Το λεξικό του σπιτιού από το Α ως το… Ω

α Αίθριο : Είναι το μη στεγασμένο τμήμα του οικοπέδου ή του κτιρίου που περιβάλλεται από όλες τις πλευρές του από το κτίριο ή τα κτίρια του οικοπέδου. Ακαζού: Ετσι ονόμασαν οι Πορτογάλοι το ξύλο από το ομώνυμο εξωτικό δένδρο της Βραζιλίας. Στη συνέχεια το ίδιο όνομα πήρε και μια ομάδα δένδρων της Νοτίου Αμερικής και της Αφρικής, με παρόμοια χαρακτηριστικά, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και το μαόνι. Το ακαζού όταν είναι φρέσκο είναι ανοιχτόχρωμο, αλλά καθώς ξηραίνεται αποκτά χαρακτηριστικές κόκκινες αποχρώσεις. Λειαίνεται εύκολα, ενώ τα νερά του ξύλου παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία στη διάταξή τους. Το ακαζού και κυρίως το μαόνι αγαπήθηκαν ιδιαίτερα από τους Αγγλους επιπλοποιούς κατά τον 18ο αιώνα. Στη Γαλλία, επί Λουδοβίκου 16ου , καθώς και στη Βικτοριανή εποχή, χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή επίπλων. Στα τέλη του 19ου αιώνα το ακαζού πέρασε στο περιθώριο για να επανέλθει μετά το 1925, ενώ μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται ευρύτατα στην επιπλοποιία. Ακίνητα ή στοιχεία αρχιτεκτονικής ή φυσικής κληρονομιάς: Είναι οικισμοί ή τμήματα πόλεων ή οικισμών ή αυτοτελή οικιστικά σύνολα εκτός οικισμών, κτίρια ή συγκροτήματα κτιρίων ή στοιχεία του άμεσου φυσικού ή ανθρωπογενούς περιβάλλοντός τους ιδίως αυλές, κήποι, θυρώματα και κρήνες, στοιχεία πολεοδομικού εξοπλισμού αστικού ή αγροτικού ή δικτύων ιδίως πλατείες, κρήνες, διαβατικά, λιθόστρωτα και γέφυρες, τα οποία παρουσιάζουν ιδιαίτερο ιστορικό, κοινωνικό, αρχιτεκτονικό, πολεοδομικό, επιστημονικό και αισθητικό ενδιαφέρον. Στα ακίνητα αγαθά φυσικής κληρονομιάς περιλαμβάνονται και χώροι, τόποι, τοπία ιδιαίτερου κάλλους και φυσικοί σχηματισμοί ιδίως βράχια, λόφοι, ρεματιές και δενδροστοιχίες που συνοδεύουν ή περιβάλλουν ακίνητα αγαθά αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. ΑΜΠΙΡ : Το στύλ Αμπίρ παρουσιάζεται αρχικά στη Γαλλία και αργότερα στο μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Ευρώπης σαν εξέλιξη του στύλ Διευθυντηρίου και καλύπτει τις αρχές του 19ου αι. Κι αυτό συμβαίνει γιατί οι στρατιωτικές νίκες και η στέψη του Ναπολέοντα ως αυτοκράτορα, επιβάλλουν μια αδρότητα και μεγαλοπρέπεια σε όλες τις εκδηλώσεις της τέχνης και της αρχιτεκτονικής. · Τα έπιπλα σε στύλ Αμπίρ είναι συμπαγή, σε γεωμετρικά σχήματα, όπου κυριαρχούν οι ευθείες γραμμές. Ακολουθώντας δε τα αρχαϊκά πρότυπα, δημιουργούν νέες μορφές επίπλων, όπως το κρεβάτι σε σχήμα βάρκας, που τοποθετείται πάντα κατά μήκος του τοίχου, κάτω απο έναν περίπλοκο ουρανό. Όσο για τις καρέκλες και τα σκαμνιά, έχουν πόδια που συχνά μπλέκονται χιαστί, ενώ οι διακοσμήσεις με θέματα απο την μυθολογία είναι απο μπρούντζο, γυαλιστερό, ματ ή οξειδωμένο, απο μάρμαρο και δέρμα. · Σήμερα το στυλ Αμπίρ δεν είναι τόσο διαδεδομένο όσο τα έπιπλα Λουδοβίκου 14ου ή 15ου. Ευκολότερα θα συναντήσουμε ένα κρεβάτι σε σχήμα βάρκας που στη σύγχρονη διακόσμηση χρησιμοποιείται σαν καναπές. Ανάκλιντρο: Είναι ένα από τα αρχαιότερα έπιπλα και χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα κατά τους αρχαϊκούς και ρωμαϊκούς χρόνους, κυρίως στα συμπόσια. Είναι το επίμηκες κάθισμα όπου μπορεί κανείς να ξαπλώσει, ακουμπώντας το κεφάλι του ανασηκωμένο. Μοιάζει με μικρό καναπέ με ασύμμετρη πλάτη, ενώ τα διακοσμητικά χαρακτηριστικά και τα υλικά του ποικίλλουν ανάλογα με το γενικότερο στιλ της κάθε εποχής. Το ανάκλιντρο είναι ένα κομψό έπιπλο. Δεν είναι απαραίτητο να ακουμπά σε κάποιον περιμετρικό τοίχο αλλά μπορεί να τοποθετηθεί και σε κεντρικά σημεία του χώρου και επομένως προσφέρεται για το συμπλήρωμα μεγάλων καθιστικών. Ακόμα μπορεί να τοποθετηθεί μπροστά στο τζάκι, κοντά στη τηλεφωνική συσκευή ή και σε κάποιο μεγάλο υπνοδωμάτιο, ενώ υπάρχουν ανάκλιντρα και για εξωτερικούς χώρους.

Αντικειμενική αξία: Η αξία του ακινήτου, όπως προκύπτει βάσει του αντικειμενικού συστήματος προσδιορισμού, που καθορίζεται από το Υπουργείο Οικονομικών. ΑΝΤΙΣΚΡΕ : Είναι ένας ιδιόρρυθμος τύπος κυκλικού καναπέ που τοποθετείται στο κέντρο του χώρου. Συνήθως είναι για 3ή4 άτομα και ονομάζεται Indiscret • που στα γαλλικά σημαίνει «αδιάκριτος» - επειδή πάντα κάποιο άτομο κάθεται με πλάτη προς τα άλλα δυο, κρυφακούγοντας τη συνομιλία τους. Για τον ίδιο λόγο, όμως, ονομάζεται και conversation (συνομιλία).που τοποθετείται κυρίως στο κέντρο ενός χώρου. · Οι καναπέδες αυτού του τύπου ήταν ιδιαίτερα δημοφιλείς κατά τη βικτοριανή εποχή.Οι •γγλοι επιπλοποιοί του 19ου αι. δημιούργησαν πρωτότυπα σχέδια,γεμάτα φαντασία,με πλούσιες,καπιτονέ ταπετσαρίες,απο βελούδο ή μετάξι,κρόσια και τρέσες.Στην Γαλλία, η μόδα των indiscret βρήκε μεγάλη απήχηση, όπου εμπλουτίστηκαν με μπρούντζινα,επίχρυσα στοιχεία,διακοσμώντας κάθε μεγάλο χολ,αίθουσα χορού και σαλόνι ενώ έγιναν το απαραίτητο έπιπλο στην είσοδο κάθε μεγάλου ξενοδοχείου. · Ο μεγάλος χώρος που καταλαμβάνουν καθώς και το τεράστιο κόστος αλλαγής της περίπλοκης ταπετσαρίας τους, έκανε τα indiscret να εξαφανιστούν απο την επίπλωση, από την εποχή του Μεσοπολέμου.Έτσι, σήμερα πρόκειται για δυσεύρετα κομμάτια,μεγάλης αξίας που ενδείκνυνται ιδιαίτερα για πολύ μεγάλους χώρους υποδοχής. ΑΠΛΙΚΑ : Είναι το φωτιστικό που στηρίζεται σταθερά, με ή χωρίς μπράτσο, σ•έναν εσωτερικό ή εξωτερικό τοίχο. · Οι σημερινές απλίκες αποτελούν την εξέλιξη της αρχαίας δάδας που έμπαινε σε μεταλλικές υποδοχές στον τοίχο.Ο όρος απλίκα αργότερα χρησιμοποιήθηκε για τα σιδερένια ή μπρούντζινα κηροπήγια τοίχου μ•ένα ή περισσότερα κεριά, με κινητό ή σταθερό μπράτσο, τα οποία συχνά στόλιζαν ορισμένα έπιπλα π.χ. τα πιάνα.Με τη διάδοση του ηλεκτρισμού στις αρχές του 20ου αι. αιώνα, τα κεριά αντικαταστάθηκαν απο ηλεκτρικούς λαμπτήρες. · Ο φωτισμός με απλίκες είναι ευχάριστος και χρησιμοποιείται σε όλους Ο φωτισμός με απλίκες είναι ευχάριστος και χρησιμοποιείται σε όλους σχεδόν τους χώρους, αντικαθιστώντας ακόμα και τα πορτατίφ κοντά στο κρεβάτι.Τα φωτιστικά είναι συνήθως απο διάφορα μέταλλα ή γύψο, μπορούν να έχουν υφασμάτινο καπέλο ή προστατευτικό απο οπαλίνα, μπορεί και να είναι σε κλασική ή μοντέρνα γραμμή.Στη σύγχρονη διακόσμηση ιδιαίτερα δημοφιλείς είναι οι απλίκες που τοποθετούνται πάνω απο ζωγραφικούς πίνακες για να τους αξιοποιήσουν. Αρτ Ντεκό: Η εποχή του Μεσοπολέμου σημαδεύτηκε από μεγάλα γεγονότα, όπως η πρώτη πτήση πάνω από τη Μάγχη και η επικράτηση ολοένα ταχύτερων μεταφορικών μέσων, η διακήρυξη του φουτουρισμού και γέννηση του κυβισμού και τέλος η διείσδυση της τέχνης στη βιομηχανία. Από αυτά αντλεί τα χαρακτηριστικά της η Art Deco, ένα από τα σημαντικότερα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής, μεταφράζοντάς τα σε μια έκρηξη χρωμάτων και σχημάτων, σε όλες τις εικαστικές και εφαρμοσμένες τέχνες. Αεροδυναμικές γραμμές και συχνά εκκεντρικές γεωμετρικές συνθέσεις χαρακτηρίζουν τα έπιπλα της Art Deco, όπου εκτός από εξωτικά ξύλα και λάκες, χρησιμοποιείται το δέρμα ερπετών και ζώων και το μέταλλο. Χαλιά και ταπισερί, έχουν έντονα κυβιστικά μοτίβα, ενώ τα διακοσμητικά αντικείμενα, κυρίως κεραμικά, διακρίνονται για την πρωτοτυπία των σχημάτων και των χρωματικών συνδυασμών. Η Art Deco έχει επανέλθει στο προσκήνιο με προτίμηση στα αυθεντικά έπιπλα, τα διακοσμητικά ή χρηστικά αντικείμενα του Μεσοπολέμου που αποτελούν συλλεκτικά κομμάτια. Αρτ Νουβό: Από το 1890 έως το 1910 στη διακόσμηση κυριάρχησε το καλλιτεχνικό ρεύμα της Art Nouveau, σαν αντίδραση του ανθρώπου ενάντια στην τυποποίηση της βιομηχανικής εποχής. Οι δημιουργοί της Art Nouveau, αντλώντας έμπνευση από τις λεπτομέρειες της φύσης, αλλά και από τη γιαπωνέζικη τέχνη, εισήγαγαν στην αρχιτεκτονική, στη διακόσμηση, στο design, στη ζωγραφική και τη γλυπτική, νέες πλαστικές μορφές και τολμηρές χρωματικές συνθέσεις. Οι καμπύλες, οι ασύμμετρες γραμμές και οι γυναικείες φιγούρες σε συμβολικές αναπαραστάσεις, αποτελούν τα βασικά διακοσμητικά μοτίβα της Art Nouveau. Τα περίτεχνα μεταλλικά κιγκλιδώματα των κτισμάτων της εποχής στη Βαρκελώνη, στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες, οι αφίσες, καθώς και τα γυάλινα φωτιστικά και βάζα αποτελούν τα χαρακτηριστικότερα δείγματα αυτού του καλλιτεχνικού ρεύματος. ΑΥΓΑ ΦΑΜΠΕΡΖΕ : Στις αρχές του 20ου αι., ο σχεδιασμός κοσμημάτων αναδείχθηκε σε κορυφαία τέχνη, χάρη στην παρουσία μιας σειράς μεγάλων δημιουργών όπως ο Gartier και ο Carl Faberge. Ο Faberge, κάθε χρόνο το Πάσχα, συνήθιζε να προσφέρει στον αυτοκράτορα της Ρωσίας κάποιο δώρο, τοποθετημένο μέσα σε ένα πασχαλινό αυγό.Τα πολύτιμα αυτά αυγά, που δημιουργήθηκαν για τον Αλέξανδρο Γ• και τον Νικόλαο Β•, με το ξέσπασμα της Ρωσικής Επανάστασης διασκορπίστηκαν σε όλη την Ευρώπη, μαζί με τα άλλα κοσμήματα της τσαρικής Αυλής, απο τους Ρώσους εμιγκρέδες. · Τα αυγά Faberge παρουσιάζουν μια εκπληκτική ποικιλία διακόσμησης και μοναδική αρτιότητα τεχνικής.Είναι περίτεχνα στολισμένα με σμάλτο, πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους, αλλά και εξοπλισμένα με μουσικούς μηχανισμούς ή σκαλισμένα σαν μικρά γλυπτά. · Σήμερα, τα αυθεντικά αυγά, θα τα βρούμε σε μουσεία και μεγάλες ιδιωτικές συλλογές.Όποτε εμφανίζεται κάποιο απο αυτά σε διεθνή δημοπρασία, η τιμή του συχνά ξεπερνάει τα 34.075.000 ευρώ!

Απομιμήσεις υπάρχουν αρκετές στη σημερινή αγορά. Η τιμή τους εξαρτάται κυρίως απο τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή τους.

β Βενετσιάνικο: Το πιο χαρακτηριστικό και πρωτότυπο βενετσιάνικο στιλ επίπλωσης και διακόσμησης είναι αυτό του 18ου αιώνα. Οι καλλιτέχνες της Βενετίας, εμπνεύστηκαν από την ευρωπαϊκή και βορειοαφρικανική τέχνη και έμαθαν τεχνικές της Απω Ανατολής. Τα βενετσιάνικα έπιπλα είναι συνήθως από ξύλο ή ρίζα καρυδιάς, λουστραριστό ή λακαρισμένο. Δεν έχουν σχεδόν καθόλου μπρούντζινα διακοσμητικά στοιχεία, ενώ οι καθρέφτες έχουν περίτεχνες, επιχρυσωμένες ή λακαρισμένες κορνίζες και συχνά καλύπτουν ολόκληρους τοίχους. Με το χέρι είναι συχνά ζωγραφισμένες και οι μεταξωτές ταπετσαρίες. Οι βενετσιάνικοι καθρέφτες, χάρη στην κομψότητα και την πρωτοτυπία των σχεδίων τους είναι περιζήτητοι και αντιγράφονται συνεχώς. Βιεννέζικο: Eίναι το στιλ που δημιουργήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, με βασικό στοιχείο την παραγωγή των περίφημων εργαστηρίων επιπλοποιίας Thonet. Ο ξυλουργός και επιπλοποιός Michael Thonet (1796-1862) ήταν ο πρώτος που κατασκεύασε έπιπλα από κουρμπαριστό ξύλο, από το 1830. Ετσι, το 1860, μαζί με τους πέντε γιους του, είχε αποκτήσει έξι εργαστήρια, όπου 300 εργάτες παρήγαγαν 200 χειροποίητες καρέκλες την ημέρα. Τα έπιπλα που δημιούργησε για το καφέ «Daum» στη Βιέννη αποτελούν μέχρι σήμερα την κλασική και πλέον διαδεδομένη επίπλωση του είδους. Οι περίφημες καρέκλες Thonet είναι από κουρμπαριστό, λεπτό, κυλινδρικό ξύλο, που σχηματίζει διπλά S ή αραιές καμπύλες στην πλάτη καθώς έχουν κάθισμα από πλεκτή ψάθα. Παραλλαγές αυτού του τύπου υπάρχουν και σε πολυθρονάκια, κουνιστές πολυθρόνες, ακόμα και παιδικές καρέκλες ή καρέκλες κούκλας. Τα γνωστά τραπεζάκια καφενείου έχουν ένα κεντρικό πόδι, που χωρίζει σε τέσσερα, στη βάση του, και καπάκι από μάρμαρο. Σήμερα τα αυθεντικά έπιπλα Thonet είναι πλέον συλλεκτικά κομμάτια. Ολα σχεδόν τα μοντέλα εξακολουθούν να παράγονται από μεγάλα εργοστάσια της Γερμανίας, της Ολλανδίας κ.ά. και κυρίως οι καρέκλες, που μέχρι σήμερα κουρμπάρονται και μοντάρονται με το χέρι. Βικτοριανό: Η βασίλισσα Βικτόρια βασίλεψε στην Αγγλία από το 1837 μέχρι τον θάνατό της, το 1901, όμως το γεγονός που επηρέασε τη δημιουργία του καθαρά βικτοριανού στιλ ήταν η Μεγάλη Εκθεση, στο Ηyde Park του Λονδίνου, το 1851. Σε κάθε κύριο χώρο ενός βικτοριανού σπιτιού δεσπόζει το τζάκι, με ξύλινη ή μαρμάρινη επένδυση και μαντεμένια εστία. Οι κουρτίνες είναι πλούσιες και βαριές, με λαμπρικέν και embrasses, ενώ παντού υπάρχουν δαντέλες, φούντες και τρέσες. Τα έπιπλα είναι κλασικά, με άνετους, υφασμάτινους καναπέδες, ξύλινα τραπεζάκια με δερμάτινες επιφάνειες και μεγάλες βιβλιοθήκες. Οι ταπετσαρίες στους τοίχους, συνδυασμένες με το ύφασμα στις κουρτίνες και τα έπιπλα, είναι ένα από τα πιο δημοφιλή διακοσμητικά παιχνίδια που δανείζονται τα σύγχρονα σπίτια από το βικτοριανό στιλ, όπως και τα εγγλέζικα έπιπλα της εποχής. Σήμερα, όμως, έχουν επανέλθει στη μόδα και τα βικτοριανά λουτρά, με τα σκούρα ξύλινα έπιπλα στον νιπτήρα ή τις μαντεμένιες μπανιέρες με ποδαράκια. Βιοκλιματικά κτίρια: Είναι τα κτίρια που σχεδιάζονται λαμβάνοντας υπόψη την αξιοποίηση των θετικών παραμέτρων του κλίματος και χρησιμοποιούν συνδυασμό παθητικών ή ενεργητικών ηλιακών συστημάτων ή άλλες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας και προστασία του περιβάλλοντος. ΒΙΤΡΟ : Είναι η τεχνική συγκόλλησης κομματιών χρωματιστού γυαλιού με τη βοήθεια μετάλλων,ώστε να δημιουργείται μια ενιαία επιφάνεια με πολύχρωμες παραστάσεις. · Τα υαλογραφήματα πρωτοπαρουσιάζονται στο Βυζάντιο τον 4ο αι. και γρήγορα εξαπλώνονται στη Δύση, θριαμβεύοντας στη γοτθική αρχιτεκτονική με τα περίφημα εκκλησιαστικά βιτρό.Παραγκωνισμένα απο το μπαρόκ και το ροκοκό,επανέρχονται στις αρχές του αιώνα μας με την art nouveau. · Με βάση ένα συγκεκριμένο σχέδιο,χρησιμοποιείται για κάθε χρώμα ένα ή περισσότερα κομμάτια χρωματιστού γυαλιού.Οι αρμοί ανάμεσά τους γίνονται με μέταλλο( μολύβι,τσίγκο,χαλκό κ.α ), η δε συγκόλληση επιτυγχάνεται συνήθως με καλάϊ. · Η τεχνική του βιτρό είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στη σύγχρονη διακόσμήση παραθύρων,την κατασκευή διαχωριστικών και φωτιστικών.Τα σχέδια είναι κλασικά, συχνά απομιμήσεις παλιοτέρων κατασκευών ή μοντέρνα με γεωμετρικά σχήματα.

Βόθρος: Είναι χώρος κάτω από την οριστική στάθμη του εδάφους, στον οποίο συγκεντρώνονται τα λύματα του κτιρίου ή τα όμβρια ύδατα.

γ ΓΚΑΛΕ : Ονομάζονται τα αντικείμενα απο γυαλί, κυρίως τα βάζα και φωτιστικά, που δημιούργησε ο Emile Galle, στα τέλη του 19ου αι. · Ενώ ήταν ακόμα φοιτητής, ο Γάλλος σχεδιαστής Emile Galle( 1846-1904), ανέλαβε το εργαστήριο κεραμικής και γυαλιού του πατέρα του, κερδίζοντας πλήθος διεθνών διακρίσεων.Μαζί με άλλους δημιουργούς της εποχής, όπως οι Daum, έκαναν την περιοχή του Νανσύ συνώνυμη της καλλιτεχνικής παραγωγής της Art Nouveau. · Τα γυάλινα αντικείμενα του Galle διακρίνονται για την εξαιρετική κατεργασία τους, κυρίως τύπου •καμέο•, για τα υπέροχα χρώματα, που οφείλονται στην επίδραση οξειδίων και για τα απαράμιλλα σχέδια, εμπνευσμένα απο τη φύση (κάλυκες λουλουδιών, μανιτάρια κ.α). · Όλα τα πρωτότυπα αντικείμενα του εργαστηρίου Galle, φέρουν την υπογραφή του, ωστόσο είναι αδύνατον να καθορίσει κανείς ποια είναι προσωπικά έργα του, τα οποία είναι σπάνια και πανάκριβα.Μετά το θάνατό του, δίπλα στην επωνυμία Galle προστέθηκε ένα αστέρι, αλλά στις μέρες μας η αγορά κατακλύζεται απο ευτελείς απομιμήσεις τύπου Galle, σε γυαλί κατώτερης ποιότητας. Γκραβούρα: Είναι η τεχνική χάραξης ενός σχεδίου πάνω σε μόνιμη μήτρα και από εκεί η αποτύπωσή του σε χαρτί ή άλλο υλικό. Η χάραξη γίνεται κυρίως ανάγλυφη πάνω σε ξύλο (ξυλογραφία), πέτρα, λινόλεουμ ή με τη βοήθεια οξέων σε τσίγκο, ατσάλι και, συνηθέστερα, σε χαλκό (χαλκογραφία). Η γκραβούρα έφτασε στην αποκορύφωσή της τον 17ο αιώνα με την εμφάνιση των πρώτων έγχρωμων χαρακτικών έργων. Σήμερα μπορεί να βρει κανείς στην αγορά μια τεράστια ποικιλία παλαιών ή σύγχρονων χαρακτικών έργων σε διάφορες τιμές, που εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες. Τα πρώτα δοκιμαστικά αντίτυπα μιας σειράς που συνήθως τυπώνει ο ίδιος ο καλλιτέχνης έχουν μεγαλύτερη συλλεκτική αξία από το οριστικό έργο. Σε αριθμημένες σειρές και υπογεγραμμένες με το χέρι από τον καλλιτέχνη έχουν μεγαλύτερη αξία τα πρώτα νούμερα. Ακόμα, η αξία ενός χαρακτικού είναι μεγαλύτερη αν η μήτρα καταστράφηκε έπειτα από ορισμένα αντίτυπα ή δωρίστηκε σε μουσείο. Οι ξυλογραφίες έχουν πιο αδρές γραμμές από τις χαλκογραφίες, που αποδίδουν σαφέστερα τις λεπτομέρειες. Γουσταβού: Ο βασιλιάς της Σουηδίας Γουστάβος ο 3ος , ένας φωτισμένος μονάρχης του 18ου αιώνα, υποστήριξε τις τέχνες και κυρίως την αρχιτεκτονική και τη διακόσμηση, εισάγοντας τα γαλλικά πρότυπα στη χώρα του, με αποτέλεσμα οι Σκανδιναβοί τεχνίτες να προσαρμόσουν τη γαλλική επίπλωση στη δική τους αισθητική, δημιουργώντας ένα νέο στιλ, το οποίο γρήγορα διαδόθηκε σε όλη τη Βόρεια Ευρώπη. Η χρήση ανοιχτόχρωμων ξύλων, πατιναρισμένων ή αποχρωματισμένων (ντεκαπέ), που επενδύουν πατώματα και τοίχους, χαρακτηρίζουν το Γουσταβιανό στιλ. Τα πατιναρισμένα έπιπλα, σε λευκό και γαλάζιο κυρίως χρώμα, έχουν λιτές γραμμές και αρμονικές καμπύλες. Οι ταπετσαρίες είναι ριγέ ή καρό με φωτεινά χρώματα που «ζωντανεύουν» τη μουντή ατμόσφαιρα της σκανδιναβικής χερσονήσου. Σήμερα το στιλ αυτό, αν και ελάχιστα γνωστό με το όνομά του, είναι πολύ δημοφιλές, χάρη στις λιτές γραμμές του και τους ευχάριστους συνδυασμούς των χρωμάτων του. Τα γουσταβιανά έπιπλα και κυρίως οι καρέκλες και τα ξύλινα διθέσια καναπεδάκια, ταιριάζουν σε κάθε χώρο, αστικό ή εξοχικό, κλασικό ή μοντέρνο. Γκομπλέν: Γκομπλέν ονομάζονται οι ταπισερί και τα κεντήματα που δημιουργήθηκαν από την καλλιτεχνική βιοτεχνία Γκομπλέν στη Γαλλία. Η καλλιτεχνική υφαντουργία ενισχύθηκε ιδιαίτερα από τον Λουδοβίκο 14ο, ο οποίος ίδρυσε στην περιοχή βιοτεχνίες όλων των ειδικοτήτων διακόσμησης. Μετά την πλούσια παραγωγή του 18ου αιώνα ακολουθεί μια περίοδος παρακμής, αλλά το 1936 μια νέα εποχή αρχίζει για τα Γκομπλέν, ανατρέχοντας στις παμπάλαιες, ανθεκτικές μεθόδους βαφής και ύφανσης. Τα αυθεντικά έργα του 17ου και 18ου αιώνα αντλούν τα θέματά τους κυρίως από τη μυθολογία και την αρχαία ιστορία και αποτελούν μοναδικά έργα τέχνης μεγάλης εμπορικής αξίας. Σήμερα ο όρος Γκομπλέν χρησιμοποιείται για όλες τις ταπισερί, ανεξάρτητα από την παλαιότητα ή τον τόπο προέλευσής τους. ΓΟΥΕΝΤΓΟΥΝΤ : Είναι τα διακοσμητικά, κεραμικά αντικείμενα, του ομώνυμου εγγλέζικου εργοστασίου, τα οποία, χάρη στη φινέτσα και τα εμπνευσμένα σχέδιά τους, θεωρούνται εφάμιλλα με τις καλύτερες πορσελάνες στον κόσμο. · Ο ιδρυτής του εργοστασίου, ο Josiah Wedgwood (1730-1795), γόνος κεραμιστών, υπήρξε ο ίδιος ένας απο τους καλύτερους κεραμιστές της εποχής του.Ανακάλυψε την περίφημη υπόλευκη φαγιάνς, καθώς και τη λεγόμενη •πάστα της βασίλισσας•,

ενώ το 1827 χρησιμοποίησε πρώτος τη μηχανή ατμού, προωθώντας την κεραμική βιοτεχνία σε βιομηχανία που ανθεί μέχρι σήμερα. · Τα αντικείμενα Wedgwood παρουσιάζουν, συνήθως, μονόχρωμο φόντο, γαλάζιο, μαύρο, μοβ κ.α, πάνω στο οποίο υπάρχουν ανάγλυφες παραστάσεις απο υπόλευκη πάστα.Τα θέματα είναι, κυρίως, αρχαϊκής έμπνευσης, με λεπτά διακοσμητικά μοτίβα. · Τα αντικείμενα του 18ου αι., πωλούνται σε διεθνείς δημοπρασίες και αποτελούν σπάνια συλλεκτικά αποκτήματα.Τα σύγχρονα προϊόντα του εργοστασίου, βάζα, τασάκια, πιάτα κτλ., διατίθενται σε υπέροχα σχέδια και χρώματα και σε τιμές που ποικίλλουν ανάλογα με το μέγεθος και την εργασία του σχεδίου. ΓΡΑΝΙΤΗΣ : Πέτρωμα εκρηξηγενές, με κύρια συστατικά τους αλκαλιούχους αστρίους και το χαλαζία. Η περιεκτικότητά του σε άλλα δευτερεύοντα συστατικά (αιματίτη, τουρμαλίνη, ζιργκόνιο κ.α.) καθιρίζει την ιδιαιτερότητα κάθε ποιότητας γρανίτη. · Οι γρανίτες παρουσιάζουν μεγάλη αντοχή στη σύνθλιψη και σκληρότητα, αλλά όχι ιδιαίτερη δυσκολία στην κατεργασία. Έχουν ομογενή υφή, άλλοτε με μεγάλους ισομέγεθεις κρύσταλλους και άλλοτε με μικρούς ή μέτριους κόκκους. Είναι συνήθως ανοιχτόχρωμοι γκρι ή ροζ, αλλά και κόκκινοι,κιτρινωποί,πράσινοι (Βραζιλίας) ή μαύροι. · Οι γρανίτες χάρη στην ευρεία διάδοσή τους σε όλες τις ηπείρους και τη σκληρότητά τους, βρήκαν εφαρμογή στη δομική απο τα πανάρχαια χρόνια. Μπορούν να λειανθούν, να λαξευτούν και να στιλβωθούν. Χρησιμοποιούνται στη γλυπτική, σε σκαλοπάτια και λιθόστρωτα, σε έργα οδοποιϊας και λιμενικά. Στη σύγχρονη κατοικία είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς οι επενδύσεις με γρανίτη σε τζάκια, δάπεδα και τοίχους λουτρών, σε πάγκους κουζίνας κ.α. Έχουν σαν βασικό πλεονέκτημα την αντοχή και μειονέκτημα το μεγάλο κόστος έναντι άλλων υλικών αντίστοιχης χρήσης.

δ Δημοτικά Τέλη: Σύμφωνα με το άρθρο 1 του Ν. 25/1975 και το άρθρο 25 παρ. 2 του Ν. 1828/1989, τα δημοτικά τέλη (οφειλόμενα τέλη καθαριότητας, αποκομιδής απορριμμάτων και φωτισμού) αποτελούν θεσμοθετημένα τακτικά έσοδα των δήμων, που καθορίζονται με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου. Επιβάλλονται σε όλα τα ακίνητα, στεγασμένα ή μη, που ηλεκτροδοτούνται από τη Δ.Ε.Η, αλλά και σε όσα δεν ηλεκτροδοτούνται αλλά χρησιμοποιούνται. Η είσπραξη των δημοτικών τελών διενεργείται μέσα από τους λογαριασμούς της Δ.Ε.Η. ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ: Είναι οι σχετικές δηλώσεις στην εφορία προκειμένου να πληρωθεί ο τυχόν προκύπτων φόρος πριν από τη σύνταξη και υπογραφή συμβολαιογραφικής πράξης. Αυτές είναι: • Η Δήλωση Φόρου Μεταβίβασης, ανταλλαγής, διανομής, σύστασης κατάργησης οριζόντιου/κάθετης ιδιοκτησίας χρησικτησίας υποβάλλεται στην εφορία της περιφέρειας του ακινήτου και συνοδεύει το αντίγραφο, που προορίζεται για το Υποθηκοφυλακείο. • Η Δήλωση Φόρου Δωρεάς/Γονικής Παροχής υποβάλλεται στην εφορία της κατοικίας του δωρητή/παρέχοντα και προσαρτάται στη συμβολαιογραφική πράξη. • Η Δήλωση Φόρου Κληρονομιάς, υποβάλλεται στην εφορία της τελευταίας προ του θανάτου κατοικίας του κληρονομούμενου και συνοδεύει το αντίγραφο που προορίζεται για το Υποθηκοφυλακείο. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΡΙΟΥ : Το στύλ Directoire αποτελεί μια μεταβατική φάση ανάμεσα στην αισθητική του Λουδοβίκου 16ου και το στύλ Empire που θα ακολουθήσει και καλύπτει τα πρώτα χρόνια της Επανάστασης μέχρι και τις αρχές του 19ου αι. · Τα έπιπλα αυτού Διευθυντηρίου ακολουθούν λιτές γραμμές, διατηρώντας διακοσμητικά στοιχεία σε μπρούντζο και μαρκετερί που αναπαριστούν αρχαϊκά μοτίβα, όπως σφίγγες, καρυάτιδες, λύρες και δάφνες. Πλέον, η πλάτη στις καρέκλες δεν είναι ίσια, αλλά καμπυλώνει σε S ενώ τα πόδια ενώνονται, σχηματίζοντας Χ. Συγχρόνως, εμφανίζονται μικρά μεταλλικά έπιπλα, αρχαϊκής έμπνευσης, που εκφράζουν ακριβώς το γούστο της εποχής. · Θεωρόντας το Directoire σαν στύλ μεταβατικό προς το Empire, οπότε όλα τα καινούρια διακοσμητικά στοιχεία γίνονται ακόμα πιο έντονα, σπάνια χαρακτηρίζουμε σήμερα ένα έπιπλο με αυτόν τον όρο, εντασσοντας συνήθως τα έπιπλα με μορφή γόνδολας, αρκετά διαδεδομένα σήμερα, στο στύλ Empire.

ε Εγκατάσταση : Είναι η κατασκευή που χρησιμοποιείται για την άμεση ή έμμεση εξυπηρέτηση των κτιρίων ή της λειτουργικότητάς τους, όπως οι ανελκυστήρες, τα στοιχεία διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, κλιματισμού, δροσισμού, διανομής ύδατος, θέρμανσης, φωταερίου, τα θερμικά ηλιακά συστήματα, τα στοιχεία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, οι καπναγωγοί, οι επιγραφές, οι κεραίες. Εκτίμηση ακινήτου: Ο τεχνικός έλεγχος που γίνεται σε ακίνητο προκειμένου να διαπιστωθεί η σύμφωνη με τους πολεοδομικούς κανόνες κατασκευή του και να εκτιμηθεί η εμπορική του αξία. Η εκτίμηση του ακινήτου πραγματοποιείται από αρχιτέκτονα ή μηχανικό. Ενεργητικά ηλιακά συστήματα θέρμανσης ή δροσισμού : Είναι όσα παθητικά ηλιακά συστήματα χρησιμοποιούν μηχανικά μέσα για τη θέρμανση ή δροσισμό του εσωτερικού χώρου των κτιρίων. Τέτοια συστήματα είναι ιδίως ο ηλιακός συλλέκτης θερμού ύδατος, τα φωτοβολταϊκά στοιχεία και τα υβριδικά συστήματα. Εξώστης : Είναι η οριζόντια προεξοχή της πλάκας του δαπέδου ορόφου ή δώματος, η οποία προβάλλει, με ή χωρίς τη χρήση δοκών, πέρα από τις επιφάνειες των όψεων του κτιρίου και χρησιμοποιείται για τη μετακίνηση και την προσωρινή παραμονή ανθρώπων. ΕΠΙΚΑΡΠΙΑ : Έχει την χρήση και κάρπωση του ακινήτου χωρίς να παραβλάπτεται η ουσία του. Σε περιπτώσεις δωρεάς και γονικής παροχής, η επικαρπία του εκάστοτε ακινήτου μπορεί να παρακρατηθεί από το δωρητή και να περιέλθει στο δωρολήπτη αυτόματα μετά το θάνατο του δωρητή, ή προγενέστερα με συμβολαιογραφική πράξη. Εσωτερική στοά : Είναι ο στεγασμένος ελεύθερος χώρος που συνδέει κοινόχρηστους χώρους του οικισμού ή προκήπια μεταξύ τους ή κοινόχρηστους χώρους του οικισμού με ελεύθερους σε προσπέλαση ακάλυπτους χώρους του οικοπέδου. Εταζέρα: Είναι ένα μικρό, συνήθως ξύλινο, έπιπλο, το οποίο αποτελείται από ένα ή περισσότερα ράφια, είτε στερεωμένα στον τοίχο είτε με ορθοστάτες που ακουμπούν στο δάπεδο. Εκανε την εμφάνισή του στη Γαλλία κατά τον 18ο αιώνα, αντικαθιστώντας τα απλά ράφια πάνω από τις κομόντ και τις κονσόλες. Αρχικά ήταν κατασκευασμένο αποκλειστικά από μια ποικιλία πολύτιμων ξύλων και χρησίμευε για τη τοποθέτηση πορσελάνινων διακοσμητικών. Σήμερα κατασκευάζεται από διάφορα υλικά (κρύσταλλο, μέταλλο, συνθετικά υλικά κ.τ.λ.). Η βασική χρήση του εξακολουθεί να είναι για διακοσμητικά αντικείμενα, αλλά συχνά τοποθετούνται σε αυτό βιβλία, συλλογές κ.ά, όχι μόνο σε χώρους υποδοχής, αλλά και σε υπνοδωμάτια, χολ ή ακόμα και σε λουτρά με κάποιο ιδιαίτερο στιλ.

ζ Ζαντ: Με τον όρο ζαντ είναι γνωστά τα διακοσμητικά αντικείμενα από νεφρίτη λίθο, κυρίως ανατολίτικης τεχνοτροπίας. Ο νεφρίτης της Κίνας παρουσιάζεται σε θαυμάσιες πράσινες αποχρώσεις και έχει μεγάλη αντοχή, αλλά υπάρχουν και πέτρες με κιτρινωπά ή καφετιά χρώματα.

η Η ΚΑΡΕΚΛΑ 3107 :Η καρέκλα 3107, που έγινε γνωστή με τον αριθμό παραγωγής της, σχεδιάστηκε το 1955 απο το Δανό αρχιτέκτονα Arne Jacobsen και αποτελεί εξέλιξη της καρέκλας •μυρμήγκι•.Έχει σκελετό απο χρωμιωμένο χάλυβα και κάθισμα απο μονοκόμματο, κουρμπαρισμένο ξύλο, λουστραριστό ή βαμμένο. · Για το έπιπλο αυτό, ο Jacobsen, τιμήθηκε με την ανώτατη γερμανική διάκριση •Gute Form•.Το 1963 δε, με το ξέσπασμα του σκανδάλου κατασκοπίας Προφιούμο, η προκλητική φωτογραφία της Κρίστιν Κίλερ, καθισμένης ανάποδα στην καρέκλα, έκανε το γύρο του κόσμου, καθιερώνοντας την σαν σύμβολο αντικομφορμισμού. · Σήμερα η καρέκλα 3107 κατασκευάζεται απο τη δανέζικη εταιρεία Allerod, αλλά και απο άλλα εργοστάσια, σε διάφορες παραλλαγές.Εκτός απο την οικιακή χρήση της, ενδείκνυται ιδιαίτερα για λόγους συνεδριάσεων, χάρη στο μικρό βάρος της και στον ελάχιστο όγκο που καταλαμβάνει, στοιβαγμένη η μια πάνω στην άλλη. Η ΚΑΡΕΚΛΑ ΜΥΡΜΗΓΚΙ : Η καρέκλα που δημιούργησε το 1952 ο Arne Jacobsen, έγινε γρήγορα γνωστή με το όνομα «μυρμήγκι», χάρη στο χαρακτηριστικό περίγραμμα της πλάτης της και στα λεπτά, μεταλλικά της πόδια.Ελαφριά και με δυνατότητα να στοιβάζεται η μία πάνω στην άλλη, έχει σκελετό απο χρωμιωμένο χάλυβα και κάθισμα απο νοβοπάν. · Ο Δανός αρχιτέκτονας Arne Jacobsen (1902-1971) υπήρξε ένας απο τους βασικότερους δημιουργούς του λεγόμενου δανέζικου στύλ που έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές στη δεκαετία του •60. Σχεδίασε μερικά απο τα σημαντικότερα δημόσια κτίσματα της πατρίδας του, μια μεγάλη σειρά απο πρωτότυπα έπιπλα, αλλά και αντικείμενα καθημερινής χρήσης, κερδίζοντας πολλές διεθνείς διακρίσεις, σε εκθέσεις και διαγωνισμούς. · Αρχικά η καρέκλα •μυρμήγκι• είχε σχεδιαστεί με τρία πόδια, αλλά γρήγορα κυκλοφόρησε και με τέσσερα, ώστε να εμπνέει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη ως προς την ευστάθειά της. Σήμερα, παράγεται απο τη δανέζικη εταιρεία Allerod και στις δυο παραλλαγές, αλλά έχει εμπνεύσει και πλήθος παρόμοιων καθισμάτων, άλλων εργοστασίων. Ημιυπαίθριος χώρος : Είναι ο στεγασμένος χώρος του κτιρίου, του οποίου η μία τουλάχιστον πλευρά είναι ανοιχτή προς τον κοινόχρηστο χώρο ή τους ακάλυπτους χώρους του οικοπέδου που δεν προσμετρώνται στην κάλυψη και οι υπόλοιπες πλευρές του ορίζονται από τοίχους ή κατακόρυφα φέροντα ή μη στοιχεία και χρησιμοποιείται για τη μετακίνηση ή προσωρινή παραμονή ανθρώπων.

θ δεν υπάρχει λέξη

ι δεν υπάρχει λέξη

κ ΚΑΘΕΤΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ : Με αυτή δημιουργούνται επί ενός οικοπέδου αυτοτελείς, χωριστές και ανεξάρτητες ιδιοκτησίες, οι οποίες έχουν ποσοστό εξ αδιαιρέτου επί του ενιαίου οικοπέδου. Πρόκειται για σύσταση χωριστών, ιδιόκτητων ιδιοκτησιών με κάθετη διαίρεση σε ενιαίο, κοινό οικόπεδο. Καναπές: Πρόδρομος του καναπέ μπορεί να θεωρηθεί η αναγεννησιακή ντιβανοκασέλα, η οποία ήταν πιο επιτηδευμένη από τη μεσαιωνική εποχή. Ωστόσο ο καναπές, θεωρούμενος σαν άνετο κάθισμα για δύο ή περισσότερα άτομα, πρωτοεμφανίστηκε στη Γαλλία στα τέλη του 17ου αιώνα. Πρόκειται για ντιβανοκασέλα με πλάτη, που προσφέρει την πολυτέλεια μιας μαλακής μαξιλάρας στο κάθισμα. Σήμερα ο καναπές είναι ένα από τα πιο βασικά έπιπλα του σπιτιού. Διθέσιος, τριθέσιος ή και τετραθέσιος, γωνιακός ή ευθύγραμμος, μονοκόμματος ή διαιρούμενος, παρουσιάζεται σε μεγάλη ποικιλία σχεδίων και υλικών, αλλά πάντα πολύ αναπαυτικός. ΚΑΡΕΚΛΑ ΤΟΥ MART STAM : O Ολλανδός σχεδιαστής και αρχιτέκτονας Mart Stam ( γενν.1899) είναι ένας απο τους πιο χαρισματικούς δημιουργούς.Συμμετείχε στα περισσότερα νεωτεριστικά κινήματα του αιώνα μας ( CIAM, Bauhaus κ.α) και εργάστηκε σε όλα τα σημαντικά πολιτιστικά κέντρα της Ευρώπης ( Ανατολικό και Δυτικό Βερολίνο, Ελβετία, Σοβιετική Ένωση, •μστρενταμ κτλ).Ασχολήθηκε με τη μελέτη επίπλων και κτισμάτων, με τον πολεοδομικό σχεδιασμό, με πρωτοποριακά περιοδικά τέχνης και αρχιτεκτονικής κ.α. · Ο Stam δημιούργησε το 1926 την πρώτη καρέκλα χωρίς πόδια. Ο σκελετός αποτελείται απο έναν απλό, χρωμιωμένο, χαλύβδινο σωλήνα φωταερίου, κατάλληλα λυγισμένο, ώστε τα δυο άκρα του να ενώνονται δημιουργώντας καμπύλες.Το κάθισμα και η πλάτη στο αρχικό μοντέλο ήταν απο δέρμα, αλλά ακολούθησαν και παραλλαγές ( με ψάθα, με μπράτσα κτλ).Για το μοντέλο του 1927 το γερμανικό κράτος, αναγνώρισε το 1966 στον Stam πνευματικά δικαιώματα, πράγμα ασυνήθιστο για ένα καθαρά χρηστικό αντικείμενο. · Πολλοί μεγάλοι σχεδιαστές ασχολήθηκαν με παραλλαγές των καθισμάτων του Stam όπως ο Marcel Breuer, που μερικοί πιστεύουν οτι προηγήθηκε στον πειραματισμό στήριξης της καρέκλας χωρίς πόδια. Ακολούθησε ο Mies van der Rohe με τα δικά του πρωτοποριακά καθίσματα, ενώ σήμερα όλα σχεδόν αυτά τα μοντέλα εξακολουθούν και παράγονται γνωρίζοντας μεγάλη εμπορική επιτυχία. ΚΑΡΕΚΛΑ ΤΟΥ MIES VAN DER ROHE : O Ludwig Mies van der Rohe (1886-1969) αρχικά εργάστηκε στο εργαστήριο ξυλογλυπτικής του πατέρα του, για να αφιερωθεί ακολούθως στον τεχνικό σχεδιασμό. Έγινε διάσημος, σχεδιάζοντας τους πρώτους ουρανοξύστες απο γυαλί, που όμως δεν κατασκευάστηκαν ποτέ. Συνεργάστηκε με μερικούς απο τους μεγαλύτερους αρχιτέκτονες της εποχής του για τη δημιουργία μιας συνοικίας-πρότυπο στην Στουτγάρδη. Διετέλεσε τελευταίος διευθυντής του Bauhaus, πριν το κλείσει το ναζιστικό καθεστώς. Κατασκεύασε σημαντικά κτίρια στην Ευρώπη και άλλα και στις ΗΠΑ. · Το 1927, ανέπτυξε την ιδέα της καρέκλας, που είχε σχεδιάσει ένα χρόνο πριν ο Mart Stam, με στήριξη σε σκελετό απο χαλύβδινη σωλήνα.Ενώ όμως το κάθισμα του Stam, ήταν σταθερό, με σκελετό άκαμπτο έχοντας ενισχυθεί εσωτερικά με χαλύβδινα ελάσματα, ο Mies van der Rohe πρωτοτύπησε, παρέχοντας ελαστικότητα σε έναν σκελετό απο ιδιαίτερα λεπτή και ελαφριά σωλήνα. Οι καρέκλες και οι πολυθρόνες του χαρακτηρίζονται απο την ταλάντωση του καθίσματος, όταν δέχονται το ανθρώπινο βάρος. · Τα περισσότερα απο τα μοντέλα που σχεδίασε απο το 1927 έως το 1929 o Mies van der Rohe, γνώρισαν αμέσως μεγάλη δημοτικότητα.Είναι χαρακτηριστικό οτι η τιμή μιας καρέκλαες ήταν το 1930 μόνο 68 μάρκα.Σήμερα εξακολουθούν να παράγονται απο μεγάλες βιομηχανίες επίπλων, όπως η γερμανική Knoll International. Κασέλα και Σεντούκι: Εχουν τη μορφή ξύλινων παραλληλεπίπεδων, με καπάκι στο πάνω μέρος και χρησιμοποιούνται για τη φύλαξη ρούχων και αντικειμένων. Η μορφή τους ακολούθησε το γενικότερο στιλ κάθε εποχής, καταλήγοντας σε διακοσμητικά στοιχεία μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας, όπως τα ξυλόγλυπτα και ζωγραφιστά σεντούκια της ιταλικής αναγέννησης. Είναι η αρχαιότερη μορφή επίπλου που χρησιμοποιήθηκε από άνθρωπο, καθώς από την εξέλιξή του προέκυψαν μερικά από τα πιο βασικά έπιπλα που χρησιμοποιούνται μέχρι και σήμερα. Στην Αρχαία Ελλάδα και στη Ρώμη υπήρχαν σεντούκια όπου φύλαγαν τα αρώματα και τα πολύτιμα αντικείμενα. Κάτοψη Είναι το γενικό πλάνο ενός κτίσματος αποτυπωμένο πάνω σε χαρτί. Θα μπορούσε κανείς να το περιγράψει ως "αεροφωτογραφία" ενός κτίσματος το οποίου λείπει η σκεπή. Στην κάτοψη αναγράφονται με λεπτομέρεια όλα τα οριζόντια μεγέθη του ακινήτου (τετραγωνικά μέτρα από τοίχο ως τοίχο). Για την λήψη δανείου είναι υποχρεωτική η προσκόμιση του προς την τράπεζα με σφραγίδα υπεύθυνου μηχανικού ή της πολεοδομίας. Αν ο ιδιοκτήτης ενός ακινήτου δεν έχει την

