For Quality February 2008 061

Japan

Update from

arketing New Trend >>>รังสรรค์ เลิศในสัตย์ ที่ปรึกษาอิสระการตลาดและบริหารO.RBusinessGroup,orbusiness@hotmail.com

Quality Management

นิสสัน - ทรัพย์สินทางปัญญา คือ สิ่งที่มีอยู่ในงานประจำวัน

รถโมเดล สกายลายน์ ครบ 50 ปีของนิสสัน ได้กลายเป็นสินค้า

License ที่สำคัญตัวหนึ่ง หลังจากใช้เวลามาประมาณ 3 ปี ก็มาพบกับ

ความสำเร็จในเรื่องของการใช้ทรัพย์สินทางปัญญามาเป็นประโยชน์ทาง

การพาณิชย์ เริ่มเก็บเกี่ยวผลจากการลงทุนได้เรื่อยๆ

ทรัพย์สินทางปัญญา คือ สินทรัพย์ที่ทำเงินได้ (Brand Equity is Money)

นี่เป็นการประเดิมการขายสิทธิบัตรครั้งแรกให้แก่

อุตสาหกรรมต่างชนิด การเจรจาทางธุรกิจเริ่มเป็นจริง-

เป็นจังขึ้น ในปี พ.ศ.2547 นิสสัน ได้จัดตั้งฝ่ายงานเป็น

สำนักงานบริหารทรัพย์สินทางปัญญาของนิสสันขึ้นเอง

ซึ่งเป็นสำนักงานดูแลเชิงกลยุทธ์ที่เกี่ยวข้องกับทรัพย์สิน

ทางปัญญาเป็นการเฉพาะ ที่ผ่านมา นิสสัน ได้ปล่อยให้

Quality Management

062 For Quality Vol.14 No.124

ฝ่ายทรัพย์สินทางปัญญามีหน้าที่ดูแลธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับ

สิทธิบัตรเกี่ยวกับธุรกิจรถยนต์เพียงอย่างเดียว และจะ

ดูแลเฉพาะเรื่องการแข่งขัน รวมทั้งการรักษาประโยชน์ใน

สิทธิบัตร และการขายสิทธิบัตรให้แก่บริษัทอื่นในอุตสาห-

กรรมเดียวกัน แต่สำหรับสำนักงานบริหารทรัพย์สินทาง

ปัญญานี้ นอกจากจะคอยป้องกันสินค้าเลียนแบบแล้ว ยัง

มีหน้าที่ขายสิทธิบนทรัพย์สินทางปัญญานี้ให้แก่อุตสาห-

กรรม หรือธุรกิจอื่นนอกเหนือจากรถยนต์ จึงเรียกได้ว่า

เป็นการบริหารธุรกิจ “เชิงรุก”

จะเห็นได้ว่า ในสหรัฐอเมริกาเอง IBM มีรายได้

จากการขายสิทธิบัตรถึงปีละ 1 แสนล้านเยน หรือแม้แต่

วอลส์ดิสนีย์ ก็มีรายได้จากการขายสิทธิในการทำสินค้า

ถึงปีละ 9 หมื่นล้านเยน ในอุตสาหกรรมยานยนต์ก็เช่น-

เดียวกัน เจเนอรัลด์ มอเตอร์ มียอดขายเกี่ยวกับสินค้าที่

ไม่ได้เป็นธุรกิจรถยนต์ถึงปีละ 1 หมื่นล้านเยน นิสสันจึง

ต้องหันมาดูตัวอย่างเหล่านี้ แต่ที่ผ่านมา นิสสันไม่ได้ขาย

ทรัพย์สินทางปัญญาเลย แต่ได้เคยลองให้บริษัทของเล่น

ใช้โมเดลรถยนต์ของ นิสสัน มาทำเป็นสินค้า แต่วิธีการที่

ทำก็เพียงแค่นั่งรอคนอื่นมาเคาะประตูบ้านเสียก่อนแล้ว

จึงค่อยเชิญเข้ามา จึงมียอดรายได้เพียง 5-6 ร้อยล้าน-

เยน ดังนั้น จะเรียกว่ารายได้จากทรัพย์สินทางปัญญาโดย

การผลิตเป็นสินค้านั้นเป็นศูนย์ก็ว่าได้

ขาย License ให้แก่ธุรกิจต่างชนิดฝ่ายงานใหม่นี้ ทำหน้าที่ขายอะไรบ้าง สำนักงาน

บริหารทรัพย์สินทางปัญญานี้ได้แบ่งงานออกเป็น 3

ประเภทด้วยกัน ประเภทแรก คือ งานที่เคยทำมาแล้ว คือ

ธุรกิจการสร้างสินค้าโดยการออกแบบดีไซน์ ซึ่งต่อนี้ไป

ก็ต้องทำเชิงกลยุทธ์มากขึ้น คือ สร้างกำไรอย่างมั่นคง

ในขณะเดียวกันก็ต้องรุกเข้าไปสู่อีก 2 ธุรกิจที่ไม่เคยทำ

มาก่อน

อีกธุรกิจหนึ่ง ก็คือ การขาย License ให้แก่ธุรกิจ

ต่างชนิด สิ่งที่เป็นจุดเด่น คือ เทคโนโลยีของอุตสาหกรรม-

ยานยนต์ คือ ความคงทนที่จะต้องทนอยู่ในสภาพแวด-

ล้อมที่เลวร้าย ดังนั้น จึงคิดว่า อุตสาหกรรมอื่นคงจะ

ต้องการ Know-How เหล่านี้อยู่อย่างแน่นอน เพียงแต่มองไม่เห็นเท่านั้น

ในอีกด้านหนึ่ง คือ Management Know-How นั่นหมายถึง

การนำวิธีการแก้ไขปัญหาแบบข้ามฝ่ายงานที่ประสบความสำเร็จจากการ

“ปฏิรูปของโกล์น” มาทำเป็นหลักสูตรการอบรมสัมมนาทางไกลแก่พนัก-

งานที่ไม่ใช่พนักงานของนิสสันเท่านั้น ทำนองเดียวกันกับที่เจเนอรัลด์

อิเล็กทริกส์ ที่ได้ใช้วิธีการบริหารที่เป็นจริง เรื่อง “Six Sigma” ซึ่งได้สร้าง

ให้เกิดตลาดขนาดใหญ่ในโลกของ Management Consulting และ

ประสบความสำเร็จในนิสสันเอง ก็น่าจะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อสถาน-

ประกอบการขนาดกลาง และย่อมที่จะประสบปัญหาทางการบริหารได้

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะเริ่มต้นการทำธุรกิจทรัพย์สินทางปัญญา

ประการแรก ต้อง “เคลียร์สต็อก” เสียก่อนว่า มีทรัพย์สินทางปัญญา

อะไรอยู่บ้าง และควรนำไปขายให้ใครบ้าง ในกรณีของสิทธิในการผลิต

สินค้านั้น มีบริษัทต่างๆ มากมายที่ซื้อสิทธิบัตรไป ไม่ว่าจะเป็นปากกา

ลูกลื่น หรือมินิคาร์ หรือแม้แต่เกมซอฟต์แวร์ ซึ่งมีแหล่งที่จำหน่ายได้กว่า

150 บริษัท จากนั้นเมื่อสำรวจดูแล้วปรากฏว่า ประมาณ 1 ใน 3 นั้น หลัง-

จากติดต่อครั้งแรกแล้ว ก็หายไปไม่มีวี่แววเลย ทำให้มีบริษัทจำนวน 20

บริษัท สร้างรายได้มากขึ้นประมาณ 85% ของรายได้ทั้งหมด นอกจากนี้

แล้ว ก็ไม่ได้มีการดูแลเป็นพิเศษสำหรับลูกค้าหลักๆ วิธีการติดต่อธุรกิจก็

ไม่ได้แตกต่างจากบริษัทลูกค้าเล็กๆ เลย

ดังนั้น กลยุทธ์ใหม่ คือ การทบทวนวิธีการดูแลลูกค้าอย่างมี

กลยุทธ์ สร้างความสัมพันธ์กับลูกค้าหลักๆ ให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น เป็นต้นว่า

