Lekcje Biblijne Szkoły Sobotniej 4/2012 - lekcja 13

Wzrastając w Chrystusie

„Kiedy wszystko stanie się nowe”

Sobotnie studium biblijne Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego

LEKCJA TRZYNASTA

ASBSG-SE-4Q-13-2012 ASBSG-TE-4Q-13-2012

Wydawnictwo Christ Media®

NADARZYN 2012 www.christmedia.pl

ISBN 978-83-63668-09-9

Lekcje Biblijne Szkoły Sobotniej – IV kwartał 2012 Lekcja 13 – Kiedy wszystko stanie się nowe: 22 grudnia – 28 grudnia

S t r o n a | 2 |

NA PODSTAWIE OPRACOWANIA

Kwabena Donkor

TYTUŁ ORYGINAŁU Adult Sabbath School Bible Study Guide

(Standard & Teachers Edition) 4/2012: Growing in Christ

TŁUMACZENIE Klaudia Głowacka-Walaszczyk

TŁUMACZENIE I OPRACOWANIE BIBLIJNYCH TEKSTÓW ORYGINALNYCH

Adam Gołębiewski

KOREKTA Arkadiusz Piętka

REDAKCJA, TYPOGRAFIA I SKŁAD

Arkadiusz Piętka

Ta wersja podręcznika, w związku z cofnięciem zgody przez Office of Adult Bible Study Guide przy General Conference of Seventh-day Adventist Church , k iedy trwały

już prace nad tym kwartałem, będzie kontynuowana wyłącznie do końca grudnia 2012 roku. Przepraszamy wszystkich, którzy przyzwyczai l i się do takiej nowatorskiej

metody studium bibl i jnego, ale możemy działać tylko zakresie obowiązującego prawa autorskiego – Wydawcy.

Na podstawie Przewodnika Szkoły Sobotniej przygotowanego przez Biuro Generalnej Konferencji Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, jako standardowy podręcznik dla wszystkich ogólnoświatowych

Szkół Sobotnich Lekcji Biblijnych. Opublikowany tekst odzwierciedla wkład zespołowej pracy specjalnego Komitetu Weryfikacji Manuskryptów, a zatem nie musi wyłącznie odzwierciedlać intencji autora (-ów).

Cytaty biblijne na podstawie przekładów:

Biblii Warszawskiej (BW) – Towarzystwo Biblijne w Polsce: 2004 r.,

Biblii Tysiąclecia (BT), wyd. V – Wydawnictwo „Pallottinum”: 2005 r., Biblii Warszawsko-Praskiej (BWP) – „Gaudium” Wydawnictwo Archidiecezji Lubelskiej: 2001 r.,

Biblii Gdańskiej (BG) – Towarzystwo Biblijne w Polsce: 1989 r. (1632), oraz w tekstach pamięciowych: Septuaginty (LXX) i Textus Receptus (TR).

Sobotnie Studium Biblijne zawiera uzupełniające materiały do studiowania, zaznaczone przypisami. W opracowaniu wykorzystano program e-Biblia dla cytatów biblijnych oraz grafikę Larsa Justinena.

Numerację anglojęzycznych wydań książek Ellen G. White oparto o www.egwwritings.org.

Wszelkie uwagi do tego opracowania prosimy zgłaszać pod: [email protected].

Niniejszy przekład (public domain) można publikować i rozpowszechniać bezpłatnie, pod warunkiem podania źródła pochodzenia, np. www.christmedia.pl.


S t r o n a | 3 |

1 Także: 1 Księga Mojżeszowa. 2 Także: 2 Księga Mojżeszowa. 3 Także: 3 Księga Mojżeszowa. 4 Także: 4 Księga Mojżeszowa. 5 Także: 5 Księga Mojżeszowa. 6 Także: Księga Joba. 7 Także: Przypowieści Salomona. 8 Także: Księga Kaznodziei Salomona. 9 Także: Treny. 10 Także: List św. Pawła do Galacjan. 11 Także: Objawienie św. Jana.

Skróty nazw ksiąg biblijnych

Rdz Księga Rodzaju1 Wj Księga Wyjścia2 Kpł Księga Kapłańska3 Lb Księga Liczb4 Pwt Księga Powtórzonego Prawa5 Joz Księga Jozuego Sdz Księga Sędziów Rt Księga Rut 1 Sm 1 Księga Samuela 2 Sm 2 Księga Samuela 1 Krl 1 Księga Królewska 2 Krl 2 Księga Królewska 1 Krn 1 Księga Kronik 2 Krn 2 Księga Kronik Ezd Księga Ezdrasza Ne Księga Nehemiasza Est Księga Estery Hi Księga Hioba6 Ps Księga Psalmów Prz Księga Przysłów7 Koh Księga Koheleta (Eklezjastesa)8 Pnp Pieśń nad Pieśniami Iz Księga Izajasza Jr Księga Jeremiasza Lm Lamentacje9 Ez Księga Ezechiela Dn Księga Daniela Oz Księga Ozeasza Jl Księga Joela Am Księga Amosa Ab Księga Abdiasza Jon Księga Jonasza Mi Księga Micheasza Na Księga Nahuma Ha Księga Habakuka So Księga Sofoniasza Ag Księga Aggeusza Za Księga Zachariasza Ml Księga Malachiasza

