LÜTFEN CEP TELEFONLARIMIZI KAPATMAYI UNUTMAYALIM

1

LÜTFEN CEP TELEFONLARIMIZI LÜTFEN CEP TELEFONLARIMIZI KAPATMAYI UNUTMAYALIMKAPATMAYI UNUTMAYALIM

2

3

AİLE EĞİTİMİAİLE EĞİTİMİ

4

İnsanlar değişik nedenlerle çocuk sahibi olmayı isterler.


5


Birçok çift, çocuğu, evliliği tamamlayıcı bir unsur olarak görürler.


6



Bazı evliliklerde ise bir bebek sahibi olmak evliliği kurtarmak için bir denemedir ve eşleri birbirine daha yakın hale getirir.


7



Bazı evliliklerde ise bir bebek sahibi olmak evliliği kurtarmak için bir denemedir ve eşleri birbirine daha yakın hale getirir.

Hamilelik boyunca, ebeveynler, özellikle anneler doğmamış çocukları ile ilgili hayal kurarlar.


8

Bu hayal, genellikle kendisinin, eşinin, diğer çocuklarının ve sevdiklerinin karmaşık birer resmidir. Kaygıyla birleşen bu psikolojik hazırlık normal bir süreçtir ve genellikle mükemmel bir çocuk sahibi olma isteği ve özürlü bir çocuğun doğumunun vereceği korkuyu içerir.


9

Bu hayal, genellikle kendisinin, eşinin, diğer çocuklarının ve sevdiklerinin karmaşık birer resmidir. Kaygıyla birleşen bu psikolojik hazırlık normal bir süreçtir ve genellikle mükemmel bir çocuk sahibi olma isteği ve özürlü bir çocuğun doğumunun vereceği korkuyu içerir.

Oysa Özürlü bir çocuğun anne ve babası olmak, onların Kendileri için seçtikleri bir rol değildir. Hiç kimse özürlü bir çocuğun ebeveyni olmak İstemez ve hiç kimse bu korku veren sorumluluk için hazırlanmamıştır.


10

Özürlü bir bebeğin doğumuyla veya daha sonraki yıllarda çocuğun özürlü olmasıyla, ebeveynlerin beklentileri bu gerçekle acımasız bir şekilde çakışır.


11


Mükemmel bir çocuk hayalinin yıkılmasıyla arzuları engellenen ve egoları tehdit edilen ebeveynler çoğunlukla birbirlerini suçlarlar.


12


Mükemmel bir çocuk hayalinin yıkılmasıyla arzuları engellenen ve egoları tehdit edilen ebeveynler çoğunlukla birbirlerini suçlarlar.

Özürlü bir çocuğa sahip olma bir utanç kaynağı veya ebeveynlerin bir veya İkisinde ciddi bir eksikliğin işareti olarak da yorumlanabilir.


13

Oysa Özürlü bir çocuğun anne ve babası olmak, onların Kendileri için seçtikleri bir rol değildir.


14

Oysa Özürlü bir çocuğun anne ve babası olmak, onların Kendileri için seçtikleri bir rol değildir.

Hiç kimse özürlü bir çocuğun ebeveyni olmak

İstemez ve hiç kimse bu korku veren sorumluluk için hazırlanmamıştır.


15

Özürlü çocukların aileleri genellikle yeterli anlayış göstermeyen ve normalden sapmaları tolare edemeyen bir toplumla karşı karşıya gelirler.


16

Özürlü çocukların aileleri genellikle yeterli anlayış göstermeyen ve normalden sapmaları tolare edemeyen bir toplumla karşı karşıya gelirler.

Oysa özürlü bir çocuğunda öncelikle çocuk olduğunu hatırlamak önemlidir.


17

Özürlü çocukların ebeveynleri hem özürlü olmayan çocukların ebeveynlerinin hiçbir zaman yaşamayacağı durumlarla karşı karşıya gelir, hem de toplumun ondan beklediği diğer görevleri yerine getirir.


18

EBEVEYNLERİNİN EBEVEYNLERİNİN TEPKİLERİNİN EVRELERİTEPKİLERİNİN EVRELERİ

19

Normal dışı bîr çocuğa sahip olmak değişik şekilde ebeveynleri etkiler.


20


Bazen özür doğumda teşhis edilir, bazen de ilk çocukluk yıllarında bir kazanın özürle sonuçlanmasıyla meydana gelir.


21


Bazen özür doğumda teşhis edilir, bazen de ilk çocukluk yıllarında bir kazanın özürle sonuçlanmasıyla meydana gelir.

Farklı özürleri olan çocuklara karşı ebeveynsel tepkiler aynı olmamasına rağmen, benzerdir.


22

Ebeveyn tepkileri çeşitten çok derecede farklıdır.


23


Bazı ailelerde özürlü bir çocuğa sahip olmak son derece önemli bir trajedidir.


24



Diğer ailelerde bu problem olarak düşünülmez.


25



Diğer ailelerde bu problem olarak düşünülmez.

Fakat ebeveynlerin çoğunun bu özürlerle ilgili deneyimleri' yoktur ve çoğunlukla onlarla nasıl ilgilenileceğini bilmezler.


26

Bir özürlü çocuğun ebeveynleriyle görüşmenin geleneksel yolu, onların uyum sürecindeki çeşitli devrelerden geçeceklerini kabul etmektir.


27


Ebeveynler tepkilerinin anlaşılır ve normal, duygularının evrensel olduğunu anlamak ihtiyacındadırlar.


28


Ebeveynler tepkilerinin anlaşılır ve normal, duygularının evrensel olduğunu anlamak ihtiyacındadırlar.


29

Ancak bütün ebeveynler önceden saptanan bir tarifeye göre tepki göstermezler.


30


Bu devreler akışkan olarak düşünülmelidir.


31


Bu devreler akışkan olarak düşünülmelidir.

Bazı ebeveynler acı ve kızgınlık ötesinde ilerlemeyebilirler, diğerleri inkarı yaşamayabilirler.


32

Aynı zamanda ebeveynlerin bu devrelerden birlikte geçmeleri gerekmez.


33


Her ebeveyn kendi yolunda tepki gösterir.


34


Her ebeveyn kendi yolunda tepki gösterir.

Örneğin eşlerden biri kendini tümüyle çocuğa adarken, diğer eş tüm ilgisini işine vererek sorumluluktan kaçabilir.


35


BİRİNCİ EVRE

ŞOK

İNKAR

ACI VE DEPROSYON

36

BİRİNCİ EVRE BİRİNCİ EVRE ((ŞOK, İNKAR, ACI ve DEPRESYON)ŞOK, İNKAR, ACI ve DEPRESYON)

Şok : Özürlü çocukların ailelerinin çoğu çaresizlik ve aşırı ağlamayla karakterize edilen mantıksız bir davranış süreci ve çok kuvvetli bir şok yaşarlar.

37


İnkar: Bazı ebeveynler çocuğun özürlü olduğu gerçeğinden kaçmaya çalışır ve özrü görmezden gelebilirler.

38


İnkar: Müdafaa edici bir tavır olan inkar cevap verilemeyen «bizim çocuğumuz ne olacak» sorusuna ve özrün getirdiği cevap ek sorumluluklarla başa çıkmadaki şüpheler gibi bilinmeyenden korkma nedeniyle gösterilmiş olabilir. Bu devrede uzmanların destekleyici, duyarlı ve kabul edici bir tutum içinde olmaları gerekir.

39


İnkar: İnkar çocuğun özrünün devamlılığının kabulüne karşı ebeveynlerin son ümitsizlik çabasıdır. İnkar çeşitli şekillerde görülebilir. İlk önce ebeveynler özrün derecesinin doğruluğunu kabul etmeyerek, yetersizlik gerçeğini ret ederler.

