Andrzej Kusior - Spirala Bogactwa

123-45-6789-123-4

Data: 10.01.2009

Darmowa publikacja dostarczona przez

Wydawnictwo Złote Myśli

Niniejsza publikacja może być kopiowana oraz dowolnie

rozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przez

Wydawcę. Zabronione są jakiekolwiek zmiany w zawartości

publikacji bez pisemnej zgody Wydawcy. Zabrania się jej

odsprzedaży, zgodnie z regulaminem Wydawnictwa Złote Myśli.

Dystrybucja w Internecie, za zgodą Autora

© Copyright for Polish edition by ZloteMysli.pl

Tytuł: Spirala bogactwa

Autor: Andrzej Kusior

Wydanie I

ISBN:

Projekt okładki: Marzena Osuchowicz

Korekta: Paweł Sarna, Sylwia Fortuna

Skład: Teresa Kopp

Internetowe Wydawnictwo Złote Myśli

ul. Daszyńskiego 5

44-100 Gliwice

WWW: www.ZloteMysli.pl

EMAIL: [email protected]

Wszelkie prawa zastrzeżone.

All rights reserved.

mailto:[email protected]

http://www.zlotemysli.pl/


http://www.zlotemysli.pl/?c=regulamin


SPIS TREŚCI

Wstęp................................................................................4 1. Świadomość, Podświadomość i... .................................15 2. Wizerunek własny .......................................................28 3. Poczucie winy ..............................................................41 4. Potęga przekonań i przeświadczeń ..............................47 5. Alfa, beta, teta, delta ...................................................58 6. Afirmacje ....................................................................65

6.1. Afirmacja wizerunku .................................................................71 6.2. Afirmacje przekonań i przeświadczeń ....................................79

7. Alfa .............................................................................83 8. Cel(e) .........................................................................95 9. Wiara w realizację celu ..............................................108 10. Wizualizacja .............................................................114 12. Motywacja do działania ............................................133 13. Relacje z otoczeniem ................................................139 14. Dawanie ...................................................................142 15. Droga do... ................................................................147Literatura......................................................................148

SPIRALA BOGACTWA – Andrzej Kusior

Wstęp● str. 4

WstępWstęp

Treść tej książki skierowana jest w zasadzie do wszystkich.

Do biednych i bogatych, zdrowych i chorych, sprawnych

i niesprawnych fizycznie, szczęśliwych i nieszczęśliwych.

Napisana jest możliwie prosto, tak, by była zrozumiała

przede wszystkim dla tych, którzy spotykają się z zawartą

w niej wiedzą po raz pierwszy.

Są to podstawy tej wiedzy, ujęte w szerszym zakresie

i w miarę kompleksowo. Może ona dużo zmienić na lepsze

w Twoim życiu, doprowadzić do w miarę szybkich zmian

w otaczającej Cię rzeczywistości i – mam nadzieję – zachę-

cić w przyszłości do dalszych poszukiwań i osiągnięć. Osią-

gnięć zupełnie innej natury.

W szczególności kieruję ją do tych, którzy mają problemy

z zapewnieniem sobie oraz swoim bliskim materialnych

środków do życia, tych rozgoryczonych i zniechęconych.

Również do tych, którzy marzą o karierze, o osiąganiu róż-

nych życiowych sukcesów. A także do tych, którzy już jakieś

sukcesy (we własnym mniemaniu) odnieśli, ale jakby sta-

nęli w miejscu.

Marzymy o sukcesach materialnych i duchowych. W mło-

dym wieku w większości (nie wszyscy) skupiamy się jednak

na dobrach materialnych, to one nas pociągają, one nam

imponują. Często z tego skupienia na nich nie potrafimy

wyrwać się do końca życia.

Copyright by Wydawnictwo Złote Myśli & Andrzej Kusior

sklad



Wstęp● str. 5

Sukcesy materialne, jeśli je osiągamy, umacniają nas psy-

chicznie, dają wiarę i siły do dalszych działań. Dobrze, jeśli

również do dalszych poszukiwań. Do poszukiwania celów

wyższych.

Problemy w życiu, brak sukcesów, brak niekiedy nawet

tego tzw. minimum socjalnego skupiają naszą uwagę na

potrzebie zaspokojenia podstawowych potrzeb. Jeśli się to

nie udaje, pojawia się zniechęcenie, poczucie braku wła-

snej wartości, lęk i depresja. I co najgorsze, poczucie zmar-

nowanego życia.

Cele wyższe, świadomość ich istnienia, dążenie do ich osią-

gnięcia, to wszystko przeważnie pojawia się trochę później.

Chociaż i tu zdarzają się wyjątki.

Obserwując rzeczywistość wokół nas, widzimy bogactwo

i biedę, radość i cierpienie, narastającą przemoc i agresję,

bezwzględną walkę o byt i przetrwanie.

Czasami dopadają nas myśli, dlaczego tak jest? Kim jestem

na tym świecie, jaka jest moja rola, dokąd mam zmierzać?

Co robić i jakich wyborów dokonywać?

Odpowiedzi na te pytania nie znajdziemy na zewnątrz. Od-

powiedź na nie ukryta jest w naszym wnętrzu.

Treść tej publikacji jest próbą syntezy podstawowej wiedzy

o tym, jak realizować swoje marzenia, jak osiągać sukcesy,

jak się bogacić, bogacić nie tylko materialnie, ale i ducho-

wo.


sklad



Wstęp● str. 6

Marzenia w trakcie naszego życia się zmieniają. Jest czas,

kiedy marzymy o swoim mieszkaniu lub domu, o samocho-

dzie, o pieniądzach. Jest i czas, gdy marzymy o miłości,

zdrowiu, sławie, szczęściu w rodzinie, czasami też o zrobie-

niu czegoś dla innych.

Wszystkie marzenia mogą być spełnione. Zarówno ludzi

zdrowych, jak i tych okaleczonych – bo to nie ich ciało

o tym decyduje. Nie decydują o tym również ograniczenia

czy trudności w dostępie do wiedzy.

Wiedza podana w tej książce może dla wielu okazać się za-

skakującym odkryciem, inni mogli już sami częściowo ją

poznać. To, czy ją wykorzystują w życiu, to już osobna kwe-

stia.

Tę wiedzę zawdzięczać możemy tym wszystkim, którzy

swoje życie spędzili na jej poszukiwaniu i ciągłym uzupeł-

nianiu. I co w tym najdziwniejsze, odkrywali również i to,

co w dużej części od dawna było ludziom wiadome.

„Są trzy fazy ujawniania prawdy. Najpierw prawda jest

ośmieszana, potem spotyka się z gwałtownym oporem,

a na koniec traktowana jest jako oczywistość”.

Artur Schopenhauer


sklad



Wstęp● str. 7

Od autora

Jeśli zastanawiasz się i jeszcze nie odkryłeś, dlaczego Twoje życie jest

pełne niepowodzeń, dlaczego nie osiągasz sukcesów porównywal-

nych choćby do tych, które zauważasz u innych, jak to się dzieje, że

niektórych stać na tak wiele, a Ty masz problemy z zaspokojeniem

najbardziej podstawowych potrzeb, to trafiłeś w tym momencie na

właściwą publikację. Jeśli jesteś tym, któremu powodzi się w miarę

nieźle, ale Twoje ambicje są niezaspokojone, chcesz osiągnąć dużo

więcej – to również dobrze trafiłeś.

Kiedy ktoś obok Ciebie osiąga jakiś sukces, zaczyna coś tworzyć – czy

to buduje dom, czy też pojawia się przed jego domem nowy samo-

chód, czy pozwala sobie na wyjazd w atrakcyjne miejsce, a Ty masz

problemy na poziomie zupełnie podstawowym – wtedy możesz od-

czuwać niepokój. Bywa, że i zazdrość. Możesz nawet sobie tego cza-

sami nie uświadamiać, ale ten niepokój się pojawia. Niepokój jest

nieprzyjemnym uczuciem i pragnąc go usunąć ze swojego umysłu,

człowiek sam sobie udziela odpowiedzi. W pewien sposób zaczyna

się przed sobą tłumaczyć, czemu on może, czemu potrafi, czemu

jemu się wiedzie, a mnie nie. Tak naprawdę to najczęściej nie są to

prawdziwe argumenty, ale powtarzane wielokrotnie uspokajają

i z czasem możemy być głęboko przekonani o ich prawdziwości.

Przez cały proces naszej edukacji nie pojawia się na ogół nikt, kto

umiałby nam wytłumaczyć, dlaczego tak się dzieje. Kto potrafiłby od-

powiedzieć na pytanie, czemu tak mało ludzi osiąga satysfakcjonują-

cy ich dobrobyt materialny, a jeszcze mniej dodatkowo cieszy się

szczęściem i korzysta z życia, znajdując w nim pełnię radości?

Takie pytania nasuwały się ludziom od dawna. Szukali na nie odpo-

wiedzi. Dzisiaj na ten temat wiadomo już dużo, bardzo dużo. A mimo

wszystko całość otacza tajemnica. Jak to się dzieje, jakie są reguły


sklad



Wstęp● str. 8

obowiązujące w tym tajemniczym świecie? Nie jest to wiedza dostęp-

na nam w ramach edukacji szkolnej, począwszy od poziomu podsta-

wowego, a skończywszy na wyższym. Powszechne poglądy głoszące,

że brakuje nam w życiu szczęścia i inne wykręty (tak je niestety nale-

ży nazwać) są reakcją naszego zaniepokojonego umysłu i służą tak

naprawdę raczej naszemu usprawiedliwianiu się wobec siebie, a nie

doszukiwaniu się prawdziwych przyczyn takiego a nie innego stanu.

Ogólnie wiadomo nam wszystkim i tego raczej się nie kwestionuje, że

tym łatwiej nam się żyje, tym większe mamy szanse na osiąganie

sukcesów, im więcej wiemy i im więcej pracujemy. Uważa się, że

podstawowe znaczenie ma nasza wiedza i doświadczenie oraz aktyw-

ność, pozytywny stosunek do życia, ludzi i ogólnie – do świata. A jed-

nak okazuje się, że nie do końca tak jest. Spotykasz w życiu przecież

ludzi wykształconych, którym się jakoś nie wiedzie, i niewykształco-

nych, którym się powiodło. Widzisz harujących od świtu do nocy za

niewielkie pieniądze, jak i tych, którzy wcale ciężko nie pracują,

a jednak stać ich na tak dużo.

Nadeszła pora, abyś się dowiedział, że niezależnie od tego, ile masz

lat, czy jesteś człowiekiem zdrowym, czy też niepełnosprawnym, nie-

zależnie od tego, jak trudna jest Twoja sytuacja w tej chwili, teraz

właśnie, w tym momencie gdy czytasz te słowa – to wszystko możesz

zmienić. Pod jednym warunkiem.

Musisz tylko tego chcieć.

Jeśli doczytałeś do tego miejsca, to jest już nieźle. Zajęło Ci to rap-

tem minutę, może dwie.

Gratuluję Ci, jeśli na taką wiedzę w swoich poszukiwaniach już na-

trafiłeś. Jest ona już bowiem od pewnego czasu dostępna.


sklad



Wstęp● str. 9

Wiedza, która w ramach tego wykładu będzie Ci przekazywana, jest

pewnym kompendium z tego zakresu zebranym w jednym miejscu.

Jeśli wciągnie Cię i zechcesz ją pogłębiać, publikacja ta wskaże Ci li-

teraturę dotyczącą tego tematu. Być może zdziwisz się wieloma in-

formacjami, w tym również taką, że znaczna część tej wiedzy znana

była już ludzkości dawno temu (od kilku tysięcy lat). Odkrywana jest

na nowo od końca XIX wieku.

Skuteczne wykorzystywanie tej wiedzy w praktyce może powodować,

w pewnym sensie, pojawianie się w życiu „cudów”. Kiedy zaczną się

zdarzać i w Twoim życiu, to za pierwszym czy drugim razem z pew-

nością stwierdzisz, że to przypadek. Potem oswoisz się z takimi „cu-

dami” w swoim życiu i przez jakiś czas będziesz nawet mieć obawy,

czy opowiadać o tych niecodziennych „przypadkach” swoim znajo-

mym i kolegom. Mam głęboką nadzieję, że kiedyś jednak zaczniesz

o tym mówić innym, pozwalając tym samym i im z tej wiedzy korzy-

stać. Będziesz mieć już wtedy sporo doświadczeń.

Ważne jednak jest to, żebyś tę wiedzę wykorzystywał dla

swojego dobra i jednocześnie dla dobra innych.

Te ostatnie słowa radzę Ci szczególnie dobrze

zapamiętać.

Nie ma znaczenia, czy jesteś wyznawcą którejś z religii,

czy też uważasz się za ateistę.

Treść tej książki nie jest kursem czarów ani żadnej ma-

gii. Jest skierowana do tych, którzy na podstawie współ-

czesnej wiedzy chcą osiągać w życiu sukcesy i realizować

swoje marzenia.


sklad



Wstęp● str. 10

Szczególne okoliczności:

Bardzo często w naszym życiu zdarzają się pewne okoliczności szcze-

gólne. Mam tu na myśli takie momenty, kiedy wreszcie coś nas wyry-

wa z codziennego zabiegania, z tych setek codziennych działań, z tej

gonitwy współczesnego świata, w której uczestniczymy, czasami na-

wet będąc tego nieświadomi.

Może to być jakieś nieszczęście, kontuzja, choroba, zwolnienie z pra-

cy, rozstanie z ukochaną osobą itp.

Wyrwani na jakiś czas z tego codziennego „zapętlenia” możemy za-

cząć się zastanawiać nad swoim życiem. Łapiemy się na tym, że coś

jest w nim nie tak, że nawet wtedy, kiedy osiągamy jakieś sukcesy,

możemy nie czuć z tego wielkiej satysfakcji. Najczęściej nie bardzo

rozumiemy wówczas, co się dzieje. Jakoś tak intuicyjnie wyczuwamy,

że nasze życie powinno wyglądać inaczej. Może zajmujemy się zawo-

dowo nie tym, czym byśmy chcieli? A może za mało czasu poświęca-

my dzieciom, rodzinie? Być może też dają znać o sobie nasze nieza-

spokojone ambicje? Zastanawiamy się, czy w przeszłości dokonali-

śmy właściwych wyborów, czy wybraliśmy właściwą drogę?

Takie szczególne okoliczności bywają często darem od losu. Pozwala-

ją nam na nowo zweryfikować swoje przekonania, zastanowić się nad

sobą. To szansa na dokonanie zmian w naszym życiu.

Bywa, że takim chwilom naszego życia towarzyszy głęboka depresja.

Z nią czy bez niej, w chwilach trudnych dużo dowiadujemy się o so-

bie samych. Otwiera się przed nami nasze wnętrze.

Ważna jest wtedy nasza wytrwałość, nieuleganie alkoholowi czy nar-

kotykom. Istotna jest przede wszystkim nasza wiara w życie. Bo ono

naprawdę ma sens.


sklad



Wstęp● str. 11

Nie ośmielam się tego stawiać jako tezy, ale pojawia mi się w głowie

taka myśl, czy aby czasami jakaś Tajemnicza, Nieznana Moc, nie

chciała skierować naszego życia na inną, lepszą dla nas Drogę?

Ostrzeżenie:

Traktuj wiedzę zawartą w tej publikacji z dużą ostrożnością. Bądź

nieufny, wybieraj z niej to, co w Twoim własnym odczuciu jest wła-

ściwe, co intuicyjnie Ci odpowiada.

Jeśli zapragniesz rozszerzać swoje wiadomości na ten temat, kieruj

się tą wskazówką cały czas. Pamiętaj – przedstawiona Ci wiedza

sprawdzona jest na moich i innych ludzi doświadczeniach. Nie na

Twoich. To ja i inni huśtaliśmy się na sinusoidzie sukcesów i porażek

drogi życia.

Twoja Droga jest tylko i wyłącznie Twoją, jedyną w swoim rodzaju.

Mam jednak nadzieję, że przedstawienie Ci mojej interpretacji zna-

ków na tej drodze (zbieżne z doświadczeniem wielu innych), będzie

Ci służyć pomocą.

I pamiętaj:

„Jest tylko jedna prawdziwa definicja sukcesu – Twoja

własna”.

Całość tej książki składa się z 15 rozdziałów. Ważne, byś poznał je

wszystkie.

Niektóre z rozdziałów mogą się wydawać mniej ważne i jest możliwe,

że nie skupisz na nich właściwej uwagi. Prawdziwy sukces w życiu


sklad



Wstęp● str. 12

wymaga jednak poznania wszystkich, oraz, co ważniejsze, stosowa-

nia zawartej tutaj wiedzy w praktyce.

No i jeszcze jedna, wydawałoby się, trywialna prawda. Sukces nie

oznacza szczęścia, a szczęście nie jest tożsame z poczuciem sukcesu.

Zanim razem ruszymy w Drogę, powinieneś wiedzieć, że:

1. Zawsze jest TERAZ.

Nie czekaj, zaczynaj natychmiast.

Jeśli chcesz osiągać w życiu sukcesy i realizować własne

marzenia, nie wolno Ci z tym zwlekać. Jeśli jest w tej

chwili dla Ciebie coś ważniejszego, trudno, odstaw tę

lekturę i wróć do niej, gdy tylko znajdziesz na nią czas.

Wszystko, dosłownie wszystko, o czym będziesz dowiadywał się

w trakcie lektury tego tekstu, powinieneś jak najszybciej realizować

w życiu. Nie odstępuj od tej zasady, nie szukaj sobie usprawiedliwie-

nia. Możesz popełniać błędy, to zrozumiałe. Staraj się je sobie uświa-

damiać i poprawiać.

Wielu czeka na właściwy czas, właściwą porę. Nie zdają sobie sprawy

z tego, że właściwy czas jest zawsze. W każdym momencie życia.

Właśnie teraz. Przeszłość zawsze jest za nami, a przyszłość, kiedy

nadchodzi, staje się TERAZ. Za miesiąc, za rok – zawsze będzie TE-

RAZ.

Czekanie na lepszy czas, na więcej wolnego czasu, na korzystniejsze

prawo itp. nie ma sensu. Nie namawiam Cię do pracy fizycznej w ści-

śle określonych porach dnia. Przekonuję do czegoś, co należy stoso-


sklad



Wstęp● str. 13

wać non stop, do czegoś, co wydaje się bardzo proste, ale i przez tę

prostotę niedoceniane.

2. To Ty tworzysz otaczającą Cię rzeczywistość.

Sorry, ale tak to jest. Tak to wygląda. Taka jest prawda. Nikt inny

tego za Ciebie nie robi. Robisz to Ty, robię to ja, robią to wszyscy.

Każdy dla siebie.

Jeśli chcesz z tym dyskutować, to daruj sobie. Czytaj dalej. Jest szan-

sa, że jeśli doczytasz do końca, to zrozumiesz sens tych słów.

Czy można tę rzeczywistość zmienić? Czy Ty możesz ją zmienić?

Tak, możesz.

Musisz uświadomić sobie i uwierzyć w to, że niezależnie od tego, jaka

jest Twoja aktualna sytuacja, wszystko możesz zmienić. Dosłownie

WSZYSTKO.

Możesz wyzdrowieć, zaspokoić swoje potrzeby finansowe i uczucio-

we. Marzysz o domu? O samochodzie? O karierze? O pieniądzach?

O miłości? Ależ wszystko to możesz mieć. Jesteś w stanie całkowicie

zmienić obecną sytuację, jeśli Ci ona nie odpowiada. Wszystko wokół

nas się zmienia, a Ty możesz się w ten proces włączyć, aktywnie

wpływać na to, co dzieje się w otaczającej Cię rzeczywistości.

I tak to robisz. Tak, wpływasz na to, co dzieje się wokół Ciebie, tyle że

być może w sposób nieświadomy. Wszystkie zdarzenia zaistniałe

w Twoim życiu dzieją się za Twoją sprawą.

Jeśli Ci one nie odpowiadają, czytaj dalej. Zrozumiesz, dlaczego dzie-

je się tak, jak się właśnie dzieje.


sklad



Wstęp● str. 14

Być może ta wiedza Cię zaskoczy. Jeśli teraz czytasz to z niedowie-

rzaniem, uśmiechasz się drwiąco, to poczekaj. Doczytaj do końca.

Daj swojemu życiu szansę. Bo właśnie nadeszła. Patrzy się na Ciebie

i czeka. Czeka na to, co zrobisz dalej.

„Spróbuj zapalić maleńką świeczkę, zamiast przeklinać

ciemność.”

Konfucjusz


sklad



1. Świadomość, Podświadomość i...● str. 15

11.. Świadomość, Podświadomość i...Świadomość, Podświadomość i...

Na początku XX wieku ilość milionerów tylko w samych Stanach

Zjednoczonych przekraczała 1000. Jeśli uwzględnić inflację, to byli

oni odpowiednikami dzisiejszych miliarderów.

Kiedy młody wówczas Napoleon Hill na zlecenie najbogatszego wte-

dy człowieka na świecie, Andrew Carnegiego, zajął się badaniem,

czym ci ludzie różnili się od pozostałych, to okazało się, że trafił na

ciekawy problem, którym odtąd zajmował się do końca życia. Jeszcze

przed nim tematyką tą zajmował się również Wallace D. Wattles. Ich

spostrzeżenia dały początek kolejnym badaniom.

Kilka lat później ukazała się słynna Potęga podświadomości Josepha

Murphego. Takie były początki.

Pojawił się i Max Freedom Long wraz z odkrywaniem na nowo nauk

Huny.

Cóż takiego oni zauważyli?

Otóż najbogatsi nie różnili się od pozostałych ani fizycznie, ani wie-

dzą związaną z jakimś specyficznym wykształceniem. Mało tego, do

ogromnych fortun dochodzili często również ludzie z najniższych

warstw społecznych, z żadnym lub niewielkim wykształceniem. Na

pierwszy rzut oka nie było widać jakiejś szczególnej różnicy.

Hill potrzebował tysięcy godzin rozmów z najbogatszymi ludźmi

świata, aby zacząć sobie coś uświadamiać.


sklad




Niewątpliwie znaczący udział w tak szybkim rozwoju gospodarczym

Stanów Zjednoczonych ( Kanady i Australii również) miało prawo

i demokracja. Ale czy tylko?

Przecież na te tereny trafiali na początku głównie emigranci z Euro-

py. Czym się wyróżniali? Pomyśl o tym przez chwilę.

Zapewne widziałeś na żywo lub w mediach współczesnych tzw. ludzi

sukcesu. Nie chcę tutaj zaczynać dyskusji, co należy rozumieć pod

pojęciem sukcesu. Chodzi mi o tych ludzi, którzy są powszechnie

znani i mówi się o nich, jak i odbiera się ich jako tzw. ludzi sukcesu.

Najczęściej są w tej grupie przedsiębiorcy, politycy, dziennikarze, na-

ukowcy, znakomici specjaliści w zawodach, a także aktorzy oraz arty-

ści. Są i inni.

Można ich umownie podzielić na dwie grupy.

Grupa 1

Tych najlepszych, najbardziej cenionych wyróżnia pewien wewnętrz-

ny spokój, panowanie nad emocjami i rozwaga w każdym wypowie-

dzianym słowie. Za każdym z nich kryje się też i pewność siebie, nie

ta arogancka, nie ta widoczna, raczej ta ukryta.

Grupa 2

W tej grupie są oczywiście również ludzie sukcesu, niestety, często

chwilowego. Czasami bardzo pewni siebie i aroganccy w swoim za-

chowaniu. Ta ich pewność siebie rzuca się w oczy i drażni. Zdarzają

się w niej również często krzykacze usiłujący poprzez stosowanie róż-

nych trików za wszelką cenę pokazać, że są ważni i zawsze mają ra-

cję. Jeśli chcesz dokładnie wiedzieć, dlaczego tak się zachowują

i skąd wiedzą, jak to robić, to możesz w wolnej chwili przeczytać


sklad




małe dziełko niemieckiego filozofa Artura Schopenhauera – „Erysty-

ka, czyli sztuka prowadzenia sporów”. Ta niewielkiej objętości

książka uświadamia, jak to robić, jakie są sposoby, aby manipulować

słowem i często nie mówić prawdy. Po prostu – jak zawsze, za

wszelką cenę usiłować wykazać, że ma się rację. Podaję informację

o tym dziele tylko dlatego, że możesz się z niego szybko dowiedzieć,

jak takich ludzi łatwo identyfikować.

W swoim otoczeniu, w środowisku, w którym się obracasz, również

znajdziesz ludzi podobnych do tych z obu grup. Nie muszą być sze-

rzej znanymi, a ich sukces mierzony jest

często inną miarą. Nie muszą posiadać

wielkiego wykształcenia, a jednak może

ich otaczać aura szacunku.

Tacy jak oni z reguły na czymś się znają

i potrafią wykonywać dobrze lub bardzo

dobrze swoją pracę. No i są odpowiedzial-

ni. Inni, czasem nawet wykształceni, nie

cieszą się w swoim środowisku dużym sza-

cunkiem.

Braki w urodzie lub kalectwo (wrodzone bądź nabyte) również nie

ograniczają nikogo w jego możliwościach osiągnięcia sukcesu.

Jeden z najwybitniejszych obecnie żyjących teoretyków fizyki, astro-

fizyk i kosmolog, Anglik Stephen Hawking w wieku 22 lat zachoro-

wał na chorobę, która wykrzywiła całe jego ciało, sparaliżowała

i przywiązała go na zawsze do wózka inwalidzkiego. Odebrała mu

również z czasem i głos, a pomimo tego nie pokonała jego umysłu.

Nie stało się to tak od razu. Możemy tylko sobie próbować wyobrazić

jego depresję i ogrom cierpienia. A mimo wszystko wygrał. Zdjęcie

tego genialnego fizyka i tytana pracy widzisz po lewej stronie.


sklad




Cóż takiego odkryli zatem pionierzy badań nad źródłami

sukcesów?

Otóż odkryli, że cechą wyróżniającą ludzi sukcesu (rozu-

mianego niekoniecznie jako tylko sukces finansowy) jest

ich umysł, a dokładniej ich sposób myślenia.

Nie siła fizyczna, nie uroda, nie jakaś szczególna wiedza

specjalistyczna, a właśnie sposób myślenia.

Tu należy się pewne wyjaśnienie. Z myśleniem kojarzymy mózg, je-

den z organów naszego ciała. Jednak między pojęciem umysłu a po-

jęciem mózgu istnieje zasadnicza różnica.

Umysł jest wynikiem procesów biochemicznych zachodzących w mó-

zgu i jego interakcji ze światem zewnętrznym. To w pewnym sensie

„ulotne, nienamacalne centrum” świadomej i nieświadomej psychiki

człowieka i jego procesów myślowych. Dzięki świadomości zdajemy

sobie sprawę ze swojego istnienia i z istnienia otoczenia, tego wszyst-

kiego, co nas otacza. Dzięki samoświadomości natomiast zdajemy

sobie sprawę z naszego życia psychicznego. Nie będę dalej rozwijał

tego tematu, choć jest niebywale ciekawy. Warto jednak zwrócić

uwagę na fakt, iż umysł nasz jest specyficznym „odwzorowaniem”

otaczającego nas środowiska (Wszechświata), a odwzorowanie to za-

pewnia nam przeżycie w sensie fizycznym dzięki posiadaniu takich

a nie innych zmysłów. A zatem jaki jest otaczający nas świat, tak na-

prawdę nie wiemy.

Kiedy budzimy się rano, powoli pojawia się ŚWIADO-

MOŚĆ. To ten stan naszego umysłu, który w miarę do-


sklad




brze znasz. Zaczynasz myśleć w sposób racjonalny, ana-

lizować i działać. Wstajesz, idziesz do łazienki, być może

robisz sobie kawę lub śniadanie. Planujesz – układasz

plan działań na rozpoczynający się dzień. No i zaczynasz

go realizować. Nawet wtedy gdy takiego planu nie masz,

to myślisz, co by tu zrobić. Analizujesz, weryfikujesz, po-

dejmujesz decyzje, a potem robisz coś lub nie. Tak przez

cały dzień. Przez Twoją głowę przebiegają setki, może ty-

siące myśli. Zastanawiasz się, coś sobie przypominasz

itd. Wieczorem kładziesz się spać i w końcu zasypiasz.

Twoja ŚWIADOMOŚĆ się urywa. Do następnego poran-

ka lub do przebudzenia w nocy. I tak dzień po dniu,

przez całe życie.

Tak więc świadomość kojarzy nam się z tymi procesami myślowymi,

które cechuje racjonalność, ocenianie, analizowanie zdarzeń, przewi-

dywanie, planowanie. To to, co powszechnie nazywamy „myśle-

niem”. Ilość myśli pojawiających się tylko w ciągu jednego dnia jest

bardzo duża. Niektórzy twierdzą, że może dochodzić do powyżej

50 000.

Ilość informacji docierających do naszego umysłu dzięki zmysłom

z otoczenia (wzrok, słuch, węch, smak, dotyk) jest ogromna. Nie do-

cierają one bezpośrednio do Świadomości. Odbiera je nasza Pod-

świadomość. Nie analizuje ich. Odbiera je, rejestruje (zapisuje)

i przekazuje w „obrobionej” formie świadomości. Ta zaś dokonuje

selekcji, odbiera je wybiórczo, zwracając uwagę na te szczególne. Te

wyróżniające się spośród innych. Filtruje je. Nie ma bowiem możli-

wości analizy tak ogromnej ilości informacji. Na wybrane z nich

zwraca uwagę, a resztę odrzuca. W ten sposób subiektywnie odbiera-

my rzeczywistość otaczającego nas świata. Decyduje o tym nasze do-


sklad




świadczenie. Dziecko tylko raz dotknie gorącego garnka, więcej już

tego nie zrobi. I od tego momentu zacznie w szczególny sposób wyła-

wiać z otoczenia wszystko, co kojarzy się z tym dotkliwym odczuciem

bólu. Ten prosty przykład nie odzwierciedla rzecz jasna wszystkich

zagrożeń, ale to na nie w pierwszej kolejności nasza świadomość

zwraca uwagę. W ten sposób nasz odbiór świata jest jakby znie-

kształcony, subiektywny – decydują o jego odbiorze pewne nasze

kryteria, wynikające z nabytego doświadczenia. Makler giełdowy na-

tychmiast zwróci uwagę na kursy walut podawane w radio, inny czło-

wiek znudzony zmieni stację radiową.

Być może już o tym wiesz, być może nie.

Otóż w Twoim umyśle non stop, przez 24 godziny na dobę czuwa

i funkcjonuje tzw. PODŚWIADOMOŚĆ. Obciążona jest ogro-

mem zadań. Cały czas steruje Twoim ciałem, wszystkimi jego or-

ganami, wszystkimi procesami przebiegającymi w Twoim organi-

zmie. To ona ma zapisane „programy czynności”, przy których

wykonywaniu nie musimy koncentrować naszych myśli, a wyko-

nujemy je niejako bezwiednie. Musieliśmy wcześniej się ich na-

uczyć, a właściwie nauczyć tego naszą podświadomość. Mam tu

na myśli jazdę na rowerze, chodzenie, kierowanie samochodem,

pisanie, czytanie, czy choćby zwykłe obieranie ziemniaków. I wie-

le, wiele innych.

To nie wszystko. Podświadomość również śledzi, odbie-

ra, w pewnym sensie „SŁYSZY” wszystkie Twoje myśli.

Nie analizuje ich, nie ocenia, czy zawierają prawdę czy

fałsz. Jeśli jakaś myśl powtarza się często lub co więcej,

towarzyszy jej jakaś silna emocja, to „zapisuje ją w spo-


sklad




sób szczególny”, wzmocniony.

Podświadomość rozróżnia i odczytuje proste konstruk-

cje zdań (i myśli). Jej sposób odbioru słów i myśli jest

taki, jak „małego dziecka”.

Możliwości podświadomości są fascynujące, zapisuje ona bowiem

wszystkie sygnały odbierane przez Twoje zmysły (wzrok, słuch, węch,

smak, dotyk). Również te, z których nie zdajesz sobie sprawy, te któ-

re umknęły Twej świadomej uwadze. Zapisuje tak naprawdę i pamię-

ta całe Twoje życie w postaci wspomnień. Każdy jego moment. Ze

wszystkimi szczegółami, również tymi, które nie docierają do świa-

domości.

Tak więc z zapisanych „informacji z otoczenia” rejestruje wszystko.

Obraz, dźwięk, zapach, dotyk, smak. I co najważniejsze, zapisuje

wszystkie nasze myśli wraz z reakcją świadomej części naszego umy-

słu na towarzyszące im emocje. Te emocje wypływają od niej, od

podświadomości, a to, jak odbiera je i reaguje na nie świadomość, to

właściwa nam, specyficzna cecha.

POŚWIADOMOŚĆ nie analizuje ani nie posługuje się lo -

giką w takim pojęciu, jak robi to ŚWIADOMOŚĆ. To

z PODŚWIADOMOŚCI pochodzą pojawiające się w nas

EMOCJE (cierpienie, gniew, lęk, miłość, nienawiść,

nuda, poczucie krzywdy, poczucie winy, radość, smutek,

strach, szczęście, wstręt, zazdrość, złość, żal). Nieraz za-

miennie nazywamy je uczuciami.

Emocje, kiedy się pojawiają w Twoim umyśle będącym w stanie

świadomym, mają ogromny wpływ na to, jak reagujesz. A to, w jaki

sposób to robisz, zależy w znacznym stopniu od Twojej ŚWIADO-


sklad




MOSCI. Ona pełni rolę nadrzędną. W taki oto sposób możesz nad

emocjami i uczuciami panować w mniejszym lub większym stopniu. To

już tylko zależy od stanu Twej ŚWIADOMOSCI w danym momencie.

Twoje reakcje (lub ich brak) na wszystko, co się dzieje w Twoim

otoczeniu PODŚWIADOMOŚĆ oczywiście zapisuje również w pamięci.

ŚWIADOMA myśl, jeśli chce sięgnąć do pamięci, do wspomnień –

sięga do PODŚWIADOMOŚCI. To stamtąd otrzymuje informacje.

PODŚWIADOMOŚĆ rejestruje powtarzające się często

Twoje myśli, słowa wyrażające przekonania oraz czyn-

ności i NIE ANALIZUJE ich. Zapamiętuje je, czyniąc

z nich programy postępowania, nałogi, nawyki, schema-

ty myślenia itp.

Zwróć proszę uwagę na każde z poniższych słów:

1. czyni z nich programy postępowania,

2. nałogi,

3. nawyki,

4. schematy myślenia (w tym przekonania i przeświadczenia).

Warto wiedzieć jeszcze jedno.

Jeżeli czynimy cokolwiek wbrew nawykom, wbrew pro-

gramom postępowania lub spotyka nas coś nowego, ja-

kaś nieznana do tej pory sytuacja, nieznane środowisko

itp., to PODŚWIADOMOŚĆ reaguje wprowadzając w na-

szym umyśle ZANIEPOKOJENIE.


sklad




Jakże inaczej czujesz się, idąc na spotkanie w ważnej dla Ciebie spra-

wie do nieznanego Ci urzędu i urzędnika, a jak inaczej wygląda to,

gdy daną osobę choć trochę znasz lub jest to osoba dobrze Ci znana.

Niepokój znika lub jest niewielki. Gdy trafiasz do nowej szkoły, do

nowej pracy lub na jakieś spotkanie z nieznanymi Ci ludźmi, zauważ,

jak reagujesz, gdy zobaczysz tam kogoś Ci jednak znajomego.

Pojawia się ulga, a często i radość.

Na NIEZNANE PODŚWIADOMOŚĆ reaguje, wprowadzając

zaniepokojenie.

Pewnie zastanawiasz się w tej chwili, jaki to wszystko ma związek

z naszym życiem, z problemami, zdrowiem, sukcesami, bogactwem

lub biedą. Z nieszczęściami i szczęściem.

Ano ma, i nie ulega to już raczej wątpliwościom.

Podświadomość w nieznany nam, tajemniczy jak dotąd

sposób, oddziałuje na otaczający nas świat. Na otaczają-

cą nas rzeczywistość. Przyciąga (w pewnym sensie jak

magnes) z niego to wszystko, co w niej samej jest zareje-

strowane (zgromadzone). Po prostu, materializuje to.

Brzmi to jak bajka, nieprawdaż? To pewne uproszczenie,

przyznaję, ale reszty dowiesz się później.

Czym zatem wyróżniali się milionerzy z początku XX wieku?

Wyróżniali się inną „treścią” tkwiącą w ich PODŚWIADO-MOŚCI.

Czymożemy zatem zmienić „TREŚĆ” tkwiącą w naszej PODŚWIA-DOMOŚCI?


sklad




Bezpośrednio nie, nie mamy do niej takiego dostępu.

Pośrednio tak, poprzez ŚWIADOMOŚĆ.

Jak to zrobić?

Po pierwsze: ZMIENIĆ SWOJE MYŚLI i REAKCJE NA

EMOCJE.

Czy to wszystko?

NIE – reszty dowiesz się dalej.

Przeczytawszy ten rozdział, zastanów się nad sensem znanych od

dawna słów:

1. „Takie jest Twoje życie, jakie są Twoje myśli”.

2. „Uważaj na to, o co prosisz w myślach, czasami może się spełnić”.

3. „Zajrzyj w siebie! W Twoim wnętrzu jest źródło, które nigdy nie

wyschnie, jeśli potrafisz je odszukać” (Marek Aureliusz).

4. „Tak jak świadomość jest źródłem myśli, tak podświadomość jest

źródłem mocy” (Claude Bristol).

5. „Jeśli myślisz, że potrafisz, albo myślisz, że nie potrafisz – w obu

przypadkach masz rację!” (Henry Ford).

6. „Nasze mózgi magnetyzują się naszymi dominującymi myślami

i w sposób nieznany te „magnesy” przyciągają do nas ludzi, siły,

okoliczności życiowe, zgodnie z naszymi dominującymi

myślami” (Napoleon Hill, 1937 r.).

7. „Każda jednostka posiada wrodzoną, naturalną zdolność myślenia

o tym, o czym chce myśleć. O wiele trudniejsze jest nie myślenie

o rzeczach dostrzeganych przez nas w otaczającym nas świecie.

Myślenie w oparciu o iluzje jest łatwe, myślenie o prawdzie ukrytej


sklad




pod iluzją jest skomplikowane i wymaga większego wysiłku niż ja -

kakolwiek inna praca. Żadnej pracy ludzie tak nie unikają jak dłu-

gotrwałego nieprzerwanego myślenia. Bo to praca najcięższa na

świecie. Szczególnie wtedy, gdy prawda kłóci się z iluzja-

mi" (Wallace D. Wattles, 1910 r.).

Długo zastanawiałem się, czy te informację podać Ci czytelniku na

samym początku tego tekstu. Z jakich powodów? Przychodziły mi do

głowy takie myśli:

1. Pomyślisz sobie, że już wszystko wiesz i przestaniesz czytać dalej

z zainteresowaniem, a to byłby wielki błąd. To, czego się dowie-

działeś, to zaledwie początek większej całości.

2. Nie zdążyłem podać Ci jeszcze wielu argumentów przemawiają-

cych za przedstawioną wiedzą o świadomości i podświadomości.

3. Nic nie wiesz jeszcze o doświadczeniach wielu innych ludzi, jak

również moich.

Powinieneś jednak już teraz się dowiedzieć, że współczesna psycho-

logia odkryła istnienie podświadomości stosunkowo niedawno. Tym-

czasem tysiące lat temu ludzkość już o niej wiedziała. Może trochę

inaczej ją określała. Nie operowała współczesnym nam słownic-

twem, definiowała świadomość i podświadomość dostępnym jej

wówczas zasobem słów.

Mało tego, oprócz świadomości i podświadomości twierdzono, że jest

jeszcze nadświadomość. Więcej na ten temat możesz się dowiedzieć

z literatury wymienionej na końcu tego skryptu, w szczególności

poświęconej tematyce Huny, (Huna nie jest religią) oraz niektórym

starożytnym systemom filozoficznym bądź religiom.


sklad




NADŚWIADOMOŚĆ – samo pojęcie, jak i jej niewyobrażalne

możliwości to osobny niejako temat.

Pojęcie to powoli przebija się przez naukę. Wrócimy do niego.

Mam nadzieję, że w odpowiednim czasie dotrzesz i Ty w swoim życiu

do tego pojęcia i zaczniesz czynić próby dotarcia do niej. Dotarcie do

NADŚWIADOMOŚCI to w pewnym sensie „wyższa szkoła jazdy”,

a zatem znacznie większe wymagania. Nie ma możliwości dotarcia

do niej bezpośrednio ze stanu świadomego, a jedynie przez podświa-

domość.

Waldemar Witkowski proponuje taki schemat pokazujący zależność

oddziaływań pomiędzy świadomością, podświadomością i nadświa-

domością.

W ramach niniejszego opracowania skupimy się głównie na działa-

niach pomiędzy świadomą i podświadomą częścią naszego umysłu.

Piszę wybrane słowa raz z dużej litery, kiedy indziej z małej. I ro bię

to celowo.


sklad




PODSUMOWANIE

1. Zmień swoje myślenie. Zacznij inaczej myśleć. Takie jest Twoje

życie, jakie są Twoje myśli.

2. Kontroluj swoje myśli. Ustaw się w roli obserwatora swoich myśli.

OBSERWUJ – SŁUCHAJ SWOICH MYŚLI.

3. Pamiętaj, że każde uczucie, które pojawia się w Twojej

ŚWIADOOŚCI, pochodzi z PODŚWIADOMOŚCI. Nie reaguj od

razu. Pomyśl przez chwilę jako obserwator i sędzia. Dopuść te

dobre uczuci. Nie daj swobody tym złym. Oto one:

Nienawiść,

Złość,

Lęk,

Gniew,

Poczucie krzywdy,

Zazdrość.

Potrafisz? Tak. Jeśli tylko zechcesz. Z czasem nabierzesz wprawy.

4. Uważaj: Twoja PODŚWIADOMOŚĆ słyszy i widzi to, co mówisz,

jak reagujesz na emocje, co i jak robisz, zna wszystkie Twoje myśli.

Nigdy się nie wyłącza!!!


sklad



2. Wizerunek własny● str. 28

2.2. Wizerunek własnyWizerunek własny

„Ja to ja i to, co mnie otacza” –

Ortegay Gasset.

Świadome dokonywanie zmian w życiu to weryfikacja i prawdopo-

dobnie zmiana „zawartości treści” znajdującej się w naszej podświa-

domości.

Jeśli Twoje dotychczasowe życie nie spełnia Twoich oczekiwań, to

trzeba coś w nim zmienić. Pierwsze działanie, jakie należy podjąć, to

dłuższe zastanowienie się na tym, jak sami myślimy o sobie, jak się

„widzimy” wewnętrznie, jaką mamy wewnętrzną, szczerą ocenę sie-

bie. To tzw. WŁASNY WIZERUNEK.

TWÓJ WIZERUNEK OSOBISTY „zapisany” jest już od dawna

w Twojej PODŚWIADOMOŚCI. Jeśli dojdziesz do wniosku, że nie

oceniasz siebie samego zbyt dobrze, to powinno się to zmienić. Za-

tem aby coś zmienić, musisz zmienić te swoje myśli o sobie samym,

które Ci szkodzą. Nie na chwilę. Na całe życie.

To, jak postrzegamy innych, a jak siebie, to dwie odrębne kwestie.

W tej chwili skup się na tym, jak siebie oceniasz, jak siebie widzisz.

Jesteś osobą pewną siebie i tego, co robisz, czy też pełną wątpliwo-

ści? Czy wierzysz w swoje możliwości czy nie? Czy podobasz się sobie

czy też nie do końca? A może wcale? A lubisz siebie?

Jeśliby chcieć osiągać sukcesy i zachowywać się (czuć się) tak jak lu-

dzie sukcesu, ci z tej pierwszej grupy, o których czytałeś wcześniej, to

co może stać na przeszkodzie?


sklad




Odpowiedź jest stosunkowo prosta. Nawyki w naszym zachowaniu,

które mamy od lat zakorzenione w umyśle i prawdopodobnie rów-

nież słaba ocena własnego wizerunku, tego swojego wewnętrznego

ja. Ja tego nie wiem. Wiesz o tym tylko Ty.

Braki w urodzie czy kalectwo często stanowią powody pogorszenia

własnego wizerunku. A jeśli myśli o nich zawładną naszym umysłem,

to wpływają na niego w sposób istotny, powodując nasze wewnętrzne

niedowartościowanie, obniżając nasz własny wizerunek. Jeśli taka

sytuacja ma miejsce, należy zacząć jak najszybciej to zmieniać. Nie

czekaj z tym, ale zacznij zmieniać to od tej właśnie chwili.

Zmiana własnego wizerunku może okazać się nie taka prosta. Spro-

wadza się do zmiany sposobu myślenia o sobie samym z pełną w to

wiarą i przekonaniem. Nie jest trudna, ale wymaga wytrwałości.

Nie wystarczy to zrobić raz czy dwa. To musi być nawyk.

Podświadomość wprawdzie nie analizuje i nie ocenia,

ale świetnie wyczuwa nasze własne odczucie prawdy

i fałszu.

W pierwszej kolejności należy zacząć panować nad wła-

snymi myślami. Jest to proces, który przecież możesz

kontrolować. Wymaga wytrwałości i skupiania się na

własnych myślach, w pewnym sensie na śledzeniu ich.

Myśl kontroluje myśli? Tak, to o to chodzi !!!

Należy starać się cały czas nad nimi panować i nie dopuszczać, po

prostu przestać dalej myśleć wtedy, kiedy pojawiają się takie, które

mają związek z powątpiewaniem we własne możliwości, podpowia-

dające nam, że jesteśmy gorsi od innych lub mniej uzdolnieni, że coś


sklad




się nam nie uda, że czegoś nie potrafimy zrobić, chociaż jeszcze na-

wet nie spróbowaliśmy zrobić, bo wydaje się nam, że jest dla nas za

trudne. Można zastąpić te myśli innymi.

„Nikt nie osiągnął nigdy nic wspaniałego oprócz tych, którzy

ośmielili się wierzyć, że jest w ich wnętrzu coś, co przewyższa

okoliczności”.

Barton Bruce

Zastanów się, w jaki sposób na co dzień wpływa na Cie-

bie 10 osób, z którymi masz najczęściej do czynienia –

mam tu na myśli najbliższą rodzinę, koleżanki i kolegów

z pracy, przyjaciół itd. Te 10 osób na co dzień, dzień po

dniu, godzina po godzinie najbardziej kształtują Twój

wizerunek. Nie zawsze jest możliwe ich unikanie. Warto

nad każdą z tych osób spokojnie się zastanowić.

Jeśli nie mamy znaczącego dla nas (według własnej opinii) wykształ-

cenia, to warto pamiętać, że wielu niewykształconych ludzi osiągnęło

ogromne sukcesy, a i zawsze możemy ten stan zmieniać, pogłębiając

naszą wiedzę z tych zagadnień, które lubimy i które nas interesują.

Nigdy nie jest na to za późno. I nie jest ważne, czy komuś z naszego

otoczenia się to podoba czy nie. Ważne, że ta wiedza w Tobie wzbu-

dza zainteresowanie. Tak naprawdę to wszyscy jesteśmy niewy-

kształceni w ogromnej większości dziedzin, a tylko w nielicznych

wiemy dużo więcej od innych. Ci inni z kolei są lepsi od nas w tych

dziedzinach, które nas mogą nie interesować.

Bywa często, że tkwi w naszych umysłach nawyk obniża-

nia rangi własnych umiejętności oraz osiągnięć, a wyol-

brzymiania ich u innych ludzi.


sklad




To, co nam wydaje się proste, a tym samym jest niedoceniane przez

nas samych, innym może wydawać się wiedzą tajemną. Coś, co po-

trafimy sami bez problemu zrobić (np. wymienić rurę wodociągową

lub kanalizacyjną, naprawić cieknący kran, naprawić samochód,

przetłumaczyć tekst z obcego języka itp.), dla innych, choćby

z ogromnymi sukcesami w ich specjalnościach, jest nie do wykona-

nia. Warto zatem sobie to uświadomić i wreszcie docenić siebie sa-

mych. Powyższe dotyczy nawet tak przyziemnych spraw jak pranie,

prasowanie, gotowanie czy sprzątanie. Myślisz, że wszyscy to potra-

fią? Oj, zapewniam Cię, że możesz grubo się mylić.

Nasz własny wizerunek kształtuje się tak naprawdę chyba od chwili

poczęcia. Czy myśli, słowa i emocje matki oddziałują na płód? Można

się domyślać, że pewne oddziaływanie może mieć miejsce. Ale na

ogół nie wątpimy, że ten proces rozpoczyna się od wieku niemowlę-

cego.

Ogromnie dużo zależy od naszego otoczenia, ludzi, wśród których za-

czyna się nasze życie. A zatem od naszych rodziców, dziadków, wy-

chowawców i nauczycieli oraz koleżanek i kolegów. Czasami też i od

„przypadkowo” spotkanych ludzi.

Niestety, zdarza się, że proces naszego wychowania przebiega w spo-

sób ogromnie dla nas szkodliwy. Wynika to z ogólnego przekonania,

że najlepiej trafia do dziecka wiedza przekazywana mu przez poucze-

nia lub nagany z użyciem form negatywnych.

Tysiące powtarzanych pouczeń typu:

1. Nie biegaj, bo się przewrócisz.

2. Uważaj na ulicy, bo wpadniesz pod samochód.

3. Uważaj, bo rozlejesz...

4. Ucz się, bo dostaniesz dwóję.


sklad




5. Zaraz Ci to spadnie...

6. Nie rób tego, bo...

itd.

To zaledwie początki „chwastów” zasiewanych w naszym umyśle.

Tak, chwastów. Zamiast siać w umyśle piękne kwiaty, potrafimy tyl-

ko siać chwasty. I jeśli nawet potem część tych „kwiatów” się uchowa

albo chce wyrosnąć, to te posiane chwasty je niszczą. Tłumią ich

wzrost, odbierają możliwość „wzrostu i rozkwitnięcia”.

Kolejny rodzaj chwastów dla naszego umysłu, niszczący nasz własny

wizerunek, to uwagi wypowiadane bardzo emocjonalnie, często

z krzykiem w stylu:

1. No i popatrz, co zrobiłeś – wylałeś całą zupę!!!

2. Coś ty zrobił(a)?!!!

3. Popatrz, co ona zrobiła, ściągnęła cały obrus z naczyniami na

podłogę!!!

4. Czyś ty zgłupiał(a)?!!! Jak Ty wyglądasz?!!!

5. Ty durniu, ile razy mam ci to powtarzać?!!!

6. Mówiłam ci, jak to masz zrobić, a ty co zrobiłeś?!!!

7. Nic nie potrafisz!!!

8. Nawet tego nie potrafisz zrobić!!!

Małe dziecko doskonale wie, kiedy zrobiło coś źle, szczególnie jeśli

towarzyszy temu hałas tłuczonego szkła, brzdęk spadającego garnka

czy rozpryskującej się z hukiem doniczki lub wazonu z kwiatami. Jest

wtedy bardzo przestraszone i zamiast uspokojenia, dobrego słowa,

uśmiechu i przytulenia dostaje kolejną porcję wrzasku rodziców lub

opiekunów, widzi ich groźne miny wykrzywione złością.

Zdarza się często na ulicy widok matki szarpiącej lub wymierzającej

klapsy dziecku, które biegnąc lub jadąc na rowerku, przewróciło się.


sklad




Boli go krwawiące kolano lub zdarta skóra na łokciach. Nie dość, że

w pewnym sensie samo sobie wymierzyło karę, to dostaje jeszcze

ekstra lanie za zdobywane z trudem i bólem doświadczenie życiowe.

Gorzej może być w przedszkolu lub w szkole, gdzie jako formę na-

uczania stosuje się upokarzanie wobec rówieśników ośmieszającymi

lub poniżającymi słowami. Słowa nauczyciela, autorytetu dla małego

dziecka, typu: „Ty się Jasiu tego nigdy nie nauczysz”, „Kowalski,

z ciebie nic dobrego nie wyrośnie” lub „Wracaj do ławki, durniu” za-

padają głęboko w umyśle. To chwasty, których czasami (gdy nie zda-

jemy sobie z tego sprawy) nie da się nigdy wyplenić z umysłu. Zasia-

ne w ten sposób rosną i często są wzmacniane nawozem ze słów, ge-

stów i min takich „wychowawców” oraz koleżanek i kolegów.

Słowa wypowiadane w naszym kierunku z emocjami, po-

łączone z obrazem twarzy wyrażającej złość, nienawiść

czy też pogardę, niszczą bezwzględnie nasz własny wize-

runek, grzebią nasze zdolności i inteligencję. Zapadają

tak głęboko w PODŚWIADOMOŚĆ, że idziemy często

przez życie przyduszeni ich straszliwym ciężarem i, co

gorsze, na ogół nieświadomi tego.

Każdy z nas może się przez chwilę zastanowić nad tym, czy i jego tak

nie wychowywano i czy czasami sam nie stosuje takich sposobów wy-

chowywania dzieci.

Jeśli później zdarzają się nam drobne nawet niepowodzenia w życiu,

to tylko umacniają one w nas wiarę, że nic nie potrafimy osiągnąć, że

niewiele potrafimy zrobić dobrze.


sklad




Umacniają w nas najgorsze, co się może zdarzyć – wiarę,

że jesteśmy gorsi i nie zasługujemy na sukcesy i powo-

dzenie.

„Słuchająca” tego podświadomość „materializuje” je po-

tem w naszym życiu.

Mam nadzieję, że rozumiesz już, jakie są tego skutki. Nasze myśli

i przekonania są wtedy „splamione”, poplamiona jest nasza podświa-

domość i w efekcie w naszym życiu również pojawiają się paskudne

„plamy”.

Słowa, towarzyszące im emocje (uczucia) i obraz. Oto, co tak

bardzo na nas wpływa, co odciska ślad w umyśle i przesącza się do

podświadomości. W szczególności zaś wtedy, kiedy w nie

uwierzymy.

Małe dziecko wierzy swoim bliskim, tym, których kocha i którym ufa.

Wierzy również i tym ludziom, których darzy uznaniem. Nie potrafi

weryfikować, nie ma jeszcze swoich doświadczeń, to przychodzi dużo

później. Usłyszy coś od kogoś i przychodzi do swoich bliskich z pyta-

niami, czy to prawda. W ten sposób dokonuje weryfikacji informacji.

Rzadko kiedy zastanawiamy się nad potęgą słowa, uczu-

cia, a często i towarzyszącego mu obrazu sytuacji. Świa-

domość potrafi o nich zapomnieć, PODŚWIADOMOŚĆ

nie.


sklad




Kształtują one potem całe nasze życie materialne i duchowe (psychi-

kę).

Co do wpływu na psychikę słów, emocji, towarzyszących im obrazów

i wiary bądź niewiary, to na ogół się go nie kwestionuje.

Poważne lub mniej poważne problemy psychiczne ludzi (choćby tyl-

ko depresje i nerwice) mają często swój początek właśnie w dzieciń-

stwie. Kiedy pojawiają się w naszym życiu, rzadko kto kojarzy je

z przeżyciami z dzieciństwa. Psycholodzy i psychoterapeuci świetnie

o tym wiedzą i często to tam właśnie, w różnych sytuacjach z tego

okresu, szukają przyczyn i od zdiagnozowania tych sytuacji rozpoczy-

nają proces pomocy.

Słowo potrafi człowieka zniszczyć, ale i potrafi podnieść. Podobnie

jest z uczuciem i wiarą.

Bo jeśli widzisz i odczuwasz siebie jako osobę pełną niemocy, to cóż

możesz osiągnąć?

A zatem, niezależnie od sytuacji, w jakiej się teraz znajdujesz, poczu-

cie niemocy i braku chęci do działania musisz z siebie bezwzględnie

wyrzucić. Tak, wiem, w szczególnie trudnych sytuacjach życiowego

załamania wydaje się to niemożliwe. Ale przychodzi czas, kiedy staje

się to realne.

Pamiętaj, że właśnie od ludzi sukcesu możesz różnić się

tym, że oni poczucia niemocy nie mają. Nawet krzty.

Wręcz przeciwnie. Mają wpojone w swój umysł poczucie

własnych możliwości i mocy. I Wiary w Siebie, w Swoje

Możliwości.


sklad




W Twoim umyśle powinno zapanować poczucie tego, że

tak jak inni istniejesz, jesteś, możesz i musisz działać,

a wszystko zależy tylko i wyłącznie od Ciebie.

Nie robiąc nic, niczego nie masz szansy zmienić. Nie popełniając błę-

dów, niczego się nie uczysz. Zmierzasz donikąd. Pamiętaj, że każda

podjęta przez Ciebie próba, choćby zakończona niepowodzeniem,

stanowi Twój dorobek. Tak, dorobek. Czegoś się dowiedziałeś, może

tego, że wybrałeś niewłaściwą drogę? A może zrezygnowałeś za wcze-

śnie?

Jeżeli po przeczytaniu tego tekstu uświadomisz sobie, jaki jest Twój

własny wizerunek oraz rozumiesz, w jaki sposób powstał, to sam oce-

nisz, czy musisz go sobie zmienić. Może należy go zastąpić tylko

w części? Nie chodzi tu o to, żebyś stał się zarozumialcem i egoistą,

takim nadętym bufonem. Nie, masz mieć normalny, zdrowy wizeru-

nek samego siebie.

I jeszcze kilka uwag

Jeśli zadręczasz się brakiem jakichś szczególnych uzdolnień lub bra-

kiem tytułu profesorskiego, to daj temu spokój. W niczym te braki

Cię nie dyskwalifikują. Iluż to uzdolnionych i wykształconych ludzi

klepało i klepie biedę. Zastanów się dlaczego?

Jeśli jesteś naukowcem, to również się nie przejmuj, widziałem świa-

dectwo maturalne Einsteina. Jego kopię mam w swoim komputerze.


sklad




W samej Polsce tysiące ludzi ma lepsze. O niczym to jeszcze nie

świadczy.

Wiedza jest ważna, przyśpiesza, ułatwia osiąganie sukcesów. Jeśli jej

nie masz, to zawsze możesz ją uzupełnić. Możesz także potrzebne Ci

informacje po prostu kupić lub uzyskać od zatrudnionych ludzi. Tak

robił Ford.

Gdyby zdarzyło się, że nie podoba Ci się Twoje własne ciało, bo wi-

dzisz w nim jakieś mankamenty, to musisz wiedzieć, że większość

z nas ma podobne spostrzeżenia. Daj sobie z tym spokój, po prostu

zadbaj o swoje ciało. I o ubiór. Pamiętaj o butach. Na początek to

w zupełności wystarczy.

Narzekasz na swoją pamięć? Jest według Ciebie za słaba? Możesz ją

poprawić poprzez ćwiczenia, jeśli uważasz to za takie ważne. Pole-

cam Ci książkę Pamięć na zawołanie (jej autorem jest Tony Buzan).

Poza tym słaba pamięć w niczym nie powinna umniejszać Twojego

dobrego wizerunku. A wiesz dlaczego?

Czasami znacznie gorzej jest, kiedy masz za dobrą pamięć

i nie potrafisz zapomnieć. Warto to zapamiętać!

Przechowywane w pamięci urazy, uczucia nienawiści czy

zazdrości – to jak się niedługo dowiesz – kolejne chwasty,

które będziesz musiał ze swojego umysłu wyrwać. Twoja

słaba pamięć może się wtedy przydać.

Odrzuć również myśli, że Twoje problemy zaczęły się z takiego powo-

du, że urodziłeś się w niewłaściwym czasie, w niewłaściwym kraju,

w niewłaściwej rodzinie lub okolicy. Nie istnieje dla Ciebie i dla in-


sklad




nych niewłaściwy czas ani niewłaściwe miejsce. Właściwe dla Ciebie

miejsce i właściwy czas jest teraz, dokładnie w tym miejscu, w któ-

rym się znajdujesz. Albo się z tym zgodzisz, zaakceptujesz bez żad-

nych dodatkowych warunków i wyruszysz realizować swoje cele,

osiągać sukcesy i zaczniesz wreszcie posuwać się ścieżką, która za-

czyna się przed Tobą pojawiać, albo... No właśnie? Albo co?

Właściwy, zdrowy wizerunek samego siebie to jeden z podstawowych

kluczy do sukcesu. A zatem jeżeli uznasz, ocenisz według siebie, że

Twój własny wizerunek daleki jest od wizerunku człowieka zasługu-

jącego na sukces, to nadszedł najwyższy czas, aby to zmienić. Od te-

raz, od tej chwili.

Jak sprawdzić, czy Twój wizerunek własny jest słaby? Odpowiedz so-

bie na poniższe pytania. Każda odpowiedź twierdząca wskazuje na

jego słabość. Oto one.

Czy:

1. Często krytykujesz innych?

2. Często zazdrościsz?

3. Tracisz panowanie, gdy krytykują lub kpią z Ciebie?

4. Nie starasz się o swój ubiór, fryzurę i wygląd?

5. Przesadnie starasz się o swój ubiór, fryzurę i wygląd?

6. Prowokacyjnie się ubierasz?

7. Często składasz nadmierne obietnice, których nie dotrzymujesz?

8. Niechętnie dyscyplinujesz swoje dzieci?

9. Sprawia Ci trudność zwrócenie komuś uwagi lub reklamowanie

wadliwego towaru?

10.Unikasz upominania się o coś, co Ci się Twoim zdaniem należy?

Te pytania to zaledwie wskazówki. Jeśli na większość z nich odpo-

wiedziałeś sobie twierdząco, to nic się jeszcze nie stało. Prawdopo-


sklad




dobnie będziesz musiał popracować nad poprawieniem własnego wi-

zerunku. Ideałów, jak zapewne wiesz, nie ma. Do stania się ideałem

po prostu się dąży.

P ODSUMOWANIE

1. Zmień swoje myślenie. Zacznij inaczej myśleć. Takie jest Twoje

życie, jakie są Twoje myśli.

2. Kontroluj swoje myśli. Ustaw się w roli obserwatora swoich myśli.

OBSERWUJ – SŁUCHAJ SWOICH MYŚLI i UWAŻAJ NA

EMOCJE.

3. Pamiętaj, że każde uczucie, które pojawia się w Twojej ŚWIADO-

MOŚCI, pochodzi z PODŚWIADOMOŚCI. Nie reaguj od razu. Po-

myśl przez chwilę jako obserwator i sędzia. Dopuść te do-

bre uczucia. Nie daj swobody tym złym. Oto one:

Nienawiść,

Złość,

Lęk,

Gniew,

Poczucie krzywdy,

Zazdrość.

4. Pamiętaj, że jesteś kimś jedynym, niepodobnym do innych ludzi,

a przez to wyjątkowym. Piszę to wprawdzie w formie odnoszącej

się do płci męskiej, ale... W szczególności zależy mi tak na-

prawdę właśnie na kobietach. Od kilku lat wiem, jestem

o tym głęboko przekonany, że to właśnie one są szczególnie wrażli-

we, że to im tak bardzo zależy na zmianach, na poprawie sytuacji

rodziny. I za nie tak naprawdę szczególnie trzymam kciuki. Skąd


sklad




o tym wiem? Z setek, a może i tysięcy godzin spędzonych z nimi na

rozmowach.

5. Staraj się zmienić całkowicie lub poprawiać swój własny wizeru-

nek. Kontroluj go nieustannie. Nie pozwól go nikomu nisz-

czyć!!!

6. Nieprawdą jest, że nic do tej pory nie osiągnąłeś.

7. Wybacz wszystkim, którzy niszczyli Twój wizerunek i nie wracaj

do tego.

8. Unikaj lub eliminuj ze swojego otoczenia kontakty z SIEWCAMI

CHWASTÓW. Wiem, że to może być trudne. Ale nie niemożliwe.

9. Szukaj i dbaj o dobre stosunki z TWOIMI PRAWDZIWYMI

PRZYJACIÓŁMI.

10.Rozdawaj uśmiech i dobre słowa.

11.Przy każdej możliwości POMAGAJ INNYM.

12.Niesprawność fizyczna lub inwalidztwo nie ograniczają

możliwości Twojego umysłu.

13.Pamiętaj, że Twoja PODŚWIADOMOŚĆ słyszy i widzi to, co mó-

wisz, jak reagujesz na emocje, zna i rejestruje wszystkie Twoje my-

śli. Nigdy się nie wyłącza!!!

14.Przeczytaj uważnie i przemyśl te informacje oraz stosuj

tę wiedzę codziennie w praktyce.

W jaki sposób poprawiać i zmieniać swój WIZERUNEK

OSOBISTY?

Dowiesz się tego z kolejnych rozdziałów.


sklad



3. Poczucie winy● str. 41

3.3. Poczucie winyPoczucie winy

„Sumienie musi działać nie wstecz, ale naprzód. Zawsze

naprzód”.

Maria Dąbrowska

Problemem często w nas istniejącym, a związanym również z naszym

własnym wizerunkiem jest tzw. poczucie winy. Pojawia się, gdy jeste-

śmy przekonani, że kogoś skrzywdziliśmy, coś zaniedbaliśmy, nie

wykorzystaliśmy jakiejś życiowej okazji, podjęliśmy zgubną dla na-

szego bytu materialnego decyzję. Przyczyn może być znacznie więcej.

Poczucie takie, szczególnie gdy jest w naszych myślach dłużej pielę-

gnowane, gnębi psychicznie i uniemożliwia pozytywny stosunek do

otoczenia. W sposób szkodliwy znacząco wpływa na naszą podświa-

domość. W jakimś sensie obezwładnia nas. Pozbawia chęci do działa-

nia, zabiera radość życia. Często pociąga za sobą skutki materialne

i psychiczne (duchowe).

Może się zdarzyć, że rzeczywiście zawiniliśmy, skrzywdziliśmy kogoś,

jesteśmy komuś coś winni, odegraliśmy jakąś rolę w cudzym nie-

szczęściu. Zdarza się jednak również, że to poczucie powstało tylko

u nas, a druga osoba, ta niejako w naszej opinii skrzywdzona przez

nas, nie ma żadnego poczucia skrzywdzenia.

Dlatego warto odbyć rozmowę z osobą, wobec której czujemy się

winni i wyjaśnić tę kwestię. Nie zawsze jest to oczywiście możliwe.


sklad




Jeśli jednak uda się nam doprowadzić do takiej rozmowy, to kwestia

naszych domysłów może zostać wyjaśniona.

Jeżeli rzeczywiście kogoś skrzywdziliśmy, to oprócz przeproszenia

pozostaje problem zadośćuczynienia. Nie zawsze jest to możliwe. Co

wtedy?

Cóż, można żyć w cierpieniu, z poczuciem winy do końca życia. Ni-

czego to nikomu dobrego nie przyniesie. Mało tego, wskutek naszego

poczucia winy unieszczęśliwiamy innych, krzywdzimy rodzinę, przy-

jaciół, znajomych. A przecież możemy dużo dobrego w swoim życiu

jeszcze zrobić. Możemy wielu ludziom pomóc. Niekoniecznie tym,

których skrzywdziliśmy.

Zatem warto wreszcie któregoś dnia powiedzieć sobie DOŚĆ. Wy-

cierpiałem dużo, wycierpiałem wystarczająco dużo. KONIEC.

Katolikom ulgę może przynieść spowiedź wsparta szczerym żalem,

zadośćuczynieniem i chęcią poprawy. Czy jednak taki jednorazowy

akt skruchy zawsze jest do końca skuteczny?

Osoby z dużym poczuciem uświadamianej i nieuświadamianej winy

mogą zainteresować się pewnym procesem zwanym Ho’oponopono.

Stworzyła go Hawajka, Morrnah Nalamaku Simeona. Oto fragment

artykułu Pani Joanny Mądrzak:

„Ho'oponopono okazała się być tak głęboko działającym i skutecz-

nym narzędziem, że zainteresowały się nim instytucje naukowe, me-

dyczne, uczelnie oraz organizacje społeczne i międzynarodowe. Or-

ganizacja Narodów Zjednoczonych trzykrotnie zaprosiła ją na wykła-

dy i szkolenia. Była zapraszana również na posiedzenia Światowej

Organizacji Zdrowia. Dzięki niej procesu nauczyło się ponad półtora

miliona osób na całym świecie”.


sklad




O co chodzi, co mam na myśli?

W roku 2007 Joe Vitale, legendarna postać biznesu (szczególnie in-

ternetowego), milioner amerykański a jednocześnie człowiek znający

smak bezdomności i bezrobocia oraz psycholog doktor Ihaleakala

Hew Len (asystent twórczyni Ho’oponopono), wydali książkę Zero

Limits, która stała się bestsellerem księgarni Amazon. Treść książki

dotyczy metody, pewnego procesu, zwanego Ho’oponopono, z pod-

kreśleniem jego skuteczności w docieraniu do podświadomości

i nadświadomości. Przekłada się to oczywiście na możliwości zmiany

otaczającej nas rzeczywistości.

Jest to szczególnie istotne dlatego, że świadomość pozwala nam zda-

wać sobie sprawę z naszych uświadomionych win. A co z PODŚWIA-

DOMOŚCIĄ? Przecież wiemy już, że rejestruje ona wszystkie sygnały

płynące z naszego otoczenia. Również te, z których ŚWIADOMOŚĆ

„nie zdaje sobie sprawy”. Po prostu nic o nich nie wie.

Jeśli interesuje Cię ten temat, sięgnij do Internetu. Dowiesz się wię-

cej.

Jak zatem widać problem jest trochę większy, niż nam się zdaje.

Przebaczanie sobie lub komuś to kwestia naszego wybo-

ru. Pamiętaj jednak, że przebaczasz głównie dla siebie,

nie dla kogoś innego.

Poczucia winy nie pozbędziemy się szybko. To długi proces, podob-

nie jak pozostałe działania dotyczące zmiany naszego własnego wize-

runku. Jeśli jednak uda nam się zacząć pomagać innym (niekoniecz-


sklad




nie materialnie), poczuć radość z bezinteresownej pomocy, to szansa

na zmniejszenie poczucia winy gwałtownie rośnie.

Poczucie winy oprócz wpływu na warunki materialne wpływa rów-

nież na nasze zdrowie. Zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Jeśli nie

potrafimy sobie sami z tym problemem poradzić, to skuteczna może

być psychoterapia. Korzysta z niej dzisiaj znacznie więcej ludzi niż

moglibyśmy się spodziewać.

Wielu jest wśród nich ludzi, którzy osiągnęli sukcesy w swoim życiu.

Zatem tu również nie warto się wahać.

Depresja to jeden z najgorszych stanów, jaki może się nam trafić. Po-

trafi obezwładnić nasz umysł. W cywilizacji, w której przyszło nam

żyć, w tej gonitwie szczurów, przydarza się coraz większej liczbie lu-

dzi. I to nie raz w życiu.

Taki stan może trwać długo. Ciężko się z niego wygrzebać. No i po-

trafi spustoszyć naszą rzeczywistość, tę, w której żyjemy.

Można w początkowym jej stadium próbować sobie uzmysłowić, że

przecież, choćby nie wiem jak było, to i tak żyjemy w kraju, gdzie nikt

nie umiera z głodu, zawsze mamy jakieś jedzenie i wodę. No i kąt,

gdzie możemy się schronić. Gdyby nas nawet wyrzucano z mieszka-

nia, to jakieś schronienie się znajdzie. Zapominamy o tym, że tak na-

prawdę liczy się coś innego. Zgadnij co?

Ano właśnie. Są tutaj ci, którzy są nam bliscy. Ci, których zostawić

nam nie wolno, nie wolno również ich skrzywdzić. Oni często nie

wiedzą, w jakim stanie jesteśmy, jakie odczucia nami targają. Ot, po

prostu jesteśmy koło nich i to czasami jest to dla nich najważniejsze.

Czy zdają sobie z tego sprawę ? Czy zawsze tak naprawdę my zdaje-


sklad




my sobie z tego sprawę? Z radości bycia razem? Tej takiej zwykłej,

niedocenianej radości bycia razem?

Zaplątani w bzdurne tak naprawdę myśli wywołujemy sami w sobie

lęki, które wraz z naszymi myślowymi obawami potrafią zawładnąć

całym umysłem, sparaliżować go. Nakręcająca się wtedy spirala nie-

pokoju zaczyna być czasami nie do wytrzymania. A bywa, że i poja-

wiają się myśli o rozstaniu się z życiem. Coś niecoś wiem i o tym.

Znam ból większy od najgorszego bólu fizycznego. To ból mojego Ja.

Powinniśmy mieć świadomość tego, że bywa, iż czasami mamy

skłonność martwić się o rzeczy tak naprawdę nawet niezbyt ważne.

I że wydaje się nam wtedy, iż życie doświadcza nas w ciężki sposób.

Ale przecież są takie miejsca na ziemi, czasami i niedaleko od nas,

gdzie liczy się walka o przeżycie, o utrzymanie życia, swojego i naj-

bliższych. Zdarza się jakże często, że ludzie muszą widzieć i przeży-

wać śmierć lub cierpienia swoich najbliższych.

Jak z takiej perspektywy wygląda wtedy to, że pominięto nas przy

podwyżce, że nie awansowano, że grozi nam utrata pracy lub mate-

rialnego dorobku? Wówczas nie ma to żadnego znaczenia. Myślę, że

warto czasami popatrzeć na nasze życie właśnie z takiej perspektywy,

by poczuć ogromną wdzięczność za to, co mamy.

Uczucie wdzięczności potrafi czynić cuda. Świadomość tego, że tak

naprawdę żyjemy w dostatku i ogromne uczucie wdzięczności – już

samo to może spowodować, że jeszcze większy dostatek do nas do-

płynie. Cóż, zawsze ktoś ma więcej od nas i co z tego?

Czy żyjemy głównie po to, by gromadzić dobra materialne?


sklad




Wiem, że przyczyną depresji nie zawsze są takie obawy. Wykrycie

samemu prawdziwych przyczyn naszego stanu bywa na ogół trudne.

Świadomość w czasie snu odeszła i wróciła rankiem, po

przebudzeniu. Każdy nowy dzień w Twoim życiu to tak

naprawdę NOWE ŻYCIE. Więc porzuć poczucie winy

i rozpocznij Nowe Życie.


sklad



4. Potęga przekonań i przeświadczeń● str. 47

4.4. Potęga przekonań i przeświadczeńPotęga przekonań i przeświadczeń

„Jeśli się martwisz jakąś rzeczą, twoje cierpienie nie wynika z rze-

czy samej w sobie, lecz jest skutkiem sposobu, w jaki ją oceniasz.

A to możesz w każdej chwili zmienić".

Marek Aureliusz

Mało kto zdaje sobie sprawę z tego, jak duży wpływ na warunki życia

wywierają nasze przekonania i przeświadczenia. Mogą one silnie nas

wspomagać w osiąganiu sukcesów, ale mogą też je niszczyć. Ponie-

waż głęboko tkwią w naszym umyśle, warto zatem poświęcić im

chwilę.

Przekonanie to poczucie pewności na jakiś temat. Jego składnikiem

jest myśl. To jednak za mało. W naszym umyśle przepływa ogromna

ilość myśli, nie we wszystkie wierzymy, nie wszystkie wywołują po-

czucie pewności na wybrany temat.

Sama pojedyncza myśl nie tworzy jeszcze przekonania. Aby powsta-

ło, muszą być z nią związane poprzez skojarzenia naszego umysłu

pewne przesłanki utwierdzające nas w pewności, że myśl ta jest

w naszej opinii prawdziwa i że co do tego mamy pewność. Tymi prze-

słankami są na ogół nasze doświadczenia z przeszłości lub doświad-

czenia innych, o których my akurat wiemy. Nasze doświadczenia to

nic innego jak szereg wniosków (myśli) wyciągniętych z przeżytych

przez nas sytuacji, którym często towarzyszyły emocje. Tak napraw-

dę całość uporządkowanych przez nasz umysł w ten sposób grup my-

śli (podpierających jakby myśl główną) tworzy dopiero przekonanie

pozwalające nam z poczuciem pewności w każdej chwili znaleźć ar-


sklad




gumenty dla siebie i dla innych, umożliwiające nam uzasadnienie

(według nas) prawdziwości przekonania.

Przekonania mogą też pochodzić z wyobrażeń, tzn. nie muszą być in-

terpretacją rzeczywiście przeżytych wydarzeń.

Zapamiętaj:

NASZE ŻYCIE KSZTAŁTUJĄ PRZEKONANIA, A NIE

WYDARZENIA.

Wydarzenia w naszym życiu są przez nasz umysł inter-

pretowane. Rodzące się wtedy często pod wpływem emo-

cji, a nieprzemyślane interpretacje, stają się przekona-

niami lub przeświadczeniami i zaczynają silnie wpływać

na nasze dalsze życie.

Na przykład przekonanie wyrażone w ten sposób:

Rozpoczynanie dzisiaj działalności gospodarczej nie ma sensu

może być podparte następującymi doświadczeniami:

3 razy próbowałem rozpocząć taką działalność i za każdym razem

skończyło się to niepowodzeniem,

Kowalski, Zając i Kogut, których świetnie znam, też próbowali i do

dzisiaj spłacają długi,

co chwilę widzę w telewizji komorników prowadzących egzekucję

majątku tych, którzy ją prowadzili,

pięciu moich znajomych jest tego samego zdania;

oraz może również być podparte innymi przekonaniami, np.


sklad




żeby rozpocząć działalność gospodarczą, trzeba mieć duży kapitał,

prawie każdy, kto ma własny biznes, to złodziej.

Czy to przekonanie jest prawdziwe?

Odpowiedź na tak postawione pytanie nie ma sensu.

Istotne jest coś zupełnie innego.

Mianowicie ludzie, którzy chcieliby mimo wszystko prowadzić swój

biznes, powinni sobie postawić następujące pytania:

Czy takie przekonanie ich osłabia czy wzmacnia? Czy z takim przeko-

naniem mają szansę na rozpoczęcie działalności i jej poprowadzenie

z sukcesem?

W podświadomości człowieka tkwi przekonanie „Rozpoczynanie dzi-

siaj działalności gospodarczej nie ma sensu”. Nawet jeżeli któregoś

dnia dojdzie on do wniosku, że teraz ma to sens, to zauważ, tego dnia

dla tego człowieka będzie właśnie to dzisiaj. Ta tkwiąca głęboko

w jego umyśle (w podświadomości) myśl jest dla niego chwastem,

który za każdym razem spowoduje u niego kolejną klęskę. Będzie to

tylko kwestią czasu. Jakiekolwiek drobne niepowodzenie „podsypie

nawozu” temu chwastowi i w ten sposób w jego umyśle chwast się

rozrośnie.

Podświadomość załatwi resztę. Czy ona sama? Wiadomo już dzisiaj,

że ma ona (a świadomość nie) kontakt z nadświadomością. Jest to

jednak troszkę bardziej złożony proces, przedstawiony wcześniej na

schemacie w rozdziale 1.


sklad




Póki co, załóżmy, że to podświadomość materializuje (przyciąga jak

magnes) to wszystko, co w niej tkwi. W pewnym sensie, jest ona tym

pierwszym „detektorem” czującym nasze słowa, myśli i emocje.

Ktoś, kto mimo wszystko marzy o prowadzeniu samodzielnej działal-

ności gospodarczej, powinien zmienić to przekonanie na choćby ta-

kie:

Każdy moment jest dobry na rozpoczęcie działalności gospodar-

czej.

Poprzeć da się go doświadczeniami i inną interpretacją wydarzeń,

np.

mało co udało mi się za pierwszym razem,

wszystko, co osiągnąłem do tej pory wymagało sporo trudu,

Borsuk, Lis, Kwiatkowska, Dębska i Paszkowska też mieli na po-

czątku drobne problemy, a dzisiaj ich interesy kwitną,

zdaję sobie sprawę z błędów, które popełniłem, i dzisiaj jestem

dużo mądrzejszy;

oraz innymi przekonaniami:

własna działalność gospodarcza to najszybsza droga do wzbogace-

nia się,

najlepiej jest być szefem dla samego siebie.

Mam nadzieję czytelniku, że rozumiesz, o co chodzi?

Większość przekonań to przekonania banalne. Czasami aż dziwne, że

w nie wierzymy, że je wypowiadamy słownie lub w myślach. Nie

wszystkie muszą być „naszej produkcji”. Jakże często wypowiadamy

słowa, przekonania nie nasze, a słyszane kilka razy.


sklad




Oto kilka z nich.

Przykłady przekonań szkodliwych:

1. Każdy człowiek nosi w sobie zło.

2. Żeby dostać dobrą pracę, trzeba mieć znajomości.

3. Całe moje życie to orka na ugorze.

4. Ja to zawsze mam pecha.

5. Niestety nie urodziłem się pod szczęśliwą gwiazdą.

6. Wszyscy zawsze mi przeszkadzają.

7. Uczciwemu zawsze trudniej się dorobić.

8. Jestem nikim, zerem.

9. Trudno znaleźć pracę, kiedy się nie ma wysokich kwalifikacji.

10.Za co się nie wezmę to nic mi się nie udaje.

11.Nie mam co marzyć o .................

12.Po co mam próbować to zrobić, skoro i tak wiem, jak się to

skończy.

13.Wszystkiemu winni są ................

14.W tym kraju nic się nie da osiągnąć.

Itd.

Przykłady przekonań pozytywnych, wzmacniających:

1. W każdym z ludzi jest ogromnie dużo dobra.

2. Osiągnę wszystko, na czym mi zależy, to tylko kwestia czasu.

3. To ja trzymam swój los w swoich rękach.

4. Jak się postaram, to dostanę tę wymarzoną pracę.

5. Trudy życia wzmacniają mnie.

6. To mi się uda, jestem tego pewien.

7. Trzeba próbować do skutku.

8. Dla chcącego nic trudnego.

9. Wiara czyni cuda.

10.Każdy problem da się rozwiązać.


sklad




Musisz wiedzieć, że:

1. Przekonania powinny nas wzmacniać, a nie osłabiać

w tym, co chcemy osiągnąć.

2. Na ogół nie decydujemy świadomie o tym, w co chcemy

wierzyć.

3.Przekonanie powstaje na podstawie NASZEJ INTER-

PRETACJI WYDARZEŃ i towarzyszących im wówczas

często emocji.

4.INTERPRETACJA WYDARZEŃ zależy tylko i wyłącznie

od nas, a zatem i nasze przekonania są zależne od nas.

5.Dopóki nie zmienisz przekonań, wywoływane nimi

zdarzenia nie ulegną zmianie. Nie zawsze jest możliwe

dla świadomości skojarzenie przekonań z wywoływa-

nymi przez nie zdarzeniami. Kieruj się pojęciem ich

potencjalnej szkodliwości.

Swoistym rodzajem przekonań są te, których używamy jako tzw. wy-

krętów. Ludzie ponoszący porażki stosują je szczególnie często. To

charakterystyczny sposób usprawiedliwiania się przed samym sobą.

Często mają one tryb warunkowy:

1. Gdybym miał więcej czasu to....

2. Gdyby mi X pozwolił to...

3. Gdybym był tak zdolny jak X to...

4. Gdybym nie był żonaty...

5. Gdybym żył w dużym mieście...

6. Gdybym miał swoją firmę...

7. Gdybym miał więcej pieniędzy...

8. Gdybym nie miał takiej przeszłości...

9. Gdyby ona mi wtedy pomogła...

10.Gdyby szef mnie nie zwolnił...


sklad




Przykłady takich wykrętów można mnożyć. Są dla nas „cenne”, bo

sami je stworzyliśmy.

Uspokajają nasze zaniepokojenie. Ich wymyślanie jest nawykiem

zgubnym. Dlaczego?

Dlatego, że:

1. Zapadają w naszą podświadomość.

2. Usprawiedliwiają nasze porażki.

3. Przyzwyczajają nas do porażek.

4. Nie aktywizują do dalszych działań.

5. Podświadomość je ...... Sam już z pewnością wiesz, co z nimi robi.

Przeanalizuj swoje usprawiedliwienia, a przekonasz się,

jak wiele z nich jest nieprawdziwych.

Przekonania biorą się również i z nieprzemyślanych uogólnień. Z ko-

lei im bardziej są uogólnione w swojej treści, tym więcej przynoszą

nam szkody. Dotyczą bowiem nie sprecyzowanych warunków,

a uogólnionych.

Często powtarzane, szczególnie z towarzyszącymi im

emocjami, niezależnie od tego, czy oparte są na przeży-

tych wrażeniach, czy tylko na wyobrażanych sobie sytu-

acjach, jak magnes ściągają na nas odpowiadającą im

rzeczywistość, w pewnym sensie realizują się w naszym

życiu

Zauważ, że Twój wizerunek własny powstaje często na

bazie Twoich przekonań.


sklad




Również Twoje relacje rodzinne i ze środowiskiem ludzi, w jakim się

obracasz, wynikają z Twoich przekonań. Jeśli te relacje są złe lub nie

najlepsze, zastanów się nad kierującymi Tobą przekonaniami.

W nich znajdziesz źródło tych relacji i tym samym wynikające z nich

skutki dla Twojego życia.

Przekonania albo nas budują, albo nas niszczą. Ich moc

jest niezwykła.

Póki co zastanów się przez chwilę nad ogólnie znanym tzw. efektem

placebo. Polega on na tym, że podanie choremu obojętnego dla zdro-

wia „lekarstwa”, co do którego niezwykłej skuteczności jest on jed-

nak przekonany, prowadzi często do wyraźnej poprawy zdrowia.

Tak działa na organizm umysł pacjenta przekonanego o skuteczności

leku.

Oprócz przekonań należy jeszcze wspomnieć o przeświadczeniach.

Przeświadczenie to przekonanie, które ma na ogół swoje źródło

w wydarzeniach emocjonalnych, którym towarzyszyły silne skojarze-

nia. Gdy ktoś kwestionuje przeświadczenie jakiejś osoby, to reaguje

ona wtedy często silnymi emocjami (np. gniewem, złością) i odrzuca

wszystkie podawane fakty w ogóle ich nie rozważając, nie biorąc pod

uwagę nawet na chwilę. Po tej reakcji łatwo można poznać, że mamy

do czynienia z przeświadczeniem.

W pewnym sensie można by powiedzieć, że przeświadczenie to wyż-

sza forma przekonania. Dużo silniej zapada w naszą podświadomość,

jak i silniej inspiruje nasze działania.


sklad




Ma same plusy, gdy popycha nas do działań w osiąganiu zamierzone-

go celu. Gdy jednak nasze działania są błędne, może doprowadzić

nas do całkowitej klęski. I o tym warto pamiętać.

W dużej mierze dzięki odpowiedniemu przeświadczeniu (że przeży-

ją) ludzie wychodzili cało z beznadziejnych wydawałoby się sytuacji,

z obozów śmierci i ciężkich więzień.

Również fanatycy religijni poświęcali swoje życie przeświadczeni

o słuszności jakiejś idei, nie zwracając uwagi i nie próbując nawet za-

stanowić się, czy służyła ona dobru czy złu.

Przekonania i przeświadczenia tkwią w naszej podświa-

domości. Podświadomość zaś w nieznany nam, TAJEM-

NICZY SPOSÓB, tworzy w oparciu o nie naszą rzeczywi-

stość. Kreuje nam świat według naszych przekonań

i przeświadczeń. W ten sposób nasze wielokrotnie po-

wtarzające się myśli powoli przesączają się do podświa-

domości, a ta materializuje je w naszym życiu. Wydaje

się to nieprawdopodobne, ale fakt ten nie budzi już dzi-

siaj żadnych wątpliwości.

Nasze przekonania kształtowane są również w dużej części poprzez

media. Przez telewizję, radio, prasę. Niestety, często nie zdajemy so-

bie z tego sprawy. Wierzymy we wszystko, co nam one przekazują.

A przecież jest tam słowo mówione, jak i pisane. Jest i obraz. To, co

silnie na nas wpływa.

A co one nam przekazują? Informacje o tym, jak ludzie żyją w szczę-

ściu i zgodzie? Nie, pokazują wypadki, choroby, bandyckie napady,

akty terroryzmu, masowe mordy, wojenną agresję, złodziejstwo, ła-


sklad




pówkarstwo, bijatyki na meczach, akcje protestacyjne itd. Wszystko,

co odbiega od normy.

To często na podstawie tych informacji (zdarza się, że nieprawdzi-

wych, nie do końca dopowiedzianych, manipulowanych) mogą po-

wstawać nasze przekonania.

No i są jeszcze reklamy. Przecież tak naprawdę piszą je specjaliści od

manipulacji. Dobrzy, sowicie opłacani specjaliści. Warto o tym pa-

miętać.

Buduj swoje przekonania na autentycznych wydarzeniach ze swojego

życia. Na bazie tego, co widzisz, słyszysz, czujesz. Nie daj sobą mani-

pulować innym.

PODSUMOWANIE

Przekonania i przeświadczenia:

1. Tkwiąc w naszym umyśle, „przeciekają” powoli do podświadomo-

ści.

2. Moc sprawcza podświadomości „dopasowuje” sens do ich treści

(nie analizuje ich!!!) i wprowadza je do naszej rzeczywistości.

W ten sposób kształtuje realia naszego życia. Prowadzi do

szczęścia i sukcesu albo do mniejszej bądź większej klęski.

3. To przekonania kształtują nasze życie, a nie wydarzenia.

4. Kiedy powstają, ich podstawę stanowią nie wydarzenia, ale Twoja

interpretacja tych wydarzeń. Niepowodzenia powinny być inter-


sklad




pretowane jako cenna lekcja i wskazówka do zmiany sposobu po-

konywania trudności w naszym życiu, a nie jako klęska.

5. Tak za sukces, jak i za niepowodzenie warto w myślach podzięko-

wać. Niepowodzeniu za to, że wiemy już, iż tym sposobem trudno-

ści nie pokonamy. Zatem trzeba szukać innego.

6. Przekonania wymagają przeanalizowania pod kątem ich wpływu

na Twoje życie.

7. Przeanalizuj wszystkie swoje usprawiedliwienia – większość z nich

(jeśli nie wszystkie) może być nieprawdziwa.

8. Przekonania i przeświadczenia można zmienić.

Jak zmienić szkodliwe przekonanie lub przeświadczenie?

Podobnie jak w przypadku zmiany lub poprawiania własnego wize-

runku dowiesz się o tym już niedługo.


sklad



5. Alfa, beta, teta, delta● str. 58

5.5. Alfa, beta, teta, deltaAlfa, beta, teta, delta

Pora na działanie zmieniające naszą rzeczywistość. Tak, zmieniające

naszą rzeczywistość.

Jeżeli potrafimy wywołać zmiany w naszym życiu, spowodować poja-

wianie się pewnych zdarzeń, okoliczności, które nam zaczynają

sprzyjać i dodatkowo zaczniemy z nich aktywnie korzystać („aktywne

działanie” – ale o tym później), to zaczynamy wpływać na otaczająca

nas rzeczywistość, świat, który wokół nas istnieje. Oczywiście w roz-

miarach ograniczonych do naszych własnych, indywidualnych po-

trzeb i odczuć.

Na razie zastanówmy się chwilę nad tym, jaka może być treść tkwią-

ca w Twojej podświadomości. I jak może ona przekładać się na Two-

ją rzeczywistość.

Chodzi mi o to, by zastanowić się nad tym:

1. Jak byłeś wychowywany.

2. Jaki jest (przeważający) stosunek Twoich znajomych do Ciebie .

3. Jaki Ty masz do nich stosunek (też przeważający).

4. Jak odbierają Ciebie Twoi znajomi, koledzy, przyjaciele, rodzina

(czasami warto spytać).

5. Jak reagujesz na wewnętrzne emocje.

6. Jakie uczucia przeważają w Twoim umyśle.

7. Jak myślisz o sobie (wizerunek własny).

8. Jakie są Twoje przekonania i przeświadczenia.

9. Jaki jest Twój stosunek emocjonalny do świata.

10. Jak reagujesz na niepowodzenia.


sklad




11. Czy łatwo się zniechęcasz.

12. Czy koncentrujesz wysiłek (myśli) na konkretnych działaniach,

czy tylko od czasu do czasu.

13. Czy jesteś pogodny, czy ponury.

14. Czy przeważa w Twoim umyśle radość, czy też smutek (w sensie

nastroju).

15. Czy jesteś otwarty, czy też zamknięty w sobie itd.

Takie zastanowienie się nad przeważającymi w Twoim umyśle my-

ślami i próba skojarzenia tego z wydarzeniami w Twoim życiu

(włącznie z dzieciństwem), z tym, co się w nim dzieje, jakie są Twoje

losy, jak reagujesz na sukcesy, a jak na niepowodzenia, czy masz suk-

cesy, czy przeważają niepowodzenia, smutek, żal, a może radość ży-

cia, czucie się szczęśliwym, czy może nie – może dać Ci ciekawe spoj-

rzenie na Twoje życie w powiązaniu z wiedzą, którą masz już na te-

mat tego, w jaki sposób podświadomość może na nie wpływać.

Może uda Ci się wyciągnąć z tego jakieś wnioski?

Najczęściej w naszym umyśle (a zatem i w podświadomości) przewa-

ża taka mieszanka wszystkiego z wszystkim. Wszystkiego po trochu.

Ważne jest, by pamiętać, jakie są oprócz przeważających myśli towa-

rzyszące im emocje (uczucia). Istnieje w psychologii pewne rozróż-

nienie między emocjami i odczuciami (uczuciami, afektami i nastro-

jami również), ale często używa się tych określeń zamiennie przy

określaniu procesów emocjonalnych. Dla naszego toku rozumowania

nie ma to większego znaczenia.

Wiesz już o tym, że emocje silnie wpływają na podświadomość.

Część z „treści” podświadomości może znajdować się w jej pokładach

„wyżej”, część „niżej”. Trudno to naszej świadomości analizować,


sklad




zważywszy na to, że docierają do podświadomości również i treści

przez nas nieuświadamiane.

W tym miejscu warto zaznaczyć (temat ważny i rozwinięty jest w roz-

dziale Cele), że ludzie sukcesu mają swoje myśli raczej skoncentro-

wane na celach, do których dążą. Ich myśli są w pewnym sensie bar-

dziej uporządkowane, nie są tak bardzo rozproszone. Ich działania

również. Nie rozpraszają swoich myśli na te, jakby to określić, „zwy-

kłe drobiazgi życia”. Nie dopuszczają myśli o porażce, silnie wierzą

i są głęboko wewnętrznie przekonani, że cel (tym samym sukces)

osiągną. Towarzyszą temu wszystkiemu rzecz jasna i inne okoliczno-

ści życia, razem wpływając na „treści” podświadomości. Nie ma lu-

dzi z identyczną „zawartością” podświadomości.

Chcąc zwiększyć skuteczność swojego działania, planują i unikają

tracenia czasu na przypadkowe działania lub okoliczności. Stąd m.in.

trudno się czasami wpisać do kalendarza ich spotkań.

Wracając do sposobów wpływania na treści w podświadomości.

W tym miejscu potrzebne jest pewne wyjaśnienie związane z wiedzą

o niej.

To bardzo istotne, kluczowe informacje.

Otóż potwierdzono naukowo (klasyczne badania EEG), że mózg

ludzki generuje cały czas podczas życia człowieka impulsy elektrycz-

ne. Jest to efekt przebiegających w nim procesów elektrochemicz-

nych. Częstotliwości tych impulsów są różne w zależności od tego,

w jakim stanie człowiek się znajduje.


sklad




Wyróżniono cztery charakterystyczne przedziały tych czę-

stotliwości. I tak:

1. powyżej 14 cykli na sekundę – to tzw. stan beta, gdy jesteśmy

już mocno przebudzeni ze snu i zdolni do zwykłych codzien-

nych zajęć, stan pełnej świadomości umysłu.

Nasza świadomość jest już aktywna i skoncentrowana na ota-

czającym nas świecie fizycznym. Stres podnosi wartość często-

tliwości. Bardzo silny stres objawia się jeszcze większymi czę-

stotliwościami impulsów mózgu (dane są różne, ale to zakresy

powyżej 21 do ok. 28 cykli na sekundę). Długotrwały silny

stres, jak wiemy, jest szkodliwy dla naszego zdrowia. W stanie

beta, wtedy gdy jesteśmy w pełni świadomi, dostęp do pod-

świadomości istnieje, ale jest mocno ograniczony.

2. pomiędzy 7 do 14 cykli na sekundę – to tzw. częstotliwość alfa,

pojawia się, gdy jesteśmy w stanie głębokiego relaksu, najczę-

ściej na chwilę przed zaśnięciem i chwilę po przebudzeniu.

Przy tej częstotliwości właśnie większość ludzi zapada w sen.

(Zwróć uwagę, że nie jest to jakaś szczególna wartość, ale pe-

wien zakres częstotliwości). Łatwo się w tym stanie fantazjuje

i silnie uaktywnia się wyobraźnia. Jesteśmy w tym stanie bar-

dziej skupieni na swoim wnętrzu niż na otaczającym nas świe-

cie fizycznym. Przy tej częstotliwości nasz organizm „zaczyna

odpoczywać”. Dostęp do podświadomości jest znacznie bar-

dziej ułatwiony niż w stanie beta. Stan alfa osiągamy czasami

również w stanie zamyślenia, czy to w trakcie monotonnego

prowadzenia samochodu, czy też w trakcie czytania książki. To

stan naszego skupienia do wewnątrz.

3. pomiędzy 4 a 7 cykli na sekundę – to tzw. częstotliwość teta,

charakterystyczna dla początku snu, jak i czasami dla granicy

zaśnięcia i przebudzenia. Dostęp do podświadomości jest jesz-


sklad




cze bardziej otwarty. Trudno w tym stanie zachować świado-

mość.

4. poniżej 4 cykli na sekundę (do ok. 0,5) – częstotliwość delta –

w stanie głębokiego snu. Całkowicie tracimy świadomość.

A zatem:

W stanie beta jesteśmy w pełni świadomi i dostęp do podświado-

mości jest, ale mocno ograniczony. Nasze myśli i emocje prze-

sączają się do podświadomości bardzo wolno, tak jak

„olej przesączający się przez gruby filcowy filtr”. Stan ten

zaczyna przeważać w naszym życiu w wieku kilkunastu lat, wtedy

gdy kora mózgowa jest już w pełni rozwinięta, w pełni posługuje-

my się logiką, działają tzw. wyższe procesy poznawcze.

W stanie alfa dostęp do podświadomości jest dużo bar-

dziej otwarty (łatwiejszy). Ten użyty w porównaniu „filtr” jest

dużo „cieńszy i rzadszy”. Stan tej częstotliwości przeważa w na-

szym mózgu w wieku od około 4 lat do kilkunastu. Ponieważ

w tym stanie nie tracimy świadomości to jest on kluczowy dla do-

konywania w niej zmian oraz przesyłania do niej naszych „życzeń”

tak, aby wpływać na otaczającą nas rzeczywistość. Do tego zagad-

nienia dojdziemy w następnych rozdziałach.

Warto zwrócić uwagę na fakt, że właśnie w wieku dziecięcym jest

to stan przeważającej częstotliwości pracy mózgu i właśnie wtedy

tak łatwo „programujemy” dzieci (poprzez nasze wychowanie).

Jeszcze większy dostęp do podświadomości jest w stanie teta.

Trudno jednak ten stan osiągnąć, pozostając świadomym.


sklad




W stanie delta całkowicie tracimy świadomość, jesteśmy w głębo-

kim śnie. Częstotliwości delta i teta przeważają od zapłodnienia

do wieku ok. 4 lat.

Do wieku kilkunastu lat, jak wszyscy wiemy, nasze zdolności uczenia

się są dużo większe, niż w wieku późniejszym. Logiczne wydaje się

powiązanie tego faktu z informacjami o stanach częstotliwości im-

pulsów naszego mózgu przeważających w tym właśnie wieku.

Badania percepcji pozazmysłowej (E.S.P.) wykazały, że pojawiają się

one przy częstotliwościach impulsów mózgu charakterystycznych dla

stanów alfa i teta.

A zatem oddziaływać na naszą podświadomość możemy:

1. W stanie świadomości, poprzez:

staranne kontrolowanie naszych myśli, słów i emocji,

autosugestię – technikę wielokrotnego powtarzania afirmacji, czyli

zdań zawierających pozytywne twierdzenia na temat własnej osoby

(w szczególności dla wzmocnienia poczucia własnej wartości

i przezwyciężania ograniczających nas przekonań).

2. W stanie alfa:

A) z wykorzystaniem tego stanu w sposób naturalny przed zaśnię-

ciem i po przebudzeniu,

B) poprzez proste techniki szybkiego przestawienia umysłu w stan

alfa (relaksacja) w dowolnym momencie dnia.

Oczywiście ważne jest wykorzystywanie oddziaływania na podświa-

domość zarówno w stanie świadomości, jak i w stanie alfa.


sklad




PODSUMOWANIE

1. Istnieją cztery charakterystyczne zakresy częstotliwości impulsów

mózgu człowieka.

2. Na podświadomość możemy wpływać w sposób aktywny zarówno

w stanie świadomości (beta), jak i bez utraty świadomości w sta-

nie alfa.

3. W sposób naturalny osiągamy stan alfa przez zaśnięciem i po prze-

budzeniu.

4. Wykorzystując techniki relaksacji możemy osiągać szybko stan

alfa w dowolnym momencie dnia.


sklad



6. Afirmacje● str. 65

6.6. AfirmacjeAfirmacje

Wracamy do pytania:

Jak zmienić wizerunek własny?

Odpowiedź:

Stosując autosugestię.

W zakresie zmiany wizerunku i przekonań warto korzystać z autosu-

gestii.

Autosugestia to technika wielokrotnego powtarzania afirmacji, czyli

zdań zawierających pozytywne twierdzenia na temat własnej osoby.

Pozwala to tym samym na identyfikowanie się z ich treścią.

Autosugestia w efekcie powoduje podniesienie poczucia własnej war-

tości i przezwyciężenie ograniczających przekonań.

Kolejny raz przypomnij sobie istotę tego twierdzenia: Taki jest

Twój świat, jakie są Twoje myśli.

Chodzi o to, by pozytywnie sformułowane twierdzenia

na temat własnej osoby, powtarzane wielokrotnie w cza-

sie teraźniejszym, pozwoliły przeprogramować podświa-

domość.


sklad




Jak formułować afirmacje?

Pozytywne sformułowanie nie może zawierać słów „szkodliwych”,

w tym również i tych wydawałoby się słusznych, bo użytych z zaprze-

czeniem, np.

Nie jestem biedny.

Nie poddam się.

Nie brakuje mi wytrwałości.

Nie jestem leniwy itd.

Nie jestem głupi.

Nie jestem biedny.

Zawsze należy je formułować, zwracając uwagę na dobór właściwych

słów i na formę pozytywną. Dlatego prawidłowo sformułowane win-

ny wyglądać np. tak:

Jestem bogaty.

Jestem systematyczny i wygrywam.

Jestem wytrwały na drodze do celu.

Jestem zdrowy, mój organizm ma zdrowy system immunologiczny.

Jestem pracowity robiąc to, co lubię.

Temat chorób w przypadku prób wykorzystania podświadomości do

ich zwalczania to temat osobny i nie ujęty w niniejszym

opracowaniu.

W przypadku, gdy zdajemy sobie sprawę, że będą mogły powstawać

w umyśle wątpliwości, np. wiem, że nie zawsze jestem pracowity, to

aby rozwiać ewentualne wątpliwości, wystarczy dodać, jak w ostat-

nim przykładzie słowa, np. „robiąc to, co lubię”.


sklad




Bardzo ważne jest, by afirmacja taka była w naszej opinii

prawdziwa i by była sformułowana w czasie TERAŹ-

NIEJSZYM

oraz

by NIE ZAWIERAŁA SŁÓW SZKODLIWYCH.

Spytasz – dlaczego w czasie TERAŹNIEJSZYM?

Tak naprawdę to przyszłość jest terminem mocno nieokreślonym.

Przyszłość jest zawsze w przyszłości. Owszem, w stanie świadomości

wyczuwamy sens tego pojęcia, ale należy pamiętać, że tak naprawdę

to zawsze przeżywamy TERAZ.

Przyszłość, gdy nadchodzi, staje się TERAZ. Podświadomość odbiera

nasze myśli i słowa jak „dziecko”. Odbiera proste konstrukcje zdań

(myśli). Wszystkie takie stwierdzenia interpretuje DOSŁOWNIE.

Pytanie:

Dlaczego w afirmacjach, w ogóle w myśleniu i w wypowia-

danych słowach, nie należy używać słów „szkodliwych”, na-

wet z ich zaprzeczeniem?

Początek odpowiedzi: Jeśli powiem Ci np:

Tylko nie myśl teraz o słońcu.

Lub:

Nie myśl o wielbłądzie.


sklad




To zauważ, że jednak o nich pomyślisz. A to dlatego, że mózg chcąc

odczytać właściwie sens tego zdania, przywoła jednak na moment

obraz słońca i wielbłąda.

Skąd go weźmie? Ano właśnie z podświadomości.

Kolejny przykład:

Nie myśl o biedronce.

I co, znowu jednak przez moment mignęła Ci w umyśle taka mała,

czerwona plamka z czarnymi kropkami?

Podświadomość nie analizuje sensu, pamiętasz?

Podobnie będzie w każdym przypadku, gdy powiesz sobie lub pomy-

ślisz np.

Nie jestem biedny.

Nie jestem żebrakiem.

W każdej z tych sytuacji w Twoim umyśle mignie jednak obraz łączą-

cy się z biedą.

Mózg stworzy obraz kojarzony u Ciebie z biedą po to, by pojąć sens

zaprzeczenia, czemu chcesz zaprzeczyć.

Podświadomość zarejestruje obraz. Jest on dużo lepiej zapamiętywa-

ny niż samo słowo, a jeśli słowo kojarzy się z obrazem (biedronka,

słońce, biedak, żebrak), to pozostałych słów w zdaniu podświado-

mość nie będzie dokładnie analizować.

W przypadku afirmacji wielokrotnie powtarzanych będą silniej

utrwalane właśnie takie obrazy.


sklad




Do tematu obrazów wrócimy jeszcze przy omawianiu wizualizacji

i jej szczególnego znaczenia, właśnie z powodu obrazów.

Wiele technik pamięciowych wykorzystuje obrazy przedmiotów lub

sytuacji, w których występują pewne zdarzenia (klasyczny przykład

to Pamięć na zawołanie – autorstwa Tony Buzana).

Dlatego pamiętaj, o czym i jak myślisz, o czym i jak mó-

wisz.

To na tym właśnie polega potęga słowa i myśli.

W naszym mózgu, dokładnie w podświadomości, funkcjonują rów-

nież pewne wzory (programy) zachowań lub skojarzeń.

Jeżeli zdarzyło się komuś być bardzo poparzonym przez słońce lub

być na niego uczulonym, to słowo (jak i obraz) „słońce” wywoła

u niego negatywne skojarzenie i tym samym reakcję.

U pozostałych w większości odwrotnie. Będzie się kojarzyło z cie-

płem, z plażą pełną słońca itp.

Ludzie, którzy żyli jakiś czas w ogromnym napięciu, bo obawiali się

aresztowania i w konsekwencji tortur lub śmierci (np. w czasie oku-

pacji lub w innych wyjątkowo negatywnych sytuacjach) reagują do

końca życia strachem, słysząc mocne pukanie do drzwi, ostry dźwięk

dzwonka lub pisk opon przed domem.

Mając pełną świadomość, że nic im nie grozi, nie zdążą jeszcze po-

myśleć, a już następuje u nich reakcja, która swoje źródło ma właśnie

w programie tkwiącym w podświadomości.


sklad




Jak myślisz, jaka będzie Twoja reakcja, kiedy spacerując spokojnie

w dzień (już nie wspomnę o nocy) po lesie, nagle wśród otaczającej

Cię ciszy usłyszysz z tyłu trzask gałęzi?

Odwrócisz się nagle, jeszcze zanim o tym pomyślisz (nie mówiąc o je-

żących się na głowie włosach).

Tak działają programy istniejące w Twojej podświadomości.

Z tych to właśnie powodów afirmacje, które mają do-

trzeć do podświadomości, powinny być przemyślane,

zdania powinny być konstrukcją prostą, winny być stwo-

rzone w czasie teraźniejszym, bez używania zaprzeczeń

i zawierać informacje (słowa) o tym, czego chcemy, a nie

o tym, czego nie chcemy, choćby to było zawarte w for-

mach z użyciem zaprzeczenia.


sklad




6.1. Afirmacja wizerunku

Wygłaszanie w myśli lub głośno afirmacji może czasami wydawać się

zajęciem sztucznym.

By zmniejszyć tę sztuczność (kiedy taką nam się afirmacja wydaje),

można ją sylabizować.

Na przykład, wchodząc codziennie po schodach do domu lub miejsca

pracy można afirmacje sy-la-bi-zo-wać co każdy schodek. To samo

można robić, gdy ktoś często biega lub chodzi na spacer.

Każdy krok to jedna sylaba z afirmacji. Takie „zabawy” z użyciem

afirmacji gubią wtedy swoją sztuczność.

Polecane są również sposoby pisemnego wyrażania afirmacji. Pisząc

je np. 50 razy, po napisaniu każdej warto ją powtórzyć z dołą-

czeniem emocji.

Czy łatwo jest wywołać pożądane odczucie (emocję)? Nie, nie jest to

proste. Ale można robić odwrotnie, sięgać do afirmacji wte-

dy, kiedy w naszym umyśle pojawi się jakaś pozytywna

emocja.

Jeśli jest to możliwe, to dobrym sposobem jest również napisanie

afirmacji na kartkach papieru i porozwieszanie ich w miejscach,

w których często przebywamy. Rzucamy na nią okiem, uśmiechamy

się do siebie i... być może pojawi się jakaś emocja.

Nie zapominaj, podświadomość ma „naturę dziecka”.

Jak często stosować afirmacje?


sklad




Ile razy się da. W drodze do pracy, na spacerze, w każdej wolnej

chwili.

Afirmacja:

Jest jedna świetna afirmacja.

Łatwo ją zapamiętać i stosować codziennie rano.

Są w niej słowa, myśli i obraz. Potrafi zmienić Twoje nastawienie do

każdego rozpoczynającego się dnia. Ale nie tylko. Może zacząć

zmieniać Twoje życie.

Bądź czujnym, obserwuj, co się zaczyna zmieniać w Twoim otocze-

niu, w Twojej rzeczywistości.

Pamiętasz? Każdy Nowy Dzień to Twoje Nowe Życie.

Afirmacja 1:

Codziennie rano, stojąc przed lustrem, spójrz na siebie, na swoje cia-

ło. Poświęć temu pół minuty. Zdaj sobie sprawę z tego, że oto widzisz

przed sobą niebywale sprawnie działający organizm, którego zasad

nikt jeszcze do końca nie poznał. To Twoje ciało. Jeśli jesteś inwalidą

lub osobą nie w pełni sprawną, to niczego to nie zmienia. Twoje ciało

funkcjonuje, a w nim Twój umysł.

I pamiętaj, że nie ma w Twoim ciele nic ważniejszego niż

Twój umysł, a w nim Twoje myśli. One są kluczem do

wszystkiego. Jeżeli gorąco pragniesz, aby Twoje życie się

zmieniło, tak jak pragniesz, to one i tylko one będą o tym

decydować.


sklad




Z pewnością pamiętasz już te słowa: Takie jest Twoje życie, jakie są

Twoje myśli.

Porozmawiaj chwilę ze sobą, choćby w myślach. Ciesz się z siebie,

z tego, że istniejesz. Daj Twojemu umysłowi szansę, zawierz mu

i uwierz w niego, w jego możliwości –daj mu trochę więcej czasu,

a niedługo w Twoim życiu rozpocznie się pasmo niespodzianek. Po-

woli się do nich przyzwyczajaj, przygotowuj się do zmian na lepsze.

Pomyśl sobie, że dzisiaj dwóm osobom powiesz coś miłego. I nie za-

pomnij tego zrobić. Uśmiechnij się do siebie. Na koniec pomyśl so-

bie, że przecież:

NIKT BEZ TWOJEJ ZGODY NIE MOŻE POPSUĆ TWOJE-

GO WIZERUNKU.

Tak trzymaj.

Afirmacja 2 (przykładowa):

Usiądź sobie na chwilę w spokojnym miejscu i przymknij oczy. Weź

kilkanaście trochę głębszych, spokojnych oddechów. Postaraj się

przez chwilę w ogóle nie myśleć. Po chwili spróbuj sobie wyobrazić,

jak idziesz ulicą, mijasz sklepy, kolejno jeden po drugim, aż wreszcie

trafiasz do sklepu wyjątkowego. Do sklepu z wizerunkami. Dobrze

wiesz, po co tam jesteś. Na ścianie wiszą portrety z wizerunkami

wszystkich ludzi, którzy osiągnęli w swoim życiu ogromne sukcesy.

Każdy z tych portretów jest podpisany. Widzisz więc tam wizerunki

obojga płci sławnych artystów i aktorów, naukowców, pisarzy, biz-

nesmenów, prezydentów, mężów stanu, dyplomatów, polityków.

Znajdziesz tam również portret tego kogoś, kogo akurat Ty darzysz


sklad




ogromnym szacunkiem, kogo wizerunek pragniesz mieć. Zastanów

się przez chwilę, czyj wizerunek mógłby Ci najbardziej odpowiadać?

Poświęć temu chwilę czasu, nie spiesz się. Potem poproś sprzedawcę,

aby Ci go sprzedał. Zaproponuj, że w rozliczeniu oddasz mu swój wi-

zerunek. Zgodzi się. Spytaj o cenę już z uwzględnieniem odliczenia za

Twój pozostawiony w sklepie wizerunek i kiedy Ci go poda, nie targuj

się. Jesteś tam po to, aby kupić towar najwyższej jakości. Chcesz się

targować? Żartujesz? Nie jesteś na bazarze – to po pierwsze, po dru-

gie nie targuj się o cenę tego, co jest jedyne i najwyższej jakości. Po

prostu po usłyszeniu lub zobaczeniu ceny wyjmij z kieszeni kartę

kredytową lub książeczkę czekową i zapłać. Wyobraź sobie, jak

sprzedawca zdejmuje z Twojej głowy Twój obecny wizerunek, odkła-

da na bok, a potem powoli i ostrożnie zakłada Ci na głowę wizerunek

wybrany przez Ciebie. Podziękuj za miłą obsługę, wyjdź ze sklepu

i pospaceruj jeszcze chwilę po mieście. Poczuj ogarniającą Cię ra-

dość, poczuj ten ogromny spokój i opanowanie. Czujesz wielką zmia-

nę. Czujesz, jak narasta w Tobie chęć do działania.

Obiecaj sobie, że będziesz dbać o ten wizerunek, będziesz się o niego

troszczyć, nie dasz się ponieść złym emocjom. Pamiętaj, że jeśli na-

wet zdarzy Ci się zawieść, gdyby trafiły Ci się błędy, to nie stanie się

nic złego, masz to już awansem, jakby z góry wybaczone. Staraj się

jednak i obiecaj sobie, że będziesz pamiętać o tym nowym wizerun-

ku. Powoli otwórz oczy i uśmiechnij się do siebie.

Wiele osób czytając o tak prostej afirmacji, o takiej grze wyobraźni,

może wątpić w jej skutek. Cóż, spróbujcie. O ile oczywiście wizeru-

nek nadaje się całkowicie do wymiany. W innych przypadkach moż-

na tylko wymieniać jego fragmenty. Dobrze jest je sobie w jakiś ma-

terialny sposób wyobrażać. Na przykład ktoś, komu nie podoba się

jego agresywny, trudny do opanowania sposób bycia – może wymie-

nić symbolicznie obraz siebie w stanie agresji, wściekłości, na obraz


sklad




siebie z uśmiechniętą, spokojną, opanowaną twarzą. Wcale nie są do

tego potrzebne wyraźne obrazy, jeśli takie nie chcą się nam pojawiać.

Ponadto:

1. W ciągu dnia nie zapomnij o swojej obietnicy. Skoro obiecałeś,

że min. dwóm osobom powiesz coś miłego, rozejrzyj się wokół

siebie. Może nie powinny to być osoby przypadkowe? Może

koło Ciebie znajdzie się dzisiaj ktoś smutny, ktoś, kto ma

kłopoty, zmartwienia? Może warto właśnie tym osobom powie-

dzieć kilka dobrych, ciepłych słów? Co, miałeś z jedną z nich na

pieńku? Niezbyt się lubicie? Jeśli tak, to w szczególności do

niej skieruj te słowa, może i wykonaj jakiś gest przyjaźni? Jeśli

zobaczysz w jej oczach wyraz zaskoczenia, zdziwioną minę, to

nawet nie zdajesz sobie jeszcze sprawy z tego, jak bardzo,

w szczególności dla Ciebie, będzie to miłe. Zrób to, a zobaczysz,

przekonasz się. Twój wizerunek własny ulegać będzie

ogromnej poprawie. Pamiętaj, że w ten sposób zaczynasz

panować nad swoim umysłem i to Ty jemu narzucasz swoją

wolę. To ważne, bardzo ważne.

2. Zwróć uwagę na swój ubiór, na buty i fryzurę. Zadbaj o siebie

bardziej, niż to robiłeś do tej pory. Przecież dobrze wiesz, że nic

tak nie poprawia samopoczucia, jak dobry wygląd i poczucie

czystości.

3. Jeśli nawet Twoja pamięć jest słaba, to może zdoła jednak

jeszcze zapamiętać, że warto się uśmiechać. Do siebie samego

również! I pamiętaj – posłany komuś uśmiech wróci do Ciebie.

Nie wierzysz? Spróbuj, a sam się przekonasz.

„Uśmiech kosztuje mniej od elektryczności i daje więcej

światła”

autor nieznany.


sklad




4. Patrz wszystkim prosto w twarz. Podwładnym i przełożonym,

znajomym i nieznajomym. Nie uciekaj wzrokiem na bok. Nie

unikaj spojrzeń innych. Ćwicz to.

5. Bardzo ważne!!! Pomyśl o tych, którzy Ciebie być może

poniżają, którzy często Cię krytykują, a w każdym Twoim

pomyśle doszukują się problemów i tylko Cię zniechęcają.

Może już dzieliłeś się z nimi swoimi pomysłami, może

oczekiwałeś od nich wsparcia, a spotkało Cię coś wręcz

przeciwnego.

Są tacy?

WYELIMINUJ ICH Z KRĘGU SWOICH ZNAJOMYCH o ile

to tylko możliwe.

Unikaj z nimi kontaktów. To są właśnie siewcy chwastów dla Two-

jego umysłu. To Twoi NAJWIĘKSI WROGOWIE. Nie walcz z nimi,

szkoda Twojego cennego już teraz czasu. Nie próbuj ich przekony-

wać. Po prostu ich wyeliminuj.

Jeśli kogoś nie masz możliwości unikać (np. w pracy), to

obojętnie, czy na Tobie się wyżywa, poucza ciągle, krzyczy

itp. – spróbuj sobie przeprowadzić afirmację, w której ta

osoba wystąpi, przywołasz z pamięci jej obraz w takiej wła-

śnie, szkodliwej dla Ciebie sytuacji. Tyle tylko, że spróbuj

sobie ją wyobrazić, gdy siedzi na sedesie i ma ściągnięte

spodnie lub spódnicę.

6. Dokonaj analizy 10 osób z Twojego najbliższego

otoczenia (rodzina, koleżanki i koledzy z pracy,

przyjaciele, sąsiedzi itp) – to ich wpływ na Twój

wizerunek jest najważniejszy. Oddziałują na Ciebie

praktycznie non stop. Najczęściej nie da się ich ot tak


sklad




po prostu wyeliminować lub unikać. Trzeba znaleźć

inny sposób. Może szczerze z nimi porozmawiać

i powiedzieć wprost, jak na Ciebie wpływają? Jest

pewna szansa. Taka szczerość czasami bywa

rozbrajająca i może przynieść efekt.

Szukaj tych, którzy słuchają Cię ze zrozumieniem, nie wynajdują

problemów, a jeśli takie masz, to radzą Ci spokojnie, jak je rozwią-

zać. Szukaj ludzi pogodnych, tryskających optymizmem. To w ich to-

warzystwie staraj się przebywać. Szukaj tych, którzy będą wspierać

Ciebie, a Ty ich. To są TWOI NAJWIĘKSI PRZYJACIELE.

7. Usiądź wygodnie z kawałkiem papieru i spisz wszystkie dotych-

czasowe osiągnięcia. Nawet te, które nie wydają Ci się

szczególnie ważne. Nie zapomnij o tych sukcesach, które

wydają Ci się trywialne:

Jeśli taka sytuacja znowu Ci się zdarzy, to patrząc i za-

chowując spokój, wyobraź ją sobie w takiej właśnie sytu-

acji. Działa. Uważaj, można nieświadomie się uśmiechać

albo parsknąć śmiechem.

a) w przedszkolu (malowałeś obrazy, szybko nauczyłeś się liczenia

itd.),

b) w szkole, w każdej klasie,

c) w domu (dbasz o porządek, o czystość, sam malowałeś

mieszkanie, naprawiałeś sprzęt domowy, podlewasz kwiaty i

dbasz o nie itd.),

d) nauczyłeś się szybko pisać i czytać,

e) przeczytałeś dużo książek i potrafisz porozmawiać na wiele

tematów,


sklad




f) dobrze grasz w siatkówkę, w piłkę nożna, jeździsz na łyżwach

lub nartach itp.,

g) we wszystkim, co robisz, jesteś staranny, dokładny (!!!),

h) potrafisz obsługiwać kserokopiarkę, telefax, komputer, telefon

komórkowy itd.,

i) rozwiązujesz do końca krzyżówki, umiesz liczyć w pamięci...

j) Tych kilka ww. umiejętności to tylko przykłady. Jest ich więcej,

a jakich – wiesz o tym tylko Ty.

Pomyśl, ile osób, spośród tych, które znasz, też tyle osiągnęło i tyle

potrafi?.

8. Pomyśl tak szczerze sam o sobie. Czy pomagasz innym? Bratu,

siostrze, matce, ojcu, znajomym? A może działasz społecznie

w jakiejś organizacji charytatywnej lub innej? Jeśli tak, to

świetnie. Jeżeli nie, to warto spróbować. Wśród społeczników

znajdziesz bardzo dużo wyjątkowych ludzi, chętnych Ci zawsze

pomóc. Poznasz nowe osoby, z pewnością będą dla Ciebie cen-

ne!!! Tam znajdziesz z dużym prawdopodobieństwem PRAW-

DZIWYCH PRZYJACIÓŁ. Nie szukaj tam przypadkiem pienię-

dzy. SZUKAJ PRZYJACIÓŁ. Na pieniądze, jeśli stanowią dla

Ciebie problem, przyjdzie czas – one same Ciebie znajdą. Już

niedługo dowiesz się jak.

Społeczna działalność w takich organizacjach znakomicie poprawia

wizerunek osobisty.


sklad




6.2. Afirmacje przekonań i przeświadczeń

Wracamy zatem do pytania:

Jak zmienić szkodliwe przekonanie lub przeświadczenie?

Kluczem do sukcesu jest poczucie własnej wartości, szacunku dla sa-

mego siebie, pewności co do siebie samego, jak i podejmowanych

działań. Niski stopień Twojej aktywności i chęci zmiany swojego

życia może być wynikiem zakorzenionych w umyśle przekonań.

Należy zacząć od uświadomienia sobie, jakie są Twoje przekonania.

Najlepiej od razu teraz weź kartkę papieru i spisz wszystkie swoje

przekonania odnoszące się do:

1. Samego siebie.

2. Swoich zdolności i możliwości.

3. Twojej aktywności oraz chęci działania.

4. Członków najbliższej i dalszej Twojej rodziny.

5. Wszystkich Twoich znajomych, kolegów i przyjaciół.

6. Warunków i sensu życia.

7. Twojej pozycji w pracy, w szkole, w działalności, jaką ewentualnie

się zajmujesz.

8. Twojej pozycji w towarzystwie, w jakim się obracasz.

9. Twojej sytuacji materialnej.

10.Kraju, w którym mieszasz.

11.Znanych Ci polityków, działaczy, urzędników.

Pamiętaj i o tych przekonaniach, które zaczynają się od słów:

GDYBYM, JEŚLI.


sklad




Nie powinno Ci to zająć więcej niż 20 minut.

Gdy już to zrobisz, podkreśl na czerwono te, które w Twojej opinii

osłabiają Cię, a na niebiesko te, które Cię wzmacniają. Jeśli masz

problem z ich klasyfikacją, przyjmij, że przekonania szkodliwe koja-

rzyć będą Ci się z sytuacjami nieprzyjemnymi i wywołującymi cier-

pienie. Przekonania wzmacniające, jak się domyślasz, będą związane

z odczuciami przyjemnymi i kojarzyć się będą z radością.

Przepisz je na osobne kartki, tytułując jedną PRZEKONANIA

WZMACNIAJĄCE, zaś drugą PRZEKONANIA OSŁABIAJĄCE

(SZKODLIWE). Przepisując, nadaj im kolejność odpowiadającą waż-

ności, tzn. randze, jaką im nadajesz.

Masz zatem 2 listy przekonań. Zajmijmy się tą zawierającą przekona-

nia szkodliwe.

Przyjrzyj się jej uważnie.

Czy są na niej takie, z którymi czujesz się związany emocjonalnie?

Czy teraz lub w przeszłości wiąże się z nimi uczucie złości, gniewu,

kłótni, obwiniania kogoś lub pragnienia zemsty?

Cóż, zmiana przekonania zależy w głównej mierze od motywacji. Nie

ma jednak prostego sposobu na zmianę przekonania czy też wielu

przekonań. Pomoc psychoterapeuty lub psychologa dużo by pomo-

gła, jednak nie jest u nas ona „modna”. Na ogół korzystamy z niej

w sytuacji skrajnego cierpienia.

Można jednak zastanowić się nad każdym szkodliwym przekonaniem

pod kątem tego, ile cierpienia mogło ono w Twoim życiu spowodo-

wać.


sklad




Jak je zmienić? Jakim przekonaniem je zastąpić?

W pierwszej kolejności należy spróbować sformułować przekonanie

przeciwne. Antytezę szkodliwego przekonania. Aby to zrobić, warto

zadać sobie kilka pytań w odniesieniu do każdego takiego przekona-

nia, które może pozbawić Cię pewności podtrzymującej to przekona-

nie.

Wg autorytetu, jakim w tych zagadnieniach jest Anthony Robbins,

mogą to być pytania np. takie:

1. Co absurdalnego i śmiesznego zawiera to przekonanie?

2. Czy osoba, od której przejąłem to przekonanie, naprawdę zasługi-

wała sobie na to, by się na niej wzorować?

3. Ile mnie będzie kosztowało podtrzymywanie tego przekonania?

4. Czy kiedyś ucierpią na jego podtrzymywaniu moje kontakty z in-

nymi ludźmi?

5. Jaką cenę będzie musiał zapłacić mój organizm, jeśli nie pozbędę

się tego przekonania?

6. Jakie będą koszty finansowe, jeśli nie pozbędę się tego przekona-

nia?

7. Ile będzie musiała zapłacić moja rodzina (moi bliscy), jeśli nadal

będę żywił to przekonanie?

Samo podważenie słuszności przekonania, znalezienie sobie uzasad-

nienia podważającego jego tezę, jest stosunkowo prostym działa-

niem. Pozwala dostrzec tkwiący w nim fałsz i często uświadamia

przeniesienie w przeszłości naszej interpretacji pojedynczych przy-

padków na poziom szerszy, ogólny.

Do tak zmienionych przekonań i przeświadczeń warto stosować afir-

macje.


sklad




Afirmacje możesz stosować zarówno w stanie pełnej świadomości

(w każdej wolnej chwili), jak i w naturalnie osiąganym stanie alfa –

przed zaśnięciem i po przebudzeniu.

Jak osiągnąć stan alfa w sposób szybki w dowolnym mo-

mencie, dowiesz się już za chwilę.

Uwaga:

Może się zdarzyć, że bardzo szybko po rozpoczęciu procesu kontroli

swoich myśli i stosowaniu afirmacji pojawią się efekty w Twoim ży-

ciu. Zatem uważnie obserwuj to, co się dzieje wokół Ciebie.


sklad



7. Alfa● str. 83

7.7. AlfaAlfa

W dzisiejszym świecie spotykamy wiele bodźców wywołujących

napięcie psychiczne – wiemy, że stres, który się wymyka spod kon-

troli, może człowieka nawet zabić. Ciężki stres sprzyja chorobom

serca na równi z nadciśnieniem lub otyłością. To znacznie silniejszy

związek niż przypuszczaliśmy dotychczas – przyznaje dr Salim

Yusuf z McMaster University.

Zaskakuje fakt, iż relaksacja rzeczywiście zmienia mózg. –

Prof. psychologii na Harwadzie, Steven Pinker

Wiesz już o tym, że nasze myśli, słowa i obrazy (sygnały z pozosta-

łych zmysłów również) docierają do podświadomości w sposób

szczególny właśnie w stanie alfa, wtedy, kiedy częstość impulsów

elektrycznych naszego mózgu jest w przedziale pomiędzy 7 a 14 cykli

na sekundę.

„Szczelina” do naszej podświadomości jest wówczas jakby „szersza”,

lub posługując się wcześniejszym porównaniem, filtr oddzielający

świadomość od podświadomości staje się cieńszy i rzadszy.

Oczywiście wiemy już, że takie stany umysłu w sposób naturalny po-

jawiają się w naszym umyśle rano, zaraz po przebudzeniu i wieczo-

rem, przed zaśnięciem, o ile nie przeżywamy w tym czasie jakichś

szczególnych wrażeń zaistniałych w ciągu dnia, nie martwimy się

i nie jesteśmy niespokojni. Zdarzają się nam bowiem i takie sytuacje.

Techniki, które za chwilę poznasz, potrafią również w szybki sposób

uspokoić nasz umysł i pozwolą Ci się zrelaksować, uwolnić od stresu.


sklad



7. Alfa● str. 84

Przypominam więc, że w sposób naturalny osiągamy te stany wtedy,

kiedy jesteśmy spokojni, zrelaksowani, skupieni bardziej na naszym

wnętrzu niż na tym, co jest na zewnątrz nas. Świadomość nie jest

jeszcze do końca „włączona”.

Takie stany umysłu osiągane są również w trakcie medytacji. Medy-

tacje znane są od dawna i przeważnie kojarzone z kulturami Wscho-

du (np. yoga, zen, tantra, tai-chi, kung-fu), rzadziej z kulturą Połu-

dniowego Pacyfiku (system Huna). Z pojęciem „stan alfa” najczęściej

kojarzona jest metoda Silvy.

Warto jednak pamiętać, że możemy ten stan osiągnąć również

w trakcie tradycyjnej modlitwy chrześcijańskiej.

Osobną kwestią jest to, w jaki sposób i do czego medytację wykorzy-

stujemy.

Te medytacje, o których piszę, to proces odbywający się według pew-

nej procedury, z pomocą której osiągamy stan rozluźnienia, skupie-

nia się na swoim wnętrzu (spowolnienia fal mózgowych do poziomu

alfa), a następnie aktywnego, świadomego dla nas oddziaływania na

naszą podświadomość.

Nie ma on nic wspólnego z oddziaływaniem na podświadomość in-

nych, manipulowaniem ludźmi i wykorzystywaniem ich (patrz: sek-

ty).

Ponieważ, jak już wiesz, treść naszej podświadomości w nieznany

nam, tajemniczy sposób oddziałuje na nasz świat, na to wszystko, co

się wokół nas dzieje, na wydarzenia, na „zbiegi okoliczności”, na na-

sze samopoczucie i zdrowie – to wykorzystanie stanu alfa do „na-

szych celów” jest bardzo istotne.


sklad



7. Alfa● str. 85

W gruncie rzeczy i tak wykorzystujemy te stany, nie zdając sobie,

niestety, z tego sprawy. No i efekty takich przypadkowych myśli

i emocji pojawiają się w naszej rzeczywistości.

Jak osiągnąć stan alfa w dowolnym momencie?

Techniki do tego służące są proste. Jest ich sporo. Które z nich wy-

bierzemy to nasza indywidualna sprawa. Nie wymagają żadnych spe-

cjalnych pozycji ciała kojarzących nam się z buddyzmem czy hindu-

izmem. Wręcz przeciwnie.

Przy ich nauce ważne jest, by odbywała się ona w miejscu spokoj-

nym, ciepłym, gdzie mamy poczucie bezpieczeństwa, gdzie nikt nam

nie wtargnie nagle i nie będzie przeszkadzał. Później, kiedy się ich

już dobrze nauczymy, nie będzie to aż tak istotne.

Powinna nas otaczać cisza lub delikatna, spokojna, relaksująca mu-

zyka. Światło lepiej gdy nie jest zbyt jasne, można to robić również

w ciemnościach, przy zapalonej świeczce, lub bez niej.

Jeżeli mamy jakieś uciskające nas elementy ubrania, to lepiej je roz-

piąć lub zdjąć (np. pasek od spodni, niewygodne obuwie itp.).

Jeśli nosisz okulary, zdejmij je.

Ćwiczenia spowalniania fal mózgowych (relaksacji, medytacji, osią-

gania stanu alfa) można robić w pozycji leżącej lub siedzącej. Ponie-

waż w trakcie takiego relaksu możemy zasnąć, lepiej stosować je

(ważne, gdy się ich uczymy) w pozycji siedzącej.

Później, po opanowaniu tych technik, zasypianie w stanie alfa (po za-

kończonej aktywnej wizualizacji – ale o tym później) może być nawet

wskazane.


sklad



7. Alfa● str. 86

Sposób 1. Pozycja siedząca (pozycja Faraona)

Siądź wygodnie na krześle, plecy wyprostowane, oparte o oparcie

krzesła, głowa (z szyją) wyprostowana, kolana nie dotykają się, dło-

nie na udach, stopy oparte na podłodze, lekko rozchylone. Pozycja

powinna być wygodna, bez napiętych mięśni. Rozluźnij wszystkie

mięśnie poczynając od głowy, a skończywszy na stopach.

Nie śpiesz się, działaj spokojnie, powoli. Wyczuj tę pozycję, która jest

dla Ciebie wygodna.

Ponieważ często mamy napięte mięśnie szyi i barków, napnij te mię-

śnie (szyi i barków) i rozluźnij, zrób tak kilka razy. Pokręć delikatnie,

bez przesady, samą głową, raz w lewo, potem w prawo. Stopy pod-

pierają Cię w trakcie tych działań.

Przymknij oczy.

Zwróć uwagę na swój oddech. Powinien być głębszy. Stanowi jeden

z kluczowych elementów przy relaksacji. Kiedy jesteśmy zdenerwo-

wani, kilka spokojnych, głębokich oddechów również przynosi ulgę,

uspokaja.

Prawidłowy oddech to spokojne, nie nagłe, wciągnięcie powietrza

z użyciem piersi, a potem dopiero wcześniej skurczonej przepony

brzucha. Oddech jest wtedy dużo głębszy.

Wydech powinien nastąpić w takiej samej kolejności, spokojny,

zwolniony. Niech trwa min. 3-4 sekundy.

Nie staraj się tego robić na siłę, nie ma takiej potrzeby, wprowadzaj

ten nawyk w oddychaniu stopniowo, w miarę kolejnych ćwiczeń. Ob-


sklad



7. Alfa● str. 87

serwuj swój oddech, wyczuwaj, jak powietrze powoli wypełnia płuca

i jak spokojnie z nich uchodzi.

Koncentracja na oddechu odwraca nasze myśli od świata zewnętrz-

nego, skierowuje do wnętrza, do środka naszego umysłu.

Powolne, rytmiczne oddychanie uspokaja. Zdajesz sobie przecież

sprawę z tego, że bez jedzenia i picia możesz wytrzymać dość długo,

bez oddechu to raptem tylko kilka minut (ćwicząc). Oddychanie jest

bardzo ważne. Możesz sobie w jego trakcie wyobrazić, że wdychasz

powietrze wraz z zawartą w nim ogromną energią, której nie widzi-

my, nie wyczuwamy żadnym zmysłem.

Temat oddychania zaledwie sygnalizuję, wykorzystanie jego możli-

wości (w tym i do samoleczenia) to osobne zagadnienie.

Po wykonaniu 10 spokojnych oddechów skup swoją uwagę na ciele

(na tych jego częściach, do których przemawiasz), zaczynając od gło-

wy. W myślach po kolei rozluźniaj wszystkie mięśnie. Mów sobie

spokojnie, tym wewnętrznym głosem swoich myśli:

rozluźniam mięśnie głowy, skórę czaszki, mięśnie koło uszu, po-

liczki, okolice ust, brody,

przechodzę do mięśni szyi, karku, rozluźniam je,

rozluźniam lewy bark, ... lewe ramię, ...lewe przedramię, ... nad-

garstek, dłoń, palce lewej dłoni,

rozluźniam prawy bark, ................. itd., jak wyżej,

rozluźniam mięśnie piersi, ..... rozluźniam mięśnie brzucha,

rozluźniam mięśnie górnej części pleców, ......rozluźniam mięśnie

dolnej części pleców.... powoli, spokojnie,

rozluźniam mięśnie pośladka lewego, rozluźniam mięśnie poślad-

ka prawego, spokojnie, powoli...

rozluźniam mięśnie lewego uda......, teraz prawego,


sklad



7. Alfa● str. 88

rozluźniam mięśnie wokół lewego kolana....., wokół prawego kola-

na.....,

rozluźniam mięśnie lewej łydki........., rozluźniam mięśnie prawej

łydki......powoli, spokojnie,

rozluźniam lewą stopę......, rozluźniam palce lewej stopy, jeden po

drugim..., powoli...

rozluźniam jak wyżej, prawą stopę........., palce prawej stopy, jeden

po drugim,....powoli.

Kontynuuj w myślach:

całe moje ciało.... jest rozluźnione......, wiotkie....., miękkie....., ela-

styczne.....,

zaczynaj powoli w myślach, spokojnie oddychając cały czas, odli-

czanie od 20 do 1

20.... próbuj wyobrazić sobie liczbę 20 albo spróbuj ją namalować

w wyobraźni pędzlem na ścianie,

powtórz to 3 razy,

19.... jak wyżej....powtórz to 3 x,

18.....

17.....

i tak powoli spokojnie do ....1.

Jesteś w alfie, częstość impulsów Twojego mózgu jest na poziomie

częstości odpowiadającej stanowi alfa.

Jeżeli zrobisz to w ww. sposób, jeśli nie rozproszyłeś się na inne my-

śli, to z pewnością jesteś w stanie alfa.

Cóż w nim nadzwyczajnego? Nic, Twoja świadomość funkcjonuje,

zdajesz sobie sprawę gdzie jesteś, nie próbuj myśleć o czymkolwiek

innym.


sklad



7. Alfa● str. 89

Czasami nachodzą nas różne myśli, nic się nie dzieje, wyrzuć je, nie

dopuszczaj ich do siebie.

Pobądź w tym stanie kilka, kilkanaście minut, jeśli Ci się uda. Staraj

się po prostu przestać myśleć.

Stan, w którym jesteś, to stan wyjściowy do działań skierowanych

w kierunku podświadomości. Co robić dalej w tym stanie, jak od-

działywać na podświadomość, o tym dowiesz się później.

Możesz już na podstawie tego, co wiesz, po wejściu w ten stan stoso-

wać afirmacje zmieniające Twój wizerunek własny i przekonania.

Podświadomość łatwo je wtedy chłonie. Nasiąka nimi jak gąbka.

Afirmacje przekazuj spokojnie, z poczuciem wiary w to, co mówisz

w myślach. Pamiętaj, każdy fałsz, jak i brak wiary Twoja podświado-

mość „wyczuwa”.

Chcąc zakończyć medytację (wyjść ze stanu alfa), nie rób tego gwał-

townie.

Powiedz sobie w myślach:

Wrócę... do... stanu... świadomości... kiedy... zakończę... powolne...

odliczanie... od ...5... do... 1.., będę... wypoczęty..., zrelaksowany...,

pełen... energii... do... działania.

Zacznij odliczać powoli od 5 ...... do 1.

Wróciłeś, jesteś z powrotem w stanie świadomości.

I co?

Jak się czujesz?


sklad



7. Alfa● str. 90

Co się stało?

Nic, być może oprócz spokoju, który Cię opanował.

Tak właśnie wygląda pobyt w stanie alfa, tak wygląda ta medytacja.

Czy możemy poznać, że jesteśmy w stanie alfa?

Wyczucie stanu alfa jest rzeczą indywidualną. Po jakimś czasie stoso-

wania będziemy czuli, kiedy jesteśmy w stanie alfa. Niekiedy oznaki

stanu to swędzenie skóry na twarzy, uczucie ciężkości, uczucie spo-

wolnienia czasu, drżenia, uczucie kołysania. Każde inne uczucie od

stanu zwykłego siedzenia lub leżenia to oznaka osiągnięcia stanu

alfa.

Wiele osób może nie odczuwać nic szczególnego poza spokojem

i koncentracją umysłu.

Ja osobiście zawsze na początku osiągania tego stanu czuję silne

swędzenie na twarzy i w ogóle w różnych częściach głowy. Czasami

próbuję je opanować, próbuję nic nie robić. Jeśli mi się to udaje, to

po pewnym czasie ono znika. Kiedy indziej potrę miejsce swędzenia

i ono odchodzi. Niczego to nie zmienia. Jest się w stanie alfa.

Sposób 2. W pozycji leżącej

Przebieg medytacji jest taki sam; staramy się leżeć swobodnie, nie

krzyżować nóg (stóp). Poduszka powinna być płaska, może jej w ogó-

le nie być.

W tej pozycji często zdarza się zasnąć, nawet w dzień. Po przebudze-

niu czujemy się bardzo wypoczęci, spokojni, zrelaksowani.

Zdarza się, że w sen zapadamy tylko na kilka minut.


sklad



7. Alfa● str. 91

Uwagi:

1. Po kilku ćwiczeniach medytacji (relaksacji) można spokojnie

wprowadzać afirmacje, zmieniać w ten sposób swój wizerunek

własny. Można również wprowadzać zmienione przekonania. Po-

winny być one wcześniej przygotowane wg reguł, które już znasz.

Nie wprowadzaj ich naraz za dużo, wystarczy po 2-3 w trakcie jed-

nej sesji.

2. Głębszy stan alfa można osiągnąć, odliczając po wstępnej

procedurze oddychania i rozluźnienia mięśni, takiej jak opisana,

nie od 20, a od 30, 40, 50.

3. Z czasem stan alfa można osiągnąć odliczając tylko od 10.

4. Zamiast wyobrażać sobie liczby lub malować je na ścianie przed

swoimi oczami (na ogół zamkniętymi) można sobie wyobrażać, że

zjeżdża się windą w dół i widzi wyświetlające się powoli na

wyświetlaczu liczby oznaczające kolejne poziomy. Sposób również

bardzo dobry. Warto sprawdzić, który jest dla nas najlepszy.

5. Im lepszą masz wyobraźnię, im bardziej uda Ci się skoncentrować

– tym lepiej. Pamiętaj jednak, że wyobraźnię i koncentrację udaje

się wyćwiczyć.

6. Jeżeli nie udaje Ci się zobaczyć obrazu liczb lub widzieć dokładnie,

jak je malujesz – nie przejmuj się. W miarę ćwiczeń zaczną się

pojawiać. Proces jest skuteczny, nawet jeśli wzrokowo ich

wyraźnie nie widzisz.

7. O szybszej technice osiągania stanu alfa dowiesz się za chwilę.

Wypróbuj jednak wcześniej opisane.

Sposób 3. Szybkie osiąganie stanu alfa – kotwiczenie stanu

Wszystkie czynności często powtarzane stają się nawykiem, wykony-

wane są po prostu automatycznie.


sklad



7. Alfa● str. 92

Ćwicząc, a potem regularnie wykonując medytacje (osiągając stan

alfa), można do nich wprowadzić pewien charakterystyczny sygnał,

który przez podświadomość będzie rozpoznawany. To tak zwana ko-

twica.

W trakcie wykonywania z nim, z tym charakterystycznym znakiem

(sygnałem) procedury wchodzenia w stan alfa wytwarza się mecha-

nizm odruchu warunkowego, który powoduje, że umysł zareaguje na

ten znak i mózg szybko przestawi się na częstotliwość alfa.

Co może być takim znakiem?

Najbardziej znanym sposobem, ukrytym zresztą dla otoczenia, może

być połączenie w jednej lub obu rękach trzech palców. Stykając ra-

zem (w jednej lub obu rękach) np. kciuk, palec wskazujący i środko-

wy przy rozpoczynaniu znanej Ci procedury wchodzenia w stan alfa,

z czasem spowodujesz, że sygnał ten będzie kojarzony z tym stanem.

Programujesz zatem umysł na reakcję związaną z tym sygnałem. Wy-

starczy w dowolnym, dogodnym dla Ciebie momencie złączyć opusz-

ki tych trzech palców, zacząć spokojnie i głęboko oddychać z jedno-

czesną próbą skoncentrowania na tym umysłu. Wytworzony odruch

warunkowy spowoduje spowolnienie częstości impulsów mózgu.

W każdej wolnej chwili, kiedy będziesz chciał ją wykorzystać do wej-

ścia w stan alfa, można się tym przykładowym sygnałem posłużyć do

szybkiego osiągnięcia tego stanu (bo można wytworzyć inny, byle nie

zdarzał się w normalnym stanie umysłu).

Przyzwyczajony do tego sygnału umysł odczyta ten sygnał i wejście

w stan alfa nie będzie wymagało procedury osiągania stanu rozluź-

niania.


sklad



7. Alfa● str. 93

Sygnał ten możemy również wykorzystywać do uspokojenia się,

zmniejszenia stresu lub skoncentrowania się na rozwiązaniu jakiegoś

zadania (egzamin, test lub inne).

Jak często i na jak długo wchodzić w stan alfa?

Na obecnym poziomie wiedzy możesz ten stan wykorzystywać do:

zmiany wizerunku,

zmiany przekonań i przeświadczeń,

szybkiej regeneracji sił,

zmniejszania napięcia nerwowego (stresu),

wzmacniania systemu immunologicznego.

Odpowiedni czas to od 5 do 15 minut.

Ilość powtórzeń w ciągu dnia - od 1 do 3.

Uwaga:

W trakcie przeżywania silnej depresji można samym głębokim, spo-

kojnym oddychaniem, zmniejszyć chwilowo stan napięcia nerwowe-

go.

Osiągnięcie stanu alfa w trakcie silnej depresji nie należy do zadań

łatwych.

Sposobów medytacji jest wiele. Ich opisy można znaleźć w literatu-

rze. Niektóre zaczynają się od wpatrywania się nieruchomym wzro-

kiem w jeden punkt, inne wymagają do ich stosowania specjalnych

pozycji ciała (np. kwiat lotosu ). Są wśród nich i bardzo udziwnione.

Do naszych wymagań w zupełności wystarczają te, które zostały opi-

sane.


sklad



7. Alfa● str. 94

Niektóre techniki, jak np. metoda Silvy, wykorzystują

tzw. „doradców”, którymi mogą być osoby nieżyjące, na

ogół uchodzące za mądre. Zaprasza się je na sesję, by po-

mogły w rozwiązaniu jakiegoś problemu lub problemów.

Nie rób tego, to moja rada. Po prostu nie odwołuj się do

tzw. „duchów”.


sklad



8. Cel(e) ● str. 95

8.8. Cel(e) Cel(e)

„Przychylny wiatr nie powieje temu, który nie wie, do-

kąd zmierza”

Seneka.

Niewielu ludzi zdaje sobie sprawę z faktu, że ci, którzy osiągają w ży-

ciu sukcesy i realizują swoje marzenia mają pewien charakterystycz-

ny sposób myślenia, którego rzecz jasna na zewnątrz nie widać. Tym

właśnie różnią się od tych, których życie jest zupełnie odmienne,

a przez to trudne.

Możesz się w tej chwili uśmiechnąć i powiedzieć – a jakież to ma

znaczenie? Ja przecież też ciągle myślę i myślę i nic z tego nie wyni-

ka.

No więc rzecz w tym, że wynika. Warto zwrócić uwagę na to, że

wszystko, co tworzy człowiek, najpierw powstaje w myślach. Na

przykład architekt, który tworzy projekt budynku, składa go w swo-

ich myślach z szeregu innych myśli. Najpierw pojawia się jakaś kon-

cepcja ogólna, później jego myśli skupiają się na elementach szcze-

gółowych. Jeżeli coś nie pasuje, zmienia to i próbuje od nowa. Zatem

wszystkie elementy budynku najpierw powstają w myślach. W rze-

czywistości jednak nie on jest pierwszy. Budynek powstał wcześniej

w umyśle inwestora, któremu jest on potrzebny. U niego zaświtała ta

pierwsza myśl i pojawiły się wymagania dotyczące budynku. Etap re-

alizacji budowy to w sumie już końcowy proces.


sklad



8. Cel(e) ● str. 96

Zarówno dla inwestora, jak i dla architekta istnieje coś, co określamy

jako cel. Oczywiście cel po raz pierwszy pojawia się w głowie tego

pierwszego. To tam tak naprawdę zaczął się proces tworzenia budyn-

ku. Bez pojawienia się tego celu w jego umyśle budynek nigdy by nie

powstał.

Zmierzam do jednej niezmiernie istotnej kwestii. Nic nie powstaje,

jeśli wcześniej nie zostało sformułowane jako cel. Wyznaczenie sobie

celu lub celów stanowi podstawę wszystkiego. Kiedy w latach

2003-2005 prowadziłem zajęcia na kursach szkoleniowych dla osób

bezrobotnych, pytałem je, jakie mają cele wyznaczone na najbliższy

rok lub okres dłuższy. Okazywało się, że jakiś mgliście zarysowany

cel miało tylko kilka osób. Ponieważ niesprecyzowany dokładnie cel

nie pozwala osiągnąć sukcesu, to domagałem się od tych kilku osób

sformułowania go w sposób dokładniejszy. Wówczas okazywało się,

że znacznie łatwiej potrafili sprecyzować cel mówiąc, jaki on być nie

powinien niż określić, jaki być powinien.

Zanim przejdę do dokładniejszego opisu, jak powinien być sformuło-

wany cel, podam Ci jednak czytelniku pewien przykład.

Bardzo często ludzie postępują tak. Sumują swoje przewidywane do-

chody miesięczne i opierając się na ich wyniku, planują wydatki.

Mają wówczas świadomość ograniczeń wynikających z kwoty docho-

du i rezygnują ze wszystkiego, co już nie mieści się w jego ramach.

Rezygnują już na wstępie ze wszystkiego, czego tak sporządzony bu-

dżet domowy nie zniesie. I tak upływa im życie miesiąc po miesiącu,

rok o roku.

Wystarczy zrobić inaczej. Najpierw określić koszt tego, co niezbędne

do zakupienia w nadchodzącym miesiącu lub miesiącach i po

uwzględnieniu wartości dochodu przewidywanego do osiągnięcia

w tym samym okresie wyliczyć brakującą różnicę. Znając wielkość tej


sklad



8. Cel(e) ● str. 97

różnicy, można zastanowić się, jakimi dodatkowymi działaniami,

wartością jakiej dodatkowej pracy, uzupełnić brakującą wartość do-

chodu. Często nie są to duże kwoty, a ich zdobycie mogłoby być ce-

lem do zrealizowania w tym czasie. Nie byłby to jakiś wielki cel, ale

mógłby im uświadomić, że tak naprawdę sytuację daje się na ogół

dość łatwo poprawić.

Zmiana tylko sposobu myślenia i świadomość, o jaką konkretnie

kwotę chodzi, pozwala podjąć konkretne działania i wyrwać się z po-

czucia bezsilności.

W ten sposób postępują przedsiębiorstwa oraz rządy państw. Planują

dochody i koszty działalności na cały rok i opracowują programy re-

alizacji mające za cel osiągnięcie zaplanowanych wartości. Oczywi-

ście, tworzą również i plany bardziej wybiegające w przyszłość.

Patrząc na dwóch ludzi, z których jeden posiada w swoim umyśle cel,

a drugi go nie posiada, nie dostrzeżemy pomiędzy nimi zewnętrznie

żadnej różnicy. W rzeczywistości, zakładając nawet w naszym przy-

kładzie, że posiadają oni takie same doświadczenie i umiejętności za-

wodowe, ich los będzie z pewnością zupełnie inny.

Sformułowane w naszym umyśle (i tkwiące w podświa-

domości) cele i wiara w ich osiągnięcie to klucz do suk-

cesu. To, że posiadanie wyznaczonego celu pozwala nam

podejmować działania zmierzające do jego osiągnięcia

i zmienia sytuację z bezmyślnego błąkania się po ścież-

kach życia do podążania tylko tymi, które wiodą do celu,

to jedno. To natomiast, że skoncentrowanie myśli na

celu powoduje przesączenie się ich do podświadomości

i rozpoczyna osobny, tajemniczy proces – to drugie.


sklad



8. Cel(e) ● str. 98

Skupiając nasze myśli na bogactwie (jakkolwiek by tego nie rozu-

mieć), przyciągamy bogactwo. Skupiając nasze myśli na biedzie, na

przeszkodach, na chorobach – przyciągamy je do siebie. Dlatego

myśl odważnie. Stawiaj sobie odważne cele.

Wahając się, zadaj sobie pytanie: Jaką decyzję lub jaki

cel podjąłbym, gdybym się nie bał? I drugie. Czego tak

naprawdę się boję?

Cele, jakie musimy posiadać, jeśli chcemy osiągać sukcesy, mogą być

rodzaju: fizycznego, finansowego, zawodowego, rodzinnego, ducho-

wego, umysłowego lub społecznego.

Co można osiągnąć, dokąd zmierzać, jeśli nie mamy celu? Odpo-

wiedź jest prosta. Donikąd. Można się tylko błąkać po życiu.

Istniejąca już wiedza pozwala określić, jakie warunki powinny speł-

niać cele, aby ich osiągnięcie mogło następować szybciej. Warunki te

są bardzo istotne i to według nich należy swoje cele określać. Oto

one:

1. Cel (cele) musi być konkretny i jasno określony.

2.Cel musi być wielki.

3.Cel musi mieć określony dokładnie czas na jego

realizację.

4.Cel nie może szkodzić innym ludziom.

Ad1. Cel nie może być celem ogólnym

Oto przykłady błędnie sformułowanych celów:

Moim celem jest:

Być bogatszym,


sklad



8. Cel(e) ● str. 99

Mieć własny dom z ogródkiem,

Mieć lepszą pracę,

Znaleźć miłość mojego życia,

Być sprawniejszym fizycznie,

Być kimś,

Zbudować jacht,

Zrobić karierę.

Ponieważ cel powinien być precyzyjnie określony, o ile możliwe

z użyciem kolorów, to spójrz na poniższe przykłady:

Moim celem jest:

Zgromadzić na koncie bankowym kwotę 80 000 zł,

Mieć dom parterowy z poddaszem, z białymi ścianami i dachem

z czerwonej dachówki, na działce 30-arowej, ogrodzonej drewnia-

nym, brązowym płotem,

Mieć pracę kucharza w hotelu trzygwiazdkowym z wynagrodze-

niem 2500 zł miesięcznie,

Spotkać i pokochać z wzajemnością chłopaka, średniego wzrostu

blondyna, pogodnego i spokojnego w wieku od 22 do 28 lat,

Obniżyć wagę mojego ciała do 86 kg i wykonać bez przerwy 100

pompek,

Uzyskać stopień profesora zwyczajnego socjologii,

Zbudować jacht klasy Venus z kadłubem koloru niebieskiego i ża-

glami w kolorze białym,

Zostać znaną w całej Polsce piosenkarką i otrzymać platynową

płytę.

Dlaczego bardzo wskazane jest stosowanie kolorów, dowiesz się

w późniejszej części kursu. I nie ma potrzeby niepokoić się o ewentu-

alne zmiany upodobań w przyszłości.


sklad



8. Cel(e) ●str. 100

Ad 2. Cel musi być wielki

Cel nie powinien być łatwy do osiągnięcia w kategoriach osoby,

która go sobie stawia. Musi być jednak realny. Jeśli Twoje życie to

pasmo niepowodzeń postaw sobie na początku cele łatwiejsze do

osiągnięcia.

Stawiając sobie cel, nie zadawaj sobie od razu pytań, jak go

zrealizować ani nie myśl o możliwych przeszkodach na

drodze do jego osiągnięcia. To jeden z największych błę-

dów, jakie popełniają ludzie. Taki sposób myślenia jest niedo-

puszczalny.

Nie rób tego, nie próbuj „kontrolować” tego procesu. Nie masz

szans, a jedynie przeszkadzasz w realizacji celu. Nasza wyobraźnia

nie jest w stanie ogarnąć możliwości, jakimi dysponuje Tajemni-

cza Moc. Pozostaw to jej. I przestań stwarzać sobie problemy. To

wystarczy. Sformułuj prawidłowo cel, wyraź swoją intencję i pra-

gnienie jego osiągnięcia. Tyle. Resztę zostaw w spokoju.

Nie zastanawiaj się również, skąd weźmiesz środki finansowe na jego

realizację. W ogóle o tym nie myśl. Jeżeli Twoim celem będzie zdoby-

cie określonej kwoty pieniędzy, również nie zastanawiaj się od razu,

gdzie ich szukać. Przecież to ma być cel, na który wyznaczysz sobie

czas odpowiedni dla jego realizacji.

Zadanie w tej chwili polega na wyznaczeniu celu bez stawiania sobie

jakichkolwiek ograniczeń z wyjątkiem ogólnej realności celu. Gdybyś

miał 50 lat i chciał zmienić zawód to stawianie sobie celu, aby zostać


sklad



8. Cel(e) ● str. 101

zawodowym pilotem doświadczalnym samolotów odrzutowych ra-

czej nie jest realne. No ale już spędzenie określonej ilości godzin za

sterami odrzutowca może być realne.

Ad 3. Cel musi mieć określony dokładnie czas na jego

realizację

Mając wyznaczony cel (lub kilka celów), należy przyjąć sobie czas na

jego realizację. Im trudniejszy jest cel, tym termin powinien być bar-

dziej odległy. Wiąże się to również z tym, że wyznaczenie bardziej

odległego terminu pozwoli Ci łatwiej uwierzyć w możliwość jego re-

alizacji. Ma to kolosalne znaczenie z powodów, o których również

dowiesz się w dalszej części tego kursu.

Przykłady prawidłowo wyznaczonych celów:

1. Moim celem jest posiadać nowy samochód osobowy

marki .................. w wersji......... w kolorze zielonym, z popielatą

tapicerką skórzaną z silnikiem o pojemności ............ wyposażony

w instalację klimatyzacyjną. Cel ten osiągnę do 31 grudnia 2010

roku.

2. Moim celem jest zgromadzenie na koncie bankowym kwoty 70

000 zł do 30 czerwca 2009 roku.

3. Moim celem jest zdobycie zawodu lekarza chirurga do 31 grudnia

2012 roku.

4. Moim celem jest zdobycie do 30 kwietnia 2008 roku stanowiska

kierownika działu sprzedaży w firmie branży motoryzacyjnej

z miesięczną pensją netto 5500 zł.


sklad



8. Cel(e) ● str. 102

5. Moim celem jest zakochanie się z wzajemnością w blondynce do

lat 35 o drobnej budowie ciała, mądrej i inteligentnej, fascynującej

się (o ile to dla Ciebie ważne) współczesną literaturą amerykańską.

Cel ten zrealizuję do 31 grudnia 2009 roku.

6. Moim celem jest zbudowanie jachtu klasy Tees z kadłubem w ko-

lorze błękitnym i białymi żaglami oraz wyposażonym w silnik spa-

linowy Yamaha o mocy 8 KM. Cel ten zrealizuję do 31 czerwca

2012 roku.

Wyznaczenie terminu osiągnięcia celu jest bardzo ważne. Po zastoso-

waniu opisywanej procedury może okazać się, często ku naszemu

wielkiemu zaskoczeniu, że cel będzie zrealizowany na długo przed

wyznaczonym terminem. I to nawet wtedy, kiedy na początku drogi

do jego realizacji nic nie wskazywało na to, że znienacka pojawi się

tyle sprzyjających nam okoliczności.

Oczywiście, może zdarzyć się i tak, że jego realizacja się wydłuży. Za-

leży to od kilku innych czynników, o których dowiesz się w dalszej

części kursu.

Pierwsze cele mają najczęściej charakter materialny. Pamiętaj jed-

nak, by przy każdym celu dodać jedną linijkę. Oto ona:

Cel ten LUB COŚ LEPSZEGO zrealizuję do dnia ........... Z KO-

RZYŚCIĄ DLA SIEBIE I MOJEJ RODZINY. WSZYSCY

JESTEŚMY ZDROWI I SZCZĘŚLIWI.

Te uzupełnienia mają ogromną wartość. Zastrzegają, że cel

„lub coś lepszego” zrealizujesz z korzyścią dla siebie i ro-

dziny. Nigdy nie wiemy, czy zrealizowany cel w jakiś nieko-


sklad



8. Cel(e) ● str. 103

rzystny, nieprzewidziany sposób nie wpłynie na nasze dal-

sze życie.

To Tajemniczej Mocy pozostawiamy prawo wyboru opty-

malnej dla nas materializacji celu. Nie upieramy się przy

swoim. Wyraźmy intencję celu w podanej przez nas formie

dodając „lub coś lepszego” dla nas.

Podświadomość „wiedząc o tym zastrzeżeniu”, „odbierze”

go z tym zastrzeżeniem.

Jakże często zdarza się nam zrozumieć dopiero z perspek-

tywy czasu, że coś w naszym życiu potoczyło się inaczej, niż

zamierzaliśmy. I to okazało się dla nas dużo bardziej ko-

rzystne.

Jeśli cel zrealizuje się (lub realizuje się) choćby trochę ina-

czej, niż zakładaliśmy, to może to wiele znaczyć.

Oto pewien wyimaginowany przykład. Jest drastyczny, ale pozwo-

li Ci zrozumieć sens tego, co chcę wyrazić. Potrzebę zastanowienia

się – dlaczego?

Pewne małżeństwo marzyło o posiadaniu swojego domu. To marze-

nie było dla nich bardzo ważne. Postawili sobie za cel jego wybudo-

wanie. Nie ograniczali się bardzo, dom miał być z dużym ogrodem

i basenem.

Po upływie kilku lat byli już w trakcie jego realizacji. Wszystko

przebiegało dość płynnie, problem był z basenem. „Los” jakby sprze-

ciwił się jego materializacji (zbudowaniu). A to struktura gruntu była

nieodpowiednia, a to mieli poważne kłopoty ze znalezieniem wyspe-

cjalizowanej ekipy do jego wybudowania. Wszystko jakby się temu


sklad



8. Cel(e) ● str. 104

przedsięwzięciu sprzeciwiało. A i koszty wzrosły ogromnie. Pomni

tego, że muszą uparcie dążyć do celu, w końcu, już po kilku latach,

gdy mieszkali w swoim wymarzonym domu, wybudowali basen.

Dwa lata po wybudowaniu basenu, kiedy oboje zajęci byli wiesza-

niem obrazów, wpadło do niego i utopiło się ich jedyne, trzyletnie

dziecko.

Przepraszam Cię za ten przykład. Ale jestem pewien, że łapiesz sens

tego, co trudno opisać.

Może przyjść Ci do głowy pytanie. Jak to, potrafili skupić się na reali-

zacji celu, tyle osiągnęli – to jakie ich przekonanie, jakie myśli mogły

wykreować tak tragiczne zdarzenie?

Odpowiem Ci – nie wiem. Nie spotkałem się z tymi ludźmi. Może za

bardzo bali się o swoje jedyne dziecko? O ich największy skarb.

Obawy przed utratą majątku, strach przed jakimś wypadkiem, cho-

robą itp. ściągają sprzyjające temu okoliczności.

Ad 4. Cel nie może szkodzić innym ludziom

Ani pośrednio ani bezpośrednio cel nie może szkodzić innym lu-

dziom. Dlatego po jego sformułowaniu zastanów się i przeanalizuj go

pod tym kątem. Na przykład gdybyś starał się o otrzymanie stanowi-

ska w pracy, które aktualnie obsadzone jest przez inną osobę, nie ma

w tym nic złego pod warunkiem, że w sformułowaniu Twojego celu

nie będzie słowa o usunięciu ze stanowiska zajmującej go aktualnie

osoby, nie będzie żadnego słowa skierowanego przeciwko tej osobie.

Pewnie spytasz: to w jaki sposób otrzymam to stanowisko? Cóż,

może się np. pojawić wolne do obsadzenia stanowisko równorzędne

lub osoba ta może awansować. Możesz i Ty awansować na jeszcze


sklad



8. Cel(e) ● str. 105

wyższe stanowisko niż w zamierzonym celu. Nie wnikaj w to, nie

analizuj. Potęga podświadomości jest ogromna i przekracza skalę na-

szej wyobraźni.

Twój cel oraz skutki jego realizacji nie mogą szkodzić ni-

komu. Przemyśl zatem sformułowanie swojego celu pod

tym kątem. To bardzo ważne.

Uwagi:

Wybór celu należy starannie przemyśleć pod kątem jego ważności w

Twoim życiu w danym momencie. Jeżeli celów masz kilka

(początkującym raczej to odradzam), postaw sobie bardzo ważne

pytanie. Dlaczego ten cel jest dla mnie tak ważny? Co chcę

osiągnąć poprzez jego realizację?

„To serce czyni człowieka bogatym. Jest on bogaty we-długtego KIM JEST, nie według tego, co posiada” –

Henry Ward Beecher.

Szczera odpowiedź na te dwa proste pytania może skłonić Cię do

głębszego zastanowienia się nad podjętym wyborem. Może się oka-

zać, że np. posiadanie wyjątkowej marki samochodu potrzebne Ci

jest tylko po to, abyś mógł komuś zaimponować. Tymczasem u osoby

lub grupy osób, którym chciałbyś zaimponować, zrealizowanie przez

Ciebie takiego celu może wywołać drwinę i uznanie Cię za dziwaka.

Osiągnąć możesz zatem skutek odwrotny do oczekiwanego, tylko

z powodu błędnie sformułowanego celu.

Należy starannie odróżniać potrzeby od pragnień. Pomyśl chwilę nad

zdaniem poniżej:


sklad



8. Cel(e) ● str. 106

PRAGNIENIE JEST CZĘSTO UKRYTE POD POTRZEBĄ.

Tajemnicza Moc oczekuje intencji Twoich pragnień, nie

potrzeb. Jeśli precyzyjnie sformułujesz swoje pragnie-

nia, potrzeby załatwisz „przy okazji”.

Szukanie uznania i szacunku u innych ludzi, jak również zaspokaja-

nie swoich ambicji poprzez gromadzenie bogactwa materialnego

może nie być właściwym sposobem do jednoczesnego czucia się czło-

wiekiem spełnionym i szczęśliwym. Zauważ, że wiele osób po zgro-

madzeniu bogactwa materialnego nie czuje, by były szczęśliwymi.

Okazuje się często, że największą przyjemność i zadowolenie sprawia

im pomaganie innym. Warto przy tym pamiętać, że mądre pomaga-

nie innym na ogół nie polega na rozdawaniu zgromadzonego mająt-

ku.

Ważne:

1. Po kilkakrotnym przeczytaniu tej części tekstu, usiądź sobie w spo-

kojnym miejscu i spisz na kartce papieru (nie zastanawiając się

długo) przychodzące Ci do głowy cele. Poświęć na to nie więcej niż

15 minut.

2. Zastanów się spokojnie nad spisanymi celami i dokonaj wyboru

najważniejszego. Kieruj się pytaniami: Dlaczego ten cel jest

dla mnie tak ważny? Co chcę osiągnąć poprzez jego

realizację? Jeśli celów masz więcej niż jeden ustal hierarchię ich

ważności.

3. Dokonaj ostatecznego wyboru najważniejszego celu (celów), sfor-

mułuj go (je) według podanych wyżej wskazówek (pamiętaj o kolo-

rach, jeśli możliwe jest ich wykorzystanie) oraz ustal termin jego

realizacji.


sklad



8. Cel(e) ● str. 107

4. Zapisz cel (cele) na osobnej kartce papieru (bardzo ważne),

najlepiej dużymi literami lub jeszcze lepiej namaluj swój cel (jeżeli

to możliwe). Kartkę papieru powieś sobie w miejscu, w którym

często przebywasz lub noś ze sobą i spoglądaj na nią przy każdej

okazji. Nie zapomnij o terminie!!!

Zapisanie celu na kartce papieru, a jeszcze lepiej rów-

nież i narysowanie jest bardzo ważne. W ten sposób ob-

raz celu, namalowany lub napisany, zdecydowanie szyb-

ciej i wyraźniej przeniknie do Twojej podświadomości.

Wspominałem już wcześniej, że to w podświadomości

jako przekaźniku znajdują się klucze do osiągania celów,

jak i tam kryje się wielka tajemnica co do sposobu jej od-

działywania.

„Wybieraj bitwy wystarczająco duże, by miały znaczenie

i wystarczająco małe, by dało się je wygrać” – Jonathan Kozol.


sklad


http://en.wikipedia.org/wiki/Jonathan_Kozol


9. Wiara w realizację celu●str. 108

9.9. Wiara w realizację celuWiara w realizację celu

„Kiedy czegoś gorąco pragniesz, to cały wszechświat

działa potajemnie, by udało Ci się to osiągnąć”.

Paulo Coelho

Jeżeli zrozumiesz i uświadomisz sobie, że wszystko co mo-

żesz zmienić w swoim życiu oraz wszystko co możesz

w nim osiągnąć zależy tylko i wyłącznie od Ciebie to jesteś

na dobrej drodze. Rozumiesz w tym momencie z pewnością, po co

potrzebny jest Ci właściwy, pozytywny wizerunek własny i po co po-

winieneś zmienić szkodliwe przekonania.

Pilnujesz i śledzisz swoje myśli. Nie dopuszczasz negatywnych,

a przynajmniej dążysz do tego. ZMIENIASZ SWOJE MYŚLI –

ZMIENIASZ SWÓJ UMYSŁ.

W Twoich myślach jak najczęściej powinien pojawiać się Twój cel

(cele). Prawidłowo sformułowany i zapamiętany powinien

być wywoływany w nich jak najczęściej. Kilka razy dziennie to

minimum. Jeśli uda Ci się do tych myśli przywołać emocje – np.

uczucie miłości i radości, to ich wspólne oddziaływanie na podświa-

domość zostanie dużo bardziej wzmocnione.

Zapamiętaj: Same słowa, pozbawione emocji mają

utrudniony dostęp do podświadomości. Zatem ucz się

dołączać do nich wartościowe uczucia, chociaż na po-


sklad



9. Wiara w realizację celu● str. 109

czątku może to się nie udawać. Dołączając do tego silną

wiarę w osiągnięcie celu, uruchomisz Tajemniczą Moc

podświadomości.

Inne silnie działające uczucia, np. złości lub nienawiści

są również bardzo skuteczne, ale używając ich w efekcie

szykujesz sobie klęskę. Wszystko, co wyślesz do pod-

świadomości, wróci do Ciebie w realiach materialnego

życia.

Tak więc domyślasz się już, że kolejnym kluczem do sukcesów, do

osiągania postawionych sobie celów, jest Twoje PRAGNIENIE

i WIARA w realizację celu. BEZGRANICZNA WIARA w to, że swój

cel (cele) osiągniesz. Jeżeli dobrze sobie ustawisz termin realizacji

celu, termin w miarę odległy od chwili obecnej, od TERAZ – to tym

łatwiej będzie Ci uwierzyć, że możliwe jest do osiągnięcia to, co staje

się Twoim mottem przewodnim w myślach, a co jeszcze niedawno

mogłoby się wydawać niemożliwym. TWÓJ CEL.

Nie zajmuj się myśleniem „a co się stanie jeśli...”, „no ale...”, ”jak to

możliwe, by...” i innymi podobnymi wątpliwościami. Po prostu niech

Cię to w ogóle nie obchodzi.

NIE OBCHODZĄ CIĘ ŻADNE PRZYCHODZĄCE NA MYŚL POTEN-

CJALNE PROBLEMY CZY TRUDNOSCI.

Jeśli się same nie pojawiły, to po co masz sobie nimi zaprzątać gło-

wę? Nie dopuszczaj ich i nie koncentruj uwagi na myślach związa-


sklad




nych z jakimkolwiek powątpiewaniem. Nie słuchaj innych, którzy Cię

w realizacji celu nie wspierają. Unikaj ich. Szukaj towarzystwa tych,

którzy w Ciebie nie wątpią, tych, którzy są Twoim wsparciem.

No i nie koncentruj się również na żadnych szczegółach do-

tyczących realizacji celu.

Zostaw to. Wyraziłeś swoją intencję, pragnienie. Zamieniłeś według

znanych Ci już reguł w cel.

Dołączyłeś do pragnienia emocje i silną wiarę w to, że Twój cel zaczy-

na się realizować.

Tyle. Koniec.

Pamiętaj, ważne jest Twoje WEWNĘTRZNE PRZEKONANIE co do

trafności wyboru celu i WIARA, że cel osiągniesz.

Nie myśl o szczegółach, nie zastanawiaj się, jak Twój cel

zostanie zrealizowany. PRZESTAŃ ZAPRZĄTAĆ TYM

SWOJE MYSLI. Nie próbuj kontrolować tego procesu.

On potoczy się z udziałem TAJEMNICZEJ MOCY, której

potęgi i możliwości nasza wyobraźnia nie jest w stanie

pojąć.

Staraj się uwierzyć w to, że cel już osiągnąłeś, ale musisz poczekać.

On już do Ciebie zmierza. Spokojnie, masz termin. Jest czas.

Znane są nam wszystkim słowa „Wiara czyni cuda”. Wierzysz w te

słowa? Z pewnością tak, słyszałeś przecież o wielu takich przypad-

kach. Zatem pozwól, aby mogły się one spełnić i w Twoim życiu. Po

prostu nie przeszkadzaj.


sklad




Czy łatwo jest uwierzyć w to, że osiągniesz cel? Uwierzyć w to, że zre-

alizuje się Twoje marzenie?

Bywa różnie. Zawsze jednak jest to możliwe. Czasem bardzo łatwo,

czasami tylko trochę trudniej. Jak to zrobić? Oto najprostsze, a sku-

teczne:

Codziennie (najlepiej kilka razy) skoncentruj się na chwilę i:

1. Powtarzaj sobie w myślach lub na głos kilka razy sformułowanie

Twojego celu wraz z myślą, że go przecież osiągniesz, masz termin,

jest czas.

2. Patrz na kartkę ze słowami lub obrazkiem przedstawiającym Twój

cel i wpajaj sobie myśl, że on, ten Twój cel, jest już w fazie realiza-

cji. Po prostu już się realizuje, bo jest w Twoich myślach, towarzy-

szą mu Twoje dobre emocje (bardzo wskazane i ważne).

3. Podejmując wybory w swoim codziennym życiu, pomyśl zawsze,

czy są one zgodne z kierunkiem wyznaczonym do Twojego celu.

Czy Ci pomogą, czy też będą przeszkadzać w drodze do realizacji

celu? Twój cel stanowi dla Ciebie najważniejsze kryterium przy po-

dejmowaniu decyzji.

Pamiętaj, że Twoja podświadomość cały czas Ciebie słucha, słucha

Twoich myśli. To ona musi zostać przekonana, a bez wiary jej nie

przekonasz.

Jest tylko kwestią czasu i ilości powtórzeń słów brzmiących jak man-

tra, czy to na głos, czy w myślach, by Twoja wiara się wzmacniała.

Prawidłowo sformułowany CEL, PRAGNIENIE i WIARA oraz OB-

RAZ CELU stosowane w stanach alfa, są kluczem do świadomych,


sklad




przemyślanych zmian w Twoim życiu, do kreowania Twojej przyszło-

ści, do materializacji Twoich marzeń.

O wizualizacji dowiesz się w następnym rozdziale.

Bardzo ważne:

Codziennie są dwa momenty, kiedy dostęp do podświa-

domości jest bardzo ułatwiony.Pierwszy to ten zaraz po

przebudzeniu, kiedy jeszcze nie włączyła się w pełni

świadomość. Masz na to kilka minut. Drugi to moment

przed zaśnięciem. Tych kilka chwil, kiedy będąc w stanie

rozluźnienia, czujesz, że niedługo zaśniesz.

To w tych chwilach, najlepiej codziennie, powtarzaj so-

bie formułę zdefiniowanego celu. Trzeba wierzyć i cie-

szyć się, że cel już się realizuje. Czuć się i zachowywać,

jakby cel był już zrealizowany. Warto próbować OCZAMI

WYOBRAŹNI WIDZIEĆ SWÓJ CEL I SIEBIE, GDY CEL

JUŻ JEST OSIĄGNIĘTY. Czuć przepełniające Cię wtedy

uczucie radości. I ogromnej WDZIĘCZNOŚCI.

Uczucie WDZIĘCZNOŚCI to kolejny katalizator materia-

lizacji celu.

Zdecydowane wzmocnienie przekazu celu do podświa-

domości następuje w stanach alfa osiąganych w ciągu

dnia. Przekaz zawierający cel, wiarę, korzystne emocje

i obraz celu zdecydowanie szybciej dociera do podświa-

domości.


sklad




Spójrz, co na temat wiary pisano już dawno:

„Wiara nakierowana na odniesienie sukcesu nada siłę każdej myśli.

Natchniony przemożną siłą swej nowo uzyskanej samoświadomo-

ści możesz wspiąć się na wyżyny. Wiara jest najsilniejszą chemią

umysłu ludzkiego. Kiedy zyskuje wsparcie w myśleniu, podświado-

mość wprowadzona zostaje w stan wibracji wytwarzających pe-

wien potencjał duchowy, który nawiązuje łączność z Nieograniczo-

nym Rozumem, tak jak się to dzieje za sprawą modlitwy”.

Napoleon Hill, 1937 r. ZDROWIE I PODŚWIADOMOŚĆ.


sklad



10. Wizualizacja● str. 114

10.10. WizualizacjaWizualizacja

Wizualizacja to nic innego, jak wyobrażenie sobie w my-

ślach obrazu sytuacji, w której osiągasz swój cel, widzisz

siebie stojącego obok osiągniętego celu. Ważne jest, by

dołączyć w tym momencie do obrazu jakieś pozytywne

uczucie, np. radość.

Napoleon Hill w podręczniku ludzi sukcesu Myśl i bogać się (pierw-

sze wydanie w roku 1937) wyraźnie wskazuje, że wizualizację stoso-

wali najbogatsi ludzie na Ziemi.

Oto co radził:

„Napisz sobie jasne, zwięzłe oświadczenie określające sumę pienię-

dzy, którą zamierzasz zdobyć, termin, w którym musisz tego doko-

nać, zobowiązania dotyczące tego, co zamierzasz z siebie dać w za-

mian za te pieniądze i przedstaw w nim jasny plan prowadzący do

zdobycia tych pieniędzy. Odczytuj sobie to oświadczenie na głos dwa

razy dziennie, raz przed snem, drugi raz rano po przebudzeniu.

W trakcie czytania czuj się i zachowuj, jakbyś wierzył, że już te pie-

niądze zdobyłeś”.

Przy opisie sposobu formułowania celów wspominałem,

by w miarę możliwości próbować posługiwać się kolora-

mi i obrazami. Przywołując w wyobraźni obraz celu


sklad




z użyciem kolorów oraz zachowując się i czując, jakbyś

wierzył, że cel osiągnąłeś, znacznie skuteczniej przeka-

zujesz go do podświadomości. Ta zaś uruchamia TAJEM-

NICZY mechanizm wspomagający i przyśpieszający osią-

gnięcie celu. Jeśli przekonasz do tego swoją podświado-

mość, to zaczną się w Twoim życiu pojawiać okoliczności

i zdarzenia, ułatwiające Ci osiągnięcie celu. Po prostu

Twój cel zaczyna się materializować. Jeśli do tej pory

o tym nie słyszałeś, to pewnie sobie pomyślisz, że to nie-

możliwe. Zakrawa to rzeczywiście na bajkę, ale tak się

jednak dzieje.

Wikipedia podaje taką oto definicję wizualizacji:

Pojęcie wizualizacji jest terminem psychologicznym oznaczającym

stan wzmożonej koncentracji uwagi i podwyższony stopień tworze-

nia wyobrażeń. Wizualizacja jest stosowana jako element

mentalnego (psychicznego) wspomagania w sporcie już od wielu

lat.

Z pomocy mentalnej przy poprawianiu swoich możliwości

treningowych korzysta bardzo wielu, jeżeli nie wszyscy nawet,

sportowcy na całym świecie. Sztandarowym chyba przykładem

może tu być jeden z najwybitniejszych polskich sportowców

ostatnich lat – Adam Małysz. Na pewno wszyscy słyszeliście o jego

problemach, zanim zaczął on jeszcze odnosić poważne sukcesy. Ale,

jak donosiły środki masowego przekazu, dzięki wzmożonej pracy

z psychologiem, Adam podźwignął się w wielkim stylu.


sklad




Otóż nie jest tajemnicą w kręgach sportowych, że owa wzmożona

praca polegała między innymi na wykonywaniu treningów wizu-

alizacyjnych.

Podstawą do zrozumienia pojęcia wizualizacji jest wyjaśnienie

teorii nastawień, stworzonej przez światowej sławy gruzińskiego

psychologa Uznadze. Zakłada ona, że aby osiągnąć założony cel,

należy się „nastawić” na jego realizację. W praktyce oznacza to

maksymalną koncentrację i mobilizację wszystkich swoich sił tak,

aby pokonać przeciwności i dopiąć swego. Trudno przy tym

wyznaczyć jakiekolwiek granice mobilizacyjne ludzkiego

organizmu. Dlatego też należy zawsze nastawiać się na

maksymalne osiągnięcia, bo może to dać skutek odpowiedni do

naszego nastawienia, a wtedy nierealne stanie się realnym.

Jako przykład powszechności stosowania programów mentalnego

wspomagania w sporcie można podać choćby fakt, że aż 90% spor-

towców amerykańskich startujących na Igrzyskach Olimpijskich

w Atlancie korzystało podczas treningów z pomocy psychologa.

W powyższym fragmencie wskazano na zastosowanie wizualizacji do

realizacji celów w sporcie. Tymczasem technika ta znana jest już od

dawna i stosowana do realizacji dowolnych celów.

W jaki sposób wizualizować w sposób naturalny?

Jest pewna różnica między wizualizacją rano po przebudzeniu a wie -

czorem przed zaśnięciem.

Rano, budząc się, przeważnie jesteśmy zrelaksowani. Wieczorem,

po położeniu się do łóżka przez pewien czas „żyjemy jeszcze wraże-

niami dnia”. Brakuje wtedy stanu zrelaksowania.


sklad




Tak więc wykorzystujemy stan alfa (czasami i teta), by w tym czasie

przekazać do naszej podświadomości (wypowiadając głośno lub

w myślach) nasze prawidłowo sformułowane i zapamiętane cele oraz

usiłujemy wyobrazić sobie przy zamkniętych oczach siebie, w sytu-

acji, gdy pełni radości cel zrealizowaliśmy. Staraj się zobaczyć swój

cel, moment, kiedy go osiągasz lub siebie, gdy wykonujesz jakąś

czynność związaną z jego osiągnięciem. Na przykład chodzisz po wy-

budowanym domu (pamiętasz uwagi o kolorach?), wsiadasz do wy-

marzonego samochodu, odbierasz dyplom lub nagrodę, wpłacasz do

banku zarobioną sumę pieniędzy, odcumowujesz jacht od nabrzeża,

odbierasz bilety do celu swojej wymarzonej podróży, przyjmujesz

gratulacje od szefa proponującego Ci wymarzone stanowisko pracy

itp.

Podniesienie gałek ocznych lekko do góry, mniej więcej do nasady

nosa, ułatwia osiąganie stanu alfa i wizualizację.

Pamiętaj, by usiłując wywołać obraz zrealizowanego celu, jednocze-

śnie starać się wywołać uczucie radości z jego osiągnięcia. Przecież

robisz to nie tylko dla siebie, ale i dla wszystkich, którzy są Ci bliscy,

których kochasz, za których ponosisz odpowiedzialność.

Taką prostą techniką wykonana wizualizacja przenosi ten obraz

i nasz stan do podświadomości. Ważne, by pamiętać, że podświado-

mość nie analizuje naszego przekazu, natomiast wychwytuje każdy

odcień braku wiary, oporu i fałszu.

Wieczorem, kładąc się do łóżka, nie jesteśmy od razu w stanie re-

laksu, pełnego rozluźnienia.

Dlatego wizualizację możemy zacząć:


sklad




albo po dłuższej chwili, gdy już czujemy się rozluźnieni,

albo po serii długich, spokojnych, pełnych oddechów, starając się

o niczym nie myśleć,

ewentualnie po serii ww. oddechów oraz odliczaniu w wyobraźni

przed zamkniętymi oczyma w dół, liczb od 10 do 1, z jednoczesną

próbą wyobrażenia sobie tych liczb.

Po jednej lub kilku takich próbach osiągamy stan relaksacji. Wtedy

stosujemy wizualizację celu w sposób taki jak rano.

Są oczywiście i inne proste techniki relaksacji i koncentracji umysłu.

Zamiast próby wyobrażenia sobie liczb, możemy wyobrażać sobie, że

zjeżdżamy w dół windą, która wyświetla nam liczby pokazujące ko-

lejne piętra. Wspominałem już o tym. Metoda również bardzo prosta

i skuteczna.

Temat ten dokładniej poruszony jest w rozdziale o stanie alfa.

Wizualizacja w stanie alfa w ciągu dnia

Wykorzystanie wizualizacji w stanie alfa w ciągu dnia daje nam moż-

liwość zwiększenia częstości wizualizacji oraz stosowania jej w wy-

godnym dla nas momencie.

Oczywiście, nie należy przesadzać i stosować jej co chwilę.

Nie ma takiej potrzeby. Wystarczy raz albo dwa w ciągu dnia. Dosko-

nale jest, gdy uda nam się ją zastosować 3 razy.

Praktyka bywa jednak różna. I też skuteczna.


sklad




Problemy z wizualizacją

Próby wyobrażenia sobie z zamkniętymi oczyma obrazu naszego celu

mogą być mniej lub bardziej udane. Bywa różnie. Niekiedy obraz

udaje nam się wywołać w miarę wyraźnie, nawet z kolorami, niekie-

dy bywają z tym trudności. Powtarzaj jednak spokojnie na głos lub

w myślach sformułowany cel. Również z próbami przywoływania

emocji, uczucia radości bywa różnie. Tylko do pewnego stopnia po-

trafimy kontrolować nasze uczucia .

Poza tym, nasz stan emocjonalny faluje, zmienia się. Nie wolno się

przejmować pewnymi brakami, a w miarę systematycznie wizualizo-

wać. To zdecydowanie ważniejsze.

Nie oczekuj, że uda Ci się wyświetlić przed oczami coś w rodzaju fil-

mu. Czasami takie urywki się mogą zdarzyć. Najczęściej są to migaw-

ki obrazów, wrażenie odczucia oczekiwanych sytuacji bądź przed-

miotów. Staraj się w stanie alfa spokojnie i wyraźnie myśleć, mówić

do siebie w myślach lub na głos. Obrazy zaczną się pojawiać, ich bra-

kiem się nie przejmuj. To również kwestia wyćwiczenia, zdjęcia nie-

kiedy pewnych blokad.

Myślisz, że Twoja wyobraźnia nie działa? Działa.

Pewnie zdarzały Ci się w życiu takie sytuacje, gdy ktoś opowiadał

o czymś, co wywoływało w Twoim ciele nieprzyjemne uczucia (chęć

wymiotów lub masa śliny w ustach, gdy temat dotyczył np. cytryny).

Wystarczały same słowa, nie wspominając już o tym, co się nieraz

dzieje, gdy reakcje takie wywołuje obraz.

Napoleon Hill pisze, że Henry Ford spędzał dużo czasu w fotelu „bu-

jając jakby w obłokach”. Widział swoje hale produkcyjne (które jesz-


sklad




cze wtedy nie istniały w rzeczywistości), przechadzał się po nich, roz-

mawiał z pracownikami.

Oczywiście aż takich sytuacji nie musisz odtwarzać. On robił to, bo

prawdopodobnie lubił w ten sposób marzyć. Może zresztą i wiedział

o skuteczności tego sposobu oddziaływania? Trudno to dzisiaj po-

twierdzić.

Jak długo wizualizować?

Jeśli uda się nam to robić przez kilka minut w trakcie jednej sesji, to

już dobrze. 10 minut nie ma potrzeby przekraczać. Nie należy się

również przejmować tym, że w trakcie wizualizacji wieczornej po

prostu zaśniemy.

POTĘGA PODŚWIADOMOŚCI jest już znana wielu lu-

dziom. To również dzięki niej od czasu do czasu słyszy

się o uzdrowieniu z nieuleczalnej choroby. Chociaż pro-

blematyka zdrowia nie jest tematem tego skryptu, to jed-

nak musisz wiedzieć, że w podobny sposób uaktywnia

się potęgę podświadomości do zwalczania choroby.

Skutki potrafią być zaskakująco dobre.

A zatem:

1. Uwierz w swoje możliwości.

2. Sformułuj cel(e).

3. Uwierz w nie.

4. Wizualizuj je i czuj się tak, jakbyś już cel osiągnął.

Pewnie zastanawiasz się, czemu, jeżeli to takie proste, tak mało ludzi

stosuje te metody? Nie wszyscy o nich wiedzą, mało się o nich pisze.


sklad




To prawda. Kursy z tych zagadnień (często z fragmentami tej wiedzy)

są dość drogie, niektóre nawet bardzo drogie. Mimo wszystko jednak

duża część spośród tych, którzy je znają, nie wierzy w ich skutecz-

ność już od samego początku. Po prostu uważają, że są za proste, by

były skuteczne. Jeśli i Tobie w tej chwili wydaje się, że tak jest,

zostań w sytuacji, w jakiej jesteś.

Przecież masz wolną wolę. Nikt do niczego nie ma prawa Cię zmu-

szać.

Przeczytaj, co Wallace D. Wattles pisał już w roku 1910

Zatem im bardziej określony i wyraźny będzie twój obraz, im do-

głębniej go analizujesz, koncentrując się na wszystkich wspania-

łych szczegółach, tym mocniejsze będzie twe pragnienie. A im sil-

niejsze będzie twe pragnienie, tym łatwiej będzie ci skupić na nim

uwagę twego umysłu. Wyraźny obraz to jednak nie wszystko. Jeśli

ograniczasz się wyłącznie do tego to jesteś tylko marzycielem

i masz za mało mocy, aby twe marzenia się spełniły. Za twoją wy-

raźnie naszkicowaną wizją musi kryć się zamiar do zrealizowania.

A ten zamiar musi być oparty na niezłomnej, niezachwianej WIE-

RZE, że ta rzecz już do ciebie należy, że jest „na wyciągnięcie ręki”,

a ty musisz tylko nią zawładnąć. Niech najpierw w nowym domu

zamieszka twój umysł, zanim powstanie on naprawdę. A wkracza-

jąc do owej mentalnej rzeczywistości, od razu zwierz się z rzeczy,

których pragniesz. „O jakiekolwiek rzeczy prosisz w modlitwie,

uwierz, że je dostaniesz, a na pewno je otrzymasz” – powiedział Je-

zus.


sklad




PODSUMOWANIE

1. Sformułuj poprawnie według podanych Ci wskazówek swój cel

(cele).

2. Myśl o nim w ciągu dnia jak najczęściej z wiarą, że go zrealizujesz,

że on już się realizuje.

3. Wzmacniaj swoją wiarę. Niepowodzenia i problemy traktuj jako

cenne wskazówki, z których wyciągasz wnioski i idziesz dalej swoją

drogą do celu wdzięczny za nie losowi .

4. Pamiętaj, że każdy poprzedni sukces wzmacnia Twoja wiarę

w osiągnięcie następnego, większego.

Podane zalecenia, jak i sam sposób mogą wydawać Ci się zbyt pro-

stym działaniem, zbyt prostą „modlitwą” o spełnienie Twoich ma-

rzeń. Spróbuj jednak, a przekonasz się, jak bardzo jest ona skutecz-

na. Nie rezygnuj za szybko. Okoliczności, które pojawią się w Twoim

życiu, te sprzyjające osiągnięciu przez Ciebie celu, z początku przyj-

miesz za przypadek, za szczęśliwy zbieg okoliczności. Jednak po ja-

kimś czasie uświadomisz sobie, że „to działa”, poczujesz ogromną ra-

dość, chęć dzielenia się tą wiedzą z innymi. Wstrzymaj się z tym na

początku, poczekaj. Pomyśl o tym, komu w ogóle warto o tym powie-

dzieć. Twoje przeżycia, Twoje doświadczenia, mogą bowiem być od-

bierane dość podejrzliwie. Ci, którzy o tych sposobach działania wie-

dzą, z tej samej, prostej jak się domyślasz przyczyny, są ostrożni

w dzieleniu się tą wiedzą.

Przypomnij sobie to zdanie, które zacytowałem na początku:

„Są trzy fazy ujawniania prawdy. Najpierw prawda jest

ośmieszana, potem spotyka się z gwałtownym oporem,

a na koniec traktowana jest jako oczywistość”.

Artur Schopenhauer


sklad




I jeszcze jedno zdanie, które proszę byś zapamiętał:

Niektóre techniki, jak np. metoda Silvy, wykorzystują

tzw. „doradców”, którymi mogą być osoby nieżyjące, na

ogół uchodzące za mądre. Zaprasza się je na sesję, by po-

mogły w rozwiązaniu jakiegoś problemu lub problemów.

Nie rób tego, to moja rada. Po prostu nie odwołuj się do

tzw. „duchów”.


sklad




11.11. DziałanieDziałanie

„MYŚL JEST TWÓRCZĄ MOCĄ lub mocą sprawczą, która

uaktywnia siłę twórczą. Myślenie w określony sposób

uczyni cię bogatym, ale nie wolno ci polegać wyłącznie na

myślach, nie zważając na podejmowane działania.

Błąd polegający na nie powiązaniu myśli z działaniem

jest skałą, na której rozbija się wielu ludzi” – Wallace D.

Wattles, 1910 r.

Znany jest taki dowcip: Stary, biedny Żyd modlił się całymi

latami, prosząc Boga, by mu pozwolił wygrać milion dolarów

w totolotka. Któregoś dnia Bóg nie wytrzymał, wychylił się zza

chmur i powiedział mu: „Ty daj mi szansę i zagraj wreszcie

w tego totolotka”.

Sens tego dowcipu jest jak widać prosty. Jeśli nic nie robisz, jeśli nie

działasz, trudno o szansę realizacji marzenia.

„Cokolwiek potrafisz lub myślisz, że potrafisz, rozpocz-

nij to. Odwaga ma w sobie geniusz, potęgę i magię”.

Johann Wolfgang von Goethe

Zanim wyruszysz na pieszą wycieczkę w góry na ogół odpowiednio

wcześniej bierzesz kartkę papieru i spisujesz sprzęt do zabrania ze

sobą oraz żywność na drogę. Wcześniej planujesz całą trasę. Spraw-


sklad




dzasz godziny odjazdu pociągu, autobusu lub wybierasz drogę dojaz-

du w góry do miejsca, skąd wyruszysz. Starasz się przewidzieć oko-

liczności, jakie Cię mogą spotkać na trasie wycieczki i w odpowiedni

sposób próbujesz się przed ich skutkami zabezpieczyć.

Człowiek zmierzający do realizacji celu życiowego (gdy jest on już

precyzyjnie sformułowany i ma określony termin realizacji) musi

zrobić podobnie. Powinien realizację celu zaplanować.

Sam cel spisany na kartce papieru ma już swoją wagę. Uzupełnienie

go o sporządzony na papierze plan nadaje wszystkiemu dużo większą

moc oddziaływania. Podkreśla ten fakt wielu spośród badających

skuteczność osiągania celów.

Gdyby przykładowo Twoim celem było posiadanie własnego domu,

a termin na jego realizację określony był na 6 lat, np. do 31 grudnia

2013 roku, pewnie byś powiedział: po co mi teraz jakiś plan? Teraz

nie mam pieniędzy na zbudowanie domu, więc jaki plan mogę zro-

bić?

Tak właśnie myśli przeważająca większość ludzi. I myśląc w ten spo-

sób, nigdy swoich celów nie realizuje. Przecież jeżeli działasz według

podanych do tej pory wskazówek, to Twój dom jest już w trakcie re-

alizacji, a Ty w to gorąco wierzysz.

Po drugie, celem w tym przykładzie jest dom, a nie określo-

na kwota pieniędzy na jego zbudowanie.

Oczywiście, pieniądze do jego powstania z pewnością będą potrzebne

(choć może się i zdarzyć, że ktoś Ci go może darować), ale nie zajmuj

się teraz stwarzaniem problemów, a bierz się do działania.

Przecież zamierzając budować dom między innymi musisz:


sklad




Dowiedzieć się, gdzie są tereny przeznaczone pod budowę domów,

Zorientować się, czy są uzbrojone w media (woda, prąd, gaz itp.),

a jeśli nie, to jakie są warunki techniczne ich otrzymania,

Określić wymagania wobec Twojego domu: ile ma mieć pokoi

i o jakiej powierzchni każdy, czy z garażem wewnątrz budynku, czy

poza nim, ile będzie miał kondygnacji, czy jakaś jego część będzie

wykorzystywana do prowadzenia przez Ciebie jakiejś działalności

(np. gabinet lekarski, pracownia, powierzchnia handlowa ), czy bę-

dzie Ci potrzebna piwnica itd.,

Zapoznać się z katalogami gotowych projektów (a jest ich bardzo

dużo) i dokonać wyboru lub na podstawie tam znalezionych

informacji sprecyzować swoje wymagania dla architekta,

Rozpoznać dostępne technologie stosowane przy budowie domu,

właściwości materiałów, sposobów ogrzewania, rodzajów instalacji

itd.,

Rozpoznać możliwości i specjalności ekip budowlanych, zebrać

o nich rekomendacje,

Zapoznać się z czasopismami dla budujących dom zawierającymi

ogromną ilość informacji i doświadczeń ludzi budujących domy,

Oszacować koszty każdego etapu budowy,

Rozpoznać sposoby i koszty finansowania budowy domu.

Wszystkie ww. czynności są czasochłonne. Warto poświęcić im sporo

czasu, zmierzając do zbudowania domu swoich marzeń. Zacznij dzia-

łać. Nie musisz czekać, aż zgromadzisz środki finansowe na budowę

całego domu. Przecież możesz go budować etapami, a wiele prac mo-

żesz wykonać samodzielnie lub z pomocą rodziny i przyjaciół.

Przystąpienie zatem do realizacji celu wymaga wcześniej opracowa-

nia planu działania.


sklad




Dobrze, gdy taki plan zawiera podział na etapy realizacji. Osiągniecie

etapu zdecydowanie umacnia naszą wiarę i daje poczucie zwycięstwa

„etapowego”. Poczucie osiągnięcia sukcesu na drodze do celu.

Nie ma potrzeby dążyć do opracowania planu idealnego.

Taki na ogół nie istnieje. I tak w trakcie realizacji będzie on niewąt-

pliwie wiele razy modyfikowany.

Chodzi raczej o to, by plan narzucał logicznie uporządkowaną kolej-

ność naszych działań z wyznaczonymi przez nas terminami ich reali-

zacji. Wskazywał nam tym samym czynności do wykonania na naj-

bliższy okres. Posiadanie planu, jego stopniowa realizacja, powodują,

że nasze myśli krążą wokół celu, nasz umysł staje się nimi przesiąk-

nięty. Podświadomość zna te wszystkie nasze myśli, uczucia radości

z osiągnięcia kawałka etapu na drodze do celu i jej tajemnicze od-

działywanie zaczyna powodować powstawanie okoliczności sprzyja-

jących. Zaczynają się często serie „cudów”, sytuacji wyjątkowo sprzy-

jających nam w realizacji celu.

Stopniowa realizacja planu uwidacznia nam również, że posuwamy

się na drodze do celu. Znamy swój cel, mamy etapowy plan jego re-

alizacji, koncentrujemy się na działaniu.

Działania zmierzające do osiągnięcia wyznaczonego nam celu, nieza-

leżnie od tego, jaki by on nie był, przypominają trochę podróż żegla-

rza po morzu.

Najważniejsze, że zna on cel, miejsce, do którego chce dopłynąć. Ma

po drodze wyznaczone etapy pośrednie, porty, do których chce do-

trzeć. Nie są to porty przypadkowe, ale logicznie wyznaczające etapy

pośrednie do celu, położone w okolicach ścieżki do celu. Na drodze

do celu będzie miał wiatry mu sprzyjające, te wiejące z tyłu i z boku


sklad




oraz te przeciwne, wiejące od przodu lub z boku od przodu. W swojej

żegludze wykorzystuje każdy czas, nie czeka wyłącznie na wiatry

sprzyjające. Nie mogąc płynąć prosto pod wiatr, płynie w bok, ale do

przodu, odchylając kierunek żeglugi od linii prostej do celu,

zygzakuje, wprawdzie wolniej, ale posuwa się naprzód.

Zastanów się, czy do tej pory Twoje życie nie przypominało żeglugi

bez celu?

Zmieniając sposób myślenia, trzymając się wszystkich wytycznych

podanych do tej pory, precyzując cel, wizualizując itd., uruchamiasz

potężne siły tkwiące w Twoim umyśle. Siły tajemnicze, ale i fascynu-

jące.

Nie jest jednak prawdą, że w działaniach na drodze do celu nie natra-

fisz na przeszkody. Pojawią się z pewnością. Musisz mieć jednak

wiarę, że cel osiągniesz bez względu na przeszkody. Gdy pojawiają

się przeszkody, mamy w zasadzie dwie możliwości. Możemy atako-

wać przeszkodę „na wprost” lub też wybrać drogę jej obejścia. Sami

decydujemy, jakie rozwiązanie wybrać.

„Jeśli chcesz być silny – ćwicz wytrwale; jeśli chcesz za-

wsze wygrywać – nie walcz”.

Andrzej Majewski

Wszędzie tam, gdzie to możliwe, szukaj drogi obejścia problemu.

Musisz jednak wiedzieć, zrozumieć to i uwierzyć, że

przeszkody to cenne wskazówki, często dary otrzymywa-

ne na drodze do celu.


sklad




Literatura poświęcona zagadnieniom, o których piszę, zawiera tysią-

ce przykładów, które to potwierdzają. Zboczenie z drogi, próba obej-

ścia przeszkody, to wszystko może spowodować, że w Twoim umyśle

pojawią się nowe, inne możliwości (drogi) osiągnięcia celu. Takie,

które do tej pory w ogóle nie przychodziły nam do głowy. Bywa rów-

nież, że pojawia się przeszkoda nie do pokonania, mimo naszych

usilnych starań.

Zablokowani taką przeszkodą nie możemy się poddać.

Nie wolno nam zrezygnować z dążenia do celu. Jest tylko

kwestią czasu, kiedy „spadnie na nas olśnienie”, uświa-

damiające nam popełniany błąd lub wpadniemy na po-

mysł – wielokroć bardziej efektywny niż wcześniejsze –

jak osiągnąć cel. A i skala celu może zostać mocno po-

większona.

Zdarzało się wielokrotnie, że pełna wiary w zwycięstwo walka z prze-

szkodą na drodze do celu w efekcie powodowała pojawienie się in-

nych, zupełnie nowych możliwości osiągnięcia celu wielokrotnie

większego od zamierzonego.

Twórcza potęga umysłu człowieka potrafi niejednokrotnie ogromnie

zaskoczyć. A to co się zmienia, co pojawia się nowego w naszym ży-

ciu, wydaje się niepojęte. Zarówno w sferze materialnej, jak i ducho-

wej.

Zapamiętaj: NIC NIE ZADZIAŁA, JEŚLI TY NIE ZADZIA-

ŁASZ.


sklad




„Zrób coś, co wydaje się dla Ciebie niemożliwe. Ponieś

porażkę robiąc to. Spróbuj ponownie. Tym razem zrób

to lepiej”

Oprah Winfrey.

Bywa, że w naszym życiu, na drodze do celu lub w takiej bezcelowej,

życiowej plątaninie ponosimy tzw. klęski. Pojęcie klęski to nic innego

jak nasze własna interpretacja wydarzenia, które w jakiś sposób cza-

sami wstrząsa naszym życiem. Może to być utrata kogoś nam bliskie-

go, może to być utrata życiowego dorobku materialnego, ogromne

zwątpienie i niechęć do życia lub, co ważniejsze, utrata zdrowia. Pa-

damy wtedy, często i z wysoka, na ziemię, na kolana i ogromnie trud-

no jest się nam z nich podnieść. Przestajemy panować nad naszym

umysłem, nad naszymi myślami.

Pojawia się w nich depresja, często ogromna. Zjawiają się też i czasa-

mi myśli o pożegnaniu się z życiem.

Wyrwanie się z takiego stanu umysłu, przestawienie myśli, ich prze-

kierowanie bywa czasami trudne lub nawet bardzo trudne.

Jeśli nie jesteś w stanie poradzić sobie z takimi problemami, najbar-

dziej właściwym działaniem w takiej sytuacji jest skorzystanie z po-

mocy psychoterapeuty. Osiągnięcia współczesnej psychoterapii są

ogromne, a oferowana pomoc nie dotyczy rzecz jasna tylko trudnych

w życiu chwil wynikających z poniesionej klęski. Dotyczy szerokiego

zakresu problemów naszej ludzkiej, skomplikowanej psychiki.

Wielkie zmiany w naszym życiu to często proces, który wymaga cza-

su, cierpliwości, wiary i wytrwałości.


sklad




Wiedząc już więcej niż na początku tego skryptu, przyjrzyj się

ponownie schematowi z rozdziału 1. Pomyśl.

Zwróć uwagę na to, że Przejawiająca się Rzeczywistość najpierw trafia do Podświadomości (poprzez zmysły), a dopiero z niej do Świadomości.

Przyjrzyj się uważnie strzałkom (wektorom).

Pamiętasz te słowa?

Nie myśl o szczegółach, nie zastanawiaj się, jak Twój cel

zostanie zrealizowany. PRZESTAŃ ZAPRZĄTAĆ TYM

SWOJE MYŚLI. Nie próbuj kontrolować tego procesu.

On potoczy się z udziałem TAJEMNICZEJ MOCY, której

możliwości Twoja wyobraźnia nie obejmuje.

Musisz jednak działać, dać tej Tajemniczej Mocy szansę. Pamiętaj,

by zachować czujność. Tak w odniesieniu do okoliczności na ze-

wnątrz, jak i do tego, co pojawi się w Twoim wnętrzu.


sklad




Jeśli poczujesz jakiś impuls, by coś zrobić (gdzieś poje-

chać, wykonać jakiś telefon, czemuś się dokładniej przyj-

rzeć, z kimś porozmawiać itp.) – zrób to bez zwłoki.

DZIAŁAJ.

Człowiek skupiony na swoim celu i na swoim głębokim wnętrzu

czasami może zauważyć „dziwne” rzeczy.

A to ni stąd ni zowąd coś go znienacka ukłuło, a to jego wzrok dziw-

nym trafem ciągnięty jest na coś jakby jakąś magnetyczną siłą. War-

to się wtedy przez chwilę zastanowić, czy aby nie dociera do nas jakiś

sygnał.

Zdarza się, że gdy zachodzi w nas jakaś wewnętrzna przemiana, to

wokół dzieje się coś, co potrafi zaskoczyć. Na przykład gasną lampy

przy drodze, palą się żarówki, gdy przechodzimy włączają się alarmy

samochodowe, dochodzi do zwarć w instalacjach elektrycznych.

Nie ma w tym nic dziwnego. Niemniej potrafi to wywołać w nas

ogromny niepokój.

Na tym etapie wiedzy tyle Ci musi wystarczyć. Zwracam uwagę na

jedno, bądźcie czujni.

No i jeszcze jedno:

„Kto cały czas ciężko pracuje, nie ma czasu zarabiać

pieniędzy”-

J.D.Rockefeller.


sklad



12. Motywacja do działania● str. 133

12.12. Motywacja do działaniaMotywacja do działania

„Nie mów, że los cię kopnął. Jak pan Bóg drzwi zamyka,

otwiera okno”.

ksiądz Jan Twardowski

Motywacja jest jednym z kluczowych elementów potrzeb-

nych do ukierunkowanego działania.

Jej definicja według Janusza Reykowskiego brzmi tak:

„Motywacja – stan gotowości człowieka do podjęcia określonego

działania, to wzbudzony potrzebą zespół procesów psychicznych i fi-

zjologicznych określający podłoże ludzkich zachowań i ich zmian”.

O jej wadze mówi i pisze wielu ludzi. Podają różne techniki moty-

wowania się. Motywować się, motywować i tak w kółko.

Trzeba jednak sobie zdawać sprawę z prostego faktu, że nie da się

utrzymać długo wysokiego stopnia motywacji, ulega ona po prostu


sklad




wahaniom, raz jest większa, kiedy indziej znowu spada. W pierw-

szym okresie dążenia do jakiegoś celu motywacja z poziomu blisko

zerowego wskakuje na jakiś poziom, powiedzmy umownie, że na

drugi. Coś nas fascynuje, coś się podoba. Działania wykonywane czy

choćby próba pozyskania wiedzy, wydają się wtedy łatwe. Po na ogół

dość krótkim czasie pojawiają się drobne trudności i nasz zapał

spada dość mocno, do poziomu np. 0,5. Jesteśmy wtedy świadomi

tego, że tak szybko celu nie osiągniemy. Że piętrzą się przed nami

pewne trudności.

Mija ten pierwszy, przysłowiowy „słomiany zapał”. I to jest jeden

z momentów, na który musimy zwrócić szczególną uwagę. Nie należy

się wówczas poddawać.

Kontynuowanie wtedy działań zmierzających do celu jest kluczowe.

Jeśli przetrzymamy ten okres i uparcie będziemy nasze celowe dzia-

łania wykonywać, to po jakimś czasie nadejdą i sukcesy na naszej

drodze do celu, choćby drobne.Poziom motywacji skoczy w okolice

poziomu np. 6. Jesteśmy wówczas dobrze zmotywowani.

Nie utrzymamy tego poziomu zbyt długo, zacznie się on wahać. Raz

6, potem spadnie do np. 4, po jakimś czasie ponownie skoczy do 6

lub wyżej i tak w kółko. Średnio jednak (trzymając się tych liczbo-

wych przykładów) osiągnie poziom ok. 4,5. Zmienność poziomu mo-

tywacji jest rzeczą normalną.

Liczy się tu bardzo konsekwencja w działaniu.

Nie musisz się zamartwiać, jeśli zauważysz u siebie, że motywacja

w dążeniu do określonego celu znacznie się obniżyła. Staraj się

działać wtedy na tyle, na ile wystarcza Ci tej motywacji. Podejmuj


sklad




wówczas choćby małe kroki, małe działania. Ale dąż uparcie, choćby

wolniej do celu.

Siłą motywacji jest wytrwałość.

Dobrym sposobem jest szukanie wsparcia u kogoś, kto nas zachęci

do dalszych działań. Taka „bratnia dusza” staje się wówczas dla nas

ogromnym wsparciem.

Świadomość zmienności motywacji powinna być dla nas cenną

wskazówką. Wtedy kiedy jesteśmy silnie zmotywowani, możemy się

liczyć z tym, że teraz będzie nas czekał okres spadku. W okresie

spadku motywacji spokojnie i konsekwentnie działając, możemy cze-

kać na jej wzrost.

Warto zapoznać się również z dwoma prawami rządzącymi motywa-

cją.

Pierwsze prawo Yerkesa-Dodsona:

W miarę wzrostu natężenia motywacji sprawność dzia-

łania wzrasta do pewnego poziomu, po czym zaczyna

spadać, a przy bardzo wysokim natężeniu motywacji

sprawność działania znów jest niska.

Drugie prawo Yerkesa-Dodsona:

W rozwiązywaniu zadania łatwego największą spraw-

ność działania osiąga się przy wysokim poziomie moty-

wacji, zaś w rozwiązaniu zadań trudnych – przy ni-

skim poziomie motywacji.


sklad




Janusz Reykowski podaje następujące działania zmierzające do

utrzymania lub zwiększenia motywacji:

„1. Deklaracja innym tego, co mamy zrobić. Czyniąc to angażu-

jemy własne ja. Niepodjęcie działania, bądź nie wykonanie zadekla-

rowanego zadania może wywołać w nas dysonans – nieprzyjemne

napięcie – wynikający z niezgodności tego, co zapowiedzieliśmy, że

zrobimy (działanie) z tym co robimy (brak działania). Zaistniałe na-

pięcie motywuje nas do jego usunięcia. Najkorzystniejsze dla nas jest

podjęcie działania. Jeżeli tego nie zrobimy może ucierpieć nasza sa-

moocena oraz nie będziemy w stanie usunąć dysonansu, gdyż mamy

świadków naszego niepowodzenia.

2. Analiza celów. Podstawowa czynność. Jeśli wiemy, co jest dla

nas naprawdę ważne i na czym nam zależy, łatwiej jest się za to za-

brać. Jeżeli dane zadanie jest dla nas bardzo istotne, może to wzbu-

dzić w nas motywację wewnętrzną, czyli tendencję do podejmowania

i kontynuowania działania ze względu na samą treść tej aktywności.

Oznacza to, że samo działanie będzie dla nas ważne i nagradzające,

a zewnętrzna nagroda będąca konsekwencją tego działania odegra

mniejszą rolę.

3. Zaplanowanie nagrody za wykonanie celu. Łatwo jest za-

planować sobie przyjemną nagrodę za wykonanie zadania. Motywuje

to również do pracy, ponieważ kieruje nasze myśli na oczekiwaną na-

grodę, a nie na trudy podejmowanego działania. Pozytywne myśli

i uczucia względem nagrody mogą zostać przeniesione na myśli

i uczucia względem działania. Początkowo nieprzyjemne działanie

może stać się dla nas czymś pozytywnym.

4. Wizualizacja celu – twórcze wykorzystanie wyobraźni.

Dobrze jest wyobrazić sobie to, co ma zostać zrobione, to co chcemy


sklad




osiągnąć. Dzięki wizualizacji możemy przekształcić abstrakcyjny cel

w żywy, realny obraz. Sprawia to, że może wytworzyć się rzeczywiste

pobudzenie fizjologiczne – niezbędny motor do podjęcia działania.

5. Analiza negatywnych konsekwencji niezrealizowania

celu. Negatywne konsekwencje są swego rodzaju stratą, a ludzie nie

lubią tracić. Świadomość tego, że nie podejmując danego działania

narażamy się na pewną stratę może zachęcić nas do podjęcia tego

działania i uniknięcia owej straty.

6. Analiza pozytywnych konsekwencji zrealizowania celu.

Świadomość tego, jakie korzyści możemy mieć z podjęcia działania,

a zarazem co stracimy (nie doświadczymy tych pozytywnych konse-

kwencji) może mieć wpływ motywujący.

7. Gwarancja 5 minut – najtrudniejszy jest pierwszy krok,

trzeba po prostu zacząć. Pierwsze 5 minut jest najważniejsze, je-

śli już coś zaczniemy robić, łatwiej jest to kontynuować. Jeśli rozpo-

częcie działania będziemy ciągle odkładać na później (o kolejne 5 mi-

nut itd.) to prawdopodobnie nie wykonamy go w ogóle.

8. Rozpoczęcie zadania od czegoś prostego. Jeżeli zaczniemy

od czegoś prostego, bardzo prawdopodobne, że na początku naszego

działania osiągniemy sukces, a to zachęci nas do dalszej pracy. Jeśli

zaczniemy od czegoś trudnego możemy ponieść porażkę, która znie-

chęci do kolejnych działań.

9. Metoda szwajcarskiego sera – duże zadanie do wykonania, to

duży kawałek sera bez dziur. Z tego zadania można wyodrębnić

mniejsze zadania, które są proste, mechaniczne i zajmują nie więcej

niż 5-10 minut. W wolnych chwilach można zacząć od wykonywania

właśnie tych zadań (zawsze można znaleźć kilka wolnych minut


sklad




w ciągu dnia, po co je tracić?) Pracując tą metodą w końcu przekona-

my się, że duże zadanie – duży kawałek sera stanie się serem szwaj-

carskim, który ma więcej dziur niż sera. Dziury te to już wykonane

małe zadania.

10. Podniesienie znajomości przedmiotu. Łatwiej zabrać się

do robienia czegoś, o czym dużo wiemy, zadanie nie wydaje się takie

trudne. Dla kompletnego laika w danej dziedzinie może jawić się

jako niewykonalne, co zniechęci go do działania. Znajomość przed-

miotu umożliwia lepszą organizację działania, pozwala na wydziele-

nie z dużego zadania mniejszych (patrz: punkt 9.), które można szyb-

ko wykonać, dzięki czemu efektywniej wykorzystujemy czas i nasze

umiejętności. Wszystko to uprawdopodabnia sukces, a chętniej za-

bieramy się za to, co kończy się pozytywnie”.

Zdarza się często, że silnie zmotywowani ludzie osiągają-

cy sukcesy, realizujący swoje cele wpadają i w inną pu-

łapkę.

Skupieni na celu, podporządkowują mu swój cały lub

prawie cały czas. Zapominają o rodzinie, o dzieciach,

o czasie, który szybko ucieka i nigdy już nie wraca. Naj-

częściej wtedy tłumaczą to sobie prostym argumentem.

Że robią to wszystko właśnie dla nich. Tymczasem tak

naprawdę ich tracą.

„Błąd jest przywilejem filozofów, tylko głupcy nie mylą się

nigdy”

- Sokrates.


sklad



13. Relacje z otoczeniem● str. 139

13.13. Relacje z otoczeniemRelacje z otoczeniem

Spotykanych w życiu ludzi oceniamy w pierwszych momentach ich

poznawania. Świadoma część umysłu rejestruje ich wygląd, słownic-

two, sposób wypowiadania się i zachowania. Podświadomość reje-

struje szereg innych czynników, tych, których świadoma część umy-

słu nie zauważa.

Pamiętasz pewnie, że to z podświadomości informacje po przetwo-

rzeniu przez mózg trafiają do świadomości.

Naszą sympatię na ogół pozyskują ludzie czysto ubrani, radośni, ra-

czej spokojni w zachowaniu, no i kiedy niczego od nas nie żądają.

Te pierwsze momenty rzutują na przyszłe, o ile nastąpią, relacje.

Często po bliższym poznaniu okazuje się, jak mocno mylące są te po-

wierzchowne oceny.

Specjaliści od manipulowania ludźmi (w tym świetnie wyszkoleni

sprzedawcy i akwizytorzy, negocjatorzy) potrafią w krótkim czasie

ocenić, z jakim typem człowieka mają do czynienia i w zależności od

tego przyjąć właściwą taktykę postępowania.

Niewielu spośród „zwykłych zjadaczy chleba” zdaje sobie sprawę

z tego, że ich wnętrze emanuje na zewnątrz, że istnieje również i coś,

co określono jako „mowę ciała”.

Człowiek agresywny lub roszczeniowy wobec innych, czasami zanim

jeszcze powie słowo, zostaje oceniony przez drugiego i spotka się

z niechęcią. Trudno liczyć na to, by ktokolwiek mu pomógł, nawet

w prostych sprawach.


sklad




Ludzie aktywni, mający wyznaczone cele i dążący do suk-

cesów powinni zachowywać się i działać tak, by nie zra-

żać do siebie, a pozyskiwać jak największą ilość chętnych

do pomocy.

„Powiedz każdemu, co chcesz zrobić, a znajdzie się ktoś,

kto pomoże ci to zrobić”.

W. Clement Stone

Uśmiech, szczery komplement, miły gest, dobre słowo – mają

ogromną siłę oddziaływania. Wyzwalają w drugim człowieku bezin-

teresowną chęć zrewanżowania się.

Sprawy pozornie trudne udaje się wówczas załatwić szybko i bez pro-

blemów. W przeciwnym przypadku trudności można napotkać nawet

przy załatwianiu spraw prostych. Szczególnie widać to przy załatwia-

niu spraw urzędowych. Urzędnik (osoba ważna we własnym mnie-

maniu i słusznie zresztą) jest również tylko człowiekiem i reaguje jak

każdy inny. Tym, którzy głośno uważają, że mają do czegoś prawo, że

coś się im należy (po co to mówić?), potrafi szybko uprzykrzyć życie.

Sens działania polega nie na udowadnianiu komuś swoich praw i ra-

cji, lecz na załatwieniu problemu. Każdy, kto próbuje walczyć bez po-

trzeby walki, traci czas i energię.

Przed załatwianiem trudniejszych spraw świetnie

sprawdza się wizualizacja sytuacji, gdy pomyślnie zała-

twiamy problem. Można się o tym samemu szybko prze-

konać. Efekty są fascynujące.

„Bądź miły dla ludzi, kiedy pniesz się w górę, bo możesz ich

spotkać, kiedy będziesz spadał w dół”.


sklad




Jacek Drobek

Istotnym darem jest dostrzeganie pozytywnych cech innych ludzi

i mówienie im o tym.

Odnosi się to w szczególności (ale nie tylko) do zatrudnianych pra-

cowników. Wielu ludzi potrafi zdziałać o wiele więcej tylko dlatego,

że ktoś inny myślał (i powiedział to), że tyle potrafią zdziałać.

Sposób traktowania ludzi często decyduje o tym, kim się

oni stają. Warto o tym pamiętać.

Jednym ze zgubnych nałogów jest krytykowanie. Zraża do nas każde-

go, kto jest krytykowany. Dlatego nie krytykuj. O wiele lepszym roz-

wiązaniem jest wypowiedź doceniająca czyjeś pomysły lub dokona-

nia i sugerująca rozważenie przez ich autora pewnych poprawek

ulepszających.


sklad



14. Dawanie● str. 142

14.14. DawanieDawanie

Wielu z najbogatszych ludzi na świecie wyznawało i wyznaje zasadę

dzielenia się swoim bogactwem. Obowiązuje ona zarówno odnośnie

do dawania czegoś materialnego, jak i niematerialnego.

Odkryli oni i nauczyli się stosować obowiązujące we wszechświecie

specyficzne prawo.

PRAWO DAWANIA I OTRZYMYWANIA.

Im więcej dajesz, tym więcej otrzymujesz. Ile zasiejesz

tyle zbierzesz.

Obowiązuje ono również (tu najłatwiej je zauważyć) w odniesieniu

do pieniędzy.

Mogę się tylko domyślać czytelniku, jak wygląda w tej chwili Twoja

mina. Nie dziwię Ci się, bo i ja w swoim czasie dawałem dużo pienię-

dzy organizacjom, stowarzyszeniom oraz pojedynczym ludziom i nie

zauważyłem, bym z tego powodu miał więcej.

Żeby zasada ta zadziałała (a działa, o tym już jestem całkowicie prze-

konany), muszą być spełnione pewne istotne warunki.

Oto one:

dar nie może wynikać z poczucia obowiązku lub przyjętego zwy-

czaju dawania,

obdarowanie musi sprawić Ci czystą radość (najlepiej

dawaj wtedy, gdy jesteś w znakomitym nastroju),


sklad




nie oczekujesz niczego w zamian, choć masz świado-

mość, że to, co dajesz, wróci do Ciebie zwielokrotnione

z nieznanego źródła,

nie gra roli, czy dajesz biednemu czy bogatemu.

Ile dać? Tyle, byś nie poczuł się uboższy, aczkolwiek to, co do Ciebie

wróci będzie wielokrotnością tego, co dasz. Wielu spośród bogatych

wyznaje zasadę dawania 1/10 tego, co otrzymują (zarabiają) – czyli

tzw. dziesięciny.

Komu dać? Potrzebującym? Biednym? Kryterium jest inne.

Daj tym, którzy Ci pomagają, służą, kochają lub inspirują. Daj tym,

z których Ty czerpiesz.

Działalność dobroczynna nie nosi na ogół tych cech. Jeżeli ją prowa-

dzisz, to zastanów się nad tym, czy tak nie jest i w Twoim przypadku.

Oczywiście, działania dobroczynne są chwalebne i nikt nie ma co do

tego wątpliwości.

Zasada ta, jak już wspomniałem, dotyczy rzeczy materialnych (w tym

oczywiście pieniędzy), jak również niematerialnych. Tyczy się rów-

nież uczuć. Kto rozsiewa (daje) złość, nienawiść – z pewnością otrzy-

ma jej w życiu więcej.

Dlatego idąc przez życie dziel się wszelkim dobrem, które akurat

masz. Jeśli nie masz pieniędzy, dawaj pomoc, dawaj dobre słowo,

dawaj radość. Dawaj rzeczy, które są Ci zbyteczne. Inni mogą ich po-

trzebować. Wszystko wróci do Ciebie zwielokrotnione, o ile ww. wa-

runki zostały spełnione.

Dawanie wcale nie jest sprawą tak prostą, jak by się mogło

wydawać.


sklad




Przeczytaj, proszę, ale uważnie, fragment tekstu Wallace D. Wattlesa

z roku 1910. Przeczytaj z uwagą, w świetle tego, co już wiesz o pod-

świadomości i jej potędze.

Cytat:

„Skoro wiara jest tak ważna, powinieneś strzec swych my-

śli, a ponieważ twoja wiara kształtuje w dużym stopniu to,

co obserwujesz i o czym myślisz, ważne byś z uwagą decy-

dował, czemu poświęcasz swą uwagę. I tu możesz użyć swej

woli, bo to ona decyduje na czym koncentrujesz swą uwa-

gę. Jeśli chcesz stać się bogaty, nie wolno ci rozważać

tematu ubóstwa.

Rzeczy nie powstają z myślenia o ich przeciwieństwie. Nie

będziesz zdrowy studiując choroby i o nich myśląc;

przyzwoitości nie osiągniesz studiując grzech i o nim

myśląc. Podobnie nikt się nie wzbogaci studiując biedę

i rozmyślając o niej. Medycyna jako nauka zajmująca się

chorobami przyczyniła się do ich rozwoju; religia jako na-

uka zajmująca się grzechem, przyczyniła się do jego po-

wszechności, a ekonomia zajmując się biedą, wypełnia

świat nędzą i niedostatkiem.

Nie rozmawiaj o biedzie, nie badaj jej, nie zajmuj się nią.

Nie przejmuj się jej przyczynami, nie masz z tym nic wspól-

nego. Ciebie interesuje lekarstwo.

Nie spędzaj czasu wykonując tak zwaną pracę charytatyw-

ną, ponieważ większość organizacji charytatywnych umac-

nia jedynie nędzę, z którą próbuje walczyć. Nie twierdzę, że

masz być bez serca i nie słuchać płaczu potrzebujących. Nie

wolno ci jednak próbować walczyć z biedą w którykolwiek


sklad




z konwencjonalnych sposobów. Nie oglądaj się na biedę

i wszystko co z nią związane, „czyń dobro”. Stań się bogaty.

Tylko tak możesz pomóc biednym.

Nie będziesz mógł się skoncentrować na mentalnym wize-

runku, który ma cię uczynić bogatym, jeśli nasycisz swój

umysł obrazami nędzy i wszelkich związanych z nią bolą-

czek. Nie czytaj książek ani gazet opisujących niedolę

mieszkańców domów czynszowych, pracujących dzieci itp.

Nie czytaj niczego, co napełnia twój umysł poruszającymi

obrazami niedostatku i cierpienia.

Nie możesz w najmniejszym stopniu pomóc biednym, do-

wiadując się o tych sprawach. Do zwalczania biedy nie

przyczynią się obrazy ubóstwa w twojej głowie, lecz zako-

rzenienie w umysłach ludzi biednych obrazów bogactwa,

dostatku i perspektyw.

To, że nie chcesz, by twój umysł wypełniały obrazy nie-

szczęścia biednych, nie oznacza, że opuszczasz ich w po-

trzebie.

Biedę można pokonać, ale nie przez powiększanie szeregu

idealistów myślących o biedzie, lecz poprzez powiększanie

grona biednych, których celem jest wzbogacenie się i któ-

rzy wierzą, że to możliwe.

Ubodzy nie potrzebują dobroczynności, potrzebują inspi-

racji. Organizacja charytatywna da im bochenek chleba,

który utrzyma ich przy życiu w skromnym ubóstwie albo

zapewni im rozrywkę, by choć przez kilka godzin zapo-

mnieli o swym losie. Zaś inspiracja może sprawić, że się

podniosą z nieszczęścia. Jeśli chcesz pomóc biednym po-


sklad




każ im, że mogą stać się zamożni. Udowodnij to sam stając

się bogaty”.

Oj, co jak co, ale o słuszności tych słów przekonałem się bardzo bole-

śnie. Kłania się znana Ci już zasada – „czym nasycisz umysł, to wła-

śnie przyciągniesz”.


sklad



15. Droga do...● str. 147

15.15. Droga do...Droga do...

Droga do... Ano właśnie. Dokąd?

Wielu ludzi osiągając bogactwo materialne na miarę swoich potrzeb

(u wielu ten proces się nigdy nie kończy), wcale nie ma poczucia

spełnienia się, nie ma poczucia sensu swojego życia.

Otwiera się przed nimi nowa Droga. Gdzie i jak ją odnaleźć?

Tylko i wyłącznie w swoim wnętrzu. To proces, który wymaga czasu.

A zatem wędruj i szukaj.

Znajdź Ją.

Wskazówka:

Każdy spotkany w życiu człowiek ma Ci coś do przekazania,

coś, co może być w danym momencie ważne dla Ciebie, dla

Twoich poszukiwań. Staraj się zatem wsłuchać w jego sło-

wa, wczuć w jego uczucia. Uszanuj go i daj mu coś od

siebie. Jeśli nie wiesz co mu dać – daj mu Uśmiech.

Powodzenia

Andrzej Kusior

Wszystkich zaineteresowanych Drogą zapraszam na strony

Akademii Realizacji Marzeń – www.akarm.pl


sklad


http://www.akarm.pl/


Literatura● str. 148

LiteraturaLiteratura

1. Anthony Robbins. Obudź w sobie olbrzyma.

2. James Redfield. Niebiańska przepowiednia.

3. Max Freedom Long. Wiedza tajemna w praktyce.

4. Max Reeedom Long. Magia Kahunów.

5. Napoleon Hill. Myśl i bogać się.

6. Spencer Johnson. Kto ukradł mój ser.

7. Tony Buzan. Pamięć na zawołanie.

8. Wallace D. Wattles. Sztuka wzbogacania się.

9. Zig Ziglar. Do zobaczenia na szczycie.

10.Waldemar Witkowski – artykuł. Tworzenie Rzeczywistości.

11.Janusz Reykowski. Z zagadnień psychologii motywacji.


sklad


POLECAMY TAKŻE PORADNIKI:POLECAMY TAKŻE PORADNIKI:

Efekt Motyla – Kamil Cebulski

Jak jedna decyzja może wpłynąć na całe Twoje życie i zaważyć nad biedą lub bogactwem?

Poznaj młodego człowieka, z niewielkiej miejscowości, który w wieku 21 lat przekroczył barierę 1 miliona złotych obrotu w swojej firmie internetowej... i chce się podzielić z Tobą swoimi niezwykle wartościowymi doświadczeniami oraz przemyśleniami.

Więcej o tym poradniku przeczytasz na stronie: http://efekt-motyla.zlotemysli.pl

"Serdecznie polecam książkę. Szczególnie ludziom, którzy nie wierzą w to, że w Polsce można dobrze zarobić. Książka pokazuje realia - a konkretnie przekazuje to, że ciężka praca jest początkiem osiągnięcia sukcesu. Naprawdę warto skorzystać z rad Kamila Cebulskiego, gdyż jest on żywym dowodem swojego sukcesu."

Wiesław Tabaka 22 lata, absolwent studiów wyższych

Odrodzenie Feniksa – Nikodem Marszałek

Poznaj sekrety zwykłych ludzi, którzy osiągają niezwykłe rezultaty

Bycie zwycięzcą jest nastawieniem, sposobem życia. "Odrodzenie Feniksa" to naukowe podejście i jednocześnie ćwiczenie jakie powinieneś poznać. Jeżeli rozpoznasz i zaczniesz rozwijać to co już masz - zadziwisz innych.

Więcej o tym poradniku przeczytasz na stronie: http://feniks.zlotemysli.pl

"To jest to czego mi było potrzeba. Polecam tego ebooka wszystkim, którzy nie wiedzą jak i co zrobić ze swoim życiem."

Michał Waszczyk, student

Zobacz pełen katalog naszych praktycznych poradników na stronie www.zlotemysli.pl


http://feniks.zlotemysli.pl/






http://efekt-motyla.zlotemysli.pl/








Documents

Andrzej Kusior - Spirala Bogactwa