Mt Ewangelia według św. Mateusza Mk Ewangelia według św. Marka Łk Ewangelia według św. Łukasza J Ewangelia według św. Jana Dz Dzieje Apostolskie Rz List do Rzymian 1 Kor Św. Pawła 1 List do Koryntian 2 Kor Św. Pawła 2 List do Koryntian Ga Św. Pawła List do Galatów10 Ef Św. Pawła List do Efezjan Flp Św. Pawła List do Filipian Kol Św. Pawła List do Kolosan 1 Tes Św. Pawła 1 List do Tesaloniczan 2 Tes Św. Pawła 2 List do Tesaloniczan 1 Tm Św. Pawła 1 List do Tymoteusza 2 Tm Św. Pawła 2 List do Tymoteusza Tt Św. Pawła List do Tytusa Flm Św. Pawła List do Filemona Hbr List do Hebrajczyków Jk List św. Jakuba 1 P 1 List św. Piotra 2 P 2 List św. Piotra 1 J 1 List św. Jana 2 J 2 List św. Jana 3 J 3 List św. Jana Jud List św. Judy Ap Apokalipsa św. Jana11


S t r o n a | 4 |

LEKCJA 13: 22 grudnia – 28 grudnia*

KIEDY WSZYSTKO STANIE SIĘ NOWE

POPOŁUDNIE SZABATOWE

STUDIUM BIEŻĄCEGO TYGODNIA:

1 Tes 4,16-18; Ap 20; 1 Kor 4,5; Rz 8,20-22; Ap 21,11-22,5; Ap 21,3

TEKST PAMIĘCIOWY: „I otrze wszelką łzę z oczu ich, i śmierci już nie będzie; ani

smutku, ani krzyku, ani mozołu już nie będzie; albowiem pierw-sze rzeczy przeminęły” (Ap 21,4 BW)

BT I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni

trudu już nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły. BWP On otrze z ich oczu wszelką łzę. Nie będzie już odtąd śmierci ani żadnego smut-

ku, ani narzekań, ani utrudzenia. Minęło bowiem już to wszystko, co było od po-czątku.

BG I otrze Bóg wszelką łzę z oczów ich; a śmierci więcej nie będzie, ani smutku, ani krzyku, ani boleści nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy pominęły.

TR12 και I εξαλειψει ZETRZE ο θεος BÓG παν KAŻDĄ δακρυον ŁZĘ απο Z των οφθαλ-μων OCZÓW αυτων ICH και I ο θανατος ŚMIERCI ουκ NIE εσται BĘDZIE ετι JUŻ ουτε ANI πενθος SMUTKU13 ουτε ANI κραυγη KRZYKU ουτε ANI πονος BÓLU14 ουκ NIE εσται BĘDZIE ετι JUŻ οτι PONIEWAŻ τα πρωτα TE PIERWSZE απηλθον ODESZŁY

MYŚL PRZEWODNIA: Czym jest milenium, kiedy nastąpi i do czego prowadzi?

homas More (1478-1535) to angielski pisarz, który stworzył termin „utopia”, nazywając w ten sposób wyimaginowaną wyspę, na której panował pozornie doskonały system społeczny i polityczny. Od tego czasu słowo to bywa często

używane w sensie pejoratywnym, aby wyrazić niemożność stworzenia doskonałego społeczeństwa. Spójrzcie, jak wiele razy ludzie próbowali tworzyć „utopie”. Niestety te wysiłki zawsze kończyły się klęską i niepowodzeniem.

12 Nowotestamentowy tekst grecki oparto o Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ z 1957 r. z aparatem krytycznym ze szczegól-nym uwzględnieniem zapisu Textus Receptus (przyp. tłum.). 13 Także: „zmartwienia, żałoby, nieszczęścia, biedy” (przyp. tłum.). 14 Także: „nieszczęścia, biedy, cierpienia, choroby, kłopotu, trudności, wysiłku” (przyp. tłum.).

T


S t r o n a | 5 |

Jednakże Biblia mówi o prawdziwej utopii. W pewnym sensie możemy powiedzieć, że jest to Boży cel, do którego dąży On od momentu upadku człowieka w ogrodzie Eden. On chce doprowadzić ludzkość z powrotem do utopii, którą stworzył dla nas już na samym początku. W niebiańskiej świątyni Chrystus dokończy swoją pracę dla zbawienia ludzkości. Po-tem przyjdzie na ziemię powtórnie, tym razem jednak w chwale, której nikt nigdy nie widział. Wskrzesi zmarłych świętych i przemieni tych wierzących, którzy pozostaną przy życiu – wszyscy oni będą królować z Panem Jezusem w niebie przez tysiąc lat. To właśnie jest okres, który nazywamy „milenium” (od słowa „tysiąc”). Jego początek wyznacza ustanowienie utopii, której pierwsi ludzi doświadczyli w ogrodzie Eden przed upadkiem w grzech. * – Przestudiuj w bieżącym tygodniu wszystkie lekcje, aby przygotować się na szabat, 29 grudnia.


