დიპლომატი ოქტომბერი 2014dl.sangu.edu.ge/pdf/journals/dipl_journ_I.pdf · 2 2 დიპლომატი ოქტომბერი 2014 ჩინეთის

22

დიპლომატი ოქტომბერი 2014

ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკა

ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკა (ჩინ. 中华人民共和国) , ზოგადად ცნობილი როგორც ჩინეთი — მსოფლიოს ყველაზე ხალხმრავალი ქვეყანა 1.3 მილიარდზე მეტი მოსახლეობით. ჩინეთი მდებარეობს აღმოსავლეთ აზიაში. ჩინეთის იურისდიქცია ვრცელდება 22 პროვინციაზე, ხუთ ავტონომიურ რეგიონზე, ოთხ პირდაპირ კონტროლირებად მუნიციპალიტეტზე, (პეკინი,ტიანძინი, შანხაი და ჩუნცინი) და ორ მაღალი ავტონომიის მქონე სპეციალურ ადმინისტრაციულ რეგიონზე (ჰონგ-კონგი და მაკაო). ჩინეთის დედაქალაქია პეკინი. აღმოსავლეთიდან აკრავს ყვითელი, აღმოსავლეთ ჩინეთისა და სამხრეთ ჩინეთის ზღვები (წყნარი ოკეანე). სანაპიროსთან ბევრი კუნძულია, რომელთაგან უდიდესია ტაივანი და ჰაინანი. ჩრდილოეთიდან ესაზღვრება მონღოლეთი და რუსეთი, დასავლეთიდან ყაზახეთი, ყირგიზეთი, ტაჯიკეთი, ავღანეთი; სამხრეთით ნეპალი,ინდოეთი, ბჰუტანი, მიანმარი, ლაოსი, ვიეტნამი; ჩრდილოეთით ჩრდილოეთ კორეა. ოფიციალური ენა — ჩინური. ეროვნული დღესასწაულია 1 ოქტომბერი — რესპუბლიკის გამოცხადების

ზოგადი ინფორმაცია

დღე (1949). ოფიციალური კალენდარი — გრიგორიანულია, იყენებენ ასევე მთვარისა და მზის კალენდარს. ფულის ერთეულია იუანი.

სახელწოდება

•ოფიციალური: ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკა.•ჩინური: Zhonghua Renmin Gong-heguo.•ეტიმოლოგია: ევროპულ ენებში სახელი Chine, Chi-na, Cina მომდინარეობს ცინის დინასტიისაგან. თვით ჩინელები თავის ქვეყანას უწოდებენ ჭუნგუო-ს (中国), რაც „შუა სახელმწიფოს“ ნიშნავს.

გეოგრაფია

• ფართობი: 9.597.000 კვ.კმ. საზღვრები: საზღვაო — 14 000 კმ; სახმელეთო - 20 000 კმ.• ბუნება: ორი მესამედი მთებსა და უდაბნოებს (მათ შორის გობის უდაბნო)უჭირავს.

გეოგრაფიული რაიონები — აღმოსავლეთი ჩინეთი, ტიბეტის ზეგანი, კუნლუნის მთები და ჰიმალაები, ტარიმის და ჯუნგარის აუზები, შიგა მონღოლეთის პლატო, მანჯურია, ხუანხეს და იანძის აუზები; უმაღლესი მწვერვალი – ჯომოლუნგმა, იგივე ევერესტი ტიბეტში (8.848 მ). მდინარეები (კმ) — იანძი5.500; ხუანხე 4.700; ამური 4.300; მეკონგი 4.200 კმ; ტბები (კმ²) — ცინხაიხუ 4.000, დუნტინხუ 3.100, ლოპ-ნორი 2.500, ხულუნ-ნორი 2.400, ტაი-ხუ 2.240; კუნძული — ხაინანი 33.670 კვ.კმ; კლიმატი

ოქტომბერი 2014

23


— სხვადასხვა (ჰიმალაების, პოლარული, კონტინენტური, ზომიერი, ტროპიკული).

•ბუნებრივი რესურსები: ქვანახშირი, რკინის მადანი, ნავთობი, ბუნებრივი აირი, ვერცხლისწყალი, კალა, ვოლფრამი, მანგანუმი, მოლიბდენი, ვანადიუმი, ალუმინი, ტყვია, თუთია, ურანი, მსოფლიოში უდიდესი ჰიდროენერგეტიკული რესურსები.

ჩინეთის უზარმაზარი ტერიტორია ბუნების მრავალფეროვნებით ხასიათდება, რაც უპირველესად განპირობებულია რელიეფისა და გეოლოგიური აგებულების თავისებურებებით. რელეიფში ჭარბობს მთები, პლატოები და მაღლობები, რომელთა შორის განსაკუთრებით აღსანიშნავია ტიბეტის მთიანეთი, რომელიც უმაღლესია მსოფლიოში. ნეპალთან საზღვარზე ჰიმალაებში კი მდებარეობს მსოფლიოს უმაღლესი მწვერვალი ჯომოლუნგმა - 8 848 მ. აღსანიშნავია აგრეთვე დიდი და მცირე ხინგანები, ცინლინის მთები, ტიან-შანი, ბეიშანი და ა.შ.დაბლობებს უკავია ტერიტორიის მხოლოდ 12 %. ისინი ძირითადად ქვეყნის აღმოსავლეთშია წარმოდგენილი. ცნობილია დუმბეიპინიუანის და ჩინეთის დიდი დაბლობი, რომლებიც სოფლის მეურნეობის უმნიშვნელოვანეს რაიონებს წარმოადგენენ. ტიან-შანის მთების აღმოსავლეთით გვხვდება ტურფანის ქვაბული, რომელიც ზღვის დონიდან155 მეტრით დაბლა მდებარეობს. ჩინეთში მდებარეობს ალაშანის, გობის და თაკლამაკანის უდაბნოები.

კლიმატი

ჩინეთის ტერიტორიის უდიდესი ნაწილი ხელსაყრელი კლიმატური პირობებით ხასიათდება, რაც სოფლის მეურნეობის პრაქტიკულად ყველა სახის კულტურის მოყვანის საშუალებას იძლევა.

ფლორა და ფაუნა

ჩინეთის ნიადაგური საფარი დიდი მრავალფეროვნებით ხასიათდება. აქ წარმოდგენილია ყველა სახის ნიადაგი, რომელიც გავრცელებულია აზიის კონტინენტზე. რელიეფის,კლიმატისა და ნიადაგების მრავალფეროვნებამ საკმაოდ ხელსაყრელი პირობები შექმნა სხვადასხვა მცენარეულობის განვითარებისთვის: დაწყებული ტროპიკებით, დამთავრებული ტაიგის ფლორით ჩრდილოეთში. ტყეები ქვეყანაში ცოტაა. მათ მთელი ქვეყნის ტერიტორიის მხოლოდ 12 % უკავიათ. ტყეების გავრცელების ძირითადი რაიონებია დიდი და მცირე ხინგანები, ასევე ტროპიკული ზონა. ჩინეთის ტერიტორიაზე ფლორის 35 000-მდე სხვადასხვა წარმომადგენელია. აქ ვხვდებით ჩრდილოეთ ნახევარსფეროსათვის დამახასიათებელ თითქმის ყველა სახის მცენარეს. მცენარეული საფარის მრავალფეროვნება უპირველესად განპირობებულია

სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიის მეზობლობით და მათ შორის რაიმე ბუნებრივი საზღვრების არსებობით.მრავალფეროვნებით გამოირჩევა ცხოველთა სამყარო. უიშვიათეს ცხოველთაგან აღსანიშნავია პანდა, ოქროსფერი მაიმუნი, თეთრტუჩა ირემი, მდინარის დელფინი, იანძის ნიანგი, წითელი ციყვი და მონაცრისფრო ლეოპარდი.

საელმწიფო

•სახელმწიფო სისტემა: სოციალისტური რესპუბლიკა.

ადმინისტრაციული დაყოფა

ქვეყნის ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეულებია: 23 პროვინცია (sheng - მათ შორის ტაივანი), 5 ავტონომიური რეგიონი (zizhiqu), 4 მუნიციპალიტეტი (shi), 2 სპეციალური ავტონომიური რეგიონი (ჰონგ-კონგი და მაკაო).ტაივანი – გუანსი-ჯუანი – შიგა მონღოლეთი – ნინსია-ხუეი – სინძიანი – ტიბეტი – ჰონგ-კონგი – მაკაო

დემოგრაფია

ჩინეთი ყველაზე მჭიდროდ დასახლებული და ერთ-ერთი უძველესი ქვეყანაა მსოფლიოში.•მოსახლეობა: 1.321.451 ათასი (2007), მათ შორის - ჩინელები- 92%. ეროვნული უმცირესობებია ტიბეტელები, უიღურეი, ჩჟუანგები და მონღოლები.•ენები: სტანდარტული ჩინური (მანდარინი), ჩინური დიალექტები: კანტონის (იუე), შანხაის (ვუ), ფუჯოუს (მინბეი) და სხვა.•ქალაქები: პეკინი (6.619; აგლომ. 9.376); შანხაი (9.005; აგლომ. 12.040), ტიანძინი (4.333; აგლომ. 6.809), შენიანი (3.574; აგლომ. 6.473), უხანი (3.960; აგლომ. 4.496),გუანჯოუ (3.474; აგლომ.

ბატონო ელჩო,მაქვს პატივი გამოვხატო ჩემი ღრმა პატივისცემა საქართველოში ჩინეთის სახალხო რეაპუბლიკის საელჩოსა და პირადად თქვენს მიმართ და მოგილოცოთ ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკის დაარსების 65 წლისთავი.მინდა ჩინელ ხალხს ვუსურვო დიდი წარმატებები და კეთილდღეობა,თქვენს უძველეს და უმშვენიერეს ქვეყანას კი აყვავება და განვითარება.

გაცნობებთ, რომ ქართული უნივერსიტეტის დიპლომატიური კლუბის წევრებმა ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკის ეროვნულ დღესასწაულთან დაკავშირებით მოამზადეს ელექტრონული ჟურნალის-„დიპლომატის“’-სპეციალური ნომერი, ვიდეო და ფოტო მასალები ჩინეთის შესახებ,რომლის პრეზენტაცია განზრახულია ჩატარდეს 26 სექტემბერს 14 საათზე..

ბატონო ელჩო, ჩვენთვის დიდი პატივი იქნება თუ თქვენ პირადად გვეწვევით ქართულ უნივერსიტეტში და მიიღებთ მონაწილეობას ჩინეთისადმი მიძღვნილ ღონისძიებაში.

ვსარგებლობ შემთხვევით, რათა კიდევ ერთხელ გამოვხატო თქვენს მიმართ ჩემი ღმა პატივისცემა

პატივისცემით,

საქართველოს საპატრიარქოს წმ. ანდრია პირველწოდებულის სახელობის ქართული უნივერსიტეტის რექტორი პროფესორი

სერგო ვარდოსანიძე

4


在格鲁吉亚中花人民共和国的特命王权大使，阁下大使。尊敬的大使先生我们深感荣幸有机会尊敬中华人民共和国大使与大使。祝贺你们中华人民共和国65 周年。我们想祝贺中国人大成功与幸福。大学想介绍，阁格鲁吉亚大学的外交俱部成了庆祝贺中国人民共和国65周年准备了特刊。中国的照片与视频。 09月 26日 15：00 点行活动。尊敬的大使先生我们您参加我们的活动.再一次表示很大的尊敬。格鲁吉亚大学的校长: Sergo Vardosanidze

ვან ი დაიბადა 1953 წლის 19 ოქტომბერს პეკინში-ეკონომიკის მეცნიერების მაგისტრი.1969 – 1977 – ჰაილუნცზიანის სამრეწველო-სამშენებლო კორპუსის თანამშრომელი.1977 – 1978 –.ფოსტისა და ტელეგრაფის სამინისტროს სამეცნიერო-ტექნიკური ინფორმაციის ინსტიტუტის თანამშრომელი.1978 – 1982 –პეკინის უცხო ენების მეორე უნივერსიტეტის აზიისა და აფრიკის ენების ფაკულტეტის სტუდენტი,იაპონური ენის ბაკალავრი.1982 -1989 –საგარეო საქმეთა სამინისტროს აზიის ქვეყნების დეპარტამენტის რეფერენტი,ატაშე, განყოფილების გამგის

მოადგილე,განყოფილების გამგე.1989 – 1994 – იაპონიაში ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკის საელჩოს მრჩეველი,მრჩეველი-დესპანი.1994 – 1995 – –საგარეო საქმეთა სამინისტროს აზიის ქვეყნების დეპარტამენტის დირექტორის მოადგილე.1995 – 1998 –საგარეო საქმეთა სამინისტროს აზიის ქვეყნების დეპარტამენტის დირექტორი (კერძოდ,1997 წლის აგვისტოდან 1998 წლის თებერვლამდე ჯორჯთაუნის უნივერსიტეტის(აშშ) დიპლომატიის ინსტიტუტის მოწვეული მეცნიერი).1998 -2001 – საგარეო საქმეთა მინისტრის თანაშემწე და შეთავსებით საგარეო საქმეთა სამინისტროს პოლიტიკური ანალიზის დეპარტამენტის დირექტორი.2001 – 2004 – საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილე.2004 – 2007 – საგანგებო და სრულუფლებიანი ელჩი იაპონიაში.2007 – 2008 – საგარეო საქმეთა მინისტრის პირველი მოადგილე.2008 – 2013 – ჩინეთის კომუნისტური პარტიის ცენტრალური კომიტეტისა და სახელმწიფო საბჭოს კანცელარიის ხელმძღვანელი ტაივანის საკითხებში 2013 წლიდან – საგარეო საქმეთა მინისტრი.17 და 18 მოწვევის კომუნისტური პარტიის ცენტრალური კომიტეტის წევრი.ჰყავს მეუღლე და ქალიშვილი.

ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკის საგარეო საქმეთა მინისტრი ვან ი

საქართველოში ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკისსაგანგებო და სრულუფლებიან ელჩს,მის აღმატებულებას იუე ბინს.


45


საქართველოში ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკის საგანგებო

და სრულუფლებიანი ელჩის,მისი აღმატებულების იუე ბინის

ბიოგრაფია

დაიბადა 1963 წლის აგვისტოში.1986-1988 აპარატის წევრი,ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკის საგარეო საქმეთა სამინისტროს, საბჭოთა კავშირის და აღმოსავლეთ ევროპის საქმეთა დეპარტანეტის თანამშრომელი1988-1993 საბჭოთა კავშირსა და რუსეთის ფედერაციაში ჩინეთის სახალხო რეპუბლიკის საელჩოს ატაშე, მესამე მდივანი.1993-1999 ევროპისა და ცენტრალური აზიის საქმეთა დეპარტამენტის მესამე მდივანი,სამმართველოს უფროსის მოადგილე.სამმართველოს უფროსი1999-2002 ტაჯიკეთის რესპუბლიკაში ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკის საგარეო საქმეთა სამინისტროს მრჩეველი.2002-2004 ლიტვის რესპუბლიკაში ჩინეთს სახლახო რესპუბლიკის საელჩოს მრჩეველი2004-2005 ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკის ევროპის და ცენტრალური აზიის საქმეთა დეპარტამენტის მრჩეველი2005-2006 საერთაშორისო ჩინური ნავთობ მომპოვებელი კორპორაციის სინოპეს ვიცე პრეზიდენტი.2006-2007 ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკის ევროპის და ცენტრალური აზიის საქმეთა

დეპარტამენტის მრჩეველი.2007-2011 რუსეთის ფედერაციაში ჩინეთის სახლახო რესპუბლიკის საელჩოს, მინისტრი- მრჩეველი.2011-2013 საგარეო საქმეთა სამინისტროს საზღვრისპირა და ოკეანეთის საქმეთა დეპარტამენტის მრჩეველი.2013 წლის სექტემბრიდან საქართველოში ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკის საგანგებო და სრულუფლებიანი ელჩი.ჰყავს მეუღლე და ქალიშვილი.

საქართველოში ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკის საგანგებო და სრულუფლებიანი ელჩის,მისი

აღმატებულების იუე ბინის პასუხები ჩვენი ჟურნალის კითხვებზე

1.ჩინეთსა და საქართველოს შორის ორმხრივი ურთიერთობების მდგომარეობა და პერსპექტივები.

ჩინეთი და საქართველო მეგობარი ქვეყნებია. ჩვენ შორის არ არსებობს ინტერესთა კონფლიქტი. ჩინეთის მთავრობა დიდ მნიშვნელობას ანიჭებს საქართველოსთან ურთიერთობების განვითარებას და მას ამიერკავკასიის რეგიონში უმნიშვნელოვანეს პარტნიორად მიიჩნევს. ჩინეთი პატივს ცემს საქართველოს ტერიოტორიულ მთლიანობას, სუვერენიტეტს და მის მიერ არჩეულ განვითარების გზას. დიპლომატიური ურთიერთობების 22 წლის მანძილზე, ორმხრივი ურთიერთობები სტაბილურად და ჯანსაღად ვითარდება, პოლიტიკური ნდობა მუდმივად ღრმავდება, თანამშრომლობა ვაჭრობისა და ეკონომიკის

სფეროში ნაყოფიერია, კულტურული გაცვლა დღითიდღე უფრო აქტიური ხდება, საერთაშორისო საკითხებში ვინარჩუნებთ კოორდინაციას.უკანასკნელი წლის განმავლობაში, ჩინეთ-საქართველოს მეგობრული ურთიერთობები ახალი ძალით განვითარდა. აგვისტოში საქართველოს ვიცე-პრემიერის, ბატონ გიორგი კვირიკაშვილისა და ვიცე-სპიკერის, ბატონ ზვიად ძიძიგურის ხელმძღვანელობით ორი დელეგაცია სტუმრობდა ჩინეთს. პირველი - დავოსის ფორუმში იღებდა მონაწილეობას, რომელიც ქ. თიენძინში ჩატარდა, მეორე კი - ჩინეთ-ევრაზიის მე-4 ექსპოში. ჩინეთიდანაც ბევრმა დელეგაციამ წარმატებით განახორციელა ვიზიტი საქართველოში. ორმხრივი კონტაქტების გაძლიერებამ ხელი შეუწყო ჩინელ და ქართველ

56


ხალხს შორის ურთიერთგაგებისა და მეგობრობის გაღრმავებას და ორმხრივი ურთიერთობების განვითარებას.ჩინეთ-საქართველოს შორის საქმიანი თანამშრომლობა წარმატებულია. მიმდინარე წლის პირველ ნახევარში, ორმხრივი სავაჭრო ბრუნვა 9.6%-ით გაიზარდა და 452 მილიონი აშშ დოლარი შეადგინა. ჩინეთმა ჯამში 400 მილიონი აშშ დოლარის ინვესტიციები განახორციელა საქართველოში. იგი უკვე გახდა საქართველოს რიგით მესამე სავაჭრო პარტნიორი და ინვესტორი ქვეყანა. წლების მანძილზე, ჩინეთმა საქართველოს 50 მილიონი დოლარის უსასყიდლო დახმარება გაუწია, რამაც ხელი შეუწყო ქვეყნის ეკონომიკის განვითარებას. გარდა ამისა, დიდი ჩინური კომპანიები აქტიურად

მონაწილეობენ საქართველოს ინფრასტრუქტურის მშენებლობაში. მაგალითად, მათ ააშენეს რიკოთის საავტომობილო გვირაბი და თბილისი-რუსთავის ჩქაროსნული საავტომობილო გზა. გარდა ამისა, ჩინური კომპანია 2015 წლის ახალგაზრდული ოლიმპიადისთვის ახორციელებს საქართველოს მთავრობისთვის მნიშვნელოვან - ოლიმპიური სოფლის მშენებლობის პროექტს. აგვისტოს თვეში, პრემიერ-მინისტრ ღარიბაშვილმა თავად მოინახულა ოლიმპიური სოფელი და დადებითად შეაფასა ჩინური კომპანიის მუშაობის ეფექტურობა.თანამშრომლობა განათლებისა და კულტურის სფეროში უფრო და უფრო აქტიურად მიმდინარეობს. ჩინური მხარის

მხარდაჭერის შედეგად, ამჟამად, თბილისის ოცამდე სკოლასა და უნივერსიტეტში ხუთასამდე სტუდენტი სწავლობს ჩინურ ენას. თანაც, სხვა სასწავლებლებსაც სურთ ჩინური ენის კურსების გახსნა. გარდა ამისა, საქართველოში ჩინეთის საელჩო თანამშრომლობს მედია-პროექტ „ეტალონთან“ „ჩინეთ-საქართველოს მეგობრობის წელთან“ დაკავშირებულ პროექტზე. ნამდვილად არ იქნება გადაჭარბებული, თუ ვიტყვით, რომ ჩინური ენისა და ჩინეთის „ბუმი“ საქართველოშიც დაიწყო. ჩინელი ხალხიც უფრო მეტ ინტერესს იჩენს საქართველოს გასაცნობად. ჩინეთის მთავრობის მიერ საქართველოსთვის ოფიციალური ტურისტული დანიშნულების ქვეყნის სტატუსის მინიჭებამ და ურუმჩი-თბილისს შორის პირდაპირი ფრენების დაწყებამ, დიდად შეუწყო ხელი ორ ქვეყანას შორის ტურიზმის სფეროში თანამშრომლობის განვითარებას. აგვისტოს თვეში მთავარი ჩინური მედია საშუალებების 50 ჟურნალისტი იმყოფებოდა საქართველოში. მათ ყველა კუთხით გააცნეს ჩინელ მაყურებელს საქართველოს ისტორია, კულტურა, ადათ-წესები, სოციალური და ეკონომიკური მდგომარეობა. გარდა ამისა, ქალაქებმა გუანჭოუმ და თბილისმა ისევე, როგორც ურუმჩიმ და ბათუმმა ხელი მოაწერეს წინასწარ ხელშეკრულებას დაძმობილების შესახებ. გასულ წელს, ჩინურმა მხარემ წამოაყენა სტრატეგიული კონცეფცია „აბრეშუმის გზის ეკონომიკური სარტყლის“ შესახებ, რომელიც გულისხმობს აბრეშუმის გზის გასწვრივ მდებარე ქვეყნებს შორის პოლიტიკური კომუნიკაციის, საგზაო კავშირების, ვაჭრობის, ვალუტის მიმოცვლისა და ხალხთაშორისი ურთიერთობების გაუმჯობესებას, რათა ერთად

მოხდეს ჩვენი განვითარება და კეთილდღეობის მიღწევა. საქართველო უძველესი აბრეშუმის გზის მნიშვნელოვანი ნაწილი იყო. მას ხელსაყრელი გეოგრაფიული მდებარეობა აქვს, შესაბამისად, „აბრეშუმის გზის ეკონომიკური სარტყლის“ ფარგლებშიც აქტიურ როლს შეასრულებს. მჯერა, რომ თუ ჩვენი ქვეყნები გააგრძელებენ ორმხრივი ურთიერთობების სტაბილურ განვითარებას, „აბრეშუმის გზის ეკონომიკური სარტყლის“ სტრატეგიული იდეის განხორციელების კვალდაკვალ, ჩინეთ-საქართველოს შორის ურთიერთობები უფრო სწრაფად განვითარდება და თანამშრომლობა ვაჭრობის, ეკონომიკის, კულტურის, განათლების, ტურიზმისა და სხვა სფეროებში ახალ საფეხურზე გადავა.

2.თქვენი შთაბეჭდილებები საქართველოს შესახებ.

