka, Podstawy badań inżynierskich, PWN, Warszawa 2003. 5. D. Bobrowski, Probabilistyka w zastosowaniach technicznych, WNT, Warszawa 1980.6. G. Fishman, Symulacja komputerowa, PWE, Warszawa 1981.

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 15Czytanie literatury 10Przygotowanie do zajęć 10Przygotowanie do sprawdzianu 1 10Przygotowanie do sprawdzianu 2 10Przygotowanie do zaliczenia 10Konsultacje z nauczycielem 10

Suma godzin: 75Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 3

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego Prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak

Data sporządzenia / aktualizacji

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected], 602746380

Podpis

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.3

Wydział TechnicznyKierunek Energetyka Poziom studiów I stopniaForma studiów studia stacjonarneProfil kształcenia praktyczny

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Wychowanie fizyczne2. Punkty ECTS 23. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu język polski5. Rok studiów I

6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

koordynator – dr Joanna Kuriańska-Wołoszyn;mgr Małgorzata Madej, mgr Tadeusz Babij, mgr Beata Bukowska, mgr Ewa Sobolewska, mgr Olaf Zamirowski

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 1 Ćwiczenia: (15)

Semestr 2 Ćwiczenia: (15)

Liczba godzin ogółem 30

C - Wymagania wstępne

Brak przeciwwskazań zdrowotnych

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 Przekazanie ogólnej wiedzy dotyczącej zasad „ fair play” oraz bezpieczeństwa podczas zajęć sportowych.

Umiejętności

CU1 Wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia poznanych form aktywności ruchowej dla dbałości o zdrowie.

Kompetencje społeczne

CK1 Przygotowanie do całożyciowej dbałości o zdrowie poprzez aktywność ruchową.

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności(U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowyefekt

kształcenia

1

Wiedza (EPW…)EPW1 Ma wiedzę z zakresu BHP podczas zajęć sportowych K_W06EPW2 Zna i rozumie zasady „ fair play” K-W19

Umiejętności (EPU…)EPU1 Potrafi samodzielnie doskonalić poznane formy aktywności ruchowej dla dbałości o

zdrowie. K_U06

Kompetencje społeczne (EPK…)EPK1 Rozumie potrzebę całożyciowej dbałości o zdrowie poprzez aktywność ruchową. K_K01

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści ćwiczeń Liczba godzin

C1 Gry zespołowe ( siatkówka, piłka nożna, koszykówka) : gry i zabawy oswajające z elementami techniki, nauka podstawowych elementów techniki i taktyki oraz przepisów gry; doskonalenie; gra szkolna, gra właściwa

10

C2 Fitness ( aerobik, callanetiks, stretching, spinning, joga, zumba, UPB – Uda, pośladki,brzuch): teoria treningu fitness, doskonalenie sprawności ruchowej poprzez ćwiczenia wzmacniające poszczególne partie ciała, ćwiczenia kształtujące wytrzymałość i siłę, ćwiczenia rozciągające, ćwiczenia relaksujące. Zajęcia przy muzyce.

5

C3 Trening siłowy : teoria treningu siłowego, doskonalenie siły i wytrzymałości ruchowej poprzez ćwiczenia wzmacniające poszczególne partie mięśniowe z pomocą maszyn ćwiczebnych; nauka obsługi poszczególnych maszyn, zaznajomieniez zasadami BHP obowiązującymi na siłowni, nauka doboru ćwiczeń zgodnych z oczekiwaniami; trening ogólnorozwojowy – obwodowy, trening ukierunkowany na poszczególne partie mięśniowe np. mięśnie ramion, mięśnie klatki piersiowej, mięśnie kończyn dolnych lub mięśnie brzucha

10

C4 Tenis stołowy, badminton: gry i zabawy oswajające z elementami techniki, nauka elementów techniki, taktyki i przepisów gry; doskonalenie; gra szkolna; gra właściwa pojedyncza i deblowa ; turniej.

5

Razem liczba godzin ćwiczeń 30

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

Ćwiczenia Praktyczna M5 – pokaz

Podająca M1 - objaśnienie

Sprzęt sportowy – przyrządy,przybory

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) Ocena podsumowująca (P)

Ćwiczenia obserwacja podczas zajęć / aktywność F2

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efektyprzedmiotowe

Ćwiczenia F2

….. …… …. ….

EPW1 xEPW2 xEPU1 xEPK1 x

J – Forma zaliczenia przedmiotu

2

zaliczenie

K – Literatura przedmiotu

Literatura zalecana / fakultatywna:1.przepisy PZKOSZ, PZPN, PZPS, PZTS, PZB2. „ Światło jogi” B.K.S. Iyengar, Akademia hata – joga 19763. „Aerobik czy fitness” Elżbieta Grodzka – Kubiak, AWF Poznań 20024. „ Kulturystyka dla każdego” Kruszewski Marek, Lucien Demeills , Siedmioróg 2015

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30Przygotowanie do ćwiczenia na zajęciach 20

Suma godzin: 50Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 2

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego Mgr Małgorzata Madej

Data aktualizacji

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]

Podpis

3

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.4

Wydział TechnicznyKierunek EnergetykaPoziom studiów studia I stopniaForma studiów studia stacjonarneProfil kształcenia praktyczny

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Język obcy

2. Punkty ECTS 63. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu Język niemiecki5. Rok studiów I, II6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

mgr Piotr Kotek

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 1 Ćwiczenia: 30

Semestr 2 Ćwiczenia: 30

Semestr 3 Ćwiczenia: 30

Liczba godzin ogółem 90

C - Wymagania wstępne

Student posiada podstawową wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne z języka niemieckiego odpowiadające standardom egzaminacyjnym odkreślonym dla szkół ponadgimnazjalnych.

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z energetyką, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak wprocesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku,

Umiejętności

CU1 wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych,

Kompetencje społeczne

1

CK1 przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych

i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy w sektorze energetycznym ukierunkowanym głównie na produkcję energii elektrycznej,

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) ikompetencji społecznych (K)

Kierunkowyefekt kształcenia

Wiedza (EPW…)EPW1 ma podstawową wiedzę z zakresu odnawialnych źródeł energii, w tym energii wiatru,

wody, słońca, biomasy i geotermalnej; zna i rozumie zjawiska, procesy i urządzenia pozwalające na konwersję energii ze źródeł odnawialnych w energię elektryczną i ciepło;

K_W07

Umiejętności (EPU…)EPU1 posługuje się językiem obcym w stopniu wystarczającym do porozumiewania się,

czytania ze zrozumieniem kart katalogowych, not aplikacyjnych, instrukcji obsługi urządzeń energetycznych i narzędzi informatycznych oraz podobnych dokumentów;

K_U05

Kompetencje społeczne (EPK…)EPK1 ma świadomość wagi zachowania się w sposób profesjonalny, przestrzegania zasad

etyki zawodowej i poszanowania różnorodności poglądów i kultur;K_K03

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Treści ćwiczeń Liczba godzin

C1 Kontakty / Relacje międzyludzkieAutoprezentacja z uwzględnieniem własnych zainteresowań i form spędzania czasu wolnegoCzas przeszły perfekt - powtórzenie

4

C2 Opis osoby z uwzględnieniem informacji dot. jej wyglądu zewnętrznego oraz cech charakteruStopniowanie przymiotników i przysłówków

2

C3 Ogłoszenia, wywiady i teksty z zakresu poradnictwa i relacji międzyludzkich 2C4 Uczucia i emocje; składanie, przyjęcie i odrzucenie zaproszenia/propozycji

Czasowniki modalne2

C5 Przebieg różnych uroczystości, w tym także w odniesieniu do krajów niemieckojęzycznych 4C6 Opis danych przedstawionych za pomocą grafiki / zestawień statystycznych 2C7 Styl życia / Czas wolny

Opis, ocena i porównanie warunków życia4

C8 List formalny zawierający ofertę, wymagania lub skargę dot. kwestii bytowych; akceptacja lub dezaprobata

4

C9 Warunki najmu lokalu/świadczenia usługCzas przeszły prosty Präteritum

2

C10 Zjawiska przyrodnicze i katastrofy naturalne 4C11 Formy organizacji czasu wolnego; przebieg wydarzenia kulturalnego 2C12 Rekomendowanie wybranego miejsca i sposobu wypoczynku; atrakcje turystyczne;

podstawowe zasady bezpieczeństwa w czasie podróży. Zdania przydawkowe4

C13 Media Środki masowego przekazu (rodzaje, rola, zalety i wady); audycje radiowe i programy telewizyjne.

6

C14 Towary i usługi / Nowoczesne technologieRozmowa w wybranym punkcie usługowym, uzyskiwanie informacji na temat wybranego produktu/wybranej usługi

4

C15 Opis danego produktu (cechy i funkcje);zadowolenie i rozczarowanie z usługi lub z zakupionego produktu.

4

2

Strona bierna Passiv Präsens i Passiv ImperfektC15 Usterka lub wada wybranego produktu; reklamacja w formie ustnej i pisemnej 4C16 Nowoczesne technologie-wady i zalety

Zdania okolicznikowe celu4

C17 Zasady działania wybranych urządzeń; instrukcja obsługi. 4C18 Wokół firmy i pieniądza

Struktura oraz zadania podstawowych działów firmy/przedsiębiorstwa oraz zakres obowiązków na danym stanowisku pracy

6

C19 Korespondencja handlowa (m.in. oferty, zamówienia, upomnienia)Tryb rozkazujący

6

C20 Negocjacje, wyrażanie opinii na temat warunków płacowych oraz różnych form zarobkowania

4

C21 Tekst zaproszenia i odpowiedzi na zaproszenie.Tryb przypuszczający Konjunktiv II

4

C22 Życie zawodoweŚcieżka edukacyjna, plany związane z dalszym doskonaleniem i pracą zawodową;

4

C23 CV oraz podanie o pracę. 4

Razem liczba godzin ćwiczeń 90

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne Środki dydaktyczne

Ćwiczenia M2 – Metoda problemowa1. wykład problemowy, wykład konwersatoryjny,

wykład interaktywny, wykład problemowy połączony z dyskusją;

2. metody aktywizujące: metoda przypadków, gry dydaktyczne (np. symulacje), seminarium, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, pytania

i odpowiedzi.

M5 – Metoda praktyczna2. 3. Ćwiczenia laboratoryjne:

f) ćwiczenia doskonalące umiejętność selekcjonowania, grupowania i przedstawiania zgromadzonych informacji.

4. Ćwiczenia kreacyjne: a) przygotowanie prezentacji, przygotowanie referatu.

- tablica,

- odtwarzacz CD,

- projektor,

- sprzęt multimedialny,

- laptop;

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia

Ćwiczenia F1 – sprawdzian (ustny, pisemny, „wejściówka”, sprawdzian praktyczny umiejętności, kolokwium cząstkowe, testy pojedynczego lub wielokrotnego wyboru, testy z pytaniami otwartymi), F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć i jako pracy własnej, prace domowe itd.), F5 - ćwiczenia praktyczne (ćwiczenia sprawdzające umiejętności, rozwiązywanie zadań, ćwiczenia z wykorzystaniem sprzętu fachowego, projekty indywidualne i grupowe),

P1 – egzamin (ustny, pisemny, test sprawdzający wiedzę z całego przedmiotu itd.),

3

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia

Efekty przedmiotoweĆwiczenia

F1 F2 F5 P1

EPW1 x x x xEPU1 x x xEPK1 x x x

I – Kryteria oceniania

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcieOcenaPrzedmiotowyefekt kształcenia (EP..)

Dostateczny dostateczny plus 3/3,5

dobrydobry plus4/4,5

bardzo dobry5

EPW1 Zna słownictwo, struktury gramatyczne oraz zasady użycia języka niemieckiego na tyle, żeby uzyskać z prac sprawdzających 55 - 67% na ocenę dostateczną oraz 67,5 -74,5% na ocenę dostateczną plus.

Zna słownictwo, struktury gramatyczne oraz zasady użycia języka niemieckiego na tyle, żeby uzyskać z pracsprawdzających 75 - 82,5% na ocenę dobrą oraz 83 - 90% na ocenę dobrą plus.

Zna słownictwo, struktury gramatyczne oraz zasady użycia języka niemieckiego na tyle, żeby uzyskać z prac sprawdzających 90,5 - 100%.

