Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΑΠO ΤΙΣ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ

ΜΑΡΙΑ-ΛΑΡΙΣΑ ΜΠΑΓΚΛΑΡΙΔΟΥ

ΜΑΡΚΕΛΛΑ ΠΑΔΗ

ΜΑΡΙΑ ΜΕΧΑΝΕΤΖΙΔΟΥ

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΤΑΧΤΑΤΖΗ

ΜΠΑΛΤΖΗ ΠΟΛΥΞΕΝΗ

ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

Οι γνώσεις µας για την ιστορία του Αρχαίου Ελληνικού Θεάτρου βασίζονται κατά κύριο λόγο στο Περί Ποιητικής βιβλίο του Αριστοτέλη για τις απαρχές της, στην εικονογραφία της ελληνικής αγγειογραφίας και φυσικά σε όσα γραπτά θεατρικά έργα έχουν φθάσει μέχρι τις μέρες µας.

Η αρχαία ελληνική δραματουργία μπορεί λοιπόν να χωρισθεί στην Τραγωδία και στην Κωµωδία.

Οι δύο αυτές κατηγορίες σηµαίνουν παρουσίαση των γεγονότων με δραματικό ή κωµικό τρόπο. Η αρχή έγινε µε την τραγωδία.

Κατά τον Αριστοτέλη, η τραγωδία υπήρξε αρχικά αποτέλεσµα αυτοσχεδιασµών.17

Πρέπει να συνδέεται µε την λατρεία του ∆ιονύσου αφού οι γιορτές που ήταν αφιερωµένες στον θεό συµπεριλάµβαναν και δρώµενα, τα οποία πρέπει να εξελίχθηκαν στο κατοπινό θέατρο.

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

• Ο Αρχαίος Ελληνικός λόγος ήταν µουσικός. ∆εν θα µπορούσε λοιπόν παρά η Αρχαία Ελληνική Παιδεία να περιλάµβανε και µουσική. ∆υστυχώς, όµως, γνωρίζουµε πολύ λίγα για την µουσική και τα όργανα που χρησιµοποιήθηκαν την εποχή αυτή στην Ελλάδα.

Αρχαία ελληνική ζωγραφική

• Οι Αρχαίοι Έλληνες ασχολήθηκαν επισταµένως µε την ζωγραφική και τα ονόµατα µεγάλων ζωγράφων έχουν διατηρηθεί στην αιωνιότητα από τους αρχαίους συγγραφείς.

• Ένα λοιπόν από τα ελαχιστότατα δείγµατα ελληνικής ζωγραφικής του τέλους της Αρχαϊκής Εποχής είναι η ξύλινη αναθηµατική πλάκα που βρέθηκε µαζί µε άλλες στο σπήλαιο Άνω Πιτσά Κορινθίας και χρονολογήθηκε το 540 π.Χ. Παριστάνει σκηνή θυσίας µε ΖΩΑ κυρίως με ταύρους.

Διατροφή

• Οι αρχαίοι Έλληνες φρόντιζαν στα γεύματα και στα δείπνα τους, τα τραπέζια να είναι πλούσια. Αποτελούνταν συνήθως από ψωμί, γλυκίσματα, φρούτα, ελιές, πίτες, κρέατα και χορταρικά. Φυσικά και από άφθονο κρασί.

• Οι Αθηναίοι ήταν οι διασημότεροι για την ολιγοφαγία τους, γι’ αυτό βγήκε και η έκφραση «αττικηρώς ζην».

• Γενικά όμως οι αρχαίοι ήταν λιτοδίαιτοι, γι’ αυτό και είχαν αυτοχριστεί «μικροτράπεζοι» και «φυλλοτρώγες».

 

Ενδυμασία

Το κύριο αντικείμενο της αντρικής ενδυμασίας ήταν ο χιτώνας, που τον φορούσαν κατάσαρκα. Ο χιτώνας δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα κομμάτι πανί, με τρύπες για τα χέρια, που το έπιαναν στον έναν ώμο με πόρπη. Η ενδυμασία ήταν κατασκευασμένη από υφάσματα με ζωηρά χρώματα

Υποδήματα

• Στα πόδια οι Έλληνες φορούσαν σανδάλια, που τα 'δεναν με δερμάτινους ιμάντες, αλλά υπήρχαν κι άλλοι τύποι υποδημάτων, όπως μπότες, άρβυλα και σκαρπίνια. Τα υποδήματα τα κατασκεύαζαν από δέρμα λευκό, μαύρο ή ερυθρό και συχνά ήταν πολύ κομψά, κυρίως αυτά που φορούσε ο Αθηναίος όταν πήγαινε επίσκεψη ή ήταν καλεσμένος σε τραπέζι.

• Οι ψημένοι άνθρωποι της παλιάς σχολής, όπως ο Σωκράτης ή ο Φωκίωνας, γυρνούσαν ξυπόλητοι και στους δρόμους.

Κόμη• Οι Έλληνες είχαν πυκνά μαλλιά. Δεν έκοβαν τα μαλλιά τους

πολύ κοντά. τα έκοβαν έτσι που να καλύπτουν το κεφάλι, αλλά να μη φτάνουν ως τους ώμους.

• Οι αθλητές, αντίθετα, έκοβαν τα μαλλιά τους πολύ κοντά. Εκτός απ' τους κομψευόμενους νέους.

• Οι ελληνίδες είχαν μακριά και πυκνά μαλλιά. Τα έπλεκαν και τα έκαναν βοστρύχους και πλεξούδες, τα έπιαναν με ταινίες και καρφίδες (τσιμπιδάκια) και τους έκαναν διάφορα χτενίσματα. Στις ελεύθερες γυναίκες το κοντό μαλλί ήταν σημάδι πένθους ή αναγνώριση γηρατειών. Οι δούλες είχαν πάντοτε τα μαλλιά τους κομμένα κοντά. Οι ελληνίδες χρησιμοποιούσαν κρέμα για να ασπρίζουν τα μάγουλα, ψιμύθια, βαφές για τα φρύδια και τις βλεφαρίδες. Για τα χείλια χρησιμοποιούσαν μολύβια ή ρίζα του φυτού αλκέα (είδος μολόχας). Φορούσαν επίσης, και πολλά μυρωδικά.

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ

• Οι Αθηναίοι ήταν πολύ απαιτητικοί στα ζητήματα της καλής συμπεριφοράς. Δεν τους άρεσαν οι νευρικοί ή οι βιαστικοί και δεν υπέφεραν την υπεροψία. Συνεπώς, είναι άπρεπο να βαδίζεις γρήγορα και να μιλάς δυνατά. Κατά τον Αριστοτέλη, ένας που σέβεται τον εαυτό του κινείται ήσυχα, μιλάει σιγανά κι ήρεμα.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

• Όταν συναντιόντουσαν δυο γνωστοί χαιρετιόνταν με μια κίνηση του χεριού.  Ο συνηθισμένος χαιρετισμός ήταν "Χαίρε!", που συνοδευόταν ορισμένες φορές από μια παρατήρηση για τον καιρό. Είναι γνωστοί επίσης και άλλοι τύποι χαιρετισμών: "Υγίαινε!", "Τα ωφέλιμα εργάζου!", "Εργάζου και ευτύχει!".