Μηνιαία Αδέσμευτη Εφημερίδα - ΜΑΡΤΙΟΣ 2013 - Αριθμός φύλλου 93 - Τιμή 2,00€

ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ Η ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ èΑΡΒΗ Έτοιμο το ιατρείο,αλλά χωρίς γιατρό…

ΣΕΛΙΔA 5

ΣΕΛΙΔA 4

èΔ. ΒΙΑΝΝΟΥ

ΣΕΛΙΔΑ 10

ΣΕΛΙΔΑ 3

Πρόγραμμα καταπολέμησης της ανεργίας

èΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗ__ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Μάστιγα η παράνομη βόσκηση

ΣΕΛΙΔA 14

èΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΟΣ__ΕΛΕΓΧΟΣ

Η τερηδόνα οργιά-ζει στις παιδικές ηλικίες!

Στην τελική ευθεία μπήκε το ζήτημα των αποζημιώσεων

20 εκατομμύρια

ευρώ για τις ζημιές

από την πυρκαγιά

20 εκατομμύρια

ευρώ για τις ζημιές

από την πυρκαγιά

HXΩ της BIANNOY ΜΑΡΤΙΟΣ 20132

Ο σάρακας

Φουριόζος μπήκε στο γραφείο μουο Νικολής. Άνθρωπος δουλεμέ-νος και πολυκουρασμένος, εβδο-

μηνταπεντάρης πια, ψαγμένος άνθρωπος,όμως ήθελε να μου πει τον πόνο του, ναβγάλει από μέσα την οργή του.

Είχε αυτή την «ώριμη» οργή, του πολιτι-κοποιημένου ανθρώπου, που ψήφιζε το

κόμμα του γιατί πίστεψε σε κάποια οράματα και τώρααισθανόταν προδομένος.

Γι’ αυτό και η αφήγησή του, εκτός από οργή, συνοδευόταν και από ακα-τάσχετες «βαριές» βρισιές εναντίον αυτών που μας κυβερνούν τις τελευ-ταίες δεκαετίες, τις «βαρονίες» όπως τις έλεγε…

Πήγε λοιπόν ο άνθρωπος σ’ ένα κατάστημα με εργαλεία για ν’ αγο-ράσει ένα σάρακα. Σάρακα για όσους δεν είναι απ’ το νησί μας,λέμε το πριόνι και η ετυμολογία του σχετίζεται με το «σαρά-

κι»…Μπήκε λοιπόν στο μαγαζί ο Νικολής κι ο καταστηματάρχης (Έλληνας

ακόμη), άρχισε να του επιδεικνύει αμέτρητα πριόνια με τη φλύαρη συνο-δεία δελεαστικών παινεμάτων… «Αυτός είναι made USA, αυτός είναιmade Japan», αυτός είναι σουηδικός, ετούτος φιλανδέζικος, αυτός κινέ-ζικος κι εκείνος ρούσος…

Ο Νικολής παραήταν ρομαντικός κι επερίμενε ο έρμος πως κάποιαστιγμή θα φτάνανε και στα εγχώρια προϊόντα και θα βρίσκανε και ελλη-νικό σάρακα! Οποία ουτοπία!

Βέβαια σάρακας ελληνικός δεν υπήρχε, όπως δεν υπάρχει πια τίποτεελληνικό.

Όσο προχωρούσε τη διήγησή του ο Νικολής, τόσο και νευρίαζε.Κάποια στιγμή είδα τις τρίχες της κεφαλής του ολόρθες σαντου… σκαντζόχοιρου από τα νεύρα!

-Έλα, πάμε να πιούμε ένα καφεδάκι απέναντι στον Πλάτανο, του λέω,μήπως και τον καλμάρω λιγάκι…

Παράγγειλα δυο καφεδάρες και… ως φαίνεται, η σκέψη μου ήταν σο-φή, γιατί τον είδα να καλμάρει…

Όμως το καλμάρισμά του, ήταν εντελώς πρόσκαιρο, αφού ο άνθρωποςδιέθετε μνήμη ελέφαντα!

«Πήγα κι εγώ κάποτε στην Αθήνα, ψάχνοντας δουλειά, τότε, που το ίδιοελεεινό σύστημα μας ανάγκασε να εγκαταλείψουμε τα χωριά μας. Δε χρει-άστηκε «μέσο» γιατί βρήκα αμέσως δουλειά στις οικοδομές. Εγώ οικοδό-μος ήμουν, κάθε μέρα, ακόμη και τα Σάββατα, είχα το μεροκάματο και τοένσημό μου. Ένας άλλος χωριανός, βρήκε δουλειά στον Πίτσο, στα ψυ-γεία. Ο Μανώλης πήγε στο Πετρογκάζ, ο Γιώργης στον Κεράνη, ο Κωστήςστον Παπαστράτο, ο Γρηγόρης δούλευε στα λιπάσματα στη Δραπετσώνακι ο Λευτέρης στα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά. Δυσκολίες υπήρχαν, αλλάείχαμε δουλειά βρε αδερφέ! Ύστερα, ήρθε η δημοκρατία… και πιο ύστεραήρθε κι ο… σοσιαλισμός!

«Μήπως θυμάσαι τότε που κάποιες “άγνωστες-γνωστές δυ-νάμεις” έβαλαν φωτιά κι έκαψαν τα υπερκαταστήματα ελ-ληνικών συμφερόντων το “Μινιόν” και το “Κατράντζος

σπορ”; Μήπως ξέρεις, λίγο μετά ποιοι ήρθαν στη θέση τους»; «Ψαγμένος» ο Νικολής, ολοφούρκιστος καθώς ήταν με πήρε μονότερ-

μα. Μου είπε πάρα πολλά, στα περισσότερα από τα οποία, όχι απλά συμ-

φωνούσα, αλλά υπερθεμάτιζα…«Μια φορά κι έναν καιρό, όταν υπήρχε Ελλάδα, είχε απ’ όλα. «Απ’ τα

κόκκαλα βγαλμένη», σακατεμένη από τον ιταλογερμανικό πόλεμο, αλλάκαι τον αδελφοκτόνο εμφύλιο που μας έσπρωξαν οι… «σύμμαχοι», η Ελ-λάδα έδινε δουλειά στους Έλληνες. Σκέψου μονάχα πόσα επαγγέλματαυπήρχαν στα χωριά μας! Παπουτσήδες, καρεκλάδες, ραφτάδες και μοδί-στρες, τενεκετζήδες και χαρκιάδες, καλαθοπλέκτες, σωμαράδες! Θες νασ’ αραδιάσω τόσα κι άλλα τόσα; Σκέψου πόσες χιλιάδες γαζοζάδικα είχεη Ελλάδα τω καιρώ εκείνω! Τι απόμεινε; Η κόκα – κόλα! Ναι μωρέ, μονάχααυτή μας απόμεινε και μάλιστα μάζεψε το εργοστάσιό της από τη χώραμας γιατί ήτανε, λέει, ακριβά τα εργατικά! Λες και τα αναψυκτικά τουςείναι πάμφθηνα...».

-Όπα, Νίκο, κόψε ταχύτητα, γιατί με πήρες μονότερμα. Πιεςμια ρουφιά καφέ, πάρε ανάσα και… -Όχι μωρέ παιδί μου,δεν θέλω ανάσες! Τα ίδια μου λένε κι οι ανίκανοι που μας

κυβερνούνε! Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να πάρουνε ανάσα! Θες να σουπω κάτι ακόμη; Εσύ νομίζεις ότι αυτά που γίνονται στην Κύπρο γίνονταιτυχαία; Κάθε άλλο. Ο στόχος τους είναι αφ’ ενός μεν ο Ελληνισμός καιβέβαια το «από κάτω μας», τα πετρέλαια και τα αέρια! Εκεί είναι το «ψα-χνό»…

Ο Ελληνισμός λοιπόν. Αυτός είναι ο στόχος. Αυτός ήταν πάντα ο στό-χος…

Ν’ αγιάσει το στόμα σου μωρέ Νίκο!

ΤΟΥ

Μανώλη

Σπανάκη

ΑΣΠΡΟ- ΜΑΥΡΟ

Το μοναστήρι της Αγίας Μονής στην Άνω Βιάννο,που εορτάζει την Κοίμηση της Θεοτόκου, είναι έναςεξαίσιος χώρος. Ένας χώρος που προσφέρεται γιακαταλλαγή και επικοινωνία με τους εαυτούς μας.Εκεί, αισθάνεσαι τη γαλήνη του επουράνιου. Η ιε-ρότητα του χώρου, η ιστορικότητα του μοναστηρι-ού, το αρχιτεκτονικό του μεγαλείο και οι σπάνιαςεικαστικής αξίας εικόνες που φιλοξενούνται στονναό, είναι στοιχεία ανυπέρβλητης γοητείας και υπο-βολής. Εξ’ άλλου, η Παναγία, είναι το πιο αγαπημέ-νο πρόσωπο για κάθε χριστιανό. Σ’ αυτήν καταφεύ-γουμε «εν κόποις και κινδύνοις» και σ’ αυτήν έχου-με εναποθέσει «την πάσαν ελπίδα μας». Μετά δε τηντραυματική περιπέτεια της κλοπής των εικόνων,αλλά και την ανεύρεσή τους, το θρησκευτικό συναί-σθημα ανέβηκε σε ύψη δυσθεώρητα. Πρέπει ακόμηνα επισημάνουμε ότι η συντήρηση που πραγματο-ποιήθηκε, όσο κι αν υπάρχουν ενστάσεις από ειδι-κούς, γενικά κρίνεται καλή. Έτσι, όσοι επισκέπτον-ται το Μοναστήρι φεύγουν με βαθιά ικανοποίησηκαι μεγάλα συναισθηματικά φορτία. Πρέπει να επι-σημάνουμε ότι η ανεύρεση και η επαναφορά των ιε-ρών εικόνων είναι από τα σημαντικότερα γεγονόταστην μακραίωνη ιστορία του μοναστηριού, το οποίοπρέπει να αξιοποιηθεί περαιτέρω.

Το περασμένο καλοκαίρι, η οικογένεια του αξέχαστουΓιάννη Μπανιά, βρέθηκε στον τόπο μας, φιλοξενούμενηαπό τον πανεπιστημιακό κ. Ερρίκο Γιαμαλάκη. Αφούαναχώρησαν, μας ενεχυρίασαν κάποιες φωτογραφίεςκαι δεν σας κρύβουμε ότι αισθανθήκαμε άσχημα. Απότη μια το Μοναστήρι, συντηρημένο, καθαρό και περι-ποιημένο. Ακριβώς απέναντι, το κτίριο του Γηροκομεί-ου να μαραζώνει στην αφόρητη εγκατάλειψη. Το «σα-ράι» από ‘κει, η παράγκα του Καραγκιόζη από την άλλη.Η κόλαση κι ο παράδεισος. Η Λυκόβρυση και η Σαρα-κίνα του Καζαντζάκη. Δυο κόσμοι, τόσο κοντά, αλλά τό-σο διαφορετικοί. Κι όμως, το Γηροκομείο (υποτίθεται)είναι εκκλησιαστικό! Προσφάτως δε, πληροφορηθήκα-με ότι κάποιοι ανέβηκαν στην ταράτσα και έκλεψαντους ηλιακούς θερμοσίφωνες! Είναι δε απορίας άξιοπώς και δεν έχουν ξηλώσει ακόμη οι παλιατζήδες τιςαλουμινένιες πόρτες…

Οι θερμοσίφωνες που αγοράστηκαν από εράνους καιαπό το υστέρημα κάποιων ανθρώπων έγιναν βορά στιςορέξεις των αδίστακτων παλιατζήδων. Οι τοίχοι γεμά-τοι ρωγμές, απ’ τις οποίες διέρχεται η αδιαφορία και ηανευθυνότητα πολλών...

Οι Βιαννίτες πρέπει να αισθανόμαστε ντροπή για τοκατάντημα αυτό. Κι ας πάψουν κάποιοι να επιρρίπτουνευθύνες εδώ κι εκεί γιατί ματαιοπονούν. Οι ευθύνες εί-ναι αποκλειστικά ημών των Βιαννιτών…

MHNIAIA AΔΕΣΜΕΥΤΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

Τηλέφωνα επικοινωνίας: 28950 22555 - Fax: 28950 22313 - email: ihoviannou@gmail.com

Ιδρυτής: Μανώλης Σπανάκης

Ιδιοκτήτης- Εκδότης: Γιάννης Σπανάκης

Διευθυντής: Μανώλης Σπανάκης

Διόρθωση κειμένων: Μαρία Σπανάκη

Συνδρομές: Ιδιωτών 24 Ευρώ

Σύλλογοι: 30 Ευρώ, Οργανισμοί - Τράπεζες 70 Ευρώ

Υπεύθυνος για το νόμο: Μανώλης Σπανάκης

www.ixoviannou.gr

Χειρόγραφα δημοσιευμένα και μη δεν επιστρέφονται.Τα ενυπόγραφα άρθρα δεν εκφράζουν απαραίτητα τις από-

ψεις της εφημερίδας.Η εκτύπωση της εφημερίδας γίνεται στις εγκαταστάσεις της

εφημ. “ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ”

HXΩ της BIANNOYΜΑΡΤΙΟΣ 2013 3

20 εκατομμύρια ευρώ για αποζημιώσειςαπό την πυρκαγιά!

Μέσω του αγαπητού μας συνδημότη κ. Πέτρου Ινιω-τάκη, προέδρου του ΤΕΕ/ΤΑΚ λάβαμε το ακόλουθοκείμενο, το οποίο υπογράφει ο κ. Μιχάλης Χαραλαμ-πίδης, απαντώντας με τον τρόπο αυτό στα σχόλιάμας, αλλά και στο κείμενο του κ. Αριστομένη Ι. Συγ-γελάκη. Γράφει λοιπόν ο κ. Χαραλαμπίδης:

«Η Βιάννος στους νεκρούς τηςΒιάννου που είναι ζωντανοί

Το ενδιαφέρον μου για τους οικισμούς και τις πόλειςπου υπέστησαν πολιτικές βίας από τους ολοκληρω-τισμούς δεν είναι πρόσφατο και συγκυριακό.Έχει μεγάλο ηθικό, ιστορικό, ανθρωπολογικό και πο-λιτικό βάθος. Είναι μεγάλη η γεωγραφία του. Από τηΓκουέρνικα στην Ιβηρική έως τις Γκουέρνικες της Μι-κράς Ασίας, όπως τις ονομάζω, το Δίστομο, το Χορ-τιάτη, το Κομένο, το Δομένικο, τους Πύργους και τοΜεσόβουνο στην Μακεδονία όπου συνέταξα τη Δια-κήρυξη (στο βιβλίο το Μικρά Ασία Ενώνει, το ΤουρκίαΕκβαρβαρίζει).Η συνομιλία μου στην Βιάννο με τους νεκρούς που

είναι ζωντανοί και τους ζωντανούς που θέλουν να εί-ναι ζωντανοί και όχι πεθαμένοι έρχεται από πολύ μα-κριά και πάει πολύ μακριά.Αυτά που είπα είναι μεγάλης αξίας, μεγάλο κεφάλαιογια ανθρώπους και θεσμούς που θέλουν να τιμούντους τόπους τους και τους νεκρούς τους. Που θέλουντους νεκρούς τους ζωντανούς. Η επιστροφή της ζωήςόπως είπα. Η ευτελής και φλύαρη παραχάραξή τους,ανεξαρτήτως αιτιών και κινήτρων είναι φασισμός».

Οφειλόμενη απάντηση:Εξαρχής επισημαίνουμε ότι δεν επιδιώκουμε «βεν-τέτες» με οποιονδήποτε. Φυσικά ούτε και με τον κ.Χαραλαμπίδη. Όμως το «στρίβειν δια των φιλοσοφικισμών» είναιμεν δοκιμασμένη συνταγή, πλην όμως, δεν ευδοκιμείστα μέρη μας… Αγαπητέ κ. Χαραλαμπίδη σας εγκαλέσαμε για πολύσυγκεκριμένα ζητήματα, για τα οποία δεν αναφέρετελέξη. Συνεχίζετε τους ανούσιους και εν πολλοίς πα-ρωχημένους φιλοσοφικισμούς και τις ασάφειες, αλλά

για την «ταμπακιέρα»… κουβέντα. Εν πάση περιπτώσει, αλίμονο στον τόπο μας και τρι-σαλίμονο στους νεκρούς του αν περίμενε το «ζωντά-νεμά» τους τόσο καθυστερημένα. Εμμένουμε στηδιαφωνία μας στην άποψή σας ότι «οι νεκροί δεν χρη-ματοποιούνται» και μάλιστα στο χρόνο και στον τόποπου αυτό ελέχθη, καθώς εκτός από το ότι προσφέρ-θηκε ως ένα διαπραγματευτικό όπλο στους εγκλημα-τίες πολέμου, συνιστά ύβρη τόσο για τους νεκρούςόσο και για τους επιγόνους των. Αλλά ας πούμε ότι«οι νεκροί δεν χρηματοποιούνται». Μπορούμε ναπούμε το ίδιο και για τους εγκληματίες και τα εγκλή-ματα τους; Κι αν ναι, ποια είναι αλήθεια η τιμωρία τουςμέχρι σήμερα; Το ακροτελεύτιο με τις «φλύαρες παραχαράξεις» τοπαρακάμπτουμε, «δι’ ευνόητους λόγους»…

Υ.Γ. Δεν ήταν στις προθέσεις μας να το θίξουμε,αλλά ενόχλησε πάρα πολλούς το γεγονός, ότι τηνημέρα μνήμης των θυμάτων του ναζισμού, στηνείσοδο του Δημαρχείου, εκεί δηλαδή όπου γινό-

ταν η εκδήλωση, είχαν απλωθεί προς πώληση ταβιβλία σας… Αυτό, προφανώς, δεν είναι «χρηματοποίηση»…αλλά ιστορική αναγκαιότητα…

Η απάντηση του κ. Μιχάλη Χαραλαμπίδη

«Υπάρχουν βάσιμεςελπίδες καταβολήςτων αποζημιώσεων

από την πυρκαγιά του περασμέ-νου καλοκαιριού». Αυτή τη ρητήδιαβεβαίωση μας έδωσε ο Δή-μαρχος Βιάννου κ. Παύλος Μπα-ριτάκης, μετά από επαφές πουείχε με αρμόδιους παράγοντεςκαι υπηρεσίες.

Να υπενθυμίσουμε ότι ο ΔήμοςΒιάννου χαρακτηρίστηκε «πυρό-πληκτος», αφού η καταστροφι-κή πυρκαγιά της 30ης Ιουλίου2012 κατέκαψε 30 χιλιάδεςστρέμματα φυτικού κεφαλαίου,εκατοντάδες αιγοπρόβατα καιαρκετά σπίτια και καταστήματα.Τα ευχάριστα νέα έρχονται απότον ΕΛΓΑ, ο οποίος, ναι μεν ει-σπράττει τα ασφάλιστρα, αλλάοσάκις πρόκειται να καταβάλει

αποζημιώσεις «ποιείται την νήσ-σαν» και μας παραπέμπει αρμο-δίως… στην Ευρωπαϊκή Ένωση!Στην προκειμένη περίπτωση, οΕΛΓΑ μας πληροφορεί ότι «οιζημιές από την πυρκαγιά έχουνενταχθεί στο ετήσιο πρόγραμμακρατικών ενισχύσεων για την αν-τιστάθμιση των ζημιών, που έχειυποβληθεί προς έγκριση στηναρμόδια Ευρωπαϊκή Επιτροπήκαι αναμένουμε την έγκρισήτης». Στην παρακάτω παράγρα-φο όμως γίνεται ολοφάνερο ότι«ελληνικό κράτος υπάρχει μόνονγια τους τύπους», καθώς όπωςμας πληροφορούν «το ενδιαφε-ρόμενο κράτος –μέλος δεν δύνα-ται να εφαρμόσει τα σχεδιαζόμε-να μέτρα πριν η Επιτροπή κατα-λήξει σε τελική απόφαση». Και ηανακοίνωση του ΕΛΓΑ καταλή-

γει: «Επομένως, όσον αφορά στοαίτημά σας για καταβολή τωνενισχύσεων στους πληγέντες πα-ραγωγούς έως τον Ιούνιο τουτρέχοντος έτους, δεν μπορεί ναυλοποιηθεί, εφόσον μετά την έγ-κριση της αρμόδιας ευρωπαϊκήςεπιτροπής, ακολουθεί και η έγ-κριση του προϋπολογισμού απότο Γενικό Λογιστήριο του Κρά-τους».

Απαντώντας τέλος, στην έκ-κληση του Δημάρχου Βιάννου,για επίσπευση της καταγραφήςτων ζημιών, ο ΕΛΓΑ απαντά ότι«οι εξατομικευμένες εκτιμήσειςτων ζημιών, βάσει των κανόνωντης γεωπονικής επιστήμης, θαδιενεργηθούν την τρέχουσαάνοιξη, περίοδο κατά την οποίαολοκληρώνεται η αναβλάστησητων ελαιοδέντρων».

Εκεί που «πονάνε» περισ-σότερο θέλησε να χτυπή-σει τους παράνομους κτη-

νοτρόφους ο Γενικός Γραμματέαςτης Αποκεντρωμένης Διοίκησης κ.Γιώργος Δεικτάκης. Στην τσέπηδηλαδή, με την αναστολή της κα-ταβολής των επιδοτήσεων σεόσους από αυτούς βόσκουν τα ζώατους σε περιουσίες άλλων.

Αυτό ήταν, μεταξύ των άλλων,ένα μέτρο που προέκυψε μετά τησύσκεψη που έγινε στα γραφείατης Αποκεντρωμένης Διοίκησης,παρουσία των δημάρχων περιοχώνπου βρίσκονται σε «αιχμαλωσία»,από την ασυδοσία κάποιων κτηνο-τρόφων, που θέλουν να εκμεταλ-λεύονται την χορτονομή ακόμη καιεντός των γεωργικών ζωνών! Στησύσκεψη πήρε μέρος και ο Δήμαρ-χος Βιάννου κ. Παύλος Μπαριτά-

κης, αφού, όπως είναι γνωστό, ηευρύτερη περιοχή του Δήμου Βιάν-νου, βρίσκεται υπό ομηρία κάποι-ων (λίγων) ασυνείδητων κτηνοτρό-φων. Εκτός της περικοπής της επι-δότησης, συζητήθηκαν και άλλαεναλλακτικά μέτρα, προκειμένουνα παταχθεί το φαινόμενο της πα-ράνομης βόσκησης σε δασικές καιαγροτικές εκτάσεις , όπως π.χ. ημετατροπή του αδικήματος απόπταίσμα σε πλημμέλημα, αλλά καιη ενίσχυση των ελεγκτικών μηχα-νισμών.

Ενδεικτικό του μεγέθους τουπροβλήματος είναι και το γεγονόςότι από τις υπηρεσίες της Διεύθυν-σης Δασών, το 2012, έχουν σχημα-τιστεί 1000 δικογραφίες που αφο-ρούν στην παράνομη βόσκηση,ενώ τους πρώτους δύο μήνες του2013, το πρόβλημα φαίνεται να γι-

γαντώνεται, καθώς έχουν σχημα-τιστεί 410 δικογραφίες!

Η αποχαλίνωση των παράνομωνκτηνοτρόφων εδράζεται στο ελλι-πές προσωπικό, αλλά και στις ελ-λιπέστατες υποδομές, ακόμη καισε εποπτικό υλικό, προκειμένουνα καταπολεμηθεί η παράνομη βό-σκηση. Έτσι οι όποιες παρεμβά-σεις, γίνονται μόνο μετά από κα-ταγγελίες των παθόντων. Όμωςκαι τότε, υπάρχει η ολιγωρία τηςδικαστικής εξουσίας να διεκπεραι-ώσει τάχιστα τις υποθέσεις και νααπονεμηθεί η δικαιοσύνη.

Επιπρόσθετα, οι δήμοι δεν δια-θέτουν ίχνος υποδομής για τηνεφαρμογή της νομοθεσίας πουτους δίνει το δικαίωμα να κατά-σχουν τα ζώα που βόσκουν σε δα-σικές ή γεωργικές εκτάσεις.

Ο κ. Δεικτάκης δήλωσε ότι, «θα

εφαρμοστούν αυστηρά και άμεσαοι αποφάσεις που ορίζουν ότι οιπαραβάτες κτηνοτρόφοι θα τιμω-ρούνται με κατάσχεση του ζωικούτους κεφαλαίου και με στέρησητης οικονομικής τους αποζημίω-σης από τον ΟΠΕΚΕΠΕ».

Βέβαια, πρέπει να επισημανθείότι ανάλογες συσκέψεις έχουν λά-βει χώρα και στο παρελθόν, σκλη-ρά μέτρα έχουν ανακοινωθεί πομ-πωδώς, αλλά οι παράνομοι κτηνο-τρόφοι συνεχίζουν το καταστροφι-κό τους έργο.

Οι δήμαρχοι του νομού, δεσμεύ-τηκαν, ότι σε συνεργασία με τη Δα-σική Υπηρεσία θα προχωρήσουνστην οριοθέτηση και ψηφιοποί-ηση των γεωργικώς ζωνών, έτσιώστε να καταστεί ευκολότερος οέλεγχός τους.

Ο βουλευτής Ηρακλείου Γιάν-νης Μιχελογιαννάκης με απάν-τησή του διαψεύδει κατηγορη-ματικά την είδηση που δημοσι-εύτηκε στα μέσα ενημέρωσηςκαι που τον θέλει να συμμετέχειστην κοινοβουλευτική ομάδατων ανεξάρτητων βουλευτών.Αναλυτικά η διάψευση του κ.Μχελογιαννάκη έχει ως εξής: «Οβουλευτής Ηρακλείου ΓιάννηςΜιχελογιαννάκης σε απάντηση

των δημοσιευμάτων που τον θέ-λουν να συμμετέχει στην κοινο-βουλευτική ομάδα των ανεξάρ-τητων βουλευτών διευκρινίζειότι, από την πρώτη στιγμή πουτου έγινε πρόταση να συμμετέχειστην κοινοβουλευτική ομάδααπάντησε αρνητικά και υπενθυ-μίζει ότι είναι μέλος της Πολιτι-κής Γραμματείας του ΕνωτικούΜετώπου που συνεργάζεται μετο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ».

HXΩ της BIANNOY ΜΑΡΤΙΟΣ 20134

Μάστιγα η παράνομη βόσκηση

Διάψευση Μιχελογιαννάκη

Ένα σημαντικό έργο για το Δήμο Βιάν-

νου, με προϋπολογισμό 825.234 ευρώ,

εντάσσεται με απόφαση του Περιφερει-

άρχη Κρήτης Σταύρου Αρναουτάκη, στο

Ε.Π. Κρήτης και Νήσων Αιγαίου 2007-

2013, με τη συγχρηματοδότηση του Ευ-

ρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανά-

πτυξης (ΕΤΠΑ) και Εθνικών Πόρων.

Το έργο με τίτλο «Βελτίωση Υδρολη-

ψίας οικισμών Άνω Βιάννου, Κάτω

Βιάννου, και Χόνδρου» περιλαμβάνεται

στο εγκεκριμένο ΟΣΑΠΥ του Δήμου

Βιάννου. Η μελέτη του έργου συντάχθη-

κε, ολοκληρώθηκε και υποβλήθηκε

στην παραπάνω πρόσκληση από τις τε-

χνικές υπηρεσίες του Δήμου.

Το έργο αφορά στην αξιοποίηση της

γεώτρησης στη θέση «Σπαρτί» που βρί-

σκεται στην Άνω Βιάννο, στην αντικα-

τάσταση του κεντρικού αγωγού ύδρευ-

σης στον οικισμό Άνω Βιάννου και στην

κατασκευή νέου αγωγού περισυλλογής

των ομβρίων. Προβλέπεται επίσης η κα-

τασκευή δυο νέων δεξαμενών ύδρευσης,

μιας στην θέση «Σπαρτί» και μιας στην

Περβόλα Χόνδρου.

Αφορά επίσης στην μεταφορά νερού,

με νέο σύγχρονο δίκτυο ύδρευσης από

την γεώτρηση «Σπαρτί» στους οικι-

σμούς Χόνδρου και Κάτω Βιάννου.

Το συγκεκριμένο έργο έρχεται να δώ-

σει λύση σε «καυτό» πρόβλημα των κα-

τοίκων Κάτω Βιάννου και Χόνδρου, οι

οποίοι, επιτέλους, θα έχουν άφθονο, αλ-

λά κυρίως, καθαρό πόσιμο νερό.

Η δημοπράτηση του έργου θα γίνει

άμεσα και η κατασκευή του αναμένεται

να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του

2013.

Ελληνικές πρωτοτυπίες…Όπως είναι γνωστό, η συντριπτική πλειοψηφία των ιδιο-

κτητών, των οποίων τα ακίνητα απαλλοτριώθηκαν προκει-

μένου να κατασκευαστεί η παράκαμψη της Άνω Βιάννου,

έχουν εισπράξει τα χρήματά τους. Η παράκαμψη προχωρεί

κανονικά και, εκτός απροόπτου σε 1-1,5 χρόνο θα δοθεί

στην κυκλοφορία.

Ως εδώ όλα καλά, γιατί… δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι, δυ-

στυχώς, «μένουμε Ελλάδα»!

Το λέμε αυτό γιατί, από έγκυρη πηγή πληροφορηθήκαμε

ότι από το Εφετείο Ανατολικής Κρήτης προσδιορίστηκε η

δικάσιμος «για τον καθορισμό της οριστικής τιμής μονάδος

ελαιοφύτων και επικειμένων της παράκαμψης Άνω Βιάν-

νου στις 13 Ιανουαρίου 2015! Δηλαδή, αφού πληρώθηκαν

οι δικαιούχοι, αφού άρχισε η κατασκευή του έργου και οσο-

νούπω ολοκληρώνεται, θα τελεσιδικήσει ο καθορισμός της

τιμής μονάδος των απαλλοτριωθέντων.

Ιδού η πτωχεία απ’ όπου προήλθε η πτώχευση…

Θα ξεδιψάσουν επιτέλους Κάτω Βιάννος και Χόνδρος!

HXΩ της BIANNOYΜΑΡΤΙΟΣ 2013 5

Οι κάτοικοι της Άρ-

βης κατάφεραν έναν

άθλο: να αποκτή-

σουν ιδιόκτητο κτίριο που θα

στεγάσει το ιατρείο. Ένα κτί-

ριο με σύγχρονες προδιαγρα-

φές, που διαθέτει ακόμη και

διαμέρισμα διαμονής του για-

τρού!

Το ελληνικό κράτος όμως,

εκτιμώντας την προσπάθεια

αυτή των Αρβιτών, τους αφήνει

χωρίς γιατρό! Ας δούμε όμως

πρώτα το ιστορικό, έτσι όπως

μας το παρέθεσε ο κ. Γιώργος

Κουτεντάκης, πρόεδρος του

Πολιτιστικού Συλλόγου Άρβης,

ο οποίος ήταν ο φορέας που

δρομολόγησε την ίδρυση, αγό-

ρασε το οικόπεδο και συνετέ-

λεσε τα μέγιστα για την κατα-

σκευή του κτιρίου.

Το Περιφερειακό Ιατρείο Άρ-

βης ιδρύθηκε το 1996 και από

τότε, μέχρι και το Μάιο του

2012 λειτουργούσε έστω για 8-

10 μήνες το χρόνο, με τη θέση

να καλύπτεται από αγροτικό

ιατρό. Το έτος 2005, ο Πολιτι-

στικός Σύλλογος αγόρασε οι-

κόπεδο 550 τ.μ. στον κεντρικό

δρόμο της Άρβης και προχώρη-

σε στην έκδοση οικοδομικής

άδειας ιατρείου εμβαδού 140

τ.μ., ενώ το καλοκαίρι του 2009

άρχισε την ανοικοδόμησή του.

Μετά από ένα χρόνο, στο κτίριο

είχαν γίνει μέχρι και οι σοβά-

δες! Τον Αύγουστο του 2010, ο

Πολιτιστικός Σύλλογος μεταβί-

βασε τη χρήση του ανεγειρόμε-

νου ιατρείου στην 7η ΥΠΕ Κρή-

της για 50 έτη, με την υποχρέ-

ωση να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ,

ώστε να αποπερατωθεί και να

στελεχωθεί με ιατρό για τις

ανάγκες της ευρύτερης περιο-

χής. Το έργο δημοπρατήθηκε

το Δεκέμβριο του 2012, ενώ οι

εργασίες αποπεράτωσης έχουν

αρχίσει εδώ και έναν μήνα πε-

ρίπου και όπως διαβεβαιώνει ο

ανάδοχος εργολάβος «μέχρι το

Πάσχα το έργο θα έχει αποπε-

ρατωθεί».

Το νέο κτίριο που θα στεγά-

σει το ιατρείο περιλαμβάνει

αίθουσα υποδοχής, εξεταστή-

ριο, γραφείο ιατρού, δωμάτιο

διαμονής ιατρού, θάλαμο βρα-

χείας νοσηλείας, δωμάτιο για

μικροβιολογικό και αποθήκη,

ενώ έχει όλες τις προδιαγρα-

φές που προβλέπει ο νόμος για

την εξυπηρέτηση Α.μ.Ε.α.

Κι ενώ λοιπόν συμβαίνουν

όλα αυτά, από το Μάιο του

2012 μέχρι και σήμερα δεν έχει

τοποθετηθεί ιατρός!

Σύμφωνα με όσα μας είπε ο

πρόεδρος του Συλλόγου κ.

Γιώργος Κουτεντάκης, «παλιό-

τερα ερχόταν μια φορά την

εβδομάδα ένας γιατρός από το

Κέντρο Υγείας Βιάννου, για να

καλύψει, έστω μερικές από τις

ανάγκες και να εξυπηρετήσει

τους κατοίκους, αλλά τελευ-

ταία ούτε αυτό γίνεται».

Αξίζει να αναφερθεί ότι όταν

ιδρύθηκε το Περιφερειακό Ια-

τρείο Άρβης, λειτουργούσε με

αγροτικό ιατρό και δεχόταν πε-

ρίπου 2.500 επισκέψεις ασθε-

νών το έτος, αριθμός που προ-

φανώς θα αυξανόταν αν η λει-

τουργία του ιατρείου διαρκού-

σε για 12 μήνες. Η Άρβη μαζί με

τους γύρω οικισμούς ξεπερνά

τους 750 μόνιμους κατοίκους,

φιλοξενεί 300 αλλοδαπούς που

διαμένουν μόνιμα, ενώ κατά τη

διάρκεια του χειμώνα έρχονται

άλλοι 400 με 500 για να εργα-

στούν.

Παλλαϊκό αίτημα των κατοί-

κων και των φορέων της Άρ-

βης, είναι να καλυφθεί άμεσα η

θέση του ιατρού και μάλιστα με

ιατρό γενικής ιατρικής.

Στην ανακοίνωση του Πολι-

τιστικού Συλλόγου αναφέρον-

ται, μεταξύ των άλλων και τα

εξής: «Ο Σύλλογος, αλλά και οι

κάτοικοι της Άρβης θα είμαστε

συμπαραστάτες στο έργο που

θα αναλάβει ο νέος γιατρός και

θα προσπαθήσουμε όλοι μαζί

να κάνουμε το Ιατρείο Άρβης

πρότυπο στο Νομό Ηρακλείου

αλλά και σε όλη την Κρήτη».

Να σημειωθεί τέλος ότι όλος

σχεδόν ο υπάρχων εξοπλισμός

του ιατρείου έχει αγοραστεί

από το Πολιτιστικό Σύλλογο,

ενώ φροντίζουν και την καθα-

ριότητά του.

Νεότευκτο ιατρείο, αλλά χωρίς γιατρό…

Δενδροφύτευση στα καμένα της Βιάννου

Μια σημαντική δράση υλοποίησαν οιμαθητές της Β’ Τάξης των ΓυμνασίωνΚαστελίου και Βιάννου, οι οποίοι, με τησυνδρομή των υπηρεσιών του ΔήμουΒιάννου, φύτεψαν 400 δενδρύλλια πεύ-κων στις καμένες εκτάσεις. Τα παιδιάδείχνοντας την περιβαλλοντική τουςευαισθησία προχώρησαν με ενθουσια-σμό στην πραγματοποίηση αυτής τηςωραίας, όσο και συμβολικής πρωτο-βουλίας και φύτεψαν τα δενδρύλλια κα-τά μήκος του περιφερειακού δρόμουτου οικισμού της Κάτω Βιάννου. Ο Δή-μαρχος Βιάννου κ. Μπαριτάκης έδωσεσυγχαρητήρια στα παιδιά που δίνουν τοπαράδειγμα αναλαμβάνοντας τέτοιεςπρωτοβουλίες, οι οποίες όπως είπε,

«στόχο έχουν την ευαισθητοποίηση τωνενεργών πολιτών για την προστασίατου περιβάλλοντος και μάλιστα σε μιαπεριοχή που επλήγη από την πυρκαγιάτου περασμένου καλοκαιριού».

Ωστόσο, η δράση αυτή προκάλεσε δι-καιολογημένα τα δηκτικά σχόλια κάποι-ων πολιτών, καθώς όπως μας είπαν«την ίδια ώρα που τα παιδιά φυτεύουννέα δέντρα, τα χιλιάδες αιγοπρόβατααποψιλώνουν τη χλωρίδα στις καμένεςεκτάσεις».

Μια άλλη μερίδα πολιτών, σχολίασαντην εκτεταμένη «αιχμαλωσία» του περί-φημου πευκοδάσους που εκτείνεταιαπό τον Αμιρά έως τα όρια των νομώνΗρακλείου-Λασιθίου, από εκατομμύρια

κουκούλια με κάμπιες! «Είναι αδιανόητο, στα πεύκα που

υπάρχουν στον περιβάλλοντα χώρο τουιστορικού Γυμνασίου Βιάννου και στονπαρακείμενο λόφο της Καβαλαράς καιτα οποία φύτεψαν κάποιοι άλλοι μαθη-τές στις δεκαετίες 1950-60, να επωά-ζονται δισεκατομμύρια κάμπιες και κα-νένας επιστημονικός φορέας, καμιά δη-μόσια υπηρεσία, καμιά οικολογική ορ-γάνωση, υπηρεσία ή ο Δήμος να μη δεί-χνουν το ελάχιστο απαιτούμενο ενδια-φέρον, ώστε να απαλλάξουν τα πεύκααπό αυτό το βραχνά», σχολίασε δηκτι-κότατα ένας πνευματικός άνθρωποςτης περιοχής…

Οι πρόσφατες δραματικές εξελίξεις στο«νέο-Κυπριακό» ζήτημα που αφετηρία τουςέχουν την ad hoc απόφαση των πανσόφωντου Eurogroup, επιβάλλουν την παρακάτωκαταγραφή για την ανάδειξη του εύρους τηςπαρακμιακής αντιμετώπισης από το Euro-group ενός «συστήματος» που ανάγεται σεβάθος χρόνου περίπου 3.000 ετών (!) και πουκαταδεικνύει την προχειρότητα διαχείρισηςτου ευρωσυστήματος το έτος 2013 (μ.Χ.)

Στο παρόν περίγραμμα επιβάλλεται επι-γραμματικώς να καταγραφούν τα εξής: Οιπρώτες Τράπεζες (1) δημιουργήθηκαν κατάτον 8ο και 7ο π.Χ.(!) αιώνα από τους Ασσύρι-ους, Βαβυλώνιους και Αιγύπτιους. Οι Τράπε-ζες αυτές εξέδιδαν συναλλαγματικές καιαποδείξεις σε «μικρούς δίσκους» πάνωστους οποίους ήταν «χαραγμένα» δάνεια μεενέχυρο ή (και) υποθήκη και ο τόκος που είχε«συμφωνηθεί». Στην αρχαία Ελλάδα, ωςπρώτες Τράπεζες χρησίμευσαν οι Ναοί(!)τους οποίους σέβονταν και οι κατακτητέςακόμη!.. Περίφημοι υπήρξαν οι Ναοί τωνΔελφών, της Ολυμπίας και της Δήλου, στουςοποίους εναπόθεταν τεράστια ποσά όχι μόνοοι Έλληνες αλλά και οι παρεπιδημούντεςστην Ελλάδα. Στις Ιωνικές πόλεις Μίλητο,Σμύρνη, Έφεσο, οι αργυραμοιβοί διεξήγαγαντραπεζικές εργασίες, ενώ η τραπεζική τέχνημετά τους Μηδικούς Πολέμους μεταφέρθηκεαπό την Κόρινθο στην Αθήνα. Οι πρώτοι τρα-πεζίτες των Αθηνών ήσαν νομισματαλλά-κτες. Αργότερα οι νομισματαλλάκτες δέχον-ταν καταθέσεις ιδιωτών, προς τους οποίουςδεν έδιναν καν αποδείξεις(!), γιατί έχαιραντέτοιας φήμης και εκτίμησης για την εντιμό-τητά τους, ώστε οι πελάτες τους αρκούντανστο λόγο τους και μόνον! Κατά τη ρωμαϊκήεποχή οι τραπεζίτες διενεργούσαν τις ίδιεςεργασίες και απολάμβαναν μεγάλων τιμών -ενώ ιστορικώς είναι βέβαιον ότι η τραπεζικήτέχνη «μεταδόθηκε» από την Αθήνα στην Ρώ-μη.

Όταν επήλθε το βαρβαρικό κύμα μετά τονελληνορωμαϊκό πολιτισμό, επακολούθησεπερίοδος πολέμων και οι Τράπεζες περιέπε-σαν σε παρακμή, (γιατί η πίστη αναπτύσσεταιμόνο σε ειρήνη), για να εμφανισθούν και πάλικατά τον μεσαίωνα. Στους προκαπιταλιστι-κούς πολιτισμούς η «πρώτη Τράπεζα» πουιδρύθηκε ήταν η Τράπεζα της Βενετίας το1157 (που επανιδρύθηκε το 1756). Επακο-λούθησε η Τράπεζα του Αμβούργου το 1719.Όμως η «σύγχρονη» τραπεζική τέχνη έχει τη«βάση της» στις Τράπεζες της Αγγλίας καιστους πρώτους Άγγλους τραπεζίτες, τουςχρυσοχόους, με πρωταίτιους τους Λομβάρ-δους -εξού και η Lombard Street. Στην αρχήτου 19ου αιώνα διαμορφώθηκαν δύο ΣχολέςΣκέψης γύρω από το «Τραπεζικό Χρήμα»: ΗCarrency School (Νομισματική Σχολή) και ηBanking School (Τραπεζική Σχολή). Όμως

πιο κοντά στην εξέλιξη των πραγμάτων φαί-νεται να βρίσκεται από τη «Νομισματική Σχο-λή», η «Τραπεζική Σχολή». Και τούτο γιατί η«Τραπεζική Σχολή» εγγίζει καλύτερα τηνδιάκριση μεταξύ του «κεντρικού (εξωτερι-κού) χρήματος» της Κεντρικής Τράπεζας καιτου «τραπεζικού (εσωτερικού) χρήματος»των Εμπορικών Τραπεζών. Όμως ενδιαφέ-ρον παρουσιάζει το γεγονός ότι αυτές οι κλα-σικές Σχολές σκέψεις δικαιώνονται (η καθε-μία) μερικώς και επιμερίζονται τη δικαίωση.

Έτσι: α) Η «Νομισματική Σχολή» δικαιώ-νεται για την παθητική δημιουργία του χρή-ματος-που είναι συνέπεια των καταθέσεωντου κοινού στις Εμπορικές Τράπεζες. Η πρό-ταση της Carrency School πως «Deposits ma-ke Loans» (πως δηλαδή οι καταθέσεις δημι-ουργούν τα δάνεια) είναι απολύτως ακριβήςστις σύγχρονες παθητικές (2) τραπεζικές ερ-γασίες.

β) Η «Τραπεζική Σχολή» από την άλλη, δι-καιώνεται για την ενεργητική δημιουργίαχρήματος- που είναι συνέπεια των πιστώσε-ων που χορηγούν οι Εμπορικές Τράπεζες. Ηπρόταση της Βanking School πως «Loans ma-ke Deposits» (πως δηλαδή τα δάνεια δημι-ουργούν τις καταθέσεις) είναι απολύτωςακριβής στις σύγχρονες ενεργητικές (3) τρα-πεζικές εργασίες.

Τα παραπάνω δημιουργούν την καθολικήπαραδοχή που καταγράφεται στη διεθνή βι-βλιογραφία ως «Γενική Αρχή Εμπιστοσύ-νης». Συνεπώς η απόφαση για «κούρεμα»(hair cut) των καταθέσεων των Τραπεζώνπου έδρα τους έχουν την Κυπριακή Δημοκρα-τία, επουδενί ευρίσκει έρεισμα στις πάγιεςΑρχές του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικούσυστήματος!

Άξιο παρατήρησης είναι ότι στο «τραπέζι»του Eurogroup αποφασίστηκε το πεπαλαι-ωμένο δόγμα του Οράτιου, το «carpe diem»(δηλαδή τρύγα-απολάμβανε την ημέρα).Ωστόσο, ο ιός που με την απόφαση αυτή«υπεισήλθε» στο «σύστημα» (θα) έχει απρό-βλεπτες συνέπειες!..

Ως κατακλείδα ας μου επιτραπούν τα εξής,σε προσωπικό επίπεδο:

Όταν αποφάσισα να συγγράψω τραπεζικόδίκαιο, βρέθηκα στο δίλημμα «ποιό» πρόθε-μα (πριν από τον πρόλογο) θα έπρεπε να προ-τάξω. Μετά από ιδιαίτερο προβληματισμόκατέληξα να προτάξω άποψη όχι φιλόσοφουή οικονομολόγου, αλλά αντιθέτως ψυχολό-γου. Και τούτο γιατί το χρηματοπιστωτικόσύστημα αρχίζει και καταλήγει με βάση τηνψυχολογία. Έτσι επέλεξα πρόθεμα (4) μεάποψη του Καθηγητή της Ψυχολογίας τουΤελ Α Βιβ και της Οξφόρδης, του LeonardKristal. Το απόσπασμα αυτό έχει ως εξής:«μάθηση είναι η τροποποίηση της συμπερι-φοράς ως αποτέλεσμα της εμπειρίας». Τοπώς θα τροποποιήσουν την συμπεριφοράτους οι καταθέτες ως αποτέλεσμα της εμπει-ρίας τους, θα εξαρτηθεί από το μάθημα πουτους δόθηκε και το κατά πόσο θα αντιδρά-σουν λόγω μάθησης. Ας είναι το πρόθεμα αυ-τό χρήσιμο και για τους πανσόφους του Eu-rogroup.

Ο κ. Μηλιαράκης είναι Γραμματέας του Δ.Σ.

της Κίνησης Ιδεών και Δράσης: ΠΡΑΤΤΩ

Η μετάδοση του ιού και «τα παιδία παίζει»

ΤΟΥ

Πέτρου Ι.

Μηλιαράκη

HXΩ της BIANNOY ΜΑΡΤΙΟΣ 20136

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΚΕΙΜΕΝΑ: Μανώλης Σπανάκης

Οι αρχαιολογικοί χώροι

«Ανοίγει ο δρόμος από την Περιφέρεια για την ενοποίηση των αρ-χαιολογικών χώρων και την UNESCO… », μας πληροφορεί εμφαν-τικότατα η Περιφέρεια Κρήτης. «Η ενοποίηση του ευρύτερου αρ-χαιολογικού χώρου στην Κνωσό και στη Μεσαρά αντίστοιχα απο-τελεί πιλοτική εφαρμογή για τη δημιουργία δικτύου αρχαιολογικώνχώρων της Περιφέρειας Κρήτης αλλά και παράλληλα αποτελεί τοπρώτο βήμα για την προώθηση της διεκδίκησης ένταξής τους σταμνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO». Αυτή την επισήμανση έκανε ο Περιφερειάρχης κ. Σταύρος Αρναου-τάκης κατά την υπογραφή των συμβάσεων για την εκπόνηση μελε-τών που αφορούν στην ενοποίηση των ευρύτερων αρχαιολογικώνπεριοχών Κνωσού και Μεσαράς. Η πρώτη μελέτη αφορά στην «Ενοποίηση αρχαιολογικών χώρωνΚνωσού, Καρτερού, Αρχανών» και η δεύτερη είναι μελέτη «Ενοποί-ησης Αρχαιολογικών χώρων Μεσαράς – Φαιστός, Γόρτυνα, ΑγίαΤριάδα, Κομμός κ.α.». Όλα τα παραπάνω δεν μπορεί παρά να μας γεμίζουν χαρά. Η πολι-τιστική μας κληρονομιά είναι το πλέον εξεζητημένο τουριστικό μας«προϊόν». Μας πιάνει όμως ξανά το παράπονο, γιατί ενώ και η πε-ριοχή του Δήμου Βιάννου διαθέτει τεράστιας αρχαιολογικής αξίαςχώρους, και αυτό το πρόγραμμα ξεκινά από τις… Αρχάνες. Ειλικρινά δεν είναι στις προθέσεις μας να μεμφθούμε τον Περιφε-ρειάρχη, αλλά θα περιμένουμε σε σύντομο χρόνο να συμπεριλη-φθούν στην ενοποίηση αυτή και οι αρχαιολογικοί χώροι του ΔήμουΒιάννου.

Επανερχόμαστε στην απαρά-

δεκτη ανάπλαση της Άνω Βιάν-

νου. Και δεν επανερχόμαστε για-

τί έχουμε εμμονές, έτσι, για χάρη

γούστου, αλλά, γιατί καθημερινά

υπάρχει κι ένα θύμα των κακοτε-

χνιών που όχι μόνον τις πληρώ-

σαμε «μαύρο» χαβιάρι, αλλά τις

βαπτίσαμε και… αναπλάσεις.

Στα θλιβερά σκαλοπάτια λοιπόν

που οδηγούν στον Σωρό, δίπλα

από το μεγάλο πλάτανο, σπάνια

μπορούν να κυκλοφορήσουν

ηλικιωμένοι χωρίς συνοδούς (ναι

καλά διαβάσατε!), ενώ ούτε οι

νεότεροι γλιτώνουν τις τούμπες!

Προκειμένου να καταδειχθεί

το εγκληματικό αποτέλεσμα των

επιλογών κάποιων ανίκανων (λέ-

με ανίκανων, γιατί για υπεύθυ-

νους λόγος δεν γίνεται), πήραμε

ένα μέτρο και μετρήσαμε το

ύψος των σκαλοπατιών. Διαβά-

στε τα αποτελέσματα και θαυμά-

στε αναλογίες!

Το πρώτο σκαλοπάτι από αρι-

στερά έχει ύψος 19 εκατοστά κι

από δεξιά μόλις 10 εκατοστά! Το

δεύτερο αντίστροφα, αφού από

αριστερά έχει ύψος 16 εκατοστά

κι από δεξιά 19. Στο τρίτο σκα-

λοπάτι ανεβαίνεις μόνο με

ντουλματζέ, αφού από αριστερά

έχει ύψος 13 εκατοστά, αλλά

από δεξιά φτάνει τα 28 εκατο-

στά! Αυτό δικαιολογεί και το για-

τί οι ηλικιωμένοι κάνουν «βόλι-

τες»! Από το τρίτο σκαλοπάτι και

μετά, τα ρείχτια είναι σχετικώς

ισοϋψή, μόνο που έχουν ύψος

28,29, αλλά και 30 εκατοστά!

Περιττό να αναφερθούν και οι…

αυτοσχεδιασμοί με ωραίες πύλες

και άλλα φαιδρά…

Η ανάπλαση 1

Η δεντροφύτευση Είναι πραγματικά ευχάριστη η είδηση ότι

«μαθητές των γυμνασίων Καστελίου καιΒιάννου, φύτεψαν 400 δενδρύλλια πεύ-κων». Βέβαια, κανονικά δεν θα έπρεπε αυτόνα είναι είδηση, αλλά το αυτονόητο. Είναι κιαυτό μέρος της παρακμής μας, να θεωρείταιδηλαδή είδηση το αυτονόητο. Εν πάση πε-ριπτώσει, εμείς άλλο θέλουμε να θίξουμε.Πρόκειται για ένα ζήτημα που ασφαλώς έχεισχέση με τη δεντροφύτευση και αφορά στηναιχμαλωσία του υφιστάμενου πευκοδάσουςτης περιοχής μας, από τις κάμπιες! Κι άλλεςφορές το έχουμε αναδείξει ως πρόβλημα,αλλά οι αρμόδιοι περί άλλα τυρβάζουν. Ειλι-

κρινά δεν είναι στις προθέσεις μας να μηδε-νίζουμε τις προσπάθειες των δημοσίων υπη-ρεσιών, αν και, ελάχιστες από αυτές υπηρε-τούν με εντιμότητα τους πολίτες. Αν δηλαδήδεν καταπιάνεται μ’ αυτό το τόσο σοβαρό θέ-μα η καθ’ ύλην αρμόδια υπηρεσία που είναιη Διεύθυνση Δασών, ποιος πρέπει να ασχο-ληθεί; Και κάτι ακόμη. Το εν λόγω εκπληκτι-κής ομορφιάς δάσος επισκέπτονται κατάκαιρούς διάφορες… ομάδες οικολόγων, αλ-λά δεν φαίνεται να τους απασχόλησε το…ζήτημα…

Ανάλογο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και ταπεύκα που βρίσκονται στον ευρύτερο περι-

βάλλοντα χώρο του Γυμνασίου-ΛυκείουΒιάννου, όπως και εκείνα που εκτείνονταιστον λόφο της Καβαλαράς, στα οποία υπάρ-χουν αμέτρητα κουκούλια με κάμπιες. Ειλι-κρινά δεν γνωρίζουμε ποιος είναι ο σωστόςτρόπος να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα αυ-τό. Νομίζουμε όμως ότι πρέπει η ΔημοτικήΑρχή να αναδείξει το πρόβλημα και να θέσειπρο των ευθυνών τους, τους όποιους αρμό-διους. Στην προσπάθεια αυτή μπορούν (καιπρέπει) να βοηθήσουν και οι πολιτιστικοί καιοικολογικοί-περιβαλλοντικοί σύλλογοι.

Δε γνωρίζουμε από ποια χώρα εί-ναι οι «εγκέφαλοι» της ΚτηματικήςΥπηρεσίας του Δημοσίου, αυτοί πουαποφάσισαν «την κατεδάφιση αυθαι-ρέτων κτισμάτων» και δη εκείνων πουβρίσκονται στον Κερατόκαμπο. Καιαναφερόμαστε ειδικά στον Κερατόκαμ-πο, γιατί είναι σκανδαλώδης η επιλογή.Αρχικά πρέπει να διατυπωθεί το ερώ-τημα: «με ποια κριτήρια έγινε η επιλο-γή της κατεδάφισης»;

Επί της ουσίας τώρα: Για τουλάχι-στον 50 χρόνια, σε κάποια καταστήμα-τα αναψυχής, υπάρχει μια υποτυπώ-δης πλατφόρμα, στην οποία μπορεί νακαθίσει τόσον ο «βασιλιάς» όσο και ο«δούλος» και να πιει μια ρακή αγναν-τεύοντας το Λιβυκό Πέλαγος. Ε, αυτήλοιπόν την υποτυπώδη πλατφόρμα,αποφάσισαν να κατεδαφίσουν οι «εγ-κέφαλοι» της Κτηματικής! Για να είμα-στε δε ακριβείς, ο όρος «κατεδάφιση»είναι εντελώς μα εντελώς λανθασμένοςαφού το υποτιθέμενο κατεδαφιστέο, εί-ναι ήδη στο έδαφος!