ในด้านของเกมซอฟต์แวร์เกี่ยวกับการแข่งรถยนต์สำหรับลูกค้าที่ซื้อสิทธิ-

บัตรไป เป็นบริษัทซอฟต์แวร์รายใหญ่ เวลาจัดให้มีการ Campaign เกม

ใหม่ ก็จะให้ยืมรถยนต์เพื่อทำกิจกรรมด้วย นั่นคือ เน้นการให้ความร่วมมือ

ในการจัดกิจกรรมส่งเสริมการขายอย่างจริงจังมากขึ้น

ทั้งนี้ไม่เพียงแต่เฉพาะโมเดลรถยนต์ที่เป็นแบบรถสปอร์ตที่มีแฟน

ชื่นชอบมากเท่านั้น แต่ก็ได้ใช้คุณลักษณะพิเศษของรถยนต์โมเดลต่างๆ

มาพัฒนาสิทธิบัตร แม้แต่รถ Family Car เช่น รถจักรยานสำหรับแม่บ้าน

ก็ยังขายสิทธิในตราโลโก้ของรถ Family Car เช่น มาร์ช หรือคิวท์ต่างๆ

ซึ่งลูกค้าก็จะนำไปพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์ของตนเองได้

จากความสำเร็จในการจัดระบบเช่นนี้ ทำให้สำนักบริหารทรัพย์-

สินทางปัญญาสามารถทำรายได้ถึงปีละ 1,400 ล้านเยน ในปี พ.ศ.2549

ส่วนใหญ่ก็จะเป็นการขายสิทธิบัตรเพื่อทำการผลิตสินค้า แต่ที่ได้มากกว่า

นั้นก็คือ เกมซอฟต์แวร์นั้น มีมูลค่าเทียบเท่ากับผลการโฆษณาสินค้าของ

บริษัทเทียบเป็นงบประมาณ 5,000 ล้านเยน ซึ่งมีส่วนช่วยในการสร้าง

ลูกค้าให้แก่รถยนต์ที่เป็นธุรกิจหลักอย่างมาก

ผลงานเป็นที่ 1 ในโลกของสิทธิบัตรการขาย License เกี่ยวกับดีไซน์นั้นเติบโตขึ้นอย่างราบรื่น ส่วน

ทางด้านสิทธิบัตรยังอยู่ในช่วง 3 ปีแห่งการลองผิดลองถูก สมาชิกของ

สำนักบริหารทรัพย์สินทางปัญญาได้จัดทำ List ของสิทธิบัตร ทั้งภายใน

และภายนอกประเทศ รวมทั้งสิ้นกว่า 2 หมื่นรายการ จากนั้นก็คัดเลือก

เรื่องที่น่าจะมีความสามารถในการแข่งขัน และสามารถจำหน่ายให้กับ

ธุรกิจอืน่ ๆ นอกเหนือจากธุรกิจรถยนต์ได้

อย่างไรก็ตาม ในการขาย License ก็เน้นกลุ่มธุรกิจที่ใกล้เคียง

กับรถยนต์ ซึ่งจะมีการใช้ภาษา หรือเทคโนโลยีที่ใกล้เคียงกัน เช่น

เครื่องจักรกลการก่อสร้าง เครื่องจักรกลความละเอียดสูง หรือรถไฟ

เป็นต้น ธุรกิจเหล่านี้พอที่จะทำได้ไม่ยากนัก ทำให้การทำธุรกิจขาย

License เป็นไปด้วยความราบรื่น แต่ทว่าการที่จะทำให้กิจกรรมการขาย

ประสบความสำเร็จด้วยดีนั้น ก็จะต้องมีประสบการณ์ระดับหนึ่ง เช่น

เมื่อจัดทำ List รายชื่อของสิทธิบัตรที่น่าจะขายได้ไว้ ในช่วงแรกก็พอจะมี

ความสามารถในการแข่งขันได้ แต่เมื่อปฏิบัติจริงถึงแม้ว่าได้ตั้งสมมติฐาน

ว่า ทำ “สิทธิบัตรที่ยังไม่เคยใช้มาก่อน” ที่การผลิตรถยนต์ยังไม่ค่อยคุ้นเคย

มาเป็นสินค้าสำหรับขาย License แต่เมื่อได้เริ่มกิจกรรมการขายแล้วก็

พบว่า หากสิทธิบัตรนั้นยังไม่เคยมีการใช้ในการผลิตของนิสสันมาก่อน ก็

จะขายไม่ได้

ถึงแม้ว่าจะเป็นเทคโนโลยีระดับสูงที่มีลักษณะ

พิเศษเป็นตัวของตัวเอง แต่หากไม่เคยมีประสบการณ์ทำ

เป็นผลิตภัณฑ์มาก่อน ก็ไม่สามารถนำเสนอเป็นรูปธรรม

ได้ ไม่สามารถทำให้ลูกค้าเชื่อถือได้ และอาจจะเห็นว่า

เป็นการลงทุนที่สูง แต่ไม่เห็นว่าจะใช้ในการผลิตได้ชัดเจน

และนอกจากนี้ยังมีความเสี่ยงสูงอีกด้วย

ในขณะเดียวกัน ก็ได้เรียนรู้ด้วยว่า ต้องมีการ

ชี้แนะ ให้คำแนะนำในการจัดหาชิ้นส่วนวัตถุดิบเพื่อทำให้

เป็นผลิตภัณฑ์ได้จริงแล้ว ยิ่งเป็นเทคโนโลยีที่ยิ่งสูงเท่าไร

ยิ่งจะต้องแนะนำผู้ผลิตชิ้นส่วน หรือวัตถุดิบที่มีระดับ

คุณภาพที่สูง มิฉะนั้นธุรกิจก็ดำเนินไปไม่ได้

ฮิตาชิกับการรวบรวมสิทธิบัตร ของบริษัทในเครือ

ฮิตาชินั้น ตั้งแต่เมื่อปี พ.ศ.2455 ก็ได้ตั้งผู้รับผิด-

ชอบเกี่ยวกับสิทธิบัตรไว้แล้ว ในปี พ.ศ.2528 ก็ปรากฏว่า

รายได้ที่มาจากการขาย License ของทรัพย์สินทาง

ปัญญาเริ่มมากกว่าค่าใช้จ่าย ประวัติศาสตร์เกี่ยวกับ

ทรัพย์สินทางปัญญานั้นแสดงให้เห็นถึงความเป็นอันดับ-

หนึ่งของบริษัทขนาดใหญ่ที่มีทรัพย์สินทางปัญญาเป็น

อาวุธสำคัญ

For Quality February 2008 063

Quality Management

Quality Management

สิทธิบัตรประเภทนี้มากพอสมควร ยิ่งได้มีโอกาสขายสิทธิบัตรนี้มากขึ้น

เท่าไร ยิ่งทำให้บริษัทในต่างประเทศหันมาใช้การพิสูจน์ด้วยลายนิ้วมือมากขึ้น

ดังนั้น การทำ License Pool จึงเป็นการขยายรายได้จากสิทธิบัตร และ

เป็นอาวุธที่สำคัญในการแข่งขันเรื่องระดับมาตรฐานด้วย

หุ่นยนต์ของเมก้าทรักส์ บริษัทเมก้าทรักส์ เป็นบริษัทที่มีทรัพย์สินอย่างเดียวคือ หุ่นยนต์

