Siedzący tryb życia

Siedzący tryb życia

Kiedy siedzisz przy biurku i wydaje Ci się, że trwasz w bezruchu. Nawet jeśli wykonujesz minimalne, prawie niezauważalne

ruchy, to pod powierzchnią twojej skóry zachodzą ważne procesy

związane z krążeniem krwi, trawieniem czy

oddychaniem.


Przez wiele wieków ruch był podstawową czynnością człowieka,

stanowił o przetrwaniu, a tryb życia związany

był z wysiłkiem fizycznym.

Ten proces zaczął stopniowo ulegać

zmianie; na zmniejszenie

znaczenia ruchu w życiu człowieka wpływ miało kilka czynników.Jednym z nich jest komputer, który stając się naszym oknem na

świat, jednocześnie sprowokował szereg nowych schorzeń i problemów.


Siedząc przed monitorem komputera nasze ciało zastyga, co powoduje permanentne

napięcie mięśni.Siedząc przez osiem godzin

w tej samej pozycji, kumulujemy obciążenia na poziomie układu mięśniowo – szkieletowego, z którego

bierze się ból.

Oprócz napięcia związanego z nieprawidłowym

ustawieniem ciała, jesteśmy również obciążeni

napięciem wynikającym ze stresu.


Przyczyny i konsekwencje pasywnego trybu życia

Czy wiesz, że szacunkowo w pozycji siedzącej spędzamy 10

lat (jeśli przyjąć, że przebywamy w tej

pozycji ok. 8h dziennie). Brak ochoty na

wykonywanie ćwiczeń fizycznych to najczęściej jedyne wytłumaczenie

braku ruchu.Na drugim miejscu plasuje się brak czasu. Niemniej jednak, jeśli zebrać wszystkie wymówki, dzięki którym staramy się sami

przekonać, ze sport nie jest dla nas, okazuje się, ze pachną one tanim usprawiedliwianiem się.


Obecny tryb życia wymusza na nas prowadzenie siedzącego trybu

życia. W pozycji siedzącej najczęściej przebywają osoby

pracujące przed komputerem.

I tak nasze życie zmienia się. W pewnym

momencie okazuje się, że nasza jedyna

aktywność to złapanie autobusu lub przejście

się z domu do samochodu oraz klikanie

placami w klawiaturę.


Niska aktywność ruchowa a zdrowie

„Aktywność fizyczna jest jedną z podstawowych cech,

charakteryzujących człowieka” Zbigniew Jethon

Dzięki ruchowi dziecko od najwcześniejszych okresów

swojego życia uczy się poznawać otoczenie, bronić przed zagrożeniem, szukać pokarmu, kontaktować się z

rówieśnikami, rodzicami, dokonywać wielu innych czynności niezbędnych w

prawidłowym funkcjonowaniu i rozwoju.


Potrzeba ruchu utrzymuje się przez całe życie jednostki. We

wczesnym okresie rozwojowym jest ona

najbardziej widoczna i w razie jej ograniczenia (np.

koniecznością zdyscyplinowanego, dłuższego

siedzenia na lekcji szkolnej) zmusza dziecko do ekspresji

ruchowej.

W późniejszym wieku ekspresja ruchowa jest ograniczona nakazami społecznymi.


Ograniczenie aktywności jest niezgodne z naturą fizjologiczną organizmu,

powoduje powstanie różnych zmian, które w

sposób niekorzystny rzutują na zachowanie się człowieka i hipokinezę*.

*Hipokineza – stan czasowego lub stałego ograniczenia aktywności ruchowej

( przebywanie chorych w łóżku, unieruchomienie po złamaniu kości, mało aktywny tryb życia)


Konsekwencją całkowitego bezruchu lub ograniczenia ruchu w dłuższym czasie

(hipokinezji) jest wiele zaburzeń w przebiegu

różnych procesów, zwłaszcza w układzie krążenia, wywołując

ortostatyczne obniżenie ciśnienia tętniczego,

zmniejszenie objętości krwi krążącej i zmniejszenie maksymalnego poboru

tlenu.


Do tego dołączają się wyraźne zmiany metaboliczne w postaci

ujemnego bilansu azotu, obniżenia tolerancji glukozy,

wzrostu wydalania wapnia przez nerki i zaników mięśniowych. Kości ulegają odwapnieniu i

stają się bardziej wrażliwe na działanie czynników

mechanicznych.


Zmniejsza się uwodnienie tkanek na skutek hamowania diurezy* i zwrotnego ograniczenia uczucia pragnienia, co pociąga za sobą

znaczne zmniejszenie ilości przyjmowanej wody. Powstaje

upośledzenie tolerancji czynników środowiskowych, najbardziej widoczne w możliwościach

przystosowawczych do wysokiej i niskiej temp. Oraz odporności na

czynniki zakaźne.

