Teksten

‘Verbinding’ en ‘Beweging’scheppen tussen

God, jezelf en je wereld

EFRAÏM DE SYRIËR (ca. 306 – 373)

Op wonderlijke wijze bent U overal dicht bij ons;U werkt in ons, Heer, en U blijft verborgen.U bent daar in de hoogte en de hoogte voelt U niet;U bent daar in de diepteen de diepte kan U niet omvatten.U bent ongrijpbaar als wij U zoeken.U bent dichtbij én veraf.Wie kan U bereiken?Ons denken en onze zintuigen raken U niet:alleen in geloof, liefde en gebedkomen wij U nader.

GREGORIUS VAN NAZIANZE (329/30 - 390)

Gij, alles voorbij,

hoe u anders noemen?

Hoe kunnen woorden u prijzen:

Gij die door geen woord te zeggen zijt.

Hoe kunnen gedachten u bereiken,

Gij die door geen denken te grijpen zijt.

Gij, Enige, Onuitsprekelijke,

alwat gezegd wordt komt van U.

Gij, Enige, Onkenbare,

alwat gekend wordt komt van U.

Alwat spreekt en alwat niet spreekt, prijst u.

Alwat denkt en alwat niet denkt, eert u.

Hunkeringen overal, barensweeën overal,

alles reikhalst naar U, alles bidt tot U,

terwijl al wat uw geheim doorgrondt

een lied vol stilte zingt.

Bij U alleen blijft alles bewaard,op U hoopt alles,Gij zijt het doel van allesGij zijt éénGij zijt allesGij zijt niemandGij zijt geen eenGij zijt niet alles.O Gij die alle namen draagtHoe zal ik U noemen?Gij Enige OnnoembareWelke hemelgeest dringt doortot het bovenste wolkendek?Wees mij genadig,O Gij alles voorbij.Hoe U anders bezingen?

MEISTER ECKHART (ca. 1260 - 1328)

Het oog waarin ik God zie, is hetzelfde oog waarin God mij ziet. Mijn oog en Gods oog, dat is één oog en één zien en één liefhebben.

Johannes van het Kruis (1542-1591)

Om te komen tot het bezit van alles – wil dan niets bezitten

Om te komen tot het bezit van wat nog niet hebt – moet je gaan langs de weg van het niet bezitten

Om ten koste van alles tot het Al te komen, moet je je van alles ontdoen ter wille van het Al

Johannes van het Kruis (1542-1591)

„Om te geraken tot wat ge nog niet smaakt, moet ge gaan langs de weg van het niet-

smaken.Om te geraken tot wat ge nog niet weet, moet ge gaan langs de weg van het niet-

weten...Om volledig tot het Al te komen,

moet ge u volledig van alles ontdoen”

Theresia van Avila (1515-1582)

Nada te turbe, nada te espante; quien a Dios tiene, nada le falta,

solo Dios basta

Niets geeft je onrust, niets maakt je angstig;

wie aan God vasthoudt zal niets ontbreken,

God alleen volstaat

ELIZABETH BARRETT BROWNING (1806-61)

De aarde zit boordevol hemel en elke struik, hoe gewoon ook, staat in lichterlaaie van God. Maar enkel hij die het ziet doet zijn schoenen uit. De rest zit er omheen en plukt bramen.

Etty Hillesum (1914-1943)

“Dat allerdiepste en allerrijkste in me waarin ik rust,

dat noem ik God”

“Ik heb soms moeite om in het gezicht van mijn vijand ook jou te zien, mijn God ... dat

vind ik soms moeilijk ... Ik wil jou blijven zien in de gezichten van de mensen om mij

heen, maar ook in de gezichten van mijn vijanden, en van mijn onderdrukkers en van

de Gestapo, mijn God”,

Etty Hillesum (1914-1943)

29 december 1941: Eenvoud, die alleen maar oppervlakkigheid is

en eenvoud, verworven door alle gecompliceerdheden heen.

Het is heus niet zo eenvoudig met de eenvoud.

13 oktober 1942: Men zou een pleister op vele wonden willen zijn.

Simone Weil (1909-1943)

‘God heeft met zijn vrienden een taal afgesproken. Iedere gebeurtenis van het leven is een woord dat in deze taal worden gesproken. Al deze woorden zijn synoniem, maar elk woord heeft zijn eigen, onvertaalbare nuance, zoals dat geldt voor iedere taal. De gemeenschappelijke zin die aan alle woorden ten grondslag ligt, is: ‘Ik bemin je.’

Simone Weil

De mens drinkt een glas water. Het water is het ‘ik bemin je’ van God. Hij verblijft twee dagen in de woestijn zonder iets drinkbaars te vinden. Zijn uitgedroogde keel is het ‘ik bemin je’ van God. God is als een lastige vrouw die haar minnaar omhelst en hem uren lang, zonder ophouden, zachtjes in het oor fluistert: ‘ik bemin je, ik bemin je, ik bemin je.’

Simone Weil

• ‘De schepping, die God is én anders dan God.’

• ‘God en de schepping zijn één.

• God en de schepping zijn oneindig van elkaar verwijderd.’

• ‘Deze wereld die helemaal leeg is aan God is God zelf.’

Dietrich Bonhoeffer (1906-1945)

Aan Eberhard Bethge 30.04.44"Ik vraag me dikwijls af, waarom mijn 'christelijk instinct' me vaak eerder drijft naar de mensen zonder religie dan naar de religieuze; en dit beslist niet uit zendingsdrang, ze trekken me aan 'als broeder' zou ik bijna zeggen. In gesprek met religieuze mensen ben ik huiverig de naam van God te noemen - ik weet niet, maar het klinkt vals en ik vind mezelf oneerlijk (het wordt helemaal erg als de ander religieuze taal gaat gebruiken, dan kan ik bijna niets meer zeggen, ik voel me onbehaaglijk, ik krijg het benauwd). Sprekend met mensen zonder religie kan ik heel natuurlijk en rustig Gods naam noemen."

Dietrich Bonhoeffer

vervolg..Ik zou van God willen spreken, niet aan de grenzen maar in het centrum, niet bij zwakheid maar bij kracht, dus niet bij dood en schuld maar bij het leven en het goede van de mens. Aan de grenzen lijkt het mij beter te zwijgen en het onoplosbare onopgelost te laten. Geloof in de opstanding is geen oplossing van het probleem dood.”

Dietrich Bonhoeffer

...v ervolg..als wij uiteindelijk gedwongen worden ook de westerse vorm van het christendom te zien als een voorportaal op een volledige a-religiositeit, welke situatie ontstaat er dan voor ons en voor de kerk? Hoe kan Christus Heer worden, ook van de a-religieuze mens? Is dat mogelijk, een a-religieuze christen? Als religie niet meer is dan een gewaad van het christendom - en ook dit gewaad verschilde sterk met de tijden - wat is dan een christendom zonder religie?"

Dietrich Bonhoeffer

• "Maar evengoed voor de algemeen menselijke vragen van dood, lijden en schuld. We hebben op het ogenblik menselijke antwoorden op deze vragen, we hoeven niet terug te vallen op God. Ook zonder God komen de mensen klaar met deze vragen en dit is altijd zo geweest. Het is eenvoudig niet waar dat alleen het christendom hier een oplossing heeft. De christelijke antwoorden zijn niet meer of minder overtuigend dan eventuele andere oplossingen. Ook hier is God geen stoplap. Hij moet erkend worden midden in het leven en niet pas aan de grenzen van ons kennen, als we sterk en gezond zijn en niet pas als we lijden, als we handelen en niet pas als we zondigen. Dit is gefundeerd op Gods openbaring in Jezus Christus. Hij is het centrum van het leven en kwam beslist niet om vragen te beantwoorden."

Wie ben ik?

Wie ben ik?Wie ben ik?

Ze zeggen me vaak:

je treedt uit je cel

rustig, blij en zeker

als een burchtheer uit zijn slot.

Wie ben ik?

Ze zeggen me vaak:

je spreekt met de bewakers

vrij, vriendelijk en rechtuit,

als was je hun heer.

Wie ben ik?

Ze zeggen me ook:

je draagt je zwarte dagen

evenwichtig, glimlachend en zelfbewust,

als iemand die gewend is te overwinnen.

Ben ik werkelijk wat anderen van me zeggen?Of ben ik alleen wat ik weet van mezelf: onrustig, vol heimwee, ziek als een gekooide vogel, snakkend naar levensadem, als werd ik gewurgd, hongerend naar kleuren, naar bloemen, naar

vogelstemmen,dorstend naar goede woorden, naar menselijke nabijheid, trillend van woede om willekeur, om de geringste krenking,opgejaagd wachtend op grote dingen, machteloos bang om vrienden ver weg, moe en te leeg om te bidden, te denken, te werken,lusteloos en bereid om van alles afscheid te nemen?