S t r o n a | 6 |

Niedziela – 23 grudnia

WYDARZENIA ROZPOCZYNAJĄCE MILENIUM

koro milenium oznacza początek Bożej „utopii” ustanowionej dla Jego ludu, naturalne jest, że chcielibyśmy się dowiedzieć, kiedy się ono rozpoczyna i co będzie się wtedy działo. Tysiąclecie jako pojęcie pojawia się w 20. rozdziale

Księgi Objawienia, gdzie zostało wspomniane aż sześć razy (w. 2-7). Aby dowiedzieć się, kiedy nastąpi milenium, musimy umiejscowić rozdział 20. w całej chronologii tej księgi. Chociaż nie podąża ona za prostą linią czasu, w tym przypadku nietrudno jest określić, kiedy rozpoczyna się milenium. Porównaj 1 Tes 4,16-18 i Ap 20. W jaki sposób wspomniana w tych dwóch fragmentach natura zmartwychwstania pomaga określić, kiedy rozpoczyna się milenium? Jakie powiązane ze sobą wydarzenia możemy znaleźć w tych wersetach? _____________________________________________________________________

_____________________________________________________________________

_____________________________________________________________________

Świątynia Apokalipsa przepowiada, że krótko przed powtórnym przyjściem Jezusa trzy potęgi (smok, bestia i fałszywy prorok) zbiorą narody, aby walczyć przeciwko dziełu Chrystusa i jego ludowi (Ap 16,13). W czasie przyjścia Jezusa (Ap 19,11) na-rody zgromadzą się na wojnę przeciwko Niemu, ale wtedy bestia i fałszywy prorok zostaną zniszczone (Ap 19,19-20). 20. rozdział Księgi Objawienia zajmuje się losem trzeciej potęgi – smoka. Gdy umarli w Chrystusie zmartwychwstaną – co zostało na-zwane pierwszym zmartwychwstaniem (w. 5) – smok (szatan) zostanie pojmany i wtrącony do otchłani na tysiąc lat (w. 1-3). Niektóre z tych niesamowitych wydarzeń zostały również przedstawione w 1 Tes 4,16-18 i 2 Tes 1,7-9. W połączeniu te fragmenty pomagają wyjaśnić, co dzieje się przed rozpoczęciem milenium. Ten początek zbiega się, oczywiście, z powtórnym przyjściem Chrystusa. Umarli w Chrystusie zostaną wzbudzeni, aby przyłączyć się do żyjących wiernych, i obie gru-py zostaną zabrane do nieba. Bezbożni, którzy żywo doczekają przyjścia Chrystusa,

S


S t r o n a | 7 |

zostaną zabici Jego „blaskiem” (2 Tes 2,8). Opustoszała ziemia stanie się więzieniem szatana, który przez tysiąc lat będzie „związany” łańcuchem okoliczności. Powód jego uwięzienia jest następujący: „aby już nie zwodził narodów” (Ap 20,3). Wielu dostrze-ga symboliczne powiązanie pomiędzy „wygnaniem” kozła dla Azazela w Dniu Pojed-nania (Kpł 16,22), a sytuacją szatana podczas milenium. Wróć do wydarzeń przedstawionych w tych wersetach. Mówią one o nad-naturalnych zdarzeniach, świadczących o wielkości i mocy Boga w porów-naniu z ludzką słabością i niemocą. Co możemy zrobić, aby zawsze pamię-tać o tym ważnym kontraście? Dlaczego taka świadomość mogłaby być dobrym lekarstwem na pychę i poczucie samowystarczalności?


S t r o n a | 8 |

Poniedziałek – 24 grudnia

PODCZAS MILENIUM

zeczytaj ponownie Ap 10,4-6. Jakie znajdujemy tutaj dowody na to, że zbawieni spędzą milenium w niebie?

_____________________________________________________________________ _____________________________________________________________________ Szczególna część grupy tych, którzy spędzą milenium w niebie, została opisana jako „dusze tych, którzy zostali ścięci za to, że składali świadectwo o Jezusie i głosili Sło-wo Boże, oraz tych, którzy nie oddali pokłonu zwierzęciu ani posągowi jego i nie przyjęli znamienia na czoło i na rękę swoją” (Ap 20,4). Jako adwentyści dnia siódme-go rozumiemy, że Biblia nie naucza o istnieniu odrębnych, nieśmiertelnych i świado-mych dusz. Powyższy werset mówi o tych, którzy przeszli przez doświadczenie prze-śladowania, opisane w Ap 12,17–13,18. Podczas drugiego adwentu (w czasie którego nastąpi pierwsze zmartwychwstanie) prześladowani powrócą do życia, a potem będą panować w niebie z Chrystusem (zob. 1 Tes 4,15-17). Ap 20,4 zwraca naszą uwagę na inne wydarzenie, które będzie miało miej-sce podczas milenium, stwierdzając, że w tym czasie sąd zostanie powie-rzony odkupionym. Skoro wierni będą panować ze swoim Panem, a bez-bożni zostaną zniszczeni blaskiem Jego przyjścia, jaki jest charakter i cel tego sądu?

