- 1 -

- 2 -

Koen Verheijden

17 jaar.

Eerstejaars MBO-4

Raarste kledingstuk:

"Ik heb van die handschoenen

zonder vingertoppen. Vroeger

dacht ik dat ze cool waren."

´´Mag ik heel even opscheppen

met het feit dat The Project

door heel het land wordt ge-

lezen? En daar zijn wij natuur-

lijk óntzettend trots op! Zelfs

in Rusland, Engeland en Ame-

rika zijn we bekeken. Maar of

zij het zullen begrijpen?´´

Marieke Graumans

17 jaar

Eindexamenjaar VWO

Raarste kledingstuk:

"Mijn "vissenrok": een zwarte

rok met gekleurde tropische

vissen erop afgebeeld!"

´´We zijn bijna vergeten recla-

me te maken! Een mailtje via

het netwerk van mijn school

aan de leerlingen, deed de be-

zoekers goed! Helaas kan ik

niet meer inloggen op dat net-

werk. Spammen is en blijft

verboden!!´´

- 3 -

met dank aan

De artikelen en reportages in The Project zijn geschreven, geproduceerd, gefotogra-feerd, vormgegeven, etc. door Marieke Graumans en Koen Verheijden. Maar dit hadden zij niet gekund zonder de hulp van:

Naam: Martijn van Roosmalen Leeftijd: 22 Studie: Master Supply- Chain Management Artikel: De hondentrainer

Naam: Vivian Aertse Opleiding: Gymnasium Artikel: De fotoshoot

Naam: Emie Roest Leeftijd: 18 jaar Artikel: De kledingkast van Studie: Onderwijsassistent

Niets uit deze uitgave mag gekopieerd of gebruikt worden op wat voor wijze

dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie, maar

schroom vooral niet om deze uitgave via alle mogelijke media te verspreiden.

- 4 -

Sprookjes uitgelicht

Het korte leven van Amy Winhouse

Fotoshoot

Waarom reclame níet werkt

Mijn naam is Daphne

Het gelukkige snoepgoed

Het mysterie dat Nessie heet

Ravenmeisje

Kleurrijk

Schoonheid door de jaren heen

Kledingkast van Emie

De magie van runen

De politiehondentrainer

Iedereen heeft een keuze

Happy End

pag. 6

pag. 8

pag. 10

pag. 13

pag. 14

pag. 16

pag. 17

pag. 18

pag. 20

pag. 22

pag. 24

pag. 27

pag. 28

pag. 31

pag. 33

- 5 -

HULP GEZOCHT

Voor álle komende edities van The Project zijn wij op zoek naar modellen! Ik hoor jou nu

al denken. Modellen? Maar ik ben niet zo slank, vrouwelijk en mooi als die vrouwen van

tv! En wij zullen nu op jou gedachten antwoorden: LEKKER BOEIEND!!!

Wij zijn opzoek naar modellen (m/v) die je overal tegen kunt komen. Leeftijd maakt ook

niet uit, als je het maar leuk vind om te doen! De fotoshoots zullen wel plaats vinden in

omgeving Breda. Hou daar rekening mee!

Naast modellen zijn wij heel erg opzoek naar freelancers! En wat houdt dit in?

Freelancers zijn enthousiaste en creatieve schrijvers die iets voor ons blad willen

betekenen. Je schrijft een stuk (maakt helemaal niet uit waarover het gaat) wij

beoordelen het en zullen het wellicht plaatsen! Je kunt natuurlijk ook andere dingen

doen dan voor ons schrijven! (Covers ontwerpen, fotoreportages enzovoorts).

Voor vragen mail je naar het bekende e-mailadres: infomagazinetheproject@gmail.nl

- 6 -

Sprookjes uitgelicht

Hans en Grietje "Knibbel, knabbel, knuistje. Wie knabbelt er aan mijn huisje?" Deze uitspraak klinkt je vast heel bekend in de oren! Dit is namelijk hét beroemde zinnetje uit het sprookje van Hans en Grietje. Door: Koen Verheijden Hans en Grietje wonen met hun vader en stiefmoeder aan de rand van het bos. Het gezin is erg arm. Omdat ze zo arm zijn besluiten de vader en stiefmoeder Hans en Grietje te lozen in het bos. Hans en Grietje horen dit plan en Hans gaat in de nacht opzoek naar kiezelsteentjes. Als het echtpaar Hans en Grietje in het bos achterlaten, kunnen Hans en Grietje makkelijk hun huisje terug vinden: Hans heeft namelijk met zijn kiezelsteentjes een spoor gemaakt! Als ze bij hun huisje aankomen is vader erg blij. Maar stiefmoeder is heel boos. Ze heeft al genoeg monden die gevoed moeten worden! Hans en Grietje blijven een tijdje gewoon bij hun vader wonen. Totdat de nood erg hoog wordt. Ze worden weer door hun stiefmoeder en vader in het bos achtergelaten. Hans en Grietje verdwalen dan in het bos. Op de derde ochtend in het bos komen ze een witte vogel tegen. Hans en Grietje gaan de vogel volgen. En die vogel brengt hen bij een huisje. En wat voor een huisje! Een heus snoephuisje. Gemaakt van brood, het dak van koek en de ramen van suiker! Het huisje was ook nog eens versierd met zuurtjes, toverballen en pinda's. De verdwaalde kinderen hebben zo'n honger dat ze van het huisje eten. Opeens klinkt er een stem: 'Knibbel knabbel knuistje, wie knabbelt er aan mijn huisje?' Een oude vrouw verschijnt in de deuropening. Ze nodigt de broer en zus uit om pannenkoeken bij haar te eten. Hans en Grietje zeggen natuurlijk geen nee, en gaan mee naar binnen. De kinderen blijven ook bij de oude vrouw slapen. Maar wat Hans en Grietje niet weten, is dat de vrouw eigenlijk een heks is! Zij heeft het huisje gemaakt om kinderen te lokken. Zij wilt Hans vetmesten en opeten en Grietje wordt haar slaaf. De heks is blind en om te voelen of Hans al dik genoeg is, voelt ze elke dag aan zijn vingers om te weten of hij al dik genoeg is. Maar Hans is slim. Hij steekt elke dag een botje naar buiten en de heks is verbaasd dat hij zo mager blijft! Op een dag wilt de heks Hans opeten. Ze dwingt Grietje water te koken. Ze wilt ook van Grietje af, dus is ze van plan om haar in de oven te gooien. De heks zegt dat Grietje daar het water in moet koken. Grietje is ook niet de domste en doet alsof ze niet snapt hoe dat moet. En vraagt aan de heks het voor te doen. En dat doet de heks! Vliegensvlug geeft Grietje de heks een duw. En de heks valt in de oven. Grietje bevrijdt haar broer en ze ne-men kisten vol diamanten en edelstenen mee, die de heks in haar huisje heeft liggen. Dan vluchten ze weg uit het bos. Ze komen bij een groot meer. En ze vragen aan een witte eend of ze hen naar de overkant wilt brengen. Dit gebeurd. Na een tijdje vinden ze het huisje van hun vader. Hun stiefmoeder is gestorven en hun vader is erg verdrietig ge-weest. Ze zijn erg gelukkig dat ze weer samen zijn. En ze hoeven nooit meer in armoede te leven..