40


İnkar: Bazı ebeveynler çocuğun yeteneği düzeyinde performans göstermediğine inanırlar (o sadece tembel) ve bu yüzden çocuklarına gereksiz baskıda bulunurlar. Diğer yandan ebeveynler çocuğu ümitsiz olarak düşünebilir ve bu yüzden öğretim ve terapiyi ret edebilirler.

41


İnkar: İnkar, aynı zamanda ebeveynin bir ömür boyu sürecek olan duygusal ve mali sorumluluğu önceden anlamasının bir sonucu olabilir. Ebeveynler çocuğu bir kuruma yerleştirebilir ve onu unutabilirler. Veya ebeveynlerden bir, genellikle baba evi terk edebilir.

42


İnkar: İnkarın daha anlaşılması güç bir şekli, çocuğun duygusal ihtiyaçları ihmal edilirken, fiziksel ihtiyaçlarının karşılanmasıdır

43


Acı ve Depresyon: Ebeveynler Özürlü bir çocuğa sahip olmaktan hayal kırıklığı duyarlar. Bazıları için özür, ideal çocuğun ölümünün sembolüdür, ve sevilen birinin kaybıyla birleşene benzer bir acı tepkisi gösterebilirler. Acı ve depresyon bazı ebeveynlerde yaşamları boyunca yaşanır.

44


Acı ve Depresyon: Depresyon içe dönük kızgınlıktır. Çoğu İnsan bütün kötü şeylerin başkalarının başına gelebileceğini sanır. Özürlü bir çocuğun doğumu gibi, bu olaylardan biri onların basma geldiği zaman bu onları depresyona sokar.

45


Acı ve Depresyon: Ebeveynler bu olayı meydana gelmeden önleyebileceklerine fakat önleyemediklerine de inanırlar. Bu da depresyonu arttırır. Uzmanlar ebeveynlere depresyonun normal bir tepki olduğunu söylemelidirler.

46


İKİNCİ EVRE

ÇELİŞKİ

SUÇLULUK DUYGUSU

KIZGINLIK

UTANÇ

47

İKİNCİ EVRE İKİNCİ EVRE ((ÇELİŞKİ, SUÇLULUK DUYGUSU, KIZGINLIK, UTANÇ)ÇELİŞKİ, SUÇLULUK DUYGUSU, KIZGINLIK, UTANÇ)

Çelişki: Yetersizliği olan çocuk, çoğunlukla ebeveynlerce çocuklarına karşı yaşanan sevgi ve kızgınlık duygularının şiddetini arttırır. Bazı ebeveynler çocuğun ölümünü bile İsteyebilir,

48


Suçluluk Duygusu: Suçluluk duygusu özürlü çocukların ebeveynleri için üstesinden gelinecek en.zor tepkidir. Ebeveynler çocuklarının özürlü olmasına neden okluklarına veya geçmişteki yanlışları için cezalandırıldıklarına inanabilirler. Suçluluk duygusu «keşke» düşüncesine bağlıdır, «Keşke sigarayı bıraksaydım», «keşke ona daha çok yardim etseydim» gibi.

49


Suçluluk Duygusu: Suçluluk duygusu devresi boyunca çocuğun istekleri fazlasıyla karşılanır. Ebeveynlerin suçluluk duygularının nedeninin özür durumu olduğunu anlamaları İçin rehberliğe ihtiyaçları vardır. Ayrıca onların hislerinin norma) ve doğal bir sürecin parçası olarak düşünen ve destekleyen bir çevreye de sahip olmaları gerekir

50


Kızgınlık: Kızgınlık iki şekilde kendini gösterebilir.. Birinci tip «niçin ben» sorusuyla ifade edilir.ikinci tipi ise ait olduğu kaynaktan başkasına yönelerek yer değiştirendir Birine karşı düşmanca his duyma, kişiyi suçlamak için bir sebep bulmak gerekir.

51


Kızgınlık: Yaşamlarını alt-üst ettiği için çocuklarına- kızgınlık duyan ebeveynler, bu kızgınlıklarını eş veya diğer çocuklarına yöneltirler.

52


Utanç ve Sıkıntı: Çoğu ebeveynler çocuklarının başarılarından gurur duyarlar. Özürlü çocuğun ebeveynleri İse sosyal reddi acımayı ve diğer kişilerin çocuklarıyla alay etmesini beklemeyi öğrenirler.

53


Utanç ve Sıkıntı: Ebeveynler genellikle çocuklarıyla özdeşleştiklerinden ve onları kendilerinin bir uzantısı olarak gördüklerinden, çocuklarındakî bir kusuru kendilerindeki bir

kusur gibi yorumlayabilirler. Bu yüzden, özürlü çocuk, ebeveynlerin öz-saygılarını tehdit eder ve onları hayattaki amaçlarını kökünden değiştirmeye

zorlayabilir.

54


ÜÇÜNCÜ EVRE

PAZARLIK ETME

KABUL

UYUM

55

ÜÇÜNCÜ EVRE ÜÇÜNCÜ EVRE (PAZARLIK ETME,KABUL,UYUM)(PAZARLIK ETME,KABUL,UYUM)

Pazarlık: Pazarlık etme uyum sürecindeki son devrelerden biridir, gök seyrek olarak görülür. Pazarlık etme,ebeveynlerin çocuklarını normal hale getirmesi için Tanrı,bilim veya herhangi biriyle pazarlık etmesidir. «Sen benim çocuğumu iyileştirirsen, ben kendimi dine adayacağım > > gibi ifadeler kullanırlar.

56


Kabul: Kabul, ebeveynlerin ulaşmak için en çok çaba gösterdikleri bir amaçtır. Kabul aktif, sürekli, problemleri anlamak ve çözmek için bilinçli bir çaba gerektiren bir durumdur. Fakat, önceki olumsuz duygular hiçbir zaman tamamıyla çözümlenemez.

57


Kabul: Ebeveynler bu duyguların üstesinden gelerek gelişir ve kendileri ve başkalarını

kuvvetli ve zayıf yanlarıyla kabul etmeyi -öğrenirler.

58


Uyum:Uyum birdenbire başlayan ve bir noktada biten bir devre değildir. Uyum, amaçların ve isteklerin yeniden bir sıraya sokulmasını ve değişikliği gerektirir. Bireyin kişilik özellikleri ve tutumlarından etkilenen, yaşam boyu süren bir süreçtir.

59

60

Aile rehberliği: Çocukların gelişimine katkıda bulunabilmeleri amacıyla ailelere yapılan sistemli ve düzenli çalışmalardır.

61

Aile rehberliğiAile rehberliği

Psikolojik yardımPsikolojik yardım Aile eğitimiAile eğitimi

62

Bu çalışmalar iki yönlüdür.

Birincisi ailelere psikolojik yardım yapıp onları rahatlatmak ve özürlü çocuklarının kabulüne yardımcı olmaktır.

İkincisi ise okul ve yuvada çocuklarına verilen aile eğitim programları konusunda bilgilendirerek, çocuklarının eğitimine katkıda bulunmalarını sağlamaktır.

63

AİLE EĞİTİMİNDE KİMLER GÖREV ve AİLE EĞİTİMİNDE KİMLER GÖREV ve SORUMLULUK ALACAKTIR SORUMLULUK ALACAKTIR

Özel eğitim öğretmeni: Ailenin en çok ilişki içinde bulunduğu ve her zaman

görüşebileceği kimse sınıf öğretmenidir.

64



görüşebileceği kimse sınıf öğretmenidir. Çocuğu, anne-babadan sonra en iyi bilen kişi sınıf

öğretmenidir. Yukarıda belirtilen eğitim verilecek temel konularda da öğretmen yetişme süreci içinde yeterli bilgi alan kimselerdir.

65



görüşebileceği kimse sınıf öğretmenidir. Çocuğu, anne-babadan sonra en iyi bilen kişi sınıf

öğretmenidir. Yukarıda belirtilen eğitim verilecek temel konularda da öğretmen yetişme süreci içinde yeterli bilgi alan kimselerdir.

Bu nedenle ana-baba eğitiminde de anahtar kişi özel eğitim öğretmenidir.

66

Bu eğitim süreci içinde zaman zaman ihtiyaç duyulan yerlerde, gerektiği zaman ve konularda

öğretmen aşağıdaki kimselerden yardım almalıdır. Bu kişiler şunlardır

a.Özel eğitim uzmanları,

67



a.Özel eğitim uzmanları,b.Danışmanlar,

68



a.Özel eğitim uzmanları,b.Danışmanlar,c.Psikologlar,

69



a.Özel eğitim uzmanları,b.Danışmanlar,c.Psikologlar,d.Özür gruplarına, durum ve derecelerine ve problem türlerine göre alanında uzmanlaşmış tıp alanında yetişmiş uzmanlar,

70



a.Özel eğitim uzmanları,b.Danışmanlar,c.Psikologlar,d.Özür gruplarına, durum ve derecelerine ve problem türlerine göre alanında uzmanlaşmış tıp alanında yetişmiş uzmanlar,e.Sosyal hizmet uzmanları,

71



a.Özel eğitim uzmanları,b.Danışmanlar,c.Psikologlar,d.Özür gruplarına, durum ve derecelerine ve problem türlerine göre alanında uzmanlaşmış tıp alanında yetişmiş uzmanlar,e.Sosyal hizmet uzmanları,f.Gönüllü kuruluşlarda özürlülere hizmet veren dernek ve vakıfların ilgili ve yetkili kimseleri,

72



a.Özel eğitim uzmanları,b.Danışmanlar,c.Psikologlar,d.Özür gruplarına, durum ve derecelerine ve problem türlerine göre alanında uzmanlaşmış tıp alanında yetişmiş uzmanlar,e.Sosyal hizmet uzmanları,f.Gönüllü kuruluşlarda özürlülere hizmet veren dernek ve vakıfların ilgili ve yetkili kimseleri,g.Sosyal hizmetleri düzenleyen resmî ve gönüllü kuruluşların yöneticileri,

73

h. Özürlülere iş eğitimi veren resmî ve özel işyerlerini yöneten ve öğreticilik yapanlar,

74


i.Uzman hemşireler, terapistler vb. sağlık personeli,

75



j. Bu konuya gönül vermiş yayın organlarının yöneticileri, programcıları,

76



j. Bu konuya gönül vermiş yayın organlarının yöneticileri, programcıları,

k. Bu konuda sorunlarını çözebilmiş ana-babalar ve halktan kimseler ve okullarla devamlı ilişki içinde bulunan okul aile birliklerinin başarılı temsilcilerinden yararlanmak suretiyle etkili bir eğitim vermek mümkündür.

77

Ailelerin çocuklarına iyi bir eğitim verebilmeleri ve ilerideki eğitim-öğretim yaşamında üzerlerine düşen görevleri yerine getirebilmeleri için çocuklarının özrü hakkında da bilgi sahibi olmaları gerekir.

78

Ailelerin çocuklarına iyi bir eğitim verebilmeleri ve ilerideki eğitim-öğretim yaşamında üzerlerine düşen görevleri yerine getirebilmeleri için çocuklarının özrü hakkında da bilgi sahibi olmaları gerekir.

Ailelerin çocuklarının gelişimlerindeki sorumlulukları kabul etmeleri ve okulda verilen eğitime yardımcı olmaları, istenen amaçlara ulaşabilmek için çok gereklidir. Bu nedenle ailelerin eğitimleri önem kazanmaktadır.

79

Özel eğitime muhtaç çocukların ailelerinin psikolojik danışma hizmetine gereksinimi normallere göre daha belirgindir. Özür türü ve derecesine göre bu durum belirgin farklılık gösterir.

80


Psikolojik danışmada yöntemler aynı olmakla birlikte çocuk ve aile ile yapılacak görüşmede ve danışmada normallerden farklı bilgiler yer alacaktır.

81


Psikolojik danışmada yöntemler aynı olmakla birlikte çocuk ve aile ile yapılacak görüşmede ve danışmada normallerden farklı bilgiler yer alacaktır.

