FSHEHTËSIA E UNAZËS SË SULEJMANIT A.S.

1. Me emrin e Allahut, të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëplotit! 2. Çdo lavdërim i përket Allahut, Zotit të botëve,3. të Gjithëmëshirshmit, Mëshirëplotit,4. Sunduesit të Ditës së Gjykimit.5. Vetëm Ty të adhurojmë dhe vetëm prej Teje ndihmë kërkojmë. 6. Udhëzona në rrugën e drejtë! 7. Në rrugën e atyre që u ke dhuruar mirësi e jo në të atyre që kanë shkaktuar zemërimin Tënd, as në të atyre që janë të humbur!

Ky rrëfim transmetohet nga Sulejmani a.s., biri i Davudit, ashtu siç e kishte shkruar regjistruesi i tij Ismaili. Mandej shkrimi i lashtë u gjet nëpër mushafët e vjetër, ndërsa është shkruar që deri në Ditën e Gjykimit, të cilën e di vetëm Allahu i Lartësuar xh.sh., t’i shërbej tërë llojit njerëzor. Dashamiri i Zotit, Sulejmani a.s. kishte zakon të rrinte ulur mbi qilimin fluturues, derisa erërat e bartnin lehtas nëpër tërë perandorinë, prej nga ai shikonte vartësit e tij se si kryenin punët e përditshme. Allahu i Lartësuar xh.sh., i kishte dhuruar atij fuqi të tilla sa që kishte nën kontroll erërat, xhinët, kuptonte gjuhën e shtazëve dhe insekteve, por mbi të gjitha ishte sundimtar i drejtë, njejtë e donin edhe zogjtë edhe njerëzit, sepse ndershmëria dhe drejtësia e tij ishin të njohura gjithandej. Kohë pas kohe e kishte zakon t’i grumbullonte njerëzit dhe shumë zogj, insekte, xhinë dhe shejtanë, që të bisedonte me ta dhe të sjellte ligje dhe vendime të drejta. Të gjitha kontestet dhe grindjet, padrejtësitë dhe mashtrimet mes njerëzve dhe zogjve, insketëve dhe xhinëve, Sulejmani a.s. i zgjidhte me lehtësi, prandaj nuk kishte konflikte në mesin e të ftuarve. Kur i ftonte të grumbulloheshin në një vend njerëzit i ulte në krahun e tij të djathtë ndërsa xhinët në krahun e tij të

majtë. Shejtanët qëndronin pas tij, ndërsa insektet dhe zogjtë bënin punën e tyre.

Me vullnetin e Allahut të Lartësuar xh.sh., një ditë të tillë kur tuboi grumbuj të tillë të shumtë, urdhëroi që në perandorinë e tij të arrestoheshin të gjithë të padëgjueshmit, e veçënarisht nga bota e xhinëve, sepse ata edhe bënin më së shumti rrëmujë nga të tjerët në tërë perandorinë. Dhe atëherë iu përgjigjën të gjithë ushtarët e Qiejve dhe Tokës, shërbëtorët e tij, me qëllim që ta zbatonin urdhërin, por thirrjen e refuzoi dhe nuk iu përgjigj asaj ashtu që nuk erdhi TAABIA.

Për këtë, ushtarët e Qiejve dhe Tokës e pyetën Sulejmanin a.s.:- Sundimtar i drejtë dhe i ndershëm, vallë e ke ruajtur TABBI-an që të mos arrestohet, sepse vetëm ajo nuk iu ëprgjigj thirrjes tënde? Vallë, ndoshta e ke harruar atë, apo ajo ka privilegje të veçanta dhe simpati te ti? Duhet ta dish, imzot, që nga TAABIA rrjedhin të gjitha të këqijat dhe dëmet të cilat kohëve të fundit i ndodhin popullit tënd. Ajo është që shkakton trazira dhe të këqija.Ky në heshtje dëgjoi fjalët e tyre, dhe me zërin që nuk shprehte asnjë dyshim, urdhëroi:Ushtarë, juve Allahu i Lartësuar xh.sh. ua ka dhënë mundësinë që për tre sekonda ta përshkoni rruzullin tokësor, prandaj kërkoj që të ma sjellni këtu sa më shpjetë që është e mundur.Vetëm posa përfundoi fjalinë, ushtarët e tij e sollën duke e tërhequr zvarrë, të lidhur në zinxhirët më të rëndë. E tërë kjo ndodhi derisa gjendej në fron, dhe posa e shikoi menjëherë u ngrit dhe i ra në sexhde Allahut të Lartësuar xh.sh., mandej e shikoi dhe i tha:- E mallkuar, pasha Allahun e Lartësuar xh.sh., kurrë deri më tani nuk kam hasur një xhine si ti, e që është kaq e keqe dhe agresive. Tani pa asnjë bishtnim, më thuaj kush je, si e ke emrin, cili është roli yt në tokë dhe në botën e xhinëve, dhe më trego për veprat tua që i ke bërë deri tani në Tokë?

Mua më quajnë me dymbëdhjetë emra, ndërsa emri im i vërtetë është TAABIA. Unë jam bretëresha breje e xhinëve ebrej, jam nënë e një djali, dhe kur hapi krahët e mi, rrënoj shtëpi dhe pallate, zvogëloj, sipas dëshirës, furnizimin, ditën dhe natën, prandaj paraqitet kamata dhe të këqijat e tjera përcjellëse. Unë shpoj me thonjtë e mi kodra e bjeshkë, shkyl dhe thyej drunj me rrënjë; këtë e bëj gjithashtu njejtë edhe me këmbët e mia, sepse me një këmbë mund ta lëkund tërë botën. Unë jam si rrufe shkreptime.

