ΑΘΗΝΑ 2013

Το Αμμωρολόγιο τουΑντιμονίου

G. D. Beris

Το Αμμωρολόγιο τουΑντιμονίου

ΤΟ

Α

ΜΜ

ΩΡ

ΟΛ

ΟΓ

ΙΟ

Τ

ΟΥ

Α

ΝΤ

ΙΜ

ΟΝ

ΙΟ

Υ

G.

D

.

BE

RI

S

ΘΕΑΤΡΟ

Ε Κ ΔΟ Σ Ε Ι Σοσελότος

Έργα του ιδίου

Οι ασημένιοι, εκδ. Πέτρα

Σκύλλις Λατάνια και Δίποι-νος, εκδ. Οσελότος, 2010

Αντιμάχεια (Κρητικός κύ-κλος), εκδ. Οσελότος, 2011

Βατάτζη 55, 114 73 ΑθήναΤΗΛ. : 210 6431108

E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.comwww. ocelotos. gr

ΕΚ∆ΟΣΕ ΙΣοσελότος

ISBN 978-960-564-040-8

173 × 240 SPINE: 2.4 FLAPS: 60

01_cover_amorologio.indd 1 3/7/2013 3:22:10 PM

ΤιΤλος Το Aμμωρολόγιο του Aντιμονίου ςυγγραφέας G. D. Beris ςειρα Θέατρο [1061]0313/01 Copyright© 2013 G. D. Beris ΠρώΤη εκδοςη Αθήνα Μάρτιος 2013 ISBN 978-960-564-040-8

Η επιμέλεια της έκδοσης έγινε από τις εκδόσεις οσελότος

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα Τηλ. : 210 6431108e-mail: ekdoseis.ocelotos@gmail.com, ocelotos@otenet.gr

www. ocelotos. gr

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η κατ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτο-ανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορ-φή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγ-γραφέα.

