Analiza e Treguesve Sociale Sipas Qarqeve

ANEKS III/2

Analiza e Treguesve Sociale Sipas Qarqeve

2

Pasqyra e Lëndës

A. Analizë Krahasimore për Shërbimet ................................................................... 3

1. Kuadri i përgjithshëm, rolet e institucioneve përgjegjëse ....................................... 3

2. Sfida dhe përgjegjesi .......................................................................................................... 5

3. Analizë e konteksit social ................................................................................................. 6

3.1 Demografia .................................................................................................................................. 6

3.2 Varfëria ......................................................................................................................................... 6

3.3 Personat me aftësi të kufizuar.......................................................................................... 12

3.4 Grupet etnike ........................................................................................................................... 12

3.5 Emigrantët e kthyer .............................................................................................................. 13

4. Shëndetësia .........................................................................................................................15

5. Konkluzione ........................................................................................................................18

B. Profile të Shkurtra Sociale të Qarqeve ................................................................ 20

1. Qarku i Tiranës.......................................................................................................................21

2. Qarku i Shkodrës ...................................................................................................................24

3. Qarku i Lezhës ........................................................................................................................27

4. Qarku i Kukësit.......................................................................................................................30

5. Qarku i Korces ........................................................................................................................33

6. Qarku i Gjirokastrës .............................................................................................................36

7. Qarku i Fierit ...........................................................................................................................39

8. Qarku i Elbasanit ...................................................................................................................42

9. Qarku I Durrësit .....................................................................................................................45

10. Qarku I Dibrës ......................................................................................................................48

11. Qarku I Beratit .....................................................................................................................51

12. Qarku i Vlorës ......................................................................................................................54

C. Anekse ............................................................................................................................. 57

1. Shërbimet Sociale në Nivel Kombëtar sipas kategorisë së shërbimeve ............57

2. Treguesit e varfërisë ............................................................................................................57

3. Varfëria sipas zonave ...........................................................................................................58

4. Varfëria, NE, GINI dhe Papunësia .....................................................................................58

5. Popullsia (meshkuj, femra, grupmoshat dhe PAK) sipas qarqeve ......................59

6. Konsumi sipas qarqeve .......................................................................................................59

3

A. Analizë Krahasimore për Shërbimet

1. Kuadri i përgjithshëm, rolet e institucioneve përgjegjëse

Politikat dhe legjislacioni shqiptar në fushën e mbrojtjes sociale pasqyrojnë parimet

e Kushtetutës të Republikës së Shqipërisë dhe konventat e të drejtave të njeriut dhe të

drejtave të fëmijëve.

Pushteti qendror përgjigjet për hartimin e politikave dhe monitorimin e zbatimit të

tyre, duke përfshirë mekanizmat e mbikqyrjes për të gjitha rastet e abuzimit. Pushteti

qendror përgjigjet për licensimin e ofruesëve të shërbimit social dhe përkufizon

standardet dhe kriteret sipas të cilave do të ofrohen këto shërbime. Ndihma

ekonomike dhe përfitime të tjera në “cash” financohen përmes buxhetit të shtetit, por

u transferohen përfituesëve përmes njësive të pushtetit vendor. Gjithashtu, pushteti

qendror financon disa shërbime sociale, kryesisht institucione rezidenciale, në mënyrë

të drejtpërdrejtë, përveç shërbimeve që financohen nga pushtetet vendore dhe

organizatat joqeveritare. Gjithashtu pushteti qendror harton politikat, legjislacionin

dhe ndërton mekanizmat e duhur që lidhen me raportimin e rasteve të abuzimit.

Autoritetet vendore parashikohet të reflektojnë objektivat e legjislacionit për

mbrojtjen sociale, si edhe politikat dhe procedurat përkatëse në strategjitë, programet

dhe buxhetet e tyre lokale. Ato përgjigjen për ngritjen e strukturave përkatëse të

shërbimit social dhe përgjigjen për ofrimin e shërbimeve për banorët e tyre. Pushtetet

vendore miratojnë listën e personave që duhet të përfitojnë nga subvencionet në

“cash”, në përputhje me kritere të përcaktuara në nivel qendror, si edhe identifikojnë

personat që kanë nevojë për shërbime sociale dhe kujdes, duke planifikuar në kohë

për nevojat e tyre dhe duke vijuar me kërkesat për fondet. Legjislacioni bën të mundur

bashkëpunimin midis bashkive të ndryshme.

Këshillat e qarqeve përgjigjen për koordinimin, vlerësimin e nevojave dhe

planifikimin e shërbimit social në territoret e tyre, bazuar tek të dhënat dhe kërkesat

që u vijnë atyre nga pushtetet vendore në përbërje të tyre. Përfshirja dhe angazhimi i

këshillave të qarqeve në iniciativat për vlerësim dhe planifikim, deri më tash, ka qenë

shumë i kufizuar në të gjithë vendin. Burimet e akorduara për funksionet e vlerësimit

dhe planifikimit mbeten shumë të kufizuara. Në pjesën dërmuese të rasteve,

funksionet e planifikimit social kryhen nga personeli i Drejtorisë së Planfikimit dhe

Zhvillimit Rajonal. çështjet që kanë të bëjnë me mbrojtjen sociale përgjithësisht nuk

janë prioritare për politikë-bërësit në nivel qarku, për shkak të kompetencave direkte

dhe/ose buxheteve përkatëse në këshillin e qarkut.

Planfikimi social në nivel qarku aktualisht po përballet me një numër sfidash: nuk po

i kushtohet vëmendja e duhur faktit që këshillat e qarqeve të pajisen me të dhënat e

duhura, në kohë dhe të sakta; të dhënat që ekzistojnë rrallëherë janë të analizuara

mirë; koordinimi me aktorët e tjerë, në veçanti me pushtetet vendore dhe organizatat

joqeveritare rezulon i pabarabartë dhe me mungesë fokusi; dhe politikë-bërësit në

nivel qarku u kushtojnë pak vëmendje çështjeve sociale. Komisionet për vlerësimin

dhe planifikimin e nevojave (KVNPSh) janë ngritur, sipas kërkesave të ligjit (së paku

formalisht) në të gjitha qarqet dhe të gjithë institucionet e përcaktuara marrin pjesë në

4

mbledhjet/takimet e tyre. Megjithatë, në shumicën dërmuese të rasteve, komisionet

KVNPSh nuk kanë qenë plotësisht funksionalë dhe mbledhjet e tyre nuk i plotësojnë

funksionet thelbësore për të cilat organizohen.

Qarqet punojnë në fushën e ndërhyrjeve sociale nëpërmjet “Komitetit për Vlerësimin

dhe Planifikimin e nevojave” dhe “Departamentin e ndihmës dhe shërbimeve

shoqërore”. Ato kryejnë funksionin e koordinimit, mbledhjen e të dhënave dhe atë të

planifikimit të ndërhyrjeve sociale. Nga ana tjetër, bashkitë dhe komunat veprojnë në

fushën e ndërhyrjeve sociale, kryesisht me shpërndarjen e ndihmës ekonomike.

Shpërndarja e shërbimeve sociale tregon se ka një përqëndrim të tyre në zonat

qëndrore dhe perëndimore të vendit. Në kontrast, zonat lindore dhe veri-lindore

megjithë nevojën më të madhe për shërbime sociale mbeten të pambuluara. Shërbimet

më të shumta janë në qytetet e mëdha si Tirana, Durrësi, Shkodra, Korça dhe

Elbasani. Ndërkohë që ka qytete ku këto shërbime mungojnë plotësisht si Delvina,

Përmet, Patos, Erseka, Kruja.

Nga pikëpamja e llojit të shërbimit, shpërndarja e tyre është e parregullt. Rreth 60%

e shërbimeve të kujdesit social fokusohen për fëmijët. Nga pikëpamja e ndarjes

urbane dhe rurale, rreth 90 përqind e shërbimeve janë të përqëndruara në zonat

urbane. Për më tepër, 75% e shërbimeve ndodhet në zonat perëndimore dhe qëndrore

të vendit. Numri i shërbimeve të financuara nga njësitë vendore është shumë i

kufizuar dhe financimi i tyre vjen kryesisht nga donatorët dhe qeveria qëndrore. Ka

pasur përpjekje për financime të qendrave ditore për moshën e tretë nga disa bashki si

Tirana, Kukësi Shkodra, Vlora dhe Korça por këto janë shumë të pamjaftueshme.

Sistemi i centralizuar aktualisht në Shqipëri, ofron ndërhyrje sociale që synojnë

kryesisht në “ratifikimin e dëmit” jo atë të promovimit në përfshirjen aktive. Për më

tepër ka një shkallë paralelizmi në sistem. Institucionet e kujdesit social u

decentralizuan në 2006 ndonëse financimi dhe varësia operacionale është nën

qeverinë qëndore. Disa njësi të mëdha vendore dhe dy këshilla qarku (Elbasan,

Gjirokaster) kanë themeluar dhe operojnë shërbimet e tyre.

Reforma territoriale ofron një mundësi positive për planifikimin social lokal në një

shkallë më të gjerë si edhe me role dhe përgjegjësi të qarta. Nëse qarku do të mbetet

qoftë dhe me numra të reduktuar, reforma duhet të artikulojë qartë misionin e qarkut

në përgjithësi dhe rolin e tyre social në vecanti. Roli i tyre duhet riparë tërësisht

sidomos në lidhje me vlerësimin e nevojave dhe planifikimin e shërbimeve sociale

ashtu dhe me pergatitjen e tyre për të ofruar shërbime të specializuara të cilat

mundësohen vetëm në shkallë të gjerë.

Njësitë më të mëdha të pushtetit vendor kanë ngritur dhe financojnë vetë shërbimet

sociale. Strukturat rajonale, në mënyrën si janë të formatuara aktualisht nuk kanë fuqi

të krijojnë fonde nga burimet e tyre. Ndaj rrjedhimisht ato nuk kanë buxhete të

mjaftueshme për të realizuar analiza të hollësishme të nevojave, për të përpiluar plane

koherente, dhe as shërbime mbështetëse të tyret, apo në emër të njësive të pushtetit

vendor në përbërje të tyre. Burimet e jashtme të financimit janë gjithashtu të rralla:

5

buxheti për mbrojtjen sociale i pushtetit qendor dominohet nga programi i ndihmës

ekonomike (pagesat në cash), ndërsa fondet për shërbimin social janë të kufizuara tek

financimi i shërbimeve rezidenciale në kurriz të shërbimeve me bazë komunitare dhe

familjeje. shërbimet e reja novatore zakonisht krijohen me fondet e donatorëve dhe

shpesh nuk kanë qendrueshmëri.

