Seçimleri

Aziz Başgan

kazandı.

sayı:altı nisan ikibinondört

ği ind be ed le ş n oi z ln uaf r

armanç çiyaaytekin geziciardanuş ateş

berivan demirc.o

cansu yılmazduygu aşık

dinoegemen aykın

ezman anuşavanhakan cömertosman erçok

tuğba yesilyurtyoldaş zorlu

tasarım:H.cömert

sonsuzfanzin@gmail.com www.facebook.com/sonsuzfanzin

sayı:altı nisan ikibinondört

Kelle hesapları, içinde ne olduğunu bilmediğimiz birçok kellenin önümüze düşmesi,

sakin sokaklar, normalleştirdiklerimiz, bir de hiç kabullenemediklerimiz...

Kazanma ve daha çok kazanma güdüsüyle dolu neden kazanan ata oynamadığını soran

binlerce insan, an be an hayallerini yitiren insan...

Bir de meşruiyetini yitirmişlerin meşrutiyet çabası ekleniyor sandıklara ,eskiden ceviz

ağaçlarından umutlar biriktiren genç kızları hatırlatırdı...

Şimdi ise dışına çıkmış umutlar ve kimi zaman alaycı kimi zaman küfürbaz öfkemizle bizden

olmadığı için değil, ama hiç değil, umutlarını o sandıklarda küflenmeye bırakanlar...

Gözlerimizin deydiği herşeyin birazdan birileri tarafından tahrip edileceğini bilmenin utancını

taşıyor gözbebeklerimiz...Sözlerimizi alayla bitirmeyi tercih edelim:

"Kaybedeceğini bile bile neden mücadele ediyorsun? dedi.

Öleceğini bile bile yaşadığını unutmuştu o an..

Bozmadım."

Gecenin bir'i darmadagınık yıldızlargelinciklerin arasında telaşlı telaslı yürüyor.

Karsı kıyının ağustos böcekleri ilecıvıldayan bir kasabası

Dağınık bir denize varıyorAğustos böceği ve dalgalarbirde nefesbaşka ses yoksağında bir gölgebekleyen bir gölgesaatlerdir..Bir gölge ile bütünleşiyorsun osman erçok

bir

Neşeli müzikler besteleyemiyorum, ne yapsam insan olmanın hüznü çıkıyor ortaya.

insan çok yalnızken bir tane daha kendinden doguruyordu içinde "korkma.!" desin diye..

ece temelkuran

Daha yeni çıktım kapıdan yalnızım.Bir diğer kapıyı çalmadan

saf bir heyecan vardı içimde.İçeri girdi yanlızım.Telefon çaldı kulağıma

gelen ses yalnızlığımı beyan etti. Zor,amansız,zayıf vakitlerde anladım anlamadıgını ve

yalnızım.Kahvenin kokusu anladı,pişirince yalnızlığa bıraktı yanıldım. Çiçegi sevdim suyum yoktu.Diyar diyar gezip suyu buldum,kendimi

buldum.Çiçege su verdim,^^hayat dolusun^^dedi.Beni anlar diye diz çöküp öpmek istedim.^^Günesimi gölge edip

karanlıga itiyorsun^^ dedi.

H.cömert

"Kelimeler, kelimeler albayım. …bazı anlamlara gelmiyor.”

İnsanlar konuşa konuşa hayvanlar koklaşa koklaşa anlaşır

derler. Homo sapiens hayvanını diğer hayvanlardan ayıran

önemli bir özelliğin de konuşabilme yeteneği olduğu söylenir.

Ben de diyorum ki koklaşa koklaşa anlaşsaydık daha güzel olmaz

mıydı? Göz göze, ten tene değse anlaşmamak mümkün mü?

Seslerden hecelere, hecelerden kelimelere, kelimelerden

cümlelere ve nihayetinde konuşmaya giden yolda adım adım

eksildik sanki. Anlatmaya çalışıp ve ağzımızdan çıkan kelimelerle

yerini dolduramadığımız hisler üzerimize çöküverdi.

Hantallaştık gitgide.. Daha da uğraştık kelimelerle. Bana öyle

geliyor ki bazı şairlerin, yazarların yazdıklarından zevk

almamızın bir sebebi de kelimeleri daha ustaca kullanabilmeleri.

Kelimelerle asıl anlatılmak istenen arasındaki mesafeyi bir

nebze kapatabiliyorlar.

