Γεώργιος Καραϊσκάκης

Από την εκπομπή «Ουδείς αναμάρτητος»

Ωδή στον Γ. Καραϊσκάκη

Στο ποίημα αυτό προτίθεμαι να τραγουδήσω τον αρχιστράτηγο του μένους των Ελλήνων Γεώργιο Καραϊσκάκη.

Γιώργος Μπλάνας, Ωδή στον Καραϊσκάκη

Ο ασυμβίβαστοςΟ αυθαίρετοςΟ αθυρόστομοςΟ διάβολοςΟ άγγελος

Ο άνθρωπος

Μα ήσουν νέος ακόμη

και νομίζω πως είδες

έναν κόσμο βουβό,

σκιερό, βαρύθυμο,

έτοιμο να πέσει πάνω

στην πρώτη αδέξια ψυχή,

να τη σπαράξει,

να τη σπαράξει κόκκινη,

βαθιά,

σχεδόν καρδιά και φλέβα.

Και είδες ψυχές βαθύτατες:

σκιές μιας σκοτεινής ευημερίας,

που κάρπιζε κουρέλια ιστορίας

Kαι μύριζε υγρασία ο θάνατος παντού.

Και φώναξες: "Τι κάνετε εδώ,

ψυχές; Τι κάθεστε μπροστά

σε τόσο μαύρο; Φυλάτε η μια την

άλλη; Μα πού θα πάει

αυτό; Τι να την κάνετε τη γη όταν δεν τρέφει τα

παιδιά της;"

Η δίκη του ΚαραϊσκάκηΟ … διάβολος

Απόσπασμα από τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη∙ από την εκπομπή «Από την άλωση στον

ξεσηκωμό».

Ο αθυρόστομος

Ω, ναι! αδικήθηκες, παλικαρά.

Εσύ που είχες μάθει να διαβάζεις τον κόσμο ανάποδα,

για να κρατιέσαι όρθιος μες στο μακελειό τού εδώθε όντος,

βγήκες μπροστά και κραύγασες:

"Για δείτ' εκεί μιαν εξουσία, οπλισμένη μ' όλη της την αναίδεια!

Αχρείοι, κερδοσκόποι, πώς να πείσετε τους

άντρες να σας ακολουθήσουν;

Γιατί να πάρουνε τα βράχια και να τραφούνε με ρακένδυτο μολύβι;

Νομίζετε πως ήρθαμε για σας μέχρι την άκρη της οργής;

Για το περβόλι της πατρίδας, αχρείοι, ήρθαμε,

γι' αυτό -δυο τριαντάφυλλα κι ένα γεράνι ταπεινό- ιδρώσαμε σφαγή.

Μέχρι εδώ ήταν. Φεύγω για την παραφορά.

Με συμφέρει να προσφέρω στην πατρίδα τη δική μου αυθαιρεσία.

Δεν έχω άλλο γαλάζιο

να σκορπίσω στα λαγούμια σας".

Και από διάβολος … άγγελος

Η στρατιωτική δράση του

Από την εκπομπή της Εκπαιδευτικής τηλεόρασης: «Η Επανάσταση του 1821 μέσα από τους ήρωες∙ Καραϊσκάκης».

Οι πολιορκίες του Μεσολογγίου

Η μάχη στην Αράχοβα

Πολιορκία των Αθηνών από τον Κιουταχή

Από την εκπομπή «Από την άλωση στον ξεσηκωμό».

Ο παράφορος

Ω, ναι! αδικήθηκε το όνομα

και η μνήμη σου, Καραϊσκάκη.

Το μεγάλο, εύφορο έργο σου

δεν βρήκε χέρια να το κάνουν κήπο.

Σου το 'χε πει δασύτριχα ο γέρος:

"Μαθαίνω, στρατηγέ,

πως μπαίνεις κατ' ιδίαν σε μάχες κι ακροβολισμούς.

Δεν είν' αυτό δικό σου έργο.

Τραβήξου, υπόμενε,

για να εμψυχώνεις τους άνδρες.

Ειδαλλιώς βρικόλακα σε βλέπω,

να τους τρως με την ψυχή σου".

Όμως ήσουν αυθαίρετος,

μια φωτεινή τρέλα

που έπρεπε να τελειώσει.

Μόνο έτσι θα μάθαινες ακέραιο

τον φόβο που μας κάνει λογικούς.

Και ρίχτηκες αστόχαστα

στα δόντια εκείνης της αλύπητης μέρας,

που γλειφόταν για ιδρώτα

και ψυχορραγητό.

Πού να 'ξερες πόσο σκοτάδι

εφημέρευε η νύχτα των αχρείων;

Πού να 'ξερες το τι πληγές

διανυκτέρευε η μέρα των χυδαίων;

Ο ελεύθερος

"Συστρατηγοί, αδέλφια και στρατιώτες, εγώ πεθαίνω μια χαρά, γιατί εκπλήρωσα το χρέος μιας πατρίδας σαν δέντρο καταπάνω στην αυγή. Ε, τι να κάνουμε; Πηγαίνω τώρα να κρεμάσω την κάπα μου στον καφενέ του Άδη.

Μη λυπηθείτε, Έλληνες! Κοιτάτε εσείς να γίνεστε πιο τρομεροί στην εξουσία των λαγουμιών. Κοιτάτε να ποτίζετε τους κήπους σας συχνά. Καύχημα των παλικαριών είναι να λέγονται κοψίδια, όχι ψοφίμια, και καύχημα του ελεύθερου να τον φωνάζουν ποταμό, όχι λακκούβα".

Ρωτώ λοιπόν, τι ήθελε να πει ο Λακεδαίμων, που τρέλανε τους αριθμούς στο άσυλο των στενών;

Τι σώπαινε, όταν κραύγαζε … και χόρταιναν τα πτώματα των ζωντανών το χρέος;

Λοιπόν, μπορείς να μην πεθάνεις από φόβο κι αγωνία, πριν πεθάνεις από έρωτα και θράσος,από αγάπη για πράγματα εντελώς παράλογα.Συνεπώς, άλλα χίλια χρόνια να ζούσες,

τα ίδια λάθη θ' αγαπούσες.

Γιώργος Μπλάνας, Ωδή στον Καραϊσκάκη

Ρήγας Φεραίος

Αθανάσιος Διάκος

Μάρκος Μπότσαρης

Λόρδος Βύρων

Μακρυγιάννης

Οδυσσέας Ανδρούτσος

Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα

Μαντώ Μαυρογένους