ΕΚΔΟΣΕΙΣοσελότος

ΕΚΔΟΣΕΙΣοσελότος

ΑΘΗΝΑ 2013

G. D. Beris

ΠΡΟΣΩΠΑ

Clochard

Γιατρός

Αγόρι 16 ετών

Κλέφτης 1ος

Κλέφτης 2ος

Κλέφτης 3ος

Ιεροφάντης

Σεκιούριτι, 3 άτομα

Ήφαιστος

Ερμής

Προμηθέας

Ηρακλής

Χορός, Γοργόνες Ατλαντίδες

Λαός

Πλούτος, 2 μικρά παιδιά

Φύλακας του Κήπου

— 5 —

Τοπίο έξω από τον εθνικό κήπο, προς τη μεριά του Ζαππείου. Παγκάκι και ένας clochard με πολλές γεμάτες σακούλες νάιλον. Τέσσερεις κουβέρ-τες και σπιτάκι από χαρτοκιβώτια. Έξω από το σπιτάκι, υπάρχουν βιβλία τοποθε-τημένα σε στοίβες. Άπλυτος, μαλλιά και γένια μακριά, ρακένδυτος. Κρέμονται ράκη από παντού, σαν να είναι κλόουν. Τα χέρια του είναι άσπρα, με περιποιημένα νύχια και με ντελικάτη κίνηση. Τα επιδεικνύει όταν μιλάει. Δείχνει 60 ετών.Μικρή κρήνη. Τρέχει νερό σε όλη τη διάρκεια του έργου. Στο παγκάκι έχει στρώσει χαρτόκουτα και ένα άσπρο τραπεζομάντηλο. Ανοίγει δύο τσάντες πλαστικές και βγάζει ένα μπουκάλι κρασί και τέσσερα πλαστικά μπολ. Ξε-διπλώνει δύο πετσέτες άσπρες και βγάζει πιρούνια, μαχαίρια και μια λόγχη, που την καρφώνει στην πλάτη στο παγκάκι. Άλλη πετσέτα και βγάζει ψωμί. Τα τακτοποιεί με πολύ προσοχή και πίνει κρασί με το στόμα. Ανάβει δύο κεριά από ένα φαναράκι που έχει μέσα σε σακίδιο. Δείχνει να απολαμβάνει την νευρωτική τακτοποίηση του χώ-ρου. Τοποθετεί το κρασί σε διαφορετικά μέρη, μέχρι να βρει τη σωστή θέση. Πίνει ακόμα μια γουλιά κρασί. Αρχίζει να τρώει σιγά – σιγά. Δείχνει να το απολαμβάνει. Κάνει διάφορα σχέδια στον αέρα με τα χέρια του και σφυρίζει χαμηλόφωνα. Φστ, φστ, φστ. Εμφανίζεται ένας κύριος με κουστούμι, 55 ετών, που κρατάει στο χέρι ένα μπου-κάλι κρασί και στο άλλο, ένα δέμα σε συσκευασία δώρου. Έχει λυμένη τη γραβάτα, δείχνει σκεφτικός και κοιτάζει κάτω. Φοράει γυαλιά κρεμασμένα με σχοινάκι και πλατειά αλυσίδα στο λαιμό, χωρίς σταυρό. Απότομα βλέπει την εικόνα στο παγκάκι και στέκεται. Κοιτάει λίγα δευτερόλεπτα σαστισμένος και αμέσως αλλάζει πορεία και πηγαίνει κατ’ ευθείαν, ενώ κοιτάει συνεχώς προς το παγκάκι και κάθεται στο διπλανό. Συνεχίζει να κοιτά επίμονα. Τον αντιλαμβάνεται ο Clochard και τον κοιτά κι αυτός για λίγο, σαν να θέλει να βεβαιωθεί, ότι όντως τον κοιτάει. Βεβαιώνεται και τραβά το κεφάλι του αλλά όχι τα μάτια του. Δείχνει σαν να απειλείται. Γουρλώ-νει τα μάτια και χωρίς να γυρίζει όλο το κεφάλι τον παρακολουθεί κλεφτά. Κρατά αυτό για λίγα δευτερόλεπτα. Πηγαίνει και πλένει τα χέρια του στην κρήνη με αλάτι. Πετάει πίσω του τρεις φορές νερό. Φτύνει τρεις φορές. Επιστρέφει. Απότομα ο κύριος σηκώνεται νευρικά και τοποθετεί το κρασί του, στα πόδια του Clochard. Επιστρέφει γρήγορα στο παγκάκι, κάνοντας τον αδιάφορο. Λοξοκοιτάει για να δει την αντίδραση. Ο Clochard του δείχνει το δικό του μπουκάλι, που είναι ίδιο με αυτό που του πρόσφερε. Μερικά δευτερόλεπτα σιγής.

— 7 —

ΔΡΑΣΗ:

Είδωλο:

Clochard: Δεν ήρθε. (δευτερόλεπτα σιγής) Δεν ήρθε! Γιατρός: Δεν ήρθε. (φέρνει τη μπουκάλα μπροστά του και την κοιτά).Clochard: Δεν ήρθε! (του κάνει με το χέρι νόημα να έρθει στο παγκάκι).Γιατρός: (παίρνει το δώρο και μετακομίζει στο άλλο παγκάκι). Ήρθαν όλες οι άλλες, κι αυτή που ήθελα να τα δώσω όλα….. δεν ήρθε. Δεν ήρθε! Clochard: Μπορεί να της έτυχε κάτι.Γιατρός: Στον θάνατο και στον έρωτα, δεν λείπει κανείς.Clochard: Α, α, είσαι εργαλείο εσύ! Πεινάς; Γιατρός: (Κουνάει αρνητικά το κεφάλι του).Clochard: Γκουρμέ …. απ’ το Κολωνάκι. Γιατρός: Αυτό βλέπω! Πως ….Clochard: Ένα πατριωτάκι έχει μαγαζί, απ’ αυτά που πάνε φαγητά στα σπίτια των πλουσίων. Με είδε τυχαία στο δρόμο και με αναγνώ-ρισε. Με λυπήθηκε. Μου δίνει κάθε μέρα φαΐ και πιοτό. Η πλάκα είναι, ότι κάποιος πλούσιος μου κάνει το τραπέζι κάθε βράδυ και δεν το ξέρει. Παραγγέλνουν αυτοί κι αυτός τους χρεώνει κι εμένα. (πέφτει ένα κερί κάτω και αμέσως το μαζεύει. Ο Γιατρός καρφώνει τα μάτια του πάνω στα κεριά). Μη μου σβήσει, γιατί τα ανάβω με το γυαλί από τον Ήλιο. Όταν δεν έχει Ήλιο είμαι τυφλός. Πεινάς;Γιατρός: Πως το λένε το μαγαζί; Clochard: Ζήλεψες;Γιατρός: Όχι, όχι. Δεν ρωτάω γι αυτό ... Κάτι δικό μου …Πως το λένε το μαγαζί; Clochard: Πεινάς;Γιατρός: Διψώ. Με κόβει η δίψα.Clochard: (Ανοίγει το κρασί του γιατρού και του το προσφέρει. Ο γιατρός απλώνει το χέρι και παίρνει το άλλο μπουκάλι και πίνει κατευθείαν με το στόμα. Ο clochard σαστίζει και αμήχανος πίνει από το μπουκάλι του γιατρού).

— 8 —

Υπάρχουν φορές, που πίνεις γιατί διψάς και φορές, που διψάει ο διά-βολος μέσα σου. Γιατρός: Που το σκέφτηκες αυτό;Clochard: Δεν το σκέφτηκα. Μου τo είπε ο διάβολος. Είναι κι αυτός εδώ, αλλά δεν τον βλέπεις. Είναι αδελφός, γιος και πατέρας μου. Είναι η γυναίκα της ζωής μου. Αυτός, είναι τα πάντα για μένα.Γιατρός: Δεν τον βλέπω … να τρώει! (κρυφογελάει και κουνάει το κεφάλι με την τρέλα του γέρου).Clochard: Ντρέπεται, λέει. Θέλει λίγο θάρρος … γιατί δεν σε ξέ-ρει. Α, Ρωτάει αν είσαι Αθηναίος;Γιατρός: Κηφισιά, βέρος. Clochard: Δουλειά;Γιατρός: Γιατρός. Clochard: Τί σόι;Γιατρός: Ενδοκρινολόγος.Clochard: Που;Γιατρός: Ιπποκράτειο, Πανεπιστημιακός. Clochard: Χόμπι; Γιατρός: Παίζω τρομπέτα.Clochard: Τι σόι πλούσιος θα ήσουν χωρίς χόμπι. Κατάλαβα! Κατά-λαβα!Γιατρός: Τί κατάλαβες;Clochard: Κολλέγιο, λοβοτομή, γιατρός, μπαμπάς, μαμά, κόμποι, κόμποι, κόμποι παντού. Γιατρός: (νευριάζει, σηκώνεται να φύγει). Καληνύχτα, ... καληνύχτα. (μουρμουρίζει μια βρισιά). Clochard: (χαμηλόφωνα) Ξέχασες το δώρο σου.Το ήξερες. Το ήξερες …. ότι δεν θα έρθει. Το ήξερες και ψάχνεις τώρα, κάποιον να σε λυπηθεί!Γιατρός: (κοντοστέκεται. Δεν πλησιάζει, δείχνει όμως ότι θέλει να το συζητήσει). Clochard: Αφού το ήξερες γιατί το έκανες; Εκτός, εκτός κι αν άλλος το ήξερε και άλλος το έκανε. Η αγωνία σου. Αυτό ήταν το σημάδι. Αγωνιούσες, γιατί ήξερες ότι δεν θα έρθει. Ήθελες να είναι όλα τέλεια. Όλη η ζωή σου, σε μια βραδιά. Ε;Η γυναίκα αυτή ήταν μια καινούργια εικόνα του διαβόλου. Έτσι