Με βάση λοιπόν την κατάστασηπου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα«Νέα Κρήτη», σε ολόκληρη την Κρήτηανακάλυψαν ότι όλα κι όλα 111 αυθαί-ρετα κτίσματα χρειάζονται κατεδάφισηκαι από αυτά τα 5 (!!!) είναι στον Κερα-τόκαμπο! Παράλληλα, οι ίδιοι εγκέφα-λοι ανακάλυψαν ότι οι βράχοι που με-ταφέρθηκαν επί της ακτής, προκειμέ-νου να θωρακιστεί αυτή από τις συνέ-πειες ενός πραγματικά αυθαίρετου έρ-γου, της κατασκευής δηλαδή του υπο-τιθέμενου λιμανιού, τοποθετήθηκαν«αυθαίρετα και παράνομα»! Θέλουν μελίγα λόγια να μας πείσουν ότι ο Κερα-τόκαμπος έχει τα πρωτεία στην αυθαι-ρεσία…

Πληροφορηθήκαμε ότι ο Δήμαρχος

Βιάννου αντέδρασε και έστειλε μια«σκληρή» επιστολή στο Γραμματέατης Αποκεντρωμένης Διοίκησης κ.Γιώργο Δεικτάκη.

Βέβαια, μετά από το σάλο πουπροκλήθηκε από την κατεδάφιση κά-ποιων αυθαιρέτων κτισμάτων στις βό-ρειες παραλίες της Κρήτης, η υπουρ-γός Τουρισμού αντέδρασε έντονα καιοι κατεδαφίσεις ανεστάλησαν μέχρι τοτέλος της τουριστικής περιόδου! Τόσοοργανωμένα λειτουργεί το κράτος μας.Επιλεκτικός κρατικός τσαμπουκάς…που αφορά μόνον σε κατ’ ευφημισμόαυθαιρεσίες που αφορούν φτωχούςβιοπαλαιστές. Διότι τις καταπατήσειςτων «μεγάλων» και των «επωνύμων»,αυτών που περικλείουν αιγιαλούς ή οι-κειοποιούνται κρατικές δασικές εκτά-σεις για να τοποθετήσουν τις βιλάρεςτους… δεν τις «αγγίζει» το… «σύστη-μα».

Διαβάζουμε λοιπόν στη σχετική λί-στα τα υπό κατεδάφιση «αυθαίρετα»:

Φυσικοί βράχοι - Μπάζωμα στονΚερατόκαμπο, το Καστρί και την Άρβη(αφορά στην τοποθέτηση βράχων γιατην προστασία της ακτογραμμής)

Ξενοδοχείο Κόμης στον Κερατό-καμπο, Λίθινος τοίχος αντιστήριξης καιεξέδρα

Ταβέρνα Ραπτάκης Μανώλης- Πα-παματθαιάκη Ειρήνη

Ταβέρνα «Νικήτας», Κοκολάκης Γ.- Μανετάκη Αθανασία

Σε ολόκληρη την Κρήτη λοιπόνβρέθηκαν όλες κι όλες 111 αυθαίρετεςκατασκευές και από αυτές βρέθηκαν οιπαραπάνω στην Άρβη, στον Κερατό-καμπο και στο Καστρί!

Έ, δεν έχουν πλάκα… στην Κτημα-τική;

Στέλνουν μπουλντόζες στον Κερατόκαμπο! Ο νερόμυλος

Κοιτούσαμε τις προάλλες το γραφι-

κό νερόμυλο που βρίσκεται δίπλα

στην προτομή του Ιωάννη Κονδυλάκη

και… όσο να ‘ναι μελαγχολήσαμε πάλι,

βλέποντας τις ρωγμές στο πηγάδι και

τις αγριοσυκιές να απειλούν τη στατι-

κότητά του.

Από συστάσεως του Δήμου Βιάν-

νου, όλοι ανεξαιρέτως οι δήμαρχοι,

προέτασσαν στα πολιτιστικά τους προ-

γράμματα βαρύγδουπες δεσμεύσεις

«περί αξιοποίησης και συντήρησης»

και άλλων τινών υπερβολών, αλλά, πε-

ριέργως πώς, λίγο μετά όλα τούτα λη-

σμονιόνταν πανομοιοτύπως.

Και λέμε από συστάσεως του Δή-

μου, γιατί, προγενέστερα τα πράγματα

ήταν προσέτι τραγικότερα.

Εν πάση περιπτώσει, με χαρά πλη-

ροφορηθήκαμε ότι πριν από ένα χρό-

νο, ξεκαθάρισε, επιτέλους το ιδιοκτη-

σιακό και περιμέναμε ότι θα ξεκινήσει,

η συντήρηση και η ανάπλαση του νε-

ρόμυλου. Δε γνωρίζουμε πού ακριβώς

βρίσκεται το όλο θέμα και ειλικρινά θα

παρακαλούσαμε τον κ. Δήμαρχο να

μας ενημερώσει σχετικώς.

Οφείλουμε και από τη στήλη αυτή

να εξάρουμε δημόσια την προσφορά

της οικογένειας των κληρονόμων Με-

νέλαου Καρπαθάκη, οι οποίοι δώρισαν

το μερίδιό τους. Αυτό όμως καθιστά

προσέτι αναγκαιότερη την επίσπευση

της ανάπλασης του γραφικού νερόμυ-

λου.

Με την ευκαιρία δε αυτή, πρέπει να

επισημάνουμε ότι εκτός του εν λόγω

νερόμυλου, υπάρχουν ακόμη άλλοι

πέντε ή έξι, οι οποίοι θα μπορούσαν,

υπό άλλες προϋποθέσεις να συντηρη-

θούν και να αποτελέσουν πόλο έλξης

επισκεπτών, καθώς, εκτός των νερό-

μυλων, η γραφικότητα της Άνω Βιάν-

νου και η ομορφιά του τοπίου μέχρι το

γραφικό Μπαλέμιδο είναι ανεπανάλη-

πτη!

Έχουμε την άποψη ότι το Δημοτικό

Λαογραφικό Μουσείο Βιάννου, που

όπως σας ενημερώσαμε στο προηγού-

μενο φύλλο της εφημερίδας μας μετα-

φέρθηκε στον εκπληκτικό χώρο του

παλαιού δημοτικού σχολείου Βιάννου

και οσονούπω επίκειται να λειτουργή-

σει, θα επενεργήσει θετικά για τα προ-

λεχθέντα. Το Δ.Σ. του Μουσείου, ανά-

μεσα στα άλλα, μπορεί και πρέπει, να

ασχοληθεί με την ανάδειξη των νερό-

μυλων. Είναι δηλαδή εκ των ων ουκ

άνευ να συζητούμε για εναλλακτικές

μορφές ενέργειας και να μην αναδεί-

ξουμε τους νερόμυλους, που ήταν ο

ορισμός της ήπιας μορφής παραγω-

γής ενέργειας για τους προγόνους

μας.

Ανάπλαση 2 Αν και έχουμε γράψει άπειρες φορές για την λεγόμενη ανάπλαση της Άνω

Βιάννου, οι εξελίξεις μας αναγκάζουν να επανέλθουμε. Σας γράφαμε προ

καιρού για έναν συμπαθέστατο ηλικιωμένο Βιαννίτη, έναν απόμαχο της

ζωής, ο οποίος αδυνατούσε να σηκώσει το πόδι του και να ανέβει το δυσθε-

ώρητο ύψος ενός σκαλοπατιού της σκάλας του Άη Γιώργη και, μοιραία, ξα-

πλώθηκε κατά γης, χωρίς ευτυχώς περαιτέρω παρατράγουδα. Δεν είχε όμως

την ίδια τύχη μια κυρία, που μάλιστα είχε εγχειριστεί και βρισκόταν στο στά-

διο της ανάρρωσης και η οποία, χωρίς να το καταλάβει, έπεσε με τα μούτρα!

Η γυναίκα μεταφέρθηκε στο Κέντρο Υγείας και στη συνέχεια σε νοσοκομείο

του Ηρακλείου, όπου τις έγιναν αρκετά ράμματα.

Καλώς εχόντων, όλοι αυτοί (και είναι πάρα πολλοί) που έχουν τραυματι-

στεί εξ’ αιτίας των κακοτεχνιών αυτών, θα έπρεπε να προσφύγουν στη δι-

καιοσύνη και να ζητούν αποζημιώσεις. Γιατί μόνον έτσι θα καταλάβαιναν οι

(αν)αρμόδιοι τα εγκλήματά τους. Υπάρχει βέβαια κι άλλος δρόμος. Να γίνει

μια καταγγελία στην αρμόδια υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να

έρθουν και να διαπιστώσουν «ιδίοις όμμασι» πόσο ορθόδοξα επενδύθηκαν

τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Παράκληση προς τον κ. Δήμαρχο: ξεχαρβαλώστε

αυτές τις ασχήμιες και ξαναφτιάξτε τις. Όλη η Βιάννος, αλλά και οι επισκέ-

πτες της θα σας ευγνωμονούν.

HXΩ της BIANNOYΜΑΡΤΙΟΣ 2013 7

ä«Μαύρα» τα μαντάταγια τους… βοθρατζή-δες που λυμαίνονται την περιοχή. Η Άρβη, που ήταν ο

καλύτερος πελάτης τους, σε λίγο διάστημα θα διαθέτει αποχετευτικό δίκτυο και βιο-λογικό καθαρισμό…Όχι τίποτε άλλο, αλλά θα γλιτώσουν και τα ρυάκια, αφού εκεί κατά κανόνα ξεφορ-τώνουν…

äΜα δεν έχουν πλάκαεκεί στην Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου; Ό,τι θυ-μούνται χαίρουνται οι άνθρωποι…

äΠου λέτε, βγάλανε ολόκληρο τον Κερατόκαμπο αυθαίρετο και καταπατημένο!Εμείς τους συνιστούμε να πάνε μια βόλτα από Ελούντα προς Πλάκα και να μας πουναν είδανε προβόλους μέσα στη θάλασσα και τοίχο κατά μήκος του δρόμου… Εκτός κι αν οι «χολεριασμένοι» και η Σπιναλόγκα μεταφέρθηκαν στον Κερατόκαμποκαι δεν το ξέρουμε…

ä«Τα παιδιά της Β’ Τάξης των Γυμνασίων Βιάννου και Καστελίου φύτεψαν400 δενδρύλλια στα καμένα», διαβάζουμε στο σχετικό ρεπορτάζ. Αν βρισκόταν καικάποια υπηρεσία ή φορέας να καταπολεμήσει τις κάμπιες…

äΚαι μιας και ο λόγος για τις κάμπιες, τα πεύκα πέριξ του Γυμνασίου Βιάννουείναι χώρος επώασης καμπιών…

äΕντάξει, πάπα βρήκαμε κι ησυχάσαμε. Παπαδιά όμως;

ä«Έφυγε»από τη ζωή ο Θόδωρος Κατσίκης… Τον θυμάστε, υποθέτουμε…

ä«Κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας έγινε η παρέλαση της 25ηςΜαρτίου»… μας πληροφόρησαν από τα δελτία ειδήσεων. Κάπως έτσι γίνονταν οι παρελάσεις και στη… χούντα των συνταγματαρχών…

äΤο έργο της ανέγερσης του κτιρίου που θα στεγάσει το ιατρείο της Άρβης,είναι άξιο επαίνων και θαυμασμού. Κι όμως αφήνουν την Άρβη χωρίς γιατρό…

äΕπιμένουμε: Κύριε Δήμαρχε, ξηλώστε τις παλιές αμαρτίες των κακοφτιαγ-μένων σκαλοπατιών της Άνω Βιάννου και μην «κολλάτε» στις τυπικότητες. Πολλοί θα σας ευγνωμονούν. Οι μόνοι που πιθανόν να σας κακολογήσουν είναι οι…ορθοπεδικοί!

äΚαι μη μας παραθέσετεκι εσείς το έωλο επιχείρημα ότι επειδή τάχα «έγινανμε ευρωπαϊκά κονδύλια, δεν έχετε το δικαίωμα ανακατασκευών»… Δηλαδή είναι νόμιμες οι αμελέτητες κακοτεχνίες;

äΣυγγνώμη, αλλά τόσα χρόνια τώρα, δεν άκουσα μία (έστω μία!) ομιλία σε εθνικήεπέτειο, που ο ομιλητής να παραθέτει αίτια και αφορμές, προδοσίες και ίντριγκες,όπως και τα διάφορα «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω» και να τα συνδέει με το σήμερα.Πάνω κάτω τα ίδια και τα ίδια. Κλισαρισμένες παρλαπίπες και τίποτε περισσότερο… Υπάρχει ένα σχετικό τραγούδι του Μήτσου Ευθυμιάδη, που λέγεται: «Χάθηκε η επα-νάστασή μας». Σ’ ένα στίχο του τραγουδιού αναφέρεται επί λέξει: «Μα την ανεξαρ-τησία που κερδήθηκε σκληρά, μας την πήρε η ολιγαρχία με απάτες και με βία». Ειδι-κά με όσα βιώνουμε σήμερα, τέτοια μηνύματα οφείλουμε να δίνουμε στους μεταγε-νέστερους. Οι σκέψεις αυτές δεν προσφέρονται για παρεξηγήσεις, αλλά μόνο γιαπροβληματισμό. Αυτό τουλάχιστον ελπίζουμε και ευχόμαστε…

äΌχι πως δε γνωρίζαμε, αλλά για το τυπικό του πράγματος, ρωτήσαμε τουςαρμόδιους αν επιτρέπεται να βόσκουν ζώα στα καμένα. ΟΧΙ, ήταν κατηγορηματικάη απάντηση. Ωραία, βόσκουν ή δεν βόσκουν; Και ποιος είναι υπεύθυνος για το αίσχοςαυτό; Μη μας πουν κάποιοι ότι φταίνε οι… Γερμανοί…

äΗ παρατεταμένη ανομβρία, έχει, εκτός των άλλων, προκαλέσει σοβαράπροβλήματα στο κάψιμο των κλαδιών από τα κλαδέματα. Βάσει της ισχύουσας νο-μοθεσίας, έχουμε δικαίωμα να ανάβουμε ελεγχόμενες φωτιές, που σημαίνει ότι πρέπεινα είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και να λαμβάνουμε όλες τις απαραίτητες προφυλά-ξεις.

äΈντονο ενδιαφέρονκαταγράφηκε στις εκλογές στον ΤΟΕΒ Βιάννου κι αυτόείναι θετικό. Ωστόσο και σ’ αυτή την εκλογική διαδικασία τα «συνταγολόγια» είχαντην τιμητική τους…

äΜια παρέα απολίτιστων Κρητών, μας έκαμε την… μεγάλη τιμή και στα-μάτησε για καφέ στο Μεγάλο Πλάτανο της Βιάννου. Κι όταν το τρίχρονο αγοράκι τουςήθελε να πάει για… σωματική του ανάγκη, ο πατέρας το έβαλε στη ρίζα του πλατάνουν’ αφοδεύσει, ακριβώς απέναντι από τον Ιωάννη Κονδυλάκη! Ό,τι δηλαδή έκανε καιστο σπίτι τους…

äΕκλογές στο Σύλλογο των Βιαννιτών της Αττικής. Κάνουμε έκκλησηστους συμπατριώτες μας στην Αττική να σπεύσουν μαζικά και να λάβουν μέρος στηδιαδικασία. Ο Σύλλογος πρέπει να ζήσει πολλά χρόνια ακόμη για να προσφέρει τιςυπηρεσίες του.

äΚαλή Ανάσταση!!!

ΤΟΥ: Μανώλη Σπανάκη

Πετράκης Μενέλαος 105

Κονδυλάκης Εμμανουήλ του Γεωργίου 90

Χατζογιάννης Μιχαήλ του Ιωάννη 87

Πετράκης Χριστόφορος του Πολυχρονίου 78

Παπαματαθαιάκης Δημήτριος του Εμμ. 77

Τριγωνάκης Χαρίλαος του Γεωργίου 72

Μπιτσακάκης Δημήτριος του Μιχαήλ 71

Καρτσάκης Θεόδωρος του Εμμ. 64

Νεραντζάκης Μαρίνος του Γεωργίου 64

Λουλάκης Πολυχρόνης του Γεωργίου 62

Καπετανάκης Μιχαήλ του Ιωάννη 61

Μπριντάκης Νικόλαος του Γεωργίου 61

Γουρνιεζάκης Ματθαίος του Εμμ. 60

Κοκολάκης Στέργιος του Νικήτα 56

Γρυλιωνάκης Αλέξανδρος του Νικ. 53

Μεταξάκης Νικόλαος του Γεωργίου 52

Ραπτάκης Φιλήμων του Πολυχρονίου 51

Αγαπάκης Ιωάννης του Αλεξ. 49

Γελασάκης Μύρων του Εμμ. 48

Ορφανάκης Ιωάννης του Μιχαήλ 48

Περβολαράκης Γεώργιος του Μιχαήλ 47

Κουφαλιτάκης Χαρίλαος του Κων. 46

Βλαχάκης Εμμανουήλ του Κων. 45

Λουλάκης Νικόλαος του Γεωργίου 43

Μπιτσακάκης Νικόλαος του Δημητρίου 43

Φραγκιαδάκης Εμμανουήλ του Αριστ. 42

Δοριάκης Αδάμ του Μιχαήλ 41

Μπριντάκης Νικόλαος του Χριστ. 40

Παπαγιαννάκης Δημήτριος του Χαρ. 40

Καραγιωργάκης Ιωάννης του Αδαμαντίου 38

Παπαδημητράκης Ζαχαρίας του Κωνστ. 38

Πνευματικάκης Ιωάννης του Γεωργίου 38

Γρουρνιεζάκης Χρήστος του Ιωάννου 37

Μπιτσακάκης Μιχαήλ του Ηλία 36

Αγαπάκης Εμμανουήλ του Αντ. 35

Δοριάκη – Πετράκη Ειρήνη του Αδάμ 34

Κονδυλάκης Μύρων του Ιωάννη 33

Σπανάκης Δημήτριος του Ιωάννου 33

Ραπτάκης Γεώργιος του Μιχαήλ 31

.

Αναπληρωματικοί

Παπαματθαιάκης Νικόλαος του Χαραλ. 30

Γουρνιεζάκης Αντώνιος του του Χαρίλ. 29

Μαγκουφάκης Γεώργιος του Εμμαν. 28

Στυλιανάκης Νικόλαος του Ιωάνν. 28

Κοκολάκης Νικόλαος του Γεωργ. 27

Χαλκιαδάκης Γεώργιος του Δημητρ. 27

Μπιτσακάκης Γεώργιος του Δημητρίου 24

Παπαμαστοράκης Αδάμ του Γεωργίου 24

Πετράκης Ελευθέριος του Στεργίου 23

Σπανάκης Εμμανουήλ του Ιωάννη 22

Μιχελάκης Ιωάννης του Αντωνίου 21

Ραπτάκης Εμμανουήλ του Δημητρίου 21

Παπαδομαρκάκης Χαράλαμπος του Ιωάννη 20

Τρουλάκης Σταύρος του Γεωργίου 18

Πετράκης Γεώργιος του Κων. 14

Ανδρουλάκης Μιχαήλ του Ιωάννη 7

Εκλογές στον ΤΟΕΒ Ανω ΒιάννουΟ Τ.Ο.Ε.Β Άνω Βιάννου ανακοινώνει ότι μετά την Τοπική Συνέλευση που πραγματοποιήθηκε το Σάβ-

βατο 30-3-2013 για την ανάδειξη αντιπροσώπων στη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού εξελέγησαν οι

παρακάτω τακτικοί αντιπρόσωποι:

Εκλογές στον Κυνηγετικό Σύλλογο Βιάννου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΤΗΣΙΑΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

Έχοντας υπόψη τις διατάξεις των άρθρων 7 και 26 του καταστατικού του Συλλόγου, καλούμε τα μέλη μας σεετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση στις 14 Απριλίου 2013 ημέρα Κυριακή και ώρα 10η πρωινή στο γραφείο τουσυλλόγου με θέματα: 1. Απολογισμός έτους 20122. Προϋπολογισμός έτους 20133. Καθορισμός έκτακτης εισφοράς & έκτακτη εισφορά ομοσπονδίας4. Συζήτηση προτάσεων (συζήτηση για τον ορισμό ζωνών εκπαίδευσης) και5. Αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου.

Σε περίπτωση μη απαρτίας, η Γενική Συνέλευση θα επαναληφθεί στις 21 Απριλίου 2013 στον ίδιο τόπο, τηνίδια ώρα και με τα ίδια θέματα ανεξαρτήτως συμμετοχής. Απαραίτητη προϋπόθεση συμμετοχής στην ΓενικήΣυνέλευση είναι η επίδειξη του ατομικού βιβλιαρίου θήρας.

Δικαίωμα ψήφου έχουν όλα τα ταμειακώς εν τάξει μέλη του Συλλόγου, παριστάμενα αυτοπροσώπως, επι-δεικνύοντας την άδεια θήρας του έτους των αρχαιρεσιών ( 2012 ).

Καλούμε επίσης τα μέλη που επιθυμούν να υποβάλουν υποψηφιότητα για το Διοικητικό Συμβούλιο ή γιατην ελεγκτική επιτροπή να καταθέσουν μέχρι την 24η ώρα της 12ης Απριλίου 2013 στο Διοικητικό Συμβούλιοτου Συλλόγου τα εξής Δικαιολογητικά σε επικυρωμένα αντίγραφα: • Ταυτότητα • Άδεια Θήρας• Αποδεικτικό Σπουδών και• Υπεύθυνη Δήλωση του Ν. 1599/1986.

Η ΨΗΦΟΣ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ.

Για το Δ.Σ. Ο Πρόεδρος Μαρίνος Ψαρολογάκης

HXΩ της BIANNOY ΜΑΡΤΙΟΣ 20138

Σημαντικά προγράμματα Κοινωνικού Τουρισμού

Περισσότεροι από 500.000

δικαιούχοι του Λογαρια-

σμού Αγροτικής Εστίας

εντάσσονται στα προγράμματα του

2013, με απόφαση του υπουργού

Εργασίας, Γιάννη Βρούτση. Με την

ίδια υπουργική απόφαση ρυθμίζον-

ται επίσης οι παροχές, καθώς και οι

προϋποθέσεις και τα κριτήρια επι-

λογής των δικαιούχων.

Συγκεκριμένα εντάσσονται:

-Στο πρόγραμμα επιδοτούμενου

κοινωνικού τουρισμού 6ήμερων

διακοπών (5 διανυκτερεύσεις)

120.000 άτομα.

-Στο πρόγραμμα 3ήμερων εκδρο-

μών 10.000 άτομα.

-Στο πρόγραμμα δωρεάν παροχής

εισιτηρίων θεάτρων 100.000 άτομα.

-Στο πρόγραμμα δωρεάν παροχής

βιβλίων 300.000 άτομα.

Προϋποθέσεις συμμετοχήςΟι δικαιούχοι να είναι οι συμμε-

τέχοντες συνταξιούχοι του ΟΓΑ ή

συνταξιούχοι του Λογαριασμού

Ανασφάλιστων Υπερηλίκων του

άρθρου 1 του ν. 1296/1982 (ΦΕΚ

128Α), όπως ισχύει.

- Να είναι ασφαλισμένοι του Κλά-

δου Κύριας Ασφάλισης Αγροτών

και να είναι ασφαλιστικά ενήμεροι

κατά το χρόνο υποβολής της αίτη-

σης, ή να είναι μέλη των οικογενει-

ών των ανωτέρω προσώπων, έμμε-

σα ασφαλισμένα στον ΟΓΑ.

- Να είναι κάτοχοι βιβλιαρίου

υγείας σε ισχύ κατά το χρόνο υπο-

βολής της αίτησης.

Στην υπουργική απόφαση διευ-

κρινίζεται ότι δικαιούχοι αυτών

των κατηγοριών, που κάνουν χρήση

μιας από τις προαναφερόμενες πα-

ροχές το έτος 2013, δεν δικαιούνται

δεύτερη παροχή μέσα στο ίδιο έτος,

εκτός αυτών της δωρεάν παροχής

βιβλίων και εισιτηρίων θεάτρων.

Στα προγράμματα Κοινωνικού

Τουρισμού Διακοπών και Εκδρο-

μών θα περιληφθούν οι συνταξιού-

χοι του ΟΓΑ, οι συνταξιούχοι του

Λογαριασμού Ανασφάλιστων Υπε-

ρηλίκων και οι ασφαλισμένοι του

Κλάδου Κύριας Ασφάλισης Αγρο-

τών του ΟΓΑ που είναι ασφαλιστι-

κά ενήμεροι, κατά το χρόνο υποβο-

λής της αίτησης.

Σε περίπτωση που εκδηλωθεί εν-

διαφέρον από αριθμό δικαιούχων

πέραν του οριζομένου στο άρθρο 1

της παρούσης, ως κριτήριο επιλο-

γής καθορίζεται η κλήρωση.

Δικαίωμα συμμετοχής στα προ-

γράμματα Κοινωνικού Τουρισμού

και Εκδρομών έχουν και οι σύζυγοι

των δικαιούχων που θα επιλεγούν

να συμμετάσχουν στα αντίστοιχα

προγράμματα, εφόσον έχουν υπο-

βάλει αίτηση συμμετοχής καθώς

και τα έμμεσα ασφαλισμένα στον

ΟΓΑ μέλη των οικογενειών τους.

«Η κατάλυση της Δημοκρατίας»

Τον τελευταίο καιρό ζούμε στη χώρα μας μια

ιδιότυπη κατάλυση Δημοκρατίας.

Στους οχτώ μήνες της Κυβέρνησης συνερ-

γασίας, είχαμε μόνο τρείς συνεδριάσεις

Υπουργικού Συμβουλίου, ενώ έγιναν είκοσι

τέσσερις επικυρώσεις νόμων και είκοσι πρά-

ξεις νομοθετικού περιεχομένου και μόλις δε-

καπέντε νομοσχέδια έχουν συζητηθεί στη βου-

λή.

Ενώ σε 32 χρόνια είχαμε οχτώ εντολές επί-

ταξης, η κυβέρνηση κατάφερε μέσα σε ένα μή-

να να λειτουργήσει με μέτρα επίταξης δύο φο-

ρές. Εκτός αυτών, η λειτουργία της περιορίζε-

ται σε ωμούς εκβιασμούς.

Ωμοί εκβιασμοί αντί για επίλυση του αγρο-

τικού ζητήματος.

Ωμοί εκβιασμοί για αλλαγή νόμου στις

απεργίες και για lock out.

Ωμοί εκβιασμοί για ποινική δίωξη στους πο-

λίτες που χρωστούν πάνω από 5.000 ευρώ.

Μια κυβέρνηση την οποία τη διακρίνει το

ψέμα και η ατολμία. Ψέμα, καθώς αποκρύπτει

την αλήθεια από τους Έλληνες για την υπάρ-

χουσα οικονομική κατάσταση όσον αφορά το

χρέος της Ελλάδας. Δηλαδή για τα 200 δις ευ-

ρώ που χρωστάει η Ελλάδα στις χώρες της Ευ-

ρώπης και στο ΔΝΤ, τα 45 δις ευρώ που χρω-

στάμε στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τα

35 δις ευρώ χρέος σε ξένους επενδυτές, τα 18

δις ευρώ των Ελλήνων επενδυτών (τους οποί-

ους διέλυσαν με το PSI), τα 5 δις ευρώ στην

Τράπεζα της Ελλάδος και το δανεισμό των εν-

τόκων γραμματίων κάθε μήνα, που αποτελει-

ώνουν τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία.

Ατολμία, καθώς δεν τολμούν να συζητήσουν

στη βουλή για την εφεδρεία, της ιδιωτικοποι-

ήσεις, την εγγύηση του δημοσίου της τράπεζες

30 δις και το Μεσοπρόθεσμο 2012-2015.

Αν όλα τα παραπάνω δεν είναι νέου τύπου

φασισμός τότε τι είναι.

Ιωάννης Μιχελογιαννάκης

Βουλευτής Ν. Ηρακλείου

Με απόφαση του Δ.Σ. του Συλλόγου Επαρχίας Βιάννου στην Αττική,

αποφασίστηκε η διενέργεια σύγκλησης της Γενικής Συνέλευσης και αρ-

χαιρεσιών, για εκλογή νέου Δ.Σ. και Εξελεγκτικής Επιτροπής, την Κυ-

ριακή, 14 Φεβρουαρίου 2013 και ώρα 10:00 π.μ. έως τις 12:00 μεσημ-

βρινής. Στη συνέχεια θα διεξαχθούν οι εκλογές έως τις 16:00 μ.μ.

Καλούμε όλους όσοι επιθυμούν να είναι υποψήφιοι για το Δ.Σ. ή την

Ε.Ε., να το δηλώσουν το αργότερο μέχρι 13-4-12013 στις 11:00 π.μ.

Πιστεύομε ότι είναι χρέος όλων μας, εάν θέλουμε να παραμείνει ο

Σύλλογος ενεργός, να λάβουμε μέρος στην Γενική Συνέλευση και να

εκλέξουμε τη νέα διοίκηση, που είναι κορυφαία πράξη.

Είναι βέβαιο, ότι για την επιβίωση του Συλλόγου μας είναι απαραίτητη

η ενεργή συμμετοχή των νέων τόσο στην εκλογική διαδικασία, όσο και

στη στελέχωση του Δ.Σ.

Καλούμε, λοιπόν, όλους όσοι επιθυμούν, νέους και όχι μόνο, να λά-

βουν μέρος στις εκλογές της 14ης Απριλίου για την ανάδειξη νέου Δ.Σ.,

να δηλώσουν την υποψηφιότητά τους στον πρόεδρο κ. Γιώργο Παπα-

δάκη στα τηλέφωνα: 210/322131-6974/647475 και τις απογευματινές

ώρες στο: 210/7750754.

Με πολύ αγάπη και πατριωτικούς

χαιρετισμούς

Ο πρόεδρος

Γιώργος Παπαδάκης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Σε ηλικία 84 ετών «έφυγε» μια μεγάλη μορ-

φή της κρητικής μουσικής, ο Σπύρος Σηφο-

γιωργάκης. Γεννημένος το 1930 στο χωριό

Αγαλιανός της Επαρχίας Αγίου Βασιλείου Ρε-

θύμνης, ήταν παιδί πολυμελούς αγροτικής οι-

κογένειας. Από μικρός ήθελε να μάθει λύρα

και το 1948 γνωρίστηκε με τον Αλέκο Καραβί-

τη, ένα μεγάλο καλλιτέχνη της λύρας της επο-

χής, ο οποίος του πρότεινε να πάει μαζί του

στην Αθήνα και του υποσχέθηκε να τον διδάξει

τα μυστικά της λύρας. Ωστόσο, οι συνθήκες

διαβίωσης ήταν δύσκολες και ο Σηφογιωργά-

κης, κοίταξε τη δουλειά και άφησε το μεράκι

του στην… άκρη. Λίγα χρόνια αργότερα, επι-

στρέφει στην Κρήτη και μπαίνει στη δούλεψη

ενός χωριανού του με μόνο αντάλλαγμα να του

αγοράσει μια λύρα! Σταθμός στην πορεία του

μεγάλου κρητικού καλλιτέχνη, ήταν ο στρατός,

καθώς βρέθηκε να υπηρετεί στις Μοίρες και

όπως ο ίδιος έχει διηγηθεί, «οι Μοιριανοί εκεί-

νης της εποχής, πολύ μερακλήδες άνθρωποι,

με το μεράκι τους και την ηθική τους υποστή-

ριξη με έκαναν λυράρη». Κυρίαρχα μουσικά

ακούσματα του Σηφογιωργάκη ήταν εκείνα

των Γιώργη Καλογρίδη, Γιώργη Μαρκογιαννά-

κη, πατέρα του γνωστού λαουτιέρη και για

χρόνια στενού συνεργάτη του Γιάννη Μαρκο-

γιαννάκη, του Γιώργη Σταυριανάκη κ.ά. Στο

Ρέθυμνο, το 1952 γνωρίζει το γνωστό κατα-

σκευαστή μουσικών οργάνων Μανώλη Σταγά-

κη και αποκτά την πρώτη πραγματική λύρα

που τον συνόδευσε μέχρι το θάνατό του. Στο

δισκάδικο του Λευτέρη Γαγάνη, στο Ρέθυμνο,

έρχεται σ’ επαφή με τα ακούσματα της πρώι-

μης δισκογραφίας, με τον Καρεκλά, τον Γιάννη

Μπερνιδάκη (Μπαξεβάνη), το Σκορδαλό, κ.α.

Καθοριστικής σημασίας είναι και η γνωριμία

του με τον μεγάλο μουσικό ερευνητή Σίμωνα

Καρρά, ο οποίος τον γνωρίζει μέσω της εκπομ-

πής του με την τεχνολογία των ερτζιανών, από

τους ραδιοφωνικούς σταθμούς Αθηνών και

Ενόπλων Δυνάμεων κατά τη διάρκεια της

στρατιωτικής του θητείας, στο Κέντρο Διαβι-

βάσεων Χαϊδαρίου.

Έτσι τελειώνοντας τη θητεία του το 1955,

έχει κάνει «όνομα» στους λυράρηδες της Κρή-

της…

Πρώτος του σταθμός εκτός Ελλάδος, παρέα

με τον Γιάννη Μαρκογιαννάκη, το 1ο φεστιβάλ

νέων στο Ελσίνκι, συνοδεύοντας χορευτικό

κρητικό συγκρότημα, όπου και απέσπασαν το

1ο βραβείο.

Ακολουθεί περιοδεία στην Ευρώπη, αλλά και

το ταξίδι στην Αμερική, όπου ηχογραφείται το

πρώτο θρυλικό σαρανταπεντάρι «Ο Φάρος»,

ένα συρτό απίστευτης ομορφιάς που ακόμα και

σήμερα παίζεται και τραγουδιέται. Όμως «ο

Φάρος» είναι μόνον η αρχή, αφού ακολουθούν

μεγάλες επιτυχίες όπως τα «Δεν έχω άλλα δά-

κρυα», «το γράμμα», «ο άτυχος», «η κολασμένη

σου ψυχή», «το τραγούδι της μάνας» και του

«πατέρα», «στη Γερμανία μακριά, το «Έχεις δι-

καίωμα να κλαις» κ.ά. Η φήμη του ξεπέρασε

τα σύνορα της χώρας μας και οι δίσκοι του πή-

γαν όπου υπήρχαν απόδημοι Κρήτες. Αργότε-

ρα, o Σπύρος Σηφογιωργάκης θα παντρευτεί

την Χρυσούλα, η οποία ακολουθεί το δρόμο

της Λαυρεντίας και θα τον συνοδεύει τόσο στη

δισκογραφία, όσο και στα γλέντια.

Εκείνο που χαρακτήριζε τον μεγάλο αυτόν

καλλιτέχνη, ήταν η σεμνότητα και η σοβαρό-

τητα, προσόντα που σπανίζουν, δυστυχώς, στις

μέρες μας. Ενώ ήταν ένας από τους σπουδαί-

ους πρωτομάστορες της κρητικής μουσικής,

ποτέ του δεν το «τελάλισε», ποτέ του δεν παι-

νεύτηκε…

Ήταν κι αυτά μέρος της μεγαλοσύνης του. Η

κηδεία του θα γίνει αύριο, στο χωριό Βώρροι,

εκεί όπου ζούσε με την οικογένειά του.

«Έσβησε ο φάρος… »

HXΩ της BIANNOYΜΑΡΤΙΟΣ 2013 9

Λίγο πριν τα μεσάνυ-χτα φορτώθηκαν οιτελευταίες σαμπα-

νιές* στο νούμερο 4 αμπάρικαι άρχισε η διαδικασία τουσπατσαμέντου. Σπατσαμέντοείναι ιταλική λέξη που σημαί-νει προετοιμασία του πλοίουγια ταξίδι στην ανοιχτή θά-λασσα, μετά την ολοκλήρωσητης φόρτωσης. Κλείσιμο καιστεγανοποίηση αμπαριών,κατέβασμα και δέσιμο οι μπί-γες (φορτωτήρες) , μουσαμα-δένια καλύμματα για τα βίν-τσια, τους ανεμοδόχους, δέ-σιμο και ακινητοποίηση κάθεαντικειμένου που μπορεί λό-γω της κακοκαιρίας να κινη-θεί και να προκαλέσει ζημιά.Λαμβάνει μέρος όλο το πλή-ρωμα, με την επίβλεψη τουυποπλοιάρχου και τις οδη-γίες του λοστρόμου. Οι δυοανθυποπλοίαρχοι στη γέφυ-ρα ετοιμάζουν τους χάρτεςτου ταξιδιού, τσεκάρουν πυ-ξίδες και ραντάρ και δοκιμά-ζουν τιμόνι-γωνιόμετρο. Οιμηχανικοί λαδώνουν και ζε-σταίνουν τις μηχανές.

Ξαφνιάστηκα που είδα τονΠέτρο στη σκάλα εξόδουέτοιμο να κατέβει από τοπλοίο.

-Πού πας Πέτρο τέτοιαώρα; Δεν βλέπεις μπροστάσου την πινακίδα που γράφειαναχώρηση πλοίου στις01.00;

-Ναι το ξέρω, αλλά κάτι ξέ-χασα και θα πεταχτώ έξω για20 λεπτά. Το πολύ σε μισήώρα θα είμαι πίσω στο καρά-βι.

- Καλά του απάντησα. Κάνετη δουλειά σου και ούτε λε-πτό καθυστέρηση. Βιαστικάκατέβηκε τη σκάλα κι εγώσυνέχισα με το σπατσαμέντο.Από τη Γκάνα κεντροδυτικήςΑφρικής ο Πέτρος, κατάμαυ-ρος σαν το κάρβουνο. Ότανεγώ μπαρκάρισα σ’ αυτό τοπλοίο, αυτός ήδη δούλευετρείς μήνες. Είχε μπει κρυφά,λαθρεπιβάτης και την επομέ-νη που παρουσιάστηκε, ζήτη-σε να εργάζεται με αμοιβή μό-νο το φαγητό που θα έτρωγε.Επειδή καθ’ όλη την διάρκειατου ταξιδιού έδειξε μια θαυ-μάσια διαγωγή, ο Πλοίαρχοςτον λυπήθηκε, δεν τον παρέ-δωσε στις αρχές ως όφειλε,και τον κράτησε στο πλοίο.Τότε τον ονόμασαν Πέτρο καιτον έβαλαν στο πλυντήριο ναπλένει και να σιδερώνει τονιματισμό του πλοίου. Δεν άρ-γησαν να του δίνουν και ταπροσωπικά τους ρούχα –εσώρουχα για πλύσιμο και σι-δέρωμα και σύντομα ο Πέ-τρος έγινε πολύ χρήσιμο μέ-λος του πληρώματος. Άρχιζετη δουλειά του κάθε πρωίστις 06.00 και τελείωνε αργάτο βράδυ. Ο Πλοίαρχος τουκαθόρισε και μισθό είκοσιδολάρια τον μήνα και το είχεκρυφό καμάρι που σχεδόνχωρίς καμιά δαπάνη έπλενετον ιματισμό του πλοίου. Λί-

γο πριν τελειώσει το σπατσα-μέντο πήρε το μάτι μου τονΠέτρο λαχανιασμένο να ανε-βαίνει τη σκάλα και να μπαί-νει στο πλοίο. Στις 00.45 όλαήταν έτοιμα. Ειδοποίησα τονΠλοίαρχο για την ετοιμότητατου πλοίου και περιμέναμετον πλοηγό, που πράγματιεπιβιβάστηκε σε λίγα λεπτά.

Όλοι στις θέσεις τους γιατον απόπλου. Πλοηγός,Πλοίαρχος, Ανθυποπλοίαρ-χος και ναύτης τιμονιέρηςστη γέφυρα. Υποπλοίαρχοςμε λοστρόμο-μαραγκό καιτους μισούς ναύτες στη πλώ-ρη στις άγκυρες κι ο άλλοςΑνθυποπλοίαρχος με τουςάλλους μισούς στην πρύμνη.

Με το «μόλα όλα» τουΠλοιάρχου, λύνουν τους κά-βους, σβήνουν τα φώτα εργα-σίας, ανάβουν τα φώτα πο-ρείας και το πλοίο σιγά-σιγάσύρεται έξω από το λιμάνι μετη βοήθεια των ρυμουλκών.Ήλθε η πιλοτίνα, πήρε τονπλοηγό και βγήκαμε αργάστη θάλασσα της Μάγχης.

-Εγώ θα μείνω μέχρι ναβγούμε από τα Separetion(θαλάσσιες λωρίδες μονήςκατεύθυνσης), μου είπε οΠλοίαρχος μόλις με είδε. Πή-γαινε, κοιμήσου 2-3 ώρες καιέλα κανονικά στη βάρδιασου. Θα έχομε περάσει ταστενά.

Στις 04.00 ανέβηκα στη γέ-φυρα. Παρέλαβα στίγμα καιπορεία. Οι άλλοι έφυγαν γιαύπνο και ανέλαβα τη διακυ-βέρνηση του πλοίου. Κατεύ-θυνση προς τον περίφημο καιονομαστό φάρο OUESSANDπου δεσπόζει πάνω σε ένανησάκι στη βορειοδυτικήακτή της Γαλλίας. Ονομάζε-ται έτσι διότι κάποιας Γαλλί-δας καπετάνισσας πνίγηκε οάνδρας της σ’ αυτή τη θάλασ-σα και κάθε μέρα πήγαινε ηγυναίκα και τον έψαχνε κλαί-

γοντας. OY ES TY JEAN (Πούείσαι Γιάννη). Η παράλλαξητου φάρου αυτού, σηματοδο-τεί την έξοδο από την Θάλασ-σα της Μάγχης στον Ατλαντι-κό.

Στις 05.30, όπως κάθεπρωί, μου λέει ο ναύτης σκά-πουλος.

-Πάω να ξυπνήσω τουςπρωινούς και να κάνω καιένα τσιγάρο. Επιστρέφει σεείκοσι λεπτά και μου αναφέ-ρει. «Όλοι οι πρωινοί σηκώ-θηκαν, πλην του Πέτρου πουδεν ήταν στη καμπίνα του.Πρωινοί είναι οι μαγειροκα-μαρότοι, οι οποίοι αρχίζουνδουλειά στις 06.00 κάθεπρωί».

-Πήγαινε ξανά να τονβρεις. Ίσως ξύπνησε νωρίτε-ρα μόνος του και ήδη δου-λεύει στο πλυντήριο.

- Όχι μου απαντά. Έψαξαπαντού. Δεν υπάρχει στοπλοίο.

- Ξύπνα τον λοστρόμο, πά-ρε και τους καμαρότους καιψάξτε παντού. Κάπου θα τονβρείτε.

Μετά τη δεύτερη έρευναχωρίς να βρούμε τον Πέτρο,ξύπνησα τον Πλοίαρχο καιτον ενημέρωσα.

- Χτύπησε γενικό συναγερ-μό, ήταν η εντολή του. Σεδευτερόλεπτα άρχισαν ναουρλιάζουν δαιμονισμένα τακουδούνια συναγερμού και οισειρήνες του πλοίου. Σε λιγό-τερο από δύο λεπτά μαζευτή-καμε όλοι στο κατάστρωμα.Τους χώρισα σε δύο ομάδεςκαι αρχίσαμε σχολαστικήέρευνα. Ψάξαμε παντού καιτα πάντα. Πουθενά ο Πέτρος.

- Ποιός είδε τον Πέτρο τε-λευταία φορά;

-Εγώ τον είδα στις 05.10 ναανεβαίνει τη σκάλα για το πά-νω κατάστρωμα σωσιβίωνλέμβων, και δεν μου φάνηκενα είναι στα συγκαλά του. Αλ-

λά δεν του έδωσα σημασία,μας λέει ο λαδάς της βάρ-διας.

- Να δεις που πήδησε στηθάλασσα. Πάμε πίσω να τονβρούμε, αποφάσισε ο πλοί-αρχος. Στροφή 180 μοιρώνκαι ολοταχώς πάση δυνάμειγια το στίγμα που υπολογίσα-με ότι το πλοίο βρισκότανστις 05.10.

«Pan-Pan-Pan Man overboar»

«Παν-Παν-Παν άνθρωποςστη θάλασσα»

(Το ανωτέρω σήμα κινδύ-νου εκπέμπεται από το ρα-διοτηλέφωνο και το V.H.F.όταν χαθεί κάποιος άνθρω-πος στη θάλασσα και αρχίζειη έρευνα για την εύρεση καιδιάσωσή του) .

Άρχισε αμέσως η εκπομπήτου σήματος από το V.H.F.στο κανάλι κινδύνου 16. Δώ-σαμε το στίγμα που υπολογί-σαμε ότι χάθηκε ο άνθρωπος,ζητήσαμε βοήθεια από τα πα-ραπλέοντα πλοία και ενημε-ρώναμε συνεχώς τους γαλλι-κούς και αγγλικούς παράκτι-ους σταθμούς. Όταν φθάσα-με στη περιοχή που υπολογί-σαμε, από μακριά είδαμε δύοελικόπτερα να πετούν χαμη-λά στη θάλασσα, ένα γαλλικόπολεμικό πλοίο και τρία φορ-τηγά να ψάχνουν τον Πέτρο.Χωρίστηκε η θαλάσσια πε-ριοχή σε ζώνες, κάθε πλοίοανέλαβε από μία για την εύ-ρεση και διάσωση του ανθρώ-που. Όλο το πλήρωμα στιςκουπαστές, άλλοι με κιάλια,άλλοι χωρίς, κοιτούσαμε συ-νεχώς τη θάλασσα μήπωςδούμε κανένα σημάδι. Ο και-ρός χάλια. Άνεμος δεν φυ-σούσε, αλλά έριχνε συνεχώςένα ψιλόβροχο, ανακατεμένομε χιονόνερο. Ορατότητα πε-ριορισμένη. Όχι παραπάνωαπό μισό μίλι. Χέρια –μούτραπαγωμένα, αφάνταστη κού-

ραση και ταλαιπωρία, αλλάκανένας δεν διαμαρτυρήθηκεγια το χατίρι του Πέτρου. Κα-τά τις 18.00 είχε σκοτεινιάσειγια τα καλά. Ελπίδα εντοπι-σμού του Πέτρου δεν υπήρχεκαμιά. Αλλά ακόμα και ναυπήρχε περίπτωση εντοπι-σμού, δεν υπήρχε καμία πιθα-νότητα να είναι ζωντανός. Ταεγχειρίδια έρευνας και διά-σωσης, αναφέρουν ότι με τιςσυγκεκριμένες συνθήκες,έπρεπε σε λιγότερο από μίαώρα να είχε παγώσει. Το γαλ-λικό πολεμικό που είχε τηναρχηγία της έρευνας και διά-σωσης, διέταξε παύση έρευ-νας και τα πλοία ελευθερώ-θηκαν να συνεχίσουν το ταξί-δι τους. Έτσι και το πλοίομας διέκοψε τη έρευνα καιολοταχώς βάλαμε ξανά πλώ-ρη για την Αφρική. Όλοι μαςμπήκαμε στα καπνιστήριακαι τις τραπεζαρίες να φάμεκάτι ζεστό να ζεσταθούμε καιφυσικά λυπημένοι από τηναπώλεια του καημένου τουΠέτρου. Όλη τη νύχτα εγώκαι ο Πλοίαρχος δεν κοιμη-θήκαμε. Έπρεπε να καλύψο-με ημερολογιακώς τα συμ-βάντα. Γράψαμε στο ημερο-λόγιο γέφυρας, λεπτό προςλεπτό, τα γεγονότα, τις απο-φάσεις που πήραμε και τιςενέργειες που κάναμε. Στεί-λαμε τηλεγραφήματα όπουέπρεπε, και στις 04.00 ανέβη-κα στη γέφυρα για τη βάρδιαμου. Παρέλαβα στίγμα καιπορεία, και αμέσως τη διακυ-βέρνηση του πλοίου. Ο κα-φές που μόλις μου έφερε οναύτης έπρεπε να περιμένει,γιατί η ναυσιπλοΐα στη θά-λασσα της Μάγχης, και ιδιαί-τερα στο English channel εί-ναι πάρα πολύ δύσκολη. Ηδυσκολία έγκειται στο ότισχεδόν πάντα υπάρχει ομί-χλη, έχεις περιορισμένη ορα-τότητα και αρκετές φορές

μηδενική. Επίσης υπάρχουνδεκάδες πλοία που πλέουνπολύ κοντά στο δικό σου, μεδιαφορετικές πορείες και τα-χύτητες, και υπάρχει μεγάλοςκίνδυνος σύγκρουσης. Περί-που 400 πλοία περνούν καθη-μερινά αυτά τα στενά, και συ-νήθως ο Πλοίαρχος μένειστην Γέφυρα, έστω και σανπαρατηρητής, μέχρι το πλοίονα περάσει το στενό του Ντό-βερ – Καλαί. Οι Άγγλοι βέ-βαια, που είναι και οι πατέρεςτης Ναυτιλίας, φρόντισαν καιτοποθέτησαν πληθώρα απόναυτιλιακά βοηθήματα. Κα-θόρισαν θαλάσσιες λωρίδεςκαι τις μονοδρόμησαν, απόαλλού θα ανέβεις, από αλλούθα κατέβεις, περιόρισαν στοελάχιστο τις διασταυρώσεις,τοποθέτησαν φαρόπλοια καισημαδούρες με οπτικά καιακουστικά σήματα, ώστε, εάνδεν τις δεις λόγω της ομί-χλης, τουλάχιστον να τιςακούσεις.

Στις 05.30 όπως κάθε πρωίο ναύτης κατέβηκε για τσιγά-ρο και να ξυπνήσει τουςπρωινούς. Δεν πέρασαν πέν-τε λεπτά και εισβάλλει κυριο-λεκτικά στη γέφυρα αναστα-τωμένος.

-Καπετάν Μιχάλη, ο Πέ-τρος!

-Ποιος Πέτρος μωρέ; Πότε;Πού;

-Ο Πέτρος είναι στο μπάνιοκαι κάνει ντουζ!

-Πρόσεχε τη γέφυρα. Πάωνα δω... Κουτρουβαλώνταςκατέβηκα τις σκάλες και μό-λις άνοιξα την πόρτα τηςντουζιέρας, βλέπω τον Πέτρονα απολαμβάνει το ζεστό νε-ρό καθισμένος σε μια καρέ-κλα, ντυμένος με τα ρούχαεξόδου.

-Πού ήσουν Πέτρο;-Στη καμπίνα μου.-Δεν άκουσες το συναγερ-

μό;-Όχι δεν τον άκουσα. Κατάλαβα ότι ο άνθρωπος

ήταν εκτός εαυτού, χωρίς λο-γική και με τη βοήθεια τουανθυποπλοιάρχου τον απο-μονώσαμε σε ένα δωμάτιο.Ξύπνησα τον Πλοίαρχο καιτον ενημέρωσα. Τι να κάνει οάνθρωπος. Από τη μια χαρή-καμε που ζούσε ο Πέτρος,από την άλλη στεναχώρια γιατο ρεζιλίκι που πάθαμε. ΟΠέτρος έμεινε απομονωμέ-νος σε μια καμπίνα και μετάαπό 12 ημέρες που φθάσαμεστην πατρίδα του τη Γκάνα,τον παραδώσαμε στις αρχές.Όπως αποκάλυψε ο ίδιοςστον καμαρότο που του πή-γαινε καθημερινά το φαγητότου, έκανε υπερβολική χρήσηναρκωτικών, κλεισμένος μέ-σα σε ένα container (εμπο-ρευματοκιβώτιο) φορτίου καιήταν μισοπεθαμένος όλο αυ-τό το 24ωρο που τον ψάχνα-με.

*Σαμπανιά= Παρτίδα φορ-τίου που σηκώνει ο γερανόςκάθε φορά.

Γράφει ο ΜιχάληςΚαρπαθάκης τ. Πλοίαρχος Ε.Ν.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΑΛΜΥΡΑΣ

Ο Πέτρος απ’ τη Γκάνα

HXΩ της BIANNOY ΜΑΡΤΙΟΣ 201310

Ένα σημαντικό έργο μπαί-

νει στη φάση της υλοποί-

ησής του. Πρόκειται για

την κατασκευή των Δικτύων Αποχέ-

τευσης Άρβης και Νέας Άρβης, προ-

ϋπολογισμού 702 χιλιάδων ευρώ, τη

σύμβαση υλοποίησης της οποίας υπέ-

γραψε ο Δήμαρχος Βιάννου κ. Παύ-

λος Μπαριτάκης στην Άρβη (σ.σ.το

έργο ήδη εκτελείται).

Το έργο θα συμβάλλει στην αναβάθ-

μιση του περιβάλλοντος, στη βελτίω-

ση της ποιότητας ζωής των δημοτών

αλλά και στην οικονομική τους ανα-

κούφιση, μια και κάθε μέρα ξοδεύον-

ται τεράστια ποσά για την εκκένωση

των βόθρων.

Ο Δήμαρχος Βιάννου σε δήλωσή

του αναφέρει: «Άρβη και Νέα Άρβη,

επιτέλους, αποκτούν βιολογικό κα-

θαρισμό και σύγχρονα αποχετευτικά

δίκτυα, που αποτελούν την βασική

προϋπόθεση για την ποιότητα ζωής

των κάτοικων της περιοχής. Το γεγο-

νός μάλιστα ότι η χρηματοδότηση του

έργου είναι εξασφαλισμένη, αλλά και

η συνέπεια και συνεργασία της κατα-

σκευάστριας εταιρείας, αποτελούν εγ-

γύηση για την παράδοση του έργου

μέσα στο χρονοδιάγραμμα που προ-

βλέπεται από τη σύμβαση. Ζητάμε τη

συνδρομή και την κατανόηση των δη-

μοτών μας σε όλη την διάρκεια κατα-

σκευής του έργου».

Σύμφωνα με την τεχνική περιγρα-

φή, το έργο αποτελείται από δύο επι-

μέρους τμήματα. Το πρώτο τμήμα

αφορά στην κατασκευή αποχετευτι-

κών αγωγών λυμάτων και το δεύτερο

τμήμα αφορά στην κατασκευή της Εγ-

κατάστασης Επεξεργασίας Λυμάτων.

Με το εκτελούμενο έργο θα γίνει η

κατασκευή των εσωτερικών αποχε-

τευτικών δικτύων των οικισμών, της

σηπτικής δεξαμενής – αντλιοστασίου

ανύψωσης των προεπεξεργασμένων

λυμάτων και του καταθλιπτικού αγω-

γού μεταφοράς των προεπεξεργασμέ-

νων λυμάτων μέχρι τον βιολογικό κα-

θαρισμό.

Περιλαμβάνονται:

Κατασκευή του εσωτερικού αποχε-

τευτικού δικτύου των οικισμών με

πλαστικούς σωλήνες από PVC σειράς

41 διατομής Φ200 και από πολυαιθυ-

λένιο HDPE διατομής Φ200 και Φ315

Κατασκευή των απαραίτητων φρε-

ατίων

Αποκατάσταση των τομών με

ασφαλτικό ή σκυρόδεμα

Κατασκευή παροχών αποχέτευσης,

εγκατάσταση επεξεργασίας λυμάτων

και αποχετευτικά δίκτυα μήκους

3.830 μ. σε πλήρη λειτουργία.

Το έργο «επεξεργασία υδάτων (λύ-

ματα) οικισμών Άρβης και Νέας Άρ-

βης», συγχρηματοδοτείται από το Ευ-

ρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανά-

πτυξης (Ε.Τ.Π.Α.) στο πλαίσιο του

Περιφερειακού Επιχειρησιακού Προ-

γράμματος Κρήτης και Νήσων Αιγαί-

ου 2007-2013

Υπογράφηκε η σύμβαση για το αποχετευτικό της Άρβης

Ο Δήμος Βιάννου ενημερώνει γιατο νέο σχέδιο του ΟΑΕΔ για τουςανέργους 400.000 οικογενειών, στοοποίο και θα συμμετάσχει συμβάλ-λοντας έτσι στην απασχόληση ανέρ-γων της περιοχής του Δήμου.

Σύμφωνα με το σχέδιο, οι άνεργοιπου θα ενταχθούν στα προγράμματατων Δήμων για χρονικό διάστημα 5μηνών, θα αμείβονται κάτω από τοεπίπεδο της εθνικής γενικής συλλο-γικής σύμβασης εργασίας.

Με πεντάμηνα προγράμματα απα-σχόλησης σε έργα κυρίως τοπικούχαρακτήρα και εμβέλειας, για ταοποία δεν υπάρχουν, ή δεν επαρκούνοι μόνιμες δομές υπηρεσιών ή κρίνε-ται ασύμφορη οικονομικά η δημιουρ-γία τους, επιχειρείται να ανακουφι-στεί το πρόβλημα επιβίωσης που αν-τιμετωπίζουν πάνω από 400.000 οι-κογένειες στις οποίες δεν υπάρχειούτε ένας εργαζόμενος. Σύμφωνα μετο σχέδιο του προγράμματος που κα-τάρτισε ο ΟΑΕΔ με εντολή του υπουρ-γού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφά-λισης, οι άνεργοι που θα ενταχθούνστα προγράμματα των Δήμων γιαχρονικό διάστημα 5 μηνών θα αμεί-βονται κάτω από το επίπεδο της εθνι-κής γενικής συλλογικής σύμβασηςεργασίας.

Ειδικότερα η αμοιβή θα ανέρχεταιστο ποσό των 19,6 ευρώ ημερησίωςκαι δεν θα ξεπερνά τα 490 ευρώ μη-νιαίως για τους ανέργους άνω των 25ετών. Για τους ανέργους κάτω των 25

ετών η αμοιβή ορίζεται σε 17,1 ευρώημερησίως και όχι μεγαλύτερη από427 ευρώ μηνιαίως.

Επίσης, το πρόγραμμα θα καλύπτεικαι τις μηνιαίες ασφαλιστικές εισφο-ρές εργαζομένου και εργοδότη,ύψους 257,20 ευρώ το μήνα. Στο πρό-γραμμα μπορούν να ενταχθούν οιεξής ομάδες ανέργων:

1. Εγγεγραμμένοι άνεργοι, μέλη οι-κογενειών στις οποίες δεν εργάζεταικανείς και οι σύζυγοι αυτών είναι εγ-γεγραμμένοι στα μητρώα ανέργωντου ΟΑΕΔ.

2. Εγγεγραμμένοι άνεργοι στα μη-τρώα του ΟΑΕΔ, μέλη μονογονεϊκώνοικογενειών στις οποίες δεν εργάζε-ται κανείς.

3. Έλληνες πολίτες, πολίτες κρα-τών μελών της Ε.Ε, Βορειοηπειρώτες,ομογενείς και ομογενείς αλλοδαποίπου προέρχονται από την Κωνσταν-τινούπολη και από τα Νησιά Ίμβροκαι Τένεδο, χωρίς να απαιτείται πι-στοποιητικό ελληνικής ιθαγένειας,υπό την προϋπόθεση ότι η ιδιότητάτους ως Ελλήνων κατά το γένος καιτην συνείδηση αποδεικνύεται με άλ-λους τρόπους (ν.δ. 3832/1958).

Επισημαίνεται ότι ωφελούμενος θαείναι μόνο το ένα μέλος από την οικο-γένεια. Στην περίπτωση που διαπι-στωθεί ότι έχουν υποβάλει αίτηση και

τα δύο μέλη της οικογένειας, θα απο-κλείονται από τον προσωρινό ΠίνακαΚατάταξης Ανέργων και οι δύο αιτή-σεις.

Τα έργα στα οποία θα απασχολη-θούν οι άνεργοι περιλαμβάνουν ταεξής:

* Έργα κοινωφελούς χαρακτήρα,όπως διαμόρφωση και φροντίδαπάρκων και λοιπών έργων πρασίνου,αναδάσωση, δασοπροστασία και φύ-λαξη περιοχών υψηλού φυσικού κάλ-λους, καθαριότητα παράλιων περιο-χών, καθαρισμοί και μικρές αντι-πλημμυρικές παρεμβάσεις σε ρέμα-τα, δράσεις διατήρησης της φυσικήςκαι πολιτιστικής κληρονομιάς.

*Υπηρεσίες φροντίδας, μέριμναςηλικιωμένων, ΑμΕα και παιδιών.

* Κοινωνικές δράσεις όπως κοινω-νικά παντοπωλεία, συλλογή και διά-θεση χρησιμοποιημένου ρουχισμού,ξενώνες αστέγων και κοινωνικά ια-τρεία.

*Οδική ασφάλεια μαθητών, σίτισησε ολοήμερα σχολεία φτωχών περιο-χών.

Οι δυνητικοί δικαιούχοι (Δήμοι)πρέπει να πληρούν σωρευτικά τις πα-ρακάτω προϋποθέσεις:

1. Να είναι διαχειριστικά επαρκείς,σύμφωνα με όσα ορίζονται στοισχύον θεσμικό και κανονιστικόπλαίσιο, εθνικό και κοινοτικό.

2. Να υπάρχει σχετική Απόφασητου Δημοτικού Συμβουλίου για τηνέγκριση υποβολής της αίτησης περί

υπαγωγής στο συγκεκριμένο πρό-γραμμα.

Το πρόγραμμα κοινωφελούς χαρα-κτήρα για την «Προώθηση της απα-σχόλησης σε οικογένειες χωρίς εργα-ζόμενα μέλη» εντάσσεται στο Επιχει-ρησιακό Πρόγραμμα «Ανάπτυξη Αν-θρώπινου Δυναμικού» που συγχρη-ματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Κοι-νωνικό Ταμείο. Οι δήμοι μετά τη δη-μοσίευση σχετικής πρόσκλησης τουΟΑΕΔ, πρέπει να υποβάλουν αίτησηγια ένταξη και χρηματοδότηση τηςΠράξης.

Τα κριτήρια επιλογής και κατάτα-ξης των ωφελουμένων είναι η διάρ-κεια της ανεργίας, η οικογενειακήκατάσταση και το οικογενειακό εισό-δημα.

Το χρονικό διάστημα της συνεχό-μενης εγγεγραμμένης ανεργίας, γιατο μέλος της οικογένειας που υπο-βάλλει αίτηση συμμετοχής στο πρό-γραμμα, όπως αποτυπώνεται στα μη-τρώα ανέργων του Ο.Α.Ε.Δ., μοριοδο-τείται ως εξής:

* Για τους πρώτους 12 μήνες: 1 μο-νάδα ανά πλήρη μήνα

* Για τους επόμενους 12 μήνες: 1,5μονάδα ανά πλήρη μήνα

* Για τους επόμενους 12 μήνες: 2μονάδες ανά πλήρη μήνα.

Με τον ίδιο τρόπο μοριοδοτείταικαι το χρονικό διάστημα συνεχόμε-νης εγγεγραμμένης ανεργίας του/τηςσυζύγου, για το μέλος της οικογένει-ας – στόχου που δεν υποβάλλει αίτη-ση για συμμετοχή στο πρόγραμμα.

Επίσης για καθένα από τα ανήλικατέκνα αναλογούν 10 μονάδες ενώ ημονογονεϊκή οικογένεια θα μοριοδο-τηθεί με το διπλάσιο αριθμό μονάδωνανεργίας.

Αναφορικά με το οικογενειακό ει-σόδημα (για το τελευταίο οικονομικόέτος) προβλέπονται τα εξής:

* έως 10.000,00 ευρώ : 30 μονάδες

* από 10.001,00 έως 20.000,00 ευ-ρώ: 20 μονάδες

* από 20.001,00 έως 30.000,00 ευ-ρώ : 10 μονάδες

* από 30.001,00 ευρώ και άνω : 0μονάδες

Σύμφωνα με την προτεινόμενη δια-δικασία υποβολής αιτήσεων, μετά τηδημόσια πρόσκληση του ΟΑΕΔ, οιάνεργοι θα κληθούν να υποβάλουν μεηλεκτρονικό τρόπο μία αίτηση συμ-μετοχής στη διαδικασία κατάρτισηςτου Πίνακα Κατάταξης Ανέργων, γιατην απασχόληση τους σε θέσεις εργα-σίας γενικών καθηκόντων, καθώς καιμέχρι 3 φορείς (δήμους) κατά σειράπροτίμησης, Ο Ο.Α.Ε.Δ . επεξεργά-ζεται ηλεκτρονικά τις αιτήσεις τωνανέργων, υποψηφίων για την απα-σχόληση τους σε θέσεις εργασίας γε-νικών καθηκόντων στο πλαίσιο τηςΠράξης.

Προϋποθέσεις και δικαιολογητικά

Πρόγραμμα για την καταπολέμηση της ανεργίας με απασχόληση στο Δήμο Βιάννου!

HXΩ της BIANNOYΜΑΡΤΙΟΣ 2013 11

Γράφει ο Πέτρος Ζωάκης

Διάβασα στην «Ηχώ τηςΒιάννου» ένα εύστοχοάρθρο με τίτλο «Εφ’ ω

συνετάχθη η παρούσα πράξις».Αναφέρεται με πολύ γλαφυρότρόπο στο Γυμνάσιο Βιάννουκαι συγκεκριμένα στις προ του’60 δεκαετίες.

Επειδή κι εγώ υπήρξα μαθη-τής, στο επίκεντρο αυτών τωνδεκαετιών, ξύπνησαν, οι συγ-κινήσεις και οι μνήμες και αι-σθάνομαι την ανάγκη να γρά-ψω ορισμένα τινά, τα οποίαίσως αποβούν χρήσιμα γιατους μεταγενέστερους.

Οι μετακατοχικές αυτές επο-χές ήταν σκληρές και δύσκο-λες. Ούτε ηλεκτρικό ρεύμα, ού-τε αυτοκίνητο, ψυγείο ή τηλε-όραση. Μόνον ο λύχνος.

Εμείς οι μαθητές από τα «μέ-σα» χωριά κάναμε τις διαδρο-μές (αλερετούρ) στο ΓυμνάσιοΒιάννου με τα πόδια. Η ένδυση,η υπόδηση, ήταν πράγματαυποτυπώδη.

Φεύγαμε νύχτα από τα χω-ριά. Περνούσαμε ποταμούς καιορθές ανηφόρες (σκάλες), μεχαλίκια και πέτρες. Εάν το άλ-μα για να περάσεις το τεράστιορέμα του ποταμού, ήταν ατυ-χές, ήσουν χαμένος. Οι μύτεςτων ποδιών είχαν μια αμοιβαία,φιλική, μαθηματική σχέση μετα χαλίκια. Δεν περπατούσαμεστις ανηφόρες, τρέχαμε! Πώςστην ευχή είχαμε αυτή τη χει-ρουργική ακρίβεια και επιτη-δειότητα; Λάθη ασυγχώρητα.Εάν παραπατούσες, έστω καιλίγο, ο αστράγαλος θα σπούσε.Ήσουν καταδικασμένος.

Το ξημέρωμα μας έβρισκεστα Αμιρά (τότε Αμυρά ή Κρε-βατάς, τότε Κρεββατάς). Εκείσυναντιόμασταν σχεδόν όλα ταπαιδιά, και από τ’ άλλα χωριάκαι προχωρούσαμε πατούλιεςπατούλιες. Τις περισσότερεςφορές, τους χειμερινούς μή-νες, καθότι ριζοβουνιές, περ-πατούσαμε υπό καταρρακτώ-δεις βροχές και χιόνια μισό μέ-τρο! Για να περάσουμε τα δύ-σκολα περάσματα του αέρα,Κεφάλες, Άγιο Χαράλαμποκ.λπ. όλα τα παιδιά, αγόρια κο-ρίτσια, σφιχτά δεμένα χέρι χέ-ρι, μας χτυπούσαν τα σκάγιατου χιονιού και περνούσαμε.Λεφτά ανύπαρκτα. Ένα λεω-φορείο κόκκινο περνούσε, πουέκανε σαν τανκς επιστρατεύσε-ως, αλλά ο μαθητής σ’ αυτόήταν ανεπιθύμητος, διωκόμε-νος…

Καμιά φορά περνούσε κά-ποιο φορτηγό φορτωμένο πυ-ρήνα και πολλοί μαθητές κρέ-μονταν πίσω απ’ αυτό, προκει-μένου να κερδίσουν λίγο δρό-μο. Σύντομα όμως κουράζον-ταν κι έπεφταν!

Όταν έβρεχε, στάσεις δενυπήρχαν κι επειδή ο χρόνος«πίεζε», εμείς περπατούσαμεβρεχόμενοι ακατάπαυστα.Πέντε λεπτά καθυστέρησηίσον αποβολή… Ομπρέλες δενυπήρχαν. Ήταν είδος πολυτε-λείας. Μόνον ο δάσκαλος τουχωριού είχε ομπρέλα, τηνοποία καμάρωνε, παίζοντάςτην ψηλοκρεμαστά με πολύκομπασμό.

Όταν φθάναμε στο γυμνά-σιο, άρχιζε η σύνταξη για τηνπρωινή προσευχή. Θυμάμαιένα συμμαθητή μου, ο οποίοςείχε για δυο χρόνια έκθετο έναμαλάθρακα στο πόδι (ατζί). Οκερατάς βρήκε φαίνεται ψα-χνερό έδαφος κι αναπτύχθηκε.Έπαθε συρίγγιο και η Μαία τουείπε ότι «οπωσδήποτε θα τουκόψουν το πόδι». Δεν τον ένοι-αζε.

Την ώρα της σύνταξης, στοζόρε επάνω, κάποιος συμμαθη-τής, άθελά του, του έπαιξε μιααρβυλιά με μπροκαδούρα, εγ-καρσίως, στο σημείο αυτό, πο-λύ δυνατή! Ευθύς εξήλθανάφθονα, ακάθαρτα αίματα καιπνεύματα από τον καταραμένοτούτον πόρο και ούτω επήλθεριζική θεραπεία…

Ο ασθενής θεραπεύτηκε επί

τόπου και ευφράνθη τα μέγι-στα. Η φύση φαίνεται, ήταν μετο μέρος μας.

Από τη διαδρομή ερχόμα-σταν συνήθως παγωμένοι καικατάβρεχτοι. Έτσι καθόμα-σταν κι έτρεχαν τα νερά σταθρανία και στο δάπεδο. Θέρ-μανση ανύπαρκτη και στεγνώ-ναμε πάνω μας. Πώς στην ευχήεπιβιώσαμε κανείς δεν γνωρί-ζει. Βγαίναμε στον πίνακα, ταδάκτυλα παγωμένα, ξυλιασμέ-να, δε συγκρατούσαν την κιμω-λία, έπεφτε κι έσπαγε, «κάτσεκάτω». Πάντα ταύτα, εντελώςσυνοπτικά και εν τάχει διότιδεν είναι δυνατόν να περιγρα-φούν αναλυτικά και με λεπτο-μέρειες, καθώς γι’ αυτό απαι-τούνται πολλές σελίδες. Μολύ-βια, μπικ κ.λπ. δεν υπήρχαν.Γράφαμε με τα γλωσσίδια καιδοχεία με μελάνη, τους κου-κουμάδες. Τα μολύβια Faber(Φάμπερ), όταν πια δε πιάνον-ταν, τα συνδέαμε, σα χερούλι,μ’ ένα καλάμι, μέχρι να κατα-λυθούν τελείως. Κάθε φορά κιένας μαθητής έλεγε την πρωι-νή προσευχή: «Πάτερ ημών…».Στο τέλος ο υπεύθυνος με Κι-κερώνειο ύφος διόρθωνε: «όχιεν ουρανόν, αλλά εν ουρανώ,δοτική»…

Τότε ήταν συνήθεις οι φρά-σεις: «άγομεν, παντάπασι, ενχρω κεκαρμένοι κ.λπ. ».

Γράφαμε σε βαθειά ή απλήκαθαρεύουσα. Η βαθειά καθα-ρεύουσα προσέδιδε περισσότε-ρο κύρος και μόρφωση. Επ’ ευ-καιρία, παρενθετικά, παραθέ-τω κάτι συναφές. Μπήκα κά-ποτε στο καφενείο του χωριού,γεμάτο θαμώνες τότε, παρόν-τος και του αειμνήστου πατέραμου. Με συλλαμβάνει κάποιοςσεβαστός γέροντας, «ο μπάρμ-πα Γιάννης», από άλλο χωριό,με τις παλαϊνές γραφικές βρά-κες. Ήταν του σχολαρχείουκαι αισθανόταν διάκριση. Αυ-τοί, οι τότε απόφοιτοι του σχο-λαρχείου, κυνηγούσαν τα γυ-μνασιόπαιδα για να δείξουν τιςγνώσεις τους! Ήταν οι μορφω-μένοι της εποχής τους.

Μου λέει: «Θα σου κάμω μιαερώτηση, στην οποία μόνονένα μεγάλο μυαλό, ο Μικρο-γιαννάκης έχει απαντήσει μέ-χρι σήμερα απ’ όλη την επαρ-χία. Εάν απαντήσεις θα είσαι οδεύτερος». Βρέθηκα σε πολύδύσκολη θέση κι ακόμη σε δυ-

σκολότερη ο πατέρας μου. Τοκαφενείο ήταν γεμάτο ανθρώ-πους και όλοι τους επικεντρω-μένοι στο… μεγάλο γεγονός.Αργούσε να μου υποβάλει τηνερώτηση, κρατώντας σε αγω-νία όλους.

Λοιπόν… «Αιθιοπάς τις ωνή-σατο παίδας δύο». Αυτό ήταν.Άκρα σιγή. Τότε εγνωρίζαμεκαλά τα Αρχαία, ανωμάλουςκαταλόγους ρημάτων, Ρώσση,Φιλικού και απάντησα αμέ-σως: «Κάποιος Αιθίοπας αγό-ρασε δύο παιδιά».

Σσσς!!!! Μεγάλο κεφάλι!Δεύτερος Μικρογιαννάκης! Τοτι έγινε δεν περιγράφεται.«Συγχαρητήρια ξάδελφε για τογιο σου» και πολλά τοιαύτα. Οπατέρας μου ξεχείλισε από ευ-τυχία, ευχαριστήθη σφόδρα.

Αυτά ήταν τα τερτίπια και ταωραία της εποχής. Τώρα στατου Γυμνασίου ξανά: το συντα-κτικό και η γραμματική τουΤζαρτζάνου ήταν αριστουργή-ματα, ποιήματα. «Πάσα λέξιςαρχομένη από ρ αυξανομένη εναρχή, διπλασιάζει το ρ, ότανπρο του ρ, υπάρχει…». Όλασυνέκλιναν στη μάθηση.

«Το εις την υποτείνουσαν τε-τράγωνον και μόνον, ισούταιμε το άθροισμα των δύο τετρα-γώνων όπερ αι δύο κάθετοιπλευρές αποτελούσι και τούτοΠυθαγόρειον θεώρημα καλού-σι». Επίσης:

«Σπεύσον ειπείν τη ση μητρίτεκείν κόρην ετέραν πιμπράναικ’ έτερην καρδιάν ως και τηνημετέραν». Θέλω να σημειώσωότι τα αναφερόμενα εδώ εκ-φράζονται στον πληθυντικό,αλλά απηχούν προσωπικέςμου απόψεις. Σήμερα δεναπορρίπτουμε τη Δημοτική.Ενδόμυχα ίσως να αρνούμαστεόμως να απορρίψομε και ταόσα τότε με πολύ κόπο μάθα-με. Για παράδειγμα γράφουμεμε δυσκολία, κατά παράβαση«νεότερος», αναζητούμε ωςπλέον ορθόν το «νεώτερος».Γράφουμε με δυσκολία «συν-τάχθηκε», αναζητούμε το «συ-νετάχθη» ή «ορισμένος» αντί«ωρισμένος» ή «ασφαλισμέ-νος» αντί «ησφαλισμένος».

Έτσι βρισκόμαστε μπερδε-μένοι και άλλοτε γράφουμεστη Δημοτική, άλλοτε στηναπλή καθαρεύουσα, άλλοτεπάλι ανάμεικτα.

Από το Γυμνάσιο πέρασαναξιόλογοι καθηγητές, επιστή-μονες και άνθρωποι. Άλλοιήσαν αυστηρότατοι, άλλοι λι-γότερο αυστηροί, μέτριοι, προ-σιτοί, καθένας με την προσω-πικότητά του. Κατά κανόναυπήρχε άπειρος σεβασμός, αλ-λά και φόβος προς τους καθη-γητές. Υπήρχε μεγάλη απόστα-ση ανάμεσα στον καθηγητή καιτον μαθητή. Ο τίτλος «καθηγη-τής» είχε βαρύνουσα σημασία.«Γυμνασιάρχης» ήταν ένα σκα-λοπάτι κάτω απ’ το Θεό! Συνή-θως οι γεωργικές εργασίες δενσυνήδαν με την ιδιότητα τουκαθηγητή. Ντύσιμο άψογο,γραβάτα απαραίτητη και γενι-κώς ευπρεπώς ενδεδυμένοι. Οιμαθητές υποχρεωτικώς με τοπηλήκιο. Οι μαθήτριες με ειδι-κές στολές και χαρακτηριστικάγια να ξεχωρίζουν. Εκκλησια-σμός υποχρεωτικός. Κανόνεςστη σχολική και εξωσχολικήσυμπεριφορά. Κυλικείο; Γιαβάφλες, κρέπες, παγωτά, λό-γος δε γίνεται… αυτά ήτανεξωγήινα! Μόνο στραγάλιααπό τη Ζαχαρένια. Μιας δραχ-μής στραγάλια απ’ του Περβο-λαράκη ήταν αξιόλογο γεύμα!Από ‘κει τα αγοράζαμε συνή-θως γιατί έβαζε περισσότερα…

Σήμερα αν ένας καθηγητήςτραβήξει ελαφρώς το αυτί ενόςμαθητή, μαθητές, γονείς καικανάλια θα ορμήσουν πάνωτου να τον ξεκάνουν. Τότε αυτάήταν αδιανόητα. Οι καθηγητέςείχαν κύρος και πάντα δίκιο.Στο κύρος τους υπάκουαν οιπάντες: μαθητές, γονείς, αρ-χές, κοινοτάρχες. Το γυμνάσιοεθεωρείτο ανώτατο σχολείοκαι ο καθηγητής ανώτατο λει-τούργημα. Ουδείς απέδιδεμομφή ή άδικο. Όπως προανέ-φερα υπήρχε μεγάλη αυστηρό-τητα, παράλληλα και υπέρμε-τρος, υπερβάλλων ζήλος για ταπαιδιά και τη μάθησή τους.Γεννάται το ερώτημα: από πούαντλούσαν αυτή την ακαταμά-χητη όρεξη και δύναμη και μά-λιστα χωρίς οικονομικά κίνη-τρα; Μισθοί ψίχουλα. Επίσηςπλείστα άλλα ερωτήματα: για-τί, ύστερα από τόσα χρόνιαγνώση, ενώ θα έπρεπε η παι-δεία να βρίσκεται σε δυσθεώ-ρητα ύψη, να συμβαίνει οι γνώ-σεις των τότε εποχών να είναιίσως υπέρτερες των σημερι-

νών; Γιατί σήμερα τόση άμετρηχαλαρότητα, ασυνέπεια καιασυδοσία; Πράγματι τότευπήρχαν ακρότητες. Αλλά μή-πως σήμερα ζούμε την εκ δια-μέτρου αντίθετη ακρότητα τηνχωρίς περιεχόμενα και αξίες;

Δεν ξέρω αν προσεγγίσαμετο μέτρο, τη λογική. Είναι ερω-τήματα που δεν είναι του πα-ρόντος. Χρήζουν όμως βαθύ-τερης και εκτενέστερης ανάλυ-σης. Σκέπτομαι και συμπεραί-νω ότι και αυτοί οι άνθρωποι,προερχόμενοι από ξένους τό-πους, ζούσαν το δικό τους Γολ-γοθά. Έζησαν κι αυτοί μέσαστη φτώχεια, τη μοναξιά, χω-ρίς χλιδή, πολυτέλειες και ψυ-χαγωγίες σε συνθήκες αντίξο-ες.

Είχαν τεράστιες ηθικές αρ-χές, μεθερμηνευόμενες σεάκρα αυστηρότητα. Δηλαδή,άκρα δικαιοσύνη ίσον άκρααδικία. Ίσως να έπεσαν θύμα-τα της Σημαίας, της διάκρισης,του τίτλου, αιχμάλωτοι μιαςεποχής που κι εκείνοι κληρο-νόμησαν κι εμείς μαζί τουςπληρώσαμε…

Εικάζω ότι πολλοί καθηγη-τές δε συμμερίζονταν αυτή τηνυπέρμετρη αυστηρότητα, αλλάυποτάχθηκαν στο «πνεύμα»της εποχής και το φόβο τωνιθυνόντων. Τα αίτια είναι βαθύ-τερα και μόνο ύστερα από εν-δελεχή ανάλυση μπορεί να δο-θεί απάντηση. Εμείς ως μαθη-τές, παραδόξως, ουδέποτεκρατήσαμε κακία στους καθη-γητές μας. Δεν ξέρω γιατί… καιπαρ’ όλο που βιώσαμε αυστη-ρότατες, ζοφερές στιγμές, χτυ-ποκάρδια και άγχος, διατηρού-με αλώβητο το σεβασμό μαςπρος τη μνήμη τους. Ο χώροςτου Γυμνασίου Βιάννου για μαςείναι κειμήλιο, χώρος ιερός,στον οποίο υποκλινόμαστε,δακρύζουμε. Υπήρξε ο σημαν-τικότερος σταθμός στη ζωήμας…

Όλοι όσοι «άντεξαν» τις δο-κιμασίες αυτές και αποφοίτη-σαν, βγήκαν όλοι επιφανείςκαι καταξιωμένοι άνθρωποι.Πολλοί από τους αποφοιτή-σαντες έδωσαν το «ραντεβού»για τον προσκύνημά τους,ύστερα από 20,30,40 χρόνια,πιστοί και ειλικρινείς στουςμαθητικούς τους όρκους.

ΓΥΜνΑΣΙΟ ΒΙΑννΟΥ

Αναδρομές - Οδοιπορικό

Αριστουργηματική φωτογραφία από τις γυμναστικές

επιδείξεις στο τέλος της δεκαετίας του ’50, υπό την επι-

μέλεια και τα παραγγέλματα του αξιόλογου γυμναστή

Κώστα Παπαλάμπρου.

1958. Εκδρομή του οκτατάξιου Γυμνασίου Βιάννου στη θέση «Μουρελάκια» της

Άνω Βιάννου.

Ο κ. Πέτρος Ζωάκης ώς μαθητής του Γυμνασίου

HXΩ της BIANNOY ΜΑΡΤΙΟΣ 201312

Η αρχή και το τέλος του Βυζαντίου

Υπάρχει ένα βασανιστικό

ερώτημα: «Το Βυζάντιο έχει

χρονολογία γέννησης και

χρονολογία λήξης»; Η Βυζαντινή Αυ-

τοκρατορία ουσιαστικά ουδέποτε

ιδρύθηκε. Γι’ αυτό σε κανένα αρχείο

δεν βρέθηκε ληξιαρχική πράξη της

γέννησής της. Δεν πρόκειται περί νέ-

ου κράτους. Δημιουργήθηκε στον

ίδιο ιστορικό χώρο της απέραντης

Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, γι’ αυτό

και στην πορεία του βίου της συνε-

χώς μεταλλάσσεται.

Το 324 μ.Χ. είναι ο χρόνος βούλη-

σης του Μεγάλου Κωνσταντίνου να

μεταφέρει την πρωτεύουσα της Με-

γάλης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από

τη Δύση στην Ανατολή, στη μικρή

πόλη Βυζάντιο, παλαιά αποικία των

Μεγαρέων, χώρας μεγάλης στρατη-

γικής αξίας (βρίσκεται στην είσοδο

και στην έξοδο προς και από το Βό-

σπορο).

Το 330 μ.Χ. είναι ο χρόνος πραγ-

μάτωσης της βούλησης του Μ. Κων-

σταντίνου, με την οποία δημιουργεί-

ται ένα κράτος μέσα στο χώρο της

απέραντης Ρωμαϊκής Αυτοκρατο-

ρίας, με πρωτεύουσα τη Νέα Ρώμη,

την Κωνσταντινούπολη, η οποία πή-

ρε το όνομά της από τον ιδρυτή της

τον Μ. Κωνσταντίνο.

Το 395, μετά το θάνατο του Μ. Θε-

οδοσίου, η αυτοκρατορία διαμελίζε-

ται οριστικά σε Ανατολικό και Δυτι-

κό Ρωμαϊκό Κράτος, με αντίστοιχους

αυτοκράτορες τους γιους του, Αρκά-

διο και Ονώριο. Να διευκρινίσουμε

ότι τα ονόματα «Βυζάντιο» και «Βυ-

ζαντινός» με την έννοια που τους δί-

νουμε σήμερα, είναι δημιουργήματα

των Βυζαντινών ιστοριογράφων του

17ου αιώνα. Ποτέ δεν τα έμαθαν οι

κάτοικοι του Βυζαντίου κατά τη

διάρκεια της ζωής του. Πρόκειται

ουσιαστικά για Ελληνική Αυτοκρα-

τορία (330-1453), η οποία επέζησε

1123 χρόνια και 18 ημέρες. Είναι το

εκχριστιανισθέν Ρωμαϊκό Κράτος

του Ελληνικού Έθνους (ως αφετη-

ρία υιοθετούμε το 330 μ.Χ.).

Η ίδρυση του Βυζαντίου δεν είναι

ένα τυπικό αποτέλεσμα της θέλησης

του Μ. Κωνσταντίνου, ούτε μια απλή

συνέχεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατο-

ρίας. Χτίστηκε κυρίως, πάνω στο

στοιχείο της Ελληνικής περιόδου.

Είναι πλέον παραδεκτό, ότι το Βυ-

ζάντιο αποτελεί συνέχεια της ιστο-

ρίας του ελληνισμού. Ξεπετάχθηκε

και ανδρώθηκε από την ισόρροπη

και αρμονική σύνθεση της ελληνικής

παιδείας, της χριστιανικής πίστης

και της ρωμαϊκής διάρθρωσης της

Διοίκησης.

Η ιστορική του εξέλιξη είναι άρρη-

κτα δεμένη με τον ελληνισμό, γιατί

στο χώρο που αναπτύχθηκε κυρίαρ-

χο στοιχείο, εθνολογικά και πολιτι-

στικά, ήταν το ελληνικό, ενώ ο Βυ-

ζαντινός πολιτισμός και η Βυζαντινή

ιστορία αποτελούν το συνδετικό κρί-

κο της αρχαίας με τη νεώτερη Ελλά-

δα. «Έλληνες εσμέν», λέει ο Κων-

σταντίνος ο Α’ στις ιταμές απαιτή-

σεις του Μωάμεθ. Ο Ροβέρτος Μπά-

ριον υποστηρίζει ότι ο Χριστιανι-

σμός και ο Ελληνισμός υπήρξαν τα

κύρια στοιχεία του Βυζαντινού πολι-

τισμού. Κόσμημα αυτής της ουσια-

στικά Ελληνικής Αυτοκρατορίας

ήταν η πρωτεύουσα της, η Κωνσταν-

τινούπολη. Για τη χρονολογία λήξης

της ζωής του, η πτώση της πόλης

στις 29 Μαΐου 1453, σφραγίζει το πι-

στοποιητικό του γεωγραφικού θανά-

του του Βυζαντίου. Ενωρίτερα ή αρ-

γότερα, με την πτώση των Αυτοκρα-

τοριών της Νίκαιας και της Τραπε-

ζούντας (1461) και τη πτώση του Δε-

σποτάτου της Ηπείρου (1261), ολό-

κληρο το Βυζάντιο έπεσε στα χέρια

της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Όμως να επαναλάβουμε ότι το Βυ-

ζάντιο με το δικό του πολιτισμό και

την πνευματική του προσωπικότητα

στα γράμματα και στις τέχνες, έμεινε

στην αιωνιότητα. Δεν θα σταθούμε

μόνο στην τρίτη, καταστροφική για

το Βυζάντιο πολιορκία της «αιώνιας

πόλης» από τον γιο του Μουράτ «τον

Μεχμέτ», το γνωστό μας Μωάμεθ Β’,

που πέρασε στην ιστορία ως πορθη-

τής. Θα απλώσουμε όλα τα νήματα,

επιγραμματικά βέβαια, που σχηματί-

ζουν το κουβάρι των θανατικών για

το Βυζάντιο πράξεων και ευθυνών

των Αυτοκρατόρων, των επί γης πα-

τέρων της Χριστιανοσύνης και των

ηγετών της «πολιτισμένης» Δύσης,

με την αμυδρή ελπίδα ότι θα μας γί-

νουν ίσως τα «παθήματα μαθήματα».

Εμφύλιοι – εκκλησιαστικό σχίσμα

η Δύση

Μετά το θάνατο του αυτοκράτορα

Ανδρόνικου του 3ου (1341), ξέσπασε

ο δεύτερος εμφύλιος πόλεμος μετα-

ξύ του πρωθυπουργού Ιωάννη Κατα-

κουζηνού και του νόμιμου διαδόχου

του θρόνου Ιωάννη Παλαιολόγου (ο

πρώτος εμφύλιος, διάρκειας επτά

ετών, είχε ξεσπάσει μεταξύ των δύο

Ανδρόνικων, παππού και εγγονού το

1328). Ο Ιωάννης Κατακουζηνός, για

να γίνει αυτοκράτορας δεν δίστασε

να συμμαχήσει με τον Ορχάν (1324-

1349) γιο του Οσμάν (1258-1324),

ιδρυτή του πρώτου Οθωμανικού

Τουρκικού Κράτους των Οσμανλή-

δων. Του έστειλε μάλιστα δώρο την

κόρη του Θεοδώρα (1344). Εκείνος

για να βοηθήσει τον πεθερό του,

έστειλε 6.000 πολεμιστές Τούρκους

στη Θράκη, οι οποίοι, όχι μόνο δεν

έφυγαν ποτέ αλλά, σε ταχύτατο χρό-

νο, έφεραν στη Θράκη και τους δι-

κούς τους από τα βάθη της Ασίας.

Έτσι εγκαταστάθηκαν στη Θράκη οι

Τούρκοι. Στη Θράκη, τη χώρα των Ιε-

ρών νόμων και της Ιερής ποίησης,

που ήταν ελληνική χιλιάδες χρόνια

πριν από τον ερχομό του Χριστού

στη γη μας.

Τα επόμενα χρόνια από φοβερές

συγκυρίες (αποδεκατισμός του πλη-

θυσμού της Θράκης από το θάνατο

της βουβωνικής πανώλης το 1437,

καταστροφή των κάστρων πολλών

θρακικών πόλεων από το σεισμό του

1354), κυρίως όμως από τη διοικητι-

κή, ηθική, πολιτική και οικονομική

κατάπτωση του Βυζαντίου, που ήταν

αποτέλεσμα της άγριας διαμάχης για

το στέμμα των «ελέω Θεού» αυτο-

κρατόρων, δόθηκαν οι ευκαιρίες στο

νεοσύστατο Οθωμανικό (τουρκικό)

κράτος των Οσμανλήδων να κυριαρ-

χήσει στον ευρωπαϊκό, αλλά και στο

Μικρασιατικό χώρο.

Στο Μικρασιατικό χώρο, οι Οσμαν-

λήδες κατέλαβαν την Βιθυνία και

ανακήρυξαν πρωτεύουσα του νέου

κράτους την Προύσα, σημαντικό ιε-

ρό, πολιτιστικό και εμπορικό κέντρο

από την αρχαιότητα. Το 1379, ο Μου-

ράτ, κατέλαβε την Φιλαδέλφεια, το

τελευταίο φρούριο στη δυτική Μ.

Ασία. Μια από τις επτά εκκλησίες

της Αποκάλυψης. Στον ευρωπαϊκό

χώρο, οι Τούρκοι από το 1354 μέχρι

το 1430 γίνονται κυρίαρχοι της χερ-

σονήσου του Αίμου και φθάνουν μέ-

χρι το Δούναβη. Στη Βόρεια Θράκη.

Το 1364 παίρνουν τη Φιλιππούπολη,

ενώ στην ανατολική Θράκη το 1369

καταλαμβάνουν την Ανδριανούπο-

λη, την οποία καθιερώνουν ως πρω-

τεύουσα του Ευρωπαϊκού Τμήματος

του Τουρκικού Κράτους. Έχουν ήδη

καταλάβει την Καλλίπολη από το

1354. Επεκτείνονται ανατολικά και

φθάνουν σε απόσταση 60 μόλις χι-

λιομέτρων από την Κωνσταντινού-

πολη. Το 1430 ο Μουράτ καταλαμβά-

νει τη Θεσσαλονίκη, την οποία δια-

τηρούν υπό την κατοχή τους οι Τούρ-

κοι μέχρι το 1912.

Η Πόλη είχε απομονωθεί πλέον

από τη στεριά. Μόνη της επικοινω-

νία με τον υπόλοιπο κόσμο είναι ο

θαλάσσιος δρόμος Βόσπορος-Κερά-

τιος Κόλπος. Όταν ο Ιωάννης Πα-

λαιολόγος πήγε στη Ρώμη και ζήτη-

σε βοήθεια από τον Πάπα, εκείνος

την αρνήθηκε. Ο Πάπας διακατέχε-

ται από την μονολιθική αντίληψη

του «αλάθητου ηγέτη» ολόκληρης

της χριστιανοσύνης. Μα και οι Πα-

τριάρχες και οι Μητροπολίτες της

Ανατολής δεν είναι διατεθειμένοι να

χάσουν την κοσμική αίγλη του Πα-

τριαρχικού Θρόνου. Τα 21 από τα 29

μέλη της Συνόδου που υπέγραψαν

την «Ένωση των Εκκλησιών» στη

Φλωρεντία στις 6 Ιουλίου 1439, όχι

μόνο πήραν πίσω τις υπογραφές

τους, αλλά φανάτισαν και τον κλήρο

κατά των καθολικών. Η δε συμπερι-

φορά των Λατίνων Σταυροφόρων

προς τους Ορθοδόξους της Ανατο-

λής, το 1204 έχει αφήσει αγεφύρω-

τες εχθρότητες μεταξύ τους.

Οι νέοι λαοί που είχαν δημιουργή-

σει τον δυτικοευρωπαϊκό κόσμο, εί-

ναι χωρισμένοι από μικρόλογες δια-

μάχες και ζηλοτυπίες.

Η Κωνσταντινούπολη, η πόλη του

Μ. Κωνσταντίνου, τα εγκαίνια της

οποίας έγιναν στις 11 Μαΐου 330 μ.Χ.

πρωτεύουσα του Βυζαντίου, δεν είχε

πια ούτε εδάφη, ούτε εξουσία, ούτε

υπηκόους. Στη Βασιλίδα των Πόλε-

ων, το περίλαμπρο κέντρο της Ορθό-

δοξης Χριστιανικής Ευρώπης, από

τους 500 χιλιάδες κατοίκους είχαν

μείνει μόνον 50 χιλιάδες, αφού όλοι

τους έφυγαν φοβισμένοι, γιατί, έβλε-

παν σημάδια επαλήθευσης των χρη-

σμών, οι οποίοι έλεγαν:

«Η πόλη κτίστηκε με αυτοκράτορα

τον Μ. Κωνσταντίνο και μητέρα του

την Αγία Ελένη, θα ζήσει χίλια χρό-

νια και θα πέσει όταν θα βασιλεύει

Κωνσταντίνος που θα έχει μητέρα με

το όνομα Ελένη».

Ο Κωνσταντίνος ο ΙΑ΄ είχε μητέρα

του την Ελένη Δραγάτζη.

Μόλις πέθανε ο Ιωάννης ο 8ος,

που ήταν γιος του Μανουήλ Παλαι-

ολόγου (δεν είχε παιδιά) και πριν

ακόμα ταφεί, ξέσπασε διαμάχη μετα-

ξύ του 4ου και 5ου αδελφού του για

τη διαδοχή στο θρόνο. Με την επέμ-

βαση της Ελένης Δραγάτζη Παλαι-

ολογίνας, χήρας του Μανουήλ και

μητέρας των 6 παιδιών τους, έγινε

αυτοκράτορας του ετοιμοθάνατου

Βυζαντίου, ο τέταρτος γιος της Κων-

σταντίνος, ο ΙΑ΄ στις 6 Ιανουαρίου

του 1449! Ήταν τότε 45 χρόνων.

Ηγετική ιδιοφυία, τον αγκάλιασε η

ιστορία για να τον αναδείξει άφθαρ-

τη μορφή. Με το μεγαλείο της θυσίας

του για την πατρίδα, πέρασε στο

πάνθεον της αθανασίας. Ο Κωνσταν-

τίνος ο ΙΑ΄ ήταν Δεσπότης του Μυ-

στρά με πλούσια δράση κατά των

Τούρκων. Στις αρχές Φεβρουαρίου

1451 πέθανε ο Σουλτάνος Μουράτ.

Μόλις το έμαθε ο τριτότοκος γιος

του Μωάμεθ Β’, που ήταν στην Ασία,

οργανώνει μια επίλεκτη Ταξιαρχία

από δικούς του πιστούς και σπεύδει

στην Ανδριανούπολη. Χωρίς αντι-

δράσεις αναγνωρίζεται ηγεμόνας,

της ήδη Οθωμανικής Αυτοκρατο-

ρίας, παρότι είναι μόλις 20 ετών. Εί-

ναι χαρισματικός μα και αδίστακτος

ηγέτης. Φιλόδοξος και παράφορα

τολμηρός. Επιδέξιος μα και υποκρι-

τικός διπλωμάτης. Ορκίζεται στον

Αλλάχ να κατακτήσει την πρωτεύου-

σα του τότε κόσμου, την Κωνσταντι-

νούπολη με οποιοδήποτε τίμημα. Μι-

λάει άπταιστα την ελληνική γλώσσα.

Γνωρίζει ότι:

Το Βυζάντιο, η παγκόσμια Ελληνι-

κή Αυτοκρατορία, που είχε έκταση

από τις Άλπεις ως την Περσία και τις

ερήμους της Ασίας, είναι τώρα χωρίς

κεφάλι, χωρίς κορμί και μια Μητρό-

πολη ξεχασμένη από τη Δύση.

Η Θεοφύλακτη πόλη, που μένει ιε-

ρή στα μάτια της Δύσης, μπορεί να

σωθεί αν ενωθεί ολόκληρη η χριστια-

νοσύνη. Τότε μόνο μπορεί να παρα-

μείνει σαν καθεδρικός Ναός της Χρι-

στιανικής Πίστης η Αγία Σοφία, η

ωραιότερη μητρόπολη της ορθόδο-

ξης ανατολής.

Νύχτες ολόκληρες ο Μωάμεθ σχε-

διάζει την πολιορκία της με δυνάμεις

και όπλα που θα μπορέσουν να τρυ-

πήσουν τα τείχη για βρεθεί εκείνος

με το «ασκέρι» του και να κατακτή-

σει το τελευταίο προπύργιο του Βυ-

ζαντίου. Το τόλμημα είναι μεγάλο.

1040 χρόνια τώρα τα Θεοδοσιανά

τείχη της πόλης μένουν απόρθητα

από τις επιδρομές τους. Ο αυτοκρά-

τορας χωρίς αυτοκρατορία, Κων-

σταντίνος ΙΑ΄ που γνωρίζει την υπο-

κρισία και τα σχέδια του νεαρού

Σουλτάνου, διαισθάνεται την αμεσό-

τητα και το μέγεθος του κινδύνου

από τη θεολογική διαμάχη. Αγνοεί

ακόμη και την προκλητικότητα του

πρωθυπουργού του-έτσι θα λέγαμε

σήμερα τον Μεγάλο Δούκα Λουκά

Νοταρά, ο οποίος είχε πει ότι:

«Κρειττότερον εστί ειδέναι εν μέ-

σει πόλει φακιόλιον Βασιλείου

Τούρκου ή Καλύπτραν Λατινική»

Με δική του πρωτοβουλία, το Δε-

κέμβριο του 1452 γίνεται μεγαλό-

πρεπα η συμφιλίωση των εκκλησιών

μέσα στο ναό της Αγίας Σοφίας. Ο

Κωνσταντίνος είναι εκεί. Εγγύηση,

για τη σταθερότητα της συμφιλίω-

σης. Μπροστά στο ιερό, ο Ισίδωρος,

αντιπρόσωπος του Πάπα και ο Πα-

τριάρχης Γρηγόριος, τελούν αδελφι-

κά τη Θεία Λειτουργία. Η Ρώμη αρ-

ματώνει πολλές γαλέρες και δηλώ-

νει ότι: «Όποιος τολμήσει να επιτε-

θεί στο Βυζάντιο προκαλεί ολόκλη-

ρη τη Χριστιανοσύνη». Μα οι στιγμές

του θριάμβου, της ομόνοιας και της

λογικής περνούν σαν φευγαλέες

αστραπές μέσα στην ιστορία. Ο τότε

καλόγερος Γεννάδιος Σχολάριος με

πύρινους λόγους κατά της Ρώμης

και του Πάπα, φανατίζει τους Χρι-

στιανούς. Έτσι, ξεσκίζει τον ιστό της

ειρήνης που μόλις είχαν υφάνει η λο-

γική και η αγάπη. Οι γαλέρες δεν θα

φτάσουν ποτέ στην Πόλη…

*Ο κ. Γιώργος Αγαπάκης είναι

αντισυνταγματάρχης ε.α.

Συνεχίζεται

Αποκλεισμός της Πόλης από τη

θάλασσα

ΤΟΥ

Γιώργου

Αγαπάκη*

ΜΕΡΟΣ Α’

HXΩ της BIANNOYΜΑΡΤΙΟΣ 2013 13

Ιδιαίτερα επιτυχημένη ήταν η αποκριάτικη εκδήλωση του Πολιτιστικού Συλλόγου

Βιάννου, στην οποία πήραν μέρος πολλοί νέοι και νέες, όπως και παιδιά του Νη-

πιαγωγείου, του Δημοτικού, του Γυμνασίου και του Λυκείου. Σε γενικές γραμμές,

οι μεταμφιέσεις ήταν εξαιρετικές, ευφάνταστα δημιουργήματα των ίδιων των μεταμ-

φιεζόμενων και πάντως, δεν ήταν εισαγωγή από το… Ρίο…

Η οικονομική κρίση και τα συνεπακόλουθά της αναδείχθηκαν αρκούντως, όπως βέ-

βαια και το τηλεοπτικό αίσχος της μαγειρικής…

Οι ομάδες παρέλασαν τον κεντρικό δρόμο και συγκεντρώθηκαν στην κεντρική πλα-

τεία της Άνω Βιάννου, όπου χόρεψαν για αρκετή ώρα, ενώ μέλη του Πολιτιστικού Συλ-

λόγου κερνούσαν ασταμάτητα ρακή, αναψυκτικά και διάφορα εδέσματα. Τις εκδηλώ-

σεις τίμησαν με την παρουσία τους ο Δήμαρχος κ. Παύλος Μπαριτάκης, αλλά και αρ-

κετοί συνδημότες μας απ’ τα γύρω χωριά.

Αποκριάτικο ξεφάντωμα στη Βιάννο!

HXΩ της BIANNOY ΜΑΡΤΙΟΣ 201314

Σκανδαλώδη αδιαφο-

ρία επιδεικνύουν στε-

λέχη του Οργανισμού

Λιμένος Ηρακλείου, όπως και

άλλοι αρμοδιο-αναρμόδιοι, οι

οποίοι, οσάκις θα επισκε-

φτούν το «αμαρτωλό» λιμάνι

στο Καστρί, ναι μεν διαπιστώ-

νουν τα εγκληματικά λάθη, αλ-

λά για το… διά ταύτα κουβέν-

τα! Έτσι λοιπόν και στην πρό-

σφατη επίσκεψή τους, διαπί-

στωσαν τα λάθη και τις παρα-

λείψεις, αλλά ακόμη ψάχνουν

για… λύσεις!

«Σκάνδαλο» είναι και η επι-

σήμανση που έκανε ο διευθυν-

τής τεχνικών υπηρεσιών του

ΟΛΗ, ο «δικός μας» κ. Σταύ-

ρος Λυριντζάκης, ότι δηλαδή

«κανένα από τα λιμανάκια του

νότου της Κρήτης δεν έχει φο-

ρέα διαχείρισης κι αυτό εί-

ναι…ελληνικό φαινόμενο»!

Για να είμαστε ακριβείς, το

«σκάνδαλο» είναι πολιτικό.

Απλά τα στελέχη του ΟΛΗ, δεν

το αναδεικνύουν, αλλά αρ-

κούνται σε ανούσιες επισημάν-

σεις…

Την επίσκεψη των στελεχών

του ΟΛΗ και του μελετητικού

γραφείου Ρογκάν στο «αμαρ-

τωλό» λιμάνι, προκάλεσε ο δή-

μαρχος Βιάννου κ. Μπαριτά-

κης, προκειμένου να

(ξανά)δουν το αίσχος, περπα-

τώντας το λιμάνι όπως οι Ισ-

ραηλίτες την Ερυθρά Θάλασ-

σα!

Ο διευθύνων σύμβουλος του

ΟΛΗ κ. Μπρας, εξέφρασε τη…

βαθυστόχαστη σκέψη ότι

«πρέπει να βρούμε λύση για

την προσάμμωση»!

Αυτή τη λύση δηλαδή που

αναζητείται από δεκαπενταε-

τίας περίπου, αλλά και με τον

τότε υπουργό Εμπορικής Ναυ-

τιλίας και νυν Γραμματέα της

Ν.Δ. κ. Μανώλη Κεφαλογιάν-

νη, να δηλώνει το ίδιο βαθυ-

στόχαστα ότι «πρέπει να βρού-

με λύση για την προσάμμωση»,

να δίνει εντολές για εκπόνηση

μελέτης ακτομηχανικής, αλ-

λά… μέχρι εκεί… αφού, ούτε

σ’ αυτή υπάρχουν αποτελέσμα-

τα. Άσε που, και μελέτη να

υπήρχε, χρήματα για την εκτέ-

λεσή της είναι απίθανο να βρε-

θούν. Για να γίνει δε κατανοη-

τό το μέγεθος της ανευθυνο-

υπευθυνότητας, ακόμη και

πρόσφατα, ο Περιφερειάρχης

κ. Αρναουτάκης ζήτησε από το

ΥΕΝ να ξεκαθαρίσει «τι θα γί-

νει με τα λιμενικά καταφύγια,

τα οποία έγιναν με δημόσιο

χρήμα, αλλά, ακόμη δεν έχουν

φορέα διαχείρισης», πλην

όμως απάντηση… γιοκ!

Στο διά ταύτα τώρα: Για μια

ακόμη χρονιά, η φτωχευμένη

Ελλάδα θα πετάξει από τα δα-

νεικά της κάποιες χιλιάδες ευ-

ρώ, τα οποία θα «καρπωθούν»

κάποιοι εργολάβοι για να αδει-

άσουν το υποτιθέμενο λιμάνι

ίσαμε του χρόνου τέτοια επο-

χή, οπότε και θα ξαναδούμε το

έργο…

Την ίδια στιγμή βέβαια που

συμβαίνουν αυτά, οι «σοφοί»

της Κτηματικής Υπηρεσίας του

Ελληνικού Δημοσίου, απει-

λούν με κατεδαφίσεις και πρό-

στιμα για την τοποθέτηση με-

γάλων βράχων κατά μήκος της

ακτής, οι οποίοι τοποθετήθη-

καν προκειμένου να προστα-

τεύσουμε τις περιουσίες του

κοσμάκη, που άλλες κατα-

στράφηκαν κι άλλες κινδυ-

νεύουν από τις κρατικές εγ-

κληματικές κακοτεχνίες.

Κάθε λιμάνι και καημός…

Στα ύψη η παιδική τερηδόνα! Το σχετικό πρόγραμμα της Προληπτικής Ιατρικής -Οδοντιατρικής για τα παιδιά του Δήμου Βιάννου

ολοκληρώθηκε, αλλά τα αποτελέσματα των εξετάσεων προσφέρονται για… πολύ προβληματισμό,

αφού ένα μεγάλο ποσοστό των παιδιών που προσεγγίζει το 50% αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα

με την τερηδόνα! Για να ακριβολογήσουμε, τα αποτελέσματα είναι άκρως ανησυχητικά και δείχνουν

δύο πράγματα: Το ένα είναι οι σοβαρές επιπτώσεις της οικονομικής εξαθλίωσης, ακόμη και σε ζη-

τήματα που αφορούν στην προληπτική ιατρική σε παιδικές ηλικίες και το άλλο, είναι η προχειρότητα

με την οποία αντιμετωπίζει η ελληνική οικογένεια τόσο σοβαρά για την υγεία μας ζητήματα. Το εν

λόγω πρόγραμμα ήταν καρπός της κοινής προσπάθειας του Δήμου Βιάννου και του Συλλόγου «Το

Χαμόγελο του Παιδιού» και τελούσε υπό την αιγίδα του Υπουργείου Υγείας. Η εν λόγω δράση της

«Προληπτικής Ιατρικής - Οδοντιατρικής» απευθυνόταν στα παιδιά της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης

του Δήμου Βιάννου και στόχος ήταν η παροχή ποιοτικών υπηρεσιών πρόληψης και ευαισθητοποί-

ησης στα παιδιά σε ζητήματα προληπτικής υγιεινής. Συνολικά υποβλήθηκαν σε προληπτικό ιατρι-

κό-οδοντιατρικό έλεγχο 270 παιδιά, στα οποία παραδόθηκε ατομικό δελτίο προληπτικού ελέγχου,

προκειμένου οι γονείς τους να λάβουν γνώση και οδηγίες για την αντιμετώπιση τυχόν προβλημά-

των.

Για την εν λόγω δράση, ο Δήμαρχος Βιάννου κ. Παύλος Μπαριτάκης ευχαρίστησε τον Οδοντια-

τρικό Σύλλογο Ηρακλείου και τους οδοντιάτρους που ασχολήθηκαν εθελοντικά σε αυτή την προ-

σπάθεια και τόνισε ότι τέτοιες ενέργειες αξίζουν τα συγχαρητήρια όλων μας. Ευχαρίστησε επίσης

το Σύλλογο «Το Χαμόγελο του Παιδιού» που συμπαραστέκεται με όλες του τις μονάδες σε μια τόσο

σημαντική πρωτοβουλία για την ευρύτερη περιοχή του Δήμου Βιάννου, σημειώνοντας ότι «ο Δήμος

είναι ανοιχτός και σε μελλοντικές συνεργασίες σε ανάλογα θέματα».

Για την επιτυχία των παραπάνω συνέβαλαν οι: Τάνια Περιμένη: υπεύθυνη δράσης.

Ιορδάνης Παπάζογλου: οδηγός κινητής μονάδας.

Αθανασία Κακαρκούμπα: κοινωνική λειτουργός. Οδοντίατροι:

Σεβαστάκη Ελένη , Κονδυλάκη Μαρινέλλα, και Σωμαράκης Ιωάννης

Μέσα στα ερείπιά μας, στον κονιορτό της δυ-

στυχίας μας από τα χαλάσματα της τρόικα και

των… «ημετέρων» συνεργατών της, μέσα στη

μαυρίλα και την «τουρκοποίηση» της τηλεο-

πτικής μας δικτατορίας, μαζί με τα χελιδόνια

της Άνοιξης, κατέφθασε «ζεστή», σαν την μη-

τρική αγκαλιά και μια καλή είδηση, ότι ο κα-

λός μας φίλος, ο γνωστός καρδιολόγος Νίκος

Ηγουμενίδης, προήχθη επαξίως στη θέση του

Διευθυντή!

Μια προαγωγή που ναι μεν ήταν προφανής,

αλλά όχι και «δεδομένη». Το «προφανές» αφο-

ρά στην αξιοσύνη του Βιαννίτη άοκνου και ανι-

διοτελούς «Ιπποκράτη», που αποδεδειγμένα

είναι «στον άνθρωπο ταγμένος»…

Είμαστε αμέτρητοι όλοι όσοι έχουμε «κοι-

νωνήσει» των ιαμάτων και της αξιοσύνης του.

Για τούτο και πιστεύουμε ότι η προαγωγή

του, εκτός από προφανής ήταν και δεδομένη.

