90 Per 10 Principle

หลักการหลักการ 90/1090/10

โดยโดย:: สตีสตีเฟนเฟน โคโควียวีย ( (Stephen Covey)Stephen Covey)

การคนพบหลักการการคนพบหลักการ 90 90/10/10

มันจะนาํไปสูการเปลี่ยนแปลงชีวิตของคุณใหดีขึ้นมันจะนาํไปสูการเปลี่ยนแปลงชีวิตของคุณใหดีขึ้น

((หรืออยางนอยที่สุดหรืออยางนอยที่สุด จะเปลี่ยนวิธีการตอบสนองตอสถานการณบางอยางจะเปลี่ยนวิธีการตอบสนองตอสถานการณบางอยาง))

หลักการนี้คืออะไรหลักการนี้คืออะไร ??

เปนเรื่องงายๆคือเปนเรื่องงายๆคือ 10% 10% ที่เกดิขึ้นในชีวิตที่เกดิขึ้นในชีวิต

เปนสิ่งที่เกดิขึ้นโดยบังเอิญเปนสิ่งที่เกดิขึ้นโดยบังเอิญ..

สวนอีกสวนอีก 90 90%% ที่เหลือนั้นคือที่เหลือนั้นคือ สิ่งที่เกิดขึ้นจากปฏิกริิยาของคุณสิ่งที่เกิดขึ้นจากปฏิกริิยาของคุณ ในการตอบสนองกริยานั้นในการตอบสนองกริยานั้น

ประเด็นของเรื่องนีค้ือประเด็นของเรื่องนีค้ือ??

มีเหตกุารณที่เกิดขึ้นและอยูเหนอืความคาดหมายของเราเพียงมีเหตกุารณที่เกิดขึ้นและอยูเหนอืความคาดหมายของเราเพียง 10%10% เทานัน้เทานัน้

เชนเชน เราไมสามารถหามรถยนตไมใหเสียเราไมสามารถหามรถยนตไมใหเสีย..เราไมสามารถรูไดวาเราไมสามารถรูไดวา เครื่องบินจะมาชากวากําหนดจนทําใหกําหนดการเราคลาดเคลื่อนไปเครื่องบินจะมาชากวากําหนดจนทําใหกําหนดการเราคลาดเคลื่อนไป..

เราไมสามารถรูไดวาเราไมสามารถรูไดวา ขณะที่เราขับรถถกูชองจราจรขณะที่เราขับรถถกูชองจราจร จะมีรถคนัอื่นขับปาดหนาจะมีรถคนัอื่นขับปาดหนา..

เราไมสามารถควบคุมเหตุการณเราไมสามารถควบคุมเหตุการณ 10 %10 % นี้ที่เกิดกับเรานี้ที่เกิดกับเรา

แตอีกแตอีก 90 % 90 % ที่เหลือนัน้ที่เหลือนัน้

เราสามารถกําหนดไดเราสามารถกําหนดได

ทําอยางไรทําอยางไร?...?... ““ โดยการตอบสนองของคุณโดยการตอบสนองของคุณ ””

คุณไมสามารถควบคุมเหตุการณที่เกดิขึ้นโดยบังเอิญคุณไมสามารถควบคุมเหตุการณที่เกดิขึ้นโดยบังเอิญ..แตคุณสามารถควบคุมปฏิกิริยาของคุณตอเหตุการณเหลานั้นแตคุณสามารถควบคุมปฏิกิริยาของคุณตอเหตุการณเหลานั้น..

คุณสามารถเลือกวิธีการตอบสนองไดคุณสามารถเลือกวิธีการตอบสนองได ..

ลองดูตัวอยางตอไปนี้ลองดูตัวอยางตอไปนี้……

สมมติวาสมมติวา ขณะที่กําลงักินขาวเชากับครอบครัวขณะที่กําลงักินขาวเชากับครอบครัว..ลูกสาวของคุณลูกสาวของคุณ ทํากาแฟหกทํากาแฟหก

รดเสื้อของคุณรดเสื้อของคุณ

เหตุการณนี้เปนอุบัติเหตุที่ควบคุมไมไดเหตุการณนี้เปนอุบัติเหตุที่ควบคุมไมได..แตสิ่งตอไปที่จะเกิดแตสิ่งตอไปที่จะเกิด

ขึ้นอยูกับการกระทําตอไปของคุณขึ้นอยูกับการกระทําตอไปของคุณ

คุณอาจจะโกรธคุณอาจจะโกรธ..หลังจากนั้นก็ดุดาหลังจากนั้นก็ดุดา วากลาวลูกสาวคุณอยางรุนแรงวากลาวลูกสาวคุณอยางรุนแรง..

จนกระทั่งลูกสาวคุณจนกระทั่งลูกสาวคุณ รองไหรองไห..หลังจากที่ดลุกูสาวเสร็จหลังจากที่ดลุกูสาวเสร็จ คุณก็หันไปตอวาภรรยาคุณก็หันไปตอวาภรรยา

ที่วางถวยกาแฟที่วางถวยกาแฟ ใกลขอบโตะมากไปใกลขอบโตะมากไป

เหตุการณตอมาที่เกิดเหตุการณตอมาที่เกิด คือคือ มีการโตเถียงกันระหวางคุณกับมีการโตเถียงกันระหวางคุณกับ ภรรยาภรรยา คุณเดินปงปงขึ้นไปขางบนหองเพื่อเปลี่ยนเสื้อขางบนคุณเดินปงปงขึ้นไปขางบนหองเพื่อเปลี่ยนเสื้อขางบน

เมื่อกลับลงมาขางลางเมื่อกลับลงมาขางลาง ลูกสาวคุณยังรองไหไมหยุดลูกสาวคุณยังรองไหไมหยุด และและ ยังไมไดกินอาหารเชายังไมไดกินอาหารเชา จึงทําใหไปรถโรงเรียนไมทันจึงทําใหไปรถโรงเรียนไมทัน

ภรรยาก็ตองรีบไปทาํงานทันทีภรรยาก็ตองรีบไปทาํงานทันที

คุณจึงตองรีบขับรถไปสงลูกสาวที่โรงเรียนคุณจึงตองรีบขับรถไปสงลูกสาวที่โรงเรียน

เนื่องจากคุณสายเนื่องจากคุณสาย คุณตองขับรถเร็วกวาที่คุณตองขับรถเร็วกวาที่กฏหมายกฏหมายกําหนดกําหนด

สิ่งที่ตามมาคือสิ่งที่ตามมาคือ คุณโดนตํารวจเรียกคุณโดนตํารวจเรียก เพื่อจายคาปรับเพื่อจายคาปรับ

เมื่อรถถึงโรงเรียนเมื่อรถถึงโรงเรียน ลูกสาวคุณก็ตองรีบไปโรงเรียนโดยไมไดลูกสาวคุณก็ตองรีบไปโรงเรียนโดยไมไดร่ําลาร่ําลา

สวนตัวคุณเองก็ไปถึงที่ทํางานสายสวนตัวคุณเองก็ไปถึงที่ทํางานสาย 2020 นาทีนาที

และยิ่งไปกวานั้นและยิ่งไปกวานั้น คุณดันลืมเอากระเปาทํางานไวที่บานคุณดันลืมเอากระเปาทํางานไวที่บาน

เปนยังไงบางเปนยังไงบาง

วันนี้ทั้งวันดูเปนวันที่เลวรายวันนี้ทั้งวันดูเปนวันที่เลวราย สถานการณมันแยลงเรื่อยๆสถานการณมันแยลงเรื่อยๆ จนทําใหรูสึกอยากกลับบานจนทําใหรูสึกอยากกลับบาน

แตเมื่อคณุกลับมาถึงบานแตเมื่อคณุกลับมาถึงบาน คุณรูสึกไดถึงความหมางเมินคุณรูสึกไดถึงความหมางเมิน

จากลูกสาวและภรรยาของคุณจากลูกสาวและภรรยาของคุณ

ทําไมทําไม ??สิ่งนี้เกิดขึ้นเพราะการตอบสนองของคุณตอนเชาสิ่งนี้เกิดขึ้นเพราะการตอบสนองของคุณตอนเชา..

อะไรเปนสาเหตุของวันที่เลวรายวันนี้อะไรเปนสาเหตุของวันที่เลวรายวันนี้??

กก)) เปนเพราะกาแฟหกเปนเพราะกาแฟหก

ขข)) เปนเพราะลูกสาวคุณทํากาแฟหกเปนเพราะลูกสาวคุณทํากาแฟหก??คค)) เปนเพราะคุณโดนตํารวจจับเปนเพราะคุณโดนตํารวจจับ??งง)) เปนเพราะตัวเองนั่นแหละเปนเพราะตัวเองนั่นแหละ ที่เปนตนเหตุของที่เปนตนเหตุของ

เหตุการณทั้งหมดเหตุการณทั้งหมด??

คําตอบคือขอคําตอบคือขอ ““ งง ””

การที่กาแฟหกการที่กาแฟหก คุณไมสามารถควบคุมไดคุณไมสามารถควบคุมได..แตปฏิกิริยาภายในแตปฏิกิริยาภายใน 55 วินาทีวินาที ที่คุณทําหลังจากกาแฟหกใสที่คุณทําหลังจากกาแฟหกใส

คุณสามารถควบคุมไดคุณสามารถควบคุมได

เหตุการณนี้เหตุการณนี้ คือสิ่งที่ควรจะเกิดขึ้นคือสิ่งที่ควรจะเกิดขึ้น..

กาแฟหกกาแฟหก รดตัวคุณรดตัวคุณ

ลูกสาวคุณรองไหลูกสาวคุณรองไห

คุณเขาไปปลอบลูกสาวคุณคุณเขาไปปลอบลูกสาวคุณ

““ ไมเปนไรลูกไมเปนไรลูก ตอไประวังมากกวานี้แลวกันตอไประวังมากกวานี้แลวกัน ””หลังจากนั้นหลังจากนั้น คุณหยิบผาเช็ดตัวคุณหยิบผาเช็ดตัว และเปลีย่นเสื้อของคุณและเปลีย่นเสื้อของคุณ

คุณหยิบกระเปาทํางานคุณหยิบกระเปาทํางาน และเมื่อคุณลงมาก็พบวาและเมื่อคุณลงมาก็พบวา ลูกสาวคุณกําลงัขึ้นรถโรงเรียนลูกสาวคุณกําลงัขึ้นรถโรงเรียน

เธอหันมาโบกมือใหเธอหันมาโบกมือให ตัวคุณเองถึงเวลากอนที่ทํางานตัวคุณเองถึงเวลากอนที่ทํางาน 55 นาทีนาที มีเวลาคุยเลนกับมีเวลาคุยเลนกับ

เพื่อนรวมงานเพื่อนรวมงาน

อะไรที่แตกตางอะไรที่แตกตาง??

ทั้งทั้ง 22 สถานการณสถานการณ..เริ่มตนเหมือนกันเริ่มตนเหมือนกัน

แตจบไมเหมือนกันโดยสิ้นเชิงแตจบไมเหมือนกันโดยสิ้นเชิง

เพราะอะไรเพราะอะไร??เพราะการตอบสนองของคุณเองเพราะการตอบสนองของคุณเอง

ถึงแมวาคุณควบคุมเหตุการณที่เกดิขึ้นถึงแมวาคุณควบคุมเหตุการณที่เกดิขึ้น 10%10% ของชีวิตคุณไมไดของชีวิตคุณไมได

แตแต 90 % 90 % ที่เหลือคุณควบคุมไดที่เหลือคุณควบคุมได

และนีค่ือวิธีการประยุกตใชและนีค่ือวิธีการประยุกตใช หลักการหลักการ 90/1090/10 นี้นี้..ถามีใครกลาวรายตอคุณถามีใครกลาวรายตอคุณ

อยาไปสนใจมันอยาไปสนใจมัน

ใหทําตัวเหมือนน้ําบนแผนแกวใหทําตัวเหมือนน้ําบนแผนแกว

อยาใหคําวารายตางๆมาทํารายคุณไดอยาใหคําวารายตางๆมาทํารายคุณได

การตอบสนองที่เหมาะสมจะไมยอนกลับมาทํารายคุณการตอบสนองที่เหมาะสมจะไมยอนกลับมาทํารายคุณ

การตอบสนองที่ผิดพลาดการตอบสนองที่ผิดพลาด เปนสาเหตุใหคุณเสียเพื่อนเปนสาเหตุใหคุณเสียเพื่อน

ถูกไลออกถูกไลออก หรือเกิดความเครียดไดหรือเกิดความเครียดได

คุณทําตัวยังไงเมื่อโดนรถคันอืน่ปาดหนาคุณทําตัวยังไงเมื่อโดนรถคันอืน่ปาดหนา??คุณอาจจะอารมณเสียคุณอาจจะอารมณเสีย

จนกระทั่งทุบพวงมาลัยจนกระทั่งทุบพวงมาลัย ((เพื่อนเพื่อน เคยทุบจนพวงมาลัยหลุดเคยทุบจนพวงมาลัยหลุด))

คุณอาจจะอารมณเสียจนกระทั่งความดันขึ้นคุณอาจจะอารมณเสียจนกระทั่งความดันขึ้น

บางคนอาจจะขับรถไปจี้บางคนอาจจะขับรถไปจี้ คันที่ทําใหคุณเกิดปญหาคันที่ทําใหคุณเกิดปญหา

จนคุณคิดไปวาจนคุณคิดไปวา ไมมีใครสนใจไมมีใครสนใจ หรอกวาหรอกวา คุณจะไปสายคุณจะไปสาย ประมาณประมาณ 10 10 นาทีนาที

นึกถึงหลักการนึกถึงหลักการ 90 90/10 /10 อยาไปสนใจรถคันนั้นอยาไปสนใจรถคันนั้น

คุณอาจถูกใหออกจากงานคุณอาจถูกใหออกจากงาน

เหตุการณนี้ทําใหตองเครียดเหตุการณนี้ทําใหตองเครียด และคิดมากและคิดมาก

มันไมควรเปนเชนนั้นมันไมควรเปนเชนนั้น

เพราะมันไมไดชวยอะไรใหดีขึ้นเพราะมันไมไดชวยอะไรใหดีขึ้น

จะดีกวาไหมถาเอาเวลานั้นมาคิดหางานใหมจะดีกวาไหมถาเอาเวลานั้นมาคิดหางานใหม

เครื่องบินมาชากวาที่กําหนดเครื่องบินมาชากวาที่กําหนด ซึ่งสงผลกระทบกับตารางงานของคุณซึ่งสงผลกระทบกับตารางงานของคุณ

ทําไมคุณตองไปหงุดหงิดกับพนักงานตอนรับทําไมคุณตองไปหงุดหงิดกับพนักงานตอนรับ

เคาไมสามารถเคาไมสามารถ ควบคุมสิ่งที่เกดิขึ้นไดควบคุมสิ่งที่เกดิขึ้นได

ใชเวลานี้ใชเวลานี้ ทําความรูจักกบัผูโดยสารคนอื่นแทนที่จะมัวเครงเครียดทําความรูจักกบัผูโดยสารคนอื่นแทนที่จะมัวเครงเครียด

ซึ่งมีแตทําใหเหตุการณตางๆมันแยลงซึ่งมีแตทําใหเหตุการณตางๆมันแยลง

ตอนนี้คุณรูจักตอนนี้คุณรูจัก หลักการหลักการ 90 90/10/10ปรับหลักการนี้ปรับหลักการนี้ เอาไปใชเอาไปใช และคุณจะพบผลลัพธที่นาอัศจรรยและคุณจะพบผลลัพธที่นาอัศจรรย

คุณไมเสียหายอะไรที่จะลองมันคุณไมเสียหายอะไรที่จะลองมัน

หลักการหลักการ 90 90/10/10 นี้นี้ เปนประโยชนเปนประโยชน

นอยคนนักที่จะรูจักและนําเอาหลักการนี้มาใชนอยคนนักที่จะรูจักและนําเอาหลักการนี้มาใช

ผลลัพธที่ไดผลลัพธที่ได??คุณจะเห็นผลลัพธดวยตัวคุณเองคุณจะเห็นผลลัพธดวยตัวคุณเอง

ผูคนเปนลานคนรูสึกเจ็บปวดผูคนเปนลานคนรูสึกเจ็บปวด

จากปญหาตางๆจากปญหาตางๆ

ความทุกขความทุกข,, ความเครียดรุนแรงความเครียดรุนแรง และปญหาตางๆและปญหาตางๆ

เพียงแคเราเขาใจและนําเอาหลักการเพียงแคเราเขาใจและนําเอาหลักการ 90/1090/10 นี้มาใชนี้มาใช

มันสามารถเปลี่ยนวิถีมันสามารถเปลี่ยนวิถี ชีวิตของคุณไดแนชีวิตของคุณไดแน !!

แนนอนวาแนนอนวา ทุกสิ่งที่คุณพูดทุกสิ่งที่คุณพูด,, ใหให,,ทาํทาํ หรือแมแตคิดหรือแมแตคิด เหมือนเหมือน บูมเมอบูมเมอแรงแรง

มันจะยอนกลับมาหาคุณมันจะยอนกลับมาหาคุณ

ถาคุณตองการที่จะรับถาคุณตองการที่จะรับ คุณตองเริ่มตนดวยการใหคุณตองเริ่มตนดวยการให

บางทีบางที เราอาจจะไมไดอะไรเลยเราอาจจะไมไดอะไรเลย

แตอยางนอยแตอยางนอย หัวใจเราก็เต็มไปดวยความสุขหัวใจเราก็เต็มไปดวยความสุข

จบจบ // The EndThe End