— 9 —

ντύνει τα ψέματα αυτός, κάθε φορά με καινούργιες μάσκες. Μετά από λίγο θα την ξεχάσεις. Μια άλλη εικόνα θα σε καταπιεί και δεν θα θυμάσαι την προηγούμενη. Ώσπου θα φτάσεις στο θάνατο υπνω-τισμένος.Κοιμάσαι όρθιος γιατρέ, πληρώνεις και ξενοδοχείο.Γιατρός: (τσαντισμένος φανερά). Την ψυχή σου δεν την σκέφτεσαι; Την πούλησες και κατάντησες clochard στο Ζάππειο.Κάνεις τον ξερόλα, πληρώνεις ξενοδοχείο και κοιμάσαι σε παγκάκι. Clochard: Πάντως, όχι όρθιος!! (γελάει με τη ψυχή του δυνατά). Καλά πας, καλά πας Γιατρέ. Μ’ έκανες να γελάσω.Γιατρός: (Κουνάει το κεφάλι του υποτιμητικά). «Μωραίνει κύριος ….. ».Clochard: Α, και του κατηχητικού! Βέβαια, αυτό μου διέφυγε.Κηφισιά, κολλέγιο, κατηχητικό, λοβοτομή, γιατρός, γυναίκες, φίλοι, κόμπος του μπαμπά, κόμπος της μαμάς, κόμποι … κόμποι …. κό-μποι ….. κόμποι παντού. Ζεις για να ικανοποιείς όλους αυτούς. Πε-θαίνουν αυτοί και χάνεις κάτω απ’ τα πόδια σου τον εαυτό σου. Ζεις για να υπηρετήσεις την άγνοια και τις φαντασιώσεις τους. Κοίταξέ τους. Η ζωή τους είναι εικόνες, όνειρα κι ελπίδες τυφλές. Πεθαίνουν οι ελπίδες τους και ακολουθούν αυτοί, απελπισμένοι και μόνοι. Γιατρός: Εγώ φταίω που … καληνύχτα. (παίρνει το κρασί και το δώρο και απομακρύνεται). Καλή κόλαση! Clochard: Εμένα μου αξίζει η κόλαση. Τη ζω εδώ για να μην τη ζήσω … αλλού. Κρίμα όμως για σένα! Κρίμα, να έχεις ηττηθεί από μια γυναίκα. Κρίμα! Α, να τα εκατοστίσεις κιόλας. Έχεις γενέθλια σή-μερα. Μπαίνεις στα πενήντα έξη. Οκτώ επτάδες γιατρέ. Περαστικά σου. Γιατρός: Και πως ξέρεις ότι έχω γενέθλια; Σου το λέει κι αυτό ο διάβολος;Clochard: Μπράβο σου, το εμπέδωσες. Χα! Ακριβώς, αυτός μου το λέει. Όλοι εμείς γιορτάζουμε στις 29 Ιουλίου, γι’ αυτό πενθώ κι εγώ σήμερα.Γιατρός: Με τί άλλο ασχολείται … αυτός;Clochard: Ειδικεύεται στις εικόνες. Φτιάχνει εικόνες που σε υπνω-

— 10 —

τίζουν. Στην αρχή εντυπωσιάζεσαι κι αυτός ξεκινάει το γαϊτανάκι με τους κόμπους. Στην αρχή χαλαρά, για να μην πονάς, αλλά σιγά – σιγά σε ρίχνει στα τέσσερα και σε σέρνει με το καπίστρι. Πιστεύεις τα παραμύθια που σου ψιθυρίζει και νομίζεις ότι τα ξέρεις όλα. Γιατρός: (Πλησιάζει πολύ κοντά και ακουμπά το πόδι στο παγκάκι). Και τί …. άλλο σου λέει;Clochard: Ένας κόμπος στο μέτωπο, θέλει απασβέστωση. Δεν σ’ αφήνει να βγεις από τη φυλακή σου. Ο νους σου είναι δεμένος με μια πολύ – πολύ λεπτή αλυσίδα, όπως αυτή που σέρνει τον Ελέφα-ντα. Δεν ξέρεις τη δύναμή σου, όπως κι αυτός, για να τη σπάσεις. Κρίμα γιατί είσαι άνθρωπος του θεού. Γιατρός: Γιατί είμαι άνθρωπος του Θεού;Clochard: Γιατί δεν ξέρεις τί πρέπει να κάνεις κι όμως το κάνεις. Γιατρός: (Σκύβει και τον κοιτάει προσεκτικά στα μάτια).

Έχεις περάσει τα όρια του ανθρώπου. Είσαι πραγματικά διάβολος. Clochard: Με αδικείς γιατρέ. Αδικείς και τον εαυτό σου. Πως μπορεί ο άνθρωπος να είναι διάβολος. Ή άνθρωπος θα είναι ή διάβολος.Γιατρός: Χωράφι που σπέρνουν δύο, είναι ο άνθρωπος, ταλαίπωρε. Ελεύθερος να επιλέξει, μεταξύ Θεού και διαβόλου. Εάν θρέψεις το σπόρο του Θεού, γίνεσαι Θεός κι αν θρέψεις το σπόρο του διαβό-λου, γίνεσαι διάβολος. Clochard: Ελεύθερος… εννοείς, να διαλέξει τους Τυράννους του; Φστ, φστ, φστ. Λάφυρο στα χέρια δύο ληστών ο άνθρωπος! Τί είδους ελευθερία είναι αυτή γιατρέ; Γιατρός: Χωράφι ο άνθρωπος, που περιμένει το θερισμό του.Clochard: Εγώ εννοώ αλλιώς την ελευθερία μου. Γι αυτό αποφάσισα να μην δεχτώ κανένα σπόρο. Ούτε θεό, ούτε διάβολο. Είμαι πέρα απ’ αυτούς. Θέλω να γίνω άνθρωπος. Γιατρός: Έχεις δει τη μούρη σου στο καθρέφτη; Clochard: Ναι. Clochard και διάβολος… προς το παρόν. Γιατρός: Θεός και διάβολος ο άνθρωπος. Αν δεν βρεις θεό μέσα σου, θεός δεν υπάρχει.Clochard: Κι αν δε βρω διάβολο μέσα μου, διάβολος δεν υπάρχει; Σαν δοχείο μου παρουσιάζεις τον άνθρωπο, στις πολλαπλές μετα-μορφώσεις του. Ελεύθερο, φαντάζομαι ότι μ’ έφτιαξε η φύση. Ντύ-

— 11 —

ματα της ψυχής μου είναι και ο Θεός και ο διάβολος. Είμαστε οι εξορισμένοι διάβολοι και ζούμε στη κόλαση της Γης.Γιατρός: Αυτά που γνωρίζεις τα ξέρω, αυτά όμως που κρύβεις με τρελαίνουν. Μουδιάζει το μυαλό μου όση ώρα μιλάς και η σπονδυ-λική μου στήλη, χοροπηδάει σαν τη θάλασσα. Το κακό είναι, ότι δεν μπορώ να σε αφήσω στη κόλαση μόνο σου και δεν ξέρω γιατί;Clochard: Είπαμε, είσαι άνθρωπος του Θεού. Δεν μπορείς να με εγκαταλείψεις, γιατί η κόλαση είναι και δικιά σου. Απόψε βρέθηκες σε ένα σταυροδρόμι. Πάλεψε μέσα σου ο διάβολος και ο Θεός και νίκησε πάλι ο διάβολος. Γιατρός: Είσαι καταραμένος. Ο Θεός τα συγχωρεί όλα, εκτός από ένα. Τον πρόδωσες. Επέλεξες να πας με τον … φτου … βρωμίζω και το στόμα μου.Clochard: Γιατρέ …. Γιατρέ. Παρουσιάζεις το Θεό με αδυναμίες. Δεν επιτρέπεται, εσύ ένας άνθρωπος του Θεού, να τον βρίζεις έτσι. Ο Θεός μπορεί να με πάρει από το διάβολο και να κάνει ακόμα πράγματα, που δεν χωρά ο Νους σου. Ο Θεός, έχει μόνο μία αδυνα-μία, ….. την αγάπη. Οι άνθρωποι τα …. πάθη μας. Απ’ την αδυναμία του Θεού, θα πιαστούν τα πάθη μας και θα σω-θούμε. Γιατρός: (Κάθεται στο παγκάκι αποκαμωμένος). Μιλάς για Θεό! Εσύ; …. που τον γνωρίζεις εσύ το Θεό;Clochard: Εγώ; Ο διάβολος, γιατρέ μου. Πριν ξεπέσει ήταν δίπλα στο θεό. Λένε βλακείες ότι το θεό δεν τον είδε κανένας. Είδε τη φύση ανοιγμένη, χωρίς τα πέπλα της κι αυτή τον στράβωσε. Ο άνθρωπος, έχει μέσα του ζωγραφισμένη από Φως, την εικόνα του θεϊκού εαυτού του, αλλά δεν τη θυμάται. Ο διάβολος όταν ξέπεσε, δεν μπορούσε να δει το Θεό και μπήκε μέσα στον άνθρωπο, γιατί μόνο αυτός πλέον μπορεί να τον δει. Για να μπει, του δείχνει μια εικόνα του θεού παραλλαγμένη και τον εξαπατά. Βλέποντας ο άν-θρωπος την εικόνα του διαβόλου, θυμάται την εικόνα του Θεού. Τότε φορτώνει στο διάβολο, τις αμαρτίες και την άγνοια και ως αποδιοπομπαίο τράγο, ως καρκίνωμα, τον εξοβελίζει από το σώμα του. Γιατί μόλις μαθαίνεις την αλήθεια, ο διάβολος, μουγγαίνεται, κι όταν ερωτευθείς, τυφλώνεται. Μέχρι τότε φυσικά, θα πιστεύει για θεό, τον διάβολο εαυτό του. Μα έλα τώρα.

— 12 —

Μην τα βάζεις με το διάβολο... τον κακομοίρη ….. άνθρωπος είναι κι αυτός! Έρωτα θέλει και κατανόηση στο δράμα του, για να σου δείξει το θεό. Τον δικό σου όμως έρωτα, ούτε ο Θεός, ούτε ο διάβο-λος, ούτε γυναίκα τον θέλει. Κι άμα δεν σε επισκεφθεί ο διάβολος, Θεό δεν βλέπεις. Γιατρός: Κι απόψε τί κάνω εδώ;Clochard: Μιλάς με το διάβολο, όχι με εμένα. Γιατρός: Μου φαίνεται ότι ψιλοκαρφώνεις τον … δικό σου, ή ιδέα μου είναι;Clochard: Σωστή η παρατήρηση, λάθος η προσέγγιση. Δεν τον καρφώνω …. τον σχολιάζω. Μέχρι εκεί που μου επιτρέπει. Το ευχαριστιόμαστε κι οι δύο …. το σχολιάκι! Από κει και πέρα όμως, απαγορεύεται …. μου κάνει κάτι φόβους, κάτι τρόμους και κάτι άλλα τρελά … αλλάζει μορφές το παλαβό …. τέλος πάντων. Δεν αντέχω κι αυτή τη βρόμα από το θειάφι. Που είχαμε μείνει;Γιατρός: Ότι τον σχολιάζεις!!(Φτύνει, γουρλώνει τα μάτια και τον κοιτάει λοξά, σαν φοβισμένος, σαν να τον είδε τώρα για πρώτη φορά).Clochard: Α, Ναι. Εγώ λοιπόν το ευχαριστιέμαι, γιατί πρέπει να λέω πάντα την αλήθεια για το Θεό και αυτός, γιατί παρ’ όλο που ξέρω την αλήθεια, την έχω πουλήσει και είμαι δεμένος μαζί του. Είμαι σαν τη πουτάνα σου, που δεν ήρθε απόψε στο ραντεβού. Γιατρός: Α, έχουμε κι ένα θεματάκι με τη γυναίκα. Κατάλαβα … Μισογύνης!! Clochard: Έχεις μάθει καλά το ποιηματάκι. Όχι, με τη γυναίκα, δεν έχω … κανένα θεματάκι. Με τις άλλες … έχω. Δεν βλέπεις ότι καίγεται ο διάβολος μέσα τους. Τις βρωμιάρες … δεν τις αγγίζω. Αν είχαν κάτι ωραίο και θεϊκό, θα το έκρυβε ο θεός, εκεί χαμηλά, να μην φαίνεται; Άσε που βρωμάνε και δεν αντέχω τα χνώτα τους. (Μένει για λίγο αμίλητος σαν να μην είναι εκεί. Ξύνεται στο μέτωπο. Κουνά τα χέρια και κάνει σχήματα). Φστ, φστ, φστ, φσσσστ. Είναι παντρεμένη η δικιά σου … με άλλο διάβολο. Ερωτεύτηκε τα λεφτά σου και πάει να τον χωρίσει. Αύριο θα γυρίσει και θα σου πει: (κοροϊδευτικά).

G. D. Beris

Το Αμμωρολόγιο τουΑντιμονίου

ΤΟ

Α

ΜΜ

ΩΡ

ΟΛ

ΟΓ

ΙΟ

Τ

ΟΥ

Α

ΝΤ

ΙΜ

ΟΝ

ΙΟ

Υ

G.

D

.