EPU1 Posiada wiedzę interdyscyplinarną pozwalającą użyć języka tylko w niektórych sytuacjach życia codziennego.

Posiada wiedzę interdyscyplinarną pozwalającą użyć języka w większości sytuacji życia codziennego.

Posiada wiedzę interdyscyplinarną pozwalającą użyć języka w nieomal każdej sytuacji życia codziennego.

EPK1 (1) W kontakcie społecznymnie jest swobodny i oczekuje, że partner dostosuje się do jego możliwości językowych(2) Dokłada starań, aby powierzone zadania w zespole i samodzielnie były wykonane zgodnie z oczekiwaniami i wskazówkami innych.

(1)W kontakcie społecznym jest otwartyi zorientowany na oczekiwania partnera(2) Zadania zespołowe i samodzielne wykonuje staranniei prawidłowo.

(1) Umie posługiwać się językiem niemieckim w zróżnicowanym kontakciespołecznym zwracając uwagę na staranność i adekwatność języka(2) Inicjuje pracę zespołową i samodzielną, potrafi ocenić jej wyniki konstruktywnie z zachowaniem dobrych relacji z innymi.

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Egzamin

K – Literatura przedmiotuLiteratura obowiązkowa:D. Niebisch, S. Penning-Hiemstra, F. Specht, M. Bovermann, M. Reimann, Schritte International, Hueber Varlag, Ismaning 2007. Braun-Podeschwa J., Habersack Ch., Pude A., Menschen B1.1 / B 1.2 Kursbuch + Arbeitsbuch, Hueber Verlag 2014Literatura zalecana / fakultatywna:1. Braunert J., Schlenker W., Unternehmen Deutsch. Aufbaukurs, LektorKlett Poznań 2009.2. Gerngroß G., Krenn W., Puchta H., Grammtik kreativ Langenscheidt, Berlin/München/Wien/Zürich/New York 2001.3. Dreke M., Lind W., Wechselspiel. Sprechsnlässe für die Partnerarbeit im kommunikativen Deutschunterricht, Langenscheidt, Berlin/München/Wien/Zürich/New York 1986.4. R. Dittrich, E. Frey, Training Zertifikat Deutsch, Max Hueber Verlag, Rea, Ismaning 2002.

4

5. Ch. Fandrych., U. Tallowitz, Klipp und Klar. Gramatyka języka niemieckiego z ćwiczeniami, LektorKlett, Poznań 2008Ponadto: niemieckojęzyczne czasopisma, fragmenty tekstów specjalistycznych, artykuły prasowe,

strony internetowe, słowniki polsko-niemieckie i niemiecko-polskie oraz materiały własne prowadzącego

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 90

Konsultacje 6

Czytanie literatury 8

Przygotowanie do zajęć 18

Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu 24

Przygotowanie prezentacji/referatu 4

Suma godzin: 150

Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin: 25 godz. ): 6

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego Piotr Kotek

Data sporządzenia / aktualizacji

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]

Podpis

5

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.5

Wydział Techniczny

Kierunek Energetyka

Poziom studiów studia I stopnia

Forma studiów Studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

P RO G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Język obcy dla inżynierów2. Punkty ECTS 23. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu język niemiecki 5. Rok studiów II6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

mgr Piotr Kotek

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 4 Ćwiczenia: 30

Liczba godzin ogółem 30

C - Wymagania wstępne

Student posiada podstawową wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne z języka niemieckiego odpowiadające standardom egzaminacyjnym odkreślonym dla szkół ponadgimnazjalnych.

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z energetyką, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku,

Umiejętności

CU1 wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych,

Kompetencje społeczne

CK1 przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych

i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy w sektorze energetycznym ukierunkowanym głównie na produkcję energii elektrycznej,

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

1

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) ikompetencji społecznych (K)

Kierunkowyefekt kształcenia

Wiedza (EPW…)EPW1 ma podstawową wiedzę z zakresu odnawialnych źródeł energii, w tym energii wiatru,

wody, słońca, biomasy i geotermalnej; zna i rozumie zjawiska, procesy i urządzenia pozwalające na konwersję energii ze źródeł odnawialnych w energię elektryczną i ciepło;

K_W07

Umiejętności (EPU…)EPU1 posługuje się językiem obcym w stopniu wystarczającym do porozumiewania się,

czytania ze zrozumieniem kart katalogowych, not aplikacyjnych, instrukcji obsługi urządzeń energetycznych i narzędzi informatycznych oraz podobnych dokumentów;

K_U05

Kompetencje społeczne (EPK…)EPK1 ma świadomość wagi zachowania się w sposób profesjonalny, przestrzegania zasad

etyki zawodowej i poszanowania różnorodności poglądów i kultur; K_K03

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Treści ćwiczeń Liczba godzin

Energia pierwotna, wtórna i odnawialna.

Działanie i zastosowanie energii elektrycznej.

Znaki bezpieczeństwa.

Budowa i działanie baterii słonecznej.

Dom ogrzewany energią słoneczną.

Działanie i zastosowanie prądu elektrycznego.

Działanie nadprzewodników.

Metody wytwarzania napięcia. Obwód elektryczny. Symbole łącznika.

Cykle pracy pompy cieplnej.

Budowa i działanie elektrowni wiatrowej.

30

Razem liczba godzin ćwiczeń 30

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne Środki dydaktyczne

Ćwiczenia M2 – Metoda problemowa1. wykład problemowy, wykład konwersatoryjny,

wykład interaktywny, wykład problemowy połączony z dyskusją;

2. metody aktywizujące: metoda przypadków, gry dydaktyczne (np. symulacje), seminarium, dyskusja dydaktyczna, burza mózgów, pytania

i odpowiedzi.

M5 – Metoda praktyczna2. 3. Ćwiczenia laboratoryjne:

f) ćwiczenia doskonalące umiejętność selekcjonowania, grupowania i przedstawiania zgromadzonych informacji.

4. Ćwiczenia kreacyjne: a) przygotowanie prezentacji, przygotowanie referatu.

- tablica,

- odtwarzacz CD,

- projektor,

- sprzęt multimedialny,

- laptop;

2

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia

Ćwiczenia F1 – sprawdzian (ustny, pisemny, „wejściówka”, sprawdzian praktyczny umiejętności, kolokwium cząstkowe, testy pojedynczego lub wielokrotnego wyboru, testy z pytaniami otwartymi), F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć i jako pracy własnej, prace domowe itd.), F5 - ćwiczenia praktyczne (ćwiczenia sprawdzające umiejętności, rozwiązywanie zadań, ćwiczenia z wykorzystaniem sprzętu fachowego, projekty indywidualne i grupowe),

P3 – ocena podsumowująca powstałana podstawie ocen formujących, uzyskanych w semestrze,

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia

Efekty przedmiotoweĆwiczenia

F1 F2 F5 P3

EPW1 x x x xEPU1 x x xEPK1 x x x

I – Kryteria oceniania

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcieOcenaPrzedmiotowyefektkształcenia(EP..)

Dostateczny dostateczny plus 3/3,5

dobrydobry plus4/4,5

bardzo dobry5

EPW1 Zna słownictwo, struktury gramatyczne oraz zasady użycia języka niemieckiego na tyle, żeby uzyskać z prac sprawdzających 55 - 67% na ocenę dostateczną oraz 67,5 -74,5% na ocenę dostateczną plus.

Zna słownictwo, struktury gramatyczne oraz zasady użycia języka niemieckiego na tyle, żeby uzyskać z pracsprawdzających 75 - 82,5% na ocenę dobrą oraz 83 - 90% na ocenę dobrą plus.

Zna słownictwo, struktury gramatyczne oraz zasady użycia języka niemieckiego na tyle, żeby uzyskać z prac sprawdzających 90,5 - 100%.

EPU1 Posiada wiedzę interdyscyplinarną pozwalającą użyć języka tylko w niektórych sytuacjach życia codziennego.

Posiada wiedzę interdyscyplinarną pozwalającą użyć języka w większości sytuacji życia codziennego.

Posiada wiedzę interdyscyplinarną pozwalającą użyć języka w nieomal każdej sytuacji życia codziennego.

EPK1 (1) W kontakcie społecznymnie jest swobodny i oczekuje, że partner dostosuje się do jego możliwości językowych(2) Dokłada starań, aby powierzone zadania w zespole i samodzielnie były

(1)W kontakcie społecznym jest otwartyi zorientowany na oczekiwania partnera(2) Zadania zespołowe i samodzielne wykonuje staranniei prawidłowo.

(1) Umie posługiwać się językiem niemieckim w zróżnicowanym kontakcie społecznym zwracając uwagę na staranność i adekwatność języka(2) Inicjuje pracę zespołową i samodzielną, potrafi ocenić jej wyniki konstruktywnie z zachowaniem dobrych relacji z innymi.

3

wykonane zgodnie z oczekiwaniami i wskazówkami innych.

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Zaliczenie z oceną

K – Literatura przedmiotuLiteratura obowiązkowa:

Zettl, E.: Aus moderner Technik und Naturwissenschaft, Hueber Verlag 2003Literatura zalecana / fakultatywna:Łuniewska, K.: einFach gut, Kommunikation in Technik und Industrie, Profil 2, PWN i Goethe Institut 1999

Becker, N.:Fachdeutsch Technik Metall und Elektroberufe, Hueber Verlag 1993

Grigull, I / Raven, S.: Gesch ftliche Begegnungen B1+, Schubert Verlag 2013ӓ

Jabłońska, D.: Energie Roboter Autos Züge, Sachtexte mit Übungen für Deutsch als Fremdsprache, Kraków 2015

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30

Konsultacje 2

Czytanie literatury 4

Przygotowanie do zajęć 10

Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu 4

Suma godzin: 50

Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin: 25 godz. ): 2

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego Piotr Kotek

Data sporządzenia / aktualizacji

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]

Podpis

4

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.8

Wydział Techniczny

Kierunek Energetyka

Poziom studiów studia I stopnia

Forma studiów studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Komunikacja interpersonalna2. Punkty ECTS 23. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu polski5. Rok studiów II6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 4 Wykłady: 15

Liczba godzin ogółem 15

C - Wymagania wstępne

Wiedza z zakresu języka polskiego na poziomie określonym w podstawie programowej szkoły ponadgimnazjalnej.

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1

Znajomość podstawowych pojęć z zakresu komunikacji interpersonalnej.

CW2

Uświadomienie roli, jaką komunikacja odgrywa w życiu.

Umiejętności

CU1 Kształcenie efektywnego porozumiewania się w różnorodnych sytuacjach.

Kompetencje społeczne

CK1 Motywowanie studentów do zdobywania i pogłębiania wiedzy przez samodzielnie poszukiwania.

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy efekt

kształcenia

Wiedza (EPW…)EPW1 Student rozumie istotę procesu komunikowania się. K_W17

1

Umiejętności (EPU…)EPU1 Student efektywnie porozumiewa się w różnorodnych sytuacjach. K_UO1

Kompetencje społeczne (EPK…)EPK1 Student pogłębia wiedzę i umiejętności przez samodzielnie poszukiwania K_K01

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści wykładów Liczbagodzin

W1 Istota komunikacji - rola nadawcy, odbiorcy, kanał informacyjny, kod, szum; modele komunikacji, warunki prawidłowej komunikacji, bariery komunikacyjne.

2

W2 Etyka słowa. 3W3 Grzeczność językowa. 3W4 Narzędzia wpływu społecznego. 2W5 Sztuka wystąpień publicznych. 1W6 Komunikowanie werbalne i niewerbalne. 2W7 Elementy kultury języka polskiego. 2

2 Razem liczba godzin wykładów 15

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramachposzczególnych form zajęć

Formazajęć

Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

Wykład M1- metoda podająca (wykład informacyjny), M2- metoda problemowa (wykład połączony z dyskusją)

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć

Wykład F2 – obserwacja/aktywność P5 – wystąpienie/rozmowa

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia(wstawić „x”)

Efektyprzedmiotowe

Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt

Metoda

oceny….

….. ….. …… …. …. …. …. … … .. .. ..

EPW1 F2EPU1 F2EPK1 F2

I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie

OcenaPrzedmioto

wy efektkształcenia

(EP..)