1992 წლის 9 ივნისს, როდესაც ხელი მოეწერა ერთობლივ კომუნიკეს დიპლომატიური ურთიერთობების დამყარების შესახებ, პატივი მქონდა ჩინეთის დელეგაციის წევრის რანგში თავად დავსწრებოდი ამ ისტორიულ მოვლენას. მაშინ მე მხოლოდ ერთ დღეზე ცოტა მეტი დავყავი თბილისში, თუმცა ქართველი ხალხის მეგობრულმა დამოკიდებულებამ წარუშლელი შთაბეჭდილება მოახდინა ჩემზე. მას შემდეგ ოც წელზე მეტი გავიდა. მე ჩინეთის ელჩის რანგში დავბრუნდი საქართველოში. ამჯერად, ვეწვიე თქვენი ქვეყნის სხვადასხვა რეგიონს, კარგად გავეცანი საქართველოს ისტორიას, კულტურასა და სოციალურ-ეკონომიკურ მდგომარეობას. მე წავიკითხე რუსთაველის პოემა, დავათვალიერე ფიროსმანის ნამუშევრები, მოვისმინე მრავალხმიანი

ოქტომბერი 2014 დიპლომატი ოქტომბერი 2014

6 67

სიმღერა, ვიხილე როგორ ცეკვავენ ქართველი ბიჭები თითის წვერებზე, დავაგემოვნე შესანიშნავი ქართული ღვინო. საქართველოს ულამაზესმა ბუნებამ, მრავალსაუკუნოვანმა ისტორიამ, მდიდარმა კულტურულმა მემკვიდრეობამ, ქართველი ხალხის შეუპოვარმა და სტუმართმოყვარე ხასიათმა და ქვეყნის სოციალურ-ეკონომიკურმა განვითარებამ, დიდი შთაბეჭდილება მოახდინა ჩემზე. მე მთელი გულით მიყვარს საქართველო და ქართველი ხალხი.

3.თქვენი სურვილები საქართველოსა და ქართველი ხალხისადმი.

ჩინეთი და საქართველო ტრადიციულად მეგობარი ქვეყნები არიან. მე ძალიან მიხარია საქართველოს ეკონომიკური წინსვლა და ქართველი ხალხის კეთილდღეობა. იმედი მაქვს, რომ საქართველო შეძლებს შეასრულოს „ევრაზიის დამაკავშირებელი გზაჯვარედინის“ როლი, მომავალშიც შეინარჩუნებს პოლიტიკურ სტაბილურობასა და ეკონომიკურ წინსვლას და რომ საქართველო აყვავდება. ამავდროულად, ვისურვებდი ჩინეთ-საქართველოს შორის სხვადასხვა სფეროში თანამშრომლობის კიდევ უფრო განვითარებასა და ორმხრივ ურთიერთობებში ნათელ მომავალს.

კონფუცის ინსტიტუტი

ჩინური ენისა და კულტურის პოპულარიზაციის მიზნით ჩინეთის მთავრობის მხარდაჭერით მთელ მსოფლიოში იქმნება კონფუცის ინსტიტუტები.დღეისათვის მათმა რაოდენობამ სამას ორმოცდაათს გადააჭარბა.კონფუცის პირველი ინსტიტუტი გაიხსნა 1994 წელს ქალაქ სეულში(სამხრეთ კორეა).კონფუცის ინსტიტუტები არის აშშ -ში,კანადაში,მექსიკაში,ინგლისში,საფრანგეთში,გერმანიაში,იტალიაში,ესპანეთში,იაპონიაში,ინდოეთში,თურქეთში,არგენტინაში,ბრაზილიასა და სხვა ქვეყნებში.აღსანიშნავია,რომ კონფუცის ინსტიტუტი საქართველოშიდაც ფუნქციონირებს თავისუფალი უნივერსიტეტის ბაზაზე.სულ მალე კონფუცის ინსტიტუტი გაიხსნება საქართველოს საპატრიარქოს წმიდა ანდრია პირველწოდებულის სახელობის ქართულ უნივერსიტეტში,სადაც საერთაშორისო ურთიერთობებისა და რეგიონალური პროცესების პროგრამის წლევანდელმა პირველკურსელებმა უკვე დაიწყეს ჩინური ენის შესწავლა. უნდა აღინიშნოს,რომ კონფუცის ინსტიტუტი მოწოდებულია გააღრმაოს ურთიერთობები სხვადასხვა ქვეყნებთან,გააცნონ მათ ჩინეთის ისტორია,კულტურა,ფილოსოფია,ლიტერატურა,

წეს-ჩვეულებები,ტრადიციები. საინტერესოა,რომ ჩინური ენის გაკვეთილების გარდა კონფუცის ინსტიტუტებში იკითხება ლექციები,უჩვენებენ კინოფილმებს,მართავენ გამოფენებს,კონკურსებს და შეხვედრებს სხვადასხვა სფეროსწარმომადგენლებთან,შემოქმედებით ინტელიგენციასთან,მეცნიერებთან,პოლიტიკოსებთან და ბიზნესმენებთან.Aჩინური ენის კურსებზე სწავლება ხორციელდება უახლესი სახელმძღვანელოების საშუალებით. ძირითად სასწავლო მასალასთან ერთად გათვალისწინებულია აუდიო ან ვიდეო მასალის გამოყენება. მეცადინეობებს ატარებენ როგორც ქართველი კვალიფიციური ლექტორები, ასევე ჩინეთიდან მოწვეული პედაგოგები. კონფუცის ინსტიტუტებში ჩინური ენის შემსწავლელთათვის,რომლებიც აჩვენებენ მაღალ შედეგებს სწავლაში და წარმატებით ჩააბარებენ შესაბამის (HSK)გამოცდას შანსი ეძლევათ გაიარონ უფასო სტაჟირება ჩინეთში ერთი წლის ვადით.

6 68


საქართველო - ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკადიპლომატიური ურთიერთობები

საქართველოსა და ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკას შორის დიპლომატიური ურთიერთობები დამყარდა 1992 წლის 9 ივნისს. ნიშანდობლივია, რომ ორმხრივი ურთიერთობები მრავალი მიმართულებით დინამიურად ვითარდება. საქართველო მაღალ შეფასებას აძლევს ჩინეთის როლს და ადგილს გლობალურ პოლიტიკაში. ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ჩინეთი წარმატებულად განაგრძობს ეკონომიკური შესაძლებლობების განვითარებას თავისი ხალხისთვის და პოზიტიური წვლილის შეტანას, როგორც მის უშუალო სამეზობლოში, ისე გლობალური მასშტაბით. ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკა იყო ერთ-ერთი პირველი სახელმწიფო, რომელმაც აღიარა საქართველოს დამოუკიდებლობა, დაამყარა ჩვენს ქვეყანასთან დიპლომატიური ურთიერთობები და გახსნა საელჩო თბილისში 1993 წელს (ინფორმაციისთვის: საქართველოს საელჩო ქ. პეკინში გაიხსნა 2005 წელს), რამაც მისცა ძლიერი სტიმული ორ ქვეყანას შორის არსებული ისტორიული და კულტურული ურთიერთობების შემდგომ განვითარებას.საქართველოსა და ჩინეთის საგარეო უწყებებს შორის არსებობს რეგულარული პოლიტიკური კონსულტაციების მექანიზმი, რაც წარმოადგენს სხვადასხვა სფეროებში თანამშრომლობის მიმდინარე საკითხთა განხილვის მნიშვნელოვან ფორმატს.

ბოლო წლების განმავლობაში

განხორციელდა ჩინური ინვესტიციების მნიშვნელოვანი ზრდა საქართველოს ეკონომიკაში; 25-მდე ჩინური კომპანია უკვე წარმატებულად საქმიანობს საქართველოში, ისეთ სექტორებში როგორიცაა: მშენებლობა, გზები და ინფრასტრუქტურა, ენერგეტიკა, საბანკო სფერო და სხვა.

ასევე, იზრდება ორმხრივი ვაჭრობა და საქართველოში ჩინელ ვიზიტორთა რიცხვი; 2013 წელს მხარეებს შორის ორმხრივი სავაჭრო ეკონომიკური ბრუნვის მოცულობამ შეადგინა 564 მილიონი აშშ დოლარი, ხოლო 2014 წლის იანვარ-ივლისის მონაცემების თანახმად, ანალოგიური მაჩვენებელი შეადგენს 420 მილიონ აშშ დოლარს.

ვითარდება ურთიერთობები კულტურისა და განათლების სფეროებში.

ამასთან, ორმხრივ ურთიერთობებში მნიშვნელოვანი ფორმატია მთავრობათაშორისი ეკონომიკური კომისია, სადაც განიხილება სავაჭრო-

თანამშრომლობის ძირითადი სფეროები


7

ეკონომიკური თანამშრომლობის აქტუალური საკითხები. აღსანიშნავია, რომ ჩინეთი არის საქართველოს ხუთ უმსხვილეს სავაჭრო პარტნიორთა შორის.

ნიშანდობლივია, რომ 2011 წლის 9 ივნისიდან დაინიშნა პირდაპირი ავიარეისი თბილისი-ურუმჩის (სინძიან უიგურეთის ავტონომიური რეგიონი) მიმართულებით, რასაც მნიშვნელოვანი წვლილი შეაქვს საქართველო-ჩინეთს შორის, როგორც სავაჭრო-ეკონომიკური ურთიერთობების განვითარებაში, ისე ხალხთაშორისი კავშირების განმტკიცებაში.

აღსანიშნავია ის ფაქტიც, რომ 2012 წლის თებერვლიდან


ჩინეთის მთავრობამ საქართველოს მიანიჭა „ტურიზმისთვის ხელსაყრელი ქვეყნის სტატუსი“ (Approved Destination Status), რაც ხელს შეუწყობს საქართველოში ჩინელი ტურისტების რაოდენობის ზრდას.

საქართველოს საპატრიარქოს წმიდა ანდრია პირველწოდებულის სახელობის ქართულ უნივერსიტეტში,სადაც საერთაშორისო ურთიერთობებისა და რეგიონალური პროცესების პროგრამის წლევანდელმა პირველკურსელებმა უკვე დაიწყეს ჩინური ენის

ჩინეთის კლუბი ქართულ უნივერსიტეტში

რატომ უნდა ვიწავლოთ ჩინური ენა?

უცხო ენის შესწავლა ყოველთვის სასარგებლოა. ენა კომუნიკაციის საშუალებაა როგორც კერძო,ასევე კულტურის,ლიტერატურის და მეცნიერების სფეროებში.გარდა ამისა,უცხო ენის ცოდნა მნიშვნელოვანი ფაქტორია წარმატებული კარიერისათვის დღევანდელ მსოფლიოში.რატომ ვსწავლობთ მანცდამაინც ჩინურ ენას? დღეისათვის დედამიწაზე ყოველი მე_5 ადამიანი საუბრობს ჩინურ ენაზე. მისი პოპულარობა დღითიდღე იზრდება. ეს მნიშვნელოვან წილად დაკავშირებულია ჩინეთის ეკონომიკის სწრაფ ზრდასთან და ინფორმაციული ტექნოლოგიების განვითარებასთან.ჩინეთი,როგორც მსოფლიოში მეორე ქვეყანა ეკონომიკური განვითარებისთვალსაზრისით,მიმზიდველია ინვესტორებისათვის და საერთაშორისო დონეზე

დიდი პოპულარობით სარგებლობს.დღეისათვის ინტერნეტში საიტების ნახევარზე მეტი ჩინურ ენაზეა. ხოლო იმის გათვალისწინებით თუ რა სისწრაფით ვითარდება ინტერნეტი ჩინეთში ეს ჯერ კიდევ დასაწყისია. ამიტომ, თუ თქვენ დაეუფლებით ჩინურ ენას, თქვენთვის ხელმისაწვდომი იქნება დიდი რაოდენობით სასარგებლო ინფორმაცია.ჩინური ენა იყენებს განსკუთრებულ იეროგლიფურ დამწერლობას. იგი არის ერთ_ერთი უძველესი დამწერლობათა სისტემა, რომელმაც ჩვენამდე მოაღწია. იეროგლიფთა უმრავლესობა უცვლელია უკვე 2000 წ.ჩინურის ცოდნა გაძლევთ ახალ შესაძლებლობებს მოგზაურობისათვის. თქვენ შეგეძლებათ გაეცნოთ სრულიად სხვა კულტურასა და ცხოვრების წესს.ჩინეთი_ეს სხვა ისტორია და სხვა კულტურაა. ეს მისი ტრადიციები, მითოლოგია, ფილოსოფია, ლიტერატურა და ხელოვნებაა.ინფორმაციული ტექნოლოგიების განვითარებით მთელ მსოფლიოსთან კავშირი გახდა რეალობა. თქვენ შეგეძლებათ იპოვოთ ბევრი მეგობარი და პარტნიორი ბიზნესში.ახლა ჩინური ენის მცოდნე სპეციალისტებზე მოთხოვნა მუდმივად იზრდება, მაგრამ გავრცელებული მითების გამო, რომ ჩინური ენის შესწავლა მეტად რთულია ასეთი სპეციალისტების რაოდენობა დღემდე მცირეა.ჩინური ენის ცოდნა თქვენ გაძლევთ დამატებით შესაძლებლობებსა და პერსპექტივებს თქვენი მომავალი სამუშაოსათვის, იმის მიუხედავად თუ რა სპეციალობას აირჩევთ.გისურვებთ წარმატებებს ჩინური ენის სწავლაში!

შესწავლა ჩინური ენისა და კულტურის პოპულარიზაციის მიზნით დაფუძნდა ჩინეთის კლუბი.კლუბის მუშაობას უხელმძღვანელებს ჩინეთის კლუბის პრეზიდენტი,უნივერსიტეტის პროფესორი არჩილ კალანდია.თანაპრეზიდენტი იქნება საერთაშორისო ურთიერთობებისა და რეგიონალური პროცესების პროგრამის პირველი კურსის სტუდენტი საბა ხაზალია.

9

810


ჩინური დამწერლობა

ჩინური დამწერლობა ლოგოგრამული დამწერლობა, რომელიც გამოიყენება ჩინურ და იაპონურ ენებში, ხანდახან კორეულშიც და ადრე ვიეტნამურ ენაშიც. ჩინური დამწერლობა წარმოიქმნა 3200 წლის წინ და სავარაუდოდ დღეს არსებული დამწერლობებიდან უძველესია. მიუხედავად ამისა, ამ 3200 წლის მანძილზე ჩინურმა დამწერლობამ მნიშვნელოვანი ცვლილებები განიცადა და მისი უძველესი ნიმუშების წაკითხვა მხოლოდ ლინვგისტი არქეოლოგებისთვისაა შესაძლებელი.

ჩინეთში აღმოჩენილი დამწერლობის უძველესი ნიმუშები კუს ჯავშანზე დაახლოებით ძვ. წ. VIII ათასწლეულს, ეს ნაწერები არის დამწერლობის უძველესი ნიმუშები, თუმცა მათი გაშიფვრა ჯერ ვერ მოხერხდა და უცნობია მათი კავშირი ჩინურ დამწერლობასთან.ჩინურ დამწერლობაში სიმბოლოთა რაოდენობა რამდენიმე ათეული ათასია და თითოეულ სიმბოლოს აქვს არა მხოლოდ ფონეტიკური არამედ აზრობრივი მნიშვნელობაც.ჩინურ სიმბოლოთა 4% არის პიქტოგრამებიდან წარმოებული, თუმცა უმეტეს შემთხვევაში თანამედროვე იეროგლიფებსა

და პიქტოგრამებს შორის კავშირის შემჩნევა არც ისე ადვილია. დანარჩენები ლოგიკურად არის შედგენილი რამდენიმე მარტივი იეროგლიფისგან.დიდ ლექსიკონებში 46 ათასზე მეტი იეროგლიფია შესული, თუმცა მათი უმეტესობა საკმაოდ იშვიათად გამოიყენება. საშუალოდ ჩინელმა ან ჩინურის მცოდნემ 3000-4000 იეროგლიფი იცის.ტრადიციულად თითო იეროგლიფი აღნიშნავს თითო მარცვალს, ხოლო ბევრი ჩინური სიტყვა შედგება ერთზე მეტი მარცვლისგან, რომელთა დასაწერად გამოიყენება ერთზე მეტი იეროგლიფი. ჩინური ენის სხვადასხვა დიალექტებში იეროგლიფის წარმოთქმა განსხვავდება, მაგრამ მნიშვნელობა და დაწერის სახე ერთიანია ყველასათვის. ამის გარდა ბევრი სიმბოლო გადასულია იაპონურ და კორეულ ენებში, სადაც უკვე სულ სხვა მნიშვნელობა და გამოთმა აქვს შეძენილი.კონტინენტურ ჩინეთში გამოიყენება 1956 წლიდან გამარტივებული დამწერლობა, ხოლო ტაივანზე და ჰონგკონგში ტრადიციული ჩინური დამწერლობა. გამარტივებული ჩინური ასევე გადაიღეს სინგაპურშიც.

ჩინური ცერემონიალი

„ადამიანი არ უნდა ჯავრობდეს,თუ მას არ გააჩნია მაღალი პოსტი(რანგი),ის უნდა ჯავრობდეს იმაზე რომ არ გაძლიერდა მორალში“.კონფუცი (551-479წ.)

ჩინეთი- მსოფლიოში ალბათ არ არსებობს ისეთი ქვეყანა, სადაც ათასწლეულების მანძილზე ისტორიაში მნიშვნელოვან როლს არ თამაშობს ეტიკეტი. ძველ ჩინეთში ქცევის ნორმები, უამრავი აკრძალვები, აუცილებელი მაგიური

ქმედებები, სასულიერო რიტუალები და ცერემონიალები ნელ-ნელა გარკვეულ სისტემად ჩამოყალიბდა,რომელშიც ცნება „ეთიკა“ „რიტუალი“ და „ეტიკეტი“ დიდად არ განირჩევა.

ეტიკეტის საზოგადოება

დამფუძნებლად სწავლებისა „ლი“ (რიტუალი, ეტიკეტი) ითვლება კონფუცი, თუმცა თვითონ ფილოსოფოსს არ შეუქმნია ახალი რიტუალები, მან აიღო ნიმუშად ძველი ტრადიციები, კონფუციანისტო ძალიან გარკვევით მიუთითებს ადამიანის ადგილს საზოგადოებაში. კონფუცი ამბობდა: „ მმართველი უნდა იყოს მმართველად, ქვეშემდომი - ქვეშემდომად, მამა-მამად, შვილი-შვილად სამ ტრაქტატში.“სისტემატიზირებულია ქცევის წესები, ქცევის ჩვეულება და სხვა დანარჩენი წვრილმანი ადამიანის ცხოვრებაში. მაგრამ ყველა მათგანი არ იყო მიღებული, როგორც ადამიანის მიერ დადგენილი, არამედ ესიყო ზეციური რიგიდობა, აი ამიტომაც ეძლეოდა ეტიკეტს ასეთი მნიშვნელობა. ჩინელები ძალიან თავშეკავებული არიან გრძნობების გამოხატვის მხრივ - ეს არის რეზულტატი კონფუციანური სისტემის ღირებულებების მოქმედების, ყველაფერი რაც დაკავშირებულია ემოციებთან, განცდებთან, ინტერესებისაკენ გადახრასთან გადაიწეოდა უკანა ფლანგზე ვალდებულების კატეგორიასთან მიმართებაში. „კეთილშობილ ქმრად „ ითვლებოდა მხოლოდ ის ვინც შეითვისებდა ადამიანის სიყვარულს და ვალდებულებების შეგრძნებას. ვალდებულება საზოგადოების წინაშე მოითხოვდა დამორჩილებოდა მიღებულ ნორმებს, ვალი ოჯახის მიმართ მოითხოვდა დაევიწყებინა თავისი მოთხოვნილებები და გატაცებები. ამიტომ

911


ნებისმიერ სიტუაციაში ჩინელები უნდა მიყოლოდნენ ქცევის სტერეოტიპებს და ეკონტროლებიათ თავიანთი გრძნობები. გარდა ამისა, ერთ-ერთი უმთავრესი საფუძველი სოციალური წესრიგისა იყო უფროსებისადმი მორჩილება. ნებისმიერი უფროსი -მამა, ძმა , ჩინოვნიკი, ბატონი არის ხელშეუხებელი ავტორიტეტი უმცროსისთვის, ქვეშემდომისთვის. ტყუილუბრალოდ არ გვახსენებდა კონფუცი, რომ სახელმწიფო არის დიდი ოჯახი და ოჯახი- პატარა სახელმწიფო.თანამედროვე ჩინური ტრადიცია საგრძნობლად განსხვავდება იმ რთული სისტემისგან, რომელიც არსებობდა ტრადიციულ საზოგადოებაში, კონფუციანური მორალი და რიტუალი გადავიდა წარსულში. ქალებმა მიიღეს თანასწორი უფლებები მამაკაცებთან ერთად, ამასთან, შენარჩუნდა ხაზგასმული დამოკიდებულება უფროსებისადმი, ცოდნა და სიყვარული ნაციონალური კულტურისადმი, ისტორიისადმი და ლიტერატურისადმი.

სახელები

ჩინეთში სხვა ევროპულ ქვეყნებთან განსხვავებით ადამიანის სახელში პირველ ადგილზეა გვარი, ხშირად ერთსირთულიანი (ვან ლი) და იშვიათად ორსირთულიანი (სიმა) მეორე ადგილზეა სახელი. დღესდღეობით თანამედროვე ჩინელები განსაკუთრებით

ჰონკონგში, ტაივანში იმატებენ ევროპულ სახელებს, ეს ხდება შერეული ქორწინებისას და ახალი რელიგიის მიღებისას. უნდა აღვნიშნოთ,რომ ჩინელი ქალები გათხოვებისას იტოვებენ საკუთარ გვარებს.

მიმართვის ფორმები

სახალხო მმართველობის დადგომის შემდეგ ჩინეთში გავრცელდა მიმართვის ფორმა „მეგობარო“ . ასე მიმართავენ ერთმანეთს პარტიის წევრები, ხოლო საზოგადოებაში კვლავ გავრცელდა მიმართვის ფორმა „ბატონო“ ეს ოფიციალური მიმართვის ფორმა მიღებულია სახელმწიფოს პირველ პირებთანაც, ასევე საზოგადოებაში ფართოდ გამოიყინება ოფიციალური ზრდილობიანი მიმართვის ფორმა, რომელიც შედგება გვარისა და თანამდებობის დასახელებისგან.

მისალმება

საკვების მიღება ყოველთვის იყო მნიშვნელოვანი ელემენტი ჩინურ კულტურაში ამიტომ ჩინური მისალმება სიტყვა სიტყვით ითარგმნება ასე: „თქვენ უკვე მიირთვით ბრინჯი ? პასუხია“ კი გმადლობთ! და თქვენ? „ საინტერესოა რომ არსით ეს არის ინგლისური მისალმების ექვივალენტი.: „how are you ? fine thanks”. ტრადიციული თავის დახრა ჩინეთში გვხვდება არც ისე ხშირად, ხანდახან ასე თავს უხრიან ასაკოვან ხალხს, ისიც ყველგან არა. უმეტესობა ჩინელებისა ხელს ართმევენ ერთმანეთს ევროპულად, მაგრამ უფრო თავშეკავებულად, ასევე, ჩვეულებრივი მისალმების ფორმაა მსუბუქი თავის დახრა. გადახვევნა და კოცნა შორეული ნაცნობებისათვის სრულიად დაუშვებელია.