Misal bazen ben yabancı oluyorum kendime. Konuşurken bir

anda kendimi karşımda konuşan bir yabancı gibi hissediyorum.

Ağzımdan istikrarla dökülmeye devam ediyor kelimeler ama

konuşan ben değilim sanki. Belki de o benim ama kelimeler bana

ait değil. O anı yaşadıktan sonra suskunlaşıyorum. Ağzımdan

çıkacak her kelime kendim ve ben arasını bir adım daha açacak

gibi geliyor. Ben benle kalmak istiyorum ama bu kelimeler

dünyasında konuşmamak mümkün mü ki acep?

Bilmem anlatabildim mi? Kimbilir..

tuğba yeşilyurt..

Yüksek dozda İstanbul gözlerin...Bin parçaya bölünmüş kırık bir cam.Hala ışığın peşinde tanelerinGördüm.Onları tek tek öptüm.

Beynin ile beslenen kuşların var seninAlnının tam ortasında şaşkın bir fesleğen bahçesiNereye yürüdüğünü bilmeyen iki elin var meselaDuyarlılıktan nasibini almış dudaklarınAh be adam daha nelerin nelerin

Kasınğında ki ameliyat yarandan içine doğru yol alan bir tirendeyizSenin denizinin ortasında bir tirende''Laleliden dünyaya açılan'' değilDeğil bunlardan hiç biri Salt maviliklerine senin...Gece yarısı çardaklarına, koltukaltlarınaölünce gömülmeyi dilediğim gamzelerine açılan..

Ben kalktım, yemin ettim tüm kırıkları toplamaya Sen avucuma döktün hüsranlarını Bildim.Tek tek öptüm onları. ardanuş ateş

Ben suyumAteşin kardeşiRengime renk benzemezToprağı emziririm sınırsızFidana boy veririm sabırlaEvvelim ateşten gelirOndandır kardeşliğimizGüneşten kopmuş cismimDünya da can bulmuş ruhumOnca adaletli iken insandan evvelYollarım tükendi insandan sonraTıkandım bir şişeye, pul oldum kirli eleBen suyum...Çatlak toprağın hasretiUçan kuşun aynası...Her dem kendine dönen.Her dem kendine akan... yoldaş zorlu

1 Mayıs yine keyfi olarak yasaklandı!Takrir-i Sükun Kanunundan beri yüzyıllık zihniyet

tekerrür etmekde.

H.cömert

Artık Ölebilir miyim?

"Tanrı bir an için paçavradan bebek

olduğumu unutup, can vererek beni

ödüllendirse; aklımdan geçen her şeyi

dile getiremeyebilirdim, ama en azindan

dile getirdiklerimi ayrıntısıyla aklımdan

geçirir ve düşünürdüm. Eşyaların maddi

yönlerine değil anlamlarına değer

verirdim. Az uyur, çok rüya görür,

gözümü yumduğum her dakikada, 60

saniye boyunca ışığı düşünürdüm.

İnsan aşktan vazgeçerse yaslanır.

Başkaları durduğu zaman yürümeye

devam ederdim.

Başkaları uyurken, uyanık kalmaya

gayret ederdim.

Başkaları konuşurken dinler, çikolatalı dondurmanın tadından zevk almaya

bakardım.

Eğer Tanrı bana birazcık can verse, basit giyinir, yüzümü güneşe

çevirir,sadece vücudumu değil, ruhumu da tüm çıplaklığıyla açardım.

Tanrım, eğer bir kalbim olsaydı, nefretimi buzun üzerine kazır ve günesin

göstermesini beklerdim.

Gökyüzündeki aya, yıldızlar boyunca Van Gogh resimleri çizer, Benedetti

şiirleri okur ve serenadlar söylerdim. Gozyaşlarımla gülleri sular, vücuduma

batan dikenlerinin acısını hissederek, dudak kırmızısı taç yapraklarından

öpmek isterdim.

Tanrım bir yudumluk yasamım olsaydı... Gün geçmesin ki, karşılaştığım

tüm insanlara onları sevdiğimi söylemeyeyim. Tüm kadın ve erkekleri, en

sevdiğim insanlar oldukları konusunda birer birer ikna ederdim. Ve aşk içinde

yaşardım.

