Γιατί στο Βυζάντιο ;

Εργασία της ομάδας των «Ιστορικών» στο πλαίσιο του μαθήματος της Ιστορίας Β΄ Γυμνασίου, στην ενότητα:

«Από τη Ρώμη στη «Νέα Ρώμη» Συντονιστής: Ανανιάδης Χάρης | Β1

2ο Γυμνάσιο Ν. Μουδανιών. Υπεύθυνος καθηγητής: Σακατζιάδης Κώστας

Από τη Ρώμη στη Νέα Ρώμη

Οι ρίζες της ονομασίαςΤο όνομα «Βυζάντιο» προήλθε από την επιλογή του Μεγάλου Κωνσταντίνου να μετατρέψει την αρχαία ελληνική αποικία Βυζαντίς σε πρωτεύουσα της νέας αυτοκρατορίας και να τη μετονομάσει σε Κωνσταντινούπολη, δηλαδή πόλη του Κωνσταντίνου. O όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 16ο αιώνα και καθιερώθηκε στην επιστημονική ορολογία το 17ο χαρακτηρίζοντας έτσι την ιστορία των 11 περίπου αιώνων.

Η μεταφορά της πρωτεύουσας

Το 324 μ.Χ. ο Κωνσταντίνος Α’ έγινε μονοκράτορας και αποφάσισε να μεταφέρει την πρωτεύουσα του Ρωμαϊκού Κράτους από τη Δύση στην Ανατολή. Έτσι το 324 αποτελεί τη χρονιά «αφετηρία» της σπουδαίας Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Η τακτική των αυτοκρατόρωνΟι ρωμαίοι αυτοκράτορες επέλεγαν συχνά μια πόλη της αρεσκείας τους, ανάλογα με το κέντρο βάρους της εξωτερικής τους πολιτικής· εκεί έχτιζαν το ανάκτορό τους, για να διαμένουν και να διοικούν την αυτοκρατορία όσο διάστημα δεν περιόδευαν ή δε βρίσκονταν σε εκστρατεία. Έτσι ο Διοκλητιανός είχε επιλέξει τη Νικομήδεια,

ενώ ο Γαλέριος τη Θεσσαλονίκη. Ωστόσο, η Ρώμη εξακολουθούσε να θεωρείται πρωτεύουσα του κράτους και κέντρο της αυτοκρατορίας…

Η ψυχική αποξένωση προώθησε την απόφαση για την αποφασιστική αλλαγή…

Kατά τη διάρκεια των εορτασμών για την επέτειο των 20 χρόνων από την αναγόρευση του Κωνσταντίνου σε Αύγουστο (326) σημειώθηκαν κάποια επεισόδια, που έδωσαν στον αυτοκράτορα να καταλάβει ότι ενδεχομένως ο λαός της Ρώμης δεν ήταν πλήρως με το μέρος του. Επίσης, τον υποστήριζε και μέρος της συγκλητικής τάξης, που έβλεπε στο πρόσωπο του δυναμικού αυτοκράτορα μια απειλή για τα κεκτημένα δικαιώματά της. Έτσι ο Κωνσταντίνος επέλεξε, τέσσερα χρόνια μετά την επίσημη «ίδρυση» της πόλης, να διακηρύξει εκ νέου την ίδρυσή της, αυτή τη φορά ως Νέας Ρώμης, ως νέας πρωτεύουσας του κράτους (4 Νοεμβρίου 328). Πηγή: Καμάρα Αφροδίτη, «Ίδρυση Κωνσταντινούπολης, εγκαίνια, 330», 2008,Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, ΚωνσταντινούποληURL: <http://www.ehw.gr/l.aspx?id=10819>

Αποκωδικοποιώντας την απόφαση του Μ. Κωνσταντίνου για τη μεταφορά της

πρωτεύουσας

Μελετώντας τα ιστορικά γεγονότα της πρώιμης βυζαντινής περιόδου συμπεραίνουμε πως ο Μ. Κωνσταντίνος ήταν η πρώτη μεγάλη ιστορική – πολιτική – θρησκευτική προσωπικότητα που έπαιξε μέγιστο ρόλο στην ενότητα της αυτοκρατορίας και την εδραίωση του Χριστιανισμού σε αυτήν.Πραγματοποίησε την ενότητα του κράτους. Πέτυχε σε μεγάλο βαθμό την ενότητα του Χριστιανισμού. Περιόρισε τους κινδύνους από τους εξωτερικούς εχθρούς και τέλος δημιούργησε τη νέα πρωτεύουσα που θα αποτελούσε την εστία αναβιώσεως του Ελληνισμού, με το Βυζάντιο ως κέντρο της Ορθοδοξίας.

Συμπερασματικά

ΠΗΓΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

1. http://ebooks.edu.gr/2. http://el.wikipedia.org/wiki/3. http://constantinople.ehw.gr/4. http://www.e-history.gr5. Diel Ch., Ιστορία της Βυζαντινής Ιστορίας, τ. Α΄)