Dostateczny dostateczny plus

3/3,5

dobrydobry plus

4/4,5

bardzo dobry5

EPW1 Student zna proceskomunikacji, potrafiuzasadnić potrzebę dobregokomunikowania się.

Student zna proceskomunikacji, potrafiuzasadnić potrzebędobrego komunikowaniasię, jak również terminy

Student zna proces komunikacji, potrafiuzasadnić potrzebę dobregokomunikowania się, jak również zna iumie omówić terminy związane zkomunikacją interpersonalną oraz

2

związane z komunikacjąinterpersonalną.

wybrane terminy związane z kulturąjęzyka polskiego.

EPU1 Student potrafi porozumiewaćsię w różnorodnychsytuacjach, zwraca uwagę naetykę i estetykę słowa.

Student potrafiporozumiewać się wróżnorodnych sytuacjach,zwraca uwagę na etykę iestetykę słowa, mawysokie kompetencjekulturowe.

Student potrafi porozumiewać się wróżnorodnych sytuacjach, zwraca uwagęna etykę i estetykę słowa, ma wysokiekompetencje kulturowe. Student umiewykorzystać zdobyte umiejętności wautoprezentacji oraz negocjacjach.

EPK1 Student wie, jak pogłębiaćwiedzę z zakresu komunikacjiinterpersonalnej i kulturyjęzyka polskiego.

Student wie, jakpogłębiać wiedzę zzakresu komunikacjiinterpersonalnej i kulturyjęzyka polskiego. Umiekrytycznie ocenić źródłainformacji.

Student wie, jak pogłębiać wiedzę zzakresu komunikacji interpersonalnej ikultury języka polskiego. Umiekrytycznie ocenić źródła informacji.

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Zaliczenie z oceną. Na ocenę podsumowującą składają się: ocena aktywności i zaangażowania studenta podczas wykładów (umiejętność formułowania własnych opinii i uzasadnienia ich) oraz rozmowa w czasie zaliczenia (odpowiedź na pytania). Najbardziej aktywni studenci mogą zostać zwolnieni z drugiej części zaliczenia.

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa:1. Cialdini, R., Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, Gdańsk 2010.2. Leary M., Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce autoprezentacji, Gdańsk 2002.3. Nęcki Z., Komunikacja międzyludzka, Kraków 2000.4. Thompson P., Sposoby komunikacji interpersonalnej, Poznań 1998.5. Marcjanik M., Grzeczność w komunikacji językowej, Warszawa 2007.

Literatura zalecana / fakultatywna:1. Bierach A. J., Komunikacja niewerbalna. sztuka czytania z twarzy, 1996.2. Głodowski W., Komunikacja niewerbalna, Gdańsk 2000.3. Jadacka H., Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa 2014.3. Knapp M., Komunikacja niewerbalna w interakcjach międzyludzkich, Wrocław 2000.4. Markowski M., Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2007.5. Sujak E., ABC psychologii komunikacji, Kraków 2007.6. Thiel E., Mowa ciała zdradzi więcej niż tysiąc słów, Wrocław 1994.7. Marcjanik M., Mówimy uprzejmie. Poradnik językowego savoi-vivre’u, Warszawa 2013.

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 15Konsultacje 5Czytanie literatury 20Przygotowanie do egzaminu 10

Suma godzin: 50Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25

godz. ):2

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego Dr Jowita Żurawska-Chaszczewska

Data sporządzenia / aktualizacji 2016 r.

Dane kontaktowe (e-mail, telefon)

3

Podpis

4

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.9

Wydział Techniczny

Kierunek Energetyka

Poziom studiów I stopnia

Forma studiów studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

P RO G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Analiza matematyczna2. Punkty ECTS 53. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu język polski5. Rok studiów I6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia dr Rafał Różański

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 1 Wykłady: (30); Ćwiczenia: (30)

Liczba godzin ogółem 60

C - Wymagania wstępne

-

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami rachunku pochodnych, całek oraz ich zastosowań w zakresie studiów inżynierskich pierwszego stopnia;

Umiejętności

CU1 wyrobienie umiejętności stosowania w zadaniach podstawowych metod obliczania granic, różniczkowania i całkowania;

Kompetencje społeczne

CK1 przygotowanie do uczenia się przez całe życie

CK2 wyrobienie umiejętności logicznego i kreatywnego myślenia

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowyefekt

kształcenia

Wiedza (EPW…)EPW1

ma podstawową wiedzę z zakresu rachunku pochodnych, całek oraz ich zastosowań K_W01

Umiejętności (EPU…)EPU1 pozyskuje i wykorzystuje informacje z literatury z zakresu analizy matematycznej K_U01EPU2 operuje pojęciami i metodami analizy matematycznej oraz potrafi je wykorzystać w

zadaniachK_U07

Kompetencje społeczne (EPK…)

EPK1 rozumie potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie K_K01EPK2 poprzez analizowanie i wnioskowanie ćwiczy umiejętność kreatywnego myślenia K_K06

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści wykładów Liczba godzin

W1 Ciągi liczbowe i ich granice. 3W2 Szeregi i kryteria zbieżności. 2W3 Funkcja, jej własności i granice. 3W4 Pochodna funkcji, pochodna funkcji złożonej i odwrotnej. 2W5 Szeregi funkcyjne. 2W6 Reguła de l’Hospitala. 2W7 Monotoniczność i ekstremum lokalne. 2W8 Wypukłość i punkty przegięcia. 2W9 Całka nieoznaczona i metody jej obliczania. 3W10 Całka oznaczona i jej zastosowania. 2W11 Całka niewłaściwa. 1W12 Funkcje dwóch zmiennych, pochodne cząstkowe, ekstrema lokalne. 3W13 Równania różniczkowe. 3

Razem liczba godzin wykładów 30

Lp. Treści ćwiczeń Liczba godzin

C1 Obliczanie granic ciągów. 3C2 Badanie zbieżności szeregów. 2C3 Obliczanie granic funkcji w nieskończoności. 1C4 Obliczanie granic funkcji w punkcie. Badanie ciągłości. 2C5 Obliczanie pochodnej funkcji oraz pochodnej z funkcji złożonej i odwrotnej. 1C6 Badanie monotoniczności i ekstremów lokalnych funkcji. 2C7 Badanie wypukłość i punktów przegięcia funkcji. 2C8 Zaliczenie. 2C9 Obliczanie całek. 4C10 Obliczanie całek oznaczonych i ich zastosowania. 2C11 Obliczanie całek niewłaściwych. 1C12 Obliczanie pochodnych funkcji dwóch zmiennych. 1C13 Obliczanie ekstremów lokalnych funkcji dwóch zmiennych. 2C14 Rozwiązywanie równań różniczkowych. 3C15 Zaliczenie. 2

Razem liczba godzin ćwiczeń 30

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych formzajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

Wykład wykład z wykorzystaniem komputera, materiałów multimedialnych

komputer, projektor

Ćwiczenia ćwiczenia audytoryjne tablica, pisak, notatnik długopis

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład F1 – sprawdzian ustny; P1 – egzamin

F2 – obserwacja/aktywność;

Ćwiczenia F1 – sprawdzian ustny;

F2 – obserwacja/aktywność;F5 – ćwiczenia praktyczne;

P2 – kolokwium

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efektyprzedmiotowe

Wykład Ćwiczenia

F1 F2 P1 F1 F2 F5 P2

EPW1 x x x x x xEPU1 x x x x x xEPU2 x x x x x xEPK1 x x xEPK2 x x x x x

I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie

OcenaPrzedmiotowy

efektkształcenia

(EP..)

Dostateczny dostateczny plus

3/3,5

dobrydobry plus

4/4,5

bardzo dobry5

EPW1 opanował najważniejszeelementy wiedzy przekazanejna zajęciach

opanował większośćprzekazanej na zajęciachwiedzy

opanował całą lub niemal całąprzekazaną na zajęciach wiedzę

EPU1 opanował w stopniupodstawowym umiejętnośćpozyskiwania informacji zliteratury z zakresu analizymatematycznej

opanował umiejętnośćpozyskiwania i wykorzystaniainformacji z literatury z zakresuanalizy matematycznej

sprawnie pozyskuje iwykorzystuje informacje zliteratury z zakresu analizymatematycznej

EPU2 stosuje do rozwiązywaniazadań najważniejsze poznanena zajęciach narzędzia analizymatematycznej

stosuje do rozwiązywania zadańwiększość poznanych nazajęciach narzędzi analizymatematycznej

umie odpowiednio wybrać istosować do rozwiązywaniazadań poznane na zajęciachnarzędzia analizymatematycznej

EPK1 zna współczesny wymógcywilizacyjny polegający nauczeniu się przez całe życie

rozumie potrzebę uczenia się idoskonalenia umiejętnościprzez całe życie

akceptuje i realizuje potrzebęuczenia się i doskonaleniaumiejętności przez całe życie

EPK2 potrafi zastosować analizę iwnioskowanie jako formękreatywnego myślenia

często stosuje analizę iwnioskowanie jako formękreatywnego myślenia

gdy jest taka potrzeba stosujeanalizę i wnioskowanie jakoformę kreatywnego myślenia

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Egzamin

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa:1. Gewert M., Z. Skoczylas, Analiza matematyczna, Oficyna Wydawnicza Gis, Wrocław 200.2. Krysicki W., L. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach cz. I i II, PWN, Warszawa 2005.3. Ostrowski T., Analiza, PWSZ Gorzów Wielkopolski. 2010.

Literatura zalecana / fakultatywna:1. Gewert M., Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 2, Przykłady i zadania, Oficyna Wydawnicza Gis, Wrocław 2002.2. Janicka L., Wstęp do analizy matematycznej, GiS, Wrocław 2003.3. Banaś J., S. Wędrychowicz, Zbiór zadań z analizy matematycznej, WNT, Warszawa 2004.

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 60Czytanie literatury 5Przygotowanie do zajęć 20Przygotowanie do sprawdzianu 1 10Przygotowanie do sprawdzianu 2 10Przygotowanie do egzaminu 19Konsultacje z nauczycielem 1

Suma godzin: 125Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 5

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego Rafał Różański

Data sporządzenia / aktualizacji

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]

Podpis

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.10

Wydział Techniczny

Kierunek Energetyka

Poziom studiów I stopnia

Forma studiów studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

P RO G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Algebra liniowa z geometrią analityczną2. Punkty ECTS 53. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu język polski5. Rok studiów I6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia dr Rafał Różański

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 2 Wykłady: (30);Ćwiczenia: (30)

Liczba godzin ogółem 60

C - Wymagania wstępne

-

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi algebry macierzy, rozwiązywania układów równań, liczb zespolonych oraz elementów geometrii analitycznej w zakresie studiów inżynierskich pierwszego stopnia.