Tanrım bir yudumluk yasamım olsaydı... Gün geçmesin ki, karşılaştığım

tüm insanlara onları sevdiğimi söylemeyeyim. Tüm kadın ve erkekleri, en

sevdiğim insanlar oldukları konusunda birer birer ikna ederdim. Ve aşk

içinde yaşardım.

Erkeklere, yaşlandıkları zaman aşkı bırakmalarının ne kadar yanlış

olduğunu anlatırdım. Çünkü insan aşkı bırakınca yaşlanır.

Çocuklara kanat verirdim. Ama uçmayı kendi baslarına öğrenmelerine

olanak sağlardım.

Yaşlılara ise, ölümün yaşlanma ile değil unutma ile geldiğini öğretirdim.

Ey insanlar sizlerden ne kadar da çok şey öğrenmişim. Tüm insanların,

mutluluğun gerçekleri görmekte saklı olduğunu bilmeden, dağların

zirvesinde yaşamak istediğini öğrendim.

Yeni doğan küçük bir bebeğin babasının parmağını sıkarken aslında onu

kendisine sonsuza dek kelepçeyle mahkum ettiğini öğrendim.

Sizlerden çok şey öğrendim. Ama bu öğrendiklerim pek işe yaramayacak.

Çünkü hepsini bir çantaya kilitledim.

Mutsuz bir şekilde...

Artık Ölebilir miyim?

Gabriel Garcia Marquez

KADERDE VARMIŞ

Büyüklerimizden çokça duymuş,işitmişizdir '' kaderde varmış''

cümlelerini.Coğrafyaların şekillendirdiği kültürlerde; kök salan

ritüeller değişmeyen inançlar vardır ya, işte bu söylemler de

bizim kültürümüzün köküdür,inançlarıdır.''Kaderde varmış''…

Genelde acı bildiren durumlarda,elde bir şey gelmediği vakitlerde

dökülü verir dudaklardan.İstemsizdir.Müebbet cezası kesinleşmiş

bir mahkumun,kolladığı fırsat gibidir.Kaçı verir ağızlardan ''

kaderde varmış'' firaridir…

Bazen,bir cahilin namlusundan çıkar ''kaderde varmış'', koşar

adımlarla.Üstümüze toprakla birlikte atılan birkaç cümleden

birisidir aynı zamanda.

Bir kıza sevgilisi yada bir kadına kocası tarafından verilir''kaderde

varmış'' bir buket içinde,kan kokan.kızıl.paslı…

Bir maden işçisi için barettir ''kaderde varmış''.Anne karnındaki

bebeklerin, isimlerinin önündeki sıfattır 'yetim'' den önce gelen.

Dere kenarlarında yapılan evlerdeki zillerde yazar ''kaderde

varmış'' her ''beniiim'' diyene açılan kapı gibidir.Bir yağmurla

birlikte gelen Azrail'in, elindeki kolonyadır ''kaderde varmış'' .Göz

yakar.

Minik bir bebeğin midesine giremeyen bir iki lokmadır ''kaderde

varmış''.Yapılan otopsi raporunda,bilirkişinin el yazısıyla yazdığı.

Daha gözünü bile açmamış bebeklerin, kertilen beşiklerinde yazar

''kaderde varmış''.14 yaşında düğün yapan kız çocuğunun

duvağıdır aynı zamanda.

Sivas'ta 35 Can'a mal olan katliamdır ''kaderde varmış''.Sınır

köylülerine atılan füzedir.Karlı Sokak'ta bir bombadır.

Bir celladın yazdığı ''18'' rakamıdır ''kaderde varmış'',bir

genci idam etmek isteyen.Bir somun ekmektir aynı

zamanda, küçük bir çocuğun Azrail'den alması gereken.

Gece gök yüzüdür ''kaderde varmış'' onlarca yıldızın kaydığı,

Reyhanlı'dan bakıldığında.

Hasankeyf,Allianoi,İkiz Dere,Çoruh-Munzur vadisidir

''kaderde varmış'' yüzme bilmeyen tarihtir,boğulmayı

bekleyen.

Tecavüze uğrayan küçük çocukların suçu(!)dur ''kaderde

varmış''

Gülüp oynayamayacakları,oyunların acılarla yer değiştiği

hayatlarıdır.

Eğitimsiztir,adaletsizliktir,işsizliktir,fakirliktir ''kaderde

varmış''.Bir halkın cehaleti,geri kalmışlığıdır.Aynı zamanda

çaresizliğidir de.İnsanın elinden bir şey gelmeyişi,gelenin

kafi olmayışıdır.