საჩუქრები

საჩუქრები ჩინურ კულტურაში გავრცელებულია ფართოდ. უყვართ ჩუქებაც და საჩუქრის მიღებაც, გასათვალისწინებელია,რომ საჩუქარი უცხოელისგან აუცილებლად დამზადებული უნდა იყოს მჩუქებლის მშობლიურ ქვეყანაში. საქმიანი საჩუქრები უნდა იყოს არაძვირიანი, 10-15 $. თუ თქვენ ასაჩუქრებთ ერთდროულად რამდენიმე ადამიანს შეეცადეთ, რომ ისინი იყოს თანაბარი ღირებულების. კიდევ მნიშვნელოვანი მომენტი აუცილებლად იქონიეთ ზედმეტი ორი ან სამი საჩუქარი, რომ მზად იყოთ ნებისმიერი მოულოდნელობისთვის. ევროპული ეტიკეტისგან განსხვავებით თუ საჩუქარი შეფუთულია მისი გახსნა მჩუქებლის წინაშე უზრდელობაა და კიდევ საჩუქარი უნდა გადასცეთ და მიიღოთ ორივე ხელით. ჩინეთში ბედნიერების მომტანი ფერებია- წითელი და ოქროსფერი, თეთრი და შავი ფერი სიმბოლიზირებულია. ასევე, ჩინელებს უყვართ რამდენიმე საჩუქრის ერთაად გაცემა,ჩინელებისთვის საათის ჩუქება არ შეიძლება, რადგან სიტყვა საათი ჩინურად ჟღერს ასე „ დაკრძალვაზე წასვლა“ ყვავილების ჩუქება მიღებულია საავადმყოფოში. მართალია ყველა ტრაადიცია იცვლება დროსთან ერთად მაგრამ დღემდეა შემონახული ყვავილების გარკვეული რაოდენობის ჩუქება.

8

ჩინეთის დიპლომატიის ისტორიიდან

ჩინეთის დიპლომატია ყოველთვის ატარებდა ძალიან სპეციფიკურ და თავისებურ ხასიათს.იგი ისტორიულად სერიოზულ ცვლილებეს განიცდიდა იმ გარემოებების და ამოცანების შესაბამისად,რომელიც იდგა ქვეყნის წინაშე ამა თუ იმ ეტაპზე. ჩინელი დიპლომატები ძალზედ წარმატებით იყენებდნენ საზღვარგარეთის ქვეყნების დიდ ინტერესს ჩინეთისადმი,როგორც ”გასაღების ბაზრის ’’ უდიდეს საშუალებას.დადებულ სავაჭრო ხელშეკრულებებს,კონტრაქტებს,ისინი განიხილავდნენ,როგორც მათ ქვეყნებს შორის ურთიერთობების ნორმალიზების,ასევე ორმხრივი პოლიტიკური ურთიერთობების გაფართოების საუკეთესო საშუალებას. როდესაც ჩინეთს არ გააჩნდა ნორმალური დიპლომატიური ურთიერთობები დასავლეთის მთელ რიგ ქვეყნებთან, ისინი ოსტატურად იყენებდნენ სპორტული კავშირების დიპლომატიას(60_იანი წლების პინგ-პონგის დიპლომატიას),იმისათვის, რომ ეჩვენებინათ რომ კავშირები მაინც არსებობს,მათი გაფართოება კი შესაძლებელია.ასევე, წარმატებით იყენებდნენ სახალხო დიპლომატიის შესაძლებლობებს.უკანასკნელ ათწლეულში ჩინეთის დიპლომატია აქტიურად იყენებს,როგორც გაეროს ტრიბუნას,ასევე უშიშროების საბჭოს სხდომებს(რომლის მუდმივი წევრიც თვითონ არის),ამასთან ერთად, ჩინეთის დიპლომატიისათვის დამახასიათებელია პოზიციის დამოუკიდებლობა,როგორც წესი ისინი არ ეყრდნობიან სხვა ქვეყნების პოზიციებს და ატარებენ თავის საკუთარ, დამოუკიდებელ ხაზს. ჩინეთი

არ ერიდება პრინციპულ საკითხებზე ვეტოს უფლების გამოყენებას,იმ შემთხვევაშიც კი თუ სახელმწიფოებთან მჭიდრო ურთიერთობა აქვს,მხარს უჭერენ სხვა რეზოლუციას.ჩინური დელეგაციები,როგორც წესი,არგუმენტირებულად იცავენ თავიანთ პოზიციებს. ჩინურ დიპლომატიაში განსაკუთრებული მნიშვნელობა ენიჭებოდა წინასწარ გათვლებს სამხედრო და პოლიტიკური აქციების განხორციელებისათვის. არსებითი წვლილი ჩინური დიპლომატიის საფუძვლების შექმნაში შეიტანა უძველესი ჩინეთის სამხედრო მოაზროვნემ სენ ცზიმ . სტრატაგემები- სტრატეგიული გეგმები,რომლებიც ითვალისწინებდა მოწინააღმდეგის მიმართ რაიმე ეშმაკობას და ხაფანგის დაგებას,ძირითადი იარაღი იყო ჩინეთის დიპლომატიის მთელი ისტორიის მანძილზე.ჩინელების სტრატეგიულ გეგმები, ხანგრძლივ დროზე იყო გათვლილი და პასუხობდა ქვეყნის ეროვნულ ინტერესებს.თანამედროვე ჩინური დიპლომატია ჩამოყალიბდა ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკის შექმნამდე(1949) ბევრად უფრო ადრე. საგარეო პოლიტიკური კურსის საფუძვლები შემუშავებული იქნა მაო ძედუნისა და ჯოუ ენლაის მიერ . მაო ძედუნი ტრადიციული დიპლომატიის მომხრე და მიმდევარი იყო,ამავე დროს,ჩინეთის დამოუკიდებელ საგარეო პოლიტიკას რეალისტურ ხასიათს ანიჭებდა. დიპლომატიური სამსახურის ჭეშმარიტი დამაარსებელი იყო ჯოუ ენლაი.იგი პრემიერობის დროს, შეთავსებით ახალი ჩინეთის საგარეო საქმეთა მინისტრიც იყო..ჯოუ ენლაი სისტემატიურად მოგზაურობდა და „.ღია დიპლომატიის“ მომხრე იყო.მთავარი პრინციპი იყო მიეღწიათ საერთო შეთანხმებისათვის მიუხედავათ განსხვავებული

აზრებისა. ჩინეთის დიპლომატიამ მეოცე საუკუნის მეორე ნახევარში მნიშვნელოვანი ცვლილებები განიცადა.ჩამორჩენილი ქვეყნიდან ჩინეთი ბირთულ სახელმწიფოდ გადაიქცა მილიარდ ნახევარი მოსახლეობით,სწრაფად განვითარებადი ეკონომიკით.საბჭოთა ელჩი პეკინში, ცნობილი დიპლომატი ო. ტროიანოვსკი ასე ახასიათებდა ჩინეთის ხელმძღვანელობას: ”ჩემი პირადი გამოცდილების საფუძველზე ვთვლი რომ, ჩინეთის უმაღლესი დონის ხელმძღვანელები პროფესიონალიზმის თვალსაზრისით ძალზედ მაღალ დონეზე არიან, ვიდრე ნებისმიერი სხვა ქვეყნის.”ასეთივე მაღალი აზრი ჰქონდა ჩინელების შესახებ ცნობილ ამერიკელ დიპლომატს ჯონ კენანს, რომელიც მემუარებში წერდა, რომ ინდივიდუალურობით „ჩინელები მსოფლიოს ხალხებს შორის ყველაზე ჭკვიანები არიან“.


12


13

თანამედროვე ჩინეთის დიპლომატია

ჩინეთის დიპლომატია სამართლიანად ამაყობს თავისი მდიდარი ისტორიული ტრადიციებით,რომლებიც არა ერთ ათასწლეულს ითვლის. დიპლომატიური ხელოვნება ჩინეთში ბევრად უფრო ადრე წარმოიშვა, ვიდრე ევროპის ქვეყნებში(აქ არ იგულისხმება ძველი რომის, საბერძნეთის და სხვა ქვეყნების დიპლომატია.ჩინეთის ისტორიულ პერსონაჟებს შორის დიპლომატებს ტრადიციულად არა ნაკლები საპატიო ადგილი ეკავათ,ვიდრე მხედართმთავრებს , ან ჩინეთის უძველესი კულტრურის მოღვაწეებს და მოაზროვნეებს.პოლიტიკური აზროვნების ისტორიაში დიპლომატია განიხილებოდა, როგორც საზოგადოების პოლიტიკური კულტურის ნაწილი.როგორც სახელმწიფოს ინტერესების დაცვის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი იარაღი.ჩინეთის დიპლომატიის ერთ-ერთი მოსაზრება ”უძვლესი ტრადიციების გამოყენება თანამედროვეობისათვის” შემთხვევით არ გაჩენილა. თუ ”ნაციონალიზმი”, ევროპაში, გამომდინარეობს სახელმწიფოების საკუთარი ნაციონალური კულტურის უნიკალურობისა და ფასეულობებისაგან , ჩინეთის ”ნაციონალიზმი” დაფუძნებულია კულტურულ უპირატესობასა და ჩინეთის ტრადიციული ფასეულობების უნივერსალურ გამოყენებაზე.ჩინეთის ერის, კულტურის, ციველიზაციის უპირატესობის იდეა , სხვა ერებსა და კულტურებთან მიმართებაში შეადგენდა ჩინეთის იმპერიების საგარეო პოლიტიკის ჩინურ ცენტრისტული დოგმების საფუძველს.ტრადიციული ჩინური დიპლომატიის იდეურ-თეორიული საფუძვლების ჩამოყალიებების პერიოდი

განეკუთვნება უძველეს ჩვ.წ მე-8,მე-3 საუკუნეებს. 2500 წლის წინათ ერთიანი იმპერიის შექმნის შედეგად ჩინური ცენტრიზმი იქცა საგარეო პოლიტიკური დოქტრინების იდეოლოგიურ ფუნდამენტად. სწორედ ,ჩვ.წ მე-5, მე-3 საუკუნეებში იქმნება და მუშავდება საგარეო პოლიტიკური დოქტრინები,სახელმწიფოებს შორის კონტრაქტების მეთოდები.ჩინეთის დღევანდელი საგარეო პოლიტიკური მდგომარეობა მისი დახვეწილი და ჭკვიანური დიპლომატიის დამსახურებით მეტად დინამიური და

მოლაპარაკებების წარმართვის ჩინური

სტილი

მოლაპარაკებების წარმართვის ჩინურ სტილში თავმოყრილია ბუნებრიობის, აუჩქარებლობის, საჭირო პირობების მომწიფების უსაზღვრო მოთმინებით ლოდინის მზადყოფნის იდეალები. ამ სტილს განსაზღვრავს რიტუალი და იერარქია მოლაპარაკების პროცესის ყველა დონეზე, რაც მჭიდროდაა დაკავშირებული ჩინელების ნიჭთან მსხვერპლად შესწირონ მოლაპარაკებებზე წუთიერი გამორჩენა უფრო მნიშვნელოვანი ხანგრძლივი პოლიტიკური ინტერესების სასარგებლოდ. ბევრი თანამედროვე მკვლევარი აღნიშნავს ჩინური ეროვნული სტილის სტრატაგენურობას საერთაშორისო მოლაპარაკებებზე, რაც მიმართულია ხანგრძლივი

მიზნების უზრუნველყოფაზე და საგარეო პოლიტიკის პრიორიტეტული ამოცანების გადაწყვეტაზე. ცნობილი რუსი სინოლოგი ა.ა.სვეშნიკოვი აღნიშნავს: ,,ჩინური სტრატაგენური აზროვნების საჭადრაკო სტილი, რომელიც გათვლას აკეთებს მრავალი ათწლეულით და ასწლეულით ადრეც კი... კონტრასტშია დასავლეთის საგარეო პოლიტიკური მიდგომების პრაქტიკულ კონიუნქტურასთან“.მართლაც, ჩინური სტრატაგენური დიპლომატიის ძლიერი მხარეებია მისი მიზანდასახულობა, აქტიურობა, გეგმიურობა, მოქმედებების სისწორე. ჩინური მხარე მოლაპარაკებებზე თავიდანვე მიისწრაფვის დაჰყოს მოლაპარაკების პროცესის ცალკეული ეტაპები: პოზიციების თავდაპირველი დაზუსტება, მათი განხილვა, შეთანხმების მიღება, დოკუმენტების ხელმოწერის დასკვნითი ეტაპი. საწყის ეტაპზე ისინი დიდ ყურადღებას უთმობენ მოლაპარაკებებში თავისი პარტნიორების გარეგნულ სახეს, ქცევის მანერას, რის საფუძველზეც ცდილობენ განსაზღვრონ მათი ფორმალური და არაფორმალური სტატუსი, დელეგაციის ყველა წევრის გავლენას, და შემდგომში აკეთებენ მკაფიო ორიენტაციას უფრო მაღალი, როგორც ოფიციალური, ასევე არაოფიციალური, სტატუსის მქონე მონაწილეებზე.მოლაპარაკების პროცესში ჩინელების საერთო სტრატეგია კი დაფუძნებულია პარადოქსულ პოსტულატზე ,,მართვა მოქმედების გარეშე“, რომელსაც ჩინელები მიაწერენ თვით კონფუცის, რომელმაც თქვა: ,, მმართველი შუი მართავდა მოქმედების გარეშე. როგორ აკეთებდა ის ამას? ის არაფერს არ აკეთებდა, გარდა იმისა, რომ იჯდა პირით სამხრეთისაკენ“. მოლაპარაკებებზე ასეთი პოზიცია გამოიხატება იმაში, რომ ჩინური მხარე ჩვეულებრივ ელოდება, რომ პარტნიორებმა


14

პირველებმა „გახსნან კარტები“, პირველებმა გამოთქვან თავისი აზრი, პირველებმა წამოყენონ წინადადებები და ა.შ. ესე იგი, ჩინური პოსტულატი „მართვა მოქმედების გარეშე“ აღნიშნავს სწრაფვას მიაღწიონ მაქსიმალურ შედეგს მინიმალური დანახარჯებით. როგორც წესი, ჩინელები მიდიან დათმობაზე მოალპარაკების დასასრულს, მას შემდეგ, რაც შეაფასებენ პარტნიორის შესაძლებლობებსა და ნაკლს. არაიშვიათად მათი დათმობის წინადადებები ჩნდება, როცა უკვე გეჩვენება, რომ მოლაპარაკებები საბოლოოდ შევიდა ჩიხში და შეთანხმების მიღწევა შეუძლებელია. ამასთან, ასაბუთებენ რა თავის პოზიციას, ჩინელები მარჯვედ იყენებენ მოლაპარაკების დროს პარტნიორების მიერ დაშვებულ ყველა შეცდომას.ცნობილმა ჩინელმა ფილოსოფოსმა, ფენ იულანმა, ზუსტად დაახასითა ჩინური მოქნილი პოლიტიკა პოლიტიკურ მოლაპარაკებებზე: „მარჯვენა ფრთის წარმომადგენლბეი მხარს უჭერენ ჩემს მისწრაფებას შევინარჩუნოთ ძველი სამეფოს ერთიანობა და ინდივიდუალურობა, და აკრიტიკებენ ჩემს ძალისხმევას, რომელიც ხელს უწყობს მოდერნიზაციის განხორციელებას; მარცხენა ფრთის წარმომადგენლები მიესალმებიან ჩემს სწრაფვას დავეხმარო მოდერნიზაციას და მაკრიტიკებენ მე ჩემი ძალისხმევისთვის, რომ შევინარჩუნოთ ძველი სამეფოს ინდივიდუალობა და ერთიანობა. მე ვიგებ მათ დასკვნებს, ვიღებ მათ ქებასა და კიცხვას. ქება და კიცხვა ერთმანეთს აბათილებენ, მე ვაგრძელებ წინსვლას ჩემი მსჯელობების შესაბამისად“. ჩინელები არასდროს არ იღებენ გადაწყვეტილებებს მოსალოდნელი შეთანხმებების, შედეგებისა და ყველა ასპექტის

დეტალურად შესწავლის გარეშე. მათი დელეგაცია ჩვეულებრივ ძალიან მრავალრიცხვოვანია, რამდენადაც თავის შემადგენლობაში ყავთ დიდი რაოდენობა მოლაპარაკებების დღის წესრიგის ყველა საკითხის ექსპერტებისა. უფრო მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები მიიღება კოლეგიალურად, ყველა დონეზე მრავალრიცხოვანი შეთანხმებებით. ამავე დროს, აუცილებლად დაცულია უფროს-უმცროსობის კულტი და იერარქია. ცენტრის მხრიდან მიღწეული შეთანხმებების დამტკიცება აუცილებელია, რაც ითვალისწინებს მოლაპარაკებებში მონაწილე ჩინელებს შორის მაღალკვალიფიციური სპეციალისტების ყოფნას, რომლებსაც შეუძლიათ ადგილზე გადაწყვიტონ რთული საკითხები, ასევე კარგი თარჯიმნის ყოლას, რომელმაც იცის სპეციფიკური ჩინური ტერმინოლოგია. ჩინელებთან მოლაპარაკება საკმაოდ დიდხანს გრძელდება( რამდენიმე დღიდან - რამდენიმე თვემდე.) რადგან ისინი საქმის ყველა ასპექტის დეტალურად შესწავლის გარეშე გადაწყვეტილებას არ იღებენ.ცნობილი ინგლისელი ჩინეთმცოდნე ჯ. მაკგოვენი აღნიშნავდა, რომ ჩინეთში არ არის არცერთი ადამიანი, რომელიც არ გრძნობდეს ასე თუ ისე პასუხისმგებლობას სხვის გამო. ამ მიმართებით ჩინელი ხალხი შეიძლება შევადაროთ ძალიან რთულ საათის მექანიზმს, სადაც ცალკეული ნაწილების კბილანები უზუსტესად არის შემჯდარი ერთმანეთში. ეს პრინციპი მოქმედებს პოლიტიკური მოლაპარაკებების დროსაც: ჩინელები ყურადღებით აკვირდებიან არა მარტო თავის პარტნიორებს, არამედ ერთმანეთსაც.როცა ჩინელები ლაპარაკობენ

ბრძენი პოლიტიკოსების მოქმედებებზე მოლაპარაკების დროს, მათ უყვართ კონფუცის ციტირება, რომელმაც თქვა: „ბრძენის მოქმედება შეიძლება დავახასიათოთ ერთი სიტყვით. ეს სიტყვაა - ორმხრივობა“. პარტნიორების დელეგაციაში ჩინელები, ჩვეულებრივ, ცდილობენ იპოვონ ისეთები, ვინც გამოხატავს მათი მხარის სიმპატიას, და ამ ადამიანების საშუალებით ცდილობენ იქონიონ თავისი გავლენა მოწინააღმდეგე მხარის პოზიციაზე. მათთვის დიდი მნიშვნელობა აქვს ეგრეთწოდებული „მეგობრობის სულის“ განვითარებას, ასევე პარტნიორებთან არაფორმალური ურთიერთობების დამყარებას. ამასთან, ისინი იჩენენ სტუმართმოყვარეობას, გულღიაობას, გულწრფელ ინტერესს, არცთუ იშვიათად პირად ინტერესს. ჩინელები საერთოდ ძალიან სტუმართმოყვარეები არიან: სადილზე მათ შეიძლება შემოგთავაზონ ოცამდე კერძი და, რომ არ გაანაწყენოთ მასპინძლები, აუცილებელია თითოეული კერძის ცოტათი მაინც გასინჯვა. ჩინეთის დელეგაციისთვის საჩუქრების გაკეთებისას უნდა გვახსოვდეს, რომ სუვენირი უნდა მივუძღვნათ არა ცალკეულ თანამშრომელს, არამედ მთლიან დელეგაციას. ერთი სიტყვით, ჩინელებთან საქმის დაჭერა მოლაპარაკებებზე არც ისე მარტივია: მათმა ძველმა კულტურამ გამოიმუშავა მოლაპარაკებების რთული სტრატეგიები გარე სამყაროსთან, რაც ჭადრაკის თამაშს გვაგონებს.


სიჩუანის პროვინცია მდებარეობს ჩინეთის დასავლეთ ნაწილში. მისი ტერიტორია შეიცავს რამდენიმე სახის ლანდშაფტს: ხედუანშანის მთებს, ცინბას მთიანი რაიონები, ცინხაის-ტიბეტური მთიანეთი, იუნგლის მთიანეთი. პროვინციის მიწები მნიშვნელოვნად დახრილია დასავლეთიდან აღმოსავლეთით. სიჩუანის ყველაზე მაღალ წერტილად ითვლება გუნშანის მწვერვალი, რომლის სიმაღლე 7550 მეტრია. ამგვარად პროვინციის რელიეფი მრავალფეროვანია. ლუნმენშანის მთები ყოფენ სიჩუანის ტერიტორიას ორ ნაწილად. პროვინციის დასავლეთით მდებარეობენ ჩუანსინანის დიდებული მთები და მთიანეთები, ხოლო აღმოსავლეთით ცნობილი სიჩუანის ღრმული. გეოგრაფიული მხრიდან პროვინცია მდებარეობს სუბტროპიკულ სარტყელში. ამ ფაქტიდან გამომდინარე და იქიდან, რომ რეგიონის რელიეფი ძალიან არაერთფეროვანია, შეგვიძლია გავაკეთოთ დასკვნა, რომ კლიმატი ამ რეგიონში არაერთფეროვანი იქნება. თუ სიჩუანის აღმოსავლეთით კლიმატი მიახლოებით ნესტიანი სუბტროპიკულია, დასავლეთ მთიანეთში უფრო ცივა, ასევე პროვინციის ჩრდილოეთ ნაწილში, სადაც კლიმატი უახლოვდება ტუნდრის ზონის კლიმატს. რეგიონის კლიმატური პირობების ასეთი მრავალფეროვნება საკმაოდ საინტერესო გავლენას ახდენს არა მარტო რეგიონის სასოფლო-სამეურნეო განვითარებაზე, არამედ რეგიონის ეკონომიკის განვითარებაზე ჯამში.

პროვინცია,უკვე დიდი ხანია წარმოადგენს ჩინეთის ერთ-ერთ ყველაზე განვითარებულ

მწარმოებლურ რეგიონს. დიდად განვითარებულია მეტალურგია, მანქანათმშენებლობა, აეროკოსმონავტიკა და სხვა. სამხედრო-თავდაცვითი მრეწველობის და მეცნიერულ-ტექნოლოგიური ასპექტებით პროვნციის პოტენციალს შეიძლება ვუწოდოთ სტრატეგიული ჩინეთისათვის.

ზოგიერთი ისტორიკოსი მიიჩნევს, რომ ცნობილი ჩინური ჩაის ტრადიციები სათავეს იღებს სწორედ ამ ძველი პროვინციიდან. ისევე, როგორც შუს კულტურა, რომელიც არსებობდა პროვინციის ტერიტორიაზე ძველი დროიდან, ბას კულტურამ არანაკლები გავლენა იქონია სიჩუანზე, არამედ ჩინეთის მთელ სამხრეთ-აღმოსავლეთზე. ჩვენი დროის ტურისტებს რეგიონში იზიდავს ადგილობრივი ტრადიციული ნაკეთობები, ხალხური ტრადიციები და უჩვეულო სოფლები, რომლებმაც წარსულის სული შეინარჩუნეს. ამ პროვინციიდან იყო მთელ მსოფლიოში ცნობილი პიროვნება დენ სიაოპინი, რომელიც დაიბადა ამ მხარეში გასული საუკუნის დასაწყისში მიწათმფლობელის ოჯახში. სწორედ სიჩუანში გაიზარდა ჩინეთის რესპუბლიკის კომუნისტური მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი.