κάτοψη του ακινήτου του μπορεί να τη βρει και να τη θεωρήσει στο τοπικό πολεοδομικό γραφείο. Το ίδιο ισχύει και για όλα τα συναφή έγγραφα (τοπογραφικό, πρόσοψη, άδεια οικοδομής, τροποποιητικές κτλ). ΚΙΛΙΜΙ : Είναι ένας συγκεκριμένος τύπος ανατολικού χαλιού, που κατασκευάζεται κυρίως στην Τουρκία.Πρόκειται για χαλιά όχι ιδιαίτερα μεγάλων διαστάσεων, με απλή ύφανση, χωρίς πέλος, τα οποία έχουν χαρακτηριστικά γεωμετρικά σχέδια και πλούσιους χρωματικούς συνδυασμούς, όπου συνήθως επικρατεί το ρόζ, το χαλκοπράσινο και το μαύρο. · Η μακραίωνη παράδοση των τούρκικων κιλιμιών χάνεται στα βάθη των αιώνων, στους νομάδες της κεντρικής Ασίας και κυρίως της Ανατολίας.Αρχικά τα τούρκικα και περσικά κιλίμια ήταν κυρίως είδος οικιακής χρήσης και πολύ αργότερα έγιναν εμπορεύσιμα προϊόντα, ακολουθώντας την ακμή της ανατολίτικης ταπητουργίας, κατά το 16ο και 17ο αι. · Όπως όλα τα παλιά, ανατολίτικα χαλιά, έτσι και τα αυθεντικά παλιά κιλίμια απευθύνονται σε συλλέκτες και έχουν υψηλές τιμές, που εξαρτώνται όχι μόνο απο τη χρονολογία και το μέγεθός τους, αλλά και απο τη σπανιότητα των χρωμάτων και των σχεδίων τους, καθώς και απο τον τόπο προέλευσής τους.Οποσδήποτε, λοιπόν, για την εκτίμηση ενός κιλιμιού απαιτείται η έμπειρη γνωμοδότηση ενός ειδικού.Όμως, σήμερα υπάρχουν και σύγχρονα κιλίμια, σε θαυμάσια σχέδια και χρώματα, πλέον συνθετικά, τα οποία, με πολύ μικρότερο κόστος, μπορούν να ντύσουν ένα χώρο, όσο μοντέρνος και αν είναι. ΚΙΝΕΖΙΚΟ : Το 1664 ιδρύθηκε στη Γαλλία η «Εταιρεία των Ανατολικών Ινδιών», με σκοπό την προώθηση των συναλλαγών με την Ασία. Από το 17ο ώς το 18ο αι., στη Δυτική Ευρώπη εξαπλώθηκε μια πραγματική μανία για τη τέχνη της •πω Ανατολής και κυρίως της κινέζικης, που βρήκε μιμητές στην επιπλοποιϊα και τη διακόσμηση πολλών αποικιοκρατικών χωρών (Γαλλία,Αγγλία,Ολλανδία και Πορτογαλία). Η κινέζικη αισθητική επανήλθε στη μόδα κατά τα μέσα του 19ου αιώνα, αλλά και κατά την πρόσφατη δεκαετία του 70•. · Οι επιπλοποιοί της Δύσης, ενσωμάτωσαν συην παραγωγή τους υλικά και διακοσμητικά μοτίβα της Απω Ανατολής, δίνοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στη λάκα.Χαρακτηριστικά στοιχεία της δυτικής επίπλωσης (όπως πιάνα ή σεκρετέρ διακοσμήθηκαν με κινέζικες παραστάσεις ή απέκτησαν γραμμές που θυμίζουν παγόδα, ή μιμήθηκαν με ξύλο τις κατασκευές απο μπαμπού.Κινέζικες πορσελάνες, παραβάν και λακαριστές κασετίνες συμπληρώνουν το αισθητικό σύνολο της εποχής. · Η μόδα των κινέζικων επίπλων επανέρχεται περιοδικά, κατακλύζοντας την αγορά με αντικείμενα που συχνά αγγίζουν τα όρια του κιτς.Τα λακαρισμένα έπιπλα της δεκαετίας του •70 έχουν πλέον ξεπεραστεί. · Όμως πέρα απο τα αυθεντικά έπιπλα κινέζικης τεχνοτροπίας του 17ου και 18ου αι., που αποτελούν πραγματικά μουσειακά κομμάτια, κάποια μικροέπιπλα κυρίως του 19ου αι.ή μεταγενέστερα, μπορούν να ενταχθούν σε ένα σύγχρονο χώρο, προσθέτοντας μια εξωτική νότα γοητείας στη μοντέρνα διακόσμηση. ΚΛΟΥΑΖΟΝΕ : Απο το cloison = διαχωριστικό · Ονομάζεται η τεχνική σχηματισμού σχεδίων σε μεταλλικές επιφάνειες, χρησιμοποιώντας χρωματιστά σμάλτα μέσα σ•ένα ανάγλυφο περίγραμμα απο μεταλλικά διαχωριστικά. · Ξεκινώντας απο την Ανατολή, η τεχνική του κλουαζόνε ήταν γνωστή στην αρχαία Αίγυπτο.Ωστόσο, με τη μορφή που δουλεύεται και σήμερα, δηλαδή σχηματίζοντας ενιαίες συμπαγείς επιφάνειες, πρωτοχρησιμοποιήθηκε απο τους βυζαντινούς χρυσοχόους που είχαν, μέχρι το 13ο αι.την αποκλειστικότητά της.Απο το 12ο αι.αρχίζει να διαδίδεται ευρύτατα και στη Δύση,κυρίως στη Γαλλία. · Πάνω σε μια μεταλλική επιφάνεια κολλούνται κάθετα λεπτές λωρίδες απο το ίδιο ή απο διαφορετικά μέταλλα,σύμφωνα με το περίγραμμα του επιθυμητού σχεδίου.Οι εσοχές που έχουν σχηματιστεί γεμίζουν με σμάλτο σε σκόνη, ανακατεμένο με χρωστικά οξείδια. Ακολούθως το αντικείμενο ψήνεται σε ειδικούς φούρνους και τέλος γυαλίζεται. · Σήμερα, στο εμπόριο μπορεί κανείς να βρεί σύγχρονα ή παλιά διακοσμητικά κλουαζονέ αντικείμενα, κυρίως κινέζικα βάζα ή πιάτα τοίχου,τα οποία είναι πολύ ακριβότερα απο αντίστοιχα πορσελάνινα. ΚΟΜΟΝΤ : Είναι το σχετικά ογκώδες αλλά χαμηλό,ξύλινο έπιπλο,με καπάκι απο ξύλο ή μάρμαρο και επάλληλα συρτάρια, μερικές φορές κρυμμένα, πίσω απο τα πορτάκια. · Παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στη γαλλική επίπλωση κατά το 17οαι.Επί Λουδοβίκου 14ου οι κομόντ έχουν καμπύλες γραμμές,λεπτά πόδια και είναι στολισμένες με μπρούντζο και μαρκετερί.Επί Λουδοβίκου 16ου,οι γραμμές γίνονται απλούστερες και οι διακοσμήσεις πιο λιτές ενώ οι κομόντ σε στύλ Αμπίρ έχουν πολύ κοντά πόδια ή ακουμπούν στο πάτωμα και στολίζονται με ανάγλυφες,αρχαϊκες ή αιγυπτιακές φιγούρες.Τέλος, οι βενετσιάνικες κομόντ είναι βαμμένες σε παστέλ,πράσινα,γαλάζια και κίτρινα χρώματα πατίνας και διακοσμούνται με ζωγραφιστά λουλούδια. · Η κομόντ ή αλλιώς κομός,παραμένει ένα πολύ δημοφιλές έπιπλο,συνήθως σε κλασική γραμμή.Χρησιμοποείται κυρίως σαν λινοθήκη τόσο σε υπνοδωμάτια, όσο και σε χώρους υποδοχής και μπορεί να βρεί κανείς στην αγορά είτε αυθεντικές αντίκες, όλων των στύλ, είτε απομιμήσεις , είτε απλές,σύγχρονες κομόντ, φυσικά στις ανάλογες τιμές. Κονσόλα (Κομόντ): Είναι το σχετικά ογκώδες αλλά χαμηλό ξύλινο έπιπλο, με καπάκι από ξύλο ή μάρμαρο και επάλληλα συρτάρια, μερικές φορές κρυμμένα πίσω από τα πορτάκια. Η κομόντ παραμένει ένα πολύ δημοφιλές έπιπλο, συνήθως σε κλασική γραμμή. Χρησιμοποιείται κυρίως σαν λινοθήκη, τόσο σε υπνοδωμάτια όσο και σε χώρους υποδοχής

και μπορεί να βρει κανείς στην αγορά είτε αυθεντικές αντίκες, όλων των στιλ είτε απομιμήσεις είτε απλές σύγχρονες κομόντ, φυσικά στις ανάλογες τιμές. Κούφωμα : Είναι το κάθε εσωτερικό ή εξωτερικό άνοιγμα μιας οικοδομής στο οποίο εφαρμόζουμε κατόπιν επιμέτρησης, πόρτες, παράθυρα ή μπαλκονόπορτες. Χωρίζονται σε ξύλινα - αλουμινίου και συνθετικά (P.V.C). Κτηματολογικό Γραφείο: Υπηρεσία που αντικαθιστά τα Υποθηκοφυλακεία στις περιοχές που έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία κτηματογράφησης. Στις περιοχές στις οποίες η κτηματογράφηση είναι ακόμα σε εξέλιξη λειτουργούν παράλληλα Υποθηκοφυλακείο και Γραφείο Κτηματογράφησης. Κτίριο : Είναι η κατασκευή, που αποτελείται από τεχνικά έργα και εγκαταστάσεις και προορίζεται για: α) την παραμονή ανθρώπων ή ζώων, όπως η κατοικία και ο στάβλος, β) την εκτέλεση εργασίας ή την άσκηση επαγγέλματος, όπως το κατάστημα και το εργοστάσιο, γ) την αποθήκευση ή τοποθέτηση πραγμάτων, όπως οι αποθήκες, ο χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων, το σιλό, η δεξαμενή υγρών και δ) την τοποθέτηση ή λειτουργία μηχανημάτων, όπως το αντλιοστάσιο.

λ Λάκα: Με τον όρο λάκα χαρακτηρίζεται μια σειρά από αδιάλυτα χρώματα, τα οποία αποτελούνται από ένα υπόστρωμα ή βάση πάνω στο οποίο στερεοποιείται μια οργανική χρωστική ουσία. Οι αυθεντικές κινέζικες λάκες γίνονταν με επάλληλες επιστρώσεις φυτικής ρητίνης, αναμιγμένης με χρώμα (κυρίως μαύρο ή κόκκινο) πάνω σε μια βάση χαρτιού ή λινάτσας επικολλημένης σε μια επιφάνεια. Σήμερα, στην αγορά υπάρχουν συνθετικές λάκες, οι οποίες ψεκάζονται με πιστόλι και είναι τόσο οικονομικές, ώστε μπορούν να εφαρμοστούν και σε έπιπλα κουζίνας. Ομως, δεν πρόκειται για την ίδια τεχνική που ανέδειξε έπιπλα και αντικείμενα περασμένων αιώνων σε πραγματικά έργα τέχνης. ΛΑΛΙΚ : Είναι τα διακοσμητικά αντικείμενα απο γυαλί, που παράγει το ομώνυμο γαλλικό εργοστάσιο, σύμφωνα με τη παράδοση και την τεχνική που δημιούργησε ο περίφημος σχεδιαστής Rene Lalique, στις αρχές του αιώνα μας. · Υπήρξε ένας απο τους μεγαλύτερους σχεδιαστές κοσμημάτων της art nouveau, στα τέλη του 19ου αι.Παράλληλα, ασχολήθηκε με τη διακόσμηση και κυρίως με το σχεδιασμό γυάλινων αντικειμένων, στα οποία αφιερώθηκε αποκλειστικά απο το 1914 και ύστερα, προσφέροντας μερικά απο τα πιο αξιοθαύμαστα έργα σε γυαλί, της art deco. · Τα αντικείμενα Lalique είναι κυρίως απο θαμπό γυαλί, σε λευκό ή μπλε χρώμα ή σε άλλους χρωματισμούς.Βάζα, μπουκάλια και αγαλματάκια είναι πλούσια διακοσμημένα με πουλιά και ζώα, αλλά και φιγούρες της αρχαίας ελληνικής Μυθολογίας. Στην παραγωγή Lalique ανήκουν επίσης και αρκετά μπουκαλάκια ακριβών γαλλικών αρωμάτων. · Παρόλο που το προσωπικό εργαστήριο του Lalique παρήγαγε περισσότερα απο 8 εκατομμύρια κομμάτια, τα περισσότερα αυθεντικά γυάλινα δημιουργήματά του έχουν μεγάλη συλλεκτική αξία, χάρη στη συνήθειά του να καταστρέφει τη •μήτρα•.Ωστόσο, τα σύγχρονα κομμάτια του εργοστασίου Lalique είναι σε πιο προσιτές τιμές, αλλά πάντα ανάλογες με την υψηλή ποιότητα και την πρωτοτυπία των σχεδίων τους Λαμπρεκέν: Ονομάζεται η λωρίδα υφάσματος που πέφτει κυματιστά ή σε γλώσσες και καλύπτει το επάνω μέρος της κουρτίνας ενός παραθύρου ή του ουρανού ενός κρεβατιού. Συνήθως καλύπτει το κουρτινόξυλο και μπορεί να είναι από το ίδιο ύφασμα με την κουρτίνα ή από κάποιο βαρύτερο, ώστε να δημιουργεί μια στέψη στο παράθυρο. Μπορεί να είναι κυματιστό ή ίσιο, με γλώσσες ή μύτες και συχνά διακοσμείται με κρόσσια, φουντάκια και τρέσες. Κατά τις δύο προηγούμενες δεκαετίες οι κουρτίνες είχαν στραφεί σε λιτές γραμμές και ανάλαφρα υλικά, αποκλείοντας τα λαμπρικέν και τις αμπράς, όπου σήμερα έχουν επιστρέψει θριαμβευτικά στο προσκήνιο. Τα λαμπρικέν είναι περίτεχνα, σε μεγάλη ποικιλία σχημάτων και με ευφάνταστα τελειώματα. Λαμπατέρ: Είναι το φωτιστικό που αποτελείται από ένα κατακόρυφο στοιχείο στήριξης ενός ή περισσότερων λαμπτήρων. Ο όρος προέρχεται από το λατινικό «lampadarium». Στην αρχαία Ελλάδα και κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους

επρόκειτο για έναν λεπτό στύλο που στηριζόταν σε τρίποδο. Στο επάνω μέρος υπήρχε μια επίπεδη επιφάνεια ή βραχίονες, όπου κρεμούσαν φανούς για τον φωτισμό εσωτερικών κυρίως χώρων. Σήμερα αποκαλούνται λαμπατέρ όλα τα επιτραπέζια ή επιδαπέδια φωτιστικά, ανεξάρτητα από το είδος του λαμπτήρα (αλογόνου, φθορισμού ή πυρακτώσεως) και από την ύπαρξη ή μη αμπαζούρ (abas-jour = καπέλο σκίασης). ΛΙΜΟΖ : Είναι οι πορσελάνες απο σκληρή πάστα ( με βάση την καολίνη, όπως και οι κινέζικες πορσελάνες), που προέρχονται απο τα εργοστάσια της περιοχής της Limoges, στη Γαλλία. · Ήδη απο τον 6ο μ.χ. αι.,στη λιμόζ είχε αρχίσει μια έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα, με εξειδίκευση στο σμάλτο.Στη συνέχεια κατά τον 18 αι., άρχισε η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων καολίνης της περιοχής και η παραγωγή πορσελάνινων αντικειμένων, που γρήγορα απέκτησαν παγκόσμια φήμη.Απο τότε και μέχρι σήμερα, λοιπόν, περίφημοι καλλιτέχνες δημιούργησαν και δημιουργούν, για λογαριασμό των εργοστασίων της Λιμόζ, σχέδια που θεωρούνται πλέον κλασικά, όπως αυτά σε στύλ art deco. · Οι πορσελάνες της Λιμόζ είναι άριστης ποιότητας, μεγάλης αντοχής και στιλπνότητας.Μάλιστα, κυκλοφορούν στο εμπόριο σε πάμπολα σχέδια, κλασικά και μοντέρνα, με τη μορφή σερβίτσιων, διακοσμητικών, βάζων κτλ. σε προσιτές τιμές. · Ωστόσο, τα αυθεντικά κομμάτια , παλαιότερων εποχών, κυρίως τα ενυπόγραφα, είναι καθαρά συλλεκτικά και πολύ πιο ακριβά απο τα σύγχρονα. ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ 15ου : Rococo ή Rocaille ( ροκοκό ή ροκάϊγ ) · Το ροκοκό (στύλ Louis XV) καλύπτει τη τέχνη στη Γαλλία απο τις αρχές του 18ου αι. έως τις αρχές του 18ου αι. έως το 1770.Μετά το θάνατο του Λουδοβίκου 14ου, μεσολαβεί η περίοδος αντιβασιλείας του Φίλιππου της Ορλεάνης, που δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον για την αισθητική έκφραση μεγαλοπρέπειας.Έτσι απο το μεταβατικό στύλ, λοιπόν, Rogence (=αντιβασιλείας), περνάμε στο πιο εκλεπτισμένο γούστο του Λουδοβίκου 15ου και την επιρροή της Πομπαντούρ. · Το στύλ Λουδοβίκου 15ου εγκαταλείπει τις μεγαλοπρεπείς κλασικές μπαρόκ φόρμες.Τα έπιπλα είναι κομψά, πλούσια σε καμπύλες, επενδύονται με καπλαμά σε γεωμετρικά σχέδια και στολίζονται με λεπτεπίλεπτα μπρούντζινα. Οι τεραστιοι χώροι χωρίζονται σε μικρότερους και πιο προσωπικούς και οι τοίχοι επενδύονται με σκαλιστές ξυλεπενδύσεις ( μπουαζερί ), συχνά επιχρυσώμενες. · Σήμερα τα έπιπλα Λουδοβίκου 15ου αναγνωρίζονται απο την κομψότητά τους, τα περίτεχνα επίχρυσα σκαλίσματα και τη φαντασία στη διακόσμησή τους ( συχνά με κινέζικες παραστάσεις). ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ ΙΔ : Το στιλ Louis XIV καλύπτει μια περίοδο εβδομήντα περίπου ετών απο το 1640-1723.Στον Λουδοβίκο ΙΔ, τον επονομαζόμενο και βασιλιά Ήλιο, ανήκει και η περίφημη φράση • Το κράτος είμαι εγώ•, που χαρακτηρίζει τη βασιλεία του, στην εποχή επίδειξης και μεγαλείου ( π.χ. οικοδόμηση του ανακτόρου των Βερσαλλιών ). · Τα έπιπλα και διακοσμητικά αντικείμενα αυτού του στύλ χαρακτηρίζονται απο πολυτέλεια, περίτεχνα σχέδια και τεράστια ποικιλία υλικών (πχ.η ταρταρούγα,το φίλντισι,τα εξωτικά ξύλα).Τα ανάγλυφα και ψηφιδωτά διακοσμητικά στοιχεία αναπαραστούν, συνήθως, αλληγορικές σκηνές και μορφές απο την αρχαία Μυθολογία.Οι πολυθρόνες ντύνονται με περίφημα κεντήματα γκομπλέν, ενώ επίχρυσα αντικείμενα στολίζουν τους χώρους. · Σήμερα αναγνωρίζονται απο τη πλούσια διακόσμησή τους με μαρκετερί και επίχρυσα μπρούντζινα τελειώματα σε μορφή κρίνων, κεφαλών σατύρων και γυναικείων μορφών.Έχουν μεγάλες σκαλιστές χειρολαβές και λεπτά πόδια συχνά σε απομίμηση οπλής ή ποδιού ζώου.Η ιδιαιτερότητα του στύλ δεν είναι πάντα ευκρινής γι αυτό συχνά αποκαλούμε εσφαλμένα στιλ Λουδοβίκου ΙΔ οποιαδήποτε μπαρόκ επίπλωση. ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ ΙΣΤ : Το στύλ Λουδοβίκου ΙΣΤ καλύπτει το δεύτερο μισό του 18ου αι, εποχή μεγάλων ιστορικών αναταραχών που κορυφώνονται με τη Γαλλική Επανάσταση και τον αποκεφαλισμό του Λουδοβίκου και της Μαρίας Αντουανέτας. · Η εξάπλωση του νεοκλασικισμού επηρεάζει και τη διακόσμηση σε στύλ Λουδοβίκου ΙΣΤ. Οι γραμμές γίνονται πιο λιτές, οι καμπύλες περιορίζονται στο ελάχιστο, τα έπιπλα και οι χώροι αποκτούν μικρότερες διαστάσεις.Επίσης, οι διακοσμήσεις σε επιχρυσωμένο μπρούντζο και μαρκετερί έχουν εκλεπτισμένα σχέδια λουλουδιών ή αρχαϊκά, ενώ για πρώτη φορά χρησιμοποιούνται σε ξύλινα έπιπλα, ένθετες πορσελάνινες πλάκε ( πορσελάνη Σεβρών ή Wedgewood) με πολύχρωμες παραστάσεις. · Σήμερα τα έπιπλα αυτού του στύλ είναι πολύ δημοφιλή, με ιδιαίτερη προτίμηση στα χαρακτηριστικά κομψά πολυθρονάκια και τις καρέκλες ( fauteuils courants ).Έχουν ξύλινο πλαίσιο, βαμμένο ή επιχρυσωμένο και υφασμάτινη επένδυση στο κάθισμα και την καμπυλωτή ράχη.

μ Μαστορέματα http://users.lak.sch.gr/babaroutsoup/pareababa/freetime/ftiaxno.htm#ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ

ΜΑΡΚΕΤΕΡΙ :Είναι η τεχνική σχηματισμού σχεδίων σε ξύλινες επιφάνειες,χρησιμοποιώντας διάφορα υλικά,όπως μπρούντζο,δέρμα ή κασσίτερο,αλλά κυρίως ένθετα κομμάτια ξύλου σε διαφορετικές αποχρώσεις. · Έκανε την εμφάνισή της για πρώτη φορά στην Ιταλία το Μεσαίωνα, όπου είχε για πολλά χρόνια το μονοπώλιό της. Αργότερα, εμφανίστηκαν σημαντικά έργα γερμανικής και φλαμανδικής τέχνης με αυτή την τεχνική, που βρίσκεται στο απόγειό της στα έπιπλα στύλ Λουδιβίκου 14ου και 16ου αι.Ακολούθως εγκαταλείφθηκε και τη θέση της πήραν οι λάκες και τα βερνίκια που είναι απλούστερα και οικονομικότερα. · Η μαρκετερί είναι μια λεπτή τεχνική,που απαιτεί υπομονή,καλλιτεχνική αίσθηση και άριστη γνώση των ιδιοτήτων του ξύλου. Το σχέδιο χαράσσεται στην ξύλινη επιφάνεια του επίπλου και, ακολούθως, με ένα λεπτό αιχμηρό εργαλείο αφαιρούνται μικρά κομματάκια ξύλου,δημιουργώντας κοιλότητες.Αυτές γεμίζουν με ξύλο διαφόρων αποχρώσεων ή άλλα υλικά.συνθέτοντας μια ενιαία επιφάνεια. · Σήμερα τη τεχνική αυτή συναντάμε σε αντίκες και μικροαντικείμενα. Για οικονομικά έπιπλα του εμπορίου χρησιμοποιείται μια πολύ απλούστερη εναλλακτική τεχνική σε χρωματιστό χαρτί,το οποίο επικολλάται στην ξυλινη επιφάνεια του επίπλου,σιδερώνεται και,τέλος, λουστράρεται με διαφανές βερνίκι.Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό, το κόστος χαμηλό αλλά φυσικά δε πρόκειται για πραγματική μαρκετερί καλλιτεχνικής αξίας. ΜΑΡΚΙΖ : Η μαρκίζ (όρος που στα γαλλικά σημαίνει μαρκισία) είναι μια φαρδιά και σχετικά χαμηλή πολυθρόνα,όπου χωρούν να καθίσουν δυο άτομα.Συνήθως,έχει ξύλινο σκελετό και πόδια ενώ είναι ντυμένη με υφασμάτινη ταπετσαρία. · Έκανε την εμφάνισή της τον 18ο αι.στη Γαλλία και επικράτησε επί Λουδοβίκου 15ου και 16ου.Αντίστοιχες διθέσιες πολυθρόνες έκαναν την εμφάνισή τους συγχρόνως και στην Αγγλία με την ονομασία Love seats(καθίσματα αγάπης), καθόσον ευνοούσαν μια ιδιαίτερα προσωπική συνάντηση,μέσα στα συμβατικά σαλόνια της εποχής. · Στην προσπάθεια εξοικονόμησης χώρου, μέσα στα σύγχρονα διαμερίσματα, η μαρκίζ δύσκολα βρίσκει θέση. Έτσι, μόνο σε χώρους με επίπλωση σε στύλ Louis XV και XVI μπορούμε σήμερα να δούμε αυτό το έπιπλο το οποίο, όταν είναι αυθεντικό, πρόκειται για αντίκα μεγάλης αξίας. ΜΑΪΣΕΝ : Οι πορσελάνες Meissen, που παράγονται στην ομώνυμη περιοχή, κοντά στη Δρέσδη, διακρίνονται για τις υπέροχες φόρμες τους, την αριστοτεχνική κατασκευή τους και την κομψότητα της διακόσμησής τους. · Το 1708, ο αλχημιστής Bottger, δουλεύοντας με τη βία για λογαριασμό του ηγεμόνα της περιοχής, κατάφερε να κατασκευάσει μιας υψηλής ποιότητας υπόλευκη, σκληρή πορσελάνη, με βάση τον αλάβαστρο.Στη συνέχεια, το 1710, ιδρύθηκε στο Meissen το βασιλικό εργοστάσιο πορσελάνης, που παρήγαγε πραγματικά έργα τέχνης μέχρι το 1750.Η πρωσική κατοχή, όμως, ανέστειλε την καλλιτεχνική παραγωγή που συνεχίστηκε το 19ο αι. και μέχρι σήμερα, χωρίς, όμως, να φτάνει την πρωτοτυπία των μπαρόκ έργων της. · Οι πορσελάνες Meissen του 18ου αι. περιλαμβάνουν πιάτα τοίχου με σκηνές απο μάχες και λιμάνια, βάζα και αγαλματάκια, κυρίως πουλιά και φιγούρες της Κομέντια ντελ• Αρτέ, καθώς και αντικείμενα κινέζικης έμπνευσης. · Οι αυθεντικές πορσελάνες του 18ου αι. πωλούνται σε διεθνείς δημοπρασίες έναντι αστρονομικών ποσών.Τα σύγχρονα Meissen αντικείμενα διακρίνονται απο την ελαφρά γκρίζα πάστα τους και την προσθήκη της λέξης Germany κοντά στην ένδειξη του εργοστασίου. μεζονέτα: Κατοικία που αποτελείται από ορόφους που επικοινωνούν εσωτερικά και είτε είναι ανεξάρτητη δηλ. γωνιαία με μία μεσοτοιχία είτε μεσαία με δύο μεσοτοιχίες σε συγκρότημα κατοικιών, πάντοτε όμως έχει δικό της κήπο ή οικόπεδο. Μοντερνισμός: Απορρίπτοντας τον διακοσμητικό χαρακτήρα της art nouveau και τις χειροποίητες κατασκευές του Arts and Crafts, oι δημιουργοί του modern movement ξεκίνησαν στις αρχές του 20ού αι. τη μελέτη σχημάτων και υλικών της μαζικής παραγωγής. Kαθώς η Ευρώπη προχωρούσε στην αστικοποίηση και βιομηχανοποίησή της, εμφανίστηκαν κορυφαίοι αρχιτέκτονες, καλλιτέχνες και σχεδιαστές όπως ο Walter Gropius στη Γερμανία, που ίδρυσε την περίφημη σχολή Bauhaus, και ο Le Corbusier στη Γαλλία. Γεωμετρικές φόρμες και βασικά χρώματα, που είχαν σαν σκοπό τη δημιουργία μιας καθαρά λειτουργικής αρχιτεκτονικής, η οποία εισήγαγε τις γυμνές επιφάνειες και τους ενοποιημένους χώρους. Το γυαλί, το τσιμέντο και το μέταλλο συνθέτουν λιτούς όγκους, ενώ ελάχιστα, αλλά έντονα διακοσμητικά αντικείμενα από χρωματιστό γυαλί, με υπέροχες γραμμές χαρακτηρίζουν την απέριττη επίπλωση. Ο ορισμός που έδωσε ο Le Corbusier στην κατοικία σαν μηχανή για να ζει κανείς μέσα παρεξηγήθηκε από πολλούς. Σήμερα το λειτουργικό αλλά και σοφιστικέ μοντέρνο στιλ των πρώτων δεκαετιών του αιώνα είναι πολύ δημοφιλές. Τα περισσότερα από τα έπιπλα και

φωτιστικά που σχεδίασαν ο Le Corbusier, ο Mies van der Rohe, ο Alvar Aalto και άλλοι μεγάλοι δημιουργοί του μεταμοντερνισμού, εξακολουθούν να παράγονται από τις ίδιες βιομηχανίες και είναι περιζήτητα και πολύ ακριβά. ΜΟΥΡΑΝΟ : Τα μουράνο είναι αντικείμενα απο διάφανο ή χρωματιστό γυαλί, που κατασκευάζονται, χειροποίητα ή φυσητά, στα εργαστήρια του μικρού νησιού Μουράνο, στη Βενετία. · Ήδη απο τον 11ο αι., υπήρχαν εργαστήρια γυαλιού στη Βενετία και γρήγορα η παραγωγή τους έγινε περιζήτητη σε όλη την Ευρώπη.Ωστόσο το 13ο αι., για να αποφευχθεί ο κίνδυνος μιας ενδεχόμενης πυρκαγιάς, ένας νόμος υποχρέωσε όλους τους φούρνους γυαλιού να εγκατασταθούν στο νησάκι Μουράνο, όπου εξακολουθούν και βρίσκονται, σε πλήρη άνθηση, μέχρι σήμερα. · Ο υαλοπολτός του μουράνο προσφέρεται για λεπτομερή κατεργασία, χάρη στην ιδιότητα του να στερεοποιείται πολύ αργά. Επίσης το γυαλί μουράνο είναι πολύ ελαφρύ και λεπτό, σε υπέροχα χρώματα, συχνά αναμειγμένα (marble).Μάλιστα, τα διακοσμητικά αντικείμενα μουράνο είναι λεπτεπίλεπτα, με γυάλινα στοιχεία, που συχνά φθάνουν το πάχος κλωστής. · Τα αντικείμενα αυτά ήταν πάντα δημοφιλή στην Ελλάδα. Μάλιστα, αφού ξεπεράστηκε η παραγωγή της δεκαετίας του 60•, που κατέκλεισε τα σπίτια με «μοντέρνα», χοντροκομμένα σταχτοδοχεία, σήμερα υπάρχουν στην αγορά θαυμάσια δείγματα μουράνο. Έτσι, μπορεί κανείς να βρει ποτήρια, καράφες και βάζα, σε υπέροχα σχέδια και χρώματα, κοσμήματα, πολυέλαιους, μινιατούρες, αλλά και ενυπόγραφα αγάλματα μεγάλων διαστάσεων, ενώ οι τιμές τους ποικίλουν. ΜΠΑΓΙΟΥ : Είναι ένα ξύλινο έπιπλο, που μοιάζει με στενό μπουφέ ή με κομόντ, αλλά με πορτάκια, χωρίς συρτάρια.Έχει καπάκι απο ξύλο ή μάρμαρο και συνήθως συνοδεύεται απο ψηλό καθρέφτη που ακουμπάει πάνω του. · Πρωτοεμφανίστηκε στη Δύση κατά τον Μεσσαίωνα με τη μορφή μεγάλου επιδαπέδιου μπαούλου, που χρησίμευε σαν ντουλάπα.Μπαγιού ονόμαζαν τα μπαούλα μέσα στα οποία μετέφεραν τις αποσκευές όταν ταξίδευαν. Μάλιστα, σώζονται θαυμάσια ξυλόγλυπτα μπαγιού του 15ου αι., που μοιάζουν με ντουλάπες, με ανοιγόμενο καπάκι στο πάνω μέρος.] · Στις μέρες μας ο όρος μπαγιού χρησιμοποιείται ελάχιστα, συνήθως για να χαρακτηριστούν παλιοί ή μοντέρνοι μπουφέδες, σε στύλ ρουστίκ και κυρίως νησιώτικο, ή μερικές φορές, κάποιες επίσης ρουστίκ, μικρές ντουλάπες.Όμως, στη Χίο καθώς και σε κάποιες άλλες περιοχές της Ελλάδας το μπαγιού είναι ένα έπιπλο ακόμα αρκετά διαδεδομένο. ΜΠΑΚΑΡΑ : Είναι τα σκεύη και τα διακοσμητικά αντικείμενα τα οποία προέρχονται απο το περίφημο, ομώνυμο εργαστήριο κρυστάλλου, κοντά στο Baccarat της Γαλλίας.Το εργαστήριο ιδρύθηκε το 1765 και καταστράφηκε, λίγα χρόνια αργότερα, κατά τη Γαλλική Επανάσταση.Όταν, το 1816, η Γαλλία αναγκάστηκε να παραχωρήσει στο Βέλγιο κάποιες περιοχές της όπου ανθούσε η βιοτεχνία κρυστάλλου, αποφασίστηκε να ξαναλειτουργήσει το εργαστήριο του Μπακαρά.Κι έτσι απο το 1819, χάρη στην γραμμή και στη ποιότητα των προϊόντων του, απέκτησε μεγάλη φήμη που τη διατηρεί έως σήμερα. · Μια μεγάλη ποικιλία απο επιτραπέζια σκεύη, κανάτες, ποτήρια, βάζα, πολυελαίους αλλά και μπουκάλια αρωμάτων αποτελούν τη γκάμα προϊόντων Μπακαρά.Όλα είναι απο κρύσταλλο άριστης ποιότητας, με μεγάλη λάμψη και διαύγεια, ενώ τα σχέδια παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία, ανάλογα με την εποχή αλλά και το σχεδιαστή που τα δημιούργησε.Συνήθως είναι δε ταγιαρισμένα με επίχρυσες διακοσμήσεις ή, πιο σπάνια, με διακοσμήσεις σμάλτου. · Σήμερα τα παλιά Μπακαρά αντικείμενα, συνήθως ενυπόγραφα, θεωρούνται συλλεκτικά κομμάτια μεγάλης καλλιτεχνική αξίας.Οι καράφες και τα μπουκάλια αρωμάτων έχουν μεγαλύτερη αξία, όταν συνοδεύονται απο το πρωτότυπο πώμα τους ή τον ψεκαστήρα τους.Όμως τα σύγχρονα εργοστάσια κρυστάλλου, ιδιαίτερα της Τσεχίας, παράγουν αντίγραφα σε πολύ χαμηλότερες τιμές αλλά οπωσδήποτε σε ποιότητα πολύ κατώτερη απο εκείνη των Μπακαρά. Μπερζέρα: Είναι η χαμηλή, βαθιά και άνετη πολυθρόνα με τη χαρακτηριστική ψηλή πλάτη. Είναι ολόκληρη επενδυμένη με ύφασμα εκτός από τα πόδια και μερικές φορές ένα ξύλινο περίγραμμα στο τελείωμά της. Δεν υπάρχουν κενά ούτε στα μπράτσα ούτε στην πλάτη που συχνά επεκτείνεται σχηματίζοντας δύο πλευρικά μαξιλαράκια για το κεφάλι. Δημιουργήθηκε γύρω στο1720, σε στιλ Λουδοβίκου 15ου ως ένα πολύ άνετο και πολυτελές κάθισμα. Επί Λουδοβίκου 16ου η πλάτη έγινε ψηλότερη και ίσια ενώ από τον 19ο αι. οι διαστάσεις της περιορίζονται. Σήμερα με μικρές παραλλαγές στο σχήμα, τον όγκο και κυρίως ανάλογα με την υφή και την ποιότητα του υφάσματος, εντάσσονται σε κάθε χώρο. Κλασική γαλλική επενδυμένη με βαριά στόφα ή σε πιο μοντέρνα εκδοχή με καρό ύφασμα έχει θέση στο καθιστικό, στο υπνοδωμάτιο ή και δίπλα στο ρουστίκ τζάκι ενός εξοχικού σπιτιού. ΜΠΙΝΤΕΡΜΑΓΙΕΡ : Πήρε την ονομασία του απο μια σατιρική καρικατούρα γερμανόφωνης εφημερίδας του 19ου α., που συμβόλιζε τον αμόρφωτο αστό και χαρακτήριζε τη διακόσμηση στη Γερμανία, την Αυστρία, την Σκανδιναβία και Ρωσία απο το 1815 έως το 1848, φθάνοντας μέχρι και τη Νέα Υόρκη. · Τα έπιπλα σε στύλ biedermeier είναι χειροποίητα, κυρίως απο ανοιχτόχρωμα, μαλακά ξύλα, όπως η αχλαδιά και κερασιά, σε αδρά και γεωμετρικά σχέδια με εξεζητημένα, μερικές φορές, μοτίβα. Διακοσμούνται με πόδια λιονταριού, μικρά μπρούντζινα κιονόκρανα και λεπτά σχέδια απο σκουρότερο ξύλο, ενώ χαρακτηριστικά διακοσμητικά προϊόντα αυτού του στύλ είναι και τα αντικείμενα απο αδιαφανές, χρωματιστό γυαλί Βοημίας, που μιμούνται την όψη ημιπολύτιμων λίθων, όπως ο αχάτης. · Αρχικά, το στύλ biedermeier δεν

εξαπλώθηκε τόσο όσο άλλα κινήματα απο την Αγγλία και τη Γαλλία, σήμερα, όμως, έχει επανεκτιμηθεί και τα αυθεντικά κομμάτια είναι περιζήτητα. Παρόλο που είναι αρκετά ογκώδη, χάρη στις συμπαγείς μορφές τους, εύκολα συνδυάζονται με τη σύγχρονη επίπλωση, προσθέτοντας μια νότα εκζήτησης σε κάθε χώρο. ΜΠΙΣΚΟΥΙ : Είναι ένα είδος λευκών, διακοσμητικών αντικειμένων, συνήθως μικρών αγαλμάτων, απο λευκή πορσελάνη ή κεραμική πάστα που ψήνεται χωρίς επισμάλτωση (Ο γαλλικός όρος biscuit, που σημαίνει και μπισκότο, υποδηλώνει το μεγάλο βαθμό ψησίματος,όπου υπόκειται το αντικείμενο). · Τα κεραμικά μπισκουί έχουν πορώδη επιφάνεια, ενώ τα πορσελάνινα δεν είναι υδροπερατά.Κι όσο καλύτερης ποιότητας είναι η πορσελάνη, τα διακοσμητικά αντικείμενα αποκτούν την υφή λεπτού, ολόλευκου μαρμάρου. · Υπέροχα κομμάτια μπισκουί υπάρχουν στην Κίνα, απο την εποχή της δυναστείας των Χαν.Στην Ευρώπη, πάντως, τα πρώτα αντικείμενα με αυτήν την τεχνική πρωτοεμφανίζονται το1751, απο τα γαλλικά βασιλικά εργαστήρια της Βανσέν και γρήγορα γίνονται ιδιαίτερα δημοφιλή.Τα ωραιότερα, όμως, δείγματα μπισκουί κατασκευάζονται στο εργαστήριο των Σεβρών, παράλληλα με τις γνωστές, ομώνυμες πορσελάνες. · Τα διακοσμητικά αντικείμενα μπισκουί, κυρίως αυτά των Σεβρών, θεωρούνται πραγματικά έργα τέχνης.Χάρη στη λευκότητα και την υφή τους μοιάζουν με μαρμάρινα γλυπτά και η τιμή τους είναι αρκετά υψηλή. ΜΠΟΥΑΖΕΡΙ : Είναι η επένδυση με ξύλο των εσωτερικών επιφανειών ενός κτίσματος και κυρίως των τοίχων του. · Πρωτοεμφανίστηκε με σκοπό την προστασία του σπιτιού απο την υγρασία και τις αλλαγές της εξωτερικής θερμοκρασίας..Με το πέρασμα των αιώνων αναδείχτηκε σε βασικό διακοσμητικό στοιχείο αλλά και σε δείγμα οικονομικής ευμάρειας.Κατά τον 18ο αι., πάντως, οι ξυλεπενδύσεις εγκατέλειψαν τη βαριά μορφή του λουστραρισμένου ξύλου για να συνθέσουν το κατάλληλο φόντο του στύλ Ροκοκό με λευκές, χρυσοποίκιλτες ξύλινες επιφάνειες.Το 19ο αι.,όμως, οι μπουαζερί παραμερίστηκαν απο τις ταπετσαρίες τοίχου. · Σήμερα έχουν καθαρά διακοσμητικό χαρακτήρα και τις συναντάμε συνήθως σε τραπεζαρίες, βιβλιοθήκες ή γύρω απο το τζάκι.Πολλές φορές, όμως, δεν καλύπτουν όλο τον τοίχο, αλλά σταματούν σ•ένα χαμηλό ύψος, πάνω απο το οποίο συνεχίζει σοβάς ή ταπετσαρία.Πάντως, η όψη της μπουαζερί προσαρμόζεται στο ύφος κάθε χώρου και μπορεί να είναι ταμπλαδωτή ή ραμποτέ, λουστραριστή, βαμμένη με χρώματα ανιλίνης ή πατιναρισμένη κ.α. Μπουφές: Ξύλινο, σχετικά ογκώδες έπιπλο που χρησιμοποιείται για τη φύλαξη σερβίτσιων και ασημικών και τοποθετείται συνήθως στην τραπεζαρία, κοντά στον τοίχο. Σήμερα τον συναντάμε σε πολλές σύγχρονες κατοικίες, ως βασικό έπιπλο, κυρίως στον χώρο της τραπεζαρίας και συχνά συνδυάζεται με μοντέρνα, κρυστάλλινα τραπέζια. Παρ’ όλο που στην αγορά υπάρχουν μπουφέδες και σε μοντέρνα σχέδια, σύμφωνα με τη σύγχρονη αντίληψη επίπλωσης, συχνά αντικαθίστανται από τις σύνθετες κατασκευές που περιλαμβάνουν ντουλάπια και βιτρίνες για τα σερβίτσια. Μπουντουάρ: Είναι ένα μικρό σαλονάκι με εκλεπτυσμένη διακόσμηση, όπου η οικοδέσποινα καθόταν μόνη ή με συντροφιά πολύ στενούς φίλους της (από το γαλλικό ρήμα «bouder» = είμαι κακόκεφος). Στις σύγχρονες κατοικίες δεν υπάρχει αντίστοιχος χώρος με αυτόν του μπουντουάρ, εκτός από εξαίρετες περιπτώσεις μεγάλων μονοκατοικιών, όπου προβλέπεται ξεχωριστή γκαρνταρόμπα για την οικοδέσποινα, με τις ανέσεις ενός σαλονιού.

ν Νεοκλασικό: Κατά το δεύτερο μισό του 18ου αι. σε πολλές χώρες της Ευρώπης παρατηρείται μια αντίδραση στις υπερβολές του ροκοκό, που στρέφει το ενδιαφέρον στα λιτά πρότυπα της αρχαίας Ελλάδας, των Ετρούσκων, της Αιγύπτου και της Ρώμης. Στην Αγγλία ο αρχιτέκτονας Robert Adam (1728-1792) δημιουργεί ένα εκλεπτυσμένο νεοκλασικό στιλ, που σιγά-σιγά εξελίσσεται στην αντιγραφή αρχαίων διακοσμητικών στοιχείων, φτάνοντας στις αρχές του 19ου αι. στο στιλ regency (= αντιβασιλεία, 1811-1820). Αντίστοιχα νεοκλασικά ρεύματα έχουμε στη Γαλλία, στη Γερμανία κ.α. Τα νεοκλασικά εγγλέζικα σπίτια περιλαμβάνουν μια μεγάλη ποικιλία από καρέκλες με θαυμάσιες, λεπτές, ξυλόγλυπτες πλάτες αρχαϊκής έμπνευσης (σε σχήμα λύρας, αμφορέα κ.τ.λ.). Τα έπιπλα regency διακοσμούνται με φτερωτούς δράκους και σφίγγες, έχουν μπρούντζινα επιστόμια με μορφή κεφαλής λιονταριού και τα πόδια τους μοιάζουν συχνά με οπλές και νύχια ζώων. Αν και τα έπιπλα αυτού του στιλ είναι αρκετά βαριά, βρίσκουν τη θέση τους στις σύγχρονες κατοικίες που αγαπούν

την εκκεντρικότητα. Γενικότερα δε, το νεοκλασικό στιλ είναι ιδιαίτερα αγαπητό σε όλον τον κόσμο, και ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Νεογοτθικό: Κατά το πρώτο μισό του 19ου αι., μετά την έξαρση του νεοκλασικισμού στην Αγγλία (regency), εμφανίστηκαν οι πρώτες αναφορές στην αναβίωση της γοτθικής τέχνης. Δυναμικός υπέρμαχος του Μεσαίωνα, ο σχεδιαστής A. C. Pugin δημιούργησε μια σειρά από πρωτότυπα έπιπλα γοτθικής έμπνευσης. Το νεογοτθικό στιλ μεταφέρει στην επίπλωση τις χαρακτηριστικές γραμμές της γοτθικής αρχιτεκτονικής. Τα οξυκόρυφα τόξα των γοτθικών παραθύρων και οι δαντελωτές ροζέτες συναντώνται σαν διακοσμητικές μορφές στην πλάτη καθισμάτων, στα πόδια τραπεζιών, ενώ ολόκληρο το σχήμα ενός επίπλου μπορεί να θυμίζει το περίγραμμα της όψης ενός γοτθικού ναού. Σήμερα το νεογοτθικό στιλ διακρίνεται για τις εκκεντρικές δημιουργίες του που συχνά ξενίζουν. Ομως, μέσα στο πνεύμα της δημιουργικής αναζήτησης που διακρίνει την εποχή μας, αρκετές φορές οι σύγχρονοι σχεδιαστές έχουν επαναλάβει πειραματισμούς με γοτθικά στοιχεία, που άλλοτε παρουσιάζουν μια διακοσμητική άποψη με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και άλλοτε αγγίζουν τα όρια του κιτς. ΝΤΙΣΕΣ ΜΠΡΙΖΕ : Είναι μια ιδιαίτερα μακριά chaise longue που ονομάζεται brisee(=σπασμένη, γαλλικά),όταν αποτελείται απο δυό ή τρία κομμάτια που συνενώνονται. · Ο 18ος αι. υπήρξε στη Γαλλία εποχή λατρείας της άνεσης και της πολυτέλειας. Η πλούσια παραγωγή περίφημων επιπλοποιών, όπως ο Εμπέν, δημιούργησε νέα, μετασχηματιζόμενα ή διαιρούμενα έπιπλα, για εξειδικευμένες χρήσεις.Οι πολυθρόνες χωρίζονταν σε δυο κατηγορίες:τις fauteuils meublants,που ήταν πιο επίσημες και μάλλον άβολες, τοποθετημένες κατά μήκος των τοίχων ενός χώρου, συμπληρώνοντας την εσωτερική αρχιτεκτονική του και τις fauteuils courants,που βρiσκόντουσαν κοντά στο τζάκι ή συνέθεταν μικρά σαλονάκια.Στις τελευταίες ανήκουν και οι duchesses brisees. · Σήμερα,οι πολυθρόνες τύπου duchesse brisee είναι συνήθως αντίγραφα εκείνων του 18ου αι. Ωστόσο, υπάρχουν θαυμάσια πρωτότυπα δείγματα μεταγενέστερων εποχών,όπως εκείνα του μεσοπολέμου.Η σύγρονη παραγωγή επίπλων,αναζητώντας συνεχώς νέες και συχνά εξεζητημένες μορφές και χρήσεις,δημιουργεί κατα καιρούς κάπιοα καθίσματα που βασίζονται στην αρχική ιδέα της duchesse brisee. ΝΑΙ και τα ΟΧΙ του σπιτιού : Πρόκειται για χρήσιμες συμβουλές για να ξέρετε τι να προσέξετε κατά την διαμόρφωση του χώρου σας. ΟΧΙ Μην παρατάσσετε τα έπιπλα αμήχανα γύρω-γύρω σε ένα δωμάτιο. Δημιουργήστε γωνιές με σκηνογραφική διάθεση. ΝΑΙ Βάλτε μπροστά στο παράθυρο μια μπερζέρα με ένα μικρό τραπεζάκι και μια ένα επιδαπέδιο φωτιστικό. Θα έχετε την προσωπική γωνιά σας για διάβασμα και χαλάρωση. ΟΧΙ Μην διακοσμείτε όλες τις μικρές ροτόντες του καθιστικού με τον ίδιο τρόπο: φωτογραφίες με ασημένιες κορνίζες, μια λάμπα, ένα βάζο. Υπάρχουν πιο πρωτότυποι και ενδιαφέροντες συνδυασμοί αντικειμένων. ΝΑΙ Βάλτε 2-4 καρέκλες γύρω από μια μικρή ροτόντα σε μια γωνιά του καθιστικού. Ακουμπήστε πάνω της ένα όμορφο αραβικό τάβλι, ένα μεγάλο χειροποίητο σκάκι ή ξύλινα επιτραπέζια παιχνίδια, που θα δώσουν μια ζεστή νότα συντροφικότητας στο χώρο. ΟΧΙ Αποφεύγετε τα κρεμαστά φωτιστικά στο κέντρο μεγάλων καθιστικών, που συνήθως δεν έχουν καμία σχέση με τη θέση των επίπλων και τη διαρρύθμιση του χώρου. ΝΑΙ Αν υπάρχει ηλεκτρική παροχή στην οροφή του καθιστικού, τοποθετήστε ράγες με σποτάκια φωτισμού, που μπορείτε να κατευθύνετε προς όλα τα σημεία του χώρου. Γενικά, προτιμήστε τις απλίκες στους τοίχους, τα πορτατίφ στις γωνιές και ένα κρεμαστό φωτιστικό πάνω από το κέντρο του τραπεζιού. ΟΧΙ Ο τεχνητός φωτισμός ενός χώρου δεν είναι μόνο ανάγκη, αλλά και αισθητική άποψη. Μην περιορίζετε τη χρήση ενός φωτιστικού στις επιλογές on και off, καθώς υπάρχουν κι άλλες διαβαθμίσεις. ΝΑΙ Συνδέστε τα πολύφωτα με διακόπτες commitateurs (κομιτατέρ), που ανάβουν τις λάμπες τους μισές-μισές. Συνδέστε ένα φωτιστικό με ρεοστάτη (dimmer), που αυξομειώνει την ένταση του φωτισμού ανάλογα με τις επιθυμίες σας. ΟΧΙ Μην διακοσμείτε τους χώρους ακολουθώντας τυποποιημένους συνδυασμούς. Π.χ. ένας καθρέφτης δεν είναι το μοναδικό αντικείμενο που ταιριάζει πάνω από το μπουφέ της τραπεζαρίας ή την κονσόλα της εισόδου. ΝΑΙ Κρεμάστε πάνω από τον μπουφέ της τραπεζαρίας μια σειρά από γκραβούρες με σκηνές κυνηγιού ή μικρά καδράκια με νεκρές φύσεις. Ένας μοντέρνος πίνακας με έντονα χρώματα αποτελεί ένα όμορφο καλωσόρισμα πάνω από την κονσόλα της εισόδου. ΟΧΙ Ένα υπερβολικά «ντυμένο» δωμάτιο σημαίνει περισσότερη σκόνη, δυσκολότερο καθάρισμα και συχνά περιττό φόρτωμα στις γραμμές του. Αποφύγετε τις πολύπλοκες κουρτίνες, τα αμέτρητα πετσετάκια και τα ριχτάρια σε κάθε κάθισμα, αν οι χώροι σας δεν είναι πραγματικά τεράστιοι.

ΝΑΙ Προτιμήστε τις αέρινες κουρτίνες από μαλακά υφάσματα, τα σουπλά, και γενικά τους διακριτικούς συνδυασμούς των υφασμάτων και τη λιτή ραφή τους. ΟΧΙ Μην πετάτε τα παλιά, βαριά έπιπλα της γιαγιάς, όμως μην αφήσετε να πνίξουν το σπίτι σας μετατρέποντάς το σε μαυσωλείο. ΝΑΙ Αντικαταστήστε την ταπετσαρία στις παλιές πολυθρόνες με μοντέρνα, ανοιχτόχρωμα υφάσματα. Αφαιρέστε το σκούρο γυαλιστερό λούστρο από τα σκαλιστά έπιπλα και περάστε τα με ένα ματ βερνίκι εμποτισμού. Μην διστάσετε να συνδυάσετε αντίκες με μοντέρνα κομμάτια επίπλωσης. ΟΧΙ Τα κρυστάλλινα ποτήρια ή τα βάζα του σπιτιού σας δεν παρουσιάζουν κανένα απολύτως ενδιαφέρον, όταν επιδεικνύονται μέσα σε μια βιτρίνα σε κάποιο χώρο υποδοχής...Τα χρηστικά αντικείμενα πρέπει να φυλάγονται σε ντουλάπια και να στολίζουν τα τραπέζια μας σε κάθε γιορτινή περίπτωση. ΝΑΙ Βάλτε σε βιτρίνα αντικείμενα αξίας που πραγματικά χρειάζονται προστασία, αλλά και θαυμασμό. Όμως σε βιτρίνα μπορείτε να τακτοποιήσετε και μια προσωπική συλλογή σας, κάποια ενθύμια και πράγματα του παρελθόντος, ανεξάρτητα από την αντικειμενική τους εμπορική αξία. ΟΧΙ Αποφεύγετε τα κάδρα που αντιγράφουν ή μιμούνται κλασσικές ελαιογραφίες με περίτεχνες επίχρυσες κορνίζες. Ανακαλύψτε πολύ πιο ενδιαφέροντας τρόπους να διακοσμήσετε τους τοίχους, ακόμα κι αν δεν μπορείτε να αγοράσετε ένα πραγματικό έργο τέχνης. ΝΑΙ Κορνιζάρετε μικρές ακουαρέλες, ασπρόμαυρες φωτογραφίες ή σκίτσα με πολύ φαρδύ πασπαρτού και χοντρή κορνίζα και κρεμάστε τα σε οριζόντιους ή κατακόρυφους σχηματισμούς. Βρείτε διαφημιστικές αφίσες από παλιά προϊόντα, διεθνείς εκθέσεις ή φεστιβάλ. Και μην ξεχνάτε : μια καλή γκραβούρα είναι πολύ οικονομικότερη από μια κακή ελαιογραφία.

ξ ξενόγλωσσες λέξεις : BΒQ: Κτιστή εστία ψησίματος με χώρο για ξύλα κλπ συνήθως στον κήπο ή στην ταράτσα. kitchenette: Μικρό βοηθητικό κουζινάκι είτε κοντά στο bbq, είτε σε όροφο ή playroom. Κουζίνα open-plan : Ανοιχτή κουζίνα με πάσο ή χωρίς, ενιαία με το καθιστικό. dressing room: Γκαρνταρόμπα, ξεχωριστό μικρό δωμάτιο-ντουλάπα για ενδύματα-υποδήματα είτε κοντά στο κυρίως υπνοδωμάτιο είτε κοντά στην είσοδο για τα ρούχα των επισκεπτών. walk-in-closet: Γκαρνταρόμπα-μικρό δωμάτιο-ντουλάπα για ενδύματα-υποδήματα με πόρτα μέσα στο κυρίως υπνοδωμάτιο (master) ή συνεχόμενα με αυτό. jacuzzi: Σύστημα υδρομασάζ συνήθως στο κυρίως μπάνιο. laundry:Μικρό δωμάτιο για βοηθητικές εργασίες με εγκατάσταση για πλυντήριο ρούχων. master (bedroom): Μεγάλο υπνοδωμάτιο με δικό του μπάνιο. playroom: Σε κατοικίες με ορόφους, μονοκατοικίες, μεζονέτες ή οροφομεζονέτες ο χώρος που βρίσκεται κάτω, ισόγειος, ημιυπόγειος ή υπόγειος και είναι είτε ενιαίος είτε με δωμάτια, κουζίνα, μπάνιο κλπ. roofgarden: Διαμορφωμένος χώρος ταράτσας/ βεράντας με κήπο, πέργκολες, bbq κλπ.

ο Οικόπεδο : Είναι κάθε γήπεδο, που βρίσκεται μέσα στο εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ή μέσα στα όρια οικισμού χωρίς εγκεκριμένο σχέδιο. Οριζόντια ιδιοκτησία: Η διηρημένη κατ' όροφο ή κατά μέρος ορόφου ιδιοκτησία επί ενός οικοδομήματος. Πρόκειται για ανεξάρτητη ιδιοκτησία, η οποία καταλαμβάνει το σύνολο ή μέρος ορόφου ενός κτίσματος, και η οποία χαρακτηρίζεται από διαφορετικό ιδιοκτησιακό ή/και νομικό καθεστώς έναντι των λοιπών ιδιοκτησιών του ιδίου κτίσματος. Ο κύριος (ιδιοκτήτης) της συγκεκριμένης ιδιοκτησίας έχει ποσοστό κυριότητας και επί των κοινοχρήστων χώρων του οικοδομήματος και επί του οικοπέδου. Οριζόντιες ιδιοκτησίες ενός οικοδομήματος είναι τα διαμερίσματα, οι αποθήκες και οι κλειστές θέσεις στάθμευσης. οροφοδιαμέρισμα: Διαμέρισμα που καταλαμβάνει όλο τον όροφο του κτιρίου. οροφομεζονέτα: Διαμέρισμα δύο επιπέδων που έχει είτε άλλη κατοικία επάνω είτε άλλη κατοικία κάτω. Συνήθως είναι ισόγειο με playroom και ιδιόχρηστο κήπο είτε τελευταίου ορόφου με δώμα ή σοφίτα. Οφίς: Είναι ο βοηθητικός χώρος που επικοινωνεί με την κουζίνα και τους χώρους υποδοχής (συνήθως την τραπεζαρία). Χρησιμοποιείται για την προετοιμασία του σερβιρίσματος των γευμάτων και τη φύλαξη σερβίτσιων, ασημικών, δίσκων κ.τ.λ. Παρόλο που ανάλογοι βοηθητικοί χώροι υπήρξαν και παλιότερα, αλλά με διαφορετικές ονομασίες, ο όρος «office» χρησιμοποιείται για πρώτη φορά στη Γαλλία στα τέλη του 15ου αι. Εως τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σχεδόν όλες οι κατοικίες εύπορων οικογενειών είχαν κοντά στη κουζίνα το όφις, που πολλές φορές χρησίμευε και σαν τραπεζαρία του υπηρετικού προσωπικού. Η σύγχρονη αρχιτεκτονική έχει υιοθετήσει τον τύπο ανοιχτής κουζίνας, που επικοινωνεί με πάσο με τους χώρους υποδοχής, οπότε το όφις δεν έχει κανέναν λόγο ύπαρξης.

π Παθητικά ηλιακά συστήματα θέρμανσης ή δροσισμού : Είναι οι τεχνικές ή οι κατασκευές που εμπεριέχονται στο σχεδιασμό των κτιρίων και προσαρμόζονται κατάλληλα στο περίβλημά (κέλυφος) τους, με τρόπο ώστε να διευκολύνουν στην καλύτερη εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας για τη θέρμανση των κτιρίων, καθώς και στην αξιοποίηση των δροσερών ανέμων για το φυσικό τους δροσισμό. Οι βασικές κατηγορίες των συστημάτων αυτών είναι: α) Τα συστήματα άμεσου ηλιακού οφέλους, όπως τα νότια ανοίγματα. Τα συστήματα έμμεσου ηλιακού οφέλους, όπως ο ηλιακός χώρος-θερμοκήπιο, ο ηλιακός τοίχος, το θερμοσιφωνικό πέτασμα, το ηλιακό αίθριο. β) Τα συστήματα δροσισμού, όπως ο ηλιακός αγωγός και τα σκίαστρα. Ενεργητικά ηλιακά συστήματα θέρμανσης ή δροσισμού είναι όσα παθητικά ηλιακά συστήματα χρησιμοποιούν μηχανικά μέσα για τη θέρμανση ή δροσισμό του εσωτερικού χώρου των κτιρίων. Τέτοια συστήματα είναι ιδίως ο ηλιακός συλλέκτης θερμού ύδατος, τα φωτοβολταϊκά στοιχεία και τα υβριδικά συστήματα. ΠΑΠΙΕ ΜΑΣΕ : Είναι η τεχνική κατασκευής αντικειμένων με την επίστρωση βρεγμένων στρώσεων χαρτιού πάνω σε ένα καλούπι. Όταν το αντικείμενο στεγνώσει, μπορεί να ψηθεί σε ειδικό φούρνο και στη συνέχεια χρωματίζεται και ζωγραφίζεται.•Papier mache• στα γαλλικά σημαίνει •μασημένο χαρτί•, γιατί μπορεί κάποιος να αυτοσχεδιάσει φτιάχνοντας με αυτόν τον τρόπο χαρτοπολτό. · Στα τέλη του 18ου αι. ο •γγλος βιοτέχνης Henry Clay ίδρυσε ένα εργαστήριο parier mache, που το 19ο αι. εξελίχθηκε σε ένα σημαντικό εργοστάσιο παραγώγής μικρών διακοσμητικών και χρηστικών

αντικειμένων (δοχεία,κασετίνες κ.τ.λ). Το 1880 κατασκευάστηκε στην Αυστραλία ένα ολόκληρο χωριό απο papier mache, το οποίο δυστυχώς...κατέρρευσε έπειτα απο την πρώτη βροχή! · Σήμερα, μετά την παρακμή του αγγλικού εργοστασίου το 1890, η τεχνική του papier mache περιορίστηκε στην παραγωγή χειροποίητων αντικειμένων, διακοσμητικών και παιχνιδιών μεμονωνένων δημιουργών.Ωστόσο, τα αυθεντικά έργα του 19ου αι.,εξακολουθούν να είναι δημοφιλή και όχι ιδιαίτερα δυσεύρετα ή δαπανηρά. Παραβάν: Είναι το σύνθετο, αρθρωτό πανό, το οποίο αποτελείται από δύο ή περισσότερα φύλλα και αρχικά χρησίμευε, όπως υποδηλώνει η γαλλική ονομασία του, για να προστατεύει από τα ρεύματα του αέρα. Ο σκελετός του κατασκευάζεται συνήθως από ξύλο, το οποίο επενδύεται με ύφασμα, ενώ υπάρχουν παραβάν και από λάκα, ψάθα, πάπυρο, μέταλλο κ.ά. Χρησιμοποιήθηκαν αρχικά στην Κίνα, απ’ όπου διαδόθηκαν σε όλη την Απω Ανατολή. Στις σύγχρονες κατοικίες με τους ενοποιημένους χώρους χρησιμοποιούνται για να απομονώνονται οπτικά κάποια σημεία εργασίας ή προσωπικής χρήσης. Κυρίως, όμως, χρησιμοποιούνται για καθαρά διακοσμητικούς λόγους σε υπνοδωμάτια και χώρους υποδοχής, συχνά σε συνδυασμό με κρυφό φωτισμό. Πλαφονιέρα: Ονομάζεται το φωτιστικό που είναι αναρτημένο από την οροφή, σε επαφή με αυτή, χωρίς μεγάλη κρέμαση. Η ονομασία του προέρχεται από τη γαλλική λέξη «plafond» (= ταβάνι). Εμφανίστηκαν με τη διάδοση της χρήσης του ηλεκτρικού λαμπτήρα στις αρχές του αιώνα μας. Η πιο διαδεδομένη μορφή τους ήταν μια μπάλα από θαμπό γυαλί. Ωστόσο, πραγματικά έργα τέχνης είναι οι πλαφονιέρες από χρωματιστό ή ανάγλυφο γυαλί των μεγάλων εργαστηρίων (Gali, Daum κ.τ.λ.). Σήμερα κυκλοφορούν στην αγορά, εκτός από τις κλασικές, διάφορες πλαφονιέρες με λάμπες φθορισμού, κυρίως για επαγγελματικούς χώρους. Αυτές έχουν συνήθως έχουν τετράγωνο ή παραλληλόγραμμο σχήμα, με ή χωρίς προστατευτικό κάλυμμα. Στις σύγχρονες κατοικίες οι πλαφονιέρες χρησιμοποιούνται, κυρίως, σε χώρους με χαμηλή οροφή. ΠΟΛΥΘΡΟΝΑ KUBUS : Ο Αυστριακός Josef Hoffmann (1870-1956) είναι ο αρχιτέκτονας μερικών απο τα πιο σημαντικά κτίσματα του αιώνα μας στην Ευρώπη, όπως το περίφημο Palais Stoclet στις Βρυξέλλες.Σχεδιάζοντας και το εσωτερικό των κτισμάτων αυτών, δημιούργησε μια σειρά απο έπιπλα που αποτέλεσαν σταθμό στην εξέλιξη του σύγχρονου design.Σχεδίασε ακόμα φωτιστικά, οικιακά σκεύη και γυαλικά, κοσμήματα, δαντέλες και δερμάτινα είδη. · Η πολυθρόνα Kubus, που σχεδιάστηκε το 1910 για μια διεθνή έκθεση στην Αργεντινή, είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα της περίφημης σειράς ••Τετράγωνα-Hoffmann•, όπου ο γυμνός κύβος λειτουργεί σαν βασικό μέσο έκφρασης. Αποτελείται απο ξύλινο σκελετό, επενδυμένο με δέρμα καπιτονέ που σχηματίζει τετράγωνα.Ακολούθησαν διθέσιος και τριθέσιος καναπές στην ίδια ακριβώς γραμμή. · Αρχικά η αυστριακή εταιρεία Wittmann, με την οποία συνεργαζόταν ο Hoffmann, παρήγαγε λίγα κομμάτια της Kubus μόνο για την έκθεση. Πρόσφατα η ίδια εταιρεία ξανάρχισε τη παραγωγή της πολυθρόνας και των καναπέδων σε μια νέα ποικιλία έντονων χρωμάτων, κίτρινο, μπλέ μεταλλικό, ρόζ και μόβ! ΠΟΛΥΘΡΟΝΑ LOUNGE CHAIR : Η πολυθρόνα που δημιούργησαν το 1956 ο Charles και Ray Eames, θεωρείται ένα απο τα σημαντικότερα κομμάτια του σύγχρονου design, επιβλητικό, σύνθετο αλλά και προσεγμένο στις λεπτομέρειες, σαν να είναι χειροποίητο.Έχει βάση απο αλουμίνιο,σκελετό απο κουρμπαρισμένο ξύλο και δερμάτινη επένδυση. Συμπληρώνεται απο ένα σκαμνί ( υποπόδιο ), φτιαγμένο απο τα ίδια υλικά, που προσφέρει ακόμα μεγαλύτερη άνεση. · Ο Αμερικανός αρχιτέκτονας Charles Eames (1907-1978) υπήρξε μια απο τις πιο πολυσύνθετες και δημιουργικές προσωπικότητες της εποχής μας.Σχεδίασε κτίρια, οργάνωσε μεγάλες, ιστορικές εκθέσεις, γύρισε ταινίες μικρού μήκους, έκανε τα σκηνικά σε ταινίες και σχεδίασε παιχνίδια.Μαζί με τη γυναίκα του Ray, δημιούργησαν μερικά απο τα σημαντικότερα σύγχρονα έπιπλα. · Σήμερα, η Ray Eames, συνεχίζει να διευθύνει το εργαστήριο σχεδιασμού που δημιούργησαν μαζί με τον άντρα της στην Καλιφόρνια.Η πολυθρόνα •Lounge Chair• εξακολουθεί να παράγεται, κατόπιν παραγγελίας, απο την αμερικάνικη εταιρεία •Herman Miller•, με την οποία είχε πάντα στενή συνεργασία το ζεύγος Eames, αλλά και απο τα άλλα εργοστάσια της Γερμανίας και της Ιταλίας. ΠΟΛΥΘΡΟΝΑ RED AND BLUE : Ο Ολλανδός αρχιτέκτονας Gerrit Thomas Rietveld (1888-1964), γιος μαραγκού, άρχισε πολύ νέος να κατασκευάζει έπιπλα στο εργαστήριο του πατέρα του, παρακολουθώντας συγχρόνως μαθήματα αρχιτεκτονικής σε νυχτερινή σχολή.Συμμετέχοντας στην ομάδα διανοουμένων ••De Stijl•, που άνοιξε το δρόμο στο μοντερνισμό, πραγματοποίησε τις μελέτες σημαντικών κτισμάτων, αλλά και το σχεδιασμό επίπλων, κερδίζοντας παγκόσμια αναγνώριση. · Ο Rietveld το 1918, σχεδίασε την πολυθρόνα •Red and Blue• (Κόκκινο και Μπλέ), με σκοπό να αποδείξει οτι είναι δυνατό να κατασκευαστεί κάτι όμορφο που χαρακτηρίζει το χώρο, χρησιμοποιώντας μόνο ευθύγραμμα, τυποποιημένα κομμάτια.Εχει σκελετό απο ξύλινες τραβέρσες, βαμμένες με μαύρη ανιλίνη και κίτρινα σόκορα, κόκκινη πλάτη και μπλε κάθισμα. Η αυστηρή γεωμετρία και η χρήση των τριών βασικών χρωμάτων, παραπέμπει στους πίνακες του Mondrian και στις αρχές του κυβισμού. · Η καρέκλα • Red Blue• είναι πολύ αναπαυτική, παρόλο που δεν ήταν αυτός ο

πρωταρχικός σκοπός του σχεδιαστή της. Εξακολουθεί να παράγεται κατόπιν παραγγελίας απο την εταιρεία Cassina του Μιλάνου. ΠΟΛΥΘΡΟΝΑ SACCO : Σύμφωνα με τους σχεδιαστές Gatti, Paolini και Teodoro, ο περίφημος ΄σάκος• είναι μια •μη πολυθρόνα•.Έχει περίβλημα απο καραβόπανο, δερματίνη ή δέρμα σε διάφορους χρωματισμούς και γέμιση με μπαλάκια απο πολυουρεθάνη.Είναι ελαφρύς, μεταφέρεται εύκολα μέσα στο σπίτι, αλλά και στην ύπαιθρο και αλλάζει σχήμα. · Οι Ιταλοί σχεδιαστές Piero Gatti, Cesare Paolini και Franco Teodoro παρουσίασαν το σάκο το 1968, στην Έκθεση Επίπλου του Παρισιού, προκαλώντας το θαυμασμό αλλά και τη θυμηδία του κοινού. Kι αυτό γιατί είχαν προηγηθεί κάποιες αποτυχημένες απόπειρες κατασκευής του, κατά τις οποίες οι ραφές του περιβλήματος άνοιγαν και τα μπαλάκια σκόρπιζαν στο πάτωμα. Με τη βοήθεια του εμπνευσμένου κατασκευαστή Zanotta, όμως, στάθηκε δυνατή η υλοποίηση της έμπνευσης των τριών designers, που έκτοτε προχώρησαν στο σχεδιασμό πλήθους αντικειμένων καθημερινής χρήσης, αλλά χωρίς την τεράστια επιτυχία του σάκου. · Ο •σάκος• κέρδισε πολλές διακρίσεις σε διεθνείς εκθέσεις και σήμερα βρίσκεται στο Victoria and Albert Museum του Λονδίνου και στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης. Εξακολουθεί να παράγεται απο τον οίκο Zanotta, Nuova Milanese, ενώ κυκλοφορούν στο εμπόριο και αρκετές, ευτελείς παραλλαγές του. ΠΟΛΥΘΡΟΝΑ ΤΟΥ ALVAR AALTO : Ο μεγάλος Φιλανδός αρχιτέκτονας Alvar Aalto( 1898-1976), πιστεύντας ακράδαντα στη δύναμη των προσωπικών δεσμών με το περιβάλλον, δημιούργησε μερικά απο τα σημαντικότερα κτίσματα του αιώνα μας σε ολόκληρο το κόσμο, αλλά κυρίως στην πατρίδα του τη Φιλανδία.Τα έπιπλα που σχεδίασε ειδικά για κάθε κτίριο που κατασκεύαζε, γνώρισαν μεγάλη επιτυχία και το 1935 ίδρυσε την εταιρία Atek που μέχρι και σήμερα παράγει τα έπιπλά του, τα οποία θεωρούνται πλέον κλασικά. · Οι Chaises-longues της φωτογραφίας ανήκουν σε μια σειρά απο πολυθρόνες που σχεδίασε ο Alvar Aalto, απο το 1935 ως το 1939. Ο σκελετός είναι απο κουρμπαρισμένο ξύλο, ενώ το κάθισμα σχηματίζεται με τη πλέξη δερμάτινων ή ψάθινων λωρίδων. · Στη δεκαετία του •50, με την εξάπλωση του ΄σκανδιναβικού κύματος• (γνωστό στην Ελλάδα σαν Σουηδικό), τα έπιπλα του Aalto έγιναν γνωστά σε όλο τον κόσμο.Σήμερα, όμως, παρόλο που είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στην Φιλανδία, στην Ευρωπαϊκή αγορά διατίθενται μόνο ελάχιστα κομμάτια, καθώς θεωρούνται πολύ απλουστευμένα και πολύ ακριβά. ΠΟΛΥΘΡΟΝΑ ΤΟΥ LE CORBUSIER : Ο Charles-Edouard Jeanneret, ένας απο τους κορυφαίους αρχιτέκτονες του αιώνα μας ( 1887-1965), έγινε γνωστός με το ψευδώνυμο Le Corbusier, δημιουργώντας μερικά απο τα πιο αξιόλογα κτίσματα του κόσμου και εισάγοντας στη σύγχρονη αρχιτεκτονική νέα στοιχεία, όπως οι pilotis. Σε συνεργασία με την αρχιτέκτονα Charlotte Perriand, σχεδίασε έπιπλα που αντιγράφονται μέχρι σήμερα, χρησιμοποιώντας νέα, επαναστατικά υλικά. · Η πολυθρόνα που σχεδίασε ο Le Corbusier το 1928, ονομάζεται Grand Confort ( =μεγάλη άνεση). Έχει σκελετό απο χαλύβδινη σωλήνα, χρωμιωμένη ή βαμμένη και πέντε ανεξάρτητα μαξιλάρια, επενδυμένα με δέρμα ή ύφασμα. Η χρήση χρωμιωμένης σωλήνας είναι ένας απο τους νεωτερισμούς που εισήγαγε ο Le Corbusier στο σύγχρονο design που, παρόλες τις τεχνικές δυσκολίες στη συγκόλληση των επιμέρους στοιχείων, επικράτησε μέχρι σήμερα. · Σήμερα η πολυθρόνα Grand Confort παράγεται απο την ιταλική εταιρία Cassina, σε πιο φαρδιά και χαμηλή γραμμή απο την αρχική του 1928. κυρίως σε μαύρο και λευκό δέρμα. Πουφ: Ονομάζεται το χαμηλό κάθισμα, όμοιο με σκαμνί, που είναι ολόκληρο επενδυμένο με ύφασμα ή δέρμα, συχνά καπιτονέ. Η λέξη είναι ηχοποιημένη και υποδηλώνει τη μαλακιά σύσταση του καθίσματος, που συχνά μοιάζει με ογκώδες μαξιλάρι. Εμφανίστηκαν για πρώτη φορά μετά τα μέσα του 19ου αι. και αρχικά έμοιαζαν με χοντρό ταμπουρέ, όπου ένα περιμετρικό βολάν ή κρόσια έκρυβαν τα πόδια. Στα δυτικά σαλόνια εμφανίστηκαν τα δερμάτινα, κυλινδρικά ή πολυγωνικά πουφ, μεσανατολίτικης προέλευσης. Σε νεανικά δωμάτια και μοντέρνα καθιστικά, πολλές φορές συναντάμε μεγάλες μαξιλάρες δαπέδου και πουφ από ύφασμα ή δερματίνη, που είναι ελαφριά και μαλακά, με μεταβλητό σχήμα. Πρέκι: Το πάνω μέρος ενός κουφώματος στο οποίο μπαίνει το πάνω μέρος της ξύλινης ή μεταλλικής κάσας (πανωκάσι). Ισχύουν τα ίδια με τον λαμπά. ΠΥΛΩΤΗ : Ελεύθερη επιφάνεια στο ισόγειο ανεγειρόμενης οικοδομής που συνήθως δημιουργούνται θέσεις στάθμευσης, που ανήκουν σε οριζόντιες ιδιοκτησίες (διαμερίσματα) ευρισκόμενες επί της πολυκατοικίας.

ρ Ρυμοτομική γραμμή : Είναι εκείνη που ορίζεται από το ρυμοτομικό σχέδιο και χωρίζει οικοδομικό τετράγωνο ή γήπεδο από κοινόχρηστο χώρο του οικισμού.

σ Σεζλόνγκ: Είναι μια καρέκλα μεγάλου μήκους, η οποία εμφανίζεται σε διάφορους τύπους. Με τον όρο «σεζλόνγκ» πρωτονομάστηκε στα τέλη του 17ου αι., στη Γαλλία, ο καναπές που είχε πλάτη μόνο στη μία στενή πλευρά του, ώστε να κάθεται κανείς κατά μήκος του, με τα πόδια απλωμένα σε αυτόν. Συχνά συγχέουμε μια κλασική σεζλόνγκ με το ανάκλιντρο, παρόλο που αυτό έχει κεκλιμένη την πλάτη, ώστε να μπορεί κανείς να ξαπλώνει και όχι να μένει καθιστός. Στη σύγχρονη επίπλωση, δε, υπάρχουν σεζλόνγκ εσωτερικού χώρου, κυρίως ως παραλλαγές των έργων μεγάλων σχεδιαστών των αρχών του αιώνα (Alvar Aalto, Le Corbusier κ.ά.). Ομως, όταν χρησιμοποιούμε τον όρο αυτό, συνήθως αναφερόμαστε σε πτυσσόμενα έπιπλα κήπου, με πιο διαδεδομένο το γνωστό κάθισμα με τον ξύλινο σκελετό και το καραβόπανο. ΣΕΚΡΕΤΕΡ : Είναι ένα έπιπλο για γράψιμο με στοιχεία άλλων επίπλων (κομό,γραφείο,σιφονιέρα,•cabinet•),που μοιάζει με όρθιο κομψό ντουλάπι και χωρίζεται σε τρία τμήματα.Στο πάνω μέρος υπάρχει ένα συρτάρι,το μεσαίο τμήμα ανοίγει ανακλινόμενο-δημιουργώντας ένα επίπεδο γραφείου συνήθως επενδυμένο με δέρμα,όπου υπάρχουν και συρταράκια- ενώ στο κάτω μέρος, μια σειρά απο συρτάρια καλύπτεται πίσω απο πορτάκια. · Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη Γαλλία τον 18ο αι.επί Λουδοβίκου 15ου όπου ήταν της μόδας τα περίπλοκα και μετασχηματισμένα έπιπλα πολλαπλών χρήσεων. · Επί Λουδιβίκου 16ου ήταν κυρίως γυναικείο έπιπλο,στολισμένο με μαρκετερί,λάκες και μπρούτζινες διακοσμήσεις που ανέδειξαν τα σεκρετέρ της εποχής σε έργα τέχνης, όπως αυτό της Μαρίας Αντουανέτας, διακοσμημένο με πορσελάνη Σεβρών). · Σήμερα, πέρα απο τα αυθεντικά, παλιά,γαλλικά σεκρετέρ, που αποτελούν συλλεκτικά κομμάτια, ο όρος αυτός χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει οποιοδήποτε κομψό γραφειάκι,κυρίως με ανακλινόμενο επίπεδο και συρταράκια, ή με κυλινδρικό σκέπασμα(roll-top), έστω και αν αυτά δεν ανταποκρίνονται στο αρχικό πρότυπο του γραφείου-ντουλαπιού. ΣΕΡΒ : Οι πορσελάνες που παράγονται εδώ και διακόσια χρόναι στη γαλλική πολη Sevres, θεωρούνται απο τις καλύτερες του κόσμου για την ποιότητα, τα σχέδια και την ιδιαιτερότητα των χρωμάτων τους. · Ξεκινώντας απο ένα μικρό εργοστάσιο πορσελάνης στη Βανσέν δυο πρώην εργάτες κατόρθωσαν, επιχορηγούμενοι απο τον Λουδοβίκο 15ο , να ιδρύσουν το 1756 στις Sevres τη •βασιλική Βιομηχανία Πορσελάνης•.Η διακοπή της παραγωγής Meissen στη Γερμανία εξαιτίας της πρωσικής κατοχής και η εύνοια της Μαντάμ ντε Πομπαντούρ, πρόσφεραν στην παραγωγή των Σεβρών το μονοπώλιο διαφόρων τεχνικών και παγκόσμια αίγλη. · Σερβίτσια φαγητού και τσαγιού, βάζα, αγαλματάκια, μπομπονιέρες και ρολόγια, συνθέτουν την πλούσια παραγωγή των Σεβρών αρχικά σε στύλ ροκοκό και αργότερα νεοκλασικόΧαρακτηριστικά είναι τα χρώματά τους όπως το ρόζ •Πομπαντούρ•, το σκούρο gros bleu, το αστραφτερό blue royal, το ζεστο κίτρινο jaune jonquille, καθώς και οι γυαλιστερές επισμαλτώσεις πάνω σε φύλλο χρυσού ή ασημικού. · Σήμερα οι πορσελάνες Sevres του 18ου αι. φέρουν τη σφραγίδα του εργοστασίου και αποτελούν πραγματικά μουσειακά κομμάτια. Όμως, πολλά κομμάτια κυκλοφορούν σε αναρίθμητες αντιγραφές άλλων γαλλικών εργοστασίων, που συχνά πλαστογραφούσαν ακόμα και την υπογραφή των Sevres.Μόνο ένας έμπειρος ειδικός μπορεί να αποφανθεί για τη γνησιότητα των κομματιών τους. Σερβάντα: Είναι ένα μικρό, ξύλινο βοηθητικό τραπέζι που αποτελείται από δύο ή περισσότερα επίπεδα, το ένα πάνω από το άλλο. Πήρε την ονομασία του από τη γαλλική λέξη «servante» (= υπηρέτρια). Με τον όρο αυτό ονομάστηκαν τον 18ο αι. τα βοηθητικά τραπέζια σερβιρίσματος που υπήρχαν κοντά στο κύριο τραπέζι φαγητού. Αυθεντικές ξύλινες σερβάντες μπορούν να τοποθετηθούν σε οποιοδήποτε σημείο των χώρων υποδοχής, διακοσμημένες με ασημικά, κρύσταλλα ή πορσελάνες, έχοντας χάσει τον αρχικό τους ρόλο. Στη θέση τους, δίπλα στο τραπέζι φαγητού, σήμερα χρησιμοποιούνται συνήθως καροτσάκια (tables-roulantes) από διάφορα υλικά, που θυμίζουν σερβάντα με ρόδες.

ΣΙΦΟΝΙΕΡΑ : Είναι ένα μικρό,ξύλινο βοηθητικό τραπέζι που αποτελείται απο δύο ή περισσότερα επίπεδα,το ένα πάνω απο το άλλο. · Πήρε την ονομασία του απο τη γαλλική λέξη servante που σημαίνει υπηρέτρια.Με τον όρο αυτό ονομάστηκαν το 18οαι.τα βοηθητικά τραπέζια σερβιρίσματος που υπήρχαν κοντά στο κύριο τραπέζι φαγητού.Στην Αγγλία,αντίστοιχα,τα βοηθητικά τραπέζια ονομάστηκαν "βουβοί υπηρέτες". · Στις μέρες μας, αυθεντικές.ξύλινες σερβάντες μπορούν να τοποθετηθούν σε οποιοδήποτε σημείο των χώρων υποδοχής διακοσμημένες με ασημικά,κρύσταλλα ή πορσελάνες, έχοντας χάσει τον αρχικό τους ρόλο.Στη θέση τους ,δίπλα στο τραπέζι φαγητού,σήμερα, χρησιμοποιούνται συνήθως καροτσάκια (tables-roulantes) απο διάφορα υλικά,που θυμίζουν σερβάντα με ρόδες. ΣΚΑΜΠΟ : Είναι ένα μικρό κάθισμα,χωρίς μπράτσα,με τρία ή τέσσερα πόδια ή μερικές φορές, με δυό επίπεδα,με τη μορφή μικρής σκαλίτσας. · Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν εσκαμπό που συχνά έκλειναν διπλώνοντας.Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι τα τοποθετούσαν μπροστά στα ψηλά καθίσματα ή στα κρεβάτια και τότε είχαν συχνά δυο σκαλοπάτια.Κατά το Μεσαίωνα αποτελούσαν σημαντικό στοιχείο επίπλωσης, ενώ το 16ο αι.επικράτησαν τα τριγωνικά εσκαμπό. · Στις μέρες μας τα σκαμπό,όπως συνηθίζονται να λέγονται εκ παραφθοράς της λέξης εσκαμπό, είναι πολύ διαδεδομένα στη σύγχρονη επίπλωση. Μάλιστα η καθιέρωση του πάσο μεταξύ κουζίνας και καθιστικού ή η κατασκευή πάγκου-μπαρ επιβάλλουν τη χρήση ψηλών εσκαμπό. Στην αγορά μπορεί να τα βρει κανείς σε μεγάλη ποικιλία σχεδίων και υλικών απο ξύλο ή μέταλλο, με επένδυση απο ύφασμα ή δέρμα,με ή χωρίς πλάτη. ΣΚΡΙΝΙΟ : Είναι η κειμηλιοθήκη, δηλαδή οποιοδήποτε κουτί,μπαουλάκι ή έπιπλο οπου φυλάσσονται πολύτιμα ή εύθραστα αντικείμενα,κοσμήματα ή ενθύμια.Έχει,συνήθως, τη μορφή μικρού ντουλαπιού που στηρίζεται πάνω σε ψηλά πόδια ενώ εσωτερικά χωρίζεται σε πολλές εσωτερικές θήκες και συρταράκια. · Στην αρχαία Ελλάδα και στη συνέχεια στη Ρώμη, οπότε πρωτοχρησιμοποιήθηκε και ο όρος scrinium, υπήρχαν μικρά μπαούλα όπου φύλαγαν τα κοσμήματα.Μετά την αναγέννηση και μέχρι τον 18ο αι. μετατρέπεται σε πραγματικό έπιπλο απο ξύλο με περίτεχνη διακόσμηση.Απο τον 19Ο αι.και μετά οι κοσμηματοθήκες περιορίζονται στη μορφή μικρής κασετίνας. · Σήμερα ο όρος σκρίνιο χρησιμοποιείται απο άγνοια για να χαρακτηρίσει οποιοδήποτε έπιπλο όπου φυλάσσονται πορσελάνες.κρύσταλα,βιτρίνες ή ακόμα και σύνθετες κατασκευές. Αυτό είναι εντελώς αυθαίρετο, καθόσον πραγματικά σκρίνια δύσκολα βρίσκει πλέον κανείς και συνήθως πρόκειται για αυθεντικές αντίκες σημαντικής αξίας. Στεγαστικό δάνειο: Δανεισμός χρηματικού ποσού (κεφαλαίου) από χρηματοπιστωτικό ίδρυμα με σκοπό την απόκτηση οικοπέδου ή απόκτηση, ανέγερση, αποπεράτωση, επισκευή κατοικίας. Ο δανειολήπτης αναλαμβάνει την υποχρέωση σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα να αποπληρώσει το κεφάλαιο μαζί με το ποσό που αντιστοιχεί στους τόκους. Σε εξασφάλιση της χρηματοδότησης ο δανειολήπτης συναινεί στην παραχώρηση προσημείωσης υποθήκης υπέρ του χρηματοπιστωτικού ιδρύματος. Στέγη : Είναι η κατασκευή κάλυψης του κτιρίου, η οποία περιλαμβάνει τη φέρουσα κατασκευή και την επικάλυψή της και μπορεί να αποτελείται από επιφάνειες διαφόρων μορφών, κλίσεων και υλικών. ΣΤΟΥΚΟ : Stucco ονομάζεται η τεχνική βαφής που προσδίδει στις σοβατισμένες επιφάνειες μεγάλη ποικιλία τόνων ενός χρώματος, όμοια με εκείνη του μαρμάρου. · Κατά την αρχαιότητα, συνήθιζαν να διακοσμούν τους τοίχους των αριστοκρατικών κατοικιών και των ναών με οικονομικά αλλά πολύ εντυπωσιακά υλικά, όπως διάφορες χρωματιστές πάστες.Με το πέρασμα των αιώνων, όμως, οι τεχνικές αυτές εξελίχθηκαν, για να φτάσουν -το 16ο αι- στο απόγειο της λάμψης τους, με τα περίφημα ζωγραφιστά μάρμαρα στα κτίσματα του Ιταλού αρχιτέκτονα Παλάντιο.Κατά τον 18ο αι.,με την επικράτηση του μπαρόκ, το στούκο κυριάρχησε σε όλη την Ευρώπη. · Σήμερα η χρήση του στούκο φθάνει τα όρια της υπερβολής. Συγκεκριμένα, υπάρχουν προϊόντα τόσο για εξωτερικούς τοίχους (με βάση φυσικά υλικά), όσο και για τις εσωτερικές επιφάνειες ενός σπιτιού (με βάση συνθετικές και ακρυλικές ρητίνες). Ωστόσο, η τελική μορφή και τα νερά που θα σχηματιστούν,εξαρτώνται όχι μόνο απο το προϊόν που θα χρησιμοποιηθεί, αλλά και απο τον τεχνίτη που θα το εφαρμόσει και τη μέθοδο που θα ακολουθήσει (με σπάτουλα,φυσικό σφουγγάρι,πανί κτλ).Επίσης, υπάρχουν κάποιες ποικιλίες στούκο, απόλυτα αδιάβροχες, που προσφέρονται ιδιαίτερα για λουτρά και W.C. ξένων. Συμβολαιογραφικά Έξοδα: Η αμοιβή του Συμβολαιογράφου για την σύνταξη του συμβολαίου αγοραπωλησίας. Τα έξοδα κυμαίνονται από 1,20% έως 2% επί του τιμήματος του συμβολαίου ή της αντικειμενικής αξίας του αγοραπωλητήριου συμβολαίου ανάλογα με το ποια αξία είναι μεγαλύτερη. Συμβολαιογραφική πράξη: Έγγραφο που συντάσσεται από τον Συμβολαιογράφο και συνιστά δημόσιο έγγραφο.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΔΟΜΗΣΗΣ : Καθορίζετε από την Πολιτεία και πολλαπλασιαζόμενο με το εμβαδόν του οικοπέδου μας δίνει το σύνολο των τετραγωνικών μέτρων που μπορούν να ανοικοδομηθούν π.χ. σε οικόπεδο με εμβαδόν οικοπέδου 300 τ.μ. Χ Συντελεστής Δόμησης 0,80 = Επιτρεπόμενη Δόμηση 240 τ.μ. ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΚΑΛΥΨΗΣ : Καθορίζεται από την Πολιτεία και πολλαπλασιαζόμενος με το εμβαδόν του οικοπέδου μας δίνει την μέγιστη επιφάνεια κάλυψης του οικοπέδου από το κτίσμα, π.χ. Εμβαδόν γεωτεμαχίου 300 τ.μ. Χ Συντελεστής Κάλυψης 70% = 270 τ.μ. (είναι τα τετραγωνικά μέτρα που επιτρέπεται να καλύψει το κτίσμα). ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΕΜΠΟΡΙΚΟΤΗΤΑΣ: Καθορίζεται από την Πολιτεία και αυξάνει την αξία ενός ακινήτου, λόγω της θέσης του σε κεντρικό και εμπορικό δρόμο .Η τιμή εκκίνησης ακινήτων πολλαπλασιάζεται με τον Συντελεστή Εμπορικότητας προκειμένου να προκύψει η αντικειμενική αξία.