Bazı anlar insan kendine sormadan edemiyor.Hangisine

üzülmeli?Bunların,kat kat fazlasıyla biryerde

yaşandığınamı,yoksa burada yaşanmadığına

mı?Bilemedim…Bildiğim şey;bir kısmımızın olanları

görmezden geldiği bir kısmımızın olanlar karşısında sessiz

kaldığı yada bile bile yanlışı seçtiğidir.Birbirimizi

anlamadığımız,anlamak istemediğimizdir.Hal böyle olunca

söz tükeniyor ve diyecek tek bir şey kalıyor geriye: ''kaderde

varmış''…

c.o

SOKAKTA MÜZİK VARSA HAYAT VARDIR !

Sokak müziği üzerinde çok tartışılsada her zaman özel bir yanı olan

,toplumların dikkatle kulak vermesi gereken,müziğin ve sanatın sokağa açıl-

mış bir penceesidir.Müzisyenlerinin melodisine kendimizi bırakırsak sahte

karmaşık dünyanın gerçek çirkin yüzünü ve yozlaştırılmaya çalışılan

kültürümüzüde görürüz

Şu zamanlarda popüler,değersiz, s anat içeriği boşaltılmış , az emekle

yapılan işlerle (müzik denilmez )halkın beğenisini kazanan yada sunulan tek

şeyin bu olmasından dolayı ,beğenilen işlerden birileri ''sanatçı'' sıfatını

kazanabilir.Ancak müziğe verdiği katkı ve topluma gösterdiği şeyler tartışıla-

bilir.Sokağın baskıyla tehlikeli ve kötü gösterilmesi ile sokak müziğide kötü

gösterilmeye başlamıştır.Açıkça yaşamı anlayan gerçekle gerçek olmayanın

farkına varanların ,yaşamın ne olduğunu çözenlerin sözleri huzur bozuyor

Ÿ ve inkar ediliyor.

Gerçekliği kadar daha çok deneysel çalışmalarlada sanat eserine dönüşen

sokağın müziği , gerek ensturmanlarla gerekse vokallerle zengin bir alt yapıya

ve özgünlüğe sahiptir.Belirlibir kalıba sığdırılamayan örnekleriyle , sokak her

zaman ritmini tutturup müziğine kavuşmuştur ve popülerlikten uzak

durmuştur.Aklıma ilk gelen isimler Simurg,Babazula,Kara güneş ,Alatav,San-

turati ve Siya siyabend.Bunun dışında belirtilmesi gereken birçok grup var.

Onlara amatör yada yolun başındakiler deniliyor.Hayatın trajedisi insanlarin

onu olduğu gibi değil kendi istedikleri gibi göstermesidir.Sokakta müzik var-

sa hayat vardır !

berivan demir

lan uzun zaman sonra nasıl ölmek istediğimi düşündürdün ya

bana...

-basın toplantısında poleroid iki shot sıktıktan hemen sonra

-elektrikli sandalyeye oturalım birlikte agzımızda bir dolu

patlamaya hazır mısırla..

-2 nci dünya savaşında kullanılan uçak speedfire ile kamikaze,

misafir olayım sana börekler açasın bana... uranyumlu börek

olsun..! (vecihi stayla)

(6 yaşında teorik olarak bir uçağı uçurup indirmeyi anlatan bir

velettim)

-15 bin metreden direk kafana sky dive yapayım..!

-bogaz köprüsünden geçerken bir sürü araçla sen köprüyle

birlikte havaya uçmak...

-cern deki proton hızlandırma deneyinin iki ucu olalım seninle

tüm hızımızla çarpışalım sadece..!

-ıssız adada yanlışlıkla yanıma aldığın üçşeyden biri olayım diğer

ikisi sonumuz olsun... (para ve din)

-sin city, marve, serum laztiği kelepçe ve demir testere ve bir

kurt köpeği...

-kolunda üzerimdeki bombaya bağlı nabza duyarlı tetikleyici

varken kafanı kıçına girmiş iken nefes testi yapalım...

-katanamla kafanı kestikten sonra kafan bantladığım kameradan

gövdeni kaç defa gördüğünü izledikten sonra onurlu bir

harakiri... (merak etme ben sen diilim..!)

-asit dolu havuzun ortasında da omuzuna al beni... piranhalar da

olur..

