บทที่ 1 เงินสด และเงินฝากธนาคาร ในการประกอบธุรกิจ ไม่ว่าจะอยู ่ในรูปแบบเจ้าของคนเดียว ห้างหุ้นส่วน หรือบริษัท เจ้าของ กิจการจะต้องจัดหาสินทรัพย์ต่างๆ มาไว้เพื่อใช้ในการดาเนินงานอย่างเพียงพอ เงินสดเป็นสิ่งแรกที่ ธุรกิจต้องมีไว้ใช้เป็นสื่อกลางในการแลกเปลี่ยนสินค้าและบริการและเป็นที่ต้องการของทุกคน เงินสด ถือเป็นสินทรัพย์หมุนเวียนที่มีสภาพคล่องมากที่สุด และสามารถเปลี่ยนเป็นสินทรัพย์อื่นๆ ได้ง่าย กิจการควรมีเงินสดไว้ในกิจการในปริมาณที่เพียงพอกับการดาเนินงานสาหรับรายจ่ายต่างๆ เช่น ซื ้อ สินค้า จ่ายชาระหนี ้ จ่ายค่าใช้จ่าย เป็นต้น แต่การมีเงินสดไว้ในกิจการมากเกินไป โดยไม่นาไปลงทุน หรือฝากธนาคารถือว่าไม่เป็นผลดี ซึ ่งนอกจากไม่ก่อให้เกิดรายได้จากผลตอบแทนแล้ว ยังอาจเป็น ช่องทางให้เกิดการทุจริตได้ง่าย เพราะรายการบัญชีเกี่ยวกับเงินสดเป็นรายการที่เกิดขึ ้นมากและ ผิดพลาดได้ง่าย จึงต้องมีระบบการควบคุมภายในที่รัดกุม เกี่ยวกับวิธีควบคุมและการจัดการเงินสดทั ้ง ด้านการรับเงิน การจ่ายเงิน รวมถึงวิธีการบันทึกบัญชีเงินสดให้มีประสิทธิภาพ ความหมายของเงินสด มาตรฐานการบัญชี ฉบับที่ 25 เรื่องงบกระแสเงินสดของสมาคมนักบัญชีและผู้สอบบัญชีรับ อนุญาตแห่งประเทศไทย (2542, หน้า 4)ได้กาหนดความหมายของคาว่า เงินสด และรายการเทียบเท่า เงินสด ไว้ดังนี ้ เงินสด ( cash) หมายถึง เงินสดในมือและเงินฝากธนาคารทุกประเภท แต่ไม่รวมเงินฝาก ประเภทที่ต้องจ่ายคืนเมื่อสิ้นระยะเวลาอันกาหนดไว ้ส่วนรายการเทียบเท่าเงินสด หมายถึงเงินลงทุน ระยะสั ้นที่มีสภาพคล่องสูง ซึ ่งพร้อมที่จะเปลี่ยนเป็นเงินสดในจานวนที่ทราบได้ และมีความเสี่ยงต่อ การเปลี่ยนแปลงในมูลค่าน้อยหรือไม่มีนัยสาคัญ ตัวอย่างของเงินสดและรายการเทียบเท่าเงินสด ได้แก่ ธนบัตร เหรียญกษาปณ์ เช็คของธนาคาร ดร้าฟท์ ธนาณัติ เงินฝากธนาคารทุกประเภท (บัญชีเงินฝาก กระแสรายวัน บัญชีเงินฝากออมทรัพย์ บัญชีเงินฝากประจา ซึ ่งต้องไม่มีข้อจากัดในการใช้เงินฝาก จานวนนี ้) ตั๋วสัญญาใช้เงิน ตั๋วแลกเงิน บัตรเงินฝากของสถาบันการเงินที่ไม่มีข้อจากัดในการใช้เงิน ฝาก เงินทดรองจ่ายที่กันไว้เพื่อใช้จ่ายหมุนเวียนเล็กๆ น้อยๆ