FUGLARLísa Margrét Rúnarsdóttir

Fuglar

Til eru 6 flokkar af fuglum hér á landi

Landfuglar

Máfuglar

Sjófuglar

Spörfugla

r

Vaðfuglar

Vatnafuglar

Landfuglar

Ástæðurnar eru helst skógleysi og einangrun landsins

Lítið er um landfugla hér á landi

Þetta er fremur ósamstæður flokkur

- Bjargdúfa- Brandugla- Fálki- Haförn- Rjúpa- Smyrill

Brandugla

Bjargdúfa

Fálki

Landfuglar-Einkenni

Beittar klær

Kyn þessara fugla eru svipuð útlitsÞó er kvenfuglinn nokkru stærri og yfirleitt er auðvelt að kyngreina rjúpur

Hafa sterklegan, krókboginn gogg

MáffuglarÞeir lifa aðallega á sjávarfangi en einnig á skordýrum, úrgangi, fuglsungum, eggjum og fl.

Máfar, kjóar og þernur eru af sama ættbálki

Vaðfuglar Svartfuglar

Teljast til strandfugla

Þetta eru dýraætur

- Hettumáfur- Hvítmáfur- Kjói- Kría- Rita- Sílamáfur- Silfurmáfur- Skúmur- Stormmáfur- Svartbakur

Silfurmáfur

Skúmur

Máffuglar-Einkenni

Máfum er oft skipt í tvo hópa til að auðveldara sé að greina þá. Þeim er skipt í stóra máfa og litla.

Flestir máfar og kjóar eru með sterklegan gogg sem er krókboginn í endannKynin eru

eins að útlitiOg eru með sundfit milli tánna

Þeir verpa yfirleitt í byggðum

En karlfuglinn er oftast ögn stærri

SjófuglarSjófuglar sína tryggð

við maka sinn

Fuglar í þessum flokki tilheyra þremur ættbálkum

Ala allan sinn aldur á

sjó

Þeir afla fæðu sinnar úr sjó

Verpa við sjó

- Álka- Dílaskarfur- Fýll- Haftyrðill- Langvía- Lundi- Sjósvala- Skrofa- Stormsvala- Stuttnefja- Súla- Teista- Toppskarfur

Lundi

Haftyrðill

Sjófuglar-Einkenni

Sköpulag allra fuglanna nema pípunasa er dæmigerð fyrir fiskiætur sem kafa eftir æti

Kynjamunur sjófugla er lítill

Skarfar og svartfuglar eru svipaðir brúsum og fiskiöndum að lögun.

En það er helst stærðarmunur sem greinir kynin að

Spörfuglar

Helstu ástæður fyrir að svo fáir fuglar hér á landi eru:

Spörfuglar eru langstærsti ættbálkur fugla

Þó eru aðeins níu tegundir sem verpa hér á landi í einhverjum mæli

Einangrun landsins

Skógleysi

Vætusöm veðrátta

- Auðnutittlingur- Gráspör- Gráþröstur- Hrafn - Maríuerla- Músarindill- Skógarþröstur- Snjótittlingur- Stari- Steindepill-Svartþröstur-Þúfutittlingur

Músarindill

Gráþröstur

Snjótittlingur

Spörfuglar - Einkenni

Spörfuglar eru mjög mismunandi að stærð, en þó flestir smávaxnir

Músarrindill og auðnutittlingur eru minnstir íslenskra fugla, en hrafninn stærstur

Fótur spörfugla er svonefndur setfótur, en goggurinn er aðlagaður að fæðunni

Spörfuglar verpa í vönduð hreiður og ungarnir eru ósjálfbjarga, yfirgefa hreiðrið þegar þeir eru orðnir eða að verða fleygir

Auðnutittlingur

Músarrindill

Hrafn

Vaðfuglar

Sumir fuglarnir eru

meiri

þurrlendistegundirRauðbrystingur

Tildra

Vaðfuglar helga sér óðul og verpa pörin stök

Spói

Vaðfuglar - Einkenni

Sumir fuglarnir eru meiri þurrlendistegundir og hafa fremur stuttan gogg. Eins og sandlóa og heiðlóa

Þeir eru dýraætur

Langur goggurinn hentugur til að grafa eftir æti í leirum, tjarnarbotnum og jarðvegi

Heiðlóa Sandlóa

Einkenni margra

vaðfugla eru

langur goggur,

langir fætur og

langur háls

Tjaldur

Karlfuglinn er oft ívið skrautlegri og kvenfuglinn aðeins stærri

Vatnafuglar

Hluti af fæðu buslanda, svo og fæða kafanda og fiskianda, er úr dýraríkinu

Álft, gæsir og sumar buslendur eru grasbítar.

- Álft- Blesgæs- Duggönd- Flórgloði- Gargönd- Grafönd- Grágæs- Gulönd- Hávella- Heiðargæs- Helsingi- Himbrimi

-Hrafnsönd- Húsönd- Lómur- Margæs- Rauðhöfðaönd- Skeiðön- Skúfönd- Stokkönd- Straumönd- Toppönd- Urtönd- Æðarfugl

Flórgoði

Rauðhöfðaönd

Grafönd

Vatnafuglar-Einkenni

Þeir hafa sundfit milli tánna og goggur margra er flatur með hyrnistönnum, sem auðveldar þeim að sía fæðu úr vatni.

Karlfuglinn er ávalt stærri hjá andfuglum, og hjá öndum er hann yfirleitt mun skrautlegri en kvenfuglinn

HimbimiAndfuglar eru sérhæfðir að lifi á vatni

Urtönd