პოვინციის ღირშესანიშნაობებს შორის ცალკე უნდა ავღნიშნოთ ქალაქი ცინჩენშანი, ასევე, დუცზიანიანის ძველი პროტექნიკური ნაგებობა. სხვა მნიშვნელოვანი ისტორიული ძეგლებიდან, რომლებსაც უამრავი ტურისტი სტუმრობს არის (თივის ქოხი-დუ ფუ), მთავარსარდალი ჩჟუგე ლიანის სამარხი, სამი ულამაზესი ხეობა მდინარე იანძის ნაპირზე, ტერაკოტისაგან გაკეთებული მეომრების და ცხენების ქანდაკებების მუზეუმი და ლეიშანის დიდი ბუდა, რომელიც მდებარეობს ემეიშანის მთაზე.

სიჩუანის პროვინცია ცნობილია მთელ სამყაროზე, თავისი ცხარე კერძებით, რომლებშიც ბევრი

•სული სახელწოდება-პროვინცია სიჩუანი;•დედაქალაქი-ჩენდუ;•დიდი ქალაქები-ჩენდუ, იანი;•მოსახლეობა-90 მილიონი;•ფართობი-485 ათასი კვადრატული კილომეტრი.

ჩენდუ-სუბმმართველობის მნიშვნელობის ქალაქია ჩინეთის სამხრეთ-დასავლეთში, პროვინცია სიჩუანის ადმინისტრაციული ცენტრი.მოსახლეობა-14,0 მილიონი ადამიანი მეხუთე მოსახლეობის რაოდენობით ჩინეთში.ქლაქის ემბლემაა უძველესი ოქროს დისკი (ოქროს მზის ჩიტის).ნაპოვნია 2001 წელს გათხრების დროს.

სიჩუანის პროვინცია

15


ჩინეთის ქალაქები

შანხაი

შანხაი (ჩინ.: 上海, Shàng-hǎi) მდებარეობს მდინარე იანძზე და ჩინეთის უდიდესი ქალაქია. შანხაი ქვეყნის უნიშვნელოვანესი კულტურული, კომერციული, ფინანსური, ინდუსტრიული და საკომუნიკაციო ცენტრია. ადმინისტრაციულად შანხაი ჩინეთის ერთ-ერთი მუნიციპალიტეტია, რომელსაც პროვინციის დონის სტატუსი აქვს. შანხაიში მდებარეობს ასევე მსოფლიოს ყველაზე დატვირთული საზღვაო პორტი სინგაპურისა და როტერდამის შემდეგ.თავდაპირველად ერთი მიყრუებული მეთევზეთა სოფელი, შანხაი ჩინეთის უმნიშვნელოვანესი ქალაქი გახდა მე-20 საუკუნის დასაწყისში. ეს იყო რესპუბლიკის პოპულარული კულტურის, ინტელექტუალური გაცვლისა და პოლიტიკური ინტრიგების ცენტრი. 1949 წელს კომუნისტების მოსვლის შემდეგ ქალაქის ცხოვრების რიტმი შენელდა ცენტრალური მთავრობის მიერ შემოღებული მძიმე გადასახადებისა და ბურჟუაზიული ელემენტების დევნის გამო. 1992 წელს მთავრობის მიერ საბაზრო-ეკონომიკური განვითარების კურსის აღემის შემდეგ შანხაი მყისვე ჰკრეფს სიჩქარეს და მალევე უსწრებს შენჟენსა და გუანჯჟოუს და ჩინეთის ეკონომიკური ზრდის ფორპოსტი

ხდება. 21-ე საკუნუნის დასაწყისში შანხაის მთავარი მიზანი მისი მსოფლიო კლასის ქალაქის სტატუსის დაბრუნება და მის მოქალაქეთათვის კომფორტული საცხოვრებელი პირობების შექმნაა.

სახელწოდების შესახებ

ორი იეროგლიფი ქალაქის სახელწოდებაში (მარცხნივ) ნიშნავს "ზღვა-ზე". ადგილობრივად ის წარმოითქმის როგორც ზონ-ჰე ქალაქის სახელწოდების ყველაზე ადრეული წყარო სონის დინასტიიდან მოდის (მე-11 საუკუნე), რომელიც მდინარის პირას მდებარე სავაჭრო ქალაქს ერქვა. სახელის მნიშვნელობა დღემდე ისტორიკოსთა შორის კამათის საგანია, თუმცა ზოგიერთ წყაროზე დაყრდნობით ის უნდა ნიშნავდეს "ზღვის ზემო მისაღწევს" (海之上洋). თუმცა მანდარინის ენაზე ის უნდა ნიშნავდეს "ზღვაზე გასვლას", რაც უფრო მისაღებია ქალაქის საზღვაო პორტის მდებარეობისთვის.ქალაქს მრავალი მეტსახელი ჰქონია წარსულში, მათ შორის "აღმოსავლეთის პარიზი", "აღმოსავლეთის დედოფალი", "აღმოსავლეთის მარგალიტი", და "აზიის ბოზიც" კი (ეს უკანასკნელი 1920-30-იანი წლების კორუფციის, ნარკოტიკებისა და პროსტიტუციის მოზღვავების შედეგი იყო).

ისტორია

ქალაქის ფორმირებამდე შანხაის სონიანის პროვინციის (松江縣) ნაწილი იყო, სუჟუს პრეფექტურის (蘇州府) დაქვემდებარებაში. სონგის დინასტიის (960-1279) პერიოდიდან შანხაი თანდათან უფრო საქმიანი სავაჭრო პორტი ხდება და მის პოლიტიკურ იურისტიდქიას აჭარბებს.

ქალაქის კედელი ჩვ.წ 1553 წელს აშენდა, რაც დღეს ქალაქის დაფუძნების თარიღად მიიჩნევა. თუმცა მე-19 საუკუნემდე შანხაი, ჩინეთის სხვა მნიშვნელოვანი ქალაქებისგან განსხვავებით, რაიმე განსაკუთრებულ როლს არ ასრულებდა და ამგვარად აქ ჩინეთის ძველი კულტურის რაიმე განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი არქიტექტურული ძეგლი არ არსებობს.შანხაის როლი რადიკალურად შეიცვალა მე-19 საუკუნეში, როცა მისმა სტრატეგიულმა მდებარეობამ ინაცზის მდინარეზე ის დასავლეთთან ვაჭრობისთვის იდეალური ადგილი გახადა.ადრეული მე-19 საუკუნის პირველი ოპიუმის ომის დროს ბრიტანეთის ჯარებს შანხაიმცირე ხნით ოკუპირებული ჰყავდათ. ომი 1842 წელს დასრულდა ნანკინის ზავით, რის შედეგადაც ზავის ქვეშ მოქცეული პორტები, შანხაის ჩათვლით, საერთაშორისო ვაჭრობისთვის თავისუფალი გახდა.

ჰონგ-კონგი

ჰონგ-კონგი ოფიციალურად ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკის ჰონგ-კონგის სპეციალური ადმინისტრაციული რეგიონი— მდებარეობს ჩინეთის სამხრეთ სანაპიროზე და მოქცეულია მარგალიტის მდინარის დელტასა და სამხრეთ ჩინეთის ზღვას შორის. ჰონგ-კონგი ცნობილია თავისი ვრცელი ჰორიზონტითა და ბუნებრივი ღრმა ნავსადგურით. მისი ტერიტორიის ფართობი 1104 კმ²-ია, ხოლო მოსახლეობა 7 მილიონ კაცზე მეტი. ამ მაჩვენებლით ჰონგ-კონგი მსოფლიოში ერთ-ერთი ყველაზე მჭიდროდ დასახლებული ტერიტორიაა. ჰონგ-კონგის მოსახლეობის 93.6% ეთნიკური ჩინელია და მხოლოდ 6.4%-ია სხვა ეროვნების წარმომადგენელი.

16


17

ჰონგ-კონგის კანტონურად მოლაპარაკე უმრავლესობა მეზობელი კანტონის (ამჟამად გუანდუნი) პროვინციდანაა, რომელიც ომსა და ჩინეთის კომუნისტურ რეჟიმს გამოექცა 1930-1960 წლებში.ჰონგ-კონგი ბრიტანეთის იმპერიის კოლონია პირველი ოპიუმის ომის (1839-42) შემდეგ გახდა. კუნძული ჰონგ-კონგიგაერთიანებული სამეფოსათვის განუსაზღვრელი ვადით გადაცემული პირველი ტერიტორია იყო, შემდეგ 1860 წელსკოულუნის ნახევარკუნძული გადეცა, ბოლოს კი 1898 წელს იჯარით ახალი ტერიტორიები მიიღო. წყნაროკეანური ომის დროს (1941-45) ოკუპირებული იყო იაპონიის მიერ, რომლის შემდეგაც ბრიტანეთმა კვლავ დაიბრუნა მასზე კონტროლი 1997 წლამდე, ტერიტორიის ჩინეთისთვის გადაცემის მომენტამდე. კოლონიალიზმის პერიოდმა მნიშვნელოვანი გავლენა იქონია დღევანდელი ჰონგ-კონგის კულტურაზე, რომელსაც ხშირად ახასიათებენ, როგორც „აღმოსავლეთისა და დასავლეთის შეხვედრას“ და განათლების სისტემაზე, რომელიც ინგლისის სისტემას მისდევდა 2009 წლის რეფორმების განხორციელებამდე.1997 წლის 1 ივლისს, ჰონგ-კონგი ჩინეთის პირველი სპეციალური ადმინისტრაციული რეგიონი გახდა, „ერთი ქვეყანა, ორი სისტემის“ პრინციპით (აღნიშნული სტატუსი მაკაომ 1999 წლის დეკემბერში მიიღო). მას კონტინენტური ჩინეთისაგან განსხვავებული პოლიტიკური სისტემა აქვს. ჰონგ-კონგის იურიდიული დამოუკიდებლობა ანგლო-ამერიკული სამართლის ჩარჩოებში ფუნქციონირებს. ჰონგ-კონგის მთავარი კანონი (მისი საკონსტიტუციო დოკუმენტი) არეგულირებს მის პოლიტიკურ სისტემას და საგარეო ურთიერთობებისა და სამხედრო თავდაცვის გარდა ყველა საკითხში ითვალისწინებს

ჰონგ-კონგის ავტონომიურობის მაღალ ხარისხს.ჰონგ-კონგი გლობალური ქალაქია. ის ერთ-ერთი ალფა+ ქალაქია. ჰონგ-კონგი წარმოადგენს მსოფლიოში მესამე წამყვან საერთაშორისო ფინანსურ ცენტრს ლონდონისა და ნიუ-იორკის შემდეგ. ჰონგ-კონგს აქვს წამყვანი კაპიტალისტური პოსტ-ინდუსტრიული ეკონომიკა, რომელიც დაბალი გადასახადებითა და თავისუფალი ვაჭრობით ხასიათდება, ხოლო ვალუტა,ჰონგ-კონგური დოლარი მსოფლიოს რვა ყველაზე გამოყენებად ვალუტას შორისაა. ტერიტორიის უკმარისობამ მაღალ შენობებზე მოთხოვნა გაზარდა, რამაც იგი მსოფლიოში ყველაზე ვერტიკალურ ქალაქად აქცია. ჰონგ-კონგს ერთ სულ მოსახლეზე მსოფლიოში ერთ-ერთი ყველაზე მაღალი შემოსავალი აქვს, მაგრამ ამავე დროს განვითარებული ეკონომიკის ქვეყნებს შორის ყველაზე მაღალი შემოსავლების უთანასწორობა. ტერიტორიის სიმცირემ, აგრეთვე ხელი შეუწყო საზოგადოებრივი ტრანსპორტის მაღალგანვითარებული სისტემის შექმნას, რომლითაც მოსახლეობის 90% სარგებლობს და ეს მაჩვენებელი ყველაზე მაღალია მსოფლიოში. ჰონგ-კონგს სხვადასხვა ასპექტში მრავალი მაღალი საერთაშორისო რეიტინგი გააჩნია, მათ შორისაა მისი თავისუფალი ეკონომიკა, ფინანსური და ეკონომიკურიკონკურენტუნარიანობა,ცხოვრების დონე, კორუფციის აღქმა, ადამიანური პოტენციალის განვითარების ინდექსი სადაც უმაღლესი ადგილები უკავია. გაეროსა და ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციიის მონაცემებით, 2012 წელს ჰონგ-კონგში სიცოხლის ხანგრძლოვობის ყველაზე მაღალი მაჩვენებელი დაფიქსირდა მსოფლიოში. თუმცა მიუხედავად ამისა ჰაერის დაბინძურება და სმოგი

მაინც სერიოზულ პრობლემას წარმოადგენსსახელწოდება „ჰონგ-კონგი“ წარმოადგენს კანტონურზე ან ჰაკაზე არსებული სახელის ²² ფონეტიკურად მიახლოებულ ვარიანტს, რაც თარგმანში „სურნელვან ნავსადგურს“ ნიშნავს. 1842 წლამდე ამ სახელით მოიხსენიებოდა პატარა უბე (ამჟამად აბერდინის ნავსადგური ან ²²² ჰოენგ1გონგ2ზაი2 „პატარა ჰონგ-კონგი“) კუნძულ აბერდინსა და კუნძულ ჰონგ-კონგის სამხრეთ ნაწილს შორის, რომელიც ბრიტანელი მეზღვაურებისა და ადგილობრივი მეთევზეების შეხვედრის პირველი შეხების წერტილი იყო.

გეოგრაფია და კლიმატი

ჰონგ-კონგი მდებარეობს ჩინეთის სამხრეთ სანაპიროზე, მარგალიტის მდინარის დელტის საპირისპირო მხარეს, მაკაოდან 60 კილომეტრით აღმოსავლეთით. აღმოსავლეთიდან, სამხრეთიდან და დასავლეთიდან გარშემორტყმულია სამხრეთ ჩინეთის ზღვით, ხოლო ჩრდილოეთიდან მდინარე შენჟენით გამოყოფილია გუანდუნის პროვინციის ქალაქ შენჟენისაგან. 1104 კმ² ტერიტორია მოიცავს, კუნძულ ჰონგ-კონგს, კოულუნის ნახევარკუნძულს, ახალ ტერიტორიებსა და 200-ზე მეტ მიმდებარე კუნძულს, რომელთა შორის უდუდესია კუნძული ლანტაუ. ტერიტორიის მთლიანი ფართობიდან 1054 კმ² უკავია ხმელეთს, ხოლო 50 კმ² წყალს. ჰონგ-კონგის ტერიტორიული წყლები 3 საზღვაო მილის (5.6 კმ) მანძილზე ვრცელდება. მსოფლიოში ტერიტორიის ფართობის სიდიდის მიხედვით ჰონგ-კონგი 179-ე ადგილზეა.ვინაიდან ჰონგ-კონგის რელიეფის უდიდესი ნაწილი გორაკ-ბორცვიანია და ციცაბოა, ამიტომ ხმელეთის

ტერიტორიის მხოლოდ 25% არის ათვისებული, ხოლო 40% პარკებსა და ნაკრძალებს უკავიათ. ურბანული განვითარების ძირითადი არეალები მდებარეობს კოულუნის ნახევარკუნძულზე, კუნძულ ჰონგ-კონგის ჩრდილოეთ ნაწილსა და ახალი ტერიტორიების დასახლებებში. ტერიტორიის უმაღლესი მწვერვალია ტაი-მო-შანი, რომელიც ზღვის დონიდან 957 მეტრზე მდებარეობს. ჰონგ-კონგს უსწორმასწორო სანაპირო ზოლის გამო უამრავი უბე, მდინარე და პლაჟი აქვს. 2011 წლის 18 სექტემბერს ჰონგ-კონგის ეროვნული გეოპარკი იუნესკომ თავისი გლობალური გეოპარკების ქსელში შეიტანა. ჰონგ-კონგის გეოპარკი რვა გეო-ზონისაგან შედგება, რომლებიც საი-კუნგის ვულკანური ქანების რეგიონსა და ჩრდილო-აღმოსავლეთ ახალი ტერიტორიების დანალექი ქანების რეგიონს მოიცავს.


18

პეკინი

პეკინი — ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკის დედაქალაქი. პეკინი ჩინეთის ოთხი მუნიციპალიტეტიდან ერთ-ერთია, რაც პროვინციის ექვივალენტიურია ჩინეთის ადმინისტრაციულ-ტერიტორიულ სტრუქტურაში. პეკინის მუნიციპალიტეტი ესაზღვრება ხებეის პროვინციას ჩრდილოეთით, დასავლეთითა და სამხრეთით, და აღმოსავლეთის მცირე ნაწილით ტიანძინის მუნიციპალიტეტს.პეკინი ჩინეთის სიდიდით მეორე ქალაქია მოსახლეობის მიხედვით, შანხაის შემდეგ. ის მთავარი სატრანსპორტო კვანძია, უამრავი სარკინიგზო ხაზით, გზებითა და ავტოსტრადებით ყველა მიმართულებით. ის ასევე ჩინეთის საერთაშორისო საჰაერო რეისების მთავარი პუნქტია. პეკინი

ჩინეთის პოლიტიკური, საგანმანათლებლო და კულტურული ცენტრია, მაშინ როდესაც შანხაი და ჰონგ-კონგი მისი ეკონომიკური დასაყრდენია.პეკინი ერთ-ერთია ჩინეთის ოთხ უძველეს დედაქალაქთა შორის.

ლოიანი (ჩინეთის ქალაქი)

ლოიანი (ჩინ. 洛阳) — ქალაქი ჩინეთში, ხენანის პროვინციაში, მდინარე ლოხეს (ხუანხეს აუზი) ნაპირზე. 2010 წლის მონაცემებით მოსახლეობა შეადგენს 1 500 000 ადამიანს.გადმოცემით, ქალაქი დაარსდა ძვ. წ. 1108 წელს. თავდაპირველად ლოია ერქვა. იყო ჩინური დინასტიების: ჯოუს - ძვ. წ. 770-516 (ვანჩენის სახელწოდებით), გვიანდელი ხანის - ახ. წ. 25-220 (ამ დროს ლოიანში დაარსდა ჩინეთში პირველი უნივერსიტეტი), დასავლეთ ძინის - 265-316, ჩრდილოეთ ვეის - 386-534 (ლოიანი), გვიანდელი ტანის X ს., - დედაქალაქი, ხოლო შემდგომ პერიოდში - სამაზრო ქალაქი.ლოიანში შემორჩენილია მრავალი (უმთავრესად X ს.) ისტორიული და მხატვრული ძეგლი: ქალაქის გალავანი, სასახლეები, ტაძრები, იმპერატორთა მავზოლეუმები. აღმოჩენილია ნეოლითური კულტურების იანშაოსა და ლუნშანის ნამოსახლარები, ინის ეპოქის და ძვ. წ. IV-III სს ნამოსახლარები და კერემიკის გამოსაწვავი ღუმლები. დასავლეთ ჯოუს დროინდელი დაახლოებით 2 000 ორმო-სამარხი, ხანის ეპოქსი ათასზე მეტი ქვის აკლდამა და სხვ

ლიძიანი

ლიძიანი (ჩინ. 麗江市) — ქალაქი ჩინეთში, იუნანის პროვინციის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში. მისი ფართობი 21 219 კმ²-ია, ხოლო მოსახლეობა 2005 წლის მონაცემებით 1 137 600 ადამიანი.[1]ქალაქი ამჟამად მნიშვნელოვანი სამრეწველო ცენტრია, მაგრამ მის ტერიტორიაზე მდებარეობს უძველესი ქალაქი დაიანი, რომელიც იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაშია შეტანილი. მისი ისტორია 800 წელზე მეტს ითვლის და ერთ დროს, ჩაის საცხენოსნო გზაზე მდებარე სავაჭრო კვანძს წარმოადგენდა. იგი ცნობილია თავის ფარვატერებით და ხიდებით. ლიძიანის ძველი ქალაქი ჩინეთის სხვა ძველი ქალაქებისგან მნიშვნელოვნად განსხვავდება არქიტექტურით, ისტორიით, კულტურითა და ტრადიციებით, იგი ნასის ხალხს ეკუთვნოდა.


819

国庆节“国庆”一词，本指国家喜庆之事，最早见于西晋。西晋的文学家陆机在《五等诸侯论》一文中就曾有“国庆独飨其利，主忧莫与其害”的记载、我国封建时代、国家喜庆的大事，莫大过于帝王的登基、诞辰（清朝称皇帝的生日为万岁节）等。因而我国古代把皇帝即位、诞辰称为“国庆”。今天称国家建立的纪念日为国庆。在我国，国庆节特指中华人民共和国正式成立的纪念日。

节日来历1949年10月1日，是新中国成立的纪念日。这里应该说明一点，在许多人的印象中

国庆节宣传画(2张)

1949年的10月1日在北京天安门广场举行了有数十万军民参加的中华人民共和国开国大典。其实，人们头脑中的这一印象并不准确。因为，1949年10月1日在天安门广场举行的典礼是中华人民共和国中央人民政府成立盛典，而不是开国大典。实际上，中华人民共和国的“开国”，也就是说中华人民共和国的成立，早在当年10月1日之前一个星期就已经宣布过了。当时也不叫“开国大典”，而是称作“开国盛

典”。时间是1949年9月21日。这一天，中国人民政治协商会议筹备会主任毛泽东在政协他第一届会议上所致的开幕词中就已经宣告了新中国的诞生。那么10月1日的国庆又是怎么回事呢？在中国人民政治协商会议第一届全国委员会第一次会议上，鲁迅的夫人许广平委员发言说：“马叙伦委员请假不能来，他托我来说，中华人民共和国的成立，应有国庆日，所以希望本会决定把10月1日定为国庆日。”毛泽东说“我们应作一提议，向政府建议，由政府决定。”1949年12月2日[1] ，中央人民政府通过《关于中华人民共和国国庆日的决议》，规定每年10月1日为国庆日，并以这一天作为宣告中华人民共和国成立的日子。从1950年起，每年的10月1日成为了全国各族人民隆重欢庆的节日。

节日意义国家象征国庆纪念日是近代民族国家的一种特征，是伴随着近代民族国家的出现而出现的，并且变得尤为重要。它成为一个独立国家的标志，反映这个国家的国体和政体。功能体现国庆这种特殊纪念方式一旦成为新的、全民性的节日形式，便承载了反映这个国家、民族的凝聚力的功能。同时国庆日上的大规模庆典活动，也是政府动员与号召力的具体体现。基本特征显示力量、增强国民信心，体现凝聚力，发挥号召力，即为国庆庆典的三个基本特征。[2] 节日活动假期安排1999年起国庆节是中国大陆的“

黄金周”假期。国庆的法定休假时间为3天，再将前后两个周末调整为一起休假共计7天；中国大陆海外机构及企业则为3-7日；澳门特别行政区为2日，香港特别行政区为1日。阅兵仪式每逢五、十周年会有不同规模的庆典和阅兵，历史上影响较大且最具代表意义的

60周年大阅兵是开国大典、建国5周年、10周年、35周年和50周年、60周年的六次大阅兵。从1949年开国大典至今，共举行了十四次国庆阅兵。1949年至1959年十年，共举行了11次国庆阅兵。1960年9月，中共中央、国务院实行“厉行节约、勤俭建国”的方针，改革国庆典礼制度，实行“五年一小庆、十年一大庆，逢大庆举行阅兵”。1964年国防部颁布的军队列条令中，第一次列出阅兵条款。随后，由于“文化大革命”及其他原因，连续24年没有举行国庆阅兵。1984年，根据邓小平的提议，中共中央决定恢复阅兵，并于1984年国庆35周年时举行大型的国庆阅兵式。1999年，中共中央决定举行建国50周年阅兵，于1999年10月1日在天安门广场举行了大型的阅兵式。2009年国庆节举行建国60周年大阅兵。

