De Nederlandse Jager 23/201412 13De Nederlandse Jager 23/2014

Nimrod 2014De stilste ooit

Op 10 november 2014 vond de 41e Nimrod plaats in Friesland. Een Nimrod met een uniek karakter omdat natuurbeschermingsorganisatie It Fryske Gea toestemming had verleend om de wedstrijd binnen de grenzen van Nationaal Park De Alde Feanen te houden. Uniek was ook het feit dat er slechts op één proef geschoten werd. Hiermee was deze 41e Nimrod één van de stilste uit de geschiedenis.

HONDEN NIMROD 2014Tekst: Marcel van RooijenFoto’s: Jeroen van Vliet

De organisatie van gewest Fryslân, onder leiding van

Keimpe Strikwerda, had bij het uitzetten van de drie

proeven - met het accent op het werk na het schot -

optimaal gebruik gemaakt van het terrein. Waar tijdens vorige

Nimrods schoten te horen waren op meerdere proeven, klonk

er dit jaar alleen op proef B een schot. Dit om verstoring in het

kwetsbare gebied zo veel mogelijk te vermijden.

Locaties

De drie proeven hadden, ondanks dat ze redelijk dicht bij

elkaar lagen, ieder hun eigen karakter. De namen gaven al aan

wat de 18 deelnemers konden verwachten: de reidfjilden (het

rietland), de petgatten (de petgaten) en de greide (zeer drassig

weiland). Bij de presentatie van de proeven was het voor ieder-

een duidelijk dat alleen honden met voldoende eigen initia-

tief een kans maakten om aan het einde van de dag met een

AA-diploma naar huis te gaan. Uiteraard werd er weer volop

gespeculeerd wie uiteindelijk de Nimrodtrofee in ontvangst zou

mogen nemen.

Proef A

De reitfjildenKeurmeesters: Theo de Bruijn en Klaas BeukemaProefhoofd: Henk Hoogenkamp

Uitleg proef

Voorjager en hond worden bij de jager

geroepen die uitlegt dat er drie stuk-

ken wild geschoten zijn. Een fazant is

gewiekt en aan de overkant van het water

afgestreken en gaan lopen. Afstand tot de

valplaats circa 40 meter. Dit is een sleep

met een lengte van ongeveer 150 meter.

Daarnaast is er een gewiekte eend (ein)

geschoten die op circa 130 meter in de

ruigte is gevallen. Als derde is een kraai

(krie) geschoten die op circa 150 meter

is gevallen, tegen een rietkraag aan. De

jager geeft duidelijk de richting aan van

de drie valplaatsen. Voor de fazant en de

eend moet de hond over water worden

gestuurd, terwijl het apport naar de kraai

over land kan worden uitgevoerd. De

volgorde waarin de proef moet worden

uitgevoerd is: fazant, eend, kraai.

Bespreking

Als je de drie proeven ‘s ochtends de

revue liet passeren, was je geneigd proef

A als de gemakkelijkste te bestempelen.

De praktijk leverde een ander beeld op.

Met name het waterelement bleek voor

veel honden een slechts met moeite te

nemen drempel. Het schuin over water

sturen van de hond leverde het nodige

gedirigeer op, waarbij sommige honden

de fluitcommando’s, meestal gevolgd

door stemcommando’s, negeerden. Een

aantal deelnemers probeerde hun hond

in het water met veel gefluit in de richting

van de fazantensleep te dirigeren, maar

slaagde daar niet in. In de meeste geval-

len kwam de hond op het punt uit dat hij

bij het te water gaan al in zijn hoofd had.

Daarmee ging kostbare tijd verloren, want

op de Nimrod heb je per proef slechts

15 minuten de tijd om de drie apporten

binnen te brengen.

Het uitwerken van de fazantensleep

vormde voor de meeste honden echter

niet het grootste probleem. Het was

vooral de ‘verloren’ eend die lastig was.

De hond moest het ruige terrein over

een afstand van zo’n 130 meter gedegen

uitwerken om deze te vinden. Sommige

honden die de eend niet vonden, kwa-

men weer op de fazantensleep terecht.

Het apporteren van de kraai vormde voor

de meeste combinaties geen probleem.

‘Gewoon’ een rechte lijn naar voren

geven en op de valplaats de hond laten

zoeken.

Evaluatie

Proef A was een mooie proef, waarbij het

publiek zich regelmatig verbaasde over

het feit dat de voorjagers hun op hoog

niveau getrainde honden soms slechts

met moeite over water kregen.

