WYCHOWANIE FIZYCZNE€¦ · Wychowanie fizyczne w Uniwersytecie Zielonogórskim, należy podkreślić, że od kilku lat środowiska lokalne, władze miasta, działacze sportowi i

Uniwersytet Zielonogórski

Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu

PROGRAM KSZTAŁCENIA

KIERUNEK:

WYCHOWANIE FIZYCZNE

STUDIA II STOPNIA

ROK AKADEMICKI 2014/2015

Zielona Góra, dnia 15.04.2014 r.

2

SPIS TREŚCI

I. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PROWADZONYCH STUDIÓW….……………………………………..…4

1. Wskazanie związku z misją uczelni i jej strategią rozwoju:…………….………………..…………4

2. Ogólne cele kształcenia oraz możliwości zatrudnienia (typowe miejsca pracy) i kontynuacji kształcenia przez absolwentów:………………………..................................……….……..6

3. Wymagania wstępne (oczekiwane kompetencje kandydatów)– drugi stopień studiów ..................…………………………………………….……………………………………………………………………………..6

4. Zasady rekrutacji……………...……………………………………..………………………………….…………….6

II. EFEKTY KSZTAŁCENIA………………..……………………………………………………………………………….….8

1. Tabela odniesień efektów kierunkowych do efektów obszarowych …………………..……..8

2. Pokrycie obszarowych efektów kształcenia przez kierunkowe efekty kształcenia – z komentarzami……………………….…………………………………………………............................................11

III. POGRAM STUDIÓW…………...…………………………………...…………………………………………….…...14

1. Liczba punktów ECTS konieczna do uzyskania kwalifikacji:…………….………………….….…14

2. Liczba semestrów:…………………………………………………..…..…………………………………..……..14

3. Opis poszczególnych modułów kształcenia ………………..…………………………………….....…14

4. Matryca efektów kształcenia …………………………...………………………………………………..…..18

5. Opis sposobów sprawdzania efektów kształcenia (dla programu) z odniesieniem do konkretnych modułów kształcenia, form zajęć i sprawdzianów…………………...………………….….18

6. Plan studiów z zaznaczeniem modułów podlegających wyborowi przez studenta …..20

7. Sumaryczne wskaźniki charakteryzujące program studiów:……………………………………..24

IV. WARUNKI REALIZACJI PROGRAMU STUDIÓW………………………………………………………….…25

1. Minimum kadrowe …………………………………………………………………………………………..……..25

2. Proporcja liczby nauczycieli akademickich stanowiących minimum kadrowe do liczby studiujących……………………………………………………………………………….……………………………………….26

3. Opis działalności badawczej …………………………………...…………………………….………………..26

3.1. Zadania badawcze kontynuowane ………………………………………….……………………...28

3.2. Zadania badawcze nowe ………………….…………………………...........................………...31

3.3. Badania naukowe studentów ……………...……………………………………………….…..…….32

4. Pracownicy spoza minimum kadrowego…………………………………………………………….……33

3

V. WYJAŚNIENIA I UZASADNIENIA …………………………………………..……..............................……34

1. Sposób wykorzystania wzorców międzynarodowych…………..……………………………….….34

2. Sposób uwzględniania wyników monitorowania karier absolwentów……………….…….34

3. Udokumentowania – dla studiów stacjonarnych – że co najmniej połowa programu kształcenia jest realizowana w postaci zajęć dydaktycznych wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich………………………...………………..………..…………………….…………..35

4. Udokumentowanie, że program studiów umożliwia studentowi wybór modułów kształcenia w wymiarze nie mniejszym niż 30% ECTS……………………………………………...……….…35

5. Sposób współdziałania z interesariuszami zewnętrznymi ………………………………..….…..35

VI. DODATKOWE WYMAGANIA WYNIKAJĄCE Z UTWORZENIA NOWEGO KIERUNKU

STUDIÓW………………………………..……………………………………………………………………………..…………..……………37

1. Aktualna baza naukowo-dydaktyczna……………………..…………………………...………………………...37

2. Biblioteka Uniwersytetu Zielonogórskiego……………………………………………..……………………….43

4. Informacja o zapewnieniu wewnętrznego systemu jakości kształcenia………………..............49

ZAŁĄCZNIKI:

1. Matryca efektów kształcenia dla programu studiów na kierunku wychowanie fizyczne – studia drugiego stopnia.

2. Plan studiów kierunek wychowanie fizyczne – studia drugiego stopnia, stacjonarne.

3. Plan studiów kierunek wychowanie fizyczne – studia drugiego stopnia, niestacjonarne.

4. Wykaz nauczycieli akademickich stanowiących minimum kadrowe na kierunku wychowanie fizyczne - II stopień w roku akademickim 2014/2015.

5. Oświadczenia pracowników zaliczonych do minimum kadrowego na kierunku wychowanie fizyczne - II stopień.

6. Opis dorobku naukowego i doświadczenie zawodowe pracowników zaliczonych do minimum kadrowego na kierunku wychowanie fizyczne - II stopień.

7. Porozumienia i oświadczenia interesariuszy zewnętrznych biorących udział w pracach programowych i konsultacjach programu kształcenia na kierunku wychowanie fizyczne - II stopień.

8. Katalogi przedmiotów.

9. Publikacje pracowników.

10. Opis dorobku naukowego i doświadczenie zawodowe pracowników spoza minimum kadrowego zatrudnionych na kierunku wychowanie fizyczne - II stopień.

11. Szczegółowy wykaz literatury z zakresu nauk o kulturze fizycznej znajdującej się w bibliotece Uniwersytetu Zielonogórskiego

4

I. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PROWADZONYCH STUDIÓW

Nazwa kierunku: wychowanie fizyczne

Poziom kształcenia: studia drugiego stopnia

Profil kształcenia: praktyczny

Forma studiów: stacjonarne, niestacjonarne

Tytuł zawodowy uzyskiwany

przez absolwenta:

magister

Przyporządkowanie do

obszaru lub obszarów

kształcenia:

obszar nauk medycznych i nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze

fizycznej

Wskazanie dziedzin (nauki

lub sztuki) i dyscyplin

(naukowych lub

artystycznych), do których

odnoszą się efekty kształcenia:

dziedzina nauk o kulturze fizycznej

1. Wskazanie związku z misją uczelni i jej strategią rozwoju:

Uniwersytet Zielonogórski został powołany w wyniku połączenia Politechniki

Zielonogórskiej w Zielonej Górze oraz Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Tadeusza

Kotarbińskiego w Zielonej Górze1.

Zgodnie ze Statutem Uniwersytetu Zielonogórskiego podstawowymi kierunkami działalności

uniwersytetu są: prowadzenie badań naukowych, kształcenie studentów i doktorantów oraz

upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, techniki, sztuki i kultury.

Uniwersytet dochowuje wierności tradycji i zwyczajom akademickim, czerpie z nich w

sytuacjach nieuregulowanych prawnie, a swoje cele i zadania wypełnia z poszanowaniem

ludzkiej godności. Uniwersytet kieruje się w swojej działalności zasadami zgodnymi z Kartą

Uniwersytetów Europejskich.

Uniwersytet wspiera indywidualizację kształcenia studentów. Proces edukacyjny w

Uniwersytecie Zielonogórskim jest organizowany z poszanowaniem zasady spójności

kształcenia i badań naukowych oraz prawa studiujących do swobodnego rozwijania ich

zamiłowań i indywidualnych uzdolnień.

Uniwersytet Zielonogórski jest uczelnią otwartą zarówno na najnowsze osiągnięcia naukowe i

techniczne, jak i na zapotrzebowanie społeczne dotyczące usług edukacyjnych realizowanych

1 Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 roku o utworzeniu Uniwersytetu Zielonogórskiego w Zielonej Górze (Dz. U. Nr

74, poz. 785)

5

w duchu służby na rzecz dobra wspólnego z uwzględnieniem szczególnych potrzeb

edukacyjnych młodzieży niepełnosprawnej.

Do zadań edukacyjnych Wydziału, obok kształcenia studentów, należy również kształcenie

ustawiczne prowadzone zarówno w formie studiów podyplomowych jak i w formie

cyklicznych wykładów i seminariów popularyzujących najnowsze osiągnięcia nauki i

techniki. Kształcenie kadry naukowej Wydział prowadzi poprzez systemy seminariów

naukowych.

Program kształcenia na kierunku Wychowanie fizyczne wpisuje się w strategię rozwoju

Uniwersytetu Zielonogórskiego i działań na poziomie Wydziału. O roli kierunku świadczy

duża liczba kandydatów na studia wynikająca między innymi z dużego zainteresowania

instytucji i stowarzyszeń sportowych działających na terenie województwa lubuskiego, a w

szczególności tradycji środowiska sportowego Zielonej Góry.

Uzasadniając wniosek o uruchomienie dwuletnich studiów II stopnia na kierunku

Wychowanie fizyczne w Uniwersytecie Zielonogórskim, należy podkreślić, że od kilku lat

środowiska lokalne, władze miasta, działacze sportowi i klubowi zabiegają o powołanie

studiów II stopnia na tym kierunku.

Bardzo dobra atmosfera dla utworzenia studiów II stopnia z wychowania fizycznego to nie

tylko słowne deklaracje, ale przede wszystkim konkretna pomoc, którą zapewniają mam

władze miasta umożliwiając nieodpłatne korzystanie z miejskich obiektów sportowych:

pływalni, stadionu lekkoatletycznego i hali akrobatycznej.

Uniwersytet Zielonogórski dysponuje własną, dobrą bazą sportową i dydaktyczną, na którą

składają się między innymi: 3 sale sportowe, stadion lekkoatletyczny, 2 boiska

wielofunkcyjne, 2 korty tenisowe, 3 siłownie oraz specjalistyczne pracownie do prowadzenia

ćwiczeń z anatomii, fizjologii i antropologii, traumatologii i pierwszej pomocy, biomechaniki

i biochemii, co umożliwia pełną realizację programu studiów II stopnia z wychowania

fizycznego.

Potrzeba zapewnienia dalszego kształcenia absolwentom studiów licencjackich w Zielonej

Górze, wiąże się ściśle z trudną sytuacją materialną wielu rodzin w naszym regionie, która

szczególnie w okresie kryzysu ekonomicznego i wzrastającego bezrobocia, bardzo często nie

pozwala młodzieży na kontynuowanie nauki poza miejscem zamieszkania.

Umożliwienie ukończenia studiów magisterskich z wychowania fizycznego w Uniwersytecie

Zielonogórskim, miałoby także duże znaczenie dla rozwoju sportu kwalifikowanego w

naszym mieście, gdyż pozwoliłoby zatrzymać uzdolnionych sportowców w macierzystych

klubach przez okres pięciu lat, co przyczyniłoby się do lepszego ich funkcjonowania.

Działające w mieście szkoły mistrzostwa sportowego (pływalnia, piłki nożnej i akrobatyki)

mogłyby znacznie efektywniej pracować przy zachowaniu ciągłości treningowej sportowców,

także po ukończeniu przez nich studiów licencjackich.

6

2. Ogólne cele kształcenia oraz możliwości zatrudnienia (typowe miejsca pracy) i

kontynuacji kształcenia przez absolwentów:

Celem kształcenia na studiach drugiego stopnia na kierunku wychowanie fizyczne jest

poszerzenie i doskonalenie warsztatu pracy nauczyciela wychowania fizycznego poprzez

zdobywanie zawansowanej wiedzy i umiejętności z obszaru nauk o kulturze fizycznej,

korespondującej z innymi obszarami nauk takimi jak: nauki medyczne, nauki o zdrowiu,

nauki humanistyczne i społeczne. Kwalifikacje absolwenta mają w założeniu zapewnić

racjonalne działanie środkami fizycznymi na rozwój fizyczny, motoryczny i zdrowotny oraz

środkami pedagogicznymi na rozwój psychiczny i społeczny, a także kształtować właściwej

postawy do kultury fizycznej osób w różnym wieku. Absolwent uzyskuje pełne

przygotowanie pedagogiczne do programowania, planowania oraz realizacji wychowania

fizycznego w szkołach na wszystkich etapach edukacji - zgodnie ze standardami kształcenia

przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela2, instytucjach kultury fizycznej,

administracji samorządowej i państwowej, organizacjach społecznych, instytucjach

badawczych oraz instytucjach zajmujących się doradztwem i upowszechnianiem wiedzy z

zakresu aktywności fizycznej. Absolwent jest przygotowany do kontynuacji kształcenia na

studiach doktoranckich.

3. Wymagania wstępne (oczekiwane kompetencje kandydatów) – drugi stopień studiów:

Warunkiem podjęcia studiów drugiego stopnia na kierunku wychowanie fizyczne jest

ukończenie studiów pierwszego stopnia na kierunku wychowanie fizyczne i posiadanie

dyplomu licencjata. O przyjęcie mogą się ubiegać również absolwenci kierunków

pokrewnych, którzy zaliczyli nie mniej niż 60 % godzin i uzyskali nie mniej niż 60%

punktów ECTS z zakresu treści efektów kształcenia w obszarze nauk medycznych, nauk o zdrowiu

oraz nauk o kulturze fizycznej dla pierwszego stopnia na kierunku wychowanie fizyczne

posiadający przygotowanie pedagogiczne. Na studia ubiegać się mogą absolwenci szkół

zawodowych znajdujących się w wykazie Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Absolwenci nieposiadający dyplomu licencjata z wychowania fizycznego zobowiązani są do

wyrównania różnic programowych (godzinowych i punktów ECTS).

4. Zasady rekrutacji

Rekrutację w Uniwersytecie Zielonogórskim prowadzi Sekcja Rekrutacji. Na studia zostaną

przyjęci w ramach limitu miejsc kandydaci, którzy spełnili wszystkie wymagania

rekrutacyjne:

- kwestionariusz osobowy dla kandydatów na wyższe studia,

2 Rozporządzenia MNiSW z dnia 17 stycznia 2012 roku, w sprawie standardów kształcenia przygotowującego

do wykonywania zawodu nauczyciela,

7

- dyplom ukończenia studiów licencjackich,

- suplement lub wyciąg z indeksu studenta ze studiów licencjackich,

- kserokopia dowodu osobistego (pierwsza i druga strona),

- fotografie,

- zaświadczenie lekarza medycyny pracy lub lekarza uprawnionego do przeprowadzania

badań profilaktycznych o stanie zdrowia i braku przeciwwskazań do studiowania na kierunku

wychowania fizycznego. Za ważne uważa się badania przeprowadzone nie wcześniej niż 3

miesiące przed złożeniem dokumentów,

- dowód wpłaty za postępowanie kwalifikacyjne (zgodnie z obowiązującymi przepisami).

Kandydaci na studia drugiego stopnia przyjmowani są według kolejności na liście

rankingowej sporządzonej na podstawie punktacji za przeliczony wynik ukończenia studiów

wpisany do dyplomu oraz dodatkowo liczbę punktów za przeliczoną ocenę z egzaminu

dyplomowego.

8

II. EFEKTY KSZTAŁCENIA

1. Tabela odniesień efektów kierunkowych do efektów obszarowych

Tabela 1. Odniesień efektów kierunkowych do efektów obszarowych z komentarzami

Kod

kierunkowego

efektu

kształcenia

Efekty kształcenia dla kierunku studiów

WYCHOWANIE FIZYCZNE

Po ukończeniu studiów drugiego stopnia

na kierunku wychowanie fizyczne absolwent:

Odniesienie do

efektów obszarowych

WIEDZA

K2_W01

posiada rozszerzoną wiedzę w zakresie fizjologicznych i

biologicznych podstaw nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze

fizycznej M2_W01, M2_W02

K2_W02

posiada szczegółową znajomość budowy i funkcji

organizmu człowieka w zakresie dziedzin nauki o zdrowiu i

kulturze fizycznej M2_W01, M2_W02

K2_W03

zna objawy i przyczyny wybranych zaburzeń i zmian

chorobowych, a także dysfunkcji społecznych oraz metody

ich oceny w zakresie niezbędnym dla nauk o kulturze

fizycznej

M2_W03,

K2_W04 rozumie i poddaje analizie procesy psychospołeczne ważne

dla zdrowia i jego ochrony lub kultury fizycznej M2_W04

K2_W05

ma szczegółową wiedzę dydaktyczną właściwą dla

nauczyciela wychowania fizycznego na różnych etapach

edukacji M2_W05, M2_W10

K2_W06

rozumie i diagnozuje styl życia oraz wybrane modele

zachowań prozdrowotnych, kreacyjnych i rekreacyjnych

podejmowanych przez człowieka oraz rozumie

uwarunkowania kulturowe potrzeb i problemów jednostek

oraz grup społecznych

M2_W06, M2_W08,

K2_W07

posiada pogłębioną wiedzę o metodach pomiaru w naukach

o kulturze fizycznej oraz wykorzystania zaawansowanych

metod, technik i narzędzi badawczych do prowadzenia

badań naukowych

M2_W07, M2_W11

K2_W08

posiada pogłębioną wiedzę filozoficzną, społeczno-

ekonomiczno, psychologiczną i pedagogiczną w zakresie

nauk o kulturze fizycznej i jej praktycznych implikacji

M2_W03, M2_W05,

M2_W08

K2_W09

ma pogłębioną wiedzę z zakresu wychowania fizycznego

oraz wybranych aspektów nauk o zdrowiu i ich powiązania

z innymi dyscyplinami naukowymi M2_W09

K2_W10

ma wiedzę i zna specjalistyczną terminologię

wykorzystywaną w wychowaniu fizycznym i w

dyscyplinach pokrewnych M2_W10

K2_W11

zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu

ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego oraz

konieczność zarządzania zasobami własności intelektualnej M2_W07, M2_W11

9

K2_W12

zna ogólne zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej

przedsiębiorczości, wykorzystującej wiedzę dotycząca

zasad organizowania, zarządzania i kierowania zespołem,

placówkami prowadzącymi działalność oświatowa oraz

sportową

M2_W12

UMIEJĘTNOŚCI

K2_U01

posiada pogłębioną umiejętność stosowania technik

efektywnego komunikowania się i negocjacji, potrafi

porozumiewać się z osobami w różnej kondycji

emocjonalnej, pochodzącymi z różnych środowisk,

rozwiązywać konflikty i konstruować dobrą atmosferę dla

komunikacji z jednostką i grupą społeczną

M2_U01

K2_U02

potrafi posługiwać się zaawansowanym technicznie

sprzętem i aparaturą stosowanymi w zakresie dziedzin

nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla

studiowanego kierunku studiów

M2_U02

K2_U03

potrafi prezentować i wyjaśniać problemy z zakresu

wychowania fizycznego i ochrony zdrowia M2_U03

K2_U04

potrafi zidentyfikować uwarunkowania kulturowe,

psychospołeczne, religijne i etniczne zachowań

wychowanków M2_U04

K2_U05

potrafi sformułować plan działań odpowiadających

potrzebom edukacyjnym, zdrowotnym i sprawnościowym

jednostek i grup M2_U05, M2_U08

K2_U06

potrafi posługiwać się wyspecjalizowanymi narzędziami i

technikami informatycznymi w celu pozyskiwania danych,

a także analizować i krytycznie oceniać te dane M2_U06

K2_U07

potrafi identyfikować błędy i zaniedbania w praktyce

charakterystyczne dla wychowania fizycznego i dyscyplin

pokrewnych M2_U07

K2_U08

potrafi współdziałać w planowaniu i realizacji zadań

badawczych w zakresie nauk o kulturze fizycznej M2_U08, M2_U06

K2_U09

posiada umiejętność wykorzystania wychowawczych

aspektów aktywności fizycznej, turystyki i rekreacji w

profilaktyce wykluczenia i patologii społecznych

M2_U09, M2_U10,

M2_U04

K2_U10

posiada zaawansowane umiejętności kierowania i

realizowania zajęć rekreacyjnych, zdrowotnych, sportowych

lub estetyki zachowań ruchowych w pracy z różnymi

grupami społecznymi

M2_U09, M2_U10

K2_U11

posiada specjalistyczne umiejętności ruchowe z zakresu

wybranych form aktywności fizycznej (rekreacyjnych,

zdrowotnych, sportowych i estetycznych) M2_U09, M2_U11

10

K2_U12

potrafi samodzielnie modyfikować i tworzyć różne formy

aktywności fizycznej w zależności od warunków

środowiskowych i klimatycznych M2_U12

K2_U13

posiada umiejętność przygotowania pisemnego

opracowania w zakresie dyscyplin o kulturze fizycznej M2_U13

K2_U14

posiada umiejętność przygotowania wystąpień ustnych w

zakresie dziedzin nauki o kulturze fizycznej z

zastosowaniem nowoczesnych metod i technik M2_U14

K2_U15

ma umiejętności językowe w zakresie nauk o kulturze

fizycznej zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu

B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego M2_U15

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

K2_K01

rozumie potrzebę dokształcania zawodowego i rozwoju

osobistego w ciągu całego życia, potrafi inspirować i

organizować proces uczenia się innych osób M2_K01

K2_K02

ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności,

dokonuje samooceny własnych kompetencji, zna własne

ograniczenia i wie kiedy zgłosić się do specjalistów M2_K02

K2_K03

okazuje dbałość o prestiż związany z wykonywaniem

zawodu nauczyciela, dba o dobro wychowanków i

właściwie pojętą solidarność zawodową M2_K03

K2_K04

wykazuje przywództwo i przedsiębiorczość, potrafi

zorganizować pracę zespołu M2_K04

K2_K05

wykazuje aktywność i kreatywność w samodzielnym

określeniu priorytetów i podejmuje działania służące

realizacji określonych przez siebie lub innych zadań M2_K05

K2_K06

potrafi rozwiązywać złożone problemy związane z

wykonywaniem zawodu nauczyciela M2_K06

K2_K07

potrafi dbać o bezpieczeństwo własne, otoczenia i

współpracowników w działalności wychowawczej,

rekreacyjnej, zdrowotnej i sportowej M2_K07

K2_K08

potrafi formułować opinie dotyczące różnych aspektów

działalności zawodowej przestrzegając zasad etycznych M2_K08

K2_K09

potrafi motywować osoby w różnym wieku do

podejmowania działań prozdrowotnych oraz czynnego

uczestnictwa w aktywności fizycznej M2_K09

11

2. Pokrycie obszarowych efektów kształcenia przez kierunkowe efekty kształcenia

– z komentarzami.

Efekty kształcenia dla kierunku wychowanie fizyczne pokrywają w 100% efekty dla obszaru

nauk medycznych, nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze fizycznej.

Tabela 2. Pokrycie obszarowych efektów kształcenia przez kierunkowe efekty kształcenia dla

studiów drugiego stopnia na kierunku wychowanie fizyczne

Profil praktyczny

Symbol

obszarowego

efektu

kształcenia

Efekty kształcenia dla obszaru kształcenia

w zakresie nauk o kulturze fizycznej

Osoba posiadająca kwalifikacje drugiego stopnia:

Odniesienie

do efektów

kształcenia

dla kierunku

WIEDZA

M2_W01 posiada rozszerzoną wiedzę w zakresie fizykochemicznych i

biologicznych podstaw nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze fizycznej

w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla


K2_W01,

K2_W02

M2_W02 posiada szczegółową znajomość budowy i funkcji organizmu

człowieka w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych,

właściwych dla studiowanego kierunku studiów

K2_W01,

K2_W02

M2_W03 zna objawy i przyczyny wybranych zaburzeń i zmian chorobowych, a

także dysfunkcji społecznych oraz metody ich oceny w zakresie

niezbędnym dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych

dla studiowanego kierunku studiów

K2_W03

M2_W04 rozumie i poddaje analizie procesy psychospołeczne ważne dla

zdrowia i jego ochrony lub kultury fizycznej w zakresie niezbędnym

dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla


K2_W04

M2_W05 zna zasady praktyki opartej na dowodach K2_W05,

M2_W06 rozumie i diagnozuje styl życia oraz wybrane modele zachowań

prozdrowotnych, kreacyjnych i rekreacyjnych podejmowanych przez

człowieka oraz rozumie uwarunkowania kulturowe potrzeb i

problemów jednostek oraz grup społecznych

K2_W06,

K2_W08

M2_W07 rozumie zasady funkcjonowania sprzętu i aparatury stosowanych w

zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla


K2_W07,

K2_W11

12

M2_W08 zna i rozumie społeczne i ekonomiczno-gospodarcze uwarunkowania

wybranego obszaru działalności zawodowej K2_W08,

M2_W09 ma pogłębioną wiedzę z zakresu nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze

fizycznej oraz ich miejscu i znaczeniu w systemie nauk K2_W09

M2_W10 ma wiedzę i zna terminologię nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze

fizycznej w zakresie niezbędnym dla dziedzin nauki i dyscyplin

naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów

K2_W10,

M2_W11 zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony

własności przemysłowej i prawa autorskiego oraz konieczność

zarządzania zasobami własności intelektualnej

K2_W11,

K2_W07

M2_W12 zna ogólne zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej

przedsiębiorczości, wykorzystującej wiedzę z zakresu dziedzin nauki i

dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów

K2_W12

UMIEJĘTNOŚCI

M2_U01 posiada pogłębioną umiejętność stosowania technik efektywnego

komunikowania się i negocjacji K2_U01

M2_U02 potrafi posługiwać się zaawansowanym technicznie sprzętem i

aparaturą stosowanymi w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin

naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów

K2_U02

M2_U03 potrafi prezentować i wyjaśniać problemy z zakresu ochrony zdrowia

w sposób dostosowany do przygotowania osób oraz grup docelowych K2_U03

M2_U04 potrafi zidentyfikować uwarunkowania kulturowe, religijne i etniczne

problemów pacjenta, klienta oraz grupy społecznej K2_U04

M2_U05 potrafi sformułować plan działań odpowiadających potrzebom

pacjenta, klienta oraz grupy społecznej K2_U05,

K2_U08,

M2_U06 potrafi posługiwać się wyspecjalizowanymi narzędziami i technikami

informatycznymi w celu pozyskiwania danych, a także analizować i

krytycznie oceniać te dane

K2_U06

M2_U07 potrafi identyfikować błędy i zaniedbania w praktyce K2_U07

M2_U08 potrafi współdziałać w planowaniu i realizacji zadań badawczych w

zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla


K2_U08,

K2_U06

M2_U9 posiada umiejętność wykorzystania wychowawczych aspektów

promocji zdrowia i aktywności fizycznej w profilaktyce wykluczenia i

patologii społecznych

K2_U09,

K2_U04,

K2_U10

M2_U10 posiada zaawansowane umiejętności kierowania i realizowania zajęć

rekreacyjnych, zdrowotnych, sportowych lub estetyki zachowań

ruchowych w pracy z różnymi grupami społecznymi

K2_U10,

K2_U09

M2_U11 posiada specjalistyczne umiejętności ruchowe z zakresu wybranych

form aktywności fizycznej (rekreacyjnych, zdrowotnych, sportowych i

estetycznych) w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych,

właściwych dla studiowanego kierunku studiów

K2_U11,

K2_U09

13

M2_U12 potrafi samodzielnie modyfikować i tworzyć różne formy aktywności

fizycznej w zależności od warunków środowiskowych i klimatycznych K2_U12

M2_U13 posiada umiejętność przygotowania pisemnego opracowania w

zakresie dyscypliny naukowej, właściwej dla studiowanego kierunku

studiów

K2_U13

M2_U14 posiada umiejętność przygotowania wystąpień ustnych w zakresie

dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego

kierunku studiów

K2_U14

M2_U15 ma umiejętności językowe w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin

naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów, zgodne

z wymaganiami określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego

Systemu Opisu Kształcenia Językowego

K2_U15


M2_K01 rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i

organizować proces uczenia się innych osób K2_K01

M2_K02 jest świadoma własnych ograniczeń i wie, kiedy zwrócić się do

ekspertów K2_K02

M2_K03 okazuje dbałość o prestiż związany z wykonywaniem zawodu i

właściwie pojętą solidarność zawodową K2_K03

M2_K04 wykazuje przywództwo i przedsiębiorczość, potrafi zorganizować

pracę zespołu K2_K04

M2_K05 potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego

przez siebie lub innych zadania K2_K05

M2_K06 potrafi rozwiązywać złożone problemy związane z wykonywaniem

zawodu K2_K06

M2_K07 potrafi dbać o bezpieczeństwo własne, otoczenia i współpracowników K2_K07

M2_K08 potrafi formułować opinie dotyczące różnych aspektów działalności

zawodowej K2_K08

M2_K09 demonstruje postawę promującą zdrowie i aktywność fizyczną K2_K09

14

III. POGRAM STUDIÓW

1. Liczba punktów ECTS konieczna do uzyskania kwalifikacji: 120

2. Liczba semestrów: 4

3. Opis poszczególnych modułów kształcenia.

MODUŁ PODSTAWOWY OBOWIĄZKOWY DLA WSZYSTKICH STUDENTÓW

Moduł ten obejmuje 105 godzin, w tym 5 przedmiotów, za które student może uzyskać 11

punktów ECTS. Moduł podstawowy obejmuje przedmioty podstawowe dla kierunku

wychowanie fizyczne na II stopniu kształcenia. Każdy student musi zaliczyć wszystkie

przedmioty wchodzące w skład tego modułu.

MODUŁ PODSTAWOWY

Lp. Przedmioty wchodzące w skład modułu: Liczba

godzin ECTS

1 Ekologia z ochroną środowiska 15 2

2 Filozofia i etyka sportu 15 2

3 Pedagogika kultury fizycznej 15 2

4 Psychologia aktywności ruchowej 30 2

5 Socjologia sportu 30 3

105 11

MODUŁ KIERUNKOWY

Moduł kierunkowy obejmuje 600 godzin zajęć, realizowanych na 23 przedmiotach, za które

student może otrzymać 65 punkty ECTS. Student musi zaliczyć wszystkie przedmioty

wchodzące w skład tego modułu.

MODUŁ KIERUNKOWY

Lp. Przedmioty wchodzące w skład modułu: Liczba

godzin ECTS

1 Biomechanika ruchu - metody pomiarowe 30 5

2 Fizjologia wysiłku fizycznego 30 4

3 Gimnastyka 30 2

15

4 Medycyna sportowa 30 4

5 Piłka siatkowa 30 2

6 Zaawansowana metodyka wychowania fizycznego 45 8

7 Lekkoatletyka 30 3

8 Pływanie 30 2

9 Wychowanie fizyczne specjalne 30 3

10 Odnowa biologiczna 30 3

11 Traumatologia 30 3

12 Nowoczesne formy tańca 15 2

13 Teoria treningu 30 4

14 Koszykówka 30 2

15 Piłka ręczna 30 2

16 Piłka nożna 30 2

17 Turystyka i rekreacja szkolna 30 3

18 Higiena szkolna i żywienie 30 3

19 Organizacja i zarządzanie kulturą fizyczną 15 2

20 Wykład monograficzny nauk przyrodniczych (1) 15 2

21 Wykład monograficzny nauk o humanistycznych i

społecznych (2) 15 2

22 Wykład monograficzny z nauka o kulturze

fizycznej (3) 15 2

600 65

MODUŁ ZAJĘĆ OGÓLNOUCZELNIANYCH

W obrębie tego modułu student może zrealizować minimum 2 punkty ECTS na dowolnie

wybranych zajęciach ogólnouczelnianych w wymiarze 15 godzin. Student może skorzystać z

oferty przygotowanej w ramach macierzystego wydziału lub innych wydziałów. Oferta będzie

aktualizowana w każdym roku akademickim.

Oferta na rok akademicki 2013/14 znajduje się na stronie internetowej Prorektora ds. Jakości

Kształcenia Uniwersytetu Zielonogórskiego- www.ects.uz.zgora.pl

MODUŁ DYPLOMOWY

Moduł obejmuje 135 godzin oraz 22 punktów ECTS. Celem modułu jest przygotowanie przez

studenta pracy dyplomowej.

16

MODUŁ DYPLOMOWY

Lp. Przedmioty wchodzące w skład modułu: Liczba godzin ECTS

1 Metodologia badań naukowych 30 4

2 Statystyka 30 3

3 Seminarium dyplomowe 75 15

135 22

Student może wybrać prowadzącego seminarium spośród samodzielnych pracowników

stanowiących minimum kadrowe na danym kierunku oraz zatrudnionej przez wydział,

wspomagającej kadry emerytowanych profesorów. Student wybiera prowadzącego

seminarium kierując się swoimi zainteresowaniami oraz dorobkiem naukowym opiekuna

naukowego.

Praca dyplomowa i egzamin dyplomowy stanowią sprawdzian osiągnięcia przez studenta

wszystkich zakładanych efektów kształcenia. Warunkiem przystąpienia do egzaminu

dyplomowego jest zaliczenie przedmiotów przewidzianych planem studiów oraz

przygotowanie pracy dyplomowej.

Egzamin dyplomowy prowadzony jest w formie ustnej. Obejmuje ogólne zagadnienia

teoretyczne z zakresu nauk o kulturze fizycznej oraz treści zawartych w pracy dyplomowej.

Student w oparciu o wiedzę teoretyczną i praktyczną powinien wykazać się umiejętnością

analizy i syntezy badanych w pracy dyplomowej zjawisk, umiejętnością wnioskowania

i uogólniania. O ocenie końcowej decyduje ocena z pracy dyplomowej, ocena z egzaminu i

średnia ocen przebiegu studiów (Regulamin Studiów UZ, §68).

MODUŁ SPECJALNOŚCIOWY

W ramach tego modułu student wybiera jedną z oferowanych propozycji. Każda z nich jest

realizowana w wymiarze 150 godzin, za które student otrzymuje 12 punktów ECTS. W

przypadku braku wymaganej liczby osób w grupie - Uchwała senatu nr 561 z dnia 30 maja

2012 roku w sprawie zasad uruchamiania specjalności na kierunku studiów liczby studentów

do grupy konwersatoryjnej – specjalizacja nie będzie utworzona.

I. Specjalizacja instruktorska - specjalizacja instruktorska – piłka siatkowa

Dobór grupy studentów do modułu odbywać się będzie na podstawie testu umiejętności

praktycznych z zakresu piłki siatkowej i oceny z przedmiotu kierunkowego – piłka siatkowa.

Program kształcenia opracowany jest na podstawie Rozporządzenia Ministra z dnia 18 lutego

2011 w sprawie szczegółowych warunków uzyskiwania kwalifikacji zawodowych w sporcie. 3

3 Zgodnie z rozporządzeniem ministra sportu i turystyki z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie szczegółowych warunków

uzyskiwania kwalifikacji zawodowych w sporcie (par 8. ust. 1 pkt 2)

17

Szczegółowy opis zawarty jest w katalogach przedmiotu dla kierunku wychowanie fizyczne -

załącznik 8 i programie studiów załącznik nr 2 i 3.

II. Fakultatywne wychowanie fizyczne

Szczegółowy opis zawarty jest w katalogach przedmiotu dla kierunku wychowanie fizyczne –


MODUŁ SPECJALNOŚCIOWY - Fakultatywne wychowanie fizyczne


1 Rekreacja ruchowa ludzi w różnym wieku

20 2

2 Metodyka pracy opiekuńczo-wychowawczej

30 2

3 Organizacja czasu wolnego

20 2

4 Gry rekreacyjne

20 2

Grupa przedmiotów praktycznych do wyboru

5 Tenis stołowy*/ Użytkowe formy tańca 30 2

6 Ćwiczenia siłowe*/ Fitness 30 2

150 12

* student wybiera jeden przedmiot z dwóch oferowanych

III. Menedżer sportu

Szczegółowy opis zawarty jest w katalogach przedmiotu dla kierunku wychowanie fizyczne –


MODUŁ SPECJALNOŚCIOWY - Menedżer sportu


1 Organizacja i zarządzanie w sporcie 60 4

2 Zarządzanie obiektami sportowymi 15 1

3 Marketing w sporcie 30 2

4 Mass media w sporcie 15 1

5 Planowanie i org. imprez sportowych 30 4

150 12

18

MODUŁ – PRAKTYKA PEDAGOGICZNA

Moduł obejmuje 150 godzin praktyk realizowanych po 3 semestrze i w trakcie 4 semestru, za

które student uzyskuje 8 punktów ECTS. Celem praktyk jest zastosowanie zaawansowanej

wiedzy metodycznej oraz praktycznych rozwiązań dydaktyczny i wychowawczych. Student w

jej trakcie przygotowuje się do pracy na kolejnych etapach kształcenia.

Celem praktyki jest poszerzanie wiedzy zdobytej na studiach I stopnia, kształtowanie

umiejętności niezbędnych w przyszłej pracy zawodowej na każdym etapie edukacyjnym –

powiązanie wiedzy teoretycznej zdobytej w trakcie studiów z jej praktycznym

wykorzystaniem oraz poznanie własnych możliwości na rynku pracy. Ma na celu kształcenie

właściwych umiejętności i nawyków w przyszłej pracy nauczyciela wychowania fizycznego,

wdrażanie studentów do samodzielnego stosowania zdobytej wiedzy przez udział w

całokształcie życia szkoły, ze szczególnym uwzględnieniem metod, form i zasad stosowanych

przez prowadzenie zajęć ruchowych.

Praktyka odbywa się we wskazanej przez studenta placówce, z którą wydział podpisuje

porozumienie o prowadzeniu praktyk. Na kierunku wyznaczony jest koordynator praktyki,

który jest odpowiedzialny za: formalne przygotowanie studenta do praktyki, właściwy dobór

placówek przez studentów, przygotowanie dokumentów (umowy, instrukcja praktyki) oraz

zaliczenie studentowi praktyki.

Student dokumentuje przebieg praktyki w dzienniczku praktyk. Ponadto dokumentem

poświadczającym odbycie praktyki w określonej liczbie godzin i miejscu jest opinia z

praktyki wystawiana przez opiekuna praktyki w danej placówce. Kserokopia opinii jest

przechowywana w aktach studenta.

4. Matryca efektów kształcenia

Matryca efektów kształcenia dla programu studiów na kierunku wychowanie fizyczne, studia

drugiego stopnia stanowi załącznik nr 1.

5. Opis sposobów sprawdzania efektów kształcenia (dla programu) z odniesieniem do

konkretnych modułów kształcenia, form zajęć i sprawdzianów.

Przedmioty realizowane w czasie trwania studiów II stopnia wychowania fizycznego kończą

się zaliczeniem, zaliczeniem z oceną, egzaminem zgodnie z programem studiów. Tryb,

zasady zaliczania, egzaminowania oraz odwołania od oceny proponowanej przez

prowadzącego zajęcia określa Regulamin studiów Uniwersytetu Zielonogórskiego.

Opis sposobów sprawdzania efektów kształcenia dla konkretnych przedmiotów/form zajęć

jest wskazany w katalogach (załącznik 8) oraz w tabeli nr 3.

19

Tabela 3. Opis weryfikacji efektów kształcenia w modułach kształcenia

Moduł Efekty kształcenia

(w danym module)

Weryfikacja efektów

kształcenia

MODUŁ PODSTAWOWY

K2_W01, K2_W04,

K2_W06, K2_W07,

K2_W08, K2_W10 Szczegółowy opis weryfikacji

kształcenia zawarty jest w

katalogach przedmiotu dla

kierunku wychowanie fizyczne

– załącznik 8

K2_U01, K2_U03,

K2_U04, K2_U09,

K2_U13

K2_K01 K2_K05

K2_K03 K2_K06

K2_K08, K2_K09

MODUŁ KIERUNKOWY

K2_W01, K2_W02,

K2_W03, K2_W04,

K2_W05, K2_W06,

K2_W07, K2_W08,

K2_W09, K2_W10,

K2_W11, K2_W12,

Szczegółowy opis weryfikacji




– załącznik 8

K2_U02, K2_U03,

K2_U05, K2_U07,

K2_U08, K2_U09,

K2_U11, K2_U12,

K2_U13, K2_U14

K2_U15

K2_K01, K2_K02,

K2_K03, K2_K04,

K2_K05, K2_K06,

K2_K07, K2_K08,

K2_K09,

MODUŁ ZAJĘĆ

OGÓLNOUCZELNIANYCH

(zgodnie z propozycją

przedmiotów

ogólnouczelnianych na

Uniwersytecie

Zielonogórskim)

Efekty kształcenia zgodne

z katalogami w ofercie

przedmiotów

ogólnouczelnianych


efektów kształcenia zawarty

jest w katalogach przedmiotu

dostępny na

www.ects.uz.zgora.pl

http://www.ects.uz.zgora.pl/

20

MODUŁ DYPLOMOWY

K2_W11, K2_W08,

K2_W07, Szczegółowy opis weryfikacji




– załącznik 8

K2_U06, K2_U08,

K2_U11, K2_U13,

K2_U14

K2_K08

MODUŁ

SPECJALNOŚCIOWY

K2_W03, K2_W04,

K2_W05, K2_W06,

K2_W07, K2_W08,

K2_W09, K2_W10,

K2_W11, K2_W12





– załącznik 8

K2_U02, K2_U04,

K2_U05, K2_U06,

K2_U07, K2_U09,

K2_U10, K2_U11,

K2_U12, K2_U13,

K2_U14

K2_K01, K2_K02,

K2_K03, K2_K04,

K2_K05, K2_K06,

K2_K07, K2_K08,

K2_K09

MODUŁ – PRAKTYKA

PEDAGOGICZNA

K2_W05, K2_W09

K2_W10





– załącznik 8

K2_U10, K2_U11,

K2_U13,

K2_K01, K2_K02,

K2_K03, K2_K07,

K2_K09

6. Plan studiów z zaznaczeniem modułów podlegających wyborowi przez studenta

Plan studiów odrębny dla studiów stacjonarnych i niestacjonarnych stanowi załącznik nr 2 i

3 do programu studiów.

21

Tabela 4. Matryca kierunkowych efektów kształcenia w odniesieniu do modułów kształcenia

Profil praktyczny S

ym

bole

kie

run

ko

wych

efek

tów

ksz

tałc

enia

Efekty kierunkowe w zakresie

nauk o kulturze fizycznej

Osoba posiadająca kwalifikacje

drugiego stopnia:

MODUŁY KSZTAŁCENIA:

Pod

staw

ow

y

Kie

run

kow

y

Dyp

lom

ow

y

Sp

ecja

lno

ścio

wy

Pra

kty

ka

ped

agogic

zna

WIEDZA

K2_W01

posiada rozszerzoną wiedzę w

zakresie fizjologicznych i

biologicznych podstaw nauk o

zdrowiu oraz nauk o kulturze

fizycznej

x xxxxxx - - -

K2_W02

posiada szczegółową znajomość

budowy i funkcji organizmu

człowieka w zakresie dziedzin nauki

o zdrowiu i kulturze fizycznej

- xxxxxx - - -

K2_W03

zna objawy i przyczyny wybranych

zaburzeń i zmian chorobowych, a

także dysfunkcji społecznych oraz

metody ich oceny w zakresie

niezbędnym dla nauk o kulturze

fizycznej

- xx - x -

K2_W04 rozumie i poddaje analizie procesy

psychospołeczne ważne dla zdrowia

i jego ochrony lub kultury fizycznej

xx xx - xxxxxx -

K2_W05

ma szczegółową wiedzę

dydaktyczną właściwą dla

nauczyciela wychowania fizycznego

na różnych etapach edukacji

-

xxxxxx

xxxxxx

x

- xxxx x

K2_W06

rozumie i diagnozuje styl życia oraz

wybrane modele zachowań

prozdrowotnych, kreacyjnych i

rekreacyjnych podejmowanych

przez człowieka oraz rozumie

uwarunkowania kulturowe potrzeb i

problemów jednostek oraz grup

społecznych

x xxxxxx

x - xxxxx -

K2_W07

posiada pogłębioną wiedzę o

metodach pomiaru w naukach o

kulturze fizycznej oraz

wykorzystania zaawansowanych

metod, technik i narzędzi

badawczych do prowadzenia badań

naukowych

x xx x x -

K2_W08 posiada pogłębioną wiedzę

filozoficzną, społeczno-

ekonomiczną, psychologiczną i

xx x xx xxxxxx -

22

pedagogiczną w zakresie nauk o

kulturze fizycznej i jej praktycznych

implikacji

K2_W09

ma pogłębioną wiedzę z zakresu

wychowania fizycznego oraz

wybranych aspektów nauk o

zdrowiu i ich powiązania z innymi

dyscyplinami naukowymi

- xx - xx x

K2_W10

ma wiedzę i zna specjalistyczną

terminologię wykorzystywaną w

wychowaniu fizycznym i w

dyscyplinach pokrewnych

x xxxxxx

xxxx - xxxxx x

K2_W11

zna i rozumie podstawowe pojęcia i

zasady z zakresu ochrony własności

przemysłowej i prawa autorskiego

oraz konieczność zarządzania

zasobami własności intelektualnej

- x xx x -

K2_W12

zna ogólne zasady tworzenia i

rozwoju form indywidualnej

przedsiębiorczości, wykorzystującej

wiedzę dotycząca zasad

organizowania, zarządzania i

kierowania zespołem, placówkami

prowadzącymi działalność

oświatowa oraz sportową

x xx - xx -

UMIEJĘTNOŚCI

K2_U01

posiada pogłębioną umiejętność

stosowania technik efektywnego

komunikowania się i negocjacji

xx - - - -

K2_U02

potrafi posługiwać się

zaawansowanym technicznie

sprzętem i aparaturą stosowanymi w

zakresie dziedzin nauki i dyscyplin

naukowych, właściwych dla


- xx - xx -

K2_U03

potrafi prezentować i wyjaśniać

problemy z zakresu ochrony

zdrowia w sposób dostosowany do

przygotowania osób oraz grup

docelowych

x xxxxxx

xx - - -

K2_U04

potrafi zidentyfikować

uwarunkowania kulturowe, religijne

i etniczne problemów pacjenta,

klienta oraz grupy społecznej

xxx - - xx -

K2_U05

potrafi sformułować plan działań

odpowiadających potrzebom

pacjenta, klienta oraz grupy

społecznej

- xxxx - xxxx -

K2_U06

potrafi posługiwać się

wyspecjalizowanymi narzędziami i

technikami informatycznymi w celu

pozyskiwania danych, a także

analizować i krytycznie oceniać te

- - xx xxxx -

23

dane

K2_U07 potrafi identyfikować błędy i

zaniedbania w praktyce -

xxxxxx

xxxx - xx -

K2_U08

potrafi współdziałać w planowaniu i

realizacji zadań badawczych w

zakresie dziedzin nauki i dyscyplin



- x x - -

K2_U09

posiada umiejętność wykorzystania

wychowawczych aspektów

promocji zdrowia i aktywności

fizycznej w profilaktyce

wykluczenia i patologii społecznych

x xx - xxxx -

K_U10

posiada zaawansowane umiejętności

kierowania i realizowania zajęć

rekreacyjnych, zdrowotnych,

sportowych lub estetyki zachowań

ruchowych w pracy z różnymi


- xxxxxx

xxxxx -

xxxxxx

x x

K2_U11

posiada specjalistyczne

umiejętności ruchowe z zakresu

wybranych form aktywności

fizycznej (rekreacyjnych,

zdrowotnych, sportowych i

estetycznych) w zakresie dziedzin

nauki i dyscyplin naukowych,

właściwych dla studiowanego

kierunku studiów

- xxxxxx

xxxx - xxxxx x

K2_U12

potrafi samodzielnie modyfikować i

tworzyć różne formy aktywności

fizycznej w zależności od

warunków środowiskowych i

klimatycznych

- xxxx - xxx -

K2_U13

posiada umiejętność przygotowania

pisemnego opracowania w zakresie

dyscypliny naukowej, właściwej dla


x xxxxxx xxx xxxxx x

K2_U14


wystąpień ustnych w zakresie

dziedzin nauki i dyscyplin



- x x x -

K2_U15

ma umiejętności językowe w

zakresie nauk o kulturze fizycznej

zgodne z wymaganiami

określonymi dla poziomu B2+

Europejskiego Systemu Opisu

Kształcenia Językowego

- xx - - -

24


K2_K01

rozumie potrzebę dokształcania

zawodowego i rozwoju osobistego

w ciągu całe życie, potrafi

inspirować i organizować proces

uczenia się innych osób

xx

xxxxxx

xxxxxx

xx

- xxxxx x

K2_K02

ma świadomość poziomu swojej

wiedzy i umiejętności, dokonuje

samooceny własnych kompetencji,

zna własne ograniczenia i wie kiedy

zgłosić się do specjalistów

- xxxxxx

xxxx - xxxxx x

K2_K03

okazuje dbałość o prestiż związany

z wykonywaniem zawodu

nauczyciela, dba o dobro

wychowanków i właściwie pojętą

solidarność zawodową

x xxxx - xxxxx x

K2_K04 wykazuje przywództwo i

przedsiębiorczość, potrafi

zorganizować pracę zespołu

- xxxxxx

xxx - xxxxx -

K2_K05

wykazuje aktywność i kreatywność

w samodzielnym określeniu

priorytetów i podejmuje działania

służące realizacji określonych przez

siebie lub innych zadań

x xxxx - xxxxx -

K2_K06

potrafi rozwiązywać złożone

problemy związane z

wykonywaniem zawodu

nauczyciela

x xx - xx -

K2_K07

potrafi dbać o bezpieczeństwo

własne, otoczenia i

współpracowników w działalności

wychowawczej, rekreacyjnej,

zdrowotnej i sportowej

-

xxxxxx

xxxxxx

xx

- xxxxxx -

K2_K08

potrafi formułować opinie

dotyczące różnych aspektów

działalności zawodowej

przestrzegając zasad etycznych

xx xxx xxx x -

K2_K09

potrafi motywować osoby w

różnym wieku do podejmowania

działań prozdrowotnych oraz

czynnego uczestnictwa w

aktywności fizycznej

xx xxxxxx

xxxx - xxxxxx x

7. Sumaryczne wskaźniki charakteryzujące program studiów:

Tabela 5.

Łączna liczba punktów ECTS, którą student

uzyskuje na zajęciach wymagających

bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:

1. studia stacjonarne 64 ECTS (53%)

2. studia niestacjonarne: 44 ECTS (37%)


uzyskuje w ramach zajęć z zakresu nauk

1. studia stacjonarne: 11 ECTS

25

podstawowych, do których odnoszą się efekty

kształcenia dla określonego kierunku, poziomu i

profilu kształcenia:

2. studia niestacjonarne: 11 ECTS


uzyskuje w ramach zajęć kierunkowych, do których

odnoszą się efekty kształcenia dla określonego

kierunku, poziomu i profilu kształcenia




uzyskuje w ramach zajęć o charakterze

praktycznym, takich jak zajęcia laboratoryjne:



Minimalna liczba punktów ECTS, którą student

musi zdobyć, realizując moduły kształcenia

oferowane w formie zajęć ogólnouczelnianych lub

na innym kierunku studiów:



IV. WARUNKI REALIZACJI PROGRAMU STUDIÓW

1. Minimum kadrowe

Uniwersytet Zielonogórski jest podstawowym miejscem pracy dla osób zgłoszonych do

minimum kadrowego.

Wykaz nauczycieli akademickich stanowiących minimum kadrowe na kierunku wychowanie

fizyczne - II stopień w roku akademickim 2014/2015 - załącznik nr 4.

Lp. Nazwisko Imię Tytuł/stopień

naukowy Obszar \ Dyscyplina naukowa

1. Asienkiewicz Ryszard dr hab. nauki o kulturze fizycznej,

nauki biologiczne

2. Godlewski Piotr dr hab. nauki o kulturze fizycznej

3. Lisicki Tomasz dr hab. nauki o kulturze fizycznej

4. Tatarczuk Józef dr hab. nauki o kulturze fizycznej,

nauki biologiczne

5. Bajdziński Michał dr nauki o kulturze fizycznej

6. Biczysko Grażyna dr nauki o kulturze fizycznej

7. Mroczkowski Andrzej dr nauki o kulturze fizycznej

8. Grzesiak Jerzy dr nauki o kulturze fizycznej

26

9. Rokita Marek dr nauki o kulturze fizycznej

10. 1 Skorupka Ewa dr nauki o kulturze fizycznej

11. W Vrublevskiy Evgeny dr hab. nauki o kulturze fizycznej

12. Zembroń-Łacny Agnieszka dr hab. nauki o kulturze fizycznej

Dokumentacja zawiera oświadczenia pracowników – załącznik nr 5.

Opis dorobku naukowego i doświadczenie zawodowe zawiera - załącznik nr 6.

Wykaz publikacji pracowników KWF zaliczonych do minimum kadrowego - załącznik nr 9.

2. Proporcja liczby nauczycieli akademickich stanowiących minimum kadrowe do liczby

studiujących

Studia stacjonarne II stopnia

Liczba nauczycieli akademickich stanowiących minimum kadrowe nie kierunku wychowanie

fizyczne 12 (6 dr hab. i 6 dr)

Liczba studentów studiów stacjonarnych proponowany limit 75

Liczba studentów studiów niestacjonarnych proponowany limit 45

Relacja wymagana przepisami prawa dla ocenianego kierunku studiów 1 : 60

Relacja na Wydziale Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu, kierunku wychowanie

fizyczne 1 : 7

3. Opis działalności badawczej

Od 2007 roku (uchwała Senatu nr 70 z dnia 1 marca 2006 roku) Katedra Wychowania

Fizycznego działa w nowych strukturach, kształcąc na poziomie pierwszego stopnia na

kierunku Wychowanie fizyczne. W Katedrze Wychowania Fizycznego jest

zatrudnionych czterech dr hab., prof. UZ 6 doktorów, 3 pracowników na umowę zlecenie.

Katedra Wychowania Fizycznego współpracuje z jednostkami i wydziałami Uniwersytetu

zatrudniając 7 pracowników Studium Wychowania Fizycznego i Sportu UZ, 11 pracowników

Wydziału Pedagogiki Socjologii i Nauk o Zdrowiu, 2 pracowników z Wydziału

Humanistycznego, a także 3 z Wydziału Nauk Biologicznych. Funkcję sekretarza KWF pełni

mgr Paweł Kowalski. Zatrudnieni w Katedrze Wychowania Fizycznego pracownicy mają jej

wsparcie w zakresie swojego rozwoju naukowego, możliwości publikowania prac w

27

czasopismach naukowych, udziału w programach badawczych, w konferencjach, kongresach,

sympozjach i seminariach naukowych.

Na podstawie decyzji Rady Wydziału Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu UZ w dniu 16

marca 2010 roku dokonano zmian struktury organizacyjnej KWF. Utworzono w ramach KWF

dwa zakłady oraz powołano kierowników i składy osobowe:

Zakład Przyrodniczych Podstaw Wychowania Fizycznego i Sportu

a) dr Andrzej Mroczkowski – p.o. kierownika zakładu,

b) dr hab. Ryszard Asienkiewicz, prof. UZ,

c) dr hab. Agnieszka Zembroń-Łacny, prof. UZ,

d) dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ,

e) dr Jerzy Grzesiak,

f) dr Ewa Skorupka,

Zakład Społecznych Podstaw Wychowania Fizycznego i Sportu

a) dr hab. Piotr Godlewski, prof. UZ – kierownik zakładu,

b) dr hab. Evgeny Vrublevskiy, prof. UZ,

c) dr hab. Tomasz Lisicki, prof. UZ,

d) dr Michał Bajdziński,

e) dr Grażyna Biczysko,

f) dr Marek Rokita,

Za zgodą JM Rektora UZ i Dziekana Wydziału, KWF prowadzi starania celem pozyskania

kolejnych samodzielnych pracowników naukowych w zakresie nauk o kulturze fizycznej.

Z inicjatywy kierownictwa KWF WPSiNoZ UZ zorganizowano w dniach 20-21.09.2010 roku

Międzynarodową Konferencję Naukową „Ontogeneza i promocja zdrowia w aspekcie

medycyny, antropologii i wychowania fizycznego” pod auspicjami JM Rektora Uniwersytetu

Zielonogórskiego, International Association of Sport Kinetics oraz przy współudziale

Polskiego Towarzystwa Antropologicznego, Wojewódzkiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w

Drzonkowie i Wydziału Nauk Biologicznych UZ. W konferencji uczestniczyli czynie

wszyscy pracownicy Katedry WF prezentując wyniki swoich badań naukowych.

Prezentowane prace autorów zostały opublikowane w monografii Oficyny Wydawniczej UZ

w 2012 roku.

Adiunkci Katedry WF prowadzą systematyczne badania naukowe w obszarach biomechaniki

(dr Andrzej Mroczkowski), antropomotoryki (dr Michał Bajdziński, dr Marek Rokita), historii

kultury fizycznej (dr Grażyna Biczysko). Samodzielni pracownicy naukowi KWF UZ

wspierają młodą kadrę w zakresie ich rozwoju naukowego, a ponadto prowadzą

wieloaspektowe badania w obszarach indywidualnych zainteresowań (auksologia, historia

28

kultury fizycznej, waleologia, antropomotoryka), które w przyszłości będą podstawą do

ubiegania się o tytuł naukowy profesora.

Pracownicy Katedry Wychowania Fizycznego UZ w minionym i bieżącym roku

akademickim realizują 7 zadań badawczych kontynuowanych oraz jedno nowe zadanie

badawcze (grant prof. UZ dra hab. Piotra Godlewskiego).

3. 1. Zadania badawcze kontynuowane

Uwarunkowania rozwoju mofofunkcjonalnego dzieci i młodzieży szkolnej oraz akademickiej

(Zakład Przyrodniczych Podstaw Wychowania Fizycznego i Sportu).

Badania prowadzone w Zakładzie Przyrodniczych Podstaw Wychowania Fizycznego i Sportu

mają charakter podstawowy, wielokierunkowany i interdyscyplinarny. Obejmują one między

innymi zagadnienia z zakresu auksologii, antropologii ontogenetycznej, chronobiologii,

motoryczności oraz typologii człowieka.

Badania z zakresu auksologii i antropologii ontogenetycznej dotyczą:

a) określenia poziomu rozwoju fizycznego i motorycznego chłopców i dziewcząt Zielonej

Góry oraz dynamiki zmian w wybranym przedziale ontogenezy (od 5 do 20 roku życia),

b) ukazania powiązań przebiegu rozwoju cech morfologicznych, komponentów ciała,

sprawności fizycznej oraz zmiennych społecznych. Przedstawienie różnic dymorficznych

badanych zespołów w zakresie cech i komponentów ciała,

c) przedstawienia różnic dymorficznych badanych zespołów w zakresie cech komponentów

ciała,

d) porównania rozwoju fizycznego i motorycznego dzieci Zielonej Góry na tle innych

regionów Polski,

e) ukazania zmian międzypokoleniowych zachodzących w procesach rozwojowych,

f) ustalenia standardów rozwojowych cech morfologicznych chłopców i dziewcząt Zielonej

Góry w wieku 5-20 lat dla potrzeb praktycznych oraz przyszłych analiz porównawczych,

g) określenia stanu wybranych właściwości somatycznych, fizjologicznych i motorycznych w

końcowym okresie dorastania organizmu młodych kobiet i mężczyzn, znajdujących się na

granicy przechodzenia od procesów anabolicznych do równowagi z procesami

katabolicznymi,

h) prześledzenia wpływu wybranych zmiennych społecznych: środowiska zamieszkania,

wykształcenia rodziców, rodzaju pracy zawodowej rodziców, kolejności urodzeniowej,

warunków mieszkaniowych i materialnych rodziny oraz typu ukończonej szkoły średniej na

poziom badanych cech somatycznych,

i) ustalenia różnic dymorficznych w zakresie cech somatycznych, fizjologicznych i

motorycznych, proporcji budowy ciała, komponentów tkankowych zespołów o

zróżnicowanym poziomie sprawności fizycznej,

j) powiązań wieku menarche z budową somatyczną zespołów studentek w zależności od

warunków środowiskowych i społecznych,

29

k) określenia intensywności różnic wielkości zmian sekularnych wysokości i masy ciała oraz

wybranych zdolności motorycznych w okresie ostatniego 25-lecia,

l) przedstawienia propozycji norm – modelu wybranych cech somatycznych dla kandydatów

na studia pedagogiczne.

Badania z zakresu chronobiologii dotyczą charakterystyk właściwości motorycznych i

fizjologicznych w poszczególnych fazach cyklu menstruacyjnego.

Badania z zakresu motoryczności dotyczą analizy poziomu kształtowania się wybranych

zdolności motorycznych w populacji dzieci i młodzieży, a także młodzieży akademickiej.

Podjęto także badania związane z motorycznymi uwarunkowaniami wyniku sportowego

tancerzy sportowych. Kolejny nurt naukowy dotyczy uwarunkowań funkcji zachowania

równowagi, zdolności rytmizacyjnych i zróżnicowania kinestetycznego człowieka. Kolejny

obszar badań dotyczy związków zachodzących między poziomem inteligencji emocjonalnej a

zdolnościami motorycznymi, m. in. poczuciem równowagi, szybkości reakcji na bodźce

słuchowe, wzrokowe i kinestetyczne.

Badania z zakresu typologii dotyczą charakterystyki struktury somatycznej i typologicznej

dzieci i młodzieży akademickiej na tle innych środowisk Polski. Do wspomnianych

charakterystyk wykorzystano metody: Sheldona w modyfikacji Heath-Carter, Adama Wanke i

Ewy Kolasy.

Badania z zakresu biomechaniki (Zakład Przyrodniczych Podstaw Wychowania Fizycznego i

Sportu).

Prace dotyczą wykorzystania wiedzy biomechanicznej w nauczaniu technik sportowych, a w

szczególności zastosowania trenażerów w treningu sportowym z wykorzystaniem trenażera

wibracyjnego i obrotowego. Na trenażer obrotowy złożono wniosek o zastrzeżenie patentowe.

Prowadzone badania nawiązują do mechaniki klinicznej i gimnastyki korekcyjnej.

Opracowano wzory pozwalające obliczyć rozkład obciążenia w stawie biodrowym w

przydatku skośnego ustawienia miednicy w płaszczyźnie czołowej. Ponadto, kontynuowane

są badania nad wpływem wyselekcjonowanych ćwiczeń aikido na zdrowie dzieci i osób

niepełnosprawnych, a w szczególności na wady postawy ciała.

Badania z zakresu gimnastyki kompensacyjno-korekcyjnej (Zakład Przyrodniczych Podstaw

Wychowania Fizycznego i Sportu).

Zainteresowania naukowe dotyczą zagadnień oceny i kształtowania się postawy ciała w

różnych okresach ontogenezy oraz przyczyn ich zaburzeń. Skupiają się one na znaczeniu

czynników środowiska zewnętrznego, psychoemcjonalnego i społecznego badanych.

Badania z zakresu psychosomatyki człowieka dorosłego (Zakład Przyrodniczych Podstaw


Zainteresowania naukowe wpisują się w nurt szeroko pojętej psychosomatyki człowieka

dorosłego. Dotyczą w szczególności psychosomatycznych aspektów schorzeń kręgosłupa,

etiopatogenezy i diagnostyki oraz terapeutycznego oddziaływania masażu na dolegliwości z

nimi związane.

30

Dorobek naukowy obejmuje następujące obszary badawcze:

a) psychosomatyczne aspekty działań masażu leczniczego u chorych ze spondylozą,

b) rodzina, jako źródło rozwoju zaburzeń psychosomatycznych, z uwzględnieniem

psychologii rozwoju człowieka oraz relacji wewnątrzrodzinnych. Szczegółowej analizie

poddawany jest wpływ relacji dziecka z matką i ojcem na proces prawidłowego rozwoju

psychofizycznego dziecka,

c) diagnostyka psychosomatycznych aspektów schorzeń kręgosłupa, szczególnie chorych ze

spondylozą w odcinku szyjnym i lędźwiowym kręgosłupa. Diagnostyka dotyczy analizy

związków doświadczeń wczesnodziecięcych, emocjonalnych następstw tych doświadczeń z

obecnym stanem zdrowia jednostki.

Badania z zakresu zdrowia i edukacji zdrowotnej (Zakład Przyrodniczych Podstaw


Szczególny obszar zainteresowań badawczych stanowi problematyka zdrowia młodzieży

akademickiej różnych środowisk Polski. Kolejnym nurtem badań jest śledzenie zawodowe

losów absolwentów akademii wychowania fizycznego. W ramach działalności naukowej prof.

UZ dr hab. Tomasz Lisicki w latach 2008-2010 był redaktorem naczelnym „Zdrowie –

Kultura Zdrowotna – Edukacja” oraz międzynarodowego kwartalnika naukowego „European

Journal of Physical & Health Education. Social and Humanistic Perspective”.

Badania z zakresu historii kultury fizycznej, antropomotoryki i sportu (Zakład Społecznych

Podstaw Wychowania Fizycznego i Sportu).

Problematyka badawcza skupia się na następujących zagadnieniach: sport w okresie PRL na

tle sytuacji społeczno-politycznej (1956-1989), metodologii historii sportu i dydaktycznych

problemów historii sportu i wychowania, społecznych aspektów współczesnego sportu,

organizacji i zarządzania sportem. Prof. UZ, dr hab. Piotr Godlewski w ramach projektu

badawczego MNiSW Nr N N404 50 8638 realizuje temat „Badania nad rozwojem sportu w

Polsce w procesie przemian ideologicznych i społecznych lat 1957-1989”.

W ramach zakładu prowadzone są również badania dotyczące historii kultury fizycznej, a w

szczególności problematyki wychowania fizycznego i sportu w Związku Harcerstwa

Polskiego okresu międzywojennego, a także historii kultury fizycznej w zbiorowościach

polonijnych w latach 1887-1955.

Badania z zakresu motoryczności człowieka (Zakład Społecznych Podstaw Wychowania

Fizycznego i Sportu).

Zainteresowania naukowe skupiają się głównie na badaniach koordynacyjnej zdolności

kinestetycznego różnicowania ruchu, a także poziomu inteligencji emocjonalnej według tzw.

modeli zdolnościowych w grupach młodzieży akademickiej.

31

3. 2. Zadania badawcze nowe

Badania auksologiczne dzieci i młodzieży województwa lubuskiego (Zakład Przyrodniczych

Podstaw Wychowania Fizycznego i Sportu).

„Dziecko Lubuskie 2012” (prof. UZ. dr hab. Ryszard Asienkiewicz, prof. UZ, prof. UZ dr

hab. Józef Tatarczuk).

Właściwości morfofunkcjonalne dzieci i młodzieży zmieniają się międzypokoleniowo w

czasie, pod wpływem różnorodnych czynników natury środowiskowej, społecznej,

kulturowej, a nawet genetycznej, stąd badania dzieci i młodzieży są ważne i niezbędne.

Zwłaszcza obecnie, gdy w nowych polskich realiach, naznaczonych rosnącym bezrobociem,

zubożeniem bardzo wielu rodzin, alarmującą sytuacją zdrowotną społeczeństwa, konieczna

jest rzetelna diagnoza jego aktualnego stanu biologicznego, przede wszystkim młodego

pokolenia. Badania takie zyskują bardzo szczególny wymiar i znaczenie. Nawet po pewnym

czasie, gdy wyniki badań stracą aktualność, takie archiwalne dane stanowią ważną podstawę

do śledzenia międzypokoleniowych przemian rozwoju.

Rezultaty badań posłużą do realizacji następujących zamierzeń:

a) przedstawienia ontogenetycznej zmienności wysokości i masy ciała,

b) określenia stanu wybranych właściwości somatycznych wraz z ich wskaźnikami rozwoju

somatycznego,

c) prześledzenia wpływu wybranych zmiennych społecznych na poziom cech somatycznych,

d) ustalenia różnic dymorficznych w zakresie cech somatycznych i proporcji budowy ciała,

e) określenia wieku menarche w zależności od warunków środowiskowych i społecznych,

f) określenia intensywności różnic wielkości zmian sekularnych wysokości i masy ciała oraz

wskaźników proporcji i budowy ciała,

g) dokonania oceny rozwoju fizycznego (siatki centylowe),

h) ukazania tendencji zmian międzypokoleniowych w zakresie rozwoju biologicznego

populacji Lubuszan w latach 2002-2012,

i) przedstawienia propozycji norm modelu wybranych cech somatycznych dla dzieci i

młodzieży Ziemi Lubuskiej.

W kontekście powyższych zagadnień rysuje się ogólny cel przygotowywanej monografii:

zanalizowanie poziomu rozwoju fizycznego dzieci i młodzieży województwa lubuskiego,

dokonanie oceny biospołecznych uwarunkowań rozwoju fizycznego oraz określenie

czasowych zmian ontogenetycznych – szczególnie w odniesieniu do wysokości i masy ciała.

Badania z zakresu chronobiologii człowieka (Zakład Przyrodniczych Podstaw Wychowania

Fizycznego i Sportu)

„Właściwości motoryczne i fizjologiczne studentek ujmowanych na tle rytmów sezonowych”

(dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ, dr hab. Ryszard Sienkiewicz, prof. UZ).

W toku ewolucji wykształciły się różnorodne rytmy biologiczne, które pozwalają

organizmom nie tylko zsynchronizować swoje funkcje życiowe ze zmianami zachodzącymi w

środowisku, ale także – przewidywać nadchodzące zmiany w środowisku i odpowiednio

wcześniej się do nich dostosować.

32

Wszelkie zmiany zachodzące w organizmie człowieka niewątpliwie są związane z cyklami

pór roku, temperaturą i oświetleniem. W opracowaniu monograficznym opisane będą

zachowania właściwości motorycznych i fizjologicznych studentek Uniwersytetu

Zielonogórskiego w aspekcie rytmów sezonowych (zima, wiosna, lato, jesień) z

uwzględnieniem oddziaływania czynników zewnętrznych (temperatury otoczenia, wilgotności

powietrza, ciśnienia atmosferycznego i siły wiatru).

3. 3. Badania naukowe studentów

Pod opieką dra Andrzeja Mroczkowskiego funkcjonuje:

Koło Naukowe Biomechaników Sportu.

Problematyka koła dotyczy:

a) poszerzania wiedzy i umiejętności studentów z zakresu biomechaniki;

b) prowadzenia badań przez studentów z zakresu biomechaniki ruchu;

c) rozwijania współpracy naukowej z innymi ośrodkami akademickimi w Polsce;

d) wspólnego opracowania przez pracowników i studentów wf prac badawczych i ich

publikowanie w czasopismach oraz prezentację podczas konferencji naukowych.

Pod opieką dra hab., prof. UZ Piotra Godlewskiego funkcjonuje:

Koło Naukowe Power Fit.

Misją studenckiego Koła Naukowego Power Fit jest tworzenie możliwości uczestnictwa

studentów kierunku wychowania fizyczne i studentów innych kierunków Wydziału

Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu UZ w badaniach naukowych. Studenci mają także

możliwość uzyskania wiedzy i umiejętności metodycznych z zakresu treningu sportowego i

zdrowotnego. Koło tworzy także możliwości realizacji zainteresowań w zakresie różnych

form rekreacji ruchowej.

Celem Koła Naukowego Power Fit jest:

1. Udział studentów w projektach badawczych Zakładu Społecznych Podstaw Wychowania

Fizycznego i Sportu, w tym również doskonalenie umiejętności metodologicznych przy

przygotowywaniu prac promocyjnych. Inspirowanie studentów do przyszłej pracy naukowej

w zakresie uzyskiwania w przyszłości stopni naukowych.

2. Wykształcenie u studentów umiejętności samodzielnego indywidualnego i zespołowego

organizowania procesu badawczego.

3. Popularyzacja aktualnej wiedzy o zdrowotnych aspektach aktywności fizycznej poprzez

udział w imprezach promujących aktywny styl życia.

4. Nawiązywanie współpracy z innymi kołami naukowymi, organizacja i uczestnictwo w

studenckich konferencjach naukowych.

5. Przygotowywanie wystąpień i aktywny udział w konferencjach naukowych i popularno-

naukowych, terenowych badaniach naukowych, organizacja i uczestnictwo w obozach

naukowych.

33

6. Organizacja imprez integracyjnych. Ożywienie i uatrakcyjnienie życia studenckiego.

7. Promowania najzdolniejszych, najbardziej utalentowanych studentów i pomoc w

uzyskiwaniu stypendiów i zatrudnienia w ośrodkach naukowo-dydaktycznych.

8. Przygotowania studentów do przedsiębiorczości- łączenia nauki z biznesem i lokalnymi

środowiskami.

W ramach współpracy ze studentami kierunku wychowanie fizyczne, opublikowano

następujące prace:

1. Asienkiewicz R., Wandycz A., Stasiak S., (2006): Społeczno-środowiskowe

uwarunkowania rozwoju biologicznego noworodków sulechowskich, [w:] Uwarunkowania

rozwoju dzieci i młodzieży wiejskiej, (red.) J. Saczuk. ZWWF w Białej Podlaskiej, 107-119.

2. Asienkiewicz R., Tatarczuk J., Fechner K., (2007): Charakterystyka somatyczna

pracowników „Zakładu Gedia Poland” w aspekcie wybranych czynników społeczno-

bytowych, [w:] Annales Uniwersitatis Mariae Curie – Skłodowska, Sectio D, Medicina. Vol.,

LXII, Suppl., XVIII, Nr 1, 80-84, Lublin.

3. Rozińska E. A., Tatarczuk J. (2011): Organizacja czasu wolnego wsród gości hotelowych

przez animatora i kreatora czasu wolnego w turystyce [w:] „Ontogeneza i promocja zdrowia

w aspekcie medycyny, antropologii i wychowania fizycznego”(red.) Tatarczuk J,

Asienkiewicz R., Skorupka E., Zielona Góra

4. Tatarczuk J., Asienkiewicz R., Fedorowicz M., Banaś B., (2010): Zachowania

prozdrowotne i styl życia studentów studiów niestacjonarnych Wydziału Nauk

Pedagogicznych i Społecznych kształcących się w Uniwersytecie Zielonogórskim. Rozdział

XI, 229-247, [w:] Dobrostan, środowisko i sukces sportowy, (red.) J.Tatarczuk.

Wydawnictwo NeuroCentrum, Lublin.

5. Asienkiewicz R., Jackowiak J., (2013): Zróżnicowanie morfofunkcjonalne żołnierzy

zawodowych w świetle wybranych czynników społecznych i środowiskowych, [w:]

Morfofunkcjonalne aspekty służb mundurowych, (red.) Marek Sokołowski. Warszawa,

Polskie Towarzystwo Naukowe Kultury Fizycznej, Sekcja Kultury Fizycznej w Wojsku,

17—27.

4. Pracownicy spoza minimum kadrowego

W program kształcenia na II stopniu na kierunku wychowanie fizyczne włączono

pracowników spoza minimum kadrowego z Wydziału Biologii, Wydziału Humanistycznego,

Wydziału Pedagogiki, Socjologii i Nauka o Zdrowiu, Studium Wychowania Fizycznego i

Sportu oraz Akademickiego Klubu Sportowego Uniwersytetu Zielonogórskiego. Ponadto

nauczycieli akademickich i praktyków z obszaru województwa lubuskiego.

Opis dorobku naukowego i doświadczenie zawodowe pracowników spoza minimum

kadrowego zatrudnionych na kierunku wychowanie fizyczne – II stopień zawiera - załącznik

nr 10.

http://publikacje.uz.zgora.pl:7777/pers/result_3.show_employee?wp_pracownik_id=6865

http://publikacje.uz.zgora.pl:7777/skep/show.other_author?wp_jezyk=1&wp_autor_obcy_id=13695

34

V. WYJAŚNIENIA I UZASADNIENIA

1. Sposób wykorzystania wzorców międzynarodowych

Przy tworzeniu dokumentacji programu studiów II stopnia na kierunku wychowanie fizyczne

wykorzystano doświadczenia wielu krajów opisane w dokumentach i raportach programu

TUNING na temat ujednolicania Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego w Zakresie Nauk o

Sporcie (http://www.Unideusto.org/tuningeu) (http://www.unideusto.org/tuningeu/subject-areas/sport-

science.html) (http://www.aehesis.de/HTML/Welcome.htm).

2. Sposób uwzględniania wyników monitorowania karier absolwentów

Informacje na temat karier absolwentów są istotnym wskaźnikiem zgodności zakładanych

efektów kształcenia z potrzebami rynku pracy. Informacje te były wykorzystane w

następujący sposób:

a) jako przesłanka korekty zakładanych efektów kształcenia,

b) jako przesłanka doskonalenia metod dydaktycznych,

c) jako przesłanka uzupełnienia programu studiów o nowe treści,

d) jako przesłanka do ubiegania się o kształcenie na poziomie magisterskim.

Znowelizowana Ustawa – Prawo o szkolnictwie wyższym narzuca na uczelnie obowiązek

monitorowania losów absolwentów, którzy ukończą studia w roku akademickim 2011/2012.

W związku z tym, na Uniwersytecie Zielonogórskim obowiązują następujące akty prawne

dotyczące monitorowania karier absolwentów:

ZARZĄDZENIE NR 12 REKTORA UNIWERSYTETU ZIELONOGÓRSKIEGO z dnia 30 stycznia

2012 r. w sprawie powołania Zespołu ds. Monitorowania Karier Zawodowych Absolwentów

Uniwersytetu Zielonogórskiego

http://oas.uz.zgora.pl:7777/skeduz/docs/F24546.pdf

ZARZĄDZENIE NR 26 REKTORA UNIWERSYTETU ZIELONOGÓRSKIEGO z dnia 16

kwietnia 2012 r. w sprawie zadań związanych z monitorowaniem karier zawodowych

absolwentów Uniwersytetu Zielonogórskiego


ZAŁĄCZNIK NR 1 DO ZARZĄDZENIA NR 26 REKTORA UZ z dnia 16.04. 2012r. w sprawie

zadań związanych z monitorowaniem karier zawodowych absolwentów Uniwersytetu

Zielonogórskiego http://oas.uz.zgora.pl:7777/skeduz/docs/F32439.pdf

Załącznik nr 2 do zarządzenia nr 26 Rektora UZ z dnia 16.04.2012r. Harmonogram

realizacji prac związanych z monitorowaniem karier zawodowych


http://www.unideusto.org/tuningeu/subject-areas/sport-science.html

http://www.unideusto.org/tuningeu/subject-areas/sport-science.html

http://www.aehesis.de/HTML/Welcome.htm




35

3. Udokumentowania – dla studiów stacjonarnych – że co najmniej połowa programu

kształcenia jest realizowana w postaci zajęć dydaktycznych wymagających

bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich

Studia stacjonarne obejmują 1005 godzin zajęć dydaktycznych odbywanych w uczelni z

udziałem prowadzącego, za które student uzyskuje łączną liczbę 120 punktów ECTS.

Szczegółowe wyliczenia zamieszczone są w programie studiów (załącznik 2).

4. Udokumentowanie, że program studiów umożliwia studentowi wybór modułów

kształcenia w wymiarze nie mniejszym niż 30% ECTS

W łącznej liczbie 120 punktów ECTS:

12 punkty ECTS (10%) stanowią te, które student zdobywa realizując moduł wybranej przez

siebie specjalności.

15 punktów ECTS (12,5%) student uzyskuje za zaliczenie modułu dyplomowego

(seminarium), który umożliwia studentowi wybór prowadzącego seminarium, a tym samym

wybór tematyki pracy dyplomowej adekwatnie do swoich zainteresowań.

8 punktów ECTS (6,6%) student uzyskuje za zaliczenie praktyki, w ramach której wybiera

odpowiadającą mu placówkę oświatową

2 punktów ECTS (1,6%) student uzyskuje za zaliczenie przedmiotu oferowanego z puli

przedmiotów ogólnouczelnianych oferowanych na Uniwersytecie Zielonogórskim.

3 punktów ECTS (2,5%) student II stopnia powinien opanować język obcy na poziomie B2+

poprzez uczestniczenie w zajęciach z zakresu nauk o kulturze fizycznej prowadzonych w

języku obcym.

W sumie 40 punktów ECTS stanowi 33,3% punktów ESTS uzyskanych za zaliczenie zajęć,

których formę, treść, metody, miejsce czy osobę prowadzącą może wybierać student.

5. Sposób współdziałania z interesariuszami zewnętrznymi biorącymi udział w pracach

programowych lub konsultujących program kształcenia

Katedra Wychowania Fizycznego współdziała z licznymi podmiotami zewnętrznymi,

zarówno z sektora obywatelskiego, sportowego jak i publicznego. Są to, między innymi:

Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji udostępnia nieodpłatnie na warunkach umowy na

czas nieokreślony obiekty sportowo-rekreacyjne dla studentów w ramach zajęć

programowych (stadion lekkoatletyczny, hala sportowa przy ul. Sulechowskiej, przy ul.

Urszuli, Miejska pływalnia ul. Wyspiańskiego). Pracownicy KWF współpracują w

projektach szkoleniowych i sportowych organizowanych przez ośrodek. Lubuska

Federacja Sportu w Zielonej Górze (porozumienie zawarte w dniu 4 stycznia 2008 w

36

zakresie m.in. szkolenia kadr trenersko-instruktorskich, podnoszenia jakości procesu

szkolenia sportowego, organizacji praktyk studenckich w zielonogórskich klubach

sportowych).

Umowa udostępniania Nr MOSiR /U/07/09/2013

Lubuskie Kuratorium Oświaty wyraża wolę współpracy w zakresie przyjęcia określonej

przez uczelnię liczby studentów kierunku wychowanie fizyczne do szkół podstawowych,

gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych celem odbycia praktyk pedagogicznych

przypisanych planem na poziomie studiów pierwszego i drugiego stopnia.

Porozumienie o współpracy zawarte 12.03.2013

Akademicki Klub Sportowy przy Uniwersytecie Zielonogórskim studenci kierunku

wychowanie są czynnymi członkami sekcji sportowych, Akademickie Centrum Szkolenia

Sportowego skupia zawodników na poziomie kadry polski, kadry olimpijskiej

umożliwiając i wspierając kariery zawodnicze oraz zdobywanie wykształcenia

akademickiego. Współpraca dotyczy udziału w pracach programowych i konsultacji

programu kształcenia na kierunku wychowanie fizyczne - II stopień.

Porozumienie o współpracy zawarte w dniu 14.01.2013

Lubuska Federacja Sportu

Opinia Lubuskiej Federacji Sportu z dnia 24.0.2013

Zespół Szkół Ogólnokształcących i Sportowych w Zielonej Górze - absolwenci szkoły

to często czynni zawodnicy Lubuskich klubów sportowych (Korner Zielona Góra, Stelmet

UKP Zielona Góra, Stelmet Koszykówka Zielona Góra, Stowarzyszenie Akrobatyki

Sportowej w Zielonej Górze, Lubuskiego Związku Lekkiej Atletyki Zielona Góra)

kontynuujący karierę zawodniczą oraz dalsze kształcenie na kierunku wychowanie

fizyczne. Wykładowcy KWF oraz nauczyciele szkoły rozwijają sport dzieci i młodzieży w

regionie. Szkoła jest jednym z ogniw sytemu Szkół Mistrzostwa Sportowego i

Siatkarskich Ośrodków Szkoleniowych przy PZPS (trener klasy mistrzowskiej mgr T.

Paluch i pracownik Uniwersytetu Zielonogórskiego)

Porozumienie o współpracy pomiędzy Siatkarskich Ośrodków Szkoleniowych w Zespole Szkół

Ogólnokształcących i Sportowych w Zielonej Górze a Katedra Wychowania Fizycznego UZ z

6.05.2012r.

37

Załącznik 7 zawiera porozumienia, umowy i oświadczenia interesariuszy zewnętrznych

biorących udział w pracach programowych i konsultacjach programu kształcenia na kierunku

wychowanie fizyczne I i II stopnia.

VI. DODATKOWE WYMAGANIA WYNIKAJĄCE Z UTWORZENIA NOWEGO

KIERUNKU STUDIÓW

1. Aktualna baza naukowo-dydaktyczna

Aktualną bazę naukowo-dydaktyczną stanowią:

Budynek A-38 przy ul. Wyspiańskiego 58, (pow. użytkowa 1105,81 m2)

Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu jest gospodarzem budynku. W budynku

tym mieści się administracja Katedry Wychowania Fizycznego (21,17m2) oraz pomieszczenia

dydaktyczne - sale wykładowe i ćwiczeniowo-laboratoryjne. Sale wykładowe wyposażone są

w rzutniki, ekrany i nowoczesny sprzęt audiowizualny. Odbywają się tu w większości

seminaria, zajęcia laboratoryjne, ćwiczenia i konwersatoria. W budynku mieści się również

archiwum (s.107), w którym gromadzone są prace magisterskie i licencjackie napisane pod

kierunkiem pracowników KWF. W budynku znajduje się pełen węzeł sanitarny (szatnie,

natryski, toalety).

Pracownia biomechaniki

Metraż Nazwa pomieszczenia Rodzaj Liczba miejsc

17,48 Laboratorium biomechaniczne (s.05) L

7 stanowisk

(na każdym stanowisku dokonuje

pomiary po dwóch studentów)

9,92 Laboratorium biomechaniczne (s.04) L 2 stanowisk

Sale laboratoryjne wyposażone są w urządzenia i sprzęt:

- rama stabilizacyjna do pomiaru siły i momentów siły kończyn górnych i dolnych,

- trenażer typu równia pochyła,

- platforma dynamometryczna model PLA5-2D-RW do badania sił odbicia, składowej

pionowej i poziomej. Oprogramowanie umożliwia również wykorzystanie platformy na

trenażerze równi pochyłej;

- trenażer obrotowy umożliwiający wyznaczanie momentu bezwładności ciała człowieka

(numer wniosku o zastrzeżenie patentowe P.395584 z dnia 08.07.2011 r.), jak również

służące do treningu w wykonywaniu technik obrotowych.

Urządzenia umożliwiają prowadzenia badań z zakresu biomechaniki ruchu obrotowego,

wyznaczenia momentu bezwładności ciała człowieka, badanie zmian wielkości fizycznych

opisujących ruch obrotowy człowieka podczas wykonywania ćwiczeń na trenażerze

obrotowym, prowadzenia badań nad skocznością sportowców – siłą dynamiczną, pracą i

38

mocą rozwijaną podczas odbicia na platformie dynamometrycznej, prowadzenia badań nad

siłą izometryczną i momentem sił kończyn górnych i dolnych.

W pracowni znajduje się dodatkowe wyposażenie: zestaw goniometrów, platforma do

wyznaczania środka ciężkości (typu dźwignia jednostronna), siłomierz, twister. Urządzenia

typu platforma dynamometryczna i trenażer obrotowy posiadają oprogramowanie

komputerowe.


61,84 Sala wykładowa (aula B) W 50

Wielofunkcyjna sala wykładowa wyposażona w rzutnik multimedialny i rzutnik folii

Pracownia anatomii, antropologii i fizjologii


78,15 Pracownia anatomiczno –

fizjologiczna (s. 6) L/W 54

10,68 Magazyn preparatów (s. 7) M -

Wielofunkcyjna sala wykładowa i laboratoryjna wyposażona w rzutnik multimedialny i

rzutnik folii, wyposażona w atlasy anatomiczne (6 kompletów), 13 – tomową Encyklopedię

Biologiczną, tablice i schematy anatomiczne dotyczące układów, eksponaty kostne,

szkielety, preparaty anatomiczne.

Stanowiska do prób wysiłkowych - 3 cykloergometry, ciśnieniomierze (w realizacji jest

zakup nowoczesnej bieżni do badań wysiłkowych).

Sprzęt antropometryczny: antropometry, cyrkle kabłąkowe duże i małe, cyrkle suwakowe,

fałdomierze, dynamometry, spirometry, wagi do pomiaru masy ciała, ciśnieniomierze. Na

wyposażeniu jest Analizator RJL (Body Impedance Analyser), model tetrapolowy oraz

analizator Akern BIA 101, który posiada oprogramowanie pod Windows 98/XP i zawiera

moduł przeznaczony do badania dzieci powyżej 2 lat. Analizatory służą do badania składu

ciała metodą pomiaru impedancji bioelektrycznej (BIA), zawartości tkanki tłuszczowej w

organizmie (w kg i %), LBM (w kg i %), zawartości wody w organizmie (w kg i %), a także

relacje masy pozakomórkowej do masy komórkowej oraz ilościowe zawartości sodu do

potasu.

Pracownia traumatologii, pierwszej pomocy i medycyny sportowej


76,93 Pracownia L/W 37

10, 58 Magazyn M -

Wielofunkcyjna sala wyposażona w rzutnik multimedialny i rzutnik folii, 2 manekiny do ćwiczeń i

nauki reanimacji krążeniowo-oddechowej, wyposażone w wbudowane przyrządy pomiarowe, które

pozwalają na kontrolę czynności reanimacyjnych z programem komputerowej analizy resuscytacji

39

krążeniowo-oddechowej. Zestaw trzech wiernie odtworzonych manekinów umożliwiających

realistyczny trening podstawowych czynności z zakresu resuscytacji krążeniowo – oddechowej osób

we wszystkich grupach wiekowych, 8 ciśnieniomierzy ćwiczeniowych, apteczki pierwszej pomocy z

wyposażeniem. Zestaw do oceny postawy ciała - Duometr (poziomica antropometryczna) i

inklinometr AMI (pochyłomierz).

Budynek A-40 przy ul. Wyspiańskiego 58, (pow. użytkowa 86, 0 m2)

W budynku tym znajdują się pomieszczenia zakładów wchodzących w strukturę KWF

Zakładu Przyrodniczych Podstaw Wychowania Fizycznego i Sportu, Zakładu Społecznych

Podstaw Wychowania Fizycznego i Sportu, 2 sale seminaryjne, 2 pokoje dla samodzielnych

pracowników.

Budynek główny A-16, przy al. Wojska Polskiego 69

Wykłady planowane są także w budynku głównym przy al. Wojska Polskiego 69. Znajdują

się w nim do dyspozycji studentów kierunku wychowanie fizyczne następujące

pomieszczenie: aula B (110 miejsc), aula C (180 miejsc), sala nr 8 (150 miejsc), 7 sal

wykładowych, 15 sal ćwiczeniowych i 2 sale seminaryjne. W budynku odbywają się zajęcia

laboratoryjne z zajęć: technologie informacyjne i statystyka.

Pracownia informatyczna


57,00 Laboratorium komputerowe L 12

58,00 Laboratorium komputerowe L 17

18,80 Laboratorium badawcze L -

Pracownie wyposażone są w 15+1 komputerów z procesorami dwurdzeniowymi od 2 do 4 GB

pamięci RAM z zainstalowanym systemem Windows 7. Wszystkie komputery posiadają dostęp do

sieci komputerowej i internetu. Istnieje możliwość drukowania i skanowania dokumentów. W

ramach licencji DreamSpark studenci mają darmowy dostęp do około 100 programów firmy

Microsoft (z możliwością instalowania na prywatnym sprzęcie). Do wspomagania nauczania

wykorzystywana jest platforma zdalnego nauczania z możliwością dostępu z komputerów

stacjonarnych jak i urządzeń mobilnych.

Budynek A-26 przy ul. Monte Cassino 21 b, (pow. użytkowa 900 m2)

Pracownia biochemiczna


53,75 Laboratorium Biochemii L 17

58,56 Laboratorium chemii nieorganicznej L 17

46,40 Laboratorium chemii organicznej L 17

40

2. Obiekty sportowe Uniwersytetu Zielonogórskiego:

a) Hala Sportowa (SWFiS), ul. Szafrana 6, (wymiary: 44 x 26 m, widownia 1200 osób)

W skład wyposażenia hali wchodzą:

siłowania o wymiarach 15 x 8 m,

zaplecze sanitarne, szatnie,

klubo-kawiarnia,

fitness club – odnowa biologiczna.

b) Sala gimnastyczna, ul. Podgórna 50, (wymiary 24 x 12 m), składająca się z:

siłownia,

zaplecze sanitarne.

c) Hala sportowa (SWFiS), ul. Prosta 39, (wymiary 42 x 18 m)

Dodatkowe wyposażenie:

siłownia 12 x 5 m,

sala do zajęć gimnastyki korekcyjnej 7 x 5 m

Nazwa pomieszczenia Rodzaj Liczba miejsc

Sala wykładowa (s.1) W 25

Nazwa pomieszczenia Rodzaj Liczba miejsc

Sala wykładowa (s.106) W 25

41

d) Stadion lekkoatletyczny, ul. Wyspiańskiego 58

W obrębie obiektu znajdują się: bieżnia 400 m, skocznia w dal i wzwyż, rzutnia do

pchnięcia kulą, pełnowymiarowe boisko do piłki nożnej oraz trybuny dla widzów.

e) Korty tenisowe do prowadzenia zajęć z przedmiotu: sport do wyboru, ul. Prosta 39

(wymiary 60 x 25 m) – 4 korty o nawierzchni kortowej.

f) Ośrodek jeździecki - Raculka.

3. Obiekty sportowe, z których korzysta kierunek WF, a będące w dyspozycji Urzędu

Miasta Zielona Góra (umowa długoterminowa – załącznik 7)

a) Pływalnia KS „Nowita”, ul. Wyspiańskiego 17, Zielona Góra

(wymiary 25 x 12 metrów – 6 torów ), widownia 300 osób

siłowania,

zaplecze sanitarne, szatnie,

klubo-kawiarnia.

Źródło: www.mosir.zgora.pl

http://www.mosir.zgora.pl/serwis_centrum/obiekty/fotomos/basen1.jpg

http://www.mosir.zgora.pl/serwis_centrum/obiekty/fotomos/basen1.jpg

http://www.mosir.zgora.pl/

42

b) Obiekty MOSiR ul. Urszuli i Sulechowska

stadion lekkoatletyczny ze sztuczną bieżnią, 8 torów, widownia dla 7 tysięcy widzów

rzutnie do pchnięcia kulą, rzutu oszczepem i dyskiem,

skocznie (w dal, wzwyż, o tyczce),

stadion z zapleczem sanitarnym: 8 szatni, siłownia, klubo-kawiarnia.


hala lekkoatletyczna (50 x 8 m)

bieżnia 50 m,

skocznia w dal, wzwyż, o tyczce,

płotki,

zaplecze sanitarne, szatnie.

hala sportowo-akrobatyczna (44 x 24 m) – Centralny Ośrodek Sportowy w akrobatyce

dwa pola,

batut,

ścieżka gimnastyczna,

komplet urządzeń gimnastycznych,

zaplecze sanitarne,

sala baletowa,

siłownia,

odnowa biologiczna,

klubo-kawiarnia.


http://www.mosir.zgora.pl/serwis_mosir/obiekty/fotomos/stad2.jpg

http://www.mosir.zgora.pl/serwis_mosir/obiekty/fotomos/stad2.jpg


http://www.mosir.zgora.pl/serwis_mosir/obiekty/fotomos/cos3.jpg





43

Z roku na rok składane są do Dziekana WPSiNioZ UZ i realizowane kolejne zamówienia

dotyczące doposażenia w sprzęt komputerowy z oprogramowaniem oraz sprzęt do

specjalistycznych pracowni.

2. Biblioteka Uniwersytetu Zielonogórskiego (dane wg stanu z dnia 1 stycznia 2012 r.)

Biblioteka Uniwersytecka, która przeniosła się od nowego roku akademickiego 2013/14 do

nowego, samodzielnego i nowoczesnego budynku, kształtuje swoje zbiory w nawiązaniu do

potrzeb naukowo-badawczych i edukacyjnych środowiska naukowego. Gromadzi literaturę ze

specjalności objętych działalnością uczelni. Organizuje warsztat naukowo-dydaktyczny oraz

gromadzi różnorodne materiały biblioteczne zgodnie z kierunkami kształcenia i potrzebami

środowiska.

Zasób Biblioteki Uniwersyteckiej liczy ponad milion zbiorów i obejmuje:

Książki 511.145 wol.

Czasopisma 78.650 wol.

Zbiory specjalne ok. 325.738 jednostek

Elektroniczne zasoby sieciowe ok. 150 tys. Wydawnictw.

Biblioteka prenumeruje na bieżąco 1.306 tytułów czasopism bieżących w wersji drukowanej (w

zbiorach biblioteki jest łącznie ponad 4.550 tytułów bieżących i archiwalnych):

1.188 tytułów czasopism krajowych

118 zagranicznych

Oferuje również :

6.057 tytułów czasopism zagranicznych w wersji on-line wydawnictw: Springer, Elsevier,

Kluwer, Academic Press, Wiley, Blackwell i in.

Zbiory sieciowe obejmują:

28.496 e-książek online

55.500 wydawnictw w ramach wielodziedzinowych baz Ebsco i Proques

6.057 tytułów e-czasopism

48.472 e-norm

10.000 wydawnictw z kolekcji cyfrowych Zielonogórskiej Biblioteki Cyfrowej

48 wielodziedzinowych i tematycznych baz danych i serwisów sieciowych (+ 190 baz na cd-

rom) odpowiadających profilowi uczelni

Biblioteczną ofertę dla nauk humanistycznych i społecznych stanowi zbiór:

339.836 wol. książek

42.835 wol. czasopism

Prenumerata bieżąca obejmuje:

o 736 tytułów czasopism krajowych print

o 57 czasopism zagranicznych print

o 2.000 tytułów czasopism elektronicznych

170 baz danych

Księgozbiór z zakresu nauk humanistycznych i społecznych udostępniany jest w następujących

jednostkach:

Wypożyczalni miejscowej

Wypożyczalni Międzybibliotecznej

44

Czytelni Ogólnej

Czytelniach specjalistycznych

poprzez sieć - serwisy wydawców i bazy danych zasoby Zielonogórskiej Biblioteki Cyfrowej

Biblioteka oferuje:

448 miejsc dla czytelników

65 stanowisk komputerowych dla czytelników

Godziny udostępniania zbiorów

8.30 – 19.00 – czytelnie

8.30 – 18.00 – wypożyczalnia

Propozycja dla studentów nauk humanistycznych i społecznych (180 miejsc)

Czytelnia Filozofii i Socjologii (ok. 8.500 wol. książek) – 31 miejsc

Czytelnia Nauk Humanistycznych i Społecznych (gromadzi podstawowy księgozbiór z zakresu

dyscyplin reprezentowanych przez uczelnię w zakresie nauk humanistycznych i społecznych - ok.

14.000 wol.) – 52 miejsca dla czytelników

Czytelnia Czasopism dla nauk humanistycznych i społecznych (gromadzi czasopisma,

wydawnictwa seryjne i prace naukowe wyższych uczelni i instytucji naukowych

- 42.835 wol.; w bieżącej prenumeracie 793 tytuły czasopism drukowanych

- 52 miejsca dla czytelników

Czytelnia Informacyjna z dziedzinowym księgozbiorem informacyjnym

(zbiór ok.10.000 wolumenów encyklopedii, leksykonów, słowników, bibliografii, katalogów,

wydawnictw multimedialnych i baz danych), 46 miejsc dla czytelników

Pracownia multimedialna w Informatorium Oddziału Nauk Humanistycznych i Społecznych

Zielonogórska Biblioteka Cyfrowa - zdalny dostęp do ok. 10.000 publikacji

Strona internetowa Biblioteki Uniwersyteckiej z pełnym serwisem danych - www.bu.uz.zgora.pl

Elektroniczny System Komputerowej Ewidencji Publikacji Pracowników Uczelni SKEP –

http://publikacje.uz.zgora.pl (baza liczy ok. ponad 34 tys. opisów).

Komputerowy system informacji o pracownikach PERS http://pers.uz.zgora.pl

Wypożyczalnia Nauk Humanistycznych i Społecznych (z elektroniczną obsługą wypożyczeń,

rezerwacji zbiorów, prolongat, informacji mailowych o stanie konta czytelnika).

Internetowy katalog zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej (baza liczy 650 tys.jednostek

inwentarzowych).

Dział Zbiorów Specjalnych (ok. 20.000 jedn. – rękopisy, starodruki wydawnictwa kartograficzne,

graficzne, m.in. zespół oryginalnych wydawnictw niezależnych ukazujących się w Polsce poza

cenzurą w latach 1976–92, zbiory o charakterze4 dziedzictwa kulturowego).

Biblioteka Neofilologiczna (ok. 45.000 zbiorów obcojęzycznych – 52 miejsca dla czytelników).

Biblioteka Sztuki (zbiór ok. 12 tys. książek i katalogów – 25 miejsc dla czytelników).

Biblioteka Muzyczna (ok. 34.000 zbiorów – 20 miejsc dla czytelników).

Informatyzacja

Biblioteka realizuje program komputeryzacji, który przebiega dwutorowo i obejmuje:

Komputeryzację zbiorów własnych

Organizację dostępu do światowych zasobów informacyjnych poprzez serwisy informacyjne

dostępne w sieci Internet

Dostęp do zasobów informacyjnych Biblioteka Uniwersytecka umożliwia poprzez udział w

konsorcjach bibliotek naukowych, które współtworzy. Jest członkiem dziesięciu ogólnopolskich

konsorcjów akademickich, które organizują i współfinansują dostęp do zagranicznych baz danych i e-

czasopism. Korzysta z narodowych licencji krajowych obejmujących sieciowe bazy danych i serwisy

wydawców. Dostęp do tych zasobów możliwy jest poprzez sieć uniwersytecką lub kodowany dostęp

spoza uczelni.

http://www.uz.zgora.pl/

http://publikacje.uz.zgora.pl/

http://pers.uz.zgora.pl/

45

W bibliotece działa komputerowy system zarządzania biblioteką PROLIB pozwalający na pełną

automatyzację procesów bibliotecznych związanych z gromadzeniem, opracowaniem,

wyszukiwaniem i udostępnianiem wszystkich materiałów bibliotecznych. Zapewnia on pełną kontrolę

wypożyczeń, sprawną obsługę czytelników a także komunikację z zasobami innych bibliotek

krajowych i zagranicznych. Katalog liczy 650 tys. jednostek inwentarzowych i jest dostępny poprzez

sieć Internet. Elektroniczna obsługa wypożyczeń umożliwia zdalne zamawianie książek, rezerwację

zbiorów, prolongatę wypożyczeń, mailową informację o stanie konta oraz terminach odbioru i zwrotu

książek. W październiku 2005 roku uruchomiona została Zielonogórska Biblioteka Cyfrowa

www.zbc.zora.pl w porozumieniu i współpracy z Poznańskim Centrum Superkomputerowo-

Sieciowym. Jest ona częścią federacji bibliotek cyfrowych. Celem ZBC jest szeroki, zdalny dostęp do

źródeł wiedzy, zasobów edukacyjnych, cyfrowych kopii najcenniejszych zabytków kultury

piśmienniczej oraz dokumentów dotyczących regionu. Biblioteka działa w systemie dLibra

prezentując ok. 8000 publikacji w czterech kolekcjach:

Nauka i dydaktyka

Doktoraty i habilitacje

Dziedzictwo kulturowe

Regionalna

Zielonogórska Biblioteka cyfrowa dla Niewidomych

Biblioteka jest członkiem konsorcjum Polskich Bibliotek Cyfrowych. Dzięki udziałowi w federacji

bibliotek naukowych umożliwia zdalny dostęp do 850 tys. publikacji ze zbiorów bibliotek i instytucji

naukowych z całego kraju.

Biblioteka Uniwersytecka pełni funkcję ośrodka informacji naukowej zapewniając dostęp do

informacji o krajowych i światowych osiągnięciach naukowych. Dział Informacji Naukowej tworzy

bibliografie tematyczne i osobowe, prowadzi kwerendy i poszukiwania bibliograficzne do prac

naukowych na zlecenie pracowników. Organizuje szkolenia w zakresie obsługi programów

bibliotecznych, baz danych, wydawnictw multimedialnych oraz dostępów do czasopism

elektronicznych. Prowadzi zajęcia z przysposobienia bibliotecznego i informacji naukowej dla

studentów różnych kierunków. Tworzy własną bazę dorobku naukowego pracowników uczelni SKEP.

W bazie znajduje się ponad 34 tys. opisów bibliograficznych.

Biblioteka współpracuje z 200 bibliotekami i instytucjami naukowymi i kulturalnymi w kraju i

zagranicą w ramach wymiany międzybibliotecznej. Prowadzi też system wypożyczeń

międzybibliotecznych.

Bazy danych i serwisy wydawców w zasobach elektronicznych BUZ – dostęp sieciowy poprzez

numery IP z terenu uczelni lub zdalnie spoza uczelni dla wszystkich pracowników i studentów UZ.

http://www.bu.uz.zgora.pl/bnh/ebsco.htm. Możliwość wyszukiwania w zawartości wszystkich baz i

czasopism poprzez narzędzie Link Solver.

Bazy EBSCO

MEDLINE – Baza obejmuje m. in. materiały dotyczące medycyny, pielęgniarstwa, stomatologii,

weterynarii, systemu opieki zdrowotnej, badań przedklinicznych.

Green FILE – Baza zawierająca różnorodne materiały na temat szeroko pojętego wpływu człowieka

na środowisko, znaleźć w niej można m.in. informacje z zakresu prawa, edukacji, nowoczesnych

technologii.

Healt Source: Consumer Edition – Zawiera bogaty zbiór materiałów poświęconych zdrowiu, ze

szczególnym uwzględnieniem takich tematów jak: AIDS, rak, cukrzyca, narkotyki i alkohol, starzenie,

fitness, żywienie i dietetyka, zdrowie kobiet, zdrowie dzieci.

Healt Source: Nursing: Academic Edition Baza oferuje czasopisma poświęcone zdrowiu, opiece

zdrowotnej i dyscyplinom pokrewnym.

Academic Researches Library – również nauki społeczne.

http://www.zbc.zora.pl/

http://www.bu.uz.zgora.pl/bnh/ebsco.htm

46

E-Journals – Dostęp do streszczeń i pełnych tekstów artykułów w kilku tysiącach różnorodnych

czasopism.

ERIC – Centralna baza amerykańskiego departamentu edukacji, gromadzi abstrakty i pełne teksty

artykułów z czasopism poświęconych edukacji.

Academic Serach Complete – Interdyscyplinarna4 baza pełnotekstowa.

PROQUEST

Proquest Social Science – baza zawiera artykuły z około 260 czasopism z dziedziny nauk

społecznych.

Education Journals - Baza zawiera artykuły z ponad 575 czasopism o tematyce związanej z

zagadnieniami edukacji.

Academic Research Library – również z nauk społecznych.

Carter & Technical Education - zawiera artykuły z ponad 575 czasopism o tematyce związanej z

zagadnieniami edukacji.

Nursing & Allied Heath Source – również zagadnienia z zakresy nauk społecznych.

ibuk PWN - baza on-line podręczników i książek naukowych.

Web of Knowlegde bazy abstraktowo-bibliometryczne, tzw. indeksy cytowań, do których należą Science

Citation Index Expanded (SCIE), Social Science Citation Index (SSCI), Art & Humanities Citation Index

(AHCI) i Conference Proceedings Citatin Index (CPCI) oraz pochodne bazy bibliometryczne, takie jak

Journal Citation Report (JCR) oraz Essential Science Indicators (ESI). Indeksy cytowań SCIE, SSCI i

AHCI są określane wspólnie jako pakiet Web of Science (WoS). Indeksy cytowań zawierają abstrakty,

podstawowe informacje bibliograficzne oraz informacje o cytowaniach z czasopism znajdujących się na

liście Master Journal List (tzw. lista filadelfijska), która obejmuje ponad 10.000 czasopism, w tym dla

SCIE - ponad 7100 czasopism od 1900 roku z nauk ścisłych, dla SSCI - ponad 2100 czasopism od 1956

roku z nauk społecznych oraz dla AHCI - ponad 1200 czasopism od 1975 roku z nauk humanistycznych.

Na początku roku 2010 została testowo uruchomiona krajowa licencja.

Scopus - interdyscyplinarna baza abstraktów i cytowań.

Baza ScienceDirect - czasopisma Elsevier

SpringerLink – baza książek i czasopism wydawnictwa Springer.

Baza czasopism wydawnictw Wiley&Blackwell

Nature

Gazeta Wyborcza. Archiwum

Dostęp do wszystkich tekstów opublikowanych w „Gazecie” od 1989 roku.

Rzeczpospolita. Archiwum

Zawiera wszystkie opublikowane od 1993 roku artykuły dziennika.

Dziennik Gazeta Prawna – archiwum pełnych tekstów od 2002 roku.

Bazy internetowe

Polska Biblioteka Wirtualna/ kolekcja nauk przyrodniczych:

http://przyrbwn.icm.edu.pl/, SYMPOnet - baza materiałów konferencyjnych -

http://gate.bg.pw.edu.pl/ALEPH/UV2LUNJHI5LG33CBVC3HT9PYX2LJL3J1B1EHNMUYECLD6

G3M4V-00752/file/start-0 - informacje o materiałach konferencyjnych, przedkonferencyjnych i

pokonferencyjnych znajdujących się w bibliotekach polskich

http://scientific.thomsonreuters.com/mjl/

http://przyrbwn.icm.edu.pl/

http://gate.bg.pw.edu.pl/ALEPH/UV2LUNJHI5LG33CBVC3HT9PYX2LJL3J1B1EHNMUYECLD6G3M4V-00752/file/start-0



47

DOAJ: Directory of Open Access Journals - http://www.doaj.org/ - baza wielodziedzinowa,

OpenDOAR – zbiór repozytoriów z całego świata, materiały w wolnym dostępie -

http://www.opendoar.org/, DART-Europe - portal umożliwiający powszechny dostęp do badawczych

prac dyplomowych i dysertacji powstających w Europie - http://www.dart-europe.eu/basic-search.php,

Scientific Commons - Platforma indeksuje kilkaset milionów publikacji zamieszczanych w

cyfrowych repozytoriach (archiwach, muzeach, bibliotekach - http://en.scientificcommons.org/,

PubMed http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/, Baza PEDAGOG

http://aleph.uni.opole.pl/F/?func=find-b-0&local_base=uop03

Wykaz pozycji książkowych z zakresu sportu, wychowania fizycznego, kultury fizycznej

ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej ONHiS (ilość tytułów)

SPORT (etyka, historia, organizacje, polityka, psychologia, socjologia, teoria) 198 tytułów

Fizjologia i anatomia w wychowaniu fizycznym: 334 tytułów

Anatomia (w zakresie sportu i wych. fiz.), atlasy anatomiczne 60

Antropologia (w zakresie sportu i wych. fiz.) 30

Narząd ruchu, ruchy, sprawność motoryczna 51

Rozwój fizyczny: dziecko, młodzież, uczniowie, studenci 73

Układ krążenia, nerwowy, oddechowy, trawienny 50

Wydolność fizyczna, wysiłek fizyczny, testy sprawności fizycznej,

siła mięśniowa, ćwiczenia siłowe 70

Poszczególne dziedziny sportu: 270 tytułów

Alpinizm, biegi, gimnastyka, gry sportowe, hokej, jazda konna, kolarstwo, kometka,

koszykówka, kulturystyka, lotnictwo, piłka noża, piłka ręczna, siatkówka, sporty zimowe,

szachy, szermierka, tenis, walka wręcz, wędkarstwo, wieloboje

Inne tematy związane: 166 tytułów

Igrzyska olimpijskie 34

Kibice 8

Medycyna sportowa 10

Masaż, masaż sportowy 39

Obiekty sportowe 5

Sportowcy 50

Trening sportowy i trenerzy 20

http://www.doaj.org/

http://www.doaj.org/

http://www.opendoar.org/

http://www.dart-europe.eu/basic-search.php

http://en.scientificcommons.org/

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/

http://aleph.uni.opole.pl/F/?func=find-b-0&local_base=uop03

48

WYCHOWANIE FIZYCZNE (szkolne) 200 tytułów

(historia, teoria, metody, nauczanie na wszystkich poziomach szkolnictwa, nauczyciele

wychowania fizycznego):

Wychowanie ogólnie – historia 220

– metody 460

– filozofia 70

– socjologia 132

Uczniowie, studenci – wychowanie 212

Dziecko – wychowanie 329

Edukacja zdrowotna 65

KULTURA FIZYCZNA 135 tytułów

(historia, metody, nauczanie, organizacja, polityka, socjologia, teoria, kultura fizyczna

poszczególnych kategorii osób np. dziecko-kultura fizyczna, młodzież – kultura fizyczna,

studenci – kultura fizyczna itp.).

Inne tematy związane z wychowaniem fizycznym i zdrowiem: 919 tytułów

Fizykoterapia 24

Higiena, higiena szkolna 150

Jakość życia 140

Prawidłowe odżywianie 48

Promocja zdrowia 90

Rehabilitacja (med.) 96

Turystyka 253

(historia, geografia, nauczanie, popularyzacja, psychologia, socjologia, szkolenie, turystyka:

narciarska, górska, rowerowa, zimowa, wodna, kulturowa, wycieczki, odpoczynek)

Wpływ środowiska na zdrowie 70

Zachowania zdrowotne 16

Zdrowie publiczne 32

W naszej Uczelni jest sześć budynków dostosowanych do potrzeb studentów

niepełnosprawnych, do których należy budynek Wydziału Pedagogiki, Socjologii i Nauk o

Zdrowiu (podjazd do budynku, przystosowane windy i toalety, szerokie korytarze). Studenci

niepełnosprawni oraz osoby zaangażowane w tę problematykę mogą działać w strukturach

Rady Osób Niepełnosprawnych. Rekrutacja na studia stacjonarne i niestacjonarne na kierunku

49

wychowanie fizyczne ze względu na ich specyfikę, nie uwzględnia naboru kandydatów

niepełnosprawnych.

Szczegółowy wykaz pozycji książkowych z zakresu sportu, wychowania fizycznego,

kultury fizycznej ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej ONHiS - załącznik 11.

3. Informacja o zapewnieniu wewnętrznego systemu jakości kształcenia

W dniu 27 lutego 2013 r. Senat Uniwersytetu Zielonogórskiego wprowadził na mocy

Uchwały nr 84 Uczelniany System Zapewniania Jakości Kształcenia (USZJK), który

zastąpił dotychczas funkcjonujący Wewnętrzny System Zapewniania Jakości Kształcenia.

Nowy system został opracowany zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, a w

szczególności znowelizowaną Ustawą – Prawo o szkolnictwie wyższym, Statutem

Uniwersytetu Zielonogórskiego oraz strategią Uczelni. Głównym zadaniem Uczelnianego

Systemu Zapewniania Jakości Kształcenia jest syntetyczny przegląd wszystkich aspektów

kształcenia. System obejmuje zapewnianie, doskonalenie, promocje i kontrolę jakości

kształcenia w Uczelni poprzez wytyczne dla Wydziałowych Komisji ds. Jakości

Kształcenia, metody monitorowania procesu kształcenia, rozwijania mobilności studentów i

doktorantów, metody poprawy jakości obsługi administracyjnej procesu dydaktycznego,

monitorowanie karier absolwentów, procedury współpracy z interesariuszami zewnętrznymi,

system motywowania, oceniania i nagradzania nauczycieli akademickich oraz doktorantów za

podejmowanie działań podnoszących jakość kształcenia i inne zadania wynikające z rozwoju

uczelni i przepisów prawa. Realizację zadań Uczelnianego Systemu Zapewniania Jakości

Kształcenia opisują procedury działań projakościowych wprowadzone na mocy Zarządzenia

nr 51 Rektora Uniwersytetu Zielonogórskiego z dnia 29 maja 2013 r. Ewaluacja procesu

kształcenia prowadzona jest poprzez ankiety: oceny przedmiotu, prowadzącego zajęcia, oceny

infrastruktury dydaktycznej i obsługi administracyjnej, słuchaczy studiów podyplomowych, a

także kartę samooceny jednostki. Istotnym elementem systemu jest regulamin systemu

antyplagiatowego.