ประธานบริษัทคุณนางาซาโต้ เมื่อได้เห็นหุ่นยนต์ที่มหาวิทยาลัยกิวชิว ก็

ร่วมมือกับคุณโคงะ ซึ่งมีประวัตินำหุ่นยนต์ไปแข่งขัน “Robo-One” ชนะเลิศ

2 ปีซ้อน และได้มาจัดตั้งบริษัทเมก้าทรักส์

เริ่มแรก คือ ทำอย่างไรจึงจะขยายหุ่นยนต์ได้ จะเป็นหุ่นยนต์

อะไรดี เป็นหุ่นยนต์เกมแข่งขันต่อสู้กัน หุ่นยนต์สำหรับตรวจการณ์ หรือ

สำหรับป้องกัน เมื่อตั้งบริษัทได้ก็มีไอเดียหลากหลาย เริ่มจาก โรโบ แคชเชอร์

ที่ฮิตมากตามเกมเซนเตอร์ ซึ่งสนุกกว่า เครนอาร์ม เครื่องเล่นเกมหยิบ

ตุ๊กตา

ตั้งแต่เมื่อปี พ.ศ.2550 ก็ได้นำเครื่องเล่นเกมใหม่ออกโชว์ใน

นิทรรศการ ได้รับความสนใจอย่างมาก มีบริษัทกว่า 20 แห่งต้องการสั่งซื้อ

ด้วย แต่ปรากฏว่าบริษัทเมก้าทรักส์ไม่มีเงินทุนมากพอที่จะทำหุ่นทีละ

มากๆ ได้ ลูกค้าก็มีแล้ว แต่ไม่มีเงินผลิต เป็นเรื่องที่ลำบากใจอย่างมาก

สำหรับผู้ประกอบการ แต่เมื่อเรื่องรู้ไปถึงหูเพื่อนที่เป็นนักกฎหมายจึงเกิด

ไอเดียว่า ถ้ามีกองทุนที่ซื้อสิทธิบัตรได้ ก็จะดี

Quality Management

064 For Quality Vol.14 No.124

ฮิตาชิได้ใช้สิทธิบัตรในธุรกิจที่หลากหลายรูปแบบ

และกว้างขวางตามความเหมาะสมของสภาพแวดล้อม

และกลยุทธ์ที่สำคัญอันหนึ่งก็คือ การสนับสนุนกิจกรรม

การขายเพื่อผลักดันสิทธิบัตรให้เป็นธุรกิจแนวหน้า การ

จัดทำเอกสารนำเสนอโดยเน้นลักษณะพิเศษของสิทธิบัตร

ของตนเองเริ่มเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว บางครั้งยังได้มอบให้

