Δεύτερη Σελίδα...

Για τους ανθρώπους της 346 Μ

Τις πρώτες μέρες του Φεβρουαρίου συμπληρώθηκαν 20 έτη υπη-ρεσίας των μαχητικών F-16C/D block 30 στην 346 Μ. Ήταν, αν θυ-μάστε, τέτοιος καιρός το 1990 όταν έφθαναν τα πρώτα F-16 σεαυτήν. Τότε στη Νέα Αγχίαλο, τώρα στη Λάρισα.

20 χρόνια γεμάτοι περηφάνια, αξιοπρέπεια και φιλότιμο. Γιατί κά-ποιοι άνθρωποι έχουν αναλάβει το καθήκον να διασφαλίσουν τα δί-καια της πατρίδας μας στους ουρανούς του Αιγαίου. Και τοπράττουν καθημερινά.

Αυτό το έργο θα ήταν αδιανόητο χωρίς τον επαγγελματισμό τους.Παρά την κατά καιρούς αδιάφορη στάση των Αρχών απέναντίτους, η φιλοτιμία δεν τους οδήγησε σε περίεργους ατραπούς.

Το μόνο που ζητούν είναι καλύτερες συνθήκες εργασίας και κατα-νόησης. Τα υπόλοιπα είναι δική τους υπόθεση.

Το όπλο τους θανατηφόρο. Η εκπαίδευση τους από τις καλύτερες.Το αίσθημα τους υπερήφανο.

Αυτοί είναι οι άνθρωποι της 346Μ, ιπτάμενοι και επίγειο προσω-πικό. Ή αλλιώς, κάποιοι από τους φρουρούς του Αιγαίου!

Αγαπητοί αναγνώστες,

Στο προηγούµενό µας έντυπο συνοψίσαµε τα σπουδαιότερα γε-γονότα του φθινοπώρου του 2009. Η προσπάθεια αυτή φαίνεταιπως σας άρεσε, όπως άλλωστε άρεσε και σε εµάς. Γι’ αυτό καιαποφασίσαµε να την συνεχίσουµε.

Αξίζει να υπενθυµιθεί ότι κάτι τέτοιο δεν θα µπορούσε να γίνειδίχως την αµέριστη συµπαράσταση όλων των συνεργατών.Τουςευριστούμε όλους και ελπίζουμε ότι η συγκεκριμένη προσπάθειαθα συνεχιστεί για πολλές

fox2

Δωρεάν ηλεκτρονικό διμηνιαίοπεριοδικό για τα αεροπορικάδρώμενα

Φεβρουάριος - Μάρτιος 2009

Επιμέλεια:AdisAviationlive.orgDeepred001Fox2GreekdefenceVasilis07

Επιμέλεια σε παλαιότερα έντυπα:AfasiasMakkmman1Strategy

Επικοινωνίαfox2emagazine@yahoo.gr

Ηλεκτρονική Διεύθυνσηfox2e-mag.blogspot.com

Πως να διαβάζετε το Fox 2 Magazine στον υπολογιστή σας σαν περιοδικό:

1. Επιλέξτε στον PDF Reader που χρησιμοποιείτε το μενού “View”

2. Επιλέξτε το “Page Display”

3. Επιλέξτε το “Two-Up”

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Ειδήσεις

Επίκαιρα

“PEAN 2009” - Η πιο απαιτητική άσκηση της Aeronavale - Σελ. 36

Στα πλαίσια της κατάρτισης του πληρώματος του “Charles De Gaulle” κατά τηνάσκηση “PEAN 2009”, παραθέτουμε πληροφορίες και συνοδευτικό υλικό γιατην περιπλάνηση του γαλλικού αεροπλανοφόρου στη Μεσόγειο και τη συνεκ-παίδευση με την Πολεμική Αεροπορία.

Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία στο Αφγανιστάν - Σελ. 40

Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία έχουν αποστείλει ισχυρές δυνάµεις στον πόλεµοκατά των Ταλιµπάν. Παρουσιάζουµε τον έως σήµερα απολογισµό της παρου-σίας των γαλλικών επιθετικών ελικοπτέρων Tigre, των βομβαρδιστικών Tornadoκαι τον ανεφοδιασµό βρετανικών ειδικών δυµάµεων µε ρίψεις από µεταφορικάαεροσκάφη, ασυνήθιστο φαινόµενο µεταπολεµικά.

346M “Ιάσων”: 20 χρόνια F-16 C/D Block 30 - Σελ. 44

Με αφορμή τα 20 χρόνια υπηρεσίας με F-16 C/D Block 30, γράφουμε για τηδεύτερη μοίρα της ΠΑ που είχε την τιμή να πετάξει τα Γεράκια στους ουρανούςτου Αιγαίου και την Κύπρο.

J-10 - Σελ.50

Το πρώτο εγχώριο κινεζικό µαχητικό της σειράς -teens στο µκροσκόπιο τουFox 2 Magazine. Δείτε το αναλυτικότερο αφιέρωμα που έγινε ποτέ στην Ελ-λάδα

ATLC - Iron Falcon ‘09 - Σελ. 62

Και µόνον η παρουσία των τριών καλύτερων σε υπηρεσία δυτικών µαχητικώναεροσκαφών σε µια άσκηση αρκεί για να στρέψουµε το ενδιαφέρον σε αυτήν.Και ειδικά αν η συµµετοχή τους συµαδεύεται από συναρπαστικά περιστατικά!

Οι φύλακες του Ιράν - Σελ.72

Υπό τη δαμόκλεια σπάθη των δυτικών δυνητικών βομβαρδισμών, ρίχνουμε μιαματιά στην πολεμική αεροπορία του Ιράν. Αυτής που θα κλειθεί να αντιμετωπί-σει τους εισβολείς...

Autumn 09 Special ReportΤο πρώτο έντυπό μας που κυκλοφόρησε το Δεκέμβρη του 2009 και δίνει έμφαση στα γεγονότα τουφθινοπώρου.

Περιλαμβάνει θέματα από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο.

Μεταξύ αυτών οι αποκαλύψεις για το ενδιαφέρον της Raytheon για την αναβάθμιση των ελληνικώνF-16 με το RACR, η γερμανική προώθηση 37 EF-2000 Tranche 3b στη χώρα μας και το εξωτικόραντάρ της SELEX για το ευρωπαϊκό μαχητικό.

Το AN/APY-10 τοποθετήθηκεγια πρώτη φορά σε P-8

Η Boeing και η Raytheon ολοκλήρω-σαν την τοποθέτηση του πρώτουραντάρ AN/APY-10 σε αεροσκάφοςναυτικής συνεργασίας P-8. Πρόκειταιγια ένα πολυλειτουργικό ραντάρικανό για θαλλάσιες, παράκτιες καιπάνω από την ξηρά επιτηρήσεις. ΟιΗΠΑ θα αποκτήσουν τουλάχιστον108 P-8.

Άρχισε η χρηµατοδότηση τουOA-X

Ανακοινώθηκε η λήψη των πρώτωνχρημάτων από τα συνολικά δύο δι-σεκατομμύρια δολάρια σχετικά με τοπρόγραμμα OA-X. Το πρόγραμμααφορά την απόκτηση 100 ελαφρώνμαχητικών κρούσης και αναγνώρισης(LAAR) που θα είναι ικανά να φέρουνεις πέρας ασύμμετρες αποστολές. Τοπρόγραμμα αναμένεται να είναι επι-χειρησιακό το 2013, ένα χρόνο μετάτις πρώτες παραδόσεις του επιλεγ-μένου αεροσκάφους. Μεταξύ τωνυποψηφίων είναι τα Super Tucano,AT-6 και OV-10.

Συνεχίζεται η αναβάθµιση τουA-10 Thunderbolt II

Συνεχίζονται οι εργασίες μετατροπήςστα αεροσκάφη τύπου A-10. Οι νέεςπτέρυγες που θα εγκατασταθούν σε242 αεροσκάφη θα ενισχύσουν τηνδομή του Warthog, ώστε να αποκτή-σει επιπλέον επιχειρησιακή ζωή γιαείκοσι χρόνια. Οι σχετικές τροποποι-ήσεις εκτός του ότι διπλασσιάζουν τοόριο ζωής των αεροσκαφών, κάνουντο αεροσκάφος ικανότερο μια καιμπορεί να μεταφέρει πρόσθετο φορ-τίο.

Επιτυχημένες δοκιμές του SABR

Η Northrop Grumman γνωστοποίησετην επιτυχημένη διενέργεια σειράςδοκιμών του ραντάρ ηλεκτρονικήςσάρωσης SABR. Σκοπός των δοκι-μών υπήρξε η απόδειξη της βιωσι-μότητας του συστήματος σε έναυφιστάμενο F-16. Αντίστοιχο ραντάρέχει αναπτύξει και η Raytheon.

Επιθυµία για κατασκοπευτικό F-22

Ο διοικητής της πτέρυγας πληροφοριώντης αμερικανικής αεροπορίας, Lt. Gen.David Deptula, θέλει να χρησιμοποιήσειτο μαχητικό αεροσκάφος γιακατασκοπευτικούς σκοπούς. Ο ίδιοςτονίζει ότι δεν είναι απαραίτητο ναχρησιμοποιούνται σε τέτοιες αποστολές

εξειδικευμένες πλατφόρμες. Σύμφωνα με τον Αμερικανό διοικητή, η εισαγωγήτου F-22 σε τέτοιους ρόλους θα μπορούσε να οδηγήσει στην απόσυρση άλλωνπλατφορμών, όπως το RC-135. Για τον Deptula, το Raptor αποτελεί το ιδανικόαεροσκάφος μεγάλης εμβέλειας, ικανό να επιβιώσει απέναντι στα τελευταίαςγενιάς αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα της Ρωσίας και της Κίνας.Μοναδική πρόκληση σε μία τέτοια περίπτωση θα αποτελούσε η διασύνδεση τουαεροσκάφους με άλλους τύπους αεροσκαφών.

Προσδοκία για επιπλέον παραγγελία EF/A-18G

Σύμφωνα με τη Boeing, δεν θα αργήσεινα έρθει συμπληρωματική παρα- γγελίααπό το αμερικανικό ναυτικό για τηνκατασκευή περισσότερων μαχητικώναεροσκαφών ηλεκτρονικού πολέμουEF/A-18G. Έως σήμερα έχουν

παραγγελθεί 88 κομμάτια του τύπου. Τα EF/A-18G θα αντικαταστήσουν ταυφιστάμενα EA-6B. Αξιωματούχοι της αμερικανικής εταιρίας προσδοκούν τηνπώληση άλλων 26 με 30 αεροσκαφών του τύπου.Μέχρι σήμερα, έχουνπαραδοθεί 16 αεροσκάφη, ενώ υπολογίζεται ότι θα παραδοθούν άλλα 18 μέσαστο 2010. Με τα τωρινά δεδομένα η παραγωγή των Growler θα συνεχιστεί ωςτο 2012. Μία συμπληρωματική παραγγελία θα την επιμήκυνε έως και το τέλοςτου 2013 ή το 2014.

Η Northrop Grumman απειλεί µε αποχώρηση από το KC-X

Με αποχώρηση από το διαγωνισμό τουεπόμενου αμερικανικού αεροσκάφουςεναέριου ανεφοδιασμού (KC-X) εάν δενληφθούν υπ’ όψιν οι προτάσεις τηςαπειλεί η Northrop Grumman.Η εταιρίασυμμετέχει στο διαγωνισμό με το KC-45,

παραλλαγή του ευρωπαϊκού A330 MRTT για την αμερικανική αεροπορία. Ηεταιρία υποστηρίζει πως οι παρόντες όροι ευνοούν την αντίπαλη υποψηφιότητα,αυτή της Boeing. H τελευταία συμμετέχει στη μάχη του KC-X με το B-767. ΗNorthrop πιστεύει πως σκόπιμα το αμερικανικό πεντάγωνο έχει μειώσει τιςαπαιτήσεις του διαγωνισμού, γεγονός που κατ’ αυτή βοηθά “ένα μικρότεροαεροσκάφος με περιορισμένες πολυλειτουργικές ικανότητες.

Αναδιοργάνωση των στρατηγικών δυνάµεων της USAF

Η διοίκηση παγκόσμιας κρούσης τηςαμερικανικής αεροπορίας υλοποιείπρόγραμμα ενοποίησης τωνστρατηγικών της δυνάμεων. Σ’ αυτήν θαανήκουν τα στρατηγικά βομβαρδιστικάκαι το σύνολο των διηπειρωτικών

βαλλιστικών πυραύλων.

Αμερική

6

Patriot στα σύνορα της Πολωνίας

Αντιπυραυλικό σύστημα Patriot ισχυρίζε-ται η Πολωνία ότι θα εγκατασταθεί τονΑπρίλιο στο βόρειο τμήμα της χώρας,κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία. Το σύ-στημα, κατά τη Βαρσοβία, θα στελεχώ-νουν περίπου 100 Αμερικανοίστρατιώτες.

Το πολωνικό υπουργείο Αμυνας ανακοίνωσε ότι η μονάδα θα εγκατα-σταθεί στο Μόραγκ και θα χρησιμοποιηθεί για την εκπαίδευση των Πολωνώνστρατιωτών. Το Μόραγκ απέχει περίπου 60 χλμ από το ρωσικό Καλίνιγκραντ.

Η εγκατάσταση του αντιπυραυλικού συστήματος στην Πολωνία αποτε-λούσε όρο που είχε θέσει η Βαρσοβία τον Αύγουστο του 2008 για να συμφω-νήσει στην περίφημη «αντιπυραυλική ασπίδα» που τότε σχεδίαζε ηΟυάσινγκτον, επί προεδρίας Τζορτζ Μπους. Ο νέος Αμερικανός πρόεδρος Μπα-ράκ Ομπάμα απομακρύνθηκε μεν από το αμυντικό πρόγραμμα του προκατόχουτου, αλλά η Πολωνία επέμενε στην εγκατάσταση των πυραύλων.Τον περασμένοΔεκέμβριο υπογράφτηκε συμφωνία μεταξύ Ουάσινγκτον και Βαρσοβίας, με τηνοποία δημιουργήθηκε η νομική βάση για τη μακροπρόθεσμη παραμονή τωναμερικανικών στρατιωτών στην Πολωνία.

Αµηχανία στην USAF για τις υποκλοπές των UAV

Ιρακινοί χάκερς αντάρτες κατάφεραν καί-ριο πλήγμα εναντίον των αμερικανικώνανεπάνδρωτων συστημάτων στο επιχει-ρησιακό θέατρο του Ιράκ. Τα εν λόγω συ-στήματα είναι από τα πιο σημαντικάσυστήματα κατασκοπείας των αμερικανι-κών ενόπλων δυνάμεων. Σύμφωνα με

την Wall Street Journal, οι αντάρτες υπέκλεψαν τις μεταδόσεις βίντεο από τηναεροσκάφη προς τους επίγειους σταθμούς, με τη βοήθεια ενός απλού λογισμι-κού χαμηλού κόστους.

Το εν λόγω λογισμικό κοστίζει σύμφωνα με την Wall Street Journal μόλις26 δολάρια! Οι αντάρτες κατάφεραν να υποκλέψουν τα βίντεο των αναμεταδό-σεων του UAV Predator. Σε δύο φορητούς υπολογιστές που έπεσαν στα χέριατων αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, υπάρχει πολύ υλικό αποθηκευμένο, τοοποίο υπεκλάπη από διάφορα συστήματα Predator, και με διαφορετικές ημε-ρομηνίες κάθε φορά. Επίσης, σύμφωνα με αμερικανούς στραιωτικούς, στο Αφ-γανιστάν έχουν βρει αποδεικτικά στοιχεία για υποκλαπές των βίντεοαναμεταδόσεων.

Μέχρι τώρα δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι οι αντάρτες ήταν επίσης σε θέσηνα αναλάβουν τον έλεγχο των αερομέσων, ή και να παρενοχλήσουν τις πτήσειςτους, αλλα η ζωντανή παρακολούθηση των τηλεκατευθυνόμενων αεροσκαφώνυστέρησε πιθανόν για μεγάλο χρονικό διάστημα απο τους αμερικανούς στρα-τώτες το στοιχείο της έκπληξης κατά τη διάρκεια των αποστολών τους.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες βασίζονται τόσο στο Ιράκ, όσο και στο Αφγανι-στάν, όλο και περισσότερο στα ανεπάνδρωτα εναέρια συστήματα τύπου Pred-ator και τύπου Reaper, το οποίο είναι το πιο ακριβό μοντέλο. Μόλις πριν απόλίγες ημέρες, ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ανακοίνωσε ότι θα στείλει περισ-σότερα UAV στο Πακιστάν για την καταστολή των εξτρεμιστών.Η «Wall Street Journal», λέει ότι το πρόβλημα που ανακαλύφθηκε ήδη τον Δε-κέμβριο του 2008, όταν αμερικανοί στρατιώτες έφεραν στην κατοχή τους φο-ρητό υπολογιστή, ο οποίος περιείχε αρχεία βίντεο, τα οποία προφανώςπροήλθαν από τα αμερικανικά UAV. Το καλοκαίρι του 2009 είχαν βρει στη συ-νέχεια αποδεικτικά στοιχεία της τάξεως των ωρών και ημερών. Η ανώνυμη πηγήτης «WSJ» αναφέρει ότι το λογισμικό των των ανταρτών είναι πλέον μέρος τουεξοπλισμού τους.

Υπηρεσίες των ΗΠΑ εργάζονται σήμερα για την κωδικοποίηση των βίν-τεο, αλλά παραμένει «ασαφής» εάν το πρόβλημα έχει ήδη λυθεί πλήρως.

Άνοιξε κέντρο εκπαίδευσηςγια το C-27J στις ΗΠΑ

Στις 9/12/09 άνοιξε τις πύλες του τοσχολείο εκπαίδευσης για το μεταφο-ρικό αεροσκάφος C-27J στο αρχη-γείο της αμερικανικής εθνοφρουράς.Το σχολείο στεγάζεται σε χώροπρώην σχολείου για το στρατηγικόβομβαρδιστικό Β-1. Οι Αμερικανοίπροσδίδουν στο αεροσκάφος ιδιαί-τερη προσοχή, αφού πιθανότατα θατο αναπτύξουν στο Αφγανιστάν. Με-γάλη προσοχή θα δοθεί στην ικανό-τητα “κοντών” προσγειώσεων καιαπογειώσεων.

Ρ-3 και Reaper στις Σεϋχέλλες

H Διοίκηση Αφρικής των ΕνόπλωνΔυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειώνέχει ενισχυθεί στον αγώνα κατά τηςπειρατείας με την πρόσφατη προ-σθήκη των θαλάσσιων αεροσκαφώνπεριπολίας τύπου Ρ-3 Orion και πε-ρισσότερο προσωπικό στα νησιά τωνΣεϋχελλών. Το Πολεμικό Ναυτικόανέπτυξε τον περασμένο μήνα τρίαΡ-3 Orion αεροσκάφη μαζί με 112άτομα προσπωικό, για να περιπο-λούν στα ύδατα ανοικτά της Ανατολι-κής Αφρικής. Στην περιοχήβρίσκονται ήδη ανεπτυγμένα ανε-πάνδρωτα εναέρια συστήματα τύπουReaper, τα οποία πρόκειται να συ-νεργασούν μαζί με τους Ωρίωνεςστον τομέα της παροχή πληροφο-ριών, παρακολούθησης και αναγνώ-ρισης.

ΑΙΜ-9Χ για κάθε χρήση!

Η αμερικανική εταιρία Raytheon ανέ-πτυξε τον πὐραυλο AIM-9X σε μιανέα διαμόρφωση, αυτήν του αέρος-εδάφους, προσθέτοντας έτσι μια νέαδυνατότητα στο όπλο και στους φο-ρείς αυτού. Το σχέδιο για την ανά-πτυξη της έκδοσης αέρος-εδάφουςγια το AIM-9X ξεκίνησε με αίτημα τηςUSAF τον Μάρτιο του 2007.

Αμερική

7

Ελικόπτερα UH-72A για τις ΗΠΑ

Η EADS ανέλαβε την κατασκευή 45επιπλέον ελικοπτέρων UH-72A γιατον αμερικανικό στρατό. Τα ελικό-πτερα θα συνοδεύει εξοπλισμός γιααποστολές MEDEVAC. Τα UH-72μπορούν να μεταφέρουν οκτώάτομα. Το κόστος θα ανέλθει σε 247εκατομμύρια δολάρια, ενώ τα ελικό-πτερα θα παραδοθούν έως το 2011.

Επιτυχής δοκιµή GATR

Ελικόπτερο OH-58D Kiowa Warriorτου αμερικανικού στρατού εξαπέλυσεκατευθυνόμενες ρουκέτες GATRκατά τη διάρκεια επίδειξης του αμερι-κανικού στρατού. Η ρουκέτες χρησι-μοποίησαν τη δυνατότητα “lock-onbefore launch” για να πλήξουν στό-χους που βρίσκονταν σε απόστασημεγαλύτερη των πέντε χιλιομέτρων.Οι δοκιμές υπήρξαν επιτυχείς. Όλεςοι ρουκέτες βρήκαν το στόχο τους μεευθεία πλήγματα. H GATR έχει μέγι-στη εμβέλεια οκτώ χιλιομέτρων και ηχρήση της ενδείκνυται για στόχουςόπου η χρήση των ακριβότερων αν-τιαρματικών πυραύλων κρίνεταιασύμφορη.

Βενεζουέλα ενδιαφέρεται για 53ελικόπτερα

Η Βενεζουέλα βρίσκεται σε συνομιλίεςμε τη Ρωσία για την αγορά 53 ελικο-πτέρων στρατιωτικών εφαρμογών τηςοικογένειας Mil-Mi, τα οποία είναι αξιό-πιστα σε αποστολές των ενόπλων δυ-νάμεων της Βενεζουέλας, αλλά και σεανθρωπιστικές αποστολές. Οι πληρο-φορίες δόθηκαν χθές τη Δευτέρα απότον πρέσβη της Ρωσίας στην Βενε-ζουέλα, Βλαντιμίρ Ζαέμσκυ, κατά τηδιάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου στογραφείο του στο Καράκας.

Αναβαθµίζονται τα Pantherτης Βραζιλίας

Η Helibras ανακοίνωσε σύμβαση γιατην αναβάθμιση 34 ελικοπτέρωνAS365K Panther.

Προτεραιότητες του αμυντικού προϋπολογισμού του 2011

Ένας ακόμη προϋπολογισμός πολέμουαναφέρεται κυρίως ο προϋπολογισμόςτων ΗΠΑ για αμυντικές δαπάνες αυτήςτης χρονιάς. Η εξυπηρέτηση των ανοι-κτών μετώπων σε Αφγανιστάν και Ιράκέχουν προτεραιότητα, ωστόσο, δεν

απουσιαζούν τα κονδύλια που κατευθύνονται στην αεροπορική βιομηχανία.Σημαντικό κομμάτι κατευθύνεται στην απόκτηση νέων μέσων μεταφο-

ράς στρατιωτών και την αναβάθμιση και τη συντήρηση των υφισταμένων. Μπο-ρεί να μην περιέχει την παραγωγή νέων C-17 αλλά μεριμνά για το στόλο τωνελικοπτέρων UH-60, MH-60, CH-47 και των αεροσκαφών V-22.

Σε υψηλή θέση βρίσκεται η προσπάθεια εγρήγορσης του KC-X, στονοποίο συμμετέχουν το Α330 MRTT και το KC-767. Στον προϋπολογισμό αφιε-ρώνονται επίσης αρκετά χρήματα στο πρόγραμμα του F-35 (περισσότερα από10 δισεκατομμύρια δολάρια), το F/A-18G και το φονικό UAV MQ-9 Reaper.Τέλος, κονδύλι 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων κατευθύνεται στη συντήρηση βιο-μηχανικών υποδομών για βομβαρδιστικά, γεγονός που δείχνει την πρόθεση τωνΗΠΑ για την κατασκευή στο κοντινό μέλλον ενός νέου βομβαρδιστικού.

Πρώτη πολεµική επιχείρηση του MV-22 Osprey

Το MV-22 Osprey στο Αφγανιστάν έκανετο ντεμπούτο σε μείζονα πολεμική επιχεί-ριση την προηγούμενη Παρασκευή. ΤοOsprey, το οποίο μπορεί να απογειωθείόπως ένα ελικόπτερο, αλλά να πετά σανένα αεροπλάνο, έλαβε μέρος σε επιχει-

ρήσεις στην επαρχία Χελμάντ .Το Osprey, το οποίο αναπτύχθηκε για περισσότερα από 20 χρόνια με

πολλά θανατηφόρα ατυχήματα και τεράστιες υπερβολές κόστου, κατασκευάζε-ται από τις Boeing Co και Bell Helicopter. Σε έκθεση που κυκλοφόρησε 23 Ιου-νίου του 2009, η υπηρεσία GAO είπε ότι δεν αξίζει το κόστος και αμφισβήτησετην ικανότητά του να πετά σε μεγάλα υψόμετρα και να μεταφέρει τον απαραίτητηαριθμό στρατιωτών. Το κόστος ανά μονάδα είανι μεγαλύτερο των 120 εκατομ-μυρίων δολαρίων.

Σε μια έκθεση που κυκλοφόρησε κατά το πρόσφατο παρελθόν, αναφέ-ρεται ότι έχει προβλήματα με το θερμό κλίμα, έχει προβλήματα με το κρύο, έχειπροβλήματα με την άμμο, θα έχει προβλήματα σε μαγάλο υψόμετρο και έχειπεριορισμένη ευελιξία. Ο κατάλογος του τι δεν μπορεί να κάνει είναι μεγαλύτε-ρος από τη λίστα με το τι μπορεί να κάνει. Οι πεζοναύτες αντιθέτως αναφέρουνότι το αεροσκάφος μπορεί να κάνει εκπληκτικά πράγματα, λόγω της ταχύτηταςκαι της γκάμας των αποστολών που μπορεί να λάβει μέρος.

Τον Ιούλιο η πρώτη πτήση του F-15SE

Ολοκληρώθηκε η μελέτη για τη διατομήραντάρ στο πρωτότυπο μαχητικό αερο-σκάφος F-15E1 Silent Eagle της Boeing,με τους αξιωματούχους της εταιρίας ναδηλώνουν πως στο επίκεντρο των εξα-γωγικών προσπαθειών να βρίσκεται η

Νότιος Κορέα. Η δοκιμή έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια μιας περιόδου δύο εβδο-μάδων τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 2009.

Η Boeing θέλει να προωθήσει το μαχητικό στη Νότια Κορέα, για το πρό-γραμμα F-X3 για 60 συνολικά μαχητικά αεροσκάφη. Tο F-15SE αναπτύσσεταιως εναλλακτική λύση για τα κράτη που ενδιαφέρονται για το F-35 της LockheedMartin και αντιμετωπίζουν προβλήματα με το κόστος προμήθειας αυτού.

Η πρὠτη πτήση του F-15E1 ήταν αρχικά προγραμματισμένη για τοπρώτο τρίμηνο του 2010, αλλά τελικά θα πραγματοποιηθεί τον Ιούλιο.

Αμερική

8

Στο C-390 βλέπει το µέλλον η Αργεντινή

Σε συνέντευξή του για το μέλλον της αρ-γεντινής αεροπορίας, ο αρχηγός της αε-ροπορίας της χώρας της ΛατινικήςΑμερικής εστίασε στην αντικατάστασητου στόλου αεροσκαφών γενικών χρή-σεων. Ο ίδιος μίλησε για την ένταξη τεσ-σάρων Saab 340, τον εκσυγχρονισμό

όλων των DHC-6, την απόσυρση των Boeing 707 και την προσπάθεια να δια-τηρηθεί σε χρήση ο στόλος των εναπομεινάντων KC/C-130H . Το πιο ενδιαφέ-ρον ωστόσο σημείο της συνέντευξης υπήρξε η αναφορά στο βραζιλιάνικοC-390. Η Αργεντινή, εφόσον το επιτρέψουν τα οικονομικά δεδομένα, επιθυμεί νασυνεργαστεί για την ανάπτυξη του αεροσκάφους. Μάλιστα, η ίδια έχει την πρό-θεση να αντικαταστήσει το σύνολο των B-707 και C-130 με το βραζιλιάνικο αε-ροσκάφος. Το C-390 θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως αεροσκάφοςεναέριου ανεφοδιασμού. Μία τέτοια συνεργασία θα μπορούσε να αποφέρει ταπρώτα αεροσκάφη στην Αργεντινή μετά από τέσσερα ή πέντε χρόνια, σύμφωναμε τον Αργεντινό αρχηγό.

Μεταχειρισμένα Super Etendard εν όψει

Το γαλλικό υπουργείο άμυνας εξετάζειτην πιθανότητα να παραχωρήσει αερο-σκάφη Super Etendard στην Αργεντινή.Η τελευταία είναι ο μοναδικός εξαγωγικόςχρήστης του αεροσκάφους. Η Αργεντινήδιαθέτει συνολικά 11 (8 σε πτητική κατά-

σταση) κομμάτια του τύπου. Η μεταβίβαση, εάν πραγματοποιηθεί, θα αφοράεκσυγχρονισμένα αεροσκάφη. Τα γαλλικά αεροσκάφη μπορούν να φέρουν πυ-ραύλους AS-30L, κατευθυνόμενες βόμβες laser και ατρακτίδιο σκόπευσης AtlisII ή Damocles, πέραν από τον AM-39 ή ρουκέτες και απλές βόμβες. Για αυτοά-μυνα φέρουν πυραύλους Magic 2 και ατρακτίδια EW. Διαθέτουν επίσης βελ-τιωμένο ραντάρ. Το μόνο πρόβλημα είναι η απαίτηση της Γαλλίας τα SuperEtendard της Aero Navale να αντικατασταθούν αφού παραδοθεί ικανός αριθ-μός Rafale Μ. Το εμπόδιο αυτό μπορεί να ξεπεραστεί μιας και δεν πρόκειται ναμεταβιβαστούν όλα τα Super Etendard στην Αργεντινή αλλά ένας ικανοποιητι-κός αριθμός. Άλλωστε το 2010 και το 2011 θα αποσυρθούν 22 Super EtendardModernise 4/5.

F-16 και KC-135 για τη Χιλή

Με 18 μαχητικά F-16A/B MLU πρόκειταισύντομα να ενισχυθεί η χιλιανή αεροπο-ρία. Την οριστικοποίηση της απόκτησήςτους ανακοίνωσε ο χιλιανός αρχηγός τηςαεροπορίας. Τα μαχητικά θα κοστίσουνσυνολικά 270 εκατομμύρια δολάρια, ενώτα πρώτα θα έχουν φθάσει στην αμερι-

κανική χώρα μέσα στον Απρίλιο.Με την ένταξη των συγκεκριμένων αεροσκα-φών ολοκληρώνεται το τρέχον πλάνο εκσυγχρονισμού της χιλιανής αεροπορίαςκαι δεν αναμένεται άλλη προσθήκη μαχητικών έως το 2015.

Ο υπουργός άμυνας της Χιλής, Francisco Vidal, σε δήλωσή του ανα-κοίνωσε παράλληλα ότι η αμερικανική κυβέρνηση αδειοδότησε την πώληση αε-ροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού KC-135Ε στη χώρα του. Η χιλιανήπαραγγελία αφορά την μεταβίβαση τριών αεροσκαφών που θα χρησιμοποι-ηθούν σε ρόλους μεταφορών και εναέριου ανεφοδιασμού. Για την κάλυψη τωναναγκών είχε αρχικά επιλεγεί το ευρωπαϊκό A310 MRTT, ωστόσο, προβλήματαστην εξέλιξη της σύμβασης έστρεψαν τη Χιλή στην αμερικανική λύση.

Προχωρά η απόκτηση των Cheetah

Ισημερινός και Νότιος Αφρική τα βρή-καν για την απόκτηση των 12 Chee-tah C από τον πρώτο. Η μεταβίβασητων αεροσκαφών συνολικά θα κοστί-σει 80 εκατομμύρια δολάρια. 34 απόαυτά αφορούν το κόστος των αερο-σκαφών, 11 αφορούν συναφείς υπη-ρεσίες και υποδομές, ενώ 35εκατομμύρια θα διατεθούν για τησυντήρησή τους τα επόμενα πέντεχρόνια. Αξιωματούχοι της αεροπο-ρίας του Ισημερινού αισιοδοξούν ότιέως το φθινόπωρο όλα τα αερο-σκάφη θα έχουν παραληφθεί.

Η Παραγουάη εξετάζει τηναπόκτηση αεροσκαφών

Η Παραγουάη εξετάζει την περί-πτωση αγοράς μεταχειρισμένων γαλ-λικών αεροσκαφών. Αν και είναιάγνωστη η ποσότητα και ο τύποςπου ενδιαφέρει την Παραγουάη,αυτός σύμφωνα με πληροφορίεςαφορά γαλλικά Tucano. Η Παρα-γουάη αντιμετωπίζει σοβαρό πρό-βλημα επιτήρησης του εναέριουχώρου της και ελπίζει ότι με τα συγ-κεκριμένα αεροσκάφη θα αμβλύνειτην υφιστάμενη κατάσταση.

Μπαίνει σύντοµα σε παραγωγήο Dardo II

Πολύ σύντομα μπαίνει σε παραγωγήο αργεντινός Dardo II. Πρόκειται γιαέκδοχο του αμερικανικού JSOW. Σχε-δόν όλες οι απαραίτητες δοκιμέςέχουν ολοκληρωθεί. Το όπλο θα μπο-ρεί να αξιοποιηθεί από τα περισσό-τερα μαχητικά που διαθέτει σήμερα ηΑργεντινή. Πιστεύεται ότι μπορούν ναπαραχθούν 400 κομμάτια μέσα σετέσσερα χρόνια, με κόστος κατώτεροτου ανταγωνισμού. Η εισαγωγή τουόπλου σε υπηρεσία, όπως είναι φυ-σικό, θα αναβαθμίσει τις δυνατότητεςκρούσης της αργεντίνικης αεροπο-ρίας.

Αμερική

9

Προβλήµατα για τα γερµανικάA310 MRTT

Δημοσίευμα καναδικής εφημερίδαςαναφέρει ότι τα αεροσκάφη εναέριουανεφοδιασμού A310 MRTT αντιμε-τωπίζουν τεχνικό πρόβλημα που έχειεπιπτώσεις στην ασφάλειά πτήσεων.Για αυτό το λόγο το σύνολο των αε-ροσκάφων έχει καθηλωθεί έως ότουεπιλυθεί το ζήτημα. Όπως ανακοινώ-θηκε, ανακαλύφθηκε στο καύσιμουγρό από τα υδραυλικά. “Υπήρξεπρόβλημα με την αντλία καυσίμουπου χρησιμοποιείται για τον ανεφο-διασμό άλλων αεροσκαφών. Σ’ αυτήνδημιουργήθηκε ρωγμή και απελευθε-ρωνόταν υδραυλικό υγρό μέσα στηδεξαμενή καυσίμου”, δήλωσε εκπρό-σωπος της καναδικής αεροπορίας.

Αναβάθµιση του οπλοστασίουτων γερµανικών Tornado

Η EADS και το Bundeswehr Techni-cal Centre WTD 61 δοκίμασαν μεεπιτυχία ένα νέο φορτίο κρούσης τωνγερμανικών Tornado, στα πλαίσιατου προγράμματος αναβάθμισήςτους ASSTA. Στο πρόγραμμα συμ-περιλαμβανόταν η πιστοποίηση τωνπλέον σύγχρονων πυρομαχικών μεκαθοδήγηση laser. Έγιναν δοκιμέςμεταφοράς όπλων και διεξήχθησανεπιτυχώς τρεις δοκιμαστικές αφέσειςLaser JDAM.

Γαλλικά Mirage 2000Cστη Βαλτική

Αεροσκάφη Mirage 2000C της γαλλι-κής αεροπορίας αντικατέστησανμέσα στον Ιανουάριο τα F-4F τηςγερμανικής αεροπορίας στη Βαλτική,στα πλαίσια της νατοϊκής επιχείρη-σης Baltic Policing. Η αποστολή τωνγαλλικών μαχητικών θα διαρκέσειτέσσερις μήνες και θα ολοκληρωθείστις αρχές Απριλίου.

Ένας αιώνας ζωής για τηνAero Navale

Το γαλλικό ναυτικό γιορτάζει κατά το2010 τα 100 χρόνια από την ίδρυσητης Ναυτικής Αεροπορίας. Σήμερα, οαεροπορικός βραχίονας του Ναυτι-κού αριθμεί 235 αεροσκάφη καιπάνω από 6.700 προσωπικό.

Σε µαζική παραγωγή το Mig-35Παραδόσεις των Mig-29K μέσα στο 2010

Η μαζική παραγωγή του ρωσικού μαχητι-κού αεροσκάφους πολλαπλού ρόλουMiG-35 έχει ξεκινήσει. Το αεροσκάφοςκατασκευάζεται από την RAC MiG –μέρος του νεοιδρυθέντος εταιρικού σχή-ματος United Aircraft Corporation. Το μα-χητικό λαμβάνει μέρος και στον

διαγωνισμό MMRCA, τον οποίο διεξάγει η Πολεμική Αεροπορία της Ινδίας γιατην προμήθεια 126 μονάδων ,προς αντικατάσταση μεγάλου μέρους του υφι-στάμενου στόλου.

Την ίδια ώρα, το ναυτικό της Ρωσίας σκοπεύει να προμηθευτεί μέσαστο 2010 την πρώτη παρτίδα μαχητικών τύπου MiG -29K, τα οποία στη συνέ-χεια θα εξοπλίσουν το αεροπλανοφόρο “Admiral Kuznetsov”. Ο εκπρόσωποςτης Αεροπορίας του πολεμικού ναυτικού δεν αναφέρθηκε στο μέγεθος της πρώ-της παρτίδας της προγραμματισμένης αγοράς , αλλά αναμένεται ότι κατά ταεπόμενα τρία με τέσσερα χρόνια, το ναυτικό της Ρωσίας θα αγοράσει 24 συνο-λικά MiG-29K. Η διάρκεια της επιχειρησιακής ζωής των μαχητικών Su-33 θαλήξει το 2015, αλλά σχεδιάζεται να επεκταθεί με ένα σχετικό πρόγραμμα εκ-συγχρονιμού μέχρι το 2025.

Οι δοκιμές των MiG-29K στο κατάστρωμα του “Admiral Kuznetsov”πραγματοποιήθηκαν στα τέλη Σεπτεμβρίου 2009. Όπως αναφέρθηκε, τα MiG-29K και MiG-29KUB πραγματοποίησαν αρκετές απο- και προσγειώσεις στο κα-τάστρωμα του αεροπλανοφόρου, το οποίο βρίσκεται στη Θάλασσα τουΜπάρεντς. Το MiG-29K είναι ένα πολλαπλού ρόλο μαχητικό με πτυσσόμενεςπτέρυγες, είναι σύμφωνα με τους ρώσους γενιάς “4 + +” και μπορεί να επιχει-ρεί από αεροπλανοφόρα με εκτόπισμα 28 χιλιάδες τόνους.

Παραδόσεις Su-24/-34 στη ρωσική αεροπορία

Η Sukhoi παρέδωσε ακόμη δύο βομβαρ-διστικά Su-34 στη ρωσική αεροπορία. ΤοSu-34 έχει τη δυνατότητα μεταφοράς με-ταφοράς μεγάλης γκάμας πυρομαχικώνσε αποστάσεις έως και 1,100 km (σύμ-φωνα με τη Sukhoi) χωρίς την αξιοποί-ηση εναέριου ανεφοδιασμού. Το

συνολικό βάρος του μεταφερόμενου οπλικού φορτίου μπορεί να ανέλθει ως τουςοκτώ τόνους. Τα αεροσκάφη προορίζονται για την αντικατάσταση των Su-24,ωστόσο, έως το 2015 θα κατασκευαστεί σε λίγα κομμάτια καθιστώντας κάτι τέ-τοιο ανέφικτο. Με την παράδοση των δύο συγκεκριμένων αεροσκαφών, το σύ-νολο που διαθέτει σήμερα η Ρωσία εκτιμάται ότι ανέρχεται σε 12 Su-34.

Παράλληλα, η εταιρία παρέδοσε την τελευταία παρτίδα των βομβαρδι-στικών Su-24Μ της ρωσικής αεροπορίας που συμμετείχαν σε πρόγραμμα ανα-βάθμισης στο επίπεδο -2. Το πρόγραμμα αναβάθμισης, που συμφωνήθηκε το2008, υπέστησαν 32 αεροσκάφη. Κύριες προσθήκες στον εξοπλισμό των αε-ροσκαφών είναι οι πολυλειτουργικές οθόνες στο πιλοτήριο, το σύστημαGlonass, το HUD, το HMS και το σύστημα αναπαραγωγής κινούμενων χαρτών.Στο τομέα των όπλων, στα αεροσκάφη πιστοποιήθηκαν ο AA-11 και διάφοραπυρομαχικά κρούσης.

Η Ρωσία θα παραλάβει το 2010 νέα Yak-130 και ελικόπτερα

Μέσα στο 2010, οι ρωσικές ένοπλες δυ-νάμεις θα παραλάβουν επιπλέον εκπαι-δευτικά αεροσκάφη τύπου Yak-130,καθώς και ελικόπτερα τύπου Ansat-Y, Mi-28N και Ka-52.

Ευρώπη

10

To Sea Gripen της Saab

Ο σουηδικός αεροδιαστημικός οίκος τηςSaab πρόκειται να ανταποκριθεί στην αί-τηση παροχής πληροφοριών (RFI) τουΠολεμικού Ναυτικού της Ινδίας, σχετικάμε την εξέλιξη του μαχητικού αεροσκά-φους Gripen NG σε ένα μαχητικό ναυτι-κών εφαρμογών. Πριν από την

παραλαβή του σχετικού αιτήματος,η σουηδική εταιρία είχε ολοκληρώσει ένανλεπτομερή σχεδιασμό προ-μελέτης για το Gripen ναυτικών εφαρμογών, σεαπάντηση προηγούμενου ενδιαφέρον από τη Βραζιλία αλλά και από άλλεςχώρες.Στην πραγματικότητα, τα σχέδια για το ναυτικών εφαρμογών Gripen χρο-νολογούνται πίσω στη δεκαετία του 1980.

Το «θαλάσσιο» Gripen καθίσταται δυνατό από τα εγγενή χαρακτηρι-στικά επιδόσεων του Gripen και τις διαρθρωτικές αλλαγές που εισάγονται με τοGripen NG. Έχει σχεδιαστεί για να λειτουργεί με ανώτατο βάρος κατά την απο-γείωση τα 16.500 κιλά και το βάρος προσγείωσης (με όπλα και καυσίμα) τα3.500 kg. Οι ίδιες βασικές παράμετροι σχεδιασμού το καθιστούν κατάλληλο γιαεπιχειρησιακή λειτουργία STOBAR. Κάθε Gripen μπορεί να επιχειρεί ήδη απόδιαδρόμους (roadbase) των 800 x 17 m. Ορισμένες από τις αλλαγές που απαι-τούνται για το «θαλάσσιο» Gripen σχετίζονται με την ταχύτητα βύθισης του αε-ροσκάφους (τροποποίηση του ρύγχους), μεγαλύτερα ελαστικά και νέααμορτισέρ. Ένα νέο κύριο σύστημα προσγείωσης θα είναι σε θέση να απορρο-φήσει την ταχύτητα βύθισης των 6,3 m / sec. Επίσης, χρειάζονται τροποποι-ήσεις για την ενσωμάτωση ενός ενισχυμένου γάντζου , νέα υλικά κατασκευής γιατην προστασία από τη διάβρωση της ατράκτου. Το Gripen μπορεί να λειτουρ-γεί σε -50 ° C και 50 ° C, από το αρκτικό στο ζεστό-και-με υψηλή υγρασία πε-ριβάλλον, αλλά η διάβρωση από την αλμύρα αυξάνει τις απαιτήσεις. Όσοναφορά το γάντζο, αναπτύσσεται ήδη για το Gripen NG, το οποίο προσφέρεταιστη Νορβηγία.

Το αποτέλεσμα θα είναι ένα αεροσκάφος με ένα κενό βάρους κάτω των8.000 kg, με συνολικό φορτίο (καύσιμα και όπλα) περίπου 8.500 κιλά. Η ακτίναπολεμικών επιχειρήσεων από αεροπλανοφόρο εκτιμάται σε περίπου 1.250 καιη επιχειρησιακή του ζωή σε 8.000 ώρες πτήσης με ίση κατανομή μεταξύ τωνναυτικών και των χερσαίων επιχειρήσεων.

20 An-124 Ruslan για την Ρωσία µέχρι το 2020

Τα νέα βαρέα μεταφορικά αεροσκάφητύπου An-124 Ruslan (Condor) θα μπο-ρούσαν να αρχίσουν να παραδίδονταιστη ρωσική Πολεμική Αεροπορία μέσαστο 2014, δήλωσε στις 28 Δεκεμβρίου2009, ο εκπρόσωπος της αναδόχου εται-

ρίας United Aircraft Corporation (UAC) για το πρόγραμμα, Alexei Fyodorov. Συ-νολικά 20 αεροσκάφη πρόκειται να κατασκευαστούν μέχρι το 2020, σύμφωνα μετο πρόγραμμα κρατικών προμηθειών. Σύμφωνα με τις ίδιες δηλώσεις, το κό-στος για την κατασκευή ενός αεροσκάφους είναι περίπου 200 εκατομμύρια δο-λάρια.

H Tupolev προωθεί το Tu-214

Η Τupolev επιθυμεί να προσφέρει το Tu-214 ως το επόμενο ρωσικό αεροσκάφοςναυτικής συνεργασίας. Η Tupolev θα δη-μιουργήσει μια έκδοση ναυτικής συνερ-γασίας με βάση το γνωστό εμπορικόαεροσκάφος. Το Tu-214 κρίνεται κατ’αυτόν ιδανικό για την αντικατάσταση των

υφιστάμενων Il-38 και Tu-142.

Τρία RC-135 για τη Μ. Βρετανία

Το Υπουργείο Άμυνας του ΗνωμένουΒασιλείου θα προμηθευτεί προσε-χώς τρία αεροσκάφη τύπου RC-135Rivet Joint από τις Ηνωμένες Πολι-τείες σε μεταχειρισμένη κατάσταση,τα οποία προορίζονται να αντικατα-στήσουν τα αεροσκάφη ηλεκτρονι-κών εφαρμογών τύπου Nimrod R1,τα οποία βρίσκονται σήμερα στο δυ-ναμικό του υφιστάμενιυ στόλου καιαντιμετωπίζουν προβληματα τεχνι-κής υλικοτεχνικής στήριξης. Τα μετα-χειρισμένα αεροσκάφη θαυποβληθούν νωρίτερα σε πρό-γραμμα εκχυγχρονισμού της L-3 CIS,το οποίο αναμένεται να έχει ολοκλη-ρωθεί μέσα στους επόμενους μήνες.

Αναβαθμίζονται τα E-3F

Στις 25 Ιανουαρίου το αμερικανικόυπουργείο άμυνας ανέθεσε στηνBoeing συμβόλαιο ύψους 324 εκα-τομμυρίων δολαρίων για την ανα-βάθμιση του γαλλικού στόλου E-3F.Οι εργασίες αναβάθμισης θα περι-λαμβάνουν κυρίως τη βελτίωση τωνηλεκτρονικών και του συστήματοςIFF. Η γαλλική αεροπορία διαθέτεισυνολικά τέσσερα E-3.

Βρετανικό E-3 στο Αφγανιστάν

Βρετανικό αεροσκάφος έγκαιρηςπροειδοποίησης και ελέγχου θα απο-σταλεί στο Αφγανιστάν. Το γεγονόςγνωστοποιήθηκε σε πρόσφατη ομι-λία του υπουργού άμυνας της Μεγά-λης Βρετανίας στο κοινοβούλιο τηςχώρας. Το αεροσκάφος θα μετα-σταθμεύσει στην περιοχή σύντομα.Το αεροσκάφος θα συνοδεύουν 200άτομα.

Παραδόθηκε το 1o τσέχικο C-295

Η πολεμική αεροπορία της Τσεχίαςπαρέλαβε το πρώτο από τα τέσσερατακτικά μεταφορικά αεροσκάφητύπου C-295M στην αεροπορικήβάση Praha-Kbely. Τα αεροσκάφηείχαν προμηθευτεί κατά το 2009έναντι 3,5 δισεκατομμυρίων κορώ-νων και θα πρέπει να παραδοθούνμέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους.Τα νέα μεταφορικά αεροσκάφη πρό-κειται να αντικαταστήσουν τα πέντεσοβιετικής κατασκευής τύπου An-26Curl.