Derisa fliste gjithë arrogancë, tërë kohën përpëlitej duke u munduar të lirohej nga zinxhirët e rëndë me të cilët ishte e mbërthyer. Derisa ata dy bisedonin, pranë Sulejmanit a.s. u paraqit Xhibrili a.s., i dërguar sipas urdhrit të Allahut xh.sh. Dhe atëherë Xhibrili a.s. i tha t’i urdhëronte ushtarët që menjëherë ta çonin dhe ta digjnin, derisa të mos mbetej vetëm hi, ndërsa hirin ta shpërndanin erërat. Kur dëgjoi fjalët e Xhibrilit a.s. pa lejen e askujt ajo foli: O pejgamber, pejgamber i Allahut xh.sh., të lutem në Allahun xh.sh., që të krijoi ty dhe mua, mos më mundo me zjarr, sepse ti e di mirë që askush askend nuk guxon ta torturoj me zjarr, përveç Allahut xh.sh., Zotit të të gjithë botërave, ndërsa unë nmë anën tjetër ty do të t’i rrëfoj veprat e mia të këqija të cilat ua kam bërë vartësve tu.Dhe pasi ajo foli për veprat e saj të këqija dhe krimet, ky urdhëroi që ta torturonin në mënyrën më të rëndë të mundshme, duke i thënë asaj që, pasi kishte dëgjuar rrëfimet e saj, nuk shihte mënyrë t’ia zbuste dënimin.Pasi dëgjoi dënimin që e solli, TAABIA vazhdoi të fliste:Unë jam ajo që zbras shtëpi, që krijon rrënoja dhe varreza, prej meje del çdo sëmundje dhe dëm. Po sikur unë të flija mbi fëmijën, ai tërësisht do të shkrihej dhe tretej. Në rast se këtë do ta bëja mbi personin e rritur, ai do të sëmurej rëndë, do të kishte dhembje të tmerrshme, do ta kaplonte varfëria, e gjithashtu mbi të do të dërgoja xhinët e pamëshirshëm të cilët nuk do të mund t’i mposhtëte dhe as t’i mundëte. Ndërsa, po sikur të flija mbi gruan e cila është në hajz (ka mujoret, apo që lind, atëherë ajo do të bëhej sterile dhe kurrë më asaj nuk do t’i afrohej asnjë mashkull,

e lëre më të martohet apo të ketë marëdhënie me ndonjë burrë. Po sikur ta kaploja tregtarin në dyqanin e tij ai tërësisht do të shkatërrohej, pavarësisht sa i pasur të ketë qenë më parë. Në rast se e kaploj punëtorin, e më së shumti këtë ua kam bërë punëtorëve fizik, ai menjëherë niste të kërkonte mëditje më të lartë, aq e madhe dhe e lartë sa që punëdhënësi menjëherë e pushonte nga puna. Gjithçka që prek unë, shkatërrohet. Të gjitha veprimet dhe brejt e mia, si edhe sëmundjet, janë të llojit të tillë që për to nuk ka ilaç as zgjidhje.Nga unë rrjedhin këto sëmundje:RAMETU - sëmundje të cilën e shkaktoj në pranverë te njerëzit. Ua prish shikimin, dhe fillimisht paraqitet skuqja dhe kruarja, mandej humbja e shikimit dhe barazpeshës pas çrregullimit të qendrës së trurit dhe nervave mendore. Atëherë personi çmendet, sepse nuk ka pasqyrim të drejtë të botës në të cilën jeton;LATME - sëmundje të cilën e shkakton shuplaka ime, ne ç’rast në njeriun goja deformohet tërësisht dhe shtrembërohet, dhe njeriu tërësisht paralizohet apo e zë damlla, dhe deri ne fund të jetës ka defekt në të folur dhe deformim të shëmtuar të gojës. Edhe shumë sëmundje më të tmerrshme i shkaktoj unë dhe për të gjitha do të të flas. Fliste pa u ndalur para rojeve të pranishme, me frikë duke shikuar Sulejmanin a.s.Kurrë askujt nuk i kam folur këtë që po ta rrëfej ty, prandaj të lutem imzot të më dëgjosh tutje:DARBE - kjo është goditja ime me të cilën kur e godas atë që e kam në shënjestër paralizohet tërësisht, apo e sakatos në vendin ku e kam goditur. Çdo sëmundje ku njeriu ka mbetur sakat dhe ka shenjtë të dukshme të magësisë fizike, është shkaktuar nga ana ime. Mund ta ndal njeriun dhe ta parandaloj ta fal namazin e natës. Mund t’ia marr shëndetin dhe t’ia cenoj shëndetin sipas dëshirës sime. Në rast se dëshiroj, njerëzve mund t’ua shkatërroj arat, të mbjellat, të mirat materiale që posedon, mund të bëj të këqija të tilla nga të cilat njerëzit kurrë nuk mund të shërohen.Pasi dëgjoi këto fjalë të tmerrshme për të këqijat që ka bërë dhe mund t’i bëj, Sulejmani a.s. foli:

O e mallkuar, si mund t’ua bësh të gjitha këto grave, burrave dhe fëmijëve, si mund t’ua cenosh shëndetin dhe të shkatërrosh të mirat e tyre materiale që i kanë fituar më shumë mund?Të mirat materiale ua shkatërroj vetëm që t’i bëj të mjerë dhe të mos i kenë më tutje. të njejtën gjë ua bëj grave, ndërsa fëmijëve ua nxjerr palcën nga eshtrat dhe vetë eshtrat, mandej i bluajmë dhe i hamë. Palcën e tyre e hamë, ua pimë gjakun dhe gjithsesi i paaftësojmë nënat e tyre, ashtu që nuk ka shpresë për ata fëmijë, dhe as për nënat e tyre. Më së shumti na pëlqejnë nënat pa qerpikë sikur t;i shin të vizatuara me surme dhe na pëlqejnë ato që janë faqekuqe. Kur ne shkojmë në pasurinë e dikujt, pasuesit e mi dhe unë bërteasim me aq zëe sa që pronari i asaj pasurie tmerrohet, pavarësisht se në ç’vend gjendet. Në gjendje të tillë ne sulmojmë në gjsymën e pasurisë së tij. Sulmojmë fuqishëm dhe shpejtë, si stuhi, ndërsa kur dalim nga pasuria dalim si sorrat dhe korbat dhe e shkatërrojmë plotësisht ashtu që e thërmojmë, dhe nga ajo nuk mbetet asgjë.Pasi përfundoi për keqëbërjet e saj, dëmet dhe zullumet që ia kishte shkaktuar gjinisë njerëzore, Sulejmani a.s. foli me zemërim:O, e mallkuar mbi të mallkuarat, vallë mund të presësh të ta zvogëlojmë dënimin pas këtyre veprimeve dhe keqbërjeve tua? Unë do të urdhëroj të të shtërngojnë më shumë me zinxhirë më të rëndë, do të të fusim në dhè në thellësi prej shtatëdhjetë metrash dhe mbi ty do të hedhim plumb të shkrirë dhe bakër. Do të të torturojmë në mënyrat më të egra dhe do të të japim të pish pijet më të neveritshme.Pasi dëgjoi fjalët e tij tw cilat qwllonin si shigjeta tw mprehta, me zw tw drithëruar nisi tw fliste:Pejgamber i Allahut xh.sh., mos e bwj atw qw the dhe mos lejo tw mw torturojnw. Siç tw thashw, unw i kam dymbwdhjetw emra, kam geram tw veçanta dhe gjithashtu kam unazwn nw tw cilwn wshtw shkruar MARUF. Nga këto germa dhe këto fjalw gjithçka qw wshtw e bukur dhe madhwshtore, dhe ajo qw vlen nderim. Nga këto fjalw tw Allahut xh.sh. rrjedh e njëjta gjw:

