Πολυτεχνείο 1973

Πόσα χρόνια

πέρασαν από

τότε;

1973 - 2014

41 χρόνια

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Το Πολυτεχνείο είναι ένα Πανεπιστήμιο που βρίσκεται στην Αθήνα. Εκεί πηγαίνουν νέοι και νέες και σπουδάζουν. Τους ονομάζουν φοιτητές.

Από το 1967, στην Ελλάδα δεν υπήρχε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Δηλαδή, οι ΄Ελληνες δεν μπορούσαν να ζουν πια ελεύθεροι, να αποφασίζουν μόνοι τους για τη ζωή τους, δεν ήταν χαρούμενοι. Κάποιοι άνθρωποι πήραν με τη βία την εξουσία και έγιναν αυτοί κυβερνήτες της Ελλάδας. Τους ονόμασαν δικτάτορες και με μία λέξη ΧΟΥΝΤΑ.

Ο Ι ΔΙΚΤΑΤΟΡΕΣ

Λίγο ακόμα• Λίγο ακόμα θα ιδούμε (2)

• Τις αμυγδαλιές ν’ ανθίζουν (3)

• Λίγο ακόμα θα ιδούμε

• Τα μάρμαρα να λάμπουν, να λάμπουν στον ήλιο

• Τη θάλασσα να κυματίζει

• Λίγο ακόμα να σηκωθούμε

• Λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα.....

Και οι Έλληνες τι έκαναν; Το δέχτηκαν;

• Κάποιοι έσκυψαν το κεφάλι και το δέχτηκαν.

• Κάποιοι αντέδρασαν στην αρχή, αλλά φοβήθηκαν ύστερα.

• Κάποιοι αντέδρασαν μα τους περίμενε η φυλακή, η εξορία, τα βασανιστήρια και κάποιες φορές ο θάνατος.

Ξέρετε τι έγινε; Οι φοιτητές άρχισαν να οργανώνονται. Η αρχή έγινε στη Νομική Σχολή . Εδώ γίνονται οι πρώτες διαδηλώσεις. Να και ένα πανό που γράφει «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»

Εδώ βλέπετε τα Προπύλαια του Πολυτεχνείου κι ένα πανό που γράφει «ΟΧΙ ΣΤΗ ΧΟΥΝΤΑ»

Ο Ραδιοσταθμός του Πολυτεχνείου

......γεμίζουν οι δρόμοι

Ποιος τη ζωή μου ποιος την κυνηγά....• Ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά

• να την ξεμοναχιάσει μες στη νύχτα;

• Ουρλιάζουν και σφυρίζουν φορτηγά

• σαν ψάρι μ’ έχουν κλείσει μες στα δίχτυα.

• Για κάποιον μες στον κόσμο είν’ αργά.

• Ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά;

• Ποιος τη ζωή μου, ποιος παραφυλά

• στου κόσμου τα στενά ποιος σημαδεύει;

• Πού πήγε αυτός που ξέρει να μιλά

• Που ξέρει πιο πολύ και να πιστεύει;

• Για κάποιον μες στον κόσμο είν’ αργά.

• Ποιος τη ζωή μου, ποιος την κυνηγά;

.....Η Αθήνα ξύπνησε

....Πανηγύρι Λευτεριάς

Και οι συγκρούσεις άρχισαν.......

....τα τανκς ξεκίνησαν

Τίποτα δεν τους σταματά.....

Η επόμενη μέρα

Η Κατεστραμμένη πόρτα

Η ΛΕΥΤΕΡΙΑ

ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ

ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ

ΚΑΤΑΚΤΙΕΤΑΙ

ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ

• Ήταν πρωί τ’ Αυγούστου κοντά στη ροδαυγή• Βγήκα να πάρω αέρα στην ανθισμένη γη.• Βλέπω μια κόρη κλαίει σπαραχτικά θρηνεί• Σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί.• Είχεν αντρειά και θάρρος κι αιώνια θα θρηνώ• Το πηδηχτό του βήμα το γέλιο το γλυκό.• Ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή• Σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί.• Ω, να ‘ταν σκοτωμένο στου αρχηγού το πλάι• Και μόνον από βόλι Εγγλέζου να ‘χε πάει.• Κι από απεργία πείνας μέσα στη φυλακή • Θα ‘ταν τιμή μου που ‘χασα το γελαστό παιδί.• Βασιλικιά μου αγάπη, μ’ αγάπη θα στο λέω• Για τ’ ό,τι έκανες αιώνια θα σε κλαίω.• Γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ• Δόξα τιμή στ’ αξέχαστο, το γελαστό παιδί.• Βασιλικιά μου αγάπη, μ’ αγάπη θα στο λέω• Για τ’ ό,τι έκανες αιώνια θα σε κλαίω.• Γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ• Δόξα τιμή στ’ αξέχαστο, το γελαστό παιδί.

ΜΝΗΜΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1973

17 Νοέμβρη – Το σύνθημα

• Μια τέτοια μέρα σαν κι αυτή, μια γκρίζα μέρα και μουντή

• Μια αγκαλιά από παιδιά,φώναξαν όλα δυνατά...

• Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία.

• Η αγάπη και η ειρήνη από ψηλά, δυο ταξιδιάρικα πουλιά

• Πέταξαν πιο κάτω χαμηλά, φώναξαν με τα παιδιά..

• Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία.

• Ας γίνουμε κι εμείς παιδιά μια αγκαλιά από φιλιά

• Με μια ψυχή, με μια φωνή για να φωνάξουμε μαζί..

• Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία.