ԻՄ ՓՈՔՐԻԿ ԸՆԿԵՐ ՀԱՅԿԸ

Մենք մեր ընտանիքում սուրբ ծննդյան տոնը

միշտ անցկացնում ենք ոչ թե մեր տանը ,այլ իմ ընկեր

Հայկի տանը: Մենք գնում ենք

առավոտյան և մնում մինչև ուշ երեկո:

Մայրիկս մեզ փոքր ժամանակվանից բացատրել է,որ ամենակարևոր բանը դա բարությունն ու հոգատարությունն է հատկապես այն մարդկանց նկատմամբ, ովքեր ավելի շատ ունեն դրա կարիքը:

Հայկն այդ օրն անհամբեր սպասում է մեր գալուն,նա ժամերն է հաշվում:Այս տարի Հայկը Ձմեռ պապիկից իսկական ակորդեոն էր ուզել և մենք մեր բոլոր բարեկամներով կարողացանք գտնել ակորդեոն նրա համար:

Հայկը շատ ընդունակ է և ամեն անգամ մենք նրան տարբեր բաներ ենք սովորեցնում:Այս անգամ մենք նրա հետ կրկնեցինք այբուբենը:

Հայկի երազանքը ճարտարապետ դառնալն է:

Հայկը շատ է սիրում երաժշտություն ունի համարյա թե բոլոր երաժշտական գործիքները և բաց չի թողնում ոչ մի հետաքրքրիր համերգ:

Նա շատ բարի է ,հումորով և նրբանկատ

և մայրիկին չտխրեցնելու համար երբեք չի հարցնում ,թե ինչու ինքը մյուս երեխաների նման չի քայլում:

Հայկը արդեն վեց տարեկան է և այս տարի պետք է գնար դպրոց ,բայց չի գնա , որովհետև չի կարողանում քայլել:Ես արդեն պայմանավորվել եմ նրա մայրիկի հետ ,որ նա անպայման մեր դպրոց է գալու սովորելու,որովհետև մեր դպրոցում բոլոր պայմանները կան Հայկի սովորելու համար: Ես անհամբեր սպասում եմ այդ օրվան,որ ծանոթացնեմ Հայկին իմ ընկերների և դասատուների հետ և համոզված եմ ,որ նրան բոլորը կսիրեն:

Ես շատ եմ հավատում Ձմեռ պապիկին և Սուրբ ծննդյան հրաշքին և ամեն տարի խնդրում եմ , որ Հայկիկը քայլի:Այս տարի էլ եմ պահել այդ ցանկությունը և շատ եմ սպասում ,որ անպայման կատարվի,որովհետև ես դեռ շատ հետաքրքրիր ծրագրեր ունեմ , որոնք մենք պետք է անենք Հայկի հետ միասին:

Նյութը Պատրաստեց Սաթինե Տեր –Պետրոսյանը

4-3 դասարան