Unw ta jap premtimin qw çdo njeri i cili këto fjalw, tw shkruara nga Allahu xh.sh. nw pllakën e argjendwt apo letër i vendos përreth qafws, se unw do tw dal nga flokwt dhe eshtrat dhe do tw largohem nga ai, ashtu qw, gjithnjë derisa përreth qafws bartw atw shkrim mw kurrë nuk do tw kthehem tek ai. Gjithashtu, as nuk do tw shkoj nw ndonjë vend ku jeton ndonjë njeri i tillw. Gjithnjw derisa wshtw gjallw dhe beson nw tw Madhwrishmin, Amshueshmin, Allahun xh.sh., Zotin e botwve, unw do tw qëndroj larg tij dhe do t’i shmangem. Prandaj, thuaji popullit twnd, ia përcill kwtw gjw qw po ta them, dhe shkrimin le ta bartw secili, qoftw burrw apo grua, i vogël apo i madh. Secili qw bartw kwtw hirz, apo mbrojtje, do tw jetw i lumtur, me ndihmwn e Allahut xh.sh., atij dhe as pasurisw sw tij nuk do t’i shkaktohet asnjë dwm. Nwse wshtw tregtar dhe bartw mbrojtjen nw fjalw, do t’i shtohet tregtia deri nw nivelin mw tw lartw. Nwse wshtw udhëtar nw rrugw tw gjatw, Allahu xh.sh., do ta mbroj nw atw rrugw. Nwse wshtw njeri qw ka frikw nga sihri, apo çfarëdo lloji i magjisw, le ta dij qw bartja e mbrojtjes do ta ruaj nga secila magji. Asnjw shejtan apo xhin i imponuar nuk do tw mund t’ia shkaktoj as tw keqwn mw tw vogël.

ejtan ni neOemurnoOi ninajmanje zlo nanijeU. 0, Sulejmane, Allahov dz.s, vjerovjesnice, ukoliko riiuskarac i zene budu htjeli mene da otjeraju, neka napiu te rijeOi I sve ostalo to ti iznosam, pa neka mukarac to nosi na desnoj ruci, a zena oko svog struka. Neka sedam dana iftare na torn talismanu, Oko pomenutog hirza neka naprave krug, svejedno da Ii se pravi za muko iii za ensko. Akoje insan siromaan, a ispotovaO je I pridr2avao se svega to ti kazujem, ne treba da se boj daljnjeg siromatva, jer Oe ga obasuti blagostanje svake vrste.Nakon to je zavrila saprenoenjemznanja, Sulejman a.s, je neko vrijeme sutio razmisljajuci o njenim rijecima, a onda zazbori:

01 dinice, sva si od najcmjeg zia sastavijena. Daj mi Ovrsto obeOanje da nikada neOe priOi osobi koa bude nosila hirz I zatitu kakvu s spominjala.Ona mu ponovi sve to je rekia I Sulejmanu a.s., all se u njenim oOima ogledao strah od nezvanog gosta. uvi njene rijeOl, MIKAIL a.s. je OvrOe ste±e I poOe je muOlti tako da se od bolova uvijala I grOila, pa se poce topiti kao olovo na vatri. Ovaj je nastavljao sa najgorom torturom, pajoj Se, nakon nekog vremena, obrati:Daj ml sva obeCanja koja si dala Sulejmanu a.s., sinu Davudovu, pa se zakuni Sulejmanavoj a1s, pokomosti I Uzvienom Allahu dL. da nikada neOe priCi osobi koja nosi odredene ajete I zatitu, a nemoj misliti da nisam znao da si pomislila kako Oe nas sve nasamariti.Dr±eOi je za kosu I primjenuuOi Allahove d±., kazne, od nje dobie iznudena obeOanje. Uzvieni Allah d2., je poslao MIKAILA da od TAABIE dobije obeOanje, toje ovaj I izvrio. Tada TAAABIA reOe:SasIua3 ono to tra±i od mene, potovani MIKAILE. Tako ml Onoga Oije je prijestoije na ledenoj vodi I koji je stvorio ptice u zraku, I tako mi Onoga od Oije se svjetlosne Ijepote brdo zdrobilo (kada je MUSA a.s. zatraio da vidi Uzvienog, brdo se sruilo od straha pred Gospodarom svjetova), tako ml Onoga koji ima svu moO I veliOanstvenost, ja neCu nikakvu nepravdu uOiniti osobi koja nosi ove rijeOi I ajete, neOu joj ni priOi, ni doct u mjesto U kojem obitava.

Ouvi rijeOl koje je sa tako kako je obecala, na muke. TAABIA se Sulejmana a.s, All, u spustivi s Nebesa, pa Ko Si U, prokietnice?strepnjom iOekivaIa, zareOe se da Oe uvijek bitt usijed Oega je Allahov d2., vjerovjesnik ne stavI potajno smijala u sebi, misleOi da je prevarita torn trenutku se pojavi MIKAIL a.s., direktno se joj se okrenu i ree:

spominjuOl ono toje najsvetije Tako mi Onoga koji je rekao Nebesirnci se OvrOe, pa ova to I ulini a Zemiji da mu se

pokore, to su i Israafila, Azraála, I s’im hakkom Stvoritelja svih stvorenja, ise, onim to izrekoh, da nikada nec5u priOl osobi koja bude nosila Allahove d±.. rijeOl I talismane, nikada mu neOu priOl, ni danju ni noOu.vjerovjesniOe, hakkom pravim:podarlo; kunem se tvoim vjemim slugama I hakkom tvoje pokomosti Uzvienom Allahu d±. kunem I pravom Musaa, salalahu alejhi ye ssellem, I kunem .5. Oe Kunem ti se, Sulejmane a.s.,ovim vjerovjesnicima i poslanicima prisutni su D±ibril I Mikail, svim onim koi su odsutni da zasigumo neOu prici osobi koja nosi ovaj hirz i sure, izaci Cu iz tijela i organa te osobe, iz vise necu prici.Nakon ovih obeCanja, Mikail a emerom Uzvienog Aliaha d±Is, dr±eOI svoju ruku na njezinoj glavi, Prouãi joj ovu dovu’Na to Sulejmafl as. reOe da se zakune jo uOinhli I kunem kunemmelecima koji su blizu Allaha d± a. hakkom D±ibrila, Mikaila,a, Kunem ti se, Allahov d±. tvojim imenom I tvojim prstenom,dz.s. miljenika, kunem tvojorn moOl koju ti je Allah dL. setebe Oe doCi Isaa. a hakkom svih vjerovjesnika koji su bili I kojise pravom Ibrahima a i Muhamed a.s. I, Allahovog doCi poslijese tebe. A posIije kose I svake negove diake 1 nikada muI svim ovde prisutnim melekima, s’imNakon ovih obeCanja, Mikail a emerom Uzvienog Aliaha d±Is, dr±eOI svoju ruku na njezinoj glavi, Prouãi joj ovu dovu’