หน่วยงานภายนอกทำการประเมินเปรียบเทียบสิทธิบัตรของ

บริษัทตนกับบริษัทคู่แข่งอีกด้วย และยังเจรจากับผู้สั่งซื้อ

ให้นำเอาสิทธิบัตรของฮิตาชิเข้าไปไว้ในคุณสมบัติของ

ของที่จะสั่งซื้อด้วย

กลุ่มบริษัทในเครือของฮิตาชิมีถึงกว่า 1,000 บริษัท

ก็จะมีประมาณ 50 บริษัทที่ได้จัดทำเอกสารรายงานทรัพย์-

สินทางปัญญา แล้วนำมารวมศูนย์เข้าด้วยกัน จากนั้นจึง

แยกเป็นสิทธิบัตรตามสาขาเทคโนโลยีที่คล้ายคลึงกัน

กลุ่มที่ 1 เทคโนโลยีการพิสูจน์ลายนิ้วมือที่ใช้ลาย-

นิ้วมือจริง ถึงแม้ว่าเทคโนโลยีหลักจะพัฒนามาจากสถาบัน-

วิจัยกลางก็ตาม แต่การใช้ประโยชน์ เช่น ความละเอียด

ของการพิสูจน์ หรือคุณสมบัติของอุปกรณ์เครื่องมือนั้นจะ

แตกต่างกัน ทำให้บริษัทแต่ละบริษัทก็จะมีการพัฒนา

เทคโนโลยีต่อเนื่องที่สอดคล้องกับตลาดเอง เทคนิคการ

พิสูจน์ลายนิ้วมือนี้ นอกจากฮิตาชิบริษัทแม่แล้ว ก็ยังมี

ฮิตาชิ ออมรอน เทอร์มินอล โซลูชั่น ฮิตาชิซอฟท์แวร์

เอนจิเนียริ่ง หรือฮิตาชิ อินฟอร์เมชั่นคอนโทรล โซลูชั่น

เข้าร่วมด้วย รวมแล้วจะมีสิทธิบัตรกว่า 300 สิทธิบัตร

จากความสัมพันธ์ของเทคโนโลยี และสิทธิบัตรนี้ เมื่อนำ

มาผสมผสานเข้าด้วยกัน ก็สามารถนำเสนอสิทธิบัตรได้

มากมายตามความต้องการของตลาด

อย่างไรก็ตาม นอกจากสิทธิบัตรต่างๆ ของฮิตาชิ

ที่อยู่ในญี่ปุ่นแล้ว ก็ยังมองไปถึงสิทธิบัตรของฮิตาชิที่อยู่

ในต่างประเทศด้วย แต่ในระยะแรกก็ยังไม่ค่อยได้รับ

ความร่วมมือมากนัก แต่เมื่อได้ทำลักษณะเป็น Pool แล้ว ก็

สามารถรวบรวม และขายสิทธิบัตรให้แก่ธุรกิจต่างประเทศ

ได ้

เทคโนโลยีเกี่ยวกับการพิสูจน์บุคคลโดยใช้ส่วน

ของร่างกายก็มีทั้งลายนิ้วมือ เสียงต่างๆ ซึ่งกลุ่มฮิตาชิมี

เพิ่มคุณค่าทรัพย์สินทางปัญญา แล้วขายต่อกองทุนนั้นก็คือ Patent Finance Consulting:

PFC เพิ่งจะจัดตั้งขึ้นเพื่อสนับสนุน SMEs ของญี่ปุ่น ดังนั้น

จะมี Venture Capital แบบใหม่ ที่เสนอเงินทุนการพัฒนา

ให้กับบริษัท Venture ทั้งหลาย โดยการซื้อทรัพย์สินทาง

ปัญญา

บริษัทนั้น หากประสบความสำเร็จในการขยาย

ธุรกิจโดยเงินทุนที่ได้มาจากการขายสิทธิบัตรต่างๆ จะ

ทำให้คุณค่าของทรัพย์สินทางปัญญาที่เกี่ยวข้องนั้นเพิ่ม

สูงขึ้น ทำให้ PFC สามารถขายทรัพย์สินทางปัญญาใน

มูลค่าที่สูงขึ้นได้ แล้วนำกำไรนั้นมาดำเนินธุรกิจต่อไป นี่-

คือ Business Model ของ PFC

เมื่อได้รับการอนุมัติเงินทุนจากคณะกรรมการ

เป็นเงิน 1 ร้อยล้านเยน ก็นำเงินมาสร้างระบบการผลิต

จำนวนมาก ในเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา สามารถส่ง

สินค้าออกไปได้ถึง 30 เครื่องด้วยกัน

สิทธิบัตรเกี่ยวกับ โรโบ แคชเชอร์ นี้ เมื่อปล่อย

ออกจากมือไปแล้วก็คงจะไม่กลับมาอีก ก็ต้องไปคิดเป้า-

หมายต่อไป ทำอย่างไรจึงจะให้ธุรกิจนั้นคงตัวได้เร็ว และ

สามารถเริ่มธุรกิจใหม่ๆ ได้ อนาคตก็คงจะต้องเป็นหุ่นยนต์

ดูแลคนป่วย ทางด้าน PFC ที่ซื้อสิทธิบัตรจาก เมก้า-

ทรักส์ ก็มีแผนว่า ต่อไปก็จะต้องเพิ่มสิทธิบัตรอีกสัก 20-

30 ราย สร้างให้เป็นทรัพย์สินทางปัญญาที่แข็งแกร่งพอที่

จะต่อสู้กับบริษัทยักษ์ใหญ่ได้

ยุคนี้เป็นยุคที่ทรัพย์สินทางปัญญาได้กลายเป็น

เงินไปแล้ว ดังนั้น บริษัท Venture Business ที่มีเพียง

เทคโนโลยีเป็นทรัพย์สิน ก็เท่ากับเป็นการพบหนทางใหม่

สู่การเจริญเติบโตได้ในอนาคต

เครื่องล้างส้วมเทคนิคใหม่เสียงบ่นของแม่บ้านว่า อยากจะมีเครื่องทำความสะอาดส้วมที่

ไม่ต้องเสียเวลา กลายเป็นตัวสร้างให้เกิดผลิตภัณฑ์ใหม่ขึ้น มัทสึชิตะ

อุตสาหกรรมไฟฟ้า ได้ผลิตสินค้าไอเดียว่า Tankless Toilet “Arao-No”

วางจำหน่ายได้ไม่นาน ช่วงแรกคาดว่าน่าจะขายได้เดือนละ 3,000 ชุด

(ชุดละ 2 แสน 7 หมื่น 9 พันเยน) ปรากฏว่า กลับได้รับความนิยม ขาย

ได้กว่าเดือนละ 5,000 ชุด

จุดขายของ “Arao-No” คือ “3 เดือน ไม่ต้องใช้แปรงทำความ

สะอาดเลย” เริ่มแรกจากตัวโถส้วมนั้น ใช้วัสดุที่คราบสกปรกติดได้ยาก

โดยเปลี่ยนเป็นเรซินสังเคราะห์ที่เรียกว่า แก้วอินทรีย์ ทำให้คราบน้ำต่างๆ

ไม่เกาะติด จากนั้นก็ใช้สารทำความสะอาดอ่างอาบน้ำที่มีฟองขนาดใหญ่

กับสารทำความสะอาดที่เป็นกลางสำหรับเครื่องครัว ทำปฏิกิริยากันเป็น

ฟองขึ้น 2 ประเภท ฟองนี้ก็จะทำความสะอาดของมันเองเวลาทำความ

สำอาด ในขณะเดียวกันก็ทำระบบปรับน้ำที่ปล่อยออกมาให้เหมาะสม

ทำให้เกิดฟองในปริมาณที่ต้องการ

อีกสินค้าหนึ่ง คือ บริษัท INAX ได้ทำเครื่องล้างอ่างอาบน้ำที่ใช้

เวลาล้างน้อย ซึ่งจากการสำรวจก็คือ แม่บ้านจะมีปัญหาที่ตรงท่อน้ำทิ้ง

จากอ่างจะมีการอุดตันทำให้ทำความสะอาดได้ยาก เพราะเส้นผมต่างๆ

จะมาติด Hair Catcher ที่เป็นตาข่ายเอาไว้ รูปทรงคล้ายกรวย เรียกว่า

“Kururin Boy” การทำความสะอาดนั้นก็เพียงแต่ออกแบบให้น้ำร้อนที่

เหลือในอ่างอาบน้ำไหลผ่านกรวยนั้น กรวยนั้นก็จะทำให้น้ำที่ไหลเข้าไป

เกิดการหมุน แรงการหมุนของน้ำจะทำให้คราบไข หรือสบู่ลอยติดไปด้วย

ไม่ทำให้เกิดคราบติดอยู่ที่อ่าง จะรวมกันอยู่ในกรวย การทำความสะอาดก็

คือ เอากรวยออกมาคว่ำเททิ้งก็เสร็จแล้ว

ไม่ว่าจะเป็น “Arao-No”, “Kururin-Boy” มีจุดที่เหมือนกันคือ

ลูกค้าไม่ต้องเปลี่ยนวิธีการใช้งาน ทำตามวิธีการเดิมที่เคยทำมาก่อน

อุปกรณ์จะช่วยทำความสะอาดให้เอง การเพิ่มกลไกใหม่เข้าไปเพื่อให้

ลูกค้าต้องเรียนรู้ใหม่ จดจำใหม่ เป็นเรื่องที่ยากมาก ดังนั้น สินค้าที่

สอดคล้องกับการทำงาน การเคลื่อนไหวของลูกค้า จึงเป็นต้นเหตุของ

การสร้างความนิยมได้เป็นอย่างดี

เกร็ดข่าวการตลาด Old Marketer

For Quality February 2008 065

Quality Management