_____________________________________________________________________

_____________________________________________________________________

Jedną z trzech kwestii, o których mówiliśmy w poprzednim tygodniu (część na ponie-działek), był sąd związany ze służbą Chrystusa w niebiańskiej świątyni przed Jego powtórnym przyjściem. Jest to inny sąd niż ten wspomniany w Ap 20,4, stanowiący spełnienie obietnicy Jezusa zapisanej w Mt 19,28, a także korespondujący z oświad-czeniem Pawła, że święci będą sądzić świat (1 Kor 6,2-3). Pojęcie sądu w Biblii jest bardzo bogate i wielowymiarowe. Sąd ostateczny ma trzy fazy, z których pierwsza jest związana z kapłańską służbą Chrystusa w niebiańskiej

P


S t r o n a | 9 |

świątyni. Adwentyści nazywają ją sądem śledczym. Następnie, podczas milenium, nastąpi przeglądowa faza sądu, na którą wskazuje Ap 20,4 i 1 Kor 6,2-3. W tej fazie odkupieni otrzymają możliwość zapoznania się z Bożymi działaniami i Bożym sądem wobec buntowników. Trzecia faza sądu ostatecznego to faza wykonawcza, stanowią-ca część wydarzeń, które nastąpią przy końcu tysiąclecia. Pamiętając to, co dzisiaj studiowałeś, przeczytaj 1 Kor 4,5. Jaką ważną nadzieję możemy czerpać z tego wersetu wobec faktu, że na wiele pytań nie znajdujemy dziś odpowiedzi?


S t r o n a | 10 |

Wtorek – 25 grudnia

WYDARZENIA PRZY KOŃCU MILENIUM

rzeczytaj Ap 20,7-9. Jakie wydarzenia wyznaczają koniec milenium i jaką możliwość otrzyma wówczas szatan?

_____________________________________________________________________ _____________________________________________________________________

Zmiana okoliczności, w jakich będzie się znajdował szatan, spowoduje jego „uwolnie-nie”. Jest to związane ze zmartwychwstaniem pozostałych zmarłych, którzy „nie ożyli, aż się dopełniło tysiąc lat” (Ap 20,5). Wyrażenie „Gog i Magog” zostało tutaj użyte w sensie symbolicznym – podobnie jak w Ez 38,2 – aby opisać tych, których szata-nowi uda się zwieść – bezbożnych ze wszystkich wieków. Ten niezliczony tłum, pod-burzony przez szatana, będzie próbował zdobyć miasto Boże. Ap 20,9 sugeruje, że w tym czasie miasto, Nowe Jeruzalem, zstąpi z nieba na ziemię (wraz z Chrystusem), a szatan i jego zastępy wyruszą przeciwko niemu. Szczegółowy opis miasta znajduje się w 21. rozdziale Księgi Objawienia. Jak powiedzieliśmy wcześniej, Księga Objawienia nie trzyma się porządku chronologicznego. Przeczytaj Ap 20,11-15. W jaki sposób została tutaj wy-rażona idea sądu? Jakie znaczenie ma fakt, że ostateczna kara następuje po tym, jak święci wezmą udział w sądzie? (Ap 20,4). _____________________________________________________________________ _____________________________________________________________________ „W czasie milenium święci uczestniczą w sądzie, którego celem jest dokonanie prze-glądu przypadków zgubionych ludzi i upadłych aniołów. Sąd ten jest najwyraźniej niezbędny w kontekście wszechświatowej natury problemu grzechu. Przebieg buntu związanego z grzechem był przedmiotem troski i zainteresowania mieszkańców in-nych światów (zob. Hi 1,1-2,13; Ef 3,10). Całe zamieszanie z grzechem musi zostać wyjaśnione w taki sposób, by wszyscy mieszkańcy Bożego wszechświata zrozumieli słuszność i konsekwencje tego rozwiązania, zwłaszcza w tych jego aspektach, które świadczą o charakterze Najwyższego. Szczególnie ważne dla odkupionych ludzi jest to, by zrozumieli postępowanie Pana wobec tych, którzy wołali do gór i pagórków, by

P


S t r o n a | 11 |

upadły na nich i ukryły ich »przed obliczem tego, który siedzi na tronie« (Ap 6,16). Muszą oni w pełni zrozumieć, że Bóg był sprawiedliwy w swoich decyzjach co do zgubionych”15. Co o charakterze Boga mówi nam fakt, że my sami zostaniemy zaangażo-wani w sąd nad zgubionymi? W jaki sposób ta koncepcja wpisuje się w ca-łą ideę wielkiego boju?