Ευρώπη

11

Καθηλώθηκαν τα ρωσικά Su-27

Η ρωσική αεροπορία έχει αναστείλειόλες τις πτήσεις των μαχητικών SU-27 Flanker, μέχρι να εξακριβωθεί ηαιτία του θανατηφόρου ατυχήματοςτον Ιανουάριο, ανέφερε υπάλληλοςτου Υπουργείου Άμυνας στα ρωσικάΜΜΕ. Περίπου 450 Su-27 μαχητικάαεροσκάφη έχουν κατασκευαστεί γιατη ρωσική Πολεμική Αεροπορία απότο 1984 και μετά, και πάνω από 200μαχητικά του τύπου έχουν εξαχθεί σεάλλες χώρες.

Η Ρωσία επιθυµεί κι άλλα ισραη-λινά UAV

Αφού απέρριψε τις εγχώριες προτά-σεις μη επανδρωμένων αεροσκα-φών, η ρωσική αεροπορία στρέφεταιπρος την ισραηλινή αγορά. Η Ρωσίαεπιδιώκει την απόκτηση 50 συστη-μάτων, μεγάλων κυρίως αποστά-σεων. Μοναδικός όρος του Ισραήλφαίνεται να αποτελεί η μη παράδοσησύγχρονων αντιαεροπορικών όπλωνστο Ιράν. Η Ρωσία έχει πρόσφατασυμφωνήσει για την αγορά 12 συ-στημάτων μικρότερης εμβέλειας απότην ΙΑΙ.

H Tupolev αναπτύσσει νέο UAV

Η Tupolev εκπονεί ένα πρόγραμμαανάπτυξης ενός ανεπάνδρωτου ενα-έριου συστήματος μέσης εμβέλειας,το οποίο βασίζεται εν μέρει στο ση-μερινό σύστημα Tu-300.

Η EADS περιμένει απάντηση γιατο UAV Talarion

Η EADS παριμένει την ανταπόκρισηαπό τη Γαλλία, την Ισπανία και τη Γερ-μανία, για τη δέσμευσή τους στο πρό-γραμμα του UAV Talarion, ώστε ηεταιρία να ξεκινήσει με το πρόγραμμαανάπτυξης του Talarion AdvancedUAV από τα μέσα του έτους, σύμφωναμε δηλώσεις του ανώτατο αξιωμα-τούχο της εταρίας, Louis Gallois, σεμία συνέντευξη Τύπου στις 12 Ιανουα-ρίου. Το πρόγραμμα θα κοστίσει 1,4δισεκατομμύρια ευρώ, που κατανέ-μονται μεταξύ των τριών χωρών. Αυτήτη στιγμή απαιτούνται 380 εκατ. ευρώγια την ανάπτυξη του έως το 2014,αναφέρεται σε μια έκθεση της γαλλικήςΓερουσίας. Η DGA εκτιμά μια πρώτηπαράδοση του εναέριου συστήματοςεπιτήρησης κατά το 2018-2020.

Πέταξε το Α400Μ

Στις 11 Δεκεμβρίου το πρωτότυπο αερο-σκάφος του προγράμματος Α400Μπραγματοποίησε την παρθενική τουπτήση δίνοντας νότα αισιοδοξίας έπειτααπό τις μεγάλες καθυστερήσεις και υπερ-βάσεις στον προϋπολογισμό που αντιμε-

τωπίζει το πρόγραμμα. Η πτήση πραγματοποιήθηκε στην Ανδαλουσία τηςΙσπανίας. Παράλληλα, αξιωματούχοι της εταιρίας στις ΗΠΑ τονίζουν σε μελέτηότι είναι πολύ πιθανή η πώληση του αεροσκάφους στις αμερικανικές ένοπλεςδυνάμεις μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια. Για να συμβεί όμως κάτι τέτοιο θαπρέπει να επιλυθούν όλα τα ζητήματα που απασχολούν την επιβίωση του προ-γράμματος. Έως σήμερα δεν έχει βρεθεί λύση στην απειλή μετάπτωσης επι-πλέον κόστους στις μονάδες παραγωγής, ενώ οι διαπραγματευτικές συνθήκεςδεν είναι οι καλύτερες. Η Νότιος Αφρική εγκατέλειψε το πρόγραμμα το περα-σμένο φθινόπωρο, ενώ Μεγάλη Βρετανία και Γερμανία δεν δείχνουν να συγκι-νούνται στην πρόταση αύξησης της εισφοράς των εταιρικών κρατών. Η Ισπανίασκέφτεται τη μείωση της παραγγελίας της αλλά ταυτόχρονα στηρίζει τη γαλλικήπρωτοβουλία επίλυσης του προβλήματος. Η Airbus επιδιώκει την συλλογή 6,2δισεκατομμυρίων ευρώ από τους εταίρους, όταν οι ίδιοι προτίθενται να χορη-γήσουν μόλις δύο.

Το Α400Μ έχει τη δυνατότητα μεταφοράς 37 τόνων φορτίου σε ακτίνα3.300 km. Εναλλακτικά, μπορεί να μεταφέρει 116 πλήρως εξοπλισμένους στρα-τιώτες ή 66 φορεία και 25 άτομα ιατρικό προσωπικό.

180 Rafale μέχρι σήμερα για τη Γαλλία

Ο γαλλικός αεροδιαστημικός οίκος τηςDassault έλαβε μια παραγγελία για τηνκατασκευή 60 μαχητικών αεροσκαφώντύπου Rafale της έκδοσης F3+, τωνοποίων οι παραδόσεις θα ξεκινήσουνσύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα κατά το2015. Από τα 60 αεροσκάφη της συγκε-

κριμένης προμήθειας, τα 50 προορίζονται για τη Πολεμική Αεροπορία και τα 10για το αεροπλανοφόρο του Πολεμικού Ναυτικού. Όλα θα είναι εφοδιασμένα μεραντάρ AESA και περισσότερο προηγμένη ηλεκτρονική σουίτα αυτοπροστα-σίας. Βάσει παλαιότερων προγραμματισμών, σχεδιάζοντο η προμήθεια τουλά-χιστον 286 μαχητικών του τύπου. Μέχρι στιγμής οι συνολικές παραγγελίες είναικαι μετά τη τελευταία εξέλιξη για 180 μονάδες. Μετά και τη συγκεκριμένη πα-ραγγελία, δεν αναμένεται να αυξηθεί ο ετήσιος ρυθμός παραγωγής του αερο-σκάφους. Συνολικά 80 αεροσκάφη έχουν παραδοθεί μέχρι σήμερα στιςαεροπορικές δυνάμεις της χώρας.

"Στηρίξτε τις ιδιωτικές εταιρίες εναέριου ανεφοδιασμού"

Σύμφωνα με μελέτη της ΕυρωπαϊκήςΑμυντικής Υπηρεσίας (EDA), τα μέλη -κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπεινα στηρίξουν τις ιδιωτικές εταιρίες εναέ-ριου ανεφοδιασμού. Κάτι τέτοιο θεωρεί-ται ότι θα ήταν θετικό και γι' αυτά και για

τις εταιρίες. Σύμφωνα με αξιωματούχο της Υπηρεσίας, δε, υπάρχει η πίστη πωςθα μπορούσε να δημιουργηθεί μια κοινή δύναμη αεροσκαφών εναέριου ανε-φοδιασμού με αρχική δύναμη 5-6 πολλαπλού αεροσκαφών MRTT. Σήμερα,μόλις εννέα μέλη της EDA διαθέτουν ιπτάμενα τάνκερ.

Ευρώπη

12

Το Ισραήλ προωθεί το Arrow 3 στην Ευρώπη

Την επιθυμία ευρωπαϊκών χωρών για τηδημιούργια αξιόπιστων αντιπυραυλικώνασπίδων προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τοΙσραήλ. Ευρωπαίοι αξιωματούχοι έχουνενδιαφερθεί σχετικά με την πορεία τηςανάπτυξης του αντιπυραυλικού συστή-

ματος Arrow 3. Το Τελ-Αβίβ τονίζει ότι το βλήμα, που θα γίνει επιχειρησιακό σεμερικά χρόνια, θα είναι σημαντικά φθηνότερο από το αμερικανικό SM-3 ενώ θαδιαθέτει καλύτερες επιδόσεις από το υφιστάμενο Arrow 2.

Ολοκληρώθηκαν δοκιµές βλήµατος των S-400

Η Ρωσία ολοκλήρωσε προκαταρκτικέςδοκιμές βλήματος του πυραυλικού αντι-αεροπορικού συστήματος S-400 τον πε-ρασμένο Δεκέμβριο. Στις δοκιμές,σύμφωνα με τον διευθυντή της Almaz τοΝοέμβρη, δεν σημειώθηκε κάποιο πρό-

βλημα.Σήμερα η Ρωσία διατηρεί δύο συστήματα S-400 στην περιοχή της Μό-

σχας ενώ θα αποδεκτεί άλλα πέντε στο επόμενο έτος. Ο Ρώσος αρχηγός τωνεπιτελείων είχε αναφέρει επίσης ότι συστήματα αναπτύχθηκαν στην ρωσικήΆπω Ανατολή για να αντιμετωπιστεί η δυνητική βορειοκορεατική πυραυλικήαπειλή.

Παραλαβή 10 συγκροτημάτων Pantsir για τη Ρωσία το 2010

Στην παραλαβή νέων αντιαεροπορικώνσυστημάτων θα προχωρήσει μέσα στοέτος η Ρωσία. Πιο συγκεκριμένα, θα πα-ραληφθούν 10 συγκροτήματα Pantsir S1.Ορισμένα από αυτά θα λάβουν επιπλέονμέρος στη μεγάλη στρατιωτική παρέλαση

το Μάιο. Το Pantsir διαθέτει προηγμένο δίκτυο ραντάρ που επιτρέπει την αντι-μετώπιση 10 απειλών το λεπτό. Το σύστημα εξοπλίζεται με πυραύλους και πυ-ροβόλα.

Προβλήµατα για την Α/Α του γερµανικού στρατού;

Οι καθυστερήσεις στην ανάπτυξη τουSysFla ίσως οδηγήσουν στην αποδυνά-μωση της αντιαεροπορικής προστασίαςτων σχηματισμών του γερμανικού στρα-τού. Το νέο σύστημα, το οποίο θα αντικα-ταστήσει το Gepard, δεν αναμένεται να

μπει ολοκληρωμένο σε υπηρεσία πριν το 2018. Αυτό επιβεβαιώθηκε από τοναντιπρόεδρο της Rheinmentall Air Defence, Fabian Ochsner. Το Gepard,ωστόσο, θα έχει αποσυρθεί νωρίτερα από τη συγκεκριμένη χρονιά. Πρόβλημαθα αντιμετωπίσουν όμως και οι εκδόσεις των πυραύλων Stinger που χρησιμο-ποιεί σήμερα η Γερμανία λόγω εκπνοής της διάρκειας ζωής γύρω στο 2018-2020.

Το SysFla θα έχει δυνατότητα αξιοποίησης πυροβόλων και πυραύλων.Η ανάπτυξη θα στοιχίσει περίπου 1 δις ευρώ και περιλαμβάνει τη δημιουργίασταθερής, αυτοκινούμενης και πυραυλικής έκδοσης. Η σταθερή έκδοση θα απο-τελείται από έξι πυροβόλα των 35mm και θα δοκιμαστεί στη Γερμανία και το Αφ-γανιστάν. Η δοκιμή του στο δεύτερο θα αρχίσει το 2011. Σημαντική απαίτησηείναι η ικανότητα επιτυχούς αντιμετώπισης ρουκετών, όπλων πυροβολικού καιόλμων. Ο πύραυλος LFK NG θα έχει μέγιστο βεληνεκές 10 km.

Συνετρίβη το “Frankenplane”

Φινλανδικό F/A-18 της συνετρίβη στοJuupajoki-Pirkanmaa, επαρχία τηςΦινλανδίας, στις 21 Ιανουαρίου2010. Πρόκειται για το δεύτερο ατύ-χημα με το αεροσκάφος. Το μαχητικόήταν στη πρώτη φάση της επιχειρη-σιακής ζωή του μονοθέσιο και στηδεύτερη φάση ήταν… διθέσιο. Οι δύοέμπειροι χειριστές του αεροσκάφουςκατάφεραν να εκτιναχθούν έξω μεεπιτυχία και προσγειώθηκαν με τααλεξίπτωτά τους, φέροντας μικρο-τραυματισμούς. Το αεροσκάφος κα-τέπεσε σε ακατοίκητη περιοχή.

Αναβάθμιση 18 φιλανδικών Hawk

Η φιλανδική αεροπορία ανέθεσε στηνPatria το πρόγραμμα αναβάθμισης18 εκπαιδευτικών αεροσκαφώνHawk Mk66. Το συνολικό κόστος θαανέλθει περίπου στα 40 εκατομμύριαευρώ, ενώ τα αναβαθμισμένα αερο-σκάφη θα πρέπει να έχουν παραδο-θεί μεταξύ 2010 και 2013. Τα Hawkθα υποστούν αλλαγές στον υπολογι-στή αποστολής, το HUD, το UFCP,θα αποκτήσουν MFD, βελτιωμένοσύστημα πλοήγησης, σύστημα μετά-δοσης δεδομένων και ψηφιακό εγ-γραφέα βίντεο. Τα αεροσκάφηαγοράστηκαν το 2007 από την Ελβε-τία.

250.000 ώρες στον αέραγια τα ελβετικά F-5

Η ελβετική Αεροπορία γιόρτασε πρό-σφατα τις 250.000 πτητικές ώρες μετο μαχητικό Northrop F-5E/F Tiger II,το οποίο είναι σε επιχειρησιακή λει-τουργία με την Αεροπορία από το1978 και χρησιμοποιείται κυρίως γιατην αστυνόμευση του εναέριουχώρου της Ελβετίας. Τα αεροπλάναβρίσκοται στο τέλος της επιχειρησια-κής ζωής τους και πρόκειται να αντι-κατασταθούν κατά τα επόμενα έτηαπό ένα μικρότερο αριθμό σύγχρο-νων αεροσκαφών. Στις 27 Αύγου-στου του 1975 αποφασίσθηκε ηπρομήθεια 72 συνολικά μαχητικώνTiger, (66 μονοθέσια και 6 διθέσια) ,αξίας 1.170 δισεκατομμυρίων ελβετι-κών φράγκων. Μια δεύτερη παρτίδαπαραγγέλθηκε το1981, η οποία απο-τελούντο από έξι διθέσια και 32 μο-νοθέσια αεροσκάφη. Επί τουπαρόντος υπάρχουν ακόμη 54 αερο-σκάφη σε υπηρεσία.

Ευρώπη

13

Καθηλωµένα έξι βρετανικά Απάτσι

Έξι επιθετικά ελικόπτερα του ΒρετανικούΣτρατού βρίσκονταν καθηλωμένα στοέδαφος το Δεκέμβριο, ενώ χρειάζονταναπελπισμένα στον πόλεμο κατά των Τα-λιμπάν στο θέατρο επιχειρήσεων του Αφ-γανιστάν. Τα ελικόπτερα νικήθηκαν από

ένα ντους του αφρού. Το γεγονός αποκαλύφθηκε στον βρετανικό τύπο και τοπερίεργο περιστατικό στο RAF Wattisham, στο Suffolk, έρχεται να δει το φως τηςδημοσιότητας την ώρα που οι βρετανοί διοικητές στο Αφγανιστάν φωνάζουν γιαπερισσότερα ελικόπτερα, μια και διαθέτουν συνολικά μόνο 17 μονάδες στο Αφ-γανιστάν. Το τελευταίο καλοκαίρι, ο τότε επικεφαλής του Βρετανικού Στρατού,στρατηγός Sir Richard Dannatt, έπρεπε να χρησιμοποιήσει ένα αμερικανικό ελι-κόπτερο για να επισκεφθεί τα βρετανικά στρατεύματα στο Αφγανιστάν.

Ενώ τα έξι Απάτσι - αξίας 250 εκατομμυρίων στερλίνων - βρίσκοντανμέσα στο υπόστεγο της βάσεως, το σύστημα πυρασφάλειας ενεργοποιήθηκεχωρίς την ὐπαρξη καπνού ή φωτιάς μέσα στο υπόστεγο με αποτέλεσμα χιλιά-δες λίτρα από υγρό καταστολής πυρκαγιάς να χυθούν πάνω και μέσα στα ελι-κόπτερα, τα οποία διαθέτουν πολλά ευαίσθητα ηλεκτρονικά όργανα.Εκπρόσωπος του Υπουργείου Άμυνας ανέφερε: “Ενεργοποιήθηκε το σύστημαπυρασφάλειας σε ένα από τα υπόστεγα αεροσκαφών στο Wattisham και μια πο-σότητα αφρού κυκλοφόρησε μέσα στο υπόστεγο”.

22 CH-47 για τη Βρετανία

Παρά τις περικοπές που θα γίνουν στιςβρετανικές ένοπλες δυνάμεις, η βρετα-νική κυβέρνηση θα μεγαλώσει τον οικο-νομικό προϋπολογισμό που προορίζεταιγια τις βρετανικές δυνάμεις στο Αφγανι-στάν. Σημαντικό κομμάτι της χρηματοδό-τησης θα καλύψει η απόκτηση επιπλέον

ελικοπτέρων CH-47. Ήδη, σε ανακοίνωσή του το υπουργείο άμυνας φανέρωσετην πρόθεσή του να αποκτήσει ακόμη 22 ελικόπτερα του τύπου. Η Βρετανίααποτελεί το μεγαλύτερο εξαγωγικό χρήστη του ελικοπτέρου. Στο οπλοστάσιότης βρίσκονται 48 κομμάτια τα οποία με τη νέα αγορά θα φθάσουν τα 70. Τα 10πρώτα από αυτά θα παραχθούν έως το 2012 ενώ τα υπόλοιπα 12 θα ακολου-θήσουν το 2013. Πέραν των Chinook, ανακοινώθηκε ότι θα προχωρήσει ο εκ-συγχρονισμός ελικοπτέρων Puma και των υφιστάμενων Chinook, ενώ υπάρχειπρόνοια για την αναβάθμιση του συστήματος πρόωσης των Lynx.

Το Ολλανδικό Ναυτικό παραλαμβάνει το πρώτο NFH90

Το Υπουργείο Άμυνας των Κάτω Χωρώνανακοίνωσε πως η Βασιλική Ναυτική Αε-ροπορική Υπηρεσία του Πολεμικού Ναυ-τικού της Ολλανδίας έχει παρλάβει τοπρώτο ελικόπτερο ναυτικών εφαρμογώντύπου NH90 της κοινοπραξίας NH In-

dustries. “Είναι το καλύτερο χριστουγεννιάτικο δώρο”, σύμφωνα με αξιωματι-κούς της χώρας. Το ελικόπτερο θα πραγματοποιήσει μια σειρά από δοκιμές πριναπό την αποδοχή και τη έναρξη της επιχειρησιακής του λειτουργίας. Αυτό τοπρώτο ελικόπτερο στην έκδοση NFH90, έχει παραδοθεί με μια προσωρινή επι-χειρησιακή ικανότητα (Meaningful Operational Capable - MOC) και θα χρησι-μοποιηθεί για την εκπαίδευση των πληρωμάτων. Συνολικά η προμήθεια αφοράδώδεκα ελικόπτερα της έκδοσης NFH.

Δεύτερο Mil Mi-24 χάνουν οιΠολωνοί στο Αφγανιστάν

Ένα επιθετικό ελικόπτερο τύπου MilMi-24V απώλεσε ο Στρατός της Πο-λωνίας στο θέατρο επιχειρήσεων τουΑφγανιστάν. Το ελικόπτερο κατα-στράφηκε αμέσως μετά την αναγκα-στική προσγείωση του στοαεροδρόμιο Ghazni του Αφγανιστάν,στις 3 Δεκεμβρίου. Το πλήρωμα καιοι επιβάτες δεν τραυματίστηκαν σο-βαρά. Οι αρχές της Πόλωνίας διε-ρευνούν τα αίτια του ατυχήματος, Οιδυνάμεις της Πολωνίας απώλεσανμόλις τον προηγούμενο Ιούλιο τοπρώτο ελικόπτερο του τύπου. Ημέχρι σήμερα έρευνα για την πρώτηαπώλεια έδειξε πως αυτή προήρθεαπό εχθρικά πυρά. Μετά τα τελευταίαατυχήματα, τα αερομέσα των πολω-νικών δυνάμεις στο Αφγανιστάν είναιτέσσερα επιθετικά ελικόπτερα Mi-24και τέσσερα μεταφορικά Mi-17-1V.

Ρουκέτες laser για τα ολλανδικά Apache

Ο Ολλανδός γ.γ. άμυνας έχει ενημε-ρώσει το κοινοβούλιο σχετικά με τηναγορά νέων πυρομαχικών για τα επι-θετικά ελικόπτερα Apache του ολ-λανδικού στρατού. Οι Ολλανδοίέχουν πρόθεση να εφοδιάσουν ταελικόπτερα με κατευθυνομενες ρου-κέτες. Σήμερα, η Ολλανδία εξοπλίζειτα Apache με απλές ρουκέτες και αν-τιαρματικούς πυραύλους Hellfire. Τοκόστος που θα έχει η αγορά των ρου-κετών ανέρχεται μεταξύ 25 και 50εκατομμυρίων ευρώ. Οι ρουκέτεςπροορίζονται για το αφγανικό μέ-τωπο, όπου δεν υφίστανται θωρακι-σμένοι στόχοι και έτσι θεωρείταιεπιζήμια η χρησιμοποίηση των Hell-fire. Και η χρήση ,ωστόσο , απλώνρουκετών δεν ενδείκνυται καθώςπολλές φορές οι στόχοι δεν είναι στα-θεροί. Η Ολλανδία διατηρεί στόλο 29AH-64D.

Γαλλική παραγγελία δύο EC-225για αποστολές SAR

Η Eurocopter ανακοίνωσε την πώ-ληση δύο ελικοπτέρων EC-225Super Puma στη Γαλλία. Τα δύο ελι-κόπτερα θα αναλάβουν καθήκονταέρευνας και διάσωσης στην περιοχήτης Βρετάνης.

Ευρώπη

14

Mαχητικά Sukhoi και S-300 για τη Λιβύη

Με την υπογραφή αγοράς ρωσικών αε-ροσκαφών την Παρασκευή 29/1 έληξετο θέμα προμήθειας αεροσκαφών Su-30/-35 από τη λιβυκή αεροπορία.Το εκτι-μώμενο κόστος της συμφωνίαςανέρχεται σε 1,3 δισεκατομμύρια ευρώκαι πέραν των αεροσκαφών περιλαμβά-

νει την αγορά συστημάτων S-300 PMU 2 και όπλα για το στρατό ξηράς και τοναυτικό. Η αεροπορία της χώρας θα ενισχυθεί με 15-20 μαχητικά Su-30/-35 καιέξι Yak-130. Με τη συγκεκριμένη συμφωνία η Λιβύη θα γίνει ο πρώτος εξαγω-γικός χρήστης του Su-35.

Peace Vector VIII για την Αίγυπτο

H κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειώνκαι της Αιγύπτου συμφώνησαν στις 29Δεκεμβρίου 2009 για την προμήθεια τηςΠολεμικής Αεροπορίας της Αιγύπτου μεεπιπλέον 24 μαχητικά αεροσκάφη τύπουF-16C/D Block 52M . Ο αμερικανικός κα-τασκευαστής της Λόκχιντ αναμένει το

συμβόλαιο της αγοράς, συνολικής αξίας 1,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων να υπο-γραφεί στις αρχές του 2010. Η νέα παραγγελία θα επιτρέψει στην Λόκχιντ ναδιατηρήσει ανοικτή τη παραγωγική γραμμή του αεροσκάφους τουλάχιστον μέχριτο 2013, με τα πρώτα αιγυπτιακά αεροσκάφη της νέας παραγγελίας να παρα-δίδονται κατά το 2012.

Το τελικό κόστος του προγράμματος εκτιμάται ότι μπορεί να ανέλθει στα3,2 δις δολάρια. Στο συνολικό αυτό ποσό συμπεριλαμβάνονται τα ανταλλακτικά,η βιβλιογραφία, η εκπαιδευτική κατάρτιση, η τεχνική στήριξη, καθώς και η κα-τασκευή των κτιριακών υποδομών στην αεροπορική βάση που θα αναπτυχ-θούν τα νέα μαχητικά αεροσκάφητα.

Η αιγυπτιακή αεροπορία είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος χρήστης του συγ-κεκριμένου αεροσκάφους παγκοσμίως, διαθέτοντας στο δυναμικό του στόλουτης 216 αεροσκάφη (32 F-16A, 6 F-16B, 136 F-16C, 42 F-16D). Τα πρώτα έξιαεροσκάφη της έκδοσης A/B προσγειώθηκαν στην Αίγυπτο στις 16 Μαρτίου του1982.

H SAAF γίνεται 90...

Η αεροπορία της Νότιας Αφρικής (SAAF)γιορτάζει αυτές τις μέρες τα 90 χρόνιααπό την ίδρυσή της. Για το λαμπρό αυτόγεγονός διοργανώθηκαν εορταστικές εκ-δηλώσεις στην αεροπορική βάσηSwartkop, πλησίον της πρωτεύουσαςΠρετόρια. Στις εκδηλώσεις συμμετείχαν

περισσότερα από 80 αεροσκάφη. Η SAAF είναι η δεύτερη αρχαιότερη - μετά τηRAF - αεροπορία στον κόσμο.

Στα πλαίσια των γενεθλίων της, δε, η πολεμική αεροπορία της ΝότιαςΑφρικής επέδειξε μαχητικό JAS 39 Gripen εξοπλισμένο με πυραύλους αυτοά-μυνας Iris-T. Η SAAF χρησιμοποιεί το ευρωπαϊκό βλήμα, στην παραγωγή τουοποίου συμμετέχει και η Ελλάδα, ως ενδιάμεση λύση μέχρι την απόκτηση τουεγχώριου A-Darter. Ο πύραυλος συνεργάζεται με το HMS Combra, προϊόν τηςνοτιοαφρικανικής εταιρίας Cumulus.

Ξεκίνησε η σύµβαση των μαροκινών F-16

Ο αμερικανικός κατασκευαστικόςοίκος της Lockheed Martin ανέλαβεμία σύμβαση από την κυβέρνησητων Ηνωμώνων Πολιτειών αξίας841,9 εκατομμυρίων δολαρίων γιατην προμήθεια 24 μαχητικών αερο-σκαφών τύπου F-16 Block 52 στοΜαρόκο, στο πλαίσιο μιας ήδη ανα-κοινωθείσας συμφωνίας από το2007. Η προμήθεια πραγματοποιεί-ται μέσω του συστήματος χρηματο-δότησης FMS. Από την εν λόγωσύμβαση προκύπτει πως το Μαρόκοθα πληρώσει για κάθε μαχητικό αε-ροσκάφος μόλις 35 εκατομμύρια δο-λάρια. Η σὐμβαση περιλαμβάνειπροηγμένο εξοπλισμό ηλεκτρονικώναντιμέτρων και εξοπλισμό υποστήρι-ξης. Μέχρι σήμερα δεν είναι σαφέςεάν η συγκεκριμένη ανάθεση περι-λαμβάνει και την προμήθεια των κι-νητήρων Pratt&Whitney F100-229,όπως και όπλα.

∆ύο ακόµη πρώην βουλγαρικά Mi-24D στο Μάλι

Δύο επιπλέον επιθετικά ελικόπτερατύπου Mi-24D Hind-D παρέλαβε απότην Βουλγαρία η Πολεμική Αεροπο-ρία του Μάλι (FARM). Οι τελευταίεςπληροφρίες θέλουν τα ελικόπτερα ναβρίσκονται πριν την παράδοση τέληΝοεμβρίου 2009 στο Μάλι, σε μα-κροχρόνια διαδικασία αποθήκευσηςστην Βουλγαρία. Κατά το 2007 η Αε-ροπορία της αφρικανικής χώρας πα-ρέλαβε τα πρώτα δύο ελικόπτερα τουτύπου, από τα αποθέματα της Βουλ-γαρίας.

Παραδόθηκε το πρώτο ATR-42MP στη Νιγηρία

Η Alenia Aeronautica παρέδωσε τοπρώτο ATR-42MP της Πολεμικής Αε-ροπορίας της Νιγηρίας, πάντα στοπλαίσιο της σύμβασης που υπογρά-φηκε μεταξύ των δύο πλευρών τονΜάρτιο του 2007. Το δεύτερο αερο-σκάφος του εν λόγω προγράμματος,θα παραδοθεί στον πελάτη το 2010.

∆ύο Z9WA Attack για την Κένυα

Δύο επιθετικά ελικόπτερα Z9WA πα-ραδόθηκαν στις 3 Ιανουαρίου 2010στην Κένυα.

Αφρική

15

12 Su-30MK2 για το Βιετνάµ

Το Βιετνάμ έχει παραγγείλει υποβρύ-χια και μαχητικά αεροσκάφη από τηΡωσία ανακοίνωσε στις 16 Δεκεμ-βρίου 2009 η κυβέρνηση της χώρας.Η συμφωνία υπεγράφη την Τρίτηκατά τη διάρκεια επίσκεψης στηΜόσχα του Πρωθυπουργού κ.Nguyen Tan Dung αναφέρεται στηνεπίσημη ιστοσελίδα της κυβέρνησηςτου Βιετνάμ. Τo ρωσικό πρακτορείοειδήσεων Interfax αναφέρει συγκε-κριμένα ότι το Βιετνάμ θα αγοράσει12 διθέσια μαχητικά αεροσκάφη τουτύπου Sukhoi Su-30MK2 για 600εκατομμύρια δολάρια, εκτός από ταυπόλοιπα οκτώ που έχουν ήδη πα-ραγγελθεί το προηγούμενο καλο-καίρι.

MiG-29 για το Μιανµάρ;

Η Ρωσία έχει συμφωνήσει να πωλή-σει 20 μαχητικά αεροσκάφη τύπουMiG-29 στο Μιανμάρ, σύμφωνα μερωσικές πηγές. Συγκεκριμένα, τοπρακτορείο ειδήσεων Reuters ανα-φέρει ότι η Ρωσία έχει συμφωνήσεινα πωλήσει 20 MiG-29 στο Μιανμάρ,πρώην Βιρμανία, για 400 εκατομμύ-ρια ευρώ (572,2 εκατομμύρια δολά-ρια). Η Πολεμική Αεροπορία τουΜιανμάρ επιχειρεί ήδη με δέκα μαχη-τικά του τύπου MiG-29, τα οποία είναισε επιχειρησιακή λειτουργία από τονΔεκέμβριο του 2002 - τα αεροσκάφηκατασκευάστηκαν αρχικά για το Ιράκ,αλλά η χώρα υπόκεινται σε διεθνέςεμπάργκο όπλων και κατά συνέπειαμεταπωλήθηκαν.

Η Μαλαισία βολιδοσκοπεί το Yak-130

Το ενδιαφέρον της αεροπορίας τηςΜαλαισίας για το ρωσικό εκπαιδευ-τικό αεροσκάφος Yak-130 γνωστο-ποίησε ο υπουργός άμυνας τηςχώρας. “To Yak-130 είναι αλήθεια ένααπό τα καλύτερα εκπαιδευτικά αερο-σκάφη και η βασιλική αεροπορία τηςΜαλαισίας έχει πολύ καλή άποψη γι’αυτό”, τόνισε χαρακτηριστικά. Τηνίδια ώρα, ολοκληρώθηκε η παρα-λαβή των MC-339. Συνολικά είχανπαραγγελθεί οκτώ αεροσκάφη, ταοποία παραδόθηκαν σταδιακά έωςκαι χθες. Το συμβόλαιο απόκτησήςτου υπογράφτηκε το 2006, έναντι 88εκατομμυρίων ευρώ.

Αναποτελεσµατικό το αντιαεροπορικό δίκτυο του Ιράν

Η αντιεροπορική άσκηση “Defenders ofVelayat 2” αποκάλυψε σοβαρές ελλείψειςόσον αφορά τις δυνατότητες της Ισλαμι-κής Δημοκρατίας για την υπεράσπισητων πυρηνικών εγκαταστάσεών της απόμία αεροπορική επίθεση, αναφέρουν διε-

θνείς εμπειρογνώμονες στον ιστότοπο Jane’s. Η τριφασική άκσηση κατά το χρο-νικό διάστημα 22-27 Νοεμβρίου χαιρετίστηκε από τους Ιρανούς αξιωματικούςως απόδειξη ότι είναι αδύνατο για τα εχθρικά αεροσκάφη να εισέλθουν συντο-νισμένα στον εναέριο χώρο του Ιράν.Αυτή η θετική αναφορά φαίνεται να επισκιάζει από ορισμένες σημαντικές ελλεί-ψεις που σχετίζονται με την ηλικία και την παρωχημένη τεχνολογία που ενσω-ματώνουν τα αντιεροπορικά συστήματα της χώρας αυτής. Αυτές οι ελλείψειςείναι ευδιάκριτες στις φωτογραφίες που δημοσιεύθηκαν από τα κρατικά μέσαενημέρωσης του Ιράν κατά τη διάρκεια αλλά και με την αποπεράτωση των εκ-παιδευτικών δραστηριοτήτων. Εκτός από το ρωσικής κατασκευής Tor-M1 (SA-15), το σύνολο του συγκροτήματος του αντιεροπορικού εξοπλισμού του Ιράνείναι παρωχημένο και μη ικανό να αναπεξέλθει απέναντι στα ηλεκτρονικά συ-στήματα που λειτουργούν σήμερα οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ ή των Ηνω-μένων Πολιτειών. Η μερική ενσωμάτωση εγχώριων υπόσυστημάτων στοαντιεροπορικό δίκτυο, σύμφωνα με πληροφορίες, επέτρεψε στα αντίπαλα αε-ροσκάφη να εισέλθουν χωρίς πρόβλημα στον εναέριο χώρο του Ιράν.

Αντι-βαλλιστική δοκιμή από την Κίνα

Στις 11 Ιανουαρίου του 2010, η Κίναπραγματοποίησε μία αντι-βαλλιστική δο-κιμή με επίγεια αντιεροπορικά μέσα. Ηδοκιμή είχε αμυντικό χαρακτήρα και δεναπευθύνεται σε οποιαδήποτε άλλη χώρα,ανέφεραν αξιωματούχοι της Κίνας. Η φω-

τογραφία του τίλου κυκλοφόρησε από το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων Xin-hua, στο οποίο υπάρχουν και περισσότερες πληροφορίες για την δοκιμή.Αξιωματούχοι του Αμερικανικού Πενταγώνου ανέφεραν έμμεσα πως για μιαφορά ακόμη δεν είχαν εκ των προτέρων τις πληροφρίες από την Κίνα, αλλά κα-τάφεραν με τα διαστημικά μέσα επιτήρησης που διαθέτουν να εντοπίσουν δύοβαλλιστικές τροχιές και να παρατηρήσουν μία εξω-ατμοσφαιρική σύγκρουση.

«Ατσάλινος Θόλος» στην προστασία του Ισραήλ

Ο «Ατσάλινος Θόλος» θα εγκατασταθείστο νότιο Ισραήλ εντός διμήνου και στοβόρειο τμήμα της χώρας το καλοκαίρι,συμπληρώνοντας τα συστήματα DevidSlingshot και Arrow, τα οποία αναπτύχ-θηκαν σε συνεργασία με αμερικανικέςεταιρείες. Εν τούτοις, οι Ισραηλινοί παρα-

δέχονται ότι ακόμα και ο συνδυασμός των τριών αντιπυραυλικών συστημάτωνδεν μπορεί να εγγυηθεί απόλυτη αποτελεσματικότητα. «Οι τρομοκράτες θα συ-νεχίσουν να εξαπολύουν επιθέσεις με ρουκέτες εναντίον των αστικών κέντρωντης χώρας», επεσήμανε ο εκπρόσωπος Τύπου του ισραηλινού υπουργείου Αμυ-νας, Σλόμο Ντρορ. Παράλληλα, το κόστος της αναχαίτισης κάθε ρουκέτας ανέρ-χεται σε δεκάδες χιλιάδες δολάρια, εξ ου και το Ισραήλ ευελπιστεί ότι θακαταφέρει να πουλήσει τον «Ατσάλινο Θόλο» σε άλλες χώρες. Οι ΗΠΑ και ηΒρετανία έχουν ήδη εκδηλώσει ενδιαφέρον για το νέο αυτό σύστημα, όπως επί-σης και άλλα κράτη τα οποία συμμετέχουν στην προσπάθεια σταθεροποίησηςτου Ιράκ και του Αφγανιστάν.

Ασία

16

Κύµα παραιτήσεων χειριστών της ινδικής αεροπορίας

Η προοπτική επαγγελματικής καριέραςστο χώρο της πολιτικής αεροπορίας σεσυνδυασμό με τη χαμηλή αμοιβή πουκαρπώνονται οι Ινδοί πιλότοι, έχουν γεν-νήσει έναν τρομερό πονοκέφαλο στην κο-ρυφή της ινδικής αεροπορίας. Στο τρέχονέτος έχουν ήδη αιτηθεί πρόωρη παραί-

τηση 101 χειριστές. Σίγουρα στο φαινόμενο σημαντικό ρόλο παίζουν και τα συ-νεχή αεροπορικά ατυχήματα / δυστυχήματα. Οι Ινδοί προσπαθούν να βρουνγια το θέμα μια ικανοποιητική λύση…

Επανεκκίνηση του ινδικού διαγωνισµού για τα ιπτάμενα τάνκερ

Tο Υπουργείο Οικονομικών της Ινδίαςαπέρριψε το σχέδιο της ινδικής Πολεμι-κής Αεροπορίας να προμηθευτεί το αε-ροσκάφος τύπου Airbus A330 σε ρόλοεναέριου τάνκερ (MRTT).Το Υπουργείοεπιθυμεί η IAF να επιλέξει την φθηνότερη

επιλογή και απέρριψε τον λόγο ότι το κόστος του Α330 αιτιολογείται ως τεχνο-λογικά ανώτερο.

Η συγκεκριμένη εξέλιξη της ακύρωσης της συμφωνίας αξίας 1,5 δισε-κατομμυρίων δολαρίων, θα μπορούσε να παρεμποδίσει σοβαρά τα μεσοπρό-θεσμα σχέδια της IAF για εκσυγχροσνισμό του στόλου. Πηγές του ΥπουργείουΆμυνας δήλωσαν ότι η σύμβαση ακυρώθηκε μετά τις πολλές αντιρρήσεις γιατην εξαγορά από το υπουργείο Οικονομικών. Η Πολεμική Αεροπορία της χώραςζητεί να μην καταγγελθεί η σύμβαση μετά από τόσα χρόνια αξιολογήσεων, αλλάο υπουργός Άμυνας αποφάσισε να μην αντιταχθεί στο υπουργείο Οικονομικών.Η ακύρωση της σύμβασης έχει αναστατώσει την Πολεμική Αεροπορία, η οποίακάνει λόγο για εξαναγκασμό της προμήθειας του ρωσικού εναέριου τάνκερτύπου Ilyushin-78 Midas, το οποίο υπάρχει ήδη στην υφιστάμενη δομή τωνμέσων της IAF. Παράλληλα, το Νέο Δελχί ενδιαφέρεται μεταξύ άλλων πλέον καιγια το αμερικανικό KC-767.

Eπιπλέον 29 MiG-29K για την Ινδία

Η Ρωσία και η Ινδία βρίσκονται σε δια-πραγματεύσεις για την προμήθεια τουπολεμικού ναυτικού της τελευταίας μεεπιπλέον 29 μαχητικά αεροσκάφη τύπουMiG-29K. Η αξία της νέας προμήθειαςαποτιμάται με 1,2 δισεκατομμύρια δολά-ρια. Τα 29 νέα MiG-29K θα είναι πέραν

των 16 μαχητικών που έχουν ήδη προμηθευτεί στην αρχική συμφωνία-πακέτογια το αεροπλανοφόρο Gorshkov τον Ιανουάριο του 2004. Παρεμπιπτόντως,μόνο 974 εκατομμύρια δολάρια είχαν τότε προβλεφθεί για την επισκευή του Gor-shkov. Οι μετέπειτα διαπραγματεύσεις κατέληξαν σε μια νέα συμφωνία, αξίας2,3 δις δολαρίων.

Το Gorshkov θα παραδοθεί στην Ινδία κατά το 2013, αλλά τρία από τααρχικά 16 MiG-29K έχουν ήδη φτάσει στην ναυτική αεροπορική βάση της Γκόαγια να αποτελέσουν την 303 Μοίρα «Μαύρων Πανθήρων», με τα τρία επόμεναμαχητικά να παραδίνονται σύντομα. Τα μαχητικά MiG-29K θα επιχειρήσουν απότο 44.570 τόνων Gorshkov, καθώς και από το 40.000 τόνων εγχώριας κατα-σκευής αεροπλανοφόρο που κατασκευάζεται στα ναυπηγεία του Cochin, και ταοποία θα πρέπει να έχουν ολοκληρώσει το έργο κατά το διάστημα 2014-2015.

Έναρξη παραδόσεων Su-30MKI3ης φάσης

Στις 11/12/09 η ρωσική εταιρίαSukhoi ανακοίνωσε την έναρξη πα-ραδόσεων μαχητικών αεροσκαφώνSu-30MKI τρίτης φάσης στην ινδικήαεροπορία. Το γεγονός θεωρείται αρ-κετά σημαντικό αφού η τρίτη φάσηπροσδίδει στο αεροσκάφος περισσό-τερες δυνατότητες από ότι είχε στοπαρελθόν. Η Ινδία παρήγγειλε το Su-30 το 1996 και ως τώρα έχει παραγ-γείλει 180 κομμάτια, από τα οποία τα100 έχουν παραδοθεί. Το φθινόπωροτου 2009, τέλος, η ασιατική χώραανακοίνωσε την πρόθεσή της νααποκτήσει επιπλέον 50 αεροσκάφη,κυρίως για καθήκοντα αεράμυνας.Ηπρώτη φάση αποτελείτο από τη λει-τουργία του ραντάρ PESA, των ca-nards και του συστήματος TVC. Ηδεύτερη φάση περιελάμβανε την πι-στοποίηση του αντιπλοϊκού πυραύ-λου Kh-31A, τη βελτιστοποίησηαξιοποίησης του Kh-59M και τη δυ-νατότητα ταυτόχρονου πλήγματοςεναντίον τεσσάρων εναέριων αντιπά-λων. Στην τρίτη φάση το αεροσκά-φος δύναται να εκμεταλλευτεί όλη τηνποικιλία των υφιστάμενων βλημάτωναέρος - αερός, διατηρείται η δυνατό-τητα ταυτόχρονου πλήγματος τεσσά-ρων εχθρικών εναέριων στόχων, ενώυπάρχει πρόνοια για εναέρια πλήγ-ματα σε στόχους οι οποίοι βρίσκον-ται στο οπίσθιο ημισφαίριο. Σεαποστολές κρούσης, υπάρχει πλέονικανοποιητική λειτουργία SAR και τοαεροσκάφος μπορεί να χρησιμοποι-ήσει βόμβες laser συνεργαζόμενες μεατρακτίδιο σκόπευσης.

Παραινέσεις Ισραηλινών γιατον ινδικό διαγωνισµό

Σε δημοσίευμά της η ισραηλινή εφη-μερίδα Jerusalem Post αναφέρεισυμβουλή του Ισραήλ προς την Ινδίαγια τον διαγωνισμό απόκτησης 126μαχητικών αεροσκαφών. Σύμφωναμε το άρθρο, εάν οι Ινδοί βρεθούνστο δίλημμα να αγοράσουν το αμερι-κανικό ή το σουηδικό αεροσκάφος,είναι καλύτερο να αγοράσουν το αμε-ρικανικό. Το F-16, κατά το Ισραήλ πα-ρουσιάζει καλύτερες επιδόσεις σεσύγκριση με το Gripen, ενώ είναι επί-σης φθηνότερο.

Ασία

17

16 CH-47F για τα ΗΑΕ

Το αμερικανικό πεντάγωνο ενημέ-ρωσε το κογκρέσο για την σχεδιαζό-μενη πώληση 16 μεταφορικώνελικοπτέρων CH-47F και συναφούςεξοπλισμού έναντι δύο δισεκατομμυ-ρίων δολαρίων.

Παραδόθηκε το πρώτο UH-60M του Μπαχρέιν

Οι ένοπλες δυνάμεις του Μπαχρέινπαρέλαβαν τη 1/12 το πρώτο από τασυνολικά εννέα μεταφορικά ελικό-πτερα UH-60M Black Hawk. Τα ελι-κόπτερα θα χρησιμοποιηθούν για νακαλύψουν τις ανάγκες του αραβικούκρατιδίου. Μεταξύ αυτών είναι η επι-τήρηση των συνόρων και των στρα-τηγικών εγκαταστάσεων.Τα UH-60Mπροσφέρουν μεγαλύτερη επιβιωσι-μότητα, είναι ικανά να μεταφέρουνπερισσότερο φορτίο, σε μεγαλύτερεςαποστάσεις σε σύγκριση με τις πα-λαιότερες εκδόσεις του ελικοπτέρουτης Sikorsky. Παράλληλα, απαιτούνλιγότερο δαπανηρή συντήρηση, ενώδιαθέτουν καλύτερη εργονομία.

Αφίξεις Erieye και Il-78 στο Πακιστάν

Στο Πακιστάν έφθασε το πρώτο απότα συνολικά τέσσερα ιπτάμενα ραν-τάρ Saab 2000 AEW & C. Τα αερο-σκάφη διαθέτουν το ραντάρ Erieyeμε μέγιστη εμβέλεια τα 450 km. Μετην παράδοση του αεροσκάφουςσυντελείται άλλο ένα μεγάλο βήμαεκσυγχρονισμού της αεροπορίας τουΠακιστάν. Είχε προηγηθεί η παρά-δοση του πρώτου από τα τέσσερααεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμούIl-78 Midas. Τα Midas θα συνδρά-μουν στην αύξηση της εμβέλειας τωνκινεζικών J-10, JF-17 και 30 MirageIII ROSE.

Είκοσι Super Cobra για το Πακιστάν

Το Πακιστάν είναι πιθανό να επιδιώ-ξει την οικονομική στήριξη των ΗΠΑγια την απόκτηση 20 επιθετικών ελι-κοπτέρων τύπου Super Cobra, γιανα ενισχύσει τον υφιστάμενο στόλοτων υπόλοιπων ελικοπτέρων τύπουCobra. Η προμήθεια πρόκειται να κο-στίσει στο Πακιστάν συνολικά τοποσό του ενός δισεκατομυρίου δολα-ρίων.

Κοντά σε συμφωνία για γαλλικά συστήματα σε JF-17

H γαλλική αμυντική βιομηχανία είναιέτοιμη να προμηθεύσει ηλεκτρονικά συ-στήματα και όπλα για 50 έως 100 JF-17της πακιστανικής αεροπορίας. Εφόσον ησυμφωνία ολοκληρωθεί αναμένεται ναξεπεράσει το 1 δισεκατομμύριο ευρώ.

Έως τώρα έχει επιτευχθεί το 90% των διαπραγματεύσεων. Πέραν της πακι-στανικής παραγγελίας, η συγκεκριμένη πρόταση θα μπορούσε να απευθυνθείκαι για άλλους μελλοντικούς χρήστες του αεροσκάφους. Η γαλλική πρότασηαναμένεται ότι θα είναι παρόμοια με εκείνη των μαροκινών Mirage F-1 (περισ-σότερες πληροφορίες για το μαροκινό πακέτο μπορείτε να δείτε εδώ), αλλά πιοσύνθετη. Κεντρικό σημείο της γαλλικής πρότασης αποτελεί το RDY-3, μία έκ-δοση του RDY που δεν διαθέτει ωστόσο λειτουργία SAR. Στο πακέτο είναι σί-γουρο ότι θα υπάρχει η πώληση πυραύλων αέρος - αέρος MICA EM/IR. Πρέπεινα ειπωθεί ότι το Πακιστάν διαθέτει αντι-πλοϊκoύς πυραύλους AM-39, για τουςοποίους πιθανότατα θα υπάρξει πρόνοια πιστοποίησης στο μαχητικό, ενώ πα-ραμένει άγνωστο αν στο πακέτο περιλαμβάνονται όπλα αέρος - εδάφους, όπωςη κατευθυνόμενη βόμβα AASM. Tέλος, θα υπάρξει διασύνδεση με κάποια απότα υφιστάμενα πυρομαχικά της αεροπορίας της ασιατικής χώρας.