- 7 -

Symboliek & thema Het verhaal van Hans en Grietje gaat over volwassen worden. Over dat je zelf keuzes moet maken en jezelf zien te redden. Het moraal van dit sprookje is daarom ook, dat alle kinderen op hun eigen benen moeten leren staan, zonder de hulp van hun ouders. Het reizen dat Hans en Grietje doen, staat in sprookjes vrijwel altijd symbool voor verandering. In dit geval het volwassen worden! Wat ook een belangrijk thema in dit sprookje is, is volhouden. Ondanks alle tegenslagen die je tegenkomt, moet je blijven volhouden. Dit zal beloond worden. Zoals Hans en Grietje werden beloond met rijkdom! Het bos zou je ook kunnen zien als het leven, waarin je, je eigen weg moet vinden. Een ander moraal in dit sprookje is: de materiële wereld is verleidelijk. In dit sprookje is het snoephuisje daar het voorbeeld van. Hier kunnen Hans en Grietje niet vanaf blijven! Ook heeft de familierelatie van Hans en Grietje een betekenis. Broer en zus staan voor het mannelijke (verstandigheid, handelend) en het vrouwelijke (gevoelsmatig, intuïtief) in de mens. Achtergronden Dit sprookje is misschien gebaseerd op de situatie tijdens de Grote Hongersdood tussen 1315 - 1322. Miljoenen mensen in Noord Europa stierven toen. Er was extreem weer geweest, waardoor alle graanvelden verwoest werden! De honger haalden het slechtste naar boven in mensen. Veel kinderen werden achtergelaten in bossen, en ook kannibalisme kwam toen veel voor. Hans en Grietje is een Duits sprookje. En het is bewerkt door de gebroeders Grimm. En het is ook gepubliceerd in Kinder - und Hausmärchen van de gebroeders Grimm. Dit de verzameling van sprookjes van de gebroeders Grimm. Zij hebben het verhaal wel wat veranderd. Ze hebben het duidelijker en een sterkere structuur gegeven. Het verhaal is rond, het eindigt op de plek waar het begint. Ook komt álles in dit sprookje voor in duo's (twee boze vrouwen, twee huisjes, twee kinderen, twee reizen en ga zo maar door).

- 8 -

Het korte leven van Amy Winehouse

Ze hebben geprobeerd haar naar een afkickkliniek te brengen, maar ze zei: Nee, nee, nee.

Ze wilde ook graag dat Valerie langskwam. En niemand staat tussen haar en haar man.

Ook drogen haar tranen op hun eigen. En ze heeft alleen afscheid kunnen nemen met

woorden en toen stierf ze honderd keer. Heb je al door over wie ik het heb?

Miss Amy Winehouse.

Door: Koen Verheijden

- 9 -

Als groot fan van deze drugsverslaafde, zingende engel, kon ik jullie natuurlijk geen stuk over

haar onthouden!

Haar zinderende bestaan begon op veertien september, 1983. Ze was de dochter van

taxichauffeur Mitchell Winehouse en van apotheker Janis Seaton. Zij is opgegroeid met een

joodse levenswijze. Van haar vader zou ze hebben leren zingen. Ze ging toen ze acht was

naar een theaterschool in Londen. Toen ze dat vier jaar gedaan had, ging ze een opleiding

volgen op een andere theaterschool. Op school was ze een buitenbeentje, ze werd 'het

meisje met de neuspiercing waar toch niets van te maken valt' genoemd. Op die school is ze

geschorst vanwege haar neuspiercing en slechte prestaties! Na deze school ging ze naar een

meisjesschool, dat vond zij heel erg vervelend.

Maar genoeg over haar jeugd! Het echte interessante deel van haar, is haar muzikale talent!

Laten we niet vergeten dat zij als eerste Britste zangers vijf Grammies heeft gewonnen! Amy

was een Britse zangeres en songwriter. Ze is vooral bekend geworden door haar krachtige

contra-alt (dit is de laagste vrouwelijke zangstem). Ook kent iedereen haar vanwege haar

bijzondere muziekstijl! Namelijk een mix van r&b, soul en jazz.

Zoals ik net al vertelde, zat Amy op een meisjesschool. Op die school liggen de grond-

beginselen van haar eerste album 'Frank'. Die liedjes gaan vooral over haar persoonlijke

leven. De inspiratie van haar songs haalt ze dus ook uit zichzelf. In haar liedjes is ze

ontzettend eerlijk over zichzelf. Ze vertelt makkelijk over seks en de teleurstellingen in haar

leven. Voor haar tweede album haalde ze inspiratie uit de muziek van meidengroepen uit de

jaren 50 en 60. Met dit album is ze vooral bekend geworden, het liep zo ontzettend goed!

Toen ze dit album uitbracht, nam ze ook het beroemde suikerspinkapsel!

Amy's leven had een donkere kant. Ze was drugs- en alcoholverslaafd. Door deze

verslavingen laste ze veel optredens af. Waardoor ze zeker niet geliefd werd! Toen ze wilde

optreden op het gala van de Grammy's, kon ze niet komen. De Amerikaanse ambassade

wilde haar geen visum geven! Ze schreef het lied Rehab, omdat iedereen wilde dat ze daar

naar toe ging. Maar dat wilde ze niet. Toen mensen dachten dat ze afgekickt was, verscheen

er een filmpje op internet, waarin het duidelijk was dat Amy drugs had gebruikt.

Op 23 juli 2011 is Amy Winhouse dood gevonden in haar appartement in Londen. Zij werd 27

jaar. Op haar lichaam werd autopsie verricht. Zij is gestorven door alcoholvergiftiging. Op 26

juli werd Amy gecremeerd. Zij kreeg een joodse uitvaartdienst. Haar laatste single was Body

and Soul. Dit deed ze samen met Tony Bennett. De opbrengst van deze single zal gaan naar

de nieuwe stichting van haar vader voor drugsverslaving.

Had ze maar 'Yes, Yes, Yes' gezegd...

- 10 -

fotoshoot

Voor deze fotoshoot hebben we gebruik gemaakt van het thema: lenigheid. En die

lenigheid is zeker gelukt! We hebben handig gebruik gemaakt van een turnster: Vivian

Aertse. Zij komt uit Breda en doet gymnasium. Zij is een diehard turnster en dat hebben

we gemerkt door haar lenige poses!

- 11 -

- 12 -

- 13 -

waarom Reclame niet werkt

We zijn er door omringd. Overal op straat, maar ook in je eigen huis wacht het op je. Op

billboards, in bushokjes, in je mailbox, op televisie en in je brievenbus… Overal is

reclame! Maar haalt het ons nou echt over al die dingen te kopen?

Door: Marieke Graumans

Binnen het enorme scala van kopersgeile bedrijven, worden de meest bizarre acties bedacht om

de aandacht van de consument te winnen. Filmpjes worden sexier, slogans gekker en kleuren

feller. Reclamebureaus verdienen honderden euro’s aan één slogan of een bepaald

reclamepersonage (denk: de blije supermarktmanager van Appie Happie), maar werkt het

allemaal wel?

Het meeste irritante, zijn wel de commercials op televisie. En doordat ze irritaties opwekken,

zijn ze niet effectief. Vaak wordt er tijdens reclameblokken namelijk gewoon weggezapt. Heel

veel mensen zetten de televisie op een andere zender, wanneer er een ‘commercial break’

aangekondigd wordt. Ze kijken een paar minuutjes een ander programma, om vervolgens weer

terug te zappen. Ze missen nog liever een minuut van hun televisieprogramma, dan dat ze een

minuut te veel commercials zien! In deze gevallen werkt reclame niet echt effectief…

Zelf heb ik geen hekel aan de filmpjes en kan verschillende reclames meepraten of –zingen. Een

feit echter is wel, dat ik van veel reclamespotjes, niet eens weet van welk bedrijf ze zijn! Iedereen

quote ze dan, maar niemand heeft er werkelijk over nagedacht het product aan te schaffen… Een

goed voorbeeld hiervan zijn slogans als “Even Apeldoorn bellen” of “Ik zei nog zo, geen

bommetje!”. De meeste mensen zullen deze uitroepen wel herkennen, maar er een naam aan

koppelen, wordt lastiger… Van deze reclames kan dus gezegd worden, dat ze niet echt hun doel

hebben bereikt!