15 Handbook of Seventh-day Adventist Theology, Hagerstown 2000, s. 932


S t r o n a | 12 |

Środa – 26 grudnia

NOWA ZIEMIA

wudziesty rozdział Księgi Apokalipsy kończy się zniszczeniem szatana i jego zastępów. Rozdział 21. rozpoczyna się wizją nowego nieba i nowej Ziemi.

Ap 21,1-5 zawiera obietnicę, że Bóg wszystko uczyni nowym. W jaki spo-sób ten fragment odzwierciedla opis stworzenia zawarty w Księdze Rodza-ju? (Rdz 1-2). Jakie dostrzegasz różnice?

_____________________________________________________________________

_____________________________________________________________________ Słowo przetłumaczone w Ap 21,1 jako „nowe” podkreśla coś, co jest nowe pod względem formy i jakości, a nie nowe w sensie „nowego” wydarzenia na linii czasu. Boży zamiar przyświecający Mu podczas stworzenia w Księdze Rodzaju pozostanie niezrealizowany aż do momentu, gdy obietnica odnowienia wszystkich rzeczy spełni się na nowej ziemi. Dlatego całe stworzenie wzdycha i boleje, pragnąc wyzwolenia (zob. Rz 8,20-22). Boże nowe stworzenie będzie więc wyzwoleniem wszechświata, a szczególnie Ziemi, z obecnego stanu niepełności oraz doprowadzeniem go do zgodności z Bożym zamiarem. W konsekwencji, chociaż nowe stworzenie będzie cał-kowicie różnić się od starego, będzie pomiędzy nimi istnieć pewnego rodzaju cią-głość. Podobnie jak stara Ziemia, nowa Ziemia będzie realnym, rzeczywistym miej-scem zamieszkanym przez realne, cielesne istoty. Nowa Ziemia będzie odnowiona ziemią, oczyszczoną wcześniej przez ogień (2 P 3,10-13). Przeczytaj Ap 21,11-22,5, aby zrozumieć fizyczne aspekty Nowego Jeruza-lem, stolicy nowej ziemi. W jaki sposób opis ewangelisty Jana oddaje real-ność tego miasta? _____________________________________________________________________

_____________________________________________________________________ Jedno jest pewne: mówimy tutaj o rzeczywistym, fizycznym miejscu. Pismo Święte po raz kolejny obala pogański pogląd, zgodnie z którym to, co fizyczne jest złe, a to, co duchowe – dobre. Chociaż słowa są ograniczone pod względem znaczenia i prze-kazu, mogą nam powiedzieć, że czeka na nas realne dziedzictwo. Jak ważne jest, aby

D


S t r o n a | 13 |

pamiętać, że ten świat, ze wszystkimi swoimi niedoskonałościami, nie miał być tym, czym jest obecnie, ale jest raczej wypaczeniem tego, co zamierzył Bóg, a Jezus przy-szedł, aby to naprawić. Księga Objawienia pokazuje obraz, który trudno jest nam sobie wyobrazić (ponieważ znamy tylko upadły świat) – czekającą na nas wieczną rzeczywistość. Jak wielka jest nasza nadzieja, szczególnie w porównaniu z tymi, któ-rzy wierzą, że śmierć jest końcem wszystkiego!


S t r o n a | 14 |

Czwartek – 27 grudnia

ŻYCIE NA NOWEJ ZIEMI

rzeczytaj Ap 21,3. W jaki sposób ta zdumiewająca rzeczywistość bę-dzie kształtować doświadczenie życiowe mieszkańców nowej Ziemi?

Prawdopodobnie nie ma w całej Biblii innej tak inspirującej wizji jak ta, którą opisuje prorok Jan w swojej księdze. Nowa Ziemia będzie mieszkaniem nie tylko dla istot ludzkich, ale także dla Boga. Święty i potężny Stwórca wszechświata obdarzy odku-pionych swoją obecnością. Oczywiście Bóg na zawsze pozostanie odrębny od swych stworzeń, ale na nowej ziemi spowodowana przez grzech separacja pomiędzy Nim a ludzkością zostanie na zawsze zakończona. Przywrócona zostanie również prawdziwa wspólnota – nie tylko między Bogiem a ludźmi, ale także pomiędzy ludźmi i przyrodą oraz w obrębie samej przyrody. Jan napisał, że nie będzie już więcej przekleństwa (Ap 22,3), a prorocze przewidywanie zaprzestania wrogości w świecie zwierząt nareszcie dojdzie do skutku (Iz 65,25). Poza przywróceniem pełnej wspólnoty koniec „wzdychania całego stworzenia” będzie oznaczał, że wszystko, co szkodliwe – starzenie się, choroby, śmierć i cierpienie – stanie się przeszłością (Rz 8,21; Ap 21,4). Przeczytaj Psalm 8. Jakie przesłanie dla nas zawiera ten fragment, zwłasz-cza w świetle tego, co studiowaliśmy w minionym kwartale?

_____________________________________________________________________

_____________________________________________________________________

Perspektywa Bożej obecności na nowej Ziemi oraz tego, co wiążę się z życiem na niej, jest niewyobrażalna – zwłaszcza wobec tego, co nauka ujawnia nam w kwestii ogromu i zakresu Bożego stworzenia. Szacunkowa wielkość „widocznego” wszech-świata jest mierzona w miliardach lat świetlnych, a naukowcy przypuszczają, że ten ogromny i rozległy kosmos stanowi zaledwie około 7% tego, co rzeczywiście się tam znajduje!

P


S t r o n a | 15 |

Pomyśl, że Bóg, który stworzył to wszystko, nie tylko za nas umarł, ale będzie miesz-kać z nami na wieczność! W pewnym momencie, z powodu ograniczeń naszego upa-dłego umysłu, musimy przestać próbować myśleć o tym w sposób racjonalny. Za-miast tego powinniśmy paść na kolana i oddać chwałę Temu, który nie tylko nas stworzył, ale także odkupił, a teraz obiecuje, że zamieszka z nami na wieki.


S t r o n a | 16 |

Piątek – 28 grudnia

DO DALSZEGO STUDIUM

ak samo Chrystus po zakończeniu swej służby Pośrednika »ukaże się nie z powodu grzechu, lecz ku zbawieniu« (Hbr 9,28), aby pobłogosławić i ob-darzyć oczekujący Go lud życiem wiecznym. Podobnie jak kapłan wyznawał

na głowę kozła ofiarnego grzechy, które w ten sposób usuwał ze świątyni, tak Chry-stus złoży wszystkie wyznane grzechy na szatana, autora i podżegacza wszelkiego zła. Kozioł, który niósł z sobą grzechy Izraelitów, wypuszczany był na pustynię (zob. Kpł 16,22). W podobny sposób szatan, ponosząc winę za wszystkie grzechy, do których popełnienia skłonił lud Boży, zostanie skazany na tysiącletni pobyt na ziemi, która będzie pusta i niezamieszkana, a w końcu poniesie pełną karę za grzechy w ogniu, jaki zniszczy także wszystkich niezbożnych”16. „Obawa przed przedstawieniem przyszłego dziedzictwa w niebie zbyt dosłownie i materialnie skłoniła wielu teologów do traktowania biblijnych opisów ojczyzny zba-wionych w sposób symboliczny. Jednak Chrystus zapewnił swoich uczniów, że od-chodzi, aby przygotować im miejsce w domu Ojca. Kto przyjmuje nauki Słowa Boże-go, nie będzie w nieświadomości co do ojczyzny w niebie. (...). Język ludzki jest zbyt ubogi, by opisać nagrodę sprawiedliwych. Pozna ją tylko ten, kto ją zobaczy. Śmier-telny umysł nie potrafi pojąć wspaniałości raju Bożego”17.

Pytania:

1. W kościele chrześcijańskim istnieją trzy podstawowe poglądy (z pewnymi od-mianami) na temat milenium: 1) milenium reprezentuje erę pomiędzy pierw-szym i drugim przyjściem Chrystusa; 2) jest to okres pokoju i sprawiedliwości na ziemi przed przyjściem Chrystusa, zaprowadzony, między innymi, dzięki głoszeniu ewangelii i reformom społecznym; 3) milenium to okres tysiąca lat, który nastąpi po powtórnym przyjściu Chrystusa i będzie miał miejsce w nie-bie. Jak zdążyliśmy zauważyć podczas naszego studium, adwentyści dnia siódmego, zajmują w tej kwesti to trzecie stanowisko, dodając, że podczas ty-siąclecia zbawieni będą znajdowali się w niebie, a nie na ziemi (jak niektórzy błędnie wierzą). Jakie problemy wiążą się z pozostałymi dwoma poglądami na ten temat?

16 Ellen G. White, Wielki bój, Warszawa 2011, wyd. XV, s. 258. 17 Tamże, s. 357.

„T


S t r o n a | 17 |

2. Przeczytaj Ap 21,27. W jaki sposób rozumiesz takie wykluczenie z przebywania w Nowym Jeruzalem? Jakie inne wykluczenia istnieją i jak możemy je uzasad-nić?

3. Zastanów się nad ludzkimi próbami tworzenia różnego rodzaju utopii. Jakie przykłady przychodzą Ci na myśl? Jakie były ich skutki? Dlaczego te próby zawsze zawodzą i w jaki sposób te błędy ujawniają naszą całkowitą zależność od nadnaturalnej interwencji Boga w naszym świecie?


S t r o n a | 18 |

Uwagi dla nauczyciela18

LEKCJA W SKRÓCIE

Kluczowy tekst: Ap 21,419 Student powinien:

Wiedzieć: Opisać sąd poprzedzający milenium, a także samo milenium i wydarzenia, które w rezultacie doprowadzą do stworzenia nowej ziemi.

Doświadczyć: Odczuć poruszający charakter dramatycznych wydarzeń, które będą miały miejsce przy końcu czasu, i moc Boga, który zaprowadzi wieczny pokój i radość.

Wykonać: Cieszyć się z wyzwolenia wszechświata i obietnicy, że Bóg za-mieszka ze swoim ludem.

Schemat nauczania: I. WIEM: Wyrok i rozrachunek

A. Jakie trzy typy sądu poprzedzają utworzenie nowej ziemi?

B. Co wierzący święci będą robić podczas tysiąclecia? Dlaczego jest to tak ważna część końcowych wydarzeń wielkiego boju?

II. DOŚWIADCZAM: Wstrząs i strach

A. W jaki sposób dramatyczne sceny zamykające historię ziemi wpłyną na bezbożnych?

B. W jaki sposób manifestacja Bożej mocy, ujawniająca narodom Jego świę-tość i zbawiająca je, wpływa na sprawiedliwych?

18 Opracowano na podstawie Adult Sabbath School Bible Study Guide (Teachers Edition) 4/2012: Growing in Christ autorstwa Kwabena Donkor (sygnatura ABSG-TE-4Q-12-2012). Materiał wydania dla nauczycieli, w sekcji „Lekcja w skrócie” został napisany przez Cheryl Des Jarlais, niezależną pisarkę z Ringgold w stanie Georgia, USA; natomiast „Cykl nauki” został napisany przez Sebastiena Braxtona, niezależnego pisarza z Ann Arbor w stanie Michigan, USA (przyp. tłum.). 19 Pełny tekst biblijny znajdziesz w tekście pamięciowym (przyp. red.).


S t r o n a | 19 |

III. WYKONUJĘ: Wszelkie kolano powinno się skłonić

A. W jaki sposób w końcowych scenach sądu ziemi Bóg sprawi, że wszyscy lu-dzie padną przed Nim na kolana? Dlaczego ma to tak ogromne znaczenie?

B. Jakie pocieszenie i radość naśladowcy Chrystusa mogą czerpać z obietnicy utworzenia nowej ziemi?

Podsumowanie: Bóg uratuje sprawiedliwych, pozwalając świętym przeanalizować Jego sądy i wykonując ostateczny wyrok nad złem. Potem utworzy nowe niebo i nową ziemię i na zawsze zamieszka ze swoim ludem w pokoju i radości.


S t r o n a | 20 |

CYKL NAUKI

Krok 1:

MOTYWACJA

Kluczowe pojęcie dla duchowego wzrostu: Dzięki nadziei zawartej w biblijnym nauczaniu o milenium i nowym świecie zy-skujemy nowe spojrzenie na kwestię Bożego zaangażowania w sprawie usu-nięcia grzechu, obrony Jego imienia i uczynienia nowym całego naszego życia.

Dla nauczyciela:

Sprowokuj dyskusję na temat milenium, zadając uczestnikom klasy następują-ce pytania. Jednak najpierw, jako wstęp do dyskusji, przypomnij im, że skoro Bóg może zmienić cały grzeszny i upadły świat w piękny raj, z pewnością mo-że uczynić to samo w naszym osobistym życiu.

Pytania:

1. Jakie dyskusje dotyczące tragedii, które położyły się cieniem na historii ludzko-ści, będą najprawdopodobniej toczyć się podczas milenium?

2. W jakim sensie te tragedie zachęcają nas do pokładania nadziei poza naszym światem?

3. Jakie niespodzianki będą – twoim zdaniem – miały miejsce podczas milenium?

4. Jeśli Bóg może zmienić ten świat z całą jego grzeszną historią, w jaki sposób może zmienić nasze życie, produkt haniebnej historii i zła?


S t r o n a | 21 |

Krok 2:

BADANIE

Komentarz biblijny

Dla nauczyciela: Ta sekcja daje okazję do odkrywania związków pomiędzy stanem ziemi i sta-nem ludzkości. Dlatego ustanowienie zachęcającej prawdy o tym, że Bóg może zmienić i odnowić świat, posłuży jako ilustracja Jego przemieniającej mocy oraz pragnienia zmiany i odnowienia naszych serc.

I. Ziemia do ziemi, proch do prochu

(Przeczytajcie razem Rdz 2,7; 3,19; Koh 3,18-20)

wiązek pomiędzy ludzkością i ziemią rozpoczyna się w momencie stworzenia. Biblia mówi, że Bóg stworzył człowieka z prochu ziemi. Ludzkość jest właściwie prochem lub pyłem ziemi, który otrzymał oddech i życie od Boga. Faktycznie,

imię Adam w swojej etymologii wiąże się ze słowem „ziemia”. W Rdz 2,18-19 zostało użyte słowo „człowiek” i chociaż niektóre przekłady stosują tutaj wymiennie wyraz „Adam”, w hebrajskim oryginale jest to jedno i to samo słowo. W wersecie 19. czy-tamy, że „utworzył (...) Pan Bóg z ziemi” wszystkie zwierzęta – ten kontekst sprawia, że słowo Adam nie tylko odnosi się do opisu pochodzenia ludzkości, ale także staje się imieniem ojca całej naszej rasy. Widzimy, że po upadku człowieka Bóg mówi, iż Adam wróci do ziemi (hebr. adamah), z której został wzięty.

II. Konsekwencje nieposłuszeństwa w zakresie panowania

(Przeczytajcie razem Rdz 1,26-28; 3,17-18)

iblia mówi, że kiedy Bóg stworzył człowieka na swój obraz, Jego zamiarem było, aby panował on nad wszystkim, co zostało stworzone wcześniej w ciągu sześciu dni. O tym zamiarze świadczą odniesienia topograficzne zawarte w Rdz

1,26-28: „nad rybami morskimi”, nad ptactwem niebios”, „nad wszelkim płazem peł-zającym po ziemi”. Kiedy w ogrodzie Eden człowiek poddał się pokusie, Bóg opisując konsekwencje grzechu, powiedział: „przeklęta niech będzie ziemia z powodu ciebie” (Rdz 3,17). Ziemia znajdowała się pod panowaniem Adama i nie została przeklęta ze względu na siebie, ale z powodu nieposłuszeństwa swojego Pana, Adama. Dokonany przez Niego wybór wpłynął nie tylko na Jego więź z Bogiem, ale także z ziemią.

Z

B


S t r o n a | 22 |

Rozważ: Dlaczego Bóg przeklął ziemię w konsekwencji grzechu? Wyrażenie „z powodu ciebie” sugeruje zrobienie czegoś dla kogoś, a nie przeciwko komuś. Sugeruje to, że nawet kiedy ziemia została przeklęta, Bóg zaplanował, że obróci się to w błogosławieństwo. Na czym polegało to przekleństwo i w jaki sposób rozu-miemy przeświadczenie, że ostatecznie miało ono prowadzić do błogosławień-stwa dla upadłej ludzkości?

III. Całe stworzenie wzdycha

(Przeczytajcie razem Rz 8,18-23)

postoł Paweł zbiera w jednym miejscu najwyraźniejsze i najbardziej przekonu-jące oświadczenia dotyczące związku pomiędzy stanem ludzkości a stanem stworzenia. Przypominając nam o niezrównanej chwale, która ma się w nas

objawić, w poetycki sposób sugeruje, że całe stworzenie wzdycha o wybawienie.

Krok 3: ZASTOSUJ

Dla nauczyciela: Wyraźne nauczanie biblijne na temat związku pomiędzy stworzeniem i ludzko-ścią zachęca nas do zastanowienia się nad relacją pomiędzy Bogiem i przyro-dą, która ilustruje to, co On pragnie uczynić w naszym życiu. Wykorzystaj na-stępujące pytania, aby pomóc członkom klasy nauczyć się w praktyce, jak po-zwolić Bogu odnowić ich życie.

Pytania:

1. W jaki sposób możemy lepiej poznać te dziedziny naszego życia, które wyma-gają odnowienia?

2. Czego możemy się nauczyć z nawiązań do przyrody, jakie stosował Jezus w kazaniu na Górze (Mt 5-7)? W jaki sposób mogą nam one pomóc współpra-cować z Bogiem w kwestii odnowienia naszego życia?

A


S t r o n a | 23 |

3. Podobnie jak Salomon, jesteśmy zapewne zaintrygowani wieloma zjawiskami, jakie mają miejsce na tym świecie. W jaki sposób możemy prowadzić rozsądne i sensowne życie, nawet jeśli na wiele pytań nie znamy odpowiedzi?

4. Jakie obietnice biblijne, które mogłyby pomóc w odnowieniu naszego życia, możemy zapamiętywać i wspominać w naszych modlitwach? W jaki sposób rodzice, nauczyciele szkoły sobotniej i pastorzy mogą jeszcze bardziej koncen-trować się w swoim nauczaniu na tej nadziei?

Krok 4:

TWORZENIE

Dla nauczyciela:

To ćwiczenie ma pomóc wyznawcom przyjąć naukę o milenium i niebie jako rzeczywistość, a także skłonić ich do mówienia o nich jako czymś realnym i li-teralnym.

Ćwiczenie: Zachęć uczestników klasy, aby wyobrazili sobie i opisali, jak mogłoby wyglądać pierwsze siedem dni ich pobytu w niebie. Niech opowiedzą o pierwszym nabo-żeństwie sobotnim, rozmowie ze swoim aniołem stróżem, jakie postaci biblijne chcieliby spotkać i dlaczego, a także o doświadczeniu siedzenia na tronie i są-dzenia razem z Jezusem, itd.


S t r o n a | 24 |

Documents

Lekcje Biblijne Szkoły Sobotniej 4/2012 - lekcja 13