Κοντά στην πώλησή του στο Κουβέιτ το Rafale;

Σύμφωνα με άρθρο της Middle EastNews, Γαλλία και Κουβέιτ βρίσκονταικοντά στην θετική ολοκλήρωση των δια-πραγματεύσεων για την απόκτηση τουRafale από το Κουβέιτ. Σύμφωνα με τιςπληροφορίες που δίνονται στο κείμενο, οιδύο πλευρές έχουν συμφωνήσει στα πε-

ρισσότερα σημεία. Οι συζητήσεις έλαβαν χώρα κατά την πρόσφατη διμερή συ-νάντηση στα πλαίσια της ετήσιας αμυντικής συνεργασίας. Οι απαιτήσεις τουΚουβέιτ ανέρχονται σε κάτι παραπάνω από μία δεκάδα Rafale.

Πράσινο φως για επιπλέον Gripen

H Ταϊλάνδη θα προχωρήσει στην αγοράνέων έξι μαχητικών JAS 39 Gripen. ΗΤαϊλάνδη είχε συμφωνήσει πριν από λίγαχρόνια την αγορά άλλων έξι μαχητικώντου τύπου. Το κόστος της συμφωνίαςσυμπεριλαμβάνεται στο πενταετές σχέδιο

εκσυγχρονισμού της αεροπορίας της χώρας, το οποίο ανέρχεται σε 23 δισεκα-τομμύρια μπατ (1 $ ισούται με 34 μπατ). Στο πρόγραμμα συμπεριλαμβάνεται ηαναβάθμιση έξι F-16 A/B.

16 Super Tucano για την Ινδονησία

Η πολεμική αεροπορία της Ινδονησίαςαποφάσισε την απόκτηση 16 ελαφρώνελικοφόρων αεροσκαφών Super Tucano.Τα αεροσκάφη παράγονται από τη βρα-ζιλιάνικη εταιρία Embraer. Θα αντικατα-στήσουν τα γηρασμένα OV-10. Τοοικονομικό σκέλος της επιλογής παραμέ-

νει έως τώρα απροσδιόριστο. Η αεροπορία της Ινδονήσιας έχει μαχητικά Su-27/-30, F-5/-16 και Hawk.

Ασία

18

Κανονικά η ροή των J-10 στην PLAAF

Η Ένατη Μεραρχία της Πολεμικής Αερο-πορίας της Κίνας (PLAAF) παρελαβεστην αεροπορική βάση στο Guangzhouστις 21 Δεκεμβρίου του 2009, την πρώτηπαρτίδα νέων αεροσκαφών αποτελού-μενη από τέσσερα μαχητικά τύπου J-10.

Πρόκειται για τη δεύτερη αναβάθμιση της δομής της Ένατης Μεραρχίας στα τε-λευταία πέντε έτη. Κατά το 2005, το 24ο Αεροπορικό Τάγμα παρέλαβε μαχητικάαεροσκάφη τύπου J-7E και σήμερα το 25ο Αεροπορικό Τάγμα αποσύρει τα πα-λαιά μαχητικά τύπου J-8IID για να τα αντικαταστήσει με νέα J-10.

Πρώτη πτήση για το XC-2

Στις 26 Ιανουαρίου πραγματοποίησε τηνπρώτη του πτήση το πρωτότυπο του ια-πωνικού προγράμματος ανάπτυξηςτουμεταγωγικού αεροσκάφους C-2. Το αερο-σκάφος ανήκει στην ίδια κατηγορία με ταA400M και C-17 και θα έχει τη δυνατό-

τητα μεταφοράς περισσότερων από 30 τόνους φορτίου. Αναμένεται να κατα-σκευαστεί σε 40 κομμάτια για λογαριασμό των αεροπορικών δυνάμεωναυτοάμυνας της Ιαπωνίας, όπου θα αντικαταστήσει το σύνολο των υφιστάμε-νων C-1 και C-130.

"Δεν υπάρχουν προβλήματα με τα Mirage 2000-5"

Υψηλόβαθμος αξιωματούχος της πολεμι-κής αεροπορίας της Ταϊβάν τόνισε σε δη-μοσίευμα ξένου τύπου ότι δεν υφίστανταιπροβλήματα συντήρησης με τα μαχητικάMirage 2000-5 και υπάρχει συμφωνία μετη Dassault με την οποία η τροφοδοσίαανταλλακτικών είναι ικανοποιητική. Δεν

έχει περάσει πολύ καιρός από την δημοσίευση κειμένων και την ύπαρξη ανα-φορών στα ταϊβανέζικα MME με τα οποία το κόστος συντήρησης των αεροσκα-φών είχε επιφέρει την αδράνεια των μισών αεροσκαφών του τύπου και είχεεκφραστεί η πιθανότητα πώλησης του μισού στόλου.

Η Ταϊβάν προχώρησε στην αγορά 60 Mirage 2000-5 στη δεκαετία του1990. Τα αεροσκάφη εξοπλίζουν πύραυλοι Magic 2 και MICA EM, και φέρουνατρακτίδια ELINT Astac. Στη συμφωνία υπήρχε option 40 αεροσκαφών που τε-λικά δεν ασκήθηκε.

Καθηλωμένα 18 Sea King της Μαλαισίας

Πολλλά προβλήματα αντιμετωπίζει ο στό-λος μέσων ελικοπτέρων τύπου Nuri(“Sea King”) των ενόπλων δυνάμεων τηςΜαλαισίας. Η κατάσταση έχει επιδεινωθείτόσο, ώστε η ανταπόκριση των ελικοπτέ-ρων, ακόμη και σε απλές αποστολές με-ταφοράς προσωπικού, να μειώνεται

συνεχώς. Το ποσοστό διαθεσιμότητας είναι κάτω του 50%, το χαμηλότερο απόόλα τα αερομέσα του στόλου της πολεμικής αεροπορίας της Μαλαισίας (RMAF),ακόμη χαμηλότερο από το ποσοστό διαθεσιμότητας των μαχητικών τύπου MIG-29, για τα οποία αναμένεται να αποσυρθούν κατά το τέλος του έτους. Από τα 28ελικόπτερα που παραμένουν σήμερα σε υπηρεσία, μόνο πέντε ελικόπτερα τουτύπου είναι σήμερα πλήρως ικανά για να αναλάβουν αποστολές.

Πρώτη πτήση για το Hermes 900

Στις 14/12/09 πραγματοποιήθηκε ηπρώτη πτήση του ισραηλινού μηεπανδρωμένου οχήματος Hermes900. Το αεροσκάφος βασίζεται στομικρότερο Hermes 450. Σε σύγκρισημε το τελευταίο, το Hermes 900 πα-ρουσιάζει μεγαλύτερη εμβέλεια, δυ-νατότητα πτήσης σε υψόμετρομεγαλύτερο των 30 χιλιάδων ποδών,μεταφορά μεγαλύτερου φορτίου (ωςκαι 300 kg) και τμηματική σχεδίαση.

Η Ιαπωνία παγώσει την ανά-πτυξη περαιτέρω Patriot

H Ιαπωνία θα καθυστερήσει την έν-ταξη στο οπλοστάσιό της νέων αντι-πυραυλικών πυραύλων PAC-3. Τοβλήμα, που έχει μέγιστο βεληνεκές30 km, ήταν να αποκτηθεί ώστε νασυμπληρωθεί η ιαπωνική αντιβαλλι-στική ασπίδα. Η νέα ιαπωνική κυ-βέρνηση επιθυμεί ωστόσο να μηνπροβεί στην αγορά τους ένεκα οικο-νομικών περικοπών στα εξοπλιστικάτης προγράμματα. Ο στρατός ζήτησεκονδύλι ύψους ενός δισεκατομμυρίουδολαρίων για την ανάπτυξη τριώννέων μονάδων πυρών σε ισάριθμεςιαπωνικές βάσεις αλλά η κυβέρνησηαρνήθηκε να το αποδώσει επεδή αν-τιμετωπίζει προβλήματα με το δημό-σιο χρέος.

Η Ινδονησία αγοράζει τρία CN-235 MPA

Έναντι 80 εκατομμυρίων δολαρίων,το υπουργείο άμυνας της Ινδονησίαςσυμφώνησε την αγορά τριών αερο-σκαφών ναυτικής συνεργασίας CN-235 MPA. Τα τρία αεροσκάφη θασυνοδευτούν στο κοντινό μέλλον μεισάριθμα συμπληρωματικής αγοράς.Η Ινδονησία είναι μία από τις δύοχώρες που ανέπτυξαν το CN-235

Oκτώ W-3 Sokol για τις Φιλιππίνες

Οι Φιλιππίνες έχουν παραγγείλει επί-σημα οκτώ ελικόπτερα γενικής χρή-σης τύπου W-3 Sokol από τονκατασκευαστή WSK PZL ŚwidnikS.A. στην Πολωνία, σε μια συμφωνίααξίας 2.857.864.625 φιλιππινέζικωνπέσος.

Ασία

19

Ένα Boeing 757 στον πάγο!

Ένα Boeing 757 της πολεμικής αεροπο-ρίας της Νέα Ζηλανδίας προσγειώθηκεμε επιτυχία στο McMurdo Sound, στηνΑνταρκτική. Η προσγείωση θεωρείταιιστορική, γιατί είναι η πρώτη φορά πουένα αεριωθούμενο τζετ της RNZAF βρήκε

πάγο. Μέχρι τώρα η RNZAF έχει χρησιμοποιήσει για αυτές τις αποτολές ελικο-φόρα αεροσκάφη τύπου Hercules. Χρησιμοποιώντας το Boeing 757 για αυτήντην αποστολή θα μπορούσε να αυξηθεί σημαντικά το φορτίο από τη Νέα Ζη-λανδία στην βάση Scott Base.

Το Boeing 757-200 απογειώθηκε από τη Ν. Ζηλανία Τετάρτη 16 Δεκεμ-βρίου στις 11.30 μ.μ., και προσγειώθηκε στο McMurdo λίγο πριν από τις 4.00μ.μ. ώρα Νέας Ζηλανδίας. Μετά τον ανεφοδιασμό στο παγοδιάδρομο του Mc-Murdo, το αεροσκάφος επέστρεψε στο Christchurch γύρω στα μεσάνυχτα τηςΠέμπτης.Ο σκοπός της πτήσης ήταν να εξεταστεί η καταλληλότητα του B757για τη μεταφορά επιβατών στο McMurdo, καθώς και η διαθεσιμότητα και η κα-ταλληλότητα των εγκαταστάσεων, όπως και η επίγεια εξυπηρέτηση επιβατών,ο εξοπλισμός υποστήριξης εδάφους και η μηχανική υποστήριξη του εξοπλισμούπου απαιτείτα,ι σε περίπτωση που το αεροσκάφος χρειαστεί οποιαδήποτε συν-τήρηση στο άγριο περιβάλλον της Ανταρκτικής.

Επί του παρόντος, η Νέα Ζηλανδία εξυπηρετεί τις ανάγκες της στην Αν-ταρκτική με περίπου 12 μεταφορικά αεροσκάφη C-130 Hercules, κατά τους κα-λοκαιρινούς μήνες της Ανταρκτικής μεταξύ Οκτωβρίου και Απριλίου. Ανάλογαμε τα αποτελέσματα της δοκιμαστικής πτήσης, το B757 θα μπορούσε να είναιπιο αποτελεσματικό και αποδοτικό στον τρόπο της μεταφοράς των επιβατών, σεσχέση με το C-130 Hercules ή το C-17.

Επίδειξη του NFH-90 στην Αυστραλία

Ελικόπτερο NFH-90 βρέθηκε τον Ιανουά-ριο στην Αυστραλία για επίδειξη σταπλαίσια του διαγωνισμού της χώρας γιανέα ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα. Το ελι-κόπτερο μεταφέρθηκε με αεροσκάφοςAN-124. Το NFH αποτελεί έκδοση του NH-90, το

οποίο η Αυστραλία αποκτά τη συγκεκριμένο διάστημα στην έκδοση MRH-90.Το τελευταίο εκτιμάται ότι διαθέτει σε βαθμό 80% κοινά συστήματα με το NFH-90. Η ύπαρξη επίσης βιομηχανικών εγκαταστάσεων συμπαραγωγής του ευρω-παϊκού ελικοπτέρου στη χώρα καθιστά εφικτή την πρόσληψη επιπλέονπροσωπικού, το οποίο η κοινοπραξία υπολογίζει σε 750 άτομα.

Το αυστραλέζικο ναυτικό, έπειτα και από την ακύρωση της προμήθειαςτων Super Seasprite, αναζητά νέο ανθυποβρυχιακό ελικόπτερο. Υποψήφια είναιτα MHR-60 και τα NFH-90. Η Κυβέρνηση της Αυστραλίας αναμένεται να απο-φασίσει σχετικά με τον νικητή του διαγωνισμού πριν από το τέλος του Μαρτίου2008.

Η ίδια ευνοεί την ευρωπαϊκή υποψηφιότητα και εμπόδισε τα σχέδια τουβασιλικού πολεμικού ναυτικού της χώρας για την ταχεία απόκτηση 24 ελικο-πτέρων τύπου Sikorsky S-70 Sea Hawk μη εγκρίνοντας κονδύλι χρηματοδότη-σής τους της τάξης των τεσσάρων δισεκατομμύριων δολαρίων για την αγοράτους.

Παράδοση του Heron στην RAAF

Έντεκα ανθυποβρυχιακά ελικόπτερατου τύπου SH-2G Super Seaspriteπροσφέρονται και επίσημα πλέονστη διεθνή αγορά σε τιμή ευκαιρίας.Είναι μια σπάνια περίπτωση κατά τηνοποία ένας προμηθευτής της παγκό-σμιας αεροδιαστημικής αγορά πωλείτο ίδιο στρατιωτικό εξοπλισμό γιαδεύτερη φορά. Πρόκειται για ελικό-πτερα των ενόπλων δυνάμεων τηςΑυστραλία,τα οποία είναι μόλις καιμετά βίας μεταχειρισμένα. Το κάθεελικόπτερο εκτιμάται με 40 εκατομ-μύριαδολάρια, συμπεριλαμβανομέ-νου του κόστους ανάπτυξηςλογισμικού, και η τιμή που ελπίζεταινα επιτευχθεί για τη μεταπώλησηείναι 8 με 15 εκατομμύρια δολάριαανά μονάδα. Το συνολικό πακέτο κό-στισε στην Αυστραλία το ποσό των600 εκατομμυρίων δολαρίων

Πρόστιµο στη Boeing για το Wedgetail

Η Boeing θα πληρώσει πρόστιμο100 εκατομμυρίων δολαρίων για τηνκαθυστέρηση στο πρόγραμμα Wed-getail της Αυστραλίας.Η αποζημίωσηαποφασίστηκε στις διαπραγματεύ-σεις για την τελική διευθέτηση του ζη-τήματος μεταξύ της εταιρίας και τηςκυβέρνησης της Αυστραλίας. Κυβερ-νητικοί αξιωματούχοι αρνήθηκαν νααποκαλύψουν το ποσό, αλλά οτύπος της Αυστραλίας το ανεβάζει σεπερίπου 100 εκατομμύρια δολάρια.

Επτά χρόνια παρουσίας κλείνουντα AP-3C στη Μ. Ανατολή

Επτά χρόνια παρουσίας στους ουρα-νούς της Μέσης Ανατολής συμπλή-ρωσαν σύμφωνα με το υπουργείοάμυνας της Αυστραλίας τα αερο-σκάφη AP-3C. Καθ' όλη αυτή τη διάρ-κεια, τα αεροσκάφηπραγματοποίησαν 1750 αποστολέςκαι 16.500 ώρες πτήσης. Τα AP-3Cείναι κυρίως υπεύθυνα σε ρόλουςαναγνώρισης, ναυτικής περιπολίαςκαι εσχάτως εναντίον της πειρατείας.

Ωκεανία

20

Δύο ακόμη πρώην βουλγαρικά Mi-24D στο Μάλι

Δύο επιπλέον επιθετικά ελικόπτερατύπου Mi-24D Hind-D παρέλαβε απότην Βουλγαρία η Πολεμική Αεροπορίατου Μάλι (FARM). Οι τελευταίες πλη-ροφρίες θέλουν τα ελικόπτερα να βρί-σκονται πριν την παράδοση τέληΝοεμβρίου 2009 στο Μάλι, σε μακρο-χρόνια διαδικασία αποθήκευσης στηνΒουλγαρία. Τα ελικόπτερα μεταφέρθη-καν οδικώς από την αεροπορική βάσηGraf Ignatievo στο Plovdivκαι προς τοΜάλι η μεταφορά πραγματοποιήθηκεαεροπορικώς με αεροπλάνο τύπουAn-124. Κατά το 2007 η Αεροπορίατης αφρικανικής χώρας παρέλαβε ταπρώτα δύο ελικόπτερα του τύπου,από τα αποθέματα της Βουλγαρίας.

∆ύο νέα αεροσκάφη πυρόσβεσηςγια τα Σκόπια

Τα Σκόπια παρέλαβαν δύο αμφίβιααεροπλάνα πυρόσβεσης τύπου AT-802A Fire Boss, στις 8 Νοεμβρίουτου 2009. Η συνολική προμήθειααφορά τρία αεροπλάνα του τύπου,και το ύψος της προμήθειας είναι10,3 εκατομμύρια δολάρια. Τα αερο-σκάφη είναι αμερικανικής κατα-σκευής (c/n 802A-0280, πλέονZ3-BGT) (c/n 802A-0313 , πλέον Z3-BGU) και τροποποιήθηκαν σε αμφί-βια έκδοση στην Βαλένσια τηςΙσπανίας. Η παράδοση του τρίτου καιτελευταίου (c/n 802A-0329, Z3-BGV)αναμένεται τον Φεβρουάριο του2010. Τα αεροσκάφη πρόκειται ναεδρεύουν στα Σκόπια και θα επιχει-ρούν από το νέο αεροπορικό σώμαγια την πρόληψη και την διάσωσηστο εσωτερικό της χώρας (AvijaciskoOddelenie na Direkcijata za Zastita iSpasuvanje). Το αεροδρόμιο στηνΟχρίδα πρόκειται να χρησιμεύσει ωςεναλλακτική επιχειρησιακή βάση.Εκτός από αποστολές αεροπυρό-σβεσης, τα αεροσκάφη θα αναλά-βουν και αποστολές ψεκασμού. Τααεροσκάφη παραδόθηκαν και με μίαβοηθητική ρυμουλκούμενη βάση, γιατην περίπτωση που χρειαστεί ναπροσ- και απογειωθούν από απρο-ετοίμαστους χώρους.

Εξοπλίζονται µε σύστηµα αυτοπροστασίας τα ρουµανικά C-130

Η Ρουμανία ετοιμάζεται να προκηρύξειδιαγωνισμό για τον εφοδιασμό του συνό-λου των μεταφορικών αεροσκαφών C-130 που διαθέτει. Το συνολικό κόστοςαναμένεται να αγγίξει τα 20 εκατομμύριαευρώ. Απαράβατος όρος αποτελεί το σύ-

στημα να βρίσκεται σε υπηρεσία σε αεροπορία του NATO. Η Ρουμανία διαθέ-τει πέντε C-130B/H.

Επιχειρησιακά και πάλι τα βουλγαρικά PC-9

Η πολεμική αεροπορία της Βουλγαρίαςφαίνεται ότι κατάφερε να θέσει σε επιχει-ρησιακή κατάσταση τέσσερα από τα έξισυνολικά εκπαιδευτικά αεροσκάφη τηςPilatus, τύπου PC-9. Τα αεροσκάφη δενπετούσαν άλλο από τον Μάρτιο του2008, λόγω έλλειψης ανταλλακτικών.

Αρχικά υπήρξαν σκέψεις για την πώληση των αεροσκαφών σε τρίτη χώρα,αλλά τελικά τον Απρίλιο του 2009 υπήρξε μια σχετική συμφωνία με τον κατα-σκευαστή για την επιχειρησιακή αποκατάσταση των αεροσκαφών. Εδώ και με-ρικούς μήνες η Αεροπορία προμηθεύτηκε και εκτινασσόμενα καθίσματα, ταοποία παραλήφθηκαν μόλις πρόσφατα.

Η Βουλγαρική Αεροπορία είχε υπογράψει το 2003 με τον κατασκευα-στικό οίκο της Pilatus ένα συμβόλαιο για έξι εκπαιδευτά αεροσκάφη PC-9 MTurbo, ένα μεταφορικό PC-12 Μ, καθώς και ένα πλήρες πακέτο για μία ολο-κληρωμένη τεχνική υποστήριξη. Η σύμβαση ήταν αξίας 50 εκατομμυρίων ελ-βετικών φράγκων (CHF). Τα αεροκάφη άρχισαν να παραδίνονται το 2004.

Πέντε ελικόπτερα Cougar για την Αλβανία

Το υπουργείο άμυνας της Αλβανίας απο-φάσισε να προχωρήσει στην απόκτησηπέντε μεταφορικών ελικοπτέρων AS 532AL Cougar. Το ελικόπτερο έχει δυνατό-τητα μεταφοράς 20 στρατιωτών και εμ-βέλεια της τάξης των 570 km.

Κατασκευάζεται από την Eurocopter. Το κόστος της συμφωνίας ανέρχεται στα79 εκατομμύρια ευρώ. Εκτός από την Αλβανία, το ελικόπτερο έχει επιλεχθεί καιαπό άλλες βαλκανικές χώρες (Βουλγαρία, Σλοβενία). Το ελικόπτερο, τέλος,υπηρετεί στις Ελληνικές και τουρκικές ΕΔ.

Δύο ρουμανικά Lancer θα είναι στο RIAT 2010

Οι διοργανωτές του Royal InternationalAir Tattoo 2010 στο RAF Fairford τουπροσεχή Ιουλίου έχουν επιβεβαιώσει ότιη ρουμανική αεροπορία θα στείλει δύομαχητικά αεροσκάφη τύπου MiG-21Lancer στην αεροπορική έκθεση. Το ένα

αεροσκάφος προορίζεται ως στατικό έκθεμα και το άλλο για τις πτητικές επι-δείξεις. Η υλικοτενική στήριξη των δύο Μιγκ θα πραγματοποιηθεί με το τελευαίοαπόκτημα της RoAF, το μεταφορικό αεροσκάφος C-27 Spartan, το οποίο θαλάβει μέρος και στη στατική επίδειξη.

Βαλκάνια

21

Προς υλοποίηση το ενδιαφέρον για 14 CH-47F

Με επιστολή της προς το αμερικανικό κογκρέσο, η DSCAενημερώνει σχετικά με την πιθανή πώληση 14 μεταφορι-κών ελικοπτέρων CH-47F στην Τουρκία. Η τουρκική κυ-βέρνηση αιτείται την απόκτηση 14 ελικοπτέρωνσυνοδευόμενων από 32 κινητήρες, 28 συστήματαAN/ARC-201E, 14 προειδοποιητές ραντάρ AN/APR-39A(V)1 και συναφή εξοπλισμό. Το κόστος εκτιμάται σε 1.2δισεκατομμύρια δολάρια. Είναι αρκετά πιθανόν τέσσερααπό αυτά να διατεθούν αποκλειστικά για τις ανάγκες τωνειδικών δυνάμεων της χώρας.

Έναρξη συναρμολόγησης των πρώτωνF-16C/D Block 50M

Όπως αναφέρει το strategy-geopolitics, ξεκίνησαν οι ερ-γασίες συναρμολόγησης των πρώτων από τα συνολικά 30μαχητικά F-16C/D Block 50M στις εγκαταστάσεις τηςΤουρκικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (ΤΑΙ). Απο τα 30 αε-ροσκάφη τα 16 θα είναι διθέσια -D. Τα τουρκικά F-16 Block50+ θα φέρουν σύστημα αυτοπροστασίας AIDEWS ALQ-211(V)4 της ΙΤΤ, ραντάρ APG-68(V)9 και σύμμορφες Δε-ξαμενές Καυσίμων (CFT). Με την παράδοση τωνσυγκεκριμένων μαχητικών, το σύνολο του στόλου τουτύπου στην τουρκική αεροπορία θα φθάσει τις 240 μονά-δες.

Παραγγέλθηκαν τα Sniper και Lantirn

Στις 11/12/09 η Lockheed Martin γνωστοποίησε πωςέλαβε συμβόλαιο ύψους 118 εκατομμυρίων δολαρίων γιατην Τουρκία σχετικά με την κατασκευή ατρακτιδίων SniperATP και Lantirn. Το συμβόλαιο αποτελεί την υλοποίηση τουαιτήματος για την απόκτηση 30 Sniper και 30 Lantirn ναυ-τιλίας, το οποίο επιδόθηκε στις ΗΠΑ το Σεπτέμβριο του2008. Η Τουρκία σήμερα διαθέτει 40 συστήματα Lantirn ταοποία εξοπλίζουν ισάριθμα F-16 για την επιτυχή εξετέλεσηαποστολών κρούσης ακριβείας. Με τη συγκεκριμένη πα-ραγγελία, οι δυνατότητες της γειτονικής χώρας στον τομέααυτό θα διευρυνθούν κι άλλο. Τέλος, την ίδια ώρα η Τουρ-κία αναπτύσσει και ένα εγχώριο ατρακτίδιο σκόπευσης, τοASELPOD, με το οποίο σκοπεύει να εξοπλίσει τα μαχη-τικά κρούσης της.

Το Μάρτιο το UAV Heron στη Τουρκία

Τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους αναμένεται η οριστικήαποδοχή από την Τουρκία των ισραηλινής ανάπτυξης καικατασκευής UAV τύπου Heron. Όπως αναφέραμε πρό-σφατα, ισραηλινοί αξιωματούχοι βρίσκονται επί τόπου στοΙσραήλ για να οριστικοποιήσουν τις τελευταίες τεχνικέςεκρεμμότητες γύρω από το εξοπλιστικό πρόγραμμα. Τοπρόγραμμα παρουσιάζει μέχρι σήμερα πολυετή καθυστέ-ρηση και η οριστική παράδοση αναμένεται μέσα στο επό-μενο εξάμηνο, με την ολοκλήρωσή της αυτή τη φορά ναέχει οριστικοποιηθεί για τον Ιούνιο του 2010. Το ποσό τηςαποζημίωσης αποτιμάται έως και 12 εκατομμύρια δολά-ρια, σε υλικό. Η Τουρκία έχει ανακοινώσει τις προθέσειςτης να αναπτύξει μέρος των συστημάτων στα σύνορα τηςμε το Βόρειο Ιράκ, για την καταπολέμηση του ΕργατικούΚόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ).

Τουρκία

22

Σκέψεις εναλλακτικών επιλογώναν το A400M δεν προχωρήσει

Δημοσίευμα της Hurriyet δημοσιοποιεί τις σκέψεις πουδιακατέχουν Τούρκους αξιωματούχους για εναλλακτικέςλύσεις. Σύμφωνα με αυτό, η επιθυμία της Τουρκίας νααποκτήσει το αεροσκάφος είναι δεδομένη, όμως, η ίδια δενπροτίθεται να το αγοράσει σε τιμή αυξημένη από αυτήνπου έχει συμφωνηθεί έως σήμερα. Εάν η αύξηση του κό-στους είναι αναπόφευκτη και η παραμονή της χώρας στοπρόγραμμα παραγωγής του αεροσκάφους σταθερή, τότε,ένα σενάριο αναφέρει την απόκτηση λιγότερων αεροσκα-φών. Πιο συγκεκριμένα, δυνατή θα ήταν η αγορά επτά μο-νάδων αντί των 10 που δεσμεύεται να αποκτήσει ηΤουρκία Άλλη δυνητική επιλογή αποτελεί η αποχώρησηαπό το ευρωπαϊκό πρόγραμμα και η επιλογή ενός άλλουτύπου, με πιθανότερο αυτό να πρόκειται είτε το C-130Jείτε το C-27J.

Ασαφής η ετοιµότητα πώλησης MQ-9 Reaper

Ασαφής παραμένει η κατάσταση εάν οι ΗΠΑ είναι πρόθυ-μες να εξάγουν στην Τουρκία ανεπάνδρωτα εναέρια συ-στήματα. Μεταξύ των δύο πλευρών έχουν υπάρξειδιαβουλεύσεις μέσα στο 2009, στις οποίες συζητήθηκε διε-ξοδικά όλο το φάσμα των αμυντικών σχέσεων μεταξύ τωνδύο χωρών, χωρίς να έχουν υπάρξει τελεσίδικες αποφά-σεις για όλα τα επί μέρους εξοπλιστικά ζητήματα που απα-σχολούν τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και την αμυντικήβιομηχανία της χώρας. Σε αναμονή λοιπόν η απόφαση τηςΟυάσινγκτον να δώσει μια σαφή ένδειξη σχετικά με το κα-θεστώς των μελλοντικών πωλήσεων όπλων των ΗΠΑπρος την Τουρκία.

Εξελίξεις στο πρόγραμμα ελικοπτέρων

Οι εξελίξεις στον εμπορικό μεταφορικό τομέα της Τουρκίαςαποκτούν την ιδιότητα του προπομπού για το εξοπλιστικόπρόγραμμα μέσων μεταφορικών ελικοπτέρων πολλαπλούρόλου. Στον σχετικό διαγωνισμό λαμβάνουν μέρος η αμε-ρικανική εταιρία Sikorsky και η ιταλική εταιρία Augusta. Οιαρχές της πολιτικής αεροπορίας της Τουρκίας δεν έδωσανπαράταση της σχετικής άδειας πτήσης σε μία από τις εμ-πορικές εταιρίες μεταφορών. Η εταιρία που δεν έλαβε τηνσχετική άδεια είναι η Omsan Havacilik A. S. και έχει στοδυναμικό του στόλου της δύο ελικόπτερα του τύπου Siko-rsky S-76C. Αντιθέτως η εταιρία Tasimacilik Sanayi TicaretA. S. δεν είχε πρόβλημα να λάβει την σχετική άδεια. Ησυγκεκριμένη εταιρία έχει στο δυναμικό της ελικόπτερα τουτύπου A-109S. Η επίσημη αιτιολόγηση των πολιτικώναρχών αναφέρεται σε τεχνικά προβλήματα, αλλά το γεγο-νός πιθανόν να έχει αποκαλυπτικό χαρακτήρα για τις πε-ραιτέρω κινήσεις του συγκεκριμένου εξοπλιστικούπρογράμματος για 109 ελικόπτερα.

Vestel - Ένα ακόμη UAV

VESTEL ονομάζεται το νέο τουρκικό μη επανδρωμένοεναέριο όχημα της κατασκευαστικής εταιρίας ANSIADστην Αττάλεια, το οποίο ολοκλήρωσε τις δοκιμές του σχε-τικού αναπτυξιακού προγράμματος. Σύμφωνα με τον πρό-εδρο της εταιρίας το συγκεκριμένο UAV μπορεί ναπαραμείνει στον αέρα για 12 επιχειρησιακές ώρες, ενώ οστόχος σύντομα είναι η αύξηση της πτητικής διάρκειας σε20 ώρες. Σύμφωνα με τον κ. Αχμέτ Ναζίφ Ζορλού, η πα-ραγωγή του συγκεκριμένου UAV θα ξεκινήσει το επόμενοέτος και στην εξαγωγική αγορά θα διατεθεί κατά το διά-στημα 2011 με 2012. Το συγκεκριμένο σύστημα είναι κατάπολύ μεγαλύτερο σε διαστάσεις από τους προκατόχουςVestel Mini και Vestel Micro.

Τουρκία

23

Επί ποδός πολέμου για το ΝΜΑ

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του ημερήσιου και του ειδικού τύπου,η κυβέρνηση προτίθεται να αναδείξει το επόμενο ελληνικό μαχητικόαεροσκάφος μέσα από διαγωνιστικές διαδικασίες. Στο διαγωνισμόπιθανότατα θα συμμετάσχουν το EF-2000 (Γερμανία), το F-16(ΗΠΑ), το F/A-18 Super Hornet (ΗΠΑ), πιθανώς το F-35 (ΗΠΑ), τοJAS 39 (Σουηδία), το Rafale (Γαλλία) και το Su-35S (Ρωσία). Οιδιαδικασίες θα επιφέρουν καθυστέρηση στην ανάδειξη του NMA12 ή 18 μηνών. Θα υπάρξει αξιολόγηση των τύπων και καταθέσειςπροσφορών. Οι τελευταίες αναμένεται να ελαττώσουν το τελικό οι-κονομικό κόστος του προγράμματος. Για το σκοπό αυτό, οι περισ-σότερες από τις κατασκευάστριες εταιρίες βρίσκονται “επί ποδόςπολέμου” για να επικρατήσει το δικό τους αεροσκάφος. H EADSκαι η γερμανική κυβέρνηση προωθούν το EF-2000. Αν και επιθυ-μία της Γερμανίας είναι η απόφαση για το νέο μαχητικό αεροσκά-

φος της χώρας να παρθεί χωρίς τη διενέργεια έστω και ενός άτυπου διεθνούς διαγωνισμού, η μεγάλη διαφορά με τηνμέχρι τώρα πολιτική προώθησης του μαχητικού στη χώρα μας είναι η άκρως επιθετική μορφή από την πλευρά των αξιω-ματούχων της κοινοπραξίας. Οι αξιωματούχοι της κοινοπραξίας Eurofighter δεν χάνουν την ευκαιρία να δηλώνουν κα-τηγορηματικά πως το ευρωμαχητικό είναι σε θέση να ανιχνεύσει και να ιχνηλατήσει το αμερικανικής κατασκευής F-35.Μία δήλωση, η οποία μπορεί να έχει μόνο έναν αποδέκτη...

Η Lockheed Martin προσπαθεί να γεφυρώσει το χρονικό χάσμαέως την εισαγωγή σε παραγωγή του F-35 μέσα από την πρότασή τηςγια εξάσκηση της option για τα 10 F-16C/D Block 52M και της αναβάθ-μισης των υφιστάμεων F-16C/D σε εφάμιλο επίπεδο. Σύμφωνα με δη-μοσίευμα του περιοδικού “Πτήση”, η αμερικανική εταιρία φαίνεται επίσηςνα προωθεί πρόταση πώλησης 20 F-16C/D Block 52M έναντι 800 εκα-τομμύριων ευρώ.

Η έτερη συμμετέχουσα αμερικανική στον κυκεώνα του ΝέουΜαχητικού Αεροσκάφους εταιρία, η Boeing, προέβη το Δεκέμβρη σε μιαακόμα παρουσίαση του F/A-18E/F Super Hornet. Η Boeing προσδίδειμεγάλο βάρος στο ραντάρ AESA APG-79, το σύστημα αυτοπροστασίαςκαι τις δυνατότητες δικτυοκεντρικού πολέμου που παρέχει στο χειριστήτο αεροσκάφος.

Ακόμη και με τη διενέργεια διαγωνισμού, το EF-2000 συνεχίζει να διατηρεί προβάδισμα αφού υπάρχει προ-ηγούμενη δέσμευση αγοράς ενώ το βοηθά επίσης η οικονομική συγκυρία (η κυβέρνηση χρειάζεται πάση θυσία τη βοή-θεια της Γερμανίας για να αποφευχθούν τα χειρότερα στην οικονομία). Dassault, Saab και Sukhoi θα συμμετάσχουν σεέναν τέτοιο πιθανότατα δίχως όνειρα για την αποδοχή των υποψηφιοτήτων τους.

Σε δεύτερη µοίρα η αναβάθµιση των αεροσκαφών γ’ γενιάς;

Σύμφωνα με δημοσίευμα του defencenet.gr, υπό τις παρούσες συνθήκες τοΓΕΑ φαίνεται να περνά σε δεύτερη μοίρα το πρόγραμμα αναβάθμισης τωναεροσκαφών F-16 και Mirage 2000. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το πρό-γραμμα έχει κατρακυλήσει 11 θέσεις στις προτεραιότητες της Αεροπορίαςμιας και πλέον βρίσκεται στη θέση “14″, ενώ έως λίγες μέρες βρισκόταν στηθέση “3″.Ανασταλτικά δεδομένα για την υλοποίηση ενός τέτοιου προγράμματος απο-τελούν η απαίτηση για το Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος και η κακή οικονομικήσυγκυρία. Με το Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος να απορροφά περίπου 4 δισε-κατομμύρια ευρώ και το πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16/ Mirage 2000 νααπαιτούν ένα ποσό της τάξης του ενός δισεκατομμυρίου (ίσως και παρα-πάνω), φαίνεται δύσκολο να τρέξουν ταυτόχρονα και τα δύο προγράμματα.

Παράλληλα, σύμφωνα με το δημοσίευμα, φαίνεται ότι δεν θα υλοποιηθεί η σκέψη δημιουργίας εκπαιδευτικήςμοίρας F-16. Σε αυτό φαίνεται να συντελεί η δυστοκία εύρεσης μεταχειρισμένων διθέσιων αεροσκαφών του τύπου.Ωστόσο, εκκρεμεί αίτημα προς τις ΗΠΑ για την παραχώρηση 4 έως 6 διθέσιων F-16 Block 30. Οι τελευταίες θα ξεκινή-σουν την απόσυρση αεροσκαφών της έκδοσης αυτής το 2012.

Η αναβάθμιση του υπαρχόντος στόλου αεροσκαφών δυνητικά θα προσφέρει μοναδική στην ιστορία ομοιοτυπίαστην ΠΑ, θα καταστήσει όλα τα πολλαπλών ρόλου μαχητικά αεροσκάφη ικανά για την εκτόξευση σύγχρονων πυραύλωναέρος - αέρος και θα δώσει τη δυνατότητα μεταφοράς όλων των σύγχρονων πυρομαχικών αέρος - εδάφους που απο-κτήθηκαν τα τελευταία χρόνια, όλα τα μαχητικά θα διαθέτουν προηγμένους αισθητήρες ραντάρ και προηγμένα ηλεκτρο-νικά συστήματα, ενώ θα εισάγει την ΠΑ για τα καλά στις δομές του δικτυοκεντρικού πολέμου.

Ελλάδα & Κύπρος

24

Παραλαβή νέων αεροσκαφών για την Πολεµική Αεροπορία

Όπως αναφέρει στην επίσημη ιστοσελίδα η Πολεμική Αεροπορία, ολοκληρώ-θηκαν χθες με την άφιξη των τεσσάρων τελευταίων F-16C/D οι παραδόσειςμαχητικών του προγράμματος Peace Xenia IV. Το σύνολο των νέων αερο-σκαφών εξοπλίζει την 335Μ, η οποία ετοιμάζεται σύντομα να καταστεί επι-χειρησιακή. Όπως ανέφερε σε παλαιότερη ανάρτησή του το strategy-geopolitics, "τα νέααεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας διατηρούν τα χαρακτηριστικά των Block52+ του προγράμματος Peace Xenia III, όπως το ραντάρ APG-68V(9) με αυ-ξημένη εμβέλεια κατά 33%, διαθέτουν ωστόσο πρόσθετες βελτιώσεις όπως σύ-στημα ζεύξης δεδομένων Link 16, πλήρως εγκατεστημένο και λειτουργικόσύστημα σκόπευσης ενσωματωμένο στην κάσκα (JHMCS) σε συνδυασμό με

βλήματα IRIS-T, σύστημα αυτοπροστασίας ASPIS II, δυνατότητα ανάρτησης ατρακτιδίου φωτοαναγνώρισης DB-110 καθώςκαι μεταφοράς προηγμένων πυρομαχικών κρούσης (συλλογές JDAM και Εnhanced Paveway II) και Stand Off βλημάτωνAGM-154C JSOW".

Ακυρώθηκε ο διαγωνισµός για το ΑΦΝΣ

Ο διαγωνισμός για την αντικατάσταση των ανθυποβρυχιακών αεροσκα-φών P-3B από πέντε νεότερης γενιάς και τυπικά ακυρώθηκε. Σύμφωνα μετην ιστοσελίδα της European Defense Agency (EDA) η ελληνική πλευράδεν ζητά τη συμμετοχή εταιριών στο διαγωνισμό. Για την ιστορία, η χώραμας επιθυμούσε την αγορά πέντε αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίαςέναντι 250 εκατομμυρίων. Ενώ το πρόγραμμα είχε λάβει χαραχτήρα επεί-γοντος, η γραφειοκρατεία και η αμέλεια κάποιων υπευθύνων στην κατάρ-τιση των όρων είχαν κηρύξει το διαγωνισμό άγονο. Οι συνέπειες για τοΠολεμικό Ναυτικό είναι ορατές. Τα P-3 έχουν καθηλωθεί αφού δεν διαθέ-τουν άλλες ωφέλιμες ώρες πτήσης. Το θέμα βλάπτει και τα εθνικά συμ-φέροντα αφού η Τουρκία μπορεί να ζητήσει από το ΝΑΤΟ να περιπολείαυτή στα πλαίσια συμμαχικών επιχειρήσεων τις ελληνικές θάλασσες.

Σε τροχιά ο Hellios-2Β

Στις 18/12/09 εκτοξεύτηκε ο πύραυλος που μετέφερε το γαλλικό δορυφόρο Hel-lios-2B σε διαστημική τροχιά. Μαζί του εκτοξεύονται οι ελληνικές δυνατότητεςσυλλογής δορυφορικών φωτογραφιών πολύ υψηλής ακρίβειας. Υπολογίζεται ότιο δορυφόρος θα προσφέρει απεικονίσεις με ανάλυση της τάξης των 30 εκατο-στών. Η Ελλάδα συμμετέχει στο πρόγραμμα του Hellios με ποσοστό 2,5%. Θαμπορεί να λαμβάνει αυτόνομα δεδομένα σε κέντρο που κατασκευάζεται στηνηπειρωτική χώρα. Η προσθήκη του Hellios προσθέτει άλλον έναν αισθητήρα συλ-λογής πληροφοριών στους ήδη υπάρχοντες (όπως τα ατρακτίδια φωτοαναγνώ-ρισης και τα UAVs). Αποτελεί δε ακρογωνιαίο λίθο για την καλύτερη αξιοποίηση

των ελληνικών όπλων (όπλων αέρος - εδάφους της Αεροπορίας, όπλων εδάφους - εδάφους του Στρατού Ξηράς καιόπλων επιφανείας - εδάφους του Στόλου).

Επτά εκπαιδευτικά T-2C/E Buckeye για την Π.Α. από τις ΗΠΑ

Επτά εκπαιδευτικά αεροσκάφη Τ-2C/E Buckeye αγοράστηκαν από τις ΗνωμένεςΠολιτείες για την Πολεμική Αεροπορία και όπως αναφέρουν πληροφορίες του de-fencenet.gr μέχρι το Πάσχα θα έχουν έρθει στην Ελλάδα. Τα αεροσκάφη είναι σεπτητική κατάσταση, αλλά τα περισσότερα από αυτά θα χρησιμοποιηθούν ως αν-ταλλακτικά προκειμένου να υποστηριχθούν τα υπάρχοντα T-2 που εδρεύουν στην120 Πτέρυγα Εκπαίδευσης Αέρος της Καλαμάτας. Σήμερα επιχειρούν 35 Τ-2Eκαι 5 Τ-2C, χωρισμένα στις Μοίρες 362 «Νέστωρ» και 363 «Δαναός». Tα αερο-σκάφη είναι επιφορτισμένα και με αποστολές εγγύς αεροπορικής υποστήριξης,τουλάχιστον θεωρητικά. Τα αεροσκάφη έρχονται από την βάση Τζάκσονβιλ της Φλώριδα. Τα τελευταία αεροσκάφη απο-σύρθηκαν από το αμερικανικό Ναυτικό το 2008. Πρόκειται για μία λύση ανάγκης προκειμένου να διατηρηθεί το επιχει-ρησιακό επίπεδο σε ότι αφορά την προωθημένη εκπαίδευση της 120 ΠΕΑ.

Ελλάδα & Κύπρος

25

Υπερσύγχρονο Αεροπορικό Κέντρο Διοίκησης και Ελέγχου του ΝΑΤΟ στη Λάρισα

To σύστημα Αεροπορικής Διοίκησης και Ελέγχου του ΝΑΤΟ, του κατασκευαστι-κού οίκου της κοινοπραξίας ThalesRaytheonSystems, έλαβε την έγκριση γιατην εγκατάσταση του στην Τσεχική Δημοκρατία, τη Δανία και την Ελλάδα. ΗThalesRaytheonSystems, έλαβε τη σχετική έγκριση για την κατασκευή τριώνεπιπλέον Κέντρων Αεροπορικής Διοίκησης και Ελέγχου του ΝΑΤΟ, εκ τωνοποίων το ένα προορίζεται για την Ελλάδα.

Αυτή η σύμβαση περιλαμβάνει την παροχή ενός Κέντρου Αεροπορικής Διοίκη-σης και Ελέγχου λειτουργικού επιπέδου 1 (LOC 1) στη Λάρισα, το οποίο θα λει-τουργεί πλήρως ψηφιακά και θα είναι συνδεμένο με το αντίστοιχο υπό

κατασκευή κέντρο στην Τσεχία και στη Δανία. Η συγκεκριμένη σύμβαση για την Ελλάδα, Τσεχία και Δανία, προετοιμάζειτο δρόμο για πρόσθετες εγκαταστάσεις σε άλλες χώρες του ΝΑΤΟ με σημαντικές μελλοντικές δραστηριότητες, όπως ηάμυνα βαλλιστικών πυραύλων.

Το πρόγραμμα της Συμμαχίας „ΝΑΤΟ ACCS LOC 1“ περιλαμβάνει 11 συνολικά περιοχές με αντίστοιχα ΚέντραΑεροπορικής Διοίκησης και Ελέγχου, τα οποία μέχρι σήμερα λειτουργούσαν μόνο στο Βέλγιο, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τηνΙταλία και τις Κάτω Χώρες.

Το ACCS LOC 1 έχει σχεδιαστεί για να αντικαταστήσει τα υφιστάμενα αεροπορικά κέντρα ελέγχου και διοικήσεωςτου ΝΑΤΟ στην Ευρώπη και θα θέσει νέα πρότυπα διαλειτουργικότητας για τις αεροπορικές δραστηριότητες, παρέχον-τας μια ενιαία, ολοκληρωμένη εικόνα επιτήρησης του εναερίου χώρου. Το πρόγραμμα, αξίας τουλάχιστον 550 εκατομ-μυρίων δολαρίων , θα παρέχει στο ΝΑΤΟ την υποστήριξη όλου του φάσματος των επιθετικών και αμυντικών αεροπορικώνδραστηριοτήτων, καθώς και τον πλήρη έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας και της διαχείρισης του εναέριου χώρου.

H 115 ΠΜ ετοιμάζει χειριστές για επιδείξεις

Σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας “Χανιώτικα Νέα“, η διεύθυνση της 115 ΠΜ έχει ξε-κινήσει την εκπαίδευση πιλότων για τη διενέργεια ακροβατικών επιδείξεων.Στο πρό-γραμμα συμμετέχουν δύο χειριστές. Σύμφωνα με τον σμήναρχο κο. Βλασσόπουλο, τοεκπαιδευτικό έργο των δύο ιπταμένων θα έχει ολοκληρωθεί έως τα τέλη του μήνα.“Από τη στιγμή που θα ολοκληρωθεί η εκπαίδευση, το πρόγραμμα θα επαναλαμβά-νεται μόνο για τις ανάγκες “συντήρησης” των πιλότων και γίνεται προσπάθεια έτσιώστε να βρεθεί άλλος τόπος για την επανεκπαίδευση αυτή”, συμπληρώνει ο ίδιος χα-ρακτηριστικά.

Δυστυχώς, ωστόσο, υπάρχουν διαμαρτυρίες πολιτών για την αυξημένη ηχορύ-πανση στην περιοχή, πρόβλημα που έχει επιφέρει το εκπαιδευτικό πρόγραμμα των δύο χειριστών. Ελπίζουμε ότι οι κά-τοικοι θα δείξουν κατανόηση αφού το τελικό αποτέλεσμα είναι σίγουρο ότι θα τους αποζημιώσει!

Tiger Meet το 2013 στον Άραξο

Σύμφωνα με αναφορά του ιταλικού περιοδικού “Aeronautica & Defensa”, το 2013 το NATO Tiger Meet θα διεξαχθεί στονΆραξο. Το TIGER MEET του 2011 είναι στη Cambrai Γαλλία, το 2012 σε Monte Real Πορτογαλία και το 2013 θα γίνει στονΆραξο.

„Brave Heart North 2010“

Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία πρόκειται κατά το 2010 να συμμετάσχει σε κοινή εκ-παιδευτική δραστηριότητα με την Βουλγαρική Πολεμική Αεροπορία. Η άσκηση με τηνονομασία „Brave Heart North 2010“ αποτελεί τη συνέχεια των δραστηριοτήτων της„Brave Heart South 2008“, όταν βουλγαρικά μαχητικά αεροσκάφη τύπου MiG-29 συ-νεκπαιδεύτηκαν με ελληνικά F-16 στη Νέα Αγχίαλο. Συγκεκριμένα έλαβαν τότε μέροςμαχητικά από τις Μοίρες 330, 341 και 347 της 111 ΠΜ και εκ μέρους της BBC μαχητικάαπό την αεροπορική βάση Graf Ignatievo. Αυτή την φορά πρόκειται τα ελληνικά μαχη-τικά να αναπτυχθούν για αυτό τον σκοπό στη Βουλγαρία.

Ελλάδα & Κύπρος

26

Δημοσιεύματα περί κλείσιμου αεροδρομίων δοκιμάζουν αντιδράσεις

Δημοσιεύματα του ημερήσιου και του ειδικού τύπου κατά τον Ιανουάριο μιλούν γιασκέψεις περί περιορισμού του μέτρου των αεροσκαφών επιφυλακής σε μερικές ΣμηναρχίεςΜάχης και την υποβάθμιση ή κλείσιμο άλλων υποδομών.

Υπάρχουν σκέψεις για συμμάζεμα των αεροσκαφών επιφυλακής σε Σκύρο και Κα-στέλι και διατήρηση της Λήμνου, κυρίως για συμβολικούς λόγους. Η πρόταση δεν είναι εκτόςλογικής, αφού τις περισσότερες περιπτώσεις που τα αεροσκάφη αναλαμβάνουν αναχαιτή-σεις προέρχονται από τις μητρικές βάσεις στη Τανάγρα και στη Αγχίαλο, αναφέρεται χαρα-κτηριστικά σε δημοσίευμα της “Real News”.

Το θέμα είναι ιδιαιτέρως σημαντικό καθώς τα συγκεκριμένα αεροδρόμια αναβαθμί-στηκαν στο παρελθόν για να υπάρξει σημαντικότερη παρουσία της Πολεμικής Αεροπορίας στοΑιγαίο και πιο έγκαιρη αντιμετώπιση των “αγνώστων ιχνών” που εισέρχονται καθημερινά σεαυτό. Παράλληλα καλλιεργείται κλίμα για την υποβάθμιση της 132 ΣΜ στο Αγρίνιο της Αιτω-λοακαρνανίας.

Νατοϊκή Αξιολόγηση για την 331 ΜΠΚ

Στις αρχές του Δεκεμβρίου 2009 έλαβε χώρα στην Αεροπορική Βάση Τανά-γρας Νατοϊκή αξιολόγηση της 331 Μοίρας στα πλαίσια του προγράμματοςΝΑΤΟ TACEVAL (ΝΑΤΟ Tactical Evaluations). Με το πρόγραμμα αυτό, αξιο-λογούνται για λογαριασμό του SACEUR, όλες οι αεροπορικές δυνάμεις πουδιαθέτουν τα κράτη μέλη στον οργανισμό. Σκοπός της αξιολόγησης ήταν ηεξέταση (και βαθμολογία) 3 τομέων, του τομέα των αεροπορικών επιχειρή-σεων (Operations), του τομέα υποστήριξης (Logistics) και του τομέα προ-στασίας δύναμης (Force Protection). Η ομάδα αξιολόγησης αποτελούταν απόμέλη διαφόρων χωρών του ΝΑΤΟ, με μεγάλη εμπειρία του καθενός στοντομέα του. Για τους σκοπούς του πτητικού κομματιού της αξιολόγησης έλα-βαν μέρος σχεδόν όλες οι υπόλοιπες Μοίρες της Π.Α, γεγονός χαρακτηρι-στικό του μεγέθους της αξιολόγησης. Η Μοίρα, σύμφωνα με τις απαιτήσεις

του σεναρίου, "μεταστάθμευσε" σε άλλο χώρο (εντός του αεροδρομίου) και χρησιμοποίησε μόνο υλικά μεταστάθμευσηςγια τη λειτουργία της καθ' όλη τη διάρκεια της αξιολόγησης, προσομοιώνοντας έτσι την λειτουργία της σε μια άλλη υπο-θετική βάση κάπου στον κόσμο.

Το σενάριο της αξιολόγησης ήταν πολύπλοκο και ιδιαίτερα πιεστικό αφού ξεκινούσε από περίοδο "έντασης" καιέφτανε σε πλήρες "πόλεμο" εντός ολίγων ωρών μόνο. Σε όλη τη διάρκεια της αξιολόγησης, δινόταν συνεχώς διάφοραεπεισόδια και στους 3 τομείς (OPS, LOG, FP) στα οποία το προσωπικό της 331 Μοίρας έπρεπε να αντιδρά άμεσα καισωστά. Επίσης έγινε προσομοίωση συνθηκών ραδιοβιολογικού πολέμου και χρήση των ανάλογων στολών και υλικού ενώοι επιχειρήσεις συνεχίζονταν.

Η 331 μοίρα επέδειξε το υψηλότατο επίπεδο εκπαίδευσής της και πέτυχε μια από τις καλύτερες βαθμολογίεςπου έχουν δοθεί στα πλαίσια του προγράμματος TACEVAL τα τελευταία χρόνια. Το γεγονός αυτό φυσικά ενίσχυσε τηνγενική εικόνα όλης της Π.Α στο ΝΑΤΟ. Ίσως μάλιστα να έστειλε και κάποια έμμεσα μηνύματα στους "συμμάχους" μας,μιας και οι συγκρίσεις των βαθμολογιών είναι αναπόφευκτη μερικές φορές...

Συνεκπαίδευση της Πολεμικής Αεροπορίας με τη γερμανική 31η Ταξιαρχία Αλεξιπτωτιστών

Πραγματοποιήθηκε από 16-17 Δεκεμβρίου 2009 συνεκπαίδευση τηςΟμάδας Υποβρύχιων Αποστολών της Πολεμικής Αεροπορίας (206ΠΑΥ/ΚΟΣΥΘΕ) στο Seedorf με το γερμανικό 272 ΑερομεταφερόμενοΤάγμα της 31ης Ταξιαρχίας Αλεξιπτωτιστών. H εκπαίδευση πραγματο-ποιήθηκε στο πλαίσιο της προετοιμασίας των Γερμανών αλεξιπτωτι-στών στο Κέντρο Εκπαίδευσης Μάχης στην περιοχή Altmark. Γιαεπίτευξη μεγαλύτερης ρεαλιστικότητας οι ρίψεις αλεξιπτωτιστών δεν έγι-ναν σε οργανωμένη Ζώνη Ρίψης (ΖΡ) αλλά σε ορεινή περιοχή, όπουεδρεύει Σταθμός Αναφοράς (radar). Προηγήθηκε, υπό ακραίες καιρικέςσυνθήκες, η ρίψη με ελεύθερη πτώση παραϊατρικού προσωπικού,προσδεδεμένου με εξάρτηση από εκπαιδευτή. Eπακολούθησε η εκτέ-λεση αλμάτων στατικού ιμάντα από ελικόπτεροUH-1D Huey της 63ης Μοίρας Αερομεταφορών (Lufttransportgeschwa-der 63) με έδρα την Α.Β. Hohn. Ως είθισται σε ανάλογες περιπτώσεις, και σύμφωνα με τους σχετικούς κανονισμούς, στοπροσωπικό της ΠΑ απενεμήθησαν οι πτέρυγες αλεξιπτωτιστού του Γερμανικού Στρατού. Αλεξιπτωτιστές της ΠΑ (31ΜΕΕ - ΚΟΣΥΘΕ) έχουν πραγματοποιήσει ανάλογες συνεκπαιδεύσεις και με την έτερη (26η) Γερμανική Ταξιαρχία Αλέξι-πτωτιστών, καθώς και με την 11η Γαλλική Μεραρχία/2eme Regiment Etranger de Parachutistes στο Saarlois.

Ελλάδα & Κύπρος

27

Τα Gazelle αποχωρούν από τα περίχωρα της ΛευκωσίαςΣενάρια απομάκρυνσης των Hind

Το αεροδρόμιο της Λακαταμιάς θα πάψει να φιλοξενεί τα εξοπλισμένα ελικόπτεραGazelle της Εθνικής Φρουράς. Αυτό αποφάσισε, σύμφωνα με δημοσίευμα κυ-πριακής εφημερίδας, ο υπουργός Άμυνας κος. Πακακώστας. Τα τελευταία χρόνιαείχε ανακύψει πρόβλημα με περίοικους της βάσης. Στο αεροδρόμιο θα παραμείνειη διοίκηση του αεροπορικού σώματος. Τα ελικόπτερα θα σταθμεύσουν, μόλιςυπάρξει συμφωνία με τους πολίτες της περιοχής όπου τώρα αυτά βρίσκονται, στηνΠάφο.

Παράλληλα έχει διατυπωθεί σενάριο για τη μετακίνηση τουκυπριακού τάγματος των επιθετικών ελικοπτέρων Mi-35 μακριά απότη στρατιωτική βάση της Πάφου στην Κύπρο. Το συγκεκριμένο ζήτημαείναι τουλάχιστον στην ατζέντα των συνομιλιών μεταξύ της κυπριακήςκυβέρνησης και της τουρκικής κοινότητας στην βόρεια Κύπρο. Σύμ-φωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η κυπριακή κυβέρνηση και η στρα-τιωτική ηγεσία της ΕΦ δεν σχεδιάζουν να κλείσει η αεροπορική βάσητης Πάφου, παρά συζητείται η μετακίνηση των ελικοπτέρων, πιθανόνστην Ελλάδα.

Τα ελικόπτερα Mi-35 παραλήφθηκαν από τη Ρωσία το 2001.Η παρουσία τους στην Κύπρο κρατήθηκε μακριά από τη δημοσιότηταμέχρι το 2002, οπότε εμφανίστηκαν την ημέρα της κηδείας του στρα-τηγού Ε. Φλωράκη. Συνολικά παραλήφθηκαν δώδεκα ελικόπτερα. Κύ-πριοι πιλότοι είχαν μεταβεί στη Ρωσία το 2001 και εκπαιδεύτηκαν στοχειρισμό του συγκεκριμένου τύπου ελικοπτέρου. Η εκπαίδευση συνεχίστηκε στην Κύπρο Ένα ελικόπτερο συνετρίβη κατάτο παρελθόν. Το 2001 δημιουργήθηκε η 450 Μοίρα Ελικοπτέρων (ΜΕΠ) με έμβλημα τον μαύρο πάνθηρα και τα 12 χρυσάαστέρια. Ο Πάνθηρας συμβολίζει τη δυνατότητα δράσης μέρα και νύχτα ενώ τα 12 αστέρια συμβολίζουν τα 12 ελικό-πτερα που από την 5η Ιουλίου 2006 έμειναν 11.

Κλείνει τουλάχιστον μία βρετανική βάση στην Κύπρο

Οι μεγάλες οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η βρετανική πολεμική αεροπορία RAF,και στα σχέδιά της να κλείσει μια σειρά από αεροπορικές βάσεις. Σε ένα αποκλειστικό δη-μοσίευμα, το βρετανικό τηλεοπτικό δίκτυο «Channel 4» αναφέρει πως η βρετανική κυβέρ-νηση πρόκειται να ανακοινώσει ένα πακέτο περικοπών στα κονδύλια για την άμυνα στοοποίο θα περιλαμβάνεται και το κλείσιμο μιας τουλάχιστον βάσης της RAF στην Κύπρο,αυτή της Δεκέλειας. Στην Κύπρο υπάρχουν δύο βετανικές βάσεις: της Δεκέλειας και της Επι-σκοπής. Στην τελευταία βρίσκεται από το 2003 η 84η μοίρα της βρετανικής αεροπορίας. Η

μοίρα είναι εξοπλισμένη με τέσσερα Bell Griffin HAR2 και έχει κύριο μέλημά της την έρευνα και διάσωση.

Έφυγε το “Dragon 31″ από την Κύπρο

Το κατασκοπευτικό αεροπλάνο τύπου U-2 με των κωδικό κλήσης “Dra-gon 31″ και σειριακό αριθμό 80-1076, το οποίο ήταν επιχειρησιακάανεπτυγμένο στη βρετανική βάση του Ακρωτηρίου στην Κύπρο απότον Αύγουστο του 2007 για λογαριασμό των Ηνωμένων Πολιτειών,έχει αποχωρήσει από το Μεγαλόνησο στις 16 Δεκεμεβρίου του 2009.Το κατασκοπευτικό αεροπλάνο αναχώρησε από την Κύπρο με ενδιά-μεσο σταθμό την αεροπορική βάση Fairword στο Ηνωμένο Βασίλειο,απ’ όπου και συνέχισε την επόμενη μέρα το ταξίδι του για τις Ηνωμέ-νες Πολιτείες. Η μητρική βάση των κατασκοπευτικών U-2 είναι η AFBBeale στη Πολιτεία της Καλιφόρνιας. Στη βάση εδρεύει η 9η ΠτέρυγαΑναγνωρίσεων της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ.

Ελλάδα & Κύπρος

28

Δικέφαλος Αετός 2009

Σύμφωνα με το strategy-geopolitics, το Νοέμβριο διεξήχθη στο Πεδίο Βολής Κρήτης (ΠΒΚ)η Τακτική Άσκηση Μετά Στρατευμάτων (ΤΑΜΣ) ”ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ ΑΕΤΟΣ 2009″, στην οποίασυμμετείχε η πλειοψηφία των μονάδων αντιαεροπορικού πυροβολικού των Ενόπλων Δυ-νάμεων. Παράλληλα με την άσκηση πραγματοποιήθηκε ΝΑΤΟΐκή αξιολόγηση των μονά-δων στην ικανότητά τους για αντίδραση σε εναέριες απειλές και εκτέλεση βολώνεδάφους-αέρος σε σύνθετα επιχειρησιακά σενάρια“.

Ολοκληρώθηκε η εκπαίδευση σε εξοµοιωτές στο εξωτερικό

Ολοκληρώθηκε η εκπαίδευση στην Γερμανία στον εξομοιωτή πτήσεων CH-47D μεσυμμετοχή χειριστών του Β΄ΣΣ, για την οποία ανφερθήκαμε πρόσφατα, αλλά καιη εκπαίδευση στις ΗΠΑ στον εξομοιωτή πτήσεων με συμμετοχή χειριστών ΑΗ-64Ατου Β΄ΣΣ. Με αυτή την ευακιρία να σημειώσουμε τις μεγάλες ελλείψεις στον τε-χνολογικό τομέα της κατάρτισης στην ελληνική επικράτεια. Η απουσία εξομοιωτώνφθείρει τα υπάρχοντα μέσα ταχύτερα και ταυτόχρονα μειώνει τον αριθμό των επι-χειρησιακά διαθέσιμων ελικοπτέρων, με το κόστος της κατάρτισης σε εξομοιωτέςστο εξωτερικό, σε χώρες όπως η Γερμανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες, να βρίσκε-ται ψηλά. Τριανταένα ελικόπτερα Απάτσι διαθέτει η ΕΑΣ στα χαρτιά, αλλά κανένανεξομειωτή για το οπλικό σύστημα. Ελληνική πολιτική εξοπλισμού των ΕΕΔ. Επίσης,σύμφωνα πάντα με ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ, με συμμετοχή στελεχών του Β΄ΣΣ πραγματοποιείται στη Γαλλία άσκηση σχε-δίασης Αεραποβατικών Δυνάμεων.

Στον αέρα το πρόγραµµα των µεταφορικών ελικοπτέρων

Το εξοπλιστικό πρόγραμμα των υπερσύγχρονων μέσων μεταφορικών ελι-κοπτέρων τύπου NH-90 βρίσκεται χρονικά πίσω από το χρονοδιάγραμμα.Σύμφωνα με το ελληνικό περιοδικό αμυντικού τύπου ΠΤΗΣΗ & διάστημα,η εταιρία Eurocopter είχε κατασκευάσει για την Ελληνική Αεροπορία Στρα-τού μέχρι το καλοκαίρι του 2009, τουλάχιστον 16 από τα συνολικά 20 ελι-κόπτερα της συγκεκριμένης προμήθειας. Σύμφωνα με την έντυπη έκδοσητου Ιουλίου-Αυγούστου 2009 (Τεύχος 286), οκτώ ελικόπτερα είναι έτοιμακαι αποθηκευμένα στις εγκαταστάσεις στο Μαρινιάν (Marignane), δηλαδήστην έδρα και στις εργοστασιακές εγκαταστάσεις της Eurocopter, μέλοςτης κοινοπραξίας NH Industries. Επιπλέον οκτώ ελικόπτερα που έχουν συ-ναρμολογηθεί για την ελληνική πλευρά, έχουν παραδοθεί σύμφωνα με τηνΠΤΗΣΗ & διάστημα σε άλλους πελάτες, και η κατασκευαστική εταιρία διέ-

κοψε την υλοποίηση του ελληνικού προγράμματος στο 17ο ελικόπτερο.Σύμφωνα με την ΠΤΗΣΗ & Διάστημα του Ιανουαρίου 2010, εξετάζεται η απόκτηση 20 ελικοπτέρων SA-330 Puma

για την Αεροπορία Στρατού από τη Γαλλία. Τα ελικόπτερα θα μπορούσαν να αποτελέσουν ενδιάμεση βοήθεια έως τηνπαράδοση των 20 ελληνικών NH-90. Τελικά τα 8 ελικόπτερα περιμένουν στις εγκαταστάσεις στο Μαρινιάν να παραλη-φθούν από την ελληνική πλευρά; Αν ναι, σε τι κατάσταση να βρίσκονται άραγε; Σε αυτό το σημείο σημειώνεται εκ μέρουςμας ότι ουδέποτε ανακοινώθηκε επίσημα από την εταιρία Eurocopter η προμήθεια τρίτου πελάτη με τα ελικόπτερα τουελληνικού προγράμματος, όπως και ουδέποτε έχει αναφερθεί από άλλη αεροπορική δύναμη πως παρέλαβε ελικόπτερατου ελληνικού προγράμματος. Τα 20 υπό προμήθεια ελικόπτερα NH90, αξίας περίπου 657 εκατομμύρια ευρώ, περι-λαμβάνουν 16 ελικόπτερα τακτικών μεταφορών και 4 ειδικών επιχειρήσεων. Σύμφωνα με την κατασκευαστική εταιρία όλατα ελληνικά ελικόπτερα μπορούν να μετατραπούν σε έκδοση Medevac με μια διάταξη 4 συρρόμενων κιτ ιατρικής περί-θλαψης.

Η συμφωνία, η οποία υπογράφηκε στις 29 Αυγούστου του 2003 στην Αθήνα, περιλάμβανε και την επιλογή απότην ελληνική πλευρά άλλων 12 ελικοπτέρων τακτικών μεταφορών και 2 ειδικών επιχειρήσεων. Όλα τα ελληνικά NH90πρόκειτο να λειτουργούν με κινητήρες τύπου Rolls-Royce Turbomeca RTM322-01 / 9. Η συμφωνία περιλαμβάνει επίσηςμια σειρά από αντισταθμικά οφέλη, τα οποία περιγράφονται σε μια επιστολή προς την ελληνική κυβέρνηση από τηνEADS το Νοέμβριο του 2004. H EADS είναι η μητρική εταιρεία της Eurocopter. Μεγάλο μέρος των αντισταθμικών οφε-λών αυτής της συμφωνίας είναι η δημιουργία μιας σύνθετης εργοστασιακής εγκατάστασης στην Τανάγρα, την οποία θαδιαχειρίζεται η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία.

Έχουν περάσει 4,5 χρόνια και το πρώτο ελικόπτερο δεν έχει παραδοθεί στην ελληνική πλευρά...

Ελλάδα & Κύπρος

29

Oικονοµική κρίση και Αφγανιστάν“γονατίζουν” τη RAF

γράφουν οι deepred001 και fox2

Ολοένα πληθαίνουν οι αναφορές στο βρετανικό και διεθνή τύπο για τις επιπτώσεις στη Βασιλική Αε-ροπορία που έχουν η κακή περίοδος στην οικονομία και η γάγγραινα του πολέμου ενάντια στην τρο-μοκρατία. Οι περικοπές σε υλικό, προσωπικό και υποδομές βρίσκονται ένα βήμα πριν τηνυλοποίηση...

Το βρετανικό υπουργείο άµυνας φαί-νεται αποφασισµένο να περικόψει 2,4δισεκατοµµύρια δολάρια κάθε χρόνοαπό το 2010 και µετά.

Η RAF, πρόκειται να χάσει το Μάρτητην πρώτη της µοίρα. Πρόκειται γιαµοίρα εξοπλισµένη µε µαχητικά HarrierGR7/GR9 της διακλαδικής δύναµηςτης αεροπορίας και του ναυτικού. Στονίδιο χρόνο, µετά τις εκλογές, θα απο-φασιστεί η τύχη άλλης µίας ή δύο µοι-ρών, εξοπλισµένων µε Harrier ήTornado.Θα ακυρωθούν επίσης άλλαµικρότερα προγράµµατα, τα οποίαόµως δεν έχουν ακόµη κατονοµαστεί.Επιπλέον, θα αποσυρθούν από τηνενεργή δράση τα αεροσκάφη ναυτικήςσυνεργασίας Nimrod MR2 και θαυπάρξει κενό στο χώρο έως την ένταξητων νεότερων MR4 το 2012. Τέλος,έχει δηµοσιευθεί σενάριο ακόµη και γιατην απόσυρση τεσσάρων από τα επτάιπτάµενα ραντάρ E-3D Sentry.

Το αίνιγµα των Lightning II

Καθώς η χώρα οδεύει στην µεγαλύ-τερη συρρίκνωση των ενόπλων δυνά-µεών της µετά το Β’ ΠαγκόσµιοΠόλεµο, υπάρχει σύγκλιση απόψεωνότι οι βρετανοί δεν µπορούν να αντέ-ξουν οικονοµικά τα 140 αµερικανικής

κατασκευής Joint Strike Fighters (JSF)που επιδιώκουν να προµηθευτούν.Ένας συµβιβασµός θα είναι για τουπουργείο άµυνας (MoD) να µειωθείστο ήµισυ η προµήθεια από 140 αε-ροσκάφη σε 70. Υπάρχει επίσης µιαάποψη ότι η Βρετανία δεν θα είναι σεθέση να κατασκευάσει δύο µεγάλα αε-ροπλανοφόρα, πόσο µάλλον τα αερο-πλάνα που θα µεταφέρει το δεύτεροαεροπλανοφόρο. Οι αποφάσεις θα λη-φθούν µόνο µετά τις γενικές εκλογές.Ωστόσο, υπάρχει συναίνεση στο θέµαότι η Βρετανία απλά δεν µπορεί να αν-τέξει οικονοµικά τα υφιστάµενα σχέδιαγια την κατασκευή δύο µεγάλων αερο-πλανοφόρων, τα οποία εάν συµπερι-ληφθούν και τα αεροπλάνα JSF, θακοστίσουν περίπου £ 25 δις.

Ο στρατός και τα Super Tucano...

Σε αρθρο βρετανικής εφημερίδας ανα-φέρθηκε επίσης ότι ο αρχηγός του γε-νικού επιτελείου - στρατηγός Richards- πιστεύει πως ελικοφόρα αεροσκάφηSuper Tucano είναι περισσότερο ου-σιαστικά αντί τα γρήγορα αεροσκάφηjet σε μέρη όπως το Αφγανιστάν. Ηάποψη του Richards θεωρείται ότιυπονοεί τη μείωση ποσότητας των EF-2000 και F-35 και όπως είναι φυσικόκάτι τέτοιο προκαλεί αντιδράσεις σε

αεροπορία και ναυτικό.

Περικοπές σε προσωπικόκαι υποδοµές

Μεγάλες περικοπές φαίνεται ότι θαυπάρξουν στον αριθµό του προσωπι-κού και των αεροπορικών βάσεων µεςστη δεκαετία. Το πρoσωπικό πρόκει-ται να µειωθεί κατά 10.000 άτοµα πε-ρίπου, δηλαδή κατά ένα τέταρτο τηςυφιστάµενης δοµής. Αυτό σηµαίνει ότιη Αεροπορία πρόκειται να παραµείνειµε 31.000 ενεργό στρατιωτικό προσω-πικό, κάτι που αφήνει ανοιχτό το ερώ-τηµα για την ανά τον κόσµοεπιχειρησιακή διαθεσιµότητα της Αε-ροπορίας. Προγραµµατίζεται, τέλος, τοκλείσιµο πέντε αεροπορικών βάσεων.

Το κόστος του πολέμου

Πέρα από τους νεκρούς, το Αφγανι-στάν προκαλεί οικονομική αιμοραγία:Ο πόλεμος δημιουργεί παράλληλανέες ανάγκες (βλ. CH-47 και C-17),καταστρέφοντας σχεδιασμούς ετώνγια την ενίσχυση των Όπλων.

Επ’ικαιρα

30

Το “Τέρας της Κανταχάρ”γράφει ο fox2

Φωτογραφίες στο διαδίκτυο φέρνει στο φως ένα μυστηριώδες UAV της USAF:το RQ-170 Sentinel...

Το RQ-170 Sentinel αποτελεί ένα πα-ράξενο UAV, κατασκευάσµενο από τηLockheed Martin, που πρόσφατα απο-καλύφθηκε ότι βρίσκεται σε δράση στοΑφγανιστάν. Είναι περισσότερο γνω-στό ως "Beast of Kandahar", διότι ηεπίµαχη φωτογραφία πάρθηκε στο αε-ροδρόµιο της αφγανικής πόλης.

Έργο της Skunk Works

Η ανάπτυξή του οφείλεται στο τµήµατης Lockheed Martin Skunk Works. ΗSkunk Work ευθύνεται για την άνα-πτυξη µερικών από τα κορυφαία προ-ϊόντα της αµερικανικήςαεροναυπηγικής , όπως τα SR-71, F-22 και F-117. H ίδια φέρει ευρύτατηαυτονοµία και ασχολείται αποκλειστικάµε προηγµένα ή µυστικά προγράµ-µατα. Το µεγαλύτερο τρέχον γνωστόπρόγραµµά της είναι το F-35. H έδρατης βρίσκεται στο U.S. Air Force 42,στο Palmdale της Καλιφόρνια.

Χαρακτηριστικά

Όπως φαίνεται και στην φωτογραφία,το RQ-170 ακολουθεί το παράδειγµατης σχεδιάσης του στρατηγικού βοµ-βαρδιστικού B-2, ενώ εκπληκτική είναισε γενικές γραµµές η οµοιότητά του µετο ναζιστικό Ho 229. Σύµφωνα µε τοAviation Week, το επέκτασµα των πτε-ρύγων ανέρχεται µεταξύ 66 και 90

πόδια. Το µέγιστο βάρος απογείωσηςυποστηρίζεται ότι ξεπερνά τις 8.500λίβρες. Για την πρόωση φέρει πιθανώςέναν κινητήρα General Electric TF-43.Πιστεύεται ότι µπορεί να πετά έως τα50.000 πόδια. Το Sentinel δεν φέρειοπλισµό, έχει ωστόσο τη δυνατότηταµεταφοράς απαραίτητου εξοπλισµούγια διεκπεραίωση των αποστολών επι-τήρησης.

Γιατί στο Αφγανιστάν;

Έπειτα από την εµφάνιση πληροφο-

ριών για το UAV, η αµερικανική αερο-πορία επιβεβαίωσε την ύπαρξή του το∆εκέµβρη του 2009. Τα αεροσκάφητου τύπου βρίσκονται σε υπηρεσία µετην 30η µοίρα αναγνώρισης στη Νε-βάδα.Ορισµένα µεταφέρθηκαν στοΑφγανιστάν το 2007. Αλλά γιατί εκείαφού εκλείπουν οι "υψηλοί” υλικοί στό-χοι στο στρατόπεδο των Ταλιµπάν;Πλησιάζει η ώρα του Ιράν;

Επ’ικαιρα

31

Το πρώτο κινεζικό stealth είναι γεγονός!

γράφουν οι deepred001 και fox2

Σύμφωνα με δημοσίευμα ιαπωνικού περιοδικού, η Κίνα έχει αναπτύξει και αυτή την περίοδο δοκιμά-ζει το πρώτο επανδρωμένο stealth αεροσκάφος: το Η-10.

Το στέλθ βοµβαρδιστικό της πολεµικήςαεροπορίας της Κίνας τύπου H-10είναι σε θέση να µεταφέρει και πυρη-νικά όπλα. Αυτό τουλάχιστον αναφέ-ρεται σε άρθρο του ιαπωνικούπεριοδικού “Sankei Shimbun”.

Το πρόγραµµα ξεκίνησε το 1998 καιχαρακτηριζόταν έως µέχρι πρότινοςως “Project No. 10″. Το εν λόγω άρθροαναφέρει πως η δοκιµαστική πτήσηπραγµατοποιήθηκε ήδη µε επιτυχία. Ηέρευνα και ανάπτυξη του σχετικούπρογράµµατος πραγµατοποιήθηκεµακριά από τα φώτα της δηµοσιότηταςσε µυστική στρατιωτική βάση στην πε-ριοχή Γκόµπι.

Σύµφωνα µε το δηµοσίευµα, η Κίνακατάφερε να αντιγράψει την τεχνολο-γία γύρω από το αµερικανικό αερο-σκάφος F-117 και το B-2, και σεσυνάρτηση µε την κοινή σινορωσικήσυνεργασία που υπάρχει σε πολλούςστρατιωτικούς τοµείς, αναπτύχθηκεεγχώρια το συγκεκριµένο βοµβαρδι-στικό χαµηλής παρατηρησιµότητας, τοοποίο πλέον µπορεί να φέρει και πυ-ρηνικές βόµβες. Το βοµβαριστικό H-10έσπασε το µονοπώλιο των ΗΠΑ στοντοµέα και η ύπαρξή του απειλεί πλέοντην ασφάλεια της Ιαπωνίας.

Χαρακτηριστικά

Το αεροσκάφος εχει κενό βάρος περί-που 52 τόνων. Το µήκος του ανέρχε-ται σε 24 µέτρα ενώ το ύψος τουφθάνει τα 4,5 µέτρα. Έχει επέκτασµαπτερύγων 65 µέτρων. Είναι ικανό ναµεταφέρει 25 τόνους ωφέλιµο φορτίο.Το µέγιστο βάρος απογείωσης ανέρ-χεται σε 200 τόνους. Μπορεί να µετα-φέρει πυρηνικά, συµβατικές βόµβες,βόµβες διασποράς, πυραύλους cruiseή πυραύλους αέρος - αέρος. Το RCSπου παρουσιάζει είναι της τάξης του0,2 m2. Η εµβέλεια του ξεπερνά,τέλος, τα 13.000 km (µε την πραγμα-τοποίηση ενός εναέριου ανεφοδια-σµού).

Η επιστροφή της Κίνας

Με το πέρασμα των ετών, τους φρε-νήρεις ρυθμούς ανάπτυξης, την αύ-ξηση του επιστημονικού κεφαλαίουκαι την ανάγκη τοποθέτησης νέωνστόχων, η Κίνα μετασχηματίζεται σεμια πραγματική υπερδύναμη.

Μια από τις πρώτες μέριμνες είναι ηουσιαστική αναβάθμιση της αεροπο-ρίας. Όσοι πίστευαν ότι η Κίνα μπο-ρεί να παράγει μοναχά αντίγραφαξεπερασμένων σοβιετικών μαχητι-κών, άντε στην καλύτερη το J-10,πλανιούνται οικτρά.

Το Η-10 είναι η πρώτη από τις εκ-πλήξεις που δημοσιεύτηκε για τιςαληθινές της αεροναυπηγικές δυνα-τότητες. Ακολουθεί το J-14, το αντί-παλο δέος του αμερικανικού F-22 καιτου ινδο-ρωσικού PAK-FA. Στις θά-λασσες επίσης θα πλέουν κινεζικάαεροπλανοφόρα εξοπλισμένα με J-15, τα μόνα μελλοντικά ναυτικά μα-χητικά των 20 τόνων.

Η Κίνα από κομπάρσος γίνεται πρω-ταγωνιστής!

Επ’ικαιρα

32

Πέταξε το PAK-FA!

γράφει ο deepred001

Στις 29 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε επιτέλους η πρώτη δημόσια πτήση του νέου ρωσικού μαχητι-κού PAK FA, του αεροσκάφους που διαφημίζεται ως ο αντίπαλος του Raptor!

Το πέμπτης γενιάς μαχητικό τηςSukhoi γνωστό και ως PAK FA πραγ-ματοποίησε την πρώτη πτήση τουπρωτοτύπου στις 29/1/10 κατά τιςπρωινές ώρες, 11:19 τοπική ώρα.

Η συνολική διάρκεια της πτήσης ήταν47 λεπτά. Κυβερνήτης του αεροσκά-φους ο Σεργκέι Μπόγκταν. Κατά τηδιάρκεια της πρώτης πτήσης πραγμα-τοποιήθηκαν οι πρώτες αξιολογήσειςστη δυνατότητα του ελέγχου του αερο-σκάφους. Δοκιμές πραγματοποιήθη-καν και με το σύστημα προσγείωσης.

Η πτήση σηματοδοτεί την ουσιαστικήέναρξη του προγράμματος, στο οποίομερίδιο θα έχει και η αεροδιαστημικήβιομηχανία της Ινδίας. Το συγκεκρι-μένο πρόγραμμα αναμένεται να αρχί-σει να αποδίδει μαχητικά αεροσκάφηστις πολεμικές αεροπορίες της Ρωσίαςκαι της Ινδίας κατά το διάστημα 2015έως 2017.

Το μαχητικό τροφοδοτείται από δύο κι-νητήρες τύπου NPO Saturn "παραλ-λαγή 117". Ο συγκεκριμένος κινητήρας

ροσκάφη. Για παράδειγμα, η Ρωσίαεπιθυμεί μία μονοθέσια έκδοση, ενώ ηIAF, η οποία είναι ευχαριστημένη με τοSu-30MKI, επιμένει σε ένα διθέσιο μα-χητικό.

Η Ινδία έχει συμφωνήσει να αγοράσειένα μείγμα από 50 περίπου μονοθέσιακαι 200 διθέσια αεροσκάφη. Η Ρωσία,με τη σειρά της θα εξετάσει την αγοράτου διθέσιου μαχητικού, πιθανόν γιαεκπαιδευτικούς σκοπούς.

Η Ινδία πρόκειται να αναπτύξει το 25%του ρωσικού μαχητικού πέμπτης γε-νιάς και οι σχετικές υπογραφές αναμέ-νεται να σφραγίσουν τη σύμβαση.

Ο καταμερισμός της εργασίας για τηνHAL θα περιλαμβάνει το λογισμικό τουαεροσκάφους, συμπεριλαμβανομένωντων ηλεκτρονικών υπολογιστών απο-στολής (στο Su-30MKI ο υπολογιστήαποστολή είναι ινδικής ανάπτυξης),συστήματα πλοήγησης, οι περισσότε-ρες από τις οθόνες του θαλάμου δια-κυβέρνησης, το σύστημα DCM, και τηντροποποίηση του μονοθέσιου Sukhoiσε διθέσια έκδοση. Η Ινδία θα συμβά-λει επίσης στον τομέα της κατασκευήςτου αεροσκάφους με σύνθετα υλικά,μια εμπειρία την οποία απόκτησε στηνανάπτυξη του σχεδιασμού του αερο-σκάφους Tejas Light Combat Aircraft(LCA). Η Ρωσία κατασκευάζει παρα-δοσιακά μεταλλικά αεροσκάφη, μόλιςτο 10% της ατράκτου του Su-30MKIείναι από τιτάνιο και σύνθετα υλικά.

Συνολικά θα κατασκευαστούν τουλαχι-στον 500 αεροσκάφη, τα οποία ταμισά προορίζονται για τη Ρωσία και τάυπόλοιπα για την Ινδία.

Η πρώτη φάση των δοκιμαστικών πτή-σεων αναμένεται να ολοκληρωθεί έωςτο 2012, ενώ το αεροσκάφος θα ει-σαχθεί σε υπηρεσία με τη ρωσική αε-ροπορία το 2015.

Για το PAK-FA θα υπάρξει αναλυτικό-τερο αφιέρωμα σε επόμενο τεύχος.

αναπτύχθηκε αρχικά για το SukhoiSu-35 και ένα δοκιμαστικό Su-27M. Τοαεροσκάφος προβλέπεται να ενσωμα-τώσει στην τελική μορφή πολύ πιο εξε-λιγμένους κινητήρες.

Η Sukhoi ανέφερε πως το αεροσκά-φος είναι κατασκευασμένο από σύν-θετα υλικά με προηγμένααεροδυναμικά χαρακτηριστικά και μιασχεδίαση stealth. Το μαχητικό είναιεπίσης εξοπλισμένο με ένα υπερσύγ-χρονο ραντάρ Tikhomirov NIIP καιπλήθος άλλων υποσυστημάτων.

Τον Νοέμβριο του 2007, η Ινδία και ηΡωσία υπέγραψαν διακυβερνητικήσυμφωνία για την από κοινού ανά-πτυξη του μαχητικού.

Το πρωτότυπο Sukhoi είναι προσαρ-μοσμένο στις απαιτήσεις της Πόλεμι-κής Αεροπορίας της Ρωσίας , αλλά ηIAF έχε θέσει διαφορετικές προδια-γραφές και θα ληφθεί μέριμνα και γιατις δύο αεροπορικές δυνάμεις, μεαποτέλεσμα να παράγονται δύο δια-φορετικά, αλλά στενά συνδεδεμένα αε-

Επ’ικαιρα

33

Περίοδος αποφάσεων για το EF-2000

γράφουν οι deepred001 και fox2

Το τρέχον δίμηνο θα καθορίσει κατά πολύ εάν το Ευρωμαχητικό θα ακολουθήσει την εμπορική εσω-στρέφεια του Tornado ή θα μεταβληθεί σε μια υπερσύγχρονη πλατφόρμα, ικανή να πετύχει σε ση-μαντικότατους διαγωνισμούς ανά την υφήλιο.

Οι τέσσερις εταίροι της κοινοπραξίας(Γερµανία, Ισπανία,Ιταλία, ΜεγάληΒρετανία) πρέπει να πάρουν µία σειράκρίσιµων αποφάσεων για την πορείατου προγράµµατος Eurofighter το τρέ-χον δίµηνο. Η κοινοπραξία θα πρέπεινα αποφασίσει σχετικά µε µία σειράπρογραµµάτων αναβάθµισης του µα-χητικού τα οποία θα το διατηρήσουνανταγωνιστικό στη διεθνή αγορά.

Ραντάρ

Στο θέµα του ραντάρ, για το οποίουπάρχει εκτενής αναφορά στο “Au-tumn 09 Special Report”, υπάρχουνδύο προτάσεις. Η γερµανική πλευράπροτιµά µια γρήγορη λύση µε τη χρη-σιµοποίηση σταθερού ραντάρ AESA.Η βρετανική πλευρά, αντίθετα, προτεί-νει το καινοτόµο ραντάρ Swashplateτης Selex, υποεκδόσεις του οποίουδοκιµάζονται στο Tornado και τοGripen Demo. Αν και οι δυνατότητεςτου υφιστάµενου ραντάρ Captor πι-στεύεται ότι είναι καλύτερες και από τααµερικανικά ραντάρ AESA πρώτης γε-νιάς, το ραντάρ AESA είναι αναγκαίογια την προσέλκυση νέων πελατών.

TVC

Μαζί µε το ραντάρ, θα πρέπει να απο-φασιστεί η τύχη του TVC. Η εισαγωγήακροφύσιων κατευθυνόµενης ώσηςθα προσφέρει ευεργετικά στοιχείαστην ευελιξία του αεροσκάφους, ενώθα µειώσει την κατανάλωση καυσίµουκατά 3 - 5%. Το TVC θα προσφέρει 7%µεγαλύτερη ώση στην υπερηχητικήπτήση χωρίς µετάκαυση (supercruise),προσφέροντας πιθανότατα µέγιστη τα-χύτητα 1,4 mach σε µια τέτοια κατά-σταση πτήσης. Προβληµατισµόπροκαλεί η ανισοκατανοµή βάρουςπου θα προκληθεί από την προσθήκητου συστήµατος. Αυτό το ζήτηµα µπο-ρεί ωστόσο να παρακαµφθεί µε την ει-σαγωγή του ραντάρ AESA, το οποίοθα είναι βαρύτερο από το CAPTOR.Υποστηρίζεται ότι το TVC θα προσθέ-σει στο αεροσκάφος βάρος 180 λι-βρών.

Οπλισµός

Την ίδια ώρα συζητάται η πορεία πι-στοποίησης του πύραυλου BVRAAMMeteor. Ο Meteor, σε συνδυασµό µετο νέο ραντάρ, αναµένεται να προ-σφέρει ασυναγώνιστες επιδοσεις στηνεναέρια µάχη πέραν του οπτικού ορί-

ζοντα. Παράληλα προωθείται ο εµ-πλουτισµός του οπλοστασίου κρούσηςµε την πιστοποίηση της κατευθυνόµε-νης βόµβας Paveway IV.

Σύστηµα HMS

Σύµφωνα µε εκπρόσωπο της κοινο-πραξίας, το τέλος καλοκαιριού αναµέ-νεται να ισχυροποιηθεί σε µεγάλοβαθµό η φονικότητα του EF-2000 σεπεριβάλλον εγγύς αεροµαχίας. Τότε,πιστεύεται ότι θα καταστεί επιχειρη-σιακό (αρχικά στη βρετανική αεροπο-ρία) το κράνος HMSS. Σήµερα, τοσύστημα βρίσκεται στο τελικό στάδιοαξιολόγησης, έτσι ώστε να λάβει τηντελική πιστοποίηση από τον οργανι-σµό του ΝΑΤΟ, το γνωστό NETMA. Ηβρετανική Μοίρα 17 της RAF είναιυπεύθυνη για τις επιχειρησιακές δοκι-µές και την αξιολόγηση του συστήµα-τος, για λογαριασµό του ΗνωµένουΒασιλείου. Οι δοκιµές του συστήµατοςθα αρχίσουν το δεύτερο τρίµηνο του2010. Η συγκεκριµένη πολεµική Μοίρααναµένεται να γίνει το κέντρο εξυπη-ρέτησης όλων των πελατών της κοινο-πραξίας, γύρω από τη χρήση µε τοσυγκεκριµένο κράνος. Το πρόγραµµαHMSS έχει καθυστερήσει κατά έναέτος, µια και η ανάπτυξή του έχει απο-δειχθεί ότι είναι πιο περίπλοκη απόό,τι προβλεπόταν αρχικά, όµως η ει-σαγωγή του σε υπηρεσία θα προσφέ-ρει την πλήρη αξιοποίηση τωνπυραύλων αυτοάµυνας ASRAAM καιIRIS-T που δύναται να φέρει το αερο-σκάφος.

Συνεργασία µε UAVs

Μια άλλη ιδέα που προωθείται έντονατον τελευταίο καιρό είναι η δυνατότητασυνεργασίας του µαχητικού µε µηεπανδρωµένα αεροσκάφη. Για τοσκοπό αυτό, η EADS προσανατολίζε-ται στη διενέργεια δοκιµών του Eu-rofighter µε το πρόγραµµα επίδειξηςτεχνολογίας Barracuda το 2011, εφό-σον υπογραφεί κάποια συµφωνία. Οιεπιτελείς του προγράµµατος σκέφτον-

Επ’ικαιρα

34

ται να χρησιµοποιήσουν το UAV γιατην κατάδειξη επίγειων στόχων που θαµπορούσε στη συνέχεια να πλήξει τοEurofighter. H επικοινωνία µεταξύ τωνδύο αεροσκαφών θα µπορούσε ναείναι είτε απευθείας είτε µέσω επίγειαςαναµετάδοσης. H έκβαση των δοκι-µών θα καθορίσει τη δυνατότητα συ-νεργασίας του µαχητικού µε το UAVTalarion, το οποίο αναπτύσσει ο ευ-ρωπαϊκός όµιλος.

Καλύτερο σύστημα TERPROM

Η Goodrich Corporations ανέλαβε τηνευθύνη για την αναβάθμιση των δυνα-τοτήτων του συστήματος προειδοποί-ησης εγγύτητας με το έδαφος ήγνωστότερου ως TERPROM του EF-2000. Η αναβάθμιση θα εμπλουτίσειτο σύστημα με περισσότερες πληρο-φορίες που έχουν σχέση με την σκό-πευση επίγειων στόχων, δίνονταςδυνατότητα χρήσης των πλέον κατάλ-ληλων όπλων για την επιτυχία τηςαποστολής. Το αναβαθμισμένο TER-PROM θα εισαχθεί στην επόμενη παρ-τίδα παραγωγής.

Eurofighter πολλαπλών ρόλων για τη Luftwaffe

Το ∆εκέµβρη ξεκίνησαν οι παραδόσειςτων πρώτων EF-2000 στην JG 31. Σή-µερα, τη µοίρα εφοδιάζουν βοµβαρδι-στικά Tornado, ενώ ο ρόλος της αφοράτην εκτέλεση αποστολών κρούσης. ΤαEF-2000 θα αντικαταστήσουν τα Tor-nado της µοίρας µέσα στο 2ο10. Πρό-κειται για την πρώτη φορά που ηΓερµανία θα διαθέσει µαχητικά EF-2000 σε τέτοιο ρόλο. Η µοίρα αναµέ-νεται να αξιοποιήσει πλήρως τα νέαµαχητικά της έως το 2012, οπότε αυτάθα έχουν εξοπλιστεί µε ατρακτίδιοlaser και κατευθυνόµενες βόµβεςGBU-48. H JG 31 αποτελεί την τρίτηµοίρα της Luftwaffe που εξοπλίζεται µετο νέο µαχητικό.

Μαχητικό 5ης γενιάςκατά τη USAF

Σε επίσηµη ανακοίνωσή της για τηνπραγµατοποίηση δοκιµών εναέριουανεφοδιασµού µεταξύ ιπτάµενων τάν-κερ της αµερικανικής αεροπορίας καιβρετανικών EF-2000 Typhoon η US-AFχαρακτηρίζει το ευρωπαϊκό αερο-σκάφος ως µαχητικό 5ης γενιάς. Είναιαπό τις σπάνιες φορές που συµβαίνειαυτό, καθώς συνήθως αναφέρονταιως τέτοια µοναχά τα αµερικανικά F-22

και F-35. Πρόκειται για εξαιρετικό χα-ρακτηρισµό που θα µπορούσε να χρη-σιµοποιεί πλέον η κοινοπραξία για νααντικρούσει το επιχείρηµα της Lock-heed Martin περί χάσµατος γενιάς µε-ταξύ του EF-2000 και του F-35. Τοτελευταίο θα αποτελέσει σύντοµα τονκυριότερο αντίπαλο του ευρωπαϊκούµαχητικού στη διεθνή αγορά.

Εξαγωγικές Προοπτικές

Όλες οι βελτιώσεις που θα αποφασι-στούν, πέρα από την αναβάθµιση τωναεροποριών των εταίρων του προ-γράµµατος, στοχεύει στη διεθνήαγορά. Κύριοι στόχοι της κοινοπραξίαςείναι η Ινδία και η Ιαπωνία. Στηνπρώτη, το µαχητικό έχει ελπίδες νακερδίσει το συµβόλαιο 126 µαχητικών.Στη δεύτερη έχει κύριο αντίπαλο το F-35.

Άλλες αγορές είναι της Μαλαισίας, τουΟµάν και της Χιλής. Και οι τρεις είναιελπιδοφόρες, λόγω της καλής σχέσηςτων κρατών µε τη Μεγάλη Βρετανία.Το αεροσκάφος ακόµη θα συµµετά-σχει µε λίγες πιθανότητες στο διαγω-νισµό της Νότιας Κορέας και (εάν γίνει)του Καναδά. Υπάρχει επίσης η πεποί-θηση ότι θα υπάρξει συµπληρωµατικήαγορά από τη Σαουδική Αραβία. Το αε-ροσκάφος, τέλος, προωθείται στηΡουμανία.

Εξαγωγές ωστόσο δεν πρόκειται νασυµβούν, σύµφωνα µε τον Enzo Ca-solini (εκπρόσωπο της κοινοπραξίας),εάν δεν υπάρξει πολιτική υποστήριξη

Στα γρήγορα...

Γερμανικά EF-2000 σύντομα στηRed Flag;

Ζεύγος ισπανικών EF-2000 επικρά-τησε έναντι οκτώ F-15C, τον περα-σμένο Σεπτέμβριο, σε περιβάλλονεγγύς αερομαχίας!

Τα βρετανικά Tranche 3 θα είναι προ-ετοιμασμένα να φέρουν σύμμορφεςδεξαμενές καυσίμου (CFTs). Στόχοςείναι με τη χρήση τους να απελευθε-ρωθούν φορείς ανάρτησης οπλισμούώστε να αξιοποιηθούν περισσότεραόπλα.

Η μέθοδος με την οποία ανεφοδιάζε-ται εν πτήσει το αεροσκάφος δενείναι η πλέον αρεστή για τη USAF(άλλο probe & drogue, άλλο boom)...

Επ’ικαιρα

στο µαχητικό από τις κυβερνήσεις τωνχωρών του προγράµµατος. Η µονα-δική περίπτωση όπου υπάρχει ξεκά-θαρη τέτοια περίπτωση στις µέρεςµας, λόγω των τροµερά δυσχερών οι-κονοµικών που αντιµετωπίζει, είναιαυτή της χώρας µας...

35

“PEAN 2009”Η πιο απαιτητική άσκηση της

Η πιο απαιτητική άσκηση της Aéronavaleγράφει ο fox2

...Η PEAN αποτελεί αυτό που συμβο-λίζουν τα αρχικά της. Μία περίοδο εκ-παίδευσης της γαλλικής αεροπορίαςναυτικού (Period d’ Entrainement de l’Aeronautique Navale). Αυτό με απλάλόγια… διότι είναι παράλληλα η τελικήδοκιμή της για να αποδειχθεί η ικανό-τητα να φέρει εις πέρας οποιαδήποτεαποστολή...

...Η συγκεκριμένη PEAN ήταν σημαν-τική επειδή έλαβε μέρος έπειτα απόμακροχρόνιες επισκευές το μοναδικόγαλλικό αεροπλανοφόρο, το CharlesDe Gaulle...

...Η άσκηση ολοκληρώθηκε με τον κα-τάπλου του CDG στη Τουλόν στις 11Δεκεμβρίου έπειτα από 18 ημέρεςδιάρκεια...

...οι αφανείς ήρωες...

...χαράζοντας στη Σούδα...

38

Το γαλλικό ναυτικό επέλεξε ως τόπογια την εκτέλεση της άσκησης το πε-ρασμένο έτος τη Μεσόγειο. Σύμφωναμε τα σχέδια, στις 18 ημέρες της εξά-σκησης, οι γαλλικές δυνάμεις θα διέ-νυαν μια απόσταση από τη ΝότιαΓαλλία έως την Ελλάδα, περνώνταςπλησίον των ιταλικών ακτών και θαεπέστρεφαν από τον ίδιο περίπουπλου. Κατά τη διάρκεια της επιχείρη-σης, τα Γάλλοι χειριστές θα είχαν τηδυνατότητα να συνεκπαιδευτούν μεΙταλούς και Έλληνες συναδέλφουςτους. Την διεύθυνση των δραστηριο-τήτων ανέλαβε ο αντίναύαρχος Jean-Luis Kerignard, διοικητής της ναυτικήςαεροπορίας ταχείας αντίδρασης(COMFRMARFOR).

Οι δυνάμεις που έλαβαν μέρος στηδραστηριότητα ήταν μια ομάδα αερο-πλανοφόρου. Επικεφαλής της δύνα-μης υπήρξε το αεροπλανοφόροCharles De Gaulle. Το συγκεκριμένοσκάφος αποτελεί το μοναδικό αερο-πλανοφόρο του γαλλικού ναυτικού καιτο μόνο παγκοσμίως πλην αμερικανι-κών που κινείται με πυρηνικά καύσιμα.Το πλοίο έχει τη δυνατότητα μεταφο-ράς 40 μαχητικών, ωστόσο, κατά τηνάσκηση η δύναμή του περιλάμβανε 11Super Etendard, επτά Rafale, δύο E-2C, δύο Alouette III, ένα Daulphin, έναPanther και ένα Cougar. Το αεροπλα-νοφόρο απέπλευσε στις 21 Νοεμβρίουαπό την Τουλόν και τα πλοία της συ-νοδείας του συγκεντρώθηκαν κατά τηδιάρκεια του πλου.

Στην πρώτη φάση της «PEAN», η γαλ-λική αεροναυτική δύναμη κλήθηκε νααντιμετωπίσει επιδρομές της γαλλικήςαεροπορίας μεταξύ της Τουλόν και τηςΚορσικής. Ταυτόχρονα, τα μαχητικάτου αεροπλανοφόρου προσομοίωνανεπιθέσεις βομβαρδισμού έναντι επί-γειων στόχων.

Aeronavale Vs ΠΑ

Πλησιάζοντας στη δυτική Πελοπόννησο, ξεκίνησε η τρίτη φάση (1/12 – 8/12).Τώρα, οι Γάλλοι πιλότοι είχαν να αντιμετωπίσουν τα αεροσκάφη της ΠολεμικήςΑεροπορίας. Η συνεκπαίδευση μεταξύ των δύο αεροποριών συνεχίστηκε βό-ρεια της Κρήτης και στο κεντρικό Αιγαίο και περιλάμβανε κυρίως επιχειρήσειςCOMAO. Από ελληνικής πλευράς υπολογίζεται ότι συμμετείχαν περισσότερααπό 60 μαχητικά , μονάδες ραντάρ, καθώς επίσης μέσα και προσωπικό απότην μοίρα επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης.

Η συνεκπαίδευση έληξε στις 8 Δεκεμβρίου, ενώ πολλές υπήρξαν οι φιλοφρο-νήσεις για το επίπεδο και τον επαγγελματισμό της ελληνικής πλευράς.

Η Τούρκικη παρουσία...

Την συνεκπαίδευση προσπάθησε να αμαυρώσει εισβολή έξι τουρκικών μαχη-τικών. Το περιστατικό συνέβη στις 8/12. Τα τουρκικά αεροσκάφη εισήλθαν σεδεσμευμένη περιοχή πλησίον της Ικαρίας, όπου βρισκόταν σε εξέλιξη δρα-στηριότητα ελληνικών και γαλλικών μαχητικών. Τα “άγνωστα ίχνη” αναχαιτί-στηκαν από αεροσκάφη επιφυλακής.

Κατά τη δεύτερη φάση (27/11/09 –30/11/09), η γαλλική αρμάδα βρέθηκεστην περιοχή μεταξύ Σαρδηνίας και Σι-κελίας. Σε αυτή την φάση τα αερο-

σκάφη κλήθηκαν να προστατεύσουντο γαλλικό στόλο από το ιταλικό ναυ-τικό και την αεροπορία.

...καθοδηγόντας το “Μπουρίνι”...

...δεν υπήρξαν φωτογραφίεςαπό τη συμμετοχή της ΠΑ.Οπότε η παρακάτω με το Super Puma να προσνηώνεται στο CDG είναι σπάνια...

39

Η δράση των «Τίγρεων»,

οι «Ανεμοστρόβιλοι»

και η ρίψη εφοδίωνστους Βρετανούς στρατιώτες από

τη RAFγράφουν οι deepred001 και fox2

Ιπτάµενες “Τίγρεις”

∆εδοµένου ότι τα επιθετικά ελικόπτερατύπου Tiger έφθασαν τον προηγού-µενο Ιούλιο στην πρωτεύουσα τουΑφγανιστάν, Kαµπούλ, έχουν κατα-γραφεί εκατοντάδες ώρες πτήσηςµέχρι σήµερα, σε διάφορες επιχειρή-σεις για την υποστήριξη της ISAF στηνπεριοχή.

Τα τρία ελικόπτερα έφθασαν στηνΚαµπούλ στις 25 Ιουλίου, σηµατοδο-τώντας την πρώτη επιχειρησιακή ανά-πτυξη του συγκεκριµένου τύπουελικόπτερου σε ένα θέατρο πολέµου.Η αρχική επιχειρησιακή ικανότητααποκτήθηκε στις 6 Αυγούστου, ενώ ηπλήρης επιχειρησιακή ικανότητα τωνTiger HAP ακολούθησε τέσσερις µέρεςαργότερα, µετά από 50 ώρες πτήσης,20% κατά τη διάρκεια της νύχτας. Απότις 15 Οκτωβρίου µέχρι σήµερα, οιτρεις Τίγρεις έχουν καταγράψει συνο-λικά 263 ώρες πτήσης, περιλαµβανο-µένων 64 ώρες τη νύχτα. Από τις 20Αυγούστου, οι Τίγρεις έχουν συµµετά-σχει σε πέντε πολεµικές αποστολές,σε µέσο υψόµετρο των 10.000 πο-διών.

Σύµφωνα µε το γαλλικό ΥπουργείοΕθνικής Άµυνας, τα τρία Tiger και οσυναφής εξοπλισµός µεταφέρθηκαναπό την Γαλλία στο Αφγανιστάν µερωσικό µεταφορικό αεροσκάφος

τύπου Antonov An-124.

Η συγκεκριµένη γαλλική µονάδα στοΑφγνιαστάν είναι γνωστή ως BataillonHélicoptères d’Afghanistan. Το σύνολοτων ελικοπτέρων της µονάδας περι-λαµβάνει άλλες οκτώ µονάδες - τρίαEC725 Caracal, δύο AS532 Cougarκαι τρία SA342 . Τα ελικόπτερα Cara-cal ανήκουν στην γαλλική Μοίρα EH 1/ 67 της Πολεµικής Αεροπορίας. ΤαCougar και τα Tiger ανήκουν στονΣτρατό, στο Phalsbourg και Étain-Rouvre, αντίστοιχα. Τα τρία TigerHAPS ανήκουν στην 2η Escadrille του5ου συντάγµατος ελικόπτερων στοPau, γνωστό ως το 5th Régimentd’Hélicoptères de Combat (RHC).

Στο Αφγανιστάν, η κύρια αποστολήτων γαλλικών Τίγρεων περιλαµβάνειτην εγγύς υποστήριξη, την συνοδείαµεταφορικών ελικοπτέρων, συνοδείαχερσαίων εφοδιοποµπών, αποστολέςCSAR, αποστολές QRA. Τα Tigerέχουν ως βάση το ∆ιεθνές Αεροδρόµιοτης Καµπούλ και αναπτύσσονται κα-τόπιν αιτήσεως σε προκεχωρηµένεςστρατιωτικές βάσεις στις περιοχέςKapisa και Surobi.

Στα πλαίσια του ρόλου αποστολήςµάχης, το Tiger HAP / HAD χρησιµο-ποιε το 30 χιλιοστών πυροβόλο τηςNexter µε 270 γύρους, ρουκέτες 68 χι-λιοστών,πυραύλους Mistral και πιθα-

νόν πυραύλους Hellfire II. Για να αντι-µετωπίσει η πτητική µηχανή το µεγάλουψόµετρο στο Αφγανιστάν - 6.000πόδια - οι Τίγρεις φέρουν µόνο το πυ-ροβόλο και συνολικά 18 ρουκέτες των68 χιλιοστών, έτσι ώστε να βελτιώ-σουν και την αυτονοµία τους,κατάµέσο όρο τρεις ώρες ανά έξοδο.

Τα περισσότερα ελικόπτερα της γαλλι-κής δύναµης στο Αφγανιστάν έχουν νααντιµετωπίσουν ελαφρά πυρά, συµ-περιλαµβανοµένων πυρών από RPG-7. Η παροχή της ηλεκτρονικής σουίταπολέµου για το Tiger έγινε από τηνEADS, η οποία περιλαµβάνει ένανδέκτη προειδοποίησης ραντάρ (DAL),ανιχνευτή εκτόξευσης πυραύλων(MILDS) και chaff/flare. Επί του πα-ρόντος, όλες οι εκδόσεις του HAP καιτου γερµανικού UHT Tiger τροφοδο-τούνται από δύο κινητήρες MTU / Tur-bomeca / Rolls-Royce MTR390-2Cturboshaft, ισχύος 960kW (1.285SHP). Στο µέλλον, τα Tiger θα ενσω-µατώνουν δύο ενισχυµένους κινητή-ρες MTR390-Ε, ισχύος 1094 kW(1467 SHP).

Επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα!

Στο Αφγανιστάν βρίσκονται την ίδιαπερίοδο βομβαρδιστικά Tornado GR4της Βρετανίας.Τα αεροσκάφη ανήκουνστην 31η μοίρα και χρησιμοποιούνταικυρίως σε αποστολές counter-insur-

Σε μια αφιλόξενη γη σαν το Αφγανιστάν, όπου κάθε δρόμος μπορεί να αποδειχθεί μοιραίος, ο καλύ-τερος φίλος βρίσκεται πάντοτε στον αέρα. Είτε πρόκειται για ελικόπτερο είτε για αεροπλάνο...

42

gency και counter-improvises explo-sine device. Τα Tornado εξοπλίζονταιμε το ατρακτίδιο σκόπευσης LiteningIII. Τα όπλα που φέρουν είναι κατευ-θυνόμενες βόμβες Paveway IV των500 lb και αντιαρματικοί πύραυλοιBrimstone. Τέλος, δύνανται να φέρουντο ατρακτίδιο αναγνώρισης Raptor (τοοποίο είναι το DB-110 που διαθέτει ηΠολεμική Αεροπορία αλλά με άλλοόνομα). Τα Tornado εχουν πραγματο-ποιήσει έως σήμερα 400 εξόδους.

Μάννα εξ ουρανού

Η Μεγάλη Βρετανία χρησιµοποιεί µε-ταφορικά της αεροπλάνα για να τρο-φοδοτήσει με εφόδια αποµακρυσµένεςστρατιωτικές µονάδες.Το εγχείρηµαδηµοσιμοποίησε µε ανακοίνωσή τουτο βρετανικό υπουργείο άµυνας.

Οι αποστολές ρίψης εφοδίων σε απο-µακρυσµένες περιοχές του Αφγανι-στάν όπου βρίσκονται βρετανικάστρατεύµατα πραγματοποιούνται απόC-130. Πρόκειται για µία από τις ελά-χιστες φορές µεταπολεµικά που η Βρε-τανία χρησιµοποιεί αυτή τη µέθοδος,σε µια προσπάθεια να αποφευχθεί οκίνδυνος βοµβιστικών επιθέσεων κατάτη µεταφορά των εφοδίων στα οδικάδίκτυα.

Οι ρίψεις χαρακτηρίζονται ως ακριβείς,γεγονός που προκαλεί την έκδηληανακούφιση των στρατιωτών...

43

1990 – 2010

20 ΧΡΟΝΙΑ 346 Μ«Ιάσων»

γράφει ο Vasilis07

Την Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου του2010 σε μια σεμνή τελετή στην 110ΠΜ στην Λάρισα η 346 Μοίρα«Ιάσων» παρουσία του Αρχηγού ΑΤΑγιόρτασε τα 20 χρόνια συνύπαρξης μετο F-16 Fighting Falcon. Για το σκοπόαυτό δημιουργήθηκε (με την οικονο-μική συνεισφορά του προσωπικού της346 Μ) το δεύτερο στην ιστορία τηςΜοίρα επετειακό F-16C (S/N 122). Tοκείμενο που ακολουθεί είναι μια προ-σπάθεια καταγραφής των σημαντικό-τερων στιγμών της 20χρονης ιστορίαςτης Μοίρας με το θρυλικό μαχητικό τηςGeneral Dynamics.

Η 346 Μοίρα «Ιάσων» είναι η 2η πουπαρέλαβε τα μαχητικά αεροσκάφη τουτύπου F-16C/D Block 30 από τηνπρώτη παραγγελία της Ελλάδας (ακο-λούθησαν άλλες 3) υπό την κωδικήονομασία Peace Xenia 1. Συγκροτεί-ται στις 5 Φεβρουαρίου του 1990 στην111 Πτέρυγα Μάχης και τον πυρήνατης αποτέλεσαν πιλότοι και τεχνικοίτης 330 Μοίρας «Κεραυνός». Για ένανπερίπου χρόνο, επιχειρούσε σαν εκ-παιδευτική Μοίρα για τους χειριστέςπου θα επάνδρωναν τα F-16C/DBlock 30. Αν και ακόμα εκπαιδευτική,συμμετέχει τον Οκτώβριο του 1990στην διακλαδική άσκηση ΠΑΡΜΕ-ΝΙΩΝ με 12 F-16C/D εκτελώντας απο-στολές βομβαρδισμού με πραγματικάπυρά.

Η Μοίρα μετά από την επιτυχή αξιολό-

1990 – 2010

20 ΧΡΟΝΙΑ 346 Μ «Ιάσων»

γησή της από το ΑΤΑ ανέλαβε επιχει-ρησιακά καθήκοντα σε ρόλο βομβαρ-δισμού και αναχαίτισης. Πέρα από τηνσυνήθη δραστηριότητα στο Αιγαίο καιτα readiness τόσο από την 110 ΠΜόσο και από την 130 ΣΜ, η Μοίρα είχετην τιμή μαζί με την αδελφή 330 Μ και

τις Μοίρες των A-7 Corsair II των 115και 116 ΠΜ να φέρει τα ΕλληνικάΕθνόσημα πάνω από την Κύπρο μετάαπό 20+ χρόνια μέσα από τις ασκή-σεις Νικηφόρος-Τοξότης. Κατά τηνκρίση των Ιμίων τον Ιανουάριο του1996 η Μοίρα δηλώνει 100% επιχει-

46

ρησιακή ικανότητα. Το καλοκαίρι του1997 εν αναμονή της παραλαβής των40 F-16C/D Block 50 που θα εξόπλι-ζαν 2 νέες μοίρες στην 111 ΠΜ, τοανώτατο αεροπορικό συμβούλιο απο-φασίζει την μετακίνηση της 346 Μστην 110 Πτέρυγα Μάχης στην Λάρισαη οποία πραγματοποιείται στις20/6/97. Τον Οκτώβριο του 1997 η 346Μ συμμετέχει στην μεγαλύτερη εναέ-ρια αντιπαράθεση στην Ευρώπη απότην λήξη του Β’ ΠΠ, μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας όπου περισσότερα από 120μαχητικά 3ης γενιάς και των 2 χωρώνεμπλέκονται σε σκληρές αερομαχίες.Από τις σημαντικότερες στιγμές στην20χρονη πορεία της καταλαμβάνει ηόχι και τόσο γνωστή αποστολή αερο-σκαφών της στην αεροπορική βάσητης Πάφου. Συγκεκριμένα τον Ιούνιοτου 1998, 4 F-16 της 346 Μ κάτω απόσυνθήκες άκρας μυστικότητας (σιγήασυρμάτου), προσγειώνονται στην135 Σμηναρχία Μάχης στην Πάφο γιατην αξιολόγηση των εγκαταστάσεωντου αεροδρομίου. Το γεγονός προκά-λεσε πανικό στην Τουρκική πλευράκαθώς η παρουσία των αεροσκαφώνέγινε αντιληπτή μόνο όταν τα αερο-σκάφη έσπασαν την σιγή ασυρμάτουκατά την διάρκεια της προσγείωσης. 2F-16 εξυπηρετήθηκαν και αναχώρη-σαν αμέσως ενώ τα άλλα 2 αναχώρη-σαν την επομένη.

Τον Φεβρουάριο του 2005 η Μοίραγίορτασε τα 15 χρόνια της και την συμ-πλήρωση 40000 ωρών. Για τον σκοπόαυτό παρουσιάστηκε και το πρώτοεπετειακό στην ιστορία της ΠΑ F-16(S/N 136) αποτέλεσμα του Ανθυπα-σπιστή Γιώργου Αθανασιάδη. Στα 20χρόνια της η Μοίρα έχει να επιδείξειένα μοναδικό δείκτη ασφαλείας μεμόνο 1 πτώση ενός F-16C (S/N 142)στις 6/10/95 από «κράτημα» κινητήραόπου ο χειριστής του το εγκατέλειψεεπιτυχώς βορείως της Σκύρου.

Η 346 Μ στο εξωτερικό

Λαμπρή είναι η παρουσία τις Μοίραςσε ασκήσεις και εκδηλώσεις του εξω-τερικού. Η Μοίρα τουλάχιστον 2 φορέςέχει συμμετάσχει στον θεσμόSquadron Exchange του ΝΑΤΟ:

•Τον Σεπτέμβριο του 1997 κλιμάκιοαποτελούμενο από 4 F-16C (S/N 126,134, 136, 138) μεταβαίνει στην βάσηOrange στην Γαλλία για συνεκπαί-δευση με τα Mirage 2000B/C της EC02.005.

•Τον Μάϊο του 2001 κλιμάκιο της Μοί-ρας αποτελούμενο από 2 F-16C (S/N122, 130) και 2 F-16D ( S/N 146, 148)μεταβαίνει στην βάση του Leeuwardenστην Ολλανδία για συνεκπαίδευση με

τα F-16AM/BM της 322 Μοίρας.

Η 346 M στο TLP

Πολύ σημαντική είναι η παρουσία της346 Μ στο Tactical Leadership Pro-gramme (TLP). Αυτό εύκολα διαπι-στώνεται αρκεί να σημειώσουμε πώςαπο πλευράς συμμετοχών έρχεται 1ηαπο όλες τις Μοίρες του ΑΤΑ με 4 συμ-μετοχές. Μάλιστα ήταν η 1η Ελληνικήμοίρα που συμμετείχε στον θεσμό τουTLP το 1996, ενώ είχε την τιμή να είναικαι η Μοίρα που συμμετείχε στην τε-λευταία TLP (2009.3) από την βάσηFlorennes καθώς αυτή η δραστηριό-τητα αλλάζει έδρα και από το 2010 θαγίνετε στην Ισπανική βάση Albacete.Αναλυτικά η παρουσία της 346 Μ είναιη εξής:

ΤLP 1996.3 (29/4/96 – 24/5/96:

-1 F-16C (S/N 112)/ 1 F-16D (S/N 148)

TLP 2001.2 (12/3/01– 6/4/01):

-2 F-16C (S/N 114, 122)

TLP 2004.4 (30/8/04 – 24/9/04):

-4 F-16C (S/N 122, 134, 118, 124)

2005: το τότε επετειακό f-16 στους αιθέρες

47

TLP 2009.3 (4/5/09 – 29/5/09)

4 F-16C (S/N 112, 134, 130, 140)

Όσον αφορά άλλες διεθνείς ασκήσειςη 346 Μ έχει συμμετάσχει στις: AmpleTrain 2003 (Kecskemet/Ουγγαρία),Ample Gain 2004 (Volkel/Ολλανδία),Clean Hunter 2004 (Twenthe/Ολλαν-δία), Noble Award 2007 (Jagel/Γερμα-νία).

Σημαντική είναι και η παρουσία της346 Μ και σε διεθνή airshows με στα-τική συμμετοχή αεροσκαφών της:Karup 2005 (Δανία), CIAF 2006 (Τσε-χία), Pratica di Mare 2008 (Ιταλία),Zeltweg 2009 (Αυστρία).

Η σύντομη αυτή παρουσία των 20χρόνων της 346 Μ δεν θα μπορούσενα κλείσει παρά με ευχές και μια δειλήματιά για το μέλλον της. Πολλά είναιαυτά που έχουν ακουστεί για τα F-16C/D Block 30. Θα αναβαθμιστούν?,θα αναλάβουν ρόλο εκπαίδευσης-αναγνώρισης? Μήπως η 346 Μ θαείναι από τις πρώτες μοίρες της ΠΑπου θα εξοπλιστεί με μαχητικά 4ης ή5ης γενιάς ? Κάνεις δεν μπορεί με βεβ-βαιότητα να απαντήσει. Το μόνο σί-γουρο είναι πώς προσωπικό καιαεροσκάφη θα συνεχίσουν να κάνουναυτό που 20 χρόνια κάνουν πράξηπάνω από το Αιγαίο δηλώνοντας μετον καλύτερο τρόπο σε εχθρούς και

«φίλους» ότι θα είναι πάντοτε παρών.

48

Καλές προσγειώσεις 346 Μ!!!

49

J-10

The Vigorous dragonγράφει ο Adis

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Ήταν αρχές του ’80 όταν εκπρόσωποιτης Αεροπορίας του Λαϊκού Απελευθε-ρωτικού Στρατού (PLAAF-People’sLiberation Army Air Force) μαζί με εκ-προσώπους από το επιτελείο του Λαϊ-κού Απελευθερωτικού Στρατού (ΛΑΣ),το Σώμα Αεροπορίας Ναυτικού τουΛΑΣ, και το υπουργείο αεροναυτικών,συναντήθηκαν στο Πεκίνο και συζήτη-σαν για την σχεδίαση και ανάπτυξηενός νέας γενιάς μαχητικού αεροσκά-φους, σύμφωνα πάντα με την εντολήπου είχε δοθεί μερικούς μήνες νωρί-τερα από τον τότε κινέζο ηγέτη DengXiao Ping. Οι αρχικές απαιτήσεις ήθε-λαν το αεροσκάφος να έχει παρόμοιεςεπιδόσεις με αυτές του αμερικάνικουF-16 και να είναι ανώτερο του εγχώ-ριου κατασκευαζόμενου J-8II και τουσοβιετικού Mig-23. Το σχετικό χρονο-διάγραμμα έθετε σαν χρόνο εισαγω-γής στον ΛΑΣ τα μέσα του ’90, και θααποτελούσε την ραχοκοκαλιά των αε-ροπορικών του δυνάμεων, σαν τοκύριο κινέζικο μαχητικό. Ήταν Ιανουά-ριος του 1984 όταν το υπουργείο αε-ροναυτικών δέχθηκε 3 προτάσεις απότα αεροναυτικά ινστιτούτα τoυShenyang, του Xi’an και του Chengdu.Οι προτάσεις περιελάμβαναν μια συμ-βατική σχεδίαση, μια σχεδίαση πτέρυ-γας δέλτα με κάναρντ (περίπου ίδιαςδιαμόρφωσης όπως το JA-37 Viggen)και μια σχεδίαση με μεταβαλλόμενηπτέρυγα (όπως τα F-14/F-111). Τονίδιο χρόνο επιλέγεται η σχεδίαση πτέ-ρυγας δέλτα με κάναρντ, που είχευποβληθεί από το αεροναυτικό ινστι-τούτο του Chengdu. Η σχεδίαση ανα-τίθεται στο συγκεκριμένο ινστιτούτο,και η κατασκευή στο αντίστοιχο Εργο-στάσιο Κατασκευής Αεροσκαφών τουChengdu (CAC – Chengdu AircraftCorporation σήμερα). Ταυτόχρονα,ορίσθηκαν 4 βασικοί τεχνολογικοί το-μείς που έπρεπε να αναπτυχθούν καιοι οποίοι ήταν:

-Η αεροδυναμική σχεδίαση/ολοκλή-ρωση της πτέρυγας δέλτα με τα κά-ναρντ

-Η σχεδίαση ολοκληρωμένων αερο-ναυτικών ηλεκτρονικών συστημάτων

-Η σχεδίαση συστήματος πτήσης μετην βοήθεια και έλεγχο ηλεκτρονικούυπολογιστή (Fly-by-wire)

-H σχεδίαση του όλου αεροσκάφουςκαι της παραγωγής με την χρήση συ-στημάτων CAD/CAM

Το 1986 το πρόγραμμα παίρνει τηνονομασία πρόγραμμα J-10 (Jiān Shí ή歼十 ή 歼-10) και o Song Wen-Congορίζεται σαν ο αρχισχεδιαστής τουπρογράμματος. Ταυτόχρονα αναζη-τούνται “εταίροι” που να μπορούν(αλλά και να διατίθενται) να προσφέ-ρουν τεχνολογική βοήθεια σε ένα εγ-χείρημα που ήταν στηνπραγματικότητα ένα τεράστιο βήμα γιατα τεχνολογικά δεδομένα και ικανότη-τες της τότε κίνας. Το στήριγμα αυτόβρίσκεται από το Ισραήλ, που εκείνηακριβώς την περίοδο ανέπτυσσε τοαντίστοιχο δικό του μαχητικό, το πολύγνωστό “Lavi”, με την βοήθεια τωναμερικάνων. Οι σχεδιαστικές επιρροέςαπό το ισραηλινό μαχητικό μπορεί ναπει κανείς ότι είναι εμφανείς όπως φαί-νεται στα παρακάτω σχέδια. Η ανά-μειξη των ισραηλινών ήταν εξαιρετικάκρυφή, και μέχρι ακόμα δεν έχει γίνειεπίσημα αποδεκτή, αλλά η όλη ομοι-ότητα και τα διάφορα δημοσιεύματατου ειδικού τύπου, συνηγορούν στο ότικάποια τεχνογνωσία έλαβε μεταφοράμεταξύ του ισραήλ και της κίνας, και ει-δικότερα, στην αεροδυναμική σχε-δίαση (πτέρυγες και συνολικήδιαμόρφωση), και στο λογισμικό τουσυστήματος ελέγχου (fly-by-wire soft-ware). Το ερώτημα όμως ήταν, μέχρι

ποιό σημείο το κινέζικο σχέδιο είχεεπηρεαστεί απο την ισραηλινή προ-σπάθεια. Πολλοί θεωρούν ότι αυτόέγινε σε μεγάλο βαθμό.

Κάτι τέτοιο όμως έρχεται και διαψεύδειο Wong Lo, ο οποίος ήταν ο αρχισχε-διαστής του αεροσκάφους Chengdu J-9, (ένα αεροσκάφος που δεν βγήκε σεπαραγωγή και παρέμεινε σε πρωτό-τυπο) σε μια συνέντευξή του που δό-θηκε το 2007. Συγκεκριμένα αναφέρειότι το Chengdu Aircraft Design Insti-tute ήδη από τις αρχές του 80, και συγ-κεκριμένα από το 1981, είχεπροχωρήσει σε ένα αριθμό μελετώνεστιαζόμενο στους εξής τομείς:

1.Την αεροδυναμική σχεδίαση και τοαντίστοιχο προφίλ για ένα νέο μαχη-τικό (που περιλάμβανε την συγκεκρι-μένη διαμόρφωση που εντέλειυιοθετήθηκε)

2.Την χρήση Η/Υ στην σχεδίαση καιπαραγωγή των νέων αεροσκαφών(CAD/CAM)

3.Μια μελέτη αναφορικά με την ανεκτι-κότητα της σχεδίασης σε ζημιές/αστο-χίες

52

4.Σχεδίαση πιλοτηρίου με υψηλόβαθμό αυτοματισμών

Όλες αυτές οι μελέτες είχαν προχωρή-σει σε μεγάλο βαθμό και χωρίς αυτέςτις μελέτες δεν θα ήταν δυνατόν ναπαρουσιάσει το Chengdu τον επόμενοχρόνο (1982) την σχεδίασή του στηνσύσκεψη που έγινε στο Πεκίνο, και ναεπιλεχθεί. Πολλοί εκ’των σχεδιαστώνπου ήταν στην σχεδιαστική ομάδα τουChengdu J-9 συμμετείχαν και στηνσχεδίαση του J-10. Η υπάρχουσα εμ-πειρία και γνώση που είχε αποκτηθείήδη από την συγκεκριμένη σχεδια-στική ομάδα, λόγο των ερευνών για τοJ-9, επέτρεψε στο Chengdu να διεκδι-κήσει επιτυχώς το νέο πρόγραμμα,κάτι που έγινε τον Μάϊο του 1984.

Ο Wong Lo παραδέχεται ότι στα μέσατου ’80, οι συνθήκες ήταν τέτοιες πουεπέτρεψαν την ανταλλαγή στρατιωτι-κής τεχνολογίας μεταξύ της κίνας καιτης δύσης, και ότι η κίνα είχε θέσει

προτεραιότητα στο να αποκτήσει τέ-τοιου είδους τεχνογνωσία από τις τε-χνολογικά προηγμένες χώρες. Αυτόόμως δεν σημαίνει ότι υπήρξε καιάμεση συνεργασία με τους ισραηλι-νούς, και ότι οι όποιες εξωτερικές σχε-διαστικές ομοιότητες υπάρχουν με τηνισραηλινή σχεδίαση είναι απλά σύμ-πτωση και οφείλονται στο ότι ακολού-θησαν την ίδια σχεδιαστικήκατεύθυνση. Εξάλλου, όπως αναφέ-ρει, το Chengdu ήδη είχε σχεδιάσειένα αεροσκάφος με παρεμφερή σχε-διαστική διαμόρφωση (και στο οποίο οσυγκεκριμένος ήταν ο αρχισχεδια-στής), το Chengdu J-9 και το οποίοέμοιαζε αρκετά στο J-10, πολύ πριν οιισραηλινοί σχεδιάσουν το “Lavi”. Μά-λιστα, θέλοντας να τονίσει ότι το J-10προήρθε από το J-9 αναφέρει χαρα-κτηριστικά ότι οι Αμερικάνοι από τηνδεκαετία του 60 είχαν αρχίσει να εξε-τάζουν την χρήση κάναρντ σε αερο-σκάφη για την δημιουργία περαιτέρωάντωσης αλλά και μεγάλων ροπών,

αυξάνοντας έτσι την ευελιξία του αε-ροσκάφους. Κατά την διάρκεια τηςανάπτυξης του J-9 η σχεδιαστικήομάδα εξέτασε αυτού του είδους τηνδιαμόρφωση, μαζί με άλλες πιθανέςδιαμορφώσεις όπως της ύπαρξης κοι-λιακής αερο-εισαγωγής (αντί πλευρι-κών) και πολλά στοιχεία συλλέχθηκανκατά την διάρκεια αυτών των μελετών.Συνεπώς το σχεδιαστικό ινστιτούτοτου Chengdu είχε ήδη αρκετή τεχνο-γνωσία, εμπειρία και φυσικά στοιχείαπάνω στην συγκεκριμένη διαμόρ-φωση από το προηγούμενο πρό-γραμμα, και δεν χρειάζονταν “εκ τωνέξω” βοήθεια για την ανάπτυξη του.Ουσιαστικά, ήταν η κατάλληλη ανα-σχεδίαση/μετατροπή του J-9 που οδή-γησε στην δημιουργία του J-10, με τοπρώτο ουσιαστικά να χρησιμοποιείταισαν ένα σκαλοπάτι για την απόκτησητης απαιτούμενης εμπειρίας έτσι ώστεαναδιαμορφώνοντας την σχεδίαση κα-τάλληλα, να υπάρξει η δημιουργίαενός μαχητικού αναχαίτισης-πολλα-πλών ρόλων που προήρθε σχεδια-στικά (και ουσιαστικά) από ένααεροσκάφος κρούσης. Το πρώτο (J-9)σχεδιάστηκε σαν αεροσκάφος μεγά-λου υψομέτρου και μεγάλης ταχύτη-τος, ενώ το δεύτερο (J-10) έδωσειδιαίτερη βάση στην ευελιξία σε μικράκαι μέσα ύψη. Αυτό που έκαναν οι σχε-διαστές του ινστιτούτου ήταν να χρη-σιμοποιήσουν την ήδη αποκτηθείσαγνώση με τον κατάλληλο τρόπο ώστενα ανταποκριθεί η κάθε σχεδίαση στιςανάλογες απαιτήσεις που είχαν οριο-θετηθεί από την αεροπορία. Συνεχί-ζοντας αναφέρει ότι στο τέλος τηςάνοιξης του 1981, το ινστιτούτο είχε ενενεργεία 3 προγράμματα έρευνας απότα οποία είχαν αντληθεί ήδη πολλέςχρήσιμες πληροφορίες, και ειδικότεραστους 4 τομείς που αναφέρθηκαν πιοπάνω. Αναφέρει επίσης ότι η σχεδίασητου ισραηλινού “Lavi” προήρθε σαναποτέλεσμα των περιορισμών πουέθεσαν οι αμερικάνοι στους ισραηλι-νούς στο να μην αντιγράψουν το F-16,ενώ η αντίστοιχη του J-10, προήρθεαπό την ανεξάρτητη έρευνα των κινέ-ζων, σε συνδυασμό με τις τεχνολογι-κές καινοτομίες της δύσης που είχεήδη αρχίσει να επικεντρώνεται από τατέλη του 70 στην ίδια αεροδυναμικήδιαμόρφωση (Μirage 4000 & EFA).Κλείνοντας το θέμα, ανέφερε ότι ταδύο αεροσκάφη, όσο και αν μοιάζουνεξωτερικά, στην πραγματικότητα δενέχουν τόσες ομοιότητες όσο πολλοί πι-στεύουν.

Έχουμε φτάσει πλέον στο 1990 όταν

Οι διαφορές μεταξύ J-10 (απέναντι), J-9 (επάνω) και Lavi (κάτω)

53

το πρόγραμμα δέχεται μια σημαντικήκαθυστέρηση λόγο της αδυναμίας τηςΚίνας να αποκτήσει πρόσβαση στηναπαραίτητη τεχνογνωσία που απαιτεί-ται για την συνέχιση του προγράμμα-τος, από την δύση. Ο λόγος είναι τοεμπάργκο που επιβάλλει η Ευρώπηκαι η Αμερική στην Κίνα λόγο των γε-γονότων στην πλατεία Tien Na Men.Το μεγάλο πρόβλημα της Κίνας (κάτιπου ακόμα την ταλανίζει) ήταν η ανά-πτυξη και κατασκευή αεροπορικών κι-νητήρων. Το 1993 το πρώτο μεταλλικόμοντέλο πλήρους κλίμακας του αερο-σκάφους γίνεται πραγματικότητα, καιαρχίζουν οι δοκιμές στην αεροδυνα-μική σήραγγα. Εκεί διαπιστώνεται ότισε μικρές ταχύτητες υπάρχουν εν δυ-νάμει προβλήματα στις επιδόσεις καιότι σε υποηχητικές ταχύτητες η μέγι-στη ΑΟΑ (Angle Of Attack) δεν είναι ηαναμενόμενη (για την ακρίβεια ήταν μι-κρότερη). Λόγο του ότι η γενικευμένητάση ήταν η δημιουργία αεροσκαφώνπολλαπλού ρόλου που να μπορούν ναέχουν καλές επιδόσεις σε όλο το φά-κελο πτήσης, και όχι εξειδικευμένων(π.χ. μόνο υπερηχητικού αναχαιτιστι-κού, ή μόνο αεροσκάφους διείσδυ-σης), και ειδικότερα υπήρχε ηαπαίτηση για εκτεταμένες δυνατότητεςσε αποστολές κρούσης, λαμβάνεται ηαπόφαση για ριζική ανασχεδίαση τουαεροσκάφους, ώστε να μπορεί ναφέρει ραντάρ με δυνατότητα παρακο-λούθησης ανάγλυφου (terrain follow-ing radar), περισσότερους και πιοστιβαρούς πυλώνες μεταφοράς φορ-τίου, και εντελώς νέα συστήματα ναυ-τιλίας, ελέγχου πτήσης καιστοχοποίησης.

Στα μέσα της δεκαετίας του ‘90 ηΡωσία αναμειγνύεται στο συγκεκρι-μένο πρόγραμμα με το να προσφέρειτην υιοθέτηση απο το αεροσκάφος τουκινητήρα τουρμποφάν Lyulka-SaturnAL-31F. Αυτό δίνει μεγάλη ώθηση στοπρόγραμμα, τόσο ώστε να φτάσουμεστην πρώτη πτήση του πρωτοτύπου“1001” το 1996, που όμως παρου-σίασε αρκετές αδυναμίες ώστε να οδη-γήσει στο αποτέλεσμα η σχεδίαση ναμην χαρακτηριστεί επιτυχημένη. Είναιπλέον Μάρτιος του 1998 όταν το δεύ-τερο – ανασχεδιασμένο πλέον – πρω-τότυπο “1003” κάνει την παρθενικήτου πτήση. Το ίδιο έτος η σχεδίασηπαίρνει την επίσημη υπηρεσιακή τηςονομασία “J-10”. Ήδη το πρόγραμμαβρίσκεται δύο έτη πίσω από τον αρ-χικό προγραμματισμό. Το Chengduείχε κατασκευάσει επτά πρωτότυπαανάπτυξης, εκ’ των οποίων τα 5 είχανεφοδιαστεί με τον κινέζικο κινητήραWS-10, ενώ τα άλλα δύο με τον ρώ-σικο AL-31F και κάποιες αλλαγές στααεροβοηθήματα ναυτιλίας. Τον Δεκέμ-βριο του ιδίου έτους (1999) δύο από ταπρωτότυπα μεταφέρθηκαν από τις εγ-καταστάσεις του Chengdu στις Κινέζι-κες Εγκαταστάσεις Δοκιμών Πτήσεων(China Flight Test Establishment -CFTE) στο Yanliang, στην επαρχίαShaanxi για περαιτέρω δοκιμαστικέςπτήσεις και επιχειρησιακές αξιολογή-σεις κατά την διάρκεια αυτών. Το Μάϊοτου 2000 εκτεταμένες δοκιμαστικέςπτήσεις λαμβάνουν χώρα στο CFTEκαι προς το τέλος του έτους έχουνσυμπληρωθεί 140 ώρες πτητικών δο-κιμών. Ενδιάμεσα, το καλοκαίρι τουιδίου έτους, η πρώτη επιτυχημένη δο-κιμή του εκτινασσόμενου καθίσματος

από ένα αεροσκάφος δοκιμών γίνεταιγεγονός. Το επόμενο έτος η κίνα πα-ραγγέλνει 54 κινητήρες AL-31FN απότην Ρωσία, ειδικά διαμορφωμένους γιατην χρήση από το κινέζικο μαχητικό,έτσι ώστε να προχωρήσει η πρώτηπαρτίδα αεροσκαφών. Οι κινητήρεςπαραδίδονται μεταξύ των ετών2002~2004. Το καλοκαίρι του 2002,μετά από 2 χρόνια πτητικών δοκιμώνστο CFTE, τα πρωτότυπα πλέον μετα-φέρονται κάτω απο την επίβλεψη τηςΑεροπορίας του ΛΑΣ (PLAAF) στηναεροπορική βάση του Dingxin στηνεπαρχία Gansu για περαιτέρω δοκιμέςπου αφορούν οπλικά συστήματα καιδοκιμές του συστήματος ελέγχουβολής. Την ίδια περίοδο, και συγκεκρι-μένα στο τέλος Ιουνίου, γίνεται ηπρώτη πτήση του αεροσκάφους προ-παραγωγής και η παραγωγή μιας μι-κρής παρτίδας αεροσκαφών, αρχίζειλίγο μετά.

Είναι Μάρτιος του 2003 όταν το μαχη-τικό με τον κωδικό J-10, εισέρχεταιεπίσημα σε υπηρεσία με την Αεροπο-ρία του ΛΑΣ. Έξι μαχητικά παραλαμ-βάνονται από το Κέντρο Εκπαίδευσηςκαι Πτητικών Δοκιμών (PLAAF FlightTest & Training Centre) της αεροπορι-κής βάσης του Cangzhou, στην επαρ-χία Heibei, για επιχειρησιακές δοκιμέςκαι αξιολόγηση. Κατά την διάρκεια τηςπαράδοσης, 2 εκ’ των αεροσκαφώνεκτελούν πτητική επίδειξη σε υψηλάιστάμενους αξιωματούχους της αερο-πορίας. Την ίδια εποχή, δηλ. τηνάνοιξη του 2003, το σύστημα ελέγχουβολής του ραντάρ του αεροσκάφουςδοκιμάζεται πάνω σε ένα ειδικά τρο-ποποιημένο Y-8, στην επαρχία Shan-

54

dong.

Το καλοκαίρι του 2003 εκτελείτει και οπρώτος επιτυχημένος εναέριος ανε-φοδιασμός σε επίπεδο επίδειξηςόμως, η πρώτη επιτυχημένη βολή πυ-ραύλου Αέρος-Αέρος λαμβάνει χώρα.Στις αρχές του επόμενου έτους, καιμετά από σχεδιαστική ανάπτυξη πουδιήρκησε μια χρονική περίοδο 18ετών, ο τύπος λαμβάνει την πρώτη τουπιστοποίηση κάτι που ταυτόχρονα ση-ματοδοτεί το τέλος του προγράμματοςανάπτυξης. Τον Αύγουστο του ιδίουέτους (2004) σχηματίζεται το πρώτοαεροπορικό σύνταγμα εξοπλισμένο μετο J-10, στην 44η αεροπορική μεραρ-χία της Αεροπορίας του ΛΑΣ, στην αε-ροπορική βάση του Mengzi, στηνεπαρχία Yunnan, και μετασταθμεύειστην αεροπορική βάση του Luliangστην ίδια επαρχία.

Είναι Ιούλιος του 2005 όταν παραγ-γέλνονται από την Ρωσία 100 κατάλ-ληλα διασκευασμένοι κινητήρεςAL-31FN, αξίας 300 εκατ. δολαρίωνπου θα χρησιμοποιηθούν για την κα-τασκευή περαιτέρω μαχητικών τουτύπου, με εκτιμώμενη παραγωγή 2έως 3 αεροσκαφών το μήνα. Το Νοέμ-βριο του επόμενου έτους, το μαχητικόλαμβάνει πιστοποιητικό αρχικής επι-χειρησιακής ετοιμότητας (Initial Oper-ational Capability - IOC), ενώταυτόχρονα αποχαρακτηρίζεται σαναπόρρητο. Η εταιρεία κατασκευής του(CAC / AVIC-I) προγραμματίζει να τοπαρουσιάσει κατά την διάρκεια της αε-ροπορικής επίδειξης του Zhuhai AirShow, αλλά η συγκεκριμένη παρου-σίαση αναβάλλεται εκείνο το έτος μάλ-λον για πολιτικούς λόγους. Δενσυμβαίνει όμως το ίδιο την επόμενηφορά, και έτσι τον Οκτώβριο του 2008,το αεροσκάφος λαμβάνει μέρος στοZhuhai Air Show, όπου και γίνεται ηπρώτη δημόσια επίδειξή του στοκοινό.

ΣΥΝΤΟΜΗΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Όπως προαναφέραμε το J-10 είναιένα αεροσκάφος πολλαπλών ρόλων,παντός καιρού που σχεδιάστηκε μεγνώμονα αποστολές αεροπορικήςυπεροχής, αλλά και κρούσης/βομβαρ-δισμού. Το αεροσκάφος σχεδιάστηκεαπό το Αεροπορικό Σχεδιαστικό Ινστι-τούντο του Chengdu ή Ινστιτούτο 611(Chengdu Aircraft Design Institute -611 Institute) και κατασκευάζεται από

το Αεροπορικό Εργοστάσιο (πιοσωστά επιχείρηση) του Chengdu(Chengdu Aircraft Corporation - CAC)που ανήκει στην Αεροπορική ΕταιρικήΒιομηχανία της Κίνας (China AviationIndustry Corporation I - AVIC I). Έγινεεπιχειρησιακό από την Αεροπορία τουΛΑΣ το 2003. Το αεροσκάφος προ-ήλθε από το πρόγραμμα με κωδικό8610 που ξεκίνησε στα μέσα της δε-καετίας του ’80. Αρχικά το αεροσκάφοςαναπτύχθηκε σαν αεροσκάφος υψη-λών επιδόσεων εναέριας υπεροχήςώστε να μπορεί να αντιμετωπίζει τατότε εμφανιζόμενα F-16 & Mig-29,αλλά το τέλος του Ψυχρού πολέμουκαι οι αλλαγές των απαιτήσεων της Κι-νέζικης Αεροπορίας, οδήγησαν στηναλλαγή της σχεδίασης προς ένα αερο-σκάφος πολλαπλών ρόλων ώστε ναμπορεί να εκτελεί ένα μεγάλο εύροςαποστολών.

Αρχικά η Κίνα ζητά την βοήθεια του Ισ-ραήλ που εκείνη την περίοδο ανα-πτύσσει το δικό του πρόγραμμα με τοΙΑΙ “Lavi”, και οι «πληροφορίες» θέ-λουν το Ισραήλ να βοηθάει τεχνολο-γικά την Κίνα στην αεροδυναμικήσχεδίαση και στο λογισμικό του συ-στήματος ελέγχου πτήσης που ήταντου τύπου “fly-by wire”. Αρχικές φωτο-γραφίες μοντέλων δείχνουν το αερο-πλάνο να ακολουθεί μια σχεδίασηπολύ όμοια με αυτή του Mirage 2000με τις προεισαγωγές στο πλάι (και όχιστο κάτω μέρος της ατράκτου) και τονυπερηχητικό κώνο που βοηθάει στηνκαλύτερη λειτουργία του κινητήρα σευψηλές ταχύτητες, ενώ η ουραία διά-ταξη δείχνει να ακολουθεί την σχεδια-στική γραμμή του ισραηλινούμαχητικού (Lavi). Οι αλλαγές του αρχι-κού σχεδιαστικού προτύπου από τοτελικό αποτέλεσμα, πιστοποιούν ότι η

σχεδίαση υπέστη τουλάχιστον μια ση-μαντική σχεδιαστική αλλαγή μέχρι ναοριστικοποιηθεί, στην διάρκεια των 18ετών που κράτησε η ανάπτυξη του. Οπιθανός λόγος αυτής της σημαντικήςσχεδιαστικής αλλαγής, μπορεί να οφεί-λεται στο ότι η Κίνα επανακαθόρισε τιςπροτεραιότητές της με το να θεωρήσειότι οι μελλοντικοί δυνητικοί της αντί-παλοι δεν ήταν πλέον τα σοβιετικά αε-ροσκάφη, αλλά τα αμερικάνικα όπωςτα F-15/-16/-18, ειδικά μετά το τέλοςτου Ψυχρού πολέμου.