W celu realizacji zadań USZJK powołano Uczelnianą Radę ds. Jakości Kształcenia złożoną

z dwóch zespołów:

Zespołu ds. Zapewniania Jakości Kształcenia;

Zespołu ds. Ewaluacji Jakości Kształcenia.

Odpowiednikami powyższych zespołów na poziomie wydziałowym są wydziałowe komisje:

ds. zapewnienia jakości kształceni i ds. ewaluacji jakości kształcenia. Nadzór nad pracą

Uczelnianej Rady ds. Jakości Kształcenia sprawuje Prorektor ds. Jakości Kształcenia, a prace

50

tego organu koordynuje pełnomocnik rektora ds. jakości kształcenia, która także

przewodniczy Zespołowi ds. Jakości Kształcenia. Przewodniczenie Zespołowi ds. Ewaluacji

Jakości Kształcenia powierzono drugiemu pełnomocnikowi rektora ds. ewaluacji jakości

kształcenia. W nowej strukturze systemu celowo rozdzielono zespół ds. zapewnienia jakości

kształcenia i zespół ds. ewaluacji, aby zapewnić obiektywizm działań i uniknąć wyłączności

samooceny, jak również rozdzielenie to miało na celu włączenie do prac nad systemem

jakości możliwie najszerszą reprezentację społeczności akademickiej. W skład pierwszego

zespołu weszli pracownicy administracji centralnej, przedstawiciele pionu rektora, pionów

prorektorów: ds. nauki i współpracy z zagranicą i ds. studenckich oraz pracownicy naukowo –

dydaktyczni będący reprezentantami wszystkich komisji senackich. Skład drugiego zespołu

tworzą pracownicy naukowo – dydaktyczni będący przedstawicielami wszystkich wydziałów

oraz reprezentanci doktorantów i studentów.

Akty prawne normujące i określające Uczelniany System Zapewniania Jakości Kształcenia w

Uniwersytecie Zielonogórskim określają:

ZARZĄDZENIE NR 51 REKTORA UNIWERSYTETU ZIELONOGÓRSKIEGO w sprawie

dokumentów i procedur Uczelnianego Systemu Zapewniania Jakości Kształcenia z dnia 29

maja 2013 roku.

UCHWAŁA NR 84 SENATU UNIWERSYTETU ZIELONOGÓRSKIEGO w sprawie przyjęcia

Uczelnianego Systemu Zapewniania Jakości Kształcenia z dnia 27 lutego 2013 roku.

UCHWAŁA NR 101 SENATU UNIWERSYTETU ZIELONOGÓRSKIEGO w sprawie dokumentów i

procedur Uczelnianego Systemu Zapewniania Jakości Kształcenia z dnia 18 kwietnia 2013

roku.

51

WYDZIAŁ PEDAGOGIKI, SOCJOLOGII I NAUK O ZDROWIU

UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI


NA KIERUNKU WYCHOWANIE FIZYCZNE

STUDIA II STOPNIA

Załącznik nr 1

MATRYCA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

Efekty kształcenia dla kierunku

studiów WYCHOWA

NIE FIZYCZNE.

Po ukończeniu

studiów drugiego stopnia na kierunku studiów

wychowanie fizyczne

absolwent:

Odniesienie do efektów

obszarowych

Moduł podstawowy

Ek

olo

gia

z o

ch

ron

ą ś

rod

ow

iska

Fil

ozo

fia

i e

tyka

sp

ort

u

Pe

da

go

gik

a k

ult

ury

fiz

yc

zn

ej

Ps

yc

ho

log

ia a

kty

wn

oś

ci

ruch

ow

ej

So

cjo

log

ia s

po

rtu

M

od

uł

kie

run

ko

wy

Bio

me

ch

an

ika

ru

ch

u-m

eto

dy

po

mia

row

e

Fiz

jolo

gia

wy

sił

ku

fiz

yc

zn

eg

o

Gim

na

sty

ka

Me

dy

cy

na

sp

ort

u

Pił

ka

sia

tko

wa

Za

aw

an

so

wa

na

me

tod

yk

a w

f

Le

kk

aatl

ety

ka

Pły

wa

nie

Wy

ch

ow

an

ie f

izy

czn

e s

pe

cja

lne

Od

no

wa

bio

log

iczn

a

Tra

um

ato

log

ia

No

wo

cze

sn

e f

orm

y t

ań

ca

Te

ori

a t

ren

ing

u

Ko

szy

kó

wk

a

Pił

ka

rę

czn

a

Pił

ka

no

żn

a

Tu

rys

tyk

a i

re

kre

ac

ja s

zk

oln

a

Hig

ien

a s

zk

oln

a i

ży

wie

nie

Org

an

iza

cja

i z

arz

ąd

za

nie

ku

l. f

iz.

Wy

kła

d m

on

og

rafi

czn

y (

1)

Wy

kła

d m

on

og

rafi

czn

y

(2)

Wy

kła

d m

on

og

rafi

czn

y (

3)

Mo

du

ł o

gó

lno

uc

ze

lnia

ny

Prz

ed

mio

t o

gó

lno

uc

ze

lnia

ny

Mo

du

ł d

yp

lom

ow

y

Me

tod

olo

gia

bad

an

nau

ko

wy

ch

Sta

tys

tyk

a

Se

min

ari

um

dy

plo

mo

we

Mo

du

ł sp

ec

jaln

ośc

iow

y

I.

S

pe

cja

liza

cja

in

str

uk

tors

ka

-

pił

ka

sia

tko

wa

II.

F

ak

ult

aty

wn

e w

yc

ho

wa

nie

fiz

yc

zn

e

Rek

rea

cja

ru

ch

ow

a lu

dzi w

ró

żn

ym

wie

ku

M

eto

dy

pra

cy

op

ieku

ńc

zo

-

wy

ch

ow

aw

cze

j

Org

an

iza

cja

cza

su

wo

lneg

o

Gry

re

kre

ac

yjn

e

Te

nis

sto

łow

y

Użytk

ow

e f

orm

y t

ań

ca

Ćw

icze

nia

sił

ow

e

Fit

ne

ss

III.

Men

ed

że

r sp

oru

Org

an

iza

cja

i z

arz

ąd

zan

ie w

sp

orc

ie

Za

rzą

dza

nie

ob

iekta

mi

sp

ort

ow

ym

i

Ma

rke

tin

g w

sp

orc

ie

Ma

ss

me

dia

w s

po

rcie

Pla

no

wan

ie i

org

. im

pre

z s

po

rto

wy

ch

Mo

du

ł p

rakty

ka

pe

da

go

gic

zn

a

Pra

kty

ka

ped

ag

og

iczn

a

wykład

15

15

15

30

15

15

15

15

15

15

15

15

15

15

15

15

15

15

15

15

15

15

75

20

30

15

15

ćw./ kon./ lab./sem.

15

15

15

30

15

30

30

15

30

30

15

15

15

15

30

30

30

15

15

15

15

75

75

30

20

20

30

30

30

30

30

15

15

15

15

ECTS 2 2 2 2 3 5 4 2 4 2 8 3 2 3 3 3 2 4 2 2 2 3 3 2 2 2 2 2 4 3

15

12

2 2 2 2 2 2 2 2 4 1 2 1 4 8

WIEDZA

K2_W01

posiada rozszerzoną wiedzę w zakresie fizjologicznych i biologicznych podstaw nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze fizycznej

M2_W01, M2_W02

x

X X x

x

X

x

K2_W02

posiada szczegółową znajomość budowy i funkcji organizmu człowieka w zakresie dziedzin nauki o zdrowiu i kulturze fizycznej

M2_W01, M2_W02

X X x

x

X

x

K2_W03

zna objawy i przyczyny wybranych zaburzeń i zmian chorobowych, a także dysfunkcji społecznych oraz metody ich oceny w zakresie niezbędnym dla nauk o kulturze fizycznej

M2_W03,

x x

X

K2_W04

rozumie i poddaje analizie procesy psychospołeczne ważne dla

M2_W04

x X

x X

x X

x x x x

53

zdrowia i jego ochrony lub kultury fizycznej

K2_W05

ma szczegółową wiedzę dydaktyczną właściwą dla nauczyciela wychowania fizycznego na różnych etapach edukacji

M2_

W05,

M2_

W10

x x x x x x

x

x x

X

X X

X X X X x

K2_W06

rozumie i diagnozuje styl życia oraz wybrane modele zachowań prozdrowotnych, kreacyjnych i rekreacyjnych podejmowanych przez człowieka oraz rozumie uwarunkowania kulturowe potrzeb i problemów jednostek oraz grup społecznych

M2_W06, M2_W08,

x x

X x X X

x

X

X X

x x x

K2_W07

posiada pogłębioną wiedzę o metodach pomiaru w naukach o kulturze fizycznej oraz wykorzystania zaawansowanych metod, technik i narzędzi badawczych do prowadzenia badań naukowych

M2_W07, M2_W11

X X X

x

X

K2_W08

posiada pogłębioną wiedzę filozoficzną, społeczno-ekonomiczną, psychologiczną i pedagogiczną w zakresie nauk o kulturze fizycznej i jej praktycznych implikacji

M2_W03, M2_W05, M2_W08

X

x

x

x x x x x x x x

K2_W09

ma pogłębioną wiedzę z zakresu wychowania fizycznego oraz wybranych aspektów nauk o zdrowiu i ich powiązania z

M1_W09

x x

X X x

54

innymi dyscyplinami naukowymi

K2_W10

ma wiedzę i zna specjalistyczną terminologię wykorzystywaną w wychowaniu fizycznym i w dyscyplinach pokrewnych

M2_W10

x

X

x x x x x x x x

X

X X X X X x

K2_W11

zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego oraz konieczność zarządzania zasobami własności intelektualnej

M2_W07, M2_W11

x x x x

K2_W12

zna ogólne zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości, wykorzystującej wiedzę dotycząca zasad organizowania, zarządzania i kierowania zespołem, placówkami prowadzącymi działalność oświatową oraz sportową

M1_W12

X

X

X

X

UMIEJĘTNOŚCI

K2_U01

posiada pogłębioną umiejętność stosowania technik efektywnego komunikowania się i negocjacji, potrafi porozumiewać się z osobami w różnej kondycji emocjonalnej, pochodzącymi z różnych środowisk, rozwiązywać konflikty i

M2_U01

x

X

55

konstruować dobrą atmosferę dla komunikacji z jednostką i grupą społeczną

K2_U02

potrafi posługiwać się zaawansowanym technicznie sprzętem i aparaturą stosowanymi w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów

M2_U02

X X

x

K2_U03

potrafi prezentować i wyjaśniać problemy z zakresu wychowani fizycznego i ochrony zdrowia

M2_U03

X X X x x

x

x

X

X

K2_U04

potrafi zidentyfikować uwarunkowania kulturowe, psychospołeczne, religijne i etniczne zachowań wychowanków

M2_U04

X x X

x x

K2_U05

potrafi sformułować plan działań odpowiadających potrzebom edukacyjnym, zdrowotnym i sprawnościowym jednostek i grup

M2_U05, M2_U08

x x x

x

x x

x x

K2_U06

potrafi posługiwać się wyspecjalizowanymi narzędziami i technikami informatycznymi w celu pozyskiwania danych, a także analizować i krytycznie oceniać te dane

M2_U06

x x x x x x

K2_U07

potrafi identyfikować błędy i zaniedbania w praktyce charakterystyczn

M2_U07

x x x x x x x x

x

X

X

x

56

e dla wychowania fizycznego i dyscyplin pokrewnych

K2_U08

potrafi współdziałać w planowaniu i realizacji zadań badawczych w zakresie nauk o kulturze fizycznej

M2_U08, M2_U06

x x

K2_U09

posiada umiejętność wykorzystania wychowawczych aspektów aktywności fizycznej, turystyki i rekreacji w profilaktyce wykluczenia i patologii społecznych

M2_U09, M2_U10, M2_U04

x

x

x

x X x X

K2_U10

posiada zaawansowane umiejętności kierowania i realizowania zajęć rekreacyjnych, zdrowotnych, sportowych lub estetyki zachowań ruchowych w pracy z różnymi grupami społecznymi

M2_U09, M2_U10

x x x x x x

x x

X X

X

x

X X X X X x X

K2_U11

posiada specjalistyczne umiejętności ruchowe z zakresu wybranych form aktywności fizycznej (rekreacyjnych, zdrowotnych, sportowych i estetycznych)

M2_U09, M2_U11

x x x x x x

x x

X X

X X X X X X

K2_U12

potrafi samodzielnie modyfikować i tworzyć różne formy aktywności fizycznej w zależności od warunków środowiskowych i klimatycznych

M2_U12

x x x

X

x x

K2_U13

posiada umiejętność przygotowania pisemnego

M2_U13

x X

x x x x

x

x x x X

X X X X x

57

opracowania w zakresie dyscyplin o kulturze fizycznej

K2_U14

posiada umiejętność przygotowania wystąpień ustnych w zakresie dziedzin nauki o kulturze fizycznej z zastosowaniem nowoczesnych metod i technik

M2_U14

x x x

K2_U15

ma umiejętności językowe w zakresie nauk o kulturze fizycznej zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego

M2_U15

x

x


K2_K01

rozumie potrzebę dokształcania zawodowego i rozwoju osobistego w ciągu całego życia, potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób

M2_K01

x X X X x x x x x x x x X x x X

X X X X x X

K2_K02

ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, dokonuje samooceny własnych kompetencji, zna własne ograniczenia i wie kiedy zgłosić się do specjalistów

M2_K02

x x x x x x

x x

X

X X X X x X

K2_K03

okazuje dbałość o prestiż związany z wykonywaniem zawodu nauczyciela, dba o dobro wychowanków i właściwie pojętą solidarność zawodową

M2_K03

x

x x x x

X

x X X X X

58

K2_K04

wykazuje przywództwo i przedsiębiorczość, potrafi zorganizować pracę zespołu

M2_K04

x x x x x x X X X X x x x

K2_K05

wykazuje aktywność i kreatywność w samodzielnym określeniu priorytetów i podejmuje działania służące realizacji określonych przez siebie lub innych zadań

M2_K05

x

X X x

X

x

X

x x x

K2_K06

potrafi rozwiązywać złożone problemy związane z wykonywaniem zawodu nauczyciela

M2_K06

x

x

x

x X

K2_K07

potrafi dbać o bezpieczeństwo własne, otoczenia i współpracowników w działalności wychowawczej, rekreacyjnej, zdrowotnej i sportowej

M2_K07

X X x x x x x x x x x x x X

X X X X X X X

K2_K08

potrafi formułować opinie dotyczące różnych aspektów działalności zawodowej przestrzegając zasad etycznych

M2_K08

X x

x

X X

x x x

X

K2_K09

potrafi motywować osoby w różnym wieku do podejmowania działań prozdrowotnych oraz czynnego uczestnictwa w aktywności fizycznej

M2_K09

X

x

X x x x x x x X

x

x

X X X X x x X





STUDIA II STOPNIA

Załącznik nr 2

PLAN STUDIÓW STACJONARNYCH

60

Rekrutacja w roku akademickim 2014/2015

61





STUDIA II STOPNIA

Załącznik nr 3

PLAN STUDIÓW NIESTACJONARNYCH

62

Rekrutacja w roku akademickim 2014/2015

63

Uniwersytet Zielonogórski


KATALOG PRZEDMIOTÓW

DLA KIERUNKU

WYCHOWANIE FIZYCZNE

STUDIA II STOPNIA

W ROKU AKADEMICKIM 2014/2015

Europejski System Transferu Punktów ECTS

Zielona Góra 15.04.2014 r.

64

SPIS TREŚCI Moduł podstawowy 65

Ekologia z ochroną środowiska 66 Filozofia i etyka sportu 68 Pedagogika kultury fizycznej 70 Psychologia aktywnosci ruchowej 73 Socjologia sportu 76

Moduł kierunkowy 79

Biomechanika ruchu – metody pomiarowe 80 Fizjologia wysiłku fizycznego 84 Gimnastyka 88 Medycyna sportu 91 Piłka siatkowa 94 Zaawansowana metodyka wychowania fizycznego 97 Lekkoatletyka 104 Pływanie 107 Wychowanie fizyczne specjalne 110 Odnowa biologiczna 113 Traumatologia 116 Nowoczesne formy tańca 119 Teoria treningu 122 Koszykówka 125 Piłka ręczna 128 Piłka nożna 131 Turystyka i rekreacja szkolna 134 Higiena szkolna i żywienie 137 Organizacja i zarządzanie kulturą fizyczną 140 Człowiek w czasie i przestrzeni - wykład monograficzny z nauk przyrodniczych 143 Społeczne aspekty sportu - wykład monograficzny z nauk humanistycznych i społecznych 146 Miejsce wychowawcy fizycznego w edukacji szkolnej - wykład monograficzny z zakresu nauk

o kulturze fizycznej 149

Moduł dyplomowy 151 Metodologia badań naukowych 152 Statystyka 155 Seminarium dyplomowe 158

Moduł specjalnościowy 167

I. Specjalizacja instruktorska: Piłka siatkowa 168

II. Fakultatywne wychowanie fizyczne 186 Rekreacja ruchowa ludzi w różnym wieku 187 Metodyka pracy opiekuńczo – wychowawczej 189 Organizacja czasu wolnego 192 Gry rekreacyjne 194

Grupa przedmiotów praktycznych do wyboru 197 Tenis stołowy 198 Użytkowe formy tańca 201 Ćwiczenia siłowe 204 Fitness 207

III. Menedżer sportu 210

Organizacja i zarządzanie w sporcie 211 Zarządzanie obiektami sportowymi 214 Marketing w sporcie 216 Mass media w sporcie 219 Planowanie i organizacja imprez sportowych 221

Moduł praktyka pedagogiczna 224

Praktyka pedagogiczna ciągła 225

MODUŁ PODSTAWOWY


Kierunek: Wychowanie fizyczne

66

EEE KKK OOO LLL OOO GGG III AAA ZZZ OOO CCC HHH RRR OOO NNN ĄĄĄ ŚŚŚ RRR OOO DDD OOO WWW III SSS KKK AAA

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-EzOŚ

Typ p rzedmiotu: obowiązkowy

Język nauczania: polski

Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr Marcin Bocheński

Prowadzący: dr Marcin Bocheński

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia Punkty

ECTS

Studia s tacjonarne

2

W ykład 15 1 I Zaliczenie z oceną

Studia niestacjonarne

W ykład 9 I Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie się ze zmianami jakim ulega człowiek pod wpływem środowiska. Znajomość problemów biokulturowych (ekologii żywienia, ekologii zdrowia i chorób).

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Wiadomości z biologii, antropologii, anatomii, antropomotoryki, edukacji zdrowotnej.

ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:

Przedmiot i zakres ekologii człowieka. Biologiczne zmiany przystosowawcze. Zróżnicowanie i geograficzne rozmieszczenie człowieka. Powstanie człowieka i społeczno-kulturowe formy jego występowania. Przystosowania kulturowe. Problemy biokulturowe.

METODY KSZTAŁCENIA:

Metoda podająca, poglądowa (plansze, rzutopisy), projekcja multimedialna (filmy, przeźrocza).

EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Charakteryzuje podstawowe pojęcia z zakresu ekologii człowieka, opisuje człowieka w ujęciu zmian biokulturowych i wpływ cywilizacji na jego funkcjonowanie

K2_W01 Egzamin pisemny progami punktowymi Wykłady

Potrafi wyjaśniać i krytycznie oceniać problemy zagrożenia środowiska przyrodniczego wynikające z działalności człowieka Potrafi wykorzystać wiedzę z ochrony środowiska i ekologii do działań wychowawczych na różnych etapach edukacyjnych

K2_U03 ocena zaangażowania w dyskusji Wykłady

Jest wrażliwy i zmotywowany do działań z zakresu ochrony zdrowia i ekologii w szkole

K2_K09 Samoocena efektów kształcenia Wykłady



67

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykłady z przedmiotu kończą się egzaminem w formie pisemnej, zgodnie z podanymi kryteriami (progi punktowe).

OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:

Obciążenie pracą Studia stacjonarne

(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe

(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 30 25

Samodzielna praca studenta

(przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury;

przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu,

wystąpienia; itp.)

25 30

Łącznie 55 55

Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia stacjonarne

Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 1

Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 1

Łącznie 2 2

W tym zajęcia o charakterze praktycznym

(laboratoria, konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,

przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć)

1 1

LITERATURA PODSTAWOWA:

1. Malinowski A., Strzałko J. (red.): Antropologia. PWN, Warszawa-Poznań,1989. 2. Tatarczuk J., Asienkiewicz R., Wandycz A.: Struktura somatyczna i aktywność motoryczna w

ujęciu rytmów sezonowych wśród młodzieży akademickiej Uniwersytetu Zielonogórskiego. Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra 2009.

3. Wolański N.: Rozwój biologiczny człowieka. Podstawy auksologii, gerontologii i promocji zdrowia. PWN, Warszawa 2005.

4. Wolański N.: Ekologia człowieka, tom 1-2. PWN, Warszawa 2008. 5. Woynarowska B.: Edukacja zdrowotna. Podręcznik dla studentów. PWN, Warszawa 2008.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Strzałko J.,Mossor-Pietraszewska T (red.): Kompendium wiedzy o ekologii. PWN, Warszawa-Poznań 1999.

UWAGI:

PROGRAM OPRACOWAŁ: dr Marcin Bocheński



68

FFF III LLL OOO ZZZ OOO FFF III AAA III EEE TTT YYY KKK AAA SSS PPP OOO RRR TTT UUU

Kod przedmiotu: 08.1-WP-WFD-FiES

Typ p rzedmiotu: Obowiązkowy

Język nauczania: Polski

Odpowiedzia lny za p rzedmiot : prof. dr hab. Lilianna Kiejzik

Prowadzący: prof. dr hab. Lilianna Kiejzik

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

2 W ykład 15 1 I Zaliczenie z oceną


W ykład 9 1 I Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie studentów z zagadnieniami z zakresu antropologii filozoficznej oraz związkami filozofii z kulturą fizyczną. Zasadnicza orientacja w problematyce historii filozofii obejmującej okres od starożytności po współczesność. Ukazanie historycznego rozwoju idei olimpizmu. Prezentacja poglądów na sport, jako zjawisko podlegające zasadom „fair play”. Etyka w sporcie.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowe wiadomości z zakresu filozofii


Wykład: Filozofia w europejskim kręgu kulturowym. Antropologia filozoficzna. Ciało, jego recepcja i ocena wartości w

różnych epokach. Filozofia sportu – powstanie i rozwój. Idea olimpizmu. Podstawowe problemy etyczne – dobro,

doskonałość, prawda, piękno, sprawiedliwość.


Wykład konwencjonalny, wykład problemowy


Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Definiuje wiedzę filozoficzną w powiązaniu z

zagadnieniami z kultury fizycznej, szczególnie w

obszarze jej praktycznych implikacji. Charakteryzuje

zagadnienia z zakresu antropologii kulturowej,

wymienia problemy etyczne występujące w sporcie.

K2_W08 Egzamin pisemny progami punktowymi Wykłady

Student identyfikuje uwarunkowania kulturowe,

psychospołeczne, religijne i etniczne zachowań

wychowanków. Dokonuje samodzielnej

interpretacji podstawowych zagadnień

K2_U04 ocena zaangażowania w dyskusji Wykłady



69

Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

filozoficznych i etycznych.

Jest wrażliwy na etyczne aspekty związane z pracą

nauczyciela wychowania fizycznego. K2_K08 Samoocena efektów kształcenia

Wykłady

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykłady z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Metodą weryfikacji efektów kształcenia jest test z progami punktowymi.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

25 30

Łącznie 55 55




Łącznie 2 2




1 1


1. Platon, Państwo, tłum. W. Witwicki, Warszawa 1958 lub inne wydanie. 2. Tatarkiewicz Władysława, Historia filozofii, Tom1- 3 (wydanie dowolne). 3. Lipiec J. Filozofia olimpizmu, Warszawa 1999. 4. Lipiec J. Kalogiata: Szkice z filozofii sportu, Kraków 1988. 5. Krawczyk Z. (red) Filozofia i socjologia kultury fizycznej. Wybór tekstów, Warszawa 1974, PWN


1. Lipiec J. (red.), Duch sportu, Kraków 1980. 2. Lipoński W., Olimpizm dla każdego: popularny zarys wiedzy w historii, organizacji i filozofii ruchu

olimpijskiego, Poznań 2000. 3. Osterloff K., Historia sportu, Warszawa 1976. 4. Humanistyczna encyklopedia sportu, Warszawa 1987.

UWAGI:

PROGRAM OPRACOWAŁ: prof. dr hab. Lilianna Kiejzik



70

PPP EEE DDD AAA GGG OOO GGG III KKK AAA KKK UUU LLL TTT UUU RRR YYY FFF III ZZZ YYY CCC ZZZ NNN EEE JJJ

Kod przedmiotu: 05.1-WP-WFD-PKF



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : Dr Michał Bajdziński

Prowadzący: Dr Michał Bajdziński

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne 2

W ykład 15 1 II Zaliczenie z oceną


W ykład 9 II Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Celem nauczania przedmiotu pedagogika kultury fizycznej jest kształtowanie świadomych postaw wobec kultury fizycznej i jej możliwości w zakresie oddziaływań wychowawczych oraz wyposażenie studentów w wiedzę i umiejętności realizowania poprzez treści kultury fizycznej celów wychowawczych

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Znajomość ogólnych pojęć teorii wychowania fizycznego i pedagogiki. Uwarunkowania teoretycznych przesłanek

dla realizacji procesu nauczania i wychowania w systemie edukacji, rozumienie jakie czynniki psycho-społeczne

wpływają na kształtowanie postaw zdrowotnych i prosportowych.


Wykład: Cele, zadania pedagogiki kultury fizycznej, jej miejsce wśród innych dziedzin pedagogicznych, związki z

innymi naukami. Współczesne nurty i kierunki pedagogiczne i ich wkład w budowanie nowych rozwiązań

edukacyjnych. Wzajemne związki, kategorie aksjologiczne wychowanie zdrowotne - kultura fizyczna –

wychowanie zdrowotne – wychowanie fizyczne. Sport i wychowanie: wartości i wychowawcza rola sportu, idea

fair play. Systemy wychowania przez sport. Idea olimpijska, edukacja olimpijska w systemie wychowawczym

szkoły. Czas wolny, jego znaczenie i funkcje w życiu, wychowanie do aktywnego spędzania czasu wolnego.

Wychowanie do kultury fizycznej w edukacji wczesnoszkolnej. Nauczyciel wychowania fizycznego i trener w roli

przewodnika po wartościach kultury fizycznej, sylwetka osobowościowa, styl pracy pedagogicznej.


Metody słowne; wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych. Metody eksponujące: film, pokaz. Metoda

tekstu przewodniego, praca z książką, praca z dokumentem źródłowym.


Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Identyfikuje i analizuje procesy społeczne

stosując wiedzę z zakresu pedagogiki

kultury fizycznej

K2_W04

Praca w formie eseju Wykład



71

Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Rozwija wiedzę i zna specjalistyczną

terminologię pedagogiczną

wykorzystywaną w wychowaniu fizycznym

K2_W10


Rozpoznaje potrzebę różnicowania

komunikowania się z osobami w różnej

kondycji emocjonalnej, pochodzącymi z

różnych środowisk, identyfikuje i

rozwiązuje konflikty w różnych grupach

społecznych

K2_U01


Identyfikuje i analizuje uwarunkowania

zachowań kulturowych,

psychospołecznych, religijnych i

etnicznych wychowanków

K2_U04

Test - pytania otwarte Wykład

Planuje stosowanie wychowawczych

środków wychowania fizycznego i sportu

w resocjalizacji

K2_U09


Planuje i rozumie potrzebę własnego

dokształcania się zawodowego

nauczyciela

K2_K01


Okazuje dbałość o prestiż związany z

wykonywaniem zawodu nauczyciela, dba

o dobro wychowanków i właściwie pojętą


K2_K03


WARUNKI ZALICZENIA:

Wykłady z przedmiotu kończą się zaliczeniem formie pisemnej. Test z progami punktowymi składający się z pytań

otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia testu to 50% punktów. Student przygotowuje esej wybrany z listy

tematów problemowych pedagogiki kultury przedstawiony na początku semestru, korzystając z treści wykładów i

piśmiennictwa. Ocena końcowa z przedmiotu to średnia arytmetyczna z pracy pisemnej i testu .



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

34 40

Łącznie 56 56






72

Łącznie 2 2




1 1


1. Dziubiński Z. [red.], Sport i wychowanie, Warszawa 1992.

2. Grabowski H. (1997). Teoria fizycznej edukacji. Warszaw: WSiP.

3. Pawłucki A. (1992) Wychowanie jako kulturowa rzeczywistość. Na przykładzie wychowania do

wartości ciała. Gdańsk: AWF.

4. Pawłucki A. (2007) Osoba w pedagogice ciała. Prawo pokoju olimpijskiego. Olsztyn: OSW.

5. Krawański A. (2003) Ciało i zdrowie człowieka w nowoczesnym systemie wychowania

fizycznego. Poznań: AWF.

6. Lipiec J. (1999) Filozofia olimpizmu. Warszawa: SPRINT.

7. Przyłuska- Fiszer A., Misiuna B. (1993) Etyczne aspekty sportu. Warszawa: AWF.

8. Siwiński W., Pedagogika kultury fizycznej, Wyd. AWF Poznań, Poznań 2000.

9. Żukowska Z. [red.], Fair play sport I edukacja, Warszawa 1996.

10. Żukowska Z., Żukowski R. [red.], Edukacja olimpijska w reformującej się szkole, Wyd. Estrella i AWF Warszawa, Warszawa 2000.


PROGRAM OPRACOWAŁ:

Dr Michał Bajdziński



73

PPP SSS YYY CCC HHH OOO LLL OOO GGG III AAA AAA KKK TTT YYY WWW NNN OOO SSS CCC III RRR UUU CCC HHH OOO WWW EEE JJJ

Kod przedmiotu: 14.4-WP-WFD-PAR



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Marek Lemański

Prowadzący: mgr Marek Lemański

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

2 Konwersato r ium 30 1 I Zaliczenie z oceną


Konwersato r ium 18 I Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie z wiedzą o działalności sportowej pod kątem psychologicznym (o sporcie jako fenomenie XXI wieku, sportowcach, trenerach, menedżerach, itp.) oraz prawidłowościach funkcjonowania (jednostki i grupy sportowej) w sytuacjach trudnych (MŚ, ME, IO). Wiedza o sterowaniu procesami uwagi i koncentracji, redukowania stresu, kontrolowaniu własnych emocji, doskonaleniu technik komunikacyjnych, wyobrażeniowych i relaksacyjnych oraz ukierunkowaniu działania poprzez wyznaczanie celów. Umiejętność wykorzystania zdobytej wiedzy psychologicznej w procesie treningu, walki sportowej, rywalizacji, kooperacji oraz okresie wypoczynku. Zapoznanie z metodami biofeedbacku wykorzystywanymi w treningu mentalnym sportowców.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowa wiedza z zakresu psychologii.


Wyznaczanie celów w sporcie, zastosowanie strategii psychologicznych w treningu i podczas zawodów sportowych, stres w sporcie i sposoby radzenia sobie z nim, optymizm w sporcie i budowanie pewności siebie, trening wizualizacyjny, sterowanie procesami uwagi i koncentracji w sporcie, nawiązywanie pozytywnych relacji interpersonalnych, budowanie spójności zespołowej, motywacja a osiągnięcia w sporcie, temperament i osobowość sportowców,. Cechy i właściwości poznawcze oraz psychomotoryczne jako predykatory wyniku sportowego. Problem atrybucji i koherencji w rywalizacji sportowej. Rola emocji (przedstartowych i startowych) w treningu oraz walce sportowej. Dylematy współczesnego sportu.


Wykład, wykład konwersatoryjny, pomiar, metoda poglądowa, metoda analityczna, dyskusja problemowa, metoda

sytuacyjna, praca w grupach


Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Zna rodzaje i zasady wyznaczania celów w sporcie, rozumie proces formułowania i programowania celów. Ma podstawową wiedzę z zastosowania strategii psychologicznych podczas okresu treningowego, jak i podczas startu na zawodach sportowych. Ma wiedzę na temat stresu i jego

K2_W04

K2_W07 Test z progami punktowymi

Rozwiązywanie zadań problemowych

Konwersa.



74

Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

wpływu na wykonanie zadania, zna techniki relaksacyjne i wyobrażeniowe, posiada wiedzę na temat wpływu osobowości i temperamentu na dobór metod

Wykorzystuje w pracy techniki relaksacyjne i wyobrażeniowe, potrafi przygotować trening wizualizacyjny, ma wiedzę na temat metod budowania pewności, potrafi zastosować techniki sterowania procesami uwagi i koncentracji, posiada wiedzę na temat skutecznej komunikacji, budowania spójności w grupie sportowej, rozwiazywania konfliktów i krytycznych sytuacji w sporcie, zna cechy skutecznego trenera i warunki skutecznego doradzania, zna i potrafi zastosować metody skutecznego motywowania zawodników

K2_U01

K2_U04 ocena prezentacji, ocena umiejętności

praktycznych studenta

Konwersa.

Jest otwarty na skuteczną komunikację i budowanie spójności w grupie sportowej, Potrafi „aktywnie” słuchać i stosować praktyce skuteczną komunikację

K1_K01 ocena zaangażowania w dyskusji i

swobodnej wypowiedzi

Konwersa.

Jest wrażliwy na etyczne zasady w sporcie, wykazuje

szacunek dla wychowanka

K2_K08

Samoocena efektów kształcenia

Konwersa.

WARUNKI ZALICZENIA:

Konwersatorium kończy się zaliczeniem na ocenę. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: test w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami z progami -minimum na uzyskanie zaliczenia z poszczególnych zaliczeń to 50% punktów oraz testy umiejętności praktycznych dotyczące technik relaksacyjnych i wyobrażeniowych, metod budowania pewności, technik sterowania procesami uwagi i koncentracji, wykonanie grupowego projektu. Ocena końcowa to średnia arytmetyczna z poszczególnych zaliczeń.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

15 30

Łącznie 60 60


Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1,5 1

Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 0,5 1

Łącznie 2 2




1 1


1. Cox R.H., Sport Psychology – Concepts and Applications. C. Brown Company Publisher, Debugue 1990. 2. Cramer D., Jackschath B., Psychologia piłki nożnej. Marshall, Wrocław 1998 (przekł.z j.niemieckiego). 3. Czajkowski Z., Psychologia sprzymierzeńcem trenera. COS, Biblioteka Trenera, Warszawa 1996. 4. Czajkowski Z., Motywacja w sporcie. RCMSZ KFIS, Warszawa 1989.



75

5. Gracz J., Sankowski T., Psychologia sportu. AWF, Poznań 1995. 6. Harris M., Psychologia sportu. GWP, Gdańsk 2003. 7. Rychta T., Elementy psychologii sportu. PZPN, Warszawa 1995. 8. Wlazło E., Diagnoza ustosunkowań interpersonalnych w wychowaniu fizycznym i sporcie wyczynowym. Monografie AWF, Wrocław 1999. PROGRAM OPRACOWAŁ:

Mgr Marek Lemański



76

SSS OOO CCC JJJ OOO LLL OOO GGG III AAA SSS PPP OOO RRR TTT UUU

Kod przedmiotu: 14.2-WP-WFD-Soc



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : prof. UZ dr hab. Piotr Godlewski

Prowadzący: prof. UZ dr hab. Piotr Godlewski

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

3

W ykład 15 1 IV

Egzamin

Ćwiczenia 15 1 Zaliczenie z oceną


W ykład 9 IV

Egzamin

Ćwiczenia 9 Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie student ze sportem jako zjawiskiem społecznym, zdobycie wiedzy na temat sportu jako przedmiotu

badań socjologii, oraz ze społecznymi komponentami współczesnego sportu.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowe wiadomości z zakresu teorii wychowania fizycznego i sportu


Wykład: Sport jako zjawisko społeczne. Sport jako przedmiot zainteresowania socjologii, koncepcje teoretyczne w socjologii sportu, społeczne funkcje sportu, komponenty współczesnego sportu. Edukacyjny wymiar sportu, bohater wysiłku sportowego, współczesny idol sportu, celebryci w sporcie. Globalny i lokalny wymiar sportu. Proces polaryzacji sportu.

Ćwiczenia: Widowisko sportowe i jego specyfika z perspektywy socjologa. Spektatorskie przejawy sportu. Sport w mediach, sport a pop kultura. Profesjonalizacja i komercjalizacja sportu, typy kariery sportowca. Dewiacje i patologie w współczesnego sportu. Współczesne współzawodnictwo w wyczynie sportowym, olimpizm jako zjawisko społeczne.


Wykład: Wykład z zastosowaniem prezentacji multimedialnej

Ćwiczenia: dyskusja problemowa, dyskusja panelowa, metoda tekstu przewodniego, praca z dokumentem źródłowym



77


Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Student definiuje podstawowe pojęcia z zakresu socjologii i potrafi je używać Student zna wybrane koncepcje filozoficzno-socjologiczne stanowiące teoretyczne podstawy działalności w zakresie wychowania fizycznego i sportu.

K2_WO6 Test z progami punktowymi

Prezentacja multimedialna indywidualna

Wykład

Ćwiczenia

Student wiąże wiedzę z zakresu nauk społecznych z

wiedzą z zakresu nauk o kulturze fizycznej i jej

praktycznych implikacji w kontekście aspektu

społecznego nauk o kulturze fizycznej. Posiada

umiejętność łączenia poszczególnych aspektów

społeczno- biologicznych w proces edukacji dla

wychowania fizycznego, sportu i rekreacji

K2_WO8 ocena prezentacji, ocena umiejętności


Ćwiczenia

Student potrafi wykorzystuje umiejętności koncepcyjne do przygotowania pisemnej prezentacji i analizę z zakresu społecznych problemów szeroko rozumianej aktywności fizycznej

K2_U13 Audyt przed grupą

ocena zaangażowania w dyskusji i


Ćwiczenia

Student wykazuje się aktywnością i kreatywnością

w samodzielnym określeniu priorytetów i

podejmowania działań służących realizacji

określonych przez siebie lub innych zadań z

socjologicznego punktu widzenia

K2_K05 ocena zaangażowania w dyskusji i


Ćwiczenia

Student potrafi motywować osoby w różnym wieku

do podejmowania działań prozdrowotnych oraz

czynnego uczestnictwa w aktywności fizycznej.

Różnych grup społecznych.

K2_K09 Samoocena efektów kształcenia

Wykład

Ćwiczenia

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykłady z przedmiotu kończą się egzaminem pisemnym. Kryteria dla poszczególnych ocen oparte są na skali punktowej (od 1-15 pkt.). Ćwiczenia z przedmiotu kończą się zaliczeniem w formie pracy projektowej połączonej z prezentacją multimedialną (PowerPoint), która jest audytem przed grupą, podczas które student wykazuje się umiejętnością

argumentacji i kompetencjami w zakresie komunikacji społecznej. Ocena końcowa to średnia arytmetyczna z ćwiczeń i egzaminu.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

35 50

Łącznie 75 75




Łącznie 3 3




1 1



78

LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Heinemann K., 1990., Wprowadzenie do socjologii sportu. Warszawa 1989 2. Krawczyk Z., Sport w zmieniającym się społeczeństwie. Warszawa 2000 3. Socjologia kultury fizycznej. (red) Z. Krawczyk. Warszawa 1995 4. Znaniecki F., Socjologia wychowania, T. II. Warszawa1973

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Media-Eros-Przemoc. Sport w czasach podkultury. (red) A. Gwóźdź, Kraków 2003 2. Logos i etos polskiego olimpizmu. (red.) Lipiec J. Kraków 1994 3. Słapek D., Sport i widowiska w świecie antycznym. Kraków-Warszawa 2010 4. Godlewski P., Geneza i rozwój sportu spektakularnego (w europejskiej perspektywie)

W: Zarządzanie imprezami sportowo-rekreacyjnymi (red.) B. Ryba. Warszawa 2010 5. Guttmann A., From Ritual to Record. Nature of Modern Sports. New York 1978

PROGRAM OPRACOWAŁ:

prof. UZ dr hab. Piotr Godlewski



79

MODUŁ KIERUNKOWY



80

BBB III OOO MMM EEE CCC HHH AAA NNN III KKK AAA RRR UUU CCC HHH UUU ––– MMM EEE TTT OOO DDD YYY PPP OOO MMM III AAA RRR OOO WWW EEE

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD- BRMP



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr Andrzej Mroczkowski

Prowadzący: dr Andrzej Mroczkowski

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

5

W ykład 15 1 I

Egzamin

Laborator ium 15 1 Zaliczenie z oceną


W ykład 9 I

Egzamin

Laborator ium 9 Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Celem przedmiotu jest przekazanie studentom wiedzy z zakresu wykorzystania biomechaniki w sporcie.

Zapoznanie z urządzeniami biomechanicznymi mogącymi mieć zastosowanie w procesie treningowym sportowca.

Zapoznanie z biomechanicznymi sposobami pomiaru w poszczególnych dyscyplinach sportowych.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Znajomość wiadomości z biomechaniki z zakresu studiów licencjackich.


Wykład: Pomiar obciążeń treningowych i określenie składowych obciążenia w różnych metodach treningowych.

Rożne formy ruchu człowieka. Działanie sił podczas chodu i biegu. Biomechaniczne kryteria oceny skoków

lekkoatletycznych. Charakterystyka działania sił reakcji podczas odbicia. Kryteria oceny rzutów

lekkoatletycznych. Pomiar siły dynamicznej i izometrycznej. Szybowanie wyrzucanego przyboru w rzutach

lekkoatletycznych. Charakterystyka rzutów i uderzeń w grach i sportach walki. Kryteria odpowiedniej postawy

ciała podczas wykonania wybranych technik w grach i sportach walki. Wpływ siły reakcji podłoża na efektywność

wykonywanej techniki sportowej. Obrotowe formy ruchu wokół osi rzeczywistej i swobodnej. Działanie siły

dośrodkowej i odśrodkowej na organizm człowieka. Reakcja organizmu człowieka na uczestnictwo w ruchu

obrotowym. Analiza biomechaniczna ruchów obrotowych człowieka wymuszanych siłami wewnętrznymi lub

zewnętrznymi. Urządzenia do pomiaru momentów bezwładności ciała człowieka. Zmiany momentów

bezwładności ciała podczas wykonywania technik w dyscyplinach sportowych z ruchem obrotowym człowieka.

Biomechaniczna analiza upadków na skutek nagłej utraty równowagi w lokomocji człowieka. Wykorzystanie

trenażerów w treningu sportowym. Proces sterowania ruchem człowieka. Koordynacja nerwowo-mięśniowa,

nawyk ruchowy, fazy nauczania ruchu. Wykorzystanie trenażerów do doskonalenia nawyku ruchowego.

Nauczanie techniki sportowej z uwzględnieniem wiedzy biomechanicznej. Pojęcie modelowania techniki ruchu w

sporcie.



81

Laboratoria: Wykorzystanie trenażera „równia pochyła” do oceny siły dynamicznej odbicia, energii

kinetycznej oraz jej zmian w funkcji czasu dla mięśni kończyn dolnych. Wykorzystanie platformy

dynamometrycznej do badania siły wybicia kończyn dolnych. Analiza składowej pionowej i poziomej

siły wybicia. Wykorzystanie ramy stabilizacyjnej dla oceny siły izometrycznej i momentów sił kończyn.

Wykorzystanie trenażerów do doskonalenia techniki w ruchach obrotowych. Pomiary momentu

bezwładności ciał człowieka przy użyciu trenażera obrotowego. Analiza wpływu ruchu obrotowego na

organizm człowieka. Analiza ruchu na podstawie metod kinematograficznych. Ocena skuteczności

techniki ruchu przy nagłych upadkach występujących w lokomocji człowieka. Ocena skuteczności

techniki sportowej na podstawie filmu. Ustalenie kryteriów oceny skuteczności techniki ruchu w

wybranych ćwiczeniach sportowych


Wykład: metoda podająca, wykład informacyjny, wykład problemowy

Laboratoria: oparte na obserwacji i pomiarze, oparte na działalności praktycznej (metoda

laboratoryjna)


Opis

Efektu

Student potrafi

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

objaśnić biomechaniczny model działania

człowieka

K2_W01, K2_W02, K2_W10

egzamin pisemny z progami

punktowymi

wykład

wytłumaczyć prawa mechaniczne, które wpływają

na efektywność techniki sportowej

K2_W05


punktowymi

wykład

objaśnić skuteczność techniki sportowej na

podstawie wiedzy biomechanicznej

K2_W05 egzamin pisemny z progami

punktowymi; sprawozdania z

wykonanych ćwiczeń laboratoryjnych,

kolokwium, zadania praktyczne

wykład

laboratorium

objaśnić działanie człowieka jako biomaszyny

K2_W01, K2_W02, K2_W10


punktowymi

wykład

scharakteryzować podstawowe urządzenia

stosowane w biomechanicznych metodach

pomiarowych

K2_W07


punktowymi, sprawozdania z



wykład

laboratorium

wykorzystywać trenażery dla doskonalenia techniki

ruchu oraz cech motorycznych

K2_U02, K2_U03, K2_U07,


punktowymi; sprawozdania z



wykład

laboratorium

przeprowadzić pomiar siły izometrycznej i

dynamicznej kończyn górnych i dolnych

K2_U02, K2_U11, K2_U13

sprawozdania z wykonanych ćwiczeń

laboratoryjnych, kolokwium, zadania

praktyczne

laboratorium



82

Opis

Efektu

Student potrafi

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

przeprowadzić pomiar momentu bezwładności

ciała człowieka

K2_U02, K2_U13 sprawozdania z wykonanych ćwiczeń


praktyczne

Laboratorium

przeprowadzić pomiar prędkości kątowej na

trenażerze obrotowym

K2_U02, K2_U11, K2_U13

sprawozdania z wykonanych ćwiczeń


praktyczne

Laboratorium

wykorzystywać platformę dynamometryczną do pomiaru składowej pionowej i poziomej siły odbicia kończyn dolnych oraz ich moc podczas odbicia

K2_U02, K2_U13 sprawozdania z wykonanych ćwiczeń


praktyczne

Laboratorium

WARUNKI ZALICZENIA:

Na ocenę z przedmiotu składa się ocena z laboratorium (50%) i z egzaminu (50%).

Ocena końcowa to średnia arytmetyczna oceny z laboratorium i egzaminu.

Wyniki średniej arytmetycznej ustala się zgodnie z zasadą:

- średnia 3,25 stanowi ocenę końcową 3,5; średnia 3,75 stanowi ocenę końcową 4,0; średnia 4,25 stanowi ocenę

końcową 4,5; średnia 4,75 stanowi ocenę końcową 5,0.

Aby zaliczyć laboratorium niezbędne jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium przewidzianego z tematyki

laboratoryjnej oraz wykonanie sprawozdań z przeprowadzonych ćwiczeń laboratoryjnych.

Na ocenę z laboratorium składa się ocena za kolokwium (50%) oraz z zastosowania wiedzy biomechanicznej

przy prawidłowym wykonywaniu techniki sportowej (50%).Do egzaminu można przystąpić po zaliczeniu

laboratorium.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe

(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.)

50 30




wystąpienia; itp.)

75 95

Łącznie 125 125




Łącznie 5 5



przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć

2 1



83


1. Będziński R. (1997): Biomechanika inżynierska. Zagadnienia wybrane. OFICYNA Wydawnicza Politechniki

Wrocławskiej.

2. Bober T. współaut. (1983): Biomechanika. Wybrane zagadnienia. Skrypt AWF Wrocław.

3. Bober T. Red. (1983): Przewodnik do ćwiczeń z przedmiotu biomechanika. AWF Wrocław.

4. Bober T. (1985): Biomechanika chodu i biegu. Studia i Monografie. AWF we Wrocławiu. Zeszyt Nr 6, Wrocław.

5. Bober T., Zawadzki J. (2001): Biomechanika układu ruchu człowieka. BK Wrocław.

6. Buśko K., Musiał W., Wychowański M.,(1989): Instrukcja do ćwiczeń z biomechaniki i wybrane zagadnienia

metrologii. AWF Warszawa, Skrypt Nr 96.

7. Dworak L. B. (1991): Niektóre metody badawcze biomechaniki i ich zastosowanie w sporcie, medycynie i

ergonomii. AWF Poznań, 1991, Skrypt Nr 91.

8. Erdmann W. (1999): Biomechanika. Przewodnik do ćwiczeń. Wyd. „MAY”. Gdańsk.

9. Fidelus K. (1970): Zarys biomechaniki ćwiczeń fizycznych. AWF Warszawa.

10. Fidelus K. i współaut. (1975): Przewodnik do ćwiczeń z biomechaniki. Zeszyty Naukowo-Metodyczne AWF w

Warszawie.

11. Fidelus K., Ostrowska E., Urbanik Cz., Wychowański M. (1996): Ćwiczenia laboratoryjne z biomechaniki.

AWF W-Wa.

12. Morecki A., Ekiel J., Fidelus K., (1971): Bionika ruchu. PWN Warszawa.

13. Ruchlewicz T., Tworzydło M., (1976): Wybrane zagadnienia biomechaniki ćwiczeń fizycznych. AWF Kraków,

Wydawnictwo Skryptowe nr 28.

14. Andrzej Mroczkowski. Using the Knowledge of Biomechanics in Teaching Aikido /

// W: Injury and Skeletal Biomechanics / Tarun Goswami .- - : InTech, Open Acces Publisher, 2012 - s. 37—60.


1. Biocybernetyka red. Nałęcz M. (2000): Biocybernetyka i Inżynieria Biomedyczna. T.5. BIOMECHANIKA i

INŻYNIERIA

REHABILITACYJNA. Wyd. Exit.

2. Erdmann W. S. (1995): Badania wielkości geometrycznych i inercyjnych tułowia mężczyzn uzyskanych metodą

tomografii

komputerowej. AWF Gdańsk.

3. Ernst K. (1992): Fizyka sportu. Wydawnictwa Naukowe PWN.

4. Gierzyńska-Dolna M. (2002) Biotribologia. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej.

5. Hedgecoe J. (1997): Kamera video. Le Marco.

6. Majówka Młodych Biomechaników (2004): Zeszyty Naukowe Katedry Mechaniki Stosowanej. Nr 24. Politechnika

Śląska.

Gliwice. 68

UWAGI:

PROGRAM OPRACOWAŁ: dr Andrzej Mroczkowski

http://publikacje.uz.zgora.pl:7777/pers/result_3.show_employee?wp_pracownik_id=1021614



84

FFF III ZZZ JJJ OOO LLL OOO GGG III AAA WWW YYY SSS III ŁŁŁ KKK UUU FFF III ZZZ YYY CCC ZZZ NNN EEE GGG OOO

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WF-FWF



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr Mariusz Naczk

Prowadzący: dr Mariusz Naczk

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

4

W ykład 15 1

I

Egzamin

Konwersato r ium 15 1 Zaliczenie z oceną


W ykład 9

I

Egzamin

Konwersato r ium 9 Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie studenta i zrozumienie przez niego zasad funkcjonowania organizmu ludzkiego podczas wysiłku fizycznego o

różnej charakterystyce, zaznajomienie studenta z fizjologicznymi zasadami treningu rekreacyjnego i sportowego. Po

zajęciach student powinien znać i rozumieć wpływ różnych form treningu na organizm oraz wpływ braku aktywności

fizycznej na ciało człowieka. Ponadto student zna testy do oceny wydolności fizycznej człowieka i potrafi wybrać właściwe

do oceny wydolności w poszczególnych dyscyplinach sportu. Zapoznanie studenta ze zmianami fizjologicznymi

zachodzącymi w organizmie człowieka od urodzenia do późnej starości. Student rozumie wpływ środowiska, w którym

wykonuje wysiłek fizyczny na organizm człowieka.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Znajomość anatomii człowieka, zwłaszcza budowy układu mięśniowego, położenia poszczególnych mięśni, wiedza z zakresu biochemii człowieka, znajomość fizjologii organizmu ludzkiego.


Wykłady: Trening sportowy i jego zasady. Metody treningu siły i ich fizjologiczne następstwa z uwzględnieniem wieku rozwojowego. Metody treningu wytrzymałości ich fizjologiczne następstwa z uwzględnieniem wieku rozwojowego. Trening wysokogórski, reguły, cele i zasadność zastosowania w wybranych dyscyplinach sportu. Zaprzestanie treningu i jego następstwa dla wydolności tlenowej i beztlenowej. Przetrenowanie. Stany startowe organizmu. Termoregulacja podczas wysiłku fizycznego w różnej temperaturze powietrza oraz w wodzie.

Konwersatoria: Powtórzenie wiadomości z zakresu fizjologii ogólnej (przemiana materii, układ krążenia i oddychania). Źródła energii do pracy mięśniowej (w odniesieniu do poszczególnych dyscyplin sportu) -rola ATP w skurczu mięśniowym, beztlenowe procesy resyntezy ATP, tlenowe szlaki resyntezy ATP, rodzaj wysiłku fizycznego a substraty energetyczne. Znaczenie wydolności aerobowej w życiu codziennym i w poszczególnych dyscyplinach sportu, sposoby oceny wydolności aerobowej organizmu, oznaczanie maksymalnego pochłaniania tlenu metodą: ergo spirometryczną, Astranda-Ryhming. Ocena wydolności tlenowej w wybranych dyscyplinach sportu; zmodyfikowany step test Mastera dla osób wytrenowanych, test Coopera, test Hoffa. Próg przemian



85

anaerobowych (PPA) jako podstawowy wskaźnik wydolności tlenowej, znaczenie PPA w sporcie, wyznaczanie indywidualnego progu przemian anaerobowych: (metodą „mleczanową”, metodą wentylacyjną). Wydolność anaerobowa, znaczenie wydolności anaerobowej w życiu codziennym oraz w poszczególnych dyscyplinach sportu, rodzaje wydolności beztlenowej, podstawy ich podziału i metody pomiarów: test Wingate (łącznie z pomiarem częstości skurczów serca i ciśnienia tętniczego krwi przed i po wysiłku), test siła – szybkość. Skutki braku ruchu dla organizmu. Fizjologia wysiłków fizycznych oraz sportu dzieci i młodzieży oraz osób starszych. Wydolność fizyczna kobiet. Wydolność tlenowa i beztlenowa w opracowaniach naukowych. Wydolność dzieci i młodzieży w opracowaniach naukowych


Wykład: metoda podająca, wykład informacyjny.

Konwersatoria: dyskusja problemowa, obserwacja, burza mózgów.


Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji Forma zajęć

Posiada rozszerzoną wiedzę w zakresie

fizjologicznych i biologicznych podstaw nauk

o zdrowiu oraz nauk o kulturze fizycznej. Pozwala

mu ona oceniać stan organizmu podczas wysiłku.

Student(ka) potrafi oceniać i objaśniać

zagrożenia wynikające z niewłaściwego

dozowania wysiłku fizycznego

K2_W01 EGZAMIN PISEMNY Z PROGAMI

PUNKTOWYMI wykład

Posiada szczegółową znajomość budowy i funkcji

organizmu człowieka w zakresie dziedzin nauki o

zdrowiu i kulturze fizycznej, student(ka) jest

chętny(a) do czytania artykułów naukowych

dotyczących fizjologii wysiłków fizycznych i

fizjologii sportu oraz posiada umiejętność

weryfikacji i rzetelnej, obiektywnej oceny

prezentowanych w nich informacji

K2_W02 Zaliczenie pisemne Konwersatorium

Opisuje metody pomiaru w naukach o kulturze

fizycznej. Potrafi zastosować w praktyce

zaawansowane metody i techniki do

prowadzenia badań wysiłkowych. Student(ka)

posiada wiedzę pozwalającą mu interpretować

wyniki badań wydolnościowych. Potrafi ocenić

poziom zbadanej wydolności wytłumaczyć

badanemu jaki jest jej poziom oraz potrafi

zaproponować i wdrożyć metody treningowe,

które pozwolą poprawić wydolność badanego.

K2_W07 EGZAMIN PISEMNY Z PROGAMI

PUNKTOWYMI Wykład

Potrafi posługiwać się zaawansowanym

technicznie sprzętem i aparaturą stosowaną

w zakresie oceny wydolności tlenowej,

beztlenowej, poziomu siły mięśniowej, składu

ciała i innych

K2_U02 Samoocena efektów kształcenia Konwersatorium

Potrafi prezentować i wyjaśniać problemy z

zakresu wychowani fizycznego i ochrony zdrowia,

zna zasady obowiązujące w dozowaniu wysiłku

fizycznego, rozumie znaczenie objętości,

intensywności treningu oraz znaczenie

optymalnego wypoczynku dla uzyskania




86

Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody


superkompensacji

Rozumie potrzebę dokształcania zawodowego i

rozwoju osobistego w ciągu całego życia, potrafi

inspirować i organizować proces uczenia się

innych osób, jest otwartym na aktualizowanie i

poszerzanie swojej wiedzy z zakresu fizjologii

wysiłku fizycznego.

K2_K01 Obserwacje i ocena umiejętności

praktycznych studenta Konwersatorium

Mając na uwadze ograniczenia fizjologiczne

uczniów wykazuje aktywność i kreatywność w

samodzielnym określeniu priorytetów i

podejmuje działania służące realizacji

określonych przez siebie lub innych zadań, jest

zdeterminowany w dążeniu do celu jakim jest

poprawa zdrowia społeczeństwa poprzez

właściwie zorganizowaną i prowadzoną

aktywność ruchową

K2_K05

Obserwacje i ocena umiejętności


Znając reakcję organizmu na różne formy wysiłku

fizycznego potrafi dbać o bezpieczeństwo własne

oraz podopiecznych w działalności

wychowawczej, rekreacyjnej, zdrowotnej i

sportowej

K2_K07 Obserwacje i ocena umiejętności


świadomy roli aktywności ruchowej w obecnych

czasach potrafi motywować osoby w różnym

wieku do podejmowania działań prozdrowotnych

oraz czynnego uczestnictwa w aktywności

fizycznej

K2_K09 Samoocena efektów kształcenia Konwersatorium

WARUNKI ZALICZENIA:

Konwersatoria: zaliczenie na ocenę – student na dwa tygodnie przed zaliczeniem otrzymuje 30 pytań z zakresu zrealizowanego na konwersatoriach materiału. Pytania mają charakter otwarty. Podczas zaliczenia studenci otrzymują pięć losowo wybranych pytań, po jednym z realizowanych bloków tematycznych. Każde z pytań jest oceniane odrębnie. Aby za odpowiedź na dane pytanie otrzymać ocenę dostateczną student w sposób ogólny, choć rzeczowy musi odpowiedzieć na zadane pytanie, udowadniając uzyskanie przez niego efektu kształcenia w stopniu podstawowym. Aby odpowiedz na dane pytanie została za dobrą student musi szczegółowo odpowiedzieć na pytanie, warunkiem uzyskania oceny bardzo dobrej jest udzielenie wyczerpującej odpowiedzi nie pomijając żadnych z treści realizowanych podczas konwersatoriów. Warunkiem bezwzględnym uzyskania oceny pozytywnej jest otrzymanie minimum trzech ocen pozytywnych spośród pięciu pytań. Jeśli ten warunek zostaje spełniony wówczas ocena końcowa jest średnią oceną ze wszystkich pytań wystawianą według następujących kryteriów: 2,5 – 3,0 dostateczna, 3,1 – 3,5 dostateczna plus, 3,6 – 4,0 dobra, 4,1 – 4,5 – dobra plus, 4,6 – 5,0 bardzo dobra.

Wykłady: egzamin na ocenę - student po otrzymaniu zaliczenia z konwersatoriów pisze egzamin obejmujący materiał wykładowy. Podobnie jak w przypadku zaliczenia konwersatoriów student na dwa tygodnie przed egzaminem otrzymuje 30 pytań z zakresu zrealizowanego na wykładach. Pytania mają charakter otwarty. Podczas zaliczenia studenci otrzymują pięć losowo wybranych pytań. Każde z pytań jest oceniane odrębnie. Aby za odpowiedź na dane pytanie otrzymać ocenę dostateczną student w sposób ogólny, choć rzeczowy musi odpowiedzieć na zadane pytanie, udowadniając uzyskanie przez niego efektu kształcenia w stopniu podstawowym. Aby odpowiedz na dane pytanie została za dobrą student musi szczegółowo odpowiedzieć na pytanie, warunkiem uzyskania oceny bardzo dobrej jest udzielenie wyczerpującej odpowiedzi nie pomijając żadnych z treści realizowanych podczas wykładów. Warunkiem bezwzględnym uzyskania oceny pozytywnej jest otrzymanie minimum trzech ocen pozytywnych spośród pięciu pytań. Jeśli ten warunek zostaje spełniony wówczas ocena końcowa jest średnią oceną ze wszystkich pytań wystawianą według następujących kryteriów: 2,5 – 3,0 dostateczna, 3,1 – 3,5 dostateczna plus, 3,6 – 4,0 dobra, 4,1 – 4,5 – dobra plus, 4,6 – 5,0 bardzo dobra.

Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną ocen z wykładu i konwersatorium.



87



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

55 67

Łącznie 103 103


Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2 1,5

Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 2 2,5

Łącznie 4 4


1. Adach A. Ćwiczenia z fizjologii ogólnej i fizjologii wysiłku fizycznego. AWF Poznań 2009

2. Górski J. Fizjologia wysiłku i treningu fizycznego. PZWL Warszawa 2011

3. Jaskólski A. Podstawy fizjologii wysiłku fizycznego z zarysem fizjologii człowieka. AWF Wrocław,

2002

4. Jegier A . Medycyna sportowa. PTMS, Warszawa 2005

5. Kozłowski S, Nazar K. Wprowadzenie do fizjologii klinicznej. PZWL, Warszawa, 1995


1. Kubica R. Podstawy fizjologii pracy i wydolności fizycznej. Skrypt dla studentów. AWF Kraków 1995

2. Górski J. Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. PZWL, W-wa 2001

3. Trzaskoma Z. Kompleksowe zwiększanie siły mięśniowej sportowców. Biblioteka trenera W-wa, 2001

4. Zając A. Współczesny trening siły mięśniowej AWF Katowice 2010Halicka-Ambroziak H – Wskazówki do ćwiczeń z fizjologii dla studentów. AWF, Warszawa, 1983

UWAGI:

PROGRAM OPRACOWAŁ: dr Mariusz Naczk



88

GGG III MMM NNN AAA SSS TTT YYY KKK AAA

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-Gimn



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Radosław Walczak

Prowadzący: mgr Radosław Walczak

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

2

Konwersato r ium 30 2 I Zaliczenie z oceną


Konwersato r ium 18 I Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Celem przedmiotu jest przygotowanie studentów do prowadzenia lekcji gimnastyki w szkołach na III i IV

etapie edukacyjnym. Zadaniem przedmiotu jest wyposażenie studentów w wiadomości i umiejętności niezbędne

do właściwego stosowania ćwiczeń gimnastycznych jako ważnego środka w kształtowaniu fizycznej i psychicznej

sfery osobowości dzieci i młodzieży. Nabycie umiejętności przygotowania i organizacji zawodów gimnastycznych,

akrobatycznych i w skokach na trampolinie na poziomie szkolnym.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Student posiada umiejętności ruchowe ukierunkowane na formy gimnastyczne i akrobatyczne oraz

prezentuje poziom sprawności motorycznej umożliwiający wykonywanie ćwiczeń na specjalistycznych

przyrządach gimnastycznych i akrobatycznych.


Pogłębienie wiedzy studentów w obszarach: teorii, metodyki i organizacji zadań, związanych

z prowadzeniem zajęć z zakresu różnych sportów gimnastycznych w tym szczególnie: gimnastyki sportowej,

gimnastyki akrobatycznej. Przygotowanie do pracy z młodzieżą i dorosłymi o różnym poziomie sprawności oraz

w różnych warunkach z wykorzystaniem środków gimnastycznych. Przedstawienie użytkowych, funkcjonalnych,

estetycznych i zdrowotnych walorów sportów gimnastycznych. Organizacja szkolnych zawodów gimnastycznych,

akrobatycznych.


Pokaz, praca w grupach, pogadanka, obserwacja, opis, objaśnienie, zajęcia praktyczne, praca w grupach


Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody


Student ma pogłębioną i uporządkowaną

wiedzę z zakresu sportów gimnastycznych, K2_W05

K2_W10 Zaliczenie pisemne

Konwersatorium



89

Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody


charakteryzuje dyscypliny i konkurencje

gimnastyczne pod względem metodyki, techniki

i przepisów, wskazuje i dobiera odpowiednie

środki i metody treningowe dzieci i młodzieży.

Zna zasady organizacji zawodów

gimnastycznych

Student prezentuje umiejętności ruchowe z

zakresu ćwiczeń gimnastycznych konieczne do

prowadzenia dydaktycznego na każdym etapie

edukacyjnym, potrafi tworzyć program

zawodów gimnastycznych oraz je

przeprowadzić , sporządzić protokół;

wyszukiwać, zaprezentować i wdrażać nowe

ćwiczenia do poszczególnych konkurencji

gimnastycznych

K2_U10

K2_U11 K2_U13



Student rozumie potrzebę dokształcania

zawodowego i jest świadomy rozwoju

osobistego w ciągu całe życie, jest zdolny do

organizacji zawodów gimnastycznych na

różnych poziomach i dla różnych grup

wiekowych. Potrafi motywować osoby w

różnym wieku do podejmowania działań

prozdrowotnych, czynnego uczestnictwa w

zajęciach związanych z gimnastyką oraz dbać o

ich bezpieczeństwo, jest wrażliwy na objawy

przeciążeń i przetrenowania

K2_K01

K2_K02 K2_K03 K2_K04 K2_K07 K2_K09




Konwersatorium

WARUNKI ZALICZENIA:

Konwersatorium kończy się zaliczeniem z oceną. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: sprawdzian i ocena wykonania układów ćwiczeń na poszczególnych przyrządach gimnastycznych i akrobatycznych. Ocena poprawności wykonania ćwiczeń zakresu techniki, obszerności ruchu, kompozycji, estetyki i trudności. Ocena poprawności używanej terminologii w gimnastyce. Ocena umiejętności prawidłowego i bezpiecznego przygotowania stanowiska ćwiczeń. Organizacja i przygotowanie zawodów gimnastycznych.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

15 27

Łącznie 55 55

Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne



Łącznie 2 2



przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć

1 1



90


1. Barański K., Janowski D., Mazur A., Morzycki B. 1985. Techniki i metodyka nauczania podstawowych ćwiczeń gimnastycznych. Seria: skrypty, AWF Warszawa.

2. Jezierski Ryszard, Anna Rybicka. 2002. Gimnastyka, teoria i metodyka. Wydawnictwo AWF Wrocław. 3. Karniewicz J., Kochanowicz K. 1990. Wybrane zagadnienia teoretycznych i praktycznych podstaw gimnastyki. AWF

Gdańsk. 4. Karniewicz J., Kochanowicz K. 1991. Ćwiczenia zwinnościowo-akrobatyczne. AWF Gdańsk. 5. Mazurek L., Gimnastyka podstawowa, słownictwo-systematyka, metodyka. Wydawnictwo Sport i Turystyka

Warszawa 1980r. 6. Młokosiewicz H. 1959. Gry gimnastyczne. Sport, Turystyka, Warszawa. 7. Młokosiewicz H. 1985. Gimnastyka. Seria: Skrypty nr 5. AWF Poznań. 8. Młokosiewicz H., Pituła J.: Skoki na trampolinie. Geneza dyscypliny. Kult. fiz. 1981, nr 6, s. 14-16. 9. Nowak M, Piekarski R, Kuriańska-Wołoszyn J, Nowak L, Prywer-Drozdowska J: Gimnastyka. Zarys historii,

terminologia i systematyka: podręcznik dla studentów wychowania fizycznego. Gorzów Wlkp.: Zamiejscowy Wydział Kultury Fizycznej poznańskiej AWF 2009.

10. Polak Ewa. 2002. Gimnastyka. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów. 11. Szot Z. 2007. Ćwiczenia zwinnościowo-akrobatyczne i skoki. COS, Warszawa. 12. Zieliński Marek. 2005. Metodyka nauczania wybranych ćwiczeń gimnastycznych. Wyższa Szkoła Humanistyczno-

Ekonomiczna we Włocławku.


1. Barański K. 1973. Ćwiczenia gimnastyczne z ławeczkami. Zeszyty naukowo-metodyczne nr 13. AWF Warszawa. 2. Eider J. 1990. Technika i metodyka nauczania wybranych ćwiczeń z zakresu gimnastyki sportowej. Uniwersytet

Szczeciński. 3. Kaczyński A., Świerczyński Cz. 1984. Gimnastyka, zbiór ćwiczeń proponowanych. AWF Wrocław. 4. Kazimierz Kochanowicz, Józef Karniewicz. 2002. Ćwiczenia wolne w gimnastyce sportowej. Centralny Ośrodek

Sportu, Biblioteka Trenera, Warszawa, s. 175. 5. Mieczkowski T. 1982. Akrobatyka. WSP Szczecin. 6. Nowak M. 1995. Gimnastyka przy muzyce w szkole. Agencja Promo-Lider, Warszawa. 7. Polak E. Polsko angielski słownik pojęć i terminów gimnastycznych. Uniwersytet Rzeszowski, Rzeszów 2007. 6. Seredyński A.: Akrobatyka Sportowa. Uniwersytet Rzeszowski, Rzeszów 2008. 7. Szot Z., Dancewicz T. 2004, Ćwiczenia na koniu z łękami, kółkach, poręczach symetrycznych i drążku wysokim -

nauczanie programowe. COS, Gdańsk.

UWAGI:

Prowadzący zajęcia zapewnia studentom możliwość dodatkowych konsultacji warsztatowych na przyrządach 1 raz w tygodniu w dniu i godzinie podanej na początku semestru.

PROGRAM OPRACOWAŁ: mgr Radek Walczak



91

MMM EEE DDD YYY CCC YYY NNN AAA SSS PPP OOO RRR TTT OOO WWW AAA

Kod przedmiotu: [ Kliknij i wpisz kod przedmiotu ]



Odpowiedzia ln y za p rzedmiot : prof. UZ dr hab. Ryszard Asienkiewicz

Prowadzący: lek. med. Janusz Hernik

dr Ewa Skorupka

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

4

W ykład 15 1

I

Egzamin

Ćwiczenia 15 1 Zaliczenie na ocenę


W ykład 9

I

Egzamin

Ćwiczenia 9 Zaliczenie na ocenę

CEL PRZEDMIOTU:

Przekazanie wiedzy z zakresu medycyny sportowej ze szczególnym uwzględnieniem zdrowotnych korzyści

ćwiczeń fizycznych i uprawiania sportu oraz wskazań i przeciwwskazań do udziału w zajęciach wychowania

fizycznego i sporcie dzieci i młodzieży. Zapoznanie studenta z podstawowymi zagadnieniami z zakresu

diagnostyki zaburzeń powstających wpływem aktywności fizycznej.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowa wiedza z zakresu, anatomii i fizjologii człowieka, wiedza z zakresu pomocy przedmedycznej.


Wykłady: Medyczne aspekty medycyny sportowej. Zdrowotne korzyści z ćwiczeń fizycznych i uprawiania sportu.

Ocena predyspozycji fizycznych. Zagrożenia zdrowotne związane z uprawianiem sportu. Schorzenia nieurazowe i

przewlekłe. Wybrane zagadnienia z zakresu ortopedii i traumatologii sportowej. Podstawowe problemy

internistyczno-kardiologiczne w medycynie sportowej. Zasady oceny i monitorowania mobilności narządu ruchu.

Dozwolone i zabronione wspomaganie zdolności wysiłkowych człowieka. Podstawy orzekania o zdolności do

uprawiania sportu.

Ćwiczenia: Fizjologiczne podstawy wysiłków fizycznych. Zmiany treningowe w organizmie człowieka. Regularna

aktywność fizyczna, jako ważny element promocji zdrowia i prewencji chorób przewlekłych. Medyczne aspekty

sportu dzieci i młodzieży. Wybrane zagadnienia tolerancji wysiłku w sporcie wyczynowym. Tolerancja wysiłku w

niskiej i wysokiej temperaturze otoczenia. Tolerancja wysiłku w niedotlenieniu wysokościowym. Dymorfizm

płciowy w sporcie. Maksymalizacja osiągnięć sportowych: suplementy żywieniowe. Aktywność ruchowa i

odżywianie w promocji zdrowia i rehabilitacji osób starszych. Orzecznictwo sportowo-lekarskie, badania

diagnostyczne.




92

Wykład, wykład konwersatoryjny, pomiar, metoda poglądowa, dyskusja problemowa, metoda sytuacyjna, symulacja, praca

w grupach - projekt


Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Student charakteryzuje podstawowe zagadnienia z

zakresu medycyny sportowej definiuje pozytywne i

negatywne skutki ćwiczeń fizycznych i uprawiania sportu.

K2_W01

Egzamin pisemny z progami punktowymi

(test z progami punktowymi)

Wykład

Charakteryzuje typowe dla dzieci i młodzieży zaburzenia

zdrowia wynikające ze zmian treningowych. Zna i

przyporządkowuje podstawowe badania diagnostyczne

stosowane w medycynie sportowej dla poszczególnych

dyscyplin

K2_W09



Wykład

Analizuje podstawowe badania diagnostyczne

wykorzystywane w ocenie stanu zdrowia dzieci i

młodzieży uprawiającej sport

K2_U03 zadania praktyczne

ćwiczenia

Potrafi planować proces treningu fizycznego na różnych

etapach edukacyjnych uwzględniając zagrożenia

zdrowotne, kwalifikacje do uprawiania sportu


projekt zaliczeniowy Ćwiczenia

Jest świadomy rozwoju i postępu w zakresie medycyny

sportowej, środków farmakologicznych

wykorzystywanych w dopingu i suplementacji sportowca

K1_K01 Konwersacja – ocena aktywności i

przygotowania merytorycznego.

Ćwiczenia

Jest otwarty na prowadzenie działań dotyczących

prewencji urazów, zaburzeń powysiłkowych, jest wrażliwy

na etyczne zachowania w procesie treningu sportowego


przygotowania merytorycznego Ćwiczenia

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykłady z przedmiotu kończą się egzaminem w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami – test z progami

punktowymi składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 50% punktów.

Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest pozytywne zaliczenie ćwiczeń.

Ćwiczenia kończą się zaliczeniem na ocenę. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: test z progami

punktowymi, testy umiejętności praktycznych dotyczących oceny zaburzeń związanych z przeciążeniem

organizmu, ocena wykonania grupowego projektu dotyczącego stosowanych w urazach sportowych metod

leczenia i usprawniania, zasad suplementacji i odżywiania w sporcie. Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną

wszystkich ocen cząstkowych.

Ocena końcowa to średnia arytmetyczna z ćwiczeń i egzaminu.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

55 68

Łącznie 100 100





93


Łącznie 4 4



przygotowanie sprawozdań, przygotowanie do zajęć praktycznych,

prowadzenie zajęć)

1 1


1. Dziak A., Tayra S. Urazy i uszkodzenia w sporcie, Kraków 2000, wyd. Kasper 2. Jegier A, Krawczyk J. Wybrane zagadnienia medycyny sportowej. Wyd. Lekarskie PZWL Warszawa 2012 3. McMahon PJ. Medycyna sportowa - współczesne metody diagnostyki i leczenia. Wyd. Lekarskie PZWL

Warszawa 2009 4. Mędraś M. Medycyna sportowa. Wyd. Medsport Warszawa 2004 5. Klukowski K. Medycyna sportowa cz 1 i 2. Wyd. Medical Tribune Warszawa 2011, 2012


1. Gawroński W, Szyguła. ABC medycyny sportowej. Wyd. Medicina Sportiva Kraków 2002

2. Zaniewicz D, Kostka T, Szmigielska K, Jegier A, Eberhardt A. Aktywność ruchowa w zdrowiu i chorobie. Wyd. Medicina Sportiva Kraków 2004

3. Klukowski K, Klimek AT, Jethon Z. Wybrane zagadnienia tolerancji wysiłku fizycznego. Wyd. Medicina Sportiva Kraków 2011

4. Czasopismo „Medycyna Sportowa” Wyd. Medsport

UWAGI:

PROGRAM OPRACOWAŁ:

dr Ewa Skorupka



94

PPP III ŁŁŁ KKK AAA SSS III AAA TTT KKK OOO WWW AAA

Kod przedmiotu: 16.1 –WPD – WFD



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Tomasz Paluch

Prowadzący: mgr Tomasz Paluch, mgr Lech Kleczewski

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

2

Konwersatorium 30 2 I

Zaliczenie na ocenę


Konwersatorium 18 I


CEL PRZEDMIOTU:

Wykształcenie nauczyciela, który będzie przygotowany do samodzielnego formułowania celów i opracowywania programów nauczania gry w piłkę siatkową oraz ich realizacji w warunkach szkolnego wychowania fizycznego. Usprawnienie studentów w zakresie techniki gry w piłkę siatkową.. WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowe umiejętności techniczne gry w piłkę siatkową. Znajomość przepisów gry. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:

Konserwatorium Charakterystyka gry w piłkę siatkową.

Zarys historii piłki siatkowej w Polsce i na świecie.

Aktualne przepisy gry w piłce siatkowej, sędziowanie i protokołowanie.

Organizacja gry na poszczególnych etapach szkolenia.

Specjalizacja działań i pozycji w piłce siatkowej. Technika, systematyka i metodyka nauczania:

postaw siatkarskich i poruszania się po boisku, padów i rzutów,

podstawowych sposobów odbicia piłki,

zagrywki,

przyjęcia piłki po zagrywce,

wystawienie piłki do ataku,

zbicia piłki i innych form ataku,

zastawiania pojedynczego i grupowego,

obrony pola gry i odbić w zachwianej równowadze. Taktyka gry w piłkę siatkową

Taktyka zespołowa gry w ataku.

Taktyka zespołowa gry w obronie.

Taktyka indywidualna w poszczególnych elementach gry.

Ćwiczenia taktyczne realizowane w różnych formach (małe gry, fragmenty gry, gry szkolne, gry właściwe, mecze).

Piłka siatkowa dzieci i młodzieży.

Struktura i etapy szkolenia w piłce siatkowej.

Ćwiczenia, gry i zabawy przygotowujące do gry w piłkę siatkową (podania, rzuty, chwyty itp.).



95

Jednostka treningowa.

Rodzaje rozgrzewek – przykłady rozwiązań. Przykłady rozgrzewki przedmeczowej.

Ćwiczenia w części końcowej.

Ćwiczenia stabilizujące i korekcyjne kręgosłupa.

Przykładowe jednostki treningowe na poszczególnych etapach szkolenia w zakresie kształtowania sprawności fizycznej i umiejętności technicznych.

Urządzenia i sprzęt pomocniczy w nauczaniu i doskonaleniu gry.


zajęcia praktyczne, samodzielne opracowanie materiałów metodycznych, praca w grupach, obserwacja,. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody


Student potrafi scharakteryzować grę w piłkę siatkową, objaśniać przepisy gry, dobierać specjalistyczną terminologię w zakresie gry w piłkę siatkową, wybiera odpowiednie metody i środki dydaktyczne na różnych etapach edukacji

K2_W05 K2_W10

Test z progami punktowymi

konwersatorium

Potrafi ocenić sprawność ucznia, identyfikować błędy i

zaniedbania w praktyce charakterystyczne dla gry w piłkę

siatkową oraz stosować odpowiednie działania korygujące

K2_U07 Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta

konwersatorium

Potrafi zorganizować zajęcia rekreacyjne i zawody sportowe w piłce siatkowej dla różnych grup społecznych K2_U10 Zadania wykonane grupowo

konwersatorium

Potrafi zaprezentować specjalistyczne umiejętności

ruchowe z zakresu gry w piłkę siatkową K2_U11



konwersatorium

Jest otwarty na zmiany, chętnie uczestniczy we wszelkiego

rodzaju formach dokształcania zawodowego, jest

świadomy zmian zachodzących w grze w piłkę siatkową,

jest otwarty na pomoc i współpracę

K2_K01 K2_K02

Dyskusja – ocena aktywności i przygotowania merytorycznego

konwersatorium

Jest świadomy zwiększonego ryzyka nieszczęśliwych

wypadków na zajęciach sportowych, jest wrażliwy na

zapewnienie bezpieczeństwa sobie i uczniom

K2_K07 Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta

konwersatorium

Jest kreatywny w propagowaniu zdrowotnych, społecznych

i rekreacyjnych wartości gier i zabaw z piłką K2_K09 Zadania wykonane indywidualnie

konwersatorium

WARUNKI ZALICZENIA:

Konwersatorium kończy się zaliczeniem na ocenę. Podstawą zaliczenia jest aktywne uczestnictwo w zajęciach, udział w

organizacji zawodów sportowych w piłkę siatkową, udział w obserwacji zajęć piłki siatkowej, przeprowadzenie analizy

statystycznej meczu w piłkę siatkową, przeprowadzenie gry lub zabawy w nauczaniu techniki lub taktyki piłki siatkowej.

Ocenie podlega:

- test z progami punktowymi, składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 50% punktów – 40%

- test sprawności specjalnej – 50%, - opracowane przez studenta materiały metodyczne (konspekty, arkusze statystyczne, protokoły) – 10%,

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena z konwersatorium




96


(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

25 35

Łącznie 60 60




Łącznie 2 2




1 1


Bondarowicz M.: Zabawy w grach sportowych. Warszawa 2007. Buchfelder M., Klocek T.: Siatkówka na lekcji wychowania fizycznego. Warszawa 2003. Grządziel G.: Piłka siatkowa. Technika, taktyka i elementy minisiatkówki. Katowice 2006. Kasza W., Zdebska H.: Piłka siatkowa - obrona pola w ujęciu taktycznym. Warszawa 2007. Kowalski L.: Taktyka ataku i bloku w siatkówce. Warszawa 1993. Mecner K.: 80 lat polskiej siatkówki. Warszawa 2002. Skrobański H., Wieczorek A.: Przewodnik do ćwiczeń z piłki siatkowej. Poznań 1995. Superlak E.: Piłka siatkowa. Techniczno - taktyczne przygotowanie do gry. Wrocław 2006. Uzarowicz J.: Siatkówka - co jest grane. Kraków 2001. Wróblewski P.; Piłka siatkowa w szkole - poradnik metodyczny. Warszawa 2005. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Grządziel G., Kowalski L.: Siatkówka plażowa w szkole. Warszawa 2000. 2. Grządziel G., Ljach W.: Piłka siatkowa. Podstawy treningu. Zasób ćwiczeń. Warszawa 2000. 3. Mecner K.: Historia siatkówki. Mistrzostwa Europy. Katowice 2005. 4. Papageorgiou A., Spitzley W.: Piłka siatkowa. Podręcznik nauczania podstawowego. 2003 5. Seweryniak T.: Siatkówka plażowa. Działania graczy i współzawodnictwo. Wrocław 2008. 6. Superlak E.: Dyspozycje osobnicze a umiejętności działania w grze zespołowej na przykładzie gry w piłkę siatkową.

Wrocław 2008. 7. Wołyniec J. (red.): II Ogólnopolskie Warsztaty Trenerskie w piłce siatkowej - materiały szkoleniowe. Wrocław 1996. UWAGI:

PROGRAM OPRACOWAŁ:

mgr Tomasz Grzybowski, mgr Tomasz Paluch



97

ZZZ AAA AAA WWW AAA NNN SSS OOO WWW AAA NNN AAA MMM EEE TTT OOO DDD YYY KKK AAA WWW YYY CCC HHH OOO WWW AAA NNN III AAA FFF III ZZZ YYY CCC ZZZ NNN EEE GGG OOO III

Kod przedmiotu: 16.1.WP-WFD- ZMWF



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ

Prowadzący: dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ,

dr Grażyna Biczysko

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

3

W ykład 9 1 I

Zaliczenie



W ykład 5

I

Zaliczenie

Konwersato r ium 9

Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Wyposażenie studentów w wiedzę w zakresie: zdrowia, zachowań zdrowotnych, bezpieczeństwa podczas wszelkich zajęć ruchowych (w ramach lekcji wf i zajęć pozalekcyjnych, obozów, rajdów, spływów).zapoznanie z zasadami promowania i oceniania pracy ucznia. Odniesienie nabytej wiedzy teoretycznej do etapów rozwoju fizycznego i motorycznego wychowanków

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Winien posiadać wiedzę o rozwoju psychofizycznym dziecka szkolnego. Winien posiadać umiejętności prowadzenia wszelkich zajęć ruchowych, odbyć i zaliczyć wcześniej praktykę pedagogiczną w szkole podstawowej.


Wykłady: Podstawa programowa a standardy osiągnięć. Intelektualizacja, indywidualizacja oraz intensyfikacji w lekcjach wf. Plany dydaktyczno-wychowawcze szkoły w zakresie wf. Lekcja a ocena z wf. Bezpieczeństwo ćwiczących na zajęciach wf i sportu. Status program i organizacja Europejskiego wychowania fizycznego. Podstawowe zasady wychowania fizycznego. Niepełnosprawność a wychowanie fizyczne. W obronie wychowania fizycznego

Konwersatorium: Analiza programów nauczania w gimnazjum i liceum. Zapoznanie się z dokumentacją nauczyciela wf. Pisanie rozkładów materiału dla poszczególnych klas gimnazjalnych i licealnych – sposobem 4 – zadaniowym i tradycyjnym.


pogadanka, wykład konwencjonalny, wykład konwersatoryjny, pokaz medialny, praca w grupach, giełda pomysłów


Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody


Objaśnia i dobiera poznaną teorię i praktykę z zakresu K2_W05 Bieżąca kontrola na zajęciach konwersatorium



98

Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody


kultury fizycznej podczas lekcji wychowania fizycznego

w gimnazjum.

Identyfikuje i diagnozuje kryteria wpływające na

sprawność fizyczną gimnazjalistów, charakteryzuje

wskaźniki i badania wykorzystywane w ocenie rozwoju

fizycznego.

K2_W06 Bieżąca kontrola na zajęciach Konwersatorium

Charakteryzuje typowe dla młodzieży gimnazjalnej

zaburzenia zdrowia wynikające z nadmiernych obciążeń

podczas zajęć z wychowania fizycznego. Potrafi

rozpoznać nieprawidłowości (defekty) w budowie i

funkcji ciała człowieka

K2_W09 Ocena zaangażowania w dyskusji Wykład

Objaśnia i charakteryzuje specjalistyczne pojęcia

związane z aktywnością fizyczną i wykorzystuje je w

wychowaniu fizycznym i dyscyplinach pokrewnych.

K2_W10 Konwersacja-ocena aktywności i

przygotowania merytorycznego Wykład

Student potrafi stosować zasady z zakresu ochrony

własności intelektualnej i prawa autorskiego. Potrafi

rozróżniać pracę własną od kompilacji, zapożyczeń i

plagiatu. Posiada zdolność oceny własnego wkładu

pracy


Potrafi planować proces wychowania fizycznego oraz

sprawnie posługiwać się metodami i formami pracy w

gimnazjum uwzględniając zagrożenia zdrowotne i

kwalifikacje do uprawiania sportu.

K2_U05 Praktyczne zastosowanie norm i

przepisów stosowanych w kulturze

fizycznej

Konwersatorium

Student rozróżnia specyficzne dla różnych dyscyplin

sportowych kontuzje i urazy. Identyfikuje choroby

układu ruchu powstałe w skutek przeciążeń

K2_U07 Konwersacja-ocena aktywności i

przygotowania merytorycznego Konwersatorium

Stosuje zaawansowane techniki kierowania i

realizowania zajęć z wychowania fizycznego z różnymi




ruchowe z zakresu ćwiczeń stosowanych w różnych

dyscyplinach sportu



potrafi samodzielnie modyfikować i tworzyć różne

formy aktywności fizycznej w zależności od warunków

środowiskowych i klimatycznych

K2_U12 Ocena umiejętności praktycznych

studenta Konwersatorium

Projektuje i tworzy konspekty zajęć z wybranych

dyscyplin wychowania fizycznego i sportu dla

gimnazjalistów

K2_U13 Zadania wykonane indywidualne Konwersatorium

Jest otwarty na zmiany, chętnie uczestniczy we

wszelkiego rodzaju formach dokształcania zawodowego,

dba o sprawność fizyczną w ciągu całego życia, a tym

samym inspiruje i organizuje proces uczenia się innych

osób.

K2_K01

K2_K02

Konwersacja-ocena aktywności i

przygotowania merytorycznego

Wykład

Konwersatorium

okazuje dbałość o prestiż związany z wykonywaniem

zawodu nauczyciela, dba o dobro wychowanków i

właściwie pojętą solidarność zawodową


Student wykazuje wiedzę w zakresie umożliwiającym

sprawowanie przywództwa i wykazanie się

przedsiębiorczością, potrafi zorganizować pracę

zespołu, szczególnie w zakresie rekreacji fizycznej i

sportu młodzieży gimnazjalnej

K2_K04 Konwersacja-ocena aktywności i


Wykład

Konwersatorium



99

Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody



wykonywaniem zawodu nauczyciela wychowania

fizycznego w gimnazjum

K2_K06 Ocena zaangażowania w dyskusji Wykład

Jest zdolny do prowadzenia zajęć z dbałością o

bezpieczeństwo własne i uczestników uwrażliwia

podopiecznych na stany przeciążeń w obrębie narządu

ruchu, zachowania prozdrowotne

K2_K07 Ocena umiejętności praktycznych


potrafi formułować opinie dotyczące różnych aspektów

pracy nauczyciela wychowania fizycznego

przestrzegając zasad etycznych ze szczególnym

uwzględnieniem III etapu edukacji

K2_K08 Ocena zaangażowania w dyskusji Wykład

Jest kreatywny w propagowaniu zdrowotnych,

społecznych i rekreacyjnych wartości aktywności

fizycznej

K2_K09 Samoocena efektów kształcenia wykład

konwersatorium

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykład – zaliczenie na podstawie obecność i aktywne uczestnictwo w zajęciach Konwersatorium – zaliczenie testu z progami punktowymi minimum 50% punktów oraz kolokwium z pytaniami

otwartymi. Podczas zaliczenia studenci otrzymują losowo wybrane pytania z realizowanych bloków tematycznych.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

35 45

Łącznie 75 75


Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2 ECTS 1 ECTS

Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 ECTS 2 ECTS

Łącznie 3 3




2 2


1. Gniewkowski W., Wlaźnik K., 1991, Proces wychowania fizycznego w klasach początkowych. WSiP, W-wa.

2. Strzyżewski St., 1997, Proces wychowania w kulturze fizycznej. WSiP, Warszawa.

3. Sulisz S., 1991, Wychowanie fizyczne w szkole podstawowej. WSiP, Warszawa.

4. Tatarczuk J., 2004, Metodyka wychowania fizycznego. Zagadnienia wybrane. Oficyna Wydawnicza

Uniwersytetu Zielonogórskiego. Zielona Góra, 1-227.

5. Tatarczuk J., Wychowanie fizyczne w edukacji wczesnoszkolnej, s. 1-138, WSP, Zielona Góra 2001.

6. Barański K., Zbiorowe formy ćwiczeń gimnastycznych, Warszawa 1969.

7. Denisiuk L., Kalinowski A., Podstawy teorii i metodyki wychowania fizycznego, Warszawa 1964.

8. Lechowicz L., (red.) Wybrane zagadnienia z organizacji wychowania fizycznego w szkole. Gdańsk 1977.

9. Lewandowski F., (red): Materiały do ćwiczeń z metodyki wf, Warszawa 1968. 10. Pośpiech J., 2003, Wychowanie fizyczne i sport szkolny w krajach europejskich-wybrane problemy.

Opole

11. Światowy kongres wychowania fizycznego, 1999. Berlin AWF Wrocław




100

1. Lider – miesięcznik. 2. Kultura fizyczna miesięcznik.

PROGRAM OPRACOWAŁ:

1. dr hab. Józef Tatarczuk prof. UZ

2. dr Grażyna Biczysko



101

ZZZ AAA AAA WWW AAA NNN SSS OOO WWW AAA NNN AAA MMM EEE TTT OOO DDD YYY KKK AAA WWW YYY CCC HHH OOO WWW AAA NNN III AAA FFF III ZZZ YYY CCC ZZZ NNN EEE GGG OOO III III

Kod przedmiotu: 16.1.WP-WFD- ZMWF




Prowadzący: dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ,


Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

5

W ykład 6

II

Egzamin



W ykład 4 II

Egzamin


CEL PRZEDMIOTU:

Wyposażenie studenta w wiedzę dotyczącą programów nauczania, typów i rodzajów lekcji wf, form pracy i metod dydaktycznych i wychowawczych oraz ich praktyczne zastosowanie.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Winien posiadać wiedzę o rozwoju psychofizycznym dziecka szkolnego. Winien posiadać umiejętności prowadzenia wszelkich zajęć ruchowych, odbyć i zaliczyć wcześniej praktykę pedagogiczną w szkole podstawowej.


Konwersatorium: Opracowywanie konspektów lekcyjnych z zastosowaniem określonych metod nauczania, samodzielne prowadzenie zajęć ruchowych przez studentów, hospitowanie lekcji wychowania fizycznego METODY KSZTAŁCENIA:

pogadanka, wykład konwencjonalny, wykład konwersatoryjny, pokaz medialny, praca w grupach, giełda pomysłów


Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody


Objaśnia i dobiera poznaną teorię i praktykę z zakresu

kultury fizycznej podczas lekcji wychowania fizycznego

na każdym etapie edukacji szkolnej.

K2_W05 Kolokwium zaliczeniowe z progami

punktowymi Konwersatorium

Identyfikuje i diagnozuje kryteria wpływające na

sprawność fizyczną dzieci i młodzieży, charakteryzuje

wskaźniki i badania wykorzystywane w ocenie rozwoju

fizycznego.

K2_W06 Bieżąca kontrola na zajęciach Konwersatorium



102

Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody


Charakteryzuje typowe dla dzieci i młodzieży zaburzenia

zdrowia wynikające z nadmiernych obciążeń podczas

zajęć z wychowania fizycznego. Potrafi rozpoznać

nieprawidłowości (defekty) w budowie i funkcji ciała

człowieka

K2_W09 Ocena zaangażowania w dyskusji Konwersatorium

Objaśnia i charakteryzuje specjalistyczne pojęcia

związane z aktywnością fizyczną i wykorzystuje je w

wychowaniu fizycznym i dyscyplinach pokrewnych.

K2_W10 Konwersacja-ocena aktywności i



własności intelektualnej i prawa autorskiego. Potrafi

rozróżniać pracę własną od kompilacji, zapożyczeń i

plagiatu. Posiada zdolność oceny własnego wkładu

pracy

K2_W11 Ocena zaangażowania w dyskusji Konwersatorium

Potrafi planować proces wychowania fizycznego oraz

sprawnie posługiwać się metodami i formami pracy na

różnych etapach edukacyjnych uwzględniając

zagrożenia zdrowotne i kwalifikacje do uprawiania

sportu.

K2_U05 Praktyczne zastosowanie norm i

przepisów stosowanych w kulturze

fizycznej

Konwersatorium

Student rozróżnia specyficzne dla różnych dyscyplin

sportowych kontuzje i urazy. Identyfikuje choroby

układu ruchu powstałe w skutek przeciążeń




realizowania zajęć z wychowania fizycznego z różnymi




ruchowe z zakresu ćwiczeń stosowanych w różnych

dyscyplinach sportu



potrafi samodzielnie modyfikować i tworzyć różne

formy aktywności fizycznej w zależności od warunków

środowiskowych i klimatycznych

K2_U12 Ocena umiejętności praktycznych


Projektuje i tworzy konspekty zajęć z wybranych

dyscyplin wychowania fizycznego i sportu K2_U13 Zadania wykonane indywidualne Konwersatorium



dba o sprawność fizyczną w ciągu całego życia, a tym

samym inspiruje i organizuje proces uczenia się innych

osób.

K2_K01

K2_K02



okazuje dbałość o prestiż związany z

wykonywaniem zawodu nauczyciela, dba o dobro

wychowanków i właściwie pojętą solidarność

zawodową


Student wykazuje wiedzę w zakresie

umożliwiającym sprawowanie przywództwa i

wykazanie się przedsiębiorczością, potrafi

zorganizować pracę zespołu, szczególnie w

zakresie rekreacji fizycznej i sportu

K2_K04 Konwersacja-ocena aktywności i



wykonywaniem zawodu nauczyciela wychowania

fizycznego

K2_K06 Ocena zaangażowania w dyskusji Konwersatorium



103

Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody


Jest zdolny do prowadzenia zajęć z dbałością o

bezpieczeństwo własne i uczestników uwrażliwia

podopiecznych na stany przeciążeń w obrębie

narządu ruchu, zachowania prozdrowotne

K2_K07 Ocena umiejętności praktycznych


potrafi formułować opinie dotyczące różnych

aspektów pracy nauczyciela wychowania

fizycznego przestrzegając zasad etycznych

K2_K08 Ocena zaangażowania w dyskusji Konwersatorium


społecznych i rekreacyjnych wartości aktywności

fizycznej


WARUNKI ZALICZENIA: Konwersatorium – zaliczenie z oceną (warunkiem zaliczenia jest przedstawienie konspektów lekcyjnych, przeprowadzenie na ocenę pozytywną lekcji wf na grupie studenckiej). Przedmiot kończy się egzaminem na ocenę - student po otrzymaniu zaliczenia z konwersatoriów pisze egzamin obejmujący materiał wykładowy. Pytania mają charakter otwarty ocena (liczbowa od 2.0 do 5.0). Ocena końcowa to ocena z egzaminu



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

80 95

Łącznie 125 125


Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2 ECTS 1 ECTS

Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 3 ECTS 4 ECTS

Łącznie 5 5




2 2

LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Gniewkowski W., Wlaźnik K., 1991, Proces wychowania fizycznego w klasach początkowych. WSiP, W-wa.

2. Strzyżewski St., 1997, Proces wychowania w kulturze fizycznej. WSiP, Warszawa.

3. Sulisz S., 1991, Wychowanie fizyczne w szkole podstawowej. WSiP, Warszawa.

4. Tatarczuk J., 2004, Metodyka wychowania fizycznego. Zagadnienia wybrane. Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu

Zielonogórskiego. Zielona Góra, 1-227.

5. Tatarczuk J., Wychowanie fizyczne w edukacji wczesnoszkolnej, s. 1-138, WSP, Zielona Góra 2001.

6. Barański K., Zbiorowe formy ćwiczeń gimnastycznych, Warszawa 1969.

7. Denisiuk L., Kalinowski A., Podstawy teorii i metodyki wychowania fizycznego, Warszawa 1964.

8. Lechowicz L., (red.) Wybrane zagadnienia z organizacji wychowania fizycznego w szkole. Gdańsk 1977.

9. Lewandowski F., (red): Materiały do ćwiczeń z metodyki wf, Warszawa 1968. 10. Pośpiech J., 2003, Wychowanie fizyczne i sport szkolny w krajach europejskich-wybrane problemy. Opole

11. Światowy kongres wychowania fizycznego, 1999. Berlin AWF Wrocław

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Lider – miesięcznik. 2. Kultura fizyczna miesięcznik.

PROGRAM OPRACOWAŁ:

3. dr hab. Józef Tatarczuk prof. UZ

4. dr Grażyna Biczysko



104

LLL EEE KKK KKK OOO AAA TTT LLL EEE TTT YYY KKK AAA

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-LA



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab., Evgeny Vrublewskiy, prof.UZ

Prowadzący: dr hab., Evgeny Vrublewskiy, prof.UZ


Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

3

W ykład 15 1

II

Egzamin

konwersator ium 15 1 Zaliczenie na ocenę


W ykład 9

II

Egzamin

konwersator ium 9 Zaliczenie na ocenę

CEL PRZEDMIOTU:

Usystematyzowanie przez studenta wiedzy z zakresu metodyki, techniki i przepisów poszczególnych konkurencji lekkoatletycznych. Nabycie umiejętności i kompetencji w zakresie programowania i realizacji zajęć sportowych i rekreacyjnych z konkurencji lekkoatletycznych oraz przygotowanie i przeprowadzenie zawodów lekkoatletycznych

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Znajomość metod i zasad nauczania lekkoatletyki w placówkach szkolnych oraz metodyki, techniki i przepisów wybranych konkurencji lekkoatletycznych.


Treści wykładów: Charakterystyka lekkiej atletyki, jako dyscypliny sportu, konkurencje la i przepisy, podział na kategorie wiekowe, rodzaje zawodów. Organizacja zawodów- komitet organizacyjny i jego działalność, komisje sportowe i ich funkcje podczas zawodów lekkoatletycznych, bezpieczeństwo podczas zawodów lekkoatletycznych. Podstawy treningu sportowego dzieci i młodzieży.

Treści konwersatorium: Układanie kalendarza imprez, scenariusza i programu minutowego zawodów lekkoatletycznych, organizacja zawodów lekkoatletycznych, sporządzanie dokumentacji po odbytych zawodach


Wykład informacyjny, metoda podająca, poglądowa, syntetyczno-analityczna, pokaz, obserwacja, dyskusja problemowa, praca w grupach – projekt, zajęcia w terenie




105

Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody


Student wskazuje i dobiera odpowiednie środki i

metody treningowe dzieci i młodzieży,

K2_W05

sprawdzian ze znajomości metod

stosowanych podczas nauczania

wybranych konkurencji

lekkoatletycznych

Konwersatorium

Ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę na temat

lekkiej atletyki, charakteryzuje konkurencje

lekkoatletyczne pod względem metodyki, techniki i

przepisów,

K2_W10 egzamin- test z progami punktowymi Wykład

Potrafi zorganizować i przeprowadzić zawody

lekkoatletyczne

K2_U10

projekt Konwersatorium

wyszukiwać, zaprezentować i wdrażać nowe

ćwiczenia do poszczególnych konkurencji

lekkoatletycznych

K2_U11

bieżąca kontrola na zajęciach Konwersatorium

Student potrafi tworzyć kalendarz imprez

lekkoatletycznych oraz program minutowy

zawodów,

K2_U13 projekt Konwersatorium

Student rozumie potrzebę dokształcania

zawodowego i jest świadomy rozwoju osobistego w

ciągu całe życie,

K2_K01

dyskusja Wykład

jest świadomy zmian zachodzących w

lekkoatletyce, jest otwarty na pomoc i współpracę

K2_K02

dyskusja Konwersatorium

wykazuje aktywność i kreatywność w

samodzielnym określeniu priorytetów i podejmuje

działania służące realizacji określonych przez

siebie lub innych zadań związanych z lekkoatletyką

K2_K03

Ocena zaangażowania w dyskusji

wykład

konwersatorium

jest zdolny do organizacji imprez lekkoatletycznych

na różnych poziomach i dla różnych grup

wiekowych;

K2_K04

bieżąca kontrola na zajęciach Konwersatorium

Jest wrażliwy na bezpieczeństwo własne i

uczestników zajęć z lekkoatletyki i rywalizacji z

wykorzystaniem konkurencji lekkoatletycznych

K2_K07

Znajomość przepisów konkurencji

lekkoatletycznych Konwersatorium

jest kreatywny w propagowaniu zdrowotnych,

społecznych i rekreacyjnych wartości lekkoatletyki K2_K09 Samoocena efektów kształcenia Konwersatorium

WARUNKI ZALICZENIA:



Konwersatorium kończy się zaliczeniem na ocenę. Warunkiem uzyskania pozytywnej oceny jest zaliczenie testu z

progami punktowymi minimum 50% punktów, ocena wykonania grupowego projektu, ocena prac wykonanych

przez studentów (kalendarz imprez, scenariusz, program minutowy zawodów lekkoatletycznych, dokumentacja z

przeprowadzonych zawodów). Ocena końcowa to średnia arytmetyczna z konwersatorium i egzaminu



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

25 50

Łącznie 80 80




106



Łącznie 3 3




2 1


1. Stawczyk Z., 1999, (red.) Zarys lekkoatletyki. AWF Poznań. 2. Stawczyk Z., 1998, Gry i zabawy lekkoatletyczne. Poznań . 3. Iskra J., 2006, Lekkoatletyka . Katowice 4. Przepisy zawodów w lekkoatletyce, 2008, PZLA Warszawa. 5. Szelest Z., Sulisz S., Lekkoatletyka. Zbiór ćwiczeń ogólnych i specjalnych. Warszawa 1985 6. Sulisz S., Lekkoatletyka dla najmłodszych. Warszawa 1996


1. Barankiewicz: S. Leksykon wychowania fizycznego i sportu szkolnego. W-wa 1998. Zienkowicz (red): Lekka atletyka. Technika - Metodyka - Ćwiczenia Specjalne. Warszawa 1993. 2. Żukowski R., Rzut oszczepem. MAW Warszawa 1988

PROGRAM OPRACOWAŁ:




107

PPP ŁŁŁ YYY WWW AAA NNN III EEE

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-PŁYW



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Tomasz Grzybowski

Prowadzący: mgr Tomasz Grzybowski

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

2

Laboratorium 30 2 I



Laboratorium 18 I


CEL PRZEDMIOTU: Wykształcenie nauczyciela pływania, który będzie przygotowany do samodzielnego formułowania celów i opracowywania programów nauczania pływania oraz ich realizacji w warunkach szkolnego wychowania fizycznego. Usprawnienie w zakresie sportowej techniki pływania oraz umiejętności niezbędnych do zapewnienia bezpieczeństwa podczas zajęć w wodzie na poziomie Ratownika WOPR. WYMAGANIA WSTĘPNE:

Znajomość i umiejętność zaprezentowania poprawnej techniki pływania stylami sportowymi. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:

Laboratorium

Teoria pływania jako zbiór wiedzy o środowisku wodnym, o technice pływania oraz o metodyce nauczania pływania.

Historia i przepisy pływania. Zasady bezpieczeństwa oraz kompetencje nauczyciela podczas zajęć w wodzie. Sportowa technika pływania (st. grzbietowy, kraul, st. klasyczny, st. motylkowy, st. zmienny, starty, nawroty). Ratownictwo wodne (umiejętności niezbędnych do zapewnienia bezpieczeństwa podczas zajęć w wodzie na

poziomie Ratownika WOPR). Podstawowe sposoby pływania wykorzystywane przy korygowaniu wad postawy. Zasady stosowania ćwiczeń

pływackich w najczęściej występujących wadach postawy. Opracowywanie konspektów lekcyjnych, samodzielne prowadzenie zajęć ruchowych w wodzie i lub prelekcji na

temat bezpieczeństwa nad wodą przez studenta. METODY KSZTAŁCENIA:

Wykład, samodzielne opracowanie materiałów metodycznych, zajęcia praktyczne, symulacja, praca w grupach, obserwacja EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Student potrafi scharakteryzować relacje między środowiskiem wodnym a ciałem człowieka

K 2 _W 0 9 Test z progami punktowymi Laboratorium

Student ma pogłębioną i uporządkowaną wiedze na temat pływania, potrafi objaśniać przepisy pływania, dobierać specjalistyczną terminologię w opisie techniki i metodyki nauczania pływania,

K 2 _W 1 0 Test z progami punktowymi Laboratorium



108

Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć


zaniedbania charakterystyczne dla pływania różnymi

technikami oraz stosować odpowiednie działania

korygujące, wybiera odpowiednie metody i środki

dydaktyczne na różnych etapach edukacji

K 2 _W 0 9

K 2 _U 0 7 Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta

Laboratorium

Potrafi samodzielnie przeprowadzić zajęcia ruchowe w wodzie

K 2 _W 0 5 Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta

Potrafi zorganizować zajęcia rekreacyjne i zawody sportowe w pływaniu

K 2 _U 1 0

K 2 _U 1 2 Zadania wykonane grupowo Laboratorium


ruchowe z zakresu pływania i ratownictwa wodnego K 2 _U 1 1


praktycznych studenta Laboratorium

Student rozumie potrzebę dokształcania zawodowego i

jest świadomy rozwoju osobistego w ciągu całe życie K 2 _K 0 1 Dyskusja – ocena aktywności i

przygotowania merytorycznego Laboratorium

Student jest świadomy zmian zachodzących w technice,

przepisach i metodyce nauczania pływania, jest otwarty

na pomoc i współpracę

K 2 _K 0 2 Dyskusja – ocena aktywności i przygotowania merytorycznego

Laboratorium


wypadków na zajęciach organizowanych nad wodą, jest

wrażliwy na zapewnienie bezpieczeństwa sobie i uczniom

K 2 _K 0 7 Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta

Laboratorium


społecznych i rekreacyjnych wartości pływania K 2 _K 0 9

Zadania wykonane indywidualnie Laboratorium

WARUNKI ZALICZENIA:

Laboratorium kończy się zaliczeniem na ocenę. Podstawą zaliczenia jest aktywne uczestnictwo w zajęciach. Ocenie

podlegają:

- test z progami punktowymi, składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 60% punktów – 25%,

- zaprezentowanie poprawnej techniki pływania st. zmiennym wraz ze startami i nawrotami oraz uzyskanie limitów czasowych na dystansie 100 metrów – 50%,

- test sprawnościowy w zakresie ratownictwa wodnego – 10%, - samodzielne przeprowadzenie zajęć ruchowych w wodzie – 10%, - wykonanie grupowego projektu (przygotowanie, realizacji i dokumentacja z przeprowadzonych zawodów) – 5%.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena z laboratorium. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:


(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

30 35

Łącznie 60 60




Łącznie 2 2



109




1 1


1. Bartkowiak E.: Pływanie sportowe. Warszawa 2008. 2. Czabański B., Filon M., Zatoń K., (red.): Elementy teorii pływania. Wrocław 2003. 3. Dybińska E.: Uczenie się i nauczanie pływania Zagadnienia wybrane. Kraków 2009. 4. Karpiński R.: Pływanie. Podstawy, techniki, nauczanie. Katowice 2009. 5. Laughlin T.: Pływanie dla każdego. Zielonka 2007. 6. Ostrowski A.: Zabawy i rekreacja w wodzie. Warszawa 2003. 7. Prawie wszystko o ratownictwie wodnym. ZG WOPR praca zbiorowa. Warszawa 1993. 8. Rakowski M.: Sportowy trening pływacki. Londyn 2010. 9. Tuliszka M.: 75-lecie Polskiego Związku Pływackiego 1922-1997. Warszawa-Koszalin 1997. 10. Wiesner W.: Nauczanie - uczenie się pływania. Podręcznik dla studentów akademii wychowania fizycznego. Wrocław

2001. 11. Wiesner W., Skalski D.: Podstawy metodycznej edukacji ratowniczej. Skarszewy – Wrocław 2005. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Błasiak P., Chadaj M.: Ratownictwo Wodne - vademecum, Warszawa 1993. 2. Cholewa J.: Sterowanie procesem treningowym młodych pływaków. Katowice 2009. 3. Gifford C.: Pływanie. Tajniki sportu. Poznań 2010. 4. Laughlin T., Delves J.: Kraul metodą Total Immersion. Zielonka 2006. 5. Michałowski M.: Pływanie. Historia, zasady, trening. Bielsko-Biała 2010. 6. Montgomery J., Chambers M.: Pływanie. Droga do mistrzostwa. Zielonka 2011. 7. Przybylska A.: Pływanie kraulem czyli jak poprawić technikę i przygotować się fizycznie do sezonu. Toruń 2010. 8. Skalski D.: Ratownik WOPR nauczycielem pływania, Skarszewy 2004. 9. Skalski D., Wademekum ratownika wodnego. Skarszewy 2011. 10. Starosta W.: Czucie wody. (w:) „Trener” 1993 nr 4. UWAGI:

PROGRAM OPRACOWAŁ:

mgr Tomasz Grzybowski



110

WWW YYY CCC HHH OOO WWW AAA NNN III EEE FFF III ZZZ YYY CCC ZZZ NNN EEE SSS PPP EEE CCC JJJ AAA LLL NNN III EEE

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD- WFiS



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Marta Dalecka

Prowadzący: mgr Marta Dalecka

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

4

Konwersato r ium 30 2 II Zaliczenie z oceną


Konwersato r ium 18 II Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Wprowadzenie studenta w teoretyczne, metodyczne i praktyczne przygotowanie do pracy z dziećmi i młodzieżą

z zaburzeniami sensorycznymi, upośledzeniem umysłowym oraz dysfunkcją narządu ruchu na różnych etapach

edukacyjnych. Zapoznanie z istotą typowych postaci odchyleń od normy, z którymi spotkać się mogą w pracy pedagogicznej

oraz z metodyką i doborem materiału nauczania WF z uwzględnieniem przeciwwskazań do wykonywania ćwiczeń.

Uwrażliwienie i nauka wykorzystania momentów integracyjnych i rehabilitacyjnych w wychowaniu fizycznym w szkole na

poszczególnych etapach edukacyjnych. Wprowadzenie studentów w istotę niepełnosprawności w naturalnym środowisku

uczniów (praktyki w szkole, w klubie sportowym, stowarzyszeniu).

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Znajomość metodyki wychowania fizycznego i podstawowych treści pedagogiki.


Bezpieczeństwo zajęć w grupach dysfunkcyjnych i integracyjnych. Sport, turystyka i rekreacja dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością. Podstawowe zagadnienia z oligofrenopedagogiki, tyflopedagogiki, surdopedagogiki oraz dysfunkcji narządu ruchu. Zajęcia ruchowe w grupach dysfunkcyjnych i integracyjnych – treści, metody, formy i środki. Osobowość i kompetencje nauczyciela wychowania specjalnego w zakresie dostosowanej aktywności ruchowej. Teoria i metodyka wychowania fizycznego osób z dysfunkcjami narządu ruchu, osób z dysfunkcjami sensorycznymi, osób z upośledzeniem umysłowym, osób niedostosowanych społecznie. Terapia ruchem w rzadkich zespołach zaburzeń rozwojowych (Autyzm, Zespół Aspergera, itd.) Specyfika wybranych dyscyplin w sporcie osób niepełnosprawnych. Pomiar i ocena możliwości funkcjonalnych osób ze specjalnymi potrzebami (metody diagnostyczno - ewaluacyjne). Zaopatrzenie medyczne i sprzęt sportowy w pracy z dzieckiem niepełnosprawnym. Udział w zajęciach wychowania fizycznego lub zajęciach sportowych w naturalnym środowisku ucznia z niepełnosprawnością.