τ Ταμπουρέ: Ονομάζονται τα χαμηλά σκαμνιά, με επιφάνεια επενδυμένη από ύφασμα σε διάφορα σχήματα (οβάλ, στρογγυλή, τετράγωνη κ.λπ.), που χρησιμεύουν ως κάθισμα ή για να ακουμπούν τα πόδια μπροστά σε μια πολυθρόνα. Ξεχωριστή κατηγορία αποτελούν τα ταμπουρέ του πιάνου, που είναι κυκλικά σκαμνιά με ύψος μεταβαλλόμενο, χάρη στο βιδωτό, περιστρεφόμενο κάθισμά τους. Τα ταμπουρέ έχουν επιστρέψει δυναμικά στην επίπλωση του σπιτιού ως συμπληρωματικά στοιχεία της σύγχρονης διακόσμησης, με επένδυση σε έντονα υφάσματα, κυρίως καπιτονέ. ΤΑΠΙΣΕΡΙ : Είναι ένα χειροποίητο χαλί τοίχου, χωρίς πέλος, με κεντημένες ή υφασμάτινες παραστάσεις όμοιες με ζωγραφικό πίνακα. · Προέρχεται απο την Ανατολή, κυρίως απο την Αίγυπτο, την Περσία και τη Συρία.Στην Ευρώπη ήρθαν το Μεσσαίωνα και γρήγορα έγιναν βασικά διακοσμητικά έργα των παλατιών στη Γαλλία, την Ιταλία, τη Γερμανία, την Ισπανία κ.α.Απο τον 18ο αι. και μετά, όμως, η τέχνη των ταπισερί άρχισε να εγκαταλείπεται. · Μια παλιά αυθεντική ταπισερί είναι ένα πραγματικό έργο τέχνης, δυσεύρετο και πανάκριβο, ανάλογα με την προέλευση, την ηλικία, τις διαστάσεις της κτλ.Μπορεί να αποτελέσει ένα θαυμάσιο διακοσμητικό στοιχείο οποιουδήποτε χώρου υποδοχής ή και υπνοδωματίου, αρκεί να προφυλάσσεται απο υγρασία, άμεση έκθεση στον ήλιο και φυσικά απο το σκόρο. Τέλος Ακίνητης Περιουσίας: Τέλος που βαρύνει τον κύριο του ακινήτου και προκύπτει από το πολλαπλασιασμό της αξίας του ακινήτου επί τον συντελεστή του τέλους [Εμβαδόν Χ τιμή ζώνης Χ συντελεστής παλαιότητας Χ συντελεστής ΤΑΠ]. Η είσπραξη του τέλους ακίνητης περιουσίας πραγματοποιείται μέσα από τον λογαριασμό της ΔΕΗ. Τέλος Συναλλαγής Ακινήτου: Το Τέλος συναλλαγής ακινήτου βαρύνει τον αγοραστή και ορίζεται σε 1% επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου. Επιβάλλεται επί ακινήτου που αποκτάται με οποιαδήποτε αιτία μετά την 1η Ιανουαρίου 2006 αντί του φόρου μεταβίβασης ακινήτων (ΦΜΑ). Το Τέλος Συναλλαγής βαρύνει τον αγοραστή και καταβάλλεται εφάπαξ με την υποβολή της οικείας δήλωσης στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. στην περιφέρεια της οποίας βρίσκεται το ακίνητο, πριν από την κατάρτιση του συμβολαίου μεταβίβασης. Τίφανι: Ονομάζονται τα γυάλινα βάζα και φωτιστικά σε στυλ art nouveau, παραγωγής του ομώνυμου αμερικανικού εργαστηρίου, στα τέλη του περασμένου αιώνα. Στην πλούσια παραγωγή του εργαστηρίου Tiffany ανήκουν τα περίφημα χειροποίητα, γυάλινα αντικείμενα της σειράς Favrile. Εχουν ιριδίζουσα επιφάνεια, είναι πολύ λεπτά και ελαφρά, ενώ άλλες σειρές αντικειμένων με χρυσές ανταύγειες έχουν δημιουργηθεί αναμιγνύοντας το γυαλί με χλωρίδιο του χρυσού. Οι επιτραπέζιες λάμπες έχουν μπρούντζινη βάση, συνήθως σε μορφή γυναίκας ή κορμού δέντρου και αμπαζούρ, είτε από μονοκόμματο γυαλί είτε από μικρά πολύχρωμα γυαλάκια σαν βιτρό. Τιούντορ: Το στιλ τιούντορ αναπτύχθηκε στην Αγγλία, κατά τη βασιλεία της ομώνυμης δυναστείας (1485-1603), όπου μετά το τέλος του πολέμου των Ρόδων (1485) σηματοδότησε την αρχή μιας εποχής, όπου επικρατούσαν η ειρήνη και η

ασφάλεια, και επέτρεψε στους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν το σπίτι τους όχι πλέον σαν φρούριο, αλλά σαν έναν χώρο οικείο, ο οποίος απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα και διακόσμηση. Τα σπίτια αποκτούν 2ο όροφο, καθώς ξύλινα δοκάρια και ροζέτες διακοσμούν τις οροφές. Οι τοίχοι επενδύονται με ξύλο και ύφασμα ή διακοσμούνται με έντονα σχέδια με στένσιλ. Τεράστια πέτρινα τζάκια δεσπόζουν στους μεγάλους χώρους, όπου πόρτες και παράθυρα είναι γυμνά, μια και οι κουρτίνες πρωτοεμφανίζονται κατά τον 16ο αι. Αντίθετα, βαριά υφάσματα καλύπτουν τα τραπέζια, και κυρίως τα ψηλά, σκαλιστά, ξύλινα κρεβάτια με ουρανό της εποχής Τιούντορ αποτελούν και τον στοιχειώδη προσωπικό χώρο των ανθρώπων της εποχής. Το στιλ τιούντορ έφερε στην αναγεννησιακή κατοικία πολλούς νεωτερισμούς, που αναβιώνουν έως και σήμερα. Οι βαριές κασέλες, όπου φύλαγαν τα παπλώματα, τα κρεβάτια με τον ξύλινο, σκαλιστό ουρανό και τα βαριά υφάσματα με οικόσημα, στέμματα και λιοντάρια, αντιγράφονται στις σύγχρονες μεγαλοαστικές κατοικίες. Τα δε λιτά, μεταλλικά πολύφωτα της εποχής έχουν επιβληθεί στη σύγχρονη διακόσμηση. Τοκοχρεολυτικές Δόσεις: Οι δόσεις του δανείου που υπολογίζονται με το τοκοχρεολυτικό σύστημα βάσει του οποίου κάθε δόση περιέχει μέρος του κεφαλαίου που ο Δανειολήπτης έχει λάβει και τον τόκο που αναλογεί επί του οφειλόμενου κεφαλαίου. ΤΣΙΠΕΝΤΕΪΛ : Το στύλ Τσιπεντέιλ πήρε την ονομασία του απο τον διάσημο •γγλο επιπλοποιό Thomas Chippendale ( 1718-1779 ), ιδιοκτήτη ενός μεγάλου εργοστασίου στην Αγγλία.Μάλιστα το 1754 κυκλοφόρησε ο κατάλογος The gentleman and Cabinet Maker•s Director, όπου υπήρχαν συγκεντρωμένα όλα τα σχέδια επίπλων που δημιούργησε ο ίδιος και οι βοηθοί του και τα οποία ακολούθως αντέγραψαν πολλοί σύγχρονοι, αλλά και μεταγενέστεροι επιπλοποιοί, σε όλο τον κόσμο. · Το στιλ Τσιπεντέιλ συγκεντρώνει χαρακτηριστικά νεογοτθικά, νεοκλασικά και γαλλικού Ροκοκό, δημιουργώντας φόρμες με σαφή επίδραση της ανατολίτικης τέχνης.Συγκεκριμένα, τα έπιπλα ακολουθούν τις γραμμές γοτθικών αψίδων, ενώ βιτρίνες και κρεβάτια καταλήγουν σε σχήμα παγόδας. Συγχρόνως, ξύλινα κολονάκια, που μιμούνται το μπαμπού, κινέζικες λάκες και επίχρυσοι φτερωτοί δράκοι, χαρίζουν έντονο ξωτικό χαρακτήρα στα περισσότερα αγγλικά έπιπλα αυτής της περιόδου. · Σήμερα τα αυθεντικά έπιπλα Τσιπεντέιλ ανήκουν πλέον σε μουσεία και μεγάλες ιδιωτικές συλλογές.Ωστόσο, τη δεκαετία του •80, με τη γενικότερη αναβίωση των κινέζικων επίπλων στις ευρωπαϊκές αγορές, κυκλοφόρησαν ευρύτατα έπιπλα σε στύλ Τσιπεντέιλ, κυρίως καρέκλες και τραπεζάκια, με τη χαρακτηριστική, διάτρητη, ξύλινη πλάτη.Επίσης, πολύ δημοφιλείς είναι οι βιβλιοθήκες και οι βιτρίνες που αντιγράφουν τις δημιουργίες των •γγλων επιπλοποιών του 18ου αι.

υ Υπαίθριος χώρος του κτιρίου : Είναι ο ελεύθερος χώρος που βρίσκεται πάνω από την οροφή των κλειστών και ημιϋπαίθριων χώρων του. ΥΠΕΡΑΞΙΑ : Είναι η διαφορά που προκύπτει ανάμεσα στην τιμή αγοράς και την τιμή πώλησης ενός ακινήτου αφού αφαιρεθούν οι πληθωριστικές αναπροσαρμογές που ισχύουν για το διάστημα μεταξύ αγοράς και πώλησης. Υπόγειο Είναι όροφος ή τμήμα ορόφου, του οποίου η οροφή βρίσκεται έως 1,50 μ. ψηλότερα από την οριστική στάθμη του εδάφους. Υποθήκη: Πρόκειται για εμπράγματο δικαίωμα το οποίο εγγράφεται υπέρ του δανειστή επί ορισμένου ακινήτου του δανειολήπτη-οφειλέτη, για την εξασφάλιση της απαίτησής του. Δηλαδή σε περίπτωση που ο οφειλέτης δεν καταβάλλει στο δανειστή το οφειλόμενο ποσό, ο δανειστής έχει το δικαίωμα να εκπλειστηριάσει το ακίνητο και τελικά να ικανοποιήσει προνομιακά την απαίτησή του από το πλειστηρίασμα. Η σύσταση της υποθήκης γίνεται δια συμβολαιογραφικού εγγράφου, το οποίο μεταγράφεται στο αρμόδιο Υποθηκοφυλακείο ή/και Κτηματολογικό γραφείο. Ωστόσο, επειδή το κόστος της υποθήκης είναι υψηλό (ως προς τα συμβολαιογραφικά έξοδα), οι δανειστές αλλά και τα πιστωτικά ιδρύματα προκρίνουν τη λύση της προσημείωσης υποθήκης. Υποθηκοφυλακείο: Η δημόσια υπηρεσία στην οποία φυλάσσονται οι τίτλοι ιδιοκτησίας των ακινήτων, π.χ. συμβόλαια και κάθε πράξη εν γένει που επηρεάζει τη νομική κατάσταση ενός ακινήτου.

φ Φαγιάνς: Ονομάζονται τα κεραμικά αντικείμενα που κατασκευάζονται από πορώδη, υδροπερατή αργιλική πάστα, με επικάλυψη σμάλτου. Η ονομασία προήλθε είτε από την ιταλική πόλη Faenza είτε από τη γαλλική Fayence, περιοχές και οι δύο πλούσιας καταγωγής κεραμικών. Η φαγιάνς έχει τη λευκότητα και τη λάμψη της πορσελάνης, αλλά όχι και τη διαύγειά της. Αντίθετα με την πορσελάνη, η μάζα της είναι υδροπερατή και μόνο η επικάλυψη με σμάλτο αδιαβροχοποιεί τα αντικείμενα και επιτρέπει τη διακόσμησή τους με χρώματα. Από φαγιάνς κατασκευάζονται διακοσμητικά αντικείμενα, σερβίτσια φαγητού ή τσαγιού, αλλά και πλακάκια, καθώς και, παλιότερα, είδη υγιεινής. Σήμερα τα σκεύη από φαγιάνς είναι πολύ διαδεδομένα, σε μεγάλη ποικιλία διακόσμησης και χαμηλές τιμές. Φλωρεντιανό: Με αυτό τον όρο χαρακτηρίζονται τα έπιπλα του 16ου αι., που κατασκευάστηκαν στην περιοχή της Τοσκάνης στην Ιταλία. Το απολυταρχικό καθεστώς του οίκου των Μεδίκων εμπνέει μεγαλοπρέπεια και βασιλική κομψότητα στη διακόσμηση των χώρων, όπως και σε όλες τις εκδηλώσεις τέχνης της εποχής. Τα φλωρεντιανά έπιπλα είναι συνήθως καρυδένια και στολίζονται, κυρίως, με πλούσιες ανάγλυφες, ξύλινες παραστάσεις. Το βερνίκι είναι σκούρο και οι επίχρυσες διακοσμήσεις ελάχιστες. Ετσι, σκαλιστές ξύλινες επενδύσεις καλύπτουν τους τοίχους και περίτεχνα ξυλόγλυπτα κοσμούν ντιβανοκασέλες, ντουλάπες και ερμάρια που υπάρχουν σε κάθε χώρο. Ο μπουφές, δε, γίνεται έπιπλο ιδιαίτερα δημοφιλές, ενώ για πρώτη φορά εμφανίζονται οι πολυθρόνες. Είναι μεγαλοπρεπείς, αλλά άβολες, με επένδυση από δέρμα ή βαρύτιμα υφάσματα. Το φλωρεντιανό στιλ θεωρείται αρκετά βαρύ για μια σύγχρονη κατοικία. Τα καθίσματα δεν είναι αναπαυτικά, ενώ η κατασκευή τους από καλλιτέχνες ξυλόγλυπτες ανεβάζει το κόστος τους σε δυσπρόσιτα ύψη. Ωστόσο, πρόκειται για αληθινά έργα τέχνης και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται. Φερ Φορζέ: Ο σίδηρος, υλικό που με τη χρήση του επηρέασε άμεσα την εξέλιξη του ανθρώπου, χρησιμοποιήθηκε αρχικά για σκεύη και όπλα. Κατά τον 6ο αι., όμως, με το πέρασμα των Αράβων στην Ευρώπη, γεννήθηκε η ευρωπαϊκή τέχνη του σιδήρου, που άκμασε ιδιαίτερα κατά τον 18ο αι. και αργότερα με την art deco στις αρχές του αιώνα μας. Τότε, λοιπόν, τα έπιπλα fer forge έγιναν πολύ δημοφιλή στις δεκαετίες του ’50 και ’60 ως έπιπλα κήπου, οπότε επικράτησε και η γαλλική ονομασία τους στη χώρα μας. Σφυρηλάτηση των μετάλλων είναι η εν θερμώ ή εν ψυχρώ κατεργασία τους με το χτύπημα σφύρας, εργασία επίμονη και αργή, όταν πρόκειται για χειροποίητα αντικείμενα. Σε βιομηχανικό επίπεδο, βεβαίως, η σφύρα αντικαθίσταται από πιεστήρια, που επιταχύνουν την παραγωγή και μειώνουν το κόστος. Σήμερα ο όρος «fer forge» έχει επικρατήσει και χρησιμοποιείται ακόμα και όταν η κατεργασία του μετάλλου γίνεται με άλλες τεχνικές. Μεταλλικά έπιπλα και αντικείμενα είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στη σύγχρονη διακόσμηση, με τη μορφή φυσικού σίδερου, αντίθετα με το βαφτό των περασμένων δεκαετιών, με τεχνητή οξείδωση, γυαλισμένα (brosse) κ.ά. Φόρος Αυτόματου Υπερτιμήματος: Φόρος που βαρύνει τον πωλητή και επιβάλλεται μεταξύ της τιμής κτήσης και της τιμής πώλησης του ακινήτου. Φόρος Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (ΦΜΑΠ): Σε Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (ΦΜΑΠ) υποβάλλεται η συνολική αξία της περιουσίας, που ανήκει σε φυσικό (ή νομικό πρόσωπο) και αποτελείται από ακίνητα που βρίσκονται στην Ελλάδα ή εμπράγματα δικαιώματα σε αυτά, εκτός της υποθήκης. Τα αφορολόγητα όρια προκειμένου για φυσικά πρόσωπα είναι τα ακόλουθα: Για τα φυσικά πρόσωπα, το ποσό των 243.600,00 ευρώ. Για τη συνολική αξία της ακίνητης περιουσίας και των δύο συζύγων, το ποσό των 487.200,00 ευρώ, το οποίο προσαυξάνεται κατά 61.650,00 για κάθε ένα από τα δύο πρώτα ανήλικα τέκνα και κατά το ποσό των 73.400,00 ευρώ για καθένα από τα επόμενα ανήλικα τέκνα. Φόρος μεταβίβασης ακινήτου: Ο Φόρος Αυτόματου Υπερτιμήματος (ΦΑΥ) επιβάλλεται επί ακινήτου που αποκτάται με οποιαδήποτε αιτία μετά την 1η Ιανουαρίου 2006 και μετά την κτήση αυτή μεταβιβάζεται περαιτέρω με επαχθή αιτία. Ο φορολογικός συντελεστής κυμαίνεται από 0% έως 20% ανάλογα με τα έτη που μεσολαβούν από την κτήση μέχρι τη μεταβίβαση του ακινήτου. Μεταβιβάσεις υποκείμενες σε φόρο αυτόματου υπερτιμήματος δεν υπόκεινται σε φόρο μεταβίβασης ακινήτων (ΦΜΑ).

ΦΩΤΙΣΤΙΚΟ ΝΥΧΤΕΡΙΔΑ : Η Ιταλίδα αρχιτέκτονας Gae Aulenti (γενν.1927), έχει κάνει τη μελέτη για ένα πλήθος κτισμάτων, κυρίως κατοικίες και σχολεία, αλλά και κήπους, χρησιμοποιώντας εμφανή δομικά υλικά ( ξύλο,τούβλα κ.α).Ταξιδεύοντας σε όλον τον κόσμο, σχεδίασε έπιπλα που γνώρισαν διεθνή αναγνώριση. · Συνεργάστηκε το 1967 με την εταιρεία κατασκευής φωτιστικών του Elio Martinelli.Ξεκίνώντας απο μια παλιά επιτραπέζια λάμπα, που είχε σχεδιάσει ο ίδιος ο Martinelli, δημιούργησε ένα φωτιστικό απο βαμμένο μέταλλο, χάλυβα και ακρυλικό.Χάρη στην παράξενη φόρμα της, ονομάστηκε •Νυχτερίδα• και γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία. · Παρόλο που η Aulenti αρχικά είχε αρχικά επιλέξει ένα σκούρο καφέ χρώμα για τη μεταλλική βάση του φωτιστικού, ο Martinelli, έκρινε οτι της ταίριαζε καλύτερα το λευκό. Σήμερα, παράγεται πάντα απο τη Martinelli Luce και στους δυο χρωματισμούς, παρόλο που το σύγχρονο design προτιμάει τις λιγότερο ογκώδεις, μινιμαλιστικές φόρμες στα φωτιστικά. •λλωστε, η «Νυχτερίδα» έχει ήδη ενταχθεί στη συλλογή του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης. ΦΩΤΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ GIO PONTI : Ο Ιταλός αρχιτέκτονας Gio Ponti ( 1881-1979), υπήρξε ένα απο τα πιο δημιουργικά και πολυσύνθετα πνεύματα του αιώνα μας. Κατασκεύασε κτίρια σε όλο τον κόσμο, ουρανοξύστες ( πασίγνωστο το κτίριο της Pirelli στο Μιλάνο), κατοικίες, ακόμα και ένα μοναστήρι.Σχεδίασε έπιπλα και φωτιστικά, μαχαιροπίρουνα και σερβίτσια, μπαταρίες λουτρού και καφετέριες.Έκανε σκηνικά για τη Σκάλα του Μιλάνου και υπήρξε εκδότης των έγκυρων περιοδικών Domus και Stile. · Το 1932 ο Gio Ponti δημιούργησε την επιδαπέδια αυτή λάμπα, σαν παραλλαγή του κρεμαστού φωτιστικού που είχε σχεδιάσει με τα ίδια υλικά και παρόμοια γραμμή ένα χρόνο πριν.Έχει βάση απο χρωμιωμένο μέταλλο, όπου στο πάνω μέρος στερεώνονται επάλληλοι δίσκοι απο πυρίμαχο γυαλί διάφανο ή αμμοβολισμένο και λάμπα αλογόνου. · Σήμερα, 60 χρόνια μέτα το σχεδιασμό της, η λάμπα εξακολουθεί να παράγεται απο την Fontana Arte του Μιλάνου και στις δυο εκδοχές της, κρεμαστή και επιδαπέδια.Χάρη στη λιτή πλαστικότητα των γραμμών της και την ορθολογιστική χρήση των υλικών, εκφράζει τη διαχρονικότητα των έργων του Ponti, συνήθιζε να αυτοχαρακτηρίζεται σαν •Ένας καλλιτέχνης που βρέθηκε ανάμεσα στους αρχιτέκτονες•.