Umiejętności

CU1 wyrobienie umiejętności stosowania w zadaniach podstawowych metod algebry macierzy, rozwiązywania układów równań, liczb zespolonych oraz elementów geometrii analitycznej

Kompetencje społeczne

CK1 przygotowanie do uczenia się przez całe życie

CK2 wyrobienie umiejętności logicznego i kreatywnego myślenia

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowyefekt

kształcenia

Wiedza (EPW…)EPW1

ma podstawową wiedzę z algebry liniowej i geometrii analitycznej K_W01

Umiejętności (EPU…)EPU1 pozyskuje i wykorzystuje informacje z literatury z zakresu algebry liniowej i

geometrii analitycznej.K_U01

EPU2 operuje pojęciami i metodami algebry liniowej i geometrii analitycznej oraz potrafi K_U07

je wykorzystać w zadaniach

Kompetencje społeczne (EPK…)EPK1 rozumie potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie K_K01EPK2 poprzez analizowanie i wnioskowanie ćwiczy umiejętność kreatywnego myślenia K_K06

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści wykładów Liczba godzin

W1 Macierze. 2W2 Wyznaczniki. 2W3 Macierz odwrotna, równania macierzowe. 3

W4 Rząd macierzy. 1W5 Układy Cramera. 4W6 Układy Kroneckera-Capellego. 2W7 Liczby zespolone. 2W8 Wielomiany. 2W9 Rachunek wektorowy. 4

W10 Prosta na płaszczyźnie. 3

W11 Prosta i płaszczyzna w przestrzeni n-wymiarowej. 3

W12 Struktury algebraiczne. 2

Razem liczba godzin wykładów 30

Lp. Treści ćwiczeń Liczba godzin

C1 Działania na macierzach. 2

C2 Obliczanie wyznaczników. 2

C3 Obliczanie macierzy odwrotnej. 3

C4 Rozwiązywanie równań macierzowych. 2

C5 Rozwiązywanie układów Cramera. 4

C6 Rozwiązywanie układów Kroneckera- Capellego. 2

C7 Zaliczenie. 2

C8 Działania na liczbach zespolonych. Pierwiastki zespolone n-tego stopnia. 3

C9 Obliczanie pierwiastków wielomianów. 2

C10 Działania na wektorach. 2

C11 Wyznaczanie różnych postaci prostych na płaszczyźnie. 2

C12 Sprawdzanie czy podana struktura jest grupą. 2

C13 Zaliczenie. 2

Razem liczba godzin ćwiczeń 30

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych formzajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

Wykład wykład z wykorzystaniem komputera, materiałów multimedialnych

komputer, projektor

Ćwiczenia ćwiczenia audytoryjne tablica, pisak, notatnik długopis

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład F1 – sprawdzian ustny;

F2 – obserwacja/aktywność;

P1 – egzamin

Ćwiczenia F1 – sprawdzian ustny;

F2 – obserwacja/aktywność;F5 – ćwiczenia praktyczne;

P2 – kolokwium

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efektyprzedmiotowe

Wykład Ćwiczenia

F1 F2 P1 F1 F2 F5 P2

EPW1 x x x x x xEPU1 x x x x x xEPU2 x x x x x xEPK1 x x xEPK2 x x x x x

I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie

OcenaPrzedmiotowy

efektkształcenia

(EP..)

Dostateczny dostateczny plus

3/3,5

dobrydobry plus

4/4,5

bardzo dobry5

EPW1 opanował najważniejszeelementy wiedzy przekazanejna zajęciach

opanował większośćprzekazanej na zajęciachwiedzy

opanował całą lub niemal całąprzekazaną na zajęciach wiedzę

EPU1 opanował w stopniupodstawowym umiejętnośćpozyskiwania informacji zliteratury w zakresie algebryliniowej i geometriianalitycznej

opanował umiejętnośćpozyskiwania i wykorzystaniainformacji z literatury wzakresie algebry liniowej igeometrii analitycznej

sprawnie pozyskuje iwykorzystuje informacje zliteratury w zakresie algebryliniowej i geometriianalitycznej

EPU2 stosuje do rozwiązywaniazadań najważniejsze poznanena zajęciach narzędzia algebryliniowej i geometriianalitycznej

stosuje do rozwiązywania zadańwiększość poznanych nazajęciach narzędzi algebryliniowej i geometrii analitycznej

umie odpowiednio wybrać istosować do rozwiązywaniazadań poznane na zajęciachnarzędzia algebry liniowej igeometrii analitycznej

EPK1 zna współczesny wymógcywilizacyjny polegający nauczeniu się przez całe życie

rozumie potrzebę uczenia się idoskonalenia umiejętnościprzez całe życie

akceptuje i realizuje potrzebęuczenia się i doskonaleniaumiejętności przez całe życie

EPK2 potrafi zastosować analizę iwnioskowanie jako formękreatywnego myślenia

często stosuje analizę iwnioskowanie jako formękreatywnego myślenia

gdy jest taka potrzeba stosujeanalizę i wnioskowanie jakoformę kreatywnego myślenia

J – Forma zaliczenia przedmiotu

egzamin

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa:1. Arodz H., K. Rosciszewski, Algebra i geometria w zadaniach, Wyd. Znak , Kraków 2005

2. Gleichgewicht B., Algebra, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 20023. Jurlewicz T., Z. Skoczylas, Algebra liniowa cz 1 i 2, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 20014. Ostrowski T., Algebra, PWSZ Gorzów Wielkopolski 2010Literatura zalecana / fakultatywna:1. Herdegen T.A., Wykłady z algebry liniowej i geometrii, Wyd. Discepto, Kraków 2005 2. Jurlewicz T., Z. Skoczylas, Algebra liniowa Przykłady i zadania, cz 1 i 2, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 20013. Kostrikin A.I., J. I. Manin, Algebra liniowa i geometria, PWN, Warszawa 1993

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 60Czytanie literatury 5Przygotowanie do zajęć 20Przygotowanie do sprawdzianu 1 10Przygotowanie do sprawdzianu 2 10Przygotowanie do egzaminu 19Konsultacje z nauczycielem 1

Suma godzin: 125Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 5

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego Rafał Różański

Data sporządzenia / aktualizacji

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]

Podpis

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.11

Wydział Techniczny

Kierunek Energetyka

Poziom studiów studia I stopnia

Forma studiów studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Modelowanie matematyczne procesów dynamicznych2. Punkty ECTS 53. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu polski5. Rok studiów II6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia prof. dr hab. inż. Leon Kukiełka

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 3 Wykłady: 15; Laboratoria: 30

Liczba godzin ogółem 45

C - Wymagania wstępne

Student przedmiotu Modelowanie matematyczne procesów dynamicznych posiada wiedzę, umiejętności oraz kompetencje społeczne, które nabył podczas realizacji przedmiotów Analiza matematyczna, Fizyka i Mechanika techniczna (w zakresie podstaw mechaniki oraz drgań mechanicznych).

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 Student ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu modelowania matematycznego procesów dynamicznych.

Umiejętności

CU1 Student posiada umiejętność samodzielnego proponowania rozwiązań konkretnego problemu i przeprowadzenia procedury podjęcia rozstrzygnięć w tym zakresie.

Kompetencje społeczne

CK1 Student potrafi samodzielnie i krytycznie uzupełniać wiedzę i umiejętności, rozszerzone o wymiar interdyscyplinarny.

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) ikompetencji społecznych (K)

Kierunkowyefekt

kształceniaWiedza (EPW…)

1

EPW1 Student ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie ogólną wiedzę z zakresu modelowania matematyczne procesów dynamicznych stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich.

K_W14

Umiejętności (EPU…)EPU1 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł, także w języku

angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie modelowania matematyczne procesów dynamicznych; potrafi integrować w uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie.

K_U01

EPU2 Potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, a także symulacje komputerowe do analiz, projektowania i oceny procesów dynamicznych.

K_U07

EPU3 Potrafi posłużyć się właściwie dobranymi środowiskami programistycznymi, symulatorami oraz narzędziami komputerowo wspomaganego projektowania do symulacji, projektowania i weryfikacji procesów dynamicznych.

K_U10

EPU4 Potrafi modelować procesy dynamiczne stosowane w rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich.

K_U16

Kompetencje społeczne (EPK…)

EPK1 Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje.

K_K02

EPK2 Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role i ponoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane działania.

K_K03

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęćLp. Treści wykładów Liczba

godzinW1 Podstawowe pojęcia związane z modelowaniem. Modelowanie matematyczne i fizyczne. 1

W2Koncepcja opisu przyrostowego. Algorytm modelowania matematycznego procesów dynamicznych.

1

W3 Model cybernetyczny procesu dynamicznego. 2

W4Modelowanie procesów dynamicznych opisywanych modelami nieliniowymi przy zastosowaniu metod statystycznych oraz specjalistycznego oprogramowania.

2

W5Zastosowanie rachunku wariacyjnego oraz metody elementu skończonego do modelowania procesów dynamicznych.

2

W6 Metody rozwiązywania dyskretnych równań ruchu. 2

W7 Dostępne oprogramowanie do modelowania procesów dynamicznych. 1

W8Dostępne oprogramowanie do modelowania i obliczeń. Obliczenia procesów dynamicznych.

2

W9Zastosowanie rachunku wariacyjnego oraz metody elementu skończonego do modelowania procesów termodynamicznych. Obliczenia termiczne i termomechaniczne w programie MES.

2

Razem liczba godzin wykładów 15

Lp. Treści laboratoriów Liczbagodzin

L1Tworzenie modelu cybernetycznego, podział czynników na grupy, grupowanie statystyczne i prezentacja graficzna wyników badań procesów dynamicznych.

3

L2Planowanie eksperymentów badań procesów dynamicznych. Analiza statystyczna wyników eksperymentu.

3

L3Modelowanie procesów opisywanych modelami nieliniowymi przy zastosowaniu metod statystycznych oraz specjalistycznego oprogramowania.

3

L4Zastosowanie rachunku wariacyjnego oraz metody elementu skończonego do modelowania procesów dynamicznych.

4

L5 Zaliczenie 2

2

L5 Modelowanie procesów dynamicznych przy użyciu programów MES. 3

L7Zastosowanie rachunku wariacyjnego oraz metody elementu skończonego do modelowania procesów termodynamicznych.

4

L8 Modelowanie procesów termodynamicznych przy użyciu programów MES. 3

L9 Tworzenie modelu symulacyjnego procesów dynamicznych i termodynamicznych. 3

L10 Zaliczenie 2

Razem liczba godzin laboratoriów 30

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

Wykładwykład z wykorzystaniem komputera, materiałów multimedialnych

komputer, projektor

Laboratoria doskonalenie obsługi programów komputerowych komputer, projektor

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć),

P2 - kolokwium

Laboratoria F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć), F3 – praca pisemna (sprawozdanie), F5 - ćwiczenia praktyczne (ćwiczenia sprawdzające umiejętności),

P3 - ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących, uzyskanych w semestrze.

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efektyprzedmiotowe

Wykład Laboratoria

F2 P2 F2 F3 F5 P3

EPW1 x x x x xEPU1 x x x x xEPU2 x x x x xEPU3 x x x x xEPU4 x x x x xEPK1 x x xEPK2 x x x

I – Kryteria oceniania

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcieOcena

Przedmiotowyefekt

kształcenia(EP..)

Dostateczny dostateczny plus

3/3,5

Dobrydobry plus

4/4,5

bardzo dobry5

EPW1 potrafi wskazać mniej niż połowę istotnych elementów

potrafi wskazać większość istotnych elementów

potrafi wskazać wszystkie istotne modelowania

3

modelowania matematycznego procesów dynamicznych

modelowania matematycznego procesów dynamicznych

matematycznego procesów dynamicznych

EPU1 potrafi przy tworzeniu modelu matematycznego procesu dynamicznego korzystać z wiedzy na temat modelowania matematycznego zawartej w literaturze i na stronach internetowych

Potrafi przy tworzeniu średniozaawansowanych modeli matematycznych procesu dynamicznego korzystać z wiedzy na temat modelowania matematycznego zawartej w literaturze i na stronach internetowych

potrafi przy tworzeniu zaawansowanych modeli matematycznych procesu dynamicznego korzystać z wiedzy na temat modelowaniamatematycznego zawartej w literaturze i na stronach internetowych

EPU2 potrafi posługiwać się narzędziami do modelowania prostych procesów dynamicznych

potrafi posługiwać się narzędziami do modelowania średniozaawansowanych procesów dynamicznych

potrafi posługiwać się narzędziami do modelowania zaawansowanych procesów dynamicznych

EPU3 potrafi przygotować specyfikację prostego modelu matematycznego procesu dynamicznego

potrafi przygotować specyfikację modelu matematycznego procesu dynamicznego oraz testować model z wykorzystaniem wyznaczonych narzędzi

potrafi przygotować specyfikację modelu matematycznego procesu dynamicznego oraz testować model z wykorzystaniem samodzielnie wybranych narzędzi

EPU4 potrafi napisać model rozwiązujący zadanie o małym stopniu trudności z wykorzystaniem modelowania matematycznego

potrafi napisać model rozwiązujący zadanie o średnim stopniu trudności z wykorzystaniem modelowania matematycznego

potrafi samodzielnie napisać model rozwiązujący zadanie o wysokim stopniu trudności z wykorzystaniem modelowania matematycznego

EPK1 rozumie potrzebę ciągłego kształcenia w dziedzinie modelowania matematycznego

rozumie potrzebę ciągłego kształcenia w dziedzinie modelowania matematycznego

rozumie potrzebę ciągłego kształcenia w dziedzinie modelowania matematycznego

EPK2 potrafi kreatywnie tworzyć proste modele matematyczne procesów dynamicznych

potrafi kreatywnie tworzyć średniozaawansowane modele matematyczne procesów dynamicznych

potrafi kreatywnie tworzyć zaawansowane modele matematyczne procesów dynamicznych

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Zaliczenie z oceną

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa:1. Kukiełka L: Podstawy badań inżynierskich, PWN, 2002.2. Łaczek S., Wprowadzenie do systemu elementów skończonych Ansys (Ver. 5.0 i 5-ED), Politechnika Krakowska,

Kraków 1999. 3. Zagrajek T., Krzesiński G., Marek P., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji. Ćwiczenia z

zastosowaniem systemu ANSYS. Skrypt Wydziału Mechanicznego Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej, 2005.

4. ANSYS User's Guide.Literatura zalecana / fakultatywna:1. Mańczak K.: Metody identyfikacji wielowymiarowych obiektów sterowania. WNT, Warszawa 19791. Kukiełka S., Kukiełka L., EXPERIMENT PLANNER - komputerowy program planowania eksperymentów

rozpoznawczych i właściwych oraz identyfikacji i analizy modelu matematycznego obiektu badań. Opis programu komputerowego. Politechnika Koszalińska, 2002.

2. Sosnowski W.: Numeryczna symulacja, analiza wrażliwości i optymalizacja nieliniowych procesów deformacji konstrukcji, Akademia Bydgoska, Bydgoszcz 2003.

3. Rakowski G., Kacprzyk Z., Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Oficyna Wydawnicza Politechniki

4

Warszawskiej, Warszawa, 1993 r 4. ANSYS. Theory Reference.

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45Konsultacje 5Czytanie literatury 14Przygotowanie do zajęć 20Przygotowanie do sprawdzianu 1 13Przygotowanie do sprawdzianu 2 13Przygotowanie do kolokwium 15

Suma godzin: 125Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 5

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego Prof. zw. dr hab. inż. Leon Kukiełka

Data sporządzenia / aktualizacji

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]

Podpis

5

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.12

Wydział Techniczny

Kierunek Energetyka

Poziom studiów studia I stopnia

Forma studiów studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Fizyka2. Punkty ECTS 53. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu polski5. Rok studiów I6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia dr Wojciech A. Sysło

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 1 Wykłady: 30; Ćwiczenia: 15; Laboratoria: 15

Liczba godzin ogółem 60

C - Wymagania wstępne

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 zapoznanie z podstawami teoretycznymi opisu w języku fizyki i techniki otaczającej rzeczywistości; obserwacja, eksperyment jako podstawa zdobywania wiedzy

CW2 zapoznanie ze szczególnymi podstawowymi rozwiązaniami w zakresie energetyki

Umiejętności

CU1 wyrobienie umiejętności w zakresie pozyskiwania wiedzy z różnych źródeł i dyscyplin nauki, i zastosowanie jej w budowie modeli i opisie zjawisk z obszaru energetyki

Kompetencje społeczne

CK1przygotowany do uczenia się przez całe życie, kreatywny w działaniu skutkującym podnoszeniem kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych

CK2 jest świadomy roli inżyniera nauk technicznych w społeczeństwie

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Efekty kształcenia (E) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencjispołecznych (K)

Kierunkowyefekt

kształceniaWiedza (EW…)

EW1 definiuje, formułuje w języku matematyki problemy inżynierskie z dyscypliny K_W01

1

energetyka

EW2ma podstawową wiedzę z nauk fizycznych, niezbędną do rozwiązywania problemów inżynierskich z obszaru tematów dyscypliny energetyka i dyscyplin pokrewnych, definiuje, formułuje, objaśnia zjawiska, obserwacje i doświadczenia z fizyki

K_W02

EW3do scharakteryzowania cyklu życia urządzeń i systemów technicznych wykorzystuje wiedzę z podstaw nauk ścisłych, w szczególności podstaw przetwarzania energii w tym ze źródeł energii odnawialnej

K_W05, K_W07

Umiejętności (EU…)

EU1wykorzystując nabytą wiedzę z przedmiotu podstawowego fizyki, formułuje spójny opis urządzeń, ich działania i procesów z ich udziałem

K_U06

EU2rozwiązuje pokrewne zagadnienia, wykorzystując metody modelowania rzeczywistości do opisu i oceny działania elementów i układów energetycznych

K_U07

EU3potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami i urządzeniami umożliwiającymi pomiar podstawowych wielkości charakteryzujących elementy i układy energetyczne

K_U10

Kompetencje społeczne (EK…)

EK1postrzega relacje między zdobytą wiedzą i umiejętnościami a działalnością inżynierską w obszarze zagadnień energetyki oraz środowiska w którym żyje i pracuje, rozumiejąc potrzebę dalszego kształcenia

K_K02

EK2 jest świadomy społecznej roli przedstawiciela nauk technicznych, inżyniera energetyka K_K06

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści wykładów Liczba godzin

W1 Przedmiot badań fizyki. Modelowanie rzeczywistości. Fizyka jako sposób oglądania świata. 2W2 Oddziaływania podstawowe, ich cechy. Pomiar, jednostki układu SI. 2

W3 Rachunek wektorowy w opisie wielkości fizycznych i praw fizyki. Przykłady zastosowań. 2

W4 Kinematyka, opis ruchu. Ruch jednostajny, zmienny, harmoniczny. 2

W5Zasady dynamiki Newtona. Prawo powszechnego ciążenia. Pęd ciała. Zasada zachowania pędu. Pojęcie środka masy.

2

W6 Rozwiązanie równań ruchu dla szczególnych przypadków. Siły oporu. 2

W7 Energia potencjalna i kinetyczna, zasada zachowania energii mechanicznej. Zderzenia. 2

W8 Statyka i dynamika płynów: cieczy i gazów. Prawo Archimedesa, prawo Bernoulliego. 2

W9Zasady termodynamik. Opis czterech podstawowych przemian termodynamicznych.Informacja ma naturę fizyczną.

2

W10 Cykle termodynamiczne, ich sprawności. Wybrane realizacje cykli, ich zastosowania. 2

W11 Pole elektryczne i magnetyczne. Własności elektryczne i magnetyczne materii. 2

W12Prawo Gaussa, prawo Faradaya, prawo Ampera. Równania Maxwella. Prąd i pole magnetyczne, podstawy działania urządzeń elektrycznych.

2

W13 Fale elektromagnetyczne, ich widmo. Oddziaływanie fal elektromagnetycznych z materią. 2

W14Stara i nowa teoria kwantów. Promieniowanie ciała doskonale czarnego, efekt fotoelektryczny, budowa atomu, dualizm korpuskularno – falowy.

2

W15 Zagadnienia fizyki współczesnej. Teoria względności, laser, holografia. 2

Razem liczba godzin wykładów 30

Lp. Treści ćwiczeń Liczba godzin

C1 Elementy rachunku wektorowego w zastosowaniu do rozwiązywania problemów z fizyki 2C2 Kinematyka jako opis ruchu, rozwiązywania zagadnień opisu ruchu wokół nas 2

C3Zagadnienia dynamiki, siła jako przyczyna ruchu, rozwiązywanie równań ruchu dla szczególnych przypadków

2

2

C4Zasady zachowania: pędu i energii mechanicznej w opisie ruchu ciał. Statyka i dynamika płynów

2

C5Termodynamika w opisie przemian energii z udziałem pracy i wymiany ciepła. Cykle termodynamiczne w opisie układów pracujących w otoczeniu człowieka

2

C6Pole elektryczne i magnetyczne, siła działająca na poruszający się ładunek: siła Lorentza, siła elektrodynamiczna

2

C7Problemy fizyki współczesnej: efekt fotoelektryczny, dualizm korpuskularno-falowy, pesel atomu

3

Razem liczba godzin ćwiczeń 15

Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin

L1 Pomiar przyspieszenia ziemskiego metodą wahadła matematycznego 2L2 Badanie własności sprężystych ciał stałych. Prawo Hooke’a 2

L3 Bloczek stały, bloczek ruchomy, przykład maszyny prostej 2

L4 Pomiar współczynnika załamania światła, wyznaczanie kąta granicznego 2

L5 Pomiar ogniskowej soczewki metodą Bessela 2

L6 Pomiar ogniskowej soczewki metodą wyznaczania biegu promienia świetlnego 2

L7 Sposoby wymiany energii, modelowanie efektu cieplarnianego 3

Razem liczba godzin laboratoriów 15

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

Wykład M2, Wykład problemowy Projektor, tablica

Ćwiczenia M5, 2. Ćwiczenia audytoryjne Tablica

LaboratoriaM5, 3. ćwiczenia laboratoryjne – wykonanie eksperymentów z wykorzystaniem zestawów laboratoryjnych

Zestawy laboratoryjne w pracowni fizyki

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęćOcena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład

F2, aktywność podczas wykładów – rozwiązywanie problemów

P1, egzamin pisemny – dwa sprawdzianyP1, rozwiązywanie zadań, problemów w trakcie wykładu

Ćwiczenia

F2, obserwacja/aktywność, przygotowanie do zajęć P2, kolokwium podsumowująceP3, ocena podsumowująca z ocen formujących, uzyskanych w semestrze

Laboratoria

F1, ocena przygotowania do realizacji eksperymentuF2, ocena realizacji eksperymentu

F3, ocena sprawozdania podsumowującego wykonany eksperyment

P3, ocena średnia z realizacji eksperymentów i sprawozdań z ćwiczeń

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efektyprzedmiotowe

Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt

F2 P1 F2 P2 P3 …. F1 F2 F3 P3 .. .. ..

EPW1 x x x x x x xEPW2 x x x x x x xEPW3 x x x x x x x

3

EPU1 x x x x x x xEPU2 x x x x x x xEPU3 x x x x x x xEPK1 x xEPK2 x

I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie

OcenaPrzedmiotowy

efekt kształcenia(EP..)

Dostatecznydostateczny plus

3/3,5

dobrydobry plus

4/4,5

bardzo dobry5

EPW1

Zna wybrane definicje izjawiska z zakresu

podstawowych zagadnień fizykii objaśnia je

Zna większość definicji izjawisk z zakresu

podstawowych zagadnień fizykii objaśnia je

Zna wszystkie wymaganedefinicje i zjawiska z zakresu

podstawowych zagadnień fizykii objaśnia je

EPW2

Dla wybranych zjawisk zzakresu podstawowych

zagadnień fizyki identyfikujeich cechy

Dla większości zjawisk zzakresu podstawowych

zagadnień fizyki identyfikujeich cechy

Dla wszystkich zjawiska zzakresu podstawowych

zagadnień fizyki identyfikujeich cechy

EPW3

Definiuje wybrane wielkościfizyczne charakteryzujące

zachowanie układów, urządzeń iprocesów

Definiuje większość wielkościfizycznych charakteryzujących

zachowanie układów, urządzeń iprocesów

Definiuje wszystkie wymaganewielkości fizyczne

charakteryzujące zachowanieukładów, urządzeń i procesów

EPU1

Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę zfizyki do wybranych zjawisk i

procesów wykorzystującumiejętność ich modelowania

Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę zfizyki do większości zjawisk i

procesów wykorzystującumiejętność ich modelowania

Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę z

fizyki do wszystkichwymaganych zjawisk i

procesów EPU2 Potrafi rozwiązywać wybrane

pokrewne zagadnienia zenergetyki, troszcząc się opodnoszenie kompetencji

zawodowych

Potrafi rozwiązywać większośćpokrewnych zagadnień z

energetyki, troszcząc się opodnoszenie kompetencji

zawodowych

Potrafi rozwiązywać wszystkiewymagane pokrewne

zagadnienia z energetyki,troszcząc się o podnoszeniekompetencji zawodowych

EPU3

Posługuje się wybranymiurządzeniami i metodami do

określenia wielkościelektrycznych

Posługuje się większościąurządzeń i metod do określenia

wielkości elektrycznych

Posługuje się wszystkimiwymaganymi urządzeniami i

metodami do określeniawielkości elektrycznych

EPK1

Rozumie, ale nie zna skutkówuczenia się przez całe życie ipoznania podstaw energetyki,

które daje fizyka

Rozumie i zna skutki uczeniasię przez całe życie i poznaniapodstaw energetyki, które daje

fizyka

Rozumie i zna skutki orazpozatechniczne aspekty uczeniasię przez całe życie i poznaniapodstaw energetyki, które daje

fizyka

EPK2

Jest świadomy społecznej roliinżyniera nauk technicznych

Jest świadomy społecznej roliinżyniera nauk technicznych w

przekazywaniu wiedzy

Jest świadomy społecznej roliinżyniera nauk technicznych w

przekazywaniu wiedzy ozastosowaniu jej w

rozwiązywaniu podstawowychproblemów

J – Forma zaliczenia przedmiotuwykłady – egzamin pisemny, rozwiązywanie zadań/problemów, formułowanie definicji ćwiczenia – ocena podsumowująca: umiejętność rozwiązywania problemów/zdań i ze sprawdzianówlaboratorium – realizacja i zaliczenie pięciu ćwiczeń laboratoryjnych

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa:1. 1. D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy Fizyki, 5 tomów, PWN, Warszawa 2003.2. J. Orear, Fizyka, 2 tomy, WNT, Warszawa 1998,3. R. P. Feynman, R. B. Leighton, M. Sands, Feynmana wykłady z fizyki, 3 tomy, Warszawa 1972.

4

4. J. Walker, Podstawy Fizyki. Zbiór zadań, PWN, Warszawa 2005.5. H. Szydłowski, Pracownia fizyczna wspomagana komputerem, PWN, Warszawa 2003. 6. A. K. Wróblewski, Historia fizyki, PWN, Warszawa 2009.

Literatura zalecana / fakultatywna:1. A. K. Wróblewski, J. A. Zakrzewski, Wstęp do fizyki, 2 tomy, PWN, Warszawa 1984.2. K. Ernst, Einstein na huśtawce czyli fizyka zabaw, gier i zabawek, Prószyński i S-ka, Warszawa 2003.3. S. Szuba, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 2007. 4. M. Kozielski, Fizyka i astronomia, 3 tomy, Wyd. Szkolne PWN, Warszawa 2005.

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 60Konsultacje 5Czytanie literatury 10Przygotowanie do ćwiczeń 10Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych 10Przygotowanie sprawozdania z wykonanych eksperymentów 10Przygotowanie do sprawdzianu 10Przygotowanie do egzaminu 10

Suma godzin: 125Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 5

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego Wojciech A. Sysło

Data sporządzenia / aktualizacji 30 wrzesień 2016

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]

Podpis

5

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.13

Wydział Techniczny

Kierunek Energetyka

Poziom studiów studia I stopnia

Forma studiów studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Chemia2. Punkty ECTS 63. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu polski5. Rok studiów I6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia dr inż. Anna Bieda

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 1 Wykłady: 30; Ćwiczenia: 15; Laboratoria: 15

Liczba godzin ogółem 60

C - Wymagania wstępne

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1 zapoznanie z podstawami teoretycznymi opisu w języku chemii i techniki otaczającej rzeczywistości; obserwacja, eksperyment jako podstawa zdobywania wiedzy

CW2 zapoznanie ze szczególnymi podstawowymi rozwiązaniami w zakresie energetyki

Umiejętności

CU1 wyrobienie umiejętności w zakresie pozyskiwania wiedzy z różnych źródeł i dyscyplin nauki, i zastosowanie jej w budowie modeli i opisie zjawisk z obszaru energetyki

Kompetencje społeczne

CK1przygotowany do uczenia się przez całe życie, kreatywny w działaniu skutkującym podnoszeniem kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych

CK2 jest świadomy roli inżyniera nauk technicznych w społeczeństwie

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Efekty kształcenia (E) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencjispołecznych (K)

Kierunkowyefekt

kształceniaWiedza (EW…)

EW1 definiuje, formułuje w języku matematyki problemy inżynierskie z dyscypliny K_W01

1

energetyka

EW2ma podstawową wiedzę z nauk chemicznych, niezbędną do rozwiązywania problemów inżynierskich z obszaru tematów dyscypliny energetyka i dyscyplin pokrewnych, definiuje, formułuje, objaśnia zjawiska, obserwacje i doświadczenia z chemii

K_W02

EW3do scharakteryzowania cyklu życia urządzeń i systemów technicznych wykorzystuje wiedzę z podstaw nauk ścisłych, w szczególności podstaw przetwarzania energii w tym ze źródeł energii odnawialnej

K_W05, K_W07

Umiejętności (EU…)

EU1wykorzystując nabytą wiedzę z przedmiotu podstawowego chemii, formułuje spójny opis urządzeń, ich działania i procesów z ich udziałem

K_U06

EU2rozwiązuje pokrewne zagadnienia, wykorzystując metody modelowania rzeczywistości do opisu i oceny działania elementów i układów energetycznych

K_U07

EU3potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami i urządzeniami umożliwiającymi pomiar podstawowych wielkości charakteryzujących elementy i układy energetyczne

K_U10

Kompetencje społeczne (EK…)

EK1postrzega relacje między zdobytą wiedzą i umiejętnościami a działalnością inżynierską w obszarze zagadnień energetyki oraz środowiska w którym żyje i pracuje, rozumiejąc potrzebę dalszego kształcenia

K_K02

EK2 jest świadomy społecznej roli przedstawiciela nauk technicznych, inżyniera energetyka K_K06

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści wykładów Liczba godzin

W1Współczesny rozwój teorii atomistycznej. Fizyczne i chemiczne metody wyznaczania masy atomowej

2

W2 Zasady obliczeń stechiometrycznych 2

W3 Chemia kwantowa–orbitale atomowe i molekularne, rodzaj wiązań chemicznych 2

W4 Hybrydyzacja 2

W5 Charakterystyka stanów skupienia., symetrie struktur, sieci przestrzenne 2

W6 Ciepło reakcji chemicznej, entalpia, prawo Hessa. 2

W7 Protonowa teoria kwasów i zasad. Dysocjacja wody i pH 2

W8 Elektrochemia 2

W9 Utlenianie i redukcja jako proces wymiany elektronów. Stopień utleniania 2

W10 Rząd reakcji, mechanizmy reakcji w roztworach. Reaktywność a struktura elektronowa 2

W11 Prawo okresowości pierwiastków chemicznych. Elektroujemność 2

W12 Charakterystyka podstawowych grup pierwiastków układu okresowego 2

W13 Charakterystyka podstawowych grup pierwiastków układu okresowego 2

W14 Opis i charakterystyka podstawowych grup związków organicznych 2

W15 Opis i charakterystyka podstawowych grup związków organicznych 2

Razem liczba godzin wykładów 30

Lp. Treści ćwiczeń Liczba godzin

C1 Prawa stanu gazowego – ilustracja przemian 2C2 Układanie równań reakcji chemicznych 2

C3 Stechiometria 2

C4 Termochemia 2

2

C5 Równowagi jonowe w wodnych roztworach elektrolitów 2

C6 Utlenianie i redukcja 2

C7 Analiza wagowa 3

Razem liczba godzin ćwiczeń 15

Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin

L1 Podstawy eksperymentu chemicznego 2L2 Kalorymetria – ciepło spalania, ciepło rozpuszczania 2

L3 Wybrane reakcje chemiczne 2

L4 Układ dwuskładnikowy, równowaga ciecz – para 2

L5 Ogniwa elektrochemiczne, siła elektromotoryczna ogniwa, półogniwa 2

L6 Zjawiska osmotyczne w roztworach 2

L7Napięcie powierzchniowe czystych cieczy i roztworów, kinetyka chemiczna, wyznaczanie rzędu reakcji

3

Razem liczba godzin laboratoriów 15

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

Wykład M2, Wykład problemowy Projektor, tablica

Ćwiczenia M5, 2. Ćwiczenia audytoryjne Tablica

LaboratoriaM5, 3. ćwiczenia laboratoryjne – wykonanie eksperymentów z wykorzystaniem zestawów laboratoryjnych

Zestawy laboratoryjne

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęćOcena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład

F2, aktywność podczas wykładów – rozwiązywanie problemów

P1, egzamin pisemny – dwa sprawdzianyP1, rozwiązywanie zadań, problemów w trakcie wykładu

Ćwiczenia

F2, obserwacja/aktywność, przygotowanie do zajęć P2, kolokwium podsumowująceP3, ocena podsumowująca z ocen formujących, uzyskanych w semestrze

Laboratoria

F1, ocena przygotowania do realizacji eksperymentuF2, ocena realizacji eksperymentu

F3, ocena sprawozdania podsumowującego wykonany eksperyment

P3, ocena średnia z realizacji eksperymentów i sprawozdań z ćwiczeń

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efektyprzedmiotowe

Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt

F2 P1 F2 P2 P3 …. F1 F2 F3 P3 .. .. ..

EPW1 x x x x x x xEPW2 x x x x x x xEPW3 x x x x x x xEPU1 x x x x x x xEPU2 x x x x x x x

3

EPU3 x x x x x x xEPK1 x xEPK2 x

I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie

OcenaPrzedmiotowy

efekt kształcenia(EP..)

Dostatecznydostateczny plus

3/3,5

dobrydobry plus

4/4,5

bardzo dobry5

EPW1

Zna wybrane definicje izjawiska z zakresu

podstawowych zagadnieńchemii i objaśnia je

Zna większość definicji izjawisk z zakresu

podstawowych zagadnieńchemii i objaśnia je

Zna wszystkie wymaganedefinicje i zjawiska z zakresu

podstawowych zagadnieńchemii i objaśnia je

EPW2

Dla wybranych zjawisk zzakresu podstawowych

zagadnień chemii identyfikujeich cechy

Dla większości zjawisk zzakresu podstawowych

zagadnień chemii identyfikujeich cechy

Dla wszystkich zjawiska zzakresu podstawowych

zagadnień chemii identyfikujeich cechy

EPW3

Definiuje wybrane wielkościchemiczne charakteryzujące

zachowanie układów, urządzeń iprocesów

Definiuje większość wielkościchemiczne charakteryzujących

zachowanie układów, urządzeń iprocesów

Definiuje wszystkie wymaganewielkości chemiczne

charakteryzujące zachowanieukładów, urządzeń i procesów

EPU1

Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę z

chemii do wybranych zjawisk iprocesów wykorzystując

umiejętność ich modelowania

Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę z

chemii do większości zjawisk iprocesów wykorzystując

umiejętność ich modelowania

Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę z

chemii do wszystkichwymaganych zjawisk i

procesów EPU2 Potrafi rozwiązywać wybrane

pokrewne zagadnienia zenergetyki, troszcząc się opodnoszenie kompetencji

zawodowych

Potrafi rozwiązywać większośćpokrewnych zagadnień z

energetyki, troszcząc się opodnoszenie kompetencji

zawodowych

Potrafi rozwiązywać wszystkiewymagane pokrewne

zagadnienia z energetyki,troszcząc się o podnoszeniekompetencji zawodowych

EPU3

Posługuje się wybranymiurządzeniami i metodami do

określenia wielkościelektrycznych

Posługuje się większościąurządzeń i metod do określenia

wielkości elektrycznych

Posługuje się wszystkimiwymaganymi urządzeniami i

metodami do określeniawielkości elektrycznych

EPK1

Rozumie, ale nie zna skutkówuczenia się przez całe życie ipoznania podstaw energetyki,

które daje chemia

Rozumie i zna skutki uczeniasię przez całe życie i poznaniapodstaw energetyki, które daje

chemia

Rozumie i zna skutki orazpozatechniczne aspekty uczeniasię przez całe życie i poznaniapodstaw energetyki, które daje

chemia

EPK2

Jest świadomy społecznej roliinżyniera nauk technicznych

Jest świadomy społecznej roliinżyniera nauk technicznych w

przekazywaniu wiedzy

Jest świadomy społecznej roliinżyniera nauk technicznych w

przekazywaniu wiedzy ozastosowaniu jej w

rozwiązywaniu podstawowychproblemów

J – Forma zaliczenia przedmiotuwykłady – egzamin pisemny, rozwiązywanie zadań/problemów, formułowanie definicji ćwiczenia – ocena podsumowująca: umiejętność rozwiązywania problemów/zdań i ze sprawdzianówlaboratorium – realizacja i zaliczenie pięciu ćwiczeń laboratoryjnych

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa:1. A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, PWN, Warszawa 2010.2. Z. Bojarski, M. Gigla, K. Stróż, M. Surowiec, Krystalografia, PWN, Warszawa 2007.3. J. McMurry, Chemia organiczna, PWN, Warszawa 2010.4. W. Kołos, J. Sadlej, Atom i cząsteczka, wykłady z chemii fizycznej, WNT, Warszawa 2007.