Metoda poglądowa, dyskusja problemowa, metoda sytuacyjna, praca w grupach - przygotowanie projektów grupowych, metoda projektu – projekt indywidualnych



111


Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody


Rozpoznaje i definiuje procesy psychospołeczne

ważne dla zdrowia i jego ochrony lub kultury

fizycznej.

K2_W04 Test z progami punktowymi Konwersatorium

Objaśnia i dobiera poznaną teorię i praktykę w

pracy z dzieckiem niepełnosprawnych na każdym

etapie edukacji szkolnej.

K2_W05 Sprawdzian teoretyczny z teorii Konwersatorium

Weryfikuje błędy i zaniedbania w praktyce,

charakterystyczne dla wychowania fizycznego

skierowanego dla osób niepełnosprawnych.

K2_U07 Dyskusja Konwersatorium

Projektuje program profilaktyki wykluczenia i

patologii społecznych poprzez wdrażanie

wychowawczych aspektów aktywności fizycznej,

turystyki i rekreacji.

K2_U09

Znajomość metod stosowanych

podczas pracy z dzieckiem

niepełnosprawnym

Konwersatorium

Stosuje umiejętności kierowania i realizowania

zajęć rekreacyjnych, zdrowotnych, sportowych lub

terapii ruchowej w pracy z dziećmi z różnymi

niepełnosprawnościami.

K2_U10

Znajomość metod stosowanych

podczas zajęć ruchowych w pracy z

dzieckiem niepełnosprawnym.

Konwersatorium

Prezentuje specjalistyczne umiejętności ruchowe z

zakresu wybranych dyscyplin sportu osób

niepełnosprawnych (goalball, koszykówka na

wózkach, boccia, itd.).

K2_U11

Sprawdzian praktyczny ze znajomości

przepisów i charakterystyki dyscyplin

sportu osób niepełnosprawnych

Konwersatorium

Tworzy, stosuje i modyfikuje różne formy

aktywności fizycznej w zależności od rodzaju

niepełnosprawności grupy, warunków

środowiskowych i klimatycznych.

K2_U12

Zastosowanie poznanych metod i form

aktywności fizycznej w zależności od

rodzaju niepełnosprawności grupy.

Konwersatorium

Dba o dokształcanie zawodowe i rozwój osobisty w

ciągu całego życia, a tym samym inspiruje i

organizuje proces uczenia się innych osób.

K2_K01 Zastosowanie poznanej wiedzy w życiu

codziennym Konwersatorium

Student jest zdolny do organizacji pracy zespołu z

uwzględnieniem osób niepełnosprawnych,

wykazuje wrażliwość na ucznia o obniżonej

sprawności psychoruchowej

K2_K04 Projekt indywidualny i zespołowy Konwersatorium

Wykazuje wrażliwość i świadomość na

bezpieczeństwo własne i podopiecznych podczas

prowadzenia zajęć z uczniami o różnym poziomie

sprawności fizycznej i sensomotorycznej, inspiruje

do działań integracyjnych w działalności

wychowawczej, rekreacyjnej, zdrowotnej i

sportowej.

K2_K07 Dyskusja Konwersatorium

WARUNKI ZALICZENIA:

Podstawą zaliczenia przedmiotu są zaliczenia pisemne z progami punktowymi, gdzie na uzyskanie zaliczenia to student musi uzyskać 50% punktów i prezentacja multimedialna oraz aktywny udział w zajęciach, udział w organizacji zawodów/turnieju sportowego dla dzieci niepełnosprawnych, udział w obserwacji zajęć wychowania fizycznego dla dzieci niepełnosprawnych, projekt zajęć dla grupy niepełnosprawnych sportowców (sekcja boccia, sekcja pływania), prezentacja multimedialna dotycząca sportu, rekreacji i turystyki osób niepełnosprawnych

Ocenie podlegają:

wiadomości teoretyczne na podstawie wiedzy zdobytej na zajęciach,

obserwacje zachowań studenta podczas zajęć, zwrócenie szczególnej uwagi na podejście studenta do osób z niepełnosprawnością,

prowadzone lekcje dla osób niepełnosprawnych,

opracowane przez studenta materiały metodyczne (scenariusze lekcji, konspekty lekcji, prezentacja multimedialna)

zaangażowanie i podejście studenta do organizacji turnieju/ zawodów sportowych dla dzieci niepełnosprawnych

stosowanie rozwiązań metodyczno - organizacyjnych w trakcie prowadzenia zajęć praktycznych.



112



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

50 70

Łącznie 100 100




Łącznie 4 4




2 2


1. Bogdanowicz M. , Kisiel B. , Przasnyska M. (1994) Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka. WSiP Warszawa.

2. Brzeźiński W. (1990) Wychowanie fizyczne specjalne - Część I. Skrypt Uniwersytetu Szczecińskiego.

3. Brzeźiński W. (1990) Wychowanie fizyczne specjalne - Część II - Rewalidacja dzieci i młodzieży upośledzonej umysłowo. Skrypt US.

4. Doroszewska M. (1981) Pedagogika specjalna - T. I i II . Wrocław. 5. Maszczak T. (1990) Wychowanie fizyczne i sport dzieci specjalnej troski. Skrypt AWF Warszawa. 6. Maszczak T. (1991) Poziom rozwoju somatycznego i motorycznego dzieci upośledzonych

umysłowo. Warsztaty badawcze AWF Warszawa. 7. Damentko M. (1990) Stan fizyczny wychowanków zakłada poprawczych w Polsce. Warsztaty

badawcze AWF Warszawa. 8. Marchewka A. (1999) Wychowanie fizyczne specjalne. Skrypt AWF w Krakowie 9. Sherborne V. (1997) Ruch rozwijający dla dzieci. PWN, Warszawa

10. Sękowska Z. (1998) Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej, Wydawnictwo WSPS Warszawa 11. Brzeziński W., Jędruch E. (1999) Wychowanie fizyczne specjalne, część III. Rewalidacja dzieci i

młodzieży niepełnosprawnej. Rozprawy i Studia Uniwersytetu Szczecińskiego. 12. Gawlik K., Walaszczyk A. (2002) Gry i zabawy ruchowe w szkołach specjalnych. AWF Katowice 13. Zwierzchowska A., Gawlik K. (2005) Wychowanie fizyczne dzieci i młodzieży niesłyszącej

i słabosłyszącej. Skrypt AWF Katowice. 14. Gawlik K., Zwierzchowska A. (2004) Wychowanie fizyczne dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością

intelektualną. Skrypt AWF Katowice. 15. Gawlik K., Zwierzchowska A.(2004) Wychowanie fizyczne niewidomych i słabo widzących. AWF

Katowice. 16. Dziedzic J. (1996) Kultura fizyczna osób niepełnosprawnych. Psychopedagogiczne i medyczna

studium terminologiczne. Skrypty AWF Poznań, nr 118. 17. Bolach E. (1994) Zespołowe gry sportowe jako sposób doskonalenia systemu kompensacyjnego

inwalidów narządu wzroku. Studia i monografie AWF Wrocław, 38. 18. Witkowski D., Nowicki Paweł (1998) Piłka nożna dla osób niewidomych i niedowidzących-nowa

forma rehabilitacji. Postępy Rehabilitacji z.4,s.145-151. 19. Olimpiady Specjalne Polska: http://www.olimpiadyspecjalne.pl 20. Sobiecka J. Rola sportu w procesie kompleksowej rehabilitacji polskich uczestników Igrzysk

Paraolimpijskich. Studia i Monografie Nr 9 AWF, Kraków 2000 21. Kowalik s. (2009) kultura fizyczna osób z niepełnosprawnością: dostosowana aktywność ruchowa

PROGRAM OPRACOWAŁ: mgr Marta Dalecka



113

OOO DDD NNN OOO WWW AAA BBB III OOO LLL OOO GGG III CCC ZZZ NNN AAA

Kod przedmiotu: 12.6-WP-WFD-OB.



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr Ewa Skorupka

Prowadzący: dr Ewa Skorupka

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

3

W ykład 15 1

II

Zaliczenie

Ćwiczenia 15 1 Zaliczenie na ocenę


W ykład 9

II

Zaliczenie

Ćwiczenia 9 Zaliczenie na ocenę

CEL PRZEDMIOTU:

Zaznajomienie studentów z celem, zasadami, warunkami stosowania odnowy biologicznej w procesie treningu fizycznego i

szkolenia sportowego. Wprowadzenie podstawowych wiadomości o zabiegach fizykalnych, masażu i fizjoterapii

stosowanych w odnowie biologicznej. Wskazanie metod i środków stosowanych w procesie optymalizacji wypoczynku

zawodnika. Zdobycie umiejętności praktycznych koniecznych do programowania, organizacji i realizacji odnowy

biologicznej.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowa wiedza z zakresu, anatomii i fizjologii człowieka.


Treści wykładów: definicje, zadania, środki i metody stosowane w odnowie biologicznej. Wpływ masażu na

organizm, wskazania i przeciwwskazania do jego stosowania, rodzaje masażu, mechanizm działania masażu

sportowego. Czynniki fizykalne we wspomaganiu wypoczynku i treningu fizycznego - rodzaje zabiegów

fizykalnych stosowanych w odnowie biologicznej (sauna, okłady i kąpiele borowinowe, kąpiele solankowe,

promieniowanie, leczenie zimnem- krioterapia, elektroterapia, ultradźwięki, magnetoterapia, laseroterapia).

System odnowy biologicznej, zasady stosowania jej środków, programowanie odnowy biologicznej z

uwzględnieniem różnych grup wiekowych.

Treści ćwiczeń: praktyczne zapoznanie studentów z najczęściej stosowanymi środkami odnowy biologicznej – masażem

sportowym, zabiegami w środowisku wodnym, sauną, krioterapią oraz wybranymi zabiegami z zakresu fizykoterapii.

Obserwacja wykonywania zabiegów fizykalnych w ośrodku odnowy biologicznej. Programowanie oddziaływania

fizjoterapeutycznego w urazach mięśni, ścięgien, stawów, kości i urazach nerwów obwodowych. Praca w grupach nad

opracowaniem programów odnowy biologicznej w poszczególnych okresach procesu treningowego z uwzględnieniem

różnych dyscyplin sportowych.




114

Wykład, wykład konwersatoryjny, metoda poglądowa, dyskusja problemowa, obserwacja, praca w grupach – projekt.


Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Student definiuje i wyjaśnia stosowane w procesie

treningu fizycznego i szkolenia sportowego zabiegi

fizjoterapeutyczne z zakresu odnowy biologicznej.

Charakteryzuje różne rodzaje zabiegów fizykalnych, zna

zasady, wskazania i przeciwwskazania do ich stosowania.

K2_W02

K2_W03



Wykład

Analizuje i przewiduje przebieg treningu fizycznego pod

kątem negatywnego wpływu na zdrowie i stan narządu

ruchu wykorzystując środki odnowy biologicznej K2_U03

sprawdzian z progami punktowymi;

ćwiczenia

Student dostosowuje zabiegi z zakresu odnowy

biologicznej z uwzględnieniem stanu, wieku i rodzaju

urazu. Identyfikuje choroby układu ruchu powstałe w

skutek przeciążeń.


projekt zaliczeniowy Ćwiczenia

Jest świadomy negatywnych skutków treningu

sportowego, wykazuje aktywność i kreatywność

w wykorzystywaniu dostępnych środków odnowy

biologicznej



Ćwiczenia

Prezentuje świadomość dotyczącą bezpieczeństwa

treningu sportowego, wykazuje wrażliwość na objawy

przetrenowania


przygotowania merytorycznego Ćwiczenia

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykłady: z przedmiotu kończą się zaliczeniem na podstawie pracy pisemnej dotyczącej zagadnień poruszanych na

wykładach zgodnie z podanymi kryteriami – test z progami punktowymi składający się z pytań zamkniętych i otwartych.

Minimum na uzyskanie zaliczenia to 50% punktów.

Ćwiczenia: kończą się zaliczeniem na ocenę. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: test z progami

punktowymi umiejętności praktycznego doboru i planowania zabiegów odnowy biologicznej w różnych urazach.

Minimum na uzyskanie zaliczenia to 50% punktów. Aktywny udział w hospitacji zabiegów wykonywanych w

ośrodku odnowy biologicznej. Ocena wykonania grupowego projektu z zakresu odnowy biologicznej. Ocena

końcowa jest średnią arytmetyczną wszystkich ocen cząstkowych.

Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną końcowych ocen z egzaminu i laboratorium.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

35 47

Łącznie 75 75






115

Łącznie 3 3




1 1


1. Dobrzański T., Medycyna wychowania fizycznego i sportu. Sport i Turystyka, Warszawa 1989. 2. Gieremek K., Dec L., Zmęczenie i regeneracja sił. Odnowa biologiczna. HasMed, Katowice 2000. 3. Kasperczyk T., Fenczyn J., Podręcznik odnowy psychosomatycznej. PZWL, Warszawa 1996. 4. Magiera L., Walaszek R., Masaż sportowy z elementami odnowy biologicznej. Biosport, Kraków 2007. 5. Podgórski T., Masaż w rehabilitacji i sporcie. AWF, Warszawa 1992.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

UWAGI:

PROGRAM OPRACOWAŁ:

dr Ewa Skorupka



116

TTT RRR AAA UUU MMM AAA TTT OOO LLL OOO GGG III AAA

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-Trau



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr n. med. Franciszek Pietraszkiewicz

Prowadzący: dr n. med. Franciszek Pietraszkiewicz

dr Ewa Skorupka

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

3

W ykład 15 1

III

Egzamin

Konwersato r ium 15 1 Zaliczenie na ocenę


W ykład 9

III

Egzamin

Konwersato r ium 9 Zaliczenie na ocenę

CEL PRZEDMIOTU:

Przekazanie informacji na temat najczęściej spotykanych urazów w sporcie wyczynowym i w przypadku

podejmowania różnych form aktywności fizycznej o charakterze sportowych, sposoby ich diagnozowania

i różnicowania. Przekazanie podstaw leczenia i kinezyterapii urazów sportowych. Poznanie symptomatologii

stanów przeciążeniowych oraz zasad zapobiegania powikłaniom w zakresie układu ruchu, wynikłym wskutek

stosowania systematycznych obciążeń treningowych.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowa wiedza z zakresu, anatomii i fizjologii człowieka, pomocy przedmedycznej.


Wykłady: etiologia, symptomatologia oraz przebieg najczęściej spotykanych urazów sportowych. Urazy głowy, klatki piersiowej, kręgosłupa, kończyn górnych i dolnych - zarys procesu leczenia i rehabilitacji. Uszkodzenia obwodowego układu nerwowego. Fizjologiczne podstawy leczenia złamań. Urazy i choroby układu ruchu wynikłe z przeciążenia. Przeciwwskazania do uprawiania sportu wyczynowego i rekreacyjnych form aktywności fizycznej.

Konwersatorium: podstawy badania ortopedycznego narządu ruchu, nowoczesne sposoby diagnozowania urazów – prezentacja metod, standardy postępowania leczniczego i rehabilitacyjnego w urazach sportowych. Algorytmy postępowania w nagłych urazach na lekcji wychowania fizycznego i w czasie treningu sportowego. Analiza wybranych dyscyplin sportowych i programów treningowych pod kątem ich urazowości.


Wykład, wykład konwersatoryjny, pomiar, metoda poglądowa, dyskusja problemowa, metoda sytuacyjna, symulacja, praca

w grupach – projekt.




117

Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody


Student definiuje, różnicuje i wyjaśnia najczęściej

występujące w sporcie wyczynowym urazy,

rozróżnia i charakteryzuje stany wynikające z

przeciążenia narządu ruchu. Analizuje dyscypliny

sportowe pod kątem ich urazowości.

Charakteryzuje standardy postępowania

leczniczego i rehabilitacyjnego w urazach

sportowych.

K2_W02

K2_W03

Egzamin pisemny z progami

punktowymi


Wykład

Wykorzystuje elementy diagnozy ortopedycznej

do oceny urazów i kontuzji powstałych na skutek

treningu sportowego i przeciążeń narządu ruchu.

Stosuje standardy i algorytmy postępowania

w nagłych urazach sportowych


projekt zaliczeniowy

Konwersatorium

Student rozróżnia specyficzne dla różnych

dyscyplin sportowych kontuzje i urazy.

Identyfikuje choroby układu ruchu powstałe w

skutek przeciążeń


ocena symulacji kontuzji

ocena projektu grupowego

Konwersatorium

Student rozumie potrzebę podnoszenia wiedzy i

jej aktualizowania oraz potrafi wpływać na

zachowania wychowanków dotyczące

prozdrowotnych zachowań związanych

podejmowaniem aktywności fizycznej na

poziomie sportowym i rekreacyjnym. Rozumie

rolę nauczyciela, jako propagatora bezpiecznych

zachowań prozdrowotnych

K1_K01

K2_K02

zadania praktyczne

konwersacja – ocena aktywności i


Konwersatorium

Prezentuje świadomość dotyczącą

bezpieczeństwa zajęć, treningu sportowego,

wykazuje wrażliwość na objawy przetrenowania i

urazów

K2_K07 konwersacja – ocena aktywności i


Konwersatorium

WARUNKI ZALICZENIA:


punktowymi składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 50% punktów. Warunkiem

przystąpienia do egzaminu jest pozytywne zaliczenie ćwiczeń.


punktowymi. Pozytywne zaliczenie zadań praktycznych realizowanych na ćwiczeniach: testy umiejętności

praktycznych dotyczących podstaw diagnozy ortopedycznej i oceniające znajomość postępowania w nagłych

urazach sportowych, testy z symulacji urazów oraz ocena wykonania grupowego projektu dotyczącego

specyficznych dla różnych dyscyplin sportowych kontuzji i urazów wraz z odpowiednią w nich procedurą leczenia

i fizjoterapii. Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną wszystkich ocen cząstkowych.




(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe




118




wystąpienia; itp.)

28 44

Łącznie 75 75




Łącznie 3 3





2 2


1. Brandon L., Anatomia w urazach sportowych, Muza, 2012 2. Dobrzański T., Medycyna wychowania fizycznego. PZWL, Warszawa, 1989 3. Gaździński T. Diagnostyka w ortopedii. PZWL, Warszawa 2008 4. Gaździński T. Podstawy ortopedii i traumatologii narządu ruchu. PZWL, Warszawa 2001 5. Heim U. Baltensweiler J., Kompendium traumatologii. [w:] F. Largiader, O. Wicki, A. Sturm (red.) Kompendia

współczesnej medycyny. PZWL, Warszawa 1995. 6. Mędraś M. (red.), Medycyna Sportowa. Medsportpress, Warszawa 2004. 7. McMahon P.J. Medycyna sportowa. Współczesne metody diagnostyki i leczenia, PZWL, 2009 8. Giles R. Scuderi, Peter D. McCann: Sports Medicine. A comprehensive approach. Second Edition. Esevier Mosby,

Philadelphia 2005.


„Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja”

“Journal of Human Kinetics”

„Human Movement”

UWAGI:

PROGRAM OPRACOWAŁ:

dr Ewa Skorupka



119

NNN OOO WWW OOO CCC ZZZ EEE SSS NNN EEE FFF OOO RRR MMM YYY TTT AAA ŃŃŃ CCC AAA

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD- NFT

Typ przedmiotu: obowiązkowy


Odpowiedzia lny za przedmiot : dr Marek Rokita

Prowadzący: dr Marek Rokita

Forma zajęć

Liczba

godzin w

semestrze

Liczba

godzin w

tygodniu

Semestr Forma zal iczenia Punkty

ECTS

Studia s tacjonarne

2

Konwersato r ium 15 1 III Zaliczenie z oceną


Konwersato r ium 9 III Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Założeniem przedmiotu jest:

Doskonalenie metodyki nauczania ćwiczeń rytmiczno-tanecznych Przyswojenie techniki tańca nowoczesnego Planowanie i organizacja zajęć rytmiczno-tanecznych różnych grup wiekowych

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Znajomość podstawowych pojęć z zakresu muzyki i rytmiki oraz podstawowe elementy technik tańca.


Znaczenie różnych rytmów w zajęciach ruchowych Metodyka ćwiczeń rytmiczno-tanecznych Technika wykonywanych elementów i kroków tanecznych. Komponowanie choreografii tanecznych Dobór choreografii z uwzględnieniem wieku ucznia Ocena techniki ruchu Organizacja rywalizacji tanecznych


Ćwiczeniowa: syntetyczno- analityczna obserwacja, dyskusja problemowa, prezentacja, pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, opis, objaśnienie



120


Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody

Weryfikacji Forma zajęć

Potrafi objaśnić zagadnienia związane, techniką

tańca i metodyką zajęć tanecznych. K2_W05

Sprawdzian z progami

punktowymi

Konwersatorium

Student potrafi samodzielnie modyfikować i tworzyć

różne choreografie taneczne w zależności od wieku

grupy,

Zdobycie umiejętności językowych na poziomie B2

poprzez uczestniczenie w części konwersatoriów

prowadzonym w języku niemieckim

K2_U12

K2_U15

Obserwacja, ocena umiejętności

praktycznych studenta,

Konwersatorium

Jest zdolny do organizacji rywalizacji przeglądów

tańca potrafi zorganizować pracę zespołu

Jest wrażliwy na bezpieczeństwo własne i

uczestników zajęć tanecznych i rywalizacji

z wykorzystaniem tańca

K2_K04

K2_K07

Prezentacja


Konwersatorium

WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA:

zaliczenie praktyczne:

demonstruje zgodnie z zasadami budowania i techniki ciągi choreograficzne poszczególnych tańców ocena na podstawie obserwacji zachowań

Potrafi przygotować i przeprowadzić zajęcia taneczne dla różnych grup wiekowych- ocena na podstawie obserwacji zachowań

Potrafi organizować rywalizację umiejętności tanecznych - ocena na podstawie indywidualnej pracy pisemnej

Zaliczenie pisemne

Sprawdzenie wiedzy z zakresu zagadnień techniki i metodyki na podstawie odpowiedzi. Ocena końcowa to średnia ocen za poszczególne formy sprawdzające



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe




przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu, wystąpienia;

itp.)

25 28

Łącznie 53 53




121



Łącznie 2 2




1 1


1. Bednarzowa B., Młodzikowska M.: Tańce- wybór dla potrzeb wychowania fizycznego. WSWF. Gdańsk 1978. 2. Grafczyńska J.: Rytmika CPARA. Wa-wa 1963. 3. Grafczyńska J., Dąbrowska M.: Zabawy rytmiczne i umuzykalniające dla dzieci CPARA 1964. 4. Gwardys M.: Technika tańca COMUK Wa-wa 1975. 5. Kuźmińska O. Popielewska H.: Taniec rytm muzyka AWF Poznań 1995.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Hryniewiecka J.,Ostrowska I.: Polskie tańce narodowe w formie towarzyskiej. CPARA. Wa-wa 1967. 2. Kapczyńska M. Sroka Cz.: Tańce towarzyskie AWF, Wa-wa 1978. 3. Moll K.: Wszystkie pary tańczą Wyd. Związkowe CRZZ Wa-wa 1966. 4. Siemkowicz J.: Ćwiczenia muzyczno ruchowe PZWS Wa-wa 1972. 5. Wieczysty M.: Tańczyć może każdy PWM. Kraków. 1986.

PROGRAM OPRACOWAŁ:

dr Marek Rokita



122

TTT EEE OOO RRR III AAA TTT RRR EEE NNN III NNN GGG UUU

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-TeTr



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab. Evgeny Vrublevskiy, prof. UZ

Prowadzący:

dr hab. Evgeny Vrublevskiy, prof. UZ

dr Michał Bajdziński

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty

ECTS

Studia s tacjonarne

4

W ykład 15 1 III

Egzamin



W ykład 9 III

Egzamin

Konwersatorium 9 Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Wprowadzenie w podstawową problematykę teorii treningu sportowego. Poznanie zasad technologii, organizacji,

kontroli i kierowania procesem treningowym. Przedstawienie najnowszych kierunków rozwoju sportu

wyczynowego i profesjonalnego, systemów naboru i selekcji do szkolenia i współzawodnictwa. Wyposażenie w

system wiedzy i podstawowych umiejętności z zakresu technologii treningu sportu dzieci i młodzieży,

umożliwiający podjęcie pracy szkoleniowej i kierowanie treningiem sportu wyczynowego i profesjonalnego na

wszystkich poziomach szkolenia.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Wiedza z zakresu teorii sportu, fizjologii ogólnej człowieka, podstaw pedagogiki i metodyki sportów

indywidualnych i zespołowych


Wykład: Podstawowe pojęcia i kierunki rozwoju wiedzy o treningu. Teoria treningu a teoria sportu. Wykorzystanie

nowoczesnej aparatury pomiarowej podstawą naukowego kierowania procesem treningowym. Kierowanie

systemem szkolenia sportowego. Organizacja kontroli procesu treningowego i działalności sportowej. Nauczanie

techniki sportowej na różnych etapach szkolenia treningowego. Style pedagogicznej pracy trenera a jej

efektywność.

Konwersatorium: Kierowanie etapowe w procesie wieloletniego szkolenia. Struktura czasowa treningu

wyczynowego. Struktura rzeczowa treningu. Kontrola efektów treningu bieżących, przedłużonych i

skumulowanych. Obserwacja przebiegu walki sportowej. Metrologiczne wymagania w zakresie badań



123

somatycznych, przygotowania psychofizycznego, rozwoju poszczególnych systemów i narządów w warunkach

treningu i zawodów sportowych. Wskazanie kierunków poszukiwań podnoszenia efektywności procesu

treningowego i tendencji rozwojowych technologii treningu sportowego. Pozapodmiotowe środki przygotowania

sportowców do startu. Praktyczne wykorzystanie matematyczno – statystycznych metod analizy przebiegu walki

sportowej.


Metody słowne; wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych. Metody eksponujące: film, pokaz. Metoda

tekstu przewodniego, praca z książką, praca z dokumentem źródłowym.


Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

wiąże wiedzę z różnych dziedzin nauk o

sporcie i stosuje specjalistyczną

terminologię teorii treningu

wykorzystywaną w procesie treningowym


identyfikuje i umie eliminować błędy i

zaniedbania dydaktyczne i wychowawcze

w praktyce treningu sportowego

K2_W10


umiejętnie stosuje środki wychowawcze

specyficzne dla sportu w resocjalizacji

K2_U07 Praca w formie eseju Wykład


opracowania w zakresie planowania

procesu treningowego

K2_U09


rozumie potrzebę i planuje własne

dokształcanie się zawodowe trenera

sportowego

K2_U13


rozwiązuje problemy pojawiające się w

zawodzie trenera sportowego

K2_K01 Test - pytania otwarte Wykład

K2_K06 Praca w formie eseju Wykład

WARUNKI ZALICZENIA:

Egzamin końcowy z przedmiotu obejmuje zagadnienia teoretyczne z programu ćwiczeń i wykładów.

Warunkiem zaliczenia jest aktywny udział w zajęciach i hospitacjach, przygotowanie prac i analiz diagnozy

przebiegu meczu wybranego sportu zespołowego.

Wykłady z przedmiotu kończą się egzaminem w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami – test z

progami punktowymi składający się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to

50% punktów.


punktowymi, pisemne analizy z obserwacji przebiegu walki sportowej. Ocena końcowa to średnia arytmetyczna z

ćwiczeń i egzaminu.



(w godz.)


(w godz.)



124

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

52 54

Łącznie 100 100




Łącznie 4 4




2 2

LITERATURA PODSTAWOWA

1. Bajdziński M., Rokita M. (2011): Teoria treningu tańca sportowego. Monografia Uniwersytetu Zielonogórskiego, 1-322, Zielona Góra.

2. Naglak Z.: Metodyka trenowania sportowca. Wrocław 1999. AWF. 3. Raczek J.: Podstawy szkolenia sportowego dzieci i młodzieży. Warszawa 1991. RCMSzKFiS. 4. Rokita M., Bajdziński M. (): Podstawy teorii treningu motorycznego w sportowym tańcu towarzyskim. AWF

w Poznaniu, PTT, Gorzów Wlkp. – Kraków, 20061- 241. 5. Sozański H. (red.): Podstawy teorii treningu sportowego. Warszawa 1999. RCMSzKFiS. 6. Sozański H.: Wybrane aspekty kwalifikacji dzieci i młodzieży do sportu i treningu. PFSM Warszawa 2005 7. Perkowski K., Śledziewski D.: Metodyczne podstawy treningu sportowego. RCMSzKFiS, Warszawa, 1998. 8. Zaporożanow W.,Sozański H.: Dobór i kwalifikacja do sportu. Warszawa 1997. RCMSzKFiS

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Ljach W.: Kształtowanie zdolności motorycznych dzieci i młodzieży. COS, Warszawa, 2003. 2. Prus G.: Przygotowanie kondycyjne w sporcie. AWF, Katowice, 2003. 3. Sozański H. (red.): Sport dzieci i młodzieży. Vademecum trenera. Warszawa 1994. RCMSzKFiS. 4. Raczek J., Młynarski W., Ljach W.: Kształtowanie i diagnozowanie koordynacyjnych zdolności

motorycznych. AWF, Katowice, 2002. PROGRAM OPRACOWAŁ:




125

KKK OOO SSS ZZZ YYY KKK ÓÓÓ WWW KKK AAA

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-Kosz



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Piotr Galant, mgr Ewa Misior

Prowadzący: mgr Piotr Galant, mgr Ewa Misior

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

2

Konwersatorium 30 2 III



Konwersatorium 18 III


CEL PRZEDMIOTU:

Wykształcenie nauczyciela, który będzie przygotowany do samodzielnego formułowania celów i opracowywania programów nauczania gry w koszykówkę oraz ich realizacji w warunkach szkolnego wychowania fizycznego. Usprawnienie studentów w zakresie techniki gry w koszykówkę. WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowe umiejętności techniczne gry w koszykówkę. Znajomość przepisów gry. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:

Konwersatorium

Charakterystyka gry w koszykówkę.

- Zarys historii koszykówki w Polsce i na świecie. - Aktualne przepisy gry, sędziowanie i protokołowanie. - Organizacja gry na poszczególnych etapach szkolenia.

Obserwacja i analiza meczu w koszykówkę.

- Znaczenie oraz rodzaje obserwacji gry w odniesieniu do działań motorycznych, technicznych i taktycznych. - Przykładowe arkusze obserwacyjne. - Opracowanie danych zgromadzonych w arkuszach obserwacyjnych.

Technika, systematyka i metodyka nauczania:

- poruszania się po boisku, - chwytów i podań, - kozłowania, - rzutów do kosza.

Taktyka gry w koszykówkę.

- Taktyka zespołowa gry w ataku. - Taktyka zespołowa gry w obronie. - Taktyka indywidualna w poszczególnych elementach gry. - Ćwiczenia taktyczne realizowane w różnych formach (małe gry, fragmenty gry, gry szkolne, gry właściwe, mecze).

Koszykówka dzieci i młodzieży.



126

- Struktura i etapy szkolenia w koszykówce. - Ćwiczenia, gry i zabawy przygotowujące do gry w koszykówkę (podania, rzuty, chwyty itp.).

Jednostka treningowa

- Rodzaje rozgrzewek - Ćwiczenia w części końcowej. - Przykładowe jednostki treningowe na poszczególnych etapach szkolenia w zakresie kształtowania sprawności

fizycznej i umiejętności technicznych. METODY KSZTAŁCENIA:

Obserwacja, samodzielne opracowanie materiałów metodycznych, ćwiczenia praktyczne, zajęcia w grupach. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody


Student potrafi scharakteryzować grę w koszykówkę, objaśniać przepisy gry, dobierać specjalistyczną terminologię w zakresie gry w koszykówkę, wybiera odpowiednie metody i środki dydaktyczne na różnych etapach edukacji

K2_W05 K2_W10

Test z progami punktowymi Konwersatorium


zaniedbania w praktyce charakterystyczne dla gry w

koszykówkę oraz stosować odpowiednie działania

korygujące


Konwersatorium

Potrafi zorganizować zajęcia rekreacyjne i zawody sportowe w koszykówkę dla różnych grup społecznych

K2_U10 Zadania wykonane grupowo

Konwersatorium


ruchowe z zakresu gry w koszykówkę K2_U11





jest świadomy zmian zachodzących w grze w

koszykówkę, jest otwarty na pomoc i współpracę

K2_K01

K2_K02 Dyskusja – ocena aktywności i przygotowania merytorycznego

Konwersatorium





Konwersatorium


społecznych i rekreacyjnych wartości gier i zabaw z piłką

K2_K09 Zadania wykonane indywidualnie

Konwersatorium

WARUNKI ZALICZENIA:


organizacji zawodów sportowych w piłkę ręczną, udział w obserwacji zajęć piłki ręcznej, przeprowadzenie analizy

statystycznej meczu w piłkę ręczną, przeprowadzenie gry lub zabawy w nauczaniu techniki lub taktyki piłki ręcznej. Ocenie

podlega:


- test sprawności specjalnej – 40%, - opracowane przez studenta materiały metodyczne (konspekty, arkusze statystyczne, protokoły) – 20%

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena z konwersatorium.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe




127




wystąpienia; itp.)

25 35

Łącznie 60 60




Łącznie 2 2




1 1


1. Arlet T., Koszykówka – podstawy techniki i taktyki. Kraków, 2001. 2. Bondarowicz M., Zabawy w grach zespołowych. Warszawa, 1998. 3. Chromiński Z., Metody sportu dzieci i młodzieży. Wyd. Sport i Turystyka, 1976. 4. Huciński T., Koszykówka, Wrocław, 2001. 5. Koszykówka dla zawodników, wskazówki dla trenerów. Wyd. FIBA, Warszawa, 2001. 6. Mikułowski J. Oszast H., Koszykówka. Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1976. 7. Oficjalne przepisy gry w koszykówkę, FIBA 2010. 8. Rumiński A., Mini Koszykówka, Agencja Promo – Lider Warszawa, 1994. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Dembiński J.: Koszykówka. Warszawa, 2011. 2. Huciński T, Lekner I.: Koszykówka podręcznik dla trenerów, nauczycieli i studentów. Wrocław, 2001. 3. Ljach W.: Koszykówka - podręcznik dla studentów Akademii Wychowania Fizycznego. Kraków, 2003-2007. 4. Wojakowski A., Koszykówka. Skrypty AWF Poznań, 1987.

UWAGI:-

PROGRAM OPRACOWAŁ:

mgr Piotr Galant, mgr Ewa Misior



128

PPP III ŁŁŁ KKK AAA RRR ĘĘĘ CCC ZZZ NNN AAA

Kod przedmiotu: 16.1 WP –WFD – PiłR



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Władysław Leśniak

Prowadzący: mgr Władysław Leśniak

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

2






CEL PRZEDMIOTU:

Wykształcenie nauczyciela, który będzie przygotowany do samodzielnego formułowania celów i opracowywania programów nauczania gry w piłkę ręczną oraz ich realizacji w warunkach szkolnego wychowania fizycznego. Usprawnienie studentów w zakresie techniki gry w piłkę ręczną. WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowe umiejętności techniczne gry w piłkę ręczną. Znajomość przepisów gry. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:

1. Podstawowe umiejętności w zakresie techniki gry: postawa w obronie i w ataku, poruszanie się w obronie (krok dostawny, odskok, doskok, bieg przodem i tyłem, zatrzymanie się, poruszanie się w atakowaniu (starty, bieg ze zmiana tempa, bieg ze zmianą kierunku, skoki w przód i w górę,

obroty), chwyty (półgórny, górny, na wysokości bioder, dolny, z podłoża, sytuacyjne), podania (półgórne, górne, dolne), rzuty (w wyskoku w przód i w górą, z padem, z przeskokiem, w biegu), kozłowanie (pojedyncze, ciągłe, toczenie piłki), zwody (zwód pojedynczy przodem i tyłem).

2. Opanowanie umiejętności w zakresie gry indywidualnej w obronie: ustawienie względem piłki, krycie ręki z piłką, blokowanie piłki, przechwyt piłki, wygarnięcie piłki, właściwe reagowanie na zawody, krycie od strony piłki, krycie przeciwnika stojącego tyłem do bramki.

3. Opanowanie umiejętności w zakresie gry indywidualnej w ataku: indywidualne umiejętności uwalniania się od przeciwnika w celu wyjścia na pozycję poprzez wyminiecie,

zabiegniecie, dobiegniecie, obiegniecie, wyjście do piłki. 4. Nauka podstawowych rozwiązań w obronie:

obrona, krycie „każdy swego” – fragmenty 1x1, 2x2, 3x3, obrona, krycie z przekazywaniem – fragment 2x2,



129

obrona, krycie „każdy swego” na całym boisku, obrona, krycie „każdy swego” na połowie boiska, obrona, krycie „każdy swego” w obrębie linii rzutów wolnych, obrona strefowa 3x3, poruszanie się w kierunku podanej piłki.

5. Opanowanie umiejętności gry w kontrataku w zakresie: startu do kontrataku, przyjęcia pierwszego podania od bramkarza, rozwiązywanie sytuacji 2x0, 2x1, 2x2.

6. Opanowanie podstawowych umiejętności gry w ataku pozycyjnym: atak prostopadły wielokrotny, atak prostopadły wielokrotny wiążący, współpraca rozgrywający - obrotowy,

7. Gra szkolna z zastosowaniem poznanych elementów techniczno – taktycznych. 8. Praktyczna nauka sędziowska. 9. Zaliczenia METODY KSZTAŁCENIA:


Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody


Student potrafi scharakteryzować grę w piłkę ręczną, objaśniać przepisy gry, dobierać specjalistyczną terminologię w zakresie gry w piłkę ręczną, wybiera odpowiednie metody i środki dydaktyczne na różnych etapach edukacji

K2_W05 K2_W10 Test z progami punktowymi

Konwersatorium



piłkę ręczną oraz stosować odpowiednie działania

korygujące


Konwersatorium

Potrafi zorganizować zajęcia rekreacyjne i zawody sportowe w piłkę ręczną dla różnych grup społecznych

K2_U10 Zadania wykonane grupowo

Konwersatorium


ruchowe z zakresu gry w piłkę ręczną K2_U11




wszelkiego rodzaju formach dokształcania

zawodowego, jest świadomy zmian zachodzących w

grze w piłkę ręczną, jest otwarty na pomoc i współpracę

K2_K01 K2_K02 Dyskusja – ocena aktywności i


Konwersatorium





Konwersatorium


społecznych i rekreacyjnych wartości gier i zabaw z

piłką

K2_K09 Zadania wykonane indywidualnie

Konwersatorium

WARUNKI ZALICZENIA:


organizacji zawodów sportowych w piłkę ręczną, udział w obserwacji zajęć piłki ręcznej, przeprowadzenie analizy

statystycznej meczu w piłkę ręczną, przeprowadzenie gry lub zabawy w nauczaniu techniki lub taktyki piłki ręcznej. Ocenie

podlega:





130

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena z konwersatorium.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

25 35

Łącznie 60 60




Łącznie 2 2




1 1


1. Czerwiński J.: Piłka ręczna. Gdańsk 1978. 2. Olejnik M., Paterka S.: Przewodnik do ćwiczeń z piłki ręcznej. Skrypt Nr 133. AWF Poznań 1997. 3. Paterka S., Nitka J.: Gry i zabawy ruchowe w nauczaniu piłki ręcznej. Poznań 1987. 4. Paterka S.: Mini piłka ręczna. Poznań 1994. 5. Walszyk L., Szkutnik R.: Piłka ręczna. Zasób ćwiczeń dla dzieci i młodzieży. Warszawa 2005. 6. Wrześniewski S.: Piłka ręczna. Poradnik metodyczny. Warszawa 2000. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Biernacki L., Kubrycht J., Nowiński W. Pierwsze kroki w piłce ręcznej. Przewodnik metodyczny. Gdańsk 2013 2. Dencikowska A.: Piłka ręczna. Rzeszów 2012. 3. Diczuk J. Piłka Ręczna. Bliżej z przepisami. Katowice 2007. 4. Dulawa M.: Piłka ręczna. Historia, zasady, trening. Bielsko Biała 2011. 5. Spieszny M., Tabor R., Walczak L.: Piłka ręczna. Technika, metodyka, podstawy taktyki. Kraków 2011. UWAGI:-

PROGRAM OPRACOWAŁ:

mgr Władysław Leśniak



131

PPP III ŁŁŁ KKK AAA NNN OOO ŻŻŻ NNN AAA

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-PiłN



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Jacek Sajnóg

Prowadzący: mgr Jacek Sajnóg

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

2






CEL PRZEDMIOTU:

Wykształcenie nauczyciela, który będzie przygotowany do samodzielnego formułowania celów i opracowywania programów nauczania gry w piłkę nożną oraz ich realizacji w warunkach szkolnego wychowania fizycznego. Usprawnienie studentów w zakresie techniki gry w piłkę nożną. WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowe umiejętności techniczne gry w piłkę nożną. Znajomość przepisów gry. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:

Historyczne i prawne podstawy funkcjonowania piłki nożnej w Polsce i na świecie.

Metodyka i systematyka techniki piłki nożnej.

- Charakterystyka gry w piłkę nożną . Definicje i podział techniki. - Metodyka i systematyka nauczania wszystkich elementów techniki specjalnej w piłce nożnej. - Wykazanie różnic pomiędzy nauczaniem i doskonaleniem techniki. - Charakterystyka wiodących metod i form służących nauczaniu lub doskonaleniu techniki.

Metodyka i systematyka taktyki piłki nożnej.

- Charakterystyka zespołowych form atakowania i bronienia. - Znaczenie i formy taktyki indywidualnej. Gra 1x1 w obronie i ataku - Ogólna charakterystyka nowoczesnych sposobów gry w piłce nożnej – aktualne trendy i koncepcje - Szczegółowe omówienie i rekomendacja do pracy z różnymi grupami młodzieżowymi małych gier od 2x2 do 7x7

oraz ustawień taktycznych 1-4-3-3 oraz 1-3-4-3

Piłka nożna dzieci i młodzieży.

- System szkolenia dzieci i młodzieży w Polsce (założenia merytoryczne i organizacyjne). - Szkolenie dzieci i młodzieży – specyfika w doborze metod, form i środków treningowych. - Formy zabawowe w nauczaniu techniki i taktyki gry w piłkę nożną oraz kształtowaniu sprawności.

Obserwacja i analiza meczu piłkarskiego.

- Znaczenie oraz rodzaje obserwacji gry w odniesieniu do działań motorycznych, technicznych i taktycznych. - Przykładowe arkusze obserwacyjne. - Opracowanie danych zgromadzonych w arkuszach obserwacyjnych.



132

Przepisy gry. Rola sędziego, podstawy przepisów, zasady fair play



Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody


Student potrafi scharakteryzować grę w piłkę nożną, objaśniać przepisy gry, dobierać specjalistyczną terminologię w zakresie gry w piłkę nożną, wybiera odpowiednie metody i środki dydaktyczne na różnych etapach edukacji

K2_W05 K2_W10

Test z progami punktowymi Konwersatorium



piłkę nożną oraz stosować odpowiednie działania

korygujące


Konwersatorium

Potrafi zorganizować zajęcia rekreacyjne i zawody sportowe w piłce nożnej dla różnych grup społecznych

K2_U10 Zadania wykonane grupowo Konwersatorium


ruchowe z zakresu gry w piłkę nożną K2_U11





zawodowego, jest świadomy zmian zachodzących w

grze w piłkę nożną, jest otwarty na pomoc i współpracę

K2_K01 K2_K02

Dyskusja – ocena aktywności i przygotowania merytorycznego

Konwersatorium





Konwersatorium


społecznych i rekreacyjnych wartości gier i zabaw z

piłką

K2_K09 Zadania wykonane indywidualnie Konwersatorium

WARUNKI ZALICZENIA:


organizacji zawodów sportowych w piłkę nożną, udział w obserwacji zajęć piłki nożnej, przeprowadzenie analizy

statystycznej meczu w piłkę nożną, przeprowadzenie gry lub zabawy w nauczaniu techniki lub taktyki piłki nożnej. Ocenie

podlega:



Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena z konwersatorium



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

25 35

Łącznie 60 60




133



Łącznie 2 2




1 1


1. Bednarski L.: Piłka nożna. Zajęcia treningowe w rocznym cyklu szkolenia. Kraków 2000. 2. Cook M., Shoulder J.: Trening piłkarski. Gry, ćwiczenia techniczne i kondycyjne. Ożarów Mazow. 2008. 3. Dziąsko J., Naglak Z.: Teoria gier zespołowych. PWN Warszawa. Wrocław 1983. 4. Gołaszewski J.: Piłka Nożna. AWF Poznań 2003 5. Gołaszewski J.: Piłka nożna. Przewodnik metodyczno – szkoleniowy. Skrypt nr 121, AWF Poznań 1998. 6. Kaczor J.: Futsal. Przepisy gry PZPN. Warszawa 2000. 7. Nosal J. , Śledziewski D.: System szkolenia dzieci i młodzieży piłkarskiej w Polsce. PZPN. Warszawa 2009. 8. Paluszek K.: Kompendium instruktora i trenera piłki nożnej. Wrocław 2010. 9. Panfil R., Żmuda W.: Nauczanie gry w piłkę nożną. PZPN. Wrocław 1996. 10. Przepisy gry w piłkę nożną 2010/2011. PZPN. Warszawa 2010. 11. Przepisy gry w piłkę nożną w pytaniach i odpowiedziach. PZPN. Warszawa 2002. 12. Stępiński M., Dorna M.: Gra 1x1 w piłce nożnej. Wrocław 2011. 13. Stępiński M., Paluszek K. Atlas środków doskonalących podania i przyjęcie piłki. Wrocław 2008. 14. Stronczyński W., Stuła A.: Gry i zabawy ruchowe w szkoleniu piłkarskim. Skrypt nr 100, AWF Poznań 1995. 15. Talaga J.: Taktyka piłki nożnej. Sport i Turystyka 1988. 16. Talaga J.: Technika piłki nożnej. Sport i Turystyka 1987. 17. Talaga J.: Trening piłki nożnej. Sport i Turystyka 1989. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Bangsbo J.: Sprawność fizyczna piłkarza. Warszawa 1999. 2. Bondarowicz M.: Zabawy w grach sportowych. Warszawa 1995. 3. Ćmikiewicz L.: Piłka nożna dzieci i młodzieży. MAWI. Warszawa 2000. 4. Naglak Z.: Zespołowa gra sportowa. AWF Wrocław 1994. 5. Solveborn S.A.: Stretching. Sport i Turystyka 1982. 6. Stawczyk Z.: Ćwiczenia ogólnorozwojowe. AWF Poznań 2001. 7. Unifikacja nauczania piłki nożnej. PZPN. Warszawa 1985. 8. Wrzos J. Wielki Futbol. Poznań 2006. UWAGI:-

PROGRAM OPRACOWAŁ:

mgr Jacek Sajnóg



134

TTT UUU RRR YYY SSS TTT YYY KKK AAA III RRR EEE KKK RRR EEE AAA CCC JJJ AAA SSS ZZZ KKK OOO LLL NNN AAA

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WF-TiRS



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr Mieczysław Wojecki

Prowadzący: dr Mieczysław Wojecki

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

3

W ykład 15 1

IV

Zaliczenie



W ykład 9

IV

Zaliczenie


CEL PRZEDMIOTU:

Opanowanie sztuki organizacji imprez turystycznych w szkole i w placówkach oświatowo-wychowawczych.

Ochrona przed hipokinezją. Przygotowanie młodego człowieka do uprawiania turystyki w wymiarze społecznym.

Wprowadzenie w wartości dydaktyczno-wychowawcze, estetyczne, zdrowotne, resocjalizacyjne i hedonistyczne

turystyki szkolnej.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowe wymagania z zakresu wiedzy i umiejętności niezbędnych do profesjonalnego organizowania

turystyki w warunkach szkolnych


Wykłady: Rys historyczny organizacji turystyki w Europie i Polsce. Turystyka szkolna w systemie dydaktyczno-

wychowawczym szkoły. Resortowe zarządzenia i rozporządzenia dotyczące działalności turystycznej w szkołach.

Najważniejsze przepisy prawne. Ogólnopolskie przedsięwzięcia programowe PTTK wśród młodzieży szkolnej.

Rola nauczyciela, jako kreatora wypoczynku, turystyki i rekreacji dzieci i młodzieży. Formy turystyki szkolnej.

Organizacja imprez turystycznych. Metodyka przygotowania i prowadzenia imprez turystycznych w szkole, w

każdej z dyscyplin turystyki kwalifikowanej.

Ćwiczenia: Turystyka szkolna w układzie strukturalnym (w czasie lekcyjnym, pozalekcyjnym i pozaszkolnym).

Usługi turystyczne z uwzględnieniem pilotażu i technik obsługi turystyki. Pierwsza pomoc i bezpieczeństwo (na

wycieczkach szkolnych, biwakach, obozach wędrownych, w górach). Zajęcia kulturalno-oświatowe na imprezach

turystycznych. Gry i zabawy. Muzyka i śpiew. Wycieczka podstawową formą pracy dydaktyczno-wychowaczej w

szkole. Programy wycieczek weekendowych, wieloprzedmiotowych z elementami turystyki kwalifikowanej


Student uczestniczy w wykładach (typu informacyjnego z wykorzystaniem technik multimedialnych, filmu oraz

typu problemowego o charakterze interakcyjnym), przygotowuje prezentację wybranych form turystyki



135

kwalifikowanej, uczestniczy w ćwiczeniach (dyskusja problemowa, wycieczka w region lubuski lub na targi

turystyczne), czyta i analizuje samodzielnie literaturę przedmiotu.


Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Charakteryzuje turystykę i rekreację szkolną na tle jej

systemu organizacji w Polsce i na Europie, zna

uwarunkowania prawne. Charakteryzuje specyfikę i

uwarunkowania turystki i aktywności rekreacyjnej

dzieci na różnych etapach edukacyjnych.

K2_W06 Test z progami punktowymi wykład

Wykorzystuje wiedzę z zakresu zasad

organizowania, zarządzania działalności

rekreacyjnej. Wdraża zasady tworzenia i rozwoju

form indywidualnej przedsiębiorczości w zakresie

rekreacji i turystyki szkolnej.

K2_W12 Kolokwium

Zadania praktyczne

wykład

ćwiczenia

Projektuje, potrafi zastosować rozwiązania

organizacyjne w zakresie turystyki i rekreacji dzieci w

szkole na różnych poziomach edukacyjnych

(programy)

K2_U10

Zadania praktyczne

Dyskusja

Obserwacja

ćwiczenia

Potrafi przeprowadzić zajęcia turystyczne w czasie

lekcyjnym, pozalekcyjnym i pozaszkolnym.

Wykorzystać techniki pilotażu i obsługi turystyki,

K2_U11 Projekt zaliczeniowy

Obserwacja Ćwiczenia

Student wykazuje wiedzę w zakresie umożliwiającym

sprawowanie przywództwa i wykazanie się

przedsiębiorczością, potrafi zorganizować pracę

zespołu, szczególnie w zakresie rekreacji fizycznej i

turystyki

K2_K04 Dyskusja

Obserwacja Ćwiczenia

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykłady z przedmiotu kończą się zaliczeniem w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami na podstawie

testu sprawdzającego poziom wiedzy. Ocena pozytywna to zdobycie minimum 60% punktów.

Ćwiczenia kończą się zaliczeniem na ocenę. Warunkiem zdobycie zaliczenia jest pozytywne zaliczenie

kolokwiów, zadań praktycznych, projektu grupowego (zgodność z tematem, struktura opracowania, odpowiedni i

twórczy dobór literatury). Ocena postawy studenta wobec przedmiotu będzie wyrażona na podstawie czynnego

uczestnictwa i zaangażowania w formy pracy w trakcie ćwiczeń (aktywność, poziom przedstawienia prezentacji).

Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną wszystkich ocen cząstkowych.

Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną końcowych ocen z wykładów i konwersatoriów.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

35 46

Łącznie 75 75




Łącznie 3 3



136





1,5 1


1. Denek K. W kręgu edukacji krajoznawstwa i turystyki w szkole, UAM w Poznaniu 2000. 2. Domaracka B.- Jak organizować szkolną turystykę, Warszawa 2008. 3. Harajda R. Organizujemy turystykę w szkole, Zielona Góra 1987. 4. Janowski I. Krajoznawstwo i turystyka szkolna, Wyd. Akademii Świętokrzyskiej, Kielce 2003. 5. Łobożewicz T. Turystyka dzieci i młodzieży szkolnej. Skrypt dla studentów, Warszawa 1996. 6. Podstawy rekreacji i turystyki – pod redakcją S. Toczek-Werner, AWF Wrocław 2002. 7. Terminologia turystyczna. Zalecenia WTO, ONZ, Warszawa 1995.


1. Denek K. Poradnik dla organizatora wycieczek szkolnych, Warszawa 1985. 2. Pedagogiczne aspekty rekreacji, turystyki i wypoczynku dzieci i młodzieży w szkole i poza szkołą .

Praca zbiorowa pod red. M. Kisiela, Wyższa Szkoła Biznesu, Dąbrowa Górnicza 2010. 3. Podoski J. Turystyka szkolna. Poradnik dla nauczycieli, kierowników wycieczek krajoznawczych

turystycznych młodzieży szkolnej, Warszawa 1974.

UWAGI:

PROGRAM OPRACOWAŁ:

dr Mieczysław Wojecki



137

HHH III GGG III EEE NNN AAA SSS ZZZ KKK OOO LLL NNN AAA III ŻŻŻ YYY WWW III EEE NNN III EEE

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-HSzZ



Odpowiedzia lny za przedmiot : dr hab. A. Zembroń – Łacny, prof. UZ

Prowadzący: dr hab. A. Zembroń – Łacny, prof. UZ

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

3

W ykład 15 1 IV

Egzamin



W ykład 9 IV

Egzamin


CEL PRZEDMIOTU:

Przekazanie wiedzy na temat czynników warunkujących zdrowie fizyczne i psychiczne człowieka oraz zasad profilaktyki w odniesieniu do najczęściej występujących zaburzeń zdrowotnych ze szczególnym uwzględnieniem chorób zakaźnych i niezakaźnych oraz zagrożeń wynikających z nieprawidłowej jakości żywności i nieprawidłowego żywienia. Zapoznanie z ogólnymi zasadami epidemiologii i sposobami oceny stanu zdrowia populacji z wykorzystaniem badań epidemiologicznych, podstawami prawnymi dotyczącymi warunków nauczania i uczenia się oraz potrzebami higieniczno-zdrowotnymi człowieka na każdym etapie ontogenezy. Przygotowanie

studenta wychowania fizycznego do roli promotora zasad bezpiecznego i higienicznego stylu życia.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowa wiedza z zakresu anatomii, biochemii i fizjologii człowieka, i jego rozwoju fizycznego.


Wykład: Pojecie zdrowia i jego ocena. Czynniki determinujące stan zdrowia (styl życia, służba zdrowia,

środowisko, genetyka). Czynniki determinujące zdrowie i chorobę dzieci i młodzieży szkolnej (czynniki fizyczne, chemiczne i biologiczne). Higiena okresu wzrastania i dojrzewania. Psychospołeczne uwarunkowania zdrowia dzieci i młodzieży. Prozdrowotne zalecenia dotyczące trybu życia dziecka, higieniczna organizacja procesu nauczania i wypoczynku, higiena snu. Kształtowanie zachowań żywieniowych dziecka. Ogólne zasady epidemiologii – zapobieganie i zwalczanie chorób zakaźnych. Ćwiczenia: Definicja higieny, zadania higieny, pojecie zdrowia, kryteria i ocena zdrowia. Kontrola rozwoju

fizycznego dzieci i młodzieży szkolnej: metody opisowe (bilans zdrowia, badania międzybilansowe, przesiewowe) i metody graficzne (tabele wagowo-wzrostowe, siatki centylowe). Zapotrzebowanie energetyczne organizmu (normy zapotrzebowania energetycznego dla dzieci i młodzieży i obliczanie dobowego zapotrzebowania energetycznego). Ogólna charakterystyka składników pokarmowych (energetyczne, budulcowe, regulujące, wartość odżywcza) i substancje obce w żywności. Obliczanie kaloryczności i zawartości składników pokarmowych w produktach i posiłkach. Zasady planowania i ocena jadłospisów. Bezpieczeństwo i higiena pracy w obiektach szkolnych. Opracowanie przykładowego rozkładu dnia ucznia z uwzględnieniem zasad higieny.



138


Wykład: metoda podająca, projekcja multimedialna

Ćwiczenia: obserwacja, metoda poglądowa, metoda analityczna, dyskusja problemowa, metoda sytuacyjna, praca w

grupach – projekt


Opis e fektu Symbole

efektów

Metody

weryf ikacj i

Forma

Zajęć

Student opisuje czynniki warunkujące zdrowie fizyczne i

psychiczne człowieka, charakteryzuje zasady profilaktyki w

odniesieniu do najczęściej występujących zaburzeń

zdrowotnych, warunków nauczania i uczenia się. Rozróżnia

potrzeby higieniczno-zdrowotne człowieka na każdym etapie

życia

K2_W01 Test z progami

punktowymi

Wykład

Identyfikuje i diagnozuje kryteria wpływające na stan zdrowia

dzieci i młodzieży, charakteryzuje wskaźniki i badania

wykorzystywane w ocenie zdrowia i rozwoju fizycznego.