χ Χρώματα στο σπίτι: Βάψτε τη... διάθεσή σας Σκεφτήκατε ποτέ πως η διάθεσή σας βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεστε; Κι ακόμη περισσότερο, πως μπορείτε να διαμορφώσετε τον κάθε χώρο του σπιτιού έτσι ώστε να δημιουργεί κάθε φορά την επιθυμητή αίσθηση - χαλαρή στο υπνοδωμάτιο, ζωηρή και οικεία στο σαλόνι, γεμάτη ενέργεια στην κουζίνα; Όχι, δε θα σας μιλήσουμε κι εμείς για τη γυάλα με το χρυσόψαρο που αν την τοποθετήσετε στην πάνω αριστερή γωνία του δωματίου δίπλα σε 37 φρεσκοκομμένες ορχιδέες, σύμφωνα με το Feng Shui, θα φέρει χαρά και αρμονία στο χώρο. Υπάρχει ένας πολύ πιο απλός, και σίγουρα πιο ρεαλιστικός, τρόπος διαμόρφωσης των χώρων του σπιτιού ανάλογα με την αίσθηση που θέλουμε να δημιουργούν. Η συνταγή είναι παλιά και δοκιμασμένη - οι ρίζες της μάλιστα, σύμφωνα με το βιβλίο ”The Power of Color” του Dr. Morton Walker, φτάνουν μέχρι τους αρχαίους Αιγύπτιους και τους Ινδιάνους, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν συγκεκριμένα χρώματα για να θεραπεύουν διαφορετικές αρρώστιες. Ξεχάστε, λοιπόν, ό,τι ξέρατε για τυχερά πέταλα, καθρέφτες απέναντι από τα παράθυρα και παράξενες συσκευές ”καθαρισμού ενέργειας”. Το μυστικό για την καλή διάθεση - όπως και για την ενέργεια, την ηρεμία ή την έμπνευση - που θέλετε να έχετε τις ώρες που περνάτε μέσα στο σπίτι βρίσκεται στους ”υποτιμημένους” μέχρι στιγμής τοίχους και στα χρώματα που θα τους δώσετε - αλλά και σε αυτά που θα επιλέξετε για τη γενικότερη διακόσμηση των χώρων. Σχετικές έρευνες έχουν δείξει ότι τα χρώματα επιδρούν σε μεγάλο βαθμό τόσο στην ψυχολογία μας, όσο και σε διάφορες σωματικές λειτουργίες, όπως η πέψη ή η κυκλοφορία του αίματος. Ακούγεται απίστευτο; Μια δοκιμή θα σας πείσει. Το κόκκινο της ενέργειας Σύμφωνα με έρευνες, το κόκκινο χρώμα αυξάνει την αρτηριακή πίεση και, συνεπώς, την ενέργειά μας. Είναι το πλέον κατάλληλο χρώμα για χώρους στους οποίους πραγματοποιείται έντονη κίνηση, όπως το χωλ, οι σκάλες, το δωμάτιο γυμναστικής ή η κουζίνα. Επειδή, όμως, σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να προκαλέσει επιθετικότητα και στρες, καλό είναι να χρησιμοποιείται με μέτρο, σε ορισμένα μόνο σημεία αυτών των χώρων, και να αποφεύγεται εντελώς σε δωμάτια που

προορίζονται για χαλάρωση, όπως η κρεβατοκάμαρα. Ένα χρώμα που διατηρεί τις ευεργετικές ιδιότητες του κόκκινου, μετριάζοντας τα αρνητικά χαρακτηριστικά του, είναι η τερακότα. Το ροζ της αγάπης Οι συγγραφείς των βιβλίων που πραγματεύονται τις ψυχολογικές επιδράσεις των χρωμάτων λένε χαριτολογώντας ότι ”είναι σχεδόν αδύνατον να τσακωθείς μέσα σε ένα ροζ δωμάτιο”. Πράγματι, το χρώμα που συμβολίζει τη φιλία δε θα μπορούσε παρά να δημιουργεί αισθήματα γαλήνης, χαλάρωσης και ισορροπίας. Θεωρείται, μάλιστα, ότι χαλαρώνει τους μύες και κατευνάζει τα πνεύματα. Παρ’ όλα αυτά, η υπερβολή στη χρήση του μπορεί να φτάσει τις επιδράσεις αυτές στα άκρα, προκαλώντας ατονία και έλλειψη ενέργειας, ενώ το πολύ έντονο ροζ μπορεί να είναι κουραστικό για τα μάτια. Το ζεστό πορτοκαλί Η προτίμηση που δείχνουν πολλά café και εστιατόρια στο συγκεκριμένο χρώμα δεν είναι τυχαία. Το πορτοκαλί θεωρείται ότι ενεργοποιεί το πεπτικό σύστημα και ανοίγει την όρεξη. Αν κάνετε συνεχώς δίαιτες, μη βάψετε την κουζίνα σας πορτοκαλί. Από την άλλη βέβαια, αν τελικά το κάνετε, θα έχετε μία πολύ καλή δικαιολογία για να παρεκτραπείτε –θα λέτε ότι φταίει το χρώμα του τοίχου και όχι η αδυναμία του χαρακτήρα σας. Κατά τα άλλα, το πορτοκαλί έχει μόνο θετικές ιδιότητες: ενεργεί ως ισχυρότατο αντικαταθλιπτικό, αυξάνει την αυτοπεποίθησή σας, δημιουργεί την αίσθηση ζέστης στο χώρο και βοηθά την εγκεφαλική δραστηριότητα - αποτελεί, επομένως, ιδανική επιλογή για το εφηβικό δωμάτιο ή για το γραφείο. Για την κρεβατοκάμαρα προτιμήστε τις πιο απαλές αποχρώσεις του, όπως το ροδακινί, που προσφέρει αίσθηση χαλάρωσης. Το κίτρινο του ήλιου Σύμφωνα με μια ευρύτατα διαδεδομένη αντίληψη, το φως του ήλιου έχει ευεργετικές ιδιότητες - πράγμα που εξηγεί, εν μέρει, το γεγονός ότι χώρες με περισσότερη ηλιοφάνεια έχουν μικρότερα ποσοστά αυτοκτονιών. Το χρώμα του ήλιου διατηρεί κάποιες από τις ευεργετικές αυτές ιδιότητες, συμβάλλοντας σημαντικά στην καλή μας διάθεση, αλλά και στην οργανωτικότητα, την αποφασιστικότητα και την αισιοδοξία μας. Λέγεται, επίσης, ότι βελτιώνει τη μνήμη, παρέχει έμπνευση και μας καθιστά πιο διαλλακτικούς. Φωτίζει, τέλος, το δωμάτιο και τραβά την προσοχή. Είναι η τέλεια επιλογή για δωμάτια όπως η κουζίνα ή ο χώρος όπου διαβάζουν τα παιδιά - και η πλέον ακατάλληλη για χώρους χαλάρωσης, όπως τα υπνοδωμάτια. Σε υπερβολικές, όμως, ποσότητες, μπορεί να δημιουργήσει νευρικότητα, να είναι κουραστικό για τα μάτια και να μας κάνει να νιώθουμε άβολα. Το σκούρο κίτρινο έχει συνδεθεί με την πρόκληση συναισθημάτων φόβου, για το λόγο αυτό είναι καλό να αποφεύγεται, ιδιαίτερα στα παιδικά δωμάτια. Το πράσινο της φύσης (και όχι του χρήματος) Όπως πολύ σωστά μαντέψατε, το χρώμα της φύσης είναι το μόνο που δεν έχει καμία αρνητική ιδιότητα –πέραν, ίσως, της αδυναμίας του να ταιριάξει με άλλα χρώματα στη διακόσμηση. Προσφέρει ψυχική και σωματική χαλάρωση, αίσθηση ασφάλειας και ηρεμίας, διευκολύνει την επικοινωνία και κάνει καλό στην όραση. Σε συνδυασμό με το καφέ δημιουργεί την αίσθηση της φύσης, αυξάνοντας τις παραπάνω επιδράσεις. Οι ανοιχτές αποχρώσεις του, όπως το χρώμα του πράσινου μήλου, δημιουργούν αίσθηση αναζωογόνησης, χαράς και ευεξίας. Το ήρεμο μπλε Το δημοφιλέστερο ”αγαπημένο χρώμα” εξασφαλίζει ηρεμία, χαλάρωση και δημιουργικότητα, κόβει την όρεξη - για την κουζίνα σε περιόδους δίαιτας, που λέγαμε προηγουμένως-, προσδίδει αίσθηση ασφάλειας, βοηθά την έμπνευση, μεγαλώνει και ”δροσίζει” τους χώρους. Οι πιο σκούρες αποχρώσεις του αποτελούν το καλύτερο αντίδοτο για την αϋπνία, γι’ αυτό προτιμώνται συχνά στις κρεβατοκάμαρες. Αν, όμως, δε χρησιμοποιηθεί με μέτρο μπορεί να προκαλέσει αίσθηση θλίψης ή μελαγχολίας. Το θαλασσί της θάλασσας Η ιδανικότερη επιλογή για γραφεία και χώρους μελέτης, το γαλάζιο εμπνέει και ενισχύει τη δημιουργικότητα, ηρεμεί και καταπολεμά το στρες. Αν μάλιστα συνδυαστεί με το κίτρινο, τα αποτελέσματά του ενισχύονται. Ανοίγει, επίσης, το χώρο και δημιουργεί αίσθηση δροσιάς, όπως και το μπλε. Οι πιο ζωηρές αποχρώσεις του, όπως το τιρκουάζ, είναι αναζωογονητικές και διευκολύνουν την επικοινωνία. Το αυτοκρατορικό μοβ Δεν είναι τυχαία το χρώμα που επιλέγουν οι περισσότεροι καλλιτέχνες για τα ατελιέ τους: το μοβ εντείνει τη δημιουργικότητα, μειώνει το στρες και λειτουργεί ως συναισθηματικός σταθεροποιητής. Οι πιο σκούρες αποχρώσεις του έχουν συνδεθεί με το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου, και λέγεται πως ενεργοποιούν τη φαντασία και τη διαίσθηση.

Το καφέ και οι γήινες αποχρώσεις Τα λεγόμενα χρώματα της γης δημιουργούν συναισθήματα σταθερότητας και ασφάλειας, οικειότητα και οικογενειακή ατμόσφαιρα –ιδιαίτερα αν συνδυάζονται με αποχρώσεις του πράσινου, φέρνοντας στο νου εικόνες από τη φύση. Αποτελούν ιδανική επιλογή για το καθιστικό και γενικότερα για χώρους όπου συγκεντρώνεται όλη η οικογένεια. Προσοχή στο άσπρο και το μαύρο Αν και παραδοσιακά συμβολίζει την αγνότητα και την καθαριότητα, το άσπρο στους εσωτερικούς χώρους δημιουργεί ψυχρή αίσθηση και ενδέχεται να προκαλέσει συναισθήματα μοναξιάς και απομόνωσης. Στον αντίποδα, το μαύρο μεγιστοποιεί τις επιδράσεις των άλλων χρωμάτων (αποφύγετε το συνδυασμό του με κόκκινο ή πορτοκαλί –το αποτέλεσμα θα είναι πολύ επιθετικό), μικραίνει τους χώρους και εμποδίζει την ανάπτυξη και την αλλαγή. Η χρήση των δύο χρωμάτων συνιστάται να περιορίζεται σε μικρά, επιμέρους στοιχεία της διακόσμησης αντί για γενικότερα μοτίβα. Τι χρώματα να βάλω στους τοίχους μου;;; Βάψιμο, ίσως από τις σημαντικότερες εργασίες που πρέπει να γίνουν μέσα σε ένα διαμέρισμα διότι αυτό αναδεικνύει το σπίτι και τα έπιπλά του. Το χρώμα στους τοίχους προκαλεί τις αισθήσεις μας και τη διάθεσή μας. Για αυτό και η επιλογή αυτών πρέπει να γίνει πολύ προσεκτικά εξετάζοντας πρώτα τις ανάγκες μας, έτσι π.χ βάφοντας με ένα απαλό πράσινο το υπνοδωμάτιο μας, εξασφαλίζουμε όλη την ηρεμία και την αίσθηση της ξεκούρασης που χρειαζόμαστε μετά από μία ημέρα άγχους και έντασης. Δυστυχώς όμως δεν μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρος για το ποιο χρώμα θα είναι αυτό τελικά που θα ταίριαζε με την υπέροχη ξύλινη κρεββατοκάμαρα σου ή τους κόκκινους καναπέδες σου. Ποιο χρώμα θα ικανοποιούσε τελικά τα μάτια σου και τις αισθήσεις σου. Πάντα υπάρχει ο κίνδυνος αυτό που θα διαλέξεις από το χρωματολόγιο των μαγαζιών να μην σου αρέσει καθόλου πάνω στον τοίχο της κουζίνας σου! Τι καλύτερο λοιπόν από ένα πρόγραμμα το οποίο θα μπορούσε να βάψει τους τοίχους ενός σαλονιού και να τους δεις σε συνδυασμό με τους κόκκινους καναπέδες σου. Αν δεν σου αρέσει μην αγχωθείς! Με ένα κλικ έχεις βάψει τους τοίχους με άλλο χρώμα. Κάνοντας ένα μικρό σερφάρισμα στο internet ανακάλυψε την εξής εφαρμογή: Χρωματίζοντας της εταιρείας BERLiNG ABEE. http://www.berling.gr/xromatizontas.html Η εφαρμογή αυτή σε αφήνει να δοκιμάσεις διαφορετικές αποχρώσεις (τις δικές της αποχρώσεις βέβαια) σε διάφορα δωμάτια του σπιτιού ή και σε προσόψεις πολυκατοικιών / μονοκατοικιών. Είναι κάτι διασκεδαστικό και όσο και να βρίσκεται σε βρεφικό στάδιο δεν παύει να είναι μια καλή και χρήσιμη πρωτοβουλία. Δοκιμάστε το! Χρωματοθεραπεία σχέσης στο υπνοδωμάτιο Όλοι μας γνωρίζουμε πόσο σημαντικό ρόλο παίζει το χρώμα στην εσωτερική διακόσμηση ενός υπνοδωματίου. Στην αρχαιότητα ακόμα, οι άνθρωποι γνώριζαν πως τα χρώματα των γύρω αντικείμενων επηρεάζουν την ανθρώπινη ψυχολογία. Η σχετικά νέα επιστήμη - χρωματοθεραπεία - το επιβεβαιώνει. Τα χρώματα είναι σαν κύματα που έχουν διαφορετικά μήκη και συχνότητες και με κάποιο ιδιαίτερο τρόπο επηρεάζουν έμμεσα το ανθρώπινο σώμα. Κατά συνέπεια, είμαστε σε θέση να επηρεάζουμε τη διάθεση, το συναίσθημα, ακόμα και τη σεξουαλική συμπεριφορά των ανθρώπων, αλλάζοντας απλώς τις αποχρώσεις. Συμβουλές για την επιλογή χρωμάτων για την εσωτερική διακόσμηση του υπνοδωματίου: Η κρεβατοκάμαρα ενός νεαρού ζευγαριού μπορεί να έχει πολλά και διάφορα χρώματα. Αν όμως το ζευγάρι είναι πολλά χρόνια μαζί τότε θα πρέπει να χρησιμοποιούνται όχι περισσότερα από 2-3 χρώματα. Τα ζευγάρια που ασχολούνται με τη σωματική εργασία, συνιστάται να επιλέγουν πράσινες αποχρώσεις, ενώ αν η εργασίας τους είναι περισσότερο πνευματική τότε τις αποχρώσεις του μπλε. Στο εσωτερικό υπνοδωματίου ενός ανθρώπου επιρρεπή σε απιστίες ή και πολύ ευερέθιστου, επιβάλλεται η παρουσία τουλάχιστον 2 διακοσμητικών στοιχείων λαχανί χρώματος.

Τα ζευγάρια που έχουν την τάση να τσακώνονται θα πρέπει να αποφεύγουν χρώματα όπως το πορτοκαλί, το ανοιχτό κίτρινο και το έντονο κόκκινο. Στην περίπτωσή τους είναι καλύτερα να δώσουν προτεραιότητα στο σκούρο κίτρινο και στις σκούρες μπλε αποχρώσεις. Οι σύζυγοι, που φοβούνται τα πειράματα και είναι ντροπαλοί, θα ήταν καλό να χρησιμοποιούν σεντόνια σε σμαραγδένιες αποχρώσεις καθώς αυτό το χρώμα χαρίζει θάρρος και οδηγεί σε μια ποικιλία φαντασιώσεων. Εάν οι σύζυγοι αρχίζουν να νιώθουν ότι σταδιακά χάνουν την συναισθηματική σύνδεση μεταξύ τους, θα πρέπει να χρησιμοποιούν στο εσωτερικό του υπνοδωματίου τους μόνο σκούρες αποχρώσεις του χρυσού. Οι σύζυγοι που έχουν αρκετά περιττά κιλά ή πάσχουν από παχυσαρκία, θα πρέπει να αποφεύγουν να τοποθετούν στην κρεβατοκάμαρά τους αντικείμενα πορτοκαλί χρώματος, γιατί αλλιώς πέφτοντας στο κρεβάτι αντί να απολαμβάνουν την "αγάπη" θα νιώθουν πείνα. Οι σύζυγοι που δεν μπορούν να συνηθίσουν ο ένας στον άλλο, θα πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στο λευκό. Επίσης, είναι σημαντικό να υπάρχουν στο υπνοδωμάτιο αρκετά στοιχεία πράσινου χρώματος και πάντα φρέσκα λουλούδια και φυτά. Εάν οι σύζυγοι βαριούνται ο ένας τον άλλο τότε θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν μωβ αποχρώσεις, και τότε ο πνευματικός τους δεσμός θα γίνεται πιο δυνατός. Τελευταία αλλά πιο σημαντική συμβουλή: αποφύγετε αν είναι δυνατόν, στο εσωτερικό του υπνοδωματίου να χρησιμοποιείτε το καφέ χρώμα, διότι συμβάλλει στην επιτάχυνση της διαδικασίας γήρανσης. Το φενγκ σούι των χρωμάτων στους χώρους του σπιτιού σας (τής Νέλλης Παρασκευοπούλου) Σύμφωνα με την τέχνη του φενγκ σούι, κάθε χρώμα έχει τη δική του ξεχωριστή ενέργεια και ταιριάζει με συγκεκριμένους χώρους, στους οποίους μπορεί να τονώσει την ενέργεια, αλλά και τη δραστηριότητα που συμβαίνει εκεί. Ας δούμε τα διάφορα δωμάτια του σπιτιού ανάλογα με τον χαρακτήρα τους. Στο χολ: Σε αυτόν το χώρο, που ουσιαστικά είναι η είσοδος του σπιτιού ταιριάζουν τα ανοικτά, φωτεινά χρώματα. Το χολ πρέπει επίσης να είναι καλά φωτισμένο, ώστε όταν μπαίνουμε μέσα στο σπίτι η ενέργειά μας να τονώνεται. Τα ιδανικά χρώματα είναι το εκρού και οι απαλές αποχρώσεις του γαλάζιου, του ροζ ή του πράσινου. Είναι χρώματα ελπίδας και θερμής υποδοχής που μας καλωσορίζουν στο σπίτι. Τα φωτεινά χρώματα είναι ακόμα πιο αποτελεσματικά όταν υπάρχει μια φυσική πηγή φωτός ή όταν το χολ είναι μικρό. Αποφύγετε τα σκούρα χρώματα, εκτός αν το χολ είναι ευρύχωρο. Στην κουζίνα: Εδώ το ιδανικό χρώμα είναι το λευκό, το οποίο αναδεικνύει τα χρώματα των τροφίμων. Είναι το χρώμα της καθαριότητας και της αγνότητας και ταιριάζει με το κυρίαρχο στοιχείο της κουζίνας που είναι η φωτιά. Αποφύγετε το μαύρο και το κόκκινο σαν κυρίαρχα χρώματα στην κουζίνα, αλλά χρησιμοποιήστε τα σαν πινελιές για αξεσουάρ. Στο υπνοδωμάτιο: Το ιδανικό χρώμα είναι το ροζ που ταιριάζει με την ενέργεια του χώρου αυτού, αλλά και το απαλό γαλάζιο ή πράσινο. Αν είστε μόνοι και θέλετε να αποκτήσετε έναν σύντροφο, επιλέξτε το ροδακινί για την κρεβατοκάμαρά σας. Για το κρεβάτι αποφύγετε το μονόχρωμο λευκό και προτιμήστε σεντόνια και κουβερλί με λευκό φόντο και κάποιο διακριτικό εμπριμέ σχέδιο. Τα ροζ ή κόκκινα σεντόνια τονώνουν την ερωτική ενέργεια, τα μπλε ή πράσινα ευνοούν την ανάπτυξη των παιδιών, ενώ το κίτρινο είναι το χρώμα που ταιριάζει περισσότερο στους ηλικιωμένους. Στο καθιστικό: Αυτός ο χώρος μπορεί να περιλαμβάνει πολλά χρώματα, σχέδια και αποχρώσεις, και να υπάρχουν στοιχεία που να δίνουν ζωντάνια ώστε να ενθαρρύνεται η συναναστροφή. Τα ιδανικά χρώματα είναι κίτρινο, καμηλό, μπλε και πράσινο. Στο γραφείο: Εδώ χρειάζεστε μια ατμόσφαιρα περισυλλογής και αυτό εξαρτάται από τη δραστηριότητα και τα ενδιαφέροντα σας. Αν ασχολείστε με διανοητική εργασία, το ιδανικό χρώμα είναι οι αποχρώσεις του καφέ και του μπεζ, ενώ για μια πιο ανάλαφρη δραστηριότητα μπορείτε να προτιμήστε το ροζ, το απαλό πράσινο ή το γαλάζιο.

Στην τραπεζαρία: Σε αυτόν το χώρο χρειάζεστε χρώματα που να ευνοούν τη διατροφή και την επικοινωνία στο τραπέζι. Αποφύγετε το μαύρο και το λευκό, εκτός αν κάνετε δίαιτα, γιατί μειώνουν την όρεξη. Προτιμήστε τα φωτεινά, ανοικτά χρώματα. Στο μπάνιο: Σε αυτόν το χώρο μπορείτε να επιλέξετε το μαύρο ή το λευκό που θα τονίσετε με αξεσουάρ σε ζωηρά χρώματα. Αν προτιμάτε κάτι πιο ανοιχτόχρωμο, το ροζ και τα παστέλ χρώματα ταιριάζουν επίσης, όπως και το ανοικτό γκρίζο. ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΒΑΦΗΣ ΜΕ ΤΕΧΝΟΤΡΟΠΙΕΣ http://users.lak.sch.gr/babaroutsoup/pareababa/freetime/ftiaxno.htm#ΓΕΝΙΚΑ_ΠΕΡΙ_ΒΑΦΗΣ_ΜΕ_ΤΕΧΝΟΤΡΟΠΙΕΣ Ένα χρωματικό lifting για το σπίτι σας http://www.vita.gr/html/ent/242/ent.10242.asp Χρώμα βαφής για εξοικονόμηση ενέργειας http://www.otherside.gr/2009/07/xrwma-vafis-gia-eksoikonomisi-energeias/ Σπίτι: Οικολογικό βάψιµο http://www.vita.gr/html/ent/273/ent.7273.asp ΧΡΩΜΑ & ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ http://users.lak.sch.gr/babaroutsoup/oikoik/clothes%20shoes/xroma.htm

ψ Ψιλή Κυριότητα Είναι η κατοχή ενός ακινήτου απο κάποιον, ο οποίος δεν έχει δικαίωμα να χρησιμοποιεί και να κερδίζει από το ακίνητο. Ως συνέπεια δεν φορολογείται για εισοδήματα τα οποία παράγονται από το ακίνητο.

ω δεν υπάρχει λέξη από 7/4/09 Η ιστοσελίδα αυτή είναι τμήμα του οικοχώρου " ΚΑΤΟΙΚΙΑ" http://users.lak.sch.gr/babaroutsoup/oikoik/katoikia/oikolexiko.htm