Γιατί, εκτός από την επιστημονική του επάρ-

κεια, για την οποία άλλοι, αρμοδιότεροι έχουν

αποφανθεί, ο Νίκος είναι ο δικός μας ιαματι-

κός ήλιος που σκορπά αέναα το άπλετο φως

του, φωτίζοντας και ζεσταίνοντας κάθε άν-

θρωπο και, πάνω απ’ όλα, τους πάσχοντες…

Μανώλης Σπανάκης

Επαξίως διευθυντής ο Νίκος Ηγουμενίδης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Mε αφορμή την ολοκλήρωση της Κυνηγετικής περιόδου, το Διοικητικό Συμβούλιο και ο Θη-

ροφύλακας του Κυνηγετικού Συλλόγου Βιάννου, καθώς και οι Δασοφύλακες του Δασοφυλα-

κείου Αμιρών, θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για την άψογη συνεργασία που είχαμε κα-

τά την διάρκειά της, τόσο στο θέμα της έκδοσης των αδειών θήρας, όσο και στη νόμιμη

άσκησή της.

Ανάλογη συνεργασία περιμένουμε και ελπίζουμε να έχουμε και κατά την κλειστή για την θή-

ρα περίοδο.

Θέλουμε να παρακαλέσουμε τους φίλους κυνηγούς, στα εκπαιδευτικά των κυνηγετικών

τους σκυλιών να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και να περιοριστούν στα απολύτως απαραίτητα,

ώστε να αποφευχθεί η όχληση των θηραμάτων τα οποία έχουν μπει σε αναπαραγωγική δια-

δικασία. Όλοι καταλαβαίνουμε πως όσο λιγότερο τα ενοχλήσουμε τόσο καλύτερη αναπαρα-

γωγή θα υπάρξει, άρα και περισσότερα θηράματα για την επόμενη κυνηγετική περίοδο.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δείξουν οι φίλοι κυνηγοί όπως και οι φίλοι κτηνοτρόφοι ή γε-

ωργοί που δραστηριοποιούνται περιμετρικά ή και μέσα στην πυρόπληκτη περιοχή καθώς

απαγορεύεται το κυνήγι, η εκπαίδευση και γενικά η είσοδος σκύλων χωρίς φίμωτρο ή λουρί.

Εκ του Κυν. Συλλόγου Εκ του Δασοφυλακείου

Αμιρών

HXΩ της BIANNOYΜΑΡΤΙΟΣ 2013 15

Σε απάντησή του το Υπουρ-

γείο Δικαιοσύνης, Διαφάνει-

ας και Δικαιωμάτων, ενημε-

ρώνει το Βουλευτή κ. Βασίλη Κεγκέ-

ρογλου ότι η μεταβατική έδρα του Ει-

ρηνοδικείου Καστελίου Πεδιάδος

ορίζεται στη Βιάννο, με αποκλειστικό

γνώμονα την εύρυθμη λειτουργία και

απονομή της Δικαιοσύνης και τη δι-

ευκόλυνση των πολιτών.

«Μετά την ολοκλήρωση της διαδι-

κασίας έκδοσης του Προεδρικού Δια-

τάγματος με θέμα: “Συγχώνευση ανε-

νεργών ή υπολειτουργούντων Ειρη-

νοδικείων της Χώρας” (ΦΕΚ Α 193)

προωθήθηκε, σύμφωνα με τις διατά-

ξεις του άρθρου 2 παρ. 2 “Κώδικα

Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατά-

στασης Δικαστικών Λειτουργών”,

ερώτημα προς τους κ.κ. Πρόεδρο και

Εισαγγελέα Πρωτοδικών Ηρακλείου,

με θέμα: “Ορισμός μεταβατικής

έδρας του Ειρηνοδικείου Καστελίου

Πεδιάδος στη Βιάννο”.

Κατόπιν των σχετικών απαντήσε-

ων, το Υπουργείο προχωρεί σε όλες

τις απαιτούμενες από το νόμο ενέρ-

γειες προκειμένου να ορισθεί μετα-

βατική έδρα του Ειρηνοδικείου Κα-

στελίου Πεδιάδος στη Βιάννο», ανα-

φέρει η σχετική απάντηση του

Υπουργείου στο Βουλευτή.

Κι ενώ αυτά απαντά το Υπουργείο,

υπάρχει δραστηριότητα και σε άλλα

επίπεδα, καθώς πολυμελής αντιπρο-

σωπεία με επικεφαλής το Δήμαρχο

Βιάννου, επισκέφθηκε την Πρόεδρο

Πρωτοδικών Ηρακλείου, προκειμέ-

νου να εκθέσει τους λόγους για τους

οποίους κρίνεται απαραίτητη η συνέ-

χιση της λειτουργίας του Ειρηνοδι-

κείου. Όπως σας έχουμε ενημερώσει,

με βάση το σχετικό νόμο, η συναίνεση

του Συμβουλίου των δικαστών κρίνε-

ται απαραίτητη, προκειμένου να

ιδρυθεί ή να συνεχίσει τη λειτουργία

του ένα δικαστήριο. Στην επιτροπή

αυτή, στην οποία εκτός του Δημάρ-

χου συμμετείχαν στελέχη της αντιπο-

λίτευσης όπως ο πρώην δήμαρχος κ.

Μανώλης Κλαδάκης και ο πρώην

πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου

κ. Χαρίλαος Τριγωνάκης, συμμετείχε

και ο πρόεδρος του Ιδρύματος «Περι-

κλής Βλαχάκης» κ. Μάνθος Γουρνιε-

ζάκης, αλλά και ο πρόεδρος του Δι-

κηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου κ.

Βασίλης Λαμπρινός, ο οποίος, όπως

προαναφέρθηκε, στήριξε σθεναρά το

αίτημα των κατοίκων του Δήμου

Βιάννου.

«Η μεταβατική έδρα του Ειρηνοδικείου ορίζεται στη Βιάννο»,λέει το Υπουργείο

Σθεναρή υποστήριξη και από τον ΔικηγορικόΣύλλογο Ηρακλείου

«Γιατί δεν λειτουργεί και στη Βιάννο γραφείο εξυπηρέτησης φορολογουμένων»;

Πήραμε την ακόλουθη επιστολή – διαμαρτυρία, της οποίας μεν ο συντάκτης δενθέλησε να μας αποκαλύψει τα στοιχεία του (άρα η δημοσιοποίησή της αντίκειταιστη δημοσιογραφική δεοντολογία), πλην όμως, επειδή μετά από έρευνα διαπιστώ-θηκε η βασιμότητα των καταγγελλομένων, αλλά και γιατί τα όσα καταγγέλλονταιαπηχούν τις απόψεις των περισσοτέρων συνδημοτών μας, την παραθέτουμε αυ-τούσια. Προσφέρεται για προβληματισμό, κυρίως από το Δήμαρχο Βιάννου.

Γράφει λοιπόν ο επιστολογράφος μας: «Είμαι ένας φορολογούμενος πολίτης από ένα χωριό του Μαρτυρικού, ορεινού,

απομακρυσμένου Δήμου Βιάννου και θέλω να εκφράσω αυτή μου τη διαμαρτυρία.Όχι ότι θα τη διαβάσει και θα προβληματιστεί κάποιος από τους δήθεν «σωτήρες»μας, τους βουλευτές, τους οποίους βλέπουμε μόνον όταν θέλουν ψήφους, αλλά,έτσι, περισσότερο για δική μου ικανοποίηση.

Από το Δήμο μας έχουν φύγει όλες οι υπηρεσίες που εξυπηρετούσαν τους πολίτεςκαι υπάρχει και συνέχεια για να φύγουν όσες έχουν απομείνει. Από τον ΟΑΕΔ μουζήτησαν ένα χαρτί, ότι δεν κάνω φορολογική δήλωση. Είμαι άνεργος, δεν έχω ει-σοδήματα και δε διαθέτω μεταφορικό μέσο. Τελικά κατάφερα να βγάλω αυτό τοχαρτί από ένα γραφείο που έχουν αφήσει στο Αρκαλοχώρι, αφού έκλεισε η ΔΟΥκαι έμαθα ότι ένα ανάλογο γραφείο λειτουργεί στο Καστέλι, σε μια απόσταση δη-λαδή, μόλις 8 χιλιομέτρων!

Και κάνω την ερώτηση στους σωτήρες-βουλευτές, αλλά και στο Δήμαρχο Βιάν-νου: ένα τέτοιο γραφείο δεν μπορεί να λειτουργήσει στο Δήμο Βιάννου; Να περι-μένω άραγε απάντηση;

Ένας άνεργος, ταλαιπωρημένος, αγανακτισμένος πολίτης»

Από αναγνώστη μας, του οποίου τα πλήρη στοιχείαείναι στη διάθεση της εφημερίδας, πήραμε την ακό-λουθη επιστολή, η οποία αναφέρεται σε παλαιότεροδημοσίευμά μας, σχετικό με τα αρχαία ελληνικά ονό-ματα. Γράφει λοιπόν ο επιστολογράφος μας:

«Κάπως καθυστερημένα έρχομαι να ενώσω τη φωνήμου με τη δική σας, έτσι όπως εκφράστηκε σε ένα θαυ-μάσιο άρθρο σας, σχετικό με τη χρήση των αρχαιοελ-ληνικών ονομάτων, τα οποία «εντέχνως» ολοένα καιμπαίνουν στο περιθώριο. Είναι δε θλιβερό που σε πολ-λές περιπτώσεις, οι ηγέτες της εκκλησίας μας είναιμπροστάρηδες σ’ αυτό τον ανηλεή πόλεμο που δέχεταιο ελληνισμός και στον τομέα αυτό. Για την ιστορία, θασας μεταφέρω ένα κατάπτυστο «πατριωτικό» κείμενο,συγγραφέας του οποίου είναι ο πατριάρχης ΓρηγόριοςΕ' και αποτελεί τμήμα πατριαρχικής εγκυκλίου, ηοποία εξεδόθη εν έτει 1819, προτρέποντας δεσποτά-δες, ιερείς και πιστούς να απεμπολήσουν τα αρχαιοελ-ληνικά ονόματα και να προτιμήσουν τα «εβραϊκά» (ταονομάζει «χριστιανικά»!). Διαβάστε την εν λόγω εγ-κύκλιο και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Δικαιούμαιόμως να εκφράσω την απορία μου και ταυτόχρονα ναδιατυπώσω το ρητορικό ερώτημα: Από πού έως πού οΓρηγόριος ο Ε’ θεωρείται εθνομάρτυρας και ο ανδριάν-τας του «κοσμεί» την είσοδο του Πανεπιστημίου Αθη-νών; Κάθε απάντηση δεκτή…

Έγραφε λοιπόν στην εγκύκλιο:

«Και η κατά καινοτομίαν παρά ταύτα εισαχθείσα τωνπαλαιών ελληνικών ονομάτων επιφώνησις εις τα βα-πτιζόμενα βρέφη των πιστών, ως ηκούσαμεν, λαμβα-νομένη ως μία καταφρόνησις της χριστιανικής ονομα-τοθεσίας, είναι διόλου απροσφυής και ανάρμοστος•όθεν ανάγκη η Αρχιερωσύνη σας να διαδώσητε παραγ-γελίας εντόνους εις τους Ιερείς των ενοριών σας, καινουθεσίας πνευματικάς εις τους ευλογημένους επαρ-χιώτας σας, δια να λείψη τουντεύθεν και η κατάχρησιςαύτη, και αφεθέντες της ακαίρου και μηδέν εχούσηςτο χρήσιμον φιλοτιμίας και επιδείξεως οι γονείς καιανάδοχοι να ονοματοθετώσιν εις το εξής εν τω καιρώτης θείας και μυστικής αναγεννήσεως τα ειθισμέναταις ευσεβέσιν ακοαίς πατροπαράδοτα χριστιανικάονόματα των εγνωσμένων τη Εκκλησία και των ενδό-ξως υπ’ αυτής εορταζομένων Αγίων, δια να είναι έφο-ροι και φύλακες των βαπτιζομένων νηπίων και ταχείςκαι αδιάλειπτοι χορηγοί της χάριτος αυτών εις τουςμετά πίστεως».

Υ.Γ. Οφείλω τέλος να κάνω την υπόμνηση ότι ο προ-αναφερθείς ποιμενάρχης είχε αφορίσει την Επανάστα-ση του 1821 και τους περισσότερους απ’ τους αγωνι-στές... Το γνωστό, πανέμορφο τραγούδι του ΧρήστουΛεοντή σ’ έναν και μόνο στίχο τα περιγράφει όλα: «Κο-τζαμπάσηδες, πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες…κ.λπ.».

Επιστολές

�<=AGJ�K9E�F=O9KD6�E?� MHSKO=K?�� HG�I=T=L9A� DGE9OSJ

9E5D=K9� KLAJ� NCS;=J� L?J E5KL9K?J��+�&GT<9J��+�B9L9I9D6EGJ�L?J�C9LI=M�LAB7J�D9J�H9I5<GK?J��NGI�LQD6EGJ� D=� LG� 5O@GJ� L?JHIG<GK89J��LADQI=8L9A�B5@=OISEG��L?E�UI9�HGM�9E@8>=A�?NTK?�B9A�GA�CGMCGM<A9KD6�EGA�E9G8�DGKOG:GCGTE�CA:5EAB9A�5EGAF?��'5HGM�<8HC9��K=B5HGA9�9MC7��K=�B5HGA9�HC9�L=89�� QJ� 9HG<AGHGDH98GJLI5;GJ��9HG:5CC=L9A�9HS�L?OGI=89�LQE�9E@IUHQE�HGMKME@6LGME�LG�KB?EABS�LGM@=8GM�<I5D9LGJ��/G�9E6KH=�IG�NQJ��GA�L=C=LGMI;8=J�HGMMH=E@MD8>GME� B5@=� OISEGL?E�8<A9�HGI=89��G�BMBCABSJOISEGJ�HGM�D9J�=H9E9N6I=AKL?E�9M;7�LQE�HI9;D5LQE�$8E9A�QI98=J�GA�D6I=J�L?J�)=�;9CG:<GD5<9J��D9�HAG�SDGI�N=J�=8E9A�GA�ETOL=J�D=�LGMJC=DGE9E@GTJ��LAJ�A=I6J�HG�I=8=J��L9�B=I5BA9�B9A�L9�@M�DA5D9L9 E�LG�9E6KH=IG�NQJ�LGM)=;5CGM�.9::5LGM�B9@9;A5�>=A�LG�H6I9KD9�9HS�L?�CTH?LGM�@9E5LGM�KL?�O9I5�L?J E5KL9K?J��?�NQLA5�LGM�&GT�<9�D=LGMKAUE=L9A�K=�B5@9I�K?��6IO=L9A�E9�9HGB9L9KL7�K=A�L?�NMKAB7�L5F?��E9�9H9C�C5F=A�L?E�C9RB7�H9I5<GK?9HS�6E9�GA<AHS<=AG�KTDHC=;�D9��6IO=L9A�E9�=F9;E8K=A�LGOUIG�9HS�DA9�NG:=I7�HIG<G�K89��/?E��AKLGI89��LGM�&GT<9�L?E5BGMK9�B5HGM�KL9�H6EL=�DGMOISEA9���IOA>=�D=�LGE�HIG�N?LABS�CS;G�HGM�G�C9RBSJ=F?;?L7J�LQE�GE=8IQE�=8H=KL?E�=;BMDGEGTK9�D5E9�LGM&KB9IAUL?���� #9MCSJ� 9NLGTD=EGJ��9E9DD6EGJ��@9��E9A�LG�BG�

H6CA�HGM�@9�;=EE7K=AJ�B9A�@9:5C=A�KLGE�BSKDG�NQLA5��%�<A7;?K?�KL9D9L5�K=�DA99HC7��OQI8J�6DN9K?�H=IA�;I9N7�LQE�KME9AK@?D5LQEL?J�D5E9J�HGM�9BGT=A�SLA�LGH9A<8�HGM�BMGNGI=8�@9�B5P=ALGE�BSKDG����H=K=�G�GMI9�ESJ�B9A�L?E�=HC5BQK=���'ATKL=I9�9IO8>=A�?�HCGB7��,GA�GJ�@6C=A�E9�6O=A�KLG�KH8LA�LGM6E9E� �9NLGTD=EG� <9MCS���HQJ� B9A� KLGE� +A<8HG<96LKA�B9A�KLGE�&GT<9��SC9�F=�BAEGTE�9HS�6E9E�OI?KDS�.9E�5CCGJ�(5AGJ��G�H9L6I9JLGM�&GT<9�LGE�5N?K=�B5HGMKLG�<5KGJ��.=�5CC=J�H=IAG�O6J�C6E=�HQJ�LGE�5N?K=�K=6E9�B9K=C5BA�KL?�@5C9KK9�'5HGAGJ�LGE�:I7B=��LGE�D=�;5CQK=��6;AE=�5ELI9J��%�DG8�I9�LG��N=I=�E9�KME9EL7K=ALGMJ�HI9;D9LABGTJ�LGM�;G�E=8J��OQI8J�E9�LGMJ�;EQI8>=A9KN9CUJ��B9A�KL9�KL=IE5�E9H9ELI=ML=8�L?E�8<A9�L?�D5E9LGM���#=E�LGE�=;EUIAK=�?�B9BG�DG8I9�?�D5E9�B9A�7@=B=��F5�HCQK=��D9>8�LGM��� D5IL?D9�D6;9��9KM;OUI?�LG��9HS�L?E�=HGO7�9BSD?�HGMG�D=;5CGJ�LI9;ABSJ�D=LGM�K8QE=�K=�HG8?K?�LAJ�DE7D=JLGM�+A<8HG<9��%�H9I5<GK?�9ML7�N98E=L9AHQJ�9BGM;SL9E�K��SC?�L?E'I7L?��/?E�B9L6;I9P=�?�9F6�O9KL?�)9I89�(AGM<5B?�LG����SHQJ�9BGM;SL9E�KL?(9LK8<9�)=I9DH6CCGM��+ELSE�7L9E=�9;9KLIQD6E?LGE�&GT<9�?�D5E9�ELGM��=H7�;=E�G�HIGN7L?J�*5@9J�B9ALK��=8H=E=��/G�H9A<8�9HGT�<9B5D=AJ��B=I5�DGM��<9�E9��E9A9NLUD=EGJ�<9MCSJ�E9�B5P=ALGE�BSKDG�� ML7��E9�L��9BGT�K=A��7<QB=�KL9�D9CCA5�L>?J�,5=A�B9A�C6=A�LG�L��9ELIGTJLK?J��$LK6�BA�=LK6�B9BGDG8I?

;6IG��B9A�LG�H9A<8�HGM�<9�B5�DQD=��C6=A�<9�E9��E9A�9NLU�D=EGJ�<9MCSJ�E9�B5P=A�LGEBSKDG�� HGN9K8K9E=�E9�HE8FGME�LGH9A<8��/G�:5C9E=�K��6E9�B9K=�C5BA�B9A�LG�I8F9E=�KL?�@5�C9KK9��%�HCGB7�L?J�C9RB7JH9I5<GK?J�=8E9A�=ELMHQKA9�B7��/GE�:I7B9E�;9R<GMIG:G�KBG8��LGE�D=;5CQK9E�D=�LG;5C9�L?J�;9R<5I9J�BA�SL9ED=;5CQK=� LGM� =8H9E=� L?EAKLGI89���OGEL9J�9E5;B?�E9<GMC6P=A��DH7B=�<GTCGJ�K�6E9�9IOGELABS��$B=8�LK9BU�@?B=�D=�LG�H9A<8�LGM�EGABG�BTI?�B9A�LG�KBSLQK=V�9CC5LG�H9A<8�9MLS�7L9E=�9<=INSJLGM�OQI8J�E9�LG�B9L6O=A�B9A�GEGABGBTI?J�7L9E=�H9L6I9JLGM���KL=I9�9HS�5CC=J�LI9�;AB6J�KMDHLUK=AJ�G�&GT<9JKBGLUE=A�B9A�LGE�H9L6I9�LGMB9A�H9ELI=T=L9A�L?�O7I9��<?�C9<7�L?E�8<A9�L?�D?L6I9�LGM�'5HGA9�D6I9�BGM:=ELA5>9E=�'A�=B=8E?�LGE�IQL5�� HS�HGT��K9A�B9A�HUJ�=:I6�@?B=J�=H9<5��$;U�<=E�B9L6OQ�HGAGA�7K9�E=�GA�;GE6GA�DGM��$D6E9�D=:I7B9E=�;9R<GMIG:GKBG8�D6�K9�K��6E9�B9K=C5BA�B9A�D�9E=@I6P9E=�� '9A� C6=A� L?JSC?�LGM�L?E�AKLGI89��.BTC=�B9A�;AGJ�DGM�=8K9A�BA=BGC9KL7B9D=��9HGT�;=E7�B9D=�BA�9ELISMEG��*9�NT�;=AJ�� E9� H9J� E�� 9BCGM@5J=B=AGTEGME=�L��9@IUHGM��HGMC6E=�HQJ�KUE=A�LK��9D9ILQ�CGTJ�'9A�N=T;=A�B9A�H5=A�B9A�;8�E=L9A�D9@?L7J�LGM�2IAKLGT�

+�"��)6;9J�HGM�<A=I=TE?K=LAJ�C9RB6J�H9I9<SK=AJ�;A9LGE�&GT<9��HIGKBGD8>=A�KLGA�O=89�HGM�9HG<=ABETGME�L?<A5<GK?�LGM�DT@GM�K=�HGC�CGTJ�C9GTJ��,9I9@6L=A��D5�CAKL9��KO=LAB7�<A7;?K?�;I9D�D6E?�KL9�C9LAEAB5�LGE��G�9A�UE9�B9A�BI?LABS�HG8?D9�LGM GM�9AUE9�LG�GHG8G�9HGL=�C=8�<?DU<?�9HS<GK?�LGM�C9�LAEABGT�HIGLTHGM�� J�<GTD=6E9�DABIS�9HSKH9KD5�LGM� HH77LLAAJJ�==;;99KKLLIIUU@@??BB==�??�DD55EE99�LLGGMM�&&GGTT<<99�==88<<==�BBAA�==;;66EEEE??KK==�<<99MMCCSS�DD==�LL??�DD==;;55CC??�BBGGTT<<99����%%�BBGGTT<<99�==LLKKGGTTIIAAKK==�NNQQLLAA55���LLGG�KKHH88LLAA�==BB==EELL77@@??��LL���SSEE==AAIIGG�LLGG���<<==���LLGGMM�--GGMM::66DD��LLGGMM�55EELLII99�LL>>??���<<AA??;;77@@??������������� HH77LLAAJJ�==;;==EEEE77@@??BB==���BBAA::GGTTIIAA�==HHAAKKUUKK99�LLGG�LL66BBEEGG�DD66KK99�==::55CC99KKAA�BBAA�==IIII88FF99�EELLGG�KKLL??�NNSSKK99����

$8E9A�E9�D?�:I=@=8J�9ELAD6�LQHGJ�D=�LG�@ITCG��*9�D?�;8�E=AJ�G�B9BSJ��#=E�6NL9E=�LGD6;AKLG�B9BS��?�HIG<GK89��?C9RB7�H9I5<GK?�:I7B=�DA9EB9AEGTI;A9�&GB5KL?��1SILQ�K=�KLGE�&GT<9�L?E�=H9E5C?�P?�=ESJ�9IO98GM�DT@GM��%LI9;Q<89�9E9>?L=8�L?E�B5�@9IK?��'9A�N6LGJ�KL9�OQ�IA5�LQE�$CC7EQE��=B=8�SHGMMH5IOGME� H9A<A5�� <?C9<7=B=8�SHGM�MH5IO=A�>Q7��@99E5PGME�GA�NQLA6J�LGM�&GT�

<9��HGM�9CCGT�LAJ�C6E=��N9�EGTJ���9CCGT��GIN9EGTJ��9CCGT��NGME5I=J���.LG�O6IA�LGM�&GT<9�:5>9D=H5EL9�6E9�K9BGTCA�D=�LIA5�BGEL9�B=CTN?�K9CA;B9IAUE��LIA5EL9�OGOCA<SBGMH=J�C6D=�KL?E�'I7L?���SK9�B9A�L99I;TIA9�L?J�HIG<GK89J��'ATKL=I9��K9E�19ID9BS��K9ELI5;G�9HG<AGHGDH98G��LGE9E=:5>GD=�KLG�KQIS�D=�L9FTC9��+A�NCS;=J�B9L9H8EGMELG�GDG8QD9��"A9�6E9E�GCSBC?IG�OISEG��GOUIGJ�@9�=8E9A�B9@9ISJ�9HSLG�<AHCS�D89KD9��G�&GT<9J�@9F=O9KL=8�;A9�6E9E�GCSBC?IGOISEG��'9A�L?E�=HSD=E?�5EGA�F?�L9�H9A<A5�@9�D9>6PGMEB9A�H5CA�FTC9�=LGAD5>GEL9JL?E�B9AEGTIA9�B9@9IL7IA9HMI5��%�NQLA5�HGM�B9L5HA=�LGEHIG<SL?�9N9AI=8�LG�KL8;D9L?J�HIG<GK89J��.L?E�'I7L?@9�=F9N9E8K=A�D9>8�D=�LG�D89�KD9�L?J�HIG<GK89J�B9A�LGE9ADGD8BL?��$<U�LG�6@ADG�:I8�KB=L9A�9BSD?�B9A�K7D=I9�K=9BD7�� .=� SC9� L9� OQIA5� G19ID9BSJ��G�&GT<9J��H9I9�<8<=L9A�KL?E�HMI5�/GTL?�?�NQLA5�DHGI=8�E9B98=A�;A9�UI=J��4J�LG�F?D6�IQD9��+A�NCS;=J�B9L9C9;A5�>GME��D6EGME�L9�HAG�OGELI5FTC9�E9�KA;GB98;GEL9A��/SL=9BIA:UJ� 9BGCGM@=8� B9A� ?HIGKH5@=A9� LGM� 9LGDABGT=F9;EAKDGT��LG�H6I9KD9�9HSL?E�B9@9IL7IA9�NCS;9��LG�H7<?D9�L?J�NQLA5J���)6OIAB9A�HIAE�9HS�C8;9�OISEA9��GAE6GA�H?<GTK9E�H5EQ�9HS�L99E9DD6E9�FTC9��H?<GTK9EH5EQ�9HS� L?�NQLA5�� /SL=D9J�N9AESL9E�H9A;E8<A��.7D=�I9�F6IGMD=�HQJ�<=E�7L9E�DS�EG�H9A;E8<A�,9;BI7LA9� KO=<SE� KME7�@=A9� =H6:9C=� E9� 9E5:GMENQLA6J�K=�B5@=�KH8LA�C8;GHIAE�L?E� E5KL9K?��+A�<A9�:9L7IA=J�HMI6J�6IOGEL9A�H5�CA�E9�<UKGME�=MITL=I=J�HIG�=BL5K=AJ�K=�DA9�@I?KB=MLAB7L=C=L7��.=�5CC=J�H=IAGO6J�GH9L6I9J��K=�5CC=J�?�D?L6I96:;9AE9E�6FQ�9HS�L?E�HSIL9LGM�KHALAGT�LGMJ�B9A�6:9>9ENQLA5�K=�6E9�@5DEG��K=�6E9DABIS�KQIS�9HS�FTC9�7�K=H9CA5�FTCAE9�OI?KLAB5�9ELA�B=8D=E9�HGM�<=E�DHGIGTK9EHA9�E9�OI?KADGHGA?@GTE��)=;9CG:<SD9<G��(9DHI7� E5KL9K?��1QJ�AC9ISE�B9A9E6KH=IG��%�C9DH5<9�D=�LG�NQJ�L?J E5KL9K?J�HI6H=A�E9�H5=A�K=B5@=�KH8LA��9BSD?�B9A�KL?D5ELI9�LGM�:GKBGT��9BSD?B9A�KLG�B=C5IA��*9�KNI9;8�K=A�D=�6E9�B9BSL=OEG�KL9MISLG�BC=8KADG�=ESJ�BTBCGM�B9AL?E�B5@9IK?��+A�HAG�LGCD?�IG8�<=E�@9�H5IGME�LG�NQJ9HS�L?�C9DH5<9�LGM�A=I69�@9�HC?KA5KGME� L?E�NQLA5LGM�&GT<9�B9A�@9�9E5PGME9HS��B=A�L?�<AB7�LGMJ�C9DH5�<9�

�<=AG�IGTOG�/GE�:C6HQ�B5@=�OISEG�LGE

&GT<9�E9�9E?NGI8>=A�H5EQKLG�KQIS�D=�L9�FTC9��.L9H9A<AB5�D9J�D5LA9�N5EL9>=D=;5CGJ�B9A�5KO?DGJ��.9E�LG5<=AG�IGTOG��BA�7L9E�5<=AGIGTOG�BA�G�8<AGJ��B5HGL=�=E�L=CUJ�B=ES�B9A�B5HGL=�;=DA�KD6EG�HISO=AI9�D=�BGMI6CA9B9A�5OMI9�/SL=�BGM:9CGTK9D=�FTC99HS� L?E�'9@9I7�#=ML6I9�'9A�<A9C6;9D=�:5LGMJ��K7D=�I9�8KQJ�E9�DACGTK9D=�;A9�=E�

KME=8<?L?�GABGCG;89���9H9C�C5KKGEL9J�LAJ�B9CCA6I;=A=J9HS�6E9�>A>5EAG��'A� G� &GT<9J�7L9E�H5EL9

=B=8���E9�5<=AG�IGTOG��DA9H9CA5�NGI=KA5���L9E�=B=8�D=L9�B=CTN?�LQE�K9CA;B9IAUEKLG�O6IA��LI9:UEL9J�K9E�D9�;E7L?J�L9�:C6DD9L9��7IQ9JDA9J�H=I8=I;?J�<A9HSDH=M�K?J�*9�@MD?@GTD=�HQJ�GA�E=S�L=IGA� @?E98GA�6<QK9E�D5O?

;A9�E9�D?�O5KGME�LG�<AB98Q�D9�L?J�B9@9IL7IA9J�HMI5J��L9E�C8;G�HIAE�LG������SL9E?�'M:6IE?K?�=8O=�9HGN9K8�K=A�E9�KL9D9L7K=A�?�=L7KA9B9TK?�LGM�&GT<9��(8;G�9BSD?B9A�@9�6B9A;9E��LGE�,ISF=�EG� L?J� ,GILG;9C89J�� LGEGHG8G� =EGOGHG8?K9E� HA�KL=TGEL9J�HQJ�=B=8EGJ�=8O=H9I6D:=A�KL?E�'M:6IE?K?'IA=>7�>?LUEL9J�E9�B9L9I�;?@=8�LG�:5I:9IG��SHQJ�MHG�KL7IA>9E�LSL=��D=IABG8�LG�@=�QIGTE�:5I:9IG�B9A��9ELA�K?DALABS�9BSD?�B9A�K7D=I9�<MKLMOUJ���6@ADG�

/G�<6ELIG�LGM�&GT<9+A�;6IGEL=J�<=E�H9I6C=A�H9E�HGL6�E9�LG�HGTE=���)6K9KL9�FTC9�L?J�NQLA5J�HGM�@9B5PGME�LGE�&GT<9�HI6H=A�E9=8E9A�H5EL9�BA�6E9�BC9<8�9>U�;MIGJ��� E5;MIAJ� ?� <TKG�KDGJ���LKA�GEGD5>=L9A� LGNMLS��HI9;D9LAB5�<TKGKDG�/SKG�HGM�GTL=�5E@IQHGJ�GT�L=�>U9�LG�HC?KA5>GME�� MLSLG�NMLS�:I7B=�?�C9RB7�H9I5�<GK?�L?J�'I7L?J�;A9�E9�LGKME<6K=A�D=�LGE�&GT<9���L9E�=8<=�G�&GT<9J�LG�2IA�KLS� KLG� .L9MIS� LISD9F=�DHGI=8�B9A�E9�D=L5EAQK=��/G98D9�LGM�9@UGM�LGE�BME?;GT�K=��'A�=B=8EGJ�<A5C=F=�E9�:5�C=A�L6CGJ�KL?�>Q7�LGM��,7I=KBGAE8�B9A�K9HGTEA�;A9�E9BI=D9KL=8��,7;=�E9�BI=D9�KL=8�K=�DA9E�=CA5��)9�?�=CA56KBMP=�� O9D7CQK=� LGMJBCUEGMJ��<=E�LGE�5N?K=�E9<UK=A�L6CGJ�KL?�>Q7�LGM��<=ELGE�<6OL?B=���KL=I9�H7;=KL?�D?CA5��KL?�KMBA5��KL?E9HA<A5��/9�8<A9�B9A�<Q��.L9KL=IE5�:I7B=�6E9�<=ELI5BAHGM�DGKBGDTIA>=��=8O=�6E9

5IQD9�HGM�5CCG�<=ELIS�<=E=8O=��2ACA5<=J�D6CAKK=J�H=�LGTK9E�KLGMJ�9E@GTJ�B9A�KL9NTCC9�LGM��/G�<=ELI5BA�9MLSLG�C6;9E=�9>U;MIG���<=K=�LGKBGAE8� B9A� BI=D5KL?B=�$LGTLG�LG�<=ELIS�<=E�O9D7�CQK=�LGMJ�BCUEGMJ��/GE�CM�H7@?B=���LKA�6<QK=�L6CGJKL?�>Q7�LGM�G�&KB9IAUL?J�)9�DSCAJ�F=PTO?K=�G�&GT<9JO5@?B=�?�DMIQ<A5�LGM�<6E�LIGM�� HS�LSL=�:IQD=8�B9AGTL=�5E@IQHGJ�GTL=�>UG�LGHC?KA5>=A���CCG�9HGBIGMKLABS�KTD�:GCG�BA�G�9>U;MIGJ��/GE�OI?�KADGHGAGTE�BMI8QJ�K=�D9;A�B6J�HI9BLAB6J���<6EGME��B5�HGAG�9E<IS;MEG�KLGE�9>U;M�IG���%�9ALAGCG;AB7�H9I5<GK?�=ID?E=T=A�L?�<MKGKD89�LGM9>U;MIGM��6IO=L9A�E9�KMD�HC?IUK=A�LG�<I5D9�� HS�LS�L=��D9>8�D=�LGE�&GT<9��HI6H=AE9�B9=8�6KLQ�B9A�6E9�BC9<8LGM�DA9KD6EGM�@5DEGM��

%�<A9HSDH=MK?�LGM�HIG<SL?.L?�<MLAB7�'I7L?��?�<A9�HSDH=MK?�LGM�&GT<9�9HGL=�C=8�6E9�9HS�L9�:9KABSL=I96@AD9�L?J�)=;9CG:<GD5<9JB9A�L?J�(9DHI7J��/G�HIQ8LGM�)=;5CGM�.9::5LGM�L9H9A<A5�NLA5OEGME�6E9�HIS�O=AIG�GDG8QD9�LGM�&GT<9�B9ALG�H=IAN6IGME�KLGMJ�<IS�DGMJ��2LMHGTE=�LAJ�HSIL=JB9A�>?LGTE�9HS�LGMJ�KMELGH8�L=J�LGMJ�E9��=C=7KGME�LGEHIG<SL?��.LG�"9:9CGOUIA�L9H9A<A5�6NLA9OE9E�6E9�GDG8�QD9�LGM�&GT<9�D=�C8;9�IGTO9�LG�6H9AIE9E�B9A�LG�H=IA6N=�I9E�KLGMJ�<ISDGMJ�C6;GE�L9J��$C=7KL=�2IAKLA9EG8�LGE�&GT�

<9�'9A��LGE�=C=GTK9E�<8EGE�L9J�9M;5��;CMB8KD9L9�B9A�5C�C9�N9;UKAD9��)SEG�HGM�9M�L5�<=E�HIGGI8>GEL9E�;A9�LGE&GT<9�9CC5�;A9�LGMJ�<A9HGD�H=ML6J��L9�H9A<A5�HGM�<=E�<A�9AUEA>9E�DSEGE�6E9�6@ADG�9C�C5�B9A�=BL=CGTK9E�DA9��@=�KDAB7��MHGOI6QK?�L?J�BGA�ESL?L9J��E9�LADQI7K=A�LGEHIG<SL?��%�H=I8=I;?�HGDH7LQE�H9A<AUE�D6K9�KLGMJ�<IS�DGMJ�LGM�OQIAGT�6H9AIE=�<A9�KL5K=AJ�H9E?;MIAGT��%�BGA�EQE89��HGM�L?E�HIG?;GTD=E?D6I9�<5BIM>=�KM;BAE?D6E?DHIGKL5�KLGE�$HAL5NAG��F=�KHGTK=�K=�;6CA9��/G�)=;5CG.9::5LG�K?D9LG<GLGTK=�L?E9HGNSILAK?�B9A�LG�F6KH9�KD9��+� &GT<9J�7L9E�5<=A9IGTO9��H9CA5��;A9�H6L9D9��/9LTCA;9E�SC9�D9>8�B9A�6NLA9�OE9E�DA9E�9E@IUHAE?�B9IA�B9LGTI9��6E9�9KL=8G�B9L9�KB=T9KD9�HGM�HIGB9CGTK=L?�OC=T?�B9A�LGE�;6CQL9��%BGAEQE89��HGM�@=QIGTK=�L?EHIG<GK89�QJ�D89KD9�� =8O=L?E�=MB9AI89�E9�<A9HGDH=T�K=A�LGE�HIG<SL?�C8;G�HIAELGE�H9I9<UK=A�KLAJ�NCS;=J;A9�E9�=HAN6I=A�L?E�B5@9IK?D=�L?E�B9TK?�B9A�L?E�=F9N5�EAK7�LGM���.LAJ�!ITK=J� HGBGIUEGM��/9�H9A<A5�H=IAN6IGME�SC?EL?E� ?D6I9E� LGM� )=;5CGM.9::5LGM�LG�GDG8QD9�LGM&GT<9�=AJ�LG�OQIAS�B9A�KM;�B=ELIUEGME�OI7D9L9�<A5�L?E9;GI5�LGM�H=LI=C98GM�HGM�@9LGE�B5PGME���

.LG�!9ITH=LIG�'M<QE89J��)A9�GD5<9�H9A<AUE�;MI8>=ALG�OQIAS��#MG�9H��9ML5�BI9�LGTE=�6E9�B9C5DA��6E9�9HS

B5@=�5BI9��/9�5CC9�DACGTE=KLG�BSKDG�B9A�LGM�>?L5E=IGTO9�;A9�LG�"AGT<9�C6;GE�L9J�$C=7KL=�LGE�&GT<9�LGE�&KB9IAUL?�LGE�BGMLKS�LGE�,9E9;AUL?�/G�B5@=�KH8LA�<8E=A�6E9�H9�CASIGMOG��K9B5BA��;BACSL9�HGB5DAKG��LK=DH6IA�B�9��/9IGTO9�9ML5�L9�:5EGME�H5EQKLG�B9C5DA�BA�SL9E�<GME�SLA9IBGTE��L9�H98IEGME��L9�H5E=KL?E�=BBC?K89�B9A�ELTEGMELGE�&GT<9���.L9�*GOA5�'AK5DGM���=H98I�E9E=�L9�BGH6CA9�6E9�I9:<8B9A�;MI8>9E=�9HS�HSIL9�K=HSIL9�;A9�E9�D9>6PGME�BGM�I6CA9�B9A�LKGTCA9�B9A�E9�KA5�FGME�LGE�&GT<9���L9E�L9�D9�>=T;9E�6C=;9E��$C=7KL=�D=�LKGTCA9�LGE�&GT�<9�LGE�&KB9IAUL?�HGM�HIS�<QK=�LG�2IAKLS�D9J���LA�LQE�=<GT<9E�L9�BI=�DGTK9E�KLG�I9:<8�BA�TKL=I9H?;98E9E� B9A� KA5OE9E� LGE&GT<9��.LG�3MOIS�(9KA@8GM�L9�O9�I9BL?IAKLAB5� L?J�<A9HSD�H=MK?J�=8E9A�HAG�6ELGE9��/G�;9R<GMI5BA�HGM�@9�D=�L9N6I=A� ELGE� &GT<9� =8E9A6LGADG��KLGCAKD6EG�9E5CG;9D=�L?E�H=I8HLQK?��/9�H9A<A5D=�;9C9LGBGTLA9�;=D5L9�H=�LI9<5BA9�KL9�O6IA9�L9�BLM�H5E=�B9A�NQE5>GME�6IO=L9A�G&GT<9J���E9�H9A<8�BI9L5�LGK?D9EL7IA�DHIGKL5�B9A�SC9L��5CC9�9BGCGM@GTE�H8KQ�;TIQ�9HS�LG�;9R<GMI5BA�D=LGE�&GT<9�� NGT�;8E=A�?�:SC�L9�KL9�B=ELIAB5�KGB5BA9�LGMOQIAGT��B9L9C7;GMD=�KL?EHC9L=89�SHGM�B9A�;8E=L9A�?LGHG@6L?K?�LGM�&GT<9�H5EQKL?�NGME5I9��/9�H9I9<=8;D9L9�9HS�L?E'I7L?� 9HGB9CTHLGME� DA9KO=<SE�GCGBC?IQD6E?�=ABS�E9�LGM�9IO98GM�19ID9BGT�LGM�9HG<AGHGDH98GM�LI5;GMHGM�NGILUE=L9A�LAJ�9D9IL8=JL?J�BGAESL?L9J�B9A�KBGLUE=�L9A�7�=B<AUB=L9A�HIGB=AD6�EGM�E9�=H6C@=A�?�B5@9IK?��+9HG<AGHGDH98GJ�LI5;GJ�LGM9IO98GM�BSKDGM�B9A��=A<ABS�L=I9��G�19ID9BSJ�LQE�$CC7�EQE��9H?OGTE�LAJ�=MITL9L9<A9<=<GD6E=J�9HSP=AJ�H=I8=F9;EAKDGT��.TDNQE9�D=�L?.GT<9��N9ID9BSJ�7L9E�G�=H8B9@9IDU�HSC=QJ�9E9AIGTD=�EGJ�GE�C6;GMKA�B5@9ID9�B9A19ID9BG8KAE�� IAKLGN5E?J�HGE?IG8J�B9B�HGE?IUE�=AJH5EL9�OIUD=EGJ��G8KAE�?�HS�CAJ�HIGLGT�GM<6�N9ID9BG8�KAE�=AB7�I9<8QJ�OI7K9AL��9E�/GML6KLA�LGAJ�C=;GD6EGAJ�B9�@5ID9KA�)A9�KMDNGI5��DA9�=HA<?D897�DA9�<MK5I=KL?�B9L5KL9K?9HG<8<=L9A�=TBGC9�K=�@=RB79EL8<I9K?�B9A�=E�L6C=A�K=�B5�HGAG�D89KD9�HGM�<A9L9I5K�K=A�L?E�GD9CSL?L9��/G�HAGO9I9BL?IAKLABS�H9I5<=A;D9HGM� HIG6IO=L9A� 9HS� L?E=:I9RB7�DM@GCG;89��+�A=I69J9BGMDH5�L9�O6IA9�LGM�KLG�B=�N5CA�=ESJ�LI5;GM�HGM�=8O=

HIGKN=I@=8�QJ�@MK89�=F9;EA�KDGT�B9A�9IO8>=A�E9�9H9IA@�D=8�LAJ�9D9IL8=J�LGM�&KI97C�HAKL=TGEL9J�SLA�6LKA�D=L9N6�I=A�LAJ�9D9IL8=J�=ESJ�GCS�BC?IGM�C9GT�KLGE�LI5;G��.L?KME6O=A9�6<=E9E�DA9�BSBBAE?BCQKL7�;TIQ�9HS�L9�B6I9L9�HIGN9EUJ�;A9�E9�H9I9D=8�EGME�KLGE�BCGAS�GA�9D9IL8=J�LGE�H7;9AE9E�K=�6E9�;BI=DSB9A�LGE�6IAOE9E�KLG�B=ES��+9HG<AGHGDH98GJ�LI5;GJ�K?�BUE=A�SCG�LG�:5IGJ�LQE�9EG�D?D5LQE�B9A�9HG<AUOE=L9AD9>8�D=�9ML5�9HS�L?E�BGAES�L?L9��.L?E�$CC5<9�LQE�BC9KABUEB9A�LQE�D=L6H=AL9�OISEQE<A9L?I7@?B=�DA9��=F=M;=EA�KD6E?��DGIN7�LGM�=@8DGM�9NGT�HA@9ESL9L9�?�9IO989L=C=LGMI;89�H=IA=C5D:9E=L?�@9E5LQK?�LGM�19ID9BGT�8KQJ� B9A� L?E� B9TK?� LGM�SHQJ�MHGKL?I8>=A�G�&��/>6�L>?J��KOGCA5>GEL9J�LGE�&H�HUE9BL9��+�19ID9BSJ�DHG�IGTK=�E9�=8E9A�6E9�9HQ@?LA�BS�HISKQHG�HGM�D9KLA;UE=�L9A�D=�KBACCGBIGDDT<=J�B9A<AUOE=L9A� 9CC5�� D6OIA� E99HGD9BIME@=8�9HS�L9�SIA9L?J�HSC?J��LGE�BME?;GTE�D=H6LI=J���/G�HAG�O9I9BL?IA�KLABS�H9I5<=A;D9�9HS�LGE9IO98G�=CC?EABS�BSKDG��HIG�6IO=L9A�9HS�L?E� @7E9�B9A=H9E9C9D:9ESL9E�B5@=�OIS�EG�L?E�5EGAF?��KL?E�9IO7�LGM@=IAKDGT��+�B9@9IAKDSJ�L?JHSC?J�HIAE�9HS�L?E�B9AEGTI�;A9�KG<=A5�LQE�<?D?LIA9BUEB9IHUE�7L9E� =HA:=:C?D6�EGJ��$H6C=;9E��CGAHSE��<TGNLQOGTJ�B9A�5KO?DGMJ�9E�@IUHGMJ��LGMJ�K8LA>9E�B9AKLG�L6CGJ�G�6E9J�MHG<MSL9ELGE�5E<I9�B9A�G�5CCGJ�L?�;M�E98B9��/GMJ�<A9HSDH=M9E�B9ALGMJ�G<?;GTK9E�6FQ�9HS�L?EHSC?��+A�9IO9ASL=I=J�HI9�BLAB6J�<?DAGTI;?K9E�LG�=@A�DABS�MHS:9@IG�9CC5�B9A�L?E9ALAGCG;AB7�:5K?�LQE�=CC?�EABUE�B9A�IQD9RBUE�L=C=�LGMI;AUE�� KN9CUJ�?�9IO989KME7@=A9�LGM�19ID9BGT�B9AL?J�B5@9IK?J�<=E�=DN9E8>=�L9A� 9MLGTKA9� KL?� E=SL=I?=@ADGCG;89�� ,6I9K=� D6K99HS�LG�N8CLIG�LQE�9AUEQE�HA@9ESE�LG�6@ADG�E9�=H?I=5�KL?B=�9HS�LG�OIAKLA9EABS�@6�9LIG�LGM�)=K98QE9��=EKQD9�LUEGEL9J�=@EAB6J�B9A�OIA�KLA9EAB6J�H9I9<SK=AJ��.LAJ,I5F=AJ� LQE� HGKLSCQE9E9N6I=L9A�SLA�9IE7@?B=�?;?�E9�<=OL=8�LGE�HIG<SL?� HS�D9@?L7J�LGM�2IAKLGT6;AE=�KTD:GCG�LGM�B9BGT��SOADSEG�L?J�A<A98L=I9�DAK?L7J9HS�LG�C9S�D9J�HIG<GK89J�.=� HGCC6J� H=IAGO6J� L?J'I7L?J��G�&GT<9J�H=LIG:G�C=8L9A�L?E�UI9�HGM�B98;=L9AB9A�M:I8>=L9A��.LGE��;AG�.TC�C9�%I9BC=8GM��SL9E�G�&GT<9JB9A;SL9E�LGM�H=LGTK9E�H6�LI=J���.L?E� K7�"QEA5� HG�BGIUEGM��L9�BGH6CA9�9KN=E�LGMIGTE=���I8HLGME�D=�GI�D7E��H6LI=J�KLGE�&GT<9�L?EUI9�HGM�B98;=L9A���.LGMJ,9I9ETDNGMJ� %I9BC=8GM

�9HGKH6I9J�LG�)=;5CG�.5:�:9LG�9I;5��:5>GD=�FTC9�B9AL��5NLGD=�B9A�I8OEGD=�H6LI=J9H5EQ�B9A�L9�H=LIUEGD=�B9AB5:GD=�LGE�&GT<9�;A9L8�=HIS�<QB=�LG�2IAKLS���.=�5CC=JH=IAGO6J� LGE� HMIG:GCGTEL?E�UI9�HGM�B98;=L9A��)=L5�L?�<A9HSDH=MK?�9BG�CGM@=8�LG�H=LIG:SC?D9�B9A�?B9TK?��4KLSKG��MH5IOGMEB9A�B5HGA9�9BSD?�O9I9BL?�IAKLAB5�HGM�KBA9;I9NGTE�LGBI?LABS�6@ADG��.HGI9<AB5�K=HGCC5�OQIA5�G�&GT<9J�DHGI=8E9�D?E�6O=A�L?�DGIN7�9E@IU�HGM�9CC5�>UGM��.=�OQIA5�LGM HGBGIUEGM�6:9>9E�NC9KB89EL8�;A9�B=N5CA�KLG�GDG8QD9LGM�&GT<9���L9E�6:IAKB9ED=;5C9� B6I9L9� LI5;GM� L96<=E9E�H5EQ�9HS�LG�NC9KB87�H5EQ�9HS�L?E�MN9KD5LAE?K9BGTC9�HGM�OI?KADGHGAGT�K9E�QJ�B=N9C7�LGM�&GT<9��.=5CC=J�H=IAHLUK=AJ��HIGLA�DGTK9E� BI9E8G� ;9R<5IGM�SHQJ�KME6:9AE=�KLG�"9:9CG�OUIA� HGBGIUEGM����L9E=:I8KB9D=�B=N9C7�PGNAKD6�EGM�;9R<5IGM�L?E�=:5E9D=;A9�B=N9C7�LGM�&GT<9���'6�I9L9�LI5;GM�LGM�6:9>9E�H9�CA5�B9A�KL9�OQIA5�LGM�)MCG�HGL5DGM�� CC5�BA�SL9E�6O=A9E@IUHAE9�O9I9BL?IAKLAB5DGA5>=A�H=IAKKSL=IG�D=�B9IA�B9LGTI9��KTDNQE9�D=�L?EH=IA;I9N7�9HS�L?�.?L=89��,GCC6J�NGI6J�LGM�L9�B5E9�E=�H9I5GMI9��D=;5C9�9MLA5�OGELI5�NIT<A9��6E9�D=;5CGD5LA�BA�6E9�DABAS��D9BI5�DT�L?��CA9ES�C9ADS���,9CASL=I9�N98E=L9A�HQJ�?B9L9KB=M7�LGM�GDGAUD9LGJLGM�HIG<SL?�7L9E�HAG�=HAD=�C?D6E?��.L9�OISEA9�LGM�!C9�KLGT���GJ�9AUE9J��6NLA9�OE9E�GDG8QD9�9E@IUHAEGMKUD9LGJ� D=� BGIDGTJ� <6E�

LIQE�� �HIG=LGAD5>=L9A� =BBGIDGT�<6ELIGM��BGTLKGM�IGE��GDG8QD9�9;5CD9LGJ�7FTCAEGE�=8<QCGE�D=�HISKQ�HGE�<98DGEGJ�9L=CGTJ�B9A=BLIQD9LABGT�� /AE6J� LGEKLGC8>GME�B9A�D=�F=KOAKD6E9=E<TD9L9�B9A�;=E=A5<9�GCA�;SLIAOGE���+A�HGCC9HC6J�=HA:AUK=AJKLGAO=8QE�L?J�L=C=LGMI;AB7J9HGHGDH7J�LGM�19ID9BGTSHQJ�D9ILMI=8L9A�9HS�=CC?�EAB6J�B9A�IQD9RB6J�H?;6J9HGL=C=8�6E9�=E<A9N6IGE�H=�<8G�6I=ME9J�B9A�HIG:C?D9LA�KDGT��.LG�HISKQHG�LGM�&GT�<9�KME9AIGTEL9A�L9�H9C9A�SL=I9�L=C=LGMI;AB5�KO7D9L9D=�LAJ�E=SL=I=J�9ELAC7P=AJ�=EU� ?� NMKAB7� 9HGKLIGN7HGM�9AK@5EGEL9A�GA�'I?LABG8HIGJ�LG�HISKQHG�LGM�HIG<S�L?�6IO=L9A�E9�=HAKNI9;8K=AL?E� D5CCGE� 9KME7@AKL99BI989�KMDH=IANGI5�HGM�KM�E9ELGTD=�KL?��NGME5I9��L?J(9DHI7J��/9�O9I9BL?IAKLA�B5�L?J�B5@9IK?J�=8E9A�GI9L5D=L5�L?E�B9TK?�LGM�19ID9�BGT��%�KL5OL?�L?J�B9@9IL7�IA9J�HMI5J�=8E9A�D6KGE�HIG�KL9K89J� 9HS� DA9I5� SEL9�SHQJ�=8E9A�GA�B9LK9I8<=J�B9AL9�=EGOC?LAB5�H9I9KALAB56ELGD9��!5>GME�KL5OL?�KLAJL6KK=IAJ�;QEA6J�LGM�KHALAGTKO?D9L8>GEL9J� H5CA� 6E9E=F9;EAKLABS�BTBCG��9<A9H6�I9KLG���CCGA�I8OEGME�KL5OL?KLAJ�=CA6J��KLGMJ�B7HGMJ�B9AKL9�<6ELI9��'9A�5CCGA�HIGLA�DGTE�E9�9E5PGME�LAJ�C9DH5�<=J�LGMJ�9HS�L?E�HMI5�LGM=F9;EAKDGT�B9A�E9�D=L9N6�IGME�9ML7�L?�NQLA5�KL9�KH8�LA9�LGMJ��

�#?DGKA=TL?B=�KLG�H=IAG<ABS��0H6I��

����� �������) -/&+.���� ������� ���������

%�LADQI89�LGM�HIG<SL?��''66AADD==EE99����11QQLLGG;;II99NN88==JJ**88BBGGJJ�33AACC55BB??JJ

�<=AGJ�K9E�F=O9KD6�E?� MHSKO=K?�� HG�I=T=L9A� DGE9OSJ

9E5D=K9� KLAJ� NCS;=J� L?J E5KL9K?J��+�&GT<9J��+�B9L9I9D6EGJ�L?J�C9LI=M�LAB7J�D9J�H9I5<GK?J��NGI�LQD6EGJ� D=� LG� 5O@GJ� L?JHIG<GK89J��LADQI=8L9A�B5@=OISEG��L?E�UI9�HGM�9E@8>=A�?NTK?�B9A�GA�CGMCGM<A9KD6�EGA�E9G8�DGKOG:GCGTE�CA:5EAB9A�5EGAF?��'5HGM�<8HC9��K=B5HGA9�9MC7��K=�B5HGA9�HC9�L=89�� QJ� 9HG<AGHGDH98GJLI5;GJ��9HG:5CC=L9A�9HS�L?OGI=89�LQE�9E@IUHQE�HGMKME@6LGME�LG�KB?EABS�LGM@=8GM�<I5D9LGJ��/G�9E6KH=�IG�NQJ��GA�L=C=LGMI;8=J�HGMMH=E@MD8>GME� B5@=� OISEGL?E�8<A9�HGI=89��G�BMBCABSJOISEGJ�HGM�D9J�=H9E9N6I=AKL?E�9M;7�LQE�HI9;D5LQE�$8E9A�QI98=J�GA�D6I=J�L?J�)=�;9CG:<GD5<9J��D9�HAG�SDGI�N=J�=8E9A�GA�ETOL=J�D=�LGMJC=DGE9E@GTJ��LAJ�A=I6J�HG�I=8=J��L9�B=I5BA9�B9A�L9�@M�DA5D9L9 E�LG�9E6KH=IG�NQJ�LGM)=;5CGM�.9::5LGM�B9@9;A5�>=A�LG�H6I9KD9�9HS�L?�CTH?LGM�@9E5LGM�KL?�O9I5�L?J E5KL9K?J��?�NQLA5�LGM�&GT�<9�D=LGMKAUE=L9A�K=�B5@9I�K?��6IO=L9A�E9�9HGB9L9KL7�K=A�L?�NMKAB7�L5F?��E9�9H9C�C5F=A�L?E�C9RB7�H9I5<GK?9HS�6E9�GA<AHS<=AG�KTDHC=;�D9��6IO=L9A�E9�=F9;E8K=A�LGOUIG�9HS�DA9�NG:=I7�HIG<G�K89��/?E��AKLGI89��LGM�&GT<9�L?E5BGMK9�B5HGM�KL9�H6EL=�DGMOISEA9���IOA>=�D=�LGE�HIG�N?LABS�CS;G�HGM�G�C9RBSJ=F?;?L7J�LQE�GE=8IQE�=8H=KL?E�=;BMDGEGTK9�D5E9�LGM&KB9IAUL?���� #9MCSJ� 9NLGTD=EGJ��9E9DD6EGJ��@9��E9A�LG�BG�

H6CA�HGM�@9�;=EE7K=AJ�B9A�@9:5C=A�KLGE�BSKDG�NQLA5��%�<A7;?K?�KL9D9L5�K=�DA99HC7��OQI8J�6DN9K?�H=IA�;I9N7�LQE�KME9AK@?D5LQEL?J�D5E9J�HGM�9BGT=A�SLA�LGH9A<8�HGM�BMGNGI=8�@9�B5P=ALGE�BSKDG����H=K=�G�GMI9�ESJ�B9A�L?E�=HC5BQK=���'ATKL=I9�9IO8>=A�?�HCGB7��,GA�GJ�@6C=A�E9�6O=A�KLG�KH8LA�LGM6E9E� �9NLGTD=EG� <9MCS���HQJ� B9A� KLGE� +A<8HG<96LKA�B9A�KLGE�&GT<9��SC9�F=�BAEGTE�9HS�6E9E�OI?KDS�.9E�5CCGJ�(5AGJ��G�H9L6I9JLGM�&GT<9�LGE�5N?K=�B5HGMKLG�<5KGJ��.=�5CC=J�H=IAG�O6J�C6E=�HQJ�LGE�5N?K=�K=6E9�B9K=C5BA�KL?�@5C9KK9�'5HGAGJ�LGE�:I7B=��LGE�D=�;5CQK=��6;AE=�5ELI9J��%�DG8�I9�LG��N=I=�E9�KME9EL7K=ALGMJ�HI9;D9LABGTJ�LGM�;G�E=8J��OQI8J�E9�LGMJ�;EQI8>=A9KN9CUJ��B9A�KL9�KL=IE5�E9H9ELI=ML=8�L?E�8<A9�L?�D5E9LGM���#=E�LGE�=;EUIAK=�?�B9BG�DG8I9�?�D5E9�B9A�7@=B=��F5�HCQK=��D9>8�LGM��� D5IL?D9�D6;9��9KM;OUI?�LG��9HS�L?E�=HGO7�9BSD?�HGMG�D=;5CGJ�LI9;ABSJ�D=LGM�K8QE=�K=�HG8?K?�LAJ�DE7D=JLGM�+A<8HG<9��%�H9I5<GK?�9ML7�N98E=L9AHQJ�9BGM;SL9E�K��SC?�L?E'I7L?��/?E�B9L6;I9P=�?�9F6�O9KL?�)9I89�(AGM<5B?�LG����SHQJ�9BGM;SL9E�KL?(9LK8<9�)=I9DH6CCGM��+ELSE�7L9E=�9;9KLIQD6E?LGE�&GT<9�?�D5E9�ELGM��=H7�;=E�G�HIGN7L?J�*5@9J�B9ALK��=8H=E=��/G�H9A<8�9HGT�<9B5D=AJ��B=I5�DGM��<9�E9��E9A9NLUD=EGJ�<9MCSJ�E9�B5P=ALGE�BSKDG�� ML7��E9�L��9BGT�K=A��7<QB=�KL9�D9CCA5�L>?J�,5=A�B9A�C6=A�LG�L��9ELIGTJLK?J��$LK6�BA�=LK6�B9BGDG8I?

;6IG��B9A�LG�H9A<8�HGM�<9�B5�DQD=��C6=A�<9�E9��E9A�9NLU�D=EGJ�<9MCSJ�E9�B5P=A�LGEBSKDG�� HGN9K8K9E=�E9�HE8FGME�LGH9A<8��/G�:5C9E=�K��6E9�B9K=�C5BA�B9A�LG�I8F9E=�KL?�@5�C9KK9��%�HCGB7�L?J�C9RB7JH9I5<GK?J�=8E9A�=ELMHQKA9�B7��/GE�:I7B9E�;9R<GMIG:G�KBG8��LGE�D=;5CQK9E�D=�LG;5C9�L?J�;9R<5I9J�BA�SL9ED=;5CQK=� LGM� =8H9E=� L?EAKLGI89���OGEL9J�9E5;B?�E9<GMC6P=A��DH7B=�<GTCGJ�K�6E9�9IOGELABS��$B=8�LK9BU�@?B=�D=�LG�H9A<8�LGM�EGABG�BTI?�B9A�LG�KBSLQK=V�9CC5LG�H9A<8�9MLS�7L9E=�9<=INSJLGM�OQI8J�E9�LG�B9L6O=A�B9A�GEGABGBTI?J�7L9E=�H9L6I9JLGM���KL=I9�9HS�5CC=J�LI9�;AB6J�KMDHLUK=AJ�G�&GT<9JKBGLUE=A�B9A�LGE�H9L6I9�LGMB9A�H9ELI=T=L9A�L?�O7I9��<?�C9<7�L?E�8<A9�L?�D?L6I9�LGM�'5HGA9�D6I9�BGM:=ELA5>9E=�'A�=B=8E?�LGE�IQL5�� HS�HGT��K9A�B9A�HUJ�=:I6�@?B=J�=H9<5��$;U�<=E�B9L6OQ�HGAGA�7K9�E=�GA�;GE6GA�DGM��$D6E9�D=:I7B9E=�;9R<GMIG:GKBG8�D6�K9�K��6E9�B9K=C5BA�B9A�D�9E=@I6P9E=�� '9A� C6=A� L?JSC?�LGM�L?E�AKLGI89��.BTC=�B9A�;AGJ�DGM�=8K9A�BA=BGC9KL7B9D=��9HGT�;=E7�B9D=�BA�9ELISMEG��*9�NT�;=AJ�� E9� H9J� E�� 9BCGM@5J=B=AGTEGME=�L��9@IUHGM��HGMC6E=�HQJ�KUE=A�LK��9D9ILQ�CGTJ�'9A�N=T;=A�B9A�H5=A�B9A�;8�E=L9A�D9@?L7J�LGM�2IAKLGT�

+�"��)6;9J�HGM�<A=I=TE?K=LAJ�C9RB6J�H9I9<SK=AJ�;A9LGE�&GT<9��HIGKBGD8>=A�KLGA�O=89�HGM�9HG<=ABETGME�L?<A5<GK?�LGM�DT@GM�K=�HGC�CGTJ�C9GTJ��,9I9@6L=A��D5�CAKL9��KO=LAB7�<A7;?K?�;I9D�D6E?�KL9�C9LAEAB5�LGE��G�9A�UE9�B9A�BI?LABS�HG8?D9�LGM GM�9AUE9�LG�GHG8G�9HGL=�C=8�<?DU<?�9HS<GK?�LGM�C9�LAEABGT�HIGLTHGM�� J�<GTD=6E9�DABIS�9HSKH9KD5�LGM� H7LAJ�=;9KLIU@?B=�?�D5E9�LGM�&GT<9�=8<=�BA�=;6EE?K=�<9MCS�D=�L?�D=;5C?�BGT<9���%�BGT<9�=LKGTIAK=�NQLA5��LG�KH8LA�=B=EL7@?��L��SE=AIG�LG��<=��LGM�-GM:6D�LGM�5ELI9�L>?��<A?;7@?������� H7LAJ�=;=EE7@?B=��BA:GTIA�=HAKUK9�LG�L6BEG�D6K9�=:5C9KA�BA�=II8F9�ELG�KL?�NSK9���

$8E9A�E9�D?�:I=@=8J�9ELAD6�LQHGJ�D=�LG�@ITCG��*9�D?�;8�E=AJ�G�B9BSJ��#=E�6NL9E=�LGD6;AKLG�B9BS��?�HIG<GK89��?C9RB7�H9I5<GK?�:I7B=�DA9EB9AEGTI;A9�&GB5KL?��1SILQ�K=�KLGE�&GT<9�L?E�=H9E5C?�P?�=ESJ�9IO98GM�DT@GM��%LI9;Q<89�9E9>?L=8�L?E�B5�@9IK?��'9A�N6LGJ�KL9�OQ�IA5�LQE�$CC7EQE��=B=8�SHGMMH5IOGME� H9A<A5�� <?C9<7=B=8�SHGM�MH5IO=A�>Q7��@99E5PGME�GA�NQLA6J�LGM�&GT�

<9��HGM�9CCGT�LAJ�C6E=��N9�EGTJ���9CCGT��GIN9EGTJ��9CCGT��NGME5I=J���.LG�O6IA�LGM�&GT<9�:5>9D=H5EL9�6E9�K9BGTCA�D=�LIA5�BGEL9�B=CTN?�K9CA;B9IAUE��LIA5EL9�OGOCA<SBGMH=J�C6D=�KL?E�'I7L?���SK9�B9A�L99I;TIA9�L?J�HIG<GK89J��'ATKL=I9��K9E�19ID9BS��K9ELI5;G�9HG<AGHGDH98G��LGE9E=:5>GD=�KLG�KQIS�D=�L9FTC9��+A�NCS;=J�B9L9H8EGMELG�GDG8QD9��"A9�6E9E�GCSBC?IG�OISEG��GOUIGJ�@9�=8E9A�B9@9ISJ�9HSLG�<AHCS�D89KD9��G�&GT<9J�@9F=O9KL=8�;A9�6E9E�GCSBC?IGOISEG��'9A�L?E�=HSD=E?�5EGA�F?�L9�H9A<A5�@9�D9>6PGMEB9A�H5CA�FTC9�=LGAD5>GEL9JL?E�B9AEGTIA9�B9@9IL7IA9HMI5��%�NQLA5�HGM�B9L5HA=�LGEHIG<SL?�9N9AI=8�LG�KL8;D9L?J�HIG<GK89J��.L?E�'I7L?@9�=F9N9E8K=A�D9>8�D=�LG�D89�KD9�L?J�HIG<GK89J�B9A�LGE9ADGD8BL?��$<U�LG�6@ADG�:I8�KB=L9A�9BSD?�B9A�K7D=I9�K=9BD7�� .=� SC9� L9� OQIA5� G19ID9BSJ��G�&GT<9J��H9I9�<8<=L9A�KL?E�HMI5�/GTL?�?�NQLA5�DHGI=8�E9B98=A�;A9�UI=J��4J�LG�F?D6�IQD9��+A�NCS;=J�B9L9C9;A5�>GME��D6EGME�L9�HAG�OGELI5FTC9�E9�KA;GB98;GEL9A��/SL=9BIA:UJ� 9BGCGM@=8� B9A� ?HIGKH5@=A9� LGM� 9LGDABGT=F9;EAKDGT��LG�H6I9KD9�9HSL?E�B9@9IL7IA9�NCS;9��LG�H7<?D9�L?J�NQLA5J���)6OIAB9A�HIAE�9HS�C8;9�OISEA9��GAE6GA�H?<GTK9E�H5EQ�9HS�L99E9DD6E9�FTC9��H?<GTK9EH5EQ�9HS� L?�NQLA5�� /SL=D9J�N9AESL9E�H9A;E8<A��.7D=�I9�F6IGMD=�HQJ�<=E�7L9E�DS�EG�H9A;E8<A�,9;BI7LA9� KO=<SE� KME7�@=A9� =H6:9C=� E9� 9E5:GMENQLA6J�K=�B5@=�KH8LA�C8;GHIAE�L?E� E5KL9K?��+A�<A9�:9L7IA=J�HMI6J�6IOGEL9A�H5�CA�E9�<UKGME�=MITL=I=J�HIG�=BL5K=AJ�K=�DA9�@I?KB=MLAB7L=C=L7��.=�5CC=J�H=IAGO6J�GH9L6I9J��K=�5CC=J�?�D?L6I96:;9AE9E�6FQ�9HS�L?E�HSIL9LGM�KHALAGT�LGMJ�B9A�6:9>9ENQLA5�K=�6E9�@5DEG��K=�6E9DABIS�KQIS�9HS�FTC9�7�K=H9CA5�FTCAE9�OI?KLAB5�9ELA�B=8D=E9�HGM�<=E�DHGIGTK9EHA9�E9�OI?KADGHGA?@GTE��)=;9CG:<SD9<G��(9DHI7� E5KL9K?��1QJ�AC9ISE�B9A9E6KH=IG��%�C9DH5<9�D=�LG�NQJ�L?J E5KL9K?J�HI6H=A�E9�H5=A�K=B5@=�KH8LA��9BSD?�B9A�KL?D5ELI9�LGM�:GKBGT��9BSD?B9A�KLG�B=C5IA��*9�KNI9;8�K=A�D=�6E9�B9BSL=OEG�KL9MISLG�BC=8KADG�=ESJ�BTBCGM�B9AL?E�B5@9IK?��+A�HAG�LGCD?�IG8�<=E�@9�H5IGME�LG�NQJ9HS�L?�C9DH5<9�LGM�A=I69�@9�HC?KA5KGME� L?E�NQLA5LGM�&GT<9�B9A�@9�9E5PGME9HS��B=A�L?�<AB7�LGMJ�C9DH5�<9�

�<=AG�IGTOG�/GE�:C6HQ�B5@=�OISEG�LGE

&GT<9�E9�9E?NGI8>=A�H5EQKLG�KQIS�D=�L9�FTC9��.L9H9A<AB5�D9J�D5LA9�N5EL9>=D=;5CGJ�B9A�5KO?DGJ��.9E�LG5<=AG�IGTOG��BA�7L9E�5<=AGIGTOG�BA�G�8<AGJ��B5HGL=�=E�L=CUJ�B=ES�B9A�B5HGL=�;=DA�KD6EG�HISO=AI9�D=�BGMI6CA9B9A�5OMI9�/SL=�BGM:9CGTK9D=�FTC99HS� L?E�'9@9I7�#=ML6I9�'9A�<A9C6;9D=�:5LGMJ��K7D=�I9�8KQJ�E9�DACGTK9D=�;A9�=E�

KME=8<?L?�GABGCG;89���9H9C�C5KKGEL9J�LAJ�B9CCA6I;=A=J9HS�6E9�>A>5EAG��'A� G� &GT<9J�7L9E�H5EL9

=B=8���E9�5<=AG�IGTOG��DA9H9CA5�NGI=KA5���L9E�=B=8�D=L9�B=CTN?�LQE�K9CA;B9IAUEKLG�O6IA��LI9:UEL9J�K9E�D9�;E7L?J�L9�:C6DD9L9��7IQ9JDA9J�H=I8=I;?J�<A9HSDH=M�K?J�*9�@MD?@GTD=�HQJ�GA�E=S�L=IGA� @?E98GA�6<QK9E�D5O?

;A9�E9�D?�O5KGME�LG�<AB98Q�D9�L?J�B9@9IL7IA9J�HMI5J��L9E�C8;G�HIAE�LG������SL9E?�'M:6IE?K?�=8O=�9HGN9K8�K=A�E9�KL9D9L7K=A�?�=L7KA9B9TK?�LGM�&GT<9��(8;G�9BSD?B9A�@9�6B9A;9E��LGE�,ISF=�EG� L?J� ,GILG;9C89J�� LGEGHG8G� =EGOGHG8?K9E� HA�KL=TGEL9J�HQJ�=B=8EGJ�=8O=H9I6D:=A�KL?E�'M:6IE?K?'IA=>7�>?LUEL9J�E9�B9L9I�;?@=8�LG�:5I:9IG��SHQJ�MHG�KL7IA>9E�LSL=��D=IABG8�LG�@=�QIGTE�:5I:9IG�B9A��9ELA�K?DALABS�9BSD?�B9A�K7D=I9�<MKLMOUJ���6@ADG�

/G�<6ELIG�LGM�&GT<9+A�;6IGEL=J�<=E�H9I6C=A�H9E�HGL6�E9�LG�HGTE=���)6K9KL9�FTC9�L?J�NQLA5J�HGM�@9B5PGME�LGE�&GT<9�HI6H=A�E9=8E9A�H5EL9�BA�6E9�BC9<8�9>U�;MIGJ��� E5;MIAJ� ?� <TKG�KDGJ���LKA�GEGD5>=L9A� LGNMLS��HI9;D9LAB5�<TKGKDG�/SKG�HGM�GTL=�5E@IQHGJ�GT�L=�>U9�LG�HC?KA5>GME�� MLSLG�NMLS�:I7B=�?�C9RB7�H9I5�<GK?�L?J�'I7L?J�;A9�E9�LGKME<6K=A�D=�LGE�&GT<9���L9E�=8<=�G�&GT<9J�LG�2IA�KLS� KLG� .L9MIS� LISD9F=�DHGI=8�B9A�E9�D=L5EAQK=��/G98D9�LGM�9@UGM�LGE�BME?;GT�K=��'A�=B=8EGJ�<A5C=F=�E9�:5�C=A�L6CGJ�KL?�>Q7�LGM��,7I=KBGAE8�B9A�K9HGTEA�;A9�E9BI=D9KL=8��,7;=�E9�BI=D9�KL=8�K=�DA9E�=CA5��)9�?�=CA56KBMP=�� O9D7CQK=� LGMJBCUEGMJ��<=E�LGE�5N?K=�E9<UK=A�L6CGJ�KL?�>Q7�LGM��<=ELGE�<6OL?B=���KL=I9�H7;=KL?�D?CA5��KL?�KMBA5��KL?E9HA<A5��/9�8<A9�B9A�<Q��.L9KL=IE5�:I7B=�6E9�<=ELI5BAHGM�DGKBGDTIA>=��=8O=�6E9

5IQD9�HGM�5CCG�<=ELIS�<=E=8O=��2ACA5<=J�D6CAKK=J�H=�LGTK9E�KLGMJ�9E@GTJ�B9A�KL9NTCC9�LGM��/G�<=ELI5BA�9MLSLG�C6;9E=�9>U;MIG���<=K=�LGKBGAE8� B9A� BI=D5KL?B=�$LGTLG�LG�<=ELIS�<=E�O9D7�CQK=�LGMJ�BCUEGMJ��/GE�CM�H7@?B=���LKA�6<QK=�L6CGJKL?�>Q7�LGM�G�&KB9IAUL?J�)9�DSCAJ�F=PTO?K=�G�&GT<9JO5@?B=�?�DMIQ<A5�LGM�<6E�LIGM�� HS�LSL=�:IQD=8�B9AGTL=�5E@IQHGJ�GTL=�>UG�LGHC?KA5>=A���CCG�9HGBIGMKLABS�KTD�:GCG�BA�G�9>U;MIGJ��/GE�OI?�KADGHGAGTE�BMI8QJ�K=�D9;A�B6J�HI9BLAB6J���<6EGME��B5�HGAG�9E<IS;MEG�KLGE�9>U;M�IG���%�9ALAGCG;AB7�H9I5<GK?�=ID?E=T=A�L?�<MKGKD89�LGM9>U;MIGM��6IO=L9A�E9�KMD�HC?IUK=A�LG�<I5D9�� HS�LS�L=��D9>8�D=�LGE�&GT<9��HI6H=AE9�B9=8�6KLQ�B9A�6E9�BC9<8LGM�DA9KD6EGM�@5DEGM��

%�<A9HSDH=MK?�LGM�HIG<SL?.L?�<MLAB7�'I7L?��?�<A9�HSDH=MK?�LGM�&GT<9�9HGL=�C=8�6E9�9HS�L9�:9KABSL=I96@AD9�L?J�)=;9CG:<GD5<9JB9A�L?J�(9DHI7J��/G�HIQ8LGM�)=;5CGM�.9::5LGM�L9H9A<A5�NLA5OEGME�6E9�HIS�O=AIG�GDG8QD9�LGM�&GT<9�B9ALG�H=IAN6IGME�KLGMJ�<IS�DGMJ��2LMHGTE=�LAJ�HSIL=JB9A�>?LGTE�9HS�LGMJ�KMELGH8�L=J�LGMJ�E9��=C=7KGME�LGEHIG<SL?��.LG�"9:9CGOUIA�L9H9A<A5�6NLA9OE9E�6E9�GDG8�QD9�LGM�&GT<9�D=�C8;9�IGTO9�LG�6H9AIE9E�B9A�LG�H=IA6N=�I9E�KLGMJ�<ISDGMJ�C6;GE�L9J��$C=7KL=�2IAKLA9EG8�LGE�&GT�

<9�'9A��LGE�=C=GTK9E�<8EGE�L9J�9M;5��;CMB8KD9L9�B9A�5C�C9�N9;UKAD9��)SEG�HGM�9M�L5�<=E�HIGGI8>GEL9E�;A9�LGE&GT<9�9CC5�;A9�LGMJ�<A9HGD�H=ML6J��L9�H9A<A5�HGM�<=E�<A�9AUEA>9E�DSEGE�6E9�6@ADG�9C�C5�B9A�=BL=CGTK9E�DA9��@=�KDAB7��MHGOI6QK?�L?J�BGA�ESL?L9J��E9�LADQI7K=A�LGEHIG<SL?��%�H=I8=I;?�HGDH7LQE�H9A<AUE�D6K9�KLGMJ�<IS�DGMJ�LGM�OQIAGT�6H9AIE=�<A9�KL5K=AJ�H9E?;MIAGT��%�BGA�EQE89��HGM�L?E�HIG?;GTD=E?D6I9�<5BIM>=�KM;BAE?D6E?DHIGKL5�KLGE�$HAL5NAG��F=�KHGTK=�K=�;6CA9��/G�)=;5CG.9::5LG�K?D9LG<GLGTK=�L?E9HGNSILAK?�B9A�LG�F6KH9�KD9��+� &GT<9J�7L9E�5<=A9IGTO9��H9CA5��;A9�H6L9D9��/9LTCA;9E�SC9�D9>8�B9A�6NLA9�OE9E�DA9E�9E@IUHAE?�B9IA�B9LGTI9��6E9�9KL=8G�B9L9�KB=T9KD9�HGM�HIGB9CGTK=L?�OC=T?�B9A�LGE�;6CQL9��%BGAEQE89��HGM�@=QIGTK=�L?EHIG<GK89�QJ�D89KD9�� =8O=L?E�=MB9AI89�E9�<A9HGDH=T�K=A�LGE�HIG<SL?�C8;G�HIAELGE�H9I9<UK=A�KLAJ�NCS;=J;A9�E9�=HAN6I=A�L?E�B5@9IK?D=�L?E�B9TK?�B9A�L?E�=F9N5�EAK7�LGM���.LAJ�!ITK=J� HGBGIUEGM��/9�H9A<A5�H=IAN6IGME�SC?EL?E� ?D6I9E� LGM� )=;5CGM.9::5LGM�LG�GDG8QD9�LGM&GT<9�=AJ�LG�OQIAS�B9A�KM;�B=ELIUEGME�OI7D9L9�<A5�L?E9;GI5�LGM�H=LI=C98GM�HGM�@9LGE�B5PGME���

.LG�!9ITH=LIG�'M<QE89J��)A9�GD5<9�H9A<AUE�;MI8>=ALG�OQIAS��#MG�9H��9ML5�BI9�LGTE=�6E9�B9C5DA��6E9�9HS

B5@=�5BI9��/9�5CC9�DACGTE=KLG�BSKDG�B9A�LGM�>?L5E=IGTO9�;A9�LG�"AGT<9�C6;GE�L9J�$C=7KL=�LGE�&GT<9�LGE�&KB9IAUL?�LGE�BGMLKS�LGE�,9E9;AUL?�/G�B5@=�KH8LA�<8E=A�6E9�H9�CASIGMOG��K9B5BA��;BACSL9�HGB5DAKG��LK=DH6IA�B�9��/9IGTO9�9ML5�L9�:5EGME�H5EQKLG�B9C5DA�BA�SL9E�<GME�SLA9IBGTE��L9�H98IEGME��L9�H5E=KL?E�=BBC?K89�B9A�ELTEGMELGE�&GT<9���.L9�*GOA5�'AK5DGM���=H98I�E9E=�L9�BGH6CA9�6E9�I9:<8B9A�;MI8>9E=�9HS�HSIL9�K=HSIL9�;A9�E9�D9>6PGME�BGM�I6CA9�B9A�LKGTCA9�B9A�E9�KA5�FGME�LGE�&GT<9���L9E�L9�D9�>=T;9E�6C=;9E��$C=7KL=�D=�LKGTCA9�LGE�&GT�<9�LGE�&KB9IAUL?�HGM�HIS�<QK=�LG�2IAKLS�D9J���LA�LQE�=<GT<9E�L9�BI=�DGTK9E�KLG�I9:<8�BA�TKL=I9H?;98E9E� B9A� KA5OE9E� LGE&GT<9��.LG�3MOIS�(9KA@8GM�L9�O9�I9BL?IAKLAB5� L?J�<A9HSD�H=MK?J�=8E9A�HAG�6ELGE9��/G�;9R<GMI5BA�HGM�@9�D=�L9N6I=A� ELGE� &GT<9� =8E9A6LGADG��KLGCAKD6EG�9E5CG;9D=�L?E�H=I8HLQK?��/9�H9A<A5D=�;9C9LGBGTLA9�;=D5L9�H=�LI9<5BA9�KL9�O6IA9�L9�BLM�H5E=�B9A�NQE5>GME�6IO=L9A�G&GT<9J���E9�H9A<8�BI9L5�LGK?D9EL7IA�DHIGKL5�B9A�SC9L��5CC9�9BGCGM@GTE�H8KQ�;TIQ�9HS�LG�;9R<GMI5BA�D=LGE�&GT<9�� NGT�;8E=A�?�:SC�L9�KL9�B=ELIAB5�KGB5BA9�LGMOQIAGT��B9L9C7;GMD=�KL?EHC9L=89�SHGM�B9A�;8E=L9A�?LGHG@6L?K?�LGM�&GT<9�H5EQKL?�NGME5I9��/9�H9I9<=8;D9L9�9HS�L?E'I7L?� 9HGB9CTHLGME� DA9KO=<SE�GCGBC?IQD6E?�=ABS�E9�LGM�9IO98GM�19ID9BGT�LGM�9HG<AGHGDH98GM�LI5;GMHGM�NGILUE=L9A�LAJ�9D9IL8=JL?J�BGAESL?L9J�B9A�KBGLUE=�L9A�7�=B<AUB=L9A�HIGB=AD6�EGM�E9�=H6C@=A�?�B5@9IK?��+9HG<AGHGDH98GJ�LI5;GJ�LGM9IO98GM�BSKDGM�B9A��=A<ABS�L=I9��G�19ID9BSJ�LQE�$CC7�EQE��9H?OGTE�LAJ�=MITL9L9<A9<=<GD6E=J�9HSP=AJ�H=I8=F9;EAKDGT��.TDNQE9�D=�L?.GT<9��N9ID9BSJ�7L9E�G�=H8B9@9IDU�HSC=QJ�9E9AIGTD=�EGJ�GE�C6;GMKA�B5@9ID9�B9A19ID9BG8KAE�� IAKLGN5E?J�HGE?IG8J�B9B�HGE?IUE�=AJH5EL9�OIUD=EGJ��G8KAE�?�HS�CAJ�HIGLGT�GM<6�N9ID9BG8�KAE�=AB7�I9<8QJ�OI7K9AL��9E�/GML6KLA�LGAJ�C=;GD6EGAJ�B9�@5ID9KA�)A9�KMDNGI5��DA9�=HA<?D897�DA9�<MK5I=KL?�B9L5KL9K?9HG<8<=L9A�=TBGC9�K=�@=RB79EL8<I9K?�B9A�=E�L6C=A�K=�B5�HGAG�D89KD9�HGM�<A9L9I5K�K=A�L?E�GD9CSL?L9��/G�HAGO9I9BL?IAKLABS�H9I5<=A;D9HGM� HIG6IO=L9A� 9HS� L?E=:I9RB7�DM@GCG;89��+�A=I69J9BGMDH5�L9�O6IA9�LGM�KLG�B=�N5CA�=ESJ�LI5;GM�HGM�=8O=

HIGKN=I@=8�QJ�@MK89�=F9;EA�KDGT�B9A�9IO8>=A�E9�9H9IA@�D=8�LAJ�9D9IL8=J�LGM�&KI97C�HAKL=TGEL9J�SLA�6LKA�D=L9N6�I=A�LAJ�9D9IL8=J�=ESJ�GCS�BC?IGM�C9GT�KLGE�LI5;G��.L?KME6O=A9�6<=E9E�DA9�BSBBAE?BCQKL7�;TIQ�9HS�L9�B6I9L9�HIGN9EUJ�;A9�E9�H9I9D=8�EGME�KLGE�BCGAS�GA�9D9IL8=J�LGE�H7;9AE9E�K=�6E9�;BI=DSB9A�LGE�6IAOE9E�KLG�B=ES��+9HG<AGHGDH98GJ�LI5;GJ�K?�BUE=A�SCG�LG�:5IGJ�LQE�9EG�D?D5LQE�B9A�9HG<AUOE=L9AD9>8�D=�9ML5�9HS�L?E�BGAES�L?L9��.L?E�$CC5<9�LQE�BC9KABUEB9A�LQE�D=L6H=AL9�OISEQE<A9L?I7@?B=�DA9��=F=M;=EA�KD6E?��DGIN7�LGM�=@8DGM�9NGT�HA@9ESL9L9�?�9IO989L=C=LGMI;89�H=IA=C5D:9E=L?�@9E5LQK?�LGM�19ID9BGT�8KQJ� B9A� L?E� B9TK?� LGM�SHQJ�MHGKL?I8>=A�G�&��/>6�L>?J��KOGCA5>GEL9J�LGE�&H�HUE9BL9��+�19ID9BSJ�DHG�IGTK=�E9�=8E9A�6E9�9HQ@?LA�BS�HISKQHG�HGM�D9KLA;UE=�L9A�D=�KBACCGBIGDDT<=J�B9A<AUOE=L9A� 9CC5�� D6OIA� E99HGD9BIME@=8�9HS�L9�SIA9L?J�HSC?J��LGE�BME?;GTE�D=H6LI=J���/G�HAG�O9I9BL?IA�KLABS�H9I5<=A;D9�9HS�LGE9IO98G�=CC?EABS�BSKDG��HIG�6IO=L9A�9HS�L?E� @7E9�B9A=H9E9C9D:9ESL9E�B5@=�OIS�EG�L?E�5EGAF?��KL?E�9IO7�LGM@=IAKDGT��+�B9@9IAKDSJ�L?JHSC?J�HIAE�9HS�L?E�B9AEGTI�;A9�KG<=A5�LQE�<?D?LIA9BUEB9IHUE�7L9E� =HA:=:C?D6�EGJ��$H6C=;9E��CGAHSE��<TGNLQOGTJ�B9A�5KO?DGMJ�9E�@IUHGMJ��LGMJ�K8LA>9E�B9AKLG�L6CGJ�G�6E9J�MHG<MSL9ELGE�5E<I9�B9A�G�5CCGJ�L?�;M�E98B9��/GMJ�<A9HSDH=M9E�B9ALGMJ�G<?;GTK9E�6FQ�9HS�L?EHSC?��+A�9IO9ASL=I=J�HI9�BLAB6J�<?DAGTI;?K9E�LG�=@A�DABS�MHS:9@IG�9CC5�B9A�L?E9ALAGCG;AB7�:5K?�LQE�=CC?�EABUE�B9A�IQD9RBUE�L=C=�LGMI;AUE�� KN9CUJ�?�9IO989KME7@=A9�LGM�19ID9BGT�B9AL?J�B5@9IK?J�<=E�=DN9E8>=�L9A� 9MLGTKA9� KL?� E=SL=I?=@ADGCG;89�� ,6I9K=� D6K99HS�LG�N8CLIG�LQE�9AUEQE�HA@9ESE�LG�6@ADG�E9�=H?I=5�KL?B=�9HS�LG�OIAKLA9EABS�@6�9LIG�LGM�)=K98QE9��=EKQD9�LUEGEL9J�=@EAB6J�B9A�OIA�KLA9EAB6J�H9I9<SK=AJ��.LAJ,I5F=AJ� LQE� HGKLSCQE9E9N6I=L9A�SLA�9IE7@?B=�?;?�E9�<=OL=8�LGE�HIG<SL?� HS�D9@?L7J�LGM�2IAKLGT6;AE=�KTD:GCG�LGM�B9BGT��SOADSEG�L?J�A<A98L=I9�DAK?L7J9HS�LG�C9S�D9J�HIG<GK89J�.=� HGCC6J� H=IAGO6J� L?J'I7L?J��G�&GT<9J�H=LIG:G�C=8L9A�L?E�UI9�HGM�B98;=L9AB9A�M:I8>=L9A��.LGE��;AG�.TC�C9�%I9BC=8GM��SL9E�G�&GT<9JB9A;SL9E�LGM�H=LGTK9E�H6�LI=J���.L?E� K7�"QEA5� HG�BGIUEGM��L9�BGH6CA9�9KN=E�LGMIGTE=���I8HLGME�D=�GI�D7E��H6LI=J�KLGE�&GT<9�L?EUI9�HGM�B98;=L9A���.LGMJ,9I9ETDNGMJ� %I9BC=8GM

�9HGKH6I9J�LG�)=;5CG�.5:�:9LG�9I;5��:5>GD=�FTC9�B9AL��5NLGD=�B9A�I8OEGD=�H6LI=J9H5EQ�B9A�L9�H=LIUEGD=�B9AB5:GD=�LGE�&GT<9�;A9L8�=HIS�<QB=�LG�2IAKLS���.=�5CC=JH=IAGO6J� LGE� HMIG:GCGTEL?E�UI9�HGM�B98;=L9A��)=L5�L?�<A9HSDH=MK?�9BG�CGM@=8�LG�H=LIG:SC?D9�B9A�?B9TK?��4KLSKG��MH5IOGMEB9A�B5HGA9�9BSD?�O9I9BL?�IAKLAB5�HGM�KBA9;I9NGTE�LGBI?LABS�6@ADG��.HGI9<AB5�K=HGCC5�OQIA5�G�&GT<9J�DHGI=8E9�D?E�6O=A�L?�DGIN7�9E@IU�HGM�9CC5�>UGM��.=�OQIA5�LGM HGBGIUEGM�6:9>9E�NC9KB89EL8�;A9�B=N5CA�KLG�GDG8QD9LGM�&GT<9���L9E�6:IAKB9ED=;5C9� B6I9L9� LI5;GM� L96<=E9E�H5EQ�9HS�LG�NC9KB87�H5EQ�9HS�L?E�MN9KD5LAE?K9BGTC9�HGM�OI?KADGHGAGT�K9E�QJ�B=N9C7�LGM�&GT<9��.=5CC=J�H=IAHLUK=AJ��HIGLA�DGTK9E� BI9E8G� ;9R<5IGM�SHQJ�KME6:9AE=�KLG�"9:9CG�OUIA� HGBGIUEGM����L9E=:I8KB9D=�B=N9C7�PGNAKD6�EGM�;9R<5IGM�L?E�=:5E9D=;A9�B=N9C7�LGM�&GT<9���'6�I9L9�LI5;GM�LGM�6:9>9E�H9�CA5�B9A�KL9�OQIA5�LGM�)MCG�HGL5DGM�� CC5�BA�SL9E�6O=A9E@IUHAE9�O9I9BL?IAKLAB5DGA5>=A�H=IAKKSL=IG�D=�B9IA�B9LGTI9��KTDNQE9�D=�L?EH=IA;I9N7�9HS�L?�.?L=89��,GCC6J�NGI6J�LGM�L9�B5E9�E=�H9I5GMI9��D=;5C9�9MLA5�OGELI5�NIT<A9��6E9�D=;5CGD5LA�BA�6E9�DABAS��D9BI5�DT�L?��CA9ES�C9ADS���,9CASL=I9�N98E=L9A�HQJ�?B9L9KB=M7�LGM�GDGAUD9LGJLGM�HIG<SL?�7L9E�HAG�=HAD=�C?D6E?��.L9�OISEA9�LGM�!C9�KLGT���GJ�9AUE9J��6NLA9�OE9E�GDG8QD9�9E@IUHAEGMKUD9LGJ� D=� BGIDGTJ� <6E�

LIQE�� �HIG=LGAD5>=L9A� =BBGIDGT�<6ELIGM��BGTLKGM�IGE��GDG8QD9�9;5CD9LGJ�7FTCAEGE�=8<QCGE�D=�HISKQ�HGE�<98DGEGJ�9L=CGTJ�B9A=BLIQD9LABGT�� /AE6J� LGEKLGC8>GME�B9A�D=�F=KOAKD6E9=E<TD9L9�B9A�;=E=A5<9�GCA�;SLIAOGE���+A�HGCC9HC6J�=HA:AUK=AJKLGAO=8QE�L?J�L=C=LGMI;AB7J9HGHGDH7J�LGM�19ID9BGTSHQJ�D9ILMI=8L9A�9HS�=CC?�EAB6J�B9A�IQD9RB6J�H?;6J9HGL=C=8�6E9�=E<A9N6IGE�H=�<8G�6I=ME9J�B9A�HIG:C?D9LA�KDGT��.LG�HISKQHG�LGM�&GT�<9�KME9AIGTEL9A�L9�H9C9A�SL=I9�L=C=LGMI;AB5�KO7D9L9D=�LAJ�E=SL=I=J�9ELAC7P=AJ�=EU� ?� NMKAB7� 9HGKLIGN7HGM�9AK@5EGEL9A�GA�'I?LABG8HIGJ�LG�HISKQHG�LGM�HIG<S�L?�6IO=L9A�E9�=HAKNI9;8K=AL?E� D5CCGE� 9KME7@AKL99BI989�KMDH=IANGI5�HGM�KM�E9ELGTD=�KL?��NGME5I9��L?J(9DHI7J��/9�O9I9BL?IAKLA�B5�L?J�B5@9IK?J�=8E9A�GI9L5D=L5�L?E�B9TK?�LGM�19ID9�BGT��%�KL5OL?�L?J�B9@9IL7�IA9J�HMI5J�=8E9A�D6KGE�HIG�KL9K89J� 9HS� DA9I5� SEL9�SHQJ�=8E9A�GA�B9LK9I8<=J�B9AL9�=EGOC?LAB5�H9I9KALAB56ELGD9��!5>GME�KL5OL?�KLAJL6KK=IAJ�;QEA6J�LGM�KHALAGTKO?D9L8>GEL9J� H5CA� 6E9E=F9;EAKLABS�BTBCG��9<A9H6�I9KLG���CCGA�I8OEGME�KL5OL?KLAJ�=CA6J��KLGMJ�B7HGMJ�B9AKL9�<6ELI9��'9A�5CCGA�HIGLA�DGTE�E9�9E5PGME�LAJ�C9DH5�<=J�LGMJ�9HS�L?E�HMI5�LGM=F9;EAKDGT�B9A�E9�D=L9N6�IGME�9ML7�L?�NQLA5�KL9�KH8�LA9�LGMJ��

��##??DDGGKKAA==TTLL??BB==�KKLLGG�HH==IIAAGG<<AABBSS���00HH66II���

����� �������) -/&+.���� ������� ���������

%�LADQI89�LGM�HIG<SL?��'6AD=E9���1QLG;I9N8=J*8BGJ�3AC5B?J

HXΩ της BIANNOY ΜΑΡΤΙΟΣ 201318

Την εποχή του μεσοπολέμου,

αλλά και στα μετακατοχικά

χρόνια, η Βιάννος δεν ήταν

απλά το γνωστό, ωραίο και γραφικό

χωριό, αλλά και μια επαρχιακή κω-

μόπολη που έσφυζε από ζωή.

Εκτός από τους ντόπιους κατοί-

κους, εδώ διέμεναν και πάρα πολλοί

ξένοι, οι οποίοι εργάζονταν σε διά-

φορες υπηρεσίες. Ο ειρηνοδίκης, ο

αγρονόμος, ο διοικητής της υποδιοί-

κησης χωροφυλακής, χωροφύλακες,

ο γυμνασιάρχης, οι καθηγητές, γεω-

πόνοι, υπάλληλοι της ΔΕΗ και του

ΟΤΕ, συμπλήρωναν έναν μεγάλο

αριθμό υπαλλήλων. Πρέπει επίσης

να αναφέρω ότι τις Κυριακές, τα κα-

ταστήματα ήταν ανοιχτά και οι κά-

τοικοι από τα γύρω χωριά συνήθιζαν

να έρχονται για να κάνουν τα ψώνια

της εβδομάδας. Αυτό όπως ήταν

επόμενο, έδινε μεγάλη κίνηση στη

Βιάννο.

Τα μαγειρεία ήταν αρκετά και το

καθένα είχε τη δική του χάρη. Ανά-

μεσα στα καταστήματα που είχαν

δουλειά απ’ όλη αυτή την ιστορία,

ήταν και τα οινομαγειρεία, όπως αυ-

τό του Γιάννη Γουρνιεζάκη (Μπιρλή)

που είχε το μαγέρικό του σε ιδιόκτη-

το κατάστημα απέναντι από την

Αγροτική Τράπεζα στην Άνω Βιάννο.

Το μαγέρικο του Μπιρλή διέθετε και

ξυλόφουρνο και έφτιαχνε πολύ

ωραία φαγητά και μεζέδες, γι’ αυτό

και συγκεντρώνονταν εκεί και οι

μπεκρήδες. Στην Πλάκα ήταν το στέ-

κι του Πέτρου Θεοδοσάκη (Νταληβέ-

ρη), που είχε την ονομασία «Μυριό-

φυτο», επειδή ήταν μέσα σ’ ένα περι-

βόλι, στο οποίο υπήρχαν όλα τα είδη

των λουλουδιών. Εκεί σύχναζαν όλοι

οι μερακλήδες και οι οργανοπαίχτες

της εποχής. Δίπλα από το καφενείο

του Απόστολου Ψαρολογάκη, λει-

τουργούσε το μαγέρικο του Μανώλη

Περτσουλή και λίγο πιο πέρα ήταν

αυτό του Στρατή Κόμη, που εκτός

των άλλων, έφτιαχνε και το κατα-

πληκτικό ντόπιο γιαούρτι! Αργότερα

εκείνος συνεργάστηκε με επιτυχία με

τον Μανώλη Περτσουλή (Στον αλη-

σμόνητο Στρατή θα αναφερθώ και

παρακάτω). Ο Περτσουλής, ήταν

ένας καλός μάγειρας με μεγάλο τα-

λέντο. Έδινε παραγγελία στον πατέ-

ρα μου (Κυνηγομιχάλης) και του

έφερνε κυνήγι και χωρίς παζάρια

του έδινε πάντοτε παραπάνω…

Δίπλα απ’ του Παπαδημητράκη το

καφενείο ήταν το μαγέρικο του Γιώρ-

γη Κόμη, ενώ απέναντι από τον Μι-

χαήλ Αρχάγγελο λειτούργησε για

πολλά χρόνια το οινομαγειρείο του

Γιώργου Γαλανάκη. Δίπλα από το

παλιό κοινοτικό κατάστημα, ήταν το

μαγαζί του Γιώργου Στρατάκη το

οποίο είχε και τζάκι και η σύζυγός

του η Θεονύμφη, μαγείρευε νόστιμα

φαγητά τα οποία συνοδεύονταν από

τα εξαιρετικά ντόπια σαλατικά της

εποχής.

Άλλο μαγέρικο ήταν αυτό του Δη-

μήτρη Πετράκη (Πετροδημήτρη), δί-

πλα από την εκκλησία της Παναγίας

στο Λιοντάρι, με την γυναίκα του, το

Παρασκιό του Τσικνογιώργη που

ήταν κι εκείνη άριστη μαγείρισσα.

Δίπλα ακριβώς λειτούργησε για λί-

γο χρόνο και η ταβέρνα του Γιώργη

Πετράκη (Γοργονά).

Στην πλατεία Μιχαήλ Αρχαγγέλου

λειτούργησε προκατοχικά και το

πρώτο μαγέρικο, αυτό του Γιάννη

Παπαγιάννη, η φήμη του οποίου εξα-

πλώθηκε πολύ γρήγορα καθώς τα

πεντανόστιμα φαγητά που διέθετε,

τα μαγείρευε στην παραστιά σε πήλι-

να τσικάλια ή σε φουφούδες με κάρ-

βουνα. Το συγκεκριμένο κατάστημα

με την ονομασία «Βίεννα» ήταν παν-

δοχείο, καθώς εκτός από το οινομα-

γειρείο διέθετε και ξενοδοχείο

ύπνου, αλλά και στάβλους, προκει-

μένου να σταβλίζονται τα ζώα που

μετέφεραν τους περαστικούς.

Επανέρχομαι στο Γιωργή Κόμη και

στη γυναίκα του την Ευθυμία, μια

ασύγκριτη νοικοκυρά με τα ζυμένια

σκιουφιχτά μακαρόνια, που τα συνό-

δευε το ντόπιο, καμένο βούτυρο.

Ονομαστά ήταν και τα λουκάνικά

της, όπως και το σύγλινο το οποίο

έκανε «αμαθιές» ή το μαγείρευε με

ντόπια χόρτα και μοσχομύριζε η

πλατεία! Το ψωμί που έκανε, το ζύ-

μωνε και το έψηνε η ίδια, ενώ, επει-

δή τότε δεν υπήρχαν χαρτοπετσέτες,

τα «πετσετοπούλια» τα έφτιαχνε μό-

νη της στον αργαλειό.

Επανέρχομαι στον Στρατή, ο οποί-

ος ήταν ένα από τα 9 παιδιά του Πα-

πά Γερμανού Κόμη. Προικισμένος

και αξιόλογος άνθρωπος, σοβαρός

και αγαπητός στην κοινωνία και βέ-

βαια σπουδαίος μάγειρας. Είχε ένα

δικό του τρόπο και μεγάλο ταλέντο

στην μαγειρική. Όπως προανέφερα,

εκτός από τα νόστιμα φαγητά έφτια-

χνε και γιαούρτι από ντόπιο γάλα, η

γεύση του οποίου έμεινε αξέχαστη…

Μαγείρευε στη φουφού, γεγονός

που οπωσδήποτε έπαιζε σημαντικό

ρόλο στη νοστιμιά των φαγητών. Η

αδερφή μου, η Μαρία, εργάστηκε δί-

πλα στον άνθρωπο αυτό και έμαθε

πολλά από τα «μυστικά» της τέχνης

του και ακόμη σήμερα, τα φαγητά

της έχουν τη «σφραγίδα» του Στρα-

τή. Κατά τη διάρκεια της εργασίας, η

αδερφή μου δεν έτρωγε γιατί ντρε-

πόταν, αλλά το βράδυ που έφευγε, ο

Στρατής της έδινε φαγητά και τα

έφερνε στο σπίτι. Θυμάμαι λοιπόν

μια φορά που έφερε φασόλες, οι

οποίες ήταν πάρα πολύ νόστιμες. Ο

Στρατής Κόμης είχε κάποιες αρχές

στο μαγείρεμα: ελάχιστο ή καθόλου

νερό, χωρίς τσιγκούνεμα στα υλικά

και σιγανή φωτιά! Σπεσιαλιτέ του

βέβαια ήταν οι κοκκινιστές πέρδικες

και ο λαγός στιφάδο!

Οινομαγειρείο και κρεοπωλείο

ταυτόχρονα έκανε ο Μανώλης Χρι-

στοδουλάκης στο Καρύδι, όπου μα-

ζεύονταν οι καλοφαγάδες και οι φί-

λοι του πιοτού και έτρωγαν νοστιμό-

τατα μεζεδάκια για να πιουν το κρα-

σάκι τους.

Θα μπορούσα να γράψω τόσα κι

άλλα τόσα για τα οινομαγειρεία της

Βιάννου. Προς το παρόν θα αρκεστώ

σ’ αυτά και θα επανέλθω στο μέλλον,

αφού το θέμα παρουσιάζει μεγάλο

ενδιαφέρον.

Στο Στρατή Κόμη Κοντά στο γέρο πλάτανο

και στο παλιό σχολείο

λίγο πιο πέρα έκανε

ο Στρατής το μαγειρείο

Σεμνός και καλοπίχερος

και πάντα προσεγμένος

στα φαγητά που έφτιαχνε

ήτανε βραβευμένος

Άφησε μια κληρονομιά

μεγάλη των παιδιών του

τιμή κι αξιοπρέπεια

και το χαμόγελό του

Θεέ μου ας ξαναρχότανε

στον κόσμο τέτοιοι ανθρώποι

να δώσουν πάλι στο χωριό

την ομορφιά την πρώτη.

Σημείωση: Οι φωτογραφίες είναι

από το αρχείο του Μανώλη Σπανάκη

Τα οινομαγειρεία της Βιάννου στο δεύτερο μισό 20ου αιώνα

Στο μέσον ένα από τα πλέον προχωρημένα μυαλά της Άνω Βιάν-

νου, ο Γιάννης Παπαγιάννης. Δεξιά του ο Γιώργης Βαρδιατζάκης

Μια άγια μορφή, ο Στρατής Κόμης, σε μια από τις πλέον προσφι-

λείς του στάσεις

Δυο εξαιρετικές μορφές της Βιάννου: Δεξιά ο εστιάτορας Μανώ-

λης Περτσουλής και αριστερά, ο Νίκος Κατσαράκης

ΤΗΣ

ΚατερίναςΡαπτάκη -Δαμουλάκη

Οπατέρας μου έφυγε για

τον πόλεμο και δεν τον

ξαναείδαμε ποτέ…

Μόνο ένα γράμμα μας έστειλε

που έλεγε στην μάνα μου ότι μας

αγαπούσε κι έλεγε να ’χουμε θάρ-

ρος.

Τότε ήμουν οχτώ χρονών…

Αλλά θυμάμαι ακόμη τη μάνα

μου να σηκώνει τα μανίκια της

και να δουλεύει δίχως να διαμαρ-

τύρεται…

Εκείνη πήγαινε στο χωράφι, το

όργωνε, το έσπερνε, εκείνη μά-

ζευε τους κόπους της…

Μόνη. Εμείς ήμασταν δυο

αδέρφια όλα κι όλα. Κορίτσια…

Τι να κάναμε;… Όπως μπο-

ρούσαμε τη βοηθούσαμε…

Αλλά τη θυμάμαι σα να ’ταν

χτες…

Όλη μέρα στο πόδι. Να πλένει,

να ζυμώνει, να οργώνει, να μαγει-

ρεύει, να πλέκει, να φτιάχνει ό,τι

μπορείς να φανταστείς…

Εκείνες ήταν γυναίκες.

Δυνατές.

Θαρραλέες.

Δεν το έβαζαν κάτω…

Κι ύστερα έφτασαν κι οι Γερ-

μανοί.

Και στη Σύμη οι αντάρτες τους

’στήσαν ενέδρα…

Σκοτώσαν πολλούς τότε.

Μα οι Γερμανοί πολύ ενοχλή-

θηκαν από αυτό… Και διέταξαν

να σκοτώσουν σ’ όλα τα χωριά

τους άντρες και τις γυναίκες και

τα παιδιά…

Και σκοτώνανε τα παιδιά.

Και τα παλικάρια…

Και τους γέρους.

Και τις μανάδες.

Όλους.

Τα χωριά κάηκαν… Κάηκε και

το σπίτι μας… Σκοτώσαν τα ξα-

δέρφια μου…

Τους χωριανούς.

Κι είπαν: “Δεν θα τους θάψε-

τε!”

Μα η μάνα μου το βράδυ πή-

γε…

Και μάζωξε τα ξαδέλφια μου

που ‘ταν πεταμένα και τους έκα-

νε μνήμα…

Κι έβαλε και σταυρό…

και προσευχήθηκε.

Θυμάμαι.

Μετά χτίζαμε το σπίτι μας.

Κι αυτόν εδώ που τον βλέπεις•

(δείχνει τον άντρα της) τον γνώ-

ρισα μέσα στις δυσκολίες, μες

στην πείνα και τα βάσανα.

Αλλά τον αγάπησα… γιατί

ήταν καλός κι είχε κι αυτός πο-

λεμήσει.

Ήταν μόνο δεκαεφτά χρονώ.

Έχασε κι εκείνος τους δικούς

του.

Όλους.

Μα δεν το ‘βαλε κάτω…

Μ’ αγάπησε και τον αγάπησα…

και με σεβασμό ο ένας για τον άλ-

λο τα καταφέραμε.

Και κάναμε και τα παιδιά μας,

κάναμε τ’ αγγόνια μας.

(Έσκυψε το κεφάλι της κάτω.)

Αλλά τώρα….

Τώρα αυτό που βλέπουν τα μά-

τια μου… δε το φανταζόμουν πο-

τέ…

Εσείς. Τ’ αγγόνια μας, τα παι-

διά μας… να ζήσετε αυτά που

τραβήξαμε εμείς.

Να μην έχετε δουλειές, να μην

μπορείτε να ζήσετε, να μην έχει ο

κόσμος φαΐ, να σας κοροϊ-

δεύουν…

τι να πω…

Το βράδυ στην τηλεόραση όλο

τα ίδια… Μόνο κακά μαντάτα.

Σταμάτησα να βλέπω πια. Γιατί

στενοχωριέμαι και δεν ξέρω πώς

να σας βοηθήσω…

Μόνο να έπαιρνα ένα τηλέφω-

νο αυτούς που τα κάνουν αυτά

και να τους εξηγούσα ότι δεν

μπορούμε να ζήσουμε…

Αλλά μάλλον δε θα καταλά-

βουν, παιδάκι μου… Μάλλον,

ναι. Σάμπως δεν βλέπουν κι αυ-

τοί; Σάμπως δεν ξέρουν τι κά-

νουν;

Σαν τους δοσίλογους στην κα-

τοχή. Έτσι κι αυτοί…

Γιατί κατοχή είναι, παιδάκι

μου, αυτό. Κι ας μην έχει όπλα•

(κάνει τον σταυρό της) ακόμη.

(Ο παππούς σκύβει στο μέρος

μας και λέει:)

Αν δεν ξεσηκωθούμε εμείς…

τίποτα δεν θα γίνει! Αν δεν σμί-

ξουμε όλοι για να διώξουμε

όλους αυτούς που μας οδήγησαν

εδώ, τίποτα δε θ’ αλλάξει. Στο

λέω εγώ…

Θα γίνουν τα ίδια και χειρότε-

ρα.

Πρέπει όπως τότε!

Σαν τότε!

Που όλοι μαζί παλέψαμε τους

Γερμανούς…

Έτσι και τώρα… Δεν υπάρχει

άλλος τρόπος.

Εσείς οι νέοι να το κάνετε αυ-

τό…

(Έπειτα σώπασαν. Για λίγο χά-

θηκαν στις σκέψεις τους. Θυμή-

θηκαν ίσως εκείνα τα χρόνια… Η

γιαγιά σήκωσε τα μάτια της και

με κοίταξε.)

Τα μάτια σου δείχνουν ότι εί-

σαι καλό παιδί, Γιάννη μου. Σε

κοιτώ και στενοχωριέμαι που δεν

μπορώ να κάνω κάτι για να σας

βοηθήσω. Τώρα μεγάλωσα πια,

μεγαλώσαμε… Το μόνο που μπο-

ρώ να κάνω είναι να λέω ιστο-

ρίες… Δεν ξέρω αν μπορούν να

φανούν χρήσιμες. Εμένα το μυα-

λό μου δεν είναι σαν το δικό

σας… Εσείς πρέπει να σκεφτείτε

και να βρείτε το πιο σωστό… Μα

πρέπει να βιαστείτε… Να είστε

αισιόδοξοι… Και να έχετε θάρ-

ρος! Να μη φοβάστε!… Όλα τα

παιδιά μαζί πρέπει να κάνετε κά-

τι… Και να πείτε στον κόσμο την

αλήθεια. Να μας την πείτε και σε

μας… Για να την καταλάβουμε!

Το μυαλό μας εμάς μέχρι εκεί

φτάνει… Εσείς κρατάτε τις τύχες

όλων στα χέρια σας. Μη μας υπο-

λογίζετε εμάς. Τις δικές σας

ζωές να σκεφτείτε. Των παιδιών

σας! Και να κάνετε παιδιά… Να

κάνετε!… Μη φοβηθείτε!…

Όλα τα μπορεί ο άνθρωπος.

(Έπειτα την πήραν τα δά-

κρυα… Συγκινήθηκε… Ίσως για-

τί θυμήθηκε όλα εκείνα που είχε

κρυμμένα στην ψυχή της… όλα

εκείνα που την στενοχωρούσαν)

Εντάξει, παιδάκι μου… Μη με

παρεξηγείς

Μεγάλος άνθρωπος είμαι

Ναι…

…είπε και σκούπισε τα μάτια

της.

Νίκος Γεωργαντώνης

18 Μαρτίου 2013, Χανιά

*Σημείωση: Το παραπάνω

εξαίσιο κείμενο με τα τόσα πολ-

λά μηνύματα, «αλιεύσαμε» στο

διαδίκτυο. Είναι προφανές ότι ο

συγγραφέας του κειμένου έχει

σχέση με την αιματοβαμμένη πε-

ριοχή μας και θα είχε εξαιρετικό

ενδιαφέρον αν ερχόταν σε επαφή

μαζί μας.

Η διεύθυνση

HXΩ της BIANNOYΜΑΡΤΙΟΣ 2013 19

Γκρεμίστε τηνΕλλάδα!

Σας παραθέτουμε ένα κα-ταπληκτικό κείμενο, γραμ-μένο από το Γάλλο λογοτέ-χνη Jean Richepin

«Γκρεμίστε όλη την Ελλά-δα σε βάθος 100 μέτρων.

Αδειάστε όλα τα μουσείασας, από όλον τον κόσμο.

Γκρεμίστε κάθε τι ελληνι-κό από όλο τον πλανήτη.

Έπειτα σβήστε την ελλη-νική γλώσσα από παντού.

Από την ιατρική σας, τηνφαρμακευτική σας.

Από τα μαθηματικά σας(γεωμετρία, άλγεβρα),

από τη φυσική σας, τηχημεία σας, από την αστρο-νομική σας, από την πολιτι-κή σας και εν γένει από τηνκαθημερινότητά σας.

Διαγράψτε τα μαθηματι-κά, διαγράψτε κάθε σχήμα,κάντε το τρίγωνο οκτάγω-νο, την ευθεία καμπύλη,σβήστε την γεωμετρία απότα κτίριά σας, τους δρόμουςσας, τα παιχνίδια σας, τααμάξια σας, σβήστε τηνονομασία κάθε ασθένειαςκαι κάθε φαρμάκου, δια-γράψτε τη δημοκρατία καιτην πολιτική, διαγράψτε τηβαρύτητα και φέρτε το πά-νω κάτω, αλλάξτε τους δο-ρυφόρους σας να έχουν τε-τράγωνη τροχιά, αλλάξτεόλα τα βιβλία σας (γιατίπαντού θα υπάρχει έστω καιμια ελληνική λέξη), σβήστεαπό την καθημερινότητάσας κάθε ελληνική λέξη,αλλάξτε τα ευαγγέλια, αλ-λάξτε το όνομα του Χριστούπου κι αυτό βγαίνει από ταΕλληνικά και σημαίνει αυ-τός που έχει το χρίσμα, αλ-λάξτε και το σχήμα κάθε να-ού (να μην έχει την ελληνι-κή γεωμετρία), σβήστε τονΜέγα Αλέξανδρο, σβήστεόλους τους Μυθικούς καιΙστορικούς ήρωες, αλλάξτετην παιδεία σας, αλλάξτε τοόνομα της ιστορίας, αλλάξ-τε τα ονόματα στα πανεπι-στήμια σας, αλλάξτε τοντρόπο γραφής σας, χρησι-μοποιήστε τον αραβικό,διαγράψτε την φιλοσοφία,διαγράψτε, διαγράψτε, δια-γράψτε.

Θα πείτε: «δεν γίνεται».Σωστά, δεν γίνεται γιατί

μετά δεν θα μπορείτε ναστεριώσετε ούτε μία πρότα-ση!

Δεν γίνεται να σβήσει ηΕλλάδα, ο Έλληνας, η προ-σφορά του πάνω σε αυτόντον πλανήτη.

Η πρόκληση πάντωςισχύει»…

Η γυναίκα της Βιάννου*

HXΩ της BIANNOY ΜΑΡΤΙΟΣ 201320

Με την καθιερωμένη παρέλαση του Παιδικού Σταθμού, του Νηπιαγωγείου, του Δημοτι-

κού Σχολείου Άνω Βιάννου, του Γυμνασίου και του Λυκείου Βιάννου, ολοκληρώθηκαν

οι εκδηλώσεις για την 192η επέτειο της ελληνικής επανάστασης που σήμανε την ανε-

ξαρτησία του Έθνους μας μετά από την τετρακοσιάχρονη σκλαβιά από τους Τούρκους.

Προηγήθηκε η δοξολογία στον καθεδρικό ναό του Μιχαήλ Αρχαγγέλου και στη συνέχεια, στο

Ηρώο της Άνω Βιάννου, ψάλθηκε επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη των πεσόντων στους αγώνες

του έθνους.

Μετά από το σύντομο χαιρετισμό του Δημάρχου Βιάννου κ. Παύλου Μπαριτάκη, τον πανηγυρικό

της ημέρας εκφώνησε η καθηγήτρια του Λυκείου Βιάννου κ. Μαριάννα Κοκκίνη.

Ακολούθησε η κατάθεση στεφάνων από τους εκπροσώπους των αρχών και των σωμάτων ασφα-

λείας και των φορέων της περιοχής.

Ο εορτασμός της 25ηςΜαρτίου στην Άνω Βιάννο

HXΩ της BIANNOYΜΑΡΤΙΟΣ 2013 21

Η πεθερά Είναι περίεργο και εν πολ-

λοίς ανεξήγητο, το μίσος που

τρέφουν οι άνδρες για τις πε-

θερές τους. Εξαίρεση αποτε-

λούσε ο Γιώργης από το Νιπι-

δητό, ο οποίος, αν και τον είχε

«τσιγαρισμένο» η πεθερά του,

είχε μια απίστευτη ευγένεια

απέναντί της, που ξεπερνούσε

τις τυπικότητες και τους καθω-

σπρεπισμούς. Ωστόσο, εδέησε

κάποτε ο Μεγαλοδύναμος και

η πεθερά του αποδήμησε, Θεός

σχωρέστην…

Ο Γιώργης, ως ευγενής άν-

θρωπος, εφρόντισε και τις τε-

λευταίες λεπτομέρειες: από το

ξύλο του φέρετρου, ίσαμε τα

αστέρια του… κονιάκ!

Υπήρχαν βέβαια και κάποιες

«λεπτομέρειες», που δεν τις

«πιάνει» το μάτι, όπως λ.χ., με-

τά τον ενταφιασμό της πεθε-

ράς, το ασφαλές… σφράγισμα

του τάφου! Ωστόσο, ο νεκρο-

θάφτης, που ήταν χωριανός

του, τον καθησύχασε, λέγοντάς

του, να πάει στο σπίτι, να ηρε-

μήσει και θα εφρόντιζε εκείνος

για τα ασφαλή επιχρίσματα…

-Πήγαινε στο σπίτι, γιατί θα

πάνε να μνημονέψουνε οι πα-

πάδες και μην ανησυχείς, εγώ

θα τα τακτοποιήσω, του είπε

με τρόπο πειστικό.

Κι ο Γιώργης, εκδήλως ανη-

συχών του λέει: «Μη πάω να τη

βρω στο σπίτι…»

Η φραντζόλα* Ο Σπαθομιχάλης από τη

Εθιά, είχε τα παλιά χρόνια δυο

γιους στο Γυμνάσιο στη Βιάν-

νο. Κυριακή παρά Κυριακή,

πήγαινε να δει τα κοπέλια και

εβάστα βέβαια και τα σχετικά

μαγερεψήματα: κεντανέδες,

φυλλάδες, βρούβες, όσπρια,

ψωμί και φυσικά λάδι…

Μια φορά επήγε, αλλά το

ψωμί του τελευταίου ζυμωτού

ήτανε τόσο σκληρό που δεν

επάλαινε ούτε με ζεματιστό νε-

ρό!

Πριν να σκολάσουν τα κοπέ-

λια έψησέ ντος κεντανέ με τσοι

πατάτες και μπόλικο λεμονάκι

για να βουτήξουνε, αλλά εις

μάτην, αφού το ψωμί εχοροπή-

δα μέσα στο πιάτο ωσάν το

στραγάλι!

Προσπαθεί ο Σπαθομιχάλης

να πιρουνιάσει ένα κομμάτι κι

εκείνο ξεφεύγει από το πιάτο

και πέφτει απάνω στην καινού-

ρια γκιλότα που εφόριε. Πάνω

στην απελπισία του ικετεύει

φωναχτά, γιατί πράγματι αυτό

ήτανε διαβολικό πράγμα:

«Έλα Χριστέ και Παναγία

μου»! Και συμπληρώνει χαμη-

λόφωνα: «Και βάστα κι ένα

κομμάτι φραντζόλα»!!!

Οι ψύλλοι *Ένα από τα σοβαρότερα βα-

σανιστήρια στα παλιότερα

χρόνια ήταν οι ψύλλοι. Οι άν-

θρωποι πήγαιναν για τη σωμα-

τική τους ανάγκη στα αχούρια

και όπως ήταν επόμενο, κου-

βαλούσαν τους ψύλλους στα

σπίτια τους. Ένα βράδυ λοιπόν

ο Παπαδογιώργης από τον

Αχεντριά που καθότανε στο

καφενείο εσηκώθηκε με προ-

ορισμό (πού αλλού;) το σπίτι.

«Κάτσε μπάρμπα Γιώργη ν’

αποσπερίσομε, μα ενωρίς εί-

ναι», του είπε ο καφετζής. Κι ο

Παπαδογιώργης απαντά σκω-

πτικότατα: «Να πηαίνω θέλει,

γιατί μπορεί να ‘ναι οι ψύλλοι

στην έγνοια»!!!

Το λείψανο*Μεγάλο πειραχτήρι ήταν ο

Γιώργης Καλογεράκης από το

Σμάρι. Μια βραδιά εγύριζε τα

μεσάνυχτα από το καφενείο με

προορισμό το σπίτι και απ’ το

σοκάκι που περνούσε είχανε σ’

ένα σπίτι λείψανο. Κλειστή η

πόρτα, μισάνοιχτο το πανω-

πόρτι. Κοντοσιμώνει αθόρυβα

και βλέπει δέκα γριές με μαύρα

τσεμπέρια να σκεπάζουνε ακό-

μη και το κούτελο, να κάθονται

γύρω από το φέρετρο σιωπη-

λές, καθώς ό,τι μοιρολόι είχα-

νε να πούνε, το είπανε στην…

αρχή. Τσι κοιτάζει λοιπόν κάμ-

ποση ώρα και μετά σύρνει μια

δυνατή φωνή: «Γιάντα δε με

κλαίτε, ε;».

-Εμίλησες μπρε εσύ; Ρωτά η

μια.

-Όχι, λέει αυτή, εσύ;

Σαν είδανε πως δεν εμίλησε

καμιά τους, αρχίζουνε όλες μα-

ζί το μούγκρος…!!!

Ο βιασμός* Στη σπορά ήβοσκε μια κοπε-

λιά τα πρόβατά της κι εκεί τηνέ

πήρε χαμπάρι ένας ντελικανής.

Από ‘δω σ’ έχω από ‘ κει σ’ έχω,

εξάπλωσέ τηνέ καταγής…

Επερίμενε αυτή πως ο «γαμ-

πρός» ήθελε να τηνέ πάρει, αλ-

λά αυτός επέρασε, ήφαγε κι

ήφυγε… όπως το κάνουνε οι

πλια πολλοί άντρες. Πάει λοι-

πόν κι αυτή και του κάνει μια

ξεγυρισμένη μήνυση για βια-

σμό…

Λένε από τη μεριά τση νύ-

φης, λένε από τη μεριά του

γαμπρού, αλλά το δικαστήριο

άκρη δεν έβγανε…

Λέει ο πρόεδρος: «Μα εσύ

βρε κοπέλα μου είσαι αντρογυ-

ναίκα, μπρατσωμένη και χερο-

δύναμη κι εκείνος είναι ένα

φρύσουλο μπροστά σου. Δεν

εμπόργειες να του παίξεις μια

να τονέ πετάξεις πέρα να ξεφύ-

γεις; - Την αρχή τον ήμπωθα

κύριε πρόεδρε, αλλά ύστερα…

Ο σύντεκνος* Επαραπόμεινε ο Κωστής και

παρά το ότι ήτανε μεγαλονοι-

κοκύρης, εγανάκτησε να βρει

μια φτωχιά κοπέλα. Γέρος αυ-

τός, νια αυτή, ε, όσο να’ ναι

ετσιλιμπούρδιζε με τον…

κουμπάρο. Μία των ημερών

όμως τους πιάνει επ’ αυτοφώ-

ρω στο κρεβάτι!

-Μωρέ μπράβο κουμπάρος,

του λέει όλο παράπονο.

Κι ο κουμπάρος χωρίς να χά-

σει την ψυχραιμία του: «Κουμ-

πάρε, δε χρειάζεται κουβέντα.

Στο κάτω-κάτω ετουνέ τη δου-

λειά ήπρεπε να τηνε κάνεις

εσύ»!!!

Σημείωση: Όσα ανέκδοτα

έχουν αστερίσκο είναι από το

βιβλίο του Αριστοφάνη Χουρ-

δάκη με τίτλο «Εύθυμες κρητι-

κές ιστορίες». Εμείς απλά βά-

λαμε τη δική μας «πινελιά»

διασκευάζοντάς τα ελαφρώς…

Στο Νομοτελειακό Οικονομικό

Κύκλο, εμφανίζονται και η Ανάπτυ-

ξη αλλά και η Ύφεση. Στο μεσο-

χρόνο, μεταξύ των δύο αυτών οικο-

νομικών φαινομένων (Ανάπτυξης

και Ύφεσης και ανάποδα), ο σπου-

δαιότερος συντελεστής επηρεα-

σμού προς την μια ή την άλλη κα-

τεύθυνση, είναι ο συντελεστής Ερ-

γασία.

Στο σημείο κορεσμού της ανάπτυ-

ξης, η ανεργία μηδενίζεται. Δημι-

ουργείται ασταθής οικονομική στα-

θερότητα και αναζητούνται νέες,

βελτιωμένες τεχνολογίες (τεχνολο-

γικές εξελίξεις) για την απελευθέ-

ρωση εργατικού δυναμικού και την

επανεκκίνηση της Οικονομίας. Οι

ξεπερασμένες τεχνολογίες μετανα-

στεύουν σε υπανάπτυκτες χώρες. Η

κινητικότητα του Κεφαλαίου είναι

εμφανής, ο ρόλος της Πολιτείας εί-

ναι ρυθμιστικός και, με ορθή μα-

κροοικονομική πρόβλεψη, προστα-

τεύονται τα αδύναμα κοινωνικά

στρώματα (εργασία, υγεία, κοινωνι-

κή ασφάλιση, παιδεία κ.λπ.). Κάθε

πολίτης εισφέρει στα έσοδα του

Κρατικού Προϋπολογισμού κατά

λόγον ανάλογον της φοροδοτικής

του ικανότητας.

Σε περιπτώσεις που η φοροδοτι-

κή ικανότητα αδυνατεί να ανταπο-

κριθεί στις κρατικές δαπάνες, η λει-

τουργία του φορολογικού συστήμα-

τος επεμβαίνει, ώστε ο φόρος να

αποτελεί εργαλείο μερικής, έστω,

διάχυσης του πλούτου προς την

αναξιοπαθούσα κοινωνία.

Ατυχώς, στα καθ’ ημάς, τέτοιου

είδους πολιτικά συστήματα ή αξιό-

λογες παρεμβάσεις, μακράν πολιτι-

κών σκοπιμοτήτων, δεν υπήρξαν

εμπεδωμένες ιστορικά.

Ειδικότερα, μετά τη μεταπολί-

τευση, ευδόκησαν τρία καθεστώτα.

Το πολιτικό κατεστημένο (πολιτι-

κές αυλές), ο κακώς εννοούμενος

συνδικαλισμός (συνδιοίκηση, ρου-

σφέτι, καλοπέραση, απειλές, κ.λπ.)

και το αδηφάγο κεφάλαιο με συνε-

ταίρους επίορκους πολιτικούς,

ιδιοτελείς συνδικαλιστές και τα

golden Boys.

Εφευρέθη ο θεσμός των off-

shore Εταιρειών και το νόμιμο,

πλην ανήθικο. Δημιουργήθηκαν

σπάταλα Ιδρύματα για προσωπικό-

τητες άξιες μνείας, υμνήθηκε η οι-

κογενειοκρατία και ο δικομματι-

σμός, άκμασαν οι πολυδάπανες μη

Κυβερνητικές Οργανώσεις, άντρα

ρουσφετιού και κομματικής πελα-

τείας, αποσαρθρώθηκε η Ελληνική

Παιδεία. Η ίδρυση Πανεπιστημια-

κών Σχολών και ΤΕΙ, δεν λειτούρ-

γησε προς την κατεύθυνση της Επι-

στήμης, των νέων τεχνολογιών και

της έρευνας, αλλά ως πηγή οικονο-

μικών πόρων στις περιφέρειες των,

ισχυρών στο Κόμμα, Βουλευτών. Η

Κεντρική Διοίκηση ησχολείτο, και

δυστυχώς συνεχίζει, όχι με επιτελι-

κούς αναπτυξιακούς στόχους και

την προγραμματισμένη ανάπτυξη,

αλλά με την εποπτεία διαφόρων,

αμφιβόλου προσφοράς και αποτε-

λεσματικότητας, ανεξάρτητων Υπη-

ρεσιών, Οργανισμών και Ν. Π. Δ. Δ.,

αδρανών, πολλές φορές, φορτίων

στους ώμους του φορολογούμενου

και της Οικονομίας.

Παγιώθηκαν η άναρχη κρατική

διάρθρωση, η διαπλοκή, ο νεποτι-

σμός, η χαλαρή επαφή του πολίτη

φορολογούμενου με την φορολογι-

κή αρχή και εφαρμόστηκε το αι-

σχρό και ανήθικο μοίρασμα του εξ

ελέγχου φόρου στα τρία, όπως έχει

καταγραφεί και ποινικοποιηθεί.

Πάντα ταύτα, με τη συνδρομή της

ανυπαρξίας σταθερής μακροπρόθε-

σμης οικονομικής πολιτικής. Η

ανόητη, επιεικώς, έκφραση «Λεφτά

υπάρχουν», και τα Μνημόνια, εξέ-

θρεψαν το τέρας της Ύφεσης και

της Ανεργίας.

Ας κατανοήσουμε, επιτέλους,

ότι ευρισκόμεθα ενώπιον μιας

σκληρής πραγματικότητας και όλοι

μαζί οφείλουμε κατά λόγον ανάλο-

γον του βαθμού της ευθύνης μας, να

εγκαταλείψουμε απαράδεκτες συμ-

περιφορές.

Οι κύριοι υπεύθυνοι της σημερι-

νής εξαθλίωσης, οι ανίκανοι και

ψευδολόγοι, οι πλάνοι, οι κουρα-

σμένοι, οι αδιάφοροι, άτολμοι πο-

λιτικοί, που είναι συνάμα και αγνώ-

μονες προς τους ψηφοφόρους

τους, εκείνοι που αρκετά μας ταλαι-

πώρησαν, μεγίστη προς την Πατρί-

δα οφείλουν υπηρεσία, να αποσυρ-

θούν προς τις εστίες τους.

Όσοι, όμως, συνειδητά υπήρξαν

υπαίτιοι, και ιδιαίτερα οι καταχρα-

στές του δημοσίου χρήματος, εκεί-

νοι που δια την σωτηρία της Πατρί-

δος επλούτισαν πλούτον πολύν, πα-

ραδειγματικά να τιμωρηθούν, αλλά

και με δήμευση και του τελευταίου

ακόμη ευρώ των παρανόμως κτη-

θέντων. Τώρα είναι η μεγάλη ευ-

καιρία, η ταλαιπωρημένη δικαιοσύ-

νη να ανακτήσει την απωλεσθείσα

ανεξαρτησία της, όπως η συνταγμα-

τική τάξη ορίζει. Αν χαθεί αυτή η

ευκαιρία, οι συνέπειες θα είναι

απροσδιόριστες – ποιος τους πιά-

νει, ύστερα.

Περαιτέρω, ας κατανοήσει το πο-

λιτικό σύστημα, ότι, υπό τις παρού-

σες συνθήκες, ανάπτυξη με ανεργία

27% (60% στους νέους), δε γίνεται

με μοναδικό στόχο τις μεγάλες

επενδύσεις. Ασφαλώς είναι ευ-

πρόσδεκτες και αποτελεσματικές

και όποιος τις αποστρέφεται ή τις

αποτρέπει, κακό στην Πατρίδα κά-

νει. Είναι, όμως, χρονοβόρες και,

ως εκ της φύσεώς τους, εντάσεως

κεφαλαίου και σπάνια εργατοβό-

ρες, από μόνες τους ελάχιστα συμ-

βάλλουν στο κοινωνικό πρόβλημα

της ανεργίας και της φτώχειας, εν

όψει και του προσφερομένου ευτε-

λούς ημερομισθίου. Καλοδεχούμε-

νες, λοιπόν, αλλά η λύση του προ-

βλήματος ευρίσκεται στη στοχευμέ-

νη εκμετάλλευση των συγκριτικών

οικονομικών πλεονεκτημάτων της

χώρας (θάλασσα, ήλιος, ακτογραμ-

μές, ανάγλυφο, κλίμα, τουρισμός -

εν ευρεία εννοία- ψυχαγωγικός,

ανάπαυσης, ψυχικής ανάτασης,

υγειονομικής μορφής κ. ά.), στη

στήριξη της αγροτικής παραγωγής

και της κτηνοτροφίας, χωρίς πολι-

τικές ή κομματικές σκοπιμότητες.

Διαφορετικά, θα εξακολουθή-

σουμε να εισάγουμε μαϊντανό από

την Τουρκία, αγγουράκια από το

Βέλγιο, πατάτες από την Αίγυπτο,

λεμόνια από την Αργεντινή, ντομά-

τες από την Ολλανδία και κρέατα

με πέταλα από την Ουγγαρία, την

Πολωνία και από αλλού. Σημειωτέ-

ον ότι όλες οι παραπάνω δραστη-

ριότητες, είναι εντάσεως εργασίας,

αποτελεσματικό δηλαδή φάρμακο

κατά της ανεργίας. Πολύς λόγος,

επίσης, γίνεται για το στέγνωμα της

αγοράς από ρευστότητα, αλλά κυ-

ρίως λόγω έλλειψης τραπεζικής

χρηματοδότησης. Ας γίνει, επιτέ-

λους, κατανοητό ότι οι Τράπεζες

δεν είναι κοινωνικά Ιδρύματα, δεν

διακινδυνεύουν την κεφαλαιακή

τους επάρκεια χωρίς εγγυήσεις,

ιδιωτικές ή κρατικές. Η χρηματο-

δότηση στη Βιομηχανία και στο Εμ-

πόριο, προέρχεται από τις καταθέ-

σεις των ιδιωτών, μην το αγνοούμε

αυτό. Εν πάση περιπτώσει, εκείνο

που έχει σημασία, όταν και εφόσον

πέσει χρήμα στην αγορά, είναι να

κατευθυνθεί σε δραστηριότητες με

προστιθέμενη αξία τουλάχιστον

30%, άλλως, αν κατευθυνθεί σε ει-

σαγωγικό εμπόριο, το αποτέλεσμα

όχι ανάπτυξη δεν θα φέρει, αλλά θα

βαθύνει την ύφεση και θα διατηρή-

σει την ανεργία.

Στον Ελλαδικό χώρο παραμένουν

ακόμη πολλές χιλιάδες μικρές και

μεσαίες μεταποιητικές Επιχειρή-

σεις – Βιοτεχνίες και Οικοτεχνίες,

οι οποίες εξ ορισμού είναι βιώσι-

μες, αφού άντεξαν την λαίλαπα της

διετίας. Σε αυτές πρέπει να κατευ-

θυνθεί η χρηματοδότηση, ως μονά-

δες εντάσεως εργασίας. Έτσι θα

καταπολεμηθεί σίγουρα και γρήγο-

ρα η Ανεργία.

Αν όχι, οψώμεθα εις Φιλίππους.

Ύφεση - Ανεργία - Ανάπτυξη

ΤΟΥ

Γιάννη Σπ.

Αγαπάκη

HXΩ της BIANNOY ΜΑΡΤΙΟΣ 201322

Το συνεταιριστικό αυτοκίνητοήταν με σβηστές τις μηχανέςσταθμευμένο στην πλατεία

του Μιχαήλ Αρχαγγέλου. Δεν ήτανακριβώς σταθμευμένο, αλλά φόρτω-νε ανθρώπους και πράγματα, όπωςακριβώς τα καράβια στα λιμάνια πουφορτώνουν και ετοιμάζονται να σαλ-πάρουν.

Δεν άργησε να καθίσει στο βολάντου αμερικάνικου Φόρντ ο Θεόφι-λος και το «βαρύ» όχημα κύλησε αρ-γά προς την κατηφόρα, δίπλα από τοπερίπτερο του Καλαϊτζή. Ο οδηγόςέβαλε τη δευτέρα και το αυτοκίνητο,όπως το καλό, υπάκουο άλογο όταντου τραβάς τα γκέμια, κατέβαινε χα-ρακτηριστικά αργά τον γεμάτο λακ-κούβες και πέτρες παραποτάμιο δρό-μο. Μόλις πέρασε το Βούλισμα καιέπιασε στο Κονοστάσι, μ’ ένα «άγιο»μαρσάρισμα, μπήκε η τρίτη και καπά-κι η τετάρτη που του έδωσαν φτερά.Δεκάχρονο παιδί η αφεντιά μου, βγή-κα και κάθισα πάνω στο «μπαλκόνι»της καρότσας. Τα παιδιά αρέσκονταινα σεργιανούν στα «ψηλότερα» καιείναι εκ φύσεως εραστές του ρί-σκου… Όταν έχεις πολλή ζωή μπρο-στά σου δεν την λυπάσαι. Την ξο-δεύεις, άσκοπα πολλές φορές, αψη-φώντας τους κινδύνους, προφανώςκαι το θάνατο…

Το «μπαλκόνι» του αυτοκινήτου,μου φαινόταν κάτι σαν φρύδι τ’ ου-ρανού! Από ‘κει μπορούσα να δω τό-σα πολλά!

Έβλεπα λ.χ. τον πορφυρόχρυσοήλιο να σκάει μύτη από τις κορφέςτου Πρίτζηπα και της Ρούσας Κεφά-λας. Η ανατολή του Απολλώνιου δώ-ρου, σηματοδότησε ένα απερίγρα-πτο θέαμα στα Λιβάδια, με τις αχτί-νες να γίνονται βουκέντρια και να ξε-σουβιάζουν την απογούρα, που με τιςτσίμπλες ακόμη στα μάτια, έπαιρνεεκούσα άκουσα, το δρόμο για την με-τάλλαξη και την απογείωσή τηςστους αιθέρες.

«Δεν μπόρεσα να βοηθήσω τον ήλιον’ ανατείλει, μου φτάνει όμως πουήμουν παρών όταν το έκανε», γράφειο Henry Thoreau, στο βιβλίο του «Ηζωή στο δάσος» κι εγώ ήμουν τυχε-ρός που βρισκόμουν μέσα σ’ αυτέςτις στιγμές της βιβλικής παλιγγενε-σίας!

Από ‘κει ψηλά έβλεπα ευδιάκριτατις άσπρες μπόλιες στις κεφαλέςτων γυναικών που αξημέρωτα είχανξαμοληθεί στα σπαρμένα για το θέ-ρος. Ο θερισμός είναι δουλειά ταχι-νιάρικη κι οι χωριανοί βρίσκονταν μετα δρεπάνια στα χέρια για να προλά-βουν όσο περισσότερη δουλειά, πριν«ανέβει» ο ήλιος. Κάποιοι είχαν ήδητελέψει με το θερισμό και βρίσκον-ταν ήδη πάνω στο βολόσυρο να αλω-νεύουν και κάποιοι άλλοι κρατούσανκιόλας το θρινάκι και λιχνούσαν!

Από κει «ψηλά» αισθανόμουν όλοτο δέος της δημιουργίας του Πλάστη,αλλά και τα… λαθάκια Του…

Μέγας, Παμμέγιστος ο Δημιουρ-γός, αλλά τόσες δημιουργίες δεν γί-νονται χωρίς λάθη…

Στη μεγάλη σιδερένια καρότσα, άλ-λοι καθισμένοι χάμω κι άλλοι στηρι-ζόμενοι στα παραπέτια, βρισκότανκόσμος και κοσμάκης, με προορισμότον Κερατόκαμπο, αλλά και τις εν-διάμεσες μεσοπαραλιακές περιοχές.

Από ‘κει «ψηλά» λοιπόν, χωρίς νατο θέλω, ψηλαφούσα τα «λάθη» τουΔημιουργού και είδα στα βαθουλω-τά, σκοτεινά μάτια ενός ντόπιου χα-φιέ τον τρόμο να με κρυφοκοιτάζει.Είπαμε, όσοι είναι «ψηλά» έχουν κα-λύτερη εικόνα για τους «από κάτω»…«Υποψιασμένος» εκ γενετής, «έκο-ψα» τη σύγχυση στο ντενεκεδένιομυαλό του χαφιεδάκου, τον οποίο,

Κύριος οίδε, ποιες σκοτεινές σκέ-ψεις τον κυρίεψαν. Φαινόταν ναυα-γισμένος στο αχανές πέλαγος της μι-σαλλοδοξίας και ζούσε περιχαρακω-μένος στο δηλητηριασμένο περιβάλ-λον της κακέκτυπης εθνικοφροσύ-νης του και μάλιστα, εκ των υστέρωνέμαθα ότι η πληρωμή του ήταν έναευτελέστατο έπαθλο...

Οι εποχές ήτανε λιγάκι «περίερ-γες», αφού τα «περιττώματα» της με-ταξικής δικτατορίας και του εμφυλί-ου είχαν μαγαρίσει ολόκληρο τονκοινωνικό ιστό. Οι άνθρωποι κυκλο-φορούσαν τύποις ελεύθεροι. Κάποι-ος, στοιχειωδώς ευφυής παρατηρη-τής, δεν ήταν δύσκολο να διακρίνειότι η κοινωνία είχε χωριστεί σε νικη-τές και ηττημένους, σε διώκτες καικαταδιωκόμενους.

Οι ρουφιάνοι βέβαια, δεν ήταν τό-σο ευδιάκριτοι όσο την εποχή της…κουκούλας κι αυτό δημιουργούσεεπιπλέον κοινωνικά προβλήματα…

Γιατί η «κουκούλα» είναι δηλωτικήτου εχθρού, άρα έχεις την ευκαιρίανα προφυλαχθείς. Χωρίς κουκούλαόμως, όπως είναι και στις μέρεςμας… τα πράγματα δυσκολεύουν αρ-

κετά. …Το αυτοκίνητο δεν άργησε να πε-

ράσει το εξαίσιο βυζαντινό εξωκλήσιτου Άη Γιώργη του Πλατανίτη, με τοπαλιό εγκαταλειμμένο νεκροταφείο.Λίγο μετά τση Τρουλογιάννενας τ’αλώνι, βρισκόταν το αλώνι του Παν-τελή του Σπανομιχελή, ο οποίος ήτανήδη πάνω στο βολόσυρο, ενώ 100 μέ-τρα ανατολικότερα ήταν ο αδερφόςτου ο Σπανογιάννης, που ’χε ζέψει κιεκείνος τα βούγια με τις ζέβλες καιτα υπόλοιπα εξαρτήματα. Μετά τοΜαχαιριδιού το Χαράκι, απλώνεται οωραίος και γόνιμος κάμπος του Λιγα-ρά. Το αυτοκίνητο έκοψε ταχύτητα ενόψει του εμποδίου που λέγεται «τουΜαραγκού το ρυάκι».

Στο βάθος δεξιά, βαθιά χαρακιάτου Πλάστη δημιούργησε το φαράγγιτου Καβουσιού, ένα φυσικό κανάλιδια μέσω του οποίου μπαινόβγαινανοι υδρατμοί, μ’ αυτό το μπαμπακίπούσι να ’ρχεται από το Λυβικό κάθεαπόβραδο, να ξεκουράζεται όλη τηναποσπερίδα κουβεντιάζοντας με ταμουρέλα και τις αστιβίδες, αργά τοβράδυ να πέφτει σε λήθαργο και μετο πρώτο φως του ήλιου να μετακο-

μίζει προς τους ουρανούς. Μεθ’ ολί-γον είχαμε στ’ αριστερά μας τα «Σφα-κιά», μια περιοχή μ’ ένα πραγματικόδάσος από ανθισμένες πολύχρωμεςπικροδάφνες, δηλωτικό της ονομα-σίας τους, απ’ όπου έκοβαν τα δεμα-τικά οι θεριστάδες, για να δεματιά-σουν με τις εύκαμπτες βίτσες τασπαρτά. Σε λίγο φτάσαμε στο γαλή-νιο μοναστήρι της Αγίας Μονής, μιαπραγματική ψυχική όαση! Οι συμμι-σάτορες που εκμεταλλεύονταν τηνπεριουσία της Μονής, είχαν τελει-ώσει με το θερισμό και αλώνιζαν μεδυο ζευγάρια ζώα, στο τεραστίωνδιαστάσεων αλώνι, το ομοιάζον μεεκείνο του Διγενή!

Πήραμε την ανηφοριά. Αριστεράμας, επιβλητική η Λιματαρά, με τοδαιδαλώδη δρομίσκο που πηγαίναμεπεζή στον Άγιο Νικόλαο και στουΜονημερίτη. Δεξιά του «Χειμώνη ηστέρνα» και το ρυάκι με τις εξαίσιεςσυκιές και κατόπιν, ο λόφος του Μα-φεζέ! Είναι αλήθεια, όσο ξεφεύγειςαπό το μηδέν της θάλασσας, αλλά-ζουν όλα! Το βάρος του αέρα, τα χρώ-ματα, η χλωρίδα, επομένως και η πα-νίδα, δηλαδή η ζωή. «Πού να βρω τηνψυχή μου»; αναρωτιέται ο ποιητής.Να εδώ, ποιητή, από τον αυχένα τουβιαννίτικου φαραγγιού, αν κοιτάξειςανατολικά, βλέπεις την ψυχή σου πά-νω στη λικνίζουσσα νήσο Χρυσή τηνπεριβαλλόμενη με τα τιρκουάζ νερά.Είπα «ανατολή» και εμφιλοχώρησαστην πραγματική της διάσταση. Ανα-ρωτήθηκα: θα μπορούσε ποτέ οήλιος, ο απόλυτος άρχοντας, να μαςδείχνει τη μούρη του από κάπου αλ-λού; Η ανατολή, είναι συνώνυμη τηςγέννησης και του καινούριου κι εγώβρισκόμουν εκστασιασμένος πάνωστο «μπαλκόνι» του φορτηγού νααπολαμβάνω τα θεία δώρα! Αλήθεια,θα μπορούσα με τόσες ασπίδες προ-στασίας κι από τόσο ψηλά, να απει-ληθώ από τις πρόστυχες λοξές μα-τιές του… χαφιεδάκου εκεί χάμουστην καρότσα; Όχι, ήταν αδύνατον.

Τα μάτια συνεχίζουν να ερευνούν,περιστρεφόμενα όπως το ραντάρ:Κοιτάζεις νοτιοανατολικά και πάνωστην επιβλητική Βίγλα, εκτός από

την ψυχή σου, συναντάς και τις ψυ-χές των προγόνων σου! Κοιτάζεις στοβάθος χαμηλά στον κάμπο τ’ Αφρα-τιού και στην Τσούρλα, πάλι ψυχέςκαι προπάτορες συναντάς. Και τοεξαίσιο Λυβικό, ντυμένο με το θα-λασσί του πουκάμισο να θωπεύει ψυ-χές και σώματα! Πόσο δίκιο είχε οποιητής του Αιγαίου που είπε «Θεέμου, πόσο μπλε ξοδεύεις για να μη σεβλέπουμε»!

Αρχίζει η κατάβαση… Διερχόμαστετου «Χελιά το Λάκκο» και λίγο πιοκάτω είναι η δική μου στάση: οι Πα-τέλες.

Ο οικογενειακός προγραμματι-σμός, είχε καθοριστεί αποβραδίς απότον πατέρα: εκείνος με τη μάνα θαπήγαιναν στην «Μερτιά», στο θέροςκι εγώ με το αυτοκίνητο του συνεται-ρισμού, που θα κουβαλούσε αμμοχά-λικο από τον Κερατόκαμπο θα πήγαι-να στου Μπεγιά, όπου είχαμε τα κη-πευτικά για να τα ποτίσω. Εκεί βρι-σκόταν η ομώνυμη κοινόχρηστηστέρνα και ο πατέρας, είχε παραγγεί-λει στο Γιαννακό να τη φράξει και ναμας παραδώσει το «νομπέτι», δηλαδήτη σειρά, βάζοντας ως «σημάδι» ένασκαπέτι. Εγώ λοιπόν, θα έπρεπε να«αμολάρω» τη στέρνα, δηλαδή ναβγάλω το ξύλο που έφρασε τη στενήσωλήνα, εκείνη που «φυλάκιζε» τονερό, να ποτίσω όσο περισσότερα κη-πευτικά μπορούσα και ακολούθως θατην έφραζα εκ νέου, ώστε το βράδυνα επαναληφτεί το έργο, έως ότου τε-λέψει ο ποτός. Τα κακόπλαγα, κλη-ρονομιά του παππού είχαν μετατρα-πεί από τον πατέρα σε ομορφοκαμω-μένες πεζούλες, κάτι σαν τη γη τηςΕπαγγελίας! Εδώ ήταν οι κιτριές, οιλεμονιές και οι μπανανιές, ο πατατό-κηπος και ο φασουλόκηπος, τα μά-ραθα και οι μαϊντανοί!

Μετά το πότισμα ανηφόρισα με τα-χύτητα, να ανέβω ξανά στη… στάσηΠατέλες, απ’ όπου θα επιβιβαζόμουνστο αυτοκίνητο της επιστροφής. Ηζέστη ήταν αφόρητη και η προσμονήμου, στο κατακόρυφο. Πήγα στο ξά-γναντο, στην αυλή ενός μισοτελει-ωμένου σπιτιού των Περβολαράκη-δων παρακολουθώντας επισταμένωςνα δω ή ν’ ακούσω βρουχισμό αυτο-κινήτου.

Μοναδική ζώσα συντροφιά μου τααμέτρητα τζιτζίκια που στην απαρχήτης σύντομης ζήσης τους, τραγου-δούσαν εκκωφαντικά…

Αυτό το τραγούδι λειτούργησε σαναναισθητικό και ο Μορφέας με ξά-πλωσε στο ξερό κοκκινόχωμα.

… Όταν ξύπνησα, ο ήλιος βρισκό-ταν στις Αστερουσιανές κορφές καιβιαζόταν να φέξει σ’ άλλους κό-σμους. Εγώ δεν είχα συναίσθηση τουχρόνου… Είπαμε, όσο είσαι νέος οχρόνος είναι ασήμαντο μέγεθος…

Επουδενί μπορούσα να φανταστώότι είχα κλείσει οκτάωρο στο μεση-μεριανό μου ύπνο! Συνειδητοποίησατην πραγματικότητα από ένα χωρια-νό, που αλώνιζε ακόμη στ’ Αγιοπαρα-σκιώτικα.

Ήταν προφανές ότι είχα απολέσειτην ευκαιρία να ξαναζήσω την ομορ-φιά και την περιδίνηση της ταχύτη-τας… και της γοητείας του τροχοφό-ρου. Πήρα τη στράτα της επιστρο-φής, ομολογώ με βήματα βαριά…

Η πεζοπορία δεν ήταν για μέναπρόβλημα. Άλλωστε είχα τόσα πολλάνα δω με τις λεπτομέρειές τους. Είχατόσο δρόμο μπροστά μου να κουβεν-τιάσω με τον εαυτό μου και να φιλο-σοφήσω. Όμως, έφταναν κιόλας στ’αυτιά μου οι αυστηρές παρατηρήσειςτου πατέρα μου, που ασφαλώς δεν εί-χε πειστεί από την ειλικρίνειά μου,ότι με πήρε ο ύπνος, αλλά πίστευε ότιπροτίμησα το παιγνίδι με τ’ άλλα, τατυχερά παιδιά…στην Πλατεία τηςΒιάννου…

Οι περβολάρηδες ΤΟΥ: Μανώλη Σπανάκη

Το φορτηγό του Σταύρου Περβολαράκη το οποίο θυμίζει εκδρομικό

λεωφορείο

Το πρώτο αυτοκίνητο των Περβολαράκιδων στο οποίο οδηγός ήταν ο Χαράλαμπος Πετράκης (δεξιά).

Αριστερά του ο Φαρφουρής και δίπλα του ο Γιάννης Α. Παπαγιαννάκης

Φωτογραφικό αρχείο Μανώλη Σπανάκη

Φωτογραφικό αρχείο Μανώλη Σπανάκη

HXΩ της BIANNOYΜΑΡΤΙΟΣ 2013 23

Ήμουν οκταετής περίπου, όταν μπήκα σε παράταξη με το ΔημοτικόΣχολείο Άνω Βιάννου, στον επιβλητικό ναό του Μιχαήλ Αρχαγγέλου. Οκυρίως ναός, όπως και το πάνω διάζωμα, ήταν ασφυκτικά γεμάτα απότον μαθητόκοσμο. Μετά το «ευλογητός», μια ουράνια φωνή διέσχισε τονεπιδαύρειας ακουστικής ναό: «Δόξα σοι το δείξαντι το φως, δόξα εν υψί-στοις Θεώ…». Η αρχαγγελική φωνή έφτανε ως τ’ αυτιά μου σαν μαγικήμελωδία! Ως εκκολαπτόμενος ψάλτης, κοιτούσα αποσβολωμένος τοθεϊκό λαρύγγι του ταχυδρόμου μας, του κυρίου Γιώργου Ραπτάκη, απ’όπου προήρχετο ένας μαγικός πλάγιος του πρώτου!

Για πολλά χρόνια, πήγαινα στη δοξολογία μόνο γι’ αυτό! Αργότερα,όταν πρωτάκουσα τον Μπιθικώτση να τραγουδάει το απολύτως βυζαν-τινό:

«Ανοίγω το στόμα μου κι αναγαλλιάζει το πέλαγοςκαι παίρνει τα λόγια μου στις σκοτεινές του τις σπηλιέςκαι στις φώκιες τις μικρές τα ψιθυρίζειτις νύχτες που κλαιν των ανθρώπων τα βάσανα», ερχόταν στον μυαλό

μου η μαγεία της φωνής του «Πιτήδειου» και αλήθεια, αισθανόμουν πως«χαράζονταν οι φλέβες μου και κοκκίνιζαν τα όνειρα και γίνονταν τσέρ-κουλα στις γειτονιές των παιδιών

και σεντόνια στις κοπέλες που αγρυπνούσαν κρυφά για ν’ ακούν των ερώτων τα θαύματα…»!Χωρίς υπερβολή, το ίδιο αισθάνομαι ακόμη και σήμερα…

Υ.Γ. 1 Η φωτογραφία είναι από το αρχείο της κ. Ελένης Κριαράκη-Πα-παματθαιάκη, την οποία ευχαριστούμε θερμά. Πιθανότατα είναι έργοενός σπουδαίου Βιαννίτη, του αξέχαστου Γιάννη Τζαμουζάκη. Διακρί-νονται από αριστερά: Μαρία συζ. Μανώλη Περτσουλή, Μαρία Ραπτάκη(Πιτήδειαινα), Γιώργος Ραπτάκης, Μαρία Κριαράκη, Ιωάννα Περτσουλή.Κάτω ο γιατρός Γρηγόρης Ραπτάκης.

Υ.Γ. 2 Το φωτόγραμμα είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Γιώργου Ρα-πτάκη, «Πιτήδειου».

“Ανοίγω το στόμα μου και αναγαλλιάζει το πέλαγος”

H κάθε πίκρα που περνώ

ψαραίνει και μια τρίχα

μέτρησε τσ’ αποδέλοιπες

να δεις χαρά αν είχα

Αγνώστου

Ίντα δες και φοβήθηκες

χαρά μου κι έφυγές μου

Τον πόνο μου; Τη μοναξιά;

ή τσοι κρυφές πληγές μου;

Δέσποινα Ξηρουδάκη

Είναι τα θέλω μου πληγή

και πώς θα τη γιατρέψω

που πρέπει πρώτα τση καρδιάς

τα πάθη να μερέψω

Μανώλης Βάρδας

Δεν περιμένω τη βροχή

να γράνει την αυλή μου

τρέχουν τα μάθια δάκρυα

κι έχω βροχή δική μου

Μανώλης Βάρδας

Δεν είναι λόγια η τιμή

που πάνε στον αέρα

Μόνο ’ναι πράξη στη ζωή

κι έργο την κάθε μέρα

Γιώργης Καράτζης

Ποτέ σε λόγια δεν χωρεί έγνοια να

μπει μεγάλη

Κι ούτε το πάθος τση καρδιάς μια

λέξη να το βάλει

Γιώργης Καράτζης

Σε μένα χρόνε μην κρατείς

πράμα και μπεις στον κόπο

Φέρε χαρές και δώσε τση

των αλλονώ ανθρώπω

Στεφανάκης Μιχάλης

Μικιό κοπέλι ο σεβντάς

με κάνει κάθε τόσο...

και θα μισέψω απ' την ζωή

χωρίς να μεγαλώσω...

Αριστείδης Χαιρέτης

Με χίλιους τρόπους σ' αγαπώ

μα ένας ξεχωρίζει....

Που 'χει το δάκρυ μου μορφή

δική σου όντε πορίζει...

Δέσποινα Σπαντιδάκη

Μιαν αστραπή 'ναι η ζωή

χαράς του που προλάβει...

Να δεί την λάμψη πρίν χαθεί

και πέσει στο σκοτάδι...

Μανώλης Βιτώρος

Όλο το χρόνο σ' αγαπώ

άσπρη μου περιστέρα...

Κι άσε τους άλλους ν' αγαπούν

τον χρόνο μιαν ημέρα...

Αριστείδης Χαιρέτης

Μαντινάδες

Περί ήθους Αν ενώσουμε τις αδυναμίες μας

θα φτιάξουμε έναν ίσκιο.

Πρώτα όμως πρέπει

να μεταλάβουμε κρασί

συνευθύνης και συνενοχής,

να φτιάξουμε

ένα μεθύσι ελευθερίας.

Σταύρος Σταμπόγλης

Όλο αφορμές γυρεύει και τις βρίσκει μάνι μάνιτο συζυγικό καθήκον σα δεν θέλει για να κάνει

Μια εστρούφιξε στη μέση, μια ‘χει πόνο στο κεφάλιμια η πίεση της βγήκε και την έχει πιάσει ζάλη

Μια ’χει κάψα, μια κρυώνει, μια θα πλύνει την αυλήμια θα κάνει κουλουράκια και έπεσε δουλειά πολλή

Άλλοτε ’χει λέει… μάσκα εις το πρόσωπο βαλμένηγια να σφίξ’ η επιδερμίδα που’ ναι λίγο ζαρωμένη!

Και καταλαβαίνετ’ όλοι, δεν θέλει μυαλό πολύμια το ένα, μια το άλλο, είναι όλο αναβολή

Βάλε τώρα και τις μέρες όπου έχουνε… σταυρόκαι θα δείτε αν μου μένει χρόνος για να τη χαρώ

Μ’ αν καμιά φορά ταιριάσει πριν η πράξη ξετελέψειαπ’ την αγκαλιά μου φεύγει το τσικάλι να σαλέψει!

Κι ερωτώ εσάς να πείτε π’ έχετε πείρα μεγάλη:είναι άραγε αμαρτία αν κοιτάξω κάποια άλλη; Νίκος Στρατή Κυριακάκης

*Αφορμή για να γράψω το παραπάνω ποίημα ήταν έναπραγματικό γεγονός που συνέβη σε κάποιο χωριό πριναπό μερικά χρόνια, όπως μου το διηγήθηκε μια καλήφίλη.Κάποιος προσπαθούσε καιρό να καταφέρει τη σύζυγότου να συνευρεθούν ερωτικά.Με τα πολλά, μια μέρα την κατάφερε, αλλά σε κάποιαστιγμή που αυτός ήταν στα… τελειώματά του λέει:«Στάσου, στάσου καημένε γιατί εξέχασα να βάλω ταροβίθια στο νερό και ίντα θα φάμε αύριο»!!!

Δεν έκανα ταξίδια μακρινάτα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντραπου τα ̀ ντυσε με φύλλα η καρδιάκαι τ’ άφησε ν’ ανθίζουν μες την πέτρα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινάοι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση

οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιάπου δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύη νύχτα εσύ το όνειρο της μέραςμικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχήη γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

Δεν έκανα ταξίδια μακρινάταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνεισε όνειρα σ’ αισθήματα υγράτο μυστικό τον κόσμο ν’ ανασάνει

Παρασκευάς Καρασούλος

Όποιος δεν θέλει να… ζυμώσει…*

Το πιο μακρύ ταξίδι

Φωτογραφικό αρχείο Μανώλη Σπανάκη

HXΩ της BIANNOY ΜΑΡΤΙΟΣ 201324

Κάτασπρο γιασεμί

και μυ – και μυ

και μυστικέ μου αποσπερίτη

πάρτε με πάρτε με στην Κρήτη

και μη και μη

και μη ρωτάτε το γιατί

(Οδ. Ελύτης : τα ετεροθαλή)

Κι εγώ που γεννήθηκα στις

παραλίες του Κορινθιακού

μ’ αρώματα λεμονανθών και

χάδια αύρας στο παράθυρό μου, που

μεγάλωσα με τσάμικα και καλαματια-

νά από σαντούρια, κλαρίνα και βιολιά,

απόκτησα, ο τυχερός, μια δεύτερη πα-

τρίδα που ένας μεγάλος συγγραφέας

της, ο Νίκος Καζαντζάκης (ποιος άλ-

λος;), την παρομοιάζει στην Οδύσσειά

του με κόρη που υφαίνει στον αργα-

λειό της θάλασσας. Τι ακριβώς, έμελ-

λε να μάθω αργότερα.

Πιο κάτω ο στίχος του Καζαντζάκη

λέει: «Χαρά στα μάτια αδέλφια που

αξιωθούν στο πέλαο να τη δούνε». Τα

δικά μου γνώρισαν αυτή τη χαρά και

ευτυχής εγώ που πάτησα τα χώματά

της, αρχές μιας άνοιξης του 66 ως

πρωτοδιόριστος καθηγητής στο ιστο-

ρικό Γυμνάσιο – Λύκειο Πόμπιας,

στην Μεσαρά.

Γνώρισα κι αγάπησα ανθρώπους,

λάτρεψα τοπία, αγνάντεψα σαν άλλος

ήρωας του μυθιστορήματος της Γαλα-

νάκη (O αιώνας των λαβυρίνθων) «μι-

κρά λευκά χωριά, ασημένιους ελαι-

ώνες και σπίθες μενεξεδένιες από τη

θάλασσα του Λιβυκού». Είδα μνημεία

όπου συναιρούνται στοιχεία όλων των

εποχών της Κρητικής ιστορίας κι

άκουσα μια γλώσσα μουσική και παι-

γνιώδη με τα παχιά σύμφωνα και τα

βαριά φωνήεντα να συνθέτουν λέξεις

πρωτάκουστες στ’ αυτιά μου, τόσο πα-

λιές, αλλά γεμάτες ζωή κι άφθαρτη

νιότη: σύντεκνος, κοπέλι και ντελικα-

νής, ίντα και γιάντα, σκιας και μιαολιά

(μ’ αγαπάς μιαολιά;), αθιβολή, βιόλα,

βεντέμα, αίγα, βούργια, μαδάρες, ζα-

μάνι, θαμπιόλι, λύρα, κοντυλιές και

μαντινάδες…

Μα «πιο πολύ κι απ’ τους ανθρώ-

πους τα τραγούδια τους αγάπησα» λέ-

ει ο Ναζίμ Χικμέτ. Μια υπερβολή εί-

ναι, για να φανεί η δύναμη των τρα-

γουδιών. Κι αν μες τα τραγούδια είναι

οι άνθρωποι και οι ψυχές τους, το ίδιο

λοιπόν αγάπησα ανθρώπους και τρα-

γούδια.

Μέχρι να πάω στην Κρήτη αγνοούσα

σχεδόν τα τραγούδια της, μάλλον μ’

απωθούσαν. Ανώριμος ίσως εγώ κι

αυτά άλλης έκφρασης και ιδιοσυστα-

σίας από τα δημοτικά των παιδικών

μου χρόνων. Αδιάφορος και ξένος

έμενα κάποια Σάββατα μεσημέρι που

μαθητής από το πρώτο πρόγραμμα

του ΕΙΡ άκουγα τους αδελφούς Κου-

τσουρέλη σε ζωντανή σύνδεση με τα

Χανιά.

Στην πρώτη εκδρομή με το σχολείο

μου της Πόμπιας, οι μαθητές έπιασαν

κάποια στιγμή να τραγουδούν την

«Ξαστεριά». «Άστραψε φως και γνώ-

ρισε ο νιος τον εαυτό του», για να θυ-

μηθώ και τον Εθνικό μας ποιητή Διο-

νύσιο Σολωμό που μιλούσε ιταλικά

ώσπου γνώρισε τη γλώσσα του κι άρ-

χισε ν’ αγοράζει λέξεις ελληνικές (Δες

την ταινία του Θ. Αγγελόπουλου: Μια

αιωνιότητα και μια μέρα).

Τα λόγια κι ο σκοπός του τραγουδι-

ού (πότε, πότε –επιτέλους- θα κάνει

ξαστεριά;) ξύπνησαν μέσα μου αυτόν

που τέτοια τραγούδια περίμενε ν’

ακούσει. Ζήτησα να το επαναλάβουν.

Μου έκαναν το χατίρι τέσσερις με πέν-

τε φορές. Πού να φανταζόμουν πως

επτά χρόνια μετά, αυτό το τραγούδι θα

καθαγίαζε τον αγώνα άλλων παιδιών,

μιας άλλης πόλης, σ’ ένα χώρο που

παραβιάστηκαν βάναυσα πόρτες ιστο-

ρικές και γέμισαν αίματα αυλές και

κάγκελα, κράσπεδα και δρόμοι.

Φθάνοντας στον προορισμό της εκ-

δρομής, παραλία Κόκκινου Πύργου,

ήρθαν και τα ερωτικά και τα τραγού-

δια του πάθους κι αυτά του ανεκπλή-

ρωτου (και ανικανοποίητου) έρωτα,

του χωρισμού με τις βαριές λαβωμα-

τιές που από μέσα τους φυτρώνουν τα

πιο ωραία άνθη της μελαγχολίας.

Φυσούσε άγριος άνεμος και τα κύ-

ματα έσκαζαν στις πέτρες της παρα-

λίας του Πύργου (δεν υπήρχε τότε λι-

μάνι και μώλος), πότιζαν τα αρμυρί-

κια, αλλά στην τσιμεντένια αυλή της

μοναδικής ταβέρνας του Χρηστάκη

χοροί και τραγούδια. Τα παιδιά με πα-

ράσυραν να χορέψω και μου ’δειξαν τα

βήματα της σούστας. Ερωτικός χορός

αντικριστός. Ανεπίδεκτος (μάλλον

εκτός κλίματος). Ο αέρας εξακολου-

θούσε να λυσσομανά. Μέσα μου άλλοι

άνεμοι θρασομανούσαν. «Όποιος δε

θέλει τίκι τακ στο χαρκιδιό δεν μπαί-

νει» έλεγε το τραγούδι (όπου χαρκιδιό

= σιδηρουργείο˙ δηλ σίδερα καρ-

διάς, αλλά ποιος μπορεί να μην μπει

εκεί και ποιος θέλει να μη σιδηροδέ-

σει μ’ έναν έρωτα την καρδιά του; Μια

κουβέντα είναι τα τραγούδια τελικά.

Η πράξη άλλη). Μπήκα για καλά κι

εγώ στο χαρκιδιό και ξέρω. Μπήκα

και στο χαρκιδιό των τραγουδιών.

Μέρες μετά την εκδρομή έτρεχα ν’

αγοράσω τα σαρανταπεντάρια βινίλια

του Σηφογιωργάκη με τον «Άτυχο»

και το «Φάρο».

Έσβησε ο φάρος που ‘φεγγε

το μαύρο μου σκοτάδι

για μένα τώρα πια η ζωή

θα μείνει πάντα βράδυ.

Τραγούδια που μ’ έλιωναν, με βασά-

νιζαν γλυκά, μ’ εξουθένωναν λυτρωτι-

κά. Είχα αγοράσει και το πρώτο μου

πικάπ, ένα Φίλιπς από τους αδελφούς

Κουλεντάκη στις Μοίρες. Κάποτε τα-

ξιδεύαμε από το Ηράκλειο στους Βώ-

ρους, στο ίδιο λεωφορείο, με τον Ση-

φογιωργάκη. Καθόταν δίπλα μου στο

κάθισμα. Δεν τόλμησα να του μιλήσω.

Ο συνάδελφος Μαράκης με μύησε

στον τραγουδιστή – φαινόμενο, τον

Κώστα Μουντάκη, αυτόν που θα λα-

τρέψω κι εγώ αργότερα, αυτόν για τον

οποίο δήλωνε το 2001 σε αθηναϊκή

εφημερίδα ο ομότεχνός του Λεωνίδας

Κλάδος «Θα περάσουνε πολλά χρό-

νια, ίσως και αιώνες, για να βγάλει η

Κρήτη ξανά Μουντάκη». Μόλις προχ-

θές άκουγα στην εκπομπή του Γ.

Τσάμπρα (ΕΡΑ2, «Τα πάντα ρει») τον

εξαίρετο στιχουργό Θοδωρή Γκόνη να

επιλέγει το «Μεσοπέλαγα αρμενίζω»

και να λέει: «Θεωρώ ότι είμαστε τυχε-

ροί που ακούν τ’ αυτιά μας τέτοιες

φωνές. Για τη φωνή του Μουντάκη εί-

μαι λίγος να πω εγώ κάτι».

Οι μέρες περνούσαν κι εγκλιματιζό-

μουν όλο και περισσότερο στο χώρο.

Από τα πλανόδια μανάβικα, ψαράδι-

κα, εμπορικά με κουζινικά, υαλικά και

είδη προικός, και από τα μεγάφωνά

τους, έφταναν τα τραγούδια που τρα-

γουδούσε όλη η Κρήτη. Αναστεναγμοί

στο ήσυχο πρωινό και πάθη στο φλε-

γόμενο καταμεσήμερο. Ο Νίκος Μα-

νιάς με το «περνάς και δε με χαιρετάς

ως με χαιρέτας πάντα» ή μ’ εκείνο που

χάλαγε κόσμο τότε:

Πες μου και γιάντα τη χτυπάς

με τόση δα μανία

καρδιά που γίνεται για σε

καθημερινώς θυσία.

Στον Σταυρό, μεγάλη κεντρική πλα-

τεία της Πόμπιας, ο μοναδικός ταξι-

τζής του χωριού Δρακάκης, με ανοι-

χτές τις τέσσερις πόρτες του ταξί, να

περιμένει πελάτες για το περιβόητο

παζάρι των Μοιρών, να παίζει στη δια-

πασών το τραγούδι κι αυτό να φθάνει

ως κάτω στο σχολείο και να αποσυν-

τονίζει δάσκαλους και μαθητές.

Μ’ έκανες και σ’ αγάπησα

και τώρα μ’ απαρνιέσαι

εσύ δεν είσαι χριστιανή

Θεό δε συλλογιέσαι.

Και μετά ο κύριος Γιώργος Καλομοί-

ρης, κομψός κι αριστοκρατικός, μα-

κριά από το Κρητικό ανδρικό μοντέ-

λο, στο γάμο του εξαδέλφου Νίκου,

στους Αγίους Δέκα «Μ’ άνοιξες στο

κορμί πληγές». Κι ύστερα έψαξα δί-

σκους του. Αγάπησα τα τραγούδια

του. Ζήλεψα πολύ μια μαντινάδα του:

Εικόνισμά μου σ’ έβαλα

στην κλίνη μου αποπάνω

κι αντί για λάδι δάκρυα

μες το καντήλι βάνω.

Κι όταν πριν τρία χρόνια με πήρε τη-

λέφωνο για «Το ψάρι και το πουλί»

που γράψαμε μαζί για τον Νίκο Αν-

δρουλάκη, είχαν τα λόγια του τόση σο-

φία κι ευγένεια Κρητική και η φωνή

του τόση περηφάνια που με σκλάβω-

σε. Ευχαριστούσε εμένα για τους στί-

χους που του έδωσα. Τι να πω κι εγώ

που τ΄ όνομά μου μπήκε δίπλα στο δι-

κό του.

Και πάλι ο Μουντάκης, «ο αργαλει-

ός», «ο πραματευτής», «οι μυλωνάδες

κι οι μαζώχτρες», να πλέκουν ολόκλη-

ρα σενάρια ερώτων νυχτερινών, ανά-

μεσα στη δουλειά, ανάμεσα στο μάζε-

μα της ελιάς και το καθάρισμα τα βρά-

δια μέχρι να πάνε στο ελαιοτριβείο

(φάμπρικα) για το άλεσμα από τους

μυλωνάδες. Και μετά ιστορίες για το

γέρο μερακλή, τον παλιό τραγουδιστή

της Γραμβούσας, τον Τζέκα και συγκι-

νήσεις με δάκρυα για τη νεράιδα της

ακρογιαλιάς, και άλλες ιστορίες πιο

παλιές αυτές, από εποχές ηρωικές με

Κρητικόπουλα και αγάδες.

Αυτά τα τραγούδια λες και με περί-

μεναν να ‘ρθω εκεί στην Κρήτη να τα

βρω, να τ’ ακούω και στον ύπνο που

κοιμάμαι, να τα τραγουδώ όταν ξυ-

πνούσα, να «φτερουγίζει το μυαλό σαν

μαγεμένο» εκεί που βάδιζα, εκεί που

σταματούσα. Και να σταματά κι αυτό

από την ευρηματικότητα του άγνω-

στου ποιητή – μαντιναδολόγου.

Παραδόθηκα στους ρυθμούς και την

ποίησή του Σκορδαλού!

Μόνο εκείνος π’ αγαπά

μπορεί να το πιστέψει

πως της αγάπης ο καημός

τη σταματά τη σκέψη.

Άρχισα να κάνω παρέα μ’ ανθρώ-

πους που είχαν το ίδιο πάθος του τρα-

γουδιού με μένα. Πήρα μέρος στα τρα-

πέζια και στα γλέντια τους. Μέθυσα με

άπειρες ρακές και θαυμαστές μαντι-

νάδες, μου είπαν παραμύθια για λυρά-

ρηδες και τραγουδιστές – μύθους. Τον

Ροδινό που

«ήταν γιος της χαραυγής,

ήταν πνοή τ΄ ανέμου,

γέννημα θρέμμα και παιδί

της πόλης του Ρεθέμνου»,

τον Καλογρίδη και τον Καλογερίδη,

τον Λαγό, τον Φουσταλιέρη της πονε-

μένης καρδιάς, τον Καρεκλά, τον Δερ-

μιτζογιάννη (συμπατριώτη του Κορνά-

ρου), τον Κώστα Παπαδάκη ή Ναύτη,

τον Αβησσυνό με το μεθυσμένο βιολί

του και πάνω απ’ όλους Τον Γιάννη

Μπερνιδάκη ή Μπαξέ (δακρύζω με

παράπονο με πόνο συλλογούμαι) και

τη θαυμαστή αδελφή του Λαυρεντία

που το 1940 εκπορθεί έναν καθαρά

ανδρικό χώρο. Αφήνω τη φαντασία

ξέφρενη να τρέχει εκεί που τραγου-

δούσε κι ανοίγω τα μάτια της ψυχής

να τη δουν ωραία κι αγέρωχη παρά το

ανδροπρεπές όνομά της. (Κι ευχαρι-

στώ τον κύριο Αεράκη για το ανεκτί-

μητο δώρο του, τους «Πρωτομάστο-

ρες»).

Σημαντική στιγμή για μένα η γνωρι-

μία μου με τον Λεωνίδα Κλάδο. Με σύ-

στησε ένας φίλος, όταν καθίσαμε στο

ζαχαροπλαστείο του, το καλύτερο των

Μοιρών (έπρεπε να έχεις μέσον για να

βρεις θέση τα Σάββατα του παζαριού).

Αν δεν ήταν ένα τετριμμένο και άνο-

στο λογοπαίγνιο, θα έλεγα πως ως άν-

θρωπος και ως λυράρης είχε κάτι από

τα γλυκά που κατασκεύαζε. Παραλίγο

να γράψουμε μαζί κι ένα τραγουδάκι,

αλλά εγώ έψαχνα λόγια για «έντεχνα»

στιχάκια και μου ήταν αδύνατο να

γράψω μια μαντινάδα της προκοπής

τη στιγμή που άκουγα τέτοιες που μ’

έκαναν να «κομπλάρω» (χρησιμοποιώ

μια λέξη της τότε ηλικίας μου) όπως

όταν βλέπεις ωραίες άπιαστες γυναί-

κες κι εσύ ένα τίποτα για να σου ρί-

ξουν ένα βλέμμα έστω. Θυμάμαι με

αγάπη και νοσταλγία τον Λεωνίδα

Κλάδο (Δεν ξέρω αν κάνει ακόμα εκεί-

να τα απίθανα παγωτά – ξυλάκι Λύρα)

και πολλές φορές ψιθυρίζω ένα τρα-

γούδι του που παρά τους απελπισμέ-

νους στίχους του ως τέχνη υψηλή με

λυτρώνει:

Άρχισε πάλι η καρδιά

του αργαλειού να υφαίνει

μόνο για μαύρες φορεσιές

παραγγελίες παίρνει.

Περαματίζω τους καημούς

στο χτένι κάθε τόσο

και φαίνω μαύρες φορεσιές

στους δυστυχείς να δώσω.

Είχα όμως και καλούς δασκάλους,

καθώς προχωρούσαν τα μαθήματα

γνωριμίας μου με την Κρητική μουσι-

κή. Δεν έγιναν διάσημοι, δε γύρισαν

δίσκους, δεν τους έστεψε η δόξα. Μό-

νο η δική μας αγάπη, των φίλων των

συγγενών, των συγχωριανών, και των

ανθρώπων της γύρω περιοχής τους

«αποθέωνε» σε γάμους, βαπτίσεις,

βεγγέρες, και γιορτές, όπου έπιαναν

λύρα και λαούτο κι έπαιζαν τα μεγάλα

τραγούδια της Κρητικής παράδοσης

και δημιουργίας. Πρώτοι και καλύτε-

ροι, αγαπημένοι εξίσου με τους ένδο-

ξους, οι αδελφοί Φουστανάκη, ο Στέ-

λιος με το βιολί του. Κι ο Γιάγκος που

προσπαθούσε να υποτάξει το θεριό

της λύρας σε ολονυχτίες με απίστευτα

φαγοπότια. Παιδιά ενός πατέρα λυρά-

ρη που η φήμη του δεν είχε σβήσει με-

τά το θάνατό του, του Κώστα Φουστά-

νη. Είχε γράψει και κάποιους δίσκους

που τα παιδιά του απεγνωσμένα έψα-

χναν να τους ανακαλύψουν στα χέρια

αγνώστου κατόχου ή συλλέκτη. Τους

άκουγα να τραγουδούν κι εντύπωση

μου έκανε, εκτός από την τέχνη τους

και τα τραγούδια που έλεγαν, οι πα-

ρέμβλητες, ανάμεσα στους δύο στί-

χους μιας μαντινάδας, λέξεις γεμάτες

τρυφερότητα και πάθος όπως: όφου

το κοπελιά μου, χαρώτο το μωρό μου,

παράπονο, βιόλα μου, γιασεμί μου, λε-

μονιά μου, ζουμπούλι μου, βαρύ καη-

μέ κλπ (ναι, αυτές οι τρυφερές εκφρά-

σεις από άντρες τραχείς και με φήμη

απόλυτου αφέντη στο σπίτι). Ήσαν

ακόμα ο Μανώλης ο Τσακίρης που συ-

νόδευε στο λαούτο κι εκείνος ο γλυκύ-

τατος κι ευγενικός Μανούσος Μανου-

σέλης με το μαντολινάκι του (καθόλου

επαγγελματίας αυτός, καλλιτέχνης

ήταν και στην επεξεργασία του ξύλου,

έχω ακόμα μια βιβλιοθήκη που μου

έφτιαξε). Έπαιζε λοιπόν ο Μανουσέ-

λης τραγούδια αρωματικά από της ψυ-

χής του τον μπαξέ κι ευωδίαζε η νύχτα

και η Πόμπια και η νιότη μας μαζί.

Αγαπημένη του μαντινάδα :

Μ’ αρέσει στην ακρογιαλιά

να κάθομαι να κλαίω

και στ’ αφρισμένα κύματα

τον πόνο μου να λέω.

Θυμάμαι και μια άλλη που όταν την

άκουσα τον ρώτησα :

- Έχεις διαβάσει Σαίξπηρ;

- Τι είναι αυτό; μου είπε

- Δεν πειράζει, ξαναπές τη μαντινά-

δα και θα σου εξηγήσω μια άλλη φο-

ρα.

Και επαναλάμβανε :

ΗΛΙΑΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ:

Όταν η Κρήτη υφαίνει τραγούδια *

HXΩ της BIANNOYΜΑΡΤΙΟΣ 2013 25

H EΞYΠNAΔA TOY ANΔPOYTΣOYΣε κάποια μάχη με τους Tούρκους στον

Παρνασσό, οι Έλληνες αναγκάστηκαν ναοπισθοχωρήσουν κι ο αρχηγός τους, Oδυσ-σέας Aνδρούτσος, κινδύνευσε να πιαστείαιχμάλωτος.

Tη στιγμή που οι Aρβανίτες κυνηγούσαντους Έλληνες μες στους λόγκους του Παρ-νασσού, ο Oδυσσέας, για να σωθεί, αναγ-κάστηκε να ανακατευτεί μαζί τους κι έκανετάχα πως κι αυτός κυνηγούσε τους Pωμι-ούς, φωνάζοντας αρβανίτικα:

«Xτυπάτε τους άπιστους κατακέφαλα...».Oι Aρβανίτες, που έτυχε να τρέχουν κον-

τά του, παραξενεύτηκαν απ’ τα λόγια τουκαι τον ρώτησαν ποιος ήταν.

«Δικός σας», τους αποκρίθηκε ο Oδυσ-σέας και χωρίς να χάσει την ψυχραιμία τουεξακολούθησε να τρέχει μαζί τους, κατα-διώκοντας τάχα τους Έλληνες.

Φτεροπόδαρος όπως ήταν, σε λίγο τουςξεπέρασε όλους. Oι Aρβανίτες, που τονβλέπανε να τρέχει μπροστά έτσι απροφύ-λαχτος και να κινδυνεύει, του φωνάζανε:

«Στάσου, ωρέ! Mην τρέχεις μοναχός σουμπροστά, να μη σε σκοτώσουν οι Pωμιοί...»

Πού να σταθεί όμως ο Oδυσσέας! Σε λίγοείχε χαθεί μέσα στον πυκνό λόγκο κι έτσικατάφερε να σωθεί.

«ΔEN KANEI OYTE ΓIA ZHTΩ»Λένε πως τη φράση αυτή την είπε η αδελ-

φή του Xαρίλαου Tρικούπη για τον πολιτι-κό αντίπαλο του αδελφού της, τον Δηλι-γιάννη. Λέγεται, λοιπόν, πως η Σοφία Tρι-κούπη είπε κάποτε: «O κύριος Δηλιγιάννηςδεν κάνει ούτε να κραυγάζει –ζήτω– για τοναδελφόν μου”. Kαι ο Δηλιγιάννης, όταν τοέμαθε, είπε: «Συμφωνώ απολύτως προςτην ερίτιμον. Λευκοί πολιτικοί, οίος εγώ,δεν είναι οι κατάλληλοι όχι να ζητωκραυ-γάζουν, αλλ’ ούτε να έχωσιν οιανδήποτεεπαφήν με πολιτευόμενον, ηνιοχούμενονυπό υστερικής γεροντοκόρης».

(Από το βιβλίο: «ΛEΞEIΣ KAI ΦPAΣEIΣΠAPOIMIΩΔEIΣ» Tάκη Nατσούλη,

Eκδόσεις Σμυρνιωτάκη)

TO ΠOPTPΑΙTOTο 1824 ένας περιηγητής στ’ Aνάπλι πα-

ρακάλεσε τον Kανάρη να σταθεί και να τουφτιάξει το πορτρέτο του με μολύβι. Ότανείδε το μούτρο του ο Kανάρης, έβαλε τα γέ-λια: «Mια φορά που πήγα στη Mαρσίλια»,είπε, «μου γύρεψαν πολλά γρόσια, να μουκάνουν τη ζωγραφιά μου. Tώρα μου τηνκάνουν χάρισμα!»

«Oι όμορφες κυράδες στο Παρίσι θα χα-ρούνε πολύ να δουν τη μορφή σου!» του εί-πε ο περιηγητής.

O Kανάρης γέλασε ακόμα δυνατότερα.

O ΔPAΓOYMHΣ KAI O XΩPIATHΣΆγνωστοι ήταν οι λόγοι που είχαν φέρει

στο σπίτι του Δραγούμη ένα νεαρό χωριά-τη. Mα το πιο πιθανό απ’ όλα είναι πως θα’χε πάει να ζητήσει κάποια χάρη. Φιλόξε-νος ο Δραγούμης τον κράτησε να φάνε μαζίτο μεσημέρι.

Aπαραίτητο την εποχή εκείνη, ιδιαίτερασε επίσημα τραπέζια, ήταν ένα μπολ με νε-ρό, που το έβαζαν μπροστά σε κάθε φιλο-ξενούμενο, για να ξεπλένει τα χέρια του με-τά το φρούτο.

Aκάτεχος από τέτοια ο νεαρός χωριάτηςσήκωσε το μπολ και άρχισε να πίνει, νομί-ζοντας πως γι’ αυτό το είχαν βάλει μπρο-στά του.

Oι κόρες του Δραγούμη, μην μπορώνταςνα κρατηθούν, ξέσπασαν σε γέλια.

Mα ο Δραγούμης, που δεν ήθελε να ντρο-πιάσει τον επισκέπτη του, αφού κεραυνο-βόλησε μ’ ένα βλέμμα τις κόρες του, σήκω-σε το μπολ του και ήπιε κι αυτός το νερόως την τελευταία του σταγόνα.

«O KANAPHΣ EINAI ΠOY ΣAΣ KAIEI»O Kανάρης δυσανασχετούσε που οι συμ-

πατριώτες του στα Ψαρά δεν του έδιναν με-γάλη σημασία. Kίνησε για τη Xίο (1822), μεσκοπό να τινάξει στον αέρα την τουρκικήναυαρχίδα. Tη στιγμή που οι Tούρκοι απ’τα ψηλώματα του ντελινιού του καραβιούτους φώναζαν «μπουρλότα, μπουρλότα!»,ο Kανάρης, κολλώντας το μπουρλότο τουστην τουρκική ναυαρχίδα, πηδούσε στηβάρκα του και φώναζε: «O Kανάρης είναιπου σας καίει».

Zήλευε εκείνους που λέγανε πως σκότω-σαν Tούρκους με τα χέρια τους.

«Kαι τα μπουρλότα, λίγο πράμα είναι;»του έλεγαν.

«Δεν είναι το ίδιο πράμα. Tι είναι να παςνα βάλεις φωτιά σ’ ένα καράβι; Θέλω ναπιαστώ στα χέρια μ’ έναν Tούρκο και νατου πάρω τη ζωή με το σπαθί μου...».

O ΠAΠAΓAΛOΣMετά την επιτυχία της Eλληνικής Eπανά-

στασης, ο Iωάννης Kαποδίστριας ήρθε απότη Pωσία, για να οργανώσει και να κυβερ-νήσει το καινούριο μας κράτος. Eγκατα-στάθηκε στο Nαύπλιο, πρωτεύουσα τότετης απελευθερωμένης Eλλάδας.

Όλος ο λαός του Nαυπλίου υποδέχτηκεπανηγυρικά τον πρώτο κυβερνήτη της απε-λευθερωμένης Eλλάδας, ενώ οι καμπάνεςτων εκκλησιών χτυπούσαν χαρμόσυνα.

Aυτός ο γιορτασμός κράτησε δυο τρειςμέρες. Στο διάστημα αυτό ο λαός μπαινό-βγαινε ελεύθερα στο σπίτι, όπου είχε κα-τοικήσει ο Kαποδίστριας, για να χαιρετή-σει και να γνωρίσει από κοντά τον Kυβερ-νήτη του.

Λίγες μέρες αργότερα, ένας απλοϊκόςπατριώτης από τα γύρω χωριά του Nαυπλί-ου, κίνησε και πήγε επίτηδες στην πρω-τεύουσα, για να δει τον Kυβερνήτη.

Eπειδή όμως ήταν πολύ νωρίς, ο υπηρέ-της οδήγησε σε μια καμάρα τον αφελή χω-ρικό και του είπε να περιμένει, ώσπου νατον δεχτεί ο Kυβερνήτης.

Άξαφνα ακούστηκε ένας θόρυβος καιμια ψιλή φωνή:

«Kαλημέρα! Kαλημέρα, αγαπητέ!».O γέρος σηκώθηκε και σκύβοντας ταπει-

νά το κεφάλι είπε με συγκίνηση:«Kαλημέρα, καλώς μας όρισε η αφεντιά

σου!...»O γέρος ανασήκωσε το βλέμμα του, για

ν’ αντικρίσει τον Kυβερνήτη, που τον άκου-σε να ξαναλέγει:

«Kαλημέρα! Kαλημέρα, αγαπητέ!»Mα ο γέροντας δεν είδε κανέναν. Δεν

πρόφτασε να συλλογιστεί τι συνέβαινε,όταν ξανάκουσε την ίδια φωνή:

«Ωραία! Ωραία!»Γύρισε αμέσως ο γέρος και είδε ψηλά

ένα κλουβί και μέσα έναν παπαγάλο:«Ωραία!» έλεγε τσιριχτά το πουλί. «Θέ-

λεις καφέ;...»«Kρίμας!...» είπε αργότερα, όταν γύρισε

στο χωριό του και τον ρώτησαν αν είδε τονKυβερνήτη. «Aμ δε μου λέγατε, ευλογημέ-νοι, πως ο Kαποδίστριας είναι... πουλί!»

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑΑπό τη νεότερη ελληνική ιστορία

Να ζει κανείς ή να μη ζει

σαν η καρδιά ‘ναι άδεια

είναι καλλιά η παγωνιά

στου Άδη τα σκοτάδια».

Λες για αυτό να έφυγε, νωρίς σχετικά, για

κείνα τα σκοτάδια της μαντινάδας του;

Στο Τυμπάκι βασίλευε ο Φραγκής Στυλια-

νάκης, αγέλαστος και σοβαρός, δεξιοτέχνης

της λύρας με δάχτυλα μαγικά που δεν έκανε

λένε δίσκο, γιατί, όταν ήρθε στην Αθήνα και

μπήκε στο στούντιο, τρόμαξε και δεν μπο-

ρούσε να παίξει ούτε δοξαριά. Βγήκε απ’ τα

νερά του, έχασε τις ανάσες του κόσμου, που

τον ζέσταιναν και τα μάτια που τον χειρο-

κροτούσαν με το βλέμμα τους. Άφησε διά-

δοχο το γιο του Μιχάλη, σπουδαίο λαουτιέ-

ρη, ψυχή και σώμα των μοναδικών πανηγυ-

ριών του Αγίου Τίτου στο Τυμπάκι.

Σ’ ένα τέτοιο πανηγύρι γνώρισα και πρω-

τάκουσα δύο μεταγενέστερους λυράρηδες

και τραγουδιστές που έγραψαν, χωρίς υπερ-

βολή, ιστορία (ο ένας γράφει ακόμα).

Είναι καλοκαίρι του ’68. Αρραβωνιασμέ-

νος ήμουν και λίαν ευσυγκίνητος στα ερωτι-

κά τραγούδια (πάντα δηλαδή, αλλά τότε

ένας λόγος παραπάνω). Θα ήταν περασμένες

δύο και το πανηγύρι είχε αρχίσει να «φυλ-

λορροεί». Η μεγάλη πλατεία του Τυμπακίου

να ανασαίνει σε κάποια σημείο από το ασφυ-

κτικό βάρος του πλήθους. Στην άλλη άκρη

απ’ αυτή που καθόμαστε, είδα έντονη κίνη-

ση. Άνθρωποι όρθιοι αγκάλιαζαν κάποιον

και τον καλωσόριζαν. Μόνο μπαλοθιές που

δεν έπεσαν. Χειροκροτήματα όμως άφθονα

και επευφημίες γέμισαν τη γιορτινή νύχτα.

«Ποιος είναι ρε παιδιά; Ποιος ήρθε και τον

χαιρετάνε τόσο εγκάρδια;» ρωτούσαμε ο

ένας τον άλλον. «Κάποιος πολιτικός», μου

λέει ο διπλανός. «Αυτοί δεν αφήνουν γιορτή

γα γιορτή ανεκμετάλλευτη.» Η ορχήστρα

έπαιζε διασκευασμένο σε ταγκό ένα τραγου-

δάκι του Γαβαλά.

Ξημερώνει και βραδιάζει και με τρώει η

θλίψη.

Όταν τελείωσε, ανέβηκε στο πάλκο ένας

ψηλός, λεπτός, ευθυτενής, μελαχρινός, με

μαύρο, απαραίτητο για Κρητικό, μουστάκι,

με πλούσια –μαύρα κι αυτά- μαλλιά, χρωμα-

τιστό πουκάμισο, ωραίος σαν άγγελος –αρ-

χάγγελος, αργότερα θα γίνει- κι άρχισε να

παίζει με τη λύρα του και να τραγουδά ένα

σουξεδάκι ελαφρό μιας παλιότερης εποχής.

«Η γυναίκα π’ αγάπησα, η γυναίκα που

ένοιωσα, η γυναίκα που πόνεσα είσαι ΜΟ-

ΝΟΝ ΕΣΥ».

Χορεύαμε περιπαθώς με την Κατερίνα –

άλλωστε το τραγούδι ψιθύριζε τα λόγια που

ήθελα να της πω- και στ’ αυτιά μας έφτανε

μια πρωτάκουστη μαγική φωνή σαν αέρας

του Ψηλορείτη ή σαν ήχος από τα βάθη των

αιώνων. Αυτό φάνηκε περισσότερο στο ριζί-

τικο που είπε αργότερα. Ένα χρόνο μετά

ήμουν καθημερινά σαν μεθυσμένος με το

Χρονικό του Μαρκόπουλου. «Ντοπαρισμέ-

νος» σχεδόν έφευγα για το σχολείο, αφού

μόλις ξυπνούσα έβαζα το δίσκο στο άθλιο

πικάπ μου. Έμπαινα στην τάξη, έκανα το μά-

θημά μου κι ανάμεσα στα αρχαία ρήματα και

τα ιστορικά γεγονότα πετούσα στίχους του

Κ.Χ Μύρη

«Καρφώσανε τον γίγαντα

στα βράχια του Καυκάσου…» και προσπα-

θούσα να μεταδώσω στα παιδιά το ένθεο

τράνταγμα που συγκλόνιζε ψυχή και σώμα.

Ο αθάνατος Ξυλούρης!

Κάποια χρόνια μετά η τύχη φρόντισε να

ακούσω τον άλλο σπουδαίο Ανωγειανό, αλ-

λά στην παραλία του Πύργου αυτή τη φορά.

Έπαιζε –πρώιμο Πάσχα θα ήταν- στου Αυγε-

νάκη και πήγαμε με τον κουνιάδο μου τον

Σπύρο. Κόσμος πολύς μέσα κι έξω. Λέω του

Σπύρου για ένα τραγούδι που είχα ακούσει

από το ραδιόφωνο με τη φωνή του Βασίλη

Σκουλά.

«Πολλές χαρές έχει η ζωή

μα δε μοιράζει δίκια

μοιάζει με κύμα που σκορπά

σωρούς σωρούς τα φύκια»

- Πάμε μαζί να του το ζητήσουμε, ακομ-

πλεξάριστος ο Σπύρος. Θα του πω ότι γρά-

φεις κι εσύ τραγούδια.

Πού να πάω εγώ που ντρεπόμουν και τον

ίσκιο μου. Χάζευα τον Βασίλη άρχοντα στο

πάλκο, ευγενική και αδρή φυσιογνωμία, αλ-

λά μέχρις εκεί. Ο Σπύρος όμως δε δίστασε,

πάει και του λέει κάτι στ’ αυτί. Του απαντά

αυτός με κάτι σαν «στο πανηγύρι δεν αντέ-

χουν τέτοια τραγούδια. Θέλουν γλετζέδικα».

Αργότερα η τύχη με ευνόησε να γνωρίσω τον

Βασίλη, να γίνουμε φίλοι, να πει τραγούδια

μου για τα οποία καμαρώνω, να λέω πως

τράβηξα κι εγώ ένα τυχερό χαρτί κι έπεσε

στα χέρια μου το καλύτερο ζάρι.

Τα τραγούδια της Κρήτης πολύ τ’ αγάπη-

σα. Πιστεύω και εκείνα εμένα. Τους χορούς

της όμως δεν κατάφερα ποτέ μου να τους

μάθω. Κάτι συλλάβισα από συρτό, κάτι ψευ-

τοδιάβασα από σούστα (ε, στο σιγανό τα κα-

ταφέρνουν όλοι). Στον Μαλεβιζιώτη ούτε

αράδα. Μένω να θαυμάζω τους άλλους που

τον χορεύουν εκπληκτικά. «Οι χοροί της

Κρήτης» -διαβάζω στο τελευταίο βιβλίο της

Μάρως Δούκα- «είναι δεμένοι με τα πάθη και

τα όπλα από τα αρχαία χρόνια, τότε που χό-

ρευαν πιασμένοι χέρι χέρι τον πυρρίχιο οι άν-

δρες πάνοπλοι».Με ποια φόντα τώρα εγώ

από τις παραλίες του Κορινθιακού…

Δε μου μένει παρά να δω την Κρήτη σαν

δεύτερη πατρίδα, ώστε να έχω κι εγώ λόγο

και δικαίωμα να επαναλάβω αυτό που διά-

βασα στο βιβλίο της Δούκα πάλι (Αθώοι και

φταίχτες). Είναι λόγια ενός από τους ήρωές

της:

«Ζούμε και χαιρόμαστε σε τούτη την κουκ-

κιδούλα του πλανήτη, που λέγεται Κρήτη.

Και πόσο την αγαπάμε την κουκκιδούλα μας.

Τις δάφνες, τις πικροαδάφνες της. Έχεις δει

εσύ πουθενά άλλους ωραιότερους ιβίσκους;

Ροζ, πορτοκαλιούς, άσπρους, θεόρατους ιβί-

σκους!»

Θα πρόσθετα μόνο: Έχεις ακούσει αλλού

πιο παθιάρικα, ερωτικά και περήφανα μες

τη μελαγχολία τους τραγούδια; Εκείνα που

άκουσες και που σου ‘μαθαν σ’ αυτή εδώ την

κουκκιδούλα του πλανήτη; Κι επειδή η τε-

λευταία λέξη ομοιοκαταληκτεί με το Κρήτη

ας τραγουδήσω εγώ, ένας εξ αγχιστείας Κρη-

τικός μια «εξ αίματος» μαντινάδα.

«Χαίρομαι πού ‘μαι Κρητικός

κι όπου βρεθώ το λέω

με μαντινάδα τραγουδώ

με μαντινάδα κλαίω»

ΥΓ Όσο για τον Ερωτόκριτο, ακόμα παίρ-

νει το λαούτο του και το χτυπά «γλυκιά γλυ-

κιά», ανάδια στο παράθυρό της. Καμιά φορά

κόβει και κανένα ρόδο και της το πετά.

Αθήνα, Μάης 2004

Ηλίας Α. Κατσούλης

*Αναδημοσίευση από το περιοδικό

Μετρονόμος, τεύχος 14

Σημείωση: Για όσους δεν γνωρίζουν, ο

Ηλίας Κατσούλης είναι ένας από τους ση-

μαντικότερους νεοέλληνες ποιητές-στιχουρ-

γούς, που δυστυχώς, όπως τόσοι άλλοι άξιοι,

«έφυγε» νωρίς…

HXΩ της BIANNOY ΜΑΡΤΙΟΣ 201326

Ανάστασης καμπάνα*

Του

Δημήτρη Θεοδοσάκη

Χαρά τ’ ασβέστη μυρωδιές,

του γιαγερμού γλυκάδα,

σμίγουνε, παίζουν και γελούν

την Μεγαλοβδομάδα.

Στις μαγεμένες ομορφιές,

στου ήλιου χαμογέλια,

στα χρώματα που σπείρανε

της άνοιξης τα χέρια.

Κι απ’ τση Μεγάλης Παρασκής

κι απ’ τση Μεγάλης Πέφτης

πιο όμορφη ’ναι η λειτουργιά

για το Χριστός Ανέστη,

με τση συγγνώμης γράμματα,

με τση Λαμπρής τροπάρια

δίχως κανόνα οι χριστιανοί

σιμώνουνε στα άγια.

Όντε θα παίξει τσ’ εκκλησιάς

Ανάστασης καμπάνα

και χύσει με το λάλος της

γλυκάδα στην καρδιά μας,

στη νύχτα τη λαμπριάτικη,

γέρνουν, για να ξυπνήσουν

το ταίρι, τα κοπέλια ντως,

να λάχουν στη φουνάρα.

-Παίζει καμπάνα τσ’ εκκλησάς,

Λαμπρή ’ρθε, σηκωθείτε,

τη λειτουργιά να ακούσομε

κι άγιες φωθιές να δούμε,

μαζί με τσοι γονέους μας

μην παραπονεθούνε,

μην έρθουν στο μετάπνισμα

κι έχουν ’πολειτρουήσει

και βρουν την πόρτα σφαλιχτή

και στην αυλή τον άθο,

τσι πάρει το παράπονο

και θέσουν κλαημένοι.

Γλυκιά βραδιά τσ’ Ανάστασης

καμπάνες διαλαλίζουν

και τ’ αψηλά καμπαναριά

φλόγες τα ξεκορφίζουν.

Χριστός Ανέστη, χωριανοί,

γλυκά να φιληθείτε,

ολάσπρα ντύστε τις ψυχές

κι αγάπες να χαρείτε.

Και τσοι φουνάρες τση Λαμπρής

στσι μάντρες σαν θα δούνε,

η βοσκοπούλα κι ο βοσκός,

γλυκά θα φιληθούνε.

Αγία μήτρα τση ζωής,

κιανείς μη σε ’μποδίσει,

να τον φιλήσεις το Σταυρό,

Λαμπρή να προσκυνήσεις.

Να προσκυνάς Ανάσταση

και ν’ άφτεις το φενέρι,

απ’ τση Λαμπρής το κόνισμα

που φέγγει τ’ αγιοκέρι,

λαμπροσταυρούς στ’ ανώφυλο

με μουζουδιά να γράφεις.

Χαρά στους που νηστέψανε

και τη Λαμπρή ανημένουν

στη ζεστασιά τση φαμελιάς

μ’ αλαργοξορισμένους

με καλιτσούνια, αβγά, κριάς

να ξεσαροκοστέψουν

να σμίξει η αγάπη τη χαρά,

τ’ όνειρο να τρανέψει.

*Από το βιβλίο του συγγραφέα με

τίτλο «Γράμματα στο γιο μου»

Στης γήινής σου πορείας το τέρμα σαν εγγίσεις

και των βημάτων σου διακόψεις τη γραμμή,

την υψηλή κ’ επίσημη τούτη στιγμή

σκέψου καλά το χρέος σου πόχεις να εξοφλήσεις.

Πρόσεξε στις αδυναμίες σου μην ενδώσεις,

που τις εκμεταλλεύτηκες τόσο πολύ.

Καιρό δεν έχεις πια για νέαν αναβολή.

Είναι η στιγμή που τον εαυτό σου θα δικαιώσεις.

Αν όμως σε λυγίσει κάποια αδυναμία,

όταν θα σέρνεσαι προς τη Γεθσημανή,

πρέπει πως λιποψύχησες να μη φανεί,

κάμνοντας την ανάγκη σου φιλοτιμία.

Όχι λυγμοί και «το ποτήριον παρελθέτω...»

Κι ούτε να πεις: «Ηλί, λαμά σαβαχθανί;»

Μια φορά πάει κανείς στη Γεθσημανή.

Σαν τέλειος θεατρίνος το ποτήρι πιε το.

Μην κάμεις στα στερνά καμιάν απροσεξία

κι αηδιάσεις με κανένα μορφασμό.

Αν δεν παίξεις με τέχνη και θεατρινισμό,

χάνεις στερνά μαζί και την ευθανασία.

Γιώργος Θ. Βαφόπουλος

Στον Επιτάφιο της Μεγάλης Παρασκευής

σε λησμόνησα μοναξιά μου•

στις δάφνες της Ανάστασης τις ξέρες

θρυψαλιαζόσουν και σε θυμήθηκα.

Έκοψα στα δύο την αυλαία του Πάσχα

την εικόνα σου την πέταξα στη λάσπη

εκεί δίπλα στη χαίνουσα πληγή του λατομείου

που εργάτες σπάζουνε πέτρες

για τους καινούριους Μπαμπ Ιλλί

κι ανταμώθηκε με κολλήγους

την ώρα τη δίκαιη του μεσημεριού

π’ ανοίγουνε το τυρόψωμο,

με ιδέες για να ξεχάσω ιδέες

με γυναίκες ανταμώθηκα

για να ξεχάσω γυναίκες.

Μοναξιά μου απόψε μόνη εσύ στο δρόμο βγήκες.

Στις εσχατιές του κόσμου εμένα ζητάς.

Οδηγείς τους ιχνηλάτες σου

στην καλύβα του ξυλοκόπου

μέσα στο δάσος που ουρλιάζουν τα τσακάλια

κι εγώ ξενυχτώ το φθινόπωρο

τη Δευτέρα που κρύβει την Τρίτη

το Σεπτέμβρη τον Οκτώβρη

τα Χριστούγεννα που δεν είναι δικά μου.

Μανόλης Ξεξάκης

Πού να σε κρύψω, γιόκα μου,

να μη σε φτάνουν οι κακοί;

Σε ποιο νησί του Ωκεανού,

σε ποια κορφήν ερημική;

Δε θα σε μάθω να μιλάς

και τ’˙ άδικο φωνάξεις.

Ξέρω πως θάχεις την καρδιά

τόσο καλή, τόσο γλυκή,

που με τα βρόχια της οργής

ταχιά θε να σπαράξεις.

Συ θα ’χεις μάτια γαλανά,

θα ’χεις κορμάκι τρυφερό,

θα σε φυλάω από ματιά κακή

κι από κακό καιρό,

από το πρώτο ξάφνισμα

της ξυπνημένης νιότης.

Δεν είσαι συ για μάχητες,

δεν είσαι συ για το σταυρό

Εσύ νοικοκερόπουλο –

όχι σκλάβος ή προδότης.

Τη νύχτα θα σηκώνομαι

κι αγάλια θα νυχοπατώ,

να σκύβω την ανάσα σου

ν’˙ ακώ, πουλάκι μου ζεστό

να σου ’τοιμάζω στη φωτιά

γάλα και χαμομήλι,

κι ύστερα απ’˙ το παράθυρο

με καρδιοχτύπι να κοιτώ

που θα πηγαίνεις στο σκολιό

με πλάκα και κοντύλι.

Κι αν κάποτε τα φρένα σου

μ’˙ αλήθεια, φως της αστραπής,

χτυπήσει ο Κύρης τ˙ ουρανού,

παιδάκι μου να μη την πεις!

Θεριά οι ανθρώποι,

δε μπορούν το φως να το σηκώσουν!

Δεν είν’˙ αλήθεια πιο χρυσή

σαν την αλήθεια της σιωπής.

Χίλιες φορές να γεννηθείς,

τόσες θα σε σταυρώσουν!

Κώστας Βάρναλης

Οι πόνοι της Παναγιάς

Μοναξιά

Το Όρος των Ελαιών

Τι είναι η βοή στο Γολγοθά,

που ο κόσμος τρέχει επάνω;

Πηγαίνουν να σταυρώσουν δυο

μαζί με κάποιον πλάνο.

Ποιοι ναν’˙ οι δυο

που εκδικητής ο χάρος τους προσμένει;

Κλέφτες, φονιάδες, άρπαγες,

κακούργοι ξακουσμένοι;

Και ποιος ο πλάνος

που κι αυτός, θα σταυρωθεί μαζί τους;

Τους Φαρισαίους ρώτησε,

είναι δουλειά δική τους.

Θα πάω να ιδώ.

Είπα να ιδώ

και ήρθαν στο νου μου πάλι

τα χρόνια που ̇ ’μουνα τυφλός.

Τυφλός, εσείς οι άλλοι

δεν ξέρετε πόσο η ζωή

είναι στα στήθη άδεια,

όταν με μάτια ορθάνοιχτα

βαδίζεις στα σκοτάδια!

Πως τη θυμούμαι τη στιγμή

που εστάθη αυτός μπροστά μου

και μ’ ευσπλαχνίσθη κι έσκυψε

πήρε πηλό από χάμου

κι αλείφοντας τα μάτια μου

με τον πηλό εκείνο,

μου είπε να πάω στου Σιλωάμ

τη στέρνα να τα πλύνω!

Όταν τον πρωταντίκρυσα

Τον Φωτοδότη εμπρός μου,

στην όψη του είδα όλες μαζί

τις ομορφιές του κόσμου.

Μοσχοβολούσε κι έλαμπε

το κάθε κίνημά του…

φως και τα χείλη, η φωνή,

τα μάτια κι η ματιά του.

στα χείλη του η παρηγοριά,

στα μάτια του η ελπίδα…

έστρεψα τότε ολόγυρα

τα δυο μου μάτια κι είδα

κάθε που ζει και που δεν ζει

κι είδα παντού γραμμένη

την όψη του, λες κι ήτανε

καθρέπτης του η οικουμένη.

Φως η ζωή, χαρά το φως!

Ας πάω να δω τον πλάνο

Που θα καρφώσουν στο Σταυρό.

Κατά το λόφο επάνω

κόσμος, περιγελάσματα

οχλοβοή κι αντάρα

χιλιες φωνές σαν μια φωνή

κι όλες σαν μια κατάρα.

Πού πάει; Σπρώχνει και σπρώχνεται

αι πνίγεται και πνίγει

αι σταματά προσμένοντας.

Παράμερα ξανοίγει

τρεις μαυροφόρες μου κρατούν

μια λιγοθυμισμένη.

Θε νάναι η μάνα η δύστυχη!

Ξάφνου με μιας σωπαίνει

το πλήθος που ανταριάζονταν.

Γκαπ! Γκουπ! Καρφώνουν, κρότοι

πνιγμένοι μες στα βογγητά!

Υψώνονται οι δυο πρώτοι

σταυροί• κανείς δεν στρέφεται

Γκαπ! Γκουπ! Ξανακαρφώνουν

μα βόγγος δεν ακούγεται.

Να, και τον τρίτον υψώνουν.

Πως, Εσύ που μου ’δωσες το φως,

Εσένα πλάνο λένε;

Κι ήταν γραφτό τα μάτια μου

να βλέπουν για να κλαίνε;

Τι να τα κάνω και της γης

και του ουρανού τα κάλλη;

Πάρε το φως που μου ’δωσες

και τύφλωσέ με πάλι.

Ιωάννης Πολέμης

Ο τυφλός προτου Σταυρού

Ρήσεις

HXΩ της BIANNOYΜΑΡΤΙΟΣ 2013 27

Όταν νίπτει κανείς τας χείρας του σεμια σύγκρουση μεταξύ ισχυρών καιαδυνάτων, δεν σημαίνει ότι μένειουδέτερος, σημαίνει ότι παίρνει τομέρος των ισχυρών.

Paulo Freire

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΟ Τ.Ο.Ε.Β Άνω Βιάννου μετά από απόφαση του Δ/Σ και της

Γ/Σ του Οργανισμού, καλεί του κτηματίες που οι καλλιέργειες

τους έπαθαν ζημιά σε ποσοστό πάνω από 50%, από την πυρκαγιά

το καλοκαίρι του 2012, να υποβάλλουν στο γραφείο του Τ.Ο.Ε.Β

υπεύθυνη δήλωση έως 30/04/2013, όπου θα αναφέρουν για τα

αγροτεμάχια που κάηκαν:

Την τοποθεσία, τον αριθμό των ελαιοδέντρων του κτήματος ή

τα στρέμματα της καλλιέργειας, πόσα από αυτά υπέστησαν ζημιά

από την φωτιά και τον αριθμό των υδρομέτρων από τα οποία αρ-

δευόταν τα εν λόγο κτήματα.

Οι δηλώσεις στην συνέχεια θα εξεταστούν από το Δ/Σ, προκει-

μένου να γίνει στους δικαιούχους, μείωση των οφειλών τους για

τα αρδευτικά τέλη έτους 2012, στα κτήματα που υπέστησαν ζη-

μιά.

Ο Πρόεδρος

Πετράκης Μενέλαος

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ

Το Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Χόν-δρου – Βιάννου «Το Καστρί» ευχαριστεί τονκόσμο που τίμησε με την παρουσία του τηνεκδήλωση της κοπής της πίτας που πραγ-ματοποίησε ο σύλλογος τη μέρα των Θεο-φανίων στο χώρο του λιμανιού στο Καστρί.Επίσης ευχαριστούμε τον Σεβασμιότατο

Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου, Καστελίου καιΒιάννου κ.κ Ανδρέα που τέλεσε τον καθα-γιασμό των Υδάτων, το Δήμαρχο και τουςαντιδημάρχους, καθώς και όλους τους πα-ρευρισκόμενους της εκκλησίας και της επί-σημης πολιτείας.Ιδιαιτέρως ευχαριστούμε τις γυναίκες τουχωριού για τα ωραία γλυκά, καθώς και τοφούρνο στο Βενεράτο (Του Μανώλη και τηςΝεκταρίας) για τα γλυκά και τη βασιλόπιταπου προσέφεραν αφιλοκερδώς.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ

Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Γυμνα-σίου Άνω Βιάννου, ευχαριστεί το Σεβασμιό-τατο Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου, Καστε-λίου και Βιάννου κ.κ. Ανδρέα, για την οικο-νομική ενίσχυση προς τον Σύλλογο, όπωςκαι για την μεσολάβησή του, ώστε να παιδιάτης Γ’ Γυμνασίου να επισκεφθούν τον Οι-κουμενικό Πατριάρχη.

Με σεβασμό Το Δ.Σ. του Συλλόγου

Ένα σοβαρότατο πρό-

βλημα αναδεικνύεται

από την ανακοίνωση

του Πολιτιστικού Συλλόγου Κα-

στρίου και αφορά στην λεηλασία

(κυριολεκτούμε) εναντίον της χλω-

ρίδας της περιοχής, καθώς οι διά-

φοροι «υλοτόμοι» επαγγελματίες ή

ερασιτέχνες, είναι σαν το λίβα που

καίει τα σπαρτά!

Ταυτόχρονα όμως, επισημαίνεται

στην ανακοίνωση και η σαθρότητα

του κράτους μας και των υπηρε-

σιών του, που, όπως καταγγέλλε-

ται, με τη στάση του, εμμέσως πλην

σαφώς, συνεργεί στη λεηλασία αυ-

τή της φύσης από τους διάφορους

επιτήδειους. Ολόκληρη η ανακοί-

νωση έχει ως εξής:

«Με πρόσχημα τον καθαρισμό

των καμένων δέντρων που άφησε

πίσω της η φωτιά του περυσινού

καλοκαιριού, κάποιοι επιτήδειοι

βρήκαν ευκαιρία να εκμεταλλευ-

τούν την όλη κατάσταση και κό-

βουν ανεξέλεγκτα ότι δέντρο βρουν

μπροστά τους. Φτάνουν δε στο ση-

μείο, να κόβουν ακόμα και δέντρα

από χωράφια ξένα προς αυτούς,

(χωρίς φυσικά καμιά άδεια), αλλά

και άγρια δέντρα του τόπου μας, μέ-

σα από ρεματιές και κορφοβούνια

που ουδέποτε πήραν φωτιά! Αυτό

το φαινόμενο της παράνομης υλο-

τόμησης έχει παραγίνει στην ευρύ-

τερη περιοχή του δήμου Βιάννου, με

κίνδυνο όσα δέντρα άφησε ανέγγι-

χτα η φωτιά να τα καταστρέψουμε

μόνοι μας.

Έχουμε «ενοχλήσει» επανειλημ-

μένως το Δασαρχείο που «σφυρί-

ζει» προκλητικά αδιάφορα προφα-

νώς διότι θέλει οι καταγγελίες να

γίνονται με τη μορφή ρουφιανιάς.

Εμείς λέμε και από εδώ ότι αν οι

έλεγχοι γίνουν σωστά και τακτικά,

θα βρεθούν πολλοί που παρανο-

μούν καταστρέφοντας τον τόπο

μας.

Ζητάμε από όλους τους υπευθύ-

νους και τις αρμόδιες αρχές να δρα-

στηριοποιηθούν πάνω σ’ αυτό το

θέμα και να μην αφήνουν ανθρώ-

πους, χωρίς μυαλό και παιδεία, να

καταστρέφουν τον όμορφο τόπο

που ζούμε. Επιτέλους κάποιοι πρέ-

πει να τιμωρηθούν.

Εκ του Δ.Σ. του Πολιτιστικού

Συλλόγου Χόνδρου – Βιάννου «Το

Καστρί».

Ζητιάνευε με Audi!!! Η είδηση που για κάποιους είναι συγ-

κλονιστική, για μας δεν είναι. Δεν είναι

η πρώτη φορά που με αλλεπάλληλα ρε-

πορτάζ στην «Ηχώ της Βιάννου» ανα-

φερόμαστε με λεπτομέρειες στις διά-

φορες συμμορίες ημεδαπών και Βαλκά-

νιων ρομά, οι οποίοι εμπορεύονται τον

ανθρώπινο πόνο και πλουτίζουν σε βά-

ρος αφελών συνανθρώπων μας, αλλά

και σε βάρος των εχόντων πραγματικά

ανάγκη. Η εντυπωσιακή είδηση λοιπόν

μας έρχεται από τα Χανιά, όπου η αστυ-

νομία συνέλαβε ένα ρομά Βουλγαρικής

καταγωγής, ο οποίος, την ώρα της «ερ-

γασίας», δηλαδή όση ώρα ζητιάνευε,

φορούσε ρούχα καταξεσκισμένα και λε-

ρωμένα, κοιμόταν σε παγκάκι και παρί-

στανε με επιτυχία τον… «αόμματο»!

Όμως, μετά το πέρας της… «δουλειάς»

άλλαζε, έβαζε τα αστραφτερά του ρού-

χα και τα λουστρίνια του, επιβιβαζόταν

στο πανάκριβο αυτοκίνητό του, ένα Au-

di 6 και έκανε τη… ζωή του! Οι αστυνο-

μικές αρχές ερευνούν την υπόθεση, αν

δηλαδή ο εν λόγω «επαίτης» είναι αρ-

χηγός σπείρας «επαιτών», την οποία εκ-

μεταλλεύεται.

Για άλλη μια φορά, αναδεικνύουμε το

πρόβλημα και κάνουμε έκκληση: Μην

δίνετε δεκάρα σε οποιονδήποτε άγνω-

στο σας ζητά να τον ελεήσετε. Οι 9

στους 10 είναι κοινοί-κοινότατοι απα-

τεώνες!

Με την ευκαιρία αυτή, σας παραθέ-

τουμε μια δική μας εμπειρία που συνέ-

βη πρόσφατα: Μια «κυρία» τσιγγάνικης

καταγωγής, εφοδιασμένη με όλα τα…

απαραίτητα δικαιολογητικά διέρχεται

τα καταστήματα της Άνω Βιάννου και

ζητά μια βοήθεια για το άρρωστο παι-

δάκι της! Μετά από 15 λεπτά έρχεται σε

κάποιο άλλο κατάστημα και δίνει 50 ευ-

ρώ σε κέρματα, ζητώντας να της τα κά-

νουν «χοντρά», αφού την δυσκόλευαν

στη… μεταφορά!

Είναι προφανές ότι η εν λόγω «κυρία»

προσπορίζεται παρανόμως τεράστια

ποσά, σε βάρος της αφέλειάς μας…

Η μέρα ετούτη φωτίζει,

μ’ αχτίνες χρυσές την καρδιά,

μπαρούτι και αίμα θυμίζει,

της δόξας κρατά τα κλειδιά

Σαλπίσματα νίκης ηχήσαν,

της μέρας αυτής την αυγή,

σπαθιά, καριοφίλια βροντήσαν

και δάφνες ανθίσαν στη γη.

Το κύμα κατάπιε το βράχο

κι επάνω στην ίδια μεριά,

εβγήκε μεμιάς απ’ τον τάφο,

η θεία για μας λευτεριά.

Στη μνήμη μας πάντα θα στέκει

σαν μέρα λαμπρή, φωτεινή,

που ελπίδες σε όλους θα δίνει

και την ψυχή θα δονεί.

Του Ρήγα ξανά τα τραγούδια,

ας ακουστούν με παλμό

και με αμάραντα θεία λουλούδια

ας στολίσουμε της δόξας βωμό.

Στους ήρωες όλους στεφάνια,

ας πλέξουμε με δάφνης κλαδιά

και μια τρανή εθνική περηφάνια,

ας νιώσουμε όλοι μες στην καρδιά.

Η Λευτεριά κι η Ελλάδα

πορεύονται πάντα μαζί

κι όσο της μιας θ’ ανάβει η δάδα,

τόσο κι η άλλη πάντα θα ζει!

Γιάννης Σμυρνιωτάκης

Η 25η Μαρτίου

ΚΑΥΣΤΙΚh ΑνΑΚΟiνωΣΗ ΑΠo ΤΟν ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚo ΣyΛΛΟΓΟ ΚΑΣΤΡiΟΥ

«Μαζί με τα ξερά… κόβονται και τα χλωρά»

Τον αγαπημένο μου εγγονό Ματθαίο Χ. Δαμου-λάκη, συγχαίρω θερμά, που πήρε το πτυχίο τουαπό το Φυσικό Τμήμα του Αριστοτέλειου Πανε-πιστημίου Θεσσαλονίκης και του αφιερώνω τουςπαρακάτω στίχους:

Νεραντζανθέ της Άνοιξης που ’ρχεται η μυρωδιά σου και χαίρομαι να τη γροικώ να παίρνω τη χαρά σου

Να ’θελα τρέχει η σκέψη μου

να ’ρθει να σ’ ανταμώσει θερμά συγχαρητήρια παιδί μου να σου δώσει

Μην ξαφνιαστείς αν ακουστεί φτερούγισμα κοντά σου είναι οι ευχές που έρχονται δώρο από τη γιαγιά σου

η γιαγιά Κατερίνα Ραπτάκη-Δαμουλάκη

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΟ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ Μετά από πολλά χρόνια στην ξενιτιά, είναι εξαιρετικό το συναίσθημα να διαπιστώνεις ότι στη χώρασου, υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν την επιστήμη τους υπηρετώντας τον συνάνθρωπο. Ειλικρινάαισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω την μαία του Κέντρου Υγείας Βιάννου κ. Ελισάβετ Μελά γιατην συμπεριφορά της στο πρόβλημα υγείας μου.

Κατερίνα Κρασανάκη

ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙΣτη Δέρματο, ενοικιάζεται για καλλιέργεια αγρόκτημα 10,7στρέμματα, οργωμένο, έτοιμο για φύτεμα, με πηγάδι και άδειαηλεκτροδότησης. Εύκολη πρόσβαση από τον επαρχιακό δρό-μο Κερατόκαμπος – Τσούτσουρας

Πληροφορίες: 6976/633304, 28310/22843

ΠΩΛΕΙΤΑΙΠωλείται χωράφι 3 στρέμματα, στη θέση Σπαστήρας στο Βα-χό, πλησίον του κεντρικού δρόμου.

Πληρ. στα τηλέφωνα: 2810/230508 και 6974/956816

ΠΩΛΟΥΝΤΑΙΟικόπεδο 382 τ.μ. άρτιο και οικοδομήσιμο, εντός οικισμούστον Κερατόκαμπο.Ελαιόφυτο με 200 ελαιόδεντρα αρδευόμενα παραγωγής στηθέση «Αρκαλιές» Άνω Βιάννου. Οικία 108 τ.μ. με αυλή 125 τ.μ. στην συνοικία Πλάκα στηνΆνω Βιάννο.

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 23960/24099 και 6974/645796

ΠΩΛΕΙΤΑΙΠωλείται προνομιούχο οικόπεδο 500 τ.μ στη Λυγαριά, στο Συ-νοικισμό της Αγροτικής Τράπεζας, άρτιο και οικοδομήσιμο, μεπανοραμική θέα στη θάλασσα.

Πληρ. στα τηλέφωνα: 6974/962110 και 6973/668188

ΘΑΝΑΤΟΙ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

HXΩ της BIANNOY ΜΑΡΤΙΟΣ 201328

Συνδρομές στην Ηχώ της Βιάννου

Δωρεές

Άνω Βιάννος Κονταράκης Μιχαήλ 80 ετών

Πετράκη Παπαδιώ 67 ετών

ΒαχόςΕυαγγελία σύζ. Νικ. Σταυρα-

κάκη 90 ετών

Άγιος Βασίλειος Τζανάκη Ελένη 85 ετών

Αμιρά Σφακιανάκη Ευγενία 91 ετών

Μάρθα Μανιαδάκης Ιωάννης 80 ετών

ΜηλιαράδοΜαρκογιαννάκης Πολύδω-

ρος 90 ετών

ΞενιάκοςΛυπάκη Άννα 94 ετών

Περάκη Καλιόπη 101 ετών

ΧόνδροςΣτεργιώτου Παναγιώτα-Ιωάν-

να 62 ετών

Δήμος ΒιάννουΣτρατάκης Εμμανουήλ (ιερέας) Αμιρά 25Μπριζολάκης Γεώργιος Καστρί 100Παπαδημητράκης ΜύροςΆνω Βιάννος 24Παπαδημητράκης Γεώργιος Καστρί 25Κολιοραδάκης Γιάννης Άνω Βιάννος 24Λουλάκη Μαρία Άνω Βιάννος 24Κοκολάκης Γιώργος Κερατόκαμπος 40Τσαγκαράκης Γιώργος Άρβη 24Γιαμαλάκης Νικήτας 50

Ρηνάκης Μανώλης Κ. Σύμη 24Γρυλλιωνάκης Νικήτας Άρβη 25Οικ. Μαρίας Μπαρμπαγαδάκη Άγιος Βασίλειος 24Δρυλιεράκη Γιαννούλα Άνω Βιάννος 24Μανδαλάκης Μανώλης Κάτω Βιάννος 25Κονδονασάκη Ειρήνη Άνω Βιάννος 25Τζανάκη Μαρίκα Κάτω Βιάννος 25 Κοτσυφάκη Κρήνη Βαχός 24

ΗράκλειοΜαραυγάκη Γιάννα 25

Ραπτάκης Μανώλης 50Μανδαλάκη Δήμητρα 50Νικηφοράκη Μαρία 48Παπαχαριδήμου Χαράλαμπος 40Κατσαράκης Μανώλης 24Κορτσιδάκη – Αγαπάκη Βαγγ. 24Ζαμπετάκη Αγγελική 25Δοργιάκης Γιώργος 30Μουζουράκης Μανώλης 24Μεταξάκης Νίκος 24Κρασσάς Γιώργος 22Παπαδοκαλάκης Αδαμάντιος 30Κολιοραδάκης Γιώργος 24Σταυρακάκης Μενέλαος 50Κοκολάκης Στέργιος 25

Παπαγιαννάκης Παύλος 24Γρυλιωνάκη Αλεξάνδρα 25Μουδάτσου Ειρήνη 24Μπρινάκη - Λεβεντάκη Ελένη 40Παπαδογιαννάκης Μανώλης 50

ΑθήναΕλένη Φρίξου Δασκαλάκη 150Κόνιαρη Μπαρμπαγαδάκη Μαρία 48Μχάλης Σπυρ. Αγαπάκης 30Παπαλάμπρου Δήμητρα 24Δημητρωμανωλάκη Στέλλα 25Κατωγιαννάκη-Μανωλίτση Μαρία 24 Κουφαλιτάκης Γιώργος 25

Υπόλοιπη ΕλλάδαΔιακάκης Νίκος Χανιά 50Καπρούτσος Νίκος Ιεράπετρα Στρατάκης Κώστας Ρέθυμνο 50Παπαγιαννάκης Μανώλης Νεάπολη 50Χριστοφορίδου Λέλα Ιεράπετρα 30Μπιτσακάκης Χαρίδημος Καλαμάτα 24Ραπτάκης Γιώργος Εύβοια 24Καλιτσουνάκη Μαρία Ασήμι 24Καψοκέφαλος Γιάννης Θραψανό 20

Στη μνήμη Δημήτρη Σηφάκη Για τον ΟΦΒ Πατούχας Ελένη Κριαράκη - Παπαματθαιάκη 50Γιάννης Ν. Παπαματθαιάκης 50Δημήτρης Ν. Παπαματθαιάκης 50

Στη μνήμη Ελευθέριου Μικρογιαννάκη Για το ΚΗΦΗ του Δήμου Βιάννου Η οικογένειά του 100 Οικ. Μαθιόπουλου 50Οικ. Γιατρά 50

Στη μνήμη της Αναστασίας Ν.Αγαπάκη, με τη συμπλήρωση ενός

έτους από τον θάνατό της τα παιδιά τηςΕυαγγελία Αγαπάκη-Κορτσιδάκη, Νικόλα-ος Κορτσιδάκης και ο εγγονός ΕμμανουήλΚορτσιδάκης κατέθεσαν 30 ευρώ για τηνενίσχυση της «Ηχώ της Βιάννου».

Στη μνήμη Παναγιώτας-Ιωάν-

νας Στεργιώτου – Μαργαριτά-κη, ο σύζυγός της κ. Κωστής Μαργαριτά-

κης κατέθεσε το ποσό των 50 ευρώ για τηνενίσχυση της «Ηχώ της Βιάννου».

Στη μνήμη Ελευθέριου Μικρογιαννάκη Για το ΚΗΦΗ του Δήμου Βιάννου Η οικογένειά του 100 Οικ. Μαθιόπουλου 50Οικ. Γιατρά 50

Στη μνήμη Πετράκη Παπαδιώς Για την αγιογράφηση Μιχαήλ ΑρχαγγέλουΒιάννουΤα αδέρφια της 200 Για την συντήρηση του καμπαναριού ΑγίουΓεωργίου Άνω Βιάννου Μαρία Διαμαντή Μπριντάκη 50Μανώλης Αγιοργιωτάκης 50Ιωάννης Μιχ. Πετράκης 30Κλειώ-Ξανθούλα Αγαπάκη 50

Μιχάλης-Ειρήνη Πετράκη 20Δημήτρης Εμμ. Πλαντζουνάκης 30

Για την Αγία Αικατερίνη Βιάννου Χαρίδημος Μ. Πετράκης 50 Κυριακή Μ. Πετράκη 50

Με τη συμπλήρωση ενός χρόνου από το θά-νατο του Γιώργου Χρηστάκη, τα παιδιά τουκατέθεσαν από 100 ευρώ στο Ίδρυμα «Πε-ρικλής Βλαχάκης» και στην «ΠινακοθήκηΒιάννου».

Ο Αντώνης και η Μίμη Αγαπάκη απέκτησαν αγόρι

Ο James Hall και η Σοφία Γ. Κοκολάκη απέκτησαν αγόρι

Ο κ. Μιχάλης Ψαρρός και η κ. Γαρυφαλιά Μπιρίκου απέκτη-σαν αγόρι

Ο Χαράλαμπος Χρηστάκης και η Κρήνη Κοτσυφάκη απέκτη-σαν αγόρι

Ο Γιώργος Γιατζάκης και η Ευαγγελία Ν. Θεοδοσάκη απέκτη-σαν αγόρι

Παπαδιώ Κ. Πετράκη Σύσσωμη η βιαννίτικη κοινω-νία αποχαιρέτησε μια εξαιρε-τική Βιαννιτοπούλα, την Πα-παδιώ Κ. Πετράκη. Είχε τοθείο προνόμιο να προέρχεταιαπό μια πολυμελή, φτωχή,αλλά ταυτόχρονα και τίμια οι-κογένεια. Η Παπαδιώ δεν κα-τάφερε, από κακή τύχη, ναδημιουργήσει δική της οικογέ-νεια και να χαρεί δικά της παι-διά, αλλά τα πλούσια αποθέ-ματα αγάπης που είχε στηνκαρδιά της, τα δώρισε απλό-χερα στα αδέλφια και τα ανί-

ψια της. Άλλο τόσο απλόχερα δώριζε την αγάπη και το χαμό-γελό της σ’ όλους τους χωριανούς. Άνθρωπος πράος και άκα-κος, συμπονούσε τον πάσχοντα συνάνθρωπο και το έδειχνεανυπόκριτα και απροσποίητα. Δυστυχώς, όσο δοτική ήτανγια τους συνανθρώπους της, τόσο τσιγκουνεύτηκε στη φρον-τίδα του εαυτού της, με συνέπεια το ζάχαρο, μια από τις μά-στιγες της εποχής μας, να προκαλέσει σοβαρά, μη θεραπεύ-σιμα προβλήματα στην υγεία της και μετά από ολιγοήμερηνοσηλεία σε νοσοκομείο του Ηρακλείου, κατέληξε σε ηλικίαμόλις 67 ετών. Επαναλαμβάνουμε όμως ότι η καλοσύνη, η δοτικότητα και ηαπροσποίητη αγάπη για το διπλανό της, για το συγγενή καιτο συγχωριανό, αναγνωρίστηκαν από την κοινωνία της Βιάν-νου, η οποία την αποχαιρέτησε μαζικά και το ίδιο απροσποί-ητα, για το ταξίδι χωρίς γυρισμό.

Αιωνία της η μνήμη και ελαφρύ το χώμα που τη σκέπασε.

Μανώλης Σπανάκης

Να ’ρχεσαι μάνα μου

Απόψε θα ‘μαι μόνη μου

τα φώτα μου θα σβήσω

και θα σε βλέπω να ‘ρχεσαι

τα μάτια μου σαν κλείσω

Μάνα μου φτάνεις γελαστή

το χέρι σου μ’ απλώνεις

μ’ ένα απαλό σου άγγιγμα

το δάκρυ μου στεγνώνεις

Πώς να σ’ αγγίξω που άυλη

χαμογελάς μπροστά μου,

σαν άγγελος κατάλευκος,

έλα στην αγκαλιά μου

Μόνη μου απόψε σου μιλώ,

μόνη μες στα σκοτάδια

ψιθυριστά συλλαβιστά

και σε γεμίζω χάδια

Να ‘ρχεσαι μάνα πιο συχνά

την αύρα σου να νιώθω

την στοργική σου τη ματιά

έχω ανάγκη ΤΟΣΟ !!!!!!!

Ο Θεός ας σου δώσει στον ουρανό,

όσα σου στέρησε στη γη…

Ευαγγελία Αγαπάκη

της Αναστασίας

Στη μανούλα μου, Αναστασία Αγαπάκη, που δεν είναι πια κοντά μου ένα χρόνο τώρα!!!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Γυμνασίου Άνω Βιάννου,ευχαριστεί θερμά την κ. Καραβελάκη-Μιχελογιαννάκη Αταλάν-τη για την προσφορά βιβλίων στο Σύλλογο, με σκοπό να διατε-θούν ως δώρα στον Οικουμενικό Πατριάρχη και στη Ζωγρά-φειο Σχολή.

Με εκτίμηση Το Δ.Σ. του Συλλόγου

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ Μετά από πολλά χρόνια στην ξενιτιά, είναι εξαιρετικό το

συναίσθημα να διαπιστώνεις ότι στη χώρα σου, υπάρχουν άν-

θρωποι που αγαπούν την επιστήμη τους υπηρετώντας τον συ-

νάνθρωπο. Ειλικρινά αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστή-

σω την μαία του Κέντρου Υγείας Βιάννου κ. Ελισάβετ Μελά

για την συμπεριφορά της στο πρόβλημα υγείας μου.

Κατερίνα Κρασανάκη

ΠΩΛΕΙΤΑΙΠωλείται προνομιούχο οικόπεδο 500 τ.μ στη Λυγαριά, στο Συ-νοικισμό της Αγροτικής Τράπεζας, άρτιο και οικοδομήσιμο, μεπανοραμική θέα στη θάλασσα.

Πληρ. στα τηλέφωνα: 6974/962110 και 6973/668188

ΜΑΡΤΙΟΣ 2013 HXΩ της BIANNOY 29

Εγγλέζικη φινέτσα, Κρητική λεβεντιά! Ο κύριος που βλέπετε να ποζάρει με άνεση στο φακό γεννήθηκε

στις 8 Νοεμβρίου 2012, ημέρα εορτής του Μιχαήλ Αρχαγγέλου καιονομάστηκε Vincent (Βικέντιος, δηλαδή Βιτσέντζος) αλλά καιΟδυσσέας! Το πλήρες όνομά του είναι: Vincent-Odyssea Kokolaki-Hall.

Όπως μπορεί να δείτε είναι άψογα ντυμένος: σακάκι, γιλέκο, πα-πιγιόν και καπέλο, δηλαδή, σαν γαμπρός! Φυσικά δεν πήγε γαμ-πρός, αλλά, νωρίς-νωρίς παραβρέθηκε σε γάμο οικογενειακών φί-λων…

Έχει το προνόμιο να έχει διπλή ιθαγένεια, αφού ο πατέρας του,ο κ. James Hall είναι Βρετανός, ενώ η μητέρα του η κ. Σοφία Κο-κολάκη, είναι Βιαννιτοπούλα, κόρη του αγαπητού σε όλους μας, κ.Γιώργου Κοκολάκη, επιτίμου αντιπροέδρου του Ελεγκτικού Συνε-δρίου.

Για απολύτως κατανοητούς λόγους οι πάντες είναι ξετρελαμένοιμαζί του.

Περισσότερο απ’ όλους βέβαια, είναι οι παππούδες και οι για-γιάδες, καθώς ο Βιτσέντζος-Οδυσσέας ήρθε σαν «δώρο Θεού» ναζεστάνει και να αγαλλιάσει καρδιές.

Εμείς ενώνουμε τις ευχές μας με τους πολλούς και καλούς φίλουςτης οικογένειας και ευχόμαστε από καρδιάς καλή ανατροφή και ναέχουν υγεία να τον καμαρώσουν και γαμπρό!

Η «Ηχώ της Βιάννου»

Ντρεπόταν γι’ αυτήν κι ώρες

ώρες την μισούσε. Η δουλειά

της ήταν μαγείρισσα στη φοι-

τητική λέσχη. Μαγείρευε για τους φοι-

τητές και τους καθηγητές για να βγάζει

τα έξοδά τους. Δεν ήθελε να του μιλάει,

για να μην μαθαίνουν ότι είναι παιδί

μιας μητέρας με ένα μάτι, μονόφθαλ-

μης.

Οι φοιτήτριες έφευγαν γρήγορα, όπο-

τε την έβλεπαν να βγαίνει για λίγο από

την κουζίνα κι έλεγαν πως δεν άντεχαν

το θέαμα και πως τους προκαλούσε μια

ανυπόφορη ανατριχίλα.

Μα, από μικρός είχε πρόβλημα με την

εικόνα της μητέρας του! Μια μέρα, όταν

ακόμη πήγαινε στο Δημοτικό, πέρασε

αυτή στο διάλειμμα να του πει ένα

«γεια» και ένιωσε πολύ ταπεινωμένος!

Πώς μπόρεσε να του το κάνει αυτό, ανα-

ρωτιόταν.

Την αγνόησε. Της έριξε μόνο ένα

βλέμμα όλο μίσος κι έτρεξε μακριά!

Την επόμενη μέρα, ένας από τους

συμμαθητές του φώναξε:

"Εεεεε, η μητέρα σου έχει μόνο ένα

μάτι!"

Ήθελε να πεθάνει! 'Ήθελε να εξαφα-

νιστεί! Και όταν γύρισε σπίτι του, της εί-

πε:

"Αν είναι όλοι να γελάνε μαζί μου

εξαιτίας σου, τότε καλύτερα να πεθά-

νεις!"

Αυτή δεν του απάντησε.

"Δεν μ’ ένοιαζε τι είπα ή τι αισθάνθη-

κε, γιατί ήμουν πολύ νευριασμένος",

έλεγε πολλά χρόνια μετά σ’ ένα φίλο

του.

"Ήθελα να φύγω από κείνο το σπίτι

και να μην έχω καμία σχέση μαζί της.

'Έτσι διάβασα πάρα πολύ σκληρά, με

σκοπό να φύγω μια μέρα μακριά της για

σπουδές. Και τα κατάφερα. Μα λίγο με-

τά, ήρθε κι έπιασε αυτή τη δουλειά στη

φοιτητική λέσχη για να με βοηθάει. Δεν

μπορούσε να πάει κάπου αλλού;".

Αργότερα παντρεύτηκε! Αγόρασε δι-

κό του σπίτι. Έκανε δύο παιδιά κι ήταν

ευχαριστημένος με τη ζωή του, τα παι-

διά του, τη γυναίκα του και τη δουλειά

του. Και για τη μάνα του, τσιμουδιά σε

κανένα!

Μια μέρα - μετά από χρόνια απουσίας,

όπως ο ίδιος ήθελε - η μητέρα του πήγε

να τον επισκεφτεί. Δεν είχε δει από κον-

τά τα εγγόνια της. Και μόλις εμφανίστη-

κε στη πόρτα, τα παιδιά του άρχισαν να

γελάνε. Έξαλλος αυτός, επειδή είχε πά-

ει χωρίς να του το ζητήσει και χωρίς να

τον προειδοποιήσει, της φώναξε:

"Πώς τολμάς να έρχεσαι ξαφνικά εδώ

στο σπίτι μου και να τρομάζεις τα παιδιά

μου; Βγες έξω! Φύγε!."

Η μητέρα του απάντησε γαλήνια:

"Αχ, πόσο λυπάμαι κύριε! Μάλλον

μου δώσανε λάθος διεύθυνση!"

Κι εξαφανίστηκε, χωρίς να καταλά-

βουν τα μικρά, πως ήταν η γιαγιά τους.

Πέρασαν χρόνια και μια μέρα έλαβε

μια επιστολή - πρόσκληση για τη σχολι-

κή συγκέντρωση της τάξης του από το

Δημοτικό σχολείο, που θα γινόταν στην

πόλη που γεννήθηκε! Είπε ψέματα στη

γυναίκα του ότι θα έκανε ένα επαγγελ-

ματικό ταξίδι και πήγε. Όταν τελείωσε

η συγκέντρωση των συμμαθητών, πήγε

στο σπίτι που μεγάλωσε, μόνο και μόνο

από περιέργεια.

Οι γείτονες του είπαν ότι η μητέρα του

είχε πολύ πρόσφατα πεθάνει. Δεν έβγα-

λε ούτε ένα δάκρυ στο άκουσμα του θα-

νάτου της μάνας του. Του έδωσαν ένα

γράμμα που είχε αφήσει γι’ αυτόν.

Έγραφε:

"Αγαπημένε μου γιε, σε σκέφτομαι

συνέχεια. Λυπάμαι που ήρθα σπίτι σου

και φόβισα τα παιδιά σου. 'Έμαθα ότι

έρχεσαι για τη σχολική συγκέντρωση κι

ένιωσα πολύ χαρούμενη. Αλλά φοβάμαι

ότι μπορεί να μην είμαι σε θέση να ση-

κωθώ από το κρεβάτι για να έρθω να σε

δω, έστω κι απ’ την πόρτα. Έγραψα αυ-

τό το γράμμα να στο δώσουν αν δεν με

προφτάσεις.

Στεναχωριέμαι που σε έφερνα σε δύ-

σκολη θέση και ντρεπόσουν για μένα τη

μονόφθαλμη. Αλλά, βλέπεις, όταν

ήσουν πολύ μικρός, είχες ένα πολύ σο-

βαρό ατύχημα κι έχασες το μάτι σου.

Δεν μπορούσα να σκεφθώ ότι θα μεγα-

λώσεις και θα ζήσεις με ένα μάτι. Έτσι,

σου έδωσα το δικό μου. 'Ήμουν τόσο

περήφανη που ο γιος

μου θα έβλεπε τον κόσμο με τη δική

μου βοήθεια, με το δικό μου μάτι, αψε-

γάδιαστος...

Έχεις πάντα

όλη την Αγάπη μου!

Η μητέρα του είχε μόνο ένα μάτιΜΙΑ ΩΡΑΙΑΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΜΑΡΤΙΟΣ 2013

30

Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΠΙΣΤΡΕφΕΙ ΣΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΜΕΤΑ ΑΠό ΤΕΣΣΕΡΑ χΡΟνΙΑ ΣΥνΕχΟΥΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΣΤΙΣ ΠΡωΤΕΣ

ΠΟΔΟΣφΑΙΡΙΚΕΣ ΔΥνΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Επιστροφή στο τοπικό πρωτά-

θλημα και πιο συγκεκριμένα

στην Α1 ΕΠΣΗ για τον Πατού-

χα, μετά από τέσσερα χρόνια παρουσίας

στη Δ’ Εθνική. Ήταν τεράστιο επίτευγμα

για το σύλλογο που κατάφερε να βρεθεί

ανάμεσα στους κορυφαίους της Κρήτης,

κατακτώντας ένα κύπελλο ΕΠΣΗ και

αναγκάζοντας τους πάντες να βλέπουν

με άλλο μάτι μια ομάδα που δεν ήταν πο-

τέ στα κέντρα αποφάσεων. Όπως και να

‘χει το ταξίδι αυτό που κράτησε έξι ολό-

κληρα χρόνια (η πορεία από το Β’ τοπικό)

θα μείνει στην ιστορία, ενώ τα κέρδη είναι

πολλά… Πρώτα απ’ όλα φτιάχτηκε το γή-

πεδο. Ένας χώρος που δίνει τη δυνατό-

τητα στα νέα παιδιά να αθληθούν. Συνά-

μα δόθηκε η ευκαιρία στα ντόπια παιδιά

να αγωνιστούν σε υψηλό επίπεδο και να

κοιτάξουν στα μάτια ποδοσφαιριστές που

υπό άλλες συνθήκες θα τους έβλεπαν

από την εξέδρα. Το κόμπλεξ του «χωρια-

τόπουλου» έμεινε στην άκρη. Αυτό που

δεν άφησε πολλούς παίκτες από τον τό-

πο μας στο παρελθόν να αγωνιστούν σε

μεγάλες κατηγορίες. Το βασικότερο όμως

που κερδίσαμε και πρέπει να το κρατή-

σουμε, είναι η εμπειρία. Αυτή θα γίνει

οδηγός για το μέλλον. Με αυτή πρέπει να

πορευτούμε και να κινηθούμε για ένα ορ-

γανωμένο σωματείο που θα κρατήσει

ζωντανή τη φλόγα του αθλητισμού στο

Δήμο Βιάννου.

Όσον αφορά το αγωνιστικό σκέλος; Το

συγκρότημα του Κώστα Χανιωτάκη, στα

τελευταία δύο ματς του πρωταθλήματος

με ΠΟΑ και Ηρόδοτο αντίστοιχα, είχε μία

νίκη και μία ήττα. Συγκεκριμένα επικρά-

τησε με 2-1 του Ηροδότου στη Βιάννο,

ενώ στο φινάλε ηττήθηκε από τον πρω-

ταθλητή ΠΟΑ με 6-1 στο Ατσαλένιο.

Αναλυτικά:Πατούχας – Ηρόδοτος 2-1 Mπορεί το παιχνίδι που έγινε στη Βιάν-

νο να ήταν βαθμολογικά αδιάφορo, όμως

ο Πατούχας ήταν αυτός που πήρε νίκη για

το γόητρο, κερδίζοντας με 2-1 τον Ηρό-

δοτο.

Οι Βιαννίτες πανηγύρισαν τη δεύτερη

νίκη τους στο πρωτάθλημα, ενώ ο Ηρό-

δοτος παρότι προηγήθηκε, στη συνέχεια

δεν αντιμετώπισε το παιχνίδι με την δέ-

ουσα σοβαρότητα.

Στο 34’ ο Παπαδάκης εκτέλεσε φάουλ,

το οποίο σταμάτησε στο δοκάρι, ενώ στο

41’ οι Βιαννίτες είχαν μια σημαντική στιγ-

μή με τον Λουλακάκη. Στο επόμενο λεπτό

οι φιλοξενούμενοι είχαν δεύτερο δοκάρι,

αυτή τη φορά με τον Μωραΐτη, αλλά στο

45’ ο Αλ. Ζαφείρης σκόραρε κόντρα στην

πρώην ομάδα του και έκανε το 0-1.

Στο β’ ημίχρονο ο Πατούχας φάνηκε να

μην παρατάει το παιχνίδι και στο τελευ-

ταίο δεκάλεπτο δικαιώθηκε, ανατρέπον-

τας το σκορ! Από το 75' και μετά ο Πα-

τούχας άρχισε να ανεβαίνει, προειδοποί-

ησε με τον Καραντινάκη, έπειτα από έμ-

μεση εκτέλεση φάουλ το οποίο απέκρου-

σε ο Καρλής και στο 81’ ο Καστελιανάκης

εκτέλεσε το κόρνερ και ο Γιώργος Λουλα-

κάκης ισοφάρισε, ενώ στο 83’ ο Καστε-

λιανάκης με υπέροχη εκτέλεση φάουλ

διαμόρφωσε το 2-1.

ΠΑΤΟΥΧΑΣ: Ανδρεαδάκης, Μπριντά-

κης, Ραπτάκης, Νικολάρας, Λουλακάκης,

Μπερερής, Καραντινάκης, Ζουριδάκης

(62' Μπελιμπασάκης), Γκούγκας, Καστε-

λιανάκης, Μπιτσακάκης.

ΗΡΟΔΟΤΟΣ: Καρλής, Κλαδάς, Μαγά-

κης, Μαυρίδης, Γεωργόπουλος, Χαρίτος,

Σκουλάς (60' Νικολάου), Μπέρκης (75'

Ακογλάνης), Αλ. Ζαφείρης, Μωραΐτης,

Τσομπανάκης (18’ λ.τρ. Παπαδάκης).

ΠΟΑ – Πατούχας 6-1Το συγκρότημα του Μανώλη Πατεμτζή

έδειξε από τα πρώτα λεπτά τις προθέσεις

του δημιουργώντας ευκαιρίες, ενώ στο

πρώτο δεκάλεπτο κατάφερε να πετύχει

δυο γκολ και στο ημίχρονο έκλεισε με

σκορ 3-0.

Στο 8' ωραία ενέργεια του Βρετού, έδω-

σε πάσα «πάρε βάλε» στον Μαραγκάκη,

όμως ο τελευταίος δεν έπιασε καλά το

σουτ και μπλόκαρε ο Ανδρεαδάκης. Στο

10' ο Γιακουμάκης βρέθηκε τετ α τετ με

τον Ανδρεαδάκη, πάσαρε στο Σκουλού-

δη, ο οποίος σε κενή εστία έκανε το 1-0.

Στο 12' ο Βρετός πάσαρε στον Μαραγκά-

κη και εκείνος με ωραίο πλασέ από το

ύψος της μεγάλης περιοχής, έστειλε την

μπάλα στη δεξιά γωνία του Ανδρεαδάκη,

διαμορφώνοντας το 2-0.

Στο 25' ο Πατούχας έχασε μεγάλη ευ-

καιρία με τον Καραντινάκη για να μειώσει

σε 2-1 όμως ο έμπειρος μέσος έστειλε

την μπάλα στο δοκάρι. Στο 27' ο ΠΟΑ ισο-

φάρισε τα δοκάρια με το Σκουλούδη. Στο

34' ωραία πάσα του Γιακουμάκη στο Βρε-

τό, εκείνος έβγαλε σέντρα στο δεύτερο

δοκάρι προς τον Σκουλούδη και ο τελευ-

ταίος με προβολή έσπρωξε την μπάλα

στο δίχτυα, κάνοντας το 3-0. Στο 55' από

ωραία μπαλιά του Βρετού, ο Γιακουμάκης

έγινε αποδέκτης της μπάλας, πέρασε τον

Ανδρεαδάκη, όμως βρέθηκε από πλάγια

θέση και αναγκάστηκε να σεντράρει, χω-

ρίς να βρει κάποιον συμπαίκτη.

Στο 57' ο Γιακουμάκης έδωσε την ασίστ

στον Μπουτσάκη, ο οποίος με δυνατή κε-

φαλιά ανέβασε τον δείκτη του σκορ στο

4-0. Στο 68' από εκτέλεση κόρνερ του

Μπουτσάκη, ο Χαλκιαδάκης πήρε την κε-

φαλιά στο πρώτο δοκάρι και έστειλε την

μπάλα στα δίχτυα του Ανδρεαδάκη κάνο-

ντας το 5-0. Στο 76' ο Σκουλούδης πέτυχε

το 6-0, ενώ το τελικό 6-1 διαμορφώθηκε

στο 86' με σκόρερ του Πατούχα τον Κα-

στελλιανάκη.

ΠΟΑ (Μανώλης Πατεμτζής): Παπαδά-

κης, Χαλκιαδάκης, Καραταράκης (53'

Βλαστός), Πετράκης, Πλεύρης (53' Βρε-

τός Κ.), Καινουργιάκης (76' Συσκάκης),

Βρετός Ν., Μαραγκάκης, Π.Γιακουμάκης,

Σκουλούδης, Μπουτσάκης.

ΠΑΤΟΥΧΑΣ (Κώστας Χανιωτάκης):

Ανδρεαδάκης, Μπριντάκης (46' Μπιτσα-

κάκης Μιχ), Βεληβασάκης (81' Τζανιδά-

κης), Λουλακάκης, Μπερερής, Ραπτάκης,

Καραντινάκης, Ζουριδάκης, Σταυρακά-

κης, Καστελλιαννάκης, Μπιτσακάκης

Μαν.

ΤΕΛΙΚΗ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ1.ΠΟΑ 412.ΠΑΟΚ 303.ΗΡΟΔΟΤΟΣ 304.ΕΡΜΗΣ ΖΩΝΙΑΝΩΝ 305.ΓΙΟΥΧΤΑΣ 296.ΚΙΣΣΑΜΙΚΟΣ 277.ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ 278.ΑΕΚ 129.ΟΦΙ 1010.ΠΑΤΟΥΧΑΣ 9

Αγωνίστηκε ο Μπιτσακάκηςμετά από πολύμηνη απουσία

Έπρεπε να έρθει η τελευταία αγωνιστι-

κή για να φορέσει ο Μπιτσακάκης ξανά τα

ποδοσφαιρικά του παπούτσια και να

αγωνιστεί σε επίσημο παιχνίδι πρωτα-

θλήματος. Ο νεαρός ακραίος αμυντικός

του Πατούχα είχε παίξει σε ματς των

Βιαννιτών στην πρώτη αγωνιστική κόν-

τρα στον Κισσαμικό και έκτοτε δεν αγω-

νίστηκε ξανά... Αιτία; Ο τραυματισμός του

που προήλθε από την σύγκρουση του

αυτοκινήτου που επέβαινε με διερχόμενη

νταλίκα. Ο "Λαγός" έμεινε εκτός δράσης,

μεγαλύτερο διάστημα απ' ό,τι αρχικά

υπολογιζόταν και αναμφίβολα ήταν μια

απουσία που κόστισε...

Πήγαν και αγκάλιασαν τον Χωματά

Μπορεί ο Πατούχας να γνώρισε "βα-

ριά" ήττα στο Ατσαλένιο από τον πρωτα-

θλητή ΠΟΑ, ωστόσο οι παίκτες της ομά-

δας, αμέσως μετά το τέλος του αγώνα δεν

ξέχασαν ένα δικό τους παιδί που από τον

περασμένο Γενάρη κατηφόρισε στο Προ-

σφυγικό Προάστιο. Ο λόγος για τον Δη-

μήτρη Χωματά που δέχτηκε τις αγκαλιές

και τα φιλιά των πρώην συμπαικτών του,

που τον συνεχάρησαν για την κατάκτηση

του τίτλου. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Χω-

ματάς κατακτά τον δεύτερο τίτλο μέσα σε

δύο σεζόν αφού πέρυσι πήρε το Κύπελλο

με τους Βιαννίτες και μάλιστα ήταν το

πρόσωπο της εν λόγω αναμέτρησης, κα-

θώς κράτησε όρθια την τότε ομάδα του

στην διαδικασία των πέναλτι.

«Έφυγε» από τη ζωήο πατέρας

του ΧατζησεβαστούΔύσκολες ώρες περνά ο πρώην προ-

πονητής του Πατούχα Γιάννης Χατζησε-

βαστός καθώς “έφυγε” από τη ζωή ο πα-

τέρας του, χτυπημένος από την επάρατη

νόσο. Η διοίκηση της ομάδας εξέδωσε

συλλυπητήρια ανακοίνωση που αναφέρει

τα ακόλουθα:

"Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπη-

τήρια στον Γιάννη Χατζησεβαστό, για το

χαμό του αξιολάτρευτου πατέρα του. Ας

είναι αιωνία του η μνήμη.

Το ΔΣ

Dp Studies Πατούχας"

Η Γενική Συνέλευσηθα κρίνει πολλά

Η επόμενη μέρα αποτελεί ερωτηματικό

για τον Πατούχα. Και αυτό διότι δεν έχει

ξεκαθαριστεί ακόμη αν ο Γιάννης Παπα-

ματθαιάκης θα συνεχίσει στην προεδρεία

του Πατούχα. Ο νεαρός παράγοντας

αποτελεί το «κλειδί» για την μετέπειτα πο-

ρεία του σωματείου, αφού η παρουσία

του στη διοίκηση ενδέχεται να αποτελέσει

κίνητρο και για κάποιους άλλους οι οποίοι

είτε τον εμπιστεύονται, είτε έχουν καλές

σχέσεις μαζί του. Σύμφωνα με το ρεπορ-

τάζ, ο κ. Παπαματθαιάκης θα θέσει κά-

ποιους όρους στη Γενική Συνέλευση οι

οποίοι θα περιστρέφονται γύρω από την

παραμονή του κ. Πόθου Κοσκουμπεκάκη

αλλά και του κ. Γιώργου Παπαδάκη. Άξια

αναφοράς είναι και η πρόταση που θα κά-

νει για συμμετοχή πέντε γυναικών στο

Δ.Σ για να αναλάβουν αποκλειστικά τις

ακαδημίες. Σημαντικό κίνητρο για τον

Γιάννη Παπαματθαιάκη αποτελούν και τα

έργα στο γήπεδο τα οποία «έτρεξε» ο

ίδιος μαζί με τον Δήμαρχο Βιάννου και τον

Περιφερειάρχη και περιλαμβάνουν σκέ-

παστρο στην κερκίδα, επέκταση των

αποδυτηρίων και φωτισμό.

Αντίο Δ’ Εθνική…Το ταξίδι του Πατούχα τελείωσε και επισήμως στο δύσκολο

αλλά και συνάμα «γλυκό» πρωτάθλημα της Κρήτης

Η προσφορά του Αλέκου και του Μπάμπη Υπάρχουν άνθρωποι στον τόπο μας τελικά, οι οποίοι αντιλαμβάνονται με

τον δικό τους τρόπο την προσφορά. Για παράδειγμα ο Αλέκος και ο Μπάμπης

Συγγελάκης στη Σύμη, που κάθε χρόνο προσπαθούν να βοηθήσουν τον Πα-

τούχα, όχι για να το παίξουν δήθεν αλλά γιατί έχουν καταλάβει για τα καλά πως

πρέπει και αυτοί να βάλουν ένα λιθαράκι ώστε να πάμε ένα βήμα παραπέρα.

Πριν λίγο καιρό τραπέζωσαν όλη την αποστολή του Πατούχα πριν το ματς

με την Αναγέννηση Ιεράπετρας στην ταβέρνα «Αφροδίτη» που βρίσκεται στο

πανέμορφο χωριό του Δήμου Βιάννου και γι’ αυτό παίκτες, προπονητής και

συμβούλιο εξέδωσαν ανακοίνωση στην οποία εκφράζουν ευχαριστίες προς

την οικογένεια Συγγελάκη.

Εμείς, θέλουμε να σταθούμε στη διαφορά νοοτροπίας. Τη στιγμή που κά-

ποιοι οι οποίοι έχουν φάει ψωμί από τον Πατούχα δεν «χαρίζουν κάστανο», ο

Μπάμπης με τον Αλέκο δείχνουν απλόχερα την χουβαρντοσύνη τους αλλά και

την υπερβατική τους σκέψη. Ας προβληματιστούν κάποιοι «επαγγελματίες»

και συνάμα ας παραδειγματιστούν. Ίσως τότε απαντηθεί το ερώτημα γιατί η

ταβέρνα «Αφροδίτη» έχει πάντα δουλειά…

Ηπερίπτωση του ΔράκουΒεληβασάκη είναι άξιααναφοράς, καθώς θα πρέ-

πει να αποτελέσει παράδειγμα προςμίμηση για όλους. Κυρίως για τουςμικρότερους που χωρίς να έχουνδουλέψει ποτέ στη ζωή τους, έχον-τας κλωτσήσει μερικές φορές τημπάλα, ζητούν χρήματα από τηνομάδα του χωριού τους, την ίδιαστιγμή που όλοι ξέρουμε πως όπουκαι να πάνε δεν πρόκειται να τουςδοθούν χρήματα, πολύ απλά διότιδεν υπάρχουν.

Ο Δράκος, παλαίμαχος ποδο-σφαιριστής του Πατούχα, βοήθησετα μέγιστα στο φετινό συμβούλιο,έβαλε τον οβολό του όπως οι περισ-σότεροι σύμβουλοι, ακολούθησε τηνομάδα και στο τέλος φόρεσε και ταποδοσφαιρικά του παπούτσια καιμάλιστα πήρε χρόνο συμμετοχής.

Ναι, καλά διαβάσατε. Αφού είδε καιαπόειδε με όλους αυτούς που είχανστην ομάδα τελευταία αλλά είχαν τοθράσος να ζητούν χρήματα, την ίδιαστιγμή που κανένας δεν «έβαζε» ταπόδια του στη φωτιά (άντε μερικέςεξαιρέσεις), ετοίμασε το δελτίο, έκα-νε και μερικές προπονήσεις και πή-γε να βοηθήσει, μια και ο Πατούχαςείχε πρόβλημα στο σχηματισμό δε-καοκτάδας. Στο τελευταίο ματς μετον ΠΟΑ, ο Κώστας Χανιωτάκης τονξεκίνησε από την αρχή, θέλοντας μεαυτόν τον τρόπο να τιμήσει έναν άν-θρωπο που έδειξε την αγάπη τουστο ιστορικό σωματείο στο οποίογαλουχήθηκε ποδοσφαιρικά. Τελει-ώνοντας να πούμε ότι ο Δράκος Βε-ληβασάκης ήταν μέλος της ομάδαςπου πήρε τον τίτλο στο Β' τοπικό αλ-λά και της ομάδας που ανέβηκεστην Δ' Εθνική.

Το «φαινόμενο» Δράκος Βεληβασάκης

ΜΑΡΤΙΟΣ 2013

31

Ο Πατούχας χρειάζεται έναν Πέτρο Κούτα

Όταν η αγάπη και το πάθος, αφήνουν

στην άκρη, ηλικία, δουλειές, ασχολίες,

έννοιες…

Καλές είναι οι κριτικές, περνάειο χρόνος μας στο καφενείο πίνον-τας το καφεδάκι μας, ωστόσοπρόοδος στον τόπο μας με αυτέςτις συνήθειες δεν μπορεί να υπάρ-ξει. Καθόμουν και άκουγα τα λόγιατα μεγάλα -ίσως και ψεύτικα- ορι-σμένων ότι ο αθλητισμός δεν είναιμόνο το ποδόσφαιρο. Ο Πατούχαςδεν εκφράζει την πλειοψηφία τωνανθρώπων που ασχολούνται μετον αθλητισμό και γι’ αυτό αρκετοίτου έχουν γυρίσει την πλάτη. Συμ-φωνώ και επαυξάνω τους απαν-τώ, πόσο μάλιστα όταν τον κλασι-κό αθλητισμό τον έχω ζήσει για τακαλά στο πετσί μου. Μαζί όμως μετην απάντηση ήρθε και η ερώτησημου προς τους ειδήμονες της κρι-τικής. Γιατί δεν μπαίνετε μπροστά-ρηδες ώστε να δημιουργηθεί μιαομάδα ανθρώπων για εναλλακτικότρόπο άθλησης πέρα από το πο-δόσφαιρο; Αυτοί που διοικούν τονΠατούχα τους λέω, μπήκαν στοσυμβούλιο γιατί αγαπούν το ποδό-σφαιρο, το γουστάρουν, θέλουννα κάνουν το κέφι τους και μέσααπό ‘κει να βοηθηθούν και πέντε– δέκα παιδιά από τον τόπο μας.

Ο προβληματισμός περιστρέ-φεται γύρω από όλους αυτούςπου κάνουν συνεχώς κριτική (καικαλά κάνουν), ωστόσο δεν έχουνκαταλάβει πως αν οι ίδιοι δεν πά-ρουν τις τύχες του τόπου μας σταχέρια τους δεν θα υπάρξει κάποι-ος άλλος να το κάνει.

Κάποτε βρέθηκαν ορισμένοι ρο-μαντικοί και δημιούργησαν ένατμήμα στίβου. Από ‘κει ξεπήδησανπάρα πολλά παιδιά μεταξύ αυτώνκι εγώ. Το ερέθισμα που έδινε έναςμεγάλος γυμναστής που είχε έρθειτότε στη Βιάννο, ο Πέτρος ο Κού-τας ήταν τεράστιο, «αναγκάζον-τάς» μας να ζούμε με την έννοιατης προπόνησης. Και για ‘μένα,που ήμουν πιο μικρός ήταν ως έναβαθμό φυσιολογικό. Το αξιοπε-ρίεργο ήταν ότι είχε καλλιεργήσειστο μυαλό των μεγαλύτερων μου,των έφηβων της εποχής, πως θαπρέπει να ζουν με την καθημερι-νότητα του αθλητή. Διότι αθλητήςδεν γίνεσαι μόνο την ώρα της προ-πόνησης. Όταν έχουμε τον αθλητήμέσα μας, ζούμε, σκεφτόμαστε,παλεύουμε 24 ώρες το 24ωροόπως θα κάναμε και στον αγώνα.

…Το παράδειγμα του Κούτα,ίσως θα πρέπει να ακολουθηθείκαι στο ποδόσφαιρο. Όχι βέβαιαστην πρώτη ομάδα που εκεί ταπράγματα είναι σκληρά (το ποδό-σφαιρο είναι όντως δύσκολο άθλη-μα) αλλά στις ακαδημίες. Ο Πα-τούχας χρειάζεται έναν προπονη-τή – γυμναστή να δώσει όραμα,ερέθισμα στα νέα παιδιά, στουςγονείς των παιδιών. Να τα φέρειστο γήπεδο και να αγαπήσουν τοναθλητισμό. Να μάθουν να ζουν μεαυτόν. Έναν προπονητή που θατον εμπιστευτούν, θα τον αγαπή-σουν…

ΤουΓιάννη Σπανάκη

Για την ομάδα του, τον Πήγασο, τοκακό ξεκίνημα και την καλή πορείατων τελευταίων μηνών, την επόμενησεζόν αλλά και τη λάθος νοοτροπίατων παικτών που πρέπει να αλλάξειμίλησε ο Άρης Μαυρογιαννάκης. Οτεχνικός του συλλόγου από την Έμ-παρο, μιλώντας στο topikokritis.grεξέφρασε την πεποίθηση πως ο Πή-γασος τη νέα σεζόν, θα παρουσια-στεί εντελώς διαφορετικός. "Κάναμεκακό ξεκίνημα με λάθος νοοτροπίακάποιων παιδιών. Αλλάξαμε κάποιαπράγματα στο στήσιμο και θέσειςστην ομάδα και φάνηκε άμεσα η αλ-λαγή με συνεχόμενες νίκες. Αν είχα-με πάρει δυο από τα επτά συνεχό-μενα χαμένα θα είχαμε άλλη πορεία.Έχουμε πολλά καλά παιδιά στηνομάδα, αλλά και κακομαθημένα χω-ρίς νοοτροπία αθλητή. Θα πάρουμεό,τι καλύτερο μπορούμε μέχρι τέλοςτης χρονιάς και ετοιμάζουμε ήδη τηνεπόμενη χρονιά. Μια υγιή ομάδα σεδιοίκηση και αθλητικό υλικό" , κατέ-ληξε ο κ. Μαυρογιαννάκης.

Επιστροφή στα θετικά αποτελέσματα για τον Πήγασο

Μετά από τα αρνητικά αποτελέσμα-

τα ήρθα και οι νίκες. Η ομάδα της Εμ-πάρου επικράτησε για την 21η αγω-νιστική του Φόδελε με 3-1 στην ΑγιάΜονή ενώ την 22η αγωνιστική νίκη-σε τον ΠΑΝΟΜ 2000 με το εντυπω-σιακό 2-4. Έτσι, τρεις αγωνιστικές πριν το τέ-λος, ο Πήγασος έχει 34 βαθμούς καιβρίσκεται στην 6η θέση πίσω από τοΜονοφάτσι.

Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ (σε 22 αγώνες)

1. Γωνιές 48

2.Α.Ο. Πόρου 46

3 Πυργού 42

4.Τριτωνία 42

5.Α.Ο. Μονοφατσίου 36

6.Πήγασος 34

7.Ολυμπιακός 25

8.Βόνη 24

9.Αγ. Δημήτριος 21

10.Φόδελε 20

11.ΠΑΝΟΜ 2000 16

12.Πηγαιδάκια 11

Μαυρογιαννάκης:

«Έχουμε πολλά καλά παιδιά αλλά και κακομαθημένα»

«Έφυγε» από τη ζωή ο Πιέτρο Μενέα Ένας από τους μεγαλύτερους αθλητές στίβου όλων των εποχών, ο Ιταλός σπρίντερΠιέτρο Μενέα «έφυγε» από τη ζωή χτυπημένος από την επάρατη νόσο σε ηλικία 61ετών, αφήνοντας την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο της Ρώμης. Ο Μενέα κατά-φερε να μπει στο πάνθεον της ιστορίας κατακτώντας τρία Ολυμπιακά Μετάλλια, μεμεγαλύτερη στιγμή του την κατάκτηση του χρυσού στους Αγώνες της Μόσχας το 1980,στα 200 μέτρα. Το «μπλε βέλος», είχε κάνει παγκόσμιο ρεκόρ στα 200 μέτρα με χρόνο19.72, το οποίο κράτησε για 17 χρόνια! Ο Πιέτρο Μενέα πήρε το πρώτο του χρυσόμετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση στους Μεσογειακούς Αγώνες του 1971 στη Σμύρνητης Τουρκίας, όταν τερμάτισε πρώτος στα 200 μέτρα. Την ίδια χρονιά, ήταν χάλκινοςστο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο Ελσίνκι, στη σκυταλοδρομία 4x100 με την ομάδατης Ιταλίας. Το 1972 στο Μόναχο τερμάτισε τρίτος στα 200 μέτρα και κατάφερε να πά-ρει το πρώτο του ολυμπιακό μετάλλιο. Ακολούθησε το χρυσό της Μόσχας, αλλά κιένα ακόμα χάλκινο στη ρωσική ολυμπιάδα, στην σκυταλοδρομία 4x400.

Ένα απίστευτο περιστατικό έλαβε χώραστο πρωτάθλημα της Ινδίας, το οποίοάφησε άφωνους τους παίκτες των Άρο-ους και Μουχούν Μπαγκάν.Στο εν λόγω παιχνίδι το οποίο έγινε τηνΚυριακή, οι φιλοξενούμενοι νίκησαν με 3-2, κάτι που όμως γρήγορα θα ξεχαστεί.Αιτία ήταν η εισβολή μίας ντουζίνας φι-διών στον αγωνιστικό χώρο λίγο μετά τοτέλος της αναμέτρησης. Κάποιοι, μάλι-στα, τα είδαν και κοντά στα αποδυτήριατων παικτών, οι οποίοι ήταν σοκαρισμέ-νοι. Ωστόσο, ο διευθύνων σύμβουλος τηςλίγκας όταν ρωτήθηκε από τους "IndianExpress" για το αν θα απαγορευτεί το γή-πεδο, σχολίασε: "Όχι, δεν έχουμε πάρει

κάποια απόφαση ακόμα. Ωστόσο, έχουμεπει στις αρχές να πάρουν τα απαραίτηταμέτρα, προκειμένου να απομακρυνθούντα φίδια από τις εγκαταστάσεις του γηπέ-δου". Ο δήμαρχος του Καλιανί αποκάλυ-ψε πως η περιοχή έχει γεμίσει με φίδιαλόγω των πολύ υψηλών θερμοκρασιώνπου επικρατούν, ενώ ο παίκτης τηςΜπαγκάν, Ραχίμ Νάμπι, ξεκαθάρισε:"Εγώ θα φοβόμουν να αγωνιστώ ξανά σεαυτό το γήπεδο".Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως κανείς δεντραυματίστηκε, παρόλο που τα φίδια ήτανδηλητηριώδη.

Πηγή: Sports 24

Γέμισε φίδια το γήπεδο

HXΩ της BIANNOY ΜΑΡΤΙΟΣ 201332

Οι μαθητές των σχολείων έχουν παραταχθεί, προ-κειμένου να ξεκινήσει η παρέλαση. «Εμπροσθοφυλα-κή», όπως πάντα, οι κατά τεκμήριο καλοί μαθητές.Για να ακριβολογήσουμε οι επιμελείς μαθητές. Ενπροκειμένω, σημαιοφόρος είναι ένας εξαίρετος Βιαν-νίτης, ο Μανώλης Μανούσακας, συνταξιούχος εκπαι-δευτικός και πρώην γυμνασιάρχης. Αριστερά η κ. Δια-μάντω Κοκολάκη-Κόμη, απόφοιτος της Νομικής,

συνταξιούχος τραπεζική υπάλληλος. Δεξιά, ένα άλλοφωτισμένο μυαλό, ο αείμνηστος Σάββας Πετράκης,ο θάνατος του οποίου είχε «ειδικό» κοστολόγιο γιαόλους μας…

Σημείωση: η φωτογραφία της τελευταίας σελίδαςείναι αφιερωμένη στη μνήμη του Σάββα Πετράκη, πουσε λίγες ημέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από τοθάνατό του.

Θεριό μεγάλο κοίτεται Πάνω στο Μαρτινέγκο,

ήλιος εγίνη η σκέψη ντου στο δρόμο μου και φέγγω

(αφιερωμένη στον Ν. Καζαντζάκη)

Δημήτρης Ζουμπουλάκης

25η Μαρτίου 1961

«Μετά από 35 χρόνια στη δημόσια υγεία, ο διακεκριμένος για-

τρός, Γιώργος Κόμης, μέχρι πρότινος διευθυντής της Α’ Παθο-

λογικής Κλινικής του Βενιζελείου, εισήλθε στη χορεία των συν-

ταξιούχων»! Έτσι έφτασε ως εμάς η είδηση, η οποία, δεν σας

κρύβουμε, μας προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα. Και εξη-

γούμε το λόγο. Κάποιος πάσχων συνδημότης μας, εν πλήρη ει-

λικρινεία είπε κάποτε: «Ό,τι ωραιότερο μπορείς να συναντήσεις

στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο, είναι το χαμόγελο του Γιώργου Κό-

μη». Πράγματι, για 35 ολόκληρα χρόνια, ο Γιώργος Κόμης, ήταν

για κάθε πάσχοντα ο Άγιος Παντελεήμονας. Σπουδαίος επι-

στήμονας, που τίμησε και με το παραπάνω τον όρκο του Ιππο-

κράτη. Φανατικός υπέρμαχος της δημόσιας υγείας, έδωσε την

ψυχή του, προκειμένου να βελτιωθούν οι παρεχόμενες υπηρε-

σίες υγείας από το δημόσιο νοσοκομείο. Ταυτόχρονα στάθηκε

σθεναρά απέναντι στο χρηματισμό και τη διαπλοκή και η εντι-

μότητά του είναι παροιμιώδης στον ιατρικό κόσμο του Ηρακλεί-

ου. Πάνω απ’ όλα όμως, ο Γιώργος Κόμης είναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ με

ατελείωτες αποθήκες αγάπης και ειλικρινούς ενδιαφέροντος

για τον πάσχοντα συνάνθρωπο. Εμείς του ευχόμαστε καλή συν-

ταξιοδοτική ζωή και, διερμηνεύοντας τα αισθήματα όλων των

συμπατριωτών μας που κοινώνησαν της επιστημοσύνης και της

αγάπης του, του εκφράζουμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ»! Είναι το

ελάχιστο που μπορούμε να πράξουμε…

Ευχόμαστε δε, το χαμόγελό του, ως ιατρική πρακτική, να έχει

υιοθετηθεί και από άλλους υπηρέτες του Ασκληπιού, ώστε, οι

πάσχοντες συνάνθρωποί μας να συνεχίσουν να το συναντούν

στο Βενιζέλειο…

Μανώλης Σπανάκης

Ανάμεικτα συναισθήματα

Πρόσκληση

Σας προσκαλούμε τη Δευτέρα 15 Απριλίου και ώρα

19:00, στην άκρως ενδιαφέρουσα ομιλία με θέμα:

«Καρκίνος του Τραχήλου της Μήτρας – Πρόληψη

– Θεραπεία», που θα γίνει στην αίθουσα του Βλαχά-

κειου Πνευματικού Κέντρου, στην Άνω Βιάννο.

Ομιλήτρια: Ελισσάβετ Μελά,

Μαία Κέντρου Υγείας Βιάννου

7η Υ.ΠΕ Κρήτης