Raport opisowy 2015/2016

1. Nazwa uczelni zagranicznej, program oraz termin przebywania na wymianie (proszę wpisać semestr (zimowy/letni) oraz daty pobytu),

Institut d'études politiques de Paris (Sciences Po Paris); semestr zimowy; 31.08-18.12.2015

2. Miejsce pobytu – dojazd z Polski, opis miasta, usytuowanie Uniwersytetu.

Miasto: Paryż jest naprawdę pięknym miastem i to piękno czuć na każdym kroku - architektura, muzea, parki, wystawy sklepowe etc. Nie będę się zbytnio rozpisywać na temat miasta pod względem turystycznym- doczekało się ono już tylu opracowań, że uważam to za zbędne. Powiem tylko o dwóch miejsach które mnie urzekły, a nie są może aż tak oczywistym wyborem według przewodników: Musée Rodin i Parc des Buttes-Chaumont.

Usytuowanie uczelni: Sciences Po jest usytowane w obrębie 6 i 7. dzielnicy, w okolicy Saint-Germain-des-Près, która jest dość prestiżowa (mnóstwo bardzo drogich butików naokoło). Bardzo łatwy dojazd metrem (na pewno w okolice dojeżdża linia 4, 10 i 12), jest też wiele autobusów. Paryż jest, w przeciwieństwie do Warszawy, miastem dość skupionym, więc nawet jeśli coś na mapie wygląda na sporą odległość warto to sprawdzić. Ja bardzo wiele razy zamiast metra decydowałam się na spacer (do Luwru czy Musée d'Orsay ze Sciences Po jest jakieś 10 min pieszo!).

Dojazd: z Polski do Paryża dostałam się za pośrednictwem linii Air France. Początkowo ceny biletów wydają się przerażające, ale jeśli od razu kupuje się bilet w obie strony to ceny są zbliżone do tych oferowanych przez tanie linie lotnicze. Air France są bardziej komfortowe - wylatuje się z Okęcia i przylatuje na Roissy (lotnisko Charlesa de Gaulle'a) a nie na Beauvais (skąd do Paryża jest jeszcze 1-1,5h autobusem - bilet €17). Z Roissy do centrum można się dostać pociągiem (chyba €9) albo autobusem. Jeśli ktoś ma bardzo ciężki bagaż można też zamówić busa, który dowiezie Cię dokładnie na wskazany adres. "Impreza" kosztuje €27, ale jest znacznie tańsza niż taksówka/uber. Tutaj strona internetowa: http://en.supershuttle.fr

3. Uniwersytet – państwowy czy prywatny, ilość studentów, studenci zagraniczni

Sciences Po należy do Grand Écoles. Dla 'regularnych' studentów (tych nie z wymiany) jest płatny. Choć w Polsce nie jest to uczelnia popularna, we Francji ma bardzo silną markę i jest uznawana za jedną z najlepszych w kraju. Choć ma w swoim kierunkowym portfolio kierunki biznesowe czy prawne, jest to raczej szkoła o profilu dyplomatyczno-politycznym (świadczy o tym chociażby zakres proponowanych kursów, ale też i nazwa ;) ). To jednak nie powinno zniechęcać studentów SGH, którzy wybierają się tam na semestralną wymianę - jak na jeden semestr oferta przedmiotowa jest na tyle bogata, że naprawdę jest z czego wybierać. Wielką zaletą biznesowo -ekonomicznej oferty Sciences Po jest fakt, że bardzo wiele przedmiotów jest prowadzonych przez praktyków - szczegóły poniżej.

4. Kursy – opis kursów, w których brałeś udział: forma prowadzenia zajęć, sposób zaliczenia – egzamin czy zaliczenie? Jaka była możliwość konsultacji, jak radziłeś sobie z językiem?

Na wszystkich zajęciach na Sciences Po obecność jest obowiązkowa. Można mieć 2 nieobecności, ale muszą być wcześniej usprawiedliwione.

Lektorat z francuskiego B1; prowadząca Cecile Le Dilly; 4 ECTS - w sumie 4h zajęć w tygodniu; dość praco- i czasochłonny; bardzo dużo pracy domowej; spora część poświęcona gramatyce, ale pozostałe części w stylu pisanie czy mówienie też były "maglowane". Zaliczenie - pod uwagę brane oceny za duże prace domowe w czasie semestru (1 rozumienie tekstu czytanego, 1 wypracowanie, 2 prezentacje ustne) i oceny z kilku testów przeprowadzonych w czasie semestru.

The Future of the Media: New Models and Economic Perspectives; prowadząca Julia Cage; 6 ECTS - wykład, tzw. course magistral; obecność obowiązkowa, ale nie sprawdzana; tematyka dość ciekawa (np. Information consumption in the digital age; The decline of news coverage: why do we care?; The issue of press freedom… and the related issue of media censorship) - , prowadząca bardzo zaangażowana, widać, że jest pasjonatką - od 2015 r. członkini zarządu Agence France Presse. Zaliczenie - midterm paper (30% oceny) - praca domowa - recenzja jednej z trzech proponowanych książek, która ma się składać ze jej streszczenia i polemiki; objętość do 5-ciu stron; final paper (70% oceny) - dwugodzinny egzamin pisemny - 2 eseje na 2 tematy do wyboru z 3 proponowanych.

Marketing: theory/practices; prowadząca Monica Benzi; 4 ECTS - seminarium (czyli, powiedziałabym, takie nasze ćwiczenia); jeśli chodzi o zakres tematyki to to jest raczej podstawowy kurs dotyczący marketingu - czyli np. omówienie segmentacji, targetowania i pozycjonowania, analiza SWOT; jakie funkcje musi spełniać opakowanie itp.; zajęcia prowadzone dynamicznie, teoria wyjaśniana bardzo często na konkretnych przykładach; sama prowadząca jest prawdziwym marketingowcem (pracowała m.in. dla L'Oreala). W czasie zajęć były też dwa spotkania z pracownikami marketingu z Coca-Coli, co było związane z zaliczeniem - jego częścią było case study - opracowanie w kilkuosobowych grupach strategii marketingowej dla nowego produktu Coca Coli i prezentacja. Oprócz tego do zaliczenia wliczała się jeszcze jedna prezentacja (strategia marketingowa wybranego produktu, marki, serii produktów itp.), krótki test teoretyczny i dwugodzinne case study.

Negotiating Successfully; prowadzący Serge Bedrossian; 4 ECTS - seminarium; część zajęć miała charakter warsztatowy - studenci byli dobierani w kilkuosobowe grupy i na podstawie wcześniej zarysowanego scenariusza przeprowadzali negocjacje, następnie na forum wraz z prowadzącym omawialiśmy wyniki i przebieg negocjacji. Oprócz tego było kilka na początku semestru było kilka wykładów teoretycznych. Na zaliczenie oprócz aktywności na zajęciach składał się test na koniec semestru i prezentacja przygotowywana w grupach.

Corporate Social Responsibility: a Strategy to Reinvent Companies and Business; prowadząca Claire Martin; 2 ECTS - seminarium; prowadząca jest praktykiem w swojej dziedzinie - pracuje jako Vice President for Corporate Social Responsibility dla Renault. Zajęcia odbywają się co dwa tygodnie. Organizacyjnie zajęcia składały się z wykładu, kilku krótkich prezentacji i dyskusji na temat zadanego wcześniej tekstu i kilkuosobowych prezentacji na temat strategii CSR różnych przedsiębiorstw. Na zaliczenie oprócz tych dwóch prezentacji trzeba było przygotować jeszcze dwa esesje - jednostronicowy na temat prezentowanego tekstu i bodajże 10-15 stronicowy esej na temat prezentowanej przez siebie części strategii CSR danej firmy. Przykładowe tematy poruszane na zajęciach: Establishment, Measurement & Assessement of CSR Policies; CSR in Global Context; Volkswagen CSR Crisis Case Study.

