9
Omnis homines, qui sese student praestare ceteris animalibus, summa ope niti decet, ne vitam silentio transeant veluti pecora, quae natura prona atque ventri oboedientia finxit. Sed nostra omnis vis in animo et corpore sita est: animi imperio, corporis servitio magis utimur; alterum nobis cum dis, C. SALLVSTIVS CRISPVS

Salust

Embed Size (px)

DESCRIPTION

Practica la sintaxis: Mejor si descargas el archivo.

Citation preview

Page 1: Salust

Omnis homines, qui sese student praestare ceteris animalibus, summa ope niti decet, ne vitam silentio transeant veluti pecora, quae natura prona atque ventri oboedientia finxit. Sed nostra omnis vis in animo et corpore sita est: animi imperio, corporis servitio magis utimur; alterum nobis cum dis, alterum cum beluis commune est.

C. SALLVSTIVS CRISPVS

Page 2: Salust

Q U I S E S E S T U D E N T P R A E S T A R EO r a c ió n d e R e la tivo

O M N IS H O M IN E SA c us. S uje to

S U M M A O P E N IT IInfin itivo p r e se nte d e l ve r b o d e p o ne nte N ito r

q ua e na tur a p r o na f ix itO r a c ió n d e r e la tivo

V e luti p e c o r aO r .S ub . C o m p a r a tiva

N e vita m s ile n tio tr a nse a ntO r . S ub o r d ina d a fina l

D E C E T

Omnis homines,[ qui sese student praestare ceteris animalibus], summa ope niti decet, [ne vitam silentio transeant] [veluti pecora][, quae natura prona atque ventri oboedientia finxit].

DECL.

Page 3: Salust

Sed nostra omnis vis in animo et corpore sita est: animi imperio, corporis servitio magis utimur; alterum nobis cum dis, alterum cum beluis commune est.

C. SALLVSTIVS CRISPVS

1. Animi...Corporis: gen. partitivos dependientes de magis.

2. Imperio, servitio: dat. De finalidad: “para, de cara a...”

3. Alterum...alterum: “Uno...otro”

DECL.

Page 4: Salust

Plerique, [cum aut aere alieno aut magnitudine tributorum aut iniuria potentiorum premuntur], sese in servitutem dicant nobilibus: in hos eadem omnia sunt iura, [quae dominis in servos]. Sed de his duobus generibus alterum est druidum, alterum equitum.

Oración principal

Oración subordinada temporal

Oración de relativoDistribución: uno...otro

Nominativo plural neutro

CAESAR

DECL.

Page 5: Salust

COMPENDIO DE FLEXIÓN NOMINAL

TEMES EN A (1) TEMES EN O (2) ATEMÀTICS/ I (3) TEMES EN U (4) TEMES EN E (5)

SG PL SG(m) SG (n) PL(m) PL(n) SG (mf) SG (n) PL(mf) PL (n) SG(mf) SG(n) PL(mf) PL(n) SG PL

NOM A AE US/R UM I A VAR2 VAR ES (I)A US U US UA ES ES

VOC A AE E/I1/R UM I A VAR2 VAR ES (I)A US U US UA ES ES

ACU AM AS UM UM OS A EM VAR ES/IS (I)A UM U US UA EM ES

GEN AE ARUM I ORUM IS (I)UM US UUM EI ERUM

DAT AE IS O IS I IBUS UI IBUS EI EBUS

1 Vocativo en –I para todos los nominativos en -IUS 2 Los temas en consonante suelen añadir –S en la raíz, siempre que no acabe en –L,-R,-N. La –S final, al combinarse con la vocal radical, comporta los siguientes cambios: TEMAS EN GUTURAL: G,C+S = X: REX, REGIS. DUX, DUCIS. TEMAS EN BILABIAL: P,B,M+S = X: PLEBS, PLEBIS. OPS, OPIS, HIEMS, HIEMIS TEMAS EN DENTAL: D,T+S = S: MILES, MILITIS. PES, PEDIS TEMAS EN LÍQUIDA: L,R no añaden S: CONSUL, CONSULIS, HONOR, HONORIS TEMAS EN NASAL: N no añade S y, además, desaparece a final de palabra: LEO, LEONIS, VIRGO, VIRGINIS, FORTITUDO, FORTITUDINIS TEMAS EN SIBILANTE: S pasa a –R en posición intervocálica, circunstancia que provoca confusiones con los temas en –R: FLOS, FLORIS

Volver

Page 6: Salust

CONSTRUCCIÓN DE INFINITIVO

TRADUCCIÓN

Verbo principal+QUE+ac. Sujeto+infinitivo como pres. o imperf.

Los verbos siguientes pueden llevar Const.Inf. en función de Sujeto

• Expresiones impersonales como decet, opportet, licet, opus est (“Es conveniente, preciso, necesario, lícito, etc.) y, en general, cualquier expresión formada por SUM+ ATRIBUTO

Volver

Page 7: Salust

Singular Plural

Masc Fem Neut Masc Fem Neut

NomQUI QUAE QUOD QUI QUAE QUAE

AcuQUEM QUAM QUOD QUOS QUAS QUAE

GenCUIUS CUIUS CUIUS QUORUM QUARUM QUORUM

DatCUI CUI CUI QUIBUS QUIBUS QUIBUS

AblQUO QUA QUO QUIBUS QUIBUS QUIBUS

QUI, QUAE, QUOD Volver

Page 8: Salust

NE

CONJUNCIÓNCon verbo en subjuntivo

COMPLETIVA(QUE NO)

Con verbos de temor: QUE

FINAL(PARA QUE NO)

Volver

Page 9: Salust

Las obras escritas por CAYO SALUSTIO CRISPO (86-36 a.C.) son de gran importancia para el conocimiento del período de las guerras sociales. La Conjuración de Catilina y la Guerra de Yugurta, así como las Historias narran tanto los hechos ocurridos como cuestiones políticas, económicas, psicológicas de los personajes, ambientales, etc., intentando componer una historia filosófica y objetiva en la línea del ateniense Tucídides. Sabemos que fue expulsado del Senado por inmoral (50 a.C.) y que fue reintegrado en su cargo por César al año siguiente. Precisamente será César uno de sus principales valedores: nombrado por el dictador procónsul de Numidia, se enriqueció de manera descarada. La muerte de César motivó la retirada de Salustio de la política y el inicio de su actividad literaria.

C. SALLVSTIVS CRISPVS

Volver