Van de 18 combinaties haalden er 11 de

drie apporten binnen. Het hoogste aantal

punten op deze proef werd behaald door

Golden retriever One of Us v.d. Loenense

Hoeve van voorjager Wim van Loenen

met 100 punten.

NimrodselectieVoor de selectie van de Nimrod wordt eerst per

jachthondenras één hond uitgenodigd die aan de eis van

twee MAP A-diploma’s heeft voldaan en daarbij het

beste heeft gepresteerd. Als van een bepaald ras geen

vertegenwoordigers zijn die aan deze eis hebben voldaan

en/of er voorjagers zijn die om welke reden dan ook

bedanken voor de uitnodiging, dan worden de open plaatsen

ingevuld door honden die daaropvolgend de hoogste

punten hebben behaald. Deze selectie is rasonafhankelijk.

Het deelnemersveld bestond uit de volgende

jachthondenrassen:

1 Duitse staande draadhaar

1 Duitse staande korthaar

3 Duitse staande langharen

1 Duitse staande stekelhaar

1 Cesky fousek

7 Labrador retrievers

3 Golden retrievers

1 Flatcoated retriever

Ellis Oude Bolhaar in actie tijdens de A-proef. Ze won met haar Cesky Fousek, Easy Noa van het Rotherink, de Trofee de Winde

Spanning bij de deelnemers die nog op moeten voor de A-Proef

Arienne van Willigen neemt op de A-proef de fazant in ontvangst

Foto: Marcel van Rooijen

De Nederlandse Jager 23/201414 15De Nederlandse Jager 23/2014

NIMROD 2014HONDEN

Proef B

De petgattenKeurmeesters: Jos Waltmans, Kees Tinga en Jan MastenbroekProefhoofd: Jan-Tsjerk Dijkstra

Uitleg proef

Voorjager en hond staan op post. Een

jager die zich op ongeveer 90 meter van

de deelnemer bevindt, schiet met één

schot een doublet eenden. Eén eend is

kikdood, de andere gewiekt. De laatste

is, zodra hij aan de grond kwam, gaan

lopen. De sleep heeft een lengte van

ongeveer 150 meter. Uiteraard moet de

gewiekte eend als eerste binnenkomen.

Nadat ook de tweede eend is binnen-

gebracht, moet de hond een konijn

(knyn) uit een eerdere drift te gaan

zoeken in een bosje rechts van de hond.

Dit konijn ligt ongeveer 120 meter diep.

Bespreking

Vanzelfsprekend moest de gewiekte eend

als eerste worden gehaald. Dit leverde in

sommige gevallen een probleem op: door

de windrichting (zuidenwind) bestond

het gevaar dat een hond die tussen beide

eenden in aan wal kwam de kikdode

eend eerder zou ruiken dan de gewiek-

te eend. Dit gebeurde dan ook diverse

keren. Daarnaast vormde op deze proef

het water een uitdaging. De hond moest

twee inhammen overzwemmen voor-

dat de valplaatsen van de eenden werd

bereikt. Sommige voorjagers hadden hun

honden wellicht iets meer in de richting

van de gewiekte eend kunnen inzetten.

Hoewel soms uit het zicht verdwijnend,

werd de hond voor de voorjager waar-

neembaar zodra deze het tweede water

was overgestoken. Niet iedere voorja-

ger reageerde hier even adequaat op,

waarschijnlijk door opspelende zenuwen.

Er waren honden die, nadat ze het eerste

water waren overgestoken, direct naar

rechts verdwenen en omliepen. Zij

hadden dan meestal het geluk dat ze de

sleep kruisten en deze op de gewiekte

eend konden uitwerken. Voor het apport

van het konijn dat in het bosje lag,

moest de hond een niet al te brede sloot

overzwemmen. Voor de meeste honden

vormde dit geen probleem.

Evaluatie

Ondanks dat bij deze proef de voorjagers

soms slecht zicht op hun honden hadden,

werd deze op het oog moeilijkste proef

door de meeste deelnemers voldoende

afgelegd. Van de 18 combinaties haalden

er 14 de drie apporten binnen. Het hoog-

ste aantal punten op deze proef werd

behaald door Golden retriever One of Us

v.d. Loenense Hoeve van voorjager Wim

van Loenen met 100 punten.

Proef C

De greideKeurmeesters: Jan Tiecken en Raymond StarinkProefhoofd: Gjalt Oostra

Uitleg proef

Voorjager en hond worden bij de jager

geroepen. Deze vertelt de voorjager dat

er een haas (hazze) en een gans (goes)

zijn aangeschoten. De gans is afgestre-

ken bij een slootje en gaan lopen. De

afstand tot de valplaats is 130 meter, de

lengte van de sleep bedraagt 240 meter.

De afstand tot de aanschotplaats van het

haas is 90 meter, terwijl de lengte van de

sleep 270 meter is. Als beide apporten

zijn binnengebracht, moet de hond op

een uitgezeilde houtduif (hôfdo) worden

gestuurd die 120 meter verder in een

moerassige weide is gevallen. De jager

geeft duidelijk de richting aan van de drie

valplaatsen.

Bespreking

Deze proef kende twee problemen,

namelijk de flinke zuidenwind en, vooral

in de ochtend, de felle zon.

De twee slepen vormden niet het

allergrootste probleem. Hoewel de hond

soms met wat moeite op de ganzen-

sleep kwam, werd deze meestal goed

uitgewerkt. Hetzelfde gold voor de

hazensleep, die voor het grootste deel

door een moerassig weiland liep. Een van

de deelnemende honden ging er, na het

afgeven van de gans, vandoor. Deelne-

mer, keurmeesters en publiek zagen op

een gegeven moment nog slechts een

stipje bewegen. Uiteindelijk keerde de

hond, die nog een weg overstak, onge-

deerd terug. Een ander verhaal vormde

de houtduif op 120 meter afstand. De

hond diende pal in de wind te worden

gestuurd, waarbij de voorjagers wer-

den gehinderd door het felle tegenlicht

van de doorgebroken zon. Veel honden

slaagden er niet in de duif binnen te

brengen, omdat een sloot halverwege het

apport een onneembare barrière vormde.

Sommige voorjagers haalden alles uit

de kast om het apport binnen te krijgen.

Dat leidde tot veel gefluit en geroep om

de honden te bewegen dieper te gaan.

Hoewel zo geluidloos mogelijk voorjagen

voorop staat, moet soms met dat prin-

cipe worden gebroken om resultaat te

behalen. Zeker als een AA-diploma in het

spel is. Ondanks de aanwijzingen van de

voorjagers wisten slechts zeven honden

de duif binnen te brengen. Waar het aan

lag? Met name de zuidenwind vormde

een spelbreker, goed getrainde honden

weken al snel van hun rechte lijn af en

begonnen te flankeren. Ook de slechte

zichtbaarheid van de honden door het

felle tegenlicht vormde, vooral voor voor-

jagers zonder hoofddeksel, een probleem.

Draag tijdens het voorjagen dus altijd

Voor de vijfde keer op de Nimrod: Henny Schoor

Keurmeester Raymond Starink legt de C-proef uit aan Hans Kingma

Autumn Hail of the Robin’s Nest komt met de gans terug

Han aus dem Kamen kan het niet geloven

Arienne van Willigen legt uit waar het mis ging op de C-proef

Ab Gieling zet zijn Duitse staande korthaar in tijdens de B-proef

De Duitse staande stekelhaar van voorjager Willy van de Zandschulp in actie (foto: Marcel van Rooijen)

16 De Nederlandse Jager 23/2014 17De Nederlandse Jager 23/2014

NIMROD 2014HONDEN

iets op je hoofd, zodat je minder wordt

gehinderd door de zon.

Evaluatie

Ook proef C was een aantrekkelijke

proef, die voor het publiek goed te volgen

was. Het blijft een genot om honden

een sleep te zien uitwerken. Het apport

op de houtduif, dat door organisatie en

keurmeesters voor aanvang van de proef

als een soort ‘weggevertje’ werd gezien,

was voor veel combinaties een brug te

ver. Van de 18 combinaties haalden er

slechts zeven de drie apporten binnen.

Het hoogste aantal punten op deze proef

werd behaald door Golden retriever

Windworker’s Boyd van voorjager Michel

Geerligs met 95 punten.

Uitslag

Rond 16.00 uur werden de laatste appor-

ten binnengebracht, waarna de keurmees-

ters in beraad gingen.

Drie van de 18 honden hadden al het

wild binnengebracht: twee Golden

retrievers en een Labrador retriever. Dat

was één hond minder dan de organisatie

’s ochtends had voorspeld! Wie zou er

met de Nimrodtrofee vandoor gaan? In

de afgeladen tent werd met spanning

gewacht op de uitslag. Iedereen was het

er over eens dat dit een prachtige Nimrod

was geweest, met zware maar eerlijke

proeven. Graag had men wat meer mar-

keerwerk willen zien, maar er was begrip

voor het besluit om slechts op één proef

een schot te gebruiken.

