OrthodoksosTypos

Γινόμαστε μάρτυρες συστημα- τικῆς προσπάθειας ἠθικῆς ἐξόντω- σης τῶν παραδοσιακῶν πιστῶν, ποὺ ἀγωνίζονται ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἡ προσπάθεια ἀναπτύσσεται σὲ δύο ἐπίπεδα: Τὸ πρῶτο εἶναι ἡ συκοφαντία. Τὸ δεύ- τερο: Ἡ διαστροφὴ τῶν ἀληθειῶν τῆς πίστης. Δὲν χρειάζεται θεολο- γικὴ ἐμβρίθεια καὶ ἰδιάζουσα εὐφυΐα, γιὰ νὰ κατανοήσουμε τοὺς λόγους, ποὺ οἱ Οἰκουμενιστὲς χρη- σιμοποιοῦν αὐτὲς τὶς δύο μεθό- δους, γιὰ νὰ πολεμήσουν τοὺς πα- ραδοσιακοὺς πιστούς. Γιὰ νὰ χρη- σιμοποιήσει κανεὶς πειστικὰ ἐπιχει- ρήματα εἶναι ἀπαραίτητο νὰ στη- ρίζεται σὲ κάποια πρόσφορη θεο- λογικὴ βάση. Πολλοὶ οἰκουμενιστὲς εἶναι εὐφυεῖς καὶ καταρτισμένοι. Ἀλλὰ πῶς μποροῦν νὰ ἀρθρώσουν λόγο πειστικό, ἀφοῦ εἶναι ἀναγκα- σμένοι νὰ ὑπερασπίζονται κάτι τό- σο νόθο καὶ ἐλεεινὸ, ὅπως εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός; Τί μποροῦν νὰ ποῦν πού νὰ εὐσταθεῖ, ἀφοῦ προ- σπαθοῦν νὰ πυργώσουν μιὰ θεολο- γία, πού προσβάλλει εὐθέως τὰ θε- μέλια τῆς Ὀρθόδοξης πίστης; Ὁ Χίμλερ καί οἱ Οἰκουμενιστές Εἶναι χαρακτηριστικὴ ἡ ἀπάντηση τοῦ Χίμλερ μετὰ τὴν κατάρρευση τοῦ ἀνατολικοῦ καὶ τοῦ Δυτικοῦ με- τώπου, ὅταν οἱ Γερμανοὶ ὀπισθοχω- ροῦσαν σὲ ὅλα τά μέτωπα. Ὅταν οἱ Ναζὶ τοῦ παραπονέθηκαν ὅτι δὲν ἀποδίδει πιὰ ἡ προπαγάνδα του τοὺς ἀπάντησε: “Δῶστε μου νίκες γιὰ νὰ τὶς παρουσιάσω ὡς θριάμ- βους. Ὅταν ὅμως ἡ ὑποχώρηση εἶναι γενικὴ τότε ποιὰ προπαγάνδα μπο- ρεῖ νὰ εἶναι εὐφάνταστη καὶ ἀποτε- λεσματική;”. Ἄν, λοιπόν, ἀκόμη καὶ ὁ Χίμλερ δὲν μποροῦσε νὰ ἀσκήσει ἀποτελεσματικὴ προπαγάνδα, ὅταν ἀντιμετώπιζε ὁλοκληρωτικὴ ἧττα, δὲν εἶναι δύσκολο νὰ ἀντιληφθοῦμε, γιατί οἱ Οἰκουμενιστὲς στεροῦνται σοβαρῶν ἐπιχειρημάτων γιὰ νὰ πεί- σουν. Ὡς ἐκ τούτου καταφεύγουν σὲ δύο μεθόδους. Ἐπιχειροῦν νὰ δια- στρέψουν τὴν πίστη τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴν κακόδοξη ἑρμηνευτική τῶν κανόνων καὶ τῆς Παράδοσης τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ἔκανε ὁ κ. Φειδᾶς στὴ μελέτη γιὰ τὴ συμπροσευχὴ μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ὅπως ἐπεχείρη- σε ὁ Μητροπολίτης Περγάμου Ἰωάν- νης (Ζηζιούλας), μὲ τὴ συνέντευξή του, στὴν ἐφημερίδα “Φιλελεύθε- ρος”, γιὰ τὸ “πρωτεῖο” καὶ γιὰ τὸ αἱρετικὸ κείμενο τῆς Ραβέννας. Ἀδίστακτοι συκοφάντες Οἱ Οἰκουμενιστὲς μετέρχονται ἀδίστακτα καὶ τὴ συκοφαντία. Αὐτὴ μετῆλθε, δυστυχῶς, καὶ ὁ Πα- ναγιότατος μὲ τὸν ἰσχυρισμὸ ὅτι ἡ Ὁμολογία τὸν “ἐξωεκκλησιάζει”! (Πότε ἐμπνεύστηκε τὸν ὅρο ὁ Πα- ναγιότατος; Ἐνῶ ἐπέβαινε θαλαμη- γοῦ πολυτελείας, πού ἔπλεε σὲ ἐξω- τικὸ ποτάμι, πού πραγματοποιεῖ οἰκολογικὲς κρουαζιέρες; Ἂν ἐνδια- φέρεται ὄντως γιὰ κάθαρση ὁ κ. Βαρθολομαῖος καλύτερα νὰ ἀρχί- σει ἀπὸ τὴν ὄζουσα μέχρι λιποθυ- μίας Πατριαρχικὴ αὐλὴ, ποὺ εἶναι σφηκοφωλιὰ ἀδίστακτων Οἰκουμε- νιστῶν. Καὶ ἀφοῦ τελειώσει μὲ τὸ σταῦλο τοῦ Αὐγείου στὸ Φανάρι ἄς ἐνδιαφερθεῖ, σὲ μεταγενέστερο στάδιο, καὶ γιὰ τὸν βιολογικὸ καθα- ρισμὸ τῶν ποταμῶν τῆς ὑφηλίου καὶ τῆς Μαύρης θάλασσας). Ὁ π. Τσέ- τσης ἦταν ὁ πρῶτος, ποὺ προσπά- θησε νὰ σπιλώσει τοὺς παραδοσια- κοὺς πιστοὺς ὡς δῆθεν σχισματι- κούς. Ὁ Παναγιότατος, ὅμως, δὲν περιορίστηκε σὲ δηλώσεις. Προ- σπάθησε νὰ θεμελιώσει