Een grote irritatie van veel mensen, is het feit dat veel reclames op elkaar lijken en niet echt een

doorslaggevend argument naar voren brengen, waarom we nu juist dát product moeten kopen.

Zo lijken bijvoorbeeld alle autoreclames op elkaar. Ze adverteren allemaal met hetzelfde: ieder

automerk meent dat hun nieuwste auto de goedkoopste, zuinigste, ruimste en/of mooiste is. Erg

verhelderend is het niet!

Wat ook niet erg verhelderend is, zijn de meeste slogans van de bedrijven. Naast het feit dat vaak

alleen de kreet wordt onthouden en niet het bedrijf – wat hierboven al is ge-noemd –, zijn de

uitroepen vaak niet erg specifiek. Het is niet echt duidelijk, wat het be-drijf nu echt te bieden

heeft. Voorbeelden zijn “Ik ben toch niet gek!” of “Get the London-look”. Zou je dan gek zijn als je

naar een andere firma gaat, of zo?! En wat is een Londen-look?! “Low pricing, high service” of

“Omdat je het waard bent” zijn dan weer wat duidelijker en daarmee pakkender… Al ren je

daardoor ook niet meteen naar de winkel!

Misschien zijn we wat verwend door onze consumptiemaatschappij, maar kort gezegd komt het

er dus op neer dat we overstelpt worden met reclames voor bedrijven, maar óf we negeren ze, óf

we vergeten de naam die bij de reclame hoort, óf ze zijn te algemeen, óf te onduidelijk… We

hoeven niet op zoek naar een bouwmarkt of elektronicawinkel, we moeten kiezen naar welke we

gaan… En de reclames maken dat niet makkelijker!

- 14 -

Ik ben Daphne

Ik ben Daphne. Ik ben mooi, ik ben prachtig en dat weet ik. Maar ik ben een boom.. Dat is

geen grap, mijn vader heeft mij in een boom veranderd, om mijn eigen bestwil. Ooit was

ik een prachtige nimf en woonde in een heerlijke zoetwater bron. En nu.. nu sta ik hier in

het kille bos..

Door: Marieke Graumans

Ken je de god Apollo? Het is een knappe god – dat

kan ik niet ontkennen. Hij is knap, machtig en

vaardig in de kunsten. Er zijn vast honderden

vrouwen die hem graag als minnaar willen

hebben, maar ik niet. Hij wilde meer van mij, dan

ik van hem!

Apollo is erg overmoedig! Hij schept op over alles

wat hij kan en dat brengt hem in problemen… Hij

heeft in al zijn arrogantie tegen Eros, het

liefdespijlen schietende zoontje van Venus,

gezegd, dat zijn eigen pijlen veel meer waard

waren dan die van hem. “Jij vliegt maar een beetje

rond en richt willekeurig je pijlen op mensen en

goden. Je maakt willekeurige slachtoffers. Ik ben

de tweelingbroer van Artemis, de godin van de

jacht, en heb van haar geleerd hoe je écht moet

schieten. Ik kijk naar mijn prooi en raak hem, ik doe niets willekeurigs!” Apollo heeft met deze

uitspraak de fout van zijn leven gemaakt. Het beledigde minigodje Eros pakte twee pijlen. De ene

pijl was de liefdespijl: hij zorgde ervoor de geraakte persoon verliefd werd op de eerste persoon

die hij zou zien. De andere pijl was de haatpijl: hij liet de ongelukkige die geraakt was, de eerste

persoon die hij zou zien, verafschuwen. De liefdespijl schoot hij op Apollo en de tweede pijl

richtte hij op mij! “Dit is niet willekeurig, hoor!” riep hij lachend naar de verliefde Apollo.

Versuft door de wond, keek ik om me heen. Ik zag Apollo – hij lachte verliefd naar me – en om

een voor mij toen onbekende reden, haatte ik hem meteen. “Daphne, wat ben je prachtig. Je bent

de mooiste nimf die ik ooit heb gezien. Ik wil je, ik houd van je!” Het enige wat ik kon bedenken,

was wegrennen! Ik wilde niks met hem te maken hebben!!!

Ik rende en rende, door het bos, weg van hem! Ik ben snel, goed getraind, maar ben niet gewend

kilometers rennend af te leggen… Ik ben een waternimf en zwem liever!

Apollo kwam me achterna en hij leek me te kunnen bijhouden, me zelfs in te halen… Hij is een

god, dus hij zou me hoe dan ook te pakken krijgen, als ik niet iets zou doen. Uit angst begon ik te

schreeuwen. En wie riep ik in al mijn angst aan? Mijn pappa! “Vader, vader, help mij! Red mij van

deze opdringerige man! Hij bedoelt het vast goed, maar ik wil hem niet. Ik zou ongelukkig

worden wanneer hij me te pakken zou krijgen en hij me tot zijn minnares of vrouw zou maken!”

Op dat moment – toen Apollo mij bijna te pakken had – hielp mijn vader, de riviergod Peneus,

me. “Ik ga je redden van deze vervelende god, dochter. Maar je zult niet echt gelukkig zijn met

- 15 -

mijn oplossing…” Toen Apollo bijna met zijn vingers mijn huid reikte, bleven mijn voeten haken

in de aarde. Het was alsof dikke stroop mijn benen met de grond verbond. Tot mijn verbijstering

zag ik een dunne bruine schors zich rond mijn onderblijf wentelen. Het kroop vanaf mijn enkels

omhoog en langzaam verpakte het hout mijn lichaam. Uit mijn vingertoppen groeiden takken

met bladeren, die zich naar de hemel richtten… Ik veranderde in een boom!

“Ik maak een boom van je, lieve dochter. Een nieuwe boom, een laurierboom. Zo kan Apollo jou

nooit werkelijk krijgen,” klonk de stem van mijn vader. De stoere god Apollo was radeloos. Hij

had zijn geliefde in een boom zien veranderen! Hij streelde mij, de boom, en dacht mijn hart nog

te voelen kloppen. “Vanaf nu ben jij de aan mij geweide boom,” sprak hij huilend. “Je zal groots

en belangrijk zijn. Keizers zullen kransen met jouw bladeren dragen. Je bent de mooiste boom

die ik ooit heb gezien.”

“En zo geschiedde. Hier sta ik dan, alleen in het bos, ver van mijn water verwijderd. Maar binnen

in mij stroomt nog water, kracht. Nu heb ik niemand meer die mij liefheeft, behalve Peneus, mijn

vader. Het enige geluk dat ik nog heb is de trots. Ik ben trots op het feit dat alle keizers een

lauwerkrans dragen. Maar liever was ik weer die mooie, onbezorgde nimf…”

- 16 -

Het gelukkige snoepgoed

Het is algemeen bekend: Door chocola voel je je gelukkig. "Door dat 'ene' stofje, toch?"