Wie ben ik? De een of de ander? Ben ik nu de een en morgen de ander? Ben ik beiden tegelijk? Voor mensen een huichelaar en voor mezelf een verachtelijk kleinzerige zwakkeling? Of lijkt wat nog in mij over is op een verslagen leger, dat in wanorde vlucht voor de al verloren slag?

Wie ben ik? Eenzame vragen drijven met mij de spot. Wie ik ook ben, U kent mij, ik ben van U, o God!

Martin Buber (1878-1965)

Waarheen ik ook ga - Jij!Waar ik ook sta - Jij!Alleen maar Jij, en weer Jij en altijd Jij!Jij, Jij, Jij!Als het met mij goed gaat - Jij!Als het me pijn doet - Jij!Alleen maar Jij en nog eens Jij en altijd Jij!Jij, Jij, Jij!Hemel - Jij; aarde - Jij; boven - Jij; beneden - Jij;waarheen ik mij ook keer, aan ieder einde:alleen maar jij en nog eens Jij en altijd Jij!Jij, Jij, Jij!

RAINER MARIA RILKE (1875-1926)

Zelfs wanneer we elke diepte zouden afwijzen:wanneer een gebergte goud bevatdat niemand nog opgraven wil,zal eens de rivier het aan het daglicht brengendie in de stilte der stenen binnendringt,de krachtige.Ook wanneer wij niet willen:God rijpt.

THOMAS MERTON (1915-1968)

God wordt niet volledig gekend wanneer hij enkel "gekend" wordt met het verstand. Hij wordt het best gekend door ons wanneer Hij bezit neemt van heel ons zijn en ons met Zichzelf verenigt. Dan kennen we Hem niet als een idee maar voorbij aan alle ideeën, in een liefdescontact, in een ervaring van Wie Hij is, in een realiseren dat Hij en alleen Hij ons leven is en dat we zonder Hem niets zijn. Het is onze vreugde om niets te zijn, en te weten dat Hij alles is.

Dag Hammarskjöld (1905-1961) Ik weet niet wie of wat‐ de vraag stelde. Ik weet niet waarom zij gesteld werd. Ik herinner mij niet, dat ik antwoordde. Maar eens zei ik 'ja' tegen iemand ‐ of iets. Vanaf dat moment heb ik de zekerheid, dat het leven zinvol is en dat mijn leven, in onderwerping, een doel heeft. Vanaf dat moment heb ik geweten wat het wil zeggen, ‘niet om te zien’, of zich niet te bekommeren om de dag  van morgen. 

Dag Hammarskjöld"Vele wegen kent het leven, maar van al die wegen is er een die jij te gaan hebt. Die ene is voor jou, die ene slechts. En of je wilt of niet, die weg heb je te gaan. De keuze is dus niet de weg, want die koos jou. De keuze is de wijze, hoe die weg te gaan. Metonwil om de kuilen en de stenen, met verzet omdat de zon een weg die door ravijnen gaat, haast niet bereiken kan. Of met de wil om aan het einde van die weg milder te zijn en wijzer, dan aan het begin. De weg koos jou, kies jij ook hem?"

Gerard Reve (1923-2006)

Ik ben als Hem zo groot, Hij is als ik zo klein.

Ik kan niet zonder Hem, Hij zonder mij niet zijn.

Gerard Reve

Eigenlijk geloof ik niets,En twijfel ik aan alles, zelfs aan U.

Maar soms, wanneer ik denk dat Gij waarachtig leeft,

dan denk ik, dat Gij Liefde zijt , en eenzaam.

En dat, in zelfde wanhoop, Gij mij zoekt zoals ik U.

Gerard Reve"Graf te Blauwhuis”

voor buurvrouw H. te G.

Hij rende weg, maar ontkwam niet,en werd getroffen, en stierf, achttien jaar oud.

Een strijdbaar opschrift roept van alles,maar uit een bruin geëmailleerd portret

kijkt een bedrukt en stil gezicht.Een kind nog. Dag lieve jongen.

Gij , die koning zijt, dit en dat, wat niet al,ja ja, kom er eens om,

Gij weet waarom het is, ik niet.Dat Koninkrijk van U, weet U wel, wordt dat nog wat ?