τὸν ἰσχυρι- σμό, μὲ ἐπιστολή, ποὺ ἔστειλε στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, μὲ τὴν ὁποία ζητοῦσε τιμωρία τῶν παρα- δοσιακῶν πιστῶν. Ἡ δὲ Σύνοδος τῆς Ἑλλαδικῆς Ἱεραρχίας τὴν ἔκρινε τό- σο σοβαρὴ, ὥστε τὴν πέταξε κυριο- λεκτικὰ στὸν κάλαθο τῶν ἀχρήστων παρόλο ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώ- νυμος εἶναι ἀχυράνθρωπος τοῦ Πα- τριάρχη καὶ ἐφαλτήριο τῶν οἰκου- μενιστικῶν του σχεδίων. ῾Ο στόχος τῶν συκοφαντιῶν καί τῆς διαστροφικῆς ἑρμηνευτικῆς Ἡ διαστροφικὴ ἑρμηνευτική τῶν Οἰκουμενιστῶν παρουσιάζει (ἀνε- πιτυχῶς φυσικὰ) σύμφωνες μὲ τοὺς ἱεροὺς κανόνες τὶς συμπροσευχὲς μὲ τοὺς αἱρετικούς. Τὸν ἀχαρο αὐτὸ ρόλο ἀνέλαβε καταρχὴν ὁ π. Τσέ- τσης, ἐκ μέρους τοῦ Πατριαρχείου, καὶ ὁ π. Κουμαριανὸς ἐκ μέρους τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου. Ὅταν καὶ οἱ δύο, ὡς εἰκός, ρεζιλεύ- θηκαν μὲ τὶς ἀνοησίες καὶ τὶς αἱρέ- σεις ποὺ ἐξέμεσαν, ὁ κ. Φειδᾶς, μὲ ἐπιστημονικοφανῆ μελέτη, προ- σπάθησε νὰ δικαιολογήσει τὰ ἀδι- ΕΤΗΣΙΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ: ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ: ΕΥΡΩ 50,00. ΚΥΠΡΟΥ: ΕΥΡΩ 60,00. ΕΥ- ΡΩΠΗΣ: ΕΥΡΩ 90,00. ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ: ΕΥΡΩ 100,00. ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ: ΕΥΡΩ 1,20 Ζητεῖ ὁ Καλαβρύτων μετὰ τὴν ἀπόφασιν τοῦ Πάπα διὰ τὴν Ἀγγλικανικὴν «Ἐκκλησίαν» Ὁ Τριαδικός Θεός ἀποκαλύπτε- ται, δέν ἐμπαίζεται καί ἐκθέτει ἀνε- πανορθώτως τούς Οἰκουμενιστάς καί φιλοπαπικούς Ἱεράρχας τῆς Ὀρθοδοξίας, οἱ ὁποῖοι ἔθεσαν ὡς ἀποκλειστικόν σκοπόν τῆς ζωῆς των τήν προδοσίαν τῆς Ὀρθοδό- ξου Πίστεως. Ὁ Τριαδικός Θεός παρεμβαίνει ἑκάστην φοράν, κατά τήν ὁποίαν οἱ Ὀρθόδοξοι Ἱεράρχαι ἑτοιμάζονται, διά νά ὑπογράψουν προσύμφωνα μετά τῶν Παπικῶν διά τήν Ἕνωσιν τῶν «Ἐκκλησιῶν». Παρενέβη διά τῆς «Ὁμολογίας Πί- στεως» ἀρκετούς μῆνας πρό τοῦ θεολογικοῦ Διαλόγου εἰς τήν Κύ- προν, εἰς τόν ὁποῖον συνεζητήθη τό Πρωτεῖον τοῦ Πάπα. Ἀπεκαλύ- φθη ὀλίγας ἑβδομάδας πρό τοῦ διαλόγου, ὅταν ὁ Καθηγητής τῆς δογματικῆς εἰς τό Πανεπιστήμιον Θεσσαλονίκης κ. Τσελεγγίδης ἐζή- τησε τήν παρέμβασιν τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τήν ὁποίαν ἐκάλεσε νά λάβη θέσιν ἐπί τοῦ Διαλόγου διά τό Πρωτεῖον, ἐπι- σημαίνων ὅτι οὗτος εἶναι ἀδιανόη- τος διά τήν Ὀρθοδοξίαν, διότι ὁ Πάπας εὑρίσκεται ἐκτός Ἐκκλη- σίας καί διά τοῦ διαλόγου οἱ Ὀρθό- δοξοι τόν ἀποδέχονται ὡς κανονι- κόν μέλος της. Γνωσταί εἶναι αἱ ἀντιδράσεις τοῦ Φαναρίου, τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύ- πρου, τοῦ Προέδρου διεθνῶν σχέ- σεων τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας– Ἀρχιεπισκόπου κ. Ἱλαρίωνος ἐπί τῆς «Ὁμολογίας Πίστεως» ἀλλά καί αἱ ἐπεισοδιακαί ἀντιδράσεις τοῦ πιστοῦ λαοῦ εἰς τήν Κύπρον κατά τήν διοργάνωσιν τοῦ θεολο- γικοῦ Διαλόγου. Ὁ Τριαδικός Θεός, ὅμως, ἀποκα- λύπτεται καί μετά τήν ἀναβολήν τῶν προσυμφώνων διά τήν Ἕνω- σιν τῶν «Ἐκκλησιῶν», πρός μεγά- λην πικρίαν τῶν Ὀρθοδόξων Ἱεραρχῶν, Πατριαρχῶν καί Ἀρχιε- πισκόπων, πού ἔχουν ἀναλάβει τήν ἰσοπέδωσιν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστε- ως καί τήν ἐξίσωσίν της μέ τήν πλα- νεμένην–αἱρετικήν «Ἐκκλησίαν». Ποιά εἶναι ἡ ἀποκάλυψις; Ἡ ἀπόφα- σις τοῦ Πάπα νά ἐντάξη εἰς τόν Πα- πισμόν χιλιάδες «ἐπισκόπους καί ἱερεῖς», ἀλλά καί πιστούς τῆς Ἀγγλικανικῆς «Ἐκκλησίας» μετά τήν ἔντονον διαφωνίαν των μέ τάς καινοτομίας τῆς ἰδικῆς των ὁμολο- γίας. Ὡς γνωστόν, ὁ Παπισμός ἐπι- βάλλει τήν ἀγαμίαν τοῦ «κλήρου» του. Ὁ Πάπας καί τό Βατικανό διε- κήρυξαν ὅτι οἱ ἔγγαμοι «κληρικοί τῆς Ἀγγλικανικῆς Ἐκκλησίας» θά γίνουν ἀποδεκτοί εἰς τούς κόλπους τοῦ Παπισμοῦ ὑπό τήν προϋπόθε- σιν ὅτι θά ἀναγνωρίσουν τό «Πρω- τεῖον» καί τό «Ἀλάθητον» τοῦ Πά- πα. Δέν ἔθεσε δηλαδή τό Βατικανό πνευματικάς προϋποθέσεις διά τήν ἔνταξιν ἐγγάμων κληρικῶν εἰς τόν Παπισμόν, ἀλλά ὅρους, μέ τούς ὁποίους θά ἀναγνωρίζουν τήν ἀρχομανίαν τοῦ Πάπα καί θά τόν ἀποδέχωνται ὡς ἐπίγειον Θεόν διά τῆς ἀναγνωρίσεως τοῦ ἀλαθήτου. Ὁ Πάπας ἀποδεικνύει ὅτι δέν ἐνδιαφέρεται διά τήν Ἕνωσιν τῶν Ἐκκλησιῶν μέ βάσιν τόν Εὐαγγελι- κόν Λόγον, τήν Ἁγίαν Γραφήν, τούς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας. Ἐνδιαφέρεται διά τήν ἐξάπλωσιν τῆς αὐτοκρατορικῆς κυριαρχίας του ἐπί τῆς γῆς, ἀδιαφορῶν δι᾽ ἐκεῖνα, τά ὁποῖα θέτουν εἰς τούς Διαλόγους οἱ Ὀρθόδοξοι Ἱεράρχαι. Μέ τά κοσμικά κριτήρια, μέ τά ὁποῖα γίνεται ἡ ἀπορρόφησις ἑνός σημαντικοῦ τμήματος τῆς Ἀγγλι- κανικῆς «Ἐκκλησίας», ἐκθέτει τούς Ὀρθοδόξους Οἰκουμενι- στάς–φιλοπαπικούς Ἱεράρχας τῆς Ὀρθοδοξίας, οἱ ὁποῖοι ἔφθασαν εἰς τό ἔσχατον σημεῖον τῆς πτώσεως νά διακηρύσσουν ὅτι ὁ Παπισμός καί ὁ Οἰκουμενισμός δέν εἶναι αἵρεσις καί ὅτι ὅσοι ἀντιδροῦν εἰς τά προδοτικά των σχέδια, εἶναι σχι- σματικοί, φανατικοί, ἄκρατοι κ.λπ.. Διά ποῖον «Πρωτεῖον κατά τήν πρώ- την χιλιετίαν» συζητοῦν μετά τῶν Παπικῶν τό Φανάρι καί οἱ ἐκπρό- σωποί του εἰς τόν Διάλογον, ἡ Ἑλλαδική Ἐκκλησία διά τῶν ἐκπρο- σώπων της, ὁ Κύπρου, οἱ Πατριάρ- χαι καί ἄλλοι σύγχρονοι Πατέρες, οἱ ὁποῖοι «ἐκτελοῦν» τήν Ὀρθοδο- Η ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Ὡς γνωστόν, ὁ Πρωθυπουργὸς τῆς Ἑλλάδος κ. Γεώργιος Παπαν- δρέου ἐκκλησιάζετο τακτικῶς, ὡς ἀρχηγὸς τῆς ᾽Αξιωματικῆς Ἀντιπο- λιτεύσεως, εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν Ἁγί- ου Νεκταρίου Ν. Ἐρυθραίας κατὰ τὴν ἑορτὴν τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου. Τὸ αὐτὸ συνέβη καὶ ἐφέτος. Προσ- ῆλθε καὶ παρηκολούθησεν ὄρθιος τμῆμα τῆς ἀγρυπνίας μετὰ τῆς συ- ζύγου του. Δὲν ἐδέχθη κάθισμα, οὔτε τιμητικὴν θέσιν. Παρέμεινεν ὡς ἕνας τῶν πιστῶν καὶ μάλιστα εἰς τὰς τελευταίας θέσεις. Ὁ πνευματικὸς προϊστάμενος τῆς Π.Ο.Ε. προσῆλθε καὶ τὸν ηὐχα- ρίστησε διὰ τὸν ἐκκλησιασμὸν αὐ- τὸν καὶ τοῦ ηὐχήθη καλὴν ἐπιτυ- χίαν εἰς τὸ πολυεύθυνον ἔργον του. Ἔλαβεν ἄρτον μετὰ τῆς συζύ- γου του ἀπὸ τὴν τελεσθεῖσαν ἀρ- τοκλασίαν, καθὼς καὶ μερικὰς ἀπὸ τὰς ἐκδόσεις τῆς Π.Ο.Ε. Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ Ἡ Ἱερωσύνη ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση Σ ΥΧΝΕΣ εἶναι οἱ ἐπισκέψεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου στήν Ἑλλάδα. Διοργανώνονται ὑποδοχές, κι- νητοποιοῦνται μητροπολίτες καί τοπικοί ἄρχοντες καί προ- γραμματίζονται ποικίλες ἐκδηλώσεις τιμῆς καί ἀναγνώρισης τοῦ ἔργου τοῦ Παναγιωτάτου. Οἱ ἀφορμές συνήθως δέν εἶναι σπου- δαῖες. Δέν ὑπάρχει οὐσιαστικός λόγος οὔτε καί μεγάλη πνευματι- κή ἀνάγκη στό λαό. Κάποια ἐπέτειος ὑπάρχει, κάποιος ἁγιασμός ἐγκαινίων θά γίνει καί κάποιος δῆμος θά τιμήσει τόν Πατριάρχη. Ἀλλά αὐτά εἶναι δευτερεύοντα καί δέν χρειάζεται μεγάλη κινητο- ποίηση καί πολύς θόρυβος. Τήν ὥρα πού ὁ λαός μας ἀντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, ὅπως εἶναι τά οἰκονομικά, ἡ ἀνεργία, οἱ προβληματικές κοινωνικές σχέ- σεις κ.ἄ, οἱ ἐκκλησιαστικές ἐκδηλώσεις προκαλοῦν καί ἐνοχλοῦν. Ὁ λαός ταλαιπωρεῖται καί ἡ Ἐκκλησία εὐφραίνεται! Ὁ λαός κα- θημερινά ζεῖ μέσα στήν ἀγωνία καί τήν ταραχή καί ἡ Ἐκκλησία διοργανώνει ἐκδηλώσεις καί καλλιεργεῖ ἐντυπώσεις, οἱ ὁποῖες ἔχουν καί μιά σκοπιμότητα, ἄγνωστη στούς περισσοτέρους. Θέλω νά εἶμαι σαφής. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης εἶναι δικός μας. Ἡ ἱστορία τόν προβάλλει ὡς Πατριάρχη τοῦ Γένους. Τό γεγονός ὅτι συνεχίζει νά παραμένει στήν πονεμένη Κωνσταντινούπολη συγκι- νεῖ, γι᾽ αὐτό καί ὁ λαός τόν ὑποδέχεται μέ ἐνθουσιασμό καί σεβα- σμό. Ὅμως κατά τίς ἐπισκέψεις τοῦ Πατριάρχη στήν Ἑλλάδα ἀπο- σιωπᾶται ἐπιμελῶς τό δυσάρεστο γεγονός ὅτι τό Φανάρι πρωτο- στατεῖ στόν οἰκουμενισμό. Ὅτι συχνά ὁ Πατριάρχης κ. Βαρθολο- μαῖος καί οἱ συνεργάτες του συμφύρονται μέ τούς Παπικούς καί Προτεστάντες, ἐξισώνουν τήν Μία Ἐκκλησία μέ τίς «ἐκκλησίες» τους, συνομιλοῦν καί συμπροσεύχονται καί προσπαθοῦν νά πετύ- χουν τήν ἕνωση τῶν «ἐκκλησιῶν», μέ βάση τά δικά τους κοσμικά κριτήρια, θέτοντας τίς πολλές δογματικές διαφορές στό ἀρχεῖο τῆς λήθης. Ἔτσι ὁ λαός ἀνυποψίαστος χειροκροτεῖ τόν Πατριάρ- χη καί δέχεται μέ ἰδιαίτερο σεβασμό τήν εὐλογία του. Τίς ἐκδη- λώσεις αὐτές τοῦ λαοῦ τίς χρησιμοποιοῦν στή συνέχεια οἱ οἰκου- μενιστές, γιά νά ἐπιχειρηματολογήσουν κατά τῶν ἀντιοικουμε- νιστῶν, πώς τάχα εἶναι μόνοι τους, ἐνῶ αὐτοί ἔχουν τόν λαό μέ τό μέρος τους. Προφανῶς πρόκειται γιά πλάνη καί ἀπάτη. Πλανῶνται οἱ οἰκουμενιστές ὅτι πράγματι ὁ λαός τούς ἀκολουθεῖ. Κάθε ἄλλο. Ὁ λαός δέν θέλει οὔτε νά βλέπει οὔτε νά ἀκούει τούς αἱρετικούς, Παπικούς καί Προτεστάντες. Καί ἄν θέλουν νά βεβαιωθοῦν γιά τήν ὀρθότητα τοῦ ἰσχυρισμοῦ μου, ἄς διοργανώσουν μιά ἐπίσκε- ψη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη σέ μιά μητρόπολη τῆς Ἑλλάδας γιά νά μᾶς ἐνημερώσει σχετικά μέ τίς πρωτοβουλίες του στόν οἰκουμενισμό καί στά ἀποτελέσματα πού ἔχουν. Τότε θά δοῦν ὅτι ὁ λαός εἶναι πολύ μακρυά τους. Μέ τίς ἐπισκέψεις τοῦ Πατριάρχη ἐξαπατᾶται ὁ λαός, γιατί δημιουργοῦνται ἐντυπώσεις ἀπό μιά εἰκο- νική πραγματικότητα. Σ᾽ αὐτό συντελοῦν τά μέγιστα οἱ προσφω- νήσεις καί τά ὑπερβολικά λόγια, πού ἀκούγονται, ἰδίως ἀπό τούς φιλοξενοῦντες μητροπολίτες. Ὅμως οἱ ἐντυπώσεις κρατοῦν λίγο. Ἔρχεται ἡ ὥρα καί ὅλα ἀνατρέπονται. Ὅταν τά γεγονότα βοοῦν, τά ὑποκριτικά λόγια χάνουν τήν ἀξία τους καί δέν μποροῦν νά συγ- κρατήσουν τήν ἱερή ἀγανάκτηση τῶν ἁγνῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι δέν διαπραγματεύονται οὔτε ξεπουλοῦν τήν πίστη τους στόν Χρι- στό. Καί τότε ἡ θύελλα εἶναι ἀναπόφευκτη. Ποιός θά μπορέσει ποτέ νά περιγράψει τ’ ἀπερίγραπτα; Νά διανοηθεῖ τ’ ἀδιανόητα; Νά προ- σεγγίσει τ’ ἀπρόσιτα; Νά ἐννοή- σει τ’ ἀνεννόητα; Νά γίνει θεα- τής τῶν ἀθέατων; Νά ἐκφράσει τ’ ἀνέκφραστα; Νά βιώσει τό γνόφο τοῦ θείου μυστηρίου; Ἡ Ἱερωσύνη εἶναι μυστήριο. Καί σάν πράξη τελετουργική — ὅπως ὅλα τῆς Ἐκκλησίας τά Μυστήρια— καί ὡς παρουσία καί ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύ- ματος. Καί γιά νά χρησιμοποι- ήσω λόγο τοῦ ἁγίου Μαξίμου τοῦ ὁμολογητοῦ: «Οὐ γάρ με- τρεῖται φύσει τό ὑπέρ φύσιν». Ὅ,τι ἐπιτελεῖ τό ἄπειρο καί ὁμοούσιο καί συνάναρχο καί κύριο, καί ζωοποιό καί ἀόρατο καί φωτιστικό Πνεῦμα εἶναι ἄπειρα καί ἀκατάληπτα· συμ- μετέχει, ὡστόσο, ὁ ἄνθρωπος στίς ἄκτιστες ἐνέργειες τοῦ Παρακλήτου. Καί ἐδῶ βρίσκεται τό μεγα- λεῖο τοῦ θείου καί ἱεροῦ καί ὑπέρ φύσιν ἐκκλησιαστικοῦ μυ- στηρίου τῆς Ἱερωσύνης ἤ Χειρο- τονίας. Ὁ ἄνθρωπος μετέχει τῆς θείας καί μυστικῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ, καί καθώς —ὀρθῶς λέγε- ται— βιώνει τήν προσωπική του Πεντηκοστή. Ὅπως ἀκριβῶς συμβαίνει καί μέ τήν Κοινωνία τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, ὅταν μετά τήν Μετάληψη, ὑμνοῦμε τόν Κύριο λέγοντες τό: «Εἴδομεν τό Φῶς τό ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον». Μέγα θαῦμα, ἡ Ἱερωσύνη. Ἡ ζωή τοῦ ἱερέα εἶναι γεμάτη ἀπό θαύματα. Ἀλλά γιά νά γίνει ὄργανο τοῦ Θεοῦ καί θαυμαστό ὄργανο θαυμαστῶν θαυμάτων, πρέπει πρῶτα νά γεμίσει ἡ ψυχή του μέ τή Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύ- ματος, ἡ ὁποία «τά ἀσθενῆ θε- ραπεύει καί τά ἐλλείποντα ἀνα- πληρεῖ». Χειροτονία, λέγεται τό μυ- στήριο, γιατί μέ τό χέρι τοῦ ἐπι- σκόπου τελεῖται. Ἀλλά καί πά- λι, δέν εἶναι τό χέρι τοῦ ἐπισκό- που, ἀλλά τό χέρι τοῦ Θεοῦ, καθώς λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστο- μος: «Ἡ χείρ ἐπίκειται τοῦ ἀνδρός, τό δέ πᾶν ὁ Θεός ἐργά- ζεται, καί ἡ αὐτοῦ χείρ ἐστιν ἡ ἁπτομένη τῆς κεφαλῆς τοῦ χει- ροτονουμένου». Τί μεγαλεῖο κρύβει τοῦτο τό μυστήριο! «Θεῖον μέν τι χρῆμα ἡ ἱερωσύνη καί τῶν ὄντων ἁπάντων τό τιμιώτατον», ἀναφωνεῖ ὁ ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης. Εἶναι καθαρά, ἔργο τοῦ Θεοῦ, πού τό ἀναθέτει στόν ἄνθρωπο. «Οἱ γάρ τήν γῆν κατοικοῦντες ἱερεῖς, ἐξουσίαν ἔλαβον, ἥν οὔτε ἀγγέλοις οὔτε ἀρχαγγέλοις ἔδω- κεν ὁ Θεός». Εἶναι ἀνώτεροι κι ἀπ’ τούς ἀγγέλους. Ἐκφράζον- τας τήν ἴδια σκέψη καί ὁ θεολό- γος Γρηγόριος, λέγει ὅτι: «τήν μακράν ἱερωσύνην καί ἄσπιλον ταύτην, αἰδοῦνται τυχόν καί Ὁ Πάπας ἐντάσσει ἐγγάμους Ἀγγλικανοὺς «Ἱερεῖς» εἰς τὸν Παπισμὸν ὑπὸ τὴν προϋπόθεσιν ὅτι θὰ ἀναγνωρίσουν τὸ «Πρωτεῖον» καὶ τὸ «Ἀλάθητον» Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ σπορὰ τῆς «Ὁμολογίας Πίστεως» ἀπὸ τὴ Σύ- ναξη κληρικῶν καὶ μοναχῶν στὸ γόνιμο ἔδαφος τοῦ πιστοῦ λαοῦ ἀποδίδει ἤδη καρπούς. Οἱ περισσότερες ἀπὸ δέκα χι- λιάδες, μέχρι στιγμῆς, ὑπογραφὲς τῆς Ὁμολογίας ἀποδεικνύουν ὅτι τὸ περιεχόμενό της ἔχει βαθιὲς ρίζες στὴν Παράδοση τῶν ἁγίων Πατέρων μας, ἀπέκτησε τώρα τὴ δροσιὰ τῶν φύλλων τοῦ ζήλου τῶν πιστῶν τῆς στρατευόμενης Ἐκκλησίας καὶ ἤδη φέρει καρποὺς εὐφραίνοντες ὄχι τὴ γεύση ἀλλὰ τὶς ψυχὲς τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν. Πρῶτος εὔγεστος καρπὸς τῆς Ὁμολογίας Πίστεως εἶναι ἡ λήξη τῶν ἐργασιῶν τῆς Μικτῆς Ἐπιτροπῆς Θεολογικοῦ Διαλόγου στὴν Κύπρο χωρὶς τὴν ὑπογραφὴ κοινοῦ κειμένου. Ἡ Ὁμολογία Πίστε- ως καὶ ἡ εἰρηνικὴ διαμαρτυρία κληρικῶν καὶ μοναχῶν τῆς Κύπρου ἀλλὰ καὶ μελῶν τῆς Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως «Κοσμᾶς Φλαμιά- τος» ὁδήγησε στὴν ἀναδίπλωση Παπικῶν καὶ Οἰκουμενιστῶν στὸ Διάλογο καὶ σὲ ναυάγιο τὴ συνάντηση τῶν μελῶν τῆς Μικτῆς Ἐπι- τροπῆς. Ὅποιος ὡστόσο πιστεύει πώς τά σχέδια τῶν Οἰκουμε- νιστῶν καὶ τῶν Παπικῶν ματαιώθηκαν ὁριστικά, μᾶλλον δὲν γνω- ρίζει τὴν τακτική τους, ποὺ εἶναι ὑπομονετικὴ ἀναζήτηση τῆς κα- τάλληλης εὐκαιρίας γιὰ νὰ προωθήσουν ὅσα ἔχουν σχεδιάσει. Στὴν Κύπρο οἱ Οἰκουμενιστὲς ἀναγκάστηκαν νὰ κάνουν ἕνα βῆμα πίσω καὶ νὰ μή ὑπογράψουν κείμενο ἀναγνώρισης τοῦ παπικοῦ πρωτείου. Τώρα ὅμως ἑτοιμάζονται νὰ κάνουν δύο βήματα μπρο- στά. Παπικοὶ καὶ Οἰκουμενιστὲς διάλεξαν τὴ Βιέννη ὡς πόλη μα- κριὰ ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, πιστεύοντας πὼς οἱ ἀγωνιστὲς πιστοὶ θὰ ἀδρανήσουν καὶ δὲν θὰ φτάσουν μὲ ἀεροπορικὲς πτήσεις ἐκεῖ. Ἐπέλεξαν ἔδαφος παπικῆς κυριαρχίας, στὸ ὁποῖο οἱ Ὀρθόδοξοι θὰ εἶναι φιλοξενούμενοι καὶ οἱ Παπικοὶ οἰκοδεσπότες. Εἶναι δὲ βέ- βαιο, πώς στοὺς ἑπόμενους μῆνες θὰ γίνουν προσπάθειες φίμω- σης κληρικῶν καὶ λαϊκῶν, πού μὲ θάρρος ἐκφράζουν τὴν ἀντίθε- σή τους στὰ οἰκουμενιστικὰ σχέδια. Ἡ σκληρὴ πολεμική τῶν Φαναριωτῶν ἐνάντια στοὺς ὑπογρά- φοντες τὴν Ὁμολογία Πίστεως, μὲ πρωτεργάτη τὸν ἴδιο τὸν Πα- τριάρχη Βαρθολομαῖο, δὲν ἔγινε ἀποδεκτὴ ἀπὸ τὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἡ τελευταία, ἂν καὶ ἔκρινε τὴν Ὁμολο- γία «ὡς ἐκ περισσοῦ», ὡστόσο δὲν ἔκανε τὸ χατίρι τοῦ Πατριάρχη οὔτε υἱοθέτησε σκληρὴ στάση ἀπέναντι σέ ὅσους ὑπέγραψαν τὴν Ὁμολογία. Πόσο βέβαιο ὅμως εἶναι ὅτι τὸ Φανάρι καὶ ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἑλλάδος δὲν θὰ ἐπανέλθουν στὸ ζήτημα τῆς Ὁμολογίας; Ἤδη πληροφορίες ἀναφέρουν πὼς σὲ πολλὲς μητροπόλεις τῆς Ἑλλάδος γίνεται μιὰ προσπάθεια κατασυκοφάντησης τῆς Ὁμολο- γίας, ποὺ ξεκινάει ἀπὸ τὴν ἀπαξίωση τοῦ περιεχομένου καὶ τῶν συντακτῶν της καὶ φτάνει μέχρι τὶς ἐπισκοπικὲς προτροπὲς γιὰ μὴ ὑπογραφὴ τοῦ κειμένου ἀπὸ κληρικοὺς καὶ λαϊκούς. Ἡ ἀπόσυρση τῆς ὑπογραφῆς ἑνὸς μητροπολίτη ἀποδεικνύει πὼς οἱ Οἰκουμε- νιστὲς ἀσκοῦν σκληρὴ καὶ ποικίλη πίεση, ὥστε νὰ περιορίσουν τὴν ἐναντίον τους ἀντίδραση τῶν πιστῶν. Ὅμως ἡ Ὁμολογία Πίστεως καρποφορεῖ καὶ θὰ καρποφορήσει ἀκόμη περισσότερο. Ὅσο οἱ οἰκουμενιστὲς κατασυκοφαντοῦν τὴν Ὁμολογία, τόσο αὐξάνει ὁ ἀριθμὸς τῶν ὑπογραφόντων τὸ Κείμενο. Ὅσοι ὑπογράψαμε τὴν Ὁμολογία, δοξολογοῦμε τὸ Θεό, γιατί συμβάλαμε ἔστω καὶ λίγο στὸν ἀντιπαπικὸ καὶ ἀντιοικουμενιστικὸ ἀγώνα. Ἄγρυπνοι ὅλοι ἀνα- μένουμε καὶ νέες πρωτοβουλίες ἀπὸ τὴ Σύναξη κληρικῶν καὶ μο- ναχῶν ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἀγωνιστὲς ἐπισκόπους, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς. ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑΙ ΚΕΜΠΑ 3645 ΚΩΔΙΚΟΣ 3053 ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 5ην ΣΕΛ. Η «ΒΑΠΤΙΣΜΑTIΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ» EST DELENDUM Τοῦ κ. Παναγιώτη Τελεβάντου, Φιλολόγου - Θεολόγου Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. Νικόλαος, τοποτηρητὴς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀττικῆς, ἀπέστει- λεν εἰς τὸν Πρόεδρον τῆς Π.Ο.Ε. κ. Κωνσταντῖνον Σαμωνᾶν τὸ ἀκό- λουθον ἔγγραφον, τὸ ὁποῖον εἶναι μεστὸν πατρικῶν εὐλογιῶν, διὰ τὰς ὁποίας εὐχαριστοῦμεν θερμότατα: «Ἑλληνικὴ Δημοκρατία Ἱερὰ Μητρόπολις Ἀττικῆς Πρὸς τὴν «Πανελλήνιον Ὀρθόδοξον Ἕνωσιν» (Π.Ο.Ε.) Ὑπ᾽ ὄψιν κ. Κων/νου Σαμωνᾶ, Κάνιγγος 10,10 677 Ἀθῆναι Κηφισιά, 19ῃ Ὀκτωβρίου 2009 Ἀξιότιμε κύριε Σαμωνᾶ, Εἰς ἀπάντησιν τῆς ἀπὸ 30ῆς Σεπτεμβρίου ἐ.ἔ. ἐπιστολῆς σας, δι᾽ ἧς αἰτεῖσθε τὴν ἡμετέραν εὐλογίαν, προκειμένου νὰ ὁμιλήσῃ ὁ Γέρων Νίκων ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Κελλίου Ἁγίου Σπυρίδωνος τῆς Νέας Σκήτης Ἁγί- ου Ὄρους, εἰς τὴν αἴθουσαν τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νεκταρίου Ἑκά- λης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀττικῆς καὶ ἐν τῷ πλαισίῳ τῶν ὁμιλιῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἑνώσεώς σας κατὰ τὸν μῆνα Νοέμβριον, σᾶς κα- θιστῶμεν γνωστὸν ὅτι εὐχαρίστως ἐγκρίνομεν καὶ ἐπευλογοῦμεν τὴν παρουσίαν καὶ ὁμιλίαν τοῦ Γέροντος Νίκωνος κατὰ τὰ ὡς ἄνω. Ἐπὶ δὲ τούτοις εὐχόμενοι, ὅπως ὁ Πανάγαθος Θεὸς διὰ πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου χαρίζῃ καρποφορίαν εἰς τὰς ἐπ᾽ ὠφελείᾳ τῶν ψυχῶν γενομένας δραστηριότητάς σας, διατελοῦμεν. Μετ᾽ εὐχῶν καὶ ἐκτιμήσεως, Ὁ Τοποτηρητὴς † Ὁ Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς Νικόλαος» ΝΑ ΔΙΑΚΟΠΗ Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ - ΠΑΠΙΚΩΝ Α ΛΓΕΙΝΗ ἐντύπωσι προκάλεσε στὸν πιστὸ καὶ ἀγωνιζόμενο κατὰ τῆς πα- ναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ λαὸ τὸ ἄρθρο τοῦ Μεγάλου Πρωτοπρεσβυτέρου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου π. Γε- ωργίου Τσέτση μὲ τίτλο «᾿Ενισταμένων “῾Ομολογία Πίστεως”», ποὺ δημοσιεύθηκε στὰ ἔντυπα καὶ ἠλεκτρονικὰ ΜΜΕ. Γνωρίσαμε τὸν π. Γεώργιο παρακο- λουθώντας πρὸ τριετίας ἀπὸ τηλεοράσε- ως τὴν ἐπίσκεψι τοῦ Πάπα στὸ Φανάρι, ὅταν, περιγράφοντας λεπτὸ πρὸς λεπτὸ τὸ ἀνίερο καὶ βδελυρὸ συλλείτουργο καὶ τὶς ἄλλες ἐκδηλώσεις ἔδινε τὴν ἐντύπωσι τοῦ «θεωρητικοῦ» τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. ῞Οπως ὅλες οἱ ἰδεολογίες, ἔτσι καὶ ὁ Οἰκουμε- νισμὸς ἔχει τοὺς θεωρητικοὺς του, οἱ ὁποῖοι, ὅπως οἱ Κομμουνιστὲς περιέρχον- ταν «τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον» κατὰ τὰ ἀπαίσια ἐκεῖνα χρόνια τῆς Κατοχῆς καὶ τοῦ ᾿Εμφυλίου, διαφωτίζοντας (στὴ πραγματικότητα συ- σκοτίζοντας) τοὺς ἁπλοϊκοὺς χωρικοὺς τῆς Πατρίδος μας γιὰ τὰ ἀγαθὰ τοῦ κομ- μουνιστικοῦ «παραδείσου», ἔτσι καὶ αὐτοί, χρησιμοποιώντας τὰ ΜΜΕ, τὰ ὁποῖα —τυ- χαῖο ἄραγε;— εἶναι ὅλα σχεδὸν στὴ διάθεσί τους, ἐπιχειροῦν νὰ κάνουν πλύσι ἐγκεφάλου στὸν πιστὸ ᾿Ορθόδοξο λαὸ καὶ νὰ τοῦ παρουσιάσουν τὸ πικρὸ καὶ δηλη- τηριῶδες σκεύασμα τῆς πλάνης των, τὸ ἀψίνθιο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὡς γλυκὸ καὶ εὐλογημένο ἁγιορείτικο κέρασμα, ὡς λου- κούμι! Τότε, μᾶς εἶπε ὁ π. Γεώργιος, ὅτι οἱ συμπροσευχὲς μετὰ τῶν ἑτεροδόξων ναὶ μὲν κατὰ τὸ παρελθὸν ἀπαγορεύονταν, σήμερα ὅμως, ἐπειδὴ οἱ καιροὶ ἄλλαξαν, ὄχι μόνον ἐπιτρέπονται, ἀλλὰ εἶναι καὶ ἐπι- βεβλημένες! Τὴν ἅλωσι τῆς ᾿Ορθοδοξίας, ποὺ μὲ τὸν Οἰκουμενισμὸ ἐπιχειρεῖ ὁ διά- βολος, ὁ π. Γεώργιος καὶ οἱ ὁμόφρονές του παρουσιάζουν ὡς ἐπιθυμία τοῦ Χρι- στοῦ! Τοὺς ἀξίους ἐπαίνων καὶ συγχαρη- τηρίων, μὲ τὸ πρόσφατο ἄρθρο του ἀπα- ξιώνει καὶ συκοφαντεῖ. Τοὺς συγχρόνους ἀγωνιστὰς καὶ ὁμολογητὰς εἰρωνεύεται ὡς «γνησίους ᾿Ορθοδόξους, ἀσπίλους καὶ ἀμιάντους ἀμύντορες τῆς ᾿Ορθοδοξίας», τοὺς δὲ ὀπαδοὺς τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ περιφρονοῦν Εὐ- αγγέλιο, Συνόδους, Πατέρες, Κανόνες, ῾Ιερὰ Παράδοσι καὶ φθείρουν καὶ δια- φθείρουν τὴν ᾿Εκκλησία, τοὺς θεωρεῖ «ταγμένους σήμερα στὴ διακονία τῆς κα- ταλλαγῆς καὶ τῆς Χριστιανικῆς ἑνότητος»! «Οὐαὶ οἱ λέγοντες τὸ πονηρὸν καλὸν καὶ τὸ καλὸν πονηρόν, οἱ τιθέντες τὸ σκότος φῶς καὶ τὸ φῶς σκότος, οἱ τιθέντες τὸ πικρὸν γλυκὺ καὶ τὸ γλυκὺ πικρόν», θὰ ἐπαναλάμβανε, ἐὰν ζοῦσε σήμερα, ὁ προφήτης ῾Ησαΐας, στοὺς θεωρητικοὺς Η «ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ» ΚΑΙ ΟΙ «ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΙ» ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ Η «ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ» ΚΑΡΠΟΦΟΡΕΙ Τοῦ κ. Ἰωάννη Τάτση, Θεολόγου ΕΤΟΣ ΜΘ´ ΑΡ. ΦΥΛΛ. 1806 ΙΔΡΥΤΗΣ † Ἀρχιμ. Χαράλαμπος Δ. Βασιλόπουλος ΓΡΑΦΕΙΑ: ΚΑΝΙΓΓΟΣ 10 – 106 77 ΑΘΗΝΑΙ – ΤΗΛ. 210-38 16 206 ΤΕΛΕΦΑΞ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ 210-81 36 981 ΚΑΙ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΥ 210-38 28 518 13 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2009 † Ἱωάννου Χρυσοστόμου ΚΠόλεως ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 5ην ΣΕΛ. Τοῦ κ. Χρήστου Κ. Λιβανοῦ Τὴν 14ην Νοεμβρίου ἑορτάζομεν τὴν μνήμην τοῦ Ἀπο- στόλου Φιλίππου. Ἀνωτέρω εἰκὼν τοῦ Ἀποστόλου διὰ τοῦ χρωστῆρος τῶν Παχωμαίων τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους. � Ἡ βαρεῖα φορολογία τῆς ἀκινήτου περιουσίας τῆς Ἐκκλησίας ἀπησχόλησε τὴν Ἱ. Σύνοδον. Σελ. 6 � Πειραιῶς: Οἱ ἐν Ἑλλάδι παπι- κοὶ διακατέχονται ὑπὸ ἀμε- ταμελήτου πνεύματος στα- θερᾶς ἀδιαλλαξίας. Σελ. 6 � Ἀμνηστεύει τὴν αἵρεσιν τοῦ Παπισμοῦ καὶ ὁμιλεῖ διὰ «λάθη» τὸ Πατριαρχεῖον Μόσχας. Σελ. 3 � Ἐπιστολὴ εἰς τὴν «Καθημε- ρινὴν» διὰ τὸν χωρισμὸν Κράτους – Ἐκκλησίας. Τοῦ κ. Ἰωάννου Θ. Χαΐνη. Σελ. 3 � Ἰούδας ἡ Εὐρώπη, ἀπαγο- ρεύει τὸν Σταυρὸν εἰς τὰ Ἰταλικὰ Σχολεῖα. Σελ. 3 � Εἰδήσεις καὶ Κρίσεις. Τοῦ κ. Ἀντωνίου Καλογήρου. Σελ. 4 � Ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖ- ος. Τοῦ Ἀρχιμ. π. Μελετίου Ἀπ. Βαδραχάνη. Σελ. 4 � Ἡ Κυβέρνησις μεθοδεύει τὴν κατάργησιν εὐεργε- τικῶν μέτρων ὑπὲρ τῶν πο- λυτέκνων. Σελ. 4 ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ «Ο.Τ.» Ὁ «Ὀρθόδοξος Τύπος» πάντοτε πρὸ τῶν ἐπάλξεων τῆς Ὀρθοδοξίας, μάχεται διὰ τὴν ἐνημέρωσιν τοῦ πιστοῦ λαοῦ καὶ συμμετέχει ἐνεργῶς εἰς τοὺς ὁμολογιακοὺς ἀγῶνας ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἐγγραφεῖτε συνδρομηταί. Ἐφημερὶς «Ὀρθόδοξος Τύπος», Κάνιγγος 10, 10677 Ἀθῆναι, τηλ. 210–38.16.206. Ἐτησία συνδρομὴ 50,00 €. Ἐπίσης μπορεῖτε κάθε Παρασκευὴ νὰ τὸν προμηθεύεσθε ἀπὸ τὰ περίπτερα.

Documents

OrthodoksosTypos