Zoals veel mensen zeggen. Er zijn ook maar weinig mensen die zullen beweren dat ze

chocola vies vinden. En door die stofjes wordt je ook écht gelukkig. Maar hoe gelukkig

wordt je ervan als je teveel kilo chocola op hebt?

Door: Koen Verheijden

In chocola zitten meerdere stofjes die er voor zorgen dat je je goed voelt. Bijvoorbeeld cafeïne,

hiervan zit er niet veel in. Cafeïne zorgt voor een opgewekt gevoel. Een ander stofje dat zorgt

voor een fijn gevoel is serotonine. Dit zorgt voor een kalmerend effect. Dit kalmerende effect

geldt trouwens ook voor de geur van chocola! Ook endorfine zit in chocola. Hier krijg je een

euforisch gevoel door en het onderdrukt pijn.

Het bekendste stofje dat in chocola zit, wordt fenylethylamine genoemd. Dit stofje wordt ook

aangemaakt als je verliefd bent. Daarom associëren mensen chocola met een gelukkig gevoel! Je

zou het kunnen zien als een licht antidepressivum.

Door onder andere deze 'gelukstofjes' maakt het dat je je lekkerder voelt na het eten van

chocola. Dus het is ook niet gek dat als je je rot voelt een reep chocola naar binnen wilt werken!

Dat chocola je een fijn gevoelt geeft, weten we inmiddels al. Maar wat je waarschijnlijk niet wist,

is dat chocola ook een prima antioxidant is! "Antioxidant???" hoor ik je denken. Precies, een

antioxidant! Dit is een stof die vrije radicalen tegen gaat. Vrije radicalen zijn de oorzaak van

verschillende ziektes. Maar ook hebben zij de verantwoordelijkheid voor de verouderings-

verschijnselen van ons lichaam!

Een ander nieuwtje dat jou waarschijnlijk een glimlach op je gezicht doet toveren, is dat je van

chocolade geen acne krijgt! Veel mensen zijn er heilig van overtuigd dat dit wél het geval is. Maar

na verschillende wetenschappelijke onderzoeken zijn we erachter gekomen dat dit niet het geval

is. Je krijgt wel acne als je teveel chocola eet. Maar dit heeft niets te maken met het chocola zelf.

Nee, dit komt omdat je maag er moeite mee heeft om grote hoeveelheden te verteren. Maar dát

is weer een ander verhaal!

Uiteraard heeft chocola ook een minder zonnige kant. Laten we het maar eerst hebben over ons

'liefdesstofje' fenylethylamine. Om een echt goed gelukseffect te hebben, moet je veel kilo's

chocola eten. En veel chocola eten maakt je dik. Er zijn chocolasoorten die ruim 600 calorieën

per 100 gram bevatten! Stel dat je twee kilo chocola nodig hebt voor het geluksgevoel, dan zit je

algauw aan de 12000 calorieën. En dat is dus duidelijk meer dan de aanbevolen hoeveelheid

calorieën van zowel de vrouw als de man! Melkchocolade en witte chocolade bevatten ook heel

veel suiker. En van suiker wordt je dik en het is zeer slecht voor je tanden!

Chocola heeft zeker goede eigenschappen. Maar het moet met mate gegeten worden. Want het is

nog maar de vraag of je gelukkig wordt van chocola als je jezelf in de spiegel ziet met een dikke

speklaag en afgestorven tanden!

- 17 -

Het mysterie dat Nessie heet

Het is hét mysterie van Schotland: het monster van Loch Ness. Ieder jaar trekt de sage

duizenden toeristen, die allemaal een glimp van het wezen op willen vangen. Maar de

vraag blijft: Bestaat het monster wel?

Door: Marieke Graumans.

Over het algemeen wordt het monster van Loch Ness als een sage beschouwd. Er is een heel

fotoboek te vullen met alle vage, onduidelijke foto’s van ‘Nessie’, maar er is nooit écht

aangetoond dat het monster er leeft. Wel is er een heel scala aan theorieën over hoe het beest er

terecht is gekomen, hoe het er leeft en vooral hoe het eruit ziet…

De beweringen over het uiterlijk van Nessie lopen nogal uiteen. De één beweert een monster van

een meter of 5 gezien te hebben, de ander schat het 15 meter. De meeste beschrijvingen komen

wel min of meer overeen met het uiterlijk van een dinosaurus: een lange nek, een kleinere kop,

een groot lichaam met één of meerdere bulten… Deze kenmerken komen zowel op de vage foto’s

als in de vage verhalen voor.

Het eerste ‘vage verhaal’ dat spreekt over een waterbeest in Schotland, is een verhaal over een

priester die op een missie was. De priester liep mee met de begrafenis van een man die door het

waterbeest was gedood. Dit beest leefde echter in de rivier de Ness. De priester stuurde zijn

assistent het water in. Ook deze assistent werd aangevallen door het dier, maar toen de priester

zijn Latijnse kruis hief, verdween het beest en overleefde de assistent de aanval.

Dit verhaal zou zich afspelen in de 6e eeuw. Er wordt in het verhaal nog niet gesproken over een

monster, maar over een zeewezen. Een ander verschil is dat het in de rivier afspeelt en niet in

het meer. Men denkt dus dat dit verhaal pas later in verband is gebracht met onze Nessie.

Door de eeuwen heen zijn er meerdere verhalen die spreken over een monster. Pas vanaf het

jaar 1933 is er een enorme hype ontstaan rondom Nessie. Meerdere mensen beweerden haar in

het meer te hebben gezien, haar de straat over te hebben zien steken, op de sonar te hebben

gezien of zelfs te hebben aangereden!

Er is veel onderzoek naar het vermeende monster gedaan. Hele groepen onderzoekers zijn er

met sonarapparatuur op afgegaan, maar zonder écht resultaat. Meerdere keren zijn er grote

objecten gesignaleerd, die vaak bij een tweede onderzoek verdwenen waren, maar

doorslaggevende ontdekkingen zijn er niet gedaan. De algen in het water maken filmen

onmogelijk en bovendien zijn er enorme gangstelsels in en om Loch Ness aangetroffen waar het

‘iets’ zich in verborgen zou kunnen houden.

Of Nessie nu (nog) bestaat of niet, het is en blijft een mooi verhaal. Het doet vele toeristenharten

kloppen wanneer ze aan de rand van het meer staan. Wat als Nessie zich nu juist aan hén zou

laten zien? Eigenlijk doet het er dus helemaal niet toe of het verhaal waar is of niet.

- 18 -

Ravenmeisje

In de vorige “Ravenmeisje” las je hoe Morrigan geboren werd. Ze kwam uit een ei.

Morrigan werd naar het plaatselijke weeshuis gebracht. Toen Morrigan een kleuter was,

heeft ze de dood van de directeur van het weeshuis voorspeld. Deze voorspelling kwam uit..

De wind raasde op volle kracht door het bos. Het was net herfst en de bladeren dwarrelden in het

rond. Het was al laat in de avond en de kinderen die zich in het bos hadden verzameld, moesten ei-

genlijk al thuis zijn, maar daar trokken zij zich niets van aan. Waar ze nu mee bezig waren was zoveel

spannender. Iedereen had een reden waarom ze dit zo spannend vonden. Die jongen daar rechts had

bijvoorbeeld nog nooit zoiets gedaan. Voor dat blonde meisje in het centrum van de kring was span-

nend omdat zij aan de verwachtingen van andere moest voldoen en voor die onnozele jongen daar,

is het spannend omdat hij niet wist wat er verder zou gebeuren. En voor haar was het spannend

omdat zij radeloos aan de rand van de kring stond en niet wist wat te doen. Haar naam was Beth.

Beth stond aan de grond gekluisterd, haar handen had ze voor haar mond geslagen. Ze voelde zich

enorm schuldig. Zij stond daar maar te kijken. Ze wist niet wat ze moest doen. Radeloos was ze. In

een kringetje stonden de kinderen uit het dorp om Morrigan heen. Ze scholden Morrigan uit en

vernederden haar. Ze zou lelijk zijn en raar. Een gedrocht. Morrigan toonde geen enkele emotie, ze

keek alleen voor zich uit.

Beth had haar eigenlijk moeten helpen, ze zijn tenslotte vriendinnen. Maar dat was onmogelijk. Ook

de andere kinderen uit het weeshuis stonden er maar ongemakkelijk bij. Ze hadden niets met

Morrigan, maar leefden toch met haar samen. Het was voor hen moeilijk te beoordelen of ze het

grappig moesten vinden, of heel zielig.

Negen jaar geleden waren Beth en Morrigan in hetzelfde weeshuis gedumpt. Beth kon het

met iedereen goed vinden, maar Morrigan sloot zichzelf af. Hier was Beth was het niet mee eens. Ze

ging veel met haar om, zodat Morrigan er ook bij zou horen. Dat is niet gelukt, maar Morrigan had

tenminste iemand. Beth wist dat Morrigan anders was. Morrigan had bijvoorbeeld geen irissen, haar

ogen bestonden uit een grote zwarte vlek. En ze zag er zo vogelachtig uit. En Beth heeft Morrigan

een keer tegen raven zien praten. In een hele vreemde taal. Ze snapte er niets van en heeft gezworen

het nooit tegen iemand te zeggen.

De pestende kinderen kwamen steeds dichter om Morrigan heen staan en toen gebeurde het

ineens heel snel. De drie meest dominante kinderen van het stel sprongen naar voren. Ze begonnen

heftig op Morrigan in te slaan, te krabben, te schoppen en te spugen. En Morrigan viel op de grond.

Ze kroop overeind en zat zo op haar handen en knieën. Haar zwarte haren vielen langs haar gezicht

en raakten de grond.

Ze fluisterde rare woorden. In dezelfde taal die Beth Morrigan ooit heeft horen gebruiken tegen de

raven. De woorden vormden zich in een raar soort zang. Het klonk als een oude taal. Klassiek en

mysterieus. Haar toonhoogte ging van hoog naar laag. Snel en langzaam. De wind waaide

onverwachts veel sneller. De bladeren ritselden harder. De huid van Morrigan werd mogelijk nog

witter en haar haren nog zwarter. In de zwarte schijven van haar pupillen laaide een vuur op.

De kinderen die om Morrigan heen stonden werden angstig en deden verdwaasd een aantal stappen

naar achteren. Uit het niets klonk er diep vanuit het bos een gil. Een hoge, aanhoudende gil.

- 19 -

En ineens waren ze daar. Tientallen raven. Ze kwamen te voorschijn uit het bos. Geroepen door een

van hen in nood. Ze klapperden woest met hun vleugels. Ze keken naar de kinderen die hun

soortgenoot hadden durven pesten. Als één man schoten ze op de kinderen af. Een woeste

wervelwind achtervolgende de raven. De kinderen renden krijsend terug naar het dorp. Jammer

genoeg voor hen, was dat nog een heel eind. De raven konden zich goed wreken op hun slachtoffers.

De dominante kinderen gooiden de zwakkeren op de grond, zodat zij sneller het bos uit konden

komen. De gevallenen werden op de grond nog verder aangevallen. Kinderen bloedden en haalden

zich open. De raven pikten naar ze en krabden hen open met hun scherpe klauwen.

In al deze chaos was het niemand opgevallen dat er een meisje was blijven staan. Ze had zich niet

bewogen en staarde Morrigan aan. Beth werd ook aangevallen door de raven. Maar niet zo erg als de

anderen. Zij was ook niet bang. Beth liep langzaam naar Morrigan toe. Een aantal raven blokkeerde

haar weg, maar Beth negeerde ze en liep door. Ze hoorde Morrigan de rare woorden nog steeds

fluisteren. Ze schudde aan de arm van Morrigan, maar zij leek in een andere dimensie te zitten.

Beth keek om zich heen, naar de andere kinderen. Ze zag dat bijna alle kinderen uit het bos

verdwenen waren. Een aantal lag her en der verspreid over de grond. Opeens hield Morrigan op met

praten. De wind werd weer rustig en de raven kwamen terug naar Morrigan. De raven besloten Beth

te vertouwen. Zij cirkelden nu om Beth en Morrigan heen. Als een soort schild.

Beth knielde naast Morrigan neer. 'Kom,' fluisterde ze. 'We moeten terug naar huis. Niet meer bang

zijn. Ze zijn weg.'

Morrigan keek haar vreemd aan. Zonder iets te zeggen stond ze op en liep de verkeerde kant op.

Niet richting het dorp, maar verder het bos in. De raven vlogen haar achterna. Ze lieten Beth achter,

maar die liet zich niet afschepen. Ze rende de rare groep achterna. Ineens zag ze Morrigan stoppen.

En Morrigan ging op de grond zitten. Voor Morrigan zat de grootste raaf die Beth ooit gezien had. Hij

was bijna net zo groot als een labrador! Hem had ze net niet bij de andere raven gezien…

Liefdevol streelde Morrigan die raaf. In die vreemde taal sprak ze met hem. Rustig en langzaam klonk

haar schelle stem. Beth keek vanaf een afstandje toe. Ze durfde niet dichterbij te komen. Ze aan-

schouwde het tafereeltje ongeveer een uur. Bewogen had ze niet. Plotseling stoven alle raven weg,

terug naar waar ze vandaan kwamen: Uit de lucht, het bos, het dorp. Als laatste ging de reuzenraaf

weg. Hij vloog omhoog, de hemel in. Beth keek hem na tot hij een klein stipje aan de horizon was.

Morrigan stond langzaam op. Ze zag Beth en haar ogen werden groter. 'Wat doe jij hier?' Morrigan

kwam intimiderend dicht bij Beth staan. Het roodharige meisje zette een stap naar achteren. Het

zwartharige meisje gooide haar op de grond. 'Dit had jij niet mogen zien! Jij bemoeit je overal mee!'

Morrigan gaf Beth een klap. Beth was in shock. Ze begreep niet wat er zo erg was aan wat ze had

gezien. Ze had - net als alle andere kinderen uit het dorp - die avond wel vreemdere dingen gezien.

Die lieve Beth, die altijd zo goed was geweest voor Morrigan, werd nu door haar geslagen. Dit werd

haar teveel. Ze moest huilen. 'Maar wat is er dan, Morrigan! Ik snap er niets van. Waarom sla je me?

Je maakt me bang.'

Morrigan keek haar minachtend aan. 'Ik zal het je vertellen. Maar waag het niet, het ooit tegen

iemand te zeggen. Ik zal je dan helemaal kapot maken.' Zei het negenjarige meisje. 'Die raaf waar ik

net mee praatte. Dat was mijn vader. Ja, je hoort het goed! Mijn vader.'

Beth keek haar ongelovig aan. Ze wist dat Morrigan ongewoon was. Maar dit ging te ver. 'Je vader?'

'Dat klopt, Beth. Ik ben half mens, half raaf! Ik ben zo zwart als een raaf..' ze lachte hysterisch.

Beth dacht niet meer na. Zonder Morrigan een blik waardig te gunnen, rende ze het bos uit.

Wordt vervolgd.. Koen Verheijden

- 20 -

Kleurrijk

Deze keer een kleurrijke fotocollage van jullie! Een fotocollage die je dag zeker zal

opvrolijken. Een bontgekleurde variatie van foto's zul je op de volgende pagina vinden.

Laat je weten wat je er van vindt?

- 21 -

- 22 -

Schoonheid door de jaren heen

De vraag wat schoonheid is, is natuurlijk al moeilijk, eigenlijk niet, te beantwoorden.

Schoonheid is relatief… Het is in ieder geval aan tijd onderhevig! Iedere eeuw brengt wel

een nieuw schoonheidideaal met zich mee en het is niet altijd aan te duiden waaraan dat

ligt. Maar opvallend is het wel!

Door: Marieke Graumans

Wanneer je vandaag de dag een

modetijdschrift openslaat, zie je de meest

onvoorstelbare lichamen voorbij komen.

Superplatte buiken, eindeloos lange benen,

strakke billen en stevige, ronde borsten en

dat alles in een mooie, egaal bruine teint.

Vooral het hebben van maatje 36, soms zelfs

34, is erg belangrijk. Het moet allemaal

dunner! Brede heupen mogen dan weer wel,

dat is namelijk wel sexy.

"Het moet allemaal dunner"

Voor mannen is het ook niet altijd gemak-

kelijk. Zij mogen ook niet te veel vet hebben

en moeten vooral heel gespierd zijn. Een

echte hunk heeft brede schouders en een

sixpack. Een mooi bruin kleurtje is vereist

en ook is een grote penis erg belangrijk.

Lang geleden, in de prehistorie, zag het

schoonheidsideaal er nogal anders uit. Uit

deze tijd stammen een hoop beeldjes uit de

zogenoemde vruchtbaarheidscultus. De

Oermoeders – zoals de beeldjes genoemd

word-en – stellen vrouwen voor met

enorme borsten en een even gigantisch

achterwerk. Tegenwoordig zouden we zulke

figuren het stempel ‘obesitas’ geven en ze

aanraden een dieet te volgen. Eeuwen

geleden waren deze goedgevulde dames

echter het toonbeeld voor vruchtbaarheid,

hetgeen wat belangrijk was voor een vrouw.

Al dit vet was dus ‘mooi’. Dit soort beeldjes

van mannen zijn nooit gevonden. Maar men

kan zich wel stellen als vruchtbaarheid bij

vrouwen zo belangrijk was, een grote penis

van de man toen ook al in was. Net als bij de

apen, eigenlijk…

In de Oudheid begint het schoonheidsbeeld

iets meer op het onze te lijken. Het figuur

van de vrouwbeelden uit die tijd, begint wat

meer op ons ideale figuur te lijken: De taille

is smaller ten opzichte van borsten en

heupen. Wel blijft alles vrij stevig. Je zou het

kunnen hebben over maatje 40/42. Een

blanke huid is ook belangrijk. Dat gaf aan

dat je niet op het land werkte, dus rijk was.

Er bestond toen al een soort van make-up

om de huid blanker te laten lijken.

De mannelijke beelden zijn atletisch ge-

spierd. Dit schoonheidsideaal lijkt dus op

ook het onze. Een verschil is dat de meeste

beelden over een kleine penis beschikken…

"Een grote penis is belangrijk"

In de middeleeuwen was het de bedoeling

dat men niet te veel aan het materiële, dus

aan dingen als schoonheid, dacht… Men

moest zich vooral concentreren op het

goddelijke… Maar natuurlijk was ook in

deze tijd sprake van aantrekkelijke en

minder aantrekkelijke eigenschappen! Zo

werd het principe van de blanke huid

doorgezet, men wilde nog steeds de rijkdom

laten zien. Ook werd blond haar helemaal

hot. Wel zien we een verandering van het

ideale figuur: Op schilderijen uit die tijd zien

23

we vrouwen met kleine, hooggeplaatste

borsten, opgezwollen – bijna zwangere –

buiken, maar nog steeds grote achter-

werken. Het uiterlijk van de man verandert

nauwelijks. Al wordt het misschien iets

minder geïdealiseerd: De mannen op de

middeleeuwse schilderijen zijn iets minder

gespierd dan bij de Grieken en Romeinen.

"Flauwvallen was sexy"

In de Renaissance verdwenen de bolle buik-

en door de korsetten. Brede heupen bleven

en werden benadrukt door enorme rokken.

Ook de blanke huid en het blonde haar bleef.

Een nieuw schoonheidsitem was het hoge

voorhoofd. Wie hier van nature niet mee

was gezegend, schoof de haargrens een

stukje naar achteren… Het mannelijk figuur

laat ik achterwege, dit verandert amper…

Tijdens de Baroktijd kwamen de kilo's weer

wat terug. Mensen werden molliger afge-

beeld, al waren de borsten daarbij minder

belangrijk. Het gewicht benadrukte de wel-

vaart, evenals de blijvende blanke huid. In

deze tijd werden soms de aderen met blau-

we make-up aangezet, om de adellijke af-

komst, het ‘blauwe bloed’, te benadrukken.

Iets later, in de tijd van de Rococo verdwen-

en de kilo’s als sneeuw voor de zon: Vrouw-

en werden helemaal ingesnoerd, tot flauw-

vallen aan toe. Dat flauwvallen was sexy.

Na deze tijd ging het enorm snel! Er volgt

nog een korte tijd van verschillende soort

korsetten. Zo is een hoge taille een tijd een

rage, waarbij het lichaam vlak onder de

borsten werd ingesnoerd. Later verschoof

de taille weer naar zijn natuurlijke plaats. In

deze tijd raken ook weer de wijde rokken in

de mode. Om de wijd uitstaande rokken

draagbaar te maken en geen meters stof te

verbruiken, maakt men hele constructies

onder de jurk, om toch het gewenste

resultaat te behouden.

Later komen we in de tijd van Marilyn

Monroe. Marilyn wordt met haar grote

borsten, flinke kont en stevige dijen

beschouwt als hét sekssymbool. (En nog

steeds zie je in winkels veel afbeeldingen

van haar!) Stevige dames raken dus weer in!

Ze wordt echter als ideaal model al erg snel

opgevolgd door het ultradunne model

Twiggy! Dit slanke tot magere lichaam blijft

een ideaalbeeld…

"Stevige vrouwen worden

weer in"

De kiloloze modellen blijven in en het lijkt

erop dat dit nog wel even zo blijft! Jammer

voor de wat stevigere dames van vandaag,

maar gelukkig zijn er nog altijd mannen die

zich niets aantrekken van het algemene

schoonheidsideaal. Zoals eerder gezegd:

schoonheid is relatief, aan tijd onderhevig

en dus niet universeel. Er is hoe dan ook een

tijd geweest waarin jouw lichaam prachtig

gevonden werd!

Kledingkast

24

In de kledingkast van EMIE

Elk nummer duiken wij iemands kledingkast in. Wat is zijn stijl?

Kiest hij voor een boxer of slip? Hult hij zich in designeroutfits of

is hij fan van H&M? Deze keer gaan wij een kijkje nemen bij Emie!

25

Kun je voor ons je stijl omschrijven?

Ik heb een basic stijl. Ik vind het moeilijk om mijn stijl te beschrijven. Ik heb

verschillende kleren in mijn kasten hangen. Ik heb chique kleren in mijn kast maar ik

heb ook stoere kleren in mijn kast. Maar meer toch basic kleren. Ik draag het liefst een

jurkjes en rokjes. Ik heb ook wel broeken, maar dat zijn meer treggings. Ik voel mij

vrouwelijker in een jurkje.

Wat zijn je favoriete winkels?

Mijn favoriete winkels zijn de H&M, Zara, Primark en natuurlijk schoenenwinkels! Ik hou

van goedkope schoenenwinkels. Vooral hou ik heel erg van hakken en dan zeker een

paar mooie pumps. Ik geef nooit veel geld aan één paar schoenen uit. Ik kan voor €50

makkelijk 4 á 5 paar schoenen van kopen.

Met wat voor accessoires maak jij je outfit compleet?

Met sieraden, vooral met lange kettingen, armbandjes en oorbellen. Schoenen zijn ook

heel belangrijk voor mijn outfit. Ik draag het liefst hakken, maar naar school heb ik

meestal platte schoenen aan omdat ik lang moet lopen naar mijn school en weer terug.

Wat is je favoriete outfit en waarom?

Hmm, dat is best een moeilijke vraag. Ik heb niet echt een favoriete outfit eigenlijk. Ik

denk dat ik het liefste gewoon een zwart jurkje draag met een leuke vestje erover heen.

En dan mooie hakken eronder. Mijn bruine leren rokje staat trouwens ook wel heel mooi

bij mijn favoriete outfit. Ik voel me vooral heel vrouwelijk en toch best sexy als ik een

jurkje of rokje draag.

26

Hoelang sta jij meestal voor de spiegel?

Ik sta eigenlijk nooit zo lang voor de spiegel. Ik bedenk eigenlijk al heel de dag door wat

ik de volgende dag aan zou doen. En dat leg ik dan klaar als ik naar bed ga. ‘s Ochtends

borstel ik mijn haar, doe ik dagcrème op, en doe dan mascara op en lipgloss en dan ben

ik klaar voor de dag

String, slip of boxershort? String

Schoenen of jurkjes? Jurkjes

Chique of stoer? Chique

Sexy of vrouwelijk? Sexy

Opvallend of onopvallend? Opvallend

27

De magie van de runen

Het runenschrift (je mag het best runen noemen) is het oudst bij ons bekende schrift dat Germaanse landen gebruikten. Het bestaat uit letters die in eenvoudige hoekige of rechte lijnen in hout of steen waren gekrast. Runeninscripties zijn bekend van ca. 150 tot 1200 na Christus. Ineens kwam het Latijnse alfabet en nam het enthousiasme voor dit bijzondere schrift af...

Door: Koen Verheijden

Maar ik ga het met jullie hebben over de rituele functie van de runen! Runen worden vaak gebruikt om antwoord te krijgen over de toekomst, het lot en ze worden gebruikt om hogere machten op te roepen. De oude Rune Meesters gebruikten runen en tover-spreuken om invloed uit te oefenen over het weer, de oogst, de liefde en ook de gezondheid. Hoe mensen vroeger de runen toepasten om de toekomst te voorspellen is vaag gebleven. Dit is namelijk niet goed gedocumenteerd en doordat er weinig bewijs is, zijn de wetenschappers er vanuit gegaan dat de toekomst niet werd voorspeld met de runen in de Oudheid. Bij het voorspellen met runen heb je 25 stenen en een werpmatje nodig. 24 van die stenen hebben een runenteken, op die ander staat niets. Je kunt de toekomst met runen voorspellen op twee manieren, leggen of werpen. Runen worden in een zakje bewaard, als je runen wilt gaan leggen. Schud het zakje met de runen erin. Vervolgens trek je een voor een de runen uit het zakje. Alle runen worden op hun buik neer gelegd. Als je een rune bewust met de afbeelding naar boven toelegt, heeft dit een negatieve betekenis. Als je de runen hebt neergelegd draai je ze om, zodat de afbeeldingen tevoorschijn komen. Nu kun je alle runen afzonderlijk verklaren. Nu over het gooien van de runen! Als je runen gaat werpen heb je een runenkleed nodig. Deze kleden hebben een speciaal patroon waarin de runen geïnterpreteerd moeten worden. Het werken met één set runen is heel belangrijk. Je zult aan deze runen wennen en de runen zullen jouw energie opnemen! Ook bij deze techniek moet je de runen 'schudden voor gebruik'. Wanneer je de runen hebt gegooid mag jezelf de regels bepalen over hoe de runen gelezen kunnen worden. Je moet doen wat voor jou het beste werkt! Persoonlijk betwijfel ik of je de toekomst kunt voorspellen met runen. Ik denk wel dat runen je goed kunnen helpen met moeilijke keuzes maken. Als je gelooft in runen zul je dan vast denken dat de toekomst is bepaald, maar eigenlijk bepaal je die dan zelf. Aangezien je zelf de regels verzint over hoe de runen geïnterpreteerd kunnen worden. En.. wat denken jullie?

28

dE POLITIEHONDENTRAINER Naam: Martijn van Roosmalen

Leeftijd: 22

Studie: Master Supply Chain Management

Wat is jouw hobby?

“De sport van het politiehonden africhten bij de KNPV (Koninklijke Nederlandse Politiehonden

Vereniging).

Op het moment heb ik helaas geen hond waarmee ik de sport beoefen, maar doe wel 2 á 3 keer

per week het bijtpak aan. Dit is ook een sport op zich.”

29

Wat heb je daar voor nodig dan?

“Om een hond af te richten heb je een oefenterrein nodig

waar een weide aan gelegen is om de bijtoefeningen met

de hond op uit te voeren. Tevens heb je een stuk bos

nodig waar de hond zoekoefeningen in uit kan voeren.

Daarnaast heb je een bijtpak nodig. Dit bestaat uit een jas

en een broek. Bovenal heb je een geschikte hond nodig

die bijtdrift en zoekdrift heeft, zodat de hond alle

oefeningen ten behoeve van het politiehondencertificaat

aangeleerd kan worden.”

Wanneer ben je uitgetraind dan? En waar gaat de

hond dan naartoe?

“De hond kan getraind worden voor verschillende

certificaten, voornamelijk oefenen wij het PH1(Politiehond 1)-certificaat. Wanneer de hond en

de geleider dit certificaat behaald hebben, kan de hond verkocht worden aan bijvoorbeeld het

leger of de politie. Ik heb een aantal jaar geleden een hond van mijn opa bij de keuring van het

PH1-certificaat voorgebracht. Deze is vervolgens aan de politie van Tilburg verkocht, waar hij op

het moment nog steeds dienst doet.”

Hoe/Wanneer ben je er mee begonnen?

“Als kleine jongen ging ik vroeger met mijn opa mee. Hij beoefent de sport al een kleine 35 jaar.

Sindsdien ben ik altijd geïnteresseerd geweest in de hondensport. Mijn opa heeft daarnaast ooit

een keer met zijn hond gefokt waar ik een nestkeus uit kreeg. In eerste instantie was het de

bedoeling de hond gewoon thuis als huishond te houden en wat kleine dingen betreffende

gehoorzaamheid aan te leren. Toen ik 14 was heb ik voor het eerst een keer het bijtpak

aangehad voor de hond van mijn opa, hierna ben ik begonnen mijn eigen hond mee te nemen

naar de hondensport om ook af te richten. Helaas heb ik deze nooit naar de keuring kunnen

brengen vanwege medische gebreken van de hond.”

Wat vind je er zo leuk aan?

“Ik vindt het zelf erg leuk om met de hond zelf bezig te zijn, je maakt gebruik van de hond zijn

natuurlijke instincten en zintuigen. Daarnaast geeft het aandoen van het bijtpak een kick en is

het superleuk om sport en het werken met honden te combineren.”

Wat vinden mensen in je omgeving ervan?

“De mensen in mijn omgeving – zoals ouders, vrienden en mijn vriendin – verklaren me

regelmatig voor gek, wanneer ik het bijtpak aantrek. Ik heb namelijk geregeld een blauwe plek

op mijn armen of benen vanwege het bijten van de honden. Verder vinden ze het allemaal wel

prima wat ik doe.”

Kost het veel tijd?

“Wanneer je met een hond oefent kost het vrij veel tijd. Je zal altijd met je hond bezig moeten

zijn om de juiste dingen op de juiste momenten te doen. Wanneer je geen hond hebt, zoals ik op

het moment, kost het wat minder tijd en oefenen we op woensdagavond en zaterdag- en

zondagochtend.”

30

Kost het geld?

“Je betaalt contributie aan de club waar je lid van bent en contributie aan de KNPV. Verder zal je

een hond aan moeten schaffen en de juiste materialen moeten bezitten. Tevens zul je de hond

zowel medisch als qua voeding moeten onderhouden. Het kan dus best wel wat geld kosten.”

Wil je er in de toekomst mee door gaan en/of je beroep van maken?

“In de toekomst wil ik graag doorgaan met het beoefenen van de sport. Het is een enorme

uitdaging om een hond alle verschillende oefeningen voor het certificaat aan te leren en

vervolgens een zo hoog mogelijk aantal punten te scoren bij de keuring. Daarnaast geeft het

aandoen van het bijtpak een enorme kick. Hier zal ik ook voorlopig niet mee stoppen.

Ik zou er mijn beroep niet van willen maken. Het is een leuke hobby, maar daar wil ik het ook bij

houden. Ik ben op het moment nog druk bezig mijn Master te behalen, hier zal ik vervolgens ook

mijn toekomstige beroep op willen afstemmen.”

Heb je vrienden die het ook doen? Is er een soort club?

“Ik ben lid van een particuliere vereniging genaamd “PHV de waker” te Teteringen wat

inderdaad een club is. Op het moment hebben we zeven leden. Helaas begint het aantal leden

een beetje terug te lopen omdat de sport toch wat verouderd is. Hopelijk komen er snel wat

jonge leden bij!”

31

Iedereen heeft een keuze Keuzes maken, ik denk dat je kunt zeggen dat dit het moeilijkste is wat je moet doen. Iedere dag opnieuw maak je keuzes en er komt hoe dan ook een moment waarop je ‘een verkeerde keuze’ maakt. Maar dat is niet altijd jouw eigen schuld, denk je dan. Soms word je gedwongen en “kun je niet anders”… Of niet?

Door: Marieke Graumans

Het existentialisme, een stroming binnen de filosofie, beweert dat ieder persoon

individuele vrijheid heeft, wat betreft kiezen én dus dat ieder persoon verantwoordelijk

is voor zijn keuzes. Een mens is een uniek wezen, kiest zelf wat hij of zij in een bepaalde

situaties doet en maakt daarmee dat hij verantwoordelijk is voor zijn eigen daden en dus

uiteindelijk zijn eigen lot. Klinkt logisch, toch?

Toch zijn er horden mensen die de uitspraak “Ik kon er niets aan doen” gebruiken. Ook

zijn er horden mensen die begrip tonen voor mensen die dit soort uitspraken doen.

Wanneer je het existentialisme – wat volstrekt logisch is, zoals we net hadden

vastgesteld – aanhangt, kun je dit niet zeggen. Wanneer jij iets beslist, zijn de gevolgen

van jouw beslissing jouw verantwoordelijkheid.

Als voorbeeld voor zo’n verantwoordelijkheidsontduiker, kun je een gevangene in een

concentratiekamp in de Tweede Wereldoorlog noemen, die onder dwang meehielp zijn

medegevangenen te vergassen. “Ik kon er niets aan doen, anders werd ik zelf vermoord”

spreekt hij. Dit woordje “anders” duidt erop dat er ook een andere keuze was: het niet

doen. Dat het gevolg van deze keuze zou zijn dat hij er zelf aan zou zijn gegaan, heeft te

maken met wat je belangrijker vindt – je eigen leven of dat van anderen. Dat jij

verantwoordelijk bent voor andermans dood, is niet te ontkennen. Het gaat hier niet om

een schuldvraag, maar om de vraag of de gevangene verantwoordelijk is voor zijn keuze.

Het antwoord is “ja”, want je bent áltijd verantwoordelijk voor je eigen keuze. Je weegt

af wat je het belangrijkst vindt, je kiest, je bent verantwoordelijk en draagt dus ook de

gevolgen.

Een ander voorbeeld van iemand die de verantwoordelijkheid bij een ander wil leggen,

is een gelovige. Aanhangers van een godsdienst leggen vaak de oorzaak van hun daden

bij God, een Heilig Boek of de cultuur die daaruit voortkomt. Ze beweren dat ze “niet

anders kunnen”, omdat God het hun beveelt en dat men geen weerstand zou kunnen

bieden tegen de wil van God. Ten eerste is het een keuze of je een bepaalde religie

aanhangt en/of echt in deze god gelooft. Ten tweede is het een keuze of je (alle) wetten

en regels die de religie voorschrijft, na te volgen. “Ik kan niet met je trouwen, omdat God

niet wil dat ik trouw met iemand, die niet in hem gelooft” is dus onzin. Het betekent “Ik

wil niet met je trouwen, omdat ik geloof dat God bestaat en mijn religie schrijft voor dat

ik met iemand met dezelfde religie moet trouwen, omdat ik anders niet in de hemel kom

32

en dat geloof ik ook en ik vind een gelukkig leven in de hemel na mijn dood belangrijker

dan een gelukkig leven op aarde met jou” komt meer in de buurt… Je weegt af wat je het

belangrijkst vindt, je kiest, je bent verantwoordelijk en draagt dus ook de gevolgen.

Ik vind deze gedachte zeer gerust stellend. Natuurlijk is het vervelend dat ik niet meer

(onterecht) anderen de schuld kan geven. Wanneer ik echter tot de conclusie kom, dat

alles wat ik bereik of niet bereik, afhangt van mijn eigen keuzes, zal ik minder snel

vervallen in zelfmedelijden en beter mijn best doen ‘goede’ keuzes te maken. En of ik

daarbij mijn medemens betrek, bepaal ik zelf. Men kan niet ontkennen dat er factoren

zijn van buitenaf, maar het gaat om de manier waarop je daarop reageert: daarin zit de

keuze.

33

a HAPPY END

Bedankt voor het lezen van The Project 3! Wederom hebben wij hier met

bloed, zweet en tranen aangewerkt. Maar het resultaat is het waard, toch?

Wij worden ontzettend blij van alle positieve reacties die wij op The Project

krijgen. Wij hopen dat dit, dit keer weer het geval zal zijn. Tips en Tops zijn

natuurlijk ook áltijd welkom. Of heb je misschien een leuk idee voor een

artikel? Laat het ons vooral weten!

Je kent ze vast wel:

www.magazinetheproject.nl

infomagazintheproject@gmail.nl

http://theprojectmagazine.hyves.nl/

http://www.facebook.com/#!/pages/The-Project/228825173819967