K2_W06 Test z progami

punktowymi

Wykład

Potrafi wdrażać prozdrowotne zalecenia dotyczące trybu

życia dziecka, żywienia, organizowania procesu nauczania i

wypoczynku, higieny snu w proces wychowania fizycznego

K2_U03 Kolokwium,

projekt

Ćwiczenia

Wykorzystuje zasady prawidłowego żywienie, potrafi

wykorzystać i wdrażać w pracy zasady bezpieczeństwa i

higieny pracy w obiektach szkolnych. Opracowuje

przykładowego rozkłady dnia ucznia z uwzględnieniem

zasad higieny

K2_U05 Kolokwium,

projekt

Ćwiczenia

Rozumie potrzebę podnoszenia wiedzy z zakresu zagadnień

zdrowotnych

K2_K01 Dyskusja Ćwiczenia

Jest otwarty i kreatywny w stosowaniu zasad bezpiecznego i higienicznego stylu życia, wykazuje gotowość do promowania i przekazywania jego zasad uczniom i podopiecznym

K2_K09 Dyskusja Ćwiczenia

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykład: z przedmiotu kończą się egzaminem w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami – test z progami


Ćwiczenia: kończą się zaliczeniem na ocenę. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: kolokwium (test z

progami punktowymi i testy umiejętności praktycznych) sprawdzające wiedzę dot. planowania i oceny jadłospisów

dla osób w różnym wieku oraz o zwiększonej aktywności fizycznej, opracowania przykładowego rozkładu dnia

ucznia z uwzględnieniem zasad higieny, ocena wykonania grupowego projektu. Ocena końcowa to średnia

arytmetyczna z ćwiczeń i egzaminu.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe (udział w zajęciach, konsultacjach i

egzaminie itp.)

40 25



139

Samodzielna praca studenta (przygotowanie do: zajęć,

projektu/prezentacji, dyskusji, studiowanie literatury itp. )

35 50

Łącznie godzin 75 70




Łącznie 3 3


1. Jarosz M. Normy żywienia człowieka. Podstawy prewencji otyłości i chorób niezakaźnych. Wyd. PZWL Warszawa 2008.

2. Jethon Z. Medycyna zapobiegawcza i środowiskowa. Wyd. Lekarskie PZWL Warszawa 1997 3. Jędrychowski W. Epidemiologia - wprowadzenie i metody badań. Wyd. Lekarskie PZWL Warszawa 1999 4. Jośko J. Higiena, epidemiologia i zdrowie publiczne. Podręcznik dla studentów. Wyd. Śląskiego 5. Uniwersytetu Medycznego Katowice 2012 6. Gawęcki JL. Hryniewiecki: Żywienie człowieka. Podstawy nauki o żywieniu, Warszawa 2010 7. Marcinkowski JT. Podstawy higieny. Wyd. Volumed Wrocław 1997


1. Gerti H, Przysławski J. Bromatologia. Zarys nauki o żywności i żywieniu. Wyd. Lekarskie PZWL Warszawa 2006.

2. Indulski JA, Jethon Z, Dawydzik LT. Zdrowie publiczne. Wybrane zagadnienia. Wyd. Instytut Medycyny Pracy im. Prof. J. Nofera Łódź 2000

3. Kunachowicz H. Tabele wartości odżywczych żywności. Wyd. Instytut Żywności i Żywienia 2005. 4. Malinowski A, Tatarczuk J, Asienkiewicz R. Ontogeneza i promocja zdrowia w aspekcie medycyny,

antropologii i wychowania fizycznego. Wyd. OW UZ Zielona Góra 2002. 5. Czasopismo „Problemy Higieny i Epidemiologii” Wyd. Polskie Towarzystwo Higieniczne.

PROGRAM OPRACOWAŁA:

dr hab. Agnieszka Zembroń-Łacny, prof. UZ



140

OOO RRR GGG AAA NNN III ZZZ AAA CCC JJJ AAA III ZZZ AAA RRR ZZZ ĄĄĄ DDD ZZZ AAA NNN III EEE KKK UUU LLL TTT UUU RRR ĄĄĄ FFF III ZZZ YYY CCC ZZZ NNN ĄĄĄ

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-OZKF



Odpowiedzia lny za przedmiot : dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ

Prowadzący: dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

2

W ykład 15 1 IV Zaliczenie z oceną


W ykład 9 IV Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Przedmiot ma za zadanie wprowadzenie studenta w zagadnienia teoretyczne i praktyczne z zakresu planowania i

organizacji sportu i rekreacji. Przedmiot ma spełnić funkcję poznawczą i aplikacyjną. Studenci powinni opanować

wiedzę dotyczącą planowania przedsięwzięć w kulturze fizycznej, w szczególności państwową strategię sportu

kwalifikowanego i powszechnego. Studenci zaznajamiają się z systemem organizacji i zarządzania sportem i

rekreacją w sektorze rządowym, samorządowym i prywatnym. Studenci nabywają umiejętności samodzielnego

planowania i zarządzania przedsięwzięciami w sporcie i rekreacji ze szczególnym uwzględnieniem praktycznej

przedsiębiorczości.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Ogólna orientacja w zagadnieniach związanych z wychowaniem fizycznym i sportem


Organizacje sportu i rekreacji w Polsce. Podstawy prawne działalności w sporcie i rekreacji. Struktura celów w sporcie i rekreacji. Uczestnicy sportu-potencjał ludzki, kadry, system kształcenia. Zasoby materialne sportu, finanse, urządzenia i obiekty sportowe. Polityka sportowa państwa, strategia rozwoju sportu i rekreacji w Polsce. Sport i rekreacja w strategii samorządów terytorialnych. Państwowe zarządzanie sportem. Zarządzanie sportem i rekreacją na poziomie samorządów terytorialnych. Prywatna przedsiębiorczość w sporcie i rekreacji, zarządzanie firmą sportową. Zaspakajanie potrzeb w sporcie i rekreacji – usługi. Pozyskiwanie środków na działalność sportową i rekreacyjną. Kultura zarządzania w instytucjach sportu i rekreacji. Skuteczność zarządzania

organizacjami sportowymi i rekreacyjnymi. Style zarządzania i motywowanie w działalności sportowej i rekreacji.


Wykład z zastosowaniem prezentacji multimedialnej, wykład problemowy.



141

EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTALCENIA

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykłady z przedmiotu kończy się zaliczeniem pisemnym z oceną. Kryteria dla poszczególnych ocen oparte są na skali punktowej (od 1-15 pkt.).


Opis efektu Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma zajęć

Student rozumie i potrafi analizować procesy

psychospołeczne zachodzące w szeroko

rozumianej kulturze fizycznej. Potrafi

powiązać działalność różnych struktur

organizacyjnych z założeniami

ideologicznymi i polityką państwa w stosunku

do wychowania fizycznego, sportu i rekreacji

K2_W04

Kolokwium zaliczeniowe z progami

punktowymi Wykład

Student potrafi charakteryzować rożne

komponenty: wychowanie fizyczne, sport,

rekreacja oraz ma szczegółową wiedzę z

zakresu planowania i organizacji sportu i

rekreacji.

K2_W06


punktowymi Wykład

Student potrafi wdrażać ogólne zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości w zakresie sportu i rekreacji, posiada umiejętność, wykorzystania wiedzy z zakresu zasad organizowania, zarządzania i kierowania na różnym szczeblu organizacyjnym: od zespołu sportowego do placówek prowadzących działalność oświatową, sportową i rekreacyjną


Student posiada zaawansowane

umiejętności organizacji i zarządzania

sportem i rekreacją

K2_U10 Ocena zaangażowania w dyskusji Wykład

Student potrafi sprawować przywództwa i wykazać się przedsiębiorczością, potrafi zorganizować pracę zespołu, szczególnie w zakresie rekreacji fizycznej i sportu

K2_K04 Samoocena efektów kształcenia Wykład

Potrafi wykazać się aktywnością i

kreatywnością w planowaniu i organizacji sportu i rekreacji.


Obciążenie pracą

Studia stacjonarne

(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe: zajęcia, konsultacje, egzaminy 20 15

Samodzielna praca studenta: przygotowanie do zajęć,

kolokwium, przygotowanie do zliczenia 30 35

Łącznie 50 50





142

LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Klisiński Janusz, profesjonalizacja profesjonaliści w zarządzaniu sportem, Częstochowa 2000.

2. Łasiński G., Sprawność zarządzania organizacją sportową, Wrocław 2003.

3. Perechuda K., Zarządzanie organizacją, Wrocław 1997.

4. Perechuda K., Zarzadzanie firmą sportową. Wrocław 1999.

5. Ryba B., Podstawy organizacji i zarządzania instytucjami sportowymi, Warszawa 2000.

6. Współczesne problemy zarządzania sportem i turystyką. [red. ] P. Halemba. Katowice 2008.

7. Żyśko J., System zarządzania sportem wyczynowym w wybranych krajach europejskich. Warszawa 2010.


1. Czerska M., Nagalski B., Rutka R., Organizacja i zarządzanie, Gdańsk 1994.

2. Jaczynowski L., [red.] Organizacja kultury fizycznej, Teoria i praktyka, t II, Warszawa 2001.

3. Jaczynowski L., [red.] Organizacja kultury fizycznej, tom I, Warszawa 1999.

4. Jaczynowski L., Zarys organizacji kultury fizycznej, Warszawa 1993.

5. Ryba B., Organizacja i zarządzanie sportem polskim, Warszaw 1995.

PRGRAM OPRACOWAŁ:

dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ


Łącznie 2 2



przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć) 1 1



143

CCC ZZZ ŁŁŁ OOO WWW III EEE KKK WWW CCC ZZZ AAA SSS III EEE III PPP RRR ZZZ EEE SSS TTT RRR ZZZ EEE NNN III

--- WWW YYY KKK ŁŁŁ AAA DDD MMM OOO NNN OOO GGG RRR AAA FFF III CCC ZZZ NNN YYY ZZZ NNN AAA UUU KKK PPP RRR ZZZ YYY RRR OOO DDD NNN III CCC ZZZ YYY CCC HHH

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-WNP



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab. n. biol. Ryszard Asienkiewicz, prof. UZ

Prowadzący: dr hab. n. biol. Ryszard Asienkiewicz, prof. UZ

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

2 W ykład 15 1 IV Zaliczenie z oceną


W ykład 9 IV Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie studentów ze zmiennością biologiczną człowieka, jej przyczynami i przejawami, a także zasadami diagnostyki i oceny rozwoju biologicznego człowieka na użytek wychowania fizycznego i sportu.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Wiadomości z anatomii, antropologii, fizjologii, biochemii, geografii i socjologii


Wykłady: Zapoznanie studenta z biospołecznymi skutkami ewolucyjnych przemian człowieka. Zmienność ontogenetyczna w różnych fazach rozwoju człowieka. Rozwój struktury i funkcji w ontogenezie. Zróżnicowanie współczesnej populacji ludzkiej. Wiek rozwojowy i metody jego oceny. Praktyczna ocena procesu wzrastania dziecka, norma jako biologiczny układ odniesienia. Międzypokoleniowe przemiany przebiegu ontogenezy. Dymorfizm płciowy człowieka. Chronobiologia w pracy nauczyciela wychowania fizycznego. Etyczne aspekty badań człowieka.


Metoda podająca, poglądowa (plansze, rzutopisy), projekcja multimedialna, metoda projektu - projekt indywidualny.


Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Student potrafi scharakteryzować ewolucyjne przemiany człowieka

(antropogeneza), analizuje etapy rozwoju biologicznego człowieka

(prenatalny, postnatalny), różnicuje cechy morfofunkcjonalne w

ujęciu dymorficznym, interpretuje międzypokoleniowe zmiany w

ontogenezie, definiuje i charakteryzuje rytmy biologiczne

K 2 _W 0 1

K 2 _W O2 Test z progami punktowymi Wykład



144

Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Analizuje i interpretuje wyniki badań populacyjnych dotyczące

wieku rozwojowego człowieka K 2 _W 0 5 Dyskusja

Wykład

Student charakteryzuje przemiany stylu życia człowieka K 2 _W O6

Dyskusja

Wykład

Potrafi wyliczyć i zinterpretować wyniki dotyczące oceny procesów

rozwojowych dzieci i młodzieży K 2 _U 0 3

Zadania praktyczne,

przygotowanie projektu,

dyskusja

Wykład

Wykazuje wrażliwość związaną z etycznym prowadzeniem badań

auksologicznych oraz ich wykorzystaniem w pracy zawodowej

nauczyciela

K 2 _K 0 8

Dyskusja Wykład

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykłady z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną w formie pisemnej (testowo-opisowej), zgodnie z podanymi kryteriami na podstawie testu z progami punktowymi. Test obejmuje pytania zamknięte i otwarte. Ocena pozytywna to zdobycie minimum 51% punktów. Ocena pisemnego projektu indywidualnego.

Ocena końcowa z przedmiotu obejmuje dwie składowe: 1 – ocenę testu z części wykładowej (50 % oceny) oraz 2- ocenę pisemnego projektu indywidualnego (50 %). Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią arytmetyczną dwóch składowych.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

25 38

Łącznie 50 50




Łącznie 2 2




1 1


1. Drozdowski Z.: Antropologia dla nauczycieli wychowania fizycznego. AWF, Poznań 1988.

2. Drozdowski Z.: Antropometria w wychowaniu fizycznym. AWF, Poznań 1998.

3. Malinowski A., Tatarczuk J., Asienkiewicz R.: Antropologia dla pedagogów. Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra 2008.

4. Nowicka E.: Świat człowieka - świat kultury. PWN, Warszawa 2004.

5. Osiński W.: Antropomotoryka. AWF, Poznań 2003.

6. Tatarczuk J., Asienkiewicz R., Wandycz A.: Struktura somatyczna i aktywność motoryczna w ujęciu rytmów sezonowych wśród młodzieży akademickiej Uniwersytetu Zielonogórskiego. Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra 2009.

7. Wolański N.: Rozwój biologiczny człowieka. Podstawy auksologii, gerontologii i promocji zdrowia. PWN, Warszawa 2005.

8. Wolański N.: Ekologia człowieka. Podstawy ochrony środowiska i zdrowia człowieka. PWN, Warszawa 2008.

9. Dobre obyczaje w nauce. Zbiór zasad i wytycznych. Komitet Etyki w Nauce PAN, Warszawa 2001.




145

1. Malinowski A.: Auksologia. Rozwój osobniczy człowieka w ujęciu biomedycznym. Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra 2009.

2. Malinowski A.: Wstęp do antropologii i ekologii człowieka. Uniwersytet Zielonogórski 1999.

3. Malinowski A., Strzałko J.(red.): Antropologia. PWN, Warszawa-Poznań 1989.

4. Przegląd Antropologiczny.

5. Woynarowska B.: Edukacja zdrowotna. Podręcznik dla studentów. PWN, Warszawa 2008.

UWAGI:

PROGRAM OPRACOWAŁ:

dr hab. n. biol. Ryszard Asienkiewicz, prof. UZ



146

SSS PPP OOO ŁŁŁ EEE CCC ZZZ NNN EEE AAA SSS PPP EEE KKK TTT YYY SSS PPP OOO RRR TTT UUU

--- WWW YYY KKK ŁŁŁ AAA DDD MMM OOO NNN OOO GGG RRR AAA FFF III CCC ZZZ NNN YYY ZZZ

NNN AAA UUU KKK HHH UUU MMM AAA NNN III SSS TTT YYY CCC ZZZ NNN YYY CCC HHH III SSS PPP OOO ŁŁŁ EEE CCC ZZZ NNN YYY CCC HHH

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD- WHiS





Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

2

W ykład 15 1 II Zaliczenie z oceną


W ykład 9 II Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Przedmiot ma za zadanie zaznajomienie studenta z zagadnieniami dotyczącymi dbałości o ciało, z istotą aktywnego stylu życia, a także z problematyką współczesnego sportu w aspekcie pedagogicznym, socjologicznym i kultury fizycznej. Przedmiot ma spełnić funkcję poznawczą i kształcącą. Studenci powinni opanować wiedzę dotyczącą stosunku do ciała w aspekcie społecznym w przeszłości i obecnie, o aktywności fizycznej (ruch), a także o humanistycznych aspektach współczesnego sportu.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Ogólna orientacja w zagadnieniach związanych z wychowaniem fizycznym i sportem


Istota ludzka –„ciało”, „duch”, „dusza”. Obszary aktywności ruchowej. Przemiany w mentalnym i fizycznym stosunku do ciała i jego sprawności. Siła i konieczność ruchu. Sport-sublimacja ludzkiej motoryki. Sport ekstremalny. Rozwój nauki o motoryczności człowieka i zwiększaniu wydolności fizycznej organizmu. W kręgu idei olimpizmu. Sumienie sportowca-idea fair play. Patologie współczesnego sportu. Sport, ideologia, polityka, pieniądz. Sport, jako element rzeczywistości kultury. Wychowanie do sportu i poprzez sport. Sportowy styl życia. Profesjonalizacja sportu wyczynowego.


Wykład z zastosowaniem prezentacji multimedialnej, wykład problemowy.



147

EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTALCENIA

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykłady z przedmiotu kończy się zaliczeniem pisemnym z oceną. Kryteria dla poszczególnych ocen oparte są na skali punktowej (od 1-15 pkt.).


Opis efektu Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma zajęć

Student posiada umiejętność

charakteryzowania rożnych komponentów:

wychowanie fizyczne, sport, rekreacja, a

także ich różnicowania oraz wskazania ich

społecznych funkcji.

K2_W06


punktowymi Wykład

. Student umie zdefiniować i posługiwać się

argumentami dotyczącymi społecznej roli

aktywności ruchowej i ich implikacji dla

zdrowego stylu życia ludzi w różnym wieku

K2_W08


punktowymi Wykład

Potrafi współdziałać w planowaniu i realizacji zadań badawczych w zakresie nauk o kulturze fizycznej ze szczególnym uwzględnieniem aspektów społecznych sportu i rekreacji


Student posiada umiejętność przygotowania

wystąpień ustnych w zakresie dziedzin nauki

o kulturze fizycznej z zastosowaniem

nowoczesnych metod i technik ze

szczególnym uwzględnieniem społecznych

aspektów sportu i rekreacji


Student posiada wiedzę umożliwiającą motywowanie osób w różnym wieku do podejmowania działań prozdrowotnych oraz czynnego uczestnictwa w aktywności fizycznej


Obciążenie pracą

Studia stacjonarne

(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe: zajęcia, konsultacje, egzaminy 20 15

Samodzielna praca studenta: przygotowanie do zajęć,

kolokwium, przygotowanie do zliczenia 30 35

Łącznie 50 50




Łącznie 2 2



przygotowanie sprawozdań, prowadzenie zajęć) 1 1



148


1. Encyklopedia kultury polskiej XX wieku. Kultura fizyczna, sport. Red. Z. Krawczyk. Warszawa 1997

2. Krawczyk Z., Sport w zmieniającym się społeczeństwie, AWF, Warszawa 2000

3. Młodzikowski G., Sport i polityka. Warszawa 1979

4. Nauki społeczne wobec sportu współczesnego, red. J. Kosiewicz, P. Bany, M. Piątkowska, J. Żyśko,

Warszawa 2010

5. Sport, kultura, społeczeństwo. Red. J. Kosiewicz. Warszawa 2006.

6. Ziemilski A., Dziwna kraina sportu. Warszawa 1984

PRGRAM OPRACOWAŁ:




149

MMM III EEE JJJ SSS CCC EEE WWW YYY CCC HHH OOO WWW AAA WWW CCC YYY FFF III ZZZ YYY CCC ZZZ NNN EEE GGG OOO

WWW EEE DDD UUU KKK AAA CCC JJJ III SSS ZZZ KKK OOO LLL NNN EEE JJJ

--- WWW YYY KKK ŁŁŁ AAA DDD MMM OOO NNN OOO GGG RRR AAA FFF III CCC ZZZ NNN YYY

ZZZ ZZZ AAA KKK RRR EEE SSS UUU NNN AAA UUU KKK OOO KKK UUU LLL TTT UUU RRR ZZZ EEE FFF III ZZZ YYY CCC ZZZ NNN EEE JJJ

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-WNoK




Prowadzący: dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

2 W ykład 15 1 III Zaliczenie z oceną


W ykład 9 III Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Przedstawienie nowej optyki na szeroko rozumianą kulturę fizyczną. Omówienie nowego spojrzenia na realizację

wychowania fizycznego w szkole, udziału turystyki i rekreacji w dążeniu do zdrowia fizycznego i psychicznego dzieci i

młodzieży. Omówienie zagadnień dotyczących realizacji sportu w szkole. Zaprezentowanie nowych treści dotyczących

pedeutologii zawodu nauczyciela i jego roli w kształtowaniu osobowości wychowanków.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawy wiedzy z nauk o kulturze fizycznej


Wykłady: Znaczenie niezbędnego minimum aktywności ruchowej człowieka dla jego zdrowia i komfortu życia. Rytmy

biologiczne i jego wykorzystanie w życiu człowieka. Polski model szkolnego wychowania fizycznego wobec wyzwań

cywilizacyjnych. Aksjologiczne i wychowawcze aspekty sportu szkolnego. Szukajcie w sporcie piękna. Powody, przejawy i

uwarunkowania aktywności fizycznej człowieka i ich związek z wf. Rola nauczyciela wf w zmieniającej się rzeczywistości.


Wykład konwencjonalny, panel okrągłego stołu, metoda problemowa.


Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

student potrafi definiować podstawowe pojęcia

dotyczące kultury fizycznej i ich składowych. Potrafi

diagnozować i formułować problemy w zakresie

stylu życia i zachowań prozdrowotnych

K2_W05 Wykład, dyskusja panelowa, prezentacje

multimedialne wykład

jest otwarty na pogłębioną wiedzę z zakresu

wychowania fizycznego oraz wybranych aspektów

K2_W09 Wykład, dyskusja panelowa, prezentacje




150

Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

nauk o zdrowiu i ich powiązania z innymi


krytycznie ocenia model wychowania fizycznego

funkcjonujący w dzisiejszej rzeczywistości szkolnej

K2_U03 Wykład, dyskusja panelowa, prezentacje


potrafi formułować opinie dotyczące różnych

aspektów działalności zawodowej przestrzegając

zasad etycznych i moralnych

K2_K08 Wykład, dyskusja panelowa, prezentacje


WARUNKI ZALICZENIA:

Wykłady z przedmiotu kończą się zaliczeniem pisemnym zgodnym z podanymi kryteriami z zakresu wiedzy z

prezentowanych wykładów, minimum na uzyskanie zaliczenia to 60% punktów.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

30 35

Łącznie 50 50




Łącznie 2 2


1. Madelski E., 2000, Wpływ modernizacji szkolnego systemu wychowania fizycznego na efektywność zajęć oraz postawy uczniów wobec kultury fizycznej, Studia i Monografia, AWF Kraków, 12.

2. Pańczyk W., 1990, Wychowanie fizyczne dla zdrowia, WOM, Zamość.

3. Krawczyk Z., 1998, Zasada sprawiedliwości w sporcie, [w:] Salezjanie a sport, (red.) Dziubiński Z., Warszawa.

4. Bielski J., Wartości źródłem celów wychowania fizycznego. www.lider.szs.pl

5. Tatarczuk J. i wsp., 2009, Struktura somatyczna i aktywność motoryczna w ujęciu rytmów sezonowych wśród młodzieży akademickiej, Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra.

6. Wołoszyn S., 1998, Sport a wychowanie, [w:] Salezjanie a sport, (red.) Dziubiński Z., Warszawa.

7. VI Sejmik Szkolnej kultury fizycznej, 25-26.X.2004, Warszawa. Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu.

8. Szaleniec Z., Berger J., 2010, Wychowanie fizyczne i sport w szkole, Kancelaria Senatu, Warszawa.


1. Kołbasiewicz-Drozdowska J., Siwiński W. (red.), 2001, Teoria i metodyka rekreacji (zasady postępowania), AWF w Poznaniu.

2. Jaczewski A. (red.), 2001, Biologiczne i medyczne podstawy rozwoju i wychowania. Żak, Warszawa.

3. Malinowski A., 2007, Rozwój osobniczy człowieka w ujęciu biomedycznym, Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra.

4. Łobożewicz T., Bieńczyk G., 2001, Podstawy turystyki, Wyższa Szkoła Ekonomiczna, Warszawa.

UWAGI:

PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. Józef Tatarczuk, prof. UZ



151

MODUŁ DYPLOMOWY



152

MMM EEE TTT OOO DDD OOO LLL OOO GGG III AAA BBB AAA DDD AAA ŃŃŃ NNN AAA UUU KKK OOO WWW YYY CCC HHH

Kod przedmiotu: 05.9-WP-WFD-MBN



Odpowiedzia lny za przedmiot : prof. UZ dr hab. Piotr Godlewski

Prowadzący: prof. UZ dr hab. Piotr Godlewski

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

4

W ykład 15 1 I

Egzamin



W ykład 9 I

Egzamin


CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie studenta z metodologicznymi, specjalistycznymi problemami badań naukowych i metod badawczych nauk empirycznych ze szczególnym uwzględnieniem nauk o kulturze fizycznej z wykorzystaniem wiedzy z I

stopnia kształcenia. Zapoznanie studenta jak należy zaprezentować wyniki swoich badań.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowe informacje z zakresu podstaw metodologii badań a także teorii pedagogiki, psychologii i socjologii


Wykład: Nauka i jej rozumienie. Cele i funkcje nauki w sensie czynnościowym. Podział nauk ze względu na przedmiot, zadania i metody. Nauki o kulturze fizycznej – przedmiot i metody. Metody badań empirycznych. obserwacja i jej odmiany. Eksperyment i jego odmiany. Indukcja eliminacyjna i jej zastosowania w badaniach eksperymentalnych. Metoda sondażu diagnostycznego. Rodzaje i budowa kwestionariuszy. Metody doboru próby z populacji. Typowe etapy postępowania badawczego w naukach empirycznych. Ćwiczenia : Przygotowanie materiału do analizy, opracowanie wyników badań ilościowych, opracowanie wyników badań jakościowych. Formalna strona przygotowania tekstów naukowych, układ treści prac empirycznych. Organizacja działalności badawczej.


Wykład: konwencjonalny, metoda podająca, informacyjna z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych oraz

elementy prezentacji problemowej i dyskusji

Ćwiczenia: praktyczne rozwiązywanie zadań, metoda poglądowa, metoda analityczna, dyskusja problemowa, metoda

sytuacyjna, analiza i dyskusja na temat uzyskanych wyników .


Opis e fektu Symbole Metody Forma



153

efektów weryf ikacj i Zajęć

Student analizować podstawowe elementy procesu badań

naukowych. Rozróżnia podstawowe metody badawcze i

umiejętnie wykorzystuje wiedzę metodologiczną K2_W08

Egzamin

pisemny z

progami

punktowymi

Wykład

Student potrafi charakteryzować, różnicować, analizować i

rozumie podstawowe pojęcia z zakresu ochrony własności

intelektualnej i prawa autorskiego a także potrafi powiązać

elementy wiedzy z tego zakresu z zarządzaniem zasobami i

własnością intelektualną

K2_W11

Kolokwium

i zadania

praktyczne

Wykład

Ćwiczenia

Student potrafi planować i realizować zadania badawcze w

zakresie nauk o kulturze fizycznej. Potrafi kompilować treści

o charakterze naukowym

K2_U08

Kolokwium,

projekt

Ćwiczenia

Student posiada umiejętność przygotowania pisemnego

opracowania w zakresie grup tematycznych nauk o kulturze

fizycznej. Umiejętnie ocenia wartość informacji, potrafi

odpowiednio argumentować prezentowane tezy

K2_U13

Ocena

prezentacji,

ocena

zaangażowania

w dyskusji

Ćwiczenia

Student posiada umiejętność przygotowania wystąpień

ustnych w zakresie grup tematycznych nauki o kulturze

fizycznej z zastosowaniem nowoczesnych metod i technik.

Potrafi konkludować i wyjaśniać

K2_U14

Prezentacja

multimedialna

indywidualna

Ćwiczenia

Student potrafi formułować opinie dotyczące różnych

aspektów działalności zawodowej przestrzegając zasad

etycznych w działalności naukowej

K2_K08

Samoocena

efektów

kształcenia

Wykład

Ćwiczenia

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykład z przedmiotu kończy się pracą pisemną z oceną. Kryteria dla poszczególnych ocen oparte są na skali punktowej (od 1-15 pkt.) Weryfikacja przygotowania studenta do zajęć prowadzona będzie w formie pytań kontrolnych podczas ćwiczeń. Zaliczenie ćwiczeń nastąpi po uzyskaniu oceny pozytywnej z przedmiotu w formie pracy projektowej i audytu w formie prezentacji multimedialnej (PowerPoint).



(w godz.)


(w godz.)


egzaminie itp.)

40 25



60 60





Łącznie 4 4



154

W tym zajęcia o charakterze praktycznym (laboratoria,

konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,


1 1


1. Babbie E., Podstawy badań społecznych, Warszawa 2008

2. Bukowiec M., Metody badań pedagogicznych w wychowaniu fizycznym, [w] Grabowski H. (red.) Metody empiryczne w naukach o kulturze fizycznej. Kraków 1996.

3. Frankfort - Ch. Nachmias,. Nachmias D., Metody badawcze w naukach społecznych, Poznań 2001

4. Łobocki M., Metody i techniki badań pedagogicznych. Kraków 2000

5. Łobocki M., Wprowadzenie do metodologii badań pedagogicznych. Kraków 1999

6. Pilch T., Zasady badań pedagogicznych. Warszawa 1995

7. Ryguła I. Proces badawczy w naukach o sporcie. Katowice 2004


1. Nowak S., Studia z metodologii nauk społecznych. Warszawa 1985.

2. Skorny Z., Metody badań i diagnostyka psychologiczna. Wrocław 1974.

3. Wroczyński R., Pilch T., (red.), Metodologia pedagogiki społecznej. Wrocław 1974.

4. Zaczyński W., Praca badawcza nauczyciela. Warszawa 1995.





155

SSS TTT AAA TTT YYY SSS TTT YYY KKK AAA

Kod przedmiotu: 11.2-WP-WFD-Stat



Odpowiedzia lny za przedmiot : prof. UZ dr hab. Ryszard Asienkiewicz

Prowadzący: dr Jerzy Trzeciak

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma zal iczenia

Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

3

W ykład 15 1 II

Egzamin



W ykład 9 II

Egzamin


CEL PRZEDMIOTU:

Przekazanie wiedzy z zakresu podstawowych form opisu i analizy zjawisk społeczno-ekonomicznych Stworzenie możliwości rozumienia wyników analiz publikowanych w literaturze naukowej Poznanie znaczenia techniki i metod statystycznych w osobistych rozwoju zawodowym i społecznym

Wyposażenie studenta w umiejętności samodzielnego wykonania opracowań statystycznych na podstawie przeprowadzonych badań i interpretację uzyskanych wyników.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowa wiedza z zakresu matematyki


Wykład: Statystyka, jej przedmiot i rola. Istota badań statystycznych. Podstawowe pojęcia i definicje Formy

prezentacji danych. Szeregi statystyczne. Graficzna prezentacja szeregów: wykresy, diagramy i histogramy. Skale pomiaru Formy prezentacji danych. Szeregi statystyczne. Graficzna prezentacja szeregów: wykresy, diagramy i histogramy. Parametry opisowe rozkładu wartości cech zbiorowości statystycznej: miary klasyczne i pozycyjne, miary tendencji centralnej, miary dyspersji, miary asymetrii. Metody analizy współzależności cech ilościowych-współczynnik korelacji linowej Pearsona, rang Spearmana, tablica korelacyjna Metody współzależności cech jakościowych, Czuprowa ,chi-kwadrat Yule’a, Q Kendalla. Weryfikacja hipotez statystycznych. Ocena istotności różnic między średnimi. Metody analizy dynamiki zjawisk

Ćwiczenia: Dane liczbowe, cechy, pomiary, błędy pomiaru, zasady dotyczące liczb obliczanie i

interpretacja miar tendencji centralnej: średniej arytmetycznej, dominanty, mediany, kwartyli dla szeregów szczegółowych i rozdzielczych. Analiza miar dyspersji, średnie odchylenie standardowe, rozstęp, odchylenie ćwiartkowe, współczynniki zmienności. Obliczanie i interpretacja miar asymetrii. Wyznaczanie mierników współzależności cech ilościowych-współczynnik korelacji liniowej Pearsona w szeregu szczegółowym i rozdzielczym. Wyznaczanie mierników współzależności cech jakościowych-współczynnik Czuprowa, Q Kendalla, chi-kwadrat Yule’a, Weryfikacja hipotez statystycznych. Ocena istotności różnic między średnimi. Praktyczna analiza testów dla wartości przeciętnej



156


Wykład: konwencjonalny, metoda podająca, informacyjna z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych oraz

elementy prezentacji problemowej i dyskusji

Ćwiczenia: praktyczne rozwiązywanie zadań, metoda poglądowa, metoda analityczna, dyskusja problemowa, metoda

sytuacyjna, analiza i dyskusja na temat uzyskanych wyników .



efektów

Metody

weryf ikacj i

Forma

Zajęć

Student zna podstawowe pojęcia statystyczne, zna

metody i techniki oceny zjawisk statystycznych.

Wdraża i oblicza podstawowe parametry opisu i

analizy zjawisk społeczno-ekonomicznych.

K_W08 Kolokwium

i zadania

praktyczne

Wykład

Potrafi porządkować, analizować i grupować dane statystyczne wynikające z badań.

K_W09 Kolokwium

i zadania

praktyczne

Wykład

Potrafi dokonać opracowań statystycznych na podstawie przeprowadzonych badań w skali makro i mikro obowiązujących w statystyce opisowej, matematycznej i demografii.

K_U03

Kolokwium,

projekt

Konwersatorium

Potrafi wykorzystywać różne metody i techniki statystyczne do analizy i interpretacji danych statystycznych.

K_U09

Kolokwium,

projekt

Konwersatorium

Zna zasady etycznego gromadzenia materiałów objętych prawem autorskim do badań własnych.

K_K09 Dyskusja Konwersatorium

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykład: z przedmiotu kończą się egzaminem w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami – test z progami


Ćwiczenia: kończą się zaliczeniem na ocenę. warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze

wszystkich zajęć. Ocenie podlegają: kolokwia sprawdzające wiedzę – ocena pozytywna powyżej 60% uzyskanych punktów (2 kolokwia), test praktycznych umiejętności rozwiązania zadań. W przypadkach nieobecności, Student powinien uzupełnić braki w terminie uzgodnionym z prowadzącym zajęcia.



(w godz.)


(w godz.)


egzaminie itp.)

25 15



50 60





157



Łącznie 3 3

W tym zajęcia o charakterze praktycznym (laboratoria,

konwersatoria, przygotowanie projektu zajęć praktycznych,


1 1


8. Wasilewska E., Statystyka opisowa od podstaw, Warszawa SGGW

9. Stanisz A., Przystępny kurs statystyki z zastosowaniem STATISTICA PL na przykładach z medycyny 2006.

10. Arska-Kotlińska M., Bartz J., Wieliński D., Wybrane zagadnienia dla studiujących wychowanie fizyczne.

11. Zeliaś A., Pawełek B., Wanat S., Metody statystyczne. PWE, Warszawa 2002.


6. Hozer J., Statystyka, opis statystyczny. Szczecin 2000

7. Korol M., Statystyka z demografią. Ekstat, Szczecin 2000


dr Jerzy Trzeciak



158

SSS EEE MMM III NNN AAA RRR III UUU MMM DDD YYY PPP LLL OOO MMM OOO WWW EEE 111

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-SeMa



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : prof. UZ dr hab. Ryszard Asienkiewicz

Prowadzący:

prof. UZ dr hab. Ryszard Asienkiewicz

prof. UZ dr hab. Józef Tatarczuk

prof. UZ dr hab. Tomasz Lisicki

prof. UZ dr hab. Agnieszka Zembroń-Łacny


Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

3 Seminar ium 15 1 II Zaliczenie


Seminar ium 9 II Zaliczenie

CEL PRZEDMIOTU:

Poszerzenie wiedzy studenta z wybranego obszaru zainteresowań. Umiejętność samodzielnego zdobywania wiedzy z zakresu nauk o kulturze fizycznej (w tym w zakresie biologicznych i społecznych podstaw wychowania fizycznego, rekreacji i sportu). Nauczenie studenta tworzenia koncepcji projektu pracy magisterskiej, systematyki tekstu, wyboru właściwych metod statystycznych do opracowania zebranego materiału, poprawnego układu zebranego i opracowanego materiału. Przedstawienie metod statystycznych i ich praktyczne zastosowanie.

Nabycie doświadczenia w pisaniu tekstu naukowego. Napisanie pracy dyplomowej.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Posiadanie wiedzy z zakresu studiowanego kierunku. Wiedza i umiejętności z zakresu metod, technik i narzędzi

badawczych oraz analiz statystycznych.


Zaproponowanie ogólnej tematyki seminarium, ustalenie indywidualnych zainteresowań poznawczych uczestników seminarium. Technika pisania pracy dyplomowej (język , przypisy, spis treści, bibliografia, tytuły rozdziałów, itd.). Sprecyzowanie tematów prac dyplomowych. Poszukiwanie i wstępna orientacja w literaturze przedmiotu, ocena jej przydatności i dokonywanie selekcji. Praktyczne i teoretyczne znaczenie podjętego tematu. Metody statystycznego opracowania materiału. Redagowanie planu pracy dyplomowej, przygotowanie koncepcji projektu. Projektowanie rozwiązań na podstawie diagnozy. Realizacja projektu: przygotowanie i przedstawienie prezentacji koncepcji i realizacji projektu. Umiejętność formułowania stwierdzeń i wniosków, opis koncepcji i realizacji własnego projektu.


Dyskusja, pokaz, prezentacja studentów, praca z materiałem źródłowym, metoda projektu, praca indywidualna ze studentem, metoda analityczna.


Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć



159

Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Student posługuje się rozszerzoną wiedzą w

zakresie fizjologicznych i biologicznych podstaw

nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze fizycznej

K2_W01

Przygotowanie części pracy pisemnej,

ocena znajomości literatury w wybranym

przez studenta obszarze tematycznym

Seminarium

Student analizuje zgromadzone materiały. Potrafi

oceniać, weryfikować wartość zebranych

materiałów z zakresu biologicznych i społecznych

aspektów wychowania fizycznego, sportu i

rekreacji

K2_W08 Prezentacja multimedialna

opracowanego materiału

Seminarium


własności intelektualnej i prawa autorskiego.

Potrafi rozróżniać pracę własną od plagiatu.

Posiada zdolność oceny własnego wkładu pracy

K2_W11

Dys Dyskusja Seminarium

Student potrafi posługiwać się wyspecjalizowanymi

narzędziami i technikami informatycznymi w celu

pozyskiwania danych, a także analizować i


K2_U06

Dys Kolokwium Seminarium

Student potrafi współdziałać w planowaniu i

realizacji zadań badawczych w zakresie nauk o

kulturze fizycznej

K2_U08

Dyskusja Seminarium


pisemnego opracowania w zakresie dyscyplin o

kulturze fizycznej

K2_U13 Przygotowanie części teoretycznej pracy

z

literaturą

Seminarium


wystąpień ustnych w zakresie dziedzin nauki o

kulturze fizycznej z zastosowaniem nowoczesnych

metod i technik

K2_U14

Prezentacja projektu

Seminarium

Student wykazuje aktywność i kreatywność w


działania służące realizacji określonych przez siebie

lub innych zadań

K2_K05

Dyskusja Seminarium

Student potrafi formułować opinie dotyczące

różnych aspektów działalności zawodowej


K2_K08

Dyskusja Seminarium

WARUNKI ZALICZENIA:

Warunkiem zaliczenia seminarium w semestrze II jest przygotowanie przez studenta koncepcji pracy, znajomość literatury w w wybranym przez studenta obszarze tematycznym, przedstawienia planu i harmonogramu realizacji projektu, wykazanie postępu w prowadzeniu badań, gromadzeniu materiałów i literatury.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe




160




wystąpienia; itp.)

50 60

Łącznie 75 75




Łącznie 3 3


Literatura z zakresu metod i technik badań społecznych:

1. Drozdowski Z.: Wybrane zagadnienia metodologii badań naukowych w zakresie kultury fizycznej. AWF, Poznań 1987.

2. Hajduk E.: Hipoteza w badaniach pedagogicznych. Poradnik dla studentów. WSP, Zielona Góra 1983.

3. Łobocki M.: Wprowadzenie do metodologii badan pedagogicznych. Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2003.

4. Pilch T.: Zasady badań pedagogicznych. Warszawa 1995.

Literatura tematyczna – zgodna z zainteresowaniami studentów.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: Literatura związana z problematyka projektu badawczego i pracy dyplomowej. - propozycje promotora w zależności od tematu pracy

UWAGI:

PROGRAM OPRACOWAŁ: zespół prowadzący seminarium



161






Prowadzący:






Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

3 Seminar ium 30 2 III Zaliczenie


Seminar ium 18 III Zaliczenie

CEL PRZEDMIOTU:



WYMAGANIA WSTĘPNE:








Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć



162

Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Student posługuje się rozszerzoną wiedzą w



K2_W01

Przygotowanie części pracy pisemnej,

ocena znajomości literatury w wybranym


Seminarium





rekreacji



Seminarium





K2_W11






K2_U06




kulturze fizycznej

K2_U08

Dyskusja Seminarium



kulturze fizycznej

K2_U13 Przygotowanie części metodologicznej

pracy z

literaturą

Seminarium




metod i technik

K2_U14

Prezentacja części pracy

Seminarium




lub innych zadań

K2_K05

Dyskusja Seminarium




K2_K08

Dyskusja Seminarium

WARUNKI ZALICZENIA:

Warunkiem zaliczenia seminarium w semestrze III jest realizacja projektu pracy magisterskiej: prezentacja koncepcji pracy (plan, pracy, wykaz literatury, przeprowadzenie badań empirycznych lub ankietowych, opracowanie statystyczne).



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe




163




wystąpienia; itp.)

35 45

Łącznie 75 75




Łącznie 3 3



1. Drozdowski Z.: Wybrane zagadnienia metodologii badań naukowych w zakresie kultury fizycznej. AWF, Poznań 1987.

2. Hajduk E.: Hipoteza w badaniach pedagogicznych. Poradnik dla studentów. WSP, Zielona Góra 1983.

3. Łobocki M.: Wprowadzenie do metodologii badan pedagogicznych. Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2003.

4. Pilch T.: Zasady badań pedagogicznych. Warszawa 1995.



UWAGI:




164






Prowadzący:






Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

9 Seminar ium 30 2 IV Zaliczenie/egzamin dyplomowy


Seminar ium 18 IV Zaliczenie/egzamin dyplomowy

CEL PRZEDMIOTU:



WYMAGANIA WSTĘPNE:








Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Student posługuje się rozszerzoną wiedzą w K2_W01 Przygotowanie części pracy pisemnej,

ocena znajomości literatury w wybranym Seminarium



165

Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć








rekreacji



Seminarium





K2_W11






K2_U06




kulturze fizycznej

K2_U08

Dyskusja Seminarium



kulturze fizycznej

K2_U13 Przygotowanie części teoretycznej pracy

z

literaturą

Seminarium




metod i technik

K2_U14

Prezentacja części pracy

Seminarium




lub innych zadań

K2_K05

Dyskusja Seminarium




K2_K08

Dyskusja Seminarium

WARUNKI ZALICZENIA:

Warunkiem zaliczenia seminarium w semestrze IV jest złożenie w całości pracy magisterskiej.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

175 195

Łącznie 225 225



166




Łącznie 9 9



1. Drozdowski Z.: Wybrane zagadnienia metodologii badań naukowych w zakresie kultury fizycznej. AWF, Poznań 1987. 2. Hajduk E.: Hipoteza w badaniach pedagogicznych. Poradnik dla studentów. WSP, Zielona Góra 1983. 3. Łobocki M.: Wprowadzenie do metodologii badan pedagogicznych. Oficyna Wydawnicza IMPULS, Kraków 2003. 4. Pilch T.: Zasady badań pedagogicznych. Warszawa 1995.



UWAGI:




167

MODUŁ SPECJALNOŚCIOWY



168

SSS PPP EEE CCC JJJ AAA LLL III ZZZ AAA CCC JJJ AAA III NNN SSS TTT RRR UUU KKK TTT OOO RRR SSS KKK AAA ::: PPP III ŁŁŁ KKK AAA SSS III AAA TTT KKK OOO WWW AAA III

Kod przedmiotu: 16.1-WF-WFD-SIPS




Prowadzący: mgr Tomasz Paluch, mgr Lech Kleczewski, mgr Tomasz Grzybowski, mgr Marta Dalecka

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

2 Wykład

15 1

II


Konwersatorium 15 1



2 Wykład

9

II


Konwersatorium 9


CEL PRZEDMIOTU:

Przygotowanie studenta do uzyskania stopnia instruktora sportu w piłce siatkowej, a w szczególności do samodzielnego formułowania celów i opracowywania programów nauczania gry w piłkę siatkową oraz ich realizacji w klubach sportowych i rekreacyjnych, ośrodkach wypoczynku, na obozach sportowych i koloniach, prowadzenia zajęć w ramach lekcji wychowania fizycznego (podniesienie kwalifikacji zawodowych nauczycieli). WYMAGANIA WSTĘPNE:

Wiadomości, umiejętności i kompetencje na poziomie efektów kształcenia przedmiotu „Piłka Siatkowa” (kod przedmiotu: 16.1-WP-WF- Siat). ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:

Wykład: Charakterystyka gry w piłkę siatkową.

- Zarys historii piłki siatkowej w Polsce i na świecie. - Charakterystyka gry: techniczno-taktyczna, sprawnościowa, fizjologiczna, na różnych poziomach

współzawodnictwa, gry kontrolne, zawody mistrzowskie. - Aktualne przepisy gry w piłce siatkowej, sędziowanie i protokołowanie. - Wymogi techniczno-sportowe (aktualne przepisy i normy) dotyczące: sprzętu sportowego, sali i boisk,

oświetlenia, ogrzewania, zaplecza sanitarno-pomocniczego na różnych poziomach współzawodnictwa. 1. Organizacja nauczania gry w piłkę siatkową.

- Terminologia siatkarska. - Struktura zespołu. Podział obowiązków, funkcje zawodników i pozycje w grze. Konstruowanie drużyny. - Ogólne założenia metodyki nauczania i doskonalenia techniki i taktyki gry.

2. Ukierunkowane kształtowanie sprawności fizycznej. - Sprawność fizyczna w strukturze treningu. - Metodyka kształtowania sprawności fizycznej u dzieci i młodzieży. - Metodyka kształtowania koordynacyjnych zdolności motorycznych u dzieci i młodzieży. - Elementy treningu funkcjonalnego. - Organizacja jednostki treningowej.

3. Technika gry w piłkę siatkową.



169

- Zasady, metody, formy i środki nauczania i doskonalenia techniki gry. - Klasyfikacja i współzależność elementów techniki gry.

Konwersatorium

1. Organizacja gry w piłkę siatkową napo szczególnych etapach szkolenia. 2. Ukierunkowane kształtowanie sprawności fizycznej.

- Gry i zabawy ruchowe w treningu. - Metodyka kształtowania zdolności koordynacyjnych w siatkówce: różnicowanie, orientacja, szybka reakcja,

dostosowanie, sprzężenie ruchu, rytmizacja, równowaga. - Ćwiczenia gimnastyczne i akrobatyczne w treningu młodego siatkarza.

3. Technika gry w piłkę siatkową. 4. Jednostka treningowa.

- Rodzaje rozgrzewek – przykłady rozwiązań. Przykłady rozgrzewki przedmeczowej. - Ćwiczenia w części końcowej. - Ćwiczenia stabilizujące i korekcyjne kręgosłupa.


wykład konwencjonalny, zajęcia praktyczne, konsultacje, obserwacja, samodzielne opracowanie materiałów metodycznych, zajęcia w grupach EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody


Student ma pogłębioną i uporządkowaną wiedze na temat gry w piłkę siatkową, potrafi objaśniać przepisy gry, dobierać specjalistyczną terminologię w zakresie gry w piłkę siatkową


Wykład

Potrafi rozwiązywać sytuacje konfliktowe i konstruować dobrą atmosferę w grupie społecznej

K2_U01


Konwersatorium

Potrafi identyfikować słabe i mocne strony w działaniach jednostki i grupy charakterystyczne dla gry w piłkę siatkową oraz reagować odpowiednio do okoliczności

K2_U07 Obserwacje i ocena umiejętności


Potrafi wykorzystać poznane elementy techniczne gry w piłkę siatkową w czasie gry



WARUNKI ZALICZENIA:

Wykład y z przedmiotu kończą się kolokwium w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami – test z progami



organizacji zawodów sportowych w piłkę siatkową, udział w obserwacji zajęć piłki siatkowej. Ocenie podlegają:

- test sprawności specjalnej – 70%, - opracowane przez studenta materiały metodyczne (konspekty, arkusze statystyczne, protokoły) – 30%, Na ocenę z przedmiotu składa się ocena z wykładów (40%) i konwersatorium (60%). Warunkiem zaliczenia przedmiotu są pozytywne oceny z wykładu i konwersatorium. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:


(w godz.)

Godziny kontaktowe

(udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 30



przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu, wystąpienia; itp.)

20

Łącznie 50

Punkty ECTS Studia stacjonarne



170

Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1,5

Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 0,5

Łącznie 2




2


1. Bondarowicz M.: Zabawy w grach sportowych. Warszawa 2007. 2. Buchfelder M., Klocek T.: Siatkówka na lekcji wychowania fizycznego. Warszawa 2003. 3. Czabański B.: Wybrane zagadnienia uczenia się i nauczania techniki sportowej. Wrocław 1998. 4. Czajkowski Z.: Nauczanie techniki sportowej. Warszawa 2004. 5. Grządziel G., Szade D.: Piłka siatkowa. Technika, taktyka i elementy minisiatkówki. Katowice 2009. 6. Kasza W., Krzyżanowski Z.: Piłka siatkowa dla najmłodszych – zeszyt metodyczno-szkoleniowy dla klas 4-6.Warszawa

2010. 7. Kasza W., Zdebska H.: Piłka siatkowa - obrona pola w ujęciu taktycznym. Warszawa 2007. 8. Martens R.: Jak być skutecznym trenerem. Warszawa 2010. 9. Mecner K.: 80 lat polskiej siatkówki. Warszawa 2002. 10. Program Szkolenia Siatkarza. Warszawa 2011. Biblioteka Polskiej Siatkówki APS. 11. Przepisy gry w piłkę siatkową. 12. Ryś G., Kasza W., Krzyżanowski Z.: Piłka siatkowa na Orlikach. Warszawa 2010. 13. Superlak E.: Piłka siatkowa. Techniczno - taktyczne przygotowanie do gry. Wrocław 2006. 14. Trzaskoma Z., Trzaskoma Ł.: System Powerball. Kompleksowy trening siłowy w piłce siatkowej. Warszawa 2000. 15. Uzarowicz J.: Siatkówka - co jest grane. Kraków 2001. 16. Wróblewski P.: Piłka siatkowa w szkole - poradnik metodyczny. Warszawa 2005.


1. Czajkowski Z.: Psychologia sprzymierzeńcem trenera. Warszawa 1996. 2. Gabryś T., Szmatlan-Gabryś U., Ficek K.: Biomedyczne uwarunkowania treningu młodych sportowców.

Warszawa 2004. 3. Grządziel G., Kowalski L.: Siatkówka plażowa w szkole. Warszawa 2000. 4. Grządziel G., Ljach W.: Piłka siatkowa. Podstawy treningu. Zasób ćwiczeń. Warszawa 2000. 5. Kowalski L.: Taktyka ataku i bloku w siatkówce. Warszawa 1993. 6. Ljach W.: Kształtowanie zdolności motorycznych dzieci i młodzieży. Warszawa 2003. 7. Maugham R.J., Burke L.M.: Żywienie a zdolność do wysiłku. Kraków 2000. 8. Mecner K.: Historia siatkówki. Mistrzostwa Europy. Katowice 2005. 9. Roniker A.: Fizjologia sportu. Warszawa 2000. 10. Schmidt R.A., Wrisberg C.A.: Kształtowanie Zdolności Motorycznych. Warszawa 2010. 11. Seweryniak T.: Siatkówka plażowa. Działania graczy i współzawodnictwo. Wrocław 2008. 12. Skrobański H., Wieczorek A.: Przewodnik do ćwiczeń z piłki siatkowej. Poznań 1995. 13. Superlak E.: Dyspozycje osobnicze a umiejętności działania w grze zespołowej na przykładzie gry w piłkę

siatkową. Wrocław 2008. 14. Waśkiewicz Z., Poprzęcki S., Zając A.: Żywienie i suplementacja w sporcie. Katowice 2007. 15. Wołyniec J. (red.): II Ogólnopolskie Warsztaty Trenerskie w piłce siatkowej - materiały szkoleniowe. Wrocław

1996. 16. Zaporożanow W., Sozański H.: Dobór i kwalifikacja do sportu. Warszawa 1997.

UWAGI:

Program specjalizacji w treściach jak i ich wymiarach godzinowych został opracowany na podstawie, uznanego przez Ministerstwo Sportu i Turystyki, „Programu kształcenia instruktorów sportu z piłki siatkowej” opracowanego przez Akademię Polskiej Siatkówki Polskiego Związku Piłki Siatkowej. PROGRAM OPRACOWAŁ:




171

ROGRAMU KSZTAŁCENIA INSTRUKTORÓW SPORTU Z PIŁKI SIATKOWEJ”

Zajęcia teoretyczne

Część teoretyczna za łączna liczbę 8 punktów ECTS

L.p. II. TEM

AT GŁÓWNY

Treści programowe Liczba

godz.

1. Charakterystyka gry w

piłkę siatkową

Zarys historii piłki siatkowej w Polsce i na świecie. 1

Charakterystyka gry: techniczno-taktyczna, sprawnościowa, fizjologiczna, na różnych

poziomach współzawodnictwa, gry kontrolne, zawody mistrzowskie, 4


Wymogi techniczno-sportowe (aktualne przepisy i normy) dotyczące: sprzętu sportowego,

sali i boisk, oświetlenia, ogrzewania, zaplecza sanitarno-pomocniczego na różnych

poziomach współzawodnictwa.

2

System współzawodnictwa w Polsce z szczególnym uwzględnieniem rozgrywek

młodzieżowych. Minisiatkówka. Siatkówka plażowa dzieci i młodzieży. 2

2.

Organizacja nauczania gry

w piłkę siatkową

Terminologia siatkarska. 1

III. STRUKTURA ZESPOŁU. PODZIAŁ OBOWIĄZKÓW, FUNKCJE

ZAWODNIKÓW I POZYCJE W GRZE. KONSTRUOWANIE DRUŻYNY

2

Ogólne założenia metodyki nauczania i doskonalenia techniki i taktyki gry.

Ćwiczenia globalne, syntetyczne, analityczne.

Gra 6x6, gra szkolna, uproszczona, małe gry, fragmenty gry – jako formy nauczania i

doskonalenia techniki i taktyki.

2

3. Ukierunkowane kształtowanie

sprawności fizycznej

Sprawność fizyczna w strukturze treningu.

Metodyka kształtowania sprawności fizycznej u dzieci i młodzieży.

2

Metodyka kształtowania koordynacyjnych zdolności motorycznych u dzieci i młodzieży. 2

Elementy treningu funkcjonalnego. 1

Próby diagnozujące poziom sprawności fizycznej w szkoleniu dzieci i młodzieży. 2

Klasyfikacja obciążeń treningowych.

Struktura obciążeń treningowych w szkoleniu dzieci i młodzieży.

Organizacja jednostki treningowej.

4

4. Technika gry w piłkę Zasady, metody, formy i środki nauczania i doskonalenia techniki gry. 2



172

siatkową Klasyfikacja i współzależność elementów techniki gry.

- Sposoby przemieszczania się i przyjmowania postaw w elementach technicznych gry. - Technika zagrywki. - Technika przyjęcia zagrywki. - Technika wystawienia piłki. - Technika atakowania w różnych formach (zbicie, plasowanie, kiwnięcie). - Technika bloku pojedynczego i grupowego. - Technika obrony piłki w polu.

10

Ocena techniki za pomocą sprawdzianów z wykorzystaniem arkusza obiektywnej obserwacji

zawodów.

Wykrywanie i korygowanie błędów na podstawie zebranych informacji oraz przy użyciu

rejestratorów obrazu.

2

Urządzenia i sprzęt pomocniczy w nauczaniu i doskonaleniu gry. 1

5. Taktyka gry w piłkę

siatkową

System zdobywania punktów po zagrywce własnej i zagrywce przeciwnika – podstawowe

elementy taktyki zespołów młodzieżowych. 4

Taktyka zespołowa gry:

- w ataku /6-0, 3-3, 2-4, 1-5/, ustawienia do przyjęcia zagrywki, sposoby asekuracji ataku,

- w obronie /2-1-3, 2-2-2, 2-0-4,/, ustawienia w obronie, kontratak - podstawowe założenia.

6

Taktyka indywidualna, zasady i środki treningowe w przyjęciu zagrywki, rozegraniu piłki,

atakowaniu, zagrywce, bloku, obronie na poziomie: minisiatkówki, młodzika, kadeta, juniora 4

6.

IV. PIŁK

A SIATKOWA

DZIECI I

MŁODZIEŻY

System szkolenia dzieci i młodzieży w Polsce i na świecie. Klasy sportowe i SMS. 1

Struktura i etapy szkolenia w piłce siatkowej dziecięco-młodzieżowej 2

Kryteria naboru i selekcji dzieci i młodzieży. 2

7.

Rola i zadania instruktora

w procesie szkolenia

Zagadnienia pedagogiczne:

- relacje z młodymi zawodnikami oraz z rodzicami, - zasady postępowania w grupie sportowej.

2

Psychologiczne aspekty gry w piłkę siatkową:

- trening mentalny – wybrane zagadnienia, - psychologia gry w piłkę siatkową, - specyfika trenowania chłopców i dziewcząt.

5

Formalno-prawne aspekty pracy instruktora:

- przepisy prawne regulujące wykonywanie zawodu, - doskonalenie zawodowe, możliwość zdobywania oraz doskonalenia wiedzy i

umiejętności, - etyka pracy instruktora. Niezbędne umiejętności i kompetencje (obszary działalności zawodowej), cechy dobrego

instruktora,

Elementy coachingu.

4

Prowadzenie i analiza dokumentacji szkoleniowej - plan organizacyjno-szkoleniowy, dziennik

zajęć treningowych. 2

Relacje z rodzicami, sponsorami, władzami oświatowymi i samorządowymi oraz pomiędzy 1



173

klubami i szkołami.

Budżet sekcji sportowej.

Pozyskiwanie źródeł finansowania.

V. PRZYGOTOWANIE TEORETYCZNE I INTELEKTUALNE

ZAWODNIKÓW.

Zasady postępowania w klubie i na boisku. Kodeks etyczny zawodnika.

Zasady higieniczno-zdrowotne. Żywienie i wspomaganie – podstawowe informacje.

Dziennik zawodnika.

2

VI. RAZEM 75

Zajęcia praktyczne

Część praktyczna w grupach ćwiczeniowych za łączna liczbę 8 punktów ECTS

L.p. VII. TEMAT

GŁÓWNY

Treści programowe

Liczba

godz.

1. VIII. ORGANIZACJA GRY W

PIŁKĘ SIATKOWĄ


Minisiatkówka.

Gra 6x6 (młodzik, kadet, junior).

4

2. IX. UKIERUNKOWA

NE KSZTAŁTOWANIE

SPRAWNOŚCI FIZYCZNEJ

Gry i zabawy ruchowe w treningu. 1

Metodyka kształtowania zdolności koordynacyjnych w siatkówce: różnicowanie,

orientacja, szybka reakcja, dostosowanie, sprzężenie ruchu, rytmizacja,

równowaga.

2

Ćwiczenia gimnastyczne i akrobatyczne w treningu młodego siatkarza. 2

Kształtowanie skoczności w treningu dzieci i młodzieży. 2

Kształtowanie siły w treningu dzieci i młodzieży. 2

Kształtowanie szybkości w treningu dzieci i młodzieży. 1

Kształtowanie wytrzymałości w treningu dzieci i młodzieży. 2

Trening funkcjonalny - przykłady rozwiązań.

Ćwiczenia profilaktyczne zapobiegające urazom podczas treningu.

2

3. Technika gry w piłkę siatkową

Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania postaw oraz podstawowych

sposobów przemieszczania się po boisku. 2

Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania odbicia piłki sposobem górnym,

wystawienia, rozegrania piłki i przyjęcia zagrywki. 3



174

Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania odbicia piłki sposobem dolnym,

wystawienia i przyjęcia zagrywki. 3

Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania zagrywki. 2

Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania ataku. 4

Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania bloku pojedynczego i grupowego. 4

Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania gry w obronie. 3

Wykorzystanie pomocy sportowych w szkoleniu dzieci i młodzieży. 2

4. Taktyka gry w piłkę siatkową


- Systemy gry w ataku /6-0, 3-3, 2-4, 1-5/. - Przyjęcie zagrywki przez 5,4,3,2 zawodników w poszczególnych

ustawieniach. - Sposoby asekuracji ataku.

7


Systemy gry w obronie /2-1-3, 1-2-3, 2-2-2, 2-0-4/

Wyprowadzenie kontrataku - podstawowe założenia.

4

X. TAKTYKA INDYWIDUALNA. PRZYKŁADY

ĆWICZEŃ ROZWIJAJĄCYCH TAKTYKĘ INDYWIDUALNĄ W

POSZCZEGÓLNYCH ELEMENTACH GRY

4

5. XI. JEDNOSTKA

TRENINGOWA

Rodzaje rozgrzewek – przykłady rozwiązań. Przykłady rozgrzewki

przedmeczowej.



4

Przykładowe jednostki treningowe na poszczególnych etapach szkolenia w

zakresie kształtowania sprawności fizycznej i umiejętności technicznych.

Efektywne wykorzystanie ćwiczeń stosowanych w treningu.

6

6. Kontrola trenerska

Podstawowe sprawdziany techniki w siatkówce.

Podstawowe próby sprawności fizycznej w siatkówce.

Praktyczne wykorzystanie arkusza obserwacji gry w treningu i w meczu.

3

7. XII. PROWADZENIE

ZAJĘĆ SZKOLENIOWYCH

Samodzielne prowadzenie zajęć treningowych w oparciu o przygotowane

konspekty.

Analiza skuteczności gry na podstawie arkusza obserwacji i rejestracji zawodów.

6

RAZEM: 75

Akademia Polskiej Siatkówki

Polski Związek Piłki Siatkowej.



175

PPP EEE CCC JJJ AAA LLL III ZZZ AAA CCC JJJ AAA III NNN SSS TTT RRR UUU KKK TTT OOO RRR SSS KKK AAA ::: PPP III ŁŁŁ KKK AAA SSS III AAA TTT KKK OOO WWW AAA III III






Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

6

Wykład 30 2

III


Konwersatorium 30 2



Wykład 18

III


Konwersatorium 18


CEL PRZEDMIOTU:


Zaliczony I semestr specjalizacji instruktorskiej z piłki siatkowej ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:

Wykład

4. Charakterystyka gry w piłkę siatkową. - Minisiatkówka. Siatkówka plażowa dzieci i młodzieży.

5. Organizacja nauczania gry w piłkę siatkową. - Ćwiczenia globalne, syntetyczne, analityczne. - Gra 6x6, gra szkolna, uproszczona, małe gry, fragmenty gry – jako formy nauczania i doskonalenia techniki i

taktyki. 6. Ukierunkowane kształtowanie sprawności fizycznej.

- Klasyfikacja obciążeń treningowych. - Struktura obciążeń treningowych w szkoleniu dzieci i młodzieży. - Próby diagnozujące poziom sprawności fizycznej w szkoleniu dzieci i młodzieży.

7. Taktyka gry w piłkę siatkową. - System zdobywania punktów po zagrywce własnej i zagrywce przeciwnika – podstawowe elementy taktyki

zespołów młodzieżowych. - Taktyka zespołowa gry. - Taktyka indywidualna, zasady i środki treningowe w przyjęciu zagrywki, rozegraniu piłki, atakowaniu,

zagrywce, bloku, obronie na poziomie: minisiatkówki, młodzika, kadeta, juniora. Konwersatorium

5. Organizacja gry w piłkę siatkową. - Minisiatkówka.



176

- Gra 6x6, gra szkolna, uproszczona, małe gry, fragmenty gry – jako formy nauczania i doskonalenia techniki i taktyki.

6. Ukierunkowane kształtowanie sprawności fizycznej. - Kształtowanie skoczności, siły, szybkości, wytrzymałości w treningu dzieci i młodzieży. - Trening funkcjonalny - przykłady rozwiązań. - Ćwiczenia profilaktyczne zapobiegające urazom podczas treningu.

7. Taktyka gry w piłkę siatkową. - Taktyka zespołowa gry w ataku i obronie. - Taktyka indywidualna.



Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody




Wykład

Potrafi formułować pytania badawcze i pisemne

opracowania z zakresu gry w piłkę siatkową

K2_U08

K2_U13 Prezentacje wyników w formie ustnej, audiowizualnej lub elektronicznej

Konwersatorium


K2_U01


Konwersatorium







Potrafi zorganizować zawody sportowe w piłce siatkowej dla różnych grup społecznych


Jest wrażliwy na kształtowanie postaw etycznych

wychowanków i stosowanie zasad „fair play”

K2_K03


Konwersatorium

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykład y z przedmiotu kończą się kolokwium w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami – test z progami




statystycznej meczu w piłkę siatkową, sędziowanie meczu w piłkę siatkową. Ocenie podlegają:

- test sprawności specjalnej – 30%, - opracowane przez studenta materiały metodyczne (konspekty, arkusze statystyczne, protokoły) – 20%, - sędziowanie meczu – 20% - wykonanie grupowego projektu (przygotowanie, realizacji i dokumentacja z przeprowadzonych zawodów) – 30% Na ocenę z przedmiotu składa się ocena z wykładów (40%) i konwersatorium (60%). Warunkiem zaliczenia przedmiotu są pozytywne oceny z wykładu i konwersatorium. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:


(w godz.)

Godziny kontaktowe




177




75

Łącznie 150


Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 3

Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 3

Łącznie 6




2


1. Bondarowicz M.: Zabawy w grach sportowych. Warszawa 2007. 2. Buchfelder M., Klocek T.: Siatkówka na lekcji wychowania fizycznego. Warszawa 2003. 3. Czabański B.: Wybrane zagadnienia uczenia się i nauczania techniki sportowej. Wrocław 1998. 4. Czajkowski Z.: Nauczanie techniki sportowej. Warszawa 2004. 5. Grządziel G., Szade D.: Piłka siatkowa. Technika, taktyka i elementy minisiatkówki. Katowice 2009. 6. Kasza W., Krzyżanowski Z.: Piłka siatkowa dla najmłodszych – zeszyt metodyczno-szkoleniowy dla klas 4-

6.Warszawa 2010. 7. Kasza W., Zdebska H.: Piłka siatkowa - obrona pola w ujęciu taktycznym. Warszawa 2007. 8. Martens R.: Jak być skutecznym trenerem. Warszawa 2010. 9. Mecner K.: 80 lat polskiej siatkówki. Warszawa 2002. 10. Program Szkolenia Siatkarza. Warszawa 2011. Biblioteka Polskiej Siatkówki APS. 11. Przepisy gry w piłkę siatkową. 12. Ryś G., Kasza W., Krzyżanowski Z.: Piłka siatkowa na Orlikach. Warszawa 2010. 13. Superlak E.: Piłka siatkowa. Techniczno - taktyczne przygotowanie do gry. Wrocław 2006. 14. Trzaskoma Z., Trzaskoma Ł.: System Powerball. Kompleksowy trening siłowy w piłce siatkowej. Warszawa

2000. 15. Uzarowicz J.: Siatkówka - co jest grane. Kraków 2001. 16. Wróblewski P.: Piłka siatkowa w szkole - poradnik metodyczny. Warszawa 2005.


17. Czajkowski Z.: Psychologia sprzymierzeńcem trenera. Warszawa 1996. 18. Gabryś T., Szmatlan-Gabryś U., Ficek K.: Biomedyczne uwarunkowania treningu młodych sportowców.

Warszawa 2004. 19. Grządziel G., Kowalski L.: Siatkówka plażowa w szkole. Warszawa 2000. 20. Grządziel G., Ljach W.: Piłka siatkowa. Podstawy treningu. Zasób ćwiczeń. Warszawa 2000. 21. Kowalski L.: Taktyka ataku i bloku w siatkówce. Warszawa 1993. 22. Ljach W.: Kształtowanie zdolności motorycznych dzieci i młodzieży. Warszawa 2003. 23. Maugham R.J., Burke L.M.: Żywienie a zdolność do wysiłku. Kraków 2000. 24. Mecner K.: Historia siatkówki. Mistrzostwa Europy. Katowice 2005. 25. Roniker A.: Fizjologia sportu. Warszawa 2000. 26. Schmidt R.A., Wrisberg C.A.: Kształtowanie Zdolności Motorycznych. Warszawa 2010. 27. Seweryniak T.: Siatkówka plażowa. Działania graczy i współzawodnictwo. Wrocław 2008. 28. Skrobański H., Wieczorek A.: Przewodnik do ćwiczeń z piłki siatkowej. Poznań 1995. 29. Superlak E.: Dyspozycje osobnicze a umiejętności działania w grze zespołowej na przykładzie gry w piłkę

siatkową. Wrocław 2008. 30. Waśkiewicz Z., Poprzęcki S., Zając A.: Żywienie i suplementacja w sporcie. Katowice 2007. 31. Wołyniec J. (red.): II Ogólnopolskie Warsztaty Trenerskie w piłce siatkowej - materiały szkoleniowe. Wrocław

1996. 32. Zaporożanow W., Sozański H.: Dobór i kwalifikacja do sportu. Warszawa 1997.

UWAGI:

Program specjalizacji w treściach jak i ich wymiarach godzinowych został opracowany na podstawie, uznanego przez Ministerstwo Sportu i Turystyki, „Programu kształcenia instruktorów sportu z piłki siatkowej” opracowanego przez Akademię Polskiej Siatkówki Polskiego Związku Piłki Siatkowej. PROGRAM OPRACOWAŁ:




178

„Programu kształcenia instruktorów sportu z piłki siatkowej”

Zajęcia teoretyczne

Część teoretyczna za łączna liczbę 8 punktów ECTS

L.p. XIII. TEM

AT GŁÓWNY

Treści programowe Liczba

godz.

8. Charakterystyka gry w

piłkę siatkową

Zarys historii piłki siatkowej w Polsce i na świecie. 1

Charakterystyka gry: techniczno-taktyczna, sprawnościowa, fizjologiczna, na różnych

poziomach współzawodnictwa. gry kontrolne, zawody mistrzowskie, 4


Wymogi techniczno-sportowe (aktualne przepisy i normy) dotyczące: sprzętu sportowego,

sali i boisk, oświetlenia, ogrzewania, zaplecza sanitarno-pomocniczego na różnych

poziomach współzawodnictwa.

2

System współzawodnictwa w Polsce z szczególnym uwzględnieniem rozgrywek

młodzieżowych. Minisiatkówka. Siatkówka plażowa dzieci i młodzieży. 2

9.

Organizacja nauczania gry

w piłkę siatkową

Terminologia siatkarska. 1

XIV. STRUKTURA ZESPOŁU. PODZIAŁ OBOWIĄZKÓW, FUNKCJE

ZAWODNIKÓW I POZYCJE W GRZE. KONSTRUOWANIE DRUŻYNY

2

Ogólne założenia metodyki nauczania i doskonalenia techniki i taktyki gry.

Ćwiczenia globalne, syntetyczne, analityczne.

Gra 6x6, gra szkolna, uproszczona, małe gry, fragmenty gry – jako formy nauczania i

doskonalenia techniki i taktyki.

2

10. Ukierunkowane kształtowanie

sprawności fizycznej

Sprawność fizyczna w strukturze treningu.

Metodyka kształtowania sprawności fizycznej u dzieci i młodzieży.

2

Metodyka kształtowania koordynacyjnych zdolności motorycznych u dzieci i młodzieży. 2

Elementy treningu funkcjonalnego. 1

Próby diagnozujące poziom sprawności fizycznej w szkoleniu dzieci i młodzieży. 2

Klasyfikacja obciążeń treningowych.

Struktura obciążeń treningowych w szkoleniu dzieci i młodzieży.

Organizacja jednostki treningowej.

4

11. Technika gry w piłkę Zasady, metody, formy i środki nauczania i doskonalenia techniki gry. 2



179

siatkową Klasyfikacja i współzależność elementów techniki gry.

- Sposoby przemieszczania się i przyjmowania postaw w elementach technicznych gry. - Technika zagrywki. - Technika przyjęcia zagrywki. - Technika wystawienia piłki. - Technika atakowania w różnych formach (zbicie, plasowanie, kiwnięcie). - Technika bloku pojedynczego i grupowego. - Technika obrony piłki w polu.

10

Ocena techniki za pomocą sprawdzianów z wykorzystaniem arkusza obiektywnej obserwacji

zawodów.

Wykrywanie i korygowanie błędów na podstawie zebranych informacji oraz przy użyciu

rejestratorów obrazu.

2

Urządzenia i sprzęt pomocniczy w nauczaniu i doskonaleniu gry. 1

12. Taktyka gry w piłkę

siatkową

System zdobywania punktów po zagrywce własnej i zagrywce przeciwnika – podstawowe

elementy taktyki zespołów młodzieżowych. 4

Taktyka zespołowa gry:

- w ataku /6-0, 3-3, 2-4, 1-5/, ustawienia do przyjęcia zagrywki, sposoby asekuracji ataku,

- w obronie /2-1-3, 2-2-2, 2-0-4,/, ustawienia w obronie, kontratak - podstawowe założenia.

6

Taktyka indywidualna, zasady i środki treningowe w przyjęciu zagrywki, rozegraniu piłki,

atakowaniu, zagrywce, bloku, obronie na poziomie: minisiatkówki, młodzika, kadeta, juniora 4

13.

XV. PIŁK

A SIATKOWA

DZIECI I

MŁODZIEŻY

System szkolenia dzieci i młodzieży w Polsce i na świecie. Klasy sportowe i SMS. 1

Struktura i etapy szkolenia w piłce siatkowej dziecięco-młodzieżowej 2

Kryteria naboru i selekcji dzieci i młodzieży. 2

14.

Rola i zadania instruktora

w procesie szkolenia

Zagadnienia pedagogiczne:

- relacje z młodymi zawodnikami oraz z rodzicami, - zasady postępowania w grupie sportowej.

2

Psychologiczne aspekty gry w piłkę siatkową:

- trening mentalny – wybrane zagadnienia, - psychologia gry w piłkę siatkową, - specyfika trenowania chłopców i dziewcząt.

5

Formalno-prawne aspekty pracy instruktora:

- przepisy prawne regulujące wykonywanie zawodu, - doskonalenie zawodowe, możliwość zdobywania oraz doskonalenia wiedzy i

umiejętności, - etyka pracy instruktora. Niezbędne umiejętności i kompetencje (obszary działalności zawodowej), cechy dobrego

instruktora,

Elementy coachingu.

4

Prowadzenie i analiza dokumentacji szkoleniowej - plan organizacyjno-szkoleniowy, dziennik

zajęć treningowych. 2

Relacje z rodzicami, sponsorami, władzami oświatowymi i samorządowymi oraz pomiędzy 1



180

klubami i szkołami.

Budżet sekcji sportowej.

Pozyskiwanie źródeł finansowania.

XVI. PRZYGOTOWANIE TEORETYCZNE I INTELEKTUALNE

ZAWODNIKÓW.

Zasady postępowania w klubie i na boisku. Kodeks etyczny zawodnika.

Zasady higieniczno-zdrowotne. Żywienie i wspomaganie – podstawowe informacje.

Dziennik zawodnika.

2

XVII. RAZEM 75

Zajęcia praktyczne

Część praktyczna w grupach ćwiczeniowych za łączna liczbę 8 punktów ECTS

L.p. XVIII. TEMAT

GŁÓWNY

Treści programowe

Liczba

godz.

8. XIX. ORGANIZACJA GRY W

PIŁKĘ SIATKOWĄ


Minisiatkówka

Gra 6x6 (młodzik, kadet, junior).

4

9. XX. UKIERUNKOWA

NE KSZTAŁTOWANIE

SPRAWNOŚCI FIZYCZNEJ

Gry i zabawy ruchowe w treningu. 1

Metodyka kształtowania zdolności koordynacyjnych w siatkówce:

różnicowanie, orientacja, szybka reakcja, dostosowanie, sprzężenie ruchu,

rytmizacja, równowaga.

2

Ćwiczenia gimnastyczne i akrobatyczne w treningu młodego siatkarza. 2

Kształtowanie skoczności w treningu dzieci i młodzieży. 2

Kształtowanie siły w treningu dzieci i młodzieży. 2

Kształtowanie szybkości w treningu dzieci i młodzieży. 1

Kształtowanie wytrzymałości w treningu dzieci i młodzieży. 2

Trening funkcjonalny - przykłady rozwiązań.

Ćwiczenia profilaktyczne zapobiegające urazom podczas treningu.

2

10. Technika gry w piłkę siatkową

Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania postaw oraz podstawowych

sposobów przemieszczania się po boisku. 2

Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania odbicia piłki sposobem górnym, 3



181

wystawienia, rozegrania piłki i przyjęcia zagrywki.

Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania odbicia piłki sposobem dolnym,

wystawienia i przyjęcia zagrywki. 3

Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania zagrywki. 2

Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania ataku. 4

Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania bloku pojedynczego i grupowego. 4

Systematyka ćwiczeń i metodyka nauczania gry w obronie. 3

Wykorzystanie pomocy sportowych w szkoleniu dzieci i młodzieży. 2

11. Taktyka gry w piłkę siatkową


- Systemy gry w ataku /6-0, 3-3, 2-4, 1-5/. - Przyjęcie zagrywki przez 5,4,3,2 zawodników w poszczególnych

ustawieniach. - Sposoby asekuracji ataku.

7


Systemy gry w obronie /2-1-3, 1-2-3, 2-2-2, 2-0-4/

Wyprowadzenie kontrataku - podstawowe założenia.

4

XXI. TAKTYKA INDYWIDUALNA. PRZYKŁADY

ĆWICZEŃ ROZWIJAJĄCYCH TAKTYKĘ INDYWIDUALNĄ W

POSZCZEGÓLNYCH ELEMENTACH GRY

4

12. XXII. JEDNOSTKA

TRENINGOWA

Rodzaje rozgrzewek – przykłady rozwiązań. Przykłady rozgrzewki

przedmeczowej.



4

Przykładowe jednostki treningowe na poszczególnych etapach szkolenia w

zakresie kształtowania sprawności fizycznej i umiejętności technicznych.

Efektywne wykorzystanie ćwiczeń stosowanych w treningu.

6

13. Kontrola trenerska

Podstawowe sprawdziany techniki w siatkówce.

Podstawowe próby sprawności fizycznej w siatkówce.

Praktyczne wykorzystanie arkusza obserwacji gry w treningu i w meczu.

3

14. XXIII. PROWADZENIE

ZAJĘĆ SZKOLENIOWYCH

Samodzielne prowadzenie zajęć treningowych w oparciu o przygotowane

konspekty.

Analiza skuteczności gry na podstawie arkusza obserwacji i rejestracji

zawodów.

6

RAZEM: 75



182

SSS PPP EEE CCC JJJ AAA LLL III ZZZ AAA CCC JJJ AAA III NNN SSS TTT RRR UUU KKK TTT OOO RRR SSS KKK AAA ::: PPP III ŁŁŁ KKK AAA SSS III AAA TTT KKK OOO WWW AAA III III III






Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

4

Wykład 30 2

IV

Egzamin

Konwersatorium 30 2



Wykład 18

IV

Egzamin

Konwersatorium 18


CEL PRZEDMIOTU:


Zaliczony II semestr specjalizacji instruktorskiej z piłki siatkowej. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU:

Wykład: Technika gry w piłkę siatkową.

- Ocena techniki za pomocą sprawdzianów z wykorzystaniem arkusza obiektywnej obserwacji zawodów. - Wykrywanie i korygowanie błędów na podstawie zebranych informacji oraz przy użyciu rejestratorów obrazu. - Urządzenia i sprzęt pomocniczy w nauczaniu i doskonaleniu gry.

8. Piłka siatkowa dzieci i młodzieży. - System szkolenia dzieci i młodzieży w Polsce i na świecie. Klasy sportowe i SMS. - Struktura i etapy szkolenia w piłce siatkowej dziecięco-młodzieżowej. - Kryteria naboru i selekcji dzieci i młodzieży.

9. Rola i zadania instruktora w procesie szkolenia. - Pedagogiczne i psychologiczne aspekty gry w piłkę siatkową. - Formalno-prawne aspekty pracy instruktora. - Prowadzenie i analiza dokumentacji szkoleniowej. - Relacje z rodzicami, sponsorami, władzami oświatowymi i samorządowymi oraz pomiędzy klubami i

szkołami. - Przygotowanie teoretyczne i intelektualne zawodników.

Konwersatorium

8. Jednostka treningowa. - Przykładowe jednostki treningowe na poszczególnych etapach szkolenia w zakresie kształtowania sprawności

fizycznej i umiejętności technicznych. - Efektywne wykorzystanie ćwiczeń stosowanych w treningu.



183

9. Kontrola trenerska. - Podstawowe sprawdziany techniki w siatkówce. - Podstawowe próby sprawności fizycznej w siatkówce. - Praktyczne wykorzystanie arkusza obserwacji gry w treningu i w meczu.

10. Samodzielne prowadzenie zajęć treningowych w oparciu o przygotowane konspekty. 11. Analiza skuteczności gry na podstawie arkusza obserwacji i rejestracji zawodów.



Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody




Wykład

Student potrafi zidentyfikować dzieci uzdolnione do

uprawiania gry w piłkę siatkową, zna uwarunkowania

naboru do sportów zespołowych, potrafi wskazać korzyści i

konsekwencje wyczynowego uprawiania sportu

K2_W07 K2_W08 K2_W09

Test z progami punktowymi Wykład

Zna zasady funkcjonowania stowarzyszenia i uczniowskiego klubu sportowego

K2_W12 Test z progami punktowymi Wykład

Potrafi formułować pytania badawcze i pisemne

opracowania z zakresu gry w piłkę siatkową

K2_U08

K2_U13 Prezentacje wyników w formie ustnej, audiowizualnej lub elektronicznej

Konwersatorium


K2_U01


Konwersatorium







Potrafi zorganizować zawody sportowe w piłce siatkowej dla różnych grup społecznych


Jest wrażliwy na kształtowanie postaw etycznych

wychowanków i stosowanie zasad „fair play”

K2_K03


Konwersatorium

Jest przygotowany do pełnienia roli autorytetu dla swoich

wychowanków K2_K04 Dyskusja – ocena aktywności i


Konwersatorium

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykład y z przedmiotu kończą się egzaminem w formie pisemnej zgodnym z podanymi kryteriami – test z progami




statystycznej meczu w piłkę siatkową, sędziowanie meczu w piłkę siatkową. Ocenie podlegają:

- test sprawności specjalnej – 30%, - opracowane przez studenta materiały metodyczne (konspekty, arkusze statystyczne, protokoły) – 30%, - sędziowanie meczu lub samodzielne prowadzenie zajęć z piłki siatkowej – 30% - wykonanie grupowego projektu (przygotowanie, realizacji i dokumentacja z przeprowadzonych zawodów) – 10% Na ocenę z przedmiotu składa się ocena z wykładów (50%) i konwersatorium (50%). Warunkiem zaliczenia przedmiotu są pozytywne oceny z wykładu i konwersatorium.



184



(w godz.)

Godziny kontaktowe





40

Łącznie 100


Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2

Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 2

Łącznie 4




2


1. Bondarowicz M.: Zabawy w grach sportowych. Warszawa 2007. 2. Buchfelder M., Klocek T.: Siatkówka na lekcji wychowania fizycznego. Warszawa 2003. 3. Czabański B.: Wybrane zagadnienia uczenia się i nauczania techniki sportowej. Wrocław 1998. 4. Czajkowski Z.: Nauczanie techniki sportowej. Warszawa 2004. 5. Grządziel G., Szade D.: Piłka siatkowa. Technika, taktyka i elementy minisiatkówki. Katowice 2009. 6. Kasza W., Krzyżanowski Z.: Piłka siatkowa dla najmłodszych – zeszyt metodyczno-szkoleniowy dla klas 4-6.Warszawa 2010. 7. Kasza W., Zdebska H.: Piłka siatkowa - obrona pola w ujęciu taktycznym. Warszawa 2007. 8. Martens R.: Jak być skutecznym trenerem. Warszawa 2010. 9. Mecner K.: 80 lat polskiej siatkówki. Warszawa 2002. 10. Program Szkolenia Siatkarza. Warszawa 2011. Biblioteka Polskiej Siatkówki APS. 11. Przepisy gry w piłkę siatkową. 12. Ryś G., Kasza W., Krzyżanowski Z.: Piłka siatkowa na Orlikach. Warszawa 2010. 13. Superlak E.: Piłka siatkowa. Techniczno - taktyczne przygotowanie do gry. Wrocław 2006. 14. Trzaskoma Z., Trzaskoma Ł.: System Powerball. Kompleksowy trening siłowy w piłce siatkowej. Warszawa 2000. 15. Uzarowicz J.: Siatkówka - co jest grane. Kraków 2001. 16. Wróblewski P.: Piłka siatkowa w szkole - poradnik metodyczny. Warszawa 2005.


1. Czajkowski Z.: Psychologia sprzymierzeńcem trenera. Warszawa 1996. 2. Gabryś T., Szmatlan-Gabryś U., Ficek K.: Biomedyczne uwarunkowania treningu młodych sportowców. Warszawa 2004. 3. Grządziel G., Kowalski L.: Siatkówka plażowa w szkole. Warszawa 2000. 4. Grządziel G., Ljach W.: Piłka siatkowa. Podstawy treningu. Zasób ćwiczeń. Warszawa 2000. 5. Kowalski L.: Taktyka ataku i bloku w siatkówce. Warszawa 1993. 6. Ljach W.: Kształtowanie zdolności motorycznych dzieci i młodzieży. Warszawa 2003. 7. Maugham R.J., Burke L.M.: Żywienie a zdolność do wysiłku. Kraków 2000. 8. Mecner K.: Historia siatkówki. Mistrzostwa Europy. Katowice 2005. 9. Roniker A.: Fizjologia sportu. Warszawa 2000. 10. Schmidt R.A., Wrisberg C.A.: Kształtowanie Zdolności Motorycznych. Warszawa 2010. 11. Seweryniak T.: Siatkówka plażowa. Działania graczy i współzawodnictwo. Wrocław 2008. 12. Skrobański H., Wieczorek A.: Przewodnik do ćwiczeń z piłki siatkowej. Poznań 1995. 13. Superlak E.: Dyspozycje osobnicze a umiejętności działania w grze zespołowej na przykładzie gry w piłkę siatkową. Wrocław

2008. 14. Waśkiewicz Z., Poprzęcki S., Zając A.: Żywienie i suplementacja w sporcie. Katowice 2007. 15. Wołyniec J. (red.): II Ogólnopolskie Warsztaty Trenerskie w piłce siatkowej - materiały szkoleniowe. Wrocław 1996. 16. Zaporożanow W., Sozański H.: Dobór i kwalifikacja do sportu. Warszawa 1997.

UWAGI:

Program specjalizacji w treściach jak i ich wymiarach godzinowych został opracowany na podstawie, uznanego przez Ministerstwo Sportu i Turystyki, „Programu kształcenia instruktorów sportu z piłki siatkowej” opracowanego przez Akademię Polskiej Siatkówki Polskiego Związku Piłki Siatkowej.

PROGRAM OPRACOWAŁ: ,MG TOMASZ GRZYBOWSKI, MGR TOMASZ PALUCH



185

II. FAKULTATYWNE WYCHOWANIE

FIZYCZNE



186

RRR EEE KKK RRR EEE AAA CCC JJJ AAA RRR UUU CCC HHH OOO WWW AAA LLL UUU DDD ZZZ III WWW RRR ÓÓÓ ŻŻŻ NNN YYY MMM WWW III EEE KKK UUU

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-RLRW



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr Grażyna Biczysko

Prowadzący: dr Jerzy Grzesiak

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

W ykład 20 2 II Zaliczenie na oceną

2


W ykład 12 II Zaliczenie na oceną

2

CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie studenta z wiedzą na temat sprawności fizycznej i motoryczność człowieka z uwzględnieniem ontogenezy w drugim okresie postnatalnym, barierami ograniczającymi uczestnictwo w rekreacji ruchowej. Przygotowanie do organizacji, prowadzenia i promowania imprez rekreacyjnych. Przygotowanie do prowadzenia i doboru różnych form zajęć ruchowych z osobami w różnym wieku.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowe pojęcia dotyczące zagadnień fizjologii, antropologii i rekreacji ruchowej


Istota rekreacji fizycznej – jej funkcje i znaczenie w różnych okresach życia człowieka. Organizacja rekreacji w Polsce i w wybranych krajach. Klasyfikacja i analiza form rekreacji. Czynniki i bariery rozwoju rekreacji. Środowisko a rekreacja. Aktywność rekreacyjna różnych grup społecznych. Różne formy rekreacji ruchowej zasady organizacji imprez rekreacyjnych. Praca zawodowa a rekreacja. Rola rekreacji fizycznej w promocji zdrowia i profilaktyce chorób cywilizacyjnych. Rekreacji osób starszych. Programy interwencyjne wspomagające funkcje organizmu i aktywność społeczną. Zasady konstruowania programów aktywności fizycznej w różnych etapach ontogenezy. Praktyczne zasady testowania sprawności funkcjonalnej osób dorosłych.


Wykład konwencjonalny, wykład problemowy, dyskusja, praca z książką, metoda projektu

Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

Zna różne formy realizacji zajęć z rekreacji fizycznej

z uwzględnieniem okresów życia człowieka,

Charakteryzuje zagadnienia związane z różnymi

barierami rozwoju rekreacji,

K2_W03


Objaśnia potrzeby aktywności rekreacyjnej grup

społecznych, w odniesieniu do aktywności

zawodowej, klasyfikuje styl życia oraz modele

zachowań prozdrowotnych i rekreacyjnych

K2_W06




187

Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

podejmowanych przez człowieka oraz rozumie

uwarunkowania kulturowe problemów grup

społecznych.

Potrafi samodzielnie zaprojektować różne formy

aktywności fizycznej w zależności od warunków

środowiskowych i klimatycznych, potrafi zaplanować

i zorganizować imprezę środowiskową

K2_U12

projekt

Wykład

Student posiada zaawansowane umiejętności

kierowania i realizowania zajęć rekreacyjnych,

zdrowotnych z różnymi grupami społecznymi

K2_U10

projekt

Wykład

Student potrafi wykazać się aktywnością i

kreatywnością w samodzielnym określeniu

priorytetów i podejmowania działań służących

realizacji określonych przez siebie lub innych zadań

K2_K05

Ocena zaangażowania w dyskusji

Wykład

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykłady z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Metodą weryfikacji efektów kształcenia jest test z progami punktowymi oraz indywidualny projekt organizacji imprezy rekreacyjnej z uwzględnieniem różnych grup społecznych.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

25 32

Łącznie 50 50




Łącznie 2 2




1 1


1. Dąbrowski A., 2006. Zarys teorii rekreacji ruchowej. WSE Almamer – AWF, Warszawa. 2. Kiełbasiewicz – Drozdowska I., Siwiński W., 2001. Teoria i metodyka rekreacji. AWF, Poznań. 3. Lubowiecki-Vikuk A.P., Paczyńska-Jędrycka M., 2010. Współczesne tendencje w rozwoju form

rekreacyjnych i turystycznych. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań. 4. Osiński W., 2000. Antropomotoryka. AWF, Poznań. 5. Osiński W., 2002. Zarys teorii wychowania fizycznego. AWF, Poznań. 6. Siwiński W., Tauber R.D., Rekreacja ruchowa, zagadnienia teoretyczno – metodologiczne. WSHiG,

Poznań. 7. Toczek – Werner S., 2005. Podstawy rekreacji i turystyki. AWF, Wrocław. 8. Trześniowski R., 1995. Zabawy i gry ruchowe. WSIP, Warszawa. 9. Winiarski R.W., 1989. Wstęp do teorii rekreacji (ze szczególnym uwzględnieniem rekreacji fizycznej).

AWF, Kraków.

PROGRAM OPRACOWAŁ:

Dr Grażyna Biczysko



188

MMM e t o d y k a p r a c y o p i e k u ń c z o – w y c h o w a w c z e j

Kod przedmiotu: 05.1-WP-WFD-MPOW



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr Anna Szczęsna

Prowadzący: Pracownik Katedry Opieki, Terapii i Profilaktyki

Społecznej

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

2 konwersator ium 30 2 IV zaliczenie z oceną


konwersator ium 18 Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Poznanie i adekwatne, refleksyjne zastosowanie metod i form pracy opiekuńczo-wychowawczej. Rozwijanie umiejętności przygotowania dokumentacji pracy opiekuńczo-wychowawczej (scenariusze zajęć). Uświadomienie indywidualnych zasobów i ograniczeń w pracy opiekuńczo-wychowawczej. Rozwijanie umiejętności interpersonalnych potrzebnych w pracy opiekuńczo-wychowawczej

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawy pedagogiki i psychologii ogólnej


Wprowadzenie do pracy z grupą: ustalenie kontraktu grupowego. Zasady funkcjonowania grup, zasady integracji

grupy, dynamika rozwoju grupy. Podstawowe problemy komunikacji w pracy opiekuńczo-wychowawczej. Bariery

komunikacyjne i ich znaczenie w procesie wychowania. Rozwijanie umiejętności komunikacyjnych. Agresja-

asertywność –uległość w pracy opiekuńczo-wychowawczej. Wykorzystanie zachowań asertywnych w relacjach

wychowawczych. Budowanie obrazu własnej osoby w oparciu o relacje w grupie. Wzmacnianie poczucia własnej

wartości. Dokumentacja w pracy opiekuńczo-wychowawczej. Samodzielna realizacja zajęć wychowawczych

według przygotowanych scenariuszy.


Praca w grupach, gry dydaktyczne, inscenizacje, gry symulacyjne, praca z książką, metody ekspresyjne,

dyskusja, burza mózgów


Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody


Student definiuje podstawowe pojęcia z metodyki

wykonywania typowych zadań, norm, procedur

stosowanych w różnych obszarach działalności

K2_W04

Ocena aktywności i




189

Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody


pedagogicznej i na różnych etapach edukacyjnych.

Wykorzystuje podstawową wiedzę teoretyczną z

zakresu pedagogiki oraz powiązanych z nią

dyscyplin w celu analizowania i interpretowania

problemów edukacyjnych, wychowawczych

opiekuńczych i pomocowych, a także motywów i

wzorów ludzkich zachowań

K2_W08

Ocena aktywności i


Rozwiązywanie zadań

problemowych.

Konwersatorium

Potrafi generować rozwiązania konkretnych problemów

pedagogicznych i prognozować przebieg ich

rozwiązywania oraz przewidywać skutki planowanych

działań

Generuje rozwiązania konkretnych problemów

pedagogicznych i prognozuje przebieg ich

rozwiązywania oraz przewidywać skutki

planowanych działań

K2_U5

Ocena aktywności i



problemowych.

Ocena projektu zajęć op.-wych.

Konwersatorium

Ocenia przydatność typowych metod, procedur i

dobrych praktyk do realizacji zadań związanych z

różnymi sferami działalności pedagogicznej potrafi

posługiwać się podstawowymi ujęciami

teoretycznymi w celu analizowania, interpretowania

oraz projektowania strategii działań

pedagogicznych

K2_U9

Ocena aktywności i



praktycznych studenta.

Ocena zaangażowania w dyskusji.

Konwersatorium

Odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy,

projektuje i wykonuje działania pedagogiczne,

wykorzystuje zdobytą wiedze do rozstrzygania

dylematów pojawiających się w pracy zawodowej

K2_K3





problemowych.

Ocena projektu zajęć op.-wych.

Konwersatorium

Ma przekonanie o wadze zachowania się w

sposób profesjonalny, refleksji na tematy etyczne i

przestrzegania zasad etyki zawodowej

K2_K06




Konwersatorium

WARUNKI ZALICZENIA:

Przedmiot kończy się zaliczeniem z oceną na podstawie samodzielnie przygotowanych scenariuszy zajęć

wychowawczych na różnych etapach edukacyjnych (kryteria oceny: formułowanie adekwatnych celów zajęć,

dobór odpowiednich do tematu metod i form pracy, innowacyjność, twórczość), hospitacji samodzielnie

realizowanych zajęć wychowawczych w wyznaczonej grupie (kryteria oceny: adekwatność doboru metod i form

pracy z grupą przemienność aktywności, tempa pracy, form organizacyjnych, realizacja postawionych celów,

zastosowanie założeń etycznych w pracy



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe




190




wystąpienia; itp.)

25 35

Łącznie 60 60




Łącznie 2 2




1 1


1. Gajewska G. Pedagogika opiekuńcza i jej metodyka. Wybrane zagadnienia teorii, metodyki i praktyki opiekuńczo-wychowawczej. Zielona Góra, 2004

2. Gajewska G., Doliński A. Teoretyczno-metodyczne aspekty warsztatu pedagoga, Zielona Góra 2007.

3. Kamińska U. Metodyka pracy wychowawczo-opiekuńczej. Katowice 2002

4. Vopel K.W. Poradnik dla prowadzących grupy. Kielce1999, Jedność


1. Gajewska G., Doliński A., Szczęsna A. Teoretyczno-metodyczne aspekty zajęć wychowawczych z dziećmi i młodzieżą T.1-12 Zielona Góra, 2002-2011

2. Diemut H. Łagodzenie konfliktów w szkole i w pracy z młodzieżą: poradnik do treningu mediacji. Kielce; 2002

3. Król – Fijewska M. Stanowczo, łagodnie, bez lęku, Warszawa 2007.

UWAGI:

PROGRAM OPRACOWAŁ: dr Anna Szczęsna



191

OOO RRR GGG AAA NNN III ZZZ AAA CCC JJJ AAA CCC ZZZ AAA SSS UUU WWW OOO LLL NNN EEE GGG OOO

Kod przedmiotu: 16.2-WP-WFD-OCW



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr Grażyna Biczysko

Prowadzący: dr Grażyna Biczysko

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tac jonarne

Ćwiczenia 20 2 IV Zaliczenie na oceną

2


Ćwiczenia 12 IV Zaliczenie na oceną

2

CEL PRZEDMIOTU:

Umiejętność zorganizowania i przeprowadzenia masowych imprez sportowo-rekreacyjnych, inspiracja do kreatywnej umiejętności modyfikacji znanych oraz tworzenia nowych gier w zależności od warunków przeprowadzanych festynów, która jest pożyteczną i atrakcyjną formą spędzania wolnego czasu

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Znajomość metod i zasad nauczania w wychowaniu fizycznym oraz wybranych zabaw i gier ruchowych.


Funkcje i obowiązki osób biorących udział przy organizacji imprez rekreacyjno-sportowych. Opracowanie projektu organizacji zawodów i festynów. Podstawowe warunki bezpieczeństwa w trakcie imprez sportowo-rekreacyjnych. Przykładowe programy organizacji Dnia Sportu, Festynu Rekreacyjno-Sportowego i Turnieju Kolonijnego, organizacja festynu


Metoda podająca, poglądowa, pokaz, obserwacja, dyskusja problemowa, praca w grupie, zajęcia w terenie


Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody


Student rozumie i poddaje analizie procesy psychospołeczne ważne dla zdrowia i jego ochrony diagnozuje styl życia oraz wybrane modele zachowań prozdrowotnych, opracowuje projekty organizacji imprez sportowo-rekreacyjnych, potrafi wskazać odpowiedni dobór konkurencji, gier i zabaw na festyny z udziałem ludzi w różnym wieku

K2_W04

K2_W06

K2_W10

K2_W12

Zadania wykonane grupowo Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta

Ćwiczenia



192

Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody


Student potrafi sformułować plan działań

różnych imprez sportowo-rekreacyjnych, potrafi

integrować i współpracować z różnymi grupami

wiekowymi i społecznymi, modyfikować zajęcia

w przypadku nieoczekiwanych utrudnień (np.

natury pogodowej lub sprzętowej), posiada

umiejętność przygotowania pisemnego

opracowania imprez sportowo-rekreacyjnych

K2_U05

K2_U09

K2_U12

K2_U13

Dyskusja – ocena aktywności i przygotowania merytorycznego Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta Zadania wykonane grupowo

ćwiczenia

Student rozumie potrzebę dokształcania zawodowego i jest świadomy rozwoju osobistego w ciągu całe życie, jest zdolny do organizacji imprez sportowo-rekreacyjnych na różnych poziomach i dla różnych grup wiekowych; wykazuje aktywność i kreatywność w samodzielnym określeniu

K2_K01

K2_K03

K2_K04

K2_K05

K2_K06

K2_K07

K2_K09

Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta Samoocena efektów kształcenia

ćwiczenia

WARUNKI ZALICZENIA:

Ćwiczenia kończą się zaliczeniem na ocenę. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są oceny z przygotowanego projektu grupowego, scenariusza organizacji Dnia Sportu, Rodzinnego Festynu Rekreacyjno-Sportowego i Turnieju Kolonijnego oraz z organizacji festynu grupowego



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

25 32

Łącznie 50 50




Łącznie 2 2




1 1


1. Chrostek L., Łabaj M., Gry rekreacyjne-sport dla wszystkich. Zarząd Główny TKKF. Warszawa 1982 2. Staniszewski T., Masowe imprezy sportowo-rekreacyjne. W: Łobożewicz T. (red.), Sportowe wakacje.

RCMSKFiS. Warszawa 1996 3. Janikowska-Siatka M., Skrętowicz E., Szymańska E., Zabawy i gry ruchowe na lekcjach wychowania

fizycznego i festynach rekreacyjno-sportowych.WSiP. Warszawa 1999 4. Nawara H., Cooper A., Kolonie i obozy – zdrowe, radosne i bezpieczne. AWF, Wrocław 2008 5. Nawara H., Wypoczynek dzieci i młodzieży – scenariusz imprez. AWF, Wrocław 2005 6. Zagajewski T., Poradnik dla organizatorów wypoczynku dzieci i młodzieży Warszawa 1997


1. Lider

2. Nowe w szkole 3. Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne

PROGRAM OPRACOWAŁ: dr Grażyna Biczysko



193

GGG RRR YYY RRR EEE KKK RRR EEE AAA CCC YYY JJJ NNN EEE

Kod przedmiotu: 16.2-WP-WFD-GrRe



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : Dr Michał Bajdziński

Prowadzący: Dr Michał Bajdziński

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

Konwersato r ium 20 2 III Zaliczenie na oceną

2


konwersator ium 12 2 III Zaliczenie na oceną

2

CEL PRZEDMIOTU:

Podstawowy zasób wiedzy pedagogicznej i metodycznej związany z umiejętnością prowadzenia gier i zabaw

rekreacyjnych. Nauczanie doboru gier i zabaw rekreacyjnych do realizacji celów operacyjnych realizowanych z

osobami w różnym wieku i środowiskach społecznych. Inspiracja do kreatywnej umiejętności modyfikacji znanych

oraz tworzenia nowych gier i zabaw rekreacyjnych w zależności od warunków, posiadanych środków i miejsca ich

realizacji. Poszerzenie zasobu wiedzy o zasadach różnych gier i zabaw rekreacyjnych.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Znajomość podstawowej metodyki prowadzenia zajęć rekreacyjnych i zasobu gier i zabaw z dziećmi w szkole i na

placówce wypoczynku dzieci i młodzieży.


Podział zabaw i gier ruchowych wg. różnych kryteriów. Organizacja zajęć rekreacyjnych z zastosowaniem zabaw

i gier ruchowych, zasady doboru gier i zabaw, Posługiwanie się przyborami, przyrządami, wykorzystanie boisk i

miejsc przeznaczonych do rekreacji. Organizacja zajęć gier i zabaw rekreacyjnych z piłką, w której występuje

walka na punkty dla drużyny na przykładach: Palant, Kwadrant, Korfbal. Nauka organizacji przykładowych gier i

zabaw z kręglami: Wybijanka, Bowling, Kręgle. Nauka organizacji gier drużynowych: Unihokej, Ringo. Tworzenie i

modyfikacja znanych gier i zabaw drużynowych, podwórkowych, ludowych.


Metody słowne; z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych, wyjaśnienie. Metody eksponujące: film, pokaz.

Metoda tekstu przewodniego, praca z książką, praca z dokumentem źródłowym, projektowanie konspektów,

obserwacja uczestnicząca.


Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody


Umie zaplanować i zróżnicować oraz organizować różne

formy gier i zabaw dla osób w różnym wieku

K2_W05

Konwersacja – ocena aktywności i


Sprawdzian testowy znajomości reguł

przeprowadzania gier i zabaw plenerowych

Konwersatorium

Wiąże wiedzę z różnych dziedzin nauk o wychowaniu

fizycznym i stosuje specjalistyczną terminologię

K2_W10



194

Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody


wykorzystywaną w rekreacji


realizowania zajęć rekreacyjnych, zdrowotnych,

sportowych lub estetyki zachowań ruchowych w pracy z

różnymi grupami społecznymi

K2_U10

Wykorzystuje umiejętności ruchowe i znajomość zasobu

gier i zabaw rekreacyjnych do kompilowania lub

tworzenia nowych zabaw lub znajduje nowe

zastosowania przyborów i przyrządów stosowanych w

rekreacji

K2_U11

Jest zdolny do przewidywania zagrożeń, wrażliwy na

bezpieczeństwo własne, otoczenia i współpracowników

podczas zajęć , rekreacyjnych i sportowych w różnych

warunkach środowiskowych i pogodowych

K2_K07

Motywuje i organizuje osoby w różnym wieku do

podejmowania działań prozdrowotnych oraz wspiera

czynne uczestnictwo w rekreacji i sporcie

K2_K09

WARUNKI ZALICZENIA:

Przedmiot kończy się zaliczeniem na ocenę na podstawie średniej ocen cząstkowych z przeprowadzonych przez

studenta fragmentów gier i zabaw. Przygotowanych konspektów (3) zajęć z piłkami, kręglami i innymi przyborami

na różnych etapach edukacyjnych. Aktywny i świadomy udział w zajęciach programowych. Prowadzenie

dokumentacji z zakresu prowadzonych zabaw i gier rekreacyjnych. Test znajomości przepisów, metodyki

nauczania oraz organizacji prowadzenia poznanych zabaw i gier rekreacyjnych z progami punktowymi składający

się z pytań zamkniętych i otwartych. Minimum na uzyskanie zaliczenia to 50% punktów.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

25 28

Łącznie 50 50




Łącznie 2 2




1 1


1. Bondarowicz M. (1995) Zabawy i gry ruchowe na cztery pory roku (wiosna, lato, jesień, zima) Warszawa: Bellona.

2. Bondarowicz M. (1983): Zabawy i gry ruchowe. Podstawy metodyczne. Warszawa: AWF.

3. Bator A., Buła A., Stanek L. (2002): Popularne gry rekreacyjne. Kraków: AWF.

4. Chrostek L., Łabaj M. (1982): Gry rekreacyjne – sport dla wszystkich. Warszawa: TKKF.

5. Mielniczuk M., Staniszewski T. (1999): Stare i nowe gry drużynowe. Warszawa: Telbit.

6. Tatarczuk J. (2004): Metodyka wychowania fizycznego, Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra.



195

7. Trześniowski R. (1995): Zabawy i gry i ruchowe. Warszawa: WSiP.

8. Toczek - Werner S. (1995) Rekreacyjne gry ruchowe. Wrocław: Wydawnictwo AWF.

9. Starzyńska S. (2001) Unihokej dla małych i dużych. Gdańsk: Polska Federacja Unihokeja. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

1. Bondarowicz M., Staniszewski T. (2003): Wielka księga zabaw i gier ruchowych. Wrocław: BK

2. Falken-Verlag (1994): Każde dziecko to potrafi. Gry i zabawy z całego świata. Warszawa: Delta W-Z.

3. Fąk T., Szałtynis D.(1995): Gry rekreacyjne – sport dla wszystkich.. Zeszyt 1.Warszawa: TKKF.

4. Jotan A. (1999): Gry rekreacyjne. Warszawa: TKKF.

5. Kozdroń E., Wolański T.(1989): Metodyka zajęć rekreacyjno-ruchowych. W: T. Wolańska (red.): Rekreacja ruchowa i turystyka. Warszawa: AWF.

6. Nawara H., Nawara U. (1999): Gry i zabawy integracyjne. Wrocław: AWF.

7. Piech K., Piotrowska H., Szałtynis D. (1996): Sport dla wszystkich. Gry rekreacyjne. Zeszyt 2. Warszawa: TKKF.

8. Reichel G., Rabenstein R., Thanhoffer M. (1997): Grupa i ruch. Warszawa: CAK.

9. Szałtynis D. (1996): Sport dla wszystkich. Gry rekreacyjne w szkole. Warszawa: TKKF.

10. Mielniczuk M., Issakiewicz J. (1993) Dawne gry drużynowe - warto znowu je znać. KF. 5, 6.

PROGRAM OPRACOWAŁ:




196

GRUPA PRZEDMIOTÓW PRAKTYCZNYCH

DO WYBORU



197

TTT EEE NNN III SSS SSS TTT OOO ŁŁŁ OOO WWW YYY

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-TenS

Typ p rzedmiotu: wybieralny


Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Paweł Sroczyński

Prowadzący: mgr Paweł Sroczyński

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

2 Konwersato r ium 30 2 III Zaliczenie z oceną



CEL PRZEDMIOTU:

Opanowanie podstawowych wiadomości i umiejętności praktycznych z zakresu techniki gry i metodyki nauczania.

Nabycie umiejętności wykorzystania sprzętu do tenisa stołowego w prowadzeniu i organizowaniu zajęć na różnych etapach

edukacyjnych w szkole. Opanowanie umiejętności samodzielnego prowadzenia zajęć w różnych formach.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Wiadomości i umiejętności z zakresu metodyki wychowani fizycznego , fizjologii wysiłku fizycznego


Wykorzystanie tenisa stołowego w wychowaniu fizycznym i rekreacji, w organizacji czasu wolnego. Tenis stołowy,

jako forma zajęć prowadzonych w każdych warunkach (mała sala, korytarz, podwórko). Terminologia i oznaczenie

elementów gry, systematyka uderzeń. Ćwiczenia oswajające, gry i zabawy ze sprzętem do tenisa stołowego. Technika

poszczególnych uderzeń, poruszanie się w polu gry –zasady wykonania, opis i pokaz. Podstawy metodyczne nauczania

techniki formy i techniki stosowane w nauczaniu i doskonaleniu gry w tenisa stołowego. Style-strategie gry w tenisie

stołowym. Doskonalenie własnej techniki gry Przepisy gry w tenisa stołowego, organizacja zawodów sportowych,

sędziowanie, obserwacja.


Wykład konwersatoryjny, obserwacja, dyskusja problemowa, zajęcia praktyczne, gra symulacyjna samodzielne opracowanie materiałów metodycznych, praca w grupach,


Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody


Student zna objaśnia podstawowe pojęcia

stosowane w tenisie stołowym. Zna zasady

organizacji zawodów sportowych oraz imprez

rekreacyjnych.

K2_W05

K2_W10 Kolokwium zaliczeniowe z

progami punktowymi Konwersatorium



198

Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody


Definiuje systemy gry i zasady gry, wyjaśnia

przepisy gry, zasady sędziowania stosowane

w tenisie stołowym

Dobiera we właściwy sposób metody oraz środki

dom organizowania imprez sportowo-

rekreacyjnych z tenisa stołowego

K2_U10 Obserwacja, ocena

umiejętności praktycznych

studenta

Konwersatorium

Prezentuje umiejętności ruchowe z zakresu

elementów techniki gry w tenisa stołowego

konieczne do prowadzenie procesu

dydaktycznego na każdym etapie edukacyjnym



studenta

Konwersatorium

Opracowuje materiały metodycznych dotyczące

organizacji zajęć, zagadnień taktyki gry w tenisa

stołowego



studenta

Konwersatorium

Student wykazuje świadomość wpływu

uprawiania tenisa stołowego na sprawność

fizyczną i zdrowie


Wykazuje zaangażowanie w pracę zespołu

realizując powierzone mu zadania związane

z organizacją nauczania i przygotowaniem

imprez sportowych


Konwersatorium

Potrafi dbać o zasady bezpieczeństwa

uczestników zajęć i zawodów, jest wrażliwy na

objawy przeciążeń i przetrenowania


Konwersatorium

WARUNKI ZALICZENIA:

Ćwiczenia kończą się zaliczeniem z oceną. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: test z progami

punktowymi ze znajomości systematyki ćwiczeń, elementów techniki i taktyki z tenisa stołowego (minimum na uzyskanie

zaliczenia to 50% punktów) oraz sprawdzian umiejętności praktycznych (gra szkolna). Cenie podlega także opracowane

przez studenta materiałów metodycznych oraz obserwacja zachowań studenta podczas zajęć.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

15 27

Łącznie 55 55




Łącznie 2 2



199


1. Bucher W., 1014 Spiel – und Ubnungsformen im Tischtennis. Schorndorf 1993. 2. Gross B.U., Huber D., Tischtennis. Hamburg 1995. 3. Grubba A., Nauka tenisa stołowego w weekend. Gdańsk 1996. 4. Grycan J. Intergralny tenis stołowy. Kraków 2007, wyd. J. Grycan Table Tennis Body Mind Training 5. Hudetz R., Tenis stołowy 2000. Modest, Łódź 2005. 6. Klimkowski T., Tenis stołowy. Technika i metodyka treningu. Gdańsk 1995.


