Նոր դպրոց, 3-1mskh.am

ԶԱՏԻԿ

Վարդան Ստեփանյան

Այդ օրը թռչունները ծլվլում են, մարդիկ էլ նոր օդ են շնչում:

Գարուն Նա կարմիր զառ է, բայց քառակուսի չէ: Նա թռչում է գարնանը:

ԶատիկՆա օգտակար բան է տալիս, որը շատ համեղ է, և դրա ստեղծողը կծում է:

ՄեղուՆա լույս է տալիս աշխարհքին :

Արև

Վրան սպիտակ է, մեջը` դեղին, օգտակար է և հաճելի: Ձու

Նա շատ աշխատասեր է և փոքրիկ: Մրջյուն

ՈՒզեց զանգի բզեզին, իզուր զանգեց:

Մոծակ ծակ մտնել մրջյուն մի միակ մատ:

Ի՞նչ է պետք ածիկը ցանելու համար

Մեզ պետք է ափսե, բամբակ, ցորեն, ոսպ:

Ածիկը ցանեցի (ամսաթիվը)

Ես ցանեցի ապրիլի 10-ին:

Ածիկը ո՞ւմ հետ ցանեցիր և ինչպե՞ս ցանեցիր

Ես իմ ածիկը ցանեցի մայրիկիս հետ: Մենք սկզբից ամանի մեջ բամբակդրեցինք, ցորենը 1 ժամ թողեցինք ջրի մեջ, հետո լցրեցինք բամբակիվրա:

Առաջին ծիլերը երևացին

Առաջին ծիլերը շատ լավ էին եղել:

Ի՞նչ եղավ եփած հատիկեղենի հետ

Չծլեցին և փտեցին:

Ես երկու փայտ վերցրեցի, կպցրեցի իրար: Հետո սոխը դրեցի, փետուրները խրեցի սոխիմեջ և շորեր հագցրեցի:

Ես գիտեմ, որ Ուտիս տատը չաղ տատիկ է: Նա Բարեկենդանին լիքը համով ուտիլիքներ էպատրաստում:

Իսկ Ակլատիզի մասին գիտեմ, որ նա չիթողնում յուղոտ ուտելիք ուտեն:

Իմ կարծիքով նրանք ամուսիններ են…

Իմ տատիկը պատմում է, որ իրենք Զատիկընշում էին այսպես.

Սոխի կճեպով ներկում էին հավկիթները:

Չամիչով փլավ էին եփում, սիբեխ էինտապակում, սիգա ձուկ էին եփում և երեկոյանընտանիքով հավաքվում և նշում էին:

Մեզ պետք է միս, կարտոֆիլ, բրինձ, չամիչ, մածուկ:

Պապիկս ասում է, որ 40 օր պաս են պահում: Հատուկ պաս են պահում ավագ շաբաթվաօրերին: Այդ շաբաթվա յուրանքանչյուր օրըկոչվում է «Մեծ», ինչպես օրինակ` մեծերկուշաբթի և մինչև «Մեծ» շաբաթ: Շաբաթերեկոյան սկսվում է պատարագը: Կես գիշերինբերվում է սուրբ կրակը` «Համբարձման» խորհրդանիշը, որից մարդիկ վերցնում են կրակև տանում իրենց տները: Առավոտյան աղոթքիցհետո ուտում են մսեղեն, յուղ և շնորհավորումիրար: Զատկի խորհրդանիշ է հանդիսանումներկած ձուն և նապաստակը:

Աչքդ լո՛ւյս, ծառ: Քո վրա ծաղիկներ են աճելգեղեցիկ -գեղեցիկ: Ծաղիկներդ պտուղ կտան,և դու բերք կունենաս:

Մի ձու կար: Էս ձուն ձու չէր, որովհետև կճեպչուներ: Էս ձուն գնաց հավի մոտ: Հավն էլ հավչէր, որովհետև փետուր չկար:Մի օր ձուն ուհավը մտածեցին, որ կարելի է փետուր և կճեպգողանալ: Հավը մտածեց, որ կարելի է ամենօր մի հատ գողանալ, իսկ ձուն մտածեց, որկարելի է միանգամից վերցնել: Ձուն այդպես էանում: Դատավորը նրան պատժում է, տալիսմարդկանց ձեռքը և նրան ուտում են, իսկհավը լավ է պրծնում:

Կար-չկար մի ճուտ կար: Էս ճուտը շատշատախոս էր: Բայց արի ու տես, որ լեզունկորցրել էր: Բայց նա լեզվի մասինընդհանրապես չէր մտածում: Նա մտածումէր, թե ոնց է շատախոսելու: Մի մրջյուն գալիսէ, լեզուն տալիս ու ասում.

-Էլ չշատախոսես, թե չէ լեզուդ կտանեմ,կշպրտեմ գետը:

Ու ճուտը այդպես էլ անում է: