ALKMAION
ALKMAION.
HERMANN DIELS
DIE FRAGMENTE DER VORSOKRATIKER
14 ALKMAION.
A. LEBEN UND LEHRE
1 DIOG. VIII, 83
. . () , . (vgl. unten Z. 38) , (FHG III 25). . , , , . ( 1)
, .
2. CLEM., Strom. I, 78 p. 364P.
.
GAL. de elem. sec. Hippo.I, 487, 13 K
, , , .
3.. ARIST. Metaph. I, 5; p. 986a22
(Pythagoreer) ,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
.
, , , , , , , . , (986b) . , .
(vgl. Arist. Schrift.,
,. Diog. v. 25)
ISOCR., 15, 268
, , , , .
4. AT.II, 16, 2-3 (D. 345)
( ) . .
AT. II, 22, 4 (D. 352)
.
--- II, 29, 3 (D. 359)
, ( 12), (80 28) ( ).
5. THEOPHR., de sens. 25f (D. 506)
. , , (B 1a), , , , . , ( ), . . . (26) . , . , , , . , . . ()
.
6. AT. IV, 16, 2 (D. 406)
.
Vgl. A 5; Aristotels, de an.II, 8, p. 419b34; Hipp., de carn. 15
(VIII, 603 L.).
7. ARIST. historia anim. I, 11; p. 492a13
, , , , .
8. AT. IV, 17, 1 (D. 407)
.
9. -- IV, 18, 1 (D. 407)
.
10. -- IV, 13, 12 (D. 404)
( ).
CHALCID. in Tim. p. 279 Wrob
demonstranda igitur oculi natura est, de qua cum plerique alii
tum Alcmaeo Crotoniensis in physicis exercitatus quique primus
exsectionem adgredi est ausus, et Callisthenes, Aristotelis
auditor, et Herophilus multa et praeclara in lucem protulerunt:
duas esse angustas semitas, quae a cerebri sede, in qua est sita
potestas animae summa ac principalis, ad oculorum cavernas meent
naturalem spiritum continentes. quae cum ex uno initio eademque
radice progressae aliquantisper coniunctae sint in frontis intimis,
separatae bivii specie perveniunt ad oculorum concavas sedes, qua
superciliorum obliqui tramites porriguntur, sinuataeque illic
tunicarum gremio naturalem umorem recipiente globos complent
munitos tegmine palpebrarum, ex quo appellantur orbes. porro quod
ex una sede progrediantur luciferae semitae, docet quidem sectio
principaliter nihilo minus tamen intelligitur ex eo quoque, quod
uterque oculus moveatur una nec alter sine altero moveri queat.
oculi porro ipsius continentiam in quattuor membranis seu tunicis
notaverunt disparili soliditate. quarum differentiam
proprietatemque si quis persequi velit, maiorem proposita materia
suscipiet laborem.
Vgl. Hipp. de loc. in hom. 2 (VI, 278 L.); de carn. 17, 7-9
(VIII, 606 L.)
. .
ARIST. d. gen. anim. II, 6; p. 744a8
, .
11. PLATO. Phaedon 96ab
(Sokrates spricht) ... , (Arhelaos) 'Anaximenes, Diogenes)
(Herakleitos) , , , , vgl. A 5, S. 101, 24)
HIPP. de morb. sacro 14
, .
-- -- 17
. Aristot., Anal. pr. II, 19; p. 100a3
12. ARIST. d. anima I, 2; p. 405a 29
, , , .
CIC. d. n. d. I, 11, 27
Crotoniates autem Alcmaeon, qui soli et lunae reliquisque
sideribus omnibus animoque praeterea divinitatem dedit, non sensit
sese mortalibus rebus immortalitatem dare.
CLEM. , Protr. 66 p 58P
.
AT. IV, 2, 2 (D. 386)
( ) . vgl. Plato Phaedr. 245c
13. AT. V, 3, 3 (D. 417)
(sc. ).
CENSOR. 5, 2-3
Sed hanc opinionem (sc. e medullis semen profluere) nonnulli
refellunt, ut Anaxagoras, Democritus (A 141) et Alcmaeon
Crotoniates: (3) hi enim post gregum contentionem non medullis
modo, verum et adipe multaque carne mares exhauriri respondent.
illud quoque ambiguam facit inter auctores opinionem, utrumne ex
patris tantummodo semine partus nascatur, ut Diogenes (51 A 27) et
Hippon (36 A 13) Stoicique scripserunt, an etiam ex matris, quod
Anaxagorae et Alcmaeoni nec non Parmenidi (18 A 54) Empedoclique et
Epicuro visum est. de conformatione autem partus nihilo minus
definite se scire Alcmaeon. confessus est, ratus neminem posse
perspicere quid primum in infante formetur.
AT. V 17, 3 (D. 427)
, (sc. ).
14. CENSORIN. 6, 4
ex quo parente seminis amplius fuit, eius sexum repraesentari
dixit Alcmaeon.
15. ARIST. hist. anim., p. 581a12-17
, (Schol. Plat. Alc. I; p. 121e).
Vgl. Solon, . 27, 3
.
,
.
, . Heraklit 12 A 18 S 60. 41.
16. ARIST. de gen. anim. III, 2; p. 752b22
, , , , . .
17. AT. V, 16, 3 (D. 426)
( ) .
Anders RUFUS bei ORIBAS III, 156; Dbg.-B
, , .
18. AT. V, 24, 1 (D. 435)
, , .
B. FRAGMENTE.
1. (1 Wachter) DIOG. VIII, 83 (s. A. A 1)
, , .
1a. (2) THEOPHR., d. sens. 25 (A 5)
, , .
2. (11). [ARIST.], probl 17, 3; p. 916a 33
, .
3. AT. V, 14, 1 (D. 442)
, .
4. AT. V, 30, 1 (D. 442)
, , , , , , , . , , . , (?) . . Vgl. Hipp. d. prisc. med. 14. I,
16, 2 Khlew. Plato Symp. 186 CD.
5. (23) CLEM., Strom. VI, 16 p. 749 P
(652)
