Βασιλικοπούλου ΚαλλιόπηΡαβαζούλα Ανδριάνα

Τμήμα Α22012-2013

Μάθημα: Γεωλογία – ΓεωγραφίαΚαθηγήτρια: Λαγουδάκη Ελένη

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΓΗΣΔΟΜΗ

ΣΥΣΤΑΣΗΟΡΥΚΤΑ

ΗΦΑΙΣΤΕΙΑΣΕΙΣΜΟΙ

ΟΡΟΓΕΝΕΣΗΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΠΛΑΚΩΝ

ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ ΗΠΕΙΡΩΝΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΓΗΣ

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΓΗΣΠαρόλο που είναι αδύνατο να εξερευνήσουν το εσωτερικό της γης οι γεωλόγοι κατάφεραν να υπολογίσουν από τι αποτελείται ο πλανήτης μελετώντας τους σεισμούς. Οι δονήσεις που συνοδεύουν τους σεισμούς ονομάζονται σεισμικά κύματα. Επειδή τα σεισμικά κύματα κινούνται διαφορετικά ανάλογα με τα πετρώματα και τα άλλα υλικά που συναντούν, οι γεωλόγοι κατέληξαν στο ότι η γη αποτελείται από τρία βασικά στρώματα :το φλοιό, το μανδύα και τον πυρήνα.

Φλοιός: Είναι το ανώτερο στρώμα της γης, στο οποίο βρίσκονται οι ήπειροι και ο πυθμένας της θάλασσας. Στην επιφάνειά της ξετυλίγεται και το ανάγλυφο της γης, το οποίο φιλοξενεί όλο το ζωικό και το φυτικό βασίλειο, αφού οι συνθήκες είναι κατάλληλες για επιβίωση. Η επιφάνεια της γης απέχει περίπου 6.400 km από το κέντρο της. Ο φλοιός της γης σχηματίζεται από σχετικά ελαφρύ πέτρωμα. Ο φλοιός της γης χωρίζεται σε δύο μέρη: τον ηπειρωτικό και τον ωκεάνιο . Ο ηπειρωτικός φλοιός αποτελείται από πετρώματα διαφορετικής προέλευσης π.χ. άνθρακας, τα οποία σχηματίζονται από διαφόρων ειδών ορυκτά π.χ. γραφίτης. Επίσης, έχει σε σύγκριση με αυτόν του ωκεάνιου πολυποίκιλη και ισχυρότερη δομή . Εμπεριέχει πετρώματα που η ηλικία τους φτάνει τα 3,8 εκατ. χρόνια. Επίσης , ο ηπειρωτικός φλοιός έχει μεγαλύτερο πάχος –περίπου 50 km- από τον ωκεάνιο. Αντίθετα , ο φλοιός κάτω από τους ωκεανούς είναι πολύ λεπτότερος , και έχει πάχος που κυμαίνεται μεταξύ 5-11 km και η ηλικία του είναι μικρότερη από 200 εκατομμύρια χρόνια.

Μανδύας:

Ο γήινος Μανδύας είναι ένα παχύ και ημίρρευστο στρώμα που βρίσκεται μεταξύ του γήινου εξωτερικού πυρήνα και του φλοιού. Αποτελεί το 80% του όγκου της γης και το 67% της μάζας της γης. Ο μανδύας είναι σχετικά ψυχρός και έχει μια πυκνότητα που είναι μόνο κατά ένα τρίτο υψηλότερη από αυτήν των ηπείρων. Βάση των φυσικών του ιδιοτήτων μπορούμε να διαιρέσουμε τον μανδύα σε ανώτερο και κατώτερο στρώμα. Οι θερμοκρασίες στον κάτω μανδύα φτάνουν τους 1400oC, ενώ στον κάτω μανδύα τους 3000oC. Ο κατώτερος μανδύας περιέχει στερεά πετρώματα, λόγω της αυξημένης πίεσης και αποτελείται από οξείδια του θείου, πυρίτιο και μαγνήσιο, ενώ ο ανώτερος μανδύας περιέχει σχετικά ψυχρά, άρα σκληρά, υλικά και μαζί με το φλοιό αποτελούν τη λιθόσφαιρα.

