Wiązania chemiczne związki kompleksowe · Wiązania chemiczne ... budowa przestrzenna jest skomplikowana, np. bipiramida pentagonalna lub pryzmat trygonalny Efekt Jahna-Tellera:

Wiązania chemicznezwiązki kompleksowe

Zakład Chemii Medycznej

Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego

2

Wiązania chemiczne

wiązanie atomowe, czyli kowalencyjne, powstaje w wyniku uwspólnienia dwóch elektronów o spinie przeciwnym, po jednym od każdego atomu

wiązanie jonowe powstaje w wyniku przyciągania elektrostatycznego odmiennych ładunków

siły Van der Waalsa - mają one głównie charakter elektrostatyczny

wiązanie wodorowe

wiązanie koordynacyjne https://en.wikipedia.org/wiki/Ionic_bonding

https://www.mpg.de/10386007/van-der-waals-quantum-mechanical

od

dzia

ływ

an

iam

ięd

zycząstc

zko

we



Nowe spojrzenie na strukturę DNA

głównym stabilizatorem podwójnej helisy DNA nie są wiązania wodorowe, lecz „ułożone w stos”

zasady azotowe, którym spoistość zapewnia obecność wody i hydrofobowa kohezja ("wnętrze" helisy

DNA pozostaje suche - cząsteczki wody nie zakłócają procesu łączenia się zasad azotowych w pary za

pomocą wiązań wodorowych)

https://www.chalmers.se/en/departments/chem/news/Pages/DNA-held-together.aspx

rola wiązań wodorowych sprowadza się do zabezpieczania komplementarności obu nici DNA

proces replikacji, czy naprawy DNA wymaga rozdziału obu nici

podwójnej helisy – dzieje się to, gdy białko katalityczne tworzy

środowisko hydrofobowe wokół cząsteczki DNA

- ten rodzaj białka ma kluczowe znaczenie w naprawie DNA -

zrozumienie mechanizmów jego działania może dostarczyć cennych

informacji, umożliwiających skuteczniejszą walkę z wielomachorobami, m.in. rakiem

http://pl.wikipedia.org/wiki/DNA

4

Wiązanie koordynacyjne

tworząca je para elektronów pochodzi od jednego atomu –donoru

akceptor uzupełnia ostatnią powłokę elektronową do konfiguracji najbliższego gazu szlachetnego

donor uzyskuje ładunek dodatni, akceptor uzyskuje ładunek ujemny

donorami elektronów są atomy lub jony z przynajmniej jedną wolną parą elektronów, np. azot, tlen, siarka, jon chlorkowy

akceptorami zazwyczaj są jony wodoru oraz atomy mające lukę oktetową.

5

Związki kompleksowe

sfera

zewnętrzna wewnętrzna

K4 [Fe-(CN)6]

jon centralny ligandy

wiązanie koordynacyjne

6

Związki kompleksowe

Jon centralny:

najczęściej kationy metali takich jak żelazo, kobalt, nikiel, mangan oraz platynowce, miedziowce i cynkowce

niemetale – [SO4]2-, [PO4]

3-,[BH4]-, [SiF6]

2-

sfera


K4 [Fe(CN)6]


Ligandy:

koordynowane z atomem centralnym podstawniki: atomy, grupy atomów lub jony ujemne

otaczają one atomy centralne i dostarczają przynajmniej jedną wolną parę elektronów

ligandy są połączone z jonem centralnym za pomocą wiązania koordynacyjnego

w ligandach dawcami elektronów najczęściej są atomy azotu, tlenu, siarki i węgla

7

Jon kompleksowy może być kationem - [Cu(NH3)4 ]2+

anionem – [Fe(CN)6]4-

cząsteczką obojętną – Ni(CO)4

Jeżeli część związku kompleksowego złożonego z jonu centralnego i ligandu jest obdarzona ładunkiem, to sferę zewnętrzną tworzą proste jony o przeciwnym znaku.

sfera


K4 [Fe(CN)6]


8

Związki kompleksowe -liczba koordynacyjna

Liczbę przyłączonych par elektronowych, która najczęściej odpowiada liczbie podstawników przypadających na jon centralny nazywamy

liczbą koordynacyjną

9

Liczba koordynacyjna

Wartość liczby koordynacyjnej zależy od:

stosunków przestrzennych

możliwości jonu centralnego do przyjęcia par elektronowych na wolne wewnętrzne podpowłoki d (p)

Liczba koordynacyjna przyjmuje najczęściej wartości 2, 4 lub 6

Reguła Lamberta - liczba koordynacyjna bardziej zależy od

okresu niż grupy; często dla okresu:

– drugiego LK = 4

– trzeciego i czwartego LK = 6

– piątego i szóstego LK = 8

Liczba koordynacyjna

Liczba koordynacyjna 2 spotykana jest w przypadku

kompleksów jednowartościowych jonów: Cu+, Ag+ - [Ag(NH3)2]+

Au+ - [Au(CN)2]-

Hg+

kompleksy te mają strukturę liniową.

Liczba koordynacyjna 3: nie jest często spotykana związki mają kształt płaski [HgJ3]-

lub kształt piramidy trygonalnej [SnCl3]

10

Liczba koordynacyjna 4

spotykana w przypadku:

kompleksów metali przejściowych,

zawierających dużą liczbę elektronów d.

najczęstsza liczba koordynacyjna, (dla kompleksów kationów metali grup głównych)

związki o tej liczbie kompleksowej mogą wykazywać strukturę:

tetraedryczną [BF4]-, [AlH4]- [AlCl4]-

płaską kwadratową [Ni(CN)4]2-, [Pt(H2O)4]2+

charakterystyczna dla kationów zawierających 8 elektronów d (Ni2+, Pt2+, Rh+, Pd2+, Ir+)

11


Kompleksy o liczbie koordynacyjnej 5 mogą mieć kształt bipiramidy trygonalnej lub piramidy tetragonalnej.

12

12

Liczba koordynacyjna 6, 7, 8

kompleksy o liczbie koordynacyjnej 6: najczęstsze kompleksy metali przejściowych.

mają kształt regularnego ośmiościanu (kompleksy oktaedryczne).

odchylenia od idealnego ośmiościanu wynikają: ze struktury elektronowej atomu centralnego

(efekt Jahna-Tellera) z oddziaływania kompleksu z jego otoczeniem.

liczby koordynacyjne 7, 8 i 9 spotykane są w przypadku, gdy atomy centralne

mają duże rozmiary, np. Mo(VI) lub W(VI). budowa przestrzenna jest skomplikowana, np.

bipiramida pentagonalna lub pryzmat trygonalny

Efekt Jahna-Tellera:

Każdy nieliniowy układ, w którym występuje degeneracja orbitali,

wykazuje sposób oscylacji obniżający zarówno symetrię jak i

energię układu.

Dowolny kompleks oktaedryczny mający zdegenerowane orbitale

będzie się odkształcał tak, aby obniżyć swoją symetrię i energię.

14

Synteza związków kompleksowych

reakcje przyłączania (addycji) – wzrasta liczba koordynacyjna metalu

Ni + 4CO Ni(CO)4 tetrakarbonylonikiel(0)

reakcje podstawiania (substytucji) – nie zmienia się liczba koordynacyjna metalu

[Cu(H2O)4]2+ + 4NH3 [Cu(NH3)4]

2+ + 4H2O

reakcje dysocjacji (eliminacji) – maleje liczba koordynacyjna metalu

reakcje mogą zachodzić ze zmianą stopnia utlenienia

jony: tetraaquamiedzi(II) tetraaminamiedzi(II)

2[Co(H2O)6]Cl2 + 2NH4Cl + 10NH3 + H2O2

2[Co(NH3)6]Cl3 + 14 H2O

+2

+3

40

44

9

15

Reaktywność związków kompleksowych

Klasyfikacja kompleksów oparta na szybkości reakcji podstawienia,

w których kompleksy te uczestniczą.

Kompleksy kinetycznie labilne – czas półtrwania ≤ 1 minuta

roztwór siarczanu miedzi(II) w wodzie + wodny roztwór amoniaku

natychmiastowa zmiana barwy z bladoniebieskiejna ciemnoniebieską

utworzenie aminakompleksu (amoniak zastępuje część cząsteczek wody skoordynowanych z jonem miedzi(II)).

Miedź(II) tworzy kompleksy kinetycznie labilne

http

://fphoto

.photo

shelte

r.com

/image/I0

000U

TLdg1obN

FQ

16

Reaktywność związków kompleksowych

Klasyfikacja kompleksów oparta na szybkości reakcji podstawienia,

w których kompleksy te uczestniczą.

Kompleksy kinetycznie inertne – czas półtrwania > 1 minuta, trudno wymieniają ligandy

zastąpienie cząsteczek wody skoordynowanych z jonem chromu(III) przez inne ligandy – kilka, kilkadziesiąt godzin

Chrom(III) tworzy kompleksy kinetycznie inertne

17

Izomeria związków kompleksowych

Rozróżniamy dwa rodzaje izomerii związkówkompleksowych:

izomerię strukturalną

ten sam sumaryczny skład chemiczny

odmienny skład jonów kompleksowych

stereoizomerię

atom centralny otoczony jest we wszystkichizomerach takimi samymi ligandami,

ligandy są położone względem siebie w różnysposób.