Το πρόγραμμα αντιμετώπισε μεγάλαπροβλήματα κατά την διάρκεια τωναρχών της δεκαετίας του ’90, όταν επι-βλήθηκε το εμπάργκο προς την Κίνα,από την Αμερική και την ΕυρωπαϊκήΈνωση, λόγο των γεγονότων πουείχαν προηγηθεί το 1989. Στα μέσα τηςδεκαετίας η Ρωσία αναλαμβάνει ναπαραχωρήσει την απαραίτητη τεχνο-λογία που τόσο είχε ανάγκη η Κίνα, ει-δικά στον τομέα των κινητήρων, καιπαραδίδει κινητήρες τύπου τουρμπο-φάν AL-31F για την πρόωση τουτύπου. Το J-10 πρωτοπέταξε στις 22Μαρτίου 1998 με 6 πρωτότυπα ναέχουν κατασκευαστεί για πτητικές δο-κιμές, ενώ οι πτητικές δοκιμές αποδο-χής από την Κινέζικη Αεροπορίαξεκίνησαν τον Μάρτιο του 2003. Αρχέςτου 2004 γίνεται αποδεκτό, και τον Ιού-λιο του ιδίου έτους η πρώτη μονάδα γί-νεται επιχειρησιακή (132ο ΑεροπορικόΣύνταγμα της 44ης Αεροπορικής Με-ραρχίας, Αεροπορική Βάση του Lu-liang, στο νότιο μέρος της επαρχίαςYunnan). Η αρχική παραγωγή 100 αε-ροσκαφών περιλαμβάνει μονοθέσιακαι διθέσια αεροσκάφη. Υπολογίζεταιότι ένα σύνολο 300 ή και περισσότε-ρων αεροσκαφών θα αποκτηθούναπό την Κινέζικη Αεροπορία και το Πα-

55

κιστάν. Άλλες χώρες που έχουν δείξειενδιαφέρον για το πρόγραμμα είναι τοΙράν, και η Ταϊλάνδη.

ΣΧΕΔΙΑΣΗ

1. ΑΕΡΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΣΧΕΔΙΑΣΗ

Το αεροσκάφος υιοθετεί πτέρυγατύπου Δέλτα με κάναρντς, χωρίς ου-ραία πτερύγια, μια σχεδίαση που βα-σίσθηκε στο ακυρωθέν μαχητικό J-9,αλλά έχει υιοθετηθεί απο τα Rafale,Typhoon, JA-37 Viggen, JAS-39Gripen και απο το ακυρωθέν IAI Lavi.Η ύπαρξη των κάναρντ και της πτέρυ-γας δέλτα προσφέρει πολύ μεγάληευελιξία στο αεροσκάφος, μεγαλύτερηαπό τις διατάξεις κλασσικού τύπουόπως των F-16 & Mig-29. Αυτό γίνεταιγιατί ο μοχλοβραχίονας των ροπώνείναι μεγαλύτερου μήκους, επιτρέπον-τας έτσι την ανάπτυξη μεγαλύτερωνροπών. Ταυτόχρονα, η ύπαρξη τωνκάναρντ μπροστά από την κύρια πτέ-ρυγα επιτρέπει σε αυτά να λειτουρ-γούν μέσα σε ένα ρεύμα αέρος πουείναι καθαρό από αεροδυναμικές πα-ραμορφώσεις που προέρχονται απότην κυρία πτέρυγα. Σε μια κλασσικήδιαμόρφωση τα πτερύγια ελέγχου θαέπρεπε να λειτουργούν εντός του δι-νορεύματος που θα δημιουργούσε ηπτέρυγα με ότι αυτό συνεπάγεται. Ηύπαρξη της συγκεκριμένης διαμόρφω-σης έχει σαν αποτέλεσμα πιο άμεσοέλεγχο του αεροσκάφους, την εφαρ-μογή των δυνάμεων (ροπών) ακριβώςστο επιθυμητό σημείο, δηλ. στην«μύτη» του αεροσκάφους, και φυσικάη δυνατότητα μετακίνησης ολόκληρωντων πτερυγίων και όχι μέρος αυτών,αυξάνει δραματικά την επιφάνεια πουδημιουργεί άντωση/ροπή και συνεπώς

την συνολική ροπή που ασκείται στοαεροσκάφος, αυξάνοντας περαιτέρωτην ευελιξία του. Τέλος, αυτή η δυνα-τότητα, δηλ. της ύπαρξης καλύτερου,μεγαλύτερου και αμεσότερου ελέγχουτου αεροσκάφους, έχει σαν αποτέλε-σμα την χρήση μικρότερων συνολικάπτερυγίων από μια συμβατική διά-ταξη, μειώνοντας έτσι την οπισθέλ-κουσα και το συνολικό βάρος.

Η σχεδίαση διαθέτει μια μεταβαλλό-μενη κοιλιακή αεροεισαγωγή που πα-ρέχει αέρα για το μονό κινητήραLyulka-Saturn AL-31FN. H άνωπλευρά της αεροεισαγωγής είναι εφο-διασμένη με μια διάταξη σχεδιασμένημε τέτοιο τρόπο ώστε να παράγει έναωστικό κύμα που συγκλίνει προς ταπίσω ώστε να βοηθάει στην συμπίεσητου εισαγόμενου αέρα πριν αυτός φτά-σει στα πτερύγια του συμπιεστή. Ηράμπα που χρησιμοποιείται για αυτόντον σκοπό είναι τοποθετημένη σε μιαοξεία γωνία εντός της αεροεισαγωγής,έτσι ώστε να προκαλεί εκτροπή του ει-σαγόμενου ρεύματος αέρα από τηνδιαμήκη διεύθυνση που έχει. Αυτήόμως η διάταξη είχε σαν αποτέλεσματην δημιουργία ενός κενού μεταξύ τηςαεροεισαγωγής και του εμπρόσθιουτμήματος της ατράκτου και απαίτησετην τοποθέτηση 6 μικρών δοκίδων γιατην ενίσχυση της κατασκευής σε συν-θήκες υψηλών φορτίσεων. Πάντωςαναφέρεται ότι η συγκεκριμένη σχε-δίαση της αεροεισαγωγής έχει αντικα-τασταθεί από μια εισαγωγή μευπερηχητικό διαχυτή (Diffuser Super-sonic Inlet - DSI) στο νεώτερο J-10B,ώστε ο αέρας που φτάνει στον κινη-τήρα να έχει υποηχητικές ταχύτητες.

Η συγκεκριμένη αεροσχεδιαστική διά-

ταξη (δηλ. πτέρυγα τύπου δέλτα με κά-ναρντς) είναι εξ’ ορισμού και σχεδία-σης, αεροδυναμικά ασταθής, κάτι τοοποίο προσφέρει υψηλό βαθμό ευκι-νησίας και ευελιξίας, ειδικότερα σευπερηχητικές ταχύτητες. Κάτι τέτοιοόμως, προϋποθέτει (όπως διαπίστω-σαν και οι αμερικάνοι με το F-16) έναεξελιγμένο σύστημα ελέγχου που ναελέγχεται απο Η/Υ ή αλλιώς όπωςείναι γνωστό, ένα σύστημα “fly-by-wire” (FBW). Ένα τέτοιο σύστημαπροσφέρει τεχνητό έλεγχο και ευστά-θεια σε ένα κατά τα άλλα ασταθές αε-ροσκάφος, και άμεσες αποκρίσεις,ώστε ο έλεγχος πτήσης να είναι δυνα-τός και αποδοτικός από την μία, αλλάχωρίς καμία παραχώρηση στον τομέατης ευελιξίας και ευκινησίας από τηνάλλη. Και το σημαντικότερο, αυτός οέλεγχος επιτυγχάνεται σε όλο το εύροςτου φακέλου πτήσης του αεροσκά-φους. Το J-10 χρησιμοποιεί ένα ψη-φιακό σύστημα ελέγχου πτήσηςτεσσάρων καναλιών που αναπτύχ-θηκε απο το 611 Ινστιτούντο με κωδικόType 634. Το λογισμικό για το σύστημααναπτύχθηκε και αυτό απο το ίδιο ιν-στιτούντο και χρησιμοποιεί γλώσσαλογισμικού ADA.

Το ουραίο κάθετο σταθερό είναι αρ-κετά μεγάλο, προσφέρωντας έτσι με-γαλύτερη σταθερότητα (αλλάαυξάνωντας την οπισθέλκουσα) καιστο κάτω μέρος της ατράκτου βρί-σκονται δύο κάθετα πτερύγια παρό-μοια με το F-16, που πιστεύεται ότισυμβάλλουν στην αύξηση της ευστά-θειας σε μεγάλες γωνίες προσβολής(Αngle of Attack – AoA). Η άτρακτόςτου δείχνει αρκετά μακρύτερη σε σύγ-κριση με αυτή του ισραηλινού Lavi,ενώ οι πτέρυγες δεν ακολουθούν τηνδιάταξη του J-7E (διπλές πτέρυγεςδέλτα – Double Delta Wings) και δεί-χνουν περισσότερο να ακολουθούν τομοτίβο των αναστρεφόμενων φτερώνγλάρου (inverted gull wings) με τοεσωτερικό άνω μέρος της πτέρυγας ναεκτείνεται ελάχιστα προς τα κάτω, ενώτο εξωτερικό μέρος να είναι επίπεδο.

2. ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Το αεροσκάφος είχε σχεδιασθεί μεγνώμονα να εξοπλισθεί με τον εγχώ-ριας κατασκευής κινητήρα WP-15τύπου τουρμποτζέτ, αλλά η ανάπτυξητου συγκεκριμένου ακυρώθηκε.

56

Αντ’ αυτού, το αεροσκάφος εφοδιάζε-ται με έναν κινητήρα Lyulka-Saturn AL-31FN. Ο συγκεκριμένος κινητήραςείναι μια τροποποιημένη έκδοση τουAL-31F, που προωθεί τα Su-27/J-11.Είναι τύπου τουρμποφάν, με 4-βάθμιοσυμπιεστή χαμηλής πίεσης και 9-βάθ-μιο συμπιεστή υψηλής πίεσης. Έχειλόγο παράκαμψης 0.59:1 και δύοτουρμπίνες (υψηλής και χαμηλής πίε-σης) μονού σταδίου. Διαθέτει μετά-καυση, και αποδίδει 76.2kN (7,770kg,17,130 lb) ξηρά ώση και 122.55kN(12,500kg, 27,557 lb) με μετάκαυση,ενώ έχει λόγο ώσης/βάρους 8:1. Λόγοτου ότι ο συγκεκριμένος κινητήραςσχεδιάστηκε για χρήση σε δικινητήριαμαχητικά, οι περιορισμοί της τοποθέ-τησής του σε μονοκινητήριο, και συγ-κεκριμένα ο χώρος του κινητήρα στοJ-10, οδήγησαν σε κάποιες συγκεκρι-μένες τροποποιήσεις που περιλαμβά-νουν την αναδιάταξη κάποιωναπαρτίων που “εξείχαν” από τον κινη-τήρα, και δεν χωρούσαν στο διαμέρι-σμα του, όπως το σύστημαμετάδοσης, και κάποιες αντλίες, πουτοποθετήθηκαν σε διαφορετικές θέσειςαπό τους κανονικούς κινητήρες AL-31F. Ο ρώσικης σχεδίασης και κατα-σκευής κινητήρας, σχεδιάζεται νααντικατασταθεί στο μέλλον με τον κι-νέζικης σχεδίασης και κατασκευής κι-νητήρα WS-10A (WoShan-10A) μεκωδικό όνομα Taihang που είναι επί-σης τύπου turbofan, με παραγόμενηώση (με μετάκαυση) μεταξύ 129kN(29000lbf) & 132kN (29675lbf), ενώκατά άλλες εκδοχές η παραγόμενηώση με μετάκαυση είναι 110kN(11,217kg, 24,729 lb), κάτι που εξηγείκαι τον λόγο της μη υιοθέτησής του γιατην ώρα.

3. ΚΟΚΠΙΤ

Ο πιλότος κάθεται στο κόκπιτ που βρί-σκεται ακριβώς άνωθεν της αεροεισα-γωγής και εμπρόσθια από τα κάναρντ.Η καλύπτρα είναι δύο μερών , τύπου“φούσκας”, προσφέροντας έτσι με-γάλη ορατότητα σε όλες τις διευθύν-σεις, κάτι που είναι αναγκαίο ειδικάστην διάρκεια αερομαχιών. Ο ψηφια-κός υπολογιστής ελέγχου πτήσης έχειτην δυνατότητα να “πετάει” το αερο-σκάφος αντί για τον πιλότο, παρέχον-τας αυτόματα έλεγχο τουαεροσκάφους, αλλά και ελέγχοντας γιαπιθανές επικίνδυνες καταστάσεις πουμπορούν να προέλθουν. Αυτό επιτρέ-πει στον πιλότο να επικεντρωθεί στονκύριο σκοπό του κατά την διάρκεια τηςμάχης. Το κόκπιτ είναι τύπου “glass

cockpit”, διαθέτει χειριστήριο τύπουHOTAS (“Hands On Throttle AndStick”) που επιτρέπει τον έλεγχο τουαεροσκάφους και ταυτόχρονα τηνχρήση των οπλικών συστημάτωνχωρίς ο χειριστής να χρειάζεται νααποσπά την προσοχή του. Υπάρχουνσυνολικά 3 οθόνες HDD (Head DownDiplay) τεχνολογίας υγρών κρυστάλ-λων, εκ’ των οποίων οι δύο είναι μο-νόχρωμες ενώ η άλλη είναι έγχρωμη.Οι οθόνες είναι τύπου Πολλαπλών Λει-τουργιών (Multifunctional Display -MFD) και επιτρέπουν στον πιλότο ναέχει γνώση για τα στοιχεία πτήσης, τηνκατάσταση των όπλων, στοιχεία στο-χοποίησης και άλλες γενικές πληρο-φορίες. Το παρεχόμενο head-updisplay (HUD) είναι ευρείας γωνίας καιπαρέχει στον πιλότο στοιχεία πτήσηςκαι στοχοποίησης. Οι Κινέζοι έχουναναπτύξει και σύστημα ελέγχου πυρόςστην κάσκα (Helmet-Mounted Sight -HMS) για χρήση με το συγκεκριμένοαεροσκάφος, αλλά μέχρι στιγμής ελά-χιστα στοιχεία είναι γνωστά. Ο έλεγχοςτων συστημάτων επιτυγχάνεται δια-μέσω αρτηριών τύπου 1553Β, ενώυπάρχει ψηφιακό σύστημα ελέγχουκαυσίμου. Τέλος το αεροσκάφος είναιεφοδιασμένο με GPS/INS και δείκτηπροειδοποίησης ραντάρ τύπουARW9101A RWR.

4. ΡΑΝΤΑΡ

Η Αεροπορική Εταιρεία του Chengdu(CAC) έχει δηλώσει ότι το J-10 είναιεφοδιασμένο με ένα εγχώριας σχεδία-σης και ανάπτυξης ραντάρ (τύπος1473 ή NRIET KLJ-10 κατά άλλεςπληροφορίες), το οποίο διαθέτει επί-πεδη κεραία μηχανικής σάρωσης, μεδυνατότητα ιχνηλάτησης 10 στόχωνκαι εμπλοκής 2 εξ αυτών (με τηνχρήση βλημάτων Ημι-Ενεργού καθο-δήγησης) ή 4 εξ αυτών με την χρήσηβλημάτων Ενεργού καθοδήγησης,ταυτόχρονα. Οι πληροφορίες αναφέ-ρουν ότι το ραντάρ έχει εμβέλεια εντο-πισμού μεγαλύτερη των 120 χλμ. Είναιπιθανόν να βασίζεται σε ισραηλινή ήρώσικη τεχνογνωσία, και οι δυνατότη-τές του πιστεύεται ότι είναι ισάξιες μετα δυτικά ραντάρ των αρχών του ’90.Εναλλακτικά, το αεροσκάφος μπορείνα εφοδιαστεί με ραντάρ ρώσικης, ισ-ραηλινής ή και ευρωπαϊκής προέλευ-σης.

5. ΟΠΛΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

Το αεροσκάφος διαθέτει σαν μόνιμοοπλισμό ένα πυροβόλο τύπου 23-3 δι-

πλής κάνης, 23mm που βρίσκεταιδεξιά του εμπρόσθιου συστήματοςπροσγείωσης. Το όπλο λειτουργεί μετην μέθοδο των αερίων, έχει βάρος50.5 κιλά, μήκος 1530mm και ρυθμόβολής μεταξύ 3000 & 3500 βολών τολεπτό. Βάλει βλήματα Υψηλής Εκρη-κτικότητος/Εμπρηστικά - Τροχειοδει-κτικά βάρους 230 γρ, όπως επίσης καιβλήματα Armour Piercing. To πυρομα-χικό που χρησιμοποιείται είναι διαστά-σεων 23X200mm, και το βλήμα έχειταχύτητα εξόδου στην κάννη 715m/s.

Το αεροσκάφος διαθέτει 11 πυλώνεςμεταφοράς εξωτερικού φορτίου, 3 σεκάθε ημι-πτέρυγα και 5 κάτω από τηνάτρακτο. Ο κεντρικός πυλώνας κάτωαπό την άτρακτο, και οι δύο εσωτερι-κοί πυλώνες (ένας σε κάθε ημι-πτέ-ρυγα) μπορούν να φέρουν δεξαμενέςκαυσίμου (συγκεκριμένα ο κεντρικόςμπορεί να φέρει δεξαμενή 800 λίτρων,ενώ ο καθένας εκ των υπο-πτερυγίωνμπορεί να φέρει δεξαμενή 1700 λί-τρων). Οι δύο μπροστινοί πυλώνεςκάτω από την άτρακτο (κάτω από τηναεροεισαγωγή) μπορούν να χρησιμο-ποιηθούν για την μεταφορά ατρακτι-δίων στοχοποίησης και ναυτιλίας γιαεπιχειρήσεις την νύκτα και σε άσχημεςκαιρικές συνθήκες.

Ο διττός ρόλος του αεροσκάφους,οδήγησε στην πιστοποίηση διάφορωνοπλικών φορτίων. Έτσι για αποστολέςΑ-Α, το αεροσκάφος μεταφέρει έναμίγμα απο πυραύλους μέσης(MRAAM), και μικρής ακτίνας(SRAAM), μαζί με δεξαμενές. Ένα τέ-τοιο τυπικό φορτίο είναι:

* 4X PL-11 / PL-12 MRAAM + 2X PL-8 SRAAM + 1X 800ltr drop tank

* 2X PL-11 / PL-12 MRAAM + 2X PL-8 SRAAM + 2X 1,600ltr drop tanks +1X 800ltr drop tank

Το J-10 ήταν το πρώτο εγχώριας σχε-δίασης μαχητικό που σχεδιάστηκε απότην αρχή με γνώμονα να διαθέτειεκτός από καλές δυνατότητες εναέριαςυπεροχής, και δυνατότητες διείσδυ-σης/κρούσης. Το μαχητικό είναι πλή-ρως ικανό να εκτελεί αποστολέςκρούσης υπό κάθε καιρικές συνθήκες,και μπορεί να εξοπλισθεί με ατρακτίδιαπου διαθέτουν απεικονιστή υπερύ-θρου και στοχοποίησης με λέιζερ (fo-rward looking infrared and laser targetdesignator), επιτρέποντας έτσι τηνεκτέλεση βολών με βόμβες καθοδήγη-σης λέιζερ. Σε μια τυπική αποστολή

57

για εξοπλισμό των μαχητικών J-8B &JH-7, το σύστημα ακόμα δεν έχει υιο-θετηθεί από το συγκεκριμένο αερο-σκάφος, χωρίς προφανή λόγο. Μιαάλλη τυπική διαμόρφωση για αποστο-λές προσβολής στόχων εδάφους είναι:

* 2X PL-8 SRAAM + 6X 250kg LDGPbomb + 2X 1,600ltr drop tanks + 1X800ltr drop tank

* 2X PL-8 SRAAM + 2X 500kg LGB +

μεταφέρονται 8 βόμβες των 250 κιλών,μαζί με δύο δεξαμενές καυσίμων καιδύο πυραύλους PL-8/9 SRAAM γιααυτοπροστασία. Παρόλο που έχει ανα-πτυχθεί σύστημα μεταφοράς περισσό-τερων βομβών από τον ίδιο πυλώνα

58

2X 1,600ltr drop tanks + 1X 800ltr droptk + laser targeting pod

J-10B

H έκδοση -10Β είναι μια αναβαθμι-σμένη έκδοση της αρχικής έκδοσης -10Α με τροποποιήσεις στον σκελετότου αεροσκάφους και στα ηλεκτρο-νικά. Το Chengdu Aircraft Corporation(CAC) άρχισε την ανάπτυξη της νέαςαυτής έκδοσης γύρω στο 2004 με2005. Ένα πρωτότυπο θεωρείται ότιέκανε την παρθενική του πτήση τονΔεκέμβριο του 2008, ενώ φωτογρα-φίες του νέου αεροσκάφους έκαναντην εμφάνισή τους στο ίντερνετ τονΜάρτιο του 2009. Όταν τεθεί σε υπη-ρεσία, θεωρείται ότι θα αντικαταστήσειτα υπάρχοντα αρχικά μοντέλα (J-10Α).Οι κυριότερες αλλαγές επικεντρώνον-ται στους παρακάτω τομείς.

Αεροεισαγωγή (Rampless Inlet): Ηαεροεισαγωγή πλέον είναι χωρίς κι-νούμενη ράμπα για την διαμόρφωσητου αέρα, αλλά έχει τοποθετηθεί έναςυπερηχητικός διαχυτής στην εισαγωγή(chin-mounted diffuser supersonicinlet or diverterless supersonic intake– DSI). Ο αεραγωγός τετραγωνικήςδιατομής του αρχικού μοντέλου απαι-τεί μια μεγάλη μετακινούμενη ράμπαεσωτερικά ώστε να δημιουργεί έναωστικό κύμα που συγκλίνει προς ταπίσω ώστε να βοηθάει στην συμπίεσητου εισαγόμενου αέρα πριν αυτός φτά-σει στα πτερύγια του συμπιεστή. Ηράμπα που χρησιμοποιείται για αυτόντον σκοπό είναι τοποθετημένη σε μια

οξεία γωνία εντός της αεροεισαγωγής,έτσι ώστε να προκαλεί εκτροπή του ει-σαγόμενου ρεύματος αέρα από τηνδιαμήκη διεύθυνση που έχει. Η συγκε-κριμένη κατασκευή ενέχει το μειονέ-κτημα ότι αποτελείται από πολλάμέρη, που εκτός του ότι αυξάνουν τοσυνολικό βάρος του αεροσκάφους,αυξάνουν ταυτόχρονα το ίχνος του στοραντάρ, λόγο ανακλάσεων. Η νέαςσχεδίασης αεροεισαγωγή χωρίςράμπα, η οποία δοκιμάστηκε πρώταστο μαχητικό FC-1/JF-17, και σχεδιά-στηκε και αυτή από το Chengdu, δια-θέτει μια διαμόρφωση σαν«σαμαράκι» (Bump) που δημιουργείτις ίδιες συνθήκες για το ρεύμα αέραπου δημιουργούσε προηγουμένως ηκινούμενη ράμπα. Με αυτόν τον τρόποδεν υπάρχουν κινούμενα μέρη εντόςτης αεροεισαγωγής, με αποτέλεσμαμικρότερο βάρος, και μικρότερο ίχνοςστα ραντάρ. Το αρνητικό της χρήσηςαυτής της διάταξης ήταν το ότι η μέγι-στη ταχύτητα του αεροσκάφους μει-ώθηκε στα περίπου 2 Μαχ, χωρίςόμως άλλο περιορισμό στις επιδόσεις.

Ηλεκτρο-οπτικό Σύστημα Στοχοποί-ησης (Electro-Optic Targeting Sys-tem - EOTS): Στο νέο μοντέλο έχειπροστεθεί ένα Η/Ο σύστημα στοχο-ποίησης που είναι κοινό σε όλα τα 4ηςγενιάς ρωσικά μαχητικά, όπως το Su-27 και MiG-29. Το σύστημα βρίσκεταιτοποθετημένο ακριβώς εμπρός καιδεξιά από την καλύπτρα και αποτελεί-ται από ένα υπέρυθρο ανιχνευτή καιαισθητήρα ιχνηλάτισης (InfraredSearch and Track (IRST) sensor) και

ένα αποστασιόμετρο λέιζερ, και μπο-ρεί να εντοπίσει στόχους παθητικάχωρίς την ανάγκη της χρήσης του ραν-τάρ, μειώνοντας έτσι στο ελάχιστο τηνπιθανότητα εντοπισμού του αεροσκά-φους από τον αντίπαλο. Το σύστημαβασίζεται σε αντίστοιχο ρώσικο σύ-στημα.

Ουραίο Ατρακτίδιο Αντιμέτρων (TailfinECM Pod): Το άνω μέρος του ουραίουκάθετου σταθερού του J-10B είναικαμπυλωμένο και διαφορετικής δια-μόρφωσης από το ευθύ που συναν-τάμε στο J-10A. Ένα μεγάλο κάλυμματοποθετήθηκε στην άκρη του κάθετουσταθερού για να προστατέψει τον εξο-πλισμό ΗΠ και Αντιμέτρων (EW/ECM).

Διάταξη Κεραιών Αντιμέτρων (ECMAntenna Array): Το J-10B διαθέτει 4μαύρες διατάξεις κεραιών εξωτερικάτης ατράκτου, με τις δύο μεγαλύτερεςνα βρίσκονται δεξιά και αριστερά τουκόκπιτ, και τις δύο μικρότερες να βρί-σκονται στις δύο πλευρές τις ατράκτουστο οπίσθιο τμήμα, κοντά στο ακρο-φύσιο του κινητήρα. Ο συγκεκριμένοςρόλος των κεραιών είναι μέχρι στιγμήςάγνωστος αλλά πιστεύεται ότι η κόκ-πιτ, και τις δύο μικρότερες να βρί-σκονται στις δύο πλευρές τις ατράκτουστο οπίσθιο τμήμα, κοντά στο ακρο-φύσιο του κινητήρα. Ο συγκεκριμένοςρόλος των κεραιών είναι μέχρι στιγμήςάγνωστος αλλά πιστεύεται ότι ηύπαρξή τους έχει να κάνει με κάποιαλειτουργία του συστήματος αντιμέ-τρων.

Άλλες μικρότερες αλλαγές περιλαμβά-νουν τα εξής:

* Η διαμόρφωση του κώνου του ραν-τάρ έχει αλλάξει με την μύτη του αερο-σκάφους να κοιτάζει πλέονπερισσότερο προς τα κάτω κάτι πουμπορεί να σημαίνει υιοθέτηση νέουραντάρ, ικανότερου από το προηγού-μενο μοντέλο.

* Τα ουραία πτερύγια στο κάτω μέροςτης ατράκτου, έγιναν πιο ελλειπτικάστο χείλος εκφυγής τους. Ο σκελετόςτου αεροσκάφους είναι πιο ενισχυμέ-νος για αυξημένη αντοχή στις φορτί-σεις.

Το βελτιωμένο J-10B

59

με τον συγκεκριμένο κινητήρα, γιατίακόμα δεν είχε επιτευχθεί η ίδια από-δοση με αυτή του ρώσικου AL-31.Συγκεκριμένα, υπήρχε μεγάλη δυσκο-λία από τον κινητήρα στο να αποδώ-σει την ώση του, δηλ. παρατηρείτο μιαχρονική υστέρηση μέχρι να επιτευχθείη μέγιστη ώση σε σχέση με αυτή τουρώσικου. Επίσης, ένα άλλο σημαντικόμειονέκτημα ήταν η έλλειψη Συστήμα-τος Πλήρους Πρόσβασης ΨηφιακούΕλέγχου Μηχανής (FADEC - Full Au-thority Digital Engine Control), κάτι τοοποίο αντιμετωπίστηκε μετέπειτα.

Ο κινητήρας WS-10A αποτελείται απόέναν 7-βάθμιο συμπιεστή υψηλής πίε-σης, έναν μικρού μήκους δακτυλιοειδήθάλαμο καύσης, που διαθέτει ένα εκ-χυτή καυσίμου με την βοήθεια αέρακαι σύστημα ψύξης πτερυγίων με φιλμαέρα. Είναι ο πρώτος κινέζικης κατα-σκευής κινητήρας τουρμποφάν οοποίος ενσωματώνει μοναδιαία πτε-ρύγια τουρμπίνας κατασκευασμένααπό κράματα νικελίου, που επιτρέ-πουν την ανάπτυξη υψηλότερων θερ-μοκρασιών εισαγωγής με άμεσοαποτέλεσμα την ανάπτυξη μεγαλύτε-ρης παραγόμενης ώσης. Διαθέτει 3-βάθμιο συμπιεστή χαμηλής πίεσης και9-βάθμιο συμπιεστή υψηλής πίεσης,ενώ διαθέτει τουρμπίνα υψηλής πίε-σης μονού σταδίου και χαμηλής πίε-σης διπλού σταδίου. Ο λόγοςπαράκαμψης είναι 0.78:1. Τέλος, οWS-10A έχει πλέον εξοπλισθεί με σύ-στημα FADEC. Μελλοντικά θα υιοθε-τηθούν ακροφύσια με ασύμετροσύστημα Μεταβαλλόμενου Διανύσμα-τος Ώσης, (Αsymmetric Thrust VectorControl - TVC) παρόμοιο με αυτό πουχρησιμοποιείται στον ρώσικο AL-31F-TVN. Ήδη το σύστημα έχει αναπτυχ-θεί και πλέον διεξάγονταιεπιχειρησιακές δοκιμές. Το συγκεκρι-μένο σύστημα αναφέρεται ότι διαθέτειτην δυνατότητα να κατευθύνει την ώσηπεριμετρικά (360°) και σε γωνία ±15°από τον διαμήκη άξονα του αεροσκά-φους, αυξάνοντας έτσι τις επιδόσειςτου. Στις 2 Απριλίου του 2009 ο διε-θυντής της Αεροπορικής ΕταιρικήςΒιομηχανίας της Κίνας AVIC (AviationIndustry Corporation of China) LinZuoming (林左鸣) ανέφερε ότι υπήρ-χαν προβλήματα με τις διαδικασίεςΕλέγχου Ποιότητος στην γραμμή πα-ραγωγή του WS-10A, αφήνοντας έτσινα εννοηθεί ότι ο συγκεκριμένος κινη-τήρας ήταν ακόμα αμφισβητούμενηςποιότητος, και δεν παρείχε τα εχέγγυαγια επιχειρησιακή χρήση. Συμπλή-ρωσε μάλιστα ότι η επίλυση των συγ-

βασιζόμενοι στην συγκεκριμένη σχε-δίαση οι Κινέζοι προχώρησαν σε τρο-ποποιήσεις, και μια βελτιστοποιημένηέκδοση με κωδικό WS-10A δοκιμά-στηκε σε ένα πρωτότυπο μαχητικόShenyang J-11 το 2002. Το 2005 τα κι-νέζικα ΜΜΕ ανέφεραν ότι ο κινητήραςολοκλήρωσε 4 μήνες εντατικών δοκι-μών, και πιστοποιήθηκε για παραγωγήη οποία θα άρχιζε το 2006. Ο κινητή-ρας θεωρείται ότι παρέχει ώση 13460κιλά (132kN) με λόγο ώσης/βάρους7.5:1, κάνοντας τον έτσι συγκρίσιμο μετον F110. Ο συγκεκριμένος κινητήραςεμφανίστηκε δημόσια για πρώτη φοράτον Νοέμβριο του 2008 στην Αεροπο-ρική Έκθεση του Zhuhai.

Σύμφωνα με συνέντευξη που παρα-χώρησε ο πιλότος ενός J-10, ο Li Cun-bao (李存宝), τον Ιανουάριο του 2007,το J-10 δεν είχε μέχρι τότε εξοπλισθεί

Κινητήρας WS-10A (WoShan-10A)

Όπως αναφέρθηκε ο συγκεκριμένοςκινητήρας αναπτύσσεται για να τοπο-θετηθεί αρχικά στο J-10 αλλά και στοShenyang J-11 που είναι τα κινέζικηςκατασκευής Su-27. Αναπτύσσεται αποτο Ερευνητικό Ινστιτούντο Αεροκινητή-ρων του Shenyang (Ινστιτούντο 606)(Shenyang Aeroengine Research In-stitute), και βασίζεται στον αρχικό κι-νητήρα τουρμποφάν WS-6 πουαναπτύσσονταν στις αρχές του ’80,αλλά η ανάπτυξή του σταμάτησε. Σύμ-φωνα με πληροφορίες, ο κινητήραςβασίζεται στον πυρήνα του σε τεχνο-λογία που προήλθε από τον CFM56.Ο αρχικός WS-10 διαπιστώθηκε ότιδεν διέθετε την απαιτούμενη απόδοσηπου χρειάζεται ένα μοντέρνο και σύγ-χρονο μαχητικό, και δεν υιοθετήθηκεποτέ από κάποιο μαχητικό. Αργότερα,

60

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Μήκος: 15.50 μέτραΆνοιγμα Πτερύγων: 9.70 μέτραΎψος: 4.78 μέτραΕπιφάνεια Πτερύγων: 39 τετρ. μέτραΒάρος Άφορτο: 9750 κιλάΒάρος Έμφορτο: 18500 κιλάΜέγιστο Βάρος Απογείωσης: 19277 κιλάΜεταφερόμενο Φορτίο: 4500 κιλάΕσωτερικά Μεταφερόμενο Κάυσιμο: 4500 κιλάΤαχύτητα: 2.2 Μαχ (σε μεγάλο υψόμετρο),

1.2 Μαχ (στην επιφάνεια θαλάσσης)Δομικές Φορτίσεις: +9 g / -3 g (+10 g στιγμιαία, +7 g συνεχώς)Ακτίνα Δράσης: Hi-Lo-Hi : 2540 χλμ / Lo-Lo-Lo : 1310 χλμΕπιχειρησιακή Οροφή: 18000 μέτρα (20300 μέτρα κατα άλλες πληροφορίες)Πτερυγικός Φόρτος: 335 κιλά ανα τετρ. μέτρο

κεκριμένων προβλημάτων θα ήταν τοκλειδί και ένα σημαντικό βήμα για τηνυιοθέτηση του κινητήρα.

Άλλα παράγωγα με βάση τον συγκε-κριμένο κινητήρα είναι υπό ανάπτυξη,όπως ένας κινητήρας τουρμποφάνπολύ υψηλού λόγου παράκαμψης, γιαχρήση από μεγάλα επιβατικά αερο-σκάφη, και ένα παράγωγο για χρήσησε θαλάσσιο περιβάλλον και συγκε-κριμένα για την πρόωση πλοίων.

61

AdvancedTacticalLeadershipCenter

“Iron Falcon 09”Σκυτάλη στην επόμενη γενιά!

γράφει ο fox2

&

Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα αποτε-λούν ένα από τα πλουσιότερα κράτητης υφηλίου. Το κυριότερο εξαγωγικότους προϊόν είναι ο «μαύρος χρυσός»,ενώ τις τελευταίες δεκαετίες έχουναναδειχθεί και σε σπουδαία κοιτίδα τε-χνολογικών καινοτομιών. Χάρη στονπλούτο τους θεωρούνται για όλο τοναναπτυγμένο κόσμο ως ένας μοναδι-κός επίγειος παράδεισος. Ωστόσο, ταίδια βρίσκονται σε ένα εξαιρετικά αστα-θές περιβάλλον. Κατ’ αρχήν, γειτνιά-ζουν με το εχθρικό Ιράν, με το οποίοδιατηρούν πολύχρονη διαμάχη για τηνκυριότητα ορισμένων νησίδων στονΠερσικό Κόλπο. Κοντά στα Εμιράταείναι επίσης το Πακιστάν και η Ινδία,ενώ δεν βρίσκεται μακριά η ταραγμένηΥεμένη. Τέλος, οι τρεις Πόλεμοι τουΚόλπου δεν αποτελούν και τόσο μα-κρινή ανάμνηση. Η προάσπιση τηςανεξαρτησίας του κράτους από τυχόνεξωτερικό κίνδυνο και κυρίως η προ-άσπιση του πλούτου των εμίρηδωνέχει προκαλέσει την αδρά ενίσχυσητων ενόπλων δυνάμεων, ιδιαίτερα τηςαεροπορίας. Σήμερα η αεροπορία τηςχώρας θεωρείται ως προς το υλικό ηδεύτερη πιο ισχυρή σε όλο τον αρα-βικό κόσμο (έπειτα από εκείνη της Σα-ουδικής Αραβίας). Η διασφάλιση τουαισθήματος ασφάλειας όμως απαιτείτην εντατική εκπαίδευση των χειρι-στών. Αυτό το ρόλο παίζει το Ad-

vanced Training Leadership Center(ATLC).

ATLC: τι είναι, τι περιλαμβάνει

Το Advanced Training LeadershipCenter δημιουργήθηκε το 2004.Υπήρξε το αποτέλεσμα της προσπά-θειας ομάδας αξιωματικών της UAEAFνα προσομοιωθούν αποστολές πολε-μικής περιόδου με τη διενέργεια εκ-παιδευτικών ασκήσεων. Πρέπει νασημειωθεί ότι τα Ηνωμένα ΑραβικάΕμιράτα έχουν αναπτύξει πολεμικήδράση κατά τη διάρκεια της επιχείρη-σης “Desert Storm”, όταν συμμετείχανστις επιχειρήσεις με μαχητικά Mirage2000E. Τα αεροσκάφη δεν έλαβανενεργώς μέρος στις μάχες, αλλά πε-ριορίστηκαν σε αποστολές CAP. ΤοATLC, έτσι, θα αναλάμβανε σημαντικόμερίδιο για τη διατήρηση των δυνατο-τήτων των Αράβων πιλότων στο υψη-λότερο εφικτό επίπεδο. Αυτό θαπεριέπλεκε περισσότερο η απόκτησηνέων φορέων οπλικών συστημάτωνστο πρόσφατο παρελθόν, όπως τα μα-χητικά F-16E/F και τα Mirage 2000-9,αλλά και οπλικών συστημάτων, όπωςοι AIM-120 και οι MICA ή των ατρακτι-δίων σκόπευσης για πυρομαχικάκρούσης ακριβείας και των πυραύλω-νοριζόντιας πλεύσης Black Shaheed.

Το ATLC υπήρξε το πρώτο κέντρο αε-ροπορικής εκπαίδευσης που δημιουρ-γήθηκε από κάποια αραβική χώρα στηΜέση Ανατολή. Φιλοξενείται στην αε-ροπορική βάση της Al Dhafra. Η απο-στολή του μοιάζει με τον κύριο στόχοτης «Red Flag» και του «TLP»: η κα-λυτέρευση των επιδόσεων των συμμε-τεχόντων μέσα από τη διοίκηση, τοσχεδιασμό και την πραγματοποίησηαπαιτητικών αεροπορικών ασκήσεωνμε χρήση ρεαλιστικών σεναρίων στοπλαίσιο ενός τακτικού εκπαιδευτικούπεριβάλλοντος. Εκτός από τα αερο-σκάφη, στο κέντρο συμμετέχουν επί-γεια αντιαεροπορικά συστήματα, πουκατά κύριο ρόλο ανήκουν στα ΗΑΕ. Ηπρώτη εκπαιδευτική σειρά έγινε τονΙανουάριο του 2004, με τη συμμετοχήτριών χωρών. Ο Khaled Omar SalehBa Hussein, πρώτος διοικητής τουκέντρου, είχε αναφερθεί παλαιότερασε συνέντευξή του σε αυτό. Ο Husseinείχε μεταφέρει ως κύριους στόχους τουκέντρου τη βελτίωση των υφιστάμε-νων αεροπορικών τακτικών, την ανά-πτυξη νέων και τη βελτίωση τουαεροπορικού δόγματος και της συνερ-γασίας μεταξύ πολυεθνικών δυνά-μεων. Η διάρκεια κάθε εκπαιδευτικήςσειράς ανέρχεται σε περίπου τέσσεριςεβδομάδες. Κυρίαρχο λόγο παίζουν οιαποστολές COMAO, αποστολές στιςοποίες συμμετέχουν αεροσκάφη δια-

64

φορετικών τύπων.

Έως σήμερα, στο ATLC έχουν λάβειμέρος κορυφαίες αεροπορικές δυνά-μεις όπως οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανίακαι η Γαλλία, αλλά και άλλες αξιόλογεςόπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρκαι η Ιορδανία. Με βάση τους κανονι-σμούς του κέντρου δικαίωμα συμμετο-χής στις δραστηριότητες διατηρούνεκτός των τριών δυτικών κρατών όλατα κράτη – μέλη του Συμφώνου Συ-νεργασίας του Κόλπου. Οι διοργανω-τές θέλουν, παρόλα αυτά, τηνπεραιτέρω διεύρυνση των συμμετε-χόντων κρατών, και επιδιώκουν τησυμμετοχή στις δραστηριότητες τουκέντρου φιλικών χωρών αλλά και δυτι-κών όπως η Γερμανία και η Ιταλία.

Στα πλεονεκτήματα του αραβικού κέν-τρου περιλαμβάνονται πρώτα από όλαοι πολλές καθημερινές αποστολές.Αυτές βοηθά ο εξαιρετικός καιρός πουεπικρατεί στη Μέση Ανατολή. Είναι εν-δεικτικό ότι σε ολόκληρο το 2005 ακυ-ρώθηκε μοναχά μία αποστολή, ενώόσο το TLP διεξαγόταν στις ΚάτωΧώρες το ποσοστό των ακυρώσεωνετησίως κατά μέσο όρο έφθανε το50%. Έτσι, είναι εφικτή η συμμετοχήπολλών πιλότων σε εκπαιδευτικέςπτήσεις. Ο χώρος που χρησιμοποιεί-

ται επίσης είναι τριπλάσιος από τοναντίστοιχο στη Nellis, ενώ στο αραβικόκέντρο υφίστανται πολύ λιγότεροι πε-ριορισμοί στη διενέργεια ελιγμών καιτη χρήση των συστημάτων ηλεκτρονι-κού πολέμου. Η Al Dhafra επιπλέονδιαθέτει πιο σύγχρονες εγκαταστάσειςενημέρωσης και απενημέρωσης τωνπληρωμάτων, γεγονός που επιτρέπειταχύτερες και αντικειμενικότερες ανα-νεώσεις των επιδόσεων των συμμετε-χόντων μερών. Το επίπεδο τουκέντρου θεωρείται υψηλό, κάτι πουομολογεί σε αναφορά του το 2005 οDominique Perrier, τότε διοικητής μο-νάδας της Armee de l’ Air: «Ως έναςέμπειρος πιλότος μαχητικών, μπορώνα πιστοποιήσω πετώντας και πολε-μώντας σε ένα τέτοιο περιβάλλον τηναξία της συνάντησης!»

Η τελευταία σειρά του 2009- «Iron Falcon ‘09»

Μεταξύ Νοέμβρη και Δεκέμβρη του2009, διεξήχθη στο κέντρο η τελευταίαεκπαιδευτική σειρά για το 2009. Στησυγκεκριμένη σειρά συμμετείχαν οιΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία, ηΙορδανία, το Πακιστάν και φυσικά ταΗΑΕ. Το γεγονός συνέπεσε χρονικά κοντάμε την πραγματοποίηση του αεροπο-

ρικού σαλονιού του Dubai, όπου οι με-γαλύτερες αεροδιαστημικές εταιρίεςτης οικουμένης μετέφεραν στα ΗΑΕ τατελειότερα προϊόντα τους. Αμερικανι-κές, ευρωπαϊκές, κινεζικές και ρωσικέςεταιρίες επέδειξαν την «πραμάτεια»τους στους ουρανούς του μεσανατολι-κού κράτους αναζητώντας πελάτες γι’αυτήν στην παγκόσμια αγορά. Εκείβρέθηκε σε στατική έκθεση (για πρώτηφορά εκτός ΗΠΑ) και πτητική επίδειξητο αμερικανικό μαχητικό αεροσκάφοςF-22. Επιστρέφοντας πάλι στα τηςασκήσεως, τις έξι συμμετέχουσεςχώρες αντιπροσώπευσαν μοίρες εφο-διασμένες με αεροσκάφη δεύτερης,τρίτης και τέταρτης γενιάς. Το Πακι-στάν συμμετείχε με μαχητικά F-7. ΗΙορδανία, τα ΗΑΕ και οι ΗΠΑ διέθεσανμαχητικά F-16. Τα ΗΑΕ χρησιμοποί-ησαν επίσης μαχητικά Mirage 2000. ΗΓαλλία διέθεσε αεροσκάφη Mirage2000 και Rafale. Τα γαλλικά δίλιτραδεν χρειάστηκε να ταξιδέψουν στηνπεριοχή από την Ευρώπη, αφού υπη-ρετούν στη γαλλική βάση που δημι-ουργήθηκε πέρυσι στα ΗΑΕ. ΤοΗνωμένο Βασίλειο συμμετείχε με αε-ροσκάφη EF-2000 Typhoon. Την συμ-μετοχή των ΗΠΑ έκλεινε η παρουσίαμαχητικών F-22. Η παρουσία των τε-λευταίων αποτέλεσε την πρώτη μετα-στάθμευση του τύπου στη Μέση

65

Ανατολή καθώς και τη παρθενική τουσυμμετοχή σε μια τόσο εξειδικευμένηάσκηση στο εξωτερικό, κόντρα μάλι-στα στα δύο ευρωπαϊκά eurocanards.Στα πλαίσια της συνεκπαίδευσης σταΗνωμένα Αραβικά Εμιράτα συνολικάβρέθηκαν έξι EF-2000 Typhoon, έξι F-22 και έξι Rafale.

Επιδόσεις των αεροσκαφών 4ηςγενιάς

Κατά την περίοδο της άσκησης «IronFalcon» δοκιμάστηκαν απαιτητικά σε-νάρια σύγχρονων συνθηκών αεροπο-ρικού πολέμου. Οι αποστολέςσυνήθως περιλάμβαναν πακέτα σα-ράντα αεροσκαφών. Τα αεροσκάφησυμπλήρωναν αεροσκάφη εναέριουανεφοδιασμού και ιπτάμενα ραντάρ.Την εκρηκτική κατάσταση ολοκλήρωνεη παρουσία αντιαεροπορικών συστη-μάτων.

Όπως στις περισσότερες προσομοι-ώσεις αεροπορικών επιχειρήσεων, οιαεροπορικές δυνάμεις ήταν χωρισμέ-νες σε φίλιες (κυανές) και εχθρικές(ερυθρές). Ενδιαφέρον έχει η πληρο-φορία ότι τα αεροσκάφη της αεροπο-ρίας των ΗΑΕ έπαιρναν κυρίως μέροςσε αυτήν ως εχθρικά. Υπενθυμίζεται,τέλος, ότι το φθινόπωρο του 2009 ταHAE συμμετείχαν για παρθενική φοράμε αεροσκάφη F-16E/F στην φημι-σμένη αμερικανική άσκηση «RedFlag». Τα EF-2000 Typhoon και ταRafale πετούσαν στην ίδια ομάδα μα-χητικών. Είναι σίγουρο επίσης ότι τοF-22 έλαβε ανοικτά μέρος στη συγκε-κριμένη άσκηση μόλις για 4 – 5 μέρες.Ο λόγος που το αμερικανικό αεροσκά-φος αποσύρθηκαν έπειτα από τόσολίγες μέρες δεν έχει ανακοινωθεί.

Η συμμετοχή του EF-2000 στην ίδιατην άσκηση θα μπορούσε να χαρα-κτηριστεί αποθεωτική. Το ευρωπαϊκόμαχητικό πρώτευσε στην εναέριαμάχη έναντι των Mirage 2000-5/ -9 καιF-16. Παρά το ότι παρουσιάζει ορι-σμένες εμφανείς αδυναμίες (όπως ηέλλειψη ραντάρ AESA και HMS) και τογεγονός ότι οι αντίπαλοί του ήταν κυ-ρίως εξελιγμένες εκδόσεις αεροσκα-φών 3ης γενιάς με αξιόλογα πτητικάχαρακτηριστικά και σε κάποια σημείαπιο εξελιγμένα ηλεκτρονικά, το αερο-σκάφος - εξοπλισμένο με ΑΙΜ-120 καιΑΙΜ-132 ASRAAM - δεν δυσκολεύτηκενα επικρατήσει καθολικά στην πλει-οψηφία των περιπτώσεων. Δικαιολο-γημένα κανείς θα περίμενε ίσως ότιτουλάχιστον σε περιβάλλον BVR η έκ-

βαση κόντρα στα F-16E/F και τα Dash9 να μην ήταν τόσο καταδικαστική γιατα τελευταία. Διαθέτοντας πάνω κάτωτα ίδια όπλα και ανταγωνιστικά ή ανώ-τερα ραντάρ (στην περίπτωση τουAPG-80) κανονικά θα έπρεπε η παρά-σταση να ήταν διαφορετική. Άνθρωποιτης κοινοπραξίας, όπως έκαναν καιστο σαλόνι του Dubai, τονίζουν μεκάθε ευκαιρία ότι το ECR-90 είναι ανώ-τερο από κάθε άλλο δυτικό ραντάρ μη-χανικής σάρωσης αλλά και από τααμερικανικά ραντάρ ενεργής σάρωσηςπρώτης γενιάς. Στη διαμόρφωση τουαποτελέσματος ωστόσο έπαιξε οπωσ-δήποτε πολύτιμο ρόλο η παρουσίαστο κυανό στρατόπεδο αεροσκαφώνΑΣΕΠΕ (όπως και το σύστημα Link-16), ενώ τα αραβικά μαχητικά στε-ρούνταν το συγκεκριμένοπλεονέκτημα όντας στις ερυθρές δυ-νάμεις. Από την άλλη, βέβαια, εφόσονισχύει η ίδια φιλοσοφία με εκείνη τωνagressors στις «Red Flag», τα δεύ-τερα είχαν τη δυνατότητα της αφθαρ-σίας, πράγμα που κάνει ακόμημεγαλύτερη την επιτυχία των βρετανι-κών Eurofighter. Τα αεροσκάφη προ-έρχονταν από την 4η μοίρα της RAF.

Κι αν το EF-2000 χρησιμοποιήθηκεκυρίως σε αποστολές εναέριας υπε-ροχής, το Rafale, επίσης υπήρξε πρω-ταγωνιστής, απέδειξε την ικανότηταευελιξίας κατά την ίδια αποστολή. ΗΓαλλία συμμετείχε στη σειρά με τη με-ταστάθμευση έξι Rafale F.3 της 1/7Province, από τις 15/11 έως τις 9/12.Αν και δεν διαθέτουμε απόλυτα στοι-

χεία για τη διαθεσιμότητα των αερο-σκαφών των συμμετεχόντων, οι Γάλ-λοι υποστηρίζουν ότι παρουσίασανυψηλό ποσοστό στο συγκεκριμένο δεί-κτη. Σύμφωνα με αυτούς, τα Rafaleήταν καθημερινά ικανά να συμμετέ-χουν στην εκπαιδευτική διαδικασία σεδύο περιπόλους των τεσσάρων αερο-σκαφών. Τα γαλλικά αεροσκάφη σεδεδομένες φάσεις της εκπαίδευσηςπραγματοποίησαν προσομοιώσειςάφεσης έξι κατευθυνόμενων βομβώνAASM κατά διαφορετικών στόχων καιτριών πυραύλων αέρος – αέρος μέσηςεμβέλειας MICA. Όλη η διαδικασίαπραγματοποιούταν μέσα σε μόλις έναλεπτό από την άφεση του πρώτουόπλου.

Σε καθήκοντα καταστολής εχθρικήςαεράμυνας, τα Rafale συνεργάστηκανμε αεροσκάφη F-16CJ της αμερικανι-κής αεροπορίας. Τα τελευταία αποτε-λούν την εξειδικευμένη έκδοση τουμαχητικού της Lockheed Martin για τέ-τοιας φύσης αποστολές. Πέραν από ταβλήματα αντι- ραντάρ HARM, φέρουνειδικό ατρακτίδιο εντοπισμού της ακτι-νοβολίας των ραντάρ των αντιπάλωναντιαεροπορικών συστημάτων (SAM),το γνωστό HTS. Τη δουλειά των SAM,κατά πάσα πιθανότητα, έπαιξαν συ-στήματα των στρατιωτικών δυνάμεωντων ΗΑΕ. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμι-ράτα διαθέτουν ένα από τα καλύτεραδίκτυα επίγειας αεράμυνας στην πε-ριοχή που αποτελείται από σύγχροναδυτικά και ανατολικά συστήματα. Ενώλοιπόν κανείς θα περίμενε τα αμερικα-

66

νικά μαχητικά λόγω της φύσης τηςαποστολής να πρωτεύσουν, εκείναπου αναγνώριζαν πρώτα τα εχθρικάσυστήματα ήταν τα Rafale. Τα credit γι’αυτό το γεγονός θα μπορούσαν νααποδοθούν στο Spectra, τη σουίταηλεκτρονικού πολέμου που διαθέτει.

Όμως, κάπου εδώ ξεκινούν τα παρά-δοξα… Εάν βρισκόταν σε πραγματικήσύρραξη και δεν υπήρχε συνεργασίαμε φιλικά μαχητικά που φέρουν πυ-ραύλους αντι-ραντάρ, τότε, το γαλλικόαεροσκάφος δεν θα μπορούσε να τακαταστείλει. Και αυτό διότι, μετά τηναπόσυρση των Armat, η γαλλική αε-ροπορία δεν διαθέτει αντίστοιχο όπλο.Εκείνο που θα μπορούσε να πετύχειθα ήταν η εξουδετέρωσή του με τηνεκτόξευση AASM ή Apache / Scalp.Εάν η απειλή προερχόταν από σύ-στημα SHORADS, έχει καλώς. Σε δια-φορετική περίπτωση, εάν δεν γινότανχρήση πυραύλου cruise, το αεροσκά-φος θα έπρεπε να πλησιάσει το εχ-θρικό σύστημα και να εκτεθεί σταπυρά του. Υπάρχει, βέβαια, η πρό-θεση ανάπτυξης και ένταξης στοοπλοστάσιο του μαχητικού έκδοσηςτης AASM με κεφαλή αντι-ραντάρ,αλλά ακόμη και τότε το μικρό βεληνε-κές δεν θα απαλείψει τη συγκεκριμένηυστέρηση όταν το Rafale θα κληθεί νααντιμετωπίσει συστήματα της κατηγο-ρίας των Patriot και των S-300/ -400.

Στην εναέρια μάχη, χρησιμοποιήθηκεεκτεταμένα το φάσμα των αισθητήρωνπου φέρει το αεροσκάφος: ραντάρ,IRST, σύστημα EW. Ειδική μνεία έγινεγια το δεύτερο. Χάρη στο OSF, τοRafale είχε τη δυνατότητα να πραγμα-τοποιήσει οπτική αναγνώριση και ναπροσομοιώσει καταρρίψεις σε απο-στάσεις ανάμεσα στα 20 και τα 40 km.Αεροσκάφη που δεν διέθεταν τέτοιασυστήματα έπρεπε να πλησιάσουνστα 3 με 5 km για να αναγνωρίσουνοπτικά άλλα μαχητικά. Διαθέτοντας τοOSF, το Rafale μπορούσε να πλήξειπαθητικά το στόχο, δίχως να έχειενεργό το ραντάρ, με τη χρήση πυ-ραύλων MICA IR.

Η δράση των αμερικανικών F-22 ήτανη αναμενόμενη. Σε δηλώσεις του γιατην απόδοση του αμερικανικού μαχη-τικού, ο διοικητής της μοίρας που συμ-μετείχε στην άσκηση, Lance Pilch,τόνισε πως «σε κάθε δοκιμασία ταRaptor τίναξαν τον ανταγωνισμό έξωαπό το νερό» («In every test we did,the Raptors just blew the competitionout of the water»… «Their stats were

Ποια μαχητικά συμμετείχαν στην «Iron Falcon»

F-7P/PGΚινεζική έκδοση του σοβιετικού Mig-21. Τα μοντέλα -P/ -PG φέρουν το ραντάρGrifo. Εξοπλίζονται με πυραύλους αυτοάμυνας AIM-9 και Magic.

F-16A/B MLUΣτα τέλη της δεκαετίας του 1980 ξεκίνησε μια μελέτη για την αναβάθμιση τωνμοντέλων Α/Β του F-16 που βρίσκονταν σε υπηρεσία στις αεροπορίες του Βελ-γίου, της Δανίας, της Νορβηγίας και της Ολλανδίας. Αποτέλεσμά της υπήρξετο πρόγραμμα MLU. Τα αεροσκάφη υπέστησαν δομικές παρεμβάσεις ενώ επί-σης απέκτησαν εφάμιλλες δυνατότητες με τα F-16C/D Block 50. Έχουν τη δυ-νατότητα αξιοποίησης των πυραύλων αέρος – αέρος ΑΙΜ-120. Μπορούν ναφέρουν πυρομαχικά κρούσης ακριβείας, ενώ είναι ικανά να εξοπλιστούν με τοατρακτίδιο σκόπευσης Sniper. Εκτός από τις τέσσερις παραπάνω αεροπορίες,F-16A/B MLU βρίσκονται σε υπηρεσία στην πολεμική αεροπορία της Χιλής καιτης Ιορδανίας, η οποία τα χρησιμοποίησε στην τελευταία εκπαιδευτική σειράτου Air Tactical Leadership Center των ΗΑΕ.

F-16CJ/DJΕξειδικευμένη έκδοση για την εκτέλεση αποστολών SEAD. Βρίσκεται σε υπη-ρεσία με την αμερικανική αεροπορία. Φέρει πυραύλους HARM. Ο εξοπλισμόςτου συνοδεύεται από τον αισθητήρα HTS, ο οποίος βελτιώνει τις δυνατότητεςανίχνευσης της εκπομπής των κυμάτων ακτινοβολίας των ραντάρ των εχθρι-κών αντιαεροπορικών συστημάτων.

F-16E/FΕιδική έκδοση του F-16 για τα ΗΑΕ, περισσότερο γνωστή ως Block 60. Είναιη πιο σύγχρονη έκδοση του F-16 που χρησιμοποιείται παγκοσμίως αυτή τηστιγμή. Βασίζεται στην έκδοση Block 50, διαθέτει όμως βελτιωμένα ηλεκτρο-νικά και κινητήρα. Είναι το μοναδικό F-16 με ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης σευπηρεσία (είναι εξοπλισμένο με το APG-80 της Northrop Grumman), χάρη στοοποίο το αεροσκάφος έχει πληρέστερη αντίληψη του περιβάλλοντος χώρουκαι μπορεί να αξιοποιήσει καλύτερα και συντομότερα το οπλικό του φορτίο.Διαθέτει έναν κινητήρα F-100-132, με δυνατότητα απόδοσης 32.000 λιβρών.Πέραν των αμερικανικών όπλων αερομαχίας είναι πιστοποιημένο να φέρει τοβρετανικό ASRAAM.

Mirage 2000-5FΗ πρώτη έκδοση του Mirage 2000-5. Βρίσκεται σε υπηρεσία με τη γαλλική αε-ροπορία με 37 μονάδες από το 1997. Φέρει το ραντάρ RDY και πυραύλουςMICA EM. Για εγγύς αερομαχίες μπορεί να εξοπλιστεί με πυραύλους Magic-2ή MICA IR. Δεν διαθέτει σύστημα σκόπευσης επί κράνους, όχι γιατί οι Γάλλοιδεν έχουν αναπτύξει το κατάλληλο σύστημα αλλά επειδή η αεροπορία τους

δεν το επιθυμεί ή δεν είναι διατεθειμένη να το πιστοποιήσει στο αεροσκάφοςεπιβαρυνόμενη το οικονομικό κόστος.

Mirage 2000-9Εξαγωγική έκδοση της έκδοσης Mirage 2000-5 Mk2 για τα ΗΑΕ. Εξοπλίζονταιμε το ιταλικό σύστημα αυτοπροστασίας IMEWS. Είναι εφοδιασμένα με τα ατρα-κτίδια σκόπευσης Shebah (εξαγωγική έκδοση του Damocles) και ναυτιλίαςNahar. Φέρουν βόμβες PGM και πυραύλους cruise Black Shaheen (εξαγω-γική έκδοση του Apache ή του Scalp). Στην εναέρια μάχη μπορούν να χρησι-μοποιήσουν πυραύλους MICA IR/EM.

Rafale F.3Η τελευταία έκδοση του γαλλικού μαχητικού τέταρτης γενιάς. Φέρει ραντάρ πα-θητικής σάρωσης RBE 2. Διαθέτει IRST με μέγιστη εμβέλεια 130 km και ολο-κληρωμένη σουίτα ηλεκτρονικού πολέμου που έχει την ικανότητα να μιμείται ταχαρακτηριστικά των κυμάτων ακτινοβολίας των ραντάρ των εχθρικών αερο-σκαφών. Μεταφέρει έως έξι πυραύλων αέρος - αέρος μέσης εμβέλειας MICA,ενώ προβλέπεται στο εγγύς μέλλον η πιστοποίηση του κο-

67

στήματος TVC του αμερικανικού μα-χητικού. Εφόσον αυτό χρησιμοποι-ήθηκε στη συγκεκριμένη εμπλοκή,τότε το αποτέλεσμα δεν είναι το πλέονελπιδοφόρο. Από πλευράςRafale,τέλος, ενδιαφέρον θα παρου-σίαζε η γνώση για την απόδοση τωναισθητήρων IRST, είτε πρόκειται για τοOSF είτε για την κεφαλή των MICA IR.Δεν πραγματοποιήθηκαν δυστυχώςαναμετρήσεις σε περιβάλλον BVR, πι-θανώς λόγω προσπαθειών ηλεκτρονι-κών υποκλοπών στοιχείων τηςλειτουργίας αμερικανικών συστημά-των από τη γαλλική αεροπορία σε πα-λαιότερες περιπτώσεις (όπως στηνεπιχείρηση «Desert Storm» και ασκή-σεις «Red Flag»). Νεότερες ωστόσοπληροφορίες περιπλέκουν περισσό-τερο την αντιπαράθεση των δύο αερο-σκαφών. Σύμφωνα με το περιοδικό

“Air & Cosmos” πραγματοποιήθηκανμάχες BVR (γεγονός που διαψεύδει ηγαλλική πλευρά) ενώ αδιευκρίνιστοπαραμένει εάν χρησιμοποιήθηκαν οιπροηγμένες σουίτες ηλεκτρονικού πο-λέμου που εξοπλίζουν τόσο το F-22όσο το Rafale.

Rafale vs EF-2000 Typhoon

Στις 7 Δεκεμβρίου, κι ενώ η άσκηση«Iron Falcon» δεν είχετελειώσει, ανα-φορά του γαλλικού site lepoint.fr έβαλεφωτιά στο διαδίκτυο. Σύμφωνα μεαυτήν, τα γαλλικά πληρώματα είχαναντιμετωπίσει τα βρετανικά στο περι-θώριο της άσκησης και τα αποτελέ-σματα ήταν «σχετικά επιτυχή» για ταπρώτα. Στις δηλώσεις του ο διοικητήςτης 1/7 Province, Fabrice Grand-claudon, αναφέρθηκε επίσης στο γε-

off the chart».). Τα συγκεκριμένα Rap-tor ανήκουν στην 27η Μοίρα μαχητι-κών και εδρεύουν στην 1η ΠτέρυγαΜαχητικών στο Langley, την πρώτητης USAF που παρέλαβε το νέο μαχη-τικό. Το κλιμάκιο συμμετείχε στις ασκή-σεις από τις 30 Νοεμβρίου έως τις 3Δεκεμβρίου. Άγνωστος είναι ωστόσο ολόγος της εσπευσμένης απομάκρυν-σής του από τις ασκήσεις, τέσσεριςμόλις ημέρες από την έναρξη της συ-νεκπαίδευσης. Κατά την παρουσίατους στην έρημο, τα έξι μαχητικά δενηττήθηκαν σε καμία περίπτωση. Τα F-22 ήταν εξοπλισμένα με AIM-9M καιAIM-120. Εκτός από την παρουσίατους στην «Iron Falcon», τα αμερικα-νικά μαχητικά αναμετρήθηκαν με τα F-16E/F και τα Dash – 9, αλλά όχι και μετα βρετανικά Typhoon.

Εκπλήξεις στο περιθώριο

Κι αν στην Al Dhafra φάνηκε η αδυνα-μία των παλαιότερων γενιών να επι-κρατήσουν της τέταρτης, ταπαράλληλα δρώμενα ήταν εξίσου συ-ναρπαστικά. Και αυτό διότι στα Εμι-ράτα συνέβησαν δύο ασυνήθισταπεριστατικά: η αντιπαράθεση μεταξύF-22 και Rafale και η μονομαχίαRafale –EF-2000.

F-22 vs Rafale

Κατά τις δηλώσεις του για την παρου-σία των Rafale στην «Iron Falcon», οδιοικητής της μοίρας που συμμετείχεσε αυτήν, Fabrice Grandclaudon, απο-κάλυψε ότι αεροσκάφη της μοίρας τουαντιμετώπισαν αμερικανικά μαχητικάF-22 συνολικά έξι φορές. Πρέπει όμωςνα ειπωθεί ότι δεν έχει υπάρξει αντί-στοιχη δήλωση από την αμερικανικήπλευρά. Παρόλα αυτά, επειδή πρόκει-ται για μαρτυρία από σημαντικό πρό-σωπο είναι αρκετά πιθανό να είναιαληθινή.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τις συγκεκριμέ-νες δηλώσεις, το τελικό αποτέλεσμαήταν 1-0 για τα αεροσκάφη της αμερι-κανικής αεροπορίας. Τις υπόλοιπεςπέντε περιπτώσεις η μονομαχία έληξεχωρίς νικητή. Οι δύο τύποι αναμετρή-θηκαν μόνο σε περιπτώσεις εγγύς αε-ρομαχίας, ενώ κανένα από τα δύο δενδιέθετε μήτε HMS μήτε καθαρόαιμουςπυραύλους HOBS. To F-22 φέρεται ότιήταν εξοπλισμένο με ΑΙΜ-9Μ (υπάρχειαναφορά και για παρουσία μόνο μεπυροβόλο…) ενώ το Rafale με MICAIR. Ένα ακόμη στοιχείο που χρήζειπροσοχής είναι η απόδοση του συ-

ρυφαίου βλήματος αερομαχία METEOR. Δεν έχει ικανότητα υπερηχητικής πτή-σης χωρίς τη χρήση μετάκαυσης, δεν διαθέτει σύστημα σκόπευσης επί κρά-νους, δεν φέρει πυραύλους αυτοάμυνας HOBS, δεν διαθέτει όπλο αντί ραντάργια την καταστολή της εχθρικής αεράμυνας.

EF-2000 TyphoonΤετραεθνικό μαχητικό αεροσκάφος βελτιστοποιημένο για αεροπορική κυριαρ-χία. Διαθέτει το καλύτερο ραντάρ μηχανικής σάρωσης που αναπτύχθηκε ποτέαπό την ευρωπαϊκή βιομηχανία. Εξοπλίζεται με πληθώρα οπλισμού. Αξιοποιείτη δυνατότητα supercruise. Διαθέτει προηγμένο σύστημα ηλεκτρονικού πολέ-μου το οποίο είναι μεταξύ άλλων εφοδιασμένο με δολώματα παρεμβολών. Δενεξοπλίζεται ακόμη με HMS, γεγονός που δεν επιτρέπει την αξιοποίηση πλήρωςπροηγμένων πυραύλων αυτοάμυνας.

F-22AΤο πλέον προηγμένο μαχητικό στον κόσμο σήμερα. Διαθέτει εξαιρετικό ραν-τάρ και ηλεκτρονικά. Χαρακτηρίζεται από τη τχνολογία stealth, την υπερευελι-ξία και τους εξαίρετους αισθητήρες. Έχει δυνατότητα supercruise και σύστημακατευθυνόμενης ώσης. Η μεταστάθμευση για την “Iron Falcon” υπήρχε ηπρώτη του στη Μέση Ανατολή.

68

γονός. Σύμφωνα με το Γάλλο διοικητή,διεξήχθησαν συνολικά δύο αναμετρή-σεις. Σε καθεμιά από αυτές, κάθεπλευρά συμμετείχε με τέσσερα μαχη-τικά. Αν και οι κανόνες της εμπλοκής(όπως είναι φυσικό) δεν δημοσιοποι-ήθηκαν πλήρως, έχει αποκλειστεί ηδιενέργεια εγγύς αερομαχίας. Οι δύοαντίπαλοι επέλεξαν τη BVR μάχη.Στην πρώτη αναμέτρηση, το Rafaleεπικράτησε συνολικά 4-0. Στη δεύτερηαντιπαράθεση, όπου τέθηκε όρος μεί-ωσης των ικανοτήτων των πυραύλωντων δύο τύπων μαχητικών, το γαλλικόαεροσκάφος επικράτησε ξανά, αυτή τηφορά με 3-1. Και οι δύο αναμετρήσειςολοκληρώθηκαν σε σχετικά σύντομοχρονικό διάστημα.

Πρέπει να ξαναειπωθεί απαραίτητα,ότι δεν υπήρξε ουδεμία αναμέτρησησε περιβάλλον εγγύς αερομαχίας. Σεμια τέτοια περίπτωση τα αποτελέ-σματα μπορεί να ήταν διαφορετικά,αφού το κύριο όπλο του βρετανικούαεροσκάφους (ο ASRAAM) ανήκειστην κατηγορία HOBS, πράγμα πουδεν ισχύει για το MICA IR. Ακόμη καισε ένα τέτοιο περιβάλλον, η έκβαση θαήταν όμως απρόβλεπτη. Το EF-2000δεν φέρει ακόμη HMS, ενώ το Rafaleμπορεί να το στοχοποιήσει παθητικάκαι ο MICA IR έχει μεγαλύτερο βελη-νεκές από τον ASRAAM. Βρετανικέςανώνυμες μαρτυρίες ακόμη θεωρούνότι την έκβαση του αποτελέσματος βά-ρυνε η συμμετοχή στο περιστατικό χει-ριστών της RAF με λίγες ώρες πτήσηςστον «Τυφώνα». Ωστόσο, αυτό δενείναι εξακριβωμένο.

Η άσκηση βοηθός του Marketing

Στις πρώτες γραμμές, αναφέρθηκανσυνοπτικά οι κίνδυνοι που αντιμετωπί-ζουν τα HAE και η προτεραιότητα πουέχουν αποδώσει κυρίως στους εξοπλι-σμούς της αεροπορίας. Όνειρό τουςείναι να καταστήσουν την χώρα ικανήνα αντιμετωπίσει κάθε απειλή στην πε-ριοχή (κυρίως το Ιράν). Για να γίνειαυτό αληθινό χρειάζεται η ύπαρξηυπερσύγχρονης αεροπορίας. Κάτι τέ-τοιο απαιτεί όμως αλλεπάλληλες προ-σθήκες νέων όπλων και μεγάλοοικονομικό κόστος. Το τελευταίο,ωστόσο, δεν είναι πρόβλημα για ταΕμιράτα. Μόνο στο τελευταίο διάστημαανακοίνωσαν την απόκτηση νέων εκ-παιδευτικών αεροσκαφών, στρατηγι-κών μεταφορών και ιπτάμενωνραντάρ. Μεγάλη φροντίδα επιπλέονδίνεται στο στόλο των μαχητικών. Και

κάπου εδώ «παίζει» το Rafale.

Απόλυτο δείγμα της εθνικής ανεξαρτη-σίας, το καμάρι της γαλλικής βιομηχα-νίας δεν έχει δυστυχώς γι’ αυτήνπετύχει ακόμη κάποια εξαγωγική επι-τυχία. Είτε λόγω αδυναμιών στις επι-δόσεις του είτε λόγω ανοησιών στηνπροώθησή του. Οι Άραβες ενδιαφέ-ρονται και διαπραγματεύονται τηναπόκτηση 60 αεροσκαφών του τύπουκαι η «Iron Falcon» φαίνεται ότι ήτανένας τρόπος για την προώθησή του.Αυτό βέβαια δεν ισχύει μόνο για τουςΓάλλους, αλλά κυρίως γι’ αυτούς. Ηπαραμονή των Rafale στο πρόσφατοATLC ήταν ένας τρόπος να αποδεί-ξουν πως αξίζουν το αραβικό συμβό-λαιο. Αυτό αποδεικνύουν οι πτήσειςχειριστών των HAE στο πίσω κάθισματων διθέσιων Rafale και οι επίδειξηεξαπόλυσης πολλαπλών πυρομαχι-κών μέσα σε ελάχιστο χρόνο, αυτόαποδεικνύει η γενικότερη εικόνα τηςαπόλυτης επιτυχίας στην άσκηση καιτης ανωτερότητας απέναντι στο EF-2000, ένα μαχητικό ταυτισμένο με τηναεροπορική υπεροχή. Το Rafale είναικατά γενική ομολογία ένα πολύ καλόμαχητικό αεροσκάφος, αλλά αποτελείένα στρατηγικό θέμα για τη Γαλλία καιμαζί του διακυβεύεται το μέλλον τηςγαλλικής αεροδιαστημικής βιομηχα-νίας. Η εξαγωγική προώθηση του γαλ-λικού μαχητικού δεν αποσκοπεί αυτήντην φορά μόνο στην κερδοφορία,παρά στην επιβίωση μιας ανεξάρτητηςαπό τρίτους, γαλλικής στρατιωτικήςβιομηχανίας αεροσκαφών.

Αναπάντητα ερωτήματα

Α. Γιατί συμμετείχαν τα F-22;

Η παρουσία των έξι αμερικανικώνυπερμαχητικών πέραν από το ενδια-φέρον για τις επιδόσεις του απέναντιστα EF-2000 και τα Rafale εύλογαπροκαλεί τηδιεύρυνση των κινήτρωνπαρουσίας τους στην περιοχή. Καιαυτό επειδή τα Raptors, εκτός από μίαή ελάχιστες συνεκπαιδεύσεις με την ια-πωνική αεροπορία στον Ειρηνικό, βρί-σκονται συνεχώς σε αεροπορικέςβάσεις στις ΗΠΑ.

Αναζητούνται εξαγωγικοί πελάτες; Τοκλείσιμο της παραγωγής θεωρείταιαναπόφευκτη με την αμερικανική πα-ραγγελία των 183 μονάδων σε ορι-σμένα χρόνια να τερματίζεται, εκτός κιαν υπάρξει προώθηση του αεροσκά-φους στο εξωτερικό. Αυστραλία, Ια-πωνία και Ισραήλ έχουν εκφράσει ήδηενδιαφέρον για την αγορά του. Οι αμε-ρικανικές αρχές σκέφτονται την άρσητης απαγόρευσης πώλησής του στοεξωτερικό. Τίποτε ωστόσο δεν είναιδεδομένο. Μπορεί η παρουσία του F-22 στα ΗΑΕ και το σαλόνι του Dubaiνα δείχνει την απόφαση για μελλοντικήτου απόκτηση από άλλες, εκλεκτές αε-ροπορίες;

Προσκομίζουν μήνυμα στο Ιράν; Τοιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα αποτε-λεί έντονο πονοκέφαλο για την Ουά-σινγκτον. Τα F-22 στα Εμιράτα, πέρααπό την ανάπτυξη καλύτερης συνερ-γασίας με φιλικές αεροπορίες, φανε-

69

θύνη έφεραν οι συχνές, έντονες βρο-χοπτώσεις. Κάτι τέτοιο ωστόσο δενμπορεί να συμβεί στην άνυδρη ΜέσηΑνατολή.

Μήπως κάποιο διαφορετικό ενδεχό-μενο εμπόδισε την περαιτέρω παρου-σία των Raptor στα ΗΑΕ; Μήπως οιΗΠΑ φοβήθηκαν ότι η μακρόχρονηπαραμονή και συμμετοχή στηνάσκηση θα έκανε κακό στα χαρακτηρι-στικά του αεροσκάφους; Μήπωςυπήρχε κίνδυνος υποκλοπής χαρα-κτηριστικών του από τους Γάλλους(κυρίως) ή τους Βρετανούς; Ή τέλοςμήπως ήταν εξ αρχής ορισμένο τα F-22 να παραμείνουν ελάχιστο διάστημαστην περιοχή;

Γ. Πως και γιατί συνέβη η μονομα-χία Rafale Vs EF-2000

Αναμφίβολα το στοιχείο που στιγμά-τισε το πρόσφατο ATLC υπήρξε η αι-νιγματική διπλή μονομαχία των Rafaleκαι EF-2000. Πώς έγινε και γιατί;

Κατά τα αρχικά στάδια του EFA, τη δε-καετία του 1980, εκτός από τις Γερμα-νία, Ισπανία, Ιταλία και Μ. Βρετανία,στην κοινή ευρωπαϊκή προσπάθειαγια ένα προηγμένο μαχητικό συμμε-τείχε και η Γαλλία. Η τελευταία,ωστόσο, προτίμησε να αποχωρήσεικαι να κατασκευάσει το Rafale.Έκτοτε, οι κατασκευαστές των δύο αε-

ρώνουν την ικανότητα των ΗΠΑ ναολοκληρώσουν μία υπερπόντια μετα-στάθμευση και να αξιοποιήσουν το κα-λύτερό τους μαχητικό κόντρα στο Ιράνμέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα.Ένας μικρός δε αριθμός του τύπου,όπως ο συγκεκριμένος, πιθανότατααρκεί να κερδίσει την αεροπορική κυ-ριαρχία σε ένοπλη σύρραξη ενάντια σεόλα τα σημερινά ιρανικά μαχητικά.Χάρη στην τεχνολογία stealth και τηνεμβέλεια τους, τέλος, τα αεροσκάφηθα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποι-ηθεί σε κατασκοπευτικές αποστολέςπάνω από το ιρανικό έδαφος. Είναι τυ-χαίο ότι ο διοικητής της πτέρυγας κα-τασκοπίας ζήτησε την ύπαρξηκατασκοπευτικής έκδοσης του Raptorορισμένες ημέρες μετά την παρουσίατους στη Μέση Ανατολή;

B. Γιατί έφυγαν τόσο σύντομα ταF-22;

Τα F-22 ήλθαν, είδαν και απήλθαν μεκαισαρικούς ρυθμούς. Τι τα ανάγκασε;Μήπως παρουσιάστηκαν ελλείψειςστην εξυπηρέτησής τους; Μήπως ένατέτοιο ενδεχόμενο ευθύνεται για τηνεπί το πλείστον αξιοποίησή τους απόβάσεις της μητροπολιτικής περιοχήςτου αμερικανικού κράτους; Πρόσφαταείχε αναφερθεί προβλήματα στην υπο-στήριξη αεροσκαφών που μεταστάθ-μευαν στη νήσο Γκουάμ, στονΕιρηνικό. Σε εκείνο το περιστατικό ευ-

ροσκαφών περιήλθαν σε έναν κύκλολεκτικών αντιπαραθέσεων για το ποιοείναι το καλύτερο. Η Dassault επιθυμείδε διακαώς την αναμέτρηση τους ώστενα δείξει την μη υστέρησή του γαλλι-κού μαχητικού στην εναέρια μάχη.Κάτι τέτοιο αποκτά μεγαλύτερη σημα-σία εμπρός στο βλέμμα ενός υποψη-φίου πελάτη.

Είναι όμως τόσο ελάχιστες οι εξαγωγι-κές επιτυχίες των δύο eurocanardsώστε κάτι τέτοιο είναι αυτοκτονικό γιατον χαμένο. Μοναχά 72 EF-2000έχουν πωληθεί (με κατηγορία δωρο-δοκίας) στη Σαουδική Αραβία και 15στην Αυστρία. Κι αν οι δύο εταιρίες δενθέλουν πραγματικά να «στήσουν» ταδύο μαχητικά επειδή δεν τους συμφέ-ρει, πώς αυτό συνέβη στα HAE;

Μία πιθανή εξήγηση ίσως είναι η εξής.Το σκηνικό συνέβη κατά την «φιλική»εκπαίδευση χειριστών των δύο τύπωνμακριά από το πρόγραμμα των ασκή-σεων. Στην περίπτωση που αναμείχ-θηκαν «νεαροί» Βρετανοί πιλότοι, τοπιθανότερο αποτελεί αποτέλεσμα ψυ-χολογικής πρόκλησης. Έτσι, οι Γάλλοιεκμεταλλεύτηκαν την αφέλεια σε συν-δυασμό με την «απειρία» και ορίζον-τας κυρίως προς το όφελός τουςκανόνες εμπλοκής, επικράτησαν τωνΒρετανών…

Το περιστατικό αυτό όμως δεν αποδει-

70

κνύει την ανωτερότητα του Rafaleέναντι του Eurofighter. Δεν έγινε ολο-κληρωμένη σύγκριση των αεροπλά-νων, άλλωστε, για να δικαιολογηθείαυτό. Δείχνει, ωστόσο, ότι δεν πρέπεινα υφίστανται αδοκίμαστα στερεότυπαστο συγκεκριμένο χώρο.

Υπάρχουν διδάγματα;

Εν κατακλείδι, υπάρχει κάτι που ναβγήκε από τη συγκεκριμένη άσκηση ήαυτή έλαβε χώρα για το θεαθήναι; Πι-θανότατα, ναι, υπήρξαν κάποια συμ-περάσματα. Ορισμένα από αυτά θαμπορούσαν να είναι:

1.Η άσκηση έδειξε την απόλυτη κυ-ριαρχία των αεροσκαφών τέταρτης γε-νιάς απέναντι σε αυτά της τρίτης.

2.Ένα Stealth μαχητικό αποδεικνύεταισχεδόν πάντα κυρίαρχο σε BVR αερο-μαχίες. Το κατάλαβαν οι πιλότοι τωναραβικών F-16 και Mirage 2000-9 καιιορδανικών F-16 όταν “καταρρίπτον-ταν” από τα F-22.

3. Η πολυσυζητημένη αερομαχία με-ταξύ EF-2000 και Rafale κατέδειξε τησημασία των συστημάτων αυτοπρο-

στασίας. Το Spectra αντιμετώπισεεπι-τυχώς τους αμερικανικούς πυραύλουςAIM-120, όπως αποδεικνύει το τελικό1:7 υπέρ του γαλλικού μαχητικού. Τοκυριότερο δηλαδή βλήμα BVR αερο-μαχίας της τουρκικής αεροπορίας. Αν-τίθετα, υπήρξε λιγότερη επιτυχία απόένα επίσης αρκετά καλό σύστημα αυ-τοπροστασίας σαν το DASS να αντι-μετωπίσει τους MICA.

4. Επίσης φάνηκε η σημασία ύπαρξηςτου συστήματος IRST. Το Rafale μπο-ρούσε να αναγνωρίσει οπτικά και ναπλήξει παθητικά εναέριες συμβατικέςαπειλές στα 30 - 40 km.

5. Φάνηκε η σημασία της εκπαίδευσηςκαι της πείρας των χειριστών σε μίααερομαχία (αυτό ισχύει κυρίως εάνόντως οι Βρετανοί χειριστές ήταν “φρέ-σκοι” στο EF-2ooo). Η γαλλική μοίραπου συμμετείχε στο περιστατικό είχεπαρευρεθεί σε αρκετές σημαντικέςασκήσεις (στις οποίες συγκαταλέγεταιη Aegean Gust) μεταξύ των οποίωνκαι η Red Flag.

Ολοκληρώνοντας αυτή την παρου-σίαση, θα ήταν άδικο να μην αναλογι-στούμε τις συνθήκες που επέφερε η

αναθεώρηση της αγοράς ενός αερο-σκάφους τέταρτης γενιάς για την Πο-λεμική Αεροπορία. Όπως είναιγνωστό, το 1999 μαζί με τα 60 F-16και τα 15 Mirage 2000-5 είχε επιλεγεί ηαγορά 60-90 EF-2000. Πέρα από τοαμφιλεγόμενο περιστατικό με τοRafale, το ευρωπαϊκό μαχητικό δικαιο-λόγησε το χαρακτηρισμό του κυριαρ-χώντας στους αιθέρες των ΗΑΕ. Αν το2001 δεν είχε αναβληθεί η αγορά του,σήμερα στο Αιγαίο το ισοζύγιο Ελλά-δας-Τουρκίας θα ήταν ακόμη θετικό-τερο για την πατρίδα μας. Είναιγεγονός ότι έως το 2014 θα υπάρχεισίγουρα ελληνική ποιοτική κυριαρχίααλλά αυτή θα ήταν ΑΚΟΜΗ μεγαλύ-τερη με την παρουσία στην ΠολεμικήΑεροπορία μιας πλατφόρμας δ’ γενιάς.

Σε διαπραγματευτικό επίπεδο, τέλος,ηαντιπαράθεση των EF-2000 και Rafaleδίνει την ευκαιρία στην Ελλάδα να πιέ-σει την κοινοπραξία για καλύτερουςόρους απόκτησης του EF-2000 εάν ηαπόφαση είναι ήδη παρμένη. Διαφο-ρετικά, καταδεικνύει την αναγκαιότηταουσιαστικής αξιολόγησης όλων τωνυποψηφιοτήτων για το ΝΜΑ.

71

Οι φρουροί των ουρανών

του Ιράνγράφει o deepred001

Η Μέση Ανατολή είναι μία από της πε-ριφέρειες στον κόσμο στην οποία μπο-ρεί να ξεσπάσει ανά πάσα στιγμή έναςνέος πόλεμος, ο οποίος μπορεί ναλάβει μεγάλες διαστάσεις. Ενώ η κα-τάσταση στο Ιράκ παραμένει ασταθής,το θέμα των πυρηνικών εγκαταστά-σεων του Ιράν και η αντιδικία του με τοΙσραήλ βρίσκονται στο προσκήνιο τηςδιεθνής κοινότητας. Τριάντα χρόνιαμετά την επιβολή του δυτικού εμ-πάργκο στο Ιράν, υπάρχουν πολλάανοιχτά ερωτήματα για τη σημερινήδύναμη της πολεμικής αεροπορίας τουΙράν, η οποία θεωρούντο κάποτε η με-γαλύτερη αεροπορική δύναμη τηςΜέσης Ανατολής, μαζί με την πολεμικήαεροπορία του Ισραήλ. Τι συνέβη απότο 1979 μέχρι τις μέρες μας;

Η αρχή

Οι πρώτοι αεροπορικοί σχηματισμοίστο Ιράν γεννήθηκαν το 1924, με τηνίδρυση του πρώτου επίσημου αερο-πορικού σώματος στις 31 Μαΐου του1924. Στις 1 Ιουλίου του 1932 το αε-ροπορικό σώμα έλαβε το πρώτο ανε-ξάρτητο καθεστώς στην οργάνωσητων ενόπλων δυνάμεων του Ιράν, κα-ταλήγοντας στη δημιουργία της IIAF(Imperial Iranian Air Force). Κατά τηδιάρκεια της βρετανικής και σοβιετικήςεισβολής το 1941, η Αεροπορία σχε-δόν εξαφανίστηκε, και ξαναδημιουργή-θηκε τη δεκαετία του 1950 με τηβοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών, μεαργούς ρυθμούς. Η σημερινή τακτικήπολεμική αεροπορία του Ιράν (NiruyeHavayi Jomhuriye Islamiye Iran) βασί-ζεται στη αμέριστη στρατιωτική βοή-θεια των Ηνωμένων Πολιτειών κατά τηδεκαετία του 1970, στην εμπειρία τουΠρώτου Πολέμου του Κόλπου με τοΙράκ (1980-1988) και στις συνθήκεςτου εμπάργκο κατά τα τελευταίατριάντα χρόνια.

Το Ιράν στενός σύμμαχος των ΗΠΑ

Υπό την ηγεσία του Schah Moham-mad Reza Pahlavi, ειδικά τη δεκαετίατου 1960 και του 1970, το Ιράν στη-ρίχθηκε από τις ΗΠΑ με τέτοιο τρόπο,ώστε αποτελούσε το στενότερο σύμ-μαχο των αμερικανών στη περιοχή τηςΜέσης Ανατολής. Τέλη της δεκαετίαςτου 1960, οι ΗΠΑ προμηθεύουν τοΙράν με 129 μαχητικά αεροσκάφητύπου F-5A και F-5B της Northrop.Αριθμός των ιρανικών F-5 κατέληξεαργότερα και στην Ελληνική ΠολεμικήΑεροπορία. Κατά τη διάρκεια της επί-σκεψης του αμερικανού προέδρου

Νίξον στο Ιράν - Μάιος του 1972 - ηχώρα έλαβε την εγγύηση ότι θα έχειπρόσβαση σε οτιδήποτε αμερικανικόόπλο συμβατικής τεχνολογίας. Η πο-λεμική αεροπορία του Ιράν έλαβε τομερίδιο του λέοντος από τους αμυντι-κούς προϋπολογισμούς της χώρας καιδεν αντιμετώπισε κανένα πρόβλημαστη εξεύρεση και στη πληρωμή τουκατάλληλου ανθρώπινου δυναμικού.Μέσα σε έξι χρόνια, ο αριθμός τουπροσωπικού της Αεροπορίας εκτινάχ-θηκε από 17.000 σε περισσότερα από100.000 άτομα. Στο ίδιο διάστημα,προμηθεύτηκε μόνο τα καλύτεραοπλικά συστήματα των ΗΠΑ.

Μέχρι το 1978 προμηθεύτηκε 32 μα-χητικά F-4D Phantom II της McDonell-Douglas, 174 F-4E, 16 RF-4C/E, 169Northrop F-5E/F Tiger II και 80 μαχη-τικά τύπου F-14A της Grumman. Τοπρώτο Phantom παραδόθηκε το 1968και με την πτώση του Σάχη, 188 βρί-σκονταν σε επιχειρησιακή λειτουργία.

Σύμφωνα με το πρώην πιλότο της Αε-ροπορίας του Ιράν, Captain Rassi, ηπολεμική αεροπορία συνέταξε μια με-λέτη για την ενίσχυση των σταθμώνραντάρ. Το ορεινό ανάγλυφο του Ιράνεμπόδιζε την ανάπτυξη ενός ικανοποι-ητικού επίγειου δικτύου ραντάρ. Αυτόείχε ως αποτέλεσμα την αναζήτησηεναέριων ραντάρ τα οποία ταυτόχροναθα μπορούσαν να υπερασπίσουν τονεαυτό τους από μόνα τους, με άλλαλόγια στην αναζήτηση ενός αεροσκά-φους με αποτελεσματικό σύστημα έγ-καιρης προειδοποίησης καιταυτόχρονα ένα αεροσκάφος αναχαί-τισης. Το μαχητικό σε ρόλο μίνι-AWACS. Το 1972 στις ΗΠΑεξελίσσονταν το McDonnell DouglasF-15A Eagle και το F-14A. Ο εξοπλι-σμός του F-14A με τον πύραυλο AIM-54 Phoenix και η ενσωμάτωση τουπαλμικού ραντάρ Doppler AWG-9ήταν για τους Ιρανούς το υπέρτερο αε-ροσκάφος. Το ραντάρ επιτρέπει την

ταυτόχρονη παρακολούθηση 24 στό-χων, έξι από τα οποίους θα μπορού-σαν να καταπολεμηθούν άμεσα.Επίσης, οι πύραυλοι AIM-7 και AIM-9Sidewinder μπορούσαν να εξαπολυ-θούν από μεγαλύτερη εμβέλεια από τοF-14A σε σύγκριση με το F-15. Οι περ-σικές γάτες ήταν μια πραγματικότητα.Το 1974 παραγγέλθηκαν συνολικά δύοσυνολικά 80 μαχητικά και 714 πυραύ-λοι αέρος-αέρος AIM-54 Phoenix,αλλά μόνο 284 είχαν παραδοθεί μέχριτην Ισλαμική Επανάσταση. Από τους284 AIM-54, οι 16 καταστράφηκαν μετην αποχώρηση των Αμερικανών απότο Ιράν με τη πτώση του Σάχη. Μαζί μεάλλα όπλα, ανταλλακτικά για έξι χρό-νια και εξοπλισμό εδάφους, τη μετα-φορά στο Ιράν ολόκληρων τεχνικώνεργαστηρίων, το πρότζεκτ “Βασιλέαςτων Περσών” ανήρθε στη τιμή των δύοδισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτήήταν η μεγαλύτερη παραγγελία μέχριεκείνη τη στιγμή, η οποία ανατέθηκε σεεταιρεία των ΗΠΑ. Ένα ιδιαίτερα αξιο-σημείωτο γεγονός είναι ότι λίγουςμόνο μήνες μετά την παραγγελία, τοΑμερικανικό Κογκρέσο σταμάτησε ναχρηματοδοτεί το πρόγραμμα του F-14και η Grumman Corporation απειλή-θηκε με χρεοκοπία. Η ιρανική ΤράπεζαMeli πίστωσε στη συνέχεια με 250εκατομμύρια δολάρια την Grummanγια να καταστεί δυνατή η ολοκλήρωσητης κατασκευής των Tomcat για τοΙράν. Μετά την ιρανική πίστωση, άλλεςαμερικανικές επενδυτές εταιρίες εν-θαρρύνθηκαν από τη συμμετοχή καιεπένδυσαν το υπόλοιπο ποσό. Ακού-γεται πλέον σαν μια ειρωνεία της ιστο-ρίας, αλλά χωρίς την οικονομικήστήριξη του Ιράν, το Ναυτικό των ΗΠΑδεν θα μπορούσε να αποκτήσει τηνάγρια πολεμική μηχανή F-14.

Εκτός αυτών, η Αεροπορία προμηθεύ-τηκε 4 C-130B, 28 C-130E και 30 C-130H και περίπου 30 αεροπλάναεναέριου ανεφοδιασμού, τύπου Boe-ing 707 και Boeing 747. Τα μεταφορικά

74

αεροπλάνα ολοκλήρωσαν τις παραδό-σεις τους κατά το 1976. Οι μεταφορι-κές δομές της Αεροπορίας εστιάζοντοστο γεγονός της ικανότητας κατά τηδιάρκεια μια πιθανής κρίσης να μετα-φέρουν μεγάλες ποσότητες όπλωναπό τις ΗΠΑ στο Ιράκ, σε μικρό χρο-νικό διάστημα. Οι αμυντικές προμή-θειες δεν τελείωναν με τα παραπάνωσυστήματα. Μέχρι το 1978 υπήρξαννέες παραγγελίες προς τις ΗΠΑ, αξίας9 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Μεταξύαυτών περιλαμβάνοντο η προμήθεια300 μαχητικών αεροσκαφών τύπου F-16A/B της General Dynamic (αργό-τερα Lockheed), επιπλέον 74 F-14Aμε δυνατότερους κινητήρες, 31 F-4GWild Weasel και επτά συστήματα Boe-ing E-3 Sentry AWACS. Αυτή η αρ-μάδα επρόκειτο να επικουρείται απόοκτώ συστήματα ραντάρ της Westing-house και από 16 αντιαεροπορικά τάγ-ματα εξοπλισμένα με το σύστημαMIM-23BI-Hawk. Δύο δορυφόροι επι-τήρησης από το διάστημα συμπλήρω-ναν το σχέδιο, το οποίο απέβλεπε ναδώσει τη δυνατότητα στη πολεμική αε-ροπορία της χώρας να μπορεί να επι-χειρεί έως και 150 χιλιόμετρα έξω απότα σύνορα της χώρας, στην ουσίαστον εναέριο χώρο της τότε ΣοβιετικήςΈνωσης.

Την παραγγελία 160 F-16A στις 27Οκτωβρίου του 1976 ακολούθησε μια

πρόσθετη παραγγελία από 140 F-16A. Μέρος της προμήθειας, όπως οεξοπλισμός συντήρησης και ο εξοπλι-σμός υποστήριξης εδάφους παραδό-θηκαν στο Ιράν πριν την άφιξη τωνμαχητικών. Ωστόσο, η νέα κυβέρνησητων Ισλαμιστών ακύρωσε το εξοπλι-στικό πρόγραμμα, πριν από την άφιξητων δύο πρώτων F-16. Σύμφωνα μεμια άλλη εκδοχή, το πρόγραμμα ακυ-ρώθηκε μετά την άφιξη στο Ιράν τηςπρώτης τετράδας F-16. Ο εξοπλισμόςεδάφους μεταπωλήθηκε αργότερα στοΠακιστάν και τα μαχητικά F-16 που κα-τασκευάστηκαν στις ΗΠΑ, κατέληξανστη πολεμική αεροπορία του Ισραήλ.

Η Ισλαμική Επανάσταση

Μετά το αποκορύφωμα των ταραχώνκατά το 1978, η Ισλαμική Επανάστασητο 1979 άλλαξε άρδην όλα τα σχέδιακαι τις γεωπολιτικές ισορροπίες στηνευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατο-λής. Η Αεροπορία δεν έμεινε απαθήςστα διαδραματιζόμενα γεγονότα καιέλαβε μέρος σε μία απόπειρα εκδίω-ξης των ισλαμιστών ηγετών από τηχώρα, τον Ιούνιο του 1980. Η ανεπιτυ-χής απόπειρα είχε ως αποτέλεσμα τηνεξόντωση, φυλάκιση και αποστρατείαμεγάλου μέρους της μέχρι τότε ηγε-σίας της Αεροπορίας. Η τακτική πολε-μική αεροπορία μετονομάστηκε σεIslamic Republic of Iran air Force

(IRIAF), ένα όνομα που διατηρεί μέχριτις μέρες μας. Η στενή επιτήρηση τηςΑεροπορίας εκ μέρους των σωμάτωνασφαλείας των Ισλαμιστών είχε ωςαποτέλεσμα τη πτώση της μαχητικήςτης αξίας. Χρειάστηκε να περάσουνπολλά χρόνια έως ότου η Αεροπορίανα καταφέρει να εδραιωθεί στις νέεςεσωτερικές συνθήκες.

Λιγότερο προβληματικό στα πρώταχρόνια υπήρξε το πάγωμα των σχέ-σεων με τις ΗΠΑ, το οποίο είχε ωςαποτέλεσμα το πάγωμα όλων τωνεξοπλιστικών προμηθειών και ταυτό-χρονα το πάγωμα όλων των εκπαι-δευτικών δραστηριοτήτων. Μέχρι τότε,μεγάλο μέρος του προσωπικού τηςΑεροπορίας εκπαιδεύοντο στις ΗΠΑ,στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Γερμανία,στην Ολλανδία, αλλά και αλλού. Μόνογια τα μαχητικά F-14A εκπαιδεύοντανστις ΗΠΑ 120 περίπου χειριστές, αλλάένα μεγάλο μέρος αυτών έφυγε από τοΙράν μαζί με το Σάχη.

Πρώτος Πόλεμος του Κόλπου

Όταν στις 22 Σεπτεμβρίου1980 τοΙράκ ξεκίνησε επίσημα τις πολεμικέςεπιχειρήσεις κατά του Ιράν, η πολεμικήαεροπορία του Ιράν διέθετε στο δυνα-μικό της 77 επιχειρησιακά μαχητικάτύπου F-14A, 200 περίπου F-4D καιF-4E Phantom II, όπως και 160 F-5E/F

75

Tiger II. Οι πρώτες πολεμικές αψιμα-χίες μεταξύ των χωρών άρχισαν μερι-κές βδομάδες νωρίτερα και ένα από ταπρώτα θύματα του πολέμου ήταν έναιρακινό Mi-25, το οποίο καταρρίφθηκεαπό το πυροβόλο ενός Tomcat.

Αν και η ιρανική επίθεση σε εννέα αε-ροπορικές βάσεις του Ιράν, μεταξύαυτών έξι κύριες βάσεις, είχε το χαρα-κτηριστικό της έκπληξης με στόχο τηνπαράλυση της IRIAF για 48 ώρες,εντός μερικών ωρών τα ιρανικά μαχη-τικά πραγματοποιούσαν τις πρώτεςεπιθέσεις κατά του Ιράκ. Το σύστημαεπικοινωνιών της IRIAF είχε δεχτεί έναισχυρό πλήγμα, αλλά οι κατά τόπου δι-οικητές της Αεροπορίας δρούσανβάσει επιχειρησιακών σχεδίων πουυπήρχαν ήδη στα συρτάρια τους. Στις23 και 24 Σεπτεμβρίου του 1980, 120ιρανικά μαχητικά τύπου F-4 σφυροκο-πούσαν τις θέσεις των Ιρακινών, εξα-ναγκάζοντας την ιρακινή πολεμικήαεροπορία να αναπτυχθεί αμυντικά. Ηπολεμική αεροπορία του Ιράν χρησι-μοποίησε μέχρι τέλος του Οκτωβρίου1980 για τις επιχειρήσεις της κατά τουΙράκ και τον εναέριο χώρο της Τουρ-κίας, στο οποίο πραγματοποιούντοεναέριος ανεφοδιασμός των ιρανικώνμαχητικών. Χαρακτηριστική είναι η πε-ρίπτωση της επιθέσεως ιρανικών μα-χητικών κατά στόχων στο Ιράκ στις 29Οκτωβρίου 1980, όταν ένα πακέτοιρανικών αεροσκαφών Tomcat καιPhantom II εισήρθε στο Ιράκ προερ-χόμενο από ανεφοδιασμό με Boeing707 στον εναέριο χώρο της Τουρκίας.Τη συγκεκριμένη μέρα μια σειρά απόιρακινά MiG-21, MiG-23 και Mil-Mi-8καταρρίφθηκαν από τα ιρανικά μαχη-τικά. Το αεροδρόμιο της Λευκωσίαςχρησιμοποιήθηκε επίσης από την πο-λεμική αεροπορία του Ιράν κατά τηδιάρκεια του πολέμου με το Ιράκ. Στοκυπριακό αεροδρόμιο στάθμευε ένααεροσκάφος εναέριου ανεφοδιασμού,το οποίο έλαβε μέρος λίγο αργότερασε μια από τις μεγαλύτερες αεροπορι-κές επιθέσεις της Αεροπορίας του Ιράνστην επικράτεια του Ιράκ, με στόχο τηκαταστροφή του αεροπορικο-βιομηχα-νικού συμπλέγματος H-3.

Οι μαζικές επιθέσεις της IRIAF κατάστόχων στην επικράτεια του Ιράκ διήρ-κησαν μέχρι το Νοέμβριο του 1980,όταν η ιρανική ηγεσία δημιουργούσετο νέο κατάλογο των ιρακινών στόχωνγια τη διάρκεια της χειμερινής περιό-δου.

Τα επόμενα δύο χρόνια του πολέμου,

η IRIAF έλαβε μέρος με όλα της ταμέσα στην απελευθέρωση των εδα-φών της από τις ένοπλες δυνάμεις τουΙράκ, κατάφερε στη μεγάλη αεροπο-ρική μάχη στην επαρχία Κουζεστάν νακερδίσει την αεροπορική υπεροχήαλλά και να διασφαλίσει ταυτόχρονατη ναυτική οδό στο Κόλπο του Περσι-κού. Μέσα στο 1984 τα σημάδια τηςκόπωσης του υλικού της IRIAF από τοεμπάργκο όπλων ήταν ορατά, με απο-τέλεσμα την ανάπτυξή της για τα επό-μενα πολεμικά χρόνια σε ένανπερισσότερο παθητικό ρόλο.

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να κάνουμεαξιόπιστες εκτιμήσεις για το πόσα ιρα-νικά F-14A βρίσκονταν σε λειτουργίακατά τη διάρκεια του πολέμου, ειδικάμετά το 1984. Διάφορες δυτικές εκτι-μήσεις για τα επιχειρησιακά Tomcatέκαναν λόγο για 15 έως 20 μαχητικάσε πλήρη λειτουργία, παραβλέπονταςταυτόχρονα ότι κατά το 1985 στην ετή-σια παρέλαση στη Τεχεράνη πήρεμέρος και σχηματισμός από 25 F-14A.Σύμφωνα με πρώην Ιρανούς αξιωμα-τικούς της Αεροπορίας, μέχρι το 1984ήταν 60 Tomcat επιχειρησιακά, ενώμετά το 1986 ο αριθμός μειώθηκε σελιγότερα από 40 αεροσκάφη και μέχριτο τέλος του πολέμου υπήρχε μιαντουζίνα Tomcat σε λειτουργία.

Η ιρακινή αεροπορική διοίκηση είχεδώσει εντολή στους χειριστές της ναμην προβαίνουν σε αερομαχίες με αν-τίπαλα τα F-14. Συνήθως, η παρουσίατων Tomcat ήταν αρκετή για να τρο-μάξει τον αντίπαλο και να στείλει ταμαχητικά του Ιράκ πίσω στις βάσειςτους. Είναι τεκμηριωμένο ότι τα ιρα-νικά F-14A έχουν καταρρίψει πάραπολλά ιρακινά μαχητικά, συμπεριλαμ-βανομένων Mirage F1, SU-22, MiG-21, MiG-23, και MiG-25. Την άνοιξητου 1988, ένα ιρανικό Tomcat σημεί-

ωσε μία ακόμη κατάρριψη ενός ιρακι-νού Mirage F1. Τα ιρανικά F-14 πέτυ-χαν τις περισσότερες καταρρίψεις τουςμε τον πύραυλο AIM-54A .

Η ροή δεκάδων δισεκατομμυρίων δο-λαρίων προς την πολεμική αεροπορίατου Ιράκ κατάφερε να ισορροπήσει τοσυσχετισμό των αεροπορικών δυνά-μεων και η IRIAF συγκεντρώθηκε στηνάμυνα στρατηγικών συμπλεγμάτωντου Ιράν, διατηρώντας απόσταση απότις πολεμικές επιχειρήσεις της πρώτηςγραμμής. Η γιγάντωση της Αεροπο-ρίας του Ιράκ δεν κατάφερε όμως ποτένα απενεργοποιήσει την IRIAF από ταλειτουργικά της καθήκοντα, η οποίαπαρέμεινε για όλο το διάστημα του πο-λέμου επιχειρησιακή. Η απώλεια 70Phantom II και 90 Tiger II, όπως και ηαπώλεια οκτώ τουλάχιστον Tomcat,ήταν λιγότερο δραματική από τη συνε-χιζόμενη απώλεια της ισχύος της τα-κτικής Αεροπορίας στο εσωτερικόμέτωπο, η οποία συνεπάγοντο απότην αυξανόμενη οικονομική στήριξητων ισλαμικών σωμάτων ασφαλείαςκαι τη δημιουργία από την κεντρική κυ-βέρνηση ενός διπολικού μηχανισμούγια τον καλύτερο έλεγχο των όποιωνδραστηριοτήτων. Για την ιστορία, δύοιρανικά F-14A καταρρίφθηκαν στις 19Ιουλίου 1988 από γαλλικούς πυραύ-λους Super 530F της Matra.

Η τρίτη διάσταση στο Στρατό καιστο Ναυτικό

Οι άσχημες εμπειρίες των ΗΠΑ στοΒιετνάμ και τα αποτελέσματα του Πο-λέμου των Έξι Ημερών το 1967, οδή-γησαν την ηγεσία του Ιράν στηνανάπτυξη της τρίτης διάστασης τωνχερσαίων δυνάμεων. Στην αμερικα-νική εταιρία Bell Corporation κατέ-φθσασαν μέσα σε σύντομο διάστηματόσες πολλές παραγγελίες από Ιράν,

76

ώστε αναγκάσθηκε ένα μέρος του κα-τασκευαστικού έργου να δοθεί στηνAgusta-Bell στην Ιταλία, ώστε να μπο-ρέσει να εξασφαλισθεί η αμέριστη στή-ριξη των αμερικανικών δυνάμεων στοΒιετνάμ με ελικόπτερα.

Οι πρώτες παραγγελίες που κατέφθα-σαν από το Ιράν αφορούσαν τη κατα-σκευή 45 ελικοπτέρων AB 205A-1Iroquis και 70 AB 206A Jet Ranger, ταοποία παραδόθηκαν στο Ιράν κατά τοδιάστημα 1969 έως 1971. Αυτό είχεως αποτέλεσμα τη δημιουργία του αε-ροπορικού όπλου του Στρατού και τουΝαυτικού. Η συνέχεια των παραγγε-λιών από το Ιράν αφορούσε 90 ελικό-πτερα ΑΒ 206 A-1 και 20 του τύπου ΑΒ212 ASW, από τα οποία όμως παρα-δόθηκαν μέχρι το 1974 μόνο 14. Οι με-γάλες συμφωνίες στα μέσα τηςδεκαετίας του 1970 αφορούσαν τηπρομήθεια 202 επιθετικών ελικοπτέ-ρων AH-1J Cobra, 328 Bell 214A και214C για τη δημιουργία τειών αεροπο-

ρικών ταξιαρχιών.

Ήδη από το 1971 η Αεροπορία τουΙράν διέθετε 20 μέσα μεταφορικά ελι-κόπτερα CH-47C Chinook και τώραεπιλέγοντο το ελικόπτερο και από τοΣτρατό. Η προμήθεια φορούσε 166μονάδες, από τις οποίες οι τελευταίες70 κατασκευάστηκαν στην Ιταλία καιπαραδόθηκα στο Ιράν μέχρι τέλος του1981, κατά τη διάρκεια του ΠρώτουΠολέμου στον Κόλπο. Το αεροπορικόόπλο του Στρατού έδωσε μια νέα πα-ραγγελία για 300 ελικόπτερα Bell 214ST – μια έκδοση η οποία είναι κατάπολύ μεγαλύτερη από τη συμβατικήέκδοση και σχεδιάστηκε ειδικά για τοΙράν. Η πτώση του Σάχη είχε ως απο-τέλεσμα τα συγκεκριμένα ελικόπτερανα μην παραδοθούν στο Ιράν. Ταπρώτα 45 ελικόπτερα που κατασκευά-στηκαν στις ΗΠΑ, τα προμηθεύτηκετελικά το Ιράκ.

Παρόλο το εμπάργκο όπλων που

διαρκεί μέχρι τις μέρες μας, το αερο-πορικό όπλο του Στρατού του Ιράν κα-τέχει ακόμη και σήμερα μία από τιςπρώτες θέσεις στη Μέση Ανατολή.

Τη δεκαετία του 1970 το Ναυτικό τουΙράν απόκτησε μεγαλύτερο ρόλο.Μετά την επιτήρηση του ΠερσικούΚόλπου προστέθηκε η επιτήρηση τουκόλπου του Ομάν και η επιτήρηση τουβορειοανατολικού Ινδικού Ωκεανού.Για τη καλύτερη επιχειρησιακή αντα-πόκριση, το ναυτικό αεροπορικό όπλοπαρέλαβε 6 αεροσκάφη Lockheed P-3F Orion και 14 ελικόπτερα Agusta-Sikorsky AS.614A-4 (Sea King). Λίγοαργότερα προστέθηκα έξι ακόμη ελι-κόπτερα του ιδίου τύπου. Για το ναυ-τικό ρόλο του ναρκοπολέμου, η ένταξηστο δυναμικό έξι ελικοπτέρων Siko-rsky RH-53D Sea Stallion ακολου-θούσε τα τότε διεθνή πρότυπα. Μιαεπιπλέον προμήθεια από οκτώ αερο-σκάφη P-3F Orion δεν πραγματοποι-ήθηκε λόγω της πτώσης του Σάχη.

77

Το αεροπορικό όπλο του Στρατού καιτου Ναυτικού του Ιράν ανήκει στουςπρωταγωνιστές του Πρώτου ΠερσικούΠολέμου, με περισσότερα από 100επιθετικά ελικόπτερα AH-1J να έχουναπολεσθεί. Κατά τον οκταετή πόλεμο,τα μεταφορικά ελικόπτερα του Ιράνπραγματοποίησαν συνολικά 500.000περίπου αποστολές, λαμβάνονταςμέρος σε πολλές επιχειρήσεις ενίσχυ-σης του μετώπου μέσω αερομεταφε-ρόμενων δυνάμεων.

IRGCA – το ισλαμικό αντίπαλο δέος

Μετά την Ισλαμική Επανάσταση του1979, οι διεργασίες στην ιρανική κοι-νωνία επηρέασαν και τις δομές τωνενόπλων δυνάμεων της χώρας. Οι ισ-λαμικές παραστρατιωτικές δυνάμειςκατάφεραν μετά από την πάροδο τωνδύο πρώτων χρόνων να συνταχθούνπαράλληλα, στα πρότυπα των τακτι-κών ενόπλων δυνάμεων. Αυτό είχε ωςαποτέλεσμα τη δημιουργία μιας ανε-ξάρτητης αεροπορίας των Πασδαράν(IRGCA). Η βάση δημιουργήθηκε μετην απόκτηση 12 μαχητικών Shey-nang F-6 από τη Βόρειο Κορέα. Τα F-6 που κατέφθασαν ήταν τόσοκαταπονημένα, που εντός ολίγωνμηνών είτε κατέπεσαν κατά τη διάρ-κεια των πτήσεων, είτε διαγράφησαναπό το ενεργό δυναμικό. Το Σώμα τωνPasdaran δημιούργησε αργότερα ένατμήμα χειριστών καμικάζι, με μαχητικάF-5A, για την επίθεση εναντίον αμερι-κανικών πλοίων στον Κόλπο. Η συγ-κεκριμένη μονάδα διαλύθηκεαργότερα, όταν επικράτησαν περισ-σότερο σώφρονες σκέψεις.

Η αεροπορική βιομηχανία και η εκ-παίδευση

Η βάση μιας αεροπορικής βιομηχανίαςστο Ιράν τέθηκε κατά το 1930, με τηνκατασκευή και συντήρηση διάφορωναεροσκαφών. Στη δεκαετία του 1970,οι συνεργασίες των αμερικανικών εται-ριών με μια σειρά από εγχώριες αερο-πορικές βιομηχανίες, οδήγησαν τηνΑεροπορία της χώρας στην περίοδοτων τελευταίων 30 ετών, μια περίοδοπου χαρακτηρίζεται από μια αναγκα-στική αυτάρκεια. Η συνεργασία τηςNorthrop στο Mehrabad με την IranianAircraft Industries (IACI) κι οι συνερ-γασίες των Grumman και McDonellστο Isfahan με την Iranian AircraftManufacturing Industries (IAMI) ήτανκαθοριστικής σημασίας για τη δύ-σκολη περίοδο μετά το 1979. Η BellCorporation εισήρθε στο Ιράν με μιασυνεργασία με την Iran HelicopterSupport and RenewalCompany(IHSRC). Άλλες αμερικανικές εταιρίεςστο χώρο, όπως η Hughes Corpora-tion, βοήθησε στην ανέγερση μιας σει-ράς επιστημονικών εργαστηρίων στοτομέα των ηλεκτρονικών, βαρέωνόπλων, πυρομαχικών όπως και στοντομέα της ανάπτυξης πυραυλικής τε-χνολογίας στο Shiraz, Isfahan, στηνπρωτεύουσα Τεχεράνη αλλά καιαλλού.

Το αμερικανικό εμπάργκο οδήγησε τηνεγχώρια αμυντική βιομηχανία αναγκα-στικά στην περαιτέρω ανάπτυξή τηςμέσω τη προσπάθειας επίλυσης τωντεχνικών προβλημάτων του πλήθουςτων αερομέσων της χώρας. Το στόκ

των ανταλλακτικών ήταν άλλωστε απότις αρχές της δεκαετίας του 1970 τόσομεγάλο, που μόλις το 1986 παρουσιά-στηκα τα πρώτα μεγάλα προβλήματαεξεύρεσης ανταλλακτικών. Μεγαλύ-τερο πρόβλημα αναδείχθηκε η εξεύ-ρεση του κατάλληλου επιστημονικούπροσωπικού, και έτσι η IRIAF ίδρυσετον δικό της ερευνητικό οργανισμό,γνωστό ως Self-Suffiency Jihad TaskForce (SSJTF), για την εξεύρεση λύ-σεων σε επίγοντα τεχνικά θέματα,μέσω της διεύθυνσης των πολλών καιδιάσπαρτων επιστημονικών εργαστη-ρίων και ανώτατων τεχνικών ιδρυμά-των. Αυτή η εμπλοκή της IRIAF με τοεπιστημονικό προσωπικό της χώραςείχε ως πρακτικό αποτέλεσμα τη δημι-ουργία βιομηχανικών εγκαταστάσεωνσε κάθε μία αεροπορική βάση.

Πριν το 1979, η εκπαίδευση των χειρι-στών της Αεροπορίας, αλλά και αυτήτου προσωπικού εδάφους, πραγματο-ποιούντο αποκλειστικά στο εξωτερικό.Μετά το 1979 έπρεπε να βρεθούν νέεςλύσεις και σε αυτόν τον τομέα. Σή-μερα, το προσωπικό της IRIAF εκπαι-δεύεται εξολοκλήρου εγχώρια, καιαποτελεί μαζί με την Αεροπορία τουΙσραήλ τις μόνες χώρες που διαθέτουντη συγκεκριμένη ικανότητα στη ΜέσηΑνατολή.

Η συντήρηση των αεροπορικώνμέσων μετά το αμερικανικό εμπάργκοπέρασε δύσκολες ώρες και χρειάστηκεη πάροδος πολλών ετών για τη δημι-ουργία μιας εγχώριας τεχνολογικήςβάσης για το συγκεκριμένο σκοπό.Χαρακτηριστικό το παράδειγμα των 77επιχειρησιακών Tomcat, για τα οποίαη συντήρηση κατά το χρονικό διά-στημα 1980 με 1981 πραγματοποι-ούντο από μόλις 30 τεχνικούςεδάφους.

Η πρώτη αεροπορική ακαδημία ιδρύ-θηκε το 1985 στο Mehrabad και τα βα-σικά εκπαιδευτικά αεροσκάφηαποτελούντο από 45 PC-7, ελβετικήςπροέλευσης. Αργότερα, μετά την επι-χειρησιακή αποκατάσταση από τοSSJTF, προστέθηκαν και 25 από τασυνολικά 30 αεροσκάφη Beech F-33Aκαι F-33C Bonanza, αμερικανικήςπροέλευσης. Το 1986 η αεροπορικήακαδημία μεταγκαταστάθηκε από τοMehrabad στην αεροπορική βάσηTFB.8, όπου και προμηθεύτηκε τέλητης δεκαετίας ένα ακόμη αεροσκάφος,το Simorgh. Για την βασική εκπαί-δευση χρησιμοποιούνται τα Beech F-33A και F-33C Bonanza, τα οποία οι

78

Ιρανοί ονομάζουν Parastoo. Το επό-μενο βήμα της κατάρτισης πραγματο-ποιείται με τα Pilatus PC-7, όπως καιμε εγχώρια αντίγραφα αυτών, ταοποία αναφέρονται ως S-68. Συνολικάοι εκπαιδευόμενοι συμπληρώνουν 140περίπου ώρες με τα Pilatus.

Το αεροσκάφος Simorgh είναι το απο-τέλεσμα της εγχώριας βιομηχανίας, ηοποία κατά τη διάρκεια των τελευταίωνετών ανέδειξε δημόσια επτά συνολικάπρογράμματα ανασκευής του αμερι-κανικού μαχητικού F-5E. Το αποτέλε-σμα αυτών των προγραμμάτων, όπωςκαι η μεγάλη επιχειρησιακή ζωή τωνιρανικών F-5, είναι απόρροια της ικα-νότητας της ιρανικής βιομηχανίας ναπαράγει εγχώρια τα ανταλλακτικά γιατο F-5, από την περίοδο του Σάχη.

Το 1989 το Ιράν έδωσε μια παραγγε-λία στη ρουμανική SOKO/IAR για τηνπρομήθεια 100 μαχητικών τύπου IAR-93 Orao, αλλά η πτώση του Τσαουσέ-σκου και η πτώση των τιμών τουπετρελαίου οδήγησαν πρακτικά στηνακύρωση της παραγγελίας. Τοάνοιγμα στη Σοβιετική Ένωση απέ-φερε 24 μαχητικά MiG-29 και 12 Su-24MK, τα οποία παραδόθηκαν στοΙράν μέχρι το 1992. Η IRIAF δεν ήτανθετικά διακείμενη με μια συνεργασίαμε την Κίνα και περιορίστηκε στην

προμήθεια 100 κινεζικών πυραύλωνεναντίον θαλάσσιων στόχων, τύπουC.802K-2. Τη φονικότατα του εν λόγωπυραύλου διαπίστωσε μια ισραηλινήκορβέτα στο πόλεμο του Λιβάνου το2006. Η κατά καιρούς αναφερθείσαπρομήθεια 250 ρωσικών μαχητικώνSu-30 και στρατηγικών βομβαρδιστι-κών Tu-22M δεν προσεγγίζει ρεαλι-στικά σενάρια.

Ένα παράλληλο πρόγραμμα τουSimorgh ήταν και το πρόγραμμαAzarakash. Πίσω από την ονομασίακρύβεται η επιχειρησιακή αποκατά-σταση 30 περίπου F-5E/F, τα οποίαέπαθαν ζημιές κατά τη διάρκεια τουπολέμου με το Ιράκ. Ένα άλλο πρό-γραμμα με την ονομασία Saeghehαφορά την προμήθεια από το Σουδάνμαχητικών F-5, ή μέρους αυτών καιτην ολοκληρωμένη επισκευή σε εγχώ-ριες εγκαταστάσεις. Τα πρώτα αερο-σκάφη του προγράμματοςτροποποιήθηκαν όσον αφορά τηνεξωτερική τους εμφάνιση, με την τρο-ποποίηση των αεροεισαγωγών, το χα-μήλωμα του ρύγχους και τηντοποθέτηση ενός διπλού πτερυγίουστην ουρά.

Τα προγράμματα Azarakash καιSaegheh αποτελούν και τα πρώτα ου-σιαστικά βήματα για την ανάπτυξη

ενός εγχώριου μαχητικού αεροσκά-φους. Δύο αεροσκάφη F-5, το 3010 και3014, έχουν μετατραπεί πλήρως σε δι-θέσια βομβαρδιστικά. Ένα από ταδύο, το οποίο ονομάζεται και Cobra,είναι κατά πολύ μεγαλύτερο του F-5και το χειριστήριο όπως και οι αεροει-σαγωγείς έχουν πολλά κοινά σημείαμε το σοβιετικό Su-24. Ένα ακόμη αε-ροσκάφος της αναπτυξιακής σειράς,γνωστό στους κύκλους των μυστικώνυπηρεσιών των ΗΠΑ και ως πρό-γραμμα F/B-44 Iranian Lion, παρου-σιάζει πολλά κοινά σημεία με τοEurofighter. Σύμφωνα με αμερικανικέςπηγές, η πρώτη πτήση πραγματοποι-ήθηκε το 2003 και το αεροσκάφος το-ποθετείται όσον αφορά το μέγεθος καιτα χαρακτηριστικά του μεταξύ των αε-ροσκαφών F/A-18C και MiG-29. Με-γάλο μέρος της ατράκτου είναικατασκευασμένο από σύνθετα υλικά,τα οποία συνεπάγουν χαρακτηριστικάαεροσκάφους stealth.

Η σημερινή ιρανική τεχνολογία είναιικανή να κατασκευάζει τελείως αυτό-νομα τους κινητήρες Generai ElectricJ85 των μαχητικών F-5, έτσι και δενεκπλήσσει η πορεία του Ιράν στηνανάπτυξη εγχώριων μαχητικών αερο-σκαφών. Η κατασκευή πολλών πρω-τότυπων είναι γεγονός και η έναρξητης παραγωγικής διαδικασίας ενός εγ-χώριου εκπαιδευτικού αεροσκάφουςβρίσκεται προ των πυλών, εάν δενέχει ήδη ξεκινήσει. Τo αεροσκάφοςονομάζεται JT2-2 Tazarve και σχεδιά-στηκε στα εργαστήρια Ya-Hossein. Ηάτρακτος είναι κατασκευασμένη απόανθρακονήματα και με τον J85 ως κι-νητήρα. Το αεροσκάφος προορίζεταινα γίνει το μελλοντικό εκπαιδευτικό τηςIRIAF. Το πρωτότυπο «Dorna» τουπρογράμματος, πραγματοποίησε τηνπρώτη του πτήση πριν 8 χρόνια.

IRIAF – σημερινό δυναμικό

Η σημερινή δύναμη της IRIAF αποτε-λείται από 80 μαχητικά F-4D/E, 80 μα-χητικά F-5E/F και των ιρανικώνεκδόσεων. Τα Phantom έχουν εκσυγ-χρονιστεί σχεδόν στο σύνολό τους καιφέρουν ραντάρ καλύτερων επιδό-σεων, όπως και την ικανότητα να εξα-πολύουν ρωσικούς (Anti-RadarCH-58) και κινεζικούς πυραύλους(C.802K-2). Ο ακριβής σημερινός λει-τουργικός αριθμός των F-14A είναι δύ-σκολο να εκτιμηθεί, αλλάαδιαμφισβήτητα τουλάχιστον 14 F-14Aείναι επιχειρησιακά. Στη παρέλαση τονΣεπτέμβρη του 2009, έλαβε μέρος

79

σχηματισμός από 14 Tomcat. Τα F-14A εκσθηχρονίζονται στο Mehrabad.Στις ίδιες εγκαταστάσεις εκσυγχρονίζε-ται και αριθμός από Phantom, ταοποία είναι πολύ καταπονημένα.

Το οπλοστάσιο περιλαμβάνει όπλαόπως οι βόμβες GBU-67/A Zobin,GBU-67/B Qadr, οι τηλεκατευθυνόμε-νες GBU-78 Qassed και κιτ διασποράςDispenser Kite-2000B. Μέχρι σήμεραέχουν υπάρξει προσπάθειες της εν-σωμάτωσης ρωσικών πυραύλων (AA-8 Aphid, AA-10 Alamo, AA-11 Archer),όπως και γαλλικών πυραύλων (R.550Magic Mk1 και Mk2), στα Phantom καιTomcat. Ο πύραυλος AIM-54 Phoenixβρίσκεται επίσης στο δυναμικό της Αε-ροπορίας. Περισσότεροι από 40 πύ-ραυλοι του τύπου έχουνεκσυγχρονισθεί και παραμένουν καισήμερα ένα από τα καλύτερα αεροπο-ρικά όπλα στη Μέση Ανατολή. Τα Tom-cat διαθέτουν την ικανότητα ναμεταφέρουν τον πύραυλο AIM-23CSeyil, ο οποίος δεν είναι τίποτε άλλοαπό μία παραλλαγή του αντιαεροπο-ρικού πυραύλου MIM-23B I-Hawk. Ηεγχώρια αμυντική βιομηχανία κατα-σκεύασε τον πύραυλο αερομαχίαςFatter, ο οποίος είναι αντίγραφο του

AIM-9 Sidewinder και σύμφωνα μετους Ιρανούς ενσωματώνει μέρος τηςτεχνολογίας του AIM-9Χ. Ο πύραυλοςεπιδείχτηκε σε αμυντική έκθεση στηΤεχεράνη.

Το 1991 το Ιράν προμηθεύτηκε 12 Su-24MK από τη Ρωσία και τον ίδιο χρόνοπροστέθηκα άλλα 24 αεροσκάφη στοδυναμικό, τα οποία αυτομόλησαν απότο Ιράκ. Ο σημερινός στόλος της IRIAFαποτελείται από 32 Su-24MK, τέσ-σερα αεροσκάφη έχουν απολεσθεί σεατυχήματα. Τα ρωσικά μαχητικά είναισε θέση να μεταφέρουν αμερικανικάόπλα και διαθέτουν σύστημα εναέριουανεφοδιασμού παρόμοιο με αυτό τωνPhantom και Tomcat, έτσι ώστε ναανεφοδιάζονται στον αέρα από τα ενα-έρια τάνκερ Boeing 707-3J9C και Boe-ing 747-2J9C. Αρκετά F-5 και MiG-29διαθέτουν επίσης σύστημα εναέριουανεφοδιασμού. Ο στόλος των MiG-29αποτελείται σήμερα από 25 μαχητικάπερίπου και ο ρόλος του είναι απο-κλειστικά η αεράμυνα της χώρας. Γιατη μετεκπαίδευση των χειριστών σερωσικά μαχητικά, η IRIAF χρησιμο-ποίησε επτά MiG-29UB. Το 1991 τέσ-σερα ιρακινά MiG-29 αυτομόλησανστο Ιράν. Συνολικά 130 πολεμικά αε-

ροσκάφη αυτομόλησαν το 1991 απότο Ιράκ στο Ιράν. Η ειρωνεία της ιστο-ρίας στη Μέση Ανατολή. Τα ρωσικάμαχητικά συντηρούνται σε εγχώριεςεγκαταστάσεις και έχουν εκσυγχρονι-σθεί με νέα ηλεκτρονικά και νέους κι-νητήρες. Ο στόλος των μαχητικώνπεριλαμβάνει και 24 γαλλικά MirageF.1EQ και F.1BQ, τα οποία προήλθανεπίσης το 1991 από το Ιράκ. Μέχρι σή-μερα όμως δεν έχει υπάρξει μια φωτο-γραφία που να δείχνει τα γαλλικάμαχητικά να φέρουν κάποιο όπλο, μεαποτέλεσμα να θεωρούνται πιθανόνως μη αξιόμαχα. Ο στόλος αποτελείταικαι από περίπου 50 κινέζικα αερο-σκάφη F-7M και FT-7, τα οποία μαζί μετα F-5E/F χρησιμοποιούνται για εκ-παιδευτικούς σκοπούς. Το μείγμα τουστόλου συνεπάγει σίγουρα ένα λογι-στικό άθλο, αν και η εκπαίδευση νέωνχειριστών δεν φαίνεται να αντιμετωπί-ζει προβλήματα. Οι εκπαιδευτικές σει-ρές που έχουν τελειώσει με επιτυχία τοσχολείο είναι πολύ περισσότερες απότο παρελθόν.

Ο τομέας της τακτικής αναγνώρισηςανήκει στα αεροσκάφη RF-4E Phan-tom II, τα οποία έχουν επίσης εκσυγ-χρονιστεί και διαθέτουν νέουςαισθητήρες. Κατά τα τελευταία χρόνια,ιρανικά Phantom έχουν πραγματοποι-ήσει αποστολές αναγνώρισης πάνωαπό το Πακιστάν, Αφγανιστάν, Ομάν,Ιράκ και Νότια Υεμένη. Σήμερα παρα-μένουν λιγότερα από δέκα αεροσκάφησε επιχειρησιακή λειτουργία. Η στρα-τηγική αναγνώριση πραγματοποι-ούντο μέχρι πριν μερικούς μήνες απόένα IL-76MD, το οποίο ενσωμάτωνε τογαλλικό ραντάρ Tigre-G. Το αεροσκά-φος προήλθε επίσης από το Ιράκ καιέφερε την ονομασία Adnan-2 ή Bag-dad-2. Το γαλλικό ραντάρ αφαιρέθηκεαπό το αεροσκάφος μια και δεν από-δωσε τα αναμενόμενα στον Πόλεμοτου Κόλπου και αντικαταστάθηκε απόένα ραντάρ εγχώριας ανάπτυξης. Τοαεροσκάφος AWACS κατέπεσε στις22 Σεπτεμβρίου του 2009 κατά τηδιάρκεια μιας παρέλασης στη Τεχε-ράνη, με αποτέλεσμα τον τραγικό θά-νατο του εξειδικευμένου επταμελούςπληρώματος. Στο Mehrabad υπάρχεικαι ένα δεύτερο αεροσκάφος τουτύπου, στο οποίο όμως δεν έχουν τε-λειώσει οι εργασίες εκσυγχρονισμού.Για τον τομέα των ηλεκτρονικών υπο-κλοπών υπάρχουν δύο αεροσκάφηEC-130 και ένα Boeing 707.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 ηIRIAF χρησιμοποιεί τα UAV σε πολεμι-

80

Η σημερινή τακτική αεροπορία τουΣτρατού και του Ναυτικού

Στο αεροπορικό όπλο του Στρατού πα-ραμένουν 100 επιθετικά ελικόπτεραAH-1J σε υπηρεσία, και για τα οποίαέχουν προμηθευτεί στη μαύρη αγοράσυστήματα νυχτερινής όρασης αμερι-κανικής προέλευσης. Τα AH-1J αναμέ-νεται να μείνουν σε υπηρεσία για άλλα15 χρόνια. Τα ελικόπτερα φέρουν καιτον αντιαρματικό πύραυλο ιρανικήςκατασκευής Toophan. Μια πλειάδα ελι-κοπτέρων, μεταξύ αυτών 200 Bell 214και 40CH-47, χρησιμοποιείται σε ρόλομεταφορικό και συνδέσμου. Οι εργο-στασιακές εγκαταστάσεις στην Penhaεπανέφεραν από τις αρχές της δεκαε-τίας του 1990 τα ελικόπτερα που έφε-ραν ζημιές από τον πόλεμο με το Ιράκσε πτητική κατάσταση. Αργότερα ξεκί-νησε η παραγωγική διαδικασία εγχώ-ριων ελικοπτέρων, τα οποία είναιαντίγραφα των AB205, AB206 και AH-1J. Τουλάχιστον δύο εγχώριες σχεδιά-σεις βρίσκονται επίσης σεπαραγωγική διαδικασία, όπως και διά-φοροι εξομοιωτές πτήσεων.

Τα ελικόπτερα του Ναυτικού αποτε-λούνται από τουλάχιστον 15 AS.61(Sea Stalion), εν των οποίων τα τρίαείναι έκδοσης ναρκοπολέμου. Τα ελι-κόπτερα μπορούν να φέρουν όπλα

κές επιχειρήσεις. Κατά τη διάρκεια τουπολέμου τα αεροχήματα χρησιμοποι-ήθηκαν σε ρόλο βομβαρδισμού μιαςχρἠσεως και λίγο αργότερα άρχισαν οιπρώτες εργασίες για τη χρήση τωνUAV στον τομέα της αναγνώρισης. Ηεγχώρια αμυντική βιομηχανία στοτομέα των UAV αποτελεί ειδικό κλάδοκαι έχει αναπτύξει πάρα πολλά συστή-ματα, εκ των οποίων ένα μέρος βρί-σκεται σε παραγωγική διαδικασία. ΗIRIAF χρησιμοποιεί τα UAV σε ρόλοσυλλογής πληροφοριών στα σύνορατου Ιράν με τις γειτονικές χώρες, στονεναέριο χώρο του Αφγανιστάν, όπωςκαι στην επιτήρηση των αμερικανικώνκαι βρετανικών ναυτικών μονάδων στοκόλπο του Περσικού. Το Ιράν έχει ανα-πτύξει και ένα εξοπλισμένο UAV με εμ-βέλεια άνω των 600 μιλίων, το οποίοφέρει την ονομασία Phpad.

Τέλος, ο μεταφορικός στόλος σε υπη-ρεσία σήμερα αποτελείται από 20 C-130E/H Hercule, δώδεκα Boeing 707και 747 τα οποία χρησιμοποιεί σε ει-ρηνική περίοδο η Saha Airlines. Εκτόςαυτών, στο δυναμικό περιλαμβάνονταιαεροσκάφη Pilatus PC-6B, FokkerF.27, έντεκα ρωσικής προέλευσηςIljushin IL-76M, καθώς και μικρότερααεροσκάφη τύπου JetStar II και τέσ-σερα Falcon 50 ιρακινής προέλευσης.Τουλάχιστον ένα από αυτά διαθέτει τοραντάρ Cyrano-IVM και είναι σε θέσηνα εκτοξεύσει τον πύραυλο AM.39 Ex-ocet. Επιχειρησιακά παραμένουν καιτέσσερα P-3F Orion, τα οποία μπο-ρούν να εκτοξεύσουν τον πύραυλοC.802K-2. Πριν τέσσερα χρόνια τοΙράν ήρθε σε συμφωνία με την Ου-

κρανία για την εγχώρια κατασκευή τουαεροσκάφους An-140, το οποίο μάλ-λον και θα αντικαταστήσει μέρος τουστόλου των σημερινών μεταφορικώναεροσκαφών της IRIAF.

όπως οι πύραυλοι C.802K-2 και AGM-65A Maverick και θα παραμείνουν σευπηρεσία για ακόμη 10 χρόνια περί-που.

IRGCA – Η 2η εκκίνηση του αερο-πορικού σώματος των Πασδαράν

Αρχές του 1990, το αεροπορικό σώματων Πασδαράν (IRGCA) πραγματο-ποιεί μια δεύτερη προσπάθεια ανανέ-ωσης, τόσο των μέσων όσο και τουπροσωπικού της. Καταρχάς παρήγ-γειλε από τη Βραζιλία 12 αεροσκάφηEmbraer EMB.312 Tucano και εξοπλί-στηκε με μερικά AB 206 Jet Rangerτης IRIAA (τακτική αεροπορία Στρα-τού), με σκοπό την ίδρυση μιας ανε-ξάρτητης πτητικής ακαδημίας.Αργότερα προμηθεύτηκε και 30 εκπαι-δευτικά MFI-17 Mushshak από το Πα-κιστάν με τα οποία εκπαιδεύτηκαν οιπρώτες σειρές νέων χειριστών και τοτεχνικό προσωπικό εδάφους. Από τηνΟυκρανία προμηθεύτηκε 14 μεταφο-ρικά αεροπλάνα An-74T-200, 40 ελι-κόπτερα Mil-Mi-8 και 20 ελαφράμεταφορικά αεροσκάφη Harbin Y-12από τη Κίνα. Στη δεκαετία που δια-νύουμε, 4 αεροσκάφη IL-76 άλλαξανχέρια μέσα στο Ιράν κατέληξαν στουςΠασδαράν.

Ο νέος ρόλος των Πασδαράν είναιαυτός μιας δύναμης ταχείας επέμβα-σης στο εσωτερικό της χώρας, κυρίωςεναντίον αυτών που αντιτίθενται στοκαθεστώς και εναντίον του εμπορίουτης διακίνησης των ναρκωτικών, τοοποίο διακινείται από το Αφγανιστάνκαι το Πακιστάν προς τη Δύση. Ο νέοςρόλος του παραστρατιωτικού σώμα-τος απαίτησε και την ενίσχυσή του μεκαλύτερο εξοπλισμό. Επτά Su-25 πουκατέφθασαν στη χώρα από το Ιράκ το1991, και τα οποία δεν ήθελε η τακτικήπολεμική αεροπορία, κατέληξαν στουςΠασδαράν. Με τη βοήθεια τεχνικώναπό τη Γεωργία, όπως και με την προ-μήθεια ανταλλακτικών, τα αεροσκάφηκατέστησαν λειτουργικά.

Αυτή τη στγμή, η IRGCA έχει στο δυ-ναμικό της τουλάχιστον 15 ελικόπτεραεγχώριας κατασκευής Model 2091όπως και εκσυγχρονισμένα AH-1Jαπό το απόθεμα της πολεμικής αερο-πορίας. Τα αεροπορικά μέσα τωνΠασδαράν χρησιμοποιούνται κατά τωνεμπόρων των ναρκωτικών, οι οποίοιελέγχουν κατά διαστήματα μεγάλεςεκτάσεις στη συνοριακή περιοχή με τοΠακιστάν και το Αφγανιστάν, αλλά καιεναντίον ομάδων που επιθυμούν την

81

αυτονομία ή την ανεξαρτησία στη πε-ριοχή του Βαλουχιστάν και του Κουρ-διστάν.

Το ρόλο του εξοπλισμένου ελικοπτέ-ρου αναγνώρισης θα λάβει μια εγχώ-ρια σχεδίαση που φέρει το όνομαShahed 285, και η οποία βασίζεται στοBell 206.

Τέλη της δεκαετίας του 1990 δημιουρ-γήθηκε από τους Πασδαράν ένα ανε-ξάρτητο αεροπορικό σώμα ναυτικώνεφαρμογών, το οποίο εξοπλίστηκε μερωσικά ελικόπτερα τύπου Mi-17 καιέχει το ρόλο της ταχείας υποστήριξηςτου πλήθους των μικρών πολεμικώνσκαφών στο Περσικό Κόλπο. Σε πε-ρίοδο πολέμου ο ρόλος μετατοπίζεταισε αυτόν της συλλογής πληροφοριώνκαι της μεταφοράς των δεδομένωνμέσω εγχώριων UAV στους πυραύ-λους C.802 και στους πυραύλουςκρουζ τύπου Ra’ad – μια ιρανική εξέ-λιξη του P-15 (SS-N-2 Styx).

Το δύσκολα προβλέψιμο μέλλοντης αεροπορικής δύναμης του Ιράν

Για μέλλον της αεροπορικής δύναμηςτου Ιράν είναι δύσκολο να υπάρξει μιαπρόγνωση. Η διάσπαση του εσωτερι-κού μετώπου σε σκληρούς και μετριο-

παθείς έχει φτάσει πλέον και στην αε-ροπορική ηγεσία της χώρας, η οποίαέτσι γίνεται με τη σειρά της ένα πολι-τικό όργανο της εξουσίας των πολιτι-κών ηγετών. Το σύνολο των ενόπλωνδυνάμεων της χώρας είναι υπό τη δι-οίκηση του θρησκευτικού ηγέτη.

Δυτικές πηγές εκτιμούν ότι μόνο το60% περίπου των διαθέσιμων αερο-σκαφών λειτουργούν, λόγω της έλλει-ψης των ανταλλακτικών ή λόγω τηςφθοράς. Ακόμη και τα υπόλοιπα επι-χειρησιακά μοντέλα της Αεροπορίαςέχουν εδώ και καιρό πάψει να αντα-ποκρίνονται στις απαιτήσεις του σύγ-χρονου αεροπορικού αγώνα. Οι ίδιοιδυτικοί αμυντικοί αναλυτές θεωρούντην αεροπορική δύναμη της χώρας όχιιδιαίτερα ισχυρή, ενώ όμως την ίδιαστιγμή υπάρχει εκ μέρους τους πρα-κτική αδυναμία παρακολούθησής της,και ουσιαστικής ανάλυσης των αποτε-λεσμάτων των εγχώριων ερευνητικώνπρογραμμάτων.

Σίγουρα το δυναμικό του στόλου τηςπολεμικής αεροπορίας είναι παρωχη-μένο, ειδικά όταν συγκριθεί με τα ση-μερινά μέσα του Ισραήλ, τηςΣαουδικής Αραβίας και των ΗΑΕ. Ηαυξημένη κινητικότητα που παρουσιά-ζεται τα τελευταία χρόνια υπογραμμί-

ζει πως το ίδιο το Ιράν δεν είναι ικανο-ποιημένο από τη σημερινή κατάστασητης αεροπορικής του δύναμης. Εκτόςτου δυτικού εμπάργκο, μεγαλύτεροπρόβλημα φαίνεται να είναι ακόμη καισήμερα η διαμάχη μεταξύ των δύοεσωτερικών πόλων. Τα παραστρατιω-τικά σώματα απορροφούν και σήμεραμεγάλο μέρος των αμυντικών κονδυ-λίων, ίσως με το σκεπτικό μια μέρα νααναλάβουν πλήρως τον έλεγχο της αε-ροπορικής δύναμης του Ιράν. Οιφήμες που θέλουν τη διάλυση του τα-κτικού αεροπορικού σώματος μετά τοτέλος της επιχειρησιακής ζωής των αε-ρομέσων του υφίσταντο σήμερα όσοποτέ άλλοτε στο παρελθόν.

Το 2008 η IRIAF εκποίησε τον έλεγχοκαι τη διοίκηση των αντιαεροπορικώνμέσων της χώρας, τα οποία αποτε-λούν έκτοτε έναν ανεξάρτητο στρατιω-τικό κλάδο με την ονομασία IslamicRepublic of Iran Air Defence Force(IRIADF).

Η παράλυση της αεροπορικής δύνα-μης με την επιβολή του εμπάργκο δενκατέστη μέχρι σήμερα δυνατή, αντιθέ-τως μάλιστα, το εμπάργκο στάθηκε ηαφετηρία για τη δημιουργία και την εν-δυνάμωση μιας εγχώριας αμυντικήςβιομηχανίας. Από το 1979 μέχρι τις

82

μέρες μας, το Ιράν κατάφερε με δικέςτου δυνάμεις να εκπαιδεύσει δύο ολό-κληρες γενιές χειριστών πάνω σε δυ-τικά πρότυπα, οι οποίες μέχρι σήμεραέδειξαν πάμπολλες φορές τις ικανότη-τές τους.

Οι αεροπορικές ασκήσεις των τελευ-ταίων τριών ετών, οι οποίες χαρακτη-ρίζονται από ρεαλιστικά σενάριαεκπαίδευσης, δεν δίνουν την αίσθησηπως η αεροπορική δύναμη του Ιράν

είναι ανίσχυρη στην περιφέρειά της.Καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, ηIRIAF ασκείται σε πλήθος αεροπορι-κών ασκήσεων. Τακτικοί συμμετέχον-τες στις ασκήσεις είναι μαχητικάF-7/FT-7 από τη βάση TFB.5, μαχη-τικά F-5 από τη βάση TFB.4 και MiG-29 από τη βάση TFB.2 στο Tabriz. ΤαMiG-29 και τα F-5E/F ανήκουν στην21η Πτέρυγα, η οποία εδρεύει στοTabriz, στο βορειοδυτικό άκρο τηςχώρας. Τα F-14A είναι αναπτυγμένα

υπό κανονικές συνθήκες στις βάσειςTFB.6 και TFB.8, από τις οποίες πραγ-ματοποιούν εξόδους περιπολίας σεόλη την ιρανική επικράτεια.

83

fox2e-mag.blogspot.com

Καθημερινή Ενημέρωση

γύρω από

Αεροπορικά θέματα!!