-nükleer bir füzeye bağlasınlar ikimizi ve ay yüzeyine fırlatsınlar

bizi aydaki ilk orospu çocuğu ünvanı kısada olsa sana ait

olsun..!yeryüzüne düşsün parçalansın ay ..!

-afrikadaki 13 yaşındaki çocuklar kurşuna dizsin ikimizi...

-çölde bogazımıza kadar gömülelim kulağın ağzıma yakın olsun sadece... -1200 metreden telekinetik olarak çakrayı zorlayıp ikimizin beyin parçacıklarına ulaşamıyacakları bir patlama yaratayım...

ölelim be başgan..!?

egemen aykın

anladım galiba. geciktim. haliyle dolaylı tümleçte kayboldum gittim. yaklaşık sekiz mezarım var. dokuzuncuyu kazmaya ne mecalim ne de niyetim var. yakalandın mı bir kere bir cümleye, yükleme olağan olumsuzluk eki de olabiliyorsun. hal böyleyken mezar taşı biriktireyim bari. öbür sefere nerede ölürsem en kötü imam diker tepeme. kimdi o , şey , hani o vardı ya. yitik kuşları aramak umuttur diyen. görürseniz bir çayxaneye uğrasın deyin e mi ?

dino

Jina Azad...

Em mirové welat paréz û hevalén veyé mér dızanın kû Jin jiyan'e... Heke kû Jin jiyan be mirov ser xo û şiyare. Ji bo hemû mafên jinê cihanê re hevîdarim kû , ji zordestîyê dur, neheqî û newekhevî ra rê ney dayîn. Daxwaziya me Armanç'a we Jin'én Şoreşkeri yé lé riya Zilan, Beritan, Sakine, Tanya, Carmela û Clara be... Riya we riya Azadi be...Zor deriya ji vé jiyané stenbol u rojava'én Tirkiyé em méré welat paréz her daim ba we têkoşîné bıkın.

Ji ber kémasiya zımanémın kurdî ez goténé xo zehf dréj nakırım. Goténémında kémasi hebe, ez rexne we pêrgîn dıkım.

Ji ser Jina goténé û nivîsé xo em daxwazın hevalé meye jınén nivîsbıkın...‹'Azadiya we desté wedaye''

Ez goténé xo ji ber pertûk'a Fanzin, jinén Azad û Karkeran jınén Kürd'a niviskırım...Nivisamın ji Hemmu Jina ra pêşniyarî be...

Her dem diruşme'ya me ev û evbe:‹'Jin Jiyan Azadi''

Nivîskar: Armanç Çiya

şimdi artık vakit yok gülüm

vakit yok üzülmeye ağlamaya gülmeye

şimdi artık savaş zamanıdır

bırakıp sevdamızı kadife tenli zamanlara

ellerimiz ellerimizin sıcaklığını kaybetmeden

sarılıp soğuk tenine silahın

o kutsal ateşin sıcaklığını

hissetmeliyiz tüm benliğimizde

bilirim elele tutuşup kırlarda dolaşmanın hazzını

sırt sırta verip şarkılar söylemeyi

hem de en güzelinde en coşkulusundan

en sevdalısından bilirim

bir nisan yağmurunda

sırılsıklam ıslanmaya aldırmadan

kalbimde sevdanla birlik

tüketmeyi tüm sokakları adım adım karış karış

bilirim gözlerinin güzelliğini

bir anne şefkatinde okşayan

tüm sıcaklığınla

bilirim çiçeklerin en renklisini

en kokulusunu

bilirim dünya güzel

bilirim dünya yaşanası

bilirdi daha on sekizine varmadan

cephelerde savaşan

cephelerde ölen çocuklar

bilirdi hiroşima'da atomla kavrulanlar

etiopya'da açlıktan ölenlerde bilir

filistin savaş çocukları da bilir

kim bilmez ki ama gülüm

ama bir tanem

ama sevdiğim

bak yanıyor dünya

bak ölüyor insanlar

şimdi artık savaş zamanıdır

bırakıp sevdamızı

kadife tenli zamanlara

ellerimiz ellerimizin sıcaklığını kaybetmeden

sarılıp silahın soğuk tenine

o kutsal ateşin sıcaklığını

hissetmeliyiz tüm benliğimizde

Kadife Tenli Zamanlara

Sinan Kukul