开国大典

1949年10月1日，历史定格在天安门城楼。下午3时整，中央人民政府秘书长林伯渠宣布新中国成立大典开始。毛泽东主席操着浓重的湖南口音庄严宣布：“中华人民共和国中央人民政府今天成立了！”



920

军乐队随即奏响了庄严激越的国歌《义勇军进行曲》……随着响彻云霄的国歌声，礼炮轰鸣，毛泽东庄严地按下升旗电钮，新中国第一面鲜艳的五星红旗在天安门城楼前的旗杆上冉冉升起……升国旗鸣放礼炮之后，毛泽东宣读《中华人民共和国中央人民政府公告》，决定北平改为北京，作为中华人民共和国首都.面对30万群众汇成的欢腾海洋，面对凤凰涅盘的神州大地，毛泽东宣告:中华人民共和国中央人民政府“接受中国人民政治协商会议共同纲领为本政府的施政方针”……下午4时，秘书长林伯渠宣布阅兵式正式开始。身着崭新呢料军服的朱德总司令，走下天安门城楼，乘坐敞篷汽车，在阅兵总指挥聂荣臻的同车陪同下，检阅陆海空三军1.64万名受阅官兵，检阅后，朱德发布了《中国人民解放军总部命令》，他要求全军指战员迅速肃清国民党反动军队的残余，解放一切尚未解放的国土。随后，盛大的分列式和群众游行拉开了序幕。聂荣臻率领海、陆、空三军受阅部队自东向西通过天安门广场，接受党和国家领导人的检阅。首先正步通过天安门广场的是第一次亮相的由155人组成的人民海军方队。这是一支年轻的部队。在共和国13次大阅兵的历史上，有12次是陆军走在最前列，唯开国阅兵是海军打头阵。海军方队率先走过天安门检阅台，擎着

摄于1949年10月1日[3]“八一”军旗的李冠英成为开国大典阅兵的第一兵。其后是由8000余名指战员组成的多兵种步兵部队，包括冲锋枪营、轻机枪营、重机枪营、步兵团、通信营、战防枪营等40个方队，声势浩大地通过天安门。紧跟着步兵方阵的是由美式大卡车牵引的炮

兵师和摩托化步兵、装甲步兵及坦克组成的战车师。受阅部队的装备，大多数是在解放战争和抗日战争中从敌人手中缴获的，它们记载着人民军队的赫赫战功。在这一方阵中，还刻意安排了一些由骡马作牵引的炮车，以示炮兵部队由骡马拉炮发展壮大起来的。紧跟后面的是来自察哈尔草原的骑兵师部队。骑兵师由3个骑兵团组成，后面还有一个挽拽野炮的炮兵营，共有1920匹军马，编成6个纵队，以6马并行的队列通过，并按马的颜色分别组成“红马连”、“白马连”、“黑马连”。这是天安门广场第一次通过骑兵。骑兵们跨着战马，握钢枪，举马刀，个个雄姿英发。当战车师的钢铁洪流隆隆开过广场时，刚刚组建的人民空军分别以双机、三机编队一批批接连飞临天安门上空，飞翔的战鹰引发出一浪高过一浪的欢呼声。开国大典的受阅飞机到底有多少，这在相当长时间内都是一个谜，当时，我军空军部队共有9架P－5l式歼击机、8架蚊式轰炸机，阅兵指挥部提供了一个巧妙的设想：9架P－51飞过之后，再绕一个圈，跟在蚊式轰炸机后面回到天安门上空。这样做，虽然飞行难度大大增加，但国威、军威却将因此而大大增加。果然，次日的外电在有关开国大典的报道中纷纷惊呼，中共空军以“野马”战斗机为主，一共出动了26架飞机。戎马一生的朱德，在国庆当晚宴请飞行员时，举杯痛饮，兴奋地告诉下属：从今天起，我才是真正的三军总司令！

China and the United Kingdom

The relations between the People's Republic of China and the Unit-ed Kingdom of Great Britain and Northern Ireland developed in a healthy and steady manner and cooperation in various fields pro-duced fruitful results.The two sides maintained close high-level exchanges and enhanced political mutual trust. In June, President Hu Jintao met with Prime Minister David Cameron on the sidelines of the G20 Toronto Sum-mit. Following the formation of the new government in the UK in May, NPC Chairman Wu Bangguo, Pre-mier Wen Jiabao, Vice Premier Li Keqiang and Foreign Minister Yang Jiechi sent congratulatory messages to John Bercow, new Speaker of the House of Commons, Prime Minis-ter David Cameron, Deputy Prime Minister Nick Clegg and Foreign Secretary William Hague respec-tively. On 12 May, one day after David Cameron became Prime Minister, Premier Wen Jiabao had a telephone conversation with him. In November, Prime Minister David Cameron headed the big-gest ever British delegation to visit China. President Hu Jintao met and Premier Wen Jiabao held talks with Prime Minister David Cameron.


821

Vice Premier Li Keqiang met with Prime Minister David Cameron and attended with him the opening ceremony of the China-UK Busi-ness Summit. During the visit, Vice Premier Wang Qishan and Chan-cellor of the Exchequer George Osborne co-chaired the third China-UK Economic and Financial Dialogue in Beijing. In 2010, British Foreign Secretary David Miliband and William Hague paid visits to China and met with Premier Wen Jiabao. State Councillor Dai Bing-guo held the China-UK strategic dialogue with them respectively. Leaders of the two countries ex-

changed views on the bilateral relations and major international and regional issues through corre-spondence on many occasions.In the wake of the earthquake in Yushu, Qinghai Province of China, Queen Elizabeth II, Prince Charles, Foreign Secretary David Miliband and William Hague, and the then Shadow Foreign Secretary of the Conservative Party, sent messages or issued statement of condolences respectively.Economic cooperation and trade between China and the UK re-stored its momentum of growth, with fruitful results in all fields. The UK is China's second biggest

investor and third biggest trading partner among all EU countries. The volume of trade and econom-ic cooperation for 2010 exceeded the level before the 2008 financial crisis. China-UK Business Sum-mit and the 9th Joint Economic and Trade Commission were held in succession. Prince Andrew, the UK Special Representative for International Trade and Invest-ment, attended the activities of the UK national pavilion day during World Expo 2010 Shanghai. Chi-na-UK 400-strong youth exchange program drew to its successful conclusion. The meeting between ministers of education and the public health dialogue were held smoothly. General Ma Xiaotian, Deputy Chief of the General Staff of the People's Liberation Army, held strategic defence consultation in the UK. Air Chief Marshal Jock Stirrup, the Chief of the Defence Staff, and General Peter Wall, the Chief of the General Staff of the British Army, paid visits to China in succession. By the end of 2010, there were 43 sister city (province, shire, district) relationships between the two countries.China and the UK conducted close communication and stepped up coordination on international affairs. Foreign Minister Yang Jiechi met with British Foreign Secre-tary David Miliband and William Hague on four occasions in the year and had three conversations over the phone. They also had timely exchanges of views over major international and regional issues through correspondence. Foreign Minister Yang Jiechi attended the International Conference on Af-

ghanistan in London upon invita-tion. China and the UK held hu-man rights dialogue, consultation on affairs in Africa, and maintained close communication and coordi-nation on issues like non-prolifer-ation, climate change, tackling the international financial crisis and the UN Millennium Development Goals.

Gut für China, Europa und die Welt

Der chinesische Staatspräsident spricht sich vor seinem Staatsbe-such in der F.A.Z. dafür aus, die Verbindung zwischen dem „Markt Chinas und der Technologie Deutschlands“ zu intensivieren. Das werde für „das Leben der einfachen Menschen viele Vorteile bringen“.h freue mich sehr, dass ich im Frühling, zur Zeit der wieder-erwachenden Natur, wieder nach Deutschland kommen kann. Ich habe Deutschland schon einmal besucht, vor fünf Jahren. Europa stand damals gerade im düsteren Schatten der internationalen Finanzkrise, es zeigten sich die ersten Anzeichen der europäischen Schuldenproblematik, und aller-


922

orten gab es Stimmen, die von ei-nem Niedergang Europas sprachen. China entschied sich, ohne zu zögern, die Zusammenarbeit mit Deutschland und Europa zu ver-stärken, um die aktuellen Schwi-erigkeiten gemeinsam anzugehen. Und es behielt immer sein Ver-trauen in den Euro, es unterstützte ebenso entschlossen wie in der Vergangenheit die weitere Integra-tion Europas.Heute sind fünf Jahre ins Land gegangen, und die europäische Schuldenproblematik nähert sich ihrer Lösung, der Euro ist so stark wie gewohnt, und der europäische Integrationsprozess hat neue Erfolge zu verzeichnen. Deutsch-land ist der „Motor“ und „Stabil-itätsanker“ der Wirtschaft Europas, und es leitet Europa dazu an, mit beschleunigten Schritten den Weg der Erholung zu gehen. Dies alles beweist nicht nur die Richtigkeit unserer damaligen Einschätzung, es beweist auch, wie tief das Vertrauen zwischen den beiden Ländern ist, wie gefestigt das Fundament ihrer Zusammenarbeit.

Dialog zwischen zwei großen Zivilisationen

Dies sind die Gründe für die tiefen und festen Grundlagen der chine-sisch-deutschen Zusammenarbeit: Die Zusammenarbeit zwischen China und Deutschland stellt den

Austausch und Dialog zwischen zwei großen Zivilisationen dar. China wie Deutschland sind an den beiden Enden des eurasischen Kontinents angesiedelt, sie sind jeweils hervorragende Vertreter der östlichen und der westlichen Zivilisation. Beide Länder haben ungezählte Weise und Philosophen hervorgebracht, tiefes und scharf-sinniges Denken und reiche Liter-aturen und Künste, die für beide Seiten beim Lernen voneinander, beim Austausch und in der Zusam-menarbeit eine unerschöpfliche geistige Quelle bilden.Die chinesisch-deutsche Zusam-menarbeit bedeutet, dass zwei her-vorragende Nationen voneinander lernen. Obwohl die historischen Traditionen und die Entwicklung-swege Chinas und Deutschlands nicht völlig kongruent sind, so verfügen beide Nationen doch über viele gemeinsame Tugenden, wie zum Beispiel Fleiß und Ausdauer, Bescheidenheit und Gewissen-haftigkeit, Gründlichkeit und Tat-kraft sowie Mut zur Neuerung. Dies sind hervorragende Voraussetzun-gen für das gegenseitige Verständ-nis, für Nähe und gegenseitigen Respektsowie für die gegenseitige Ergänzung zwischen den beiden Völkern.

Füreinander unverzichtbar

Die chinesisch-deutsche Zusam-menarbeit ist das gemeinsame Voranschreiten von zwei Ländern, von denen jedes ein Wirtschafts-wunder vollbracht hat. Für China wie für Deutschland, die beide globale Handels- und Wirtschafts-mächte sind, ist das andere Land bereits Teil der eigenen Entwick-

lung, sie sind füreinander unver-zichtbar. Gleich ob vom Stand der industriellen Entwicklung, dem Marktumfang oder der Nach-fragekonstellation her - die Volk-swirtschaften Chinas und Deutsch-lands sind in höchstem Maß komplementär, ihr Spielraum für Zusammenarbeit ist riesig groß.

In den vergangenen Jahren stand die chinesisch-deutsche Zusam-menarbeit stets an der Spitze der chinesisch-europäischen Zusammenarbeit. Vom täglichen Warenverkehr zwischen Chi-na und Europa im Wert von 1,5 Milliarden Dollar wird knapp ein Drittel zwischen China und Deutschland ausgetauscht. Jede Woche verkehren über 70 Flüge zwischen gut zehn Städten der beiden Länder. Von drei direkten Güterzug-Verbindungen zwischen China und Europa enden zwei in Deutschland, in Duisburg und in Hamburg. Und jedes Jahr reisen mehr als eine Million Touristen von Deutschland nach China und umgekehrt.

Stetige Weiterentwicklung der Beziehungen

Beide Länder sind nicht nur füreinander die größten Handelspartner in ihrer jew-eiligen Region geworden, sie wurden auch die wichtigsten Zielgebiete für Investi-tionen und Unternehmensgründungen. Derzeit haben sich über 8200 deutsche Firmen in China niedergelassen, und mehr als 2000 chinesische Unternehmen haben in Deutschland Fuß gefasst. Über 60 Dia-log- und Kooperationsmechanismen wie die Regierungskonsultationen, der Strate-gische Dialog und der Rechtsstaatsdialog funktionieren reibungslos und sind ein wirkungsvoller Garant für die stetige Weit-erentwicklung der chinesisch-deutschen Beziehungen.


Im Bereich bedeutender internationaler Fragen, wie der Wahrung des Weltfrie-dens und der regionalen Sicherheit, der Auseinandersetzung mit dem Klimawa-ndel, der Ernährungssicherheit und der Förderung nachhaltiger Entwicklung, bestehen zwischen beiden Ländern immer enger werdende Austauschkontakte und Kooperationen.Derzeit steht weltweit eine neue wissen-schaftlich-technische und industrielle Revolution bevor, und die Länder der Welt beeilen sich, sich darauf einzus-tellen und die notwendigen Reformen durchzuführen. China ist entschlossen, mit der Zeit zu gehen, seine Reformen umfassend zu vertiefen und die historische Chance für die Modernisierung des Lan-des und die Verwirklichung einer natio-nalen Renaissance zu nutzen.


823

La France et la ChineRelations politiques

La reconnaissance de la Chine populaire le 27 janvier 1964 a constitué le point de départ des relations officielles entre la République populaire de Chine et la Ré-publique Française. La France a ainsi été le premier grand pays occidental à nommer à Pékin un ambassadeur de plein exercice. La relation franco-chinoise est qualifiée de « partenariat global » depuis la déclaration conjointe du 16 mai 1997. Cette décision prise par la France en 1997, confirmée à chaque rencontre bilatérale de haut niveau, repose sur la conviction qu’un dialogue confiant avec la Chine est de nature à favoriser l’évolution du pays vers davantage de stabilité, de croissance et de liberté. La France et la Chine commémorent en 2014 le 50ème anniversaire de l’établissement de leurs relations diplomatiques.Le partenariat global stratégique fran-

co-chinois est nourri par un flux intense de visites bilatérales de haut niveau. Les Chefs d’Etat se rencontrent régulièrement, lors de visites d’Etat, de visites officielles ou en marge de grands sommets interna-tionaux. Le Président de la République a effectué une visite d’Etat en Chine les 25 et 26 avril 2013 et la Premier Ministre s’y est rendu en décembre 2013. Le Ministre des Affaires étrangères a effectué plusieurs visites en Chine : en juillet 2012 à Pékin, en avril 2013 à Pékin et Shanghai, en septembre 2013 à Pékin, en février 2014 à Pékin, Fuzhou et Tianjin et en mai 2014 à Pékin, Hangzhou et Shanghai. Le ministre chinois des Affaires étrangères M. Wang Yi est venu en France les 30 et 31 octobre 2013. Le Président chinois, Xi Jinping, a effectué une visite d’Etat en France du 25 au 28 mars 2013. Un plan de coopération à moyen-long terme adopté à l’occasion de cette visite donne des orientations opéra-tionnelles au partenariat franco-chinois.La relation franco-chinoise se développe selon trois axes prioritaires :•renforcer le dialogue politique,•travailler au rééquilibrage des relations économiques dans un esprit de réciprocité•favoriser l’accroissement des échanges entre les sociétés civiles, notamment entre jeunes français et chinois.Plusieurs mécanismes de dialogue struc-turent notre partenariat avec la Chine : le dialogue stratégique depuis 2001, le dialogue économique et financier de haut niveau depuis 2013. Le dialogue de haut niveau sur les échanges humains, acté lors de la visite d’Etat du Président Xi Jinping sera lancé prochainement.L’intensité du dialogue politique se traduit par une coordination sur les grands sujets internationaux et globaux (changement climatique, gouvernance économique, financière et monétaire mondiale, crises régionales), au cœur de la relation fran-co-chinoise. Sur l’ensemble de ces sujets, la Chine est aujourd’hui un acteur incon-tournable. Cette coordination permet de mettre à profit nos convergences dans les grandes enceintes internationales et d’ap-profondir nos discussions sur nos points de divergence.Sur le plan bilatéral, le développement du partenariat global stratégique franco-chi-nois se traduit par l’approfondissement de coopérations économiques et industrielles

structurantes, notamment dans les secteurs de l’aéronautique et du nucléaire civil, dans lesquels de véritables partenariats ont été développés.Ces coopérations sont conduites sur la base des principes de réciprocité et de bénéfices mutuels. La relation franco-chi-noise se développe également dans de nouveaux domaines prometteurs, comme l’environnement et le développement durable, l’agro-alimentaire, la santé et les services financiers.

Relations économiques

Notre relation économique et commer-ciale avec la Chine est marquée par un fort déséquilibre. Le déficit commercial atteint, en 2013, 25,8 milliards d’euros. La Chine est, devant l’Allemagne, notre premier déficit commercial bilatéral. Notre part de marché en Chine (données chinoises) est de 1,18% en 2013 contre environ 4,8% pour l’Allemagne, 0,85% pour le Royau-me-Uni et 1,03 % pour l’Italie. La Chine est notre 5e fournisseur (devant les Etats-Unis et le Royaume-Uni) et détient une part de marché en France de 7 %, avec des pointes sur les marchés de l’habillement et du cuir, où elle se place au premier rang avec une part de 29,3%, et de l’électronique (21,9 %).Cette évolution contrastée de notre commerce bilatéral ne doit pas faire oublier les nombreux succès enregistrés par les entreprises françaises en Chine et les perspectives encourageantes données par les nouveaux secteurs de coopération économique (environnement et dévelop-pement durable, secteur financier, agro-al-imentaire…). Notre présence économique et commerciale dans le pays s’appuie sur près de 1400 entreprises françaises. Ces bonnes performances participent au rééquilibrage des relations économiques et commerciales bilatérales et pourraient être dynamisées par une plus grande ouver-ture de la Chine, notamment s’agissant de l’accès au marché (marchés publics nota-mment) et en matière de protection de la propriété intellectuelle, sujets sur lesquels nous attendons davantage de réciprocité.Les "grands contrats" continuent d’occuper une place importante dans nos relations économiques bilatérales, à l’image des succès remportés par Airbus, Eurocopter


924

ou, dans le domaine du nucléaire civil, par Areva. La coopération franco-chinoise dans le domaine nucléaire est l’illustration d’un partenariat industriel de long terme que la France et la Chine ont su bâtir. Ce partenariat a été à nouveau renforcé en 2010 par la décision des chefs d’Etat d’établir un partenariat global couvrant l’ensemble des étapes du cycle du combus-tible nucléaire. Depuis plus de vingt ans, l’industrie française (AREVA, Alstom, EDF) a pris une part prépondérante dans la réalisation d’un parc de centrales nucléaires civiles chinoises (centrales de Daya Bay, Ling Ao). La construction de deux centrales EPR à Taishan a permis de renforcer ce partenariat dans la durée. Notre coopération historique avec la Chine dans ce domaine s’appuie sur l’excellence de l’offre française, tant en terme de performances que de sécurité des installa-tions. La sûreté est l’un des piliers de cette coopération.Les investissements des entreprises françaises en Chine passent notamment par la réalisation de sociétés conjointes. De nombreuses entreprises françaises se sont lancées dans de tels partenariats, à l’image d’Alstom, de Michelin, Veolia, Citroën ou Lafarge. Les investissements des entrepris-es. françaises en Chine constituent ainsi une composante de plus en plus impor-tante de notre relation économique.La présence des investissements chinois en France est en progression. Ils représentent aujourd’hui un stock d’environ 3,5 mil-liards d’euros et emploient près de 15 000 personnes. La France souhaite promouvoir et accompagner le développement des investissements chinois dès lors qu’ils sont créateurs d’emplois et de croissance.

Coopération culturelle, scien-tifique et technique

Coopération scientifique et technologique

La coopération scientifique et tech-nologique, encadrée par l’accord inter-gouvernemental du 21 octobre 1978, est aujourd’hui centrée sur plusieurs domaines prioritaires que la XIIIème Commission mixte franco-chinoise sur la coopération scientifique et technologique a définis en mai 2011 (développement durable, biodi-

versité et gestion de l’eau, énergie, sciences de la vie, etc.).Elle est également caractérisée par un accord de coopération en matière de prévention et de lutte contre les maladies infectieuses émergentes signé entre les gouvernements français et chinois en 2004. L’Institut Pasteur de Shanghai, lancé en collaboration avec l’Académie des Sciences de Chine, a été inauguré à cette occasion. Il constitue, avec le Laboratoire franco-chi-nois d’Informatique, d’Automatique et de Mathématiques Appliquées (LIAMA) situé à Pékin et fruit d’un partenariat entre l’Académie des Sciences de Chine et l’IN-RIA, des modèles d’excellence pour la re-cherche. Plus de 2000 chercheurs des deux pays issus de 300 laboratoires coopèrent actuellement au sein d’une trentaine d’établissements publics franco-chinois de recherche.

Coopération culturelle et ar-tistique

Dans le domaine des échanges artistiques et culturels, le festival artistique annuel « Croisements » qui, depuis 2006, pérennise le succès des années culturelles croisées de 2004 et 2005, permet d’approfondir la connaissance de nos cultures et d’offrir d’une image renouvelée de la France, faite non seulement de culture et d’arts mais également de modernité et de technologie.Rassemblant déjà plus de 500 000 specta-teurs en 2012, l’édition 2013 qui a proposé 91 évènements dans 25 grandes villes de Chine a atteint le million de spectateurs. Sont mis à l’honneur les projets novateurs, comme le nouveau cirque, la danse con-temporaine et des mises en scène inédites, ainsi que les coproductions artistiques franco-chinoises (plus de 150 partenaires culturels chinois ont été associés à l’édition 2013). Notre coopération culturelle s’ap-

puie sur l’accord intergouvernemental de septembre 2002, renouvelé en avril 2013 à l’occasion de la visite du Président de la République.

Coopération universitaire et linguistique

Dans le domaine universitaire, un programme conséquent de bourses du gouvernement français, comme le pro-gramme « France Excellence », l’ouverture de filières de formation d’excellence en partenariat, tels que l’École centrale de Pékin ou le collège aéronautique sino-eu-ropéen de Tianjin, et la conclusion de nouveaux partenariats devraient être les moteurs de croissance des échanges édu-catifs franco-chinois dans les prochaines années.En l’espace de dix ans, le nombre d’étudi-ants chinois en France a été multiplié par dix, passant à près de 30000 étudiants in-scrits dans un établissement du supérieur. Les étudiants chinois constituent ainsi le deuxième contingent d’étudiants étrang-ers en France. Par ailleurs, « Club France » réseau des anciens étudiants chinois en France, créé en 2008 à l’initiative de l’Ambassade de France en Chine, compte près de 15000 adhérents et 6000 membres actifs.La coopération linguistique a été mar-quée en 2011-2012 par l’Année linguis-tique croisée franco-chinoise, qui reflète le désir partagé par nos deux pays d’ap-prendre la langue et la culture de l’autre et a permis de renforcer la connaissance mutuelle de nos sociétés. En 2013-2014, 37 000 élèves français étudient le chi-nois dans le secondaire et 17000 dans le supérieur. Le chinois est la 5ème langue la plus enseignée en France. Réciproque-ment, on compte en Chine près de 100 000 apprenants de français. En outre, on dénombre 32 sections internationales de chinois en France en 2013 et l’ouverture de 8 sections internationales de français est programmée en Chine à la rentrée 2014.Suite à la signature d’un accord en mars 2013 entre le Centre International d’Etudes Pédagogiques (CIEP) et la « Na-tional Education Examinations Authority » (NEEA), les certifications officielles françaises DELF/DALF (Diplôme d’étude


825

de langue française/Diplôme approfondi de langue française) sont présentes en Chine depuis fin 2013. Par ailleurs, le réseau des 13 Alliances françaises en Chine continentale rassemble plus de 38000 apprenants.

Coopération en matière d’en-vironnement et de développe-

ment durable

Notre coopération en Chine vise également à défendre nos positions dans les grandes enceintes inter-nationales et dans les négociations avec nos partenaires, ce à quoi contribuent nos actions en matière d’environnement, dont les priorités sont le changement climatique, le développement urbain durable et les questions de l’eau.L’Agence française de développe-ment (AFD) intervient en Chine depuis 2004, dans le cadre d’un partenariat avec le ministère chi-nois des Finances et la Commission nationale du développement et des réformes. Son action vise à accom-pagner la transition du pays vers une économie sobre en carbone et respectueuse de l’environnement et alimenter les partenariats bilatéraux en valorisant l’expertise et le savoir-faire des acteurs français. Depuis 2004, 20 projets ont été menés pour un total de 1.029 millions d’euros d’autorisations (prêts souverains aux conditions du marché depuis 2011) et deux nouveaux projets sont actuellement mis en oeuvre dans les provinces du Heilongjiang et du Fujian.

Coopération décentralisée

La France et la Chine ont fait le choix, depuis les 1ères Rencontres de la coopération décentralisée franco-chinoise à Wuhan en 2005, d’approfondir les liens tissés entre leurs collectivités, notamment en ce qui concerne la mise en place de politiques urbaines propres et dura-bles adaptées à de nouveaux modes de vies.Aujourd’hui, 70 collectivités ter-ritoriales françaises sont engagées en Chine, recouvrant plus de 150 projets menés avec 90 collectivi-tés chinoises partenaires dans des secteurs clef du développement territorial (culture, université, recherche, économie…). 15 grandes collectivités territoriales françaises ont ouvert un bureau de représen-tation en Chine. La coopération décentralisée avec la Chine monte progressivement en puissance, et contribue au développement économique de nos collectivités territoriales, mais également à la coopération culturelle et universi-taire entre la France et la Chine. Il est prévu que les 4èmes rencontres de la coopération décentralisée franco-chinoise soient organisées à Strasbourg en novembre 2014.

Las relaciones políticas y comerciales España-China

Las virtudes y taras de las relaciones Es-paña-China son bien conocidas: especial-mentebuenas en lo político, pero claramente insuficientes en lo económico y comercial.Algunos indicios recientes invitan al opti-mismo, pero se requiere un compromisomancomunado de agentes públicos y privados para lograr transformar las reconocidaspotencialidades en este ámbito en sólidas y acreditadas tendencias con la ayuda deadecuadas dosis de perseverancia y cre-atividad.España goza de buena prédica entre los líderes políticos chinos. Ello es fruto de lasconjunción de diversas variables, entre las que cabe destacar la reconocida simpatíarespecto a figuras como Juan Antonio Sa-maranch (elegido como uno de los diezextranjeros más amigos de China en el úl-timo siglo) pero, sobre todo, se debe a unaactitud diplomática que elude a concien-cia involucrarse en cualquier asunto que puedahacer fruncir el ceño a Beijing, ya nos refi-ramos a derechos humanos, problemasnacionales o el asunto de Taiwán, todos el-los especialmente sensibles y señalados porChina como de especial significación en sus relaciones con los estados extranjeros.España restableció sus relaciones diplomáticas con la República Popular China en 1973y desde entonces el entendimiento ha sido la nota dominante, llegando a ser calificadapor Beijing como uno de sus socios más fiables en el viejo continente. Durante elsemestre de presidencia de la Unión Europea (UE) en 2010, el anuncio de que Madridpromovería con especial intensidad tanto el reconocimiento de China como unaeconomía de mercado como el levanta-miento del embargo de armas, en vigor desde1989, a raíz de los sucesos de Tiananmen, reforzaron en China esa positiva imagen depaís “amigo”.La creación del Foro España-China (2003) ayudó a enmarcar las relaciones bilaterales,si bien sería aconsejable dotarlo de may-


926

ores contenidos y abrirlo a más partici-pación delos diversos actores interesados en profun-dizar las relaciones sinoespañolas,convirtiéndolo en un auténtico espacio para el fomento de iniciativas de interés común.Las visitas del presidente Hu Jintao (2005) o del primer ministro Wen Jiabao (2009),completada con la de otros altos dirigentes (He Guoqiang, miembro del ComitéPermanente del Buró Político del Parti-do Comunista, en 2009 y la escala de Xi Jinping,probable sucesor de Hu Jintao, en noviem-bre de 2010) y la más reciente del vice primerministro Li Keqiang, rubrican el buen esta-do de las relaciones bilaterales. Por parteespañola, las visitas de miembros de la Casa Real, jefe del gobierno y de numer-osasdelegaciones ministeriales (la del titular de Industria, Miguel Sebastián, en diciembre de2010, fue la última) o de Comunidades Autónomas, dan cuenta de dicha fluidez.En 2005, durante el viaje de Hu Jintao a España, ambos países se convirtieron en sociosestratégicos situando a España a un nivel similar a Reino Unido, Francia o Ale-mania.En el marco del Plan de Acción para Asia-Pacífico aprobado en 2005 se elaboró el PlanIntegral de Desarrollo del Mercado (PIDM) chino 2005-2007, dotado con más de 700millones de euros, posteriormente pror-rogado hasta 2009, lanzándose en 2010 el nuevoPIDM Plan China+ 2008-2010, con un presupuesto de 745 millones de euros. En el PlanAsia Pacífico 3 (2008-20012) también se abordan medidas diversas en relación a estepaís. No obstante, seguimos careciendo de un Plan China Integral que contextualice másampliamente, complemente, proyecte y ac-tive sinergias entre los diferentes actores ypolíticas (desde las actividades promocio-nales a los foros especializados y misionesempresariales o las reuniones de las comis-iones que examinan las relaciones

comerciales entre ambos países) lo que ayudaría a tejer una tupida red de conver-genciasy multiplicar su nivel de eficiencia.En dicha cronología, especialmente im-portante ha sido la visita de Li Keqiang en enerode 2011, en plena crisis de la deuda y con la confianza en la economía española enentredicho, al ratificar su respaldo a los esfuerzos del gobierno y de la sociedad en arasde superar el delicado momento presente. Dichas palabras, como bien hemosconstatado, no fueron un brindis al sol sino que se han visto correspondidas conacciones y compromisos concretos.

Promover la intensificación de las relaciones económicas y

comercialesChina es nuestro décimo quinto mercado global (el principal en Asia, por delante deJapón) y cuarto suministrador exterior (casi a la altura de Italia en 2009) además delprimer responsable de nuestro déficit comercial. En 2009, las exportaciones as-cendierona 1.989 millones de euros, frente a unas im-portaciones por valor de 14.454 millones. Eldesequilibrio de la balanza comercial podría superar en 2010 la cifra de 16.000 milmillones de euros. La cuota de mercado frente a nuestros principales competidores secifraba en el 0,43 en 2009.Los problemas que aquejan nuestras rela-ciones comerciales son fáciles de resumir:escasa significación, desequilibrio, reducida diversificación y poca imagen de España enel gigante oriental. La progresiva adquisición de deuda española en cuantías

significativas o la compra en el pasado oc-tubre de 2010 del 40% de la filial del grupopetrolero Repsol en Brasil por parte de Sinopec (5.400 millones de euros), pud-ieranmarcar un rumbo de mayor intensidad en las relaciones bilaterales. Durante la citadavisita de Li Keqiang a España se acordó la creación de dos grupos de trabajo (sobreenergía y promoción de inversiones) que pueden detallar una agenda explicita deoportunidades. La creación de un Centro de Mercancías Españolas en Beijing puedecontribuir a una mejor difusión y presen-cia de productos en áreas como la moda, elvino, calzado o marroquinería.La evolución del comercio bilateral con China ofrece una perspectiva de clarocrecimiento en la primera década de 2000, si bien con estancamiento y disminución delas exportaciones españolas, coincidiendo con la crisis, en 2008 y 2009 (la caída en2009 fue del 7,6% pero creciendo en los demás indicadores de exportación). La mayoríade nuestras exportaciones a China son insumos para su industria. En el ejercicio 2009,las importaciones de China se vieron reducidas de media un 29,47%, mostrando en2010 claros signos de una paulatina recu-peración. Nuestra tasa de cobertura del déficitsubió en 2009 al 13,76% (en la UE asciende al 42,8%). Por otra parte, cabe señalar quecinco Comunidades Autónomas (Cata-luña, Madrid, País Vasco, Andalucía yComunidad Valenciana) acumulan cerca del 75% de las exportaciones a China,concentradas básicamente en el eje Bei-jing-Tianjin y las áreas de Cantón y de Shanghai.Así pues, pese a las limitaciones, algunos datos parecen invitar al optimismo (como elaumento de la presencia empresarial en China de un 70 por ciento en solo tres años),demostrándose las potencialidades de esta relación y la necesidad de abordarla desdeuna perspectiva integral y sostenida. El número de socios de la Cámara de Comer-cio deEspaña en el gigante oriental ha pasado de 36 en 2001 a más de cuatrocientos en laactualidad (entre ellas, firmas como Zara,


27

Mango, Adolfo Domínguez, Roca, etc.). Lapresencia empresarial española, que ronda las 600 empresas, se centra en sociedades deservicios y oficinas de representación. Solo el 40 por ciento, aproximadamente, estáninvolucradas en actividades directamente productivas.Las posibilidades de cooperación en el sector financiero tienen como principalprotagonista al Banco Santander (el único banco iberoamericano con presenciaoperativa en China continental) y el BBVA (que ha abierto delegaciones recientementeen Beijing y Shanghai, además de una filial en Hong Kong).El turismo tiene buenas perspectivas. Du-rante la visita de Li Keqiang, España dio aconocer un plan para pasar de los 90.000

chinos que visitaron nuestro país en 2009 a300.000 en 2012 y un millón en 2020. La mejora de las conexiones aéreas y de lagestión administrativa en materia de visa-dos son medidas inaplazables. Conviene tenerpresente que en 2010 China desplazó a España como tercer destino turístico en el mundo con56 millones de llegadas internacionales durante dicho ejercicio, según datos de la OrganizaciónMundial del Turismo (OMT). Las mismas fuentes de la OMT resaltan que España recibe 100turistas por cada 100 habitantes, mientras que China 4 por cada 100, resultado de su situacióndemográfica.La apertura de una representación del ICBC (Industrial and Commercial Bank of China,la entidad bancaria más grande del mun-do) o los anuncios de plena disposición

parasuscribir deuda española (China es ya nuestro segundo acreedor), pueden con-tribuir aatraer inversiones chinas a España y servir de aliciente para que las pymes españolasdispongan de más facilidades y menos temores a la hora de acercarse a China.

Un débil flujo inversor

Pese a la presencia en nuestro territorio de empresas como Huawei, COSCO, Air China,etc., y a una pujante comunidad empresar-ial china, la presencia inversora es muydiscreta (la mayor operación es la posesión del 0,9% de China Unicom en el capital deTelefónica). En 2007, la cifra total ascendió a poco más de 1,15 millones de euros,mientras que en 2008 se redujo hasta los 1,05 millones de euros. En 2009, fueron 2,64millones de euros.España reclama más inversión china para compensar el desfase en la balanza comer-cial,pero las autoridades chinas se quejan de la inexistencia de proyectos suficientementeatractivos. La mejora de la estructura comercial señala sectores prioritarios (altatecnología, energías renovables, fármacos, industria aeroespacial, logística,telecomunicaciones, construcción de infraestructuras, automoción, etc.).La inversión española en China, por otra parte, ha sido escasa, aunque con una tendencia al alza.En 2009 se redujo considerablemente (un 33% con respecto al ejercicio anterior) y según losdatos que refleja el Registro de Inversiones Exteriores, no alcanza los 65 millones de euros endicho año, si bien cabe tener en cuenta que muchas operaciones en China se gestionan a travésde Hong Kong, por lo que dicha cifra po-dría ser sensiblemente superior.Las posiciones empresariales españolas más destacadas en China tienen nombre y apellidos.Telefónica es un importante inversor en China Unicom (2.300 millones de euros). También

BBVA cuenta con un acuerdo de colabo-ración estratégica con el grupo bancario chino CITICGroup siendo titular de participaciones en China Citic Bank (15%) y de acciones de CiticInternational Financial Holdings de Hong Kong (35%). En total, unos 3.000 millones de euros.También La Caixa posee el 15% del Bank of East Asia, entidad financiera de Hong Kong conpresencia en China continental (1.500 mil-lones de euros). Una de las inversiones másdestacadas es la correspondiente al grupo Villar Mir, por valor de 860 millones de euros, en elsector de presas y centrales hidroeléctricas y fábricas de silicio.Las reservas de divisas de China superan los 2,45 billones, el 31 por ciento del totalmundial. La cuota de deuda adquirida en la eurozona no deja de crecer y lasinstrucciones respecto a España son claras, por lo que sería aconsejable un especialesfuerzo para configurar una agenda de proyectos atractivos.

Mejorar la imagen de EspañaSegún reflejan diferentes estudios y corrobora nuestra representación diplomática enBeijing, el conocimiento que los chinos tienen de España es plano, figurando en quintaposición respecto a otros estados europeos (Gran Bretaña, Francia, Alemania e Italia).Además, se basa en los estereotipos tradicionales (toros y fútbol). Tiene por elloespecial trascendencia la promo-ción de iniciativas que ayuden a modernizar y completardicha imagen, especialmente en aquellos aspectos que incidan en las habilidadesproductivas y ventajas comparati-vas.Lamentablemente, el Año de Es-paña en China (2007), muy condi-


928

cionado por suslimitaciones presupuestarias, no señaló un punto de inflexión claro en este sentido, sibien pudo contribuir en algunos medios urbanos a mejorar nuestra imagen. Se hadesaprovechado así una oportuni-dad cualitativa muy importante ya que es muy reducidoel grupo de países con los que Chi-na organiza estos años duales. La presencia en laExpo Shanghai 2010 ha puesto tam-bién su grano de arena en el largo y duro camino quenos aguarda para corregir tal déficit, de importancia capital para mejorar lasexpectativas del tejido empresarial español.China tiene en España cuatro me-dios acreditados (Xinhua, Renmin Ribao, Titan Sportsy la Televisión Central, CCTV). La Radio Internacional de China (CRI, siglas en inglés)tiene previsto abrir una delegación propia. Ello permitirá aumentar en China lainformación sobre España. Es especialmente importante habilitar políticas estables através del establecimiento de difer-entes acuerdos con vistas a pro-mover una imagen quepromocione los intereses económi-cos y comerciales de España en dicho país.

La triangulación con América Latina

Desde la aprobación del Plan Marco Asia-Pacífico 2000-2002, la política exte-riorespañola ha incorporado como concepto y estrategia la triangulación Asia Pacífico-América Latina-España, siguiendo con especial énfasis la evolución e intensifi-cación delas relaciones diplomáticas, comerciales y culturales entre América Latina y China conla perspectiva de identificar oportunidades que permitan un afianzamiento de los lazosrespectivos, incluyendo un aumento de la presencia y significación en ambos espaciosgeopolíticos.La triangulación significa apostar por América Latina como trampolín para las empresasespañolas interesadas en alargar su presen-cia a los países de Asia-Pacífico, China enconcreto, así como potenciar el papel de España como referente para aquellas empresaschinas interesadas en multiplicar su presencia en América Latina y también en Españaaprovechando su implantación en la región latinoamericana.No obstante, en la práctica, como ha señalado Pablo Bustelo, no hay, por el momento,muchos ejemplos de aprovechamiento de dichas posibilidades. Repsol, Telefónica, ypoco más constituyen por el momento un selecto grupo que ya triangulaba antes depromoverse el concepto. La raíz del proble-ma radica en que la mayor parte de lasempresas, ya sean españolas, latinoamer-icanas o chinas, optan por la relación directa yno buscan, ni parecen precisar, interme-diario alguno para desarrollar sus opera-ciones.Eso hace difícil que las empresas españolas piensen en dar el salto a China desdeAmérica Latina donde, en algunos países, algunas compañías (Telefónica, Endesa,Repsol, BBVA o Campofrío, por citar solo algunas) han logrado auparse a posicionesde primer nivel. Pero conviene tener presente que nos estamos refiriendo a un

reducidoy selecto grupo (de empresas y activi-dades), que ni siquiera llega a desmentir elestancamiento general del comercio bilat-eral entre España y América Latina.Por otra parte, la significación de España es profundamente asimétrica ya que mientrasen relación a América Latina el protago-nismo parece indiscutible, la debilidad de lasrelaciones con China, muy especialmente en el orden inversor y comercial, nos sitúanen una posición escasamente robusta para erigirse como interlocutor solvente.Una apuesta realmente seria y decidida por la triangulación exige delimitar con mayornitidez espacios de atención, actores y contenidos, con una agenda compacta y clara quepermita definir avances concretos que retroalimenten el proceso, complementan-do laindispensable voluntad política de los respectivos gobiernos con un dinamismo real losuficientemente intenso para llamar la atención y ganarse la complicidad de loshipotéticos beneficiarios de la estrategia.

ConclusionesEs verdad que existen obstáculos y con-tenciosos por resolver que actúan como barrerasde acceso que disuaden a ciertas empresas a aventurarse en este mercado (desde laslagunas legales a los requisitos administra-tivos en relación a productos concretos orestricciones derivadas de trabas regulato-rias que responden a consideraciones denaturaleza política), pero lo es igualmente que las posibilidades de incremento de lacooperación económica y comercial bilat-eral pueden elevarse en forma sustancial.El papel político-institucional en relación a China es de una gran trascendencia, lo cualsugiere que, en tanto no se modifique el actual modelo de relaciones, nos hallamos enuna situación particularmente óptima de la que convendría tirar mayor provecho paraestimular las inversiones y la proyección empresarial en dicho país. La coordinación e


29

integración de los impulsos específica-mente comerciales e institucionales con lossociales, educativos, culturales, etc., tanto a nivel central como autonómico, a través deun Plan Integral que garantice el estímulo de las necesarias sinergias entre las difer-entesacciones, podría contribuir de modo efectivo a mejorar el impacto de nuestra presencia.Pese al buen nivel de las relaciones bilat-erales, China se conducirá siempre con absolutorealismo y, por lo tanto, no cabe esperar magnanimidades extemporáneas. Por elcontrario, espera de España gestos con-cretos que identifiquen oportunidades de negocioque puedan beneficiar a ambas partes. La pelota está en nuestro tejado y bien haríamosen jugarla con la rapidez debida, con am-bición estratégica y altura de miras.España, por otra parte, debiera tener muy presentes las transformaciones que se estánproduciendo en el mundo chino, espe-cialmente desde 2008 en las relaciones Beijing-Taipei, para incorporarlas a su estrategia en la región de Asia-Pacífico, atisbando laposibilidad de triangular las relaciones con China continental y Taiwán, abandonandoviejos enfoques y prestando atención, sin complejos, a las nuevas corrientes, sigui-endode cerca y aprovechando esos históricos cambios de tendencia de difícil vuelta atrás,registros que no debieran pasarnos des-apercibidos y, por el contrario, servir de referencia para situarnos en la cresta de la ola, dejando a un lado las tradicionales inercias.

Российско-китайские отношения

Китай и Россия – две страны, имеющие важное влияние в мире, несут особую ответственность за поддержание мира на планете и содействие совместному развитию.Российско-китайские отношения — взаимоотношения между Российской Федерацией и Китайской Народной Республикой, а в исторической ретроспективе — между государствами, существовавшими соответственно на территории этих стран на протяжении последних 400 лет. На современном этапе российско-китайское взаимодействие характеризуется широким спектром областей сотрудничества, включающих интенсивные контакты на высшем уровне, торгово-экономические и гуманитарные связи, сотрудничество на международной арене, в том числе в Совете безопасности ООН, совместное участие в международных и региональных организациях (ШОС, БРИКС) и др.Отношения, в истории которых периоды «братской дружбы» сменялись вооружённым противостоянием, в настоящее время характеризуются обеими странами как «стратегическая дружба и взаимодействие».

Экономическое сотрудничество

Структура российского экспорта в Китай и китайского экспорта в Россию в 2013 году«В 2004 году объем российско-китайской торговли впервые превзошел рубеж $20 млрд. Это определенный успех, но обе стороны считают, что, с точки зрения потенциала и базы для сотрудничества, этот показатель недостаточен», Было подписано несколько меморандумов в области поставок российских энергоресурсов, которые позволят Китаю повысить свою энергетическую безопасность и получить независимость от внешней политики США и стран Западной Европы. С российской стороны право

экспорта энергоносителей было закреплено за государственными компаниями — «Газпромом», «Роснефтью»

Все меморандумы предполагают подготовку долгосрочных контрактов по поставкам в КНР газа, нефти и электроэнергии, в результате чего в течение ближайших 15 лет Россия может стать крупнейшим поставщиком энергоносителей в Китай. До сих пор КНР основной упор делала на импорт нефти из стран Персидского залива (в основном из Ирана и Омана), однако в последние несколько лет здесь предпринимались попытки диверсификации источников энергоносителей — в частности, за счёт прокладки континентальных трубопроводов из России и Казахстана.Подписанные документы предусматривают:• строительство двух газопроводов пропускной способностью 60-80 млрд кубометров газа в год (оценочная стоимость — $10 млрд.). В 2009 году добыча собственного природного газа в Китае составила 85,2 млрд куб. м, потребление — 88,7 млрд куб. м. При этом потребление стремительно растет, значительно опережая возможности внутренней добычи. • Основными конкурентами в борьбе за российскую нефть являются Китай и Япония.• создание совместного предприятия в Китае для строительства АЗС и нефтеперерабатывающего завода годовой мощностью 10 млн тонн. Государственная китайская нефтяная компания CNPC также хотела бы приобрести миноритарный пакет акций российской госкомпании «Роснефть».• подготовку предварительного ТЭО на ежегодную поставку в Китай до 60 млрд кВт•ч электроэнергии. Для реализации этогопроекта до 2020 года потребуется ввести 10 800 МВт генерирующих мощностей (преимущественно ТЭС на базе угольных месторождений Дальнего Востока России) и 3 400 км сетей постоянного и переменного тока.В то же время, существуют сомнения в том, что российско-китайское


30

экономическое сотрудничество действительно выгодно и перспективно или по крайней мере может стать таковым для российской стороны. Торговые отношения продолжают крепнуть, однако они все больше устраивают интересы скорее Китая, чем РоссииЭксперт Стивен Дж. Бланк так оценивает перспективы российско-китайских отношений: «Политические и экономические неудачи России по развитию Дальнего Востока подорвали её стремление к стабильному статусу великой державы в Азии и её способность играть эту роль… Если эти тенденции сохранятся в текущем виде, Россия станет младшим партнером Китая и поставщиком сырья, а не самостоятельной державой в Азии.]» Подобный вывод содержится и в докладе экспертов Европейского совета по международным отношениям: Китай находится в положении «развивающейся супердержавы, которая во все большей степени рассматривает Россию как младшего партнера»На 2012 год РФ занимает девятое место в списке десяти основных торговых партнеров КНР (в 2011 году — 10-е место), при этом «В отечественном экспорте превалируют товары сырьевой группы, доля машинно-технической продукции незначительна. Обратная ситуация в импорте из КНР, в структуре которого машины и оборудование занимают первое место». Оборот китайско-российской торговли в 2012 г. увеличился на 11,2 % по сравнению с предыдущим годом и составил 88,16 млрд долларов США .По темпам роста товарооборота Россия заняла пятое место среди основных торговых партнеров КНР (после ЮАР, Вьетнама, Филиппин и Гонконга)[ .

ჩინურ სწრაფი კვების რესტორანში თბილისში

1.როდის გაიხსნა პირველი ცჰინა ფასტ ფოოდ თბილისში? 2013 წლის თებერვალში .2.გაამართლა თუ არა თქვენი იმედები ? დიახ, ჩვენ ვაპირებთ ასევე კიდე

ორი ფილიალის გახსნას .3.დაინტერესდა თუ არა ქართველი მომხმარებელი თქვენი პროდუქტით? დიახ, დღესდღეობით უამრავი ქართველი სარგებლობს ჩინური სამზარეულოთი , ასევე ხშირი სტუმრები არიან ინდიელები და ნიგერები .4.ქართველი მომხმარებლისთვის ხელმისაწვდომი ფასებია თუ არა? დიახ, ყველა მომხმარებელზე გათვლილი ფასებია .5.გამართლდა თუ არა თქვენი იმედები ? დიახ , ჩვენ ძალიან კმაყოფილები ვართ .6.ვინ არის დამფუძნებელი ამ რესტორნის ?სუი ჰი

ვინ-ჩუ კუნგ-ფუ

“ვინ-ჩუ კუნგ-ფუ“ არის საბრძოლო ხელოვნება, რომელიც წარმოიშვა ჩინეთში 300 წლის წინათ.მეცნიერთა და მკვლევართა თანახმად ვინ-ჩუნი ერთ-ერთ ეფექტურ და პრაქტიკულ სახეობად მიიჩნევა.მისი პრინციპი შემდგომში მდგომარეობს: „ძლიერი მაშინ ხარ, როცა შენზე ძლიერს დაამარცხებ“.ლეგენდის თანახმად მის გამომგონებლად ითვლება მონაზონი ქალი,სახელად ლუკ-მუი.გველისა და წეროს ბრძოლაზე დაკვირვებით მან შექმნა უნიკალური საბრძოლო სახეობა,რომელიც ქალის სუსტი სხეულის შესაძლებლობას

მიუსადაგა. გარკვეული დროის შემდეგ ლუკ-მუიმ ეს სახეობა ასწავლა გოგონას, რომლის სახელიც შემდგომ ეწოდა ამ საბრძოლო სახეობის სტილს.დროთა განმავლობაში ეს სტილი თანდათან ვითარდებოდა და მას დაემატა ცივი იარაღით ბრძოლის ხერხები :ჯოხი და შეწყვილებული დანები რომლებსაც “პეპლებს“ უწოდებენ. ამ საბრძოლო ხელოვნების უდიდესი ოსტატები იყვნენ:მო-იატი,ლიანგ-ბიკი და იპ-მენი. ამათგან განსაკუთრებული იყო იპ-მენი,რომელსაც დიდი წვლილი მიუძღვის ამ სახეობის განვითარებასა და დახვეწაში.ასე იპ-მენის მოსწავლე იყო სახელგანთქმული მსახიობი და საბრძოლო ხელოვნების ოსტატი ბრუს-ლი. თავდაპირველად ვინ-ჩუნის სახეობა ცნობილი არ იყო ევროპის ქვეყნებში, მაგრამ როდესაც ტელე-ეკრანებზე პირველად გამოჩნდა საბრძოლო ხელოვნების ეს სახეობა დიდი დაინტერესება გამოიწვია ფართო საზოგადოებაში. ვინ-ჩუნი დღესაც ვითარდება მთელ მსოფლიოში. დღესდღეობით სახელგანთქმული ოსტატები არიან: ავგუსტინო ფონგი და ლიანგ-ტინი. ლიანგ-ტინი თვითონ ჰონგ-კონგში ცხოვრობს,რომელსაც საკუთარი ორგანიზაცია აქვს მსოფლიოს ყველა კონტინენტზე,ხოლო ორგანიზაციის ცენტრი გერმანიაში მდებარეობს.


1031


ჩინეთის ეკონომიკა მსოფლიოში მეორე ადგილზეა

ჩინეთმა იაპონია დაჯაბნა და ახლა ის ძლიერი ეკონომიკის მიხედვით მსოფლიოში მეორე ადგილზეა. ახლახანს გამოქვეყნებული ანგარიშის მიხედვით, ჩინეთის მთლიანმა შიდა პროდუქტმა 2010 წლის მეორე კვარტალში 1. 337 ტრილიონი დოლარი შეადგინა, იაპონიის 1.228 ტრილიონთან შედარებით.თითქმის ოთხ ათწლეულზე მეტი იაპონია სამეწარმეო და ფინანსური ზესახელმწიფოს სტატუსს მტკიცედ ინარჩუნებდა. თუმცა დღეს ტოკიო ფარ-ხმალს ყრის და ეკონომიკური ზესახელმწიფოს სტატუსს ჩინეთს გადასცემს.ანალიტიკოსები ვარაუდობდნენ, რომ ჩინეთი მესამე ადგილს დიდხანს არ დასჯერდებოდა, მაგრამ მოვლენების ასეთმა სწრაფმა განვითარებამ ტოკიოც კი გააოცა.ისინი ამბობენ, რომ ჩინეთმა დიდი როლი ითამაშა მსოფლიოს გლობალური რეცესიიდან გამოყვანის საქმეში. კვლევების მიხედვით უკვე წელს ჩინეთი ავტომობილების ყველაზე დიდ ბაზრად იქცა და ამავე კვლევის თანახმად, ენერგიის ყველაზე დიდი მომხმარებელია.ლუის კუიჯისი, მსოფლიო ბანკის ჩინეთის ოფისის წამყვანი ეკონომისტია.“ჩინეთის ეკონომიკის ზრდა ცხადია გავლენას ახდენს მსოფლიოს სხვა რეგიონებზეც. თუნდაც იმიტომ, რომ ფართო მოხმარების საგნებს ჩინეთი გერმანიისგან, ავსტრალიისა და ბრაზილიისგან ყიდულობს.”-ამბობს კუიჯისი.მიუხედავად მთლიანი შიდა პროდუქტის ზრდისა, სხვა განვითარებად ქვეყნებთან შედარებით, მაგალითად ნამიბიასა და თურქმენეთთან, ჩინეთის შემოსავალი ერთ სულ მოსახლეზე დაბალი რჩება. ექსპერტები ვარაუდობენ,

რომ შემოსავალი ეროვნული ვალუტის ფასის აწევასთან ერთად მოიმატებს.

მიუხედავად იმისა, რომ ქვეყანამ უკვე სძლია საფრანგეთს, ბრიტანეთსა და გერმანიას, ექსპერტების ვარაუდით, ამერიკის ეკონომიკასთან გათანაბრებამდე ჩინეთს წინ ჯერ კიდევ 20 წელი აქვს.

დიდი ჩინური ინვესტიცია საქართველოში

ჰუალინგ ჯგუფი ჩინეთში, სინძიანის პროვინციის ქ.ურუმჩში 1980იანი წლებში დაარსდა, ხოლო საქართველოს ბაზარზე 2009 წელს გამოჩნდა. ჩინურმა კომპანიამ საქართველოში დაახლოებით 150 მლნ-იანი ინვესტიცია განახორციელა, მათი თაოსნობით თბილისის ზღვაზე შენდება ოლიმპიური სოფელი, რომელიც 42 ჰა იკავებს.2015წ საქართველო მასპინძლობს ახალგაზრდა ოლიმპიურ ფესტივალს. 49 ქვეყნის წარმომადგენელი სწორედ ამ ოლიმპიურ სოფელში იცხოვრებს. მათთვის განკუთვნილი სასტუმრო 5 ვარსკვლავიანია და ყველანაირ სტანდარტებს აკმაყოფილებს . 240 ნომრით, ფიტნეს ცენტრით და რესტორნით, რომელიც 2000 კაცზეა გათვლილი. დანარჩენი 9 კორპუსი,რომელიც იქნება 3 ვარსკვლავიანი დასრულებული და აღჭურვილი 3 თვით უსასყიდლოდ გადაეცემა თბილისის მერიას და საქართველოს ეროვნულ ოლიმპიურ კომიტეტს. ამ სასტუმროში Bბინების გარდა იქნება საინფორმაციო ცენტრი, შეხვედრების ოთახი, რომელიც მთლიანად აღიჭურვება ჰუალინგ ჯგუფის მიერ. ჰუალინგ ჯგუფი ქუთაისში, სამეგრელოში ფლობს ხე-ტყის გადამამუშავებელ ქარხანას, სადაც ამზადებენ ავეჯს. 2009 წელს ხელი მოეწერა მემორანდუმს, რის მიხედვითაც ჰუალინგ ჯგუფს დაევალა ქუთაისის ყოფილი ავტო-ქარხნის განაშენიანება, რეკონსტრუქცია.

1132


ჰუალინგ ჯგუფი 2012წ საქართველოში ყიდულობს ბაზის ბანკს და დღესდღეობით ფლობს აქციების 90%. Aაქციების შეძენის შემდეგ კომპანიის კაპიტალიც და ფილიალების რაოდენობაც გაიზარდა. ალბათ ყველას გაუჩნდა შეკითხვა თუ რატომ გადაწყვიტა კორპორაციის პრეზიდენტმა საქართველოში ჩამოსვლა, როდესაც ეს უზარმაზარი კორპორაცია, როგორიც ჰუალინგ ჯგუფია ფლობს აღმოსავლეთ .აზიაში და ოკენეთში კომპანიებს. კორპორაციის პრეზიდენტი მი ენ ჰუა გამოცდილი და მეცენატი პიროვნებაა. იგი ფლობს დიდ სკოლას, სადაც იზრდებიან უპატრონო და მზრუნველობას მოკლებული ბავშვები და დღეისათვის ამ სკოლაში გაზრდილი ბავშვები კომპანიაში არიან დასაქმებულნი. Pპირველად, როდესაც ჰუალინგ ჯგუფის პრეზიდენტი საქართველოში ჩამოვიდა (2009წ) დახვდა ეკონომიკურად ხელშემწყობი გარემო , კეთილგანწყობილი ადამიანები რამაც გადააწყვეტინა, ამ ქვეყანაში დარჩენილიყო და განეხორციელებინა მასშტაბური პროექტები. აღსანიშნავია ის ფაქტი, რომ ოლიმპიადის დასრულების შემდეგ თბილისში ლტოლვილთა და განსახლების სამინისტრო შეისყიდის ამ 17 კორპუსს, რაც მთავრობისგან წინგადადგმული ნაბიჯი იქნებაა.

არქიტექტურული ტერმინით, რომ ვთქვათ ისეთი საცხოვრებელი რაიონები,როგორებიცაა ვარკეთილი და ვაზისუბანი სამომავლოდ გამოცოცხლდება ჰუალინგ ჯგუფის წყალობით. მოამზადა ელენე ლომიძემ

ჩინეთის ყველაზე მდიდარი ადამიანი

ვონგ იანლინი არის ჩინელი მილიარდერი, dalian wanda group-ის თავმჯდომარე, ჩინეთის ერთ-ერთი უმსხვილესი უძრავი ქონების დეველოპერი. 2014 წელს შევიდა 26 უმდიდრეს ადამიანს შორის. 2013 წელს იგი გახდა ჩინეთის უმდიდრესი ადამიანი. ვონგ იანლინი დაიბადა 1954 წლის 24 ოქტომბერს, სიჩუანის პროვინციაში. 1970-დან 1986 წლამდე მსახურობდა სახალხო განმათავისუფლებელ არმიაში. 1986 წელს დაამთავრა ლიაონინგის უნივერსიტეტი და მუშაობა დაიწყო რაიონ ხიგანგის ქალაქ დაილანის ადმინისტრატორის ოფისში. 1989 წელს იგი გახდა ხიგანგის საცხოვრებელი განვითარების კომპანიის გენერალური მენეჯერი. 1992 წელს დაიწყო მუშაობა დალიან ვანდა ჯგუფის გენერალურ მენეჯრად. 1993 წლიდან ის უკვე იყო აღმასრულებელი დირექტორი.1976 წელს იგი შეუერთდა ჩინეთის კომუნისტურ პარტიას. იგი მუშაობს ჩინეთის ფედერაციის მრეწველობისა და ვაჭრობის თავმჯდომარის თანამდებობაზე. ის არის ჩინეთის მეწარმეთა ასოციაციის

წევრი.მისი კომპანია ფლობს 9.03 მილიონი კვადრატული მეტრის საინვესტიციო ქონებას.იგი ფლობს 51 სატუმროს,86 კინოთეატრს,75 სავაჭრო ცენტრს და 45 კარაოკეს ცენტრს ჩინეთში.2012 წელს მისი კომპანია გახდა მსოფლიოში უდიდესი თეატრის მფლობელი. 2013 წლის სექტემბერში მან განაცხადა, რომ გეგმავს ააშენოს უდიდესი კინოსტუდია,რომლის ფართობი იქნება 10000 კვადრატული მეტრი.დღეისთვის ის ფლობს 15,1 მილიარდ დოლარის ქონებას

ჩინეთის დიდი კედელი

ჩინეთის დიდი კედელი დედამიწაზე ადამიანის ხელით შექმნილი ნაგებობაა,რომელიც კოსმოსიდან ჩანს.მისი თავდაპირველი სიგრძე 5 000 კმ,სიმაღლე 7-10მ,ხოლო სიგანე 5მ.კედელის მშენებლობა დაიწყო 475 წელს ჩ.ვ ერამდე,ცინების დინასტიის დამაარსებლის,ცინ შიხუანდის ბრძანებით.მშენებლობაში მონაწილეობას ღებულობდა ათასობით ადამიანი.სამუშაოები მიმდინარეობდა ძალიან რთულ პირობებში,კედელს უნდა გაევლო ისეთ ადგილებში,სადაც ადამიანს ჯერ ფეხი არ დაედგა.ბევრი ვერ უძლებდა ასეთ რთულ პირობებს და იღუპებოდა. კედლის მშენებლობა,რომელიც რამდენიმე ასეულ წელს გაგრძელდა დასრულა ჩვ.წ.აღ-ით 220 წელს .თუმცა დიდი ჩინეთის კედლის ის ნაწილები რომლებმაც ჩვენამდე მოაღწია ძირითადად აშენებულია 1368-1644 წლებში მინების დინასტიის მმართველობის დროს.


1233


ჩინეთის პირველი ლედი

პენ ლიუანი

დაიბადა 1962 წლის 20 ნოემბერს შანგონის პროვინციაში(ჩინეთი).ის შეუერთდა სახალხო განმათავისუფლებელ არმიას 18 წლის ასაკში და კარიერა დაიწყო როგორც ჩვეულებრივმა ჯარისკაცმა(დაუღალავი შრომის შედეგად გენერლობამდეც მიაღწია),მაგრამ თავისი ვოკალური მონაცემებიდან გამომდინარე არმიაში ძალიან დააფასეს და საშუალება მისცეს ფრონტის წინა ხაზზე,სიმღერით წარმსდგარიყო და გაემხნევებინა ჯარისკაცები,სინო-ვიეტნამის კონპლიქტის დროს. 1986 წელს პენი მეგობრის სახლში შეხვდა თავის მომავალ მეუღლეს (სი ძინპინს) მაშინ იგი სიამენის ვიცე მერად მუშაობდა.პენს თავიდან იგი არ მოეწონა,რადგანაც 10 წელი იყო მათ შორის სხვაობა და თან სი ზედმეტად თავშეკავებული პიროვნება იყო.მაგრამ მოვლენები სხვაგვარად განვითარდა 1 წლიანი

ურთიერთობის და მათი ოჯახების თანხმობის შემდეგ 1987 წლის 1 სექტემბერს მათ გადაწყვიტეს დაქორწინებულიყვნენ.ისინი 27 წელია ერთად არიან,მათ 1 ქალიშვილი ყავთ სახელად ქსი მიგზი, რომელიც 1992 წელს დაიბადა და რომლის ზედმეტ სახელია ქსიაუ მუზი. ჩინეთში პენ ლიუანი განსაკუთრებული პოპულარობით სარგებლობს. 2013 წლის მარტში როდესაც პენ ლიუანი ჩინეთის პირველი ლედი გახდა მისი პერსონა აქტიურად განიხილებოდა პრესის ფურცლებზე..ის პ ჩინეთის პრეზიდნტების მეუღლეებს შორის პირველია, რომელიც საჯაროდ გამოჩნდა. ამასთან პირველი ლედი ერთმანეთს მშვენივრად უთავსებს ქვეყნის მეთაურის მეუღლეობას და შოუ-ბიზნესში მოღვაწეობას. პენმა დიდი როლი შეასრულა სის კარიერულ წინსვლაში მან თავისი კარიერა დროებით მიატოვა და ადმინისტრაციულ განყოფილებაში გადავიდა და აქტიურად ჩაება პოლიტიკაში,ის არის წევრი ხალხთა პოლიტიკური სათათბიროს ეროვნული კომიტეტის ასევე არის კეთილი ნების ელჩი ტუბერკულიოზისა და შიდსის წინააღმდეგ ბრძოლაში 2011 წლიდან.ცნობილია რა მისი შეუპოვრობა ის აქტიურადაა ჩართული ბრძოლაში ქალთა უფლებების დასაცავად.ის არის დეკანიხელოვნების სამხატვრო აკადემიის,მისი მიზანია ხელი შეუწყოს ქვეყნის მჭიდრო ურთიერთობებს სხვა ქვეყნებთან. ჩინელ ხალხს სჯერა რომ ის უდიდეს როლს შეასრულებს საზღვარგარეთ ვიზიტების წარმატებით განხორციელებასა და ქვეყნის პოპულარიზაციაში.

2014 წელს ის მიჩნეულია 57-ე ყველაზე ძლიერ ქალად მსოფლიოში. იგი უკვე მეორედ მოხვდა ,,ფორბსის” გავლენიანი ქალების სიაში .. პენ ლიუანი – ანგელა მერკელის, დიდი ბრიტანეთის გაერთიანებული სამეფოს დედოფლის ელისაბედ მეორის და ლედი გაგას გვერდით აღმოჩნდა.პენ ლიუანი არანაკლებ პოპულარულია საკუთარ ქვეყანაშიც, ჩინეთში მას ერის დედასაც კი უწოდებენ. პირველი ლედი არ არის მისი ერთადერთი ტიტული. პენ ლიუანი საყოველთაოდ ცნობილი და პოპულარული მომღერალი, მოდის ფუძემდებელი და არმიის გენერალია.ის ერთადერთი ჩინელი პირველი ლედია, რომელიც "ფორბსის" სიაში მოხვდა. ის არასდროს არის ჩრდილში და უყვარს მედიასთან ერთიერთობა – ამას, როგორც წესი, ჩინეთის პირველი ქალბატონები ყოველთვის გაურბოდნენ.ჩინეთის პირველი ლედი პენ ლიუანი სისტემატიურად ატარებს საქველმოქმედო ღონისძიებებს და აქტიურად მონაწილეობს მასში.მუდმივად ატარებს კლასიკურ სამოსს.

1334


კონფუცი,ჩინეთის უდიდესი მოაზროვნე

კონფუცი (ჩინ. 孔子 ან 孔夫子; დ. 28 სექტემბერი, ძვ. წ. 551 , ციუიფუ – გ. ძვ. წ. 479) – ჩინელი ფილოსოფოსი. მისმა სწავლებამ დიდი გავლენა იქონია ჩინეთსა და აღმოსავლეთ აზიაზე. მისი ნამდვილი სახელია – კუნი, მაგრამ ლიტერატურაში ხშირად მოხსენიებულია, როგორც კუნ-ცზი, კუნ ფუ-ცი (“მასწავლებელი კუნი”) ან უბრალოდ ცზი – “მასწავლებელი”. (ამის მიზეზია ის, რომ კონფუცი უკვე 20 წლის ასაკში ცნობილი მასწავლებელი იყო).ლეგენდის თანახმად,მისი დაბადება იწინასწარმეტყველა მარტორქამ.მართალია,ის ღარიბ ოჯახში დაიბადა,მაგრამ მან შეძლო მიეღო შესანიშნავი განათლება.19 წლის ასაკში დაქორწინდა.ეყოლა ერთი ვაჟი და ორი ქალიშვილი.527 წელს მას დედა გარდაეცვალა.მას შემდეგ მან გააგრძელა თავისი კარიერა,მასწავლებლის რანგში.კონფუცის სკოლაში სხვადასხვა ფენის წარმომადგენელები სწავლობდნენ – არისტოკრატებიც და უიღბლო ადამიანებიც.ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ადამიანი უძველეს ჩინეთში იყო ბრძენი ფილოსოფოსი კონფუცი.კონფუცი იყო ჩინეთის უდიდესი მოაზროვნე და სოციალური ფილოსოფოსი,რომლის სწავლებამ და ფილოსოფიამ ღრმა გავლენა იქონია ჩინურ,იაპონურ,კორეულ და ვიეტნამურ ცხოვრებაზე და აზროვნებაზე.მისი ფილოსოფია დაკავშირებულია და პირად და სამთავრობო მორალთან,სოციალურ ურთიერთობასთან,სამართლიანობასთან და გულწრფელობასთან.ამ ღირებულებებმა მოიპოვა სახელი,სხვა კონცეფციებთან ერთად,როგორიცაა „ლეგალიზმი“ და

„ტაოიზმი“,ჰანის დინასტიის დროს.კონფუცის ნააზრევი ჩამოყალიბდა,როგორც კონფუციზმი.მას გუბერნატორადაც მოუხდა ყოფნა და ერთი წლის განმავლობაში საკმაოდ დიდ ტერიტორიას მართავდა.მისი ნიჭის შესახებ ბევრმა ადამიანმა იცოდა და,ამიტომ გასაკვირიც არ არის,რომ მას რჩევის საკითხავად მეზობელი სამეფოებიდანაც რომ აკითხავდნენ.კონფუციანელები – რომლებიც ყველას ჭარბობენ ჩინეთში,სწორედ კონფუცის ჩამოყალიბებულია ძვ. წ. აღ. VI ს-ში.კონფუცის მოძღვრებას ძნელია რელიგია ეწოდოს, იგი, უპირველეს ყოვლისა, ეთიკურ-პოლიტიკურ დოქტრინას წარმოადგენს და მისი ძირითადი საკითხებიც ადამიანის ბუნება, მისი მორალი, ოჯახური ცხოვრება და სახელმწიფოს მართვაა.კონფუციანელობის მთავარი თემა ზეციერისა და მიწიერის ურთიერთობაა. მისი აზრით, ზეციური ბატონობს მიწაზე და განაგებს მას. იგია ის, რაც ადამიანებს ბედისწერას უქვემდებარებს, ეს უკანასკნელი კი ადამიანის ცხოვრებას განაგებს. ზეცა ბუნების ნაწილია, მაგრამ ამავე დროს, მისი უმაღლესი სულიერი ძალაცაა, რომელიც ადამიანის ბუნებას განაპირობებს. ადამიანი რომელსაც ზეცისაგან მონიჭებული აქვს გარკვეული ეთიკური თვისებები, მორალური

კანონების (დაო) მიხედვით უნდა იქცეოდეს და სწავლის მეშვეობით უნდა სრულყოფდეს თავის ზნეობას. სწავლის მიზანი „კეთილშობილი მამაკაცის“ (ძიუნ-ძი) დონის მიღწევაა, რომელიც ფლობს ლი-ს, რაც კეთილი ხალხის მიმართ სამართლიანი და უფროსების მიმართ პატივისმცემელი ადამიანის ეტიკეტია. კონფუცის სისტემაში დიდი ადგილი უჭირავს ტერმინ „ჟენ“-ს (ადამიანურობა). ესაა კანონი ადამიანთა შორის ოჯახში, საზოგადოებასა და სახელმწიფოში იდეალური ურთიერთობების შესახებ, რომელიც შეესიტყვება პრინციპს: „ნუ გაუკეთებ სხვას იმას, რაც არ გსურს თავად შენ“. ამავე დროს, კონფუცისათვის უცხოა მტრების სიყვარული. იგი ამბობდა: „თუ მეგობრებივით მოვექცევი მტრებს, მაშინ როგორღა მოვექცე მეგობრებსო“.ამგვარი ეთიკური თეორიიდან აგებს კონფუცი თავის პოლიტიკურ კონცეფციას. იგი მოითხოვს ვალდებულებათა მკაცრ და ზუსტ იერარქიულ განაწილებას საზოგადოების წევრებს შორის, რის მაგალითადაც მას ოჯახი მიაჩნია. როგორც ზეცას ექვემდებარება მიწა და იმპერატორი, ისე ამ უკანასკნელს ექვემდებარებიან მოხელეები, მამას – ოჯახის წევრები, უფროს ძმას – უმცროსი და ა.შ. ე.ი. ზნეობრივი ცხოვრება სუბორდინაციაზეა დამყარებული.კონფუციანელობაში დიდი მნიშვნელობა ენიჭება რიტუალის შესრულების სიზუსტესა და პედანტურობას, თუმცა ამისათვის სხვა ფილოსოფოსები კონფუცის აკრიტიკებდნენ, რადგან ამგვარ პედანტურობაში მიმდევართა მიზიდვის საშუალებას ხედავდნენ. იგი მაინც ჩინებულად მოერგო ჩინელთა ეროვნულ ხასიათს, კონსერვატორიზმსა და ტრადიციათა დაცვის მოვალეობის გრძნობას.


1435


ჩინური ახალი წელი

ახალი წელი მნიშვნელოვანი დღესასწაულია ჩინურ კულტურაში. ჩინეთში ამ დღესასწაულს უწოდებენ ,,გაზაფხულის ფესტივალს” , რადგან ამით აღინიშნება ზამთრის სეზონის დამთავრება. ახალი წელი იწყება ჩინური კალენდრის პირველი თვის პირველ რიცხვში და მთავრდება 15 დღის შემდეგ ,,ლამპიონების ფესტივალით”.ამ დღესასწაულის წარმოშობა ზუსტად არ არის ცნობილი, მის შესახებ მხოლოდ ლეგენდებია შემონახული. ერთი ლეგენდის მიხედვით მონსტრი ნიანი აწიოკებდა სოფელს. ერთმა ბრძენმა ურჩია სოფლის მაცხოვრებლებს ნიანის დასამარცხებლად გამოეყენებინათ ხმაური, ცეცხლი, მაშხალები და ასევე წითელი ქაღალდის ლამპიონები დაეკიდათ სახლის შესასვლელებში. ბრძენის რჩევამ შედეგი გამოიღო და ნიანი დამარცხდა. სწორედ მონსტრი ნიანის დამარცხების დღეს აღინიშნება ჩინური ახალი წელი.ახალი წლის თარიღი დაკავშირებულია მთვარის კალენდართან და იცვლება ყოველწლიურად. ფესტივალი ტარდება ხოლმე 21 იანვრიდან 19 თებერვლამდე პერიოდში. ეს დღესასწაული სხვა მხრივაც მნიშვნელოვანია ჩინურ კულტურაში. როგორც მოგეხსენებათ, ჩინურ კალენდარში ყოველ წელს 12-იდან ერთ-ერთი ცხოველი შეესაბამება. მაგალითად 2012 იყო დრაკონის წელი, ხოლო 2013 გველის წელია. თითეულ ცხოველს განსხვავებული თვისებები, უნარები და შესაძლებლობები აქვს. სწორედ ამის მიხედვით დგება ჩინური ჰოროსკოპი. მაგალითად გველი არის ჭკვიანი, მომაჯადოვებელი,

საკუთარ თავში ჩაკეტილი, დიდსულოვანი.დღესასწაული 15 დღეს გრძელდება და ყოველი დღე თავისი მნიშვნელობით ერთმანეთისგან განსხვავდება. პირველ დღეს ესალმებიან თავიანთ ღვთაებებს რათა დაიფარონ მათი ოჯახები. აღნიშვნა იწყება შუა ღამიდან. იყენებენ სხვადასხვანაირ მაშხალებს, ცეცხლის ფაიერებს , ცეცხლმოკიდებულ ბამბუკის ჯოხებს. შემდეგ დღეებს სხვა ღონისძიებები ტარდება,მაგალითად : გათხოვილი ქალები სტუმრობენ თავიანთ მშობლებს (მეორე დღე), უფროსები მიდიან ლანჩზე თავის თანამშრომლებთან ერთად ( მერვე დღე) , ოჯახები იკრიბებიან ერთად სადილზე და ა.შ მეთხუთმეტე დღეს კი ამ ყველაფრის კულმინაციაა ლამპიონების ფესტივალი. ადამიანები ამზადებენ დეკორატიულ ლამპიონებს და აწყობენ საჯარო სეირნობას ქუჩაში, ასევე კიდებენ ლამპიონებს სახლებზე. ამ დღესასწაულის ნაწილია დრაკონის ცეკვა, რომელიც ულამაზესი სანახაობაა.

ჩინური დღესასწაულები

ჩინელების ყველაზე საყვარელი დღესასწაული გაზაფხულის დღესასწაულია, რომელსაც ოჯახში ხვდებიან. დღესასწაულამდე ორი კვირით ადრეაეროპორტები, რკინიგზა და ავტოსადგურები მგზავრებს ვერ იტევენ. გაზაფხულის ზეიმი – მთვარის

ტრადიციული ჩინური კალენდრის მიხედვით – ახალი წელია და გრიგორიანული კალენდრის მიხედვით 20 იანვარსა და 20 თებერვალს შორის ახალმთვარეობისას დგება. ჩუნცზეს უძველესი ისტორია აქვს (დაახლოებით XVI-XI საუკუნე ჩვ. წ. აღ–მდე), რომელიც ღვთაებებისთვის მსხვერპლშეწირვისა და წინაპართა მოხსენიების ადათ–წესებსაც უკავშირდება.დღესასწაული თვეზე მეტხანს გრძელდება.ყველაზე მნიშვნელოვანი ახალი წლის დადგომამდე რამდენიმე დღე და ახალი წლის დადგომის შემდეგი 3 დღეა. ჩინეთის კანონმდებლობით ეს 3 დღე უქმეა. დღესასწაულს ალამაზებს წეს–ჩვეულებები, რომელთაგან ცოტამ თუ შეინარჩუნა კოლორიტი. მთვარის კალენდირს ბოლო თვის მერვე დღეს ბევრ სახლში არომატულ ფაფას ამზადებენ, რომელსაც “ლაბაჩჟოუ” ჰქვია და 8 პროდუქტისგან მზადდება. მთვარის კალენდრით წლის ბოლო თვის 23–ე დღეს მცირე ახალ წელს უწოდებენ. წინაპართა ტრადიციის მიმდევრები წირავენ მსხვერპლს ოჯახის კეთილდღეობისთვის. თუმცა უმრავლესობა სიმბოლურად სადღესასწაულო სუფრას შლის.მცირე ახალი წლის აღნიშვნის შემდეგ ჩინელები ნამდვილი ახალი წლის შესახვედრად ემზადებიან. მიიჩქარიან მაღაზიებისკენ საჭირო პროდუქტებისა და საჩუქრების შესაძენად. ყიდულობენ ტანსაცმელსა და პეხსაცმელს ბავშვებისთვის, მოხუცებისა და ნათესავებისთვის. დღესასწაულის წინ სახლს საგულდაგულოდ ალაგებენ, ყველა კარის ჩარჩოს აწებებენ შავი ტუშით მოხატულ წითელ ქაღალდს. ქაღალდზე შესრულებული წარწერები გამოხატავს კეთილ სურვილებსა და საახალწლო მოლოცვას. კარებზე აწებებენ მფარველი

1534


სულების გამოსახულებას და სწამთ, რომ ეს მოუტანთ ბარაქას, სიხარულსა და სიკეთეს. შებრუნებულად აკრავენ ჩინურ იეროგლიფს, რაც ბედნიერების მოსვლის ნიშანია. სახლის სადარბაზო კარზე 2 დიდ წითელ ნათურას კიდებენ. ფანჯრებს ქაღალდის ჩუქურთმებით რთავენ, ხოლო კედლებს – ჭრელი საახალწლო ნახატებით.ჩინური ახალი წლის ღამეს ასევე უწოდებენ „ღამეს განშორების შემდეგ“. მთელი ოჯახი იკრიბება ბარაქიანი, ტრადიციებით გაჯერებული სუფრის ირგვლივ. მენიუში აუცილებლად შედის ქათმის ხორცი, თევზი და სოიოს ხაჭო – დოუფუ. ტელევიზიით ხდება გრანდიოზული მასკარადის ტრასლირება. ღამისთევა საახალწლო ტრადიციაა. ყველა სადღესასწაულო ტანსაცმელშია გამოწყობილი. ახალგაზრდები დიდი მოწიწებით ულოცავენ ხანდაზმულებს და დღეგრძელობას უსურვებენ. მიღებულია ბავშვების დასაჩუქრება წითელ კონვერტში მოთავსებული ჯიბის ფულით. ჩინეთის ჩრდილო ნაწილში პელმენების მიირთმევენ, ხოლო სამხრეთში „ნიანგაო’’, ბრინჯით მომზადებული ცომის ნაჭრები მზადდება. პელმენებს ფორმით ოქროს და ვერცხლის ნადნობს ამსგავსებენ – ეს ბარაქის სიმბოლოა.ახალი წლის პირველი 5 დღე მიჩნეულია მეგობრების, ახლობლებისა და თანამშრომლების მონახულების დღეებად. ადრე ერთი აუცილებელი წესი იყო შაშხანების და გამაყრუებელი ფეთქებადი სათამაშოების ხმაურით ავი სულების განდევნა, თუმცა ეს რიტუალი ამჟამად აღარაა პოპულარული, ვინაიდან გაუფრთხილებელი მოპყრობის გამო ხშირი იყო უსიამოვნებები, ხმაური კი – აუტანელი. ტრადიცია აუდიოკასეტების მოსმენით და ფეხებით ბუშტების დახეთქვით

შეიცვალა.მხიარული საახალწლო განწყობა ყველა სახლში, ქუჩაში, სოფელსა თუ ქალაქშია. იმართება ხმაურიანი სახალხო სეირნობა და ურჩხულების ცეკვა, ზეიმი მთვარის კალენდრის პირველი თვის მეთხუთმეტე დღეს ფარნების დღესასწაულის შემდეგ მთავრდება. ჩინეთში 56 ეროვნების წარმომადგენელი ცხოვრობს. მათი ახალი წელი დროით ახლოსაა ან ემთხვევა ჩინურ ახალ წელს. ბევრია საერთო ტრადიციაც.

ჩინური საბრძოლო ხელოვნება

ჩინელი ოსტატების აზრით ჩინური საბრძოლო ხელოვნებები დასავლური სამყაროსათვის ჯერ კიდევ უცხოა. ჩინური საბრძოლო ხელოვნებების ისტორიის გაცნობა დასავლეთში გასული საუკუნის 50-იან წლებიდან დაიწყო. თუმცა მანამდე რამოდენიმე ოსტატს თავიანთ ხელოვნებებს ასწავლიდნენ იქ, მაგრამ ფართო აუდიტორია არ იცნობდა.ჩინელი ოსტატების აზრით, მხოლოდ წინა საუკუნის 60-იანი წლების დასაწყისში, ჩინელ ოსტატ ჩენ მან ცინის წიგნების გამოსვლით ევროპასა და ამერიკაში თანდათან პოპულარული გახდა თაი-ძი ციუანი. თუმცა, მათი თქმით, უამრავი ხალხი, რომელიც თაი-ძიში ვარჯიშობდა, იუმჯობესებდა თავის ჯანმრთელობას, მაგრამ აღმოსავლეთსა და დასავლეთს შორის უდიდესი

კულტურული განსხვავების გამო უმრავლესობამ მაინც ვერ შეძლო ამ საბრძოლო ხელოვნებების, განსაკუთრებით მისი შიდა ასპექტების, გაგება.ჩინელი ოსტატების თქმით, გასული საუკუნის 60-იანი წლების ბოლოს, ოსტატ ბრიუს ლის კინოფილმებმა მსოფლიოში წარმოშვა ჩინური საბრძოლო ხელოვნებების ნამდვილი ბუმი. კინოში მისმა მუშაობამ დიდი დახმარება გაუწია დასავლურ პუბლიკას და გააცნობიერა ისინი ჩინური "უ-შუ"-ს პოტენციალის შესახებ.ცნობილია, რომ ჩინური საბრძოლო ხელოვნებების ისტორია 4000 წელს ითვლის. მსოფლიოში გაბატონებული აზრის მიხედვით, შიდა სტილების საბრძოლო ხელოვნება - "თაი-ძი ციუანი" დაახლოებით 1101 წელს შექმნა ჩინელმა ლეგენდარულმა პიროვნებამ ჩან-სან ფენმა (სუნის ეპოქა). ასევე ცნობილია, რომ ამ საბრძოლო ხელოვნების ტექნიკა და ფორმა იმ ბაზურ პრინციპებს ემყარება, რომლებიც გამოიყენებოდა ჩინეთში დინასტია ლიანის (502-557) დროს და ისწავლებოდა ისეთი დიდი ჩინელი ოსტატების მიერ, როგორებიც იყვნენ ჰან გუნ-იუე, ჩენ ლინ-სი და სხვა. მოგვიანებით, ტან (618-907) დინასტიის დროს - სიუი სიუან-ცინი და სხვანი მსგავსი ტექნიკის მქონე საბრძოლო ხელოვნებებს ასწავლიდნენ.როგორც თანამედროვე ჩინელი საბრძოლო ხელოვნებების ოსტატები აცხადებენ, ამ მონაცემების უტყუარობა ეჭვქვეშაა დაყენებული. ამიტომ ზუსტად არ ვიცით თუ ვინ და როდის შექმნა თაი-ძი ციუანი. ასე რომ ჩინელი ოსტატის იან ცზიუნ-მინის სიტყვებით რომ ვთქვათ, იმის გამო, რომ ჩან სან-ფენზე მრავალი ისტორიული მონაცემები არ არსებობს, ხშირად თაი-ძი ციუანის შექმნას მას მიაწერენ.იგივე ითქმის საბრძოლო ხელოვნებების დანარჩენი შიდა სტილების თაობაზეც: "ხუთი პირველელემენტის შეცნობის

1635


ხელოვნება", ანუ "სინ-ი ციუანი" და "რვა ტრიგრამის შეცნობის ხელოვნება", ანუ "ბა-გუა ციუანი"."სინ-ი ციუანი"-ს აღმოცენებას მიაკუთვნებენ არაუგვიანეს ლიან (550 წ.) დინასტიის ეპოქას და მსოფლიოში ბევრ მოვარჯიშეს, რომლებიც "სინ-ი ციუანში" ვარჯიშობენ, მიაჩნია რომ მათი ხელოვნება, ისევე როგორც "თაი-ძი ციუანი", მთა "უდანიდან" (ჩინურად "უდან-შან"), ჩინური დაოსიზმის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ცენტრიდან, ჩამოვიდა დედამიწაზე. "ბა-გუა ციუანის" სკოლა "რვა ტრიგრამის თეორიას", ანუ "ბაგუას" თეორიას ეფუძნება და მის წყაროს "64 ჰექსაგრამა", ანუ "ი-ძინი" წარმოადგენს.

ჩინეთი და სპორტი

მიუხედავად იმისა, რომ ჩინეთი უკვე დიდი ხანია ასოცირდება საბრძოლო ხელოვნებასთან, აგრეთვე, აქ არის განვითარებული სპოტრის სხვა სახეობებიც: ჩინეთში სპორტის განვიათრება მე-20 საუკუნეში დაიწყო. აქ წარმოდგენილია მრავალი სპორტის სახეობა, ისეთები როგორებიცაა: მაგიდის ჩოგბურთი , ბადმინტონი, კალათბურთი, ჩოგბურთი, ფეხბურთი , ბილიარდი და ა.შ. ჩინური საბრძოლო ხელოვნება - ,, ვინ-ჩუნ კუნგ- ფუ“ არის ერთ-ერთი მთავარი სპორტის სახეობა, რომელიც 300 წლის წინ წარმოიშვა. ეს არის

უნიკალური რამ, რაც ჩინელებს გააჩნიათ.

2008 წელს ჩინეთში ჩატარდა ზაფხულის ოლიმპიური თამაშები და ამ ოლიმპიადაზე ჩინელებმა 51 ოქროს მედლის აღება მოახერხეს. ჩინეთი ასევე 2014 წლის ზაფხულში მასპინძლობდა ახალგაზრდულ ოლიმპიადას. მაგიდის ჩოგბურთი - ეს არის სპორტის ერთ-ერთი სახეობა, ის ძალიან პოპულარულია ჩინეთში. მსოფლიო დიპლომატიურ პრაქტიკაში ცნობილია პინგ-პონგის დიპლომატია,რომელსაც სათავე ჩინელებმა დაუდეს.მას დღეს ამ ქვეყანაში დაახლოებით 300 მილიონი ადამიანი თამაშობს. ჩინელ სპორტსმენებს არაერთი მაღალი ხარისხის ჯილდო აქვთ მოგებული.

ბადმინტონი - ეს არის ჩინური სპორტის კიდევ ერთი უმნიშვნელოვანესი სახეობა . ეს თამაში მოწინავე პოზიციებს იკავებს ჩინეთის სხვა სპორტულ სახეობებთან.

კალათბურთი- ჩინეთის საკალათბურთო ასოციაცია, რომელიც 1995 წელს შეიქმნა, ეს მოვლენა გახლდათ ჩინური კალათბურთის განვითარების დასაწყისი. ჩინეთში პირველი კალათბურთს გუნდი გახდათ SHENYANG. ჩინელი კალათბურთელები წარმოდგენილი არიან NBA (აშშ),მაგალითად, იაო მინგი , ვანგ ჟიჟი ,. ფეხბურთი-- მე -20 საუკუნის დასაწყისში იკიდებს ფეხს ამ ქვეყანაში და ისიც პოპულარული ხდება.1994 წელს შეიქმნა პირველი პროფესიული ფეხბურთის ლიგა , სადაც ფიფამ ყველანაირი ზომები მიიღო იმისათვის, რომ ჩინეთში გამართულიყო საფეხბურთოშეჯიბრებები.

ჩოგბურთი- ერთ-ერთი უმთავრესი სპორტია , რომელმაც საერთაშორისო სპორტულ ასპარეზზე დიდი გამოხმაურება ჰპოვა, ამის ნათელი მაგალითი გახლავთ ლი ნა, რომელმაც ჩინელებიდან პირველმა მოახერხა ,, დიდი შლემის“ ტურნირის მოგება.

17

38


ჩინეთის ყველაზე ლამაზი მსახიობები

ყველაზე ლამაზი ჩინელი მსახიობია ლი ბინბინი, დაიბადა 1973 წლის 27 თებერვალს. ის ცნობილია ფილმებით: “the forbidden kingdom” (2008); “last imperi down”; Resident Evil: Retri-bution” (2012);.

ჩჟან ცზი დაიბადა 1979 წლის 9 თებერვალს.მსოფლიოში ყველაზე პოპულარული ჩინელი მსახიობი.ცნობილი ფილმები მისი მონაწილეობით: The Road Home (1999),Crouching tiger,Hid-den dragon(2000), Musa (2001), Hero (2002), House of flying dag-gers (2004), 2046 (2004) Mem-oirs of a Geisha (2005).

. ჩაო ვეი დაიბადა 1976 წლის 12 მარტს,ცნობილია ასევე ვიკი ჩაოს სახელით.ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული ჩინელი მსახიობი,რომელმაც მონაწილეობა მიიღო ბევრ ფილმსა და სერიალში.მისი ყველაზე ცნობილი ფილმები და სერიალები: Shaolin soc-cer(2001),Chinese Odyssey 2002 (2002), So Close (2002), Warriors of Heaven and Earth (2003), The kingest Night in Shanghai (2007), Red Cliff (2008), Painted Skin (2008), Mulan (2009), 14 Blades (2010).

მის მსოფლიო ჩინელი ლამაზმანი

კონკურსის "მის მსოფლიო 2012" გამარჯვებული 23 წლის ჩინელი იუი ვენსია (Yu Wenxia) გახდა. კონკურსის არსებობის ისტორიაში ეს მეორე შემთხვევაა, როცა მსოფლიოს ულამაზესს გოგონად ჩინეთის წარმომადგენელი სახელდება. 2007 წელს ჯილდო 23 წლის ჩჟან ცზილინმა აიღო (Zhang Zilin )

იუი ვენსია მუსიკალურ განათლებას იღებს და მუსიკის პედაგოგობისთვის ემზადება. ჩინელმა ლამაზმანმა უპრეცედენტო კონკურენციას გაუძლო - კონკურსში 116 გოგონა მონაწილეობდა.

დაიბადა 1988 წელს ჰებეიში(ჩინეთი)სიმაღლე 1.78 სმ,თმის ფერი:შავი,თვალის ფერი:შავი2013 წელს მის ჩინეთის ტიტულის მოპოვების შემდეგ, ჩინეთის სახელით მიიღო მონაწილეობა მის სამყაროზე რომელიც ჩატარდა რუსეთში.კარიერა მან მოდელობით დაიწყო.თავისუფალ დროს უთმობს კითხვას,ცეკვას და ფოტოგრაფიას.

მის ჩინეთი 2013 -- ჯინ ლი.


2239


David Beckham is the first foreign sporting figure to become an official ambas-sador for football in China.

David Beckham concluded his first visit to China in his new role as Ambassador for youth football and the Chinese Super League at a reception hosted by the other British Ambassador in China, Se-bastian Wood. Also in attendance at the reception was film actress Li Bing Bing as well as Minister of Culture, Cai Wu. The event was the final act in a tour that has taken the former England interna-tional footballer to Beijing, Qingdao and Wuhan.David Beckham and Li Bing Bing have both endorsed the UK’s GREAT Britain campaign. The campaign aims to show the world the best that Britain has to offer in subjects from education and innovation to culture and tourism. David Beckham offered the cam-paign a specially-commissioned image from his international career to illustrate the UK’s proud sport-ing tradition. Li Bing Bing was awarded the title of GREAT good-will ambassador to China for her longstanding connection to the

UK, including as a torchbearer at the London 2012 Olympics.David Beckham is the first for-eign sporting figure to become an official ambassador for football in China. The role represents a long-term agreement with the Chinese football authorities that will see him return to China later this year.This month’s visit is arguably the most high-profile example of the in-creasing number of people-to-peo-ple exchanges between the UK and China. In 2012, over 286,000 UK visas were issued to Chinese applicants, up 24% on the previous year.David Beckham said:I have hugely enjoyed my visit to China. It has been a real privi-lege to meet and spend time with young players and fans in the cities I have visited. I hope that my time here will encourage more aspiring players here to take up the sport and achieve their dreams.British Ambassador Sebastian Wood said:I’m delighted that David Beckham

has visited China. He is a true am-bassador for his sport and for the UK. He is an inspiration to football fans in China and around the world. His visit is a wonderful example of the deep connection between China and the UK.

Documents

დიპლომატი ოქტომბერი 2014dl.sangu.edu.ge/pdf/journals/dipl_journ_I.pdf · 2 2 დიპლომატი ოქტომბერი 2014 ჩინეთის