۱ شجره یح س سی م ی امۀ ع ن

۸ - ا - - م ی -۸ ر - - م ی

- ری - - م ی ش۱ سر هرج سر داوود، پ یح، پ س س ی ا ۀ ع ن

یم: راه اببا۲ پ هار سا رد قاح سا ، قاح پ قع رد بو و

ود. ش ب رادران هودا و ب در ی قوب پ ع ی یهودا پدر ار و ار بود شت. ام دا ا ار ن شان و ادر

رون پدر رام، رون و ار پدر شون ورام پدر ع ین اداب، ع یناداب پدر ن

شون پدر س ون بود .ن .س ون پدر بوع بود. ادر بوع را اب نام داشت .بوع پدر عوبید بود و ادر عوبید روت نام داشت

.عوبید پدر ی سا بود

ی سا پدر داوود پادشا ، ود. ی ان ب س در و داوود پ

ا ب ش ر ن اوری ی ی ان پ س ود. ادر بعام پدر ا بی ا، و ا بی ا پدر بعام، و ر س ی ان پدر ر

ود. سا ب آ آسا پدر ی هوشا ا ،

.ی هوشا ا پدر یورام، و یورام پدر ع یا بودع یا پدر یو ام، یو ام پدر آ ا ، و آ ا پدر یا

ود. بن س پدر آ ون، و آ ون پدر ۱ ن س ، یا پدر

و یا ب ش و د. ی .یوشیا پدر ی نیا و برادرانش بود۱۱

.در این ان یهودیان به باب بعید شدند :پ ا بعید یهودیان به باب ۱۲

روباب بود ی و ش ی نیا پدر ش . ی پدر روباب پدر ا بیهود، ا بیهود پدر ای یا یم، ۱

ود. در عا ور ب یم پ یا و ای یم، اع ۱ اک در ی در ادوق، ادوق پ ور پ

.و یاکیم پدر ا یهود بودر پدر ان، ۱ ر، ای عا ا یهود پدر ای عا

.و ان پدر یعقوب بودقع ۱ بو پ سو رد ف س ه ب ر ر ،دو

.که عیس ق ب به سیح ا او به دنیا آ دب ۱ ن د ق با ا ،رار ب دوواد ا هار ه ور ر

س و ا داوود ا ان بعید یهودیان به چهارد نباب ، چهارد نس ، و ا ان بعید ا سیح چهارد

د. ودن س ب نیح س سی م ی الد ع ی م

و د عیس سیح اینچنین رو داد: ریم، ادر ۱ا پیش ا آن ه به هم عیس ، نا د یوس بود. ا

م ا رو ه ری شد ک د، ع وم دن یون پ قد ب ا ست.۱ س ن ا ا آن ا که شوهرش یوس رد آب

واست ریم رسوا شود، چنین پارسا بود و ن ا ه ان ان ۲هیاهو ا او دا شود. اندیشید که ب ا د ش ۀ داون ر ت، ر یم را گ ن ه ای ک

س ، و فت: »ا ی شد و گ ر او ظاهر در واب بم ر ، ر ن ن ود ری سر داوود، ا گ پچه در ب ن و ا را آن ر ه، ا رو ی گیا واهد آورد ه دن سر ب ست.۱۲او پ قد ا ا

وم را او نا ، ی س ب ی د او را ع ای و ب ه ک

شان ن ات واهد ناهان ود را ا گه د ب چه داون ا آن نه ه رخ داد ید.«۲۲ای ش ب دد یون قت پ ی ق ه ود، ب ف ه ب ب گ ان ن ب

ه: کب« ۲ یا هرکا ه دن سر ب شد ، پ س ن ا آب

واهد آورد «او را ع انو ی واهند نا ید، و

چون یوس ا ۲است. » دا با ا« عن که به واب بیدار شد، آنچه رش ۀ داوند به او ر ان داد

ا با او ۲بود، ان ام داد و ن ود را گر ت. ا یا ه دن سر ود را ب ا او پ شد س ر ن ب ه

ید. ا س ن ی س او را ع و آورد؛ و ی

۲ ندید ر م ا

چون عیس در دوران س نت هیرودی پادشا ، در ۱ م یهودیه به دنیا آ د، چند ا شرق ین به بیت

ک است آن و ود که «و پرسیدند: ۲اورش یم آ دندایم پادشا یهود است یرا س ار او را در شرق دید چون این بر به گوش »ایم. و برا پرس ش او آ د

شا رسید، او و ا اورش یم با و هیرودی پادهیرودی ه ۀ سران کاهنان و رب شدند.

سیح «ع ا دین وم را را واند و ا آنها پرسید: م در بیت«پاس دادند: »ک ا باید اد شود

ن ب در ای را ن ه، ی هودی ش ه ی و ین ن ن ار چ بست: ا

م که در سر ین یهودای ، ا بیت « یچ ه ه هودا ب ان ی روای ر ان یان و در رو

س ، ی ن ن ک ریرد روای ظهور واهد ک ر ان و را ا یبان واهد ش ی ، را سرا وم ن، ا ه ک

ن ود.“« پ هیرودی ان را در نهان ن د ود را واند و سپ ان د یق ظهور س ار را ا ایشان ویا شد.بروید «انه کرد و بدیشان گفت: م رو آنان را به بیتد ت قیق کنید. چون او را و دربار آن کود به

اش یا ید، را نی آگا سا ید ا آ د ، س د ان پ ا شنیدن س نان پادشا ، روانه شدند »کنم.

س ار د، و ودن د ب شرق دی ه در ا کها یش آن شاپ ی ر پ سران ام ب ا ت ر

ود ه ک را ان ک ایشان ۱بود، با ایس اد. چون به انه ۱۱با دیدن س ار بسیار شاد شدند.

درآ دند و کود را با ادرش ریم دیدند، رو بر ین نهاد ، آن کود را پرس ش ن ودند. سپ

های ا و ها ود را گشودند و هدیه ندو چهنوچ و۱۲کندر و ر به و پیش ش کردند. باو رد

ا ن یرودی هشدار ی ه ن د ه د کار ود پار دی گر رهس د، ا راه دی گردن ا ن ب

د. شدن صر ه م ر ر ب ف

پ ا ر ن ان، رش ۀ داوند در واب بر ۱ود و ی ، ک ر فت: »ب شد و گ س ظاهر و یگری و در ه ر ب یر و ب رگ ادرش را ب

یرودی را ه بر دهم، ی و ه ا ب آن ا ب ان ا او ست ود ا س و ک را در

ست، ر ا گا ب بان ش س و شد.«۱ پ ی ب پار ر ت و رهس ر رگ ود و ادرش را ب کد. یرودی در آن ا ان ا ان رگ ه شد،۱ و

ب ان ن ه ب د ب چه داون ه، آن گون ن دی بسر ود را ه »پ ت ک ا قق ی ود ف ه ب گ

دم.« را وان ا ر د، چون هیرودی دریا ت که ان ریبش داد ۱ انش رآ س ت ب م و ت و دس ور داد ا در بیت

ا را آن ه ۀ پسران دو سا ه و ک ر را، ابق با آنگا ۱ ان که ا ان قیق کرد بود، ب شند.آنچه به بان ا ر یا نب گف ه شد بود، به قیقت

ه: ست ک یو پب ه ار ا اد « ۱ شوگ ه سد، ریم. یون و ار و ا عظ ش دا ش را دان ر ن را د ب ری گ

س ن د، و اب یند.« س ی گر ن ه دی را ک ی

صره ا ه ن ش ب ازگ بپ ۱ س س دور ه گر ا ف ، شر نواد ۀ رد د

فت: س آ د۲ و گ و ه واب ی ر ب ب و ر گرب ار شردام و دو ، خرب«ه ان ک را آن رد، ی ا گ ی ب سرا ین ا سر ند، رد ش ود را دا د.«۱۲ د ان ک پ انیوس بر است، کود و ادرش را برگر ت و به

ا چون شنید ۲۲سر ین اسرا ی با گشت. ا

ه آر و به هودی یرودی در ی درش ه ا پرود، و چون م ه آن ا ب ید ب س ر د، رانت، رو ا وا در واب هشدار ی سو ن ه با ر ام ن ه ن شهر ب هاد۲ و در ی ن

یب، ک ن ر دی د. ب ت گ ی س ون یا ب ام اند ودن ف ه ب ه گ ست ک یو قت پ ی ق ه ب

.دش د اوخ دناوخ » ر ان«

یح س ندۀ ر ه م ن یی، هم رک ح ی

ر - - م ی - ا ۸ - م نآ رد۱ نهدد ع ا ح اه ور وا .درک روهظ هده وعظه هودی ان ی یاب رد و۲ در ب فت: ک گآس ان ن دیک شد اشداپ ار د ن بوت«یا نب دربار »است ع اش ی ی ه ان است که ا ش

د: وی گ آورد: مرب دا ر نابا ب رد نآ ادن«

د ن دامآ دنوادخ ارب ار ار د “ سا ی یر او را ه وار س »

پ ا ه اج ح ش ش ب ر ن ر شاد و

ر ک ر ین ب ند چر ست، و ک رب بس ش و ع ود. ردم ا وراک رای بوا ه و ا ا ن هودی سر ی سرا یم و ش اور

ه ا را رود اردن ن د او ند و ب ر رد ، در رود اردن ا ناهان ود اع را ک گ

ید ع ست او ند. د ا یو یان را د ا ی ی چون بسیار ا ریسیان و ا ید ع ه او ه آن ا ک ه ب د ک د، داد دی آ دنه ع ب فت: »ا ا ان گ س آن ان چه ک ادگیش ه در پ ب ک ا ا غ ش ا هشدار داد ه ب

س ۀ شای د پ ث ر گری ی ست، ب ادر ا ید پ گوی ا ود د و ب یاوری ه ب وب

ش ا ه را ب ست.“ ی یم ا راه ادر اب م دا وی گیم راه را اب دان ب ر ن گها ن س ن ست ا ای ا

د آورد.۱ هم دی شۀ پ ر ری شه ب ی نون اکیو در ه ست. هر در ک شد ا هاد ان نند واهد ش ا د و در آ ری دهد، ب وب ن

شد. ا ن ش ا را برا وبه، با آب ع ید «۱۱ دهم؛ ا ه پ ا ن ست و آن ک ر ا ن ا ا وان د آی

ش را شهای ف س م ک ی س ه ن شای ن ا رو ش ا را ب یش آورم. او ش پ قد و آ ا

ید واهد داد ع بی ود را در دست دارد او کج۱۲. و ر نگا ود را پا واهد کرد و گندم ویش را

ا کا را با آ ش در انبار یر واهد ن ود، ا ش ید.« ا و سو ان ر واهد اپ ی ن

سی ی ید ع عم ر - - م ی - م - ی حنا ا

نآ ۱ س ع هاگ ی به رود اردن آ د ا ا ج ا و ی ی کوشید او را ا ۱دست ی ی ع ید گیرد.ن م که باید ا و «این کار با دارد و به او گفت:

و ن د ن یرم، و ا گ ید ب ع گ ار فت: »ب س گ ا س در پ ی آی «۱ ع

ه ا ست ک س ه ا شای را شود، ی ین ن نون چ اکه سای را ب ار یم.« پ ش قق ب پ ک ا ید ع س ی ت داد.۱ چون ع ی ر ای ی ت، ب ا رآ د. ه انی گ ا آب ب س ان درن دم آه ه چون د ک شد و او رو دا را دی شود گ

رار ر و رود آ د و ب ر بو ک

ه ید ک س س ان درر دای ا آ پ ن س ت.۱ ر گ ».مدونشخ وا ا مبوب م ر پ ت ا ن ا«

ش ۀ آزمای سی در ب ی عر - - م ی م

- ا نآ۱ س ع ،حور هاگ ب ار ب ه با نا اده سه سو ی و ا اب رد ند.۲او چه ک اش ک

ه بان ش رد و پ ا پر ک س رو را در رو سه سو گا و شد. آن نه س ر ر ن دش آ د و آن گ گگها ن س ن ه ای سر دای ، ب ر پ فت: »اگ گس گ ا س در پ ی د « ع شون ان گو ن ت: ب

: ت ا دش تشون« ،ت ن دن نان ب ا نت نا نا »

ه ا دهان دا ادر ه هر ک ک ب ه بشود.“«

سپ اب ی او را به شهر قد برد و بر را عبد سر دای ، ود را ر پ فت: »اگ رار داد و گ

ست: شد ا ش ه و را ن ر ا ن، ی ه ی ب

واهد نامر دوخ ناگتشر ب وت رابرد » داد

ت، ر شان واهند گ س های ر د و را ب ها و آند »“. بادا پایت به سنگ بر ور

س ع ب پ وا ه سا ن ا« :داد ن ن شو ه ه، شد ک

»“.ام ا م ار دوخ ادخ دنوادخ »برگ د با را س ب ار وا ف ر ب هوک ار س

ا ام رد و ه ۀ و ها هان را ب ند ب ب ه شان ب ش و و فت: شان داد و گ او ن

مشت رپ و ت ا اخ ب مربارب رد رگا«و واهم ه نه ه را ب ن ، ای ک

شو فت: »دور ه او گ س ب ی ید.«۱ ع ش ب ست: شد ا ش ه و را ن ی ان ی ش ا

ت رپب ار دوخ ادخ ،دنوادخ »ن.“« نها او را د ت ک و

نآ۱۱ با هاگ س ف و درک اهر ار وا شر ناگ ردن د. آ د ، د ش ک

ی ل سی در ج ی آغاز خدم عر - - م ی ۵ م

۵ - ی حنا ۵ ا چون عیس شنید که ی ی گر ار شد است، به ۱۲سپ نا ر را ر کرد ، به ۱ ی با گشت.

ف رنا وم در ف رنا وم ر ت و در آن ا ا ا ت گ ید. ک ک ی و در اچۀ نار دری ف ا ک بو ون و ن نوا یا نب به ۱وا ع بود. ع قت بدینسان ک م ا ش ی ق

ود: ف ه ب ه گ ست ک یو پف ا ، « ۱ بو ون و ن دیار

سو اردن، را ا، نار دری در ک ی ا نبیان؛

ب ک را رد هک در ۱ سر ه د، ردن بد، دن یم دی ور عظ ن

ۀ رگ سای ار ه در دی ان ک ر آن ند، و ب س یید.« ش نای در ش رو

نآ ا ۱ نا س ع ب ن ا ۀظعو ه پ ا آ ا س ان شاه آ اد را پ ید، ی ن ه ک وب ه: » رد ک ک

ست « شد ا ک ن دیسی ی رد ن ع شاگ ین س خ ن

ر - -۸ م ی - م -۵ ی حنا - ۵ ا

نوچ ۱ س ع نک رد هار ج ۀچا رد رات، دو برادر را دید به نا ها ش عون، ق ب به ر د، پ ر ، و آندریا ، که ور به دریا ندن ا فت: شان گ ه ای د.۱ ب ودن یر ب گ ی را اه ی

م اوخ نامدرم دا ار امش د آ نم پ ا«ان ب سا ت.«۲ آن ورها ود را گ درن

ه را ند.۱۲چون ب ش ا د و ا پ او هادن وانب د ود ادا ه دا د، دو برادر دیگر یعن یعقوب پسر ب د در ایق و برادرش یو نا را دید که با پدرشان ورها ود را آ اد د و ودن ان را ب د. آن ردن کشان ب د؛۲۲ای را وان ی ق و ن ای گ درنه ند و ا پ او روان ف ر گ در ود را پ

د. شدن یمار ن فای ب ش

ر - ۵ - م ی - ا -۵ م ب ۲ ن د س نا س ع ، س رد سا ر ج رسه ی ن شت و در ک یم گ ع شان داد و ها ایشاه را اع م اد شارت پ رد و هر درد و ب ک

فا ش ی ار ردم را ید.۲ پ آوا ب ش ب ید و ردم ه ۀ یچ ه پ سوری سر ا سر اش در

واع ا راض و دردها دچ ه ان ه ب ی اران را ک ار ببودند، و نی دیو دگان و روعان و ف و ان را پ ۲ب شید. آوردند و آنان را شفا ن دش

کاپو ی ، اورش یم و اع های ب رگ ا ی و د د. شدن ه سو اردن ا پ او روان را ه و هودی ی

ر ز ک ه ر ف م عظه ب - ا - - ۵م ی

نوچ۱ س ع نآ وه ج ه ک د، ب اع ها را دیش ن د او ردان شاگ گا ست. آن ش ن رآ د و ب برد و شان آغا ک یم دادن ع ه د۲و او ب آ دن

فت: گ ا قیران در رو ، وشابه«

ست. شان ا س ان ا آن ای شاه آ اد را پ یشو با یان، ه ا ا

ت. ا س واهند ی ان را آن یشو با ان، ه ر وی ا ن

ان را آن ه ی ین را ب رد. یراث واهند ب شو با ت، ه گان عدا ن ش گان و ن س ر ا گ

شد. یر واهند س ان را آن یشو با ی ان، ه ا ر

شد. ان ر م واهد ر آن را ب یشو با دالن، ه اک ا پ

د. ان دا را واهند دی را آن یشو با ان، ا حه وی

شد د واهند دان دا وان ر ن ان را آن . یشو ۱ با سای آ ار ه ار ه در را پ ان ک ا آن

ند، ن ی ب . یرا پادشاه آس ان ا آن ایشان است

شو «۱۱ با هه ه ردم ب گا ک ش ا، آن ا ر ا ند و هر سان نام دهند و آ ار ر ش ش ا را د ن،

ه د ب س ن ب یه ان دروغ ع را ید ی ن شاد ک ید و ش ا ند.۲۱ وش ب گوی ب

س ان عظ ش ان در آ ادا ست. چراپ م ا ه ی کش ا یش ا ه پ بران را ک یا ه پ گون ن ی ه

د. یدن سان د، آ ار ر ودن بمک ن ر ن

ا اگر ن ک ا ی ش را ا « ۱ ش ا ن ک هانید. ا وان آن را با ن ین سا ت دست بدهد، چگونه

آید آن ه بیرون ری ه شود و دیگر به کار ن .پای ا ردم گردد

ش« ۱ ن ا را هج رو ر ه ب شهر را ک ید. انیچ رد.۱ ه نهان ک شد ، ن وان پ نا وه ب ک

سهک چراغ را ن ا ر ک ا آن را ی رو د ا ر چراغدان نهد، ب ه آن را ب ا ا ب گ ارد

ه ه در ان ان ک ر ه ۀ آن ورش ب د، ن انر ردم ش ا ب ور د ن گ اری د.۱ پ ب ب ابند و ن ی ب ی ان را ب ارها ن ا ک د ب ابش ا ر در ند. پ س ای ست، ب س ان ا ه در آ ا ک

یق قق عهد ع ح نا گ« ۱ ب ورات و هد آ هک د ر ا ام

ش ه و یا د ن نم؛ ن س ک بران را ن یا ام ها پنم، ب ه آ د س ک ها را ن ا آن ا ام

ش ا ه ین، ب را آ شم.۱ ی شان ب ق ق ق ه رود، ن یان ن ین ا س ان و ا آ م، وی گا ه ورات هری گ ا یان ن واهد ر ت، ا ا ا

که ی ا پ هر ۱ان ام رسد. این ه ه ه بهکوچ رین این ا ام را بش ند و به دیگران نی چنین

ش ار بیا و د، در پادشاه آس ان، کوچ رین به

ا هر که این ا ام را ا را کند و آنها را واهد آ د. ا ب رگ به دیگران بیا و د، او در پادشاه آس ان

گویم، ا پارسای یرا به ش ا ۲ واند واهد شد.ش ا بر ر ا پارسای ریسیان و ع ا دین نباشد، ت. ا ید ی س ان را ن واه شاه آ اد ه پ هرگ ب

شم خ ۵ ۵۸ ا - ۵ ۵م ی

ش«۲۱ ن ف ه هد یان گ ن ی ش ی ه پ ه ب د ک ایشد ، ن، و هر س او ند، ه ک ار کا ن به ش ا ۲۲“ اک ه واهد بود. که گویم، هر ا بر برادر ود شم گیرد، س اوار اک ه است؛ و

گوید، س اوار اک ه در “را ا که به برادر ود هرکه به برادر ود ا ق گوید، ور شوراست؛ و هرد. پ ۲س اوار آ ش هنم ب و س نه رگا ق اگ ده ههدی ح، ب ر ب اات ب د آورد که برادرت ا و یات را بر بح واگ ار و ن ست هدیه ۲ش ای دارد،ات را برو و با برادر ود آش کن و سپ بیا و هدیه

با شاک ود که و را به ه ۲ قدیم ن ا.ا و در را هس ، ح ا هنو ب رد، ب

ا پارد و س ا ه و را ب بادا ن، ک

گهب و را وی ن دان ه ن ان دهد و بو ه ین، ب ا لایر ا .۲ آ ه م ک وی گه دان ب پردا ، ا ن در ن واه آ د. آ ر را ن

شه ا ن به ۲“ نا ن. اید که گف ه شد ، شنید « ۲ ا

ش ا م، هر وی ه ن گ شهوت ب ا ه ب کگرد، ن رد ه انب ا ک ا او ن دم در د ود بو را س ت شم را ر چ ست.۲ پ اگ ا

ه د، آن را ب و در ان را آر و دور ا ن، یت ه ع و ا اع ای ست ک ه ر آن ا را ب

ه دو خ ت ب دن ه ام ب ا آن ک ردد ود گ اب نو را س ت ست را ر د شود. و اگ ند ا ن و دور د، آن را ع ک را ان ا ن، یت ت ه ع و ا اع ای ست ک ه ر آن ا و را به دو خ ت ب دن ه ام ب ا آن ک ردد ود گ اب ن

شود. ند ا طالق

که ن ود را ق هر ه چنین گف ه شد که «۱ ا ن به ش ا ۲ “ا بدهد. دهد، باید به او نا ه ا

م، هر وی هگ ه ن ود را ب ت ک یان ع ت

اعث ن شوی ق دهد، ب ا شدن او در ن ار اکردد؛ و هر ه ن گ شد را ب ه ن ق داد ک

ا یرد، ن گ ند. ب کند س گ

سوگند اید که به پیشینیان گف ه شد ، و با شنید « ود را ش ن، ب ه به سوگندها ود به دا و ا ا ن به ش ا “کن. ند ا سوگ م، هرگ وی گ

اد ه ت پ را ک س ان، ی ه آ ه ب د، ن شاه وریو نه به ین، چون کرس یر پا داست،اوست، و نه به اورش یم، یرا که شهر آن پادشا

و به سر ود نی سوگند ور، یرا ب رگ است. “ب ه پ وان کرد. وی را سفید یا سیا ن نو ا ار ،“ ن امش “نه باشد و “ب ه ش ا ه ان

ست. ی ان ا ش ن، ر ای بقام ن

چشم به عوض چشم و اید که گف ه شد ، نی شنید « ا ن به ش ا “دندان به عوض دندان. م، ا وی گ

ر ید. اگ س ای شرور ن ش ر راب در بۀ ون د، گ ی ن س و ست ۀ را ون ه گ س ب که ی ب گر را ن ا دی گردان. و هرگ سو او ب

ید ، ش ه ه ک و را ب س ب واهد کگ و ب ت را ا بای ه ی ب ت را ن بای رد، عک ند ی بورت ک س ر ک او واگ ار. ۱اگ

ر رو. ۲اگ ی ه راهش ب رو ، دو ا او ب ی ب د و ا ه او ب ی ب واهد، ب و چ س ا کگردان. رض واهد، رو و ه ا س ک ک

نان شم ه د ب ب مح - ا - ۸ - ۵م ی

ش« ن ههد سای شد ، ه ف ه ه گ د ک را اتایا ن به ش ا “ بت ن ا و با دش نت دش ن کن. ا

ید و بت ن ای نان ود را ش م د وی گش ا آ ار ه ه ب ان ک را آن ند، دعا ب سان رس ان ه در آ در ود را ک ا پ ید، ن یر ک

را او آ اب ود ید. ی ش ا دان ب ر ن ست، ای ان دان و ن ر ب اران ود را ب د و ب ان اب سا ار ر پ اران را ب دک ر ان و ب د. اگ اران ببت ش ا را ه ید ک ن بت ک ان را نها آن ا شت آی ید دا ش واه ادا ند، چه پ ن کین ن ن یران چ گ نها را ر ند و اگ ن کر ر ب ر ید، چه ب وی س م گ رادران ود را ب

ت گر ب د گران داری س ان دی ر پین ن ن ید چ ش ا ا ب ش ا ک ند پ ن ک

نان ه ست. چ ا ا ش ا ک س ان در آ پ

ه د دن صد

ب هاگآ«۱ شا پ هک د سرا رد ار دو اه ان ردم ب دگ ر دی راب ن ب ه ای د، ب یاوری ا در ه ن د پ رن ند، وگ ن ی ب ش ا را ب ه د ک

ید ش ن واه ادا ست، پ س ان ا ه در آ ود کشت. دا

پ«۲ س نه قد هک اگ ن، ده ، ار هاران در اک ه ری نان ک کنند ها ها و کوچه کنیسهچگویم، اینان ا ردم آنها را بس ایند. آ ین، به ش ا پ و چون د ه اند. ا یا ه پاداش ود را به

ده ، چنان کن که دست چپت ا آنچه دست راس ت ا د ۀ و در نهان باشد؛ آنگا کند، آگا نشود،

اهد داد. بین و، به و پاداش و پدر نهان دعا

- ا - - م ی

کن ، ه چون ریاکاران باش هنگا که دعا « ر کوچه دارند در کنیسه که دوست ها ایس اد ، ها و س گویم، دعا کنند ا ردم آنها را ببینند. آ ین، به ش ا ا و، هنگا اند. ا یا ه اینان پاداش ود را به ا کن به ا اق ود برو، در را ببند و ن د دعا

بین پدر ود که در نهان است، دعا کن. آنگا پدر نهاناداش واهد داد. و پ ه و، ب

نچ ه« ن نه ، بع ،اعد اگ ا و ارات ه ب ه ک گون ید، آن ن س ان رار ر پ

را ند، ی ن هک د ب ندارن اد پ بب ی سس اب شان ف ن، دعای شود. پ گ

یش ا ش ا پ در را پ ید، ی ش با شان ند ای انش ا را یا ها ید، ن ن ست ک آن ه ا او در وا

د. دانپ« س ش ن ا ا نوگ نک اعد ه :د

، نام آ رد ام ردپ ا« .نام و قد باد

پ ۱ شدا ب و ها .د ا س ان ان ام نان ه در آ و، چ شود، اراد

ه ان ام ی ب ین ن ر سد. ب ر

ن۱۱ نا نا ور ب ور ا ار ا ۀ ف ا ع ا ه .ا رق و۱۲ ب ار ا اه ر ب ش ،

ر داران ود را ی نان ه ا ن یم. چ ش ب ش ا آ رد ار ا و ۱ ،روا

ی ان د . شرور رهای ب ه ا آن یرا پادشاه و درت و ، ا ابد ا آن وست.

ین. آ ب ار در اها رگا ار ۱ ب شید، پدر آس ان

ا اگر اها ۱ش ا نی ش ا را واهد ب شید. ا ش ا ی اها ش ا ن در ید، پ ش ب ردم را ن

ید. ش را ن واهد ب ر زه

گیرید، انند ریاکاران هنگا که رو « ۱ رشرو باشید، یرا آنان ا ت چهر ود را دگرگون ا ن د ردم، رو ند ن ندک ن ای آ ین، .دار ب

ا گویم، که پاداش ود را به به ش ا ا و چون رو ۱اند. یا ه گیر ، به سر ود ا

ا رو و بر ۱روغن ب ن و ورت ود را بشو ردم عیان نباشد، ب ه بر پدر و که در نهان است، و

.بین و، به و پاداش واهد داد پدر نهان

سمان نج در آ گ - ا - م ی

بر ین گنج یندو ید، ای که بید و نگ، « ۱ق ب یان نند و سر ت رساند و د دان ن

ب ه گنج ود را در آس ان بیندو ید، آن ا ۲کنند. ق ب ن که بید و نگ یان ن رساند و د دان ن

ت ن سر ند و را هر ن ند.۱۲ ی ن نج ک ا گست، د و ود. ی آن ا واهد ب و ن

چشم، چراغ بدن است. اگر چش ت سا م باشد، «۲۲ا اگر چش ت اسد ۲ ام و ودت روشن واهد بود. ا

را واهد شد، ام و ودت را ظ ت ا بست ظ ت و ه در ور ک ر ن ت. پ اگ ر گ

ود ی واهد ب شد، چه ظ ت عظ ا برد، چ ه« ۲ د ک اب را د ت ن وان ک دو ارب

ه شت و ب فرت واهد دا ا ا ی ن را یپرد س سر ا د، و ی گر هر واهد ور ی دیگر را وار واهد ود و دی ی واهد ب

ش رد. ن ید، هم ش ا ند دا ب ید هم ب وان و . ند پ ب

ی گر ن د ن ن ی ب دگ زن

- ا - -۵ م ی پ« ۲ س ب ش ه دگ ا گران ن م، ن وی گید ش با که چه ب ورید یا چه بنوشید، و نه ود ن

نگران بدن ود که چه بپوشید. آیا ندگ ا ورا پرندگان آس ان را ۲و بدن ا پوشا ه ر نیست ند و نه در انبار کارند و نه بنگرید که نه و ر د یر ها ه آن ش ا ب س ان در آ ند و پ ن کهارو ش ر ا آن اار ش ا ب ب ا دهد. آیا د ب ه ب وان ش ا ک ست ا ی ید ۲ ک س ی ند ف ای ی ه ع ر ود ب ساع ب گران ، ن

ب ارچ و« ۲ پ ار شو ن کا نارگ د ه ن و گون ه چ د ک گری ن نها را را ب س سو

ه ت ند؛ ن ن ه ک ند و ن ش کش ا ه ند.۲ ب س ی ان ری س ه م ک وی گش ه چون ی ا ش و و ا ه ۀ ی ب نش س ه ن ها آرا پ اگر دا ع را را د.آن

شود، که ا رو هست و ردا در نور ا ند د، آیا ش ا را، ا سست اینچنین هپوشان ان، ب ای ان

ید شان و ه ر ن واهد پ ب ب را پ«۱ س ن نارگ ن ب شا ن و د هچ د وگ

ا چه یم و ی ش نو ا چه ب م ی ب وریوام دور ا دا در پ ه ۀ را ا یم. ۲ ی ش پو به گون ن ا پدر آس ان ش ا ای ه چی هایند، ا د ک دانست در پ د. ب ه ن یا داری نه ه ن دی بگا ه ۀ ید، آن ش ا شاه دا و ان ام اراد او ب اد پ

شد. پ ش ا ع ا واهد ه ی ب نها ن ایگران ردا ن را ید، ی ش با ردا گران نرا ش ت ا رو ب شت. ود را واهد دا

ست ا ا ا رو ک

گر ن ردن دی ک م ک س ی مح ادر ن

ا - ۵ - م ی یرا به ۲داور ن نید ا بر ش ا داور نشود.«۱ه انگونه که بر دیگران داور کنید، بر ش ا نی

داور واهد شد و با ه ان پی انه که و ن کنید، برا چرا پ ر کاه را در چشم ش ا و ن واهد شد.

رادرت ا ا چوب که در چشم ود بب ین ، ا وان به برادرت بگوی ، چگونه دار غا ا آن ه “در آورم، بگ ار پ ر کا را ا چش ت به

ا ریاکار، ن ست چوب چوب در چشم ود دار آر، آنگا به ر واه دید ا پ ر در را ا چشم ود به

ن . یرون ک رادرت ب شم ب ا را ا چ کنچه قد است، به سگان دهید و رواریدها آ« ود را پیش وکان یندا ید، بادا آنها را پای ا کنند

رند .و برگردند و ش ا را ب د ید ک ب ید، ب ج ی ید، ب خ ه ب

- ا - - م ی ب« ب هک ،د هاو ش ه ش دهاو هداد ا ؛د

ه ید، ک ت؛ ب وب ا ید ی ه واه ید، ک ب ویکه ب واهد، یرا هر به روی ان گشود واهد شد. در

د و هر به ر د و هردست آو اب د، ی ه ب وی ه ک کیک دا شود. ک شود ش گ ه روی د، در ب ب وبگ ن س ان ب واهد، سرش ا او ن ر پ ش ا اگ ا ه او ه او ب ر اه ب واهد، ار ب ا اگ دهد ۱ ییر س د ا ه ۀ ب ش ا ب ر شد ۱۱ ا اگ ب

ان، دان ود دا ر ن ه د ب ای ه ب ید ک نش ا در ش ر پ ی قدر ب ید، چ ده ی و ب ا ن هدایه ا او ب واهند، ان ک ه آن ست ب س ان ا ه در آ کا ردم ید.۲۱پ ب ش ی و واهد ب ا ن هدای

ه ید ک ن ه ر ار ک گون ش ا ه ان ا ید ب واهورات و ست ۀ ن ا ند. ای ن ر ار ک

ش ه و یا. ن ب ها انیا ر ه ح

نگ دا شوید، یرا راخ است آن در و ا در « ۱شود و عریض است آن را که به ه کت ن ه

ا نگ است آن در و ۱شوندگان به آن بسیارند. دا ا ن ه یات ه ه ب ست آن را ک س ت ا

م ان آن ک ندگ اب شود، و ی د. انی ه شدرخ م

۵ - ا - ۸ - م ی پیا بران دروغین بر ر باشید. آنان در با ا« ۱

ا در با ن گرگان گوسفندان ن د ش ا آیند، ا ند هایشان واهید شنا ت. آیا آنها را ا یو ۱اند. در

انگور را ا بو ۀ ار و ان یر را ا ع هر به ه ینسان، هر در ت نی و یو نی و ۱چینند

ا در ت بد یو واند در ت نی و ن ۱بد. دهد، ا واند یو نی و یو بد بدهد، و در ت بد نی ن

د. ر بو ۀو هک رد ره ۱آو ن ب ،دهد هد رند ش ا ان و در آ ن، آن رای ناب شود.۲ ب

یو نا ت. را ا ش ید شان واه هاین«۲۱ ند ره ه سرورم“ اب ک سرورم، ه را کد، ب اب س ان را ی شاه آ اد ه پ ه نها آن که ب

د. اراد پدر را که در آس ان است، به ر در آن ۲۲ ا آو سرور ا، سرور ا، رو بسیار را واهند گفت:

ت ن ردیم آیا به نام و دیوها را آیا به نام و نبو بیرون نراندیم آیا به نام و ع ات بسیار ان ام ا به آنها به ۲“ندادیم فت، ا را ت واهم گ

نا ه ش ش ا را ن د، هرگ شوی ام. ا ن دور اران “ دک ا ب

اد ن عمار ن ا م عمار د ن م - ا - - م ی

پ« ۲ س ه ره نود و ب ش نان را ب س ن ه ای کۀ ه ان ست ک ای ا ند، ه چون رد دان ها ع ک آن

اران رد.۲ چون ب نا ک نگ ب س ر ود را باد شد و ب ی ها روان س د و اری ها و ید و بر آن بد، راب نشد یرا بنیادش بر سنگ انه ور آور

ا هر ۲بود. که این س نان را بشنود و به آنها ع ا ن ند، ه چون رد نادان است که انۀ ود را بر شن چون باران بارید و سی ها روان شد و بادها ۲بنا کرد.

د، ویران شد، و ویران و ید و بر آن انه ور آور ود « یم ب اش عظ

نوچ ۲ س ع ن ا س ن نا ب ار ان ه ای پشد فت گ ش یم او در ع ید، ردم ا سان ریم ع ا ا دار را ب د،۲ ی ودن ه ب داد، ن

شان. ن ای ند ع ا دی ان

فای مرد جذ می ش

ر - - ۸م ی - ۵ ا - م نوچ۱ س ع پ هوک ا ن ا ی ج ،د آ عگام ن هن د.۲در ای شدن ه بو ا پ او روان ان

و د و رش ان راب رد ا ن د او آ د و در بر ب واه سرورم، اگ فت: » م گ اک وان پ رد ، او را ست ود را درا ک س د ی سا .« عفت: » شو « در ن ود و گ ا واهم؛ پ

ه او س ب ی پ ع س شد. ا دم، ام او پا ا ب ر ود: »آگ س ه ک بار ب ن ه در ای ش کاهن ه ک رو ود را ب گوی ، ب ه ب ی ن چه ن ا و هدی م ب قدی رد ، س ا ر ک ه و ا را ک

شد.« ا واه ب ها گ را آن ا ب ن کظامی ر می مان ن ی

- ا - -۵ ۸م ی ف رنا وم شد، یک نظا رو چون عیس وارد ک فت ه او گ ا ا ا ب رور « :ن دش آ د و ب

ید و ه واب ف وج در ان ن، د ارم س ت درد فت: » ن س گ ی شد.« ع کفا ش م و او را س داد: آی ا ظا پ دهم.« ن نم ق ر مت ن ت اش ،مرور «فا ش ه د ارم گو ک ن ب س ق آی . ر را ن ود رد هس م ی ت. ی ا واهد ی

ر ان و ر ی ی ا ان ن سرب ر ان. د دارم. ه ی رو،“ ب م ب وی ه گ رود، و ب

گر یا،“ دی م ب وی ه غ م ود گ د. ب آیه ن را ب م ای وی ه ا گ ا آر،“ ب

ه ید، ب ن ش نان او را س س چون ی آورد.«۱ عه ا پ سان ک ه ک فت آ د و ب گ ش اش

ش ا ه ین، ب فت: »آ د، گ ین آ دن ن م، چ وی گی سرا و به ش ا ۱۱ام. هم ندید ای ان در اگویم که بسیار ا شرق و غرب واهند آ د و در

پادشاه آس ان با ابراهیم و اس اق و یعقوب بر سر ا ر ندان این پادشاه ۱۲یک سفر واهند نشست، ا به اری بیرون ا ند واهند شد، ای که گریه و ه پ ب س ود.«۱ یدن واهد ب سای ر هم دان ب دنو آن ه ت ب ق ای ان رو اب فت: »ب ظا گ نشود.« در ه ان ت. داد ا فا ی ش دم د ار او

شفای مادرزن طر بسیاری دیگرر - - ۸م ی -۸ ا - م چون عیس به انۀ پ ر ر ت، ادر ن او را ۱

س ر رد و در ب ب ک ه د ک دیست او ر س د ی ست.۱ ع بش ا رد و ا ک

ش و ست و ر ا شد. پ او ب ع شد. س ی رای ا ع پ ی

هنگام غروب، بسیار ا دیو دگان را ن دش ۱در کرد و آوردند و او با ک م ود اروا را ا آنان بهیا ۱ه ۀ بی اران را شفا داد. ع بدینسان، پیشگوی ا ش

ه: ست ک یو قت پ ی ق ه ب ب نت گرب ار ام ا عض وا« ر رد.« ها ا را ک ی اری و ب

سی ی یر ی ز ع های ب

- ۵ ا - - ۸م ی نوچ ۱ س ع ب هورگ د د ش ار ن دش رد ا آ د گ سو دری ه آن ر ود: »ب د، ا ر ان

ن ن د او گا ی ا ع ا دی م.«۱ آن روی بس اد، هر فت: »ا ا و را آ د و گ رو ، ا ب

یرو واهم روباهان «عیس پاس داد: ۲»کرد.پا پسر هاست و رغان هوا را آشیانه را النه انسان ها، ا شاگرد دیگر به و ۲۱»را ا سر نهادن نیست.

سرورم، ن ست ر ت د ا بروم و پدر ود «گفت: ا عیس به او گفت: ۲۲»را به ا بسپارم. را «ا

ه ا پیرو کن و بگ ار ردگان، ردگان ود را بد.« پارن س ب

ا ان دری ردن ف آر م کر - - ۸م ی ۵ - ۸ ا - م

- مشابه م ی - - ۸م ی سپ عیس سوار ایق شد و شاگردانش نی ا ۲

ناگا و ان سه گین درگر ت، آنگونه ۲پ او ر ند.ا عیس در که ن دیک بود ا واج ایق را غرق کند. ا

یدارش ردان آ د ب شاگ ود.۲ پ واب بد ی ن ان سرور ا، چ ند: » ف د و گ ردن ک

س داد: ا س پ ی م؛ ن ا ان د «۲ ع شوی غرق ید « م ا« سان ر ین ن نچ ان، چرا ای ای انیب د و ه اد و ا واج را ن ست و ب ر ا پ ب سف د گ ش ان شد.۲ آن فر ا ا آرا ش ک

گر ه ا ی دی گون ن چ د: »ای یدن س ر پی ا او اد و ا واج ن ست ب ش ا

ر ان د « رن بفای د مرد دی زده ش

ر - -۸ ۸م ی - ۸ ا - ۵م ریان، وا ع در آن سو ۲ د هنگا که به نا یۀ

س ان ور ه ا گ و د ک د، دو رد دی یدن س ا ر دریرخ ارج دو ب د، ب شدن در وردند. آن دو به

وانست ا آن را عبور ک ن و ش بودند که هیچ و را با ا چه کار است، ا «آنان ریاد دند: ۲کند.

ا ا پیش ا و ت قرر ع اب ان پسر دا آیا آ د ها گ ه ر ا آن ا ب رگ ا ده « ک دور وها ا ا ود. ۱دی ش و چرا ب ها نان وک کس ی ه ع ران ، به درون اگر بیرون ان «گف ند: بدیوها »بروید «به آنها گفت: ۲ »گ ۀ وکها بفرست. ارج شدند و به درون وکها ر ند و ام گ ه ا

د و در آب سرا یر په به ردن ا ه وم ب درون دریشهر ه ری ه، ب ان گ بان د. وک شدن ه ه چه را ک ع، ا ه آن ای ن و ند و ه ۀ ای ر

را و د ب و آن دی ا گ ود، ب ها رخ داد بدن را دی شهر ب پ ام ردم س د. ردن کدو د ب دن د و چون او را دی یرون آ دن س ب ی عد. وی ر گ یه را ا ه آن ن د ک ردن ا ا ک

ل ج ف فای مرد م ش ر - ۸ - م ی -۸ ۵ ا - م پ۱ س س ع س ق راو ق ا ش ب و د نآ ه س و

ت. شهر ود ر ه ا، ب درینآ۲ ف در هاگ ب هک ار جو ر

س چون ی د. ع ود، ن دش آوردن ید ب وابفت: »د ف وج گ ه د، ب شان را دی ای ان ای

و شد « در د ت آ ر ی ناهان دم، گ ر ن دار، ا ود ن ب ع ا ع ا دی گام، ب ن هن ای

فر ن رد ک ند: »ای ف س گ ی د.« ع وی گشان را در چرا چنین اندیشۀ «ا ت و گفت: ا ار

گف ن کدا یک آسان ر است: دهید د را پ ید بهبر ی و را یا این ه “گناهانت آ ر ید شد، این ه انسان بر ین ا دار ا ا بدانید که پسر “برو -به ف وج گفت: - »آ ر ش گناهان را دارد...

ناخ ب و ر گرب دوخ رت ب ، خرب«رو ناخ ب و ت اخرب درم نآ ».ب

د، دن عه را دی ن وا ت. چون ردم ای ر در ین ن ن چ ه ای د و دای را ک یدن س ر

د. ردن ید ک ست، ید ا ش سان ب ه ان ب دع ز م ی

ر - - م ی - ۵ ا - م گفت، رد را دید چون عیس آن ا را ر

ه د ام ک ه و ن ود. ب س ه ب ش گا ن ر را ست و ا ر ا یا « او ب فت: »ا پ ن ب گ

شد. پ و روان رو عیس در انۀ بر سر سفر نشس ه بود ۱که بسیار ا را گیران و گناه اران آ دند و با او چون ریسیان این را ۱۱و شاگردانش ه سفر شدند.

ست ند: »چرا ا ف ردان و گ شاگ ه د، ب دن اد دیناه اران غ ا یران و گ گ ا را ش ا ب

فت: ید، گ ن ش ن را س ای ی ورد «۲۱چون ع ن ،دنراد ا ن ب ب ب دننارام ب«ن ک م را فهوم ای د و روی س ان.۱ ب ندر ان .“ رب ه ب ر م، ن ه ا ید ک ن در ک

یا د ان ن سای ار را دعوت پ را ن ب ام، یناه اران را دعوتب ه آ د ا گ نم.« ام ک

ارۀ ر زه سؤ درب ر - - م ی - ۵ ا ۸ -۸ م

آنگا شاگردان ی ی ن د عیس آ دند و گف ند: ۱ا شاگردان و چرا ا و ریسیان رو « گیریم، ا ا رو ن س داد: »آی ا س پ ی د «۱ ع یرن گه دا اد ا ان ک س ان عرو یه ان ست ن اا ا ایا ب آید که ایشان است، سوگوار کنند ا

دا اد ا ایشان گر ه شود، آنگا رو واهند ک پارچۀ نو را به ا ۀ کهنه و ه هیچ ۱گر ت.شود و پارگ ند، یرا و ه ا ا ه کند ن

و نی شراب نو را در ش ها کهنه ۱گردد. بد ر ش ها پار ن شوند و شراب ری ند، یرا

روند. شراب نو را در ری د و ش ها ا بین ش ها نو د.« فوظ ب ان ا هر دو د ری ن

ه ال ب ب سان زن م ی کی ز رئ دخ ر یزی ری خ ن

ر - -۸ م ی ۵ - ۸ ا - ۵م نا ه رد ۱ س ع هک اح ن ا س ن نا ب ار اریان ان ب سان ن د و آن ی رد، ی ا ر کفت: »د رم هم و د و گ رش ان راب آ د و در بر ست ود را ب یا و د ن ا ب ا ای نون رد. ب اک

س ی شد.«۱ ع د واهد ه ن گ ار ک او با او ردان ود ب شاگ فاق ه ا ست و ب ر ا ب

سا ا ه دوا د گام، ن ک ت.۲ در ه ان هن ر ج ری رن ه ون سر ب شت رد، ا پ بی بۀ ردا او را ع شد و ک ن دی

ه ر ب ود: »اگ ف ه ب ا ود گ رد.۱۲او ب کفا واهم ش م، ست ب ن ش د ردای

د و ش ه، او را دی رگ س ب ی ت.«۲۲ع ا یو ر ود: »د رم، د و را ت دار، ای ان

فا ش ساعت، ن ست.« ا آن فا داد ا شۀ آن س وارد ان ی ه ع گا ک ت.۲ هن ا ی

و ه شد و ن ی رار ن و کسان را دید که شیون گبیرون بروید. د ر ن رد ب ه « ر ود: ۲کردند،

ا آنان به او ندیدند. »در واب است. نوچ ۲ا در ست شد و د س دا ی د، ع ردن یرون ک را بن بر ای ست.۲ ر ا ت و او ب ر د ر را گ

شد. یه پ ش ا سر آن ن ا سر عه در وا ک ال نا ی ی اب فای د ن ش

نه ۲ ر گ س آن ان را ی ه ع ا کش ا ه، نا در پ او ی اب رد، دو رد ن ک

اد ری ر ا ر م سر داوود، ب د: »ا پ دنه درآ د، آن دو رد ن دش ه ان ن «۲ چون ب کا ای ان ید: »آی س ر ها پ س ا آن ی د. ع آ دنه د ک ار را ان ام دهم « داری ن ک م ای وان

سپ سرور ا.«۲ د: »ب ه، س دادن ا عیس پبر ای ان ان بنا«چش انشان را کرد و گفت:

آنگا چش ان ایشان با شد. »برای ان ان ام شود. را ب باشید کس « کید ا ر ر ود: عیس آنان را بها آنها بیرون ر ه، او ۱ »ا این و وع آگا نشود. ا

د. شهرت دادن وا را در ام آن ننا ه رد۲ نآ هک اح ب اه ر ند، رد رون چون دیو د را که ال بود، ن د عیس آوردند.

عیس دیو را ا او بیرون راند، بان آن رد ال با

چنین چی هرگ در «گف ند: شد. ردم یر د ا ریسیان گف ند: »اسرا ی دید نشد است وا«ا یرون وها ب ی دی ار ر ه ی وها را ب دی

د.« رانند دک ر ن ن ارگ ک

س ع ش ۀ ه رد سور و اهره شگ اها رد ،ه سه ی ن یم ک ع ها شارت ها آن داد و ب

شاه را اع م اد ی ار پ رد و هر درد و ب کفا ش بو اع ها را را ید. و چون ان ش ب

را ه چون سو ت ی ان ر ا آن ش ب د، د دیندان ب ف س و شان ا و گ ری بان، پ شد. ودن د ب پ به شاگردانش گفت: در ان

ا کارگر اند .« پ ، ا و راوان است، ا ا ک و ب واهید کارگران برا درو و

س د.« فر ود ب

۱ رد شاگ سا د زده ر

ر - - م ی - ا - م ر - ۵ - م ی ۵ - ا -۸ م

- ر - - م ی ا - م

- - ا - - م ی

۵ - ۵ ا - ۵ م ی نآ۱ س ع هاگ ش هد اود شدرگا ن ار دو د

ا اروا ید ش ان را ا دار ب د و آن را وان ی ار را ند و هر درد و ب ن یرون ک ید را ب پ این است نا ها دوا د رسو : ن ست، ۲شفا دهند.ش عون عرو به پ ر و برادرش آندریا ؛ ب د و برادرش یو نا؛ ی یپ و یعقوب پسر

ب ر و ا؛ و ا و ا را گیر؛ یعقوب پسر فا و ا ؛ د ریو که عیس ش عون غیور و یهودا ا س

رد. ش ن ک یم د س را س ع این دوا د ن را رس اد و به آنان ر ود: ن د غیریهودیان روید و به هیچیک ا شهرها «

ب ه ن د گوسفندان گ شد وم سا ریان دا شوید،ه گا ک د. هن روی ی ب سرا ن ا د، ای روی

س ان شاه آ اد ه پ ید ک ن یام را وعظه ک پید، فا ده ش ی اران را ست. ب شد ا ک ن دی

ان را ا ردگ یها را پ ید، ا ن د ک نه ید. ب ن یرون ک وها را ب د، دی سا ی گان رای

ا ه هی د، ب ا ای یچ ی ید. ه ده گان هم ب رایا ود ندهای ان ب ا در ک رب قر ی ن

ه و فر، ک س را د۱ و ب بری یراهن ن ا پ ار ی بد؛ داری رن س ب د ا چوب فش ی ا ک ا ا ی

ش س ق ای اج وی ر ارگ را ک یشهر ه هر ست.۱۱ب ه دا ا س ای ک ا رو یا ان ید و س ه ب وی شای رد د، شوی

ه ید در ان شهر هس ه در آن اش که ه ان ید.۲۱چون ب ید، ا در ب ان آی

ه ر آن ان ش ا.“۱ اگ ر س م ب ید گوی برار ر آن ش ا ب س م شد، ا س ه ب شای

ا ش ا ب ه ه، ب ر ن یرد و اگ ر گ ردد.۱ اگ گا رد و ی پ ی ش ا را ن س به س نان ان گوش کهنگام ر آن انه یا شهر، ا پایها نسپارد، بهگویم، در رو آ ین، به ش ا ۱ ود را ب انید.دوم و غ ور آسان ر داور ، ا ات برا س

شهر. را آن ا ب ود واهد ب ن ش ا را ه انند گوسفندان به یان گرگان « ۱

ار باشید و انند رس م. پ ه چون ار هوشی ا ردم بر ر باشید. آنان ش ا را به ۱کبو ر ساد .

ها ود ا یانه اکم واهند سپرد و در کنیسه ا ر ن ش ا را ن د وا یان و به ۱ واهند د.پادشاهان واهند برد ا در برابر آنان و در یان

ا چون ش ا را س یم ۱ و ها هان شهادت دهید. ا ند، ن ن گران نباشید که چگونه یا چه بگویید. در آن ک یرا ۲ ان آنچه باید بگویید به ش ا ع ا واهد شد.گویند ش ا نیس ید، ب ه رو پدر ش است که به بان رادر را و رادر، ب فت.۱۲ب س ن واهد گ ش ا رد. یم رگ واهد ک س د را ر ن در، پر ن ب دی ر وا دان ب ر ن ست و واهند ا

بات ق ه ۀ ۲۲ آنها را راهم واهند آورد. و ا هر ردم به ا ر نام ن ا ش ا نفر واهند بود. ا

ه ا ب ه د، ن ات واهد ک دار ب ان ای ان پ ای پند، سان ش ا آ ار ر ه شهر ب ت.۲ چون در ا یش ا ه ین، ب د. آ گری ی گر ب شهر دی ه ب

ه ه ۀ ید ب یش ا آن ه ب وان ه پ م، ک وی گی سرا شهرها ا سر د، پ روی سان واهد ب ان

آ د.

شاگرد ا اس اد ود بر ر نیست و نه غ م ا « ۲شاگرد را کا است که انند ۲ارباب ود واال ر.اس اد ود شود و غ م را که ه چون ارباب ود

بو واندند، سایر ا راد ع گردد. اگر ر ی انه را ب د ه را چه واهند وان ان

ب« ۲ ن با ن ار چی پنهان ا آنان رسید. هیچ ،چی پوشید نیست که نیست که آش ار نشود و هیچآنچه در اری به ش ا گف م، در ۲عیان نگردد.روشنای بیان کنید و آنچه در گوش ان گف ه شد، ا ا کسان که سم را ۲ را با ها اع م ن ایید.

ا ادر به کش ن رو نیس ند، رسید ؛ ا او کشند ا ش ا سم ست هم رو و هم ادر ا ه ید ک س ب ره شک ب ن ا دو گ ند.۲ آی نم ه ک را در ه

رو ه ن یا س و ک پ ا ی د ب شوندون ی ب شک ن ن ک گ نه ه، ی ای

ین ن ه ش ا ب در ست پ ا د. واه ش ا ب سر شد وها ش رد ا

یش ش ا ب را ار ش ید، ی س ست. ۱پ ر است. ا ه شک ا ن اران گ

که ن د ردم را ا رار کند، ن نی در هر«۲

ور پدر ود که در آس ان است، او را ا رار ا هر واهم کرد؛ ه را ن د ردم ان ار ا ک

س ان ه در آ در ود ک ی در ور پ ند، ن ن کرد. ست، او را ان ار واهم ک ا

نا گ« ب ین هد آ هک د ر ه ا ح ب ام یا یا د ب ا ورم. ن یاورم، ب ه ا ح ب ام

را آ د یاورم ی یر ب ش ش ا: ام ،ردپ رب ار ر پ »ر ادر و د ر را ب

م. ی ان گ ران شوهرش ب ر ادر عرو را بشد ن نا ش نا ها ، شدو ۀ نهاو د

ود.“ بیش ا ن ره« ا ادر ود را ب در ی ه پ ک

شد؛ و هر با س ۀ ن ن شای دارد، ست ب ه دو کست یش ا ن دو ا د ر ود را ب سر ی پ

شد. هر با س ۀ ن ن شای دارد، یب ب ه کد، یای یرد و ا پ ن ن گ رن ود را ب

شد. هر با س ۀ ن ن شای ه ب واهد ان ود کست واهد داد و هر ند، آن را ا د فظ ک ه را که دهد، آن را ان ود را ب ست ب ا ر ن ا د

رد. فظ واهد ک ه شره« ر ه و ک رد، را پ ی پ ی ا را ب

ند را س ر ت، ر ه را پ ی س ک کست. ۱هر ر ه ا بر را ا آنپ ی یا ه پ رو کبر را یا اداش پ رد، پ پ ی ست ب بر ا یا ه پ کرد، و هر ت واهد ک ا سای را ا آندری ار ه پ کسا را ار اداش پ رد، پ پ ی ست ب سا ار ه پ رو کت. ۲هر ر وچ ان، ا آن واهد گ ن ک ه ای ه ب کدهد، سرد ب ند، ا آب ن رد شاگ ه رو ک

ش ا ه ین، ب م، ب آ وی اداش ن واهد گ پد.« ان

۱۱

نده یدده عم یای ح ارۀ ی سی درب ی نان ع سخ ۵ -۸ ا - - م ی

پ۱ س نآ ا س ع هک نداد ا ن ا ف نا ر ب اه هشد، ا آن ا ع ی ت ارغ رد ود شاگ دوا د

ا د رد یم و وعظه ک ع ه شان ب شهرها ای ر پردا د. ب

نوچ۲ ن رد ح ناد ف و ، س اهراک ح

ردان ود را ن د و شاگ ید، ن ش را ه و ه ان ک ا ند: »آی س پر ا ب س اد ر

گر ن ظر دی ا د، ی یای ست ب ای بد روی فت: »ب س گ ا س در پ ی یم « ع ش ا ب

چه ید و و آن ن ی ی ب ه ی د ب نوی شه ید، ک وی ا گ نا ب ی وران ب د، ک شون

گان را ن ا یان پ د، ا د، رون ردن گنوا ش ران د ک ان ن د، ردگ شون د ردن گ

شارت داد یران ب ق ه و به ه ب س ک ه ا ک شاب شود. و بب ن س

ن د.« نوچ ش نادرگا س ح ی ند، ع ر ه اعت رد و ب س ن آغا ک ی ار ی دربدن چه را دی فت: »ب ان گ یاب ه ب ی ب چدن ن را دی ید ب اد در ر ه ا ب ا ک

دن چه را دی ه، پ ب ر ن ست اگ بش ا ن ه ا ه دن رد ک را دی ید ب ی ر ا ه ا هدر ان ک ر دارد آن ی درب ر ها برا ند. پ ب شاهان اد ا ها پ ند در ک ن ک

بر آر ، یا دن پ را دی ید ب دن چه ر دی

ش ا ه م ک ب وی ی گ بر ن یا ه ا پ کار ه درب ست ک را او ه ان ا ست.۱ ی ر ا ر ب

شد : ش ه و اش ن م وت ش پاش پ ار دوخ و ر ن ا »

س م، ر رد.“ ت ه وار واهد ک ای یش پ ه راهت را پ کگویم، که ب رگ ر ا ی یا آ ین، به ش ا ۱۱

ا کوچ رین در ع یددهند ا ادر اد نشد است، ا شاه آ اد ا ان ۱۲س ان ا او ب رگ ر است.پ

ی یا ع یددهند اکنون، پادشاه آس ان نیرو ندانه ا ور ندان بر آن س م به پیش رود؛ ا

یرا ه ۀ پیا بران و ورات ا ان ی ی ۱کنند. ت د، نبو ری پ ی ید ب ر ب واه د.۱ و اگ ردن ک

ه ست ک یا ا ی ه ان ا ست ی ای بد.۱ هر یای ه ب نود. ک ش نوا دارد، ب ش وش گ

ن ا« ۱ ن س ب ار ش هچ ه ب نک ه نوچ ه ا ار ه در ب ند ک ان هس ودک ند و ک ن ی ش ن

دا ها ود ن با ی ه ه ند: ب ن ک ؛د د قرن ،م تخاون ن امش ارب « ۱

د.“ نه ن دی ی س ر م، ب دی یه وان رث

د و نه یرا ی ی آ د که نه ۱ شد؛ ور و نند: د وی د انسان آ د که پسر ۱“و دارد.گ ور

رد است ش بار و گویند: نوشد؛ و ا “ یگسار، دوست را گیران و گناه اران. ا ه یت ت را اع ا آن ب قان بوت ث

د.« سان رد یا ردن مان ن ه ی ی ک شهرهای ش سرزن

۵ - ا - - م ی نآ ۲ س ع هاگ ب س ه ن ر ش ش هرهای پردا ت که با این ه بیش ر ع ا ش در آنها ان ام شد بود،

وا بر و، ا ور ین وا «۲۱ وبه ن رد بودند.دا یرا اگر ع ا که در ش ا بر و، ا بیت ی داد، ردم آن ا ان ام شد در ور و یدون رو ا ا۲۲ د ها پیش در پ و اکس ر وبه کرد بودند.یقین بدانید که در رو داور ، ا ات برا

و ۲ ور و یدون آسان ر واهد بود، ا برا ش ا.ف رنا وم، آیا ا به آس ان عود واه کرد و، ا ک هرگ ، ب ه ا به اع اق دو خ سرنگون واه شد. دوم رخ یرا اگر ع ا که در و ان ام شد در س

ه ا رو ب ا ب ا یقین بدان ۲ اند. ر ا داد، ا

دوم آسان ر که در رو داور ، ا ات برا س و.« را ا ب ود، واهد ب

س ر ح عدۀ ا - -۵ م ی

نآ رد ۲ قو س ع ، شاد راهظا پ ا« : ،ردو را ین، س ان و ک آ ن ا ه ای م ک س ایان و ای ق را ا دان قای ش ه نهان دا ندان پ رد

رد ش ار ک ان آ ودک ر ک ا .۲ ب ه، ا و بدرم ود.۲ پ ن ب و در ای نود ش را در، ی پیچه ه ست. ه پرد ا س ه ن ی را ب سر چ ک پیچرا ن در، و ه سد پ نا ش در را ن ک پسر ب واهد او ه پ ان ک سر، و آن سد پ نا ش

سا د. ش ار شان آ ر ای را بب« ۲ ن د ا ن د شان و ، ا ا

ش واهم سای ش ا آ ه ه ن ب باران، ک ران گد و ا ن یری ر دوش گ وغ را ب ید.۲ ی ش ب

م و ا اد را ی ید، ی اب یم ی ع د ید ش واه سای ش آ ها وی هس م، و در ان

ت. چرا ا ار ن ی ست و ب وغ ن را ت ا ه ی کبک.« س

۱۲

ب ا صاح ر ز ش ر - ۸ - م ی ۵ - ا ۸ - م

ب ات ا یان ارع ۱ در آن ان، عیس در رو ش گ شت. شاگردان او به ع ت گرسنگ شروع گندم

ها گندم و وردن آنها به چیدن وشهنگا « ریسیان چون این را دیدند به او گف ند: ۲کردند.ب ا کن، شاگردانت کار ان ام ت دهند که در رو ش د گر ن وان س داد: » ا ست.« پ ی د ای ن ایش اران ه ود و ی گا ک رد، آن ه داوود چه ک کۀ دا درآ د و ود و ه ان د ب ودن نه ب س ر گ

ند وردن د، هرچ قدی را وردن ان ش ن اران یق را بود، ی ش ای ن اران را او و ی آن بورات گر در ا د. ی ودن دان ا ب اهنان ب ک

د ه دن وان د ک ب ات، کاهنان در عبد، ای ر رو ها ش ب ات را نگا ن نه ه ب ر ت ش ا ای د، و ب دارن

ش ا ه ناهند ب ست گ ن ا س در ای م ک وی گن فهوم ای ر ست اگ بد ا ه ب رگ ر ا ع که ک م را در د ک ردی ب ک د ا وی گ

گر ب ان ،“ دی رب ه ناهان را ر م، ن گسر وم ن را پ د. ی ردی انسان ا ب ک

ب ات است «.ش ی ل فای مرد ع ش

ر - - م ی - ا - م سپ آن ان را ر گفت و به کنیسۀ آنان

در کنیسه رد بود که یک دس ش شک ۱درآ د.آیا شفا دادن «شد بود. ا ران ا عیس پرسیدند: ب ات ای است ا دنت گ ار ن ا »در رو ش

او بدیشان گفت: ۱۱ا برا هم کردن او بیابند. بهانهاگر ی ا ش ا گوسفند داش ه باشد و آن گوسفند «

ب ات در چاه بیف د، آیا آن را ن گیرد و ا در رو ش ا ، انسان چقدر باار ش ر ا ۱۲آورد چا بیرون ن ب ات ای گوسفند است پ نی وی کردن در رو ش ست.«۱ دس ت را درا «سپ به آن رد گفت: ا

او دس ش را درا کرد و آن دست، انند دست »کن ا ریسیان بیرون ر ند و با هم ۱دیگرش سا م شد. ا

ند. ش ه او را ب گون ه چ د ک ردن شورت ک دۀ خد زی رگ خادم ب

چون عیس ا این ا ر آگا شد، آن ان را ر ۱

ا عد بسیار ا پ او ر ند و او یع ایشان گفت. ا و ایشان را دغن کرد ا به دیگران ۱را شفا ب شیدیا ۱نگویند که او کیست. ع این وا ع شد ا گف ۀ ا ش

ه: سد ک ه ان ام ر ب ب نن ا« ۱ سا ن دا ب ار وا هک ام، هد گر

ست. نود ا ش م ا او ه ان بوب ن ک هاد ر و واهم ن رو ود را ب

شت. و او عدا و ها اع م واهد دا ه ت را بن ۱ ن عا ف و درک دهاو ن دا ر ؛د دهاو

وچه ش را در ک س دای ید. و ک ن ش ها ن واهد رد شد را ن واهد ش ست ۲ ن

یم ی ۀ ن رد، و سو ه را ا وش ن واهد ک د. سان یرو ر ه پ ت را ب ا عدا

ن۲۱ ب د ا ۀ ا وا ا ق ۀ ه ار ب دهاو اه و «.دوب لز ع عیسی ب

ر - -۵ م ی - ا - م

نآ۲۲ ب و روک هک ار هد و د در هاگ دوه فا داد، ب ش س او را ی د و ع هن دش آوردن ون گ

س ن ند و ی ب ست ب وان ه ا ک

فت گ ش د.۲ پ آن اعت ه ه در گوی بسر ن رد ه ان پ ا ای ند: »آی ف د و گ شدنا چون ریسیان این را شنیدند، ۲»د نیست داوو ا

بو ، ر ی دیوهاست که دیوها «گف ند: ع به یار ب یرون س ا ار را ب ی ند و ب «۲ ع ک

فت: »هر شان گ دی ت و ب ا ان را دری آنود اب شود، ن ه ر د ود ی ه ب و که ا ان شهر ی شد، و هر ر د ود واهد ه ب ا کر ا اب شود، پ ه اگر شی ان، ۲ن واهد اند. یشی ان را بیرون کند، بر د ود یه شد است؛

و اگر ن ۲پ چگونه و ش پابر ا واهد اند بو دیوها را بیرون ع کنم، شاگردان به یار ب

کنند پ ایشان ود ش ا به یار که آنها را بیرون ا اگر ن ب ۲داوران ش ا واهند بود. س ۀ و ا وا

یرون وها را ب ین رو دا دی ق نم، ی کید س ش ا ر ه شاه دا ب اد ه پ ید ک دان ب

س ه ک گون ع و ، چ ست.۲ ب ه ا د ب وان ش را غارت د و ا وا ند درآی یرو ۀ رد ن انندد. ب ست آن رد را ب ه ن ن ک گر ای ند، کپ س ند. هر ۀ او را غارت ک د ان وان ه ک

ر د ن ا ست، ب ی ا ن ن که با ن ست، و هربگویم، پ به ش ا ۱ سا د. ع ن ند، پراکند

هر نوع گنا و کفر که انسان ر ب شود، آ ر ید ا کفر به رو آ ر ید ن واهد شد. که هر۲ شود، ا ا هر س ن بر د پسر انسان گوید، آ ر ید شود، ا

ر د رو ه ب ن ک ه در ای د، ن وی س ن گ قد ا ه د ن واهد ع ر و ن ند ، آ ر ی در ع ر آی

شد. ن ۀو رگا« ش ا وک ید، در ت واهد یو ب د را در ت ب شد، ی ا ی و ب د ن ای ب

یو وان اش واهد داد. در ت را ا ع نا ت. ا ا ش ه ش ا ک ان، ادگ

ه گون ید، چ یرت هس س د س ن ب ید وان چه د ا آن ان ا آن را ب ید ی گوی ی و ب نبری ش نیک، ا گوید. است، س ن

د و ش بد، انۀ نی و د ود نی وی بر ر آو ا به ش ا ا انۀ بد د ود، بد . م ا وی گان ر ب ه ب وچ ک س ن پ را هر ه ردم ب ک

ساب واهند ند، در رو داور ران بشد ید ه واه بر نان ود س ا را ب داد. ی

نان ود وم خ س ا د.« و ب ردی ید گ واهسی ی س آی ی ز ع درخ

- ا - - م ی - ا - ۵ - م ی

ا ا ع ا دین و ریسیان به او گف ند: آنگا عد پاس داد: » واهیم آی ا و ببینیم. اس اد، «

ا آی واهند ا پیشه و ناکار آی نس شرارت« یرا بدیشان داد ن واهد شد، آیت یون نب .

رو در ش م اه ه انگونه که یون سه شبانهسر ود، پ هب رگ ب بان ش سه ی سان ن اننوا در ی ود. ۱ ردم ن ین واهد ب رو در د ر س ب ن ن ا ای ست و رو داور ب واهند ار ها در اث را آن رد، ی شان واهند ک و

ون س وعظۀ ی د، و ا آن ه ک ردن ه ک وب نوب ست. ۲ ۀ ن ا ون ای ب رگ ر ا یر س ب ن ن ا ای ست و در رو داور ب واهد اسو را او ا آن رد، ی شان واهد ک و

نود، و ا ش ی ان را ب س ا ت یا آ د دنست. ن ا ی ان ای س س ب رگ ر ا آن ه کنه« پ حور هک اگ سک ا د ب نور

رود ا ای آید، به انها شک و بایر ا ن به گوید پ یابد. برا اس را ت بیابد، ا ا چون به آن ا “گردم. ا که ا آن آ دم، با انه ا

رسد و انه را ا و ر ه و آراس ه د، اب ر ا ود را ی د فت رو ب رود و هی گ دا ن شوآورد و ه د و در آن ا ن

ت س ون سران ام آن ی ه، ند. در ن ن گ یست او ت ن ر ا ا د ش ب شود. ین واهد ن ی چ شرور ن س ن ن بت ای عا

ود.« بسی ی ر در ن ع مادر ب

ر - ۵ - م ی - ۸ ا ۵ - م

نا ه رد س ن ا ردم س ب ی ه ع ا کرادران فت، ادر و ب س اد گ یرون ای ش ب

د و ودن گو ب ف ا و گ ند ب س واه: بر داد ک ه او ش ب ند. پ ن ک

د و دات ا نور ب تناردارب و ردام« انس داد: ا ند.« پ ن گو ک ف و گ ا واهند ب

نا چ مناردارب و ت نم ردام«

ه ست ود ب ا د پ ب س ند « سو هس ن نان فت: »ای رد و گ شار ک ش ا ردان شاگ د که واست پدر را یرا هر ادر و برادران ن د، برادر و واهر و ا که در آس ان است به ر آو

ست.« ادر ن ا

۱ م برزگر

ر - ۵ - م ی - ۸ ا - م ا - م ی

ر - -۸ م ی - ۸ ا - م ۵

ه ان رو ، عیس ا انه بیرون آ د و کنار دریا ۱ا چنان عیت انبوه او را ا ا ه کردند ۲بنشست. ا که سوار ایق شد و بر آن بنشست، در ا که ردم ث ها در سا ایس اد بودند. سپ بسیار چی ها با

فت: »رو رد. گ یان ک شان ب رای برا ب ر ر ب ر گ چون ا شان بیرون ر ت.بپاشید، بر در را ا اد و پرندگان آ دند و ب ر بر دیگر بر ین سنگ خ ا اد آنها را وردند.

که که ا چندان نداشت؛ پ ود سب شد، چراا چون ورشید برآ د، سو ت ا کم ع ق بود. ا یان ر شت. ب دا شه ن را ری ید، ی ش و

ارها ن و کرد ، آنها را فه ارها ا اد. خا بقیۀ ب رها بر ین نی و ا اد و بار آورد: کردند. ا

ش ت و ع ر، ب راب ع د ب بس . هر ع نود.« ب ش وش دارد، ب ه گ ک

چرا با این «آنگا شاگردان ن د او آ د ، پرسیدند: ۱ث ها س ن س داد: ردم با ا وی «۱۱پ گ

ن به ش ا ع ا شد ، ام آ اشداپ ا ار رد«ا به آنان ع ا نشد است. یرا به آن که دارد، ۱۲ا

راوان داش ه باشد، و ا آن بیش ر داد واهد شد ا بها ۱که ندارد، ه ان که دارد نی گر ه واهد شد.ث ها س ن این را: رو با ایشان به م، ی وی گ

ا ن « ند؛ نگرند، ا ن ی بوش ند، اگ ن ا ن ک د و ن نون ش ند. ه یا در ورد آنها قق ۱ ع ت ا ش ه نبو د ک اب ی

د: وی گا هرگ ن واهید « به گوش ود واهید شنید، ا

ید؛ ه

ا هرگ در ن واهید به چشم ود واهید دید، ا رد. ک

ن ا د ار ۱ ق س و ش ،هدش ه، ین گ گ ن س شان شهای و گ

ش ان ود را ب هو چ د، انند، ن ی ب شان ب ش ان ا چ بادا ب ا

د نون ش شان ب شهای و ا گ و بند فه ها ود ب و در د

شم.“ شان ب فای ش ند و ن ن شت ک ا گ و با وشابه ۱ ه ا ش ا ک ش ان ند و ا چ ن ی به ش ا ک شها و ش ا گ ه ین، ب د.۱ آ نون شان سای ار یا و پ ب یار ا ان س م، ب وی گ

چه را د آن ودن ش اق ب ش ا ید، ن ی بش ا چه را د، و آن دن دی ند و ن ن ی ب د، ب نوی ش

د. یدن ن ش د و ن نون ش بث بر گر را بشنوید:« ۱ هنگا ۱پ ش ا عن ا آن را که کس ک م پادشاه آس ان را شنود ا

چه را در د او کند، آن ش رور در ن د و آن آیشد ، ش ه ا ست ک ن ه ان ب ر ا د. ای ای ربا ب ر که بر ین ۲ در را کاش ه شد. و ا

شنود و سنگ خ ا اد کس است که ک م را ا چون در ود ۲۱پ یرد، درنگ آن را با شاد ب ا

دک ان دوام نها ان دارد، شه ن آورد. ریه رو و ب ا آ ار ب س ی بب ک م، سند، در یان دم ک ه در ا د.۲۲ب ر ک

ا ا کاش ه شد، کس است که ک م را ار شنود، ا نگرانیها این دنیا و ریبندگ ثروت، آن را فه ا ب ر که در ین ۲سا د. ث ر کند و ب ا

ه ک م را ست ک س ا شد ک ش ه ا ی و ک ننود و آن را ش شد ، د، ارور ه د و ب

ر ث ر راب س ب ا ش ت ی آورد.« سم ی م علفهای

ث دیگر نی برایشان آورد: ۲ پادشاه «عیس آس ان ه انند رد است که در رعۀ ود ب ر

ا هنگا که ه ه در واب بودند، ۲ وب پاشید. ا دش ن و آ د و در یان گندم، ع س کاشت و

چون گندم سب شد و وشه آورد، ع س ۲ر ت.ک شد.۲ غ ان ا ی ظاهر رعه ن د او ن

ات آ ا، گر و ب ر وب در رعه ر ند و گف ند: در واب ۲“ن اش پ ع س ا ک ا آ د

غ ان ا او پرسیدند: “این کار دش ن است. گفت: گفت: ۲“ واه برویم و آنها را ع کنیم آیا نه اگر ب واهید ع فها س را ع کنید، ن

ندم را ست گ بگ ارید نی با آنها ا ریشه برکنید. اهر دو ا درو ن و کنند. در آن ان به

دروگران واهم گفت که ن ست ع فها س را ع پ س شود، د سو ان ا ند ن س ه ک رد د کد.“ یاورن بار ن ب ه ان رد آورد ، ب ند ها را گ گ

» م د نۀ خرد م خمیرمایه

ر - م ی - م -۸ ا - - م ی

ث دیگر آورد: ۱ پادشاه «عیس برا آنها آس ان ه چون دانۀ رد است که کس آن را گر ت با این ه دانۀ رد ا ه ۀ ۲ اش کاشت. و در رعها چون دانه د ب رگ ر ها کوچ ر است، ا رویاغ یاهان ب د ا ه ۀ گ ه در ب شد ، ب

شا ه س ان آ د ، در ان آ دگ رن ندان ه پ شود، چه یان ش ش آ د.« های سا ن

ث دیگر آورد ، گفت: پادشاه «سپ برایشان

ا است که ن برگر ت و آس ان ه چون یر ایهر آ د.« با سه کیسه آرد و کرد ا ام یر و ث ها برا اعت عیس ه ۀ این ا ب را با

ث به آنها هیچ نگفت. ن ا بیان کرد و بدون قاو عف ه ه گ سد ک ه ان ام ر ب ب ا ک م ن شد

ود: بث ها واهم گشود، « دهان ود را به

ست، د ا ف ان ه ا آغا هان چه را ک و آنرد.« یان واهم ک بث ع فها س شر

س پ س س ع فگ کر ار ع ج ت و به انه ر ت. آنگا شاگردانش ن د او آ دند و گف ند:

ث ع فها س رعه را برا ا شر « ش که ب ر وب در «او در پاس گفت: »بد .

رعه، این انسان است. کارد، پسر رعه هان است؛ و ب ر وب، ر ندان پادشاه آس انند. و دش ن که د؛ع فها س ، ر ندان آن ش رورنکارد، ود اب ی است. درو، پایان آنها را

ه انگونه این ع ر است؛ و دروگران، رش گانند.ند، که ع فها س را ع کرد در آ ش سو ان

ین واهد ن ی چ ن ع ر ن ان ای ای در پسر شد. ۱پ گان ود را واهد ش ر سان انها هر س اد و آن ر شا اد ه در پ ه او چه را ک

نا اعث گ اران را ب دک ی ام ب شود و نش ور آ ها را در ک رد ۲و آن ع واهند ک

ه دان ب ه و دن ری ه گ ند، ای ک واهند ا ان سای ار گا پ ود. آن یدن واهد ب سای دان دنید واهند ش در ود، ه چون ور شاه پ اد در پ

ید. هر ش نود. در ش وش دارد، ب ه گ کبهام گنج نهان مر ر ر ن د گ ی

پ« شدا سآ ها نا نوچ ه نگ سا ج پ ن ناه ش آن را ه ین ک پ در د س د، اب یش نهان ار پ شاد ان دوب ند و ا رود و ک

چه دارد، ین را آن شد و آن رو رد. نچ ه« ن پ شدا سآ ها نا نا ن رجا د

بها. پ چون ران دها گ ا رواری ست وی اد ب ش رواری اار یار ب س د، اب رود و یچه دارد، د را آن شد و آن رواری رو رد.

م ر ماهیگیریب و« پ ا شدا سآ ها نا نا ن سا رو د

ند ا ا ه دری ه ب ه اه ک گون شود و ه هر دا آن ور پ ه گا ک ردد. هن گسا ه یران آن را ب گ ی شود، اه ند. ش کپ س نشینند و اهیها وب را در سبد ع ا اهیها بد را دور د. در کنند، ا دا ن انود. ین واهد ب ن ی چ ن ع ر ن ان ای ای پ

یان اران را ا دک گان واهند آ د و ب ش ر ها را ید و آن ش یرون واهند ک س اران ب دره ری ه گ ند، ای ک ش واهند ا ور آ در ک

سا دان ه دن دان ب ود.« و دن دن واهد ب یآیا ه ۀ این ا ب را در «سپ پرسید: ۱

پ ، «عیس ر ود: ۲ »ب ه «پاس دادند: »کردید هر عا م دین که دربار پادشاه آس ان ع یم گر ه

شد، ه چون ا ب ا هب ۀ ان ه ا ان ست ک ا ایرون نه ب ه و و ک ی ها ن آورد.« ود چ

ی صرهب ا ی مردم ن مان یر - ۵۸ - ۵ ی م - م

ث ها را به پایان رسانید، آن ان چون عیس این و به شهر ود ر ه، در کنیسه به را ر گفت

پرسیدند: ع یم ردم پردا ت. ردم در شگفت شد ،

این رد چنین ت و درت ان ام ع ات را ا «ار نیست گر او پسر آن ن ک ا کسب کرد است گر نام ادرش ریم نیست و برادرانش یعقوب و

گر ه ۀ یوس و ش عون و یهودا نیس ند کنند پ این چی ها واهرانش در یان ا ندگ ن پ به نظرشان »ا ک ا به این رد رسید است

ا عیس به آنان گفت: ب بن«ناپسند آ د. ا ار ود و شد در دی با ۀ ر ت ن ان

ه ش « و در آن ا ب ای ان ع ت ب ویاد ن رد. شان، ع ات ی ای

۱

نده یدده عم یای ح یر - - م ی - م

در آن ان آوا عیس به گوش هیرودی اکم ۱ن فت: »ای ه ان ود گ ید،۲و او ب س ران ه ا ردگ ست ک یددهند ا ع یا ی

ر ا ینب ه و ا ه ها ا در ن ه ای ست ک روه سد.« ظهور او ب ر

ا هیرودی به ا ر هیرودیا که پیش ر ن و ا

برادرش ی یپ بود، ی ی را گر ه و او را بس ه و به ه او ی ب را ی ود. ی دا ه ب دان ان ن

ن ن ا ای و ب ست ی فت: » ن گیرودی ش .« ه ا ی را ب ست ی وا

شد ا ،ب هب ار یی اری ، شاد یب درم ا ا ند. ش بو دا بر یا پ

در رو شن ی د هیرودی ، د ر هیرودیا در که ر ید و چنان د هیرودی را شاد سا تد ر نی به چه ب واهد به او بدهد. سوگند ورد هرسر ی یا ع یددهند را « ریک ادرش گفت:

ب ق پادشا اندوهگین شد، »به ن بد . ه ین ا در ا به پا سوگند ود و به ا رام یه انانش دس ور ا دس ور او سر پ به ۱داد قا ا او برآورد شود.و آن را در ۱۱ی ی را در ندان ا ن دا کردندب ق آوردند و به د ر دادند و او نی آن را ن د

د و ب ی آ دن ردان ی شاگ رد.۲۱ دن او ادرش بند و پ ر س د و پردن س ه ا رد ، ب را ب

د. بر دادن س ی ه ع بن نج هز ر ه خ ر ک د دن ب

ر - - م ی - م

- ی حنا - ا ۸ - ۵ مشابه م ی - - م ی

نوچ ۱ س ع ن ا ش ار ن ب و رد ،د اپار ان ق رهس ای ا ردم دورا اد شد. ا

یاد در پ ا پ شهرها ود پ شد ، ا بر ا بشد، یاد ق پ ای س ا ی ند.۱ چون ع او ر ی ب ع ه ان ب ر ا آن ش ب د و د ش ار دی

ید. ش فا ب ش شان را ی اران ر م آ د ، بن ۱ بور ک د ش ، نادرگا ن شد ند آ و د

ست دورا اد ، و ن ا ان ا ند: »ای ف گر ه دی ا ب ن ه ک ی هست. ردم را روان ت ن و را ود ورا د و ب رون س اها ا را ب رویا فت: »ن ان گ ه آن س ب ی د.«۱ ع ب رن

شان ه ای ش ا ود ب د. رون ست ردم ب ی نند: »در ف ردان گ شاگ ید.«۱ ورا ده

ان و دو اه نج ن ی پ ن ا چ ایها را ن د ن فت: »آن س گ ی م.«۱ ع داری نسپ د.«۱ یاوری به ردم ر ود ا بر سب ببنشینند. آنگا پنج نان و دو اه را برگر ت و به ا آورد. سپ نانها را آس ان نگریست و ش ر به

پار کرد و به شاگردان داد و آنان نی به ردم ها ه ه وردند و سیر شدند و ا رد ۲دادند.ش۲۱ اند ، دوا د سبد پر گرد آوردند. با را

ه و ان، ب دگ نج ه ار رن ان، پ ودک ان و ک نود. رد ب

ر ر ی آ ر ه رف ن بر - - م ی ۵ -۵ م

-۵ ی حنا ر - - م ی ۵ - ۵ م

س ع۲۲ ب ردان را شاگ گ آن داشت ا بردرنکرد، سوار در ه ان ا که او ردم را ر پ ۲ ایق شوند و پیش ا او به آن سو دریا بروند.ا ر کردن ردم، ود به کو ر ت ا به نهای

نها ید و او آن ا س رار شب ند. دعا کیار س سا ب ق ا ای گام، ن هن ود.۲ در ای بس وش م ا واج شد و د بود، یرا باد دور در پا چهارم ا شب، ۲و ید. ا بر آن

چون ۲سو آنان ر ت. نان بر رو آب به عیس گامشاگردان او را در ا را ر ن رو آب دیدند،

دایر سرت ا و ،»شبح است«و شت کرد گف ند:

ا عیس ب ۲ دند. فت: »د ا ها گ ه آن گ ب درند. ن هس م، ت و داری ید « س ر

سرور ن، اگر وی ، را بگو «پ ر پاس داد: ۲آنگا »بیا « ر ود: ۲» ا رو آب ن د و بیایم.

سو عیس پ ر ا ایق بیرون آ د و رو آب بها چون و ان را دید، رسید و در ا را ا اد. به ا

رو ه در آب رآورد: ک اد ب ری ت، ر س ع۱ » د متاجن ،نم رور « ب گ درن

ت و ر رد و او را گ ست ود را درا ک دم فت: »ا ک شک گ ای ان، چرا

اد د، ب رآ دن ق ب ای ه رد « ۲چون ب کق ای ه در سان ک پ ک س ست. ش رون

هاد ، ین ن ر س رو ب ی ر ع راب د در ب ودن بسر دای « و پ ه س ک را ند: »ب ف گ

شفای بیمار ن در ج نیسار ر - - م ی ۵ - ۵ م

پ چون به کرانۀ دیگر رسیدند، در سر ین ت رود آ دند. نا در نیسار نآ س ع اج ار ه سان را ب ند و ک نا ش وا ا آن ن

ها ا د. آن ی اران را ن دش آوردن س اد ، ب ر

نا شۀ او و ق گ ا د ا ا دهد ردن کند، و هر ن ش را ک ه مردای رد، ک ک

فا ش ت. ا ی

۱ ی در ن اک ز م

ر - - ۵ م ی - م سپ گروه ا ریسیان و ع ا دین ا اورش یم ۱چرا شاگردان و سن ت «۲ن د عیس آ دند و گف ند:ا ر پ شای را ی س ها ها د د آن گ ارنیش ا وردن ن ند « او در ود را پ شوی

س ا چرا ش ا ود برا فظ سن ت ویش، «گفت: پ یرا دا ر ود گ ارید م دا را یر پا

که هر و نی “دار پدر و ادر ود را گرا است: ا “پدر یا ادر ود را ناس ا گوید، باید کش ه شود. ا ش ا ا ادرش در ی ه پ س ب ر ک ید اگ وی گ

ود ا ن ه ن ب د: هر ک ک گوی بدر این ورت، دیگر “یا ت کنید، و داست،دربر او وا ب نیست اینگونه پدر ود را گرا دارد. اینچنین ش ا برا فظ سن ت ویش ک م دا را با

یا دربار ش ا چه وب ش ارید. ع ا ریاکاران ا ش فت: ه گ گا ک رد، آن گوی ک ش ی پ

د، دار م تمر ارم دوخ ا ب اب موق ن ا « نا د شان ا ن دور است .ا

نآ نا ب بع ار هدوه ند، دا ن کشر ض ب رای ی شان چ ی ع و

ست.“« ی نس ۱ پ س نآ ن ار عا ج ف دو د ناو ار و د

چه ه آن ید.۱۱ن فه ید و ب راده وش فت: »گ گه دهان آد دا شود او را ن ب سا د،

یرون چه ا دهان او ب د،ب ه آن آن است که آیآنگا شاگردان ن دش ۱۲»سا د. آد را ن

دان که این س ن و ریسیان را آیا «آ دند و گف ند: س داد: »هر ا س پ ی ست «۱ ع ند آ د ا س اپ نشد، ا ش ه ب س ان ن ن ا در آ ه پ ها ک نشه ه ا ود ری ها را ب شد.۱ آن ن واهد ک

ا د. هرگ ورن ان ک ها راهن ای د. آن کور واگ اریع اکش کور دیگر شود، هر دو در چا واهند

را برا ا شر «پ ر گفت: ۱»ا اد.ث این

آیا ش ا نی هنو در «عیس پاس داد: ۱»بد .

چه به دهان دا دانید که هر آیا ن ۱کنید ن ا ۱شود رود و بعد د ع شود، به ش م ا یرون چه ا دهان ب د، ا د سرچش ه آ آن

گیرد، و این است آنچه آد را ن یرا ا د است که ا ار پ ید، ، نا، ۱سا د. عف ، د د ، شهادت دروغ و ه ت سرچش ه ب

ش را ن ه ست ک نها یرد.۲ ای گس ه « ش ا س ها ن ا د ه غ ا وردن ب سا د، ن

ه دی یری مان زن غ یر - ۸ - ۵ م ی - م

عیس آن ا را ر گفت و در ن قۀ ور و ۲۱رو ن کنعان ا اها ۲۲ یدون کنار ست.سرور ن، ا «آن ا، ن دش آ د و ریادکنان گفت: پسر داوود، بر ن ر م کن د رم دیو د شد و

ا عیس هیچ پاس نداد، ا ۲»کشد. س ت رنج ا یش آم ردان پ شاگ ن ه دند و ا او واهش ای

او را ر ر ا، یرا ریاد نان ا «کرد ، گف ند: ن نها برا «در پاس گفت: ۲»آید. پ ا

ا ۲»ام. گش ۀ بن اسرا ی رس اد شد گوسفندان گم ا فت: و د و گ قاب او ان آن ن آ د و در

باوج رد وا ۲» ن را ارم ،نم رور «دان ر ر ن ان فت: »ن ا گر ن و پیش سگان گ

ب ه، سرورم، «و ن گفت: ۲»اندا ن روا نیست.ا سگان نی ا رد فر ا س ه ا های ک

شان ب گا ا د، ا د «۲ آن ورنست یم ا و عظ فت: »ا ن، ای ان س گ ی عشود « در ه ان رآورد و ب دم د ر او واهش

ت. ا فا ی ش ن ه چهارهز ر خ ر ک د دن ب

ر - - ۵ ی م - م ر - - ۵ م ی - ۸م

- مشابه م ی - - ۵ م ی س ع ۲ نآ ا نک و درک ع اج ۀرا

ید و س وهسار ر ه ک ی ود ، ب ی را پ اچۀ دریبو ن د او ی ان ع ست. ش ن در آن ا بوران و گان و ک ن ا ود د و ب ف و ان و آ دن ا یش پ گر را آورد ، پ ی اران دی گان و ب ن گ

فا ش شان را ند و او ای ش س گ ا ی عس ن گان ن ه گ د ک دن ید. ۱ ردم چون دی ش ب

ست ندر ف و ان ند، وی د، گ شون

گان را ن نا ی وران ب د و ک د، رون ردن گش س ای ی را سرا شد ، دا ا فت گ ش در

د. ردن کس ع۲ ش نادرگا د م « را واند و گفت: ار دو سو د، یرا اکنون سه رو است بر ا این ردم ند و چی برا وردن ندارند. ن ن واهم که با

ه در را سا ک نم، ب ه ک نه روان س ر شان را گ ایند: »در ف ش گ ردان شاگ ند.« ا درا ا پ

ان ا ک ا یاب ن ب ا ای ان ک یم ن وان یت ع ین ن ردن چ یر ک س را راهم ب د « ان داری ند ن ید: »چ س ر م « پ آوری

ند اه ان و چ فت ن ند: »ه ف گر ا ب ر ود ه ردم س ب ی وچک.« ع کند ان و چ فت ن گا ه ند. آن ن ی ش ن ین ب

ها را ش رگ ار ، آن ت و پ ا ر اه را گی شان ن ردان ود داد و ای شاگ ه رد ، ب ار ک پشد یر س د و د. ه ه وردن ه آن اعت دادن ند ب اند گرد ها با و شاگردان هفت نبی پر ا رد ش ار کسان که ورا وردند، غیر ا آوردند.پ ا آن ه نان و کودکان، چهار ه ار ن بود.

عیس ردم را ر کرد، سوار ایق شد و به د ر ت .نا یۀ

۱

ی سمان س آی ی آ درخ ر - - م ی - ۸ م

و یان ن د عیس آ دند ا او را ۱ د آنگا ریسیان و ا ند س نظور ا او وا ن دی ند. ب یا ای بس ا د.۲در پ ان ن ای ان ب ه آن س ان ب آی آگام غروب، ر ود: »هن ید هوا وب وی گسرخ س ان را آ ود، ی ست،“ و واهد ب ام ا ا دادان د وا ب ید ا رو هوا ب وی د شد، گ

دانید ش ا نیک “ یرا آس ان سرخ و گر ه است.ا ا عبیر چگونه سی ا آس ان را عبیر کنید، ا

پیشه و ناکار نس شرارت ها انها نا وانید نشانها آی به آنها داد ن واهد شد آی واهند، ا

فت و ر گ ها را ب .« پ آن ون ن ت ی آیت. ه را ود ر ب

د یانخ میرمایۀ ف ریسیان ص ر - -۵ م ی - ۸م

چون به آن سو دریا ر ند، شاگردان را وش عیس به ایشان گفت: کردند با ود نان بردارند.

و یان دور « د آگا باشید و ا یر ایۀ ریسیان و گو ف یان ود گ شان در ید.« پ ای ن کرد ، ند: ک ف ه نآ ا«گ فت ک ین گ ن رو چیاورد ان ن ا ود ن ت و ب ا س دری ی م.« ع ای

ست س فت: »ا شان گ ه ای ان، چرا ب ای انا هم ب ث د ب داری ان ن ن ه ن ار ای درب

ا هنو در ن ید آی ن هک ا ب ید آی ن اد ک ین ندی ن و چ نج ه ار ان و پ نج ن د آن پ داری ن

بد رد س ا آن د ۱ ی ردی ه ع ک ان را ک نا فت ن ن و چهار ه ار ن و چندین نبی را که هکنید که با ش ا پ چرا در ن ۱۱ ع کردید دربار نان س ن نگف م ب ه گف م که ا یر ایۀ و یان دور کنید. د آنگا در ۱۲» ریسیان و

و یان د کردند که بدیشان دربار ع یم ریسیان و ۀ ن یر ای ار ه درب ست، ن ان. هشدار داد ا

ع ر طر دربارۀ عیسیر - - م ی -۸ ا - ۸م

چون عیس به نوا ی ریۀ ی یپ رسید، ا ۱ف ۀ ردم، ه گ ید: »ب س ر ردان ود پ شاگسر د: پ س دادن ا ان پ ست «۱ آن ی سان ک ان

ست. م خرب« یددهند ا ع یا ند ی وی گگر ع دی ند اب وی ا نی یا ، و عد گعیس ۱»گویند ا ر یا یا ی ا پیا بران است.

گویید به نظر ش ا ن که ش ا چه «پرسید: وی سیح، «ش عون پ ر پاس داد: ۱»هس م وشابه ا و، «عیس گفت: ۱»پسر دا ند ا ش عون، پسر یونا یرا این قیقت را سم و ش ار و آ ر ن رد، ب ه پدر ن که در ون ب

گویم که وی پ ر ، و بر ن نی ۱آس ان است.نا سا ود را ب ی ن ر ، ک نم و ای ک

ی ن واهد س ر آن ا درت رگ ب و ه س ان را ب شاه آ اد یدها پ ت.۱ ک ا ی

س ان ند ، در آ ب ین ب ر چه ب دهم. آنشای ، گ ین ب ر چه ب شد و آن س ه واهد بسم س در آ ی گا ع شد.«۲ آن شود واهد ان گیچ ه ه ه ب رد ک نع ک ردان ود را شاگ ک

ست. یح ا س ند او گوی ن

یز س اخ ارۀ مرگ ر سی درب ی ی ع گ ی ش ی خ د

ر - ۸ - م ی ا - ۸م -

نآ ا۲۱ پ س س ع ب س هاگآ ه ن ا ه رد ک قت آغا ک ی ق ن ردان ود ا ای شاگم است به اورش یم برود و در آن ا ا شای و ال سران کاهنان و ع ا دین آ ار بسیار ببیند و کش ه م بر ی د. پ ر او را به ۲۲شود و در رو سو

ش سر ن رد و نار ب فت: »دور ا ک نان گ کر ی هرگ ب ین چ ن ه چ باد ک سرورم و، ید ، ردان رگ س رو ب ی شود.«۲ ع ع و وا فت: »د ه او گ ور شو ا ن، ا شی ان و انع ب

ه ست ن سان ا و ان را ا ار ن ، ی را ه .« ا

س ۲ پ س ب ور ش ه نادرگا ف و درک :دو ر د اب ،دن ور پ ارم د اوخب رگا«

یرد رگ ش ب یب وی رد ، ود را ان ار کرا هر د.۲ ی یای ه ب واهد ان و ا پ ن ب کست وا ا ود را ن ات دهد، آن را ا د هد داد؛ ا

ا ر ن ان ود را ا دست بدهد، آن را که به هرانسان را چه سود که ا دنیا را ۲ واهد یا ت. با ا ان ود را ببا د انسان برا با یا ن ان ب ب رد، ا

دهد ود چه د ب وان پ ار « ۲ س ه ر در ود ب سان در پ انه ش واهد آ د و ب گان ش ر ک برا ره را گویم، آ ین، به ش ا ۲اع ا ش پاداش واهد داد.انسان را نبینند که در اند که ا پسر بر این ا ایس اد

عم رگ را ن واهند پادشاه ود د، آیید.« ش چ

۱

سی ی یمای ع س ی رگ ن دگ -۸ ا - ۸ - م ی

ر - - م ی - م شش رو بعد، عیس ، پ ر و یعقوب و برادرش ۱

ر ا ود ب ان را ب ت و آن ر رگ نا را ب و یرد.۲در آن ا، ه وت ب ند، ب وه ب را ک شد: ون رگ ی ا او دگ س شان، در ور ایید چهر ش ید و ا هاش چون ور ش اش در

گام، ن هن ود. در ای شد ب ید ف س ور، ه چون نر راب یا در ب س و ا چش ان ایشان ظاهر و

پ ر به عیس شدند و با عیس به گف گو پردا ند.ا سرورم، بودن ا در این ا نی وست. اگر «گفت: سا م، ی برا و، ی ب واه ، سه سرپنا

هنو این س ن »برا وس و ی هم برا ا یا .بر بان پ ر بود که ناگا ابر در شان ایشان را ر گدر این است «ر ت و ندای ا ابر دررسید که: ب

پسر بوبم که ا او شنودم؛ به او گوش با شنیدن این ندا، شاگردان س ت رسیدند » رادهید ا عیس ن دیک شد و رو ، بر ا ا ادند. و به ا

د و ی ی ر فت: »ب شت و گ ان گ ا ر آن ست ب دد و شودن ش ان ود را گ ان چ ید « آن س ر

س س ک ی د. ع دن دی را ننه ف هوک ا هک اگ ه دور س ب ی د، ع آ دنو ا گ س ب را ک د ب دی چه دی ر ود: »آن ان آنسر ه پ ا ان ک ید، ن ان ن سان ا ردگ اند: »چرا یدن س ر ردان ا او پ شاگ ی د.«۱ ر بن یا ع ا دی د ا ای ست ب ه ن ند ک وی گ

ه ب ه ک س داد: »ا ا س پ ی د «۱۱ع یای ب

یا د و ا ا به ۱۲کند. چی را ا ه هآی ا ش ا ست، و او را یا آ د ا ه ا م ک وی گ

د. ردن ا و ک ند ب س چه وا ند و هرآن نا ش نسر سان پ ن ی ه ه ان ب ست آن ه د ی ب سان ن ان

ند ا ردان دری شاگ گا د.«۱ آن آ ار واهد دیس ن ها ا آن یددهند ب ع یا ار ی ه درب ک

د. وی گسر دی زده فای ش

ر - - م ی - ا ۸ - م

نوچ ۱ ن ب عا ج د شگ ا ن ب در ،د هو د و ر او ان راب شد و در ب ک س ن دی ی عن. او سر ن ر م ک ر پ سرورم، ب فت:۱ » گج س ت رن شد. اغ ب در رع دارد و ک

ا در آب ش ی ا د.۱ او را ن د آ ت آوردم، و ن وان ردان شاگ س ند شفایش

ای ان و ا نس ب «عیس در پاس گفت: ۱»دهند. ن ر ، ا به ک با ش ا باشم و ان کنم او را یب د و ه و ن ر دی س ب ی د.«۱ ع ن د ن آوریشد و او در ه ان یرون سر ب و ا پ فا دی ش دم

د و س آ دن ی ردان ن د ع شاگ گا ت.۱ آن ا ید: »چرا ا ن و یدن س ر انس یم آن در وت ا او پ

رو که ا آن«پاس داد: ۲»دیو را بیرون کنیم گویم، اگر ای ان به ای ان ان کم است. آ ین، به ش ا وانید به این کو کوچ دانۀ رد داش ه باشید، و ن ق واهد شد “ا این ا به آن ا ن ق شو بگویید ا ۲۱و هیچ ا ر برا ش ا نا ن ن واهد بود. ا یرون ن ا ه رو و دعا ب ن ب ن ی

رود. « مین یشگ یی عیسی دربارۀ مرگ رس اخیز خ د د ر - م ی ا - م

۵ نه۲۲ ند آ ه درگ ج رد هک اگ س ع ،د دست ردم س یم واهد انسان به پسر«به ایشان گفت: م برآنها او را واهند ک ۲شد. شت و او در رو سو ین دوهگ یار ان س ردان ب شاگ ست.« واهد ا

د. شدن که در دهان ماهی س

ف رنا وم ۲ پ ا آن که عیس و شاگردانش به ک م، ن د پ ر ه ر رسیدند، وران ا ا یات دو د

یات ش ا ا س اد ا ا ند: »آی ف د و گ آ دنبد را ن ب ع س داد: »ا ا ردا د «۲ او پ ه پچون پ ر به انه درآ د، پیش ا »پردا د که

ا ش عون، «آن ه او چی بگوید، عیس به او گفت: گیرند پادشاهان هان ا چه کسان باج و راج

ا ر ندان ود یا ا بیگانگان چه ا«پ ر واب داد: ۲»گوی

فت: »پ ه او گ س ب ی گان.« ع گان ی بن دان عا ر ن ا برا این ه ایشان را ۲د ا

ب بیندا . ن س ین نرن انیم، به کنار دریا برو و ا چهار اه را که گر ، دهانش را بگشا. س هه واه یا ت. با آن سهم ن و ودت را به ر د

پردا .« شان ب ای

۱ سمان شاهی آ اد ی در زرگ ب

ر - ۵ - ۸ م ی ۸ - ا - م نآ رد۱ نه ش ، اگ نادرگا ن س ع د ند آ و دس ان شاه آ اد س در پ د: »چه ک یدن س ر پ

ودک را س ک ی ست «۲ع ب رگ ر ا

رار داد و شان یان ای د و او را در را وان ش ا ه ین، ب فت: »آ ون گ رگ ا دگ م، وی گه د، هرگ ب گردی ان ن ودک د و ه چون ک شوی نس ان را ن شاه آ اد ت. پ ، هرپ ا ید ی واه

سا د، در ن رو ود ن ک ه ود را ه چون ای کود. و هر س ان ب رگ ر واهد ب شاه آ اد ه پ ک

رد، را پ ی ام ن ب ه ن ودک را ب ین ک ن چست. ر ه ا پ ی

ا هر« که سبب شود ی ا این کوچ ان که به ن ا د، او را به ر آن ه ای ان دارند ش ور ود ک بیاب س نگ آ س ب رگ به گردنش بس ه، در اع اق سبب شها وا بر این هان به دریا غرق شود

ا وا بر آن که یرا هرچند شها ا ناب ناپ یرند، ا ردد بب گ س ها را آن

اند، آن را ع پ اگر دس ت یا پایت و را « کن و دور اندا ، یرا و را به ر آن است که نگ یا ا ش به یات ست ی ا دو د ا آن ه ب اب را یر شو . و اگ ند د ا ش اب ا در آ دو پو را ش ت هچ د، آن را ب آر و دور در انک ا ی ه ب ست ک ه ر آن ا و را ب را دا ، ی ان

شم ا دو چ ا آن ه ب اب یات را ی ه شم ب چشو . ند ش دو خ ا در آ

م گ سفند گمشده - ۵ ق - - ۸ م ی

ب هاگآ« ۱ شا ن ا ا ک چ ه هک د ناکچوک ش ا ه را ب ید، ی ن یر ن ق ه را م ک وی گدر شه رو پ ی س ان ه شان در آ گان ای ش ر ست، س ان ا ه در آ را را ک ند. ۱۱] ی ن ی بسر شد را ن ات پ ا گ ست سان آ د ا ان

شد. ۲۱چه گ ان ر رد د ب د اگ ری بشد و ا ش ه ب ند دا ف س و م گ ها گ ی ا آن

وهسار ند را در ک ف س و ه گ ود و ن ا آن ن شود، آیشد ن ن س و آن گ ه گ ارد و ب

ش ا ه ین، ب ر آن را رود ۱ آ ه اگ م، ک وی گشاد ش ر ی ند ب ف س و ک گ را آن ی د، ب یاب بم ه گ ند ک ف س و ه گ ود و ن را ن ا ب شود شد ه ن ش ا ک در ست پ سان، وا ن ی ه ه د.۱ ب انس ان ا ه ی ا در آ ست ک ی ن ن ست ای

رود. ست ب وچ ان ا د ن ک ایار ر در خطاک ا ب طرز رف ار ب

اگر برادرت به و گنا ور د، ن دش برو و در « ۱ وت ایش را به او گوش د کن. اگر س نت را ا اگر نپ یر ت، ۱ا ؛ پ یر ت، برادرت را با یا ه ا ا هر بر ا ود ب گر را ب فر دی ا دو ن ک ی یس رگا ۱“ن با گواه دو یا سه شاهد ثابت شود.سا ی ه ک وش دهد، ب ی گ ان ن ه آن ست ب ن وات، ر پ ی ی ن سا را ن ی ر ک گو؛ و اگ بق یر گ ا را ب ی ن گا او را ا آن

ش ا ه ین، ب ن.۱ آ ر ک چه ب م، هرآن وی گشد؛ و س ه واهد س ان ب د، در آ ندی ب ین ب

س ان ید، در آ شای گ ین ب ر چه ب شود هرآن گش ا ه ا ب شد.۱ ب ا دو واهد ه هرگ م ک وی گس ه ار هر ین درب ر رو ش ا ب فر ا نسؤا ه در و آن ا هم ا ک ند ب ن که در در ن ک ب پ ا ا ان ند، ه ان ش ا ق ب وا

ه شان ب را ای ست ب س ان ا ان ام واهد آه فر ب سه ن ا ه دو ی را ای ک ید.۲ ی س رد، ن آ شون ام ن ع شان ن یان ای ن ا در

ا رم.« رحمم خادم بی

سرور ن، «سپ پ ر ن د عیس آ د و پرسید: ۲۱ ا چند بار اگر برادرم به ن گنا ور د، باید او را به و «عیس پاس داد: ۲۲»بب شم آیا ا هفت بار

.گویم نه هفت بار، ب ه هف اد هفت بار ن ا ا« ۲ ادشرو، وان پ ه س ان را ب اه آا ت ب ر یم گ ه رد ک یه ک ب ش شاه ند.۲ پ چون ساب ک ه سوی اد ان ود

ش را ن د او رد، س ک ر ساب ه شروع بده ار ه او ب ن ار ب ه د ه ار د ک آوردن

ود.۲ چون او ن رض ود را ب ست وان ا ن و س ور داد او را ب ش د اب پردا د، ارب بدان و ا دارای ر ن بفروشند و ب را اش انو درا اد و ادم پیش پا ارباب به ۲و و کنند. را ه ت د ا ه ۀ رض ود را کنان گفت: ا ا پ د ارباب به ا او سو ت و رض ۲“ادا کنم.ا هنگا که ادم ۲او را ب شید و آ ادش کرد. ا

یرون د ب ت، ی ا ه اران ود را دی ر نار ه د دی به او بده ار بود. پ او را گر ت و ک

ر ت را ادا گ ویش را شرد و گفت: انو درا اد و ه ارش پیش پا او به ۲“کن

را ه ت د ا ه ۀ رض ود را کنان گفت: ا ا ا او نپ یر ت، ب ه ر ت و او را به “بپردا م. ا

رض ود را ا دا ت دان ان نسا ه گا ک پردا د. ۱هن ن ب ر اد ان ای ید و ن د شدن یار آ رد س د، ب دن عه را دی وا

ند و ام ا را را اب ود ر ارباب، آن ادم را ن د ود ند. ۲پ ارب ف ا گ بگر ن شرور، فت: ا ادم د و گ را وان

ر ت را و ام ض واهش ا ن یدم آی ش ب ر ن ی ب و ن ست ای ب

ه ه ار ود ر م گون رد ، ه ان ر ک ن بشد ، ین گ ش اب ردم “ پ ارب و ر م ک شود و ه ۀ ن ه ش ا ند دان ا ه ن او را بدر ه پ گون ن ی ه ه ند. ب رض ود را ادا ک ش ا ر ار ک ا ا هر ی ی ب س ان ن ن آ

رادر ود را ا د ی ب ش ا ن ر رد، اگ واهد کید.« ش ب ن

۱

ارۀ زد ج طالق یم درب ل ع

ر - - م ی - م نه۱ س ع هک اگ ن ا س ن نا ب ار ان ه ای پسو فت و ا آن ر گ ی را ید، سان ریت ع ه آ د.۲ هودی ین ی سر ه رود اردن ب

شان را د و او ای شدن ه بوه در پ او روان انید. ش فا ب ش در آن ا

ش ار ا ریسیان نی ن د او آ دند ا او را ند. آ یا ای ست ب ا ای ا د: »آی یدن س ر ان پ ن

ه هر ع ق ه رد ن ود را ب کد گر ن وان فت: » س گ ا س در پ ی دهد « عشان را رد ند هان در آغا ای ن ری ه آ د ک ایبب رد س ن فت ا ای د“، و گ ری و ن آ

ش ه ن وی ف ه، ب ر گ در و ادر ود را پن واهند ک ست و آن دو ی یو واهد پ

ناب شد“ ب راین، ا آن پ دیگر دو نیس ند ب ه باشند. پ آنچه را دا پیوست، انسان دا یک ن پ چرا وس ا ر ر ود که رد «گف ند: »نسا د.گفت: »به ن ویش نا ه بدهد و او را رها کند سبب س د ش ا ا ا داد که ن ود را وس به«

ا در آغا چنین نبود م امش ب . ق دهید، ا

م، هر وی یر ا گ ه ع غ ه ن ود را ب کگر شوی ق دهد و ن دی ا ت در ن یان

ست.« رد ا ا ک ند، ن یار ک ا ش ۱ نادرگا ب فگ وا ه ن نچ رگا« :د ن سا

با ن ود، پ ا دواج و ع رد در فت: »ه ه س گ ی ست «۱۱ع ه ر ا ن ردن بگر ن د، رن پ ی ن ک م را ب ند ای وان

را ک شد.۲۱ ی ا شد ب شان ع ا ه ای ه ب ان کع وا ه د، ا آنب ش م ادر ان ه ا رو ک

شد د ین و ن هچ گر ب ع دی د؛ ب ست ان دق وع ش ه ردم س گ ن ی ا ر ن د؛ و ب انه شم ب س ان ا ا دواج چ شاه آ اد ا ر پند. هر ش و ه پ رد، ک پ ی ن را ب د ای وان

ند.« ین ک ن گ ار چ بسی ک دک ی نع

ر - ۵ - م ی ا - م ۸ ۵-

آنگا ردم کودکان را ن د عیس آوردند ا بر آنان ۱ا شاگردان ردم را برا دست بگ ارد و دعا کند. ا فت: س گ ی د.۱ ع ردن ش ک سر ن ار ن ک ای

ار ناش ا و دن آ نم د ن نا دو د را گب«سم شاه آ اد را پ د، ی ا داری ینب ن ان ا آن چهاد و ا ست ن ان د ر آن ست.«۱ پ ب سان ا ک

ت. آن ا ر ند م ر ج ن

ر - - م ی ا - م ۸ ۸-

ن در ور ۱ س ع د پ و د آ سر :د تا ات م د ماجنا و ن را چ ،دات ا«

س داد: »چرا ا شم «۱ پ ا ش ه ب دان دا اویار ن ار ک سؤا درب و ا ن نها ک ن کر ست. اگ ی و ه ن ه ی هست ک واه به اب ، ا ام را ب یات را ی ا آور.«۱ آن

فت: س گ ی دام ا ام را « ع ید: »ک س ر رد پ تدا ش ،ن م د د ،ن م ان ،ن م تق »را در و ادر ود را گ دار،“ و دروغ د ،۱ پ

بت ا م ش ن ات را ه چون وی ب ار ما ا ن ا م « :ت گ ناوج نآ ۲»“.ن ا

س ا آورد ی م دارم «۱۲ع گر چه ک ام؛ دیر س داد: »اگ ا رو و پ شو ، ب ا واه ک

ه ش را ب های فروش و ب چه دار ب آننج واه س ان گ ه در آ د ک س ان ب گد ن

یرو یا و ا ن پ گا ب شت. آن داین دوهگ ید، ان ن ش ن را ن.«۲۲ وان چون ای ک

شد و ا یار س روت ب را ث ت، ی آن ا ر شت. دا

نآ ۲ س ع هاگ ب ش ه نادرگا فگ دو : ا ن م امش ب ،ن مآ« م، را ی وی گ

شوار س ان ب د شاه آ اد ه پ ندان ب رو ثید ا ک ست.۲ ب ش ن ا ه گ نم ک کست ا سان ر ا سو ن آ سوراخ ش ر ا شاه اد ه پ ند ب رو ش ث یاب راه

یدن ا ن ش ا ردان ب شاگ ین ب بسیار دا.«۲ واند پ چه کس «شگف د شدند و پرسیدند: عیس بدیشان چشم دو ت و گفت: ۲»ن ات یابد ا برا دا ه ه« این برا انسان نا ن است، ا

ست.« ی ن ا چر م ام ن ا«پ ر گفت: ۲ ی را چف ه یرو گ و پ م و ا یم. چه ای ن ک

شد یب ا واهد ی ن ب ع ۲»چ

ش ا ه ین، ب فت: »آ شان گ م، در ای وی گسر ه پ گا ک ن، هن وی ر ت هان ن سان ب انه ا ن ی ک ش ا ن ند، ی ش ن ند ود ب ش وه رد یرو ک ید پ ر دوا د ت واه د، ب ای

ی داور سرا ی ۀ ا ب ر دوا د ست و ب ش نرد.۲ و هر ید ک ه واه ه ب ا ک ه ی ام ن ان ا ر نا واهر رادر ی یا پدر یا ادر یا ر ند یا ا ب ود را ر کرد باشد، د برابر واهد یا ت و

ا بسیار دست واهد آورد. یات اویدان را به ا !که او ین هس ند آ رین واهند شد، و آ رینها او ین

۲

س ان اک ر ن ارگ کای ک حپ ار «۱ شدا سآ ها نا بحا ب ار اه د ک بح ود ا انه بیرون ر ت ا برا اناو با آنان ۲ اکس ان ود کارگران به د بگیرد.

وا ق کرد که رو یک دینار بابت کار در اکس ان به هر یک بپردا د. سپ ایشان را به اکس ان ود م ا رو دوبار بیرون رس اد. ن دیک ساعت سو

ت و عد شهر ب ر یدان ار ا را در ک

ست ه ای ش ا هم ب فت: ی گ ان ن ه آن د. ب اد دیه ست ب ش ا چه ق د و آن روی س ان ن ب اک ا ند. ب ی ر ها ن ش ا واهم داد.“ پ آنت و یرون ر هم ب شم و ن ش ساعت ک ن دیی ا دهم ن ساعت ی رد. در دود ین ک ن چ

گر را ب ن دی ند ا چ ت و ب یرون ر بید: چرا ام س ر ان پ د. ا آن س اد دی ار ای کچون پاس دادند: “اید کار ایس اد و در این ا ب ر

ش ا نی به آنان گفت: “ک ا را به د نگر ت. هیچهنگام غروب، “به اکس ان ن بروید و کار کنید.کارگران را ا ب اکس ان به باشر ود گفت:

را وان و ا آ رین شروع کرد ا به او ین، دشان ران ارگ د .“ ک که در دود ساعت یا دهم به را بچون ۱سر کار آ د بودند، هر کدام یک دینار گر ند.نوبت به کسان رسید که پیش ا ه ه آ د بودند، گ ان ا به هر کردند که بیش ا دیگران واهند گر ت. ا

ردا ت نار پ ک دی ی ی ان ن ک ا آن یه ب ب ند، ر شد.۱۱چون د ود را گه ا شود ، ب ت گ ش ای س ان اک ب

ک ق ی د ه آ ر آ دن نان ک ند:۲۱ ای ف گ

ه ام ا ا ک ان را ب و آن د و ردن ار ک ساعت کم، یدی ش سو ان ت ک ر آ اب رو یان ه ی ا آن سا “۱ او رو ب ر راب بو ظ ه ست، ن ب فت: ا دو رد و گ ک

نار ن رد ک دی رار ا ی گر ام. رو م یر و ب گ بود ۱ پ ق ود را ب ن نآیا ق ۱ واهم به این آ ر انند و د دهم. واهم ب نم آیا چشم دیدن ندارم با پو ود آنچه

پ ، آ رینها او ین واهند شد ۱“س اوت را ندار «!و او ینها آ رین

مین یشگ یی عیسی دربارۀ مرگ رس اخیز س خ د

ر - - م ی ل - م ق ا ۸ -

نه ۱ س ع هک اگ ب یم ه ش سو اورنار ه ک رد ود را ب شاگ ت، در را ، دوا د ر

ه نک ب فت:۱ »ای شان گ ه ای رد و ب بیم ش سراور م. در آن ا پ ه روی سان را ب انیم واهند س ن اهنان و ع ا دی سران ک

ه رگ وم واهند ن ود۱ و ها او را ب رد. آن ک

ان هودی یری ه غ واهند سپرد ا اس ه ا شود و بم بر ا در رو سو د و بر یب شود. ا ا یانه ور

ست.« واهد انا ق ی ح ع س مادر ی درخ

ر - ۸ - م ی ۵ -۵ م ب د با دو پسرش ن د عیس ۲ آنگا ادر پسران ست و د و ا و در وا ر او ان راب آ د و در به آر رد ک س ک ی سا د.۱۲ع رآورد ش را ب ویفت: »ع ا ست « گ ی و چ ید: »آر و س ر پو، شاه اد سر ن در پ ن دو پ ه ای ر ا ک ب ر ان گر ب ست و دی ب را ر ان ی بس ا س در پ ی ند.«۲۲ع ن ی ش ن و ب چپ

ش ا ن فت: » ید چه گ ا دان ید آی واهه ن ب ود ید ا ا ک وان شم، و ن

س داد ا ید « پ ش نو آر ، «ند: بش نیست که ا ام «عیس گفت: ۲» وانیم. ا بدانید که نشس ن بر انب ن واهید نوشید، ا

ا آن را ست ی یار ن ن ست و چپ ن در ا راسان گا ا آن ک ن ای شم. ای ب س ب ه ک بست.« رد ا راهم ک شان رای درم ب ه پ ست ک ا

بر آن چون د شاگرد دیگر ا این ا ر آگا شدند، ۲عیس ایشان را را واند و ۲دو برادر شم گر ند.دانید که اک ان دیگر و ها بر ایشان ش ا «گفت:

کنند و ب رگانشان بر ایشان ر ان سرور ا در یان ش ا چنین نباشد. هر ۲رانند. ه ا کد ادم ای شد، ب ا ش ا ب رگ ب یان واهد در شود.۲ و هر ش ا ه اهد در یان ش ا او وک

سر نان ه پ ردد.۲ چ ش ا گ د غ م ای شد، ب ا بند، ب ه ن ا د ش ک یا د ی ن سان ن ان

ها رهای ش را چون ب ند و ان ا د ت ک آ د دهد.« یار ب س ه عوض ب بنا ی اب یر ن ق فای د ف ش

ر - - م ی ا ۵ - م ۸ ۵-

هنگا که عیس و شاگردانش ا ری ا را ر ۲در کنار کردند، عد یاد ا پ او روانه شدند. را ، دو رد کور نشس ه بودند. چون شنیدند عیس ا سرور ا، ا پسر «گ رد، ریاد برآوردند: آن ا ان را یت آن ع ن « ۱ ر ا ر م ک داوود، ب

ه ا وش ب ند ک س د و وا ردن ا ع اب ک اشند؛ ا

ر اد ب ری ش ر ی شان ب ه: ای د ک آوردن م ر ام رب ،دوواد ر پ ا ،ام رور «س اد و آن دو رد را س ای ی ن « ۲ع ک

ید: »چه س ر د و پ را وان ش ا را ید ب واهسرور ا، د: » س دادن ا نم « پ یم ب واه

ه سو ان س د ی شود.« ع ا ش ان ان ب چرد و در ها را ک ش ان آن نای ود دمچ ی ب

د. شدن ه ند و ا پ او روان ا ا ی را ب

۲۱ یم ل ش ه ر سی ب ی ۀ ع شاهان ر د

ر - - م ی ۸ - ا - م ۵ - ی حنا - - م ی

نوچ۱ ب شروا ه ن ش ک د ند ب و د ب ه س ی د، ع یدن س و ی ون ر نۀ ک ا در دا ن ان دو ه آن س اد ،۲ب ر ردان ود را شاگ ا ه ده د ر ود: »ب ست، ش ا یش رو ه پ ا که د. ب روی ر ب ا ک اش ض ورود، االغ را ب

ید و ن د ن ا ک ها را ب ت. آن ا ید ی س ه واه بفت، ش ا گ ه ن ب س س ر ک د. اگ ن آوری

یا دارد،“ و او ب ها ن دان د ب ید: داون گوی بس اد ر ها را واهد گ آن عقاو رما ن ا ».درند اب قق ی ود ف ه ب ب گ چه ن ا آن شد

ه: کب« نو ه ر د ه ،د وگ

وت اشداپ نا ر االغ ر ک سوار ب ر االغ و س ه ب ش ن

و ه ن د نان رو د.“ «آینآ ش ود فر درگا ن ب و د ق ف نا ر س ع ر ان االغ و ک د. آن ردن د و ع ک اش را آوردنها ر آن سوار رداها ود را ب د و او ندن ا

ر ی رداها ود را ب بوه ن یت ان ع شد. د و عد س ردن سر را گ شا ه ی ها ا ن

د ، در را ری در ان را بیش او شاپ ی ه پ ی ک ع د. س ردن گ

ه ا پ او روه ک ند و گ د، ر آ دننان ادک ری ند: ف گ

» ادوواد ر پ ،اناع شو «د ب وا داب ت جخ« ام داون د « ن آی

» ن رب شرع رد اناع شو «

نوچ ۱ شروا دراو وا ش ش ،د ش و رو قو ۀ ه ن د: »ای یدن س پر ی ت. ردم ر راگ شهر را س ا ست «۱۱و آن اعت پ ی ن ک د: »ای دادن

ی « ا ر بر، ا ن یا سا پ ی ست ع ابد ع سی در م ی ع

ر - - م ی ل ۸ -۵ م ق ا ۵-

آنگا عیس به ن عبد دا درآ د و کسان را ۱۲کردند، بیرون راند و ها که در آن ا داد و س د ا ان و بسا کبو ر روشان را وا گون سا ت و ۱ ر انۀ ن انۀ نوش ه شد است که، «به آنان ر ود:

ا ش ا آن را “دعا واند واهد شد، نا ا ساخ ان“ هراه ن د.« ای

در عبد، نابینایان و نگان ن دش آ دند و او ایشان ۱ا چون سران کاهنان و ع ا دین ۱را شفا ب شید. ا ی اع ا ارق د و ن ردن شاهد ک عاد او را ا اد ری بد ان در ع ودک ه ک د ک دن ند: دی ن

انمشخ »،ادوواد ر پ ،اناع شو «ا ند: »آی ف ه او گ د.۱ پ ب شدن نو ش نها چه گر ای س داد: »ب ه. ا ند « پ وی گ

د ه، ن وان د ک ای ناگراوخر ش و نا دو ناب رب »سا “ « ش را ار س ای د و

پ عیس ایشان را ر گفت و ا شهر ارج ۱یا ر ت و شب را در آن ا به شد ، به بیت ن رد. ع سر ب

یر ج شدن درخ ن شک خر - -۸ م ی - - م با دادان عیس در را با گشت به شهر، گرسنه ۱سو آن در کنار را ، در ت ان یر دید و به ۱شد.ا برگ چی بر آن نیا ت. پ اب به ر ت، ا یو گر هرگ ه دی باد ک فت: » ا در ت گه و ب د « در ه انا ار آی شک ب دم در ت

ه ا ردان ک شاگ شد.۲ یرت عه ن وا دن ای دیه در ت گون د: »چ یدن س ر د، ا او پ ودن رد ب کس در ی شد «۱۲ع شک ین ود ن یر چ ان ش ا ه ین، ب فت: »آ ان گ ه آن س ب ا پشک ید و ش ا ش ه ب ر ای ان دا م، اگ وی گ

ه ید، ن ن نها ن ر در ت چه ب ید آن وان ه ا ب ید، ب ه هرگ شت ان ام ده یر گ ان

ید ا ج گوی و ب ن ک ا ای ه دری شد ، ب ند ا ک

ر ای ان شد.۲۲اگ ین واهد ن شو،“ چ ند ا ست چه در دعا در وا ید، هرآن ش ا ش ه ب دا

ت.« ا ید ی ید، واه ن کسی ی ارۀ جازۀع سؤ درب

ر - - م ی - ا - م ۸

نآ ۲ س ع هاگ بع ۀ وح دراو ش د ب و د هن هن ردا ت. در ای یم ردم پ ع گام، سران به چه «کاهنان و شای وم ن د او آ دند و گف ند:

کن چه کس این ق را به و ق این کارها را ن نی ا ش ا «عیس در پاس گفت: ۲»داد است گویم پرسش دارم. اگر پاس گف ید، ن نی به ش ا

ید به چه ق این کارها را ع نم.۲ کود ی ا ک ا ب سان « ی ا ا ان س ان ی ا آر ند: »اگ ف د و گ ردن ین ود ب ث ک ها ب آنفت، ه ا واهد گ ود، ب س ان ب یم ا آ گوی ب رگا و ۲“ د دروا ن نام ا وا ب ارچ پ

م، یم داری ود، ا ردم ب سان ب یم ا ان گوی ببر یا ی را پ را ه ه ی ند.«۲ پ ی داند: »ن س دادن ا س پ ی ه ع س ب ی یم.« ع دان

گویم به چه ق این ن نی به ش ا ن « ت: گارها را نم. ک ک

م د سرنظر ش ا چیست رد دو پسر داشت. ن د پسر « ۲پسرم، ا رو به اکس ان ن ست ود ر ت و گفت:

پاس داد: ۲“ ن برو و به کار ش و شو.ا بعد ییر عقید داد و ر ت. “روم. ن پ ا ردسر دیگر ر ت و ه ان را به او گفت. پسر ن د پا نر ت. “روم، آ ا، پاس داد: کدا یک ا آن ۱ ا پاس دادند: » ا آورد دو پسر واست پدر ود را به ب ،ن مآ« :ت گ ناش ا ب ع »او .«ش ا شه ا یران و گ م، را وی یش گ ها پشاه دا را اد ه پ ش ا ب را ا ند. ۲ ی اب یی ا به او ی در ریق پارسای ن د ش ا آ د ا

شه ا یران و گ د، و را یاوردی ها ای ان ند، دی ن را دی ن ه ای ا ای ش ا ب د. و ای ان آوردن

ه او ای ان د و ب دادی ید ن ق یر ع ی د. یاوردی ن

م باغبانان شر رر - - م ی - ا - م

ث دی« گر گوش رادهید. ا ب باغ به

ش ر رد آن دیوار کشید و چ ر کرد و گ اکس ان غ ند و بر بنا نهاد. سپ اکس ان را به چند در آن ک

ت. چون فر ر س ه بان ا ار داد و ود ب اغ بید، غ ان ود س رار شت و ردا سم ب و

یو او را ا س اد ر ان بان اغ را ن د بد. یرن گ ا باغبانان غ ان او را وی ب ا گر ه، ی را دند و دیگر را کش ند و سو را دیگربار، غ ان بیش ر ن د آنها سنگسار کردند.

ا باغبانان با آنها نی ه انگونه ر ار رس اد، ا سر ود را ن د سران ام پ د. ردن ک

سرم فت: پ ا ود گ س اد و ب ر ان بان اغ با هنگا که باغبانان “شت.را ر ت واهند دا ا ن ند: ای ف گر گ ه ی دی د، ب دن سر را دی پش یراث یم و ش ید او را ب یای ست. ب وارث اند و ر یم.“ پ او را گ ن را ا ب ک

ند ، یرون ا س ان ب اک ا ن او ا ، و ا ب ا ای ند. ب ش ک

ان چه واهد بان اغ ن ب ا ای د ب یای س ان ب اک

د: »آ س دادن ا رد « ۱پ راد ب ک ا ن ا ر م را بسا ت و ب ود واهد اب ر ام ن

گر ا ار واهد ان دی بان اغ ه ب س ان را ب اک سهم او را شت و ، ردا ا در ب داد

دهند.« بآیا ا به ا در «آنگا عیس به آنان گفت: ۲

ه، قد ن واند ک ب د ک ای ،دندر در نارامعم گن نام »

نگ ا ب س ست. شد ا ا نرد ین ک ن د چ داون

فت گ ش ظر ا د“ و در ن ن ایگویم که پادشاه دا ا ش ا گر ه پ ش ا را

و به و داد واهد شد که یو آن را بدهند. رد واهد شد، و هرگا هر که بر آن سنگ ا د،

س ا د، او را در ر ک نگ ب س هم واهد آن ست. « ش

نوچ س ث ها عیس را ر ان کاهنان و ریسیان پ گوید. شنیدند، دریا ند که دربار آنها س ن

ا ا ردم بیم بر آن شدند که او را گر ار کنند، ا بر یا س را پ ی ها ع را آن ند ی ش دا

ند. س دان

۲۲ م جشن عر سی

- مشابه ا - - م ی س ع۱ ث ها با ایشان س ن گف ه، با به

وان به شاه شبیه پادشاه آس ان را «۲ ر ود:او پا داشت. کرد که برا پسر ود شن عروس بهشدگان را به شن اد ان ود را رس اد ا دعوتا آنها ن واس ند بیایند. پ را وانند، ا س نا دا فت: دعوت س اد و گ ر گر ان را دی شدگام، گاوان و گویید اینک سفر شن را آ اد کرد ب

چی آ اد ام و ه ه ام را سر برید ها پروار گوسا ها آنها اع نا “است. پ به شن عروس بیایید. ا

ند، ی ه را ود ر ک ب د و هر ی ن ردنگران ه ارت ود. دی گر ب ه رعه و دی ب

د ند و آ ار دادن ر ی اد ان او را گ و نشا چون این را شنید، ش گین شد ، سپاهیان کش ند. ود را رس اد و ا ن را کشت و شهر آنها را به

شن سپ اد ان ود را گفت: آ ش کشید.

ا دعوت ان عروس آ اد است، ا شدگند. پ ش دا گ ور در آن را ن س شاید و هر روی شهر ب یدان ه ه ب ید ب ا ه را ی ک

س دعوت شن عرو ه ید.“۱ غ ان ب ن کوچه ند و هرک یک ها ر ند، چه ن ا ه را ی کس ا االر عرو د و ا ود آوردن د، ب و چه ب

شد. ر ان پ یه ان ا هنگا که شا برا دیدار با یه انان وارد «۱۱ ا ر س ب ه ا ۀ عرو د ک شد، رد را دی

ست، ید: ا دو س ر شت.۲۱ا او پ دا ن ن دون ا ۀ عر ه ب گون آن رد “وس به این ا آ د چآنگا پادشا اد ان ود را گفت: ۱پاس نداشت.دست و پایش را ببندید و او را به اری بیرون بیندا ید، ای که گریه و دندان به دندان ساییدن ا یرا دعوت ۱“ واهد بود. شدگان بسیارند، ا

د .« ان ان دگ رگ ی برد خ خر ج ارۀ سش درب ر

ر - -۵ ی م ا - م -

سپ ریسیان بیرون ر ند و شور کردند ا ببینند ۱

ه گون هچ نان ودش ب س ا ند او را ب وان دام ه ه را ردان ود را ب شاگ ها د.۱ آن دا ن انند: ف د و گ س ادن ر ان ن د او یرودی ه

یم رد ادق هس و را م ،دات ا« دا دانه س را ب ا در س ب آ و ان و ا کظر ن ر ورت ظاهر ن را ب دار ، ی نا گو؛ آی ه ا ب ن .۱ پ رأ ود را ب ک

ا ست ی ی ر روا ه ردا ت راج ب پرد و ان پ ب ش آن دی دان ه ب س ب ی ه «۱ ع ن

اران، چرا را اک فت: »ا ری گس ه ید ۱ ا آن راج آ ای ه ب ا را ک

ه ن د، ب ردا ی ا یک آنها س ه »نشان دهید.پنقش و نام «ا ایشان پرسید: ۲دینار به و دادند.ا آن «پاس دادند: ۲۱»رو این س ه ا آن کیست ی ر را فت: »پ ا ها گ ه آن ی ر.« ب ه دا.«۲۲چون ید و ا دا را ب ده ی ر ب ه ب

د و او را شدن فت گ ش د، در یدن ن ش ن را ایند. ش ه، ر واگ اسؤ یام ارۀ درب

ر - - م ی ا -۸ م

- و یان که ن ر یا ند، ن دش ۲ د در ه ان رو ،

ند: ف رد ،۲ گ سؤا ا او ک د و آ دن رگا ت ا دومر ام ب وم ،دات ا«

یو رد ب د آن ب ای رادرش ب یرد، ب اوالد ب ا ا او یرد گ ه ن ب برا برادر ود را ببار ، در یان ا هفت برادر ۲نس با بگ ارد.

بودند. برادر ن س ین ن گر ت و رد و چون اش را برا برادر ود با ر ند نداشت، ن بیو دو ین و سو ین، ا هف ین برادر نی به ۲گ اشت.

ی سران ام آن ن ن د.۲ شدن ین و ع دچار ه یام یک ا رد.۲ ا ، در دا سر ک ت، آن ن ه ه ن را ه ه او را ب ود، ی رادر واهد ب فت ب ه

د « ودن ر ه ب گش ا گ را هس ید، یرا نه ا «عیس پاس داد: ۲ ور رد قد آگاهید و نه ا درت دا ک ب

ه ن س ن یا ت ک شوهر ه یرد و ن گس ان گان آ ش ر ند، ب ه ه ه ه چون کود. ۱ا ا دربار یا ت ردگان، آیا در واهند ب

د ف ه ک اب ن وان ش ا چه گ ه ه دا ب د ک ای

ه، ن هس م دا ر ود ک ست ۲او اه قوب“. او ن ع س اق و دا ی یم و دا ا راه اب

ان دگ ان، ب ه دا ن دا ردگنان، ا س ن یدن ای ن ش ا ست.« ردم ب ا

د. شدن فت گ ش یم او در ع کم ن ح زرگ ری ب

ر - - م ی -۸ م ا چون ریسیان شنیدند که عیس چگونه با واب ا

و یان را بس ه است، گرد هم د ود دهان ن ا ای ود، ب یه ب ق ه ها ک د. ی ا آن آ دن

دا د، ا او ه دام ان س را ب ی ه ع د کن م س اد، ب رگ ری ید: »ا ا س ر پس ا س پ ی ست « ع دام ا عت ک شری داد:

داوند دا ود را با ا د و با ا ان «این ن س ین و “و با ا ر ود بت ن ا.

دو ین م نی ه چون م ب رگ رین م است.ه سای ست: ه ین، هم ا س ات را ه چون ن

سا ن دو م، ا بت ن ا.“ ای ش ن ویش ه و س و ن عت و شری بران ا یا ها پ

ست.« ا

س ؟ ی سر ک یح س مر - - م ی ا -۵ م

- رد هم ع بودند، عیس ا ۱ هنگا که ریسیان گ

یح س ار ش ا درب ظر ید: ۲»ن س ر ها پ آند: س دادن ا ست « پ ی سر ک ست او پ ی چ

نوگچ پ« :ت گ ع ».دوواد ر پ«هام رو ، او را داو ه ا د داوود ب را ن د ی وان

د: وی گ :ت گ نم دنوادخ ب دنوادخ «

ین ب« ش ن ست ن ب ست را در س ی ر ت را ک نان ش ه د گام ک ا آن هن

سا م.«“ ت ای پ وان د، چگونه او اگر داوود او را داوند یچ سان، ه ن دی شد « ب ا سر داوود ب د پ وان بود و ا آن گوی او ن س ا ارا پ ک را یش ا پ س ر ت ن رد پ س ر گر ک دی

ند. او ب

۲

بی بر ن مذه ه ره شد ر ب هر - - م ی ۵ ا ۸ م

۵ ا - - م ی

آنگا عیس اب به ردم و شاگردان ود چنین ۱ع ا دین و ریسیان بر سند وس نشس ه«۲گفت: ا گویند، نگا دارید و به پ آنچه به ش ا ند.اا ه چون آنان ع ن نید یرا آنچه ع یم آورید؛ ا رسا را بارها وان آورند. ا ن دهند، ود به ا ود ا ر بندند و بر دوش ردم گ ارند، ا

ت دادن آن را رک ند ب س ی نش ان دهند. هر گ ندچه ان ن برا آن ک

ها ود را دان است که ردم آنها را ببینند: آیهب رگ ر و دا ن ردا ویش را پهن ر

دوست دارند در یا ها بر در سا ند. و ها به رین ا را داش ه باشند، بنشینند و در کنیسه “اس اد ردم در کوچه و با ار آنها را س م گویند و ا ش ا اب کنند. د، ا ا شوی د س اد“ وان

ش ا د، و ه ۀ س اد داری ک ا نها ی را ییچ د. ه رادری ین ب ر رو ی ب ک را ن

د راد ردپ ا نت ار ،د ناوخم “ردپ د ی ع م“ وان ست.۱ و ن س ان ا در آ

یح س ه د ک ک ع م داری ق ی را د، ی شوی ش ا ا ه ه ب رگ ر یان ه در ست.۱۱آن ک ا

گ ار ست، د را هر ا ود.۲۱ ی ش ا واهد ب ه کشد و هر ست واهد سا د، پ ه ود را ب رگ کرا واهد سرا سا د، ن رو ش ن را وی

د. ردی گوا بر ش ا ا ع ا دین و ریسیان ریاکار « ۱د؛ رو ردم ش ا در پادشاه آس ان را به ندی به ود دا ه ن د و ن شوی سان د ک گ اری

ه در راهند .دنوش اد ،کوا بر ش ا ا ع ا دین و ریسیان ریاکار، « ۱یو ۀ ب سوی ان ش ا ا ان را غارت ن

ظاهر، دعا ود را سو، ب گر ید و ا دی ن کینرا و ید. ا ه س ده ا ان ب رو، ا

س ت ود. ر واهد ب وا بر ش ا ا ع ا دین و ریسیان ریاکار « ۱ا و ش ا دری ش را در ک ا ی د وردی ن

ین ن د و و چ یاوری ن ود ب ه دی فر را ب ن

د ر ن ر ا ود، د ندان ب د، او را دو چ ردی کنم د. ه سا ی

اگر گویید: وا بر ش ا ا راهن ایان کور که « ۱ا اگر به د باک نیست، ا کس به عبد سوگند ور د، باید به سوگند ود و ا عبد سوگند ور

ا ناب ردان کور کدام بر ر است یا ۱“کند.گویید: و نی ۱کند عبد که را قدی

ا اگر د، باک نیست، ا اگر کس به بح سوگند ور د، باید ا که بر آن گ اش ه به هدیه شود سوگند ور دام وران ک ند.“۱ ا ک ا ک ند ود و سوگ ه ب

ه ست هدی ر ا ر ه را ب ه هدی ا ب ک یقدی ح ه ب ه ب س ک ند ۲ پ ، ک کند سوگ ر چه ب ح و هرآن ه ب ا ب ورد، ه انست.۱۲و هر ند ورد ا سوگ ست ه آن ا ه ب ک

ند سوگ بد ه ع ه آن ک بد و ب ه ع ورد، بست.۲۲و هر ند ورد ا سوگ ست ن ا ساک در آن ند سوگ س ان ه آ ه ب ه ت دا و ک ورد، به آن ند ورد ب سوگ ست س ه ا ش ر آن ن ب

ست. اوا بر ش ا ا ع ا دین و ریسیان ریاکار « ۲

وید و یر د ا ا ام یک ش ا ا نعناع و ش دهید، ا ه ر شریعت را که ه انا عدا ت و ر ت و ا انت د ادی ست، ن نها را ا د. ای یری ست گ ای ب

ه را ا ب ی ها را ن د و آن وش آوردیا راهن ایان کور ش ا پشه را ا ۲کردید. ن

ا ش ر را رو ید کنید، ا ع ب وا بر ش ا ا ع ا دین و ریسیان ریاکار « ۲ا درون ش ا بیرون پیا ه و بشقاب را پا کنید، ا ا ریس کور، ۲آن و ا آ و ناپرهی است.

قاب را پ ش ه و ب یا ست درون پ ه ن ن ک ا کشد. ا واهد ی پ ش ن یرون ب

وا بر ش ا ا ع ا دین و ریسیان ریاکار « ۲ش ا ه چون گورهای هس ید سفیدکار شد که ا

ا درون آنها پ ر است ا نظر بیرون یبا به رسند، ا ه سات ۲ ب واع ن ا ان و ان ها ردگ س وان ا

سا ار ه ردم پ ی ود را ب ش ا ن سان، ن ی ه ا در با ن و ا ریاکار و شرار ید .ن ایید، ا

وا بر ش ا ا ع ا دین و ریسیان ریاکار « ۲بر ق بران یا را پ ش ا ب د و سا ی

ان را سای ار گا پ ید و آرا ید: آرای وی گ

رد گر ،م دوب دوخ ناردپ راگ ور رد رگا ک ن شری شان ا ای بران ب یا ش ن پ کد م.“ ۱ب شدی پ یرید که ر ندان نسان، ود نچ هک اح۲ ا ن پیا برانید. ن سا پ ، س ه ش ا ب د، ردن دران ان آغا ک چه را پ ک ا آن

ع ید ا اران ا ا سان ه ر گون ان چ ادگری ت چرا ید گ نم واه ه ن ا ا ات ه کش ا ی ان و ع ا ن د یا و ب س م ان ر

ید ر را واه ش ا ب شت و بر یب واهید و ها ود ا یانه واهید کشید، و بر را در کنیسهپ ، ه ۀ د و شهر به شهر عقیب واهید کرد.

ون پارسایان که بر ین ری ه شد است، ا ون هابی پارسا گر ه ا ون کریا بن ب ر یا، که او را ردن ر گ ید، ب ش ح ک گا و ب ین راب ب

ش ا واهد ب ش ا ه ین، ب م، ود. آ وی گن ردا ت. ا ای س واهد پ ن ن ه ه را، ایا اورش یم، ا اورش یم، ا ا پیا بران و « شوند سنگسارکنند رسوالن که ن د و رس اد

هایش را یر چند بار واس م ه چون رغ که و هرد آورم، با ها ویش ع کند، ر ندان و را گ

ا ن واس . ن ا ا نا ک ش ۀ ب ا نا دو ه ش ه ران واگ ا ش ا وی ه را ب شود. یا د ید دی ن پ را ن واه ه ا ای م ک وی گ

ه ه ب اد او ک س ه ب ید: گوی ه ب رو کد ام داون د.“« ن آی

۲

ه شان ضرن صر حا ان ع ای های ر - ۵ - م ی -۵ ا - م نه۱ س ع هک اگ بع فگ کر ار د ،ه ه را ود د ب ش ن دش آ دن ردان شاگ ت، ر

بد ب ناها ع ه ب ظر او را ب ا ن ناها را ن ب فت: »ای ان گ ه آن س ب ی ند.۲ع ن کش ا ه ین، ب ید آ ن ی گ ب ن س م، وی گ

د، ب ه ه ه ا ن واهد ان گر ب نگ دی س ر برو واهد ری ت.«

قو س ع ب کو ی ون نشس ه بود، ربه ا بگو «شاگردانش در وت ن د او آ د ، گف ند:

این و ایع ک رو واهد داد و نشانۀ آ دن و و پایان س داد: ا س پ ی ست « ع ی ن ع ر چ ای

نات ارمگ ات د شاب شو ب«ام ن واهند آ د و ه ن یار ب س را ب ند. ی ن یار س یح هس م،“ و ب س فت، ن واهند گه چنین دربار نگها واهید را گ را واهند کرد.ا شوش شنید و بر نگها به گوش ان واهد رسید. ا ع ای ین و ن را چ د، ی شوی د رخ دهد، ای بر و ب ی ید . ن س ر ران ان ای و هنو پر گر ب ر و ت دی گر و و ب وم دی ه یها و ست. و ها واهند ا ها در ایا ه ۀ اینها نها آغا درد وناگون واهد آ د.گ ا

ست. ای ان انآ رد« نا ش س ار ا شد ن نا نهاو دش ه د و ک یری رار گ ن ه ش ر ا ی رد که و ها ب د. ه ۀ شوی فرت ش ا ن ام ن ا ا ر نیار ا ای ان س شت.۱ در آن رو ها ب واهند دات واهند یان گر ه ی دی ش ه، ب ا گ ود ب

پیا بران ۱۱کرد و ا ی دیگر نفر واهند شد.دروغین یاد بر اس ه، بسیار را گ را واهند در ن ی ۀ ا ون شرارت، بت بسیار به ۱۲کرد.ا هر ۱سرد واهد گرایید. ها ا ب ه ان ک ای پ

ن ت.۱ و ای ا د، ن ات واهد ی دار ب ان ای پسر هان اع م ا سر شاه در اد شارت پ ب

شد. واهد ش ا و ها ب را ه ۀ شهاد ب ا د ید. س را واهد ر ان ای گا پ آن

“ رو ویرانگر پ چون آنچه را دانیا نب « ۱- وانند د ت کند -پا بینید نا ید در ان قد برنآ ۱ وهها ره هاگ ه ک شد، ب ا ه ب هودی ه در ی ک

گری د؛۱ و هر را ب شد، ب ا ه ب ام ان ر ب ه ب کر ی ، ش ن چ ردا که در و هر ۱ود نیاید؛ب رعه باشد، برا برگر ن با ود به انه

وا بر نان آبس ن و ادران شیرد در ۱با نگردد.دعا کنید که رار ش ا در س ان یا در ۲آن رو ها

ب ات نباشد. نآ رد ار ۲۱رو ش نا نچ نا ندش ا ه ان ی رو واهد داد ک بت عظ ی نون ر اک و نداد ، و هرگ نی رو آغا هان

شد، هیچ اگر آن رو ها کو ا ن ۲۲ن واهد داد.ا به در ن بشر ان سا م به ا ر برد. ا

شد. ا واهد و ان ک دگ رگ ی بنآ رد« ۲ نا سک رگا ، ب ش ه ،د وگ ا م ا “ ت اجن ا م ،د ن بب

ی ان س را ید.۲ ی ن اور ست “ ب آن ابران یا ا ب و پ ات و ک س ه، آی ر ا ین ب دروغ

ه یم ب ر ع ات عظ ا اگ ظهور واهند آورد ان را گ را دگ رگ ی شد، ب ا ن بش ا ه یش ب شاپ ی ید، پ ن ی ب ند.۲ ب ن ک

ند، گوی ش ا ب ه ر ب ن اگ رای ناب ف م.۲ ب گ رگا و ؛د ورن اجنآ ب “،ت ا نابا ب رد وا

اور ست،“ ب ه ا درون ان ند، در ان گوی برا ه چن ید.۲ ی ن شرق قه در ان ه اعد دی س ان پ ه غرب آ ا ب ورش د و ن آیسر سد، ظهور پ ین واهد ر ن ی چ سان ن ان

ود.۲ هر شهب ش وران در آن ا ا ال شد، ال ا ا برد ند. گ آی

ب ا ه، پ ا یبت آن رو ها« ۲ دش د اوخ رات د شروخ »

د؛ شان ور ن واهد ا گر ن و ا دیس ا ان ا آ س ارگ رو واهند ری ت، ن ر در ه س ان ب یروها آ واهند آ د.“ و ن

نآ ن هاگ ش نا پ ۀ س س ان ظاهر ر سان در آ اننۀ ود ی س ر شد و ه ۀ وای هان ب واهد

سر ا واهند د، و پ ه ب د ک سان را واهند دی انس ان رها آ ر اب یم ب درت و عظ

ند یر ب ف ا ن گان ود را ب ش ر د. ۱او آییپ ش ان او دگ رگ ی ها ب س اد و آن ر ور واهد ا س ان ران آ ک ک شۀ هان، ا ی و را ا چهار گ

رد هم واهند آورد. گر، گ ران دی ه ک بنا رد ا ، اح«۲ ن ا ر ج سرد ار

شا ه ن ه ه ض ای د: ب یری راگ ها آن رگ ه د ب ه دهد، در وان ید ک اب ی

سان، ن ی ه ه ست. ب ک ا س ان ن دی اب ا ا یابید که او ن دیک، ین چی ها را ببینید، در هرگگویم، ا اینه ه آ ین، به ش ا ب ه بر در است.آس ان و رو ندهد، این نس ا بین ن واهد ر ت.ا س نان ن هرگ وا ین ای واهد شد، ا

ت. ر ن واهد پ ییح س ش م ازگ ر ی ب ن ظار ب

ا - - م ی - ا - ۵ -۵ م ی

ساعت را ن چ ه« د ک آن رو و دانی ا سر ن س ان و پ گان آ ش ر در؛ پ

سر ند. ان ظهور پ س ی ا ن سان آن آگ انود. در رو ها و واهد ب ار ن ند رو گ انه و ب ن ه ن ب ا ای ان، و یش ا پ

د، ردم ش درآی د وک د وردن یدن ش و نشوهر و ن ند و ر د و ن گ ردن ک

ان و ن ه ا ای ست. یش ا ند چه در پ س دانسر رد. ظهور پ ا ود ب ی آ د و ه ه را ب سان ن انه در رعه ود. ا دو رد ک ه واهد ب گون ن ی ه

گر ر ه و دی رگ ند، ی ب هس ا هم ه ب شد. ۱و ا دو ن ک ش ه واهد واگ ا

یاب س ند،آ ن ی برگر ه و دیگر واگ اش ه کدانید سرور پ بیدار باشید، یرا ن ۲ واهد شد.ه ید ک دان ن را ب ش ا چه رو واهد آ د. ای

ه ب ان ر ا س ا اگ ا ست د د در چه پ دانشب یدار د، ب د و ن آی ه ان شت ب گ اه ی آ اد ان ش ا ن ند. پ برد ن س اش د

سر را پ ید، ی ش ا ساع واهد آ د انب سان در د. داری ه ان ظارش را ن ک

پ« س نآ ن ا ناد و س ک ا هک واد ود س ان ر سرپ ه ش او را ب اب ارب

ه ان را ب ا ورا آن شد ا ش ه ب ع گ ا و ش اب ه چون ارب ه ا آن غ م ک شاب دهد و ب

ار ن ک ش و ای ردد، او را ا گ بش ا ه ین، ب ند. آ ی ب ه اوب م، ک وی را بر گا اگر آن غ م، ه ۀ ای ک ود واهد گ اشت. ا م اب ه ارب شد ک ندی ی ا ود ب شد و ب ا شرور به آ ار ه اران ود ست،“ و ب رد ا یر ک ش و وردن و ساران گ ی ا پردا د و ب ب

ه ش در رو ک اب گا ارب شود، آن یدن ش و نا ه ا آن آگ ساع ک دارد و در ان ظار نست واهد آم ی ار ن یان دوپ د ۱و او را ا ند، اران واهد ا اک گا ری رد ، در ای کیدن سای دان ه دن دان ب ه و دن ری ه گ ای ک

ود. واهد ب

۲ م ده باکره

نآ رد«۱ پ ، ور شدا سآ ها نا نوچ ه ب هد هرکاه ش ه، ب ردا ه چراغها ود را ب ود ک واهد بن ا نج ند.۲پ یرون ر با دا اد ب ق س ا

ها نادان باکر آنان دانا و پنج ن دیگر نادان بودند.ا روغن با ود چراغها ود را برداش ند، ا ا چراغها ود ان، ب ای د. و دان بردن ن

د. چون آ دن ردن ی ب ر ا روغن ن ها پ ظر ه شد ، دا اد ب ین گ ن س ش ان ه ه ید، چ ش درا ا ک

ی ه ند. در ن ه واب ر شب، دا ب ها ند ب آید به دا اد گفت: گوش رسید که ب ها بیدار شدند و آنگا ه ۀ باکر “پیشوا او بروید نادانان به دانایان چراغها ود را آ اد کردند. در ا روغن ود به ا بدهید، چون گف ند:

ا دانایان پاس “چراغها ا رو به ا وش است. ا را روغ یم داد، ی د: ن واه ن برا ه ۀ ا دادن

کا ن واهد بود. بروید و ا روشندگان برا ود ا هنگا که آنان برا رید روغن ر ه ۱“ب رید. ا ر اک ید و ب س سرر د، دا اد ودن ه آ اد ب های کد و س درآ دن ت عرو یا ه ا او ب د، ب ودن بر اک شد.۱۱پ ا آن، ب س ه گر در ب ها دیسرور ا ند: ف د و گ یدن س ی ر ،ام رور ،نا او به آنها گفت: ۱۲“در بر ا بگشا ب ،ن مآ ا ش ا ش ا را ن م، ن وی سم.“۱ پ گ نا ش

بر ساعت ید، چون ا آن رو و ش ا یدار ب بد. داری ن

م نطارها - مشابه ا - - ۵ م ی

نچ ه« ۱ ن پ شدا سآ ها نا نا ن دهاو در ده د ود ک شت. او اد ان ود را ب ر دا

ه پرد؛۱ ب س ان ه آن ش ب د و ا وا وی را وان نج ه ی پ یت هر ادم، ب اب را ور ک گر ی ه دی ه ی دو و ب ن ار داد، ب

نج ه پ شد.۱ رد ک فر س گا راه ن ار. آن ود، ب ر ه ب ن ار گ ه ا آن ب گ ب درن

سود گر ن ار دی نج ردا ت و پ ارت پین ر ه رد.۱ ب نوا ، آن که دو ن ار داشت، دو کا آن که یک ن ار ۱دست آورد. ن ار دیگر نی به ا ند و پو ارباب ود را گر ه بود، ر ت و ین را ک

رد. نهان ک پپ« ۱ س نا ا برا ، ارد با نآ نا دا

ه ست.۲ رد ک ساب وا ان شت و ا آن ا گ بن ار نج ود، پ رد ب ت ک ا ن ار دری نج پگ سرورا، به ن ر را نی با ود آورد و گفت: دی

پنج ن ار سپرد ، این هم پنج ن ار دیگر که سود ش پاس داد: ۲۱“ام. کرد ر رو مداخ ا ،ن ر آ س ود ، ین ب م ا ی ها ک ین در چ ی و و ا ن

شت. یار واهم گ ا س ی ها ب ر چ و را ب پ ک شری اب ود شاد ارب یا و در ب

ه دو شو “۲۲ اد ک ی ود ن ر ه ب ن ار گ پرد ، س ن ار ه ن دو فت: ب یش آ د و گ پ

رد سود ک ه گر ک ن ار دی ن هم دو این، ا ادم ری س داد: آ ا سرورش پ ام.“۲ ود ، ین ب م ا ی ها ک ین در چ ی و و ا ن

شت. یار واهم گ ا س ی ها ب ر چ و را ب پ ک شری اب ود شاد ارب یا و در ب

ک ه ی گا اد ک شو “۲ آن ن ار گر ه بود، دانس م رد ند و چون ن دیک آ د و گفت:

و و ا ای که ا هس ، ا ای که ن اش ه ر د ید ش پا یدم و ا ع ن س ر ن ،۲ پ کو ن هم پ ردم. ای نهان ک ین پ و را در و پار دک س داد: ا ادم ب ا سرورش پ و “۲ ا ا

ه و ک ب ن س ا و ای که دانم و ا ای که نپاشید ام، ن اش ه و ر ام، ع د

ا ان نداد ا چون ۲کنم، پ چرا پو را به ر سود پ ا ردم آن را ب ا گ فر ب س ا

ه آن د و ب یری گ ن ار را ا او ب یرم ۲ آن گه هر را ب ید.۲ ی ده ن ار دارد ب ه د ه ک ک

ه ا ب شد ش ر داد واهد ی راواندارد، ب ا آن که ندارد، ه ان که دارد نی ا او داش ه باشد؛ ا اید را به اری این ادم ب گر ه واهد شد.

ر دان ب ه و دن ری ه گ ید، ای ک ن یرون ا بود.“ یدن واهد ب سای هم

ر ز د رینه«۱ پ هک اگ س ش و و ر ا سان ب انر ت د، ب یای گان ب ش ر ه ه را ه ۀ ود برش و ها در پ ست ۲و ه ۀ ش و ود واهد ن ک

شد و او ه چون ر او ا ر واهند راب بندها را ا ب ها دا ف س و ه گ بان ک ش ند، ک

یم واهد س ق رو ه دو گ رد ان را بست و ب ها س ت را ندان را در ف س و رد؛ گ کپ س رار واهد داد. س ت چپ ود را در ند واهد ست او هس س ت را ه در ان ک ه آن بگان ا ا ت ی رک ید، ا ب یای فت: ب گ

شاه اد در ن، و پ هپ ه ا را ب ید ک اب یراث ی را ود. ی شد ب ش ا آ اد را ا آغا هان بنه ش د؛ ه ن ورا دادی ودم، ب نه ب س ر گ

ه ن ا ودم، ب ب ب د؛ غری ه ن آب دادی ودم، ب بد؛ یدی شان و ودم، را پ ان ب د. عری دادی

د؛ ردی م ک یاد ودم، ع ض ب در ندان بودم، ریآنگا پارسایان پاس واهند داد: “به دیدارم آ دید.سرور ا، ک و را گرسنه دیدیم و به و ورا ک و را دادیم، یا شنه دیدیم و به و آب دادیم غریب دیدیم و به و ا دادیم و یا عریان، و و را

م و ک و را ریض و یا در ندان دید پوشانیدیم س واهد ا شا در پ اد م “ پ دارت آ دی ه دی بش ا ه ین، ب فت: آ را گ چه ب م، آن وی گ

د، در ردی رادران ن ک ن ب وچ ری ی ا که شا ب اد گا پ د.“ ۱آن ردی را ن ک ع ب وا فت: ند واهد گ س ت چپ او هس ه در ان ک آن

شتآ ب و د وش رود نم ا ،نانوع م ا را اب ه ب د ک گان اودان روی ش ر ی و

ودم، نه ب س ر را گ ست، ۲ ی شد ا او آ اد م ودم، آب نه ب ش د؛ دادی م ن وراک

ان د؛ عری دادی م ن ودم، ای ب ب د؛ غری دادی ندان ض و ن د؛ ری یدی شان پو ودم، را ن بس ا ان پ د.“ آن یا دی دارم ن ه دی ودم، ب ب

نه و س ر و را گ سرور ا، ک واهند داد: ض ان و ری ب و عری نه و غری ش و در ندان در واب واهد گفت: “دیدیم و د ت ن ردیم

گویم، آنچه برا ی ا این آ ین، به ش ا کوچ رینها ن ردید، در وا ع برا ن

پ آنان به ا ات اودان دا واهند “ن ردید.ا پارسایان به یات اودان «.شد، ا

۲

سی ی ئه ع طر - ۵ - م ی ا م پایان رسانید، به چون عیس ه ۀ این س نان را به۱

دانید که دو رو دیگر، عید «۲شاگردان ود گفت:سرپ س را سد و پ یم ر س سان را ان

شود.« یب ر ا ب رد واهند کپ س س نار نهاک نا ش و ق ا اک رد و

اهن امک ا ن یا ه د و اعظم ک رد آ دن شت، گ دا

س را ی ی ه، ع ا ه ب گون ه چ د ک ردن شور کند. و سان ه ر ند و ب ن یر ک گ س دشورش بادا ردم ید، ام ع ه در ای ند: »ن ف گ

ند.« ن کیا دهین عیسی در بی ن ع

ر - - م ی - م ی حنا ۸ مشابه ا - - م ی

- ۸ یا در انۀ ش عون در آن هنگام که عیس در بیت ن ع ن با ظر ر رین ا ع ر بسیار ا بود،گرانبها ن د او آ د و هنگا که عیس بر سر سفر

شاگردان چون نشس ه بود، ع ر را بر سر او ری ت.این ا سرا برا « این را دیدند به شم آ د ، گف ند:

ن ع ر را م ست ای ی شد به بهای گران رو ت چعیس و ه شد گفت: ۱»و بهایش را به قرا داد.رن انید او کار نی و در ق چرا این ن را «ا ۱۱ ن کرد است. قیران را ه یشه با ود دارید، ا ا ن ن ب ود.۲۱ای ش ا ن واهم ب شه ن د ی ن ه ع را دن ن، در وا ر ب ن ع ر ب ری ن ایین آم د را س ب را ست.۱ ب رد ا اد ک

ش ا ه م، در ام هان، هرب وی ن گ ه ای ا کاد ه ی ی ب ن ن ن ار ای شود، ک ی وعظه ان

شد.« و واهد ا گ او به د یان ی خ

ر - - م ی ا م -

ریو که ی ا دوا د شاگرد ۱ آنگا یهودا ا س سران ود، ن د ه ب فت: »ب ت۱ و گ اهنان ر ک

ش ا ه س را ب ی ر ع ید داد اگ ن چه واهه قر ب س ۀ ن س ان نم « پ آن یم ک س هودا در گام، ی د.۱ ا آن هن ردن ردا ت ک و پ

ند. یم ک س س را ی ا ع ود ر ت ب پ شام آخر

ر - - م ی - ا - م

ر - - م ی - م ر - - م ی ۵ - م

ن یان - ا ۵ - ر در ن س ین رو عید یر، شاگردان ن د عیس ۱

واه برایت دار ببینیم ک ا «آ دند و پرسیدند:

که به ت گ نانآ ب وا ۱» ا شام پ س را ب ور اس اد «شهر، ن د ن ش بروند و به او بگویند: واهم آیین پ س و ت ن ن دیک شد . گوید:

شاگردان ۱» “ ا آورم. را با شاگردانم در انۀ و بهه انگونه که عیس گف ه بود، کردند و پ س را دار

د. دن دیش ۲ ب ف سرار س ع و د ب ش هد اود ا درگاسر ر ین ر ود ب ست.۱۲در ش فر ن سش ا ه ین، ب فت: »آ س گ ی شام، ع م، وی گ

ش ن واهد یم د س ش ا را ی ا د و شدن ین گ یار غ س ردان ب شاگ رد.«۲۲ کد: » ن یدن س ر گر ا او پ ی پ ا دیس ی سرورم «۲ ع س م، ی ه آن ک ن ک

سه ا ا ن در ک ست ود را ب ه د س داد: »آن ک ا پرو رد، ه ان را س یم واهد ب

انسان ه انگونه که دربار او نوش ه شد ، پسر ۲کرد.ا وا بر آن ک که پسر سان را واهد ر ت، ا انش ن یم د س ه ر آن ند. ب ه ک ود ک بیمهرگ اد ن س هودا، گا ی شد.«۲ آنا ن س اد، آی فت: »ا س گ ا ند و ، در پ ن ک

ف « و ود گ س داد: » ا س پ ی م « ع آننوچ ۲ نه ش و ندرو و ب ندو س ع ،د ش رگ ار ، ت و پ ا ر رگ ان را ب ن

ر ود: ردان داد و شاگ ه رد و ب ار ک پ ندب ت ا ن ا ؛د روخب ،د ر گب«

ت و پ ا ر رگ پ ام را ب س ن.«۲ فت: ردان داد و گ شاگ ه ش رگ ار آن را ب

نم نوخ ت ا ن ا ۲.د شونب ن ا ا امش م «د را عهد ] دی ه ب ه ب هک یار ب س هت ا ر بناهان ری ه ش ا آ ر ش گ ه شود.۲ بگر ن واهم ن و و دی ه ا ای م ک وی گ

شاه اد ش ا در پ ا ه آن را ب ا رو ک ید ش و نشم.« نو ا ب در ود، پ

نآ پ هاگ س ناو ا ند س ب ، دور س ه هوک ه د. ی ون ب را ا ادن

یشگ یی نکار طر ر - ۵ - م ی ا - م

- نآ۱ س ع هاگ ب نآ ه نا فگ ش ا« : ب ۀ ه

ه ش ا ب ش ه و را ن د. ی ید ی بب ن واه س

شد ، د م اوخ ار نابش »

شد.“ ند واهند راک ندان گ ه پ ف س و و گا پ ا آن ه ند شدم، پیش ا ش ا به ی ۲ ا اگر «پاس گفت: پ ر در » واهم ر ت.

سبب و ب ند، ن هرگ ن واهم ه ه بهگویم آ ین، به و «عیس به و گفت: » ید.که ه ین ا شب، پیش ا بانگ رو ، سه بار را

ا پ ر گفت: »ان ار واه کرد رگا ت «ا یرم، ان ارت ن واهم و ب ا شد ب ا ال م ب

ین گ ن ی چ ردان ن شاگ ر سای رد.« ند. ک سیمانی با ج

ر - - م ی ا - م -

آنگا عیس با شاگردان ود به ان به نام سی ان ر ت و به ایشان گفت: در این ا بنشینید ا « سپ پ ر و دو پسر » ن به آن ا ر ه، دعا کنم.

ب د را با ود برد و اندوهگین و رب ا ر اندو ، به ا رگ «بدیشان گفت: شد ،

سپ »ام. در این ا ب انید و با ن بیدار باشید. ا اد

رو بر ا ا اد و دعا کرد: در پیش ر ه بها پدر ن، اگر ن است این ام ا ن بگ رد، «ا نه به واست ن، ب ه به اراد و. اگنآ »ا ردان شاگ ود با گشت و آنها را ف ه یا ت. ن د وانس ید ساع با ن آیا ن «پ به پ ر گفت: بیدار باشید و دعا کنید ا در آ ایش ۱ بیدار ب انید

ا سم نا وان. پ بار ۲ »نیف ید. رو ش اق است، ا ا پدر ن، اگر ن نیست «دیگر ر ت و دعا کرد: تسو دارا هچنآ پ ،این ام نیاشا ید ا ن بگ ردچون با گشت، ایشان را ه چنان در »ان ام شود.پ واب یا ت، یرا چش انشان سنگین شد بود.یک بار دیگر ایشان را به ا ود گ اشت و ر ت و س برا سو ین بار ه ان دعا را رار کرد. پ س ا هنو فت: »آی شان گ دی ردان آ د و ب شاگ ن د

س را ید و ا نون ت در واب ید اک ن کسر ست و پ شد ا ک قرر ن دی ساعت سان ان

یم س ناه اران ست گ ه د بیم س نک م. ای روی د، ب ی ی ر شود. ب

ند ن ا را ن سد.« ک رسی ی شدن ع رف ار گ

ر - ۵ - م ی ا ۵ - م - ۵

س ع نچ ه نا س ن هودا، ه ی فت ک گدوا د ن، ه را با گرو ب رگ س ح ی ا آناهنان و سران ک سو یر، ا ش ش ه چ اق و ب

یم س د. یدن س وم، ا را ر شای ند ن کود: ف ه ب ه ه راهان ود ع داد و گ او ب

ار وا ؛ت ا نام ،م وبب ار نآ«د.« پ ب یری گ س ب ی ه ع گ ب درن

س اد « و ا س م، ا فت: » شد و گ ک و را ن دیا ر یق، کار ود را «عیس به و گفت: بوسید.آنگا آن ا راد پیش آ د ، بر سر عیس »ان ام بد .

در این هنگام، ی ۱ ری ند و او را گر ار کردند.ا ه راهان عیس دست به ش شیر برد ، آن را اعظم د و ا به د ار کاهن برکشید و ربه

ا عیس ب۲ گوشش را برید. ش شیر «ه او ر ود: ا شد، به ش شیر ود در نیام کن؛ یرا هر که ش شیر ک اکنون وانم هم کن ن آیا گ ان نی کش ه شود.ا پدر ود ب واهم که بیش ا دوا د وج رش ه به

ا در آن ورت پیشگوییها ام رس د یار ا

د قد چگونه قق واهد یا ت که ک ب وی گن و در آن و ت، اب به » ایع باید رخ دهد ای گر ن راه نم که با چ اق و «آن اعت گفت:

اید ن هر رو در ن عبد ش شیر به گر نم آ د ا این دادم و را نگر ید. نشس م و ع یم ا بران یا یها پ گوی ش ی ا پ ه ه رخ داد

ش رک ردان شاگ گا ه ۀ د.« آن اب قق ی ر رد ، گ ند. ک ی

ه د ش ر ی ی ض ر مه در ح محاکر - ۸ - ۵ م ی ۵ - ۵ م

- ۸ ی حنا آنها که عیس را گر ار کرد بودند، او را ن د اعظم بردند. در آن ا ع ا دین و شای یا ا، کاهنا پ ر دورادور ا پ عیس ر ت ع بودند. ا یا ه ا ب اعظم رسید. پ دا شد و انۀ کاهن سران با نگهبانان بنشست ا سران ام کار را ببیند.

کاهنان و ا اه شورا در پ یا ن دالی و شواهد نادرست ع یه عیس بودند ا او را

ا هرچند شاهدان دروغین بسیار پیش ب شند؛ ا سران ام دو شد. ت ن ا ی ی ین چ ن د، چ آ دن

فر پ ن این رد گف ه است، «گف ند: ۱ یش آ د ن وانم عبد دا را ویران کنم و ظر سه رو آن اعظم بر است و آنگا کاهن۲ » “را ا نو بسا م.گوی این هیچ پاس ن « اب به عیس گفت: ا عیس »دهند چیست که ع یه و شهادت ا اهن د. ک نان ا وش ان فت: ه چ ه او گ اعظم به ا م تدنگو دن ادخ ب« ه ب دهم کد سر دا ن یح، پ س و ا گوی آی ب

ین ن و ود چ س داد: » ا س پ ی هس « عش ا ه وی و ب ن پ گ ه ا ای م ک وی گسر ست پ ست را ه د ه ب د ک ید دی سان را واه ان

س ان رها آ ر اب س ه، ب ش درت ن اهن گا ک د.« آن بان ود را چا آی ری اعظم گکفر گفت دیگر چه نیا به شاهد است « د و گفت: در » م ش ا چیست ا که کفر او را شنیدید،

آنگا بر »س ایش رگ است «پاس گف ند: ورت عیس آب دهان اندا ه، او را دند. بع نی ت کن و «گف ند: به او سی د ، ا سیح، نبو

و را د « س گو چه ک ب طر نکار

ر - ۵ - م ی - م -۵ ۸ - ۸ ی حنا -۵۵ ا

ا پ ر بیرون انه، در یا نشس ه بود که و ا و هم با عیسا ی «ا ن د او آ د و گفت: اد ها او در ور ه ه ان ار کرد و گفت: »بود ا

م چه من« وی « دان سو سپ به۱گا دیگر او را دید سرسرا انه ر ت. در آن ا اد هاین رد نی با عیسا نا ر «و به ا رین گفت: پ ر اینبار نی ان ار کرد ، سم ورد که ۲ »بود اندک بعد، ع که »شناسم. ن این رد را ن «

آن ا ایس اد بودند، پیش آ دند و به پ ر گف ند: نیست که و هم ی ا آنها هس ا ش«

آنگا پ ر عن کردن آغا »ات پیداست ه ه »شناسم این رد را ن «کرد و سم ورد ، گفت: آنگا پ ر س نان دم رو بانگ د. ه ان

ه س را ب ی یش ع ود: »پ ف ه ب ه گ اد آورد ک یار را ان ار واه سه ب گ رو ، ان ا ب

یرو رد « پ ب هک ت و ب ن ر ست. گری ب

۲ ه د شی ی خ دک

بح ود، ه ۀ سران کاهنان و شای گرد آ د ، با ۱پ او را ۲هم شور کردند که عیس را ب شند. .بس ه بردند و به پی وا وی دادند دستنوچ س ،ادوه ه د ک ند او، دی ن کرد س را وم ک ی رد ود ع د، ا ک ان

شی ان شد و س س ۀ نقر را به سران کاهنان و پگنا کردم و باعث ری ن « شای با گردانید و گفت:ا آنان پاس دادند: »گناه شدم. ون ب چ ار ام«ا

س ه هودا گا ی بد ود دان « آن ها را در عیرون ر ه، ود را ق ین ری ت و ب ر ب

س ه اهنان سران ک رد. ین ها را ا آوی کها در انۀ عبد ری ن این س ه« ع کرد ، گف ند: پ ا شورت، با » ای نیست، یرا ونبهاست.گر را ریدند ا آن را گورس ان آن پو رعۀ کو رو آن ان ا به ا رو به ا این غریبان سا ند.بدینسان، پیشگوی عرو است. » رعۀ ون«ود: ا ر یا نب به قیقت پ ف ه ب ه گ ست ک و ی نع ،دنتشادرب ار رقن راپ نانآ«

ر او ی ب سرا وم ا ه ی را ک و ا آن رعۀ ک د،۱ و ب هادن د، ن دن ر را ری گ

ود.« ر ود ب ه ن ا ر د ب نان ه داون چ محاکمه در حض ر یال

ر - - م ی ۵ - ۵ م - ۸ نا ح ی ۵ -۸ ا

ا عیس در ور وا ایس اد. وا ا او ۱۱ ا

و «عیس پاس داد: »آیا و پادشا یهود «پرسید: ا هنگا که سران کاهنان ۱۲»گوی ود چنین ا

و شای ا ها ا بر او وارد کردند، هیچ پاس نو من«پ پی ا او پرسید: ۱نگفت. ش

ی ها قدر چ ا عیس ۱»دهند ع یه و شهادت چ ا ه ه ک گون داد، آن س ن ا هام هم پ ک ا ه ی ب

شد. ع ب یار س وا بوا را رسم بر این بود که هنگام عید یک ندان ۱در آن ان ندان ۱را به ان اب ردم آ اد سا د.ا ب ا در ب بود. پ ۱ عرو به نام بار س نه اگرد آ د ه ردم گ چه «ند، پی ا آنها پرسید: کا ب ا را یا کس را واهید برای ان آ اد کنم، بار

رو گفت این را ا آن ۱»عیسا عرو به سیح را ر رشک به او س یم که دانست عیس را ا س

هنگا که پی بر سند داور نشس ه ۱اند. کرد س اد، ر را او ی ا ب سرش پ ود، ه ب

گنا کار و را با این رد ب «دین ون که: بنباشد، یرا ا رو واب دربار او دیدم که را

ا سران کاهنان و شای ، وم را ۲»بسیار رنج داد. ا ا ب ا و رگ عیس را رغیب کردند ا آ اد بار

یک دا ید: »ک س ر ب واهند.۱۲پ چون وا پنم « پ رای ان آ اد ک ن دو را ب اس دادند: ا ای

ا ب ا را.« پ با عیسا «پی پرسید: ۲۲»بار بر یبش «ه گ گف ند: » عرو به سیح چه کنم »چرا چه بد کرد است «پی پرسید: ۲»کن

ا آنها ب ند ر ریاد برآوردند: شب رب«ا ن « ک

چون پی دید که کوشش بیهود است و بیم ۲شورش ب واست و دس ها ود را در رود، آ

ن ا ون این رد بر «برابر ردم شست و گفت: ون « ردم ه ه در پاس گف ند: ۲»هس م. ود دانید آنگا پی ، ۲»او بر گردن ا و ر ندان ا باد

ا ب ا را برایشان آ اد کرد و عیس را ا یانه د ، بار ند. ش بش ک ی ر ا ب پرد س

س هز ی عی سی ر - - م ی - ۵ م

، عیس را به ن کاخ وا ۲سربا ان پی

رد او ع ا ان گ سرب رو د و ه ۀ گ ردن به رد ، ر ان ک س را عری ی ان ع د.۲ آن شدن ا ا ا ار د۲ و دن شان و ر او پ ارغوان ب

ه د و چوب ب هادن سرش ن ر ند و ب ا ست ب دد. آن ست او دادن گا در برابرش انو د ، را

و بر »درود بر پادشا یهود «گف ند: اس ه اکنان ند او آب دهان اندا ه، چوب را ا دس ش ر گ

سرش ر د. ۱پ ا آن ه او را و ب دنه نش ب ه ا د، ر ردن س ه ا ک در آورد ، ا

پ و را س د. دن شان و ر او پ ا ۀ ودش را ببش ی ر ا ب د ردن یرون ب .ک شند ب

سی ی شدن ع ی ل ص ر بر - - م ی - ۵ م

- ی حنا - ا ر ند، به رد ا اها هنگا که بیرون ۲

وان به نام ش عون بر وردند و او را واداش ند یر چون به ان به نام یب عیس را کند.

ست، عن ا، که به ان ه اه ی ه ب شراب آ س ی ه ع د، ب یدن س رست ید، ن وا ش د. چون آن را چ رداب دادنیب ر ه او را ب گا ک شد. هن نو ب

یم ا ه س ق را د، ب یدن ش یان ود ک ش، هایبان او گه ه ن ند و در آن ا ب دا رعه ان ا ه یرن ق ی ، ند. ن س ش ن ن دی ا ب

ند و آن را ش و و ن ر بارت ب اال ع ر ب بس ، ی ست ع ن ا د: »ای ردن سر او ن ب ک

هود.« شا ی اد پن هار ود ن ب ب و ا ب ر ش ند ،د

س ت چپ گر در ست و دی س ت را ی در سرها ود را ان داد ، او. رهگ ران

ان وی س اگ ا ه ن و ک ند: »ا ف گسه رو آن ن و ران ک بد را وی س ع واسا ، ود را ا ب ن ات د اگر پسر دای را بسران کاهنان و ع ا دین و ۱ »ا یب رود بیا دیگران را «۲ گف ند: شای نی اس ه ایش کرد ،

ا ود را ن ر ن ات داد، ا د ن ات دهد اگ وان یب نون ا ست، اک ی ا سرا شا ا اد پ

ه م. او ب ه او ای ان آوری ا ب د یای ین ب ای پوک دارد؛ پ ا س ش دا ر دا دو دارد، گرا ادعا نون او را ن ات دهد، ی سر اک رد پ ک

ر ا و ب ه ب ی ک ست « آن دو راه ن ن دات ه او اهان سان ب ن ی ه ه د، ب ودن شد ب یب

د. ردن کسی ی مرگ ع

ر - ۵ -۵ م ی ا - ۵ م -

س ا ش عا ش ن ا نآ ا ک را ، ه ن دیک ساعت نهم، عیس با سر ین را راگر ت.

ا « دا ب ند ریاد برآورد: ای وی ، ای وی ، ق ن ب ارم ارچ ،نم ادخ ،نم ادخ« نع »س

ن را ر ا ا ران چون ای ش « ب واگ ایا را ند: »ا ف د، گ یدن ن ش

ان ب د.« ی ا آن د و وان گ دوی درنن آورد ، آن ر ف س ا ا شراب رشید پر کرد و ا

بر سر چوب نهاد و پیش دهان عیس برد ا

ا بقیه گف ند: بنوشد. را گاو دوخ ا ب ار وا«ا ش ه ن ا یا ب ا ا یم آی ن ی ب ا ب

ند گ ب ان ه ب گر ب ار دی س ب ی د « ع آییم س رآورد و رو ود را اد ب ری

اال ن ود. ۱در ه ان گا ا ب رد راب ا دم، پپایین دوپار شد. ین ر ید و سنگها ش ا ه برها گشود شد و بدنها بسیار ا ۲ گردید.

سان که آر ید بودند، بر اس ند. آنها ا برها قد در آ دند و پ ا رس ا ی عیس ، به شهر قد بهیار ا ردم س ش ار ب ه ند و ود را ب ر ا سرب د ر ان ند. چون سا ان ان و ن ای

س ی بان ا ع گه ه ور ن ش ک فرا نین د، ودن شاهد ب دادها را ن روی ر و ه ۀ ای

ند: ف شد ، گ سان س ت هرا د، ردن ک ».دوب ادخر پ وا ت ارب«

ب س ن ا را نا ن نآ رد رو ح اجظار ند و ا دور ن ش ان ا دا د. آن ردن ک

ا او د ودن شد ب ه س روان ی ی ا پ ع د ی ه و ریم ت کنند.را دم در یان آنها ریم

ب د بودند . ادر یعقوب و یوس ، و نی ادر پسران

سی ی س اری ع خاکر - - ۵ م ی - ۵ م

-۸ ی حنا ۵ - ۵ ا هنگام غروب، رد ثرو ند ا اها را ه، ن د شد بود، یوس نام، که ود شاگرد عیس پی ر ت و پی ر عیس را ب کرد. پی

یوس سد را برداش ه، دس ور داد به و بدهند.ا ا که برا و در قبر در ک ان پا پیچید

ود در ر راشید بود، نهاد و سنگ ب رگ و د ی ه و آن ریم ۱ دهانۀ قبر غ انید و ر ت. ریم گر د. دی ودن س ه ب ش بر ن ق قاب در آن ا

بره ق ان م بان گه نبود، سران »رو هیه«رو بعد، که پ ا ۲

کاهنان و ریسیان ن د پی گرد آ د ، ه سرورا ب ند: » ف ه آن گ را گ م ک اد داری یود، د ب ند و ن ن فت، پ ا ک گر سه رو ب د ر ان ب ست.“ پ واهم ا

بر را ت ق م نگهبان کنند، بادا شاگردان ا رو سو او آ د ، سد را بد دند و به ردم بگویند که او ا

ردگان بر اس ه است، که در آن ورت، این ریب

پی پاس »آ ر ا ریب او بد ر واهد بود.د و آن را روی د. ب ان داری بان گه ش ا ود ن داد: »

نان ه فاظت چ ید، دانید ن پ ر ند و سنگ قبر را هر و وم ».کا ا ند ش ان در آن ا گ ا بان گه د و ن ردن ک

ند. ن فاظت ک بر ق

۲ سی ی یز ع س اخ ر

ر - ۸ - ۸ م ی - ا ۸ - م ب ات، در سپید ۱ دم ن س ین رو هف ه، ریم بعد ا ش د ی ه و آن ریم دیگر به دی ناگا ۲دن قبر ر ند. ر شدید وا ع شد، یرا رش ۀ داوند ا ینسو قبر ر ت و سنگ را ا آس ان نا شد و به

چهر آن برابر آن به کنار غ انید و بر آن بنشست.اش چون در شید و ا ه رش ه ه چون برق آس ان ر نگهبانان ا هرا دیدن او به بر ، سفید بود. ش ه ر گا د آن شدن ان ا اد ، چون ردگ

ید ش با سان فت: »هرا ان گ ه ن ه ب م ک دانید. او سا وب هس ی س و ع در

ر ود ه ه ک گون را ه ان ست، ی ی ن ا ن ایه ید و ای را ک یای ست ب س ه ا ر ا ود، ب بپ ب س ید، ن ی ب ود، ب ید ب گ او واب درنه او ید ک گوی ردان او ب شاگ ه د و ب روی ا برود ردگان بر اس ه است و پیش ا ش ا به ی

اینک به ش ا “و در آن ا او را واهید دید.پ نان با هراس آ ی ه به شاد عظیم، ب »گف م

ه د و ب شدن بر ارج ق گ ا سو درنان ه آن عه را ب ن وا ا ای ند ش ا ردان شاگه شان روب ا ای س ب ی ا ع اگ بر دهند. ن رو

شد و ان اد « ن ش ا ب ر س م ب فت: » گها و ا اد ، او را ای ر پ د و ب یش آ دن پ

شان ه ای س ب ی گا ع د.۱ آن ردن س ش ک ر پم رادران ه ب د و ب روی ید ب س ر ود: » ر د. در آن ا را رون ی ب ه ه ب ید ک گوی ب

د.« واهند دیان بان گه گ ارش ن

نه۱۱ ن هک اگ نا ب هار رد ندو ا ا هدع ،دان بان گه به شهر ر ه، ه ۀ و ایع را به سران نآنها نی پ ا دیدار و ۱۲کاهنان گ ارش دادند.

شورت با شای ، به سربا ان و ه یاد شاگردان او باید به ردم بگویید که «گف ند: ۱داد ،م، ودی ه ا در واب ب گا ک د و هن ه آ دن بان شه بر ب ن ر ای د.“۱ و اگ دن سد او را د دی وش وا ب رسد، ا ود او را را واهیم گ

ش ای اد ش ا را ا ب رد کبق ند و ر و را گ ها پ شود.«۱ پ آن ند. و ردن ود ع ک شد ب ف ه ها گ ه آن چه ب آنان هودی یان ی ه ا رو در ا ب س ان ن دا ای

ست. ع ا شای زرگ مأم ری ب

نآ ۱ نآ هاگ ش هد ا ب درگا ب ، ج ه هوک رشان ه ای س ب ی ه ع چون ۱ر ود بود، ر ند.ک

ا در آن ا عیس را دیدند، او را پرس ش کردند. ا ک س ن دی ی گا ع د.۱ آن ردن شک ک ع ب

درت در ر ود: » ا شان ه ای آ د و بشد پرد س ه ن ین ب ر س ان و ب آ

رد شاگ و ها را د و ه ۀ روی ست.۱ پ ب اسر و رو در، پ ام پ ه ن شان را ب د و ای سا یعم قد ید ا یم ده ع ان ه آن ید۲ و ب د ده ی

ر ان داد ش ا ه چه ب ه هرآن هک د. ام، ب ا آورنش ا ا ن ع ر ب ان ای ای ا پ نک ن هر رو ای

هس م «

ر ۱ یح س ندۀ ر ه م ن یی، هم رک ح ی

ر - ا - م ی - ۸ - م ب ا آ۱ ش برد را س ع ۀرا س پ ،ح س ر

دا. یا نب نوش ه شد است۲ ع :در ک اب ا ش

م وت ش پاش پ ار دوخ و ر ن ا«س م، ر

رد؛« ه راهت را ه وار واهد ک کن« نآ اد ب رد هک با نا ف ب دا ر آورد: ر

د ن دامآ دنوادخ ارب ار ار د.“ سا ی یر او را ه وار س »

با ق ن ا ن شو نهدد ع ا ح ،ه رد هدان ظ یاب هور کرد ، به ع ید وبه برا آ ر ش ب

ناهان وعظه ه و گ هودی ار ی رد. اها دی کگ ن د او یم، ه ش ه رد ان اور ند و ب ر

رد ، در رود اردن ا ناهان ود اع را ک گید ع ست او ی ا ه ا د ند. ی ر گ

ن ر ش ر ب شم ند پ رد و ک رب کر ک ر ین ب ست، و و عچر س ب

گفت: کرد و او وعظه ورد. رای پ ا ن، کس وانا ر ا ن واهد آ د که ن «

شایس ه نیس م م شوم و بند کفشهایش را ا او با رو ن ش ا را با آب ع ید داد بگشایم. ام، ا

ان واهد داد.« ید ع قد ا سی ی ید ع عم

ر ۲۲ و ۲۱ : ؛ و ا ۱ - ۱ : - ۱۱ - :۱ نآ رد س ع ،اه ور ن ا رد و د آ ج ۀر ا

ید ع ی ست ی رود اردن ا در س ا آب ب ی ت.۱ چون ع ر دم آ د، درگ

شد و رو ه چون شود س ان گ ه آ د ک دیرود ر او ر ب بو دای ا ک د.۱۱و ن آیبوب ن سر و پ ه » ید ک س س ان درر آ

و خ نودم.« هس و ن ا ش

ش ۀ آزمای سی در ب ی عر ۱ -۱ : ؛ و ا ۱۱ -۱ : - ۱و ۱۲ :۱

ب حور۱۲ ان یاب ه ب س را ب ی گ ع درنود و ان ب یاب س چه رو در ب ی رد.۱ ع بسه سو ی ان و ش ات اش یوان ا رد. او ب که ش ب سر و گان د ش ش ر رد و ب

د. ردن کی ل سی در ج ی آغاز خدم ع

عیس پ ا گر ار شدن ی ی به ی ر ت. او ۱شارت دا را اع م رد۱ و ب فت: ک گ

ک ب نام « شاه دا ن دی اد ید و پ س ک ا رشارت ن ب ه ای ید و ب ن ه ک وب ست. شد ا

د.« ای ان آوریسی ی رد ن ع شاگ ین س خ ن

ر -۸ م ی - - م نح ی - ۵ ا ۵-

گ شت، چون عیس ا کنار دریا ی ۱ش عون و برادرش آندریا را دید که ور به دریا ان ه آن د.۱ ب ودن یر ب گ ی را اه د، ی ندن ا یاد ش ا را ه ید ک فت: »ا پ ن آی گ

ها ب سا ت.«۱ آن ورها رد ان واهم گ درند.۱ شدن ه د و ا پ او روان هادن چون ود را وانب د و برادرش یو نا ک پیش ر ر ت، یعقوب پسر

را دید که در ایق ورها ود را آ اد درنگ ایشان را را واند. پ آنان ب ۲کردند. ب د را با کارگران در ایق ر گف ند و پدر ود

د. شدن ه ا پ او روانفای مرد دی زده ش

ر - ا - ۸ - م ب ات رارسید، ۲۱ ف رنا وم ر ند. چون رو ش آنها به ک

س ب ی ه ع ت و ب سه ر ی ن ه ک گ ب درنیم او در ع ردا ت.۲۲ ردم ا یم دادن پ ع یم ع ا ا دار را ب د، ی شدن فت گ شگام، در ن.۲ در آن هن ه ه چون ع ا دی داد، ن

شت. ید دا ه رو پ ود ک ها رد ب سۀ آن ی ن کاد ب ری ا عیسا نا ر ، و را « ۲رآورد:او دانم ا نابود ان کن با ا چه کار است آیا آ د

و دای ار وا ع ۲»کیس و آن د اش و ا او فت: » ا وش ب یب د و گ ه ن

ید آن رد را گا رو پ یا «۲ آن یرون ب ب

عر س ت ان داد و ن یرون ان ا او ب نفت گ ش نان ه آ د.۲ ردم ه ه چ د ک ودن شد ب د

گر ست ا ی دی ی ن چ د: »ای یدن س ر په اروا ا ا دار او ب د و ب ی دی ع

ر ان ی ید ن ها ا اع ش پ دهد و آنه آوا او در ید ک پای ر ن ند.«۲ پ دی ن ک

ید. یچ ی پ ین سر سر ا سر شفای مادرزن طر بسیاری دیگر

ر ۸ ا ۵ ۸ م ی - - م

ر ا ۸م ی - - م

درنگ بها فاق چون عیس کنیسه را ر گفت، ب ۲یعقوب و یو نا به انۀ ش عون و آندریا

ادر ن ش عون ب داشت و در بس ر بود. ر ت.ها ا ب آن س را ا ا و آگ ی گ ع درن

ت و ین او ر ا ه ب س ب ی ند. ۱پ ع سا ی د. ر ا ب رد ت و ک ک ک ر س ش را گ دها رای ا آن ش و پ ی شد و ب او ع

شت. گ

شا گاهان، پ ا غروب آ اب، ه ۀ بی اران و ۲ رد ان شهر دیو دگان را ن د عیس آوردند.

ر گرد آ د ب عیس بسیار ودند ه گ در برابر د را که به بی اریها گوناگون دچار بودند، شفا داد و

ا نگ اشت دیوها نی دیوها بسیار را بیرون راند، ا را او را ند، ی گوی ن ب س ند. نا ش

ل سی در خ ی دعای عر ا - ۸ -۵ م

ب ناداد ا نه اوه هک ب ک را و س ع ،دو رخ است و انه را ر کرد ، به و گاه ر ت و بش عون و ه راهانش به در آن ا به دعا ش و شد.

ند. چون او را ردا س و او پ س و ند: »ه ه در ف ه و گ ند، ب ا ی

فت: شان را گ س ای ی ند « ع و هس رد ات م ورب رواجم ا دابآ ب د ا ب«را را ب نم، ی ی وعظه ک ین آ د آن ا ن ی در سر سرا شد ، در ه ام.« پ روانسه ی ن شان وعظه ک وها را ها ای رد و دی ک

یرون د. ب رانفای مرد جذ می ش

ر - ۵ ا - ۸م ی - - م ن ا ج در س ع د نا ،هد آ و د و

ر ب واه ، فت: »اگ نان گ ه وان الب سا م اک عیس با شفقت دست ود را درا ۱ ».پ واهم، پا «کرد ، آن رد را ن ود و گفت:

دم، ام رکش گفت و او پا در۲ »شو س ب ی شد. ع رد و گ او را ر ک درنا ر ود: »آگ ه و یار ب س ید ب ا ک ب

ن ه در ای اش ک ی ب س چ ه ک ار ب بن ا اهن ب ه ک رو و ود را ب گوی ؛ ب ه ب و نبرا هیر ود، ربانیهای را که وس ا ر کرد ا آن »است، قدیم کن ا برا آنها گواه باشد. ا بار س ن گفت رد چون بیرون ر ت، آ ادانه در این

رو عیس دیگر و بر آن را پ ش کرد. ا اینن وانست آش ارا به شهر درآید، ب ه در اها

ن ا ، ردم دورا اد بیرون ا شهر ا ای د. ب اند. ا ن د او ا ه ه آ دن

ر ۲

ل ج ف فای مرد م ش

ر -۸ ۵ ا ۸ - م ی - - م ف رنا وم ۱ پ ا چند رو ، چون عیس دیگربار به ک

ه آ د ه ان ه او ب د ک شدن ا درآ د، ردم آگرد یار گ س روه ب ست.۲گ ه ا ه ک گون د، آن آ دن و در نی ای نبود، و او ک م را برا آنها

در این هنگام، ع ا را رسیدند کرد. وعظه کردند، پیش و رد ف وج را که چهار نفر

ا چون به آوردند. یت ا ع بب ا د ام سد، یاورن س ب ی ند او را ن د ع س ن وان

س ی سر ع اال ق ب س ش ن ردا ه ب شروع بد. پ ردن ا گشودن سق ، ش را که ف وج کچون عیس ای ان بر آن وابید بود، پایین رس ادند.

ا ر ند، گناهانت «آنها را دید، ف وج را گفت: بر ا ع ا دین که آن ا نشس ه »آ ر ید شد.چرا این رد چنین س ن « بودند، با ود اندیشیدند:د این کفر است چه بر بان س دا ران س در ی یا ر د « ع ناهان را ب د گ وان دم

ا ود چه ه ب ت ک ا در رو ود دریفت: »چرا در د شان گ ه ای ند و ب ش دی ان

ین ن ن چ ه ای یک ب دا ف ن ک ید گ ش دی ان

ت ناهان ن ه گ ست، ای سان ر ا ف وج آ ی و ت ود ر ن ه ب ا ای شد“ ی د آ ر ی

ا ب رو“ ۱ ا ردار و را ب دانید که را ب »انسان بر ین ا دار آ ر ش گناهان را دارد... پسر

و - ه فت:۱۱»ب ف وج گ ه م، ب وی گه ه ان یر و ب رگ شک ود ب ی ، ر ب

ست و ب ر ا رو «۲۱آن رد ب شک ب گ درنش ان ه ه ا آن ا ر چ راب شت و در ب ردا ود را بد و دا را شدن فت گ ش ت. ه ه در یرون ر بند: ف نان گ یدک چ ن نچ گر «

م.« ودی د ب دی نی دع ز ال

ر - ۵ ا - م ی - - م عیس بار دیگر به کنار دریا ر ت. ردم ه ه ۱

آ دند و او آنان را ع یم ن دش گرد د، الو پسر فا را هنگا که دم ۱داد.

س ه ش گا ن ه در را د ک ه او دی ود. ب بست و ا ر ا یا.« او ب فت: »ا پ ن ب گ

شد. س روان ی پ عچون عیس در انۀ الو بر سفر نشس ه بود، ۱

بسیار ا را گیران و گناه اران با او و شاگردانش ه سفر بودند، یرا ش ار یاد ا آنها او

چون ع ا دین که ریس ۱کردند. را پیرو س را ی د، ع ودن ناه اران و ب ا گ ه ب د ک دن دیردان و شاگ ه ست، ب فر ا س یران ه گ را ناه اران یران و گ گ ا را ند: »چرا ب ف گس ن غ ا ن یدن ای ن ش ا س ب ی ورد «۱ عیب ب ه ه ب ند ک ی اران فت: »ب شان گ ه ای برا دعوت س ان. ن ب ندر ه د، ن یا دارن ن

یا د ان ن سای ار ا ام، ب ه آ د پ ام ناه اران ر نم.« گ ا دعوت ک

ارۀ ر زه سؤ درب ر ۸ - ۵ ا - م ی - -۸ م

دار ان که شاگردان ی ی و ریسیان رو ۱چرا شاگردان «ا ن د عیس آ دند و گف ند: بودند، عد

ا ی ی و شاگردان ریسیان رو گیرند، ا و رو ن ردان شاگ د «۱ یرن عیس پاس گآیا ن است یه انان عروس ا ان که «داد: دا اد با ایشان است، رو بگیرند ا و دا اد با ا ان واهد ۲ وانند رو بگیرند. آنهاست ن ا

شود. در آن ر ه شان گ ه دا اد ا ای ید ک س رت. ر ام رو واهند گ ای

نه وچ ه«۲۱ ه ر ا ۀ ک و را ب ارچۀ ن ه ک پ ند. اگر چنین کند، و ه ا آن کند شد ، نو ا ن و نی ۲۲گردد. شود، و پارگ بد ر کهنه دا

ری د. اگر ک شراب نو را در ش ها کهنه ن هیچش ها را پار کند، و اینگونه، چنین کند، آن شراب ش ها هر دو با واهند شد. شراب نو را شراب و

ش ها د ری ت.« در ای و ب نب ا صاح ر ز ش

ر ۵ - ا ۸ - م ی - ۸ - م ب ات، عیس ا یان ارع ۲ در ی ا رو ها ش گ شت و شاگردانش در ین ر ن، شروع به گندم ریسیان به او گف ند: ۲ها گندم کردند. چیدن وشه

دهند که در رو م ماجنا را تنادرگاش ارچ«ب ات ای نیست ا گر ا به«پاس داد: ۲»ش

اید که داوود چه کرد آنگا که ود و یارانش ن واند او در ان ا بیا ار، کاهن ۲ اج و گرسنه بودند قدی را ان ۀ دا درآ د و ن ه ان اعظم، ب

ند وردن آن ی داد، هرچ ش ن اران ه ی ورد و ب

اهنان را ک نها ب آنگا به ایشان ۲» ای است. ب ات برا انسان قرر شد ، نه انسان برا «گفت: ش

ب ات. ب ات بنابراین، پسر ۲ش انسان ا ب ش ست.« ا

ر

ی ل فای مرد ع ش ر - ا - م ی - - م س ع۱ ب ب رگ د را نک ه س فر ه رد .

ه ود ک یک دس ش شک شد آن ا رد ب ا ران عیس را یر نظر داش ند ا اگر در ۲بود.ب ات آن رد را شفا ب شد، بهانه ا برا ا هام رو ش عیس به رد که دس ش شک دن به او بیابند.آنگا ا »در برابر ه ه بایست.«شد بود گفت: ب ات نی کردن ای «ایشان پرسید: آیا در رو ش د ا ب ست ی کردن ان کس را ن ات دادن یا ا

ا آنان ا وش اندند. »کش ن عیس ، ش گین به ا کسان که پیرا ونش بودند نگریست و بسیار غ گین دس ت را درا «ا سنگد ایشان، به آن رد گفت:

او دست ود را درا کرد و دس ش سا م »کن.

ا آنگا ریسیان بیرون ر ند و ب شد. گ ب درنیر س ه ی ه ع گون ه چ د ک ردن و ه ک ان ودی

د. ردارن یان ب را ا سی ی ی ع ب ه مردم در ن

ر - ا ۵ م ی - - م

س پ س س ع ب ش ا نادرگا س رد دو حای یان ن ی بوه ا ست. ان نار ا ک درییار س روه ب ی ، گ د. ن شدن ه در پ او روانه هودی و اورش یم و ا دو یه و نوا آن ا ردم ی

یدون، چون سو رود اردن و وا ور و د، ن د و یدن ن ش ارها او را بر ه ۀ ک

ه د. ب ه آ دن س ب ی یت، ع ع ثرت بب ک سش آ اد رای ق ب ای ر ود ردان ود شاگ

را ند.۱ ی ن ر او ا د ام ن ا ردم ب ند، ن کود، دردم فا داد ب ش یار را س ه ب ندان ا آن ا کهرگا اروا ۱۱آوردند ا سش کنند. بر او ه وم ا ادند و دیدند، در برابرش به ا پ ید او را ا او ایشان را ۱۲» و پسر دای « دند: ریاد ا

ر ر س ت ب گران ه دی ه ب شت ک دا

ست. ی ند او ک گوی نس ن خا د زده ر

ر - م ی - - م عما - ا

س ع ۱ ب ب هوک ه نآ و د آر نا هک ار ه ست ب ها وا د و آن را وان ش ور وی

رد و ین ک ی ع ن را د.۱ او دوا د ن دش آ دنها ند و آن ش ا ا ه را و ب د، سو وان ان را ر آنن ا دار س د،۱ و ا ای فر را وعظه ب را ب

وها را ه دی ند ک ش ا ر وردار ب بیرون بآن دوا د ن که عیین کرد عبارت بودند ا : ۱برانند.

یعقوب پسر ۱ش عون که و را پ ر واند ؛ب د و برادر و یو نا که آنها را ،»بوآن ر « آندریا ، ی یپ ، ۱ قب داد ؛ »پسران رعد«یعن

ا ، ش عون د ب ر و ا، ، و ا، یعقوب پسر فا ، ریو که عیس را س یم ۱ور،غ و یهودا ا س

رد. ش ن ک دب لز ع عیسی ب

ر - ا -۵ م ی - - م

س ع رگ د ور ۲ ب نا ه فر ه ب و اه د، ب رد آ دن ه اع گ ون ه او و گ ا کش را ا غ ا وردن ردان شاگ

س ی شان ع بود.۱۲چون وی این را شنیدند، نروانه شدند ا او را برداش ه با ود ببرند، یرا

ع ا دین ۲۲» ود شد است. ا ود ب «گف ند: بو دارد «گف ند: نی که ا اورش یم آ د بودند ع ب

یار ر ی دیوها بیرون و دیوها را بهث های ۲»راند. پ عیس آنها را را واند و

شا رای ست ب ه ن ا گون فت: »چ ن آورد و گر د ۲ اگ ران یرون ب ی ان را ب ش ی ان، ششود، ن ه ر د ود ی و ب

ه ست ان ین ا ن د.۲ ه چ ر ا ان اب ست پ ی ا نشود: ن ه ر د ود ی ه ب د ک وان

ر د ر ب ی اگ ی ان ن ش د.۲ ر ا ب ان اب پست ی شود، ن ن ه ند و ی یام ک ود

ا ید دوام آورد، ب ه پ س رار ش انیچ ع ه وا ست.۲ ب ۀ ک ن ا ه ان د ب وان ند، ش را غارت ک د و ا وا ند درآی یرو رد نندد. پ ا ب ست آن رد را ب ن ه ن گر ای

ند. آن ه او را غارت ک د ان وان گویم که ام گناهان انسان و هر آ ین، به ش ا « ۲ا هر ۲شود؛ کفر که بگوید آ ر ید ه با ک

د ن واهد رو د، هرگ آ ر ی وی فر گ قد ک ا د ناه اب ه گ شد، ب ه رم ب

ود بب ب س س ا آن ی س ن ع ن ست.« ای اه ید دارد.« ک ند »رو پ ف گ

سی ی ر در ن ع مادر بر - ۸ ا ۵ - م ی - ۵ - م

نآ۱ ب و ردا هاگ ناردار س ع ند آ نآ .د نا

یر ا او ب د س ادن ر س را س اد ، ک ون ایس ی رد ع ه گ د. ۲ اع ک را وان را ند: » ادر و ف ه او گ د، ب ودن س ه ب ش ن

س اد یرون ای ت ب رادران و را ب د و انرادران س داد: » ادر و ب ا س پ ی ند.« ع ویه ان ک ه آن گا ب ند « آن سان هس ن چه ک

فت: ند و گ ظر ا د، ن ودن س ه ب ش ردش ن گکه واست دا هر انند ادر و برادران ن ن ا«د، برادر و واهر و ادر ن است را به «. ا آور

ر

م برزگرر - ۸ ا ۵ - م ی - - م

ر - ۸ ا -۸ م ی - - م ۵

برگ د۱ س ع را نک رد ب ا رد را ع یم هش ار او را ا ا ه کرد دادن آغا کرد. گروه ب

ناچار سوار ایق شد که در دریا بود که به بودند چندانو بر آن بنشست، در ا که ام ردم بر سا دریا ث ها، بسیار چی ها به آنها آ و ت. او ۲بودند. آنگا با

وش فت: »گ شان گ ه ای یم ود ب ع در ر ید رو ب راده گر برا ب را شان بیرون

پاشید، بر در را ا اد و چون ب ر ر ت.بر دیگر بر پرندگان آ دند و آنها را وردند.

ین سنگ خ ا اد که ا چندان نداشت. پ ود ا چون ورشید ع ق بود. که ا کم سب شد، چرا ا

شه را ری ید، ی ش سو ت و رآ د، ه ه بر ن شت. ب دا یان ارها ا اد. ارها ن و نا کرد ، آنها را فه کردند و ث ر ا آنها برنیا د. ا

بقیه ب رها بر ین نی و ا اد و وانه د ، ن و کرد ع س ، ب ع شد، ب اد ار آورد ، ی و بپ س ر.« راب ع د ب ش ت و ب

فت: »هر نود.« گ ش نوا دارد، ب ش وش ه گ کنه ۱ س ع هک اگ ن ها بود، آن دوا د ن و

ث ها ا او کسان که گ ردش بودند، دربار را پادشاه دا به ش ا «به ایشان گفت: ۱۱پرسیدند.

ا برا ردم بیرون، ه ه چی ع ا شد است، ا ث است؛ به :ا ۱۲ ورت ا در ن نند، « بنگرند، ا

ا نفه ند، بشنوند، ا ند و آ ر ن شت ک ا گ بادا ب د “« شون د ی

ث را در ن «آنگا بدیشان گفت: ۱ کنید آیا این ث ها دیگر را در واهید پ چگونه

ر ک م را ر گ رد ۱ ب ع ک ارد.۱ ب که ک م نار راهند، آن ا ک ردم ه چون ب رها کش ه ا هک شود؛ ب ن ه ک م را ض ایی ان ش د، نون ش ه در د و ک را ک آنها آیدیگران، ه چون ب رها ۱رباید. کاش ه شد ، شنوند و کاش ه شد بر سنگ ند؛ آنان ک م را

ا چون در ۱پ یرند، درنگ آن را با شاد ب ا دک ان دوام نها ان د، دارن شه ن ود ریه ه ب گا ک د. آن ا آورن س ی بب ک م، سند، در رو ک ند.۱ عد دم آ ار ب ا ا

دیگر، ه چون ب رها کاش ه شد در یان ارهایند؛ ا نگرانیها این دنیا و ۱شنوند، ک م را ا

ریبندگ ثروت و هو چی ها دیگر در آنها رسوخ رد ، ب فه ک ند و ک م را ث ر ک

شد ش ه ا گران، ه چون ب رها ک سا د.۲ دیید ، آن را ن ش ند؛ ک م را ی وی ین ن در

پ یرند و س ، ش ت و د برابر آنچه کاش ه ار شد ، ب د.« آورن

م چر س ع۲۱ ب نآ ه فگ اه ار ارچ ا آ« :

د گ اری ا ت ب سه ی ا ر ک ا آن را ی د آوریر چراغدان ن ا آن را ب ی آی را چ ید ۲۲ ی ه ن

شدن، و ش ار را آ گر ب ست ی نهان ن په را ب گر ب ست ی ف ن ی ظهور چسپ ۲»که گوش شنوا دارد، بشنود. هر ۲آ دن.د ت د شنوید، به به آنچه «ادا ه داد ، گفت:

ید، ن ه و ن ک ه ک ی ان ا ه ان پ د. ب پاری س بشد، و ش ا و ن واهد را ب

ش ر داد ی ه دارد، ب ه آن ک را ب ش ر.۲ ی ی بی ه دارد ن دارد، ه ان ک ه ن شد و ا آن ک واهد

شد ر ه واهد «.گندم بذری که نم می ک

پادشاه دا رد را ان د که بر ین «نی گفت: ۲د. ب ر ش ۲ا شان ب باو رد وا هچ ، ور و

ب س ه یدار، دان شد چه ب ا شود و ن و به ن گون ند. چ ه ود ک ین ب را د.۲ ی دان

ار شۀ ود ب پ و س ه، سا ست دهد: ن ر شۀ پ گا و ب و آن س ه ه.۲ چون دان ا دانر ب ر گ سد، ب ر هب گ دا را ب ار درن کست.« ید ا س رار را درو یرد، ی گ

م د نۀ خرد ر ا م ی - - م

۸ پادشاه دا را به چه چی «عیس دیگربار گفت: ث آن را شر دهیم ۱ه چون انند کنیم، یا با چه ه ن دان وچ ری ست. رد ، ک ۀ رد ا ا دان

ین ه در ست ک د، ۲و چون ا ارن کشد، ش ه ا اغ ک یاهان ب د و ا ه ۀ گ روی

شا ه شد ، ندانها ب رگ ب رگ ر آورد، چس ان ان آ دگ رن ه پ ۀ آن ک سای ند و در آی

ه یان ش د.« آ سا ن ث ها بسیار ا اینگونه، ا آن ا که عیس با وانس ند در کنند، ک م را برایشان بیان

ث چی به آنها ن کرد. ا او با گفت؛ ا ود، ردان ود در وت ب شاگ ا ه ب گا ک هن

شر ه ه ها را آن ی را ب داد. چا ان دری ردن ف آر م ک

ر ا - ۸ ۸م ی - -۵ م ۸ - ۵

نآ نوچ ور بور ف سرار س ع ،د ب ها سو دری ه آن فت: »ب ردان ود گ شاگ

ند و ف ر گ یت را ع ها م.« آن روی با ود ود، ب ه ب ق ک ای س را در ه ان ی ع

ی او را ه راه گر ن ق دی ای ند د. چ ردن بست. ا واج ر ا د ب شدی اد ندب ا اگ رد. ن کر ق ب ای ه نان ب ک بچ ه ن دی ود ا ورد ک

ا عیس در عقب ایق، سر بر با ش آب پر شود. ا یدار ردان او را ب شاگ ود. ف ه ب هاد و ناک و را ب س اد، ند: »ا ف د و گ ردن ک

ست ر ا س ب ی م « ع شوی ه غرق ست ک ی نت ساک ر ود: » ا ه دری یب د و ب ه اد را ن و ب

رو اد گا ب اش « آن شو آرام ب ست و ش نشد. فر ا ا س آرا ش ک پ س ب هین ن نچ فت: »چرا ای ردان ود گ شاگ

ها د « ۱آن داری ا هنو ای ان ن ید آی سان ر گر ه ی دی شد ، ب سان یار هرا س ب

ا اد و دری ه ب ست ک ی ن ک ند: »ای ف گر ان د « هم ا او رن ب

ر

فای مرد دی زده ش ر - ۸ ا -۸ ۸م ی - - ۵م

ر ۸ ۸ ا - -۸ ۵ م سپ به آن سو دریا، به نا یۀ راسیان ۱

شد، یاد ق پ ای س ا ی ند.۲چون ع ر ود، ا ید ب ر ار رو پ ه گ رد ک

ر ورد. آن رد دو ب یرون آ د و ب س ان ب ور گه ورها ب سر در گ س را گر ک رد و دی بیر در ا ن ه او را ب بود ک وان آن ن ن یرا بارها او را با ن یر و پابند د نگا دارد.ب

ا ن یرها را گسی ه و پابندها آهنین بس ه بودند، ا یچ ود. ه س ه ب ش ین را ارا رام آهن ک را یورها و یان گ شب و رو در بود. ردن او ن ک

په ر ر ب اد ب ری نگ ود را ها س ا آورد و بد س را ا دور دی ی رد. چون ع ،ک

ا دا دوان هاد ، ب ین ن ر دوان آ د و رو بسر دا س ، پ ی اد د: »ا ع ری ند ب

ه و را ب ست ار ا ا ن چه ک و را ب عا ، ند سوگ را دا ده « ی م ن ه ع اب دهم ک

ید، ا ود: »ا رو پ ف ه ب ه او گ س ب ی عه ن رد ب س ا او درای ی گا ع آ « آن

س ا ست « پ ی ا ت چ ید: »ن س ر نا م «داد: پ ع ب و ۱» یون است؛ یرا بسیاریم.

یه ا ها را ا آن ن ه آن رد ک یار ک س ا ا بپه ند.۱۱در یرون ن ها آن وا ، گ ه بوها ا ود.۲۱دی ب رگ و در ا چرا ب

ه درون ند: » ا را ب ف رد ، گ س واهش ک ی عها ه آن گ ار ب ست؛ ب فر ها ب وک

س ا ا داد. پ ی یم.«۱ ع ید درآی اروا پ ند. گ ه ها ر ه درون وک د و ب یرون آ دن ب

ود، ا ش ار آن دود دو ه ار و ب ه ا که په ب ب ی ش سرا رد و در ا ه وم ب درون دری

شد. آب غرق بکو ۱ نا نا ن رگ ن ا و د قاو رد ار هعندان ند، چ ف ا گ س ا ب شهر و رو ه ردم ک

ود، چه را رخ داد ب ا آن د یرون آ دن بنن ی ب آنها ن د عیس آ دند و چون دیدند آن ۱د.ب رد دیو د که پیش ر گر ار یون بود، اکنون ا ه ه ست، ب س ه ا ش رد و عا در آن ا ن ن ک ه ه ا را را ب سان ک د.۱ ک ردن شت ک و و د و ر رد دی چه را ب د، آن ودن د ب شم دی چ

را ردم ود، ب ش ه ب ها گ وکس ی گا ردم ا ع ند.۱ آن ف ا گ واهش بد. وی ر گ شان را ین ای سر ه د ک ردن کشد، رد که پیش ر چون عیس سوار ایق ۱

ا عیس ۱دیو د بود، نا کرد که ه را و برود. ا

شان ه، ن د وی ه ان فت: »ب داد و گ ا ا نو را د ب ه داون گو ک ها ب ه آن رو و ب ود ب

و ر م ن ود ر ه ب گون رد و چ چه کست.«۲ پ آن رد ر ت و در سر ین ا

کاپو ی ، به اع م هرآنچه عیس برا او کرد بود، د فت گ ش رد و ردم ه ه در د. آغا ک شدن

یمار سان زن ب ی کی ز رئ دخ ر یر ۵ - ۸ ا -۸ م ی - - ۵م

س ع۲۱ ب ب رگ د را ق ا ق ا ب نآ ه س وا، نار دری ت. در ک ا ر بو دری ی ان ع

رد سه ن دش گ ی ن سان ک ی د.۲۲ی ا ر آ دنا ه آن ا آ د و ب ی ب شت ن ام دا رو ن ای ه ی کش ا اد۲ و ا ا ای ه پ س ب ی دن ع دیوچ م در ا رگ فت: »د ر ک نان گ کر او ست ود را ب نا دارم آ د ، د ست. ا

د.«۲ پ د ان د و ن اب فا ی ش ا گ ار بت. ا او ر س ب ی ع

روه را ا ادند. آنها بسیار نی ا پ عیس بهگدر آن یان، ن بود ۲کردند. س ت بر او ا د ام او ت در ان ۲که دوا د سا دچار ونری بود.

بیبان بسیار، رنج راوان کشید و ه ه دارای ود ا به د، را رج کرد بود؛ ا اب بود ی ه ا آن ه بود.۲ پ چون درب شد ب ر د ار عیس شنید، ب

پشت سر او آ د و ردا و را ا یان عیت بهاگر « یرا با ود گف ه بود: ۲ کرد.

دم در ه ان ۲»ردایش دست ب نم، شفا واهم یا ت. به ونری او ع شد و در بدن ود ا سا کرد ا ا دریا ت که عیس در آن ب شفا یا ه است.یروی ا او ادر شد است. پ در یان ن

چه کس ا ۀ را « عیت رو گرداند و پرسید: بین که «شاگردان او پاس دادند: ۱ » کرد

چه کس پرس ، کنند؛ آنگا ردم بر و ا د ام ا عیس به ا را ۲ » “ را کرد ا

ار را ن ک س ای ند چه ک ی ب ا ب ست گری نه م ست. پ آن ن ک رد ا ر او ک ست ب دانه سان آ د ، ب ر ان و هرا ست، ش ه ا ا چه گ په قت را ب ی ق س ا اد و ی ه او ع ا بفت: »د رم، ه و گ س ب ی فت. ع گ

ه ست. ب فا داد ا ش و را ت رو ای ان س ت باش « ن ب آ اد ب و ا ای

نه وا س و ن ه عد فت ک ۀ گ ا ا اند و گ سه، آ دن ی ن ی ک رو ، ر ای ند: ی

د رت رد دیگر چرا اس اد را ت «عیس چون س ن آنها را شنید، به ر ی »ده

و » ر ق ای ان داش ه باش.«کنیسه گفت: ا ا نداد پ ر و یعقوب و یو نا، برادر

رود. چون گر ا پ او ب س دی قوب، ک ع ید د، دی یدن س سه ر ی ن ی ک ۀ ر ه ان ب

ه ست وغوغای ب ا گریند ا با دا ب ند عد پاین «پ دا شد و به آنها گفت: کنند. و شیون غوغا و شیون برا چیست د ر ن رد ، ب ه در

ا آنها به او ندیدند. پ ا این ه » واب است. ا در و ادر د ر و رد، پ یرون ک ها را ب ه ۀ آنا د ب ودن ه ه راهش ب ردان را ک شاگ ین ن ه چرگ ود، ود ب ه د ر ب ه ای ک ت و ب ر

ه ت و ب ر ست د ر را گ گا د شد. ۱آن دا ن : »ا ع وم « ی ی ا ک ا فت: » و گ

و ه وچک، ب ی « ۲او د ر ک ر م ب وی گست و را ب ر ا گ ب رد. آن درن ر ن آغا کعه ب ن وا ها ا ای ود. آن ه ب سا د ر دوا د

ان ه آن س ب ی د. ع شدن ف د گ ش ت های نس ور ن د س ا ای د ک گ ارن ه ن ید داد ک اکه آن د ر ی ب ر ود چ شود، و ا عه آگ وا

ا ب ورد. دهند ب

ر ی صرهب ا ی مردم ن مان ی

ر ۵۸ - ۵ م ی - - م سپ عیس آن ا را ر گفت و با شاگردان ود به ۱ب ات رارسید، به ع یم ۲شهر ویش ر ت. چون رو ش در کنیسه پردا ت. بسیار با شنیدن س نان او دادناین رد ه ۀ اینها را «گف ند: در شگفت شدند. آنها ا ک ا کسب کرد است این چه است که به دست او او ع ا شد و این چه ع ا است که بهار نیست گر پسر شود ان ام گر او آن ن

هودا و ش عون نیست ریم و برادر یعقوب، یوشا، یدگ ن یان ا ن ن ا، در گر واهران او ای

ند س اپ شان ن ظر ند « پ در ن ن کب ب فت: »ن شان گ دی س ب ی ر ت آ د. عشان و یان وی ار ود و در شد در دی با ن

یچ ست در آن ا ه ش « او ن وان ه وی در انر ع ست ود را ب ا ان ام دهد، آن ه د

ی ار گ ند ب ید. او چ ش فا ب ش ها را شت و آن اود. ا ب یرت ب شان در ای ان ای

رد شاگ مأم ری د زده ر ا - م ی - - م

- ۵ س اها ا را س در رو ی پ ، ع س شت گیم ع ردش را و ردم را شاگ داد. او دوا د ها را دو د و آن را وان دو رس اد و بن د ود

به آنان دس ور ایشان را بر اروا پ ید ا دار ب شید.برا سفر، یک چوبدس چی با ود «داد:

بار و نه پو در ک ربندها برندارید؛ نه نان، نه کو ها ا ه ا ا نپوشید. کفش به ود. نوچ ۱پا کنید، ا ه ه ان شهر ب ه در آن ا ان ک د، شدی ا وارد ر در ای هست ید.۱۱و اگ ه ب ان د، در آن ان یدهند، ران وش ش ا گ ه ا ب د، ی رن پ ی ش ا را نی اهای ان را ن ید و ا پ ن ر ک آن ا را

ر د شد ب ا شهاد ب ا ید، ب انه ردم وعظه ها ر ه، ب ها.«۲۱پ آن آن

شان ند.۱ ای ن ه ک وب د ای ه ب د ک ردن کی اران د و ب دن یرون ران یار را ب س وها ب دی

فا ش رد ، ین ک ده ا روغن یار را ب س بد. یدن ش ب

نده یدده عم یای ح یر - م ی - - م

ر - ا - - م ا بر این و ایع به گوش هیرودی پادشا ۱ و ا

ود. ا ه ب شهرت ی س ی ام ع را ن ید، ی س رع ا ردم یا ب ند: »ی ف گ

ع روست که یددهند ا ردگان بر اس ه و ا ه ین دیگران ۱»رسد. ظهور این در ها ا او بهگف ند: ا نی عد »ا یا است. «گف ند:

ا چون ۱»پیا بر است انند پیا بران دیرین.« ا ن ه ان فت: »ای ید، گ ن ش ن را یرودی ای ه

ردم و ن دا ک سرش را ا ه ن ست ک ی ا ی ن ست « اک س ه ا ر ا ان ب ون ا ردگ

دس ور هیرودی ی ی را گر ه و او را یرا به ۱بس ه و به ندان ا ند بودند. هیرودی این کار را

ا ر هیرودیا کرد بود. هیرودیا پیش ر ن ی یپ ، به

یرودی او را نون ه ود و اک یرودی ب رادر ه بیرودی ه ه ی ب ود.۱ ی ر ه ب ه ن گ بف ه ب نیست که و با ن برادرت «ود: گد داشت و پ هیرودیا ا ی ی کینه به ۱»باش .ا ن یرا ۲ وانست. واست او را ب شد، ا که او را رد رسید، چرا هیرودی ا ی ی نپارسا و قد ست و ا ای رو ا او دان

ظت ی را ا نان ی س ا رد. هرگ کیا س ید، ب ن ش یران ش ه و سرگ ا ر شد. بن ست ای نان او را دو س ه رادادن ب وش ا ، گ

شت. داس۲۱ نار ف اج ن ر سا ب ف سرار .د

ه یا ب ی د ود یرودی در رو ا ه پظا ود و دهان ن ر ان ان و اری رد و درب ک

ی را دعوت ت ا گان ای ب ر واال ه درآ د و ا ب یرودی ن ود.۲۲د ر ه

شاد ان ر ش را ان یه ان یرودی و د و هفت: »هرچه ه د ر گ شا ب اد گا پ سا ت. آنو ه ه آن را ب ن ک ست ک واه ا ن در وافت: ند ورد ، گ سوگ ین ن واهم داد.«۲ ه چ

مت مم ا م ن ت ، اوخب نم ا چر «ه ت و ب یرون ر و واهم داد.«۲ او ب ه را، بفت: »چه ب واهم ادرش پاس داد: » ادر ود گر ی یا ع یددهند را.« درنگ ش ابان د ر ب ۲»س اکنون واهم هم ا و «ن د پادشا با گشت و گفت:

ب ق به ن سر ی یا ع یددهند را بر ا به ۲»بده . ا پادشا بسیار اندوهگین شد، ا پ

ست ش ن وا ان یه ان ه ا رام ند ود و ب سوگست او را ر درنگ د پ ب ۲د کند.در وا

رس اد و دس ور داد سر ی ی را بیاورد. او ر ه، سر ب ق ۲ی ی را در ندان ا ن دا کرد و آن را بر

ه ادرش ی آن را ب ه د ر داد. او ن آورد و بد، یدن ن ش ن را ی ای ردان ی شاگ داد.۲ چون

د. پردن س ه ا ش ه، ب ردا دن او را ب د و ب آ دنن نج هز ر ه خ ر ک د دن ب

ر - م ی - - م -۵ ی حنا - ا

ر - ۸مشابه م ی - - م ا رسوالن ن د عیس گرد آ دند و آنچه کرد و و ا

ه او د ب ودن یم داد ب ع

ا فت: »ب شان گ ه ای س ب ی ند. ۱ع ف ا گ ب »به و گاه دورا اد بیایید و اندک بیارا ید. ن

یرا آ د و ر ت ردم چندان بود که ا نان وردن پ نها، با ایق عا م ان دورا اد ۲ هم نداش ند.ا به شدند. یار ا س روه ب گام ع ی ت، گ هنند. پ ردم ا ه ۀ نا ش د و دن شان را دی ای

ا شهرها پ شت ه آن یاد ب ند و پ ا د. چون یدن س ه آن ا ر شان ب یش ا ای پ

ی ب ع شد، یاد ق پ ای س ا ی ش ار عه ان ب ر ا آن ش ب د و د را دی ر م آ د، ی

ندان ب ف س و د. پ ه چون گ ودن بان ب شه یار ب س ی ها ب ردا ت و چ ان پ یم آن ع ه ب

ردان شاگ ک غروب، شان آ و ت. ن دی این ا ا ند: »ای ف د و گ ست ن دش آ دن ن ای هست. ردم را ت ن رو دورا اد و دیس اها و ارع ا را ه رو ا ب ن ه ک روان

را ود ورا د و ب رون بش ا ود ر ود: » س در واب ی د.« ع ب رنا ند: »آی ف ید.« گ شان ورا ده ه ای ب

م و ان ب ری نار ن ست دی م و دوی روی واه ب

ر ود: د « ا ب ورن یم ده ها ب ه آن بد.« پ ورب« ان داری ند ن ید چ ن ی ب د و ب

ر ان و دو وپ نج ن ند: »پ ف د و گ ردن و کا ر ود ردان ود شاگ ه گا ب اه .« آن

ب س ر س ه ب س ه د ردم را دس ه ه ردم در د گون ن دی ند. ب شان ن ها ب

ین ر فر ب ن ا ن د و پان و دو اه را نج ن گا پ ند. ۱آن س ش نست و ش گری س ان ن ه آ ت و ب ر رگ کر بآورد. سپ نانها را پار کرد و به شاگردان ا به

ود داد ا پیش ردم بگ ارند؛ دو اه را نی یان و ا ه ه وردند و سیر شدند،۲ ه ه قسیم کرد.

ها نان و اه ، دوا د سبد پر گرد رد نج د پ ان وردن ه ن ش ار ردان ک د. آوردن

ود. ه ار بر ر ی آ ر ه رف ن ب

-۵ ی حنا - م ی - ۵ -۵ ر م

ر - م ی - ۵ - ۵ م آن داشت ا در درنگ شاگردان ود را بر عیس ب

کرد، سوار ایق ه ان ا که او ردم را ر دا در آن سو دریا شوند و پیش ا او به بیت ی

د. پ ا روان رون ه ب ردن ردم، ود ب کند. ا دعا ک ت و ر ک

چون غروب شد، ایق به یانه دریا رسید و عیس ت پارو دید که شاگردان به در ش نها بود.ا نند، یرا باد ا د. در دود پ و ی

ام س گ ی شب، ع هچهارم ا ر رو آب ب ان ب نشان نار ست ا ک ت و وا ان ر سو آن

گ ر ا چون شاگردان او را در ا را ر ن د.ب ا بر آب دیدند، گ ان کردند شب است. پ ه گ

یرا ا دیدن او بسیار و شت کرد ریاد برآوردند،ا عیس ب فت بودند. ا س ن گ شان ا ای گ ب درن

و ر ود: »د د، ن هس م. و داریق ای ه شان ب پ ن د ای س ید « ۱ س ررو اد رآ د و ب شان ب ب ست. ای ش دا ن ان

د ۲چرا ودن شد ب ف د گ ش ها ان ه ع ن کس ت شان د، ب ه د ودن را در ن رد ب

ود. شد ب چون به کرانه دیگر رسیدند، در سر ین

ت رود گر نیسار ن د و در آن ا آ دند، ردم در شدن یاد ه پ ق ک ای ند. ا دا ان

ند و دوان نا ش س را ی هدم ع دوان بر ی اران را ب ند و ب قه ر ن سر آن ا سر

ه هر ش ه، ب د او ها گ ا یدن ن ش ه ا کا س ا ی ه هر رو س ب ی د. ع ردن ست، ب آن ا

ا رعه شهر ی ه ی اران را ا ک ت، ردم ب ر ها یدان نا در ند و ا او ش د گ ا ردن ک

ست ش را ا ا دهد د شۀ ردای و م گ کند؛ و هر ن ه ک رک فا ک ش ت. د، ا ی

ر

ی در ن اک ز م ر - ۵ م ی - - م

ه را بر ا ع ا دین که ا اورش یم ریسیان به۱و دیدند بر ا ۲آ د بودند، ن د عیس گرد آ دندشاگردان او با دس ها ن ، یعن ناشس ه، غ ا

ودیان، به سن ت ریسیان و نی ا یه ورند. شای ود پایبندند و ا دس ها ود را بق آداب چون ا با ار ورند. هیر نشویند، ورا ن

ورند. و بسیار آیند، ا شس شو ن نند چی ن دارند، ه چون شس ن سنن دیگر را نی نگا

پ ریسیان و ع ا ها، دیگها و ظرو س . پیا هس ی ن ا ع چرا شاگردان و بق «پرسیدند: دیکنند، و با دس ها ن غ ا سن ت شای ر ار ن

یا دربار ش ا «او پاس داد: » ورند ع ا ش نان ه رد چ گوی ک ش ی اران چه وب پ اک ری

ست، شد ا ش ه و ند، م تمر ارم دوخ ا ب اب موق ن ا » دارن

ا د شان ا ن دور است .ا نآ نا ب بادت هدوه ند، را ع ن ک

شر ض ب رای ی شان چ ی ع و ست.“ ی ن

اید و سن ها بشر را ش ا ا ام دا را کنار گ اش ه گا د.« ن داری

ش ا یرکانه م دا را کنار «سپ گفت: سو ار ۱گ ارید ا سن ت ود را نگا دارید را در و ادر ود را گ فت، پ ی گ دار،“ و ن

که پدر یا ادر ود را ناس ا گوید، باید کش ه هر ا ش ا ۱۱“شود. واند به پدر یا گویید ش ا

هر ک که ن بود ا ن ادرش بگوید: و ۱۲“است -یعن و دا -دریا ت کنید، ربان گ ارید هیچ کار برا پدر یا ادرش بدینگونه ن

ه ش ا اینچنین با سن ۱ب ند. ها را ب ه آن ها ود، ک ق ن ی گران ن ید، ک م دا را دی ن ک

ا یار ب س ارها ب ه ک گون ن د و ا ای ش اریید.« ان ام ده

س ع ۱ برگ د نآ را ن ار عا ج دو د وش ه ن گ ش ا ب فت: »ه ۀ د و گ را وان یچ ید:۱ ه اب ن را دری ید و ای راده ی چ

د ب ه ب وان ست ک ی یرون ا آد ن ا دا بچه ا سا د، ب ه آن ه او، و را ن شدن ب

یرون د، و را ن درون آد ب سا د. آینود « ره ۱ ش نوا دارد، ب ش وش ه گ ک

پ ا آن ه اعت را ر گفت و به انه ۱ث را ا او درآ د، شاگردانش عن

ی در ن ش ا ن ا فت: »آی د.۱ گ یدن س ر پا ن ید آی ن ید ک که آنچه ا بیرون به آد دان یرا ۱ واند او را ن سا د شود، ن دا رود و درون ش ش یابد، ب ه به د ش را ن به

عیس با این س ن، ه ۀ وراکها »شود. سپ د ع آنچه ا درون «او ادا ه داد: ۲را پا اع م کرد.

یرون ه او را ن آد ب ست ک د، آن ا آیسا یرا اینهاست آنچه ا درون و د انسان ۲۱ د.عف ، د د ، ، آید: ا ار پ ید، ب بیرون ع، بد واه ، ی ه، هر گ ، سادت، ۲۲ نا،

ن ا ۲ ه ت، ب ر و ا ت. ب نورد ا ه ه اه د ش ه سرچ یرد و آد را ن سا د.« گ

ه دی یری مان زن غ یر ۸ - ۵ ی م - - م

عیس آن ا را ر گفت و به وا ور ر ت. ۲ا ن به انه بر ا درآ د؛ ا ا س ب ست ک واست ور ود را ن ا ن وان ا ای شود. بوچ ش رو ه د ر ک نهان دارد.۲ ن ک پست، ب ید او آن ا ن ش شت، چون ید دا پ ه گ آ د و ب ه درن اها او ا اد.۲ آن ن ک پ

ان و ون ا رد ان ینیقیۀ سوریه بود، ا عیس یعیس به او ۲ نا کرد دیو را ا د رش بیرون کند.بگ ار ن ست ر ندان سیر شوند، یرا نان «گفت:

ر ندان را گر ن و پیش سگان اندا ن روا

ا سگان نی « ن پاس داد: ۲»نیست. ب ه، سرورم، ا فر ا رد س ا دان در پ ر ن ان ها ن

ه فت: »ب ه او گ س ب ی د.«۲ ع ن ورن ا ر اییرون و ا د رت ب ه دی رو ک نت، ب س ه د ک ید، دی س ه ر ه ان آ د « آن ن چون ب

و ا او ید و دی ش س ر درا ک ر ب د رش بست. شد ا یرون ب

ر ال فای مرد ک ش ر - ۵ م ی - - م

س ع۱ س ا ن ر ب رو شگ ا ا و سو دریا ر ه، ا یان رو یدون بهرا

کاپو ی عبور در آن ا رد را ن د او ۲ کرد. د ر بود و هم نت بان داشت. ا آوردند که هم ک

ر او ش را ب ست وی د د ردن س ا ا ک ی عیان اعت س آن رد را ا ی نهد. ع ب

ه یرون آورد ، ب ش ان ود ب گ رد و ان نار ب کشها و او گ اشت. سپ آب دهان اندا ت و را در گ

سو آس ان نظر آنگا به بان آن رد را کرد.با «یعن - »ا ح «کرد ، آ ع یق کشید و گفت: دم گوشها آن رد با شد و گر گ در »شو

را س ن بانش بر ر گردید و وانست بها عیس آنها را دغن کرد که این گوید. و وع ا ش ر ی ند. و هرچه ب گوی س ن ه ک را بشان ن دغ عه ن وا ش ر ا ای ی رد، ب ک

س ن یار س یرت ب ا ند. ردم ب ف گست؛ ی و رد ، ن ند: »هرچه او ک ف گا وی گان را گ ن نوا و گ ش ران را ند « ک ک

ر

ن ه چهار هز ر خ ر ک د دن بر - ۵ م ی - - ۸م

ر ر - - ۸م - مشابه م ر - م ی - - ۸م

نآ رد۱ ب ،اه ور نا ع ج ا ب ند آ درگ هو دس ی ند، ع ش دا را وردن ن ی ب و چون چ

شان ه ای د و ب را وان ردان ود را شاگن ردم ر ا ای م ب ر ود:۲»د را سو د، ی

سه رو نون ند و چی برا اک ن است که با اگر آنها را گرسنه روانه کنم ا به وردن ندارند. واهند ا اد، ها ود بروند، در را ا پا در انه

یرا بر ا ایشان ا را دور آ د ن ند: »در ای ف س گ ا ردان در پ شاگ د.« انس ان ا ک ا ک یاب یر ب س را د ب وان را ان ها ن ردن آن چند «عیس پرسید: »م آورد کآنگا اعت را »هفت نان.«گف ند: »نان دارید

ر ود ا بر ین بنشینند. سپ هفت نان را گر ت و پ ا ش رگ ار ، پار کرد ، به شاگردان ود داد ی ردان ن شاگ د؛ و گ ارن یش ردم ب ا پ

ند. ش ی دا وچک ن ند اه ک د. چ ردن ین ک ن چها را آن س ب ی نی ش رگ ار کرد و پ عه ه وردند و سیر ر ود ا پیش ردم بگ ارند.

اند نی گرد ها با شدند و هفت نبی پر ا رد در آن ا دود چهار ه ار ن بودند. سپ آوردند.درنگ با و ب ۱عیس اعت را ر کرد .شاگردان سوار ایق شد و به نا یه د انو ه ر ت

س آی یدرخ سمان ی آ ریسیان ن د عیس آ دند و با او به با ثه نشس ند. ۱۱ا ۱۲آنها برا آ ایش، آی آس ان ا او واس ند. ا ن فت: »چرا ای رآورد و گ س آه ا د ب ی عش ا ه ین، ب ست آ ت ا س ار آی س وا ن

ها داد ن واهد ه آن یچ آی ب م، ه وی گا فت و ب ر گ شان را پ ای س شد.«۱ ت. ا ر سو دری ه آن شد ، ب ق ای سوار

رد ن شاگ ی بر -۵ م ی - - ۸م

ا شاگردان را وش کرد بودند با ود نان ۱ ا عیس ۱بردارند، و در ایق بیش ا یک نان نداش ند.

آگا باشید و ا «به آنان هشدار داد و ر ود: هیرودی دور یر ایه ریسیان و یر ایه

ام ا شاگردان در یان ود گف گو کرد ، ۱»کنید.ند: »ا آن ف ا ود گ ه ب فت ک ین گ ن رو چا ه ن را دری ه ای س ک ی م.«۱ ع داری ان ن نان ن ه ن ار ای فت: »چرا درب ها گ ه آن ود، ب با هم ب ث د ب داری ا هنو ن ن ید آی ن کید و در ن ش ا هنو دان ا د ید آی ن ک

س ت د و ن شم داری ا چ ست ۱ آی ید و ا ن ی بد و ن وش داری هگ ا ب د و آی نوی ش اد ی

نج را پ ان را ب نج ن ه پ گا ک د ۱ هن داری نر ا ه بد پ س ند ردم، چ ار ک ن پ ه ار ا ها ب ان ند: ن ف د « گ ردی د ع ک ان

ارب ار نان ت نوچ و« ۲».دب د اود«ی پ ب ند ن ردم، چ ار ک ن پ ر ا چهار ه ار

ا ها ب ان د « ه ن ردی د ع ک انس ی گا ع ی .«۱۲آن ب فت ن ند: »ه ف گ

ا هنو در ن ر ود: »آی شان دی ید « ب ن کد شفای مرد نابینا در بی ی ص

دا رسیدند، عد و چون به بیت۲۲ ی ا رد ر د ب ردن نا ک س آورد ، ی نا را ن د ع ی اب ن

ست آن رد س د ی گ ارد.۲ ع ست ب را او دگر ت و او را ا ده د بیرون برد. سپ آب دهان بر هاد ر او ن س ها ود را ب دا ت و د ش ان او ان چی ید: »چ س ر سر و پ ن «۲ آن رد ی بفت: » ردم را ه چون در ان رد و گ ند ک ب

ت س در رک ی نم.«۲ پ ع ی بهاد. ش ان او ن ر چ س ها ود را ب ار د گرب دیشد ا ش ب ش ان گا چ یب ،آن ان ی ار دوخ ی

ت، و ه ه ا ا ی هب ی را ب وب چر ود: رد و ه ک ۀ ان س او را روان ی د.۲ ع دی

».درگن اب د د ب« ع ر طر دربارۀ عیسی

ر -۸ ا - م ی - - ۸م

عیس با شاگردان ود به روس اها ا را ۲در را ، ا شاگردان ود . ی ریۀ ی یپ ر ت

ه هس م «پرسید: پاس دادند: ۲»به گف ۀ ردم ن ک ا گویند ی یا ع یددهند هس ، عد بع «

گویند ی ا ا دیگر نی گویند ا یاس و عد ش ا چه «ا آنان پرسید: ۲»پیا بران هس .

:پ ر پاس داد »نظر ش ا ن که هس م گویید به ا عیس ایشان را نع کرد که » و سیح هس .« ا

ند. گوی ی ن س چ ه ک ار او ب دربیز س اخ ارۀ مرگ ر سی درب ی ی ع گ ی ش ی

خ در ا ۸ - م ی - - ۸م

- نآ۱ س ع هاگ برد ن ا ۀرا قح ق ب ه

یم ع سر ست پ ه ال م ا رد ک ها آغا ک دادن آنسان ت بسیار بیند و ا سو شای و سران ان

کاهنان و ع ا دین رد شد ، کش ه شود و پ ا سه چون عیس این را آش ارا اع م ۲ رو بر ی د.

کرد، پ ر او را به کنار برد و شروع به سر نش ا عیس رو برگردانید ، به شاگردان او کرد. ا فت: ود نگریست و پ ر را سر نش کرد و گ وت را ا ار نا ش ا ،نم ا وش رود«

ه .« ه ا ست، ن سان ا اننآ ب ار عا ج هاگ ش ا نادرگا ف دو ناو ار د

س ب واهد را ر ک فت: »اگ ان گ ه آن و برد ، د ود را ان ار ک ای ند، ب یرو ک پیرد و ا پ ن رگ ش ب یب وی

را هر د. ی یای ه ب واهد ان ود را ن ات ب کا هردهد، ا ر ن که به آن را ا دست واهد داد؛ ا ا ر ان ی ان ود را ا دست بدهد، آن را و بهانسان را چه سود که ا دنیا ن ات واهد داد.

ا ان ود را ببا د انسان برا با یا ن را بب رد ا که در یان این یرا هر واند بدهد ان ود چه

گناه ار ا ن و س نانم عار داش ه نس ناکار وانسان نی آنگا که در پدر ود ه را باشد، پسر

«.با رش گان قد آید، ا او عار واهد داشت

ر

ن۱ ش ا نا ف ار ن آ« :دو ر ب ، ش ه ا س اد ن ا ای ر ای م، ب وی ا آ دن گ ه د ک انعم ند، ن ی ب شاه دا را ن اد ۀ پ ندان یرو ن

ید.« ش رگ را ن واهند چسی ی یمای ع س ی رگ ن دگ

ر -۸ ا - ۸ - م ر - م ی - - م

شش رو بعد، عیس پ ر و یعقوب و یو نا را ۲را ر ا ود ب نها ب ها را ت و آن ر رگ ب

ند. در آن ا، در ن ا وت ک رد ند ب وه ب کی ا س شان، او دگرگون ور ای

اش در شان و بسیار سفید شد، آنگونه که ا ه گشت.ا را چنان سفید واند ا ه ا ن در هان هیچ اد

در آن هنگام، ا یا و وس در برابر گرداند.چش ان ایشان ظاهر شدند و با عیس به گف گو

ام ندوب ،دات ا«پ ر به عیس گفت: پردا ند.ست ی و ن ا ن پ بگ ار سه سرپنا بسا یم، .در ای

ی برا و، ی برا وس و ی هم برا را پ ر ن »ا یا . د، ی گوی ست چه ب دان

ها را در ر آن گا اب د. آن ودن ید ب س ر س ت

ه، ید ک س ر درر دای ا اب ت و ن ر ر گ ب شوگ وا ب ،مبوب م ر پ ت ا ن ا«ه ید.« ب راده ه ا را ا ، چون ب اگ ن

ند س گری یع ج ،ن س یه ی ک را ن د ود چد. دن دی ن

آ دند، عیس به ایشان هنگا که ا کو رود اند برا کس با گو ن نند ا ر ان داد که آنچه دید آنان این ۱انسان ا ردگان بر ی د. ان که پسرا ا ی دیگر ا را را بین ود نگا داش ند، ا

س ن ا رد ر ا ه »ب د ک یدن س ر »گانپچرا ع ا دین «آنگا ا عیس پرسیدند: ۱۱چیست.عیس پاس داد: ۱۲»گویند ن ست باید ا یا بیاید چی را ا آید ا ه ه ا ب ه که ن ست ا یا «ا چرا در ورد پسر شد کند. ا ش ه و سان ن ان

یر ق شد و یار ک س ج ب د رن ای ه ب ست ک اش ا ه ع و ، ن ب شود ۱ ب م وی گ

شد ش ه و ار او ن ه درب ه ک گون یا ، ه ان ا ا و ند ب س چه وا ان هرآن ست، آ د و آن ا

د.« ردن کسر دی زده فای ش

ر - م ی - - ۸ - م ۵ - ا

نوچ ۱ ن ب د ق ش ۀ نادرگا سر ند ند د ،د دروه ب س اد گ شان ای رد ش ار گ د و انثه ع با شان ا ای ی ب ن ن ا دی

گ د، ه دن س را دی ی ا ع ند.۱ اعت ن کد و دوان شدن یرت دوان آ د ، او را غرق در ار چه ید: »درب س ر س پ ی د.۱ ع س م دادن

ها ب ث ا آن ی ب یان چ ید «۱ رد ا ن کسرم را ن دت س اد، پ س داد: »ا ا یت پ ع

درآورد ه ست ک ر ار رو ا ت س ن ام. او گگیرد، چون او را ۱گف ن را ا و با گر ه است.کند و ا که دهانش ک گونه ا ند، به ینش بهشود. ا دندانهایش به هم شرد شد ، بدنش شک

ا شاگردانت واس م آن رو را بیرون کنند، ا فت: س گ ا س در پ ی ند.«۱ ع س ن وان

ا ب ن ا« ه ک ب ا ب شم ای ان، ا ش ا بنم او را ن د ن و ان ک

د. رو چون د.«۲ پ او را آوردن یاوری بد، در س را دی ی نج ع ش ه سر را ب دم پ

ه ند ب ها ون ین ا اد و در گ ر ه ب ا کر ا ه ان ود، ب ر دهان آورد ب ه ک ب ا ک

ید: س ر در او پ س ا پ ی شد.۱۲ع غ ان راچد عضو ن ا ب ت ا تقو دنچ«

ست این رو بارها او ۲۲ا کودک .«پاس داد: »ا وان را در آب یا آ ش ا ند ا ه کش کند. اگر عیس گفت: ۲» ان د . بر ا شفقت ر ا و یار چی وان برا کس که ای ان دارد ه ه اگر «ا دا پدر آن پسر ب ۲» ن است. گ ب درنار فت: »ای ان دارم؛ ی ند گ اب ر ام د ب

د ب س دی ی م «۲ چون ع ب آی ای ان ود غا روه دوان ه گ سو ک ه آن ر دوان ب ند، ب آی

ر و فت: »ا رو ک یب د ، گ ه ید ن رو پ س ور و د ه یرون آی و ال ، ب دهم ا او بعر شو «۲ رو ن ه او دا ن گر هرگ ب دیس ت ان داد ، ا سر را ید و پ ش رک ا بسر یرون آ د. پ ان شد، چون پی ر ب و با ۲» رد است.«ا که بسیار گف ند: گونه به ا

عیس دست پسر را گر ه، او را بر ی انید، و پسر ر ت، ب ه ر ه ان س ب ی س اد.۲ چون ع ا ای پ

د: »چرا ا یدن س ر ش در وت ا او پ ردان شاگیرون یم آن رو را ب س ن وان

ه دعا ن ب ن س داد: »ای ا یم «۲ پ ن کرون ن ب د.« ی آی

آنها آن ان را ر کردند و ا یان ی واست کس بداند او گ ش ند. عیس ن

داد و در یرا شاگردان ود را ع یم ۱ ک است،دست انسان به پسر«گفت که: بار بدیشان س ن اینا سه ردم س یم واهد شد و او را واهند کشت. ا

شدن ش ه واهد رب ،رو پ ا کند و یا نظور او را درن ست.« ۲و ا

ند. ن سؤا ک د ا او یدن س ر س ؟ ی ی در چ زرگ ب

ر ۸ - ا ۵ - ۸ م ی - - م ف رنا وم آ دند. هنگا که در انه سپ به ک

ین ید: »ب س ر ردان پ شاگ س ا ی د، ع ودن بار چه ی ب ث را درب ردچ شان ک د « ای ین را در را در ای د، ی دن ار ب ث ا وش ان ب

ها ب رگ ر یک ا آن دا ه ک د ک ردن کن را ست و آن دوا د ش ن س ب ی ست. ع ا

فت: »هر د و گ را وان ه ین ک س واهد ن ن و ادم ه ه د آ ری ای شد، ب ا ب

ر ه، در رگ ودک را ب پ ک س شد.« ا بش شش ک رار داد و در آغو شان یان ای ه د ، ب یفت: »هر ها گ ام آن ه ن ودک را ب ین ک ن ه چ کست؛ و هر ر ه ا رد، را پ ی پ ی ه را ن ب ک

ند را س ر ه را، ب ه رد، ن پ ی بست.« ر ه ا پ ی

س هر ا ما س ، ب ی ضد ما ن ر ه ب کر و : و ا - - :

نحو فگ ا سا« : ش ،دا د د ار و ا و دی ام ه ن ه ب ا چون ا ا راج ک کرد، ا

با ش «عیس گفت: »نبود، او را با داش یم. واند به نام ن ع کند و دارید، یرا کس ن

که بر د ا یرا هر د بعد، در ق ن بد بگوید.که ا آن گویم، هر آ ین، به ش ا ۱ نیست، با است.ام سبب که به سیح ع ق دارید ا آب ب ندهد، ب ش ا ب ه اداش ن واهد گ ان ب ن ب پ

د. انسه زش س ا یم درب ل ع

ر - ۸ م ی - ۵ - م که سبب شود ی ا این کوچ ان که به ن و هر«۲ د، او را به ر آن ه ای ان دارند ش ور ود ک بد یاوی ن ش ب ردن ه گ یاب ب رگ ب س نگ آ سا ه دری و را و ب س ت ر د ند اگ ن ا ه ر آن و را ب را ن. ی د، آن را ع ک انا آن ه اب یات را ی ه ی ب ه ع ست ک ا

ه هرگ ش ک ه آ ه دو خ رو ، ب ست ب ا دو د بها ن ا وش ن رم آن ه ک شود. ] ای کش ن ش ا و یرد و آ ر رد. و اگ پ ی

و را ت ای ن. پ د، آن را ع ک را ان ییات را ه نگ ب ه ست ک ه ر آن ا و را ب ند ه دو خ ا ا ب ا دو پ ا آن ه ب اب ، ی

ها ن رم آن ه ک شو . ] ای ک ش یرد و آ ش ن و را ا و ش ت ر چ رد. و اگ پ ی

ه د، آن را ب ه ر آن در ان و را ب را آر، یشاه دا را اد ه پ شم ب ک چ ا ی ه ب ست ک ا

ا ا آن ه ب اب ، ند ی ه دو خ ا شم ب دو چه شو ، ای ک

یرد من ا نآ مر »

ش ن ش ا و رد.“ و آ پ ین ک یرا ه ه با آ ش ن ین واهند شد.«

ا اگر ا ی ش را ا دست بدهد، چگونه نی وست، ا ی در ود ش ا ن سا ت ین وان آن را ن گر در ح ا ی دی ید و ب ش ا ش ه ب ن ک دا

ه فا ب د.« و ری سر ب

ر ۱ س ع۱ نآ ناک ب و درک کر ار ن ه حاوار گرب ت. دی سو رود اردن ر ه و آن هودی ینا د، و او ب رد آ دن ه روا اع ها ن د او گ ب

یم ع ها ه آن شۀ ود، ب ی داد. ه ارۀ زد ج طالق یم درب ل ع

ر - م ی - - م را ش ار ا ری ۲ د و ب ان ن دش آ دن ی

ه ست ک ا ای ا د: »آی یدن س ر ش ا او پ آ ایس ا س در پ ی رد ن ود را ق دهد « ع

ش ا داد ه س چه ب فت: » و گه رد س ا ا داد ک ند: » و ف ست « گ ا

نا ه سد و ن ود را رها نوی ا ب

ه س ب ر ود: » و ها ه آن س ب ی ند.« ع کن ش ا ای س د بب س م را برای ان

ا ا آغا قت، دا نوشت. و درم ار ناش ا ا در و ادر بب رد پ س ن د.“ و ا ای ری ن آ

ش واهد ه ن وی ف ه، ب ر گ ود را شد.“ ن واهند ک ست، و آن دو ی یو پ

ند، س ی گر دو ن ن، ا آن پ دی رای ناب بن ک چه را دا ب ه ی ند. پ آن ش ا ب

سان دا ن ست، ان یو سا د.« پ نوچ ۱ نا رد ب ه ندو ش ،د نادرگا برگ د را

سؤا س ی ن و وع ا ع ار ای دربر ود: »هر س ی د.۱۱ع ردن ه ن ود را ک ک

بت س ند، ن یار ک گر ا ق دهد و ن دیر ست.۲۱و اگ شد ا ا ه ن ود ر ب ن بشوهر یرد و شوهر ود ق گ ن ا

ست.« شد ا ا ند، ر ب ن یار ک گر ا دیان سی ک دک ی ع

ر ا ۵ - م ی - - م ۸ ۵-

ردم کودکان را ن د عیس آوردند ا بر آنها دست ۱

ا شاگردان ردم را برا این کار سر نش بگ ارد. ا ین گ ش د، ن را دی س چون ای ی د.۱ ع ردن کد گ اری فت: »ب ردان ود گ شاگ ه شد و بان ن د ن ودک د، ک ا داری ان را ب ند؛ آن آی

ین ن شاه دا ا آن چ اد را پ سان ی کش ا ه ین، ب ست.۱ آ م، هرا وی ه گ ک

رد، هرگ پ ی ودک ن شاه دا را ه چون ک اد پان را ودک گا ک ت.«۱ آن ا دان را ن واهد ی بشان هاد و ای ست ن ان د ر آن ید ، ب ش در آغوش ک

ت داد. رک را بند م ر ج ن

ر ا - م ی - - م ۸ ۸-

نوچ ۱ س ع ب دوان را ا اد، رد دوانهس اد ید: »ا س ر و د و پ رش ان راب آ د ، در ب

دان یات اوی ا وارث نم ی و، چه ک نی و س داد: »چرا را ن ا س پ ی شوم «۱ عیچ ست دا وان ه ی ی و ن ک نق .۱ ا ام را ا دان : ن، ن

شهادت دروغ د ، ن، د د ن،

را در و ادر ود را گ ب ار ن، پ ری س اد، ه ۀ فت: »ا س گ ا دار.“«۲ آن رد در په ودک ب نها را ا ک س ا آورد ای ی ام.«۱۲عفت: رد و گ ب ش ک س ه، گری ه او ن ب راد چنآ ورب ؛ت ا م چ ار وت«

س ان گد ن ه ش را ب های فروش و ب ه ب د ک بیا و ا گا ب شت. آن نج واه دا س ان گ در آید و س ن ن ن ن.«۲۲ رد ا ای یرو ک ن پروت را ث ت، ی ین ا آن ا ر دوهگ شد و ان

شت. یار دا س بس ع ۲ ب فار ا ه ن س رگ ب ،ه هست شوار ا فت: »چه د ردان ود گ شاگ

شاه اد ه پ ندان ب رو یاب ث راهفت گ ش نان او در س ردان ا شاگ دا «۲

ا عیس بار دیگر به آنها گفت: ا«شدند. ا دان، را ر ن شاه دا چه اد ه پ ا ن ب یسوراخ ش ر ا ش ن ست ۲ گ شوار ا دش یاب ست ا راه سان ر ا سو ن آ

ه ردان ک شاگ شاه دا.«۲ اد ه پ ند ب رو ثگر ه ی دی د، ب ودن ف د ب گ ش یار س ب

س ند: »پ چه ک ف د ن ات گ وان ی د «۲ ع اب بدیشان چشم دو ت و گفت: ی

ا برا دا چنین نیست؛ « برا انسان نا ن است، ا را ه ه ست.« ی را دا ن ا ی ب چ

ام ن ا«آنگا پ ر س ن آغا کرد و گفت: ۲ف هه ه ر گ ی را یرو چ و پ م و ا ایش ا ه ین، ب ر ود: »آ س ی یم.«۲ ع ن که ه ب ست ک ی س ن م، ک وی ن و ا ر گ

ا ر ان ی ، انه یا برادران یا واهران یا ادر یا بهو پدر یا ر ندان یا ا ود را ر کرد باشد،ها و برادران و در این ع ر د برابر بیش ر انه

و ه را آن، - واهران و ادران و ر ندان و ا ه -آ ارها ند ب یاورد، و در ع ر آی ست ن دیات ی ا ا ۱ ند نگردد. اویدان بهر ن ا

بسیار که او ین هس ند آ رین واهند شد، و آ رینها «!او ین

یز س اخ ارۀ مرگ ر سی درب ی ی ع گ ی ش ی خ د

ر ا - م ی - - م ۸ -

نآ۲ نا شروا هار رد ب ندو س ع و د شان را یش ای شاپ ی شاگپ ی ود. ردان در پها ه ا پ آن سان ک د و ک ودن فت ب گ شار آن دوا د گرب س دی ی سان. ع ند، هرا ر چه را رد و آن نار ب ه ک ن را ب ست ای ب

یان شان ب رای گ رد، ب ر او ب بیم ش ه اور نک ب ر ود: »ای رد. م. ک روی

سر اهنان و در آن ا پ سران ک ه سان را ب انان رد. آن یم واهند ک س ن او را به ع ا دی رگ وم واهند ن ود و به غیریهودیان واهند

ایشان اس ه ایش کرد ، آب دهان بر و واهند سپرد.ا پ ا سه اندا ت و ا یانه اش د ، واهند کشت. ا

ر ست.« رو ب واهد انا ق ی ح ع س ی درخ

ر ۸ - م ی - ۵ -۵ م قع بو نحو و ب د ن د او آ دند و ا پسران و چه ا م آن قا ا داری س اد، ند: »ا ف گه رای ان ب یم، ب شان واه دی ا آور « ب

فت: »چه رای ان گ ید ب واهه در ر ا ک ند: »ع ا ف نم « گ ب

ر گر ب ست و دی ب را ر ان و، ی ب ها ه آن س ب ی یم.« ع ن ی ش ن و ب ب چپ انش ا ن ر ود: » وانید واهید. آیا ید چه دان نوشم، بنوشید و ع ید را که ن ا ا که ن عیس » وانیم. آر ، «گف ند: »گیرم، بگیرید

نوشم، ش نیست که ا ا که ن « ر ود: گیرم، واهید واهید نوشید و ع ید را که ن ا بدانید که نشس ن بر انب را گر ت. ست و چپ ا ن، در ا یار ن نیست ا آن را به کس بب شم. این

ایگا ا آن کسان است که برایشان راهم شد ست.« ا

چون د شاگرد دیگر ا این ا ر آگا شدند، بر ۱ عیس ایشان را ۲ یعقوب و یو نا شم گر ند.

دانید آنان که اک ان دیگر ش ا « را واند و گفت: ش رد و ها کنند و شوند بر ایشان سرور ا در یان رانند. ب رگانشان بر ایشان ر ان ا واهد در یان ش ا ب رگ که ش ا چنین نباشد. هر واهد در که و هر باشد، باید ادم ش ا شود.

نچ یان ش ا او باشد، باید غ م ه ه گردد. نا هکسر ا د ش پ یا د ی ن سان ن ند، ان ن

ها ش را چون ب ند و ان ا د ت ک ب ه آ د ه دهد.« رهای ب یار ب س عوض ب

یمائ ک ر ار فای ب ش ر ا - م ی - ۵ - م

۸ ۵- آنگا به ا ری ا آ دند. و چون عیس با شاگردان گفت، گدای ر ود و عی انبو ا ری ا راکور به نام بار ی ا و ، پسر ی ا و ، در کنار را چون شنید که عیسا نا ر است، نشس ه بود.

ا عیس ، پسر داوود، بر ن ر م « ریاد برکشید که: بسیار ا ردم بر او ع اب کردند که »کن

ا او بیش ر ریاد سر ا وش شود، ا د: »ا پر ن ر س اد و داوود، ب س ای ی ن « ع م کور ید.« پ آن رد ک را وان ر ود: »او را و ند: »د ف ه و گ د ، ب را وان دار را و را ه ی ک ر د.« او ب ب گ وان درن

ه با ود را ب دا ه، ا ا ع نار ان کس ا او ی س آ د. ۱ع ی ست و ن د ع ر بید: »چه س ر نم « پ ت ب رای واه ب

س داد: » ا س اد، پ نا ا ی واهم ب

ه رو ک ر ود: »ب ه او س ب ی شوم.« ۲عست.« آن رد، در فا داد ا ش و را ت دم ای ان

س در ی ت و ا پ ع ا ا ی نای ود را ب ی بشد. ه را روان

ر ۱۱

یم ل ش ه ر سی ب ی ۀ ع شاهان ر د ر ۸ - ا - م ی - - م

ر ۵ - ی حنا - - م یا رسیدند که ن دیک ا و بیت چون به بیت۱ ن ع

س ی ود، ع و ی ون ب نه ک یم در دا ش اوران ه آن س اد۲و ب ر ردان ود را شاگ ن ا دو ه ده د ر ود: »ب ست، ش ا یش رو ه پ ا که د. ب روی س ه ب ر االغ را ب ض ورود، ک

س نون ک اک ه ت ک ا ید ی سوار واه ر آن بر د. اگ یاوری ید و ب ن ا ک ست. آن را ب شد ا نین ن ید: چرا چ س ر ش ا پ س ا ید “ ک ن کیا دارد و ب دان ن د ب ید: داون گوی گ ب درنس اد.“ ر ا واهد ن ا ب ه ای ود نآ »آن را بوچه یرون، در ک ند و ب ر االغ ر ا ک

ود. پ شد ب س ه قاب در ب ه ند ک ا یا ع ا آن را ب گام، ب د. در ه ان هن ردن کد: یدن س ر د پ ودن س اد ب ه آن ا ای سان ک ک

ید « آن دو م اب ار غا ا ر ارچ« ن کود، ر ود ب شان دی س ب ی ه ع ه ک گون ه انگا د. آن رون ند ب ش د؛ پ گ ا س دادن ا پس آورد ، رداها ود را ی ر االغ را ن د ع ک

سوار س ی د، و ع ندن ر آن ا بیار س شد. ب ر ی رداها ود را ب ا ردم ند و عد س ردن سر را گ شا ه ی های را ا ن

د، در را ودن د ب ری ه در ارع ب کیش او شاپ ی ه پ سان ک د. ک س ردن گه ا پ او ان ک ند و آن ادر ری د، آ دن

نان ند: ک ف گ » اناع شو «

د « م دنوادخ مان ب وا داب ت جخ« آیسج « ۱ ه ه در ا داوود ک شاه پ اد اد پ ب

را سد « ر » ن رب شرع رد اناع شو «

پ عیس به اورش یم درآ د و به عبد ر ت. در ۱۱

ا چون دیرو ت بود آن ا ه ه چی را ظه کرد، ا یا ر ت ه را با آن دوا د ن به بیت ن .ع

بد ع سی در م ی عر -۸ م ی - - م ر - م ی - ۸ -۵ م

- ی حنا -۵ ا یا، عیس هنگام روج ا بیت رو بعد، به۱۲ ن ع

ه د ک یر دی شد.۱ ا دور در ت ان نه س ر گند ی ب ا ب ت یش ر شت؛ پ پ رگ دا برگ شد، ب ک ه. چون ن دی ا ن یو دارد ی را هن ت، ی یا ر آن ن ی ب و ان یر چ باد که دیگر «پ اب به در ت گفت: ۱نبود.

د ار ن ا شنادرگاش »هرگ کس ا و یو ور د. یدن ن ش

چون به اورش یم رسیدند، عیس به ن عبد ۱درآ د و به بیرون راندن کسان آغا کرد که در آن ا

ا ان و بسا داد و س د کردند. او ها ر شان رو ر بو رد۱ و ا ا ک ون ک را وا گیان ن اال ا را ک س ب داد ک ن

یم داد ع ها ه آن پ ب س ند.۱ بور ک بد ع ع

ه، ست ک شد ا ش ه ن و گر ن فت: » و گ د اوخ دناوخ ا موق م ارب اعد ناخ نم ناخ »

شد“ ا ش ا آن را د.« تخا “نان ار نا ا ای

س ۱ نار نهاک نا ع و ن د ا نوچ ن را ا یش ن او را ک د، در پ راه ب یدن ن ش

را ا او د، ی رآ دن د، چراب یدن س ر ه ه ۀ کفت گ ش یم او در عا یت ا ع

ردان شاگ س و ی شد، ع د.۱ چون غروب ودن بند. یرون ر شهر ب ا یر ج شدن درخ ن شک خ

ر - م ی - - م ب ۲ ناداد ا نا رد ،هار رد ، ر را دیدند که ا جاد آورد پ ر ا را را به۲۱ریشه شک شد بود. یگر در ت ن س اد، ب فت: »ا س گ ی ه ع و ب

شد شک رد ، ن ک فری ه ن یر ک ان ه دا ای ان س داد: »ب ا س پ ی ست.«۲۲ع ا

ش ا ه ین، ب ید.۲ آ ش ا ش ه ب ر دا م، اگ وی گشد ، ند د، ا ا ک گوی و ب ن ک ه ای س ب که ندب ا ا ند دری شک ن شو،“ و در د ود

چه ه آن شد ک ا ش ه ب د ب ه ای ان دا وی گشد.۲ پ را او ان ام واهد رو واهد داد، ب

ش ا ه ست ب چه در دعا در وا م، هرآن وی گا ه ه آن را ی ید ک ش ا ش ه ب ید، ای ان دا ن ک

ود. ش ا واهد ب د، و ا آن ایپ« ۲ س ب هاگره ر اعد ه ید، اگ س ای

ه بت ب س د دارید، او را بب شید ا کس چی بهنپدر ش ا نی که در آس ان است، اها ش ا را

ا اگر ش ا نب شید، پدر ش ا نی که در ۲بب شاید. ا ید. « ش ش ا را ن واهد ب ست، اها س ان ا آ

سی ی ارۀ جازه ع سؤ درب ر - ا - م ی - - م

۸ آنها بار دیگر به اورش یم آ دند. هنگا که عیس ۲ د، سران کاهنان و ع ا دین در ن عبد گام به چه ق این «پرسیدند: ۲و شای ن دش آ د ،ارها را ن ک س ق ان ام ای ن چه ک کس در ی ست «۲ ع و داد ا ه ارها را ب ک

ش دارم. س ر ش ا پ ی ا فت: » ن ن س گ ا په ن پاس دهید ا ن نی به ش ا بگویم به چه ق ب

ع ید ی ی ا آس ان بود یا ا کنم. این کارها را آنها بین ود ب ث کرد ، گف ند: ۱ »انسان پاس دهید.پ چرا ، فگ دهاوخ ،“ا آس ان بود اگر بگوییم، «

ا انسان اگر بگوییم، ۲ “به او ای ان نیاوردید ردم بیم داش ند، یرا ه ه ی ی را ا - »...“بودپ به عیس پاس دانس ند. پیا بر راس ین ن نی به ش ا «عیس گفت: »دانیم. ن «دادند: نم.« گویم به چه ق این کارها را ن ک

ر ۱۲

م باغبانان شر رر - ا - م ی - - م

ث ها با ایشان س ن آغا کرد و ۱ سپ عیس به

ر کرد و گرد آن دیوار «گفت: رد اکس ان غ ا برا گر ن آب انگور کند و بر کشید و و چه

ند ه چ س ان را ب اک پ س رد. نا ک بت.۲در فر ر س ه بان ا ار داد و ود ب اغ ب

ان بان اغ شت و ، غ ن د ب ردا سم ب وا ق س اد ر دار ا یو اکس ان را ا آنها

ا آنها غ م را گر ه، دند و دست بگیرد. ا ا سپ غ دیگر ن د آنها رس اد، و با گرداندند.

رش را ش س ند و به او ب ر باغبانان س ا او را کش ند. و کردند. با غ دیگر رس اد، ا گر ر ار یار دی س ا ب ه ب گون ن ی ه ه ب

رد او نها ند؛ بع را دند و بع را کش ند.کیک ن دیگر داشت که بفرس د و آن، پسر بوبش بود. پ او را آ ر ه ه روانه کرد و با ود گفت: ا باغبانان به “پسرم را ر ت واهند نهاد. ا ست؛ ن وارث ا ند: ای ف گر گ ی دی

یراث ا آن ا ا یم ش ید او را ب یای بشود.“ پ او را گر ه، کش ند و ا اکس ان بیرون ا ، ا ب اکس ان چه واهد کرد واهد ا ندند.آ د و باغبانان را ه کرد ، اکس ان را به دیگران ه: قد ن واند گر در ک ب ۱ واهد سپرد. د ک ای

،دندر در نارامعم گن نام »ست؛ شد ا نا نگ ا ب س

نواد ۱۱ نچ د ن هدرک فت و گ ش ظر ا د“ « در ن ن ای

آن شدند عیس را گر ار کنند، یرا آنگا بر۱۲

ا ا ث را دربار آنها گف ه است، ا دریا ند که این د ردن ر ک ند؛ پ او را ش یم دا یت ب ع

ند. و ر رد خ خر ج ارۀ سؤ درب

ر ا -۵ م ی - - م -

سپ بع ا ریسیان و هیرودیان را ن د عیس ۱ه نان ودش ب س ا ا او را ب د س ادن ر دام

ند: ف د و گ ها ن د او آ دن د.۱ آن دا ن انیم رد ادق هس و ا م ،دات ا« دانر ورت ظاهر را ب دار ، ی ا ن س ب ک

ظر ن هن ن ، ب ه را دا را ب س ک دررداخ ا پ ت راج به ی ر رواست آ و ان . آی

ا عیس به »آیا باید بپردا یم یا نه ۱یا نه ریاکار ا آ ایید دینار ن د چرا را «آنها پ برد و گفت:

ا آوردند. ا س ه ۱» ن بیاورید ا آن را ببینم.نقش و نام رو این س ه ا آن «ایشان پرسید:

ه ع ۱»ا آن ی ر.«پاس دادند: »کیست بی ر ه ی ر را ب فت: »پ ا ها گ آننان او س ها ا ه دا.« آن ید و ا دا را ب ده ب

د. دن یران ان یام ارۀ سؤ درب

ر ا - م ی - -۸ م - ۸

و یان که ن ر یا ند، ن د و آ دند و ۱ د سپ س ا ند:۱ »ا ف رد ، گ سؤا ا او ک د، وس برا ا نوشت که اگر برادر رد ب یرد و ه سرش ن بگیرد ر ند نداش ه باشد، آن رد باید او را بهبار ، هفت ۲ ا نس برا برادر ود با گ ارد. ر ند برادر بودند. برادر ن س ین ن گر ت، و ب

م آن بیو را به۲۱ رد. ا او پ برادر دو ن گر ت، ا ی ب م نی چنین شد.ن ب۲۲ ر ند رد. برادر سو هد ر ن رادر فت ب یک ا ه یچ سان، ه ن ی ه

ی سران ام، آن ن ن شت. گ ا ه ا ن بیک ا دا سر ک یا ت، آن ن ه رد.۲ ا ، در ه رادر او را ب فت ب را هر ه ود، ی ها واهد ب آن

د « ودن ر ه ب ن گس ع ۲ ب ش ا ه نا ف هار گ ا آ« :دو ر

ید، ا آ س ی قد آگاهید و نه رو که نه ا ک ب نن ی ند، یرا هنگا که ردگان بر ۲ا درت دا

کنند؛ ب ه گیرند و نه شوهر ا یار نه ن ا دربار ۲ه چون رش گان آس ان واهند بود. ا س ا در ک اب و ان، آی س ن ردگ ر ا ب

د ه دا ن وان گون ه، چ و ه در ا را ب د ک ایرم ه او یم و دا ب راه ود: ن هس م دا ابان، ه دا ردگ قوب“ ۲ او ن ع س اق و دا ی ایار س ش ا ب ست. پ ان ا دگ ب ه دا ن

ر ید « ب ایکم ن ح زرگ ری ب

ر - م ی - -۸ م ن د ا ع ا ک ۲ ب نآ ه ن اج ش ک د و دس ی ه ع د ک ید. چون دی ن ش ها را گو آن ف گا کدام م « نی و به آنها داد، ا او پرسید: پ

عیس به او ر ود: ۲»شریعت، ه رین ه ه است بشنو ا اسرا ی ، داوند ه رین م این است: « داوند دا ود را با دا ا، داوند ی است. ا د و با ا ان و با ا ر و با ا

ت ود بت ن ا. دو ین م این است: ۱ “ و ب رگ ر “ات را ه چون ویش ن بت کن. ه سایه آن عا م دین به او گفت: ۲ »ا این دو نیست.

نی و ر ود ، اس اد براس که دا ی است و «و به او با ا د و با او دای نیست،ت ود هر ور یدن و ا عق و با ا و

ۀ ود را سای ردن، ه بت ک ش ن ه چون وییها ه ر ان رب ن و سو ا ا ه ۀ هدای

س ا ه پ ه عا ن د ک س دی ی ست.« چون ع اشاه دا دور اد ر ود: »ا پ ه او داد، ب

یچ گر ه س .« ا آن پ ، دی ی ت ن ک ر سد. پر ی ا او ب ن رد چ

س ؟ ی سر ک یح س مر ل - م ی - -۵ م ا

- ر -۵ ا - م ی - -۸ م

داد، هنگا که عیس در ن عبد ع یم گویند سیح چگونه است که ع ا دین «پرسید: قد داوود، ود به ا هام رو پسر داوود است ا

ست: ف ه ا گ :ت گ نم دنوادخ ب دنوادخ »ست ب« ین د ش ن ست ن ب را

“». ا آن هنگام که دش نانت را کرس یر پایت سا مد، او چگونه اگر داوود ود، او را داوند وان یت ع بو شد « ان ا سر داوود ب د پ وان را وش نان او گ س ه ش ب ا و د. ب دادن

نی بر ن دی ارۀ ره شد ر درب هپ س ع رد ف دو ن د ا ع ا« :دو ر

با د در ست دارن ه دو ید ک ش ا ر ر ب بها ا ار آن وچه و ب د و ردم در ک رون ند را ب ب سه ی ن ند، و در ک وی س م گ ن را ه ری ها بر یا ها ب ند و در ش ا ش ه ب ا را دا

ه سوی ان ند. ا ن ی ش ن ها در بیو ان را غارت ب گر ن ند و ا دی ن سو، ک

ظاهر، دعا ود را و را دهند. بس ت س نان ب ات ای ود.« ا ر واهد ب

ی ه ۀ ب یرهدی ق زن فر - ا - - م

س ع۱ ب رد بار ن ر قود ب بد ا ا عو در ه پ ود ک س ه ب ش شا رد ن ه ا ب

ندوق ندان رو یار ا ث س ند. ب دا انفت گ با هن یو پ ب س د. ۲ ن دادن

یر آ ق ه ه ب س ک ی اچ س ۀ ن د و دو ع ک رب ر ی راب ب ب قری ندوق شد، در

ردان ود را شاگ س ی گا ع دا ت. آن انش ا ه ین، ب ر ود: »آ شان ه ای د و ب را وان یو ن ب م، ای وی یش ا ه ۀ گ یر ب ق ن ه داد ند، هدی دا و ان ندوق پ ه در ها ک آنگ ا ون دارای ان را آن ست. ی اا این ن در نگدس ود، هرآنچه خ ویش دادند، ا ش را.« ن ا رو وی ع شت داد، ی دا

ر ۱

ه شان ضرن صر حا ان ع ای های ر -۵ ا ۵ - م ی - - م نه۱ س ع هک اگ بع رد، کر ار د کس اد، فت: »ا ه او گ ش ب ردان شاگ ی ا گر چه ن ا ۲»سنگها و چه بناها باش وه ب ا

ناها ب رگ ن ب ر ود: »ه ۀ ای ه او س ب ی عنگ را س ر گ ب ن س ه دان ک ن ب ی ب

رو د، ب ه ه ه ا ن واهد ان گر ب واهد دی ری ت.«

رو عبد نشس ه و چون عیس بر کو ی ون روبه بود، پ ر و یعقوب و یو نا و آندریا در وت ا

س ر به ا بگو این و ایع ک رو « دند:او پقق شدن ان ک ۀ ن دی شان واهد داد و نر ود: شان دی س ب ی ست « ع ی ها چ آن

نات ارمگ ات د شاب شو ب«ام ن آ د ، واهند ه ن یار ب س ند. ب ن

یار را گ را واهند س م“ و ب فت، ن ه ان گگها ن ار رد. چون درب بر ک د و نوی شو ه گ گها ب ن رسد، شوش شوید. چنین ش ان باید رخ دهد، و هنو پایان رانرسید و ایع و بر وم دیگر و و بر و ت است.

ها در ایها گوناگون واهند است. ه دیگر برا این نها به ۀ واهد آ د و یها واهد شد. ا ن

ست. آغا درد ای ان اا دربار « ید، و ا ش ا هوش ب د ب ای ان ب ود پرد و در س م واهند ه اک ش ا را ب را ی

سه ی ن هک ا ر ن در ور ها واهند د و با در س اد ید ای شاهان واه اد یان و پ وا د ای ست ب ید.۱ ن شهادت ده ان ر آن راب ب

ا شود.۱۱پ هرگ و ها وعظه ه ه ۀ ی ب ان ند، ش ه اک ه ک ند و ب ن ر ار ک ش ا را گ

شاپ ی ه چه پ ید ک ش با گران ن ش ن یش ا ه چه در آن ان ب ید، ب ه هرآن گوی بش ا ند وی را گ ید؛ ی گوی شود، آن را ب داد ید، ب ه رو س ی رادر، ن ست.۲۱ب قد ا ا یم رگ واهد س د را ر ن در، رادر را و پ بباب س س ه، ا ر ا ن ب دی ر وا دان ب ر ن رد. ک

راهم واهند آورد.۱ ه ه ها را شدن آن ش ه کا هر به ا ر نام ن ا ش ا نفرت واهند داشت؛ ا د، ن ات واهد دار ب ان ای ان پ ای ه پ ا ب ه ک

ت. ا یا چون آن « ۱ را در ان که “ رو ویرانگر ا ه - وانند د ت کند -پا ببینید نباید، بر ان ک گا آن آنه هودی د؛۱ و هردر ی گری ن وهها ب ه ک د، ب ه ان کا ه ب ام ان ر ب ی ، ب ش ن چ ردا را ب شد، برود شود؛۱ و هر ه ن د و وارد ان یای ه در ن ک

ه با ود ب ر ن رگ را ب شد، ب ا رعه بس ن و ان آب ر ن گردد.۱ وا ب ا ن ه ب ان

ن ه ای ید ک ن یرد در آن رو ها ۱ دعا ک ش ادران

ه در آن را ک دهد.۱ ی س ان رو ن ع در ای و ه ب رو واهد داد ک ی نان رو ها چ

انندش ا آغا عا که دا آ رید اکنون رو نداد و اگر داوند آن ۲و هرگ نی رو ن واهد داد.

در کرد، هیچ بشر ان سا م به رو ها را کو ا ن ا به ن ا ر برگ یدگان، که ود آنها را برد. ا رد ا ک و رد ، آن رو ها را ک ان اب ک

ه س ب ر ک ست.۱۲در آن ان، اگ د: ا وی ش ا گ وا ،رگنب ا ،“ت اجن ا م ،رگنب ی ان س را ید.۲۲ ی ن اور ست “ ب آن ا

ات و س ه، آی ر ا ین ب بران دروغ یا ا ب و پ که ر ن ع ات ب ا اگ ظهور واهند آورد

ند.۲ پ ن ان را گ را ک دگ رگ ی شد، ب ا بنها را یش، ه ۀ ای شاپ ی را پ ید، ی ش ا یار ب هش

ف م. ش ا گ ه با د« ۲ بت، ا ی ر آن رو ها، پ ا آن

دش د اوخ رات د شروخ »د. شان ور ن واهد ا گر ن و ا دی

س ۲ ناگرا سآ ا نا ف واهند ری ت وره س ان ب یروها آ ر درو ن واهند آ د.“

نآ ۲ پ در هاگ س ا ر ه ب د ک سان را واهند دی انرها یم در اب درت و عظ د.۲ او آی

گان را خ ش ر س اد و ر واهد شۀ هان، ا و ش را ا چهار گ ان دگ رگ ی برد هم س ان، گ ها آ ران ا ک ین ها ران ک

واهد آورد. نا رد ا ، اح« ۲ ن ا ر ج سرد ار

شا ه ن ه ه ض ای د: ب یری راگ ها آن رگ ه د ، ب ه دهد، در وان ید ک اب ی

ه، گون ن ی ه ه ست.۲ ب ک ا س ان ن دی اب ه ا ید ک ن ی ا ب دهد، ن چی ها رخ هرگ

آ ین، به یابید که او ن دیک، ب ه بردر است. در گویم که ا اینه ه رو ندهد، این نس ن واهد ش ا ا س نان ۱ گ شت. آس ان و ین ای واهد شد، ا

ت. ر ن هرگ وا ن واهد پ ییح س ش م ازگ ر ی ب ن ظار ب

ساعت را ن چ ه«۲ د ک آن رو و دانی ا سر ن س ان و پ گان آ ش ر در؛ پ

یار یدار و هش ند. پ ب س ی ا ن آن آگرا ن ید، ی ش ا را ب ید آن ان ک دان

فر ر ه س ه ه ب ست ک س ا سد. ه چون ک ره ۀ و ب ه ادار ان ش را ب گام ع ی ت، اد ان هنفه ی ک وظ ه هر ی شد، و ب ا ش ه ب ا ود گ اس ور ی د ان ن ه درب پرد و ب س داد ا ی ش ا ن د. پ یدار ب ان ه ب شد ک ا ب

را ن ید، ی ش ا یدار ب ه ب ب ان ید ا دانی ه ا ن شب ی هک واهد آ د، شب، ب گام هن

ید پ س ا در گ رو ی ان ه او ب بادا ک دم. ش ا را در واب د و یای هان ب اگ ن

ش ا ه چه ب ند. آن ی ه ه ه ب م، ب وی گید « ش ا یدار ب م: ب وی گ

ر ۱

دهی یا ن عیسی در بی ن ع ر - م ی - - م ر ا - م

ر ۸ - مشابه ی حنا - ۸ - م دو رو به عید پ س و یر اند بود. سران کاهنان ۱

ه د ک ودن س و راه ب ن در و ع ا دیر ار گ گ یرن ه ن س را ب ی ه ع ند و ب ن

را ند،۲ ی سان ام ر ه در ای ند: »ن ف گند.« ن شورش ک بادا ردم ید، ع

یا در انۀ ش عون ا بر چون عیس در بیت ن ع سفر نشس ه بود، ن با ظر ر رین ا ع ر بسیار گرانبها، ا سنب ا ، ن د عیس آ د و ا ظر را ش س ه، ع ر را بر سر او ری ت. ا

عض ا ا ران به شم آ د ، با ی دیگر گف ند: بشد آن را چرا باید این ع ر اینگونه شود «به بیش ا سی د دینار رو ت و بهایش را به قیران ا عیس و آن ن را س ت سر نش کردند. »داد. ا

د. گ اری ه ا ود ب فت: »او را ب شان گ دی بی و در ق چرا ار ن یدش او ک ن رن ان قیران را ه یشه با ود دارید و هرگا کرد است.ا ن ه یشه ب واهید وانید به آنها ک ک کنید، ا وان چه در ن ن آن ود. ای ش ا ن واهم ب ن د دن را ار، ب ن ک ا ای شت، ان ام داد. او ب دا

ین ده ین، د را یش ب شاپ ی پش ا ه ین، ب رد. آ م، در ام هان، ک وی گجهر ه ا ان ی ب ن ن ن ار ای شود، ک ی وعظه

شد.« و واهد ا گ اد او ب ی

ه د یان ی خر - ا - م

ریو که ی ا آن دوا د ن ۱ آنگا یهودا ا س ه س را ب ی ا ع ت اهنان ر سران ک ود، ن د بهودا را نان ی س ها چون ند.۱۱آن یم ک س ها آن

شد شاد ان د، یدن ن ش و ه او وعد پ د و ب نس ی ا ع ود ر ت ب د. پ او در پ دادن

ند. یم ک س را شام آخر

ر - ا - م ی - - م

ر ن یان - ۵ - م ۵ - ر در ن س ین رو عید یر که بر پ س را ربان ۱۲ردان شاگ ند، ن ک ا «عیس ا او پرسیدند: ک

واه برویم و برایت دار ببینیم ا شام پ س را ردان ود را شاگ ن ا ب ور «۱ او دو

د؛ روی شهر ب ه فت: »ب ها گ ه آن س اد و ب ر و ا ک ر در آن ا رد ب ش ا ب ه ا آب ب

د.۱ هر روی شد، ورد. ا پ او ب ه وارد ا کید، ا گوی ه ب ه ا ب آن ان گوید، س اد ب

یه ان انۀ ن ک است ا شام پ س را با شاگردانم ا ب رگ و فروش و آ اد و او باال انه ۱“ب ورم

به ش ا نشان واهد داد. در آن ا برا ا دار چی را آنگا شاگردان به شهر ر ه، ه ه ۱»ببینید.

ه انگونه که به ایشان گف ه بود یا ند و پ س را دار د. دن دی

نوچ ۱ ش ب ف سرار س ع ،د ب هد اود ار ه ب گا ک ت.۱ هن ه آن ا ر رد ود ب شاگ

س ه، غ ا ش فر ن س س ی د، ع وردنش ا ه ین، ب فت: »آ ه ی ا گ م ک وی گا ن غ ا ه ب ش ا ک ش ن یم د س ورد را

د و ی پ شدن ین گ ها غ رد.«۱ آن واهد که د: » ن ک یدن س ر گر ا او پ آن ک ا دیی ا ش ا دوا د ن «عیس گفت: ۲»نیس م

است، ه ان که نان ود را با ن در کاسه د. رو انسان ه انگونه که دربار او نوش ه پسر۲۱ب ر

ا وا بر آن سرشد ، واهد ر ت، ا ه پ ک کش ن یم د س سان را ه ر آن ان ند. ب ک

ه هرگ اد ن ود ک شد.« ب نه۲۲ ش و ان س ن ی ه ع د ک ودن و وردن ب

ار ش رگ ار ، پ ت و پ ا ر رگ را بد، یری گ ر ود: »ب ردان داد و شاگ ه رد و ب کت ر رگ پ ام را ب س دن ن.«۲ ست ب ن ا ایها داد و ه ه ا آن ه آن ش رگ ار ، ب و پ ا ست ن ا فت: »ای شان گ دی د.۲ و ب یدن ش و ن

ه ه ب د ک را عهد ] دی ا ر ون ن بیار ری ه س ش ا ب ه ین، ب شود.۲ آ ید ش و گر ن واهم ن ه ا و و دی م ک وی گ

ا شاه دا، اد ه آن را در پ ا رو ک شم.« نو ب

نآ ۲ پ هاگ س ناو ا ند س ب ، دور س ه هوک ه د. ی ون ب را ا ادن

یشگ یی نکار طر ر ۵ - م ی - - م

س ع ۲ ب نآ ه نا فگ د اوخ امش م « : شد ، ش ه و را ن د ی ی

د م اوخ ار نابش »شد.“ ند واهند راک ندان پ ف س و و گ

ا پ ا آن ه بر اس م، پیش ا ش ا به ی ۲ ا م رگا ت «پ ر به او گفت: ۲» واهم ر ت.

س ی د.« ع د، ن هرگ ن واهم ی ب نو ه ین، ب فت: »آ ه او گ ه ب م ک وی گ

رو ، آر ه ین ا شب، پیش ا آن ه رو دو بار اا ۱ »بانگ ند، سه بار را ان ار واه کرد ا اب دشاب م ا رگا«پ ر با کید بسیار گفت: ر سای رد.« یرم، ان ارت ن واهم ک و ب

ند. ف ین گ ن ی چ ردان ن شاگ سیمانی با ج

ر ل - م ی - - م ق -

سی ان ر ند و در آن ا ۲ آنگا به ان به نام در این ا بنشینید، ا ن «عیس به شاگردان ود گفت: سپ پ ر و یعقوب و یو نا را با ود »دعا کنم.

شان دی شد ، ب شان و رب ری رد و پ به ا رگ ا اد دو ، ب ر ان فت: »ا گید ن ا ب ان سپ در »و بیدار باشید.ام. در ای

پیش ر ه، بر ا ا اد و دعا کرد که اگر ن ا ب ا، «او چنین گفت: باشد آن ساعت ا او بگ رد.چی برا و ن است. این ام را ا ن پدر، ه ه

ا نه به واست ن ب ه به اراد دور کن، ا

ان را در واب شت، آن ا گ و.« چون ب ا آیا ش عون، وابید « ر گفت: یا ت. پ به پ بیدار باشید و دعا وانس ساع بیدار ب ان ن ا سم کنید ا در آ ایش نیف ید. رو ش اق است ا ت و ه ان دعا را ار ر گرب وان.« پ دی ا ننان در شان را ه چ شت، ای ا گ رد. چون ب ک

یار س شان ب ش ان را چ ت، ی ا واب یود. شد ب ین گ ن س دانس ند چه به او آنها ن

آنگا عیس سو ین بار ن د شاگردان آ د و ۱ بگویند.ید و ا هنو در واب فت: »آی شان گ دی ب

س را ت ساعت ا ست گر ب ا ید دی ن کسر نک پ ید . ای س رار قرر ه سان ب ست ان دیم س ناه اران د، گ ی ی ر شود. ۲بیم س نک م. ای روی ند ن ا را ب ن ک

سد «.رسی ی شدن ع رف ار گ

ر ۵ - م ی - ۵ - م - ۸ ی حنا ۵ - ا

گفت که ناگا یهودا، ی عیس ه چنان س ن چ اق و ا آن دوا د ن، ه را با گروه س ح به

ن اهنان و ع ا دی سران ک سو یر، ا ش ش یم س د. شای آ دن ه ه راهان و ند او ب ن کود: »آن ف ه ب ه ود ع داد و گ ک را ک

ا د و ب یری گ ست؛ او را ب سم، ه ان ا بو به آن د.« پ چون ب بری ا ب بت ک را

ید، ب س شد ان ر ک س ن دی ی ه ع گ ب درنس اد « و او را فت: »ا آنگا آن بوسید. و گ

ا ا راد بر سر عیس ری ه، او را گر ار کردند. ا ید ، ش رک یر ب ش ش ی ا ا ران

ه اهن رب ه د ار ک وش او ا ب اعظم د و گگر ن فت: » ها گ ه آن س ب ی د. ع ری را بنم ر ه گ یر ب ش ش ا چ اق و ه ب م ک راه نبد آ د ش ا در ع د هر رو در ور ای

یم ع ا ک ب قد دادم و را نگر ید. ا ردان شاگ گا ه ۀ د.« آن اب قق ی د ای ب

ند. ری رد ، گ ش ک رک ا به ن پیچید بود، در پ وان که ق پارچه۱

ا او آنچه بر ۲ عیس به را ا اد. او را نی گر ند، ا ری ت. ان گ رد و عری شت رها ک ن دا

ه د ش ر ی ی ض ر مه در ح محاک

ر ۸ - ۵ م ی - ۵ - ۵ م - ۸ ی حنا

ر - ا - - م اعظم بردند. در آن ا ه ۀ سران عیس را ن د کاهن

کاهنان و شای و ع ا دین گرد آ د پ ر نی دورادور ا پ عیس ر ت ا به بودند.ه یا ان اعظم رسید. پ در آن ا، کنار آ ش، کاهن سران کاهنان با نگهبانان نشست ا ود را گرم کند.و ا اه شورا در پ یا ن دالی و شواهد ع یه یرا عیس بودند ا او را ب شند، و هیچ نیا ند.ا هرچند بسیار شهاد ها دروغ ع یه عیس دادند، ا ا هم شان ب ها ای شهاد ا آنگا عد و ق نداشت.

پیش آ دند و به دروغ ع یه او شهادت داد ، این عبد را که گفت، ا ود شنیدیم که « گف ند:سا ۀ دست بشر است راب واهم کرد و ظر سه رو ، عبد دیگر واهم سا ت که سا ۀ دست بشر

ا شهاد ها آنها نی نا وا ق » “نباشد. ا گا ود. آن اعظم بر است و در برابر ه ه اهنبگوی این چیست که هیچ پاس ن «ا عیس پرسید:

ا عیس ه چنان ۱ »دهند ع یه و شهادت ا

اهن ار ک گرب داد. دی س ن ا د و پ ا وش انسر یح، پ س و ا ید: »آی س ر اعظم ا او پ

فت: دو گ س ب ی بار هس « ۲ع دا یدر پ و ،مت « سان را واه دست دید که به ان

راست درت نشس ه، با ابرها آس ان اعظم گریبان ود را چا د و آنگا کاهن »آید.

کفرش را دیگر چه نیا به شاهد است «گفت: آنها ه گ وا دادند که »شنیدید. ان چیست آنگا بع شروع کردند به س ایش رگ است. انش را بس ند و در آب دهان بر او اندا ن؛ آنها چشت کن «گف ند: دند، ا که او را «نبو د. ند و دن ر ی او را گ ان ن بان گه ن

نکار طر ر ۵ - م ی - - م

-۵ ۸ - ۸ ی حنا - ۵ ا هنگا که پ ر هنو پایین، در یا بود، ی و او را دید اعظم نی به آن ا آ د ها کاهن د ها اکرد. آن ن با د ت بر که کنار آ ش ود را گرم و نی با عیسا نا ر «و نگریست و گفت:

ا پ ر ان ار کرد و گفت: »بود . م و من«ا دان

م چه درن اب ه ی فت و ب ن را گ وی « ای گگام خ ین هن ت. در ه ه ر سرا ان سر رو دیگربار، چشم آن کنی به او ا اد و به بانگ د.

این رد ی ا «کسان که آن ا ایس اد بودند، گفت: ا پ ر با ان ار کرد. ک بعد، »آنهاست. ا کسان که آن ا ایس اد بودند، بار دیگر به پ ر گ ان و نی ی ا آنهای ، یرا ی ب «گف ند: کردن آغا کرد و سم ا پ ر عنا ۱ »هس .

گویید، این رد را که « ورد ، گفت: م بانگ د. در ه ان۲ »شناسم ن دم، رو بار دو ه او آنگا پ ر س نان عیس را به ه ب اد آورد ک یار یش ا آن ه رو دو ب ود: »پ ف ه ب گرد«. ار را ان ار واه ک سه ب د، گ ن ان ب

شد و ش ش ری ست. پ د گری ب

ر ۱ محاکمه در حض ر یال

ر - م ی - ۵ - ۵ م - ۸ ی حنا ۵ -۸ ا

ب۱ ناداد ا ب ، ا اهنان ه را ب سران ک گ، درنشورا ن و ا اع ا شای و ع ا دی

س را ی ند و ع س ش شورت ن ه هود ب یس ه ب ب س ردند و به پی وی د

»آیا و پادشا یهود «پی ا او پرسید: ۲دادند.سران »گوی و ود چنین «عیس پاس داد:

پ پی با دند. کاهنان ا ها ات بسیار بر او دار س ن ا یچ پ ا ه ید: »آی س ر ا او پ

هام و ا ر قدر ب ین چ ب ند « و ب نا یچ پ ا ه س ب ی خ نداد، چندان ه پی در ع

شد. فت گ ش پی را رسم بر این بود که هنگام عید، یک در یان ندان را به قا ا ردم آ اد کند.

شورشیان که به رم در یک ب وا به ندان ا اد ا ب ا نام. ردم ن د پی آ دند و بودند، رد بود بار سم ع و ه ر ند ک س ا را برایشان به ا او وا واهید پادشا آیا «پی ا آنها پرسید: آورد.

رو گفت که این را ا آن ۱»یهود را برای ان آ اد کنم ر رشک به او دریا ه بود سران کاهنان عیس را ا س

ا سران کاهنان عیت را ۱۱اند. س یم کرد ا

ا ب ا ا ع برانگی ند ا ا پی ب واهند به س ، بار آنگا پی بار دیگر ا آنها ۱۲را برایشان آ اد کند.

پ با رد که ش ا او را پادشا یهود «پرسید: دیگربار ریاد برآوردند که: ۱» وانید، چه کنم چرا «پی ا آنها پرسید: ۱»بر یبش کن «

ا آنها ب ند ر ریاد دند: »چه بد کرد است رب«ا واست ردم را پ پی که ۱» یبش کن ا ب ا را برایشان آ اد کرد و عیس را شنود سا د، بار

شند . ا یانه د ، سپرد ا بر یبش ک سی ی س هز ی ع

ر - م ی - - ۵ م نآ ۱ س هاگ بر نا ا س ع ، ب ار نح ه ، اک رو د و ه ۀ گ ردن اخ وا ، ب ن ک ع سربا ان یا ارغوان سپ ر ه ۱را نی گرد هم را واندند.

بر او پوشانیدند و ا ا ار با ند و بر سرش گف ند: آنگا شروع به عظیم کرد ، ۱نهادند.و با چوب بر سرش ۱»درود بر پادشا یهود «

دند و آب دهان بر او اندا ه، در برابرش انو د و ادا ا رام د.۲ پ ا آن ه دن ردن کنش ۀ ارغوان را ا د، ر ردن ش ک س ه ای ا

ه د. ب دن شان و ر او پ در آورد ، ا ۀ ودش را ببش ی ر ا ب د ردن یرون ب پ و را ب س

ند. ش کسی ی شدن ع ی ل ص ر ب

ر - م ی - - ۵ م - ی حنا - ا

نآ۲۱ وان را که ر گهر اه ش عون نام ا ردم یر آ د، پدر اس ندر و رو بود و ا ارع

پ عیس را ۲۲واداش ند ا یب عیس را کند. عن ان ه به ان بردند به نام ا، که به

ا ۲است. آنگا به او شراب آ ی ه به ر دادند، ا د یدن ش بش ک ی ر پ ب س ت.۲ ر پ ی نرا ا ه و رد ، ب یم ک س ق ین ود ش را ب های

ند. دا رعه ان ک سهم هر ی ین ی ع م ا رو بود که او را بر یب ۲ ساعت سو

شد: ش ه و ا ۀ او ن یرن ق ر د.۲ ب ردن ک رب و اب ن ار ن ار ود ۲».دو اشداپ«ست و س ت را د، ی در یدن ش یب ک ه آن گون ن دی س ت چپ او. ۲ ]ب گر در دی

شت و د: »او ا قد قق یا ت که ک بن وی گ

سرها شد.« ۲ رهگ ران سوب اران اکان وی س اگ ا ند: ود را ان داد ، ن ف گن م وت ا« ران ک بد را وی س ع واسا ، ود را ن ات د ا ب سه رو آن را ب و رود یب اهنان و ع ا و ا سران ک آ « ۱

یان ود ی در ن ن کردند و اس ه ایش دیا ود را ن «گف ند: دیگران را ن ات داد ا شا اد یح، پ س گ ار د ن ات دهد ۲ب وان ا د رود آی یب نون ا ی ، اک سرا ا

ا ه ب ن ک م.« آن دو یاوری یم و ای ان ب ن ی ب بت ه او اهان ی ب د ن ودن شد ب یب ر او ب

د. ردن کسی ی مرگ ع

ر ا ۵ -۵ م ی - - ۵ م -

ا ساعت ششم ا نهم، اری ا آن سر ین در ساعت نهم، عیس با دا ب ند را راگر ت.

ق ن « ریاد برآورد: ب ا س نع »ای وی ، ای وی ، ارم ارچ ،نم ادخ ،نم ادخ«

ن را ر ا ا ران چون ای ش « ب واگ ا

د، یدن ن ش یا را ید، ا وش ده ند: »گ ف گد و یش دوی ش پ د.« پ وان

ر رد و ب ر ک ید پ ش ر شراب ن را ا ف س اا رد س ب ی یش دهان ع هاد ، پ سر چوب ن

ه ا ود فت: »او را ب شد، و گ نو بیا ا ا یم آی ن ی ب ا ب د د او را واگ اری آیه س ب ی ین آورد « پ ع ای یب پ ا

اد ب ری ند گ ب ان رآورد و دم آ ر با اال گا ا ب رد راب گا پ ید. آن ش رک با ان سرب د ر ان شد. چون ار ین دوپ ای پد او ود، دی س اد ب س ای ی ر ع راب ه در ب کن س ای را فت: »ب پرد، گ س ه ان گون چ

ود.« سر دا ب رد پکردند. در ش ار ا نان نی ا دور نظار

د ی ه، وچک یان آنان ریم قوب ک ع م ادر ی ریگا ان هن ن ن د. ۱ای ودن و ه ب سا شا، و و و ی

یرو و ود، او را پ ی ب س در ی ه ع کی د ت گر ن ان دی یار ا ن س د. ب ردن کد، در آن ا ودن یم آ د ب ش ه اور ه ه را او ب ک

د. ودن ب

سی ی دن ع س اری ب خاکر - ۵ م ی - - ۵ م ا -۸ ی حنا ۵ - ۵

اب ش ا شیپ ور ینع ،» هیه«آن رو ، رو ۲ یوس نا ا ردم را ه، بود. پ هنگام غروب

که ع و رم ا شورا یهود بود و ان ظار کشید، ش اعانه ن د پی ر ت و پادشاه دا را ردپی که باور ن پی ر عیس را ب کرد. کد ر ان شد، ا ش ه ب ن ود درگ دی س ب ی عس ان ی ند ع ی ب ا ب د را وان ا ان را سربه ت ک ا ه. چون ا او دری ا ن ست ی پرد ا سس و ه ی س را ب ی ی ر ع ست، پ ین ا ن چ

ارچه ی پ س ن و پرد. ی س د ا ک ان ریین آورد ، در ک ان ای یب پ سد را ا و بر ق ید و در یچ یدپ ش را ه در ر ا ک

شد بود، نهاد. سپ سنگ و دهانۀ قبر د ی ه و ریم، ادر یوشا، دیدند که غ انید. ریم

شد. ش ه س ک ا گ ا ی ع

ر ۱

سی ی یز ع س اخ رر - ا ۸ - ۸ م ی - ۸ - م د ی ه و سا و ه و ۱ ب ات گ شت، ریم چون رو ش م، ادر یعقوب، نو ریدند ا بروند و بدن ریپ در ن س ین رو هف ه، ۲عیس را دهین کنند.

سو قبر روانه س رگاهان، هنگام وع آ اب، بهچه کس سنگ را «گف ند: آنها به ی دیگر شدند.ا چون »برا ا ا و قبر واهد غ انید ا یار س ه ب نگ ک س د آن دن ند، دی س گری ن

و نار ب رگ ب ه ک بر ب ق د، ا و د، شدن بر ق ست. چون وارد شد ا ید غ انس ه ش ست ن س ت را ر ه ب د ک دن وان را دیدن او شت. ا دی ن دا ر ید ب ف س ود و ردای ب

فت: شان گ ه ای د. وان ب شدن سان هرا ر ان ا ع وجت ج رد امش .د رتم«

د. او یدن ش بش ک ی ر ه ب ید ک هس ن ا ن ست؛ ای س ه ا ر ا یست. ای که پی ر او ب ا ، بروید و به شاگردان او را نهاد بودند، بنگرید.و به پ ر بگویید که او پیش ا ش ا به ی

نان ه د، چ ید دی رود؛ در آن ا او را واه

ان ود.« پ ن ف ه ب ش ا گ ه ش ر ب ی پر را ند، ی ری بر گ ق یرون آ د ، ا بیران ود و شان ا اد ب ن ر ها ب د. آن ودن ب

یچ ه ه ند، چراب ف گ ی ن ه ک چ کد. یدن س ر

چون عیس در س رگا ن س ین رو هف ه د ی ه که ا او هفت دیو بر است، ن ست بر ریم ریم نی ر ت و به ۱بیرون کرد بود، ظاهر شد.ا ۱۱یاران او که در ا م و ار بودند، بر داد. ا

ه ع د ک یدن ن ش ها چون م آن شد و ری د س ند. اور ن ردن ست، ب د ا او را دی

پ ا آن، عیس با سی ای دیگر بر دو ن ا ۱۲آن دو ۱ر ند، ظاهر شد. ایشان که به ارع ا با گش ند و دیگران را ا این ا ر آگا سا ند، ا

د. اور ن ردن ی ب شان را ن س ن ای س ۱ پ س س ع ب نآ ر ن هد ا اح رد ،ه به غ ا نشس ه بودند، ظاهر شد و آنها را به سبب کای ان و س د یشان وبی کرد، یرا س ن کسان ب

را که او را پ ا رس ا ی ش دید بودند، باور به سر اسر هان «آنگا بدیشان ر ود: ۱ن ردند.

بروید و بر وش را به ه ۀ یق وعظه د و ع ید گی هر ۱کنید. ر رد، ن ات واهد که ای ان آو

ا هر یاورد، وم واهد یا ت. ا ه ای ان ن کود: داران واهد ب ات ه را ای ان ن آی شد.۱ و ایه رد و ب یرون واهند ک وها را ب ام ن دی ه ن بفت۱ و ارها را س ن واهند گ ا ها ان با هر ت، و هرگ ر شان واهند گ س های ا د ب

ها ن واهد ه آن د ب ند، گ ن ش نو ند ب ش کها هاد و آن ی اران واهند ن ر ب س ها ب ید، و د س ر

ت.« ا فا واهند ی ش س ع ۱ نواد ا پ د س نآ ا ن ا هک س ن نا ار ه شد و ب رد اال ب س ان ب ه آ ر ود، ب شان دی ب

شان ست.۲ پ ای ش ن ست دا ب ست را دیرون ر ه، در ه ه د، و ا وعظه ب ردن کشان ع ا ای د ب رد و ک م ود را داون کت ب اب ود، ث شان ب ه ه را ای ا ک ا آی

ن ود.

ا ۱ و قدمه م

مشابه عما - - ا نآ ا۱ ب هک اج س سد را ب ف ه ت ا ور د ه ان ام ای ه ن د ا ب د ک ان

ه ا ان ک ه آن ه ک گون ست ه ان ست،۲در ید ا س ره ا د ب ودن ن و اد ان ک م ب ی شاهدان ع آغا د، پردن س د ت چی را ا آغا به ن نی که ه ه ام، ت چنان دیدم که آنها را به بررس کرد

ش نظم برا ش ا، عا ی ناب و ی و ، چه آ و ه س آن ا ا در گارم، ن د، ب ای

ید. ن یدا ک ین پ ق ینده یدده عم یای ح د ی ی گ ی ش ی

نا رد س دور ه پ ، شدا نهاک ،ه دوه ها ست، کریا نام. او ا کاهنان گرو ا بی ا بود. یهر ه سرش ا ی اب ت نی ا بار هارون کاهن بود.دو در نظر دا پارسا بودند و ابق ه ۀ ا ام و

ا ایشان را کردند. عیب ر ار رایض داوند ب ا ر ند نبود، یرا ا ی اب ت نا ا بود و هر دو

د. ودن سا ورد ب

ب ک نوبت د ت گرو کریا بود، و او ک رابه رسم کاهنان، بنا کرد، در پیشگا دا کهانت

رعۀ د و به د عبد داوند و سو اندن ب ور به در ان سو اندن ب ور، ام اعت ۱نام و ا اد.

ا اگ ه ن د۱۱ک ودن رم دعا ب سرگ یرون بست ب را ر ان س اد ب د، ای ش ۀ داون ر

سو ، ب کریا با دیدن ۱۲ر کریا ظاهر شد.ب ورا ۱ د شد و ر و ودش را راگر ت. او، بهت ا

ا کریا، ر دعا و « رش ه به او گفت: س اب شد است. ه سرت ا ی اب ت برا و پسر

ی ا ش را ی د ن ای ه ب ید ک واهد ایش شاد و و شار ا سر و گ ار .۱ ب

ی ا یار ن س شد، و ب ی د او شاد ان واه یرا در نظر داوند ب رگ واهد ۱ واهند گردید،بود. ی ی نباید هرگ به شراب یا دیگر س رات ب

ر ا رو ش م ادر، پ د. ا قد ن ا ی را سرا وم ا یار ا س ود،۱ و ب واهد ب

ه ا ب شان ب د، دا ای سو داون واهد یا ، درت ا ه رو و ید.۱ او ب ردان گ

دران را ا د پ د واهد آ د یش داون شاپ ی پ

ه هب یان را ب دان، و عا ر ن سو سو و آ اد ا د، گردان ان ب سای ار ت پا ا ری سا د.«۱ ک راهم د را داون ب

م ن دان ن را ا ک ا ب ید: »ای س ر ش ه پ ر سا ورد ی سرم ن یرم و ه رد پ

ی م برا س داد: » ن ا ش ه پ ر ست.«۱ اه نون در ور دا ک س م. اک ای

شد س اد ر ن م و ای وی س ن گ و ا ا ب ام نک ال واه م.۲ ای سان و ر ه شارت را ب ب

س ن ارا ن ا ر، ی وع ای ا رو و شد و ه در نان را ک س را شت، ی ف ن ن واه دا گاور ست، ب یو قت واهد پ ی ق ه قرر ب ان

ن رد .« ن ا رد۲۱ نا ن عا ج ، د رک رظ ودن ا ب ی

د .۲۲چون و او در یران ا و و یرون آ د، ن س ن ب ا ردم ست ب وان

د د دی ای در ند رؤی ا د. پ دری وی گشار نها ای ا و ا را ست، ی وان ا رد و کان ای ا پ ا پ ری شت.۲ ک دا ف ن ن گ ن س

شت. ا گ ۀ ود ب ه ان ت د ش، ب وب ن

ن شد و پنج ا چند بعد، ه سرش ا ی اب ت آبس ۲فت: ا ی اب ت ۲نشین ا یار کرد. انه گ

ن ا رد وا .ت ا در ن نچ م ارب دنوادخ«چه سا ه و آن شا ا ن رو ها ود را

ش ه ردا ود، ب نگ ب ۀ ن را ن د ردم را ایست.« ا

سی ی د ع ی گ ی ش ی ش ها رد ۲ ش بج ، ف ئار شر ناج ا ه ب شهر در ه ه دا ب شد ک س اد ر ی

ر اک ا ن د ب شت،۲ ام دا ا ر ن ام ن م ن ا ریام، ا س ن و ود، ی ا د رد ب م ن رود. ری ب

فت: ت و گ ش ه ن د او ر ر دان داوود.۲ ان . دروم را ب ا ،وت رب ما «

یدن ن ش ا م ب ست.«۲ ری و ا د ب داونید ش دی ا ود ان شد و ب شان ری نان او پ س

ه گون ن چ ه ای ا رش ه و را ال است.ک ا ا ریم، ر بسیار دا شا ا «گفت: اینک آبس ن شد ، پسر واه ایید ۱ و شد است.او ب رگ واهد ۲ که باید نا ش را عیس بگ ار .بود و پسر دا عا واند واهد شد. داوند دا

د ش داوود را به او ع ا واهد ت پادشاه قوب ع دان ی ر ان د ب ا اب ر ود. او

شاه او را هرگ اد رد و پ نت واهد ک س ش ه ر م ا ود.« ری وا ن واهد ب

را ن ست، ی ه ن ا گون ن چ ید: »ای س ر پبود ا رد ن س داد: ب ا ش ه پ ر ام « درت دا ور« و واهد آ د و ر قد ب ا

ن ند. ا ای ه واهد ا سای و ر عا ب رو، اینک آن و ود قد و پسر دا واند واهد شد.ا ی اب ت نی که ا ویشان وست، در سن پیر آبس ن

گویند است و پسر در را دارد. آر ، او که یرا ن د دا نا است، در شش ین ا آبس ن است.

کنی « ریم گفت: »هیچ ا ر نا ن نیست ار ن چه درب دم. آن شود.« داون ف ، ب گ

ت. ش ه ا ن د او ر ر گا آن دید ر مریم ز یز ب

ش اب به شهر در آن رو ها، ریم بر است و به و به انۀ کریا درآ د ، در کوهس ان یهودیه ر ت،چون ا ی اب ت س م ریم را ۱ ا ی اب ت را س م گفت.ب ت شنید، ف در ر ش به ست و ی آ د، و ا ی ا

و در «به بانگ ب ند گفت: ۲ ا قد پر شد ، ا رو ا ، و س ه است ث ر ر م یان نان س ه

ن که باشم که ادر داوندم ن د ن و چون دا س م و به گوشم رسید، ف ا آید

وشابه ا شاد در ر م ن به ست و ی آ د.د، یرا آنچه ا ه او آن که ای ان آور د ب ب داون ان

ه ست، ب شد ا ف ه ید.« گ س ان ام واهد رم سر د مری

- سم ئی - ۵ - ا پ رد ر سا فگ :

د م ار دنوادخ نم ناج« س ای ن رد حور و هدهند اج د، و د ام دا، ب آی

. یرا بر قارت کنی ود نظر ا ند است ن پ ، هم س ه ی س ها د، ن ام واهند وان

نآ ار ق ن هک ردا ش ا ق سود سا ، ست. رد ا م ک رای یم ب ارها عظ ک

ن ،وا حر س نا ن رد س ، ش را در ان ندگ س ر ر ه ۀ یرد. ب گ

ب وا۱ ب ه ن ،دو و ا ن ور ناد هدرک ع هشه دی ه در ان ان را ک د، و آن برن ها د ود

ست؛ سا ه ا ند راک پف۲ نا ر نا اور ب ا ار ید ه ش ر ک ی

ست؛ رد ا را ک سرا نان را رو و سرگ ن ناگ ب ار ن اه چ ه س وک ر

رد کا دو ندان را ه ست. ا سا ه ا ه ست روان د

ب ار دو حر وا اد آورد ، ه یست، ار داد ا ی را ی سرا ش ا و ادم وی

نا ه نوگ ب هک ه پ ه نارد با ا س هار م و ن او

ند.« ین ک ن د چ ا اب ه ود ک وعد داد بپ ریم دود سه ا ن د ا ی اب ت اند و سپ به

شت. ا گ ه ب انیی ح د ی

چون ان و ع ا ی اب ت رارسید، پسر به شان چون گان و وی سای یا آورد. ه دن

ر و ی ش را ب د ر ت عظ ه داون د ک یدن ن شست ش ه ا یه وا یداش رد ،ار ان دا .دندش

رو هش م، برا آیین نۀ نو اد آ دند و ا واس ند نام پدرش کریا را بر او بگ ارند. ا

ی د ی ای ام او ب ه ن فت: »ن و اد گ ادر نس و ک شان ند: »ا وی ف شد.« ۱گ ا بشار ، ا ا ست.« ۲پ ب ش ه ا دا ا ن ین ن ن چر ام ار ن و اد را درب در ن ظر پ ا ن دش وی نر راب ست، و در ب و وا ا ری د. ک شدن

ی ام او ی شت: »ن و گان ن یرت ه ست « در ه ا شد و دهان ب ا ش ب ان دم، ب

ر ه ۀ ر ب شود. ش دا گ س ایشت و ردم در س و گ گان سای ه

ن ه در ای هودی وهس ان ی سر ک ا سر ار بگو ف د. هرگ ردن نان را ک س ن ه ای ک

ید، در د خ ن ش ن ود ه: »ای ید ک ش دی انست را د شد « ی س واهد ه ک گون ود چ ک

ود. د ه را او ب داون نب زکریا

ا قد پر شد و چنین آنگا پدر او، کریا، ا رو ت کرد :نبو

س« ش ا ب نواد ر سا اد ،د ، ئارشان را ش آ د و ای وم وی ار ه ی را ب ی

ست. ید ا ش رهای ب

ب وا ا شاخ ن ا ارر دان اد ش، داوود، ب ست، در ان ش ه ا ا دا پ

نچ نا بر د ا هک ا به بان پیا بران قد ود وعد ر ود بود که

سد ا ار ا ۱ شد ن نا د، ن ات فرت دارن ه ا ا ن سان ک و ه ۀ ک

شد، ب ب ا ۲ پ ر نارد نا ب حر ن د ا

د؛ و عهد قد ویش به یاد آور نا ه س نگو هک ار د

رد اد ک یم ی راه در ان اب را پ بسد ا ار ا هک شد ن ب اهر ش د

ار ه او را ب و ی بادت ان دهد ک یچ واه ه ع هیم، ن ک

شرو ح رد ، وسیت و پارسای ، ه ۀ ایام ع ر .با د

ف ا ،و و ن ر پ ، د ب ا اع اد رشد؛ د واه وان

یش داو شاپ ی را پ رد ی ت واه ک د رک نسا ، را او آ اد ا را را ب

ب و ق ه ن ا وا و فرع نک ا ع ار شان را ن ات شان، ای ناهان دن گ ا آ ر ی ه ب ک

شد. ب یرا دا ا را د است پر ر ت،

ر و ه ین ن ب ری ان ا عرش ب اب رو، آ اب رد ا وع واهد ک

سک ا نا ۀ رگ را رد هک ار سای ک و شد، نای ب ش ند، رو ن ساک

ت یر ح هدای س ا ها ا را در و گد.« ر ای

ا آن کود رشد رد و در رو ، و ا کند یرو ر ن ش ارش ب ا رو ظهور آ شد، و

ه ان ب یاب ی ، در ب سرا وم ا سر رد. ب

ا ۲ و یح س سی م ی الد ع ی م

ادر کرد در آن رو ها، آگوس و ی ر ر ان ۱این ن س ین ۲ ا رد ان هان ه گ سرش ار شوند.

سرش ار بود و در ایام ر اندار کورینیو بر ک روانۀ شهر ود شد پ ، هر شد. سوریه ان ام

یوس نی ا شهر نا ر ی نویس شود. ا نام م، ادگا داوود شد، یرا ا نس و رهسپار بیتود. دان داوود ب ا ان ا ب ت ه آن ا ر او ب

ام ود، ن ک ب ش ن دی ه ای ان م ک ا دش ری نت د، و ودن ه آن ا ب گا ک ند. هن ن س ک وی ندش ر ن ین س ید و ن س رار م ای ان ری

یا آورد. او را در ه دن ود ب سر ب ه پ را کرا ید، ی ان ید و در آ ور واب یچ ندا پ

بود. شان ن رای سرا ای ب در ه انگا ش ر ان ف بان ش ن

سر در آن نوا ، شبانان بودند که در را به بردند و شبهنگام ا گ ۀ ود پاسدار

ناگا رش ۀ داوند بر آنان ظاهر شد، و کردند. نور داوند بر گردشان ابید. شبانان س ت

ا رش ه به آنان گفت: ۱و شت کردند، ا ،مراد نات ارب تراشب ار ،د رتم«

بر ب ب ش که برا ا وم شاد ا برا دهند ا رو در شهر داوود، ن ات۱۱است:ن۱۲ش ا به دنیا آ د. او داوند سیح است. ش نا ه

ندا و اد را در ه ن ست ک ن ا ش ا ای را ب

ید ید واه ید و در آ ور واب یچ پان ش ری یم ا روه عظ ا گ اگ ت.«۱ ن ا ی

ه ه را آن د ک شدن س ان ظاهر ش ه در آ ر ش دا س ای ند: ف گ

ب ج« ۱ شرع رد اد ر ب ن ر ، ین ر ه ب ر رد ان ک س ت ب و ح و

ند.« ورد اویو چون رش گان ا ن د ایشان به آس ان ر ند، ۱ م برویم و بیایید به بیت«شبانان به ی دیگر گف ند: رد داد و داوند ا را ا آن آگا ک آنچه را رو

ش اب ر ند و ریم و یوس و پ به ۱»است، ببینیم.

چون نو اد را دیدند، ۱نو اد ف ه در آ ور را یا ند.س ن را که دربار او به ایشان گف ه شد بود، پ ش شنید، ا س ن شبانان در شگفت که و هر ۱کردند.ا ریم، اینه ه را به ۱شد. پرد و ا ر ا س

ها در د ود ه آن ان ب بان ش ید.۲ پ ش دی انچه را هرآن ه دا را ب ند، در ا ک ش ا گ بنا د د و ث ودن ید ب ن ش د و ند، دی ف گ

شان چرا دی چه ب ا آن ود ب ق ب ه ه ه اب کود. شد ب ف ه گ

ۀ خد سی در خان ی م ع قدی ین آیشه ور رد۲۱ نوچ ، نا ن ن ۀ دا و

د. هادن ام ن س ن ی ید، او را ع س رار این ه ان نا بود که رش ه، پیش ا رار گر ن او در ر م

ود. هاد ب ر و ن م، ب رینوچ۲۲ ش ا ر ه ا ا نا با ق ش ع ر

ه س ب م، و س و ری و ید، ی س ان ر ای پا او را د ردن یم ب ش ه اور و اد را ب سا ن ی ع

بق م ند،۲ ن م ک قدی د ه داون به د ک عت داون شری د: »هر پ ر ای ر د و ه داون د ب ای شد، ب ا س اد ب ه ن کند، ن م ک قدی ان رب ا ی شود«؛۲ و نن ع د آ د ، ی عت داون شری چه در ق آن اب

.»رتوب جوج ا رمق ت ج «در آن ان، رد پارسا و دیندار، ش عون نام، ۲یم ش س در اور ه در ان ظار ست ک ی

ود و رو ی ب سرا ر اوا قد ب رار ا ا قد بر و آش ار کرد بود که ا رو ۲داشت.ن واهد سیح داوند را نبیند، چشم ا هان رو

پ ش عون به هدایت رو وارد ن عبد ۲بست.

شد و چون وا دین عیسا نو اد او را آوردند ا آیین ش عون در ۲ ا آورند، شریعت را برایش بهش س ای ت و دا را ر شش گ نآغو ان ک

فت: گنواد ا« ۲ ب اح ،د ن ب ا ،دو ۀدعو ه

ه ر ا. اد ت را ب س ت ر شچ ار نا ن ن سا هد د ار و اج ، ن۱ ب رد هک اج بار ناگد د ر اه ۀ ه

رد راهم ک ا ، ن۲ ب رو شآ ار ندرک راک قح ق ب ر

و ها گر دیی .« سرا و ا وم را و ب

پ س ا س نان که دربار او گف ه ع ردا و ردسپ ش عون ایشان را برکت شد، در شگفت شدند.

ر است که این «داد و به ریم، ادر او گفت: قد یار س س ن ب ر ا ود و ب ا ادن و ب کشان واهد ت و ن شود. او آی ی سرا وم ا ا

س اد، و رش واهند ای راب ه در ب ود ک بس ها ب شۀ د دی سان، ان ن دی ش ار ب ار آرو و ی در ب یر ن ش ش شد. واهد

ت.« واهد ر ن ا نام، د ر نو ی ا ا در آن ا نبیه یست، ن ا پ ا هفت بی ۀ ا شیر، که بسیار سا ورد بود.

ست داد شوهرش را ا د شوی ، ا سا ند یو ان گ ب سا ا هش اد و چهار ود و ب

گا عب یچ ود. او ه کرد، ب ه د را ر ن برو ، با رو و دعا به عبادت ش و شبانه

ن ا نی در ه ان هنگام پیش آ د و دا را بود. شم ه چ سان ک ا ه ۀ ک ف ه، ب پا گ سار د، درب ودن یم ب ش ان ظار رهای اور

فت. س ن گ س ی عنوچ سو ف ن آ ر و ش نواد ع ر د

ه هرا ب ه ک ا ب د، ب شهر ود ا آوردنی ، ع در ا ر ، وا ن

شد ود ر ار ، آن ک ند. ب ش ا گ رد ب کو یض و ود و ر ا ت ب شد. او پ

شت. رار دا ر او دا بۀ خد سای ن ج ن در خان ی ع

وا دین عیس هر سا برا عید پ س به اورش یم ۱ ه شد، ب ه سا س دوا د ی ند. ۲چون ع ر

یم ر ش ه اور ید ب سم ع پ ا پایان آیین ند.رعید، چون وا دینش را با گشت پیش گر ند، عیسا

ا آنها ا این ا ر آگا نو وان در اورش یم اند. ا د، ب ه چون بودن ند در ن ش ندا پد. ردن فر ک س ست، رو ام اروان ا کیان س در ی س و ع ه سران ام ب

د. و چون او رآ دن س ان ب دان و دو شاون وییم ش ه اور ش ب س وی ند، در یا را ن

سران ام او را سه رو ، ند. پ ا ش ا گ بس ه ش یان ع ان ن ند. در ا بد ی در ع

را وش شان گ نان ای س ه ود و ب داد و ا بشها س ر ها پ رد. هرآن نان او را ک س ه که س های ک ا هم او و پ ید، ا ن ش داد، در فت گ ش د شد. چون وا نش او را در آن ا

پسرم، چرا «دیدند، شگف د شدند. ادرش به او گفت: با ا چنین کرد پدرت و ن با نگران بسیار در ا او در پاس گفت: » س و و بودیم. چرا «ا باید در انۀ دانس ید که س ید گر ن را

ا آنها عنا این س ن را »پدرم باشم ا ند. یا پ با ایشان به را ا اد و به ۱ درن

ا ادرش ا این نا ر ر ت و یع ایشان بود. ا ه پرد. ا ر ا ور را ب س

و عیس در ا ت و ت، و در بوبیت ن د ۲ رد. دا و ردم، ر ک

ا و

یی، هم ر ح یحی س ندۀ ر ه م ن کر - م ی - - ا ۵ - م

ر م ی - ا م ۸

در پان ده ین سا ر انروای یب ریو ی ر، ۱هنگا که پ ن یو پی وا یهودیه بود، هیرودی

اکم ی ، برادرش ی یپ اکم ای وریه و را ونی ی ، یسانیو اکم آبی ین ، ن ا و یا ا ۲ و اهنان اعظم بودند، ک م دا در بیابان بر ی ی ، کپ ی ی به سر اسر نوا پسر کریا، نا شد.کرد که برا ر ت و به ردم وعظه اردن در آ ر ش گناهان ود وبه کنند و ع ید گیرند.یا نب آ د است که این ع :بار در ک اب س نان ا ش آورد، مرب دا ر نابا ب رد نآ ادن«

د ن دامآ دنوادخ ارب ار ار د سا ی یر او را ه وار س

پههرد ۀ ه وهها و ر و ه ۀ ک ست واهند ها پ ها پشد؛

اه وار، ه وار یرها ن س ست و ج، را راهها کشت. واهند گ

نآ ب ا هاگ ش ن ر نهاو ار اد اج “.د د د»

با ح ب ب هک عا ج ه د ع ارت ر د، ن ن د او گ ع آ دن فت: »ا ا گ

ا ا ش ا هشدار داد ه س ب ان، چه ک ادگد پ گری ی ست ب یش ا ه در پ ب ک غ ا ود د و ب یاوری ه ب وب س ۀ شای ث رات

ه را ب ست.“ ی یم ا راه در ا اب ه: پ ید ک گوی ش ا گها ن س ن ست ا ای ادر ا م، دا وی گ

د آورد. هم دی یم پ راه را اب دان ب ر ن نون ا کست. هر شد ا هاد شۀ در ان ن ر ری شه ب ی ش د و در آ ری دهد، ب یو وب ن ه در ک

شد.« ند واهد ا پ وا ا عا ج ۱ سر ند پ« :د س هچ

ه دو ا ه دارد، س داد: »آن ک ا یم «۱۱پ ن که ورا دهد، و آن ک دارد ب ه ن ه آن ک ی را بی یران ن گ ند.«۲۱ را ین ک ن ی چ دارد نا د د: آ دن یدن س ر د. ا او پ یرن ید گ ع

:ت گ ناش ا ب ۱» م ن چ ام ،دات ا« جارخ ررقم ادنا ا ش ب«

د: یدن س ر ی ا او پ ا ان ن سرب ید.«۱ س ان و ب« :ت گ » م ن چ ام« س پ ور ا کیچ ر ه د و ب یری گ ه ن ید و ب ک ا را ن

ید.« ش ا ع ب ان ش د ویش در ۱ قا نا نا رد ه ب راظ ندو و با ود داندیشیدند که آیا ن است ی ی ه ان سیح

ن ش ا را «پاس ی ی به ه ۀ آنان این بود: ۱باشد ا کس وانا ر ا ن واهد آ د با آب ع ید دهم، ا

ند س م ب ی س ه ن شای ه ن کا رو ش ا را ب م. او شای گ ش را ب شهای ف ک

ج ید واهد داد.۱ او ک ع ش قد و آ ب ا ود را در دست دارد ا ر نگا ویش را پا کند ا کا را در و گندم را در انبار ویش یر ن اید، ا

ش ش ا و ید.« آ سو ان ر واهد اپ ی ن

و ی ی با اندر ها بسیار دیگر به ردم بشارت ۱ا چون هیرودی اکم، دربار هیرودیا، ۱داد. ا ه شرار ی رادرش، و ن سر ب ه ه گر ک ا دیه شد،۲ او را ب ی وب ی ود، ا ی رد ب کر گر ب ه ای دی گون ن دی ند و ب دان ا ن

اها ود ا ود. شجره سی ی ید ع عم امۀ ن

ر - م ی - ا - م

- م ی - ۸ - ا نه۲۱ ند د ع ه ه در هک اگ ر و گود و دعا ر ه ب ید گ ع ی س ن ی عشد۲۲و رو شود س ان گ رد، آ ه ک قد ب ا

رود ر او ر ب بو س ان ، ه چون ک ش سر و پ ه » ید ک س س ان درر دای ا آ آ د، و ن

نودم.« ش و بوب ن هس ، و ن ا س ع ۲ س دودح س شاد ا دو د هک و سر ی ه گ ان ردم پ رد. او ب س بود، را آغا کپسر ات، پسر الو ، پسر ۲و یوس ، پسر ها ،

ن ا، پسر یوس ، پسر ا یا، پسر ۲ ، پسر ی

ا ، س ، پسر ن پسر ۲عا و ، پسر نا وم، پسر ع ، پسر یوس ، پسر ت، پسر ا یا، پسر ش

روباب ، پسر ۲یهودا، نان، پسر ریسا، پسر پسر یو ر ، ش پسر ، پسر ا د ، پسر ۲ ، پسر ن ی پسر یوشع، پسر ۲ و ام، پسر ای ودام، پسر عیر،ر، پسر یوریم، پسر ات، پسر الو ، پسر ا یعا ش عون، پسر یهودا، پسر یوس ، پسر یونان، پسر

پسر یا، پسر ینان، پسر ا ا، پسر نا ان، ۱ ای یا یم،ا ، پسر عوبید، پسر بوع ، پسر ی س۲ پسر داوود،شون، پسر ع یناداب، پسر پسر س ون، پسر ن

رون، پسر ار ، پسر یهودا، پسر ا رام، پسر یعقوب، پسر اس اق، پسر ابراهیم، پسر ار ، پسر عو، پسر ا ج، پسر نا ور، پسر س روج، پسر ر پسر پسر ینان، پسر ا ر شاد، عاب ر، پسر شا ح،پسر وشا ح، پسر سام، پسر نو ، پسر ال ک،ه د، پسر نوخ، پسر یار پسر ی ، پسر ینان،

یث، پسر آدم، پسر دا .ا نوش، پسر ش

ا و ش ۀ آزمای سی در ب ی ع

ر - م ی - - ا م س ع۱ پ قد ، ا رود اردن حور ا ر ا

ا ت ب ان هدای یاب شت و رو ، او را در ب گسه سو ی چه رو او را و رد.۲در آن ا اب ک

ان آن ای ی ن ورد، و در پ رد. در آن رو ها چ کفت: ه او گ ی ب شد. پ اب نه س ر دت، گ نان وگب گن ن ا ب ، ادخ ر پ رگا«ست شد ا ش ه و س داد: »ن ا س پ ی شود.« ع

ست. ی د ن ان ن ه ن نها ب سان ه ان »“کد ه ۀ سپ اب ی او را به ان ب ند برد و در فت: شان داد و گ ه او ن و ها هان را ب ب ار ا ن ا و ش مامت و تردق ن ا م نم«پرد س ه ن ه ب را ک ید، ی ش و واهم ب ه هر ست و ارم آن را ب شد ا ه ب واهم ک

نه ه ا ای ن شم ک س ر ست پ ا ا دهم. ک بر و گ ش ه ا آن و س داد: »ن ا س پ ی دد.« ع

ست، شد ا ت رپب ار دوخ ادخ ،دنوادخ »

ن.“« نها او را د ت ک و نآ با هاگ س ب ار وا ش ه شروا ره ب و در

سر ر پ فت: »اگ رار داد و گ بد را ع ر به ن ا ب را دای ، ود را ا ای ر ا ن.۱ ی ی

ست: شد ا ش ه و نر ان واهد دوخ ناگتشر ب وت رابرد »

داد ند. ن ظت ک و ا ا ا

نآ۱۱ ب ار و اه سد ر ش اه نا نهاو فرگ د د »“. بادا پایت به سنگ بر ور

س ع۱۲ پ سا فگ« :داد ش ه سا هد ، با نوچ ۱»“.ام ا م ار دوخ ادخ ،دنوادخ سه سو ن و هه ۀ ای ید، او را ها را ب سان ان ر ای پ

فت. ر گ گر ر دی ا صرهطرد ا سی در ن ی ع

س ع ۱ ب ن ه ب حور ور ج هوا سر آن ن ا سر بر او در شت و ا گ بسه ی ن ید.۱ او در ک یچ یم پ ع شان ها ای

د. داد، و ه ه و را س ودن پ به شهر نا ر که در آن پرورش یا ه بود، ۱ب ات، بق ع و به کنیسه درآ د. ر ت و در رو ش

ا وت ست ر ا یا نب ۱ند.و ب ع و ار ا ش

س را شود، د. چون آن را گ ه او دادن را به ت ک ا د: ی ر ای

نواد حور« ۱ ب د ن ر سا ، رد سح ک را را ی

شارت دهم یران را ب ق ا یران س ه ا ا رهای را ب س اد ر و را نم، ان اع م ک نای ی اب ه ن نای را ب ی و ب

شم، ان را رهای ب دگ س دی و س و ۱ ف ا نواد ن عا ار د ». ا

س ۲ پ س ف ار را و ه ادم ور ید و ب یچ پسه ی ن ست. ه ه در ک ش ن پرد و ب س سه ی ن ک

س ن ین ن گا چ د.۱۲آن ودن شم دو ه ب ه او چ به گا ک ش ه، هن و ن ن رد: »ا رو ای آغا ک

را وش دان گ د، ا ۀ ع ب دادیی و ید.«۲۲ه ه ا او ن ش و ند و ا پ ف گآیا «گف ند: آ ی ش در شگفت بودند و یض ک معیس به ایشان گفت: ۲»این پسر یوس نیست ث را بر ن واهید آورد که ب « ا گ ان این

ف رنا وم کرد بیب ود را شفا د آنچه شنید ایم در ک د .“ ی ان ام ب ش ن ا وی ن ا در ادگ ا ، ای

ویم که گ م امش ب ،ن مآ« :دو ا پ ۲»یقین ۲هیچ پیا بر در دیار ویش پ یر ه نیست.بدانید که در ان ا یا ، هنگا که آس ان سه سا

و نیم بس ه شد و ش سا س ت سر اسر آن سر ین ا ۲ نان بسیار در اسرا ی بودند. را راگر ت، بیو ا ن در ا یا ن د هیچیک رس اد نشد گر ن د بیو ر در ان ا یش ع ۲ه در سر ین یدون.شهر

نب نی ا یان بسیار در اسرا ی بودند، و هیچیک ع ان ا ام ود پا نشدند گر ن

ریان . ن رد نا م اگنآ ۲»س نان س ن یدن ای ن ش د، ا ودن ب

شهر س ه، او را ا ر ا ند۲ و ب ف ش رآ بشهر ه وه ک بۀ ک ر د و ب یدن ش یرون ک ب

ر آن بنا شد بود، بردند ا ا آن ا به یرش با او ا یانشان گ شت و ر ت ا نند. .ا

فای مرد دی زده ش ر - - ا ۸ - م

ف رنا وم، شهر در ی ، رود ۱ سپ عیس به ک ب ات به ع یم آنان ا ۲ ردم پردا ت. شد و در رو ش

ع یم او در شگفت شدند، یرا در ک ش ا دار

ا در کنیسه، رد دیو د بود که رو پ ید بود. ا رآورد: »ا اد ب ری ند ه آوا ب شت. او ب داست ار ا ا ا چه ک و را ب ا ر ، سا ن ی عا آ د ن آی ود ان ک اب س ؛ ا ن ی م ک دان

دو دای « ع و آن ید را س رو پ اش و ا او فت: » ا وش ب یب د و گ ه ن

و، آن رد را در ور گا دی یا « آن یرون ب بین د و ب ر گان ب ه او ه ب ب ی س آن ه آ

یرون آ د. ردم ه ه د، ا او ب سان ر بگر ه ی دی ف د ب گ ش ن ند: »ای ف گه درت ب ا ا دار و ست او ب چه ک ا

ر ان ید ی ا ردم د اروا پ ها ن د و آنیرون ارها ب بر ک ه گون ن دی ند « ب آی

ید. یچ وا پ سر آن ن ا سر او در شفای مادرزن طر بسیاری دیگر

- ۸م ی - -۸ ا ر - -۸ ا ۸ - م

آنگا عیس کنیسه را ر گفت و به انۀ ش عون ا ادر ن ش عون را ب س ت عارض ر ت. و ا

ار ند ی س س وا ی ود. پ ، ا ع ش ه ب گ

شد و ین و م ا ر ب ی ب ند. او ن اش کشد. او ب بش ع یب د، و ه ب را ن ها رای ا آن ش و پ ی ست و ر ا گ ب درن

شد. نه بور اگ سک ۀ ه ، نا ب هک نارا

ان را ند، آن ش ون دا اگ ون ه ا راض گ ب ب س ی آوردند، و او نی بر ی ایک ایشان دست ن د عدیوها نی ا بسیار بیرون ۱ نهاد و شفایشان داد.

ا » و پسر دای «گف ند: آ دند و ریادکنان ا یب ه ها را ن ن د و ن او آن س شت گ ارا ند، ی گوی ست. ب یح ا س ند س دان

ل سی در خ ی دعای عب۲ ناداد ا س ع ، ب ا هاگ و ه ر ت. ا

س ند و چون به ای که بود رسیدند، ردم او را ند. و او شان ک رک د گ ارن د ن یدن ش و کشهرها شاه دا را در اد د پ ای فت: » ن ب گ

شارت دهم، چرا ی ب گر ن ین دی ه ه ه ب کشد س اد ر نظور ه وعظه در ام.« پ ب

سه ی ن ه ادا ه داد. ک هودی ها ی

ا و ین س خ سین ی رد ن ع شاگ -۸ م ی - - ۵ ا

ر - ی حنا - م ت ۱ یک رو که عیس در کنار دریاچۀ نیسار

ر او ا د ام سو ب یت ا هر ع ود و س اد ب اینار د،۲در ک نون ش ا ک م دا را ب د ردن کیرون ها ب یادان ا آن ه د ک ق دی ای ا دو دریش پ بر ی و شس ن ورهایشان بودند.آ د ، ا آنها که ع ق به ش عون بود سوار شد و ا او

واست ایق را اندک ا سا دور کند. سپ ود چون بر ایق نشست و به ع یم ردم پردا ت.

ار ق اق«پایان رسید، به ش عون گفت: س نانش بهید را ورها را ب بر، و یق ب ه ای ع باس اد، ه ۀ «ش عون پاس داد: »در آب ا نید. اه ا چون شب را س ت ش کردیم و چی نگر یم. ا

و یم ورها را در آب واه وی ، گقدر اه د، آن ردن ین ک ن ند.« و چ ا شان ورهای ود د ب ی ن ان ه چ ند ک ر گ

ن شود ا ای ار ق پ ای س ان ود در رو، ا دو

شار و ه ا گر ب شان آیند. آنها اس ند ا به یار دیآ دند و هر دو ایق را آنقدر ا اه پر کردند که چون ش عون روند. چی ن اند بود در آب روس ا اد و پ ر این را دید، به ی اها ع پ

را رد شو، ی د، ا ن دور فت: »ا داون گید عۀ ش ا وا ناه ارم « چه ود و ه راهان گفت گ ش یعقوب و یو نا، پسران ۱ د بودند. اه ب د ، نی که ه ار ش عون بودند، ه ین ا را ن ا ا ، رتم«داش ند. عیس به ش عون گفت: ها رد.«۱۱پ آن ید واه ک پ ردم را

د و ه ه دن سا ران ه قها ود را ب ای ی را چد. شدن ه ف ه، ا پ او روان ر گ

فای مرد جذ می ش ر - ۸م ی - - ۵ ا - م

س ع هک رگ د ور۱۲ ش ا ک رد اهرهش را دن ه ام ام ب ود، رد آ د ک ب

د، رو س را دی ی ود. چون ع ر ه ب راگ هاد و ا ا ر ا ن سرور ب فت: » نان گ ک

ر ب واه م ن، اگ اک وان پ رد و او ست ود را درا ک س د ی سا .«۱ ع

دم، در » واهم؛ پا شو « ن ود و گفت: راس ۱ ام آن رد را ر گفت. پ س ب ر ا وا ه

رو و گو، ب ه ب ی س چ ه ک ر ود: »ب یر ود را ه ن ا و ب اهن ب ه ک ود را بست، رد ا س ا ر ک ه و یهای را ک ان رب

ا شد.«۱ ب ا واه ب ان گ را آن ا ب ن م ک قدی ارها او هر بر ک نه ه، شد، چه بیش ر پ ش ایآ دند ا س نانش را چندان که اع ها بسیار گردا عیس ۱بشنوند و ا بی اریها ود شفا یابند. ا

ه اها دورا اد ت و در اغ ب ب ر نهای دعا رد. کل ج ف فای مرد م ش

ر ۸ - م ی - -۸ ۵ ا - م داد و ریسیان و عیس ع یم اه ور ا ور ۱

ه هودی ی و ی شهرها عت ا ه ۀ شری ع ان د، و ودن س ه ب ش یم آ د و ن ش ی ا اور و نا او ی اران ب فا ب ش را د ب درت داون ه د ک یدن س ند رد ا را ر ا چ اگ ود.۱ ن ب

ر ف و را ب شان د. ای ردن که د او را ب یدن ش و د وک برن ه ب در درون ان

ا چون به ۱برابر عیس بگ ارند. سبب ا د ام ا عیت راه نیا ند، به بام انه ر ند و ا یان سفا ها ف وج را با ش پایین رس ادند و وس

چون عیس ای ان ۲ عیت، در برابر عیس نهادند.ا رد، گناهانت آ ر ید «ایشان را دید، گفت:

ا ریسیان و ع ا۲۱»شد ا ود ا ن ب دیفر ه ک ست ک ی ن ک د: »ای یدن ش دی ان

س دا د چه ک وی ناهان را گ د گ وان ت چه ا س دری ی یا ر د «۲۲ع ند ب ش دی ان

ین ن ید: »چرا در د چ س ر و پست: سان ر ا یک آ دا ف ن ک ید ۲ گ ش دی ان و خرب ن ا ا “دش د رمآ تنا انگ سر ان ه پ ید ک دان ا ب رو“ ۲ ا ان را ببه رد - »بر ین ا دار آ ر ش گناهان را دارد...

ی ، م وت ب« - ف وج گفت ر م: ب وی گرو «۲ در ه ب ه ان یر و ب رگ س ر ود ب دم، بر آن چه را ب س اد و آن شان ای قاب ای آن رد ه ان ب وی شت و دا را دگ ردا ود ب ید ب وابفت گ ش داد در ن روی ت.۲ ه ه ا ای ه ر انشد ، دا ه د و در ا ک ردن ید ک را

ود، ر ه ب راگ شان را ر و ود فت گ ش ی ها ند: »ا رو چ ف ی گ گ ان

م.« دی دیی دع ز ال

ر - م ی - - ۵ ا - م س ۲ پ س س ع نآ ا نا ب ه نور و د آ

گا ه در را ام، ک د، الو ن یر را دی گ را ود. او س ه ب ش فت: »ا پ ن ن را گ

س ه، ه ه ر ا یا.«۲ الو ب ر ب ی را چشد. س روان ی فت و ا پ ع گ

او در انۀ ویش یا ب رگ به ا ار عیس ۲پا کرد، و ع ب رگ ا را گیران و دیگر برا ریسیان و ردم، با آنها بر سفر نشس ند. ا

د ودن ها ب ۀ آن ر ه ا ن ک روه ا ع ا دی ،گند: ش و ف س گ ی ردان ع شاگ ه نان ب ک

د و م نارا انگ و نار گجارخ اب ارچ« وریند ی اران س داد: »ب ا س پ ی ید « ۱ع شا آ

ه د، ن یا دارن یب ن ب ه ه ب کان سای ار را دعوت پ س ان. ۲ ن ب ندر یا د ه ام، ب ه آ د ن ناه اران را ب ا گ ام

نم.« ه دعوت ک وب ارۀ ر زه سؤ درب

ر - م ی - - ۵ ا -۸ م

گیرند شاگردان ی ی اغ ب رو «به او گف ند: ا و دعا کنند؛ شاگردان ریسیان نی چنینند، ا

شه در ا وردن و ی و ه ردان شاگا س داد: »آی ا س پ ی ند.« ع یدن ش و ن

ه دا اد ا ان ک س را ان عرو یه ان وان با ا ان واهد رسید آنهاست، به رو واداشت ا که دا اد ا ایشان گر ه شود. در آن ایام رو واهند ث را برایشان آورد: »گر ت. ک هیچ«پ این د ا آن را به ا ه ا ا ا ۀ نو را ن ه ا ب ر ند، هم ین ک ن ر چ را اگ د. ی نه و ه ن ه ک

رد ار ک و را پ و هم پارچۀ نو بر ا ه کهنه ا ۀ ننی کس شراب نو را در ا است نا ور. و هش ها کهنه ن ری د. یرا اگر چنین کند، شراب ش ها را واهد درید و شراب واهد ری ت و نو

ش ها نی با واهد شد. ش ها شراب نو را در یدن ش و س پ ا ن د ری ت. و ک ای و ب ن

نه و ه شراب ک را ست، ی ی ا ن شراب اهان ست.“ ه ر ا نه ب ه شراب ک د: وی «گ

ا و

ب ا صاح ر ز ش ر - م ی - - ا - م

ب ات، عیس ا یان ارع ۱ در ی ا رو ها ش ندم شهگ ش و ردان شاگ شت و ندم گ ها گهرا د و ب یدن ید ، چ سای ست ا ۲ وردند. د ا کنید که چرا کار « ن چند ا ریسیان گف ند: ب ات ای نیست ع »ان ا ش در رو ش

د گر ن وان س داد: » ا رد، پ ه داوود چه ک د ک اید او ودن نه ب س ر ش گ اران ه ود و ی گا ک آن

ت ر رگ قدی را ب ان ۀ دا درآ د و ن ه ان بند ی داد، هرچ ش ن اران ه ی وردن آن و ورد و بو در ادا ه ر ود: » نها برا کاهنان ای است.

ب ات است« «.پسر انسان ا ب ش ی ل فای مرد ع ش

ب ا دیگر، به کنیسه درآ د و به ع یم پردا ت. در ش

رد آن ا بود که دست راس ش شک شد ع ا دین و ریسیان، عیس را یر نظر بود.

ا در ر ند آی ن ی ب ا ب ند ش ب ات کس را دا و ش دهد یا نه؛ یرا در پ دس اوی بودند ا به او شفا ا عیس که ا ا ارشان آگا بود، رد ا هام نند. ا

بر ی و در برابر ه ه «دست را گفت: شکعیس به آنان او نی بر است و ایس اد. »بایست.ب ات ا ش ا «گفت: پرسم، کدا یک در رو ش

ست: ن ک یا بد ، ن ات ان انسان یا نابود رواپ چشم به انب ی ایک ایشان گرداند ۱»کردن آن

دس ت را درا «و سپ اب به آن رد گفت: ا آنان س ت ۱۱چنین کرد، و دس ش سا م شد. »کن ا شورت ه گر ب ا ی دی د و ب شدن ین گ ش

ند. ن س چه ک ی ا ع ه ب ند ک س ش نس ن خا د زده ر

- م ی - - ا ر عما - م

ی ا آن رو ها، عیس برا دعا به کوه ر ت ۱۲با دادان ۱و شب را در عبادت دا به بح رساند.شاگردانش را را واند، و ا یان آنان دوا د ن را

ش عون که او را ۱برگ ید و ایشان را رسو واند:د ، آندریا برادر پ ر ، یعقوب، پ ر نا ی ، و ا، یعقوب پسر ۱یو نا، ی یپ ، ب ر و ا،یهودا پسر ۱ فا ، ش عون عرو به غیور،

ریو که به و یانت کرد .یعقوب، و یهودا ا س شما»ه ش خ» حا

- ۵م ی - - ا س ع ۱ ش ا هار ه نا ف هوک ا رود آ د و در

ش ردان شاگ یار ا س س اد. ب ان ه وار ایه، هودی سر ی ا سر بوه ا ردم ا و انسا ور و شهرها یم، و ا ش اور

ها آ د ند.۱ آن ش یدون، آن ا ور دا د و ا نون ش نان او را ب س ا د ودن ب

ه سان ک ند؛ و ک اب فا ی ش ها ود ی اری بشان ید آ ار فا اروا پ ش داد،

ند.۱ ردم ه ه ا د او را ی یدن ش و کیروی ا و ادر را ن ند، ی ن ه ک شد ک

فا ش گان را ید. ه ش ب نآ ۲ س ع هاگ ب ش ر نادرگا ش ن فا رظ نک د

فت: و گ

د، باشوخ« یری ق ه ش ا ک ا ست. ش ا شاه دا ا آن اد را پ ی

شو ۲۱ با نهه س ر نون گ ه اک ش ا ک د، ا اییر وا س را شد. ی ید ه

ه شاب ید، و ان ری نون گ ه اک ش ا ک ا د. ندی ید را واه ی

شو «۲۲ با هه ه ردم ب گا ک ش ا آن ا ر ا ش ا را د و یرن فرت گ ش ا ن ر سان، ب سر ان پ

ام دن نام دهند و ب ش ند و د ران ا ع ود بای وب شاد و پ د.۲ در آن رو ، سا ن

ست. یم ا س ان عظ ش ان در آ ادا را پ ید، ی ن کین چرا ن بران چ یا ا پ ی ب ها ن دران آن ه پ ک

د. ردن کا وا بر ش ا که دو ندید، « ۲ ا

ا ه س ود را ی را د. ی ایب او ۲ ش ر نکا هک ا نو س ،د ر

شد. ید نه واه س ر را گ یید، ندان نون ه اک ش ا ک ر وا ب

ید ن ود. رد و ار واه ید ک م واه را ا یب او ۲ ش ر نآ ا ه ه هک هاگ ان ب ان ب گ

ها دران آن را پ ند، ی شای گ ش ان ب س اید. ردن ین ک ن ین چ بران دروغ یا ا پ ی ب ن

نان شم ه د ب ب مح - ۵م ی - ا

ا ا شنوندگان، به ش ا « ۲ نان ا ش ه د م ک وی گش ا ه ا ان ک ه آن ید و ب بت ن ای ود را را هر ید.۲ ب ن ی ک د، ن فرت دارن ه ن ک

ید، و هرن ب ت ب رک ند ب ن ان ک ک ریر ید.۲ اگ ن یر ک ان دهد دعا ه آ ار را کۀ ون د، گ ی ن س و ۀ ون ک گ ر ی س ب ک

ر گردان. اگ ب او ب ه ان ی ب گر را ن دییراهنت را د، پ س ان و ب ت را ا س ردای کی ا س چ ر ک ی ا او دری ن. اگ نو را غ ب ر ا د ، و اگ ه او ب و ب واهد ب

ن ه ک گون ا ردم ه ان ا وا . ۱ب د، ا او به ید ک ن ش ا ر ار ر ار ک ا ید ب واه

ند. ن کن رگا«۲ نآ اه نا بح ار نک ش هک د ار ا

بت د ر داری ر ند، چه ب ن کبت س داران ود را ی دو ناه اران ن گ

ی سان ن ه ک ق ب ر ند. و اگ ن کی ش ا ن ه ه ب ید ک ن ند، چهک ن بر ر کو اگر ق کنند. دارید گناه اران نی چنین به کسان رض دهید که ا ید عوض ا آنان دارید، چه بر ر واهید داشت گناه اران نی به

دهند ا رو ا ایشان عوض گناه اران رض ا ش ا، دش نان ان را بت کنید و به آنها بگیرند. ا ید، و ب ی ن ای دون ا ید عوض، به ایشان نست، و یم ا ش ان عظ ادا را پ ید، ی رض ده ا ود، چه او ب ید ب عا واه دان دا ر ن ست. پ ان ا اران هرب دک سان و ب پا س ا ن

ست. یم ا ش ا ر در ه پ نان ک ید، چ ش ا یم ب ر گر ن ردن دی ک م ک مح

۵ - م ی - - ا ن رواد« نک ب ا د ش ر نشود. رواد ا وم ن نید ا وم نشوید. بب شایید ا ب شود ا پ ر، بدهید ا به ش ا داد شود. پی انه شوید.ن ان بری در دا داد و شرد ، ان

ه ی ان ا هر پ را ب شد ی ه ری ه واهد ا کشد.« ش ا داد واهد ه ه ب ی ان ا ه ان پ ید، ب ده ب

ث را نی برایشان آورد واند آیا کور « :و این ع اکش کور دیگر شود آیا هر دو در چا ن واهند ا هر ا اد ه شاگرد، بر ر ا اس اد ود نیست، ا ک

ه ی ش ب رب یم و ع سد، ه چون ک ا رشد. س اد ود واهد ا

ا ا کاه را در چشم برادرت چرا پ ر «۱ بین ، ا گو شم ود دار غا ۲چ ه در چ نه چوب ککا را برادر، بگ ار پ ر وان به برادرت بگوی :

دوخ شچ رد ار بوچ ی و ،“در آورم ا چش ت بهبین ا ریاکار، ن ست چوب را ا چشم ود ن شم آر، آنگا به ر واه دید ا پ ر در به ا را ا چ ک

ن . یرون ک رادرت ب بی ه شدرخ م

۸ م ی - ا د و هیچ بار ن هیچ در ت نی و، یو بد به« ر آو ی و ن یو ن د، دهد. هر در را در ت بیو ۀ ار اش ا و ه ا ب نا ت. ن ش وان شک، ۀ و ه ا ب ید، و ن یر چ وان ان ی و د ۀ ن یک ا ان ش ن گور انر ی وی ب د ا ود ن ش ب آورد، و

انۀ بد د ود، بد . یرا بان ا آنچه د ا آن س ن ست، بری ا د. وی گ

اد ن عمار ن ا م عمار د ن م - م ی - - ا

“سرورم، سرورم چگونه است که را « ا به آنچه م ع ن وانید، ا وی گ

ه ن د ن ید آن ک ن م را ک نان س د و آینود ش ن ایانم به چه کند، به ش ا و به آن ع

د که برا بنا انه ان د. ک ا ، او کس را ان ند و پ انه را بر ر نهاد. چون ین را گود ک سی آ د و سی ب بر آن انه ه وم برد، ن وانست آن ا آن که را ب نباند، یرا م سا ه شد بود. ا م را نان س کند، کس نود و به آن ع ن شسا ت. را ان د که انه ین ر دون پ ، ب ا ب

رد، در ه ه وم ب ر آن ان ی ب ب س دم چون هاد.« ر ا ن یم ب ران عظ روری ت و وی

ا و

ظامی ر می مان ن ی -۵ ۸م ی - - ا

نوچ۱ س ع فگ ا ب ار دو را در اه ان ر ب ای ف رنا وم درآ د.پ نآ۲انید، به ک ک اج

شت. ه غ ب ع ی دا ود ک ظا رو ب نظا ود. ن ۀ رگ ب س ان ی ار و در آ غ م بند ا ن چ ید، ن ش س ی ار ع چون دربا ا او س اد ر هود را ن دش شای ی

ها ن د فا دهد. آن ش د و غ ش را یای ب واهند به او یار ب س ا ا ا ب د و ب س آ دن ی ع

ن را ست ای س اوار ا ن رد ند: »ای ف گست وم ا را دو را ن ، ی قش ب در

سا ه رای ان ی ب سه را ن ی ن دارد و که ت. ب س ه راهشان ر ی ست.« پ ع ا

ند ظا چ ید، آن ن س ه ر ه ک ن ا ن دی ان ن ا ای س اد، ب ر س ی ش را ن د ع س ان دورا سرورم، ود را ت د ، ی ه: » ی ام ک پق ن آی . ا ش س ر س م ی ی س ه ن ای

ین و ه س م ن د دان ق ن رو، ود را الیفا ش ه د ارم گو ک ن ب س ق م. آیر رد هس م ی را ن ود ت. ی ا واهد یر ان ود دارم. ر ی ی ا ان ن سرب ر ان.

ه ی رو“، ب م، ب وی ه گ رود؛ بگر یا“، دی م، ب وی ه غ م خگ د. ب ود آی

ه ن را ب م، ای وی ه ا گ ا آر“، بید، ا او در ن ش ن را س چون ای ی آورد.« ع

ه ا پ ی ک ع ه شد و ب فت گ ش اش ش ا ه فت: »ب رد و گ د رو ک م، آ دن وی گد دی ی هم ن سرا ین ای ان در ا ن چ

ه ه ان ان ب س ادگ ر ام.«۱ چون ند. ا س ت ی ند، غ م را ش ا گ ب

ده ک ی هزن سر ب زنردن - مشابه ادشاهان - - ا م ادشاهان ر - د -۵ - ۵ م

- ی حنا نچ۱۱ ب د س ع ،دع سهر پ ش را ش ره ب د هی بو ن ی ان ع ردان و شاگ ین. ا ام ن نه ن دی دروا او را ه راه د.۲۱ب ردن کشهر د رد ید، دی س ه ا را م ر د ک رن بیو سر ب ه پ گان یار ا ی س ود. ب ن ب

ی آن ن را ه راه شهر ن رد ان ر او ش ب د، د د چون او را دی د.۱ داون ردن ک

پ س ه ن.«۱ ری فت: »گ سو ت و گ بسان رد. ک وت را ک اب ت و ک ر ن دیه آن را س ک ی د. ع س ادن د، ای ردن ک

فت: »ا ج و را گ م، وان، وی گس ن ست و ش ست ن ی «۱ رد را ر به ادرش س او را ب ی رد ع ف ن آغا ک گ

س و ان ر ه ۀ آن بت ب ی ر و ه پرد.۱ سش س ای ه دا را شد و در ا ک د، ردن کیان ا بر ب رگ در یا ند: »پ ف گوم ود آ د ار ه ی ست. دا ب رد ا ظهور کار ع ن ک بر ای ست.«۱ س در ام ا ی

شد. شر ن وا ا را ه و ن هودی یسی ی ارۀ ع یی درب ح شک ی

- م ی - ۵ -۸ ا ش ۱ نادرگا ن ا ۀ ه ا ار وا ح قو ع ا

ان را ن ا آن ند. پ او دو سا ا آگس ی ی ام ن د ع ن پ ا ای د۱ و ب را وان ه و ه ان ک ا س اد: »آی ر ست ای ب

ن ظ ا د، ی یای یم «۲ آن دو ب ش ا گر ب ر دییا ند: »ی ف س آ د ، گ ی ن د ع

و ا ا س اد ر یددهند ا را ع ه و ه ان ک ا یم آی س پر ست ب ای ب

یم «۱۲در ش ا گر ب ن ظر دی ا د، ی یای بها ی اری یار را ا ب س س ب ی ساعت، ع ه ان ان نای ی اب فا داد و ن ش ید و دردها و اروا پ

ید.۲۲پ ش نای ب ی یار را ب س در بد و روی ر ود: »ب ان س ادگ ر س آن ا پ

ید ن ش د و چه دی ید، آن وی ا گ ی ب ه ی د ب اینا ی وران ب ه ک گان را ک ن د، شون

ا یان پ د، ا نوا رون ش ران د، ک ردن گد ان ن د، ردگ شون یران ق ه د و ب ردن گشارت داد ه ب س ک ه ا ک شاب شود.۲ و

ار ن ن د.« دربنوچ ۲ رس ادگان ی ی ر ند، عیس دربار او

برا دیدن چه «س ن آغا کرد و به اعت گفت: ا که ا باد چی به بیابان ر ه بودید برا دیدن ن برا دیدن چه چی ر ید رد ۲در نبش است ها ا ر بر دارد آنان که ا ه ا ی در که ا هند، در رها پوشند و در ندگ ن

دن چه ر ه را دی ند.۲ پ ب شاهان اد پ

ش ا ه بر آر ، ب یا دن پ را دی د ب ودی بر ر ی ب بر ن یا ه ا پ س ک م ک وی گار ه درب ست ک ست.۲ او ه ان ا ش ه ا و اش ن

شد : م وت ش پاش پ ار دوخ و ر ن ا »

س م ر رد.“ ت ه وار واهد ک ای یش پ ه راهت را پ کب ۲ ش ه گویم که کس ب رگ ر ا ی ی ا ا

ا کوچ رین در پادشاه دا، ادر اد نشد است؛ ا ست.« ا او ب رگ ر ا

ه ۀ رد ان که این س نان را شنیدند، ۲ را گیران، دیق کردند که را دا ق است،

ا ریسیان و دست ی ی ع ید گر ه بودند. یرا به ا ناع ا ا ا یهان ب ق ه ر ن ب ید گ ع

د. ردن را ود رد ک ی ، اراد دا را ب ست ی دس ع ۱ پ« :داد ه ادا س ن ا در ، ن س ار ه چه نم ب یه ک ب ش ه چه ه ب ند ۲ب انا ار ه در ب ند ک ان ان ودک ند و ک ن ی ش ن

دا گر ن ه ی دی ند: ب ن ک ؛د د قرن ،م تخاون ن امش ارب »

نه ی س ر م، ب دی یه وان د.“ رث ن دید و نه یرا ی یا ع یددهند آ د که نه نان ور پسر انسان آ د “دیو دارد. نوشید؛ گف ید، شراب

د و که رد است گویید، نوشد؛ ور ش بار و یگسار، دوست را گیران و

ا قانیت ت را ه ۀ ر ندان آن “گناه اران. ا بوت ه ث ند.«ب سان ر

ه سی ب ی ین ع ده اره دک ی ب س زن د - مشابه م ی - - ا

ر ۸ - ی حنا - م - ۸ مشابه م ی - ا

ر غ ا رو ی ا ریسیان عیس را به دعوت کرد. پ به انۀ آن ریس ر ت و بر سفر شهر، ست. در آن ش یست که ن بدکار نچون شنید عیس در انۀ آن ریس یه ان است،

و گریان ظر ر رین، پر ا ع ر، با ود آوردپشت سر عیس ، کنار پاها او ایس اد. آنگا با رات ا ردا ت و ب س پ ی اها ع س ن پ ش ه شک ب ااها او پ پ س رد. شک ک ها را ش آن سوان ی گ

رد ین ک ید و ع رآگ س و چون ریس .را ب

اگر این رد « ی بان این را دید، با ود گفت: دانست این ن که سش براس پیا بر بود، دانست که -کند کیست و چگونه ن است

ا ش عون، «عیس به او گفت: »بدکار است.فت: م.« گ گوی و ب ه ی ب واهم چ

خش« :ت گ ع۱ » دات ا ،امر ب«دو ن ب داشت: ا ی پان د دینار، ا دیگر ا

ا چون چی نداش ند به او بدهند، ۲ پن ا دینار. ا بده هر دو را ب شید. ا به گ ان و کدا یک او را

ش عون پاس داد: »بیش ر دوست واهد داشت و تشاد رتش ب دب نآ منامگ ب«

ست فت: »در س گ ی شد.« ع ید ش ب ف .« سو آن ن اشار کرد و به آنگا بهگ

ات آ دم، و بین به انه این ن را «ش عون گفت: ا این ن با و برا شس ن پاهایم آب نیاورد ، ا اش هایش پاها را شست و با گیسوانش شک

ا این ن ا ظۀ ورودم، کرد و را نبوسید ، ا س اد ای ا ن م ب اهای یدن پ س و د ا ب

ست ا او پاهایم .ا و بر سر ن روغن ن ا ید ، ا گویم، بت بسیار پ به و را ع رآگین کرد.

روست که گناهان بسیارش آ ر ید شد است. او ا آنا آن که ک ر آ ر ید شد، ک ر هم بت ا فت: رد و گ ه آن ن ک ند.« پ رو ب ک اب نانام م » دش د رمآ تنا انگ«

گر ناهان ی دی ه گ ست ک ی ن ک ند: »ای ف گی فت: را ن ه آن ن گ س ب ی آ ر د « ع

س ت ب ،ت ا داد تاجن ار وت تنام ا«رو « ب

ا و

م برزگرر - م ی - ۵ - ۸ ا - م

پ۱ س نآ ا س ع ، ش ب ره ش ه سور و ره به ا داد. آن گشت و به پادشاه دا بشارت روس ا

و نی ش ار ا نان که ۲دوا د ن نی با و بودند،ا اروا پ ید و بی ار شفا یا ه بودند: ریم عرو د ی ه که ا او هفت دیو ا راج شد بود، یوآن ا به

سن و سو یرودی ، شر ه با سر و ا، ه گر. ا ان دی یار ن س ان ا دارای ب ن ن ی

ش ردان شاگ س و ی یا ها ع ع ن را ر ود ب

دار د. دن دیچون ردم ا بسیار شهرها به دیدن عیس ث را آ دند و عی انبو گرد آ د، او این

رو بر گر برا پاشیدن ب ر ود بیرون « آورد:ت. چون ب ر ر در را ر ید، ب ش ا پگد ا شد و پرندگان آس ان آنها را ا اد و

بر دیگر در ین سنگ خ ا اد، و چون وردند.بر نی که ر وب نداشت. رویید، شک شد، چرا یان ارها ا اد و ارها با ب رها ن و کرد ، آنها را ا بر ا ب رها در ین نی و ا اد و فه کرد. ا ن ار آورد.« چون ای ندان ب رد و دچ را ن و کدا درداد: »هر فت، ن نوا دارد، گ ش وش ه گ ک

نود « ش بث را ا او پرسیدند. گفت: ۱شاگردانش عن این در را ها پادشاه دا به ش ا ع ا شد است، «ث س ن ا با دیگران در ا ب ا: ا م، وی گ

ا نبینند؛ « بنگرند، ا ا نفه ند “.بشنوند، ا

ث این«۱۱ است: ب ر، ک م عن ا د، کسان هس ند ب رهای که در را ۱۲ داست.

ا اب ی که ک م را د و آن را ا شنوند، ا آیشان د و د ند ای ان آورن ا ن وان د، ای رب

ین ر ه ب ند.۱ ب رهای ک اب ن ات یگ خ ن س ه چون ند ک سان هس ا د کشاد ک م را ا د، آن را ب نون ش یرند، پ

ا ریشه ن ا ا دوانند. اینها اند ان ای ان دارند، ا هنگام آ ایش، ای ان ود را ا دست به

ا د، کسان ب رهای که در یان ارها ۱دهند. ا نگرانیها، ثروت و ات هس ند که شنوند، ا

ا ۱رسند. ث ر ن کند و به ندگ آنها را فه ا ه ی و ب رهای ک ین ن ر ا د، ب

ا و ا د پ ه ک م را ب ند ک سان هس کی و دار ن ای ش ه، پ گا دا د و آن را ن نون ش

ند و ث ر د. ان آورن م چر

رن چ ه« ۱ ا ک چراغ را ب رو د ا ر ت ا آن را ی هد ی ر آن ن ش ب و سرپر چراغدان گ ارد ب ه چراغ را ب ب

ا هر د هگ ارن دا شود، نورش را کچی پنهان نیست که آش ار نشود و یرا هیچ ۱ببیند.

پ د ت ۱ا نیست که هویدا نگردد. چی نهف ه هیچه گون ید چ ن ه دارد ک ه آن ک را ب د، ی نوی شدارد، ه ان ه ن شد و ا آن ک ش ر داد واهد ی به گ ان شد.« هم ک ر ه واهد ند دارد، گ ک

ر در ن سیمادر ب ی عر ۵ - م ی - - ۸ ا - م

۵ در این هنگام، ادر و برادران عیس آ دند ا او را ۱ا ا د ام عیت چندان بود که ن وانس ند به او ببینند، ا

بر س ی را ع د.۲ پ ب شون ک ن دییرون ت ب رادران ه: » ادر و ب د ک آوردن

س اد د و ای وان را واهند فت: » ادر و س گ ا ند.«۱۲در پ ن ی ب ب

ه ک م دا را ند ک سان هس رادران ن ک به آن ع د و ب نون ش ند.« ن ک

ا ان دری ردن ف آر م کر - ۸م ی - ۵ - ۸ ا - م

ر - ۵ - ۸ ا ی حنا ۵ - مشابه م -

س ع ور۲۲ ب ش ه ه ا فت: »ب ردان ود گ گ

د شدن ق ای سوار م.« پ روی ا ب سو دری آن د.۲ و چون دن یش ران ه پ ند، و ب ر

ر اد ب ندب ا اگ ت. ن ه واب ر س ب ی عق ا آب ای ه ندان ک ت، چ ر دن گ ا و ی دری

ر ه ر پ شان ب شد و انند و او را س ر ی ردان ن د ع شاگ ا اد.۲ س اد، ند: »ا ا ف رد ، گ یدار ک س اد، ب ا اشد یدار س ب ی م « ع شوی د غرق ی ن ان چان و یب د. ه شان ن اد و ا واج رو ر ب و به شد.۲ پ ب رار ر ست و آرا ش ب ش رون

ست « فت: »ای ان ان ک ا شان گ ایگر شت ا ی دی هت و و ا ب ردان ب شاگاد و ه ب ه ب ست ک ی ن ک د: »ای یدن س ر پ

ر ان ر ان آب رندهد و ا او د.« بفای مرد دی زده ش

-۸ ۸م ی - - ۸ ا ر - - ۸ ا - ۵م

ریان رسیدند که آن سو دریا، ۲ د پ به نا یۀ دم س ی شت.۲ چون ع رار دا ی قاب شهر و د ا رد ان آن هاد، رد دی سا ن ر ب

ید و ش پو با ن اه رگ ه دی ر ورد ک دو ب به در ود، ب ه در ان دگ ن رد ب ا ن

ه ورها ب سر گ د، س را دی ی رد.۲ چون او ع به ید و ب ش رک عر ب ا دا ن ش ا اد و ب ای پسر دا س ، پ ی رآورد: »ا ع اد ب ری ند ب نا دارم ست ار ا ا ن چه ک و را ب عا ، ید ه رو پ س ب ی را ع ده «۲ ی م ن ع اب

ه ود ا او ب س ور داد ب ید. آن رو بارها او در آدرا گر ه بود و با آن ه دست و پایش را به ن یر

کردند، بندها را بس ند و ا او نگهبان گسست و دیو او را به ایها نا س ون

»نا ت چیست «عیس ا او پرسید: کشاند. ب را ب ا و د ار » یون،«پاس داد: ها ا د. ۱آن ودن ش ر ه ب نان ا ا درون ک

س ور شان د دی ه ب ند ک س س وا ی عدهد. ه ن ه هاوی شت ب ا گ ب

نآ رد۲ ن ب ۀ گ ، ک د رد کو گر س ی وها ا ع ود. دی ش و چرا ب په نۀ دا

ه د ا ا دهد ب ردن د، و واهش ک ها رون درون وکوها ا آن رد ی ا ا داد. پ ، دی او ن

ه د و ب یرون آ دن ند، ب ها ر و درون وکه په ب ب ی ش سرا ها ا ا ه وم وک درون دری

د. شدن د و غرق ردن بنوچ بکو نا نا ن ا ند د ار ن رگ ،د و د

س ا، ا را را شهر و رو در ا د یرون آ دن ند. پ ردم ب ف ا گ بند، و چون ن د ن ی ب ود ب چه را رو داد ب آن

وها ا او ه دی د آن رد ک دن د و دی یدن س س ر ی عه د،ب ودن ا ه به ن کرد و عا پیش در آ د بکسان که پاها عیس نشس ه است، رسیدند.

چشم دید بودند، برا ایشان با گف ند که ا را را بهپ ه ۀ ردم رد دیو د چگونه شفا یا ه بود.ریان ا عیس واس ند ا ن دشان برود، د نا یۀ ی ود. او ن شد ب یر ان چ ر آن ر ب را یسوار رد که دیوها ا او ایق شد و ر ت.

بیرون آ د بودند، ا عیس نا کرد بگ ارد با و ا عیس او را روانه کرد و ه را شود، ا

چه دا رد و آن رگ ۀ ود ب ه ان فت: »ب گت و در و.« پ ر ا گ ست، ب رد ا ت ک رای برا او س ب ی ه ع رد ک شهر اع م ک سر ا سر

ست. رد ا چه ککی ه دخ ر ی ال ب ب سان زن م ی ز رئ

زی ری خ نر -۸ م ی - ۵ - ۸ ا - ۵ م نوچ س ع ب شگ ا ب در ، ر ا او ه گ

شم را ه ه چ د، ی ردن با ک ق س ها راهش بام، رو ن ای گام، رد ی ن هن د. ۱در ای ودن ب

ه ود، آ د و ب سه ب ی ن ی ک ه ر س ک ی ا ع په رد ب ه ا اد ، ا ا ک اش ان

ه دود دوا د نها د رش ک را رود، ۲ ی بود. شت، در ا رگ ب سا دا

هنگا که عیس در را بود، عیت س ت بر او در آن یان، ن بود که دوا د کردند. ا د ام سا دچار ونری بود و ]با این ه ام دارای ود نش را ر بیبان کرد بود، کس را وان در ااو ا پشت سر به عیس ن دیک شد و بۀ نبود.اش ع دم ونری ردا او را کرد. در

چون »چه کس را کرد «عیس پرسید: شد.اس اد، ردم ا «ه ه ان ار کردند، پ ر گفت:

اند و بر و ا د ام ات کرد هرسو ا ا ه

ا عیس گفت: »کنند م ارم «ا رد آن » یرا دریا م نیروی ا ن ادر شد ک واند پنهان ب اند، با ر و ر پیش ن چون دید ن پا او ا اد و در برابر ه گان گفت که چرا آ د و به

م شفا یا ه او را کرد و چگونه در د ت فت: »د رم، ای ان ه او گ س ب ی ست. ع ا

ه ست. ب فا داد ا ش و را رو.« س ت ب گفت که کس ا انۀ عیس هنو س ن

د رت رد، «یایرو ، ر ی کنیسه، آ د و گفت: عیس چون این را »دیگر اس اد را ت د . ر ق ای ان داش ه «شنید، به یایرو گفت: هنگا که به ۱ »باش د رت شفا واهد یا ت.

انۀ یایرو رسید، نگ اشت کس پ ر و یو نا یعقوب و پدر و ادر د ر با او به انه و

ه ۀ ردم برا د ر شیون و ار ۲ درآیند. ار نید، یرا ن رد «کردند. عیس گفت: آنها ریش ندش کردند، »ب ه در واب است.

ا عیس دست دانس ند د ر رد است. که چرا ا فت: »د رم، ت و گ ر د ر را گی « رو او ر م ا ا با گشت و درب د

بر است. عیس ر ود ا به او ورا ا او دهند. وا دین د ر غرق در یرت بودند، ا س ه ک ه ا را را ب ر ود ک شان ا ر دی ب

ند. گوی ا ن ب

ا و رد شاگ مأم ری د زده

ر ۵ - م ی - ۵ - ا -۸ م ر م ی - - ا - م س ع۱ نآ ن هد اود د و درگ ار را وان هم

وها را ا ه ۀ دی ید ش درت و ا دار ب ان را آنفا ش ها را ی اری ند و ب ران یرون ب به ا ب س اد ر شان را ند؛۲و ای ش ب

فا ش ی اران را ند و ب ن شاه دا وعظه ک اد پیچ فت: »ه شان گ ه ای را دهند. ب ی ب چدار رن فر ب س ه و ه ک س ، ن د ه چوب د، ن ی

ه ه. ب یراهن ا ا ه پ و و ن ه پ ان، ن ه ن ار، ن به شهر در هر ان ر گام ا هن د، ه درآ دی ا کند، ر پ ی ش ا را ن ر ردم ید. اگ آن ا ب انه اها ود را ب شان، ا پ شهر ر گام هن

ها ر د آن شهاد ب ا ید ب انه شد.« پ ب ا ه ب س ای ب را ا اد ، ا روگر رو س ا دی ند و هر د، ا ر یدن س ر

شارت فا ب ش ی اران را د و ب دادند. یدن ش ب

ا بر ه ۀ این و ایع به گوش هیرودی اکم و ا د ردان ان سرگ یران و یرودی ید. ه س رود، چرا ر ب ه ب س ه ان ک ی ند ع ف گ

س ه ر ا ان ب ه ا ردگ ست ک ی ا ی گر ر دی ست. ب ند ا ف ا یا ظهور گگف ند ی ا پیا بران دیرین کرد ، و بر نی

ا هیرودی گفت: ند شد است. ار ر «ا ن ه ای ست ک ی ن ک ردم. پ ای ن دا ک ن ا ار ی ها را درب نوم « و اش چ ش ید ش و ک

ند. ی ب س را ب ی عن نج هز ر ه خ ر ک د دن ب

- م ی - - ا ر -۵ ی حنا - م

م ادشاهان - - ا - مشابه د چون رسوالن با گش ند، هرآنچه کرد بودند به ۱

عیس با گف ند. آنگا آنان را با ود به شهر به نام دا برد ا در آن ا نها باشند. بیت ی ا بسیار این ۱۱ ا ند و ا پ ا د. را دری شدن ه شان روان ای

شان ا ا ای ت و ب ر ان را پ ی ی آن س ن ی عه سان را ک فت و ک س ن گ شاه دا اد پید. ش فا ب ش ند، ش ه در ان دا یا ب ن

ن۱۲ بور ک د نآ ، ن هد اود ن شد ند آ و ده ا ب ر ا ند: » اعت را ر ف گ

د و ورا و رون س اها و ارع ا را ب روند، چرا یاب ناه ب سرپ ن ا ان ه ای ک

فت: س در واب گ ی ست.«۱ ع دورا اد ا :دنت گ ».د د اروخ ناش ا ب دوخ امش« رگم ،م رادن چ ام ود و نان جنپ ج ام«

ن ردم ورا را ه ۀ ای م و ب روی ن ه ب اینج ه ار رد م.«۱ در آن ا دود پ ب ریر ود: ردان ود شاگ ه س ب ی د. ع ودن ب

فر ا ورگ رد ار مدرم« ن ا ن پد و ه ه را ردن ین ک ن ردان چ شاگ ید.«۱ شان ن ب

ان و دو اه را نج ن گا پ د.۱ آن دن شان نه ش ر ب ست و گری س ان ن ه آ ت، ب ر رگ ب

ردان داد شاگ ه رد و ب ار ک ها را پ ا آورد ، آند و د.۱ پ ه ه وردن گ ارن یش ردم ب ا پ ی ا ه بد ن س د و دوا د شدن یر س ر ها ب

د گ د. رد ا ان آوردن ع ر طر دربارۀ عیسی

ر - م ی - -۸ ا - ۸ م

ر ۸ - م ی - - ا - ۸ م

س ع ور ۱ نها اعد و رد رد و کید: س ر شان پ د. ا ای ودن ا او ب ش ب ردان شاگه هس م «۱ م مدرم« ند ن ک وی پاس دادند: گگویند ی یا ع یددهند هس ، بر بر «گویند ا یاس ، و بر نی و را ی ا دیگر

ا ۲»دانند که ند شد است. پیا بران ایام کهن »دانید ش ا چه ش ا را که «ایشان پرسید:

«. سیح دا«پ ر پاس داد: س۲۱ پ س س ع ش ا نا ن ار س ور د و درک ع

باید که پسر «و گفت: ۲۲داد این را به کس نگویند،انسان رنج بسیار کشد و شای و سران کاهنان و

م ع ا دین ردش کنند و کش ه شود و در رو سو ی د.« ر ب

س ۲ پ س ب ف ه ه ه سک رگا« :دو ر ب دهاو رد ، د ود را ان ار ک ای ند، ب یرو ک را پیرد و ا رگ ش ب یب وی پ ن هر رو که ب واهد ان ود را ن ات دهد، یرا هر ۲بیاید.ا هر ا ر ن که به آن را ا دست واهد داد؛ ا

انش را ا دست بدهد، آن را ن ات واهد ا ۲داد. انسان را چه سود که ا دنیا را ببرد، ا

ا آن را با د ی ش را ب ان ویرا هر ند.۲ ی م عار دک نان س ه ا ن و اش ه کباشد، پسر انسان نی آنگا که در ود و

پدر و رش گان قد آید، ا او عار واهد ش ا ه س ب را شت.۲ ب ر دا م، ب وی گ

س اد ن ا ای شاه دا را ای اد ا پ ه د ک انید.« ش عم رگ را ن واهند چ ند، ن ی ب ن

سی ی یمای ع س ی رگ ن دگر ۸ - م ی - -۸ ا ۸ - م

دود هشت رو پ ا این س نان، عیس پ ر ۲و یو نا و یعقوب را برگر ت و بر را کوه ر ت

کرد، ن ود در ه ان ا که دعا ۲ ا دعا کند.رد و ا هچهر یر ک ی ید و اش ف س اش

یا ، س و ا ا دو رد، و اگ شد. ن وران نگو ف ه گ ا او ب ش ه، ب دار گ دی پ

آنان در ظاهر شد بودند و دربار ۱ ردا ند.پبایست ب ود در گف ند که روج عیس س ن

پ ر و ه راهانش بسیار ۲ اورش یم رخ دهد.ا چون کا بیدار و هوشیار شدند، واب آ ود بودند، ا

ه در د و آن دو رد را ک دن س را دی ی عگا د. هن ودن س اد ب نارش ای آن دو ک

اس اد، بودن ا «ر ند، پ ر گفت: ا ن د عیس در این ا نی وست بگ ار سه سرپنا بسا یم، ی

»برا و، ی برا وس و ی هم برا ا یا .این س ن هنو بر بان گوید. دانست چه او ن ر پ ر بود که ابر پدیدار گشت و آنان را در ب

ه ت. چون ب ر ر درگ سان ون اب ند، هرا ر ه ید ک س ر درر دای ا اب گا ن د. آن شدن

ه د گرب ار وا نم ر پ ت ا ن ا« ام؛ بشد، ید « و چون دا ع راده وش او گن را ن د ردان ای شاگ د. دن نها دی س را ی ع

س را ا ند، و در آن ان ک ش گا دا ود ند. ا ن ردن د، آگ ودن د ب چه دی آن

سر د فای ش ی زده ۸ - م ی - ۵ - - ا

ر - - م

ب ور نوچ ،دع ف هوک ا ند آ دور ع ج ،دا رد اگ د. ن ردن دار ک س دی ی ا ع بو ب انو ه س اد، ب اد د: »ا ری یت ع یان ا سر ن ا ا ر پ ف ب ظر نم ن ک

نها را ن ، ی ف ی رو ر ند ن است. بم نعر بر گیرد و او در ناگهان او را کشد و د

کند. ا که دهانش ک گونه شود، به دچار شنج اش کند و د نابود ندرت رهایش این رو بهبه شاگردانت ا ا کردم ا او بیرونش دارد.ا ن وانس ند. ا« :داد خ اپ ع۱ »کنند، ا س ب ای ان و ن ر ، ا به ک با ش ا باشم و ن هنگا ۲ » ان کنم پسرت را این ا بیاور.

آ د، دیو او را بر ین د و به شنج که پسر ا عیس بر آن رو پ ید نهیب د و پسر را ا ند. ا

گ ا پرد. ردم ه س درش ه پ فا داد و ب شد. یرت ا ادن ب رگ دا در

ا که ه گان ا کارها عیس در شگفت در آن واهم به آنچه « بودند، او به شاگردان ود گفت:دست د ت گوش بسپارید: پسر انسان به به ش ا بگویم به

ا نظور و را » ردم س یم واهد شد. ا ا د نهان ان ان پ ند؛ ب ه ا آن یا درن

ند؛ و ن ش ن ندرک د در ای یدن س ر ار ا بند. او ن سؤا ک

س ؟ ی ی در چ زرگ ب ۵ - ۸ م ی - ۸ - ا

ر - ۵ - ا - م نا رد ور ش نادرگا ن ا ب ثح شان ا ه ه یک ا ای دا ه ک ت ک ر درگ

ه ا ا ار س ک ی ست. ع ب رگ ر ات و در ر رگ ودک را ب ود، ک ا ب شان آگ ایه آن رار داد، و ب نار ود فت: »هرک ه ان گ ک

رد، را پ ی ام ن ب ه ن ود را ب ن ک ایست؛ و هر ر ه ا رد، پ ی پ ی ه را ب ک

یان را در ست. ی ر ه ا ند را پ ی س ر

ش ا آن ه ا ه ه ست ک ک ب رگ ر اشد.« ا وچ ر ب ک

اس اد، ش را دیدیم که به نام و «یو نا گفت: ا چون ا ا نبود، او دیو ا راج را کرد، ا

ش دارید، یرا هر«عیس گفت: »با داش یم. با ست.« ش ا ا ست، ب ی ش ا ن ر د ه ب ک

سامره رش در ذی عدم نوچ۱ نا س ع دوع ب سآ ه نا ن ک د ه س رو ب ا ع را شد، ب یم ش سو اوران س ادگ ر یش ود شاپ ی هاد. ۲پ پ ن

ه ی ا ده د ه ب شت ک ان اع ام دا سا ری ها ا ند ا ردم آن ا برا او دار ببینند. ر ا

چون او را نپ یر ند، یرا عا م اورش یم بود.ا «شاگردان او، یعقوب و یو نا، این را دیدند، گف ند: واه بگوییم ا آس ان آ ش ببارد و سرور ا، آیا ا عیس رو بگرداند و »ه ۀ آنها را نابود کند ا ه پ ب س رد. شان ک ی وب گر ده د ا دی

ند. ر سی ی یر ی ز ع های ب

- ۸م ی - - ۵ ا

ا برو ، و هر«در را ، ش به عیس گفت: روباهان «عیس پاس داد: »را پیرو واهم کرد.ا پسر انسان هاست و رغان هوا را آشیانه را النه ها، ا

ه س ب ی ست.« ع ی هادن ن سر ن را ا ش ا او پاس » را پیرو کن.« دیگر گفت: ا سرورم، ن ست ر ت د ا بروم و پدر ود «داد: بگ ار «عیس به او گفت: »را به ا بسپارم.

ردگان، ردگان ود را به ا بسپارند؛ و برو و دیگر گفت: ۱ »به پادشاه دا وعظه کن.ا ن ست« سرورم، و را پیرو واهم کرد، ا

ۀ ود را وداع ردم و اه ان ا گ ا ب ر ت د س فت: »ک س گ ا س در پ ی م.« ۲ع وی گ

ش م ه ست ب ه د قب ک ه ع برد و ب ن بشد.« با شاه دا ن اد س ۀ پ شای گرد، ن ب

ا ۱ و

رد شاگ ف اد عز م ه ۵ - ا - - ا

- م ی - ۵ - ا ۵-

م ی - ا پ ا آن، داوند هف اد ن دیگر را نی عیین ر ود ۱دو پیشاپیش ود به هر شهر و دیار به و آنها را دوبدیشان گفت: ۲ رس اد که د ر ن بدان ا داشت.ا کارگر اند . پ ، ا « و راوان است، ا

را درو و ا ک و ب واهید کارگران بر ش ا را چون ب د ن روی س د. ب فر ها ود بها رگ یان گ ه ا ب و ی سۀ پ ی س م. ک ر

ه و د، و در را ک یری گ ر فش ب ا ک ار ی به ه هر ان ید. ب گوی س م س را ه ک ا کر وارد س م ب ید: گوی ست ب د، ن شویس ا اه ه ک ر در آن ان اد.“ اگ ه ب ن ان ایشد، ا س م ب رار ح و ر او ش ا ب س م ا ش ا ب ه ود ه، ب رن ت؛ وگ ر واهد واهد گش ا ه ید و هرچه ب ه ب ان شت. در آن ان گر ارگ را ک ید، ی شا یا د و ب د، ب وری دادنه ست. ا ان ش ا س د وی س ق د ه ا بید. چون وارد ن ق ان گر ن ۀ دی ان

ه ش ا را ب د و شدی شهر ند، ر ر پ ی گراب بی اران آن ا ر ش ا گ اش ند، ب ورید.هرچه در ب

پادشاه دا به ش ا ن دیک را شفا دهید و بگویید: ا چون به شهر درآ دید و ش ا را ۱“شد است. ا

ا ۱۱ها آن شهر بروید و بگویید: نپ یر ند، به کوچه ا شهر ش ا را که بر پاها ا نشس ه است، ا بدانید ک بر ش ا ه پادشاه دا ن دیک انیم. ا یقین بدانید که در رو داور ، ۱۲“شد است.دوم آسان ر واهد بود ا برا آن ا ات برا س

شهر. وا بر و، ا ور ین وا بر و، ا « ۱

دا یرا اگر ع ا که در ش ا ان ام شد در بیت ی یدون رو ها ور و داد، ردم آن ا د

یش در پ نشس ند و وبه ال و اکس ر پا در رو داور ، ا ات برا ۱کردند. ا و ۱ ور و یدون آسان ر واهد بود ا برا ش ا.ف رنا وم، آیا ا به آس ان عود واه کرد و ا ک گون سرن ه اع اق دو خ ا ب هرگ ، ب ه

شد. واه وش ره« ۱ ه ن گ رادهد، ب وش ش ا گ ه ه ب ککه ش ا را رد کند، را رد کرد راداد است؛ و هرا هر ند را رد است؛ ا س ر ند، ه را رد ک ک

ست.« رد ا کنآ ۱ فه ن دا ب ش ا ب دا شگ ا ن و د

و ام ه ن وها هم ب سرور ا، دی ند: » ف گر ود: ا ا ا اعت شان ه ای ند.«۱ ب ن ک نام آ ا قرب نوچم مد د ار نا ش«رو ب شم که اینک ش ا را ا دار ۱ا اد.

اران و عقربها و ا درت دش ن را پای ا کنید، ا ا این ۲چی به ش ا آسیب ن واهد رسانید. و هیچ ا ش ا ا اعت ه اروا ا ید ک ش با شاد ان ه شد ک ا ن ب ش ا ا ای شاد ند، ب ه ن ک

ست.« شد ا ش ه و س ان ن ا ان در آ ننا ه رد۲۱ س در رو ی ساعت، ع ه قد ب و د ا ین، س ان و ک آ در، ا فت: »ا پ آ د و گ

و را ان ای ق را ا دان قای ن ه ای م ک س ایان ودک ر ک ش ه و ب نهان دا ندان پ و رد

رد ش ار ک نود آ ش را در، ی ا . ب ه، ا پدرم ه ه ود.۲۲پ ن ب و در ای ه ن ی را ب چ

یچ ست. ه پرد ا س سرک ن د پ ست دان ی کیچ در، و ه ست ک ن پ ی در ک د پ دانشان ر ای سر ب واهد او را ب ه پ ان ک سر، و آن پ

سا د.« ش ار آس ۲ پ س ب ور ، و رد ش ه نادرگا و درک

ش ا چه ه آن ش ان ک ه ا چ شاب فت: » و گید، ن ی ش ا ب ه را ب ند.۲ ی ن ی م ب وی گند ش شاهان آر و دا اد یا و پ ب یار ا ان س بشم چه د، و ا آن دن دی ند و ن ن ی ب ید، ب ن ی ب

ش ا چه د.« آن یدن ن ش د و ن نون ش د، ب نوی ش م سامری نیک

ر - م ی - ۸ -۵ ا م ۸-

ف ا ک ور ۲ ق ناه ب سا ر ب ا ادا د: »ا ه دام ان س را ب ی سش، ع ر ن پ ایدان یات اوی ا وارث نم س اد، چه ک ا

شوم «۲ در ورات چه «عیس در واب گفت: پاس داد: ۲» ه نوش ه است ا آن چه

داوند دا ود را با ا د و با ا ان «ت و با ا ر ود بت ن ا و ؛“و با ا و

بت ا م ش ن ات را ه چون ویست داد . س در ا فت: »پ س گ ی ن.“«۲ ع که ن را ب شت.« ا آور ای یات واه دا

ا او برا بر ۀ ود ا عیس پرسید: ۲ و «ا عیس در پاس چنین گفت: »ه سایۀ ن کیست ه رد ا اورش یم به ا ری ا « ت. در را ب ر رد ، ها او را ت ک ان ا اد. آن ست راه ن دی ه د، و ن د و ک ک دن ردن ش ک ان رهای

اهن ا ه ان ند. ۱ا ا ک گ شت. را ر ا چون چش ش به آن رد ا اد، را ود را کج کرد ا ا نی ا آن ا الو ۲ و ا س ت دیگر اد ر ت.

گ شت. او نی چون به آن ا رسید و آن رد را دید، ا را ود را کج کرد و ا س ت دیگر اد ر ت. ا ید و آن رد س دان ا ر سا ر چون ب ر سا ش ب د، د سو ت. پ ن د او را دی ر ا او شراب ری ت و روغن ش ر های ت و ب ر ر االغ پ او را ب س ست. ها را ب ید و آن ا

رد و ا او سرای ب اروان ه ک شت و ب ود گ اه نار ب عد، دو دی رد. رو ب س ار ک ر پن رد فت: ا ای سرا داد و گ اروان ا ب کن رج یش ا ای ر ب ن و اگ س ار ک ر پ

رگ رد ، چون ب و واهم داد.“ ا ک ه ردم به ۀ ب سای ن، ه سه ن یک ا ای دا و ک ظر ن

ه ه ب ود ک ان رد ب ست راه ن در م ه او ه ب س داد: »آن ک ا ا اد « پ

ی و ن رو و فت: »ب ه او گ س ب ی رد.« ع کن.« ین ک ن چ

ا م مار نز مری در منوچ ه ده د هار رد ند، ب ا درآ د. در ر ا نام عیس را به انۀ ود دعوت آن ا ن ارت ار ا واهر داشت ریم نام. ریم کنار کرد.

پاها داوند نشس ه بود و به س نان او گوش ا ار ا که س ت ش و دار داد. را ا

فت: » س آ د و گ ی ود، ن د ع رای ب پ یه واهرم ست ک ی اک ن و را ب ا سرورم، آی

نها گ رای ار پ ی ه را در ک ست ب ش ه ا اد واب ار دهد « ۱ داون ه را ی فر ا ک او بیار س ی ها ب و را چ ا ا ار داد: » ار

گران و رب نها ن ند، ۲ ا آن ه کک ه ر ی یب ب م آن ن ست؛ و ری ی ال م ا چر ه ن واهد ا گ ه ا او ب د ، ک رگ ی را ب

شد.«

ا ۱۱ و ارۀ دعا یم درب ل ع

- ی م - - ا - م ی - - ا

س ع ور۱ ناک رد رد. چون اعد که ش ب ه دعای ردان ب شاگ ید، ی ا س ان ر ای پ

ه ا ردن را ب سرور ا، دعا ک فت: »ا او گش ردان شاگ ه ی ب ه ی ه ک گون یا و ، ه ان ب

فت: »چون دعا شان گ ه ای آ و ت.«۲بید: گوی ید، ب ن ک

،ردپ ا نام و قد باد،

د، یای و ب شاه اد پن نا نا ور ب ور ره ار ا ۀ ف ا ع ا ه .ا ر

نگ ناها ب ار ا ب ش ، ر داران ود را ی ه ۀ را ا ن یم. ی ش ب

یاور.“ ش «و ا را در آ ایس پ س ب ش ا ه نا فگ س ک« : ش ا ا

ی ه شد، و ن ا ش ه ب س دا ه دو شب ن د و کگو رود و ب ه ب ان ب سه عدد ن ست، د: ا دو

م ا س ان را ی ا دو د ، ی رض ب ن یش او ا پ دارم ی ن ید ، و چ س فر ر س

ه واب دهد: م گ ارم،“ و او ا درون ان با ن در م ب دان ر ن ست، و ف ا د . در د. ن س رن ی م و ب ر م ا ا ب وان

ش ا ه دهم.“ ب و ب ه ی ب ند چ م، هرچ وی گه دهد، اب ان ن ه او ن ی د و ب رن س ب ر دوه رب رو ب یا ا ر آب چه ن ست و هرآن واهد ا

ه او واهد داد. دارد بپ« س ب ش ه ش ا ا ه ه ب ید ک م، ب واه وی گ

ت؛ ا ید ی ه واه ید ک شد؛ ب وی داد واهد ه ه در ب ید ک شود واهد ب وب روی ان گ

را هر شد.۱ ی ه ه ب واهد، ب ست آورد؛ و هرک ده د؛ و هرک اب د، ی هب وی د، در ب ه ب وب ک

دران، ش ا پ یک ا دا شود.۱۱ک شود ش گ رویدو سرش ا او اه ب واهد، ار ب ر پ اگر م ا اگ شد ۲۱ی قرب ب رغ ب واهد، عه او ع ا ا ه ۀ ب ش ا ب ر ند ۱ ا اگ کیر س د ان ب ه د ب ای ه ب ید ک دان

قدر ید، چ ده ی و ب ا ن دان ود هدای ر ن

ش ا رو ب س ان در آ ش ر پ ه قد را ب ا ر ود.« هر ه ا او ب واهد، ع ا واهد ک

ب لز ع عیسی ب م ی - - - ۵ ا

- - ۵ ر - - ا - م

س ع ۱ سک ا ار و د ب نور رد. چون دیو بیرون ر ت، رد ال وانست س ن ک

ا بر گف ند: ۱بگوید و ردم در شگفت شدند. او «ا بو ، ر ی دیوها، بیرون ع دیوها را به یار ب ه د آ ودن او، ی ب گران ن ند.«۱ دی کد.۱ او ا ار شدن س ان س ار آی آ وافت: »هر شان گ ه ای رد و ب ان را در ک آن

ه بر د ود یه شود، نابود واهد و کا که بر د ود یه شود، شد، و هر انه

اگر شی ان نی بر د ود ۱ واهد ری ت. رو یه شود، چگونه و ش پابر ا ان د این را ا کنید ن دیوها را به یار گویم که ادعا آن سبب بو بیرون ع ع ۱رانم. ب بو اگر ن به یار ب رانم، شاگردان ش ا به یار که دیوها را بیرون

کنند پ ایشان، بر ش ا داور آنها را بیرون ا اگر ن به درت دا دیوها را ۲ واهند کرد. ا رانم، یقین بدانید که پادشاه دا به ش ا بیرون

هرگا رد نیرو ند و س ح ا انۀ ۲۱رسید است.سدار ا ند، ا وا ش در ا ان واهد ود پ

ا چون کس نیرو ند ر ا او بر و یورش ۲۲بود. ا د و چیر شود، س را که آن رد بدان وک ب ر یم واهد س ق ی ت را ن ر ه، غ دارد ا او گرد.۲ هر ست، ک ر د ن ا ست، ب ی ا ن ن ه ب ک

سا د. و هر ند راک ند، پ ا ن ع ن ه ب کنه« ۲ پ حور هک اگ کس بیرون ا د رود ا ای آید، به انها شک و بایر ا چون ن یابد با ود برا اس را ت بیابد. ا

ا که ا آن آ دم، به انه گوید: ا چون به آن ا ۲“گردم. با رسد و انه را ا ند،۲ ر ه و آراس ه ی فت رو ب رود و ه

ی ر ا ود ن د شوند گ دا آورد، و بگ ینند. در ن ی ه، سران ام آن و در آن ا س ونت ست او ت ن ر ا ا د ش ب شود.«

گفت، ن ا هنگا که عیس این س نان را ۲

وشابه ا ن که « یان عیت به بانگ ب ند گفت: ا عیس در پاس ۲» و را ایید و به و شیر داد. ا ه ا شاب فت: » و ه ک م دا را گ ان ک آن

ه د و آن را ب نون ش د.« ا آورنسی ی س آی ی ز ع درخ

- م ی - - ا شد، عیس گفت: چون بر ش ار عیت ا ود ۲پیشه. واس ار آی این نس ، نس است ب شرارت«

ا آی به ایشان داد ن واهد شد آیت هس ند ا ون آی ه ی ه ک گون را ه ان ون . ی یی سان ن سر ان نوا، پ ی را ردم ن ود ب ب

ود. ۱در رو س آی واهد ب ن ن را ای بر س ب ن ن ا ای نوب ب واهد داور ، ۀ

را او ا آن رد، ی شان واهد ک ست و و انود، ش ی ان را ب س ا ت یا آ د سو دن

ی ان س س ب رگ ر ا و ا آن ه کن ا ا ای نوا در رو داور ب ی ست. ۲ ردم ن ن ا

ر س ب شان واهند ن ست و و واهند اه وب ون ر وعظۀ ی ها در اث را آن رد، ی ک

س ب رگ ر ا د، و ا آن ه ک ردن ک

ست. ن ا ون ای یدن چر ب

م ی - ۵ ا رن چ ه« ا آن را ک چراغ را ب رو د ا نهان ا بنهد، ب ه چراغ را بر ند یا یر کاسهپکه دا شود نورش را گ ارند ا هر چراغدان

چشم و، چراغ بدن وست. اگر چش ت سا م ببیند.ا اگر چش ت باشد، ام و ودت روشن واهد بود. ا را اری شد، ام و ودت را ا سد ب ا

ور بادا ن اش هوش ب ت. پ ب ر واهد گو ه در چه اگر ام و ودت ست، اری باشد.کروشن باشد و هیچ ا آن اریک نباشد، آنگا هه چون ان که نور چراغ بر و د، ب اب

ود.« نای واه ب ش ا در روبی بر ن مذه ش ره سرزن

پایان رسانید، ی ا چون عیس س نان ود را به د. پ به انۀ ریسیان او را به ر غ ا دعوت کرا ریس چون دید که عیس او ر ت و بنشست. ا آنگا دس هایش را پیش ا غ ا نشست، ع ب کرد.ش ا ریسیان بیرون پیا ه « داوند اب به او گفت:

ا ا درون آکند ا آ و و بشقاب را پا کنید، ا ه ا آن ک ان، آی ادان ید ا ن ت هس باث

د، ری یرون را آ ی ب درون را نه ست د چه در درون ا د ۱پ ا آن ری یا ن

ا ه ه ید شد. ده ا ا ب رای ان پ ی ب چداب «۲ وا بر ش ا ا ریسیان ش ا ا نعناع و س ا عدا ت را نادید یک و هرگونه سب د دهید، ا نها را ید. ای بت دا غا د و ا یری گ

ه ست ب ای ها ا ب د و آن را نی آوردیوا بر ش ا ا ریسیان یرا کردید. را وش ن

سه ی ن ن ا ک ه ری د در ب ست داری ها دوش ا را ا ار وچه و ب ید و ردم در ک ن ی ش ن برا ه چون ش ا ی ر ند. وا ب وی س م گ

ر س ه ب دان ه ردم ن ید ک یدای اپ ورهای ن گها را د.« آن رون

ف ا ک ق ناه پ رد سا فگ : ناها ین ام هب نان نیا اب وت ،دات ا«

وا بر ش ا نی ، ا «عیس ر ود: »کن . نهید، قیهان، که بارهای وانفرسا بر دوش ردم

ا ود ا ر نیس ید انگش برا ک ک ا

را ه ب ش ا ک ر ید. وا ب بان ن ب ه ه ب بران ک یا ش ه پ دران ان ک ست پ دبر ق د، شدن را د ب سا ی س که اینگونه نید. آنها پیا بران را کش ند بر کار آنها هر یید رو ت ا این سا ید. و ش ا آرا گاهشان را ن برا آنها پیا بران و رسوالن ر اید که دا ا بع را واهند کشت و بع واهم رس اد. ا

ید.“ پ ، ون ه ۀ سان را آ ار واهند ربران یا که ونشان ا آغا هان اکنون پ

ا۱ -ری ه شد است، بر گردن این نس واهد بود ح و ین ب ه ب ا ک ری ا ون ک ی ون هابش ا ه شد. آر ، ب ش ه گا ک م راب وی گساب پ واهد نه ه را ای س ب ن ن ه ای کید را ک یهان ی ق ش ا ا ر داد. ۲وا برد ت را غ ب ک د. ود د عر ا ن اید و دا شوی ع ی ان ان را ن دگ شون

د.« ردی گچون عیس بیرون ر ت، ع ا دین و ریسیان ا ند و ب س ر ا فت ب ه ا ا او ب س ت ب

ین ند و در ک ا ر او یار ب س سؤاالت ب

ه دام ش و را ب ان ن ا ب س ا در د ودن بد. دا ن ان

ا ۲۱ و

ق ش ی شد ر ه - م ی - - ا

آ دند، چندان که بر در این هنگام، ه اران ن گرد۱نهادند. عیس ن ست با شاگردان ود ی دیگر پا ا یر ایۀ ریسیان که «س ن آغا کرد و گفت: هیچ چی پنهان ۲ه انا ریاکار است، دور کنید.چی پوشید نیست که نیست که آش ار نشود و هیچ

گر یان ن ف هع اری گ چه در د، دد. آن ایشت چه پ شد، و آن ید واهد ن ش نای ش در رورد س ه ن وا ک ا ها درها ب را ب د، ا ای

د. ردی اع م واهد گگویم ا کسان که سم را دوس ان، به ش ا «

ب ک شند و بیش ا این ن وانند کرد، رسید. ش ه ا شان ید: ا آنن س ر د ای ه ب ه دهم ا ک که دو خ درت دارد ب سم، ش ن پ ا کش ا ه دا د. آر ، ب ه ان ست ک م، ا او وی گ

و ه دو پ شک ب ن نج گ ا پ ید. آی س ر د ای برو ه ن یا س ن ا ، ا ای شود ب

را وش ن ها ن د دا ی ا آنه ش ا ب سر ردد. وها ش رد گ ا ش ا را ار ش ید، ی س ست. پ ر شد ا

یش ست. ب شک ا ن ا ه اران گکه را ن د ردم ا رار کند، گویم، هر به ش ا « پسر انسان نی او را در ور رش گان دا ا رار ا هر واهد کرد. که ن د ردم را ان ار کند، در ا

که س ن هر ۱ ور رش گان دا ان ار واهد شد.ا هر بر د پسر ه انسان گوید، آ ر ید شود، ا ه ک ب

د ن واهد رو د، آ ر ی وی فر گ قد ک ا سه ی ن ه ک ش ا را ب شد.۱۱چون ه ور ها و ب

گران د، ن رن بان ب ن ب اک ان و ا ا چه ید ی ن اع ک ه ا ود د گون ه چ ید ک ش با

گام رو را در آن هن ید،۲۱ ی گوی قد ب ا ش ا واهد ه ید ب گوی د ب ای ه ب چه را ک آن

آ و ت.« م ر مند ناد ن

ن ۱ اس اد، «کس ا یان عیت به او گفت: هاگا

به برادرم بگو یراث پدر را با ن س ت ا رد، چه کس را بین «عیس پاس داد: ۱»کند.م رار داد است ق س مدرم ب پ ۱»ش ا داور یا ه ر و ون ید و ا هرگ ش ا هوش ب فت: »ب گ

ه سان ب دگ ان را ن د، ی ی ی پره آ بث را ۱»یست.اش ن ون دارای سپ این ند ا راعت رو شان آورد: » رد ث رای ب

ا رد.۱ پ ب راوان ا ک ش و ویرا را ای ب نم، ی ید، چه ک ش دی ود انپ س دارم “۱ ش ن و ود ن با ان

بارها ود رد ان د ک ای س م چه ب فت: دان گبارهای ب رگ ر را راب نم و ان کندم سا م، و ه ۀ گ و ا وا ود را در آنها یر آنگا به ود واهم گفت: ا ان ن، ۱کنم. ا . ا برا سا یان درا ا وا راوان اندو ه

ا دا ۲“آسود ب ؛ ب ور و بنوش و وش باش. ا ا نادان ه ین ا شب انت را ا و به او گفت: واهد ا ، ا آن که واهند س اند. پ آنچه اندو ه

این است ر ام کس که برا ویش ن ثروت ۲۱“شد ا برا دا ثرو ند نیست «.اندو د، ا

ی گر ن د ن ن ی ب دگ زن -۵ م ی - - ا

نآ۲۲ س ع هاگ با ب ش ه نادرگا دو ش ا ه فت: »پ ب گران گ م، ن وی گ

ه د، و ن ه چه ب وری ید ک ش با دگ ود ندن خ گران ب دگ ن ید.۲ ن ش پو ه چه ب ود ک

شا ه ر و دن ا پ ا ورا و به د: ن گری ن ست.۲ ک غها را ب ه ا د و ن ارن ک

ا بار؛ ب ه ان د و ن اهدان دارن ه ک د، ن درونها رو ه آن نه ه دا ب قدر ای ش ا چ دهد. و

ش ا ست ا ی ید ۲ ک ان دگ رن ش ر ا پ اار با ت ود ر گران ، راع ب ا ن د ب ه ب وان کار ب ین ک ن ر ا ان ام چ د ۲ پ ، اگ ای

گران بب ن س ید، ا چه وان ا وچ ن که د ک گری ن نها را ب س سو ید ۲ ق هس اب

ه ن و گون ه ت چ ند؛ ن ن ه ک ند و ن ش کش ا ه ند. ب س ه ری م ک وی گ

ش ه چون ش و و ا ه ۀ ی ب ی ان ن س ر دا شد.۲ پ اگ س ه ن ها آرا ی ا آنکه ا رو هست و ردا در نور ع را را

پوشان د، چقدر بیش ر ش ا را، شود، چنین ا ند پ در پ این باشید که چه ۲ای انان ا سست یرا ب ورید یا چه بنوشید؛ نگران اینها باشید.

ا ا وام داناشنا این دنیا در پ اینگونه چی هایند، ا ش ا در یاپ نه ه ن ه ای ه ب د ک دان

شاه او اد ش ا، در پ پ د. ۱ب ه داریش ا داد واهد ه ی ب نها ن ه ه ۀ ای ید، ک ش ا ب

شد. سر ،کچوک ۀ گ ا«۲ نا ب شا ار ،د شاه را اد ه پ ست ک ن ا ش ا ای در نود پ ش ید و ش فرو د ب چه داری ند. آن ش ا ع ا ک ه بسه ی را ود ک ید؛ ب ده قرا ب ه راهم ب های شود، و ید ن س و ه پ ید ک ن ان ک ای ن پ گ

ه د د ه ن د، ای ک ندو ی ی س ان ب ر د آ اپ ی نرا هر د. ی سان ان ر ید ی ه ب د و ن نج آی ا گ

ود. ی آن ا واهد ب ست، د ان ن ش ا یح س ش م ازگ ر ی ب ی ب آمادگ

ر - ۵ م ی - ۵ ا م -

۵ - م ی - - ا

ب ر ک« ب د ه ب ن ش و ارچ و د د ار ید ش ا سان ب د. ه چون ک گا داری رو ان ن

س شن عرو شان ا سرور د ن ظرن ه کد، وب سد و در را ک ا چون ا را ر ردد، ا گ به ا ب شاب ند. و شای گ ر او ب گ ب درن

ان را ردد، آن ا گ شان ب سرور ه چون اد ان کش ا ه ین، ب د. آ اب یار ی یدار و هش گویم، ب ود ک ر به د شان واهد بست؛ آر ، آنان را بر سفر واهد نشانید و پیش آ د ، ا ایشان پ یرای

وشابه ا اد ان که چون واهد کرد.م شب، چه در سرورشان ا را رسد، چه در پا دو

م، ایشان را بیدار و هشیار یابد .پا سو ب« ناد بحا رگا هک د نا ست ه د د دانساع واهد آ د، ن هدر چه ه ان شت ب گ ا

ی آ اد ش ا ن ند. پ برد ن س اش دساع واهد سان در سر ان را پ ید، ی ش ا ب

د.« داری ه ان ظار ن آ د ک را برا ا «پ ر پرسید: ۱

ث سرور ن، آیا این س ا د در پ را ه ه « ۲ داون ا ب آورد ی

ین و دان شر ا با فت: »پ آن ا کیست که گ

اربابش او را به سرپرس اد ان انۀ ود گ اش ه باشد ا سهم ورا آنان را ب و ع

وشابه ا آن غ م که چون اربابش بدهد یقین بدانید که او با گردد، او را ش و کار بیند.ا اگر آن را بر ه ۀ ای ک ود واهد گ اشت. ا اب د ه ارب شد ک ندی ی ا ود ب ر آ دن غ م به آ ار اد ان و اد ه رد ،“ و ب یر ک ها، و

سار گ ی یدن و ش و وردن و نه ش در رو ک اب گا ارب پردا د، آن با ه ا آن آگ ساع ک دارد و در ان ظار ن

رد ، ار ک یان دوپ ست واهد آ د و او را ا ی نند. یان اران واهد ا گا در ای

داند و با این ا ، غ که واست اربابش را کند، ا یانۀ بسیار ود را برا ان ام آن آ اد ن

ا آن که واست اربابش را ن واهد ورد. د ا دانار ست، و ک یه ا ب ن س اوار ه ند ک کۀ ک ر واهد ورد. هر ان ا ی ه او ه ب کی ش ر ن ی شود، ا او ب ش ر داد ی بشد؛ و هر به واهد ی ش ا س و ه کگوی س ا شد، پ ا ش ر ب ی ی ب اش ن

ود. ش ر واهد ب ی بی ال جد ی ارۀ خ شد ر درب ه

- م ی - ۵ - ۵ ا ام ا بر ین آ ش ا رو م، و ا کاش که ن آ د « ا را ع ید باید، و چه اکنون ا رو ه شد بود ا ا گ ان سد. ۱آی ه ان ام ر ا ب شارم در

ر ه، د آ د ب ین آورم ن ه ا ح ب ام ن پ ، ب ه آ د نم. ۲ا ای ا دای ا ام ه دای واهد ک ان ن ا اه ی نج یان پ یه ود و دو ع یه دو واهند ب سه ع ا اد؛ در، یه پ سر ع سر و پ یه پ در ع سه. پ

شوهر یه ادر، ادر یه د ر و د ر ع ادر ع یه ادر یه عرو و عرو ع شوهر.« ع

ها یر زمان ب ع س پ س ب فگ عا ج ه نوچ« : ب ن د شود، ب دار دی ر در رب پ گ اب درناران د،“ و ب اری اران واهد ب ید: ب وی گ

نوب و د، اد ارد. و چون ب ید: هوا ب وی گین ن شد،“ و چ رم واهد شود. ا گ

یک ه ن ش ا ک اران اک ه ری گون ید چ دان

سم ین و آ ی ا س ید، ن یر ک ب ع ان را یر ان ا ر ب ع ه ا ست ک ه ا گون چ

ید وان ا نچرا ود دربار آنچه درست است داور «

هنگا که با شاک ود ن د اکم کنید ن ن ، ش ک ا او آ ا در را ب رو ، ب وش

و ا د و شان ا ک و را ن د بادا دان ه ن پارد، و ب س بان گه ه ن را ب

و ا . ه ا لایر آ ر را ب ه م ک وی گه دان ب پردا ، ا ن در ن واه آ د.« ن

ا ۱ و

ه ه ب دع بدر ه ان ان، ش ار ا ا ران، ا ی یان با ۱

عیس س ن گف ند که پی ونشان را با ون شان در یهای ان رب س در ی ود.۲ع ی ه ب هم آ ه یان ب ی ا چون آن فت: »آی س گ ا چنین پکنید ا بقیۀ اها ی رو دچار شدند، گ ان گویم که چنین نیست. به ش ا گناه ار ر بودند ب ه اگر وبه ن نید، ش ا نی گ ه واهید

ی و ا و آیا گ ان شد. کنید آن ه د ن که برج س نان ساک گر د، ا دی ها ا اد و ردن ر آن بد ودن ر ب ار یم اک ش ش ا اور ه ب

ه وب ر ست. ب ه اگ ی ین ن ن ه چ م ک وی گشد.« ید گ ه واه ی ش ا ن ید، ن ن ث را آورد: رد ر جنا تخرد درم«سپ این یو آن ست شت. چون وا ا س ان ود ک اک ه ت. پ ب یا ر آن ن ی ب ند، چ ی چ را برا ست ب سا ا سه فت: بان ود گ اغ ب

ن در ت یو ای یدن م چ ا چی ن آی یابم. ا ا او پاس داد: “آن را بب ر، ا ا را هدر ندهد. ا سرورم، بگ ار یک سا دیگر هم ب اند. گ ردش را اگر سا بعد یو واهم کند و کودش واهم داد.

«“.آورد که هیچ؛ اگر نیاورد آنگا آن را ب ب ری ل فای زن ع ش

ب ات، عیس در ۱ سه در ی ا رو ها ش ی ن ا کیم ع ه رو او ود ک داد.۱۱در آن ا ن بید ش ش ود. پ رد ب ی ک سا ع را ه د ه ود و ب شد ب یچ س ادن ه ست ای وان را رو

د، ن د ود س او را دی ی شت.۲۱چون ع دا ن

ر ود: »ا ن، ا ع ود د و را وان هاد ست ن ر او د پ ب س ا «۱ ی

ست ا و او ب گ را س اد ، دا را س ایش درنب ات ۱کرد. ا ر ی کنیسه ا این ه عیس در رو ش ا

شش «شفا داد بود، ش گین شد و به ردم گفت: رو برا کار دارید. در آن رو ها بیایید و شفا

ب ات. داوند در پاس گفت: ۱»بگیرید، نه در رو ش ب ات گاو « ا ریاکاران آیا هیچیک ا ش ا در رو ش کند ا برا آب دادن ا االغ ود را ا وی ه با ن د بایست این ن را که د ر پ آیا ن ۱بیرون ب ر ابراهیم است و شی ان ه د سا اسیرش کرد بود،

ب ات آ اد کرد چون این را گفت، ۱»در رو ش ا عیت ه گ ا آن ا فانش ه ه شر سار شدند، ا

فت گ ش ارها د. آور اه ه ک ودن شاد ان ب و م د نۀ خرد م خمیرمایه

ر - ۸ ا - م m - م ی - -۸ ا

پادشاه دا به چه ان د آن را به چه «آنگا گفت: ۱ه ست ک ۀ رد ا نم ۱ ه چون دان یه ک ب ش

اغ ود ت و در ب ر رگ ش آن را ب

شت. آن دا ا ه ک نان ک شد، چ ید و در ه روی نشا ه ر د و ب س ان آ دن ان آ دگ رن ه پ یان ش ش آ های

ند.« سا ب ۲ فگ ا پ« : شدا ب ار اد ها هچ ه

ه یر ای نم ۱۲ه چون یه ک ب ش ه ست ک ا اسه آرد و ی سه ک ا ت و ب ر رگ ن ب

یر ور ا ا رد آ د.« ک در ن

س ع۲۲ شروا هار رد ب ، ش ه روس اها و اهرهدر این یان، کس ا او ۲داد. ر ت و ع یم سرور ن، آیا نها ش ار اند ا ردم «پرسید: س ت « ۲به ایشان گفت: »ن ات واهند یا ت ب وشید ا ا در نگ دا شوید، یرا به ش ا

ا گویم، بسیار واهند کوشید ا دا شوند، ا ست.۲ چون ا ب وان انه بر ی د و ن واهند در را ببندد، بیرون ایس اد ، در را واهید کوبید و ا او پاس “سرورا، در بر ا بگشا واهید گفت: ا

دانم ا شناسم؛ ن ش ا را ن واهد داد: ا با و وردیم و آشا یدیم واهید گفت: ۲“ک ایید ا واب ۲“داد . ها ا ع یم و و در کوچه ا

دانم ا ک ایید شناسم؛ ن ش ا را ن ید شنید: وا آنگا در آن ا گریه و ۲“ا بدکاران ا ن دور شوید.دندان بر هم ساییدن واهد بود، یرا ابراهیم و اس اق و یعقوب و ه ۀ انبیا را در پادشاه دا واهید دید، ا ود را روم واهید یا ت. ش ا در ۲ا قر و

ش ا و نوب واهند آ د و بر سفر غرب و آر ، هس ند آ رین پادشاه دا واهند نشست.

«.که او واهند شد، و او ین که آ ریم ل ش ر ی ر سی ب ی د ه ع ن

- م ی - ۵ ا مشابه ا - ۵ ا

آ دند در آن هنگام، ن چند ا ریسیان ن د عیس ۱ این ا را ر کن و به ای دیگر برو، «و گف ند:

در واب ۲ » واهد و را ب شد. یرا هیرودی ا رو و ردا بروید و به آن روبا بگویید: «گفت: دهم، و در کنم و ردم را شفا دیوها را بیرون م کار ویش را به ا ک ا واهم رسانید. رو سو ا ردا ه را ود ادا ه و پ ا رو و د ب ای ردا ب

یرون ا ب ب ست ن ی را ن ن دهم، ییم، ا ش شود.“ ا اور ش ه یم ک ش اور

بران و یا ا پ یم، ا ش اوره ن دت سوالن ک ند ر ن سارک گ ن س

س اد ر س م ه چون ار وا ند ب د چ شونه و ه ها ود ع رغ ک ا ر ب ش را ی های

و را دان ر ن ند، ا گردک آورم، ا ان ه ود ش ا ب ۀ نک ان س . ای ن وا

ش ه ران واگ ا ش ا وی ه شود. و ب م وی گه ا رو ک د ید دی گر را ن واه ه دی ک

د ام داون ه ن ه ب اد او ک س ه ب ید: گوی بد.“« آی

ا ۱ و

عیسی در خانۀ ف ریسی ۵ مشابه م ا - -۸ ا

ب ات که عیس برا ر ا ک رد۱ رو ها ش غ ا به انۀ ی ا رهبران ریسیان ر ه بود، قاب او ۲د ت او را یر نظر داش ند. ا ران به

عیس ا قیهان و رد بود که بدنش آب آورد بود.ب ات ای « ریسیان پرسید: آیا شفا دادن در رو ش

د. پ ع دن ان ا وش ان ه « آن ا ن ست ی س ا

سپ رو آن رد را گر ه، شفا داد و ر ر ود.کیست ا ش ا که پسر یا گاوش «به آنان کرد و پرسید: ب ات در چا ا د و ب درنگ آن را بیرون در رو ش

د ر .دنتشادن خ اپ نانآ »نیاو چون عیس دید یه انان چگونه در را ث را برا ود ا یار شان کنند، این رای بس ه عرو و را ب س آورد: »چون کرا ین، ی ش ن ر در ند، ب دعوت کنا ش سر س د ک شای شد و دعوت ر ا

ش ا ه هر دو ان ک ی ب شد. در آن ورت ا بو واهد ه ست، واهد آ د و ب رد ا را دعوت ک

د .“ ش ب ن ه ای ت را ب فت: ای گین ای ندگ پ سرا ا ر ب اگ ی ن

ت خ یه ان س ا ک ست.۱ ب ه هرگ ش واه نن ا ن ری ی ای رو و در پ ند، ب ک

د: وی و را گ د، ان آی ی ب ا چون ین، ش ن ب “.ن شنب رتا اب اج امر ب ،نم ت ود را واه سرا ان یه ان گر گا ن د دی آنرا هر شد.۱۱ ی سا د، وار ه ود را ب رگ ک

شد، و هر سا د، واهد ه ود را وار را ک را

د.« ردی واهد گچون یا ت «سپ عیس به ی بانش گفت: ۱۲شام ا اهار ی رادران و ن س ان و ب ده ، دوش را ند وی رو گان ث سای شان و ه ویو را دعوت ی ان ن را آن دعوت ن؛ یسان عوض واه ن دی رد و ب واهند ک

یه ان ت.۱ پ چون ا یران و ی ق ده ، گان ن ه ع والن و ن۱ ک وران را دعوت ک و ک

ی ان را چ را آن ود؛ ی بار واه ب اداش دهند، و پ و ب ه ه در عوض ب ست ک ی نت.« ا ان واه ی سای ار یا ت پ ود را در

م ضیاف بزرگ - مشابه م ی - - ا

نوچ ۱ نا ه ا ک نا ب هک س ع ا فت: ید، گ ن ش ن را ود ای فر ب س ه

وشابه ا آن که در یا ت پادشاه دا نان »د. ش یا «عیس در پاس گفت: ۱» ور چون ۱ب رگ ر یب داد و بسیار را دعوت کرد.

شدگان و ت شام رارسید، اد ش را رس اد ا دعوتا آنها هر ۱“چی آ اد است. بیایید که ه ه را گوید، ا

فت: رعه د. ی گ ک ع ر آوردن ا یام که باید بروم آن را ببینم. نا این ه ع ورم رید ام، و پنج فت گاو رید دیگر گفت: ۱“بدار .

اکنون در راهم ا آنها را بیا ایم. نا دارم ع ورم همام، و ت رگ ن ات سو نی گفت: ۲“بدار .

ن م.“۱۲پ ادم رو ن ا ای یای م ب وان سرور ود شت و ا گ را آگا سا ت. ی بان ب ش گین شد و به ادم دس ور داد به کوچه و با ار شهر بش ابد و قیران و ع والن و کوران و نگان را سرور ن، دس ورت را ان ام ادم گفت: ۲۲بیاورد.ا هنو ا هست. به پ آ ایش گفت: ۲“دادم، ا

ا رار راهها بیرون شهر برو و به ها و کور اد ه رد ا ان یاور ت ن ب یا ه ر م را ب ام پش ا ه شود.۲ ب یچ ه ه م ک وی ک ا دعوت گ ی

ید.“ ش شام را ن واهند چ ان، شدگ » یح س یر ی ز م های ب

نا ع ج ۲ ب س ع هو رد. هار ه ار کفت:۲ »هر رد و گ شان ک دی ه ن د ن او رو ب ک

رادر و د، ب ر ن در و ادر، ن و د و ا پ آیدارد، واهر، و فرت ن ا ان ود ن

ود.۲ و هر د ب رد ن ن وان شاگ یب ه کد، یای شد و ا پ ن ن ر دوش ن ود را ب

ود. د ب رد ن ن وان شاگ کیست ا ش ا که د بنا بر داش ه باشد و ۲رد کند و ببیند آیا ن ست ننشیند ا ه ینۀ آن را برآو ر را اگ ه ۲ ی ا ن ی آن را دارد ی وان

ا ا ی بنا در اند، هرپ که بیند، آن را بگ ارد ا این ش سا ن بنای را گوید: اس ه ا کرد ،

ا ا ی آن در اند است “ آغا کرد، ا و یا کدام پادشا است که راه نگ با پادشاه ۱ شود، ب گر ند و دی ی ش ن ست ب آن ه ن

ا سرب ا د ه ار ا ب ه آی شد ک ندی ی واب ند به رویاروی کس رود که با بیست ه ار سربا به نگ او وان ه او را ند ک ی ر ب د ۲و اگ آیش ن دور پا د س ا گا ست، آن ی اروی ن رویا ا وی س اد ر گوی واهد ن س ست، ایک یچ سان، ه ن ی ه ه شود. ب شرای ح

ست ا ا ام دارای ود د ی ش ا ن ا د رد ن ن وان شاگ د، شوی ود. ن ب

ا اگر ا ی ش را ا دست « ن ک نی وست، ا

نه وان آن را با ن ین سا ت بدهد، چگونه پ ۀ کود است؛ ب ه به کار ین آید و نه در ور ک د. هرآن را دور نوا دارد، ری ن ش وش ه گ ک

نود « ش ب

ا ۱ و م گ سفند گمشده

- ۸ م ی - - ۵ ا ا را گیران و گناه اران گ ن د عیس ۱ و ا ا ریسیان و ۲آ دند ا س نانش را بشنوند. گرد ا

این رد گناه اران «گف ند: کنان ع ا دین ه ه هفر را س ان ه ا آن رد و ب شود.« پ ی

ث را برایشان آورد: س ک« پ عیس این ا ش ه ند دا ف س و ه د گ ش ا ک شد و چون ا ب

ه را در را ود و ن شود، آن ن م ها گ ی ا آنا آن را رود شد ن گ ارد و در پ آن گ ن

ت، ا شد را ی ند گ ف س و د و چون گ یاب بر دوش شاد ب ا ه آ د ، آن را ب ه ان هد و ب نرا گان را سای س ان و ه د و دو وان

ند ف س و را گ ید، ی ن شاد ک ا ن د: ب وی گ

شد ود ش ا گ ه ا م.“ ب ا ی م، را ب وی گه وب ه ناه ار ک ک گ را ی سان ب ن ی ه ه بر س ان ب ی ر در آ سرور عظ شن و ند، کا یا پ ه ن سا ک ار ه پ ود و ن را ن ا ب شود

د. دارن ه ن وب ه ب م سکۀ گمشده

ن ادک ا و« سا س هد هک ن ۀک ق شاد هر ه شود، چراغ م ها گ شد و چون ی ا آن ا ب

س ن برنیفرو د و انه را نروبد و ا آن را نیا ه، ا س ان و ت، دو ا س د و چون آن را ی ای ا ن برا گان را سای د و ه ا ن وان د: ب وی گ

شد ود را س ۀ گ را ید، ی ن شاد کش ا ه ا م.“۱ ب ا ی ه ب م، ب وی گ

ناه ار، در ک گ ۀ ی وب را سان، ب ن ی ه شن و گان دا ش ر ر ور ا رور ب پ

شود.« م سر گمشده

س۱۱ پ س ف و داد ه ادا پ ود ار در « :دو ر س ردر ود ه پ وچک ب سر ک ود.۲۱رو پ ب

و ه ا دارای سه را ک در، فت: ا پ گ

د .“ پ ه ن ب نون ب ید، اک س ه ن واهد ر بیم س ق ین آن دو در دارای ود را ب پ

چه وچ ر آن سر ک ند ، پ رد.۱ پ ا چ کآورد و راه دیار دوردست شد و ثروت اشت گرددچون هرچه ۱باد داد. ویش را در آن ا به عیاش برداشت رج کرد، شدید در آن دیار آ د و او رو، د گ ار ا این ۱س ت به نگدس ا اد.

رد، و او شه ک ی سا ان را پ ی ا رد ان آن ش بان در رعۀ وی ه وک و را ب

پسر آر و داشت ش م ود را با ورا ۱ت.گ اشا هیچ ی ن وکها سیر کند، ا ه او چ ک بسا فت: ا ب ه ود آ د و گ سران ام ب داد.۱ د و ی دارن درم ورا ا ا ن ران پ ارگ ک

گ ن س ر ر گ ن ا ا ن ایر شوم.۱ پ ب در ی م و ن د پ روم و و ه س ان و ب ه آ در، ب م: »پ وی نا گ گ

رد سرت ک س م پ ی س ه ن شای گر ام.۱ دیت ران ارگ ا ن ه چون ی ا ک شوم. ب د وان

ن.«“ ر ار کا هنو دور ۲ پ بر است و راه انۀ پدر شد. ا

د سو ان ر و ب د ، د ب درش او را دی ه پ ود ک به ان ب ش اب شش و د ، در آغو ش دوی سوی

سه و ید و غرق ب ش فت: ک سر گ رد.۱۲پ اش کام. دیگر شایس ه س ان و به و گنا کرد آ ب ،ردپ ا پدر به د ارانش ۲۲“نیس م پسرت واند شوم. ا

ن ا ه را ه ری ید ب ش اب فت: ب گر ش ر ب گ ید. ان شان پو ه او ب د و ب یاوری ب

ه فش ب ش ش و ک گ ش ان اهای پد بری سر ب روار آورد ، ۀ پ سا و ید.۲ گ ن کن را ای م.۲ ی یری گ شن ب م و ا ب وری سر ن م ود، پ شد ب م شد؛ گ د ود، ن رد ب

ند. ردا سرور پ شن و ه شد “ پ ب ت ا یا پسر ب رگ ر در رعه بود. چون به انه « ۲ و ا

سا و آوا شد و دا ک ن دید و را وان ید،۲ ی ا د اران را ن شس ا ست “۲ د ار پ بر ا ید: چه س ر پروار ۀ پ سا و درت گ رادرت آ د و پ داد: ب

سر س ت با یا ه برید ، یرا پسرش را به چون این را شنید، برآشفت و ن واست به ۲“است.

انه درآید. پ پدر بیرون آ د و به او ا ا

ا او در واب پدر گفت: ۲کرد. اینک سا هاست و ا ام و هرگ ا ر انت سر را چون غ ان د ت کرد ا و هرگ ب غا ه نپیچید ا به ن نداد ا ام. ا و ا که این پسرت پا کنم. با دوس انم یا بهبا گش ه است، پسر که دارای و را با روسپیها بر پدر ۱ “ا باد داد ، برایش گوسا ۀ پروار سر برید پسرم، و ه وار با ن هس ، و هرآنچه دارم، گفت:

ا اکنون باید شن بگیریم و شاد۲ ا وست. ا د ود، ن و رد ب رادر ن ب را ای یم، ی ن ک

شد “ ت ا ود، ی شد ب م شد؛ گ »

ا ۱ و م مباشر زیرک

نآ۱ س ع هاگ ب ش ه نادرگا فگ دو : ت ا ش نوچ .دوب رشابم ار رگناوت«ر شر ا وا او را ب با ه ید ک س ه او ر اد ب بست ی ن چ ید: ای س ر د و پ را وان دهد،۲و را ار ه درب و ک ا پ ساب ود ب نوم ش

ود.“ شر ن ن وان ب با گر ه دی د کب شا ب ر نا دو ا ش د نک هچ :د برا با

ین ارا ند. ی نارم ک رک ار ب واهد ا کی عار دای ن دارم و ا گ ندن ن ک

ا چون ا رد د ک ای س م چه ب دارم. دانه ند ک ش ا سان ب شدم، ک نار رک شرت ب با

ه شان را در ان پ ، بده اران ارباب “بپ یرند. های ویش را یک به یک به ور را واند. ا او

د پاس داد: “چقدر به سرورم بده ار پرسید: بگیر، این ساب وست. گفت: “ ر روغن ی ون.

بنشین و ر م آن را عوض کن و بنوی پن ا ردقچ وت سپ ا دو پرسید: “ ر

س د ا ده ار “ پ ندم.“ ب اد: د روار گم آن را ست. ر و ساب ن یر، ای گ فت: ب گ

نوی هش اد روار “ ن و ب عوض کارباب، باشر ق ب را سین کرد، یرا عا نه

ود؛ چرا رد ب ن ع ر در ع ک دان ای ر ن ه کش ا ع ران وی ا ه بات ود ب س نا

ش ا ه د. ب ور عا رن دان ن ر ن م وی گن د ه ا ای ا ن ک را ی سد را ب ا یا ن

ر ا چون ا آن ا اث ید ن س ان ر ک دوه ش ا را در ان د، د. ن ان رن پ ی ها اودان ب

نآ« ۱ ن ا کچوک رو ا رد هک ب شا رو ا رد ،ده در ا ور ود، و آن ک ین واهد ب ی ا ب رگ نی شد، در ا ور ب رگ ن با ین ن وچک ا ک

ه ر در ب ود.۱۱پ اگ ین ن واهد ب ارا ردن ک بست ی ید، ک ش با ین ن سد ا ا یا ن دن ا ایر پارد ۲۱و اگ س ش ا ب ه ق را ب ی ق ه ا که ید، در ب ش با ین ن گر ا ردن ا دی ار ب ک

ش ا ه ش ا را ب ه ا ود ست ک ی کد اب را د ت ن وان یچ غ دو ارب دهد ۱ ه بشت و فرت واهد دا ا ا ی ن را ی رد، ی کد، و گر هر واهد ور ی ه دی پرد ب س سر ا ی

گر را وار واهد ود و دی ی واهد بش رد. ن ید، هم ش ا ند دا ب ید هم ب وان

و .« ند پ ب ریسیان پو دوست با شنیدن این س نان، عیس را ۱ش ا آن کسانید که «به آنها گفت: ۱به ریش ند گر ند.ا دا ا د ان ویش ن را به ردم پارسا ن ایید، ا ا ا ند، در آگ ه یارش ن س چه ردم ارج ب ت. آن

ست ند ا س اپ ظر دا ن ن ورات و انبیا ا ان ی ی بود. ا آن پ ، به « ۱

بر و شود و هر پادشاه دا بشارت داد ک به دان ن ا ، ور را ود ب ا ای د.۱ ب شای گا رود یان ب ین ا س ان و ست آ سان ر ا آ

ق ه ن ه ن روای ورات ا د ا ا گر ره« ۱ ش را ق دهد و ن دی ه ن وی کی هر ست، و ن رد ا ا ک ند، ن یار ک ه ا کیرد، گ ه ن ب شد را ب ن ق داد

ست.« شد ا ا ر ب نر فقیر نگر یلعاز

ناو « ۱ ب رگ ناو را ا ه اج هک دو نا ک و ه ی ب ن رد و ه ه ه ک رو ب

و ش و ب گ ران ش ر نام ۲د. و قیر ای عا نهادند که بدنش پوشید ا را بر در انۀ او

ر آر و داشت با رد ۲۱ را ت بود. ها غ ا ای عا ا اد، ود را سیر کند. که ا سفر آن وانگر رو

آ دند و هایش را سگان نی بار ، آن قیر رد و رش گان او را به ۲۲ یسیدند.

ر ابراهیم بردند. وانگر نی رد و او را د ن واا چون چشم در هان ردگان گشود، ود ۲کردند. ا ر را در ع اب یا ت. ا دور، ابراهیم را دید و ای عا

ا پدر ن پ با دا ب ند گفت: ۲را در وارش.ر را بفرست ا نو ابراهیم، بر ن ر م کن و ای عا

شت ود را در آب گ ر کند و بانم را نک انا ابراهیم ۲“کشم. سا د، یرا در این آ ش ع اب ا آر که و در ندگ ، ا یاد ا ر ند، به پاس داد: آن ه چی ها بد ند شد ، ا چی وب بهر هر

ر شد. اکنون او این ا در آسایش است و ن یب ای عا ش ا ین ا و ش ه، ب ن گ و در ع اب.۲ ا ای پر گاه هست؛ آنان که ب واهند ا این ا ن د و آیند

ن وانند، و آنان نی که آن ایند ن وانند ن د ا ر را به گفت: ۲“آیند. پ ، ا پدر، نا این ه ای عا رادر نج ب را را پ س ،۲ ی فر درم ب ۀ پ ان

م را هشدار رادران ا ب ست فر ست. او را ب ان ان ه ای ی ب ان ن بادا آن ع اب دهد،

س و ها و س داد: آن ا یم پ راه ند.“۲ اب درا وش شان گ نان ای س ه د، پ ب یا را دارن ب انیم، راه در ا اب ه، ا پ فت: ن رادهند.“ گ رود، ها ب ان ن د آن س ا ردگ ر ک ب ه اگفت: ه او گ یم ب راه رد.“ ۱اب ه واهند ک وب ،دنراپ ن شوگ ا بنا و وم ب رگا

ان س ا ردگ ر ک شود، اب اگ د نشد.“ «ن واهند

ا ۱ و

فه ی مان، ظ ش، ی شای خ با شها گری «آنگا به شاگردان ود گفت: ۱

ا وا بر کس که آنها را سبب گردد. ار وا۲نیست، ا ه ر آن ه ب یای ب س نگ آ س ه ود ک ب

ا ند ن ا ا ه دری د و ب یاوی ن ش ب ردن گوچ ان ن ک بب ش ی ا ای س ن ه ایرادرت ر ب ید. اگ ش ا ب ود ب شود. پ را ه وب ر ن، و اگ ی ک وب ند، او را نا ک گ

ه ار در رو ب فت ب ر ه ش. اگ شای ب رد، ب کد و ا آی و ب ار ن د فت ب نا ور د، و ه و گ

ه وب د: وی شا.« گ ب نم،“ او را ب کسر ن و ب نواد ه فگ د ن نا ا« :د ار ا

ر ا س داد: »اگ ا د پ ف ا « داون ی ه ب ان بید، ش ا ش ه ب ۀ رد دا وچ دان ید ک وان رآ د شه ب ید ا ری گوی وت ب ن در ت ه ای بر ان واهد ش ا شود، و ا ش ه ا ا ک در دری

رد. بس ک« ش ا نوچ هک ا شراک د ا

ندان در را ف س و یدن گ ا چران ش م دن یین و ش ن یا، ب د: ب وی ردد، او را گ ا گ ب

فت ا ن واهد گ شام را آ اد کن و :ب ور“ آیام بربند ا ب ورم و بیاشا م، و بعد و ک ر به پ یرای آیا ن ت ا د ار ود واهد برد “ب ور و بیاشامه ش را ب ر ان ه ش ا ک ست ۱ پ ، ا آورد است، شد ا ر ان داد ش ا ه چه ب ی چون آن ن

ه ید: د اران ب گوی د، ب ا آوردینها یم و ق االی رد ن فه ک ی م.“ان ام وظ «ای

فای ده جذ می ش عیس بر سر را ود به اورش یم، ا د سا ر و ۱۱ی ه ده وارد شت.۲۱پ چون ب گ

ها دور د. آن ر وردن ه او ب شد، د ا بد: رآوردن اد ب ری ند ا دا ب س اد ۱ ب ای

م رت ام رب ،دات ا ا ، ع ا«ها را س آن ی ن.«۱ چون ع فت: ک د، گ دی

ب ا نآ ».د امنب ن ا ب ار دوخ و د ورب«ا ۀ را ا ام پ یان د و در را ا ادن

ا ه فا ی ش د ها چون دی د.۱ ی ا آن شدنند دا را ا دا ب ه ب ست، در ا ک اش س ای ه شت۱ و ود را ب ا گ رد، ب ک

فت. آن پا گ س ند و او را س ا ی ا ع پس ی ود.۱ ع سا ر ب گر آن د « ر ود: ا ب ا آ ۱ ن ه ه پا نشدند پ ن ه ن دیگر ک ایند ها شت گ ا ن گر ب س دی به، ک ن غری ایفت: ه او گ پ ب س د «۱ وی پا گ س دا را

داد ا ش ار وت تنام ا ،ورب و خرب«ست.« ا

شاهی خد اد آمدن - م ی - ا

د عیس در پاس ری ۲ ودن ید ب س ر ه پ ان ک یفت: »آ دن شاه دا ک واهد آ د، گ اد پ

شاه دا را ن اد شاهد پ ه وان ب ا ن ا ی فت ای س ن واهد گ ت،۱۲و ک ا دری

یان شاه دا در اد را پ ست، ی آن است.« ش ا

س۲۲ پ س ب ش ه نادرگا فگ نا « : د آیسر رد ی ا رو ها پ ید ک ه آر و واه ک

ید ن ی ب سان را ب ا ،ان ردم به ۲.دید دیهاو ن ا ا “او آن است. یا “او این است، ش ا واهند گفت: ا یرا ه چنان ه اعقه در یک ۲در پ آنها روید.در شد و آس ان را ا کران ا کران روشن آن کند، پسر انسان نی در رو ود چنین واهد

ا ن ست ۲بود. شد و ا یار ک س ج ب د رن ای بسر ا شود.۲ رو ها پ س رد ن ن سو ای

ود.۲ ردم و واهد ب سان ه چون رو ها ن اند و د و ن وردن یدن ش و ند و ن ر گ

شوهر ه و ب ه ن ا آن رو ک د ردن کست و ه ه را ر ا ی ب س گا ش درآ د. آن کود. ین ب ن ی چ و ن رد.۲ در ان ه کد و یدن و ری ش و رم وردن و ن سرگ ردم

ا رو که ۲ روش و راعت و ع ارت بودند. ا دوم را ر گفت، آ ش و گوگرد ا آس ان و س

سر رد. رو ظهور پ د و ه ه را ه ک اری بود. ۱در آن رو ، ه واهد ب گون ن ی ه ه سان ب انه ام ان ر ب ه ب س ک هک اث شد و اث ا اش در اش بد. یای رود ن ها ش ن آن ردا را ب ه، ب درون ان

ه ه و آن ک ه ان ی ب شد ن ا در رعه ب

ه و را ب گردد. ۲ ن ا ن ادب د هری ه آری کند، آن را ا فظ ک ش را ب واهد ان وی

ست واهد داد، و هر ست د ش را ا د ه ان وی کش ا ه شت. ب فوظ واهد دا دهد، آن را ب

ک ر ی ه ب ن ک شب ا دو م، در آن وی گگر ر ه و دی رگ د، ی ب س رن ب

ش ه ک واگ ا ه در ی شد. و ا دو ن ک واهد یا س ندم آ ر ه و ا گ رگ ند، ی ب ن کی ا دو شد. ]ن ش ه واهد گر واگ ا دیه در رعه ر ه و رد ک رگ د، ی ب ان

د: یدن س ر شد. « پ ش ه واهد گر واگ ا دیشهر « :ت گ خ اپ » دنوادخ ا ،اج « ا ال

رد ش وران در آن ا گ شد، ال ا ند ا ب «آی

ا ۱ و سمجم بی ه زن

ث آورد ا نشان دهد که باید ۱ عیس برا شاگردان سرد ند و هرگ د ن شه دعا ک ی ه

ا شهر ر ود: »در د.۲ شون ه ن ود ک ا به ق دا ه ب شت، ن اک دا ه ا دا ب ن

یو شهر ب و ه . در ه ان ه ود ک ن بس ه ن دش یو ست دآ د و ا او پ ادش وا ا چندگاه به او اع نا ن رد. ا دش ن بس اند.

ا سران ام با ود گفت: هرچند ا دا باک ندارم و ا ا چون این بیو و هم، به ق دا نی ب ن دام ا س ه دهد، دادش م یو بادا پ م، س انه د و را ب یای س و آورد “ب دنوادخ اگنآ »ن د ای یدی ن ش ر ود: » ان ا چه ا ب

ا ، آیا دا به داد برگ یدگان ود که رو و گفت آورند، ن واهد رسید آیا شب به درگا او ریاد بر به ش ا این کار را ه چنان به یر واهد ا ند ا گویم که ب ود به داد ایشان واهد رسید. ا ر ا ای ان ب د، آی سان آی سر ان ه پ گا ک هن

ین و ت « ا اهد ی م ف ریسی خر جگیر

آنگا برا بر که ا پارسای ویش ن نگریس ند، این بودند و بر دیگران به دید قیر ث را آورد: دو ن برا عبادت به عبد ر ند، « ۱ ریس ایس اد و با ۱۱ی ریس ، دیگر را گیر.

و را ش ا، رد: دای ین دعا ک ن کر ود چ

گویم که ه چون دیگر رد ان د د و بدکار و دو بار در ۱۲ ناکار نیس م، و نه انند این را گیرم.

آورم، دست گیرم و ا هرچه به هف ه رو ا آن را گیر دور ایس اد و ۱“دهم. یک د ا

ه ش ان ود را ب ست چ س ان ن وا سو آنۀ ود ی س ر ند، ب ه ب ند ک و ب ت و ک امش ب ۱“ دایا، بر ن گناه ار ر م کن. گفت: سا ار گر، پ ه آن دی ن رد، و ن ه ای م ک وی گرا هر ت. ی ه ر ه ان شد ب ش رد ه ود را ک

شد، و هر را د، وار واهد را ه ود را وار ب کد.« ردی را واهد گ سرا سا د،

ان سی ک دک ی عر ۵ - م ی - -۵ ۸ ا م

- آوردند ا بر ردم نو ادان را ن د عیس ۱آنها دست بگ ارد. شاگردان چون این را دیدند، ردم

ا عیس آنان را ن د ود ۱را سر نش کردند. ا بگ ارید کودکان ن د ن آیند؛ « را واند و گفت:

ایشان را با دارید، یرا پادشاه دا ا آن چنین ش ا ک ه ین، ب ست.۱ آ م، هران ا وی ه گ ک

رد، هرگ پ ی ودک ن شاه دا را ه چون ک اد پت.« ا دان را ن واهد ی ب

ند م ر ی رئر - م ی - -۸ ۸ ا م

- س ئر ا ک ۱ نا پ وا ا سر سا« :د دا

ا نم ی و، چه ک دان ن یات اوی وارث ی و س داد: »چرا را ن ا س پ ی شوم «۱ عیچ ست دا وان ه ی ی و ن ک نق .۲ ا ام را ا ن، دان : ن

در و ادر شهادت دروغ د ، پ ن، د د ن، را نها را ا ود را گ فت: »ه ۀ ای دار.«۱۲گه ودک ب ن را ا آورد ک س چون ای ی ام.«۲۲ع

ید، گ ن ش چه م دار ؛ آن ی ک ک چ ت: »هنو ی س ان گد ن یان ش را های فروش و ب دار بشت. نج واه دا س ان گ ه در آ ن، ک یم ک س ق

ن.«۲ آن رد یرو ک یا و ا ن پ گا ب آنرا شد، ی ین دوهگ ید، ان ن ش ن را چون ای

گا ه او ن س ب ی شت.۲ ع یار دا س روت ب ثا ن ست را ی شوار ا فت: »چه د رد و گ ک

ندان رو ش ر ث ش ن شاه دا ۲ گ اد ه پ بیاب ست ا راه سان ر ا سو ن آ سوراخ ا

شاه دا.« اد ه پ ند ب رو ش ث سک ۲ نا ن ا هک ش ار ن ند پ ،د سر ند :د

د ن ات م چ پ« وان ا ن سان ن را ان چه ب ر ود: »آن د «۲ اب ی

ست.« را دا ن ا ست، ب ارا دوخ ناشا و ناخ ام«پ ر گفت: ۲

یرو و پ ا ا یم ف ر گ ین، فت: »آ شان گ ه ای س ب ی یم «۲ ع ن کش ا ه ا ب ه ی ه ان ست ک ی س ن م، ک وی گه دان را ب ر ن ا ن ی دی ا وا رادران ی ا ب ن یین ند، و در ه ر ک شاه دا اد ا ر پ

ه ر ب راب ند ب یاورد، و در ع ر ع ر چ ست ن دهر دان ب یات اوی ی ا ند ن ند آی

گردد. «نارۀ مرگ سی درب ی ی مجدد ع گ ی ش ی

یز خ د س اخ رر - م ی - - ۸ ا م

-

نآ۱ نآ هاگ ن هد اود ب ار نک ه شک را و د یم ش ه اور نک ب فت: »ای شان گ ه ای بسر ار پ یا درب ب چه ان م. در آن ا هرآن روی

ش ه و سان ن هان د، ب ان ام واهد انید. ۲ س را او را به غیریهودیان واهند سپرد. ردهان بر آنها او را اس ه ا و وهین واهند کرد و آب

اش واهند د و واهند او اندا ه، ا یانهم بر کشت. ا در رو سو واهد ا

یچ ردان ه شاگ ست.« نها را در ا ک ا ای یود و نهان ب ان پ س ن او ا آن ن د. ع ن ردن

ار ند درب یا س ن درن د. چه وی گنا ی اب یر ن ق فای ف ش

ر - م ی - -۵ ۸ ا م - ۵

چون ن دیک ا ری ا رسید، رد نابینا بر کنار را دای ود و گ س ه ب ش رد. چون دا ن ک

ه ا آن ا ی را ک ع ید، ن ش شت گ ند: ف ست « گ بر ا ید: »چه س ر پ

او ریاد »گ ر است. رد ر ان ا ع«ا عیس ، پسر داوود، بر ن ر م «برکشید:

ر ند، ع ابش کسان که پیشاپیش عیت »کن ا او بیش ر ریاد کردند و واس ند ا وش باشد. ا ر م ر ن سر داوود، ب ه: »ا پ رآورد ک بس اد و ا ر ا ای س ب ی گا ع ن « آن ک

د. چ یاورن ر ود آن رد را ن د او ب ک ون ن دیید: ۱»چه س ر س ا او پ ی واه آ د، ع

سرور ن، فت: » نم « گ ت ب رای واهم بنا ی فت: »ب ه او گ س ب ی شوم.« ۲ع نا ی بور ست.« ک فا داد ا ش و را ت شو ای انت و دا را ه ان ا ا ی نای ود را ب ی دم ب

پا س ت. ردم ش ا س ی ان، ا پ ع وی گگ دا ر د، ه دن ن را دی پا چون ای س ا

ند. ف گ

ا ۱ و ای خر جگیر ک ز

در ۲گ شت. عیس به ا ری ا درآ د و ا یان شهر ۱ا نام، ر ی را گیران. ک او آن ا وانگر بود،

ا ا کو اه ا ت و واست ببیند عیس کیست، ا یت ن ع نا د ام ست. ا ای وان یش رو، پ

ت ت اال ر نار ب د و ا در ت چ ا او را دویچون عیس گ شت. ببیند، یرا عیس ا آن را ا، «به آن ان رسید، باال نگریست و به او گفت: ک

بش اب و پایین بیا که ا رو باید در انۀ و ا ب »ب انم. ک شاد او ا ین آ د و ب ای گ پ درنگ د، ه دن ن را دی ت. ردم چون ای ر را پ ی

ه ه: »ب د ک شودن ت گ ش ای ه ب ب انۀ ا ا ا »گناه ار به یه ان ر ه است. ک ا و ا فت: » د گ ه داون ست و ب ر ا سرور ن، ب

قرا ه نک ن ا وا ود را ب شم، ای ب ر ه س گ ا ق ا ک ه ن ی ب ر چ و اگ

ا ه او ب ر ب راب شم، چهار ب ا به ر ود: »ا رو ن ات ب س ی م.« ع ردان گ

ست، چرا ه آ د ا ن ان نای ه ای ی ک رد نسان آ د سر ان را پ ست.۱ ی یم ا راه د اب ر ن

شد.« د و ن ات ب شد را ب وی ا گ م ادشاه ده خادم

- ۵ مشابه م ی - - ا ا که آنان به این س نان گوش در ه ان۱۱

ث آورد، یرا را دادند، عیس در ادا ۀ س ن،

ود یم ب ش ک اور د و ردم گ ان ن دی ردن کشاه دا در ه ان ان ظهور واهد اد پ

یب فت: »ن رد.۲۱پ گ ه اد ک ا بشاه قام ه ا ب ت ست ر ن دورد ی سر ردد.۱ پ ، د ا گ پ ب س شود و ن وب ه هر د و ب را وان ن ا اد ان ود را ک ی

س ه ا شت ن ب ا گ ا ب فت: ا داد و گید.“۱ ن و ارت ک ن پ ا رد ان که رار ای ا فرت ند، ا و ن شان و ت ک ر ای ود ب ب

د س ادن ر ا دان ان ا پ او ند؛ آن ش داه: ا ن ی ام ک ن پ ا ای ش ب ن یم ای واهقام ه نه ه، او ب ا ای ند.“۱ ب ر ا و ت ک ب

ش ت وی ه والی شد و ب ن وب شاه ه ه ب ر ود اد ان را ک شت. پ ا گ ب

ه دا سر ای شان یک د بود، را وانند ا دریابد هرایسرورا، او آ د و گفت: ۱چقدر سود کرد است.

به او گفت: ۱“س ۀ و د س ۀ دیگر سود آورد است.آ رین، ا ادم نی و چون در اند ا ین بود ، دو آ د و ۱“سپارم. و ت د شهر را به و گر س ۀ دی نج و پ س ۀ سرورا، فت: گ

سود آو ر فت: ب ی گ ه او ن ست.“۱ ب رد اگر پ دی س ن.“۲ شهر ران ک نج پ

و آن را در س ۀ نک سرورا، ای فت: آ د و گارچه و پ را ا ش م.۱۲ ی گا دا ید ، ن یچ ا پ

چه یر . آن گ س یدم، چون رد س ر ش ه گ ا ر ن ش ها ، ب چه ن ا یر ، و آن گ

فت: ا ادم ا ، ه او گ درو .“۲۲بار دک کن . یم ح وت رب دوخ فگ با م ،بام دانس رد س گیرم، آنچه نگ اش ه و که

چرا پو را ۲دروم، ام گیرم و آنچه ن اش ه بر ا ان نداد ا چون با گردم آن را با سود پ به ر س ه را فت: ه ا ران گ یرم “۲ پ ب گ

س ه دارد، ه د ه آن ک د و ب یری گ ا او بید. ده سرورا، او که ود د س ه به او گف ند: ۲“بکه دارد، گویم که به هر به ش ا پاس داد: ۲“دارد ا آن که ندارد، ه ان که دارد بیش ر داد واهد شد؛ ا نک آن شد.۲ و ای ر ه واهد ی ا او گ نه ن نان را ک ش شان د ر ای ند ب س وا

ر راب د و در ب یاوری ن ا ب دی نم ب و ت کید.“ ن ش «ب

یم ل ش ه ر سی ب ی ه ع شاهان ر د ر - م ی - ۸ - ا - م

۵ - ی حنا - ۸ -۵ ا پ ۲ س ن ا ا فگ س ع ،را پ ش پا ش ت. ر یش گ یم را در پ ش گران را اور دییا که بر را ا و بیت چون به ن دی بیت ۲ ن ع ود وه ب ردان ود را ک شاگ ن ا ید، دو س ره ده د فت: »ب س اد گ ر یش ه پ ا کر د، ک شدی د. چون وارد روی ست، ب ش ا رو ا ه ت ک ا ید ی س ه واه هاالغ را ب ا با ست. آن را ب شد ا سوار ن ر آن س ب ک

س ا ر ک د. ۱اگ یاوری ن ا ب ه ای ید و ب ن کا ید: چرا آن را ب س ر ش ا پ ید “ ن ک

ید: گوی “.دراد ا ن نادب دنوادخ بنان م و دنت ر ناگدات ر ۲ » ی را چ چود. و چون ف ه ب س گ ی ه ع ند ک ا ی

ا ر را ب شان ک ه ای ش ب بان د، ا ردن کا ر را ب ند: »چرا ک ف گ

یا دان ن د ب د: » داون س دادن ا ید « پ ن کد. س آوردن ی ر را ن د ع ان ک دارد.« آن

ر آن پ رداها ود را ب س ا ندند و عیس را بر راند، ردم ه چنان که عیس پیش آن نشاندند.

چون گس ردند. رداها ود را بر سر را ن دیک سرا یر کو ی ون رسید، اعت شاگردان ه ند ب ا دا ب ه دا را ب شاد ان گ ا ر ه

پا س د ودن د ب ه ا او دی ه ۀ ع ا که: د ک دا دردادن ف ه، ن گ

م دنوادخ مان ب اشداپ داب ت جخ«د آی

ح و س ت در آس ان و در عرش برین اد « ب

بر ا ریسیان ا یان عیت به عیس گف ند: رد » ن باتع ار تنادرگاش ،دات ا«

ش ا ه فت: »ب س گ ا نان پ ر ای م اگ وی گاد واهند آ د « ری ه گها ب ن س د، شون ا وش پ۱ س چون به اورش یم ن دیک شد و شهر را دید، کاش که و، و، در «و گفت: ۲ بر آن گریستداد که چه چی برایت ح و این رو ش ی ا ا سو که ا چش انت س ت به ار ان آورد. ا ید س را واهد ر ست. ان ش ه ا نهان گ پ

گر واهند ن س و رد رداگ ت گ نان ش ه د کسا ت و ا سو ا ر رد ، عر ه را هر ات ک

و و نگ واهند ن ود؛ و و ر به ا و ون واهند ت ب ت را در درون دان ر ن

ر ا ن واهند نگ ب س ر نگ ب س ید. و ش کا ودت د ب دار داون را ا وعد دی شت؛ ی گ ا

د .« غا انبد ع سی در م ی ع

- م ی - ۵ ا ر - ی حنا ۸ -۵ م

سپ به ن عبد درآ د و به بیرون راندن چنین آ د «و به آنان گفت: روشندگان آغا ن ود،ا ش ا آن “ انۀ ن انۀ دعا واهد بود است که ؛ ا

سا ه ان“ ۀ راه ن د.« را الن ایا سران کاهنان او هر رو در عبد ع یم داد. ا ن و ش ن او و ع ا دی وم در پ ک شای ق ود ود را ان ام د، و راه ب ودن بنان ن س ف ۀ ی ش را ردم ه ه ند، ی ا ی

د. ودن او ب

ا ۲ و سی ی ارۀ جازۀ ع سؤ درب

ر ۲ - ۲ :۲۱ - -۱ : ۲ و ا - ۲ :۱۱؛ س ع هک اه ور ا ک ۱ نح رد بع د

شارت م یم و ب ع داد، سران کاهنان و ردم را به «و گف ند: ۲ع ا دین به ه را شای ن دش آ دند

ن چه ا بگو، به چه ق این کارها را کس ا ست « پ و داد ا ه ن ق را ب س ای که ن ش دارم؛ ب س ر ش ا پ ی ا داد: » ن ن

ا ود ی س ان ب ی ا آ ید ی ع ا ید، آی گوی برد شور ک ا هم ها ب سان « آن فگ ،ا ان :دن ،ت گ د اوخ ،دوب نام آ ا م وگب رگا«

رگا و “ د دروا ن نام ا وا ب ارچ پ گ ود، ردم ه سان ب یم ا ان گوی ب

ن ر ای را ب رد، ی سار ان واهند ک گ ن سود.« پ بر ب یا ی پ ه ی د ک قادن اع

د: »ن س دادن ا یم ا پ دانش ا ه ی ب فت: » ن ن س گ ی ست.« ع ک اه چه ن م ب وی نم.« این کارها را گ ک

م باغبانان شر ر

ر - م ی - - ا - م

ث را برا ردم آورد: رد اکس ان «آنگا این ر کرد و آن را به چند باغبان ا ار داد و د غ شت ردا سم ب ت.۱ در و فر ر س ه والن با غبانان رس اد ا قدار ا و ، غ ن د با باغبانان او را دند و یو اکس ان را به او بدهند. ا پ غ دیگر رس اد، ۱۱دست ا با گرداندند.ا او را نی دند و با و ب ر کرد ، دست ا پ سو ین بار غ ۱۲اش ن ودند. ا روانه

ا او را نی رو کرد ، بیر ون رس اد، ا د. ندن ا

چه کنم پسر بوب ود پ ا ب باغ گفت: « ۱ا ۱“ رس م؛ شاید او را ر ت بدارند. را ا

باغبانان چون پسر را دیدند، با هم به شورت نشس ه، این وارث است. بیایید او را ب شیم ا یراث گف ند:

نات ات ا ار وا پ ۱“ا آن ا شود.ند. ش ند ، ک یرون ا ب

ا به گ ان ش ا ا ب اکس ان با آنها چه واهد «او واهد آ د و باغبانان را ه کرد ، ۱کرد

چون این را » اکس ان را به دیگران واهد سپرد.ا او به آنان نگریست ۱»چنین باد «شنیدند، گف ند: ا ه ست ک ی ش ه چ و ن آن ن فت: »پ ع و گ

د: وی گد، نارامعم گن نام ردن رد ک

ست“ شد ا نا نگ ا ب س رد واهد شد، و هرگا هر ۱ که بر آن سنگ ا د،

آن سنگ بر کس ا د، او را در هم واهد ع ا دین و سران کاهنان چون دریا ند ۱»ش ست.ث را دربار آنها دم او آن شدند ه ان گوید، بر این

ا ا ردم بیم د ند. را گر ار کنند، ا ش ارد خ خر ج ارۀ سش درب ر

ر -۵ م ی - - ا م -

پ ۲ س س ع ن ر ار فرگ رظ ن و ده ود را د ک س ادن ر سان ن د او سو ا

ق و د دی ودن ن ب ها در پ ای د. آن دادنرا س اوی ب س د ی نان ع س ه ا ک

درت و ا دار وا ه یم او ب س اس اد، «پ اسوسان ا او پرسیدند: ۲۱بیابند.

ده ، کن و ع یم دانیم که و قیقت را بیان کن ، ب ه را دا را و ا کس انبدار ن

آیا پردا ت راج به ی ر ۲۲آ و ان . درس بها او به نیرنگ ایشان پ ۲»بر ا رواست یا نه ا

ه م نار ب فت:۲ »دی رد و گ ن نشان دهید. نقش بپاس دادند: ۲»و نام رو این س ه ا آن کیست

ار ر ق ام« :ت گ ا نآ ب »ا آن ی ر.«ه ید و ا دا را ب ده ی ر ب ه ب

ند در ور س سان، ن وان ن دی دا «۲ بف ه ا گ د، و در ردم او را ب دا ن ه دام ان ش ب های

د. دن س او، ا وش ان ا فت ا پ گ ش ارۀ سؤ درب یام

ر - م ی - - ا م ۸-

و یان که ن ر یا ند ۲ د سپ ن ند ا ند: ف رد ، گ سؤا ا او ک د،۲ و آ دن

ردارب رگا تشون ام ارب وم ،دات ا«یرد و ا ود ن ب ر ا رد ب د ب ر ن

یرد ت گ ه ن ب د او را ب ای هد، آن رد ب ا نبار ، هفت برادر ۲نس برا برادرش با گ ارد.

ر ند بودند. برادر ن س ین ن گر ت و ب و بعد سو ین او را به ن ۱ سپ دو ین رد.

آن ه ا گر ند و به ه ینسان هر هفت برادر ردند، ب سران ام آن ن نی ۲ ود ر ند بر ا نهند.یک واهد ا ، در یا ت، او ن ب رد. دا که ن رادر او را ب فت ب را هر ه ود ی ب

ند.« ر گگیرند و ردم این ع ر ن «عیس پاس داد: ا آنان که شایس ۀ رسیدن به ع ر کنند. شوهر ا ه ن د، ن شون سوب ان یا ت ردگ ند و آیه رد، و ن شوهر واهند ک ه ت و ن ر واهند گرا ان گر واهند رد؛ ی ند رش گان واهند دی

که ر ندان بود. آنان ر ندان دایند، چرا قیقت بر اس ن ردگان را وس نی یا ند.کند، آن ا که در شر ا را بو ۀ سو ان آش ار داوند، دا ابراهیم و دا اس اق و دا یعقوب

ا او نه دا ردگان، ب ه واند شد است. ا دگ د دا ن را ن د او ه ه ن ست؛ ی ان اس ا ن در پ ع ا ع ا دی د.« ب انف « و ی و گ س اد، ن ند: »ا ف گ

یچ گر ه ش ا او دی س ر ت ن رد پ ک ر ند. ک

س ؟ ی سر ک یح س مر - م ی - - ا م

۵- س۱ پ س س ع ب نآ ه نا فگ نوگچ« : ه

ه ست ک ند ا وی سر داوود گ یح پ س ست ۲چرا یر ا ه داوود ود در ک اب ا ک

د: وی گ :ت گ نم دنوادخ ب دنوادخ ه ین ب ش ن ست ن ب ست را د

ا آن هنگام که دش نانت را کرس یر پایت سا م.“

نواد ار وا دوواد رگا ه او “د گون د، چ وانشد « ا سر داوود ب د پ وان

نا ه رد را در هک اح وش د، م ه ه گ دادنفت: »ا ع ا ردان ود گ شاگ ه س ب ی عبا د در ست دارن ه دو ید ک ش ا ر ر ب ن ب دیها ا ار آن وچه و ب د و ردم در ک رون ند را ب ب سه ی ن ند، و در ک وی س م گ ن ا را ه ری ها ب

ر در یا ها ب ند و در ش ا ش ه ب را داه سوی ان ند. ا ن ی ش ن یو ب ها بان گررا غارت ن ند و ا دی ن را ک سو، ب

ظاهر، دعا ود را و ات دهند. ا س ت س نان ب ود.« ای ر واهد ب

ا ۱۲ و

ی ه ۀ ب یرهدی ق زن فر - - ا - م

عیس به ا را نگریست و ثرو ندان را دید که ۱ا ا عبد هدایا ود را در ندوق بیت

ن قیر را نی دید که در آن یان بیو ۲اندا ند. معیس گفت: دو س ۀ ناچی س در ندوق اندا ت.

ن قیر ا ه ۀ گویم، این بیو براس به ش ا « یرا آنان گ ا ون دارای آنان بیش ر داد.ا این ن در نگدس ود، ا ویش دادند، ا

ش را داد.« رو ویه شان ضرن صر حا ان ع ای های

ر م ی - -۵ ا م - م ی - - ا

گف ند که چگونه چون بر در و عبد س ن با سنگها یبا و هدایا و شد ی ن است، عیس ن ا چه ای ه ا آن فت: » ان واهد آ د ک گنگ س ر گ ب ن س ید، ن ی د ب گر ن واهد ان دی

رو واهد ری ت.« ب ه ه ه اس اد، این و ایع ک رو واهد داد و «پرسیدند:

س داد: ا ست « پ ی ها چ شدن آن ک ۀ ن دی شان ن ار ؛د وشن ارمگ د شاب شو ب«

فت: ام ن واهند آ د و واهند گ ه ن یار ب س ب ا .“ت ا د رار دوعوم نام و “منام نم

ها پ ید. آن ن رو ینوچ و« ب نج ر شآ و اهگ بو د، ار اه نوی ش

را ید. ی س هرا ین ن ن ست چ د ن ای با ه ار ب ان ک ای ع رخ دهد، و پ ای و را فت: ها گ ه آن پ ب س ید.«۱ س ن واهد ر

تمو رب تمو و رگ د موق رب موق«ر گر ب هدی ست.۱۱ ها ب رگ و واهند اها ون واهد آ د، و اعون در ای اگ ون گه شان نا رو داد ، ن ع هو ای یب ا و و ها ه

شد. س ان ظاهر واهد آ

ا پیش ا اینه ه، ش ا را گر ار کرد ، آ ار «۱۲ ا سه ی ن ه ک ید و ب سان ها واهند ر دان ها و ن

ه پرد، و ب س ش ا را ن د واهند ام ن، ا ر نه گون ن رد۱ و ای یان واهند ب شاهان و وا اد پر ن ید.۱ ای شهادت ده ا ت ا ید ی ت واهگران یش ن شاپ ی ه پ د ک سا ی وش را آوی گرا ید.۱ ی گوی اع ا ود چه ب ید در د ش با نیچ ه ه ش ا ک م و واهم داد ک ه ک ب یا فت ب ا ا قاو ت ی ارا نان ان را ی ش ا درادران ان، و ن و ب دی شد.۱ وا با آن نش ا را ت س ان ان شان و دو س یم دش ن وی

ردم ۱ واهند کرد و بر ا ش ا را واهند کشت.ا ۱ ا ر نام ن ا ش ا نفرت واهند داشت. ه ه به ا ب ۱ وی ا سر ان گ م ن واهد شد. پ ا ناج ، راد ا

ید داد. ود را ن ات واهنوچ« ۲ ب ن شروا د ب ۀر اح هران آن ه وی ید ک دان یان درآ د ، ب پاه س

ست.۱۲ ک ا ه ن دی هودی ه در ی ان ک گا آن آنشهر ه در ان ک د و آن گری ن وهها ب ه ک ند ب ش ا به در ان ک د، و آن شون یرون شهر ب ند ا ش ا ب

شهر ه ند ب ش ا شت و را ب دات را آن رو ها، رو ها ا ند.۲۲ ی یای درنقق شد ش ه و چه ن ه در آن هرآن ست ک ا

س ن و ادران ان آب ر ن ت.۲ وا ب ا واهد ییرد در آن رو ش ها یرا یب عظیم دا نگیر این سر ین واهد شد و این وم به غ ب ا ه

دم ش شیر واهند ا اد و در به ۲دچار واهند گشت. یان ه ۀ و ها دیگر به اسارت برد واهند شد و اورش یم گد ا غیریهودیان واهد گشت ا آنگا که

د. اب قق ی ان هودی یری دوران غن« ۲ ش نا ان ها ه س ارگ ید و ا و ش در ور

و ها ا وش و ین، ر د واهد آ د. ب دی پشوش واهند شان و ری ا پ روش دری

یا ر دن د ب ای چه ب شد.۲ ردم ا ور آنشت ب ر و شود، ا هوش واهند ادث ر در ه س ان ب یروها آ را ن شد، ی واهد

ا ه ب د ک سان را واهند دی سر ان گا پ آ د.۲ آندر ر یم در اب د.۲ چون ت و عظ آی

سرها ید و س ای ست ب شود، را ن ا ور آغا ایش ا را رهای د، ی یری گ اال ب ود را ب

ست « ک ا ن دیث را برا آنها آورد: ۲ و ر جنا تخرد«و این ه ض د. ب ظر آوری گر را در ن در ان دیرگ ن ه ب ید و دهند، ای ن ی ب ید ب وان ه ید ک اب به ه ینسان، ۱ ابس ان ن دیک است.درییابید که دهد، در هرگا ببینید این چی ها رخ آ ین، به ش ا ۲ پادشاه دا ن دیک شد است.

گویم، ا ه ۀ این ا ور وا ع نشود، این نس ن واهد ا س نان گ شت. آس ان و ین ای واهد شد، ا

ت. ر ن هرگ وا ن واهد پ یب« شوه ب وش و یش و ن بادا ع ید، ش ادگ د ان را یها ن گران س و ن

ه سا د و آن رو چون دا ب ین گ ن س ا اگ نر ه ۀ ردم در را ب ند. ی ان ک یر گ غا

ب شه را ی سر هان واهد آ د. پ ه ا سر ن ید ا ه ۀ ای ا ب وان ید ن ید و دعا ک ش ا ب

ید ه ب ود رخ واهد داد، در ا ان ب ان ی ها ک چید.« و د س ای سان ب سر ان ر ور پ

س ع بع رد ور ره ع د داد و هر یرون شهر ب شب ا و را ک ر ت و ب ر

بح ه شب را ب ه ی ون عرو بیدن ن ش را گاهان ردم ب ب آورد.

رد بد گ ش در ع نان س د. آ دن

ا ۲۲ و ه د یان ی خ

۵ - م ی - ا ر م

ا عید یر که به پ س عرو است ن دیک ۱ و ا و سران کاهنان و ع ا دین در س و ۲شد، راه ناسب برا کش ن عیس بودند، یرا ا

آنگا شی ان در یهودا شورش ردم بیم داش ند.ریو که ی ا دوا د شاگرد بود، عرو به ا س نه دهان ر ر ان اهنان و سران ک رد. او ن د کگو ف ان گ ا آن ت و ب بد ر ان ع بان گه نشان ست ای ه د س را ب ی ه ع گون ه چ رد ک کقت د و وا شدن شاد ان ند. آن یم ک س

ی دهند. او ن ه او ب ب ب د ردن کیاب ا در غ ود ر ت ب ت و در پ ر پ ی

ند. یم ک س ان ه آن س را ب ی ردم، ع

شام آخر ر - م ی - - ا - م

ر - م ی - - ا م

ن یان ۵ - ۵ - ر ر - م ی - - ا م

- ی حنا -۸ ر ۸ -۵ م ی - -۵ ا م

- ۵ ر ۵ - م ی - ا م

۸ ی حنا - بایست بر پ س ربان پ رو عید یر که عیس ، پ ر و یو نا را رس اد ، شود، رارسید.بروید و شام پ س را برای ان دار ببینید ا «گفت: د: »ک ا یدن س ر م.« پ دار واه ب وری

هنگا که دا شهر «پاس داد: ۱»ببینیم ورد. ا ا آب به ش ا بر شوید، رد با کو و به ۱۱شود ا بروید که بدان وارد پ او به انه

یه ان انه «گوید: اس اد ا ب انه بگویید: وا۱۲“»ک است ا شام پ س را با شاگردانم ب ورم

فر ۀ ب رگ و ان اال وش به ش ا نشان واهد بچی را آنها ر ند و ه ه ۱»داد. در آن ا دار ببینید.

ه انگونه یا ند که به ایشان گف ه بود، و پ س را د. دن دار دی

س ۱ ق عا ف رر سرار س ع و د ب اه گا ب ست.۱ آن ش ن فر ب س ر سوالن ود ب ر

ش م یار دا س یاق ب ش فت: »ا شان گ ایم، ا یدن ش ج ک یش ا رن ن پ س را با ش ا پ

ش ا ه را ب گر ا ب ورم.۱ ی ه دی م ک وی گشاه اد ه در پ گام ک ا آن هن آن ن واهم ورد ت و ر رگ د.«۱ پ ا ب اب قق ی دا د و یری گ ن را ب فت: »ای رد و گ ش ر ک

ش ا ه را ب ید.۱ ی ن یم ک س ق یان ود گر ا شاه دا دی اد ا آ دن پ ه م ک وی گ

وش ه چنین نان را ۱»ید. و و ن واهم نبرگر ه، ش ر کرد و پار ن ود و به آنها داد و گفت: شود؛ این را این بدن ن است که برا ش ا داد «به ه ینسان، پ ا شام ام ۲» ا آرید. یاد ن به بهاین ام، عهد دید است در «را برگر ت و گفت:

ا دس۲۱شود. ا ر ش ا ری ه ون ن، که به ت ا

آن که د س یم ن دارد، با دست ن در سفر ر است، واهد ۲۲است. پسر انسان آنگونه که قد ا وا بر آن که او را س یم دش ن ر ت، ا

گر آغا سش ا ی دی ر ه پ گا ب ند.«۲ آن کرد. ین واهد ک ن یک چ دا ه ک د ک ردن ک

ن ۲ نا ادج ش نا فرگرد ن ا رد ار بیک ا دا ه ک عیس ۲ایشان ب رگ ر است.کپادشاهان دیگر و ها بر ایشان «بدیشان گفت:

واند “نع ت و کنند؛ و اک ان ایشان سرور ا ش ا چنین باشید. ب رگ رین در یان ۲شوند. ا ش ا باید ه چون کوچ رین باشد و اکم باید ه چون د. ب ک ادک ار ۲ ادم ب و سا ر گر نآ ، ه ب ر سفر نشیند یا آن که د ت کند آیا نه آن که ک

ا ن در یان ش ا ه چون ادم بر سفر نشیند ا هس م.

ش« ۲ سک ا نا سه ش ا آ رد هک د ن اه ه ه ک گون د.۲ پ ه ان س ادی نارم ای در ک

شاه اد درم پ ه پ ی ب رد، ن ن ه ن ع ا ک ا بش ا ع ا فر ن در س ر ا ب نم، کشاه ن اد ر پ ید و ب شا یا د و ب ب وری

ی ۀ ب ر دوا د ید و ب ن ی ش ن ها بید. ن ی داور ک سرا ا

ا ش عون، ا ش عون، شی ان ا ا واست «۱ ا ن برا و ۲ ش ا را ه چون گندم غربا کند. ا دعا کردم ا ای انت نشود. پ چون با گش ، ا او در پاس گف »برادرانت را اس وار بدار. ت: ا ام با و به ندان بروم و ان ا سرورم، ن آ اد «پ ر ، بدان که «عیس واب داد: »بسپارم.

ار ان ار سه ب گ رو ، ان یش ا ب ا رو په را رد ک س .« واه ک نا ش

س پ س نآ ا پ اه سر نا ا آ« :د ش هک ا شه و و و سۀ پ ی دون ک فش را ب دان و ک

ی ت ه چ ش م، ب ی دا س پاس »اج شدید گا «پ به آنها گفت: »چی . نه، به هیچ«دادند: ا نون هر شهاک و ا سه ی ی ه ک دان دارد، آن را کدارد، ا ۀ ود را یر ن ش ش ر یرد و اگ رگ ب

ن را ای یر ب رد. ی ش ش رو ه، ه: او د ک اب قق ی ار ن د درب ای ش ه ب و نار چه درب شد.“ آر ، آن سوب اران ا اک

قق ن ن شر شد ، در ش ه و

د، ند: »ا داون ف ردان گ شاگ ست.« افت: شان گ ه ای م.« ب یر داری ش ش گر، دو ن ب

» ت ا ا رگ د« دعا در ک ه زی ن

ر - م ی - - ا م -

س پ س س ع ب نور فر ب و ن ه ا بش ردان شاگ شد و و ی ون عادت، راه ک

ی ا چون به آن ان رسیدند، به پ او ر ند.نسپ ۱ »دعا کنید ا در آ ایش نیف ید.«ایشان گفت: به سا ت پر اب سنگ ا آنها کنار گر ت و انو ا پدر، اگر اراد وست، «۲ د ، چنین دعا کرد:ا نه واست ن، ب ه این ام را ا ن دور کن؛ ا

گا شود.« آن و ان ام ا ا آس ان رش ه اراد پ چون در بر او ظاهر شد و او را قویت کرد.

رن ان ا بود، با دی بیش ر دعا کرد، و عر ش ین ر ید. چون ه چون رات ون ب چ شت، ا گ ردان ب شاگ ست و ن د ر ا ا دعا بف ه دو ر ان د ا شان دی ه ای د. ب اند و دع ی ی ر ید ب فت: »چرا در واب ا گ

ید.« ف ی ش ن ا در آ ای ید ن کسی ی شدن ع رف ار گ

ر ۵ - م ی - ۵ - ا م - ۸ ی حنا ۵ -

گفت که گروه ا را رسیدند. هنو س ن کرد. یهودا، ی ا آن دوا د ن، آنان را هدایت ا عی او به عیس ن دیک شد ا و را ببوسد، س ا ا یهودا، آیا پسر انسان را با بوسه س یم «به او گفت:

چون پیروان عیس دریا ند چه رو »کن ا سرور ا، ش شیرهای ان را «دهد، گف ند:

اعظم را به و ی ا آنان غ م کاهن »برکشیم ا عیس گفت: ۱ ش شیر د و گوش راس ش را برید. ا

آن رد را شوگ و » د راد اگن ت د«سپ اب به سران کاهنان و ۲ کرد و شفا داد.

ر اندهان نگهبانان عبد و شای که برا گر ار گر ن راه نم که با «کردن او آ د بودند، گفت:

هر رو در عبد اید چ اق و ش شیر به سراغم آ د ا این با ش ا بودم، و دست بر ن درا ن ردید. ا

اری .« ساعت ش است درت و نکار طر

۵ - م ی - -۵۵ ا ر -۵ ۸ - ۸ ی حنا - م اعظم بردند. سپ او را گر ند و به انۀ کاهن در یانۀ ر ت. پ ر دورادور ا پ ایشان

ن انه، آ ش روشن بود و ع گرد آن نشس ه ودن در این د. پ ر نی در یان آنان بنشست.بهنگام، کنی او را در روشنای آ ش دید و به او ا او »این رد نی با او بود.« یر شد گفت: ا

ا ن، او را «ان ار کرد و گفت: ک بعد، کس دیگر او را دید و گفت: »شناسم. ن ا «ت: پ ر در پاس گف » و نی ی ا آنهای .«

ساع گ شت و کس » رد، ن ا آنها نیس م.گ ان این رد نی با او بود، ب «دیگر به کید گفت: ا «پ ر در پاس گفت: » یرا ی است.

گفت که هنو س ن »گوی . دانم چه رد، ن آنگا داوند رو گرداند و به ۱ رو بانگ د.

هپ ر نگا کرد، و پ ر س ن او را ب اد آورد یگ ان یش ا ب ود: »ا رو پ ف ه ب ه گ ک

رد.« ۲پ ار را ان ار واه ک سه ب رو ، ه ت و ب یرون ر ست. ب گری ب

سی ی س هز ی ع ۸ م ی - ۵ - ا ر ۸ ی حنا ۵ م

نآ نا س ع هک نا رد ار داش ند، به اس ه ا و گف ند: چش ان او را بس ه، دن او آغا کردند.

ت کن و بگو چه کس و را « و » ند نبو ند. ناس اها بسیار دیگر به او ف گ

ه د ش ر ی ی ض ر سی در ح ی مۀ ع محاک - م ی - - ا

ر - ۸ ی حنا - م چون بح شد، شورا شای وم، یعن سران کاهنان و ع ا دین، ش ی سه دادند و عیس را اگر و سی ، به «گف ند: به ور را واندند.

اگر بگویم، س نم را باور «پاس داد: » ا بگو.و اگر ا ش ا بپرسم، پاس م ن واهید ن واهید کرد،ا ا این پ ، پسر انسان داد. ه ا ست ب ست را دند: ف گ گ ست.« ه ش درت دا واهد ن

:ت گ خ اپ رد » ادخ ر پ وت ا آ پ« پ۱ ».مت د ت گ دوخ امش«

ست شهادت ا ه یا ب گر چه ن ند: »دی ف گ

م. یدی ن ش ش ان « ود ا ب

ا ۲ و محاکمه در حض ر یال هیر دی - م ی - ا ر - ۸ ی حنا ۵ - ۵ م -۵ م ی - ۵ -۸ ا

ر - ۸ ی حنا ۵ - ۵ م آنگا ه ۀ شورا بر اس ند و او را ن د پی ۱

ن ند: »ای ف رد ، گ ت ک ش ای د۲و ا او ردن با ه وم ا را گ را رد را ی ه م ک ند و ای کردا ت دارد و ادعا راج به ی ر با ا را ا پپ پی ا او پرسید: »دارد سیح و پادشا است. و ود چنین «در پاس گفت: »آیا و پادشا یهود «آنگا پی به سران کاهنان و اعت »گوی

سبب برا وم کردن این رد «اع م کرد: ا آنها به »یابم. ن ند: »اا ف و در ا رار گیم ود عا ا ه ردم را ب هودی سر ی ا سر

ک رد و ا ری ی آغا ک ند. ا کست.« ید ا س ی ر ن ا ن دی ب

چون پی این را شنید، واست بداند آیا او ی یرودی ه ا رو ه ت ک ا ست. و چون دری ایرودی را ه س اد، ی ر ست، او را ن د و او یم ب ش گام در اور هیرودی چون د.در آن هنعیس را دید، بسیار شاد شد، یرا دیر ان واهان بر آنچه دربار عیس شنید بود، دیدار و بود. پ بناپ پرسشها بسیار ا ا ید داشت آی ا او ببیند.ا عیس پاس به او نداد. س ۱عیس کرد، ا نار

س ت د، ودن ه در آن ا ب ن ک اهنان و ع ا دی کر او ات هیرودی و سربا انش نی ۱۱ دند. هام ب ر کردند و به اس ه ایش گر ند. سپ به او ب

ردای ا ر بر او پوشاندند و ن د پی در آن رو ، هیرودی و پی بنا ۱۲با رس ادند.ش ر ی را پ د، ی هادن گر ن ا ی دی س ب دو

د. ودن ش ن ب د ردم را پی سران کاهنان و ب رگان وم و ۱

ه ن رد را ب فت: »ای ها گ ه آن د۱ و ب را وان د. ن در دن ردم، ن د ن آوردی شوران ه ت ر ی ب یچ د ش ا او را آ ودم و ه ور

ظر یا م.۱ ن ش ا ن ه ها ت

ست، چه او را ن د ا ین ا ی ه یرودی ن هنان ه ست. چ س اد ا ر ا ید، ب ن ی ب

شد.۱ ا س ق رگ ب ه ار ن رد ک پ او کدر هر عید، ۱ »کنم. نم و آ اد را ا یانه شان پی رای دان را ب ک ن ست ی ای ب

رد. آ اد کا آنها ی دا ریاد برآوردند: ۱ او را ا یان «ا ا ب ا را برا ا آ اد کن ا ب ا به ۱»بردار و بار بار

ود، و شد ب ع شهر وا ه در ش ک شور بب سه ی ب ببن س پی که ۲ ، در ندان بود.

واست عیس را آ اد کند، دیگربار با آنان س ن ا ایشان ه چنان ریاد برآوردند: ۲۱گفت. بر «ا

سو ین بار به آنها ۲۲» یبش کن بر یبش کن یچ ه ه ست ن ک رد ا د ک فت: »چرا چه ب گیا م. پ او را ش ن او ن را ک ب ب ب سه ان ا ی م و ا آنان با ریاد ۲»کنم. آ اد ن ا

ا رار واس ند بر یب شود. سران ام ب ند بهو پی را که ۲ ریادشان غا ب آ ده ه ب رد.۲ او رد را ک ند، ادر ک س وا

یت ع ود و دان ب شورش و در ن بب س

س را واهان آ اد ی رد و ع د، رها ک ودن اش به د ا ب پرد س شان ه ای ا او ب وا ود ب

ند. ن ر ار کسی ی شدن ع ی ل ص ر ب

- م ی - - ا ر - ی حنا - ۵ م

بردند، رد ش عون نام ا اها چون او را ۲وان را که ا ارع به شهر ند و یر ر آ د، گد آن ردن هاد ، وادارش ک ر دوش او ن یب را ب

روه ند.۲ گ س ک ی سر ع شت را پنه ی س ر ه ب ان ک یار ا ردم، ا ه ن س بیون ود ش ند و و د، ا پ او ک ردن کها ه آن د و ب ردان س رو گ ی د.۲ ع شدن ه روان

را ن یم، ب ش فت: »ا د ران اور گدان ان ر ن را ود و ید؛ ب ن ه ری گه را ان واهد آ د ک ید.۲ ی ن ه ک ری گ

وشابه ا نان نا ا، وشابه ا اهید گفت: وهای که هرگ شیر ر های که هرگ ن ادند و سینهبر ا در آن هنگام، به کوهها واهند گفت: “ندادند یرا اگر ۱ “ ا را بپوشانید ها که: و به په “ا ید رو

با چوب ر چنین کنند، با چوب شک چه واهند رد « ک

نای ار ر ود۲ ه هر دو ی ک گر را ن د دید، ودن ه ب ند. چون ب ش ا او ب ا ب د ردن با د، او را ب یدن س شت ر ام دا ه ه ن ان کد، ی ردن یب ک ر نای ار ب آن دو س ت گر را در ست او و دی س ت را را در نان را در، ای فت: »ا پ س گ ی چپ. ع

را ن ب ش، ی ند چه ب گا دان ند.« آن ن کا ا ه ند دا رعه ان یان ود ها او را

س اد شا ای ه ا ند. ردم ب ن یم ک س ق نان ندک ش ی ری وم ن ان د و ب رگ ودن بیح س ر گران را ن ات داد اگ ند: »دی ف گ

د دا، ود را ن ات رگ ی ست و ب اس ه ا ه ا ی او را ب ا ان ن سرب دهد.«

شراب شد ، ک ه او ن دی شان ب ند. ای ر گش ر ه او د و د ب ر دادن ند: »اگ ف گش ه و رهان.« ن هود ، ود را ب شا ی اد ا پ

رد سر او ن ب ک اال بارت ب ن ع دی ی ب نهود.« شا ی اد ست پ ن ا ه »ای د ک ودن ب

نج ود ا ک ب هک راک ا ب ر ت د، اهان ودن شد ب ه او آوی ه نان ب ک

س پ ا و ی یح ن س و گر فت: » گا آن دیگر او را سر نش »ن ات بد ودت را ا رس و نی یر ه ان ا دا ن «کرد و گفت:

ق است، یرا س ا اع ا ا ات ا به۱ ا این رد هیچ ق یر ن رد است. ا

ه س ، چون ب ی فت: »ا ع پ گ س ست.« ۲ اه ی ب ید ، را ن س شاه ود ر اد ادپ ی

ین س داد: »آ ا س پ ی یم وت هب ،آور.« عود.« ردو واه ب ا ن در م، ا رو ب وی گ

سی ی مرگ عر ۵ -۵ م ی - - ا م

۵ - س دودح ش عا ش ب ا ک را هک دو

هم ساعت ن ا ت و ر راگ ین را سر آن یدن ش ید ا در ش را ور ت، ی ا ادا ه ی

ر گام، پ ن هن ود. در ای س اد ب ا ای د بآنگا عیس به بانگ رابگا ا یان دوپار شد.ا پدر، رو ود را به دس ان و «ب ند ریاد برآورد:

م آ ر »سپارم. این را گفت و د ن دن ای ا دی ا ان ب سرب د ر ان ید. ش رک به فت: »ب رد و گ ید ک عه، دا را ین وا ق ین رد ب ه ای ه ک ی ک ود.« رد ن نا ب گم ه آ د بودند، چون آنچه رخ داد دیدند، در اشا گردب

کو ند، آن ا را ر ا ی ه بر سینۀ ود ا ه ۀ آشنایان او، ا ه نان که ا کردند. ا

ی ا پ د، دور ودن شد ب ه اش روانظار ع را ن ای ن و س اد ، ای د. ای ردن ک

سی ی س اری ع خاک - ۵ م ی - ۵ - ۵ ا

ر -۸ ی حنا - ۵ م نآ رد ش اج سو ف ن ن ا رو ح س ار. او یک و در ود ن ه رد ب شت ک دا

یم ا رأ و ود، ۱ب شورا ب ند ع و هرچس ا رد ان را ه، و بود. ی ق ن ان وا آن

ه ان ش ا ود و ان ب هودی شهرها ی ی ا شاه دا را اد ید. ۲ان ظار پ ش او ن د ک

پ آن را پی ر ت و پی ر عیس را ب کرد.ا راشید ا پایین آورد ، در ک ان پیچید و در قبر

ا کس در آن گ اش ه نشد سنگ نهاد که ا بهبود و چی به شروع »رو هیه«آن رو ، بود.ب ات ن اند بود. ن ش نا پ ا ج ا هک

ه د، ب ودن س آ د ب ی دنبا یوس ر ند و ان ع قبر و چگونگ رار گر ن پی ر او را

سپ به انه با گش ه، نو و ع ریات دیدند.ب ات بق م شریعت، آرام آ اد کردند و در رو ش

ند. ر گ

ا ۲ و سی ی یام ع

۸ - ۸ م ی - - ا ر ۸ - ی حنا ۸ - م

س رد۱ دم رو او هف ه، نان نو را که پید راهم کرد بودند، با ود برداش ند و به قبر

ا دیدند سنگ و قبر به کنار غ انید ۲ر ند. ا دن د، ب شدن بر دا ق ه ست. چون ب شد ان ا ر در ند. ا ای یا د را ن سا داون ی عا ا ه ا دو رد ب اگ ه ن د ک ودن یرت ب های نان ا ر شان در کنار ایشان ایس ادند.در

ا آن دو رد به ایشان سرها ود را به یر ا ندند؛ ا ان یان ردگ د را در ند: »چرا ن ف گ

س ه ر ا ست، ب ه ب ی ن ا ن ید او ای ویه ست ب ود، ا ی ب ه در گا ک د هن اد آوری ی

سان سر ان ه پ فت ک فت. گ ش ا چه گ ه به د ب ای ناب ست گ ه اران س یم شد ، بر یب دم بر ی د. آنگا نان »کشید شود و در رو سو

چون ا قبر با گش ند، یاد آوردند. س نان او را بهاینه ه را به آن یا د رسو و نی به دیگران

نان که این بر را به رسوالن دادند، ۱با گف ند.د ی ه، یوآن ا، ریم ادر یعقوب و نان ه را ریم

ا رسوالن گف ۀ نان را ه یان ۱۱ایشان بودند. ا با اینه ه، ۱۲پنداش ند و س نانشان را باور ن ردند.سو قبر دوید و م شد پ ر بر است و به

ا کفن چی ندید. پ یران ا آنچه نگریست، ا شت. ا گ ه ب ه ان ود، ب رو داد ب

مائ در ر ه ع ر - ۵ - ا م

ا در ه ان رو ، دو ن ا آنان به ده د ۱ر ند، ع ا و نام، وا ع در دو رسنگ

ه رخ ع ک ای ار ه ۀ و شان درب یم.۱ ای ش اورگو ف گر گ ا ی دی ود، ب داد برم ب ث و سرگ ه نان ک د.۱ ه چ ردن ک

ها آ د و س ، ود، ن د آن ی د، ع ودن گو ب ف گشان هم ا ای ا او را نشنا ند یرا ۱را شد.ب ا

ا آنها ۱ درت ش ی ا ایشان گر ه شد بود.آنها با »کنید در را ، دربار چه گف گو «پرسید: آنگا ی ۱های اندوهگین، ا وش ایس ادند. چهر ا آ«ا ایشان که ک وپا نام داشت، در پاس گفت: ه ی ک ش ب در اور ش غری نها و ا پرسید: ۱» بر آنچه در این رو ها وا ع شد ب آنچه بر عیسا نا ر «گف ند: »کدام وا عه «

گ شت. او پیا بر بود که در پیشگا دا و ن د ه ۀ سران کاهنان ۲ ردم، ک م و اع ا پر در داشت.و ب رگان ا او را سپردند ا به رگ وم شود و ا ۲۱بر یبش کشیدند. ا ا ید داش یم او ه ان باشد ا بایست اسرا ی را رهای ب شد. ا ون بر این، که

بوا ع اکنون سه رو ا این و ایع گ ش ه بر ا نان نی که در یان ا هس ند، ا ۲۲است.اند. آنان ا رو بح ود به قبر را به یرت ا ند

ا پی ر او را نیا ند. آنگا آ د ، ۲ر ند، به ا گف ند ا اند او اند که به ایشان گف ه رش گان را در رؤیا دید بر ا دوس ان ا به قبر ر ند و ۲ ند است.او اع را ه انگونه که نان نق کرد بودند، یا ند، ا او را ندیدند. ا« :ت گ ناش ا ب اگنآ ۲»ا ردن ب اور ک را ب هم ب ر ه د دی ردان کف ه بایست سیح این آیا ن ۲بیا دارید ها انگ

سپ ۲»رن ها را ببیند و سپ به ود درآید ا وس و ه ۀ انبیا آغا کرد و آنچه را که در

قد دربار او گف ه شد بود، برایشان ا ک بیح داد. و

نوچ ۲ ب ود هدکهد ه شان ب ق د ه ا که رد ک س وان ود ک ی د، ع شدن ک هد وان دیند: ف د و گ ردن ها ا رار ک رود.۲ آن ر ب دور

ور نا اپ ب چ ار ،نامب ام اب«ا شد ست.« پ دا ک ا شب ن دی د و ن انفر س ر ان ب ا آن د. چون ب شان ب ان ا ای بش ر ت و ر رگ ان را ب ود، ن س ه ب ش نشان داد. ۱در ه ان ه ای رد و ب ار ک ن ود ، پشد و ا شود شان گ ش ان ای گام، چ و را هن

ا در آنها ا ۲ دم ا نظرشان ناپدید گشت. شنا ند، ا آیا هنگا که در را با ا س ن «ی دیگر پرسیدند: رد، د قد را برای ان فسیر گفت و ک ب ک

ید « پ ب در درون ا ن پ گ درنند. آن ا ش ا گ یم ب ش ه اور ند و ب س ر ا با دو ه ب ند ک ا سو را ی ا د ر ان ود آن یاین قیقت دارد که داوند یام «گف ند: آ د ، گرد

کرد است، یرا بر ش عون ظاهر شد ه ند ک ف ا گ ی ب پ ، آن دو ن س ست.« اگام س را هن ی ه ع گون در را چه رو داد و چ

نا ه ش ان ردن ن ار ک د. پ انرد ن شاگ ر سی ب ی ظه ر ع

- ی حنا - - ا نه ن ا رد و گو ف ار گ ه ب د ک ردن کفت: س اد و گ شان ای یان س ود در ی ع ،نا رت و نار » داب امش رب ما «ب ش ند ش ندا ان پ ه آن ند. ب ن ی ب

شک ید چرا ین رب ن نچ فت: »چرا ای گه د ب ردی م را د را و ای ست و پ ید د دهید و ست ب ن ه ن د د. ودم هس م ب گری ن ب

ن ی ب ا چنان ه ب د؛ شبح گوشت و اس وان ندارد، ا س ها فت و د ن را گ ید ن دارم « ای ن ی بها ا شان داد. ۱آن شان ن ه ای اها ود را ب و پیرت ن شاد و ر اور ند ب س وان

را ی ب فت: »چ شان گ ه ای ند. پ ب ن کد « ۲ ه ه او وردن داری ان ب ری ا اه بت و در ب ر د. آن را گ ش ان دادن ر چ راب

شان ورد. ایاین ه ان است که و با «آنگا به ایشان گفت:

گف م؛ این ه ام آنچه در ورات وس و ش ا بودم، ک ب انبیا و ا یر دربار ن نوش ه شد است، باید سپ ، هن ایشان را روشن »به قیقت پیوندد.ب و قد را در کنند. سا ت ا ب وانند ک ب نوش ه شد است که سیح رنج واهد «ایشان گفت:

م ا ردگان بر و واهد است، کشید و در رو سو به نام او وبه و آ ر ش گناهان به ه ۀ و ها وعظه ش ا واهد شد و شروع آن ا اورش یم واهد بود. ن وعود پدر ود را بر شاهدان این ا ور هس ید.س اد؛ پ ر ش ا واهم ا ید شهر ب ان در د.« شوی س ه درت آرا ا ه ا اع ب گا ک آن

سمان ه آ سی ب ی ع د ع ص ر - ۵ - ۵ ا م

یا سپ ایشان را بیرون ا شهر ا ن دی بیت ن ع رد ، ند ک س ها ود را ب رد و د ب

شان داد؛ ۱و در ه ان رک شان ب رک ه ب ا کان دا رد داد ا آن س ان ب ه آ ش ه، ب گا د و ب ردن س ش ک ر شان او را پ شد. ۲ای

ند. در ش ا گ یم ب ش ه اور یم ب شاد عظبد س ه در ع یو د و دا را د آن ا پ دن ان

پا س ند. و ف گ

نا ۱ و یالم شدن ک سان ن

ب ک ا آ رد۱ ب ک و دو ب اد ا و دوود. ا دا ب ود؛۲ه ان در آغا ب ه ه ک م، دا به ی ب د چ دی چه پ د آ د، و ا هرآن دی س ۀ او پ وا

یچ شت. آ د، ه گ دار ن دی دون او پ ی ب چب ا ح وا رد نآ و دو ن ، ا ح نا دآ رو

اری ور در ن ن ود. ای شد و ب در ست. یا ه ا اری آن را درن

ناج ا هک د آ در ب ف اد سر ش هدا ب هد ؛دوشهادت دا را ود. او ب ی ب ا ش ی دن آ د، ن

واس ۀ او ای ان شهادت بر آن نور، ا ه ه بهاو ود آن نور نبود، ب ه آ د ا بر آن نور آورند.

آن نور قیق که بر هر انسان شهادت دهد.د براس به هان روشنای آ د. ا ن

ا او در هان بود، و هان به ۱ واس ۀ او پدید آ د؛ ا نا ت.۱۱ب ش ک ویش آ د، و هان او را نا به ه ۀ کسان که او ۱۲ وم ودش او را نپ یر ند. ا را پ یر ند، این ق را داد که ر ندان دا شوند،

آنان که نه ۱ک که به نام او ای ان آورد؛ یعن به هربا ادن بشر ، نه ا واهش ن و نه ا واس ۀ

د. شدن ک رد، ب ه ا دا اد ییان ا ک و ۱ شد و در سان اک ام، ان

یم، س گری ر او ن د. و ا ب س ن گ ی ب ه ا ان ه ک گان سر ی در ور آن پی س .۱ ی یض و را ر ا در آ د، پ پشهادت ر او دا ب ن داد و ن ه »ای رد ک ک

ار ه درب س ک ست ک ه پ ا ف م: آن ک اش گرا ا ن ا ه، ی ر ی ر ر ن ب د ب آی

یش ا پ ر او ا ۱».“ا ن و ود داش ه استپ یرا شریعت ۱ ند شدیم، یض ا پ یض. ه ه بهر واس ۀ واس ۀ وس داد شد، و یض و راس به بهک هرگ دا را ندید است. هیچ ۱عیس سیح آ د.ا آن دا یگانه که در ب ر پدر است، ه ان او را ا

ید. سان نا ش یی ح شهاد ی

ن ا ۱ ان، هودی ه ی گا ک ی آن شهادت ی ست ایم ن دش ش ان را ا اور اهنان و الوی کو ه » ند ک س پر ا ا او ب د س ادن ر

شد ، ان ار ن رد، س «۲ او ع ر ی کیح س ه » ن شت ک ب ه ا عان دا

ا د: »پ چه آی یدن س ر س م.«۱۲پ ی ند: یدن س ر س م.« پ ی س داد: »ن ا س « پ یا ا آنگا او ۲۲»نه « :داد خ اپ » ربما پ نآ ا آ«

پ کیس بگو چه پاس برا «را گف ند: رس ندگان ود ببریم دربار ود چه

یا پیا بر بیان ۲»گوی ع ی ی بق آنچه ا ش

فت: ود، گ رد ب ک م منابا ب رد دنن ادن نآ اد نم«

د، وی گ «“.د ا راوم ار دنوادخ ار

ش ۲ نآ ا را ف سر ناگدا که ا ریسیان اگر و نه سی ، نه «ا او پرسیدند: ۲بودند،

ا یا ، و نه آن پیا بر، پ چرا ع ید ن با آب ع ید «ی ی در پاس گفت: ۲»ده ا در یان ش ا کس ایس اد که ش ا او را د هم، ا

ه پ ا ن ن ید،۲ ه ان ک س نا ش د و ن آیست ی شش ن ف ند ک شودن ب ق گ م.« الی

یا وا ع در آن سو رود اردن اینها ه ه در بیت ۲ ن ع ید ع ی ه ی داد. رخ داد، آن ا ک

رۀ خد بف ۲ نآ ادر نوچ ح ، ور س ع د د ار ه ه ب ش ک سوی ر ست ب ن ا فت: »ای د، گ آیر نا ا هان ب ه گ ست دا ک ن ا یرد ای گار ه درب ف م پ ا ن رد آن ک اش گد که بر ن بر ر یا ه، یرا پیش ا ن و ود آیا ن ود نی او را ن ۱ “داش ه است. شنا م، ا

ین آ د را ه ید داد ب ع ا آب ه او ام و ب ام کی شود.« ۲پ ی ی ظاهر سرا ر ا به چون دم ک فت: »رو را دی شهادت داد ، گرار ر او رود آ د و ب س ان ر ا آ بو ک

ت. ن ود ر ا ه ان نی او را ن گ شنا م، ا ید دهم، را ع ا آب ا ب س اد ر ه را ک

رود آ د س ر ک د رو ب ا دی فت: هرگ گا ه ب ست ک دان ه ان ا ت، ب ر رار گ ر او و بد رو ید واهد داد.“ و ن دی ع قد ام و ا

شهادت سر دا.« ست پ ن ا ه ای دهم کسی ی رد ن ع شاگ ین س خ ن

-۸ م ی - - ی حنا ر - ۵ ا - م

ف نآ ادر برگ د ، ور ب ح را ن ود ا س ی ر ع ود. او ب س اد ب ش ای ردان شاگ ا ه را ن ک فت: »ای شم دو ت و گ ت، چ ر

س ن ن رد ای شاگ ر دا « چون آن دو ست ب اه س ب ی د، ا پ ع یدن ن ش را را

س رو ی د. ع گرداند و دید که ا پ او ا ادنگف ند: » واهید چه «آیند. ایشان را گفت:

ب یعن ا اس اد ، ک ا ن دار « خ اپ »ر ند و ید.« پ ر ن ی ب ید و ب یای داد: »ب

ه ا او ب ن دارد و آن رو را ب د ک ا دن سر دید. آن ردن ود. ب ساعت دهم ا رو ب ت، و

نآ ا ک ب هک ود شنیدن س ن ی ی ا پ اعیس ر ت، آندریا ، برادر ش عون پ ر

او ن ست، برادر ود ش عون را یا ت و به او ۱ بود.است “ سح شد ا سیح را که عن آن «گفت: و او را ن د عیس برد. عیس بر او ۲ »ایم. یا ها «نگریست و گفت: و ش عون پسر یو نای ، ا

ن آن ر دناوخ “ا ه ع شد ک واه ست .« ا

نا ی دعوت عیس ا ی یپ و ن آن شد که به ی برود. او رو بعد، عیس بر

ا پ ن « ی یپ را یا ت و به او گفت: دا، شهر آندریا و پ ر ی یپ اه بیت »بیا ی نا ی را یا ت و به او گفت: بود. ار نآ«او ن ه وس در ورات بدو اشار کرد ، و پیا بران نی کایم او عیس ، پسر یوس ، اند، یا ه اش نوش ه دربار نا ی به او گفت: »ا شهر نا ر است گر «ن

»شود ا نا ر هم چی وب بیرون بیاید ».ن بب و ا ب« ی یپ پاس داد:

نا ی به ش چون عیس دید ن سوی د ،آیبراس که این رد اسرا ی است «اش گفت: دربار

نا ی به او گفت: »که در او هیچ ریب نیست ن پیش ا «عیس پاس داد: »شناس را ا ک ا «آن ه ی یپ و را ب واند، هنگا که هنو یر آن نا ی پاس داد: »در ت ان یر بود ، و را دیدم. ن

شا پ وت ،دات ا« اد و پ ر دای ا فت: »آی س در واب گ ی ی « ع سرا اه یر ب ر آن در ت ان ف م ی ه گ ین ک ا ر ه

دم، ای ان و را دی ن پ ، آور ا ایپ س د.« ۱ ی ها ب رگ ر واه دی چش ا ه ین، ب ین، آ فت: »آ ه گ م ک وی گ

گان دا را در ا ش ر شود و س ان را گ آسر ر پ د.« عود و ن و ب ید دی سان واه ان

نا ۲ و ی

سی معجزه در عر م، در انا ی عروس بود و ادر عیس ۱ رو سو

عیس و شاگردانش نی به ۲نی در آن ا ور داشت.چون شراب کم آ د، ادر عروس دعوت شد بودند.

شراب گر فت: »دی ه او گ س ب ی عا و، را ب ان فت: »ب ه او گ س ب ی د « ع دارن ن

ن ام رار چهای ساعت ن هنو ست ار ا کید .« س ر ن

شردا ناراک د فگ ار ب هچره« : ش ه ا گ ن س شش ر ید.« در آن ا ن د، ب وی گه ان ب هودی یر ی را آداب ه ه ب ود ک ار ب که ی ان سه پ ا ش دو ی ن ای دام گ ت، و هر ک ر ن فت: »ای س د اران را گ ی شت. ع دا

ید.« پ ر ن ر ک ها را ها را ا آب پ آنفت: شان گ ه ای پ ب س د. ردن ر ک ب پ با رادنام م د ن و د ر گرب نآ ا دنا ا «دار ن یه ان د. ردن ین ک ن ها چ د.« آن بری ب

ست آن را ا ک ا آورد د، و دان اند، ودن ر ه ب رگ ه آب را ب د اران کود، شد ب شراب ه ند. او چون آب را ک س دانرا ید، دا اد را ش ه ه «و به او گفت: ۱ند واچ

کنند و چون یه انان ن ست با شراب ناب پ یرای

ا و شراب ست شدند، شراب ار ان ر را آورند؛ ا ش ه گا دا ن دم ن ا ای اب را ا « ن

ب۱۱ ن د س نا س ع ن س ن رد ار دو آ ه ی ب ا ان ش را ظهور آورد و وی

ه او ش ب ردان شاگ سا ت و ش ار ای ان آد. آوردن

سپ با ادر و برادران و شاگردان ود به ۱۲ف رنا وم ر ت، و رو های چند در آن ا اندند .ک

بد ع سی در م ی ع م ی - - ی حنا ر ۵ ا -۵ م

چون عید پ س یهود ن دیک بود، عیس به اورش یم ۱ت.۱ در ن ع ا به روش بد، دید که عد ر ا ان نی به گاو و گوسفند و کبو ر ش و ند، و ر ا ا ناب سا ت و پ ا یانه ۱اند. کسب نشس هه ۀ آنها را ه را با گوسفندان و گاوان، ا عبد

ا ان را بر ین ری ت و بیرون راند. و س ه ها ر رد،۱ و ون ک شان را وا گ های

شان را رو ر بو ن ا ک نها را ا ای فت: »ای گسب در را ک ۀ پ د، و ان ری یرون ب ب

ه ردان او ب شاگ گا د «۱ آن سا ی د اد آوردن یو ۀ را ان یرت ب ست: »غ شد ا ش ه و ه ن ک

ان در هودی ید.«۱ پ ی سو ان را واهد ه ا ند: »چه آی ب ف ن ع او گ ر ای راب بارها را ین ک ن یم ا ا چ دان ا ب ان ن ایفت: دار شان گ س ای ا س در پ ی «۱ ع

نآ ور نم د ن نار و ار دبعم ن ا«ر ا ب ان را ب هودی شت.«۲ ی ا واهم دا پ

سا شش بد چه و ن ع نا ای ند: »ب ف گه و ب ست، و ا ید ا سه و ان ا واه ر ه رو آن را ب بد ک ی ن ع ن «۱۲ ا ک پ

س ن ی ر ودش او ا آن فت پ گود.۲۲پ هنگا که ا ردگان بر است، ب

قد و یاد آورد ، به ک ب شاگردانش این گف ۀ او را بهد. نان او ای ان آوردن س

در د که او برا عید پ س در اورش یم بود، ۲شد، به نام او بسیار با دیدن آیا که ا او ادر ا عیس را بر ای انشان اع اد نبو ۲ای ان آوردند. د، ا

را ه ه را شت ی دا یا ن نا ت۲ و ن شد، گوی ه او ب ی ب سان چ ار ان س درب ک

را ود ست. ی ی سان چ ست در درون ان دان

نا و یم ق دی ی سی ن ی د ر ع دی

رد بود ا ریسیان، نیقودی و نام، ا ب رگان ۱ه و س آ د و ب ی ب ن د ع ش هود.۲او ی

س اد فت: »ا و عگ یم هس که ا دانیچ را ه ست، ی سو دا آ د ا د ک ن وان ه ان ام و ب ه ا را ک ه ع آی سان ، ب رس در ی شد.« ع ا ا او ب گر آن ه دا ب آورد، و ه ین، ب ین، آ فت: »آ س گ ا م، پ وی گ

شود، ن و اد ن س ا ن ا ک د وان ه او قودی و ب ی ند.« ن ی ب شاه دا را ب اد پفت: »ک واند که سا ورد است، چگونه گ

واند دیگربار به ر م ادرش اد شود آیا آ ین، «عیس واب داد: »با گردد و به دنیا آید

گویم ا کس ا آب و رو اد نشود، آ ین، به و آنچه ا بشر اک واند به پادشاه دا را یابد. ن ا آن چه ا رو اد شود، اد شود، بشر است؛ ا ع ب دار که گف م باید ا نو اد رو ان است.

و د؛ دا آن را باد هر ک ا که ب واهد شوید ا ن ه ک ا دان ا ک ا شنو ، ا د و ب آیست هر ین ا ن ه ا رو رود. چ ی ک ک نید: س ر قودی و ا او پ ی شود.« ن اد

عیس ۱» ت ا ن مم نوگچ چ ن نچ« و ع م اسرا ی و این چی ها را «پاس داد:

گویم که ا ا آ ین، آ ین، به و ۱۱یاب درن ایم شهادت گوییم و بر آنچه دید دانیم س ن آنچه ا ش ا شهاد ان را ن ر دهیم، ا د.۲۱اگ ری پ یس ن ش ا ا ن ب ی ار ا ور ه درب گا ک هند، چگ اور ن ردی ف م ب ونه باور واهید کرد گ

ک به هیچ ۱اگر ا ا ور آس ان به ش ا بگویم آس ان باال نر ه است، گر آن که ا آس ان رود

ه انگونه که وس آن ار را ۱انسان. آ د، یعن پسرانسان نی باید برا راش ه در بیابان برا راشت، پسرد، یات اویدان ا هر ۱شود، ر که به او ای ان آو

شد. ا ش ه ب دا یرا دا هان را آنقدر بت کرد که پسر یگانۀ « ۱د ه نگردد، ود را داد ا هر ر که به او ای ان آو

سر را دا پ د.۱ ی اب دان ی یات اوی ب ه

یان را وم ا هان س اد فر ه هان ن را به ا ب س اد ر ند، ب ه س ۀ او ن ات ک وا

ند.۱ هر اب ه او ای ان داردی ه ب شود، وم ن کا هر اینک وم شد که به او ای ان ندارد، هم ا است، یرا به نام پسر یگانۀ دا ای ان نیاورد

و و یت در این است که نور به هان ۱است.ا رد ان اری را بیش ا نور دوست آ د، ا

ند، چرا ش را هر دا ست.۲ ی د ا شان ب ه اع ا که د را ب ه ب آورد ا نور نفرت دارد و ا آن کآید، بادا کارهایش آش ار شد ، رسوا ن د نور ن ا آن که راس را به ع ۲۱گردد. آورد ن د ا ور هن ش ب ارهای ه ک شود ک ش ار ا آ د آی

ست.« شد ا ار دا ان ام ینده در م رد یدده عم یای ح شهاد ی ن آخری

سی ی عپ۲۲ س نآ ا س ع ، ش و نادرگا ش ب نوا هروس ای سر ین یهودیه ر ند. او ایا چند در آن ا ی ی نی ۲داد. سر برد ، ردم را ع ید با آنان بهنون، ن دیک سا یم، ع ید ی داد، یرا در آن ا در ع

آب راوان بود و ردم آ د ، ع ید

ی ه ی ود ک یش ا آن ب ن پ ند.۲ ای ر گار ، ب ف د.۲ ب ی دان ب ه ن ین شاگردان ی ی ب

و یک یهود ب ث بر سر آداب هیر اس اد، «پ ن د ی ی آ د ، به او گف ند: ۲درگر ت.آن که با و در آن سو رود اردن بود، و و بر او

گان ن د شهادت داد ، اکنون ود ع ید دهد و ه یچاو فت: »ه س گ ا ی در پ د.«۲ ی رونهک ن ی ب د چ وان ست آو رد، آنچه دش ا ود شاهدید که ن ۲ا آس ان به او ع ا شود.

گف م سیح نیس م، ب ه پیشاپیش او رس اد ا دوست دا اد ۲ام. شد عرو ا آن دا اد است، ا وش ه او گ س اد ب نار ای ه در ک دهد، ا کیار س شاد ب یدن دا دا اد ن ش ند. ک

ه ه ب گون ن ی ه ه ی ب شاد ن ن ید ک ا س رد ای د و ن ب اب قا ی د ار ای ست. او ب ا

شوم. وچک کا آن او که ا باال «۱ آید، بر ر ا ه ه است، ا که ا ین است، ین است و ا چی ها ین آید، بر ر ا ه ه گوید. او که ا آس ان س ن

دهد، او بر آنچه دید و شنید است شهادت ۲ است.

ا هیچ شها آن که شهادت پ یرد. اد ش را ن ک پ یرد، بر راس دا هر یید د او را

یرا آن که دا رس اد، ک م دا را بیان است.که دا رو را به ی ان عین به او کند، چرا

هر کند. ع ا ن ی ور د و ه هپدر، به پسر چه ه پرا ب ه ب ست. آن ک پرد ا س ست او سر دا آن که ا پسر ای ان دارد، یات اویدان دارد؛ ا د، ب ه ا اعت ن یات را ن واهد دی ند، ک

رار ر ر او ب شم دا ب د.« ان

نا و یسامری سی زن ی ع

اند او بیش ا چون عیس دریا ت که ریسیان شنید ۱رچه -۲دهد ی ی پیرو یا ه، ع یدشان گ

ع س ی ردان ع شاگ -دادند نه ودش ید یهودیه را ر گفت و دیگربار رهسپار ی

پ به شهر ا بایست ا سا ر بگ رد. و شد.سا ر به نام سو ار رسید، ن دیک عه ین که چا یعقوب در یعقوب به پسر ود یوس داد بود.آن ا بود و عیس س ه ا سفر در کنار چا نشست.

ود. دود ساعت شم ا رو ب ش ن ا رد نه ن ، اگ نا در ا س ب هر ا بآ ار فت: » رعه ه او گ س ب ی یدن آ د. ع ش ا آب ک

یه ه را ش ب ردان شاگ را د ،« ی ه ن ب به او د. ن ب ودن شهر ر ه ب ه ورا ب

هود هس ، ا ن ه ی و ک ه گون فت: »چ گسا ر ه ن ان ام آب ک هودی را ی واه « ی

سا ر ا س در ان راود ن ب ی ند.۱ ع ن کبت دا را در ر وه فت: »اگ س گ ا پ

ا و و آب ی س ا س چه ک دانو ود ا او و آب واهد، ه س ، و ب وا

د ع ا فت: ن ه او گ رد.«۱۱ ن ب ک پ ،ت ا ق مع اچ و رادن ،مرور «د ا ک ا در ا آب ن و ا پ ا آور ۲۱آیع وب ب رگ ر که این چا را به ا داد، و ود و یعیس گفت: ۱»آشا یدند هایش ا آن پسران و گ ها ۱شود. نوشد، با شنه که ا این آب هر« ا شد، هرگ هر نو ه او دهم ب ه ن ب ه ا آن آب ک که ن را آب ک شد، ی نه ن واهد ش دهم در ش ه یاا او چ ه ا ب ه شود ک دان ت اوی

ن سرورم، ا ای فت: » ست.«۱ ن گ شان ا ورا شوم و ب نه ن ش گر ا دی د ، ه ن ب آب ب

س ی م.«۱ ع یای ن ا ن ه ای یدن ب ش آب کشوهرت را ب وان و رو، فت: »ب گ

دارم.« شوهر ن س داد: » ا رد.«۱ ن پ ا گ بست فت: »را س گ ی شوهر ع ه وی ک گ

ش ه شوهر دا نج را پ دار ،۱ ی ه همن ا و آن کاکنون دار ، شوهرت نیست. آنچه گف راست بینم که نب سرورم، « ن گفت: ۱»است

ا پدران ا در این کو پرس ش ۲هس . کردند، ا ش ا س ش ر د پ ای ه در آن ب ید ای ک وی گفت: »ا س گ ی ست.«۱۲ع یم ا ش رد اور ک

را ن، ان اور ک در ن، ب ه پ ید ک س واهد رر و پ ن ک ه در ای س ش واهید کرد، نه در را ن

ا ا شناسید ش ا آنچه را ن ۲۲اورش یم. پرس ید، ا واس ۀ پرس یم، یرا ن ات به شناسیم آنچه را

ا ان ۲آید. وم یهود راهم رسد، و ا رسید است، که پرس ندگان راس ین، پدر اکنون را همرد، س ش واهند ک ر س پ را در رو و رار ان ی ندگ س ر ین پ ن ا چ در وی ا پ

د ای ش ب ان ندگ س ر ست و پ ست.۲ دا رو ا اند.«۲ ن س پر س ب او را در رو و را

فت: » سح گ ن آن ه ع یح ک س ه م ک داند، ه ه ست واهد آ د؛ چون او آی شد “ ا ی را چه او س ب ی رد.«۲ ع یان واهد ک را ا ب ب

س ن و ا ه ب فت: » ن ک م.گ م، ه ان وی «گه ان دم، شاگردان عیس ا را رسیدند و ع ب ۲

ا هیچ کردند که با ن س ن ک گوید. ا یید »چه س پر س ن ن ا او ا »چرا ب واه « یر ا ش ب و وی گا ن، ک وی «۲ آن گ

ه ردم ت و ب شهر ر ه شت و ب گ اه هر ید ک ن ی ب ید رد را ب یای فت:۲ »ب گا چه ودم، بآن رد ب نون ک فت. ک ا گ ن ب

ها شد « پ آن ا یح ب س ست او ی ا ن ن آید. شدن س روان ی یرون آ د ، ن د ع شهر ب ا در این یان، شاگردان ا او واهش کرد ، گف ند: ۱ ا عیس به آنان گفت: ۲ »اس اد، چی ب ور.« ا

نآ ا امش مراد ندروخ ارب اروخ نم«ی ن ه ی د چ ردان ب شاگ ید.« گر دان

گر کس برا او ورا آورد «گف ند:

ورا ن این «عیس به ایشان گفت: »است ا آورم و کار او را است که اراد رس ند ود را بهچهار اید که آیا این س ن را نشنید ک ا رسانم. بها ن به ش ا “ ا بیش ر به وسم درو ن اند است ا

ش ان ود را ب م، چ وی گشایید و ببینید که گاکنون، هم اکنون کش ارها آ اد درو است. هم

س اند و و برا یات دروگر د ود را آورد، ا کارند و دروکنند با هم اویدان گرد در این ا این گف ه ادق است که شاد ان شوند.د کارد و دیگر ی رو ار امش نم .“د ا م س ادم ر ه ید ک ن و را درو ک

ار س ت ک گران ست. دی ی ان ن ج ود س رن دشت ردا ان را ب ج آن س رن ش ا د د و ردن ک

ید.« ن کهرآنچه «پ در پ شهادت آن ن که گف ه بود بسیار ا »کنون کرد بودم، به ن با گفت، ا

سا ریان ساکن آن شهر به عیس ای ان س ی ان ن د ع سا ری د. چون آن آ دند، آوردنا او واس ند ن دشان ب اند. پ دو رو در آن ا

سبب شنیدن س نانش ای ان و بسیار دیگر به۱ اند.

دیگر نها «گف ند: ایشان به آن ن ۲ آوردند.آوریم، یرا ود س نان او ا ر س ن و ای ان ن بهید ن ش م و را س ای را ن رد ب ه ای یم ک دان

م ان ات ست.« دهند عا ی ل سی در ج ی ع

پ ا آن دو رو ، عیس ا آن ا به ی را د رد ار بن« یرا ود گف ه بود که ر ت،

ی ه ست.« چون ب ی ود ر نه یان او را ب ی ید، س ند، ر ر ر پ ی گیم ر ه ش ه اور ید ب را ع ی ب ها ن را آن ی

د ود، دی رد ب س در آن ا ک ی چه را ع و آند. ودن ب

ار ک درب سر ی فا پ ش ا که آب سپ دیگربار به انا ی ر ت، ه ان را شراب کرد بود. در آن ا ی ا درباریان بود که

ف رنا وم داشت. نوچ پسر بی ار در ک ش ن د ه ست، ب ی آ د ا ه ه ب هودی س ا ی ی ع

د و رود آی ه رد ک نا ک ت و ش ا دار او دیر فا دهد، ی ش سر او را ۀ رگ پ س ان ا در آات و ا آی فت: » ه او گ س ب ی ود. ع ب

ید، ای ان ن ن ی ب ب ن د.« آن رد ع ای آوریدم ر ن یش ا آن ه سرورم، پ فت: » گ

رو؛ فت: »ب ه او گ س ب ی یا.« ع یرد، ب ب د سرت ن س را پ ی د.« آن رد ک م ع انه ت و ب ر ود پ ی را ا اد. ۱هنو در را به ا ش ب ه د اران قبا او آ د ، گف ند: ک

ا «ا آنها پرسید: ۲ »پسرت ند و ندرست است.«دیرو ، در هف ین «گف ند: »چه ساعت بهبود یا ت ردپ اگنآ »ساعت رو ب او را رها کرد.

س ی ه ع ود ک ساعت ب ن ه ان ه ای ت ک ا درید سرت ن ود: »پ ف ه ب ه او گ د.« ب انه این ن آوردند.اش ای اپ ود و ه ۀ اه اندو ین آی بود که عیس هنگا که ا یهودیه به

ه ی آ د، ب ید. سان ظهور ر

نا و یی ل فای مرد ع ش

چند بعد، عیس برا ی ا اعیاد یهود، به ۱دروا «در اورش یم، در کنار ۲اورش یم ر ت.

و است که در بان عبرانیان آن را »گوسفند

دا بیت« در آنها یند و پنج ایوان دارد.وگ » س گروه بسیار ا ع ی ن، ه چون کوران، ش ن و

وابیدند ]و ن ظر رکت آب ف و ان یرا هر ا چند ی ا رش گان داوند بودند.داد؛ او ین کس که شد و آب را رکت نا بش آب وارد وض ن شد، ا هر پ ا

فا ش شت ه دا ت. ر ک ا ینآ رد نا ب در ، س هک دو شه و س اس او را در آن ا ی ود. چون ع یر ب گ ن ی ست ر ا ه دی ت ک ا د و دری ید دی واب

ا ید: »آی س ر ست، ا او پ ن ا دچار ا دی بی اب « رد ع ا ی س ت ود را ب واه ه چون آب دارم ک س را ن سرورم، ک فت: » گت ه رک هب د، را ب د، و ا درونآی وض ب ر

ه آن ا یش ا ن ود را ب گر پ م، دی سان رفت: ه او گ س ب ی ست.« ع شد ا دا ار و ر گرب ار دوخ رت ب ، خرب«رو.« آن رد در ه ان س ت ود را ب دم

ر ه، را رگ س ر ود را ب ت و ب ا ا ی برد. ر ن آغا ک

ب ات بود. پ ۱آن رو ، ش س نا دوه ب ش در ه ف ات ا ب ات است و بر و ای « گف ند: ی ا رو ش او پاس داد: ۱۱»نیست که بس ر ود را کن .

بس رت را برگیر و آن که را شفا داد به ن گفت، «آن که به و گفت «ا او پرسیدند: ۱۲».“را برو

ا رد ۱»بس رت را برگیر و را برو ، که بود ا ا ه ن فا ی ش را ست، ی ی ست او ک دان

.عیس در یان عیت آن ا ناپدید شد بودنا ۱ ب کد س ع ،دع بع رد ار وا فا د و

س ت ود را ه فت: » ا ک ه او گ با ه ا ی ه ا ب ا ب نا ن گر گ ا ، دیه ت و ب شو .«۱ آن رد ر ر دچار ن د ب

س ی فا داد، ع ش ه را فت: »آن ک ان گ هودی یست.« ا

ب ۱ ن ه ه س ب ب ب ان عیس را دوه هک دوب ات دست به چنین کارها آ ار کردند، یرا در ش پدر ن هنو کار «پاس عیس این بود که ۱ د. رو، یهودیان ا ه ین ۱»کنم. کند، ن نی کار ب ات دد او برآ دند، یرا نه بیش ا پیش در نها ش در ود را ی پ ست، ب ه دا را ن ش

د و خ ر وان راب ا دا ب سا ت. ود را ب سر خد در د ر

پ ۱ سا س ع نچ ن ب ن آ« :دو ن آ ، ب ، هش ا ار ن سر ا ود ک ه پ م ک وی گ

ه ارهای ک گر ک رد د ک وان درش ند پ ی برا هران ام در دهد؛ ی سر چه پ ند، پ ک

ی ست ن سر را دو در، پ را پ ند.۲ ی کچهدارد و هر ن ایاند و کارها کند به او آن

ب رگ ر ا این نی به او واهد ن ایاند ا به شگفت ی اند یرا ه انگونه که پدر ردگان را بر ۲۱آیید.که ب واهد، ب شد، پسر نی به هر و به آنها یات کند، و پدر بر کس داور ن ۲۲ب شد. یات

ا ب ه ام کار داور را به پسر ست.۲ پرد ا سدر ه پ ه ک گون د، ه ان سر را ر ت گ ارن ه ه پسر را را ر ت ه پ س ک را ک ند. ی ه ن

س اد ر ت ن ر ه او را در ک ه پ گ ارد، بین، ین، آ ست.۲ آ نهاد ا ی ر ت ن ست ن اش ا ه م، هرب وی وش گ ه گ ه ک م را ب ک

یات ند ن ای ان آورد، س ر ه یرد و ب گدان دا ه داور ن اوی د، ب ه ا رد و ب آی

ین، ست.۲ آ شد ا ق ن یات ه رگ بش ا ه ین، ب راآ م، ان وی سد، گ ر

سر ب ه هم ان دا پ ه ردگ ست، ک نون ا اکوش دا را ه گ ه ب سان ک د و ک نون ش

ه ه ک گون را ه ان شد.۲ ی د واهند د، ن یرن گی ع ا سر ن ه پ یات دارد، ب در در ود پ

و به او ۲رد است که در ود یات داش ه باشد، این ا دار را ب شید که داور نی ب ند، یرا پسر فت گ ش نان در س ن ست.۲ ا ای سان ا ان

را را ان ید، ی ش با ان ه ه ۀ آن سد ک رید و ن ش د، دا او را واهند برن ه در کرد ی ک ه ن ان ک یرون واهند آ د.۲ آن برا ند، ب ش ا یات ب ه ه ب یا ک

را ند، ب ش ا رد ب د ک ه ب ان ک ان ا د، و آنات در پ دارد. ن ا ود ه ا یا ک ار ن ناک رد، ب ه ب م ک وان چه ر آن بنوم داور ش ست، ه ا نم و داور ن عادالن ک

س م، ی ست ود ن را در پ ان ام وا یند ود را س ر ست ب ه ان ام وا

م. واهان

سی ی شه د ع اگر ن ود بر ویش ن شهادت دهم، شهاد م «۱ ا دیگر هست که بر ن شهادت ۲ ع بر نیست. ا بر دهد و ار ن ع ش درب شهاد م دانی سان ن د ی ش ا ک ب ه ست. ا ا

ه شهادت داد. ن قت ی ق ر د و او ب س ادی ر رم، ب ه پ ی سان را ب شهادت ان ن ه ن ای

نان را س ن او چراغ گویم ا ن ات یابید. ایبود سو ان و رو ان، و ش ا واس ید د در نورش ا ن شهاد اس وار ر ا شهادت وش باشید. ا ی ی دارم، یرا کارهای که پدر به ن سپرد ا

کنم، ود بر ک ا رسانم، یعن ه ین کارها که بهشهادت س اد ن ر در ه را پ دهند ک

و ه ان پدر که را رس اد، ود بر ن است.دهد. ش ا هرگ دا او را نشنید و رو شهادت و ک م او در ش ا ساکن نیست، یرا اید او را ندید قد را ش ا ک ب به رس اد او ای ان ندارید.را د، ی اوی هک د ب نداری یات پ س ۀ آن وا

د، ا آن ه دان داری ین ک ابها بر ن اویا ن دهند. شهادت ا ا ید ید ن د ن آی واه

ید. اب یات ی ا ش ا را وب ۲ پ یرم، ا انسانها ن «۱ ا

ن به نام شناسم که بت دا را در د ندارید. ا اگر پدر ود آ دم، و ش ا را ن پ یرید. ا

ید د، او را واه ام ود آی ه ن گر ب دی وانید ای ان آورید در ا که چگونه یر ت.پا در پ که ا ا ی دیگر پ یرید، ا

ن م که در ور دا ی ا باشد، نیس ید پندارید ش ا پدر ش ا را هم واهم کرد؛ هم ند ن کس ه ید ب ه او ا ه ب ست، ه ان ک س ا و

ق س را دی ر و را اگ د. ی کردید، ایکه او دربار ن نوش ه کردید، چرا را نی دیق

ا اگر نوش ه است. د، ا داری اور ن ها او را بت « ر ید پ ی نان را واه س ه گون چ

نا و ی

ان د ماهی نج ن یر ک - م ی - - ی حنا ر - ا - م

چند بعد، عیس به آن سو دریاچۀ ی که ه ان ۱

گروه بسیار ا پ او ۲دریاچۀ یب ریه است، ر ت.روانه شدند، یرا آیا را که با شفا بی اران

ا پ عیس به په رسانید، دید بودند. ظهور بهعید پ س برآ د و با شاگردان ود در آن ا بنشست.ود. چون ع ک ب هود ن دی س نگریست و دید یآیند، ی یپ را گفت: سویش که گروه بسیار بهاین را برا »ا ک ا نان ب ریم ا اینها ب ورند «دانست چه آ ایش به او گفت، یرا ود نیک

نان ران د ت ود« ی یپ پاس داد: واهد کرد.شان ن فا ی ک ک ن ر هر ی ند، اگ کد.« دک ب ورن ق ان ک دیگر ا شاگردان

به نام آندریا ، که برادر ش عون پ ر بود، پسرک این است که پنج نان و و دو اه « گفت:

ا این ک ا این گرو را کفایت دارد، ا فت: » ردم را س گ ی ند «۱ ع ک

ود. پ یار ب س ب ب س ید.« در آن ا شان ن بنج ک پ ه ن دی شان ک د، ای ودن ه ار رد ب

ند.۱۱آن س ش ها را ن ان س ن ی ا ع گیان ش رگ ار ، ت، و پ ا ر رگ ب

ه ی ب یها را ن رد؛ و اه یم ک س ق گان س ش ن

ه در ک شان داد.۲۱چون ه ای ند ب س واار فت: »پ ردان گ شاگ ه د، ب شدن یر س ها ان ن

ا ی هدر ب ا چ ید ن د را ع ک انار د و ا پ ردن ها را ع ک رود.«۱ پ آن ها نا د آن ب ه اعت ورد ان ان و ک نج ن پ

شد. ر بد پ س د، دوا د ودن بب در ۱ ند د ا ن ا س ع ا هک آ ب ه

ه او ه ان س ک را ند: »ب ف ید، گ س ظهور ره ست ک بر ا یا ه هان پ د ب ای ب

ه د ت ک ا س چون دری ی د.«۱ ع یای به ر ه، ب رگ د او را ب ند، دارن ن شا ک اد ور پ

گر ار دی فت و ب ر گ ه آن ا را نها ب ت. و ر ک

ر ر ی آ سی ب ی ر ه رف ن عر - م ی - - ی حنا - م

۵ سو دریا رود هنگام غروب، شاگردانش به ۱

و سوار ایق شد ، به آن سو دریا، به انب ۱آ دندا عیس ف رنا وم روانه شدند. هوا اریک شد بود، ا ک یو پ ان ن ه آن در این ین، دریا ۱ ه بود.هنو ب

چون به ۱سبب و ش باد س ت به م آ د. به یر پارو د بودند، اندا بیست و پنج یا س پر اب

رود و به ایق عیس را دیدند که بر رو دریا را ا او به آنها ۲شود. پ به هرا ا ادند. ن دیک ا

گا ید.«۱۲آن س فت: » ن هس م؛ ر گس ن ق وا ای ه ند، ک ن ق ک ای سوار د او را ید. ه ان س د، ر ودن ه عا ش ب ه ای ک دم ب

یا ان ح سی، ن ی عب ور۲۲ نآ هک عا ج ،دع س نا ا رد و هد

ه ه ب ند ک ا د، دری ودن ق، ب ای ک یی ست، و ن بود ا گر در آن ا ن ق دی ای سوار آن ش ردان شاگ ا س ب ی ه ع ند ک س دان

ردا شاگ ود، ب ه شد ب نهای ر ه ن بهنآنگا ایقها دیگر ا یب ریه آ دند و ۲بودند.ن دیک ای رسیدند که آنها پ ا ش رگ ار

چون ردم دریا ند که نه ۲ داوند، نان ورد بودند.عیس آن است و نه شاگردانش، بر آن ایقها سوار ف رنا وم ر ند .شدند و در س و عیس به ک نوچ ۲ آن سو دریا یا ند، به و گف ند: ار وا عیس پاس داد: ۲»اس اد، ک به این ا آ د «

سبب ویید نه به گویم، را آ ین، آ ین، به ش ا «سبب آن نان که وردید و سیر آیا که دیدید، ب ه بها نه برا ورا ان ، ب ه ۲شدید. کار کنید، ا

د یات اوی ا ه را وراک ک ان با است، بانسان به ش ا واهد داد. یرا بر وراک که پسر

اگنآ ۲»اوست که دا پدر هر یید د است.ارها ا ک یم ن د: »چه ک یدن س ر ا او پ

س ی یم «۲ ع ش ا د دا را ان ام داد ب ندی س پست د دا آن ا ندی س ار پ فت: »ک س گ ا در پند: ف د.« گ س اد او ای ان آوری ر ه ه ب کن ایان ا با دیدن آن به و ای ان آی به ا چ«

ن ا وردند، ۱ کن آوریم چه پدران ا در بیابان ه س ان ب ست: او ا آ شد ا ش ه و نان ه ن چس ا س پ ی د.“« ۲ع ا ب ورن ان داد ها ن آنش ا ه ین، ب ین، آ س داد: »آ م، و وی گ

ش ا داد، ب ه س ان ب ان را ا آ ه آن ن بود ک ه نه س ان ب ق را ا آ ی ق ان ه ن ست ک در ن ا پ

ش ا ه ا ست ک ان دا آن ا را ن دهد. ییات ه هان شد ، ب ا س ان ن آ

ان را ه وار ن ن ند: »ای ف شد.« پ گ ب

ان فت: »ن ها گ ه آن س ب ی د .« ع ه ا ب بیات ن هس م. هر د، هرگ ه ن د ن آی ک

شود، و هر نه ن س ر ه ن ای ان گ ه ب د هرگ ک ر آو و چنان ه به ش ا گف م، هرچند را شنه نگردد.ا ای ان ن دید ه ن اید، ا در ب چه پ د. هرآن آورید، او را ه ن د ن آی د؛ و آن ک شد، ن د ن آی ب

س ان را ا آ د. ی هرگ ا ود ن واهم رانیا د رود ن ه ا ب نم، ام ست ود ع ک واست ب ه آ د ا وا رس ند ویش را ام

و واست رس ند ن این است که ان ام رسانم. بهیک را ا دست کسان که او به ن ب شید ، هیچ ا آن یرا ندهم، ب ه آنان را در رو با پسین بر ی انم.که به پسر بنگرد و به واست پدر ن این است که هرد، ا یات اویدان بر وردار شود، و ر او ای ان آو

ر ین او را ب س ا پ واهم ن در رو بید.« ی ان

که آنگا یهودیان دربار او ه ه ه آغا کردند، چرا۱ ن م آن نان که ا آس ان نا شد «گف ه بود

ست.« ۲ س ا ی ن رد، ع گر ای ند: » ف گدر و ادرش را ه ا پ ست ک ی س ن و سر ی پ

ه گون یم پ چ س نا ش س ان د، ا آ وی گا ش ا د ن فت: »ب س گ ا س در پ ی ام“ « عیچ ید. ه ن گر ه ه ه د ک ن ی دی وان س اد ر ه را در ک گر آن ه پ د ن د ن آیین او را س ا پ ند، و ن در رو ب او را ب کر بران آ د ب یا ید. در ک ب پ ی ان واهم ت.“ ا یم واهند ی ع ه ه ه ا دا ست ک انود و ا پ هر ش ه ا دا ب او ع یم یابد، ن د کنه این ه کس پدر را دید باشد، گر آید. ن آ ین، آن که ا داست؛ او پدر را دید است.که ای ان دارد، ا یات گویم، هر آ ین، به ش ا پدران ن نان یا م. اویدان بر وردار است.

ن ا را در بیابان وردند، و با این ا ش ا، د. ا نان که ا آس ان نا ردن شود چنان ا د، ن واهد رد. است که هر م آن ۱ که ا آن ب ور ن ک ا این نان نان ند که ا آس ان نا شد. هرد، ا ابد ند واهد اند. نان که ن برا ب ور

یات هان ست.« دن ن ا شم، ب ب پ۲ س س ادج نا رد نا دوه

ه ت ک ر واند بدن ود این رد چگونه « درگ

عیس به ایشان گفت: »را به ا بدهد ا ب وریم انسان را گویم، که ا بدن پسر آ ین، آ ین، به ش ا «

ن ورید و ون او را ننوشید، در ود یات د و ون را بنوشد، هر ندارید. که بدن را ب ور

ین س ا پ دان دارد، و ن در رو ب یات اوی او یرا بدن ن وردن قیق واهم ی انید. را برکس که بدن را و ون ن آشا یدن قیق است.د و ون را شود و نوشد، در ن ساکن ور ه انگونه که پدر ند را رس اد و ن ن در او.

ه را به پدر ند ه ن ام، آن ک ی ب ورد نود. ا د واهد ب ن است نان که ا آس ان ننا شد؛ نه انند آنچه پدران ش ا وردند، و با

ک ا این نان ب ورد، ا ابد این ا ردند؛ ب ه هرعیس این س نان را ان گفت » ند واهد اند.

ف رنا وم ع یم که در کنیسه داد. ا در ک ع ر طر

ب س ش ا را نادرگا ب وا ش ا ن ند ن ایست، س ت ا یم ع ن ند: »ای ف نان گ س

س س ، چه ک ی رد « ۱ع پ ی د آن را ب وان بار ه ه ه ن ش در ای ردان شاگ ن ه ا ا ای آگ

بب س ن ا ای فت: »آی شان گ دی ند، ب ن کش ا سر ش ر پ شود ۲پ اگ سان را انه ه ب ید ک ن ی ب ست ود عود ب ا ن ه ن ست ک رد رو ا ید ک ند، چه واه د ک

ا نیست. س نان که ن به ش ا کند؛ سم را اید ا بر ا ش ا هس ند گف م، رو و یات است. ا ه ای ان ن س ا آغا ک ی را ع د.« ی آورنسان ای ان ن ست چه ک ست دان ی د و ک آورنپ س رد. ش ن واهد ک یم د س ه او را آن ک

ین یچا ود: »ا ه ه ه ف م ک ش ا گ ه رو بگر آن ه ا ک ن د، د ن د ن آی وان

شد.« ا شد ب ه او ع ا در ب ب پ انا این ان، بسیار ا شاگردانش برگش ه، دیگر پ عیس به آن دوا د ن او را ه راه ن ردند.

ش عون » واهید بروید آیا ش ا نی «گفت: م ورب د ن ،ام رور «پ ر پاس داد: یات نان س و ا ای ان اویدان ن د وست.

و دا. آورد و دانس ه عیس »ایم که وی آن د گر ش ا دوا د ن را ن «به آنان پاس داد:

ام با این ا ، ی ا ش ا اب یس برنگ ید

ریو ، ۱ »است. او به یهودا، پسر ش عون ا س شار ه ی ا آن دوا د ا را او ک رد، ی کو ن ب یم س س را ی ند ع د، پ ا چ

ش ن رد. د ک

نا و ییمه ید خ ه ع سی ب ی ر دها میع

پ۱ س ن ا ا س ع ، نچ ج رد درا ن شت، ی شد، گ ا ه ب هودی ست در ی وا

نش چرا ش ان در پ ک هودی ه ی کی ه ید د.۲چون ع ودن هود ب یاد ی ه ا اع ها که او س ب ی رادران ع شد، ب ک ود، ن دی ب

ند: ف دو ب و ن رت ار اجن ا« گه ارهای را ک ت ک یروان ا پ رو ن ب ک

را هر ند، ی ن ی ب شود، ب نا ه ش ه ب واهد کار ن هان ک ارها را در ن ن ک ه ای و ک ند. ک

را ن ا.« ی ه هان ب ن ، ود را ب کیاورد ه او ای ان ن ی ب ش ن رادران ب

فت: »هنو شان گ ه ای س ب ی د. پ ع ودن بت م ا برا ش ا هر و ناسب ن راو نرسید ، ا

ا ا ن هان ن است. واند ا ش ا نفر باشد ا دهم که کارهایش بد نفرت دارد، یرا ن شهادت ش ا ود برا عید بروید، ن ] ع به این است.

ید ن راع ت ن هنو را و م، ی ید آی س ر ند ی ان فت و در ن را گ ست.« ای .ا

ا پ ا آن که برادرانش برا آن عید ر ند، ۱ ا ا نه آش ارا ب ه در نهان. پ ۱۱ ود نی ر ت، ا س ه، آن «پرسیدند: یهودیان، هنگام عید او را

و دربار او بین ردم ه ه ۀ بسیار ۱۲» رد ک است ا بع » رد است نیک.«گف ند: بود. بع ا گر ه دی ند: »ن ف ب ه ردم را گ را گ

ان هودی ی ن چون ا ی ند.«۱ کیچ د، ه یدن س ر س ن ش ارا ار او آ ک درب

فت. ن گسی ی یم ع عا شأ ن م

ا چون نی ا عید گ ش ه بود، عیس به ن ۱ ا یهودیان در ۱ عبد آ د و به ع یم دادن آغا کرد.این رد که ع م دین «پرسیدند: شگفت شد ،

یا ه ن گون ش و ه، چ ین دان ن د ا چ وان شان س در واب ای ی شد «۱ ع ا ر وردار ب ب

ست، ب ه ا ی یم ن ا ودم ن عا فت: » گس ر ک ست.۱ اگ س اد ا ر ه را ست ک اوه ع آورد، در س ب واهد اراد او را ب را ب

ا ست ی یم ا دا عا ن ا ای ه آی ت ک ا واهد یه ا ن ا ود م.۱ آن ک وی گوید، در ود گ

ا آن که واهان پ ویش ن است، ا رس ند ویش است، راس گوست و در او هیچ

آیا وس شریعت را به ش ا نداد ۱ناراس نیست.ا هیچ دان ع ن ا ش ا ب ک ا ند. ا چهی رو کس ه ه ن ب س ک ر ب ا د «۲ ردم پ ایو د و دی د: » ه دادن ست ک ی در پ کش ن ا ک ن یک «عیس در پاس ایشان گفت: ۲۱» و باشد

ع کردم و ش ا ه گ ا آن در شگفت ا ب ه این نه - وس م نه را به ش ا داد ۲۲اید. شد و بر این پایه، در -ا وس ب ه ا پدران وم بود ب ات نی پسران را نه پ اگر ۲کنید. رو ش ب شود ا شریعت ات نی نه انسان در رو ش

وس ش س ه نشود، چرا ش گینید ا این ه ام بدن ب ات س ب شیدم ب ۲انسان را در رو ش ظاهر هه ید، ب ه ب ن ید.« داور ن ق داور ک

سی ی نان ع سخ ه ب ب س نش مردم ن کپ ۲ س ب ، شروا ا ر نا فگ ن ا آ« :د

ش ن ه د ک ست ک ی ن ه ان ن ش ایس ن ش ارا ه آ گون ید چ ن ی ب د ۲ ب دارن

یچ ن دو ه د و ب وی ست گ ا ن ا ند آی وی گه ند ک ش ا ا ه ب س دری را وم ب ان ب رگست ۲ ا یح ا س ن رد ا او ه ان یم ای دانیح ظهور س ست، ا آن ه چون ک ا آ د ا

ست ا ک ا آ د س ن واهد دان ند، ک که س ب ی گا ع ست.«۲ آن یما ع گام در هندانید ا شناسید و را « عبد، ندا درداد که: ا ن ا انب ود نیا د ام. او که را ک ایم. ا

ا ن ۲شناسید. رس اد ، ق است؛ و ش ا او را ن ا شناسم، یرا ن ا اویم و او را رس اد او را ا هیچ »است. ک پ واس ند گر ارش کنند، ا ست در ر او د ساعت او هنو ا ن رد، چراب ه کرا یار ا س ن ا ، ب ا ای ود. ۱ب ید ب س ر نان د. آن دو ای ان آوردن ند: آن اعت ب ف گ درم ن ا ا ش ب ،د ا ب م نوچ ا آ«

رد « ع واهد ک

ا به گوش ریسیان رسید که ردم دربار او ۲ ا کنند. پ سران کاهنان و ریسیان، چنین ه ه ه

نگهبانان عبد را رس ادند ا او را گر ار اند ان دیگر با ش ا «آنگا عیس گفت: کنند.

را روم. هس م، و سپ ن د رس ند ود ا ن واهید یا ت؛ و آن ا که ن هس م، ست، ا واهید

ش ا ن ه ان ب هودی ید آ د.« پ ی وان گر ن رد ک ا ی دی ند: »ای واهدگ واهد ن د وانیم او را بیابیم آیا برود که ا ن یهودیان پراکند در یان یونانیان برود و یونانیان را را واهید ق ودش چه بود که گفت، ع یم دهد ا ن واهید یا ت؛ و آن ا که ن هس م، ش ا ست، ا

ید آ د“ « ن وان ید سی در ر ز آخر ع ی نان ع سخ

آ ر که رو ب رگ عید بود، عیس ور رد که شنه است، هر«ایس اد و به بانگ ب ند ندا درداد: د، هر ن د ن آید و بنوشد. ر که به ن ای ان آو ه ک اب ه ک گون د، ا ب ن او ه ان وی گ

س ن ن شد.« ای د روان واهد هرها آب ن نه او ای ان ه ب ان ک ه آن فت، ک ار رو گ را درب

د، آن یاورن را رو هنو ب ت؛ ی ا را واهند یود، ا آن شد ب س هنو ع ا ن ی ه ع رو ک

ود. یا ه ب نسی ی ارۀ ع ین مردم درب ال ب خ

بر ا اعت، با شنیدن این س نان گف ند: براس که این رد ه ان پیا بر وعود «

ا » سیح است.«گف ند: دیگران ۱ »است. ا گر روه دی دگ یدن س ر گر سیح ا « :پ

آیا ک اب نگف ه است که سیح ۲ کند ی ظهور ا که م، ده د ا نس داوود واهد بود و ا بیتپ » یست، ظهور واهد کرد داوود در آن

ا عد دربار عیس بین ردم ا ا اد.ا هیچ ر او واس ند او را گر ار کنند، ا ک ب

ک ست درا ن رد. دی نب بر ن دی ی ره مان ی

پ نگهبانان عبد ن د سران کاهنان و ریسیان چرا او را «با گش ند. ایشان ا آنها پرسیدند:

کنون، کس ا«نگهبانان پاس دادند: »نیاوردید پ ریسیان »چون این رد س ن نگف ه است ب ورد ری ی ش ا ن گر ند: » ف گ

ان ا ا ب رگ د آی وم یا ریسیان کس هست ایا این ردم که به او ای ان آورد باشد ا ب ه که نه ا

عت ن شری ی ا ه چ ند، عا ک دانند.« عون

ن ق سو دو پ هک ، ش ن ر س ع د ا فت: ۱»آی ود، گ ها ب ر ه و ی ا آنس را وم عت ا ک شری دون ند ب ک

نود و در ش س ن او را ب ست ن ه ن د ای ابگر ند: » ف س گ ا ست « ۲در پ رد ا چه ک

ن و یق ک ق ی هس ی و ن ی بر ا یا یچ پ ه ه ین ک ب ب

ۀ ه ان ک ب پ هر ی س ست.« ] س ه ا رن ا بند. ش ر وی

نا و ی

ا عیس به کو ی ون ر ت۱ .ا ار اک یدن زن زن ش خ ب

س۲ ناهاگرح س ع ، ب ب ا نح ه بع .د آ د بر و گرد آ دند؛ و او نشس ه، به در آن ا ردم همدر این هنگام، ع ا دین و ع یم ایشان پردا ت.

ریسیان، ن را که در ین نا گر ار شد بود ه یان ردم ب د، و او را در ه آوردن ش ه، ب ا دا پین ن ن در س اد، ای ند: »ا ف س گ ی ععت شری س در ست. و شد ا ر ار ا گ نه رد ک ه ا م ک اینگونه نان سنگسار شوند. ب

این را گف ند ا او را »گوی ا ، و چه ا بیا ایند و ورد برا هم کردن او بیابند. ا

ه سر ب س ی شت ود ع گ ا ان ند ، ب ر ا یین ر نان ا ب ها ه چ شت. و چون آن و نسؤا رد و او ند ک سر ب س ی د، ع ردن کش ا یان فت: »ا شان گ دی نآ ر ،ب س هک

ه او ب نگ را ب س ین س ست، ن نا ا گه سر ب ا د.« و ب ین ب ن ر ند ، ب ر ا ی

ها س ن، آن ن یدن ای ن ش ا شت. ب و نرد ، آن ا شروع ک ن ک، ا ب رگ ری ی ای

ه نها ب س ی ند و ع ف ر گ ا را د، ب ا انسر گا ود.۱ آن س اد ب یان ای ه در آن ن کفت: »ا ه او گ رد و ب ند ک شان ب ن، ای

یچ ند ه و را وم ک ای ک یچ س داد: »ه ا سرورم.« ن رد «۱۱پ ک ، ا

و را وم ن فت: » ن هم ه او گ س ب ی عنا ن.« گر گ رو و دی نم. ب ک

سی ی شهاد ع بار ع س۱۲ پ س س ع برگ د ب را س در ا ن م. هر ور هان ر ود: » ن ن ف ه، ه ا ن گ کا ند، هرگ در یرو ک ری را ن واهد پ

پی ود، ب ه ا نور ندگ بر وردار واهد رب دوخ وت«پ ریسیان به او گف ند: ۱»بود.

شهادت ش ن ت وی شهاد ده ، پ شان س ای ا س در پ ی ست.«۱ ع ی بر ن ع شهادت ش ن ر وی ند ن ود ب فت: »هرچ گ

را ست، ی بر ا م ع شهاد م دهم، و دانا ش ا ن و به ک ا اما ک ا آ د دانید ن روم. ا ش ا با عیارها ۱روم. ام و به ک ا ا ک ا آ د ا ن بر کس داور ن انسان داور کنید، ا نم، داور ن ر هم ب نم.۱ و اگ کس م، ب ه ی نها ن را ست، ی ست ا درا ن ی ب ست ن س اد ا ر ه را در ک پش ا عت شری ست.۱ در ه ا شد ک ش ه و نر ست.۱ ن ود ب بر ا شاهد ع شهادت دو

شهادت ش ن ه را وی ی ک در ن دهم، و پشهادت ر ن ست، ب س اد ا ر

و در ند: »پ ف دو گ گا ب دهد.«۱ آنه را س داد: »ن ا س پ ی ست « ع ک ا

ر را در را. اگ ه پ ید و ن س نا ش ید نا شی درم را ن س ا پ ی ید.«۲ ع نا ش ن داد، بیان س نان را آنگا که در انۀ عبد ع یم ا هیچ را کرد. ا ر ار ن رد، ی ک او را گ

را ساعت او هنو ود. ید ب س ر نارۀ مرگ خ د سی درب ی ف ار ع گ

روم و ش ا ن «سپ دیگربار به آنان گفت: ۲۱ا در گنا ویش واهید را س و واهید کرد، ا

ه م وانید روم، ش ا ن ن رد. آن ا کآیا د کش ن ویش «پ یهودیان گف ند: ۲۲»آ د. وانید روم، ش ا ن آن ا که ن گوید دارد که ش ا ا پایینید، ن «عیس به ایشان گفت: ۲» “آ د

ا ن ا این هان ا باال. ش ا ا این هانید، ا ناهان ه در گ ف م ک ش ا گ ه س م.۲ ب ی ن

ش وا هید رد، یرا اگر ای ان نیاورید که ن وی و «به او گف ند: ۲»هس م، در گناهان ان واهید رد.

ه ان که ا آغا به ش ا «عیس پاس داد: »کیس بسیار چی ها دارم که دربار ش ا بگویم و ۲گف م.

ا آن که را رس اد، بر ق است و و ان کنم. ا ید ن ش چه را ا او ا ام، ن آن ه هان ب ب

ا در ب ه ا پ ند ک یا ان درن م.«۲ آن وی گس ن شان س ای ی د.۲ پ ع وی گ

سر ه پ گا ک فت: »آن شان گ دی سان را ب انید، در ش را را ه ن هس م ب ت ک ا ید ی واهار ن ق آن را و ا ود ک نم، ب ه که ست.۲ و او ک ه ن آ و ه ا در ب ه پ م ک وی گ

ست. او ا ن ا س اد، ب ر نها را را ۀ ه ای چه را ک را ن ه وار آن ش ه، ی گ ا نست، ان ام نود او ش ن ا ای دهم.« بد. ه او ای ان آوردن یار ب س نان، ب س

ین س آز دی ر س۱ پ س س ع ب نا دوه ه ب هک وا ه

ر در ک م ن فت: »اگ د، گ ودن ای ان آورد بود. ۲و ید ب رد ن واه شاگ س را ید، ب ب انقت را خ ی ق ش ا را قت ی ق نا ت، و ش ید واه

د: » ا س دادن ا ه او پ رد.« ب آ اد واهد ک

س یم و هرگ غ م ک یم هس راه دان اب ر ن بود ه ن ست ک ه ا گون م. پ چ وی آ اد ای گ

ین، س داد: »آ ا س پ ی شد « ع یم واهش ا ه ین، ب نا آ ه گ س ک م، ک وی گ

گاه ست. غ م ای نا ا ند، غ م گ کیش ا پسر را ایگاه ه گ در انه ندارد، ا

ش ا را آ اد سر ر پ ست. پ اگ گ ا ش ی ه ود. ید ب س آ اد واه را ند، ب ک

یم ر ه ین ب س د ن ر رزن فا در پ کش ن دانم که ر ندان ابراهیم « اید، ا

ش ا ای را ک م ن در ید، ی ن هس د در دی چه در ور پ دارد. ن ا آن س نن ام

اید، ان ام گویم و ش ا آنچه را ا پدر ود شنید عیس »پدر ا ابراهیم است.«گف ند: »دهید. اگر ر ندان ابراهیم بودید، ه چون ابراهیم «گفت:

ا ش ا در پ کش ن ن هس ید؛ و کردید. ر ار ا ه یدم ب ن ش ه ا دا ق را ک ی ق ه م ک ن آن

ین ن یم چ راه ف م. اب ا گ ش ا ب ر ار در ود را ان ام ش ا اع ا پ ی ن ن رد. ۱

ید.« ده

ی ل د ن ب رزن د ن خد ف رزن فدر ک پ یم ی س ی ند: » ا را اد ن ف گ

شان ه ای س ب ی ست.« ۲ع ا دا ه ه ان م ک داریست ود، را دو ش ا ب در ر دا پ فت: »اگ گب دا آ د را ن ا ان ید، ی ش نون دا ام و اکن ا هس م. ام، ب ه او ن ا انب ود نیا د در اییابید رو س نان را درن ا چه را رس اد است.

ش ا به وانید ک م را بپ یرید. رو که ن ا آنها پدر ان اب ی ع ق دارید و در پ ان ام واس هقت ی ق ا ود و ب ا ب ید. او ا آغا اوی

ق در او ی ق یچ را ه شت، ی دا ب ن س نگوید؛ گوید، ا ات ود نیست. هرگا دروغ ا ش ا که دروغگو و پدر ه ۀ دروغهاست. چرا ا

اور ن نم را ب س ید، ا آن ن ه ک رو کش ا ه قت را ب ی ق یک ا دا م. ک وی گ

ش ا ند پ ناه وم ک ه گ د را ب وان ش ا ه قت را ب ی ق ر نم اگ س م، چرا وی گاور ن یدرا ب ن کس که ا داست، ک م ک

ا ش ا ن دا را د، ا آنپ یرد؛ ا ری ه پ ی رو کید.« س ی ا دا ن

بران یا یم و پ راه ر اب س ب ی ر ع ر بنا دوه پ رد سا فگ وا ن سرد ا آ« :د

و سا ر هس و دی ه یم ک ف گ نو د س واب داد: » ن دی ی دار « ع

در ود را ر ت س م، ب ه پ ی ا ن دارم، ا ه ن ب ش ا ب ید. ن در پ ر ن که در س هست ک س م. و ک ی ود ن

ین، ین، آ ست. ۱آ ا او ست، و داور ب پ آن اش ا ه گا ب س ک م را ن ر ک م، اگ وی گ

د ن واهد ه اب ا ب دارد، رگ را نون ند: »اک ف ه او گ ان ب هودی د.« ۲ی دی

و د ه دی یم ک س ین دان ق گر ی ابراهیم و ادیاگر کس ک م گوی ، پیا بران ردند، و ا و

را نگا دارد، عم رگ را ا به ابد ن واهد آیا و ا پدر ا ابراهیم هم ب رگ ر او “چشید

رد، و پیا بران نی ردند. ود را که ر ن ود را فت: »اگ س گ ی ندار « ع پ

دار ش ن د. آن که را دهم، ن ار گویید، دا دهد، پدر ن است، ه ان که ش ا ا ن او را هرچند ش ا او را ن است. شناسید، ا

شناسم، ه چون ش ا شناسم. اگر بگویم او را ن ا ن او را سم و دروغگو واهم بود. ا نا ش

گا یم ک م او را ن راه ش ا اب در دارم. پشاد ر د که رو را ببیند؛ و آن را دید و کهنو پن ا «یهودیان به او گف ند: »شاد ان شد.

عیس به ایشان »ا سا ندار و ابراهیم را دید گویم، پیش ا آن ه آ ین، آ ین، به ش ا «گفت: پ سنگ برداش ند ا »ابراهیم باشد، ن هس م

ا عیس ود را پنهان رد و ا سنگسارش کنند، ا ت. یرون ر بد ب و ۀ ع

نا و ی

فای ک ر مادرز د ش ور ادر اد هک هار رد۱ ت، ک ر

س اد، د: »ا یدن س ر ش ا او پ ردان شاگ د.۲ دییا آ د ه دن ور ب ن رد ک ه ای ست ک ی نا ا ک گ

س ی نش « ع دی ا ا وا ست ا ودش ی انش؛ دی ه ا وا ه ا ودش، و ن س داد: »ن ا پشد ین ن ا کارها دا در او ن ایان ب ه چ

ان ام ا رو است باید کارها رس ند را به شود.

واند شود، که در آن کس ن رسانیم؛ شب ن دیک ا ان که در هان هس م، نور کار کند.

این را گفت و آب دهان بر ین ا ند ، گ » هانم.ید و او را ش ان آن رد ا ر چ سا ت و آن را ب

ی و ا که به« ت: گ ن برو و در وض س ع پ ».ن وشت ش ت ا “ دات ر نا ی رد ، ا آن ا ب شو ک س ش ت و ر

شت. ا گ بس ه ناگ ا سک و نا پ هک ش رد ار وا ر گر د: » یدن س ر د، پ ودن د ب دای دی ا گه ست ک ی ن ه ان ن دای ای ست و گ ش ن

ست.« ند: »ه ان ا ف ع گ رد « ب کگران گ ا او ود به »شبیه اوست.« ند: دی کید ا

پ ، ا او پرسیدند: ۱» ن ه انم.«گفت: رد «پاس داد: ۱۱»چگونه چش انت با شد «

به عیس نام، گ سا ت و بر چش انم ا ید و گفت ی و ا برو و شس شو کن. ، ت ر پ “ وض س ش م.«۲۱ا او نا گ ی ردم و ب شو ک س شد: »او ک ا یدن س ر س داد: »ن پ ا ت « پ

م.« دان

پ آن رد را که پیش ر کور بود، ن د ریسیان ۱آن رو که عیس گ سا ه و چش ان او ۱آوردند.ب ات بود. آنگا ریسیان نی ا ۱را با کرد بود، ش او پر و و کردند که چگونه بینای یا ه است.

کنون بینا بر چش انم گ ا ید و شس م و ا«پاس داد: آن رد ا «پ بع ریسیان گف ند: ۱»ام. شد ب ات را نگا ن ا »دارد. انب دا نیست، یرا ش ا

ناه ار ش گ ه گون ند: »چ ف گران گ دیین سا د « و ب دار دی ا پ ین آی ن د چ وان

ار ا آن گرب ها ا ا اد.۱ پ دی آنار او چه و ود درب د: » یدن س ر ور پ ک

و س گ ا شود.« پ و را گ ش ان را او چ ی یست.« بر ا یا داد: »پ

ا یهودیان هنو باور نداش ند که او کور بود و ۱ ا نش را دی ن ه وا ا ای ست، شد ا نا ی ب

ن ا ای د: »آی یدن س ر ان پ د۱ و ا آن دن را وان ه ست، ه ان ک ش ا سر نا اد پ ی اب ید ن وی گ

نون ه اک گون ست پ چ شد ا د وان ب دانیم که پسر است، و «پاس دادند: ۲»یند با این را که ۲۱دانیم که نابینا به دنیا آ د است. نی ا

ش ان او را س چ ا چه ک شد ، و ی نا ی ه ب گون چست، ا ن شود ا یم. ا ودش گ دان

ار ست و ود درب ا ا ید. او ب س پر بشان ا آن فت.«۲۲ای س ن واهد گ ش ن وی

ف ن ین گ ن بب چ س ان هودی ه ا ی د کس ان ش ر ه دا ی ان پ هودی را ی د. ی یدن س ر ه هر د ک ودن شد ب س ی ند ع ک اع را ک

سه ا راج ی ن ست، او را ا ک یح ا س ه ان ین ند.۲ ا ه ن نش ک دی ه وا ود ک رو بست؛ ا ودش ا ا ند، »او ب ف گ

ید.« س پر بپ ۲ س ب نآ رگ د را پ هک ار در ش روک ر ه ا د ، ب را وان ود، دا را ی کن «و گف ند: بپاس داد: ۲»دانیم که او رد گناه ار است. ا دانم، و دانم. نها یک چی گناه ار بودنش را ن «پرسیدند: ۲»ام. آن این ه کور بودم، و اکنون بینا گش هپاس ۲»با و چه کرد چگونه چش انت را گشود «ا ش ا«داد: دهید؛ چرا گوش ن ن که به ش ا گف م، ا

واهید واهید دوبار بشنوید گر ش ا نی و «ایشان دشنا ش داد ، گف ند: ۲»شاگرد او شوید

دانیم ا ۲ ود شاگرد اوی ا شاگرد وساییم.ا این ش ، ن دا با وس س ن گف ه است. ا

شان س ای ا ست.« آن رد در پ یم ا ک ا دانف ا ب گ ش فت: » ا این ه چش ان را گشود ، گدانیم که دا دعا و ا ۱ دانید ا ک است. ن ا اگر کس دا ر باشد و گناه اران را ن شنود، ا

ه ست او را ب ا آورد، دا دعا او را واشد ید ن ن ش نون ا ک نود. ۲ا آغا هان ششود ور ادر اد را گ ش ان ک س چ ه ک کن م ر ای شد. اگ ا بود، ب ب دا ن رد ا ان

رن ار ا و ب س او ک ا شان در پ آ د.« ایشد نا اد ا در گ سراپ و ند: » ف ا . گه ا هم در ده « پ او را ا راج ا ، ب

د. ردن کنوچ س ع ش ن نآ هک د جار ا ار در

رد ا ک ید: »آی س ر ت و ا و پ ا د، او را ی انسر ه پ ا ب سان ای ان دار « پ خ داد: ان نام ا وا ب ات ت وگب ،مرور «

د و او را دی فت: » ه و گ س ب ی آورم.« عس ن و ا نون ب ه اک ست ک ا ه ان ا

سرورم، ای ان دارم.« و در فت: » د.« گ وی گهاد. ین ن ر رش رو ب راب ب

س ع فگ ن « : ب ب رواد ار ن ا ه ور هان آ د ان ک نای ی نا و ب ی وران ب ا ک ام، شو بع ا ریسیان که با او بودند، چون »ند.

عیس ۱ »آیا ا نی کوریم «این را شنیدند، پرسیدند: ا اگر کور بودید گناه ن «به ایشان گفت: داش ید؛ ا

ه ادعا ناه ار ا ک ید، گ نای ی ید ب ن کا ید. ب ان

نا ۱ و ی

ک ی بان ن ش ن آ«۱ ن آ ، ب ، ش ه ه ا م، آن ک وی ا در گبه آغ گوسفندان دا نشود، ب ه ا راه دیگر

ا آن که ا در به۲رود، د د و راه ن است. را درون ا ر ان، در ب ست. درب ندان ا ف س و بان گ ش د، آیهاو ندان ب ف س و د و گ شای وش گ دا او گرا ام ه ن ش را ب ندان وی ف س و دهند؛ او گیرون ها را ب د، و آن رد. چون هم وان بد، پیشاپیش آنها گام ر گوسفندان ود را بیرون ب

روند، یرا دارد و گوسفندان ا پ او بر ا هرگ ا پ بیگانه ن شناسند. دایش را ا د، ب ه ا او را دا رون د، ی ری ن گ

گان را ن گان ی ند.« ب س نا ش ا آنان عیس این ثی را برایشان بیان کرد، ا

یا شان چه درن دی ند ب د. وی گآ ین، آ ین، به ش ا «پ بار دیگر بدیشان گفت: آنان که هس م؛ “در گویم، ن برا گوسفندان،

ا پیش ا ن آ دند، ه گ د د و راه نند، ا د. ن در“ دادن ران وش ان گ ه آن ندان ب ف س و گشود ن ات واهد هس م؛ هر ه ا را ن دا که ب ت، و آ ادان ا یرون ی درون واهد آ د و ب

ت.۱ د د ن ا ا واهد ی ت و چراگ واهد ر ود اب ش ن و ن دن و ک را د دی د ب آیردن؛ ن آ د ش ه ک یات دا شان ا ای ام

ه ند و ا آن ب ش ا هر ب راوان ب د. شون ند ن «۱۱ ش ب نا ن سه وک ش . ب نا ن ناج وک ندان ف س و هد.۲۱ دور، چون ود را در را گ نشبان نیست و گوسفندان ا آن او نیس ند، هرگا بیند

گری د و گرگ آید، گوسفندان را واگ اش ه گرگ

د. برد و آنها را بر آنها ه ن رود ۱پراک ری د، چرا ه گ ست و ب ی یش ن ه دور ب کندان ن ف س و ی و گ بان ن ش شد.۱ ن دی انندان ود را ف س و سم وهس م. ن گ نا ش

ندان ن را ف س و ه گ گون ند،۱ ه ان س نا شدر را ه پ در را ک سد و ن پ نا ش سم. نا ش

ندان ف س و ن ان ود را در را گه ا ی دارم ک گر ن ندان دی ف س و هم.۱ گ ن

یاورم د ب ای ی ب ها را ن ند. آن س ی ن آغ ن ایرا وش ه دا ن گ ی ب ها ن واهند داد. و آن

ا شد ب ک گ ه واهند گا ی ک آن ین در، را ا ای بان.۱ پ ش ست ه رو دو دارد ک

ا آن را ن ان ود را هم نیچ م.۱ ه س ان ا یرد، ک آن را ا ن ن ب گی ود آن را ه یار دارم ب ه ن ب دهم. ا ن م. ای س ان ا یار دارم آن را ب دهم و ا آن را ب

ا ه در ود ی ام.« م را ا پب ۱ نان، ه س ن بب ای س دیگربار یان یهودیان

او دیو د و «بسیار ا ایشان گف ند: ۲ا ا اد.ا دیگران ۲۱»دهید دیوانه است؛ چرا به او گوش ا

ست. ی و د ن ک دی نان ی س نها ند: »ای ف گو ا دی وران را آی ش ان ک د چ وان

د « شای گ بید سی در ع ی نان ع سخ

نا ۲۲ ب قو د ع را گر ف شروا رد و عیس در و ۀ ۲رسید بود. س ان بود را

یهودیان بر او ۲ر ت. عبد، در ایوان س ی ان را واه ا را در ا به ک «گرد آ دند و گف ند: ردید نگا دار اگر سیح هس ، آش ارا به ا

ا باور ن «عیس پاس داد: ۲»بگو. به ش ا گف م، ا ه ن ب ارهای ک ید. ک ن کنم، نام پدر ود کا ش ا ای ان ن ۲دهند. بر ن شهادت د، ا آوری

ندان ن ف س و را ا گ یه دا ن ندان ن ب ف س و ید.۲ گ س ی ن

را وش ها را گ ها دهند؛ ن آن سم و آن نا شدان ا پ ن یات اوی ها ه آن ند.۲ ن ب آی

ه شم، و ب ین هرگ ه ن واهند ب ق یه س آن شد. ک پدر ۲ا را ا دست ن ن واهد ربود. ن که آنها را به ن ب شید ا ه ه ب رگ ر است، و

واند آنها را ا دست پدر ن ک ن هیچ

باید. ن بر پ و سه ک رد .« آنگا بار دیگر یهودیان سنگ برداش ند ا ۱

کارها «عیس به ایشان گفت: ۲ سنگسارش کنند.د نیک بسیار ا انب پد ان ش ا ن ای ه ام. ر ود ب

ه ها ب یک ا آن ن ی دا بب ک س ید واهه د: »ب س دادن ا ید « پ ن سارم ک گ ن س بب سسارت ن گ ن س یک ار ن یم، ب ه ا ک ن ک

فر آن ه ک سان و ود رو ک را ان وی ، ی گس داد: را دا ا ها پ ه آن س ب ی وان .« ع

نم ت ا دما ن امش تاروت رد رگم«شم ف م، اگر آنان که ک م دا به “ا دایانیدگ

و هیچ ب ش ا -اند واند شد “ دایان ایشان رسید، نوگچ -شود قد ا اع بار سا ن ک ب هه رد و ب در و ک ه پ س ک ه ک ید ب وان فر ید ک گوی ست، ب س اد ا ر هان نها ا آن وی ،“ سر دا گ ف م پ ه گ رو کار ر ک آورم، ا ن ا پدرم را بههس م اگا اگر به ک م را باور ن نید. آورم، ا ا

کم به آن کارها ای ان کنید، دست اگر ک م را باور ن آورید ا بدانید و باور داش ه باشید که پدر در ن است

آنگا دیگربار واس ند گر ارش »و ن در پدر.ا ا دست ایشان به شد. دکنند، ا ر

سپ با به آن سو رود اردن ر ت، آن ا که بسیار ۱ داد، و در آن ا اند. ی ی پیش ر ع ید

هرچند ی ی هیچ «گف ند: ن دش آ دند. ایشان ا هرآنچه دربار این ش گفت، ع ن رد، ا ه او یار در آن ا ب س ود.« ۲پ ب ست ب را

د. ای ان آوردن

نا ۱۱ و ییماری ر ب مرگ یلعاز

ر نام بی ار بود. او ا رد ان بیت۱ یا، رد ای عا ن ع ریم ه ان ن ۲ده د ریم و واهرش ار ا بود.بود که داوند را با ع ر دهین کرد و با گیسوانش

ر بی ار پاها او را شک ن ود. اینک برادرش ای عا ر برا عیس پی ام شد بود. پ واهران ای عا سرور ا، دوست ع ی ت بی ار « رس اد ، گف ند: این «عیس چون این بر را شنید، گفت: »است.پ یرد، ب ه برا ی بی ار با رگ پایان ن

عیس ، »واس ۀ آن یابد. داست، ا پسر دا به

ر را دوست پ داشت. ار ا و واهرش و ای عا ر بی ار ا گر در چون شنید که ای عا ت، دو رو دی

د. ود، ان ه ب ای کس پ س ب ش ه نادرگا فگ دو ب« : د ا

ش ردان شاگ م.« روی ه ب هودی ه ی ا ب بر ن س اد، دی ند: »ا ف ه گ گ رد ک

ان هودی ند، و ی ن سارت ک گ ن س ند س واا و ب س ی رو « ع دان ا ب واه ب

ست ی ساعت ن گر رو ، دوا د س داد: » ا په در رو ر د، یرا نور این ا رود، ن آن ک

ا آن که در شب را رود، واهد ۱بیند. هان را ا پ ا این س نان بدانها ۱۱» ید، یرا نور ندارد.ا «گفت: ر ف ه است، ا ا دوست ا ای عا روم

ه او ردان ب شاگ نم.«۲۱پ یدارش ک ببود ه ست، ب ف ه ا ر سرور ا، اگ ند: » ف گ

ت ا ا عیس ا رگ او س ن ۱». واهد ی ا کردند به واب گفت، ا آن ه شاگردان گ ان آنگا عیس آش ارا به آنان گفت: ۱کند. او اشار ر رد است.« ا ر ش ا شاد انم که و به ۱ای عا

ا اکنون ن د او آن ا نبودم، ا ای ان آورید. ا

ه پ و ا، که به دو و ق ب بود، ۱»برویم. بی ید ا ن یای فت: »ب گر گ ردان دی شاگ

م.« یری ا او ب ا ب م روی بیا یام ح سی، ی ع

چون عیس بدان ا رسید، دریا ت چهار رو است ۱ر را در بر نهاد یا پان د پر اب بیت ۱اند. که ای عا ن ع

یهودیان بسیار ن د ۱ یر با اورش یم ا ه داشت.د ت ودن ا آ د ب م و ار ا آنان را در رگ ریپ چون ار ا شنید که ۲برادرشان س دهند.

ا ریم در عیس بدان ا آید به اس قبا ش ر ت، ا سرورم، اگر این ا « ار ا به عیس گفت: ۲۱ انه اند.ا ۲۲ رد. بود برادرم ن ه هما م ک نون دان اک

و واهد ه ی هرچه ا دا ب واه ، ب نه ا س ب ی واهد برادرت بر«و گفت: داد.«۲ عدانم که در رو « ار ا به او گفت: ۲» است. یا ت و «عیس گفت: ۲» واهد است. یا ت برد، اگر ب یرد، ر م. آن که به ن ای ان آو ن یات شد.۲ و هر د واهد ا ن ه ب ست و ب د ا ه ن که د ن واهد رد؛ ن ای ان دارد، ب ه اب ا ب ین ق ی

ا ا اور آی فت: ن را ب ا گ ن «۲ ار ک

وی دروآ نام ا نم ،مرور ، رآ« ه ام که هان د ب ای ه ب سر دا، ه ان ک یح، پ س

آ د.« ن ا ۲ فگ ار فر و ار ر دو رهاو و را س اد فت: »ا ه او گ د ، در وت ب وان

و را ست و ن ا ن ای م چون ای د.«۲ ری وانید، ب ن ش ر ا را گ ب ت و ن د او درن

شد س هنو وارد ده د ن ی ت. ع ش ا ود، ب ه ه ان دارش ب ه دی ا ب ه ار ود ک ا به م در ان ا ری ه ب ان ک هودی ود. ۱ی ر ه ب

س د و او را ودن د ب دن د، چون دی دادنت، ا یرون ر ست و ب ر ا ش اب ب ا م ب رید. گ ان شدن ه سر پ او روان ر د ب ردن ک

بر ا در آ چون ریم به ۲ ن ا ار کند.رود پاها او ا اد آن ا که عیس بود رسید و او را دید، به

سرورم، اگر این ا بود برادرم «و گفت: چون عیس ار ریم و یهودیان ه را » رد. ن ق ب ن س ت فت و ش رآ د، در رو ب او را دیش ه ید: »او را ک ا گ ا س ر شت. پ د « گ ایسرور ا، ب ند: » ف اشک ا »یا و ببین.گ

پ یهودیان گف ند: چش ان عیس سرا یر شد.ا بع »داشت بنگرید چقدر او را دوست « ا آیا کس که چش ان آن رد کور را گشود، «گف ند:

ر شود ن « وانست انع ا رگ ای عا ر زنده شدن یلعاز

س پ س س ع ب ، ب هک اح رد ا شآر ف ه سر ر ود، ب بر آ د. بر، غار بود که بر ب

سنگ را « ر ود: اش سنگ نهاد بودند. دهانه ،مرور « ار ا واهر و ا گفت: »بردارید.

ا وش و ن گر ب نون دی را چهار اک دهد، یفت: ه او گ س ب ی ست.« ع ش ه ا رو گ ، روآ نام ا رگا مت گن ار وت رگم«نگ را س د « ۱پ دا را واه دی

پدر، «برداش ند. آنگا عیس به باال نگریست و گفت: دانس م که و ۲ گویم که را شنید ، و را ش ر ا این را به ه یشه را ا ر کسان گف م شنو . ا و ه د ک ا ای ان آورن د، ن ا ا رن ه در ای کاین را گفت و سپ به بانگ ب ند »ا . را رس اد پ آن رد ، »ر، بیرون بیا ای عا «داد: ندا دردست و پا در کفن بس ه و دس ا گ رد ورت

شان ه ای س ب ی یرون آ د. ع ید ، ب یچ پرود.« د ب گ اری ید و ب ن ا ک فت: »او را ب گ

سی ی ئه ع طپ بسیار ا یهودیان که به دیدار ریم آ د و ا کار عیس را دید بودند، به او ای ان آوردند. ا ر ن د ریسیان ر ند و آنها را ا آنچه عیس ب

پ سران کاهنان و ریسیان کرد بود، آگا سا ند.چه کنیم آیات بسیار ا «به شورت نشس ه، گف ند: ه ن رد ب م ظهور ای گ اری ر ب سد. اگ ر

ه او ای ان واهند آورد، یش رود، ه ه ب نان پ ه چن ن ان و ای یان آ د ، ای وم را ا دست ا و رو ا ی ا آنها، یا ا نام، که در آن » واهند س اند. ا

ش ا هیچ «اعظم بود، به دیگران گفت: سا کاهناندیشید که ان در این است که و ن دانید ن

یک ن برا وم ب یرد، ا آن ه ه ۀ وم نابود ا این س ن ا ودش نبود، ب ه چون در۱ »شوند. ا

ت کرد که عیس آن سا کاهن اعظم بود، چنین نبو ه وم واهد رد، ۲و ن را وم، ب را نها ب سا ن ه گان رد آوردن و ی را گ ب ه ب

ند راک ه پ دان دا ک ر ن د. پ ، ا ه ان ان

د. یدن و ه او را چ رو ن ا ا یان ش ارا در گر آ س دی ی رو ع

ت و آ د ن ان ر هودی رد، ب کی به شهر کان به نام ا رایم در نا یه یاب ه ب ک ب ا ن دی

د. ردان ود در آن ا ان شاگ ا ت و ب ر چون عید پ س یهود ن دیک شد، گروه بسیار ا نوا به اورش یم ر ند ا آیین هیر ب ا نآ پ س را به ا آورند. سج رد اه س ع وج ه در د و در ه ان ا ک ودن ن عبد ایس اد ببرید آیا چه گ ان «گف ند: بودند، به ی دیگر ا سران کاهنان و »هیچ به عید ن واهد آ د ا

ریسیان دس ور داد بودند که هرگا کس بداند عیس د. سا ن ر ارش ا گ بر دهد ست، ک ا

نا ۲۱ و ی

سی ی ین ع ده - مشابه م ی - ۸ - ی حنا

ر - ا - م یا، شش رو پیش ا عید پ س ، عیس به بیت۱

ن ع ر آ د، ه ان که عیس او را ا ردگان ندگ ای عا

در آن ا برا ی او شام دادند. ۲بر ی انید بود.ر ا ه کسان بود که ار ا پ یرای کرد و ای عا

س ه ش فر ن س ر س ب ی ا ع در آن بود. بهنگام، ریم ع ر گرانبها ا سنب ا را که

دود یک ی را بود برگر ت و پاها عیس را با آن ع رآگین کرد و با گیسوانش شک ن ود، چنان ه

ا یهودا انه ا رای ۀ ع ر آکند شد. ا ریو ، ی ا شاگردان عیس ، که بعدها او را ا س فت: » رد، گ ش ن ک یم د س ن ع ر چرا ایش های ا ب شد، رو ه ن نار ی د دی س ه ب

سر ه ا ن را ن شود « او ای قرا داد ه بقرا، ب ه ا آن را سو ب فت رو د گود و ا س و د و رج ب ود؛ او ه د د ب ک

ش ه ه ن دش گ ا و ک شد، په فت: »او را ب س گ ی د. پ ع ا ود د دین ع ر را را ای د ی گ اری برا رو د ن ن با نگا داش ه بود. قیران را ه یشه با ود دارید، ا

د.« داری شه ن ی را ه ش ار ا یهودیان، چون شنیدند عیس گروه ب

ر را نی که آن است، آ دند ا نه نها عیس ، ب ه ای عا

آن شدند پ ، سران کاهنان بر ۱ ند کرد بود، ببینند.ر را نی ب ش ود ای عا شد ب بب س را د،۱۱ ی نگردان شان روی ان ا ای هودی یار ا ی س ب

د. س ای ان آورن ی ه ع د و ب شون یم ل ش ه ر سی ب ی ۀ ع شاهان ر د - م ی - ۵ - ی حنا ر ۸ -۵ ا - م

ب۱۲ ناداد ا ثک ع ج ، ب هک ر د ع اره ا س ب ی د ع یدن ن ش د، چون ودن یم آ د ب ش ورشا ه د،۱ با آی ش ی ه پ ست ب ها ن در د

نان ادک ری ان ند. آن ند: او ر ف گ اناع شو «

د ام داون ه ن ه ب اد او ک س ه ب د، آیی « سرا شا ا اد اد پ س ه ب

نآ ۱ س ع هاگ فا ا هرک ب و نآ ر ست: شد ا ش ه و نان ه ن شد؛ چ سوار

سر « ۱ نو ه ر د ا ، و ها شا اد د، ن پ آیر االغ « ر ک سوار ب

ا ۱ شاگردان او ن ست این چی ها را درنیا ند، ا

ه ت، ب ا س ی ی ه چون ع د ک اد آوردن یود و شد ب ش ه و ار او ن نها ه ه درب ای

ه ا او ب ی ب ه ن گون د. ه ان ودن ع آورد بر ا بر و هنگام را آن اعت که به ۱ واندن ای عا ر ی انیدنش ا ردگان با عیس بودند، ه چنان بر ببسیار ا ردم نی به ۱دادند. این وا عه شهادت ه ین سبب به پیشبا او ر ند، یرا شنید بودند چنین پ ریسیان به ۱ظهور رسید است. آی ا او بهه ه را ب ید ک ن ی ب ند: »ب ف گر گ ی دی

یا ای ن ه ه ۀ دن د ک گری ن د؛ ب ری ا پ بد.« او ر ه ان

سی ی ا ع ا ب ی مال یان در ان ی ندر یان کسان که برا عبادت در عید آ د بودند، ۲

آنها ن د ی یپ ، که اه ۲۱ش ار یونان بودند.دا ی بود، آ دند و به او گف ند: بیت ی سرور ا، «

ی یپ آ د و به ۲۲» واهیم عیس را ببینیم. ا گ دری ت، و آنها هر دو ر ند و به عیس آنساعت یا ن «عیس به آنان گفت: ۲گف ند.آ ین، آ ین، به ش ا ۲رسید است. انسان را پسر

گویم، اگر دانۀ گندم در ا نیف د و ن یرد، نها

ا اگر ب یرد بار بسیار س اند؛ ا آورد.۲ کدارد، آن را ا د ست ب ه ان ود را دو ست کا کس که در این هان ا ان ود واهد داد. ا

دان یات اوی ا شد، آن را ا ش ه ب فرت دا نه ب واهد را د ت رد.۲ آن ک فظ واهد ک

ه ن ند؛ و ای ک یرو ک د ا ن پ ای ند، ب که را س ک ود. ک ی واهد ب شم، ادم ن ن ا برد. را واهد ک سرا درم او را ند، پ د ت ک

سی ز م ی سخن میع درگ خ د گ یاکنون ان ن رب است. چه بگویم آیا « ۲

ا برا “پدر را ا این ساعت رهای د بگویم، ا ید س ساعت ر ن ه ای نظور ب ین در، ه ام.۲ پس ان دای ا آ گا ن ام ود را د « آن ن

ه: » داد ید ک س ا واهم درر ام و بود ه آن ا ب ن را داد.«۲ پ رد ک د و ای نگران ود.« دی ند: »رعد ب ف د، گ یدن ن ش

ش ه ر ند: » ف س ن گ ا او ا بش ا را دا ب ن ن فت: »ای س گ ی فت.« ع گ

ر نون ان داور ب را ن. ۱اک ه ب ود، ن بن هان ی ای نون ر ست؛ اک یا ن دن ای

ند یرون ا ین ب شود. ۲و ن چون ا ه شوم، ه ه را ب ش ه را را سو ود واهم بگ گون ه چ س ن، ب ن ا ای ید.« او ب ششار ه ان ظارش را رگ ا رد ک ک

نا ند: »ب ف ید. ردم گ ش چه ا ک ر آن بید ن ش ورات ا واهد د ب ا اب یح س م، ایه ست ک ه ا گون د، پ چ سر ان وی پ گسر ن پ شود ای ش ه را را د ب ای سان ب ان

فت: شان گ ه ای س ب ی ست « ع ی سان ک انست. پ نام دنا ات« ش ا ا ور ب گر، ن دید، روی د، را ب ور را داری ه هنو ن ا ان ک رو ش ا را اری بادا ه در یرد. آن ک گ

اری را د ک ا رود، ن دانور ه ن د، ب ور را داری ه ن ا ان ک رود. د.« ردی ور گ دان ن ر ن ا د ای ان آوری

ت و ود فت، ا آن ا ر نان را گ س ن چون ایرد. نهان ک شان پ را ا ای

ی ی مردمب مان یبا این ه عیس آیا چنین بسیار در برابر چش ان

ظهور رسانید بود، به او ای ان آنان به

یا نب به قیقت نیاوردند. ع بدینسان س نان ا ش ود: ف ه ب ه گ ست ک یو پ

رواب ار ام ما پ ،دنوادخ ا ،ت «رد ، ک

ا و د ه ب ست ک ی ش ار و ک ر او آ د ب اونشد « ا شد ب

یا نب ود در ای دیگر بیان ع ه انگونه که ا ش د، ند ای ان آورن س ان ن وان ست، آن رد ا ک

را: یشچ وا« نا ش ا نا ،روک ار

ست، رد ا س ت ک شان را های و د د، گرن ن ش ان ود ن ا چ ا ب ند، یاب ها ود درن ا د و ب

شان ب فای ش ا د گردن ا ن شم.« و ب یا ا آن۱ ع ه او ا ش رد ک یان ک ن را ب رو ای

فت. س ن گ ار او د و درب را دیبا اینه ه، بسیار ا ب رگان وم نی به ۲

ا ا ر ریسیان، ای ان ود عیس ای ان آوردند، ا رار ن سه را ا ی ن بادا ا ک د، ردن ک

ین ردم را س را ند. ی ن شان ک ا را

یش ا ت ست ب ین دا دو س ند. ش داکه به ن ای ان هر«آنگا عیس ندا درداد و گفت:

د، نه به ن، ب ه به رس ند ن ای ان آورد ر آو که بر ن بنگرد، بر رس ند ن نگریس ه هر است.که به ن ام ا هر ن چون نور به هان آ د است.

د، در اری ن اند. ر کس س نان رگا ای ان آو ا ا آن ا اعت ن ند، ن بر او داور را بشنود، ا ام ا بر هانیان داور کنم، ب ه کنم؛ یرا نیا د ن برا کس که را رد ام ا آنها را ن ات ب شم. آ د کند و س نانم را نپ یرد، داور دیگر هست؛ ه ان

ین او را س ا پ ف م در رو ب ه گ نان ک س ب ود وم واهد را ن ا ان رد. ی ک

ف ه گ س ن ن ه را در ک ام، ب ه پم و ا گوی ه چه ب ر ان داد ک ه ن س اد ب ر م. و ن ران س ن ب ر ان او چه ه م ک دانچه ن ست. پ آن دان ا یات اوی م وی گست ه ان ست در ف ه ا در گ ه پ ست ک ی ا چ

م.« گوی ا ب

نا ۱ و ی

رد ن شاگ اهای س ن ش پ۱ ش ا عید پ س ، عیس با آگاه ا این ه ساعت را در ه ن د پ ن هان ب ید گ ار او ا ای س ر

ست ن هان دو ه در ای سان ود را ک ست، ک ارد. بت ک ه د ک ا ا ب شت، دا

هنگام شام بود. اب ی پیش ر در د یهودا ۲ریو ، پسر ش عون، نهاد بود که عیس را ا س ن ش ن ک یم د س ه س ک ی ست د. ع داندر ه ه هپ ی را ب ست و ا چ پرد ا س ست او د

ه ن د او شام ن د دا آ د و ب رود، ا ه ن ب ه ا ست و ر ر ا هب ا در آورد و و پ آب در س ست. ه ک ر ب ر ه، ب رگ باها س ن پ ش ه شروع ب ن ری ت و گ

ه ا و ها ب ردن آن شک ک ردان و شاگ رد ا کشت ه ک ر دا ه ب چون به ش عون پ ر رسید، .ک واه پا را سرور ن، آیا و «او و را گفت:

اکنون ا در آنچه «عیس پاس داد: »بشوی ا بعد واه ه ید. پ ر به او »کنم نا وان ، ا

ست « ش اها را هرگ ن واه فت: »پ گسه م شوی و را ن ا س داد: » ا س پ ی ع

ا ن ن واه دا پ ش عون پ ر گفت: »شت.ب نها پاهایم، که دس ها و سرم را نی سرور ن، نه«آن که اس ام کرد ، «عیس پاس داد: ۱»بشو

سراپا پاکی است و به شس ن نیا ندارد، گر ا نه ه ه. م ار ۱۱»پاهایش. بار ، ش ا پاکید، ا ش ن واهد یم د س س او را ست چه ک دانرد، و ا ینک ا ه ش ا پ فت: »ه ۀ رو گ

ید.« س ی نپ۱۲ س نآ ا س ع هک پ ش ا اها نا ار

فر س ر ا ب رد و ب ن ک ر ه ب ست، ر شا ید: »آی س ر شان پ گا ا ای ست. آن ش شام نش ا را ردم ۱ رای ان ک چه ب ید آن ا دریان سرور س اد و ست هم ا ید و در وانر ن ین هس م.۱ پ اگ ن را چ ید، ی وی گ

سرو ه ش ا را ک اها م پ ش ای س اد ر و اگر را اها ی دی د پ ای ی ب ش ا ن س م، شه ق ب ش سر ار، ن ک ا ای ید.۱ ن ب شوی ب

ید ن ه ر ار ک گون ی ه ان ش ا ن ا ش ا دادم ش ا ه ین، ب ین، آ ردم.۱ آ ش ا ک ا ه ن ب کست، اب ود ب رگ ر ا ه غ م ا ارب م، ن وی گ

ه نون ک ند ود.۱ اک س ر س اد ا ر ه ننها را ها ای دان ر ب ه ا ان اگ شاب ید، و دان

ید. ن ع که د یان ی ی خ گ ی ش ی

- م ی - - ی حنا ر - ا ۵ - م

گویم دربار ه ۀ ش ا نیست. ن آنان را آنچه « ۱ا این گف ۀ ک ب ام، که برگ ید قد باید شناسم. ا ه فر ب س ه ه دد ک یون قت پ ی ه ا ن ب ام بیش نون پ ست.“۱ پ اک س ه ا ر ا ن ب ش د

ش ا ه وع، ب ه ا و گا ک ا هن م وی گین، ه ن هس م.۲ آ د ک شد، ای ان آوری ع وا ش ا ه ین، ب م، هرآ وی س اد را گ ر ه ک

ر ه، و هر رد، را پ ی پ ی ه را ب کست.« ر ه ا ند را پ ی س ر ت، ر پ یفت، در رو ۲۱ ن را گ س پ ا آن ه ای ی عین، شت: »آ ش ارا اع م دا شد و آ رب ش ا ه ین، ب ش ا را آ م، ی ا وی گ

ه ردان ب شاگ رد.«۲۲ ش ن واهد ک یم د س ه د ک ودن فت ب گ ش س ه، در گری گر ن ی دی

ه ار ک ن را درب د.۲ ی ا ای وی گس ش س دو ی ه ع ردان، ک شاگ شت، دانۀ ی س ه ک ب ش عون ۲او یه د بود. ن دیپ ر با اشار ا او واست ا ا عیس بپرسد قب ه ع ست.۲ پ او ک ب ی نظورش ک

یه د و س ی نۀ ع ی س ر شد و ب ای س ی ست «۲ ع ی سرور ن، او ک ید: » س ر پان را پ ا ن ه ن ه ای س داد: »ه ان ک ا په او سه ب ا ردن در ک روب گا ه دهم.« آن

ا ن در کاسه روبرد و آن را به یهودا پسر ا نریو داد. یهودا چون ق ه را گر ت، ۲ش عون ا س

دم شی ان به درون او ر ت. آنگا عیس به او دران ام آنچه در پ ان ام آن ، ود ر به«گفت:

ا هیچیک ا کسان که بر سفر نشس ه ۲»رسان. ا س را ی نظور ع د، ودن ب

ع ند.۲ ب یا ه چون درن د ک ردن گ ان به او س ب ی ست، ع س و د و رج ا هودا یست ب رد، ید ال م ا را ع چه ب ه آن د ک وی گ

دهد. پ ا قرا ب ه ی ب ا آن ه چ یهودا ب ق ه، ی ر ن ت. گ یرون ر گ ب درن

ود. شب ب و یشگ یی نکار طر

۵ - م ی - ۸ ی حنا ر ا - م

پ۱ س ب ا نور فر ن س ع ،ادوه سر نون پ فت: »اک ت و دا گ ا سان ی ان

ر دا در او ت. ۲اگ ا در او یی او را در ود واهد ت، پ دا ن ا ی

دان داد و او را ب ر ن گ واهد داد. درنش ا هس م. را ا گر ب د ان دی ع ی ، انست و ه انگونه که به یهودیان گف م، اکنون خ واهید ی ش ا ن ه ه ن ب ه آن ا ک م ک وی روم، گش ا ن ش ا ه ا ب ید آ د. وان ید. ن بت ک گر را ه ی دی ن ک دهم، و آن ای

ی ش ا ن ردم، بت ک ش ا را ه ن ه ک گون ه انین ید. ا ه بت ن ای گر را د ی دی ای بش ا ب بت رد ی واهند ب گر، ه ه پ ی دی

ید.« رد ن هس شاگ ه ک »رو سرور ن، ک ا «ش عون پ ر گفت:

وان به ای که و اکنون ن «عیس پاس داد:

ا بعدها ا پ ام واه روم ا پ ن بیای ؛ ا نون ا ارچ ،مرور «پ ر گفت: »آ د.

م ا پ م رن وان م ن ان یای و ات ب ا در را ت را در ا ان فت: »آی س گ ی هاد.« ع واهم ن

و ه ین، ب ین، آ هاد آ را ن واه نسه د، گ ن ان یش ا آن ه رو ب م، پ وی گ

رد.« ار را ان ار واه ک ب

نا ۱ و یه نها ر ه ب سی، ی درع س ی

ش د«۱ بر ا ن ب شا ب .د نا ا اد ه ی ای ان ه ن ن ید؛ ب ش ا ش ه ب ش ه دا دا

ست، یار ا س ن ب در ن ۀ پ ید. ۲در ان ش ا بش ا ه ه ب رن ف م. وگ ا ان گ روم ه ر م و گا ک نم. و آن ش ا آ اد ک را ب

ا ردم، ب ش ا آ اد ک را ش ا ان ب م و آیش ا را ن د ود ه ن هس م ا هر ا ک رم، به ن ید. ای ک ش ا ی ب روم راهش را نید دانیم به ک ا ا ن « و ا به او گفت: ».دانعیس » وانیم را را بدانیم رو ، پ چگونه

ک ن را و راس و یات هس م؛ هیچ«به او گفت: اگر را آید. واس ۀ ن، ن د پدر ن به

ا پ ا این او شنا ید، پدر را نی شنا ید؛ ا ید و او ررا س نا ش ی یپ به او »اید. ا دید

سرور ا، پدر را به ا بن ا، که ه ین ا را «گفت: ی یپ ، دیر «عیس به او گفت: »کا است.نا ه ش ش ا هس م و هنو را ن ا ست ب ا است؛ پ د ا در را دی د ، پ ه را دی س ک که ست ک ه ا گون ه ا چ در را ب وی پ گ

ه دار ک اور ن ا ب ن ا“ ۱ آی درم و ب ن در پش ا ه ه ن ب نان ک س ست در در ن ا پ

ه در ن در ک ست، ب ه پ ی م ا ودم ن وی گه ارها ود را ب ه ک ست ک ست، او ن ا ساک ان ام ه ن ید ک ن اور ک س ن را ب ن د. ۱۱ای سان ره ه ب رن ست؛ وگ در در ن ا درم و پ بب در پ س

ید. ن اور ک ن را ب ارها ای آن کن آ«۱۲ ن آ ، ب ، ش ه ه ا ه ب م، آن ک وی گ

ه ارهای را ک ی ک شد، او ن ا ش ه ب ن ای ان داارهای ن رد، و ک نم، واهد ک ک

ه ن ن د را ک رد، ی ب رگ ر ا آن واهد ک

در ست پ ام ن در وا ه ن چه ب روم. ۱ و هرآندر در ا پ ید، ن آن را ان ام واهم داد، ن ک

ام ن ه ن ی ب ر چ د. ۱ اگ اب سر ی ا پید، آن را ان ام واهم داد. ن ب واه

قد عده ر ح اگر را دوست بدارید، ا ام را نگا واهید « ۱و ن ا پدر واهم واست و او دا ع ۱داشت.

دیگر به ش ا واهد داد که ه یشه با ش ا باشد، د او را یعن رو راس که هان ن ۱ وان

ه او را را ن رد، ی پ ی ا بیند و نه ب شناسد؛ ا ش ا او را ید، چرا س نا ش س ن ش ا ه ن د ک

ود. ش ا واهد ب ند و در گ یپ ۱آیم. گ ارم؛ ن د ش ا ک ن ش ا را ب « ۱ا ش ا ا اند ان هان دیگر را ن واهد دید، ا د د، و چون ن ن ید دی ید واه ی واه ش ا ن ام، ست. ۲ در آن رو ناد دیهاوخ ، ی س نم هک ش ا. ۱۲آن ش ا در ن و ن در در هس م و در پیرو ها پ ه ا ام را دارد و ا آن ند، ک ک

ست ه را دو ست ک ه را او دارد؛ و آن کست شت و دو ست واهد دا درم او را دو دارد، پ

ر او ظاهر ش ه، ود را ب ست دا ی او را دو ن نسا ت.« واهم

ریو ، ا او پرسید: یهودا، نه ا ۲۲ سرور ن، «س واه ود را بر ا ظاهر کن ، چگونه است که ا نه بر این هان نآ« :داد خ اپ ع ۲ »ا ست ه را دو گا واهد ک دارد، ک م را نشت، و ا ست واهد دا درم او را دو شت، و پ دا

یم س ن واه ا او یم آ د و ب ن د او واهه د. ۲ آن ک ست ن گ ی دارد، ک م را را دوه ن ک م ک شت؛ و ای گا ن واهد دا د ن نوی شه را ست ک در ا ست، ب ه ا پ ی ا ن ن

ست. س اد ا ر این چی ها را ان به ش ا گف م که هنو با ش ا « ۲ا آن دا ع، یعن رو ۲هس م. در ا ه پ قد ، ک ا ام ن ه ن س د، او ه هاو را ب ر ی را ب چ

یاد ان ش ا واهد آ و ت و هرآنچه ن به ش ا گف م، بهگ ارم؛ ا برا ش ا آرا ش به ۲ واهد آورد. دهم. آنچه ن به ش ا آرا ش ود را به ش ا

دهد. د ش ا چنان است که هان به ش ا دهم، نه شنیدید که به ش ا گف م، ۲ رب و هراسان نباشد.

ا ب ن ش ا روم، ا ر را ا ن د م.“ اگ آیست شاد ان دو ید، ش ه ن د دا د ک شدی

در ست. پ در ا ن ب رگ ر ا را پ روم، ینکا ۲ نو ن ا پ ار ش قو ا ب عو ش ه ا د. شود ای ان آوری ع ا چون وا ف م، گ

ف نچ ر ناد ب قا ن نا ب هک هد ش ا ا ن هان ی ای را ر م، ی گوی س ن ب د. آییچ ق ا ن کار را ۱ در بر ن ندارد؛ او ه ا ا هان ست، ر ان داد ا ه ن در ب ه پ نم ک کست در را دو ه پ د ک دان د، ب ی ی ر دارم. ب

م. روی ب

نا ۱ و یقی ی ق اک ح

ن «۱ قح کا ق سه پ و ب رد ب ا نا شا ه ست.۲هر یاورد، آن را ا یو ن ه ا در ن کشا ه ع ند، و هر ه مک یو آورد، آن را ا کر ش ا همه یو آورد. ش ر ی ا ب ند که نون ب ف هاک ش ا گ ه ه ب بب ک ک س ام، ی در ید، و ن ن ید. در ن ب ان ا هس پ

ش ا شا ه ن نان ه م. چ د ا ود ان وان ی ن ش ا ن د، ا ن ان ر در یو آورد اگ

ید. ر در ن ن ان د اگ یو آوری ید وان ن « شا ه ش ا ه ا هس م و س ک ها آن. کیار در ن س یو ب د و ن در او، آورد؛ انیچ ن را دا ا ن، ه ر ی رد. اگ ید ک وان شا ه د، ه چون س در ن ن ان ه ک ست ک ا اشک دورش د و دا ن شا هان شود. ها

رد ید را گ ش ند ، ش ا د و در آ آورنر در ند. اگ سو ان ید و ک م ن در ن ب انچه د، هرآن ش ا ب ان ید ن ست ک ید، در وا واهن در ن در ای شد. پ رآورد واهد ه ب ک

ه گون ن د؛ و ای یار آوری س یو ب ش ا ه ست ک اشد. ید رد ن واه شاگ

نا ه« نوگ پ هک ه سود ار رد شاد سا ه ، ش ه ست دا ش ا را دو ی بت ن ن ن ام؛ در

ر ید.۱ اگ د، در ب ان گا داری ا ام را ندر نان ه ن ا ام پ د؛ چ ید ان بت ن واه

ش ه گا دا بت او ود را ن ام و در شاد ا ف م ش ا گ ه نان را ب س ن م.۱۱ای ان

شود. ا ش ا ک شاد شد و ا ی ب ش ا ن ن در ن کح«۱۲ ن ا سا بح ار رگ دک هک

رد بت ک ش ا را نان ه ن ید، چ ن کبح ۱ام. ب ش ن ا ا ن دوجو هک دراددا ش س ان س ان ود را در را دو ک

ش ا ه چه ب ر آن ید اگ ش ای س ان ن ند.۱ دو کند م ش ا را ب گر ید.۱ دی نم، ان ام ده ک

ش ن اب ارها ارب ند ا ک را ب م، ی وانست ود ش ا را دو دارد. ب ه اه ن آگ

ید ن ش در چه ا پ را هرآن م، ی ش ا را ا ا وان م، سا ه ا ه را آن آگ د ک بودی ش ا ن ام.۱

دم و رگ ی ش ا را ب د، ب ه ن دی رگ ی بیو د و یو آوری د و روی ا ب ش م قرر دا

ام ن ه ن در ب ا هرچه ا پ د، ش ا ب انند.۱ م ن ش ا ع ا ک ه ید ب ن ست ک در وا

بت گر را ه ی دی ست ک ن ا ش ا ای ه بید. ن ک

یا ز فر دن سین ی یر ن ع یاد داش ه باشید که اگر دنیا ا ش ا نفرت دارد، به« ۱اگر به دنیا ۱پیش ا ش ا ا ن نفرت داش ه است.

ع ق داش ید، دنیا ش ا را چون کسان ود دوست ا چون به دنیا ع ق ندارید، ب ه ن ش ا داشت. ا د رگ ی یا ب فرت را ا دن ش ا ن یا ا ام، دن

یاد داش ه باشید: ا را که به ش ا گف م، بهدارد.۲ ک اگر را آ ار “بند ا ارباب ود ب رگ ر نیست. رسانیدند، با ش ا نی چنین واهند کرد؛ و اگر ک م

را نگا داش ند، ک م ش ا را نی نگا واهند ا اینه ه را به۲۱داشت. ش ا ا ا ام ن ب بب ن س

ند را س ر را رد، ی واهند کاگر نیا د و با ایشان س ن نگف ه بودم، ۲۲شناسند. نا اکنون دیگر ع ر برا گناهشان گنا ن داش ند؛ ا کس که ا ن نفرت داش ه باشد، ا پدر ۲ندارند.اگر در یان آنان کارهای ۲ ن نی نفرت دارد.ک ن رد است، گنا ن رد بودم که ن هیچ

ا اکنون ن یا اب ،داش ند؛ ا ن دید ار اهرا نآ ه هفرت درم ن د، هم ا ن و هم ا پ ان

ورات ه در ه، ک ک گون ن د.۲ ای دارنقت ی ق ه ست ب شان آ د ا ه: ود دد ک یون پ

ند.“ ب نم ا ش فرت دا بب ن س ا چون آن دا ع که ا ن د پدر برا ش ا « ۲ ا

رس م بیاید، یعن رو راس که ا ن د پدر ش و ۲آید، او ود دربار ن شهادت واهد داد. ا ا ن را ا آغا ب ید، ی شهادت ده د ای ی ب ن

ود د. ب ای

نا ۱ و ین ا«۱ ا ف م ش ا گ ه ی ها را ب چ

سه ی ن ش ا را ا ک د.۲ ها ا راج واهند ن یرد و ان ه هرک سد ک ش ا را ر ه کشد، رد ب ه دا را د ت ک ندارد ک پ

در ا ه پ را ن رد، ی ارها را واهند ک ن ک ت. ایش ا را ه نها را ب ه را. ای ند، ن س نا ش

را شان وع ا چون ان و ف م هگ سد، ب رها را ودم. آن رد ب ا ک ش ا را آگ ه د ک اد آوری یش ا ا را ود ب ف م، ی گ ش ا ن ه در آغا ب

ودم. بار ر ح خد ک

نکا« نو ن ف د سر ن یچ دو ۀد روم، و ها به “رو ک ا پرسید، ن سبب شنیدن ا

با این ا ، ن س نانم، د ش ا آکند ا غم شد است.

سود ش است. یرا گویم که ر نم به به ش ا راست ا اگر بروم اگر نروم، آن دا ع ن د ش ا ن واهد آ د؛ ا ش ا د، هان را او را ن د س م. چون او آی ر رد ه اب واهد ک ت و ب نا و عدا اظ گه ست. ب ار ا یرک ق نا ، داور ، اظ گ

ه ن ای ان ن را ب ه ی د.۱ ب ت، آورن اظ عدا در را ن د پ ید ی گر را ن واه روم و دیه د.۱۱و ب ن دی ی ای را ر اظ داور ، ی

ست. شد ا هان وم ا بسیار«۱۲ چی ها دیگر دارم که به ش ا بگویم، ا نون ا چون رو ۱ارا شنیدنش را ندارید.اک ا ا قیقت راهبر واهد راس آید، ش ا را به

کرد؛ یرا او ا انب ود س ن ن واهد گفت، ب ه شنود بیان واهد کرد و ا آنچه در پیش آنچه را او را واهد ۱است با ش ا س ن واهد گفت.ر ه، به ش ا اع م داد، یرا آنچه را ا آن ن است گ

هرآنچه ا آن پدر است، ا آن ن ۱ واهد کرد.رو گف م آنچه را ا آن ن است گر ه، است. ا ه ین

رد. ش ا اع م واهد ک ه بلی می س رد ن ر شاگ سی ی دهدع

پ« ۱ س نا ا نا کد ن ار رگ د ، د هاو ا را گر، ب د ان دی د و پ ا ان دی

د.«۱ ید دی نآ واه ب هاگ ش ا ع نادرگا وا ن ق ود او ا ای ند: » ف گر گ ه ی دی ب

گر د ان ، دی ه، پ ا ان ست ک ی س ن چگر، د ان دی د، و پ ا ان ید دی را ن واهن ه ا ا ای د“ ی ید دی ا را واه د ب وی گ

گر م ردپ د ن ار ه ی دی روم“ «۱ پ به د ان“ ک ن ان ند: »ای ف د،گ وی گا عیس ا ۱»یابیم چیست ق ود او را درن ا

یش ه دپ ست ک سؤا ان واهند ا او ا در فت: »آی شان گ ه ای ند؛ پ ب ن ک

ا هم ب ث بار ب ن ف م، ای ه گ ید ک ن ک ،د د د اوخن ارم رگ د ، نام دنا ا پ ید ا را واه گر، ب د ان دی و پ ا انشم ه ین، ب ین، آ د“ ۲ آ گویم، ش ا ار ا دیا هان شاد ان واهد شد؛ ش ا و ا م واهید کرد، ا ا غم ش ا به شاد بد واهد غ گین واهید بود، ا رو که کشد، ا آن ن به هنگام ای ان درد ۲۱شد.ا چون ر ندش به دنیا ساعت او را رسید است؛ ا

ه گر ب اد ن آ د، درد ود را دی آورد، چرایبه ۲۲شاد است ا این که انسان به دنیا آ د است.ا با ش ا را ه ینسان، ش ا نی اکنون اندوهگینید؛ ا ک آن واهم دید و د ش ا شاد ان واهد شد و هیچ

در آن رو ، ۲شاد را ا ش ا ن واهد گر ت.چی ا ود ن ن واهید واست. آ ین، آ ین، دیگر

ش ا ه م، هرچه ب وی ام ن گ ه ن در ب ا پنون ا ک ش ا واهد داد.۲ ه ید، آن را ب ب واهس ه ی ن وا ام ن چ ه ن ا ب ید د؛ ب واه ای

شاد ید و یاب شود. ب ا ان ک ا ان را اینها را به« ۲ واهد ثی به ش ا گف م؛ ا

س ن ش ا ا ه ب گون ن گر ای ه دی ید ک س ره در ب ار پ ش ارا درب فت، ب ه آ ن واهم گش ا در آن رو ، به نام ن در واست ۲ واهم گفت.گویم که ن ا انب ش ا واهید کرد. و به ش ا ن که پدر ود ش ا را چرا ۲ا پدر واهم واست،ست ش ه و دو ست دا ش ا را دو را دارد، ی

ه ا ن د دا آ د ای ان آورد د ک ام.۲ ن ا ن د ایشدم؛ ن هان وارد ه ای در آ دم و ب ن پ و ا ایر در هان را م و ن د پ وی روم.« گ

نآ ۲ ش هاگ نادرگا ش فگ ن نکا« :د نو س ن ش ارا هآ ه ب وی ، ن ی . ا گ ث گر ه ا ه هدی یم ک اه و دان ی آگ چیان و در ا ش را ب سؤا س دار ک یا ن نین هد. ا ه ه ا ن د دا آ د ن م ک رو، ای ان داریس ی آیا اکنون وا عا ای ان «به آنها گفت: ا .« ۱ع

رسد، و براس که اینک ان را۲ دارید اکنون رارسید است، که پراکند واهید شد و هر همیک به انه و کاشانۀ ود واهید ر ت و را نها ا ن نها نیس م، یرا پدر با ن واهید گ اشت؛ ا ا در ف م ش ا گ ه نها را ب ست. ای ن ا

آرا ش داش ه باشید. در دنیا برا ش ا ت واهد ا د و دارید، یرا ن بر دنیا غا ب آ د بود؛ ا

ام.«

نا ۱ و یر ی خ د سی ب ی دعای ع

پ۱ س ن ا ا س ن نا س ع ، ب سآ ه نا ید س ساعت ر در، فت: »پ ست و گ گری ن

و ی سرت ن ا پ سرت را د ست. پ ا

را درت را دهد.۲ ی شر ر هر ب او را برد داد ه او ع ا ک ه ب ان ک ه ه ۀ آن ا ب ا ، ا یات ست ن ا شد. و ای دان ب یات اوی ق ، و ی ق نها دا و را، ه دان، ک اوی

س اد ر ه یح را ک س س ی ا ، عپرد ، س ه ن ه ب ار را ک ند. ن ک س نا ش به ر رو ب و را ب ه گون ن دم، و ای سان ک ا ر

ین دادم ن وت ،ردپ ا نون ا پ . ه ه ان ش د ، ب را در ور وی

ش م. و دا یش ا آغا هان ن د ه پ کرد ن شاگ ر ی سی ب ی دعای ع

ن نام و را بر آنان که ا هانیان به ن « ب شید ، آش ار سا م. ا آن و بودند و و ایشان را

گا ید ، و ک ت را ن ش ه ن ب بند. ش نکا دا نو فا رد ه ه چه ب ه هرآن د ک ان

ید ش ب ن ب س ا ان را ا ، بپرد ، س ه ن ه ب را ک را ک ست. ی و ند ر شان آن را پ ی پردم، و ای س شان دی به و آ د و ب ه ا ن د ند ک س ین دان ق ام، و ی

س اد ر و را ه د ک ای ان آوردن

را ه ب ست؛ ن ن ها را آن ست ن ب ا . در وایا ب ه کنم که و به برا آنهای در واست دنهرآنچه ا آن ۱ا ، یرا ا آن و هس ند. ن ب شید ن است، ا آن وست و هرآنچه ا آن وست، ا آن بیش ا این در ۱۱ام. ن است؛ و در ایشان یا ها آنها هنو در هانند؛ ن ن د و هان ن انم، ا

و ، آنان را به درت نام ود که به آیم. ا پدر د ا فظ کن، ا یک باشند، چنان که ا ن ب شید

ن آنها را ا ان که با ایشان بودم، فظ ۱۲هس یم.ا ، کردم، و ا آنها به درت نام و که به ن ب شید یک ا ایشان ه نشد، ا ظت ن ودم. هیچ

قیقت قد به ر ند ه کت، ا گف ۀ ک با ا ن د و ۱پیوندد. آیم، و این س نان را ا

گویم که هنو در هانم، ا شاد را در ان ن ک م و را به ایشان ۱ک ا داش ه باشند. ود به

ا دنیا ا ایشان نفرت داشت، یرا به دنیا ع ق دادم، ا ساو رد ۱ندارند، چنان که ن ع ق ندارم. ن ی ن ن ت که آنها را ا این دنیا ببر ، ب ه ای

آنها به این ۱ واهم ا آن ش رور فظشان کن . نآ ۱دنیا ع ق ندارند، چنان ه ن نی ع ق ندارم. نا

و ن؛ ک م قدی ک قت ی ق را در ه هان و را ب ه ه ک گون ست.۱ ه ان قت ا ی ق س اد ر ه هان ان را ب ی آن س اد ، ن ن ر شت هام.۱ ن وی قدی ن را ب شان ا ر ایقدی قت ی ق ه ی ب شان ن ا ای نم، ک

د. شون ش یر ن ر ی همۀ سی ب ی دعای ع

ساو رد« ۲ ن ن ب اه نآ ار ن اه س ، ه ه ب ست ک سان ا را ک ین ب ن ب ه ه چ

ا ه ن ای ان واهند آورد،۱۲ ها ب یام آن س ۀ پ وادر در و ا پ ه ه ک گون ند، ه ان ش ا ک ب ه ه یو ن در و. چنان کن که آنها نی در ا ن هس و ۲۲ا . باشند، ا هان ای ان آورد که و را رس اد ن را که به ن ب شید ، بدیشان ب شیدم ا

ن در آنان و و ۲یک گردند، چنان ه ا یک هس یم؛در ن. چنان کن که آنان نی کا یک گردند ا هان

س اد ر و را ه د ک دان شان را ب ا ، و ایست ه را دو ش ک ست دا ه دو گون ه ان

در، ش .۲ ا پ ه ن دا ه ب ها ک واهم آنید ش ند، ه انب ش ا ا ن ب ه ن ا ب ا ک

و ه د، ک گرن ن ا را ب هس م، ید ش ه ن ب یش ا آغا هان ب را پ ا ؛ ی

ست ش . را دو داناا پدر عاد ، دنیا و را ن « ۲ ش ا ن و سد، ا س هرا نها دان سم، و ای نا ش و را ه د ک ان

س اد ر دم سان نا ش ها ه آن و را ب ام ا .۲ ن نه ن و ب ه ب ک ا د، سان نا ش و واهم ش ه ها دا ی در آن شد و ن ن ا ی ب ها ن ا ، در آن

شم.« ا ب

نا ۱ و یسی ی شدن ع رف ار گ

۵ - م ی - - ۸ ی حنا ر ۵ - ا ۵ - م

عیس پ ا ادا این س نان، با شاگردانش به آن ۱رون ر ت. در آن ا باغ بود، و عیس و سو در د ا یهودا، س یم۲شاگردانش به آن درآ دند. ند او، ا ن ک

س و ی را ع ود، ی ا ب ا آن آگرد آ د ارها در آن ا گ ش ب ردان شاگ

د. پ ودن یهودا گروه ا سربا ان و نی ب

وران سران کاهنان و ریسیان را برگر ه، به آن ا ه آن ا س ب ع و ش ا چراغ و شان ب آ د. ایا آن ه س ، ب ی د. ع یدن س ر ر ست چه ب دانشان ه ای ت و ب یش ر شت، پ و واهد گ ه را فت: »ک د: گ س دادن ا ید « پ وی

س م.« نم« :ت گ ».ار ر ان ا ع«یم س هودا، س اد ی ها ای ا آن ی ب ند او ن ن کان فت، » ن هس م،« آن س گ ی ود. چون ع ب

د. پ ین ا ادن ر پ ر ه به را ید: »ک س ر شان پ ار ا ای گرب دیا ر سا ن ی ند: »ع ف ید « گ وی

ه ودم ف م ک ش ا گ ه س داد: »ب ا را.« پر را نها هس م. پ اگ د ای گ اری ید، ب واه

د رون رتش پ چنآ ات ت گ ار ن ا ».بیچ ه: »ه دد ک یون قت پ ی ق ه ود ب ف ه ب گست ید ، ا د ش ه ن ب ه ب ان را ک ک ا آن ی

دادم.« نآنگا ش عون پ ر ش شیر را که داشت، ۱

اعظم د و گوش برکشید و رب بر ادم کاهنعیس به ۱۱راس ش را برید. نام آن ادم ا و بود.

ا مش«پ ر گفت: ن آی یام ک ش در ن یر وی شست، ه ن داد ا در ب ه پ د ا را ک بای ن

شم « نو ببازج یی ز عیسی در بر بر سر ن یه د نکار

طر ۵ م ی - ۸ ی حنا

م ی - ۸ - ۸ ی حنا ر ۵ -۵۵ ا ۸ - م

۸ - ۵ ی م - - ۸ ی حنا ر - ا ۵ -۵۵ م ۵ - م ی - -۵ ۸ ی حنا ر -۵۸ ا - م

آنگا سربا ان، ه را با ر اند ویش و وران ۱۲یهود عیس را گر ار کردند. آنها دس ها او را ن ا بردند. او ۱بس ند پدر ن یا ا، و ن ست ن د

ق ۱اعظم آن ان بود. کاهن فا نا ه ا ب ب هک دو هن در ک ست ی ه ر ا رد ب یه ک و ان هودی ی

یرد. وم ب را ش عون پ ر و شاگرد دیگر نی ا پ عیس ۱اعظم بود. پ روانه شدند. آن شاگرد ا آشنایان کاهن

ا پ ر ۱اعظم درآ د. با عیس به یا انۀ کاهن ا پشت در ایس اد. پ آن شاگرد دیگر که ا آشنایان

اعظم بود، بیرون ر ت و با ن که دربان بود، کاهنآنگا آن ۱گف گو کرد و پ ر را به دا برد.

و که ا شاگردان آن « اد ۀ دربان ا پ ر پرسید: ».مت ن«پ ر پاس داد: » رد نیس

س اوه ۱ ب در نا دا .دو وران آ ش با غا و رد آن ایس اد بودند و ود را گرم ا رو ه و بر گ کردند. پ ر نی با آنان ایس اد بود و ود را

رم رد. گ کپ ۱ س نهاک ردان شاگ ار س درب ی اعظم ا عه س داد: » ن ب ا ید.۲ او پ س ر ی ش پ عا و

ف ه س ن گ ش ارا ام و ه وار در هان آبد سه و در ع ی ن رد آ دن ه ۀ ک ه گ ک

یم داد ع ست، ان ا هودی هان ی ی در ن ام و چف ه گ ان ام.۱۲چرا ا ن ن س ا آن ر پ

ید ن ش نان را س ه پر ک یک ب ان ن د آن انف ه شان چه گ ه ای ند ب ن دان ام.«۲۲چون ای

ه آن ا ان ک بان گه فت، ی ا ن را گه ون ر گ ود، ب س اد ب ی د و ای س اش

گو ن فت: »ای اعظم پاس نه به کاهنگاگر ا گف م، بر «عیس واب داد: ۲»ده ا اگر راست گف م، چرا را ایم شهادت د ؛ ا ن ا او را دست ۲» ن س ه ن د آنگا ب

اهن ا، ک یا س اد. ر اعظم، در ه ان ا که ش عون پ ر ایس اد بود و ود ۲رم یدرا گ س ر ر ا او پ رد، ب و که «ند: کنه «او ان ار کرد و گفت: »ا شاگردان او نیس اعظم که ا ویشان ی ا اد ان کاهن ۲»نیس م.آیا «آن بود که پ ر گوشش را برید بود، گفت: پ ر با ۲» ن ود و را با او در آن باغ ندیدم رد. ه ان رآورد. ان ار ک گ ب ان س ب دم رو

سی در ی مۀ ع حض ر یال محاک - ۸ - م ی - - ۸ ی حنا

ر ۵ -۸ ا ۵ - ۵ م عیس را ا ن د یا ا به کاخ ر اندار بردند. ۲

س رگا بود. آنان ود وارد کاخ نشدند ا ن نشوند ن د ایشان ۲و ب وانند پ س را ب ورند.

پ پی یرون آ این رد را به چه ر « د و پرسید: ب

اگر رم نبود، « واب داد ، گف ند: »کنید هم

پی به ایشان گفت: ۱ »کردیم. به و س ی ش ن عت انب و د ربب ار وا دوخ امش« شری ر ب

ند: » ا ف ان گ هودی ید.« ی ن ش اک ه ک ویسان ن دی م.« ۲ب داری س را ن ا ا اعدام ک

س در ی ف ۀ ع ه گ گ رگ ک گون ورد چقت ی ق ه ود، ب ست. در ان ظارش ب یو پ

واند ، پ پی به کاخ با گشت و عیس را را عیس پاس »آیا و پادشا یهود «به او گفت: گوی ، یا دیگران دربار آیا این را و ود «داد: نم رگم«پی پاس داد: »اند ن به و گف ههود م وم ودت و سران کاهنان، و را به ن ایعیس پاس داد: »ا اند؛ چه کرد س یم کرد

پادشاه ن ا این هان نیست. اگر پادشاه ن ا «دست یهودیان نگیدند ا به این هان بود، اد انم

ا پادشاه ن ا این هان گر ار نیایم. ا » و پادشاه پ«پی ا او پرسید: »نیست.گوی که ن پادشاهم. و ود «عیس پاس داد:

رو به هان آ دم ا بر رو اد شدم و ا این ن ا اینک که به قیقت ع ق قیقت شهادت دهم. پ هر

پی پرسید: »دهد. دارد، به ندا ن گوش را

» ت چ تق ق «ان ب هودی ا ن د ی فت، ب ن را گ یرون چون ای ن هیچ سبب برا وم «ر ت و به آنها گفت:

ا ش ا را رس هست که در عید کردن او نیا م. ا واهید پ س یک ندان را برای ان آ اد کنم؛ آیا آنها در پاس ریاد »پادشا یهود را آ اد کنم ا ب ا را آ اد کن «دادند: سر ا »او را نه، ب ه بار ا

ا ب ا ود. بار راه ن ب

نا ۱ و یسی ی ردن ع ل ک ص کم م ح

ر - م ی - - ی حنا م ۵ -

اش آنگا پی عیس را گر ه، دس ور داد ا یانه۱ر ا ه، ب ا ا ار ب ا ان سرب ند.۲و ن

ر او د و ردای ارغوان ب هادن سرش ند، و ن دش آ د ، دن شان و ند: پ ف دورد«گی س هود « و او را شا ی اد و، ا پ ر ب

د. دنسپ پی دیگربار بیرون آ د و یهودیان را گفت:

آورم ا بدانید که ن اینک او را ن د ش ا بیرون «پ عیس »هیچ سبب برا وم کردن او نیا م. اج ار بر سر و ردا ارغوان بر ن بیرون آ د. چون سران »اینک آن انسان «ها گفت: پی به آنکاهنان و نگهبانان عبد او را دیدند، ریاد برآورد ، پی به »بر یبش کن بر یبش کن «گف ند: ش ا ود او را ببرید و وب کنید، «ایشان گفت:

ردن او را وم ک ب ب ب س چون ن یا ه ند: ن ف س او گ ا ان در پ هودی ام.« ینارش ار ام« ه ب ست ک ع ا د ی ای ر آن او ب برا ادعا یرد، ی ست.« ب سر دا ند پ کو با چون پی این را شنید، هراسان ر شد،

و ا ک ا «درون کاخ با گشت و ا عیس پرسید: بها عیس پاس به او نداد. »ا آ د پ پی ۱ا یچ ن ه ن ه فت: »ب ا ن او را گ وی آی گد رت دارم آ ادت کنم و درت دارم بر یبت دان داش ، هیچ درت بر ن ن «عیس گفت: ۱۱»ک شم رو، گنا آن که اگر ا باال به و داد نشد بود؛ ا اینا آن ۱۲» را به و س یم کرد، بس ب رگ ر است.ا یهودیان ریاد نان پ پی کوشید آ ادش کند، ا

ن رد ر ای ند: »اگ ف ست گ ن ، دو را آ اد کس . هر ی ی ر ن ند، شاه ک اد ه ادعا پ ک

س ن ی ر ر د د.« ب وی گچون پی این س نان را شنید، عیس را بیرون ۱آورد و ود بر سند داور نشست، در ان که به ب ا ا« عرو بود و به بان عبرانیان »سنگفرش« » د یۀ« ع وان ه شد.۱ آن رو ، رو » ید پ س شد. پی به یهودیان گفت: بود و ظهر ن دیک

او را ا «آنها ریاد برآوردند: ۱»اینک پادشا ش ا « » یان بردار او را ا یان بردار و بر یبش کن

بو م ار نات اشداپ ا آ«پی گفت: د: » ا را س دادن ا اهنان پ سران ک نم « کسرا ی ر.«۱ ست ی شاه ن اد ن ام پشند .پی عیس را به آنها سپرد ا بر یبش ک

سی ی شدن ع ی ل ص ر ب - م ی - - ی حنا ر - ا - ۵ م

عیس یب بر دوش ۱آنگا عیس را گر ه، بردند.سو به نام ه که به بان بیرون ر ت، به

آن ا او را بر یب ۱شود. واند عبرانیان ا

کردند. با او دو ن دیگر نی در دو انبش وب ر ان پی به ۱شدند و عیس در یان رار داشت.

به ی اال ک ر ب ند و آن را ب ش و ا نشد ش ه و ر آن ن د. ب ردن یب ن ب ک

شا اد ا ر ، پ سا ن ی ود: ع ببه ر ی ان آن ک هودی یار ا ی س هود.۲ ب ا ی واندند، یرا ای که عیس بر یب شد ن دیک شهر بود و آن ک یبه به بان عبرانیان و ال ین و

پ سران کاهنان یهود به ۲۱یونان نوش ه شد بود. سیونب ه ب ،“پادشا یهود نوی «پی گف ند: پی ۲۲»این رد گف ه است که ن پادشا یهودم.

شت و چه ن س داد: »آن ا ش م.« پ و م، نچون سربا ان عیس را به یب کشیدند، ۲

ها او را گر ه، به چهار سهم قسیم کردند و ا ههر یک سه برگر ند. و ا ۀ یرین او را نی ا آن ا ه در نداشت، ب ه ی پارچه ا س اندند. ا ه ود.۲ پ ب شد ب ا ه ین ب ای ه پ اال ب بن را ه ن ن ند: »ای ف گر گ یم، ی دیبدینسان »ب ه رعه بیف نیم ا ببینیم ا آن که شود.

: قد به قیقت پیوست که گف ۀ ک ب

د ماج« ردن یم ک س ق ین ود م را ب هاید.« ندن رعه ا سم با ر و بد. ردن ین ک ن ا ان چ سرب پ

ن دیک یب عیس ، ادر او و واهر ادرش، ۲د ی ه ایس اد و نی ریم ن ک وپا و ریم

رد را شاگ س ادرش و آن ی د.۲ چون ع ودن بست ه دو د، ک س اد دی نار او ای شت در ک دا

نک و، ای ان فت: »ب ه ادر ود گ بفت: رد گ شاگ ه آن پ ب س سرت«.۲ پ

ار وا ،درگاش نآ ،تعا نآ ا ».تردام ن ا«رد. ۀ ود ب ه ان ب

سی ی مرگ ع ۵ ۸ م ی - ی حنا

ر ا ۵ م ان ام رسید چی به آنگا عیس آگا ا این ه ه ه ۲

قد قق یابد، گفت: است، برا آن ه ک بر ا نشت« ود پ ام.«۲ در آن ا ظر ب

ه ش ه ب ن آغ ف س ید . پ ا ش ر شراب شا ه ر شراب ب یش ش ه، پ ا گ ا ا ا و

س ش ی د. چون ع ردن ید، دهان او ب ش راب را چ

ه فت: »ب رد گ سر م ک پ س ید.« س ان ام ریم ن ود. س و رو ود را

ب ات » هیه«آن رو ، رو ۱ بود، و رو بعد، ش واس ند ا ساد ا ب رگ. ا آن ا که سران یهود ن رو بعد بر یب ب اند، ا پی واس ند ا ساق شان را ساد ند و ا ن ش ن را ب سه اها آن پپ سربا ان آ دند و ساق ۲ یب پایین بیاورند.اپاها ن س ین ش و آن دیگر را که با عیس بر

ا چون به عیس رسیدند یب شد بود، ش س ند. ا

ا ی و دیدند رد است، سا ها او را نش س ند. ا ی ا ان ن سرب رد ا رو ب ه و او ه پ ا ب

ه در آن که این را د.دم ون و آب ا آن روان شکدهد ا ش ا نی ای ان آورید. شهادت او دید، شهادت اینها گوید. داند که قیقت را راست است و او چ « قد به قیقت پیوندد که: وا ع شد ا ک بشد،« و س ه ن واهد ش ش های س وان ا اه گر ا ک اب ک ش دی ی ب د: ن وی گ

د، واهند ن وا رب ار نآ« دنست.« گری ن

سی ی س اری ع خاک

- ۵ م ی - -۸ ی حنا ر ۵ - ۵ ا - ۵ م

آنگا یوس ، اه را ه، ا پی ا ا واست که پی ر عیس را برگیرد. یوس ا پیروان عیس ا در نهان، یرا ا یهودیان بیم داشت. پی بود، ا

به او ا ا داد. پ آ د ، پی ر عیس را نیقودی و نی که پیش ر شبانه ن د عیس برگر ت.

ا ا ر و عود به ر ه بود، آ د و با ود آ ی هی ر ها پ ی را آورد. پ آن و ن ی د ه ر ه، آن را ب رگ س را ب ی ین ع د سم رد. ۱آن ا یدن یچ فن پ ات در ک ا ع ری هود ب یر س ب ی ه ع ود و در ک اغ ب شد، ب یب بر ق اغ ه هنو آن ب شت ک ا و ود دا ا

ود. ۲پ چون رد شد ب ش ه ن ا در آن گ ای بر ن ق ود و آن هود ب یۀ« ی ه رو »

ند. ش س را در آن گ ا ی ی ر ع ک، پ ن دی

نا ۲ و یی برۀ خا ق م

ر ۸ - ۸ م ی - ۸ - ی حنا ۸ - م

- ا در ن س ین رو هف ه، س رگاهان، هنگا که هوا ۱د ی ه به قبر آ د و دید که هنو اریک بود، ریم دوان پ دوان۲سنگ ا برابر آن برداش ه شد است.

ن د ش عون پ ر و آن شاگرد دیگر که عیس س ش فت: دو ان گ ه آن ت و ب شت، ر دا

د درب ربقم ا ار نامرور « دانیم ک ا و ن انپ پ ر ه را با آن شاگرد دیگر »اند. گ اش ه

و هر دو با هم سو قبر روان شدند. بیرون آ د ، بها آن شاگرد دیگر ند ر ر ه، ا پ ر دویدند؛ ا

پ م شد ، پیش ا اد و ن ست به قبر رسید.ا نگریست و دید که پارچه ها کفن در آن ا هست، ا پ ش عون پ ر نی ا پ او درون قبر نر ت.ها کفن در آ د و درون قبر ر ه، دید که پارچه

ا دس ا که گرد سر عیس بس ه بودند آن ا هست، ا ارچه نار پ ه در ک ه ن ان فن، ب ه داگ ها ک

شد ش ه گر گ ا شد و در ای دی ا ست ه ن ی ک گر ن رد دی شاگ ست. پ آن ابر ق ه درون آ د و دید و ای ان رسید بود، بهب

قد را در ن رد بودند که یرا هنو ک ب آورد.

گا آن دو ی د.۱ آن ر ان ب د ا ردگ ای او بند. ش ا گ ۀ ود ب ه ان رد ب شاگ

د ی ه ج ظاهر شدن عیسی بر مریم م ر - ۸ - ی حنا - م

ا ریم، بیرون، ن دیک م۱۱ س اد و ا بر ای ود و هب ا ب شد ان م ری ست. او گ ری گش ه را ر گا دو گرد.۲۱آن ن بر ب ق درون

ه ا ه د ک ند و آن ا دی ش ن دا ر ید ب ف س ها ود، ی در شد ب هاد س ن ی ی ر ع ه پ کس ه ش اها او ن گر در ا پ سر و دی ا ند: »ا ن، چرا ف ه او گ ها ب د.۱ آن ودن ب

س د ا ان « او پ ری اند و سرورم را برد «اد: گچون این را گفت، برگشت ۱»اند. دانم ک ا گ اش ه ن ا نشنا ت. س ع ۱و عیس را آن ا ایس اد دید، ا ه را ان ک ری فت: »ا ن، چرا گ ه او گ بست، بان ا اغ ن ه ب ه گ ان ای م ب وی « ریش ه ردا و او را ب ر سرورم، اگ فت: » ا ، گشت گو ک ا گ ا ه ن ب ا ا بروم و او را ب ریم رو » ریم «عیس دا د: ۱»برگیرم.

انب او گرداند و به بان عبرانیان گفت: به

ب ون « وا ب ع ۱. دات ا نع »ر در را هنو ن د پ یاوی ، ی ر ن فت: »ب گرو و عود ن رد م ب رادران ام. ب ه ن د بش ا و در در ود و پ ه ن د پ گو ک ها ب ه آن ب ریم ۱»کنم. دا ود و دا ش ا عود

د ی ه ر ت و شاگردان را بر داد که ار دنوادخ« د شان دی دی ود، ب ف ه ب ه او گ چه ب ام « و آن

فت. ا گ برد ن شاگ ر سی ب ی شدن ع ظاهر

- ا - - ی حنا ش ۱ نا ه هاگ ا ن هک ، ور س ن فه ور ه شا ه گا ک ود، آن د و درها ب ودن رد هم ب ردان گ گس آ د و در ی ود، ع ف ب ان هودی ر ی ا ر س م ب فت: » س اد و گ شان ای یان ای

ه و س ها و پ فت، د ن را گ ش ا «۲ چون ایدن ا دی ردان ب شاگ شان داد. ان ن ه آن ود را بان ه آن ا ب س ب ی د.۱۲ع شدن شاد ان د داون

در را ه پ ه ک گون ش ا ه ان ر س م ب فت: » گر ش ا را ی اد، ن ن س م.«۲۲چون ر ر ود: »رو ید و فت، د ن را گ قد را ای ا

س را ناهان ک ر گ ید.۲ اگ یاب بشد؛ و ید واهد ش ها ب ر آن ید، ب شای ب بد، گ اری شود ب اب س را ن ناهان ک ر گ اگ

د.« شود واهد ان اب نسی ما ی ع

ر - - ی حنا م نه ۲ عیس آ د، و ا، ی ا آن دوا د ک اگپ ۲شد، با ایشان نبود. ن، که دو و نی واند ا »ایم داوند را دید «دیگر شاگردان به او گف ند: ا

ا ود نشان ی ها را در «او به ایشان گفت: ر ا شت ود را ب گ نم و ان ی ب ش ن س های دسوراخ ش را در ست وی گ ارم و د ی ها ن

ه نهم، ای ان ن واهم آورد.«۲ پ ا پ ش ن ویه ا در ان س ب ی ردان ع شاگ هشت رو ،

ه درها ود. در آن ا ک ها ب ا آن و ا ب د و ودن بشان یان ای س آ د و در ی ود، ع ف ب

گا ش ا «۲ آن ر س م ب فت: » س اد و گ این ا شت ود را ای گ فت: »ان و ا گ ه ب

ست ود را ین، و د ب م را ب س های گ ار و د بگ ار و ب م ب ه وی سوراخ پ یش آور و در پ

ش ه باش، ب ه ای ان دا ای ان د ن و فت: » داون ه او گ و ا ب اش.«۲ با چون را فت: »آی س گ ی دا ن «۲ عه ان ک ه ا آن شاب د ای ان آورد و دی

د.« د ، ای ان آورن ادی نن ک ا هد ی

عیس آیات بسیار دیگر در ور شاگردان به ا ۱ رسانید که در این ک اب نوش ه نشد است. ظهور ا س ی ه ع د ک ا ای ان آوری شد ش ه و نها ن ای

ن ای ان، ا ای ا ب ست، و سر دا یح، پ س ه ان ید. ش ا ش ه ب یات دا ام او در ن

نا ۱۲ و ی

رد ن شاگ ن ز ف ر ه سی ب ی شدن ع ظاهر پ۱ س ن ا ا قو س ع ،ع ا ب دو رگ د رااچۀ نار دری ب ریه بر شاگردان ن ایان را در کرو ش عون ۲سا ت. او اینچنین ن ایان گشت:

نا ی ا رد ان پ ر ، و ا عرو به دو و، ن ب د و دو شاگرد دیگر با هم انا ی ، پسران

د ب نم«ش عون پ ر به آنها گفت: بودند.

و اه ا ی ب ند: » ا ن ف ها گ روم.« آنیم.« ا در آن آی پ بیرون ر ه، سوار ایق شدند. ا س رگاهان، عیس در کنار شب چی ید ن ردند.

ا شاگردان درنیا ند که عیس سا ایس اد؛ ا ی دان، چ ر ن فت: »ا ها گ ه آن ست. او ب ا

د: س دادن ا د « پ داری را وردن ن ب ق اق ت ار بناج ب ار روت« :ت گ » ن«ید ه واه د ک ندا ی ی ایشان چنین کردند و »یا ت. ب

درون ایق ا راوان اه ادر نبودند ور را بهداشت، به شاگرد که عیس دوس ش ب شند.

ش عون پ ر چون » داوند است «پ ر گفت: دم ا ۀ ود را گرد ویش شنید که داوند است، دررا و ود -در آورد بود یرا آن را ا ن به -پیچید ا دیگر شاگردان با ایق آ دند، در به دریا ا ند. ا د، ا که ور پر ا اه را با ود یدن ش کست ق دوی سا ا ها ب ا ۀ آن را ی

ود. راع بنوچ ب س ه سر حا ند ند د ،د ش آ د ب ا

شد ، و هاد ر آن ن ست و اه ب رو ه ا غا ا فت: شان گ ه ای س ب ی ی هست .۱ ع ان ن ن

اکنون گر ید، ا آن اهیها که هم«درون ایق ر ت و ور ش عون پ ر به۱۱»بیاورید.را به سا کشید. ور پر ا اهیها ب رگ بود، به ن ه ا ای سه اه . و ب ن ا و عداد د و پ ار ور پ ود، اد ب ن د ی دی یها ب ش ار اه

ید یای فت: »ب شان گ ه ای س ب ی شد.۲۱ع ند ه ب وری ب ان هیچیک ا شاگردان ر ت ». دانس ند که یرا » و کیس «ن رد ا او بپرسد، عیس پیش آ د ، نان را برگر ت و به ۱ داوند است.

این سو ین بار بود که ۱آنها داد، و نی اه را.ر ان ب س ن ا ردگ ر ا س پ ا ب ی ع

ان ش ن ای ردان وی شاگ شد. گف گ ی عیسی با طر

پ ۱ س ا ب انه، عیس ا ش عون پ ر پرسید: ا ش عون، پسر یونا، آیا را بیش ا اینها بت «دان که ب ه سرورم؛ و «او پاس داد: »کن ها ن ا بر «عیس به او گفت: »دارم. دوس ت م عیس ا او پرسید: ۱» را بت کن. ا «بار دو

پاس داد: »کن بت ش عون، پسر یونا، آیا را عیس »دارم. دان که دوس ت ب ه سرورم؛ «

م عیس ۱»گوسفندان را شبان کن.«گفت: بار سو ا ش عون پسر یونا، آیا را دوست «به او گفت: پ ر ا این ه عیس سه بار ا او »دار

ست ا را دو ید، »آی س ر شد و پ دار « آ رد سرو س داد: » ا چی آگاه ؛ و رم، و ا ه هپا «عیس گفت: »دارم. دان که دوس ت آ ین، آ ین، به و ۱گوسفندان ن را بت کن.گویم، ان که وان ر بود ک ر ویش

ا چون واس بس و هر ا که بر ر ؛ ا شود و ت را واه گ س های شو د یر پ

س ه، ب رب و را ب گر ک ر ای که دیعیس با این س ن به ۱» واه واهد برد. ن

کرد که پ ر با آن دا را چگونگ رگ اشار فت: »ا ه او گ س ب ی پ ع س داد.

یا.« پ ن بآنگا پ ر برگشت و دید آن شاگرد که عیس ۲س ش ها دو شت ا پ آن د. او ه ان دا آی

ر شام ب ت ه در و ود ک سینۀ عیس یه د و بسرورم، کیست که و را س یم «ا او پرسید بود، چون پ ر او را دید، ا ۲۱»دش ن واهد کرد

سرور ن، پ او چه ید: » س ر س پ ی عر ب واهم فت: »اگ ه او گ س ب ی شود «۲۲عو و را چه د، ا ب ان شت ن ب ا گ ا ب یان ن گ ان در یا «۲ پ ای ا پ ن بر ادران شایع شد که آن شاگرد ن واهد رد، ا ب

آن ه عیس به پ ر نگفت که او ن واهد رد، ب ه ا شت ن ب ا گ ا ب ر ب واهم فت »اگ گ

و را چه « د، ب اننا ه ۲ ش سا درگا ب هک ن ا ر ش اه چ داهست. ا ش ه ا و نها را ن ه دهد و ای یم ک دان

ست. ست ا شهادت او را مه خا

رد ع ۲ ی ک گر ن یار دی س ارها ب س ک یش ه و ک ن ه ی ک ب ر ی ه اگ شد، گ ان ک

ش آن ن ن ای ی گ نم ا هان ن کش ه و شت. ها را ن دا

سوالن ۱ اع ا ر

سمان ه آ سی ب ی ع د ع ص ا و ی و ، ن ک اب ن ست ود را در باب ه ۀ ۱ه س ب ی ه ع ردم ک ی ک ع ن ودن ا ور یم دا ع هو ه ب ا رو ک رد۲ شان آغا ک دنس ۀ رو سوالن وا ه ر س ورهای ب قد د ا رد اال ب ه ب پ ب س د ود داد و رگ ی ب

ش ن را یدن، وی ش ج ک شد. او پ ا رنیار س ا دالی ب سا ت و ب ان ظاهر ر آن ب

ه دت ست. پ ب شد ا د ه ن رد ک ت ک اب ثان ظاهر ر آن ار چه رو ب شد و درب

ا شاه دا ب اد ی بار در گفت. ایشان س ن پاورش یم را « ین ر غ ا بدیشان ا ر ر ود که: ر نید، ب ه ن ظر آن وعد پدر باشید که ا ن

ا چند یرا ی ی با آب ع ید اید. شنید داد، ا ا رو ش ا ب ه شت ک یش ن واهد گ رو ب

ت.« ا ید ی ید واه ع قد ا پ س نوچ ب هد آ ه درگ د، ا او دو ن

ه ست ک ن ان ا ا در ای دا، آی د: » داون یدن س ر پا ی ب سرا ه ا شاه را ب اد واه پ

ید « ردان گ

بر ش ا نیست که ایام و انهای «عیس پاس داد: ا را که پدر در ا یار ود نگا داش ه است بدانید؛ ا ید چون رو درت واه د، ش ا آی ر قد ب ا

یم و ا ش ت و در اور ا سا ر ی ه و هودی یید شاهدان ن واه قا هان، ن ن ری ا دور و

ود.« بعیس پ ا گف ن این س نان، در ا که ایشان نگریس ند، به باال برد شد و ابر او را ا قاب ر ت و هنگا که ۱چش ان ایشان برگر ت.

شاگردان به آس ان چشم دو ه بودند، ناگا دو رد و یدپ ف س د۱۱و س ادن شان ای نار ش در ک

ه س اد ب ی ، چرا ای ند: »ا ردان ف گشم دو ه س ان چ ه ا آ س ک ی ین ع د ه ای

ا شد، ب رد س ان ب ه آ ش ا ب یان ه واهد آ د، بت.« س ان ر ه آ د ب دی ه دی ه ک گون ن ی ه

ه د ن خا م یا به جای ینآ۱۲ ش هاگ نادرگا سو هوک ا ب و نو ه یم ش ه اور با گش ند. آن کو بیش ا سا ت یک بب ات با اورش یم ا ه نداشت. چون به شهر ۱رو ش ا ر ند که ا ا گاهشان بود. آنان رسیدند، به باال انه

پ ر و یو نا، یعقوب و آندریا ، ی یپ و و ا، ب ر و ا و ، یعقوب ر ند فا و ش عون غیور و قوب ع د ی ر ن هودا گ ی شان ه د.۱ ای ودن ب

س و ی م ادر ع ی ری ان و ن ه ه را ن بت ود را و دعا رادران او، ی د ا و ب

د. ردن کی ا آن رو ها، پ ر در یان برادران که ۱و ۱ گ دود ی د و بیست ن بودند، ایس اد قد باید به ا برادران، آن نوش ۀ ک ب«گفت:

قت ی ق ست یو ا قد د ها در آن رو پپیش به بان داوود دربار یهودا، راهن ا

وا ار ۱گر ارکنندگان عیس ، پیشگوی کرد بود.سوب ن ی ا ا سه در ای شد و

شت.« د ت دایهودا با پاداش شرارت ود عه ین رید و ۱

رو درا اد و ا یان پار شد و ا عا و در آن بهساکنان اورش یم ه ه ا ۱ا شایش ه ه بیرون ری ت.

بان ود آن را این وا عه آگا شدند و بهق « .دند مان نوخ ن م نع ،»د ا

با ک رد« ۲ ن ر ا شو ش ه سا هد :

ردد ناخ دشاب » اش رو گیرد،“ گ و ک در آن وا ن

ست: ی آ د ا و نهظن ب نم دشاب » ی ب ش ن گر ار دی

شود.“ پرد س ن ا ا۲۱ ه در سان ک یان ک ست ا رو ال م ایان د در سا داون ی ت ع ام دت آ د و ر ود ا ا ب ا ا، ب ی ید ی ع د،۲۲ا ان انشد، رد اال ب س ا ن د ا ب ی ه ع رو کی س ا شاهدان ر ا ا ا ان ب ی ا آن

ردد.« س گ ی عپ ۲ س ن ود پ ار یشنهاد کردند: یوس را که نام یوس و هم شد و او را به ب رسابا واند نآ ۲شنا ند، و یا را. نچ هاگ ن اعد

اه . گان آگ و ا وب ه دا، د: » داون ردن کین دا ه ک ر ا ک یان ر ا ع و ود ب ک ا ی

د رگ ی ن دو را ب ت ای سا ن د ت ر ا ای ا ۲ یرد، د ر عهد گ یهودا ا آن رو را بسپ ۲» ای ر ت که بدان ع ق داشت. بر ا ت و به

نام یا ا اد. بدینگونه او به رعه اندا ند و به

ست. یو سو پ ا د ر ۀ ی رگ

سوالن ۲ اع ا ر قد در ن یکاس نز ر ح

نوچ۱ رو پ ن ی است رارسید، ه ه ی د در یک ا ا دای ه چون دا اگ ه ن د۲ک ودن ع ب

ه س ان آ د و ان اد ا آ ندب ه در و ش ا را که د، ب ودن س ه ب ش گا ، آن ن رد. آن ر ک ا پ

ه ان ه ب ان د ه چون ب دن ه های دی ش ک ها آ رار شان ک ا ای ر هر ی شد و ب یم س ق پ ه ه ا رو س ت. ر ا قد پ ر گش ند و گ

ه آنگونه که رو بدیشان درت م ید، ب ش ب س ن گر ها دی ان د. ب ردن ف ن آغا ک گدر آن رو ها، یهودیان دا ر ، ا ه ۀ ا ک

ه یم ب ش س ان، در اور ر آ سر یست، اع ر ا ن دا ب د. چون ای ردن ب

رد ک گ را هر ی د، ی شدن ف گ ش آ د ، غرق شان ان ودش ا ای ه ب ان ب ه آن ید ک ن شس ن هت یران و ب ند. پ وی د ، گس ن ه نها ک گر ای ند: » ف ند گ وی گ

ه هر گون ند پ چ س ی ی ن گ اه ک س ن ی ا ا ان ادگ ه ب ه ب م ک نوی ش

یان، رد ان ها و ادها و ای ار ند پ وی گین یه و ب ادوک اپ ه و ک هودی ن و ی نهری ا

ون و و آ و ری یه و پا فی یه و ر و ۱یاپوان و نی ا ران نوا یب به یر

چه یهود و چه یهودیشد ؛ و ه چنین ۱۱رو ت و عربس ان ر ه ه ه - رد ان ک م ک نوی ش

یم دا را ان ا د اع ا عظ ه ب نان ب ایش ه سرگ یر و گ ند.«۲۱پ ه وی گ

گر ن ا ی دی د: » ع یدن س ر ن پ ایست « ی داد چ روی

ا بر نی ریش ندکنان ۱ نان ا ند: »ای ف گند « شراب ست

یام طر آنگا پ ر با آن یا د ن بر است و دا ود ۱ا یهودیان و ا «را ب ند کرد ، اب بدیشان گفت:

گویم ساکنان اورش یم، این را دریابید و به آنچه این ردان، بر آنچه ش ا ۱!د ت گوش رادهید به

م ا پنداش ه اید ست نیس ند، یرا هنو ساعت سو

ی و ه ی ست ک ن ه ان ا ست ۱ ب ه ای رو اار ب درب رد ن گوی ک ش ی ین پ ن اش چ

ود: بد: م ادخ « ۱ ر ای

شر ر ا ب در رو ها آ ر ا رو ود برو واهم ری ت.

ت وا رد، پسران و د ران ش ا نبو د ک نیران ان د و پ اها واهند دی ان ان رؤی وان

ها. وابن و ۱ نآ رد ،اه ور

م، ی ان ن ر غ ان و ک برو واهم ری ت ا رو ود

ت واهند کرد .و آنان نبو ب ۱ سآ رد ، ا نا ب اجع ، ،

ش و ا ا ون و آ ین، آی ر ین، ب ای و په ظهور واهم آورد. ب ار ب

پ ۲ ش یم و ا یدن رو عظ س رار د ش و داون ر پ

د واهد ه ون ب اری و ا ب ه ید ب ش ورشد.

نآ۲۱ د، ن ات ره هاگ د را ب وان ام داون ه ن کت.“ ا واهد ی

ق ا«۲۲ سا و ن ا ، ئار ب ار ش ن نچ :د و نا ود ا ر رد ب سا ن ی ید، ع اه ه ود آگ که ه ب ا ک ب و آی ا ع ات و ع ای ه دا ب کست ا و در یان ش ا ظاهر سا ت، بر قانی ش د

بر شی ت و پیشدان دا به آن رد بنا ۲گواه داد.ه ش ا ب شد و رد یم ک س ش ا ست ب د

ید ، ش بش ک ی ر نان ب دیید.۲ و دا او را ا دردها رگ ش ک

ود رگ را ا ب ید، ی ی ان ر ید ، ب رهاننا گا دارد.۲ چ گا ود ن ن د او را در چ ن ب وان

ار او ه داوود درب د: ک ر ای ام، د د دوخ ور ش پ راوم ار دنوادخ »ا ست ست ن ا ست را ر د چه او ب

شوم. نن ا ا ۲ م در و د، ان ست و ب شاد ا م رو د

ود. ن واهد ب ساک ید ی در ا م ن دن و ب که انم را در هان ردگان رها ن واه کرد چرا ۲

وست ساد ببیندو ن واه گ اش .ت د

ب ار ا ح اههار و ۲ ن ه ن ا ، هدو بری واه شاد ا ور ود را ا و ب

رد.“ ک وانم با ا ینان به ش ا بگویم که ا برادران، « ۲ریار و ات یا ت و د ن شد و قبر اش نی داوود پا ا او نب بود و ا به ا رو ن د ا با است. ا

دانست دا برایش سوگند ورد است که کس را مپ ۱ ا نس او بر ت س نت و واهد نشانید.آیند را پیشاپیش دید ، دربار رس ا ی سیح گفت که ان او در هان ردگان رها نگردد و بدنش نی ساد ید و ی ان ر س را ب ی ین ع ند. ۲ دا ه ی ب نه یم. او ب ر آن شاهد ب گ ست ا ه راست دا دا قد وعود را دریا ت باال برد شد و ا پدر، رو

نون ه اک ن را ک رد ، ای ید و ک ن ی برو د، نوی ش را داوود ود ست. ی ری ه افت: نه ه گ ا ای س ان عود ن رد، و ب ه آ ب

:ت گ نم دنوادخ ب دنوادخ »ین ب« ش ن ست ن ب ست را د

نآ ا نه شد هک اگ ن نا سرک ار ر یسا م.«“ ت ای پ

پ« س ق سا و ب گ ج ، ئار ین ه ق یر ش ا ب ه س را ک ی ن ع ه دا ای ند ک دان بسا ه یح س د و د، داون یدی ش یب ک

ست.« اچون این را شنیدند، د ریش گش ه، به پ ر و رادران، چه ند: »ا ب ف سوالن گ ر ر سای

یم « ن ک ر و د ن بوت«پ ر بدیشان گفت: ا ش ا به نام عیس سیح برا آ ر ش گناهان ود

ا قد را واهید ع ید گیرید که ع ا رو یرا این وعد برا ش ا و ر ندان ان و ه ۀ یا ت.که داوند دا ا او کسان است که دورند، یعن هر

«.را را وان دپ ر با س نان بسیار دیگر شهادت داد و

رد ، شان ک ب ی رغ ن فت: » ود را ا ای گیام او را ید « ۱پ پ رهان ن ر ب س ن

ند. در ه ان رو ر ید گ ع ند و ر پ یند. س یو شان پ دی ن ب سه ه ار دود

د ر ن مان ش رک ی ی م دگ زنآنان ود را و ع یم یا ن ا رسوالن و ر ا ت ۲

ا بهت و یرت بر و پار کردن نان و دعا کردند. ا س و ات ه ه ب و آی ود، و ع ای شد ب

ه یار ب س هب سوالن ب ست ر ظهور ده ا هم ب نان ه ه ب ید. ؤ س سر ر د و در ردن بد. ا و ا وا ود را ه ه ودن ک ب شری ی چیا هر سب ن ر ها آن را ب ند و ب رو یم س ق ین ه ه شان هر ک ب د. ای ردن کرد بد گ د و در ارو ، ی د در ع ها نهآ دنکردند و با وش و فا د ود نی نان را پار گف ند. و دا را د وردند با هم ورا د ا ق ایشان را ع ی ند؛ و داون ش داشان هر رو ن ات ع ه گان را ب ا ی

ا ود.

سوالن اع ا رن مادرز د فای ش

ساعت رو که رو پ ر و یو نا در نه ین۱در آن هنگام، ۲ر ند. و ت دعا بود، به عبد

آوردند. چند، رد را که نگ ادر اد بود، ن دروا «آنها او را هر رو کنار آن دروا عبد که

گ اش ند ا ا رد که وارد عبد نام داشت » یباچون او پ ر و یو نا را شدند، د ه ب واهد.

د واهند به عبد درآیند، ا آنان د ه که دیپ ر و یو نا بر و چشم دو ند؛ پ ر واست.

ر گر « پ آن رد ب ن ه ا ب فت: »ب گه او ی ب ود چ ن ظر ب دا ت و ظر ان شان ن ای

دهند. با پ ر به و گفت: ا «ا را ر و سیم نیست، ا و ه چه دارم ب س آن ی ام ع ه ن یح دهم بسپ دست راست رد »نا ر بر ی و را برو دم پاها و سا ها او را گر ت و او را بر ی انید. ه ان

ت گر ت سج اج ا و و ب و پ ر دو اهاه س اد ، ب ی ای ست و پ س را ا اد. نان و دا را د شان وارد ک ا ای ان، ب وی گ

شد. ه ۀ ردم او را در ا را ر ن و بد عند ه ان د ا د،۱ و دری دن ف ن دا دی گه ر ن د را گ یش ا آن ب ه پ ست ک ابد با « ع نار »دروا ی ست؛ ک ش نود، غرق در ش ه ب ر او گ چه ب پ ، ا آن

د. شدن یرت ع ب و

یام طر در ه ان ا که آن رد ه را پ ر و یو نا ۱۱

ان دا ن ت و ا آن شد، ام اعت ر یر سو ایشان به »ایوان س ی ان« د در

چون پ ر این را دید، اب به اعت ۱۲دویدند.ن ا ر ی ، چرا ا ای سرا فت: »ا ردان ا گشد یر ه ا ید چرا ب ف گ ش ناندر د، چ این رد را قوا ود، ای یرو و ه ن وی ب ه گ ک

فا داد ش س اق و یم و ا راه م ۱ دا اب ایدرا قوب، دا پ ع ن ا، ادم ود عیس را ی

داد، ه ان که ش ا س ی ش کردید و در ور پی ان ارش ن ودید، هرچند رأ او بر این بود که

رد بر سینۀ آن ش ا بودید که دست ۱آ ادش سا د. ا او به ش ا د و و پارسا دید و واس ید ا به

یات را ش ۀ سرچ ش ا شود.۱ ید ش ب ید کش ید، ام ی ان ر ان ب یان ردگ ا دا او را ا ن رد را، چه ای یم.۱ آن ن هس ر ای شاهد ب و ا ه ید و ک ن ی ید ب ش یرو ب ید، ن س نا شست. آر ، ام ا ه آن ن س و ای ان ب ی ام ع ست، ن ا

ه ه ب ن رد را در ای ان ک ست، ای س ۀ او وا

ست. سا ه ا ست ندر ش ا ور ب ا اح و« ۱ ناردار م ، ع ش ا و دانو دا ا ه ین را آنچه ۱ب رگان ان ا ه بود.

را که به بان ه ۀ پیا بران پیشگوی کرد بود، ان ام رسانید: این را که سیح او رنج واهد به

ه ید و ب ن ه ک وب ید.۱ پ ش سو دا کام شود و ای ا ناهان ان پ ا گ د ردی ا گ ب

رای ان د ب س را ت ا ور داون ارار و ا دا، عیس ، یعن ه ان سیح را که ۲سد، که باید ۲۱ا پیش برا ش ا قرر شد بود، بفرس د،

بر آنچه چی بنا شد ا ایا که ه ه آس ان پ یرا او دا ا دیربا به بان ه ۀ پیا بران قد ود گف ه داوند وس ر ود است: ۲۲است، ا یا گردد.یان ب ش ا، ا بر دا یا رادران ان پ

ا ست ش ا ر رد و ب عوث واهد ک ب ند ن ه انه د، ب وی ش ا گ ه چه ب وش ان هرآن گ

د.۲ هر نوی ش وش ب بر گ یا ه آن پ ه ب کشد.“ د واهد ری ی ب سرا وم ا پارد، ا س نن« ۲ پ ۀ ه ب ا نار س ا ، ب ئو ب ه ،دع

ن رو ها ار ای گ ی دا درب

رد گوی ک ش ی ش ا پ د.۲ و دان ان ر نا ه دا ب ید ک ان عهد هس بران و وارث یا پ

فت: یم گ راه ه اب ست. او ب دران ان ب پ دن اوخ ت رب وت ن ا م ،ن م ابق عوث ب ه دا ادم ود را گا ک ت.“۲ هن ا یش ا ا س اد ر ش ا ست او را ن د رد، ن کش ا را ا ک ا ه هر ی ن ک دی ت دهد، ب رک را ب

نا ان راهها گ ود د.« آ ردان ا گ ب

سوالن اع ا ر طر ی حنا در بر بر ش ر ی یه د

گف ند که پ ر و یو نا هنو با ردم س ن ۱و یان سر د کاهنان و ر اند نگهبانان عبد و ه ردم سوالن ب ن ه ر ان ا ای د.۲آن یدن س ریم ع د و اع م ه در دادن د ک ردن ک

ان وج ی ردگ س ا س ، ر ی ود دارد، س ت عپ ایشان را گر ند و چون ع ر ش گین بودند.

ا بسیار ا بود، ا رو بعد در ب نگا داش ند. ا د و د، ای ان آوردن ودن ید ب ن ش یام را ه پ ها ک آن

ید. س نج ه ار ر ه دود پ ش ار ردان ب

ب ور ب ،دع ناگر ش و ن د ا ع و ا رد رد یم گ ش ن ماور د. در ای ن ا کاهنهم آ دن ، راد ندر و ه ۀ ا س نا و ا و ا و ی یا اعظم و

ت هان واد ک ان ان ند. آن ش اعظم ور داه یان ب ین را در س بو شان ش ه، ا ای ا دا پار را ن ک ا ای درت و ن ه چه د: »ب یدن س ر پ

رد د « ک ایا «ا قد پر شد ، پاس داد: آنگا پ ر ا رو ا ر نی در اگر ا رو به ب رگان وم و شای ،

پرسید شود، و ق رد ع ی ا ا با واست پ ه ۀ ش ا و ا وم ۱او چگونه شفا یا ه است،اسرا ی بدانید که به نام عیس سیح نا ر است که

این رد در برابر ان ندرست ایس اد است، به نام ا دا او را ا ه ان که ش ا بر یب کشیدید ا

ست ید.۱۱او ی ان ر ان ب ردگ د در در نارامعم امش گن »ست.“ شد ا نا نگ ا ب س و

ر چ ه رد۱۲ را ی ست، ی ی ک او ن ات نشد یان داد ن ه آد س ب ی ام ع ا ن س ان ن آ

یم.« اب دان ن ات ی ا ب

چون شها ت پ ر و یو نا را دیدند و دانس ند که ۱راد آ و ش ندید و عا هس ند، در شگفت شدند ا و چون ۱اند. و دریا ند که ا یاران عیس بود رد شفایا ه در کنار آن دو ایس اد بود، ن وانس ند

ه ا د ک س ور دادن ند.۱ پ د گوی ی ب چشورت ه د و ود ب رون یرون ب ب

ن ا ای ند: »ب ف گر گ ا ی دی ند.۱ ب س ش نسا را ه ۀ یم ی ن یم دو چه ک ش ان اور نه ع ند ک هدان ش ار ب شان ا آ ست ای دست و ن شد ا ن ر آن ان ام یم وان

وم یان ن در یش ا ای ا ب م.۱ و شوین ردان ا ار ه ای د ب ای د، ب یاب یوع ن شس ن ام ن ن دی ا ا د ب گر ب ه دی یم ک ن ک

ند.« گوی ننآ ۱ ش ا هاگ نا ب ار ف ا ناو ار ند کح و ده هرگ د ک ردن به نام عیس چی نگویند و ک

ا پ ر و یو نا پاس دادند: ۱ ع ی ندهند. امش«ا ست ظر دا در دام در ن ید، ک ن ود داور ک

را ا ا ا اعت ا دا ۲ ی ش ا ی ست، ا اعت ا اید ن ن ش د و چه دی یم آن وان م، ای

یم.« گوی ا ن بپ۲۱ س نآ پ ار ود س ب اهد ده ا ش اهر ر

را د ی ردن شان ک را ا ا راه بند، چرا یا هن ه ه ۀ ردم دا را ب چه ک ا ر آنود، د ه رخ داد ب را رد ک ند.۲۲ ی ف گ

یش ا چه ع ود، ب ا ه ب فا ی ش سا آشت. سا دا

د ر ن مان دعای یپ ر و یو نا پ ا رهای ن د یاران ود ۲اهنان و سران ک ه چه را ک ند و آن ش ا گ ب

شای ب چون این را ۲ آنها گف ه بودند، با گف ند. ا «شنیدند، ی دا به درگا دا دعا کرد ، گف ند:

داوند اکم بر ه ۀ ا ور، ا آ رینند آس ان و ین ه و ود ب ست،۲ ها چه در آن ا و آن س ۀ و دری وا

در ا، اد ت داوود، رو ان پ قد ا ب ا ر ود :

دنروشب ا موق بب چ ا »ه ند و ها ب ن سه ک ی س بث د ع

پ ۲ شدا ناها ناهج ف ند آرایرد ند، همو اک ان گ آی

د ضد خد ن ر بیح او.“ س ر د و ب

براس که در ه ین شهر، هیرودی و پ ن یو ۲پی با غیریهودیان و وم اسرا ی بر د ادم

قد ست عیس که او را سح کرد ، ه دست ه چه را ک ا آن د،۲ شدن دست و اراد و ا پیش

ر کرد بود، قق ب شند. اکنون، ا داوند، به ۲ قد هدیدها ایشان نظر کن و اد ان ود را عنایت

و نی ر ا ا ک ت را با شها ت کا بیان کنند،دست ود را به شفا درا کن و به نام ادم قد ست

ه ات و ع ات ب س ، آی ی ظهور آور.« عپ۱ س ه در آن ع ا شان، ان ک دعا ایه د ب ودن ر درآ د و ه ه ا رو ب ر قد پ ا یان شها ت ب ا شد ، ک م دا را ب د. ردن ک

گر کدی ی ی د ر ن در د ر ی مان شر ک ی ه ۀ ای انداران را یک د و یک ان بود و ۲

ست، ک چی ا ا وا ش را ا آن ود ن هیچ داناب ه در ه ه ی ب رسوالن هم شریک بودند. چبا نیروی عظیم به رس ا ی داوند عیس شهادت

دادند و ی عظیم بر ه گ ایشان

که ک در یان آنها اج نبود، یرا هر هیچ بود. رو ت و و ه آن ا داشت، ین یا انه

گ اشت ا بر سب نیا هر پیش پا رسوالن رایم س ق ین ه ه یوس نی که ا شود.ک ب بی ۀ الو و اه پر بود و رسوالن او را برنابا ق«یعن ا را عر م ،دندوب داد بق » شو یش رو ت و و ه آن را آورد ، پ شت، ه دا ک

شت. سوالن گ ا ا ر پ

سوالن اع ا رفیره نانیا س ح

فیر را ۱ نانیا نام با ه سرش س ا ش و ا رو ب ش ا بها آن را با آگاه کا نش ۲ ه،

نگا داشت و ابق را آورد ، پیش پا رسوالن نانیا، چرا گ اش «پ ر به او گفت: نهاد. ا

ا قد دروغ شی ان د ت را چنین پر سا د که به رو بگوی و ب ش ا بها ین را برا ود نگا

بود و گر پیش ا روش ا آن ود دار ت نیار ش در ا های ی ب روش ن ا پ ا آیر و را ب ی بود چه چ ه ودت ن شت ک آن دا

ه دا سان، ب ه ب ه ان ه ب و ن ن ین ک ن چف « دروغ گ

نانیا این س نان را شنید، بر ین ا اد و ان چون ن را ه ای ان ک ر ه ۀ آن د ب شدی س ر پرد سان پ گا وان شد. آن س و د یدن ن ش ش ییرون د و ب یدن یچ فن پ د و او را در ک آ دن

د. ردن ن ک رد ، د ب بر ا ا را وارد ن دیک سه ساعت بعد، ن او ب ن م ا آ وگب ارم«پ ر ا او پرسید: شد.

ید « رو ها ین ب ه ه را بفیر پاس داد: ».ا ب ن م ب ، ب«س

ت دم رگ د اب ارچ«پ ر به او گفت: اها ش ید پ یا ای د را ب ا رو داون د دید هم ردن ن ک شوهرت را د ه ان ک ر آن نون ب اکیرون واهند ی ب و را ن ست و ۀ در ا س ان آ

رد.« بفیر نی پیش پاها پ ر ا اد و ان در ۱ دم، س

ی رد د، او را ن شدن ان وارد پرد. چون وان سشوهرش نار رد ، ک ش ب یرون ند. پ ب ا یر ن ک ر ا د یم ب س عظ ر گا د.۱۱آن دن

د، یدن ن ش ن را ه ای ان ک سا و ه ۀ آن ی ک شد. س و

ن س ال ا معجز ر آیدست رسوالن در یان آیات و ع ات بسیار به۱۲رسید و ای انداران ه گ ی د در ظهور وم بها ا دیگران کس ۱آ دند. ایوان س ی ان گرد ا ت ن ه ر ه آن رد ب چند ا ن دیک شود، هرک

رد ان ه گ ایشان را بسیار رم ش ار ب ون ر ا ردان و نان ۱داش ند.

ا ای که ۱پیوس ند، ای ان آورد ، به داوند آوردند و آنان را بر بی اران را به یدانها شهر واباندند ا چون پ ر ا آن ا بس رها و ها

اش بر بر ا آنان کم سایه دست گ رد، دس ه ا شهرها ا را نی ردم دس ه ۱ا د.

آ دند و بی اران و رن دیدگان اروا پ ید را اورش یم فا ش د، و ه ه ند. آوردن ا ی

ن س ال آز ر را کاهن ۱ اعظم و ه ۀ ه ارانش که ا ر ۀ ا

و بودند، ا ر سد دست به د شد ار د۱ و ک ندان ع و ه ن ر ه، ب سوالن را گ ر

شب د.۱ و ندن د ا ش ۀ داون ر گام، هنیرون شان را ب شود و ای دان را گ درها ن

بد د و در ع روی فت: »ب آورد۲ و گه ردم یات را ب ن ا ای یام ک ید و پ س ای ب

ید.« گوی بپ۲۱ س س ناهاگرح ب ن شان ا دی چه ب ر آن بد و بد درآ دن ه ع ود ب شد ب ف ه ه گ ب

ند. ردا یم ردم پ ع اعظم و ه ارانش آ دند، اه شورا و چون کاهن

ا شای اسرا ی را را واندند و کسان رس ادند ا چون وران ۲۲ ا رسوالن را ا ندان بیاورند. ا ند. پ یا سوالن را ن د، ر شدن دان وارد ندان ه۲ »درها ن د ک بر دادن ش ه، ا گ بود س ه ب و نگهبانان نی قاب درها م ب

ک را ایس اد بودند. و چون درها را گشودیم، هیچبا شنیدن این بر، ر اند ۲»در ندان نیا یم.

نگهبانان عبد و سران کاهنان یران اند ، به ر رو ار چه واهد ن ک بت ای ه »عا ند ک ر

شد « ن ا رد ۲ نه سک ، اگ ب و د آ نآ ه ب اه ، داد ر

آنها که به ندانشان ا ند بودید، اکنون در «گفت: پ ۲»دهند. اند و ردم را ع یم عبد ایس اد

ر اند نگهبانان عبد با وران ر ند و رسوالن را ه ه ب ی ن ن د، یم آوردن را ب بار، ی ا

ند. ن شان ک سار گ ن س ند ردم ش دانوچ ۲ سر ن و ندروآ ار ش ا ،د نا رد ار

ر راب ه ب شورا ب اهن گا ک ند. آن ش ا دا اعظم پید نع اک ش ا را گر ید:۲ » س ر شان پ ا ایید ده یم ن ع ام ن ن ه ای گر ب ه دی م ک ن ردی

ر یم ود پ ع ا یم را ب ش ش ا اور و سا ه د و ه ای ن رد را ب ید ون ای واه

د.« ندا ی ی ردن ا ب گ ار ادخ«پ ر و رسوالن دیگر پاس دادند: ۲د ای رد. دا ب سان ا اعت ک یش ا ان ب

یب ر ش ا ب ه س را ک ی دران ا، ه ان ع پان ید، ا ردگ ش ید ، ک ش ک

ه ید ۱و او را ب ی ان ر اال ب ست ود ب ست را دسرور و ن ات رد ، وم ب ا سا ت دهند

ناهان ه و آ ر ش گ وب ی را سرا ایم، ن ا ور هس شاهدان ای شد. ۲و ا ب

نان ه رو ی چ قد ن ه ا ه دا او را ب ست کست.« رد ا عان ود ع ا ک ی

چون این س نان را شنیدند چنان برآشف ند که ا ش ا ر ۀ واس ند ایشان را ب شند. ا

ریس ، گا اال ی نام، که ع م شریعت بود و ورد ه س ور ا رام ه ه، در ب ست و د ا ا پ

یرون ند ظه ب سوالن را چ داد رد. رن ا اسرا ی یان، «سپ به ا ران گفت: ب

واهید با این اش ا واظب باشید چه چند پیش، رد ودا نام بر است که ب نید.ن ادعا ست، و دود چهار د س ا رد ک کشد و ش ه ند. و او ک س یو ه و پ ی ب نار ی ه ه ش ن یروان د. پ ا وپ شدن ار

ی در ان هودا سرش ار یام کرد و او، یا او نی ا یان ع را به دنبا ود کشید. ا

ند راک ش پ یروان شد و پ ش ه ردا به ی ب س ه ن ن د. پ در و ای شدنیه و ش ا راد ن ا ست ا ای ه د نم ک ک

را د. ی ه ا ود واگ اری ان را ب د و آن رداری بشد، ب ا سان ب شان ا ان ر د و ع اگ

ا اگر ا دا ای ن واهند برد. گ ان را ب ا شد، ن ا د، ب رداری یان ب ان را ا ید آن وان

ا دا را در آن ورت ب ید « ی گ ن پ س ق ش دعا ند سر و د ن و ف ار ناو ار ،هدام ه ن گر ب ه دی د ک ردن نع ک د و ه دن ان ا ی د گا ا ا دادن ند، آن گوی ن ن س س ی ع

د. رون بسر۱ ن و ش نان دا شورا ک ا ور اه

شد ش رد س ه شای را ند، ی یرون ر به ه ب د ک ودن ند. ۲و ب ن ی ب ت ب ام اهان ا ر آن ن

ه بد و چه در ان یچ رو ، چه در ع ها، ا هس ه ان ی ن ه ع ار ای شارت درب یم و ب ع

د. یدن ش ست ن ست، د یح ا س

سوالن اع ا رر ی خدم نام ب ک ی ف ن ه

نآ رد۱ ش هک ا ا ش را یا ت، اگردان ون بان گ ه کردند یهودیان یونانی بان ا یهودیان عبران

بهر نان ایشان ا یر رو انۀ غ ا ب که بیو پ آن دوا د رسو ، اعت شاگردان را ۲ انند.

شایس ه نیست که ا برا غ ا « را واندند و گف ند: یم. پ دادن به ردم، ا د ت ک م دا غا اننام را ی ن ن فت یان ود ه رادران، ا ا بید ن رگ ی ند ب ش ا ر ا رو و ت ب ه پ کم و ا ود را گ اری ار ب ن ک ر ای ان را ب ا آن

رد.« یم ک و دعا و د ت ک م واهاین س ن ه گان را پسند آ د. پ اس یفان را که

، ا قد بود، به ا فاق ی یپ رد پر ا ای ان و رو رو ، نی انور، ی ون، پ ر ینا و نی وال و ، رو پ ن ا که ا یهودیشدگان ا ن اکیه بود، برگ یدند. نادر سوالن دعا د و ر ردن سوالن ا ر ک را ن د ر

ند. ش ست گ ا شان د ر ای رد ، ب کپ س ن ش فا ه ادا اد ک ر ش و را ه یم ب ش ردان در اور شاگ سرعت ون

یر ا ث ع ک ت و ر یع گ ی اهنان ن کد. شدن ای ان

فان ی س شدن رف ار گاس یفان پر ا یض و درت بود و ع ات و آیات ا ن چند ا آورد. ظهور عظیم در یان وم به ا ،»کنیسۀ آ ادشدگان«ا وسوم به اع ا کنیسه

وان و اس ندریه و نی ش ار ا که ا یهودیان یر یه و آ ی ی ه اها ک ا او ب د، ب ودن ا ب ی

ر ت و راب ند.۱ و در ب س ر ا ه ب اد س ن ا آن فان ب ی س ه ا فت، رو ک گند را ن چ ند.۱۱پ ش دا قاو ت ن ارا یند: » ا گوی ا ب ند ی گ ران ه ب یان ف س و دا ه و فان ب ی س ه ا م ک یدی ن ش

ی فرآ نان ک س فت.« گنآ۱۲ ش و در اه ن د ا ع و ا یک رح ار

کردند و بر سر اس یفان ری ه، او را گر ند و به چند شاهد دروغین نی آوردند که ۱شورا بردند.

د این گف ن بر این ش د ا س ن«گف ند: را ود ان قد و شریعت با ن س د.۱ ی ایه م ک یدی ن ش ن ا ر ای سا ن ی فت ع گه سو را ک رد و ر ران واهد ک ان را وی

س در ۱»به ا سپرد است، ییر واهد داد. واین هنگام، ه ۀ ا ران در شورا به اس یفان چشم گان ش ر ند و چهر او را ه چون چهر دو

د. دن دی

سوالن اع ا ره د ش ر ی ی ر ر ب فان در ب ی س نان سخ نآ۱ نهاک هاگ نها ا ای ید: »آی س ر اعظم ا او پ

ت دارد « سا۲ ف نا فگ برادران و ا پدران، به ا« : ن گوش رادهید دا پر ، ان که پدر ا

ران ابراهیم در بین ا نهرین س ونت داشت و هنو به ه او شد و ب ر او ظاهر ود، ب ها رت ن رد به ن و ب ر ک سان ود را ر ود: و ن و ک

و ه ه ب ن ک ی سر رو.“ م، ب ن ایپ« س س ا ، ن ر ناد ک نا ی ت کرد و ع

ران ساکن شد. پ ا رگ پدرش، دا او را به در ت ید، هدای ن ساک ه ا رو در آن ین ک سر ن ای

ب دا و ه ان ن ا ب رد. دا در ای که ید؛ و وعد داد ک ش ب یراث ن ه او ین ب ین سر ن ک ای ش ا دان ر ن او و پ ا او شد، هر گام هن واهند یم در آن هن راه ند اب و چ

نس و در دا به او ر ود: ر ند نداشت.سر ین بیگانه غریب واهند بود و به دت چهار د

ید و ش ردگ واهند ک ه ب شان را ب سا ای

ر ود: ی رد.“ ن س م واهند ک شان ر ای ب م گدرب ب ار ناش ا موق نآ رب نم ید، و پ ا آن، سان ات واهم ر ند، ا ش کسر م وم ن آن ین را ر واهند گفت و را در و دا به ابراهیم عهد “این ان عبادت واهند کرد. نه را داد. پ ابراهیم اس اق را آورد و او را در رو هش م نه کرد. و اس اق نی یعقوب را، و

ریار را .یعقوب دوا د پا کها ا سد، یوس را به ر « ریار ا پا ا

ند. و رو ود۱ و او را ا ه ه ا او ب دا بید ، در ش ید، و او را ت ب بش رهان ا ه او را ندان ک ید، چ ردان رعون ع ی گ ظر نسا ت. ار ود ی درب روا ر و ر ر ان

نآ«۱۱ ق هاگ ب و ح ب ظع ردران شد و پ عان عارض ن سر ر و ک ا سر ید ن ش قوب چون ع ند.۲۱ی یا ا ورا نه در ر شود، پدران ا را در گندم یا ت کدر دو ین سفر، ۱ن س ین سفرشان به آن ا رس اد.ید و سان نا ش ش رادران ه ب س ود را ب و ی

اه س آگ و واد ی رعون ا ان

در ود س اد و پ ر س و ت.۱ پ ی ا یواد قوب و ه ۀ ان ع ف اد ی گ ه ه اش را ک

ه آن ا دعوت د، ب ودن ن ب نج و پن دی رد.۱ ب ان، یعقوب به ر رود آ د و در کا بدنها ۱ ا نی او و پدران ا درگ ش ند؛ ه ان ا

ا که ابراهیم به آنان را به ش یم با آوردند و در قبر بها نقر ا پسران ور رید بود، به ا

د. پردن س نچ ه« ۱ نا نا هک قح ق ب اد ۀدعو ه

ک یم ن دی راه وم ا ن اب ش ار شد، در یار ا ون س ن ه ر ب ا ای د،۱ ردی گس را و ه ی ست ک ش ر ت ن گر ب شاه دی

گ ن یرن ه ن وم ا ب ا نا ت.۱ او ب شیار روا س دران ا ظ م ب ر پ رد و ب ر ار ک

ش را و ادان وی ه ن رد ک شان ک بور شت و داند. د ن ان ا ن ند ن یرون رها ک ب

نچ رد« ۲ ن ب راگ ور سو هک دو هدا شد. سه س ود. و با ب یار ی س ف ب او

ت.۱۲چون ا رورش ی درش پ ۀ پ ا در انرعون او را د، د ر ردن ش ک یرون رهای ب

د ود ب رگ ر ن ت و ه چون ر رگ بن دی رد.۲۲ب یع ت ک ه س ب سان وف ار و شت و در گ ی ه گ ره ان ری

شد. ا وان ردار کنوچ« ۲ س هچ ش ه ا نچ ،د ن نا ش د هک د

ه وض ع برادران اسرا ی ود رسیدگ بو دید رد ر به ی ا آنان ظ م ۲کند.کند، به ای ش بر است و با کش ن آن ر ،

د. کرد وس گ ان ۲داد آن ظ وم را س ان دست او واهد به واهند یا ت که دا برادرانش درا درنیا ند. ب ور ۲ایشان را ن ات ب شد، ا ه ،دع به ن اع ر ورد ک ن ب هدو د، و ب ردن د ک

ش ش ا آ فت: ا ردان، شان گ دادنس م گر ر ی دی د، چرا ب رادری ید “ ب ن کنآ و« ۲ ب هک س ه ر ش و ۀ ا س س فت: چه ک نار د و گ س را ک رد، و کا ست ۲ آی سا ه ا م و داور ر ا اک و را ب گون ش ، ه ان ی ب که آن واه را ن

چون وس این را شنید، ۲“ ر را دیرو کش دیان غربت گ ید و در آن ا بگری ت و در سر ین

شد. سر ا ب دو پس هچ« ش گ ا ب رد ور . با نا ، ش ه ر نا، ی س و ک ک ع ۀ ن دی ش ا در

ه و س ب شد. ۱ و س ظاهر ر و ع ب ش ا یش رد. چون پ یرت ک نظر دن آن ا دیت گرد، اب ا ر ن ک ب ا ا ن دی

ه: ۲ ن هس م دا ید ک س ه و ر د ب داونس اق و دا یم، دا ا راه ت، دا اب دران پ

س ا اد و دام و ر ان ر ب قوب.“ ع یگرد. ن ت ن رد ب ر

در آر، یرا کفش ا پا به داوند به او گفت: « ن ا ین قد است. ان که بر آن ایس اد ید وم ن ب ر ه در ر ب رود، اد را ک

د ید دی ن ش ها را ۀ آن ا را ام و ن ام، و برد شان ن و ک یدن و رهان ا یا نون ب ام. اک

س م.“ فر ه ر ب را بن ه« سو سا ق هک ار وا ا و

و را س ند: چه ک ف ند و گ ر پ ی نست “ ا سا ه ا م و داور ر ا اک آن ه دا به شتب ر ست ر و ظاهر د ه ب و ه در ب ا ک

ند م و رهان ا اک ود س اد ب ر شد، او را نار ه در ر و ک ود ک شد. ه او ب ا ان ب آنسا ان چه یاب ی در ب سرخ و ن ا دری

وم ا را ا ر ات ان ام داد و ع ات و آییرون آورد. ب

ن ه« سو ب ب ه ن سا فگ ئار : ند ن ا پ ،ناتناردارب نا م ا ادخ بر ه ان

رد.“ ه او در عوث واهد ک ب ش ا را بش ه ر ا ود، ه را ب ا اعت ب ان ب یاب ا بفت، و ه را س ن گ ا و نا ب ی س و ه در ک کا رد ت ک ا د را دری دران ا؛ و ک م ن ا پ ب

د. سان ر ه ا ب بپ و« نارد س وا عا ا ا ا ب ر د ، ا

ه د و در د ود ب ردن سو م ردش ک ر رو برا ا دایان آنها به هارون گف ند: گرداندند.

دانیم بر سر این بسا ا را را به ا بن ایند، یرا ن در آورد، چه آ د وس که ا را ا ر به

در آن رو ها بود که ب به ش گوسا ه ۱ “است سا ند و بدان، ربان قدیم کردند و در ی ا

ه نوع دست خ ن ب ش ش ا وی پ

د ردان ان رو گ ی ا آن ند. ۲پ دا ن ش داه شان را ب ا ا رام و ای شت ا ود واگ انان ه در ک اب ند؛ چ س پر س ان را ب آ

ست: بران آ د ا یا پ رد ا چ نآ رد ا آ ، ئار ا نادناخ ا »

ان، یاب بد ه آوردی ان و هدی رب را ن ب

ا ا ود ر ان را برش ا ی ۀ و و س ار د پید. ش دا

ید. سا س ش ر را پ ها را ب ثا ن و ای “. راسو باب بعید واهم کرد پ ش ا را به

پدران ا ی ۀ شهادت را نی در بیابان با ود « دس ور دا ابق ن ونه ا که وس به داش ند، ی هه دران ا چون ب سا ت. پ ود، د ب ه دی ا ک

بر عان را ا ره ن ین ک سر شع، و ییرون شان ب یش رو ای ه دا پ و های ک

ا ود شهادت را ب ی ۀ د، دن س ان ود، د ب رانا ان داوود در آن ا ی ه د، و آن آوردن

ت و ر رار گ د. داوود ورد دا انقوب ع را دا ی ن ب س ه رد ک س دعا ک ا

را دا ه ب ود ک ی ان ب س راهم آورد. و هخ سا ت. ان ا

ا دا عا در انه« ها شد ب سا ه ها ن ن ساک ست ف ه د ب گ نان ه ن شود، چ

ست: اد: م دنوادخ « ر ای

ن م و ت ا نم اشداپ تخت نام آ«م ای ر پ س ی ر ک

ه نا چه ان را ن ب ید، ا ب ن کست م ک ا یدن و ان آر

سد رگ ن ن ا سا ت ست «“ ه ه را ن اق ا«۱ ندرگ و شک سک ا ، نا و اه د هک

نه شهای ان و ی گ ش ا ن ست شد ا ا نر رو راب دران ود ه وار در ب قد ه چون پ ا قاو ت ه ا ست ک بر ا یا دام پ ید. ۲ک ن کان شد آن ا د ب دی ش ا آ ار ن دران ست پ د

سا را ار ه ظهور آن پ بران را ک یا پد، ودن رد ب گوی ک ش ی ش ند؛ و اکنون ش ا پش ای که شریعت اید، کنند و ا ود او شد س یمواس ۀ رش گان قرر گردید، دریا ت کردید را که به

ا ا ا اعت آن سر با د.« د ا ایفان ی س شدن سار گ ن س

سبب چون این س نان را شنیدند، برا رو ند و به فان ام او دندانها ود را به هم شردند. ی س ا ار ا رو شم دو ه، پ س ان چ ه آ قد ب ا ست دا ست را ر د ه ب س را ک ی د و ع دا را دیفت: »هم ود. پ گ س اد ب س ان ای نون آ اکسر شود و پ ست را گ ست را ر د سان را ب ان

س اد نم.« دا ای ی بنآ رد عر ر ه، ن شها ود را گ و ا دم گا هم ب گ ب د و ه یدن ش رک ند ب سو او ب

کشان ا شهر بیرون برد ، و او را کشان ه بردندها ود را ن د پاها سنگسار کردند. شاهدان ا ه

. وان سو نام گ اش ندنوچ سا ف نا س ار ن سگ د، او را ردن کد، رو سا داون ی فت: »ا ع رد ، گ دعا که آوا و د و ب پ ان س ر « پ ی را ب

دا در ند ن هداد ب نا را ب ن گ دا، ای ه » داون کفت. فت و ب ن را گ گ ار.« ای شان ا ای پ

سوالن اع ا ر .و سو با کش ن اس یفان وا ق بود۱

د ر ن مان آز ر یسا ی ر ک س ت ب در آن رو ، آ ار

سوالن، ه ه ندان ه ر شد، چ یم آغا ش اورند راک سا ر پ ه و هودی وا ی ه ن ب

ار د.۲ ردان پ شدن سا اس یفان را به ا سپردند و ا سو ب پا داش ند. برا او سوگوار عظی بر ا سا ی ر ک ه ب ه ر ان ه ان ه ب ا ت و ان یرون ان و ردان را ب ش ه، ن ید و گ ش ک

ه دان ب ند. ن ا فیلی در سامره

ا آنان که پراکند شد بودند، هر ا و ا ه پ ا که د، ب هادن ی یپ نی به ی دادند. ک م بشارت ن

ا شهرها سا ر ر ت و سیح را به ردم آن ا اع ها ردم چون س نان ی یپ را اع م کرد.

شد دیدند، ه گ شنیدند و آیا را که ا او ادر را د ت به آنچه به د؛ ی رادادن وش فت گ گعر ید ن ه باروا پ یار ک س ان ا ب ها ن دان

یرون د، ب ودن ر ار ب ش ار گ د و آ دن

فا ش گان ن ف و ان و یار ا س بن ند. ا ای ا شهر را ی ی آن شاد عظ رو

ت. ر راگ ش مع ن جاد گر

ا در آن شهر رد یست ش عون نام که و ا ر ود در ا ادوگ سا ر را د ب ردم ود و ادعا رد ب فت ک گ ش س رد ک ک

ست. رد و ب رگ، به ۱ا د ت به او گوش ه ه ا این رد آن نیرو ا ه است «گف ند: دادند و را آنها بد ت به او گوش ۱۱» وانندش. “عظیم که دادند، یرا دیر ان بود با ادوگر ود، را ا چون به بشارت ۱۲سا ت. آنان را شگف د ا

نام عیس سیح ای ان ی یپ دربار پادشاه دا و ۱آوردند، ه گ ، رد و ن، ع ید یا ند.

ش عون نی ای ان آورد و پ ا ع ید یا ن پیوس ه ات و ی یپ را ه راه دن آی رد و ا دی ک

ه ه ب یم ک ید، غرق در ظهور ع ات عظ س رود. یرت ب

نوچ ۱ سر ن و شروا رد ش هاگآ ند هک دان ک م د سا ری اند، پ ر و یو نا ا را پ یر ه

آن دو به سا ر آ د ، برا ۱را ن د آنان رس ادند. یرا هنو ۱ا قد را بیابند، ایشان دعا کردند ا رو بر هیچیک ا ایشان نا نشد بود، ب ه نها به نام پ پ ر ۱عیسا داوند ع ید یا ه بودند و ب .

ر س ها ود را ب نا د و د و و ی هادن ان ن آنشان رو ند. ای ا قد را ی ا

چون ش عون دید که با دست نهادن رسوالن رو ۱قد ع ا ه ا یش آورد و۱ ب ب پ شود، ن ا دار را ی ای ه ن ن فت: »ب سوالن گ رر هر ا ب ید ش ب گ ارم، رو ب ست ب ه د ک

د.« یاب قد را ب ا ت با ودت نابود باد «پ ر گفت: ۲ ر یرا

و در ۲۱ وان با پو رید پنداش ع ا دا را این د ت هیچ سهم و س ندار ، یرا د ت در

ا این شرارت ود وبه ۲۲ ور دا راست نیست.شۀ دی ن ان د ای شای ا د ب وا ن و ا داون کرا شود؛۲ ی د ت آ ر ی ر ا د ه پ نم ک ی بشرار .« یرها ر ار ن هر و گ اعد دنوادخ د ن نم ارب امش«ش عون گفت: ۲د.« یای سرم ن ر ید ب ف چه گ ا آن ید ن ک

پ ر و یو نا پ ا شهادت دادن و اع م ک م ۲ند و را در ش ا گ یم ب ش ه اور د، ب داوند. شارت دادن سا ر ب س اها یار ا رو س ب

شیفیلی خ جه ب سر ی ح نآ ۲ ف هاگ شر نواد ۀ ب د ف ه یپ گفت:

س ت نوب برو، به آن را بیابان که ا بر ی و به«پ بر است و روانه ۲»رود. اورش یم به غ

سرای بش بر ورد که ا شد، که در را به وا هه«ب رگان دربار نداک دار نا خ و شب م »ک

یم آ د ش ه اور بادت ب را ع ود، و ب او به شت ب ا گ ود.۲ او در ب و ن بر ارابۀ ویش بیا نب را ع آنگا ۲ واند. نشس ه بود و ک اب ا ش

بارا نآ اب و ورب د ن«رو به ی یپ گفت: شو.« ه را

سو ارابه پیش دوید و شنید که ی یپ به یا نب را وا ه ع د. سرا بش ک اب ا ش وانچه ا آن فت: »آی ه او گ وان ، پ ب

هم » ام وانم بفه م، اگر کس رهن ای چگونه «گفت: ۱ پ ا ی یپ واهش کرد سوار شود و کنار »ن ند

ن قد که ب ش ا ک ب۲ او بنشیند. د، ای وانود: ب

م راتش ارب دن وگ نوچم «د، رن ب

ر شمو چون ب ه ن د پ نان ود ا وش ا ک ی چست، ا

شود گ ان ن ی ب .او نقح رد ش را ش رد وا ا ادع ، ؛دفت چه د گ وان س ن س او ک ا ن

ق ع ن ین یات او ا رو ه رو ک اند.« ردی گ

نا دارم به ن «سرا به ی یپ گفت: وا ه گوید، ا ود بگوی که نب در این ا ا که س ن پ ی یپ س ن آغا کرد و »یا ا ش دیگر

قد شروع کرد ، دربار ان ب ش ا ک با شارت داد. ه او ب س ب ی ع

راندند، به آب رسیدند. ه چنان که در را پیش بنگر، اینک آب هیاست آیا ع ید «سرا گفت: وا ه اب رگا« ی یپ گفت: »گر ن را انع است ست.« وا ه ام د ای ان آورد ی ع ن ا ، ان

فت: سرا گ م ع مراد نام ا« ست.« سر دا پ

سرا دس ور داد ارابه را نگا دارند، و پ وا ه سرا، هر دو به آب درآ دند و ی یپ ی یپ و وا هچون ا آب بیرون آ دند، ناگا او را ع ید داد.

سرا رو داوند ی یپ را برگر ت و برد و وا ها د، و ب دی گر او را ن شاد را ود را در دیا ی یپ در ا شدود دید شد. او در پیش گر ت. ا یه ا شهرها آن ن شارت ۀ شت و ب داد، گ

ید. س ه ر ی ری ه ا ب

سوالن اع ا ر یمان آ ردن س

ا سو که ه چنان به د یدن هدید و بر ۱ و ا د ادا ه ردان داون شاگ اهن اعظم داد، ن د ک

ا ه ت۲و ا او ن سهر ی ن ه ک ها های اب بس را ا اه چه ک نان ا چ ست شق وا د

هاد ، ند ن د، ا ن و رد، در ب یاب قت ب رییاورد. یم ب ش ه اور ب

س ف نوچ ،ر ب ش د ه ق ن شد، ک د

ید و او ش ردش در ر گ س ان ب ور ا آ ا ن اگ نه اب ید ک ن ش ین ا اد ، دای ر به و م و ، چرا را ب شا و ، شا فت: » گ

سان « آ ار رپ و سا نواد « :داد س ک و ،اد «

دو و ب ه س هس م ک ی س آ د: » ن آن ع ا پرو. آ ار شهر ب ه ی و ب ر سان . ا ، ب رد ای ه چه ب شد ک ف ه واهد و گ ه در آن ا ب

ن .« که سفران سو ا وش ایس اد بودند؛ آنها دا را سو ا ین دیدند. شنیدند، و کس را ن

ا چون چش انش را گشود ن وانست چی بر است، ا ه ند و او را ب ر س ش را گ ند؛ پ د ی ب ب

ود و نا ب ی اب سه رو ن د. او ردن شق ب د ی ن ید. ورد و ن چ شا آ

نانیا نام ۱ د در د شق شاگرد ست. داون یشد ر او ظاهر ا ب نانیا«و گفت: در رؤی «!ا

دا.« س داد: »ب ه داون ا پا که بر ی و به کوچه« داوند به او گفت: ۱۱

نام دارد، برو و در انۀ یهودا سراغ سو “راست

و در ۱۲ ارسوس را بگیر. او به دعا ش و استنانیا نام، که ر او رؤیا رد را دید ، د و ب آی

ست شود نا ی ا ب د.« گ ارد نانیا پاس داد: ۱ داوندا، ا بسیار دربار این « سان و در اورش یم آ ارها روا رد شنید ام که بر قد سران ب ی ا ان ن ا ن ست.۱ و در ای ش ه ا داا هر یار دارد اهنان ا و را ک ام ه ن ه را ک ک

هد.« ند ن د، در ب واننانیا گفت: ۱ ه ار ،ورب«و داوند به کام را ا ن ست د ن ا رگ ی ن رد ظر ب ای

وم شان و شاهان اد ان و پ هودی یری ن د غشان واهم داد ه او ن برد.۱ ن ب ی ب سرا اه ه ب ر ود ک د ب ای ق ها ب ش ام ن چه ا ر ن

ند.« ه وار کنانیا ر ت و به آن انه درآ د و دس ها ود ۱ پ

، ا برادر، سو «را بر سو گ اش ه، گفت: آ د در داوند یعن ه ان عیس که چون بدین ا را بر و ظاهر شد، را رس اد است ا بینای ود دم ه ان ۱»ا قد پر شو . را با یاب و ا رو

چی انند ا چش ان سو ا اد و او بینای

سپ غ ا ۱ ود را با یا ت و بر اس ه، ع ید گر ت.ت ویش ت. ورد و و ا ا ی ب

س در دمشق رشلیمسر سو رو های چند با شاگردان در د شق به

رد.۲ او ب سهب ی ن گ در ک ن درن ه اع م ای ها بست.۱۲هر سر دا س پ ی ه ع رد ک یام آغا ک پیام او را ه پ فت ک گ ش ید در ن ش شد و

ه در ست ک ی ن ه ان ن گر ای فت: » گن ه ای ان ک یان آن یم در ش وانند نام را اور

کرد و به این ا نی آ د ا در بندشان نهد پا آشوب بهد و سو هر رو ۲۲»و ن د سران کاهنان ب ر وی ر ر اپ ی ا دالی ان ارن شد و ب

ه شق را ب ان د هودی ت ی اب و درآورد ، ث انست. یح ا س س ، ه ان ی ه ع رد ک ک

پ ۲ س ش گ ا ب اه ور س نا دوه ،را ا سو ا دشان آگا ۲ و ۀ او را چیدند. ا

ر دروا شب و رو ب ها شد. آن شهر ها بت ند.۲ و را ش ا او را ب د ردن ک

هاد ، ا ی ن ب ه او را در ن بان ش ش ردان شاگد. س ادن ر ین ای شهر پ وار ش ا در دی

چون سو به اورش یم رسید، واست به شاگردان ۲شود، ا ه ه ا او ق رسیدند، یرا باور ا

ا برنابا او را ۲کردند براس شاگرد شد باشد. ن ا برگر ت و ن د رسوالن آورد ، گفت که چگونه در را سان با و س ن د شق داوند را دید و داوند چهگف ه و او چگونه در د شق د یرانه به نام عیس

ایشان اند و پ سو ن د ۲ وعظه کرد است.کرد و با شها ت به آ ادانه در اورش یم آ د و ر ت او با یهودیان یونانی بان ۲ن ود. نام داوند وعظه ثه با گو و ف ها در دد گ رد، و آن کن ا ر رادران ا ای د. چون ب رآ دن نش ب ش ک

د و ا ردن ه ب ی ری ه د، او را ب شدن ا آگد ردن سو ک ار ۀ .آن ا روان

ب۱ ن د نوگ س ک ه س رد ا سا ر و ه دوه رس وار ا ه، ا سا ر آرا ش ی ی و شد و ه د ب ر داون سر در ق شوی ه رد و ب ب

ش ار آن ا ود رو ر قد ب شت. ا گ خدما طر

ا پ ر که در ه ۀ نوا ۲ دیدار گشت، به و ا سان ساکن د نی ر ت. نآ رد قد ش را دید اج

به اینیا نام، که هشت سا ف وج و ینگیر بود.ا اینیا ، عیس سیح و را شفا «او گفت:

او »ب شد. بر ی و بس ر ود را ع کن و با دیدن او ه ۀ اه د و درنگ بر است، ب

د. د رو آوردن ه داون شارون ب فا رد ش ا ام، درگا ی ا ن اب ست ی

ه عن آن غ ا است. این ن ود را و ککارها نیک و دس گیر ا س ندان کرد

ابی ا در ه ان رو ها بی ار شد و درگ شت. بود.چون ا نهادند. پ سدش را شس ند و در باال انه

د ن دیک یا ا بود، و شاگردان آگا شدند که رس ادند و پ ر در د است، دو نفر را ن د اویا.« فا ب « واهش کردند که گ ن د ا ب درن

پ ر ه را آنان ر ت و چون بدان ا رسید، او را یو د. ب ردن ه ب ان اال ه ب رد او ب گ گ ان ه نان ا ه ری ر ه، گ ا را گ ه دورک های را کشان ه و ن ود، ب ش دو ه ب یا در ان

د. دادنیرون کرد و انو د ، دعا پ ر ه ه را ا ا اق ب

ا ابی ا، «ن ود. سپ رو به سد کرد و گفت:

ابی ا چش ان ود را گشود و با دیدن پ ر »بر ی پا پ ر دست و را گر ت و او را به۱ نشست.

سان و بیو د و او داشت. آنگا قد را وان ان را نبر در ن پرد. ۲ای س شان ه ای د ب را ن

ا ا سر ی ا سر پیچید و بسیار به داوند ای ان پ ر د در یا ا ن د دب اغ ش عون نام آوردند.

رد. و ک

سوالن ۱ اع ا ر دید ر طر ز ک رن لی ر می

در شهر ی ریه رد بود، ک رن یو نام، ا ۱ه »هنگ سوم ب دهان هنگ رو و ر ان ه یای «.۲او و اه ان گ ای ا اش ه

ر هی گار و دا ر بودند. ک رن یو س او ندانه پدرگا دا دعا داد و پیوس ه به به س ندان د ه

رو وا ساعت نهم ا رو آش ارا در کرد. ا «رؤیا دید که رش ۀ دا ن دش آ د و گفت:

«!ک رن یو ک رن یو با و شت به او چشم دو ت و پاس داد:

» مرور ، ب«

ها و چون هدیۀ دعاها و د ه« رش ه گفت: اکنون کسان به یادگار به پیشگا دا برآ د است.یا ا بفرست ا ش عون عرو به پ ر را بدین ا

او ن د دب اغ ش عون نام که کنار دریا ن بیاورند.ست.« یه ان ا دارد،

نوچ ف شر س ن ه ا او ه ب فت او ا ک گرد ر ک ا ی و نا داخ ا نت ود سوی ن ر ،را ود، ندار ب ه رد دی یان ا ود را ک پاه سفت ا گ شان ب دی د و ام ا را را ب را وان

س اد. ر ا ا ه ی ها را ب و آنرو بعد، ن دیک ظهر، چون در را بودند و به

شدند، پ ر به بام انه ر ت ا دعا شهر ن دیک شد نه س ر ند.۱ در آن ا گ ی ک ست چ و وا

ه ب ورد. چون ورا را آ اد د، ب ردن کرو سه ت ه ا د ک ت.۱۱در آن ا دی ر فر س ی ه چون شد و چ شود س ان گ ا آه ست، ب شه آوی ه ا و ه ا چهارگ ب رگ ک

رود ین سو واع د۲۱و ا ان آیر ان پ دگ رن ان و پ دگ ان و ن ای چهارپ

ید س ه او ر دای ب گا ن ست.۱ آن ا «که: ا

«!پ ر ، بر ی ، بح کن و ب ور ار ،ادنوادخ ،نم ا اشا «پ ر گفت: ۱ب ن د ا ن ی رام ی ه چ ام.« هرگ بم ندا آ د که ۱ تخا اپ ادخ چنآ«بار دو

و ن وان « ست، ان ا ۱ س ر ا ب ه ش رارک را س و د پ س س ف هر

شد. ب رد اال ب س ان ب ه آ گ ب درن عن رؤیا ر ه ان ا که پ ر با یرت بهد ۱اندیشید، رس ادگان ک رن یو انۀ ش عون را

ر انۀ او رسیدند. س ه، به د آنان با دا ب ند ۱ آیا ش عون عرو به پ ر در این ا «پرسیدند:

ست « یه ان ا ه پ ر هنو به رؤیا ۱ ه رو ب ید ک ش دی ان

ن فت: »ب و را او گ ن سه ر، گرو و در ر ن ین ب ای ی و پ ر ند.۲ ب وی

ها را ن را آن د ن، ی ردی شان ا ای بس اد ر ام.«

منام نم«پ ر پایین ر ت و به آنان گفت: ۲۱ست « ی بب آ دن ان چ س ید. وی

ک رن یو ر اند ا را رس اد . او رد «گف ند: ۲۲

ست و ر ا سا و دا ار نی هودیان ه ه بهپا قد دس ور یا ه کنند. او ا رش ه ا او یاد که در پ و بفرس د و و را به انۀ ود دعوت

پ پ ر آنها را به ۲»کرد ، س نانت را بشنود.ند. ش ا یه ان او ب ا رد ه ب ان

رو بعد بر است و ه را آنان روانه شد. بر ا ردا آن رو به ۲ی با و ر ند.برادران اه یا ا ن ی ریه رسیدند. ک رن یو ویشان و دوس ان ن دیک

آورد بود و ن ظر ورود آنان ود را نی گردچون پ ر به انه درآ د، ک رن یو به ۲بود.

پایش درا اد ، او را پرس ش اس قبا او ش ا ت و بها پ ر او را ب ند کرد و گفت ۲کرد. ؛ خرب« :ا

س م.« ی یش ن سان ب ی ان ن نسپ گف گوکنان با و به انه درآ د و در آن ا با ۲پ ر به آنان گفت: ۲رو شد. ع ب رگ روبهش ا ود آگاهید که برا یهودیان رام است که با «

ا دا به ا نبیان عاشرت کنند یا به انۀ آنها بروند. ا یچ ه ه شان داد ک ا ک را ن ن ن اپ ا ن ید، س ادی ر م.۲ پ چون در پ ن ن وان

ید، گوی نون ب یچ اع را آ دم. اک دون ه ب

رد ا چه بب را ب ک س د « ای ن م رد ش پ ور را چ«ک رن یو پاس داد: ه دعا ش ب ۀ وی هم، در ان ساعت ن ت، وا و ا رد در ا ه اگ ه ن ودم ک ش و ب وران ا نست رم ای راب ک رن یو ، دعایت و گفت: ۱ اددر ب

یاد س اب گردید و د ا ت در ور دا بهکسان به یا ا بفرست ا ش عون ۲ آورد شد است.

عرو به پ ر را به این ا بیاورند. او ن د ش عون یه ان دب اغ که انه ست، ا نار دری اش ک

ست.“ پ ب س ادم ا ر و گ در پ درنرد ی ک و ن نک ه ۀ ا در و و آ د . ایو ه د ب چه داون ا هرآن م ور دا ا ری

م.« نوی ش ست، ب ر ود ا نون ا«پ ر چنین س ن آغا کرد:

یان ی ع ب س دا را ه ب ا م ک دریوم، هر ست؛ ب ه ا هر ی ا ن ه رد ان ک

ه سای را ب ار سد و پ ع آورد، ا او ب ربو او ق ش ا ردد. یا گ ید ا پ اه آگه س اد و ب ر ی سرا وم ا را ه دا ب ک

ه ست، ب د ه ه ا ه داون یح ک س س ی س ۀ ع وا

ش ا شارت داد. س ت ب ید ح و دانه ید ک ع ه پ ا گون ن ا ر چ ه ای ک

دان وعظه ی ب شد ی ی آغا رد، در کت، و ر ه رواج گ هودی سر ی ا سر و در

ا ر سا ن ی ه دا ع گون ا رو چ قد را ب ا ه رد، ب سح ک درت هو ون ه ه هگ ا ا کی و ارها ن شت و ک ان را گ رد و ه ۀ آن ک

فا ش د، ودن ی ب س م اب ر ه ی داد، ا کود. آن ا او ب ه دا ب رو ک

ش ا « نادها سه ا عا ۀ ه رد وا هک ها او یم ان ام داد. آن ش هود و در اور ین ی سر ش یب ک ر ا دا او را د ، کش ند.را ب ا م بر ی انید و ظاهر سا ت، ا نه بر ۱ در رو سو ا ه ود ا شاهدان ک ر نها ب گان، ب ه ه ه پ ر ا ک ن ب ع ود، ی د ب رگ ی یش ب پم و ا او وردی ان، ب ی او ا ردگ س ا ا ر

ن ا ای ر ان داد ه ا م. ۲او ب یدی ش و نشهادت یم و ن وم اع م ک ه قت را ب ی ق یم دهان و دگ ا داور ن ر ود قرر ه دا او را ک

ار او گ درب بران یا شد. پ ا ان ب ردگ

شهادت ه هر ام دهند ک ه ن دو ای ان آورد، ب ه ب کت.« ا ناهان واهد ی او آ ر ش گ

ه رو پ ر هنو س ن فت ک قد گ ا یام را ه پ ان ک ر ه ۀ آن ا ب د، ن یدن ن ش

ش ار ا ا شد. ن اد که ه را انداران یهود ا قد بر پ ر آ د بودند، چون دیدند رو

ری ه است، در یرت غیریهودیان نی رو بانها دیگر س ن یرا شنیدند که ایشان به ا ادند.

س ایند. آنگا پ ر گویند و دا را نان رو ه ای فت: » ا ک ست گ قد را در ا ند ا واند ا ع یدشان در اند، آیا کس ا هه انپ دس ور داد ایشان را در نام »آب انع گردد

عیس سیح ع ید دهند. آنگا ا پ ر واس ند چند د. شان ب ان ا ای رو ب

سوالن ۱۱ اع ا ر

گز رش طر به کلیساسر۱ ن و ب و ناردار س رد سا ر ه دوه ران هودی یری ه غ د ک یدن ن ش نی ک م دا را

پ چون پ ر به اورش یم با گشت، ۲اند. پ یر ه

رد گر ه، گف ند: نوگچ« ر داران نه بر او هنه ۀ ه ان س ب وان رو و ان ب شدگ ا ن

شو « فر س ها ه ا آن بی پ ر ه ۀ ا را را ا آغا به ف

ا ا فت: » ن در ی رد ، گ و ک ا گ شان ب رای بش و ه دعا بودم که در عا م رؤیا دیدم چی ب

گوشه آوی ه بود، ا ب رگ که ا چهار ه چون سفر چون نیک ا آس ان رود آ د و به ن رسید.

نگریس م، چهارپایان و و وش و ندگان و پرندگان گفت: سپ ندای به گوشم رسید که بر آن دیدم.

“.ا پ ر ، بر ی ، بح کن و ب ور باوج« را هرگ داد دا، ی شا ا ن، داون م: ا

ب ن د ا ن ی رام ی ه چ ام.“ بم ا آس ان ندا آ د که « اپ ادخ چنآ بار دو

ار سه ب ن ا ر و ن وان.“۱ و ای سا ه، اال س ان ب ه آ ی ها ب پ ه ۀ آن چ س شد؛ رار

شد. رد بنا ه رد«۱۱ قو س ،ع ن ه ق ا هک ه ر

س اد ر ا که در آن شد بودند، به انهن د ن رو دا به ن گفت که در ر ن با ۱۲بودم رسیدند.

آنان ردید نم. این شش برادر نی با ن آ دند، و ا او برا ا با گفت که ۱به انۀ آن رد درآ دیم.ا دید که به او گف ه چگونه در انۀ ود رش ه

عرو به کسان به یا ا بفرست ا ش عون است: ب وا ۱پ ر را به این ا بیاورند. پ و ار ا ه ه ب ه واهد آورد ک و و ا اه ان س ۀ آن وا

ت.“ ا ید ی ات ن ات واهنوچ« ۱ س ن ها حور ، درک ا آ ر آن قد ب ا ر ا ست ب ه ن ه ک گون ست ه ان شد، در ا نه د را ب ف ۀ داون گا گ ود.۱ آن شد ب ا نه ی ی با آب ع ید ر ود بود: ا ر آوردم ک

ا قد ع ید واهید داد و ش ا با رو اگر دا ه ان ع ا را به آنها ب شید که پ ۱“یا ت.ا ای ان آوردن به عیس سیح داوند به ا ع ا ه ب واهم شم ک ا ه ب ود، پ ن ک ر ود ب

شوم « ار دا ع ک اننوچ ۱ ن ا س ن نا ش ار ن ند شو ا ،د ش ند د س را ند: »ب ف رد ، گ ش ک س ای و دا را یات ۀ وب ه دا ان ک هودی یری ه غ ب ش را ب

ست « ر ود ا ی ع ا ن

کلیسای نطاکیها ای انداران که در پ آ ار آغا شد با ا را ۱ ا اس یفان پراکند شد بودند، ا نوا ینیقیه و پر و ق به یهودیان اع م ا ن اکیه سفر کردند. آنان ک م را ا در یان ایشان ن ۲کردند و ب . چند ا اها ا وان بودند که چون به ا ن اکیه رسیدند، با پر و یر

سا ی ند و ع ف س ن گ ی یان ن ان ون یست د.۱۲د شارت دادن ان ب ه آن د را ب داون

یار س روه ب ود و گ شان ب ا ای ی ب د ن داوند روی د گ ه داون د. ای ان آورد ، ب ن

چون این بر به ک یسا اورش یم رسید، برنابا را ۲۲قو ۲به ا ن اکیه رس ادند. ب وا نآ ه سر اج و د یب رغ شد و ه ه را شاد ان د، یض دا را دی

ادار د و ه داون ا ام د ب ا ب رد کر ا رو یک و پ ود ن را رد ب ند،۲ ی ش ا بن دی قد و ای ان. ب ه ا یار ب س روه ب سان گ

ند. داو س یو د پ نپ ا آن، برنابا به ارسو ر ت ا سو را ۲

و چون یا ت، و را به ا ن اکیه آورد. ایشان ۲بیابد.آ دند و گروه در آن ا سا ام با ک یسا گرد

دادند. در ا ن اکیه بود که شاگردان بسیار را ع یم د. دن ی « وان س ار » ین ب س را ن

نآ رد ۲ نچ اه ور د نب ا اورش یم به ا ن اکیه ی ا آنها که آگابو نام داشت، بر است ۲آ دند.و با ا هام رو پیشگوی کرد که س در سر اسر دنیا روم واهد آ د. این در ان

پ ۲ و ت ک ودیو رخ داد. س ش نادرگا ب آن ررا وان، ک ب ک در د ه هر ی د ک شدن

ن ساک رادران پ چنین کردند هودیه بفرس ند.ب .دست برنابا و سو ن د شای رس ادند ا به و هدیه

سوالن ۲۱ اع ا ر

رهایی طر ز زند ندر آن ان، هیرودی پادشا دست س م بر بر ۱ه رد.۲ب سا درا ک ی راد ک س ور او ا ا د

یر ش ش ه نا را ب و رادر ی قوب ب ع ین د ای ند. و چون دی ش کار یهودیان را شنود کسا ت، گا را ر برداشت و پ ر را نی گر ار هیرودی پ ا کرد. این در ایام عید یر رخ داد.گر ار کردن پ ر ، او را به ندان اندا ت و چهار

آن دس ۀ چهار نفر را به نگهبان او برگ اشت. و برگان بود که پ ا عید پ س ، او را در برابر

ند. اک ه کا ک یسا با پ پ ر را در ندان نگا داش ند، ا

رد. دی ت ام ن د دا برا او دعا کشب ب ا رو که هیرودی د داشت پ ر را به اک ه ب شد، او به دو ن یر بس ه و یان دو سربا ف ه بود، و نگهبانان نی قاب در ندان پا ناگا رش ۀ داوند ظاهر شد و نور در دادند.

په و پ ر د و او درون ندان در شید. رش ه بهی « در ر فت: » ود ب رد ، گ یدار ک دم را ب

رو ش س های یرها ا د ا اد. ن »پا کن. ک رت را ببند و کفش به« رش ه به او گفت: ت ادر«پ ر چنین کرد. سپ رش ه به او گفت: پ پ ر ا پ »را بر ود بپیچ و ا پ ن بیا.ا باور ن کرد که آنچه او ا ندان بیرون ر ت. ا کرد دهد، وا ع است، ب ه گ ان رش ه ان ام م گ ش ند و ۱بیند. رؤیا آنها ا نگهبانان او و دو ه ا ب شهر ب ه ه رو ب د ک یدن س ن ر ی دروا آهنشد. دروا و شود شان گ قاب ای ه ود دب

ه ان ها ند و چون ب یرون ر شد. پ بشد. د دی اپ ش ه ن ر ا اگ د، ن یدن س وچه ر ک

رگ د نون ا«آنگا پ ر به ود آ د و گفت: ۱۱ش ۀ ود را ر د ه داون ین دارم ک ق ی

وم چه یرودی و آن نگ ه س اد و را ا چ ر ست.« ید ا د، رهان ودن هود در ان ظارش ب ی

ون این را دریا ت، به انۀ ریم ادر یو نا چ۱۲ر ر ت. در آن ا بسیار گرد آ د عرو به چون پ ر در انه را ۱کردند. بودند و دعا

ا ۱نام رودا آ د ا در را بگشاید. ا به کوبید، اد ه ا چون دا پ ر را شنا ت، ا ر شاد ، بدون ه شودن در، ب تگ ش ا و اع م داشت: درون

«!پ ر بر در ایس اد است«ا چون »ا گر دیوانه شد «به او گف ند: ۱ ا

ش ۀ ر د ند: »الب ف د، گ دن ا رار او را دیست.« او

د. سران ام، در این ین، پ ر ه چنان در ۱چون در را گشودند، با دیدن او غرق در شگف را ا وش پ ر با اشار دست، آنان ۱شدند.

د او را ا ه داون گون ه چ شر داد ک سا ت و

قوب ع فت: »ی پ گ س ست. ید ا دان رهان ند.« سا ی ا ن ا ر آگ رادران را ا ای گر ب و دی

ت. گر ر ه ای دی گا ب آنپا شد، بح رو بعد، در یان سپاهیان غوغای بر ۱

دانس ند چه بر سر پ ر آ د یرا ن س و یرودی د ست.۱ ه ا پ ر را ر داد ه ها

ند ا یا ند؛ و چون او را ن ن س و ک ه رد و م ب ست ک ا وا ان ب بان گه ن

ت ه ر ی ری ه ه ب هودی پ ا ی س ها داد. آند. ند در آن ا ان و چ

یر دی مرگ ههیرودی بر ردم ور و یدون شم گر ه ۲ن ود. ا ای ند و ب ه ی د ن د او ر رو ب

یا شر ب واس ند. آنان ب س و ، پیش ار ا ا رد ، در ب ا ود د ک شا را ب ا

ها ا را ورا و عاش آن د، ی رآ دن ش ب آراهم یرودی ین ه سر شد.

ن کرد ، در رو قرر، هیرودی ردا شاه به۲۱بر ت نشست و ن ق برا اعت ایراد

ن دا د: »ای رآوردن اد ب ری رد.۲۲ ردم ک

م، در ۲»ی ا دایان است، نه دا آد د د او را د، ا آن ش ۀ داون ر ه دا را رو کش را دن ر ها ب گا ک ود. آن ی ن رد ب

د و رد. وردنا ک م دا هرچه بیش ر پیش ۲ ت و ا ر

شر ن شد. ان ام چون برنابا و سو وریت ود را به ۲ش د، ا اور یدن سان یم با گش ند و یو نا رر را نی ه را ود آوردند . عرو به

سوالن ۱ اع ا ر

رسا برنابا س در ک یسای که در ا ن اکیه بود، انبیا و ع ان چند ۱

بودند: برنابا، ش عون عرو به نی ر، وکیو نا م که برادر واند هیرودی اکم بود و وان ، یر هنگا که ایشان در عبادت داوند و رو ۲و . برنابا و سو را «ا قد گفت: بردند، رو سر بهه د، ب سا ی را ن دا شان ب ه ای ار ک هت کد را وان دان گا ، پ ا رو و را ب ام.« آن

ۀ شان را روان هاد ، ای ر آن دو ن ست ب دعا، د

د. ردن فر ک س شار در ر ب

ب ن د رار، ا قد رس اد آن دو که ا انب رو شد بودند، به س وکیه ر ند و ا آن ا ا را دریا به د، شدن ی ساال د. چون وارد یدن س پر ر

سه ی ن ه ک م دا وعظه در ک هود ب ها یود. شان ب ی در د ت ای نا ن و د. ی ردن کردیدند ا به پا و و آنان سر اسر یر را درن

د. در یدن س ی شوع آن ا به رد یهود به نام بار راو ا بر وردند که ادوگر و نب دروغین بود.

رگیو پو «دوس ان وا بود. وا که رد »س ور را واند، رد ند بود، برنابا و سو را بها ع ی ا واست ک م دا را بشنود. یرا ا

ر ست - ادوگ ین ا ن ا ش چ ر ۀ ن ه ب -ک ا فت با ایشان بر است و کوشید وا را ا ای ان در این هنگام سو ، که پو نی آوردن، با دارد.

ید ا ر ا رو ن شد، پ دو شد ، ب قد ا ی ، د اب ر ن فت:۱ »ا شم دو ت و گ چ

ر ا ر و ه پ سای ، ک ار ش ن هر پ ا دست ردن راهها را ج ک ب چرا ا ک ری

ا ن د ب ست ا داون ه د دان ک س ۱۱ب یشد ور واه نون ک ست. اک و ر د د ب داون

ه ادر ب ا د دن آ اب ن واه و دیود.« ب

م، ه و اری او را رو در گر ت، و دور د کس د ست که دس ش را بگیرد و را را به او را

د، ای ان عه را دی ن وا د.۲۱چون وا ای ن ای بی ع را ا د آورد، ی ار داون درب

ود. شد ب فت گ ش د در دادن برنابا در نطاکیۀ یسیدیه

آنگا پو و ه راهانش ا را دریا ا پا و به ۱ا در آن ا یو نا ا ایشان دا پ ر ۀ پا فی یه ر ند. ا آنها ا پ ر ه گ ش ند و ۱شد و به اورش یم با گشت.ب ات، به کنیسه .به ا ن اکیۀ پیسیدیه رسیدند در رو ش پ ا وت ورات و ک ب ۱درآ دند و نشس ند.

پیا بران، رهبران کنیسه ن د ایشان رس ادند و گف ند: مدرم ارب ردنا و دنپ رگا ،ناردارب«

ید.« گوی د، ب داریا «پو ایس اد و با دست اشار کرد ، گفت: ۱

وش ردان اسرا ی و ا غیریهودیان دات ر ، گ

دران ا را ی ، پ سرا وم ا ید ۱ دا راده شان در وم ا را در ان غرب د و رگ ی ب

ها یم آن در عظ ا سا ت و ب را سرا ر ه ین ب سر ه را ا آن ب ب ری در آورد،۱ و ان یاب شان را در ب سا ر ار چه

د، ودن عان ب ن ه در ک وم را ک فت رد.۱ او ه کین سر سا ت و ود اب وم ود ن ه شان را ب

ن ا ن ه ه دود چهار د و پ یراث داد.۲ ای ه به سا ب ید. و ان ا

ادخ ، بن ئوم نام ات ،نآ ا پ«شاه اد گا پ شان داد.۱۲آن دی داوران ب

ی ، ا سر و ، پ شا ند و دا س واه چه شان داد، ک ه ای ین را ب یا ن ی ۀ ب ب

ش ن ردا رد.۲۲پ ا ب سا و ت کو شا ، داوود را برانگی ت ا شا ایشان گردد، و داوود پسر ی سا را د وا بر او چنین گواه داد: ه ویش یا م؛ او واست را به ا ب ا ور ک

واهد آورد.“ ن ا« ۲ س ن ه ب اد ،در ق ،دو ۀدعو

ی ن ات سرا را ا س را ب ی ن ع ع دهند ی

ی س ، ی ی یش ا آ دن ع س اد.۲ پ ر ع ید وبه را به ه ۀ ردم اسرا ی وعظه

ه ی دور ود را ب رد.۲ چون ی ان ک ای په فت: را ک ید، گ سان د ن او ر نداری پ

س م؛ ب ه او پ ا ن ی د و ن ن آیشش را ف ند ک س م ب ی س ه ن شای

م.“ شای گ با برادران، ا ر ندان ابراهیم، و ا « ۲

ه در این ا ور دارید این غیریهودیان دا ر ک ردم اورش یم ۲پیام ن ات برا ا رس اد شد است.

ا با و ب رگان ایشان عیس را نشنا ند و با اینب ات وم کردنش، گف ه ها پیا بران را که هر ش ا وت ها ب د.۲ آن یدن ش قق ب شود،

را ا ات رگ یچ ع ب ن ه ه ایی ند، ا پ یا و ۲ واس ند او را ب شد.ن

اش نوش ه شد بود، چون ام آنچه را که دربار بر ان ام رساندند، او را ا یب پایین آورد ، به بها دا و را ا ردگان بر ی انید. سپردند. و۱ ا

یم آ د ش ه اور ی ب ا او ا ه ب ان ک آننون د و اک دن یار او را دی س د، رو ها ب ودن ب

ی ن ند. ن شاهدان اوی وم ا د دهیم که دا آنچه را اکنون ا به ش ا بشارت «۲ آن را با بر ی انیدن که به پدران ا وعد داد بود،عیس ، به ا که ر ندان ایشانیم و ا کرد. ه انگونه

م نوش ه شد :که در ور دو ؛ ت نم ر پ وت

شد در و را پ ام.“ ا رو ، ن ا د و« ید ی ان ر ان ب ا او را ا ردگست: نان ه آ د ا ند، چ ی ب ساد ن هرگ

برکات قد و ن را «شد ، ه داوود وعد داد ه ب کید.“ ش ش ا واهم ب ه ب

ب و ن ه ر ب ن فگ رگ د اج رد ا ش ه هده: ک

وست « ن واه گ اشت د ند.“ ی ب ساد ب

ا داوود پ ا آن ه به ا« راد دا رد ان و ا ه فت و ب رد، ب ش را د ت ک ع ر وی

د. و ساد را دی س ه، یو دران ود پ پد. دی ساد را ن ید، ی ان ر ه دا ب آن ک

پ« س ب ا ، ناردار ب ، ناد ش ر آ د نگ ناها ه ه ب ه ک ست، ب راهم آ د ا ش ین س ۀ ه وا

ش ا اع م نون هر شود. اک ه ای ان که یاورد، ب س ۀ ب ش رد وا سا ار شود در او په ید ب س چه ن وان س هرآن عت و شری س ۀ وا

ن ید ای ش ا ب ب د. را شوی ش رد سا ار پد یای ش ا ن سر ر بران ب یا ش ۀ ک ب پ و ن

ه د: ک وی گ ،نارگا ت ا ا ،د رگنب «۱

د، شوی ید و ه ن یرت ک رد، ار واهم ک ش ا ک را در ان یا ش ا ب ه ند آن را ب ه هرچ ند ک وی گ

رد.“« ید ک اور ن واه هرگ بر ند، چون پو و برنابا ا کنیسه بیرون ۲ ب ات آیند نی در ردم ا آنها اس دعا کردند که ش

پ ا این ه اعت بار با ایشان س ن بگویند. اینیار ا س د، ب ردن ر ک سه را ی ن ک

ت هودی ه ی ه ب ست ک ر ش ا داپ ان و ا هودی یود د ب روی را ند، ا پ پو و برنابا بهگ

ند و ف س ن گ رو ن گ ا ای د. آن دو ب ا ادن

ه ها را ب یب آن رغ یض دا دار در ای پد. ردن ک

ب ات بعد، به قریب، ا ردم شهر گرد آ دند ا ش ا یهودیان چون ا د ام ک م داوند را بشنوند. ا ا ب د و ب شدن ر سد پ د، ا دن ردم را دی

. به ا فت با س نان پو بر اس ند رمال م بود ک م «آنگا پو و برنابا د یرانه گف ند: ا چون آن را دا پیش ا ه ه برا ش ا بیان شود. ا د یات اوی س ۀ شای د و ود را ردی رد ک

ه نون رو ب ید، پ اک س دان سو نان هودی یری ه ا غ د ب را داون یم. ی ه ن

ر ین ا ر ن ه: چ ود ک ،مداد رارق نا دو ر غ ارب رون ار وت ه ا ن ات را ب سان .“« ر ین ب ها ران ک

نوچ نا دوه ر ن ا ش ار ن ند ش ،د نا دا ان ند؛ و آن ش د را ر ت دا د و ک م داون شدند، ودن شد ب ین ی ع د یات اوی را ه ب ک

د. ای ان آوردنب ن د سر آن ا سر د در سان ک م داون ا یهودیان، نان داپرست و نا یه ن شر شد. ا

ش و نی ردان سرشنا شهر را شوراندند و آنها را به آ ار پو و برنابا برانگی ند. پ پو و ی شان ن د. ۱ای دن یه ران ا ا را ا آن ن اب رن به شان ب ر ای اها ود را ب بار پ اع راض، غند. ۲و یه ر ون شهر ه د و ب دن ا ان ا شاد و رو ر ا ردان پ شاگ د. ودن قد ب ا

سوالن ۱ اع ا ر

برنابا در نیهدر ونیه نی پو و برنابا به کنیسۀ یهود ر ند و ۱چنان س ن راندند که ش ار بسیار ا یهودیان و

ا یهودیان که ای ان نیاورد ۲یونانیان ای ان آوردند. ا ان ر هودی یری د، غ ودن ا شوراندند و هنشان را ب

پ پو و برنابا نسبت به برادران، س وم سا ند.را ه ب یران د و د دن د والن در آن ا انشان دی ه ب د ک ند، داون ف س ن گ د داون

ات و ع ات درت ان ام آی ید و ش ب ن دی ید ب یض ود را ی یام ه پ ون گروه ب د؛ گ شدن رو شهر دو گ رد. ردم ک

انبدار ا یهودیان بر اس ند و گروه دیگر انب

و چون غیریهودیان و یهودیان به رسوالن را گر ند.ا فاق ب رگان ود واس ند پو و برنابا را در برابر آنان آگا شد ، به چشم ه گان ب نند و سنگسار کنند،

رب ه، ا شهرها ی ا ونیه، و نوا ر و د س ری ت دن ا را گ سان ه ر د و در آن ا ب ن

د. شارت ادا ه دادن برب ه ره د برنابا در س

ر رد نشس ه بود که ن ا در س وانست و ا پاهایش را رکت دهد و هرگ را نر ه بود، یرا گفت، هنگا که پو س ن نگ ادر اد بود.دید که داد. پو بدو چشم دو ت و او گوش را

پ با دا ب ند به او گفت: ۱ای ان شفا یا ن دارد.ست »بر پاها ود راست بایست « آن رد ا ا

ه را ا اد. و بچون ردم آنچه را که پو ان ام داد دیدند، به ۱۱

ان د: » دای رآوردن اد ب ری ون ی ا ان به رود آ د ب ر ا سان ب ان ورت ان د «۲۱آن انا ر اب رن و پو را که س نگو ا » و «ا ب

کاهن و که عبدش ۱نا یدند. »ه ر «بود درست بیرون دروا شهر بود، گاوهای چند و

ا های ا گ به دروا شهر آورد؛ او و اعت برند. ن شان ک قدی ان رب د ودن آن ب

ا چون آن دو رسو ، یعن برنابا و پو ، این را ۱ ا یدن ن ش یان د، ا ه ه د و ب ها ود را چا دنه:۱ »ا د ک رآوردن اد ب ری ش ا ه، اعت ین ن ش ا، ردان، چرا چ ی چون ید ا ن ن کشارت ش ا ب ه یم. ا ب س ی یش ن سان ب ان

د رداری ست ب وچ د ی ها پ ن چ ه ا ای یم ک دهد رو ه دا ن ین و و ب س ان و ه آ د ک آوریه چه را ک ا و هرآن هرچند ۱در آنهاست، آ رید.دریاو در گ ش ه و ها غیریهود را گ واگ اشت که ا ود را بدون شهادت ۱را ود روند، هر یک به ا نگ اشت؛ او با رس ادن باران ا آس ان و ب شیدن ها پ ر بار، بر ش ا ا سان ن ود ، ورا

دارد و د های ان را ا ر راوان به ش ا ار ان بری نان، س ن ا ای سران ام ب ند.«۱ ک

ه م ب قدی ند ردم را ا س وان شوار دد. ا دارن ان ب رب

ا یهودیان ا ا ن اکیه و ونیه آ دند و ردم را با ۱ ا ود د سا ه، پو را سنگسار کردند و بدین

ا ۲گ ان که رد است، ا شهر بیرونش کشیدند. ا رد ردان گ شاگ او ع شدند، بر است و به چون شهر با گشت. ردا آن رو ، او و برنابا رهسپار

رب ه شدند .د بازگش به نطاکیۀ س ریه

آنان در آن شهر نی بشارت دادند و بسیار را ۲۱ر و ونیه و ا ن اکیه شاگرد سا ند. سپ به س ردان را شاگ شهرها ند.۲۲در آن ش ا گ ب

ان ر رد ، آن ت ک قوی ه دار در ای ان ا ب ای پا د ب ای ه »ب د ک ند دادن د و پ ردن ق ک شوی

شاه دا را اد ه پ یار ب س یها ب س ر شای ب سا ی شان در هر ک یم.«۲ ای اب یها را ا دعا و رو آن ند و ب ش داران گ ا ای اند، ودن ه و ای ان آورد ب ه ب د ک ه داون ب

د. پردن س س ۲ پ س پ ا ا ا س ش گ ه د ن ب و د و در پ ر ه ک م را وعظه ۲ایا ت پا فی یه ر ند،

د. رود آ دن یه ا ه آ رد ، ب که ا آ ا یه با کش به ا ن اکیه با گش ند، ه ان ۲ ا کا عهد د ودن پرد ب س یض دا ه شان را ب ای

ه نون ب ه اک د ک شون ار ان ا ش دار کد، یدن س دان ا ر د.۲ چون ب ودن ید ب سان ر

رد آور سا را گ ی واس ۀ د ، با گف ند که دا بهک ها کرد و چگونه در ای ان را بر غیریهودیان آنها چها گا دت ان در آن ا ب ست.۲ آن شود ا گ

د. دن ردان ان شاگ

سوالن ۱ اع ا ریم ل ش ش ر ی ر

ا ع ا یهودیه به ا ن اکیه آ د به برادران ۱ و ا یم ع ین م ق آی ر اب ه: »اگ د ک وس دادنپ چون پو ۲» وانید ن ات بیابید. نه نشوید، ن

ا د ب شدی ثۀ با فت و ه ا ا ب اب رن و به آن شد ک ن ر ای رار ب ند، س ر ا شان ب ای

ه داران ب ند ا ای ان ن چ ه ه را دو بسوالن ا ر س ه را ب ن د و ای رون یم ب ش اورشان سا ای ی ند. پ ک ه یان ن شای در و رد؛ و ه ک در آنها در گ ار ا ینیقیه و سا ر ، را ب

بر ای ان آوردن غیریهودیان را رساندند و ه ۀ چون به اورش یم برادران را بسیار شاد سا ند.

رسیدند، ک یسا و رسوالن و شای ا ایشان اس قبا ها کردند. پو و برنابا هرآنچه دا به س ۀ آن وا

گا ند. آن ف ا گ شان ب دی ود، ب ان ام داد بر ا ر ۀ ریسیان که ای ان آورد بودند، ب

ان را هودی یری ن غ ند: »ای ف س ه، گ ر ا بعت شری ه رد و م داد ک نه ک د ای ب

د.« گا دارن س را ن وپ رسوالن و رهبران گرد آ دند ا به این س ه

پ ا با ثۀ بسیار، سران ام پ ر رسیدگ کنند.راد فت: »ا ب شان گ دی ست و ب ر ا ران، بست، دا را ا ه در رو ها ن ید ک اه ش ا آگان ان ا ب هودی یری ا غ د رگ ی ش ا ب یان د. و د و ای ان آورن نون ش ی را ب یام ان ن په عار یدن دای ک ش ا ب ست، ب ق وب ا ا

سان ا، رو ه ست ب ان، در هودی یری ه غ قد ب ا ر ه شان را پ ی ن ه ای ر ای واه داد ب گیان ا ست. او در و ایشان هیچ رق نگ اشت، اپ ۱ب ه ض ای ان، د هایشان را اهر سا ت.

آ ایید و یوغ بر گردن شاگردان ا چرا دا را نهید که نه ا ادر به ش بودیم، نه پدران

یرا ا ای ان داریم که به یض داوند عیس ۱۱ ا ا ه ه ن ات ی ست ک شان ا نان ه ای م، چ ای

ی .« نس۱۲ پ اعت ه ه ساکت شدند و به برنابا و پو

گوش رادادند. آنان آیات و ع ا را که دا دست ایشان در یان غیریهودیان ظاهر کرد بود، به

پایان رسید، چون س نان ایشان به ۱گف ند. با ا برادران، به ن گوش «یعقوب گفت:

ش عون بیان کرد که چگونه دا برا ۱ رادهید ین س ان را ورد ود ن هودی یری ار غ ب

را ود و ب ان یان آن رار داد ، ا بران یا ف ار پ ا گ ن ب ست.۱ ای د ا رگ ی ب

شد : ش ه و نان ه ن ست، چ ق ا ابشت اب ،ن ا ا پ « ۱ واهم گ

رو ی ۀ رو و ب ا واهم ا اد داوود را ا ن پشت؛ دا

ه ران نا ووی ار ب گرب ش را دی رد، های اهم ک و آن را ر ت واهم ن ود،

ب ا ۱ قا فا ب دار ش نواد گ ج ر ار دند، ب ب

ست. ها ر آن ام ن ب ه ن ان ک هودی یری ه ۀ غین ن هچ نها را ب ه ای د ک د داون وی ان ام گ

د، سان ربر د ا هک ار رو ا ۱ ب و ع ا سا هدو .“ پ« ۱ س ن ر ب ن ا ر سا نآ هک نا هک ار

گردند، ت سو دا با غیریهودیان بها ا باید در نا ه ۲نرسانیم. ا ا ایشان ب واهیم که ا ا عف ، گوشت یوانات پرس ، ب ورا آ ود به بت یرا ا دیربا وس در ۲۱ فهشد و ون بپرهی ند.هر شهر کسان را داش ه است که بدو وعظه کنند، ب ات نوش ه سهچنان ه هر ش ی ن ها ها او را در ک

ند.« وت ن که دی یری د ر ن غ مان ه ی ش ر ب امۀ ن

پ رسوالن و شای به ا فاق ا ک یسا یم ۲۲گر ند ا یان ود ردان برگ ینند و آنان را ه را

پو و برنابا به ا ن اکیه بفرس ند. پ یهودا رادران عرو به ب رسابا و سی را که در یان بگا د.۲ آن دن رگ ی ند، ب ش بر دا قام ره ا ه هن ن ا ب دی د، ب س ادن ر شان ست ای د

ه: بارات ک ع

ش ا، رادران شای ، ب سوالن و ا ا ر به برادران غیریهود در ا ن اکیه، سوریه و کی ی یه،

س م ش ۲ ن یان ا، ب هد سان ا ه ک م ک آن ه ایند، آم ش ا ش ه ب س ور ا ا دا اند و ش ا را د دبا س نانشان شوش سا ه، باعث پریشان ا ر ان پ ا ی د چنین ت دیدیم که ردان ۲اند. شد

برگ ینیم و آنها را ه را ع ی ان ود، برنابا و سک هار ه ۲پو ، ن د ش ا بفرس یم، نا ب هک ه

ر یح، ان ب س س ی د ا ع ام داون ک ا ر نهاد هون د.۲ پ ی س اد ان ر ی را س دا و

ا ن ا ور آگ ان ا ای ش ا را ب ا م اید.۲ رو سا ن ین ن قد و ا ت چ ا

ن یم، ای نه ش ا ن ر دوش ار ب ه ب م ک دی دیه ب ها قدی ب ه۲ ا ورا ات ک روری

شد و ب فه ات یوان شت و و ون و گنها دور ا ا ای د. هرگ ی ی پره ف ب ع

د ندی س ار پ ید، ک ن .اید. وا س م ان ام داد کپ ایشان روانه شد ، به ا ن اکیه ر ند و در آن ا

د. ۱چون دن سان ا ه را ر رد آورد ، ن سا را گ ی ک

گرم یام د د، ا پ دن ا ه را وان ها ن ند آن آن ن که ی ک ی ن س هودا و د. ۲ی شدن شاد ان

رادران را یار، ب س نان ب س ا د، ب ودن ب ب ند ردن ت ک قوی ق و شوی پ چند در آن ا .

س ت روانه اندند، و سپ برادران ایشان را بها پو و کردند ا ن د رس ندگان ود با گردند. ا ب هار ه و برنابا در ا ن اکیه اندند س رگ د را

ش و د شارت ک م داون یم و ب ع ه بد. شدن

خ ال بین برنابابه شهرهای «برنابا گفت: پ ا چند ، پو به که ک م داوند را در آنها وعظه کردیم، با گردیم و برنابا »ا برادران دیدار کنیم ا ببینیم در چه ا ند.

ر نی ایشان را واست یو نا عرو به ا پو ت ندید کس را که ه راه کند، ا ش ه و ادا ۀ نها گ ا شان را یه ای ی ف ا در پا چندان باال ه ار نداد بود، با ود ببرد.

ر را گر ت که ا ی دیگر دا شدند. برنابا، ا پو ، برگر ت و ا را دریا راه پر شد؛ ا ه رد و ب یار ک ی را ا س رادران ست ب د

ه فر ب س شد ، عا م پرد س د یض داون ه و سوری بور ا شت. ۱او در ع گ

ی یه، ک ی ی س وار ک رد. اها را ا ک

سوالن ۱ اع ا ر ی س ن یم ائ به سیال

ر آ د. در آن ا ۱ رب ه و سپ به س پو به د یست که ادرش یهود و شاگرد ی و ا و نام ا پدرش یونان بود. ر و ۲ای اندار، ا برادران در س ه یه ا او ب ون اد ی ی د. ن ردن پو ک

فر ه راه چون س ست او در ه وا ند، ب اش کیه ا ه در آن ن ان ک هودی ند، ا ر ی س یرد، چرا نه ک ه ه ه او را در ک ند پ س دانشهر ه شهر ب ها چون ا ست. آن ان ا ون و یگر سوالن و دی ه ر ند، ا و را ک ر ه د، ب ودن رد ب یم و ع ک ش شای در اور

د ت ردم پردن س ت ها را رعای ا آنس وار ساها در ای ان ا ی ند. پ ، ک ن کشان ا ود ش ار ر د و هر رو ب شدن شد.

رؤیای دربارۀ مرد مقد نی

سپ ، سر اسر دیار ری یه و غ یه را ردیدند، یرا رو و شان را ا درن قد ای ا

رد نع ک یا س ت آ ا ه ای یدن ک م ب سان رسر د ه ود. چون ب آن شدند به یسیه رسیدند، بر ب

ا رو عیس به ایشان ا ا بی ینیه بروند، ا روآ ا این نداد. رو، ا یسیه گ ش ند و به

شبهنگام، پو در رؤیا دید که رد قدون ر ند.ه او ا ا س اد ، ب رش ای راب ند در ب کن.«۱ چون یا و ا را دد ک یه ب قدون ه ه »ب ک

ا ن رؤی د، ب ای یه را دی قدون گ عا م درنه دا ا را یم ک ا نان ی ی را ا م، ی شدییم. شارت ده شان ب دی ا ب ست د ا را وان

ی ی ل ی ه در ف یدی مان آ ردن یراک ۱۱ روآ با کش ی راست به سا و پ ، ا

ی و یاپ ه ن عد ب یم، و رو ب ر ه م ک شدی پ ی ی م.۲۱ا آن ا راه یدی س رش شهرها ع د ا ها رن نها روم و ی ا یند رو در آن ود، و چ یه ب قدون آن ب ش ا

م. دی شهر ان ب ات ا شهر ارج شدیم و به کنار رود انه ۱ رو ش

ه در آن ا ان ن ان ظار ک ا ای یم، ب ر ا یم و ب س ش را دعا و ود دارد. پ ن بگو ف ه گ د، ب ودن رد آ د ب ه گ ان ک ن

یان یم.۱ در ردا آنان ن داپرست ا شهر پداد. او یدیه یا یرا بود که به س نان ا گوش راها ارغوان بود. داوند نام داشت و روشند پارچه

نوچ ۱ ب او را گشود ا پیام پو را بپ یرد. ب وا اه یار اه ان س ا ا رار ب ت، ب ر ید گ ع اش د ه داون ه ب د ک ین داری ق ر ی فت: »اگ ه ا گ بید.« ی ان آورد ا ۀ ن ب ان ید و در ان یای ام، ب

م. شدی ست او یم در وا س سران ام سیال در زند ن

ر یم، به کنی ی بار که به ان دعا ۱بین بر وردیم که رو غیبگوی داشت و ا را ا ع

او در پ ۱کرد. سود بسیار عاید اربابان ود این «گفت: ریادکنان ا اد وپو و ا

اند و را ن ات را به ردان، د گ اران دا عا او رو ها بسیار چنین ۱»کنند. ش ا اع م

سر آ د و کرد. سران ام بر پو به ه فت: »ب ه آن رو گ ش ه ب رگ س ب ی ام ع ن

و را ا ر یح س ه ن د ر ب ه ا ای نم ک کیرون آ د. دم، رو ا اودر آی « ه ان ب

اربابان آن کنی چون دیدند ا ید کسب درآ دشان ۱باد ر ت، پو و سی را گر ند و آنها را کشان بر

د.۲ پ ردن ا ار ن د را ع ب ه ب شان ب کد و یان آوردن ا ه ور شان را ب ای

هود ن ردان ی ند: »ای ف ه گ شهر ا را ب د و انید ش شوب ک ی آ ب سو را د.۱۲ر ان

ه ر ن و ب ه پ ی ند ک ن ر ا ک شان ب ا آوردنست.« ی یان ای ن رو

ردم در ه به پو و سی به آنان پیوس ند. ۲۲د ا ه س ور دادن ی د یان ن ا ه شان را ب هایشان را ند.۲ چون ای شان ن د و چوب در آورن

د و ندن شان ا دان ه ن د، ب یار دن س چوب بس ت ر د س ور دادن بان د دان ه ن ا ب ایشان ب ندانبان چون چنین دس ور یا ت، آنان را به ۲باشد.

ند نهاد . ندان درون ا ند و پاهایشان را در ک ن دیک نی هشب، پو و سی ش و دعا ۲ش س ای ان دا را سرود وان د و ودن ب

وش شان گ دی ی ب یان ن دان گر ن د و دی ردن ک

را ین ا اگ ه ن د۲ ک ر دادن یم رخ ا عظ ر درآ د و درها داد، آنگونه که اسا ندان به

دم گشود شد و ن یرها ا ه ه ندان در ندانبان بیدار شد، و چون درها ۲ری ت. رو

گشود ندان را دید، ش شیر برکشید ا ود را ب شد، ا پو با ۲اند. پنداشت ندانیان گری ه یرا ا دا در ند ن به ود آسیب «گفت: داد ، دا ب

ندانبان چراغ واست ۲» رسان که ا ه ه این اییم درون ندان ر ت و در ا که و سراسی ه به

س پا پو و سی ا اد. ر ید به پ س ، ید: »ا س ر یرون آورد و پ شان را ب ای

م « اب ا ن ات ی نم سروران، چه ک پ۱ سا نداد ب« :د نواد ه س ع د س ح های ان و و اه ان ه ید آور ک ات ن ات واه

را او و ه ۀ د را ب گا ک م داون ت.« ۲آن ا یه ه در ان سان ک یان ک د، ب ودن اش ب

ها بان آن دان شب، ن ساعت ا د. در ه ان ردن کست، و ب ش شان را ش ه، های ردا را ب

ه گ او و ه ۀ اه ان ید درن ع اش رد ۀ ود ب ه ان شان را ب ند. او ای ر و گ

فر س ه س رد. او و ه ۀ اه ان شان گ رای ا بد. ودن شاد ب یار س ه دا ب اش ا ای ان آوردن بچون رو شد، ا یان وران ن د ندانبان

ندانبان »آن ردان را آ اد کن « رس اد ، گف ند: نا ضاق«پو را ا این پی ام آگا کرد و گفت:

س ور داد ش ا را آ اد د ه د ک نک ان م. پ ای نه ید و ب یرون آی د.« ب روی س ت ب

ا پو در پاس گفت: مور ار ام«ا گان چوب ر ه راب دون اک ه و در ب یم ب هس ند دان ا ه ن د. ا د و ب واهند در ان

ند یای ند هرگ ب ه ود ب ن فا آ اد ان ک د.« یرون آورن ن ا ب و ا را ا ای

نارو ن ا به ا یان با گف ند، و آنها چون ار ه شنیدند که پو و سی رو س ت ب د، انو ش شان پ د و آ د ، ا ای هرا ا ادن

شان ع شای دان یرون ن ا ب ند و س وار شهر را ه د ک ردن ن ود ، واهش ک

ه دان، ب ر ن شان پ ا ند. ای وی گدار رادران دی ا ب ند. در آن ا ب ه ر یدی ۀ انرد پ آن ا ک س د. ق ن ودن شوی شان را ، ای

ند. ف ر گ را

سوالن ۱ اع ا ر بل در سا نیکی

فیپو ی و آپو ونیا گ ش ند و به ۱ پو و سی ا آ سا ونی آ دند، که در آن ا یهودیان کنیسه

پو بق عادت به کنیسه ر ه، در سه ۲داش ند.ب ات ا ک ب و و یح کرد با ثه قد با ایشان ش آورد که رور بود سیح رنج کشد داد ، برهان این عیس که او «گفت: و ا ردگان بر ی د. او بر ا »کنم، ه ان سیح است. را به ش ا اع م

ایشان و نی ش ار بسیار ا یونانیان داپرست و گروه ب رگ ا نان سرشنا ، اب شد ، به

ند. پو س یو ی پ س و ا یهودیان سد ور یدند و ن چند ا اوباش را ا ا را اندا ند و در شهر ا به با ار گرد آورد ، دس ه

پا کردند. ایشان در س و پو و سی به ب وا به انۀ یاسون ه وم بردند ا آنان را به یان اعت ا چون ایشان را نیا ند، بیرون آورند. یاسون و ا

بر دیگر ا برادران را ن د قا ات شهر کشاندند و

این ردان که ه ۀ دنیا را به « ریاد برآوردند که و یاسون ایشان اند اند، ا به این ا آ د آشوب کشید را به انۀ ود برد است. اینان ه گ ا ر انها ع آنند که شا دیگر ی ر سرپیچ کنند و د

شهر هست ب قا ات س .« چون ردم و ی ام ع نپ ا س ند. ف ش رآ د، ب یدن ن ش ن را ای

شان ر ه، آ اد ت گ گران ان سون و دی ا ید. ردن ک

سیال در بیریهبرادران در ه ان شب، پو و سی را به بیریه ۱ه د، ب یدن س دان ا ر ها چون ب د. آن ردن ه ک روان

ه ا م یری ند.۱۱اه ب هود ر سۀ ی ی ن رد ان ک ر بودند، یرا ک م را با اش یاق سا ونی ن یب

کردند ا قد را بررس پ یر ند و هر رو ک ببدینگونه، بسیار ۱۲ها پو را دریابند. ت گف ه

ا یهودیان و نی ش ار کثیر ا نان و ردان .سرشنا یونان ای ان آوردند

ا ند که پو در چون یهودیان سا ونی دری ۱کند، بدان ا ر ند و بیریه نی ک م دا را وعظه

برادران ۱ ردم را ریک کرد ، شوراندند.

ا درنگ پو را به ب سو سا روانه کردند، ا سی و ی و ا و در بیریه

کنندگان پو ، او را ا آ ن ه راه شایعت ۱ اندند.را ن ه ب د و پ ا ای ردن سی و ک

چه ود ر به پو ی و ا و دس ور گر ند که هرند. ف ر گ د، آن ا را دن یون پ ب

در آ ندر آن ا که پو در آ ن ن ظر آن دو بود، ا ۱ن ه ق ب ای ن ست، ر ا ب ها شهر پ د دین شد.۱ ا ای ان و هودی ا ی سه ب ی ن رو، در کی هر رو در ست و ن ر یان داپ ان ون یدان ی

ع ا ۱کرد. شهر با رهگ ران با ثه ی سو ان اپی ور و روا نی با او بنا با ثه گو چه این یاو «گف ند: گ اش ند. بر ا آنان گویا دایان «گف ند: دیگران » واهد بگوید گف ند که رو چنین ا آن »کند. غریب را ب ی شارت پو ، عیس و یا ت شان ب ه ای را ب

ه ع ر ه، ب رگ گا او را ب داد.۱ آن وا ب اجنآ رد و دندرب » وگاپو رآ«ا ند: »آی ف ن گ ه ای ست ک وان دان

و ه د ک یم دی ع ده ، یب وش ا ع ه گ ت ب نان س ست ۲ ی چیم.«۱۲ه ۀ نا آن س ن ع د. پ واهان دان آیه در آن ا بان ک یان و غری ن ستآ د، ی نت ود را ه و ند ک ش دا ن ن ی ای ش و

د د دی قای ار ع نود درب ش فت و ه گ بند. گ ران ب

» وگاپو رآ«پ پو در یان ع ۲۲ش ا ن ، ن فت: »ا ردان آ ست و گ ر ا ب

ا ه ندار ی یار دی س را ا هر اظ بیر س شهر ه در گا ک را هن ردم و ام.۲ ی کش ا ه چه را ک یدآن س ر ظار پ ن ودم، نود: شد ب ش ه و ر آن ن ه ب ا م ک ب ی

امش ار چنآ ، ا .“ تخانشان ادخ ب م دقت نا ه ش ا ش ا اع م ن ه ید، ن ب س ر پ

نم. ک دای که هان و هرآنچه را در آن است آ رید، « ۲ ا ک آس ان و ین است و در عابد سا ۀ دست

ن ن ساک شر س ان ب شود.۲ د واند بشر ن د به او ب ند، چنان ه گوی به چی اج

ف و هر چی دیگر باشد، یرا ود ب شند یات و ن شر را وام ب ست.۲ او ه ۀ ا یان ا یع آد ه ب

سر ا سر ا در د آورد دی سان پ ک ان ا یشد ین ی ع ها د؛ و ان شون ن ساک ین شان را س ون شان و دود را ای ب

ند و چه ا رد ان او را ب وی ر ود.۲ قرر ه در پ سا ک ند، هرب یاب ش ه، او را ب اش گرا در ست.۲ ی ی ک ا ا دور ن یچ ی ند ا ه چم؛ ت و هس داری دگ و رک ه ن ست ک او

ی ش ا ن شاعران ود ر ا نان ه ب چف ه یم. گ س اوی ه ا ن د ک ان

پ« ۲ س نوچ ن س ش ، اد س ا ن ه س ین ب ن ندیشیم که ا وهیت ه انند ر یا سیم یا چسنگ است که با هنر و یت آد به ورت

در گ ش ه، دا ا چنین ثا راشید شد باشد.ا اکنون به ه ۀ رد ان در ها چشم پوشید. ا را هر ا م ند. ۱ ی ن ه ک وب ه ند ک که ه در آن ب رد ک قرر ک س ۀ رد رو را واه ه داور ک ست، هان را عادالن رد ا ین ک ی ع ان، ش ا ردگ یدن ی ان ر ا ب رد، و ب واهد ک

ست.« سا ه ا ن ا ر ن ه ه را ا ایچون دربار رس ا ی ردگان شنیدند، بر ۲ ا دیگران گف ند: واهیم در «پو ند دند، ا

بدینگونه پو ع را »بار با ا و بشنویم. اینر ا ن چند بدو پیوس ه، ای ان آوردند. گفت. ا و «، اگ وپ یو ، ع و ع »آری س ی ون دیگر، ا ن دی ند ی چ ام، و ن ن دا اری ن

د. آن ودن ه ب

سوالن ۱ اع ا رن در ر

ن ۱ پ ا این، پو آ ن را ر گفت و به ر ام، ی ن هود ، آک ا رد ی ت.۲در آن ا ب ا ر

ریس ی رد ان پون و آشنا شد که با ه سرش پ ب ا گ ا ای ا یا آ د بود، یرا ک ودیو ی ر

دس ور داد بود که یهودیان ه گ روم را ر کنند. نآ ا و پو به دیدار آنها ر ت، ن وا هک اج

ی ه شۀ ی شان پ ند ای شان ان شت، ن د دو داه د و ب شد. او ان ش و ار ب ات در کنیسه ک هر ش ثه با یان ان ون ان و ی هودی ا ی رد و ب ک

سا د. ان را اب ید آن ش و کچون سی و ی و ا و ا قدونیه آ دند، پو ا ، و وعظۀ ک م کرد ، به یهودیان ود را بها چون با داد که عیس ه ان سیح است. شهادت ا

ند و ن ش فت گ ا نا ا ش او ب س ای ابار ا ه ه اع راض، غ ند، ب ف اش را گ

ردن ر گ فت: » ون ان ب ها گ ه آن د و ب انن پ ، ن د برا هس م. ا ای ان ن ا آن ود

ان هودی یری روم.« غسپ ا کنیسه ییر ان داد و به انۀ ی و

یوس و ر ت که ش داپرست بود و در وار ریسپ کنیسه ن داشت. ا ک و ، ر ی کنیسه، با ا اش به داوند ای ان آوردند. ه چنین ام اه انهن چون پیام را شنیدند، ای ان بسیار ا اها ر

ند. ر ید گ ع آورد ، رتم«شب داوند در رؤیا به پو گفت:

و ا را ن ب باش ۱ ی گو و ا وش س ن بیچ و درا هس م و ه ر ست ود را ب ک د

که در این واهد کرد ا گ ند به و برساند، چران پ ، پو یک سا و ۱۱»شهر را ق بسیار است.

یم ع ها ه آن د و ک م دا را ب یم در آن ا ان ن داد.

ا هنگا که گا یو، وا ا ا یه بود، یهودیان ۱۲ ا ه داس ان شد ، بر سر پو ا ند و او را به ه

ند: ف د ،۱ گ شان ار مدرم خش ن ا« کهوا یو دارد دا را ب ش عت شری ا

ند.« ن بادت ک عچون پو واست س ن بگوید، گا یو به یهودیان ۱بایست اگر رم یا نای در یان بود، «گفت:

ا چون س ه بر سر ک ات ۱ش ایت ش ا را بشنوم. ا ه ست، پ ود ب ان ا عت ود شری ا ها و و ن

ید س واهم دربار چنین ا ور گ کنید. ن ن آن رپ آنها را ا قاب سند داور ۱»داور کنم.آنان نی ه گ به سوس نی ، ر ی کنیسه ۱راند.ا ه بردند و او را در قاب سند وا دند. ا

نا ن رد. یچ اع یو ه ا گ بازگش به نطاکیه

ن ، با برادران پو پ ا ا ا والن ۱ در ر وداع کرد و ا را دریا عا م سوریه شد. در این ریس ی و آکی نی ه راهش بودند. او در سفر، پ

ریه سر ود را راشید، یرا چنین ن ر کرد ن ک چون به ا س رسیدند، ه سفران ود را ر ۱بود.ان هودی ا ی سه ر ه، ب ی ن ه ک فت و ود ب گثه با ه ا او واس ند د بیش ر با ۲پردا ت.ب

ا نپ یر ت و با ایشان وداع کرد ، ۲۱ایشان ب اند، ا »اگر دا ب واهد با ن د ش ا واهم آ د.«گفت: در ۲۲سپ سوار کش شد و ا س را ر گفت. ی ریه ا کش رود آ د ، به اورش یم ر ت و پ چند در آن ا ۲.ا دیدار با ک یسا، راه ا ن اکیه شد اند و با عا م سفر شد ، در سر اسر دیار غ یه و

ردان را ری یه ابه ا شاگ شت و ه ۀ گس وار رد. ا ک

در آن ایام، رد یهود ، آپو نام، ا رد ان ۲اس ندریه، به ا س آ د. او س نور اهر بود و ق ر رد ۲ قد داشت؛ دانش وسیع ا ک ب اوند آ و ش یا ه بود و با رارت رو س ن د

داد، هرچند د ت دربار عیس ع یم گفت و به او د یرانه در ۲ ق ا ع ید ی ی آگاه داشت.

ریس ی و آکی کنیسه به س ن گف ن آغا کرد. چون پ ۀ ود ه ان د، او را ب یدن ن ش ش را نان س

ه و ق ر ب ی ق دا را د د و ری ردن بند. آ و

چون آپو د سفر به ا ا یه کرد، برادران ۲گر شویقش کردند و به شاگردان نوش ند که او را بهپ یرا شوند. چون آپو بدان ا رسید، کسان را که به

ار د، ی ودن یض ای ان آورد ب س ۀ واا گان ب یش رو ه را پ راوان داد.۲ ی

ان را د آن قای رد ، ع ثه ک با ان هودی با دالی ی قد ثابت کرد، و با اس ناد به ک ب و رد

ست. یح ا س س ه ان ی ه ع ن ود ک

سوالن ۱ اع ا ر در ف س

ن بود، پو پ ۱ ا هنگا که آپو در ر و ا ا گ ر ا نوا ر فع رک ، به ا س رسید. در

شان ت۲و ا ای ا ند ی ردان چ شاگ آن ا د، رو ه ای ان آوردی گا ک ا هن ید: »آی س ر پ

ید « ا قد را ی ا ید ن ش ند: » ا ن ف ه رو گ م ک قد ای ا

هست.«

ب ش ا ه نا فگ پ« : س د ع هچ ید « ا ی

ی .« ید ی ع ند: » ف گ ع ید ی ی ، ع ید وبه بود. او به وم «پو گفت:

ه پ ا او ه آن ک فت ب آ د ای انگچون این را شنیدند، در نام »بیاورند، یعن به عیس .و هنگا که پو دست داوند عیس ع ید گر ند.ا که به گونه ا قد بر ایشان آ د، به بر آنان نهاد، رو ت کردند. نآ بانها دیگر س ن گف ند و نبو نادر ،

د. ودن ن ب گ دود دوا د در آن ا سه ا د یرانه سپ پو به کنیسه ر ه،

کرد و گفت و دربار پادشاه دا با ثه س ن ا بع سرس آورد. دالی ا ع کردند و ا را » ریقت«آوردند و پیش رو ه گان، ای ان ن گف ند. پ پو ا آنها کنار گر ت و شاگردان بد

االر ش ه، ه ه رو در ردا ا ود ب را بس ن گو ف ه ب ث و گ و ب یران ران شت و در نوا گ ن دی سا ب ردا ت.۱ دو په در یان ک ان ون ان و ی هودی ن دت، ه ۀ ی ای

د. یدن ن ش د را د، ک م داون ودن یا ب س ت آ ا ای

عاد ظاهر دا به دست پو ع ات ارق۱۱ ا ه سا ت،۲۱ب ه ون ها و گ س ا ه ردم د ا ک

دن او ا ب ه ب ندهای را ک ب ش ی ا ه پ ا یی اران را ب ود ب ها ب ی ار آن د، و ب ردن ب

بود ه شان ب ید ا ای ت و اروا پ ا ییرون ت. ب ر

گرد یهود نی گیران دور پ ن چند ا ن ۱کوشیدند نام داوند عیس را بر کسان که اروا پ ید به نام عیسای که «گف ند: داش ند، ب وانند. آنان

کند ش ا را بیرون او وعظه پو بهکردند، هفت پسر کسان که چنین ۱»رانیم

ا رو ۱ا س یوا، ی ا سران کاهنان یهود بودند. ا شناسم، پو را عیس را «پ ید در پاس آنها گفت: ا ش ا کیس ید هم پ رد که رو ۱»شناسم، ا س ه، بر ه گ ا به پ ید داشت بر آنها شان غ ی

رهنه و ا ه ب ها را د ک نان آن ت و چ ا یند. ری ه گ آن ان

چون ه ۀ ساکنان ا س ، چه یهود و چه یونان ، ۱ان ر ه ۀ آن ر ب د، شدن ا ن ا ر آگ ا ای

ه شت، ب س و گ ه ون ام گ ه ا آن پ ن ا ک

یار رم س س را ب ی د ع داونه ای ان سان ک یار ک س ند.۱ و ب ش آورد دابودند، پیش آ د ، آش ارا به کارها ود اع را بسیار نی که پیش ا آن ادوگر ۱کردند.

کردند، ک ابها ود را آوردند و در برابر ه گان سو اندند. چون بها ک ابها را ساب کردند، پن ا

م بود. ه ر ب ۲ه ار د ن د نوگ نواد ک ،ه ب د هشر ن س رد شد و ور گ ت و

ت. ر گآن شد ا را پ ا این و ایع، پو در رو بر۲۱پ ا « قدونیه و ا ا یه، به اورش یم با گردد. گفت: سپ دو ۲۲»ر نم به آن ا، باید ا روم نی دیدار کنم. ن ا دس یاران ود، ی و ا و و ا راس و را به د. یا ان س ند در آ س اد و ود چ ر یه قدون

ل در ف س ب » ریقت«در این ان، ب وا ب رگ دربار ۲کار دی ی ریو نام که ثا ها نقر ۲پا شد. بر

ن را درآ د ا ا آر ی نقر سا ت و ا ایرد گران ک ع ن د شار عای سر

ه ه ر گون ن بان ای شان و ا ود،۲ ای ها را ب

سروران، فت: »ا ها گ ه آن رد آورد و ب گا ۲نید که این پیشه، ایۀ رونق رو است.دا ا نها در شنوید، این پو نه بینید و چنان ه

قریب در سر اسر آسیا، بسیار را ا س ، ب ه بهگوید دایان سا ۀ قاعد و گ را کرد است. او یچ ه ه ست، ب ن د ند.۲ پ ای س ی رو دا نه ه ن سب ا ر هست ک نها ک ا رونق بیف د، ب ه عبد ا هۀ ب رگ ان آر ی نی قیر گردد و او ید س ر سر هان پ ا سر یا و در س ه در آ ک

دهد.« ست ب شود، عظ ت ود را ا د چون این را شنیدند، ب ایت ش گین شد ، ریاد ۲سیان «سردادند که رد ۲»ب رگ است آر ی ا س ه شوب ب شهر آ شد رد ام ا م ی پارچه پسو یدان سابقات ه وم بردند و گایو و به

آریس ار و را که اه قدونیه و ا ه راهان پو پو واست بردند. کشان با ود بودند، کشان

ا شاگردان در برابر عیت ظاهر شود، ا ت ا قا ات ای ع ا ند. ۱ ب ش گ ا ن

ش رای د، ب ودن س ان و ب ه ا دو یا ک س آیدان پ ه ا ب د پ ردن س اد ، واهش ک ر ی ام

گ ارد. قات ن ساب شآ ع ج۲ ف ب ه ف ه ه .دو د و دا ر دنی هر ش ر ردم ن ک چ ی فت و ب گرد آ د را چه گ ند ب س ان، دان هودی د. ی ان

ع د، و ب ودن دا ه ب یش ان ندر را پ س اس ورهای ه او د یت ب ع یان د. او ا دادنست ان داد ، ا ردم واست ا وش باشند و دا چون ردم دریا ند کوشید د اع عر ه دارد. ا

یهود است، ه ه ی دا، دود دو ساعت ریاد سیان« دند: «!ب رگ است آر ی ا س

سران ام، داروغۀ شهر عیت را آرام کرد و ا ردان ا س ، کیست که نداند شهر ا س «گفت: نگهبان عبد آر ی ب رگ و ا ظ ثا اوست که

ن ست پ چون ای شد ا ا س ان ن ا آید ش ا د آرام ب ای ست، ب ر ا اپ ی ق ان ارن قای ه ن ردان ک ید. ای ن ار ن ش اب د ک و ن ا آورد ه ای برد ب س بد ا د ه ع ه ب د، ن ای

ف ه د فر گ هۀ ا ک ه ا ه ب د و ن د. پ ان انو ی ری ر دی و ه اران نع گرش ا کس اگ

ها با است و وا یان نی ش ایت دارند، در ه

وانند ش ایات ود را به آن ا ا رند. ا اگر س ۀ دیگر دارید، باید آن را در ببرند. ا را ید. ی ن ون و ک ان ۀ یم آن هب ه ب ه رود ک ع ا رو ، ب ای ا ر و م. شوی گر هم ش شور شود، ین ن ر چ اگ

ن یه ای و را ی ب ست د وان یم ن واهفت و اعت را ن را گ م.« ۱ای یاوری ب وا ب

سا ت. فرق

سوالن ۲ اع ا ر سفر به مقد نیه ی نان

نشست، پو شاگردان را را واند چون آشوب رو۱ان را شان، آن یب ای رغ ق و شوی و پ ا یه قدون فت و عا م او ا آن نوا ۲شد.وداع گگ ر کرد ، ؤ نان را با س نان ود د گر بسیار

و سه ا در آن ا اند. هنگا داد، ا به یونان رسیدکه د داشت با کش به سوریه برود، یهودیان ع یه

آن شد ا را قدونیه او و ه کردند. پ بره راهان او، سوپا رو پسر پیررو ا با گردد. ان بیریه، آریس ار و و س ون دو ا رد ان رد

رب ه، ی ی و و سا ونی ، گایو ا رد ان د رو ی و ا رد ان آسیا، و ی و ا و بودند. آنان روآ ن ظر ا شدند. و ا پیش ا ا ر ند و در پ ا ایام عید یر، با کش ا ی یپ روانه شدیم و عد، نج رو ب روآ به آنان پیوس یم و هفت پ در

م. دی رو در آن ا انر آ م عظۀ در

در ن س ین رو هف ه، برا پار کردن نان گرد هم رد، و چون آ دیم. پو برا ردم وعظه ک

د، وی ر گ عد آن ا را شت رو ب یم دا ی ه ا ن ش نان س ه شب ب ید. در ها ش درا ا ک

ه ان اال گرد آ د بودیم، چراغ بسیار ا بگف ن ادا ه در آن ا که پو ه چنان به س ن بود.داد، وان ا ی و نام که کنار پن ر نشس ه بود، ر ت و ناگا ا بقۀ اند اند به واب ع یق روم به پو پایین ۱ یر ا اد و او را رد برداش ند. سو ر رد وان بر اندا ت و او را در ر ه، ود را بسپ ۱۱» رسید، ان او در اوست «گر ت و گفت: باال ر ت و نان را پار کرد و ورد. او ا س ر به

گف گو با ایشان ادا ه داد، و بعد آن ا را ر

ردم آن وان را ند به انه بردند و س ۱۲گفت.ند. ا یم ی عظ

وداع پو با شای ک یسا ا س در ادا ۀ سفر، سوار کش شد ، روانۀ آسو شدیم ۱ ا در آن ا بق رار پو ، او را به کش بیاوریم،

یرا واس ه بود ا آن ا را ا را ش پ چون پو را در آسو دیدیم، او را به ۱برود.

ن ی ی ی ه م و ب ش آوردی کم و شدی ه ش روان ا ک یم.۱ ا آن ا ب ر عد ب قاب یو رسیدیم. ردا آن رو رو ب

به سا و ر یم و رو بعد، به ی ی و پو یم داشت ا را دریا ا کنار ۱رسیدیم.ا س بگ رد ا و را در ایا ت آسیا ر ن ند، یرا ش اب داشت که اگر ن شود، رو پ ن ی است

شد. ا یم ب ش در اورسو ا وا ۱ پ ب ا ا س رس اد و هد.۱ چون را وان سا را ن د ود ی شای ک ه ا ه ان ید ک اه فت: »آگ شان گ دی د، ب آ دن

ه در گون هادم، چ ا ن یا پ س ه آ ه ب ست ک رو ن ه ش ا ب ا ات ب رد ه ۀ او سر ب ه در گون ام.۱ چ

د را د ت ش ری ان داون ن و ا رو ک ا و ه ر ه در اث یهای را ک س رد ، ها کا هودی رد ی ست، ک ر ن ر ه ا ن ب

ه ا ام.۲ ود ب چه ن ب ه ا هرآن ید ک دانش ه دا ی دری ن ند ا د، چ سود ش ا ام،

رد ، چه در ع ش ا وعظه ک ه یام را ب ب ه په ی ان داد و چه در ان ع ه ها ی ب ام.۱۲ن

ش ه یان هر دو، اع م دا ان ون ان و ی هودی ه ی ام که ه ب وب ا د ب ای سو ب ه د و ب ردن ا گ دا ب

د. یح ای ان آورن س س ی د ا ع داونروم و و ا ، با ا ام رو به اورش یم «۲۲

آن ه ۲دانم در آن ا چه برایم پیش واهد آ د؛ ن دهد که ندان و ا قد هشدار در هر شهر رو ا ان را برا ود ۲س در ان ظار ن است. ا

نار ش ب گارم، ها اگر ب وانم دور ود را انام، پایان رسانم و د را که ا داوند عیس یا ه به

ه ا اع م ب ه ه ان ک ا ان ام دهم، د کست. یض دا شارت ب

ه ن در اح« ۲ ش ا ک یک ا یچ م ه دانشاه دا وعظه اد ه پ ش ه و ب یان ان گ

رد د.۲ پ ک گر رو را ن واهد دی ام، دیت ا رو ب کنم که ن ا ون ه ه ا ش ا ا ام یرا در اع م اراد کا دا به ش ا ۲بر هس م،ا که را ب ود و ا گ ه ۲ام. کو اه ن رد ا قد ش ا را به نظارت بر آن برگ اش ه است رو ه ون ه آن را ب سا دا را ک ی ید و ک ش ا بید.۲ ن بان ک ش ست، د ا سر ود ری پند به یان ش ا واهند دان م بعد ا ر نم، گرگها در ا یان ود آ د که به گ ه ر م ن واهند کرد. واهند است و قیقت را دیگرگون ش ا کسان بر

در واهند کرد ا شاگردان را به پیرو ود ا را به ا ر آورید که ن سه پ هوشیار باشید و به۱ کنند.ه هر سا ام، شب و رو ، د ا هشدار دادن ب

س ادم. ای ا ن ش ها، ب ا ا ش ا ب ک ا ینکا«۲ نو ش ب ار ا ب و اد ه ف ک ه وا ند و در نا ک ش ا را ب ست ادر ا ه پارم ک س

شد قدی ه سان ک یع ک یان د، انیم و ر و س ه ش ب ش دا شد. چ یراث ب ش ه دا س ن ا ا ۀ ک ه ام. ود ی ید ک دانه دست ویش، نیا ها ود و ه راهانم را راهم ب

ام که باید ا هر اظ به ش ا نشان داد ام. کرد چنین س ت کار کنیم ا ب وانیم عیفان را دس گیر ش ه ن اییم، و س نان ود داوند عیس را به اد دا یند ر ر ن ر ود: دادن ا گ ه یم ک ش ا ب

ست.“ ر ا » نوچ س ن نا ش ب ار پایان رسانید، با ه ۀ آنان ه

ه ه بسیار گریس ند و بر انو د و دعا کرد.آنچه بیش ا بوسیدند. گردنش آوی ه، و را سا ت، این س نش بود که گفت ه ه اندوهگینشان سپ ا کش و را »دیگر رو را ن واهید دید.«

د. ردن ه ک در ب

سوالن ۱۲ اع ا ره یمب ل ش س ی ر

پ ا دا شدن ا آنها، راه سفر دریای شدیم و ۱ س قیم پیش ر یم. رو بعد، به رود و »کو « ا ش م.۲در آن ا ک یدی س ارا ر ا ه پ ا آن ا بود. پ یه ب ق ی ن ی ه عا م یم ک ا ا یپر را در م. ردی ت ک م و رک شدی سوار

ه ش ه، ب م و ا آن گ دی س ت چپ ود دی سو

یم. یش ر ه پ سوری سپ در ور پیاد شدیم، پ کردند. یرا در آن ا باید بار کش را یه شاگردان را در آن ا یا ه، هفت رو ن دشان اندیم.

ایشان به هدایت رو به پو گف ند به اورش یم ه دن ا ب ر ت ان رود. چون ید، ن س ان ر ای پان ا ن گ ب ردان شاگ م. شدی فر س عا م شان دان ر ن ه و در شهر ب یرون ا ب ا را

م و دعا و دی ا ان نار دری د. آن ا ک ردن کم، و شدی ش سوار ک م. پ ا وداع، ردی ک

ه ه ان ی ب شان ن ند. ای ش ا گ ها ود بسفر دریای ود را ا ور پ گر یم و به

پ وال ا ی رسیدیم. آن ا ا برادران دیدار کردیم و ع م. رو ب دی شان ان ک رو ن د د، آن ا را ی

ر گف ه به ی ریه آ دیم و به ن ی یپ بشر، او چهار ی ا آن هفت ن، ر یم و ن دش اندیم.

ت د. د ر رد داشت که نبو ردن کا آگابو نام پ ا چند رو که آن ا بودیم، نب ۱او ن د ا آ د و ک ربند پو را ۱۱ا یهودیه رسید.س ها و ر ه، د پاها ویش را با آن بست و گ

یهودیان اورش یم ا ب گوید: ا قد رو «گفت:

ست و ه واهند ب گون ن دی ند را ب ن ک رب ایه پرد.“ب س ان واهند هودی یری ست غ «د

چون این را شنیدیم، ا و رد ان آن ا به پو ۱۲ا ا کردیم که ا ر ن به اورش یم چشم

ا پو پاس ۱بپوشد. این چه کار است که «داد: ا ش نید ن کنید چرا با گریۀ ود د را

دان ا ر نام داوند عیس نه ام به آ اد ه ن نها ب یم ان ش روم، ب ه در اور

قاعد ن م دی پارم.«۱ چون دی س شود، بست چه وا یم: »آن ف م و گ یدی ش ست ک د

شود.« ست، ب د ا داونپ ۱ س نآ ا سو سفر دیدیم و به کراد ،اه ور بع ا شاگردان قیم ۱اورش یم رکت کردیم.

ی ریه نی ه راه ان آ دند و ا را به انۀ ش ناسون، ا ناسون نام بردند ا یه ان او باشیم. . رد ان پر و ی ا شاگردان دی بود

ر د به رشلیمنوچ ۱ ب شروا ه سر ب ، د ن اردار

دیدار رو بعد با پو به ۱گر پ یرای ان شدند. بهپو ۱یعقوب ر یم. شای ه گ ور داش ند.

ه فت و ب س م گ شان را یان ای ی ب ف ه ه دا ب رد ک یان ک س ۀ د ت او در وا

ان چه هودی یری ست. غ رد ا ها کچون شنیدند، دا را ید کردند. سپ به پو ۲

را ند: »ا ب ف نان ه گ ن در، چ ی بهود ای ان آورد بت ه اران ی س گ ن د و ه انین ن ها چ یان آن د.۱۲در یورن عت غ شری ه بیان ه ان را ک هودی و ه ۀ ی ه شد ک ع شای

دگ ان ن هودی یری یم غ ع ند، ن ده کند، و اب ر س رو ب ه ا و وی ک گ

نا رد و ب نه ک دان را ر ن د بای سوم ن ر ر بم شک، ر ار ن دون رد ب د ک ای ود.۲۲ ا چه به چه ب شد.۲ پ آن ا واهند ت آگ ها ا آ دن آنو ن ا ن د ا چهار د . ای یم، ان ام ب وی گ

ها را ه را ود د.۲ آن ه ن ر دارن ند ک رد هس ه یر را ب ین ه شان آی فاق ای ه ا بر و ب ب

ند ا ب وان د شان را ب ا آور و رج ایند. ش سرها ود را ب را واهند بدینسان ه ه دریا ت که این شایعات دربار و راست نیست، ب ه و

نی شریعت را نگا داش ه، در آن س و

ا دربار ای انداران غیریهود ، ا م ۲کن . ا ا ه م و ود را در ن دی سان ها ر اه آن ه آگ ا به قدی ب د ا ورا ای ه ب یم ک ف گ

یوا شت و شد و ب ها، ا ون، ا گ فه ات ند.« ا ب ی ن پره ف ب ع

پ ، رو بعد، پو آن اش ا را ه را ود ۲ه یر را ب ین ه شان آی ا ای رد و ب ا آورد. ب

ان ای اری پ ا ت بد ر ه ع پ ب سک ا را هر ی ه در آن ب یر را ک رو ها هم قدی ان رب شان ند. ای شد، اع م ک

گرف ار شدن ب چ ۲ پایان هفت رو هیر ن اند بود که ه

چند یهود ا ایا ت آسیا، پو را در عبد دیدند. آنها د و او را دن شوران یت را ع

اد ری ر ه،۲ یان، گ ی سرا د: »ا ا دنگان را در ه ه ه ه ست ک ن ه ان ا ید؛ ای ن دد کن ر د ای عت ا و ب شری وم ا و ر د ا بیم ع ن گ ش ه، یونانیان را نی دهد. ا آ ان درون عبد آورد و این ان قد را ن کرد بهرو ی و ا س س را در شهر با ۲»است. آنها پیش ر

درون پنداش ند پو او را به پو دید بودند و ست. رد ا بد ب ع

شهر سراپا آشوب شد ردم ا هر سو ه وم یرون آوردند و پو را گر ه، بد ب ا ع

د و ب یدن ش شت ک بد را پ گ درها ع درنند او را ش ع دا س ند. ۱چون س شان ب سربر یان رو پاه س د ر ان ه ند، ب ش ب ه شوب ب یم آ ش ه در ام اور ید ک س ا ر پست. ۲او ب شد ا ا ان و سرب ا گ ب درنه سران ود ب ا ت. چون ا یت ع سو

ش ا ا ان سرب د و ر ان ه شم اعت ب اد، ا چ . دن پو دست برداش ند

ر اند ن دیک آ د و پو را گر ار کرد و گا د. آن ندن ب یر ب ا دو ن س ور داد او را ب دست. ا رد ا ست و چه ک ی ه او ک ید ک س ر پ

یت هر ع یان اد ری ی د. ک چست یاهو ن وان اد ه ه ا ی د ک ر ان

س ور داد د، د اب قت ا ر را دری ی ق پو را به ها عه رسید، چون پو ن دیک پ ه عه ببرند.سربا ان ا ر شونت عیت بور شدند او را

ه ا ی ک ع ند. ن شان ک س های ر د بها اد پ آن ری یدش « آ د، ش رد: »ب ک

د با مردم سخن می گ یه هنو پو را به د ک ودن برد ب عه ن درون ه فت: »ا ا ب د گ ر ان ه ی ب ید چ ده

م « گوی ش ا ب ان ون و ی فت : » د گ ر ان

ه س ک ی و ه ان ر ن گر دان ر ش ب شور یش ند پ رد و چهار ه ار چ ا ک پ

رد « ان ب یاب ه ب ا ود ب آد ش را ب ن رد یهود ا ارسو «پو پاس داد:

یه ی ی ه ب ک شهر ک شام، ام و ن ان نس ن ا ردم ید ب نا دارم ا ا ده ست. ی ن

م.« گوی بست چون ا ا داد، پو بر پ ه س اد و د ها ایه س وت ود را ب رد. و سو ردم درا کها ه آن یان ب بران ان ع ه ب شد، ب رار ر ا ب ک

فت: ین گ ن چ

سوالن ۲۲ اع ا ر

ب ا«۱ ناردار پ ا و نارد ب ، فد ه ن عا هک ه عر نون ب وش ان اک م، گ سان ر

ید.« راده نوچ۲ ش ن ند ش ا هک د نا ب ار ب ه نا

یان اب بران د. ع شدن ش ر ند، ا و کام، و د ن رد یهود « آنگا پو گفت:

ا در این شهر پرورش یا ه ام. ارسو کی ی یه. ا ه عت ا داد ود را ب شری ک ا ، در ر را د ر م و ب راگ ی ا اال یور گ ا غید. ن ش ا ا رو هس گ نان ه ه ودم، چ بسر د رگ آ ار ا قت“ را ن ری یروان ای پ

ر ار ان را ا رد و ن گ دم و آن سان ردان ه ن رد ، ب اهنک ندم. ک اعظم و ه ۀ ا

را واهند، ی ن ا ر گ ر ای هود ب شورا ی اع ا ا ه شان ن شان در ا ای رادران ه ب های اب بت ر شق گ ن رد ان د روم و ای ه آن ا ب ا ب م یم ش ه اور را ا ات ب هاد ، ب ند ن را در ب

یاورم. با چون در را به د شق ن دیک « شدم، وا ا رد س ان گ ند ا آ ن یره ور ا ن اگ ظهر، ن

ین ا ادم و دای ر ید. ب اب ن ه ن ه ب یدم ک ن ش و شا و شا فت: گ

سانچرا را آ ار “ رپ« سر نواد : د س ک و ،اد “

ن آن عیسا نا ر هس م که و بر او پاس داد: «ا “دار . آ ار روا ه راهانم نور را دیدند، ا س ن ا ن ه ب فت، دا آن را ک گ

د. یدن ن ش نفگ« ۱ نواد : نک هچ ،اد “

رد .ورب قشمد ب و خرب :ت گ دنوادخ«چه ان ا ش بر عهد وست، به و گف ه آن ا هرآن

ا ن بر اثر در شش آن نور، بینای ۱۱“ واهد شد. ا س م را ودم. پ ه راهان د ست داد ب ود را ا د

د. ردن شق ب ه د ند و ب ر گدر د شق، رد دیندار و پایبند به شریعت «۱۲نانیا نام، که در یان ه ۀ یهودیان، یست،

نانیا ۱ وشنام بود. برادر به دیدارم آ د و گفت: م، بینای ویش با یا م و او “شا و بینا شو ه ان د

دم. را دیفگ وا« ۱ پ اد : نارد ب ار و ا هد گر

ن و ی ب سا را ب ار دان و آن پ ا اراد او را ب و در را نو .۱ ی ش ش ب نان ا دهان س

چه ر آن ود و ب شاهد او واه ب ر ه ۀ ردم، راب بد ید دی ن ش شهادت واه داد.۱ ا و ا ،

یر و گ ید ب ع ی و ر ن ظر چه هس ب شو “ ا ت پ ناهان د ، ا گ ام او را وان ن

نوچ« ۱ ب شروا ه ب شگ ا بع رد ، درو سه ه ا ه ب ودم ک ش و دعا ب ه دم ک د را دی فت: ر م۱ و داون گ

رت ار م شروا رتدو چر و باتشب ر ن، ی ار ن ک و را درب شهادت ان ا آن

ت.“ ر ن واهند پ یفگ« ۱ نواد : ش ا ،اد نا ه ن ند ک دانسه ی ن ه ک و ها ب ه ه ب ان را ک ر م و آندان ه ن ند، ب ش ندم و ای ان دا ا

فان را ی س و ا ید شه دم.۲ و چون ون ر آن ع ه س اد ، ب ند، ن آن ا ای ری ش م و ا ه ش م.“ گ ا گا دا ا ن او را ن ا ب وا۲۱ ن ه فگ ب : ن ار ؛ور ب ار و ه

ان هودی یری ست، ن د غ س م.“ اها دورد ر

» ، شهر ند ر می

ا چون این ردم ا این ا به پو گوش ۲۲ دادند، ا اد ری رد ، ند ک فت، دا ود را ب را گا س پ ین ک ن ین را ا و ود چ د: » دن

ست « ی ش روا ن دن د ان ه ن ید ک ن کدر آن ا که آنان ریادکشان رداها ود را ۲

دادند و ا باال سر ان ر اند دس ور داد پو را به عه ۲ا شاندند، بر ند ن ست ک ا وا ند و ا او ب ه ن ان ا ی رد ، بیه او ین ع ن نچ بب ای س ه چه شود ب ا ع وم

اد ری ند.۲ هنگ ش و را ک ه پ ا که دن ان ا ی را سر ب ه ا ند، ب س ب

ه ون ب ان ا فت: »آی ود، گ س اد ب ه آن ا ای کش ا ا ا عۀ روم را ب فر ک ن دهد ی

ه اک ه ید، در ا ک ه ب ن ان ا ی ست « شد ا ن

فا ۲ س نوچ ر ن ا ش ار ن ن ،د ف د نا ر هدیچ فت: »ه ه او گ ت و ب دان چه ر

ن ن ای ست « ک عۀ روم ا ب رد

وگب« ر اند ن د پو آ د و ا او پرسید: ۲عۀ روم هس « ب و ا نم، آی ی ب ب

س داد: »ب ه ، هس م.« ا پنآ ۲ ف هاگ نا ر فگ هد ن « : ب ب ار ست ه دردا ه ران پ های گ یت، ب ع اب ن آوردن ای

ام.« ا ن با این ابعیت اد شد «پو در پاس گفت: ا

ام «نآ ۲ نا ق هک ب رار ب وا ا دو ساو ا نک ن ،ده در ی ک د ن ر ان د. یدن ش نار ک دم ود را کست، هاد ا ند ن ک رو را در ب ود ی ا ه ب دری

ود. سان ب س ت هرا ه د ش ر ی ی در

د ت واست به ردا آن رو ، چون ر اند د، او را دریابد که چرا یهودیان پو را هم کرد انبند آ اد کرد و دس ور داد سران کاهنان و ه ۀ ا

اع ا شورا یهود گرد آیند. سپ ، پو را پایین شود. ها ا ر ر آن راب ا در ب آورد

سوالن ۲ اع ا ر

پو بر اع ا شورا چشم دو ت و گفت: ۱ رد اپ نادجو اب ورما ب ات نم ،ناردارب«رد دگ ک ن را ور دا ن گفت، ام.«۲چون ای

نانیا، به کسان که کنار پو ایس اد کاهن اعظم، پو بدو گفت: بودند، دس ور داد ا بر دهانش ب نند. دا و را واهد د، ا دیوار سفید شد و بر آن «ا سند نشس ه ا ا ابق شریعت را اک ه کن ، ا م ه دن س ور ب عت، د شری ر ده « بسک نا ن هک دیک پو ایس اد بودند، گف ند:

ن « اعظم دا اهانت به کاهن« کاهن من ،ناردارب ا«پو گفت: س م ک دان

وم شوا ی شد : پ ش ه و را ن ست؛ ی اعظم اگو.“« د ود را ب

و و آنگا پو که د دانست بر ا آنها شورا بر ریس ند در ا دا ب د، ب ان

فت: » ام، و اد ا برادران، ن ریس و ریس گ ا ر ا یدم به رس ا ی ردگان است که اک ه به

چون این را گفت، یان ریسیان و »شوم. و یان ر و ب ث درگر ت و اعت دو دس ه د

و یان ن ر یا ت و و ود رش ه و چرا شدند، د که

ا ریسیان به اینها ه ه ا د. رو ند، ا قاد دارن ع پا شد بر ا ع ا دین که ا عظیم بر ه ه ه

کنان گف ند: ریس بودند، بر اس ند و اع راضبینیم. ا ک ا ع وم که رو ای در این رد ن « دا چنان باال ۱»ا با او س ن نگف ه باشد. یا رش ه

گر ت که ر اند رسید بادا پو را ه و پار ند ن ن اپ داد روت د نا ابر ب پ .ک

ه ها ب نگ آن د و او را ا چ رون هب درون در آورد ، بد. برن عه ب

در ه ان شب، داوند کنار پو ایس اد و گفت: ۱۱ر ن وق د« یم ب ش ه در اور ه ک گون دار ه انشهادت ده .« د ای ی ب شهادت داد ، در روم ن

طئه ب ۱۲ ب ور ح دیان با هم و ه چید ، وه ،دعسوگند وردند ا پو را ن شند، چی ن ورند و

بیش ا چه ن در این و ه دست ۱ننوشند.آنها ن د سران کاهنان و شای ر ند و ۱داش ند.ایم که ا پو را ا سوگند اکید یاد کرد «گف ند:

ش ا و نون م.۱ پ اک ی ن وری یم، چ ش ن شورا ا ید او را اع ا د رو ب واه ر ان

ه ه ک هان ن ب ه ای یاورد، ب ش ا ب ه ور بید. ا ن یق ک ق ار او ق ر درب ی ید د واه

ن ا او را آ اد ه ای ش ب یدن س یش ا ر م پ اییم.« ش ب

ا واهر اد پو ا این و ه با بر شد و به ۱ ا . عه ر ه، پو را آگا سا ت

این وان «را واند و گفت: پو ی ا ا سران ۱را ن د ر اند ببر، یرا بر برا او

پ ا سر او را ن د ر اند برد و به او ۱»دارد.پو ندان را را واند و ا ن واست «گفت: یاورم؛ ش ا ب ن وان را ن د ی ای واهد چ

د.« گوی ش ا ب ه بف ۱ نا ر سد هد ناوج در فرگ ار ار وا ،ه ه ید: »چه ب س ر ید و پ ش نار ک واه ک

گوی « ه ن ب باند ا ش ا ب واهند که یهودیان وا ق کرد «گفت: ۲ ردا پو را به ور شورا بیاورید، بدین بهانه که

یق ق ار او ق ر درب ی واهند د را د، ی ری پ ی شان را ن س ند.۱۲در وا ن ک

ین او شان در ک ن ا ای یش ا چه ب

س ه ش رد ن اد ک ند ی سوگ ها د. آن ا ان ه د ک انند. ش نو د و ن ی ن ورن ند، چ ش او را ن

نون آ اد ش ا اک د ن ظرن ق د، و انید.« ن ت ک شان را ا اب س در وا

ف۲۲ نا ر ناوج هد ق ار وا و درک ر ار ن د بر را ن ه ای گو ک ه ا د فت: »ب رد ، گ ک

د سان ه ن ر ا .« ب ن قا به یصریه

پ او دو ن ا ا سرانش را را واند و به آنها ۲دویست سربا پیاد ، هف اد سوار نظام و « ر ود:

م ا شب به دویست نی دار آ اد کنید ا در ساعت سو کب راهم کنید و ۲ ی ریه بروند. ر برا پو نی

«.او را ا ن و ا ان به ی وا وی دهیدن ۲ ی به ا شت: ا ن و بارات ن ن ع دی

ا ک ودیو یسیا « ۲ :به عا ی ناب ی وا

س م، یهودیان این رد را گر ه، د کش نش داش ند، ۲ا ن و سربا انم ر یم و ن ا ش دادیم، یرا شنید ا

م ا چه اب س م دری ست.۲ چون وا ودم رو ا ب

هام ر و ا بب ب س شورا ه ند، او را ب نش دریا م که ا ها ش ربو به شریعت ۲ان بردم.ای ودشان است و چنان ر ر ب نشد که س اوار سپ چون آگا شدم ع یه او اعدام یا ب باشد.

درنگ و را ن د ش ا رس ادم. به اند، ب و ه کرد عیانش نی دس ور دادم ا ش ای را که ا او د

د.« یاورن ش ا ب د، ن د دارنبدین ر یب، سربا ان بق دس ور، شبانه پو را با ۱

ری بردند. ا آن ا به بعد، نها ۲ ود ا آن یپا کرد و بقیۀ سربا ان به نظام او را ت سوار نظام چون به ی ریه رسیدند، سوار عه با گش ند.نا ه را به وا وی دادند و پو را به ور او د. وا نا ه را واند و ا پو پرسید اه آوردنبه کدام ایا ت است. چون دانست اه کی ی یه است،

عیانت این ا رسیدند، به س نت «او گفت: و د سپ دس ور داد ا پو را در »گوش را واهم داد.

د. گا دارن بت ن یرودی ت را اخ ه ک

سوالن ۲ اع ا ر محاکمه در حض ر ف لیک

نانیا، با چند ن ا شای پنج رو بعد، کاهن۱ اعظم، و وکی ر و نام، ش ایات ود را ع یه پو به چون پو را ا ار ۲ ور وا عر ه داش ند.کردند، ر و ش ایت ود را در ور ی

ر ان ناب، چون دی ی رد: »عا ین آغا ک ن چش ا ا ک ا آ ۀ سای ه در ست ک سایش ا

اندیش ش ا و ب بهبود و ع این بر ورداریم و دوردانیم در هر ا و هر وظیفۀ ود وم شد است،ا ان، را ب دردان ود را عروض بداریم. ا

ع او ات ش ا نشویم، د برا آن ه بیش ا د رار ان داد ، م ورد ود س دعا داری ا

د. نوی ش ض ر ان را ب عرایبر ا ثابت شد که این رد، ش است «

شوراند. انگی که یهودیان را در سر اسر هان نهو ه چنین ا سرکردگان ر ۀ نا ر است.

رو ر ت سا د؛ ا این سع بر آن داش ه عبد را ب گر ارش کردیم ]و واس یم ابق شریعت ود ا یسیا ر اند اش کنیم اک ه آ د و او را ا عیان او ور ا دست ا بیرون آورد، به و به د دس ور داد ا به ور ش ا بیایند. ا ، اگر ش ا

چه او را ود ا او با واست کنید، قیقت هر آندان هم ش ار واهد ب ش ا آ ر یم، ب ن ک

شد.« نا دوه ن فگ اد ک ها او را ه

د. ردن ید ک ینوچ ۱ ب او پو اشار کرد که س ن بگوید، هس داد: » ا ین پ ن یان درا او چ سا م دانر عهد وم را ب ن ر ای ار داور ب ه ک ست ک ااع ود را نود ، د ش ا ک ا د؛ پ ب داری

ش ا ود عر ه یق دارم.۱۱ ق ید وان را ه ن ب ه ا ان ک ید ک اب ید و دری ن کت ، دوا د رو یم ر ش ه اور بادت ب بیش ر عاند که در عبد و در این دت، را ندید ۱۲گ رد، ن ها یا در با کس ر و ب ث کنم یا این ه در کنیسه

وانند ا ها ا را آنها ن ۱شهر، ردم را بشورانم.ا ن د ش ا اع را ۱ نند، ثابت کنند. که بر ن ا ان ه آن ق ک یرو ا ری ا پ ه ب نم ک کدع ش بادت واب دران ان را ع ند، دا پ ن

ورات و ه در ی ک چه ن ه هرآن نم و ب کقاد شد ، اع ش ه و بران ن یا ک ب پ

ر دا دارم و ید ب شان ا ند ای دارم.۱ ن هم انیا در دان ی ان و ب را ن قدم ب ع

ن ست.۱ ا ای یش ا س ت پ ا رو، شم و کدگ ا ن ا و دان پ ه دا و ردم ب بت ب س ن

نم. ک ن پ ا سا یان درا ، به اورش یم ر م ا « ۱

برا نیا ندان وم ود هدایای ببرم و ربان قدیم ه ن را ب نم.۱ ای ه را در ا ا ک آوردم که ند. ن ا بد ی ودم، در ع رد ب یر ک ه ه کشوب .۱ در آن ا ه آ ود و ن یان ب ی در ع

ا ه ب د ک ودن یا ب س ت آ ا هود ا ای ند ی د چش ا ور قاب ن ا در ا ای ند ا یند.۲ و وی ا گ د، ب یه ن دارن ها ع ر ا اگ

ند، ن ا هس ه ای سان ک ن ه ک ا ای یس اد شورا ای ند و در ور گوی ب

ن ه ند،۱۲ ای ا ودم، چه ر در ن ی به ف م: ب ند گ ا دا ب ان ب یان آن ا ر در ه ا رو در ور ست ک ان ا ی ردگ س ا ر

ش ا اک ه شوم.“ » وب با ریقت آشنای داشت، آنگا ی که به۲۲

و «و دیگر وکو کرد و گفت: اک ه را به یسیا ر اند بیاید، به س ۀ ش ا رسیدگ واهم

سپ به ا سر س و دس ور داد ا پو را ۲»کرد.های ت یرد، و در ن آ ادی گ ظر ب ن

ه او ش ب ان نای ش ه آ شود ک ن ن ع ا ای دهد و ان بند. ن ر ر ک یا ها او را ب ن

روسی که ۲ چند رو بعد، ی با ه سرش د یهود بود، آ د و ا پ پو رس اد ، به س نان او چون پو ۲دربار ای ان به سیح گوش راداد.

یان س ن ا پارسای ، پرهی گار و داور آیند به ع کا است « ی هراسان شد و گفت: آورد،

واهم وان برو . در ر دیگر با و را را ه در ن، ا یدوار بود پو رشو ۲» واند. ا بن دهد. ا ای ارها ا ارش او ب رد و رو، ب ک

س ن ا او فت. ب گپ ا دو سا ، پورکیو س و انشین ی ۲ا ن ت نهد، شد. و ا ی ، برا این ه بر یهودیان

.پو را ه چنان در ب نگا داشت

سوالن ۲ اع ا ر

محاکمه در حض ر ف س س و سه رو پ ا ورود به والیت ود، ا ۱سران ت.۲آن ا یم ر ش ه اور ه ب ی ری ر او راب هود در ب وم ی ان اهنان و ب رگ ک

ها ات ود ر د و ا شدن ا ع یه پو عر ه ا ر ا رار ا س و واس ند بر ایشان آنها به داش ند.ن ت نهاد ، پو را به اورش یم بفرس د، یرا در

ا س و ک ین بودند ا او را در را به رسانند. ا پو در ی ریه در با داشت است «در پاس گفت:

ه آن ا و ن ود د دارم ب ود بسا روم. ک بر ب قام ره ه در ش ا ک ن ا ند، ا هس ند یای ند ه را ن ب وان

شد، ا سر د ب ن رد ای چه ا ای نان چند.« ن یه او ر ک ت ود را ع ش ای

س و پ ا دود هشت ا د رو که با آنها بود، به ی ریه با گشت، و رو بعد، ه را ش ی چون پو وارد د.داد و ا ر کرد پو را بیاورنشد، یهودیان که ا اورش یم آ د بودند، گ ردش

ا ایس ادند و ا ها ات سنگین بسیار بر او وارد کردند، ا ند. ن ت ک اب ها را ث ند آن س ن وان

ب نم«سپ ، پو در د اع ا ود گفت: یچ ی ر ه ا بد ی ا ع هود ی عت ی شری

ام.« ای ن رد ست س و که ن بر یهودیان بنهد، به وا رو م ا آ«پو گفت: یم ب ش ه اور واه بها ات در ور ن ن ا را ای ا در آن ا ب

شو « اک ه ی ر م «پو پاس داد: ۱ نون در ۀ اکس اد ه در آن ای ش ا ام ک شوم. د اک ه ای ب

ه یچ ر ود ب ه ن ه ید ک اه وب آگهود ر ه ی بت ب س ا اگر ای ۱۱ام. ب نشد ن د است، ام یا ع س و ب رگ ا ن سر کرد ا اگر ا ها ا که اینان بر ن ا ردن ابای ندارم. ا یچ دارد، ه س ن سا ه و ا ای ند، پ ک ن ن

ه د را ب وان ند. ا یم ک س شان س دی ر داد واه نم.« ک

ورا ود س و پ ا شورت با اع ا ش۱۲ی ر داد واه رد: »ا ن پ اع م ک ک

ت « ی ر واه ر ه ور بری ا مش ر ف س با آگ

ریپا پادشا و ب رنی ۱پ ا گ شت چند رو ، آگ

برا وشا دگوی به س و ، به ی ریه اندند، چون رو های چند در آن ا ۱آ دند.

دشا در یان گ اشت و س و یۀ پو را با پادر این ا رد هست که ی او را در «گفت: و به اورش یم ر م، ۱ ندان نگا داش ه است.

سران کاهنان و شای یهود ا ها ا بر او وارد کردند د. شدن ی ش س ار و و وا

ب« ۱ نآ ه فگ اه نا ور سر ار ن س هک یش ا آن ند، پ ن یم ک س که با ه را

عیانش روبه رو شود و ب واند در قاب ا ها ات، ا د چون در این ا گرد آ دند، درنگ ۱ ود د اع کند.

پا داش م و دس ور ن ردم ب ه رو بعد، ه را برعیانش ۱دادم او را به ور بیاورند. چون د ه ند، او را ب گوی س ن ب ا ند س ر ا ب

ه ن ان ظار ها ا ک یک ا ا یچ داش م، هم هب ه دربار دین ودشان و عیس نا که ۱ن ردند.

کرد ند است، ر و ب ث رد و پو ادعا ه ن د.۲ ن ک ردن ه ک د ب ای ه ب گون س م چ دان

رد، ا او یدگ ک س سا ر ین ن چ

ا رود یم ب ش ه اور ست ب ا ای ا یدم آی س ر پشود.۱۲چون ها ات اک ه ن ا را ای در آن ا بو ا ی ر داد واه کرد ، واست ا دور پرأ او در ب ب اند، دس ور دادم نگاهش بدارند، ا ریپا به ۲۲»رو که و را ن د ی ر بفرس م. آگ

«. ای م ود س نانش را بشنوم« س و گفت: ید.« ن ش ید ردا واه فت: » گ

ری ا در مقاب آگ ریپا و ب رن ۲

ی با شوک عظیم آ دند رو بعد، آگ و ه را با ر اندهان نظا و ردان سرشنا شهر

دس ور س و ، پو را وارد االر عام شدند. بهریپا « س و گفت: ۲ ور آوردند. به

ا آگ هود، چه شا ، و ا ه ۀ ار ا ا عۀ ی اد په ن رد ک ن ا، ا ای یم و چه در ای ش در اورید ن ن ی اند که داد د ن ش ایت کرد و ریاد سربا ن دریا م که او کار ن رد ۲نباید ند ب اند. ا که س ایش رگ باشد. و چون ا ی ر داد واه ا ورد ۲کرد، یم گر م او را به روم بفرس م. ا

ار دگ ه داون ار او ب ه درب دارم ک ش ن ه ور ه ۀ ش وم دارم. پ او را ب ا، ر

ریپا پادشا ، آورد ب و به ور ش ا، ا آگ

را ی ب ست، چ ا وا د پ ا ب شای ا ام ق را را ع م.۲ ی یاب ش ن ب و ن

ه ها ا ک ر ا دون ک دان را ب ه ن د ک ن ایس م.« فر ست، ب ر او وارد ا ب

سوالن ۲ اع ا ر

ریپا اب به پو گفت: ۱ رد راد اجا«آگ اع ا گوی .« د س ن ب ود

آنگا پو دست پیش برد و د اع ویش را چنین ریپا پادشا ، ود را ب «۲عر ه داشت:

ا آگ ش ارم که ا رو در ور ش ا ایس اد ، نی ب ت

در قاب ه ۀ ش ایات یهودیان ا ود د اع دانم ش ا با آداب و رسوم ب و این ه کنم.ن ایشان کا آشنایید. ا ، یهود و ا ات یاوش ه عرای م گ ه ب بوران س دعا دارم ا

ید. را ده نا دوه « ن گ ج ناوج ا آ ا ار گد وم ود ام یان ه در ند، ا ه ان اب دا ک دان

دگ یم ن ش ها ا و در اور ردم. آن ک

ر ب واهند، اهند و اگ ا آگ رب ند دی وان ه ه ن ب شهادت دهند ک نوان یک ریس ، ا ع

یرو ن ان پ ۀ دی ر ن ری یر گ س ه ردم. و ا رو ب ه ک چه دا ب ه آن ید ب ا ر ا ست، اک ه دران ا وعد داد ا ن پ شوم. ای

یم ه ان وعد ی ۀ ا ا ب ه دوا د ست ک ا اه آن یاب ب س ید د ه ا شب و رو ب د ،

بادت شا ، در و ع اد ند. آر ، ا پ ن کان را هم هم هودی ه ی ست ک ید ا ن ا ی

اور ن ردن رای ان ب د ب ای ند. چرا ب ن کد ی ان ر ان را ب ه دا ردگ شد ک ا ب

ن ار « ق ن ب ست ا ان ام هک دو ای بیچ ا ر ه سا ن ی ام ع ا ن فت ب ار در ا ک

ار ست ه ان ک ن در ور م.۱ و ای اه ن و کیم ش ه در اور ود ک ت ب ا ا دری ردم. ب کسان بسیار را به ندان ج و ا سران کاهنان، قد

شدند، ع یه آنها ا ندم، و چون به رگ وم بارها در پ ا ات ایشان، ا ۱۱دادم. رأ کوشیدم به ر م و ا به کنیسۀ دیگر کنیسه

کفرگوی وادارشان کنم. شد ت شم ن نسبت به آنها

شهرها ا ه ود ک نان ب یان چ ب ن ا شان ب ی ق ع ردم. ک

ن ا ا ک رد«۱۲ س ف ب ،اهر و کح ااهنان، عا م سران ک ب ا ا ان یارات ک ا

شا ، در اد ودم.۱ وا ظهر، ا پ شق ب د ور شان ر ا ن ور در هان ن اگ ین را ن ب

م رد ن و ه راهان س ان گ ید ا آ ش ورم، و ن ین ا ادی ه گ ب ید.۱ ه اب یدم ن ش به بان عبرانیان به ن دای

رسان و شا و ، شا و ، چرا را آ ار گفت: “ را گد دن به س ک کار دشوار است

پ« ۱ سر نواد : د س ک و ،اد “ وت مت ع نام نم :ت گ دنوادخ«دو آ ار ا ود ب ر پ ی و ب ر سان .۱ ب رشد و ظاهر ه ست. ن ب ای و را ب ا ادم و ام د چه در آن را دی ر آن ا ب م، ردان شاهد ود گ ا شهادت شد، و ظاهر واهم ه چه در آن ب ر آن و بست ید ا د ش و را رهای واهم ب ده .۱ ن و را ه ان ک هودی یری ست غ وم ودت و ا د

شان شان را ن د ش ان ا چ س م۱ ر

ور، و ا ه ن اری ب ا ا شای ، گ به ی ان ب ش درت و دا با گردند، ا آ ر ش گناهان یا ه، در یان کسان که با ای ان به ن قد

شد ند.“ یاب ب ب ی د، ن انریپا پادشا ، ا رؤیا « ۱

پ در آن و ت، ا آگ ست در یچ ن ردم.۲ ب ه ن سرپ س ان آیم و ا ش پ در اور س یان، ق ش یان د ه یری یان غ ی در ه، و ن هودی ین ی سر ودیان سو به اع م این پیام پردا م که باید وبه کنند و به

دا با گردند و کردار شایس ۀ وبه داش ه ا ه ین سبب بود که یهودیان را در عبد ۲۱باشند.ا ا به ۲۲گر ار کردند و در دد کش نم برآ دند. ا ن ا نون ای رد و اک ار ک ا رو ، دا را ی

س اد ه ه ه، ا ای شهادت ام و ب رد و ب رگ، چه چه دهم. آن ست آن ی ی ن م چ وی گه ند ک ف س گ بران و و یا ست پ ای ب

ند ی ب ج ب د رن ای یح ب س ن ه شود:۲ ای ع وا ه پ ا رگ شد ک ا س ب ین ک س و ن

د وم و ن ن ه ای نای را ب ش ا رو شود، ند.« و ها اع م ک گر دی

کرد، د اع چون پو با این س نان ا ود ۲پو ، عق ود را ا دست داد « س و ریاد د: ست.« رد ا ه ک وان و را دی یار، س ش ب ا داندیوانه نیس م، عا ی ناب س و ، «پو پاس داد: ۲

قت را ی ق ین یار ع ش ب ه در ک ا هویان ن ا ور ب شا ود ا ای اد نم.۲ پ کی ب اهند و ن ن شان آگ ا ای رد ب س ن پ

گویم، یرا یقین دارم هیچیک ا اینها ا نظرشان دور ن اند است، چون چی نبود که در وت

ریپا پادشا ، آیا به پیا بران ۲داد باشد. رو ا آگ

د قاد داری د.« اع ه داری م ک دانریپا به پو گفت: ۲ م دو ن م ب«آگ

ن « ی ک س واه را فت: »ا دا پو د ۲ س گ ا ه ر پ واهم که ا ود، ن ر ی سان دی ش ا، ب ه ه ۀ ک نها را وش ه ن گ ه ا رو ب ند ن ک دهند، ه ان

یر « ه در ن ب ه ن د، ا ردن گآنگا پادشا بر است و ه را او وا و ب رنی و

ند، ۱و س ر ا ی ب یان ن س یه ق بگر ه ی دی یرون ر ه، ب نان ب گوک ف گ

ا س اوار رگ ی ار ن رد ک ند: »ای ف گست.« دان ن رد ا ن

ریپا به س و گفت: ۲ ا درم ن ا رگا«آگ ود، ی ر داد واه ن رد ب شد او را هم

رد.« نون آ اد ک اک

سوالن ۲ اع ا ر عزیم ز ر ه دریا به ر م

چون م دادند که ا را دریا به ای ا یا برویم، ۱ و بر دیگر ا ندانیان را به ا سر یو یو پو ا که پ به کش ۲نام، ا هنگ ی ر، وی دادند.ر ت، ا ا درا ی ینو بود و به بندرها ایا ت آسیا سوار شدیم و رکت کردیم. آریس ار و قدون ، ا

. رد ان سا ونی ، نی با ا بودف نآ ادر ب ور نود ه سر و یو یو د به پو کرد ، ا ا داد ن د دوس ان ود برود ا آن ا دوبار روانه شدیم ا نیا هایش را ین کنند.پنا پر پیش ر یم، یرا هت و در ا داد کنار باد

پ باد ا ا بود. س بع ا ب ا رو ن اهردع در یرا، وا یه، در ی ف ا یه و پ ی ی ک

یاد ش یه پ ی ا در آن ا ا سر رو کش دیم. ر ت، و ا را سوار یا ت که ا اس ندریه به ای ا یا رو ها بسیار آهس ه پیش ر یم و با س آن کرد.نیدو رسیدیم. چون باد ا ا بود، در ا داد به ک

ت، ا به قاب شهر سا ون ر پنا ک کنار باد ه م. ب دی سا ران نار س ا ک یم ش گ م یدی س یک« ر ندرها ن ام »ب ه ن ه ای ب و ب

ود. یه ب سا شهر ال ه در ن دی ک ان یاد ا دست ر ه بود و ایام رو نی سپر شد بود، و سفر دریای اکنون رنا بود.

رو، پو به آنها هشدار داد و ا اینسروران، فت:۱ » ه گ نم ک ی ب م ب وان ر ر واه فر پ س م داشت و رر بسیار نها به کش و بار آن، ب ه به ان ا نی وارد نها ا سر رو به س نان نا دا و ۱۱» واهد آ د. ا کرد ا به س نان ا ب کش بیش ر و ه

نوچ۱۲پو . نآ ب ن ب رد س ار پ ندرک ر شد ن ر ای ب ب بود، رأ غا سب ن نا س ان ن ه ای یم، ب فر ادا ه ده س ه ه ب ا ید که به بندر ک ینی برسیم و س ان را در آن ا بگ رانیم. این

ت بود و رو به نوب غرب و نی ش ا ر بندر در ک شت. غرب داا ان دری ف

چون باد یم نوب و یدن گر ت، گ ان کردند ۱اند؛ پ نگر کشیدند و در واس ند رسید به آنچه ت پیش راندن ر ا و ن شید که ۱د.ا داد سا ک ا

باد بسیار شدید، عرو به باد ش ا شر ، ا کش ۱سو ا و یدن گر ت. انب یر به

گر ار و ان شد و ن وانست در سیر باد پیش باد سپردیم و ه سو با آن رو، ود را به برود؛ ا اینا کوچک به نام ک ودا در پنا یر ۱راند شدیم.یش س وانس یم ورق کش را ر یم و بهپ

و ان آن را به رو ۱ا یار ود درآوریم. بهعرشۀ کش آوردند، به ک ک نابها، ا را ود

کش را م بس ند ا ش نشود، و ا بیم این ه ند، ار سیر ی به بادا کش در شن ی ش ن گ بش را د و ک س ادن ر ین ای گر را پ ن در رو بعد، چون و ان ربا ۱ سیر باد رها کردند.سا ت، بور شدند بار کش سنگین بر ا وارد م، با دست ود وا م ۱را به دریا بری ند. رو سو

نان ند.۲ رو ها ه چ ا ری ه دری ش را ب کان را س ارگ ید و ش گ ور شت و ا رن گ ش ن ن روک ی ان ن و م و دی رد، دی کم. ید ن ات ا ک دادی گ ، ا ه ه ه ک گون آن

غ ای ، پو در یان ایشان ایس اد پ ا د ها ب ۲۱بایست س ن را سروران، ش ا «و گفت:

ت را ر ن ر نه ه پ یر ید و ک ا ای د ردی کش ا ی ا نون ن ید.۲۲اک ن ی ب ان ن یب و ی س آ

ست واهش شها ان را ا د ه نم ک کید، ده یرا آسیب به ان هیچیک ا ش ا ن واهد ن

یرا دیشب ۲رسید؛ ق کش ا دست واهد ر ت.کنم، در رش ۀ دای که ا آن اویم و د ش

پو ، ر . و باید برا و گفت: ۲کنارم ایس اده شو ، و ب ی ر ا ر ر راب اک ه، در بو ه ی ب ت را ن فران س ین، دا ان ه ۀ ه ق یش دارید، پ ا ردان، د و ۲“د است.ب یرا به دا ای ان دارم که ه انگونه که به ن گف ه

ا کش ا باید در یر ۲است، واهد شد. ا به ا «.گ بنشیند

ش یدر شدن ک س ه ک ش هم

ش ۲ ب ب ، هدراهچ نه دا ا رد رد ار ا وسو ه آن سو ب ن یک ا ای ا ه آدری د ک رانک ن ه ن دی د ب ردن ان گ ان ب شب، وان هک ش ن دی د.۲ پ ع ق آب را شونا ت ست ی ه ب ند ک ا د و دری دا دن ان

ار ع ق آب را گرب عد، دی ست. ک ب است.۲ و ا ت ا ان د د پ دن د و دی یدن ن س

ه ر چون د ب یدن س ر یم، ن ر ورد ک ها بند، و دعا دا ش ان قب ک گر ا ع ن چهار د هرچه ردن د وانان به ود ر رو شود. ک رار ا کش ، ورق ن ات را به دریا اندا ند، به واهند چند نگر ا سینۀ کش به این بهانه که پو به ا سر و سربا ان گفت: ۱ دریا بیندا ند. من ،دننامن تش رد نادرم ن ا رگا«ا ان سرب ید.« ۲پ اب ید ن ات ی وان گهدارن ها ن ناب د ورق ن ات را بریدند و

د. ردن ورق را رها کک پیش ا وع آ اب، پو ه ه را رغیب

فت: »ا رو چهارد د. گ ی ب ورن ه چ رد ک که ه در ان ظار ب ست ک رد رو ا سر ب د و ای

ی ن ورد ، ب د چ د. پ غ ا ان ایس دعا د، چراا نم غ ای ب وری را ک ه ب کدا دن ب د ان ن نیا ندید. وی ا سر هیچیک ا نچون این را گفت، در نان »ش ا کم ن واهد شد.برگر ت و در قاب ه ه دا را ش ر کرد و نان را شد. پ ه ه ش و وردن ار ن ود ، پگ در د. د و غ ا وردن شدن گرم د ن شش ف اد و ست و ه ش ، دوی ک

یۀ غ ه ق د، ب شدن یر س م. و ودی را بد. ردن بک ک س ش را ند و ک ا ری ه دری ب

ا ی چون رو شد، ش را نشنا ند، ا آن شدند که در کوچک با سا شن دیدند. پ بر

ورت ا ان کش را در آن ا به گ ها را د و آن دن ری گرها را ب ن ند ند. ب شان ن ب

د گهدارن ها ن ناب د و ردن ا رها ک در دریا ی ب س ان را ن کردند. سپ ، بادبان سینۀ کش

سو سا پیش را در سیر باد باال کشیدند و بها کش به ی ا برآ دگیها یر آب ۱ ر ند. ا

رکت گ نشست. سینۀ کش ثابت و ب بر ورد و بها س ت عقب آن در اثر ربات ا واج در هم اند، ا

ست. ش س۲ بر نا ا شک دد رد ن ن ناد نا ب دند آر

ا ا سر رو که بادا کس شناکنان بگری د. ا واست ان پو را ن ات دهد، آنها را ا این

سان ست ک س ور داد ن شت و د ا دا د به ا ک ه دری ند، ود را ب ن نا ک ش ند وان

ی یه ن ق ند. ب سان ر ش ب ه ند ، ب ا ش ، عات ک ا وارها ی ست رو ا ای ب

ش م ه ه ه ه ود را ب گون ن دی د. ب دن سان ره د. ب یدن س ش ر ه س ت ب

سوالن ۲ اع ا ر

رۀ ما جزینوچ۱ ب م، ه یدی س سا ر ه س ت ب

نان ساک ام دارد.۲ ت ن ر ا یم آن ی ا دریان د. آن شان دادن ه ا ن یار ب س ر ب یاران را ب ند، ی رو ش ا را ا آ به ود، و ا را ب سرد ب د و هوا اری گر پ یرا بپو قدار هی م گرد آورد و و آن را شدند.

ع ت رارت آ ش، ار ا گ اشت، به رو آ ش

ه یرون آ د و ب یان آن ب س ش ده ار د ک دن ر چون دی نان ی ساک ید. ب س چ

گر ه ی دی ست، ب ست او آوی ان ا ا دند: »ب ف ه گ ست ک ا ا ن رد شک ایا ا ن ات ی ند ا دری گ ارد ت، عدا ت ن هرچ

ا پو ار را در آ ش اندا ت و هیچ » ند ب اند. ا م کند یا آسیب ندید. ر ردم ان ظار داش ند بدن او و ا پ ا ان ظار بسیار، این ه ناگهان بیف د و ب یرد. ا

ید، س ر ه او ن ب ب ی س یچ آ د ه دن چون دیان ند ا دای ف شد و گ شان عوض ر

ست. انآ رد ن ک ینهای بود ع ق به ر ی د

یر که پوب یو نام داشت. او ا را به ن ود گر ا ا پ یرای دعوت کرد و سه رو به

ا ا، پدر پوب یو در بس ر بی ار ا اد ن ود.بود و ب و اسها داشت. پو ن د او ر ت و دعا

ش فای ش شت و ر او گ ا ست ب رد ، د کید. پ ا ش این وا عه، سایر بی اران که در ب آنها ا را ۱گر ند. آ دند و شفا یر بودند، م، ریم بسیار کردند، و چون آ اد ر ن شدی

د. راهم آوردن رای ان ود ب یا ان ب چه ن هرآنه ر م ر د ب

پ۱۱ س س ا ب ،ها ه شک ا س ان ه ا کشد ا ود، راه دری د ب ر ان م. آن را در یود و ع ت و ا ه ب ندری س ش ا ا کگر ن ید ، س و ر یراک س ه شت.۲۱ب دا

پ س م.۱ ردی و ک سه رو یم و دا انشهر ه م و ب ای را ادا ه دادی فر دری س

نوب اد عد، ب م. رو ب یدی س یون ر گ ریشهر ه ردا آن رو ب ست، و ر ا ب

ند رادران چ م.۱ آن ا ب یدی س یو ر و په ا ا د یم ک ا ا با ایشان عوت کردند هف هیبرادران آن ا ۱سر بریم. سران ام به روم رسیدیم. بهشنید بودند که در را هس یم، پ ا با ار آپیو و آ دند ا ا ا اس قبا کنند. پو با »سه ی انه«

ت چون ۱ ب یا ت. دیدن ایشان دا را ش ر کرد و و د شد نها با یک به روم رسیدیم، به پو ا ا دا

.سربا ا ظ در ن ود ب اند خدم بشار ی در ر م

سه رو بعد، پو ب رگان یهود را را واند. ۱

فت: »ا شان گ دی د، ب رد آ دن چون گوم ود ر د ار ب ا آن ه ن ک رادران، ب ب

ودم، را در دران ان ن رد ب سوم پ ا ر ید و وی ر ردن ر ار ک یم گ ش و یان اورآن شدند آنها ا ن با واست کردند و بر ۱دادند.آ ادم کنند، یرا در ن ر ندیدند که س اوار ا چون یهودیان اع راض کردند، ۱ رگ باشد. ا

ه ب ه ن نم، ا ی ر داد واه ک شدم ا اچار نین شم.۲ ا ه ا رد ب ت ک ش ای وم ود ا ا

س ن ش ا ا نم و ب ی ب ش ا را ب س م رو واه را ب م، ی گوی ست ب ی ا سرا ید ا ا ر ا

س ه یر ب ن ن دی ه را ب د.« ک اننآ۲۱ پ رد اه سا فگ ن ن چ ه ا « :د ا ا ه ات ن رد ا و دری ار ه درب هودی م، و ی ای

ه ا آن ا آ د رادران ک یک ا ب یچ بر ه د، انیاورد و ن ار د درب ش ب ا گ ار د.۲۲و ی انم، نوی ش و را ب ظرات یم ن را ای یم ی دانس ن ه ر ن ر د ای ه ردم در هر ا ب ک

ند.« وی گپ ۲ س ن ع ار ور ندرک ش و د را

ا و ا ب د ا ت او آ دن ه ا یار ب س به شب، ب ا بح ند. او ا ن ات ک

س ن ان ا آن شاه دا ب اد ار پ ی درب ف س ورات و ه ناد ب س ا ا ید ب ش و فت و ک گ

بران، در یا بار عیس ابشان و ک ب پا دیگران ا ۲کند. بر س نان او را پ یر ند، ا

پ در ا که با ی دیگر ۲با دند. ای ان آوردن سرا ر و ب ث کردند، آن ان را ر گف ند. ا پیش ا آن ه آن ا را ر گویند، پو ک م آ رین فت: »رو شت و گ یان دا قد چه ود را ب ا ا ست ب واس ۀ پدران ش ا س ن گفت، آنگا که بهدر

یا نب ر ود ع :ا ش ،وگب و ورب موق ن ا د ن « ۲

ا هرگ ن واهید ه ید؛« به گوش ود واهید شنید، ا ا هرگ در ن واهید به چشم ود واهید دید، ا

رد.« کن ا د ار ۲ ق س و ش ؛هدش ه، ین گ گ ن س شان شهای و گ

ش ان ود را ب س هچ د، انند، ن ی ب شان ب ش ان ا چ بادا ب

د، نون ش شان ب شهای و ا گ و بند فه ها ود ب و در د

شم.“ شان ب فای ش ند و ن ن شت ک ا گ و بپ« ۲ س ب ناد ن هک د ن اد اج د

وش ها گ ست و آن شد ا س اد ر ان هودی یری غرا ن را عد ا آن ه او ای واهند داد « ۲ ]بند، ان ا آن ا ر هودی فت، ی در ا که گ

د. س ت با ی دیگر ر و ب ث ردن کا ود سان پو دو سا ام در انۀ ا ار بدین

شت و هر ا ت دا ه را ن دش ا آ د، کشاه دا را اع م اد ت. ۱او پ ر رد و پ ی ک

ه و ب یران یح د س س ی ار ع روا درب پیم ع د داد. داون

یان ۱ رو غ م سیح عیس ، ا پو ،

که به رسا ت را واند شد و و ان ی دا شد واس ۀ پیا بران ه ان ان ی که دا ا پیش، به۲است؛

و دربار قد داد بود، اش را در ک ب ود، وعد پسر اوست، که چون انسان اک ا ب داوود به ا با رس ا ی ا یان ردگان، به دنیا آ د، ببا س وسیت، به قام پسر در ند دا ن وب شد، رو د ه یح. ا ب س س ی د ا ع ن داون ع س ۀ ی وا

ه ه و و ب یم ک ا یض ی ام او ا ر نان، هودی یری یان ه ۀ غ ا ا یم ش ا سو ب ر

ست، ه در ای ان ا ه ا اع ک رد ان را بی در ش ا را ن ن یم. و ای را وان ر بشد د را وان ه یرد، ک اید ا ا آن عیس گ

ید؛ ش ا یح ب س به ه ۀ آنان که در روم، بوب دایند و را واند

سان باشند شد :اند ا ا قد یض و آرا ش ا انب دا، پدر ا، و داوند عیس

اد. ش ا ب ر یح، ب س ش یاق به دید ر ز ر م

ن س ب ار دو اد ، س ه ی س ع و ه یح، ب س ش ر ا ر هم ش ا را گ ارم ی

ید یچ م پ ش ا در ه ۀ عا آوا ای ان ار ا ه ۀ و ودم در ک ه او را ب ست. دای ک ا

سرش د ت ی پ شاهد ان ر ن نم، ب کش ا را م س ه در دعاهای یو ه پ گون ه چ ست ک ااد ات ی س دعا در ه ۀ او نم۱ و ا م ک ن ایش ا دار ه دی سران ام ب ر دا ب واهد ه اگ کا یرا ش اق دیدار ان هس م ا ع ای ۱۱ی شوم.ن

ان رو ان به ش ا برسانم که و ب اس وار یعن ا ن و ش ا هر دو ا ای ان ی دیگر ۱۲گردد؛ بر باشید واهم ب ا برادران، ن ۱د گرم شویم.ا هر بار که بارها د آن داش ه ام که ن د ان بیایم، ا ر ست. ب یش آ د ا ع پ ش ا آ ان یان ه در م ک نه ه ک گون نم، ه ان شت ک ردا ی و ب ن

رد ان ک هودی یری گر غ یان دی ام. در ن ود را چه به یونانیان و چه به ب رب رها، چه به ۱ون ه اه ن دی ی ان و چه ب م.۱ ا دان

ن ی ای ش ا را ن ه یار دارم ک س یاق ب ش رو، اه ه در روم ب سر ک شارت دهم. د، ب ری بکه درت یرا ا ان ی سرا ند نیس م، چرا ۱

د، ن ست داست برا ن ات هر ر ک که ای ان آو ی ، آن را در ان ان .۱ ی ون پ ی س هود و یه ست ب ه ا دا سای ک ار ه ظهور پ سد، ک ر

ست. ۀ ای ان ا ای ر پ ه ان ام ب ا ب ا آغا ه ای ان سا ب ار ست: »پ شد ا ش ه و نان ه ن چ

رد ست واهد ک «. یناهکار شر گ ر ب ض خد ب غ

ب ار ۱ سآ ا اد نا ب سد ظهور ه ره ب ون ر د هرگ شرارت ب ن و دی

قت را ی ق شرارت ود ا ه ب های ک سان انوب سرک چه ا دا را آن ند.۱ ی ن وان ک ست، چون دا آن را ش ار ا ان آ ر آن نا ت ب شرا ا ست.۲ ی سا ه ا ش ار شان آ ر ای بنش ری هان، فات نادیدن دا، یعن آغا آ

وان با ادرا ا درت سر د و ا وهیت او را ان را ا ور هان وق، به د. پ آن ن دی ش رو

ست. ی یچ ع ر ن ها او را چون دا ۲۱ یرا هرچند دا را شنا ند، ا ند، ب ه ف گ پا ن س ند و ش دا ر ت ند و ر ار آ دن ت گ ه ب ا شۀ ود ب دی در اناگرچه ۲۲ هم ایشان را اری راگر ت. د ها ب

ا ا ق گردیدند ادعا ت ج و ۲کردند، ا یه ب ش های ثا ا ان را ب یر دا غ

ات و یوان ان و دگ رن ان و پ سان اند. ردن ان عاو ه ک دگ ن

پ دا نی ایشان را در شهوات د شان به ناپاک ۲ ر ت دنها ویش را ب واگ اشت، ا در یان ود بآنان قیقت دا را با دروغ عاو ه کردند ۲سا ند.س ش و د ت ر ق پ ه ا ا و وق را باد. پا ب س د او را ا اب ه ق ک د، ا ن ودن

ین. آ پ ۲ س ن اد ش ا نا ش رد ار ش اوه آور رشان، رواب ان شت. ن ه ا ود واگ ا ب

ن رواب گ ی ع را ای ی ب یر بیع غبه ه ینسان، ردان نی ا رواب بیع با ۲کردند. نان دست کشید ، در آ ش شهوت نسبت به ی دیگر آور شد ، سو ند. رد با رد ر ب اع ا شرم

. ا ات در ور ان را شان را در ود یا ندنا ه و ۲ نوگ ب هک ه نآ ار نا ش ن اد اه ان را ب ی آن شت، دا ن دا ش ن هن ار

ا ر ب اع ا شت ه واگ ا رو ای ه ون شان ا هرگ د.۲ ای شون ست شای ا ن

ند ت آک باث شرارت، ع و س ، ادر د. ن ان

د واه ب و ب ری سد، ، دا ، و ا عه شای د. ه تان سا ، فر ا دا، ن ن،

را ان ام ند. ب س ای بر و ود س اخ، گداع و اب ه، راههای ن ران شری کنند. اع ا عا فه و و ا، ب هم، ب ب ۱ نا ر ان به وا دین،

هرچند ا م عادالنۀ دا آگاهند که ۲ ر ند. ب نها ود ا ات ر بان چنین اع ا رگ است، نهها را ان ام ی آن سان را ن دهند، ب ه کها ه ر ب آن ید ک د، ی شون ند. ن ک

یان ۲ رو

ۀ خد د ری عادالنکه کن ، هر پ و ا آد که دیگر را وم ۱

باش هیچ ع ر ندار . یرا در هر ورد که کن ، ویش ن را وم دیگر را وم

کن ، ود ه ان را ا ؛ چون و که داور کرد ر ده .۲ ا ان ام ه داور دا ب یم ک دانن ه ای سان ک ه اع ا را ان ام ک ون ند، د گپ و ا آد که بر دیگران داور بر ق است.ا گ ان کن و ود ه ان را ان ام ده ، آی

ن ه ا ای ست ی ه ا داور دا واه ر ن ک کیم او را بای و عظ ی ش ان ، هرب

ان دا ا آن وار ه هرب ش ار و غا کشود ه رهن ون وب ه و را ب ه ست ک رو

ا و سبب سرس و د نا وبه ارت، غ ب به ا را رو غ ب ه ود، ب بت ب س را نۀ دا ه در آن داور عادالن دو ، رو ک انه هر شد. دا »ب ش ار واهد ق آ ک اب

ا ه ب سان ک ه ک س ا واهد داد.« او ب ش اع ا ی و، در پ و دار در ان ام اع ا ن ای پ

دان یات اوی ند، قای واهد ر ت و با بر ود واهان و ن ران قیقت و ب شید؛ ا

واهد پیشگان، شم و غ ب ود را رو شرارتک که ر ب اع ا بد شود دچار رنج و هر ری ت.ا ۱ع اب واهد شد، ن ست یهود و سپ یونان . ا

ند، ا و ر ت و آرا ش هر ی وی ک ه ن کپ س هود و ست ی شد، ن ر وردار واهد با ن یض ع ب را دا ان .۱۱ ی ون ی

شود. کنند، بدون ه ۀ کسان که بدون شریعت گنا ۱۲

شریعت نی ه واهند شد؛ و ه ۀ کسان که یر بر وا ین شریعت شوند، بنا شریعت ر ب گنا یرا شنوندگان شریعت نیس ند ۱داور واهند شد.سان ند، ب ه ک سای ار ظر دا پ ه در ن ک

عت ع شری ه ه ب شد ک ش رد واهند سا ار پان هودی یری س ، و غ را ند.۱ ب ن که عت را ب شری د، ا و دارن عت ن شری ه که ا بع ب ت ند را ان هرچ د، آن آورن

ش ن را وی ی ن ود ب ند، ع شری د ا شان را ن ند.۱ ی ع هس شری ه دهند کست، شد ا ش ه گا شان ن ر د عت ب شری ع ه نان ک واه چ شان گ شان و دان دهد و ا ار

ان را هم ا آن ر هم، ی راب ا در ب ند ی که بر ه ن در رو ب د.۱ ای وع ن ای و

نا ه دا ب ست ک یو ه ن واهد پ ی ک ر ان بهاع م ها را ب سان هان ان نم، را ها ن س ک و

شد. ه اک ه ک یح ب س س ی عع خد شری ان ه دی ی

هود دو هک و ، اح ۱ ه را ی وان و به راب ه یه دار و ب عت شری ا دا ات ب

ه اراد او را ر و ک ن ،۱ دان و کا ه یم ی ع عت شری نها چون ا ه ری ا ، ب

ر ه را ب نان دار ک ی ن ،۱ و ا گ یور ظ ت وران و ن و راهن ا ک نان ،۲ ی ش ن

ه ه ب ه ک عت ک شری ر وردار ا بب ب ست ب ور عر و قیقت است، رب اه ن و ده ، و که دیگران را ع یم ۲۱آ و گار کودکان ،آ و ان و که بر د د د وعظه آیا ود را ن

گوی نباید و که ۲۲کن کن ، آیا ود د د کن و که ا ب ها نفرت نا کرد، آیا ود نا

ندار ، آیا ود عبدها را غارت و که ۲ ک روش ، آیا با یر پا گ اش ن به داش ن شریعت ر

ه دا ب نان ه ر آن ب ن ۲ چ که ست: »ب شد ا ش ه و ش ا، ن بب س

فر ام دا ک ه ن ان ب هودی یری ند.« غ وی گ نه آنگا ار ش دارد که شریعت را به ا آورید، ۲ا اگر آن را یر پا بگ ارید، انند این است که نه ا اند، ا بات و اگر آنان که نه نشد ۲نشد باشید.

ش ار شد به شریعت را به ا آورند، آیا نها شریعت را ۲آیند ن آن که در سم نه نشد ، ا

گا و را ن رد، و را وم واهد ک دارد، شد ش ه و ر وردار ا ا ام ن ا و ود ب ه ب ک

ا ر پ عت را ی شری نه، گ ار . و سار دوه ار ۲ ن نآ ن س ب هک ه

ی ا ر ع ن نۀ وا شد، و ا هود ب ظاهر یهود آن ست.۲ ب ه ی ی س ان و ظاهر ن ی نه ن شد و ا هود ب ا ن ی ه در ب ست ک اه ه ب ب ک ست ست رو ان ام ا ر ا د

ه ه ب شود، ن ش ه و چه ن س ۀ آن یش وا ا بین م س س را دا ین ک ن ست. چ ی ند، ن ک

سان. ه ان ن

یان رو ین ب دن خد م

نه را چه پ ی ت یهود ۱ ست و ی ودن چ بست یار ا هر اظ. ن س ست ۲ب ش ا ار

شد پرد س ت ه ا ان شان ب دی آن ه ک م دا بست. ا

ا اگر بر ا آنان ا ین نبودند، چه باید گفت آیا ا ا ت دا را ب ها، ا ان بودن آن ین ن ا

سا ه یچ د ب ها ه سان ر ه ۀ ان رو اگنان ه ست چ گو ا س ند، دا را ش ا گو ب دروغ

ست: شد ا ش ه و نت ت گ چنآ رد وت ت ناق ات« اب ا ث

ردد گب آی .« و در داور ود غا

ا اگر نادرس ا درس دا را بیش ر آش ار ا ست م ا ا دا ظا فت آی د گ ای سا د، چه ب

ر ا ه ب گا ک کند به شیو انسان س ن غ ب آنیقین چنین نیست. وگرنه دا چگونه به گویم. ن است کس وانست دنیا را داور کند اگر با ناراس ن راس دا «اس دال کند که ر ش ار ش ر آ ی ردد و او ب گ

ه گر چرا ن ب د، دی اب ناه ار وم ی نوان گ عگو شوم « و چرا ن د ید ب یای یم: »ب ینان ه د«، چ ی وی ا آی ا ن یم ن کر ا ا را د ، ادعا ع ب ه ب ند ک ن کین ن نان ب چ یت ای یم و وی گ

ست. ه ا فان ن س ی سا ن ار سی ک

پ س ب هچ فگ د ا ب ا ع و ا آ ا ر هه ست ب گران ا یچدی ش ر ادعا ه ی را پ رو ی

ان ون هود و ی ه ی م ک ر روارد آوردی دو یست: شد ا ش ه و نان ه ن ناهند.۱ چ س ۀ گ فر. چ « ک ن ست، ی ی سا ن ار ک پ

ست، چ ه۱۱ ی یم ن ه ک یچ ست. ه ی س و دا ن ک در

شگ هار گ ه ه۱۲ د، ه اند ردی ا گ د. ه ه ب ان

فر.« ک ن ست، ی ی ار ن ی وک ننآ و گ« ۱ نا شگ روگ سا هدا

س ن ب ری ه شان ب ان د.« و ب وی گ »؛ت ا ناش ا ا ب ر ع ا ر «

ناهد« ۱ ش نا پ ن ا ر ف ن ر سا و .« پ« ۱ ست؛ ا ان ا ش اب ه ری ن ون شان ب های

یر هک اجک ره ۱ ران و د، وی رونر ا د، ب ب گ ارن

ق ر و ۱ س و ح ن ار ند.« س نا ش سر « ۱ شچ رد اد نا ش نا ن س .«

نکا ۱ نو گوید اب هیم که آنچه شریعت اگآ

به کسان است که یر شریع ند ا هر دهان بس ه شود ا در پیشگا دا وم شنا ه و دنیا به یرا هیچ بشر با به ا آوردن اع ا ۲شود.

شود، ب ه شریعت، در نظر دا پارسا ش رد ن د. شریعت نها گنا را به ا سان نا ش شمرد سا ار مان ق ی شدن ز طری ه

ا اکنون دا ا شریعت، آن پارسای که ا ۲۱ ا ه ست ب نان ه دا ست، چ ید ا س ظهور رواه ر آن گ بران ب یا عت و پ شری

ست ا را ه ا دا سای ک ار ن پ دهند.۲۲اییب ه ۀ ست و ن یح ا س س ی ه ع ای ان ب

سان ه ای ان ک شود ک د. در آورنفاو ن یچ بار ه ن یرا ه ه گنا ۲یست.ای

ا به یض او ۲آیند. اند و ا دا کو ا کرد ا واس ۀ آن بها رهای که در سیح عیس است، و به دا او را چون ۲شوند. رایگان پارسا ش رد بهس کف ار گناهان عر ه داشت، کف ار و ه ا ک

ن را ون او و ا را ای ان ا شود. او ایرا نشان دادن عدا ت ود ان ام داد، یرا در ب ا ه ویش، ا گناهان که پیش ر ورت

او چنین کرد ا عدا ت ۲پوشید بود. گر ه بود، چشم ود را در ان ا ر ثابت کند، و ا ود عاد س ای ان ی ه ع ه ب ی ک س را ن شد و ک ا ب

ش ارد. سا ب ار دارد، پپ ۲ س ف اج هچ رگ د ست ا یان ا ر

ا بر پایۀ شریعت برداش ه شد است بر چه پایه یرا ا بر این ۲اع ا نه، ب ه بر پایۀ انون ای ان.اع قادیم که انسان ا را ای ان و بدون ان ام اع ا ش رد سا ار عت، پ شری ا دا شود.۲ آی

ا دا ست آی ان ا هودی ق دا ی ه ب ه ک ست ا ی ان ن هودی یری او دا غ

ک دا نها ی را ی هست. ی ان ن هودی یری غنه ن دا ۀ و ود دارد، و ای ای ر پ ان را ب شدگنه ۀ ه ان ای ان و ای ر پ ی ب ان را ن شدگ ا نعت شری ا ش رد. ۱پ آی سا واهد ار ای ان، پ

ا ن ای ان ب ا ای م هرگ را ب سا یس وار یم. ب ه آن را ا ردان گ

یان رو

شم سا ار یم ر ه شدن ب رده

وان گفت، او پ دربار آنچه ابراهیم یا ت، چه ۱د ا ش رد که به اگر ابراهیم ۲شود سب سم، وانست ر بر پایۀ اع ا پارسا ش رد شد بود، ا در نظر دا چنین نیست. با ک ار کند؛ ا هچ ن ه دا ای ان آورد و ای یم ب راه د »اب وی گ

را ا شد.« ب ش رد سای ار و پا کس که کار کند، دش ق او ش رد ا

ا آن که کار ن شود، نه هدیه. ند، ب ه ا کوک ه دای ه ب ب نان را دارد ک دی

سا ار سای پ ار ش پ رای ش ارد، ای ان او به ش ار ب ی ه داوود ن ه ک گون د. ه ان آی

س ه ه دا او س را ک د ک را بدون وانش ارد، و اع ا پارسا د: وی گ

شو « با د ه شان آ ر ی ای ه ای ان ک ا آنشد

د. ردی ید گ شان و شان پ ناهان و گشو با ه ه نا و را ب د گ ه داون ا آن ک

گ ارد.« ش ن ساب ن ا ا آ شو با نهه را نها ب ا ،

نه را ا ب ست ی ان ا شدگ ی ان ن شدگ ا ن

ه یم ک ف را گ ای ان ابراهیم برایش پارسای یا در چه و ع چنین شد آیا به ۱ش رد شد. ا

یش ا آن ا پ ود ی شد ب نه ه او گا ک هنه پ ا ود، ن شدن ب نه یش ا ب ه پ ا

آن. ا نشانۀ نه را یا ت ا هر باشد بر آن ۱۱ ا

نه یش ا ه پ سای ک ار شدن و ا را پود. شد ب بش ی در ای ان ن سان، او پ ن دی بنه ای ان دون ه ب ست ک سان ا ه ۀ ک

د.۲۱و شون ش رد سا ار ی پ شان ن ا ای د آورننه در ان پ در آن ن پ ع ی هست، ی ان ن شدگ

ه ه ن شد ک نه نها ق د، ب ه در ری انر ام ب ه ای ان گ ق ک د، در ه ان ری دارننه یش ا آن ه ی پ یم ن راه در ا اب پ

ر ام ب شود، گ شت. داا را شریعت نبود که به ابراهیم و نس او وعد ۱داد شد که وارث هان واهند شد، ب ه ا را آن

یرا اگر آنان که به ۱پارسای که بر پایۀ ای ان است.ار ش نظام شریعت ع ق دارند وارث باشند، ای ان ب

یرا شریعت به غ ب ۱شود و وعد با .

ا ست، ان ا د؛ ا ی عت ن شری ه ای کست. ی عت هم ن شری او ا

رو، وعد بر ای ان ب ن است ا بر پایۀ ا ه ین ۱ یض باشد و قق آن برا ا نس ابراهیم نها برا آنان که به نظام ین شود، یعن نه

شریعت ع ق دارند، ب ه برا کسان نی که پیرو در ای ان ابراهیم ه پ د، ک نان ه ان ست.۱ چ ه ۀ ا

و ها در و را پ ست: » شد ا ش ه و نید ردان یار گ س ین ب ن ظر دا چ ام.« و در نه او ای ان یم ب راه ه اب ی هست، دای ک ن

د ان را ن ه ردگ ند و آورد، او ک کرا ه هس یها را ب س ی د. ن وان

ب ۱ ن ا ا ب اج چ ه هک ن د ا ار ب ،دوه ای ان یدواران یم ا راه آورد ا پدر و ها اب

نس و «بسیار گردد، چنان ه به او گف ه شد بود که آن ه در ای ان ود سست او ب ۱»چنین واهد بود.رو شد، یرا شود، با وا عیت بدن رد ویش روبه

ا ۲ دود د سا داشت و ر م سارا نی رد بود. ا ه وعد دا ا ب شک ن رد، او ب ای ان

ی ان اس وار شد ، دا را ی ب ه در ا

او یقین داشت که دا ادر است به وعد ود ۲۱ن ود.برا او پارسای ش رد «به ه ین سبب، ۲۲و ا کند. ،»دش درمش وا ارب«و این عبارت ۲»شد.

شد۲ ب ه در ق ا ش ه ن و نها در ق او ن ه شود، ا ک ش رد ی را ا ن ا ب ی ، نه ا م ب و که داوند ان عیس را ا ای ان داری ا ر گناهان ا س یم او به ۲ ردگان بر ی انید. هت پارسا ش رد شدن ا، ا رگ گردید و به

شد. ید ی ان ر ان ب ردگ

یان رو سان خد یان ن لح م ص

یان پ چون ا را ای ان پارسا ش رد شد ۱ م، ایه یح ا و دا ب س س ی د ان ع س ۀ داون وا

س او، و ا و ست.۲ ا شد ا رار ر ح با ه س ی س ر ی د ه م را ای ان، ب اییم سه ید ه ا م، و ب س واری نون در آن ا ه اک ک

شدن در دا ر ه یم. ن ن ن، ک نها ای ی ر یها ن س را ب ه در یم، ی ن ک

ه ار ب ردب یها ب س ه یم ک ار دان ب

یت را م ش ار ، ردب سا د، و آورد و بید بب ا س یت ش ید ن ا ردد؛ و ای گندگ ا ن سرا ه بت ب را ان ا د، یس رو و شد، دا ید ش ه ا ب ه ب قد ک ا

ست. شد ا ها ا ری ه در د نه نه هک اگ ن و ناو ا ب س ، دو رد ح

ه ق ب نان ان داد. ا ا ر ب ان دیه س بآن ه ب ست ک درت ن ا ا ر ن

انسان پارسا ا ان ود بگ رد، هرچند ن است کس را این شها ت باشد که ان ود را برا انسان ا دا بت ود را به ا اینگونه ثابت نیک بدهد. ا

م، ودی ناه ار ب ه و ا هنو گ رد ک کش ر، ی قدر ب یح در را ا رد. پ چ س

شد ش رد سا ار س ون او پ و ه نون ک اکه م، ب یم ای س ۀ او ا غ ب ن ات واه وا

م، ودی ش ن ب ه د گا ک ر هن را اگ ت.۱ ی ا یه ش داد ب ا دا آ سرش ب س ۀ رگ پ وا

ش ه در آ نون ک ش ر اک ی قدر ب م، چ شدیه یم، ب یم هس یات او ن ات واه ی ۀ س وه ت.۱۱ن ا هی ن، ب ه ا ب نها ای س ۀ وا

س او ا و ه یح ک س س ی د ان ع داونش ی ر آ م، در دا ن ر ورداری ب

یم. ن که همرگ ب یا ب سطۀ آدم، ح یح س سطۀ م پ۱۲ س نا ه ، نوگ نگ هک ه ب ها ک ه س ۀ ی وا

ه شد، و ب سان وارد هان نا ، رگ ان س ۀ گ وایان یر ه ۀ آد گ ن سان رگ دا ن دی آ د، و ب

د ردن نا ک ه ه ه گ د، ا آن ا ک ردی ار ۱-گشو عت داد شری یش ا آن ه د، گنا در هان پا هرگا شریع نباشد، گنا به ساب و ود داشت، ا س ، رگ ن ا و ن ا ، ا آدم ا ای د.۱ ب آیه سان ک ر ک ود، ب م ب گان اک ر ه به ناهشان ب بود. آدم، گ یچ آدم ن سرپ ۀ ون گه ود ک س ب ۀ ک د. ن ون یای ست ب ای ب

ا ع ا ه انند نا ر ان نیست. یرا اگر ب ۱ واس ۀ ها نا ر ان یک انسان بسیار ردند، چقدر بیش ر یض

واس ۀ یض یک انسان، یعن دا و ع ای که به راوان شا ا بسیار عیس سیح راهم آ د، بهبراس که این ع ا ه انند پیا د گنا آن یک ۱گردید.

ک ات ا پ ی را ا ست. ی ی ن ن

یت ه و شد و ب ا ر ان ن ا ا ن ان ا ید؛ ا یار آ د و س یها ب ر ان ا ع ا ا پ ن

را ه ار ان آورد.۱ ی ش ردگ را ب سا ار په ر ب سان، رگ ا اگ ک ان ر ان ی ا س ۀ ن واان ش ر آن ی قدر ب رد، چ ق او ران ک ریسای را ار ی ران دا و ع ا پ یض ب ه کرد ت ک ا گر، دری سان دی س آن ان و د، انیح، در س س ی ن ع ع ات م واهند ی

د. رانپ ۱ س نا ه نوگ ن ک هک ه فا نا ر ب هک ع ید، ی ها ان ا سان یت ه ۀ ان و شدن و ش رد سا ار ه پ ی ب ه ن ان سای ار پن ه ها سان یات ه ۀ ان را ردد.۱ ی گ

ه ه ب ه ک گون سان، ه ان ک ان ر ان ی ا س ۀ ن واه د، ب شدن ناه ار یار گ س س ۀ ا اعت ب وایا س ی ب سان ن ک ان سا واهند ی ار ر پ

د. ردی گا ای ۲ ا ، شریعت آ د ا نا ر ان ا ون شود؛ ا

یض ب شد، نا ا ون ه گ ت ک های ننا در ه گ ه ک گون ا ه ان د.۱۲ ردی ا ون ر گ

ی در یض ن رد، رگ ران که د و ب ران سای م ب ار د ا پ س ۀ داون وادان رهن ون یات اوی ه یح، ب س س ی ع

شود.

ان رو یح س ی در م دگ ناه زن ه گ ب ب س مردن نکردن ادا ه دهیم ا یض پ چه گوییم آیا به گنا ۱هرگ ا که نسبت به گنا ردیم، ۲ا ون شود آیا وانیم به ندگ در آن ادا ه دهیم چگونه

دانید ه ۀ ا که در سیح عیس ع ید یا یم، در ن یم پ ب ا ید ی ع ید رگ او ع ا

ا م شدی ن ا او د ا ن در رگ، ب یه یح ب س ه ه ک گون در، ا ه ان ی ۀ پ س ودگ ی در ن شد، ا ن ید ی ان ر ان ب ردگ

م. رداری ام ب ن گ وی نپ س نوچ ه گر رد رگا ب ،وا گر و اشد ه گان هی م، ب ی ای س ا ین در ر ق ی

یم ه واه گان ا او ی ی ب ی او ن س ا ه چون رر ود. ی دانیم آن انسان دی که ا بودیم، با ا ب

او بر یب شد ا پی ر گنا درگ رد و دیگر گنا را ست، ا ه رد ا یم. چون آن ک ن ندگ ن ب

ست. شد ا نا آ اد گب رگا اح س ا ه هدر ح م ک م، ای ان داری ایرا رد. ی یم ک ی واه دگ ن ا او ن ب

ر ان ب یح ا ردگ س یم چون انید شد داناست، دیگر هرگ ن واهد رد و رگ دیگر بر او او با رگ ود، یک بار برا ۱ س ندارد.

ه یشه نسبت به گنا رد و در یات کنون ود برا دگ ند. دا ن ک

به ه ینسان، ش ا نی ود را نسبت به گنا رد ۱۱ا در سیح عیس نسبت به دا، انگارید، ا

د . پ۱۲ ن س نگ د را گ ب رد ها ند ف اه نا یا آن را ا اعت ا ا د ران ر ان ب ش ا

نا یم گ س دن ود را ید.۱ اع ا ب ن کند، ب ه ش ا شرارت ب ا اب ار ید ن ن دگ ه ن ه ا رگ ب سان ک ه چون ک

ش ه ا گ ید. و ب ن یم دا ک س د، ود را انا اب ار د پاری س ه او ب دن ود را ب اع ا ب

سای ب ار ش ا پ ر نا ب را گ ند.۱ ی ش ا

عت شری ر د، چون ی ر ان ن واهد ران ید. ی ر ید ب ه ی س ی ن

ی سای ار غالمان پ ۱ س نگ ا آ وگ هچ نک ها نوچ ر یم ی ر یم، ب ه ی س ی عت ن شری

ا ن ه و ود را ه چون هرگ ۱ آی ید ک دانس یم ک س بردار ر ان ان ندگ بان آن ندگ ید، ب ن واهید بود که او را ک کبرید، وا بند گنا ، که ن ر به رگ ر ان

شود، وا بند ا اعت، که به پارسای ا دا را ش ر که هرچند پیش ر بندگان ۱ان ا د ا

ه ی ن ب د، ودی نا ب یع آن گ ا د پرد س دان ه ب ید ک ش یم گ ع

ا ندگ نا ، ب شدن ا گ ا آ اد ش ا ب د.۱ شدی ن شد سای ار د. پ ای

ع ت دودی ها بشر ش ا، این ا ب را ن به ۱کنم: ه انگونه که در ا ب شبیها بشر بیان

پیش ر اع ا بدن ود را به بندگ ناپاک و شرارت سپردید، اکنون آنها را به بندگ پارسای رو ا ون

وسیت هبسپارید که به د گا ک ان ا د.۲ هن

در آن ۲۱بندگان گنا بودید، ا پارسای آ اد بودید. ان، ا ان ام اع ا که اکنون ا آنها شر سارید،

چه ث ر بردید ن ی ۀ ان ام آن اع ا ، رگ ا ا که ا گنا آ اد گش ه و بندگان دا ۲۲است ا برید نی به قد است که به اید، ث ر که شد

دان یات اوی ج یرا د گنا رگ ۲ا د.انا ع ا دا یات اویدان در داوند ا است، ا

. سیح عیساست

یان رو ی ز زد ج م ا

ب ا۱ ناردار ن ا آ ، ید سان -دان ا ک را ب یس ن اهند عت آگ شری ه ا م ک وی ه -گ کسان م ر ان ا ان ب نها عت شریرا ست ۲ب د ا سان ن ه ان د ک بر ثا ، بنارانشریعت، ن شوهردار ا ان ند بودن شوهرش، ا اگر شوهر ب یرد، ن ا ید عهد به او بس ه است. ا

پ اگر آن ان که شود. شرع به و آ اد شوهرش ند است، با رد دیگر و ت کند،

ا اگر شوهرش ب یرد، ا این ناکار واند شود. ا

ست، عت آ اد ا شری گر ا رد دی ه ب نان ک و چش رد ن ار اک ند، ن شود. و ت ک

ب ن ه ه س نا ب ا ، ناردار ن ش ، ن ا ب هه رگ عت ب شری با یح در س سد س ۀ واگر و ت ش دی ا ا ب د شدی پرد س

ان ه ا ردگ ا او ک ن ب ع ید، ی ن کرا دا ث ر ا ب شد، ید ی ان ر ب

ی ر ن س ه در را ان ک م. ی سر بهآوریآ ود که شریعت آنها را بردیم، ا یا گنا

کرد ا برا انگی ت، در اع ا ا ع بر ا اکنون با ردن نسبت به آنچه در رگ ث ر آوریم. ا ایم ا ا را نوین ید آن بودیم، ا شریعت آ اد شد

ش ه و چه ن نۀ آن ه ه ا را ک یم، ن ن رو د ت کست. ی یش ن ا بشم ناهک ا گ ش ب ک

رو هیچ پ چه گوییم آیا شریعت گنا است به یا م گنا براس اگر شریعت نبود، هرگ درن

،» ع ور «چیست. یرا اگر شریعت نگف ه بود ا گنا با ور یدن چیست وانس م دریابم ع ن ا سو اس فاد ا این م شریعت، ر ت یا ت ا هر

وع ع را در م ن پدید آورد. یرا دا ا شریعت، ن ان ن دا ا شریعت ند بودم؛ گنا رد است.ا چون م آ د، گنا ند گشت و ن ردم. نا ه ۱ا ه شود، در م ک بر یات راه ه ست ب ای بسود ا نا ب را گ ید.۱۱ ی ه رگ ن ان ا ع ب

د آورد دی ه م پ ر ک س ن ا فت ری ود، را واس ۀ آن را و به ب

بنابراین، شریعت قد است و م شریعت ۱۲کشت. .نی قد ، عادالنه و نی وست

پ ۱ س نآ ا آ ن هچ ب وک ب ،دو ن ار ب عا ث ه نا ب شد هرگ ب ه گ چه رگ س ۀ آن وا

ا د آورد دی ود، رگ را در ن پ ی و ب نش و ودن نا ب ه گ گون ن دی شود و ب ر گ

نا ا ر ید گ ه اوج پ عت ب شری ق م یسد. ر ب

ا ن ا ۱ دانیم که شریعت رو ان است، ا ام و ه چون برد به گنا رو ه انسان نفسان

کنم، یرا نه آنچه را که دانم چه ن ن ۱ام. شد واهم، ب ه آنچه را که ا آن بی ارم، ان ام ا اگر آنچه را که ن ۱دهم. م واهم، ان اا

در این ۱پ یرم که شریعت نی وست. دهم، پ دهم، ورت، دیگر ن نیس م که آن ع را ان ام دانم که ۱ب ه گناه است که در ن ساکن است.

ف ن، هیچ چی نی وی ساکن در ن، یعن در ن نیست. یرا هرچند ی به ان ام آنچه نی وست در ن

ا ن م آن هست، ا وان ه ان ام را به ی و را ک را آن ع ن م.۱ ی سان واهم، ر

ه ن ان ام ن د را ک دهم، ب ه ع به ا ه ع واهم، ب ست ب ر د آورم.۲ ا اگه ن م ک گر ن ن واهم ان ام دهم، پ دیه ان ام ست ک ناه ا س م، ب ه گ ی دهند آن ن

ست. ن ا ساک در ن پ۲۱ س ن ا ق نا نو اب ار واهم م که و ی ن در با ن ا ۲۲نی وی کنم، بد ن د ن است.

ا انون دیگر در اع ا ۲شریعت دا سرورم، ا پ یرد، بینم که با شریع که هن ن آن را ود ه در در س ی است و را اسیر انون گنا سا د ک

ش ه چه ست.۲ آ ک اع ا ن است ی ب هس م ک گون را ا این نس ار اد ۲پی ر رگ رهای ب شد پ سا ب - دا

ه یح ب س س ی د ا ع س ۀ داون واکنم، بار ، ن با هن ود شریعت دا را بندگ

ا با نف ود انون گنا را .ا

یان رو ه ی ب دگ سطۀ ر حزن

پ اکنون برا آنان که در سیح عیس هس ند، ۱یت یچ و گر ه یرا در سیح ۲ نیست،دیعیس ، انون رو یات را ا انون گنا و رگ چون آنچه شریعت ادر به ان ا ش نبود، آ اد کرد؛سبب انسان نفسان نا وان بود، دا به رو که به ا آنباهت ش ه سر ود را ب ید. او پ سان ان ام ران رب ا » س اد ر ناه ار سان گ انن دی شد، و ب ا نا « ب ی ر گ ان در پ

ا رد نا را ا را ک یت گ شر ، م و ببه عت ا شری چه قق آن ند، در ا ک

ر ف ب ه ب بق ن ر ه ب ه ن د، در ا ک اب یبق رو ر ار یم. ن ک

آنان که نفسان هس ند، به آنچه ا نف است ا آنان که رو ان چه ا رو اندیشند، ا ه آن د، ب ان

ست. ر ر ا ا ا نسان نفسان ، رگ است، ا ر ر که در سی ر رو رار دارد، یات و یرا ر ر انسان نفسان با دا آرا ش است.

ن ش ر ان ور د، چراد عت دا شری ه ا کرد و ن ن ه ب سان ک برد، و ک د هم ب وان ند، ن ف هس ی ر ن س ند دا را در وان

د. سا ن نود ش ا ش ا نه در سی ر نف ، ب ه در سی ر رو ا

رار دارید، ا ب ه اگر رو دا در ش ا ساکن باشد. و اگر کس رو سیح را نداش ه باشد، او ا آن سیح ا اگر سیح در ش است، هرچند بدن ش ا ۱نیست. ا ا چون پارسا ش رد شد به ع ت گنا رد است، ا

ست یات ا ش ا را د، رو ب ور رگا و۱۱.ایید در ی ان ر ان ب س را ا ردگ ی ه ع او ک

ان یح را ا ردگ س ه شد، او ک ا ن ب ساک ش ا ش ا ان ها دن ه ب ید، ب ی ان ر ب

ه ن را ب ید. او ای ش یات واهد ب ی س ۀ ن وان ساک ش ا ه در رو ود ان ام واهد داد ک

ست. اا نه به نف ، ا۱۲ بر پ ا برادران، ا دیونیم، ا

ف ندگ ۱ بق آن ندگ کنیم. یرا اگر بر بق ن ا اگر به واس ۀ رو ، اع ا کنید، واهید رد؛ ا

نآ ار ۱آ ود بدن را ب شید، واهید یست. گنا نا ه ه ب ت ک ی ۀ رو دا هدای س د، و شون

ند.۱ چرا سران دای ندگ را پ ش ا رو ب ه کیا ه ید، ب کن ش ا سان ب ر ا ا ب د ایواس ۀ آن ندا اید که به رو پسر واندگ را یا هو رو ود با رو ا ۱»ا ب ا، پدر.«دهیم: در

شهادت ر یم.۱ و اگ دان دای ر ن ه ا دهد کن ع یم، ی ی هس ان ن یم، پ وارث دان ر ن ان دا و هم ر در وارث را اگ یح. ی س ا ارث بیم، در او ش ا ک ب شری یح س رن ها

ی ش ود. ن یم ب ک واه رینده ال آی ج

ن رد ۱ ن رظ نر ، نا اهج ق رد ر اح سا یچ شد، ه ش ار واهد ه در ا آ ا ک بیاق ام در ش ا ا قت ب ست.۱ هان ا

قت را ست.۲ ی سران دا ان ظار ظهور په ه ب شد، ن ت یم ب ا س ست ود، وا

ا رد، ب یم ک س ه آن را ه اراد او ک ب ه ب

ید ن ا ود قت نی ا بندگ ساد رهای ۲۱که ایدان دا ر ن ر ت و در آ اد پ ا واهد ی

شد. یم واهد سه ا هم ا ۲۲ قت ه ام یم ک نون ا دان اکهدرد ه چون درد ای ان د.۲ و ن ا نها ن ر رو وب ه ا ن ی ک قت، ب ه ود ا ن ر ه ب ا ش ن م، در درون وی ر ورداری بم، در ه ان ا که ش ا انه در ان ظار آور پسر واندگ ، یعن رهای بدنها ویش

ا ا ید که ۲هس یم. یرا با ه ین ا ید ن ات یا یم. ا واند به دست آ د، دیگر ا ید نیست. چگونه کس به

ا اگر به ۲ا ید چی باشد که آن را یا ه است ا د دی ه هنو ن م ک یدواری ی ا م،چ ایه ان ظارش را اران ردب یم. ب ش ک

آید، یرا ان و رو نی در ع ا به یار ۲ا رو با نا ه ن های دانیم چگونه باید دعا کنیم. ا و او که ۲کند. ناشدن ، برا ا شفاعت بیان

داند، یرا رو کاوشگر د هاست، ر رو را سان شفاع ند. ت ابق با اراد دا برا قد ک

یح س یر زی در م

ست ۲ ه دا را دو ان ک یم در ق آن دانشد د را وان بق اراد او ر د و ب د، دارن ان

ار ت در ک یری را ا هم ب ی ها ب ه ۀ چنا ت، ش یش ه ا پ ان را ک را آن ست.۲ ی اا ر ود ین یش ع ین ا پ ن شان را ه چ ای

شد د ار ر ن ا او ند، سرش درآی ش پ ه به ا ا ان را ک شد. و آن ا یار ب س رادران ب ب

ان د؛ و آن را وان ین ن ر ود، ه چ ین یش ع پان ش رد؛ و آن سا ار ین پ ن د، ه چ را وان ه را کید. ش ین ب ن ش رد، ه چ سا ار ه پ را کب رد۱ بار ن ا ۀ ه ر فت هچ اه یم گ وان

د ه ب وان ست ک ی ست، ک ا ا ر دا ب اگسر ه ا پ شد ۲او ک ا ر د ا ب ود دری ب

ن رد، ب ه او را در را ه ۀ ا دا سا ت، آیا ه را کیست که چی را به ا ن واهد ب شید با او ه ه

برگ یدگان دا را هم کند داست که آنها را پارسا کیست که و شان کند سیح عیس ش ارد ه شد و ب ی ید ن ی ان ر ه رد، ب ه ب کست، او ست دا ست را ت که برا ا شفاعت دکیست که ا را ا بت سیح دا سا د کند

س یا شار یا آ ار یا یا عریان یا ر یا ام و رو ، «چنان ه نوش ه شد است: ش شیر رویم و ه چون گوسفندان در را و به کام رگ

م.« ک ش ار ش رد شوی ب ن ا ور ه ر ا ع ، در ه ۀ ای ر ا ب

ه یم، ب ندان یرو بت پ ه ا را س ۀ او ک واه ه رگ و ن ه ن ین دارم ک ق را ی رد. ی که س ها، ن ا ه ری گان و ن ش ر ه دگ ، ن نیچ ه ه ند ، ن ی ها آی ه چ ی ها ا و ن چ

ه س ، و ن ه پ ند و ن ه ب در ، و ن یچ ادر ن واهد ه قت، گر در ا ی دی چبت دا ود ا را ا که در داوند ا سیح ب

سا د. ست، دا س ا ی ع

یان رو نش هی زی گ

گویم، نه دروغ، و و دانم در سیح راست ۱در ب ود ۲ا قد را گوا است که واس ۀ رو به یرا آر و درد ان ا و اندوه ه یشگ دارم.ند، ن داش م در را برادرانم، یعن آنان که ه ن اد

عون آنها شوم و ا سیح روم گردم. اند و ر ند واندگ ، ا ه ، عهدها، اسرا ی

ها، ه ه ا آن ودیعۀ شریعت، عبادت در عبد، و وعد و نی پدران به ایشان ع ق دارند، و ایشان است؛

اظ بشر ا نس آنان است، دا ا وق سیح بهاد. آ پا ب س د ه اب ا ب ه او را ین. ه ه ک

ق ، اح ن ا دو ن س ب اد ک هک هه ا سان ک را ه ۀ ک ست، ی ید ا س ر ان ام ن

ی سرا وم ا ی سرا س ا را د، ب انس ه ا ن سان ک ی ه ۀ ک ند؛ و ن س ی نیم راه ش رد ن اب دان او ر ن د، د. ان شون

س اق و ا ا س ست: »ن شد ا ف ه ب ه گس ن، گر ه دی شد.« ب سوب واهد

ر د ر ن ه ند ک س ی س ان ن دان نیم راه س اب دان وعد ن ر ن ند، ب ه دایش رد ه »در ود ک ن ب را وعد ای د. ی شونا قرر ب سارا ا ب ان شت و واهم گ

شد.« سر واهد پ نها این، ب ه ر ندان رب ا نی ا یک پدر، نه ۱د ا اس اق بودند. ا پیش ا آن ه ۱۱یعن ا ا

ران وأ ان به دنیا بیایند، و یا ع وب یا بد پ ق ود دا در -ان ام دهند ن ه را ای ب

ه ا را اع ا ، د،۲۱ن س وار ب ان نش ا گ یه را ب ه ب سان را ه ان س ۀ او ک د وا - وان

ه »ب رگ ر شد ک ف ه ه رب ا گ بنان ه رد.«۱ چ ندگ واهد ک وچ ر را ب کقوب را دو ع ست: »ی شد ا ش ه و ا ن ست داش م، ا

ودم.« ی ار ب سو ب ی ا عپ ۱ س ب اد ا آ وگ هچ ست ان ا ا

س ه و را ب د: هرگ ۱ ی وی گیم ر رب در م اوخ م ر« ه او ر بت ب س ه ن ک

هس م؛ ر هر رد ب قت واهم ک ف ش ه او و بت ب س ه ن ک

قت دارم.« ف ش ب ۱ ن با ن ار ب ، ساو ه ش ا نا س نا

ه دارد، ب ه ب گ ن س گ ب س دای به ر م ه دارد ک را ک اب ب ند.۱ ی ک

رعون نظور ین ه ه و را ب د: » وی گو ظاهر درت ود را در ا ی م گ ران ب

ا م در ا هان اع م سا م، و ن

ر هر ردد.«۱ پ دا ب ه ب واهد ر م گ کند و هر س د ک ه را ب واهد سا د. ک

فگ هاو ار ۱ پ« : س ا ا را رچ رگ د کند یرا کیست که ب واند در برابر اراد سر نش ا ا انسان، و کیس که با ۲»او ایس ادگ کند ا واند به انع ود آیا نوع « دا اد ه کن گر ا یار آیا کو ۲۱»بگوید چرا را چنین سا گ وا د، ظر برا ار هم ندارد که ا ود

را ار ع و و ظر گر ب دیسا د ب

واهد غ ب وان گفت اگر دا با این ه چه ۲۲ ود را نشان دهد و درت ویش را ن ایان سا د،

اند ظرو ورد غ ب را که برا ه کت آ اد شد ا ب واند عظ ت ۲با بردبار بسیار کند،

ود را بر ظرو ورد ر ت ع وم گرداند، ظرو که آنان را پیشاپیش برا آ اد کرد این ظرو ورد ر ت، ا را نی که ا ۲است نها ا شود، نه ایم، شا سو او را واند شد

چنان ه در هوش ع ۲یهودیان، ب ه ا غیریهودیان نی .د: وی گ

“ش وخ موق ،دندوبن نم موق ار نانآ«د، واهم وان

ش“ و او بوب وی بود، بوب ن ن ه را کید.« ا واهم ن

ن و ۲ : ب اج نام رد دش د اوخ ن نچ«

شد: ف ه شان گ ای ،“د ت ن نم موق امش

د واهند د “ وان سران دا ن شان پ ایشد.«

یا دربار وم اسرا ی ندا در ۲ ع ه: و ا ش دهد کاندا ب ئار ا نب رامش رگا ت «

ا ا آنان ن ات شنها سا دریا باشد، نها با ی اند ور یرا داوند م ود را به ۲ واهند یا ت.و ۲»کا و ع بر ین ا را واهد کرد.

یا پیشگوی کرد است ع :چنان ه ا ش اگر داوند ش رها نس برا ا با ن «

شت، گ ادوم و ه چون غ ور م.« انند س شدی

ی ی ب سر ئ ی م مان ی

پ چه گوییم غیریهودیان که در پ پارسای دست آوردند، یعن آن پارسای را که نبودند، آن را بها وم اسرا ی که در پ ۱ شود؛ ا ای ان ا ا

ست شریعت پارسای بودند، آن را به ده ا را ای ان، ب ه را ن د. ۲چرا ی یاوردن ننگ س د. آن » ودن ق اع ا در پ آن ب ا رینان ه شد. چ ها دن آن ش« و ب ی

ست: شد ا ش ه و نبب م رارق گن نو رد نا « س ه دهم ک

شود، ش ردد؛ ا و ر قو گ س ه و ب هم ک ن

ند، وک ک ر او ه ب و آن کشود.« ند ن سرا

یان ۱ رو

ب ا۱ ناردار ق و رآ ، ب دعا ن به درگا و یرا ۲ دا برا وم اسرا ی این است که ن ات یابند. وانم شهادت دهم که برا دا غیرت دربار ایشان

ا نه ا رو عر ت. ب ار دارند، ا بب ه سست، و ا آن ه ا دا سای ک ار اه ا آن پ اآگ ن

ش سای وی ار بات پ ه در پ اث رو کسای ار ر آن پ راب د، در ب ودن که ا داست، ب یرا سیح غایت شریعت است ا سر رود نیاوردند.

د، پارسا ش رد شود هر ر .که ای ان آو وس آن پارسای را که ا شریعت است چنین د، کس که اینها را به«کند: و ی ر ع آو ا پارسای »واس ۀ آنها یات واهد داشت. به ا

ر ای ان ن ب ب د: وی در د ود گو «گیعن ا سیح را - »“کیست که به آس ان عود کند

کیست که به هان یرین ن و یا - رود آوردو در یعن ا سیح را ا ردگان با آورد. - »“کند این ک م ن دیک و، در «گوید این ه قاب ، چه

این ه ان ک م ای ان است »دهان و، و در د وست.ه ان ود ا وعظ ک ه ب ر ب ه اگ یم، ک ن ک

ست« و در د د ا س داون ی ن »ع اع را که دا او را ا ش ک ا ش ه ب ود ای ان دا

ید، ن ات واه ی ان ر ان ب ردگش ای ان ه ست ک را در د ا ت.۱ ی ا یش رد سا ار ست آورد و پ ان ا ا ب شود، و ب

ه اع را ند و ن ات ک ک

نانک د.۱۱چ اب که بر او وک هر«گوید: ک اب ی یرا یان یهود و یونان ۱۲»کند، سرا ند نشود.

که ه ان داوند، داوند ه ه است فاو نیست، چراه او را سان را ک هو ه ۀ ک ند، ب وان

ت رک راوان ب را »هر ام دهد.۱ ی ه ن کت.« ا د، ن ات واهد ی د را ب وان داون

ا چگونه ۱ م ا ه او ای ه ب ند ک س را ب وانیاورد د ان ن س ای ان آورن ه ک ه ب گون د و چ انید ن ش ه ا او ن ر ک د، اگ نون ش ه ب گون د و چ ان

ه گون ند ۱ و چ ان وعظه ن ه آن س ب کنان ه د چ شون س اد ن ر ر ند، اگ ن وعظه ک

اها ست پ با ست: »چه ی شد ا ش ه و نشارت ه ب سان ک د.« ک آورن

ا ه گان بش ۱ یا ا ع ارت را نپ یر ند، یرا ا ش کیست، ا داوند، که پیام ا را باور کرد «گوید: گیرد و پ ای ان ا شنیدن پیام سرچش ه ۱»باشد ر ا ۱شود. شنیدن پیام، ا ریق ک م سیح یس ا د: یدن ن ش ه ب ه ک د ا یدن ن ش ا ن سم: آی ر پ

، د چ پ ن م مامت رد ناش ا اد «ید .« س ها هان ر ران ه ک شان ب و ک

ب ۱ ه ا چه را ک ی آن سرا ا ا سم: آی ر پس ست، و ید، در ن رد ن ن ش د: وی گه ب« و ب ه ها ک س ۀ آن ساب ن وا ند، آی

یرت واهم آورد؛ ه غ ش ا را ب ه دارد، و ب هم ن ه در و و ک س ۀ وا

ر ش ا را ب شم ی ت.« گ واهم انس ۲ پ س یا سورانه ، ع د: ا ش وی گ

دنت ا ،دندر ن وجت ج ارم نانآ«ه را سان ک ر ک ش ن را ب و وی

سا م.« ش ار د، آ یدن ب ن ا دربار اسرا ی ۲۱ د: ا وی گ

مدر ارد ار دوخ ا ت د ور م «ه ردن ش.« ب ر ان و گ ا و ن سو

یان ۱۱ رو

با یماندگان سر ئی پ۱ س ر رد پ وم ود را رد ک ا دا سم: آیی سرا را ن ود ا ست هرگ ؛ ی ام، ا ا

وم ین.۲ دا یا ن ی ۀ ب ب یم و ا راه س اب نست. نا ت، رد ن رد ا ش یش ه ا پ ود را ک

ا ن یا چه آی ار ا ید ک اب درب دانوم ست ه ا د گون ن ه او چ ار ای د درب وی گ

رد و ه ک س اث ی ن د دا ا سرا ا داوندا، ایشان پیا بران و را کش ه و « ت:گ

ام و اند. نها ن با اند ها و را ویران کرد بحا پاس دا به او »اکنون د ان را نی دارند. ا ن برا ود هفت ه ار ن را نگا «چه بود این ه

ع انو ن د داش ه ه ام که در برابر ب د.« ب انسان، در ان ن ی ا ر نی با ی اندگان هس ند که ه

ا اگر ا را یض اند. ا را یض ان اب شد ا باشد، دیگر بر پایۀ اع ا نیست؛ وگرنه یض دیگر

ا اگر ا را اع ا باشد، دیگر بر پایۀ یض نیست. ]ا گر ع ه ع دی رن ست؛ وگ ی یض ن

ست. ی نپ س ن هچ ی هج سرا ن ه ا م ای یری گچه دست نیاورد. را ش ا انه در پ کسبش بود، بهآن

ا برگ یدگان به ه ا گران ب د و دی ست آوردن دشد ش ه و نان ه ن د. چ شدن س د دچار

ست: ا داد نانآ ب توخر ور ادخ ورما ب ات«

ند ن ی ب ند ب ه ن وان ش ان ک و چد.« نون ش ند ب ه ن وان شهای ک و و گ

د: دوواد و وی گشد رب ناش ا ر « ا شان دام و ه ب ایردد. د گ ات ب نگ ش و ا س ه و ب

شچ ۱ نا ش نا ش را ن ا دو ناو ن ب د ب ن ن دردد.« ید گ شان ه وار و ک رهای

ب۱۱ را ا ا ب د دن ا ی سم: آی ر پر ان ا ا ن ند هرگ ب ه ب ف ی شه ب ی ه هر ان ا ن ات ب هودی یری ان، غ ا آن د، شدن ند

ی سرا وم ا ا اگر ۱۲غیرت پدید آید. در ا شت و نا هان گ اعث غ ها ب ر ان آن ا ن

ا ان، ک هودی یری نا غ اعث غ شان ب س ش ی ر در ج ب عظ شان چه ن ای عداد شدن

شت پ واهد داس ور ۱ ن ب ش ا نا دوه ر ا سا ا .

ه د ت ود م، ب ان هودی یری سو غ ه ن ر آن ا کیار س هب ید ک ن ا ا ای م،۱ ب ا ه ن ادان ب ود را به غیرت آورم و بر ا آنان را ن ات

یرا اگر رد شدن ایشان به عن آش هان ۱ب شم.

شدنشان چه واهد بود، یات ا است، پ یر هعنوان نوبر ا ا ود یر که به اگر ه ۱ ردگان ورت، ا آن شود، قد باشد، در این قدیم

ست؛ و اگر ریشه قد باشد، پ یر قد اسند شا ه .ها نی قد

ها برید شدند و و که شا ۀ و اگر بر ا شا ه ۱ها دیگر به ی ون و ش بود در یان شا هدر ت ی ون پیوند شد و اکنون ا شیر قو ه شۀ آن ی شا هری ر آن ن ،۱ ب ها کین ن ر چ فروش. اگ ه ر ن ، ب اد ک ی

داش ه باش که و ا ریشه نیس ، ب ه ریشه ا ها برید شدند ا ن شا ه«شاید بگوی : ۱ وست.ا آنها به راست ۲»پیوند شوم. ع ت گوی . ا

ای ان برید شدند و و نها به ای ان اس وار . پ ب ر دا را اگ باش ب ه ب ر .۱۲ ی رور شا ه ر قت ن رد، بب ف ش ع ی ب و ها ر

رد. قت ن واهد ک ف ش ی نپ هربان و س گیر دا را در نظر داش ه ۲۲ا باش؛ س گیر به کسان که سقو کرد اند، ا

ه در شر ک ن ه ای ب ه ب و، ا ه ان ب هرب

ی و ن ه رن ت ب ان ؛ وگ اب ان او ث هربی در ب ها ن ر آن شد.۲ و اگ د واه ری بیون ا پ د، ب ور ن د واهند ای ان ا ت نشد، یرا دا ادر است آنها را بار دیگر پیوند

یرا اگر و ا در ت ی ون و ش برید ۲ب ند.شد و بر بیع ت به در ت ی ون آ اد پیوند شا ه ش ر ی قدر ب ش ، پ چ ها ا گد ری ه ا آن ب ه در ت ی ون ک ند ب وان

د. شون د یون د، پ شدن ی سر ئ جا ن

رادران، ن ۲ ن را غا ا ب واهم ا ایید ش ا د -ب نداری پ ا ب بادا ود را دان ه - ک

فر ا ی سرا ش ا ا ر ب س د با ش ار ک ه ا و ک ست، شد ا

ین ن نچ د.۲ و ای ردن ان دا گ هودی یری غنان ه ت. چ ا ی ن ات واهد ی سرا ا ا

ست: شد ا ش ه و نیون واهد دننا ر« آ د ا ا ه

رو ب قوب ب ع ن را ا ی دا ت. دی واهد انن ا و ۲ ن دهع ب ش ا ا نا ب دهاو دو

ردارم.« یان ب شان را ا ناهان ه گ گا ک هنا به ا ر ش ا، دش ن اظ ان ی ، به به ۲ اظ اند؛ ا

بوب گ ینش ا ه ، به دران، ا ر پا و دعوت ود را دا هرگ ع ای ند.۲ ی دایا درست ه انگونه که ش ا گیرد. پ ن را ب

ا اکنون در ن ی ۀ ان نسبت به دا نا ر ان بودید، ا ا ه شان ر ت ی ر ان ای ا شان ن د، ۱ای ایشد ر ان ا نون ن ی اک ی ۀ ن ا در ن د انی شان ن ر ای نون ب ش ا، ]اک ر ر ت دا بر ان ا ند ن را دا ه ه را در ب شود. ۲ ی ر م

ر ا ب هاد ، ند. ن گان ر ت ک ه سر د حمد

فر هچ هک هو سا ع و کح و ود دا؛

اوش رها او ک قدی ست ر ا اپ ی نش در شدن . و راههای ا ن

س ک ار « ف ا هک نواد رک هاگآ دود ب

شد « ا ود ب شاور او ب ا و یسک هچ« نک ا نو ب چ اد ه

ید ش ب یرد « گ ه ب واهد ا او عوض ب ک

هه ه ار ی ا او، و ب را چ س ۀ او، و ب واست. او

ین. اد. آ د ب ا اب او را

یان ۲۱ رو ده یهای زن ان رب

پ ا برادران، در پر و ر ها دا، ا ش ا ۱کنم که بدنها ود را ه چون ربان ند اس دعا

ه و قد و پسندید دا، به او قدیم ید ک ن کگر ست.۲و دی ین ا ش ا ه قو بادت ع ع

شدن و ا ن د، ب ه ب شوی ن ع ر ش ای ه ه ادر ب گا د. آن شوی ون رگ هن ود دگ

ست ود؛ وا ید ب ست دا واه ی وا ش ا او. د و ک ندی س ی و، پ ن

ب ار شد ه ه ن ع ا ه ب ی ک س ۀ واش ا را ک ا ست، هر ی ه ود را ا م ک وی گیش ا آ چه ب د، ب ه هر ن نداری پ د، ای به ک ب ش ا ی ه ه دا ب ی ان ای ان ک را ور

ع ست، وا ید ا ش ار ود ب ه درب نان ی بک ا ه هر ی ه ک گون را ه ان ید. ی ن اوت کیار س ه ا اع ا ب ست ک دن وا د ا ا را بسان ن اع ا ی ار ه ۀ ای شد و ک ی ش

ک یح ی س م، در یاری س ه ب ی ک ست، ا ن ی ندن دهیم و هر یک، اع ا را ش ی ب

بر سب ی که به ا ب شید شد است، ی دیگریم.ت دارا ع ایا گوناگونیم. اگر ع ا کس نبو ه ش ب ا ای ان سب ب نا ست، آن را ار ا ک

ر ند. اگ ست، د ت ک ر د ت ا یرد. اگ گق شوی ر یم دهد. اگ ع ست، یم ا ع

یا ه ن ر ک ک ب د. اگ ق ن ای شوی ست، ندان ااست، با س اوت چنین کند. اگر رهبر است، این کار را با دی ت ان ام دهد. و اگر ر م و شفقت به دیگران

شد. ا ش و ب ار ن ک ه ای ه ب شاد ان ست، ال ه ب ج اگ ن مح های گ ن

بح ب ب د ا ی ار د ب شد. ا ب ا ا ب ریس ت ست، ی و چه ن ه آن ید و ب ش ا ب

سر ه رادران بت ب ا ید.۱ ب ب س چ سپرد هم بباشید. در ا رام گ اش ن به ی دیگر، ا هم پیش

هیچگا غیرت ش ا روکش ن ند؛ در رو ۱۱بگیرید.در ا ید ۱۲ور باشید و داوند را د ت کنید. شع ه

دم شاد ان، در س یها ش یبا و در دعا ثابتسان سهیم شوید و ۱باشید. در ر ع ا یا ات قد

یه ان ید. ش ا وا ب نب ۱ ش ا آ ار ر ه ه ب سان ک ند، ا ک سان رعن ید و ب ت ب رک ید؛ ب ب ت ب رک بشاد ند، شاد ان ه سان ک ا ک ید ۱ ب ن ن

ند، ان ری ه گ سان ک ا ک ید، و ب ن کر راب گر ار ش ب را ی دی ید.۱ ب گری با ید، ب ه ب ش با ید رور ن ش ا ا ب شرت ند، عا قات رو ب ه ا سان ک ک

گرا ر ا دی ر ید. ود را ب ن د. ک نداری پ ن ک به س ا بد ، بد ن نید. د ت کنید که به هیچ ۱

آنچه را در نظر ه گان پسندید است، به ا اگر ا ان دارد، ا آن ا که به ش ا ربو ۱آورید.ا ۱شود، با ه ه در ح و فا ندگ کنید.

ع ی ان، ود ان قام گیرید، ب ه آن را به غ ب دا د. د واگ اری ه » داون شد ک ش ه و را نه ست؛ ن هس م ک قام ا آن ن ا د: ان وی گ

س ا واهم داد.“ تنمشد رگا« ، عرب ۲»ر د ، و اگ ه او ورا ب شد، ب ا نه ب س ر گ

ین ن ر چ شان. اگ نو ه او آب ب شد، ب ا نه ب ش سرش واه ر سو ان ب گرها ن ، ا ک

د را شو، ب ه ب د شت.«۱۲ وب ب با انی وی ا ن سا . ب وب

یان ۱ رو

در بان صاح طاع ز ک باید س یم در ها اکم باشد، یرا هیچ هر۱های در ست. ی سو دا ن در ا

شد قرر ب دا د، ا ان ه و ود دارن کیان در ع یه ر ع ه ب د.۲پ آن ک ان

رد ، قرر ک چه دا یه آن قت ع ی ق ند، در کست؛ و آ د ا یان ور ی کنند، نان که چنین ع یرا راس رداران رند. ا ات را برا ود ا اران ا آنها ا رانان هراس ندارند، ا واه ا ا ب درت هراس رسند. آیا

ست، ان ام ست ا ه در چه را ک ش آن ا ش ه ب دا نرا رد. ی ین واهد ک س و را ه د ک ب

ه ت ا ب ست گ ار دا ا اگر د و نی وی کند. ا را شو ، ب ر ، ی ار ر ب ک

یر را ب ش ش ند. او هت ن کس ا ک ست گ ار دا و ر غ ب ا د فر ی ست، ک شد ا ار ه ر ب ک را که د ن ای ی ا دهد. پ آد ب ره را پ نها ب

ه ی غ ب، ب ه ب بب و دان ود ن سشد. ا ها ب در یم س

ب ن ه ه پردا ید، یرا سبب نی ا یات ا بان درت که ام و ت ود را و کار

ک آنچه به هر کنند، د گ اران دایند. و ت را ق اوست، بدهید: اگر ا یات است، ا یات بدهید؛ راج بپردا ید؛ اگر ا رام است، راج است، اگر

م ست، ری رام ا ر اک د؛ و اگ گ اری ا رام بید. ن

ع شری قق ح ب ، چ ن محین به کس نداش ه باشید این ه ی دیگر را هیچ د که به دیگر بت کند، پیوس ه بت کنید. یرا هر ان « یرا ا ام آورد. ا در وا ع شریعت را به ن«، » ن«، »د د ن«، » ع

شد، ه ه در ا ه ب گر ک ور «، و هر م دین ک م ه ه ای سای ه »ه شود ک ات را ه بت، ب بت ن ا.«۱ ش ن ه چون وی

د ن ۀ ود ب سای قق ه بت ند؛ پ کست. عت ا شری

سر و ش ا با آگاه ا این که در چه ان به۱۱اکنون ساعت آن رسید برید، چنین کنید. یرا هم

د، چرا شوی یدار ه ا واب ب ست ک نون ا ه اک کسه قای با ان که ای ان آوردیم، ن ات ا در

شب رو به پایان است و رو ۱۲ن دی ر شد است.ید اع ا یای ست. پ ب شد ا ک ن دی

ه اری را ب ور را در یم و ر ن ه سوی نیم ن ه ر ار ک گون ید آن یای یم.۱ ب ن ر ک بنای ش ه در رو ست ک سان ا س ۀ ک شای ه که سر رو ب ات ود را در د. پ او رن ب

ها و یگسار و هر گ و عیاش و دا و سد ب ر ب ه عیس سیح داوند را در ۱سپر ن نیم، ب

ف ود یا ن ید و در پ ار ا ا ن کید. ش با

یان ۱ رو ی ی ع ض د ر ن مان ی

سک۱ نا ا هک ار ش ف ع سا ، د، ب ری پ ی سا ورد ب ار آن ه درب

م ید.۲ای ن د، م ادر ک ردی ان ی به او ا دیگر که ا ا دهد هر غ ای را ب ورد، ا ب ی ات س ق ست، ی ا ش ع ای انه ه ه ی ورد. آن ک ه آن چ د ب بای ورد، نه ن گرد؛ و آن ک ن یر ب ق د ه دی ورد به ه ه ی ن ک د آنچ بای ه هر ورد، ن ک را کرا دا او راغ ای را ند. ی ورد، وم ک

ر ه ب س ک ی و ک ست. ر ه ا پ یگر م ش دی ن د ار ک

رو ا دن ی س وار ان ش ا ای ه آ ا ادن او برا د ی س وار هم واهد ان ست. و او ا و ا رب

د. ردان س وار گ ست او را ا ادر ا د داونس ر کس یک رو را ا دیگر رو ها قد سان گر، ه ۀ رو ها را ی رد دی ش ارد؛ ک در هن ودش کا قاعد پندارد. هر م

ه رو ا را هم شد. آن ک ا ش ارد، ب

ین ن د چ را داون شت ب و ه گ ند. آن ک کد را داون را دا را ورد، ب ورد، ی

ش ر شت و ه ا وردن گ د. و آن ک وی گین ن د چ را داون ی ب ی د، او ن ره ند و پ کش ر یک ا ا برا یرا هیچ .گ ارد دا را

یک ا ا برا ود کنیم و هیچ ود ندگ ن کنیم، برا داوند است، و اگر ندگ یریم. ن یریم، آن نی برا داوند است. پ وا اگر

سیح نی ندگ کنیم، وا ب یریم، ا آن داوندیم.ن و به ه ین سبب رد و ند شد ا داوند ندگا

شد. ا ان ب ردگپ ۱ س ب ارچ و ن وکح ار دو ردار کیر ق د ه دی رادر ود ب ه ب و چرا ب و ند داور دا س ر راب را ه ۀ ا در ب گر ی نشد.۱۱چرا یم ست: ا ر واه شد ا ش ه و ه ن که م دنوادخ« ند ک سوگ یات ودم ه د: ب وی گ

شد ر ن م واهد راب وی در ب هر انرد.« و رار واهد ک ه دا ا ان ب ر ب

پ۱۲ س سح ا ا ک ره با ب ار دو اد ها واهد داد. ب

ب ۱ ن با ن ار ب ، ن ا ا د ا پ س رگ دک ه یم. ب ن یم را وم ن ا آن،

ع در ا ان نگ ش ی س یچ ه ه د ک یری گ بس قام ک د.۱ ن در گ اری رادر ود را بست، ا د ا سا داون ی ه در ع نان دارم که کا اگر کس هیچ چی به ود ود ن نیست. ا

ی را ن را او ن واهد چ ش ارد، به ا وراک ک ر ب ود.۱ اگ رادرت ب ور بند بت را درد ۀ ای ر پ گر ب سا ، دیرادر ر ار ن ا ورا ود، ب ن . ب که یح ب س ه ش را ک ا ر او رد، ه وی

د گ اری سا .۱ ی و ش ا ن چه در ورد آنشاه دا اد را پ شود.۱ ی ف ه د گ د، ب ش اریسای ، ار ست، ب ه پ ی یدن ن ش و وردن و ن

شاد در رو ست.۱ هرآرا ش و قد ا ه ا کند، دا را یح را د ت ک س ق ن ری دی ب

نود ش ی هست. ر ۀ ردم ن سا د و پ ی پ ۱ س ب نآ د ا بجو هک ار هچ ب قر رار

شود، دنبا ا و بنا ی دیگر ح و کار دا را برا ورا راب ن ه ۀ ۲کنیم.

ا وردن هر وراک که باعث وراکها پاکند، ا ست شود، ع ا گر ش دی

ه ا وردن ست ک ه ر آن ا ست.۱۲ب ادر نار ا ان ام هر ک شراب ی یدن ش و ا ن شت ی و گرادرت اعث ش ب ه ب گر ک شود، دی

ی . پره بات را دربار این ا ور، بین ود و دا پ عقید ۲۲ ا ر آنچه ورد نگا دار. وشابه ا کس که بها کس که ۲کند. بو اوست، ود را وم ن ا دربار وردن وراک دچار ردید است، اگر آن را ا ای ان ن ورد ب ورد وم را ب شود، ی

نا شد، گ با چه ا ای ان ن ست و آن ست. ا ا

یان ۱ رو ق هک ا ۱ سه و ب ، ن د ا ناو ا اه

نود ش م و در پ شوی فان را ی عۀ سای د ه ای ک ا ا ب یم.۲هر ی ش با ش ن ویی و را او ن چه ب سا د، در آن نود ش ود را یح س را شود. ی ش نای اعث ب شد و ب ا بنان ه بود، چ نود ود ن ش ی در پ ن

نها ی وه ست: » شد ا ش ه و کنندگان به وهینن یرا آنچه در گ ش ه نوش ه شد »ا اد. و، بر ن رواست، برا ع یم ا بود ا با پایدار و آن د گر یم. قد که ک ب ش ا ش ه ب ید دا شد، ا ب

اینک دا ب شند پایدار و د گر به ش ا ع ا کند که در ان باق با سیح عیس با ی دیگر ه ف ر ن ب ع ان، دا ی ا ی د و ی ب ید، ش ا

ید. ن ید ک یح را س س ی د ا ع در داون پپ س نا ه نوگ س هک ه ش ح پ ار ا فر ، ا دا د ری پ ی گر را ب ی ی دی ش ا نش ا ه را ب د. ی اب را ی یح ب س ه م ک وی گشد ان هودی گ ار ی ت دا، د شان دادن ا ان نر وعد ا ب دران د ه پ ه ب ود، های ک شد ب اد

هود، دا را یری و ها غ ا د، و ید ن هر یه نان ه ب ند. چ ن ید ک بب ر ش س

ست: شد ا ش ه و نرار واهم ن ا ا« و ها ا یان و را در رو،

رد، کید.« سرای سرودها واهم و ام و در و ن

ب ۱ د: ا وی گ

».د ن داش وا موق اب ا موق ا«ن و۱۱ و د: گ

،د وگ دم ار دنوادخ ،ا موق م ا« «.و ا ه ۀ ا ها او را سبیح ب وانید

یا نی ۱۲ ع د: و ا ش وی گ ریشۀ ی سا پدیدار واهد شد، «

ر و ها ب ر را ران ب ه ب واهد ه او کست؛ ا

ست.« ید واهند ب و ها ا ه ست ک ه او بن ا ۱ ش ،د ا اد ک ش ا ک ا ار ا و دادرت رو ا ا ب سا د ند آرا ش در ای ان آک

ید. ش ا ید ب شار ا ا سر قد ، ا خدم در میان غیریه دیان

ا برادران، ن ود این ا ینان را دارم که ش ا ۱ا ت ک ی وی و، و ا عر ود ا ن

ند ه پ د و ب ر ورداری گر ب ه ی دی ف ن ب گسار ن، ا و ود ای ید.۱ ب ای وان ی ت کرد ، ن

در باب و وعا چند به ش ا نوش م، ا آنها را یادآور ان گردم، یرا دا این یض را به ن ب شید که د گ ار سیح عیس برا غیریهودیان ۱است

ان ام باشم و د ت کهانت اع م ان ی دا را بهه ان هدی هودی یری ا غ م، سان ه ر بو ب ق ا و ه ند ک ش ا ا دا ب قد رو درگ ا

ست. شد ا قدی پ در سیح عیس به د ت ود به دا ا ار ۱ه ود ا ا ن را ب نم.۱ ی ی ک دهم ا چرا ا اعت یح ب س چه م، آن گوی س ن بید سان ه ان ام ر ق ن ب ان ا ری هودی یری غه ست، چه ب ق ا نان و چه ا ری س ی ۀ س ویرو آ ه ن ن را ب م.۱ او ای ارهای ات و ک ی

یرو رو دا ان ام داد ه ن ن ب ع ع ات، یا یم ش ه ا اور ه ک گون ست، آن ا

ب م جنا ب ، د رود »مو ر ا«ود ن ب م ه وار ای شارت دادم.۲ آر وی ک ا ، ب

یح س ه شارت دهم ک ه در ای ب ست ک اگر ه دی یاد ک ن ر ب ا ب شد ، نا ه ن ششم،۱۲ب ا ش ه ب گ ا نا ن ست، ب هاد ا ه ن ک

ست: شد ا ش ه و نان ه ن چد ب وا ا نانآ« د، واهند دی ودن بر ب د، در واهند ودن ید ب ن ش ه ن سان ک و ک

رد.« کب۲۲ ن ه ه س ب ب ب ، ند آ ا اهرا ن ش د ا

شد ش ه ا دا ام. ب برنامۀ بر ی دید ر ز ر م

ا اکنون که در این نا ق، دیگر ای برا کار ۲ ا م ا ن هاست ش اق آ دن اند ، و ا آن ا که سا ن ب

ا ید دارم سر راهم به اسپانیا، به ۲ن د ش ا هس م،دیدار ش ا بیایم ا پ ا آن ه چند ا ا بت ش ا در ۲ ند شدم، را در سفر به آن ا یار دهید. بهر

سان را در آن ا ا ا ر آهنگ اورش یم دارم ا قد سا ی را ک نم،۲ ی ا قدونیه و ا ا یه د ت کسان اورش یم ک ک را پسند آ د که برا نگدس ان قد

آنها ود به ان ام این کار رغبت ۲ ا بفرس ند.داش ند؛ و در وا ع دیون آنها نی بودند، یرا اگر

غیریهودیان در برکات رو ان یهودیان شریک شدند، ین را به یهودیان ه آنها نی به نوبۀ ود این د د ک دارن

شان را د ت ا دارای اد ود، ای بار را ن ک ن، پ ا آن ه ای رای ناب ند.۲ ب ن کن ان ای ه آن شدم ک دم و ن سان ه ان ام ر برد ت ک ا ا گ ر ا ن د ث ر را دری د، ب ان

شد.۲ یا واهم پان س پار ا ش ا، رهس ه م ک دانا ت ک رک ا ب م، ب یای ش ا ب و ن د

یح واهم آ د. س ا ر داوند ا عیس سیح و ا برادران، به بت رو ، ا ش ا اس دعا دارم که برا ن به درگا دا دعا کنید، و با این کار در اهد ن

ای انان یهودیه دعا کنید ا گ ند ب ۱ شریک باشید.سان ان سا م به در برم و د م در اورش یم ن د قد

گا د. ۲آن ر ه آی هآن ا پ ی ست دا ب وانار ا در ک م یای ش ا ب شاد ن د ا م ب وان د ش ا دی س ت نم. دا ح و وا ک

ین. شد. آ ا ش ا ب گ ه را ه

یان ۱ رو سالم در د

کنم. او ا واهر ان یب را به ش ا عر ۱ریه است. ن نواد رد ار وا۲ اد ان ک یسا شهر ک ،دس ۀ شای ه ه ک گون سان است، بپ یرید و ا آن قد د، ش ا ب واهد دری ور ی ه ا یچ ک ک هیار ، ا ه ود ن، ک ک س ه ب را او ب ی

ست. رد ا راوان ک ریس ی و آکی ، ه اران ن در سیح عیس ، به پ ه ان ان ود را ب ید. آن سان ر س م ب ا ر ن ه ند، و ن دا ه ر ان نها ن، ب ه ه ۀ ب

ی اها غیریهودیان ا آنان ک پا ه چنین به ک یسای که در انۀ آنها بر سپاسگ ارند.

شود، درود برسانید. به دوست ع ی م ا پاین و ه ود ک س ب ین ک س ید. او ن سان ر س م به م را ک یح ای ان آورد. ری س ه یا ب س در آ

س م ید، ش یار ک س ش ا ت ب را برونی و و یونیا که به ویشاوندان ن، آند گویید.با ن در ندان بودند، س م برسانید. آنان در یان اند که پیش ا ن در ها بر س ه رسوالن، ا چهر

به آ پ یا و که او را در داوند اند. سیح بود به ه ار ان در دارم، س م برسانید. دوست

سیح، اوربانو ، و دوست ع ی م، ا س ا ی ، س م به آپ ی که ا ان ود را در سیح پ ۱د.ده

داد ، س م برسانید. به ا راد اندان آریس وبو س م به ویش ن هیرودیون و نی به آن اع ا ۱۱گویید.

اندان نارکیسو که در داوند هس ند، س م

ریفوسا، بانوان که ۱۲برسانید. ریفینا و به ار د ک ه در داون شان س و ن ند، و نی به کدوست ع ی م پ رسی ، بانو دیگر که در داوند به رو که در ۱کند، س م دهید. بسیار ش

داوند برگ ید است، و به ادر او که در ق ن نی به آسین ری و ، ۱ ادر کرد ، س م برسانید.روبا و ه ر و برادران یگون، ه ر ا ، پا

ش ا ای ه ب گر ک به ۱ان هس ند، س م گویید.دی ی و وگو ، یو یا، نیریا و واهرش، و به او ی پا

سان که ه را ایشانند، س م و ه ۀ قد ا قد س م گویید. ی دیگر را با بوسه ۱برسانید.

ش ا درود ه یح ب س ساها ی ه ۀ ک ند. س ر

ب ا ۱ ناردار نم ، س دعا ک ش ا ا واهم ا ب آن اند و در را ان باشید که عا دای ک را اید، کنند و با ع ی که ش ا یا ه ش ا انع ای اد

یرا ۱ور ند؛ ا آنان دور کنید، ا فت کنند، گونه اش ا داوند ا سیح را د ت ن اینب ه در پ ار ا ش م ویشند و با س نان یبا و ساد ق ر ا ار ی ب و انآ ثیر گ اش ه،

آوا ا اعت ش ا در یان ۱ ریبند. آنان را ه گان پیچید است؛ بنابراین، ا بابت ش ا بسیار ا ا ش ا چه شاد انم. ا با آن واهم در

ست، د ا چه ب با آن یم، و در ست ی و نید. ش ا ساد ب

ود شی ان را یر دا ح و س ت به ۲رد. پاها ش ا ه واهد ک

اد. ش ا ب س ه را ی د ا ع یض داون گوید. ه ارم ی و ا و به ش ا س م ۲۱

ویشاوندان ن وکیو ، یاسون و سوسیپا رو نی س م ش ا را ند. ب س ر

ن، ر یو ، کا ب این نا ه، در داوند به ش ا ۲۲س م م. وی گ

سو اگ ۲ نا ه هک شا ا ن و وا او نست، شد ا ن ا سا ای ی ا اع ا ک

س م ش ا را س د. ب ر رادر ا ا راس و که انه ست، و ب شهر ا دار

د. س م دارن ش ا را و ب وآر کنکا و ۲ نو ق هک ار وا سا ردا ش با ار ا ق یح س س ی یام ع ی ن و وعظۀ پ ا ان ب

د ردان س وار گ فۀ -ا ش ا ا ق ب ن اب ع یه ا ا ا ۲یام ا ف داش ه شد بود،را ک ا

ش ه و نا ن ب ر نون ب شو اک یا ب ها انه سر د ، ب ه م دا د و ب ردی هت گ

شد ید سان نا ش و ها ه ه ۀ ا اعت ای ان، بست ناگ هک ار وا ه ۲-ا سا کح اد ه ، ه اد ب د ب ه اب ا ب یح س س ی س ۀ ع وا

ین. آ

یان/او ۱ رن پ ا۱ واست دا را واند شد است ا ، که بهو رسو عیس سیح باشد، و ا برادر ان سوس نی ،

ن ، که در سیح عیس قدی ۲ به ک یسا دا در ر اند ا وم قد دا باشند، ه را شد و را واند شد د ا ام داون گر ن ه در هر ا دی ان ک ا ه ۀ آن بیح را س س ی د ا و وع ه داون ند، ک ان

ست: شان ا د ای ی داون ن یض و آرا ش ا سو دا، پدر ا، و داوند

اد. ش ا ب ر یح ب س س ی عز ری کرگ ش

ا ر ش ا و آن یض ن ه وار دا ود را به دا که در سیح عیس به ش ا ب شید شد است،

پا س یث ش ا در او ا هر را م. ی وی گشد ن ه اغ ون یان و هرگ وع ب د، در هر ن ی

یان یح در س ر شهادت ا ب نان ه ت، چ عر ن ید. ا ای س بوت ر ه ث ش ا ب رو، در ه ان ا یح را س س ی د ا ع ه ظهور داون ان ش ا ه کیچ ع ای ب ان ظار ید، ا ه ش یب ک ن گا س وار ن ه آ ر ا ا ب ش ا را ید. او س ی نا در رو ظهور داو شت، س واهد دا ی د ان ع نست ین ا ید. ا ش ا ر ا هر ت ب یح ب س سرش، ا پ ت ب ا ه ر ش ا را ب ه دای کست. د ا را وان یح، س س ی د ا ع داون

کم سر ح ر ه ب فر ب ا ۱ ناردار ب ، ن ه نواد ا س ع ا د س ح

ش ه ق دا وا ا هم ه ب نا دارم ک ش ا ا شد و با ه ن فر ش ا یان ا در ید، ش ا بگ ا ۱۱در اندیشه و رأ با هم د باشید. ه

اند که در برادران ن، اه انۀ و ه به ن بر داد ق ود این ه ی ا ش ا ۱۲ یان ش ا دا هاست.

گوید، ؛ دیگر » ن به پو ع ق دارم«گوید، د، » ن م ؛» ن ع ق به آپو هس م« وی گگر ع ق دارم«؛ و دی فا ی ه ک ن « هک ،ب

«.ا آن سیح هس مآیا سیح قسیم شد است آیا پو بود که برا ۱

ش ا بر یب شد و آیا به نام پو ع ید ریسپو و کنم که به دا را ش ر ۱یا ید ک یچ و ، ه ای ید گ ع ش ا را گر ا ک دی

ام ن ه ن د ب گوی د ب س ن وان ا ک دادم،۱ نب ید.۱ ا ا ید ی ع ا فان س واد ا ه ان ه ید دادم؛ و ب ع ی س را ن دارم ک اد ن ی

یح را س را شم.۱ ی ا ید داد ب ع گر را دیشارت ا ب ید دهم ب ه ع ا س اد فر نبادا نور ، س ا ت ه ب م، و ن سان ر

یح ب س یب درت ردد. ر گ اثی ی کم دن ی ح ل ص یام

پ ار ۱ ب ا ب نآ ار نا ریق رد هک ا برا ا که ه کت گام بر دارند، ها ت است، ا

را ست.۱ ی درت دا یم، ق ن ا رهروان ریست: شد ا ش ه و ن

ت ی ان را نابود واهم سا ت« «.و رد رد ندان را با واهم گردانید

براس ، یم ک است عا م دین ک است ۲یا ی سو این ع ر ک است گر دا ت دنه را ا آن ا ک ست ۱۲ ی ید ا گردان ت ن را ها نا ا ت ب ست ب یا ن وان ر ت دا، دن بد نان ت دی سد، دا چ نا ش ودش دا را به سان را ک ی ، ک ۀ ان ه ا را وعظۀ اه ن ک

ان ای ان هودی شد.۲۲ی د، ن ات ب آورنت س ار آی یان در پ وا ان ون د و ی ان

کنیم یح وب را وعظ ت،۲ و ا که یهودیان را سنگ ش است و غیریهودیان را ا را واندگان را، چه یهود و چه ۲ ها ت، ا

ار ۲یونان ، سیح درت دا و ت داست.ه ی ان سان ت دا ا ت ان ر و ها

ست. ر ا ا وان سان درت ان وان دا ا ا نن حکم ی ی یماند ر ن ر دن

ا برادران، و ع ود را، آن هنگام که دا ش ا ۲

را را واند، در نظر آورید. بیش ر ش ا با عیارها شدید؛ و بیش ر ش ا ا بشر ، یم سوب ن

ا دا آنچه را که ۲ ادگان نبودید. در ندان یا ن یب ا ت یا ها ی ان دن ا د رگ ی ندارد، ب پچ سا د؛ و آن ش ارد، را که دنیا عی را دا آنچه ۲ان اب کرد ا در ندان را شر ند سا د؛انگارد، ب ه نیس یها را که این دنیا پ ست و قیر ا هیچ بشر ۲را، برگ ید ا هس یها را با سا د،و ا اوست که ش ا در در ور او ر ن ند.ا برا ا سیح عیس هس ید، در او که ا انب دوسیت و رهای ت شد است، یعن پارسای ، د ست: »هر نان ه آ د ا ا چ ه ر ا. ۱ ک

ند.« د ر ک ه داون ند، ب ک

یان/او ۲ رن م عظۀ حکم دنی ی

ن ۱ ن ب ا ناردار نه ، ن هک اگ ش د ا شر ا ا ت و ت ب آ دم، را دا را بش ا اع م ن ردم. ه آن بودم در د که یرا بر۲ببین ش ا هس م، چی عیس سیح ندانم، آن هم

و ن با ع ، و با ر و ر عیسا وب.و پیام و وعظ ن نه با سر بردم. بسیار ن د ش ا به

ک ات گیرا ی انه، ب ه با برهان درت رو بیان شر ، ر ت ب ه ب ش ا ن ا ای ان شد،

ر ق شد. ب ه ب ا ن ب ب درت دا نهان خد کم ح

ا در عین ا ، ا در یان با ان ا ت س ن ا ا نه ا که ع ق به ع ر ا ر گوییم، ا ه ه وم ب شد ک ا ن ع ر ب ان ای ا ران یس ن نهان دا ند، ب ه ا ت پ وا

د ه ا دی یم ک وی ست و دا آن را گ هان ا ها نیش ا آغا ان، برا ا قرر ر ود پا هیچ است. یک ا رانان ع ر ا ر این ا

ت را در ن ردند، یرا اگر آن را در کرد بودند، داوند را بر یب ن

ست: نان ه آ د ا د. چ ردن ک ، د دن مشچ چ ار چنآ«

ید ، ن ش ش ن و یچ گ هشه دی یچ ان ه ه ید ، و ب س ر ا ن

ست.« د رد ا یا ک س داران ود ه را دو ا ب

یرا دا آن را وس رو ود بر ا آش ار ۱ی ، اع اق دا را که رو ه ه سا ه، چرا چی ه ا ا ار ن ست ک ی را ک اود.۱۱ ی که در درون شد، رو ود او ک ا ا ب آد آگ

ه ست ک ق رو دا یا ، ین ر ه ست ب اوا ن ا ا ار دا آگ ه رو ای ست.۲۱و ا ن ا

ا ه یا، ب ه رو را ی ه ا دن م ک ایست، رد ا ه ا ع ا ک چه را دا ب ا آن ست دا

س ن ین یم.۱ و ا ه دان ه ب یم، آن هم ن وی گشد، ا شر ب ه آ و ۀ ت ب ا ک ا ک ب

ه رو ا ک ا ک آ و د؛ و ب ه با ک ا ق رو ان را ب قای سان ن دی ب

ا انسان نفسان ا ور ۱کنیم. ان رو ان ب ا پ یرد یرا در نظرش ربو به رو دا را ن که ها ت است، و ادر به درکشان نیست، چرا

اوت درست دربار آنها نها ا دیدگاه رو ان ر است. ا ش رو ان دربار ه ه ۱ یس ی ا چیچ اوت ند، و ه د ک ن ک وان

ض ار او ند. درب اوت کس ک ار « ۱ ف ا هک نواد رک هاگآ د

شد ا بیم دهد « ع د او را ا ب وان م. یح را داری س و ا ر

یان/او رن

ن س ال ه ر س ب ادر گرش ن ی ی ن کم دن حا ا برادران، ن ن وانس م با ش ا ه چون ۱ ا

م ب ه ه چون گوی س ن ب ش ا رو ان اس ن گ سان ف ش ا ن م، یعن انند ا

ن ۲کسان که در سیح، کود نو ادند. ب ش ه ا را آ ادگ آن را شت، ی و ه گ یر دادم ن شد، چرا داری ید و هنو هم ن ش دا ه هنو ن ک

سد و ش ا یان ید. و در سان هس ف نسان ف ه ن ست ک ی شان آن ن ا ن دا هست، آیها ع و ر ار سان ند ان ا ان ید آی هس

ید ن ن ن به پو «گوید: یرا و کس ک ن ع ق به آپو «گوید: و دیگر » ع ق دارم،ید س ی های ع و ن سان ا ان هس م،« آی

گر آپو کیست پو کیست آنان ق اد ان فه ی دام وظ ه هر ک ه دا ب ند ک پرد هس س ا

ه ش ا ب ا د. ن ب ر شان ای ان آوری س ۀ ای وااش ا دا بود که را ک م و آپو آن را آبیار کرد، ا س د ک ارن ه ک شد. پ ن ش آن و ب رویق دا ند ، ب ه ن یار ک ه آب ست و ن اه ست. آن ک ند ا ان ه روی ه ک ارد و آن ک ک

یار ک آب د و هر ی ک هد دارن ند، هر دو ی که ه ب ن ک را ور اداش ند، پ ش کق ه ار ت. ا ا یم واهند ی ان هس سا ان ش ا رعه و ه دا، و ع ق ب

ید. ه دای ع ق ب با ی که دا به ن ب شید است، ه چون ۱

ا ندم و دیگر بر آن پ ، سا ان ع ار اهر پ ا هر ه سا د. ا شد ک ا ا ب د آگ ای ک ب

ه گون یچچ را ه سا د.۱۱ ی د ک ن وان ست، شد ا هاد ه ن پ دیگر آن پ ک

بگ ارد، و آن پ ه انا ود عیس سیح سا ان ا ن پ ر ای س ب ر ک ست.۲۱اگ اا ا چوب ی بها ی ران گها گ ن س ا قر ی ا ن یه چه شد ک ش ار واهد سا د،۱ آ ا ب ا ک ع یست، چرا رد ا ه آن »رو « ه هک ی را ظاهر ک چ

ار را ی ۀ ک ش ن را آ سا ت. ی واهد یت ف ی رد ، ک ش ار ک ک را واهد کار هر آاگر آنچه بنا کرد است با ب اند، پاداش ۱آ ود.ا اگر بسو د، یان واهد ۱ ود را واهد یا ت. ا ا ه چون دید؛ و هرچند ود ن ات واهد یا ت، ا ع ه ش یان ه ا ود ک س واهد ب ش ک ها آ

ه شد. ان ب ا رد ب در بش ا آ ۱ ن ید بد دای ه ع ید ک و دهاگر کس عبد دا را ۱رو دا در ش ا ساکن است

راب کند، دا نی او را ه واهد کرد؛ یرا . عبد دا قد است و ش ا آن عبد هس ید

ف ار دو ۱ ب ر سک رگا .د هد ش ا دو ا یم ن ع ر یارها ای ا ع ندارد، را ب پد ای شد، ب ا یم ب س را ن ه ب را ای برد یرا ت این دنیا در نظر دا ۱د. اه گ

ی ان را به ر ند « ها ت است. چنان ه نوش ه شد : و با نوش ه شد است: ۲»سا د. ودشان گر ار پ ۲۱»داند که ا ار ی ان با است. داوند «چی ع ق دیگر کس به انسانها ر ن ند. یرا ه هو ، وا کیفا، وا پو ، وا آپ۲۲به ش است،

وا دنیا، وا ندگ ، وا رگ، وا ان ا و ش ا ۲و وا ان آیند ، ه ه و ه ه ا آن ش است

.اید و سیح ا آن داست ا آن سیح

یان/او رن ن س ال ه ر س ب گرش در ن

پ۱ س ناگ ه ب ب د ا ب ا ه نا دا ۀد د ه س ح ه را د ک گرن ن ارگ اران ب ا دا به آنان و ک

و ا ان ظار که ا ۲به ا انت سپرد شد است.ا برا ن رود این است که ا ین باشد. کارگ ار ا اوت ش ا یا اوت هر دادگا انسان دیگر چندان هم نیست. ن ود نی دربار ویش ن اوت ا این را ب یرا در ود عیب ن کنم. ن بینم، ا

نا سا د. ب ه داوند است که دربار ن ن گچی پیش ا و ت پ دربار هیچ کند. اوت

اوت ن نید، ب ه بر کنید ا داوند بیاید. او آنچه را که اکنون در اری نهان است، در روشنای عیان

واهد کرد و نی ها د ها را آش ار واهد سا ت. ید هر ق و شوی گا ا ود دا ک آن

ود. واهد ب

ا ر ش ا دربار ا برادران، ن این شبیهات را به ن ود و آپو به ش ا ا ا ع ا ردم ار ب ک

چه ه: »ا آن د ک یا و ی بارت را ب ن ع ایا د.« روی ر ن را ست، شد ا ش ه و ن

گر قاب دی ه ی در ش ا ب یک ا یچ هفاوت و را س را چه ک د. ی با ن

شت گا ید ان ش و ب ه ه ب ست چه دار ک اشد ید ش و ب ه ر ب شد و اگ ا شد ب ن

نان ر ست، پ چرا چ وی ا ه گ ن ک کست ی ین ن ن چ

ش وگ چه ه ا ه هرآن نون ب ید، اک س واید س وی همر د گ شد ای ند نون دو د اک اینت س اش و دون ا و ک ید، آن هم ب ن ک

نت س س را ه ب رک دید ا ا هم با ش ا کام یرا ن بر این اندیشه رسیدیم به اج و ت که دا ا رسوالن را ه چون اسیران وم به

رگ، در آ ر ش ریان پیرو ند، به ن ایش گ اش ه است. ا اشاگه ا هان، چه آد یان و

ا ش ا در ا به ۱چه رش گانیم. ا ر سیح اه یم، ا س ا ش ا و هس ید ا ی ید ا عیفیم، ا

ا ش ا ر ید دم ا ا ه ین۱۱ وار و قیریم، ا های ان ندر است. آ ار ایم، و ا ه گرسنه و شنهبا دس رنج ود عاش ان را ۱۲ایم. بینیم و آوار

بیم؛ و کنیم. چون عن ان کنند، برکت ین س ا چون آ ار بینیم، م ا یم؛۱ و ن ن کس ا ان پ ا هرب م، ب نوی ش ا یم. دهین ۀ ه هه ا یا و ب ۀ دن فا ه ی دم، ا ب چ

ش ه د گ م. ب اینویسم ا ش ا را شر ند سا م، ب ه ا این را ن ۱ یرا اگر ۱چون ر ندان د بندم هشدار ان دهم.ا پ دران بسیار در سیح ه اران ع م داش ه باشید، ا

واس ۀ ان ی در سیح عیس پدر که ن به ندارید، چراپ ا ش ا نا دارم ا ن سر شق ۱ش ا شدم.

رس م، رو ی و ا و را ن د ان ا ه ین ۱بگیرید.او که ر ند بوب ن است و ا ین در داوند. او

شیو ندگ را در سیح عیس به ش ا یادآور واهد شد، چن ساها در هر ا ی ان ه آن را در ه ۀ ک

یم ع دهم. بع ا ش ا با این گ ان که ن دیگر ن د ان ۱

ا به ۱اند. ن واهم آ د، گس اخ شد ها ست دا ب وا

ان ه ود ن د م و ن ن آی س ن ای ق ی در شان را ن در س ا ان را، ب ه گه ر شاه دا ب اد را پ ت.۲ ی ا واهم ی

ست، ی یک را ن دا ست.۱۲ک درت ا ب ه در یح ر ا م ی یای ان ب ا چوب ن د ید ب ده

م بت و رو ی ا ب

یان/او رن ی ساب ی ل ف ی در ک ع

ب ۱ سر ر نا رد هک هد ش ب ا ف عه ههست، آن هم ب ون تگ یان ب ه در ا کید ن ش ست. ی ر ه ن ی پ ی س ان ن ر ام پا ادر ود راب ا ن و ش ا ا ار ۲ دارد. رد ببایست ا م گیرید و کس را که چنین کنید آیا ن ن هرچند در سم یان کرد ا یان ود برانید ا در رو با ش ایم و هم نون، چون ش ا نیس م، ا اکست، م ود ش ا ا ر ا یان ه در س ک ک

ین ن ه چ ست ب ه د س ک را در و کام د ه ن ست، ب ار د ا اوند ا عیس سیح کآیید و ن در رو و گرد هم ام. ادر کرد

بین ش ا هس م، و با ور درت داوند ا این رد را به شی ان بسپارید ا با نابود عیس ،

.نف گناه ار، رو در رو داوند عیس ن ات یابدفا ش را ب ا ست. چ ه ه ی یح ن رو ا ن دآی ه ان ید ک واند ا ک یر ایه دانر پ ود را ا یر ایۀ کهنه پا آورد یر را و

سا ید ا یر ا باشید، چنان ه براس نی اید. یرا سیح، بر پ س ا، ربان شد یر ایه ب ۀ یر ای ا ه ب ید را ن ید ع یای ست. پ ب اشرارت، د واه و ۀ ب یر ای ن ع نه، ی ه ک

ا ن س ان ب ب ه ب ت و را ۀ دا یر ای یم. ن رگ ار ک ب

عف ان در نا ۀ پیشین ود، به ش ا نوش م که با ب ا ق ودم به هیچ ۱ عاشرت ن نید. رو این نبود ا ور ان یا شی ادان یا بت عف ان دنیا یا با ع که با ب

را در آن ید، ی ن شرت ن س ان عا ر پر ورت ن هان را ست ای ای ب

و ا اکنون به ش ا ۱۱ید.گ نویسم که با کس که ا ا ب ود را برادر عفت، یا اع یا واند، ا پرست یا ناس اگو یا یگسار و یا شی اد است، بت

ین ن ا چ ید و ب ن شرت ن ک عاد. شوی فر س ه

سا راک هچ ار ار ۱۲ برد هک نا در ۀرا ا د نم. و آی سا داور ک ی یرون ا ک اور بش ا ر عهد ند، ب سای ی ه در ک ان ک ار آن دربیرون ا ار رد ان ب ست ۱ دا ود درب ی ن

ار را دک رد. پ »آن ب سا داور واهد ک ی ک ید.« ران یان ود ب ا

یان/او رن

نان یان مؤم عه در م مر فسک رگا۱ ش ا رگ د ه ع اعدا ا

ت ه ر گون هدارد، چ ت ود را ن ش ای ند کسان، ب ه به ۀ ب د ن د قد آیا ۲ای انان ب ر

سان دنیا را داور واهند کرد پ ن دانید که قد ید، ن یا را داور ک ست دن رار ا ه ش ا ک

سا ب ار ه اوت درب ادر ب ه گون چا ن ید آی س ی وچ ر ن ه ا ک ید ک دان

ه سد ب رد چه ر یم ک گان را داور واه ش ر ا اوت درب دگ . پ آی ن ن سا ای ار

ه یان ود، ب ها ه ا گون ن رو ای گام ب هنس ه دادر سان را ب ه در ک د ک گ اری

ساب ن ه س ب سا ک ی ن را ک ند ای آیین ا ب سا م. آی ند شر ش ا را ا م وی گه د ب ه ب وان ست ک ی ا ن ش دان ش ا ند در یدگ ک س رادران ر ها ب ا

رادر ع ه ه عوض، ب رادر ب ه ب رود، یان آن هم ن د ب ای ان

های بین ش ا، ود ش س ا و ود چنین را عه دهید ظ وم ب رگ برا ش است. چرا ر یح ن

برع ، وا ع شوید چرا ا ر نیس ید یان ببینید ان ود ظ م گر ی ه دی ید و ب ن ک

رادران ود. ه ب ید، آن هم ب سان ردانید که ظا ان وارث پادشاه دا ن واهند یا ن آ پرس ان، ناکاران، عف ان، بت شد ریب ن ورید ب د دان، ۱چه اع و چه فعو ، -با ان ه ن

ور ان، یگساران، ناس اگویان و شی ادان وارث عبع ا ش ا در گ ش ه ۱۱پادشاه دا ن واهند شد.ا در نام ع یس سیح داوند و وس چنین بودید، ا ش ه و قدی گ شد ، س ه ش رو دا ا

شد ش رد سا ار د. پ ایی شهب اح ا ف ف ی ب هاع

ا ه ه »چی بر ن ای است، ه ه«۱۲ چی فید ا ا ن »چی بر ن رواست، ه ه«نیست. گ ارم ا

را د.۱ » ورا ب اب س ی ر ن ی ب چرا ورا ،« و ش م ب ست و ش م ا دا، هم

ا بدن برا این و هم آن را ا یان بر واهد داشت. ا ست ب د ا را داون ست، ب ه ب ی ف ن عیرو ه ن دن،۱ و دا ب را ب ی ب د ن و داونر ید و هم ا را ب ی ان ر د را ب ود، هم داونا ن ید.۱ آی ی ان ها واهد دن ه ب ید ک دان

یح را س ا اع ا ست آی یح ا س ش ا اع ا ر ا گردانم گیرم و آنها را اع ا ا شهب

پیوندد، ا دانید کس که با ا شه آیا ن ۱هرگ آن دو «شود یرا نوش ه شد است: با او یک ن

ا آن که با داوند ۱»یک ن واهند شد. ا ست. ک رو ا ا او ی دد، ب یون پ

ب ا ۱ گر نا دی د هر گ گری ی ف ب عسان ر ب ه ان ا ک شود بیرون ا بدن اوست، ا شود، ب و نسبت به عف کس که ر ب ب

دانید که بدن ش ا عبد آیا ن ۱کند. بدن ود گنا ا قد است که در ش است و آن را ا دا رو

ب ۲اید، و دیگر ا آن ود نیس ید یا ه ب ه اهشد د ران ری دن ود گ د، پ دا را در ب ای

ید. ن ک

یان/او رن ی ش ی ا سائ زن م

ا در و سا که به ن نوش ه بودید۱ :و ا ا به۲» رد را نی وست که ن را ن ند.« ا

بب ب س ا د ب ای یها و ود، هر رد ب ف عشوهر ود راب ۀ ا د ب ای ن ود، و هر ن بفۀ ی د وظ ای شد. رد ب ا ش ه ب شوی دا ا ن

شوی ود را ا ه ا آورد و ن ش ب ه ن بت ب س نشوی ود را ا فۀ ن ی د وظ ای ی ب ن ن

دن ود ر ب ند. ن ب شوهرش ادا ک ه بت ب س نر ی ب شوهرش، و رد ن دارد ب ه یار ن ا ش. پ دارد ب ه ن یار ن دن ود ا ب

ا ر ا گر ب ید، ن گر را روم ن ی دیت ود را و ا و را د ، گر و ب ی دی

ا پ ب س ید. ن به ی دیگر بپیوندید، بادا دعا کسبب نا ویش ندار در وسوسه شی ان ش ا را بهکنم، ب ه نها ای ن این را م ن اندا د.

ا هر آر و ش ارم. کردم ه ه چون ن بودند، ا ست؛ ی ا ه ا ک ع ای ا ا دا یگر دارا ع ای ست و دی ک ع ا دارا ی

گر. دیب ب ه گویم که نی وست نان و بیو ردانهو ا اگر ویش ندار ن ه چون ن رد ب انند. ا را ا دواج ا ند، ی ن یار ک سر ا ند، ه ن ک

ست. ه ر ا ش هو ب سو ن در آ نه م ن، - م ن برا ه ن این است ۱که ن نباید ا شوهر ود دا -ب ه م داوند ا اگر چنین کرد۱۱شود. ید ،ا ابن رگ رهوش دی

شوهر ود ا د ب ای ن ه ب ا ای ند و ی یار ک ا د ن ود را ق بای ی ن د. رد ن ش ن ای آ

د. وی گب۱۲ ب ه ق م ه وی د ن -گ ه داون م ن وی گ

سر ب - رادر ه ر ب ه اگ ای ان دارد و آن کرادر ند، آن ب دگ ک ا او ن ست ب ن ا ر ا

د.۱ ه چ وی د ن ود را ق گ بای نین اگر نای ان دارد و آن رد ا ر است با ن شوهر ب

او ندگ کند، آن ن نباید ا شوهرش دا واس ۀ ه سرش قدی ای ان به یرا شوهر ب ۱شود.واس ۀ شوهرش. در غیر این ای ان به شود و ن ب

ا چنین ورت، ر ندان ش ا ناپا بودند؛ ا سند. ا اگر آن که ب ۱نیست، ب ه آنان قد ای ان ا

ین ن د. در چ شوی ع شود، ان ست ب واهد دا اا او دارد ب بار ن ا ن ؤ ن ا شوهر ی و ع ش ه ح و آ ند. و دا ا را ب دگ ک نرا ا ن، ا ک ا ست.۱ ی د ا دان وان

شد و ا رد، شوهرت ن واه اعث ن ات ه ب کسرت را ن ات نا ک ا ه ه واه دان ک

داد ب ۱ ه ره ، را ند ک دگ ک ه ن گون ک آنر ه و دا او را ظر گ را او در ن د ب داون

ه ن ست ک ن ا ا ست. ای د ا را وان دان بدان م ساها ب ی ر در ه ۀ ک نم.۱ اگ که س ب شد ک نه شدن د را وان گام هن

س ر ک د؛ و اگ ا ب ان ود ، در ه ان ا ب ب

ه د ب را وان گام شدن نه نشد بود ، نه هن یرا هم نه شدن یا نشدن نیست، ب ه هم ۱نشود.ک در هر و ع هر ۲نگا داش ن ا ام داست.

آیا ان که ۲۱که را واند شد با ب اند.ا را واند شد ، غ م بود و را باک نباشد. ا ر هاگ وان آ اد ود را ب ست آور ، د

ر ت را ا یرا آن که در غ ۲۲ دست د . ا سو داوند را واند شد است، آ اد داوند

شد د را وان ه در آ اد ی آن ک ست؛ و ن اران های گ ه ب ست.۲ ب یح ا س ست، غ م ا

شد د ها ری سان د، پ غ م ان ایرادران، هر ن، ا ب رای ناب د.۲ ب شوی ک در ست، در شد ا د را وان ه ه ان هر و ع ک

د. ا ب ان و ع در ور دا با در و باکر ۲ د و ا ها، ا داونیا ه هن ه ب س ک قام ک س ۀ ام؛ و در واظر ود را ست، ن د در ور اع اد ا ر ت داونیان هب نم.۲ ب بب ب ران ان ا ر، ک س

ه ست در ه ان و ع ک ه ر ا ش ا ب را به ر ب ید.۲ اگ ا ب ان ید، ب ا ، ن بس ههس

رهایش ن، و اگر ا ن آ اد ، در پ ه سر ا اگر ه سر ا یار کن ، گنا ن رد ۲ باش. ا ؛ و ا ا آنان که اگر باکر ا شوهر کند، گنا ن رد است. ا

س ا دواج دگ ن ن ند، در ای ن کید و ن ن ش ج واهند ک ش ا رن واهم

د. بری بست. برادران، ق ود این ه ۲ شد ا ا و ان ک

نان د چ ه ن دارن ان ک ن پ ، آن ا ایان د؛ و آن دارن وی ن ن ه گ ند ک ن ر ار ک

وار سوگ وی ه گ نان ک د، چ وارن سوگ ه که نان ک ند، چ شاد ان ه ان ک ند؛ و آن س ی ن

ه اع ان ک ند؛ و آن س ی شاد ن وی گند؛ ۱و س ی ک آن ن وی ا ه گ نان ک د، چ رنن دن ه ا ای ان ک ر آن هر ب ا ب نان ی د، چ یرن گ

را ورت ند. ی ش با ه ن ه در آن غر کست. شدن ا پر س یا در ا ن دن نون ای کساو ۲ ن ن ا سا ن ره ا هک نارگ ب ه

د گران ا ور داون ید. رد رد ن ش ا دور بنود ش د را ه داون گون ن ه چ گران ای ست، ن ا

سا د؛ در ا گران ا ور ه رد ه ن ک

یا ن دن ست، نگران این ه چگونه ه سرش را ایو و ه او به ا ر وا د ع و شنود سا د،

نیست. به ه ینسان، ن رد و یا باکر ، نگران ا ور داوند است، نگران این ه چگونه در سم و در رو ،

گران ا ور قد باشد؛ در ا ه ن ه ن کشوهرش ه گون ن ه چ گران ای ست، ن یا ن دن اینود ش عت را ف ن را نها را ب سا د. ن ای

ش ا ان ند ید و ب ا در ه م، ن وی گه ه ب ست ک ن ا ق ودم ای گ ارم. ب

یچ دغدغه ید و ه ن دگ ک گ ن س شای ا دارد. ا ن د ب ه داون پردگ ب س سر ش ا را ا

ب در رگا ن ا ر نا ش د سا ه ن هک س ب ر اک ا د ب ه ن هب گ ع اش ب س شای ا نر ند، و اگ ن ا دواج د ر رسید و آن رد ک

اندیشد که باید ا دواج کند، آنچه در نظر دارد چنین کند. پ بگ ارید ان ام دهد؛ با این کار گنا ن

ا اگر رد در یم ود راس ا دواج کنند. ا ر اراد ود ست، ب ه ب ی شار ن ست و در ا

ست و ع م ا د ار ا ا ن ه ب رد ک م کر خ اک ود ا دواج ن ند، آن رد نی ع نی و ب

پ آن که با نا د ود ا دواج دهد. ان ام ا آن که ا دواج کند، ع نی و ان ام دهد؛ ا ه ر ان ام ن ند، ع ب دهد. ک

ن ا ان که شوهرش ند است، به او بس ه ا اگر شوهرش درگ شت، آ اد است ا با هر است. ا ه شر ک ن ه ای ب ه ب ند، ا واهد ا دواج کظر ن ه ن شد. و ب ا د ب ه آن رد در داون کود؛ و ر واهد ب ند عاد س ند، ر ا دواج ن اگ

ی رو دا را دارم ر ه ن ن نم ک ک

یان/او رن ه ب ها می ب قدی لۀ خ ر ک ئ س م

ا در و ورا قدی به ب ها: ۱ یم و ا دانا دانش ایۀ »ه ه ا اش ا دانای هس یم.«که ا

آن که گ ان ۲کند. ب ر است، ا آن ه بت، بنا ا داند. داند، هنو چنان که باید ن کند چی ا ست ه دا را دو نا ه آن ک ش دارد، ن د دا

ست. شد ا پ س ندرو و رد ق کارو ب د ه

ه درب ها، یم ک بت چی «این هان دان

یک دا، دای دیگر به«و »نیست، یرا اگر برا ردم دایان ، چه در »نیست.

وا ع نی ردم چنان ه به - ین و چه در آس ان، باشد ا -بسیار است » داوندان«بسیار و » دایان«را ا ه در، ک ن دا پ ع ست، ی ک دا نها ی ا را

ست و مه ه ی ا او دگ چ را او ن ا بن ع ست، ی د ا ک داون نها ی یم؛ و ن ک

ه ه ه یح، ک س س ی هع ی ب د چ دی س ۀ او پ واه دگ آ د و ا ب س ۀ او ن یم. وا ن ک

ا ه ه را این عر ت نیست. یرا بع اکنون ا ه ب ها و نان ب رد چ ر ک ه هنو هم اگ د ک اند، های ب ورن ین وراک ن د چ ندارن پ

اند؛ و ا آن ا که دیم شد به ب ها را ورد ورا تث ورا ، ا « شود. و دانشان عی است، و

؛ نه با ن وردن بد ر »سا د را به دا ن دیک ن ا واظب باشید ا یار شویم، نه با وردن به ر. ا را شود.۱ ی فان ن ی اعث ش ع ش ا بو را ی دارد، ه و دان ع س ک ر ک اگ

ه ن ک ر وردار ، در ا در ای ت ب ار ا عر به ی غ ا وردن در ب ان ا او ن ند، آی ی ب ا ب

یب ن رغ ه ب ها را قدی ب شود ورا اعث و ب ت ه، عر گون ن دی ب ورد ۱۱ب

ی رادر ع ت آن ب یح ه ک س ه شود که رادران ب ه ب ین ب ن نچ ا رش رد.۲۱و ای

نا شا ود گ ف ی ید و و دان ع ن ن را کث نا و یح گ س ه ا ب د، ه ان سا ی

ن ید.۱ ا ای ن چه ک ر آن بب رو، اگ س ورم رادرم شت ن واهم ش ب و د گ ا اب شود،

شوم. اعث ش او ن ا ب ورد

یان/او رن ، نم نۀ گذش ن ز حق خ د

ن دا آ ا آ۱ س سر ا آ ن و س ا آ د دی س را ن ی د ان ع م آیا ش ا ث ر کار ن داون

اگر برا دیگران رسو ۲در داوند نیس ید کم برا ش ا هس م؛ یرا ش ا هر یید نباشم، دست

ید. د هس ت ن در داون سا رن ب رد بار نآ ر نا برد هک ن ۀرا ب ق ه وا

اع ین ا ود د ن نچ ند، ای ن ی ش نم و م ب وری داری ا ق ن نم. آی ک

ا یم آی ش نو ق نداریم ه چون سایر رسوالن و بنوان برادران داوند و کیفا، واهر دین را به ع

نها ن ا یم و آی ش ا ش ه ب سر ه را ود دا ه ین را د ب ای ه ب یم ک ا هس اب رن و ب

یم ن ار ک عاش ود ککیست که با رج ود سربا کند کیست که

ر کند و ا یو ست اکس ان غ ی اش ن ورد ک ند ا را شبان کند و ا شیر آن بهر که گ ه

آیا این س نم س ن ر ا انسان است آیا نشود یرا در شریعت وس گوید شریعت نی چنین ن ند. گاو را که ر ن «آ د که ب «کوبد، دهان

ن را ا ای ست ۱ آی اوها ا دا در ر گ آیار ا ن هدرب د ب ه، ب وی نگ ین، ای ق ک م یبرا ا نوش ه شد است، یرا هنگا که کس ین کوبد، باید ا یدوار باشد ند، و یا ر ن را ش م د. که ا و بهر ر ب ا رگا۱۱ا ب ناحور ر ست ا ا ر ب رگ ا یم، آی ش ا ش ا ک یان در

شت ردا ش ا ب یان ه و اد ا که ه ب د ک گران ق دارن ر دی یم ۲۱اگ ن اظ کا ا اد ای شان کنید، آیا ا بیش ر ق نداریم ا

چی ن دردادیم ا این ق بهر ن س یم، ب ه به هرآیا ۱ ا انع بر سر را ان ی سیح ننهاد باشیم.

ند، دانید آنان که د ت عبد را ن ن کین بد شان ا ع ی وراک شود، و ن

ر چه ب ح ا آن م اد ان ب قدی ح شود، بب ی د ن سان، داون ن ی ه ه ند ۱ ب اب یی ، ا ه عاش واعظان ان ست ک رد ا م ک

شود. ین ی ان ا ن ا هیچیک ا این قوق بهر نگر م و این ۱ ا نویسم ا در ق م چنین کنید. رگ را بر آن را نی ن یح ر ۀ ر را ا ن ای س ای ه ک دهم ک

گ را ن ن ب رد.۱ ی ت ی اب م ا ب وان نم، چرا ی ر ک شارت ان ر ا ب اگ ی ه ن ک

شارت ر ب ر ن اگ م؛ ب ه وا ب آنه ر ب را اگ دهم ۱ ی ار را ان ام ن ن ک یار ای ا ر ودم؛ و اگ ر وردار ب اداش ب دادم، ا په فه ب ی ق ان ام وظ شد، با یار ن ا ش ادا ت، چه پ ن ا نم.۱ در ای م ک وان هد ی را ب ن ه ان نها ای شم ا ش ه ب ا

هر شارت دهم و ا ق ود در آن ب گان ب رای

یرم. گ رن بب ار ۱ ن ا ا ه ه ار دو ، دا آ ه ه ا هکا عد سا م م.۲ ن د اب ش ر را دری ی ا ب

ا ردم، هود ر ار ک ان چون ی هودی یر ه ی ان ک ا آن م. ب اب ان را دری هودی ی

ه س ک ند ه چون ک ع شری یر شریعت است هرچند -ر ار کردم ا آنان را که یر شریع ند دریابم

ن۲۱ ود یر شریعت نیس م. ب د ع ان شریا ب ه چون ب ردم عت ر ار ک شری

م اب ع ان را دری شری عت - شری ند ود ا هرچیح س عت شری ه س م ب ه ب ی دا آ اد نا شدم ی فان، ع ی ا ع ندم.۲۲ب ب ای پ

ا فان را دری ی م. ه ه ع ی ک را ه هب چع را ن ات ه هر ن و ب ا ب ش م گ

ه ن ه ه را ب شم.۲ ای ی ب نم، ا ر ان کشوم. یم سه ات آن رک ا در ب

ا دانید که در یدان سابقه، ه ه آیا ن ۲ دوند، ا نها ی ای را نان ش ا چ رد پ بد.۲ هر بری ه ب د ک دوی قات ب ساب ه در ک

ت شرک ه د، در هر و ن ب ی ، چ

س ت با ین ان ن ان چ ند دهد. آن ن که ان ب ا ا ین ن د؛ و ا چ ست آورن د

ه ان ب یر ا غ ا یم ن ست ک ده گون ن م.۲ پ ن ای ه چون آوری دوم، نه ب س ک شت ک ست؛ و ه هد ا م، ن ن

ن ود د؛۲ ب ه ه هوا را ب ن س ک چون کس ر بندگ ویش نگاهش دهم و درا

دارم، بادا پ ا وعظه به دیگران، ود ردود ردم. گ

یان/او ۱ رن

بر ز ب ی در ع سر ئ س ی ر ب ا ار ۱ ناردار ن ، ن و وع واهم ا ای

د ودن ر ب ر اب دران ا ه ه ی ه پ ید ک ش ا غا بان ه ه در ند.۲آن ش ا گ یان دری ی ا و ه ه ن

ر و در ید اب ع س ا و ا در ا اد ب دریک ورا رو ان ند، و ه ه ا ی ا ییدن رو ان شا ک آ د و ا ی وردن

را ا آن ر رو ان د؛ ی یدن ش و نشان ه ا پ ای د ک یدن ش و آ د، و آن ر ن

ان ش ر آن ی نه ه، دا ا ب ا ای ود. ب یح ب س سر ا سر شان در ساد بود، پ ا ند ن س ر

ند راک ان پ یاب شد. ب های باشد و وع پیوست ا ن ونه ا ، این رویدادها به پ برا ا، ا ا ه چون آنان در پ بد نباشیم.پرست شوید، چنان ه بع ا ایشان شدند؛ بت

د و «ا که نوش ه شد است: گونه به وم برا ور ه ش ب یا را ع ند و ب س ش وش ن ان پ

ه ب ه ب ند.« و ن س ست ا ف د ا ع یم، یچنان ه بع ا ایشان کردند، و در یک رو بیست

و نه سیح را و سه ه ار ن به ه کت رسیدند.وسی ۀ بیا اییم، چنان ه بع ا آنان کردند و بهو نه ش و و ش ایت کنید، ۱ ارها کش ه شدند.د و ه ردن شان ک ع ا ای نان ه ب چ

سا ت. شان ند ه ک ن کن ا۱۱ نوچ رو ا ن ونه بر آنان وا ع گردید و نوش ه بریم سر شد ا عبر باشد برا ا که در ان بهپ۱۲که در آن غایت ه ۀ اع ار قق یا ه است. س ر گ ان ید اگ ش ا هوش ب د، ب س واری ید ا ن کش ا ن ر ش ب یچ آ ای ید ۱ ه ف ی ه ن ک

ست؛ ین ا شد. و دا ا با شر ن سب ب نا ه د ک آید بیش ا وان ود آ ود شوید، د او ا ا ن

سا د ب ه به و ت آ ایش، را گری نی راهم ید. ش ا ش ه ب اب ش را دا ا

د شام خد ن یاف ب ها ض پ ۱ س نا ع ا ب ا ، س ر پ

س ن ندان ا رد د.۱ ب گری ی م؛ ب وی گچه ار آن م اوت ود درب وی گ

ه آن را ت ک رک ا ام ب ید.۱ آی ن بار ک ست ی یح ن س شدن در ون ک شری یم، وانار ه پ ان ک ا ن شدن در و آی ک شری یم، ن کان ی ه ن ست ۱ ا آن ا ک ی یح ن س دن ب

دن ک ب م، ی یاری س ه ب ی ک ست، ا ن اهر ان ب ک ن را ه ه ا ی یم، ی هس

ان ا آن د: آی گری ن ی را ب سرا وم ا یم.۱ اب ییها ان رب ه ا د در بک ک وردن شری

ه ورا ن ست ک ن ا ق ودم ای ا د ۱ آی شدنت ن ه ب ا ای ست، ی ی ا ت چ ه ب قدی ب

ه ست ک ن ا ق ود ای ه، ست ۲ ن ی ا چت یها ب ان رب وها م دی قدی س ان ر پ

م دا، و ن ن قدی ه شود ن ش ا واهم ید.۱۲ن ش ا وها ب ک دی شری ید هم ا ام وان وها؛ ید هم ا ام دی ش نو د ب ید ن داون وان فر س ید، هم ا اب هر ی د ب فر داون س هم ا

ا وها.۲۲آی د را دی یرت داون یم غ واهم ری ا وان ا ا او م آی ی ی گ ران ب

حد د آز دی در خ ردن خ ر ک ب هاا ه ه - »چی ای است ه ه« ۲ چی فید نیست. ا

ا ه ه - »چی رواست ه ه« د ا سا ن ی چیچ ست.۲ ه ی پ نفع ود نباشد، ب ه نفع ک در نهر گوش را که در اب انه ۲دیگران را ب وید. یرا ۲ روشند، بدون نظر به و دان ب ورید،

هان و هرآنچه در آن است ا آن داوند «ش ب ر ست.«۲ اگ ه ا ش ا را ب ای ان ه ر غ ا دعوت ی ای ب ش ا ن ند و ک

ا ر راب چه در ب ید، هرآن ن ر ن هس گر د،۲ ه و دان ب وری ظر ب دون ن گ ارد بشت و ن گ د: »ای گوی ش ا ب ه س ب ن ه ک ای

ن نها در ای ست.« شد ا م قدی ه ب ها به ش ا ورت، ب ه ن را ب ه ای س ک ا ر ک

ه فت و ب د گ - ا ر و دان، ا آن وریب ا ۲ ق ه نادجو دو نآ ش سا ن هش د و دان ای را چرا ب ش ا. ی و دان

گ ر وراک دی ند اگ ر آ اد ن م ک ر بش رگ ار ا هرا ب د ب ای ا ر ورم، چرا بش ر را آن چه دا را ب م، و م آن وی گ

ند ن کپ۱ س ید، وا وردن، وا هچره ن ک

را گر، ه ه را ب ار دی یدن و وا هر ک ش و نیچ ید. ۲ه ن ا ر ک را آ رد دا ب ان، هودی د، چه ی سا ی یان و چه ان ون چه ی

ی ه ن ن ه ک گون سا دا را، ه ان ی ک ه هر ا ه ه را ب شم و ه ک م ن و ک وان

س م، ی فع ود ن را در پ ن سا م. ی نود ش یار را س فع ب ا ن ات ب ه ن م، وی

ند. اب ی

یان/او ۱۱ رن پ۱ س ن ا ، س ش ر ق ب نچ ،د ر گ نا ن هک

شق سر یح س یرم. ا گ

نب زنان در کلیسادعا یاد چی را به کنم که در ه ه ش ا را سین ۲

آورید و سن ها را به ه ان ش که به ش ا سپردم، فظ ید. ن ک

ا واهم آگا باشید که سر هر رد، سیح است، ا هر رد سر ن، رد است، و سر سیح داست.ت کند، سر ر ت ود را ب که سرپوشید دعا یا نبو ت کرد است. و هر ن که سرنپوشید دعا یا نبو ر ت کرد است؛ این کار او کند، سر ود را ب

درست انند این است که سر ود را راشید پوشاند، پ ا اگر ن سر ود را ن باشد.

شرم را ن ر ب ند؛ و اگ ی چ آور وها ود را با ند ی ی چ ش را ب ه وهای ست ک ب راشد، پ باید ا رد نباید سر ود را بپوشاند، سر ود را بپوشاند.ا ن، رد یرا او ورت و داست؛ ا یا د ، ب ه ن د ن دی را رد ا ن پ ست. ی اد ری را ن آ ست؛ و رد ب د آ د ا دی ا رد پ

شد د ری را رد آ شد ، ب ه ن ب نین ست.۱ ا ه ها رش گان، ن باید ا ر رو، و ببا و ود این، در ۱۱نشان ا ا دار بر سر داش ه باشد.

نیا است، نه رد ا داوند، نه ن ا رد ب ه انگونه که ن ا رد پدید آ د، رد نی ۱۲ ن.ا پدیدآورند ه ه واس ۀ ن پدید به ی آید، ا چ

را ن ا ب ید: آی ن ست.۱ ود اوت ک داه ست ک س ه ا شای سرنپوشید به درگا دا دعا

آ و د که اگر آیا بیعت ا ور، ود به ش ا ن ۱کند آور رد و ب ند داش ه باشد، برا او شرم

ا اگر ن و ب ند داش ه باشد، ایۀ ۱است، ا عنوان پوشش به ن ا ار اوست یرا و ب ند بها اگر کس ب واهد آهنگ دیگ ۱داد شد است. ر ا

ی ه ا را و ن م ک گوی د ب ای ند، ب سا کست. ی س ن ین ر ن ساها دا را چ ی ک

د شام خد ن س ه در شای ا شرک ن ا در آنچه اینک به ش ا م ۱ یچا ه ه نم، ب کن ان ن ی س ش ا رو را و نم، ی کرد ههم گ ید، ب اعث رر آی د ب ای ا

ن ه ست ای ست.۱ ن ها ه ب گا ک نوم آن شسا ع ی نوان ک ش ا ع یان د، در شوی

یها رو دا دای ا ان ن را اور دهد، و ای ا به فر ه ست ک ی ش ن نم.۱ ی ک ها ن

ان ه آن گون ن دی ا ب شد ا ش ا ب یان د در ای ببوت ه ث ش ب ۀ آ ای و شان در ب ه ا ا ک

د.۲ ان شون نا ه ش ش ا یان سد، در ررد ک ا گ ش ا در ی ه س هم ک را ید، ب آی

را ست.۱۲ ی ی د ن شام داون را وردن بگام ر غ ا، هر ش ا ب هن ک ا آن ه در یشام ودش را شد ا گر ب ورد، ر دیه هب ون نه گ س ر ه ی گ د، در ا ک ان

ست گر ی ه دی ه ا ا ان شود.۲۲آی ها ن ه ا ای د ی داری یدن ن ش و را وردن و ن بسا دا را وار م ی ش ا ک د و ا ش اریسار ب شر ی را ش ا چه چ ه د ب سا ین ان ی س ار ن ک را ای ا ب م آی گوی ب

یچ ه ه نم ب رد. ک ن ان ن واهم ک ی س رو ن ار ۲ نواد ا فا د نآ ب ار هچ ش ه ا

ه ب ک ش د در سا داون ی ه ع پردم، ک س ی نان را د، ن ردن ش ن ک یم د س او را

ار ش ر ن ود ، پ ت۲ و ر ر ود: گ رد و کاد ب ار ن ا .امش ارب نم ندب ت ا ن ا« یسان، پ ا ن ی ه ه د.«۲ ب ه ا آوری ن ب

ن ام، عهد ر ود: »ای ت و ر شام، ام را گه ا آن ار ک ست در ون ن. هر ب د ا دیه ید، ب ش و را ن ید.«۲ ی ن ین ک ن اد ن چ ین ام د و ا ای ان را ب وری ن ن ا ای هرگ

ید، رگ د ش نو د را اع م ب ا اون ید ن کد. ا آی ه ب ان ک

ا ناشایس ه نان را ب ورد و ا شیو که به پ هر ۲ ام داوند بنوشد، رم نسبت به بدن و ون داوند ا هر ۲ واهد بود . ک پیش ا آن ه ا نان ب ورد ا که بدون یرا هر ۲و ا ام بنوشد، ود را بیا اید.و بنوشد، در وا ع و یت ود ش ی بدن ب ورد

روست که ا ه ین را ورد و نوشید است.بسیار ا ش ا عی و بی ارند و ش ار هم

ا اگر بر ود م ۱ اند. ف ه ر ا ا م، ب ردی کر ا م ن د ب ه داون گا ک شد. ۲پ آنب م ند، دی یا ک ا دن ا ب م شوی

م. گردی وم نپ س ب ا ردر را وردن گ ادران ن، چون بر هم ید. اگ ش ا گر ب ن ظر ی دی ید، آیۀ ود غ ا ب ورد ست، در ان نه ا س ر س گ ک

رد ا گ ن ا د. در ی یت ن ه و ش ا ب هم آ دن ان آ دم، ی چون ن د ی ها ن ر چ سای و

س ورات ال م را واهم داد. د

یان/او ۲۱ رن ای ر ح عدد عطای لۀ ئ س م

رادران، و ام ۱ یات رو ، ا ب ا در و ید.۲ ن ش ا ه و واهم غا ب ید ک دانت ه هرب د، ب ودی ست ب ر هپ شد ، ب ن و اغوا

ید ش نگ ک سو ب ها گ ه د. پ ب شدیش ا ه هر م ک وی س ن گ هام رو دا ه ا ه ب کعن ن س را ی د، ع وی یچگ ند، و ه ک که س ه رو ب قد ن وا دا وان د گوی ب

».ت ا دنوادخ ع«ا رو ه ان بار ، ع ایا گونا گونند، ا ا داوند ه ان د ها گونا است؛ گونند، ا

ا ه ان داست که ه ه را ع ها گونا است؛ گونند، ا ه ع آورد. در ه ه ب

ظهور رو ، به هر ک برا نفعت ه گان داد ه ه ی ب شود. ب ی ۀ رو ، ک س م و

واس ۀ ه ان رو ، شود، به دیگر به ت داد وسی ۀ ه ان رو ، و به ش دیگر به ک م عر ت،ای ان و به دیگر با وس ه ان رو ، ع ایا شفا به ش دیگر درت ان ام ع ات داد ۱داد .ت، و به دیگر ش ی شود، به دیگر نبو

گ ن س گر ش دی ه ا ب ن به اروا . و بشود و به دیگر انواع بانها غیر ب شید

ا ه ۀ اینها را ه ان یک ۱۱ ر ۀ بانها غیر. ا ه ع ه اراد ود رو ب ها را ب آورد و آن

ه هر رد ، ب یم ک س ق شد. ک ب ا عضای م عدد بدن حد، م

ب ار ۱۲ ند نچره سا ک د ا عا ا ، شد ؛ و ه ۀ ا ی ش یار س ع ا بدن، اگرچه ب

ا یک بدن را ش ی دهند. در ورد بسیارند، ا را ه ۀ ا، چه ست.۱ ی ین ا ن ی چ یح ن س

ک ان ، چه غ م و چه آ اد، در ی ون هود و چه ی یدن را ک ب ا ی یم ا ید ی ع رو

ید شان و ک رو ن یم؛ و ه ۀ ا ا ی ی ده ش ک ع و، ب ه ا ه ا ی دن ن را ب م.۱ ی شدی

اگر پا گوید، ۱بسیار ش ی شد است.اع ا

این سبب »چون دست نیس م، به بدن ع ق ندارم،«و اگر گوش ۱شود که ع و ا بدن نباشد. ن این »چون چشم نیس م، به بدن ع ق ندارم،«گوید، اگر ام ۱شود که ع و ا بدن نباشد. سبب ن ر ر بدن چشم بود، شنیدن چگونه یس شد و اگ

م ام بدن گوش بود، بوییدن چگونه ا ان ا قیقت این است که دا اع ا را آنگونه ۱داشت ا

واست، یک به یک در بدن رار که ود اگر ه ه یک ع و بودند، بدن ک ا و ود ۱داد.

ا اع ا بسیارند، در ا ی ه بدن ی ۲داشت ا شم ن ست.۱۲چ د، ا گوی ست ب ه د د ب وان

ی ن وت ب ا ن« سر ن دارم « و د ن وان ش ا ند یا د، »ن وی اها گ ه پ ب

ه دن ک رع ، آن اع ا ب س م «۲۲ب ی نف ر ی یار ع س ند، ب ن ای

ه دن را ک د.۲ و آن اع ا ب روری رنست ر پ ا ر ت ا م، ب گاری ان

ند س ی با ن ه ی ا اع ای ک یم، و ب شان و پا ا رام ا ر ار یم؛۲ ا آن ه ب ن کا اع ا یبا ا به چنین ا را نیا ندارند. ا

ه ر ت سا ه ک ب نان ر دن را چ دا بد ا ه شود ک یب اع ای ش ر ن ی بشد، ب ه با دن ن ا دای در ب ند،۲ آن

گر دا در ر ی دی ک ان ه ی اع ا آن بردد، ه ۀ ند گ ک ع و درد ر ی ند.۲ و اگ ش ا بک ع و ر ی ند؛ و اگ ش ا ا او ه درد ب اع ا ب

ک شری ش او شود، ه ه در و را سرا د. ردن گ

بدین رار، ش ا بدن سیح هس ید و هر یک ۲ دا رار داد در ک یسا، او ۲ع و ا آنید.

م ع ان؛ بعد درت ع ات، م انبیا، سو رسوالن، دو ت و ری فا دادن و ا داد و دی ش ا پ ع ای سا ه ه یر.۲ آی ها غ ان واع ب ه ان ف ن ب گ ن س

سو اند آیا ه ه ع ند آیا ه ه ند آیا ه ه نب ردرت ع ا دارا ا ه ه ا ع ای د آی انها ان ه ب ا ه ه ب د آی ر وردارن فا دادن ب ش

س ن یر ر ه غ ا ه ه ند آی وی ند گ ن کا ش ا با اش یاق ام در پ ع ایا ب رگ ر ۱ ا

ه ق را ب ن ری ی ری نک ن عا ید. و ای ش ا بش ا شان دهم. ن

یان/او ۱ رن همی طریق محب

اگر به بانها آد یان و رش گان س ن گویم، و ۱ بت نداش ه باشم، نگ پر دا و سن پرهیاهو

ت داش ه باشم و ب وانم ۀ ۲بیش نیس م. اگر درت نبو نان ر چ نم، و اگ سرار و عار را در ک ام ه ب وان شم ک ا ش ه ب کوهها را ای ان دا

ا بت نداش ه باشم، هیچم. به ا اگر ه ۀ ا کنم، ا دارای ود را بین قیران قسیم کنم و ن ویش به ا بت نداش ه باشم، هیچ شع ه ها آ ش بسپارم، ا

سود ن رم. ببح ب بدر بره و را نا سا بح ؛ سح دبت ر ن ن رد؛ بر و ب شد و ک رو دارد. ر ار ناشایس ه ندارد و نفع ود را غرور نشود و کینه به د وید؛ به آسان ش گین ن ن ا با بت ا بد سرور ن گیرد؛ ن شود، ا شاد قت ی ق ا ه ه بت ب ند. ی ک چ

یدوار دارا شه ا ی ند، ه وار ای ان دارد، ه کست و در ه ه دار ا ای ند. ا پ ک

بح پ گره ا نبو ها ا یان ن ن ا ا پ یرد. ا واهد ر ت و بانها پایان واهد پ یر ت و عر ت

یرا عر ت ا است و ای واهد شد.ا چون کا آید، ا ۱نبو ان نی ؛ ا

یش ودک ب ه ک گا ک ت.۱۱آن یان واهد ر س ن ان ودک بودم، چون ک ف م و چون ن گ

ان ودک یدک ش دی م و نی چون کودکان اس دال انا چون رد شدم، ر ارها کودکانه را کردم. ا

بینیم، چون ویر و آنچه اکنون ۱۲ ر گف م.ا ان واهد رسید که روبه رو است در آینه؛ ا

ا ان واهیم دید. اکنون شنا ت ن است؛ ا ه ه ب ید ک س را واهد ر نا ت، ش ک ا واهم

نا هچ شد ن ه ب نا ه ش ی ام. ک ا ن اند: ای ان، ا ید و و ا ، این سه چی با ۱

ا ب رگ رینشان بت است . بت. ا

یان/او ۱ رن عی ز م س فاده ز زبان اب باد جم هم در ع ف

ق ر ۱ بح پ ار نک ور ب و د اید، ش ا یات رو ب یاق ام در پ ش ا

ن ه ن ت کنید.ب و ای یرا آن که به بان ۲بو گوید، نه با انسانها ب ه با دا س ن غیر س ن

کند؛ او به ک س نش را در ن گوید. یرا هیچ ت کند. ا هام رو ، را ها را بیان ا آن که نبو ا

شان کند، با انسانها دیگر برا بنا، شویق و س گوید ود غیر س ن آن که به بان گوید. س ن ت را بنا ا آن که نبو کند باعث بنا ک یسا کند، ا آر و ن این است که ه ۀ ش ا به بانها شود. ا بیش ر ت کنید. غیر س ن بگویید، ا واهم که نبو ت ه آن که نبو ست ا آن ک ند، ب رگ ر ا ک

س ن یر ها غ ان ه ب ن ه ب گر ای د، وی گر ه شود. سا ی نا ک اعث ب ا ب ند ک

ا ا برادران، اگر ن ن د ش ا بیایم و به بانها غیر س ن بگویم، چه نفع به ش ا واهم رسانید، ت یا ع ی گر این ه اشفه یا عر ت یا نبو

سا ها شم در ورد ا ش ه ب رای ان دا بواهای ب ه ن ی ک نگ ن ان چون ن و چ

نای اد هک ر ب د، اگ وا ه ن و و نه گون د، چ شون ه چه ن ی داد ک ش وان وا ه گ ن پور آوا آهن ی ش ر شود اگ

نگ یا س ه دهد، چه ک ش ن ه ر ب ست. اگ ین ا ن ی چ ش ا ن شود در ورد ه گون ید، چ گوی فهوم ن ان ود ک ا ب

ه چه ید ک ه وان ید در آن وی گن دی د ورت، ب که با هوا س ن ان

شک در هان انواع بانها و ود دارد، ب ۱بگویید.ا هیچیک ب ر ا ست.۱۱پ ن اگ ی ن ن عفه م، گر را ب ف ار دی ن گ م ع ن وان

ه گان ی ه او ب بت ب س ه ن بت ب س ی ن ام و او نست. ا آن ا ین ا ن ی چ ش ا ن ن.۲۱در ورد

ید ش ید، ب و یات رو هس ش اق ه کنا ک ه در ب .سا ر کنیدک

گوید باید رو، آن که به بان غیر س ن ا این ۱ یرا اگر ن ۱دعا کند ا گف ار ود را ر ه ن اید.ا عق م بهر به بان غیر دعا کنم، رو م دعا کند، ا ا رو ا ن نم ب د ب ای رد.۱ پ چه ب برد؛ ی دعا واهم ک ق ن ا ع رد و ب دعا واهم کسر ا رو ود واهم واند و با عق نی واهم بدر غیر این ورت، اگر و در رو به ۱ واند.

ش رگ ار ش و باش ، چگونه کس که بانت را

که ه د به ش رگ ار و آ ین بگوید چرا ن یرا و براس نی و ش ر ۱گوی داند چه ن

ا ش ر و باعث بنا دیگر ن کن ، ا شود.۱ د کنم که بیش ا ه ۀ ش ا به ا را ش ر

ا در ک یسا ر یح ۱گویم؛ بانها غیر س ن ا ه م ک گوی س ن ب ق ود ا ع نج ک ه ب دهم پ

ن ه ا ای شم، ا یم داد ب ع گران را دیم. گوی یر ب ها غ ان ه ب ه اران ک ه بب ا ۲ ناردار ف و کرد رد ، کدوک ه

ود ردن ک د ک ید، ب ه در ب ش با نا هم ب رع ، در در و ید. ب ش ا ب

شد ش ه و ین ن ن عت چ شری ید.۱۲در ش ا بست: ا

د، م ن نچ دنوادخ« وی گ ب رغ ا ناب ب

گان گان ی بها ب ا و بفت. س ن واهم گ وم ن ا ای ب

ت.“ ر وش ن واهند گ ه ن گ ن ه ه ب ا ای «بپ۲۲ س ب نا ن ،ر اه ش نا ه در ه ست ن ا اداران ب ه ا در ورد ب ورد ای ان ای انان؛ ا

ت نشانه ا در ورد ای انداران است و نه نبو هم بنابراین، اگر ه ۀ اع ا ک یسا گرد ۲ای انان. ب آیند و ه ه به بانها غیر س ن گویند، و در این ین ای ان به درآیند، آیا ن واهند اش ا ناآگا یا ب ا اگر ش ۲اید گفت که ش ا دیوانه ای ان یا ب ا ت ه ناآگا در ین که ه ه نبو ند ب ن ک

ه شد ک گان اب واهد سو ه د، ا درآیرار ست، و ورد اوت ه ه ناه ار ا گشد. ش ار واهد ش آ ر ه،۲ را ها د گ

س ش ر هاد ، دا را پ ین ن ر گا رو ب آنه: ق واهد ن ود ک رد و دی واهد کست.« نا م رد ادخ ت ارب« ش ا

عی باد جم ی در ع ر ظم ز م ن پ ۲ س ب ا ، وگ هچ ناردار نه هک اگرد ید، هرهم گ ی ، آی ع سرود ، ک

فه ش ر ه ا ا ان و ی نها ا ، ب ا دارد. ایه سا ب ی نا ک را ب د ب ای ار ه ه ب ک

س ن یر ها غ ان ه ب س ب ر ک رود.۲ اگن، آن هم سه ثر ا داک د، دو ی گوی نوبت بهب

ا اگر ۲س ن بگویند و کس نی ر ه کند. ا

ر نباشد، رد م به بانها غیر باید در س ن ا ود و دا د و ب سا ا وش ب ان ی ک

د. وی گت کنند و دیگران گف ار ۲ و ا انبیا، دو یا سه ن نبو ه گر ک رد دی ر ند. و اگ ن س ها را ب آنفه ش ست ا س ه ا ش ا ن ت کند، رد ا دری

وانید به یرا ه ه ۱ ن ست س وت ا یار ن اید.ت کنید ا ه ه ع یم یابند و ه ه شویق نوبت نبو

یرا دا، نه رو انبیا یع انبیاست.۲ شوند.نظ ، ب ه دا آرا ش است، ه انگونه که دا ب

سان چنین است .در ه ۀ ک یساها قد ن نا ب س ک رد د ا ان ا ند. آن ا وش ب اند ای ند، ب ه ب س ی ف ن ن س ن گ ه ا ب

عت شری نان ه یع چ د، وی گد، سؤا دارن ب ار ر درب ند. اگ ش ا برا را ب ند؛ ی س پر ه ب شوهر ود در ان ا

س ن سا ی ست در ک ی س ه ن شای ن د. گوی ب

ش ا اد ک ا آ س ا شچر فرگ ه ا ه ست ا ید ا س ش ا ر ه نها ب س ود ر ک گ

رد رو ان ا ب ی ق را ن د، دی دانش ا ه چه ب ه آن ند ک ست ک ر ان ا سم وی نرد، پ ی ن را ن س ای ر ک د. اگ ب داون ا ان

شد. ر ه ن واهد ی پ ی ودش نت پ ا برادران ن، با اش یاق ام در پ نبو ها ان ه ب ف ن ب س ن گ ید و ش ا ردن ب کید. ن نع یر را ا ه هغ ها د ب ای ی ب چ

شود. یب ان ام ر ظم و ا ن گ و ب س شای

یان/او ۱ رن یح س یز م س اخ ر

ب ا۱ ناردار نکا ، نو ه ی را ک واهم ان ه شارت دادم ب ش ا ب ه ان آورم، ه ان ب اد ی

د۲و ندی ب ای دان پ ید و ب ر ه پ ی ی ک ان ه ی ۀ آن ن ات ب س هو ید، ب اب شر آن ه یه س وار ک را ک شارت دادم، ا ش ا ب ه بیهود ن ورت، ب یر ای د. در غ گا داری ن

د. ای ان آورد ای یرا ن آنچه را که به ن رسید، چون ه رین

قد ب به ش ا سپردم: این ه سیح ابق با ک ب

و این ه د ن شد، و این ه در را گناهان ا رد،م ا ردگ ان ابق با ه ین ک ب در رو سو

فا ظاهر ی ر ک ن ه ود را ب ست، و ای ر ا بن. پ ا آن، ر آن دوا د پ ب س رد و ک

رادران ن ا ب ان د یش ا پ ر ب ار ب ک ب ید شان هنو ن یار ا ای س ه ب شد ک د، ظاهر انف ه ر ند ب قوب هرچ ع ر ی پ ب س د. انسوالن، و آ ر ا ه ه ر ه ۀ ر عد ب شد و ب ظاهر

ه غ ف ک ی ، چون ر ن ن ع اد ب ی ب ر د. ردی شد، ظاهر گ ا شد ب

یرا ن در یان رسوالن ک رینم، و شایس ه که ک یسا دا را آ ار نیس م رسو واند شوم، چراا به یض دا آنچه هس م، هس م و ۱رسانیدم. ا

ث ر نبود است. برع ، ن یض او نسبت به ن ب ه ودم، ب ه ر کار کردم، ام ا ه ۀ آنها س ت ا ن

ه هر ست.۱۱ب ا ن ا ه ب یض دا ک ا ، آن یام را وعظ ین پ ان، ه یم وا ن وا آن ن کد. ه آن ای ان آوردی ه ب یا ک ست پ ین ا و ه

ان یز مردگ س اخ را اگر وعظه ۱۲ ان ا یح ا ردگ س ه شود ک

ش ا ع ا ه ب ست ک ه ا گون ست، چ ر ا بی س ا ان را ر ند ردگ وی گ

ست، ی ی ن س ا ان را ر ر ردگ ست ۱ اگ ی نس ه رن ا ان ب ی ا ردگ یح ن س پ

س ه، هم وعظ ا رن ا یح ب س ر ست.۱ و اگ ارا دا ع و ، ب ش ا.۱ ب ست، هم ای ان ا ا ب

سوب ین شاهدان دروغ را م، ی شویشهادت داد ار او یح را ا درب س ه م ک ای

ان ر ردگ ید، ا آن ه اگ ی ان ر ان ب ردگرن ید ب ی ان رن د، پ دا او را ب ی ن

رن ان ب ر ردگ را اگ ست.۱ ی د، پ ا ی ن یح س ر ست.۱ و اگ س ه ا رن ا ی ب یح ن س

ش ا ست و ا ا ش ا ب س ه، ای ان رن ا بان ید.۱ ب ه آن ناهان ود هس نان در گ ه چف ه یح س ه در ی ک ست ر هن د، ا د ان

ه دگ ب ن ن نها در ای ر د.۱ اگ یح انا یدواریم، ا ا ا ه ۀ دیگر آد یان ر ت

ست. ر ا ی گ انا سیح براس ا ردگان بر اس ه و نوبر ۲ ا ه ه ک گون را ه ان ست.۱۲ ی شد ا گان ف

ی س ا سان آ د، ر ک ان ق ی رگ ا ریدار دی سان پ ک ان ق ی ی ا ری ان ن ردگه در آدم ه ه ه ک گون را ه ان شت.۲۲ ی گ

د، در یرن ا ۲یح نی ه ه ند واهند شد. ا ر هر وب ه ن یح ک س ست ۀ ود: ن وب ه ن ک به عد، ب ود؛ و ب ع ق ب ه ان ک گام آ دن او، آن هنید، س را واهد ر ان ای پ پ س ند.۲ ه اوی ب

دا ن هر ران ه پ ا ب گا ک ن آن ع یه شاه را ب اد یروی ، پ درت و ن ست و ا ری

ا ا د ای را او ب پارد.۲ ی س در ن که دا پدش ن آ ر ۲پا بر ه ۀ دش نانش بگ ارد، م براند. یرا دا ۲که باید ا یان برداش ه شود، رگ است.

ا و گف ه »چی را یر پاها او نهاد. ه ه« ا یر پاها او نهاد شد، روشن »چی ه ه«شود

اها است که این ود دا را که ه ه ر پ ی را ی چهاد، در یح ن س ر چی هنگا که ه ه ۲گیرد. ن ب یع او گردید، ود پسر نی یع آن ک واهد شد ه ه ه ا دا ک در ک هاد، اها او ن ر پ ی را ی چ

شد. ا ک بناگدر رگا ۲ ب نر ه ه ب ان ک د، آن ی ن

ید ع شان ت ا ای یاب د، چه ن یرن گرن ان ب ر ردگ ند اگ ن ه ک د، چرا ب ی ن شان ت ا ای یاب و یا چرا ا گیرند ع ید نبه ۱ اندا یم هر ساعت ان ود را به ر

ر که در داوند ان سیح عیس در ورد ش ا م که ن هر رو به کام رگ اگر ۲ روم. دارم س نگ ن با و وش در ا س نها به دالی انسان

رد سود ا آن ب ست، چه ود ا ر ب ام اگان ب د، رن ردگ ی ن

م شونب و م روخب د ا ب«ردا را م.« ی یری

ر بد، ا ق وب را اسد « ریب ورید: عاش ر عق بیایید و دیگر گنا نید؛ یرا »سا د. س ه دا را ن ع ک ند ب ن هس ند. ای س نا ش

د. را شوی ند شر ا م وی گر ذی ا سادن دن ف ب

ا شاید کس بپر ی ند ردگان چگونه بر «سد: ا ا چه سؤا اب هانه »آیند و با چه نوع بدن

هنگا که شود. کار ، ا ن یرد ند ن آنچه کار ، کا بد را که بعد ظاهر واهد شد چی

کار ، وا گندم وا کار ، ب ه نها دانه را ن ا دا کا بد را ها دیگر. دانه ه ود ا ک

دان ست، ب رد ا ین ک ی ع وع شد و هر ن ب ه ود ع ا بد و ب ا ه را ک دان

یان را ند. آد س ی س ها ی ن ند. ه ۀ کوع ات را ن یوان ست، سم ا وع ک ن ی

یها گر؛ اه وع دی ان را ن دگ رن گر، و پ دیسم گر ا وع دی ی دارا ن ه ن د. ب انس ان و ود دا بدها آ ا سان، ک ن ی رد و ه

ا کا بدها آس ان ا یک کا بدها ین . ا وع ن ا ن ی بدها ا ست و ک وع ا نید ا ود را دارد، ا ش گر. ۱ ور دی

ی ان ن س ارگ گر، و دیس ار ا ی ب س ار ن گر؛ هر دی

ست. فاوت ا گر دیسر درو رد۲ ناگدر ا ن نچ ن ست شود، سادپ یر است؛ آنچه آنچه کاش ه .ا

شود، در در ت کاش ه ی د، سادناپ یر. بر ت ی د. در ع کاش ه بر شود، در و شود، بدن رو ان بدن نفسان کاش ه ی د. بر

ر سان و ود دارد، ب ف دن ن ر ب ی د. اگ نان ه ن ی و ود دارد. چ دن رو ان ن وش ه ب؛ »انسان او ، یعن آدم، نف ند گشت«شد است: و رو ان او ب ش شد. آدم آ ر، رو یات

انسان نیا د ب ه نفسان آ د، و پ ا آن رو ان .م ا آس ان او ا ین است و اک ؛ انسان دو

ود، در سان اک وا د آن ب چه ان ست. هر آن ای و ود دار یان ن سان اک چه ان د؛ و هر آن

ت ا ی ی یان ن س ان ست، در آ س ان دارا آسان اک را ش ان ه ه ک گون شود. و ه انس ان را سان آ ش ان یم، ر ه ود گ ب

ت. ر یم گ ه ود واه ی ب نب ا ناردار ق ، ن ا دو سا سج هک و چه ون ن شود و آن شاه دا اد د وارث پ وان ست، وارث ر ا سادپ ی ر ن اپ ی سادنش ا ه ید را را ب راده وش شد. ۱گ د وان ید، ب ه ه ه یم واب م: ا ه ه ن واه وی گک ک آن و در ی شد. ۲در ی یم ه واه ون رگ دگ

پور آ ر ی ش ه گا ک ه هم دن، آن شم ب چه ن ب شود، ای وا ه ست. ن یو وع واهد پ و

ه دا در پور ب ی ش را ان در ی واهد آ د و ردگر اپ ی سادن واهند است و ا دگرگونه بر

یرا این بدن سادپ یر باید سادناپ یر واهیم شد.را بپوشد و این بدن ان باید به بقا آراس ه

چون این سادپ یر، سادناپ یر را پوشید و شود.این ان به بقا آراس ه شد، آنگا آن ک م وب به ه ست ک یو قت واهد پ ی ق د: » ر وی گ گ

ست.« شد ا ید ع یرو ب ام پ در کپ ،روگ ا« ساجک و ور

و ک ا « یش و ا رگ، نا نیش رگ گنا است و نیرو گنا ، شریعت. ا

ه ه ب ش ر دا را ک س ی د ا ع س ۀ داون وایرو ه ا پ یح ب س شد. ب

پ س ب ، ناردار ث ، ع با سا و راو پر س سر ا ود ، ه وار ب هب د دگ ب ار داون کرا ید، ی ش ا ش و ب ش ا در ید ت دان

ست. ی یهود ن د ب داون

یان/او ۱ رن ر ی م خد جمع ا ب آ ری هد ی

ا در و ع۱ سان: و ا آور هدایا برا قد ام، ان ام ش ا نی آنچه را که به ک یساها غ یه گف ه

ه رو او هر هف ه، هر یک ا ۲دهید. ش ا بش ه، پ نار گ ا و ک را ور درآ د ود پ ه ا ب ند، دا ک ش ا، و ان م ن د گام آ دن هن

ه ع ه ب شد. و آ دم، ب با ا ن آور هداینا ه ی ش ا عر ید راد ورد ی های واهم ا یم واهم ش ه اور ش ا ب ا ا هدای ان را ب داد و آنه ود شد ک ا ن ب ر ای ر ب س اد. اگ ر

ی ب ان را ه راه ن ن ورت آن روم، در ایرد. واهند ک

صی شخ س های درخ پ س بع ا ق ا رو نود ن ه ش د ،د آ هاو ا د د شای شت. یه واهم گ قدون را ا یا س ان را ب ا ام م، و ی ان ب ان ن د ه فرم ب س ید را در ا ب وان م، گ ران ش ا ب

ع شای د ، سان شد، دد ر ا ه ب ت هر ک ا ک واهم اکنون به دیدار ان بیایم و و ف یرا ن کنید.کو ا ن د ش ا داش ه باشم؛ ب ه ا ید دارم، به ا ا

ا ا عید سر برم. داوند، د را با ش ا به ا

را در ب رگ پ ن ی است در ا س م ی انه ر ب را د ت ؤث شد ، و ب شود م گ روی

د. یارن س ی ب فان ن ا ها ۱ ا او ب و آ د، ب ا ی و ر هگ ون ا گی واه ه ش ا ا چ ه ن د ید ک ن ر ار ک

ه ان ام ی چون ن ب را او ن شد. ی ا ش ه ب دا نه س ب ست؛۱۱پ ک ش و ا د ار داون ک

ه گرد. او را ب ن یر در او ن ق د س دیرا ردد؛ ی ا گ ا ن د ن ب ید ن فر ک س راه

یم. ن ظر اوی رادران ن و با در ورد برادر ا آپو ، او را بسیار و ا ۱۲

ا به رغیب کردم که با سایر برادران ن د ش ا بیاید، ا ا هر و ت هیچ رو ر ا نداد که اکنون بیاید. ا

شت، واهد آ د. ر ت دا شه ۱ ب را شا نا ا رد ؛د سا ب راو نا ؛د ا ش ا ب ارها ید.۱ ه ۀ ک ش ا و ب ش اع و

شد. ا بت ب نید که انواد ا س فانا ن س ین کسان بودند دا ۱که در ایا ت ا ا یه ای ان آوردند، و ایشان ود را سان کرد اند. ا برادران، ا ش ا و د ت قد

یع چنین کسان باشید و ه چنین ۱اس دعا دارمکند ک دیگر که در این د ت ه ار یع هرفانا ، ور ونا و و ا آ دن ا س ۱کشد. و ت ا ا ی و شاد انم، یرا ا ا ش ا را پر کرد ا ش ا را ی رو ان رو را و ن د.۱ آن ان

د. پاری س وش ب سان گ ین ک ن ه چ ند. ب سا سالمها در د ها

رس ند. آکی و ک یساها آسیا برای ان س م ۱ریس ی و نی ک یسای که در ن شان ش ی پ

گر س م شود، به ش ا در داوند به مه ۀ برادران که در این ا هس ند برا ۲گویند. رس ند. با بوسۀ قد ی دیگر را س م ش ا س م

ید. وی گ ن، پو ، به ود این س م را به ش ا ۲۱

سم. وی نسک۲۲ نواد هک سود ار د ن نوع ،دراد

یا د ا، ب اد. داون بف ۲ .یض داوند عیس با ش ا باد

. بت ن در سیح عیس ه را ه ۀ ش ا. آ ین ۲

یان/دوم ۱ رن ا پو که به واست دا رسو عیس سیح ۱

و ، ا ی و رادر ا ست، و ب اسان در سراسر ن ، و ه ۀ قد به ک یسا دا در ر

:ایا ت ا ا یهف۲ ش ارآ و ناج ا ب پ ،اد ر ا، و داوند د

اد ش ا ب ر یح، ب س س ی عیها گرم ندۀ همه د ش خ خد ی ب

س پ سا ب پ ،اد ر نواد رد س ع ا د ند ه ۀ ش در ر ها و دا ب ه پ یح، ک س یهای ان س ه ا در ه ۀ ه ب ست؛ ک یها گر د گر ا آن د یم ب ی ب وان ا ا ن شد ب ا ه ه ا او ی گر ک ه د گران را ک م، دی اییها ا س را م. ی سا ی گرم د، د گ رنه یح ب س ه ا رن ها ه ک گون راوان ه ان یب هن ی ب ی ان ن ه ه ان یم، ب اب ی

بری راوان گر یح ا د س س ۀ واه یم، ب س هس ر در م. اگ شوی ا ر

یم، گر ر د ست؛ و اگ ش ا گر و ن ات د ین ن ه چ ست، ک ش ا گر را د ا ب ب

ر ارگ ه ا ک ش ا ه ان رن ها را ک ه ا د کار ردب ا ب یم، ب ش ید ک ید. ا ن ک

را ست، ی س وار ا ش ا ا ار یم ا درب دانید، در یم هس سه ه در رن ها ا ه ک گون ه ان

یم سه ی گر ا ن ید. د ش ا بب ا ناردار ن ، ه یهای ک س یم ا واه

شت، ب ر ا گ یا ب س ت آ ا ادر ای بر ب شید. شارهای که بر ا آ د چنان س ت و وانفرسا بود که کردیم بوا ع ا سا ا نده اندن هم نو ید گش یم.ا اینها ا ه ه رو م رگ ان ادر شد است. ا داد یم ن وک ک ر دای ر ود، ب ه ب ه ب ن

د ان را ن ه ردگ ین ک ن ند.۱ او ا را ا چ کا ید و ب ر ر ه رهان ید. ب واهد رهانس ه ید ب ه ا ا ست ک نان ا را او ه ه چ م ک ایا ی ب ش ا ن ید،۱۱ب و چون واهد رهان

ار سان، دعا ود ی یار ک س گا ب ید. آن ان دهه یار ب س ه در واب دعا ب ی ک را ب

ش ر ب ا ست، ا ان شد ا ید ش ا ب

واهند گ ارد. سب ییر در برنامۀ سفر

ف۱۲ ر ا، گواه و دان است بدین که ر ار ان وسیت و در دنیا و ب و نسبت به ش ا، با د ا ه ب ست. ا ن ود ا ت دای ه را ب دا

نا شر ، ب ه ب یض دا ع ت ب ر برد ش ا ک ه چه ب را آن م.۱ ی یم ای س وی ن

ه ست ک ست ه ان ا ید و در ید. و وان ه ه گون ید دارم۱ ه ان که ا را ا د ن ا

وانید ک ا نی بشناسید، و بدانید که اید، به شنا هبه ا ر کنید، چنان ه ش ا نی در رو داوند

ود. ید ب ۀ ر ا واه س ، ای ی عب ۱ ن ا ا ن ا نا ب ، ه ر ست ب شدم ن آن

هر ا ب م یای ش ا ب دار ندان دی ا دوچسر راهم ب ر ه ب ود ک د.۱ ع م ن آن ب بری ب

یه قدون نم و ا دار ک ش ا دی یه ا قدون ه فر ب س ا را راه ردم ا گ ان ب ار ن د دوب

ین ن ه چ گا ک ا هن ید.۱ آی ن ه ک هودی یی ا ودم و ی ر م، دود ب گ

یم ها ع و سان ن ه چون ان ای

ه یرم، ب هگ ون نم ه ان »آر « و گ س ه ا ک ت ا » ن«

ب ۱ نا ا ه ق اد س س هک ش ا ا ن ا ب ،ادخ ر پ ار ۱.ت ا دوبن » ن« و » رآ«

ی و س ه ن و یح، ک س س ی عش ا وعظه یان ه او در و ب ا ی و

بود، ب ه در او ه ه ه« ن م، »آر « و »ن ردی کرا ه ۀ وعد ست.۲ ی ی »آر « ا ها دا در چست ین هت در او ه ه ست و ب یح »آر « ا س ان ر ب ین« را ب ه ا »آ آوریم، ا دا ک

ا داست که ا و ش ا را در پیوند ان با ۲۱یابد. ا و هر ۲۲سا د. او ا را سح کرد سیح اس وار ر ا د و رو ود را ش را ب یت وی ا ست. ها ا ا داد ا ه در د عان ی ه چون ب

ا ر شفقت بر ش ا گیرم که نها به دا را شاهد ۲ن با نگش م.بود که به ن ۲ر ر ای ان ه ن ه ب ایست در یم، ب ه د ش ا رد ب سرور ک ش ا

ش ا شاد ان را ش ا، ب ست یم، چراد ش و کد. س واری ه در ای ان ا ک

یان/دوم ۲ رن دار مپ ، ع م ار، دی گرب ه دی ردم ک کر را اگ شم.۲ ی ا ش ه ب دا ش ا ن ا بار ب دوه انگر چه ک سا م، دی ین دوهگ ش ا را ان

ه ش ا ک شود، شاد ن د و ب وان سا ه ن ان ی دوهگ ه ان ه ب گون دان ام ن ب

ه ا ب ش م و ش ا ن ان ش ا، آن م ن د گام آ دن هنه دوهم ک ۀ ان د، ای سا ن شاد ان د را ای ب

د. چرا شون ه ن ش م ک نان دا ی ش ا ا ه ه ۀ ه ب کا غم را ب ست. ی ش ا شاد ه ۀ ۀ شاد ن اییار و د درد س ه ب بار ب ش ش ان ا ند و چ

سا م، ن ان ی دوهگ ا ان ه ش م، ن و ش ا ند. شوی ا ه ود آگ ب م ب ا ا ع ق ب ه

ار شخص خطاک ر ی ش ب شای خ با اگر کس باعث اندو شد ، نه نها را، ب ه ا ست سا ه ا ین دوهگ ش ا را ان ا د ه ۀ - نن ه واهم در ای س ن ب ار ف ه ب گ ا گ

ن شم. ا بیه که ا سو بیش ر ش ا بر او ا ع ا باکنون دیگر باید او را بب شید و شد ، کا است.د دار دهید، بادا اندو بیش ا د، و را ا پا

بنابراین، ا ش ا اس دعا دارم او را ا بت درآورد.سبب نوش نم به ش ا نی این بود ود ن سا ید.ین ب م و ب یا ای ش ا را ب ه ا در هر ا ر ک م آیس ش ا ک ر ه ۱ اگ ا ن ید ی بردار هس ر ان ی او را ید، ن ن ش ب ر را ب شم. و اگ ب

ید ش س را ب ر ورد -ام ک ب ه اگ ا ست ش ه ا یدن و ود دا ش را ب در ور -ب

ه یح و ب س رد ین ک ن ش ا چ ا ا ر ام،۱۱ را ا د، ی یاب ر ن ر ر ا ب ی ان ب ش

ندها او ب ر بر ن یم. س د گز ر ن عهد جدی خدم

روآ ۱۲ پ چون برا بشارت ان ی سیح به ر م، دریا م که داوند در آن ا در ب رگ به رو ا با آرام نداش م یرا برادر ود ۱ ن گشود است. ا ا اها آن ا وداع یا م. پ ب ی و را ن

یه ر م. قدون ه رد ، ب کا دا را سپا که ه و ۱ ار ا را در سیح، در ا د و رای ۀ وش شنا ت او را وکب ظفر ود ب ر د. ا وسی ۀ ا در ه ه به ن یرا برا دا ۱پراک

یا گان و رای ۀ وش سیح هس یم، چه در یان ن ات

ا برا ی بو ۱شوندگان. چه در یان ه ا ه رگ رهن ون رگ ه ب یم ک شود؛ ده

گر را دی آورد. بار ع ر یا یم که یات بهبو کیست که برا چنین کار کفایت داش ه

بر بسیار که برا سود وی به ۱باشد ار انفروش ک م دا ش و ند، ا در سیح با

ه نی ت س ن و سان ک یم، ه چون ک وی گند و در ور او گو دای ن س ند. س ای

یان/دوم رن

کنیم بار دیگر شروع به و یه دربار ود ا آ۱نا ه به ش ا یا یا انند بع ، نیا به ارا ۀ و یه

ا ۀ ش ا ود و یه۲نا ه ا ش ا داریم گر ن و یه نا ه ید، ن گان ای ه ه ها ا ک ر د ش ه ب گا ا ن

ش ا ند. فه ند و ب ند آن را ب وان وان شان داد یح هستن س ا ۀ ه ن د ک ید، ث ر د ت ای ا، و نگاش ه نه با رک ب، ب ه با رو دا ند ، و

ها و د ر گ ، ب ه ب ن س و ر ه ب نین. ش و گ

نچ ا ن ن ا نا ب یح در ه س س ۀ وا

ه م. ن ت ور دا داری فای آن ه ود کساب ود ه ی را ب ا چ یم ش ا ش ه ب دا

ست. او ا ت ا ا دا فای م، ب ه ک گ اری ب -ایت ب شید که د گ اران عهد دید باشیم را ک ا بیش نیست. یرا ادم رو ، نه ادم آنچه نوش هشد. ک شد، ی ن رو یات »نوش ه« ب

د ال عهد جدی جان ا ید و بر ا ، اگر د که به رگ

رو ک شد بر سنگ اس وار بود، با بهه ید، ب س هظهور ر ون ه گ بن اسرا ی ا ک

سبب چهر وس بر آن چشم وانس ند به ن ه وا ند آن رو ب د، هرچ دو ن ب

ه ه ب ش ر، د ک ی قدر ب ود، چ س ۀ ب وار را اگ ود. ی ا واهد ب ست ب رو ا

یت ه و ه ب ا د ک ید ب ان ا ه ه ب ش ر د ک ی قدر ب ود، چ ب

ش ردگ سا ار ند پ ا ان ا د آک یرا آنچه ان پر بود، اکنون در ۱است.

و اگر ۱۱ا ندارد. یا با این بر ر، دیگر و پ یر ت با ه را بود، چقدر بیش ر آنچه وا

د با ه را است آنچه با . ان پ چون چنین ا ید داریم، با شها ت کا س ن ۱۲ن ه ان یم؛۱ ن وی د وس که اب بر چهر گ

ود کشید ا بن اسرا ی غایت آنچه را که رو به ا هنها ایشان اریک ۱ وا بود، نظار ن نند. ا ه ه ا رو ه ان اب ب ا ب را شد ی گام هنش ه ردا ست و ب ا ا یق ب دن عهد ع وان

یح ای س نها در را شد ، ی نا و ه ا رو ، هرگ ا ب شود.۱ را

ا ۱ اند؛ وانند، اب بر د آنها بر رار ا گردد، اب برداش ه هرگا کس ن د داوند با ا رو داوند داوند، رو است و هر ۱شود. ا چهر ه ب ست.۱ و ه ۀ ا ک شد، آن ا آ اد ا ا بنهب ه در آی نان ک د را، چ اب، داونها ، م، ب گری ر، ا ورت ه انن وی

ون رگ ه ون ر دگ م؛ ب شویش ه سرچ د ن ا داون ه رو و ای یرد ک گ

ست. ا

یان/دوم رن

نه ی نج یگ ی در ظر خاک هایپ۱ س نوچ ن رد ب هک حر ۀج ش ا ر هدسرد م، د ر ورداری ین د ب ن ست ا چ ا

نهان و ن شها پ م.۲ب ه ا رو شویس ه ین دور گ ن ایم و به ریب ار ن

کنیم، یا یم و ک م دا را نی ری ن ن دستیم در ع ، با بیان آش ار قیقت، ب ه به ش و ک

ید و دان ه ه ور دا ورد یست، ید ا ش و ی ا پ ر ان یم. اگ ش ا ب

ق ه در ری ست ک ید ا ش و سان پ ر ک بن ع ر هنها ب ند. دا ای ان ه ک ای انور کرد ا نور ان ی سیح را که ویر را ک

کنیم، یرا ا ود را وعظه ن داست، نبینند.کنیم، عنوان داوند وعظه ب ه عیس سیح را بههو ا ود نها به ق ب س ، و آن هم ی ا ر عس ن ش ا نوان ادم را ه ان ع یم. ی وی گ

اری یان ور ا فت: »ن ه گ دا کت نور ود را در د ها ا ابانید ا شنا ت »ابد،ب

ر سا د . دا در چهر سیح، ا را نو ا این گن ینه را در ظرو اک داریم، ا آش ار ا

ا ا عاد ا داست نه ا ا. باشد که این درت ارقرد نشد ا هر ا ا سو در شاریم، ا ایم؛ ی ریم، ا

یم س ی ید ن و ا وانهاد آ ار ؛ن بینیم، ا ا ا پا درنیا د ایم؛ بر ین ا ند شد نشد ایم، ا

دن ود س را در ب ی م.۱ ه وار رگ ع ایدن ا ی در ب س ن ی یات ع ا یم ن کد ه ن را ا ک شود.۱۱ ی هظاهر م، ه وار ب ایپرد س ه رگ س ب ی ا ا ر ع م شویان م دن یات او در ب پ ۱۲ا آش ار گردد.

ا یات در ش ا رگ در ا ع .کند، ا ای ان آوردم، پ س ن « قد آ د که در ک ب ۱

با ه ین رو ای ان، ا نی ای ان داریم و س ن »گف م.را یم.۱ ی وی سا گ ی ه ع یم او ک دانی ید، ا را ن ی ان ر ان ب د را ا ردگ داون

ا ید ، ب ی ان ر س ب ی ا ع ه ور او ب ش ا به نها ه ه ب ا واهد آورد.۱ ای ست، ش ا ا ر

ش ر و ی شا ا عد ب ه ی ک ش ر ی ش رگ ار هرچه ب بب س شود،

ردد. را دا گ ش ر ب ی بشویم. هرچند انسان ظاهر ا پ د سرد ن ۱

سود ر ن رو ا سان ب شود، ان ه رو با ر را رن ها ردد.۱ ی و گ

آورد که گ را ا ابد برای ان به ار ان بر آنچه دیدن پ نه ۱پ یر نیست. با آن رن ها یا دو یم، یرا است، ب ه بر آنچه نادیدن است چشم

ا نادیدنیها اودان است .دیدنیها گ را، ا

یان/دوم رن ی ما سمان کن آ س م

ن ا۱ ن ک ا ای یم هرگ ه دان ن ک ی ۀ رو م ت داری س ون ری د، ع ار ا در آن ه م، ان ه دا داری سا ه ب ا ه ا ن ست و اودان دی ه آ ن ه در ای س ک را س ان.۲و ب در آس ان س ن آ ه یم ک ش اق آن را یم، ی ش ک

یم، چرا ود را در ن ر ک ا درب ه ب ر ک با را شد. ی یم ت ن واه ا ان ی ش، عری ردن ک

ه در این ی ه هس یم با گرانبار آ ان کدر کنیم، ب ه واهیم ا ه ا ن به کشیم، چون ن و ن کنیم، ا ان غرق یات شود. ا دیگر به ا هرد ق ود آ اد ک ن را ای ه ا را ب ست ک دا

ست. ه ا داد ا ه ب عان ی و رو را ه چون بپ س نچره ، رگ د هراو ه ا د یم دان

د ان م، ا داون ن داری دن ن ب ه در ای کدگ ا ای ان ن را ب یم، ی ب یم، غری ن ک

یم و گر ین د ن دار. آر ، ا چ ا دی ه ب نیح ر س ه، ن د ت دن غرب یم ا ب ده

ن دن م. پ وا در ب یری ن گ د داونه ت ا آن ب یم و وا در غرب ش ا ش ه ب سر دا

رار داد ن را هد م، ای ری هب م ک او را ایر راب د در ب ای را ه ۀ ا ب م.۱ ی سا ی نود ش ا هر م، شوی یح ا ر س ند داور س ک

نا ام ب ه در ای د ک ا ب ر اع ا وب ی بد. اب س ا ی ست، رد ا دن ود ک ت در ب س ون

ش ی خدم آپ۱۱ س نوچ نع سر نواد یم، ار د دانیم ش و رد ان را اب کنیم. آنچه هس یم بر ک

دا آش ار است و ا یدوارم بر و دان ش ا نی آش ار واهیم با شروع به و یه دربار ود ن ۱۲باشد. واهیم به ش ا بدهیم که به ا کنیم، ب ه

سان را س ک ا ید پ ا ب وان ید، ن ر ک

ه ظاهر ر ه ب ید ک ده چه ب ه آن ه ب ند، ن ن ک ا ر ایم، به اگر عق ا ک داد ۱ر ب است.د

ا ر داست؛ و اگر عق س یم داریم، به یرا بت سیح بر ا فر است، ۱ش است.

ا ر ه ه رد، پ ه ه ن به چون یقین داریم که یکه و به ۱ ردند. گر ن ان دی دگ ا ن ا ر ه ه رد ند ن ست ک را آن ک ی را ود، ب ه ب ب

ه ه ب ست. ک ر ا شان رد و ب ا رب ۱ ن با ن ار ن ا ا ، پ س برد ا چ ه ۀرا ک بشر اوت ن یارها ب ند ع یم، و هرچ ن که اوت گون ن یح ای س ار ش ر درب ی پست.۱ پ ی ین ن ن گر چ نون دی م، اک ردی کا ق شد، ا یح ب س س در ر ک اگشت؛ هان، ه ه نه درگ ه ی ها ک ست. چ ی ا چست ۱ ا شد ا ا ه ه ب ست ک ها ه ه ا دا نش داد و د ت ا ود آ یح ا را ب س س ۀ وا

گر ه دی ست.۱ ب پرد ا س ه ا ش را ب آش ا ود آ یح هان را ب س س ن، دا در

شان ن ساب ه ناهان ردم را ب داد و گپرد.۲ پ س ه ا ش را ب یام آ شت، و پ گ ا

ه یم، ب یح هس س یران ف س ه ون ه دا گ ا کان د. ا ا انب ا ش ا را به آش ا ب وان

کنیم که با دا آش سیح ا ش ا اس دعا او کس را که گنا را نشنا ت، در را ا گنا ۲۱کنید.

.سا ت، ا ا در و پارسای دا شویم

یان/دوم رن ق رد۱ ناراک ه ا ش ا ،اد سا ا هک راد اعد ت یا یهود ن یض دا را ب را ید.۲ ی ش ا ب

د: دا وی گ مدر تباجا ار وت ،دوخ نام رد«

و را دد ن ودم.« و در رو ن ات، ست؛ هان، ا رو رو نون ان دا هان، اک

ست. ن ات ا مشق ا

س ن چ ه رد ا بب ش ک س ی چشود، ب ه رد ن ا د ان ت ک م، شویگ ودر هر س شای ی شان چ یم، د را ن دهه ا اد ان دا ان ظار ه ک گون ا آن رود: ب

یها، در س یار در ات، در س ار ب ردب ب

ه ان ا ی ناها، در گ ن ها، در ه وم دان ها، در نس ت، در ب ار ین ردم، در ک گ ش واب ، ا ت، ب ا عر اک ، ب ا پ گ ؛ ب ن س ر و در گ

ا رو ان ، ب ا هرب بر، ب بت ا قد ، ب ا با راس گوی ، با درت دا، با اس ۀ ریا، ب

ت و ت، و دست راست و چپ؛ پارسای به در ع ا قیقت را بدنا و نی نا . گوی گ را کنند ، ا

ا شنا ه شدهایم؛ گوی در گوییم؛ گوی گ نام، ا ا هنو ند ایم؛ گوی دس وش ا رگ، ا

ا ا پا درنیا د ا ۱یم؛ا ا ات، ا گوی غ گین، ا ا بسیار را دو ند ه وار شاد انیم؛ گوی قیر، ا ا ا ب ه ه سا یم؛ گوی ب م. چی ، ا ی ی چ

ن یان، ا ب ۱۱ یم ا ر ف س ن گ ش ا ا رد ب پبت ود م.۲۱ ا شودی ش ا گ ر و د ود را بش ا دری ن ه هر ود را ا ید ک ش ای م. داری

ش ا ه چون ری را ا ا د ا ید.۱ ب ن کس ن م دان ر ن ی د ود را ش ا ن م؛ وی گ

ید. شای گ ر ا ب بیز ز هم ره ی ا ب شدن ب انی مان ی

ای انان روید، یرا یر یوغ نا وا ق با ب ۱

پارسای و شرارت را چه پیوند است و نور و ظ ت سیح و ب یعا را چه وا ق است و ۱را چه ر ا بد دا ؤ ن و ب باه ۱ و ع ش ای ان را چه بد را ا ع ست ی ار ا سا گ و ب ها را چه

د نان ه دا دا ن م. چ د: ای وی گ د گ م اوخ تنو ا نآ ن ب«ت، شان را واهم ر یان و در ود شان واهم ب و ن دا ایود.« وم ن واهند ب ان و آنپ ۱ س نواد ، د: د وی گ

د. ا« شوی ید و دا یرون آی شان ب یان ای یچ ید ه ن ا را اپ ی ن چت.« ر ش ا را واهم پ ی و ن ن « ۱ ش پ ار ا ب هاو رد دو

ود، ید ب سران و د ران واه ش ا را پ و د.« داوند ادر ق وی گ

یان/دوم رن

ها ا آن ا است، پ ا ع ی ان، ا که این وعد یای د ود را ا هر ناپاک سم و رو ب داییم ب

ه قد را ب ر ا دا، ا یم. و ب سان ک ا ر شادمانی

قح رد .د هد اج دو د رد ار ا ۲ سک ب دش ه دا سا هروا ن سد ن ا س را م، ک م و ای ایهر س ب ن را ن وی ن رد ا ک م. ای ایش ا ه ش ر ب ی نم. پ ا و ان ک م وی گه آ اد گ د ک نان در د ا ا داری ه چ م ک

ست ش ا ی ا م و ب یری ش ا ب ا م ب اییم. ن ن م ب ک وان س ن ش ا ا رد ب پ

س ر ش ا ب ه م، و ب گوی نم. ب کشد گرم یار د س هب یها، ام، و ب س رغم ه ۀ

ست. ی شاد را د و ر ن نه ار ب هک اگ ق ه نود سر ه ن ا ، د

سا ن ا آ سو در ت ش نیا ت، ب ه ا هر در برون دا ها داش یم، و در درون -بودیم

ا دای که ا سردگان را د گر رسها. ا گرم ی و ا را د ا آ دن شد، ب ب

ه سا ت. و ا ن ه نها ا آ دن او، ب ه ب س ۀ واگرم ود، د ا ه ب ش ا ی ه ا گر ک آن د

ه د ش ا ب یاق ش م. او ا ا شدی دو دار ن، و ان ی

د، ه ن داری بت ب س ه ن یر ک ق ان، و غ ی ع شاد ان یش را یش ا پ ن ب ه ای بر آورد، ک

سا ت. نچره ار ب د ن ا نا دو ۀ ا ن گهود نا

را س م. ی ی ی ان ن ش رد ود پ سا م، ا کودم ی ان ب ش ا د پ ا آن ه چون -با ه نم ن ی ا ب و ند ک ش ا را ام هرچ ان ،

دوهگ ا اکنون شاد انم، نه ا آن -ین سا ت ان رو ا که اندوهگین شدید، ب ه چون اندوه ان به وبه

ان ا ید. یرا اندو ش ا برا دا بود، ا هیچ یان چون اندوه که برا دا ۱ا ا به ش ا نرسد.

ان ا د و شود، که به ن ات باشد، و ب وبه ا اندوه که ست، پشی ان ندارد. ا یا را دن به ار رگ ب ه ب دوه ک ید ان ن ی ب آورد.۱۱ب

د آورد دی ش ا پ ود چه ث را در را دا ب به یا ب ش شو ، چه ا شور و ست: چه ا

بات ب سا اث ار ای و ا ی ان، چه ن ناه گش ا یرت و ا ا . گ ، غ ن ر ، چه د یه ب ا هر ه در آن د ک ردی ت ک اب یث ث ود یر ب ق د.۱ پ۲ای س ن ن ۀ ا ب ش ه ب ا ه

ه او ه ب ا آن ک رد و ی د ک ه ب ا ر آن ک کنظور ن دی ست، ب ه ب بود ا شد ن د بر ه ا، ب ش ا ب ه در ور دا ارادت ود ک ب

نها ه ه و ب شود.۱ ای ش ار ان آ ود ست. شد ا گر ا د

ا ون بر د گر ود ا، دیدن شاد ی و نی ش ر ی شاد هرچه ب ا شد، یرا ه گ و ب

ن ن د او به ش ا ۱ش ا ان او را ا سا ه بودید. ر کردم و ش ا را سرا ند نسا ید، ب ه

ه انگونه که هرآنچه به ش ا گف یم درست بود، ثابت بار هر ۱شد که ر ا ن د ی و نی ب ا بود است.د و این را یاد که او ا اعت ه گ ش ا را به ر آو

ید، ر ر او را پ ی ر و ا ه ب گون ه چ کگ س ب ش ر د ی ش ا ب ه اش ب

ه در هر م ک شاد ان شود.۱ نان ی ش ا ا ه ی ب چ دارم.

یان/دوم رن ا ردآ ری هد ی گ

نکا۱ نو ب ا ناردار ش ا را ا ، یم واه

یه ع ا قدون ساها ی ه ک ه دا ب ی ک را در ه ان م.۲ ی سا ی ا ست، آگ رد ا ا که ک

سبب ا وانفرسا، در بو ۀ آ ایش رار ایشان به د و قر بسیارشان، س او داش ند، ا شاد ب

و -که در د وان ویش چرا بی ران ار گشت.با ود پیشقدم شد ، - ن شاهدم که بیش ا آن ا رار یاد ا ا واهش کردند که در این د ت به

سان سهیم باش یار قد س شان ب د. ای نست را ن د، ی ردن یش ا ان ظار ا ع ک بند، و ش م دا قدی د ه داون ش ن را ب ویه بق اراد دا. ب ر ی ، ب ه ا ن پ ب س

ه گون یم ه ان س ی و وا ین هت، ا ه دار ن را در د ها آغا ی ش ر ی ه ود پ کود، ش ه ب ردا ش ا ب ۀ ندان س او ن ع ای

ی آن ر نون ن که در پ چنان ک ا رساند. ا بهاکدر ای ان، در بیان، در عر ت، در -چی ا ید ه هپ در -شور و رارت بسیار، و در ب ان به ا

.این یض ب شندگ نی گو سبقت را برباییدن ا ب ار ش ه ن کح ا نم، ب ه واهم ک

شور و ا یا ب ب ان را در و

گرا یض رارت دی را ا م. ی یا ای ن بند ه هرچ ید ک اه یح آگ س س ی د ا ع داون

ه ود، ب ند ب ش ا دو ا شد یر ق ش ا ا ر د. شوی ند قر او دو ی ۀ در ن

پ ۱ س ن ن ا رد ار دو رظ ب ب هرا نا نم، که را ب ه ی ش ا ن ش ه، سا گ ست: ش ا سود

یر، ب ه در ار ن ک نها در ان ام ای ج ه ان یاق ب ش قدم ا ش ی ی پ ام آن ن

ه ار ود را ب نون ک د.۱۱پ اک ودی ک ا بار، ان ام ن ک ه ای یا ان ب ش ا ا ید، سان روان ا را ور ه ی ، ب ا آن را ن ان، ک یاق ش ر ا را اگ شد.۲۱ ی ا ش ه ب در پ دابو ق ش ۀ شد، هدی ا ب ه ب ا د، ا دارد. چه ن ه آن س دارد، ن چه ک سب آن ر ب

ساو ار ۱ گران در ا ه دی ست ک ی ن ن ایشار، ب ه واهان ش ا در ند و ش ا ا ب ر ش ا در ا نا ا غ یم،۱ ساوا رار ر بند، و رو ر ر ک ان را ب بود آن ا ر، ک ر ر واهد ش ا را ب بود ها ک نا آن ی غ ن

رار واهد ر ساوات ب سان ن دی رد. ب ک

ه ست: »آن ک شد ا ش ه و نان ه ن شد،۱ چرد اد گ دای ،آورد ی شادن ه درگ ک هک نآ و ،

شت.« دا م ن آورد، کن گسی د ش ن ی به ر

کنم که در د ی و نی نهاد دا را ش ر ۱ یرا او ۱است که ه چون ن به ر ش ا باشد. نها قا ا ا را پ یر ت، ب ه ود با اش یاق نه

قدم ش ی ش ا پ را آ دن ن د یار، ب س بشد.۱ و ا رادر را ه ه را او ب یم ک س ر ه ساها او را ب ی ی ه ۀ ک ه ان ا ر د ش بساها ی سو ک ع و ، او ا ند.۱ ب س ایه یر ک ار ن ک ا در ان ام ای شد ان اب ی ان یر واه شان دادن را دا و ن بر ه ر عهد گ فر ا د ت آن را ب س م، ه ایه دم یم ک ب یار را س شد.۲ ا ب ا ت ا در ب

قاد ه ورد ان ندان س او ۀ ن هدی ردآور ای گرا یرد.۱۲ ی گ رار ن س هک یم ن ش و ک

ی ظر ردم ن د، ب ه در ن ظر داون نها در ن یم. ست ان ام ده یح ا چه آن

ن ا هار ه۲۲ فا ب ،دار ن ار دو ردار

ش ا راهها یا ش ارها ا ه ب یم ک س ر نون شد ، و اک ت اب ر ا ث ون ب اگ ون گ

ه یاق او ب ش ه ا یارش ب س نان ب ی ا ر ا د ردی ی گ ش ا ا ون ر ن

ه در م ک گوی د ب ای ی و ب ار ست.۲ درب است؛ و ک و ه ار ن ا شری ش ا ه د ت به م ک گوی د ب ای ی ب رادران ان ن ار ب درب

یح س ساها و ی ان ک س ادگ ر ت اب ها ث ه آن بت ود را در ع ب د.۲ پ انشان ده ید و ن ن ش ا ب ک ه ه ر ا ب د کند. ن ی ب ساها ب ی ا ه ۀ ک ست، ی سا ن ا

یان/دوم رن

سان به ش ا ۱ نیا نیست دربار این د ت به قد رساندن آگاهم و در یرا ا اش یا ان به یار ۲بنویسم،ام. این و ن د ای انداران قدونیه به ش ا با ید ا یه ا سا گ ش ه ام که ش ا در ایا ت ا بدیشان گف ه

اید. این شور و رارت ش ا برا دادن هدیه آ اد بود ا این بیش ر آنان را نی به ع برانگی ه است. ا رادران را ش ا در ب ه ا ر ا ب س م ر

د، ب ه یای ار درن با ا ک ش ن و ا ایف ه شان گ ه ای ه ب ه ک گون ا ه ان ام، آ ادگ

ید ش ا ش ه ب یرا اگر کس ا .ال م را داای انداران قدونیه ه راهم بیاید و دریابد که آ اد

ید، ا س ی ان -ن ش ر ود ی قدر ب ا -و چش ه ش ا دا ه ه ب نان ک ی ند ا سرا م، ایرادران س م ا ب شد. پ رور دان یم واهند یای ان ب دار ه دی یش ب شاپ ی ه پ ب واهم که ندان س او ۀ دار هدی ه وو عد داد ا را که، ن هدی گا ای ند. آن سان ه ا ام ر د، ب ودی به نگهدی ا ه ب ه ن ود ک ش ، ا واهد ب چشاد ا گ ست. ب ه ب شد ا س داد د

ه د دن سخا در هدی ه ق ب ش ی ب ه هره ید ک ش ا ش ه ب اد دا د ب ارد، ی ه ان کد، و هر د هم واهد دروی راوان ب ارد، ان ه کر راوان هم ب شت ک ه ان در بدهد هر . واهد داکه در د د کرد است، نه با اکرا و ا بار، یرا و دا ادر دارد. دا ب شند شاد ان را دوست است هر نع ت را برا ش ا ب ون ب شد ا در چی ه وار ه ۀ نیا های ان برآورد شود و برا ه ه

ش ه ان ام هر کار نی و، به راوان دا ید. چن ش ا شد : ب ش ه و ان ه ن

داد ارق ب و د شخب نادنمتواخ وا«ست، ا

سای ار ا پ د.« اش ب ه اب ا ب د، انب هک وا و ۱ ب ار ر شک ار ن و روا نا ار

راهم را وردن یا ب ان را ه سا د، ب ر ید و و ش سا ه، ون واهد ب

گا سا ت.۱۱آن راوان واهد ش ا را سای ار پید را ا ب وان شد ید ند واه یث دو ن ید، و ای ش ا ند ب س او ر در هر

ه ش ا ب س اوت پا دا واهد س ه س ۀ ا ب واید. ان ا

سان را ان ام این د ت، نه۱۲ نها نیا ها قد ورت سپاسگ اریها سا د، ب ه به برآورد

رری بسیار به ا ر و به ۱شود. سو دا س ش ا م دگ ر ن ن د ت ب ه ای ید ک هر یا اع را ه ب را ا اع ک د، ردم دا را ب نرا ی ب ست، و ن یح ه را ا س ی ه ان ش ا بشان ه ه ه ن ها و ب ه آن ه در ک ک ب س او ک

ه ان ب رد.۱ آن ید واهند ک ید، ا ر دها رد ، ب ب ان ک ی ه دا ن ی ک یض عظ

یار ب س یاق ب ش ه و ا ش ا دعا ع را را ع ا ر دا ب پا ب س رد.۱ واهند ک

رش و اپ ی ن

یان/دوم ۱ رن دفا ز خدم ش

ا به » بونم« ن، پو ، که در ور ش ا ۱ دور ا یح ا س ر ش ا م و ن سور«، ب ش ا » ا ه ه ب س دعا دارم۲ک ش ا ا ش ا م ن د گام آ دن هنه سان ک ا ک شم ب با ر ن اگ ی ندن ارند ا پکنیم، با سارت بسیار با ی انها این دنیا ندگ ا سر یرا هرچند در این دنیا به ع کنم. بریم، ا که اس ۀ نگ ا چرا نگیم. به روش دنیای ن دنیای نیست، ب ه به نیرو ا ه ادر به انهدام

ا اس دال ها و هر ادعا ب رآ ی را که د هاست.ر کنیم و هر ابر شنا ت دا د ع م کند ویران در بو در سا یم. ا را به ا اعت ا سیح اسیر اندیشه

باش هس یم، ا آنگا که ا اعت ود ش ا ا آ اد

ه ا ات اا اع را ب شود، هر ن ا کیم. سان ر

نگرید. اگر کس ا ینان دارد ش ا نها به ظواهر باید در نظر داش ه باشد که ا که ا آن سیح است،

ار نی به ه ان اندا ا آن سی یم.دک ر ان شد اگ ند ن واهم سرا ه د ن ه داون ه ا دار ک دا ب یش ا ان ب

ه ن ش ا ب نا را ب ران ب ه ب را وی بنم. ن ست، ر ک ه داد ا ین ب ن واهم چ

ه د ک ظر آی ا هن ا ن شم ب و ش ا را ک ها ود ها او و ین نا ه«گویند: یرا بع ۱ب رسانم،

ا ورش عی و بیانش ر ت و و است، ا ین ن ه چ ان ک ی .«۱۱آن گ د ان ای ند ب وی گ

ا ه یاب ود در ن چه در غ ه هرآن ند ک دان ها ان به یم، ه ان را ب وی ه ع گ گام ور، ب هن

یم آورد. واهن رج ا ۱۲ یم ود را ا ر ن سان کبش اریم یا با کسان یا کنیم که ودس ایند. چه

ناب ردانه است که آنان دربار ویش ن با ی انها کنند و ود را با ود ودشان اوت

و ا نه بیش ا د ا ، ب ه در ۱سن ند. ین دود ر رای ان ع ه دا ب یم ک ن کی در ش ا را ن ه ست، دود ک رد ا رک بش ه گ ا ر ن را ا یرد.۱ ا ا دود ود پ گیا د ش ا ن وی هرگ ن د نان ه گ م، چ ای

ه م ک ودی سان ب ین ک س را ن یم. ی ش ا با م.۱ ا ب دی سان ش ا ر ه یح را ب س ی ان

رد گران ک چه دی ه آن ردن ب د، ا دود ر ک انه ود او ن ست ک ن ا ید ا ای یم. ا ن کشد ش ر ر ی ش ا ب نۀ هرچه ای ان ند، دا کس رد ی گ ش ا ن یان یت ا در عا ر

ی را در یم ان ا ب وان شود،۱ یم. شارت ده ش ا ب سو را نهای ی سر را ن ه ی یم ک ن ار ر ک ه ک یم ب واهگر ش دی ش ر، و آن هم در رو ی پست.۱ پ »هر شد ا ه ر ان ام ند، ک ک

ه ه آن ک را ن ند.«۱ ی د ر ک ه داون به دا او را ند، ب ه آن ک س ای ک ود

ر ه د، پ ی س ای شود. ب

یان/دوم ۱۱ رن رس الن در غین

نا راود ا۱ قا ح کد ن رد ار ح رد ی ک ین ن ن ید، و چ ن یر ک د ۲ ن غ ایه ش ا را ب را ش ا دارم، ی ه بت ب س دای نا سا م، ا د یح، ن س ن ع شوهر، ی ک یا ا بیم ا پاکدا ن به او قدی ان کنم. کر ه چون ب ا ی ۀ ار را ب ری ه وا ه ک گون دارم ه انپردگ س سر ی ا ش ا ن ورد، ر

د، یح داری س ه ه ب ه و ا ک ان اد ان س ن د ر ک را اگ شود. ی ن ر

ه گر آن ک سا دی ی ه ع ش ا را ب د و یای بر ا اگ ند، ی م، وعظه ک ردی ش ا وعظه ک ه ا برو فاوت با آن رو که دریا ت کردید یا ان ی غیر ا آن ان ی که شنیدید به ش ا عر ه کند، به ا گ ان ن کنید. آسان ش کنم ن ا آن ا

شاید چی کم داش ه باشم. »رسوالن ب رگ «ا در عر ت چی کم ندارم؛ س نور اهر نباشم، ا

ه ن را ب ت ک ا و ا هرای اب ش ا ث ه ث برد م. ک ای

آیا گنا کردم که با بشارت رایگان ان ی دا به ش ا، را سرا ش ا ا سا م ست ود را پر ن ک ک ا ، ا پ ی د ن ب شوی

م ا ب وان ردم گر را غارت ک ساها دی ی ک ش ا، ین ا م ب نم. و در دت ا ش ا را د ت کر د ار ب ش م، ب یا دا ی ن ه چ ا ب وش هرگ

کس ننهادم، یرا برادران که ا قدونیه آ دند رو بار بر ا یا ات را برآوردند. و ن به هیچبه آن ۱ام و ا این پ نی ن واهم بود. دوش ان نبود

ک در راس سیح که در ن است سم، که هیچنوا ا ا یه این ر را ا ن ن واهد

ا ا آن ت.۱۱آی ر ین گ ن گویم که دوس ان رو چوی ۀ ۱۲داند که دوس ان دارم ندارم دا و این ر

ر ت ر ت را ا ا ود را ادا ه واهم داد ا د ه در ددن ان ک م، ا آن س ان ا بان ب

دان ر چه ب ا ا ود را در آن ند ب ن کد. سا ن ر راب ب

نچ ار ۱ ن ین و سوالن دروغ سان، ر که د ک ب ارن ری ارگ اران ود را در ک

و این ع یب ۱سا ند. سی ا رسوالن سیح ظاهر

نیست، یرا شی ان نی ود را به ش رش ۀ نور پ ع ب ندارد که اد انش نی ود ۱آورد؛ در را به اد ان ریق پارسای ه انند سا ند. سران ام

ود. شان واهد ب ارهای را ور ک نان ای فخر به رنجهای خ د

ا اگر چنین گویم: کس را ب با ۱ هم نپندارد. ا هم بپ یرید، ا کم را چون ش ب کنید، دست و اینچنین با ا ینان ا ۱ب وانم اندک ر کنم.ر ر ود گویم، نه ا انب داوند، ب ه ا س ه ب یار ب س ه ب ست.۱ ا آن ا ک ه ا

یای ر ق دن ن ری ی ر ک د، ن ن نش ا ب را رد.۱ ی ه واهم ک شاد ان ه ان را

ید، چرا ن یم ک ه ب ه ب ه ود ا کش ا ه ست ک ن ا قت ای ی ق ید ۲ هس

ند ود ش ا را ب ه سان را ک ا ک د، ی سا نهر ش ا ب ش ا را ورد ا ا ند، ی ش کرار فاد س سو ا ش ا ر ا ب دهند، ی

ست ا ند، ری ن ی ک س ه ور ان ا بند، ب وب ا ک ا ن ید.۱۲ب ن کف ر ی ه ا ع نم ک رار ک د ا ای ندگ ب شر

ود ارهای ا آن ب ین ک ن ه چ ادر ب ه م ک اییم ش ا ب

ه ود ا ا س ب ر ک ی ر اگ ه چ دهد بند ا هم ه چون ب -ک س ن ب ه ان م وی گ

ه ود ا ا - ی ب ه آن ن ن ر دهم ببران ا ع نم.۲۲آی ا ک ی هس م آی د ن ن انی سرا س ا ا ا ن ی هس م آی د ن ن ان

یم راه یحاب س ا ادم ی هس م ۲ آی د ن ن انس ن گان وان د چون دی م ان وی ن -گ

س ت ش ر هس م ا ه ه ی رد ب ار ک ر ک ام، دان ا اد ه ن ش ر ب ی عات ب ه د یش ب ام، به ورد ان ا ی ر اب اهراب و اهراب ،اما ه ه پنج بار ا یهودیان، س و نه ۲ام. رو شد رگ روبهسه بار چوبم دند، یک بار ۲ ربه ش ق وردم.سنگسار شدم، سه بار کش سفرم غرق شد، یک

ه وار در سفر ۲رو را در دریا سپر کردم. شبانهسو هدیدم کرد است: ر گ ر ام و ر ا هر بود ها، ر راه نان؛ ر ا سو وم د انها روشهر، یان؛ ر در ب ن سو ا ود، ر ا

سو ا؛ ر ا ان، ر در دری یاب ر در ب

نت رد و ار ک س ت ک ین.۲ رادران دروغ بید ش ارها ب ک ر ود ه وار ام، ب واب ب

رد رد ک گ را ک ن ش گ و ن س ر ام؛ گارها ب د ام، ب ر ا و عریان به ود ام و غ ا انبر ه ۀ اینها، بار نگران برا ه ۀ ا ون ۲ام. دید

ه هر ست ک ساها ی ن ک ی گ ن س شم ر دو رو بشود و ن ی ه ع ست ک ی ند.۲ ک که ب د و ن ست ک ی شوم ک ی ن ع

سو م نی های ر رگا ه چ نم، ب د ر ک ای بشان ه ع را ن رد ک دهد. ۱ دا، واهم کد ر داوند عیس ، که او را اودانه سپا باد، پدر د شق، اکم ۲ گویم. داند که دروغ ن

ث، نگهبانان بر شهر گ اشت ا ن وب شا ار ا را در نبی ، ا پن ر گر ارم کنند. ه ا ا کد و س ادن ر ین ای ود، پ شهر ب ر ار ب

ری م. گش گ ن ه ا چ گون ن ای

یان/دوم ۲۱ رن رؤیاهای خار جسم

باید که ر کنم؛ هرچند سود ا آن ا ۱دهم و به رؤیاها و اشفات داوند شود، ادا ه ن شناسم ش را که در سیح است، ۲پردا م. م ربود شد. ن که چهارد سا پیش به آس ان سو یرون ا ا ب ت ی س ان ر ه آ دن ب ا ب م ب دان

دن، د دانم که به ردو باال برد و داند. ا بو -داند با بدن یا بیرون ا بدن، دا -شد

گف ن ا آنها بر ناشدن شنید، که س ن چی ها و کنم. ن به چنین ش ر انسان ای نیست.

ا دربار ود، به عفهایم ر ن واهم ا نم، ب ر ب واهم ر ک رد. اگ هم کا ا این ن واهم بود، یرا قیقت را بیان کنم. ا

ار یش ا ک ی ب س را چ ا ک ی م ره پچه در ن ند و ا ن آن ی نود، ب ش

ندارد. پ نا برا این ه عظ ت ب فات ا ش ن ا دا ای انشد، ه ن داد س م ب سا د، ار در رورم نا آ ارم دهد و م ی ان، ش ن عا ع را ا غرور ی

سه بار ا داوند نا کردم آن را ا ن با دارد.ا را گفت: برگیرد، ا ار وت نم ض «ا

ه درت ن در ع ب را ست، ی ک ا اه ش ر ب ی شاد هرچه ب ا سد.« پ ب ر

یح س درت ا رد م ر واهم ک فهای عین یرد.۱ ا ه رار گ ر ن فها، ب رو، در عیه س نا ها، ش هد ش ت، ب ا ر ا، آ ارها و گا م، آن وان ا را و ن م، ی شاد ان یح س

م. ای وان ن یان نگر نی بر ی ر

ام ش ا ناگ یرم ه ان ر ار کرد ه چون ب ۱۱که هرچند بایست ورد س ایش ان باشم، چرا کردید. ا ا آن م گر ب«هیچم، ا ی ک سوالن« چ ر

ه شان دارم.۲۱ن ت ها ن های ت، در ن سا ره ش ا ب یان ار در ردب ا ب ید، ب س ظهور را یا ب ب و ع ات.۱ در ات و ع ای آی

شد، ش ا ساها، چه ا ا در ق ی ر ک سایبود ش ان ن ر دو ار ب ن ه هرگ ب ام ای

ردم، را ش ا ک ه در ق د ک ن ب را ای بید ش ب ب

م به دیدار ان بیا اکنون آ اد ۱ م، و ام برا بار سو یه ا وا را ن ود. ی ش ان ن واهم ب ر دو ار ب ب

ان را ش ا، ب ه ود ه واهم. چرا کن دی را وا د ب ای ه ب ند ک س ی دان ن ر ن

را ن ب دی د، ب ه وا ندو ن ی ود بدان ود ر ن شاد ا د.۱ پ ن ب دو ن انش ا رج واهم ها یار هرچه دارم در را ان س ب

رد و ان ود را ن دری ن واهم کست ش ر دو ی ش ا را ب ر ن شت. اگ دارم، دا

د داری ست ب د را ک ر دو ای ش ا ب ا آیا اگر بپ یرید که ود بر دوش ش ا بار ۱ ا گویید چون ش ار هس م، باید ام، البد نبود

ه هر ب ش ا ب رد ن و ا ردار ک به ا ب شم.۱ آی ا ان ب ه ن د ان ک س ۀ آن وا

ر ن ی و را ۱ ادم ا ش ا سو اس فاد کردم آن داش م که ن د ش ا بیاید و برادر ان را نی بر

ه راهش رس ادم. آیا ی و ا ش ا سو اس فاد کرد وی ه را آیا ا نی به ه ین شیو ر ار ن ردیم و ه ین ر

یم گر یش ن در پن ا ا ا آ ۱ ب اج ن ا ر ب رو ه هدو د ک ای

یم ش و اع ک ش ا ا ود د ر راب در بسان یم ا در ور دا و ه چون ک ن ک

س ن یح س ه در یم ک وی چه گ د، و هرآن اننا را ب یم، ا ع ی ان، ب ن ک

ان ه ن د یم آن دارم ک را ب ست.۲ ی ش اه ان ظار دارم، ه ک گون ش ا را آن م و یای به ان ظار نان ک ی را چ ش ا ن نم، و ی ب ن

یم ید. ب ن ی ب د، ن ش ا داری یان ه در آن دارم کبت، ی شم، ود واه ، ا را، غ سد، دا ، یم آن غرور و ب ی ب نم.۱۲و ن ی ب ظ ب نگر را ار دی م، دا ب ش ا آی ه چون ن د دارم که سا د و ن ب ن رو ش ا ا ر در ور

رد و ا نا ک ش ه گ ه در گ ر ک باک ، ب اپ ه ن وب ش ود یا ف و ع ع

دن رد د، ان شوم. ان ین وهگ

یان/دوم ۱ رن شد رها ن ه آخری

هر «آیم. این سو ین بار است که به دیدار ان ۱ ن ۲»س ن با گواه دو یا سه شاهد ثابت واهد شد.م ود، کسان را که در گ ش ه ر ب در دیدار دو ی هر د، و ن ودن شد ب نا گر را گ ک دی

یاب ود ی در غ نون ن با هشدار دادم و اکدهم که و ن د ان بیایم، بر کس آسان هشدار ت ن واهم گر ت. واهید بر این ه یرا ش ا گوید. او در با ش ا عی سیح در ن س ن یرا هرچند در نیست، ب ه در یان ش ا واناست.ا به درت دا یست ع بر یب شد، ا

ی در ا سان، ا ن ن ی ه ه ند. ب ا با ک و عیفیم، ا یم ست واه درت دا ی ه ش ا ب با او در

رد. کب ار دو ب ا د ا ا ب ن نا ا رد ا آ د ا درن ید. آی ه. ود را ک ب ن ا ن ید ی هس گر ست ش ا یح در س س ی ه ع ید ک اب ی

د و شوی ش ردود ب ن آ ای آن ه در ایشد ه ا ردود ن د ک بری یدوارم پ ب ا م. دعا ه ای ست ک ن ا ا دا ای ه درگ ا ب

ه شود ک ا ع وم ه د؛ ن شوی ر ب ای نیرون آ د را ب سرا ش م، ب ه ا ا آ ای ایید، ست، ان ام ده ست ا ه در چه را ک ش ا آن ا

شد ه ا ردود د ک ظر آی ه ن ر ب اگرا ن م. ی ر ای یچ ع ب یم ه وان

چه یم، ب ه هرآن قت ان ام ده ی ق ن م کی ا ا ع را هرگ ست. ی قت ا ی ق را ب

ود، شادی ان واهد ب و ، و ب ش ا یم و ش ا به د.۱ ب شوی یا ش ا ا ه ست ک ن ا و دعا ا ایین ش ا ه ه ب را ب ن ا م ای یاب ا ر، در غشم با بور ن ان آ دم، ا و ن د سم وی ن

شدت ا نم، ا ا دار ود ب فاد ک س ع اد ه داون ردن، ا دار ک ران ک را وی ه ب ن

ست. ه ن داد ا نا ب را ب ب ه بمه خا

ب ا ،ه ا رد۱۱ ناردار ش ، ب دا شا ا حا ؛د ید؛ و در ش ا د؛ ه رأ ب یری ند گ د؛ پ شوی

بت ه دا ید، ک ن دگ ک فا ن ح و ود. ش ا واهد ب ا فا ب و ح و

ه ۀ ۱ا قد س م گویید. ی دیگر را به بوسه۱۲سان، شم س م قد ند. ا را س ر

یض داوند عیس سیح، بت دا و ر ا ت ۱اد. رو ش ا ب ا ه ۀ قد ب ا

یان ۱ غ

ا پو ، رسو که رسا ش نه ا انب انسانها و ۱ه ه ب هن سان، ب ه ب س ۀ ان س وا ی س ۀ ع واان ه او را ا ردگ ست ک در ا یح و دا پ س

ید، ی ان ر بن و۲ ند، ۀ ه ا ن ا ه ب رادران ک ب

:به ک یساها غ یه یض و آرا ش بر ش ا باد، ا انب دا، پدر ا، و که ان ود را در را گناهان ا داوند عیس سیح

داد ا ا را به اراد دا و پدر ا، ا ع ر شریر اد. د ب ا اب شد. او را ا ر رهای ب

ین. آ س ی گر ن لی دی ی ج ن

در شگف م که ش ا بدین ود ا آن که ش ا را واس ۀ یض سیح را واند است رویگردان شد ، به

ا ب ه ان ی دیگر روید. سو ان ی دیگر بها کسان هس ند که ر ش ا را شوش و ود ندارد، ا ا آنند که ان ی سیح را ری کنند. سا ند و بر ا ش ه ر ا ر ا ی ی اگ س ان، ان ا ا آ

م وعظه شارت دادی ش ا ب ه چه ا ب یر ا آن غش ر ی نان ه پ اد چ عون ب ند، ک

ا نون ب یم، اک ف س گ ر ک م: اگ وی گش ا ه ید ب ر چه پ ی یر ا آن ی غ ان

اد عون ب ند، وعظه کید دا ار در د ا آ ۱ ا ی واهم یا سارا آی نود ش شم ردم را و ر ک م اگ

یح س ودم، ادم نود ردم ب ش نان در پ ه چودم. ن ب

منشأ هی رسا ب ا۱۱ ناردار ه ، ی ک ید ان دان واهم بردا ۀ سا ه و پ شارت دادم، دان ب ن بسان را ن آن را ا ان ست،۲۱ ی ی شر ن ب

یا و ت؛ ه ن ن ی آن را ب س ن یا م، و ک نش ق ا یح ب ه آن را ا ری س س ی ع

ردم. ت ک ا دریش ا و ندگ گ ش ۀ را در دین یهود ۱

رسانیدم اید، که چه بسیار ک یسا دا را آ ار شنید و در یهودیگر ا ۱کردم. و آن را ویران

بسیار ا ه ساالن وم ود پیش گر ه و در ا را

ا چون ۱نهایت غیور بودم. سن ها پدران، ب ا شن ار ه را ا ب ن ادرم و ک ود او ک

ه رد و ب د ود ک را وان یض ود را س ۀ واش ار سر ود را در ن آ ه پ ود۱ ک ن ب در ایشارت ان ب هودی یری یان غ دو در ا ب سا د

شورت سم و ون ا دهم، در آن ان به ان ک ی ، ن د آن یم ن ش ه اور ن ردم،۱ و بر م؛ ب ه د، ن ودن سو ب یش ا ن ر پشق ه د پ ب س شدم و س ان راه عرب

ش م. ا گ بآنگا پ ا سه سا ، به اورش یم ر م ا کیفا را ۱ا ا سایر ۱دیدار کنم، و پان د رو ن د او اندم. ا ه سوالن، ب س ر د، ک رادر داون قوب، ب ع ی

ش ا ه دم.۲ در ور دا ب دی گر را ن دینان ی چه ا ه آن سم دروغ دهم ک وی ن

ه و ن سوری وا ه ن ست.۱۲پ ا آن، بیه ر م.۲۲در آن ان هنو ی ی ک

ند، را یح هس س ه در ه ک هودی ساها ی ی ک ه چهر ن ید ب ن ش ق ها ند.۲ آن نا ش

ر ا روا ش ر آ ار ب ی ه پ د، »آن رد ک ودن ب

شارت ه ه ان ای ان ب نون ب شت، اک دهد داس ه ود آن ک ر ب اب ه ن ش ه ب ه در گ ک

و هب ان ب ید د.«۲ و آن ا ر ن دا را د. ردن ک

یان ۲ غ

شدن پو ا انب سایر رسوالن پ یر هپ ا چهارد سا ، دیگربار ه را برنابا به ۱

ا اینبار، ۲اورش یم ر م و ی و را نی با ود بردم. ا فه ش ت ا ا ی ۀ دری نم در ن ود. ر ا ب

ه در ی را ک یان غیریهودیان در آن ا ان کنم بدیشان عر ه داش م؛ ا ب ه در وت، وعظه و نی نها به رهبران سرشنا ، بادا بیهود بدوم یا ا ه سفرم ی و ، با این ه یونان دوید باشم. ا این بدان سبب پیش آ د بود، بور نشد نه شود. که بع ا برادران دروغین، فیانه در ع ار نه کرد بودند ا آن آ اد را که در سیح عیس

ه ند و ا را ب ن س ک سو م ا ندگ داری بها یم آن س ند. و ا د هم شان ب

ت اب ش ا ث ی ن د قت ان ی ق ا م شدی ن

د. ب انا آن رهبران سرشنا چی بر پیام ن نیف ودند ا

ان هر - فاو ن آن د را ودن ه ب ند، ک کرا دا ب ب ه -کند ر ورت ظاهر اوت ن یع ، ایشان دریا ند که وظیفۀ رسانیدن ان ی به بهغیریهودیان به ن سپرد شد است، ه انگونه که

وظیفۀ رسانیدن ان ی به یهودیان به پ ر سپرد شد یرا ه ان دای که ا ریق پ ر چونان بود.نی چون رسو یهودیان ع کرد، ا ریق نپ چون یعقوب و رسو غیریهودیان ع ن ود.پ ر و یو نا که شهور به ارکان بودند ی را ه ن د، ب ردن شاهد ک ود شد ب یب ن ه ن که شد ک ق وا د و ت دادن ا ست ر ا د اب رن و ب

ان ن د م و آن روی ان ب هودی یری ا ن د غه قرا را ب ه ند ک س ق وا ان.۱ هودی یش ه اد دا ع ی وا ن ب ب ه ای ه ا یم، ک ش ا بش اق ان ا ش ی ه ن ود ن ود ک ار ب ک

ودم. ب مخا ف با طر

ا چون پ ر به ا ن اکیه آ د، با او رویارو ۱۱ ا

یرا پیش ۱۲ ا فت کردم، چه آش ارا ق یرکار بود.ا آن ه کسان ا انب یعقوب درآیند، با غیریهودیان ا پ شد، ام ه سفر د، پ ها آ دن ه آن ین ک ا ه رد، چرا ید و ود را دا ک ش نه ک ه ا اه ک

ن ی در ای ان ن هودی ر ی سای شت.۱ یم دا به ند، ب س یو ه او پ ار ب اک هری ون ه گ ا ک

ان ار آن اک ی در ری ا ن اب رن بر ار آ د. گ

ا ن چون دیدم آنان در راس ا قیقت ان ی ۱ ا ام ن س وار گ ند، درا ور ه ه پ ر را نهود هس ، ن ه ی ا ای و، ب ر ف م: »اگ گدگ ان ن هودی یری ه چون ه چون غ ن ن کان را هودی یری ه غ ست ک ه ا گون ان، چ هودی ییرو وا ان پ هودی سوم ی ه ا ر دار ک

ند « ن که اد دوه هک ا ۱ ه ب م و ن ا ای

سان م ۱،»را انگ دو ر غ« ه ان یم ک دانا ا ه ب ع ا شریعت، ب ه با ای ان به عیس سیح نشود. پ ا ود نی به سیح عیس پارسا ش رد سا ار یح پ س ه ا ای ان ب ا ب م ای ان آوردی

را عت، ی شری ا اع ا ه ب م و ن شوی ش رد سا ار عت پ شری شر ا را ان ام اع ا یچ ب ه

ش رد ن شود. ا اگر در ا که در پ پارسا ش ر ۱ د شدن ا

واس ۀ سیح هس یم، ع وم شود که گناه اریم، آیا بهق گنا است این بدان عن است که سیح شو

یرا اگر آنچه را که ود ویران کردم ۱رو هیچ بهدهم که به ا نو بنا کنم، در آن ورت نشان

واس ۀ ود شریعت، یرا ن به ۱شریعت نا ر انم.ست نسبت به شریعت ردم را دا ی ا ب

شد یب ر یح ب س ا نم.۲ ب گر ک ام، و دیدگ ه ن س م ک ی یح ن ن س نم، ب ه کدگ ه در ن ن ست ک دگ ا ن ن ند؛ و ای کسم نون در ه اک سر ک ه پ ا ای ان ب نم، ب ک

ه رد و ان ود را ب بت ک ه را ست ک داا ن یض دا را ب ش ارم، ا ر ن داد.۱۲ ر را اگ ه ی عت ب شری سای ا را ار ست پ د

یهود رد. یح ب س آ د، پ

یان غ

ع ؟ شری ا عما مان ی یا غ یان نادان، چه کس ش ا را ا سون کرد ۱

س ی ش ا ع ش ان ود ر چ راب را در ب ست ی اه یح ب س یب ر ه ب س ک ن چون ک ش روق د.۲ ردی یم گ س ر شد، ن را واهم ایا م: آی دان عت ب شری ا ان ام اع ا رو را ب

ا د آی یدی ن ش چه ه آن ا ای ان ب ا ب ید ی ا ید و ردی ا رو آغا ک ه ب ید ک ادان ن د ن ا ای نون ق د اک ه سان ب ا ش ان ید ب واه

ش ا ر یهود ب ی ها ب ا ه ۀ آن چ ید آی س ر بیهود س ب را ن ه ب گر ای ست ش ه ا گ ا دا ا آن هت رو را شد آی ا ود ب ش ا ب ه بش ا ظاهر ع ا یان ند و ع ات در ک

ه عت را ب شری ه اع ا سا د ک ا ا د، ی آورید ای ان ا آن یدی ن ش چه ه آن ه ب رو ک

ه دا ای ان آورد و یم »ب راه نان ه اب د چ داریشد.« پ ش رد سای ار را او پ ن ب اییم راه د اب ر ن سان ید ک ن ی ه ب ه ب د ک ان

د. یه دارن و ک اب چون پیش ر دید که دا ای ان غیریهودیان را بر پایۀ ای ان پارسا واهد ش رد، ا

ام و ها «رو، پیشاپیش به ابراهیم بشارت داد که اینپ آنها که به »واس ۀ و برکت واهند یا ت. به

ند. ای ان ا ا دارند، با ابراهیم ای اندار برکت اب ینآ ار ۱ نا ب هک نا ر عا اج ا شریعت یه

که آ د است: اند، چرا دارند، ه گ دچار عنتکه به ام آنچه در ک اب شریعت نوش ه عون باد هر«واس ۀ ک به وا ح است که هیچ۱۱»شد ع ن ند.پارسا «شود، یرا شریعت ن د دا پارسا ش رد ن ا شریعت بر ای ان ۱۲»به ای ان یست واهد کرد. ا ست ی ع کس که اینها را به« ه ب ، ند، به ر سیح ۱»واس ۀ آنها یات واهد داشت. آو ا ا عن شد و اینگونه ا را ا عنت شریعت بهکه به دار هر«با رید کرد، یرا نوش ه شد که

او چنین کرد ا برکت ۱»آوی ه شود عون است.و ابراهیم در سیح عیس ن یب غیریهودیان گردد،ود، ا را شد ب ه وعد داد ا ا آن رو را ک

یم. ن ت ک ا ای ان دریع عدۀ خد شری

ب ا ۱ ناردار ب ، ن ا د را گ هر ور گدیچ یاورم. ه ثا ب د ک ن وان

شد، ا ا ه ب یت ی س ه ر شر را ک عهد بد.۱ ا ، ف ای ی دان ب ی ب ا چ ند ی و کس وعد ه ن یم و ب راه ه اب شد. ن ها ب او داد ار وی درب نان ه گ س ها،« چ ه ن د »و ب وی گشد، ب ه ا یار ب س س ب ه »ن د ب وی گ

یح س ن ع ن ی ک ق ود ی ه و،« ک ه ع ک شری ست: ن ا س ن ن ای ست.۱ ا

ه دا عد آ د، عهد را ک سا ب س چهار د و ود و ن س ه ب ش ر ب ی هپ رد، ب هک ون گرا ا ردد.۱ ی ا گ ه وعد ب گر یراث بر ا ک

ا شریعت اس وار باشد، دیگر بر وعد اس وار نیست؛ ا ر ود. یم ع ا راه ه اب دا آن را ا را وعد ب

پ ۱ س ق ش ا دو ب هچ ع ر ش دو ع ره نها ب شد، آن هم یها ا ود ر ان ا بب ن سشار ه او ا ه وعد ب س « ک ه آن »ن ا ان ک

ه عت ب شری د. یای شت، ب ی ۀ دا س وگا ش ر ا ۲ا قرر گردید. دست واس ه ن و به ا س ه ست، هر وا ی ک ر ن ند ی نها ن ای ا

ست. ا آن ه دا ی اپ۲۱ س ش ا آ ب ع ر ف ر ست هدعو ها دا

ه یچب ود ه شد ب ع داد شری ر را اگ رو یه شد، در آن ورت ک ب یات ب ست وان

ه عت ب شری ی ا را سای ن ار ین پ ق یراهم ا ک اب اع م داشت که ه ه در بند ۲۲آ د. ا ر ود ب شد ب چه وعد داد ا آن د، یرن س نا ا گداران ه ای ان یح ب س س ی ه ع ۀ ای ان ب ای پ

شود. ع ا پ ا ۲ ش ند آ ا نا ا قار ح ، ب

ه عت ب شری سر ا ظهور ای ان در م و ردی بش ه گا دا ند ن ه ب عت ب شری م.۲ پ شدییت ا گ اش رب ه شد ا ان که سیح بیاید و ا اکنون که ۲وسی ۀ ای ان پارسا ش رد شویم. به ا

.ای ان آ د ، دیگر یر دست آن گ اش ه نیس یمد ن خد رزن ف

س ۀ ای ان، یرا در سیح عیس ، ش ا ه ه به ۲ واید.۲ چرا سران دای ه در پ ش ا ک گ ه ه کیح را در س ید، ا ید ی ع یح س ر ب

رد دیگر نه یهود عن دارد نه یونان ، نه ۲ید.کغ م نه آ اد، نه رد نه ن، یرا ش ا ه گ در و ا اگر ش ا ا آن ۲ سیح عیس ی هس ید.

یم راه س اب ید، پ ن یح هس س نا د و ب ایید. ی هس ان ن ر وعد ، وارث ب

یان غ

ب۱ س را ن ن ن ا سا نا ا : ثراو هک ست یر ا ک م دنچر ،درادن یقر ا اب ،

و ا ان که پدرش عیین کرد است ۲چی باشد. ه هدر ورد ا نی به یر دست ی ان و وک ست.ه ینگونه است: ا ان که ا یر بودیم، در

ا چون بردیم. سر بندگ ا و اب دای دنیا به ا ه قرر ب سر ود ان ید، دا پ س رار ک ا دنیا را رس اد که ا ن اد شد و یر شریعت به

ا آنان را که یر شریعت بودند با رید کند، و آ د،پ چون دست آوریم. ا قام پسر واندگ را به

پسرانید، دا رو پسر ود را در د ها ا رس اد ،نا ن دب »ا ب ا، پدر.«دهد است که ندا در

س ، ب ه پ ی گر غ م ن ر ؛ و چون دیست. ید ا ردان ی گ و را وارث ن سر ، دا پ

الطیان نگر نی بر ی غ شنا ید، چی های پیش ا این، ان که دا را ن

ا کردید که در قیقت دا نیس ند. را بندگ ا ه دا را نون ک ه ر اک ا ب ید، ی س نا ش

ش ا را م، دا گوی ست ب ه ا گون سد، چ نا شگرب ه دی هک ست و ار ب س سو آن ا و

ا ه ب رو ای ا د آی ردی ها را ا گ ید آن واهید ۱ رو ها و اهها و ن ندگ ک و ب سر ن

گا ها را ن سا د ۱۱ ها و سم داری ر ه هدر ر ه یدم ب ش رای ان ک ه ب رن های ک

شد. ا بب ا۱۲ ناردار ش ا ، ن ا نوچ ه هک راد ا ن ی ه ان را ن ن د، ی شوی ام. در ق م ند ش ا شد بدانید، ن س ین بار، چنان ه ۱هیچ بد ن ردید.

ام سبب شد که بشارت ان ی را به ش ا بی ار س ا هرچند و ع س ن برا ش ا ۱برسانم. ا

ه ه ن ب ی ن ب ود، ش ب یر آ ای ق د دینان رع ، چ د. ب گا ن ردی راهت ن ا ک ا ب یه د را ب شدی را ر پ ی ا ا گوی رش هگ

پ ۱ انب دا و یا ود سیح عیس بودم. س ش ا شع شور و ست آن م ک ا وان

ر ه اگ دهم ک شهادت ب ید، س وان

ه ن یرون آورد ب ش ان ود را ب چش ا ه قت را ب ی ق نون چون ا اک د.۱ آی دادی

شد ن ان ش م د وی ام گنآ ۱ شا ب ا ش ار نراد ر ا ا نه با ،د ا واهند ش ا را ا ا دا کنند ا د نی و. آنان داش ن غیرت ۱برا ودشان غیرت داش ه باشید.

شر که با د نی و باشد و ه یشگ ، نی وست، به ر ندان ع ی م، ۱نه ق ان که ن با ش ا هس م.که برای ان با درد ای ان دارم ا سیح در ش ا ش یرد،۲ گ اش همب ا ک ودم ان ب نون ن د اکیر ی ش ا در ن ود را را ا دادم، ی

ف م. گ ش سار هاجر

ش۲۱ ید، هک ا ش ا عت ب شری ر ید ی واهعت شری چه ا ا آن ید، آی گوی د را ب وی گ

ه شد ک ش ه و را ن ید ۲۲ ی س ی ا ن آگی و ن شت، ی ا ک سر دا یم دو پ راه اب

سر گر ا ن آ اد.۲ پ شیو ع و کنی بهدیا و د پسر ن آ اد، ا وعد انسان و د یا ت؛ ا

ود. ب

ن ا ۲ ی ار ث وان رد. ق ک وار د. ی ا شار دارن ه دو عهد ا ن دو ن، ب ای

ندگ را ب دان ب ر ن ه ست، ک نا ی س و که ست، ک نا ی س ست.۲ ها ر د: او ها ر ا ایر س ان، و ب ست در عرب وه ا شهر اورش یم ک

سر کنون ان باق دارد، یرا با ر ندانش در بندگ بها اورش یم باال آ اد است، که ادر ه ۀ ۲ب رد. ا

ست.۲ چرا ست: ا شد ا ش ه و ه ن ک ،ا ان ا ،شاب داش«

دان ن ر ن ه ای ؛ ا کرآور، شاد ب گ ان ن و ب اد ک ری

ید ش ه درد ای ان ن ا ؛ ا کر را دان ن ب ی ک ن

د.« ش رن ی شوهردار ب دان ن ر ن ا ا ش ا ا برادران، ه چون اس اق ر ندان ۲ ا شیو ع و در آن ان، پسر که به ۲اید. وعد

دد رو به دنیا آ د آ ار انسان اد شد، او را که بها ک اب چه داد. ا رو نی چنین است. ا سرش را ی و پ ن د »ک وی ن، گ یرون ک بسر ن آ اد ا پ ی هرگ ب ن سر ک را پ ی

رادران، ا شد.« ۱پ ا ب وارث ن واهد یم، ب ه ا ن س ی ی ن ن دان ک ر ن

م. آ ادی

یان غ یح س آز دی در م

س ۱ ب دا آ ا درک دا آ ار ا ح شا پ . س گر ار دی ید و ود را ب س ای س وار ب ا

د. سا ی ندگ وغ ب ر ار ی گنآ۲ گویم آوی گوش کنید ن، پو ، به ش ا هچگویم که اگر نه شوید، سیح برای ان هیچ سود کس که نه شود یک بار دیگر به هر ن واهد داشت.کنم که وظ به نگا داش ن ام شریعت اع م ه ش ا ک ود. ا ا را واهد ب ید ب ش و کیح س د، ا شوی ش رد سا ار عت پ شری

ه گان ی یرا در اید. دور ا اد شد و ا یض بهبرو و ا را ای ان است که ا ش ا انه ان ظار آن

سر کشیم که در ا یدش به پارسای را یرا در سیح عیس نه نه اه ی دارد نه بریم. نه ه ا ست ک شدگ ، ب ه هم ای ان ا ا ن

بت ع ند. را کبو د. چه دی کس سد راه ان شد ا قیقت دویاینگونه انگی ش، ا او که ش ا را را پیرو ن نید

اندک یر ایه، و ب « واند، نیست. را ر در داوند یقین دارم ۱»شود. آ دن ام یر و ا آن که ش ا را که عقید دیگر ن واهید داشت. ا

شوش سا د، هر ه شد، ب ا ه ب س ا ع ش کا برادران، اگر ن هنو نه را ۱۱د رسید. وا

دیدم یرا در آن کردم، چرا دیگر آ ار وعظه ا ۱۲ر ت. ورت، نا وشایند یب ا یان و ا شوش ش ا را ه ان ک د، در و آن سا ن

اش ار را ام ک ه ک د و ود را ک ردن کبار ا رد ند ی دا ان

ب ا ۱ ناردار ش ، ا ا به آ اد را واند شد اید، ا ف را ار ا ن ر ب آ اد ود را

گر را د ت بت، ی دی ا د، ب ه ب سا ی ک م عت در ی شری را ام ید.۱ ی ن که ه سای ن ه »ه شود و آن ای ات را

ه ر ب بت ن ا.«۱ و اگ ش ن ه چون ویید، واظب گر ادا ه ده دن ی دی دن و دری گ ی

ش ا هب ه ب د. د ک روی یان ن گر ا ست ی دی دی در ر ح دگ زن

ا ۱ ه ا ید ک ن ه رو ر ار ک م ب وی گه ف را ب را ای ت ن ید آورد.۱ ی ا ن واه

ست و ر رو ا ف ب ای ت نن دو ف ؛ و ای ر ن ای ت رو بر د هم هب د، ب هان ون گر ن گ ه دی ا که چه را ک ید هرآن وان ید، ب ا واه

ا اگر عنان هدای ان به ۱آورید. شد، ا ا ست رو ب دود. ید ب عت ن واه شری ر گر ی دی

ن ا عا ۱ ف س شور ن سا ب : ف ، عت اک ، و هر گ ؛۲ ب اپ س و ن ر پ

ی س ن ، ش ر ؛ د شک، ادوگ وی ، رشم؛ ا س ه فاق، د ب ، ن سد؛ ند ،۱۲ ب

نان ه نها. چ ند ای ش و ان یا س ، ع ه ش ر ب ی ا پ ش ا هشدار دادم، ب ه م ک وی گ

ه شاه دا را ب اد ارها پ ین ک ن ان چ ندگ ن کرد. یراث ن واهند ب

ا ث ر رو ، بت، شاد ، آرا ش، بر، ۲۲ ا رو ن و ویش ندار ۲ هربان ، نی وی ، و ادار ،

آنان که به ۲است. هیچ شریع ا اینها نیست.سها و سیح عیس ع ق دارند، نف را با ه ۀ هو

ید ش یب ک ر ش ب ه ای ر ب د.۲ اگ انست ی ر ار رو ی ه رو ن یم، ب ن که یم و ا ب ش با ند ن س یم.۲ ودپ ن شم ک

ست ه هم د بت ب س سادت ن گر و آوردن ی دیم. داری ب

یان غ

ه همه ردن ب کی ک ی نب ا۱ ناردار سک رگا ، ب نگ ه فرگ ها را ید او ه رو ان هس ش ا ک شود، ا ی ت را بین ید. در ع ردان ا گ ست ب ه را را هوش ب ا ، ب

سه سو ی در و ه ود ن اش ک بگر را ین ی دی گ ن س ارها ف .۲ب ی نه یح را ب س عت شری ه گون ن ه ای ید ک ن ا کش ن را س وی ر ک را اگ ید آورد. ی واهس ه ر رد ب ندارد، در ا ع ا پ وا ه ب کب ری شد، ود را با س ن ک ردهد. ک

ورت ر او به باید اع ا ود را بیا اید. در آن

آن ه ود را با دیگران قایسه ودش واهد بود، ب .ک بار ود را واهد ب رد یرا هر کند.

ه ا ک م آ و ش ره ار ک د آ و گ ای ند، ب ی بسا د. ود را در هر یم سه ی و ی ن چ

ف ب ر ن سا ار اد :د رو ن ا ه ناو .درک کس که انسان هرچه ب ارد، ه ان را واهد دروید.کارد، ا نف باه درو واهد برا نف ود

ا کس که برا رو کارد، ا رو یات کرد؛ ا یک ار ن د. ا ا ان ام ک دان واهد دروی اوی

ار ست ا ک ر د را اگ م، ی شوی س ه ن سب و را درو نا م، در ان داری رن ب

ه ه ه وا م ب ر ت داری ا رد.۱ پ یم ک هه یم، ب ن ی ک یت ای ان. ن ه اه ب وی ب

د ق جدی ل که خ ل نه، ب ه خ ندست ود برای ان ببینید با چه رو درش به۱۱

ظاهر وب واهند ود را به آنان که ۱۲نگارم کنند که نه شوید، نها به این نشان دهند، وادار ان یرا ۱ا ر یب سیح آ ار نبینند.خنی ت که بهکنند، ب ه شوند شریعت را ا را ن آنان که نه

واهند ش ا نه شوید ا به سم ش ا ا ار

ا باد که ن هرگ به چی ا ار کنم ۱کنند. ا ه ه ب یح، ک س س ی د ان ع یب داون ه ب

شد و ن یب ر را ن ب یا ب س ۀ آن، دن وا یرا نه نه چی است و نه ۱برا دنیا.ناشدگ ؛ آنچه اه ی ت دارد قت دید نه

کنند، ه ۀ آنان را که ا این ا پیرو ۱است. .و اسرا ی دا را، آرا ش و ر ت باد

ن ا ا ۱ پ س سک نر ب ج ن ر ن اور ،درادس را دارم. ی دن ود داغها ع را ن در ب ی

ب ا ۱ ناردار یح ، س س ی د ا ع یض داون ین اد آ ش ا ب ا رو ب

سیان ۱ا س واست دا رسو سیح عیس ا پو که به۱

ست، اسان ساکن در شهر ا س ، به آنان که در سیح به قد

د: ادارن س و ی ع یض و آرا ش ا سو دا، پدر ا، و داوند ۲

اد. ش ا ب ر یح، ب س س ی عا ر رک یحب س ی در م حان

بار باد دا و پدر داوند ا عیس سیح، که ا را در سیح به هر برکت رو ان در ایها آس ان یرا پیش ا آ رینش هان، ا بار سا ه است.یب را در و برگ ید ا در ورش قد و ب عنا بت، ب یم. و ا ش ا نود اراد ب ش ر ب

ع یش ه ود، ا را ا پ ا ب رد ن ک س ۀ ی وادگ او سر وان قام پ یح ا س س ی ع

یض ی ه س ن و دی ا ب م؛ شوی ر وردار به در آن ی ک شود، س ود ر او پ

ه بوب ب شد ید ش ه ا ب گان ب رایس ۀ ون و رهای ه وا ست. در او، ا ب ا

ا ه ست، ی ناهان ا ن ه ان آ ر ش گ ه ای م، ک اینا دا غ ه ان ه آن را ب ه را با ض ود،کاو راوان به ا ب شید است. ت و هم کا ، بهبر شنود و را اراد ود را به ا شناسانید. این بنا

برا ادار ا ور ک ا ۱ د نی و او در سیحه ه ه ست ک ن ا ود. و آن اراد ای ی را، دوران ب چین، ر چه ب ست و وا آن س ان ا چه در آ وا آن

رددر یح گ س ن ع آورد. ک یبر د او ا نی در و یراث او گش یم، یرا بنا۱۱دهد، ا چی را ابق رأ اراد ود ان ام که ه ه ا ا که ن س ین کسان بودیم ۱۲پیش عیین شد بودیم.

که به سیح ا ید بس یم، ایۀ س ایش او ید، ر ی در او ا گ ش ا ن یم.۱ و ش ا بنگا که پیام قیقت، یعن بشارت ن ات ود را آ

ا قد شنیدید؛ و در او نی چون ای ان آوردید، با رو که بیعانۀ یراث است برا ۱ وعود هر شدید،

ین رهای آنان که ا آن دایند، ا او س ود شود.

ز ری دعا کرگ ش ن ا ا ۱ ش ا را ی چون و ای ان رو ن ن

سان ب عیسا داوند و ب ان را به ه ۀ قد ش ا را و ود ش رگ ار ب یدم،۱ ا ن شس اد ای ا ن ش ا را در ب س ه یو ام، ب ه پاد د ا دعاها ود ی نم و۱ ا دا داون کر ، در پ یح، آن پ س س ی ه ع واهم که نا ت ود ب ش فه را در ش رو ت و اشم ا چ د،۱ ر ای ش ا ع ا ان د ان روشن شد ،

ا ید را که دا ش ا را بدان را واند است، بشناسید سان پ و به یراث غن و پر او در قد

نهایت عظیم او نسبت به ا که و ا درت ب ۱ببرید،ای ان داریم، آگا شوید. این درت، بر اس ه ا ع یح س ه آن را در ست۲ ک ق در دا یرو نر ار گ ه ک ت، آن هنگام که او را ا ردگان ب

بر ی انید و در ایها آس ان ، بر دست راست ود ب را ر ا هر ریاست و درت و نیرو و ۲۱نشانید، اک یت، و هر نا که چه در این ع ر و چه در

ی ه ه و۲۲ع ر آیند ن است ا آن کس شود. چه او ر ود ک قرر هاد، و د ها او ن ر را یر ر ه هب ک یسای که بدن ۲چی باشد، ا ک یسا س چی را ا هر اظ پ ر اوست، یعن پ ر او که ه ه

سا د.

سیان ۲ا س یح س ازه در م ی دگ زن

ا ش ا به سبب نا ر انیها و گناهان ود رد ۱ و ا ام ها گ د،۲و ان در آن ودی گا ب د، آن دی

یا و ا رئ ن دن شها ای ه ا رو درت هوا ک ی

یرو ه همپ د، ا ه ان رو ک ردی نون ک اکشان ع سرک گ در ی ند. ا ن ک

شان یان ای یم، و ا هوا ان در س ییرو ف ود پ س هن م و وا ردی ها و که ی ه چون ا ا ار آن را ب م؛ ا ن آوردیه عت ود وم ب ی ب ه نا ب گران، ب دیم. ودی ا دای که در ر انیت غ ب دا ب ا

دو ند است، به ا ر بت عظیم ود به ا، ان که در نا ر انیها ود رد بودیم، ا را با

و اید؛ پ ، ا را یض ن ات یا ه - سیح ند کرد با سیح بر ی انید و در ایها آس ان با سیح

یض ند ، ا در ع ر آی ید، شان س ن ی عن و انند ود را در سیح عیس ، به واس ۀ ب غ یرا به یض و هربان ود نسبت به ا نشان دهد.و این ا ود ان نیست، -اید ا را ای ان ن ات یا هک و نه ا اع ا ، ا هیچ -ب ه ع ا داست

یرا سا ۀ دست داییم، و در ۱ن واند به ود ببا د.یک ان ام ا سیح عیس آ رید شد ارها ن ا ک م ا رد یا ک یش ه ه دا ا پ ارهای ک یم، ک ده

م. رداری ام ب ها گ در آن

یح س گی در م گان یپ۱۱ س ش ب دوه ر هک ا ند ه د، و هد آ ا ای

نه ه ود را » ان ک شد « آن ش ا را ند وانشد « نتخ« ا ند ن ا نۀ -ن ه در ا کست ان ه د ه ب ست ک س ان ا ان ع سان آنکه ۱۲ش ا باید به یاد داش ه باشید -ان ام شد است ان ا سیح دا، ا اه یت اسرا ی روم و با

دا ا ید و ب عهدها شا وعد ، بیگانه بودید، و ب ا اکنون در سیح ۱بردید. سر در این هان به ا

س ۀ ه وا د، ب ودی ه ان دور ب ش ا ک س ، ی عک آور یح ن دی س شد ون د. د ای

یرا او ود ح است، که این دو گرو را ی ۱یان ه در وار دای را ک ست. او دی سا ه ا

عت شری ن ع ن ، ی ش روری ه۱ و د ود بدن ود، در ب قررات ب ین و وان شا ه را که ا آن ن د ک دی ست، ب رد ا ا ک ود بد دی د ، ح پ ری ن آ وی سان ن ک ان دو یا دا آورد۱ و هر د دن ب ک ب رو را در ی و گ

ر آن ه ب یب ود ک س ۀ ه وا ش دهد، ب آشارت ح را شت.۱ او آ د و ب ن را ک ش د

ک ه ن دی ان ک ه آن د و ب ودی ه دور ب ش ا ک ه بس ۀ او، هر دو ه وا را ب ید،۱ ی سان د، ر ودن بس س ر در د ه ور پ ک رو ب س ی و

م. داریپ ۱ س ن رگ د ب ه ناگ نجا و ه ب ب ، هک

سان و ع و انواد دایید؛ه و و بر ۲ ن قد اید، که عیس سیح ود شا ود رسوالن و انبیا بنا شد در او ا این بنا به هم ۲۱سنگ ا آن بناست.ا پیوندد و به ورت عبد قد در داوند بر پنا ا هم ب ی ب ش ا ن شود.۲۲و در او د شوی

ه ا ب ه ید ک ن درآی س ه ورت دا بست. ن ا ساک س ۀ رو ش در آن وا

سیان ا س

، عظ غیریه دیان ا ر ش ا غیریهودیان رو ن، پو ، که به ا این۱

- ندان سیح عیس هس مب و۲ یض ارگ ار ار ک ش ا درب گ ان ست، شد ا ید ش ه ن ب ش ا ب را ه ب دا کید ن ش ه ا را ست ک ق ودم را ا د. ای

ا به اشفه بر ن ع وم گردید، چنان ه او با واندن آن ام، ر دربار آن به ش ا نوش ه

وانید به چگونگ در ن ا را سیح پ را که در نس ها گ ش ه بر آد یان آش ار ببرید،واس ۀ رو بر رسوالن نشد بود، آنگونه که اکنون بهن قد او و بر انبیا آش ا ست. آن را ای شد ا ر ه یح و ب س ان در هودی یری ه غ ست ک س ۀ ا وار وردار دن و در ب یراث و در ب ی ، در ان

ند. شری ا وعد او ن به وهبت یض دا که ا ریق ع درت او هرچند ام. به ن ع ا شد است، ادم این ان ی شد سان هم ک رم، این یض به ن ع ا ا ک رین قد نا ب یا سیح را به غیریهودیان شد که بشارت غ گان ر ا را را را ر ه م، و ب سان ر بش ه ن د ه اع ار گ سا م ک شن رو

ه ه ه گا دای ک ید ن ش و د، پ ری ی را آ چق نون ا ری ا اک ود؛۱ شد ب ش ه دا

س ها و ا ر ری ون دا ب اگ ون سا ت گ ی ک ش ا س ان آ ها آ ها ای در این ۱۱ر شود.

ابق است با آن د ا دا که بدان در داوند

ب و وا رد ا ۱۲ ا سیح عیس ا ۀ ع پوشانید. هه او، س ۀ ای ان ب ا وا ه و ب یم آ ادان وان

نا م.۱ پ شوی ک ه دا ن دی نان ب ی ا ه هدارم ب ه ب بب رن های ک س ر ش ا ب ا ر

د، چرا ود ه وار شوی سرد ن نم، د ها ک ه آن کست. ش ا ۀ ا ار ای

دعا بر ی یماند ر ن شهر ف س ن ا ا ۱ و در رو، ان ر آن پ راب م در ب ن

واد ه۱ هر ان ین، ا او ک ر س ان و ب ا در آام یرد،۱ و دعا ن سب گ ر ه ب نم ک که در د ک ر ای ش ا ع ا ه نا ود ب غه ش ب ن وی ا سان ب و ان و دد رو او واس ۀ ای ان در د ها ا سیح به ۱نیرو ند شوید،ش ا ساکن شود، و در بت ریشه دوانید ، اس وار

سان، به درا ا ۱گردید، ا وان آن بیابید که با ه ۀ قد یح پ س بت ندا ا و ب نا و ر ه و پ

ر ا را ه بت را ک د۱ و آن بری بید س نا ش ست، ب شر ا ت ب ا ا ه ۀ - عر

د. ک ا شوی ند ات دا آکوسی ۀ آن نیرو که در واند به باد بر او که ۲

نهایت ون ر ا هرآنچه ب واهیم یا ا عا است، ب بر او در ک یسا و در سیح ۲۱ ور کنیم، ع کند.اد د ب ا اب س ها، س ، در ا ن ی ع

ین. آ

سیان ا س یح س دن م گی در ب گان ی

پ۱ س ن ه ه ب ش ا ک ندم، ا د در ب ا ر داونه نا دارم ب ش ا ه ا گ دعو ک س شایه ید،۲در ک ا ب ن ست، ر ار ک ع آ د ا

بت ار و ردب ا ب ن و ی ت؛ و ب رو ه ید. ب ن گر را ک ع ام ی دی س

ست، ه ا رو ا گ را ک گان ا آن ی ید ش ب وه ک ب را ی ید. ی ن فظ ک ش ۀ ح دد ردن اید به ست و یک رو ، چنان ه را واند شد بنواد ک یک ا ید دعوت ویش؛ نا ا ک ،د ، وق ه در ه ه ک ک دا و پ ید؛ و ی ع ک ی

ست. ق ه ه، و در ه ه ا ه ه، ا ریا به هر ها ک ا ا ب شش ی دا ب را ور ان ن ست. ا ای شد ا ید ش یض ب یح، س رو

د: وی گرد، رع ب ماگن « ن عود ک ری ش ب

رد یر ب س ه ا سارت را ب اه ردم داد.« ا ب و ع ای

بع س چ ا کاح ،»درک دوع « را ، ست ها پ ه ای ه ب ی آن ک ن ن ی ر

ه ست ک رد، ه ان ا ه ن و ک رد ۱ او ک ن و کا ه ه ت، ر ر را س ها ب س ان ی ا ه ۀ آ چر را ید ب ش ه ب ست ک سا د.۱۱و او ر را په نوب عنوان نب ، بر را ان رسو ، بر را بهع

عنوان شبان و عنوان بشر، و بر را به بهسان را برا کار د ت آ اد سا ند، ۱۲ ع م، ا قد ه ه ه ا ان ک یح،۱ س دن نا ب را ب بست سر دا د نا ت پ ش گ ای ان و گان ه ی با ت ا ندا ک ه ب شد ، ب ا یم و ب اب ی

یم. س ر یح ب س نگا دیگر ه چون کودکان ن واهیم بود ا در اثر آ ۱ا واج به هر سو پر اب شویم و باد عا یم گوناگون و های که برا گ راه ر و ی ۀ آد یان در نقشه

ب ه با بیان ۱سو براند. سو و آن کشند، ا را به این

یث ا به د او که سر آ ی قیقت، ا هر بتیح، س ن ع ست، ی او نش ۱رشد واهیم کرد. اوسی ۀ ه ۀ فا رشد ا بدن است، بدن که بهد و ا ا یون ه هم پ د ود، ب گاهدارن ن

شد سب هر ع و ر نا ر ع د و در اث اب ینا بت ب ند و ود را در د. ک ن ای

د ن ن ر رزن ند ف ی مان دگ زنپ ۱ س ن ا ید ار د ک م و در داون وی گنم ند ک د ه ان بای گر ن ش ا دی ه ر ار کت هن ود ه در ب ا شد ک ا وام دور ا دا ب ا شد ر ار ک اری ها ق آن ند.۱ ع ن ک

ه ست، و ب س د ا ی ۀ ه ن ع ت ها که یات دا ب ست، ا شان ا دور ا اد

ست داد ی را ا د س سا ان چون هر د.۱ آن انسر در هر گ رها ش ن را ی د، وی انکه ری انه دست به هر ناپاک اند، چندان کرد

ا ش ا سیح را بدینگونه ۲آالیند. ا گ ان دربار او شنیدید و ابق چه ب ۲۱نیا و ید،ش ا ۲۲آن قیقت که در عیس است، ع یم یا ید.

اظ شیو ندگ پیشین ود، آن آ و ید که باید به

ریبند دس وش ثیر ا یا انسان دیم را که تباید ر ر ش ا نو ۲در آورید. ساد بود، ا ن بهبر کنید، که آ رید شد و انسان دید را در ۲شود،

وسیت قیق ، شبیه دا باشد .است ا در پارسای و د پ ۲ س ب ور ورد ا ، فا ر ا ره ،ه ک ب ی

ه س ن ب ۀ ود، سای ید، چراه وی س گ ه را کک ه ا ه ه، اع ا ی گا ک م.۲ »هن گری دی

ین گ ش د گ اری ید«: ن نا ن د، گ شویه شم ب ان در ی را رو سد،۲ و اب سر رند، ب ه گر د د ن ید.۲ د د دی ده ا نار س ها ود ک ا د شود، و ب ش و ار ه ک ب

ندان را یا د ن ا ب وان ند ان ام دهد، سود ی دهد. ی چ ن

ناهد ۲ نا ب س چ ه ه ن ب شگ د نشود، ب ه هدوکار آید و ا برا بنا دیگران به گف ار ان به

رو نیا را برآورد ، شنوندگان را یض رساند.د، د و دا را که بدان برا رو رهای هر شد ای

شم، ه ، ون د. ۱هرگ سا ی ین گ غ وع وی و هر ن س اگ ا اد، ن ری یت، بان ع

ا ید. ۲ب ن د واه را ا ود دور ک گر ب دی ک

ه دا ه ک گون ید و ه ان ش ا سو ب ان و د هربی ش ا ن ست، شود ا یح ب س ش ا را در

ید. شای ب گر را ب ی دی

سیان ا س پ۱ س نوچ ه ف ن ر ناد س اد ا ، ع ش ر ق نان ید، چ ن بت ر ار ک ا د.۲و ب یری گ برد و ان ود را بت ک یح هم ا را س ه که ان و هدی رب ن در را ا ا ع رآگه چون ی

م ن ود. قدی ه دا بعف یا هرگونه ناپاک یا باد که در یان ش ا ا ب

پرس س ن به یان آید، یرا اینها شهوتسان نیست. فگ شایس ۀ قد ش را ب و هدوه

ه ی ب ب ن نان س وی و یچگ رو هه ست؛ ب ی ند ن ب ش رگ ار ی د ای ا آن بد ین ب ق را ی رد. ی یچ ب ک ه ه ید ک فت ان ع

شهوت ا ا ی اپ ا ن تی ه ه ان ب ست، ک ر پیح و دا س شاه اد شد، در پ ا ست ب ر پ

ا ش ا را ب س د ک گ اری دارد. ب ن ی ن ه را ب بد، ی فری وچ ب نان پ س ین ا ر ه

ا شان ن سرک ر ه غ ب دا ب ست ک ی ها چد. شوی ک شری ها ا آن شود. پ ب

ا اکن ون در داوند نور ش ا ان اری بودید، ا ور ر ار دان ن ر ن ید. پ ه چون هس

ی وی ، ه ن ون ور، هرگ را ث ر ن ید. ی ن که ید ک ن س ست.۱ ب س ا سای و را ار پارها ست.۱۱در ک ی د چ نود داون ش ۀ ای

ها ب د، ب ه آن شوی یم ن سه اری ث ر ان آوردن ر ب را ب ید.۲۱ ی ن شا ک را ا

فا سان در ین ک ن چه چ آور نند، شرم آنا هرآنچه به ۱است. ردد، ا شا گ ور ا ی ۀ ن س ود ش ارا دی ه هرآ ست ک ور ا را ن شود.۱ یش ار ی را آ ف ه چ ن هت گ ند. ا ای ک

ست: شد ا ،وش راد ب ، باوخ رد ا«

ی ، ر ان ب ا ردگید.« ش و واهد در ر یح ب س ه ک

پ ۱ س ب ، س قار را ب ب شا نوگچ هک د هان ر ار ادان ه چون ن ید، ر ار ن ن کی ت ن ر ها را غ ان.۱ ای ب ه چون دان

ادان ست.۱ پ ن د ا را رو ها ب د، ی ش ارید ست داون ه وا ید ک اب ید، ب ه دری ش با نه ش ا را ب ه د، ک شوی شراب ست ست.۱ ی چ

ر هر گ د؛ ب ه ا رو پ شان کسرودها و ن ه یر، ا ا د.۱ ب شوی ه ا های کید و ا رو ن گو ک ف گر گ ا ی دی ست ب ام رن ید و سرای د ب را داون یم د ب

د ا ام داون ه ن در را ب ید.۲ ه وار دا پ ن ایرا ه ه یح ب س س ی ید. ع وی ش ر گ ی چ

ب۲۱ س رح ه س ،ح رگ دک ید. ش ا ب

ش هر ن ان ط زن ر بن ا۲۲ نا س ، ش نارهو ب دو شا ،د یم س ه ه ک گون یرا ۲ داوند هس ید. ه ان

ر ک یسا، ر ن است، چنان که سیح نی س شوهر س ش، و ن ات دن وی ست.۲ پ ب دهند آن ا

ست، یح ا س یم س سا ی ه ک ه ک گون ه انشوهران یم س د در هر ا ر ای ی ب ان ن ن

ند. ش ا ود بش ا ۲ نارهو ن ، نا بح ار دو نک ،د

بت سا را ی ی ک یح ن س ه ه ک گون کرد آن ا آن را به آب ک م ۲و ان ویش را دا آن ن ود،

بشوید و اینگونه ک یسا را اهر سا ه، قدی و ک یسای در شان را ن د ود ا ر سا د ۲ن اید،که هیچ ک و چین و نق دیگر نداش ه، ب ه قد

شوهران و ب سان، ن ی ه ه شد.۲ ب ا یب ب عدن خ سران ود را ه چون ب د ه ای بت ب ش وی

بت ه ن ود را ند. آن ک ن ند، ک کبت ش ن را را هرگ وی د.۲ ی ن ای

ه آن دارد، ب ه ب فرت ن دن ود ن س ا ب کگاهدار ورا ند، دهد و ا آن ن ک

بت سا را ی ی ا ک یح ن س نان ه ه چد ب ا عا ار -ن ای ند ن ا ا«۱ . وا

در و ادر ود را ر گف ه، به ن رو رد، پ ویش واهد پیوست، و آن دو یک ن واهند

ا ن دربار -این را ، ب عظیم است ۲ »شد. ا س ن سا ی یح و ک س ار ، هر م. ب وی گ

د ن ود را ه چون ای ی ب ش ا ن ک ا یشوهر د ای ند، و ن ب بت ک ش ن وی

هد. ش را ر ت ن وی

سیان ا س

د ن رزن ط ف نر ب دی ا ر ندان، ا وا دین ود در داوند ا اعت کنید، ۱

پدر و ادر ود را «۲ یرا کار درست این است. ا « : سا هدعو اب ح نی س ن نیا هک ،»دار گرا

«.کا یاب شو و بر ین ع ر والن کن پ ا نارد ف ، ن ر ناد ش ار دو ن گ

یت رب یم و ع ا ها را ب د، ب ه آن سا ی ید. ن د ب رگ ک داون

ان اب ط غالمان رب ر بنا ا برا ، با نا ن ب ار دو ار حا اید، ن ب ، ا اعت ک ا ا ر ، و ب و یح ا اعت س وی ا نان ه گ ید. و چ ن ک

ش ا ب ه را گا ک ه هن نها ن ی ، ن ن ایها، ب ه و ه آن را ب ا ب ند، و ی هس یح، وا س ا د و ه چون غ ان ست دا را به شوق د ت ان ب شور و ا د. ب ا آوری

د را د ت وی داون نان ه گ ید، چ ن کرا سان را، ی ه ان ید ن ن د ک ه داون ید ک دان

ه هر ی ش را واهد ب ارها ن اداش ه ۀ ک ک پشد، وا آ اد. ا داد، وا غ م ب

ش و برا ا ا با نا ب ، نا ا ن ه دو نوگ هن د، ر ار ک داری ست ب شان د د هدی د، و ا را ست و هم ی شان ا اب ای ه هم ارب ید او ک دانس را ست، و ن د او ک س ان ا ش ا، در آ اب ارب

ست. ی ر ن ر گر ب ر دی بی ن ر حان لحۀ ج س

ب ۱ نواد رد ، را ب و ،د پ ه ش ناو ق ۀ ردا س ۀ ک ید.۱۱ا ش ا ند ب یرو ق در او، ن ید ا ب وان ید ن ن ک ر در برابر دا را ب

یرا ا را کش گر ن با ۱۲ها اب ی بایس ید. ی ه سم و ون نیست، ب ه ا ع یه در ها، ع یه

ریاس ها، ع یه داوندگاران این دنیا اریک، و ع یه و ها اروا شریر در ایها آس ان

پ اس ۀ کا دا را بر ن کنید، ا در ۱ نگیم. ایس ادگ باشد، و ب وانید پ رو شر ش ا را یاراپ اس وار ایس اد ، ۱چی ، بایس ید. ا ان ام ه ه

یان ببندید و ر پارسای را بر ک ربند قیقت را بهو کفش آ ادگ برا اع م ان ی ح را ۱ ن کنید،

ه پر ب س نه ه، ر ای ید.۱ ا ون ب ا ن ای پا آن، ه ۀ ید ب ا ب وان د، یری رگ ای ان را ب

یر ا آ شین آن ش رور را ا وش ک ه ود ن ات را بر سر نهید و ش شیر رو ۱کنید.و ت، و در ه ه ۱دست گیرید. را که ک م داست، به

با ه ه نوع دعا و نا، در رو دعا کنید و برا ه ین بیدار و هوشیار باشید و پیوس ه با پایدار برا

سان دعا کنید .ه ۀ قد ب ۱ ن ار ن ه عد ا دهان ب ا هرگ ید، ن ا کس ن ا را شود ه ن ع ا م، ک م ب شای گیر ف س ه نم،۲ ک ه اع م ک یران ی را د ان ا ه آن را ب ید ک ن یر دعا ک ند در ن م، هرچ آنست. س ه ا شای نان ه نم، چ شها ت اع م ک

مه خا ب۲۱ نآ ار ن اوحا ا هک ب هاگآ شا و د

ید چه دان رادب ی و ، ب ی نم، ر ع ی کد، ه ه ادار در داون ش ا و ادم و ه ی را ب چ

ین ه ه فت.۲۲ ن او را ب ان واهد گ نظور ن د ا او د، و شوی ا ا ا ا وا ا آگ س م ر

ند. ق ان ک شوی

ا دا پدر و عیس سیح داوند، برا برادران ۲یض آرا ش و بت ه را با ای ان بم.۲

ر یرای ب ا د ا و ن ه داون سان ک ۀ کست یح را دو س س ی د. ع دارن

یان ۱ پ ی ی ا پو و ی و ا و ، غ ان سیح عیس ، ۱

سان ی یپ که در سیح عیسایند، ا ه به ه ۀ قد اظران و اد ان: ن

یض و آرا ش ا انب دا، پدر ا، و داوند ۲اد. ش ا ب ر یح، ب س س ی ع

کرگ ش ز ریدعا ش هاگره ب ار ا اد ه آورم، دا ود را ی

ش ر را م ب م و ه وار در ه ۀ دعاهای وی گه دعا شاد ان ش ا گ را ا رو ه نم، ی کک شری ی ار ان ه ا رو ، در ک ا ب ست ن ود ی و در ب ار ن ه ک ین دارم آن ک ق د. ی ای

ه یح ب س س ی ا رو ع رد، آن را ش ا آغا ک

ب است که دربار یع ش ا رسانید.ک ا واهد که در د ن ا دارید؛ یرا ش ا چنین بیندیشم، چراه ه با ن در یض دا شری ید، چه در ن یر باشم دا و چه ش و د اع ا ان ی و اثبات قانیت آن.شاهد است که با عوا ود سیح عیس ، ش اق

ش ا هس م. ه ۀ ن ا اعد سا ش ا هرچه ح هک ت ب

نا ت و ش ا د و ب اب ش ر ون ی ی بید ا ب وان شد،۱ ا ا ه را ب یرت ک ب ید و در رو ی ده ش ه ر را ی ها ب چ

ا و ب یح، پ س ند ا ث رات یب۱۱و آک عه ه ب ید ک ش ا سای ب ار یح پ س س ی س ۀ ع واه ار ب پا دا ب س ی و ه د و ب آی

ان ا د. ی زنجیرهای گس رش ج ن

واهم بدانید که آنچه بر ن ا برادران، ۱۲گ شت، در ع به پیشر ت ان ی

ا که بر ا نگهبانان کاخ گونه به ۱ان ا ید، ا ر سیح س ن و بر ه گان عیان شد که ن به

و ن یرهایم سبب شد که بیش ر ۱در ن یرم؛

و د رادران، در داون شها ت ب ا ا ب د شون د ند. ام، ک م دا را ب ت ن یان ک واه ه ب

ا بع ا سد و ر ابت سیح را وعظ ۱ ا اینان ا ۱نی ت. آن ه بع دیگر با سن کنند، ا دانند که ن برا د اع کنند، یرا بت چنین ر ا ۱ام. ا ان ی در این ا گ اش ه شد ا آنان ا س ا یح وعظ س ه ب ب نی ت، کنند، نه با و

با این گ ان که بر رن ها ن در ندان ا چه ۱ا ایند. با هم این است که به هر ا

ورت، سیح وعظه شود، چه نی ت درست باشد، م. شاد ان ت اب ن ب ست و ن ا ای ادر چه ن

را رد،۱ ی شاد واهم ک ا هم م آر ، و ب دانار رو ش ا و ی ا دعاها ه ب یح، ک س س ی عنان ه ید،۲ چ ه ن ات ن واهد ان ا نها ب ایه ان ظار ان ش ا ه در ید دارم ک شم و ا کیچ ا ه شد، ب ه ب ند ن واهم سرا ی چ

شه، چه در ی ی چون ه نون ن یر ، اک ک ا د م دن یح در ب س دگ ، رگ و چه در نیح س س ن را را ی ت.۱۲ ی ا واهد ی

سود. ست، و ردن، باید به یات ود در اگر ۲۲ا

ن ۀ کار و کوشش این بدن ادا ه دهم، این برایم به یرا ۲دانم کدام را برگ ینم پرث ر واهد بود. و ن

که آر و دارم بین این دو س ت در کش شم: چرار ت ا این هان بربندم و با سیح باشم، که این

ا اندنم در س ۲ را ب به ر است؛ به م برا ش ا ا دانم که چون ا این یقین دارم، ۲ روری ر است.برا پیشر ت و شاد ش ا در ای ان، ند واهم اند ا با دوبار آ دنم ۲سر واهم برد، و با ه ۀ ش ا به

بب ن ن د ش ا، ر ان در سیح عیس به سردد. ا ون گ

ف ۲ ق ش ا ه ا ه ب س ه واهم ک شای یو شی سیح ر ار کنید، ا وا بیایم و ش ا را ببینم ان و وا در غیابم ا ا وا ان بشنوم، ا رم آسود ن، باشد که در یک رو اس وارید و چون یک

و در ۲کنید، دوشبهدوش برا ای ان ان ی اهد چی ا ا فان هراس ندارید، که ه ین در ورد هیچست، آنان نشان ه کت است، ا ا ش ا شان ن ات نیب ن ا ار ن را ای ست.۲ ی ن ا دا و ای

ه ه ن شد ک ش ا د، یح ای ان آوری س ه نها ب ش ا ه د. چرا ک بری ج هم ب ب ه در را او رن

د دی ه آن دی ش و ب ه را ست ک را ه ان اهد انون م. و اک ش و دان ه هنو هم ب د ک نوی ش

یان ۲ پ ی ی

نی ر رف ن ز ف شق گ سرم یح س مپ اگر در سیح د گر ید، اگر بت او ایۀ س ۱ش است، اگر در رو ر ا ت دارید، و اگر ا ر م و ک ا رسانید و بیایید شاد را به۲شفقت بر وردارید،نظر و بت قاب داش ه، ی د و با ی دیگر و دتر ا هیچ ی رأ باشید. ب یا ب ر کار را ا س ید، ن ب ه با رو ن دیگران را ا ود به ر ن

یک ا ش ا نها به ر ود نباشد، ب ه به هیچ بدانید. ر را داش ه باشید ه ان ر دیگران نی بیندیشد.

:که سیح عیس داشتب ا ه هک وا ب اد ا ،دو

ست، هر ن فع ود ب ه ن ا دا ب ر ب راب ا بب درک ا ار دو هک ر ه، و ات غ ام پ ییان درآ د. باهت آد ش ه ب

نوچ و س رد ب ا ش فا ر ش د

سا ت ود را وار ه رگ، ا ب و

یب ر رگ بد. ردی یع گ

پ س ن اد ب ار وا رد ه را ک سرا ت غایید، ش دو ب ا ها ب ر ا ه ۀ ن ر ا ب و ن

ب ا ۱ ن ه س ع ا نا ره ش و ،دور م س ان، ب ین، در آ ر ن و در ی ی

»دنوادخ«و هر بان ا رار کند که عیس سیح ۱۱ست، ا

در. را دا پ بان س ارگ شان همچ ن درخ

پ۱۲ س نا ع ا نا ه ، نوگ ش ه هک ه ع هود هب د، ن نون ای نها در ور ن، ب ه اک م، ن ات ود را یاب ش ر در غ ی س ب به ر ان ب سان و ر د ست ع آوری را دا ؛۱ ی

یم و هم ند ود، هم یرو ا ع ن ه ب کنودش ش ه چه را ک درت ان ام آن سا د، در

د دی ش ا پ آورد. ب ار راک ره ۱ نود نا ه داج و ر ر اج

ا ب ید،۱ ه و ب ده یرای ش، و پ آالیدان ب ر ن ین ید، در ب ش ا یب دا ب ع

شان ه چون یان ه در ن ر ک س ک رو و نست ه چنان که ۱در شید، ارگان در این هان اید. در این ورت، ک م یات را اس وار نگا داش ه وانم در رو سیح باهات کنم که بیهود ندوید و ا اگر چون هدیه ۱ام. عبث نت ن شید ا ا ان و د ت ای ان ان رب ر ن ، ب ری

شاد ش ا ا ه ۀ م و ب ش ا شوم، و ری ه ش ا ه و گون ن ی د ه ای ی ب ش ا ن نم.۱ و ک

ید. ن شاد ک ا ن ید و ب ش ا ب یم ائ اف ر دی

در داوند عیس ا ید دارم ی و ا و را ب ود ۱اه ا ا وا ان ا آگ ا ب س م فر ش ا ب ن د

ه د دارم ک گر ن س دی ردم.۲ ک شاد گشد.۱۲چرا ا ان ب ه ر ه ب ین ا ان ن نچ ای

ه ه ه در پ نفع ویشند، نه ا ور عیس کا ش ا ۲۲ سیح. و ا ا ی و ه ید ک دان

ا ن، ه چون را ب ش ود را پ داد ، ی آ ایی د ت ار ان در ود، در ک ا پ سر ب پ

ه یدوارم ب ست.۲ پ ا رد ا شن ک ض روس م؛۲ و فر ش ا ب فم، او را ن د ی شدن ی ب ود ه ود ن نان دارم ک ی د ا در داون

واهم آ د. دانم ا پا رودی و را ن د ش ا با بع و ، ال م ۲

ک ه ا ی س م، او را ک ر رادر، پ سو بگر، سو دی ست، و ا ه ار و ه ر م ن ا

یا ها ه ن یدگ ب س را ر ش ا ب س اد ر ست و ا ش ا دار ه ۀ ش اق دی را ن.۲ یود، شد ب ی ار د ب یدی ن ش ن ه ت ای اب بست.۲ ب ین ا گ راس که بی ار و در غ

ا دا بر او ر م کرد، و نه نها آس انۀ رگ بود. ا م ر غ های ا غ ب ی ، ر ن ن ر او، ب ه ب ب

شود.۲ پ واهم او را هرچه ا ود نش دن ا دی ار ب گرب ا دی س م، فر ر ب ود

س ه ا ی ک د و ا غم ن ن شوی شاد ان شاد ام ا د، او را ب شود.۲ در داون

پ یرا در کسان را گرا بدارید، یرید و چنینبرا د ت به سیح ا سر د رگ پیش ر ت و برا ه ن، ان ود را ش ا ب س د ت ا بران ک

دا ت. ه ر ان ب

یان پ ی ی ی سان ر ف خار ن کا ب س ی ادر ن

شاد رگ د۱ د رادران ن، در داون آن ه ا بب م ن ا ید رار ای ش ا برایم نیست با آن سگها بر ر باشید؛ ا آن ۲ب ه ای ن ش است.ث ه شرارت کنندگان دور پیشگان بپرهی ید؛ ا آن شدگان وا ع اییم که در رو دا یرا نه کنید؛کنیم، و ر ان به سیح عیس است و به عبادت هرچند ن ود -ا ارات انسان ود ا ا نداریم

ها دارم. د ه آن را ا ا ب الی وب بپندارد که دالی وب برا ا ا به آر ، اگر کس گونه ا ارات انسان دارد، ن دالی ر اینشد در رو هش م، ا وم اسرا ی ، ا نه دارم:

اظ بی ۀ بنیا ین، ر ند عبران ا وا دین عبران ؛ بهب ا را شریعت، ریس ؛ اظ غیرت، آ اردهند ا آنچه عیب. اظ پارسای شریع ، ب ک یسا؛ به ا

ب ه ا ر سیح یان ش ردم. را سود بود، آن را بهچی را در یا با بر ر شنا ت داوندم سیح ه ه

ان س ، ی ی هع ه ب م، ک ی را ا ر او ه هدان چنها ه ه را ه ا ک داد ام. آر ، ایه یح را ب س ا ش ارم ست آورم و در او د

ه ا ش ن ک سای وی ار ا پ ه ب شوم، ن ت ا یه ا سای ک ار ا آن پ ست، ب ه ب عت ا شری

ه یح ب س ه ست را ای ان ب د، آن د آیۀ ای ان ای ر پ ه ا دا و ب سای ک ار پ

ست.۱ ی ش ا س ا یرو ر یح و ن س واهم ا شد ، ب یم سه سم و در رن ها او نا ش را ب

ه م ق ک ه هر ری ا ب ردم،۱۱ ش گ ش ه رگشوم. ای ان ن ی ا ردگ س ا ه ر شد ب

ان ای ه خط یدن ب س ر ی ر الش ب ن۱۲ م هم وی ا هگ ست ی نها د ه ای نون ب ام اکشد ا ا ک یش ی ه پ م ام، ب ه ود را ب رانه ی را ب ا چ ه ست آورم ک سیح عیس برا دکنم که برادران، گ ان ن ۱دست آورد. آن را به

ا یک کار هنو آن را به نم، دست آورد باشم؛ ا کش را و ه ست ب قب ا چه در ع ن ه آن و آن ایه پارم و ب س ست ود یش ا چه در پ سو آنه یدن ب س را ر د ،۱ ب شان ه و ک را ب

ان ای ا ای پ شم، و هک دست آورم ا را بکه دا برا آن را در سیح عیس به باال را واند

ست. اب هک ا ۀ ه ۱ ب ، ا نچ د ا ن

ه ار و وع ب ر درب یم؛ و اگ ش ندی ی به ون گر گ ی دا ا دی ن را ن ید، ای ش دی انست ن ا ر ود.۱ هم ای ش ار واهد ش ا آ ر به هر ر ه ه ب ید ک س ه ر ق آن ا ک م، اب ای

یم. ر ار ن کب ا ۱ ناردار ب ، ن ا ه ا س ش ر ق ب ،د ر گه ید ک ن سان ع و ک ه ک و ه ود را ب و د، ر ار سراغ داری ه در ا گوی ک ق ا ابرا ه ان ند.۱ ی ن ش ا ک ه ارها ب ه ب ه ک ون گ

ف ه ش ری ان رار گ ی ا نون ن ام و اکیح س یب نان ش یار چون د س نم، ب ک

بر ار ند.۱ عا ن ینک ن سان ت چ که ست و ب شان ا ش ان ست. دا آن ت ا ه ک

نگ ی ها ن باهات چ ند، و آور ن کن ی ه ا ور شان ع و ب ا ار

ست.۲ ا یاق ا ش ا ا یم و ب س ان آن ه ا اه آ

ه ن ات ام ان ظار یم ک ش ن ک ع دهند ، ییح، ا آن ا ظهور س س ی د ان ع داون

ه و را ق یروی ک ا ن ند.۱۲او ب سا د ادر کا ه ه ها دن ر ان ود درآورد، ب ه ی را ب چش ه ا ب رد بدی واهد ک یر ا را ق

د. ر او درآی دن پ ب

یان پ ی ی پ ، ا برادران بوب ن که ش اق دیدار انم، ا ۱

ش ا که شاد و اج سر ن هس ید، ا ع ی ان، ید. ش ا س وار ب د ا ه در داون گون ن دی ب

درزهاآخری ن نا ا ودیه و سین ی اس دعا دارم که در داوند ۲

و ا و نی ا ه ار و ادار، قا ا ی رأ باشند.دارم که این دو بانو را یار کن ، یرا ه را با

ن و دیگر ه ارانم که نا شان در د ر یات اک ی ار را ک شادوش ن ب ست، دو شد ا ش ه و ن

رد ی اهد ک د. ان انش ه نواد رد ه ش د ب دا شا ب ؛د ه ا

ر ش ا ب د م گ اری ید. ب ش ا شاد ب م: وی گ

ک د ن دی شد. داون ا ش ار ب گان آ ه یچ را ه ست. ب ید، ب ه ا ش با گران ن ی ن چ

ا در هر ه، ه را ب س اث ا دعا و ا ی ب چه دا س ها ود را ب ش رگ ار ، در وا

ه ه، آرا ش دا ک گون ن دی ید. ب ن را ک را ر ابا ا عق است، د ها و هنهای ان را در سیح

شت. گا واهد دا فوظ ن س ی عپ رد نا ا ب ا ، ناردار نآره ، سار هچ سا ، چه ست، هرآن ست ا چه در ست، هرآن چه واال هرآنست چه دو ست، هرآن ا ا چه پ ن و هرآن ش دار ید. اگ ش ندی ی دان ب ست، ب س ودن ا

س ا ان شای ست و ی عا ا ش، در آن چر ه چه ا ن آ و ه و پ ی ید. آن ن کد ا در ن دی ید و ی ن ش چه ا ن د و هرآن د، ای ایه ش ا ه ان را ب ا ه دا آرا ش ب د، ک ع آوری

ود. واهد با ر ی هد ی کر ب ش

نواد رد ۱ ب د س ش را نا دا نکا هک نو یا ات ن ه ا ش ا ب ت نای ار ع گرب دی

ب ه ش ست. ا شد ا ا ش و ا ه یشه به ر

ا ر ت ابرا آن را نداش ید. ن بود ن ا۱۱اید، ا ار یا ن سر ن را آ و ها م، ی وی ه در گ ام کند یا ن ن شم.۲۱ ع ا ع ب ان ودن را هر ا ب

ع ت را. ور ن دگ در و ن ن ی ع م، ن دانیر و س س ن در در هر و ع و ا ، ر ی

گ ، و ب ن س ر یا نگ یا و ن د را نر ه راگ درت هر ه ام.۱ ی را دارم در او ک چ

یرو ن ا ، را ن ا ای شد.۱ ب ب د. شدی ک شری ه در ات ن د ک ردی ک

ش ۱ ن ا ف ا ، پ نا ن ، ید ک دانی ، پ ا آن ه ه ان ه در اوای ای ان ان ب کسای ی یچ ک ردم، ه ر ک یه را قدون

ر ن ب ش ا در ا ر دادن و گ ا ن شریک یرا ان که در سا ونی بودم، ۱نشد.

این ه در پ نه ۱بار برا ر ع ا یا ا م رس ادید. چندا هس م که بر دریا ت هدیه باشم، ب ه در پ بهر و ه کا به ن پردا ت ۱ ساب ش ا ا ود شود.شد و بیش ا ا یاج ود دارم. ا که ک ک ارسا ش ا را ا چی ام، ا ه ه ا پا رودی و دریا ت کرد راوان بر وردارم. هدیه ش ا ع ر وشبو و به

و ۱سا د. ربان قبو است که دا را شنود دا ن، ه ۀ نیا ها ش ا را بر سب دو ت

اد ۲پر ود در سیح عیس ر ع واهد کرد.ین. اد. آ د ب ا اب در ا را و پ

یدر ده ان ای ی سان در سیح عیس س م برسانید. ۲۱ به ه ۀ قد

برادران که با ن هس ند، ش ا را س م سان این ا ش ا را س م ۲۲گویند. ه ۀ قد ار ه ا درب ان ک ند، ب و آن س ر

د. ی رن . یض داوند عیس سیح با رو ش ا باد. آ ین ۲

۱کو سیان واست دا، رسو سیح عیس ا پو که به۱

و ، ا ی و رادر ان، ست، و ا ب اسان و برادران و ادار در سیح که در شهر ۲ به قد

:کو س هس ندش ا ر در ا، ب سو دا، پ یض و آرا ش ا

اد. بز ری دعا کرگ ش

ب هراو ه ا در ه ش ا، دا، پ را گام دعا ب هنش ر یح را س س ی د ان ع داون

یرا و ای ان ش ا به سیح عیس و اریم،گسان دارید، شنید نها ب را که به ه ۀ قد م. ای ای

ش ه سرچ ید س ان ا ا ه در آ یرد ک گار ش ر درب ی ست و پ فوظ ا ش ا را اش ب

ید ن ش ی ن ان ع قت ی ی ق یام ا پست و در ید ا س ش ا ر ه ه ب ی ک د، ان ای

سر هان ث ر ا سر کند، و رشد دهده انگونه که در یان ش ا نی ، ا رو که آن را شنیدید و یض دا را به عنا وا ع در کردید، ش ا آن را ا ه ار ع ی ا، ع کرد است.

ت ا ا پا را آ و ید که ادم و ادار سیح به یاب نست، ه در رو ا ش ا ک بت ست. او ا را ا ا

سا ت. ا آگین ا م، ا ه یدی ن ش ن را ه ای رو، ا رو کس اد ای ا ن ش ا ب را ردن ب م، ب ه دعا ک ای

س ه ا دا یو ا ع ا پ ه ب یم ک واه

ش ا ست، ه ا رو ا ه ک ه ت و ون هرگا سا د؛۱ ند نا ت اراد ود آک ش را ا شد، و ا د ب س ۀ داون شای ش ا ر ار

سا نود ش ید او را ا هر هت د: یعن ب وانکار نیک ث ر آورید و در شنا ت دا رشد در هرو با ه ۀ نیروی که ا درت پر او ۱۱کنید

گیرد، ا هر یث نیرو ند شوید ا بر سرچش ه پدر را ۱۲و بسیار داش ه باشید؛ و نی ا شاد انهش ر گویید که ش ا را شایس ۀ سهیم شدن در یراث سان در رو نور را ا قد ست.۱ ی ید ا ردان گشاه اد ه پ ید و ب اری رهان درت را ا ه در ست،۱ ک سا ه ا ق ن سر ع ی ش پ

ناهان، ن آ ر ش گ ع او ا رهای ، یم. ر ورداری ب

یح س ری م ر بن اد رو وا ۱ سا هد دا ف و ن ر شرا د درا ه ه نش،۱ ی ری ر ا آ هب ی ب س ۀ چ وا

چه در آ شد: آن د ری س ان و آنچه بر ین او آ است، دیدنیها و نادیدنیها، ها و ر انرواییها،

واس ۀ او و برا ریاس ها و در ها؛ ه ۀ و ودات به

چی و ود داش ه، و او پیش ا ه ه ۱او آ رید شدند.او بدن، یعن ک یسا، را ۱چی در او وام دارد. ه هر است. او سرآغا و ن س اد ا یان رد گان س

ار ۱چی بر ر ا آن او باشد. است، ا در ه ها ه ۀ ک ا ود ه ب ود ک ن ب نود دا در ای ش ه شود،۲ و ب ن ساک س ۀ او ه هدر او ی را، وا چش دهد، ا ود آ ین، ب ر س ان و چه ب چه در آ

ه شدن ون ب ا ری ه ه ب ی ۀ ک س ود آورد. دی یب پ ر و ب

ش۲۱ ن ا نا ب ناگ با دا، و در ا ار ویش دش ن او بودید، و این در اع ا شریرانۀ ش ا ا اکنون او ش ا را به۲۲گشت. پدیدار واس ۀ بدن ا بشر سیح و ا ریق رگ او آش داد است، ا

عیب و ب ر ا هر ت به ش ا را قد و ب ه یاورد،۲ ب ه در ای ان ور ود ب شر کس وار ب انید و ا ید ان ی را ا دست ندهید، ود ا ا قت یر آس ان ه ان ان ی که شنیدید و به ام. وعظه شد است، و ن، پو ، ادم آن گش ه

زحما بر ی کلیسانکا ۲ نو نر ا ب هک اهج ش ا ه ا ر

یح س س رن ها ا م و هر ک شاد ان یدم ش کبران دن ود هرا در ب نم، ب ا ر بدن او کبر وری که دا به ن ن بنا ۲که ک یساست.

ک ا به ش ا سپرد، ادم ک یسا گش م، ا ک م دا را بهیعن آن را را که اع ار و نس ها ۲بیان کنم،

ا اکنون بر اد پنهان نگا داش ه شد بود، ا سان آش ار شد است. نچ اد ۲ قد ن ف هدارا دو رر ه ب ن را ا چه ک ه ای سا د ک ش ار شان آ ایر وردار ان ب هودی یری یان غ ی در عظه ست، ک ش ا یح در س ا ه ه ان ست، را ک ا

ست. ید ا ا یم، و هر ظعو ار وا ا ۲ ن ا ک ا ک ک را ب

ند یم و ت پ ا ه ه را ده م، آ و ین م.۲ ا ای سا ی یح ا ر س ا در ست ک روه ن م ه در ن ت ک یرو او ک ا ن شم و ب که ع ندان یرو م. ن ش و ه اهد ند، ب ک

۲کو سیان

پ۱ س ه ه ب ید ک دان ش ا و واهم ب ا ر را ند، و ب یه هس ودی ه در ال سان ک ک

د دی ه رو را ن ان ک د، چه اهد ه ۀ آن ا اند، ردن بت د گ شد ، در گرم ا د دارم،۲ نا ر وردار و ا ه ۀ غ ا ب هم و درک ک

یح را س ن ع ش ه، را دا ی گن ها ت و ه در او ه ۀ گ ند، ک س نا ش بن را ست. ای ف ه ا ه ت ن ا عر م وی گیچ ند ه ب ری ها س دال ا ا ش ا را ب ک ش ا سم ا ند در را هرچ سا د. ی گ را ن

شاهد ش ا هس م و ا ا ی ن در رو ب دورم، ا ظم و ای ان پ م. ن شاد ان یح س ه ان ب دار

ی سان قرر ن آز دی ز مپ ه انگونه که سیح عیسا داوند را پ یر ید، د و یری شه گ ید: در او ری ن س و ک در او

ید، ا یم ی ع ه ه ک گون د، و ه ان شوی نا بش رگ ار بری ا شد ، س وار در ای ان ا

ید. ش ا بب شوه ب شا سک هک د ش ب ار ا ف ا س ف ه

بر ا که نه پوچ و ریبند اسیر نسا د، سفها سیح، ب ه بر سن ت آد یان و ا و اب دای این دنیا ورت یرا ا وهیت با ه ۀ ک ا ش به اس وار است.

و ش ا در او، که ۱ س ان در سیح ساکن است،ر است، ا ک ا ه ۀ ریاس ها و در ها را س

ش ه ر وردار گ نه نب د.۱۱و در او ی ایشد نه ه د، ب شد ای ست ان ام ن ا د ه ب ا ک

ه ن ب ا ا نه ه ان ن ست. ای در آوردن انۀ ست در سان ا ف یت ن ش

ید ش ون گ ا او د ید، ب ع یح.۲۱و در س یح را ا س ه درت دا ک ه ا ای ان ب و بد. شدی د ا او ن ید، ب ی ان ر ان ب ردگ

نآ ۱ نا نگ رد هک ناها ن اح و شده ا ننف ود رد بودید، دا ش ا را با سیح ند کرد. ر ها ند س د۱ و آن ناهان ا را آ ر ی او ه ۀ گه ه ب شد را ک ش ه و ر د ا ن ین ب وان و ب ر رد و ب ا ک ود، ب رد ب د ع م ک یه ا و ع

یان رد ، ا ش ک ی وب یب س ع ها را در س ها و ا شت.۱ و ری ردا بظر هم رد ، در ن هک سا ت و ب سوا ان ر ی ۀ گ س و

شد. یرو ها پ ر آن یب ب ورید و پ گ ارید کس در و آنچه ۱آشا ید، یا در و نگا داش ن اعیاد و ا نو

ب ات، و ان کند. اینها نها سایۀ ا ور ۱و رو ش ا ا آنها در سیح یا ت آیند بود، ا

ه ه د ب س ک د ک گ اری شود.۱ وار کردن ویش ن و عبادت رش گان ش و داش ه است، ش ا را ردود گرداند. چنین کس شیف ۀ ا ور است که اش او را با در رؤیاهایش دید است، و ا ار نفسان او پیوندش را با ۱ یا ها پوچ رور سا ه است.ر ا دست داد است؛ ا آن ه ام بدن، در ا س

ه ه ب ی ۀ مک س ش ه و گا دا ندها ن ا و ب ه هم شود و ب ه ردد، ب شد گ سر ر دد

ش ه سرچ ه ا دا شد ک ا ر ند، ب کیرد. گ

پ ۲ س ب هک اح س ا ن ح س ب ب و ا هیا رد ن دن د، چرا ه چون اب دای ای ای

ع ق یا ه دن وی هنو ب ه گ سان ک کواعد آن ه ن ب د، ه دارن واعد ک ید، دهاین را ن به آن ب ن ن و بر آن «۲۱گوید:

اینها ه ه ربو به چی های است ۲۲ »دست گ ار رود، و بر ا ام و عا یم که با ر ا بین

بر داش ن سبب در و هرچند به ۲بشر بنا شد است.

عبادت داو بانه و وار کردن ویش ن و ریا ت ه بدن ، ظاهر ی انه دارد، ا ا ون د هرگ ا ست. سان ا ف را هار ای ت ن ار ش ب

کو سیان

ص حاکم بر زندگی مقد اید، به آنچه در پ چون با سیح بر ی انید شد ۱دست راست دا باالست د ببندید، آن ا که سیح به

به آنچه در باالست بیندیشید، نه به آنچه ۲نشس ه است.نون یرا ردید بر ین است. ش ا اک دگ و نه یح ک س ست. چون نهان ا یح در دا پ س ا بی ش ا ن گا ند، آن ست، ظهور ک ش ا دگ ن

شد. ید ا ظاهر واه ه را او بپ ، هرآنچه را در و ود ش ا ین است، ب شید، ن ب ع یا ی اک ، هو و هو ، ا اپ ف ، ن ع

شهوت شت و ت ه ه ان ب س را ک ر پست. ب س ا ر سبب ه ینهاست که غ ب دا پش ا نی در ندگ گ ش ه شود. بر سرکشان نا ا اکنون باید ه ۀ اینها ر ید. ود به این راهها ا

شم، ن ع ید، ی ن را ا ود دور ک

نان س وی و س اگ ا د واه ، ن یت، ب بان ع گر دروغ ه ی دی شت را ا دهان ود. ب

م را دی سان را آن ان ید، ی گوی با کارهایش ا اید، که بر کرد و انسان دید را در ۱اید در آورد ن به

ورت شود ا به در عر ت قیق هر آن نو در این انسان دید، یونان یا ۱۱آید. آ رینند ویش درناشد ، ب رب ر یا س ای ، غ م یا شد یا نه یهود ، نهیح ه ه س دارد، ب ه ن ن گر ع ی آ اد دی چ

ست. و در ه ه اپ ه چون وم برگ ید دا که قد و بسیار ۱۲

قت، ف ش ه ش ن را ب ست، وی بوب ا ب بر ن ، ی ت و رو ان ، هرب

ار ردب گر ب ه ی دی بت ب س د.۱ ن سا یگر ه دی بت ب س س ن چه ک نان ید و چ ش ا ب

نان ه د. چ شای ب دور دارد، او را ب کی ش ا ن شود، ش ا را ب د گر را داون دی کبت را نها ر رو ه ۀ ای ید.۱ و ب شای ب به ه هدر ید ک ن ر ک ه هم ب ی را ب دد و چ یون پ

ا ش ا را ک د. ردان گس ح ۱ ب ح نا اه د ر ف کح ا ر

شد د را وان را شد، ی ا ا چون ب د ایه فا ب دن در ح و ک ب سر اع ا ی

یح س ید.۱ ک م ش ا ش رگ ار ب د، و ری به د در ش ا ساکن شود؛ و با ا یر، دو نب

های که ا رو است، با ک ا ت سرودها و ن هی دیگر را پند و ع یم دهید؛ و با ش رگ ار و ا

و هرآنچه کنید، چه در ۱ یم د برا دا بسرایید.گف ار و چه در کردار، ه ه را به نام داوند عیس ه ید، و ب دان ام ده س ۀ او دا پ ش روا ر را

د. گ ارید ر ن مان ط ی ر ب

ن ا ۱ نا س ، ش نارهو ب دو شا ،د ست.۱ ا س ه ا شای د نان ه در داون چ

ان ه آن ید و ب ن بت ک ان ود را شوهران، نن ود دی دان، وا ر ن د.۲ ا ند روا داری د ن داون را ای ید، ی ن را در هر ا ر ا اعت ک

نود ش دران، را سا د.۱۲ا پ دان ر ن سرد بادا د د، سا ی ش را ام وی

ش را ن وی ی ان اب د.۲۲ا غ ان، ارب شونه گا ک ق آن ه ید، ن ن در هر ا ر ا اعت ک

و ه را ب ا ب ند و ی ش ا هس ب شان، را د ه ا رام داون ب و ب ا ا ب ه بنان ار را ا ان و د چ ید.۲ هر ک ش ا یع ب ه گ ید ک کنید، نه وی برا داوند کار ان ام دهدانید پاداش ان یراث است که یرا ۲برا انسان،که در قیقت داوند سیح ا داوند واهید یا ت، چراید.۲ هررا د ت ن س ا ک ند، د ک ک بی در ع ب د و ش را واهد دی د وی ع ب

ست. ی ار ن ک

کو سیان برا ا۱ با نا ب ، نا ا ه عد و ان ا ود برا ید، ی ن ی ر ار ک ش ا را ن ه ید ک دان

س ان. ست در آ اب ا اربب۲ شه ا ش و را قو ار دو ، را گرک ف اعد ا دا در ید، ن ی دعا ک را ا ن ید. و ب ن ک

ه یم را ب ا ب وان د شای گ یام ا ب رو په ه ب یم، را ک ن یان ک یح را ب س ا ر آن شد ید ش یر ک ه ن نک اعد ام.ب هک د

ه م آن را ب نان ه ب وان نم، چ یان ک ن ب ش رو

ه ی ان یرون ا رد ان ب ست. ب س ه ا شاین ش ری ی ر ب ید و ا هر ن ر ار کر ا شه پ ی ش ا ه نان س د. یری رگ هر را ب بید هرک را دان ا ب شد، ا ید ب ن س یض و

ید. س ده ا ه پ گون چامه در دهای آخر ن

سوک ش ب ار ا ا ک ا ه ا ا وا ن آگین و رادر ع ی ، اد ا سا ت. او ب واهد ان ست. او را ن د د ا ه ار ن در داونا د د، و شوی ا ا ا ا وا ا آگ س م ر ی و ، س ی ند. او ه را اون ق ک شوی ش ا را ست، ش ا ه ا ود ین و ع ی ا ک رادر ا بان چه در ن د ش ا را ا هرآن شان د. ای آی

ن ا سا ت. ای ا واهند گ رد آگآریس ار و که با ن در ندان است، برا ش ا ۱ر ، پسر ع و برنابا، س م رس د؛ ه چنین برای ان س م دارد. پیش ر به ش ا دربار او سفارش گر پ یرایش ام که هرگا ن د ان بیاید، به کرد

شود، برا ی سوع نی که یوس و واند ۱۱شوید. رس د. در یان ه ارانم در کار ش ا س م

ن ادند، و ایشان ن، یهود پادشاه دا، نها این چندا پا را که ا ود ش ا و ۱۲اند. ایۀ س ن بود

ادم سیح عیس است، برای ان س م دارد. او ه وار ش ا اهد را ا ب وغ در دعا ب ا ب ند، کا ، ا ق ک چه اب ید، و ا هرآن س ای وار ب شاهدم ید.۱ ن ش ا ند ب ست، آک ست دا ا وا بیه و ودی ه در ال ان ک ش ا و آن را ه او ب کنت یار س ند، چه ب ی هس و یراپ هین ن بوب و ه چ شک ا پ و شد.۱ کس م ش ا را ه دی ا ند.۱ ب س ر ه ین ب ن یه و ه چ ودی رادران ا در ال ب

فا و ک ی و ن ان ن ب ۀ ای ه در ان سای کر ا ب ید. پ سان ر س م ب شود،

پ ۱ س نآ ا ن ا هک ن ب ه ا ش ار ناو ا ش هد ،دیه ودی سا ال ی ه در ک ید ک ب ده ی ر

ه ا ه ب ی ن ش ا ن شود؛ د ی وان نید. یه را ب وان ودی ال

ب ۱ پ رآ ه سو ب رد هک ار د « :د وگا ه د ی ه داون سان.« ا ب ر ک ا ب

سم. ن، پو ، این درود را با ود ۱ وی ن

ه یرها را ب یض ن ید. ش ا ش ه ب اد دا یاد. ش ا ب ا ب

۱ سا ونی یان/او ا پو و سی سو ی و ا و ، ۱

به ک یسا سا ونی یان که در دا پدر و داوند یح س س ی د: ع ان

اد. ش ا ب ر یض و آرا ش ب ش رگ ار و دعا

ه ۲ ش ر ا ه وار دا را ب ش ا ا ر و ود ه ۀ ام ش ا در دعاها ود ن یم و ا وی گ

در ود، س ه در ور دا و پ یو م، و پ ری بش ا ه ا ای ان ن ش ا را ک نت ع شود و دار ای ست و پ بت ا ه ر آن ش ا را ک

یح س س ی د ان ع ه داون ید ب ه ا ا ش ا را کهام ها یرد، ب اد گ م. ی آوری

ب ا ار ناردار بح هک بو ا ،د اد یم. چرا اه ش ا آگ دگ رگ ی ی ا ب ه ان ک

درت و رو ا ا ک ات، ب ه ب ه ب نها ن نان ه ید، چ س ش ا ر ه ا ب ین ک ق قد و ی ا

یک هن ید ب ه در دان گون ش ا چ ا ر ش ا ا ا و ا م. ردی یان ان ر ار ک

ید و ر شق گ سر د در رنج بسیار، ک م داونب شد، اس قبا ا قد را با آن شاد که رو

بدینگونه ش ا برا ه ۀ ای انداران قدونیه و کردید. یرا ک م داوند ا ا یه سر شق بر ا گ اش ید، نها در قدونیه و ا ا یه نین ا ند، واس ۀ ش ا نه به

ه دا در ه ه ش ا ب سر ب ه ای ان ر ا با ست ب ی یا ن گر ن ه دی ه ک گون ست، آن ها ن

ان ود ا را آن یم. ی گوی ی ب ا چس ن ش ا ا ا رم با گ ق س ند، و ا ا وی گه ید ، ب ش ست ک ه ا ب ها د گون ن ه چ سو ایق را ی ق د و ا دا ن ید ش ا گ دا بسر او ا ید۱ و در ان ظار آ دن پ ن د ت ک

یدش ی ان ر ان ب ه ا ردگ ید، ک ش ا س ان ب ،آند رهای ه ا را ا غ ب آی س ، ک ی ن ع ع ی

شد. ب

۲ سا ونی یان/او خدم در سا نیکی

دانید که آ دن ا ن د ش ا ا برادران، ود ۱ب ه هرچند پیش ر در شهر ی یپ ۲بیهود نبود است،ا به آ ار و اهانت بر ا ر ت، چنان ه دد دانید، ا ه دا ود د ی دا را ب ا ان م ردی ر ک ی

ش ا ه یار ب س ف ها ب رغم ا ب ان ی رغ ر را اگ یم. ی سان ر یم، ب ن کی گ ا ان ست، و ا گ راه ی ی ا ن اپ ها ن

م، ب ه چون داری ی ن ب ان را ن ری د س ن سان ها هر ک ر آن ه دا ب یم ک وی گت ه ا ان شان ب دی ی را ب ید د و ان ی

ست. ا د پرد ا س سا ن ردم نود ش ر پ یم ب نود دای را ا ش یم، ب ه س ی نها ا را ه د یک ک ش ا ن د. ید آ ای دان

م، و دی یا ی ست ن س د ه چاپ و ه ا هرگ ب کسود را ع ش ب و سرپ سا چون ا ظاهریم س ا -ن ی وی ست. و ن وا ا دا گ

بود ها ن سان ش ا ان س ای ش ا و چه م، چه ا ایگران. ا دی

هرچند در قام رسوالن سیح ق بر گردن ش ا ا ه چون ادر شیرد که ا کودکان ود داش یم، ا

گهدار هن ش ا ب ا ند، ب ر ر ار ک نه ود ک نان ب ش ا چ ه ۀ ا ب شدت ع م. ردی که م ن ودی ه ا ر ب شاد ان ه ی دا را ب نها ان ی در ر یم، ب ه ا ان ود ن سان ر ش ا ب ا ش ا ا ش ا بگ ریم، چندان ه ا را ع ی گش ه بودید.یاد دارید، که یقین نت و شق ت ا را به برادران، بهکردیم ا آن هنگام که ان ی دا را شب و رو کار

ش ا وعظ ه س ب ار ک سرب یم، ن کیم. ش با ن

ش ۱ ش ا ن دو اد و د دها سا هاوگ هک س و اک و در ا چه پ ش ا ب ب ا ب ب ی ع

نان ه م.۱۱چ ردی داران ر ار ک ای انش ا چون ر ار یک ا ی ید، ر ار ا ب دانق شوی ش ا را ود.۲۱ ش ب دان ر ن ا در ب پدار رد ، د فارش ک س م و م دادی ردی ک

شد ا س ۀ دای ب شای ان یو ر ار ش ه کرا شاه و ود اد ه پ ش ا را ب ه ک

د. وان

ن ۱ ش ر اد ا س ه یو یم را پ وی گه ش ا ب ه ه ا ک ر ن ک م دا، ک گام پ ی هن

ه د، آن را ن یدی ن ش سان، ا نان ان س چون نان ه ید، چ ر ب ه چون ک م دا پ ی

نون ست؛ ه ان ک م اک ین ا ن ی چ س ن را بد، ع ه ای ان داری ش ا ک یان در

ساها ی ش ا ا ک رادران، را ا ب ند.۱ ی که ودیه که در سیح عیسایند، سر شق گر ید: دا در ید دی نان ود، ه ان آ ارها را دی ی ا ه و ش ا ن

ه ان ک د،۱ ا آن دن ان دی هودی ان ا ی ه آن کند و ا را ش بران را ک یا د و پ سا داون ی عنود ن ش ان دا را د. آن دن یرون ران ی ب ن

ن ش ا ه ۀ ردم د د و ب سا ن د،۱ و ن ور ند ا با غیریهودیان س ن بگوییم ا ن ات یابند. گ ارنکنند. بدینگونه ه وار پی انۀ گناهان ود را بری ا غ ب دا سران ام بر ایشان روری ه است .ا ش یاق بر ی دید ر با یماند ر ن سا نیکیا ا برادران، چون کو ا ۱ هو ا ش ا ب ان ا ب ه م، ا ا و نه با ، با اش یا دور ا ادی

که چرا ۱ب پرشور ر کوشیدیم ا رو ش ا را ببینیم.

براس که ن، پو ، - واهان آ دن ن د ش ا بودیم ردم ع ک س ارها ع -ب ی ان ان ش و

اج شاد و ید و ست ا ی را چ شد.۱ یس ی د ان ع ا ار ا در ور داون

ش ا گر ردد ا گ ه ب گا ک هنید س ی ید و ن ش ای ه س ک را ۲ ب

شاد ا.

سا ونی یان/او س۱ نار نوچ اج ش رگ د ب ک ن ا شاد ،

ه ود ن ب ه ا را در آ م ک ر ا دادیرادر ا و ه ب و را ک ا ی و د.۲پ واگ ارنان ست، ن د یح ا س ی ار ان ه ار دا در کت و قوی ش ا را در ای ان ان ا م س ادی ر

ند، ق ک شوی یچ ا ه ن ر ای ک در اثیک را ن شود، ی ست ن س یها س ید دان

گا ع هن وا ست. ب قرر ا را ا نها ب ه ای که یم ک ف یش گ شاپ ی م، پ ودی ش ا ب ا ه ب ک

ید، اه ه آگ ه ک گون د، و ه ان یم دی آ ار واهن شد. ا ای ی ین ن ن اب چ گر رو، چون دی

اه ا ا ای ان ان آگ س ادم ر ش م، دا نرا ب م، ی اب سهی سو ه آن و ش م ک ر م آن دا گه رد ، و ات ا ب سه ک سو ش ا را و ه ن و ب

شد. ا هدر ر ه بگرم ز رش د ائ گ یم ندۀ ن ک

ا اکنون ی و ا و ا ن د ش ا با گش ه و ا را ا ه ا ست. او ب ش ا آورد ا بت د ا ای ان و ه شه ا ا ب ی ش ا ه ه بر داد ک اد ی ی نید و ن ه انگونه که ا ش اق دیدار ش اییم، ش ا ک

رو، ا برادران، ا ه ین نی شوق دیدار ا را دارید.با و ود ه ۀ شارها و ات، ا بابت ش ا و

را ت وانیم نفس به اکنون ایم. ای ان ان د گرم شد ا چگونه برآوریم، یرا ش ا در داوند اس وارید. ا ۀ ا ش ران ه یم ب وان ه ه ب شاد ک ه ه نا ه ش ا در ور دا ود ی م، او ا ر ایشب ا یم ۱ ا رو و وی س ا گ س ب پا س را ان د و ان دعا دار ه دی ا ب ه ب یم ک ن ک

ش ا را س ای ان ا ا هر ک م شوی ای نم. سا ی ر ر ب

ود دا، پدر ا، و داوند ا عیس ، را ا را به۱۱

سا د.۲۱و ش ا ه وار سو ه انگونه که بت ا یابد، داوند بت ش ا را به به ش ا ون

و ۱ی دیگر و به ه ۀ ردم بسیار ا ون گرداند.د ها ش ا را اس وار ب شد ا آنگا که داوند ا سان ود آید، در ور دا، عیس با ه ۀ قد

.عیب و قد باشید پدر ا، ب

سا ونی یان/او د هزن ند ن س ی خد گ

ن ا رگ د۱ ب ا ،هک ناردار ش ، ا ا ا ا ید ن د ر ار ک ای ه ب گون ه چ ید ک آ و ین ن ه چ ه ک گون د، ه ان سا ی نود ش دا را

ی د ن سا داون ی ام ع ه ن نون ب ید. اک ن کان در م و ان س دعا داری ش ا ا ه ا یم ک ده

ن ش ر ش در ای ی ار هرچه ب به ا ید ک اه را آگ ید.۲ ی ن سا ک ی ب ع ان

ش ا داد ه د، چه ا ا ب م. داون ای واست دا این است که قد باشید: ود را ا

یک ا ش ا باید بداند که هر عف دور نگا دارید. ب چگونه در پاک و برا ندگ ، بدن ود را ت س

ه دا را و های ک ند د ه ان بای گا دارد. ن نیا ن س وش ا ند، د س نا ش شهوان

ک نباید در این ا ر دست او یا ع هیچ باشید.به ریم برادر ود درا کند. چنان ه پیش ر به ش ا گف یم و هشدار دادیم، داوند ه ۀ این کارها را کیفر یرا دا ا را نه به ناپاک ، ب ه به واهد داد.

وسیت را واند است. پ د س یم ره ، ع ن ه ای کند، نه انسان، ب ه دای را رد کرد که را رد ک

د. رو د و ود را به ش ا ع ا ر ای برد بح ۀرا ب ناردار ن ه ن ا س

را ود ا دا یم، ی س نوی ش ا ب ه ی ب چید،۱ و آ و ه ن بت ک گر را ه ی دی د ک ای

سر ا سر رادران را در ه ه ۀ ب س ک را ببت یه قدون نه ه، ا ا ای ید. ب ن کر ب ان ب ی رغ ه هرچه ادران، یم ک ن ک

ید. ن ین ک ن ش ر چ ی بآر و ند این باشید که ندگ آرا داش ه باشید و ۱۱سر به کار ویش ش و بدارید و با دس ها ود

بدینسان، ۱۲کار کنید، ه انگونه که ش ا را م کردیم. واهد ندگ رو ر ش ا ا رام ردم بیرون را بر

ی ت، و اج گ ود. ان ید ب ی ن واه س ن ک بازگش خد ند عیسی

ب ا ۱ ناردار ن ، گان ف یم ا ا واهگر رد ان ب بادا ه چون دی ید، ش ا بر ب

را ید.۱ ی ن ی ش ن م ب ه ا د، ب دارن ید ن ه ا کد ا ن س رد و ب ی ه ع م ک ر ای ان داری اگ

ه در ی ک ان را ن سان دا آن ن ی ه ه شد، پ بف ه س ی د، بع این ۱ واهد آورد. ا و با انیم: واس ۀ ک م ود داوند به ش ا را به وی گ

د ه هنو ن سان ا ا ک ا آ دن ک د و انا د ب ه داون ند، ب گان ان ف ین ا ق ید، ود را داون ت.۱ ی ر ش ن واهند گ ی پ

ی ندآوا و آوا ر ر ان ب ا بس ان پور دا، ا آ ی ش یر ف گان و ن ش ر ر ود واهد آ د. آنگا ن ست ردگان در سیح،

د ه هنو ن شد.۱ پ ا آن، ا ک د واهند ند ا ان ود و ب رها رب ها در اب ا آن م، ب ای

یم، ن ات ک د را در هوا ا داون شد یم واهیم د واه ا داون شه ب ی ه ه گون ن دی و ب

گر را نان، ی دی س ن دی ود.۱ پ ب ب

ید. دار ده د

یان/او سا ون ی ا دربار و ها و انها، ا برادران، نیا ۱ و ا را ود سم.۲ ی نوی ش ا ب ه ی ب ست چ ی ن

یک ه ن د ه چون د د ک ه رو داون ید ک دانگام ن به ش را د، ید. آن ان آی س واهد ر

ه ردم یت ک ن ند: » ح و ا وی گشان ر ای ت ب هان ه ک اگ ست«، ن فر ا شد ا واهد رد هب ن سبآ ن هک ناسنادب ،ن د

ود. ری ن واهد ب شود، و ا آن گ ای ان دچار ا ش ا ا برادران، در اری نیس ید ا آن رو ا ش ا ه ه ر ندان نور و چون د د غا گیر ان کند.اری ه شب و ب ه د؛ ا ب دان رو ی ر ن

ه واب گران ب ند دی م. پ ه ان داری ع ق ن م، ب ه روی یرا آنان که بیدار و هشیار باشیم.ن

وابند، و آنان که ست وابند، شبهنگام ا ا چون به رو کنند. کنند، شبهنگام ست ا ع ق داریم، باید هشیار باشیم، و ای ان و بت را

پوش بر ن کنیم، و ا ید ن ات را ا سینه ه چون ر

را یم. ی ه سر ن ر دا ا را ه چون ک ه ود به سب ن ات ب را ک را غ ب، ب ه ب ه ب نرد ین ک ی ع یح س س ی د ان ع س ۀ داون وا

ه ه ب ست،۱ ک یدار ا ا چه ب ا ر ا رد، دگ ا او ن ف ه، ب یم و چه ش ا ب

ق و شوی گر را یم.۱۱پ ی دی ن کی نون ن نان ه اک ید، چ ن ت ک قوی

ید. ن کی ان ای درزهای ن

ب ا اح۱۲ ناردار ق ، ان را ا ا یم آن ن کش ا ت یان ه در ب ک ند و ا ان ش کان ند ود ، پ ش ا ب بران د ره دهند، داون

بت، ک ا ا رام را ا د،۱ و ب داری را ب گه ه ان ام ب ار ک بب ک س شان رای دهند، بگر در ح و ا ی دی ید. و ب ش ا ا ب

ید. ن دگ ک فا ن ب ا ۱ ناردار ش ا ، سا ا نیم که اعد

ر ان را شویق کنید؛ کاه ن را هشدار دهید؛ کم عیفان را ایت ن ایید؛ و با ه ه بردبار

نهار، کس بد را با بد پاس نگوید، ۱باشید.

ه ردن ب ی ک ب ه ه وار در پ نید. ش ا ه ه ۀ ردم ب گر و ب ی دی

ش ه ۱ ش ه ب دا شا پ ۱؛د سو اعد ه ش رگ ار ید؛۱ در هر و ع ن باشید، یرا ک

.این است واست دا برا ش ا در سیح عیس نبو ها را وار ۲آ ش رو را ا وش نید؛ ۱د.۱۲ه ه ش اری چه را ید؛ آن یا ای ی را ب چ

ه ست، ب ی و ه ن ون د.۲۲ا هرگ یری گ نگ ب چید. ن د دور ک ب

قدی دا آرا ش، ود ش ا را به ۲ ا ش ا ت ن ند و رو و ان و د ان ک ا آ دن داونیح، ب س س ی د.۲ او ع فوظ ب ان یب عرا ش ا را ه ن را ک ست و ای ین ا د، ا وان

رد. واهد کا قد با بوسه ۲ا برادران، برا ا دعا کنید. ۲

ید.۲ در ور وی س م گ رادران را ه ۀ بسم ش ا را د، ا ه را داون ن ن ه ای دهم ک

ت را رادران را ه ۀ ب ید. ب نف ۲ نواد س ع ا د س ب ح ش ا ب ا .دا

ین. آ

۱ سا ونی یان/دوم ا پو و سی و ی و ا و ، ۱

به ک یسا سا ونی یان که در دا، پدر ا، و داوند یح س س ی د: ع ان

یض و آرا ش ا سو دا، پدر ا، و داوند ۲اد. ش ا ب ر یح ب س س ی ع

ز ری دعا کرگ ش ا ر و ود ا برادران، ا باید ه وار دا را به ش ا ش ر گوییم، و س اوار نی ه ین است، یرا

کند و بت هر یک ای ان ش ا هرچه بیش ر رشد رو، ا در ا این یابد. ا ش ا به ی دیگر ون ا ر پایدار و ای ان ش ا در ک یساها دا بهه و یها، ب س ان ا ار آ ارها و ود

یم. ن کن ا ن ه ه اه ش نا ن داع رواد ساد ۀ و ،

شاه اد س ۀ پ شای ش ا ه ست ک ن ا ث رش ایج ه در راهش رن شد ک ید ش رد واه دا

ان را ه دا آن ست ک ه ا ن عادالن را ای د. ی ری بج ش ا را رن ه ج عوض دهد، و ک ه رن دهند، بج ه رن ش ا را ک شد ا ا آرام ب د ب ری این .ب

ان وا ع واهد شد که داوند عیس ه را با رش گان نیرو ند ویش با آ ش رو ان ا آس ان او دانشناسان و نا ر انان به ان ی ظهور کند.

ا ایشان داوند ا عیس را کیفر واهد داد.ه کت اودان و دور ا ور داوند و

در آن ۱بود، رو یت ا درت او واهدسان ود ید شود و در رو که او آید ا در قد

ه ای ان آورد ان ک یان ه ۀ آن ۀ د، ای انی واهد ش ا ن شا ن ردد. ای ف گ گ شود، چرا شهادت ا ای ان آورد ب ه ه ب د. ک ای

ن ه ا۱۱ ش ا دعا را س ه ب یو رو، پس ۀ دعوت ود شای ش ا را ا دا ا یم ن ک

ارد و به نیرو ود هر د نی و و هر ع را شگیرد، به ان ام که ا ای ان ش ا سرچش ه

و ا نام داوند ا عیس در ش ا یابد، ۱۲رساند،و ش ا نی در او یابید، بر سب یض دا ا و

. داوند عیس سیح

۲ سا ونی یان/دوم

یح س ش م ازگ بب ا۱ ناردار برد ، آ دن داوند ا عیس سیح رارد ا پیام نبو یا ۲آ دن ا ن د او، اس دعا داریم و گ ا ن سب به ا، اک ا این که رو گف ه یا نا هاکنون رارسید است، ود یا داوند همش شوید. یچ چ ه د را گ شو ه ه ک ب

ست آن ا ن را ب دهد. ی ری ش ا را ق رییان واق شود و آن رد ب ع ه ع ن ن ک دی

ه ست ب ت ا د ه ک ر ن سد، آن رو ر ظهور نرا د چه دا وان ا هرآن ید. او ب س ن واهد ررار س ش ر شود و ورد پ فت یرد، ا گرار ر اال ا آن ا ور د و ود را ب دهد، بد دا و ه در ع ند و ود را دا ک ک

د. عر ن ایب ا آ اد ندارید هنگا که با ش ا بودم اینها را به هچی انع دانید که اکنون چه ش ا گف م ش ا

شود که او نها در ان ناسب ود است و سبب اکنون نی ع دین هم یرا سر ب ظهور کند.

ا ق ا و که آن که ا به ا انع است کند، ا شود. ش ه ردا یان ب دین ظاهر آنگا آن ب ا

ف دهان ود او را واهد شد، که داوند عیس با ن ه واهد کرد و با در شندگ ظهور ویش او را

دین به نیرو ظهور آن ب نابود واهد سا ت.شی ان و ه را با ه هگونه ع ات و آیات و

ی ه را ع ایب گ را ود،۱ و ن ند واهد ب ن کشرا ه گون ا ه ه رت که راهیان ریق ه کت را بشوند که رو ه سا د. ایشان ا آن ریف ه

پ دا ۱۱عشق به قیقت را نپ یر ند ا ن ات بیابند.هایشان را به وه ب رگ دچار واهد کرد، به ون گ

ا ه ۀ شت،۲۱ اور واهند دا ه دروغ را ب ا کاور ن رد و ا قت را ب ی ق ه سان ک کنو ش شرارت ش ه د. د گ شون د، وم ان

ید مان س ر ب ا ا برادران که بوب دایید، ا باید ه وار ۱ ا ه را دا را ب یم، ی وی ش ر گ ش ا ا ر و ود ه ا ب د رگ ی ش ا را ا آغا ب س ۀ ع دا واقدی قت ن ات ی ق ه ند رو و ای ان ب ن ک

ه ش ا را ب ید.۱ او اب ی ا ی س ۀ ان وا

د ت را وان ا در داوند ا عیس سیح سهیم پ ، ا برادران، اس وار باشید و سن های را ۱شوید.که چه با س ن بان و چه با نا ه به ش ا سپردیم، نگا

د. داری ود داوند ا عیس سیح و پدر ا دا که ا را ۱گر ه ا د یض ود ب ه رد و ب بت ک ید، ش ی و ب ید ن ش ۱ اودان و ا ار ا ف ار ردار و گ شد و در هر ک گر ب د

د. ردان س وار گ ی و ا ن

سا ونی یان/دوم ضای دعا قا

در ا ه، ا برادران، برا ا دعا کنید ا ک م ۱ت یابد، ه انگونه که داوند به سرعت پیش رود و ع و ا ا ا راد بیث و ش رور ۲در یان ش ا چنین شد،یم، اب ا را ه گان را ای ان نیست.رهای ی ا ب شد و ا آن داوند ا ین است؛ او ش ا را نیرو

ش ا ش رور فظ ه د ب ند. ا در داون کش ا م ه چه ب ه آن م ک نان داری ی یم ا ن که ها ا ب د د ید آورد. داون د و واه آوری

ت یح هدای س دار ای بت دا و پ ه ش ا را بد. ر ای

شد ر اهالنه ه کا برادران، به نام داوند عیس سیح به ش ا م شه ی اه پ ه ک رادر ک ه ا هر ب یم ک ن ک

ه ا ا ی ک ع ق ست و اب رد ا کر ه د ر ار ن گ ند، دور ای ک

را ود ید. ی ن د ا ک ای ه ب گون ه چ ید ک دانش ا ا ه ا ب د. ان ک یری گ شق ب سر ا م اه ن ردی م، ک ودی و نان کس را فت بن وردیم، ب ه شب و رو کار کردیم و ت

این ه چنین نه یک ا ش ا نباشیم. کشیدیم ا سربار هیچه ق نداریم، ب ه یم ن ون س ش ا وا ه ا برا د.۱ ی یری گ شق ب سر ا ا ا یم ده ب

ه ن م را ب م ای ودی ش ا ب ا ه ب ان که »هر م ک ش ا دادی ه ن ان وک ند، ن ار ک اهد ک

هم ن ورد.« اند. ایم در یان ش ا بر کاه پیشه کرد شنید ۱۱کنند، ب ه در کارها دیگران و اینان کار ن پ به نام داوند عیس سیح چنین۱۲ن ایند.

سان را م ند ک یم و پ ن ه آرام ک یم ک دهه ان ک را ن د و ب یرن گ رار ب د، و ورنار ا ش ا ا برادران، هرگ ا ان ام ۱کنند. ک و ا

د. شوی س ه ن ست ار در کسک هاگره ۱ ن ا رد ا اع ا ن ه اا و ید و ب ن شان ک ند، او را ن ا اعت ن

شود.۱ و او ند شر ا ید ن ای شرت ن عاه و رادر ب د، ب ه ه چون ب ش اری ش ن را د

ید. هشدار دهمه خا

ی ش، ود ه وار و در ه ه ا ، داوند آرا ۱ چگ ا ه د ب د. داون ر ای ش ا آرا ش ع ا ه ب

اد. ش ا ب سم. ن، پو ، به ود این س م را ۱ وی نا ه شان وی ه ۀ ن ن ن ین ای ن ست. ن چ ها ن ا

سم. وی نف ۱ نواد س ع ا د س ب ح گ ه ا

ین. اد. آ ش ا ب

و /او ۱ ا ی و

دهند ا دا و ا ید ان که به م ن ات ا پو ۱ سیح عیس ، رسو سیح عیس است؛

ب۲ سوئا و ه ف ، ن ر سار د ن رد ای ان:

یض و ر ت و آرا ش ا انب دا پدر و . داوند ان سیح عیس بر ش ا بادس ادر یم ن عا ارۀ شد ر درب ه

نچ نا ب هک ه ه یه ب قدون ه گام ع ی م ب هنو ا واهم در ا س رار کردم، با ا و

ی ع ه ر ان ده ک ع را ا ب ب ان ه سان ا ا ش ن را ب دهند و وی گر ن ها و دیش ر ا ه د، ها ب ن سا ن رم ن سرگ ان ای پ

ه نها ب را ای ه ا را ی ار دا ک ج ک روی ا ثات را دا ن ای ان ن با شود، ر ان، م ن د. هد ا ای بت است، ب نبر اس ه ا د پا ، و دان ا ح و ای ان کسان ا اینها ن ر شد ، به بع ریا. ب

واهند ع ان و اند، گوی رو آورد بیهود

گویند یا ا دانند چه شریعت باشند، ا ن ه ن م چه ند. چی چنین ن د ن

ست، ا ا ی و عت ن شری ه یم ک ر دان گه س آن را ب هک س ب ی در ندد. ن ار ب ک

س اران، را در ه ب عت ن شری ه یم ک دانون ان را شان و ع ب ه ب سرک نان و ش را ب ست، ب شد ا ناه اران، و نان و گ دیدر و ا ن پ را ران؛ ب ا ان و ک اک اپ ن

اران و اک شان،۱ ن را آد ا ن ادر؛ ب ن را آدمه ا ان؛ ب ان، درب ای وغگویان و ربشهاد دهندگان به دروغ، و نی برا هر ع که ع یم ن بق بر ان ی ۱۱ ع یم یح باشد، .پر دا بار که به ن سپرد شد است

فی خد ند نسب به داوند ان سیح عیس را ش رگ ارم که را ۱۲

ه ش رد و ب ید و در ور اع اد ش ای ب وان با آن ه در گ ش ه، کفرگو ۱ ویش برگ اشت. د تو س گر و ورگو بودم، بر ن ر م شد، یرا ا آر ، یض ۱کردم. ای ان چنین ناآگاه و ب

داوند ا، ه را با ای ان و ب که در سیح عیس

ت ا هی شود، را ب ت. ر روگ راوان ن ا ۱ س ن سا پ و دا عا رو رد شر ام ، که سیح عیس به هان آ د ا گناه اران را کرو، ا ه ین ۱ن ات ب شد، که ن ب رگ رین آنهایم.پایان ود را بر ن ر م شد ا سیح عیس بر ب

نسبت به ن که ب رگ رین گناه اران بودم، نشان دهد، ه ا ن ون ن ه ا ای ان ک را ۀ آن شم ب ا ا بیا ه او ای ان آورد ، دان واهند پ ب ت اویسر د ، شا اد ر دا ی ا، آن پ ت.۱ ب ا یاد ر ت و دا ب ا اب دن ، ادی یرا و ن ا ن

ین اد؛ آ بپسرم، ی و ا و ، این م را ابق با نبو های ۱ دد آنها در سپارم ا به که پیش ر بر و شد، به و ب و ۱نبرد نی و پی ار کن ، نا ا ه نادجو و ا که ک ش ای ان بع با س ک باش ، چراپنا و و ۲هم ش س ه است. یر پا نهادن آنها در هی س ه ن د ندر ا ای س ه ا شان را ب ه ای د، ک انگر ر ه، دی برت گ ا ع پردم س ی ان ش

ند. گوی فر ن ک

و /او ۲ ا ی و باد ارۀ دعا ع ی درب شهای فار س

ب۱ ن با ن ار پ ، ش فارش مره ا س ی ، چفاع ها و ش س ها، دعاها، نان در وا ه ؤ نم ک ک

ش رگ ار ه را ه ۀ ردم ب ا ها را بد،۲ا آن را اک ان و ه ۀ آورن ه ب

دگ آرام و یم ن ا ب وان بان، ن ب ا سود ار آ ندار و و ا را در ک ا دی

یم. چرا گ ران د ب ندی س ی و و پ ن ن ه ای که ن ات ست ک گان ن ات واهد همدهند ا دا یرا نها یک یابند و به عر ت قیقت نای گردند. دا هست و بین دا و آد یان نی نها یک واس ه

وا و ود دارد، یعن آن انسان که سیح عیس است؛یان ها رهای ۀ آد ا دادن ان ود، ب ه ب کسب نا قت در ان ی ق ن ر ای ردا ت. ب را په ه شد، و ن ب شهادت داد ن نظور برگ اش ه شدم ا واعظ و رسو و ع م ای ان راس ین برا

شم ا ان ب هودی یری یان -غ قت را ب ی ق نم کم. و دروغ ن وی گ

شم و ا، ب پ آر ویم این است که ردان در ه ه

ن دا ، دس های قد را به دعا برا را ند. ن ر س ه ب شای ش ش و ان پ ه ن م ک واهانند و و ن یش ن را به ن ابت و انت بیارایند، نه ک

ها به گیسوان با ه، یا و روارید، یا ا هب ه به یور اع ا نی و آراس ه باشند، ۱ ا ر،

د. چنان ه شایس ۀ نان است که د ع داپرس انن ۱۱ ب س و ارآ رد د ا ع ، اک یرد.۲۱ ن را ا ا ن یم دگ ع ه هد یا دهم ک یرا ن ست ۱بر رد س شود؛ ب ه باید آرام باشد.و آدم ریب ن ورد، ب ه ۱آدم سرش ه شد و بعد وا.ا نان با ۱ ن بود که ریب ورد و نا ر ان شد. ا ادن ر ندان، رس گار واهند شد، اگر در ای ان و

. بت و قد ، ن یبانه ثابت ب انند

و /او ا ی و ا سان ی ل ظر ن خادمان ک

این س ن است در ور اع اد که اگر کس در ۱آر و کار نظارت بر ک یسا باشد، در پ ش

دور ا ت، رو، ناظر ک یسا باید به ا این۲واالست.شوهر و ادار نها یک ن، ع د ، ویش ندار،

یه ان ند، رو یم آب ع ه ادر ب وا و نا ی وار ، ی ه شد؛ ن ا م؛ و ب شن، ب ه ی ی س ه د ا ن ای ی ب ست. ن دو و ا پ و، ی

د و رآی یک ب ش ن واد وی عهد ادار انا ه ب ند ک یت ک رب نان ش را چ دان ر ن ر را اگ ند. ی ن ا ، ا اع ش ک ا رام کش را ادار واد وی ه ان گون د چ دان س ن که گون ند، چ سا دا را ک ی د ک وان وای ان د و ن بت ن ای نی نباشد، بادا را

و باید رور گردد و به و یت اب ی دچار شود.در یان رد ان بیرون نی نی نام باشد ا به رسوای

د. یای ر ار ن ی گ و دام اب نچ ه ن نا دا س ک ب ا ب د ا قوا را

ا در پ ی وار و ی ا ه دورو، ی ند؛ ن ش ا با د را ای ان را ب ای شروع. ب ا ع ن نا

و باید ن ست آ ود ۱پا پا بدارند. و دان شوند و اگر ب ر ا ت یا ت شدند، در قام ادم به ه ینسان، ه سرانشان نی باید ۱۱ک یسا د ت کنند.گو، ب ه ع د و در ور باو ار باشند، و نه غیبت

هر ادم باید شوهر و ادار نها ۱۲چی . اع اد در ه ه

د ا ای ی ب شد و ن ا ک ن ب عهد ادار ی اد ان که ۱ ر ندان و انواد ویش نیک برآید.

ا واال واهند رسید نی و د ت کرد باشند، به ر بهو در ای ان ود به سیح عیس ا شها عظیم

شد. ر وردار واهند بنآ د ا هچرگ ۱ ب هک راد ن دو ، آ د و ه نها را ب ر و ای ا اگ سم،۱ وی نیر ه ۀ دا ک ه در ان دان ک شد، ب یان ن س ون و ب د و سا دا ن ی ک

د ر ار ای ه ب گون ست، چ قت ا ی ق ه رد.۱ ب یم ک ندار ب عظ ه را دی ین ک ق ی

ست: اشد، سم ظاهر او در

ه د، ب ردی ق گ س ۀ رو دی وا رش گان دیدندش،

شد، و ها وعظه ر بد، ه او ای ان آوردن یان ب هانا .دش هدرب االب ،و ب

و /او ا ی و

ائ یم ر ی ی ب نم دهای رها رو ، آش ارا ۱ ها آ ر، ا ه در ان د ک وی گ

شد ، ا اروا گردان ر ا ای ان روی بیرو واهند گ را وها پ یم دی عا ند و ن ک

ان و گوی یم را دروغ عا ن رد.۲ای کاران اک شان ب ری ه و دان د ک آورن

شد نع شان ا دواج را ست. ای ه ا ند و ب ن کر ان های ی ا وراک ره ه دا پ دهند کا اهند، ب قت آگ ی ق ه ا نان ک ا ؤ د ری آ

هر ش رگ ار ا آن ب را د. ی شون ند یچ ست و ه ی و ست، ن د ا ری چه دا آ هرآن

ش رگ ار ا ا ب رد، هرگ د رد ک بای ی را ن چشود، چرا ر ه هپ ی ه ب ی ۀک س ک م دا و و

قدی ردد. دعا گاگر این ا ور را به برادران گوش د کن ، ادم

نی و سیح عیس واه بود، پرورشیا ه در ک م رد یرو آن ک ه پ ی و ک ی ن ع ای ان و

ه سان ا ا و را ب ی و ا . فرآ ها کشد، ب ه با ار ن ان ک یر ن ای ها پن. یت ک رب ندار یرا گرچه ود را در دی

ا دیندار برا ربیت بدن را اند اید ا است، ا دگ ا را وعد ه ه د دارد، و هم ن ای ی چ

ند را. یات آی دهد، هم ن ا س ن سا پ و دا عا رو رد شر د ر دا ن ش را ب ید وی ه ا ا ا ۱ ک ک

هاد ه ن اتن م ک یان، ب و ای دهند ۀ آد نان ا کشیم و ت؛ و برا ه ین نی ت ؤ

یم. د و هد ن کن ا۱۱ ف کح ار اه چ ع و ا ر

یچ گ ار ه هد .۲۱ و را ب بب وان ک سردار و ف ار و ک ش ارد، ب ه در گ یر ق

شق سر نان را اک ، ه ۀ ؤ بت و ای ان و پ در ت ک م دا و ان را ه م، ب ا آ دن اش.۱ ب

ش و یم ع به آن ع ای که در ۱باش.و ت اع نای ن، ع ای که به وست ب واس ۀ نبو و ر شای ب ی ت ه ه گا ک ا ، آن ی

ند. ش ست گ ا د ا و آن کن در این ا ور ب وش و ود را به ۱د ت، را ب به ۱ ا پیشر ت و بر ه ه آش ار شود.ها اش. در آن یم ود ب ع دگ و یو ن ش

ن دار ک ای نچ رگا هک ،پ ی نک ن یوخ ی ش ن ت را ن ات واه داد. ان دگ نون ش و

و /او ا ی و

ی ه ارۀ ب ی درب درزهای سا ن ی ل شای ک ان، م زن غالمان

س در ۱ بو ار هدرو ا نک ب ، ار وا هک ند ان را ه ان در د ، و وان در ود ان ه چون پسا ورد را ه چون ان رادران ود،۲و ن بند واهران ادران، و ان وان ر را ه ان ن

اک . ش، در ک ا پ ویا اند، ر ت گ ار. ک نان را که براس ب بیو ا ها دارد، آنان باید ن ست ن ر ندان و نو اگر بیو بیا و ند که با نگاهدار ا انواد ویش، دیندار ین ود را به ود را در ع نشان دهند و اینگونه د

د که این دا را شنود کنند، چرا ن و ا دادشان ا داوا ا آن که براس بیو است و ب سا د. ک ، ا

ا یدش ی سر بر داست و شب و رو را به دعا و ن که ا ن ه بیو گ راند. ب ک ک ا دا

گ راند، در ا یات، رد ندگ را به وی

ن دی ست. ب ی ما ی ها ن ا ا چ ر ا ه س در پ ت ب ر ک ند. اگ ش ا دور ب

واد شان و ب و ان ین عاش وی ست ست و پ ن ر ای ان ا شد، با ر ا ود ن

ای ان. ب ف ق سک نا ش رد ار ب را ان هو ن

سا ش ت یش ا ه ب ن ک س ک نوی ا نود ادار ب شوهر ود و ه ش ه و ب دا

شهر ار ی وک ه ن د ب ای ی ب ند.۱ ن ش ا بباشند، یعن ر ندان ویش را نی و ربیت کرد ، سان را شس ه، به یار غریب نوا بود ، پاها قد

ار وع ک ش ا ه، و ود را و هر ن ندان درد ند. ش ا رد ب ی و ک ن

ا بیو ۱۱ س ن، ا نوی ا ان وان ر را ن نشان چرا یح دور س شهوان ا یا ه چون ا کند، واهان ا دواج شوک ه، گون ن دی د.۲۱ب ن

ا ر پ ین ود را ی س عهد ن چون ر ود یت ب د، و د.۱ ا ون گ ارن آورنه ب ن، ب ر ای هب یدن ا ان ش سرک ارگ و ک

گر و ۀ دی ه ان ه ا ب ند؛ و ن ن نها ک

ه ب ار ب ارگ رو گ ند، ب ه ک گ رانس ن ین و و هم نان چ س د، و شون

ان ر ب ست ب شای ا د.۱ پ رأ ن آون رنیو ه ب ست ک ن ا ر ای شوهر ب ها وان ر

ند و ش ا و ب ان دب د و ک یاورن د ب ر ن رد ، کرا هم دهند.۱ ی وی ن دگ ش ن را ا ب د

ن ر ی ان ش ع در پ ی ب نون ن اکش ه د. گ ان

ن رگا ۱ ن ؤ ا نا ش و ، نوا ناد ب هو ار ه ود ی د ک ای شد، ب ا ش ه ب ا دا شان دهد

ر ک ار ب سا ب ی ند و ک ش با سا نیو ه ب د ب ه ب وان ند ک ان ک ک ک ن

س ب را د. ک ب ان شای که نی و رهبر کرد باشند، شایس ۀ ۱

ر دوچندانند، ب و آنان که در کار وعظه گوید: یرا ک اب ۱کشند. و ع یم ت ند گاو را که ر ن « ب و »کوبد، دهان

د ویش مت د ق ت م رگرا «ا ها بر ی ا شای پ یر، گر به ۱»است.ا آنان را که به گنا ادا ه ۲شهادت دو یا سه گوا . ا

ا ن ی ک وب ر ه ه راب دهند، در بند. س گران ب ر دی

در پیشگا دا و سیح عیس و رش گان برگ ید ، ۲۱ند سوگ و را س ورها را ن د ه ای دهم ک

شداور رعا ی دون پ یچب ن و ه ار را ت ک کده . بدار ان ام ن سر ان ا

سد رد۲۲ ش اب ن و س ر ک ش ن ب گ اشو، ب ه ود ک شری گران ناهان دی در گ

گا ا ن دار. را پف رگ د ۲ ق بآ ن شو ب ، ب هک ۀدع هج هدک ه اغ ب دار ، ان یهای ک ش ا و ود و ن

نوش. شراب ب ی ننگ ۲ ناها ب شآ ر سا راک پ و ش پیش آنها اا گناهان بر دیگر ا پ به کام داور ش ابد، ا

ها ی و آن سان، اع ا ن ن ی ه ه د.۲ ب آیش ار ه آ ها را ک ست و آن ش ار ا آشت. گا دا ید ن ش و ست، ن وان پ ی ن

و /او ا ی و

نآ۱ نا ب و ر هک ن ب گد سر ه د، رن ب

ان ود را در ور ک ا ا را اب ه ارب د ک ای م بد یم را ب ع ام دا و ا ردم ن ند دان ب

د، دارن شان ای ان ان اب ه ارب ان ک ند.۲آن گوی نشان را رادر ، ای ی راب ۀ ب ه د د ب بای نرع ، د. ب ه ب گ ارن ک ر ر ت ب

سود را ند، ی ن ر د ت ک ی و د ن ای بسان ه ک شان ب د و د دارن ه ای ان سد ک ره ا یم د و ب ع ن را شان. ای ن ا ش ع ی ای

ن. شان ک ب ی رغ س ی د ع

ا دیگر ع یم دهد و با گف ار گونه اگر کس به یح داوند ا عیس سیح و ع یم دیندارانه وا ق

ه د. ست غرور شد است و هیچ ن نباشد،ک ع ش بی ارگونه به ر و ب ث و اد ه بر چنین

سد و ن اع و ه ا آن سر ک ات دارد، ک ر دگ ان ب وی و ب س اگ ا ی د و و ب ن

راد یان ا ش ش دا ه ک شود کقت ی ق ست و ا شد ا سد ا شان رش ه، گ ان ن ر گ ندار ند دی ن ک

ی ه س سود وی . و را ست ب ا ا

ا دیندار با ناعت، سود عظیم است. ه ارچ ا کیاورد یچ ن ن هان ه ه ای یچ ب ی ه م و ا آن ن ایپ اگر ورا و پوشا و سرپناه واهیم برد.ن

ا آنان که سودا داش ه باشیم، انع واهیم بود. ا سه سو د، دچار و شدن دارن ند رو د و ث شونر ار بار گ ان وچ و ی یا پ ه دام ا بسان ود ان اب باه و ن ه و ب ند ک آی

شه س ری دو و را پ ردد.۱ ی ه گ ست ک ا اد ا ه ب گون ه ه ه ار آن ب ع ب د، و ب آی

ش ه، ود ن ر گ روت، ا ای ان در آر و ثسا ه یار رو س ه دردها ب د. را ب ان

سفارش به یم ائ ا و ا رد دا، ا اینها ه ه بگری ، و در پ ۱۱ ا

بت و ندار و ای ان و سای و دی ار پی و برد ن اش.۲۱در ن دار و ی ت ب ای پدست آور آن یات اویدان را پی ار کن و به ای انکه بدان را واند شد ، آن هنگام که در برابر شهود در برابر دای که ۱بسیار، اع را نی و را کرد .

ب شد، و در ور سیح چی ندگ به ه هعیس که در شهادت ود ن د پ ن یو پی اع را

فارش س و را رد، ی و را ک که این ۱کنمن م را ا ان ظهور داوند ان عیس سیح،

که دا این ۱دور ا ت نگا دار ، ه و به ب را در و ت ود به ان ام واهد رسانید، ه ان دا اب بار که اکم ی ا و شا شاهان و رب ارب

ست ر ا اپ ی نان نها و ود ه ست.۱ او را ک اه ت دارد ک س ون ور ه آن و در ن ن وان بیچ ه ه شد، او را ک ک د و ن دی دی ک ن

اد. ای ب وان د ر ت و ا اب د، د دی ن وانین. آ

ثرو ندان این دنیا را م ن ا که ب ر نباشند و ۱د. ب ه ندن ب ید یا ا دار دن ای اپ ر ا ن به ه ه شد ک ا ر دا ب شان ب ید ها ی را ب چ

راهم را ا راوان ب ا ا سا د ها آنی وی ه ن ن ک ان را ا ر ک م.۱ آن بری ت ب

ود ، ند ب یر دو ارها ند و در ک ن کشاد ند و گ س او ست د

را ود ن ب سان، گ ن دی ند.۱ ب ش ا بند دگ آی س وار ن ه پ ا دو ت ک واهند ان

یات ه یات را ک ود و آن شان واهد ب ای

ه ست ب ع ا ست واهند آورد. وا دسوئا و ا ۲ نا ا ، و ه ه ب را ک

او ن. ا ی فظ ک ست، شد ا پرد س وی ها گه ه ب ف ک د ا قای یو و ع ت دن غ ، عر

ید ا ه ن ر ک ن؛۱۲ب شود، دور گ یش ه ر وردار ا آن دا د، ا ای ان ادعا ب ان

شد ن ر د. اناد. و ب ا یض ب

و /دوم ۱ ا ی و ها پو ، که به۱ ست دا و ب ر وعد ا وا

شود، رسو سیح یا که در سیح عیس یا ت ست، سا ی ع

ب۲ پ ه س سوئا و ، ع ر : یض و ر ت و آرا ش ا انب دا پدر و داوند

. ا سیح عیس بر و باداد ری ه ف ی ب رغ

قو ش ار و ب پ ، ور و سو رد ه

اد م ی پا دعاهای س گ ارم، دارم، دا را دای را که ن نی چون پدرانم با و دان پا خ ا ر چون اش ها و را به کنم. د ش

کنم با و دیدار ا کنم ا ا شاد آورم، آر و آورم، ای ان یاد ریا و را به ای ان ب بری شوم.که ن ست در ادرب رگت و ی و سپ در ادرت نی ساکن بود، و یقی ن دارم اکنون نی در و ساکن ا شوم که آن ع ا رو، و را یادآور ا این است.واس ۀ دست گ اش ن ن، در و ا دا را که به یرا رو که دا به ا ور سا . گر ه، شع هت و بت و ب شید ، نه رو ر ، ب ه رو و

ست. با ا ان پ س ش ا ، ب داه نواد ر ع ا د و نه ا ،راد را

ا ر او در بندم، ب ه و نی با ا ا به ن که بهنیرو ا ه در رنج کشیدن برا ان ی سهیم دا ا را ن ات داد و به ندگ قد باش.

ا ر سبب اع ا ا، ب ه به را واند است. این نه به د و یض ود اوست، ی که در سیح عیس ه ا ع ا ام ا ب و اکنون با ۱شد بود،ا ای

-دهند ا سیح عیس عیان گش ه است ظهور ن ات

واس ۀ ان ی ، رگ را با کرد و یات ه او که بهو ن برگ اش ه ۱۱و ناناپ یر را آش ار سا ت.

ا ۱۲ام ا واعظ، رسو و ع م این ان ی باشم. شد ا عار ندارم، روست که اینگونه رنج ه ین کشم، ا ه چرا ه ای ان آورد ک ه ک م ب ین دان ق ام و یدان رو ا ب ست ا ان م را ادر ا ه او دارم ک

ند. فظ ک شود، با ای ان و ب که در سیح عیس یا ت ۱

ا چون ا گو ع یم یح به آنچه ا ن شنید ب ۱ س ک و . ه در ا حور را ه قد ک ا ی و را ت ن ست، آن ا ان ن ا ساک و ه ب

ا شد ، پ پرد س دار. آگاه که ساکنان ایا ت آسیا، گ ا ن رو ۱

ن بر ا ه .اند، ا آن ه، یگ و و ه ر وگ نواد حر ۱ ب د نا ر نوا ۀداو س ف سورو

رد و ا ا ک ارها ان را اد، چه او ب به ه ب گا ک شت.۱ ب ه آن دا م عار ن یرهای ن

یار را س ست ا سران ام روم آ د، ب ر ت داوند در آن رو ا شا ا ۱یا ت.او شود. و ود ا د ات بسیار او در ا س ، نیک

اه . آگ

و /دوم ۲ ا ی و پ و ا ر ندم، در ی که در سیح عیس ۱ه در ور چه را ک شو،۲و آن ند یرو ست ن ا

ه رد ان ید ، ب ن ش یار ا ن س واهان ب گن ی بسپار که ا عهد آ و ش دیگران نی ا

ه چون سربا شایس ۀ سیح عیس ، در برآیند.یچ اش. ه یم ب سه هرن ها گام ک ب هن

ی ها ش و ر ار ا ، ود را گ سربدگ ن سا د، چرا ن ه واهان ب ک

سان، ن ی ه ه ست. ب ش ا د وی ر ان نود ش قه ه اورد ساب یدان ه در ش ار ک ور کند، اج پیرو را دریا ت ن واهد کرد، اگر

نآ انون ه اورد ن رد باشد. به ب هک ن د ا س ست شاور ا برد، ک یب ب ا و ن چه ه آن ست. ب ید ا ش نت ک ه م ک وی گ

نها هم ه ۀ ای و را در د ه داون ش، ک ندی ی بید. ش یرت واهد ب ب

س ع س ب ار ح س ا ره ه ا ن دار ک

اوود بود و، ا ردگان بر است؛ این است ان ی د ا رش در رن م، ا بدان د که چون که به ن،

ا ک م دا در ن یر ر ان به ن یرم کشید اند. ا ا ر برگ یدگان چی را به پ ه ه ۱نیست.

کنم ا آنان نی ن ا را که در سیح عیساست، با ه ست آور اودان ب د. د ن

ن ا۱۱ س ن سا دا عا رو رد :هک م، ا او ردی ر ب اگ

رد. یم ک دگ هم واه ا او ن ب اگر کنیم، ۱۲

رد. یم ک نت هم واه س ا او بیم، ن ر ان ارش ک اگ

رد. ی ان ار ان واهد ک او نب رگا ۱ م، شوی ا و د، ادار واهد ان او و

را آن د ک ش ن را ان ار ن وان ه وی د. رو کب خد ق خادم م

ن ا ۱ پ ار اه سو ب ه ش د نا ش روآدا رد و وه سر ک ات اد ر ه ب ور دا هشدار د ک

ان ث ر دگ نون ش باه ه ند، ک ن ن

ش ، ا بو دا ب ق ه س ت ب وش ک دارد.۱ نرا ب ب ب س ه او را ه چون د ار که قت را ب ی ق ست و ک م ی سار ن شر ه س ب ار در ندد.ک ها گوی ا یاو ۱ب

دین دنیو بپرهی ، که ش را هرچه بیش ر به ب کسان انند بی ار انقاریا ع یم چنین ۱دهد. سوق نا و و ی ی و ا ه ین دس ه پ ش شود. هی

ش ه ن ر گ قت ی ق ه ا د،۱ ک د و ان انی هم س ا ند ر وی هگ نون ب وع اک و

سان ای ا ن دی ست، و ب س ه ا یو ن بع را پبا این ا ، پ س که دا ۱کنند. ویران

نهاد است، پابر است و با این عبارت هر شد است سان ود را د ک ه: » داون سد،« و »هرک نا ش

ه ا د ک ای رار دارد، ب د ا ام داون ه ن ه ب کد.« نار وی شرارت ک

ین و سی ین در انه ۲ ا ب رگ، نها ظرو ر ست، ب ک ی چوبین و گ ین هم هست؛ آنها به کار ن

آیند، اینها به کار ار پیش ار هم که ود را ا آنچه گف م پا نگا پ هر۲۱ا اد . پادارد، ظر واهد بود که به کار ار هم

یا آید، ظر قد و فید برا ا ب ه و ه انی و. ار ن را هر ک ب

ناوج ا ا ا۲۲ ب ه رگ ان ک ه ه را آن ، و بد را ا داون ا د پ ند، در پ ب وان

اش.۲ ا بت و آرا ش ب سای و ای ان و ار پوچ و ب ثات پ با ن، چرا ه دور ک ه ردان کر ی د.۲ ا آن ه ادم دان ن اعها ب گ انا ه ه د ب ای ند، ب ه ب د ن اع ک بای د ن داون

یم و ع ه ادر ب شد و ا ان ب هربرد هب فان را ب د ا ای ار.۲ ب شاد ب ر ار نه ع ا وب ها ه آن ه دا ب ید ک ن ا دی ند، ب کند۲ و س ر قت ب ی ق نا ت ش ه ا ب د ر ای ه را ب شان را ب ه ای ی ک ود آ د ، ا دام اب رهند. ست، ب رد ا یر ک س ست ود ا ان ام وا

و /دوم ا ی و

ی ی در ر زهای آخرب خد یا آگا باش که در رو۱ ها آ ر، انها س ت ا

رد ان ودپرست، پو دوست، ال ۲پیش واهد آ د.ن، دی ه وا ر ان ب ا و، ن س اگ ا بر، ن ن،

ا ، ب اپ پا ، ن س ا فه، ب ن شت، عا گ بت ی و، ب غ ش ن گ ش ، د ار، و ندوب ب

ند س یان ار، ع و و ودپ ی وی ، نست واهند یش ا دا دو ود. ت را ب واهند ب

شت و هر چند ورت ظاهر دیندار را دارند، داین ن ود. ا چ درت آن واهند ب ن ر سان ک

ن. دور گ یاینان کسان هس ند که به درون انۀ ردم ر نه

سا ند، نان را اسیر ود کرد ، نان سبکاند و هوسها گوناگون را که یر بار گناهان م شد ه هر ان را ب سو آن ا شد، و ب این ه ه وار ک

گیرند، هرگ به شنا ت قیقت ن وانند ع یم ری به ا فت با رسید. ب ن ی و ی ه انگونه که ی وس بر اس ند، اینان نی که ر اسد و ای ان ا را به کنند. ردود دارند، با قیقت ا فت ا ر شان ب رد، ب ه ا ای ن واهند ب

ش ار واهد گان آ ت آن دو ه نان ه ا شد، چد. ردی یان گ ی ع ن

ندرز به یم ائ و و ع یم و ر ار و هد و ای ان و بر و ۱

و آ ارهای را که دیدم و ۱۱ بت و راا و ا آنچه در گر بود رن های را که کشیدم، نظار ر بر سرم آ د و آ ارهای که به ا ن اکیه، ونیه و س

ا داوند را ا آنه ه ن رسید، نیک آگاه . ا براس ، ه ۀ کسان که ب واهند در سیح ۱۲رهانید.ا ۱عیس با دیندار یست کنند، آ ار واهند دید؛ ا پیشگان و شی ادان در بد پیش واهند ر ت؛ شرارتا و در ۱ ریب واهند داد و ریب واهند ورد. ا دا چه آ و ه و ب ا پایدار باش، ن ای ان آورد آن

و ۱ا ، کسان راگر ه دان آنها را ا چه که چرا واند ا که چگونه ا کودک ک ب قد را دانس ه و را ت آ و د برا ن ا که ا را ای ان به ا ک ب قد ا هام داست ۱ سیح عیس است.رب ب و ا و یم و دی ع را ت و به ا رد دا ب ست،۱ ند ا سود سای ار در پردد. ی گ ی و ه ار ن را هر ک ک ا ب

و /دوم ا ی و

در برابر دا و سیح عیس که بر ندگان و ۱ ردگان داور واهد کرد، و نظر به ظهور او و

ه۲ک م را اش، و را پادشاه سا م که ن و ب ه وعظه ک ا و ب گا آ اد گ ی این کار بباش و با بر بسیار و ع یم د یق، به ا و

یرا ان واهد آ د که وبی و شویق بپردا .به ن واهند داد، ب ه بنا ردم به ع یم یح گوش را ی ویش، ع ان بسیار گ رد ود واهند آورد ا یدن آن ن ش ب شان ا شهای و ه گ چه را ک آن

د؛ نون ش ان ب ست، ا آن و ا گوش رادادن به اها ن ر سو ا سانه قیقت رویگردان شد ، به

ا و در ه ه واهند گشت. ا بهوش باش؛ س یها ا را بر ود ه وار کن؛ کار بش ر را ان ام د و د ت

ه ش را ب سان. وی ه ان ام ر ک ا بن ار ه ه ، نون، ه چون هدی ن ، اک ا ری

م و شدن ان ر م رارسید در ا ری ه ه نگ نی و را نگید است. قه را ب ساب ام، ش ه فوظ دا د و ای ان را سان ان ر ای پ

ست، م آ اد ا رای سای ب ار اج پ نون ام. اکه د، آن داور عاد ، در آن رو ب ه داون ا ک رد ه - ن ع ا واهد ک ه ن ه ن، ب ه ب نها ب

ود ش اق ظهور او ب ه ان ک د.ه ۀ آن ان

صی شخ شهای فار س یرا دی ا ۱ب وش ا هرچه ود ر ن د ن آی . ا ر عشق این دنیا را ر کرد و به سا ونی به

ریس ی به غ یه و ی و هم به ر ه است. ک ر را برگیر ۱۱د ا یه ر ه. نها و ا با ن است. ند سود را در د م را یاور، ی ا ود ب و بست.۲۱ت هنگام ۱ی ی و را به ا س رس ادم.اروآ ن د کارپو بر ا آ دنت، بای را که در

م را و ی و ارهای یاور، و ن ا ود ب ش م ب گ اش ه و ین را. ب و ن س و ها پ

سا ۱ نک س رد ب ،رگ ن ا ب س ب را اه دش را واهد ارهای س ا ک د رد. داون ک

را ب اش، ی ر ر ب ی ا او ب و ن ا داد.۱ ست. س ه ا ر ا فت ب ه ا س ت ب یام ا پک به پش یبان ا ن در ن س ین د اع ن، هیچ ۱ن است، ب ه ه ه را وانهادند. باد که این به بر

ا داوند در کنار ن ایس اد ۱ سابشان گ اش ه شود. ا ه ا ک م ب ید ش یرو ب هو را ن س ۀ ن ب وا

ان آ هودی یری شود و ه ۀ غ ن را ک ا وعظه د س م.۱ داون یر ر ش د. پ ، ا دهان نون ش ب

را ید و ب د واهد رهان را ا هر ۀ بید. ش س ان ود ن ات واهد ب شاه آ اد پ

ین اد. آ دا ب ا اب اد ر او ب بی های در دهای ن

ریس ی و آکی و انواد ۱ س م را به پ ن اند ۲اونیسیفورو برسان. و ،ا راس و در ر

رو ی و را در ی ی و ، بی ار، بر ا ن ب وش ا پیش ا س ان به این ا برس . ۲۱گ اش م.ن ، اوبو و برا و س م رس د، و نی پود

. ینو ، ک ودیا و ه ۀ برادراننواد ۲۲ ب د ب و حور ا شا ف .د ب ش ا ا

اد. ب

ی و ۱ یح، در ا پو ، ادم دا و رسو عیس س۱

د ت ای ان برگ یدگان دا و شنا ت آن قیقت که و به ا ید یات اویدان که ۲ و د دیندار است، دا ن ا هر دروغ ا ایام ا بدان وعد

ش ار قرر آ ر ود و ک م ود را در ان ه سا ت، ب س ۀ وعظه ه م ن اتوا ه ب ا ک

شد، پرد س ه ن دهند ا دا بب نم در ای ان ه ی س د را ر ن ی و ،

ش ر : در و ن ات ب دا پ یض و آرا ش ا ان

اد. و ب ر یح ب س س ی دهند ا عر مأم ری ی در ک

ت بر ا گ اش م ا کارها و را ا آن ر رو در ک و را ا ر ه ه ک گون سا ان ده و ه ان ا ام را ن

رگ ار . شای ب شهر ردم، در هر کش خ ک یسا باید بر ا ت، شوهر و ادار نها

یک ن، و دارا ر ندان باای ان باشد که ا گسی گ و سرکش برا هرگونه ا هام ام

که ناظر ک یسا کارگ ار داست و ا چرا باشند.رو باید ب ر ا ت باشد، نه ودرأ یا ه ین

ع نا ا در پ شن ی ا سار ی گ ی ا ند و ی نوا و دوس دار ب ه شهر به یه ان نا شروع، و نی وی و ویش ندار و پارسا و قد و نظم؛

شد یم داد ع ه ن ک ر ک م دار ب ای پ

یم ع ۀ ای ر پ گران را ب د دی ا ب وان ست اند. فان را رد ک ظر ا ند دهد و ن یح پ

ب ار یرا گردن شان یاو ۱ ری و و گد، ب یارن س که ۱۱شدگان، و ا نهبدهانشان را باید بست، یرا برا کسب نا ع دهند و بدینگونه نا شروع، عا یم ناشایس ه

ی ا ۱۲سا ند. ا با ها را به انواد ر یان ه وار رد ان «انبیا ودشان گف ه است: ک ش م شرور و ش گو و و و س ان دروغ ر پن ن د.«۱ ای رورن شهادت راست است. پ آنان پ

را س ت وبی کن ا ا س ت ای ان بر وردار ها یهود و ا ام ن ران قیقت به ا سانه ۱باشند وا برا پاکان ه ه ۱گوش نسپارند. چی پا است، ا ود ه آ ان ک را آن د و ب ب یچان ی ای ان، ه چ

ست و ود ا شان آ ست، ب ه هم ر ی ا ن پا با د ع داشناس ۱شان.هم و دان اند، ا

شان او را ان ار ردار فرتک ند. ن ن کرا هر سب ب نا ا ر ان، و ن ا د و ن ی ن گ ان

ی و. ار ن ک

ی و ۲ یح صح یم ل ع

ا و ا آنچه ابق با ع یم یح است، س ن ۱ ا ه ع د و گو ک سا ورد را ب گو.۲ ردان بم ند و در ای ش ا ندار ب ش ار و وی او ان و به دار ، ب ای بت و پ گ ر ار س شای

ند. ن کب ن ه ه س نا ن ، نا س ب هدرو ا ش د ا ۀو ه دگ ر ان د ن بای ند. ن ش ا ش ه ب ا دابت ی ند، ب ه غ ش ا شراب ب ند ا ب و ی گ

ا یم دهند، ع ست ی و ه ن چه را ک د آن ای به د ک یا و ن ان وان ر را رد ب ند ن ب وان

ند ش ا ست ب ددو ر ن ست و شوهردو و ویش ندار و عفی و کدبانو و هربان و س یم شوهر،

شود. ف ه ن د گ ا ک م دا ب ود د ا ویش ندار باشند. نی ردان وان را پند چی سر شق اع ا نی و باش. در ع یم ود در ه هو س ت گف ارت چنان رج د ، دا ت و دی ت بها م ات ،باشد که کس آن را ت ن واند کرد ن

ند، یاب ف ن ا ا ن دگ ر ت ب چون

د. شون سار شر نا ب ار یم ره رد هک و ا س ی چ

نود ش را ب ند و ب ش ا شان ب ان اب اربند۱ و ا ن ند؛ و چون و چرا ن ش ها ب و آن

شان دهند ت را ن د، ب ه ک ا ا ان د دن ان ن آنا در هر ه ن ات و ب یم رب ع ی دهند ا چ

ند. دا را ش نت ب یف ار ۱۱ ب اد ست، ه ید ا س ظهور ر

گان را ن ات ه ه ی ک ه ست۲۱و ب ب ش اه ب ا یو را آ و د ک یا دن ن و ا دی

سای ار ندار و پ ش ا وی ف ه، ب ر گ یم،۱ در ن ست ک ن ع ر ی ندار در ای و دین ظهور ع بار ، ی ید ن ظر آن ا ه ن ک ی یم و ن ات ر دا عظ دهند ویش عیس پکه ود را دا ا سا ت ا ا هر ۱ سیح هس یم، ان ب شد و و برا ود اهر شرارت رهای

.سا د که ا آن ودش باشند و غیور برا کار نی ون ا ۱ ب ار اه ب و ،وگ قا ا ک ا ش راد ق و یر ق و را س گ ار ک ن، و ی ک وب و

ش ارد.

ی و

ک ی رف ار نش ا۱ نا ش روآدا ار س هک و نار کح نا بردار ر ان ند و ش ا بان ب ن ب و ا

یک آ اد ار ن را هر ک ند، و ب ن کی س ند و گوی س ا ن ا س را ن ند؛۲ک ش ا بند و ن د ش ا ا ظه ب ند، ب ه ب ش با و ن

ن. رو س را ه ه بن ا نا ن نادا ن و فا نا ر ب ب رادر و دوه گون ند ه ه ا یا و ها؛ و در کین و گ را و بگ راندیم. نفور بودیم و نفر ا سد رو گار

ا چون هربان و انساندوس ن ات ی دیگر. دهند ا ه ه ب شد، ا را ن ش ار ارها ا دا آ بب ک سم، ب ه ا ر ت ودی رد ب ه ک ی وی ک نا و د و س ه غ ید، ب ش ش ن ات ب ویه ا رو شدن ک و قدن ها ه او را ب ست؛ ک اه روری ت، ب ر ا راوان ب ن ا س ۀ واش رد سا ار یض او پ ه ا ب یح، س س ی عنا شد ، ب ان ه وارث دان، ب یات اوی ید ر ا ب

ست در ور اع اد. ن ا س ن م. ای ردی د گ بو ید و ا ن ا ور ک ر ای ه ب واهم ک

س ه ر دا اع اد ب ه ب ان ک ا آن د، ور ، انارها ا ش ن را و ک ه وی د ک برن اد ن یی و و گان را ن نها ه ه ای ند، ک ی و ن ای ن

ست. ند ا سود ا ا ادالت ناب ردانه و ش ر ها و ب ثها و نا ه ا اید و ن اعها پیرا ون شریعت ا ناب کن، یرا ب به آن که عا فر ه است یک بار، ۱ار ش است. ب شدار د ، و ا آن پ ، با او و سپ برا دو ین بار ه

دان چنین ش که چرا۱۱ ع ار با کن. ن ر است و گناه ار، و ود عا و یت

ش. ویی ان ای ح صای ن

و آر ا یا ی ی و را ن دت رس ادم، ۱۲ه ر ن د ن ب ا هرچه ود ب وش

ه را ع م آن دارم ک ی آی ، ی و ی وپ نه س ان را در آن ا ب ا آن ا که ۱سر برم.

وان ، ینا وکی و آپو را در ان ام سفرشان گ ار ند.۱ ب یچ اج ن ان ا ه ر ا دد

ش ن را و ه وی د ک یا و ن شان ا ب ی ه ع را ر ا ب ند ن ی و ک ارها ن ان ام کدگ ند و ن ن ی دار ب یا ها رور ن

ند. ب ش ا ش ه ب دا ث ر ننآ ۱ نا ب هک ن ا د گ ج ،ان ا ار وت ی یم

ست ه ا را در ای ان دو ان ک ه آن ند. ب س ر سان. ر س م ب د، دارن

اد. ش ا ب ا ه ۀ یض ب

ی ون ۱ ی ا پو ، ندان سیح عیس ، و ی و ا و ، برادر ۱

ا، به واهر ا ۲به دوست ع ی و ه ار ا ی ی ون،فیا و ه ر م ا آر یپو ، و به ک یسا ه در آپ ک

ه ر ان ا ات ب شود: پ یض و آرا ش ا انب دا، پدر ا، و داوند

اد. ش ا ب ر یح ب س س ی عز ری دعا کرگ ش

آوردنت در دعاهایم، ه وار دا ود را ن با یاد یرا و ای انت به داوند عیس گویم، سپا سان را ن و ب ت به ه ۀ قد م ای نوم. دعای شت که شارکت ای انت بس کارگر ا اد ، و را به ا شنا ت هر اب یت نی وی رهن ون شود که در هت بت و را س ت نی به ا ت سیح در است.سان شاد و د گرم کرد است، چه و به د ها قد

ید ش ا گ ب ا . راوت و س دعای دربارۀ نیسیم

ن ا ا ند در سیح این سارت را دارم رو، هرچ ر یح که و را به ان ام آنچه س اوار است م کنم،دهم بر پایۀ بت اس دعا کنم. پ ن، پو پیر، دربار پسرم ۱که اکنون نی ندان سیح عیسایم،س دعای اونیسی و که در بند او را پدر شد ام، ا

و ب را ش ه ب و دارم.۱۱او در گ اا ید ا اکنون هم و را و هم را فید است .بود، ا

ن ن است ن د و او را که پار ۱۲ واس م ن د ود نگاهش بدارم ا ۱ رس م. با بندم، سهم و را در ا ر ان ی در در د که بها ن واس م کار ۱ د ت به ن بر عهد گیرد. ا

ت سان ا ا شم، ا رد ب و ک قت دون وا ا برو چهبسا که ا ه ین ۱ا بار. رو ی باشد، نه به

اند ان ا و دا شد ا برا ه یشه ن دت ا دیگر نه چون غ م، ب ه باال ر ا آن، ۱با گردد، ا ا و را چون برادر ع ی . او را ب ع ی است، ا

ه ک ب قام ی ست، وا در ر ا ب ع ی را راد قام ب سان و وا در د. ان ر در داون

دان ، او را ه انگونه پ اگر را ر یق ود ۱اگر ای به و کرد ، یا ۱پ یر . بپ یر که را

چی به و بده ار است، آن را به ساب ن ست ود ن، پو ، به ۱بگ ار. ه د سم ک وی نرد بران واهم ک یا ن -آن را ب ه ن ا و ان ود ه م ک گوی نم ب ی ه ن ب ی ب را ند رادر، آر و دارم در داون ون .۲ آر ا ب دیسد؛ پ ان را در ر ه ن ب و ب ع ا ف نن را سا .۱۲ای ا یح س سم چون ا وی ننان دارم و ی و ا یش ا اعت م ب دان

چه رد. ا آن م، واه ک وی گن رد۲۲ قا ا ، ن ب نک ا ه ار ، ه ید دارم ب را ا ش ا ی ه ب دعاهای ان ب ب

شوم. ید ش ب ا پا را ، ه ندان ن در سیح عیس ، و را س م ۲

ر ، ۲ رس د. ه چنین ه ارانم، س م و را ا و س ار و ، دی ا و آری

ند. وی گ . یض داوند عیس سیح با رو ش ا باد ۲

یان ۱ بران عگان ش ر ر ا ر سر دا ب پ

ش گ رد۱ نوگانوگ یاههار ا و اهراب ادخ ،ه ا در این ۲واس ۀ پیا بران با پدران ا س ن گفت، به ا

واس ۀ پسر ود با ا س ن گف ه انها آ ر بهچی قرر داشت و است، پسر که او را وارث ه هاو روغ دا و واس ۀ او هان را آ رید. بهست، و ه ه ا ات او ا ظهر ک ی را ب الم چدارد. او پ ا پا کردن نیرو ند ود نگا دست راست قام کبریا در عرش برین گناهان، بهپ به ه ان اندا که نا بر ر ا بنشست.

یراث ب رد، ا قا واال ر ا آنها نی رش گان بهشد. ر وردار ب

نکا اد ار نو ب ک ا ادک ه یست: ف ه ا گان گ ش ر

ن هس ؛ م ر پ وت«شد در و را پ ام« ا رو ، ن

ا: و ی ،دوب م اوخ ردپ ار وا نم«ود« سر واهد ب و او را پ

هنگام نی که ر ند ارشد را به هان ب ه آن د، د: آور ر ای

».دنت رپب ار وا ادخ ناگتشر م «نآ اح برد هک ف ۀرا شر ناگ د: وی گ

ا د، م ا داب ار شناگتشر «ع ه ش ش را ش.« و اد ان ها آ

ا دربار پسر د: ا وی گ راد اپ دبا ات ،ادخ ا ،وت تن تخت«

د، واهد انود. و واهد ب شاه اد ت، ع ا پ و عدا سرد و سود ار راک شاد ا و ه

ود ی ار ب س ب ادر ا ؛ نشاد ان ا روغن و را ب و، پ دا، دا

رد ، سح ک ت و ق اران ر ا ه قا واال و را ه گون ن ای

ست.« ید ا ش ب ن و ۱ د: ر ای

و بود ، ا داوند، که در آغا بنیاد ین را «هاد ، ن

ست. و ست عت د ن س ان و آا و بر۱۱ ان ؛ ا آنها ا یان واهند ر ت، ا شت. ندر واهند گ با ، ها ه چون ه ۀ آننآ۱۲ ید، چ ار اه یچ ون ردای در هم واه پ

ه سان ا هو ب شد. ن واهند گ ی ا ایا و ه ان که بود ، با ان ، ا

ود.« ان ن واهد ب ای و را پ ها سا و نکا اد ۱ نو ب گان ادک ه ش ر ک ا ی

ست: ف ه ا گین ب« ش ن ست ن ب ست را د

ا آن ر س ی ر ت را ک نان ش ه د گام ک هنسا م« ت ای پ

نآ رگ ۱ را گ د اهحور گ ج اهند ان آی ه وارث را د ت ب ه ب ند ک س ی ن

س اد ر د ن ات شون

یان ۲ بران عی گرف ن نجا ضر ر جد

پ۱ س ب سا ر ب هک نآ ه ش هچ ن ا هد م ب ایبادا ا آن یم، ن و ه ک ش ر ی ت هرچه ب د

ه ه ب یا ک ر پ را اگ م.۲ ی شوی ن ر یان ش گان ب ش ر س ۀ ود، د ا اموا آور ب

ر ان ا یچ و ن سرپ ه هر ه ک گون آنر ق ت، پ ا چه را ا ا ب ا یین ن ا ن ر چ شت اگ یم دا ری واه گ

ن ن ات در آغا م ای یری گ د ب ادی یم را ن عظه س ب و پ س شد و یان د ب س ۀ داون وا

ت اب ر ا ث د ب یدن ن ش ه ا او ان ک آنر آن گ ی ب ه دا ن د، در ا ک ردی واه گ

ون، اگ ون ب و ع ات گ ات و ع ای ا آی داد، با رو ناو ع ای ها را ب ه آن قد ، ک ه ا ب

یم س ق ست ود رد. وا ک

ش می ر در ن خ ی ند ب سی خ د ر همان ی سازدع گوییم، یر او هان آیند را که ا آن س ن ا ش در ای ر ان رش گان رار نداد. ا

ف ه شهادت داد ، گ ست: ا ، شاب شر رد وت ت چ نا نا«

ه او رو ن ای ه ب سان، ک سر ان و پنا ار وا گان کد ش ر ن ر ا ی ای ان پ

سا ، رش گ اش و اج و اکرام را بر س هاد .« ه ه و ا او ن ر پ ی را ی چ

رار دادن ه ه ا ی دا ب ر ان او، چ ر ی ی چیع و ه شت ک گ ا ا ن ا در ا ب نباشد. ا

چی یر ر ان او بینیم که ه ه ا ر، هنو ن ا عیس را باشد. د ا ه ان یم ک ن ی ان ب

ت، و ر رار گ گان ش ر ن ر ا ی ای پشد هاد سرش ن ر رام ب اج و اک نون اکست، چرا سب ا ر ا ب شت ج رگ گ ه ا رن ک

شد. چ عم رگ را ب را ه ه یض دا ب ب ۱ واس ۀ او چی برا او و به ا بود دا که ه ه و ود دارد، برا این ه پسران بسیار را به

برساند، هر ان ن ات ایشان را ا را رنج، سا د و آنان که یرا او که قد ۱۱کا گرداند.ین قد د. ا ه بارن ک د، ه ه ا ی شون رو،

ر شان را ب دارد ای س عار ن ی ادر عنان ه د.۲۱چ د: ب وان وی گ

؛در م اوخ ما عا مناردارب ب ار وت مان«ید.« سرای و را واهم یان اعت، د و در

ب و ۱ د: ا وی گ ».در م اوخ وت وا رب نم«

ا : و ب ا ع نم ب ادخ نادن ر و ،نم ن ا«

ست.« رد ا کنآ ا ۱ ف هک اج ن ر ناد سج ا نو و

ر و ردارند، او نی در اینها سهیم شد ا با رگ ب یر ود، ا ب درت رگ یعن اب ی را به

و آنان را که ه ۀ ع ر در بندگ ر ا ۱ک شد، یرا س م است که ۱اند، آ اد سا د. سر برد رگ به

یم را راه س اب گان، ب ه ن ش ر ه او نار ینی ود ا هردهد.۱ ا ه ث رو، ال م ب

ه انند برادران ود شود ا ب واند در قام

اعظ ر یم و ا ین، در د ت دا باشد و کاهننوچ ۱برا گناهان وم کف ار کند. نه دو وا اگان را ست آن ادر ا ید، ش ج ک شد، رن ه آ ود ک

ه آ ود د. ک سان ار ر د، ی شون

یان بران عسی ر م سی ب ی ری ع ر ب

پ ا برادران قد که در دعوت آس ان شریک ۱هس ید، اندیشۀ ود را بر عیس ع و کنید که او ۲اعظ که بدو ع ر یم. اوست رسو و کاهن

نسبت به کس که او را برگ اشت ا ین بود، ه انگونه ا به ه ان که وس نی در ام انۀ دا ا ین بود. ا ه د ان سا ن ه ر ت دا ک ا ود انه بیش ر اناست، عیس نی الیق ر بیش ا وس ش رد ا دست کس بنا ا به یرا هر انه شد. شود، ا وس در قام ادم در ام چی داست. بان ه هبایست در آیند گف ه انۀ دا ا ین بود ا بر آنچه

ا سیح، در قام پسر شود، شهادت دهد. ا با ۀ ا ست. و ان ین ا ۀ دا ا ر ان ار ب

ه یم، ب ه آ ادگ ود را او ا هس شر ک

نان ید ود ه چ ه ا باهات ب یم و در ن فظ ک یم. دار ب ان ای پ

پ س نا ه نوگ قد حور هک ه د: ا ر ای د، م ار وا اد رگا ، ورما« نوی ش

س ار دو د س ،د اد، ردی ام رد ک نان ه در ای چه ان. هنگب یاب ش در ب ام آ ای

نآ پ اج نارد ش ش ا آ ار ا ناح ا و ندرک ،دد. ودن د ب ارها را دی سا ک ن ه چه ا ای ب

ب ۱ ن ه ه س ب ب نآ ا ، ن س ش ن گ ب دونان ه وار در د ود گ راهند، ف م: ای و گ

نا ه ش د؛“ و راهها را ن انپ۱۱ س ش رد س دو نگو درو د

ش سای ه آ ه ب ت.« ک ا ن هرگ را ن واهند یا برادران، هشیار باشید که ا ش ا کس د ۱۲ه ا دا ش رور و ب شد ک ا ش ه ب دا ای ان ن

ا آن شود.۱ ب ه هر رو ، گردان د روی ند ه هنو »ا رو « وان شود، ان ک

ش ا در س ا ا ک ید ند ده گر را پ ی دیشود.۱ ا آن س د ن نا ، ب گ ری ر رو اث

شد ک شری یح س ه در هک نها ب م، شر ایس وار ه آ ر ا ا ب ن ود را نان آغا ی ی ه ا کنان ه هم م.۱ چ گا داری شد: ن ف ه نون گ اک

د، م ار وا اد رگا ، ورما« نوی ش د، سا ی س ت د ود را

د.« ردی ام رد ک نان ه در ای چنآ رگ ۱ نا ش هک ن ند ب و د نآ دوجو ا

د، ردن یچ ک سرپ ا ه ۀ د آی ودن سان ب چه که س ا ر ب ه و د ک بودن ان ن در آن

ین گ ش سا سان چه آورد ۱ و ا چه کشان ساد د و ا ردن نا ک ه گ ان ک ه آن گرن ود ب

سان ار چه ک ان ا اد ۱ و درب یاب در بش او هرگ را سای ه آ ه ب ند ورد ک سوگ

ر ان ا ه ن ها ک ه ه ان گرن ت ا ن واهند ید ۱ پ ردن ه ک یم ب ن ی بب ب ب س ای ان

ند. یاب ند را ب س ه ن وان ود ک ب

یان بران عب ا بر ی م خد آسایش ش

پ بهوش باشیم بادا با این ه وعد را یا ن به ۱

ت ود با یست، آش ار شود که آسایش او هنو به و ا ه آن ب ا ن ب ست ی ش ا، ا د د ا د ا انی چون ه ا ن را ب ست.۲ ی ایشان بشارت داد ا

ا پیا که شنیدند، سود برایشان نداشت، یرا شد. ا را وش ه گ ان ک ا آن ه ای ان د ب د ب دادنه ای ان آورد د. و ا ک شدن ه آن ن م، ب ایش را سای ر ود آ نان ه دا یم. چ اب ی

ست: ا مدر خ دنگ د خ مشخ رد پ»

ت ا ش ن را ن واهند ی سای ه آ ه هرگ ب «،کنش هان ری ارها او ا ان آ نه ه، ک ا ای و به را در ای را ع ب ود؛ ی ید ب س ان ر ای پیان ف م ب ه رو ه ه: »در رو ب ند ک ک

ا سود،« و ب رآ ارها ود ب ف م، دا ا ه ۀ ک هشد، ق اال ن ه در ب س ک د: در وی گ ».ت ا دن اوخن ار نم ش ا آ ب گر «ب ن با ن ار نآ ا ، ت ود ا که این قیقت بهج و ر ه ب ست ک ا ا ش ب سای ه آن آ د ب ای ب

شارت ش ر ب ی ه پ ان ک ند، و آن اب را یه ند، ب ا ر ان را ی ا بب ن س

ار رو ا را گرب ند، پ دا دی یا نها سا شت ر ود، و پ ا گ قرر

س ن یر داوود، ا »ا رو « یار، در ا س بش ر ب ی ه پ ه ک گون فت و آن شد، گ ان

ر ود: د، م ار وا اد رگا ، ورما« نوی ش

د.« سا ی س ت د ود را یرا اگر یوشع به آنها اس را ت ب شید بود، د ها پ وم دا گفت. بعد، دا ا رو دیگر س ن ن ب ات بر وردار شوند؛ ار ۱هنو باید ا آسایش ش ش دا دا هر سای ه آ ه ب ی ک ک شود، او ن یابد، ه انگونه که دا ا ا کارها ود آسودگ د ب وشیم ا به پ بیایید به۱۱کارها ود برآسود.

س ا بادا ک یم، اب ش را ی سای آن آیرد و در د. شق گ سر ان ر ان آن ا ن

ر ا هر یرا ک م دا ند و ؤثر است و ب رند ۱۲ ف و رو ، ه ن ا ک نان ن یر دودم، و چ ش ش

کند، و و فا و اس وان را نی دا ی در چ ه ۱سن شگر ا ار و نی ها د است. چست، ی نهان ن ظر دا پ نش ا ن ری ام آ

ساب ب ه ه ه ه ش ان او ک ر چ راب ی در ب چست. ش ار ا ان و آ ست، عری ا او ا ب

عظم ما عیسی، کاهنپ ۱ س نوچ نهاک ه ا م ک قام داری اعظ واال سر س پ ی ن ع ع ست، ی ش ه ا ها درگ س ان آگا س وار ن ید اع را ود را ا یای دا، باهن را ک م.۱ ی ه داری ست ک ی نان ن اعظم ا چند، ب ه فها ا ه درد ک ا ع د ب ن وانسه سو یث ه چون ا و ه ا هر ست ک س ا کند.۱ پ نا ک ن ه گ دون ای ست، ب شد اا م شوی ک یض ن دی ه ت ه ب آ ادان

یم ر ت ن ی را ا ک یم و یاب به ه ب اری ان دهد. ک یا ی گام ن هن

یان بران ع

شود و به اعظم ا یان آد یان ان اب هر کاهن۱ا ن ایندگ آد یان در ا ور ا ه ن وب ردد گ

م قدی ناهان ه هت گ یها ب ان رب ا و هدایند.۲او ه را ک ه ب اهان اآگ ه ن ان ک ا آن د ب وان ه ا د، ب را ود رون ند، ی ر ر ار ک ن

ین ست. ا ه ی دارا ع ا هن د ن ای رو، بناهان را گ ناهان ردم، ب ه ب را گ نها ب

ند. م ک قدی ان رب ی ود نسا د، ک ود این ا ار را ا آن ویش ن هیچ ش یب ن ا ار ان ن ب ه ایرا ند هارون ه دا او را ه ان شود ک سیح واند.اعظم را ا آن ویش نسا ت، نی ود کهانته رد ک ت ک ا س دری ب ه آن را ا ه ان ک

فت: ه او گ ب ؛ ت نم ر پ وت«

شد در و را پ ام.« ا رو ، ن د: رگ د اج رد و وی گ ، ت ن ا نادواج وت«

د ق «.ا ر بۀ ی ن ا ا رد وا ب دو گد ا ر ن، ب ی

ادر ه ا او ک ه درگ ش ها ب ند و ا ادها ب ری ه س اث ود، دعا و ا ش ا رگ ب یدن ه رهان به رد و ب س اب ک ه دا ی ش ب س ا ر

ید ش ه ک ا رن ک ود، ب سر ب ند پ شد. هرچان را شد، ه ۀ آن ا ا اعت را آ و ت. و چون ک

ه ا او ا اعت د ک ش ن ات اب ن ند، ن کب خ شت.۱ و ا ان اعظم دا عیین شد ا کاهنگ

ق د .باشد، ا ر بۀ ی مان ق ط ز ی س ارۀ شد ر درب ه

ا ۱۱ در این بار ، ا ب بسیار برا گف ن داریم، ا که گوشها ش ا سنگین شر آنها دشوار است، چرابراس که پ ا گ شت اینه ه و ت، ۱۲شد است.

نیا دارید کس بایست ع م باشید. و با این ا ود ا و اب دای ک م دا را دیگربار ا آغا به ش ا

بیا و اند. ش ا اج شیرید، نه غ ا که شیر وار است، با عا یم پارسای هر ۱سنگین ا ۱چندان آشنا نیست، یرا هنو کود است. ا

غ ا سنگین ا آن با ان است که با رین داوم، رد یت ک رب د ود را د ان ه وب را ا ب ک

ی دهند. ش

یان بران عپ بیایید عا یم اب دای دربار سیح را پشت سر ۱سو ک ا پیش برویم، و دیگربار وبه ا نهاد ، بهو آ و ش ۲اع ا ن ه به رگ، و ای ان به دا،

گ ار س یدها، و د ع ی س ا ها، و ریم. و نه یاد ن ن د را ب ان و ا ات اب ردگا دا ا ا دهد. رد، هرگ یم ک ی واه ین ن ن چر گش ند و عم آن وهبت یرا آنان که یک بار نو

د و در رو یدن ش س ان را چ یم آ سه قد ا یروها ی وی ک م دا و ن عم ن د و شدنند، ن قو ک س ر د، اگ یدن ش ند را چ ع ر آیه ار ب گرب شان را دی ست ب وان ای ی ن نه آورد، چرا وب ه سر دا ک ش، پ ان وی ه ی بیب ر ا ب ر را ب راب ند و او را در ب ن ک

گان ب شم ه د. ر ت چ سا ن بارد ب اگر ین ، باران را که بارها بر آن ا ر آنها ک شت شد است کند و برا کسان که بهد، ا دا برکت ا یابد. و فید بار آور ا ار ه ار و ب ن ک ی ار ش آورد، ب سران ام رار دارد، و نت ع ست و در ر ا

شد. د واهد سو ان ی نا در ا ع ی ان، هرچند اینچنین س ن گوییم، ا ه ه ر ک ی ها ب ه چ م ک ین داری ق ش ا ی ورد

ب ان واهد ی ست، ن ا ن ات ه را ا ب

را دا ب شد.۱ ی ه ع ست ک ی ان ا نه ه ب ب را ک ش ا و ر نام او در د ت به اسان نشان داد و آر و ۱۱دهید را وش کند. قد یک ا ش ا ه ین دی ت را برا ا این است که هرید،۲۱و شان ده ه آ ر ن ا ب ان ید قق ا شق سر سان ید، ب ه ا ک ش با اه ن ک

بای وارث وعد ی ش ا ای ان و ه ب د ک یری گد. ها شون

عی ب دن عده ط های خد هنگا که دا به ابراهیم وعد داد، چون ۱

د، پ ب رگ ر ا ودش نبود که به او سوگند ور ه ر ود: »ب ند ورد۱ و سوگ ه ود ین ب ق ی

ه یار ب س دان ب ر ن ت واهم داد و رک و را ب یم راه ه، اب گون ن دی ید.«۱ و ب ش و واهم ب ید، ش بای ان ظار ک ی ش ا پ ا آن ه ب

ت. ا وعد را ینا دآ ۱ ب سک ه ب س دو ا ر گر نگو دین ش را س ن ند، سوگ د و ورنان ای ثها پ ه ه ۀ ب ند و ب ه ک شد.۱ ب ب ر اپ ی یرن ی ست سان، چون دا وا ن ی ه

ان وعد ر وارث ودن د ود را ب ها هرچه بین ند سوگ ا سا د، آن را ب ر ش ار آه ا ب رد،۱ رک اپ ی یرن ی س ۀ دو ا ر ،واکه ن نیست دا دربار آنها دروغ بگوید، ا ا ایم ا د گر بسیار بر وردار شویم، ا که گری ه

ا ید را که پیش رو ا رار داد شد است، ن ۀ نگر م و این ا ید، به ۱چنگ گیریم. به

ای ن برا ان است، ا ید که به راب پشت پرد ه را د،۲ ای ک اب عیس چون پیشرو ا، و ی

به ن ایندگ ا ا، دا شد؛ ه ان که اودانه ق کاهن د .اعظم شد است، ا ر بۀ ی

یان بران ع

د ق ل کیص کهان م ق، پادشا سا یم و کاهن دا عا ۱ د این ی

بود. او به ابراهیم که ا ش ست دادن پادشاهان با ر ورد و او شت، ب و ابراهیم به ۲را برکت داد.گیک داد. نام او ن ست ه ین ش ا ه ه چی د ،»پادشا سا یم«و بعد »پادشا پارسای « عن به

او به اظ این ه نه پدر و است. »پادشا ح«یعن

اش ع وم است، و نه آغا ایام نا ه نه ادر و نه نسبدگ ان ن ای ا پ ود ، ی سر دا ب یه پ ب ش اش،

ا اهن ب شه ک ی د. انبنگرید که او چه ش ب رگ بود که ابراهیم ریار ا غنایم به او د بر م ا ، بنا یک داد پا باید ا شوند، شریعت، ر ندان الو که کاهن یک بگیرند، هرچند آنها نی وم که برادران ایشانند د ا این ش اند. ا نس ابراهیم که ا نس الو ا یک گر ت و او را که ا ب نبود، ا ابراهیم د

و بدون شک، کوچ ر است ها بود، برکت داد. وعد یک در ی ، کسان د یابد. که ا ب رگ ر برکت ا در دیگر ، کس که دربار گیرند که یرند؛ ا ست. د ا ه ن شد ک شهادت داد اش ه و فت ک وان گ کنند د الو هم که دریا ت یرا ۱یک داد. واس ۀ ابراهیم د یک بود، به د

ق به ابراهیم بر ورد، الو در د هنگا که ی .ه ان و ت نی در ب د ش و ود داشت

ق به عیسی د ل کیص شباه م ک ا ، ا ریق نظام کهانت الو اگر دس یاب به۱۱ر بود وچرا - یس ه م وانین را در و آن ک

چه و داشت کاهن دیگر، -دریا ت کرد بودند ق ظهور د نه ا ر بۀ هارون، ب ه ا ر بۀ ی ند، یر ک ی ت هان ظام ک ر ن را اگ ند ۲۱ ی ک

ی عت ن شری ر اگ ی یر ن ی د ای بار او ب درب ن ا ه ای س ک را ک د.۱ ی اب یی ه ب ه شد ، ب ف ه عگ گر ق دارد که ا دی

ا آن بی ه کس هرگ د ت بح را ن رد چون کا روشن است که داوند ا ا نس ۱است؛یهودا بود و وس در ورد آن بی ه چی را ع به و ا این هم روشن ر آن ه هرگا ۱کهانت نگفت.

ق ظهور کند، د بر او نه ۱کاهن دیگر ه انند ی ب ود، ب ه بر پایۀ پایۀ م شرع ربو به ن س

اهن ر، ک اپ ی نان یا یرو نشد شهادت داد ین ن ار او چ را درب شود.۱ ی

ه: ک ، ت ن ا نادواج وت«

د ق «.ا ر بۀ ی پ کح ۱ ش ن ن س ش و نوچ ،د س س و یچب عت ه شری را ود،۱ ی د ب ای ی را چ

ه ر ا ید ب قاب ، ا ا ن رد. در شد ک ه را

ک ه دا ن دی ق آن ب ه ا ری م. ک شوی و این بدون سوگند نبود دیگران بدون هیچ ۲

ا کاهن شدن او با سوگند ۲۱سوگند کاهن شدند، ا فت: ه و گ ه دا ب گا ک ود، آن ه را ب

ت ا دروخ دنگو دنوادخ«یر ن واهد داد: ی ظر ود را و ن

».“ ت ن ا نادواج وت ب۲۲ س ا ن عهد خه ی ند، ع سوگ ن ا ر ای

ست. شد ا ه ر بش ۲ نهاک را نا پ ش ن ب س ب دا ار ،دوها ع ا ادا ۀ د ت آن شد.۲ ا آن ه رگ انت ب هان ست، ک د ا د ن ا اب س چون ی ع

ه ا ان را ک ست آن ادر ا ان دارد.۲ پ او ای پق و ن د دا ه ن ات ری ند، اودان آی

را هم شد، ی شان ب رای ا ب ست د ا شه ن یند. فاعت ک ش

و ، ا به چنین کاهن ۲ اعظ نیا داش یم، کاهن د ر ب را ناه اران، و ا ، دا ا گ یب، پ عاهنان گر ک ر دی ها.۲ ب س ان اعظم، او ا آناهان را گ ست ب دارد هر رو ، ن یا ن ن

ان رب وم، ناهان را گ پ ب س ود و گ ند. ب ه آن م ک قدی ا که ود را قدیم کرد،

یک بار برا ه یشه برا گناهان ایشان ربان یرا شریعت، انسانهای عی را به ۲داد.

ا سوگند که پ ا اعظم بر کهانت گ ارد، ا ه ه اودان شت، ک رگ ا سر را ب عت آ د، پ شری

ست. شد ا ا ک

یان بران ع عظم عهد جدید کاهن

ناج۱ نآ رد ک گوییم این است که ا چنین هچاعظ داریم که بر انب راست ت قام کبریا کاهند گ ار ان ا س ه۲و د ش س ان ن در آ

ر د ب ه داون ست ک ق ا ی ق ی ۀ ن آن ع ا ی پسان. ه ان رد ، ن ک

نهاک ره یها ان رب ا و م هدای قدی را اعظم بن وب ین شود. ا ه ی اهن ن ن ک رو، ای

ای اگر ت چی برا قدیم کردن داش ه باشد.ببود، یرا کاهنان دیگر او بر ین بود، کاهن ن ا آنها کنند. بر شریعت هدایا قدیم هس ند که بنا ا

س ان را د ت ی ها آ ۀ چ سای یه و ب ش نها س ه و گا ک بب، هن س ین ه ه ند. ب ن که او هشدار داد سا د، ب ی ه را ب ست وا

ا بسا چی را ابق ن ونه آگا باش که ه ه«شد: ا د که »که بر را کو به و نشان داد شد. ا

ه ا ه، ب س ی ی ر ا د ت ع ر ب ب را ه س ۀ عهد ب ه او وا ی ان ک ه ه ان ست، ب ها آنر ه ب ست، عهد ک م ا دی ه ر ا عهد ب ب را

ست. وعد شد ا نا ر ب ی و ها نهد ن ست نق نداشت، نیا به ع رگا ار ا دا نق یا ت و ب ردن عهد دیگر نبود. ا

ر ود: شان دی برا م دنوادخ« د، هان ان وی سد گ رهودا دان ی ی و ان سرا دان ا ا ان ه ب ک

ست. د واهم ب عهد دین ا نا دهع ن ن دهع د ب دهاو دو

س م، شان ب ان یاک ا ن ه ب کست ه د ر م آن رو ک شان را گ ایه ین ر ب سر ا ا در آورم؛

د را، داون ه عهد ن ی شان ب د، ای وی گ

د. دن ادار ن ان و دم. ردان شان رو گ پ ، ا ایا داوند چنین اع م ۱ ند: ا ک

دان ا ان ام ب ه پ ا آن ای ست عهد ک ن ا ایست. ی واهم ب سرا ا

شان واهم هاد، ا ام ود را در هنها ای نشت. گا شان واهم ن ها ای ر د و ب

ود، شان واهم ب ن دا ایود. وم ن واهند ب شان و ای

نآ ا۱۱ پ س سک ، ب س ه ه ع دو ۀ ا ن واهد داد

فت، رادر ود ن واهد گ ه ب س ب ا ک و ی “، انشب ار دنوادخ

رد و ب رگ، را واهند شنا ت؛ یرا ه ه ا نآ ا۱۲ ه ن شان را واهم رو ک شرارت ای

د آ ر یاد ن واهم آورد.« ه ی گر ب شان را دی ناهان و گب اد ۱ س ا ن د«، آن ف ن ا عهد » دی گنه ه ست را ک نه و عهد ن ه چه ک سا د؛ و آن

دی ت. یان واهد ر شود، ود ا

یان بران ع

نی ی یمۀ زم باد در خ عن دهع۱ س ق ، ناو ن ب بع ار شاد دا و ا ی ه۲نی ا رابگاه ین بر وردار بود.

پا شد بود که در ا اق ن ست آن، چراغدان، ی ، و بر واند » د «نان قدی رار داشت؛ این ان

م نی ا ا بود که شد. پشت پرد دو ین نام داشت؛ »اال دا د « در این ا اق، آ شدان ر

رار داش ندوق عهد ت که با ب ور و ین پوشانید شد بود. در این ندوق، ظر ر ن ا« و ،دوب هدروآ هفوکش هک نورا یا ع ،» بر باال ا وا سنگ عهد رار داد شد بود.

بر ایگا کف ار سایه » « ندوق، کروبیان ه ه ب ست ک ی نون ا آن ن د. اک ودن س ر ب گ

م. پردا ی یات ب شر پ س نآ ا چی بدین ورت نظام یا ت، ه ه هکشدند ا د ت کاهنان ر ب به ا اق ن ست دا ا نها کاهن ان ام رسانند. ود را به اعظم به ا اق ا م دا ار، و دو ک ب سا ی نها شد، آن هم

را ود ا ب شت ه ه را دا ی ون ب شه ن ی ه رد ه ک اهان اآگ وم ن ه ناهان ک را گ و بق د، ودن ا قد بدینگونه نشان رو دیم کند.ب

دهد که ا ان که ا اق ن ست بر رار است، را این ورود به ان ا د هنو ظاهر نشد است.ن اد است ا ان ا ر که در آن، هدایا و شود که ادر نیست و دان ربانیهای قدیم

ب ۱کنند را کا پا سا د، عبادت ن هک ب اه ها ر وردن و نوشیدن و ان ام آداب شس شو کآید. اینها نها شریفا است ظاهر که ا آیین

. رارسیدن ان ا ا ور اب غ شد بودیح س خ ن م

ا چون سیح در قام کاهن۱۱ اعظم آن ا ور نی و ا ه هم شت ک شد ظاهر گ ع نون وا ه اک د، ب ان

ی ه ا ر دست دا شد که به ا ب رگ ر و کانسان سا ه نشد است و به دیگر س ن، به این قت ها دا نشد، و به ون ب ها و گوسا ه۱۲ ع ق ندارد.

ب ه یک بار برا ه یشه به ون ود به اال دا دا شد و رهای ابد را ا د

یرا اگر ون ب ها و گاوها و پاشیدن اکس ر ۱کرد.

ر آن ه ب سا و ن گ ی ه اظ آی ه ب ان کقدی شان را ند، ای اک اپ هن ا ب ند کش ر، ون ی قدر ب ند،۱ چ ش ا ا ب ظاهر پ

ه ه ب یح ک س س ۀ آن رو اودان ، واش ن را ب رد، وی م ک قدی ه دا یب ب ع

ا واهد ه رگ پ ن ه ب و دان ا را ا اع ا د را د ت یم دا ن ا ب وان سا ت

یم ن کن ه ا ۱ سیح واس ۀ عهد است دید، ا رو،

را واندگان ب وانند یراث اودان وعود را دریا ت کنند. یرا اکنون رگ رخ داد ا آنان را ا گناهان یرا ۱که در ن عهد ن ست وا ع شد، رهای ب شد.

در هر عهد ، ال م است رگ عا که عهد را یت س هر شد ب را هر ب د،۱ ی یان آی عهد نها بر اسا چنین رگ ار ش انون

یابد؛ چون ا ان که عا رس یت ب شند به دارد.۱ ا بار ن ست، آن عهد اع د ا عهد نین دون ون، ه ی ب ست ن رو، عهد ن

ک س هر ی ه و گام ک بود.۱ آن هن اب ا را ن رد، وم اع م ک ه ا عت را ب شری ا ا ام

ه سا و ها را گر ه، ه را با آب و پشم ر ون گو ۲ها و ا، بر و ار و ه ۀ وم پاشید و شا هاین است ون عهد که دا ش ا را به نگا «گفت:

ه چنین آن ون را بر ۲۱»داش نش م ر ود است.ر ت، کار ی ه و بر هرآنچه در آیینها آن به

هه ه بر شریعت، قریبا در قیقت، بنا۲۲پاشید. ی ب چا ی ۀ ون پ س دون ری ن و شود و ب

ست. ی ش ن ون، آ ر بایست شبیه چی ها آس ان با این ربانیها پ ۲

ا ا آنها با ربانیهای به ر ا پا شود، ا شد گاه دا ن ه راب یح ب س را نها.۲ ی ای

یه ب ش نها شر و ست ب سا ۀ د ه که شد، ب ه ب ا ق ب ی ق گا ود آس ان راب

ندگ ا ا در ه ن ای نون ب ا اک شد دا ه آن ا دا ی ب شود.۲ و ن ور دا ظاهر ان رب ارها چون ش ن را ب ا وی شد ن

اهن ند ک ند، ه ان م ک قدی ه ه ب سا ه هر اعظم کد دا دا ه اال ا ون ک شود، آن هم بن ورت، را در ای ست.۲ ی ی ون ودش نیح س ست ا ای ان آ رینش هان، بارها ب

ا او اکنون یک بار برا ه یشه در رنج کشید باشد. ا ا ا ب شد ق ۀ اوج ا اع ار ظاهر ن

یان نا را ا ان ود، گ رب ار ک ب سان ی را ان ه ب ه ک گون ردارد.۲ ه ان بیح س ست،۲ قرر ا ردن و پ ا آن داور ا شد ان رب ار ک ب ی پ ا آن ه ی ننا شد، دیگربار ظاهر گ ان بسیار را بر دوش ک

ان ا آن نا ، ب ه ع گ را ر ه ب شد، ن واهد ند، ن ات بهرا اوی ش ه چ ان ش ا ه را ک

شد. ب

یان ۱ بران عیح س ۀ م گان ی ی ان رب

ش۱ ف ع ر ق س ن اه چ ۀ ا ن آ وک هدین ها. ا ه ع آن ه ورت وا ست، ن رو، هرگ ا

یهای ن ان رب ا د ب وان که سا به سا شود، آنان را که برا عبادت پیوس ه رار وگرنه آیا قدیم آنها ۲آیند، کا سا د. ن دیک

کنندگان شد یرا در آن ورت، عبادت و ن شدند و ا آن پ دیگر یک بار برا ه یشه پا

ا آن کردند. برا گناهان ود ا سا ق یر ن ا یها هر ان رب ند، چرا ناهان ادآور گ ه ا ی کناهان را ا اوها و ب ها گ ست ون گ ی ن ن

ردارد. یان ب ن ا ا ه هان آ د، یح ب س ه گا ک رو، هن

ر ود: ، ت اوخن ار د و نابرق«

ا بدن برا ن هیا سا .ا س ا اده ا ن و ق و بر نا نگ اه ها

بود . نود ن ش نآ فگ هاگ ن ا : م، ن ود ک آی

ه و را ا دا ب ا اراد ا آورم؛ ار ست.“در و ار ک اب درب شد ا ش ه و «ام نن س ا ه، هدای ان و هدی رب د: » وی گ

س و نا را ن وا یها گ ان رب ن و سو عت شری ند بود «، هرچ نود ن ش ها ا آنپ س ود. شان ب د: واهان ان ا ر ای

» ا آورم. آیم ا اراد و را به م دوخ نم ن ا«کند ا دو را بر رار پ او را با

واس ۀ ه ین اراد ، ا یک بار برا به ۱سا د.

ه یشه، ا ریق ربان بدن عیس سیح قدی شد م. ای

نهاک ره۱۱ ب ور ره ، س د و ه ان د ه ایه هرگ ن یها را ک ان رب ناهان را ند گ وان ا این کاهن، ۱۲گ راند. یان بردارند، بارها ا ا

ه ان ب رب ک شه ی ی را ه ناهان چون ب هت گه رد، ب م ک قدی ست دا ست را د

ه ست ک گام، در ان ظار ا ست.۱ ا آن هن ش ن برا د،۱ ی ردن ش گ ای ر پ س ی ر ش ک نان ش دقدی ان ، رب ک ا ی د ب ا اب ان را شدگ

ست. سا ه ا ا کی حور ۱ قد ن ه ا ا ن و ب در ای

واه د: دهد. اب دا گ ر ای نواد « ۱ ند، عا د ک

شان ا ای ام ب ه پ ا آن ای ست عهد ک ن ا ایست. واهم ب

هاد، شان واهم ن ها ای ا ام ود را در د شت.« گا شان واهم ن ر هنها ای و ب

س ۱ پ س د: ا ای ار ناش ا ا نامر ان و نا انگ«

ه قب هی گر ب ن دی اد ن واهم آورد.« ی ینآ ۱ ن ا هک اج ش هد ر آ اه ب هد شا ن رگ د ،دا ن نا ب ان گ رب را د. ای ب ان

د ری ای ه دع بپ ۱ س ب ا ناردار نآ ا ، ب هک اج نو ه

س ی د دا ع ه ان ا ه ب یم آ ادان وان ه ا د ک ا و ن ن ا راه ع م،۲ ی شویه ب رد ک یان آن پ دن اوست، بر ا گشود شد و ا آن ا که کاهن ب رگ بر انۀ دا ۲۱است،

بیایید با ا ب و ا ینان کا ای ان ۲۲داریم،به ور دا ن دیک شویم، در ا که د های ان ا

هر ا سا ق یر دود و بدنهای ان با آب پا ید ب یای ست.۲ ب شد ا س ه ش ،

ه ه ب ید را ک س وار ا نان ا یم ه چ آن ع ر را وعد م، ی گا داری ست.۲ و در ن ین ا دهند ا

ه گون ه چ یم ک ش ا یم ر آن ب وان ی و بت و ان ام اع ا ن ه گر را ب ی دی

گر ا ی دی رد آ دن ب یم.۲ و ا گ ی ان گ ران بشد ع را عادت نان ه ب یم، چ ش ست ن دق شوی ش ر ی گر را ب ست، ب ه ی دی ا

یم ن شاهد ب و -ک ه نون ک اکید. شدن آن رو هس ن دی ر

ند ا شنا ت قیقت، ع دا یرا اگر پ ا بهر ۲نا ه گ ان ب رب یچ گر ه یم، دی ردن ادا ه ده کا ن ناهان ب را گ چه ب د؛۲ آن د، ان انست یب ا ش ه نا ا ات و آ ان ظار هو رو نان دا را ش ه د ید.۲ هرک ع ه واهد ب کع شری س را رد نات و رد، ب واه ک ر گ ب

ش ه ر م ک دون شاهد، ب سه ا دو یس ش ر ک ی قدر ب ش ا چ ه گ ان شد.۲ ا برد و ون عهد را ای ا ک سر دا را پ ه پ کش رد و ا اپ ود، ن شد ب قدی دان ه ب کیض، ب ه رو ست، ب ش ه ا ر روا دا

س ت س اوار ا ا ب ر واهد ر ود ی ر ود ا او را ب ه یم ک س نا شه ست؛ ن هس م ک قام ا آن ن ا ست: »ان اوم ود را د ی : » داون س ا واهم داد،« و ن

ه رد.« ۱آر ، ا ادن ب ا ات واهد کست. نا ا ی هو د چ س ها دا ن د

یاد آورید، ان را که آن رو ها پیشین را به۲

ر شد بودید؛ در آن رو ج ا نو ا رن ها، ببار هو ت، در س ادگ ب یم ای ا عظ

گان ورد شم ه ر چ راب اه در ب د. گ رج دادیرار ت و آ ار اه دوشاهان ید و گ ر هگ ب

سان شان دوش ک ا ای ه ب د ک س ادی ایین ر ار ن دان چ ه در ن ان ک ا آن شد. بد، ه درد ودن اراج ا وا ود را ب د و ردی کا شاد ب را ید، ی ر ید پ ی س دان

ست، ه اودان ا ه ر ک یها ب ا داراید. ر ورداری ب

پ س ن ا ،د وگ کر ار دو گدا آ یم در پ واهد ش عظ ادا را پ ی

ا ید ن دار ک ای ست پ شت. چون ال م ا داه ه اراد دا را ب گا ک د، وعد آن دی سان ان ام ر

د را پ ا ان ید. ی یاب ان را ب دمآ د اوخ ،د ا ب د اب وا«

رد. یر ن واهد ک و ا ش پارسا ن ا

رد. ست واهد ک ه ای ان ی بردد، رگ قب ب ه ع ر ب و اگ

شد.« نود ن واهم ش ا او نک سک ا ا نا ن س ب هک قع ه ب

ر د و ه ب ردن د، ب ه ا گ شونیات د و ه ای ان دارن یم ک ان ند. آن اب ی

یان ۱۱ بران عمان ان ی هرمان

نا ا۱ ن ا ، سا اه چ ب هک ناد د ا چه هنو ن رهان آن م و ب هداری یم.۲ب ن ی ب

ه یان ب ن ی ش ی ار پ ه درب ود ک بب ای ان ب سشد. شهادت داد ی وی ن

ب نا ا ا سا ه رد هک نات ب ا یم ک اب یه گون دان ت، ب ر ش گ ی ۀ ک م دا س ود چه دی ه آن ست، ک دن ا چه دی شود ا آن

یا د. د ن دی پب نا ا ا ب باه هک دو ق بر نا ا

م قدی ه دا ن ب ا ان رب ر ا ی و نه رد، و ب شهادت ک ار او ین ای ان درب بب ه س

ار را دا درب ست، ی سا ار ه پ شد ک داد ه ا او ب ین هدای ه ه شهادت داد. ب ی وی ن

س ه، روب شم ا هان ند چ بب، هرچ س هنو س ن د. وی گ

نوخ ا این هان ن ق شد ا عم با ای ان بود که شد، چون دا ت ن ا گر ی شد و دی چ رگ را ن

یش ا آن ه را پ سا ت. ی ق ن او را ه دا شد ک شهادت داد ار او د، درب اب قا ی ان دون ای ان ن ست. و ب سا ه ا نود ش را سا ت، نود ش ست ب وان دا را ی را هرن یک ه او ن دی ه ب ش ه ک د ای ان دا ای شود، باداش ان ود را پ ندگ ه او هست و وی شد ک ا ب

دهد. با ای ان بود که نو هنگا که ا انب دا دربار ا ور که ا آن ان دید نشد بود هشدار یا ت، آن د گر ت و برا ن ات انواد را با دا رس بهسا ت. ش ش ک او با ای ان ود دنیا را ویر ه ب شد ک سای ار رد و وارث آن پ وم ک

ست. س وار ا ای ان اب نا ا ا ب با هک دو نه هار هک اگ

ه شد ب رد و ا ر شد، ا اعت ک د را وان ه عدها ب ه ب یراث ای رود ک ت؛ و ا ی

ند ن ست ک ا هرچ ا دان شد. ب ه رود، روانین م سر ه در ود ک وعود، ه چون ای ان ب

ه گان ی هب ب ان ار غری ها در دی د ب ردی دوش گا او وارث ه ان ه ب قوب ک ع س اق و ی ند ا و ه ان

ی ه د، در ودن را وعد ب شد.۱ ی ن ساک ها شم ه ع ار و چ یاد، ک ن ا ب ود ب شهر ب ان ظار

د سا ن ست. اش داب۱۱ نا ا ا ب با هک دو ناو هار فا ا ن ه ا ای شد، ب ا ش ه ب س دا سارا نا ا و ود ن

دهند را ا ین که وعد او نی سا ورد بود؛ چرااینگونه، ا یک ن، آن هم ا کس که ۱۲ش رد.

قریبا رد بود، نس کثیر ه چون س ارگان آس ان، و د آ د. ب دی ا، پ سا دری نها ش ند ش ار ان

ن ا ۱ نا نا ا رد ه ه ش گرد ن هک اح رد ،دق ها را هنو وعد د، ب ه ودن یا ه ب ند. ودن ف ه ب شا د گ د و و ها را ا دور دی آن

ین، ر ه ب د ک ردن ق ک شان دی ایس ن ین ن ه چ ان ک ند.۱ آن ب ه و غری گان ی ب

شان ش ارا ن ند، آ وی ه در گ دهند که ر ب ند.۱ اگ ن هس س و و

ن ی سر رد ش ک رک ه د ک یدن ش دی انشت ا گ ر ت ب د، ودن ند.ب ش ا ۱دا ا ش اق د، ودن ر ب ی و ن ن ی سر ش اق ین س ان . ا ه ن آ دارد دا و رو، دا عار نشان رای شهر ب را شود، ی د شان وان ای

ست. رد ا یا ک هب ۱ نا ا ا ب با هک دو نه هار هدو آ هک اگه س اق را ب شد، ا رد؛ م ک قدی ان رب نوان عه وعد ود ا ر و او ک ر ه ب شد ها را پ یند،۱ ه ان را ان ک رب ۀ ود را گان سر ی پار ه درب و ا ک س ود: »ن شد ب ف ه اش گین ن یم چ راه شد.«۱ اب سوب واهد س اق اان را ست ردگ ادر ا ه دا ید ک ش دی ان

ند، و د ک ه ن ه ب فت ک وان گ وع نت. ا ا ی س اق را ا رگ ب ا

ب ۲ نا ا ا ب سا هک دو قاح قع ، بو س ع و وت داد. را رک ند ب در و ا ور آی

ب۲۱ نا ا ا ب قع هک دو بو ب گام رگ، هر ه هنت داد و در رک س را ب و سران ی ک ا پ ی

ود، یه د ب سر ع ا ود ر ه ب ا ک

رد. س د ک ب۲۲ نا ا ا ب سو هک دو ف نوچ ب ان ع ر ه ای پن شد، ا روج ب ک س ن ود ن دی ی سرا اها و س وان ار ا فت و درب س ورهای گ د د

داد. با ای ان بود که وا دین وس او را پ ا و د به ۲

د دن را دی د، ی ردن نهان ک سه ا پ دت ست ب ودک ا شا ک اد یر؛ و ا م پ ظ ن

د. یدن س هرا نب ۲ نا ا ا ب سو هک دو نه ب هک اگ گر

د رعون وان سر د ر ست پ شد، ن واوم دا را ب ا دن ب شود.۲ او آ ار دی ر ت سر و ۲ ودگ ر گنا ر یح داد. ب او ا ر ه

ش رد، ن ها ر ش ر ا گ اار یح را ب س شم دو ه اداش چ ه پ یش ب را ا پ ی

ه او ب ود ک ا ای ان ب ود.۲ ب شم ب آن ه ا را آن فت، ی ر گ سد ر را هرا شا ب اد پ

ش ان ود ر چ راب دن را ه وار در ب ادی نه ا ود ک ا ای ان ب شت.۲ ب و پ س و پاشیدن ون داه ا ه را ب ان، ا آورد س ادگ ند ن ن ک

ند. ست درا ن ی د سرا ان ا س ادگ ر ن ببا ای ان بود که وم ا یان دریا سرخ ه چون ۲ا چون ریان کوشیدند ین شک گ ش ند؛ ا

د. شدن ار را ان ام دهند، غرق ه ان کن ه با ای ان بود که دیوارها ا ری ا پ ا ایروری ت. ند، ش فت رو دور آن گ وم ه با ای ان بود که را اب ا شه ه را با نا یعان ۱ ه سان را ب سو را ا شد، ی ش ه ن ر ک گ

د. ردی را گ پ یدیگر چه گویم یرا ر ت نیست دربار دعون ۲

و باراق و سا سون و ی ف ا و داوود و س و ی و م، وی س ن گ بران یا با ای ان، ا ک پها را را ح کردند، عدا ت را بر رار ن ودند، و وعد ها شع ه چنگ آوردند؛ دهان شیران را بس ند، بهم ش شیر رهای سو ان آ ش را ب اثر کردند و ا د ت بد شد، در نگ وان ند یا ند؛ عفشان به و

ار ه را گان ی ان ب ش ری د و شدن ار وان د. ن ردن رده ایق ار دوخ ناگدرم ،ک

ا گروه دیگر ش ن ه شدند و رهای را با یا ند. ا نپ یر ند، ا به رس ا ی نی و ر دست

بع اس ه ا شدند و ا یانه وردند، و یابند.به ن یر کشید شد ، به ندان ا ند

سنگسار گش ند، با ار دوپار شدند و با شدند.ه یر ب ش ش های ق ر ا رسیدند. در ا هند و ب در هر ف س و ست گ و رد ، پ ا گ ر ک

د و ورد آ ار س دی ست، گد ن بود، در شان ن ق ه هان الی نان ک د. ای ودن بین، ها ش ا وهها، و غارها و ها و ک ان یاب ب

د. ودن آوار بن ا نا ب ه ه هه شان ب بب ای ان س ی وی نیچ ن ا ، ه ا ای د. ب شدن اد ک آی ه ی چه را ک ن

ود، شد ب شان وعد داد دی بی های یش چ را دا ا پ ند. ی یا ن

دون شان ب ا ای شت ظر دا را ا در ن ه ر ب به ند. ا ب س ر ک ا ن

یان ۲۱ بران ع

ش د ن رزن ر ف أدی خد ب پ چون چنین ابر عظیم ا شاهدان را گرداگرد ۱ ود داریم، بیایید هر بار ا ا و هر گنا را که

پیچد، ا ود دور کنیم و با دست و پا ا آسان بها که برا ا قرر شد است، اس قا ت در سابقهو چش ان ود را بر هر ان و ظهر کا ۲بدویم. ا ر آن وش که ای ان یعن عیس بدو یم که به

نگ آن پیش رد و ن یب را ک شت، رو داب ر ان نون ب ش رد و اک ی اچ ست را ن را

ید ش ندی ی ه او ب ست. ب س ه ا ش ت دا نناه اران سو گ ف را ا نان ا ه چ کد. شوی سرد ن س ه و د ا رد، کنه ن رد و ب ب دو در نگ ا پ ا ها ناج ا

س ادگ ن رد قای شوی س ن د و آن ایرد اد ب ی را ا ی سران آ ش ا را پ ه د ک ای

رد ، د: اب ک وی گش ار، دأت ،مر پ ا« د را وار ب داون

شو. سرد ند، د و چون ت کنواد ار نآ د نا سود هک ار دارد،

ب ند، دی کست، ه ورد او د ود را ک ر ن و هر

یه ب ن د.« ن ایس ب ار اه ید؛ ه ن ب ک ۀ دی ن

سران ر ار ش ا ه چون پ ا ند. دا ب که ست ک سر ا دام پ را ک ب ی درش او را دی پشد ب ن ش ا دی ر ند اگ د، در ا ن ای

ش ه سه دا ه ه ه ا آن د، پ را اد ک د، ان ایدران ع و ، ه ۀ ا پ ق . ب ی ق دان ر ن ه نش ه ن دا ی ب ان ه دی م ک د، و ای ردن کها ا رام ه آن قدر ا ب یم. ا ، چ ش گ ا

در رو های ان را ا اعت د پ ای ش ر ب ی نیم ببر ان بنا پدران ا کو ا ۱ ا یات داش ه باشیم.ا دا برا دید ود، ا را دیب کردند. ا

وسیت او یریت ود ان ا را دیب کند ا در د هیچ دیب در ین ان ام شدن، ۱۱سهیم شویم.

ا بعد برا وشایند نیست، ب ه دردنا است. ا ه ه ب سان ک ی ۀ آن ک س شد و یت رب د، ان

ه سای ب ار یو آرا ش و پ ار آورد. بپ۱۲ س سد س اه س نا و ناو نا ر ار دو اها ود راهها ه وار را پ د ۱ ب سا ی و

ش ر د ه ی نگ ب ا ا پ د، سا ی بد. اب فا ی ش ند، ب ه ی ب ن

ناه ه گ ش ب ازگ شد ر در م رد ب ه

س ۱ ب شوک ب هک د و ح رد در ۀ ه افا ب وسیت سر برید و قد باشید، یرا بدون د

یچ د.۱ واظب ه د را ن واهد دی ک داونشود، و یض دا روم ن س ا ید ک ش ا ببادا و ب ند، شۀ ن و ن یچ ری ه

ود یار را آ س شود و ب اآرا نیچ ه ه ید ک ش ا یار ب ند.۱ هش ش ا ک ک ا ی

ه ه ب شود ک یو ن سو دن ی ا ه چون ع سد ی ا ا آش، ق پسر ارشد بودن ود را اسه ا ر

نان ه رو ت.۱ و چ ه واهان عد ک ید، ب دانه ع ب بو وا ق ود، ت ب رک ردن آن ب یراث ب

ود، ا ند ا ار در پ آن ب شد. و هرچ نیدا ن رد. ه پ وب

ب ار ۱ ن هوک ه ن ک د ه هد ا د ک ایش ه آ ع ب ش ه وه ک رد، ک ب وان که ت ه ب شد؛ و ن ا و ۱اری و یرگ و باد شدید؛بنه به نفیر شیپور و یا به آوا ک که شنوندگان یرا ۲ا ا کردند دیگر با ایشان س ن نگوید.فت، » آن ر ان را نداش ند که گند، و را ک یوان ک ر د اگ ای ب

نا س نان هرا نظر چ شود.«۱۲آن سار گ ن سفت: »ا ت س گ ه و ود ک ه ود ب ر ب

ر م.« ب۲۲ ب هک نو ه هوک ه ن ه هد آ ک د د، ب ایه ست. ب د ا شهر دا ن ه س ان ک یم آ ش اورش ه آ د ر ۀ ه اران ه ار شاد ان ه ع د،۲ ب ایشان در ا های ه ن ان ک س ادگ سا ن ی ک شد ک ه دا ن دی ست. ب شد ا ش ه و س ان ن آست، و یان ا ه داور ه ه آد ه دای ک د، ب به ای

و به عیس که ۲اند، رو ها پارسایان که کا شد ه واس ۀ عهد دید است، و به ون پاشید ا کس ن ی ر ا ون هاب ی و د. ن وی گ

ب ۲ شوه ب شا شوگ ا هک د ف ندادار ب نآ ه س ن ه ان ک ر آن ید. اگ ا ن سر ب د، وی گشان هشدار داد دی ین ب ر ه ب ه آن ک ه ب کد ران وش ود گ ادند، را گری نیا ند، پ ا ب

چه را گری واهیم داشت اگر ا گوش رادادن به دهد، سر آن که ا آس ان به ا هشدار

ر در آن ان، دا او ین را به ۲با نیم.ا اکنون وعد داد است که راب «درآورد، ا

ه ی ب س ان را ن ین ب ه آ نها ه گر ن دیر در »یک بار دیگر«عبارت ۲»هم آورد. وا به ا یان برداش ه شدن چی های اشار دارد که به

ر در ند شد -آی د ری ی ها آ ن چ ع -یچه ا آن د. ا ب ان ست، ب ر ا اپ ی ن

پ ۲ س نوچ پ شدا ه ا را ها یم ک اب یش رگ ار ید یای ست، ب ر ا اپ ی نر و ه ا یم و دا را ب ش ا باد ب ت ع بش را » دا ا آ یم،۲ ی د ن ای ندی س پ

ست.« ند ا سو ان

یان ۱ بران عی ان ای درزهای ن

بح ۱ ب ناردار نچ ه ه نا ب قر ب رار شا ا۲.دیه ان بان غا ه غری بت ب س وا ن نید، چرا ش با ع ار، ب ن ک ا ای ه ب کرای گان پ ی ش ر س ه ا ادان ن

ه ند ب دان ه در ن ان را ک د. آن ردن اد داش ه کباشید، چنان ه گوی ود نی با ایشان در بندید؛

بینند، چنان ه یاد کسان باشید که آ ار ه چنین به

ید. گوی ود نی س ا رنج ش کن شا ب و ن رد د ا ناگ ه رظ ب ر ح شا درا دا شود، ی ش ه گا دا ا ن س رش پ و ب

اران را ا ات واهد ب اک ف ان و ن عرد. ندگ ش ا ب ر ا پو دوس باشد و به آنچه کست: ر ود ا را دا ید، ی ن ناعت ک د داری

شت، او گر ار وت« ن واهم گ ارد.« را وش ن واهم ک و هرگ پ س ب ن ا ا نا یم: وی گ

.د رت م اوخن پ ،ت ا نم روا دنوادخ«رد « د ک وان ه ن چه سان ب ان

بهر نار ش ا ک هک ار دو را دا را به د، ب ردن یان ک ه ث ر ب ید. ب ش ا ش ه ب اد دا یشان ید و ا ای ان ن و ه ک ها دگ آن یو ن ش

رو و یح دی س س ی د. ع یری شق گ سر ست. د ه ان ا ا اب ا رو و

ب ع ا ف ا ب جع و ب هار ا در هسان ا ه د ان ست ک ی و را ن د؛ ی شوی

های ه ا وراک د، ن اب ت ی قوی یض ا ب داریم ۱برا ع قدان به آنها نفع ندارد.

که د گ اران ی ه ق ندارند ا آنچه بر آن است د. ب ورن

عنوان ربان گنا اعظم، ون یوانات را به کاهن۱۱ا الشه اال دا به د د، ا ر ی هب یرون ا ها بد سو ان ا س گ ی سان، ع ن ی ه ه د.۲۱ب شونی ب ا ن ا ب ید ش ج ک شهر رن رون دروا

ند.۱ پ قدی ک وم را ون ود، ه او نگ را ک ه ه ان ن ید در ا ک یای بر ود شد، ب یم، ن د او ن ک

ن ا را در ای م.۱ ی روی ا ب یرون ا اردوگ به در ان ش ا م ب ه داری ار ن دگ شهر ان

یم. ند هس شهر آی ان ظار آن پ ۱ س ب ب د ا ۀ عیس ربان سپا را وا ه

ن یم. ای ن م ک قدی ه دا س ه ب یو پام ه ن ه ب ست ک بهای ا ان ، ه ان ث ر رب یم سه ردن و ی وی ک ند.۱ ا ن او ع ر

د، ف ت ور ی د غ چه داری گران در آن ن ودن دیست. نود ا ش یها ان رب ین ن را دا ا چ ی

بهر ا ۱ نار نک عا ا دو س و د نآ اهر ید؛ ی ش ا د ب ش ا دی ها ر ان شان ب ا ای

ان دهند. پ ب ساب ب د ای ند و ب ن کشاد ان ان ام دهند ا ار ود را ب د ک گ اری ب

ش ا ن واهد فع ه ن ن ب را ای ه، ی ا ا آ و ن ه ب نود. ب

ب ۱ نک اعد ا ار نئ ار ،د هک ست و ا ا ا و دان ان پ یم ا هر هت ب واهیم.۱ ب و ن دگ ک ند ن سرب ا

م هرچه ه ب وان ید ک ن س دعا دارم دعا ک ش ا اردم. ا گ ان ب ر ن د ود

ش ارآ اد ، اح ۲ ش هک ب نا ندان ف س و اعظم گه ون آن عهد س را ب ی د ا ع ن داون ع ی

ه هر ش ا را ب ید،۱۲ ی ان ر ان ب د ا ردگ ابه ا اراد او را ب د ردان ی و ه گ ی ن چچه ه او هرآن شد ک ا ید. ب سان ه ان ام ر را ک

ه ست ب نود او ش یح و ب س س ی س ۀ ع وااد. ه ب ه او را اودان ه ع آورد، ک در ا ب

ین. آ واهم این ک م ا برادران، ا ش ا ۲۲

آ ی را کنید، یرا به ا ار به ش ا ن ی تش ه و ام. ن

ب ۲ ناد ب هک د سوئا و ا ردار ش دا آ هدیا ر او ود ب ست. اگ ان ا دار ه دی ا او ب د، ب

واهم آ د. سان س م ۲ به ه ۀ رهبران ود و به ام قد

ه ند، ب یا هس ه ا ای ا ان ک ید. آن سان ر بس م ش ا ند. وی گ

ف ۲ ب ش ۀ ه ا ب ا .دا

قوب ۱ ع ی ا یعقوب، غ م دا و عیس سیح داوند، ۱

ند راک ه در هان پ ی ه ک ب ه دوا د د. ب انس م !

ش ۀ آزمای شد در ب را برادران ن، هرگا با آ ایشها گوناگون ۲

یرا شوید، آن را ک ا شاد بینگارید رو روبهدانید گ ار ای ان ش ا ا بو ۀ آ ایشها، پایدار ا بگ ارید پایدار کار ود را به آورد. بار به ا ی د و چ شوی ا ا و ک ا ب د سان ک ا ر

م بهر ا ت اگر ا ش ا کس ب نداش ه باشید. کاست، در واست کند ا دای که س او ندانه و بدون

کند، و به و ع ا واهد ت به ه ه ع ا ا با ای ان در واست کند و هیچ ردید به ود شد. ا

د دارد، چون وج ردی ه س ک را ک دهد، ی را نه هر اد ب ا و ش ب ه ب ست ک ا د دری و ران

ین ن شود. چ ی د چ ه ا داون ندارد ک پ ک نست دود و در ش ا را ت، ی ا واهد ی

دار. ای اپ ش ن ا ر ار ویا ۱برادر قیر به ن ت واال ود ر کند، ا ثرو ند به قارت ود، یرا ه چون گ را ا ید ب ش ه ور ه ک گون ست.۱۱ه ان درگ ر ا

سو ان ود ر ا وع کرد ، ع را گبای ش اند و گ ش رو اش و ری د و یار، سب و ک ین ک ی در ند ن رو شود، ث

شد. پ رد و و واهد شو ۱۲ با نآ احه ش ا آ رد هک سا اه ق ا

شان ش ن ۀ آ ای و را چون ا ب دهد، ییا را واهد اج د، یرون آی ند ب سرب س دا ه دو ه دا ب ت ک ا ش وعد ی ران وی

ست. ر ود ا داست که را «شود، نگوید: آن که وسوسه ۱

یرا دا با هیچ بد وسوسه »کند، وسوسه هنگا ۱کند. شود، و کس را نی وسوسه ن ن

شود، هوا نف ود اوست که او که کس وسوسه هوا نف که آبس ن ۱ا ند. دام ریبد و به را شو نا هد، گ ی چون ب نا ن د و گ ث ر ای

ه سد، رگ ب ار ر آورد. بب ره ۱برادران ع ی ن، ریف ه شوید ۱ ش ش شد ا ست، ن اال ا ا ب ی و و هر ع ا ک نیر ی ه ه در او ن س ان ک ورها آ در ن ا پون .۱ او رگ ش ا دگ ا ۀ ن سای ه ست و ن ا

ا ک م ه ا را ب ر ود ک ین اراد ن ق و ید چیم. کند ا ه چون نوبر آ رید ش ا ها او ب

ه یدن ب ن ش جای آ ردنک باید در برادران ع ی ن، و ه کنید: هر ۱

ند و در شم شنیدن ند باشد، در س ن گف ن ک یرا شم آد پارسای وب دا را به ۲آهس ه

ار ن ید و هر ب ه پ ون آورد.۱۲پ هرگد وا ا ون ب ید و ب ن را ا ود دور ک

شد و د شان ش ا ن ه در م، ک را کد. ری پ ی شد، ب ش ا را ن ات ب ها د ان وان آورند ک م باشید، نه ق شنوند آن؛ ود به ا ۲۲شنود ک که ک م را یرا هر ۲را ریب دهید ا به آن ع ن د که در آینه به ا کند، به کس ان

ا ا و ود را در آن ۲نگرد ود چهر بیند، ا برد که چگونه شود، ا یاد ا برابر آن دور

ا آن که به شریعت کا که ۲سی ای داش ه است. ا ظر شم دو ه، آن را ا ن ست چ عت آ اد ا شریست دور ن ی ش ار ن را و د نون ش دارد، و ه ا ست، او در ع و ب ه ب د ا ش آورن

ود. س ه واهد ب ا هار بان ود را ۲ آن که ود را دیندار بداند، ا

ریبد و دیان ش با نداش ه باشد، ویش ن را ه در نظر پدر ا دا، دیندار پا و ب ۲است.یو ی ان و ب ه ی ست ک هآن ا ان را ب ت ن و یم و ود را ا ن یر ک گ س بت د ی

یا دور ب ن دن ش ای م. آالی داری

قوب ۲ ع ی

ی ع ب یز ز ره برادران ن، ای ان ش ا به عیس سیح، داوند ۱اگر کس با ۲پر ان، با بعیض ه را نباشد.

انگش ر رین و ا ه ا ر به ش ا درآید و ش ا شود، و د وارد ا ا ۀ ن ی ب یر ن ق ا ر در ه ا ۀ ه آن ک و ه ا ب ر دارد بید شان ده در این ا نی و «و به او بگویید: ن

ا قیر را بگویید: »بنشین، و » ت اب اج نام «ا ین ر اها ن ب یش پ ن ا پ ا: »ای ی

ا یض ع ب یان ود ا در ین،« آی ش ن بد اوت ن رد شۀ ب دی ا ان شد و ب د ن ایب ناردار شوگ ، ع ف اد رگ د هدار

ا در د گ ی رن ن هان را ب یران ای ق ای ان یراث یابند که او به ا را به دو ند باشند و پادشاه ا ش ا به قیر دوس داران ود وعد ر ود است ا

ش هب ندان ر روا دا ا دو د. آی ایس م روا ش ا ر ه ب ند ک س ی ش ا ن د و دارنه ه ند را ب س ی شان ن ا ای ند آی ش که ش ا ن ر ه ب شری ک ام ه آن ن ه ب شد ، ک اد

فر ند ک وی گ

اگر براس شریعت شاهانه را ابق با این گف ۀ ات را ه سایه« ر اید: ا آورید که ک اب به

ا اید. کار نی و کرد »ه چون ویش ن بت ن ا، ا رد نا ک د، گ شوی ا یض ع ب ر د و اگ ایون ان راد ش ا را چون ا عت، شری ش ن،

ر وم ند.۱ ی ا اگر کس ام شریعت را کا در یک ورد ب د، رم به ش س ن نگا دارد ا » نا ن،«چه، او که گفت: ۱۱ ام شریعت است.پ هرچند نا » ن.«ه چنین گف ه است: ا اگر کن ، شریعت را ش س ه ا . ن ن ، ا

پ۱۲ س نوچ ه سک نا س ن ع و د وگ ه ید ک ن ۀک ای ر پ ند ب شریعت آ اد ، بر دان یرا داور ا ه نسبت به ۱آنها داور واهد شد،ا ر م آن که ر م ن رد باشد، ب ر م واهد بود. ا

شد یرو واهد ر داور پ بمان عما ی

برادران ن، چه سود اگر کس ادعا کند ای ان ۱ا ع نداش ه باشد آیا چنین ای ان د دارد، ا وان اگر برادر یا واهر نیا ند ۱ا ن ات ب شد او رو کس ا ش ا ۱پوشا و ورا رو انه باشد

»س ت، و گرم و سیر شوید، بروید به«بدیشان گوید: ا برا ر ع نیا ها س ایشان کار ان ام ندهد، ا ه سود ۱ پ ای ان ب دون ع ، چه نهای و ب

ست. رد اسک ۱ فگ دهاو ان دار و ن ا و « :

ن ا ه ن ب دون اع ا ب ت را ب اع ا دارم « ای انو واهم ه م ب ا اع ا م را ب و ن ای ان

ست. ه دا ی ا و ای ان دار ک ن ود.۱ ی و ه ن گون ن ی ای وها ن ن دی که ود ر ب د و ا د ای ان دارن ر ن

ن ا ۲ نادا دون ، دان چرا ای ان ب واه بد ا ابراهیم نبود ۲۱ ر است ثع ب گر اع ا

ه گا ک رد، آن ت ک اب سای او را ث ار ه پ کم قدی ح ر ب س اق را ب سر ود ا پ

ا هم ن ود ۲۲ ه ای ان و اع ا او ب ن ک ی با ع ش ک ا اع ا د، و ای ان او ب ردن که ت ک ا قق ی ش ه و شد.۲ و آن ن

ه دا ای ان آورد و ا یم ب راه د: »اب وی ن برا گو او دوست دا واند »او پارسای ش رد شد،

بینید با اع ا است که پارسای انسان پ ۲شد.

.شود، نه با ای ان نها ثابت ه چنین گر اع ا را اب روسپ نبود که ۲ه ه ب گا ک رد، آن ت ک اب سای او را ث ار پشان را ا راه نا داد و ای ان پ س ادگ ر

ه گر روان دن دی ه ب ه ک گون رد ۲ ب ه، ه اندون ع ی ب ست، ای ان ن دون رو رد ا ب

ست. رد ا

قوب ع یان الی زب ب

برادران ن، باد که بسیار ا ش ا در پ ع م ۱دانید که بر ا ع ان، داور شدن باشند، یرا س ت یار س شد.۲ ا ه ه ب ر واهد م. ی

ف ار ود ن س در گ ر ک غ د، انسان کا اگ . واند ا و ود ود را هار کند است و

ا با گا نهادن بر دهان اسب، آن را یع ود وانیم ا بدن یوان را به سا یم و بدینوسی ه

ه چنین س ان کوچک هر سو هدایت کنیم.ادها ق ب ه ش ب رگ را ک د ک وان ت ه رک ند آن را ب یرو آورد، به هر در ن

به ه ینسان، بان س که نا دا ب واهد هدایت کند.ا ادعاها ب رگ دارد. نی ع و کوچک است، ا ه وچک ر گ ب رگ را ا ک ن د وان

ست؛ ش ا ی آ ان ن شد. ب ش ک ه آ بدن یان اع ا ب شرارت در ست ا یای ا دنود سان را آ ه ه ۀ و ود ان ند و ام ا ک کش ه آ دگ او را ب شد ن ه -ک ش ک آ

ست رو ه ا نم آن را ا هانسان ه هگونه یوان و پرند و ند و اندار ا هیچ انسان کند و کرد است، دریای را رام ا ادر به رام کردن بان نیست. بان شرار است

!سرکش و پر ا هر کشند ب ب ا نا نواد دو پ و د بار ار رد

وانیم و با ه ان بان انسانهای را که به شباهت ا یک دهان، هم ۱کنیم. اند، عن دا آ رید شد آید، هم نفرین ا برادران ن، س ایش بیرون

ا هم شود ا چش ه آیا ۱۱شایس ه نیست چنین باشد.برادران ن، ۱۲آب شیرین روان باشد، هم آب شور ا ن ا د یا آی ر ت در ت ان یر، ی ون بار آو در ت و، ان یر ب ردهد به ه ینسان نی چش ۀ شور

سا د. ن ن روان یری ش د آب وان کم ه ح د گ ن

کیست یم و رد ند در یان ش ا بگ ارید آن ۱را با شیو ندگ پسندید ود نشان دهد، با اع ا ی د.۱ وأم با م که ا ت بر ا اگر در ا ه ود د ود سد و ا د، ب ب داری

س ن قت ی ق ید و با ا ن اال ن ین ا ب ن ید.۱ چ گوی ی ان ش سان و ف ن و ن ی شود، ب ه

را هر ست.۱ ی سد و ا ا شد، در ا ا ب ب ی واهد شت ن ردار ه ک ون شوب و هرگ آن ا آ

ود. با آن ت که ا ۱ باالست، ن ست پا است، ا

پ یر، و سرشار ا آ ی و یم و ن ی ت سپ حر ت و ث رات نی و، و ب ر ا بعیض و

ه در ست ک سای ، و ا ار ا ۱ پ ریه فا، و ب ان ح و ست وی د

ش ه ا شود. ک

قوب ع ی

ید ش ا د ب یم خد ن ل س نا رد اجک ا۱ ش نج ا پ ادج و گ د دد آ یا نه ا ا یا ان که در اع ا ش ا به س ی آیا آن را سرت چی را ۲ ش و ند ورید، ا

ا با آرید. ا ع ر ب ک ن به شوید، ا پا رسید. نگ و دا بر واهید ن به آنچه ا به ست ن کنید، ا د، ا آند ه آوری رو ک

ست ن هدر وا ی ک گا ن ید آن ن در واست کیابید، یرا با نی ت بد در واست کنید، ن ید. ن یها ود ک سران ا ر هو ید ن ک

ن ا ناراکا ن ا آ ، یا ا دن س ب ید دو دانست هر ا دا ن ب ش ا د س ب ه در پ دو کش ن دا ست، ود را د یا ا گ ان دن سا د. آیست: »رو ف ه ا یهود گ د ک اب ب ری به دا در ا ساکن کرد ، ا به د سادت ش اق ک

ا ی که او » است شد، ب ا ب ین ست. ا ه د: رو ک اب ون ر ا وی گ

س د، دا در برابر ب ران « ایا رو نان را یض شد.« ا ب

پ س س ب اد شا ب رد .د بار با ر س

ش ا واهد ه ا ید، ک ن س ادگ ک ایه دا ری ت. ب ن دیک شوید، که او نی به ش ا گن دیک واهد شد. ا گناه اران، دس ها ود را

پا کنید، و ا دودالن، د ها ود را اهر ار بیف ید و ن دبه و ار کنید. ند به ا سا ید.

د دو ب ه ان ش ا ب شاد م، و ه ا ش ا بش ا ا د شوی ن رو ردد.۱ در ور دا گ

ند. را ک سرا را که ا ا برادران، ا ی دیگر بدگوی نید. هر۱۱

برادر ود بد گوید و یا او را وم کند، در وا ع ا شریعت بد گف ه و شریعت را وم کرد است. و

هرگا شریعت را وم کن ، دیگر نه ر ، ب ه ا نها یک انونگ ار و داور ۱۲داور آن هس ا

ست ب ادر ا ه ند. هست، ه ان ک ا ه ک د ی رهانۀ ود را وم سای ه ه س ک ی و ک پ

ن کرد ه ف س ب ادر خر ن ف

ا ش ا که ۱ ه و ا ردا ب ا ید: »ا رو ی وی گسا را ت و یم ر شهر واه ا آن شهر ی ن ای

ه ه ارت در آن ا ب رد و ب یم ب سر واه

رد،« یم ک راوان واه سود ردا ت و یم پ واهید:۱ راده وش دانید ردا چه ش ا ن وب گ واهد شد. ندگ ش ا چیست ه چون ب ار هس ید

شود و بعد ناپدید ان ظاهر که کو ا اگر داوند «پ باید چنین بگویید: ۱گردد.

انیم و چنین و چنان ب واهد، ند ید. ا آن ه ش ا با ب ر ر ۱»کنیم. ن ک

ه، گون ن د هر ر ا ای بن، هر رای ناب ست ۱ ب ار ا د چه ک دان ه ب کرد نا ک دهد، گ ست و آن را ان ام ن ست ا در

ست. ا

قوب ع یم ند ن ظا م ر ه شد ر ب ه

ا ش ا ا ثرو ندان، ار و شیون کنید، یرا ۱ و ا یر ش ا روت ست.۲ث ان ا رو در ان ظار

شد و ا ه با ید ورد های ان را بیم س ست ر و ش ا نگ د ، و نگ آنها ع یه اشت و ش، گ فت و ه چون آ س ن واهد گ ش ا را در رو ها آ ر ش ا را واهد ورد. ی دن ب

دو ه روت ان ه ث ران ک ارگ نک د ک د ای ایرد ش ا درو ک ی هدر ارع ش ا د، و ه ان ران گ

ا د سر ب ردا ت آن ش ا ا پ ر د د، ب ایر اد ب ری اد ری دروگران به آورد. ب ه،

ش ا بر ین گوش داوند ادر عا رسید است.د، و ود را در و هوسران ندگ کرد ایسا ه روار ش ار پ را رو ک د رد ب ایف ن ش ا ا ا ه ب سا را ک ار د، پ ور ی

د. دی سان ه ر د و ب ردی وم کب ی ص اری در زمان م ردب بر ب ص

پ س ب ا ناردار دن داوند بر پیشه آ ا ،کشد ا ین کنید. بنگرید چگونه دهقان ان ظار

بار آورد؛ چگونه بر و پرار ش ود را بهکند ا بارانها پایی و بهار بر ین

دارید، پ ش ا نی بور باشید و د و ببارد.ب یرا آ دن داوند ا ن دیک است ناردار ا ،

ت ن ش ای گر ی ی دی ش ا ن ر ا ب ید، ن کس اد ر در ای را »داور« ب شود، ی داور ن

ست. ابرادران، ا پیا بران که به نام داوند س ن ۱

ا ۱۱گف ند، در بر در ا ب را راگیرید. س ه اران را ردب ار ب ش ا درب یم. وانید ن ش وب بر ای د، و د ای ه داون ید ک دانرد، ا او چه ک سران ام ب ه د ب را داون ت ی غای

ست. یم ا ان و ر هربا ه ر ا ه ه، ا برادران ن، سوگند ۱۲ ا

چی ورید؛ نه به آس ان، نه به ین و نه به هیچ امش »نه «ش ا ه ان ب ه باشد و »ب ه «دیگر. بگ ارید

د. شوی بادا وم ه، ه ان نمان ا ی دعای ب

سک رگا ۱ ش ا ش رد ا سا ک عا د ، سرود د ست، شاد ا س ر ک ند؛ اگ ک

ست، ی ار ا ش ا ب س ا ر ک د.۱ اگ ب وانش رای ها ب د و آن را وان سا را ی شای ک ا روغن د او را ب ام داون ه ن ند و ب ن دعا کا ند.۱ دعا ب ین ن ای ده ی ار را ای ان، ب

فا ش ر د او را ب شد و داون د، و ب ی ان د م شد، آ ر ی ا رد ب ناه ک ر گ پ ۱شود. اگ

ن د ی دیگر به گناهان ود اع را کنید و برا ی دیگر دعا کنید ا شفا یابید. دعا رد پارسا، درت

ست. رب ش ا یار اث س دارد و با چون با ام و ود ۱ ا یا انسان بود ه چون ا، ا

یم سا و ن سه بارد، اران ن ه ب رد ک دعا کا دعا د؛۱ و ب باری ین ن ر اران ب رد و به ین و ب د و اری اران ب س ان ب ار ا آ ب

آورد. برادران ن، اگر کس ا ش ا ا قیقت ن ر ۱د، ک بدانید که هر ۲شود، و دیگر او را با گردان گناه ار را ا گ راه با گردان د، ان او را ا

ناهان ب ید و گ ش ش ار رگ ن ات واهد ب ید. شان و را واهد پ

۱ ر /او پ ا پ ر ، رسو عیس سیح، ۱

به غریبان پراکند در پون و و غ یه و کاپادوکیه و نا ه ب ان ک ه آن یه؛۲ب ن ی ی یا و ب س ر آ ب

ه در، ب شدان دا پ ی قدی پ س ۀ ع وایح س س ی را ا اعت ا ع ند رو ، و ب ن ک

د رگ ی شان، ب ر ای ش ب شدن ون ید ش ا و پشد د: ان

یض و ه اد. آرا ش ب ش ا ب ر ون بده ید زن م

سپا بر دا و پدر داوند ا عیس سیح که ا واس ۀ رس ا ی عیس ر ت عظیم ود، ا را به سیح ا ردگان، و د ا ب شید، برا ا ید

ر و ب اپ ی سادن یراث د و ش و ن آالیگا س ان ن ش ا در آ را ه ب اپ ردن ک ن

شد ش ه درت دا و دا ه ی ب ش ا ن ست؛ و اه را ن ا ب ید ب فوظ هس س ۀ ای ان، واه ا هم ا در ان آ ر ک ست شد ا نون آ اد اکه ید، ب شاد ان یار س ن ب سد؛ و در ای ظهور ر

ا و نون ک ند اک ناهرچ ه رورت در ان ب بشد ین گ ون غ اگ ون شها گ ا آ ای د، ای

ش ۀ آ ای و ت ای ان ان در ب ه ا ا بوت ب ثه سد و ب ه ر یح ب س س ی گام ظهور ع هن

ن ا د، ه ان ای ان ی رام ب ی و اک ید و ند ه هرچ ست ک ر ا بها ران ه ب گ ک

ه ست، ب ان ا ش آ ود ی ۀ آ س و

د دی رچه او را ن ش ا گ شود. س ش د، دو اینون او را ن رچه اک د؛ و گ ه داری ید، ب ن ی بشاد ا د و ا ر و ن و و ای ان داری اپ ی نند ر آک ش پ ت ای ان وی را غای د، ی ای

های ان را ن ن ات ان ع ید. ی اب یندوکاو دربار ه ین ن ات، پیا بران به ۱ د ت ک

کردند، پیا بران که ا یض قرر برا ش ا س ن کوشیدند دریابند هنگا که رو آنان ۱۱گف ند. یش ب شان، ا پ یح در ای س ر رن ها سیح و

داد، به چه ش و پ ا آن شهادت بر ایشان آش ار شد که ۱۲کدا ین ان اشار داشت.کردند، آنگا که ا نه ویش ن ب ه ش ا را د ت اش ا بش ران گف ند که اکنون دربار ا ور س ن ی هان ه ب ان ک د، ا آن نوی ش س ۀ رو واسم ه ا آ قد ک ش ا را ا شد ، س اد ر ان شارت ی ب گان ن ش ر دهند.

د. ن ا ورن ردن در ای ظر ک ش اق ن مقد باشید

پ ۱ س نا ش د س ع هدا آ ار دو ۀ ب ،ه ا ار سر ب ید ود را ی ندار ا ش وی

ه یح ب س س ی ه ع ید ک نه ی ب گام هنید.۱ چون ش ش ا واهد ب ه ظهور ود ب

گر یع، دی دان ر ن گ ارید ا یا دوران ب ه ه چون آن ۱ ها ت به ندگی ان ش دهد. د و که ش ا را را واند است، ش ا نی در ه ۀ

که نوش ه شد است: چرا ۱ر ار ویش قد باشید؛وسم« «. قد باشید، یرا که ن د

ب هک ار وا رگا ۱ غرض ک ب ره ع ردر داور ند پ ید، پ ک دوران وان

غربت ویش را با رس آ ی ه با ا رام دانید ا شیو ندگ با که ا یرا ۱بگ رانید،اید، نه به پدران ان به ارث برد بودید، با رید شد

ب ه به ون ۱چی ها ان چون سیم و ر،که پیش ۲نق ، عیب و ب گرانبها سیح، آن بر ب ر گشت ر آ اهنا نیا رد ا ا ،ا آ رینش هان قد ه ش ا ب رد.۱۲ ش ا ظهور ک را ه ب س ۀ او ب واه او را ا دا ای ان آورد ه دای ک د، ب ایید، ش ید و ب ی ان ر ان ب ردگ

ست. ر دا ان ب ید ه ای ان و ا سان ک دان بب هک اح۲۲ قح ا عا ا ا ق ناج ، اه

سا ه ش را اهر رادران ان وی ه ب ا ب د ایب ریا داش ه باشید، بر ش است که ی دیگر ب د و ار ۲شد ت بت کنید. را ا یم د بها ه ا ی ان ب ه م ه ا م د، ن ایا د و ب ه ن ن ک م دا ک ع ان ، ی یر غ

را، ست.۲ ی ا ت ا ع نوچ گ مج مدآ«

ه سر ب ش ی سان گ را؛ و ری ن ردد و گ ها ب شک گ د، ع

ا ک م داوند اودان ان د ۲ «.ا شارت داد ش ا ب ه ه ب ست آن ک م ک ن ا و ای

شد.

۲پ ر /او پ هر نوع کینه، و هرگونه ر و ریا و سد، و ۱

و ه چون ۲هر سم بدگوی را ا ود برانید دد نو ادگان، ش اق شیر ا رو ان باشید ا بهید، ن شچ هک اح آن در ن ات ود ن و ک هد

ست. ان ا د هرب د داون ایده زی رگ ده م ب ن زن س

با ن دیک شدن به او، یعن به آن سنگ ند که ا ن د دا برگ ید و آد یان رد کرد اند ا

ورت ش ا نی چون سنگها ند به گرانبهاست،شوید ا کاهنان قد باشید و ع ار رو ان بنا ه س ب ی س ۀ ع سیح، ربانیها رو ان قبو وا : یرا در ک ب قد آ د است که دا را بگ رانید.

هم، م گن نو رد نا « نبها؛ ران د و گ رگ ی نای ب رب نگ ی س

آن که بر او وک کندگردد.« ند ن سرا

اید، گرانبهاست؛ این سنگ برا ش ا که ای ان آورد ا آنان را که ای ان نیاور د، د ا ان

دندر در نارامعم گن نام «ست،« شد ا نا نگ ا ب س

ن و ، ،دوش ش غ بب گن «

ردد.« و ر قو گ س ه و ب ا کبرند، که این ند چون ک م را ر ان ن اینان

ر گش ه است .بر ایشان قد ا ش ا برگ ید و کاهنان هس ید که پادشاهند؛ ا

ش ا ا قد و و ع ق به دایید، ا ای او را اع م کنید که ش ا را ا اری به نور

پیش ا این و ۱انگی ود را واند است. یرتا اکنون وم دایید؛ ان ا ر ت روم نبودید، ا

ا اکنون ر ت یا ه د. بودید، ا اینا ع ا۱۱ ش ا ، ن ا سان راد ا چون کیا ند، ا ا ب ه و غری گان ی ن هان ب ه در ای ک

د، ی ن س ش ا در ا رو ه ب سان ک ف نیان ب ان در ردار د.۲۱ک ی ی پره ان ب ای انه ش ا را ب ند ه هرچ شد ک ا د ب ندی س نان پ چ

شاهد اع ا ا ند، ب ن ار هم ک دک بید دارش، ی ان، دا را در رو دی ن

ند. ن ایبان ق صاح در طاع ز

ب ۱ ب ه ن یم هر س د، ا ر داونش ه قرر گ ها سان یان ان ه در ید ک ش ا بست،۱ و وق ه ه ا ه ا شا ک اد ست، وا پ ااران را دک ا ب ند ه ور اوی یان، ک وا وا

ین س اران را ی وک فر دهند و ن ی کا ه ب ست ک ن ا ست دا ای را وا ند.۱ ی ن ک

ادان را خ ت ردم ن یک ود، ها ردار ن ا وش کا آ اد ود ۱سا ید. ه چون آ ادگان ندگ کنید، ا

د، ب ه سا ی شرارت را ش ب ش و را پگان را ید.۱ ه ن دگ ک چون غ ان دا نید، ا ن بت ک رادران را د، ب داری ر ت ب

د. گ اری شا ا رام ب اد ه پ ید و ب س دا ب رنا ا ۱ ب ، س ار حا ا ک ا

ید، ت ش ا ان ود ب اب نه س یم نی ان و نهاارب یرا شایان قدیر است ۱ قان نی . هربانان، ب ه کجرو که چشم بر دا دارد، چون به نا ق که کس ا آنا اگر ۲رنج کشد، دردها را بر ود ه وار سا د. ا سبب کار نبیه شوید و کنید، چه ا بهست ا ید و ر ا ن ی وی ک ر ن آن ه اگوض رنج ببینید و کنید، ن د دا پسندید در عشد د را وان ین را ه ست.۱۲چه، ب د، ا ای

ید و ش ج ک ش ا رن را یح ب س را یا د ها و پ ار ر آث ا ب شت ق گ ا ش سر

ید. ه ننگ چ ه وا«۲۲ ن ها ،درک

شد.« ت ن ا ش ی ان ر ب ب ب ری و

نوچ ۲ شد ن ش ا نداد شد ،د ن پ ا س ن و ؛داده رن گا ک ج کشید، هدید ن رد، ب ه ود را به آناو گناهان ا را در بدن ۲دست داور عاد سپرد. ویش بر دار کرد، ا برا گناهان ب یریم و

برا پارسای یست کنیم، ه ان که به هایش شفا گش ه ا را یرا ه چون گوسفندان گم ۲اید. یا ه

ا اکنون به اظر بودید، ا بان و ن ش سو ش ه ا گ های ان ب د. ان ای

پ ر /او ش هر ن ان زن

ب۱ ن ه ه س نا ش ، ن ا ا نا س ، ش نارهو ه ر ب شان ب چه ا ای نان ا چ ید ش ا ود ب

ند، ب ش ا ش ه ب دا ن ک م ای ان ن س آن ه ش ا ب ر ر ار د، در اث ان آوری ر ب ب

ش ا ۀ سان ر ا و دا دگ پ را ن د،۲ ی شونشاهد وا یبای ش ا نه در آرایش ند کرد.را

ظاهر ، ه چون گیسوان با ه و واهرات و ب ه در آن انسان با ن باشد که ها ا ر، ا ه

آراس ه به یبای ناپ ردن رو یم و آرام است،

یرا نان قد که در نظر دا ب گرانبهاست.ند، ود ش ید دا ر دا ا ه ب ش ه ک اع ار گ

د ه را ب گون ن یم ی س ان ند. آن س آرایع سارا نان ه د، چ ودن شوهران ود ب

سرور ود ود و او را یم ب راه ش ا اب د. وانیک ر ن ی اگ ه ن ر ب یچ ید و ه ش ا ردار ب ک

ود. ید ب دان او واه ر ن ید، ده د را نب ن ه ه س نا ش ، ن ا ش ا نارهو رد ،

ا ید و ب ش ا ا ظه ب سران ان ب ا ه دگ ب نا ا رام ر ار ف ر ب ن ظری ان چون آن

ید، چرا ن ۀ ک ش ا وارث هدی پا ه ه کبادا دعاهای ان ند، یا ۀ ندان س او

شود. س اب ن یدن در ر ه حق ش ج ک رن

ب ب و درد ه و دک ه ه ، را سودردار و د و ا ب د را ب ید. ب ش ا ن ب رو سو و د ید، ب ه در گوی س ا نام پ ش ا د نام را ب ش دین م را ه را ب ید، ی ب ت ب رک اب ، ب

شد د را وان ت رک ا وارث ب د ایرا، د.۱ ی شوی

ست ر « یات ا س دار ه دو کدن رو ها وش، ب دی و ا

ا دارد د ب ان ا ب ه ب د ک ای بندد. روب ب ری و دهان ا

ب۱۱ ب ا د ا ی وی ور د د و ن ب ابند؛ شه ک ی پ

د شد و آرام ب وی ا .و در پ ح بنا ۱۲ شچ هک ور نا نواد ب د پ ر سرا نا ا

ست اه وش و ب شان، و گ سو دعا ای

ا رو داوند به ست.« ا اران ا دک د باگر برا نی وی کردن غیورید، کیست که به ش ا ۱ا اگر در را ق رنج دیدید، ۱ رر رساند ا د، روا دارن ان پ چه آن ه ا ان »ا آن شاب و

شت دا روا ن ش ا پ باشید و رب ب ه در د ویش سیح را در قام ۱» شوید.

ک د ی داوند برا را ید و ه وار آ اد باشید ا هرا ید را که در ش است بپرسد، او را پاس

ا به ۱گویید، ا ا رام. و دان ان را ا ر و ب نیک ه ر ار ن سان ک ا ک د گا داری ا ن پ

د یح ب س ش ا را در ن وی د، ا گف ار ویش گچه اگر واست داست که رنج ۱شر سار شوند.سبب ببرید، به ر است برا نی وکار باشد ا به

بار برا گناهان رنج یرا سیح نی یک ۱بدکردار .کشید، پارسای برا بدکاران، ا ش ا را ن د دا

ا در عر ۀ بیاورد. او در عر ۀ سم کش ه شد، ا شت۱ د گ ت و رو ، ن ت ر ن و در ه ان ه ا ود ب رارگ ه در ه اروا ک ن را ب سر ای

ام ه در ای رد،۲ ه ان اروا ک د اع م ک ردن به دا گا ک د، آن ودن رد ب ر ان ک ا ش ه ن گ سا ه ش ه ک و ک ار ن ا در رو گ شد، ببای ان ظار ی ش ش ید. در آن ک ش که ن، ب ن هشت ع د ، ی ش ار ان نها ۀ وا

و آن آب ن ونۀ ع ید است که ۲۱آب ن ات یا ند. دودن ب شد، ع ید که نه اکنون نی ش ا را ن ات آ ودگ ن، ب ه عهد و دان پا است به دا. این ه ید ب ع یح س س ی ی ع س ا س ۀ ر واش ا را ن ات س ان ه آ ه ب شد،۲۲ه ان ک ب

ه نک ب ت و ای ست و ر ست دا ست را درش عش ی ها در س ها و ا گان و ری

ش ه د. گ ان

پ ر /او ر ی خد س ن ب زی

پ چون سیح در عر ۀ سم رنج کشید، ش ا نی ۱به ه ین ع م س ح شوید، یرا آن را که در نا ا گ گر ب ید ، دی ش ج ک سم رن عر ۀ ا ع ر را در ی ه ب ست.۲در ن ی ار ن ک

ش ید ب یا پ ه در د ت ا سم، ن ر ، ب ه در در که در گ ش ه به چرا گ راند. را ان ام اراد دا

ع آوردن آنچه ا وام کا ع ر ویش را در بهدارند، ر کرد و رو گار به دانشنا دوست ران و ی وارگ و عیش و نوش و هر گ و شهوتد پرس نفرت بت ی گ ران گ ینان د. ا ه رو، ایه در نون ک ها فر با ایشان بندوبار این ب اک

ا به دهند. شوید، یرانند و دشنا ان شریک ن ا ان ان و ردگ دگ ر ن ا ب ست ه آ اد ا او ک

ین ساب پ واهند داد. ا ه ند، داور کنون رد ه اک ان ک ه آن ه ب ست ک د، رو ان

سم ن د ند در عر ۀ ا هرچ شد شارت داد ب

شدن یان وم ا در عر ۀ رو ن د دا آد د، ا ند. ن ست ک ی

چی ن دیک است؛ پ د و در دعا پایان ه ه ت ه ر ا ه ه، ی دیگر را به ن ب باشید. شد

بت کنید، یرا بت، انبو گناهان را ی دیگر را بدون ش و و ش ایت یه ان پوشاند. ون ه چون کارگ اران ا ین بر یض گوناگ ۱کنید.ا ه ه ی ا هر ع ای ک گر را ب د دا، ی دی ایس ن س ر ک ید.۱۱اگ ن د، د ت ک وی گس ر ک د؛ و اگ گوی گو دا ب ن س ه چون ه دا د ت در ک ا ند، ب شد ک ب ا در ه ه ند، ه د ت ک ی ، دا ب س ۀ چ وا

ای وان شود. و ید یح س س ی عین. اد. آ ر او ب د ب ا اب ردن ج ب مانهرن خاطر ی

نا ع ا۱۲ ن ا ا ، ش آ ب هک ندو آ ار ر یان ان ب ش ا در فت گ ش ست، در ا پ

ش ا ر ب ب ی غری وی چ ه گ ید، ک ش با ن ه ید ا ای ش ا شاد ب ست.۱ ب ه ش ه ا گ یم سه یح س هدر رن ها ا ب د، شوی گام هن

ر د.۱ اگ ردی شاد ان گ ت ه ای ظهور او به ش ا ب یح س ام را ناس ا گویند، ا ر ن

ا ان، یرا رو که رو داست بر وشابهسبب برید، باد که به اگر رنج ۱گیرد. ش ا آرام ، د د ، شرارت یا و در کار دیگران

ا اگر ا آن سبب رنج ۱باشد. ه ا د ک ری بید، ب ه ش با سار شر ید، ی هس س ن ن ه ای ید ک ن ید ک ام را بر ود دا را

یرا ان آن رسید که داور ا انۀ دا ۱دارید. آغا شود؛ و اگر آغا آن ا است، پ سران ام آنانی دا را ا اعت ن ه ان ند، چه واهد ک ن ک

ود ۱ و بد، ب ا راپ رگا« اب شوار ن ات ی د

رد « ناه اران چه واهند ک سان و گ نا ش دانپ ۱ س سک نا ب هک سته ج وا دا رن

ق ه » ا ش را ب ها وی ه ان د ک ای ند، ب ش کار ادا ه دهند. ی وک ه ن د و ب پارن س ین« ب ا

پ ر /او

ان شای ج ن م

ن که ود ا شای هس م و شاهد بر رن ها ۱ سیح و شریک که آش ار واهد شد، شای را

ند ش ا پ یان هدر ه ب دهم:۲گ ۀ دا را کست ا د ش ا سپرد شد است شبان و نظارت کنید، ا ه ه ب ه ن گون بت، آن ی و رغ ا بار ب ه ب ا ه دا شروع ک ا ع ن نا را ه ب واهد؛ و ن

ه ه. ن شق و ع ا ع سان ب ه ب ر ک آن ه به ه ب شد ک پرد س ش ا ست سرور د د ان

ا ید، ش ا ه ب را گ ه ن ون ید، ب ه ب ن کبان ش ند، چون اج غیر ان را اعظم ظهور ک

ید. ن ت ک ا دریناوج ا نا ش ، ن ا س ش ا

گر ا ی دی ان ب گ در ر ار ید. ه ش ا برا، د، ی ندی ر ک ر ب ن را ب رو س د، م نارب تم ربارب رد ادخ« ای

ا رو نان را یض شد.« ا ب پ س ش و ن سد ر ار ن ن ور اد د

نا ا در ان د سا ی ن رو سب ه یها ود را ب گران سا د. ه ۀ ن ان را سرا

ش ا هست. ه ر را او ب د ی پاری س او ب

ویش ندار و را ب باشید، یرا دش ن ش ا اب ی ان در گردش است و کس را ه چون شیر غر

ید ش ا س ب عد. پ در ای ان را ب ا ب د ویه ید ک اه را آگ ید، ی س ای ر او ب راب و در ب

ش ا د رادران ر دنیا با ه ین ات بپ ا اند ان ت، دا ه ۀ ۱رویند. روبه

ی ها که ش ا را به ابد ود در سیح را واند است، ود ش ا را ا یا و اس وار و نیرو ند ای وان د ا اب سا ت.۱۱او را دار واهد ای و پ

ین. اد. آ بی ان ای در دهای

ب۱۲ س ک ک ه س ب ار وا هک ین ار در ا ه ند را ب ن چ م، ای ش ا دان ه ا ار ب

ه شهادت دهم ک نم و ق ان ک شوی ا ش م و نس وار ق دا. در آن ا ی ق یض ست ین ا ه

ید. ب ان واهر برگ ید با ش ا که در باب است، و پسر ن ۱ر ، به ش ا درود گر ند.۱ ی دی س ر

بت سۀ و ا ب ید. را ب وی س م گ ی آ ر اد. ب ید، آرا ش ب یح هس س ه در ش ا ک ه ۀ

۱پ ر /دوم ا ش عون پ ر ، غ م و رسو عیس سیح، ۱دهند ا به آنان که به برکت عدا ت دا و ن اتا ای ان ا یح، ای ان ه را ب س س ی ع

ست: شد ا شان ب ی ن ف۲ ش ارآ و ب نا ت دا و ه ش س ۀ وا

ه س ، ب ی د ا ع اد. داون ش ا ب ر ون بر دع هی یحی در س ی م دگ زن

درت ا ه او هرآنچه را برا یات و دیندار نیا داریم بر ا ار ان داش ه است. این ا ریق شنا ت ر شد که ا را به ی وی او یس س ۀ و ن واه ست. او ب د ا را وان ش نها وی س ۀ ای وابها خوعد ران یم و گ ه ا ها عظ ود را ب

عت ی ب ک شری ها ق آن ا ا ری ید ، ش ب یا ی ۀ ا ه در ن ساد ک د و ا شوی ه ا

ید. ره یا و ود دارد، ب سان در دن ف نن ه ا ه ا ب ید ش ع ام ب و س ه رو، ب

ه د و ب ار آوری ی وی ب س ۀ ای ان ود ن واه نا ت، و ب ش ی وی ، س ۀ ن س ۀ وا واه ندار ، و ب ش نا ت، وی ش س واواس ۀ پایدار ، ویش ندار ، پایدار ، و به

و بهواس ۀ دیندار ، هر برادرانه و دیندار ، یرا چون اینها در بهواس ۀ هر برادرانه، بت.ش ا باشد و ون یابد، ن واهد گ اشت در شنا ت ا ث ر باشید. اید و ب داوند ا عیس سیح، ب ا ور ست، ک نها ه عار ا ای بین، است و کو هآن کو ا یاد برد که ا گناهان گ ش ه ویش پا شد پ ا برادران، هرچه بیش ر ب وشید ا ۱است. را واندگ و برگ یدگ ویش را یم ب شید،

که اگر چنین کنید هرگ سقو ن واهید چرا یرا اینچنین، د و به پادشاه اودان ۱۱کرد.د و ن ات هدهند ا ع داون یح ب س س

شد. ش ا ع ا واهد ه راوان ب حی ک مقد

پ۱۲ س ن ا ب هراو ه ار رو ا ش ه روآدا ا ها را ند آن رد، هرچ ید و در آن واهم ک دان

ا ه ه ی قت ک ی ق د.۱ آر ، س واری د، ا ای

ین ن ن ت چ ه در ای گا ک ا آن م دانادآور ق ی ش ا را ا ری نم، ساک ی ه

م ی ان گ ران دانم ب ود این ی ه را یرا ۱،بوداع واهم گفت، چنان ه داوند ا عیس سیح را ن ید.۱ ا ای اهان وان دارم واهم آگ رو هرچه در ن ید پ ا ر م ه وار ای ا ب وان رد ک

د. اد آوری ه ی ا ور را ب یرا آنگا که آ دن پر درت داوند ان عیس ۱

ش ا اع م ه یح را ب س کردیم، ا پ های که یرکانه ابداع شد باشند نر ه بودیم، ا سانهاو ا دا ۱ب ه کبریا او را به چشم دید بودیم.پدر، و اکرام یا ت و سروش ا کبریای این است پسر بوبم که ا او «به او دررسید که،

ن ا ود بر آن کو قد با او بودیم و آ ۱» شنودم.م. یدی ن ش وش ه گ س ان را ب سروش آ

بع و ، ک م ب ن انبیا را داریم که نی وست ۱که ه چون چراغ در ان یر بدان و ه کنید، چرا

در شد ا آنگا که سپید برد د و س ار و ار ب ا هر چی ، بدانید ۲ بح در د های ان وع کند.

فسیر ود نب که هیچ و ک ب قد ایید

سان ه اراد ان گا ب یچ را و ه ست.۱۲ ی ی نفو رو یان ت ن شد، ب ه آد آورد ن

ند. ف س ن گ ب دا قد ا ان ا

۲پ ر /دوم معل مان در غین هالک آنها

ا در یان وم، انبیا دروغین نی بودند، ه انگونه ۱ ا د بود که که در یان ش ا نی ع ان دروغین واهنپنهان بدع ها ه ک واهند آورد و سرور را که ایشان را رید ، ان ار واهند کرد و اینگونه،

بسیار ۲ واهند آورد. ه ک سریع بر ود روسبب آنان را ور ایشان را پیرو واهند کرد، و بهش ا ق ت واهد شد. نا ب ،ع ا سو ا ند ، ب ری نان س ه کش واهند ا ش ا بهر با و ی شان که ا دیربا ر م ورد ، ب کرد. ا ود اب س ه و ن ش ن ار ن ست ک ید ا شان ن واب

ب اد رگا ار ف ر شر ناگ نگ هک هاند شان را در ب د ر م ن رد، ب ه ای دن ور یا رد بو ک ک اری ها یاهچا س هاد و در ن

ر د؛ و اگ شون ش ه گا دا را داور ن بر ب

دینان دنیا دیم نی ر م ن رد، ب ه بر آن عا م ب و ان رس اد و نها نو ، آن واعظ پارسای را، با

دوم و هفت ن دیگر فوظ داشت؛ و اگر شهرها س غ ور را اکس ر ن ود و به نابود وم کرد و و و پارسا را دین ، عبر سا ت ا سران ام ب ه ا ور ب دینان به س و آ د بود، رهای ک

یرا آن رد پارسا هر رو در یان ایشان -ب شید برد و رو پارسایش ا دیدن و شنیدن کردار سر بهداند چگونه پ داوند - بی شان در ع اب بود پارسایان را ا آ ایشها برهاند و گنه اران را برا ب و آنان را ۱ ا ات رو داور نگا دارد،که در پ ای ت اسد نف ویشند و ا دار داوند

د. را وار ش ارن اینان چنان گس ا ند و ب ر که ا اهانت به ب رگان آن ه رش گان که ا ۱۱آس ان پروای ندارند؛ا درت و ا دار بیش ر نی بر وردارند، هرگ به ان، هنگام اع م و یت داوند ن ب رگ ر ای بشان ن ن رد ان اهان قاب ، ای ند.۲۱در ن ک

ع اب نها عور، ش ه چون و وش عار ا شد ند، و اد ش ه دام غرای وی ا ب د ان

ت نان در ا ور اهان د. ای ردن ند و ه گ ا د. پ دارن نا ن ش یچ ه ا آن ه د ک ور نه شد۱ و در ب ی ه واهند سان و وش نس ا آن رد ه ک د ک د. ب د واهند دی د، ب ان

شن شرت در رو رو یش و ع نان ع ح ای فری ست. ه ها ه ب ند ک گ هس ن ها ن

ه ش ا، ا غر ا ت ب یا ت در شرک گام هنرن ست ب ش د ند وی ب ری شدن در ات ه ه وار ا ک ر ا ن د پ ش ان دارن ند.۱ چ ش کست س ان، عون ن ست. ای نا ا ین گ در ک گان ر ور بس کنند و در ع ا اغوا ای

را راست را ر گف ه و با در پیش ۱دس ند چیر گر ن را ب عام بن ب عور که د ناراس را دوست

ا ب عام به ۱اند. داشت، گ را گش ه بب ا سردار دک شد. ب ی وب ان االغ اش ا ب

یوان ب فت و س ن گ سان ند ان ان ه ان بگ وان ر دی گام ب ب د. ن

آب و ب ارهای های ب این ع ان دروغین، چش ه ۱راند ا ندبادند که اری ق برایشان قرر

ند و یرا س نان ب رآ ی و با ۱است. وی گ

هر ا ب شهوتب ف و وی ا ای ت نه ه ب سان را ک ی ، ک گ نگ ان ا گ ا چ س ه د، اغوا گ راهان ر ندان ن ناش دب ۱.ک

ند دهند، ا وعد آ اد آن ه ود به ست ک ی ا چ ند هر آن د؛ چه، آد ب سادن ا ه ب ان ک ر آن را اگ ست.۲ ی س ا ر او ب

د و ن ات نا ت داون ش یح، س س ی دهند ا عر ار و دان گ ا ب ند، ب س یا ر ساد دن ا ر ا آغا واهد د شان ب سران ا ند، وب آیه ر آ ود.۱۲ب بود که ا آغا ، را پارسای ن بشنا ند، ا این ه پ ا شنا ن، ا م را ن

پ آنان ۲۲ قد س که بدیشان سپرد شد، رو بر ابند.ث راس ین ه: داق این د ک ان

ردد«، م اب دوخ ق ب گ « گ و

«. و شس ه شد ، به غ یدن در گ «

پ ر /دوم د ر ز خد ن

م است که به ش ا ۱ نویسم. ا ع ی ان، این نا ۀ دو

هر دو نا ه را به د یادآور نگاش م ا ش ا را به ا ک را که پیا بران ۲ ف ر سا م برانگی انم،

ی قد در ایام گ ش ه گف ه د و ن اد آری ه ی د، ب اند و ن ات ه م داون ه ب س ۀ دهند ا را ک وا

شد. یان ش ا ب سوالن رق ب ب ، چ ره ا ناد ر آ ا ا رد هک د ه رد ک ان ظهور واهند ک ندگ ن س ه اک ا

ود و ید ود واهند ب یا پ یرو ا پشد فت: »پ چه نان واهند گ س ه اک ا

ه واب دران ا ب ه پ وعد آ دن او ا ان کند، ه ه دو ر ه ا ب ست ک ه ا گون ی ه ان چه ان ب سان، آن ن دی ود « ب نش ب ری ر آ ع د بپوشند که به ک م دا آس انها ا این قیقت چشم

و وسی ۀ آب ش گر ت؛ دیم بود و ین ا آب و بهوسی ۀ ه ین آب، دنیا آن ان غرق و نابود به

و به ه ان ک م، آس انها و ین کنون برا شد.ا رو داور و ست و شد ا یر ش آ ت ب ش ه ه ک گا دا نان ن شود.دی

ا ا ع ی ان، ا این ن ه غا باشید که ن د ا ست و ه ار سا ا ک رو ه چون ه ار د ی داون

ر ، ر گ ان ب ک رو . ب سا ه چون ید در ان ام وعد یر ن داون ور د، اش ست، چه ن ار ا ردب ش ا ب ا واهد ب ه بشود ب ه س ه ه ک گان ب واهد ه

ند. رای ه گ وب ا رو داوند چون د د واهد آ د، که در آن ا ۱

ت و یان واهد ر یب ا و ه ا غری ها ب س ان آه س او ب ین ا رام شد ، ود اب ش ن ی ۀ آ س و

شد. یان واهد ش ع ارهای و ه ۀ کپ ا که نابود اینها ه ه بدین ورت قرر ۱۱

است، ش ا چگونه رد ان باید باشید بر ش است که ان ظار رو ۱۲ا داش ه، و داپسندانه ندگ قد دا را ب شید و رارسیدن آن را بش ابانید. آن رو

سبب واهد شد که آس انها در آ ش و و نابود شوند ا ا بنا ۱و ا رام س او ا گر ا وب گردند. ر ا بن ی س ان و ه در ان ظار آ ان ش ا وعد او ست سای ا ار گه پ ن ه یم ک د هس . دیپ ا ع ی ان، ا که این ا ور را ان ظار ۱

ه کشید، به سع ام ب وشید ا در ور او ب و ش یبای داوند ۱عیب و در ح یا ت شوید. و ب

ا را رس گار بینگارید، ه انگونه که برادر ع ی ا پو نی ابق که به او ع ا شد است، به

شت.۱ او در و ش ا ن ها ود چنین ه ۀ نا هگوید. نویسد، هرآنگا که ا این ا ور س ن

ها او شا ا ب است که درکش دشوار است نا هکنند، ه انگونه ایگان ریفش و اه ن و سستن ها قد چنین که با دیگر نوش ه ند، و ای ن ک

شد. شان واهد و ب ه ک پ ۱ س ش نا ع ا ا دانید، که این را اح ،نان گ را بهوش باشید بادا به را نادرست ب دی

دار ای د و پ شوی ان را ا ک د و نا ت داون ش یض و ید،۱ ب ه در ده به او ن ات ید، ک ن یح ن و ک س س ی دهند ا ع

ین. اد آ اد ب دا ب ا اب را ا ا

نا/او ۱ و ییا الم ح ک

ب رد۱ با نآ ید و ا هچ ن ش ود و ا آن را آغا بد ش ان ود دی ا چ دان ب چه ب م، آن ای

م، ردی س ها ود ک ا د یم و ب س گری نیات: ن ک م ع ی

ش رهاظ ا ح۲ نآ ا ؛د ر آن هد د ار م و ب ایشهادت ش ا ه دان را ب یات اوی یم. ا ده

ر ا ظاهر اع م ود و ب در ب ا پ ه ب یم، ک ن کچه را د شد. ا آن ید ن ش ی د و ش ا ن ه م ب ای

ت اع م ا ا ا ر ی ب ش ا ن ا یم ن کا در و ب ا پ ت ا ب ا ید؛ ر ش ا ش ه ب دا

ش ا ه ن را ب ست. ا ای یح ا س س ی سرش ع پشاد ا یم س وی ردد. ن ا گ ان ک

ش ن در ن ر رد ام ب گن ا سا پ ش وا ا هک ا ن ه هد م و ب ای

ش ا اع م ور ا یم: دا ن ن ت و هیچ اری کآن ه اگر بگوییم با او ر ا ت داریم، ا در او نیست.ایم و براس ع نیم، دروغ گف ه در اری گام ا اگر در نور گام برداریم، چنان ه او در ایم. ن رد ا م و ون ت داری ا گر ر ا ی دی ست، ب ور ا نا نا پ س ا را ا هر گ ی سر او ع سا د. پ

ب رگا یم ب گ ب وی ری یم، ود را ناه گه داد ر ب ست. و اگ ی س در ا ن م و را ای

ین و عاد ه ا یم، او ک ن ناهان ود اع را ک گناهان ا را ست، گ س ا ادر آ ر د و ا هر ن

اک ان نا پ یم گ گوی ر ب سا د.۱ اگگو و ن رد م، او را دروغ یم و ک م ای ده

دارد. او در ا ای ن

و ا/او ۲ ی نا ر ندانم، این را به ش ا ۱ نویسم ا گنا ن نید. ا اگر کس گناه کرد، شفیع ن د پدر داریم، یعن

او ود کف ار گناهان ا است، و ۲عیس سیح پارسا.ناهان ا هان ق ، ب ه گ ناهان ا ه گ ن

ی . ن همی طاع

ن ا ا یم او را اج هدان یم ک س نا ش ا گوید او را آن که کنیم. ا ا ش ا اعت

ا ا ا ا ش ا اعت ن کند، شناسد، ا ا آن که دروغگوست و راس در او ای ندارد. ا

ه دا ا ک م او ا اعت بت ب ند، ک

ه س در او ب را ن ا ب ست. ا ای ید ا س ک ا ره یم: آن ک ه در او هس یم ک د در دان وی گ

ه او م ند ک ه ر ار ک گون د ه ان ای د، ب انس ر ار ی رد. ع ک

نویسم، ب ه ا ع ی ان، ا به ش ا ن اید. این م دیرین، دیرین که ا آغا داش هدر عین ا ، که به ه ان پیام است که شنیدید.نویسم ا است که قیقت آن در او و ش ا

م ش ا ن ی در اری ن را ست، ی ان ا ایپر س ق هم ی ق ور شود و ن نون اک

ست. رد ا یدن آغا ک ش در ا ا برادر ود نفرت آن که گوید در نور است ا

ا آن که ۱برد. سر دارد، هنو در اری به ا کند، در نور ساکن است و برادر ود را بت ا آن۱۱شود. چی سبب ش او ن هیچ ه ا ا ک

ست و در اری ا فرت دارد، در رادر ود ن بر ام ب اری گ د ک ا دارد. او ن دانست. رد ا ور ک اری او را ک را رود، ی

ف ا۱۲ ن ر ناد ب ، ش ه سم، ا وی نه ناهان ان ب را گ شد ی د ام او آ ر ی ا ر ن

ست. اپ ا ۱ نارد ب ، ش ه سم، ا وی ن

ه ا آغا را او را ک نا ه ی ش ست، د. ا ایش ا ه ان، ب سم، ا وان وی ند. یرا بر آن ش رور غ به یا ه ایچه ش م، ا ب و ش ا ن ه ها، بنا ه ش در را را پ د. ی ای

پ ا ۱ نارد ب ، ش ه ن ا شو ، نا ه ش ست، ه ا آغا ا را او را ک د. ی ای

ش م، و ش ا ن ه ان، ب ا وانید و ک م دا در ش ای وان را ن ی ساک ا

د. است، و بر آن ش رور غ به یا ه اییا ه دن س ن ب ب د ن

دنیا و آنچه را در آن است، دوست دارید. اگر ۱کس دنیا را دوست بدارد، بت پدر در او

یرا هرچه در دنیاست، یعن هوا نف ، ۱نیست.هوسها چشم و غرور ناش ا ا و قام، نه ا پدر ا ۱ا دنیاست.ب ه دنیا و هوسها آن گ راست، ا

ه ست دا را ب ه وا د ا آن ک ا اب آورد، ا د. ب ان

مسیح»هشد ر دربارۀ «ضد اید ها، این ساعت آ ر است و چنان ه شنید بچه ۱

اکنون نی د سی ان بسیار آید، هم » د سیح«رد ین درظهور ک د، و ا ه ه ان یم ک اب ی

ا ۱ساعت آ ر است. آنها ا یان ا بیرون ر ند، ا ا ا د، ب ودن ر ا ا ب د؛ چه اگ بودن ا ا ن

یچ ه ه شان داد ک شان ن ن د. و ر دن ک ان ید. بودن شان ا ا ن ا ای

ا ش ا س ا آن د و یا ه ۲ گ ا د و ه ایش ا ه نها را ب ید.۱۲ ن ای ت هس دارا عر

ه ا سم، ن وی دانید، ب ه رو که قیقت را ن آنندانید که هیچ دانید، و نی رو که آن را ا آن

دروغگو کیست، ۲۲آید. دروغ ا قیقت پدید ن کند. چنین کس آن که سیح بودن عیس را ان ار ار ر پ م و ردپ م ت ا » د سیح«ه ان ند.۲ هران ار ندک سر را ان ار ک ه پ ،کدارد و هر در را هم ن ند، پ رار ک سر را ا ه پ ک

ی دارد. در را ن پب ۲ نآ د را گ ش ا آ ا هچ ن ش ا هد د در ای

در سر و در پ ی در پ ش ا ن ه گون ن د؛ ای ب ان

ه ا وعد چه او ب ست آن ن ا د.۲ و ای ید ان واهدان. یات اوی ن ع ست، ی داد ا

ن ۲ ن ا ب ار اه ش ه برد ا سک ۀرا نا ن شو ه ا دربار ش ا باید بگویم آن ۲کنند. گ راه ان ک ا اند و نیا ندارید اید، در ش ا سح که ا او یا هی کس به ش ا ع یم دهد، ب ه سح او دربار ه ه چیم ع ش ا ه ست، ب ق ا ی ق سح، دهد. آن یم ع ش ا ه ه ب ه ک گون ین. پ ه ان ه دروغ ن

ید. ست، در او ب ان داد اد ن خد رزن ف

پ ۲ س ف ، اح ن ر ناد پ ، سو وا رد ه نان ی ند ا ه او ظهور ک گا ک ا آن ید ب انند شر ش ا و گام آ دن یم و هن ش ا ش ه ب دا

ا ه ر دری م.۲ اگ شوی ه او ن د ک ایست، پ سا ار سای را پ ار ه پ ید آن ک دان

ه ست. ع ب شد ا آورد، ا او اد

نا/او و یب۱ ب ن پ د چه ب به ا ار ان داش ه رد

است ا ر ندان دا واند شویم و چنین نی هس یم

که او را شناسد، چرا روست که دنیا ا را ن ا ه ینع ی ان، اینک ر ندان دا هس یم، و ۲نشنا ت.ا آنچه واهیم بود هنو آش ار نشد است. ا

ند او ند، ان ه او ظهور ک گا ک یم آن یم دان واهد. هر یم دی نان ه هست واه ود، چون او را چ با ر و دارد، ود را پ ید ب ین ا ن ه چ ک

ست. ا ا نان ه او پ سا د، چ نا ره رک گ ند ب عت ع ک شری عت شری ا فت ب ع ا وا نا ب ند؛ گ ک

ش ا ست. ا ا رد ه او ظهور ک ید ک دانردارد. در او ه یان ب ناهان را ا چ گناه گ

ا کس که اند گنا ن آن که در او نیست. کند، ا نا نا ه گ ش ه د و ن ه دی ند، او را ن ک

ست. اف ن ر ناد سک ، ش ن هار گ ار ا س ه ره .د ا که ع ان سای ار نان ه پ ست، چ سا ار ند، پ کنا ه گ ست. آن ک سا ار ی او پ ند ا اب کنا ی ا ه ان آغا گ را اب ست، ی رد و ا کین ند. ا ه ا ک رد سر دا ظهور ک رو پ

ه ا دا سا د. آن ک ا ی را ب ارها اب ک

نا ن ست گ شد ا وهر دا اد را گ ند، ی کست؛ پ او ن شد، در او ا ناه ار ب د گ وان دان دا و چرا ر ن ست.۱ شد ا ه ا دا اد کش ار ه آ گون ن ی ای دان اب ر ن د: شون

ار ه پ ه ع ن آن ک ان ند، ا دا ای کرادر ود را ه ب ست آن ک ین ا ن ست، و چ ی ن

بت ن ند. کگر کدی ه ی ب ب مح

ه ین است پیا که ا آغا شنیدید، که باید ۱۱نه چون ا ن که ا آن ۱۲ی دیگر را بت کنیم.

ش رور بود و برادر ود را کشت. و چرا او را کشت ود و اعم د ب را اع ا ودش ب رادرش ی ا بش ا یا ا ن ه دن رادران، ا ای وب.۱ ا ب

ید.۱ ا ن ع ب ن فرت دارد، ه ن یم ک دانشد ق ن دگ ه ن را ا رگ ب م، ی ای

بت رادران را یم. هرب ن بت ن ک ه کا ند، در رو رگ ب س ک د.۱ ک انست و ا ا فرت دارد، رادر ود ن ه ا ب کش ا ه ید ک ت دان س ون ا ا چ یست. ی ر وردار ن دان در ود ب یات اوی

ایم که او ان ود را در بت را ا آن ا شنا ه ۱را ا نهاد، و ا نی باید ان ود را در را برادران اگر کس ا ا دنیا بر وردار باشد و برادر ۱بنهیم.

ا شفقت ود را ا او دری ود را اج ببیند، ا ن س ک ین ک ن بت دا در چ ه گون د، چبت ید یای دان، ب ر ن ست ۱ ن ا ساک

ه ف ار، ب ه ب ان و در گ ه ب ه ب یم، ن ن کیم ن ا واه ردار ۱ ا ای س و در ک را

یم م، و واه ع ق داری ه ق ه ب ست ک دانست د ود را در ور دا ن وان ا د ان ا را وم ن هرگ ع م،۲ ی سا ی

را دا ند. ی ست و ا ک ها ا ا ب رگ ر ا د ست. ه ه ا ا ی آگ چ

نا ع ا۲۱ ن وکح ار ا ،ا د رگا ، نک ،دچه ا او م۲۲و هرآن نان داری ی در ور دا ا

را ا ت، ی ا یم ی یم، واه ن ست ک در واچه و ب ا ام او ا اعت یم و آن ن ک

ست، ان ام نود او ش ست ن ا یم.۲ و ای دهام ه ن ه ب یح م او ک س س ی سرش ع پ

یم، ن بت ک گر را م و ی دی یاوری ای ان ب

ر ود.۲ هر ه ا ا ر نان ه ب ه ا ا ام او چ کست و او در و . ا اعت ن ا ساک ند، در او کن ا ه رو ا ای ست ک ن ا ساک یم او در ا دان

ست. ید ا ش ه ا ب ود را ب

نا/او و یید یازمای ر حها ر ب

نا ع ا۱ و را باور نید، ب ه آنها را ر ره ،بیا ایید که آیا ا دا هس ند یا نه. یرا انبیا

رو دا را ۲اند. دروغین بسیار به دنیا بیرون ر هدهیم: هر رو که بر آ دن اینگونه ش ی ند، ا عیس سیح در سم بشر ا رار ک

رار ن س ا ی ر ع ه ب ست. و هر رو ک داند، ا « د سیح« دا نیست، ب ه ه ان رو کید ن ش ه ست ک د ا د و همای ی در آی نون ن اک

ست. یا دنش ف ا ،ا ن ر ناد سه اد ا ، ب و د نآ ر اها ه به ی ست غ ش ا ه در را آن ک د، ی ای

ها ا ست. آن یا ه در دن ست ا آن ک ب رگ ر این ند و ا ه یا هس چه دن ند ا رو آن وی گ

ست و دن یا ا ا دا سپارد. یا به آنها گوش دنشناسد، به ا گوش هس یم و کس که دا را سپارد؛ و آن که ا دا نیست، به ا گوش

سپارد. رو ق و رو گ راه را اینگونه ا هم ن ا یم. ب س نا ش

ب ما ب خد مح محنا ع ا بح ار رگ دک ، نک ،

ست بت ا دا را بت و هر ی ه ند، ک کست و دا را شد ا سد. آن ا دا اد نا شبت ن ه ست، ک نا ه ا ش ند، دا را ن کین ن نچ بت دا ای ست. بت ا را دا ی

ۀ ود گان سر ی ه دا پ شد ک ش ار یان ا آ در ه ا ب س اد ر ه هان یات را ب س ۀ او وا

ه ست، ن ین ا بت ه یم.۱ یاب آن ه ا دا با بت کردیم، ب ه او ا را بت کرد و پسر ود را ع ی ان، اگر ۱۱را رس اد ا کف ار گناهان ا باشد. دا ا را اینچنین بت کرد، ا نی باید ی دیگر را ا هیچ۱۲ بت کنیم. ک هرگ دا را ندید است؛ ا یم، دا در ا ن بت ک گر را ر ی دی اگ

بت او در ا ست و ن ا ساک ه ید ب س ک ا ر

ست. ان ا ا ۱ ه در او اج یم ک یم و او در دان انست.۱ و ا ه ا داد ا ه ا رو ود ب را ک ا، ید شهادت دی م و سر ود ای در، پ ه پ یم ک ده

ا ن ات ست س اد ا ر دهند هان را رار ه ا شد.۱ آن ک ا سر ب س پ ی ند ع ک

ست و او در ن ا ساک ست، دا در و داه ا دارد خ ه دا ب ب را ک دا.۱ پ ا

نا ه ش م. ه آن اع اد داری م و ب این ساک بت ه در س ک ست و ک بت ا دا بت ست و دا در او.۱ ن ا ساک ست، در دا اه یان ا ب ین در ن نچ ا ای ست ید ا س ک ا ررا ا یم، ی ش ا ش ه ب نان دا ی در رو داور ا

ه گون یا ه ان ن دن هدر ای م ک در ۱او هست. ای بت ر نیست، ب ه بت کا ر را بیرون ش ه سرچ ات ر ا ا را د؛ ی رانه س ک یرد و ک هگ بت ب سد، در ر

ست. ید ا س ر ک ا نکنیم یرا او ن ست ا را بت ا بت ۱

ن اید اگر کس ادعا کند که دا را بت ۲کرد.

ا ا برادر ود ن شد، ا ا ش ه ب رت دا رادر ود را، ه ب س ک را ک ست. ی گو دروغ

ه ند، ن ک بت ن ند، ی د دای ب وان ن د.۱۲و ا ای بت ن ای ست، د ا دی ه ن را ک

ا ه ه هر م را ا او ی م ک بت ای ه دا را کند. بت ک ی رادر ود را ن د ب ای ند، ب ک

نا/او و ی

سر خد ه مان ب یه ا ره۱ ست، ا ک یح ا س س ه ان ی ان دارد ع

ست؛ هر شد ا بت دا اد در را ه پ کبت ی د او را ن ر ن ند، ند.۲ا ک کن بت ا ای دان دا را ر ن یم دان

بت ه دا را یم ک ن یم و ا ا ام او ک ن کست ا اعت ین ا ه دا ه بت ب یم. ن ای

یم و ا ن ه ا ا ام او ا اعت ک ار ک ام او برا هر ست. ی ی ران ن شد گ ه ا دا اد کبه یا غ ر دن ست، ب ست ا ن ا د و ای اب ی

به ن غ ع ست، ی رد ا یا را وب ک ه دن ا کبه یا غ ر دن ه ب ست آن ک ی ای ان ا. ک

سر س پ ی ه ای ان دارد ع د آن ک اب یست دا

سوا نآ ب هک بآ ا نو و نع ،د آ س ع نها یح. س ا آب و ون؛ و ا آب، ب ه ب ه ب ن

شهادت ه ست ک دهد، چون رو ، ق رو اشاهد و ود دارد: رو و آب و سه را ست. ی ار ا د. اگ ق دارن وا ا هم سه ب ن ون؛ و ای

سان را شهادت ان س شهادت دا ب م، ری پ یه دا ست ک شهاد ا را ست، ی ب رگ ر است.۱ هر سرش داد ا ار پ ه ب ود درب پسر کا آن دا ای ان دارد، این شهادت را در ود دارد. ا

اور ن شهادت دا را ب ه گو ک ند، او را دروغ کار ه دا درب شهاد را ک را ست، ی ش رد ا

ست.۱۱و آن ر ه ا پ ی سر ود داد ، ن پدان یات اوی ه ا ه دا ب ست ک ن ا شهادت ایست.۲۱آن سر او یات در پ ن ید ، و ای ش ب

سر ه پ سر دا ک ه پ یات دارد و آن ک را دارد، ست. ی ر وردار ن یات ب دارد ا را ن

مه خا ن ا ۱ ب ار اه ش ه ن ا شو ب هک ن ه پ ا س ر

یات ه ا ید ک دان ا ب د، دا ای ان دارینان ی ست ا ن ا د.۱ ای ر ورداری دان ب اویر ی ب ا چ ه هرگ م ک ه در ور او داری ک

یم، ا ن ست ک بق اراد و در وا را ر نود.۱ و اگ ش چه ا او ه هرآن یم ک دان

یم ا را ن ست ک نان در وا ی نود، پ ا شس ه چه ا او وا ه آن م ک ت داری ا م، دری ای

رد م. ک ایسک رگا ۱ ب ب ن ب د شردار نگ ند ها که رگ ن ه ب ه او ک ند و دا ب ان ا د، دعا ک

س ار ک ن را درب ید. ای ش یات واهد ب م وی ه رگ ن گ ناهش ب ان ا د. گ

ه رگ ه ب ناهان و ود دارد ک ان ا د. گناهان ن ین گ ن ار چ د درب ای ه ب م ک وی گ

ست، و نا ا س گ ادر رد.۱ هر ع ن دعا که رگ ه ب ناه هم هست ک ان ا د. گ

ه هر ا ۱ یم ک ست، دان شد ا ه ا دا اد کنا ن ود دا« اگ ند، ب ه آن » و و را ک ا ۱رسد. کند و دست آن ش رور به او ن فظ دانیم که ا دا هس یم و ا دنیا در آن ش رور

ین ن ست.۲ ه چ ید ا سر دا ه پ یم ک دانا ق را ید ش یرت ب ه ا ب آ د و ب

ست، ه ق ا یم ک یم، و ا در او هس س نا ش بست دا یح. او س س ی سر او ع ن در پ ع ی

یات دان. ق و اویف۲۱ ن ر ناد ب ا ار دو ، فح اه ن ظو هاگ

د. داری

نا/دوم ۱ و یش ا۱ س ک ،ا

شان ه ای ش ک دان ر ن د و رگ ی و ب ان ه ب بست قت« دو ی ق ه -دارم را در » نها ن، و ن نا ه ش قت را ی ق ه ان ک د ب ه ه ۀ آن -ان

ب۲ ست و ه ن ا ساک ه در ا قت ک ی ق بب آن سا ا د ب ا اب ود. واهد ب

ف ش ارآ و حر و ناج ا ب پ اد و رددر، در سر آن پ یح، پ س س ی ب ع ا ان

ود. ا ا واهد ب بت ب قت و ی ق بس شاد ان شدم که دریا م بر ا ر ندان و س و » قیقت«بر که ا پدر یا یم، در بناا ا ، بانو گرا ، ا و در واس کنند. ا سم، نوی و ب ه ا ب ه آن ه دارم. ن

ش ه ه ا آغا دا ه ب ه ه ان ک م، ک اییم. و ن بت ک س ه یو گر را پ ی دی

نا ه ب ست ک ن ا بت ای س و ر ا ام او بید ن ش ه ا آغا ه ک گون یم. آر ، ه ان د، ن ای ایید. ن س و ک بت ه در ست ک ن ا م او ایاند، که بیرون ر ه یرا که ریب اران بسیار به دنیا بر آ دن عیس سیح در سم انسان ا رار ندارند.

هوش کسان، ه ان ریب ار و د سیح اینگونه د. ب انر ار ود را ب ه ث ر ک ید ک ش ا ید، ب ده اد ن به ش ب ادا ید. هر ب ه پ ن ت ک ا ک ا دریر رود و در را یح س یم ع ه ا آن کدارد، آن د، دا را ن دار ن ان ای که در آن ع یم آن پ رگا ۱پایدار ان د، هم پدر را دارد و هم پسر را.

یاورد، یم را ن ع ن د و ای ش ا آی س ن د کشا دش د و و ری پ ی ۀ ود ه ان او را ب

د، وی شا د گ ه او را و را آن ک ید؛۱۱ ی گوی ک شری دش شود. در اع ا ب

ب۱۲ س ب هک راد اه چ را ش ه ب ا ن س و ، ی ن ن ا ا یدوارم واهم با م و کاغ باشد. ا یم ن گو ک ف ارو گ م و روی یای ان ب ن د

شاد ا شود. ا ان کس م ر ندان واهر برگ ید ۱ و را ات، ب

ین ند. آ س ر

سوم ۱ نا/ و یش ا۱ س ک ،ا

قت« ی ق ه او را در » و ع ی ک ای ه گ بست دارم. دو

ن ا اعد ، ع ا۲ سا که ا هر هت سر ب ر ، ه چنان که کا یاب باش و در ندرس بهشدم شاد ان س ست. ب یاب ا ا ی ک ت ن ان

ادار ر و رادران آ د ، ب ه ب قت و ک ی ق ه ات ب

یچ د. ه شهادت دادن ت در آن س وک یو ش ی چشاد ن ن یش ا ای نوم را ب ش ه ب ند ک کس و قت« ی ق م در » دان ر ن ند. ن ک

را ، ع ا ت ب ارهای و در ه ۀ ک شان ت ود را ن رادران، ا ان ده ، به گان ی و ب ن ه ن د ب و ای

ر سا ب ی ی در ور ک شان ن د. ای انشهادت داد و بت ی و ار ن د؛ پ ک انس اوار ه ه ک گون شان را آن ر ای ن اگ ک

شان ه ای را ک ن . ی فر ک س ۀ ست، روان داه رد ب ام ع ی ت ک د ا ر آن ن و ا ان

ش ه دا ت ن ا ان ک دری هودی یری غین ن ه ا چ د ک ای د. پ ب ت ان سان را ای کقت ی ق برد ش ی شان در پ ا ای ا ب یم ن ک

یم. ش ا رد ب ه ار کر ی که ایگا ا دیو ب به ک یسا نوش م، ا

ست ست را دو ردن ن دارد، ا دار ا را گچه ن ه آن م، ب یای هد.۱ پ چون ب ند ن ک

رد، چرار یدگ واهم ک س ار ه درب ه ر ان کد ند ن رد ، ا ا ب س ن هم ب ه ای د، و ب وی گ

ا سر ب رادران رش ب سان پ ی د؛ و ک نه ی ک د، را ن رن پ ی شان را ب واهند اییرون سا ب ی ش ه، ا ک ا دا د. ب رانب ، ع ا۱۱ س ار د ش ر ق س دو ، ارا یر؛ ی شق گ سر ی وی ب ه ا نا بدکردار دا را ندید نی و کردار ا داست، ا ه گان دربار دی ی ریو نی و شهادت ۱۲است.

یم دهند، ود ق. ا نی چنین شهادت دهست. و ست ا شهادت ا را ه دان ک

واهم بسیار چی ها داش م به و بنویسم، ی ن ن ۱ا ا یدوارم ب ۱با رک ب و م باشد. و را ا ود

یم. ن گو ک ف ارو گ نم و روی ی ب بش ارآ ۱ ب ب و ر دا

س م و را س ان ب ند. دو س ر د . س م ب ام ه ن س ان را در آن ا ب دو

هودا ۱ یس ع ،ادوه ا۱ س ب و ح ردار

قوب، ع یدر، ه در دا پ ان ک دگ را وان ه ب

فوظ یح س س ی را ع ند، و ب بوب ش ه ش گا دا د: د ن ان

ش ارآ و حر۲ بح و ب ، ش ا ه ر ون باد. ب

ش م مردمان خد جام سر ن ناه نا گ ش نا ع ی ان، گرچه اش یاق بسیار داش م ا دربار

ا ال م ن ا که در آن سهیم هس یم به ش ا بنویسم، ا ه ادا ۀ ش ا را ب ند ، ن چ ش ن ای و ا ن دم ب دیگ ران م که ی بار برا اهد در را ای ان بسان سپرد شد است. یرا بر کسان ه یشه به قد

ورد ، فیانه در که و ی شان ا دیربا ر ماند. اینان دانشناسان هس ند که یان ش ا ر نه کرد یض دا ا را به وا ان ام کارها ا ق د سرور ب ه گان یح، ی س س ی ند و ع ن ک

د ا ند. را ان ار و داون ن ای واهم اید، با آن ه ش ا ی بار ا اینه ه آگاه یا ه یادآور شوم که داوند وم ود را ا سر ین ر ا ان دیگر آنان را که ای ان نداش ند، رهانید، ا

قام ه ی ک گان را ن ش ر رد. او ه کگا ن د، ب ه فظ ن ردن واال ود را سب و نا یش را ر گف ند، به ن یرها ابد

کشید و برا اک ه در آن رو عظیم، در اری دوم و غ ور ق نگا داش ه است. به ه ینگونه، س عف کردند و و شهرها ا را ، که ه انند آنان ب در پ شهوات غیر بیع ر ند، با ا ات

ند. ش قرر گ برت د ، چون در ع ش اب آ ب ن ا ا ب ،ه ه هه ون سان گ ن ه، ای شاب ا ه های ک ۀ واب ای ر پ ی ب ند ن ن ی ب

ش را ن ها وی دن د و ا دار ب سا ند را رد س ان داون ان آ ه ب رگ ند و ب ن کت د. ا اهان ی ، ور ن ی ا آن ه ار ی درب ا اب ه ب گا ک ش ۀ اعظم، آن ر ه س اد سد و ک ت ن رد، ر رد ود ک

سبب اهانت وم کند، ب ه ق گفت: او را بها اینان به آنچه ا ۱» داوند، و را وبی ر اید « ا ت د اهان دارن نا ن ش د، ا آن آن ه ور نات ب یوان چه ه چون عور ا رو غری آن ش

شد. شان واهد اعث ه ک ند، ه ان ب ه

ب او۱۱ نآ ر نا ب هک ار ، اند و ا ن ر ه را هدر پ سود، به گ راه ب عام گر ار آ د و در یان

د. ور ه گش ه انها دریای رنا در یا ها اینان ر ۱۲

آ ی ش ایند که بدون ک رین پروا با ش ا بر یک بتنشینند؛ شبانان هس ند که نها ود را سفر

راند ا باد و در ان باران پرورند؛ ابرها ب برگ هس ند که دو بار رد و ا ریشه پایی ب آر ، اینان ه چون ا واج روشان ۱اند. در آ د به

آورند و دریایند که اع ا ننگینشان را چون ک بر س ارگان سرگردان هس ند که اری ق ابد

ست. قرر ا شان رای بنوخ، که نس هف م پ ا آد ۱ م بود، دربار ه ینها هان، داوند با ه اران «گوید: پیشگوی کرد ، گان ه ار رش ۀ قد ود ر ه ا ب د۱ آی

ند و ه ۀ ب هداور ک نان را ب بب ا دی سه در ب ندار ک ارها دی رد ک ن ک دی

ه د، و ب ه ان ش ک نان س س ا ۀ ناه اران ب ف هگ ر د او گ ن ب د،دی به ان

د. و و غر ه ند و عیب اینان گ ه ۱» و یت رسان

با ند و به نفع در ار ا شهوات ویشند؛ به ود ند. ویش رد ان را ق وی گ

مان قام در ی س ه دع با ش ا ا ع ی ان، پیشگوی رسوالن داوند ا ۱ ا ه یح را ب س س ی ه ع ید۱ ک ش ا ش ه ب اد دا ی

ند: » ف ش ا گ ه ها آ ر، ب در اننا ه ب ان واهند آ د ک ندگ ن س ه اک ر ا ب

ست، ر ار ندار ا ه دی شهوات ود کش ا یان ه در ند ک نهای ی رد.«۱ ه واهند کسان و عار ا دای ف ند و ن ن ا

ند. رو ا ش ا ا ع ی ان، ویش ن را بر ای ان ب ۲ ا

قد دعا ن ا قد ود بنا کنید و در رو و ۲۱ییدا ه ود را در بت دا نگا دارید، در ه ان ا ک

ید یح هس س س ی د ا ع ن ظر ر ت داون دان رهن ون یات اوی ه ش ا را ب ا

ند، ه ر ک ه ب بت ب س ردد.۲۲ن گیرون ش ب ر را ا آ ید؛۲ ب ش ا یم ب ر ا گر ب ر دی ر ب ید؛ و ب ید ، ن ات ده ش ک

ین ید. در ع شان ده ر ، ر ت ن ا ، ا

فر ا ه ن سان ف شهوات ن ه ود ب ها آ ید. ش ا ب

ش خد س ای حمد ب ۲ ق هک وا ر سا ردا ش ش ا ار ا

گا دارد و ب فوظ ن یم شاد عظ ا یب و ب عر ر آن در ور پ سا د،۲ ب ود ا ر ه دا ی ا و ن ات س دهند ا، ب ی س ۀ ع واد ا، ا ا ، ا ، یح، داون س د، ا اب و

ین. اد آ درت ب ای و وان ش و و و

فۀ ۱ ش اسرآغاز

شاک ۱ ف س ع ۀ س ب اد هک ،ح ا ع وا هچه را ا آن ر ود ه شود، ب ع د ود وا ای بس ادن ر ا د، و آن را ب ا ن ای اد ان ود ب

ش ار نا آ و ر اد ش ی ش ۀ ود ب ر ن ع د، ی چه دی ر هرآن نا ب و سا ت.۲و ی بر

ک م دا و شهادت عیس سیح، گواه ت را را ت وشابه دهد. ا کسی ه این ک م نبو ه شاب ند و و ه آن را ک ان ک د ا آن نون شگا شد ، ن ش ه و چه را در آن ن د؛ و آن دارن

ست. ک ا ت ن دی را و یش یای در د ن

نحو ا ،اند: یا هس س ت آ ا ه در ای سا ک ی فت ک ه ه بآید یض و آرا ش ا انب او که هست و بود و

و بر ش ا باد، و ا انب هفت رو پیشگا ت او،ین و شاهد ا یح، آن س س ی ب ع ا انروا ر ان ان و یان ردگ س اد ا ن

شاهان هان. اد پبت ه ا را ر او ک ا ون ود ا ب ند و ب ک

ست، و ا ید ا ناهان ان رهان ا را ا گگ ار ه د اهنان ک سا ه و ک و

اد، درت ب ر او و ند، ب ش ا درش ب دا و پین. د. آ ا اب

ناه ب با ا د، اهر آید، ش او را واهد دی هر چ

د؛ ه او دن ی ب ه م ن ان ک شم آن چ .و ه ۀ وای ین به سوگش واهند نشست

ین. ود. آ ین واهد ب ن آر چن م «گوید: دا داوند ن م “ا م آن “ و ن ؛

ود و ه هست و ب ادر ق.« ک د، آن آینا ه ی ح سی ب ی شدن ع ظاهر

ن نحو ب ،ا ش ردار نر رد هک ،ا رد و اهجس ا آن ی ه در ع قا ک س شاه و در ا اد په شری م، ب ش ا ا ست، ب ا ر ک م دا و اا و ر پ س ، در ی ی شهادت ع در ۱ بودم.رو داوند، در رو شدم و دای ب ند چون بانگ آنچه را که «گفت: که ۱۱شیپور ا پشت سر شنیدمبین بر و ار بنوی و به هفت ک یسا ا س ،

ا یر، پ رگا وم، یا یرا، سارد ، ی د فیه و ست.« فر یه ب ودی ال

پ۱۲ س ب ور قع ه ب ب نادرگر ب ا د ب ن گوید؛ و چون ن چه دای است که با ن س ن آو در یان آن ۱برگش م، هفت چراغدان دیدم،

انست. »انسان پسر«چراغدانها ی را دیدم که به ین بر گرد او ردای ب ند بر ن داشت و شا ر

سر و ویش چون پشم سفید بود، به سفید ۱سینه.هایش پا ۱ود.بر ، و چش انش چون آ ش ش ع بچون برنج ا ه بود در کور گدا ه، و دایش به ش سی بها روشان و در دست ۱ انست. غر

ان راس ش هفت س ار داشت و ا دهانش ش شیر ب ر یرون ان آ د، و چهر و دودم ب اش چونا ش. شش ک ود در در ید ب ش ور

نوچ ۱ نوچ ه د د ار وا پ هدر ش پ ش ا هایا او دست راس ش را بر ن نهاد و گفت: ا ا دم. ا و ن آن که ند ۱بیم دار، ن او م و ن آ ر؛«ا اینک ببین که ند اویدم و اوست. رد بودم، ا .ک یدها رگ و هان ردگان در دست ن استپ« ۱ س نآ نون هست و هد د هچ چه اک ا ، و آن

شد، ه ه را ن پ واهد چه ا ای آننو ست ب ه در د س ار ک فت ی .۲ را آن ه

ن فت چراغدان ای د و را آن ه ست ن دی رافت گان ه ش ر س ار ، فت ست: آن ه ا

فت فت چراغدان، ه ان ه ند، و آن ه سای ی ک سا. ی ک

فۀ ۲ ش ا یام مسیح به کلیسای ف س

:به رش ۀ ک یسا ا س بنوی «۱د و در راد ت ار ت د رد رات ت نآ«

ند، چنین یان هفت چراغدان گام دانم و ا س وش و اع ا و را ۲گوید:

دانم که شریران را ن پایدار و آگاهم. ه ه ب سان را ک رد و ک وان ک دروغ ادعا ت سا ند، آ ود ر ن گو ک ان را دروغ ا و آن

ا ه شان داد ا . ی قا ت ن س ه ا م ک ا و دانشد پا نام ن س یها کرد به س ه ن ا و

ا . ا این ایراد را بر و دارم که بت ن س ین ود « ا ش ه روگ ا هرا ادا . ب ه ا چه او ی آر ک

رد قو ک س ه ن و اع ا را ب ه ک وب ا . پ ه ه در آغا ب ر ا ا آور ک آورد . چه اگ

ن ، ود واهم آ د ه ن وب ت را ا و چراغدانر ه هست ب یا آن ا ک ن ا یرم. و ای گی ار ، یان ب ی والی ارها ن ه ا ک را دار ک

ی ارم. ی ب ه ن ن ه ک گون آن

نآ« شوگ هک ب دراد ش ن ب حور هک دو هساها چه ی د. هرک وی ه او گ د، ب ب آی ه غا کید ش یات را واهم ب ع ت وردن ا در ت ن

ست. ردو دا ه در ک یام مسیح به کلیسای زمیر

:به رش ۀ ک یسا ا یر بنوی « آن او و آن آ ر که رد و با ند شد، چنین «

ا اهم، ب و آگ قر یها و س د: ا وی گان اروا آن ه ها ن ند ا رو نه ه ث ای

ت هودی ه ال ی ند، ب ه ک س ی ند و ن نه برم.۱ ا رن ک ا ند، ب ی ان ش سۀ ی ن ک

ه اش ک بر ب ا ید، ر . ب ش واه کدان واهد ه ن ش ا را ب ر ا ی ب اب

ید د و د رو آ ار واه شوی ا آ ود ند ا ه ن ادار ب ان ک ا ان و ا پ ی ن د. دی

ید. ش و واهم ب ه یات را ب اج نآ«۱۱ شوگ هک ب دراد ش ن ب حور هک دو هساها چه ی د. هرک وی د، ا گ ب آی ه غا ک

م گ ند ن واهد دید ر .گ دو یام مسیح به کلیسای رگام م

:به رش ۀ ک یسا پ رگا وم بنوی «۱۲ان دودم دارد، چنین « او که ش شیر ب ر

کن ، آن ا که دانم ک ا ندگ ۱گوید: ام ن ه ن نه ه ب ا ای ست. ب ی ان ا ش ای ت پا ین ا و در ایام آن یپا ، آن گوا و ادار اند

گا س ه ی ش ا ک شهر ه او را در ن که ن ه ب ند، ای ان را ک ش ست ک ی ان ا ش

ش ان ار ن رد . دابا و ود این، ی دو ایراد بر و دارم. در آن ا « ۱ند؛ کسان را دار که ا ع یم ب عام پیرو ن کیان را ی سرا ه ا االق را آ و ت ک ه ب ه ان ک

ا ا ورا د ی ان گ ران ه ب ها ب قدی ب ه ب ست ب د و د ف ب ورن ع

سان را هم ش ه، ک ن گ ند.۱ ا ای یاالی بیرو یان پ ی والی یم ن ع ه ا دار که ب ود ن د رن ن، وگ ه ک وب ند.۱ پ ن کها واهم ا آن م ب یر دهان ش ش ا و واهم آ د و ب

ید. گ ن نآ« ۱ شوگ هک ب دراد ش ن ب حور هک دو ه

ساها چه ی د. ک وی که غا ب آید، به او ا هرگ

ن ا آن گن وا ب م .داد م اوخ خم “ ا ام ر آن ن ه ب ید ک ش ید واهم ب ف س ا

ه ر آن ک ه ب ا ک ست، ن شد ا ک ا ش ست. دری ی نا ه ن ش ند، کیر یا سای ی ل ه ک یح ب س یام م ب« ۱ ف ه شر س ک ۀ ار ا ا

نوی : بش ش ع دارد و تآ نوچ نامشچ ادخ ر پ«

ن ا ۱گوید: پاهای چون برنج ا ه، چنین اع ا و، ا بت و و ادار و د ت و پایدار و

آگاهم، و آگاهم که اع ا و اکنون بیش ا گ ش ه ا این ایراد را بر و دارم که بر آن ن ۲است. ا

یه ب ه ود را ن ام ک سان ای اب ن د، آ وانیر . ه او ریبد که با ع یم ود بندگان را گعف بیاالیند و ا ورا قدی به ا دست به ب ام ا ا هر گ وبه به او ه ت داد ۲۱ب ها ب ورند.

ا به وبه ای ندارد. پ۲۲کند، ا س ب ار وا ها ه ب ان را ک دا ت و آن س ر رن ور واهم ان ب

ا یم او ر ب ن ه رن عظ د ب شونر این ه ا ر ن به راهها او ار واهم کرد، گرگ

و ر ندان او را به ه کت واهم رساند. ۲ وبه کنند.آنگا ه ۀ ک یساها واهند دانست که ن کاوشگر د ها یک ا ش ا بر سب اع ا ش پاداش و ا ارم و به هرا به بقیۀ ش ا در یا یرا، به ش ا که ۲ واهم داد. ا ع ن یرو ای هپ ید و ب س ی ا م نن تخوما ن ار “نا ش نا ن رار ا د، ای اییش ا آن ه را ار ب ش ا ب ر ه ب م ک وی گ

د، ن ر دوش داری هب نها ب گ ارم.۲ ا ن ید ش د ب و چه داری سدار ا آن ا پ

م. یای به آ ر ره« ۲ ا ب ست را د و وا ب آی ه غا ک

و ها ا دار واهم ر ان ام دهد، او را بید، ش ب

د اوخ م نانآ رب ن ن آ ا ع اب « ۲د؛ ران

رد واهد کرد، بو سفا ین “و آنان را چون س درم ن ا دار را ا پ ه ن ای ه ک گون ه ان

ا ه بح را واهم ی س ار ه او ام.۲ آر ، به رو نود ک ش وش دارد ب ه گ ید.۲ آن ک ش ب

ساها چه ی ه ک د. ب وی گ

فۀ ش ا

یح س یام م به کلیسای سارد :و به رش ۀ ک یسا سارد بنوی «۱

آن که هفت رو دا و هفت س ار را دارد، چنین «گوید: ا اع ا و آگاهم. آوا ند بودنت ب ند

ا رد د است، ا ا ان چه را ب شو و آن یدار ا .۲بردان چرا س وار گ ست، ا ۀ رگ ا س ان و در آ

و را ن د د ه اع ا هک م ب ک ا ایید ن ش ا ه و چه را ی یا م. پ آن هن ا ، باد گا ی یدار آر؛ آن را ن ر ب ن. اگ ه ک وب دار و ه ه ب شو ، د دان و آن ن سراغت واهم آ د و سراغت ه ه ب ساعت را ک م، ن واه آی

ست. دانا ن « چند هنو در سارد دار که دا ن آ ود ا ی ن رد اک ن پ د. ای ناان ید دا ف س ن، ا ۀ

ه را ک ام واهند د، ی ا ن گ ر، ب دربس ه شای د. هر نان، ان ند ای د، ه ان ب آی ه غا کا ش را شد و ن س ه واهد ید آرا ف س ه ا ۀ بیات ن واهم دود، ب ه آن هرگ ا د ر

ان ر ب ش ب گان ش ر درم و را در ور په رو نود ک ش وش دارد ب ه گ واهم آورد. آن ک

ساها چه ی ه ک د. ب وی گ یام مسیح به کلیسای فیالد فیه

:به رش ۀ ک یسا ی د فیه بنوی « آن که د و است و ق، آن که ک ید داوود را دارد، «ه ست، و آن ک د و ک ن واهد ب شای گ

ین ن شود، چ ندد و ک ن واهد گ بو را د: اع ا وی شود گ نک در گ م. ای دانهاد و ن یش رو واند ک آن را ن ام که هیچپا ک م را نگا بست. دانم که وانت ناچی است، ا اینک آنان را که ا . ا و نام را ان ار ن رد داش هند و دروغ ال یهودیت ا کنیسۀ شی انند و به نند، وا س ی هن ند و ب یای ا ب و دارم ا پ

ست و را دو ه ن ند ک ن ند و ا عان ک ا ش ه هدا ر ان را ب ه دار ام.۱ ا ک ای پش ه گا دا ساعت ن و را ا ی ا ، ن نا ر ک هان واهد آ د ه ب ش ک آ ای

د، در ا ان واهم یا ای ین را ب نان ساکشت. دا

ب«۱۱ گه دو ی و ن چه دار ، ن م. آن دار آید.۲۱هر ای رب ا ت را ن س ا ک د، ب آی ه غا ک

س ون در عب د دایم واهم سا ت، و او را ر او رد. ب ر ن واهد ک گر آن ا را هرگ دید یم دی ش م، اور شهر دای ام م را و ن ام دای نا س ان ن ب دا ا آ ه ا ان ام را ک شود، و نوش دارد ه گ شت.۱ آن ک و د ود را واهم ن دیساها چه ی ه ک ه رو ب نود ک ش د. ب وی گ

یه ک سای الئ دی ی ل ه ک یام ب ب« ۱ ف ه شر س ک ۀ ه ک دوئ ا

نوی : بآن آ ین، آن شاهد ا ین و راست، آن که بدأ آ رینش «

دانم؛ اع ا و را ۱گوید: داست، چنین دانم که نه سرد و نه گرم. و کاش یا این بود یا

ا چون و ر ، نه گرم و نه سرد، چی ۱آن. ا یرو و را چون ا دهان ب ه د ک ن ن ان

ام و به دو ندم؛ ا اندو ه گوی : ۱بیندا م.ب ت و و غا که یر “چی اج نیس م.

و را پند ۱انگی و س ند و کور و عریان . اس دهم که ر ناب گ ش ه ا آ ش ا ن ب ر ا

شو ؛ و ا ه ند هدو ا ب ید، ف س ن ها شرم ان ن و عری شان ک پو ؛ و آورت را بنا ی گ ار و ب ش ان ود ب ر چ ا ب رهم،

شو . ن « ۱ سک نا بو ار ب د و نم کشان س ه دو هک یا و دارم. پ ب یرت ب غس اد ر در ای ن.۲ هان ب ه ک وب م. وب که نود و در ب ش ر دا را ب س اگ م ک رویفر س ا او ه ه درون واهم آ د و ب د، ب شای گ ب

ا ن. شد و او ب واهم ا ن ره«۲۱ س ن ب ش د، او را ق ن ب آی ه غا که ه ک گون ید، ه ان ش ر ت ودم واهم ب ب

ر ت او درم ب ا پ ب آ دم و ب ن غا ه رو نود ک ش وش دارد ب ه گ س م.۲۲آن ک ش ن

ساها چه ی ه ک د.« ب وی گ

فۀ ش اخ خ ین ش ن

پ۱ س نآ ا ن ن ا و درک رظ پ ک ش ور ود، س ان ب شود در آ و ه ان دا چون در گ

بانگ شیپور که ن س بار با ن س ن گف ه بود، آ ، و ن آنچه را بعد ا این را «دیگربار گفت:

دم در رو در۲»باید وا ع شود، بر و واهم ن ود. شدم و هان پیش رویم در آس ان رار داشت و نشین، ظاهر آن ت بر آن ت کس نشس ه بود.م و عقیق داشت و دور ادور ت را چون سنگ یش

دگون راگر ه بود. رنگین گرداگرد ت، ک ان ر بیست و چهار ت دیگر بود و بر آنها بیست و چهار پیر نشس ه بودند. آنان ا ۀ سفید بر ن داش ند و اج است و و ا ت، برق آ ر ش بر بر سر.ش رعد. پیشاپیش ت، هفت شع ش ع غریو غر

پ و بود. اینها هفت رو دایند. ش ، شه ی ش ای ا ه دری ه ب ود ک ی ب چ

فا چون ب ور. ش ست، اندر آن یان، در ا را ت، چهار و ود ند بود، و ود ند او ، پوشید ا چشم، ا پیش و ا پ .

م به گوسا ه. به شیر انست و و ود ند دو ان سو ، ورت شت و چهار ، چون سان دا انها هر روا . آن ود در پ قاب ب ا ع شش ب دام ک

ها، ا ر ب ادور، ی ند و دور ش دا

ه بان ش د، و ودن شم ب ید ا چ ش و رو ب پفه ند: و ف گ

و ، د و است« و ، د د داوند دا ادر ق،

ود و هست و ه ب د.« او ک آیه آن و ودها ره ار ک ت و ب ند ، و ع ثار آن ت پا ن س ین ش ه ن ند ک ن ک

یر ست و چهار پ ی ست،۱ آن ب د ا ه ن اودانیش رو ت ر ا پ ین ب ش ند و ن ا

ست د ا ه ن ه اودان ند و او را ک س ر پرو سر اج ا یش ت او د و پ گ ارن

ند: وی گ ا داوند دا ا، «۱۱

در ، و س اوار و ع ت و ار ه ه دگ ری ه آ را ک وی ی ی چ

هو ه ه ی ب هچ ت و ب ا و و ود ی ست واشد.« د ری و آ ست وا

فۀ ش اره ط مار ب

نشین و ار دیدم با آنگا در دست راست آن ت۱های بر پشت و رو آن، و و ار به هفت هر نوش ههور بود. ف و۲ شر دم ه ند دی یرو به ا نکیست که س اوار برداش ن «داد: بانگ ب ند ندا ک ، نه در و هیچ » هرها و گشودن و ار باشد آس ان، نه بر ین، و نه در یر ین، وان آن

ا در آن د ی شای رگ ه و ار را ب شت ک دا نند. ن ار ار ظر ک یچن را ه س م ی ری گا شودن و ار ی س اوار گ ه شد ک ت ن ا ک یآنگا ی ا پیران به ن ظر کردن در آن باشد.نگریان باش. اینک آن شیر بی ۀ یهودا، آن «گفت:

ریشۀ داوود، غا ب آ د است، ا و ار و هفت هر د.« شای گ آن را ب

نآ ب هاگ شد هر ح وی ب ه گ دم ک ا دیس اد در رک ت و ور شد، ای ا بیران. د و پ یان آن چهار و ود ن هفت شاخ داشت و هفت چشم که هفت رو دایند که به ام

شد س اد ر ین یش آ د و و ار د. او پ انست آن ت ست را ین را ا د ش ن

ت، آن ر ت. پ ا آن ه و ار را گ ر گ

یر ست و چهار پ ی د و آن ب چهار و ود نها هر د. آن ر ا ا ادن ر ب ا ب یش پ ک پ یند و ا ش ست دا گ در د ن ین آکند ا چ ر سان است. س و ب ور که ه ان دعاها قد دور

سان ن دی ا ب ه: د ک سرودن و س اوار گر ن و ار و س اوار گشودن «

هرها آن، ا ون ود ردم را چرا شد ، و ب ح ه ب ک

وم و ت، ان و فه و ب ا هر ایدی ر ی خد خری ب

نآ ا و ۱ نا س وکح ه و ا اهنان ک کند ش ا گ ار دا ا ب د

رد.« نت واهند ک س ین ر نان ب و ایآنگا نظر کردم و دا ی رش گان را شنیدم ۱۱که گرداگرد آن ت راهم آ د بودند و گرداگرد آن

و ودها ند و آن پیران. ش ار آنها ا ب و۱۲ک رور بیش ر بود. ه ار و ک رورها ه اران ا

ین دا ب ن ن ند: د چ ف گ هدش ح ذ ۀر نآ»

ای وان روت و ت و درت و ث س اوار

ست، اش.« س ای س اوار ر ت و و و

س ۱ پ س ش ن قو ره د سآ رد هک نا و ا ست، ب ا ین و در دری ر ین و ی ر بین ن ست، چ ها چه در آن ه: هرآن د ک سرودن

،تردق و ا ج و ،تمر و ش ات «د ا اب اد.« ا آن ت ر ب ین و ب ش ن

نآ و ۱ ن دوجو راهچ فگ هد ن ن آ« :د و ،»ش یای د و ن ین ا ادن ر یران ب آن پ

د. ردن ک

فۀ ش ا گش دن شش م هر

هنگا که بر ن س ین هر ا آن هفت هر را ۱یدم ی ا آن ن ش ودم و اظر ب شود، ن ن گا دای چون رعد د ب فت: چهار و ود ن گ

ب ش پ« س ردم ا ظر ک ن ه ن ی آ «۲ه ر آن ه ب شد. آن ک دار دی م پ یش روی ید پ ف سه او شت؛ ب ست دا ود، ک ان در د سوار ب سب ا

یش ه پ ه ب ندان یرو شد و او پ ا داد

د. یاب فر ب ا ظ ا ت و هنگا که دو ین هر را گشود، شنیدم که دو ین

یش فت: »پ د گ ب و ود ن س آ « و اگر ود، و دی ش ب سر آ ه ه ب یرون آ د ک بشد درت داد ود سوار ب سب ر آن ا ه ب ه آن ک بیان را یرد و آد رگ ین ب ا ح ا رو

ه او رگ ارد. و ب گر ب ش ار ی دی ه ک بشد. یر ب رگ داد ش ش

و هنگا که سو ین هر را گشود، شنیدم که ن ه ش پ«سو ین و ود ند گفت: ی آ « ه

ر ظر ک دار ن دی م پ یش روی یا پ س ب س دم، ارا وی ود سوار ب سب ر آن ا ه ب شد و آن کد ، یان آن چهار و ود ن شت. و ا ست دا در ده یدم ک ن ش یه دای ب ش ی فت: چ گ

و ، ور د م ،مدنگ نام پ «شراب را ک رو ؛ و روغن و ه و، د ی ی ان پ

ع ن « ایرا گشود، شنیدم که و هنگا که چهار ین هر

ه ین ه نظر »آ پیش«چهار ین و ود ند گفت: رنگ پیش رویم پدیدار شد و آن که کردم، اسب پرید

بر آن اسب سوار بود رگ نام داشت و هان ردگان کا پ او ر ی ها ب ه آن ین آ د. و ب ع رب

یر و ش ش ا ند ب ش ا ب شد درت داد ی ار ه ک و و ین. و ب وش رو و هنگا که هر پن م را گشود، یر بح، نفو

کسان را دیدم که در را ک م دا و شهاد که اینان بانگ ب ند برداش ند ۱داش ند، کش ه شد بودند.ها سرور ق در، ا د و ، ا بر ق، ا«که: بقام ر ن ان یان و گ ن ی ک ا داور

ا ان ب ه هر ون ا ا آن گا ب س «۱۱آن ایه شد و ب ید داد ف س فو ، ردای ک ا آن ن یا ند یارا گر ب س دی ا ه پ شد ک ف ه ان گ آن

ه شان ک رادران فان و ب ش ار ه ردی د ای بردد. ا گ د، ک شون ش ه ان ک چون آن

و هنگا که شش ین هر را گشود، ن ناظر بودم ۱۲ین ا اگ ه ن ر ک یم رو داد و ور شید ا عظ

ا ا و ب ؛ و ا ، ا ه سیا شد، چون پ سین و س ارگان آس ان بر ۱رنگ ون گشت. ی پارچه به ین روری ند، آنگونه که ان یرها دیرر به

رو اد ا در ت ندب د.۱ و ان ری ن

ه در ود شد، چون و ار ک س ان ع آر و و ی شود، و هر ک ید یچ ا ا ا پ

شد. ود ر ه رگ بنآ ۱ پ هاگ شدا ناها ن ب و ناگر و ،

ندان، و هر در ندان و ساالران و دو په سیان ر غ م و هر آ اد رد در غارها و در

وهها ه ک ان اب ب د.۱ آن شدن نهان وهها پ ها کید و ا ها و ر رود آی ر ا ند: »ب ف گ

ر را ا رو آن ت شم ب ین و ا ش نوش روپ شم ه رو ب رگ را ک ید.۱ ی انس ادگ وان ای ه را ید و ک س رار ان آن

ست « ا

فۀ ش ا م هر شدن بندگان خد

پ ا آن، دیدم چهار رش ه در چهارگوشۀ ین ۱ر اند و چهار باد ین را با ایس اد ا ب د دارنگا د.۲آن و ن یچ در ن ا و ه ش و دری ش ه ر ه دم ک گر دی ا وع آ اب ا دی د و هر دا ند با او بود. و به بانگ ب ند سر

به آن چهار رش ه که درت آسیب رساندن به ش پیش ا آن ه « و دریا به آنها داد شد بود، ندا داد که:بر پیشان بندگان دای ان هر نیم، به ش و دریا یدم ن ش گا ید.« آن سان ر یب ن س و در ان آکه ش ار هرشدگان د و چه و چهار ه ار ن ا

ود. ی ب سرا ن ا بای ب ک ا بی ۀ یهودا دوا د ه ار ن هر شدند،

ا بی ۀ ر وبین، دوا د ه ار ن، ن، ی ۀ اد، دوا د ه ار ب ا ا بی ۀ ا شیر، دوا د ه ار ن، ف ا ، دوا د ه ار ن، ا بی ۀ ن

ب ن س ، دوا د ه ار ن، ا ی ۀ ا بی ۀ ش عون، دوا د ه ار ن،

ن، ی ۀ الو ، دوا د ه ار ب ا ا بی ۀ ی ساکار، دوا د ه ار ن،

بو ون، دوا د ه ار ن، ا بی ۀ ن، س ، دوا د ه ار و ی ۀ ی ب ا

ن. ین دوا د ه ار یا ن ی ۀ ب ب و ا ی ر ه ب جا گ شمار ن ا گانی

پ س نآ ا ن ن ا و درک رظ ظع عا ج ک

یش رو ان پ وم و ب فه و ا هر ت و اییچ ه ه دم ک ان را ن ود دی ست ک آن وان گا ش ی یش ت و در پ ند و ه ه پ ش ار کر ید ب ف س گان ردا د. ه ودن س اد ب ر ای به شا ۀ ن ب ند و ش ن دا ه ان ب ست.۱ آن د

د دا دردادن ند ن گ ب ان : ب ،ت ام ادخ نآ ا تاجن«س ه؛ ش ر ت ن ه ب ک

«.و ا آن بر استف ۀ ه و۱۱ شر ناگ و درگادرگ ،

د یران و چهار و ود ن رد پ رداگ گر گا ت رو ب ش ی د؛ و ه ه در پ س ادن ای

س ش ر د و دا را پ هادن ین ن ند: ف رد ،۲۱گ ک

ن مآ«ش و س ای

رام پا و اک س و ت و ای و ق وان درت و

د. ا اب اد، دا ا را بین « آ

نآ ۱ نآ ا ک هاگ پ نار ن ا پ سر :د ند ب د ادر نان ا« یان د ک ن دارن و و ا ک ا آ د ن را د «۱ واب دادم: »ای ان

نان ه ان فت: »ای سرورم.« و او گ دان ، ش ه رگ یم ب ه ا ع اب عظ ند ک سان د و ک ان

س ه رداها ود را ش ر ید در ون ب ف س د و انرد نک د.۱ هم ا ای ه: ان ست ک رو

دن ادخ تخت اگش پ رد نان ا«ه بان ش بدش د ت و ند؛ رو او را در ع ن کان و آن ت ر آن ی ۀ ود را ب ین، ش ن

د. س ران گسرگ گره رگ د و ۱ ن ن ه نهاو ش د ،د

د، ردی نه ن واهند گ ش و هرگ ش ش ور اب گر هو دی شان ن واهد د ب روی

د، اری بگر. سو ان دی ر ا یچ گ ش ه اب ه و ن

یرا که بر ا رک ت شبان آنان واهد بود، ۱ش ه ه چ ان را ب یات رهن ون واهد و آن ها آب

شد. ان واهد شم آن ش را ا چ و دا هر ر ا

س رد.«

فۀ ش ا م هر هف م بخ رس ز طال

نه۱ ب هک اگ هف ین هر را گشود، دود نیم هرشد.۲و آن فر ا س ان ر آ س وت ب ساعت گا دا ش ی ه در پ دم ک ش ه را دی ر فت هشد. پور داد ی ش فت ان ه ه آن ند، و ب س ایف و شر سو ا ه ه ب ور گر آ د ک ا دی

ه س اد. ب ح ای یش ب شت، و پ ا ود دا با دعاها ا آن را ب شد یار داد س او ب ور ب

سان بر بح ی پیش ت قدیم کند. دود ه ۀ قد سان ا دس ها آن رش ه ا ب ور با دعاها قد

آنگا رش ه ب ورسو را پیشگا دا باال ر ت. بهبرگر ت و ا آ ش بح بیاکند و بر ین ا ند. آنگا ش رعد بود و بانگ و غوغا، و آ ر ش که بر غر

ه م ین ک ست و د. ا ر ی ی رها ش

آنگا آن هفت رش ه که آن هفت شیپور را داش ند، .آهنگ نوا ن آنها کردند

دا درآورد، و گرگ و رش ۀ او شیپورش را به آ ش آ ی ه با ون بود که ناگهان بر ین بارید و م ین سو ت و یک یک م در ان سو ند و سو سو

ب س ند. ه ۀ سو ها ف شر م شیپورش را به دا درآورد، و چی ۀ دو سان کوه ب رگ که ش ع به آ ش بود، به دریا بهم دریا بد به ون گشت. ا ند شد و یک و سو

م ا و ودات ند دریا ردند و یک یک م ا سو سو د. شدن ود اب یها ن ش ک

م شیپورش را به ۱ دا درآورد، و رش ۀ سو س ار شع سو ان ا آس ان ا ب رگ چون

م ا رود انه رو یک به ساران ها و چش ه سو ن ین«نام آن س ار ۱۱ روا اد. س م بود، و یک »ا سو ا آبها شد. و رد ان بسیار ا آبها که شد

.بود، ردند دا درآورد، و رش ۀ چهارم شیپورش را به۱۲م ورشید ربت ورد، و یک یک م سو ا و سو م س ارگان نی ، چندان که یک یک م ا آنها سو سو

م رو ب اریک شد. و یک م نور اند و یک سو سو ی . شب ن

نچ ه و ۱ نا ب هک ودم، ه س اد ب ظار ای نگ ان ه ب س ان ب ش ور در د آ یدم ال ن ش

نان ساک ر اد د: »وا ، وا ، وا ب ری ند ب پورها آن ی ش د دا ی ن ان ه چ ین، ک

ی د.« ر گر ب ش ۀ دی ر سه

فۀ ش اف۱ شر پ ۀ ن ش ج پ شرو ب ار دا درآورد، هس ار ین. و ن ه س ان ب دم ا اد ا آ ا دیشد.۲چون او ه داد ید هاوی س ار ، ک ن ه ای بست ر ا شود، دود ا آن ب رگ ه ب در ا هاوی

ور ید و چون دود ک ش ه ور ندان ک یم، چ ا عظیر س ان ا دود چا و ا د و اریک شدند.آرو ین آ دند و به آنها در دود، انبوه بهو به آنها گف ه چون درت عقربها ین داد شد،ها ین آسیب نرسانند، و نه به هیچ شد که به سب گیا یا در ، ب ه نها به آن سان آسیب برسانند که ب و هر دا بر پیشان ندارند. نآ ه ا ا داد شد اهآن ه آنان را که آن سان را پنج ا ش ن ه دهند، ب

ا که آن سان کشیدند به ش ن ۀ نیش ب شند. و ش ن ه

در آن انست، آنگا که انسان را بگ د. عقرب ا آن را رو ها ردم ویا رگ واهند بود، ا

ا رگ ن واهند یا ت؛ آر و رگ واهند کرد، ا ها و ری ت. ا آن اهد گ

انس ند آ اد کار ار. بر و آن ها به اسبهای انست و سرشان چی بود که به اج

وهای هاشان به چهر انسان شباهت داشت. چهر چون و نان داش ند و دندانهای چون دندان پوش داش ند چون وشن آهنین، و سینه شیران.

ش اس ها بسیار بان و ارابه دا با هاشان چون غر د ها و نیشهای داش ند ۱بود که به نگ بش ابند.

م و نیش عقرب، و در د هاشان درت آن بود چون د پادشاهشان رش ۀ ۱۱که پنج ا به ردم آ ار برسانند. و ،دراد مان »ا ب دون«هاویه بود که به بان عبرانیان

یون«. و ان »آپ ون ه ی ب رگ د »وا «سر گ شت. دو او ا »وا «۱۲

ست. ا ا هنو ب دا درآورد، و ن رش ۀ ششم شیپورش را به ۱آوا شنیدم که ا چهار شاخ بح ی که در

ر ست ب گا دا ش ی ه پ ه ب یدم ک ن ش آ د؛۱ و

فت: شت، گ پور دا ی ش ه شم ک ش ش ۀ ر آن گر ب دور ران رد ار تشر را چ نآ«رات در د، آ اد ندن پ آن چهار رش ه ۱»کن.ب

که برا ه ین ساعت و ه ین رو و ه ین ا و ه ین سا آ اد نگا داش ه شد بودند، آ اد شدند ا م آد یان را ب شند. یک ش و ۱سو ن ش هک د را

سوار ود. یون ب ی ست ظام دوی نسا ۱ ب نا س و ناراو ، د د دو ا ؤر رد هک ن های نهای ب ش د: و ودن ین ب ن ن داش ند به تچ

سر آ ش و آب کبود و رد گوگرد. سر اسبان به انست و ا دهانشان آ ش و دود و گوگرد سر شیر م آد یان ا این سه ب آ ش یک ۱ د. بیرون سو د، کش ه و دود و گوگرد که ا دهانشان بیرون درت اسبان در دهانشان بود و در د شان. ۱شدند.ا آن یرا د ه ب سر ک ا ود ب یه ار ب ب ش شان

د. د ه دنا آد یان، آنان که ا این ب ها ه نشدند، با ۲هم ا کارها دست ود وبه ن ردند. با هم نه ا پرس ش دیوها دست شس ند و نه ا پرس ش ب ها

ین و سی ین و برن ین و سنگ و چوبین که نه ر

ه ند و ن ن ی د وب نون ش نه نی ا ۲۱ نبند. نه ها آد شیها و ادوگریها و ب یها و د دی ف ع

د. ردن ه ک وب ود

فۀ ۱ ش اش ه ط مار ک چک ر ف

نآ۱ ف د د هاگ شر ن ۀ ن ور ا رگ د درود س ان ر درآ ه ردای ا اب ر آ د ک ب

ین گ شت و رن سر. چهر دا را ر اش ک ان باها ود و پ ید ب ش ند ور ش چون س ونها ان

و ار کوچک و گشود در دست داشت. پا ۲آ ش.و ریاد راست در دریا نهاد و پا چپ بر ش .ش شیر انست و با چندان ب ند برآورد که به غر

و آ دند و س ن گف ند. دا در ریاد او آن هفت رعد بههنگا که آن هفت رعد س ن گف ند، آهنگ نوش ن ا شن فت: کردم؛ ا س ان گ دم دای ا آ ی

گه ت گ دعر ت نآ ار چنآ« ا ود ن د، ب اننوی .« دار و

نآ نآ هاگ ف شر ب د د هک ه و ا رد رس ان ه آ ست ب ست را ود، د س اد ب ش ای

ست و د ا د ن ا اب ه ه او ک رد و ب ند ک ب ین و د و ری ست آ س ان و هرچه را در آن ا آ

ا و ست و دری چه را در آن هر هرچه را در آن ادیگر بیش ا این «است، سوگند ورد و گفت: ب ه در آن ایام که یر در کار ن واهد بود.

ر دا هف ین رش ه آهنگ نوا ن شیپورش کند، س ش را شار ه ب ه ک گون ت، آن ا قق واهد ی

ست.« یا، داد ا ب ه اد ان ود، ان بنآ نآ هاگ سآ ا هک اد نا ش ن ب هد بار دواینک برو و آن و ار گشود در «دیگر با ن گفت: دست آن رش ه را که بر دریا و ش ایس اد است سو آن رش ه ر م و ا او واس م پ به »بگیر.آن و ار کوچک را به ن بدهد. رش ه با ن گفت: ا « این را بگیر و ب ور درونت را واهد کرد، ا پ آن ۱»شیرین واهد بود. در دهانت چون عس

و ار کوچک را ا دست رش ه گر م و وردم. در ا به ش م که روبردم، دهانم چون عس شیرین بود، ا و با باید دربار «آنگا را گف ند: ۱۱درونم شد.

ها بسیار و و ها بسیار و بانها بسیار و ت کن «.پادشاهان بسیار نبو

فۀ ۱ ش ۱ اشاهد خد د

س و۱ قا ه چوب ه ه ب شد ک ه ن داد ا ا ن بدا یر ان شد: گ ف ه ه ن گ ست و ب ان و ر گب ادنا ار ب م و ادخ دبعم و ورب«

ین ی ع ان آن ا را ندگ س ر ش ار پار یرون ک ا ن ب و را ب ن،۲و که ه آن ب را ک یر، ی گ دا شد و آن را ان با نشد ران واگ ار ا است. اینان شهر قد را کو ن دو شاهد چه و دو ا گد ا واهند کرد.

ب ر، ه ار و ود را ور واهم سا ت که پ درت کنند. این دو، ه ان دو »دویست و ش ت رو نبو در ت ی ونند و ه ان دو چراغدان که در ور س ب واهد داوند ین ر ک ند. اگ س ایها ه آن ب ب ی س برساند، آ ش ا دهانشان بانه آ

ب عد. این است ریق کشد و دش نانشان را رو آنان ادرند ک که د آ ار آنان کند. ردن هرببندند ا در ایام نبو شان باران نبارد و آس ان را درین را ند و ن د ک ه ون ب ها را ب د آب ادرن

ب ه هر ب ه ب واهند ب ار ک ند ب هر چسا د. ن

ان ام بار ، ه ین که آنان شهادت ود را ی سر به آید، به آنان رسانند، آن و ش که ا هاویه بیرون

یورش واهد برد و بر آنان غا ب واهد شد و آنان را و ا سادشان در یدان آن شهر ب رگ واهد کشت.دوم و ر واند که به ین کنایه س ر شود بد؛ ه ان ی در واهد ان شان ن د ه داون شهر کیم، سه رو و ن ا شد. یب ر آن ا ب

ان و هر فه و هر ب رد ان ا هر ت و هر ایس اد و ان واهند ای ساد آن شا ا ه ا وم ب

شان وددار واهند پاری س ا اکها شادی ان ین در رگ آن نان ساک رد.۱ که گر هدی را ی دی ها واهند واهند ن ود و ب

س ا ر ین نان ساک ب ه آن دو ن را ک د؛ ید. ودن سا ه ب را ع ب

م یات ا انب دا ۱۱ ا پ ا سه رو و نیم، د ا ه شد و ب ان دا ه آن ش ب د. و س ادن ا ای پ

ان شا آن ه ا ه ب سان ک ر ک یم ب عظگا شد.۲۱آن س و د، ودن س اد ب ای

ها ه آن س ان ب ند ا آ ه دای ب د ک یدن ن شه فت: »ب را گ ن ا یش ای ان پ ید « و آن آی

س ان ه آ ر ب شان در د اب نان ش شم د چین ساعت، ست در ه ان ند.۱ در ر ر ا روری ت و شهر ت و ی دهم ر ب رگ درگین ن در آن فت ه ار د و ه شدن ش ه ر ک

ت و دا ر راگ شت ان را و دگ ا ان بد. ها را دادن س ان آ

م ا سر گ »وا « ۱ م »وا « شت. اینک دو سو ید. س ب ود واهد ر

ف م ی ر ه ش نآ ۱ ف هاگ شر فه ۀ ش پ شرو ب ار دا ه

س ان در ند در آ هان داهای ب اگ آورد؛ و نه ید ک یچ فت: پ گ

و ت هان، ا آن داوند ا و سیح او شد «ست. ا

د.« د م واهد ران ا اب و او نآ و ۱ ب س پ راهچ و گا رد هک ر ش ی پ

ر ت ر ا دا ب ند، رو ب ن ی ش نند: ف رد ،۱ گ ش ک یای د و دا را ن هادن ن

گوییم ا داوند دا ادر ق، و را سپا «ود . ه هس و ب ا آن ک

ه یم ود را ب درت عظ ه را ک ر ه ی ست گ درد نت آغا ک س ا . ا و ق ۱ ش اه و ن گ ب ندو ،د

و شم نک ان ست، و ای ید ا س رارد، شون ان داور ه ردگ ید ک س ان آن رد، یرن گ اداش ب یا، پ ب و، ان و اد ان

سان و هم آنان که ر ت نام و را نگا هم قد د، دارن

رد و ب رگ، ا د شان ود ک اب ه ن ین را ب ه سان ک د و ک ان

د.« ردن ود گ اب ننآ ۱ بع هاگ سآ رد اد د نا شگ ش هدو و ؛دندوق عهد او در درون عبد شهود ا اد؛ و

است و بانگ و ناگهان برق آ ر ش بود که بر ش رعد بود که به رسید و گوش غوغا بود و غر

د ر بود و گرگ ب ین دی ه پ ود ک ا ان ب آ د.

فۀ ۲۱ ش ا زن ژدها

نآ۱ ن هاگ ش نا ش و ظع فرگ سآ رد نا ه ورش شد: ن ک دار دی ن داشت و ا ید بهپ یر پا داشت و ا ا دوا د س ار بر سر داشت. ن آبس ن بود و ریادش ا درد ای ان ب ند بود. ۲آنگا نشان دیگر در آس ان پدیدار شد: ا دهای

ام و عظیم که هفت سر داشت و د شاخ، و هفت سرخم س ارگان آس ان د ش یک اج بر سرهایش بود. سو روری ت. ا دها را ین ر رد و ب اروب کود ۀ ای ان ب س ان ه در آ یش رو آن ن ک په ا ب د او را ر ن ه دان د ک س اد، ب ایه سر ب عد. آن ن پ ب یا آ د، ب یا دن دن

ر ین ب ا ع ا آهن ه ب ور ک د ک ر ن آورد، د او ب ر ن د. و ر ان واهد ران و ها ه ۀ شد و ن د دا و پ ود گ رب ش ت او درنه ای ان، ب یاب ه ب شد. و ن ب س اد ر ا ری ت ود، گ رد ب یا ک را او ه ه دا ب کش ت ست و ه دت ه ار و دوی در آن ا ا او ب

ند. ن گهدار ک رو ن

ن و ناهگا نج سآ رد گ نا فرگرد . د یدن گ ن ا ا دها ش ب گان ش ر ی و ی ا

ه ان ب ر آن راب ش در ب گان ش ر و ا دها و ی ار ا ا ش ست وردند و پایگا س ادند، پ ا

د. ا دها ب رگ ست دادن س ان ا د ود را در آه ی ب ه اب هن ک شد، ه ان ار ک ند ر ا یه گ راه ام دارد و ۀ هان را ب ی ان ن ش ا یین ه ش ب گان ش ر د. هم او و هم شان ک

د. شدن ند ا نآ ۱ ب اد هاگ ن سآ رد د نا ش ن هک د

فت :گ ،ام ادخ اشداپ و تردق و تاجن نون ا«

ست. ید ا س رار یح او س و ا دار یرا که آن د ع برادران ا

ه بان ش ه ان ک ر آن گا دا ا ب ش ی رو در پهام د، ا ن

ه ست. ب شد ا ند ر ا ینآ۱۱ نا ب نو ا ب ب و هر ش ک ا ب دو داه ر

شد یرو د. او پ انه ان و را ک ا ی د، ش ردن د را ع ی ن

ه رگ. بپ۱۲ س ش نک دا سآ ا د نا س ا و اه نکا نا

ها آنا وا بر و ا ین، و وا بر و ا دریا، ا

رود ش ا ر یار ب س شم ب ا ی ب ه اب کست، آ د ا

ه را ک دارد.« ی ندان ن ر ت چ د داننوچ و ۱ ب هک د د اهد ا ن ه ف فاور نک هدست، شد ا به عقیب آن ن پردا ت که ر ند کور ا دو با آن عقاب ب رگ به آن ن داد ۱ اد بود. ا ند روا ک ان پ یاب گاه در ب ه ای ا ب شد

ود و در آن ا ا او، دور شد ب یا را او ه ه ب کیم ها و ن س ر آن ار، ان و ان ان ا دگا ار ا دهان ود آب شود. ۱ آن گهدار ن

سان رود ار سا ت ا در پ آن ن روان شود با ین به یار ن ۱و سی ب او را با ود ببرد. ا ه ا دها ا دهان ی ب را ک س شود و آ د و دهان گگا رو ورد. ۱ آن ود، سا ه ب ود ار ا ا ب رد رد و ع م آن ک شم ب ه ن ا دها ب

ه ان ک ا آن ن ب ع گد؛ ی ن دان او ب ر ن گر دی

ام دا را ا اعت ا س ک ی شهادت ع ند و ن کگا د. را ن دارن

فۀ ۱ ش ا

ب اهد ا و۱ ش ر ن نک اه س ا ا رد را .دا ا حش دری

یرون ا ب ش ا دری دم و گا دی د. د آن آیر اج ب ا د سر، ب فت شت و ه شاخ دا

ی فرآ ا ک سرش ن ر هر ش؛ و ب شا هایدم ه ن دی ود.۲آن و ش ک شد ب ش ه و به پ نگ ن

ا پاها ر داشت و دهان شیر. و انست، ا ا دها درت ود را و ت ود را به و ش داد و ا سرها آن و ش، ا دار عظیم به او ب شید.ا آن م ی گوی ه ک برداش ه بود، ا

یرت ود. ام هان در ا ه ب بود ی ه ه ک بردن یرو ا آن و ش گ ه پ شد و ب رو

س ش ن ر را هاد. ردم ا دها را پ د ی ردن کی آن ود. ن ید ب ش ه آن و ش ا دار ب ه ب کس ش ر د و و ش را پ ردن د: ک یدن س ر پ

دشاب ش و ن ا اتم نآ ت «

گد « ن ا او ب د ب ه ب وان ست آن ک ی کب شحو ه ناهد ش هداد س ا د ن نا ن ار و ب

ا ت ا د، و ا ا ی گوی ی ب فرآ و کد. ار ود را چه و دو ا بها د ر پ دهان کار ب ود را به کفرگوی بر دا گشود و به نام او و به یند، اهانت س ن او، یعن آنان که در آس ان

سان ب نگد و بر آنها کرد. به او ا ا داد شد با قد فه و ر هر ای ه او ا دار ب شود؛ و ب یرو پشد. وم داد ان و ه ۀ ساکنان ین آن ت و به ۀ آن سان که نا شان در -و ش را واهند پرس ید آن د ر یات نیا د که ا آن آن بر است که ا بدو

ود. شد ب ح نش هان ب ری آ نآ شوگ هک ب دراد ش ن :دو

سک رگا ۱ رود، سارت ب ه ا د ب ای بت. سارت واهد ر ه ا ب

س ر ک شود،اگ ش ه یر ک ش ش ه د ب ای بشد. ش ه واهد یر ک ش ش ه ب

سان را و این پایدار ش یب بد و آ ی قد ان را. ای ان آنین حش زم

آید. آنگا دیدم و ش دیگر ا ین بیرون ۱۱ه چون بر دو شاخ داشت و انند ا دها س ن

با ام ا دار و ش او و به نام او ع ۱۲گفت. سا ین و رد، و کنانش را به نیایش و ش او کآیات ۱گ اشت. که م ه ش بهبود یا ه بود، بر شد رسید و و ب ظهور عظیم ا او به

پیش چشم ردم آ ش ا آس ان بر ین د. ب ۱ روبار ه ه شت ب ه ا ا دا ا ک بب آی سه ام آن و ش ب ین را ن نان ساک ظهور آورد، س و ها د ه آن فت و ب فری ر داد ثا ا آن با ه چنان و ش بسا ند که به ش شیر م ورد ، ا به او درت داد شد که ان در ثا آن ۱ ند بود.و ش بد د ا آن ثا ب واند س ن بگوید و اسباب

کش ن ه ۀ آن سان را راهم آورد که ا پرس ش ثا رد و ۱ دند. سر با ه چنین، ه ۀ کسان را، ا رگ، دارا و نادار، و غ م و آ اد واداشت ا بر ب

دست راست ود یا بر پیشان ویش ع ت ک ن واند بدون آن ع ت ب رد یا ا هیچ ۱گ ارند.بفروشد، و آن ع ت یا نام آن و ش بود، یا ش ار

ن ت ام او.۱ و ای بد. هرن ه ک

ا عدد آن و ش را گ ار یرت دارد، ب ب به س ند، چرا ا ست. و ک سان ا ه آن، عدد ان ک

ست. شش ا ش ت و ش د و ش عدد او

فۀ ۱ ش ان صد چه چهار هز ر ک ره ی ب

نآ۱ ن ه هاگ ن هک نآ ، درک رظ ب د د ار هرا ی د و چه و س اد ب یون ای و ه ر ک بر در او را ب ام پ ام او را و ن ه ن ن ک چهار ه ار ند.۲و دا ش ش ه دا و شان ن ی ی ا آس ان پان چون شنیدم پر روش چون آبها پر ش اب؛ و غر

ه یدم ب ن ش ه نگرعد؛ آن دا ک وا ان دا چ نسرود د. و نوا ن نگ ب ه چ گا ک ست آن ان

گا آن ت و در ش ی د در پ سردادن ا یران. و آن د و آن پ ور آن چهار و ود نیچ سرود را ه گر یا و د، ست ب ک ن وانیان آن ی د و ه ا ن ک چه و چهار ه ار

نان ه ان د. ای ودن شد ب د یان ری ن ی ند، سا ان ن ود ن ه ود را آ ند ک سان ک

ر اک ه ب را ک با ی ر را دن نان را ب د. ای ان

یان نان ا رود. ای ه ب ند هر ک ا ک ن که د و ب شدن د یان ری ر دا آد ر ب وب نوان ن عیچ دروغ در د د. ه شدن ر عر ه هانشان و ب

.یا ت نشد. اینان ب ر ا هر عیبندها یام آن ش ه ر سه ف

نآ ف هاگ شر س ان ه ه در د آ دم ک گر دی ا دیروا شت پ ا ود دا ی اودان ب رد و ان کوم و شارت دهد، ا هر ین را ب نان ساک ا ه آوا ند. ه او ب ش ا ه ب ان و ت ک فه و ب ایید و ا س فت: »ا دا ب ر ند گ و را ب را ساعت داور او ه را ک ید، ی ید ده س ر

ین و ها و س ان ه آ ید ک س پر ست. او را ب اش ه ا و چ د.« دری ری ساران را او آ

سقو کرد «و رش ۀ دو ا پ او آ د و گفت: سقو کرد آن باب ب رگ آن که ا شراب ناکار

«.سو ود بر ه ۀ ها ورانید عق ف و شر ۀ سو ا پ آن دو آ د و به آوا ب ند

اگر کس آن و ش و آن ثا او را بپرس د و «گفت: آن ۱نشان او را بر پیشان یا بر دست ود بپ یرد، ایه و ا در نی ا شراب شم دا که اینک پ ر

ام غ ب او ری ه شد ، واهد نوشید. آن نی در ور بر با گوگرد ور رش گان قد و در

و دود ع اب آنان ا ابد به ۱۱ ش ع ع اب واهد شد.باال واهد ر ت. برا آنان که آن و ش و آن ثا او

پرس ند و برا آنان که نشان نام او را را پ یرند، نه در شب و نه در رو آسایش ن واهد سان را ۱۲»بود. ه و این پایدار قد بد ک فظ ا ام دا س را ی ه ع و ای ان ب

ند. ن کنآ ۱ سآ ا اوآ هاگ نا ش ن فت، هک د گن پ در باشوخ : ونب« ه ا ای ان ک ا آن

د د.« داون یرن ست، «و رو گفت: آر آنان ا رنج ود واهند ر

ها واهد آ د « شان ا پ آن ه اع ا را ک ی برد ش محص زمین

نآ ۱ ن ه هاگ ن هک ظر کردم، ابر سفید پیش انسان رویم بود و بر آن ابر ی نشس ه بود که به پسر انست و ا ا بر سر داشت و داس ی

ا دیگر ا عبد بیرون آ د و آنگا رش ه ۱در دست.دا «به بانگ ب ند به آن که بر ابر نشس ه بود گفت:

رسید و را ود برگیر و درو کن، یرا که ان درو پ آن که بر ۱» و ین آ اد برداشت است.

ابر نشس ه بود دا ویش بر ین بگرداند و . و ین برداشت شد

س ۱ پ س ف شر ه در ه بد ک گر ا ع ا دیی س ی دا یرون آ د و او ن ست ب س ان ا آش ه ر ا شت.۱ و ب ست دا گر ا در د ا دیش ر آ ه ب یرون آ د ک ح ب ا یار داشت و به بدا ی ت «بانگ ب ند به آن که دا ی داشت، گفت: ها انگور را ا ا ین برچین، را برگیر و وشه

پ آن ۱» یرا که انگورها ین رسید است.ش را بر ین بگرداند و انگورها ین رش ه داس

شت ب رگ شم دا را گ رد ر آورد و در چ گور شت بیرون ا ری ت.۲ و ان ر ا در آن چ

شت ون ار شد و ر شهر گدکوب شد و ا آن چ ون ا ا سار اسبان باال آ د، در سا به گس ر

.ه ار و شش د پر اب یر

فۀ ۱ ش اال ف ب ا ه ش ه ب ر ف ف ه

ن ک ۱ ش نا ن رگ د ا ر ح و ظع ۀ رد فت ا ه ود ب ش ه ب ر فت دم: و آن ه س ان دی آهای ب های ا آن -ن شم ن ها ا آن ه ب رو ک

ا شد. دا ک ب هک د د چ و۲ ش ا ا رد ه ش ه

شد، و در ا شد ب ی ه ش درآ ا آ ه ب ست ک انر ه ب دم ک س اد دی سان را ای ا ک نار دری ک

ام او ر عدد ن ثا او و ب ر آن و ش و به گهای ب ن نان چ د. ای ودن شد ب یرو ست پ ده ند ک ش سرود ادم دا ود. و ان داد ب ه آن دا بس ، را ر را دا، و سرود آن ب د و دن وان

ه: ک ،وت ا را ت ا تر و م ظع«

.ا داوند دا ادر قو، ست راهها عد و ق ا

.ا پادشا ه ۀ اع ارس ک ن و ا هک سر نواد ا ،د ،د

دهد ه آن ن و را ب ام و نرا ت وس ی .و، و نها و، د

ه و ب گا ش ی و ها واهند آ د و در پ ه ۀ

س اد س ش واهند ای ر پش ار نون آ و اک شری ارها ه ک را ک ی

ست.« شد ا پ س نآ ا بع هک د د نع ،د ۀ

ش ه ر فت شد. و ه شود س ان گ شهادت، در آد. یرون آ دن د ا آن ب ودن فت ب ب ه ا ه کگان ک ان ش ر ن و پاکی و در شان به و ین به دور سینه داش ند. آنگا ی ا آن شا ر

ین به آن هفت رش ه چهار و ود ند ، هفت پیا ۀ ر د د ن ا اب ه شم دای ک ند ا داد، آک

ند ا درت دا آک ه و بد ب ست. و ع ایچ شد و ه گر دود بود ارا ورود ن ک را یفت ب ه آن ه گا ک هآن ش ه ب ر فت ال آن ه

ت. ا قق ی ا

فۀ ۱ ش اشم خد ۀ خ یا ف ه

نآ۱ ب اد هاگ ن بع ا د ش د ن ب هک د هش ه ر فت فت آن ه د و ه روی فت: »ب گد.« روری ی ین ر شم دا را ب ۀ یا پ

رش ۀ او ر ت و پیا ۀ ود را بر ش ۲ر ا ب شت و دردن روری ت، و ها

ی ر ر ود پ ه ع ت آن و ش را ب رد کثا او را ند و ش د، دا یدن س ر پ

شد. دار دی پم پیا ۀ ود را به دریا روری ت، و دریا رش ۀ دو

به ون بد شد، ون که به ون انسان رد . انست، و ه ۀ ندگان دریا ه شدند

م پیا ۀ ود را بر رود انه ش ه رش ۀ سو ا ها و چه روری ت، و رود ان ش هآب ه ون ها و چ ها ب

ش ۀ ر ه یدم ک ن ش گا د. آن شدن د بفت: ین گ ن ها چ بان آب گه ن

، در ا م ن ا رد داع وت« ا ، ا د و ؛ و که هس و بود

سان و انبیا و را ری ند، یرا که آنان ون قد ند ش نو ا ب ان ون داد ه آن پ ب

شان س ای ه ست « ک ین ا ه ش و ن ب ا د پ ح سا :هک د آ آر ، ا داوند دا ادر ق، «

و ه فر ک ی ست و عد ، ک ده .« ق ا

ف شر پ راهچ ۀ ب ار دو ۀ ا شرو ر د ا ردم ت ا ر ان ی ید ش روری ت، و ور ر ا شدت گ د. و ردم ا سو ان ش ب ه آ را بیار ا ه ا ام دا را ک ند و ن سو ین ب ها با ا وبه ن ردند و او را اوست، ناس ا گف ند، ا

د. دادن ن رش ۀ پن م پیا ۀ ود را بر ت آن و ش ۱

روری ت و رو او در اری رور ت. آد یان ا ند.۱۱و ون درد، بان ود را گا ر گه س ان ب ه دا آ بب آالم و را ات ود ب سس ا ا ند، ان ف ا ا اع ا ود وبه ن گ

د. ردن ک رش ۀ ششم پیا ۀ ود را بر رود ب رگ رات ۱۲

روری ت و آب آن ش ید ا را برا شاهان شرق آنگا دیدم سه رو بیث در هی ت و غ ۱با شود.ا دهان ا دها و ا دهان آن و ش و ا دهان نب اب بیرون آ دند. ن ا ۱ک نا ن اهو د حاورا هک دآورند و ن د شاهان سر اسر هان ظهور آیات بهروند ا آنان را برا نبرد رو عظیم دا ادر

د. رد هم آورن ق گ

ب« ۱ شوه ب شا نوچ هک ،د م د د آیه شاب یدار و ه ب د و ا ه ا آن ک اش را ان

گا ا ود ن شود و ب ه ان روان بادا عری دارد، ردد. م گ سوا عا «ر

آنگا آن سه رو پ ید شاهان ین را در ای که ۱ون«به بان عبرانیان گ د شود، م دناوخ » ار

د. رد هم آوردن گ رش ۀ هف م پیا ۀ ود را در هوا پاشید و ا آن ۱

کار ام « ت که در عبد بود، بانگ ب ند برآ د که: ش رعد بود ۱»است آنگا برق آ ر ش و غریو غر

ا عظیم وا ع شد، ر است، و ین بر یس ه، چندان عظیم که نظیرش ا انسان بر ین شهر ب رگ سه پار شد و شهرها ۱رو نداد بود.یاد آورد و و ها روپاشیدند. و دا باب ب رگ را به ام سرشار ا شراب شم روشان ود را به او

ند ری رهها گ د.۲ ی شان و وهها و و ن و کس ت گرگ س ان د.۱۲و ا آ شدن ود اب نه، ه هر دان د ک اری روب یان ر آد ین ب گ ن سیان شت؛ و آد ی و و ن دا ن ا ک گار پ انند، ف س ا گ ا ن ب ن ت ای اب دا را ا ب

ود. ین ب گ ن س س ت ه ب ی را ک ی

فۀ ۱ ش ازرگ شۀ ب اح ف

نآ۱ نآ ا هاگ فه ف شر نآ هک ه فه پ ه ا بیا «ر دست داش ند ی پیش آ د و با ن گفت: را د ا ا ات آن ا شۀ ب رگ ید بر آبها بسیار را با او بود که پادشاهان ین نا کردند و ۲نشانت دهم.

ش ا شراب هم نان آغو ساک ه ود ک ها او بد.« شدن ست ین

پ س نآ ف شر ب حور رد ار ه ب ه با نا دم ن رد. در آن ا ن دی شس ه بر پشت و ش ب ام که پی رش ی سر با نا ها کفرآ ی پوشید سرخو ن ا ۀ شد بود، و هفت سر و د شاخ داشت.سرخ و ارغوان بر ن داشت و در برق و

ین به واهر و روارید دست در شید. ا ر داشت سرشار ا ه ۀ ش یها و آکند ا ناپاک هم

ش ش. و اآغو ین نام ر و بر پیشان او نوش ه هایباب ب رگ، ادر وا ش و ش یها «شد بود:

سان است، » ین. و دیدم که ن ست ا ون قد

س را ی شهادت ود در ق ع ار ه ب ان ک ون آنند. ش ر دوش دا ب

فت گ ش س ت در دم ه او را دی ین ک ه و ف گ ش فت: » ا ن گ ش ه ب ر شدم. ست را آن ی ر ا چ ن و آن و ش را که هفت س

ست، ن ر او سوار ب شاخ دارد و ن و د د ، ه دی شر واهم داد. آن و ش ک ت رای ب

ه ست، و ب ود ا هاوی ی نون ن ود، اک ان بر ید. ا ب س ت واهد ر ه ه ک واهد آ د و بدو شان ا ب ا ه ن ان ک ین آن نان ساک

شد بت ن یات ث نش هان در د ر ری آ د ست، ا دی شد، ا فت واهند گ ش ن آن و ش در

ا ست، و ب ی نون ن ود، اک ه ان ب را ک ینه ه، واهد آ د. ای

بد ا دریابد. آن هفت اینه ه را هن ی « ر، هفت کوهند که آن ن بر آنها رار دارد. ه انها س ن نج ان پ ند.۱ ا آن ی هس شا ن اد فت پ هرد قو ک س ست و آن آ ر ا ا د، ی ب انا و که بوا ع بیاید، باید اند هنو نیا د است؛ ا ود و ه ان ب د.۱۱آن و ش ک پای ان ب

ه ه ان ست. او ب شا هش م ا اد ست، پ ی نون ن اکت ود ه ه ک ع ق دارد و ب ن فت سد. ه ر

آن د شاخ که دید ، د پادشاهند که هنو به «۱۲ا در ه ی سا پادشاه نرسید ع ه ا درت اند. ا آنان ۱شاهان بر وردار واهند شد، با آن و ش.ه گ یک هد دارند و ور و درت ود را به ه گ با آن بر به نگ ۱و ش واهند سپرد.

ا بر بر آنان پیرو واهد شد، بر واهند است، ا و -ارباب و شا شاهان است یرا او رب

د، و برگ یدگان او با شدگان او با او واهند بو واند «.او واهند بود، و پیروان و ادار او با او واهند بودنآ ۱ ف هاگ شر ب ه ن ا فگ نآ« : بآ هک اها رار دارد، ه ان ها ر آن شه ب ا ه د ، ک دی

ند.۱ آن ها هس ان و ها و ب ها و اع ها و ی ار شه ب ا د ، ا ه دی شاخ ک و ش و آن د شد. او را ن ابود واهند کرد و عریان رها واهند واهند ن ود. گوشت او را واهند ورد و او را در یرا که دا در د آنها نهاد ۱آ ش واهند سو اند.است که واست او را برآورند و با ر ای ا ر عنان

ه درت و و ت ود را ب ست آن و ش د

ه ه ک م دا ب گا ک ا آن د، پارن س ا بد.۱ اب قق ی نآ و ن نا ه د د هک ش رهین و ت شاهان اد ر پ ه ب ست ک ب رگ ا

ند.« ک

فۀ ۱ ش ا سق ط باب

پ۱ س نآ ا ف ، شر ه ا ه دم ک گر دی ا دیرود س ان شت آ یم دا آ د. و او ا دار عظه دای شد.۲ب وران ین ا او ن و

ه: رآورد ک اد ب ری ت ر ب س ت پ ید روپاشید باب « ش ا روپ ب رگ باب اینک به س ن دیوان بد شد است

اک ، اپ ا هر رو ن رارگ ه و بفرت ا و ن اپ د ن رن گا هر پ ه والن و ب

ی . گ انسو نا او و ها ه ه یرا که ا شراب عق

د. یدن ش و ند، ردن ا ک ا او ن ین ب شاهان و

د.« و ا ران ین ا کثرت ت او دو ند شدن

نآ سآ ا رگ د اد هاگ نا ش ن هک د فت: گ

،د آ نور ب ر ش ن ا ا ،نم موق ا«د، شوی ناهان او ک گ شری بادا

سد، ش ا ر ه سه ا ب ها او ب بادا نگ هک ار ناها ن ا وا ب ا ک ف ه ک

ید ، س ره ات او را ب نای ست. و دا اد آورد ا ینا ه ب هداد وا هک ار ید؛ وا ه پ ده

د. پردا ی ندان ب رد ، دوچ چه ک د هرآنید. ا ام ود او ع ون اع به ن ار او ک ک

ب نا ه وا ه با ع ه ا نا و د هد هوده ود ش و ب ه او و داد. که ود ه در د ب را ک ه، ی د ک ا ب

ه ه م نانچ نم نم ک ی ش ند. ا ن ی ش نه س م و هرگ ب ی یو ن م ن واهم ب ا

ست.“ ش نن ا ا ک ش ی ه ب های ست ک ر او رو رو ب

شد، ا واهد نم و . ب رگ و ا

سو ت. ش واهد و در آ یرا که دیر است آن داوند دای که او را کیفر

دهد.« و چون شاهان ین که با او نا کردند و شریک

ینند، بر او واهند او شدند، دود سو ن او را ببا ر ۱سوگ او واهند نشست. گریست و به

ه او س اد ع اب ک شد دورادور واهند ای کسر ه ا ه: و ن واهند داد ک

،گر ب ر ش ا غ رد ،غ رد« !ا باب ، ا شهر پر درت

شد « ود اب ساع ه ن ه ی شد ک چه ب و۱۱ ناگر ا نا ن ب نهاو وا ر س رگ د ه سوگ و ب او واهند نشست، یرا که دیگر کس

نه و نقر و واهرات ۱۲ رد، کاال آنان را ن ها نفی و ابریشم و و روارید آنان را؛ نه پارچهارغوان و سرخ آنان را؛ نه انواع چوبها ع ر و

ظر ها عاج و ظر ها چوبین گرانبها و و آهن ن ۱و ر ر آنان را؛ ن چراد ه و ب ور ه ودا و وشبو و ر و کندر آنان را؛ نه شراب و روغن ه ان را؛ ن ندم آن ی ون و آرد رغوب و گ

ه بان و اراب س ندان و ا ف س و ات اه و گ یوان یان را. فو آد ها و ن دن ه ب ان را؛ و ن ها آنت ه ۱ ه ان یو ک فت: »آن ان واهند گ آن

ت و ش ه. دو و درگ شت، ا ش را دا نای و ت شوک ر ست، و هرگ ه ه ب اد ر ه ا ب

ا نه ه ب ه ای ان ک ان ا رگ شت.«۱ و ب ن واهد گروت را ند و ث رو ند، ا دو ان

ه او ر ع اب ک شد، دورادور واهند کم واهند رد و ا س اد و ار واهند ک ای

ه: سر واهند داد ک ه ت و۱ وی ر گ ،گر ب ر ش ا غ رد ،غ رد«

ارچ ید در پ ش و سرخ، پ ی ارغوان و ف ها ند رق و واهر و رواری ند در ب ش ر سک ۱ ث ه عا س ور شر ب و را ها

ست.« ر ه ا گش و هر آن ا دا ک ا و هر ن ه ب سان ک ک

فر س ش وردان و چه ک ان ند، چه دری ن کا عاش ه ا را دری سان ک ند، ک ن ک

ش را س اد.۱ و چون دود آ دورادور واهند ایدهند که: سو اند، ریاد سر بینند که او را

هرگ آیا شهر چون این شهر ب رگ در هان بود «سر ر ست «۱ و ا ب ان و ا ری ند و گ ن ک

ر اد ب ری ه: ا د د ک آورن ،گر ب ر ش ا غ رد ،غ رد«

ش ه ه ۀ ک شهر ک روت ت او ث داران، ا دو ند، دو ان

ساع ه و نک ی ست ای شد ا ران یسآ ا ۲ نا ب ش وا ر نک دا

سان و رسوالن و انبیا !شاد کنید ا قد «. یرا دا داد ش ا را ا او س اند است

سنگ ه چند آسیاب ا نیرو ند، پار آنگا رش ه۲۱ا ه دری ت و ب ر رگ گ ب رگ ب ن س

فت: ند و گ ا ند واهد ب و تخ نوگن ا« روا ا ان

شد ،گر ب رهش نآ ، ب اب ،شود. ت ن ا شان ا او هرگ ی گر ن ا دی ن رگ د۲۲ ن ه نچ او ان گ وا ان و رب ن

ید، س وش واهد ر ه گ و ب هرگ ا وا ن ه ن وا ان. و ن پورن ی ش ان و ن

ف ن یچ گر ا ه ع ن یچ گر ه دی

شد. ت ن واهد ا و هرگ ی در یای س یچ آ گر دا ه و دی

شن و هرگ شد؛ در د ن واهد ین رگ د ۲ ن گره و رد ارچ چ ه رو دهاو

ید؛ اب و یچ دا اد در یچ عرو و ه گر دا ه دی

ید. س وش ن واهد ر ه گ بد ودن ین ب و ردان ب رگ ا ران

د. شدن و ها ه ه گ را و سون ادو ه ا و بسان با یا ه شد، ۲ در او، ون انبیا و قد

سان ش ه و ون ه ۀ ک ین ک نۀ ه ر پ ه ب کد.« شدن

فۀ ۱ ش ا

سمان شادی در آ پ۱ س نآ ا ش اد ، ن ب هک د شور ه س ان یم در آ ه اع عظ ست؛ ک ان

ند: ف گ !ه ویا«

ن ات و و درت ا آن دا است،

ش اها ج هک۲ قح سا سا دع و . شۀ ب رگ را ا داد ا آن

ا ین را ب ه ید، ک ش ساد ک ه ش ب ای نر ه ان ود را گ ندگ قام ون ب و ا او ان

ست.« ابود و ف هرا ب دا ر ندروآر :هک د

!ه ویا«ر د دود ا او ب ا اب ی د.«

نآ و ب س پ راهچ و نآ و ر دوجو راهچ ه د ب ر ت ن ه ب د و دا را ک ا ا ادن

گ ان د و ب ردن س ش ک ر ود، پ س ه ب ش ند رآوردن ه: ب ک «!آ ین. ه ویا«

نآ ب ا اد هاگ فت: هک د آر گ ،ار ام ادخ د وگ اپ «

ان او، ندگ ا ه ۀ بد، ر ا او داری ه ش ا ک ا

رد و ا ب رگ «!ا آنگا دای شنیدم که به روش اع عظیم

ش آبها راوان، و به بانگ ب ند انست، و به غر

ه م فت: رعد، ک گ !ه ویا«

یرا که داوند دا ا، آن ادر ق، س نت آغا ست. رد ا ک

ب یم، و او را ه ن شاد ک یم و و د آییم، ده

را ر س آن ب را ان عرو ید ، ی س رست؛ سا ه ا و عرو او ود را آ اد

نا ک ۀ اج ن ف س ش رد و نا پ و ب ه کا هه ا ب شد ید ش ن او ب ند.« ک

سان است . ا ۀ ک ان نفی ، اع ا نیک قد ا آنان بنوی ، وشابه«آنگا رش ه به ن گفت: و »شوند. که به یا ت عروس آن بر دعوت در این ظه ۱»اینها ک م راس ین دایند «ا ود: ا او به ن بود که به پایش ا ادم ا او را بپرس م. ا ین ن بادا چ فت: » کن چون ن نی ه چون گدارند، و و برادران و که شهادت عیس را نگا غ م اویم. دا را بپرست یرا شهادت عیس ،

ت است «.رو نبو س ر س سفید

نآ۱۱ سآ اهرد هک د د هاگ نا ب سا ا و ا ست، ب ید در آن ا ف س ب س م هان ا یش روی پر ق ین و ب ه ا سوار ک ندش. او ا به عد نچش انش به آ ش ش ع ۱۲ نگد. کند و م

اند و بر سرش ا ها بسیار است. و نا دارد داند، ک ن بر او نوش ه که هیچ

ما «ردای دارد به ون آغش ه و نا ش ۱ ودش.س ان ا پ او یان آ پاه س ست.۱ دا« ا

ید، و در ا ه ف س بان س ر ا سوار ب د، ها آ دنو ش شیر ا دهانش ۱ک ان نفی و سفید و پاکی .ان، ا با آن بر و ها ب ا د. بیرون بر آنان «آید بر شت شراب »با ع ا آهنین م واهد راند. ر چ هایش به روش شم دا ادر ق را یر پاو بر ردا و ران او نوش ه است: ۱ واهد آورد. در

اشا شاهان و رب « ب.« اربا دیدم که در آ اب ایس اد بود و به بانگ و رش ه ۱ دند ندا ب ند به ک پرندگان که در د آس ان با بیایید؛ برا یا ت ب رگ دا گرد هم «داد و گفت:

سرداران و شاهان و شت و ا ا گ ید۱ آیبان و س شت ا و د، و ا گ ندان ب وری وان

سان شت هر ان و شان، و ا گ سواران ، ا غ م و رد و ب رگ «.آ اد، و

آنگا آن و ش را دیدم، و آن شاهان ین را دیدم، ۱و سپاهیان آنان را دیدم، که گرد آ د بودند ا با آن

ا آن و ش گر ار شد و ۲سوار و سپا او ب نگند. ا اب که به نام او آیات به

د ظهور با او آن نب ک آور سا ات ود ک ا آی ن را ریف ه بود که ع ت آن و بپرس یدند. آنان و ش را پ یر ه بودند و ثا او را هر دو، ند به دریاچۀ آ ش و گوگرد ش ع ا ند

ه ا دهان یر ک ش ش ه ان ب ا آن د.۱۲و ب شدنسب یرون آن ا سوار ب د و آن شدن ش ه آ د، ک

ان شت آن و گ ود را ا گ ان ه دگ رن پد. ندن یاک ب

فۀ ۲ ش ا

ه سا د رۀ هز ر ف د د و۱ شر رو ه س ان د، و ا ا آ آی

یر ب رگ در ست، و ن ا او ه ب ید هاوی ک ا ه ه ان هن را، ک ست دارد.۲او ا دها را، آن ار ک دند ت و در ب ر ست، گ ی ان ا ش ا ی ی اب

و او را به هاویه کشید ا ه ار سا در اسارت ب انددراندا ت و در بر او ف کرد و هر بر آن نهاد ا

د. و سرآی ا آن ه ار بد فری گر ن و ها را دی ردد. اه آ اد گ ندگ پ ا آن چ

ب هک د د اه و نآ ر سک اه نا پرد س ان ه آن ه ق داور ب د ک ودن س ه ب ش ن

فو ود. و ن شد ب ه دم ک سان را دی کیح و س س ی شهادت در ق ع شان در را سرهاه نان ن ود. ای شد ب ن دا در ق ک م دا ا

ن ثا او س ش آن و ش و ر ه پ داد بر شان و ب ی ر پ ه ع ت او را ب د و ن ودن بار نان دوب د. ای ودن ر ه ب ست ود پ ی دنت س سا یح ه ار س ا د و ب شدن د ن

ن ر د. ای ردن ا ی او است. و ردگان دیگر ک س ه ب انند و قد ند نشدند ا آن ه ار سرآید.م ه ۀ آنان که در رس ا ی او شرکت دارند. رگ دو بر آنان هیچ درت ندارد ب ه در س ک کاهنان دا و نت س سا ا او ه ار د و ب یح واهند ان س

رد. واهند کیطان ش ی های س ن ک ش

نآ که آن ه ار سرآید، شی ان ا ندان رها اگدر پ ریب و ها به چهارگوشۀ ین واهد شد وبه ی وج و وج که به ش ار چونان شنها کنار - واهد ر ت ا آنان را برا نبرد گرد هم -دریا هس ند

اینان بر پهنۀ ین پیش ر ند و اردوگا آورد.سان، یعن شهر بوب دا را ا ر کردند. قد ا آ ش ا آس ان رود آ د و آنان را رو ورد. و ۱ا اب ی ، که آنان را ریب داد بود، به دریاچۀ آ ش و اب گوگرد ا ند شد، ای که آن و ش و نب ک

د ا اب شب نان رو و د. ای ودن شد ب ند ا ید. ش ع اب واهند ک

ان د ری مردگنآ۱۱ ب هاگ س و گر ف دیدم، و کس د را که بر آن نشس ه بود. آس ان و ین ا ور او و ردگان را ۱۲گری ند و ای برا آنها نبود.

رد و چه ب رگ، که در برابر ت ایس اد دیدم، چه گر شد. د ر دی شود د. و د رها گ ودن ب

ست. یات ا ه د ر شد ک شود ی گ نا ق ب شان، اب سب اع ا ر ان ب آنچه که ردگدریا ۱در آن د رها نوش ه شد بود، داور شدند.

ردگان را که در ود داشت، پ داد؛ رگ و هان ک ردگان نی ردگان ود را پ دادند، و هر

و ۱بر سب اع ا که ان ام داد بود، داور شد. رگ و هان ردگان به دریاچۀ آ ش ا ند شد.

م ا ست.۱ و هردریاچۀ آ ش، رگ دو ا ش در ه ن کاچۀ ه دری ود، ب شد ب ش ه ن و یات ن د ر

شد. ند ش ا آ

فۀ ۱۲ ش اد ین جدی سمان زم آ

سپ آس ان دید و ین دید دیدم، یرا آس ان ۱او و ین او سپر شد بود و دیگر دریای و ود و شهر قد اورش یم دید را دیدم که ا ۲نداشت.

س ان ا ن ین آ ای شد ه چون آ د، آ اد د دا پشد س ه شوهر ود آرا را ه ب س ک عرو

ه یدم ک ن ش ند شد. و ا ت، دا ب ا بفت: گ

،ت ا نا مدآ اب ادخ ن م ، ن ا«شد؛ ن واهد ساک ها ا آن و او بود، وم او واهند ب شان و ای

ود شان واهد ب ا ای و ود دا بود. شان واهد ب و دا ای

شا ره وا شچ ا ار ک نا نآ پ اه دهاو کارد. ک

ود؛ گر رگ ن واهد ب و دیشت، یون و درد و ود ن واهد دا ش م و و ا

«. یرا چی ها او سپر شدس پ س نآ نک ه ه فت: »ای ین گ ش نو ی را ن نها را چ فت: »ای سا م.« و گ

ست نان در ور اع اد ا س ن را ای نوی ی بست.« ست ا ان ام رسید به«با به ن گفت: و راکه و اب دا و ان ها هس م. ن به هر “ و “ا ن رایگان واهم شنه باشد، ا چش ۀ آب یات به

که غا ب آید، اینه ه را به یراث واهد برد، هر داد.و ن دا او واهم بود و او پسر ن واهد

ا ن یب ب دالن و ب بود. ف ا ان و دان و ای انپرس ان و ه ۀ عف ان و ادوگران و بت آد شان و ب دروغگویان، دریاچۀ ش ع به آ ش و گوگرد واهد

م است «.بود. این رگ دو د یم جدی ل ش ر

ی ا آن هفت رش ه که هفت پیا ۀ پ ر ا هفت فت: ه ن گ ند، آ د و ب ش ب آ ر را دا

و ت ب ار رب ر م نع ، ورع نم ا ب«آنگا را در رو به را کوه ۱»نشان واهم داد.

ب رگ و ب ند برد و شهر قد اورش یم را به ن رود س ان ا ن د دا ه ا آ شان داد ک ن

ید و آ د.۱۱ دا ا آن اب یار س وهر ب ند گ یش ان ندگ ش در

یت ب ور فا ش ه شم، و ب بها، ه چون ی ران گند وار ب رگ و ب ود.۲۱دی ه دارا ب شت ک داش ه ن د دروا ر ود و دوا د دوا د دروا بک ا آن دروا ر هر ی د. و ب ودن ش ب ام های ها ن

ی سرا ن ا ی ۀ ب ب ی ا دوا د شرق، س ت سه دروا در ود.۱ شد ب ش ه و نس ت سه دروا در ش ا ، س ت سه دروا در

رار س ت رب سه دروا در نوب و شت.۱ و دیوار شهر دارا دوا د پ بود که بر دا

.آنها نام دوا د رسو بر نوش ه شد بودگیر گفت، ی ۀ اندا و آن که با ن س ن ۱

ین به شهر و دروا ر ا شت ست دا وار د ها و دی

دا ش آن را ان ه شهر ب ند.۱ یر ک گشهر ود. او سان ب ع، و و و عرض آن ی ربی ه ا آن اندا گر ت. و و عرض و ار فاع را بشهر با هم ساو و برابر با دوا د ه ار پر اب یر و ا ت دیوار آن د و چه و چهار وا د ۱بود.کار قیا انسان که رش ه به گیر شد، یعن به اندا ش راو د ۱ب رد. ش ا ره س ش ه ا ب هد ،دو

فا ش شه ی ش ند اب و ان شهر ا ن و پ دیوار شهر با هرگونه گوهر گرانبها یین ۱بود.

شد بود. پ او ا یشم بود، دو ین ا ال ورد، د، پن ین ۲سو ین ا عقیق سفید، چهار ین ا ر ا عقیق سرخ، شش ین ا عقیق آ شین، هف ین ا د، هش ین ا یا وت کبود، نه ین ا یا وت ب ر ب س یق ق ین ا ع ی هد ا ، رد، ده ا ن

فش.۱۲دوا د ن ع ب ین ا یرو و دوا ده ن هر ع د، ی ودن د ب شهر، دوا د رواری دروا

ک ا دروا شهر ی یدان ود. و د ب ک رواری ها یود. فا ب ش شه ی ش ند اب و ان ا ن عبد در شهر ندیدم، یرا داوند دا ادر ۲۲شهر ند.۲ و بد آن هس ر ، ع ق و ب

ر آن ن ه ب دارد ک ید و ا ن ش ه ور ا ب یشن را دا آن را رو ند ی ند و ب اب کس و ور آن و ها در ن ست.۲ و ر چراغ آن ا بین، ا و ود شاهان اد رد و پ واهند که آن ا واهند آورد.۲ دروا ها آن هرگ در را ب

شب را در آن ا شد، ی س ه ن واهد رو ب ر و ش و و ها به آن ا ۲داشت.و ود ن واهد

ا هیچ ۲آورد واهد شد. ک که چی ناپا و هیچ ا رو هیچ ر ب اع ا بیح و ریب ار شود، بهوارد آن ن واهد شد، ق کسان که نا شان در د ر . یات بر نوش ه شد است، بدان را واهند داشت

فۀ ۲۲ ش ا

یا یا درخ ح هر آ ح نآنگا نهر آب یات را به ن نشان داد که ه چون ۱و ۲شد ب ور شفا بود و ا ت دا و بر ار گ شت. در دو ر نهر، ا وس یدان شهر

ن در ت یات بود که دوا د بار یو ع داد، یفا ش را ها آن ب رگ ار. و ب ک ب هر ا ی

ن و ود ن وا ع یچ گر ه ود. و دی و ها ب د

داشت. ت دا و ت بر در آن شهر واهد بود و آنها رو او را اد انش او را واهند پرس ید.و واهند دید و نام او بر پیشان آنها واهد بود.

دیگر شب و ود ن واهد داشت و آنها به نور چراغ یا ورشید نیا ند ن واهند بود، یرا داوند دا به آنها

نای واهد ب ش د رو ا اب ها ید. و آن شرد. نت واهند ک س

مه خا ف شر ب ه ن ه فگ ن ا« : س ن نا رو رد د، دا اروا ست. داون ست ا ست و را اع اد اچه را ا آن س اد ر ش ۀ ود را ر یا، ب انه ه اد ان ود ک شود، ب ع د ود وا ای ب

د.« ا ن ای بن ا« ب ک ه دو شاب م و س آی ا ک

ه ک م ن ت این ک اب را نگا ک دارد.« بو ن، یو نا، ه ان کس هس م که این چی ها را دیدم و

ها آن شنیدم. و پ ا دیدن و شنیدن آنها، پیش پا رش ه که آنها را به ن نشان داد بود، ا ادم ا س د ا او به ن گفت: کنم. نم ن ن نچ ادابم«ا و، ان رادران و و ب ی ه چون ان ن یا، و آن ب

گا ن ک اب را ن ه ک م ای د، ادم ک دارنست.« پر م. دا را ب اوی

ت این ک اب را هر «آنگا به ن گفت: ۱ ک م نبو پ ش بدکار، به ۱۱ن ن یرا و ت ن دیک است.

بد کردن ادا ه دهد و فسد، ه چنان به ساد ، نی وی کردن ادا ه دهد و قد بپردا د؛ نی وکار، به

«.ه چنان قد ب اندآیم و پاداش ن با ن است ا به اینک ب ود «۱۲

و “ا ن ۱ک بر سب اع ا ش ا دهم. هرا ،“ «. سه اه نا و اد با و ،ر آ و و

شویند ا ق ا آنان که ردا ود را وشابه ۱ند و ن یدا ک یات را پ ه در ت س ب س ر د

ه دروا ند ب شهر دا ب وان ها رها و ب گها و ادوگ س د.۱ شون ف ان و عت شان و ب ه آد سان ک س ان و ه ۀ ک ر پست هدروغ را دو د و آن را ب ع دارن

یرون د، ب ند. آورن انن « ۱ س ع ، ف ، شر ن ار دو ۀ ش د ا

ساها اع م ی ه ک ی ها را ب ن چ ا ای س ادم ر س ار س داوود و شه و ن ند. ن ری شان ک در

بح هس م.« سورع و حور ۱ یا « ند: »ب وی گه یا « هر آن ک د: »ب گوی نود ب ش

د هر یای س ب نه ش ه کهو هر یات ب ست، ا آب ب ا ه ا گان ک رای

یرد. گ بت این ک اب را ن به هر ۱ ک که ک م نبو

نود هشدار ش دان ی ب س چ ر ک ه اگ دهم کو د، دا ب ها ن ف ای ی ش ه شد در این ک اب بت ۱را بر او واهد ا ود. و اگر کس ا ک م نبو این ک اب چی کم کند، دا او را ا در ت یات و ا شهر قد ، که در این ک اب دربار آنها نوش ه شد

ست، ب سا ت. ا یب واهد ن نآ ۲ ب هک ن ا ر ش رو ا ین داه ن دهد، چ

د: »آر ، ب ود وی م.« آ گ !آ ین. بیا، ا داوند عیس

. یض داوند عیس با ه ۀ ش ا باد. آ ین۲۱