UWAGI:

PROGRAM OPRACOWAŁ: mgr Paweł Sroczyński



200

UUU ŻŻŻ YYY TTT KKK OOO WWW EEE FFF OOO RRR MMM YYY TTT AAA ŃŃŃ CCC AAA

Kod przedmiotu: 16.1-W P-W FD-UFT

Typ przedmiotu: wybieralny


Odpowiedzia lny za przedmiot : dr Marek Rokita

Prowadzący: dr Marek Rokita

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str

Forma

zal iczenia Punkty ECTS

Studia s tacjonarne

2

Konwersato r ia 30 2 III Zaliczenie z oceną


Konwersato r ia 18 III Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Doskonalenie metodyki nauczania ćwiczeń rytmiczno-tanecznych Przyswaja techniki tańca użytkowego (disco-fox, salsa, mambo, bachata, tango argentino) Poznaje sposoby konstruowania układów tanecznych w wybranych formach tanecznych Nabywa specjalistycznych umiejętności wykonywania ćwiczeń tanecznych

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Znajomość podstawowych pojęć z zakresu muzyki i rytmiki oraz podstawowe elementy technik tanecznych


doskonalenie rytmiki, rozpoznawanie rodzaju rytmu ze słuchu Technika wykonywanych elementów i kroków tanecznych. Zasady budowania choreografii w poszczególnych tańcach samodzielne prowadzenie lekcji możliwości wykorzystania zdobytych umiejętności,


Ćwiczeniowa: syntetyczno- analityczna obserwacja, samodzielne budowanie choreografii. prezentacja, pokaz, opis, objaśnienie



201


Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

Weryfikacji

Forma

zajęć

ma pogłębioną wiedzę z zakresu rytmiki oraz

wybranych technik tanecznych będących w programie

przedmiotu

K2_W09 Obserwacja, ocena umiejętności

praktycznych studenta Ćwiczenia

posiada specjalistyczne umiejętności ruchowe z

zakresu wybranych form tanecznych realizowanych w

obrębie zajęć praktycznych przedmiotu

K2_U11 Ocena prezentacji ćwiczenia

ma świadomość poziomu swojej wiedzy dotyczącej

rytmiki oraz elementów tańca, dokonuje samooceny

własnych kompetencji, zna własne ograniczenia i wie

kiedy zgłosić się do specjalistów

K2_K02 Ocena swobodnej wypowiedzi ćwiczenia

WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA:

Zaliczenie praktyczne:

Demonstruje elementy choreografii tanecznych – ocena na podstawie obserwacji zachowań Poprawnie rozróżnia i objaśnia metrum muzyczne – ocena na podstawie obserwacji zachowań

Zaliczenie teoretyczne:

Przygotowanie pokazu dotyczącego techniki tanecznej nie będącej w programie przedmiotu-ocena na podstawie prezentacji

Ocena końcowa to średnia ocen uzyskanych w poszczególnych zaliczeniach



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe




przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu, wystąpienia;

itp.)

28 30

Łącznie 60 60




Łącznie 2 2




1 1



202


1. Bednarzowa B., Młodzikowska M.: Tańce- wybór dla potrzeb wychowania fizycznego. WSWF. Gdańsk 1978.

2. Grafczyńska J.: Rytmika CPARA. Wa-wa 1963. 3. Grafczyńska J., Dąbrowska M.: Zabawy rytmiczne i umuzykalniające dla dzieci CPARA 1964. 4. Gwardys M.: Technika tańca COMUK Wa-wa 1975. 5. Kuźmińska O. Popielewska H.: Taniec rytm muzyka AWF Poznań 1995.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 6. Hryniewiecka J., Ostrowska I.: Polskie tańce narodowe w formie towarzyskiej. CPARA. Wa-

wa 1967 7. Kapczyńska M. Sroka Cz.: Tańce towarzyskie AWF, Wa-wa 1978. 8. Moll K.: Wszystkie pary tańczą Wyd. Związkowe CRZZ Wa-wa 1966. 9. Siemkowicz J.: Ćwiczenia muzyczno ruchowe PZWS Wa-wa 1972. 10. Wieczysty M.: Tańczyć może każdy PWM. Kraków. 1986.

PROGRAM OPRACOWAŁ:

dr Marek Rokita



203

ĆĆĆ WWW III CCC ZZZ EEE NNN III AAA SSS III ŁŁŁ OOO WWW EEE

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-CS



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Jacek Sajnóg

Prowadzący: mgr Jacek Sajnóg

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

konwersator ium 30 2 III Zaliczenie na oceną

2


konwersator ium 18 III Zaliczenie na oceną

2

CEL PRZEDMIOTU:

Wykształcenie nauczyciela, który będzie przygotowany do samodzielnego formułowania celów i opracowywania

programów nauczania wykorzystujących ćwiczenia siłowe do kształtowania ciała i poprawy zdrowia oraz ich

realizacji w warunkach szkolnego wychowania fizycznego. Usprawnienie studentów w zakresie techniki

wykonywania ćwiczeń siłowych na poszczególne grupy mięśniowe.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Ogólny dobry stan zdrowia. Podstawowa znajomość budowy układu mięśniowego człowieka


Geneza i historia ćwiczeń siłowych w Polsce i na świecie. Bezpieczeństwo prowadzenia zajęć. Zapoznanie z

metodyką, teorią i organizacją prowadzenia zajęć, z zakresu ćwiczeń siłowych i body-building, z osobami w

różnym wieku i o różnym stopniu zaawansowania. Wyposażenie w praktyczne umiejętności prowadzenia zajęć o

charakterze ogólnorozwojowym i siłowym na różnych etapach ontogenezy człowieka. Znajomość czynnościowa

mięśni – umiejętność doboru ćwiczeń siłowych do głównych grup mięśniowych. Specyfika ćwiczeń siłowych oraz

zasady treningowe. Metodyka i systematyka ćwiczeń w kształtowaniu sylwetki. Metody treningu siłowego (Trening

obwodowy, Metoda kulturystyczna (body building), Metoda ciężko atletyczna (progresji), Metoda izometryczna,

Metoda mieszana. Stretching – równowaga mięśniowa i prawidłowa postawa. Metody i zasady stretchingu.

Odżywianie jako nieodzowny element w treningu siłowym. Wspomaganie w treningu siłowym oraz jego wpływ na

organizm i zdrowie ćwiczącego. Doping farmakologiczny.


Zajęcia praktyczne, samodzielne opracowanie materiałów metodycznych, praca w grupach, obserwacja,


Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody


Charakteryzuje trening siłowy, objaśniać technikę wykonania ćwiczeń siłowych , dobiera specjalistyczną terminologię w zakresie ćwiczeń siłowych i treningu siłowego, dobiera ćwiczenia

K2_W05 K2_W10

Kolokwium z pytaniami otwartymi Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta

Ćwiczenia



204

Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody


na poszczególne partie mięśniowe, wybiera odpowiednie metody i środki dydaktyczne na różnych etapach edukacji

Potrafi ocenić sprawność ucznia, identyfikować

błędy i zaniedbania w praktyce

charakterystyczne dla rozwoju i budowy ciała

oraz stosować odpowiednie działania korygujące

K2_U07 Dyskusja – ocena aktywności i przygotowania merytorycznego

ćwiczenia

Potrafi zorganizować zajęcia rekreacyjne dla różnych grup społecznych

K2_U10

Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta Samoocena efektów kształcenia

ćwiczenia

Potrafi zaprezentować specjalistyczne

umiejętności ruchowe z zakresu ćwiczeń

siłowych

K2_U11 Samoocena efektów kształcenia



zawodowego, jest świadomy zmian

zachodzących w treningu siłowym, jest otwarty

na pomoc i współpracę

K2_K01 K2_K02

Obserwacje i ocena umiejętności praktycznych studenta

Jest świadomy zwiększonego ryzyka

nieszczęśliwych wypadków na zajęciach

sportowych, jest wrażliwy na zapewnienie

bezpieczeństwa sobie i uczniom, jest świadomy

wpływu na organizm środków dopingujących.



społecznych i rekreacyjnych wartości ćwiczeń

siłowych


WARUNKI ZALICZENIA:

Podstawą zaliczenia przedmiotu jest:

Przygotowanie przykładowego schematu treningowego udział w obserwacji zajęć z kulturystyki, fitness przeprowadzenie analizy statystycznej obciążeń treningowych przeprowadzenie zajęć z wybraną grupą ćwiczeniową

Ocenie podlegają:

- wiadomości teoretyczne na podstawie kolokwium - poprawne zademonstrowanie poznanych elementów technicznych ćwiczeń siłowych - opracowane przez studenta materiały metodyczne (konspekty, arkusze statystyczne, plany treningowe),

OBSERWACJA ZACHOWAŃ STUDENTA PODCZAS PRACY Z GRUPĄ ĆWICZENIOWĄ



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

25 32

Łącznie 50 50






205

Łącznie 2 2




1 1


1. Michalski Leszak : Kulturystyka . Kształtowanie Sylwetki. Wydawnictwo Literat , Toruń 2007

2. Michalski Leszek : Metody Treningowe . Kulturystyka. Wydawnictwo Literat ,Toruń 2008

3. Matella Katarzyna : Fitness. Zdrowie i Uroda. Wydawnictwo Literat, Toruń 2008

4. Atlas Anatomiczny Wydawnictwo Literat Toruń 2007

5. Matella K.atarzyna : Supersylwetka Wydawnictwo Literat 2009

6. Mizieliński Stefan : Kulturystyka WSiT Warszawa 1987

7. Arnold G.Nelson, Jouko Kokkonen : Anatomia Stretchingu WSA Białystok 2010

8. Edgar Unger : Trening siłowy Wydawnictwo Marszałek & Marszałek 2002

9. Vella Marek : Anatomia w treningu siłowym i fitness Muza S.A. Warszawa 2007

10. Kozłowski Arkadiusz : Kształtowanie ciała Kompedium wiedzy kulturystycznej. Warszawa 2008

11. Weider Joe : Kulturystyka. System Joe Weidera Agencja Wydawnicza Comes 1993

12. Orzech Janusz : Podstawy treningu siły mięśniowej. Tom I. Sport i Rehabilitacja 2004

13. Orzech Janusz : Kształtowanie sylwetki ciała. Tom III. Sport i Rehabilitacja 2002

14. Lucien Demeilles, Marek Kruszewski: Kulturystyka dla każdego, Siedmioróg 2005


1. Klein V. / Cziurlok R. : Koncept-Body Wydawnictwo Hi Tec Nutrition 1997

2. Tsatsouline Pavel : Jak ćwiczyć z odważnikami kulowymi czyli Kettle w akcji. Łódź 2010

3. Manocchia Pat : Anatomia Treningu Siłowego Buchmann 2012

4. J.P. Doutrelaux : Muskulatura i rozciąganie. Ćwicz na siłowni, AHA 2007

5. Elmar Trunz-Carlisi : Kulturystyka. Osobisty trener, RM 2011

6. Solveborn S.A.: Stretching. Sport i Turystyka 1982.

7. Stawczyk Z.: Ćwiczenia ogólnorozwojowe. AWF Poznań 2001.

8. Wade Paul : Skazany na trening , AHA 2011

9. Wade Paul : Skazany na trening 2. AHA 2011

PROGRAM OPRACOWAŁ: mgr Jacek Sajnóg

http://merlin.pl/Elmar-Trunz-Carlisi/ksiazki/person/1,389539.html



206

FFF III TTT NNN EEE SSS SSS

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-Fitn



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : Mgr Marta Dalecka

Prowadzący: Mgr Marta Dalecka

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

2




CEL PRZEDMIOTU:

Kształtowanie prawidłowej postawy ciała i zgrabnej sylwetki. Wszechstronny i harmonijny rozwój osobowości. Odczucie i uświadomienie własnego ciała. Rozwijanie zdolności i umiejętności ruchowych. Wyzwolenie własnego potencjału i kreacji. Rozwijanie aktywności fizycznej. Kształtowanie i rozwijanie zdolności rytmiczno-tanecznych, harmonii i piękna ruchu. Kształtowanie właściwych postaw prozdrowotnych. Inspirowanie do samokontroli (w rozwoju układu krążeniowo- oddechowego), sprawności, postawy i urody ciała.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Podstawowe umiejętności koordynacyjno - ruchowe.


Wpływ ćwiczeń fizycznych na organizm w okresie rozwoju.

Metody kształtowania sprawności fizycznej.

Zapoznanie studentów z nowoczesnymi formami fitness: pilates, fit ball, shape, fat burner, fitness jumping, aeroboxing, tbc, body sculp, abs, abt, step, cellulit workout, stretching, zdrowy kręgosłup.

Metodyka nauczania nowoczesnych form fitness.

Procesy fizjologiczne zachodzące w organizmie podczas podejmowania wysiłku fizycznego.

Korzystanie z wyposażenia sali gimnastycznej.

Podniesienie na wyższy poziom ogólnej sprawności fizycznej.

Samoocena sylwetki i umiejętność planowania ćwiczeń fizycznych przeciwdziałających wadom postawy i korygującym sylwetkę.

Pomoc i asekuracja, współdziałanie w zespole ćwiczebnym.

Podstawowe wiadomości na temat żywienia w sporcie.

Zagrożenia związane z wspomaganiem farmakologicznym w sporcie.

Świadomość potrzeby aktywnego wypoczynku i możliwości wpływania na zdrowie i samopoczucie poprzez stosowanie ćwiczeń fizycznych.


Analityczno - syntetyczna, syntetyczna, poglądowa; zajęcia praktyczne, samodzielne opracowanie materiałów metodycznych, praca w grupach, obserwacja.



207


Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody


Definiuje pojęcia z zakresu fitness i wie jak je

połączyć z wybranymi aspektami nauk o

zdrowiu

K2_W09 Znajomość metod stosowanych

podczas pracy- zaliczenie pidemne Konwersatorium

Objaśnia i charakteryzuje specjalistyczne

pojęcia związane z nowoczesnymi formami

fitness i wykorzystuje je w wychowaniu

fizycznym i dyscyplinach pokrewnych.

K2_W10 Test z progami punktowymi Konwersatorium

Stosuje umiejętności kierowania i

realizowania zajęć z fitness w pracy z dziećmi

na każdym etapie szkolnictwa.

K2_U10 Znajomość metod stosowanych

podczas zajęć fitness Konwersatorium

Prezentuje specjalistyczne umiejętności

ruchowe z zakresu wybranych form fitness. K2_U11 Sprawdzian praktyczny Konwersatorium

Projektuje i tworzy konspekty zajęć z

nowoczesnych form fitness. K2_U13 Projekt konspektu zajęć, prezentacja; Konwersatorium

Dba o dokształcanie zawodowe i rozwój

osobisty w ciągu całego życia, a tym samym

inspiruje i organizuje proces uczenia się

innych osób.

K2_K01 Zastosowanie poznanej wiedzy w życiu

codziennym Konwersatorium

Świadomy swojej wiedzy i umiejętności,

dokonuje samooceny własnych kompetencji,

zna własne ograniczenia i wie kiedy zgłosić

się do specjalistów.

K2_K02 Projekt indywidualny i zespołowy Konwersatorium

Dba o prestiż związany z wykonywaniem

zawodu nauczyciela wychowania fizycznego.

Dba o dobro wychowanków i właściwie pojętą

solidarność zawodową.


Dba o bezpieczeństwo własne,

podopiecznych i podczas trwania zajęć z

fitness


WARUNKI ZALICZENIA:

Podstawą zaliczenia przedmiotu jest: aktywne uczestnictwo w zajęciach fitness, udział w obserwacji zajęć fitness, metodyczne przeprowadzenie wybranej części zajęć fitness.

Ocenie podlegają: wiadomości teoretyczne zdobyte na zajęciach fitness (minimum na uzyskanie zaliczenia to

50% punktów, poprawne zademonstrowanie poznanych kroków bazowych fitness oraz elementów technicznych,

opracowane przez studenta materiałów metodycznych (konspekty, scenariusze lekcji) oraz obserwacja zachowań

studenta podczas zajęć fitness.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

15 25

Łącznie 50 50





208


Łącznie 2 2




1 1


1. Grodzka – Kubiak E., Aerobik czy fitness. Poznań 2002

2. Mrożek K., Fitness zawód czy pasja. Kraków 2007

3. Zahorska – Markiewicz B., Zasady postępowania w otyłości. Archi-Plus. Kraków, 2006

4. Górski J., Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006

5. Sornowska D., Wprowadzenie do świata fitness, Lider, nr 10, s. 19-23

6. Clemenceau, Delavier, Gundill, Stretching Ilustrowany przewodnik. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012

PROGRAM OPRACOWAŁ:

mgr Marta Dalecka



209

III. MENEDŻER SPORTU



210

OOO RRR GGG AAA NNN III ZZZ AAA CCC JJJ AAA III ZZZ AAA RRR ZZZ ĄĄĄ DDD ZZZ AAA NNN III EEE WWW SSS PPP OOO RRR CCC III EEE

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-OiZS





Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

W ykład 30 2

III

Egzamin

4

Konwersato r ium 30 2 Zaliczenie na oceną


W ykład 18

III

Egzamin

4

Konwersato r ium 18 Zaliczenie na oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Przedmiot ma za zadanie wprowadzenie studenta w zagadnienia teoretyczne i praktyczne z zakresu organizacji i

zarządzania sportem. Przedmiot ma spełnić funkcję poznawczą i aplikacyjną. Studenci powinni opanować wiedzę

dotyczącą organizacji i zarządzania w sporcie niezbędną do działalności menedżerskiej w sporcie. Studenci

zaznajamiają się z systemem organizacji i zarządzania sportem w UE i Polsce. Studenci uczą się skutecznego

zarządzania sportem w sektorze rządowym, samorządowym i prywatnym. Studenci nabywają umiejętności

samodzielnego zarządzania przedsięwzięciami w sporcie a także zasobami ludzkimi ze szczególnym

uwzględnieniem praktycznej przedsiębiorczości.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Wiedza z zakresu społecznych podstaw sportu


Model struktury organizacyjnej sportu w krajach Unii Europejskiej. Model struktury organizacyjnej sportu w Polsce. Komponenty sportu w ujęciu globalnym i lokalnym. Sport w dokumentach Unii Europejskiej. Podstawy prawne sportu w Polsce. Rządowa strategia sportu w Polsce. Struktura pragmatycznych celów w sporcie. Zarządzanie zasobami materialnymi w sporcie. Stosunki własnościowe w sporcie. Skuteczne zarządzanie firmą sportową. Zarządzanie zasobami ludzkimi w sporcie. Składowe zarządzania strukturą organizacyjną, zasobami ludzkimi i kapitałem ludzkim w sporcie. Składowe zasobów ludzkich w sporcie. Podstawowe komponenty zarządzania zasobami ludzkimi w sporcie. Miejsce zarządzania zasobami ludzkimi w w stowarzyszeniu sportowym, instytucji i w firmie sportowej. Aktywa intelektualne, jako ekonomiczne zasoby firmy sportowej. Czynniki wzrostu znaczenia funkcji personalnej w organizacji sportowej. Zarządzanie karierą w sporcie. Model zasobów ludzkich w instytucjach, organizacjach i firmach sportowych. Strategiczne zarządzanie kadrami w sporcie. Model administrowania personelem w sporcie. Cechy wyróżniające zarządzania zasobami ludzkimi w sporcie. METODY KSZTAŁCENIA:

Wykład: metoda eksponująca z wykorzystaniem prezentacji medialnych, metoda podająca Konwersatoria: praca w grupach, metoda ćwiczeniowa z wykorzystaniem środków multimedialnych, analiza dokumentów, dyskusja problemowa, samodzielne opracowywanie materiałów metodycznych, metoda twórczego rozwiązywania problemów



211


Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody




rozumianej kulturze fizycznej. Potrafi powiązać

działalność różnych struktur organizacyjnych z

założeniami ideologicznymi i polityką państwa w

stosunku do wychowania fizycznego, sportu i

rekreacji.

K2_W04


punktowymi

Bieżąca kontrola na zajęciach

Wykład

konwersatorium

Student rozumie i potrafi różnicować style życia

oraz wybrane modele zachowań prozdrowotnych,

rekreacyjnych podejmowanych przez człowieka . i

wie jak zarządzać zasobami ludzkimi w sporcie

K2_W06 Ocena zaangażowania w dyskusji

Student posiada umiejętność charakteryzowania

rożnych komponentów: wychowanie fizyczne,

sport, rekreacja, a także ich różnicowania oraz

wskazania ich społecznych funkcji. Student umie

zdefiniować i posługiwać się argumentami

dotyczącymi społecznej roli aktywności ruchowej i

ich implikacji dla zdrowego stylu życia ludzi w

różnym wieku

K2_W08 Bieżąca kontrola na zajęciach konwersatorium

Student potrafi gromadzić, analizować i oceniać za

pomocą wyspecjalizowanych narzędzi i technik

informatycznych dane związane ze społecznymi

aspektami wychowania fizycznego, sportu i

rekreacji.

K2_U6 Zadania wykonane indywidualne, konwersatorium

Student potrafi wdrażać ogólne zasady tworzenia i

rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości w

zakresie sportu i rekreacji, posiada umiejętność,

wykorzystania wiedzy z zakresu zasad

organizowania, zarządzania i kierowania na różnym

szczeblu organizacyjnym: od zespołu sportowego

do placówek prowadzących działalność oświatową,

sportową i rekreacyjną

K2_U12


przygotowania merytorycznego konwersatorium

Poddaje analizie, podstawowe komponenty

zarządzania zasobami ludzkimi w sporcie K2_K04 Ocena swobodnej wypowiedzi




określonych przez siebie lub innych zadań

związanych z zarządzaniem w sportcie

K2_K05 Samoocena efektów kształcenia konwersatorium

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykłady z przedmiotu kończy się egzaminem pisemnym z oceną. Konserwatorium kończy się pracą pisemną z

oceną. Kryteria dla poszczególnych ocen oparte są na skali punktowej (od 1-15 pkt.).




(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

35 60



212

Łącznie 100 100


Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 2,5 1,5

Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1,5 2,5

Łącznie 4 4




2 1


1. Bartkowiak M., Kompetencje menedżera a relacje międzypracownicze w organizacji uczącej się, Poznań 2011

2. Dagmara Lewicka D., Zarządzanie kapitałem ludzkim w polskich przedsiębiorstwach. Metody, narzędzia, mierniki, Warszawa 2010.

3. Klisiński J., profesjonalizacja profesjonaliści w zarządzaniu sportem, Częstochowa 2000.

4. Król H., Ludwiczyński A., Zarządzanie zasobami ludzkimi. Tworzenie kapitału ludzkiego organizacji, Warszawa 2008.

5. Łasiński G., Sprawność zarządzania organizacją sportową, Wrocław 2003.

6. Łukasiewicz G., Kapitał ludzki organizacji, Pomiar i sprawozdawczość, Warszawa 2009;

7. Organizacja kultury fizycznej, Teoria i praktyka, t II, Jaczynowski L., [red.] Warszawa 2001.

8. Organizacja kultury fizycznej, tom I, Jaczynowski L., [red.] Warszawa 1999.

9. Perechuda K., Zarządzanie firmą sportową. Wrocław 1999.

10. Perechuda K., Zarządzanie organizacją, Wrocław 1997.

11. Ryba B., Organizacja i zarządzanie sportem polskim, Warszaw 1995.

12. Ryba B., Podstawy organizacji i zarządzania instytucjami sportowymi, Warszawa 2000.

13. Współczesne problemy zarządzania sportem i turystyką. [red.] P. Halemba. Katowice 2008.

14. Zbiegień- Maciąg L., Etyka w zarządzaniu, Warszawa 1996

15. Żyśko J., System zarządzania sportem wyczynowym w wybranych krajach europejskich. Warszawa 2010.


1. Czerska M., Nagalski B., Rutka R., Organizacja i zarządzanie, Gdańsk 1994.

2. Drucker P.F.; Skuteczne zarządzanie, Warszawa, 1999.

3. Grudzewski W., Hejduk I., Projektowanie systemów zarządzania, Warszawa 2004

4. Kisielnicki J., Zarządzanie, Warszawa 2008

5. Jaczynowski L., Zarys organizacji kultury fizycznej, Warszawa 1993.

6. Kamińska-Radomska I., Kultura biznesu. Normy i formy, Warszawa 2011

7. Koźmiński A.K., Jachimowicz W., Podstawy zarządzania, Warszawa 2008

8. Robbins, S. P. DeCenzo D., Podstawy zarządzania, Warszawa, 2002

9. Stoner J. A, Freeman R. E., Gilbert D., Kierowanie, Warszawa, 2004

PROGRAM OPRACOWAŁ:




213

ZZZ AAA RRR ZZZ ĄĄĄ DDD ZZZ AAA NNN III EEE OOO BBB III EEE KKK TTT AAA MMM III SSS PPP OOO RRR TTT OOO WWW YYY MMM III

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WF-ZOS



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : mgr Bogusław Sułkowski

Prowadzący: mgr Bogusław Sułkowski

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

1




CEL PRZEDMIOTU:

Studenci poznają problemy związane z zarządzania infrastrukturą sportową i know-how sukcesu komercyjnego

obiektu sportowego. Studenci poprzez wizyty studyjne w najlepszych obiektach sportowych (WOSiR w

Drzonkowie) uzyskają istotne informacje dotyczące jakości zarządzania wybranym obiektem sportowo-

rekreacyjnym. Treści przedmiotu maja przygotować studenta w stopniu podstawowym do zarządzania obiektami

sportowymi.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Wiedza z zakresu społecznych aspektów sportu


Modele współczesnej infrastruktury sportowej. Podstawy zarządzania nieruchomościami, definicje, nieruchomości specjalnego przeznaczenia. Źródła prawa, obiekty publiczne i ich otoczenie prawne, akty prawa lokalnego. Polifunkcjonalne obiekty sportowe (zasady zarządzania). Formy organizacyjno –prawne ośrodków sportu i rekreacji (OSiR), spółka, samorządowy zakład budżetowy, jednostka budżetowa. Obiekt rekreacyjno-sportowy jako zakład pracy, nieruchomość, przedsiębiorstwo usługowe. Bezpieczeństwo użytkowania obiektów. Kultura organizacji- kodeks etyki, zakaz konkurencji, szara strefa w obiektach. Praktyczne aspekty zarządzania wybranym obiektem sportowym. Zarządzanie samorządowym zakładem budżetowy na przykładzie WOSiR Drzonków METODY KSZTAŁCENIA:

Praca w grupach podczas zajęć, metoda ćwiczeniowa z wykorzystaniem środków multimedialnych, analiza dokumentów, dyskusja problemowa, samodzielne opracowywanie materiałów metodycznych, metoda twórczego rozwiązywania problemów


Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody




rozumianej kulturze fizycznej. Potrafi powiązać

działalność różnych struktur organizacyjnych z

założeniami ideologicznymi i polityką państwa w

stosunku do wychowania fizycznego, sportu i

K2_W04 Bieżąca kontrola na zajęciach

Projekt

konwersatorium



214

Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody


rekreacji oraz zna modele współczesnej

infrastruktury sportowej i bezpieczeństwo

użytkowania obiektów.

Posiada wiedzę z zakresu społeczno-

ekonomicznych aspektów wychowania fizycznego

sportu i rekreacji i połączenia jej z jak najlepszym

zarządzaniem obiektami sportowymi



pisemnego opracowania podstawy zarządzania

infrastrukturą sportową

K2_U13 Zadania wykonane indywidualne,

projekt konwersatorium


wystąpień ustnych z tematyki zarządzania

nieruchomościami sportowymi

K2_U14






określonych przez siebie lub innych zadań

związanych z zarządzaniem obiektami sportowymi

K2_K05 Ocena zaangażowania w dyskusji konwersatorium

WARUNKI ZALICZENIA:

Ćwiczenia z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną na podstawie przygotowanej przez studentów pracy projektowej



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

14 20

Łącznie 30 30




Łącznie 1 1




1 1

LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Pastwa M., Zarządzanie finansami instytucji sportowo-rekreacyjnych, Warszawa 2000. 2. Bryx M., Podstawy zarządzania nieruchomością, Warszawa 2009. 3. Zarządzanie obiektami sportowo-rekreacyjnymi, [red. ] B. Ryba, Warszawa 2001

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Foryś B., Zarządzanie nieruchomością komercyjną, Warszawa 2008. 2. Sobczak A., Plany zarządzania nieruchomościami, Szczecin 2010

Pastwa M., Zarządzanie finansami instytucji sportowo-rekreacyjnych, Warszawa 2000.

PROGRAM OPRACOWAŁ: mgr Bogusław Sułkowski



215

MMM AAA RRR KKK EEE TTT III NNN GGG WWW SSS PPP OOO RRR CCC III EEE

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WF-MwS



Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ

Prowadzący: mgr Piotr Matecki

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

W ykład 15 1

II

Zaliczenie

2

Konwersato r ium 15 1 Zaliczenie na oceną


W ykład 9

II

Zaliczenie

2

Konwersato r ium 9 Zaliczenie na oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Zapoznanie uczestników z problematyką marketingu i sponsoringu organizacji sportowych oraz specyficznymi

uwarunkowaniami i cechami rynku sportowego. wyposażenie uczestników w umiejętność praktycznego

zastosowania podstawowych technik i metod marketingowych na rynku sportowym. przygotowanie do

samodzielnej pracy w zakresie realizacji programów marketingowych dla sportu i w oparciu o sport. zdobycie

praktycznej wiedzy z zakresu kreowania marki sportowej. pozyskiwanie nowych konsumentów sportowych.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Wiedza z zakresu społecznych podstaw sportu.


Podstawowe pojęcia i terminy marketingu sportowego. Rynek usług sportowych. Analiza cech i preferencji

potencjalnych nabywców produktów sportowych. Segmentacja rynku sportowego. Kryteria segmentacji rynku

sportowego. Zintegrowany system narzędzi marketingowych. Marketing mix. Formuła 4p, 5p, 7p – 7c. Produkt

sportowy jako narzędzie marketingu sportowego. Pojęcie produktu sportowego. Struktura produktu sportowego.

Cykl życia produktu sportowego. Różnica między towarem a usługą sportową. Kształtowanie cen i dystrybucji na

rynku sportowym. Cena a popyt. Strategie kształtowania cen. Czynniki kształtujące cenę. Strategia i taktyka cen.

Decyzje cenowe. Rodzaje dystrybucji. Kanały dystrybucji. Pojęcie promocji. Promocja działalności sportowo-

rekreacyjnej. Promocja przez sport. Formy i instrumenty promocji. Strategia promocji. Ocena skuteczności

promocji. Badania marketingowe w sporcie. Pojęcie, przedmiot, istota i cele badań. Etapy badań

marketingowych. Działalność i rola agencji marketingu sportowego. Sponsoring organizacji sportowych –

przygotowanie i realizacja programu sponsorskiego. Konsument w strategii zarządzania organizacją sportową.

Kibic jako nabywca usług oferowanych przez klub sportowy. Kreowanie marki w sporcie. Powierzchnia

reklamowa w sporcie. Marketing miejsc. Promocja miasta/regionu przez sport. Event marketing w sporcie. Case

study – przykłady wykorzystania narzędzi marketingu sportowego w praktyce.



216


Wykłady (prezentacja w power point), ćwiczenia (dyskusja, praca w grupach), case study – analiza praktycznych przykładów, realizacja przez studenta projektu zaliczeniowego.



efektów

Metody

weryf ikacj i

Forma

Zajęć

Student rozumie i potrafi analizować procesy psychospołeczne

zachodzące w sporcie masowym i kwalifikowanym. Potrafi powiązać

działalność różnych struktur organizacyjnych z założeniami

ideologicznymi i polityką państwa w stosunku do marketingu

sportowego Potrafi oceniać, weryfikować i poddać krytyce wartość

zebranych informacji

K2_W04

K2_W08

Ocena

zaangażowania

w dyskusji

Prezentacja

multimedialna

Wykład

Ćwiczenia

potrafi sformułować plan działań odpowiadających potrzebom

edukacyjnym, zdrowotnym i sprawnościowym jednostek i grup.

Potrafi gromadzić, analizować i oceniać za pomocą

wyspecjalizowanych narzędzi i technik informatycznych dane

związane ze społecznymi aspektami sportu, potrafi samodzielnie

modyfikować i tworzyć różne formy aktywności fizycznej

w zależności od warunków środowiskowych i klimatycznych oraz

posiada umiejętność przygotowania wystąpień ustnych w zakresie

grup tematycznych nauki o sporcie z zastosowaniem nowoczesnych

metod i technik. Potrafi zająć pozycję konsumenta w strategii

zarządzania organizacją sportową

K2_U05

K2_U06

K2_U12

K2_U14

Ocena

zaangażowania

w dyskusji

Projekt

zaliczeniowy

Wykład

Ćwiczenia

rozumie potrzebę dokształcania zawodowego i badania rynku

marketingowe w sporcie w ciągu całego życia, potrafi inspirować

do samodzielnej pracy w zakresie realizacji programów

marketingowych dla sportu i w oparciu o sport

K2_K01

Samoocena

efektów

kształcenia

Wykład

Ćwiczenia

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykłady z przedmiotu kończy się zaliczeniem na podstawie czynnego uczestnictwa w zajęciach i obecności Ćwiczenia kończą się pisemną pracą projektową.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

25 30

Łącznie 55 55




Łącznie 2 2




1 1

LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Kreowanie marki w sporcie, [red.] Mruk H., Chłodnicki M. Poznań 2008. 2. M. Datko, Sponsoring, strategia, promocja, komunikacja, Poznań 2003.



217

3. Marketing Sportowy - teoria i praktyka, Mruk H. [red.], Poznań 2004. 4. Marketing Sportowy, Szanse, Zagrożenia, Możliwości, Korzyści, [red.] Mruk H. Poznań 2003. 5. Marketingowe zarządzanie sportem, [red.] K. Kropielnicki, P. Matecki, H. Mruk, P. Przybylska, R. Śliwowski,

Poznań 2007. 6. Marketingowo o sporcie [red.] P. Jardanowski, K. Kropielnicki, P. Matecki, H. Mruk, Poznań 2005. 7. Mruk H. (red.), Podstawy Marketingu, Poznań 1999. 8. Mruk H., Matecki P., Kropielnicki K. [red.], Marketing dla sportu, Poznań 2006 – wskazane artykuły.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Kurzawski K., Zarządzanie firmą sportową, [red.] K. Perechudy. 2. Panfil R., Zarządzanie produktem klubu sportowego, Warszawa 2004 3. Polakowska-Kujawa J., Kujawa M., Sponsoring: aspekty prawne i gospodarcze, W-wa 1994. 4. Stecki L., Sponsoring, TNOiK ,,Dom Organizatora”, Toruń 2000.

PROGRAM OPRACOWAŁ:

mgr Piotr Matecki



218

MMM AAA SSS SSS MMM EEE DDD III AAA WWW SSS PPP OOO RRR TTT CCC III

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-MMwS

Typ p rzedmiotu: Wybieralny


Odpowiedzia lny za p rzedmiot : dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ


mgr Maciej Noskowicz

Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

1


Studia niestac jonarne


CEL PRZEDMIOTU:

Przedmiot przygotowuje studentów do kontaktów z mass mediami, szczególnie w zakresie wiedzy o mediach

(prasa, radio, telewizja, Internet ). Student pozna podstawowe informacje na temat dziennikarstwa sportowego,

specyfiki pracy redaktorów telewizyjnych i radiowych. Student uzyska również podstawowe informacje

dotyczących pracy komentatora i spikera sportowego. Student posiądzie przygotowanie dotyczące umiejętności

udzielania wywiadów radiowych, uczestnictwa w konferencjach prasowych i wystąpień przed kamerą.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Wiedza z zakresu społecznych aspektów sportu.


Mass media w sporcie (prasa, radio, telewizja, Internet). Zagadnienia prawne- prawo mediów w dostępie do

informacji sportowych. Prawa do transmisji telewizyjnych w Unii Europejskiej – umowy o transmisję. Prawa i

obowiązki sportowca związane z transmisjami sportowymi. Rodzaje i charakterystyka kontaktów z mass mediami.

Specyfika pracy redaktorów telewizyjnych i radiowych. Praca komentatora i spikera sportowego. Udzielanie

wywiadów radiowych, uczestnictwo w konferencjach prasowych i wystąpieniach przed kamerą. Współpraca

pomiędzy menedżerami sportu i przedstawicielami sportowych mass mediów.


Praca w grupach podczas zajęć, metoda ćwiczeniowa z wykorzystaniem środków multimedialnych, analiza dokumentów, dyskusja problemowa, samodzielne opracowywanie materiałów metodycznych, metoda twórczego rozwiązywania problemów


Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody




rozumianej kulturze fizycznej z punktu widzenia

pracy komentatora i spikera sportowego.


Projekt

konwersatorium



219

Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody


Posiada wiedzę z zakresu społeczno-

ekonomicznych aspektów wychowania fizycznego

sportu i rekreacji i połączenia jej z pracą

dziennikarza sportowego,.



konferencji prasowej dla komentatorów sportowych

oraz sportowców

K2_U13 Zadania wykonane indywidualne,

projekt konwersatorium


wystąpień w konferencjach prasowych i

wystąpieniach przed kamerą

K2_U14




w kontaktach z mass mediami oraz dziennikarstwa

sportowego

K2_K05 Ocena zaangażowania w dyskusji konwersatorium

WARUNKI ZALICZENIA:

Ćwiczenia z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną na podstawie przygotowanej przez studentów pracy projektowej



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

14 20

Łącznie 30 30




Łącznie 1 1




1 1

LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Andrews P., Dziennikarstwo sportowe. Praktyczny przewodnik. Kraków 2009. 2. Bauer Z., Dziennikarstwo wobec nowych mediów. Historia, teoria, praktyka. Kraków 2009. 3. Bourdieu P., O telewizji. Panowanie dziennikarstwa. Warszawa 2009. 4. Boyd A., Dziennikarstwo radiowo- telewizyjne. Kraków 2006. 5. Gwóźdź A., Media – eros – przemoc. Sport w czasach popkultury. Kraków 2003. 6. Marchwiany R., Sport w mediach. Konteksty społeczne i kulturowe. Wrocław 2009. 7. Sport i media- problemy prawne. [red] M. Kępińskiego. Poznań 1997.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Cienkowski W., Język i styl dziennikarzy i sprawozdawców sportowych. [w] Język dla wszystkich. Warszawa

1978. s. 155-158. 2. Dayan D., Katz E., Wydarzenia medialne. Historia transmitowana na żywo. Warszawa 2008. 3. Fras J., Dziennikarski język warsztatowy. Wrocław 1999. 4. Furman W., Gatunki dziennikarskie – specyfika ich tworzenia i redagowania. Rzeszów 2000. 5. Harcup T., Dziennikarstwo: teoria i praktyka. Łódź 2010.

Ostrowski A., Dziennikarstwo sportowe. Wrocław 2003.

PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. Piotr Godlewski prof. UZ, mgr Maciej Noskowicz



220

PPP LLL AAA NNN OOO WWW AAA NNN III EEE III OOO RRR GGG AAA NNN III ZZZ AAA CCC JJJ AAA III MMM PPP RRR EEE ZZZ SSS PPP OOO RRR TTT OOO WWW YYY CCC HHH

Kod przedmiotu: 16.1-WP-WFD-POIS

Typ p rzedmiotu: Wybieralny




Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

W ykład 15 1

IV

Zaliczenie

4



W ykład 9

IV

Zaliczenie

4


CEL PRZEDMIOTU:

Student w przedmiocie planowanie i organizacja imprez sportowych nabywa wiedzę z zakresu podstaw

teoretycznych, klasyfikacji, planowania i realizacji imprez sportowych i rekreacyjnych. Studenci zaznajamiają się z

zagadnieniami prawnymi i logistycznymi i dotyczącymi bezpieczeństwa w organizacji imprez rekreacyjnych.

Nabywa umiejętności samodzielnego planowania i organizacji różnych imprez sportowych i rekreacyjnych. Po

zrealizowaniu programu student potrafi zarządzać imprezą rekreacyjną.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Wiedza z zakresu społecznych podstaw sportu


Wykład: Podstawy prawne organizowania imprez o charakterze sportowych i rekreacyjnych. Klasyfikacja i cechy

imprez sportowych i rekreacyjnych. Zasady planowania i programowania imprez rekreacyjnych. Fazy planowania

imprezy rekreacyjnej. Zasady bezpieczeństwa imprez rekreacyjnych. Regulaminy organizacyjne imprez

sportowych i rekreacyjnych.

Konwersatorium :Harmonogram imprezy sportowej i rekreacyjnej. Scenariusz imprezy sportowej i rekreacyjnej.

Kosztorys imprezy sportowej i rekreacyjnej. Rozliczanie imprezy. Ryzyko w planowaniu i organizacji imprez

sportowych i rekreacyjnych. Przygotowanie logistyczne i organizacja imprez sportowych i rekreacyjnych. Zasoby

materialne, urządzenia, obiekty sportowe i rekreacyjne, sprzęt sportowy i rekreacyjny. Zarządzanie imprezą



Wykład: metoda eksponująca z wykorzystaniem prezentacji medialnych, metoda podająca Konwersatorium: praca w grupach podczas zajęć, metoda ćwiczeniowa z wykorzystaniem środków multimedialnych, analiza dokumentów, dyskusja problemowa, samodzielne opracowywanie materiałów metodycznych, metoda twórczego rozwiązywania problemów



221


Opis

Efektu

Symbole

efektów

Metody



psychospołeczne zachodzące w planowaniu i

organizacji imprez sportowych K2_W04


punktowymi


Wykład

konwersatorium

Student rozumie i potrafi różnicować style życia

oraz wybrane modele zachowań prozdrowotnych,

rekreacyjnych , planowanych i podejmowanych

przez człowieka .


Ocena zaangażowania w dyskusji konwersatorium

Student potrafi wdrażać ogólne zasady tworzenia i

rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości w

zakresie sportu i rekreacji, posiada umiejętność,

wykorzystania wiedzy z zakresu zasad

organizowania, planowania i kierowania na różnym

szczeblu organizacyjnym: od zespołu sportowego

do placówek prowadzących działalność oświatową,


K2_W 12


prowadzenie festynu, zadanie

wykonane grupowo

konwersatorium

Formułuje plan działań imprez sportowo-

rekreacyjnych odpowiadający potrzebom

edukacyjnym, zdrowotnym i sprawnościowym

jednostek i grup

K2_U05 Zadania wykonane indywidualne, konwersatorium

Student potrafi gromadzić, analizować i oceniać za

pomocą wyspecjalizowanych narzędzi i technik

informatycznych dane związane ze społecznymi

aspektami planowania i organizowania imprez

sportowych

K2_U06




Wykład

konwersatorium

Student posiada zaawansowane umiejętności

kierowania i realizowania zajęć rekreacyjnych,

zdrowotnych, sportowych z różnymi grupami

społecznymi

K2_U10 ocena aktywności i przygotowania

merytorycznego konwersatorium

Potrafi samodzielnie modyfikować i tworzyć różne

formy planowania i organizacji aktywności fizycznej

w zależności od warunków środowiskowych i

klimatycznych

K2_U12 Samoocena efektów kształcenia konwersatorium

Student wykazuje wiedzę w zakresie

umożliwiającym sprawowanie przywództwa

i wykazanie się przedsiębiorczością w planowaniu i

organizacji imprez sportowo-rekreacyjnych

K2_K04 ocena aktywności i przygotowania

merytorycznego

Wykład,

konwersatorium

Student wykazuje się aktywnością i

kreatywnością w samodzielnym określeniu

priorytetów i podejmowania działań służących

realizacji planów związanych z organizacją

imprez sportowo-rekreacyjnych

K2_K05 ocena aktywności i przygotowania

merytorycznego konwersatorium

potrafi motywować osoby w różnym wieku do

podejmowania działań prozdrowotnych oraz

planowania i organizacji czynnego

uczestnictwa w aktywności fizycznej

K2_K09 Samoocena efektów kształcenia konwersatorium

WARUNKI ZALICZENIA:

Wykład z przedmiotu kończy się pracą pisemną z oceną. Kryteria dla poszczególnych ocen oparte są na skali punktowej (od 1-15 pkt.).

Zaliczenie konwersatorium odbywa się na podstawie przygotowania scenariuszy imprez sportowo-rekreacyjny i aktywnego udziału studenta w organizacji (prowadzenie imprez, pomoc w organizacji imprez cyklicznych w



222

środowisku i uczelni – „Bachanalia”, Dzień dziecka, Mikołajki – MOSIR, imprezy „Winobranie”. Oceniany jest projekt scenariusza, zaangażowanie i umiejętności w pełnieniu funkcji organizatora.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe





wystąpienia; itp.)

35 60

Łącznie 100 100




Łącznie 4 4




2 1

LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Allen J., Organizacja imprez. Warszawa 2006 2. Bezpieczeństwo zdrowia i życia uczestników imprez sportowych, turystycznych i rekreacyjnych,

Krajowa Federacja Sportu dla Wszystkich, Warszawa 2001 3. Gadziński B.: Program festynu rekreacyjno-sportowego. Wych. Fiz. i Higiena Szkolna nr 2/86. 4. Organizacja wycieczek szkolnych, obozów stałych i wędrownych. Rekreacyjne gry ruchowe na

obozach i wycieczkach. Red. J. Gołaszewski, S. Paterka, A. Wieczorek. Poznań 2000 5. Pastwa M., Zarządzanie finansami instytucji sportowo-rekreacyjnych, Polska Korporacja Menedżerów

Sportu, nr 15, Warszawa 2000. 6. Podstawy prane bezpieczeństwa imprez sportowych., red. A. Baczewski, B. Ryba. Polska Korporacja

Menedżerów Sportu, nr 222, Warszawa 2003. 7. Poradnik organizatora rekreacji fizycznej. - (pod redakcji Humena W.) Warszawa TKKF, 1971 r. 8. Ryba B., Organizacja imprez sportowych, Polska Korporacja Menadżerów Sportu, Warszawa 1998. 9. Strugarek J., Organizacja i prowadzenie imprez sportowych, rekreacyjnych i turystycznych, Poznań

2007

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Cendrowski Z., Poradnik Młodzieżowego organizatora sportu. Warszawa, 1977 r. 2. Dębski J., Rola wybranych organizacji społecznych w upowszechnianiu kultury fizycznej, AWF,

Kraków 1986. 3. Metodyka rekreacji ruchowej, Podręcznik dla potrzeb szkolenia kadr TKKF, ZG TKKF, Warszawa

1993.

PROGRAM OPRACOWAŁ:




223

MODUŁ PRAKTYKA PEDAGOGICZNA



224

PPP RRR AAA KKK TTT YYY KKK AAA PPP EEE DDD AAA GGG OOO GGG III CCC ZZZ NNN AAA CCC III ĄĄĄ GGG ŁŁŁ AAA 111

Kod przedmiotu: 05.9-WP-WFD-PPed





Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

4

Ćwiczenia 70 III Zaliczenie z oceną


Ćwiczenia 70 III Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Celem praktyki jest kształcenie właściwych umiejętności i nawyków w przyszłej pracy nauczyciela wychowania fizycznego, wdrażanie studentów do samodzielnego stosowania zdobytej wiedzy przez udział w całokształcie życia szkoły, ze szczególnym uwzględnieniem metod, form i zasad stosowanych przez prowadzenie zajęć ruchowych. 1. Zweryfikowanie wiedzy teoretycznej w działaniach praktycznych. 2. Wdrażanie studentów do samodzielnej pracy w szkołach i instytucjach opiekuńczo – wychowawczych w postaci planowania i organizowania różnorodnych zajęć sportowych. 3. Zdobywanie nowych doświadczeń oraz gromadzenie w toku obserwacji wiedzy o funkcjonowaniu instytucji. 4. Zapoznanie się z charakterem pracy, zadaniami oraz warsztatem metodycznym nauczyciela wychowania fizycznego. 5. Stworzenie warunków do samooceny własnych działań, rozpoznania swoich predyspozycji do roli nauczyciela i animatora zajęć sportowych w szkole.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Zaliczenie ciągłej praktyki pedagogicznej w szkole podstawowej.


Zapoznanie się z zadaniami instytucji, jej strukturą, formami i metodami pracy, strukturą formalno-prawną. Zapoznanie się z programami działania oraz planem pracy w okresie odbywania praktyki. Prowadzenie dokumentacji: sprawozdań z odbytych hospitacji zajęć, sporządzania konspektów na poszczególnych lekcjach wychowania fizycznego według planu praktyki, dokumentacji innych prac studenta podczas praktyki (udział w konferencjach, posiedzeniach Rad Pedagogicznych, zawodach sportowych itp.).


Metoda działań praktycznych


Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć


nauczyciela wychowania fizycznego na różnych K2_W05 Indywidualne prowadzenie zajęć

Ćwiczenia



225

Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

etapach edukacji

potrafi dobrać specjalistyczną terminologię


i w dyscyplinach pokrewnych

K2_W10

Indywidualne prowadzenie zajęć

Ćwiczenia

potrafi opisać i objaśnić wiedzę z zakresu




K2_W09 Indywidualne prowadzenie zajęć

Ćwiczenia

zaprezentować umiejętności kierowania i


sportowych lub estetyki zachowań ruchowych w

pracy z różnymi grupami społecznymi

K2_U10 Indywidualne prowadzenie zajęć Ćwiczenia

potrafi wdrażać specjalistyczne umiejętności

ruchowe z zakresu wybranych form aktywności

fizycznej (rekreacyjnych, zdrowotnych, sportowych

i estetycznych)


sporządzić pisemnie opracowania w zakresie

dyscyplin o kulturze fizycznej K2_U13 Indywidualne prowadzenie zajęć

Ćwiczenia

rozumie potrzebę dokształcania zawodowego i


inspirować i organizować proces uczenia się innych

osób

K2_K01 Indywidualne prowadzenie zajęć Ćwiczenia

ma świadomość poziomu swojej wiedzy i

umiejętności, dokonuje samooceny własnych

kompetencji, zna własne ograniczenia i wie kiedy



potrafi tworzyć prestiż związany z wykonywaniem

zawodu nauczyciela wychowania fizycznego, dba o

dobro wychowanków i właściwie pojętą



Dba o bezpieczeństwo własne, otoczenia i


rekreacyjnej, zdrowotnej i sportowej


Chętnie motywuje osoby w różnym wieku do


czynnego uczestnictwa w aktywności fizycznej


WARUNKI ZALICZENIA:

Zaliczenie z oceną (zgodnie z opinią nauczyciela). Weryfikacja dokumentacji praktyk (konspektów lekcji, sprawozdań z odbytych hospitacji) przez pracownika odpowiedzialnego z ramienia Uczelni.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe




226




wystąpienia; itp.)

90 90

Łącznie 100 100




Łącznie 4 4




4 4


1. Tatarczuk J., 2011, Metodyka wychowania fizycznego. Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego. Uniwersytet Zielonogórski. Zielona Góra. 2. Tatarczuk J., 2011, Wychowanie fizyczne w edukacji wczesnoszkolnej. WSP, Zielona Góra.

3. Stawczyk Zb., 1993, Ćwiczenia ogólnorozwojowe. Skrypty 64. AWF Poznań.

4. Wieczorek A., 2004, Normy prób sprawności specjalnej w grupach zespołowych oraz wybranych przejawów zdolności

motorycznych studentów wychowania fizycznego, AWF Poznań.

5. Talaga J., 2004, Sprawność fizyczna. Testy. Zysk i S-ka, Poznań.

6. Tatarczuk J., 1977, Kontrola i ocena postępów ucznia z zakresu wychowania fizycznego. Testy sprawności ogólnej i

specjalnej, JKNiBO, Zielona Góra.

7. Bronikowski M., (red.), 2002, Metodyka wychowania fizycznego w zreformowanej szkole, EMiP, Poznań.

8. Trześniowski R., 1995, Zabawy i gry ruchowe, WSiP, Warszawa.

9. Pańczyk W., Warchoł K., 2008, W kręgu teorii, metodyki i praktyki współczesnego wychowania fizycznego, Uniwersytet

Rzeszowski.

10. VI Sejmik Szkolnej Kultury Fizycznej, 2004, MENiS, Warszawa.

11. Wychowanie fizyczne i sport w szkole (2010), Kancelaria Senatu, Warszawa.

12. „Lider”.

13. „Kultura fizyczna”.




227

PPP RRR AAA KKK TTT YYY KKK AAA PPP EEE DDD AAA GGG OOO GGG III CCC ZZZ NNN AAA CCC III ĄĄĄ GGG ŁŁŁ AAA 222

Kod przedmiotu: 05.9-WP-WFD-PPed





Forma zajęć

Lic

zb

a g

od

zin

w s

em

es

trz

e

Lic

zb

a g

od

zin

w t

yg

od

niu

Se

me

str


ECTS

Studia s tacjonarne

4

Ćwiczenia 80 IV Zaliczenie z oceną


Ćwiczenia 80 IV Zaliczenie z oceną

CEL PRZEDMIOTU:

Celem praktyki jest kształcenie właściwych umiejętności i nawyków w przyszłej pracy nauczyciela wychowania fizycznego, wdrażanie studentów do samodzielnego stosowania zdobytej wiedzy przez udział w całokształcie życia szkoły, ze szczególnym uwzględnieniem metod, form i zasad stosowanych przez prowadzenie zajęć ruchowych. 1. Zweryfikowanie wiedzy teoretycznej w działaniach praktycznych. 2. Wdrażanie studentów do samodzielnej pracy w szkołach i instytucjach opiekuńczo – wychowawczych w postaci planowania i organizowania różnorodnych zajęć sportowych. 3. Zdobywanie nowych doświadczeń oraz gromadzenie w toku obserwacji wiedzy o funkcjonowaniu instytucji. 4. Zapoznanie się z charakterem pracy, zadaniami oraz warsztatem metodycznym nauczyciela wychowania fizycznego. 5. Stworzenie warunków do samooceny własnych działań, rozpoznania swoich predyspozycji do roli nauczyciela i animatora zajęć sportowych w szkole.

WYMAGANIA WSTĘPNE:

Zaliczenie ciągłej praktyki pedagogicznej w gimnazjum.


Zapoznanie się z zadaniami instytucji, jej strukturą, formami i metodami pracy, strukturą formalno-prawną. Zapoznanie się z programami działania oraz planem pracy w okresie odbywania praktyki. Prowadzenie dokumentacji: sprawozdań z odbytych hospitacji zajęć, sporządzania konspektów na poszczególnych lekcjach wychowania fizycznego według planu praktyki, dokumentacji innych prac studenta podczas praktyki (udział w konferencjach, posiedzeniach Rad Pedagogicznych, zawodach sportowych itp.).


Metoda działań praktycznych


Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć


nauczyciela wychowania fizycznego na różnych K2_W05 Indywidualne prowadzenie zajęć

Ćwiczenia



228

Opis

efektu

Symbole

efektów

Metody

weryfikacji

Forma

zajęć

etapach edukacji

potrafi dobrać specjalistyczną terminologię


i w dyscyplinach pokrewnych

K2_W10

Indywidualne prowadzenie zajęć

Ćwiczenia

potrafi opisać i objaśnić wiedzę z zakresu




K2_W09 Indywidualne prowadzenie zajęć

Ćwiczenia

zaprezentować umiejętności kierowania i


sportowych lub estetyki zachowań ruchowych w

pracy z różnymi grupami społecznymi


potrafi wdrażać specjalistyczne umiejętności

ruchowe z zakresu wybranych form aktywności

fizycznej (rekreacyjnych, zdrowotnych, sportowych

i estetycznych)


sporządzić pisemnie opracowania w zakresie

dyscyplin o kulturze fizycznej K2_U13 Indywidualne prowadzenie zajęć

Ćwiczenia

rozumie potrzebę dokształcania zawodowego i


inspirować i organizować proces uczenia się innych

osób


ma świadomość poziomu swojej wiedzy i

umiejętności, dokonuje samooceny własnych

kompetencji, zna własne ograniczenia i wie kiedy



potrafi tworzyć prestiż związany z wykonywaniem

zawodu nauczyciela wychowania fizycznego, dba o

dobro wychowanków i właściwie pojętą



Dba o bezpieczeństwo własne, otoczenia i


rekreacyjnej, zdrowotnej i sportowej


Chętnie motywuje osoby w różnym wieku do


czynnego uczestnictwa w aktywności fizycznej


WARUNKI ZALICZENIA:

Zaliczenie z oceną (zgodnie z opinią nauczyciela). Weryfikacja dokumentacji praktyk (konspektów lekcji, sprawozdań z odbytych hospitacji) przez pracownika odpowiedzialnego z ramienia Uczelni.



(w godz.)


(w godz.)

Godziny kontaktowe




229




wystąpienia; itp.)

80 80

Łącznie 90 90




Łącznie 4 4




4 4


1. Tatarczuk J., 2011, Metodyka wychowania fizycznego. Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego. Uniwersytet Zielonogórski. Zielona Góra. 2. Tatarczuk J., 2011, Wychowanie fizyczne w edukacji wczesnoszkolnej. WSP, Zielona Góra.

3. Stawczyk Zb., 1993, Ćwiczenia ogólnorozwojowe. Skrypty 64. AWF Poznań.

4. Wieczorek A., 2004, Normy prób sprawności specjalnej w grupach zespołowych oraz wybranych przejawów zdolności

motorycznych studentów wychowania fizycznego, AWF Poznań.

5. Talaga J., 2004, Sprawność fizyczna. Testy. Zysk i S-ka, Poznań.

6. Tatarczuk J., 1977, Kontrola i ocena postępów ucznia z zakresu wychowania fizycznego. Testy sprawności ogólnej i

specjalnej, JKNiBO, Zielona Góra.

7. Bronikowski M., (red.), 2002, Metodyka wychowania fizycznego w zreformowanej szkole, EMiP, Poznań.

8. Trześniowski R., 1995, Zabawy i gry ruchowe, WSiP, Warszawa.

9. Pańczyk W., Warchoł K., 2008, W kręgu teorii, metodyki i praktyki współczesnego wychowania fizycznego, Uniwersytet

Rzeszowski.

10. VI Sejmik Szkolnej Kultury Fizycznej, 2004, MENiS, Warszawa.

11. Wychowanie fizyczne i sport w szkole (2010), Kancelaria Senatu, Warszawa.

12. „Lider”.

13. „Kultura fizyczna”.


Documents

WYCHOWANIE FIZYCZNE€¦ · Wychowanie fizyczne w Uniwersytecie Zielonogórskim, należy podkreślić, że od kilku lat środowiska lokalne, władze miasta, działacze sportowi i