4

Literatura zalecana / fakultatywna:1. A. Olszowski, Doświadczenie fizykochemiczne, Wyd. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2010.2. P. W. Atkins, Podstawy chemii fizycznej, PWN, Warszawa 1999.3. Z. Galus ( red.), Ćwiczenia rachunkowe z chemii analitycznej, PWN, Warszawa 2008.4. W. Ufnalski, Wprowadzenie do termodynamiki chemicznej, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej,

Warszawa 2004

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 60Konsultacje 5Czytanie literatury 10Przygotowanie do ćwiczeń 15Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych 15Przygotowanie sprawozdania z wykonanych eksperymentów 15Przygotowanie do sprawdzianu 15Przygotowanie do egzaminu 15

Suma godzin: 150Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 6

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego dr inż. Anna Bieda

Data sporządzenia / aktualizacji

Dane kontaktowe (e-mail, telefon)

Podpis

5

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.14

Wydział Techniczny

Kierunek Energetyka

Poziom studiów studia I stopnia

Forma studiów studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Termodynamika techniczna2. Punkty ECTS 53. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu polski5. Rok studiów II6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia dr Wojciech A. Sysło

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 3 Wykłady: 15; Ćwiczenia: 15; Laboratoria: 15;

Liczba godzin ogółem 45

C - Wymagania wstępne

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1zapoznanie z podstawami teoretycznymi opisu w języku fizyki i techniki otaczającej rzeczywistości; obserwacja, eksperyment jako podstawa zdobywania wiedzy

CW2zapoznanie ze szczególnymi podstawowymi rozwiązaniami w zakresie realizacji zadanych procesów termodynamicznych

Umiejętności

CU1wyrobienie umiejętności w zakresie pozyskiwania wiedzy z różnych źródeł i dyscyplin nauki, i zastosowanie jej w budowie modeli i opisie zjawisk z termodynamiki technicznej

Kompetencje społeczne

CK1 przygotowany do uczenia się przez całe życie, kreatywny w działaniu skutkującym podnoszeniem kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych

CK2 świadomy roli inżyniera energetyki w zapewnieniu zrównoważonego rozwoju społeczeństwa

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Efekty kształcenia (E) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencjispołecznych (K)

Kierunkowyefekt

kształcenia

1

Wiedza (EW…)

EW1definiuje, formułuje w języku matematyki problemy inżynierskie z obszaru termodynamiki technicznej

K_W01

EW2definiuje, formułuje, objaśnia zjawiska i obserwacje z zakresu podstawowych zagadnieńfizyki związanych z termodynamika, wskazuje i identyfikuje istotne cechy zjawisk i doświadczeń, ma spójną interpretację pozyskanej wiedzy przyrodniczej

K_W02

EW3do scharakteryzowania cyklu życia urządzeń i systemów technicznych wykorzystuje wiedzę z podstaw nauk ścisłych, w szczególności termodynamicznych podstaw przetwarzania energii w tym ze źródeł energii odnawialnej

K_W05, K_W07

Umiejętności (EU…)EU1 formułuje spójny opis zjawisk i procesów w języku przemian energetycznych K_U06

EU2rozwiązuje pokrewne zagadnienia, wykorzystując metody modelowania rzeczywistości do opisu i oceny działania elementów i układów energetycznych

K_U07

EU3potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami i urządzeniami umożliwiającymi opis i pomiar podstawowych wielkości charakteryzujących elementy i układy energetyczne

K_U10

Kompetencje społeczne (EK…)

EK1postrzega relacje między zdobytą wiedzą i umiejętnościami a działalnością inżynierską w obszarze zagadnień energetyki oraz środowiska w którym żyje i pracuje, rozumiejąc potrzebę dalszego kształcenia

K_K02

EK2 jest świadomy społecznej roli przedstawiciela nauk technicznych, inżyniera energetyka K_K06

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści wykładów Liczba godzin

W1Termodynamika – nauka o energii, źródła energii, podstawowe pojęcia i obszar zastosowań, zasady termodynamiki

1

W2Przemiany termodynamiczne, funkcje termodynamiczne energia swobodna, entropia, entalpia, ciepło właściwe, ciepło przemiany

2

W3 Własności gazów, równanie stanu gazu doskonałego i rzeczywistego, prawo Daltona 1

W4Praca absolutna i techniczna, entalpia. Pełny opis podstawowych przemian termodynamicznych, wykresy (p V), (T s), (h ,s)

2

W5II zasada termodynamiki – silnik Carnota, obiegi termodynamiczne, wykres Sanke’a, sprawność cyklu przemian

1

W6Wymiana energii, prawa: przewodnictwo, konwekcja, promieniowanie. Ekrany, wymienniki ciepła

2

W7 Obiegi parowe, układ dwuskładnikowy jako czynnik roboczy 2

W8 Termodynamika układów energii odnawialnej 2

W9 Gazy wilgotne, przemiany gazu wilgotnego, wykres Molliera 2

Razem liczba godzin wykładów 15

Lp. Treści ćwiczeń Liczba godzin

L1Opis przemian termodynamicznych w różnych układach współrzędnych, równanie gazu doskonałego

2

L2 Pierwsza i druga zasada termodynamiki w opisie przemian termodynamicznych 2

L3 Przetwarzanie, przesyłanie, przechowywanie energii; przykłady rozwiązań 2

L4 Obiegi termodynamiczne, przykładowe realizacje, ich parametry 2

L5 Zależności energetyczne w układach energii odnawialnej 3

L6 Słońce jako źródło energii, modelowanie klimatu Ziemi 2

L7 Silniki spalinowe, cykl Otta, Diesla 2

2

Razem liczba godzin laboratoriów 15

Lp. Treści laboratoriów Liczba godzin

L1Pomiar podstawowych wielkości fizycznych układów termodynamicznych, przyrządy pomiarowe, metody pomiaru

1

L2 Pompa ciepła powietrze - woda 3

L3 Panel ogniwa fotowoltaicznego jako źródło energii elektrycznej 3

L4 Płaski kolektor słoneczny jako podgrzewacz wody użytkowej 3

L5 Ogniwo paliwowe PEM 3

L6 Układy chłodzące, absorpcyjne urządzenie chłodnicze 2

Razem liczba godzin laboratoriów 15

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

Wykład M2, wykład problemowy, interaktywnyProjektor, układy doświadczalne w laboratorium termodynamiki

Ćwiczenia M5, 2 ćwiczenia audytoryjneSchematy urządzeń i procesów, tablice parowe

Laboratoria

M5, 3, ćwiczenia laboratoryjne, obsługa i eksperymenty zwykorzystaniem zestawów dydaktycznych laboratorium termodynamiki technicznej, wizyta studyjna w miejscu praktycznej realizacji odnawialnego źródła energii

Zestawy dydaktyczne w laboratorium termodynamiki technicznej

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

WykładF2, aktywność podczas wykładów – rozwiązywanie problemów

P1, egzamin pisemny P1, rozwiązywanie zadań, problemów w trakcie wykładu

Ćwiczenia F2, aktywność przy rozwiązywaniu podanych zadań, P2, testy sprawdzające

Laboratoria

F1, ocena przygotowania do realizacji eksperymentuF2, ocena realizacji eksperymentu

F3, ocena sprawozdania podsumowującego wykonany eksperyment

P3, ocena średnia z realizacji eksperymentów i sprawozdań z ćwiczeń

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efektyprzedmiotowe

Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt

F2 P1 F2 P2 …. …. F1 F2 F3 P3 .. .. ..

EPW1 x x x x x xEPW2 x x x x x x xEPW3 x x x x x xEPU1 x x x x xEPU2 x x x x xEPU3 x x x x xEPK1 x xEPK2 x x

I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcieOcenaPrzedmiotowyefekt

Dostateczny , dostateczny plus 3/3,5

Dobry, dobry plus4/4,5

bardzo dobry

3

kształcenia(EP..)

5

EPW1

Zna wybrane definicje i zjawiskaz zakresu podstawowychzagadnień termodynamiki iobjaśnia je

Zna większość definicji izjawisk z zakresupodstawowych zagadnieńtermodynamiki i objaśnia je

Zna wszystkie wymaganedefinicje i zjawiska z zakresupodstawowych zagadnieńtermodynamiki i objaśnia je

EPW2

Dla wybranych zjawisk zzakresu podstawowychzagadnień termodynamikiidentyfikuje ich cechy

Dla większości zjawisk zzakresu podstawowychzagadnień termodynamikiidentyfikuje ich cechy

Dla wszystkich zjawiska zzakresu podstawowychzagadnień termodynamikiidentyfikuje ich cechy

EPW3

Definiuje wybrane wielkościfizyczne charakteryzującezachowanie układów,urządzeń i procesówtermodynamicznych

Definiuje większość wielkościfizycznych charakteryzującychzachowanie układów,urządzeń i procesówtermodynamicznych

Definiuje wszystkie wymaganewielkości fizycznecharakteryzujące zachowanieukładów, urządzeń i procesówtermodynamicznych

EPU1

Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę ztermodynamiki do wybranychzjawisk i procesówwykorzystując umiejętność ichmodelowania

Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę ztermodynamiki do większościzjawisk i procesówwykorzystując umiejętność ichmodelowania

Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę ztermodynamiki do wszystkichwymaganych zjawisk iprocesów

EPU2

Potrafi rozwiązywać wybranepokrewne zagadnienia ztechnik przetwarzania energii,troszcząc się o podnoszeniekompetencji zawodowych

Potrafi rozwiązywać większośćpokrewnych zagadnień ztechnik przetwarzania energii,troszcząc się o podnoszeniekompetencji zawodowych

Potrafi rozwiązywać wszystkiewymagane pokrewnezagadnienia z technikprzetwarzania energii,troszcząc się o podnoszeniekompetencji zawodowych

EPU3

Planując rozwiązaniatechniczne z wybranychobszarów termodynamikitechnicznej, stosuje zasadybezpieczeństwa i higieny pracy

Planując rozwiązaniatechniczne z większościobszarów termodynamikitechnicznej, stosuje zasadybezpieczeństwa i higieny pracy

Planując rozwiązaniatechniczne z wszystkichobszarów termodynamikitechnicznej, stosuje zasadybezpieczeństwa i higieny pracy

EPK1

Rozumie, ale nie zna skutkówuczenia się przez całe życie ipoznania podstawtermodynamiki, które dajefizyka

Rozumie i zna skutki uczeniasię przez całe życie i poznaniapodstaw termodynamiki, któredaje fizyka

Rozumie i zna skutki orazpozatechniczne aspektyuczenia się przez całe życie ipoznania podstawtermodynamiki, które dajefizyka

EPK2

Jest świadomy społecznej roliinżyniera energetyka wdążeniu do zapewnieniazrównoważonego rozwojuspołeczeństwa

Jest świadomy społecznej roliinżyniera energetyka wprzekazywaniu wiedzy ozrównoważonym rozwojuspołeczeństwa

Jest świadomy społecznej roliinżyniera energetyka wprzekazywaniu wiedzy ozastosowaniu jej wrozwiązywaniu problemówzrównoważonego rozwoju

J – Forma zaliczenia przedmiotuWykład – sprawdzian pisemny z zagadnień będących treścią wykładów i podstaw realizowanych zajęć laboratoryjnychĆwiczenia – ocena aktywności na laboratorium, sprawdziany częściowe, oceny za rozwiązywane problemyLaboratorium – ocena aktywności na laboratorium, ocena prezentacji na podany temat, ocena sprawozdań ze zrealizowanych ćwiczeń laboratoryjnych

K – Literatura przedmiotu

1. H. Charun, Podstawy termodynamiki technicznej, Cz. 1 i 2, Wyd. Politechniki Koszalińskiej, Koszalin 20082. W. Pudlik, Termodynamika, Politechnika Gdańska, Gdańsk 20113. J. Szargut, Termodynamika techniczna, Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 20114. T. Bohdal, H. Charun, M. Czapp, K. Dutkowski, Ćwiczenia laboratoryjne z termodynamiki, Wyd. Politechniki

Koszalińskiej, Koszalin 20075. S. Wiśniewski, T. Wiśniewski, Wymiana ciepła, WNT, Warszawa 1994 6. S. Wiśniewski, Termodynamika techniczna, WNT, Warszawa 2005

4

7. Termodynamika, zadania i przykłady obliczeniowe, pod red. W. Pudlika, Politechnika Gdańska, Gdańsk 2008Literatura zalecana / fakultatywna:

1. J. Banaszek, J. Bzowski, R. Domański, J. Sado, Termodynamika. Przykłady i zadania, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2007

2. J. Madejski, Termodynamika techniczna, Wyd. Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 20003. T. Fodemski i inni, Pomiary cielne, cz. I, Podstawowe pomiary cieplne, WNT, Warszawa 20014. Podręczniki kursowe z fizyki

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 45Konsultacje 5Czytanie literatury 15Przygotowanie do ćwiczeń 10Przygotowanie do laboratorium 15Przygotowanie sprawozdania ze zrealizowanych laboratoriów 20Przygotowanie do sprawdzianu 15

Suma godzin: 125Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 5

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego Wojciech A. Sysło

Data sporządzenia / aktualizacji 30 września 2016

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]

Podpis

5

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu) A.15

Wydział Techniczny

Kierunek Energetyka

Poziom studiów studia I stopnia

Forma studiów studia stacjonarne

Profil kształcenia praktyczny

P R O G R A M P R Z E D M I O T U

A - Informacje ogólne

1. Nazwa przedmiotu Mechanika płynów2. Punkty ECTS 33. Rodzaj przedmiotu obowiązkowy4. Język przedmiotu polski5. Rok studiów II6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Dr Wojciech A. Sysło

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze

Semestr 4 Wykłady: 15; Ćwiczenia: 15

Liczba godzin ogółem 30

C - Wymagania wstępne

D - Cele kształcenia

Wiedza

CW1zapoznanie z podstawami teoretycznymi opisu w języku fizyki i techniki otaczającej rzeczywistości; obserwacja, eksperyment jako podstawa zdobywania wiedzy

CW2 zapoznanie ze szczególnymi podstawowymi rozwiązaniami w zakresie mechaniki płynów

Umiejętności

CU1wyrobienie umiejętności w zakresie pozyskiwania wiedzy z różnych źródeł i dyscyplin nauki, i zastosowanie jej w budowie modeli i opisie zjawisk z obszaru przepływu płynu

Kompetencje społeczne

CK1 przygotowany do uczenia się przez całe życie, kreatywny w działaniu skutkującym podnoszeniem kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych

CK2 jest świadomy roli przedstawiciela nauk technicznych w rozwoju społeczeństwa

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Efekty kształcenia (E) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencjispołecznych (K)

Kierunkowyefekt

kształcenia

Wiedza (EW…)

1

EW1 definiuje, formułuje w języku matematyki problemy inżynierskie z mechaniki płynów K_W01

EW2ma podstawową wiedzę z nauk fizycznych, niezbędną do rozwiązywania problemów inżynierskich z obszaru tematów mechaniki płynów i dyscyplin pokrewnych, definiuje, formułuje, objaśnia zjawiska, obserwacje i doświadczenia z mechaniki płynów

K_W02, K_W03

EW3do scharakteryzowania cyklu życia urządzeń i systemów technicznych wykorzystuje wiedzę z podstaw nauk ścisłych, w szczególności podstaw przetwarzania energii w tym ze źródeł energii odnawialnej

K_W05, K_W07

Umiejętności (EU…)

EU1wykorzystując nabytą wiedzę z przedmiotu fizyki, formułuje spójny opis urządzeń, ich działania i procesów z ich udziałem w zakresie mechaniki płynów

K_U06

EU2rozwiązuje pokrewne zagadnienia, wykorzystując metody modelowania rzeczywistości do opisu i oceny działania elementów i układów stosowanych w przepływie płynów

K_U07

EU3potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami i urządzeniami umożliwiającymi pomiar podstawowych wielkości charakteryzujących przepływ płynu

K_U10

Kompetencje społeczne (EK…)

EK1postrzega relacje między zdobytą wiedzą i umiejętnościami a działalnością inżynierską w obszarze zagadnień mechaniki płynów oraz środowiska w którym żyje i pracuje, rozumiejąc potrzebę dalszego kształcenia

K_K02

EK2 jest świadomy społecznej roli przedstawiciela nauk technicznych, inżyniera energetyka K_K06

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć

Lp. Treści wykładów Liczba godzin

W1 Mechanika płynów, podstawowe pojęcia: gęstość, ściśliwość, lepkość 1

W2Opis przepływu płynu, rodzaje przepływów … teoria chaosu dla dociekliwych. Metody opisu płynu: metoda Lagrange’a i Eulera ( pochodna substancjalna)

2

W3Podstawowe równania mechaniki płynów: równanie ciągłości, równanie ciągłości ruchu jednowymiarowego, równanie Eulera, równanie Bernoulliego, jego graficzna ilustracja, kawitacja.

3

W4Statyka płynów. Warunki równowagi płynów, prawo Pascala. Równowaga cieczy w polu grawitacyjnym, pomiar ciśnień statycznych. Atmosfera ziemska, modele atmosfery Ziemi

2

W5Wyznaczanie parametrów przepływu: rurka Pitota, zwężka Venturiego, dysza i kryza pomiarowa. Opory przepływu płynu w rurach.

3

W6Mechanika płynów rzeczywistych. Równanie Naviera – Stokesa, przybliżone rozwiązania. Modelowanie zjawisk, liczby podobieństwa, liczba Reynoldsa

2

W7 Przepływ laminarny. Przepływ turbulentny 2

Razem liczba godzin wykładów 15

Lp. Treści ćwiczeń Liczba godzin

C1 Podstawy pomiaru wielkości charakteryzujące przepływ, zwężka Venturiego 4C2 Urządzenia technik pomiaru przepływu płynu: dysze, kryzy pomiarowe, rurka Pitota 4C3 Opory w ruchu płynu i ich wpływ na charakter przepływu 4

C4 Określanie warunków przepływu laminarnego i turbulentnego, liczba Reynoldsa 3

Razem liczba godzin ćwiczeń 15

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć

Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy) Środki dydaktyczne

Wykład M2, wykład problemowy połączony z dyskusjąProjektor, demonstracje z wykorzystaniem modułu bazowegodo badań parametrów przepływów

Ćwiczenia M5, 2c w ramach ćwiczeń analiza modeli, zjawisk, procesów towarzyszących przepływowi płynu –

Modułu bazowego do badań parametrów przepływów

2

przeprowadzanie doświadczeń

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęćOcena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład F2, obserwacja/aktywność podczas wykładówP2, sprawdzian na koniec semestruP3, ocena uzyskana z ocen formujących

Ćwiczenia F2, obserwacja ćwiczeń wykonywanych podczas zajęćP2, test sprawdzającyP4, prac pisemna na zadany temat

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)

Efektyprzedmiotowe

Wykład Ćwiczenia Laboratoria Projekt

F2 P2 P3 F2 P2 P4 …. …. …. … … .. .. ..

EPW1 x x x x xEPW2 x x x x xEPW3 x x x x xEPU1 x x x x xEPU2 x x x x xEPU3 x x x x xEPK1 x xEPK2 x x

I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie

OcenaPrzedmiotowy

efekt kształcenia(EP..)

Dostateczny dostateczny plus

3/3,5

dobrydobry plus

4/4,5

bardzo dobry5

EPW1

Zapisuje wybrane definicje wjęzyku matematyki z zakresu

podstawowych zagadnieńmechaniki płynów

Zapisuje większość definicji wjęzyku matematyki z zakresu

podstawowych zagadnieńmechaniki płynów

Zapisuje wszystkie wymaganedefinicje w języku matematyki

z zakresu podstawowychzagadnień mechaniki płynów

EPW2

Dla wybranych zjawisk zzakresu mechaniki płynów

identyfikuje ich cechy iobjaśnia je

Dla większości zjawisk zzakresu mechaniki płynów

identyfikuje ich cechy iobjaśnia je

Dla wszystkich wymaganychzjawisk z zakresu mechaniki

płynów identyfikuje ich cechy iobjaśnia je

EPW3

Definiuje wybrane wielkościfizyczne charakteryzujące

zachowanie płynów wwarunkach rzeczywistych

Definiuje większość wielkościfizyczne charakteryzujące

zachowanie płynów wwarunkach rzeczywistych

Definiuje wszystkie wymaganewielkości fizyczne

charakteryzujące zachowaniepłynów w warunkach

rzeczywistych

EPU1

Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę zfizyki do wybranych zjawisk i

procesów towarzyszącychprzepływowi płynu

Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę zfizyki do większości zjawisk i

procesów towarzyszącychprzepływowi płynu

Formułuje spójny opis i potrafizastosować zdobytą wiedzę z

fizyki do wszystkichwymaganych zjawisk i

procesów towarzyszącychprzepływowi płynu

EPU2

Potrafi rozwiązywać wybranepokrewne zagadnienia ztechniki, wykorzystując

modelowanie ich, troszcząc siętym samym o podnoszeniekompetencji zawodowych

Potrafi rozwiązywać większośćpokrewnych zagadnień ztechniki, wykorzystując

modelowanie ich, troszcząc siętym samym o podnoszeniekompetencji zawodowych

Potrafi rozwiązywać wszystkiewymagane pokrewne

zagadnienia z techniki,wykorzystując modelowanie

ich, troszcząc się tym samym opodnoszenie kompetencji

zawodowych EPU3 Potrafi rozwiązywać wybrane Potrafi rozwiązywać większość Potrafi rozwiązywać wszystkie

3

zagadnienia z mechanikipłynów, wykorzystując dane z

eksperymentu i ichmodelowanie

zagadnień z mechaniki płynów,wykorzystując dane z

eksperymentu i ichmodelowanie

wymagane zagadnienia zmechaniki płynów,

wykorzystując dane zeksperymentu i ich

modelowanie

EPK1

Rozumie, ale nie zna skutkówuczenia się przez całe życie ipoznania podstaw mechaniki

płynów, które daje fizyka

Rozumie i zna skutki uczeniasię przez całe życie i poznaniapodstaw mechaniki płynów,

które daje fizyka

Rozumie i zna skutki orazpozatechniczne aspekty uczeniasię przez całe życie i poznaniapodstaw mechaniki płynów,

które daje fizyka

EPK2

Jest świadomy społecznej roliinżyniera nauk technicznych

Jest świadomy społecznej roliinżyniera nauk technicznych w

przekazywaniu wiedzy

Jest świadomy społecznej roliinżyniera nauk technicznych w

przekazywaniu wiedzy ozastosowaniu jej w

rozwiązywaniu podstawowychproblemów

J – Forma zaliczenia przedmiotuWykład - egzamin pisemny w sesji egzaminacyjnej

Ćwiczenia –ocena zrealizowanych ćwiczeń laboratoryjnych, test sprawdzający

K – Literatura przedmiotu

Literatura obowiązkowa:1. K. Jeżowiecka - Kabsch, H. Szewczyk, Mechanika płynów, Wrocław 2001, dostęp Internet2. Sz. Szczeniowski, Fizyka doświadczalna. Cz. 1, PWN, Warszawa 1972 3. R. P. Feynman i inni, Feynmana WYKŁADY Z FIZYKI, Tom II, Cz. 2, i pozostałe, Warszawa 1970, jest nowsze

wydanie.Literatura zalecana / fakultatywna:1. R. Puzyrewski, J. Sawicki, Podstawy mechaniki płynów i hydrauliki, PWN, Warszawa 20002. E. S. Burka, T. J. Nałęcz, Mechanika płynów w przykładach, PWN, Warszawa 1994.3. St. Drobniak, T. A. Kowalewski, Mechanika płynów – dlaczego tak trudno przewidzieć ruch płynu, dostęp

Internet

L – Obciążenie pracą studenta:

Forma aktywności studenta Liczba godzin na realizację

Godziny zajęć z nauczycielem/ami 30Konsultacje z prowadzącymi zajęcia 6Czytanie literatury 12Przygotowanie do ćwiczeń 12Przygotowanie do egzaminu 15

Suma godzin: 75Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ): 3

Ł – Informacje dodatkowe

Imię i nazwisko sporządzającego Wojciech A. Sysło

Data sporządzenia / aktualizacji 30 września 2016

Dane kontaktowe (e-mail, telefon) [email protected]

Podpis

4