Precies om 17.30 uur begon de prijs-

uitreiking. Allereerst werd de Trofee de

Winde uitgedeeld aan Cesky fousek Easy

Noa v.h. Rotherink van Ellis Olde

Bolhaar. Deze wisselprijs is bedoeld voor

de hoogst geëindigde continentale

staande hond op een Nimrod, die

vóór die betreffende Nimrod minimaal

een kwalificatie ZG heeft behaald op

een kampioenschapsveldwedstrijd in

Nederland.

Tot winnaar van de Nimrod 2014 werd

uitgeroepen de Golden retriever One of

Us v.d. Loenense Hoeve van Wim van

Loenen met 296 punten. Tweede werd de

Golden retriever Windworker’s Boyd van

Michel Geerligs met 265 punten. Derde

werd Nimrodveteraan (5e keer) Henny

Schoor met Labrador retriever Bluegoose

Montana Jazztime met 203 punten. Hoe-

wel Labrador retriever Loyal mrs. Jones

v.d. Hooydam Hoeve van Arienne van

Willigen de houtduif op proef C miste,

behaalde deze combinatie toch 230 pun-

ten. Het Nimrodreglement zegt echter dat

honden die alle apporten binnenbrengen

altijd hoger geplaatst worden, dan hon-

den die een hoger puntenaantal scoren

maar een of meerdere stukken missen.

Nawoord

De Nimrod 2014 kent een terechte

winnaar. De twee-eenheid Puck en Wim

lieten werk van ongekend niveau zien,

met minimale verstoring van het veld

en een snelheid waar menig voorjager

van droomt. Ik sluit mij graag aan bij de

woorden van een van de keurmeesters:

‘Vandaag heeft de positieve training van

jachthonden gezegevierd.’

Diploma Plaats Naam Hond Ras Voorjager Proef

A

Aantal

apporten

Proef

B

Aantal

apporten

Proef C Aantal

apporten

Totaal

apporten

Totaal

punten

AA 1 One of Us v.d. Loenense Hoeve golden retriever Wim van Loenen 100 3 100 3 69 3 9 269

AA 2 Windworker’s Boyd golden retriever Michel Geerligs 90 3 80 3 95 3 9 265

AA 3 Bluegoose Montana Jazztime labrador retriever Henny Schoor 78 3 60 3 65 3 9 203

4 Loyal mrs. Jones v.d. Hooydam Hoeve labrador retriever Arienne van Willigen 85 3 95 3 50 2 8 230

5 Xquiszt Manso’s Carino Saszu flatcoated retriever Willy Walbeek 85 3 90 3 32 2 8 207

6 Jack labrador retriever Erik van den Hoed 78 3 80 3 42 2 8 200

7 Saxaphone Magners labrador retriever Hans Kingma 65 3 90 3 31 2 8 186

8 Millers Square Chaseson Wick labrador retriever Christel Schattevoet 65 3 70 3 40 2 8 175

9 Tirsa Duitse staande langhaar Lisette Vermaeten 95 3 30 2 46 2 7 171

10 Easy Noa van het Rotherink cesky fousek Ellis Olde Bolhaar 80 3 12 1 74 3 7 166

11 Eager Elan the second off april labrador retriever Helen Zimmermann 25 2 80 3 48 2 7 153

12 Autumn Hail of the Robin’s Nest golden retriever Han aus dem Kamen 40 2 40 2 72 3 7 152

13 Millers Square Marly labrador retriever Herman Stokman 25 2 65 3 33 2 7 123

14 Jaro v.d. Waltakke Duitse staande korthaar Ab Gieling 15 1 65 3 34 2 6 114

15 Muchi van Mosmalen Duitse staande langhaar Aart Mosterd 15 1 75 3 17 1 5 107

16 Carmen Poldervreugd Duitse stichelhaar Willy van de Zandschulp 25 2 65 3 0 0 5 90

17 Jannes Jannes van de Josephina’s Hoeve Duitse staande draadhaar Wim Hoeben 70 3 10 1 7 1 5 87

18 Sesffus van de Kastanjelaan Duitse staande langhaar Ad van Oosterwijck 24 1 60 3 0 0 4 84

Uitslag Nimrod 2014

Michel Geerligs uit zijn vreugde nadat Windworker’s Boyd het laatste apport heeft binnengebracht

Wim van Loenen viert samen met zijn echtgenote het AA-Diploma Winnaars van de Nimrod 2014: Wim van Loenen met Golden Retriever One of Us van de Loenense Hoeve

Ook de combinatie Henny Schoor & Bluegoose Montana Jazztime was goed voor een AA-Diploma

Wim van Loenen beseft dat hij het AA-diploma heeft behaald