Görme, işitme, konuşma, zihinsel engellilik vb. durumlarda o konulara ilişkin bilgi sahibi olmak gereklidir.

82

Özel eğitime gereksinim duyan çocuğun eğitiminde ve gelişiminde doğal eğitimci rolünü üstlenen ana-babalar uzun yıllar göz ardı edilmiş, eğitimde uygulayıcı olmaktan çok, bilgi alıcı olarak rol oynamışlardır.

83

Özel eğitime gereksinim duyan çocuğun eğitiminde ve gelişiminde doğal eğitimci rolünü üstlenen ana-babalar uzun yıllar göz ardı edilmiş, eğitimde uygulayıcı olmaktan çok, bilgi alıcı olarak rol oynamışlardır.

Özel eğitimin tarihçesine baktığımızda bu alandaki çalışmaların ve verilen hizmetlerin uzun yıllar yalnızca özürlü bireylere yönelik olduğu, bu hizmetlerin bir sistem, olarak tüm aileyi kapsamadığı görülmektedir.

84

Oysa özürlü bir çocukla yaşamaya başlayan aile yaşam biçimini, olanaklarım, aile içi ve aile dışı ilişkilerini, duygu ve düşüncelerini bu zoru başarabilme çabasına yoğunlaştırmaktadır.

85

Oysa özürlü bir çocukla yaşamaya başlayan aile yaşam biçimini, olanaklarım, aile içi ve aile dışı ilişkilerini, duygu ve düşüncelerini bu zoru başarabilme çabasına yoğunlaştırmaktadır.

Bu çabalamada ailenin hem kendi iç yapısından, hem yakın akraba ve dost çevresinden hem de toplumun diğer kesimlerinden göreceği anlayış, alabileceği yardım ve destek hizmetleri, zoru başarma yolunda aile için temel dayanak noktalarını oluşturacaktır.

86

Aile rehberliği ve danışmanlık hizmetlerinde ailelere yardımcı olunabilecek ortak yaklaşımlar şunlardır:

87

Farklı özelliği olan çocuk anne ve babalarının yaşadıklarını anlayıp, aktarabilmek.


88


Özürlü çocuğu olan ailelerin karşılaştıkları sorunları belirleyebilmek


89


Özürlü çocuğu olan ailelerin karşılaştıkları sorunları belirleyebilmek.

Engelli bir çocuğa sahip oldukları gerçeğini kabul etmelerinde yardımcı olmak.


90


Özürlü çocuğu olan ailelerin karşılaştıkları sorunları belirleyebilmek.

Engelli bir çocuğa sahip oldukları gerçeğini kabul etmelerinde yardımcı olmak.

Özürlü çocukları ile nasıl ilişki kuracakları, nasıl sürdürebilecekleri, onu içtenlikle nasıl kabul edecekleri konularında rehberlik etmek.


91

Engelli bir çocuğa sahip tek ailenin kendilerinin olmadığını göstererek, aynı duyguyu yaşayan pek çok ailenin varlığından söz etmek.


92


Başkaları ile paylaşamadıkları duygusal problemlerini paylaşmak.


93


Başkaları ile paylaşamadıkları duygusal problemlerini paylaşmak.

Engelli bir çocuğa sahip oldukları için kendilerini suçlu hissetmeleri ve bunun kendi günahları sonucu olduğu karmaşasının çözümüne yardımcı olmak.


94

Çocuğun gelişim özelliklerine yönelik (bedensel, zihinsel, duygusal, sosyal, kişilik, cinsel) aileleri bilgilendirmek.


95


Aile ortamında yaşayan bireylerin birbirlerine ve engelli çocuğa karşı tutum ve davranışlarına ışık tutmak.


96


Aile ortamında yaşayan bireylerin birbirlerine ve engelli çocuğa karşı tutum ve davranışlarına ışık tutmak.

Çevre-Aile ve çevre-çocuk iletişiminde ortaya çıkan sorunları aydınlatmak ve yol göstermek.


97

Çocuğun evde eğitimi, okulda aldığı eğitim ve okul sonrası yaşanılan hakkında aileleri bilgilendirmek.


98

Çocuğun evde eğitimi, okulda aldığı eğitim ve okul sonrası yaşanılan hakkında aileleri bilgilendirmek.

Çocuklarının yakın akraba, komşu çocukları ve okuldaki sınıf ve okul arkadaşları ile nasıl ilişki kurup devam ettirecekleri ve özel konularında yeterli bilgi kazanmaları, bilgileri davranış ve sağlıklı tavırlara dönüştürecek şekil ve düzeyde eğitim verebilmek.


99

Aileler farklı özellikleri olan çocukları olduğunu ilk öğrendiklerinde yaşadıkları duygular çok karmaşık duygulardır. Her ailenin kendine özgülüğünden, farklı kişilik özellikleri ve sosyal destek örüntüleri olduğundan yola çıkılarak, ailelerin yaşadıklarının da hem benzerlikler hem de farklılıklar gösterdiği düşünülebilir.


100

Aileler farklı özellikleri olan çocukları olduğunu ilk öğrendiklerinde yaşadıkları duygular çok karmaşık duygulardır. Her ailenin kendine özgülüğünden, farklı kişilik özellikleri ve sosyal destek örüntüleri olduğundan yola çıkılarak, ailelerin yaşadıklarının da hem benzerlikler hem de farklılıklar gösterdiği düşünülebilir.

Ailelere çocuklarının durumuna ilişkin ilk bilgilerin nasıl verildiği, ne gibi şart ve durumlarda ailenin bilgilendirildiği ailenin uyum sürecini belirleyen en

önemli nedenlerden biridir.


101

Anne babalara doğru bilgi verilerek uygun bir yaklaşımla iletişim kurulduğunda, ailenin bu beklemedikleri ve hazır olmadıkları duruma uyum sağlamada çok olumlu bir başlangıç yaptıkları düşünülmektedir.


102

Anne babalara doğru bilgi verilerek uygun bir yaklaşımla iletişim kurulduğunda, ailenin bu beklemedikleri ve hazır olmadıkları duruma uyum sağlamada çok olumlu bir başlangıç yaptıkları düşünülmektedir.

İlk anda, günlerde, aylarda, yıllarda yaşanılan duygular, uzmanların ailelerle ilk iletişiminin nasıl olduğu ile çok yakından ilişkilidir.


103

Bu ilk etkileşime bağlı olarak anne-baba kızgınlık, yalnızlık ve çaresizlik duygularını yoğunlukla ve sürekli yaşayabilir, yada kendini ve çocuğunu geliştirme yönünde daha güdüleyici ve destekleyici bir yaklaşımla, gelişim sürecine olumlu bir başlangıç sağlayabilir .


104

Bu ilk etkileşime bağlı olarak anne-baba kızgınlık, yalnızlık ve çaresizlik duygularını yoğunlukla ve sürekli yaşayabilir, yada kendini ve çocuğunu geliştirme yönünde daha güdüleyici ve destekleyici bir yaklaşımla, gelişim sürecine olumlu bir başlangıç sağlayabilir .

Bu ilk etkileşim aslında, anne babanın çocuğa karşı temel tutumlarının oluşmasında da çok önemli bir temel taştır.


105

Aileler çocuğun özürünü kabul etmeme davranışı neticesinde psikolojik danışman ile iş birliği yapmaktan kaçınma eğilimindedirler.


106


Özür ne olursa olsun anne-baba çocuğunu sürekli korumakta veya tam tersi ihmal etmektedir.


107



Bunun için de aileye erişip sorunları ortaya çıkarma eğitimin en temel özelliğidir.


108




Bu sorunlara çözüm bulmak ise, rehberlik hizmetlerinin kapsamına girmektedir.


109




Bu sorunlara çözüm bulmak ise, rehberlik hizmetlerinin kapsamına girmektedir.


110

111

Çocuklarımızı toplumun tanıyabilmesi ve benimseyebilmesi için onlara diğer insanlarla birlikte olma fırsatları yaratmalı ve olabildiğince bağımsız yaşayabilmeleri için çaba göstermeliyiz.

112


Çocuğumuzun topluma kaynaşabilmesi için en önemli adım, çocuğumuzu saklamak yerine onu topluma, yaşıtlarının araşma mümkün olduğuna çıkarmaya çalışmaktır

113


Çocuğumuzun topluma kaynaşabilmesi için en önemli adım, çocuğumuzu saklamak yerine onu topluma, yaşıtlarının araşma mümkün olduğuna çıkarmaya çalışmaktır

Yakın çevremize, akrabalara, merak edip soran herkese; çocuğumuzun özelliklerini söylemek, anlatmak da çocuğumuzun tanınması ve benimsenmesi için bir diğer önemli adımdır.

114

Farklı Özelliklere sahip bir çocuk ailesi içe kapanabilir, ev ziyaretlerine gitmeyi veya eve gelinmesini kısıtlamayı düşünebilir.

115


Bu durum elbetteki çocuğun sosyal gelişimi ve kabulü açısından hiç de uygun değildir.

116


Bu durum elbetteki çocuğun sosyal gelişimi ve kabulü açısından hiç de uygun değildir.

Misafirlere veya evine gidilecek kişilere çocuğa karşı nasıl davranmalarının uygun olacağı konusunda verilecek ip uçları, hem onların çocuğa uygun bir biçimde davranmasını sağlar, hem de çocuğun değişik kişilerle sosyal ilişkilerini artırır.

117

Amacımız, acımak değil, tanıyıp

kaynaşmak ve toplumsal duyarlılığı geliştirmek olmalıdır.

UNUTMAMALIYIZ Kİ!

118

Aile Eğitiminde Amacım Ne ?

Aile Eğitimine Başlamadan Önce Neleri Bilmeliyim?

Engelli Bireylerin Ailelerin Neler Yaşadığını Biliyor muyum ?

Eğitimi Kimlere Vereceğim?

Eğitimi Sürecini Nasıl Planlıyorum ?

119


• Anne-Babayı Bilgilendirme

*Kendileri ve Çocuklarının Yasal Hakları,

*Yararlanacakları Toplumsal Kuruluşlar,

*Çocuğa ve Aileye Sunulacak Eğitim Olanakları,

* Aile ve Çocuğun Görev ve Sorumlulukları,

Aile Eğitimine Başlamadan Önce Neleri Bilmeliyim?

120


• Anne-Babayı, Anne-Babalık Rolleri Açısından Eğitme

*Çocuk Yetiştirme Yaklaşımları

*Çocuğun Engeline Uyum Süreci

*Aile İçi İlişkilerde Etkili Yöntemler

*Kendi İletişim Tarzını Ve Duygularını Fark Etme

* Çocuğu Anlayabilme, Onu Anladığını Anlatabilme

Etkin Dinleme-Empati, Ben Dili-Sen Dili, Beden Dili, Geribildirim Verme

*Anne-Babaya, - İstiyorsa - İletişim Tarzlarını Değiştirmesine Yönelik Etkinlikler Önerme

121

Anne-Babayı Çocuğuna Öğretici Olarak Eğitme Çocuğun;

Dil Gelişiminde, Psiko-Sosyal ve Duygusal Gelişiminde,

Motor GelişimindeBağımsız Yaşam ve Özbakım Becerilerinde,

Anne-Babanın Nasıl Katkıda Bulunacağına Yönelik Bilgilendirme,

Örnek Etkinlikler ve Uygulamalar Hazırlama,

Ödevlendirmeler Yoluyla Anne–Babanın Eğitim Sürecinde Öğretici Olarak Görev Almasını Sağlama


122

?

? ?

?

?

? ?

?

?

??

?

?

?

? ?

?

Documents

LÜTFEN CEP TELEFONLARIMIZI KAPATMAYI UNUTMAYALIM