Paolo mutiko bizia zan oztopoen aurrean inoiz ez zana kikiltzen eta beti aurkitzen eban egitekorik.Egin baten bere etxeko lanak egin da gero hiriaren planoa begiratzen hasi zan. Planoan borobilen bidez bidez irudu geometriko bat egin eban enparantza mordoiloen , hiribide eta kale ziztrinen artetik. Burugogor samarra zanez inork ez eban geldituko hartu eban erabakian : hiriari borobilak jarraituz itzulia egingo eban. Has izan bidaia, mapa poltsikoan eta ogi pusketa bat gose bazan jateko beste poltsikoan. Oinbide batetik bestera eskerrera edo eskuinera zioan, eskaratze baten aurrean geratu zan baina hori ere zeharkatu eban. Azkenean patio batera iritis zan. Ez egoan nondik jarraitu baina leiho bat ikusi eban. Salto egin eban leihora eta bapatean gizonzko baten ahotsa entzun zuen, gizonak Paolo lapurra zala pentsatu eban baina Paolok esan eutson ez zala lapurra. Gizonak makila bat eraman eskuan, gorputza makilaren gainean sostengatuz egoala Paolo bere proiektuaren barri emon eutson. Gizona harriturik egoan, galdetu eutson zer egin behar eban ibai baten ertzera heltzean. Orduan Paoloren erantzuna igerian egingo ebala izan zan. Orduan gizona harriturik utzi bakarrik ez lagundu ere egin eutson Paolori. Orain Paolo saldizko monumentu baten aurrean dago. Ez daki zer egin hanka artetik pasatu, eskatatu edo itzuli bat emon. Zaldiaren gainean

heroi bat dago hatzaz urruti samarrera seinalatzen. Han egoan Paolo bapatean 3 urteko haur batek eskua emon eutson, umea galduta egoan ez ekian non egoan bere ama orduan Paolok bere proiektua bertan behera utziz haurrarekin joan zan ama bilatzera.