Odmah nakon njega I Sulejman a.s. je, emerom Uzvienog AlIaha dr±eOi svoju ruku na glavi prokietnice, prouOio dovu, od Cije je shine ImoOl oduzeto dosta TAABIJINE snage. Kada se prouOi ova dova,

polahko i ispravno, ona titi insana od nepredvidenog, au svakodnevno prisutnog zia. Povrh pomenute dove, postoji I dvanaest imena koja se tese Sulejmanova a. s. dova I dvanaest imena za zatitu:dZ. ispisuju na prstenu, unose u hamajliju, nose kao privjesak. Slijedi

Kada su u pitanju peOat I prsten, bitno je znati da njega nosi mukarac. iii ±ena nerotkinja, a u peOatu je zapisano sedarn irnena - TAHAI IL, gdje svako od sedam imena ima po jedan kur anski ajet, zajedno sa ovirn peOatom.a.s.je ona prosto najedanput nestala I pobjegla iz ropstva. Ona je, kako veO navedoh, kraljica jevrejskih d±ina I da su je i cvi ubili, odmah bi d±insko pleme izabralo svoju novu kraljicu. Njihova pravila su okrutna i nadasve rigorozna; pa se tako kraljici, koja po zadatku ude u tijelo neke osobe i odatle bude istjerana, u plemenu sudi javno, izriOe joj se kazna odsijecanjem jezika, a potom slijedi javno pogubijenje, jer oni ne vole gubiti bitke u materijalnom svijetu sa insanima. Ona najOeOe ulazi u ugledne Ijude od kulture, nauke ... doktore i dravnike. Njihova kraljica se nije vie pojavijivala nakon dogadaja sa Sulejmanbm a.s., sve do vremena naeg dragog sejjida poslanika Muhameda, salallahu alejhi ye ssellem. Uporite ovoj Oinjenici I mom tekstu mote se naói U Kitabu(ESSEBIAT), VELIKOJ RAHMEH).Knjizi milosti (KITABUPriOa kazuje da je poslanik Muhamed a.s, jedared zborio:- Dok sam etao sokacima Medine, a mEsh ml bile upuóene Jedinom, Uzvienom, Gospodaru svjetova, naletjeh na Oudnu ±enu; Oudnu jerjoj Je lice bib neobiãno, a oOi nebesko plave. Zaãuden njezinom pojavom, upitahje kuda je naumila I s kojim ciljem. Onaje tada zastala, pogledala me, I rekia: Naumila sam I krenula kod onoga djeteta koje se sada nalazi u krilu svoje majke da bih mu pojeta meso, popila krv, samijela mu I zdrobila kosti, a potom pojela sr2 iz nJih.Voijom Allaha dL., Sulejman, D±ibril I Mikail nisu ubili TAABIU, pa

su LEJ MANIJI

Kada sam uo ove rijeOl i njenu groznu nanijeru, oliad Sd[t J pruvcieu rekaO da Ceje Allah d±., istlnski prokieti zasvagda. Ona se, riakon toga, vidno prepade, pa me zimoIi da je iie prokhnjet isprka sljedeóe:Mourn te, potovani posIare Allaha th.s., da me rie kurief, jet- treba da zna daja imam dvanaestirnena, pa onom koji ih znai nosi u privjesku ne mogu ni priái, a kamoli cia bib ta drugo Ioe uOinim. Upitah je naredih da ml odmah ka2e koja su to imena, pi ih nabroja svih dvanaeSt, ponavijajuCi do áe onaj koji ih bude noslo imati zatitu Ailaha d±.., I ona Oe biti nemoOna da mu bib ta uOini. IDa bi se Ijudi zriali utiu od ove prokietnice, neka dobro zapamte i upotrijebe ova Imena:Kada je rieO o prokietnici iz pomenutih priOa, treba cia zna da jeTAABIA ona osoba koja napada malu djecu i unistava njthove majke. Ona najvie you Olniti zlo djeci koja su tek rodena, pa sve do dvanaest god I na sta rosti . D2 i n s ka p ro kletn ica TAABIA I m a svo u bit s ku roda ki nj u 0 zlu. N3eno ime je EL-HAMMA, jer je (me dobila po majci ELHEMMI. Njeno prezime, u prijevodu, znaOi: Majka djeOaka. Samo ove dvije pripadnice tamne strane duhovnih sila napadaju djecu; obje su veoma opake I zie, s tim tojeTMBIA, ipak, u Oinjenju zia kudikamojaOa.Uzvieni Allah d±. je Ijudskomrodu daolijeku Kur’anu za sve vrste bolesti i samo je prepusteno covjekovoj voiji da Ii ce se ispravno poslu±iti onim Oemu nas e obasuo Milostivi Gospodar. Mogao bih napisati knjigu od 1.000 listova samo da bih objasnio svojstva jednog kuranskog ajeta od nekoliko rijeOi. Sve nam je dato Boijom voijom, all Ijudi OeCe izabiru primamIive stranputice, umjesto da se dre jedinog pravog, Allahovog d±., puta. Uzvieni Allah d, je dao Sulejmanu a.s. naôine kojima Oe neutralizirati djelovanje tamne strane duhovnog svijeta. i: od tada nikome vie, a na insanima je da primjenjuju nekadanje znanje. Jer,ono to je dato voijorn Allaha d±., zauvijek je ispravno i vjecno ce sluziti neutraliziranju namjemo stvaranih nereda na Dunjaluku.

Allah d2., je Milostan I Samilostan i svakom daje poneto, all su ijudi nezahvalni I nedovoljno strpljivi kadaje liOno dobro U pitanju.Sulejman a.s. je uvijek ALlahu dL. Oinio sed±du kada bi ga zadesilo I dobro I zlo, jer dobro je znao da sve to ga snacle, nije ga moglo zadesit

bez znanja I voije vjefl0g jIostiV0g Allaha d±.,Kako I Sam vidi, pot0Va ôitaoOe, ovaj rukoPiS sam poOeO sa dvije priOe u kojima sam te upoZflao sa ednom od okrUtflijIh d±iniCa, jer mi je namjera da te, kroZ ovaj rukopiS, upoznam sa tebi do sada nepozflatim duhOVflim svijetOm, u kome obitavaju duhovfla bica - cizini, Orii Oe biti tematika kojom áu se baviti do kraja knjige, jer áu ti kazivati o d±inima mukarCima I enama, o njihovom porodu I zajednici, o skupiflama koje stanujU u kaburima, u vodi I kraj vode, u oOima peOlne, planiflamai zrakU, izmedu Nebesa i Zemije; kazivat Ou ti o njihovim uzaludnim pokuaiima da se ubace u na sviet, all óu ti navesti j uspjene primjere. Mo±da se pita zato sve ovo radim, I s kojom svrhom? Znanje nije nikakvo znanje ako se ne koristi, a kroz ovu knjigu I ti ces steci bar onoliko znanja da se, u krajnjem s1uOau, mo±e zatititi od OovjekoVog vjekovnog neprijateija. Znat Oe, u odreclenim momentima svoga ivota, napraviti razilku izmedu svjesnog I nenamjemOg naOinjenog ti zia, pa Oe, shodno tome, I postupati.Za sve na svijetu ima odgovor, all su mnogi samo u Allaha d±.., pa zato te±i da Mu se ispravnim naOinom ±ivljenja to vie pribli±i. UvIjek ima . na umu da je ivot kratak, da nikada ne zna dokie Oe trajati I da smo ml samojedni od mnogih stvorenja kojeje Allah d. stvorio. Imaj na umu da je Allah dL., Gospodar svjetova, pa nikada ne zaboravljaj da postoje I ostali, tebi nevidijivi, all, ipak, prisutni svetovi I da na njima obitavaju neka druga biOa kojima je on odredlo oblik, nama nepoznat I nedokuOiv. I sam te Kur’an asni poducava tome.Ove dvije prokietnice su najopasnije od svih duhovnih biOa to ih je stvorio Uzvieni Allah dL.. One uzase imaju svoje ifrite I sluge koje su im u svemu pokome. Neke sluge su

letaci u zraku, neke plivaOi u vodi, dok su neke vrsni ronioci koji su u stanju donijetj kamenOic sa dna okeana dok trepne okom. Oni napadaju insana uvijek I na svakom mjestu, osim u haremu Kabe I Dzamiji bozijeg poslanika Muhameda s.a.v.s, Najvise vole da se okupijaju i sjede kraj izvora vode, u gluho doba noOi, kao I u osami, danju. Njihove djevojke-dinjc vole jezera I Oiste bistre rijeke. Tu se kupaju noOu I igraju vrzino kolo. Na bonjaOki narod ih naziva vilama, a Turd PERILER, to, takoder, u prijevodu znaëj vile. Isto kao I devojke iz naeg materijalnog svijeta, vole se kiWi i uljepavatj. Neke od njih su izuzetno lijepe, duge kose, a na nogama nose ziatne zveOeOe narukvjce, optoôene jakutom I drugim najIjepjm dragimkamenj Neke od njh su izuzetno vjete U izvodenju dIflk1h trikova, pa tako za tren oka, ako hoOe, mogu ti pretvoritj najobiOnij(

u O(i Lii’t Ukolikosiiiije C : ijeIOSIJ .s. za1ii r ‘ ikirac iZUkoliko SEL koja ga eLLi, )OdO samo nje:; odLLi od injihovOg J rnai nije izuzetrOituL? meKr1JhE Tvoje OCiSC(flO od iisii o tiU, rnoe odoijerlIsvdu(Jaju njeg .u1 (Jna dZiiiICdpapir Li bib koji \ir3eI ioVaC. IaCg svijeta, ne odusidju SVL’ 10KtakaV izabraflik na bib koji uatn opii , liEi( 1za sebe pravi iaZfl((3Z1)( UICdI1 i\dkO ui,A veoflia je inalO ijudi kuji ui mogli uJuizazova, jer su skoio iievjerovEl(nO lijpe.jak, neóe se oduprijeti njihovuJ Z(1jI,srce bi moralo bfti Osto ogleddid,grijehu. Tek ako takav, u AIIhovoj d±izazoVU njihove Ijepote.

Moje iskustvO sa njima, i dogadaj koji mi se poodavno desio, na najbo1j moguOl naOin svjedoOi o istinitosti spomenutog. Irnao sam susret sa ednom takvom dzinicom i samo zahvaljujuci Aiiahovoj d2.. voiji r’tisam podlegaO njihovim carima. Ovozemaljska ±ena je stvorena od krivog rebra Adema a.s. Pokua U sa njom otro, stomit Oe joj rebro, pcpuSti Ii oj, ono Oe se ispraviti i nadviadati te. Moj prvi susret sa tm duhovnim biOlma neopisive Ijepote bioje sa d±inicom, kOerkom crvenog d±inskog viadara. Imala je dvanaest slusKinja i cizina koji su je u svernu opslu±ivaIi I ugadali njenim ±eljama. Vrhunski je viadala ezotericnirn vjetmnama I svim moguOim trikovima koji su poznati na naem njihovom svijetu. Medutim, moram ti priznati da nije njena greka z sve ono to se kasnije deavaIo, jer sam ja, na svoju ruku I mimo svjh upozorenja, potra±io nju, a ne ona mene:Ovotj navodim kako bi znao da bi svako moje stradanje bib od mene Iicno, jer sam ja stvorio uzrok I blo kriv to ±eIim da zadovoijim radozna lost.Dzinica koju sam vidlo I po±elio bila je lijepa poput jutamje kapinajcistije rose,a nje±na kao zraka jutamjeg sunca na livadi pokraj ume. Glas joj je bio umilan poput golibijeg mladunôeta, ten joj je blo bjel ba kao vrak plamena vatre, a oci zelenkasto-plave, kao da su dvadraga kamena. Visoka je bila oko metar I devedeset, a vitka poput sadnica miadog jablana. Usne su joj bile kao rumene jabuke I zrele tren3e. Na sebi je imala haijinu od crvenog jakula optoOenu najIjepem svilom, a na svakoj nozi, do stopala, imala je po tn haihale. Na nogama je nosila papuOe od najbolje kadife optoOene raznobojnjm dragim kamenjem. Kosa joj je bila kao u palme lióe, a padala je sve do peta presjavajuaj se blago crvenom bojom.UgIedavj je takvu, ostadoh bez daha zapanjen njenom Ijepotorn, skladnoóu I graciozno11 Pridoe ml njene sluge I pred mene Spustie punu tepsiju ziata I drugog raznog dragog kamenja. Sluge se udaljie I

ona ml reOe da uzmem pokion, nazvavi me po imenu. Ja sam se ukoOlo I sledlo, all ne ad ziata i dukata, nego od njene