18

Izomeria strukturalna Izomeria jonowa:

siarczan pentaaminabromokobaltu(III) -ciemnofioletowy

[Co(NH3)5Br]SO4

ligand samodzielny jon

bromek pentaaminasiarczanokobaltu – czerwony.

[Co(NH3)5SO4]Br

Różnice w reaktywności chemicznej. Pierwszy tworzyosad z roztworem chlorku baru, drugi z azotanemsrebra.

[Co(NH3)5Br]SO4 + BaCl2 -> [Co(NH3)5Br]Cl2 + BaSO4

[Co(NH3)5SO4]Br + AgNO3 -> [Co(NH3)5SO4]NO3 + AgBr

19

Izomeria strukturalna

Izomeria wiązaniowa – ligand może łączyć się

z atomem centralnym za posrednictwemdwóch różnych atomów.

Ligand NO2- może łączyć się z atomem

centralnym za pośrednictwem atomu azotu

jon pentaamina(nitrito-N)kobalt(III)

[Co(NH3)5NO2]2+

za pośrednictwem atomu tlenu

pentaamina(nitrito-O)kobalt(III)

[Co(NH3)5ONO]2+

O

[~Co-N ]

O

[~Co-O-N-O]

20

Stereoizomeria

Ligandy rozmieszczone są wokół atomu centralnego w różnysposób


Izomeria optyczna: izomery skręcają płaszczyznę światła spolaryzowanego:

o ten sam kąt o przeciwnym znaku

izomery nie mają płaszczyzny symetrii środka symetrii

Izomeria geometryczna (cis-trans): izomery mają

płaszczyzny symetrii (przynajmniej jedną) środek symetrii nie wykazują czynności optycznej

21

Związki kompleksowe – w przyrodzieDo najważniejszych z nich zaliczamy kompleks żelazo – porfirynowy. Jest on obecny w hemie hemoglobiny i mioglobiny

hemoglobina kompleks żelazo-porfirynowy

łańcuch

polipeptydowy

22

Budowa hemu

reszta histydyny

imidazolowy łańcuch boczny

histydyny

Wiązania koordynacyjne

w hemoglobinie:

4 wiązania łączące żelazo

z azotami pierścieni pirolowych

wiązanie żelazo – azot

pierścienia imidazolowego

histydyny łączące kompleks

żelazo-porfirynowy z łańcuchami

wiązanie żelazo – cząsteczka

tlenu, gdy hemoglobina jest

w formie „oxy”

23

Związki kompleksowe – w przyrodzie

• witamina B12 jon centralny

– kobalt

• chlorofil – jon centralny

magnez

24

Związki kompleksowe – w przyrodzie

białka transportujące metale

• ceruloplazmina (miedź),

• transferyna (żelazo).

25

Związki kompleksowe w medycynieMIBI (sestamibi, kardiolit)[Tc(CNR)6]

+

heksakis(2-metoksyizobutylizonitryl) technet (99mTc)

badanie:

mięśnia sercowego (scyntygrafia)

diagnostyka niektórych nowotworów

gruczolaków przytarczyc

CH3

I

R= CH2-C-OCH3

I

CH3

CNR

I

Tc

ICNR

CNR

CNRRNC

RNC

26


+


badanie:




CH3

I

R= CH2-C-OCH3

I

CH3

CNR

I

Tc

ICNR

CNR

CNRRNC

RNC

Izotop, przepływając wraz z krwią przez tętnice wieńcowe, jest wychwytywany przez serce. Miejsca, w których znacznik nie zgromadził się, to miejsca upośledzonego przepływu krwi (perfuzji) i upośledzonej żywotności (obszary żywego, ale niekurczącego się mięśnia).

http://chorobawiencowa.mp.pl/badania/62362,scyntygrafia-serca

27


+


badanie:




CH3

I

R= CH2-C-OCH3

I

CH3

CNR

I

Tc

ICNR

CNR

CNRRNC

RNC

Pacjent z gruczolakiem przytarczyc.Po 10 minutach od podania sestamibi radionuklid jest obecny zarówno w tarczycy, jak i w przytarczycachW ciągu 2 godzin, radionuklid jest wypłukiwany z tarczycy i pozostaje tylko w prawym gruczole przytarczycznym. Strzałka wskazuje gruczolak przytarczycy o masie 794 mghttp://www.surgicalcore.org/popup/51725

http://www.surgicalcore.org/popup/51725

28

Związki kompleksowe w medycynie

auranofina [Au(PEt3)(ttag)]+

ttag = tetra-O-acetylotioglukoza

lek przeciwreumatyczny

niszczący wirusy HIV deponowane w limfocytach T

trietylofosfina

złoto –

jon centralny

tetraacetylotioglukoza

29

Związki kompleksowe w medycyniecis-platyna cis-diaminadichloroplatyna(II)

cis-[Pt(NH3)2Cl2]