2. Sfida dhe përgjegjesi

Në kuadër të prioriteteve të politikave të mbrojtes sociale, decentralizimi i shërbimeve

shoqerore dhe de-institucionalizimi janë procese kryesore të reformimit të sherbimeve

sociale. Decentralizimi dhe deinstitucionalizimi u parapri një kornizë ligjore për llojet

e shërbimeve, përfituesit, organizimin dhe administrimin e tyre dhe ndarjen e

kompetencave midis nivelit qendror dhe pushtetit vendor. Decentralizimi si proces i

transferimit të institucioneve rezidenciale të shërbimeve sociale publike në

administrim të njesive vendore u realizua gjatë vitit 2006-2007. Megjithatë sistemi i

ndërhyrjeve sociale në Shqipëri është i centralizuar. Planifikimi i masave dhe

disbursimi i fondeve bëhet nga Ministria e Mirëqënies Sociale dhe Rinisë, e cila

operon nëpërmjet institucionit shtetëror “Shërbimi Social Shtetëror" për të zbatuar

legjislacionin e politikave sociale dhe atë të ndihmës ekonomike.

Zhvillimi i politikave të shërbimeve sociale duhet të ecë paralelisht me procesin e

decentralizimit. Decentralizimi financiar dhe aftësia e njësive vendore për të

formuluar dhe zbatuar politika rajonale si edhe bashkëpunimi i këtyre të fundit me

shoqërinë civile janë disa prej sfidave që duhet të adresohen. Qeveria qëndrore duhet

të mbështesë dhe orientojë aktorët rajonalë dhe lokalë për rolet e tyre të reja të

planifikimit, ofrimit dhe menaxhimit të shërbimeve sociale duke u vënë në

dispozicion mjetet e duhura të vlerësimit të nevojave, duke planifikuar për

decentralizimin e shërbimeve sociale dhe monitorimin e stratregjive në nivel lokal.

Roli i strukturave rajonale duhet të shkojë përtej koordinimit dhe harmonizimit. Ato

duhet të jenë të pregatitur për të mbështetiur dhe inkurajuar rolin e administratorëve

lokalë në aktivitetin e tyre. Në mënyrë të vecantë, vëmendje duhet t’I kushtohet

shërbimeve në zonat e thella, ndërkohë qeë instrumentat financiare dhe teknikë duhet

të zhvillohen së bashku me ndërtimin e kapaciteteve.

6

3. Analizë e konteksit social

Tabloja sociale ekonomike e Shqipërisë shpalos karakteristika të ndryshme dhe

shpeshherë të veçanta e që vlejnë të analizohen nga pikëpamja e zhvillimit rajonal por

edhe nga këndvështrimi i shërbimeve publike dhe përfituesve të tyre. Një sërë

treguesish përdoren për të nxjerrë në pah veçoritë rajonale të vendit me qëllim

analizën e fenomeneve të ndryshme të cilat mund të adresohen nëpërmjet reformave

sektoriale por edhe më gjerë.

3.1 Demografia

Popullsia e Shqipërisë ka shënuar rënië që nga Censusi i vitit 2001 gjë që është

shoqëruar dhe një rikonfigurim të gjëndjes ekonomike e sociale të familjeve

shqiptare. Për herë të parë, popullsia që jeton në zonën urbane e ka tejkaluar numrin e

popullsisë që jeton në zonën rurale. Sipas INSTAT, popullsia banuese në zonën

urbane është 53,5% dhe 46,5% e popullsisë jeton në zonën rurale.

Mosha mesatare e popullsisë në Shqipëri ka shënuar rritje. Sipas Census 2011, mosha

mesatare është 35,3 vjeç në krahasim me 30,6 në vitin 2001. Ndonëse ende me në

moshë mesatare të re, rritja nënvizon disa problematika të reja të cilat mund të merren

në konsideratë për analiza social ekonomike. Për shembull, treguesi i moshës së

vjetër, (raporti i popullsisë mbi 65 vjeç ndaj popullsisë gjithsej) është rritur nga 8% në

2001 në 11% në 2011. Gjithashtu, treguesi i zëvendësimit, (raporti i popullsisë nën 15

vjeç ndaj popullsisë gjithsej), është ulur nga 29.0% në 2001 në 21% në 2011. Të tre

këta tregues që raportohen mbi të dhënat e INSTAT nxjerrin përfundimin e

rëndësishëm që popullsia në Shqipëri ka filluar të mplaket.

3.2 Varfëria

Ndërsa në vitin 2002, varfëria në Shqipëri shënonte 25.4%, pas një rënie të

vazhdueshme deri në vitin 2008 (12.4%) ajo pësoi rritje në vitin 2012 në 14.3%. Po

në vitin 2012, varfëria ekstreme u rrit në 2.2% nga1.2% që ishte në vititn 2008. Me

gjithë progresin që Shqipëria ka shënuar në rënien e varfërisë, tendencat e fundit

ekonomike si edhe pasojat e krizës globale financiare janë ato që kanë çuar në rritjen

e varfërisë. Ajo çka është interesante të nënvizohet është fakti që rritja e varfërisë, në

dallim nga më parë, ka një karakter urban. Varfëria në zonat urbane sipas LSMS u rrit

nga 10.1% in 2008 në 13.6% në 2012, ndërsa varfëria rurale u rrit nga 14.6% në

15.3%. Si rrjedhojë, demografia e të varfërve është normale që të ketë ndryshuar si

pasojë e rritjes së popullsisë urbane që ka rënë në varfëri.

7

Për më tepër kanë ndryshuar dhe komponentët e konsumit. Ashtu siç mund të pritet,

rritja e varfërisë ka çuar një një rritje të konsumit të ushqimit dhe shërbimeve utilitare

në kurriz të arsimit dhe konsumit të mallrave dhe artikujve jo-ushqimorë. Kjo tregon

se mundësitë e njerëve, përtej nevojave ushqimore dhe utilitare, janë të kufizuara.

Tregues të tjerë gjithashtu, si hendeku dhe ashpërsia e varfërisë duket të jenë

përkeqësuar.

Një vështrim më i detajuar nxjerr në pah se varfëria është më e lartë se mesatarja

kombëtare në qarqet e Durrësit, Fierit, Kukësit, Lezhës dhe Shkodrës me Kukësin që

kap nivelin më të lartë me 21.8%. Qarqet e Gjirokastrës, Elbasanit, Vlorës dhe Korçës

dhe ato të Beratit dhe Dibrës janë më pak të varfërat.

KOEFICIENTI I PABARAZISË (GINI)

Një element tjetër që pasuron analizën e varfërisë në Shqipëri dhe karakteristikave

rajonale është dhe koefiçenti Gini që mat pabarazinë si një koncept që i aplikohet të

gjithë popullsisë. Shifrat të nxjerra mbi bazën e LSMS 2012 tregojnë se pabarazia

është disi më e lartë në qarqet e Tiranës, Shkodrës dhe Lezhës ndërsa në nivel

kombëtar koefiçenti qëndron në vlerën 25.91. Shifrat e nxjerra nuk paraqesin ndonjë

situatë alarmante pasi vlera nuk është ndër më të lartët në botë dhe ne Evropë. Për më

tepër, vlera është më pak se mesatarja e EU-28 që raportohet të jetë 30.6 e që mund të

japë idenë që pabarazia në Shqipëri nuk është ndonjë problem i madh. Sidomos po të

shihen matjet e mëparshme të Ginit në Shqipëri mund të nxirret përfundimi që

pabarazia në Shqipëri ka pasur përmirësime të ndjeshme. Në 1998, Gini ishte 43

ndërsa në 2005 raportohej të ishte 28 ku diferencat urbane dhe rurale nuk ishin shumë

të ndjeshme.

Me këto konsiderata, një shpjegim i vërfërisë në Shqipëri është i nevojshëm.

Paqartësia në lidhje me koefiçentin Gini rrjedh nga fakti që matja në Shqpëri bëhet

spas një vlerësimi të shpërndarjes së të ardhurave nëpërmjet niveleve të konsumit.

Gini i vitit 1998 u llogarit mbi bazën e të ardhurave e që portretizon një tabllo pak më

afër realitetit. E njëjta metodikë vlen dhe për llogaritjen e varfërisë që në Shqipëri

llogaritet mbi bazën e konsumit – ndryshe nga sa llogaritet në BE. Nga ana tjetër,

ndonëse shifrat e varfërisë janë tregues të fenomenit në Shqipëri sidomos duke u parë

dhe nga pikëpamja kohore (2002 – 2012) një nivel varfërie prej 1.25 USD dita është

disi joreal për ambiciet dhe aspiratat e Shqipërisë. Në Bashkimin Evropian varfëria

matet duke pasur si bazë mesataren e të ardhurave dhe ata që bien më poshtë se 60% i

kësaj mesatareje konsiderohen si rrezik varfërie. Nësë kjo qasje do të përdorej në

Shqipëri, tabloja e varfërisë do të ishte krejtësisht ndryshe dhe jo kaq pozitive.

Gjithësesi, ky diskutim shkon përtej qëllimit të kësaj analize dhe shifrat e varfërisë

sipas konsumit ofrojnë një bazë krahasimore ndër-rajonale në Shqipëri.

8

Kjo vërtetohet më së miri nga analiza e konsumit për familje si edhe për frymë në

familje. Ndryshimet siç shihen nuk janë aspak të theksuara për familjet. Ato bëhen

diçka më të theksuara kur krahasohen për frymë.

Figura 1: Konsumi familiar dhe për frymë

Burimi: LSMS 2012, përllogaritje ISB

NEVOJAT BAZË TË PAPËRMBUSHURA

Një aspekt tjetër që hedh dritë mbi deprivimin dhe pabarazitë që mund të shkojnë

përtej atyre që shihen nga dimensioni monetar është ai i nevojave bazë të

papërmbushura (NBP). Ky është një tregues që ka disa komponentë e që mund të

shpalosin një sërë problematikash që lidhen me psh me pamjaftueshmërinë e

furnizimit me ujë dhe shërbime sanitare, strehim jo i përshtatshëm dhe arsimin e

pamjaftueshëm të kryefamilarëve. Këto aspekte mund të kenë efekte mbi shëndetin,

por dhe mbi aftësitë fitimprurëse dhe mbi kapitalin njerëzor. Në mënyrë të veçantë,

mund të kenë efekte mbi arsimin e fëmijëve e që për Shqipërinë është një tregues

shumë i rëndësishëm.

Treguesi NBP për Shqipërinë në vitin 2012 nxjerr një tablo më pozitive po të

krahasohet me varfërinë monetare. Kështu sipas të dhënave të LSMS, vetëm 8.4% e

familjeve shqiptare konsiderohen si NBP të varfëra krahasuar me 14.3% që cilësohen

si të varfëra nga konsumi. Ky diferencim del në pah edhe në këndvështrimin urban

dhe rural. Në zonat urbane NBP rezulton 5.7% dhe në ato rurale 11.6% që

respektivsht krahasohen me 13.6% dhe 15.3% sipas varfërisë monetare. Përmirësimi i

kushteve të jetesës mund të jetë një arsye e performancës së mirë të këtij treguesi.

0

100000

200000

300000

400000

500000

600000

Konsumi familiar(leke te vjetra)

Konsumi familiarpwr frymw (lekete vjetra)

9

Tabela 1: Nevojat bazë të papërmbushura sipas zonave urbane dhe rurale

Urban Rural Total

Ujë dhe higjenë e papërshtatshme 0.5 9.4 4.6

Strehim i papërshtatshëm 4.3 9.6 6.7

Furnizim i pamjaftueshëm me energji 2.0 1.1 1.6

Mbipopulim (3+ vetë/dhomë) 6.1 5.9 6.1

Arsimi (kryefamiliar me shkollë fillore ose jo) 42.5 70.2 55.2

Jo të varfër (një ose asnjë NBP) 92.8 83.6 88.5

Të varfër (dy ose më shumë NBP) 5.7 11.6 8.4

Të varfër ekstremë (tre ose më shumë NBP) 1.4 4.8 3.0

Burimi: LSMS, 2012

Në një përpjekje për ta rajonalizuar këtë tregues sipas ndarjes që LSMS i bën Shqipërisë,

Tirana rezulton me treguesin më të ulët shumë më poshtë mesatares kombëtare prej 8.4%.

Urbanizimi i Tiranës dhe infrastruktura më e mirë e shërbimeve bëjnë të mundur një rezultat

të tillë. Tabela e mëposhtme shpreh rezultatin e këtij treguesi sipas ndarjes që LSMS i bën

Shqipërisë.

Tabela 2: Nevojat bazë të papërmbushura sipas rajoneve të LSMS

Qëndror Bregdetar Malor Tirana Qytet Total

Ujë dhe higjenë e papërshtatshme 5.6 5.0 7.7 0.1 4.6

Strehim i papërshtatshëm 8.4 5.9 10.2 2.5 6.7

Furnizim i pamjaftueshëm me energji 1.3 0.5 0.3 4.9 1.6

Mbipopulim (3+ vetë/dhomë) 6.6 6.8 5.8 3.4 6.1

Arsimi (kryefamiliar me shkollë fillore

ose jo)

60.7 58.9 61.2 33.8 55.2

Jo të varfër (një ose asnjë NBP) 86.5 88.9 85.9 94.1 88.5

Të varfër (dy ose më shumë NBP) 10.0 8.3 9.9 4.4 8.4

Të varfër ekstremë (tre ose më shumë

NBP)

3.5 2.8 4.1 1.5 3.0

Burimi: LSMS, 2012.

10

Nga ana tjerër, sipas ndarjes administrative të Shqipërisë, NBP shpalos një tendencë

të njëjtë me varfërinë sipas konsumit. Kuksi, Korça, Lezha, Elbasani dhe Fieri janë

ndër qarqet më të varfër nga pikëpamja e NBP. Kryesisht shkaku qëndron te niveli

arsimor i kryefamiliarit e që mund të jetë si pasojë e tranzicionit të gjatë që po kalon

Shqipëria. Ndër të tjera, qarqet e Kuksit dhe Lezhës kanë përgjithësisht

infrastrukturën më të pa zhvilluar dhe kushtet ekonomike më të pafavorshme dhe

mundësitë më të pakta në Shqipëri.

Tabela 3: Nevojat bazë të papërmbushura sipas qarqeve

Burimi: LSMS, 2012.

NDIHMA EKONOMIKE

Duke analizuar në vetvete treguesin e shpërndarjes së ndihmës ekonomike, numri

mesatar i familjeve që përfituan ndihmë ekonomike gjatë tremujorit të tretë të vitit

2013 u rrit me rreth 0,6 % krahasuar me tremujorin e dytë 2013. Përfitues të ndihmës

ekonomike janë 106.476 familje nga të cilat 73.169 familje me ndihmë ekonomike të

pjesshme dhe 33.307 me ndihmë ekonomike të plotë. Qarqet Shkodër, Dibër dhe

Elbasan kanë numrin më të madh mesatar të familjeve që trajtohen me ndihmë

ekonomike. Familjet me nga katër pjesëtarë përbëjnë pjesën më të madhe të familjeve

që trajtohen me këtë ndihmë.

Nësë shifrat e varfërisë përballen me ato të shpërndarjes së ndihmës ekomomike,

vërehen disa mospërputhje. Rajonet më të vafëra normalisht do të karakterizoheshin

gjithashtu dhe nga shifra të larta të përfituesve të ndihmës ekonomike. Por kjo nuk

ndodh në qarqet e Durrësit (1.3%), Fierit (4.3%) të cilat kanë nivele të larta të

varfërisë dhe dhe Dibrës (14.4%) e Elbasanit (13.7%) që nga ana tjetër kanë nivele të

ulëta të varfërisë por shifra të larta të përfitimit të ndihmës ekonomike.

Berat Diber Durres Elbasan Fier Gjirokaster Korce Kukes Lezhe Shkoder Tirane Vlore Total

Ujë dhe higjenë e papërshtatshme 4.1 1.3 3.9 10.3 6.9 5.2 5.6 14.3 5.3 2.7 2.0 1.4 4.6

Strehim i papërshtatshëm 8.1 8.2 6.3 9.9 6.1 9.2 10.7 14.0 7.8 7.1 3.3 4.9 6.7

Furnizim i pamjaftueshëm me energji 0.0 0.5 0.5 0.4 0.0 0.0 0.1 0.0 0.1 0.1 5.1 1.5 1.6

Mbipopulim (3+ vetë/dhomë) 5.2 4.1 6.1 5.0 7.2 4.6 5.9 8.4 8.1 10.5 4.7 5.6 6.1

Arsimi(kryefamijar me/pa arsim fillor) 69.4 58.5 59.8 63.9 59.3 48.8 62.5 59.8 65.8 62.0 40.0 53.8 55.2

Të varfër (dy ose më shumë NBP) 87.5 92.3 90.0 83.6 86.0 89.8 83.9 80.2 85.6 88.3 92.6 92.4 88.5

Të varfër (dy ose më shumë NBP) 9.8 5.4 6.4 11.7 10.6 7.0 12.8 13.0 12.7 8.2 5.5 6.2 8.4

Të varfër ekstremë (3/> NBP) 2.7 2.3 3.6 4.7 3.4 3.2 3.3 6.8 1.7 3.6 1.9 1.4 3.0

11

Figura 2: Familjet në ndihmë ekonomike sipas qarqeve

Burimi: INSTAT dhe MMSR

PAPUNËSIA

Duke konsideruar të dhënat administrative për numrin e punëkërkuesve të papunë

krijohet dhë një e dimension tjetër për analizën sipas qarqeve e që nxjerr në pah

mundësitë për punësim dhe potencialin ekonomik të tyre. Ndonëse më saktë do ishte

krahasimi në përqindje me popullsinë aktivë, figura e mëposhtme tregon pak a shumë

tendencat rajonale që janë në sinkron me treguesit e tjerë. Duke shtuar këtu dhe

pagesën e papunësisë të cilën e përfitojnë vetëm rreth 5% e punëkërkuesve të papunë,

sfida e një zhvillimi të njëtrajtshëm dhe që nuk krijon xhepa pabarazie sociale dhe

ekonomike bëhet edhe me akute.

Figura 3: Pagesa e papunësisë

INSTAT, Buletini statistikor 3 mujor, III-2013, shifra mesatare vjetore ne baze te 3 tremujoreve te pare te vitit 2013

14.50%

14.40%

13.70%

13.50% 12.30%

10.00%

7.10%

4.30% 4.30%

2.80% 1.90% 1.30% Shkoder

Diber

Elbasan

Tirane

Kukes

Korce

Lezhe

Berat

Fier

Gjirokaster

0

5000

10000

15000

20000

25000

PuPA

Te papune terigjistruar qeperfitojne pagesepapunesie

12

3.3 Personat me aftësi të kufizuar

Duke analizuar të dhënat e censusit nga pikëpamja shëndetësore, një nga elementët më të

rëndësishëm që deri më tani nuk ka qenë pjesë e analizave mbi baza empirike është aftësia e

kufizuar. Për herë të parë kemi në Shqipëri një shifër totale të vetë-deklaruarve si persona me

aftësi të kufizuar – 137,435 persona mbi 15 vjeç ose 6.2% e popullsisë. Shifra përfshin

kufizimin mbi bazë të funksionimit dhe shumica deklarohen se kanë vuajtur nga aftësia e

kufizuar në ecje dhe në shikim. Për t’u theksuar gjithashtu është dhe fakti që gratë kanë një

prevalencë më të madhe në krahasim me burrat. Nga këndvështrimi rajonal, prevalencën më

të lartë të aftësisë së kufizuar e ka Gjirokastra me 8,0%. Duke qenë se ka një korrelacion të

fortë midis aftësisë së kufizuar dhe moshës (sidomos pas moshës 50 vjec) Gjirokastra veçohet

për shkak të numrit të madh të popullsisë mbi moshën 65 vjec. Në kontrast, prevalenca më e

ulët e aftësisë së kufizuar vihet re në qarkun e Tiranës, me 4,8% të popullsisë mbi 15 vjeç.

Një tregues që vlen për t’u përmendur e që shpreh qartë pozicionin e tyrë të disfavorshëm në

shoqëri, është niveli arsimor i personave me aftësi të kufizuar. Të dhënat e censusit tregojnë

se 55,6% e popullsisë 15 vjeç e lart me aftësi të kufizuar kanë përfunduar arsimin bazë dhe

vetëm 3,3% janë me arsim të lartë dhe pasuniversitar, ndërsa 24,3% nuk e kanë ndjekur

asnjëherë shkollën.

3.4 Grupet etnike

Një nga elementët kyç që me gjithë ngarkesat politike është i rëndësishëm nga

pikëpamja se si shteti shqiptar merr përsipër detyrimet e veta demokratike është dhe

shërbimet publike për minoritetet apo njerëzit me përkatësi të ndryshme etnike dhe

kulturore. Të dhënat e censusit 2011 japin një tablo – ndonëse jo të plotë por orientuese

gjithësesi për përkatësine dhe vendndodhjen e tyre sipas qarqeve. Minoriteti grek del ai

më i madh në Shqipëri me mbi 24 mijë banorë e me praninë më të madhe në qarqet e

Vlorës, Gjirokastrës, Korcës dhe Tiranës. Komuniteti Rom – gjerësisht i konsideruar si i

pafavorizuar në Shqipëri me rreth 8,300 persona të vetë-deklaruar është kryesisht i

përqëndruar në qarqet e Tiranës, Fierit, Elbasanit dhe Korcës. Ndërsa komuniteti

Egjyptian gjëndet më së shumti në qarqet e Tiranës, Korcës, Shkodrës dhe Elbasanit. Të

dhënat e censusit mund të konsiderohen deri diku të mangëta nga këndvështrimi i

minoriteteve për arsye të numrit shumë të madh të atyre që nuk kanë pranuar të

prononcohen apo që kanë dhënë përgjigje të pavlefshme – rreth 435 mijë persona.

13

Tabela 4: Grupet etnike sipas qarqeve

Përkatësia

etnike dhe

kulturore

Berat Diber Durres Elbasan Fier Gjirokaster Korce Kukes Lezhe Shkoder Tirane Vlore

Total 141,944 137,047 262,785 295,827 310,331 72,176 220,357 85,292 134,027 215,347 749,365 175,640

Shqiptare 119,159 124,897 204,483 253,170 241,163 56,193 176,719 71,906 116,469 197,357 630,203 120,637

Greke 180 20 476 180 332 5,363 2,923 9 41 44 2,596 12,079

Maqedonase 13 19 189 94 18 1 3,922 725 9 2 513 7

Malazeze 1 0 12 10 5 1 2 0 8 282 44 1

Arumune 670 28 129 747 1,553 688 2,677 7 15 20 856 876

Rome 202 92 940 1,064 1,640 91 1,005 45 187 382 2,371 282

Egjiptiane 108 97 45 433 75 21 847 3 240 694 790 15

Tjeter 36 13 755 149 171 56 84 83 18 182 1,042 55

Nuk pergjigjet 20,427 10,722 50,702 35,810 61,131 8,729 29,495 11,614 15,319 13,665 95,071 38,253

E pavlefshme 1,148 1,159 5,054 4,170 4,243 1,033 2,683 900 1,721 2,719 15,879 3,435

Burimi: Census 2011, INSTAT

3.5 Emigrantët e kthyer

Një fenomen që ka filluar të vihet në mënyrë më të dukshme sidomos pas vitit 2008

është ai i kthimit të emigrantëve si pasojë e krizës ekonomike që ka goditur vendet

fqinjë sidomos Greqinë dhe Italinë. Për periudhën 2009 – 2011 rezultojnë të kthyer

73,231 persona prej të cilëve shumica janë meshkuj (50,311). Mosha prevalente e të

kthyerve është 25 – 34 vjeç me një total prej 22,361 persona ku sërish meshkujt

përbëjnë shumicën absolute me 16,694 persona. Fluksi më i madh i kthimit shënohet në

qytetet e mëdha si Tiranë, Fier e Vlorë. Për t’u shënuar është edhe numri i

konsiderueshëm i të kthyerve që janë të moshës nën 15 vjeç ashtu dhe të atyre me

moshën mbi 55 vjeç. Këto të dhëna nxjerrin në pah dhe një problematikë të re sociale që

ka të bëjë me ri-integrimin e tyre në vend sipas specifikave të grup-moshës. Fakti është

që ka tashmë një presion mbi zyrat e punës ku vetëm në vitin 2013 u regjistruan si

punëkërkues të papunë mbi 2,000 emigrantë të kthyer. Arsimimi i fëmijëve, njohja e

kualifikimeve dhe eksperiencës, shërbimet e mbrojtes sociale si edhe ato të nxitjes së

sipërmarrjes ndikohen të gjitha nga kjo tendencë e cila duhet të monitorohet në mënyrë

që strukturat mbështetëse të jentë të informuara dhe të pajisura mirë.

14

Tabela 5: Numri emigrantëve të kthyer sipas qarqeve 2009 – 2011

Gjinia dhe

grupmosha

Bera

t

Dib

er

Durr

es

Elb

asa

n

Fie

r

Gjir

okaste

r

Korc

e

Kukes

Lezhe

Shkod

er

Tira

ne

Vlo

re

2009-2011

Gjit

hsej

Total 4,074 2,486 5,999 7,665 9,691 2,370 6,682 663 3,973 4,158 16,613 8,857

Nën 15 413 189 801 912 1,120 309 815 53 601 546 2,172 1,256

15-24 742 569 847 1,474 1,698 365 975 154 593 681 2,359 1,292

25-34 1,253 1,014 1,834 2,412 2,994 588 1,877 312 1,315 1,222 5,344 2,196

35-44 723 427 1,128 1,407 1,735 351 1,030 83 737 665 3,059 1,338

45-54 503 213 607 780 1,146 293 748 37 395 361 1,543 1,154

55+ 440 74 782 680 998 464 1,237 24 332 683 2,136 1,621

Me

shkuj

Total 3,109 2,167 4,136 5,611 7,230 1,465 4,354 566 2,852 2,824 10,603 5,394

Nën 15 222 98 414 483 591 148 400 26 309 291 1,098 648

15-24 594 519 585 1,132 1,314 236 651 137 428 465 1,455 802

25-34 1,033 917 1,362 1,903 2,424 401 1,366 287 994 928 3,627 1,452

35-44 610 401 924 1,135 1,457 247 787 73 627 530 2,272 945

45-54 387 183 436 594 865 182 486 32 308 260 1,051 691

55+ 263 49 415 364 579 251 664 11 186 350 1,100 856

Fe

mra

Total 965 319 1,863 2,054 2,461 905 2,328 97 1,121 1,334 6,010 3,463

Nën 15 191 91 387 429 529 161 415 27 292 255 1,074 608

15-24 148 50 262 342 384 129 324 17 165 216 904 490

25-34 220 97 472 509 570 187 511 25 321 294 1,717 744

35-44 113 26 204 272 278 104 243 10 110 135 787 393

45-54 116 30 171 186 281 111 262 5 87 101 492 463

55+ 177 25 367 316 419 213 573 13 146 333 1,036 765

Burimi: Census 2011, INSTAT

15

4. Shëndetësia

Një nga aspektet më të rëndësishme të performancës së shërbimeve publike është

sektori shëndetësor – shpeshherë i cilësuar si problematik në Shqipëri për shkak të

sfidave të ndryshme me të cilat duhet të përballet. Por me anë të të dhënave dhe për

më tepër nëpërmjet një tabloje të plotë për disa nga treguesit kryesorë mund të kryhet

një skanim kuantitativ i performancës së sektorit të shëndetësisë për qëllime analitike.

Tabela 6: Mjekë dhe shtretër spitalesh për 10.000 banorë

Prefektura Popullsia Nr Total

Mjekësh

Nr

spitalesh

Nr shtretërish Mjekë për

10.000

banorë

Shtretër

per 10.000

banorë

Berat 140,964 172 4 378 12.2 26.8

Diber 136,630 114 3 508 8.3 37.2

Durrës 265,330 386 2 464 14.5 17.5

Elbasan 296,082 311 6 1020 10.5 34.4

Fier 310,989 332 3 668 10.7 21.5

Gjirokastër 75,172 122 3 380 16.2 50.6

Korçë 220,438 292 4 752 13.2 34.1

Kukës 85,239 76 3 372 8.9 43.6

Lezhë 135,609 155 3 319 11.4 23.5

Shkodër 217,375 225 2 653 10.4 30.0

Tiranë 763,634 1,013 7 2190 13.3 28.7

Vlorë 184,279 256 4 706 13.9 38.3

Gjithësej 2,831,741 3,454 44 8410 12.2 29.7

Burimi: INSTAT, ISSH dhe MSh

Është e qartë se kjo tablo kuantitative nuk jep asnjë informacion për cilësinë e

shërbimit dhe për më tepër për krahasueshmërinë e tij me shërbimin alternativ privat.

Megjithatë, duke i vënë të dhënat për numër mjekësh dhe shtretërish në kontekstin

prej 10,000 banorësh në mënyrë që të krijohet një bazë krahasimore, vihet re se disa

qarqe si Kuksi dhe Dibra kanë një infrastrukturë shëndetësore aspak të kënaqshme kur

konsiderohet numri i mjekëve. Kuksi dhe Dibra veçohen si më problematikët së

bashku me qarqet e Elbasanit, Fierit dhe Shkodrës. Ndërsa për sa i përket shtretërve,

është më se normale që qarqet me numrin më të madh të banorëve të jenë ato që kanë

shifrat më të ulëta. Sidoqoftë, pas një vështrimi të shpejtë me vendet e fqinje dhe ato

të BE, situata në Shqipëri lë vërtet për të dëshiruar.

16

Tabela 7: Krahasim me vendet e tjera i numrit të mjekëve dhe shtretër spitalesh për 10.000

banorë

Vendi Mjekë për 10.000

Banore

Nr Shtretërish përr

10.000 Banorë

Shqipëria 11.1 24

Bosnja dhe Herzegovina 16.9 35

Kroacia 27.2 56

Franca 33.8 66

Italia 38 35

Rumania 23.9 63

Spanja 39.6 32

Zvicra 40.8 50

Bullgaria 37.6 65

Danimarka 34.2 35

Gjermania 36.9 82

Maqedonia 26.2 46

Sllovenia 25.4 46

Suedia 38.7 27

Britania e Madhe 27.7 30

Burimi: OBSH, Statistikat Shëndetësore Botërore 2013 (te dhenat e 2012).

Shënim: të dhenat për Shqipërinë janë të vitit 2012 për mundësi krahasimi

Nga ana tjetër një tregues tjetër hedh dritë mbi aspektin e qasjes dhe afërsisë të

qendrat shëndetësore, e shprehur në distancën prej tyre si për zonat rurale dhe urbane

për çdo qark ashtu edhe për grupet e varfëra dhe jo të varfëra. Treguesit ruralë

kuptohet janë më problematikë por edhe nga këndvështrimi i grupeve – të varfërit

duken që janë më në distancë nga ky lloj shërbimi. Qarku i Gjirokastrës veçohet në të

dyja rastet me tregues të diferencuar urbanë-ruralë dhe të varfër – jo të varfër. Është

intersant dhe fakti që Gjirokasta është qarku me koefiçientin e varëisë së të

moshuarve më të lartë: popullsia 65+ vjeç ndaj popullsisë 15-64 vjeç, prej 23,8 %.

17

Tabela 8: Distanca nga shërbimi mjeksor sipas qarqeve dhe statusit të varfërisë

Prefektura Zona Distanca nga qendra

shëndetësore/mjeku më i afërt

Status

ekonomik

Distanca nga qendra

shëndetësore/mjeku më i afërt

mesatare/ në min mesatare/ në min

Berat Urbane 15 jo të varfër 13

Rurale 14 të varfër 21

Gjithësej 14 Gjithësej 14

Diber Urbane 11 jo të varfër 19



Durres Urbane 13 jo të varfër 14



Elbasan Urbane 13 jo të varfër 19



Fier Urbane 19 jo të varfër 19



Gjirokaster Urbane 13 jo të varfër 15



Korce Urbane 11 jo të varfër 14



Kukes Urbane 15 jo të varfër 19



Lezhe Urbane 23 jo të varfër 21


18


Shkoder Urbane 18 jo të varfër 18



Tirane Urbane 15 jo të varfër 16



Vlore Urbane 17 jo të varfër 18



Shqipëria 17 Shqipëria 17

Burimi: LSMS 2012, INSTAT

5. Konkluzione

E gjithë kjo tablo komplekse e situatës sociale në Shqipëri duhet të përballet me një

system efikas dhe efiçent me qëllimin për t’iu përgjigjur sa më mirë kërkesave

specifike të qytetarëve.

Shpërndarja e shërbimeve sociale tregon se ka një përqëndrim të tyre në zonat

qëndrore dhe perëndimore të vendit. Në kontrast, zonat lindore dhe veri-lindore

megjithë nevojën më të madhe për shërbime sociale mbeten të pambuluara. Shërbimet

më të shumta janë në qytetet e mëdha si Tirana, Durrësi, Shkodra, Korça dhe

Elbasani. Ndërkohë që ka qytete ku këto shërbime mungojnë plotësisht si Delvina,

Përmet, Patos, Erseka, Kruja.

Në kuadër të prioriteteve të politikave të mbrojtes sociale, decentralizimi i shërbimeve

shoqerore dhe de-institucionalizimi janë proçese kryesore të reformimit të sherbimeve

sociale. Decentralizimi dhe deinstitucionalizimi u parapri një kornizë ligjore për llojet

e shërbimeve, përfituesit, organizimin dhe administrimin e tyre dhe ndarjen e

kompetencave midis nivelit qendror dhe pushtetit vendor. Decentralizimi si proçes i

transferimit të institucioneve rezidenciale të shërbimeve sociale publike në

administrim të njesive vendore u realizua gjatë vitit 2006-2007. Megjithatë sistemi i

ndërhyrjeve sociale në Shqipëri është i centralizuar. Planifikimi i masave dhe

disbursimi i fondeve bëhet nga Ministria e Mirëqënies Sociale dhe Rinisë, e cila

operon nëpërmjet institucionit shtetëror “Shërbimi Social Shtetëror" për të zbatuar

legjislacionin e politikave sociale dhe atë të ndihmës ekonomike.

19

Zhvillimi i politikave të shërbimeve sociale duhet të ecë paralelisht me procesin e

decentralizimit. Decentralizimi financiar dhe aftësia e njësive vendore për të

formuluar dhe zbatuar politika rajonale si edhe bashkëpunimi i këtyre të fundit me

shoqërinë civile janë disa prej sfidave që duhet të adresohen. Qeveria qëndrore duhet

të mbështesë dhe orientojë aktorët rajonalë dhe lokalë për rolet e tyre të reja të

planifikimit, ofrimit dhe menaxhimit të shërbimeve sociale duke u vënë në

dispozicion mjetet e duhura të vlerësimit të nevojave, duke planifikuar për

decentralizimin e shërbimeve sociale dhe monitorimin e stratregjive në nivel lokal.

20

B. Profile të Shkurtra Sociale të Qarqeve

21

1. Qarku i Tiranës

Gjeografia dhe popullsia

Qarku i Tiranës është unik në Shqipëri si nga shkalla ashtu dhe diversiteti

Minibashkitë dhe ish-komunat e qytetit të Tiranës janë “qytete” në vetvete.

Qarku Tiranë ka 29 njësi administrative Popullsia e Tiranës sipas Census

2011 është 749,365 banorë rreth 26.75% e të gjithë popullsisë së Shqipërisë

dhe është rreth 2.5 herë më e madhe se qarku i Fierit – i dyti për nga

popullsia në Shqipëri.

Shpërndarja e popullsisë në Qarkun e Tiranës sipas gjinisë është 49.6% e

popullsisë së Qarkut janë meshkuj dhe afërsisht 50.4% femra.

284,68 persona që përfaqësojnë rreth 3.7% të popullsisë, janë persona me

aftësi të kufizuara.

Popullsia në moshë pune në Qarkun e Tiranës është 69.7% të totalit të

popullsisë së Qarkut. Sipas të dhënave të katërmujorit të tretë të vitit 2013,

në Qarkun e Tiranës janë 20,422 persona të regjistruar si të papunë, nga këta

persona 18,09 përfitojnë pagesë papunësie.

Qarku i Tiranës ka shënuar një popullsi në rritje prej 28% në krahasim me

2001. Rritja më e madhe ka ndodhur në zonat urbane (45%) ndërsa zona

rurale ka ardhur duke u tkurrur (-2%). Dendësia gjithashtu ka ardhur duke u

rritur (28%).

Tirana mbetet epiqendra e migrimit të brendshëm në Shqipëri. Qarku ka

rreth 196,000 familje – 27 përqind e numrit të familjeve në Shqipëri

(722,262) dhe fëmijët (0 – 18 vjec) shënojnë 27% të popullsisë.

Ndërkohë që popullsia emriguese e cila është kthyer në Qarkun e Tiranës

është 39,320 persona, të kthyer prej vitit 2001 deri më 2011, ku 64.3% të të

gjithë të kthyerve janë meshkuj. Cka thekson dhe karakterin gjinor të

migrimit të jashtëm.

Popullsia rinore (15 – 29 vjec) është rreth 35 përqind e popullsisë. Popullsia

në moshë pune 15 – 64 është 509 mijë ose rreth 89 përqind, ndërsa mosha e

tretë (mbi 65 vjec) është rreth 10 përqind.

Madhësia mesatare e familjes është me 3.7 persona.

22

Strehimi

196218 familje, 170,229 në pronësi ose në process pronësimi, 19761, me

qira, 6228 jetëojnë falas.

Një banesë në qarkun e Tiranës ka mesatarisht 2.86 dhoma.

3684 banesa të banuara janë pa furnizim me uje, 17964 janë furnizim me

sistem të llojit tjetër (nga 192,658 banesa të banuara) ose 11.2 përqind nuk

kanë akses në furnizim me ujë të rrjedhshëm.

Rreth 6000 banesa të banuara janë pa tualet ose me tualet të llojit tjetër nga

192,658 banesa të banuara) ose 3.1 përqind.

Varfëria

Sipas LSMS në 2012, qarku i Tiranës shënon një nivel varfërie prej 14.2%.

Thellësia e varfërisë është 2.8% dhe ashpërsia 0.8%. Këta tregues janë të

ngjashëm me nivelin kombëtar të varfërisë (14.3%, 2.9% dhe 1%).

Pak më shumë se 11,000 janë familjet që përfitojnë ndihmë ekonomike në

qarkun e Tiranës ose rreth 11 përqind në rang vendi (viti 2010)

Numri I familjeve në Qarkun e Tiranës është 196,218, nga këta, 14,338

familje trajtohen me Ndihmë Ekonomike, që e shprehur me përqindje përbën

13.5% të totalit të Qarkut Tiranë.

Koeficenti GINI për Qarkun e Tiranës është 28.2%.

Konsumi total për familje në Qarkun e Tiranës është 533,349 (Lekë të

vjetra) krahasuar me konsumin për person që është 131,489 (Lekë të vjetra).

Shëndetësia

7 spitale me 2190 shtretër, si dhe 369 qendra shëndetësore.

Në Qarkun e Tiranës kemi një numër total mjekësh prej 1,013.

Distanca nga qendra më e afërt shëndetësore/mjeku më e/i afërt në zonat

urbane është 15 minuta, ndërsa në zonat rurale dicka më e madhe, 19

minuta.

23

Sipas ndarjes në të varfër dhe jo të varfër, distanca nga qendra më e afërt

shëndetësore/mjeku më e/i afërt është 16 minuta për jo të varfërit dhe 19

minuta për të varfrit.

Arsimi

Rreth 12,000 analfabetë të moshës mbi 10 vjec e barabartë me 1.8 përqind.

Shërbimet

Rreth 23% të institucioneve publike të shërbimit social dhe 34% të atyre jo publike janë

në Tiranë; 92% e tyre ofrojnë shërbime në zonën urbanë të Qarkut.

Publike Jo publike

Shërbime sociale për të moshuar 3 9 (+1)

Shërbime sociale për gra dhe vajza 11 6

Shërbime sociale për për fëmijët 4 21

Shërbime sociale për për familjet dhe komunitetet 1 29

Shërbime sociale për PAK 1 16

Shërbime sociale për të rinj me probleme sociale 0 11

Gjithësej 10 92

Burimi: Harta e Shërbimeve Sociale në Shqipëri 2013 – MMSR dhe UNICEF

1 Qendra antitrafik (nivel kombëtar)

24

2. Qarku i Shkodrës


Qarku i Shkodrës ka 33 njësi administrative. Popullsia është 211,685

banorë.

Qarku i Shkodrës gjithashtu ka pësuar rënie në numrin e popullsisë në

krahasim me 2001 (--17%). Zonat urbane kanë pësuar zvogëlim me (-2.6%)

ndërsa ato rurale një rënie me -26%. Dendësia gjithashtu ka rënë (-17%).

Qarku i Shkodrës numëron 54,429 familje.

Popullsia rinore (15 – 29 vjec) është rreth 24.3 përqind të popullsisë.

Popullsia në moshë pune 15 – 64 është 66 përqind, ndërsa mosha e tretë

(mbi 65 vjec) është rreth 12.4 përqind.

5.7% e popullsisë, janë persona me aftësi të kufizuara.

Shpërndarja e popullsisë në Qarkun e Shkodrës sipas gjinisë është 49.8% e

meshkuj dhe 50.2 % femra.

Popullsia në moshë pune 65.9% të totalit të popullsisë së Qarkut.

Sipas të dhënave të katërmujorit të tretë të vitit 2013, në Qarkun e Shkodrës

janë 18,942 persona të regjistruar si të papunë, nga këta persona, 1,395

përfitojnë pagesë papunësie.

Sipas rezultateve të Censusit 2011 popullsia migruese e kthyer në Qarkun e

Shkodrës prej vitit 2001 deri më 2011është 7,893 persona, ku 69.2% e të

kthyerve janë meshkuj.

Strehimi

54,429 familje, 48027 në pronësi ose në process pronësimi, 1618, me qira,

4784 jetojnë falas.

Një banesë në qarkun e Shkodrës ka mesatarisht 3.09 dhoma – treguesi i

dytë më i lartë në Shqipëri pas Lezhës.


sistem të llojit tjetër (nga 53399 banesa të banuara) ose rreth 31.5 përqind

nuk kanë akses në furnizim me ujë të rrjedhshëm –treguesi më i lartë ne

25

vend që tregon për gjendjen e keqe të furnizimit me uje në qarkun e

Shkodrës.


53399 banesa të banuara) ose 10.1 përqind.

Varfëria

Sipas LSMS në 2012, qarku i Shkodrës shënon një nivel varfërie prej 15.7%.

Thellësia e varfërisë është 3.7% dhe ashpërsia 1.6%. Tregues më të lartë të

varfërisë të krahasuar me vlerat kombëtare.

Nga ana tjetër 15433 janë familjet që përfitojnë ndihmë ekonomike në

qarkun e Shkodrës ose rreth 15.8 përqind në rang vendi (viti 2010). Në rang

qarku, ky numër është i barabartë me rreth 28.3 përqind të totalit të

familjeve.

Koeficenti GINI për Qarkun e Shkodrës është 28.2.

Konsumi total për familje në Qarkun e Shkodrës është 504,056 (Lekë të

vjetra), krahasuar me konsumin për person që është 119,531(Lekë të vjetra).

Shëndetësia

12,318 është numri i personave me aftësi të kufizuar të moshës mbi 15 vjec

e barabartë me rreth 7.87 përqind.

2 spitale me 653 shtretër , si dhe 119 qendra shëndetësore.

Në Qarkun e Shkodrës kemi një numër total mjekësh prej 225.

Distanca nga qendra më e afërt shëndetësore/mjeku më i afërt në zonat

urbane është 18 minuta, ashtu sikurse edhe në zonat rurale, 18 minuta.


shëndetësore/mjeku më i afërt është 18minuta për jo të varferit dhe 20

minuta për të varfërit.

Arsimi

Rreth 5284 analfabetë të moshës mbi 10 vjec e barabartë me 2.8 përqind.

26

Shërbimet

Publike Jo publike

Shërbime sociale për të moshuar 1 2






Gjithësej 5 37


3. Qarku i Lezhës


Qarku i Lezhës ka 21 njësi administrative. Popullsia është 132,936 banorë.

Qarku i Lezhës gjithashtu ka pësuar rënie në numrin e popullsisë në

krahasim me 2001 (-16.5%). Për t’u shënuar është një kontrast i theksuar

përsa i përket zonave urbane dhe rurale. Zonat urbane kanë pësuar rritje

popullsie me 56% ndërsa ruralet një rënie të ndjeshme (-49%). Dendësia

gjithashtu ka rënë (-16.5%).

Qarku i Lezhës numëron 32,236 familje.

Popullsia rinore (15 – 29 vjec) është 25.5 përqind, mosha e tretë (mbi 65

vjec) është rreth 11.4 përqind

Popullsia në moshë pune 15 – 64 është 67.2 përqind (89,346).

Persona me aftësi të kufizuara përfaqësojnë rreth 5.3% të popullsisë (7,161

banorë).

Shpërndarja e popullsisë sipas gjinisë është e barabartë mes meshkuj dhe

femrave.

Popullsia në moshë pune është përbën 66.7% të totalit të popullsisë (89,346

banorë).

Sipas të dhënave të katërmujorit të tretë të vitit 2013, në Qarkun e Lezhës

janë 15,371 persona të regjistruar si të papunë, nga këta 1,077 përfitojnë

pagesë papunësie.

Popullsia emriguese e cila është kthyer në Qarkun e Lezhës është 6,837

persona, prej nga meshkujt 73.1%.

Strehimi

32,236 familje, 28715 në pronësi ose në process pronësimi, 1721, me qera,

1800 jetëojnë falas.

Një banesë në qarkun e Lezhës ka mesatarisht 3.16 dhoma – treguesi më i

lartë në Shqipëri.

28


sistem të llojit tjetër (nga 31589 banesa të banuara) ose rreth 22 përqind nuk

kanë akses në furnizim me ujë të rrjedhshëm – një nga treguesit më të lartë

ne vend.



Koeficenti GINI për Qarkun e Lezhës, është 27.2 %.

Konsumi total për familje është 475,840 (Lekë të vjetra) krahasuar me

konsumin për person që është 109,235 (Lekë të vjetra).

Varfëria

Sipas LSMS në 2012, qarku i Lezhës shënon një nivel varfërie prej 17.5%.

Thellësia e varfërisë është 4.3% dhe ashpërsia 1.7%. Tregues të lartë të

varfërisë të krahasuar me vlerat kombëtare.

Nga ana tjetër 8060 janë familjet që përfitojnë ndihmë ekonomike në qarkun

e Lezhës ose rreth 8.2 përqind në rang vendi (viti 2010). Në rang qarku, ky

numër është i barabartë me rreth 25 përqind të totalit të familjeve.

Shëndetësia

7161 është numri i personave me aftësi të kufizuar të moshës mbi 15 vjec e

barabartë me rreth 7.3 përqind.

3 spitale me 319 shtreter si dhe 92 qendra shëndetësore.

Në Qarkun e Lezhës kemi një numër total mjekësh prej 155.

Distanca nga qendra më e afërt shëndetësore/mjeku më I afërt në zonat

urbane është 23 minuta, ndërsa në zonat rurale,19 minuta.


shëndetësore/mjeku më I afërt është 21minuta per jo të varfërit dhe 20


29

Arsimi


Shërbimet

Publike Jo publike







Gjithësej 4 25


30

4. Qarku i Kukësit


Qarku i Kukësit ka 27 njësi administrative. Popullsia është 83,276 banorë

dhe 17126 familje.

Qarku i Kukësit gjithashtu ka pësuar rënie në numrin e popullsisë në

krahasim me 2001 (-25%). Kemi një contrast për sa i përkët zonave urbande

dhe rurale. Zonat urbane kanë pësuar rritje popullsie me 4.2% ndërsa ato

rurale një rënie të ndjeshme (-35%). Dendësia gjithashtu ka rënë (-25%).

Popullsia rinore (15 – 29 vjec) është 28.7 përqind e popullsisë.

Qarku Kukës ka dhe përqindjen me të ulët të moshës së tretë me 8.1 përqind;

Shpërndarja e popullsisë në Qarkun Kukës sipas gjinisë është 50.5%

meshkuj dhe 49.5% femra.

Popullsia në moshë pune është ose rreth 65 përqind (54,832). Sipas të

dhënave të katërmujorit të tretë të vitit 2013, në Qarkun e Kukësit janë

11,125 persona të regjistruar si të papunë, nga këta persona 1,183 përfitojnë

pagesë papunësie.

Ndërkohë që popullsia emigruese e kthyer është 1,116 persona, ku 86% e

zënë meshkujt.

Strehimi

17126 familje, 14959 në pronësi ose në process pronësimi, 677, me qera,


Një banesë në qarkun e Kukësit ka mesatarisht 2.92 dhoma.



nuk kanë akses në furnizim me ujë të rrjedhshëm.


16618 banesa të banuara) ose 16.8 përqind treguest këto nga më të lartët ne

vend.

31

Varfëria

Sipas LSMS në 2012, qarku i Kukësit shënon një nivel varfërie prej 21.8%.

Thellësia e varfërisë është 3.7% dhe ashpërsia 0.9%. Sic shihet ky qark ka

numrin më të madh të njerëzve që jetojne nën nivelin e varfërisë.


qarkun e Kukësit ose rreth 12 përqind në rang vendi (viti 2010). Në rang

qarku, ky numër është I barabartë me rreth 68.3 përqind të totalit të

familjeve që e rendit në vendin e parë në Shqipëri.

Koeficenti GINI për Qarkun e Kukësit është 25.6 %.

Konsumi total për familje në Qarkun Kukës është 514,100 (Lekë të vjetra),

krahasuar me konsumin për person që është 98,604 Lekë të vjetra për

person).

Shëndetësia

7.2% (6,152 persona) e popullsisë, janë persona me aftësi të kufizuara nga

ku gati 1% e zë grupmosha 0- 15 vjec.


Në Qarkun e Kukësit kemi një numër total mjekësh prej 76.


urbane është 15 minuta, ndërsa në zonat rurale 22 minuta.


shëndetësore/mjeku më I afërt është 19 minuta per jo të varfërit dhe 22


Arsimi


32

Shërbimet

Publike Jo publike







Gjithësej 2 19


33

5. Qarku i Korces


Qarku i Korces ka 37 njësi administrative. Popullsia është 216,429 banorë.

Qarku i Korces gjithashtu ka pësuar rënie në numrin e popullsisë në

krahasim me 2001 (-18.5%). Rënie kanë pësuar si zonat urbane (-13.5%) por

më shumë ato rurale (-21%). Dendësia gjithashtu ka rënë (-18.5%).

Qarku i Korces numëron 60.171 familje.

Popullsia rinore (15 – 29 vjec) është rreth 50371 ose rreth 23.2 përqind të

popullsisë. Popullsia në moshë pune 15 – 64 është 148,659 ose rreth 68.6

përqind, ndërsa mosha e tretë (mbi 65 vjec) është rreth 14.1 përqind – qarku

me përqindjen gjithashtu të lartë të moshës së tretë. Ndërsa pjesa tjetër,

11,434 persona që përfaqësojnë rreth 5.2% të popullsisë, janë persona me


Shpërndarja e popullsisë në Qarkun Korcë sipas gjinisë është 111,627

meshkuj, e shprehur në përqindje afërsisht 50.6% e popullsisë së Qarkut dhe

108,811 femra, afërsisht 49.4%.

Popullsia në moshë pune në Qarkun e Korcës është 148,659 persona, ose e

shprehur kjo në përqindje do të përbënte 67.5% të totalit të popullsisë së

Qarkut.

Sipas të dhënave të katërmujorit të tretë të vitit 2013, në Qarkun e Korcës

janë 9,845 persona te regjistruar si të papunë, nga këta persona 1,060


Ndërkohë që popullsia emigruese e cila është kthyer në Qarkun e Korcës

është 12,080 persona, të kthyer prej vitit 2001 deri më 2011. Nga ky numër

personash 7,890 janë meshkuj, që përbëjnë 65.3% të të gjithë të kthyerve,

ndërsa pjesa e mbetur janë femra, 4,190 persona.

Strehimi

60171familje, 56342në pronësi ose në process pronësimi, 2046, me qira,


Një banesë në qarkun e Korces ka mesatarisht 2.86 dhoma.

34





60171 banesa të banuara) ose 7.18përqind.

Varfëria

Sipas LSMS në 2012, qarku i Korces shënon një nivel varfërie prej 12.2%.

Thellësia e varfërisë është 2.5% dhe ashpërsia 0.7%. Këta tregues janë më të

ulët se niveli kombëtar i varfërisë (14.3%, 2.9% dhe 1%).


e Korces ose rreth 9.8 përqind në rang vendi (viti 2010). Në rang qarku, ky

numër është I barabartë me rreth 16 përqind të totalit të familjeve.

Koeficenti GINI për Qarkun e Korcës është 26 %.

Konsumi total për familje në Qarkun e Korcës është 453,968 krahasuar me

konsumin për person që është 115,169.

Shëndetësia




Ne Qarkun e Korcës kemi një numer total mjekesh prej 292.


urbane është 11minuta, ndërsa në zonat rurale 16 minuta.


shëndetësore/mjeku më i afërt është 14 minuta për jo të varfërit dhe 12


Arsimi


35

Shërbimet

Publike Jo publike







Gjithësej 4 11


36

6. Qarku i Gjirokastrës


Qarku i Gjirokastrës ka 32 njësi administrative. Popullsia është 68,497–

qarku më I vogël në Shqipëri.

Qarku i Gjirokasrtës shënon një nga rastet më të spikatura të zvogëlimit të

popullsisë në krahasim me 2001 (-40%). Rënie kanë pësuar si zonat urbane

(-20%) por më shumë ato rurale - përgjysmuar më 51%. Dendësia gjithashtu

ka rënë në mënyrë drastike (-40%).

Qarku i Gjirokasrtës numëron rreth 21287 familje.

Popullsia rinore (15 – 29 vjec) është rreth 15,660 ose rreth 22.8 përqind të

popullsisë. Popullsia në moshë pune 15 – 64 është 48,565 ose rreth 71

përqind, ndërsa mosha e tretë (mbi 65 vjec) është rreth 16.8 përqind – qarku

me përqindjen më të madh të moshës së tretë.

6.4% e popullsisë janë persona me aftësi të kufizuara.

Shpërndarja e popullsisë në Qarkun e Gjirokastrës sipas gjinisë është 38,194

meshkuj, e shprehur në përqindje afërsisht 50.8% e popullsisë së Qarkut dhe

36,978 femra, afërsisht 49.2%.

Popullsia në moshë pune në Qarkun e Gjirokastrës është 48,565 persona ose

e shprehur kjo në përqindje do të përbënte 67.3% të totalit të popullsisë së

Qarkut. Sipas të dhënave të katërmujorit të tretë të vitit 2013, në Qarkun e

Gjirokastrës janë 5,044 persona të regjistruar si të papunë, nga këta persona

732 përfitojnë pagesë papunësie.

Ndërkohe që popullsia emigruese e kthyer është 4,550 persona, ku meshkujt

përbëjnë 62.4% të të gjithë të kthyerve.

Strehimi

21287 familje, 19688 në pronësi ose në process pronësimi, 1022, me qira,


Një banesë në qarkun e Gjirokastrës ka mesatarisht 2.9 dhoma.

37

404 banesa të banuara janë pa furnizim me uje, 945 janë furnizim me sistem

të llojit tjetër (nga 21287 banesa të banuara) ose rreth 6.38 përqind nuk kanë

akses në furnizim me ujë të rrjedhshëm.



Varfëria

Sipas LSMS në 2012, qarku i Gjirokastrës shënon një nivel varfërie prej

10.7%. Thellësia e varfërisë është 2.2% dhe ashpërsia 0.9%. Këta tregues

janë më të ulët se niveli kombëtar i varfërisë (14.3%, 2.9% dhe 1%).


e Gjirokastrës ose rreth 2.4 përqind në rang vendi (viti 2010). Në rang qarku,

ky numër është i barabartë me rreth 11 përqind të totalit të familjeve.

Koeficenti GINI per Qarkun e Gjirokastrës është 24.5

Konsumi total për familje në këtë qark është 457,166 (Lekë të vjetra)

krahasuar me konsumin për person që është 125,557 (Lekë të vjetra).

Shëndetësia



3 spitale me 380 shtreter, si dhe 56 qendra shëndetësore.

Në Qarkun e Gjirokastrës kemi një numër total mjekësh prej 122.






Arsimi


38

Shërbimet

Gjirokaster Publike Jo publike







Gjithësej 3 5


39

7. Qarku i Fierit


Qarku i Fierit ka 42 njësi administrative. Popullsia është 304,719– i dyti në

Shqipëri.

Qarku i Fierit ka shënuar një rënie të popullsisë në krahasim me 2001 (-

20%). Rënie të lehtë kanë pësuar zonat urbane (-1.5%) por më shumë ato

rurale (-29%). Dendësia gjithashtu ka ardhur duke rënë (-20%).

Qarku i Fierit numëron rreth 82 mije familje – dicka më shumë se 11

përqind në shkallë kombëtare.

Popullsia rinore (15 – 29 vjec) është rreth 71,000 ose rreth 23.3 përqind të

popullsisë. Popullsia në moshë pune 15 – 64 është 211,016 ose rreth 69

përqind, ndërsa mosha e tretë (mbi 65 vjec) është rreth 12.2 përqind – dicka

me lart se tendenca e rajoneve të tjera.

5.2% e popullsisë (16,283 banorë), janë persona me aftësi të kufizuara.

Shpërndarja e popullsisë në Qarkun e Fierit sipas gjinisë është pothuaj e

njëjtë (50.7% meshkuj dhe 49.3% femra).

Popullsia në moshë pune përbën 68% të totalit të popullsisë (ose 211,016

persona). Sipas të dhënave të katërmujorit të tretë të vitit 2013, në Qarkun

Fier janë 16,364 persona të regjistruar si të papunë, nga këta persona 657


Popullsia emigruese e kthyer është 16,515 persona, ku 74.8% të të gjithë të

kthyerve e zënë meshkujt.

Strehimi

82,074 familje, 76063në pronësi ose në process pronësimi, 2570, me qira,


Një banesë në qarkun e Fierit ka mesatarisht 2.85 dhoma.

1,830 banesa të banuara janë pa furnizim me uje, 10,605 janë furnizim me

sistem të llojit tjetër (nga 81,177 banesa të banuara) ose rreth 15.32 përqind


40



Varfëria

Sipas LSMS në 2012, qarku i Fierit shënon një nivel varfërie prej 17.5%.


lartë se niveli kombëtar i varfërisë (14.3%, 2.9% dhe 1%).


e Fierit ose rreth 4 përqind në rang vendi (viti 2010). Në rang qarku, ky

numër është i barabartë me rreth 4.8 përqind të totalit të familjeve.

Koeficenti GINI për Qarkun e Fierit është 25.4%.



Shëndetësia


e barabartë me rreth 7 përqind.


Në Qarkun e Fierit kemi një numër total mjekësh prej 332.


urbane është 19 minuta, ndersa ne zonat rurale 21 minuta.




Arsimi

Rreth 8 217 analfabetë të moshës mbi 10 vjec e barabartë me 3.18 përqind.

41

Shërbimet

Fier Publike Jo publike







Gjithësej 1 18


42

8. Qarku i Elbasanit


Qarku i Elbasanit ka 51 njësi administrative. Popullsia është 292,957 – i

treti në Shqipëri.

Qarku i Elbasanit ka shënuar një rënie të popullsisë në krahasim me 2001 (-

19%). Rënie kanë pësuar si zonat urbane (-10%) por më shumë ato rurale (-

23%). Dendësia gjithashtu ka ardhur duke rënë (-19%).

Qarku i Elbasanit numëron rreth 73 mije familje – dicka më pak se 10

përqind në shkallë kombëtare.

5.6% të popullsisë janë persona me aftësi të kufizuara

Popullsia në moshë pune 15 – 64 është 203,250 ose rreth 69 përqind, ndërsa

mosha e tretë (mbi 65 vjec) është rreth 10 përqind.

Sipas të dhënave të katërmujorit të tretë të vitit 2013, në Qarkun Elbasan

janë 16,240 persona të regjistruar si të papunë, nga këta persona 716


12,085 persona rezultojnë të jënë kthyer nga migracioni prej vitit 2001 deri

më 2011, 73.7% të të gjithë të kthyerve janë meshkuj

Strehimi



Një banesë në qarkun e Elbasanit ka mesatarisht 2.91 dhoma.

1,836 banesa të banuara janë pa furnizim me uje, 7,752 janë furnizim me





43

Varfëria

Sipas LSMS në 2012, qarku i Elbasanit shënon një nivel varfërie prej 10.7%.


ulët se niveli kombëtar i varfërisë (14.3%, 2.9% dhe 1%).


qarkun e Elbasanit ose rreth 13.1 përqind në rang vendi (viti 2010). Në rang

qarku, ky numër është i barabartë me rreth 17 përqind të totalit të familjeve.

Koeficenti GINI per Qarkun e Elbasanit është 24.8%.



Shëndetësia




Në Qarkun e Elbasanit kemi një numër total mjekësh prej 311.


urbane është 13minuta, ndërsa në zonat rurale 22 minuta.

Sipas ndarjes të varfër dhe jo të varfër, distanca nga qendra më e afërt

shëndetësore/mjeku më i afërt është 19 minuta per jo të varfërit dhe 18


Arsimi


44

Shërbimet

Publike Jo publike







Gjithësej 1 10


2 Shwrbim i ofruar nga qarku

45

9. Qarku I Durrësit


Qarku i Durrësit ka 16 njësi administrative. Popullsia është 266,823 – I

katërti në Shqipëri.

Qarku i Durrësit ka shënuar një rritje të lehtë 9% në krahasim me 2001.

Rritje vecanërisht të madhe kanë parë zonat urbane (56%) ndërsa zona rurale

ka ardhur duke u tkurrur në mënyrë të konsiderueshme (-46%). Dendësia

gjithashtu ka ardhur duke u rritur (9%).

Durrësi njihet ashtu si Tirana për efektin tërheqës të migrimit të brendshëm.

Qarku ka rreth 66,650 familje.

Popullsia rinore (15 – 29 vjec) 25 përqind e popullsisë.

Ndërsa pjesa tjetër, 11,883 persona që perfaqësojnë rreth 4.5% të popullsisë,

janë persona me aftësi të kufizuara.

Popullsia në moshë pune 15 – 64 është 178,150 ose rreth 66.7 përqind,

ndërsa mosha e tretë (mbi 65 vjec) është rreth 10 përqind. Sipas të dhënave

të katërmujorit të tretë të vitit 2013, në Qarkun Durrës janë 8,947 persona të

regjistruar si të papunë, nga këta persona 548 perfitojnë pagesë papunësie.

11,498 persona janë kthyer nga migracioni prej vitit 2001 deri më 2011

70.8% të të gjithë të kthyerve e zënë meshkujt.

Strehimi

66650 familje, 60918 në pronësi ose në process pronësimi, 3361, me qira,


Një banesë në qarkun e Durësit ka mesatarisht 3.08 dhoma.






46

Varfëria

Sipas LSMS në 2012, qarku i Durrësit shënon një nivel varfërie prej 16.2%.

Thellësia e varfërisë është 3.3% dhe ashpërsia 1.1%. Këta tregues janë më

të lartë se niveli kombëtar i varfërisë (14.3%, 2.9% dhe 1%).

Pak më shumë se 1442 janë familjet që përfitojnë ndihmë ekonomike në

qarkun e Durrësit ose rreth 1.47 përqind në rang vendi (viti 2010). I

rëndësishëm është kontrasti i varfërisë me numrin e ulët të familjeve që

përfitojnë ndihmë ekonomike vetëm 2.16 përqind në qark).

Koeficenti GINI për Qarkun e Durrësit është 26.9.



Shëndetësia


barabartë me rreth 6 përqind


Në Qarkun e Durrësit kemi një numër total mjekësh prej 386.






Arsimi

Rreth 5336 analfabetë të moshës mbi 10 vjec e barabartë me 2,3 përqind.

47

Shërbimet

Publike Jo publike







Gjithësej 4 18


48

10. Qarku I Dibrës


Qarku i Dibrës ka 35 njësi administrative. Popullsia e Dibrës në 2013

raportohet rreth 132,876 banorë.

Qarku i Dibrës hyn te grupi i qarqeve popullsia e të cilëve është zvogëluar

konsiderueshëm në krahasim me 2001 (30%). Popullsia rurale është

zvogëluar me rreth 35 përqind ndërsa ajo urbane me rreth 10 përqind.

Dendësia gjithashtu ka ardhur duke u zvogëluar (30%).

Qarku ka 29,573 familje.

Popullsia në moshë pune në Qarkun e Dibrës është 90,513 persona ose e

shprehur kjo në përqindje do të përbënte 66% të totalit të popullsisë së

qarkut. Sipas të dhënave të katërmujorit të tretë të vitit 2013, në Qarkun

Dibër janë 6,448 persona të regjistruar si të papunë, nga këta persona 354


Popullsia emigruese e cila e kthyer është 3589 persona, ku meshkujt zënë

88% të të gjithë të kthyerve.

Strehimi

29573 familje, 26,813 në pronësi ose në process pronësimi, 798, me

qira,1962 jetëojnë falas.

Një banesë në qarkun e Dibrës ka mesatarisht 2.81 dhoma.

1923banesa të banuara janë pa furnizim me uje, 4841 janë furnizim me

sistem të llojit tjetër (nga 28947 banesa të banuara) ose 23,3 përqind (shifër

e lartë) nuk kanë akses në furnizim me ujë të rrjedhshëm.

Mbi 6000 banesa të banuara janë pa tualet ose me tualet të llojit tjetër nga

28947 banesa të banuara) ose më shumë se 21 përqind (shifër e lartë)

Varfëria

Sipas LSMS në 2012, qarku i Dibrës shënon një nivel varfërie prej 13%.


mirë krahasuar me nivelin kombëtar të varfërisë (14.3%, 2.9% dhe 1%).

49

Rreth 14,000 familje përfitojnë ndihmë ekonomike në qarkun e Beratit ose

rreth 14 përqind në rang vendi (viti 2010). Konsideruar me numrin e

pergjithshëm të familjeve në Dibër – sipas kësaj të dhëne – ndihme

ekonomike përfitojne rreth 47 përqind e familjeve ne këtë qark.

Koeficenti GINI për Qarkun e Dibrës është 20.9.

Konsumi total për familje në këtë qark është 475,511(Lekë të vjetra)


Shëndetësia


barabartë me rreth 6,3 përqind


Në Qarkun Dibër kemi një numër total mjekësh prej 114.




shëndetësore/mjeku më I afërt është 19 minuta për jo të varfërit dhe 24

minuta per te varfërit.

Arsimi

Rreth 3567 analfabetë të moshës mbi 10 vjec e barabartë me 3 përqind.

50

Shërbimet

Sipas raportit të fundit mbi shpërndarjen e shërbimeve sociale vihet re se në Qarkun

Dibër ekziston vetëm një qendër shërbimesh sociale, e cila është në varësi të Bashkisë

Kukës, ndërkohë që në Bulqizë nuk ka asnjë shërbim.

Publike Jo publike







Gjithësej 1 12


3 Under the municipality

51

11. Qarku I Beratit


Qarku i Beratit ka 25 njësi administrative. Popullsia e Beratit në 2013

raportohet rreth 138,484 banorë rreth.

Qarku i Tiranës hyn te grupi i qarqeve popullsia e të cilëve është zvogëluar

28% në krahasim me 2001. Popullsia rurale është zvogëluar me rreth 32

përqind ndërsa ajo urbane me rreth 21 përqind. Dendësia gjithashtu ka

ardhur duke u zvogëluar (28%).

Qarku ka 38,493 familje.

8,340 persona që perfaqësojnë rreth 5.9% të popullsisë, janë persona me


Popullsia në moshë pune është 96,974 persona ose 68.3% të totalit të

popullsisë. Sipas të dhënave të katërmujorit të tretë të vitit 2013, në Qarkun

Berat janë 6521persona të regjistruar si të papunë, nga këta persona 236


6,735 persona janë të kthyer nga emigracioni ku 75% të të gjithë të kthyerve

janë meshkuj.

Strehimi

38493 familje, 36,698 në pronësi ose në process pronësimi, 1053, me qira,


Një banesë në qarkun e Beratit ka mesatarisht 2.69 dhoma.


sistem të llojit tjetër (nga 38,021 banesa të banuara) ose 9.3 përqind nuk

kanë akses në furnizim me ujë të rrjedhshëm.



52

Varfëria

Sipas LSMS në 2012, qarku i Beratit shënon një nivel varfërie prej 12.7%.


mirë krahasuar me nivelin kombëtar të varfërisë (14.3%, 2.9% dhe 1%).

Pak më shumë se 5,000 janë familjet që përfitojnë ndihmë ekonomike në

qarkun e Beratit ose rreth 5 përqind në rang vendi (viti 2010)

Koeficenti GINI për Qarkun e Beratit është 26.3.



Shëndetësia

8340 është numri I personave me aftësi të kufizuar të moshës mbi 15 vjec e

barabartë me rreth 7.8 përqind

Ne kete qark ndodhen 4 spitale me nje kapacitet prej 378 shtretërish, si dhe

93 qendra shëndetësore.

Në Qarkun e Beratit kemi një numër total mjekësh prej 172.






Arsimi

Rreth 3858 analfabetë të moshës mbi 10 vjec e barabartë me 3 përqind.

53

Shërbimet

Sipas invetiarizimit të shëebimeve sociale në këtë qark vihet re mungesa e shërbimeve

për gra dhe vajza.

Berat Publike Jo publike


SCS for ëomen and girls 0 0





Gjithësej 2 7


4 Shërbime që adresojnë problemet e familjeve dhe fëmijëvë të komunitetit Rom dhe Egjyptian

54

12. Qarku i Vlorës


Qarku i Vlorës ka 26 njësi administrative. Popullsia është 173,130 banorë.

Qarku i Vlorës gjithashtu ka pësuar rënie të lehtë në numrin e popullsisë në

krahasim me 2001 (--10%). Zonat urbane kanë pësuar rritje me (12.6%)

ndërsa ato rurale një rënie me -37%. Dendësia gjithashtu ka rënë (-10%).

Qarku i Vlorës numëron 50,961 familje.

Popullsia në moshë pune është 118,192 ose 67.3% të totalit të popullsisë së

Qarkut. Sipas të dhënave të katërmujorit të tretë të vitit 2013, në Qarkun

Vlorë janë 6,941persona të regjistruar si të papunë, nga këta persona 1,372


Popullsia emigruese e kthyer në 17,609 persona ku 62% të të gjithë të

kthyerve e zënë meshkujt.

Strehimi



Një banesë në qarkun e Vlorës ka mesatarisht 2.8 dhoma.





50566 banesa të banuara) ose 4 përqind.

Varfëria

Sipas LSMS në 2012, qarku i Vlorës shënon një nivel varfërie prej 11.7%.

Thellësia e varfërisë është 2.4% dhe ashpërsia 0.8%. Tregues të kënaqshëm

krahasuar me vlerat kombëtare.

55


e Vlorës ose rreth 2 përqind në rang vendi (viti 2010). Në rang qarku, ky

numër është i barabartë me rreth 3.8 përqind të totalit të familjeve – përsëri

tregues të kënaqshëm.

Koeficenti GINI për Qarkun e Vlorës është 26.8.



Shëndetësia




Në Qarkun e Vlorës kemi një numër total mjekësh prej 256.






Arsimi


Shërbimet

Publike Jo publike

Shërbime sociale për të moshuar 2

Shërbime sociale për gra dhe vajza

Shërbime sociale për fëmijët 2 1

56

Shërbime sociale për familjet dhe komunitetet 1 1

Shërbime sociale për PAK 1

Shërbime sociale për të rinj me probleme sociale 1

Gjithësej 7 2


57

C. Anekse

1. Shërbimet Sociale në Nivel Kombëtar sipas kategorisë së shërbimeve

Publike Jo publike

Shërbime sociale për të moshuar 14 (+1) 24 (+4)

Shërbime sociale për gra dhe vajza 1 (+1) 19

Shërbime sociale për fëmijët 17 (+1) 88 (+1)

Shërbime sociale për familjet dhe komunitetet 2 64



Gjithësej 43 256

2. Treguesit e varfërisë

Qarku Varferia ne % Hendeku Ashpersia

Berat 12,7 2,4 0,7

Dibër 13,0 2,3 0,7

Durrës 16,2 3,3 1,1

Elbasan 10,7 2,3 0,8

Fier 17,5 3,5 1,1

Gjirokastër 10,7 2,2 0,9

Korçë 12,2 2,5 0,7

Kukës 21,8 3,7 0,9

Lezhë 17,5 4,3 1,6

Shkodër 15,7 3,7 1,6

Tiranë 14,2 2,8 0,8

Vlorë 11,7 2,4 0,8

58

3. Varfëria sipas zonave

Numri i të varfërve sipas zonave

urbane/rurale

Ndryshimi në varfëri

2002 2005 2008 2012 % e

ndryshimit

02-05

% e

ndryshimit

05-08

% e

ndryshimit

08-12

Pop. në

varfëri

813.196

575.659

373.137 402.033

-29,2

-35,2 7,7

Zonat

urbane

257.690

151.811 150.052 205.273

-41,1 -1,2 36,8

Zonat

rurale

555.506

423.848 223.085 196.760

-23,7 -47,4 -11,8

4. Varfëria, NE, GINI dhe Papunësia

Qarku HH (Census 2011)

NE (INSTAT)

NE ne % (INSTAT)

Varferia (LSMS 2012)

Gini (ISB)

Pop. Ne moshe pune

Te papune te regjist. (INSTAT Q3-13)

Te papune te regjist. Perfitues te pag se.papun. (INSTAT)

Berat 38493 4607 4,3% 12,7 26,3 96974 6521 236

Diber 29573 15288 14,4% 13 20,9 90513 6448 354

Durres 66650 1419 1,3% 16,2 26,9 178150 8948 548

Elbasan 73044 14595 13,7% 10,7 24,8 203250 16240 716

Fier 82074 4599 4,3% 17,5 25,4 211016 16364 657

Gjirokaster 21287 2958 2,8% 10,7 24,5 48565 5045 732

Korce 60171 10596 10,0% 12,2 26,0 148659 9845 1061

Kukes 17126 13049 12,3% 21,8 25,6 54832 11126 1184

Lezhe 32236 7514 7,1% 17,5 27,2 89346 15372 1077

Shkoder 54429 15457 14,5% 15,7 28,2 142020 18943 1396

Tirane 196218 14338 13,5% 14,2 28,2 522470 20423 1809

59

Vlore 50961 2057 1,9% 11,7 26,8 118192 6942 1372

Gjithesej 722262 106476 8,30% 14,3 25,91 1903987 142215 7950

5. Popullsia (meshkuj, femra, grupmoshat dhe PAK) sipas qarqeve

Qarku Popullsia M F Pop 0-14 Pop 15-64 Pop 65+ PAK

Berat 140 964 71 120 69 844 27791 96974 17179 8340

Diber 136 630 69 302 67 328 34229 90513 12305 6152

Durres 265 330 133 697 131 633 56503 178150 28132 11883

Elbasan 296 082 149 175 146 907 62411 203250 30166 16568

Fier 310 989 157 739 153 250 61863 211016 37452 16283

Gjirokaster 75 172 38 194 36 978 12052 48565 11559 4807

Korce 220 438 111 627 108 811 40791 148659 30907 11434

Kukes 85 239 43 016 42 223 23668 54832 6792 6152

Lezhe 135 609 67 807 67 802 29442 89346 15239 7161

Shkoder 217 375 108 178 109 197 46519 142020 26808 12318

Tirane 763 634 379 044 384 590 150190 522470 76705 28468

Vlore 184 279 92 911 91 368 33107 118192 24341 10319

Gjithesej 2 831 741 1 421 810 1 409 931 578566 1903987 317585 139885

6. Konsumi sipas qarqeve

Qarku Konsumi per fam Konsumi per Capita

Berat 478024,9 120601,4

Diber 475511,9 98616,06

60

Durres 493475,7 114858,8

Elbasan 458906,2 107469,9

Fier 413721,2 102876,8

Gjirokaster 457166,4 125557,5

Korce 453968,3 115169,5

Kukes 514100,3 98604,08

Lezhe 475840,5 109235,8

Shkoder 504056 119531,5

Tirane 533349,3 131489,3

Vlore 468852,7 125166,3

* Ne leke te vjetra

* Perllogaritur nga eksperte te ISBse, bazuar te te dhenat e LSMS 2012

Documents

Analiza e Treguesve Sociale Sipas Qarqeve