Ijepote. OOi su joJ bile tako bistre da, kada pogledah, vidjeh u njima svoj ik. Ne uzeh ono to pred mene spustie sluge, pa mE prk5oe dvije njene sIukinje, uzee me za ruke I povedoe do jedne ziatne stolice obrubijene raznobojnim draguijima. Stolica se nalazila u kubetu kraj crvene svile, pokraj rijeke potpUflO bijele poput snijega, iii mlijeka. Sjedoh na stolicu, all rn je bib toliko hiadnO da se poOeh tresti lako je bio august. Mabo se sabrah, koncentrisah I poOeh uOiti BISMILLU I ovaj ajet:U torn trenutku na meneje stigla Allahova dL. mibost i prisjetih se svog rahmetli amid±e j dana kada me je poveo na pirkod jednog odnaih roclaka. U Bosni su se tada, uz svadbu, organizirali pirovi pa je uvijek na njirna bib nekoga iz porodice. U ovom sluOaju, to je zapalo mene, pa kada stigosmo, podosta zakasnivi, pirje bio u najveOem jeku. Doksmo prolazili pokraj harmonikaa, koji je dobro svirao i oko kojega su igrali rnornci i djevojke, malo zastadosmo igledasmo. me amid±a, koji meje kao djecaka iodgajao, upita da Ii mi svirka koju slusamo pobuduje srce, na to mu potvrdno odgovorih. Potom me upita da Ii osjeOam milinu ii srcu kada sIuam harmonikaa, na to mu, takoder, odgovorih potvrdno. Nakon toga je neko vrijeme Outao, a kada harmonika zavri sa pjevanjem I sviranjem, amid±a me upita jesam Ii tu±an to se muzika zavrila, pa mu ja opet potvrdno odgovorih. Tada ml on reOe da je ovo to smo sIua1i ejtanski ezan, I da je lijep i ugodan za sluanje samo dok traje, a kada se zavri nastaje tuga i o±aboOenost, sa Iagahnim bolovima u glavi. ReOe ml 1 to da kada Oujem pravi ezan, koji poziva na molitvu uzvienom Allahu dz.s., onda je radost vjeOna i ne nestaje sve dok Si ±iv, Oak ni u ezelu.Neka je vjeOna hvala Allahu d±., to ml U torn trenutku dade ovu misao, pa se dobrano povratih iz sludenosti nezemaljskom Ijepotom. Nakon to se prisjetih dogadaja i amid2inih rijeOi, dobih novu snagu I jaãu voiju, pa poOch ponavijati pomenuti ajet, sve dok se predamnom ne pojavi skupina od dvanaest ±ena iz dinskog plemena, koje me upitae:Ka±i nani, Bo±iji robe, ta ti ±eIi od nas?

Tada sam se istinski preplaio, pogotovo to se pojavio I vojnik sa sIjatom kapom na glavi, ogromne visine 1 opasan otrom sabijom. Pogleda vani, pokraj kubeta, I od onoga to ugledah zastade mi dah:

napollU je vrviIo od njegove VOJSKe, KdO da ih se, odjedanput, skupilo stotinjak hiljada. Taj kolos od vojnika pride ±eni osrednje visine iz pomenUte skupifle, neto joj priapnu na uho I tzade. Od straha sam se say ukoOiO I oduze ml se moo govora. Jedna starija dnska iena ml pride, pa me napoji nekakvom gorkastom tekuáinom u kojoj se nalazilo meni nepoznato 1iOe. Ponovo me, nakon toga, upitae ta zelim i odgoVOrih, kratko, da nita ne eIim. Potom, jedna od njih reëe:- Nama se Olni da bi ti o±enio nau SunOevu zraku.RekaVi ml njeno ime, dovedoseje i upitase da i zeli sa mnom brak. Dok meje pogledavala, tiho prozbori da ±eli, au se boji da nije odvie hiadna za mene. Na to jedna iz skupine od dvanaest d±inskih ena blagim glasom ml se obrati I kaza da Oe me, ako I ja pristajem, one njome o±eniti ukoilko mogu podnijeti nenu hladnoOu. ZaOuden svim to vidim I brzinom svega to se predamnom odigravalo, malo povraOen od gorkastog napitka, progovorih.- A na koji se nacin ispoijava i sta je ta njezina hladnoáa koju I vi i onaspominiete da Ii bi mogli imati djece i kakve bi vrste ona bEla. Da Ii je, po d±inskom zakonu, dozvoljen brak koji ±elite skiopiti, jer, koliko je meni poznato, po naem erijatskom zakonu - nije. Ja vas pitam kakvo bi nam bib dijete, a dobro znam, kao i vi, da bi bib dvopolac.Ponovo ml se obratie: - Mi vidimo da dosta zna o znanjima koja su veOlni Ijudi nepoznanica; ima dosta znanja, all pameti - nema. Po naem d±inskom zakonu je, takoder, zabranjen brak izmedu Oovjeka I d±inice, a taCno je I da bi vase dijete bib dvopolac. Qva to U je nudimo daje ozenis, znaj daje najijepsa u d±inskoj skupini i onaje causkinja.Upitah je ta to znaëi, pa ml ona odgovori da je njen otac Oau (princ, viadar), da su one delegacja njenog plemena I da

predstavljaju mudre ene. Rekoe ml da ih interesuje mogu Ii izdr±ati njezinu hladnoOu, na to rekoh da je svaki dodir izmedu n3e 1 mene veliki grijeh. One potvrdno kIimnue glavom, a tada jedna od njih pride dzinici s kojom me namjeravae o±eniti I neto joj apnu na uho. Odjedanput se ova pretvori u ogromnu zmiju debijine ãovjekova trupa, pa se omota meni oko vrata. Ne osjetih nikakvu tezinu, niti gusenje, sto sam U prvi mah oãekivao, all osjetih veliku hladnoOu, ba kao da ml je ledenica za vratom. Pomislih da Oe ml od studeni puOi vrat I na usta ml poce iziaziti pjena. Taman kad pomislih da mi je doao smrtni ëas, zmija se odmota i ispuza vani. Dzintca koja meje prvi put napojila gorkastom vodom, uöini isto I ja se brzo povratih I oporavih. Tada ml pride druga uZifliCa U poodmakljm godinama, obrati ml se I prozbori:

Sta U, insane, zapravo hoOe?Odgovorih da zaista ne 2elim nita i d mi Sc ovo dogada pret)erane znatie1je. Ovrsto joj obeOah I uvjerih je da ne 2e11 brak sa Sunëevom zrakom, jer nisam u stanju podnijeti Na kra3u joj rekoh da samo etirn da me vrate u moj svijet4 Outke gleda, a kada izrazth svoju e1ju, ponovo progovorl: - bib kakvu drugu ±elju, iH neto to ti treba, pa da tije ispunimo?±eIju ml ispuni pa, Ona potvrdno klimnu stomak i dobro me me interesuje ima Ii Ona se na to nasmijei 1 reOe da ima, a onda ode od mene kratkog vrernena, dovede jo stariju zenu, predamnom joj isp to sam rekao I tada se ova druga, zakratko, udaiji. Brzo se vrati rukama kamenu zdjelu u kojoj je bila zelenkasta tekuOina. Pride ml I reOe: - Popij to naiskap I stomak te vie nikada neOe boijeti.Popih onako kako meje uputila I jedino to tada osjetih je da je tekuCina statkasta okusa. Upitah je od Oega je spravijena, na to ml ona odgovori daje napravijena od biljke KUPUS. I zaista me, od tog trenutka, vise . — nikada nije zabolio. Zamolio sam 3e da ml otkrije tajne za jo neki lijek.Rekoh da Ijudi obolijevaju od tekih bolesti, kao to su razni turnori, rak, lepra .. I a to seveoma teko iii nepotpuno IijeOi. Tada ml ona reëe:

-insane Bolesti koje si nabrojao najuspjenije se lijeëe LJUBAVLJU. Zaprepastih se njenim odgovorom I upitah: - Kako Ijubaviju da seizlijece najopakije bolesti?- Ako nekoga vo1i svim srcem, sve bi bolesno u tebi sagorilo, a imaju i neke biljke koje, takoder, IijeOe odgovori I, za trenutak, zaOuta, pa nastavi: - Dobro I zauvijek zapamti da se te bolesti, ma koliko U bib Oudno, najbolje IijeOe iskrenom I predanom Ijubaviju.Tada ml pride svih dvanaest d±inica koje su predstavljale mudrace I rekoe ml da skiopim oëi. Samo to ih sklopih I ponovo otvorih, nadoh se U pecini U kojoj sam bio u osami radi SunOeve zrake. Blo sam say mokar kao da sam upravo izisao iz vode I, povrh toga, jako umoran I malaksao.Nisam mogao otiOl kuci, jer ml se cinio da U sebi nisam imao ni najmanje snage. Nita ml drugo nije preostalo nego da noOim U peOlni misleOi da Cu Se, na taj naOin1 odmortj i prikupiti izgubljenu snagu. Kako sam se zbog moje m stupiti U njenu hladnoOU. Ona me je A ima Ii ti pita, tmao bih jednu je spomenuo rekoh.- Kada me veC tako lijepo ako dozvoljaVa ja bih U glavom I a nastavib: - VeO du±e vreme boIL Smatram da je to, najvjerovatnije, kakav lijek za moju botjku?da na muOi me od Cira, pa I, nakon riOa ono noseOi U

samovaraO MOJI problerni SU tek nastajal, a uzrokje bila SunOeva zraka I njena Ijepota. Zaljtibih se u nju, prijateiju moj, ba kao da me jeb opãarala. NoOlma mi nije izbijala iz pameti, a danima deverah svata ne bih Ii, bar na trenutak, presao misliU E ä njenu Ijepotu. aJadao sam se dd Oe me Ijubavna opsesija proái s vremenom, au, kako su dani prolazih, Ijubav koju sam osjeéao spram nje bivala je sve jaOa. MisIlo sam da znam taje Ijubav, all tek tada okdh kolikoje liko moje nezrarije. Trajalo je to tako, bez prestanka devedesetak pa sam say sagoric od±eljezanjom.A da Ii ti, prijateiju moj, zna ta je to prava ljubav? Ljubav je, ako je Oista I prava, kao opijenost bez ijedne popijene kapi vina to ti je omamijenost, neko nedefinirano stanje

zadovoljstva I patnje u kojern, ako kontroIira razum, ne mo±e kontrolirati srce. Ljubav je iskijucivostvar srca, a ne pameti, s time to je, u ovom sluOaju, bib povezano srce j urn. Ako bih ti dalje:’ppisivao svoje tadanje stane, zasigumo bi pomislio da sam skrenuo s pameti, jer, htto ti to iii ne, Iubav ima svoje zakone i norme, ona stvara nove situacije I brie sve postojeOe granice. ta je Ijubav - znaju samo aici, jer, koliko god bih ti opisivao svetu kuóu Kabu u Mekki, ne bih tije dovoljno dobro opisao sve dokje ne vidiL Tako je I sa Ijubaviju. Ukoliko je nisi do±ivio, neáe shvatiti ponaanje onih koji istinski vole srcem, i svakoje doivljava na svoj naOin.Ka±u da je Harun El-Raid obiOavao da eta bagdadskim sokacima, pa, jednom takvom prilikom, sretne djevojku I priupita je:Jesi Ii ti ona Lejia zbog koje je Med±nun poaavio, pomahnitao I na kraju poptpuno poludlo?Ona odgovori da jeste. Onda onPa, kada te sada pogledam, nisinijejasno zbog öega je Med±nunOna ga mimo saslua, pa reöe:Mo±da ti jesi mudar gospodar, aujer je on vidio ono to ti ne vidi,usred Ijubavi je pomahnitao.Da bi nam ±ivot bio ljepi, Uzvieni Gospodar nam je podarlo ljubav, all da ljubav zna biti bolna poznato je Allahu d±.. I kazujem ti, prijateiju moj, da noOlma ne spavah zbog te kapi Ijubavi; ne spavah i tumarah svuda, po klisurama, tmovitim puteljcima .. ne osjeOajuCi glad I 2ed, niti umor, niti ubod tmja. Kakvo Ii je more Ijubavi kad se ovako osjeëa oci kapi Ijubavi? 0 AIlahu moj, Ti si Jedini,_nema drugog Allaha osim Tebe, PR’i Si bio I nikog niie bib prije Tebe, i Ti si postjednji tako da neCe nikobilove dana, upita:toliko lijepa kako sam zamiljao, pa ml pomahnitao.nisi Med±nun da sudi o mojoj Ijepoti, njemu je moja ijepota bila najveóa I

biti posIe Tebe. Ti si Vidijivi I niko nije Tebi silOan, , rj si Skriveni takoda Tebe ne vidi niko. Ti si Jedini bez ikakve sumnje, I Ti si Onaj koji upravijas I nema nad Tobom nadzomika, slava Tebi, slava Tebi, slava Tebi . .. Podari ml, Gospodaru moj, Ijubav za Tobom, makar toliko koliko moze proci kroZ iglene ui, Oak I manje - onoliko koliko mogu podnijeti, jer sam siguran da bih potpuno sagorio od toliko Ijubavi. Neka je Tebi, Gospodaru, slava i hvala, a spas i selam na Tvog odabranika, Oasnog sejjida Muhameda s.a.v.s, na njegovu porodicu, ashabe I sve praVOVjemei AMIN.Zna ii ti, prijateiju moj, ta se desilo kada se, jednoga dana, razboljela Med2flUflOVa Lejia? Med±nun je tada blo daleko, u nabavci svile, I razbolio se u isto vrijeme kada mu je bolovala voijena Lejia. Bolovao je toliko dugo koliko je bolovala i njegova Lejia. Kako I ne bi kada je to izmeclu njih ljubav, dva tijela a jedno srce. Volio bih kada bi razumlo, OitaoOe, da je suza putena iz Ijubavi vrednija od svakog jakuta, zumruta i ostalog dragog kamenja. Umrijeti zajedno sa Lejiom, za Med±ununa je predstavljalo ±ivot. U mom sluëaju, popiti casu gorkog otrova za SunOevom zrakom, za meneje predstavljalo novo radanje.0, pameti, moja, o razumu moj, o srce moje, postalo Si buktinja, a moji glasi postali su njeni glasi. Nikoga nisam zamjeOivao do njenog lika, koji mi je stalno titrao pred ocima. Ona je bila u mome tijelu i dusi, potpuno sam bio ispunjen njom. Sve ml je bib neinteresantna, dosadno, sama misao 0 fljOj davala je smisao mome ±ivotu; sve je bib nitavno I nebitno, samoje ona predstavljala za mene ono navrednije. Ja znam da niko drugi ne razumije ak kao da su svi opOarani, ako ka±em ta je Ijubav I kako se osjeOam - pomisle da sam lud, jer je za mene vrijeme stab, svejedno ml je bib da Ii je nbc iii dan. Znam samo da sam, svakog trenutka, misli, osjeöanja I sve moje 2elje poklanjao njoj,PriOaIj su ml moji, kada sam blo djeOak, 0 Omeru i Merimi. All, to moje srce tada nije shvatalo. Za mene je to bila samo lijepa priëa U kojoj se dvoje odraslih Oudnovato ponaaju. 0 toj velikoj Ijubavi tada se pricalo puno. Moji su me poucili svemu, I zato neka je na njih rahmet Allahov dL. Lijepo su

me odgojili I svi su me pazili. Moj amid±a ml je tepao najIjepjrn imenima, jer sam bio prvi, jedinac, a inaOe dosta vragolast.Svi su ml U porodici Diii izuzetno uOeni, bill su ulema, I ja sam imaobezbroj pitanja za njih, jer nema ko da me razumije onako kako su samo oni znaIi. Moji su me ucili da je Uzvieni Allah dL, ovaj svijet stvorio iZ ljubavj. Govorie ml I da je prvo nastala Ijubav pa onda sve ostalo. Naravno, ja tada nisam nita znao 0 Ijubavi, jer m je, U tim god mama,

bila slada trenjica od priöa o snazi I Ijepoti onih koji vole svim srcern . U stanju koje ti iznosirn sve mi se komealo ii glavi, redale su se, jedna za drugom, slike iz mog ivota, all samo one koje su predstavljale lijepe dogadaje. Ne znadoh ta sam jeo I pio, ne znadoh kuda sam tumarao i ta sam radio. Pomiljao sam, tih dana, u sebi: Allahu dragi I Uzvieni, pa kakvo je to moje srce? NeOe ni za trenutak da me poslua, otrglo se svakoj kontroli I u potpunosti viada tijelom. Vodi ga, mimo razurna I voije, gdje hoáe, a ponajvie u osamu.U tim momentima bi ml naumpala jedna izreka hazreti Alije ibn Ebu Taliba, kada, jedne prilike, pogleda u nebo I reOe: Neka si prokieta, Zvijezdo danica, to zavede Haruta I Maruta. Pomisilo sam da sam I ja ito tako zaveden, opOaran I omamljenkao Harut i Marut Takose moja ljubav prema njoj, iz dana u dan, sve vise pojacavala, sve dok nije dosla do izgaranja. Drugi su ml govorili da niko ne razumije ta je bib sa mnom I da im nije jasno moje ponaanje I osamijivanje. Sutlo sam na takve komentare, jer ko bi me istinski razumlo I ko bi mogao dati odgovore, a da ne pomisli da sam skrenuo sa pameti? Kada posije krompir, I kada nikne dma, lijepa, zelena, lijepa je za oOi, all sve to vaija nalazi se u zemiji, gdje I plod. Cimaje beskorisna I samo mami Ijepotom, skrivajuói istinski plod. A onaj ko bi ml dao odgovore, takoderje u zemiji. Tumarajuôi, tako, polulud od Ijubavi, nakon sagaranja od devedeset dana, naidoh na umu u kojoj ml se ukazala ona ista mudra starica iz d±inskog svijeta. Kadaje ugledah, lijepo me poselami I reOe:

- Mo±e Ii se izdr±ati, insane?- Ne mogu vie da patim I ludirn za njom, pa te mourn da me vrati Suncevoj zraci - odgovorih joj ozaren ponovnom moguOnoOu da ugledam onu za kojom mije srce izgaralo.- Okasnio si,insane, ona se udala za onog vojnika sa iljatom kapomrece starica.Od srOanog bola noge ml zaklecae I pomislih da óu se onesvijestiti. Bolno izgovorihsamo Uh ... I poeljeh umrijeti od tuge koja me svog preplavi. Zivot I smrt, tog trenutka, za mene postadoe isto. Sve izgubi smisao, osjeOah samo bol I patnju koja me razdirae. Starica je neko vrijeme pomno pratila moju reakciju I, potom, nenadano progovori:-Dola sam da ti javim ovu vijest I pomognem koliko mogu. Odvede me onako slomijenog i nemoónog do oveáeg izvora koji je imao zagradeni bunar, pa reOe:- Ovo se zove grozniOavi izvor I ovom vodom se kupaju djeca koja boluju oi groznice. Isto tako, njegova voda je lijek za zaijubijene mukarce, bib da su zaijubijeni U zemaljske, 111 ±ene iz d±inskog svijeta. Ko se okupa ovom vodom, gasi mu se ljubav koju je osjeOao prema eni I