Πυρήνας: Ο γήινος πυρήνας απέχει 2900χλμ. από την επιφάνεια της γης. Ο πυρήνας χωρίζεται σε δύο μέρη, έναν στερεό εσωτερικό πυρήνα με μία ακτίνα γύρω στα 1.250 χλμ. και έναν ρευστό εξωτερικό πυρήνα με μία ακτίνα γύρω στα 3.500 χλμ. Ο εσωτερικός πυρήνας πιστεύεται πως είναι στερεός και πως αποτελείται κυρίως από σίδηρο και νικέλιο. Ορισμένοι συμφωνούν πως ο εσωτερικός πυρήνας είναι στην μορφή του μονοκρυσταλλικού σιδήρου. Ο εξωτερικός πυρήνας που περιβάλλει τον εσωτερικό και εκτιμάται πως αποτελείται από ρευστό σίδηρο αναμεμειγμένο με ρευστό νικέλιο και ίχνη ελαφρύτερων στοιχείων.

ΣΥ

ΣΤΑ

ΣΗ

ΤΗ

Σ

ΓΗ

Σ

Συνολικά, η Σύσταση της Γης κατά μάζα είναι:

33.1% Σίδηρος

27.2% Οξυγόνο

17.2% Πυρίτιο

15.9% Μαγνήσιο

1.6% Νικέλιο

1.6% Ασβέστιο

1.5% Αργίλιο

0.7% Θείο

0.25% Νάτριο

0.071% Τιτάνιο

0.019% Κάλιο

0.86% Άλλα στοιχεία

ΟΡΥΚΤΑΟ φλοιός της γης αποτελείται από πετρώματα διαφορετικής προέλευσης. Όλα τα πετρώματα σχηματίζονται από διαφόρων ειδών ορυκτά. Ο γρανίτης, για παράδειγμα, είναι ένα πολύ σκληρό πέτρωμα το οποίο περιέχει αρκετά ορυκτά, συμπεριλαμβανομένου και του χαλαζία. Υπάρχουν περίπου 3.500 είδη ορυκτών με διαφορετικά χρώματα και σκληρότητα. Αρκετά ορυκτά, όπως ο χρυσός και τα διαμάντια, είναι περιζήτητα για την αξία τους.

ΗΦΑΙΣΤΕΙΑ

Ηφαίστειο είναι η ανοιχτή δίοδος από το εσωτερικό της Γης (ή άλλου γεωειδούς ουράνιου σώματος) που επιτρέπει την εκροή ή έκρηξη ρευστών πετρωμάτων και αερίων από το εσωτερικό (μανδύας) στην επιφάνεια του στερεού φλοιού με την μορφή λάβας. Η δραστηριότητα αυτή οδηγεί στη δημιουργία ενός βουνού, το οποίο στην καθημερινή γλώσσα ονομάζουμε ηφαίστειο. Τα ηφαίστεια μελετά ένας ιδιαίτερος κλάδος της επιστήμης της Γεωλογίας, η Ηφαιστειολογία. Η μεγαλύτερη συγκέντρωση ηφαιστείων παρατηρείται στον Ειρηνικό Ωκεανό (στην περιοχή που ονομάζεται «Πύρινη Ζώνη»), ενώ ηφαίστεια υπάρχουν και στη Μεσόγειο, Αφρική και στον Ατλαντικό.

ΣΕΙΣΜΟΙ

Τι είναι ο σεισμός:

Στην αρχαιότητα: Η δόνηση λόγω της κίνησης του Εγκέλαδου μέσα στον τάφο του, αναγκαίο κακό σταλμένο από τον Δία, το αποτέλεσμα της συμπίεσης ατμών στο εσωτερικό της Γης ή μήπως ο κραδασμός του εδάφους από το σπαρτάρισμα του γατόψαρου των Ιαπώνων;

Σήμερα: Το τράνταγμα, η κίνηση του εδάφους που οφείλεται στη θραύση πετρωμάτων, το στιγμιαίο αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας διαδικασίας συσσώρευσης δυναμικής ενέργειας σε καταπονούμενες περιοχές της λιθόσφαιρας. Ένα φυσικό φαινόμενο που μπορεί να προκαλέσει πολλές απώλειες τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό όσο και σε υλικά αγαθά.

Σεισμός είναι η εδαφική δόνηση που γεννιέται κατά τη διατάραξη της μηχανικής ισορροπίας των πετρωμάτων από φυσικές αιτίες που βρίσκονται στο εσωτερικό της γης.

ΟΡΟΓΕΝΕΣΗ

Η θερμότητα που παράγει ο πυρήνας της Γης είναι υπεύθυνη για τη δημιουργία των ρευμάτων μεταφοράς στον μανδύα (ασθενόσφαιρα). Τα ρεύματα, που μεταφέρουν ύλη και ενέργεια, μετακινούν τις λιθοσφαιρικές πλάκες πάνω στις οποίες βρίσκονται οι ήπειροι. Καθώς οι πλάκες μετακινούνται, πλησιάζουν μεταξύ τους (συγκλίνουν - συγκρούονται) ή απομακρύνονται (αποκλίνουν) ή κινούνται πλευρικά (παράλληλα). Η κίνηση των λιθοσφαιρικών πλακών ευθύνεται για τη δημιουργία των βουνών (ορογένεση) και των υποθαλάσσιων οροσειρών, όπως επίσης για την πρόκληση των σεισμών και για την έκρηξη των ηφαιστείων.

ΤΕΚ

ΤΟ

ΝΙΚΗ

Π

ΛΑ

ΚΩ

Ν

Η λιθόσφαιρα (το εξωτερικό τμήμα του στερεού φλοιού της Γης) χωρίζεται σε μικρό αριθμό πλακών που "επιπλέουν" και κινούνται ανεξάρτητα πάνω στο μανδύα της γης. Οι πλάκες αυτές ονομάζονται τεκτονικές πλάκες. Tο μεγαλύτερο μέρος της σεισμικής δραστηριότητας της Γης συμβαίνει στα όρια αυτών των πλακών. Η εξωτερική λιθόσφαιρα συντίθεται από δώδεκα περίπου μεγάλες πλάκες και αρκετές μικρότερες. Μέσα στα όρια κάθε πλάκας, τα πετρώματα του γήινου φλοιού κινούνται ως ενιαίο άκαμπτο σώμα με μικρή κάμψη και λίγες ηφαιστειακές ή σεισμικές εκδηλώσεις. Tα όρια των πλακών καθορίζονται από στενές ζώνες, πάνω στις οποίες εκδηλώνεται τo 80% της ηφαιστειακής και σεισμικής

δραστηριότητας. 

ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΓΗΣΗ δομή του εδάφους

και τα απολιθωμένα ίχνη έχουν βοηθήσει τους ειδικούς να ανασυνθέσουν την ιστορία της ζωής στον πλανήτη μας Εκτιμάται πως η γη σχηματίστηκε πριν 4,6 δις χρόνια και ότι οι πρώτοι μονοκύτταροι οργανισμοί εμφανίστηκαν πριν 1διςχρόνια αργότερα. Από τότε μέχρι σήμερα έχει καταγραφεί η εμφάνιση, η εξέλιξη και η εξαφάνιση πολλών ειδών.

ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ ΗΠΕΙΡΩΝ

ΠΗΓΕΣ Kαύκας, Junior visual dictionary

Miles Kelly, Junior Picture Dictionary

Σαββάλας, To βιβλίο της γνώσης

Η γη μας Naumann & Goebel

Γη, Βικιπαίδεια

Εικόνες, Nasa

www.metal.ntua.gr

www.oasp.gr