*Diureza – w medycynie, ogół zjawisk związanych z procesem

wydalania moczu.


Otyłość u dzieci

Z otyłości się nie wyrasta! Jest ona przyczyną nie tylko

licznych chorób ( cukrzycy, nowotworów, nadciśnienia

tętniczego), ale także problemów dziecka w relacjach

z rówieśnikami.

Przyczyny nadwagi u najmłodszych:

-śmieciowe jedzenie- siedzący tryb życia

- przekarmianie

Kontroluj wagę dziecka i pytaj lekarza

o opinię!


Wizyta w poradni dietetycznej

Nie odchudzaj na własną rękę. Może się to skończyć niedoborami

witamin i minerałów, a w konsekwencji różnego typu

chorobami.Odchudzanie dziecka nie polega na restrykcyjnej diecie a na zmianie

nawyków żywieniowych.Musi być przede wszystkim

urozmaicona, aby dostarczać organizmowi w czasie intensywnego

wzrostu i rozwoju niezbędnych składników odżywczych.


Izolacja dziecka w grupie

Obecnie dzieci często siadają samotnie przed komputerem w domu przed komputerami i nie

nawiązują osobistych kontaktów pozalekcyjnych z rówieśnikami.

Są SMSy i portale społecznościowe.

Powoduje to izolację dziecka w grupie a późniejszym etapie niedostosowanie społeczne

dziecka.


Dziecko mające problem z dostosowaniem się do grupy:

jest na ogół rzadko lubiane przez inne dzieci, a także przez dorosłych. Jego reakcji nie można przewidzieć i na

ogół ludzie go unikają,

nie ma zaufania do innych ludzi, jest

podejrzliwe i niezrozumiałe dla

innych,


Z trudnością nawiązuje kontakty i przyjaźnie, co powoduje, że czuje

się ono wyobcowane w grupie,

nie mogąc w sposób normalny zaspokoić swoich potrzeb, czyni to w sposób okrężny,

najczęściej dla otocznia nieprzyjazny, a czasem nawet wręcz antyspołeczny.


Środowisko w jakim żyje dziecko niewątpliwie odbija się na jego zachowaniu, nie znaczy to jednak, że

zawsze odbija się jako całość, a nie na poszczególne elementy.

Oto najważniejsze rodzaje środowiska:

domowe,

szkolne,

środowisko przed jego urodzeniem.


W środowisku domowym wyróżniamy kilka podrodzajów i

uwzględnić należy tutaj:

warunki kulturalne w domu i braki w tej dziedzinie,

atmosferę domową, i stosunek rodziców do siebie,

stosunki panujące miedzy dzieckiem a rodzicami i jego

ogólne poczucie bezpieczeństwa.


Środowisko szkolne jest równie ważne dla rozwoju dziecka jak domowe. Jest podobnie złożone

i niejednolite. Wyróżniamy w nim:

stosunek nauczyciela do dziecka i dziecka do

nauczyciela,

wzajemne stosunki dziecka i z innymi dziećmi,

niepowodzenia szkolne i opóźnienia w nauce.


Poprzez środowisko przed urodzeniem dziecka:

Rozumiemy fakt życia płodowego i związanych z tym czynników zakłócających życie płodowe dziecka oraz

moment narodzin.


Agresja

Coraz częściej mówi się w szkołach o narastaniu problemu agresji i przemocy wśród dzieci i młodzieży. Następuje wyraźny

wzrost liczby agresywnych zachowań na terenie szkoły.

Jakie są przyczyny agresywnych zachowań?


Zjawiska agresji i nietolerancji na skutek

ich popularności i ciągłości tracą na

niezwykłości i stają się trwałymi komponentami

życia codziennego, systemu edukacji, kultury masowej,

informacji, rozrywki i sportu.

Coraz częściej nauczyciele zaczynają dostrzegać przemoc w

szkołach, zwracając uwagę na następujące nieprawidłowości:


przemoc fizyczną,

przemoc psychiczną,

niszczenie rzeczy,

wymuszanie pieniędzy.


Przyczynami przemocy ze strony dzieci wobec innych dzieci oraz dorosłych są:

destruktywne grupy

rówieśnicze,

alkoholizm w rodzinie,

bezrobocie,

trudności materialne,


telewizja, wideo i kino,

gry komputerowe,

pisma młodzieżowe,

narkomania,


rozbicie rodziny, brak kontaktu ze szkołą,

niewydolność wychowawcza rodziny; zaburzenia

emocjonalne, wady rozwojowe;

zemsta za zbyt niskie oceny, poczucie skrzywdzenia.

Dziękujemy za uwagę!

Opracowanie: Elżbieta Bartkowiak – Chomska

Prezentacja:Bartłomiej Mikołajczyk kl. IIIc gimnazjum

Documents

Siedzący tryb życia