Digital Business Strategies; prowadzący Rasmus Michau; 4 ECTS; - seminarium; przedmiot poświęcony wpływowi nowych technologii na działalność przedsiębiorstw. Prowadzący jest praktykiem - ma na swoim koncie kilka start upów, był też managerem w L'Oreal. Na każde zajęcia zapraszał gości specjalizujących się w temacie, który był omawiany na poszczególnych zajęciach - pośród gości byli m.in.: transformational marketer LinkedIn France, założycielka portalu Minutebuzz, czy przedstawiciela największego we Francji funduszu Venture Capital. Przykładowe tematy poruszane na zajęciach: data driven decision making; the mobile revolution; the unicorn - myth or reality?. Zaliczenie: grupowa prezentacja na podstawie zadanego case study i prezentacja swojego pomysłu na digital business.

5. Warunki studiowania – dostęp do biblioteki, komputera, ksero

Sciences Po ma dwa oddziały biblioteczne - jeden w budynku głównym, drugi w budynku naprzeciwko. Wydaje mi się, że jest tam mniej miejsc do nauki niż w bibliotece SGH, ale jest bardzo dużo stanowisk komputerowych, z których można korzystać. Jeśli chodzi o ksero, to każdy student na swojej legitymacji ma €30, które może zużyć na kerówki i wydruki na terenie uczelni.

6. Warunki mieszkaniowe – opis kampusu, co trzeba ze sobą przywieźć z Polski?

Ja nie mieszkałam w akademikach, nie wiem nawet czy Sciences Po takie posiada. Nie jest tajemnicą, że w Paryżu dość trudno jest znaleźć mieszkanie, ale nie jest to aż tak straszne jak niektórzy mówią. Warto zacząć szukać już z miesiąc przed przyjazdem - raczej nie polecam jechania tam z myślą "pomieszkam tydzień w hostelu i coś znajdę", bo tak może być ciężko. W Paryżu ludzie szukają mieszkań głównie przez grupy na facebooku, a jest ich naprawdę sporo. Uważajcie, bo jest sporo naciągaczy - nie dajcie się nabrać na oferty w stylu "mój prawnik mi doradził, żeby zapłacono mi z góry za czynsz".

7. Recepcja – jak zostałeś przyjęty, kto się tobą opiekował, kontakt z International Student Office

Mój kontakt z International Student Office ograniczył się do podpisania dokumentów wymianowych. Na początku semestru wysłali plik z nazwiskami i mailami exchange buddies, ale nie miałam potrzeby z nimi się kontaktować, a do mnie sam też nikt się nie odezwał.

8. Koszty utrzymania – podaj szczegóły, które Twoim zdaniem mogłyby się przydać innym, np. najtańsza linia lotnicza, ubezpieczenie, jak uzyskać pozwolenie na pracę, jakie są środki komunikacji lokalnej, dokumenty, które mogą się przydać ( np. tłumaczenie metryki), codzienne wydatki w porównaniu z Warszawą. W przypadku, jeśli otrzymywałeś dofinansowanie, w jakim stopniu otrzymane stypendium zapewniało pokrycie kosztów utrzymania za granicą, relacje cen, gdzie robić zakupy?

Ja mieszkając w kawalerce koło Place d'Italie (XIII dzielnica) płaciłam €700. Po rozmowach ze znajomymi wiem, że ceny za pokój zaczynają się od €500, przy czym to jest dość rzadkie i nie ma co liczyć na wysoki standard. Łatwo można więc wywnioskować, że ze stypendium można pokryć jedynie koszty mieszkania, a i tak znacznie częściej trzeba dopłacić z własnej kieszeni. Jeśli chodzi o załatwianie spraw życiowych - Francuzi to straszni formaliści. Choćby zwykłe założenie konta bankowego to bardzo żmudna i czasochłonna procedura, która wymaga przygotowania wielu dokumentów - standardowo dokumentu tożsamości, ale też potwierdzenia zamieszkania podpisanego przez wynajmującego mieszkanie i kopii rachunków wystawionych na adres tego mieszkania. Jeśli chodzi o komunikację miejską najwygodniej w Paryżu używać metra, ale linie autobusowe też są nawet wygodne. Obejmuje je jeden bilet - tygodniowa (ok. €20) lub miesięczna (ok. €70) karta Navigo. Trzeba jednak pamiętać, że tam nie można sobie jej kupić od tak, w środku tygodnia. Liczy się ją zawsze od poniedziałku do niedzieli/od pierwszego do ostatniego dnia miesiąca. Można też wyrobić sobie kartę ImagineR dla studentów (jest tańsza od klasycznego Navigo), ale konieczne jest wysłanie odpowiedniego wniosku z dołączonymi dokumentami. Potem pod koniec semestru można ją wypowiedzieć. Do wyrobienia karty konieczne jest zdjęcie. Jeśli chodzi o ceny, to nie jest tajemnicą, że Paryż jest stosunkowo drogim miastem. Różnice w cenach produktów w sklepach raczej nie są horrendalne, ale droższe jest na pewno jedzenie w knajpach. Nie ma co liczyć na lunch poniżej kilkunastu euro. Można co prawda iść do stołówki studenckiej, gdzie jest znacznie taniej, ale obiadowe jedzenie jest tam raczej kiepskiej jakości.

9. Życie studenckie – rozrywki, sport

Sciences Po oferuje wachlarz dodatkowych zajęć sportowych jak i kulturowych. Są one dodatkowo płatne, ale nie są to jakieś bajońskie sumy - kilkadziesiąt euro na semestr. Trzeba się szybko decydować, bo chętnych jest wielu. Przez cały semestr organizowane są spotkania przez różne organizacje studenckie - w szczególności BDE Sciences Po. Najwięcej jest ich na początku semestru i wtedy też głównie warto na nie chodzić, bo pojawia się tam bardzo dużo ludzi.

10. Sugestie – o czym dowiedziałeś się podczas pobytu, a co wolałbyś wiedzieć wcześniej? Twoje sugestie dotyczące usprawnienia zarządzania systemem grantów wewnątrz Uczelni przez Narodową Agencję (Fundację) oraz przez Komisję Europejską w przypadku studentów otrzymujących dofinansowanie.

Warto już na samym początku przyjazdu zapisać się do różnych studenckich grup na Facebooku dedykowanych studentom z wymiany na Sciences Po i poznawać ludzi jeszcze przed

rozpoczęciem zajęć. Potem tworzą się już grupy i ludzie tracą zainteresowanie poznawaniem nowych osób. Wszystkimi formalnościami w stylu założenie konta czy wyrobienie ImagineR też warto zająć się wcześniej, bo trzeba później czekać jakiś czas na ich załatwienie.

Jeśli chodzi o sugestie dla Fundacji i KE nie będę oryginalna i napiszę o pomyśle oddzielenia Paryża od reszty Francji jeśli chodzi o wysokość stypendium - w Paryżu powinno być ono wyższe, ze względu na znacznie wyższe niż w innych częściach Francji koszty utrzymania.

11. Adaptacja kulturowa – wrażenia z przystosowywania się do nowego kraju, kultury; czy przeżyłeś szok kulturowy? Czy w kontaktach z mieszkańcami było coś czego się nie spodziewałeś? Co może zrobić osoba jadąca na stypendium żeby łatwiej przystosować się do nowego miejsca?

Nie było szoku kulturowego - Francja to wciąż Europa. Kilka rzeczy, które były niespodzianką to właśnie wspomniana biurokracja, ale też zamknięte sklepy w niedziele i inne godziny serwowania posiłków w restauracji. W Warszawie niezależnie o której godzinie po południu chcemy coś zjeść - nie ma z tym problemu - większość restauracje jest otwartych. W Paryżu w restauracjach posiłki wydawane są do ok. 14/15.00 a później kuchnia jest zamykana, żeby ponownie się otworzyć na kolację (ok. 18/19.00).

12. Ocena: Jako ostatni punkt raportu prosimy o ocenę Uniwersytetu w skali od 1 do 5 pod względem ogólnym i merytorycznym (akademickim).

Ocena ogólna: 5

Ocena merytoryczna: 5