BE

RI

S

ΘΕΑΤΡΟ

Ε Κ ΔΟ Σ Ε Ι Σοσελότος

Έργα του ιδίου

Οι ασημένιοι, εκδ. Πέτρα

Σκύλλις Λατάνια και Δίποι-νος, εκδ. Οσελότος, 2010

Αντιμάχεια (Κρητικός κύ-κλος), εκδ. Οσελότος, 2011

Βατάτζη 55, 114 73 ΑθήναΤΗΛ. : 210 6431108

E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.comwww. ocelotos. gr

ΕΚ∆ΟΣΕ ΙΣοσελότος

ISBN 978-960-564-040-8

173 × 240 SPINE: 2.4 FLAPS: 60

01_cover_amorologio.indd 1 3/7/2013 3:22:10 PM

— 13 —

«Αγάπη μου, έπρεπε να καθαρίσω μόνη το λάθος μου. Εσύ δεν φταις που σε αγάπησα. Είμαι παντρεμένη και δεν μπορούσα να σου λέω άλλα ψέματα. Πήγαμε στο δικηγόρο μας. Δέχτηκε να χω-ρίσουμε. Αγάπη μου, γυναίκα είμαι, δεν είμαι Θεός. Το γάμο τον αποφασίζεις σε μια στιγμή, με έναν άντρα που τον αγαπάς. Δεν του λες ψέματα. Σε μια άλλη στιγμή όμως, γνωρίζεις τον αληθινό έρωτα της ζωής σου. Που να τα ξέρεις αυτά τα πράγματα εκ των προτέρων. Σου είπα, γυναίκα είμαι, δεν είμαι θεός». Κι εσύ ως γνήσιος μαλά-κας, θα φουσκώσεις από τον αέρα που κατάπιες. Εσένα όμως, δεν μπορούν να σε αγαπήσουν, ούτε για την εικόνα σου. Γιατρέ μου, τα καλά αρσενικά είναι περιζήτητα και δεν μένουν ελεύθερα πάνω από τα τριάντα τους. Το σκάρτο πράμα μένει απούλητο. Προσφορά και ζήτηση παντού! Άμα δεις τον άντρα στα 55 του, να ψάχνει για τον έρωτα της ζωής του, κάτι δεν πάει καλά με την αρσενικίλα του. (σηκώνεται και κρατά το παντελόνι του, τρέχει προς τη μεριά του κήπου. Επιστρέ-φει από το σκοτάδι, μαζεύοντας τα παντελόνια του)Αδελφάκι μου … τί θηρίο είσαι εσύ;Μου μυρίζει ποδαρίλα, κάτι σαν τα υγρά της γυναίκας. Φτου, φτου, φτου, είπα πάλι γυναίκα. (σταυρώνεται με το χέρι στο μέρος του πέους).Γιατρός: (έχει ζαρώσει στο παγκάκι). Τί εννοείς με την ασρενικίλα του; Clochard: Υπάρχουν άντρες, με ψυχή γυναίκας και το αντίθετο. Το δύσκολο είναι να βρεις, άντρα, με ψυχή άντρα και γυναίκα, με ψυχή γυναίκας. Άνθρωποι, που είναι γεννημένοι μόνο από άντρες, ψυχοπαίδια της αφής. Υπάρχουν άνθρωποι, που κουβαλούν μια άψυχη εικόνα. Έχουν παγώσει και υπηρετούν αυτήν την εικόνα, σαν υπνωτισμένοι. Αυτούς τους γέννησε μάνα, που είχε ερωτευθεί εικό-να. Υπάρχουν και άνθρωποι θεοί, που τους έχουν γεννήσει θεοί με μυστικές ιερογαμίες. Υπάρχουν και διάβολοι, που γεννούν με περί-εργο τρόπο τα παιδιά τους. Υπάρχουν άνθρωποι με ψυχές ζώων. Ας τα αφήσουμε όμως αυτά, γιατί άμα μάθεις τί πράγμα είναι ο άνθρω-πος, θα αλλάξεις άποψη για τον εαυτό σου. Λοιπόν, να αλλάξουμε θέμα. Γιατρέ μου, λάθος ραντεβού, με λάθος πρόσωπο και σε λάθος μέρος είχες απόψε. Έφτασες στον κήπο μετά από πολλούς κόπους. Δεν το έχεις αντιληφθεί, αλλά όλη τη ζωή σου παλεύεις, για να