(lek przeciwnowotworowy)

Cl

IH3N – Pt – Cl

I

NH3

Stosowana w leczeniu:

• raka jądra

• raka płuca

• raka pęcherza moczowego

• raka jajnika

• raka szyjki i macicy

• nowotworów w obrębie

głowy i szyi

• czerniaka złośliwy

• mięsaków

• raka kory nadnerczy

Dla prawidłowego funkcjonowania konieczna jest obecność:

dwóch ligandów aktywnych chemicznie, będących względem siebie w położeniu cis (atomy chloru),

dwóch ligandów niereaktywnych, obojętnych elektrycznie (grupy aminowe).

Reaktywne atomy chloru są wymieniane (substytucja nukleofilowa)na atomy azotu zasad guanylowych w łańcuchu DNA

http://pubs.acs.org/cen/coverstory/83/8325/8325cisplatin.html

trans-platyna –stereoizomer cis-platynynie jest aktywny biologicznie!

30

Związki kompleksowe w medycynie

Cl H2O Cl- H2O H+ OH

I I I

H3N – Pt – H2O H3N – Pt – H2O H3N – Pt – H2O

I I I

NH3 NH3 NH3

aktywne formy cis-platyny

+ DNA komórki nowotworowej

addukty cis-platyna-DNA

+2++

Cl

I

H3N – Pt – Cl

I

NH3

Cl

I

H3N – Pt – Cl

I

H3N

dyfuzja pasywna

przez błonę komórkową

H2O

Cl-

krew żylna

cytoplazma

cis-platyna

Cl

IH3N – Pt – Cl

I

NH3

trans-platyna –stereoizomer cis-platyny

nie jest aktywny biologicznie!

Związki kompleksowe w medycynie – trans platyna

31

transplatyna w mniejszym stopniu wiąże się z DNA, bowiem ulega inaktywacji przez związki zawierające grupy –SH

transplatyna powoduje większe odkształcenie heliksu DNA niż izomer cis- - jest łatwiej rozpoznawana i wycinana przez układy reperacyjne komórki

cisplatyna blokuje komórki w fazie G2 cyklu komórkowego i następnie indukuje apoptozę

Związki kompleksowe platyny(II) stosowane w leczeniu nowotworów złośliwych

32

Cieślak-Golonka M.Chemia koordynacyjna w zastosowaniach. PWN 2017

Cisplatyna, karboplatyna oraz

oksaliplatyna są powszechnie

stosowanymi lekami

przeciwnowotworowymi naskalę światową,

Nedaplatyna, heptaplatyna i

lobaplatyna są stosowane

lokalnie w Japonii, Korei i Chinach

Cisplatyna oraz pozostałe leki Pt(Il) stosowane w praktyce klinicznej zalicza się do tzw. klasycznych związków platyny

cechy charakterystyczne:

związki platyny występują tylko na drugim stopniu utlenienia

w sferze koordynacyjnej jonu metalu znajdują się:

dwa labilne anionowe i

dwa inertne ligandy neutralne w konfiguracji cis

związek jest obojętny (nie ma ładunku).

33

Związki kompleksowe platyny(II) stosowane w leczeniu nowotworów złośliwych

Związki kompleksowe – chelaty

Ligandy zawierające więcej niż jedną parę elektronów,występujących w różnych atomach tej samej cząsteczkinazywamy ligandami chelatującymi

związki organiczne zawierające tlen, azot lub siarkę

ligandy mogą być cząsteczkami obojętnymi lub anionami

ligandy tworzą z kationem centralnym związki pierścieniowe

najtrwalsze są kompleksy pięcio- lub sześcioczłonowe

w chelatach mogą występować wiązania jonowe i kowalencyjne

związek chelatowy kationu metalu z ligandem organicznym ma

charakter związku organicznego

kompleksy chelatowe mogą być cząsteczkami obojętnymi,

anionami lub kationami

34

35

Związki kompleksowe - EDTAkwas etylenodiaminotetraoctowy

Documents

Wiązania chemiczne związki kompleksowe · Wiązania chemiczne ... budowa przestrzenna jest skomplikowana, np. bipiramida pentagonalna lub pryzmat trygonalny Efekt Jahna-Tellera: