Κυριακή 27-04-2014

3341

Εβδομαδιαία εφημερίδα της Ανανεωτικής Αριστεράς • Κυριακή 27 Απριλίου 2014 • Αρ. φ. 1200 • 2 €

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

Μ. Σπαθής -Τ. Μαστρογιαννόπουλος:Τρία ερωτήματαπου ζητούν απαντήσειςΟι προκλήσεις και τα ερωτηματικάτης 25ης Μαϊου σελ. 19

...

Ε. Παπαβλασόπουλος:Οι μεταμορφώσειςτης ελληνικής ∆εξιάςΤο γενετικό μοντέλο της Ν∆και οι διαβρωτικές αλλοιώσειςτου σελ. 10

...

Μ. Μάρκου: Ρίχνουντο «ταμπού»του κοινόχρηστου αιγιαλούΜε τα νέα σχέδια νόμουγια τη δημόσια περιούσία σελ 21

...

Θ. Παρασκευόπουλος:Ανόητες διαπιστώσειςκαι πρόχειρες λύσειςΓια το νέο αναπτυξιακό πρότυπο“Ελλάδα 2021” σελ. 9

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

∆. Περιβολαράκης:Να μεταμορφώσουμετην πόλη μαςΣυνέντευξη με τον υποψήφιοδήμαρχο Μεταμόρφωσης σελ. 16

...

Γ. Κοντόσταυλος:Απαραίτητη η συμμετοχήΣυνέντευξη με τον υποψήφιοδήμαρχο Καισαριανής σελ. 16

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ν. Χατζητσάκος:Καρότο και μαστίγιοτο κοινωνικό μέρισμαΤέσσερις στους πέντε κόβονταιαπό το 500άρικο σελ. 20

ΙΣΤΟΡΙΑ

Β. Λένιν: Η σοβιετικήκυβέρνηση μπροστάστο εξωτερικό χρέοςΚείμενο του ηγέτητων Μπολσεβίκων γιατην υπό όρους αναγνώρισηχρεών σελ. 24-25

Ευρωεκλογές:Ευκαιρία για καταψήφισητης λιτότηταςΟ Μ. Κοβάνης γράφειγια την επιτακτική ανάγκηαλλαγής πορείαςτης Ευρώπης, την έξοδοαπό την κρίση και τη μείωσητης ανεργίας σελ. 13

Επιστροφήστην κοινωνία

ΜΕ ΨΗΦΟ∆ΕΛΤΙΑ ΜΑΧΗΣ ΣΕ ΑΥΤΟ∆ΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

Ώρα να βγούμε από τη “μικρή περιοχή”

TουΚωνσταντίνου Τσιτσελίκη

Ησυζήτηση των τελευταίωνημερών σχετικά με την αν-

τικατάσταση της κ. ΣαμπιχάΣουλεϊμάν στο ευρωψηφοδέλ-τιο του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να α-ναδείξει μια συζήτηση επί τηςουσίας, τι συμβαίνει και τι θαπρέπει να βελτιωθεί στα μειο-νοτικά πράγματα της Θράκης.Είναι κοινό μυστικό ότι η θέσητης μειονότητας ρυθμίζεται απότη Συνθήκη της Λοζάνης, νομι-κό κείμενο στηριγμένο σε λογι-κές μιλλέτ του 19ου αιώνα. Το

χειρότερο, όμως, είναι ότι η ε-φαρμογή της Συνθήκης σε Ελ-λάδα και Τουρκία έγινε μέσα α-πό την ψευδή αρχή της αμοι-βαιότητας, κατά κανόνα σε βά-ρος των μελών των μειονοτή-των. Χιλιάδες άνθρωποι εκδιώ-χθηκαν, έχασαν την ιθαγένειάτους, την περιουσία τους καισχεδόν όλοι κατά περιόδους έ-νιωσαν το ρατσισμό και την υ-ποτιμητική διαφοροποίηση.Ακόμα περισσότερο οι μειονό-τητες μέσα στις μειονότητες.

Οι διακρίσεις, στην πράξη αλ-λά ακόμα και σε επίπεδο νόμων

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙ∆Α 2

∆εν είναιαργία, είναι

απεργίαΨηλά τα λάβαρα και

τις σημαίες καλούνταινα κρατήσουν οι εργα-

ζόμενοι σε όλο τονκόσμο. Στην Ελλάδα η

φετινή Πρωτομαγιά,λίγες μόνο μέρες πριν

τις εκλογές, έχει ιδιαί-τερη αξία καθώς η ελ-

ληνική κοινωνία καλεί-ται να συγκρουστεί με

τις πιο βάρβαρες νεοφι-λελεύθερες πολιτικές

που φέρνει το Μνημόνιοκαι οι υποστηρικτές

του.

Για μια αριστερήπολιτική στη Θράκη

• ∆ιευρύνεταιη ταξική πόλωσηΣυνέντευξημε τον πολιτικό αναλυτήΗλία Νικολακόπουλο

Σελίδες 6, 7

• Πόλη είναιοι άνθρωποί τηςΣυνέντευξη με τον υποψήφιοδήμαρχο ΘεσσαλονίκηςΤριαντάφυλλο Μηταφίδη,

Σελίδα 17

Οι αναγνωριστικές βολές πριν από την επίσημη έναρξη τουτριπλού προεκλογικού αγώνα έχουν ήδη προαναγγείλει αδυ-σώπητη μάχη: από τη μια, οι δυνάμεις που προσπαθούν να κρα-τήσουν την κοινωνία δέσμια της μνημονιακής πολιτικής (κι αςαναγγέλλουν κάθε τόσο «εξόδους» πότε από τα μνημόνια καιπότε στις αγορές), από την άλλη, τα θύματα αυτής της πολιτι-κής, που συνειδητοποιούν ότι μόνο η ανατροπή της και όχι ηδιαιώνισή της μπορεί να τους δώσει ελπίδα και προοπτική.

Ήδη από τη διπλή εκλογική μάχη του 2012 η πλειοψηφία τωνπληττόμενων κοινωνικών ομάδων έστρεψε την προσοχή τηςστον ΣΥΡΙΖΑ επιλέγοντάς τον ως κύρια πολιτική εκπροσώπησήτης σ’ αυτή τη σκληρή σύγκρουση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε πολύ σημαντικά βήματα μέσα σε λίγο χρόνο,προκειμένου να σηκώσει το βάρος αυτής της επιλογής. ∆ενμπόρεσε πάντα να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των λαϊκώντάξεων, στο βαθμό που και εκείνες και οι συνθήκες απαιτού-σαν. Αστοχίες και ανεπάρκειες επηρέασαν την πορεία του,χωρίς, ευτυχώς, να μειώσουν την ισχύ της επιρροής του, αλλά

και τις απαιτήσεις που αυτή συνεπάγεται. Μπαίνοντας στην τε-λική ευθεία της τριπλής εκλογικής μάχης μία και μόνη δυνατό-τητα έχει: να ελαχιστοποιήσει τις αδυναμίες που τον εκθέτουνστα πυρά των ισχυρών αντιπάλων και να πολλαπλασιάσει τιςπροσπάθειες συνάντησης με την κοινωνία και δημιουργικής αν-ταλλαγής με τις πιο ελπιδοφόρες δυνάμεις της.

Τα ψηφοδέλτια που σχημάτισε μαζί με τις σύμμαχες δυνά-μεις, παρά τις δυσκολίες που προέκυψαν σε ορισμένες περι-πτώσεις, είναι μια πολύ καλή αφετηρία. Στις τελευταίες εβδο-μάδες του αγώνα θα πρέπει να φανεί ικανός να αποφύγει τιςμεθοδικές επιθέσεις της πολιτικής και μιντιακής συντήρησης,αλλά και τις κακοτοπιές.

Εξίσου ικανός θα χρειαστεί να αποδειχθεί στη δημιουργία τουθετικού ορίζοντα των λαϊκών προσδοκιών σε μια πορεία εξό-δου από την κρίση με το λαό όρθιο, την κοινωνία σε τροχιά συ-νοχής και αλληλεγγύης και την οικονομία προσανατολισμένηστην κάλυψη των λαϊκών αναγκών και όχι των αναγκών τωνκερδοσκόπων.

22 Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2014ΘΕΜΑΤΑ

ΕΒ∆ΟΜΑ∆ΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣΙδιοκτήτης: Εκδοτικός - ∆ημοσιογραφικός Συνεταιρισμός Κοινωνικών,Πολιτικών και Πολιτιστικών Μελετών και ∆ραστηριοτήτων Η ΕΠΟΧΗ, ΣΥΝ Π.Ε.

Βλαχάβα 11 & Αθηνάς, 3ος όροφος,Αθήνα 105 51

ΤΗΛΕΦΩΝΑ 3616702, 3619513 -3619514 • FAX: 3619610

Εκδότρια:Ασημίνα ∆αβάκη - Κλαυδιανού

Συνδρομές (σε ευρώ)• Εσωτερικού: 150 • Kύπρος: 250

• Ευρώπη: 250 • Λοιπός κόσμος: 250Α.Φ.Μ. 096207018 - ∆ΟΥ: ΣΤ’ Αθηνών

Αρ. Λογαριασμού: 72038528658ΙΒΑΝ GR

3801107200000072038528658ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

Ηλεκτρονική ∆ιεύθυνση:[email protected]

www.epohi.grΚωδικός εντύπου: 3341

∆εύτερο μεγάλο κρούσμα υποψηφιοτήτων πουμας εκθέτουν δίνοντας τροφή στους Σαμαροβενιζέ-λους και στα κανάλια να βγάζουν τη μπάλα έξω απότο γήπεδο της κοινωνίας.Και να ψάχνουν πια τη χαμένη μπάλα. Καλά, μετά τον Καρυπίδη δεν έπρεπε να γίνουμεπιο υπεύθυνοι και πονηροί; Να ρωτάνε τις οργανώσεις. Άντε να σερφάρουν καιστο Google. Τίποτα. Υιοθετούν αβλεπεί την κάθε παπαριά. Ελά-χιστοι δεν την ψήφισαν. Όχι από πολιτική ανάλυση,αλλά από ένστικτο ή πονηριά.Και μετά… το χάος. Άλλοι αμήχανοι λένε ότι παραι-τήθηκε μόνη της, προφανώς γιατί της ξίνισε ο τρα-χανάς. Άλλοι, χωρίς πολλή σκέψη, κάνουν βαθυστό-χαστες δηλώσεις, άλλοι να ζητάνε, μέσω διαρροών,το κεφάλι όχι αυτών που έχουν την ευθύνη, αλλάαυτών που έκαναν τις άστοχες δηλώσεις. Ακόμα μια φορά να ξαναγράψω για τον ξεδοντια-σμένο και ως εκ τούτου αναίσχυντο Πάγκαλο, πουγκαρίζει ασυνάρτητα. Ως υπουργός έφερνε το Άγιον Φως με τιμές αρχηγούκράτους και με τεράστιες δαπάνες. Τώρα μας βγαίνει από τ’ αριστερά.Βρίσκει έδαφος. Ούτε στο 4%, ούτε στο 27% δε βρέ-θηκαν βουλευτές μας να θέσουν το γεγονός που αν-τιγράφει τα θεοκρατικά καθεστώτα, ούτε καν για τοκόστος της μεταφοράς του «Αρχηγού Κράτους». Το «Φως που (μας) καίει». Ακόμα και για τις μπαλωθιές των Κρητών δε μιλή-σαμε. Μίλησε ο Πάγκαλος, που όχι μόνο τις ανέ-χτηκε, αλλά τις υπέθαλψαν το κόμμα και ο αρχηγόςτου, από το 1984. Και εδώ γκάριξε. Είπε ότι οι Κρητικοί κάνουν τοπαλικάρι γιατί αισθάνονται μειονεκτικά, επειδή δενέλαβαν μέρος στην Επανάσταση του 1821.∆εν τον βλέπω να επισκέπτεται ξανά την Κρήτη. Θατου μείνουν οι φωτογραφίες να κολυμπάει στηνΕλούντα με τον Αντρέα, ως δίδυμοι Μάο, όταν κο-λύμπησε στον ποταμό Γιανγκσέ. Εδώ που τα λέμε, υπάρχει ο Σπηλιωτόπουλος, πουγεμίζει χαμόγελα τη ζοφερή μας ζωή. ∆ήλωσε ότι θα απαλλάξει την Αθήνα από τη μιζέρια. Βρε, τον μπαγάσα! Πού τα βρίσκει;Ή προσπαθεί να μας δουλέψει ή βρίσκεται στη Μύ-κονο που έχει τη δεύτερη κατοικία του, χάριν τηςσυντρόφου του, όπως διευκρίνισε. Πάντως αν βγει δήμαρχος η θητεία του θα έχει εν-διαφέρον. ∆εσμεύτηκε ότι θα απαλλάξει την Αθήνα από άνερ-γους, άστεγους, πεινασμένους, κάνοντάς τη να που-λάει τον πολιτισμό της, τον αττικό ήλιο και το θα-λάσσιο μέτωπο. Το τελευταίο, όμως, μας ανησύχησε σφόδρα. Εδώπου, σχετικά πρόσφατα, ηρεμήσαμε μετά τη συνθήκηειρήνης που υπέγραψε ως δήμαρχος ο Αβραμόπου-λος με την Σπάρτη, έρχεται ο Άρης, ως αναβίωση τουαρχαίου θεού του πολέμου, να ξεκινήσει εχθροπρα-ξίες με τον Πειραιά.Και αν αρνηθεί ο Μαρινάκης ή ο Μώραλης να επε-κταθεί η Αθήνα στο παραλιακό μέτωπο, πάμε πια γιανέο πόλεμο, τον Παναττικό; Αυτά να ακούει το Ποτάμι, για να μας πει επιτέ-λους μια άποψη. Θα συμβαδίσει και το κεντρικό σύνθημα του κόμμα-τός του στις εκλογές «Το Ποτάμι που ακούει». Το αντέγραψε από το ραδιοφωνικό σταθμό «ΣτοΚόκκινο» που έχει το σύνθημα «Το ραδιόφωνο πουακούει». Τι διάβολο, θα μας κάνουν να πιστέψουμε στη με-τεμψύχωση. Και ο Αρβανίτης και ο Στ. Θεοδωράκης,σίγουρα από κάποιον ερυθρόδερμο της φυλής Κα-

γιέν, θα προέρχονται. Μια και είχαμε την 47η επέτειο από πραξικόπηματης 21ης Απριλίου, βρήκαμε απόσπασμα από το βι-βλίο της Ντέλλας Ρουφογάλλη, σύζυγου του περι-βόητου πραξικοπηματία διοικητή της ΚΥΠ. Περιγράφει με στιλ τη σχέση του καθεστώτος μεόλη τη μεγαλοαστική τάξη της χώρας. Τομ Πάππας,Βαρδινογιάννης, ∆ρακόπουλος των διυλιστηρίων,Ταβουλάρης των ναυπηγείων, Μποδοσάκης, Κανελ-λόπουλος των τσιμέντων και οι εφοπλιστές Λάτσης,Θεοδωρακόπουλος, Ταβλάριος, υπέβαλλαν τα σέβητους και τις εξυπηρετήσεις τους με το αζημείωτο. Πήγε στο Παρίσι με τη ∆έσποινα, όπου τους επι-σκέπτονταν το ζεύγος Λάτση ερχόμενο από τη Γε-νεύη, ενώ ο Ωνάσης έβαλε λιμουζίνα για να τις πάειστις Βρυξέλλες για καφέ. Ο Γιώργος είναι πιο απλός. Πάει διακοπές στηνΚρήτη και, λόγω έλλειψης φίλων, με ταξί στο αερο-δρόμιο. Ο ταξιτζής δεν σεβάστηκε τίποτα. «Κύριε Γιώργο,εσείς τις διακοπές σας τις κάνετε. Εγώ, όμως, καιόλοι αυτοί γύρω, δε φάγαμε αρνί», του είπε.«Να ψάξεις να βρεις την αιτία που δεν έφαγες αρ-νάκι», του απάντησε ο Γιώργος. Τι να εννοούσε ο ποιητής;Μάλλον για τη ∆ΗΜΑΡ τον βλέπω να πηγαίνει. Τζήμερος και Σκυλακάκης επιτέλους συνεργάστη-καν και ανακουφίστηκαν εκατομμύρια συμπολιτώνμας που αγωνιούσαν. Το κόμμα τους το βάπτισαν «Γέφυρες». Όλα μεθο-δευμένα. Ένα ειδυλλιακό Ποτάμι με τις όχθες τουπυκνοφυτεμένες με Ελιά και με ψηφοφόρους ναδιαβαίνουν ερωτευμένοι τη γέφυρα, όπως στις «Ομ-πρέλες του Χερβούργου». Σε πόλη της Βραζιλίας ο μοναδικός υποψήφιοςδήμαρχος πήρε 59 ψήφους, ενώ τα λευκά και ταάκυρα 8.651.Αυτά, πολύ περισσότερο με την παγκοσμιοποίηση,έχουν ενδιαφέρον και στα καθ’ ημάς.

Γεράσιμος ο Αλιεύς[email protected]

Για μια α ρι στε ρήπο λι τι κή στη Θρά κη «Μόνο και μόνο

για λίγες σταγόνες δημοσιότηταςμας βάζετε στο δρόμοτης καταστροφής..»

(παράφραση τραγουδιού του Γ.Αιγύπτιου)

νο μι μο ποιού νται μέ χρι και σή με ρα σε λο γι κές ε ξαι ρε τι -κών μέ τρων για λό γους ε θνι κού συμ φέ ρο ντος.

Θύ λα κες έ κνο μων πρα κτι κώ ν

∆η μιουρ γού νται, δη λα δή, θύ λα κες έ κνο μων πρα κτι -κών, έ να ντι των ο ποίων ε λά χι στες φω νές ορ θώ νο νται. Ησυ ντρι πτι κή πλειο ψη φία (μα ζί και η πα τριω τι κή α ρι στε -ρά δια φό ρων κομ μα τι κών α πο χρώ σεων) συ ναι νεί, ρη τάή άρ ρη τα, στην πα ρά καμ ψη των βα σι κών αρ χών τουκρά τους δι καίου α πέ να ντι στα μειο νο τι κά πράγ μα τα. ∆ενυ πάρ χει χώ ρος να α να φερ θώ α να λυ τι κά στο τι έ χει συμ- βεί μέ χρι σή με ρα και ποια η κα τά στα ση πραγ μά των πουδιαιω νί ζε ται. Συ χνά, τα μειο νο τι κά θέ μα τα της Θρά κηςκρύ βο νται α πό το ταυ το τι κό ζή τη μα, και το ζή τη μα τηςο νο μα το δο σίας, ει δι κά στο αν υ πάρ χει τουρ κι κή μειο νό -τη τα, ταυ τό τη τα, ή αν υ πάρ χει το δι καίω μα να ε τε ρο- καιαυ τό-προσ διο ρί ζε ται κα νείς ως Τούρ κος. Ακό μα και μέ -σα α πό την ί δρυ ση συλ λό γων. Τα ζη τή μα τα αυ τά εί ναιλυ μέ να νο μι κά, ό μως α ντι στέ κο νται με την ε νί σχυ ση τουι δε ο λο γι κού φίλ τρου που πα ρά γουν έ ντο νη πο λι τι κή δυ- σκαμ ψία.

Έντο νο τα ξι κό ζή τη μα

Απα ντώ ντας στο ε ρώ τη μα τι πρέ πει να κά νει κα νείςμέ σα α πό μια α ρι στε ρή πο λι τι κή, θα έ λε γα α πλά: να θέ -σει τα θε μέ λια για μια δι καιό τε ρη κοι νω νία, με γνώ μο νατην δι καιό τε ρη α να δια νο μή του πλού του, την κα το χύ -ρω ση των δι καιω μά των στην ε λεύ θε ρη α νά πτυ ξη τηςπρο σω πι κό τη τας και την ε φαρ μο γή των υ φι στα μέ νωνκαι τη διά πλα ση νέων δι καιω μά των προς τον σκο πό αυ -τό. ∆εν πρέ πει να ξε χνά με ό τι το μειο νο τι κό κρύ βει έ ναέ ντο νο τα ξι κό ζή τη μα. Οι στα τι στι κές σχε τι κά με την οι- κο νο μι κή κα τά στα ση, τα ε παγ γέλ μα τα και το μορ φω τι κόε πί πε δο δεί χνει ό τι η μειο νό τη τα βρί σκε ται στα κα τώ τε -ρα κοι νω νι κά στρώ μα τα της ελ λη νι κής κοι νω νίας. Απότην άλ λη πλευ ρά, η ει δι κή κα τά στα ση «ε ξαί ρε σης» τηςμειο νό τη τας, δη μιουρ γεί εύ φο ρο πε δίο για την α νά πτυ -ξη πε λα τεια κών σχέ σεων και σχέ σεων ε ξάρ τη σης, φό -βου και δε σμεύ σεων. Το ε θνο τι κό ε μπλέ κε ται με το ταυ- το τι κό και το πο λι τι κό. Αν, λοι πόν, α σκη θούν πο λι τι κέςα πο δέ σμευ σης α πό τον γόρ διο δε σμό του εί δους αυ τούπολ λά ζη τή μα τα θα γί νουν α πλώς κα νο νι κά και δεν θαεν δύο νται με τον χα ρα κτή ρα του μειο νο τι κού. Ακό μα καιτα ει δι κά ε κεί να που α φο ρούν την μειο νο τι κή εκ παί δευ -ση, τα βα κού φια και τον Μου φτή, και τα ο ποία δια τη -ρού νται σε προ-με τα πο λι τευ τι κή θε σμι κή κα τά στα ση.

Όρος για τον «εκ συγ χρο νι σμό» του νο μι κού κα θε στώ -τος και της θέ σης της μειο νό τη τας εί ναι η α πο στε γα νο -ποίη ση των θε σμι κών συ στη μά των που μιλ λε το ποιούντους μειο νο τι κούς και τους α ντι με τω πί ζουν ως μία θε- σμι κή ε ξαί ρε ση της ι διό τη τας του πο λί τη. Η α πο μυ θο -ποίη ση της σχέ σης έ θνους-κρά τους α πο τε λεί προϋπό θε -ση για την «κα νο νι κο ποίη ση» (δη λα δή τη α ντι με τώ πι σηως μη-ε ξαί ρε ση) της θέ σης της μειο νό τη τας. Τέ λος, ο α -πε γκλω βι σμός α πό τη λο γι κή της α μοι βαιό τη τας με τα ξύΕλλά δας και Τουρ κίας α πο τε λεί θε με λιώ δη προϋπό θε -ση για την α ντι με τώ πι ση των μειο νο τή των ως πο λι τώντου κρά τους και ό χι ως πε δίου ά σκη σης α ντα πο δο τι κώνμέ τρων ή ως έ να α να γκαίου κα κού. Η α να θεώ ρη ση τηςΣυν θή κης της Λο ζά νης θα μπο ρού σε να δώ σει πρό σφο -ρες λύ σεις, και κυ ρίως η κύ ρω ση α πό την Ελλά δα τηςΣύμ βα σης-πλαί σιο για τις ε θνι κές μειο νό τη τες. Πα ρό -μοια (α να φέ ρω μό νο εν δει κτι κά) θα έ πρε πε να α πο δο θείτο αυ το νό η το δι καίω μα στους συλ λό γους που δεν μπο- ρούν α πο κτή σουν νο μι κή προ σω πι κό τη τα, ή να λυ θεί τοθέ μα των τίτ λων ι διο κτη σίας στον ο ρει νό ό γκο. Με τοντρό πο αυ τό η προ στα σία της μειο νό τη τας θα μπο ρέ σεινα ξε φύ γει α πό τον δι με ρή ε να γκα λι σμό, του τουρ κι κούπρο ξε νείου και του ελ λη νι κού υ πουρ γείου Εξω τε ρι κώνκαι θα τε θεί σε μια φυ σιο λο γι κή δια δι κα σία κοι νω νι κώνα γώ νων α νά λο γα με την υ πό λοι πη ελ λη νι κή κοι νω νία.Κυ ρίως, ό μως, θα έ πρε πε να δο θεί ι διαί τε ρη προ σο χή ώ -στε να α νέ βει το μορ φω τι κό και οι κο νο μι κό ε πί πε δο τωνμειο νο τι κών.

Σε τε λι κή α νά λυ ση, η λύ ση των ει δι κών ζη τη μά των τηςμειο νό τη τας έ γκει ται στην α πο δέ σμευ σή τους α πό τηςκα τά στα ση ε ξαί ρε σης και την ι δε ο λο γι κή α πο νο μι μο -ποίη ση του δή θεν «ευαί σθη του χα ρα κτή ρα» τους.

* Ο Κων στα ντί νος Τσι τσε λί κης εί ναι α να πλη ρω τής κα- θη γη τής στο Πα νε πι στή μιο Μα κε δο νίας, πρό ε δρος τηςΕλλη νι κής Ένω σης για τα ∆ι καιώ μα τα του Ανθρώ που.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 1η ΣΕΛΙ∆Α

Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2014 33ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Πάντα υπάρχειένας μύθοςΜετά το πρωτογενές πλεόνασμακαι το success story έρχονταικαι τα νέα μέτρα...

Οι ηγέτες της ευρωζώνης έχουν διαμορ-φώσει σαφέστατη άποψη για την Ελ-λάδα. Η ακολουθούμενη οικονομική πο-

λιτική δεν οδηγεί πουθενά, το χρέος είναι μηβιώσιμο, το δημοσιονομικό κενό για την τριε-τία 2015-17 φτάνει τα 7,7 δισ. ευρώ, ενώ τοχρηματοδοτικό για τη διετία 2014-15 τα 14,9δισ. ευρώ. Όλα αυτά τα δισ. μεταφράζονται σενέα μέτρα τα οποία θα καθοριστούν τον Σε-πτέμβριο με την ολοκλήρωση της ρύθμισης γιατο χρέος, όπως, άλλωστε, αποκαλύπτει και ηέκθεση της Κομισιόν, που καταρρίπτει ένανακόμα μύθο της κυβέρνησης.

Είναι ο τρίτος μύθος που προσπαθεί να κατα-σκευάσει ο Αντ. Σαμαράς. Πρωτογενές πλεό-νασμα, ο πρώτος μύθος, δεν υφίσταται [πρό-κειται για «παραπλάνηση της κοινής γνώμης[…] Στην πραγματικότητα, δεν μπορεί να μιλή-σει κανείς για τέτοια πλεονάσματα προϋπολο-γισμού», δηλώνει ο επικεφαλής του Ινστιτού-του Οικονομικών Ερευνών [Ifo] του Μονάχου,Χανς-Βέρνερ Ζιν], το success story με έξοδοστις αγορές, ο δεύτερος μύθος, αποδομήθηκεάμεσα [Κρ. Λαγκάρντ: «Το ταξίδι δεν έχει τε-λειώσει. Υπάρχουν πολλές διαρθρωτικές με-ταρρυθμίσεις που πρέπει να ολοκληρωθούν»και Γ. Ντάισελμπλουμ: «∆εν μπορεί να κάνεικανείς λόγο περί πλήρους επιστροφής της Ελ-λάδας στη χρηματοδότησή της από τις αγο-ρές»], ενώ το όχι άλλα μέτρα – δεν υπάρχειάλλο μνημόνιο, που διατυμπάνιζαν Αντ. Σαμα-ράς και Ευ. Βενιζέλος αποδείχθηκε ο τρίτοςμύθος από την έκθεση – κόλαφο της Κομισιόν.

Οι ευρωπαίοι εκτιμούν, λοιπόν, ότι τα αποτε-λέσματα κυρίως των ευρωεκλογών –και λιγό-τερο των αυτοδιοικητικών- θα οδηγήσουν σεπλήρη αποσταθεροποίηση την κυβέρνηση καιπροετοιμάζονται -«ο συσχετισμός δυνάμεωνέχει αλλάξει. Με το που θα λάβει την τελευταίαδόση, η κυβέρνηση στην Αθήνα θα πάψει νασυνεργάζεται», δηλώνει ο πρώην επικεφαλήςοικονομολόγος της Deutsche Bank, ΤόμαςΜάιερ. Το νέο μεσοπρόθεσμο, ή, όπως αλλιώςθα ονομάζεται, ουσιαστικά εξασφαλίζει τουςδανειστές της χώρας. Και ο Αντ. Σαμαράς, γιανα παρατείνει την παραμονή του, έναν - δύομήνες ακόμα…, στο Μαξίμου, θυσιάζει τηχώρα. Τη δίνει ενέχυρο, βάζοντας υποθήκη τομέλλον των πολιτών.

Η αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης δεν θαπροέλθει μόνο από τη διαφορά μεταξύ ΣυΡιζΑκαι Ν∆ –που θα είναι μεγάλη- αλλά και από την«τύχη» της Ελιάς. Η [αναμενόμενη] αποτυχίατης θα επιταχύνει τη διάλυση στο ΠαΣοΚ πουσυγκυβερνά. Το σύστημα ήδη αρχίζει να παίρ-νει τα μέτρα του με κινήσεις προετοιμασίας. ΟΦ. Κουβέλης, μάλιστα, έσπευσε να [ξανα]ανοί-ξει την πόρτα συνεργασίας με το Μαξίμου[χωρίς, όμως, δεν αποκλείει συνεργασία και μετην αριστερά…] σημειώνοντας ότι «στόχος μαςείναι να συμμετέχουμε σε κυβερνητικές λύσειςμε ξεκάθαρους όρους και διακριτές πολιτικές».

Το Μαξίμου προσπαθεί να κινηθεί σ’ ένα δί-πολο «επιτυχιών και μελλοντικών προσδο-κιών», μήπως και διασωθεί. «Απομακρυνόμα-στε σιγά σιγά από την κρίση και θεμελιώνουμετο μέλλον της Νέας Ελλάδας», δήλωσε χαρα-κτηριστικά ο Αντ. Σαμαράς, που οραματίζεταινα διασωθεί από τις ευρωεκλογές, προκειμένουτο καλοκαίρι να προσπαθήσει να συγκροτήσειτο νέο κόμμα της δεξιάς, τη «Νέα Ελλάδα». Ηκοινωνία, όμως, δεν αντέχει νέα μέτρα, ενώ πέ-ρασε ανεπιστρεπτί η εποχή του «πίστευε και μηερεύνα» -success story δεν υπάρχει, όπως καιπρωτογενές πλεόνασμα, ενώ νέα μέτρα έρχον-ται. Η κοινωνία διαλύεται, η κατάρρευση τωνμισθών δεν έχει οδηγήσει σε καμιά σημαντικήαύξηση των εξαγωγών, η ανακεφαλαιοποίησητων τραπεζών δεν μεταφράστηκε σε χρηματο-δότηση των πραγματικής οικονομίας, ενώ τακόκκινα δάνεια συνεχώς αυξάνονται. Και, όπωςσημειώνει ο Ευ. Τσακαλώτος, θα πρέπει να μαςεξηγήσουν «πώς γίνεται να τελειώνει το Μνη-μόνιο και να προβλέπονται μέτρα όχι μόνο γιατο 2015, αλλά μέχρι και το 2017»!...

Θ. Μιχόπουλος

Του

Ανδρ

έα Π

ετρο

υλάκ

η απ

ό τη

ν «Κ

αθημ

εριν

ή»

Το τελικό κείμενο του αναθε-ωρημένου μνημονίου από τηντρόικα δόθηκε την Παρα-

σκευή το μεσημέρι στη δημοσιό-τητα, στις Βρυξέλλες. Λίγο ως πολύπεριλαμβάνει γνωστά πράγματα. Ηεπιλογή να έχει γενικές και όχιπολύ συγκεκριμένες αναφορές, πα-ρατηρήσεις και προτάσεις προφα-νώς συνδέεται με το ότι θέλουν ναέχουν οι πιστωτές ανοιχτά όλα ταενδεχόμενα, όταν θα συζητηθούν ταθέματα που εκκρεμούν. Αποσκο-πούν, όμως, και στην «προφύλαξη»της ελληνικής κυβέρνησης λίγοπριν τις εκλογές. Ωστόσο, τέσσε-ρις-πέντε από τους τομείς που πε-ριλαμβάνονται στα προαπαιτού-μενα δεν αφήνουν αμφιβολία για τοτι μας περιμένει αν μείνει η κυβέρ-νηση Ν∆ – ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.Γιατί είναι αλήθεια η άποψη ότι τομνημόνιο γίνεται πια καθεστώς.Συγκεκριμένα:

1. Κοινωνική ασφάλισηΚαταρχάς, μέσω της «ανανέωσης

της λίστας φόρων υπέρ τρίτων»,όπως αναφέρεται, ετοιμάζεται νααφαιρεθεί ένας μεγάλος πόρος απότα Ταμεία χωρίς να προβλέπεταιπώς θα αντικατασταθεί. Ειδικήαναφορά γίνεται στην κατάργησητων φόρων υπέρ τρίτων (από1/1/2015) που πηγαίνουν στα επι-κουρικά. Άμεσα (ως τον Ιούνιο) θαπρέπει να ψηφισθεί νόμος, για ναενταχθούν, από 1.1.2015 στο ΕνιαίοΤαμείο Επικουρικής Ασφάλισης(ΕΤΕΑ), τα επικουρικά ταμεία, καινα υιοθετηθεί φόρμουλα ώστε οισυντάξεις που θα δίνονται να εξα-σφαλίζουν τη βιωσιμότητα τους.∆ηλαδή με περικοπές.

* Τους επόμενους μήνες θα γίνει«βαθιά αναθεώρηση» του συστήμα-τος κοινωνικής ασφάλισης όπωςκαι «αναθεώρηση δαπανών κοινω-νικής πρόνοιας» για «να βελτιω-θούν η αποδοτικότητα, η βιωσιμό-τητα και η δικαιοσύνη». Όποιοςδεν κατάλαβε τι ετοιμάζεται αςπροσέξει την παρατήρηση που

κάνει το ίδιο το κείμενο: «παρά τηνπρόοδο από το 2010 ... εξακολου-θούν να υπάρχουν σημαντικές απο-κλίσεις (των ταμείων)… υπάρχεισαφής ανάγκη περαιτέρω εξορθο-λογισμού τους … παραμένει ιδιαί-τερα κατακερματισμένο (ασφαλι-στικό σύστημα) βασίζεται στην αυ-ξημένη χρηματοδότηση από τιςκρατικές μεταφορές».

* Οι «μεταρρυθμίσεις του 2012για τις επικουρικές συντάξεις δενέχουν ακόμη εφαρμοσθεί πλήρως»όπως και για το εφάπαξ. Οι αρχέςέχουν δεσμευθεί να ετοιμάσουνσχέδιο ολοκληρωμένης πρότασης –συγχωνεύσεις ταμείων, εναρμόνισησυνεισφορών – ως τον Ιούνιο του2014. Στη συνέχεια να γίνει αναλο-γιστική μελέτη του συνολικού συν-ταξιοδοτικού συστήματος. Οι αλλα-γές, δηλαδή οι περικοπές, θα νομο-θετηθούν ώστε να είναι σε ισχύ από1/1/2015.

2. Εργασιακά* Καταρχάς, αξιολογεί θετικά τα

ως τώρα «βήματα» της κυβέρνησηςγια να «βελτιωθεί το σύστημα συλ-λογικών απολύσεων». Όμως, αν οι«μεταρρυθμίσεις» δεν αποδειχθούν«αξιόπιστες, αποδοτικές και βιώσι-μες τότε το σύστημα θα ευθυγραμ-μισθεί με τις καλύτερες πρακτικέςστην ΕΕ μέσω νομοθεσίας το Φθι-νόπωρο του 2014». Νομίζω, είναισαφές.

* Αλλάζει η νομοθεσία για τηνενοικίαση εργαζομένων και τιςεταιρικές ενοικιάσεις. Η κυβέρ-νηση έχει συμφωνήσει να εξετάσειτο πλαίσιο «για τις ανάγκες στηβιομηχανία» με τους εταίρους.Καμία ανησυχία…

3. ΙδιωτικοποιήσειςΗ πρόοδος εδώ «θα μπορούσε να

είναι πιο σημαντική» λόγω προβλε-πόμενου «αυξημένου επενδυτικούενδιαφέροντος», υποστηρίζεται.Επισημαίνονται, όμως, «οι αναβο-λές από τη διατήρηση των σοβαρώνεμποδίων και τη διοικητική αναπο-τελεσματικότητα που εξακολου-

θούν να υπάρχουν». Άρα, τι πρέπεινα γίνει; «Θα ήταν σημαντικό να γί-νουν περαιτέρω μεταρρυθμίσειςστα εργασιακά για να ολοκληρωθείη στροφή προς ένα σύγχρονο ρυθ-μιστικό πλαίσιο που είναι απαραί-τητο για να υπάρξουν σημαντικέςνέες ροές άμεσων ξένων επενδύ-σεων». Και το απίστευτο: «Οι ευαι-σθησίες σε αυτό τον τομέα, όμως,καθιστούν δύσκολη την επίτευξηπροόδου», σημειώνει η Κομισιόν.

4. Κόκκινα δάνεια∆ιαπιστώνεται, «έλλειψη προ-

όδου από τις αρχές και τις τράπε-ζες στην αντιμετώπιση των μη εξυ-πηρετούμενων δανείων, στο ξεκα-θάρισμα και την ενίσχυση των τρα-πεζικών ισολογισμών με τη βοή-θεια των ιδιωτών επενδυτών καιτων διοικήσεων». Σε συνδυασμό μετο ότι δεν υπάρχει και «κουλτούραπληρωμών» στους πολίτες «μπορείνα υπονομεύσουν σημαντικά τηνικανότητα των τραπεζών να παρά-σχουν περισσότερη πίστωση και ναενισχύσουν ισχυρή και βιώσιμη οι-κονομική ανάπτυξη και αύξηση τηςαπασχόλησης». Άρα, χωρίς παντα-χόθεν ελεύθερες εξώσεις, κατασχέ-σεις και πλειστηριασμούς μη περι-μένετε να πέσει η ανεργία …..

Φορολογία - ΦΠΑΚατ’ αρχάς επισημαίνει την σο-

βαρή απώλεια εσόδων στο Φ.Π.Α.Και επαγγέλονται μέτρα που θαεπιχειρούν να μειώσουν τις απώ-λειες ΦΠΑ. Συμπεριλαμβάνονταιμέτρα που υποτίθεται θα αντιμετω-πίζουν τη μη είσπραξή του (π.χ. δη-μιουργία ειδικής μονάδας για τηνκαταπολέμηση της απάτης).Ωστόσο κύριο «μέτρο» θα αποδειχ-θεί η αύξηση του ΦΠΑ σε ορισμέ-νες υπηρεσίες όπως οι συγκοινω-νίες, το ηλεκτρικό ρεύμα, και πε-ριοχές όπως τα νησιά. Αυτό θα οδη-γήσει σε γενικευμένες αυξήσειςτιμών σ’ αυτές στις υπηρεσίεςκαθώς και στα νησιά.

Π. Κλαυδιανός

Αναθεωρημένομνημόνιο Ανανεωμένη λιτότητα, παραγωγική καχεξία, κοινωνική απελπισία

Γερμανικά «ρέστα»για δύο μαριονέτεςΤου Νίκου Τσαγκρή

Τις ημέρες του Πάσχα η αλήθεια αποκαλύφθηκε, το σχέδιο έγινε πιο καθα-ρό, πιο σαφές: δανεισμοί επί δανεισμών από τον μηχανισμό στήριξης (με ήχωρίς ∆ΝΤ) και παράταση της αποπληρωμής τους επ’ άπειρον, με εγγύηση

νέα, ετήσια, μεταλλαγμένα μνημόνια. Μεταλλαγμένα μόνο ως προς την ονομασίατους. Ετερώνυμα των μνημονίων δηλαδή, του τύπου «προγράμματα», «μεταρρυθ-μίσεις», «αναδιαρθρώσεις», σκέτες… «διαρθρώσεις», «διορθώσεις», «εκσυγχρο-νισμοί» και άλλα συναφή ψευδώνυμα.

Το σχέδιο έχει ένα ελάττωμα, στηρίζεται σε ένα ασταθές σημείο αναφοράς: τοελληνικό χρέος να μείνει για πάντα «μη βιώσιμο»! ∆ιότι σε περίπτωση που μειω-θεί σε βαθμό βιωσιμότητας – είτε με ένα γιγάντιο κούρεμα είτε με μια γενναία δια-γραφή – τότε… αποχαιρέτα την Ελλάδα που χάνεις! Το σχέδιο καταρρέει, οι «ε-ταιρικοί δανεισμοί» σταματούν, η Ελλάδα αυτονομείται πολιτικά και οικονομικά,το γερμανοκρατούμενο ευρωζωνικό καθεστώς χάνει μια αποικία χρέους.

Είναι αυτονόητο ότι για την εφαρμογή του σχεδίου είναι απολύτως απαραίτητημια συστημική κυβέρνηση στην Ελλάδα. Μια κυβέρνηση – μαριονέτα, που θα κά-νει παιγνίδι εφαρμόζοντας πιστά τα «προγράμματα» (τα διάφορα ετερώνυμα τουμνημονίου δηλαδή), με στόχο την αποικιακή ολοκλήρωση της χώρας μας. Και ησημερινή κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον Σαμαρά και υπουργό Οικονομικών τονΣτουρνάρα είναι ό,τι πρέπει για να κάνει παιγνίδι.

Ευσεβείς συστημικοί πόθοι

∆εν είναι θεωρία συνωμοσίας ούτε αντικυβερνητική προπαγάνδα. Ο Βόλφγκαν-γκ Σόιμπλε το έκανε βούκινο: «είμαι πεπεισμένος ότι ο πρωθυπουργός Σαμαράςκαι ο υπουργός Οικονομικών Στουρνάρας αποδίδουν και φέρνουν αποτελέσματακαι ελπίζω ότι ο κ. Σαμαράς θα συνεχίσει να πείθει την πλειοψηφία των Ελλήνωνότι αυτός είναι ο σωστός και ο καλύτερος δρόμος για την Ελλάδα».

Εδώ ο κ. Σόϊμπλε, ο πλέον αξιόπιστος πολιτικός εκφραστής του συστήματος,αποκαλύπτει τους ευσεβείς πόθους του (που είναι και οι πόθοι του «συστήμα-τος») ότι ο Σαμαράς θα… μονιμοποιηθεί ως πρωθυπουργός της χώρας για να συ-νεχίσει να εφαρμόζει το σχέδιο.

Ευσεβείς πόθοι θα μου πείτε, πόθοι όμως που, εν όψει των ευρωεκλογών, δου-λεύονται συστηματικά από μια τερατώδη προπαγανδιστική μηχανή, η οποία ε-κτείνεται από την Αθήνα ως τις Βρυξέλλες και από εκεί ως το Βερολίνο. Μια «μη-χανή» που τροφοδοτεί – και θα τροφοδοτεί καθημερινά μέχρι την 25η Μαϊου –τους ντόπιους συστημικούς επικοινωνιακούς μηχανισμούς με «ήχο και υλικό» υ-ποστήριξης του… καλού πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά.

Κλιμάκωση της πλύσης εγκεφάλου

Ένα μόνο δείγμα αυτού από την «τροφοδοσία» της περασμένης Τετάρτης:- 12:28. Στις ηλεκτρονικές εκδόσεις των συστημικών ΜΜΕ οι τίτλοι αναβο-

σβήνουν πανηγυρικά: «Eurostat: Στα 3,4 δισ. το πρωτογενές πλεόνασμα για το2013»

- 16:45. Βγαίνει ο Βενιζέλος με… βαρυσήμαντη δήλωση: «Η επικύρωση τουπλεονάσματος σημαίνει έξοδο από την κρίση»

- 17:10: Το ταρατατζούμ του Σαμαρά : «Η σημερινή επίσημη ανακοίνωση τουπλεονάσματος πιστοποιεί τη μεγάλη στροφή που πετυχαίνει η ελληνική οικονο-μία» (…..) «Απομακρυνόμαστε σιγά – σιγά από την κρίση και θεμελιώνουμε τομέλλον της νέας Ελλάδας».

Στο επίπεδο της οικονομίας ακολουθούν αρκετές ακόμα αποστολές εκλογικώνβοηθημάτων – παρλαπίπες δημιουργικής λογιστικής και ρητορείες αβάσταχτης…ελάφρυνση του χρέους, από τις Βρυξέλες με αγάπη για τον κ. Σαμαρά.

Στο επίπεδο της διαμόρφωσης της ελληνικής κοινής γνώμης τα συστημικάΜΜΕ επιχειρούν μια πραγματική πλύση εγκεφάλου, μια απεγνωσμένη απόπειρααπόξεσης των αντιμνημονιακών αντανακλαστικών των Ελλήνων. «Η ζωή κυλάει,τα συναισθήματα αμβλύνονται, η αντίθεσης Μνημόνιο - αντιμνημόνιο αμβλύνθη-κε, τα αντιμνημονιακά κόμματα καίγονται», γράφουν – ψελλίζουν – κραυγάζουν– νουθετούν, τα παπαγαλάκια του συστήματος: να πείσουν ότι τα μνημόνια τελεί-ωσαν, ότι έρχονται καλύτερες μέρες: «Θα τρώμε με χρυσά κουτάλια!» ήταν προ η-μερών ο τίτλος μιας ιστορικής «κεντροαριστερής» εφημερίδας που τους τελευ-ταίους μήνες, μέρα – παρά μέρα, ξεπερνά τα όρια της συστημικής γελοιότητας.Και της πολιτικής γραφικότητας.

Είναι σαφές, τα δίνουν όλα για την εφαρμογή του σχεδίου τους. Και, για την ε-φαρμογή του σχεδίου τους η ζωή της κυβέρνησης Σαμαρά πρέπει, πάση θυσία, ναπαραταθεί και μετά τις ευρωεκλογές. Αλλιώς, έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, τα μνημόνια κα-ταργούνται, το χρέος μειώνεται σε βαθμό βιωσιμότητας – είτε με ένα γιγάντιο κού-ρεμα είτε με μια γενναία διαγραφή – οι «εταιρικοί δανεισμοί» σταματούν, η Ελλά-δα αυτονομείται πολιτικά και οικονομικά: το «σχέδιο» καταρρέει…

Αναφορά στην απογευματινή εφημερίδα Τα Νέα

Μια γυναίκα,δύο άντρες...Oταν μπαίνει μια γυναίκα α-

νάμεσα σε δύο άντρες, συ-νήθως προκύπτει αντιπαράθεσηκαι διχαστικές τάσεις. Η Μαρι-λένα Κοππά, ωστόσο, κατάφερεμε την παρουσία της στο ευρω-ψηφοδέλτιο της ∆ΗΜΑΡ, αν καιπροερχόμενη από το ΠΑΣΟΚ,να «ενώσει» στην παρουσίασητου νέου βιβλίου της τον Γ.Α.Παπανδρέου και τον Φώτη Κου-βέλη στο ίδιο πάνελ. Προκάλε-σε δε η κίνησή της τόση ταρα-χή, που αναγκάστηκε να εκδώ-σει ανακοίνωση, με την οποίαδιαψεύδει οποιαδήποτε προέ-κταση στην «απλή σύμπτωση»στο ίδιο πάνελ. Μόνο που σ΄αυτές τις περιπτώσεις, απλώςκανείς δεν δίνει βάρος στις δια-ψεύσεις, ακόμη κι αν είναι ειλι-κρινείς.

Πάσαο Παπαδάκης,γκολ ο ΣταύροςΟεπικεφαλής του Ποταμιού,

Σταύρος Θεοδωράκης ήτανφιλοξενούμενος του ΓιώργουΠαπαδάκη στην πρωινή ενημε-ρωτική εκπομπή του ANT1. Σταείκοσι λεπτά της συζήτησης οΘεοδωράκης, ξεπερνώντας καιτον μετρ του είδους ΕυάγγελοΒενιζέλο, μίλαγε αποκλειστικάστον πρώτο ενικό. Επιπλέον, οκ. Παπαδάκης δεν έκανε ούτεμία ερώτηση για το πολιτικόπρόγραμμα του Ποταμιού ενώόταν ο κ. Θεοδωράκης κλήθηκενα μιλήσει για τον ΣΥΡΙΖΑ ήτανλαλίστατος. Όταν βέβαια, ρω-τήθηκε για τη Ν∆, ο «νέος πολι-τικός» απάντησε: «Η Ν∆ και οΣΥΡΙΖΑ...». Το κορυφαίο πάν-τως ήταν όταν ο Θεοδωράκηςείπε ότι σε σχέση με τα λεφτάπου έπαιρνε, αυτά που μπορείνα πάρει ως βουλευτής είναι ψί-χουλα. Υπενθυμίζουμε ότι ηβουλευτική αποζημίωση είναιγύρω στις 6 χιλιάδες ευρώ.

Αλ Σάλεχσε ΜπογδάνοΣε μια άλλη τηλεοπτική εκ-

πομπή, ο δημοσιογράφος

Κωνσταντίνος Μπογδάνος φι-λοξένησε την υποψήφια ευρω-βουλευτή της Ελιάς, ΑφροδίτηΑλ Σάλεχ. Αντί σχολίου παρα-θέτουμε τι έγραψε ο φίλος τηςστήλης Λένιν Κοκκίνου στο fa-cebook: «Χθες είδα λίγο Μπο-γδάνο με Αφροδίτη Αλ Σάλεχκαι δεν μπορώ ν’ αποφασίσω ανο Μπογδόνος είναι η αρσενικήΑλ Σάλεχ ή η Αλ Σάλεχ ο θηλυ-κός Μπογδάνος.»

Βαζέχα καιΜπατίσταβάζουναυτογκόλ∆ύο από τους κορυφαίους ξέ-

νους επιθετικούς που πέρα-σαν από τα ελληνικά γήπεδα, οΚριστόφ Βαζέχα και ο ΝτανιέλΜπατίστα θα είναι στο ψηφο-δέλτιο του Άρη Σπηλιωτόπου-λου. Μετά τα πολλά γκολ πουπέτυχαν στην καριέρα τους οιδύο πρώην ποδοσφαιριστές ση-μείωσαν το πρώτο τους αυτο-γκόλ καθώς είναι γνωστές οι α-κροδεξιές και ρατσιστικές δη-λώσεις του υποψήφιου της Ν∆το τελευταίο διάστημα.

ΧωρίςαμορτισέρΤο «Ποτάμι» έδωσε στη δη-

μοσιότητα το πρώτο τουπροεκλογικό σποτ, το οποίο ξε-κινά με γενικό πλάνο στο λογό-τυπο και την τσάντα του Στ. Θε-οδωράκη. Ακολουθούν οι θέ-σεις του κόμματος με ενδιάμε-σα φωτογραφίες του ηγέτη απόκάθε πιθανή οπτική γωνία. Επι-λέγουμε κάποιες από αυτές:Εκλογές κάθε 4 χρόνια (όπως,άλλωστε, ορίζει και το Σύνταγ-μα), Μείωση των ασφαλιστικώνεισφορών (η κυβέρνηση δε-σμεύεται για 3,9%, το Ποτάμι τοαφήνει φλου), Αυστηρή συνο-ριακή φύλαξη, αλλά και φρον-τίδα για τους μετανάστες που ή-δη ζουν στη χώρα (όσοι πρόλα-βαν πρόλαβαν, οι άλλοι να πάνενα πνιγούν), Η μόνη πραγματι-κή λύση για την ανεργία είναινα ξαναπάρει μπροστά ο ιδιωτι-κός τομέας (κατέθεσε σχετικόνομοσχέδιο η κυβέρνηση τηνπερασμένη βδομάδα), Όχιστους διορισμούς σε καίριες θέ-

Κοπ

τορα

πτικ

ή

Του

ΓΙΑΝ

ΝΗ

ΚΑΚΑ

ΡΩΝ

Η

44 ΠΟΛΙΤΙΚΗ


«Ηχθεσινή ανακοίνωση τηςΕυρωπαϊκής Στατιστι-κής Υπηρεσίας (Euro-

stat) σχετικά με τις δημοσιονομικέςεπιδόσεις της ελληνικής οικονομίαςδημιούργησε για μια ακόμα φοράσύγχυση…»

Όταν το ρεπορτάζ για τις σχετικέςανακοινώσεις μιας εφημερίδαςόπως η «Καθημερινή» ξεκινάει μ’αυτό τον τρόπο, είναι φανερό ότιυπάρχει πραγματικό πρόβλημα μετην πραγματική υπόσταση του περί-φημου «πρωτογενούς πλεονάσμα-τος».

Πού εδράζεται η αναφορά περίσύγχυσης; Στην απλή – αλλά μυστι-κοποιημένη– πραγματικότητα ότι, μεβάση τα ίδια τα στοιχεία της Euro-stat, το έλλειμμα παρουσιάζεται σανπλεόνασμα! Σύμφωνα με τα στοιχείατης ευρωπαϊκής αρχής, το 2013 ηΕλλάδα είχε δημοσιονομικό έλ-λειμμα 23,109 δισ. ευρώ. Αν απόαυτό το ποσό αφαιρεθούν οι δαπά-νες για τόκους εξυπηρέτησης τωνδανείων (γιατί έτσι σύμφωνα με ταδιεθνώς παραδεδειγμένα, προσδιο-ρίζεται το πρωτογενές αποτέλεσμα,πλεόνασμα ή έλλειμμα) και πάλι κα-

ταγράφεται για το 2013 πρωτογενέςέλλειμμα ύψους 15,884 δισ. ευρώ.Όπως και να ανακατέψουμε τα νού-μερα, δηλαδή, το αποτέλεσμα, σύμ-φωνα με τη Eurostat, είναι ελλειμ-ματικό (και μάλιστα της τάξης τωνδεκάδων δισ.)

Το έλλειμμα γίνεταιπλεόνασμα

Την ίδια στιγμή που δίνονται στηδημοσιότητα με τον πιο επίσημοτρόπο αυτά τα στοιχεία, η κυβέρ-νηση, με την άδεια της τρόικας, όχιμόνο πανηγυρίζει την ύπαρξη πρω-τογενούς πλεονάσματος, αλλά παίρ-νει και το πράσινο φως να μοιράσειένα μέρος του προεκλογικά. Πώς γί-νεται αυτό;

∆εν πρόκειται για οικονομικό πα-ραλογισμό, αλλά για πολιτική συμ-φωνία με τις ευλογίες της τρόικας,που αφορά τον υπολογισμό του πρω-τογενούς πλεονάσματος ή ελλείμμα-τος με έναν ορισμένο τρόπο, πολύδιαφορετικό από τον κοινά αποδε-κτό διεθνώς, αλλά και από ταισχύοντα στο Ευρωπαϊκό ΣύστημαΛογαριασμών. Έτσι, το έλλειμματων 15,884 δισ. εμφανίζεται αρχικάως πλεόνασμα 3,388 δισ. και μετάτην αφαίρεση ορισμένων εσόδωνπροσωρινού χαρακτήρα (σύμφωναμε την πολιτική συμφωνία με τηντρόικα) μένει –συμβατικό– πλεόνα-σμα 1,5 δισ. ευρώ.

Γιατί, όμως, κρίθηκε αναγκαία μιατέτοια συμφωνία; Η στόχευσή τουςδεν είναι στενά προεκλογική. Κα-νένα από τα συμβαλλόμενα μέρη δενέχει συμφέρον μετά από τέσσεραχρόνια σκληρών μνημονιακών μέ-τρων, τα οποία «απέδωσαν» την τε-ράστια καταστροφή στο πεδίο τωνλαϊκών εισοδημάτων και των κοινω-νικών δικαιωμάτων, να εμφανίζεταιελλειμματικός ο λογαριασμός. Τοκοινό πολιτικό συμφέρον όλων ήταννα εμφανιστεί, μετά την ολοκλή-ρωση του βασικού καταστροφικούγια την κοινωνία έργου, ότι η μέθο-δος που ακολουθήθηκε αποδίδει.

Το ζητούμενο πολιτικό συμπέρα-σμα τόσο για την κυβέρνηση Σαμαράόσο και για τις κυβερνήσεις των

ισχυρών χωρών της ευρωζώνης,είναι να επιβεβαιωθεί ότι η πολιτικήτης λιτότητας, της ύφεσης, τηςανεργίας μπορεί να έχει ως αποτέλε-σμα την πραγματοποίηση πλεονα-σμάτων, που σημαίνουν κατ’ αυτούςέξοδο από την κρι΄ση.

Στόχος η διατήρησητης λιτότητας

Πρόκειται για μια σκηνοθεσία πουαποβλέπει στη διατήρηση της πολι-τικής λιτότητας και στη φάση της –ασθενικής έστω–ανάκαμψης, στηνοποία ελπίζουν ότι θα εισέλθουν οιευρωπαϊκές οικονομίες. Αν η πολι-τική αυτή καθαγιαστεί ως επιτυχη-μένη, αφού μπορεί, ακόμα και στηνακραία περίπτωση της ελληνικής οι-κονομίας, να παράγει πλεονάσματαμέσα σε τέσσερα χρόνια, τότε δενχρειάζεται να αμφισβητηθεί.

Σε αντίθεση με όσα υποστηρίζουνοι εντεταλμένοι για τη στήριξη αυτήςτης σκηνοθεσίας, δεν πρόκειται γιαβήματα εξόδου από τη λογική τωνμνημονίων και των μεσοπρόθεσμων,αλλά για τη διαιώνισή της. Γιατίαυτός είναι ο πυρήνας της: η διατή-ρηση στα χαμηλότερα δυνατά επί-πεδα της συμμετοχής των εργατικώνεισοδημάτων στην κατανομή τουΑΕΠ. Το ιδανικό γι’ αυτούς θα ήτανοποιαδήποτε αύξησή του να μηνεπηρεάσει το ύψος του μεριδίου τηςεργασίας, το οποίο παρέχεται με τημορφή του μισθού ή του κοινωνικούμισθού, όπως διαμορφώνεται στις«πολεμικές» συνθήκες υπέρβασηςτης κρίσης μέσω μιας περιοριστικήςπολιτικής.

Μ’ αυτό τον τρόπο, και τα «οφέλη»της λιτότητας θα αναδειχθούν και οιυποτελείς τάξεις δεν θα νομιμοποι-ούνται να ζητούν «άκαιρα» μερίδιοαπό τις διαφημιζόμενες «επιτυχίες»της σκληρής μνημονιακής πολιτι-κής. Όρος και προϋπόθεση της στα-θεροποίησης της «επιτυχίας» ανα-δεικνύεται η συνέχιση των στερή-σεων για τους μισθωτούς.

Από τις στήλες της «Καθημερινής»ο διευθυντής της Αλ. Παπαχελάςπροειδοποιεί ότι παρά τις επιτυχίεςκαι την «εντελώς νέα κατάσταση»,θα υπάρχουν «άνθρωποι θυμωμέ-νοι», που «θεωρούν ότι η ανάκαμψηπου διαγράφεται στον ορίζοντα δεντους αφορά και δεν θα τους αγγίξει(…) Κάποιοι θα μείνουν παγιδευμέ-νοι στη χρόνια ανεργία και τις φοβε-ρές παρενέργειές της ή στη φτώ-χεια».

Όλοι αυτοί πρέπει να πιστέψουναπό τώρα ότι αξίζει να θυσιαστούνμακροπρόθεσμα για το «γενικόκαλό». Ότι το μόνο που έχουν να κά-νουν, είναι να πειστούν για την ορ-θότητα της πολιτικής που σκηνοθε-τεί πλεονάσματα στη βάση τωνδικών τους βασικών ελλειμμάτων.Ότι ακόμα και στη φάση της ανά-καμψης, κι αργότερα της όποιαςανάπτυξης, αυτοί θα πρέπει να προ-σφέρουν το δικό τους έλλειμμαθυσία στα συμφωνημένα μεταξύ τωνθυτών τους πλεονάσματα.

Χ. Γεωργούλας

σεις των α πο τυ χη μέ νων πο λι -τευ τών (ποιος θα κά νει την α ξιο- λό γη ση ώ στε να πά ρουν κά τω α -πό τη βά ση;), Σχο λι κά γεύ μα τασε ό λα τα δη μο τι κά σχο λεία γιαό λους τους μα θη τές (Όσα παι- διά πά νε στο νη πια γω γείο, τογυ μνά σιο ή το λύ κειο ας υ πο σι -τι στούν), Αυ στη ρό πλαί σιο στιςπρο ε κλο γι κές εκ στρα τείες (Τοκέ ρα σμα, ό μως, ε πι τρέ πε ται).Σκη νο θέ της του σποτ εί ναι οΣω τή ρης Γκο ρί τσα, που εί χε κά -νει και το Βαλ κα νι ζα τέρ. Αφιε- ρω μέ νο, λοι πό ν: «∆εν εί ναι η δό -ξα, δεν εί ναι τα λε φτά, εί ναι τουδρό μου (ή του πο τα μιού) η χα -ρά»

Χη μι κά πα ντούΕρώ τη ση κα τέ θε σαν οι βου-

λευ τές του ΣΥ ΡΙ ΖΑ Στ. Πα- να γού λης, ∆. Τσου κα λάς και Ν.Αθα να σίου, για το πό σες δια δη -λώ σεις έ χουν γί νει τα τε λευ ταία4 χρό νια στην Αττι κή και σε πό -σες α πό αυ τές η Ε ΛΑΣ έ κα νεχρή ση χη μι κών. Ο Ν. ∆έν διας εί -χε α να λυ τι κή κα τα γρα φή για τοπό σες συ γκε ντρώ σεις έ χουν γί -νει, αλ λά για το πό σα χη μι κάχρη σι μο ποιή θη καν δή λω σε ά -γνοια κα θώς «ε πί ση μα στα τι στι -κά στοι χεία του α ριθ μού τηςχρή σης μέ σων ε λέγ χου πλή θουςή και του εί δους αυ τών δεν υ φί -στα νται στην αρ μό δια ∆ιεύ θυν σητου Αρχη γείου της Ελλη νι κήςΑστυ νο μίας (∆ιεύ θυν ση Τε χνι -κών), λό γω των ποι κί λων κα τάπε ρί πτω ση συν θη κών χρή σηςτους κά θε φο ρά και ως εκ τού- του τα ε ξα γώ γι μα στα τι στι κά συ -μπε ρά σμα τα δεν θα πα ρεί χανχρη στι κά ή γε νι κό τε ρα α ξιο -ποιή σι μα α πο τε λέ σμα τα». Βέ- βαια, ό λα τα κα νά λια και οι ε φη- με ρί δες εί χαν πρω το σέ λι δο τίτ -λο ό τι δια τα ρά χθη κε η η ρε μίατης πό λης 20.120 φο ρές τα τε- λευ ταία χρό νια α πό τις δια δη λώ -σεις α φή νο ντας στην ά κρη τηνου σία της ε ρώ τη σης του ΣΥ ΡΙ -ΖΑ, πό σοι δη λα δή πο λί τες έ πε -σαν θύ μα τα της α στυ νο μι κήςβίας. Τα συ μπε ρά σμα τα δι κάσας.

Προ ε κλο γι κόντιλ Οσμή προ ε κλο γι κού «ντιλ»

20 ε κατ. ευ ρώ α νά με σαστην κυ βέρ νη ση και σε η με τέ -ρους -πα ρά έ να πραγ μα τι κό «πα -κέ το» μέ τρων για τη στή ρι ξη αν- θρώ πων οι ο ποίοι «σβή νουν»,κα θη με ρι νά, στους δρό μους- α -πο πνέ ουν οι πρό σφα τες υ πο σχέ -σεις για τους χι λιά δες, και διαρ- κώς αυ ξα νό με νους, α στέ γους.Μά λι στα, αυ τά τα 20 ε κατ. ευ ρώδεν θα δο θούν στους ά στε γους ήστους αρ μό διους κρα τι κούς μη- χα νι σμούς και φο ρείς, αλ λά σεΜΚΟ της εκ κλη σίας, και ό χι μό -νο για να τα δια θέ σουν αρ γό τε -ρα στους ά στε γους που υ πο στη -ρί ζουν. Ακό μα θε σμο θε τεί ται η«Κοι νω νι κή Επι τα γή», έ να εί δοςκου πο νιού με το ο ποίο οι μη έ -χο ντες θα μπο ρούν να έ χουνπρό σβα ση σε κά ποια α γα θά καιυ πη ρε σίες. Φυ σι κά, και στην πε- ρί πτω ση αυ τή, το «ποιοι θα εί ναιοι δι καιού χοι», τα κρι τή ρια καιτα α γα θά και οι υ πη ρε σίες στιςο ποίες θα μπο ρούν να έ χουνπρό σβα ση θα... κα θο ρι στούν με- τε κλο γι κά!

Μαρσέλ & Μισέλ

Στατιστικά πλεονάσματα και κοινωνικά ελλείμματαΣτόχος του πλεονασματικού αφηγήματος η διαιώνιση της λιτότητας

Του

∆ημ

ήτρη

Πετ

σετί

δη

Αν η πολιτική αυτήκαθαγιαστεί ωςεπιτυχημένη, αφούμπορεί, ακόμα καιστην ακραίαπερίπτωση τηςελληνικής οικονομίας,να παράγειπλεονάσματα μέσα σετέσσερα χρόνια, τότεδεν χρειάζεται νααμφισβητηθεί.

“

66 Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2014ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Τη συνέντευξη πήρεο Μάκης Μπαλαούρας

Παρατηρούμε ότι στο πολιτικό σκη-νικό υπάρχει θολή εικόνα που αποτυπώ-νει μια έντονη ρευστότητα.

Υπάρχει πολύ έντονη ρευστότητα, τηνείδαμε το Μάιο και τον Ιούνιο στις εκλο-γές του 2012. Να θυμίσουμε ότι το Μάιο,σε σύγκριση με τον Οκτώβριο του 2009,τo 60% ψήφισε διαφορετικά, αλλά καιμεταξύ των δύο εκλογικών αναμετρή-σεων πάλι ένα 30% ψήφισε διαφορετικά.Άρα ήδη από το 2012 είχε φανεί ότι οικομματικές ταυτίσεις είχαν πλέον απο-δυναμωθεί. Στα δύο χρόνια που έχουνκυλήσει από τότε, οι δημοσκοπήσεις δενέδειξαν ισχυροποίηση του υπό σχηματι-σμό νέου δικομματισμού, δηλαδή Ν∆ καιΣΥΡΙΖΑ. Έδειχναν στην πρόθεση ψήφουχαμηλά ποσοστά και στην καλύτερη πε-ρίπτωση και με την αναγωγή ή με εκτί-μηση ψήφου ποσοστά της ίδιας τάξης μετον Ιούνιο, άλλοτε για τον ΣΥΡΙΖΑ λίγομικρότερα ή λίγο μεγαλύτερα και για τηΝ∆ κατά κανόνα μικρότερα. Άρα, στοδιάστημα που πέρασε, δεν είχαμε ανα-συγκρότηση του κομματικού συστήμα-τος, αντιθέτως παραμένει σε μια πολύρευστή μεταβατική κατάσταση. Κάποιακόμματα εμφανίζουν σαφή μείωση π.χ.το ΠΑΣΟΚ, η ∆ΗΜΑΡ, οι ΑΝΕΛ, κάποιαάλλα εμφανίζουν ανοδικές τάσεις, όπωςη Χρυσή Αυγή, παρόλο που βρέθηκε κα-τηγορούμενη και στον Κορυδαλλό καιαποκαλύφθηκε πλήρως ο εγκληματικόςχαρακτήρας της. Ένα δεύτερο κόμμαπου εμφανίζεται με ανοδική τάση, ωςπρος τον Ιούνιο είναι το ΚΚΕ. Η αίσθησηπου έχουμε είναι ότι οι ψηφοφόροι τουΚΚΕ που στράφηκαν προς τον ΣΥΡΙΖΑτον Ιούνιο με βάση το σύνθημα κυβέρ-νηση Αριστεράς και οι οποίοι ήταν το 4%περίπου του συνολικού εκλογικού σώ-ματος, ως ένα σημείο δείχνουν να επα-νακάμπτουν στο ΚΚΕ.

Μήπως όμως επιστρέψει πάλι, προκει-μένου να ενισχύσει μια κυβέρνησης τηςΑριστεράς;

Αυτό όταν έρθει το δίλημμα για κυβέρ-νηση της Αριστεράς θα το δούμε. Πάν-τως αυτή τη στιγμή το ΚΚΕ δείχνει ναμπορεί να ξανακερδίσει ένα μέρος τουκόσμου που έχασε τον Ιούνιο. Και για ναμην ξαναμπεί το δίλημμα όλη η ρητορικήτου ΚΚΕ επικεντρώνεται εκεί: η κυβέρ-νηση Αριστεράς θα είναι μια κυβέρνησηψευδό αριστεράς. Η ρευστότητα που πα-ρατηρούμε στο κομματικό σύστημα είναιπιθανόν να εμφανιστεί με αντίστοιχη έν-ταση και στις αυτοδιοικητικές εκλογές.Όσον αφορά τώρα τις ευρωεκλογές ηδημοσκοπική εφόρμηση του Ποταμιούδείχνει ακριβώς την ύπαρξη αυτής τηςρευστότητας. Ρευστότητα που αφορά κυ-ρίως τον ενδιάμεσο χώρο, τον λεγόμενοτης κεντροαριστεράς, απ΄ όπου κυρίωςαντλεί το Ποτάμι. Αλλά αντλεί και απόαποστασιοποιημένους ψηφοφόρους Ν∆και ΣΥΡΙΖΑ. Μην ξεχνάμε ότι η Ν∆ όπωςκαι ο ΣΥΡΙΖΑ, με βάση τα δεδομένα του2012, έχουν δύο σαφώς διακριτά επί-πεδα από 19% σε 29% και από 17% σε27%. Αυτό το 10% που πήραν τον Ιούνιοδεν φαίνεται να έχει σταθεροποιηθεί στηνέα του επιλογή, είναι ακόμα κατά κά-ποιο τρόπο στον αέρα. Άρα και από αυτόκάλλιστα μπορεί να αντλήσει -και φαί-νεται να αντλεί- το Ποτάμι.

Το Ποτάμι ευνοείταιαπό τη συγκυρία

Το Ποτάμι το δείχνουν όντως ψηλά.Πιστεύεις ότι θα κρατήσει; Πάντα ένανέο κόμμα όπως το Ποτάμι, συρρικνώ-νεται στα ποσοστά του, όπως του Αβρα-

μόπουλου ή του Σαμαρά με τηνΠΟΛΑΝ...

Το Ποτάμι έχει ευνοϊκή συγκυρία.Πρόκειται για ψήφο ευρωεκλογών. Ανήταν ψήφος βουλευτικών εκλογών θααμφέβαλλα πάρα πολύ για το τι θα πετύ-χαινε. Όπως είμαι και πολύ σκεπτικόςγια το αν θα μπορέσει ακόμα και ένακαλό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές νατο μετασχηματίσει σε αποτέλεσμα εθνι-κών εκλογών. Γιατί εκεί είναι άλλα τα δι-λήμματα και άλλη η στελέχωση πουαπαιτείται σε κάθε περιφέρεια. Προς τοπαρόν εκμεταλλεύεται, αφενός, τη χα-λαρή ψήφο και, αφετέρου, το μικρό σχε-τικώς αριθμό των 42 υποψηφίων ώστενα σχηματίσει ένα καλό ψηφοδέλτιο. Καιέχω την αίσθηση ότι η σύνθεση του ευ-ρωψηφοδελτίου θα παίξει ρόλο δηλαδήο άνθρωπος που ταλαντεύεται και δενμπορεί να διαλέξει την ΕΛΙΑ, τη ∆ΗΜΑΡ,το Ποτάμι ακόμη και τον ΣΥΡΙΖΑ καιτους Οικολόγους θα δει εκ των πραγμά-των κάποια ονόματα θα πει, αυτός είναικαλός τον έχω δει και στη τηλεόραση

Και συν ότι το Ποτάμι έχειτην αισθητή ενίσχυση των ΜΜΕ

Είναι σαφές ότι προβάλλεται πολύαπό τα ΜΜΕ . Βέβαια ο ίδιος ο ΣταύροςΘεοδωράκης χειρίζεται το θέμα αυτόπολύ προσεχτικά. Μπορώ να πω ότι τοχειρίζεται σαν επαγγελματίας της πολι-τικής. Ο ίδιος εκτίθεται σχετικά λίγο και

αφήνει τα Μέσα να μιλάνε γι’ αυτόν.

Η θεωρία του Μπαλτάκουπρος τη Χ.Α.

Η κυβέρνηση, και κυρίως η Ν∆, φαίνε-ται ότι αφενός πουλάει την αρχή του τέ-λους της κρίσης παρουσιάζοντας το λε-γόμενο success story, με το πλεόνασμα,το μέρισμα, την προσφυγή στις αγορέςκλπ. Και αφετέρου με τη πόλωση, πο-λώνοντας π.χ. με τους μετανάστες για ναμπορέσει να ακουμπήσει και την ΧΑ.

Τη ΧΑ, η Ν∆ δύσκολα θα μπορέσει νατην ακουμπήσει επί της ουσίας. Η θεω-ρία του Μπαλτάκου, ότι είμαστε μια οι-κογένεια και επομένως τα παραστρατη-μένα παιδιά της οικογένειας θα τα ξανα-φέρουμε πίσω, κατά τη γνώμη μου δενισχύει. Μπορεί όντως σε μεγάλο βαθμόοι ψηφοφόροι της ΧΑ να προέρχονταιαπό τη μήτρα της δεξιάς, αυτό δεν ση-μαίνει ότι η παραταξιακή αυτή ταυτό-τητα θα τους οδηγήσει πίσω στο κυ-ρίαρχο κόμμα της δεξιάς ή της κεντρο-δεξιάς. Οι ψηφοφόροι αυτοί, από όσομπορούμε να τους μελετήσουμε, έχουνδιαρρήξει τη σχέση τους με το σύνολοτου κομματικού συστήματος. Είναιπέραν της δεξιάς. ∆εν γυρίζουν πίσω σεαυτούς που διαμόρφωσαν αυτή την κα-τάσταση με την κρίση. Απελπισμένοι άν-θρωποι που θέλουν να μαυρίσουν όλους.∆εξιόστροφοι στην πλειοψηφία τους πα-

ρόλο που έχουμε και ψηφοφόρουςΠΑΣΟΚ εκεί μέσα, αλλά αισθάνονται ότιυπάρχει ρήγμα με το σύνολο του κομμα-τικού συστήματος. ∆εν αρκούν οι μετα-νάστες ούτε τα στρατόπεδα συγκέντρω-σης για να πείσεις τον απελπισμένο πουπήγε στη ΧΑ, τον απελπισμένο που κάνειουρά στα συσσίτια μόνο για έλληνες, ναξαναγυρίσει πίσω. Πρέπει να δει κανείςτις εικόνες των συσσιτίων μόνο για έλ-ληνες, τον εξευτελισμό του δείχνω ταυ-τότητα για να πάρω ένα καρβέλι ψωμί.∆εν είναι δυνατόν να γυρίσει στον κυριλέτων βορίων προαστίων και να πει δεξιόςεσύ, δεξιός και εγώ.

Η στρατηγική της κυβέρνησης

Τα άλλα, όπως με το success story πι-στεύεις ότι θα κερδίσει έδαφος;

Το success story δείχνει να πιάνει κά-ποια μεσαία στρώματα δεν κατεβαίνειπαρακάτω. Στα μεσαία στρώματα αυτήτη στιγμή το success story, σταθερότηταμέσα στην Ευρώπη, δείχνει να δουλεύει.Αυτό αποτρέπει μια αποσύνθεση τηςεκλογικής βάσης της Ν∆ για αυτό καιβλέπουμε να έχει σχετικώς υψηλά δημο-σκοπικά ποσοστά όπως επίσης ενισχύειτο προφίλ του Σαμαρά, που έχει επικεν-τρωθεί στο «με εντολή Σαμαρά» άρα ωςπολιτική επιλογή δείχνει να έχει πετύχεινα συγκρατήσει εκλογική πελατεία με-σαίων στρωμάτων. Την ταξική πόλωσητην είχαμε δει και στις εκλογές του Ιου-νίου έχω πλέον την αίσθηση και με τηρητορική και των δύο κομμάτων Ν∆ καιΣΥΡΙΖΑ ότι αυτή μεγαλώνει ακόμη πε-ρισσότερο. Το ένα κομμάτι της κοινω-νίας δεν ακούει το άλλο. Τα μεσαίαστρώματα φοβούνται την καταστροφήπου έρχεται με το ΣΥΡΙΖΑ και τα κατώ-τερα στρώματα θεωρούν ότι πρόκειταιγια το success story των τραπεζών. ∆ενεπικοινωνούν αυτά τα δύο ακροατήρια.

Πάντως σε συμβολικό επίπεδο αυτόδουλεύει.

Έχω την αίσθηση, δεν είμαι οικονομο-λόγος, ότι σε επίπεδο μεσαίων στρωμά-των, όποιοι επιβίωσαν βρίσκονται σε έναμεταίχμιο, που γνωρίζουν ότι δεν θαπάνε παρακάτω. Και δεν είναι λίγοιαυτοί που δεν καταστράφηκαν.

Είναι τρομερή η επίθεση εναντίον τουΣΥΡΙΖΑ. Από όλα τα κανάλια. Πιστεύειςότι είναι τα συμφέροντα, όπως λέει ο ΣΥ-ΡΙΖΑ, ή είναι ιδεολογικό το θέμα;

Πριν από το ιδεολογικό, και ο ΣΥΡΙΖΑαπάντησε με επιθετικότητα, και με πό-λεμο. Είναι φανερό, όχι μόνο τα ΜΜΕ,αλλά συνολικά η μεγαλοαστική τάξηβλέπει με εξαιρετικά αρνητικό μάτι τοΣΥΡΙΖΑ. ∆εν υπάρχει επικοινωνία. Έγι-ναν κάποιες προσπάθειες, αλλά έμεινανημιτελείς. Και ο ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη γνώμημου, με όλες τις εσωτερικές του αντιφά-σεις τελικά τις υπονόμευσε. Η εμφανέ-στατη διγλωσσία και κακοφωνία, πουυπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ πάνω σε αυτά ταθέματα, είναι σίγουρο ότι δεν βοηθά καιόταν απέναντι έχεις κακόπιστους, τότε,θα σου κάνουν την τρίχα, τριχιά. Η πο-λυγλωσσία είναι η αχίλλειος πτέρνα τουΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο ως προς τους μεγαλο-αστούς, παντού.

Η στάση της ηγεσίας της Ε.Ε

Η ηγεσία της ΕΕ εν συνόλω, αλλά καικυρίως η Μέρκελ, στηρίζουν τη κυβέρ-νηση, ενώ απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ έχουνδιαφορετική στάση από τη δομική επι-θετικότητα που του έκαναν στις εκλογέςτου Ιούνη. Πώς μπορούμε να το ερμη-νεύσουμε;

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΗΛΙΑ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟ*

Η ταξική πόλωση μεγαλ ώνει ακόμα περισσότερο

Το ΠΑΣΟΚ θα προβάλει το χαρτί των περιφερειακώνεκλογών, και ιδιαίτερα το χαρτί του πρώτου γύρου,διεκδικώντας διάφορους αυτοδιοικητικούς πρώηνδικούς του, όπως ο Σγουρός. Αλλά ο ίδιος ο Σγουρόςπου επιθυμεί να επανεκλεγεί, μόνο ως υποψήφιοςτου ΠΑΣΟΚ δεν θέλει να εμφανίζεται. Θα έχουμεεπικοινωνιακή διαμάχη το βράδυ του πρώτου γύρου.

“


Έδωσαν στήριξη αναφανδόν στην κυ-βέρνηση, γιατί ενδιαφέρονται να μηνσπάσει το σκοινί της Ευρωζώνης και τηςΕΕ. Να πιέσουμε χωρίς να σπάσει τοσκοινί. Επιπλέον έχει να αντιμετωπίσειμια πολύ δύσκολη κατάσταση ενόψειτων ευρωεκλογών. Πρώτο κόμμα στηΓαλλία θα είναι πιθανό το Εθνικό Μέ-τωπο της Μαρί Λεπέν και σε άλλεςχώρες, Αυστρία, Σλοβακία κτλ. θαέχουμε ισχυρά ακροδεξιά κόμματα. Ησύνθεση του ευρωκοινοβουλίου θα είναιγια πρώτη φορά τέτοια, που το ευρω-παϊκό όραμα θα έχει τραυματιστεί. Αυτοίπου εμφανίζονται ως ηγέτες της Ευρώ-πης δεν εμπνέουν καθόλου τους πληθυ-σμούς. Η αποχή έφτασε το 2009 το 57%.Είχαμε ξεκινήσει το 1979-81-84, με συμ-μετοχή πάνω από 60% και βρισκόμαστεπλέον, σε συμμετοχή 43%. Μια περαι-τέρω πτώση απονομιμοποιεί το όλο εγ-χείρημα και τονίζει με μεγάλη ένταση, τοζήτημα που χαρακτηρίζαμε ως «δημο-κρατικό έλλειμμα» και το οποίο πλέοναφορά την «απουσία της δημοκρατίας».Είναι εντυπωσιακός ο αντιευρωπαϊκόςλόγος της Λεπέν, η οποία πιάνει 25%.Εάν αυτά που λέει η Λεπέν για τις Βρυ-ξέλλες, την ΕΕ και το ευρώ, τα έλεγε οΣΥΡΙΖΑ, θα τον είχαν κρεμάσει στηνπλατεία Συντάγματος.

Γιατί, όμως, δεν χτυπάνε δομικά τοΣΥΡΙΖΑ, όπως τον Ιούνη;

Πρώτον δεν έχουμε εθνικές εκλογές.Ακόμα και να έρθει πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑστις ευρωεκλογές και να ισχυροποιηθείολίγον και η ευρωπαϊκή αριστερά, δενείναι το μείζον πρόβλημα αυτή τη στιγμήγια την ηγεσία της ΕΕ. Το μείζον πρό-βλημα δεν είναι καν ο ευρωσκεπτισκι-σμός, αλλά ο ευρωαρνητισμός.

Μπορεί να παίζει κάποιο ρόλο η επι-λογή της υποψηφιότητας Τσίπρα για τηνπροεδρία της Κομισιόν, ώστε να είναιπιο προσεκτικοί;

Όχι τόσο, διότι το Κόμμα της ΕΑ είναισχετικώς περιθωριακό. Κάποια στιγμήστις δημοσκοπήσεις που γίνονται στοσύνολο των 28 χωρών φάνηκε ότι μπο-ρεί να αναδειχτεί τρίτη δύναμη, οι τελευ-ταίες δημοσκοπήσεις το φέρνουν τέ-ταρτη δύναμη, πίσω από τους φιλελεύ-θερους, αλλά σε κάθε περίπτωση είναισε χαμηλά επίπεδα, και δεν έχει ομοι-όμορφη επιρροή στις διάφορες χώρες.Αυτό βέβαια που πέτυχε η υποψηφιό-τητα Τσίπρα είναι να ενοποιήσει σχε-τικά, αυτό το ετερόκλητο μόρφωμα, πουήταν τα κόμματα της Ευρωπαϊκής Αρι-στεράς. Και αυτό πρέπει κανείς να του τοαναγνωρίσει, και να αντιπαραβάλει σεαυτό, την «κακοφωνία» που υπάρχει, στοεσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Έχεις ένανηγέτη που πετυχαίνει αυτή την θετικήεξέλιξη με το κόμμα της ΕΑ και έμμεσααμφισβητείται στο εσωτερικό του κόμ-ματός του.

Η «κακοφωνία» του ΣΥΡΙΖΑ

Το κάνεις πιο σαφές;∆εν είναι λίγα τα παραδείγματα. Είναι

σχεδόν ένα την ημέρα. Ξεκινώντας απότις υποψηφιότητες των περιφερειαρχών,όπου εκεί ήταν η πρώτη εμφανέστατηέκρηξη, όταν ακόμα και η τάση τηνοποία συμπαθεί η «Εποχή», η ΑΝΑΣΑ,αποστασιοποιήθηκε από την προεδρικήπλειοψηφία. Τη στιγμή μάλιστα, πουείσαι έτοιμος να ξεκινήσεις μια μάχη καιξέρεις ότι σου έχουν αλλάξει την ατζένταμε τις δύο Κυριακές- ακριβώς για να σεφέρουν να αντιμετωπίσεις το δύσκολοπρόβλημα που είναι η αυτοδιοικητικήσου παρουσία. Αντί να τα έχεις βρει απόπριν και να πάνε σε μια Κ.Ε. πανηγυρική,έγινε μια συγκρουσιακή Κ.Ε., και όλααυτά διαρρέουν χειρότερα από ό,τι διέρ-

ρεαν οι εσωκομματικές αντιθέσεις στοΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι για μένα το κρίσιμο:Ορθώς κάποιοι δημοσιογράφοι, αντισύ-ριζα βέβαια, τον έχουν χαρακτηρίσει με-ξικανικό στρατό. Από εκεί και πέρα, ηκακοφωνία δεν σταμάτησε: Στις υποψη-φιότητες, των δημοτικών εκλογών κυ-ρίως, το τι διέρρευσε από εδώ και απόεκεί, ποιος θα κάνει «λευκή απεργία»,ποιος δεν δέχεται τον τάδε, πώς κατορ-θώνεις σε μεγάλη πόλη να έχεις υποψή-φιο επίσημο και να σου φεύγουν τα στε-λέχη να πηγαίνουν στον ανεπίσημο.

∆εν ξέρω πόσους δήμους θα μπορέσεινα καταγράψει, ο ΣΥΡΙΖΑ ότι κέρδισεστις 25 Μαΐου. Και μην έχεις καμία αμ-φιβολία ότι από την πλευρά της η κυ-βέρνηση θα αναδείξει ακριβώς αυτό τοστοιχείο. Επιμένω για τους δήμους,διότι, για να είσαι πραγματικά κόμμαεξουσίας, αυτό πρέπει να το μεταφρά-ζεις σε κάθε δήμο. Με εξαίρεση κάποιεςπετυχημένες υποψηφιότητες, έχει φανείότι δεν το πέτυχες.

Τα προβλήματα των δημοσκοπήσεων

∆ημοσκόποι λένε ότι σε αντίθεση, μεάλλες περιόδους, σε αυτήν την περίοδοτης κρίσης αυτοί που αρνούνται νααπαντήσουν είναι πολύ μεγάλο ποσοστό.Άρα, η εκτίμηση που γίνεται από αυτούςτους δημοσκόπους είναι ότι αν καταφέ-

ρει ο ΣΥΡΙΖΑ να τους κάνει να ψηφί-σουν, τότε η συντριπτική πλειοψηφία θαείναι με τον ΣΥΡΙΖΑ και κατά δεύτερονμε τη Χρυσή Αυγή.

Είναι προφανές ότι η ρευστότητα τουκομματικού συστήματος επηρεάζει τηνεγκυρότητα των δημοσκοπήσεων. Όσοπιο απαξιωμένο είναι το πολιτικό σύ-στημα, τόσο μεγαλύτερη είναι η τάση άρ-νησης. Λέγανε παλιά για την ΑνατολικήΓερμανία ότι ένας πολίτης έχει τρεις επι-λογές: διαμαρτυρία, υπακοή και έξοδοαπό την Ανατολική Γερμανία. Η έξοδοςως πολιτική επιλογή από το πολιτικό σύ-στημα ξέρουμε ότι διευρύνεται σταθερά.Στις εκλογές του 2004, είχαμε το μέγιστοτης συμμετοχής (7.500.000 ψηφοφόροι).Κάθε χρόνο έχουμε μείωση της συμμετο-χής. Μέσα σε 8 χρόνια αποχώρησαν απότο εκλογικό σώμα, περίπου, 1.500.000ενεργοί ψηφοφόροι και αυτοί που παρα-μένουν δεν μένουν και με κανένα τερά-στιο ενθουσιασμό. Προβλήματα τεχνικάτων δημοσκοπήσεων έχουμε και άλλα.Στις τηλεφωνικές έρευνες, υπολόγισεότι το 20% έχει διακόψει την τηλεφω-νική σύνδεση. Άρα μεθοδολογικά προ-βλήματα υπάρχουν, δεν είναι κάτι και-νούργιο, συνειδητοποιείται από όλες τιςεταιρείες δημοσκοπήσεων και γι’ αυτόμελετούν και άλλους δείκτες και επινο-ούν εμπειρικές μεθόδους που να σε οδη-γήσουν στο αποτέλεσμα. Η επιτυχία των

δημοσκοπήσεων στην εξαιρετικά ρευστήκατάσταση του Ιουνίου και του Μαΐουτου 2012, δείχνει ότι δόθηκε μια σχετι-κώς αξιόπιστη εικόνα.

Τα κεντροαριστερά κόμματα

Το ΠΑΣΟΚ και η ∆ΗΜΑΡ;Το ΠΑΣΟΚ από τη στιγμή της κατάρ-

ρευσής του που την τοποθετώ στο καλο-καίρι του 2011, περίπου ένα χρόνο μετάτο πρώτο μνημόνιο, δεν μπόρεσε να ανα-κάμψει. Κατέρρευσε ως κομματικός μη-χανισμός, γεγονός που οδήγησε στο απο-τέλεσμα του Μαΐου και Ιουνίου. Αυτή ησυρρίκνωση συνεχίστηκε δημοσκοπικάκαι μετά. Άρα, αυτή τη στιγμή είναιόντως ο μεγάλος ασθενής Ένα τμήματου μεσαίου χώρου το απώλεσε και η∆ΗΜΑΡ με τη συμμετοχή της στην κυ-βέρνηση. Η ∆ΗΜΑΡ, ακόμα και αν ήθελενα παίξει το χαρτί της κυβερνητικής στα-θερότητας έπρεπε να το παίξει όχι με τησυμμετοχή της, αλλά, με τη στήριξη της,δεν θα είχε εισπράξει αυτή τη φθορά.Θεωρώ πάντω πως η ∆ΗΜΑΡ θα επιβιώ-σει. Σίγουρα σε αυτό το χώρο, θα υπάρ-ξουν εξελίξεις και διεργασίες. ΤοΠΑΣΟΚ θα προβάλει το χαρτί των περι-φερειακών εκλογών, και ιδιαίτερα τοχαρτί του πρώτου γύρου, διεκδικώνταςδιάφορους αυτοδιοικητικούς πρώην δι-κούς του, όπως ο Σγουρός. Αλλά ο ίδιοςο Σγουρός που επιθυμεί να επανεκλεγεί,μόνο ως υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ δενθέλει να εμφανίζεται. Θα έχουμε επικοι-νωνιακή διαμάχη το βράδυ του πρώτουγύρου.

* Ο Η. Νικολακόπουλος είναι πολιτικόςεπιστήμονας, καθηγητής στο Πανεπιστή-μιο της Αθήνας.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΗΛΙΑ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟ*

Η ταξική πόλωση μεγαλ ώνει ακόμα περισσότερο

Έχω την αίσθηση, δεν είμαι οικονομολόγος, ότι σεεπίπεδο μεσαίων στρωμάτων, όποιοι επιβίωσανβρίσκονται σε ένα μεταίχμιο, που γνωρίζουν ότι δενθα πάνε παρακάτω. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που δενκαταστράφηκαν.

“

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχειμπροστά του ένακαθοριστικό μήνα Μπορούμε να επενδύσουμε στη συγ-κρατημένη πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ; Ακόμα και η συγκρατημένη πρωτιάτου ΣΥΡΙΖΑ έχει αρκετό δρόμο μπρο-στά της, έχουμε ένα μήνα. Ειδικάαυτές οι χαλαρές εκλογές, παίζονταιπάρα πολύ στην προεκλογική πε-ρίοδο, τώρα αποκρυσταλλώνονται οιεπιλογές των ανθρώπων. Άρα ότικαι να βρίσκουμε σήμερα, δεν ξέ-ρουμε εάν θα το ξαναβρούμε. Ειδικάγια τις ευρωεκλογές, δεν μπορούμεεκ των προτέρων να συνυπολογί-σουμε τις επιπτώσεις της πρώτηςΚυριακής, καθώς και την αποχή.

Πώς θα έβλεπες να διαχειρίζεταιτην πολιτική του ο ΣΥΡΙΖΑ;Θεωρώ ότι θα πρέπει αμέσως μετάτις τριπλές εκλογές να τις μελετή-σει σε βάθος, να δει τι έγινε. Η ΚΕέχει τεράστια ευθύνη, αποδείχτηκεανώριμη ως συλλογικό σώμα, καιάρα, ακόμα και η σύγκλιση ενόςέκτακτου συνεδρίου, ενδέχεται ναείναι απαραίτητη. Επίσης, να πάρειτα αποτελέσματα των δημοτικώνεκλογών, και να δει, σε ποιους δή-μους πήγε χειρότερα ακόμη και απότο Μάϊο του 2012. Και εάν πήγε χει-ρότερα, να διαλύσει τις οργανώσεις.∆εν είναι δυνατόν τοπικές επιλογέςνα είναι σε τέτοια αναντιστοιχία, μετο κεντρικό επίπεδο.


Εβδομάδα των Παθών, αμέσως μετάτο Πάσχα, πέρασε ο ΣΥΡΙΖΑ τις τε-λευταίες μέρες λόγω της θύελλας

που ακολούθησε την αντικατάσταση τηςΣουλεϊμάν Σαμπιχά από τον ΜεστάνΟσμάν Ουσμίτ στο ευρωψηφοδέλτιο τουΣΥΡΙΖΑ. Την απόσυρση της Σαμπιχάακολούθησε νέα κόντρα με την κυβέρ-νηση, καθώς το κόμμα της αξιωματικήςαντιπολίτευσης κατηγορήθηκε ότι υπέ-κυψε στις πιέσεις του τουρκικού προξε-νείου στη Θράκη, το οποίο δεν επιθυ-μούσε την παρουσία της Σαμπιχά στο ευ-ρωψηφοδέλτιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ απάντησε ότι«δεν έχει να δώσει εξετάσεις και διαπι-στευτήρια απέναντι σε κανέναν για τιςθέσεις του για το συγκεκριμένο ζήτημακαι στο κατά πόσο υποκύπτει σε πιέσειςξένων παραγόντων» και πως κρίθηκε ότιη συγκεκριμένη υποψηφιότητα δεν ήταναντιπροσωπευτική της μειονότητας καιτης τοπικής κοινωνίας.

Θέση στο ζήτημα της υποψηφιότηταςΣαμπιχά πήρε και η τοπική οργάνωσητου ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης, η οποία με ανακοί-νωσή της υποστηρίζει ότι: «Η υποψη-φιότητα της Σουλεϊμάν Σαμπιχά για τιςευρωεκλογές με το ψηφοδέλτιο του ΣΥ-ΡΙΖΑ δεν ήταν τόσο αθώα και κυρίως μια‘καλή υποψηφιότητα’ από τη μειονό-τητα, όπως εσκεμμένα συνεχίζει να πα-ρουσιάζεται από τα καθεστωτικά ΜΜΕ.Η τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθηςγνωρίζει τον πραγματικό ρόλο και τιςσκοπιμότητες που υπηρετεί μια υποψη-φιότητα, όπως αυτή της κ. ΣουλεϊμάνΣαμπιχά, και γνωρίζει όλα αυτά τα χρό-νια στη Θράκη και ειδικότερα στηνΞάνθη, τις δραστηριότητές της...Η ίδια

προσωπικά και η δράση της μας είναιγνωστή από δεκαπενταετίας και είναιπάγια η επιλογή μας να μην έχουμεκαμία επαφή με την ίδια, αλλά και μετους κύκλους που συναλλάσσεται».

Η κυβερνητική εκμετάλλευση

Το θέμα, πάντως, πήρε διαστάσειςκαθώς η κυβέρνηση προσπάθησε να εκ-μεταλλευτεί το γεγονός ανοίγοντας θέμαμειονότητας. Αφορμή αποτέλεσαν δη-λώσεις του υποψηφίου ευρωβουλευτήτου ΣΥΡΙΖΑ, ∆ημήτρη Χριστόπουλου,σύμφωνα με τις οποίες «το ελληνικόκράτος με τις πολιτικές που ακολούθησεως το 1990 δημιούργησε ένα «συμπαγέςτουρκικό πράγμα», το οποίο κατόπινπροσπαθεί να διασπάσει.» Η Ν∆ κατηγό-ρησε τον ∆. Χριστόπουλο ότι ανοίγειθέμα αναθεώρησης της Συνθήκης τηςΛοζάνης και, μέσω της εκπροσώπουτύπου ζήτησε να αποπεμφθεί ο ∆. Χρι-στόπουλος από το ευρωψηφοδέλτιο τουΣΥΡΙΖΑ. Ακολούθησε πόλεμος ανακοι-νώσεων των δύο κομμάτων με τον ΣΥ-ΡΙΖΑ να εξηγεί, μέσω νέων δηλώσεωντου ∆. Χριστόπουλου αλλά και στελεχώντου όπως ο Π. Σκουρλέτης, ότι η συγκε-κριμένη άποψη δεν ανοίγει κανένα θέμααναθεώρησης της Συνθήκης Λωζάνης,ενώ παράλληλα, κατηγόρησε τη Ν∆ γιααπόπειρα εκμετάλλευσης ευαίσθητωνζητημάτων όπως αυτό της μειονότηταςτης Θράκης. Στη συνέχεια ο ΣΥΡΙΖΑυπενθύμισε συνέντευξη του Αντώνη Σα-

μαρά στο περιοδικό «Εποπτεία» το 1989,στην οποία αναφέρεται σε «τουρκικήμειονότητα». Το «θέμα Χριστόπουλος»πρέπει πάντως να θεωρείται λήξαν.Παρά το γεγονός ότι υπήρξαν δημοσιεύ-ματα σύμφωνα με τα οποία η Σοσιαλι-στική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ θα έθετε ζήτημααποχώρησης του από το ψηφοδέλτιο,στελέχη του κόμματος διαβεβαίωναν ότιουδέποτε μπήκε στα όργανα τέτοιο θέμα,λέγοντας χαρακτηριστικά πως έτσι κιαλλιώς «δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση».

Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερώνδείχνουν ότι τέτοιες αστοχίες θα μπο-ρούσαν να είχαν αποφευχθεί, αν η συγ-κεκριμένη επιλογή είχε συζητηθεί με τιςτοπικές οργανώσεις και είχε «ελεγχθεί»πριν έρθει στα αρμόδια όργανα προς επι-κύρωση. Στο ίδιο ζήτημα παρενέβη και η«Αυγή», η οποία στο κύριο άρθρο της Τε-τάρτης, μεταξύ άλλων, αναρωτιέται: «Τοερώτημα είναι: ποιος είχε τη φαεινή ιδέανα συμπεριφερθεί με την αραχνιασμένηνοοτροπία της ΕΥΠ και να υποβάλειστον ΣΥΡΙΖΑ, σχεδόν λάθρα, την υποψη-φιότητα μιας μουσουλμάνας - Ρομά, πουέχει υιοθετηθεί εδώ και χρόνια από τηνελληνική Ακροδεξιά;» Σύμφωνα πάντωςμε δημοσίευμα της «Εφημερίδας τωνΣυντακτών» (25/4) το όνομα της Σαμ-πιχά Σουλεϊμάν ήρθε στα όργανα απότον Γ. Αϋφαντή, σύμβουλο του Αλ. Τσί-πρα σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής,γεγονός που προκάλεσε, τελικώς, τηναποπομπή του.

Με Γλέζο στην Ευρώπη

«Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση»είναι το σύνθημα που επικρατεί πλέονστην Κουμουνδούρου και έτσι θα πρέπεινα αναγνωσθεί και η κίνηση της ανακοί-νωσης της υποψηφιότητας του ΜανώληΓλέζου στο ευρωψηφοδέλτιο. «Έχω τηντιμή και την περηφάνια από αυτόν τοντόπο της θυσίας να σας ανακοινώσω ότιαποφασίσαμε να κοσμήσει με την πα-ρουσία του το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥ-ΡΙΖΑ η μεγάλη μορφή της Εθνικής Αντί-στασης, ο ακάματος αγωνιστής της κοι-νωνικής δικαιοσύνης, ο σύντροφος Μα-νώλης Γλέζος» δήλωσε από τη Βιάνο τηςΚρήτης ο Αλέξης Τσίπρας, λίγα λεπτάμετά την ομόφωνη απόφαση της Πολιτι-κής Γραμματείας του κόμματος. ΣτονΣΥΡΙΖΑ τονίζουν ότι η παρουσία του Μα-νώλη Γλέζου θέτει επιτακτικά το ζήτηματων γερμανικών αποζημιώσεων. ∆ενήταν άλλωστε τυχαία η αναφορά τουΑλέξη Τσίπρα ότι το θέμα θα τεθεί απότον Γλέζο στην πρώτη συνεδρίαση τουευρωκοινοβουλίου. Τη θέση του Μ. Γλέ-ζου στην βουλή θα πάρει η Μάνια Παπα-δημητρίου, η οποία αποχωρεί από το ευ-ρωψηφοδέλτιο. Οι δύο θέσεις που παρέ-μειναν κενές (μέχρι την ώρα που γρά-φονταν αυτές οι γραμμές), θα «έκλειναν»στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμμα-τείας το πρωί του Σαββάτου. Σύμφωναμε πληροφορίες, το πιθανότερο είναι νακαλυφθούν από τον Ηλία Νικολόπουλο(καθηγητή Παντείου) και μία συνδικαλί-στρια από τον ιδιωτικό τομέα. Αξίζει εδώνα σημειωθεί ότι μέλη της ΠΓ εξέφρασαντην άποψη ότι και οι δύο θέσεις πρέπεινα καλυφθούν από γυναίκες, προκειμέ-νου να καλυφθεί το ποσοστό του 50%γυναικών.

Η επίσημη ανακοίνωση του ευρωψη-φοδελτίου θα γίνει το απόγευμα της Τρί-της, στην Αθηναϊδα, σε μια κίνηση πουθα σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη τηςπροεκλογικής εκστρατείας του κόμμα-τος, η οποία, όπως λένε στην Κουμουν-δούρου, θα είναι «άνοιγμα στην κοινω-νία», με ανάδειξη όλων των προβλημά-των που επιφέρουν οι μνημονιακές πο-λιτικές, αλλά και με προτάσεις για έξοδοαπό την κρίση και εναλλακτικές λύσεις.

Αδάμος Ζαχαριάδης

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣΕΚ∆ΗΛΩΣΕΙΣΚυριακή 27 Απριλίου

** Η Ανοιχτή Πόλη 1ης Κοινότηταςκαι ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης διοργα-νώνουν τη διαδρομή «Στα ίχνη τηςιστορίας και της ζωής της γειτονιάς»,στις 4.30 μ.μ., στο σχολείο του Πι-κιώνη (Σίνα 71). Μιλά για τις λέξειςτης πόλης ο Ν. Σαραντάκος.

∆ευτέρα 28 Απριλίου

** Συζήτηση με θέμα «∆ημόσιοι-Ελεύθεροι χώροι στον Άλιμο: Ο ενερ-γός ρόλος του δήμου στην υπερά-σπισή τους» διοργανώνει η δημοτικήκίνηση Αλίμου «Άνω Κάτω στο Καλα-μάκι», στις 7.30 μ.μ., στο πολιτιστικόκέντρο (Λ. Ιωνίας 96). Μιλούν οι Ε.Μπελιά, Α. Θωμόπουλος και Χρ. Ανα-γνώστου.

** Εκδήλωση με θέμα «Από το Σι-κάγο μέχρι σήμερα, η ιστορία του ερ-γατικού κινήματος» διοργανώνει ησυνδικαλιστική παράταξη ΜΕΤΑ, στις7.30 μ.μ., στο δημαρχείο Καισαριανήςγια την εργατική Πρωτομαγιά.

Τετάρτη 30 Απριλίου

** Παρουσίαση του ψηφοδελτίουτης παράταξης «Ηλιου-πόλις, ανθρώ-πινη πόλη», στις 8 μ.μ., στο δημοτικόάλσος «∆ημήτρης Κιντής»

** Συναυλία και έκθεση βιβλίου γιατην Πρωτομαγιά διοργανώνουν στις 7μ.μ., στην πλατεία ∆αβάκη ο σύλλογοςυπαλλήλων δήμου Καλλιθέας, ο σύλ-λογος εκπαιδευτικών και η ΕργατικήΛέσχη Καλλιθέας.

ΣΥΡΙΖΑ

Τα αυτογκόλ και η ρελάνςΣυστράτευσηστον ΠειραιάΤην απόσυρση της υποψηφιότη-

τάς του και τη στήριξη στον Θο-δωρή ∆ρίτσα ανακοίνωσε ο επικε-φαλής του συνδυασμού «Πειραιάς2014+» (∆ΗΜΑΡ) κ. Ηλία Τζανετου-λάκου.Σχολιάζοντας την συγκεκριμένη κί-νηση ο υποψήφιος δήμαρχος Πει-ραιά Θοδωρής ∆ρίτσας δήλωσε:«Ησυστράτευση όλων των πειραι-ωτών για να γυρίσει σελίδα ο ∆ήμοςΠειραιά και να ανακόψουμε την προ-σπάθεια των φθαρμένων καθεστώ-των και επιχειρηματικών συμφε-ρόντων να συνεχίσουν να ελέγχουντην πόλη μας, αποκτά όλο και μεγα-λύτερη δυναμική.Η απόφαση του κ.Ηλία Τζανετουλάκου, των συνεργα-τών του αλλά και ανεξάρτητων πο-λιτών του Πειραιά να συστρατευ-θούν σε αυτή την κοινή προσπάθεια,προσδίδει μεγαλύτερη αισιοδοξίακαι στέλνει μήνυμα σε ακόμα περισ-σότερες πειραιώτισσες και περισ-σότερους πειραιώτες».

Άνεμος αισιοδοξίας για αυτοδιοικητικέςΈχουν ήδη οριστεί οι οκτώ υποψήφιοι αντιπεριφερειάρχες του περιφερειακού συν-δυασμού «Αρχίζουμε» με επικεφαλής τη Ρένα ∆ούρου. Συγκεκριμένα, στον ΚεντρικόΤομέα θα είναι η Ερμίνα Κυπριανίδου (περιφερειακή σύμβουλο), στο Βόρειο Τομέα οπροερχόμενος από τον οικολογικό χώρο, δημοσιογράφος, Γιώργος Καραμέρος, στοΝότιο ο Χ. Καπάνταης (στις προηγούμενες εκλογές είχε εκλεγεί με τον Α. Αλαβάνο),στην Ανατολική Αττική ο Π. Φιλίππου (πρ. ∆ήμαρχος Σαρωνικού), στη ∆υτική Αττική οΓ. Βασιλείου (πρώην υποψήφιος νομάρχης), στον Πειραιά ο συνδικαλιστής Γ. Γαβρί-λης στα Νησιά ο Π. Χατζηπέρος και στη ∆υτική Αθήνα ο Σ. Τζόκας (πρώην δήμαρχοςΚαισαριανής). Στον ΣΥΡΙΖΑ εκφράζουν την ικανοποίησή τους για τη μέχρι τώρα πο-ρεία της προεκλογικής εκστρατείας της Ρένας ∆ούρου. Ενδεικτική του κλίματος πουεπικρατεί, ήταν και η μεγάλη επιτυχία που σημείωσε η εκδήλωση του συνδυασμού γιατον πολιτισμό, που έγινε στο Μουσείο Μπενάκη, την Πέμπτη που μας πέρασε. Ολό-κληρο το ψηφοδέλτιο θα ανακοινωθεί την ∆ευτέρα.Επιπλέον, μεγάλη ικανοποίηση επικρατεί για το ψηφοδέλτιο που ανακοίνωσε η «Ανοι-χτή Πόλη». Όπως λένε άνθρωποι που γνωρίζουν καλά τον ∆ήμο, το ψηφοδέλτιο δίνει«αέρα νίκης» στον Γαβριήλ Σακελλαρίδη καθώς σε αυτό συμπεριλαμβάνονται πρό-σωπα τόσο από τον κόσμο του πολιτισμού όσο και από τα κινήματα αντίστασης τωντελευταίων χρόνων, αλλά και προσωπικότητες εμβέλειας που δεν υπάρχουν σταάλλα ψηφοδέλτια.


ΝΕΟ ΕΘΝΙΚΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ – ΕΛΛΑ∆Α 2021

Ανόητες διαπιστώσειςκαι πρόχειρες λύσεις Το «Νέο Εθνικό Αναπτυξιακό Πρό-

τυπο – Ελλάδα 2021» που παρου-σίασε η ελληνική κυβέρνηση στην

Ομάδα Εργασίας της Ευρωζώνης (Euroworking group) βασίζεται σε μελέτες τουΙΟΒΕ (ινστιτούτο μελετών του Συνδέ-σμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών),του ΚΕΠΕ (Κέντρο Προγραμματισμούκαι Οικονομικών Ερευνών, επίσημοςσύμβουλος του υπουργείου Ανάπτυξης)και της κερδοσκοπικής εταιρίας McKin-sey. Κι έτσι ανακύπτουν ήδη τα πρώταερωτήματα: καλά το ΚΕΠΕ, αλλά με τικριτήρια επιλέχθηκαν το ινστιτούτο μιαςομάδας λόμπι, του ΣΕΒ, και μια κερδο-σκοπική εταιρία; Πόσα πήραν; Αυτό τοερώτημα είναι εύλογο μετά τις κατοστα-ριές χιλιάρικα που πηγαινοέρχονταν με-ταξύ ΟΟΣΑ, ΙΟΒΕ και δικηγορικών γρα-φείων πριν από λίγο καιρό. Προπάντωνόμως: αυτή η ανάθεση έγινε στο πλαίσιοτου «outsourcing», δηλαδή της ανάθεσηςεργασιών του δημοσίου σε ιδιωτικέςεταιρίες; Και στο τμήμα μελετών ποιαςβιομηχανίας όπλων ή ποιανού εμπόρουόπλων θα ανατεθεί η μελέτη για το σχε-διασμό της ελληνικής αμυντικής πολιτι-κής; Ποιοι πρώην υφιστάμενοι και φίλοιτίνος υπουργού θα πάρουν αμοιβές;

Πολιτικά ερωτήματα

Τα πολιτικά ερωτήματα που τίθενταιείναι ακόμα σοβαρότερα. Γιατί το «ΝέοΕθνικό Αναπτυξιακό Πρότυπο – Ελλάδα2021», αν και μέχρι τώρα υπάρχει μόνοσαν μια 7σέλιδη προχειράντζα – αυτήπου δημοσίευσε η «Καθημερινή» –, υπο-τίθεται ότι θα αποτελέσει τη βάση γιατην οικονομική πολιτική τα επόμεναχρόνια, φυσικά με την ολωσδιόλου απί-θανη προϋπόθεση, η κολεγιά Σαμαρά-Βενιζέλου να συνεχίσει να κυβερνά. ∆ενέπρεπε, λοιπόν, έστω και αυτό το πρό-χειρο σημείωμα, να τεθεί σε διαβού-λευση με κοινωνικές οργανώσεις; ∆εν θαχρειαζόταν να γνωμοδοτήσει ή έστω ναενημερωθεί η αρμόδια Επιτροπή τηςΒουλής, να κληθούν εκεί φορείς να πουντι θέλουν, τι περιμένουν και, εν τέλει, ναυπάρξει γενικευμένη δημόσια συζήτησηστην Ολομέλεια; Βλέπεις όμως, στο νέομοντέλο του πολιτικού μας συστήματοςδεν χωρούν αυτά. Ο σχεδιασμός της οι-κονομικής πολιτικής της Ελληνικής ∆η-μοκρατίας θα βγαίνει από μια συνεν-νόηση με λομπίστες και μια δεύτερη συ-νεννόηση με την Ευρωομάδα Εργασίας.

Κατά τους συντάκτες του «Νέου Ανα-πτυξιακού Προτύπου», η ρίζα των δει-νών είναι ότι ο δημόσιος δανεισμός«επέτρεψε να δοθούν αυξήσεις μισθώνυψηλότερες από την αύξηση της παρα-γωγικότητας». Ανεξάρτητα από την αξιο-λόγηση της σχέσης του ύψους των μι-σθών με την ανάπτυξη, η διαπίστωσηείναι ανόητη. Γιατί, η σύνδεση του μι-σθού με την παραγωγικότητα είναι δυ-νατή μόνο στον τομέα της παραγωγήςεμπορευμάτων, δηλαδή προπάντων στονιδιωτικό τομέα. Άλλωστε, μια έρευνα τηςΈνωσης ∆ημόσιων Επιχειρήσεων της Ευ-ρωπαϊκής Ένωσης προ δεκαπενταετίαςέδειχνε ότι στην Ελλάδα η παραγωγικό-τητα του δημόσιου τομέα της οικονομίαςήταν σχεδόν διπλάσια από του ιδιωτι-κού.

Πώς, τώρα, ο δημόσιος δανεισμόςοδηγεί σε αύξηση των μισθών στις ιδιω-τικές επιχειρήσεις παραμένει το μικρόμυστικό των συντακτών του κειμένου.Εκτός αυτού, στον καπιταλισμό, η αύ-ξηση του μεριδίου της εργασίας στο πα-ραγόμενο προϊόν οδηγεί συνήθως τιςεπιχειρήσεις σε επενδύσεις εξορθολογι-

σμού με σκοπό την αύξηση της παραγω-γικότητας, ώστε να αναπληρωθεί η απώ-λεια κερδών. Με άλλα λόγια, η αναφοράστους μισθούς ως αιτία της επιδείνωσης«της ανταγωνιστικότητας της ελληνικήςοικονομίας» και «η δημιουργία υψηλώνελλειμμάτων» είναι ανοησία. Το αντίθετοσυμβαίνει: η μείωση των μισθών αφαιρείαπό τους επιχειρηματίες ένα μέρος τηςπίεσης για αύξηση της παραγωγικότηταςκαι παραγωγή καινοτομίας, κι αυτό επι-βεβαιώνεται εμπειρικά και στην περί-πτωση της Ελλάδας.

Χρειάζεται η παρουσίατου κράτους

Στο κεφάλαιο «Στρατηγική», ωςπρώτο εργαλείο αναφέρεται η «σταδιακήμείωση του μεριδίου της ιδιωτικής καιδημόσιας κατανάλωσης στο ΑΕΠ», προ-κειμένου να αυξηθούν οι επενδύσεις.Αυτό είναι ως θεωρητικούρα το αντί-στοιχο της μείωσης των δαπανών για τηνΥγεία, την Παιδεία και την Πρόνοια καιτης μείωσης των μισθών. Όμως, η βάσηγια την αύξηση της παραγωγής και τωνεπενδύσεων είναι η ιδιωτική και η δημό-σια κατανάλωση. Σήμερα μάλιστα βλέ-πουμε στον τομέα, ας πούμε της χαλυ-βουργίας, των δομικών υλικών, του φαρ-μάκου, ότι η κατάρρευση της εσωτερικήςκατανάλωσης οδηγεί στην κατάρρευσηεπιχειρήσεων, γιατί οι εξαγωγές δεν αρ-κούν να τις κρατήσουν όρθιες, κι έτσιμειώνονται και οι εξαγωγές, γιατί συρρι-κνώνεται το παραγωγικό δυναμικό.

Η συρρίκνωση του κράτους, που «στοντομέα της παραγωγής θα περιορισθείστην παραγωγή κοινωνικών υπηρεσιώνκαι υπηρεσιών άμυνας και ασφάλειας»,την οποία βλέπουμε ήδη να συντελείται,αναφέρεται στο κείμενο ως αξιωματικάωφέλιμη. Κι όμως, ακόμα και το ∆ιεθνέςΝομισματικό Ταμείο, εκτός από τους οι-

κονομολόγους κάθε σχολής με εξαίρεσηκάποιους, εν τω μεταξύ γραφικούς,ακραίους νεοφιλελεύθερους, θεωρούνότι τουλάχιστον σε ορισμένους τομείςπαραγωγής χρειάζεται η παρουσία τουκράτους. Το βλέπουμε και γύρω μας:στις οικονομικά πιο ισχυρές ευρωπαϊκέςχώρες, ύδρευση, ενέργεια, συγκοινωνίεςβρίσκονται ή επανέρχονται υπό δημόσιοέλεγχο, γιατί η ιδιωτική κερδοσκοπικήτους διαχείριση θέτει φραγμούς στηνκοινωνική. Ακόμα περισσότερο ισχύειαυτό για τις τράπεζες: η σταθερότητατων βορειοευρωπαϊκών οικονομιών βα-σίζεται κατά μεγάλο μέρος στον εκτετα-μένο δημόσιο τραπεζικό τομέα, τονοποίο υπερασπίζονται όλες οι πολιτικέςπτέρυγες – προς όφελος της αναπαρα-γωγής του κεφαλαίου βέβαια, αλλά αυτόλένε πως έχουν κατά νου και οι συγγρα-φείς του «Εθνικού προτύπου» – μόνοπου φαίνεται ότι μάλλον στην εξυπηρέ-τηση συγκεκριμένων ιδιωτικών συμφε-ρόντων στοχεύουν, δηλαδή στην αρπα-χτή.

Μικρά έσοδα απότις ιδιωτικοποιήσεις

Οι λεγόμενες «διαρθρωτικές μεταρ-ρυθμίσεις» και «οριζόντιες πολιτικές»,ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, περιέχει κυρίωςτις ιδιωτικοποιήσεις και την «αξιοποί-ηση της δημόσιας περιουσίας». Αυτά μεσκοπό πρώτ’ από όλα την άντλησηπόρων για τη μείωση του δημόσιου χρέ-ους. Μόνο που, όπως ήδη έχει φανεί, τοόφελος είναι πολύ μικρό. Γιατί, βλέπεις,το ξεπούλημα σε πανικό δεν μπορείπαρά να αποφέρει μικρά έσοδα, κι επο-μένως η καθαρή θέση του δημοσίου (μεί-ωση του χρέους έναντι μείωσης της πε-ριουσίας) δεν βελτιώνεται, το αντίθετο.Όσο για τη «βελτίωση της ανάπτυξηςκαι της απασχόλησης που ακολουθούν

τις ιδιωτικοποιήσεις», στο παράδειγματου ΟΤΕ αποδεικνύεται ότι οι ιδιώτεςαγοραστές δεν βάζουν ούτε καρφί στοντοίχο από δικά τους μέσα. Οι όποιεςεπενδύσεις είναι είτε από τα κέρδη τουΟργανισμού είτε από δανεισμό – κι αυτάτα έκανε και το ∆ημόσιο ως ιδιοκτήτης,καλύτερα μάλιστα, όπως έκανε και κάνειστον ΟΣΕ, στην ΕΥ∆ΑΠ και ΕΥ∆ΑΘ καιστη ∆ΕΗ. Αλλά και η «ενίσχυση του αν-ταγωνισμού», τουλάχιστον μέχρι σή-μερα, μόνο ως ενίσχυση της δυνατότηταςμεγάλων επιχειρήσεων να πιέζουν τουςμικρούς ανταγωνιστές τους εμφανίζεται– κι αυτό οδηγεί στα ακριβώς αντίθετααποτελέσματα από εκείνα που ισχυρίζε-ται ότι έχει

Η ευνόηση της «ευελιξίας στην αγοράεργασίας», γράφει το «Νέο Εθνικό Πρό-τυπο», θα βασίζεται στην αρχή της ευε-λιξίας με ασφάλεια, μόνοι που απόασφάλεια δεν έχει δει κανένας τίποτα,αντιθέτως η «ευελιξία», δηλαδή η διευ-κόλυνση των απολύσεων, δίνει και παίρ-νει. Η «έμφαση στην καινοτομία», προ-ϋποθέτει μεγάλα κονδύλια για την ανά-πτυξη της έρευνας και διευκόλυνση τηςμεταφοράς των αποτελεσμάτων της στηνπαραγωγή. Αυτό απαιτεί ένα ευέλικτοτραπεζικό σύστημα με σαφή προσανατο-λισμό και γνώση που θα χρηματοδοτεί τοεγχείρημα, δεν θα ενδιαφέρεται για τηναξία της μετοχής, αλλά για την απόδοσητων πόρων που δανείζει – δηλαδή έναδημόσιο τραπεζικό σύστημα, στο οποίοδεν θα έχουν λόγο τα κερδοσκοπικά χετζφαντς που αγοράζουν τώρα μπιρ παράτις λεγόμενες «συστημικές τράπεζες».Επίσης απαιτεί ενίσχυση των δημόσιωνερευνητικών κέντρων και των πανεπι-στημίων, ενώ η κυβέρνηση τα κλείνει ήτα συρρικνώνει.

Χωρίς αναπτυξιακά εργαλεία

Το ζήτημα των τραπεζών ως εργαλείουπαραγωγικής ανασυγκρότησης φαίνεταιακόμα καλύτερα στο κεφάλαιο «Τομεα-κές πολιτικές», στο οποίο αναφέρονταιως «πυλώνες» ο τουρισμός, όπου όμωςυπάρχει η εμμονή στην αδιάκριτη προ-σέλκυση επενδύσεων και μόνο, δηλαδήστην καταστροφή του Κάβο Σίδερου, τουΕλληνικού, της Κασσιόπης. Είναι χαρα-κτηριστικό ότι η λέξη «περιβάλλον» δεναναφέρεται πουθενά. Το ίδιο ακριβώςκαι με την αγροτική παραγωγή – κου-βέντα για την παραγωγή βιολογικώνπροϊόντων, ενώ στην ενέργεια γίνεταιαπλώς λόγος για τη «βελτιστοποίησητου ενεργειακού μείγματος» και τη «βιώ-σιμη αξιοποίηση των ανανεώσιμωνπηγών ενέργειας», ό,τι κι αν σημαίνειαυτό, ενώ το ζητούμενο είναι πώς θασχεδιαστεί με χρονοδιάγραμμα καιέλεγχο των ετήσιων επιδόσεων η παρα-γωγή της συνολικής ενέργειας από ανα-νεώσιμες πηγές, χωρίς τα φαραωνικά αι-ολικά πάρκα των ιδιωτών να καταστρέ-ψουν το περιβάλλον.

Τελικά, τα μόνα αναπτυξιακά εργαλείαπου διαθέτει το «Νέο Εθνικό Πρότυπο»είναι η μείωση της φορολογίας των κερ-δών και των ασφαλιστικών εισφορών, οιιδιωτικοποιήσεις, η ακόμα μεγαλύτερηκατάργηση της προστασίας της εργα-σίας, και η πλήρης αδιαφορία για το πε-ριβάλλον. Ένα πρότυπο δηλαδή τουπροηγούμενου αιώνα, τόσο αναποτελε-σματικό για την κοινωνία και απάν-θρωπο όσο θα περίμενε κανείς από τουςσυγγραφείς του.

Θόδωρος Παρασκευόπουλος

Η αναφορά στους μισθούς ως αιτία της επιδείνωσης«της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας»και «η δημιουργία υψηλών ελλειμμάτων» είναιανοησία. Το αντίθετο συμβαίνει: η μείωση τωνμισθών αφαιρεί από τους επιχειρηματίες ένα μέροςτης πίεσης για αύξηση της παραγωγικότητας καιπαραγωγή καινοτομίας, κι αυτό επιβεβαιώνεταιεμπειρικά και στην περίπτωση της Ελλάδας.

“


Του Ευθύμη Παπαβλασόπουλου*

Ηένταση και οι συνέπειες της πα-ρατεταμένης οικονομικής καικοινωνικοπολιτικής κρίσης

καθώς και οι τεκτονικές μετατοπίσειςπου προκαλεί στο πολιτικό και κομμα-τικό μας σύστημα θέτουν σε δεύτεροπλάνο τις αθέατες πολλές φορές διεργα-σίες και τους πολυσήμαντους μετασχη-ματισμούς στο εσωτερικό των κομμά-των. Κι όμως είναι ακριβώς αυτές οι«εσωτερικές» αλλαγές που ενδέχεται ναπροσδιορίσουν στο προσεχές μέλλον τιςπολιτικές εξελίξεις και κυρίως τοντρόπο διευθέτησης της κρίσης.

Από την άποψη αυτή οι εξελίξεις στηνΝ∆ και η κριτική αποκωδικοποίηση τωνφαινομενικά αντιφατικών σημάτων πουεκπέμπει αναφορικά με την ιδεολογικο-πολιτική της ταυτότητα και την πολιτικήτης στρατηγική εμφανίζουν προφανέςπολιτικό ενδιαφέρον.

Το γενετικό μοντέλο και…

Για να κατανοήσουμε ωστόσο τη σημα-σία των μετασχηματισμών που εξελίσ-σονται στην συντηρητική παράταξη καιγια να πιθανολογήσουμε τις εκβάσειςτους, οφείλουμε να ανατρέξουμε στακρίσιμα φορτία που διαμόρφωσαν τη γε-νετική ταυτότητα της μεταπολιτευτικής∆εξιάς. Ανασυνθέτοντας λοιπόν τα ίχνημιας τεσσαρακονταετούς πολιτικής δια-δρομής και με τον κίνδυνο των σχηματο-ποιήσεων θα έλεγα ότι:

Η Ν∆, όπως άλλωστε τα περισσότερακόμματα, αποτέλεσε την πολιτική κρυ-στάλλωση ενός κοινωνικού συνασπι-σμού αστικών και μικροαστικών μερί-δων υπό την ηγεμονία των πρώτων, τασυμφέροντα των όποιων ανέλαβε να εκ-προσωπήσει. Στη συνάφεια αυτή η συ-νοχή της εξαρτιόνταν εν πολλοίς απότην ικανότητά της να εναρμονίζει τασυμφέροντα τους και κυρίως να παρέχειστα πολυπληθή μικροαστικά στρώματατους αναγκαίους για την αναπαραγωγήτους υλικούς και συμβολικούς πόρους.

Παρά την ποικιλία των διαχειριστικώντης ρεπερτορίων που κυμάνθηκαν, ανά-λογα με την ιδεολογικοπολιτική συγκυ-ρία και τους συσχετισμούς δύναμης, απότον διστακτικό κενσυανισμό μέχρι τοναμήχανο νεοφιλελευθερισμό και από τονμετριοπαθή πολιτικό φιλελευθερισμόμέχρι τον ήπιο αυταρχισμό, η Ν∆ δενέπαψε να αποτελεί το κατεξοχήν ταξικόκόμμα του πολιτικού μας συστήματος.Βασική της μεριμνά υπήρξε πάντα η δι-ευθέτηση των αντιθέσεων στο εσωτερικότου άρχοντος συγκροτήματος και η προ-ώθηση πολιτικών που εγγυούνταν τηναπρόσκοπτη διαδικασία συσσώρευσηςκαι την αναπαραγωγή των σχέσεων τα-

ξικής κυριαρχίας και πολιτικής ηγεμο-νίας.

Η Ν.∆ συγκροτήθηκε ιδρυτικά ως τοκατεξοχήν κόμμα του κράτους. Πρινακόμη αποικίσει το κοινωνικό πεδίο ωςμαζικό κόμμα ζυμώθηκε στην υλικότητατου κράτους, συνυφάνθηκε με τους μη-χανισμούς του και συντονίστηκε με ταπροτάγματά του. Με τον τρόπο αυτό επι-καιροποίησε και εκσυγχρόνισε, στις συν-θήκες της μεταπολίτευσης, τις παραδο-σιακές μορφές άρθρωσης της κοινωνι-κής της ενδοχώρας με το πολιτικό σύ-στημα.

Σε αντίθεση με την μετεμφυλιακή∆εξιά η Ν∆, ακόμα και στις πλέον αυ-ταρχικές της αναδιπλώσεις και στις αν-τιδημοκρατικές της διολισθήσεις, ουδέ-ποτε παραβίασε ανοιχτά τους δικαιο-κρατικούς περιορισμούς και τους κανό-νες του δημοκρατικού παιχνιδιού. Αντί-θετα συνέβαλε στην εδραίωση ενός θω-ρακισμένου έστω κράτους δικαίου και«συμβιβάστηκε» με τις συνέπειες του θε-σμοθετημένου πολιτικού ανταγωνισμού.

Ταυτόχρονα, φρόντιζε να καλλιεργείσυστηματικά τις ιδεολογικές εγκλήσειςκαι τις συμβολικές ταυτίσεις, που συμ-πυκνώνονται στο κλασικό τρίπτυχο πα-τρίς – θρησκεία - οικογένεια, συσπειρώ-νοντας την υπερσυντηρητική κοινωνικήτης βάση, την πλέον συντηρητική ανά-μεσα στα ομόλογα ευρωπαϊκά κόμματα,η οποία στην πλειοψηφία της δυσκο-λεύονταν εμφανώς να συμφιλιωθεί μετις αξίες του πολιτικού φιλελευθερισμούκαι τους κώδικες της πολιτικής μετριο-πάθειας.

Συμπερασματικά, θα μπορούσαμε ναισχυριστούμε ότι σε συνθήκες σχετικήςσταθερότητες η Ν∆ κατάφερε να εναρ-μονίσει αποτελεσματικά τα αντιφατικά

ταξικά και ιδεολογικοπολιτικά φορτίαπου σμίλευσαν το γενετικό της μοντέλογεγονός που, παρά τις εσωτερικές αντι-θέσεις και τις πρόσκαιρες διασπάσεις,διασφάλισε τη σχεδόν αδιατάρακτη πο-λιτική ενότητα του μεταπολιτευτικούσυντηρητισμού.

…οι διαβρωτικές αλλοιώσεις του

Αυτές ακριβώς τις αντιφάσεις αποκά-λυψε και όξυνε η κρίση, ενώ η διαχεί-ριση της, στην οποία η Ν∆ εκ των πραγ-μάτων κλήθηκε να αναλάβει κεντρικόρόλο, περιόρισε δραστικά τη δυνατό-τητα της ηγεσίας της να τις διευθετεί καινα τις εξομαλύνει. Στη συνάφεια αυτή ηκρίση διαβρώνει και αλλοιώνει τα συγ-κροτησιακά στοιχειά του μεταπολιτευτι-κού συντηρητισμού σπρώχνοντας τηΝ.∆ σε ένα (φαύλο) κύκλο μετασχηματι-σμών.

Συγκεκριμένα:Οι εφαρμοζόμενες μνημονικές πολιτι-

κές ρηγματώνουν τον συντηρητικό κοι-νωνικό συνασπισμό στο βαθμό που κα-ταστρέφουν τους υλικούς και συμβολι-κούς όρους αναπαραγωγής των μικροα-στικών μερίδων, οι οποίες αποτέλεσαντον συνεκτικό του ιστό. Παράλληλα, δο-κιμάζουν την ιδεολογική και πολιτικήσυνέπεια της Ν. ∆., η οποία δυσκολεύε-ται εμφανώς να πείσει το υπερσυντηρη-τικό της ακρωτήριο, ότι οι επιλογές τηςεξυπηρετούν το εθνικό συμφέρον καιδιασφαλίζουν τη θέση των «νοικοκυ-ραίων» τη στιγμή μάλιστα που πλήττουνευθέως αρχέτυπα σύμβολα της συντηρη-τικής ταυτότητας όπως η αποταμίευση,η μικροιδιοκτησία, η αυτοαπασχόλησηκαι η ιδιόκτητη στέγη.

Η ταχύτατη αποσύνθεση του κοινωνι-κού συνασπισμού και η «υπονόμευση»των ιδεολογικών του θεμελίων λειτουρ-γούν διαλυτικά για τον ιστορικό πολι-τικό του φορέα, κάτι που αποτυπώνεταιστην πολιτική ρευστοποίηση της κοινω-νικής του βάσης και στον εντυπωσιακό,για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα, κερ-ματισμό της ελληνικής ∆εξιάς.

Η σημαντικότερη ωστόσο αλλοίωσητης γενετικής ταυτότητας της Ν∆ συνί-σταται στην αποδέσμευση της από τουςφιλελευθέρους και δημοκρατικούς πε-ριορισμούς και στην διολίσθηση της σεένα απροκάλυπτο πλέον αυταρχισμό.Πράγματι στο πλαίσιο της ιδιότυπης κα-τάστασης εκτάκτου ανάγκης, που εγκα-θίδρυσαν οι μνημονικές δουλείες μεθο-δεύεται, με πρωτοβουλία της Ν∆ και μετη σύμπραξη των εμφανών και αφανώνκυβερνητικών της ετέρων, μια πρωτο-φανή συρρίκνωση των ατομικών και πο-λιτικών ελευθερίων και μια επικίνδυνηνόθευση των θεσμών και των κανόνωντης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Στησυνάφεια αυτή υποχωρεί ο πολίτικος φι-λελευθερισμός και η δημοκρατική συνέ-πεια όχι μονό τον υπερσυντηρητικώνστοιχείων που σχηματικά χρεώνονταιστην ομάδα Σαμαρά αλλά και των πολι-τικών στελεχών που εκφράζουν την λε-γομένη καραμανλική παράδοση.

∆ιασώζεται κάτι;

Αν κάτι διασώζεται τελικά από τηνιδρυτική ταυτότητα του μεταπολιτευτι-κού συντηρητισμού είναι η εμμονικήπροσήλωση της Ν.∆, στη διασφάλισητων όρων αναπαραγωγής των σχέσεωνταξικής κυριαρχίας και μάλιστα με τηνενεργοποίηση των πλέον αυταρχικών ερ-γαλείων.

Οι ιδεολογικοπολιτικοί μεταμορφι-σμοί που επιχείρησα να περιγράψω συν-θηματικά δεν υπαγορεύονται από τιςανάγκες της συγκυρίας και δεν περιορί-ζονται στο πλαίσιο διαχείρισης της κρί-σης. Αντίθετα εγγράφονται σε ένα συνο-λικότερο σχέδιο το οποίο θέτει εν αμφι-βόλω τις κοινωνικές, πολιτικές και θε-σμικές κατακτήσεις της Μεταπολίτευ-σης. Οι κατακτήσεις αυτές με πυρήνα τοδημοκρατικό κεκτημένο διεύρυναν τιςπολιτικές ελευθερίες και τα οικονομικάκαι κοινωνικά δικαιώματα των κυριαρ-χούμενων τάξεων. Από την άποψη αυτήη κρίση αποτελεί, για τις ηγεμονικές με-ρίδες του άρχοντος συγκροτήματος,τους οργανικούς διανοούμενους του συ-στήματος, και μεγάλο μέρος του πολιτι-κού προσωπικού, μια χρυσή ευκαιρία ναεκκαθαρίσουν τους ανοιχτούς λογαρια-σμούς τους με την ενοχλητική Μεταπο-λίτευση. Βεβαίως η εξέλιξη αυτή δεναποτελεί μια ακόμα ελληνική ιδιαιτερό-τητα αλλά εναρμονίζεται με τη συνολι-κότερη συντηρητική, αντιδημοκρατικήκαι αντικοινωνική μετατόπιση που συν-τελείται τις τελευταίες δεκαετίες στηνΕυρώπη και τον κόσμο.

Είναι φυσικό λοιπόν η ηγετική ομάδατης Ν∆ να μην ασφυκτιά μόνο από τουςπεριορισμούς της μεταπολιτευτικής ∆η-μοκρατίας αλλά και να μην αισθάνεταιάνετα στο στενό κουστούμι που έραψεο Κ. Καραμανλής και οι επίγονοί του. Ηδυσφορία αυτή εκφράστηκε άλλωστεσχεδόν ανοιχτά με την πρόθεση του Α.Σαμαρά να απαλείψει την ενοχλητικήδημοκρατική υπόμνηση από τον τίτλοτου κόμματος, διαλύοντας και τυπικά τοδημιούργημα του Κ. Καραμανλή κλεί-νοντας έτσι και τις προσωπικές του εκ-κρεμότητες με την παράταξη.

* Ο Ευθύμης Παπαβλασόπουλος (διδά-σκει στο Πανεπιστήμιο Κρήτης)

Οι (επικίνδυνες) μεταμορφώσειςτης ελληνικής ∆εξιάς

Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2014 1111∆ΙΕΘΝΗ

Του Γιώργου Καπόπουλου

Εδώ και 22 και πλέον χρόνιαυπάρχει μία βαρύνουσα γεωπο-λιτική εκκρεμότητα, μία χαί-

νουσα πληγή στην Περιφερειακή σεΕυρώπη και Ασία αλλά και στην Παγ-κόσμια Σταθερότητα: Τι θα γίνει με τιςχώρες της πρώην ΕΣΣ∆; Θα κατοχυ-ρώσουν πραγματική ανεξαρτησία απέ-ναντι στη Μόσχα ή θα βρεθούν ξανάυπό την επιρροή της μέσω μιας στα-διακής ολοκλήρωσης που θα ξεκινάως Τελωνειακή Ένωση, στη συνέχειαΝομισματική Ένωση και στο τέλοςΠολιτικοστρατιωτική Ένωση συνομο-σπονδιακού η ομοσπονδιακού τύπου;

Από τη διάλυση της ΕΣΣ∆έως σήμερα

Εδώ και είκοσι τρία χρόνια, η μενΟυάσιγκτον προσπαθεί με κάθε τρόπονα απεξαρτήσει τις πρώην σοβιετικέςδημοκρατίες από τη Ρωσία και ηΜόσχα τραβά προς την αντίθετη κα-τεύθυνση. Από την Τρανσδνειστερίαστη Μολδαβία, μέχρι την Αμπαχαζίακαι τη Νότια Οσσετία στη Γεωργία, ηΡωσία από την επόμενη μέρα σχεδόντης διάλυσης της ΕΣΣ∆ κατέστησεσαφές ότι ένα από τα δυνατά της χαρ-τιά είναι οι ρωσόφωνοι πληθυσμοί,αλλά και φιλικές προς αυτήν μειονο-τικές εθνότητες στις πρώην σοβιετι-κές δημοκρατίες.

Η διάλυση της ΕΣΣ∆ και τα όσα επα-κολούθησαν δεν θυμίζουν τη διάλυσητης Αυστροουγγαρίας και της Οθωμα-νικής Αυτοκρατορίας το 1918 μετά τοτέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέ-μου και σε καμιά περίπτωση τη διά-λυση των Αποικιακών Αυτοκρατοριώντης Βρετανίας και της Γαλλίας στην

δεκαετία του ‘60.Σε αντίθεση με τις Αποικιακές Αυ-

τοκρατορίες, που ήταν υπερπόντιες, ηΡωσική Αυτοκρατορία και στην συνέ-χεια η ΕΣΣ∆ ήταν Χερσαία με όλουςτους δεσμούς γεωγραφικής, οικονομι-κής, εμπορικής και συγκοινωνιακήςαλληλεξάρτησης που μπορούμε ναφαντασθούμε.

Σε αντίθεση με την Αυστροουγγαρίακαι με την Οθωμανική αυτοκρατορία,που περιλάμβαναν ιστορικά έθνη πουφιλοδοξούσαν να γίνουν ανεξάρτητακράτη, η Ρωσία-ΕΣΣ∆ όσο εξωφρενικόκαι αν ακούγεται ήταν μια σχετικάσυμπαγής χώρα: Πυρήνας τα τρία συγ-γενή σλαβικά έθνη το ρωσικό, το ου-κρανικό και το λευκορωσικό. Σε ό,τιαφορά τον Καύκασο, η Ρωσία δενυπήρξε απλά κατακτητής, αλλά ο προ-στάτης των Χριστιανών Αρμενίων καιΓεωργιανών απέναντι στην Οθωμα-νική Αυτοκρατορία και την γειτονικήΠερσία. Οι υπόλοιπες ασιατικές δη-μοκρατίες είναι έθνη που κατασκευά-σθηκαν από τον Λένιν και τον Στάλινστην δεκαετία του ‘20. Μόνη σοβαρήεστία εθνικιστικού πυρετού στηνπρώην ΕΣΣ∆ ήσαν οι τρεις βαλτικέςχώρες (Λιθουανία, Εσθονία και Λετο-νία), που έγιναν ανεξάρτητες το 1918και προσαρτήθηκαν στην ΕΣΣ∆ το1939-40, μετά το Σύμφωνο Ρίμπεν-τροπ-Μολότοφ, με το οποίο η Ναζι-στική Γερμανία και η ΣοβιετικήΈνωση μοίρασαν την Πολωνία καισυμφώνησαν την επάνοδο της Μό-σχας στην Βαλτική.

Ο πυρετός των αποσχιστικών κινη-μάτων που εμφανίσθηκε στο τέλοςτης περιόδου Γκορμπατσόφ 1989-90,των Βαλτικών Εξαιρουμένων, ήτανιδιόμορφος: Πρώτα από όλα, εξέ-φραζε τη διάθεση ρήξης με το σοβιε-

τικό καθεστώς, αλλά και την προσδο-κία γρηγορότερης μετάβασης στον κα-πιταλιστικό... παράδεισο της ελεύθε-ρης αγοράς. Επιπροσθέτως, όπως καιστην περίπτωση της πρώην Γιουγκοσ-λαβίας, ήταν μία σωτήρια λύση ανα-κύκλωσης και παραμονής στην εξου-σία της τοπικής κομματικής νομεν-κλατούρας του ΚΚΣΕ, υπό το ένδυματου εθνικισμού-πατριωτισμού.

Η ιστορία επαναλαμβάνεταιως τραγωδία

Ακόμη και στην χειρότερη στιγμήτης Κρίσης, στα μέσα του 1991, ουδείςφανταζόταν ως ενδεχόμενο τη διά-λυση της ΕΣΣ∆. Αλήθεια, ποιος θυμά-ται σήμερα τον πρόεδρο ΤζορτζΜπους, τον Ιούλιο του 1991, να μιλάστην πλατεία Μεϊντάν του Κιέβου καινα εκλιπαρεί τους χιλιάδες συγκεν-τρωμένους να μην παρασυρθούν απότα κηρύγματα των ακραίων εθνικι-στών γιατί μια ενδεχόμενη διάλυσητης ΕΣΣ∆ θα οδηγούσε σε παγκόσμιααποσταθεροποίηση; Σίγουρα όχι οΚέρι, η υφυπουργός Εξωτερικών Νού-λαντ ούτε ο διευθυντής της CIA, πουωθούν στα άκρα την εθνικιστική καιακροδεξιά ηγεσία στο Κίεβο.

Τον Αύγουστο του 1991, ο Γκορμπα-τσόφ είχε συμφωνήσει για τη συγκρό-τηση μιας Νέας Ένωσης με εννέα δη-μοκρατίες και υπήρχε η βάσιμη προσ-δοκία ότι, πλην βαλτικών, θα ακολου-θούσαν και οι εναπομείνασες τρεις. Ηυπογραφή θα γινόταν στο Κρεμλίνοτην Τρίτη 20 Αυγούστου, όμως τη ∆ευ-τέρα το πρωί οι πραξικοπηματίες κα-τέλαβαν για λίγες μέρες την εξουσία.Ο Γκορμπατσόφ επέστρεψε μετά απόλίγες μέρες με τον Γέλτσιν να κρατάως πρόεδρος της Ρωσίας την πραγμα-

τική εξουσία και η πρώτη ώθηση γιατη διάλυση της ΕΣΣ∆ είχε δοθεί: ΗΡωσία από επίκεντρο ενός κινήματοςεκδημοκρατισμού που θα απλωνότανσε όλη την χώρα ήταν πλέον ύποπτηγια την πιο σκληρή αυταρχική παλιν-δρόμηση.

Η δεύτερη ώθηση ήλθε από την τυ-χοδιωκτική ομάδα Γέλτσιν, που οργά-νωσε εσπευσμένα ασύντακτα και εκ-βιαστικά τη διάλυση της ΕΣΣ∆ τον ∆ε-κέμβριο του 1991 για να διώξει τονΓκορμπατσόφ από το Κρεμλίνο. ΟΓέλτσιν και οι συνεργάτες του, Ρου-σκόι και Χασμπουλάτοφ, που δύοχρόνια αργότερα θα αλληλοσφάζον-ταν στο κτίριο της Βουλής με εκατον-τάδες νεκρούς εκβίασαν τους έκπλη-κτους προέδρους της Ουκρανίας καιτης Λευκορωσίας, Κραβτσούκ καιΣουσκιέβιτς, δεν ζήτησαν την γνώμητων άλλων σοβιετικών δημοκρατιώνκαι πριν ειδοποιήσουν τον Γκορμπα-τσόφ τηλεφώνησαν στον έκπληκτοΜπους στο Λευκό Οίκο!

Η Ρωσία έχει μια παράδοση επανα-στατικού ντεφετισμού (ηττοπάθειας)με κορυφαίο δείγμα γραφής τη συνερ-γασία του Λένιν με τις Μυστικές Υπη-ρεσίες του Κάιζερ το 1917 που τουεπέτρεψαν να φύγει από την Ελβετία,να διασχίσει τη χώρα με ειδικό συρμόκαι στη συνέχεια μέσω Βαλτικής καιΦινλανδίας να φθάσει στην Αγία Πε-τρούπολη. Ο Γέλτσιν και η ομάδα τυ-χοδιωκτών που τον στήριζε διέψευσαντον Μαρξ που λέει ότι η ιστορία επα-ναλαμβάνεται ως φάρσα: Αν οι Μπολ-σεβίκοι επένδυσαν στην ήττα και στηναποσταθεροποίηση για να πάρουν τηνεξουσία ο Γέλτσιν επένδυσε στη διά-λυση της ΕΣΣ∆ και έτσι η ιστορία επα-ναλήφθηκε ως τραγωδία.

Π. Σταυρινίδης:Η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει πορείαΟ υποψήφιος ευρωβουλευτήςτου ΑΚΕΛ μιλά για το διακύβευματων ευρωεκλογών και το στοίχηματης επίλυσης του Κυπριακού. σελ. 12

Ευρωεκλογές: Ευκαιρίαγια καταψήφιση της λιτότηταςΗ αλλαγή πορείας της Ευρώπης με έναήπιο πρόγραμμα ή και πιο ριζοσπαστικόπροϋποθέτει ρήξη με τη σημερινή κατάστασηπραγμάτων. σελ. 15ΚΟΣΜΟΥ

Ο γύρος τού

Ο πόλεμος τηςσοβιετικής διαδοχήςΗ Ρωσία επιστρέφει στην πρώην ΕΣΣ∆ και οι ΗΠΑ στην Ευρώπη

“Αλήθεια, ποιοςθυμάται τονπρόεδρο ΤζορτζΜπους, το 1991, ναεκλιπαρεί τουςσυγκεντρωμένουςνα μην παρασυρθούναπό τα κηρύγματατων ακραίωνεθνικιστών; Σίγουραόχι ο Κέρι, ηυφυπουργόςΕξωτερικώνΝούλαντ ούτε οδιευθυντής της CIA,που ωθούν σταάκρα τηνεθνικιστική καιακροδεξιά ηγεσίαστο Κίεβο.

ΟΤζωρτζ

Μπους οπρεσβύ-τερος μετον πρό-εδρο της

Ουκρα-νίας σε

κοινή συ-νέντευξηΤύπου το

1991.

1122 Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2013∆ΙΕΘΝΗ

www.multireferendum.cat

∆η μο ψή φι σμα γιατην δη μο κρα τία

Τριά ντα κοι νω νι κές ορ -γα νώ σεις της Κα τα λο -

νίας συμ με τέ χουν στην εκ -στρα τεία για το δη μο ψή φι σμαπου ξε κι νά σή με ρα και θαδιαρ κέ σει μέ χρι τις ευ ρωε -κλο γές, και α πο τυ πώ νει την ε -πι θυ μία των αν θρώ πων να α -πο φα σί ζουν α με σο δη μο κρα τι -κά οι ί διοι για τις ζωές τους.Στο δη μο ψή φι σμα μπο ρούν νασυμ με τέ χουν ό σοι εί ναι πά νωα πό 16 ε τών, και α νά με σα σταθέ μα τα που θα τε θούν εί ναι τοδι καίω μα στην στέ γη, η δη μό -σια δια χεί ρι ση του νε ρού, τοδι καίω μα πρό σβα σης ό λωνστην δη μό σια υ γεία, κλπ.

www.rostrossinacido.blogspot.com

Πρό σω παχω ρίς ο ξύ

Με τε λευ ταίο θύ μα μια23χρο νη που πέ θα νε

πριν λί γες η μέ ρες, συ νε χί ζο -νται στην Κο λομ βία οι ε πι θέ -σεις με ο ξύ ε να ντίον των γυ -ναι κών, και ο α ριθ μός τους έ -χει φτά σει στις 926 την τε -λευ ταία δε κα ε τία. Η φε μι νι -στι κή πρω το βου λία «πρό σω παχω ρίς ο ξύ» α να φέ ρει ό τι ο νό -μος για την εν δοοι κο γε νεια κήβία εί ναι α νε παρ κής, και προ -σπα θεί μέ σω ει κό νων και προ -σω πι κών μαρ τυ ριών γυ ναι κώνπου έ χουν δε χτεί ε πι θέ σεις ναευαι σθη το ποιή σει την κο λομ -βια νή κοι νω νία και να διεκ δι -κή σει κρα τι κές πο λι τι κές πουνα τους ε πι τρέ πουν να ξα να -φτιά ξουν τη ζωή τους.

www.projektantifa.dk

Ού τε στηνΚο πεγ χά γη,ού τε που θε νά

Με στό χο να μην α φή -σουν χώ ρο δρά σης και

πα ρου σίας στους ε χθρούς τηςε λευ θε ρίας, α κτι βι στές καιορ γα νώ σεις του α ντι φα σι στι -κού κι νή μα τος κά νουν κά λε -σμα για μα ζι κή πα ρου σίαστους δρό μους της Κο πεγ χά -γης στις 10 Μαΐου, υ πε ρα σπι -ζό με νοι μια α νοι χτή κοι νω νίαό που ό λοι/ες θα εί ναι ευ πρόσ -δε κτοι/ες α νε ξάρ τη τα α πό τηνθρη σκεία, την ε θνι κό τη τα καιτον σε ξουα λι κό τους προ σα -να το λι σμό. Αφορ μή εί ναι ηπρό θε ση του Εθνι κού Με τώ -που να διορ γα νώ σει την πρώ -τη με τά τον Β΄ Πα γκό σμιο Πό -λε μο νε ο να ζι στι κή δια δή λω σηστην πό λη.

∆η μή τρης Γκι βί σης[email protected]

στα

δίκτ

υα τ

ου κ

όσµο

υ

Τη συνέντευξη πήρεο Αδάμος Ζαχαριάδης

Ο υποψήφιοςευρωβουλευτής τουΑΚΕΛ, ΠαναγιώτηςΣταυρινίδης μιλά στην“Εποχή” για τοδιακύβευμα τωνευρωεκλογών, τηναναμενόμενη άνοδο τηςΑριστεράς και τοστοίχημα της επίλυσηςτου Κυπριακού.

Οι ευρωεκλογές γίνονται σε μια κομ-βική περίοδο για την Ευρώπη. Οικονο-μική κρίση, αύξηση του ευρωσκεπτικι-σμού και της ακροδεξιάς και – τελευ-ταία – μια μυρωδιά «ψυχρού πολέμου».Πιστεύετε ότι υπάρχει ανάγκη αναπρο-σανατολισμού της ΕΕ σήμερα και ποια ηθέση της Αριστεράς μέσα σε αυτό τοπλαίσιο;

Μέχρι πόσο μπορεί να κρατήσει η πο-λιτικής της λιτότητας; Μέχρι την πλήρηεξαθλίωση των πολιτών; Μέχρι τηνολική επαναφορά του φασισμού; Η Ευ-ρώπη πρέπει να αλλάξει πορεία. Και ηαλλαγή πορείας πρέπει να ξεκινήσειαπό τις ιδέες, αυτές να μετασχηματι-στούν σε πολιτικές, και να καταλήξουνσε λύσεις στα πραγματικά προβλήματατων πολιτών. Ξεκινώντας με την επανα-φορά των ιδεών της αλληλεγγύης, τηςισότητας και των βασικών ανθρώπινωνδικαιωμάτων, μετασχηματίζοντας αυτέςτις ιδέες σε πολιτικές που αφορούν τοσύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καικαταλήγοντας με δομές του κράτους μέ-λους που θα προσφέρουν πραγματικήυπηρεσία στον κάθε πολίτη: Υγεία, παι-δεία, πρόσβαση στην εργασία, κοινω-νική προστασία, αξιοπρέπεια. Λιγότεραχρήματα για εξοπλισμούς, περισσότεραγια κοινωνική πολιτική. Ως αριστεράέχουμε χρέος να δώσουμε λύσεις. Λύ-σεις που θα πηγάζουν μέσα από τα ιδα-νικά της αριστεράς. Εφαρμόσιμες καιμετρήσιμες.

Υπάρχει δυνατότητα μεταρρύθμισηςτης ευρωζώνης ή έχουν δίκαιο όσοιυποστηρίζουν ότι φιλολαϊκές λύσεις

μπορούν να βρεθούν μόνο εκτός της ευ-ρωζώνης;

Είναι γεγονός ότι η ΕυρωπαϊκήΈνωση λειτουργεί σήμερα μέσα σε ένασυγκεκριμένο ιδεολογικο-πολιτικόπλαίσιο. Όμως δεν είναι μία στατική έν-νοια μέσα στο χρόνο και την ιστορία.Υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις, γίνονταιζυμώσεις, διαμορφώνονται πολιτικές.Οι κοινωνικές δυναμικές αλλάζουν. Θέ-λουμε τη συνεργασία μεταξύ των λαών,θέλουμε όμως και την αξιοπρέπεια.Μαζί με τις πολιτικές δυνάμεις που συμ-μερίζονται τις ίδιες ανησυχίες και ταίδια οράματα, να βρούμε τις λύσεις. Ναπαλέψουμε μαζί για μία διαφορετικήκοινωνία. Αλίμονο αν θεωρούσαμε δε-δομένη στο διηνεκές τη σημερινή πολι-τική πραγματικότητα. Η Ευρωζώνη λει-τουργεί μέσα σε ένα ευρύτερο ευρω-παϊκό πλαίσιο. Πρέπει να διεκδική-σουμε ένα διαφορετικό πλαίσιο. Όπουοι ανάγκες των πολιτών θα προηγούν-ται των αναγκών των αγορών, των δα-νειστών και των τραπεζών.

Φαίνεται ότι η ευρωπαϊκή αριστεράθα είναι από τις πολιτικές δυνάμεις πουθα αυξήσουν την επιρροή τους στις ευ-ρωεκλογές. Παράλληλα, διεκδικεί τηνπροεδρεία της Κομισιόν, με την υποψη-φιότητα του Αλ. Τσίπρα. Πιστεύετε ότιμπορεί να αναπτυχθεί μια διαφορετικήδυναμική μέσα στην Ευρώπη;

Βεβαίως. Αν όχι τώρα, πότε; Θα πρέ-πει να κτίσουμε πάνω στα αποτελέ-σματα της επόμενης μέρας. Χρειάζεταιπερισσότερη συνεργασία και κοινήδράση μεταξύ των δυνάμεων της αρι-στεράς. Υπάρχει η τοπική διάσταση τηςκρίσης, υπάρχει όμως και η ευρωπαϊκή,όπως και η παγκόσμια. Πρέπει να διεκ-δικήσουμε μαζί. Να τολμήσουμε. Και

αυτή η προσπάθεια χρειάζεται να έχειδιάρκεια και προοπτική.

Πολλοί ισχυρίζονται ότι η οικονομικήκρίση σε Ελλάδα και Κύπρο είναι ανα-σταλτικός παράγοντας για τη διαδικα-σία επίλυσης του Κυπριακού. Συμμερί-ζεστε τη θέση αυτή; Τι ρόλο μπορεί ναδιαδραματίσει η ευρωπαϊκή αριστεράστις προσπάθειες αυτές;

Η λύση του Κυπριακού χρειάζεταιπάνω από όλα πολιτική βούληση, μα κυ-ρίως καλή θέληση. Να βρούμε τις λύ-σεις. Να βρούμε κοινή γλώσσα. Να ορα-ματιστούμε ένα καλύτερο, κοινό μέλλονμε τους συμπατριώτες μας τους Τουρ-κοκύπριους. Γιατί το λέω αυτό; Επειδήόταν δεν θέλεις να κάνεις κάτι, μπορείςνα βρίσκεις μονίμως δικαιολογίες. Στη-ρίζουμε και ενθαρρύνουμε τις προσπά-θειες για επίλυση του Κυπριακού. Η πε-ραιτέρω διαιώνιση του προβλήματοςμόνο χειρότερες επιπτώσεις μπορεί ναφέρει και στις δύο πλευρές. Με προ-εκτάσεις φυσικά σε Ελλάδα και Τουρ-κία.

Η Αριστερά οφείλει νοηματοδοτήσειτη λύση μέσα από τα δικά της ιδανικά,αξίες και χαρακτηριστικά. Να διαμορ-φώσει ένα διαφορετικό κοινωνικοπολι-τικό πλαίσιο που θα αλλάζει το ιστορικόπαράδειγμα και θα μετατρέπει τηνΚύπρο σε υπόδειγμα ειρηνικής συμβίω-σης, αλληλεγγύης και ευημερίας. Ηλύση μπορεί να φέρει την οικονομικήανάκαμψη, ναι. Οφέλη θα έχουμε, όμωςκαι σε κοινωνικό επίπεδο.Και αυτά δενπρέπει να τα αγνοούμε. Κυρίως θααπαλλαχθούμε από τις αναπαραστάσειςπου μας κρατούσαν στάσιμους για δε-καετίες: Το μίσος, τον εθνικισμό, τοφόβο για το διαφορετικό.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΤΑΥΡΙΝΙ∆ΗΣ, ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΑΚΕΛ

Η Ευρώπη πρέπεινα αλλάξει πορεία

Η λύση μπορεί να φέρει την οικονομική ανάκαμψη, ναι. Οφέλη θα έχουμε,όμως και σε κοινωνικό επίπεδο. Και αυτά δεν πρέπει να τα αγνοούμε. Κυρίωςθα απαλλαχθούμε από τις αναπαραστάσεις που μας κρατούσαν στάσιμους γιαδεκαετίες: Το μίσος, τον εθνικισμό, το φόβο για το διαφορετικό“


ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

Ευκαιρία για καταψήφισητης λιτότητας

Στις 25 Μαΐου, δηλαδή σε λιγό-τερο από ένα μήνα, θα γίνουν οιεκλογές για την ανάδειξη του

νέου ευρωκοινοβουλίου. Ωστόσο, τοαπερχόμενο συνεχίζει να τακτοποιείδιάφορες υποθέσεις, όπως συνηθίζε-ται. Τελευταία, ψήφισε ανάμεσα στιςάλλες οδηγίες για τα εργασιακά καιαυτή που αναφέρεται στους εργαζόμε-νους που βρίσκονται σε «αποστολή».∆ηλαδή, τους εργαζόμενους που στρα-τολογούνται από τις πολυεθνικές σεδιάφορες χώρες και φτωχές περιοχές,για να σταλούν σε ξένες χώρες και ναδουλεύουν εκεί με πάμφθηνα μεροκά-ματα και άθλιες συνθήκες εργασίας,χωρίς βέβαια καμία προστασία. ∆ενείναι λίγοι αυτοί που μιλούν για τησύγχρονη εργασιακή σκλαβιά. Το κοι-νωνικό ντάμπιγκ που είχε τις προ-ηγούμενες δεκαετίες καταγγελθεί,επανέρχεται προς δόξαν της ανταγωνι-στικότητας και της αποτελεσματικότη-τας της οικονομίας των πλούσιωνχωρών. Αυτή είναι μια από τις εκφάν-σεις του νέου μοντέλου που θέλουν ναεπιβάλουν, αφού κατεδαφίσουν ολο-κληρωτικά το ευρωπαϊκό κοινωνικόμοντέλο.

Η πραγματικότητα διαψεύδειτις Βρυξέλλες

∆εν είναι αυτή η μοναδική ρύθμισητης τελευταίας στιγμής. Η ελίτ τωνΒρυξελλών και η γραφειοκρατία,καθώς και το Γιούρογκρουπ έχουν επι-δοθεί σε μια άοκνη προσπάθεια να τα-κτοποιήσουν μικρά και μεγάλα ζητή-ματα, για να συνεχιστεί ανεμπόδιστα ηίδια πολιτική και ακόμα να αποδείξουνότι η πολιτική της λιτότητας πέτυχεκαι οι χώρες, ιδιαίτερα της Νότιας Ευ-ρώπης που βρίσκονται σε μια παρατε-ταμένη κρίση, τώρα έχουν μπει σε μιακαλή πορεία και είναι έτοιμες να βγουνστις αγορές… Αρκεί να προχωρήσουνπιο πέρα τις μεταρρυθμίσεις.

Η πραγματικότητα, όμως, τους δια-ψεύδει και επιπλέον έρχεται να προ-στεθεί ακόμα και μια χώρα σ’ αυτέςπου πρέπει να συμμορφωθούν με τις

υποδείξεις των Βρυξελλών και του Βε-ρολίνου: η Γαλλία. Η δεύτερη σε οικο-νομική δύναμη χώρα στην ΕΕ βρίσκε-ται σε δύσκολη οικονομική κατά-σταση, που όμοιά της δεν είχε γνωρί-σει μετά την απελευθέρωση. Τα μέτραπου πήρε η κυβέρνηση Ζαν-Ζακ Ερόκαι αυτά που εξήγγειλε ο νέος πρωθυ-πουργός Μανουέλ Βαλς (πάγωμα τωνμισθών, μείωση των ασφαλιστικών ει-σφορών κ.λπ.) δεν απέχουν πολύ απόαυτά που επέβαλε στην Ελλάδα, τηνΠορτογαλία, την Ισπανία η τρόικα, γιατην οποία γίνονται σκέψεις, μάλιστα,στις Βρυξέλλες να αναδιοργανωθεί,έτσι ώστε να συνεχίσει, προφανώς απόκαλύτερες θέσεις, να επιβλέπει και νακαθορίζει τις τύχες των χωρών πουβρίσκονται υπό την κηδεμονία της.

Έτσι, οι ευρωεκλογές που θα γίνουνστις 25 Μαΐου, αποκτούν εντελώς ξε-χωριστή σημασία και δεν είναι καθό-λου τυχαίο που έχουν ήδη κινητοποι-ηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο κινηματι-κές, επιστημονικές και συνδικαλιστι-κές δυνάμεις εκτός από τα παραδο-σιακά κόμματα της αριστεράς. Γιατί τοερώτημα που τίθεται, είναι εάν θα συ-νεχίσει αυτή η πολιτική της γενικευμέ-νης κρίσης, της ανεργίας, του κοινωνι-κού αποκλεισμού και της φτώχειας,που παρουσιάζεται σαν η μόνη δυνατή,ή θα αναζητηθεί μια άλλη πορεία γιατην Ευρώπη. Τα κόμματα που παίζουνκαθοριστικό ρόλο στην Ευρώπη –συν-τηρητικοί και σοσιαλδημοκράτες– δενέχουν να προτείνουν τίποτα το και-νούργιο. Από την άλλη, τα κινήματα,τα συνδικάτα και το Κόμμα της Ευρω-παϊκής Αριστεράς παρουσιάζουν έναπλαίσιο εναλλακτικών προτάσεων γιατα οικονομικά και κοινωνικά προβλή-ματα.

«Φτάνει πια η λιτότητα»

Πιο συγκεκριμένα, τα ευρωπαϊκάσυνδικάτα διαδήλωσαν, πριν λίγεςημέρες στις Βρυξέλλες, για να στεί-λουν το δικό τους μήνυμα προς τουςηγέτες της Ευρώπης. Ένα μήνυμααπλό: η πολιτική της λιτότητας όχιμόνο δεν δίνει καμία απάντηση και διέ-

ξοδο από την κρίση, αλλά την οξύνειακόμα περισσότερο. Στο ίδιο συμπέρα-σμα συμπίπτουν τόσο τα προοδευτικάσυνδικάτα Πορτογαλίας, Γαλλίας καιβόρειων χωρών που πήραν μέρος σεαυτή τη διαδήλωση.

Τα ευρωπαϊκά συνδικάτα, ταυτό-χρονα, υπογράμμισαν την ανάγκη «χά-ραξης μιας άλλης πορείας για την Ευ-ρώπη». Η άλλη πορεία της Ευρώπηςείναι επιτακτική για τη διέξοδο απότην κρίση, τη μείωση της ανεργίας,που έχει πλήξει ήδη 26 εκατομμύρια,ενώ οι άνεργοι το 2008 ήταν 10 εκα-τομμύρια. Οι πραγματικοί μισθοί στοδιάστημα αυτό μειώθηκαν σημαντικάσε 16 χώρες από τις 28 της ΕΕ. Αξιο-σημείωτο είναι ότι 7,5 εκ. νέοι Ευρω-παίοι δεν εργάζονται, δεν σπουδάζουν,ούτε παρακολουθούν πρόγραμμαεπαγγελματικής κατάρτισης.

Για ν’ αλλάξει αυτή η κατάσταση,πρέπει να τερματιστεί η πολιτική τηςλιτότητα, να γίνουν μαζικές επενδύ-σεις για την ανάκαμψη της οικονομίαςκαι τη δημιουργία θέσεων εργασίας,καθώς και την αύξηση της κατανάλω-σης. Τα ευρωπαϊκά συνδικάτα εκτι-μούν ότι χρειάζεται να διατεθούν 280δισ. ευρώ κάθε χρόνο για το σκοπόαυτό, ή το 2% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ.Το πρόγραμμα αυτό μπορεί να διαρκέ-σει 10 χρόνια για τη δημιουργία 11εκατομμυρίων θέσεων εργασίας. Οιπροτάσεις των συνδικάτων και τουΚόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράςπου έρχονται να δώσουν απαντήσειςστα κρίσιμα προβλήματα σήμερα, δενσχολιάζονται ούτε συζητιούνται, γιατίπροφανώς ενοχλούν.

Αναγκαία η χάραξη νέας πορείας

Σε κάθε περίπτωση, η αλλαγή πο-ρείας της Ευρώπης με ένα ήπιο πρό-γραμμα ή και πιο ριζοσπαστικό προ-ϋποθέτει ρήξη με τη σημερινή κατά-σταση πραγμάτων, «ακόμα κι αν αυτήδεν είναι η πιο πιθανή σήμερα», ανα-φέρει ο Ντομινίκ Φιο, οικονομολόγοςκαι εκπρόσωπος της γαλλικής Attac, οοποίος συνεχίζει: «Αυτή η ρήξη μπο-ρεί να βασιστεί σε δύο όρους: την

απόρριψη από τους λαούς και τουςεκλεγμένους εκπροσώπους της νεοφι-λελεύθερης πολιτικής, ώστε να υλο-ποιηθεί η εναλλακτική πολιτική μεστόχο την αλληλεγγύη και την οικολο-γική ανάπτυξη. Και από την άλλη τησυνειδητοποίηση ότι το ευρώ είναι ένακοινό αγαθό, το οποίο θα πρέπει νατεθεί στην υπηρεσία των προοδευτι-κών πολιτικών». Και καταλήγει: «Στό-χος μας είναι να καταπολεμήσουμε τιςνεοφιλελεύθερες πολιτικές. Οι ευρωε-κλογές είναι μια σπάνια ευκαιρία γι’αυτόν αγώνα».

Μ. Κοβάνης

Η άλλη πορεία της Ευρώπης είναιεπιτακτική για τη διέξοδο από τηνκρίση, τη μείωση της ανεργίας πουέχει πλήξει ήδη 26 εκατομμύρια,ενώ οι άνεργοι το 2008 ήταν 10εκατομμύρια. Αξιοσημείωτο είναιότι 7,5 εκατ. νέοι Ευρωπαίοι δενεργάζονται, δεν σπουδάζουν ούτεπαρακολουθούν πρόγραμμακατάρτισης.

“Οι εργαζό-

μενοι τηςΙσπανίας

και Πορτο-γαλίας

στην πρω-τοπορία

του αγώνακατά της

λιτότηταςστην Ευ-

ρώπη.

1144 Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2013∆ΙΕΘΝΗ

Παραθέτουμεμια συνέντευξητου Μικέλε Ριον-τίνο, του “Νεα-ρού Μονταλμ-πάνο”, του γνω-στού νέου ηθο-ποιού και οικο-λόγου ακτιβιστή

από τον Τάραντα, που θα λάβειμέρος την Πρωτομαγιά σε μιαεκδήλωση για το δικαίωμα στηνυγεία και στο περιβάλλον. Τη συνέντευξη πήρε ο Τζανλούκα Κοβιέλο

Πρωτομαγιά, γιορτή των εργαζομένων. Γιατί εξα-κολουθεί να είναι μια σημαντική μέρα;

Στο δεύτερο μισό του 1800, ένας συνδικαλιστής ονό-ματι Σπάις καταδικάστηκε σε θάνατο στις ΗΠΑ με τηνκατηγορία ότι συμμετείχε στις εξεγέρσεις για τη μεί-ωση του ωραρίου εργασίας. Πριν πεθάνει πρόφερε ταπαρακάτω λόγια: «Θα έρθει η μέρα που η σιωπή μας θαείναι πιο ισχυρή από τις φωνές που καταπνίγονται σή-μερα». Γι’ αυτό η Πρωτομαγιά για μένα είναι μια ση-μαντική μέρα, επειδή δεν είναι δυνατό να μείνει κανείςσιωπηλός απέναντι στα όσα συμβαίνουν σήμερα στην

Ιταλία. Στον Τάραντα έχουμε προσκαλέσει πολλούςσυλλόγους που εκπροσωπούν τις περιοχές με αυξη-μένη ρύπανση σε όλη τη χώρα. Θέλουμε να τους ακού-σει όσο περισσότερος κόσμος γίνεται. Πιστεύουμεακράδαντα ότι ήρθε η στιγμή να δημιουργήσουμε έναδίκτυο και να αγωνιστούμε μαζί για τους κοινούς μαςστόχους.

Γιατί στον Τάραντα;Επειδή εκείνη η γη, η δική μου, είναι το έμβλημα του

κατά πόσο το πρώτο άρθρο του Συντάγματος (ΣτΜ ηΙταλία είναι μια χώρα που θεμελιώνεται στην εργασία)έμεινε μόνο στα χαρτιά. Στον Τάραντα, περισσότερο απ’οπουδήποτε αλλού, είναι φανερό ότι η δουλειά και ηπαραγωγή δεν μπορούν πλέον να υπάρξουν σε βάροςτου δικαιώματος στην υγεία. ∆εν είναι δυνατό να επι-τρέψουμε πλέον σε οποιονδήποτε να κάνει αυτό πουέγινε στον Τάραντα και γι’ αυτό είναι σημαντικό να συ-ναντηθούμε εκεί την Πρωτομαγιά.

Μια γιορτή των εργαζομένων χωρίς τα συνδικάτα;Ελπίζω πως όχι. Εμπλέκουμε και φέτος τα συνδι-

κάτα, ιδιαίτερα τη FIOM, επειδή θέλουμε να ανοίξει οδιάλογος για τα λάθη που έγιναν και να σκεφτούμε απόπού πρέπει να γίνει η επανεκκίνηση, μέσα και έξω απότην Ilva. Εμείς θέλουμε η Πρωτομαγιά να είναι μια ευ-καιρία διαλόγου και όχι μια στιγμή συζήτησης ανάμεσασε εκείνους που έχουν την ίδια άποψη. Θέλουμε να συ-ζητήσουμε με τα συνδικάτα και με τους θεσμούς, θέ-λουμε να κάνουμε τις προτάσεις μας, ζητάμε να μη γί-νεται συζήτηση για τον Τάραντα μόνο σε εξαιρετικέςπεριπτώσεις και, κυρίως, θέλουμε να υπογραμμίσουμεότι τίποτε δεν έχει ακόμη λυθεί, το αντίθετο. Το πρό-βλημα ρύπανση, ιδιαίτερα αυτό που προκλήθηκε απότην Ilva, δεν αντιμετωπίστηκε ακόμη με τον τρόπο πουεμείς απαιτούμε. ∆εν είμαστε πλέον διατεθειμένοι ναακούμε πολιτικούς και θεσμικούς εκπροσώπους που

παριστάνουν ότι όλα έχουν λυθεί. Ο δρόμος σας θα είναι στ’ αλήθεια ο δρόμος του δια-

λόγου;Ναι, δεν είμαι συνηθισμένος να σκέφτομαι με την

οπτική των φίλων και των εχθρών. Εκείνη την ημέραθα φροντίσουμε ώστε ο καθένας να μπορέσει να ανα-πτύξει τη δική του άποψη. ∆εν θέλουμε να στήσουμεκαμία «παγίδα». Αν όμως αυτοί που θα προσκληθούνδεν εκμεταλλευτούν την ευκαιρία να παρουσιαστούν,θα το πάρουμε απόφαση.

Ούτε ο Βέντολα δεν είναι εχθρός;Υπήρξα ψηφοφόρος του Βέντολα. Πίστεψα τις προ-

τάσεις του. Έπειτα κηλιδώθηκε με διάφορες υποκριτι-κές συμπεριφορές απέναντι στον Τάραντα. Το μεγαλύ-τερο λάθος που διέπραξε, κατά τη γνώμη μου, ήταν ότιδεν ανέλαβε τις ευθύνες του φανερά. Αν ήταν πιο σε-μνός ίσως να είχε υπάρξει ένα καλύτερο έδαφος γιασυζήτηση. Αντίθετα, εξακολουθεί να υπερασπίζεται,για παράδειγμα, το νόμο αντι-διοξίνη που δεν ωφέλησετον Τάραντα. Στους αριθμούς του, εμείς είμαστε σεθέση να αντιπαραθέσουμε πολλούς άλλους. Έχασε τηναξιοπιστία του όταν πήγε να καθίσει στο ίδιο τραπέζιμε τον Ρίβα (ΣτΜ τον ιδιοκτήτη της χαλυβουργίας). Τηνέχασε όταν γέλασε στο τηλέφωνο και κορόιδεψε τονδημοσιογράφο από τον οποίο ο Αρκινά (ΣτΜ ο πρώηνυπεύθυνος των θεσμικών σχέσεων της Ilva, ο οποίοςσήμερα ερευνάται για διαφθορά) άρπαξε το μικρό-φωνο. Όταν τα στελέχη της δεξιάς γελοιοποιούν τουςδημοσιογράφους αγανακτούμε. ∆εν μπορεί να ισχύεικάτι διαφορετικό όταν το κάνουν αυτό άνθρωποι τηςαριστεράς. Ο Βέντολα, συνεπώς, δεν είναι εχθρός, αλλάσίγουρα δεν είναι ούτε φίλος.

Μετάφραση από το Micromega: Τόνια Τσίτσοβιτς

Μια πραγματική Πρωτομαγιά και το γέλιο του ΒέντολαΣυνέντευξη με τον Μικέλε Ριοντίνο

Στις 22 Απρίλη παρουσιάστηκεστη Νάπολη, το εγχειρίδιο «Οδη-γίες προς ναυτιλομένους«, μια

μικρή ανθολογία διηγημάτων που γρά-φτηκαν από τους υποψήφιους του ψη-φοδελτίου «Η Άλλη Ευρώπη με τονΤσίπρα». Πήραν μέρος συγγραφείς, δη-μοσιογράφοι, μία τραγουδίστρια καιμία θεατρική συγγραφέας.

Αναγνώστηκαν αποσπάσματα τωνέργων σε μια προσπάθεια συγκέντρω-σης πόρων για την προεκλογική εκ-στρατεία, αφού το ψηφοδέλτιο χρημα-τοδοτείται μόνο από τις δωρεές τωνυποστηρικτών του. Το νόημα των διη-γημάτων δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ηαπόδειξη ότι η πολιτική είναι κάτι ζων-τανό και ενεργό, που υπάρχει σε όλαόσα μας περιβάλλουν, στη λογοτεχνία,στο θέατρο και στη μουσική. Είναι ηαναζήτηση καινούριων, διαφορετικώνδρόμων. Είναι η ιδέα της άλλης Ευρώ-πης.

Τα διηγήματα είναι της Βαλέρια Πα-ρέλα, του Ερμάνο Ρέα, της ΛορεντάναΛιπερίνι, της Έλενα Λέντα, τουΦράνκο Αρμίνιο, του Κούρτσιο Μαλ-τέζε, της Ντανιέλα Παντοάν, του ΙβάνοΜαρεσκότι, του Αλεσάντρο Τζιλιόλι.

Οι ευρωπαίες φεμινίστριεςπαίρνουν θέση

Εκτός από την αριστερή διανόηση η«Άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα» υπο-στηρίζεται και από τις Φεμινίστριες γιαμια Άλλη Ευρώπη (FAE).

Στην ιστοσελίδα του ψηφοδελτίουεξηγούν τους λόγους που τις οδήγησανσ’ αυτή την απόφαση λέγοντας ότι «ΗΕυρωπαϊκή Ένωση είναι ο καπιταλι-στικός ιστός της αράχνης, μια θωρακι-σμένη δομή στην υπηρεσία των κυ-

ρίαρχων εξουσιών για να υποτάξουνόλο και περισσότερο τους λαούς».

Και συνεχίζουν: «Ακριβώς γι’ αυτό,εμείς οι γυναίκες, που είμαστε ο αγα-πημένος στόχος των πολέμων και τωνοικονομικών και πολιτικών αποφά-σεων που λαμβάνονται ενάντια στουςλαούς, επιθυμούμε να επιβεβαιώσουμετη σημασία της διεθνούς αλληλεγγύης,έτσι ώστε να ξαναπάρουμε στα χέριαμας τη μοίρα μας».

Σύμφωνα με την FAΕ, oρισμένες ευ-ρωπαίες φεμινίστριες, ιδιαίτερα τοκόμμα FI (Feminists Initiative) στηΣουηδία, το φεμινιστικό ψηφοδέλτιοστη Γαλλία και οι φεμινίστριες υποψή-φιες του ψηφοδελτίου «Η Άλλη Ευ-ρώπη με τον Τσίπρα» στην Ιταλία, φι-λοδοξούν να αλλάξουν τις σημερινέςευρωπαϊκές πολιτικές και να υποστη-ρίξουν τα δικαιώματα των γυναικών.

Οι δυνάμεις της «Άλλης Ευρώπης μετον Τσίπρα» δεν θέλουν μόνο να αλλά-

ξουν ριζικά τη σημερινή ευρωπαϊκή πο-λιτική για τον πολιτισμό, για τις γυναί-κες, για την κοινωνία, αλλά και να συν-δέσουν τις δημοκρατικές και αντιφασι-στικές ρίζες της μεταπολεμικής Ιτα-λίας με το όραμά τους γι’ αυτή τη δη-μοκρατική, αντιφασιστική, δικαιότερηΕυρώπη του αύριο.

Οι προσπάθειες χειραγώγησης τηςκοινωνίας και αφαίρεσης των δικαιω-μάτων των πολιτών κινούνται παράλ-ληλα με τις προσπάθειες αναθεώρησηςτης ιστορίας, με φράσεις του τύπου«Όλοι πολέμησαν για την πατρίδα, φα-σίστες και παρτιζάνοι» και «σε όλουςτους μαχητές αξίζει σεβασμός», πόσωμάλλον σε περίπτωση που αυτοί οι μα-χητές είναι νεκροί, οπότε «ο νεκρός δε-δικαίωται», έστω και φασίστας καιναζί.

Στις 25 του Απρίλη, ακριβώς έναμήνα πριν από τις ευρωεκλογές, η Ιτα-λία γιόρτασε την επέτειο της απελευ-

θέρωσής της από το φασιστικό και να-ζιστικό ζυγό, το 1945.

Στο πλευρό των κινημάτων

Η Άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα, σεένα συγκινητικό μήνυμά της προς τουςιταλούς πολίτες, υπενθυμίζει τη σύν-δεση της δημοκρατικής Ιταλίας και τηςΕυρώπης και του ιταλικού Συντάγμα-τος του 1948, ίσως του δημοκρατικότε-ρου της Ευρώπης, με τους σημερινούςστόχους της αριστεράς. Οι δυνάμειςτων ανταρτών που απελευθέρωσαν τηνΙταλία πριν από εβδομήντα χρόνια υπό-σχονταν αξιοπρέπεια, κοινωνική δι-καιοσύνη και δημοκρατία και αυτές οιαρχές μεταδόθηκαν στο πνεύμα τουΣυντάγματος.

Αυτό το Σύνταγμα και αυτές οι αρχέςδέχονται συνεχείς επιθέσεις σήμερα. H«Άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα» είναι ημόνη δύναμη που υπερασπίζεται τα δη-μόσια αγαθά, την κοινωνική πρόνοια,τους μισθούς και τις συντάξεις.

Στο μήνυμά της η «Άλλη Ευρώπη μετον Τσίπρα» αναλαμβάνει την υποχρέ-ωση να στηρίξει τους αγώνες για τη δη-μοκρατία και ενάντια στη λιτότητα σεόλη την Ευρώπη. Και καταλήγει: «Θαείναι η αρχή μιας στροφής προς μια δι-καιότερη κοινωνία και προς μια αξιο-πρεπέστερη ζωή για όλους».

Αυτή η αρχή της στροφής περνάειμέσα από τα κινήματα και την αντί-σταση σε κάθε χώρο, αλλά και μέσααπό θεσμούς, όπως η Ευρωβουλή. Οισύντροφοι της «Άλλης Ευρώπης» τοέχουν απόλυτα κατανοήσει.

Τόνια Τσίτσοβιτς

Η ΑΛΛΗ ΕΥΡΩΠΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ

Oδηγίες προς ναυτιλομένους


Του ∆ημήτρη Σμυρναίου

«Ναι στην Ευρώπη, όμως με ένα μεγάλοαλλά«. Έτσι αντιμετωπίζουν τις ευρωε-κλογές οι Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυα-

ρίας, δείχνοντας τις τάσεις, που υπάρχουν συνολικό-τερα μέσα στη γερμανική συντηρητική παράταξη. Καλήμεν η Ευρώπη, αλλά μόνο εφόσον είναι σε γερμανικέςπροδιαγραφές και μόνο εφόσον ο υπεράνω όλων «γερ-μανός φορολογούμενος» δεν χρειαστεί να βάλει τοχέρι στην «ιερή» του τσέπη. Με συνθήματα κατά τωνεκμεταλλευτών του κοινωνικού συστήματος και αιτή-ματα για να ομιλούνται «περισσότερα γερμανικά» στηνΕυρώπη, οι βαυαροί συντηρητικοί προσπαθούν να δεί-ξουν το κόμμα και στο αδελφό κόμμα στα υπόλοιπακρατίδια έχοντας ένα κεντρικό στόχο. Να «καλύψουν»και αποδυναμώσουν την «Εναλλακτική για τη Γερμα-νία» το κόμμα που σταθερά τάσσεται υπέρ της απο-πομπής της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και εξίσουσταθερά κινείται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις σεποσοστά πάνω από το 5%.

∆υσαρεστημένοι

Η έντονα επικριτική αυτή διακήρυξη των Βαυαρώνκατά της Ευρώπης δυσαρέστησε κάποιους άλλους Χρι-στιανοδημοκράτες, ιδιαίτερα τους σημερινούς ευρω-βουλευτές, οι οποίοι προφανώς και πιστεύουν, ότι κά-ποια πράγματα είναι καλύτερο να γίνονται, παρά να λέ-γονται και κάποια άλλα να λέγονται, χωρίς να γίνον-ται.

Στην τελευταία κατηγορία ανήκουν και οι όποιεςασαφείς αναφορές του περιβάλλοντος της κυρίαςΜέρκελ στη βελτίωση της κατάστασης στην Ελλάδα.

Όσο πλησιάζει η ημερομηνία της 25ης Μαΐου γίνεταιόλο και πιο προφανές ότι το επιτελείο της γερμανίδαςκαγκελαρίου θεωρεί ως κύριο συστατικό της εκλογο-μαγειρικής της το να πείσει το δικό της εκλογικό σώμαότι η Ελλάδα αποτελεί success-story, όπως και η Πορ-τογαλία και για αυτό η νοικοκυρά από τη Στουτγκάρδημπορεί και πάλι να κοιμάται ήσυχη για το μέλλον τουμικρού της κομποδέματος. Στο πνεύμα αυτό και κάποιαμέσα που έτσι κι αλλιώς έχουν αναλάβει εργολαβικάνα στηρίξουν τις μνημονιακές δυνάμεις στην Ελλάδααπό το 2012 και μετά όταν και καλούσαν τους Ελληνεςνα «ψηφίσουν σωστά». Η εφημερίδα «Χάντελσμπλατ»για παράδειγμα βλέπει πάλι κάποιες «αχτίδες ελπίδας»για την Ελλάδα, μετά τη δημοσίευση των τελευταίωνστοιχείων της Eurostat. Αντίθετα οι δυσοίωνες προ-

βλέψεις για το μέλλον της Ελλάδας δεν κάνουν πρω-τοσέλιδα, όπως γινόταν κάποτε.

Αμφισβητούμενα στατιστικά

Ο αρχηγός της «Εναλλακτικής» Μπερντ Λούκε κα-τήγγειλε αυτές τις ημέρες την τρόικα, ότι για μιαακόμα φορά «μαγείρεψε» τα στατιστικά στοιχεία τηςΕλλάδας για να βοηθήσει τον Αντώνη Σαμαρά να απο-δείξει ότι η χώρα του έχει πρωτογενές πλεόνα-σμα. Μάλιστα την Τετάρτη κατέθεσε στην ΕπιτροπήΑναφορών του γερμανικού Κοινοβουλίου σχεδόν35.000 υπογραφές κατά ενός νέου «πακέτου βοή-θειας» για την Ελλάδα. Αλλά ο συντηρητικός Τύποςφρόντισε να αποδομήσει τα επιχειρήματά του. Περί-που ανάλογη αντιμετώπιση είχε και ο περιβόητος οι-κονομολόγος Χανς-Βέρνερ Ζιν, ο οποίος αμφισβήτησεέντονα όχι μόνο το ύψος αλλά την ίδια την ύπαρξη ελ-ληνικού πλεονάσματος, με την χαρακτηριστική φράση«όλοι οι προϋπολογισμοί θα βγουν θετικοί αν αρχίσειςνα αφαιρείς συνέχεια έξοδα». Ο κύριος Ζιν εξακολου-θεί να υποστηρίζει ότι η Ελλάδα ουσιαστικά είναι σταπρόθυρα της χρεωκοπίας και κρατιέται με τεχνητάμέσα στη ζωή.

Πάντως και άλλοι οικονομολόγοι, που απέφυγαν νααμφισβητήσουν την εκτίμηση της Εurostat, τόνιζαν ότιτο ελληνικό χρέος παραμένει «μη διαχειρίσιμο» και θααπαιτηθεί σύντομα μια πολιτική απόφαση για τη μεί-ωση του με κάποιο τρόπο. Το πώς και πότε επαφίεταιπροφανώς στις διαθέσεις της κυρίας Μέρκελ και τωνσυμβούλων της, αφού η ελληνική κυβέρνηση περιορί-ζεται πάντα στο να εκτελεί απλά τις γερμανικές εντο-λές.

•

Εκλογομαγειρέματακαι στατιστικά μαγειρέματα

Του Νίκου Σερβετά

Μπορεί οι περισσότεροι παρατη-ρητές να εκφράζουν επιφυλά-ξεις αναφορικά με την τήρηση

της συμφωνίας μεταξύ Φατάχ καιΧαμάς στην Παλαιστίνη, οι αντιδρά-σεις, όμως, τόσο του Ισραήλ όσο καιτων ΗΠΑ, μαρτυρούν ότι η συμμαχίατων παλαιστινιακών δυνάμεων είναικάτι που απεύχονται.

Την Τετάρτη, μετά από συνάντησηεκπροσώπων τους, οι Φατάχ καιΧαμάς συμφώνησαν ν’ αρχίσει κύκλοςσυνομιλιών προκειμένου να δημιουρ-γήσουν κυβέρνηση συνεργασίας μέσαστις επόμενες πέντε εβδομάδες καιυποσχέθηκαν τη διεξαγωγή γενικώνεκλογών στην Παλαιστίνη μέσα σε έξιμήνες. Οι δύο οργανώσεις, οι οποίεςείναι διχασμένες από το 2006, όταν ηΧαμάς κέρδισε τις εκλογές και έθεσευπό τον έλεγχό της τη Λωρίδα τηςΓάζας, είχαν βρεθεί στο τραπέζι τωνδιαπραγματεύσεων και στο παρελθόν,αλλά δεν είχαν καταλήξει σε συμφω-νία.

Ποικίλες αντιδράσεις

Άμεση αντίδραση από πλευράς τουΙσραήλ ήταν ο βομβαρδισμός εδαφώνστη λωρίδα της Γάζας, με αποτέλεσματον τραυματισμό 12 ατόμων, ενώ η κυ-βέρνηση ανακοίνωσε ότι ακύρωσε τηνπρογραμματισμένη συνάντηση με πα-

λαιστίνιους αξιωματούχους με θέμα τησυνέχιση των ειρηνευτικών διαπραγ-ματεύσεων. Την απογοήτευσή του γιατην αντίδραση του Ισραήλ εξέφρασε οδιαπραγματευτής των Παλαιστινίων,Σαέμπ Ερεκάτ, ο οποίος ανέφερε ότι«το Ισραήλ χρησιμοποιούσε τη ρήξημεταξύ των Παλαιστινίων ως δικαιο-λογία για να μην προχωρήσουν σε ει-ρήνευση ενώ τώρα χρησιμοποιούν τηνσυμφιλίωση των Παλαιστινίων για τονίδιο ακριβώς σκοπό».

Ποικίλες ήταν οι αντιδράσεις διαφό-ρων κρατών: Το Πεκίνο χαιρέτισε τησυμφωνία και σε ανακοίνωση τουυπουργείου Εξωτερικών αναφέρεταιότι «η εξέλιξη αυτή μπορεί να βοηθή-σει στις ειρηνευτικές συνομιλίες με τοΙσραήλ». Ανάλογη ήταν και η αντί-δραση της κυβέρνησης της Γαλλίας ηοποία ανακοίνωσε ότι «είναι έτοιμη να

συνεργαστεί με μία κυβέρνηση εθνικήςενότητας των Παλαιστινίων εφόσοναυτή αποκηρύξει τη βία και υποστηρί-ξει την ειρηνευτική διαδικασία με τοΙσραήλ». Αντίθετα, Αμερικανοί αξιω-ματούχοι δήλωσαν ότι η χώρα τους θαπρέπει να επανεξετάσει τη βοήθειαπρος τους Παλαιστινίους αν οι Φατάχκαι Χαμάς σχηματίσουν κυβέρνησηαπό κοινού.

Οι αντιδράσεις αυτές εκφράστηκανμετά τη δήλωση εκπροσώπου του προ-έδρου της Παλαιστινιακής Αρχής, οοποίος σε ραδιοφωνική συνέντευξήτου είπε πως «η κυβέρνηση που θασχηματιστεί θα αναγνωρίσει το δι-καίωμα ύπαρξης του Ισραήλ (σ.σ. στοι-χείο που έως τώρα ούτε καν συζητούσεη Χαμάς) καθώς επίσης ότι θα αποδεχ-θεί τους όρους για τη λύση των δύοκρατών για δύο λαούς.

Ευρωπαίοι παρατηρητές, ενώ κρα-τούν τις επιφυλάξεις τους αναφορικάμε την τήρηση της συμφωνίας Χαμάς-Φατάχ, θεωρούν ότι όλο το «σκηνικό»έχει στηθεί προκειμένου να κλείσει,έστω και προσωρινά, ένα μέτωπο ώστενα αρχίσουν διαδικασίες για την αντι-μετώπιση των επιμέρους θεμάτων,κατ’ αρχάς της Συρίας, της ευρύτερηςπεριοχής της Μέσης Ανατολής, χωρίςούτε το Ισραήλ ούτε οι ΗΠΑ να δεί-χνουν ότι υποχωρούν από τις προ-ηγούμενες θέσεις τους σχετικά με τηΧαμάς.

Ενισχύεται ο ρόλος του Αμπάς

Το Ισραήλ, η Ευρωπαϊκή Ένωση καιοι ΗΠΑ έχουν χαρακτηρίσει τη Χαμάς«τρομοκρατική οργάνωση». Τρομο-κράτης είχε χαρακτηριστεί, βέβαια, καιο Γιάσερ Αραφάτ, ενώ έντονες αντι-δράσεις είχαν εκφραστεί όταν του απε-νεμήθη το Νόμπελ Ειρήνης το 1994.

Οι ίδιοι αναλυτές επισημαίνουν, επί-σης, ότι με τα νέα δεδομένα ενισχύεταιο ρόλος του Μαχμούτ Αμπάς στην προ-εδρία της Παλαιστινιακής Αρχής. Οιτελευταίες βουλευτικές εκλογές σταΠαλαιστινιακά Εδάφη είχαν γίνει το2006, με τη νίκη της Χαμάς, και οι προ-εδρικές το 2005, με τη νίκη του Αμπάς.Έκτοτε καμία λαϊκή εντολή δεν έχειανανεωθεί.

•

ΜΕ ΕΠΙΦΥΛΑΞΕΙΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ∆ΕΚΤΗ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΦΑΤΑΧ-ΧΑΜΑΣ

Πρώτο βήμαγια τους Παλαιστίνιους

Τη συνέντευξη πήρεη ∆ανάη Ψωμοπούλου

Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμε-τωπίζει σήμερα η Μεταμόρφωση;

Εδώ και τέσσερα χρόνια η κοινωνίατης Μεταμόρφωσης πλήττεται από τιςβάρβαρες μνημονιακές πολιτικές. Ηανεργία, ιδιαίτερα της νεολαίας, τα λου-κέτα των καταστημάτων, οι μειώσεις τωνμισθών και των συντάξεων, η αγωνίατων ανθρώπων να αγοράσουν τα φάρ-μακα τους, το πλήθος των ανασφάλι-στων, τα υποσιτιζόμενα παιδιά στο σχο-λείο είναι μια σκληρή πραγματικότηταπου κανείς δεν μπορεί να την αρνηθεί.Από την άλλη πλευρά η πόλη της Μετα-μόρφωσης εδώ και 40 χρόνια είναι εγκα-ταλελειμμένη εξαιτίας της αδιαφορίαςτων τοπικών αρχόντων και της κεντρι-κής εξουσίας. Σε συνδυασμό με τα μικράκαι τα μεγάλα συμφέροντα που κινούν-ται στην πόλη μας, δημιουργήθηκε η ει-κόνα μιας πόλης χωρίς αρχή και τέλοςδίχως πολεοδομικό σχεδιασμό. Πιο συγ-κεκριμένα, οι δύο μεγάλοι οδικοί άξονεςτης Εθνικής και της Αττικής οδού τέ-μνουν την πόλη, την επιβαρύνουν με τηρύπανση και την ηχορρύπανση δίχως ναληφθεί μέριμνα για την υγεία και προ-στασία των πολιτών. Επιπλέον, το κέν-τρο επεξεργασίας λυμάτων της ΕΥ∆ΑΠκαι το κορεσμένο πλέον κοιμητήριο επι-βαρύνουν ακόμη περισσότερο το περι-βάλλον και την υγεία των πολιτών. Όλααυτά συγκροτούν ένα εκρηκτικό μείγμαμιας κοινωνίας με τεράστια προβλήματακαι μιας πόλης χωρίς ανθρώπινο πρό-σωπο.

Το προεκλογικό σας κέντρο λειτουρ-

γεί ως πολυχώρος αλληλεγγύης. Τι ση-μαίνει αυτό;

Επιλογή της παράταξης μας, της «Ανα-τροπής και Αλληλεγγύης στη Μεταμόρ-φωση» ήταν να δημιουργήσει ένα εναλ-λακτικό εκλογικό κέντρο, το στέκι αλ-ληλεγγύης και ανατροπής, στο οποίο θαυλοποιούνται αλληλέγγυες δράσεις γιατους πολίτες που πλήττονται από τηνκρίση. Αλληλέγγυοι νομικοί, λογιστές,ψυχολόγοι, συνδράμουν συμπολίτες μαςπου αντιμετωπίζουν πρόβλημα. Επι-πλέον λειτουργεί ιματιοθήκη, χώροςαποθήκευσης τροφίμων καθώς και δα-νειστική βιβλιοθήκη για όποιον ή όποια

έχει ανάλογη ανάγκη. Για μας η αλλη-λεγγύη συνιστά πολιτική πράξη, στηρί-ζει τον άνθρωπο στην κρίση, τον κάνεινα πιστέψει στον εαυτό του, ώστε νασυμμετέχει και να προκαλεί κοινωνικάκαι πολιτικά γεγονότα προς την κατεύ-θυνση της ανατροπής των μνημονιακώνπολιτικών και των πολιτικών σχηματι-σμών που την στηρίζουν σε κεντρικό καιαυτοδιοικητικό επίπεδο.

Για ποιό λόγο να σας ψηφίσουν οι πο-λίτες της Μεταμόρφωσης; Tι ξεχωριστόέχετε να πείτε εσείς σε αυτούς;

Οι πολίτες της Μεταμόρφωσης πι-στεύουμε βαθιά ότι δεν θα στηρίξουν με

την ψήφο τους τη διαφθορά και τη δια-πλοκή, δεν θα στηρίξουν την αναξιοκρα-τία, την έλλειψη δημοκρατικών διαδικα-σιών, την έλλειψη κοινωνικού προσώ-που. Αντίθετα, οι πολίτες θα στηρίξουντη δημοτική κίνηση που πιστεύει στηνάμεση δημοκρατία, στη διαφάνεια, στηναξιοκρατία, με συνέπεια στην κοινωνικήπολιτική για τη στήριξη της κοινωνίας.Εμπνεόμαστε από τις αξίες και τα ιδα-νικά του κοινοτισμού που επί Τουρκο-κρατίας στήριξε τον Έλληνα, εμπνεόμα-στε από το ψήφισμα των Κορυσχάδωνπου στα χρόνια της κατοχής δίδαξε τισημαίνει τοπική αυτοδιοίκηση σταβουνά της ελεύθερης Ελλάδας. Καταγ-γέλλουμε και αγωνιζόμαστε για την κα-τάργηση του μνημονιακού Καλλικράτηπου μετατρέπει την αυτοδιοίκηση σε ετε-ροδιοίκηση.

Ποιο είναι το όραμα σας για την πόλητης Μεταμόρφωσης;

Η δημοτική κίνηση μας και αυριανήδημοτική αρχή θα συνεργαστεί με το Πο-λυτεχνείο και το Τεχνικό Επιμελητήριογια να εκπονήσει ένα πρόγραμμα δεκαε-τίας, αναμόρφωσης της πόλης μας τοοποίο θα ξεκινήσουμε να υλοποιούμεστην πρώτη μας θητεία. Ωστόσο, για μαςτόσο το κομμάτι της πολιτισμικής ανα-βάθμισης της πόλης μας, όσο και η δυ-νάτοτητα ελεύθερης άθλησης των συμ-πολιτών μας είναι εξίσου σημαντικά.Τοσύνθημα μας είναι «αλλάζουμε τις ζωέςμας μεταμορφώνουμε την πόλη μας». Μετη συμμετοχή των πολιτών θα συνεργα-στούμε με συνέπεια προς την κατεύ-θυνση αυτή, ώστε να κάνουμε την Μετα-μόρφωση μια ανθρώπινη και λειτουρ-γική πόλη.

Tη συνέντευξη πήρεο Αλέξανδρος Μαυρογένης

Ποια είναι η οικονομική κατάστασητου ∆ήμου σήμερα;

Η οικονομική κατάσταση του ∆ήμουδεν είναι καλή παρότι η ∆ημοτική Αρχήισχυρίζεται ότι υπάρχει πλεόνασμα.Ακόμη κι αν υπάρχει πλεόνασμα δεν έχειγίνει κανένα μεγάλο έργο τα τελευταία 4χρόνια. Αντιθέτως, έχουν χαθεί έργα, ό-πως το έργο της αποχέτευσης, ο βιοκλι-ματικός παιδικός σταθμός και το Μου-σείο Εθνικής Αντίστασης. Όταν δεν κά-νεις έργο, άμα δεν πληρώνεις για να α-ναβαθμίσεις τις υποδομές σου, προφα-νώς μπορείς να επιδείξεις και ένα λογι-στικό πλεόνασμα. Το πλεόνασμα δεν ση-μαίνει και ομαλή λειτουργία του δήμου.Η έλλειψη διαφάνειας βαραίνει την τω-ρινή δημοτική αρχή, η οποία πρέπει ναξεκαθαρίσει το τοπίο όσον αφορά τηδιαχείριση του κοινωνικού παντοπω-λείου και την εμπλοκή της Μη Κυβερνη-τικής Οργάνωσης ΕΠΕΚΑ σε αυτήν.

Πώς κρίνετε την κοινωνική πολιτικήτου ∆ήμου;

Υπήρξε μηδενική απορροφητικότητααπό τα προγράμματα ΕΣΠΑ. Η κοινωνικήπολιτική του ∆ήμου είναι οριακή. ∆ια-τείνεται ότι δεν έμεινε κανένα παιδί τηςΚαισαριανής έξω από τους παιδικούςσταθμούς. Αυτό συνέβη όντως, κάτω ό-μως από πολύ άσχημες συνθήκες. Χρη-σιμοποίησε σε μεγάλο βαθμό τις ΜΚΟ.Το ζήτημα δεν είναι μόνο να μπουν όλατα παιδιά σε παιδικούς σταθμούς, αλλά

και το επίπεδο των υπηρεσιών που προ-σφέρονται. Η δική μας πρώτη πολιτικήστόχευση είναι με τα χρήματα που θαπάρουμε από τα ανταποδοτικά τέλη καιτο κράτος να ενισχύσουμε τις δομές του∆ήμου. Υπάρχει ένα ιατρείο στην ΆνωΚαισαριανή, στο γήπεδο Μιχάλης Περδι-κόπουλος, το οποίο είχαμε τελειώσει το2010 και δεν άνοιξε. Σκεφτόμαστε να τοανοίξουμε και να το ενισχύσουμε σε συ-νεργασία με δομές, όπως το ΚοινωνικόΙατρείο της Αθήνας και το Κοινωνικό Ια-τρείο Ελληνικού - Αργυρούπολης.

Πόσο αναγκαία είναι η συμμετοχή τωνπολιτών στη λήψη των αποφάσεων;

Είμαστε μια παράταξη κινηματικούχαρακτήρα, θέλουμε τη συμμετοχή τωνπολιτών στη λήψη των αποφάσεων. Πι-

στεύουμε στη συλλογικότητα, στη δρά-ση και όχι στο δημαρχοκεντρικό μοντέ-λο. Λέμε στους πολίτες ότι θέλουμε ναείναι μαζί μας, αλλά τους δίνουμε καιευθύνες. Ένα μέρος της λειτουργίας μαςθα βασίζεται στον συμμετοχικό προϋπο-λογισμό. Στόχος μας είναι στις γειτο-νιές να υπάρχουν Συμβούλια τα οποία μεάμεση δημοκρατία θα αποφασίσουν ποιοέργο θα προωθήσουν με τα λίγα χρήμα-τα που θα υπάρχουν. ∆εν δηλώνουμεδήθεν ανεξάρτητοι, έχουμε πολιτική ά-ποψη και στρατηγική. Είμαστε, όμως, α-νοικτοί σε κάθε δημοκράτη ο οποίος θέ-λει να αναλάβει μαζί μας το τεράστιοέργο της ανατροπής αυτής της πολιτι-κής. Αρχικά σε τοπικό επίπεδο και αργό-τερα αν μπορέσουμε σε περιφερειακό

και εθνικό επίπεδο. Γιατί χωρίς ∆ήμουςμε μαχητικές αγωνιστικές δημοτικέςαρχές δεν μπορεί να γίνει καμία αλλαγή.Ο κόσμος είναι τραυματισμένος ψυχο-λογικά και εκείνο που χρειάζεται είναινα νιώσει ότι η απελπισία μπορεί να γί-νει ελπίδα και η αδυναμία να γίνει δύνα-μη. Πρέπει να πιστέψει στις δυνάμειςτου. ∆εν πιστεύω στο δήμαρχο Σούπερ-μαν. Είμαι ένας πολίτης ο οποίος μαζί μεάλλους πολίτες θέλω να αλλάξουμε ταπράγματα. Πιστεύω βαθιά ότι μπορούμενα τα καταφέρουμε.

Ποιες είναι οι θέσεις της ΣυνεργασίαςΠολιτών Καισαριανής για την ανάδειξητων χώρων πρασίνου και την προστα-σία των δημόσιων χώρων;

Πρέπει οριστικά το Σκοπευτήριο ναδοθεί στο λαό της Καισαριανής. Το θέμαεδώ και δεκαετίες έχει βαλτώσει, έχειγίνει μια γάγγραινα για την πόλη μας.Υπήρξε ανάσχεση της ένταξης στο ΤΑΙ-ΠΕ∆, όσο όμως υπάρχει το ΤΑΙΠΕ∆ καιαυτή η κυβέρνηση με τη συγκεκριμένηπολιτική όλοι οι δημόσιοι χώροι, πόσωμάλλον ένας σημαντικός πνεύμοναςπρασίνου δίπλα από την Αθήνα θα κινδυ-νεύουν είτε ολοκληρωτικά είτε εν μέ-ρει. Οι δημόσιοι χώροι με τη λογική τουΜνημονίου και του Καλλικράτη γίνονταιβορά στα συμφέροντα. Μαζί με τον λαότης Καισαριανής πρέπει να ανατρέψου-με αυτήν την πολιτική. Εμείς πιστεύου-με ότι ο άνθρωπος είναι πάνω από τακέρδη και οι δημόσιοι χώροι ανήκουνστους πολίτες. Αυτή είναι βασική μαςαρχή και δεν την διαπραγματευόμαστε.

∆εν θα αλλάξει τίποταχωρίς συμμετοχή των πολιτώνΣυνέντευξη με τον υποψήφιο δήμαρχο Καισαριανής, Γιώργο Κοντόσταυλο

Να μεταμορφώσουμε την πόλη μαςΣυνέντευξη με τον υποψήφιο δήμαρχο Μεταμόρφωσης, ∆ημήτρη Περιβολαράκη

Για μας η αλληλεγγύησυνιστά πολιτική πράξη,στηρίζει τον άνθρωποστην κρίση, τον κάνει ναπιστέψει στον εαυτό του,ώστε να συμμετέχει και ναπροκαλεί κοινωνικά καιπολιτικά γεγονότα προςτην κατεύθυνση τηςανατροπής τωνμνημονιακών πολιτικών.

“

Ο κόσμος είναιτραυματισμένος ψυχολογικάκαι εκείνο που χρειάζεταιείναι να νιώσει ότι ηαπελπισία μπορεί να γίνειελπίδα και η αδυναμία ναγίνει δύναμη.

“

1166 Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2014ΑΥΤΟ∆ΙΟΙΚΗΣΗ

Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2014 1177ΑΥΤΟ∆ΙΟΙΚΗΣΗ

Συ ζη τά με με τον Τρια ντά φυλ λο Μη -τα φί δη, ε πι κε φα λής της δη μο τι κήςκί νη σης «Θεσ σα λο νί κη-Ανοι χτή Πό -λη» για τις θέ σεις της πα ρά τα ξης σεσχέ ση με το δή μο Θεσ σα λο νί κης καιτα κρι τή ρια ε πι λο γής των υ πο ψη -φίων που α παρ τί ζουν το ψη φο δέλ -τιο. Ακό μα ο Τ. Μη τα φί δης κά νει α -πο λο γι σμό στη θη τεία του Γ. Μπου -τά ρη σχο λιά ζο ντας πως «αν δεί τε τοπρό γραμ μα που εί χε κα τα θέ σει το2010, θα τρο μά ξε τε με την α να κο -λου θία του».

Τη συ νέ ντευ ξη πή ρε ο ∆η μή τρης Γκι βί σης

Πώς θα χα ρα κτή ρι ζες τη θη τεία του α -περ χό με νου δή μαρ χου;

Τρα γι κά α να κό λου θη α κό μη και για ό -σους τον υ πο στή ρι ξαν στο δεύ τε ρο γύ ροτων ε κλο γών του 2010, ώ στε να α παλ λα -γεί η πό λη α πό τη νε ο δη μο κρα τι κή διοί -κη ση των κα τα δι κα σμέ νων πρω τό δι καγια υ πε ξαί ρε ση των τα μείων του δή μου.Το «σύ στη μα Πα πα γεωρ γό που λου», σεσύ ντο μο χρο νι κό διά στη μα, πέ ρα σε στηνυ πη ρε σία της διοί κη σης Μπου τά ρη, πουκα τέ λη ξε πιο μνη μο νια κή α πό τις α μι γώςδε ξιές δη μο τι κές αρ χές της πε ριο χής. Ανδεί τε το πρό γραμ μα που εί χε κα τα θέ σειστους πο λί τες το 2010 και με το ο ποίο υ -φάρ πα ξε την ψή φο τους, θα τρο μά ξε τεμε την α να κο λου θία του.

Πολ λοί ι σχυ ρί ζο νται ό τι οι αυ το διοι κη -τι κές ε κλο γές δεν έ χουν πο λι τι κά χα ρα -κτη ρι στι κά, και ό τι δεν μπο ρούν ναβγουν α πό αυ τές πο λι τι κά συ μπε ρά σμα -τα. Ποια εί ναι η ά πο ψή σου;

Κα λά, ό ποιος θέ λει να α πο φεύ γει τονα ντί κτυ πο της ήτ τας πολ λά σκαρ φί ζε ται.Για τί ΠΑ ΣΟΚ και ∆Η ΜΑΡ έ σπευ σαν ναα να κη ρύ ξουν ως ε κλε κτό τους τον κ.Μπου τά ρη; Τι ζό ρι τρα βού σε η Νέα ∆η -μο κρα τία και πα ρά τη σε τον κ. Κα λα φά -τη, τον τά χα μου ε κλε κτό της, στα κρύατου λου τρού, ψη φί ζο ντας νό μο εκ των υ -στέ ρων, α νή θι κα και εν δε χο μέ νως πα ρά -νο μα, ώ στε να μην εκ πέ σει α πό υ πο ψή -φιος ο κ. Μπου τά ρης που εί ναι ο ε κλε -κτός και των συμ φε ρό ντων που εκ προ -σω πεί η κυ βέρ νη ση; Φυ σι κά υ πάρ χει μιαι διαι τε ρό τη τα στις δη μο τι κές ε κλο γές,λι γό τε ρη στις πε ρι φε ρεια κές και α κό μηλι γό τε ρη στις ευ ρωε κλο γές. Αλλά έ χουνσα φή πο λι τι κά χα ρα κτη ρι στι κά, και τη -ρου μέ νων των α να λο γιών και με βά σητις ι διαι τε ρό τη τες κά θε πό λης βγαί νουνσα φή πο λι τι κά συ μπε ρά σμα τα.

∆εν υ πο σχό μα στε με γα λεία

Η ε κλο γι κή μά χη θεω ρείς ό τι α πο τε λείκαι μια ι δε ο λο γι κή α να μέ τρη ση για τηνυ πε ρά σπι ση μιας άλ λης Θεσ σα λο νί κης;

Το έμ βλη μά μας «πό λη εί ναι οι άν θρω -ποί της», τα λέει ό λα. Απο κα λύ πτει την ι -δε ο λο γι κή σύ γκρου ση με τους ατ ζέ ντη -δες των με γα λο ερ γο λά βων και των τρα -πε ζι τών, και φέρ νει στην ε πι φά νεια τηνά με ση α νά γκη α πα γκί στρω σης ε νός σο -βα ρού τμή μα τος της κοι νω νίας της πό -λης α πό δυ νά μεις ε ξω θε σμι κές, ό πως ηΕκκλη σία με τα πα ρα μά γα ζά της, και ταδιά φο ρα ∆ί κτυα «ε θνι κο φρό νων» πουσυ γκρό τη σαν οι ση με ρι νοί ά με σοι συ νερ -γά τες του κ. Σα μα ρά. Η κά πο τε πο λυ πο -λι τι σμι κή Θεσ σα λο νί κη δεν έ πα ψε πο τένα έ χει μια ι σχυ ρή ε θνι κι στι κή και κα τάκαι ρούς (ό πως στην Κα το χή και στη δι -κτα το ρία) φα σι στι κή α κρο δε ξιά, με ι σχυ -ρούς δε σμούς με το ε πί ση μο κρά τος.

Αν ε κλε γείς δή μαρ χος ποιες θα εί ναιοι προ τε ραιό τη τές σου;

∆εν υ πο σχό μα στε στά δια, πλα τείες,μέ γα ρα και άλ λα με γα λεία. Υπο σχό μα στε-και αυ τή εί ναι η πρώ τη και ά με ση προ -τε ραιό τη τα- να μην α φή σου με ού τε έ νανκά τοι κο αυ τής της πό λης, ό ποιου χρώ -μα τος, θρη σκείας, ε θνι κό τη τας, χω ρίςφα γη τό, νε ρό, ρεύ μα και θέρ μαν ση, πε -ρί θαλ ψη και εκ παί δευ ση. Όλα τα άλ λα,σε πε ρίο δο αν θρω πι στι κής κρί σης, συ -ναρ τώ νται με τα έ σο δα του δή μου, με τηναλ λα γή της κε ντρι κής κυ βέρ νη σης, μετην α παλ λα γή της το πι κής αυ το διοί κη -σης α πό τον ζουρ λο μαν δύα του «Καλ λι -κρά τη», προ πα ντός με την α πο φα σι στι -κή συμ με το χή των δη μο τών στα κοι νά,ώ στε να γί νει ο δή μος θε σμός ά με σης δη -μο κρα τίας.

Οι δή μοι λει τουρ γούν μέ σα σε έ να α -σφυ κτι κό πλαί σιο λό γω των μνη μο νίων.Μέ σα σε αυ τήν την κα τά στα ση πώς μπο -ρεί έ νας δή μαρ χος της α ρι στε ράς να υ -λο ποιή σει το ό ρα μά του;

Εί πα και προ η γου μέ νως ό τι α παι τεί ταινα γί νει αλ λα γή και σε ε πί πε δο κε ντρι -κής κυ βέρ νη σης. Αν ο δή μος έ χει πλάιτου τους δη μό τες μπο ρεί να κά νει θαύ -μα τα, ε φό σον βέ βαια εί ναι α πο φα σι σμέ -νος να συ γκρου στεί με το μνη μο νια κόνο μι κό πλαί σιο που τον ευ νου χί ζει. Αντολ μούν ας μας βά λουν φυ λα κή που θαα παλ λά ξου με α πό τα δη μο τι κά τέ λη τουςμε τρό πλη κτους ε παγ γελ μα τίες και τουςά νερ γους συ μπο λί τες μας, ή αν ε πα να -φέ ρου με στην ε νερ γό υ πη ρε σία τουςσχο λι κούς φύ λα κες για να μη ρη μά ζουν

τα σχο λεία. Ποιος μπο ρεί να δε χτεί ναξο δεύου με πολ λα πλά σια χρή μα τα για ναπροσ λη φθούν σε κιου ρι τά δες α πό ι διω τι -κές ε ται ρείες φύ λα ξης που α νή κουν σεκομ μα τι κούς φί λους ή και σε κυ βερ νη τι -κά στε λέ χη;

Το προ φίλ του ψη φο δελ τίου

Την Τε τάρ τη έ γι νε η πα ρου σία ση τουψη φο δελ τίου σας. Με ποια κρι τή ρια έ γι -νε η κα τάρ τι ση του;

Τα κρι τή ρια εί ναι πρω τί στως η κοι νω -νι κή πα ρου σία, η συμ με το χή στα κι νή μα -τα, η προ σφο ρά στο κοι νω νι κό σύ νο λο,το ή θος και η ε ντι μό τη τα των υ πο ψη -φίων, χω ρίς τα ε πι κοι νω νια κά κλι σέ τουτύ που «νέ ος και ά φθαρ τος» ή πι στο ποιη -τι κά «α ρι στε ρών φρο νη μά των». Η συμ -με το χή των νέων αν θρώ πων και των γυ -ναι κών εί ναι με γά λη, ό πως και ό λων τωνκοι νω νι κών στρω μά των, με έμ φα σηστους ά νερ γους, τους υ πό ε ξό ντω ση ερ -γα ζό με νους (ΕΛ ΒΟ), τους πρω το πό ρουςσε εγ χει ρή μα τα ερ γα τι κής αυ το διεύ θυν -σης (ΒΙΟ ΜΕ) και τους α γω νι στές σε χώ -ρους που α πο τέ λε σαν στό χους της κυ -βέρ νη σης (ΕΥΑ Θ, ΕΡ Τ3, κα θα ρί στριες,σχο λι κούς φύ λα κες, κ.λπ.). Στο ψη φο -δέλ τιο εί ναι εμ φα νής η πα ρου σία συν δι -κα λι στών και εκ παι δευ τι κών σε δια θε σι -μό τη τα, πα νε πι στη μια κών και λοι πών ε -πι στη μό νων, α γω νι στών της α ντι φα σι -στι κής-α ντι δι κτα το ρι κής α ντί στα σης,κα θώς και αν θρώ πων συμ βό λων, ό πως οε πι ζών του Ολο καυ τώ μα τος Ρό μπι Βαρ -σά νο. Ανθρώ πων που δί νουν κα θη με ρι -νά τη μά χη της δια φο ρε τι κό τη τας α πέ να -ντι σε δια κρί σεις και προ κα τα λή ψεις,και αν θρώ πων με πο λύ χρο νη θη τεία σεκρί σι μους το μείς της αυ το διοί κη σης,για τί «πό λη εί ναι -και- δο μη μέ νη πο λι τι -κή», κα τά τον Αρι στο τέ λη.

Η κυ βέρ νη ση, πα ρά την α ντί θε ση τουσυ νό λου των φο ρέων της πό λης -έ στωστα λό για, α πο φά σι σε να ξε που λή σει μέ -σω του ΤΑΙ ΠΕ∆ την πλειο ψη φία των με -το χών του ΟΛΘ. Πώς σκέ φτε στε να α ντι -δρά σε τε;

Οι πλα τω νι κές δια μαρ τυ ρίες των φο -ρέων της πό λης α πέ να ντι στην εκ ποίη σητου λι μα νιού της Θεσ σα λο νί κης, που α -πο τε λεί την ι στο ρι κή σφρα γί δα της πό -λης, συ νο δεύο νταν α πό την συμ φω νίατους να πα ρα χω ρη θεί η χρή ση των υ πο -δο μών του, ό πως συ νέ βη και με τον Πει -ραιά, σε διε θνή τρα στ εκ με τάλ λευ σηςτων λι μέ νων. Ο δή μαρ χος Θεσ σα λο νί -κης, υ περ βαί νο ντας και την α πό φα σητου δη μο τι κού συμ βου λίου, με τά την συ -νά ντη σή του με το ΤΑΙ ΠΕ∆ δή λω σε κυ νι -κά ό τι «α δια κρί τως του κα θε στώ τος ι διο -κτη σίας του ΟΛ Θ, ο δή μος θα πρέ πει ναέ χει έ σο δα α πό την λει τουρ γία του λι μα -νιού (!). Εμείς προ τεί να με στην συ νέ ντευ -ξη τύ που που ορ γά νω σαν τα σω μα τείατου ΟΛ Θ, γε νι κό ξε ση κω μό της πό λης,κλεί σι μο των κα τα στη μά των, και κή ρυ -ξη γε νι κής α περ γίας στην πό λη με ευ θύ -νη του Εργα τι κού Κέ ντρου και της Ε ∆ΟΘ(Α ∆Ε ∆Υ).

∆εν υποσχόμαστε στάδια,πλατείες, μέγαρα και άλλαμεγαλεία. Υποσχόμαστε -καιαυτή είναι η πρώτη καιάμεση προτεραιότητα- ναμην αφήσουμε ούτε ένανκάτοικο αυτής της πόλης,όποιου χρώματος,θρησκείας, εθνικότητας,χωρίς φαγητό, νερό, ρεύμακαι θέρμανση, περίθαλψη καιεκπαίδευση.

“

∆ΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΓΙΑ ΤΟ ΝΕΡΟΗ απάντησηθα είναιαποστομωτικήΣτις 18 Μαΐου θα γίνει και τοδημοψήφισμα για το νερό. Ποιαείναι η θέση της «Θεσσαλονίκης -Ανοιχτής Πόλης»; Είμαστε υπερήφανοι γιατίυιοθετήθηκε από όλα τα δημοτικάσυμβούλια το δημοψήφισμα κατάτης ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ, πουπροτείναμε πριν 4 χρόνια στοδημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκηςκαι εισπράξαμε, τότε, μόνο την ψήφομας. Αλλά αν και υιοθέτησαν τοδημοψήφισμα, έστω και γιαπροεκλογικούς λόγους, δεν τοπροπαγανδίζουν στους δημότεςούτε η παράταξη Μπουτάρη ούτε ηπαράταξη του τέως υπουργούΚαλαφάτη. Μην ξεχνάμε ότι ησυγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου,καταπατώντας για μια ακόμα φοράτο Σύνταγμα, αρνήθηκε να εκδώσειτο προεδρικό διάταγμα για τηδιεξαγωγή του δημοψηφίσματος.Πιστεύουμε ότι η απάντηση τωνΘεσσαλονικέων θα είναιαποστομωτική για τους υπέρμαχουςτης ιδιωτικοποίησης των κοινώναγαθών, όπως εξάλλου συμβαίνει σεόλη την Ευρώπη αλλά και στονυπόλοιπο κόσμο που γεύτηκε τουςπικρούς καρπούς τηςεμπορευματοποίησης του νερού.

Πό λη εί ναι οι άν θρω ποί τηςΣυ νέ ντευ ξη με τον Τρια ντά φυλ λο Μη τα φί δη, υ πο ψή φιο δή μαρ χο με τη “Θεσ σα λο νί κη - Ανοι χτή Πό λη”

1188 ΑΥΤΟ∆ΙΟΙΚΗΣΗ

Στο κατάμεστο αμφιθέατρο τουΠνευματικού Κέντρου του ∆ήμουΑθηναίων παρουσιάστηκε, την

Πέμπτη, το ψηφοδέλτιο της ΑνοιχτήςΠόλης. Στην ομιλία του, ο υποψήφιοςδήμαρχος, Γαβριήλ Σακελλαρίδης, τό-νισε ότι οι εκλογές για την Αθήνα είναιάκρως πολιτικές και επιτέθηκε στουςκυβερνητικούς υποψήφιους οι οποίοιπροσπαθούν να αποκλείσουν τα σοβαράπολιτικά και κοινωνικά ζητήματα απόοποιαδήποτε συζήτηση για τον ∆ήμο τηςΑθήνας.

«Θέλουν μια εκλογική μάχη απόλυταχειραγωγημένη και ελεγχόμενη. Για ναμπορεί το βράδυ των εκλογών ο κ. Σα-μαράς και ο κ. Βενιζέλος να ισχυρίζον-ται ότι η πολιτική τους δεν αποδοκιμά-στηκε. Και ότι ο λαός στηρίζει ακόμα τιςελπίδες του επάνω τους. Λοιπόν, δεν θατους περάσει».

Υπενθύμισε μάλιστα ότι στις προηγού-μενες δημοτικές εκλογές, όλος ο κό-σμος είδε τον τότε αρχηγό του ΠΑΣΟΚκαι πρωθυπουργό να πανηγυρίζει δίπλαστον κ. Καμίνη χαρούμενος που την επό-μενη ημέρα μπορούσε να εξαγγέλλει και-νούρια μέτρα.

«Ο κ. Καμίνης ξεκίνησε την εκστρα-τεία του παίρνοντας το χρίσμα από τονκ. Βενιζέλο, και από διάφορα άλλα συν-τρίμμια την μνημονιακής κεντροαριστε-ράς. Για την ακρίβεια ο κ. Καμίνης είναιη τελευταία ελπίδα του κ. Βενιζέλου, νασώσει το κόμμα του από την ολοκληρω-τική κατάρρευση. Μόλις προχθές όμως,ο απερχόμενος δήμαρχος, μετά από τέσ-σερα χρόνια αρμονικότατης συμπόρευ-σης με το Μνημόνιο, θυμήθηκε ότι το

ΠΑΣΟΚ και η Ν∆ βούλιαξαν τον τόπο.Προφανώς δεν του βγαίνουν τα κεντρο-αριστερά σχέδια», υπογράμμισε ο υπο-ψήφιος δήμαρχος Αθηνών.

Από τα πυρά του Γαβριήλ Σακελλαρίδηδεν ξέφυγε ούτε ο υποψήφιος της Ν∆:«Ο κ. Σπηλιωτόπουλος ακολουθεί επί-σης μια τακτική απελπισίας. Παραιτή-θηκε για να μην ψηφίσει το πολυνομο-σχέδιο, έχοντας προηγουμένως ψηφίσειόλα τα προηγούμενα. Τα πάντα. Χωρίςνα διαφοροποιηθεί πουθενά. Και για ναπετάξει την μπάλα έξω από το γήπεδοεπιδίδεται σε μια ακροβασία τύπουΜπαλτάκου. Υιοθετεί την ακροδεξιά λαϊ-κιστική ατζέντα, ελπίζοντας έτσι να κερ-δίσει ψήφους. Το έργο το έχουμε ξανα-δεί. Η τακτική αυτή θα τον καταστήσειόμηρο της ακροδεξιάς. Μπορεί να μηντον ενδιαφέρει. Όμως η Αθήνα, με τηντεράστια προοδευτική παράδοση, δενθα γίνει όμηρος της ακροδεξιάς σε καμίατης εκδοχή».

Παράλληλα όμως, η ψήφος των πολι-τών μπορεί να δώσει εντολή για μια με-γάλη, μια ιστορική αλλαγή στην πόλη.

∆εν ζητάμε λοιπόν ψήφο διαμαρτυ-ρίας. Ζητάμε μια ώριμη ψήφο αλλαγήςγια την Αθήνα και τους κατοίκους της.Για να γίνει η Αθήνα πόλη της αλληλεγ-γύης. Για να υπερασπιστούμε το δημόσιοχώρο, το δικαίωμα να ζούμε σε μια φι-λική και ανθρώπινη πόλη. Για να γίνει ο∆ήμος σύμμαχος των πολιτών απέναντιστην κρίση. Για να ενώσουμε όλες τιςκοινωνικές δυνάμεις, ώστε να σταθεί ηΑθήνα στα πόδια της. Για να στηρίξουμετην πόλη εκεί που χρειάζεται. Όχι εκείπου είναι η βιτρίνα.

Όσο αφορά το πρόγραμμα της Ανοι-χτής Πόλης, ο Γ. Σακελλαρίδης, αφούυπενθύμισε ότι στα χρόνια της κρίσης ηδημοκρατία υποχωρεί σημείωσε πως ηΤοπική Αυτοδιοίκηση ως θεσμός λαϊκήςαναφοράς δεν μπορεί να λειτουργεί σεγραφεία με κλειστές πόρτες: Παράλ-ληλα, σημείωσε: «στόχος μας είναι έναςδήμος αντιγραφειοκρατικός, λειτουργι-κός και αποτελεσματικός. Ανοιχτόςστους πολίτες, δημοκρατικός και απο-κεντρωμένος στην λειτουργία του. Οδήμος οφείλει να λογοδοτεί και να ενερ-γοποιεί τους κατοίκους στην άσκησηελέγχου. Επιδίωξή μας είναι να «εισβάλ-λουν» στη λειτουργία του ∆ήμου οι ομά-δες πολιτών και οι φορείς της πόλης.Έτσι θα ξαναδώσουμε νόημα στην πραγ-ματική αυτοδιοίκηση της πόλης. Μέσασε αυτό το πλαίσιο, επιδίωξή μας είναινα συμπεριλαμβάνεται υποχρεωτικάστην ημερήσια διάταξη του δημοτικούσυμβουλίου κάθε αίτημα που υπογράφε-ται από 500 κατοίκους, ή το ζητάει μιαδημοτική κοινότητα, εφ’ όσον φυσικάδεν αντιβαίνει στο σεβασμό των ανθρώ-πινων δικαιωμάτων. Αντίστοιχα, μια δη-μοτική κοινότητα υποχρεούται να συζη-τήσει οποιοδήποτε αίτημα, εφόσον αυτόυπογράφεται από 200 κατοίκους.

Παράλληλα έχουμε επεξεργαστεί ένασχέδιο για την προώθηση του συμμετο-χικού προϋπολογισμού της γειτονιάς. Μεεπτά πιλοτικές εφαρμογές που αφορούνέργα και δράσεις, με αυτεπιστασία τουδήμου ή σε συνεργασία με συνεταιρι-σμούς. Και με φορέα επεξεργασίας τιςτοπικές συνελεύσεις.

Επίσης είμαστε έτοιμοι για το πρώτο

συμμετοχικό πείραμα στην πόλη. Τηνανοιχτή διαβούλευση με τους πολίτες γιατο επόμενο πενταετές επιχειρησιακόπλάνο στο ∆ήμο, μέσα από ανοιχτές λαϊ-κές συνελεύσεις στις γειτονιές.

Τέλος, παρουσιάζοντας το ψηφοδέλ-τιο της Ανοιχτής Πόλης, ο επικεφαλήςτης παράταξης δήλωσε ιδιαίτερα χαρού-μενος καθώς: «οι άνθρωποι που το στε-λεχώνουν, έχουν συνδέσει την διαδρομήτους με τα κοινωνικά κινήματα και τα κι-νήματα πόλης. Με τις πρωτοβουλίες αλ-ληλεγγύης στις γειτονιές. Με διακριτόέργο στα γράμματα, τις τέχνες, τον πολι-τισμό, τον χώρο της διανόησης. Όλοι καιόλες έχουν την δική τους συνεισφοράστους αγώνες του πρόσφατου παρελ-θόντος και του σήμερα ενάντια στην λι-τότητα. Και εξ ίσου σημαντικό, τους συν-δέει η αυτοδιοικητική παράδοση της«Ανοιχτής Πόλης», η βαθιά γνώση για ταπροβλήματα της πόλης και η διάθεση γιαενεργοποίηση και συνεισφορά. ∆ίνουμετον αγώνα όλοι και όλες μαζί μέχρι τηντελική νίκη. Συλλογικά, μακριά από αν-ταγωνισμούς και προσωπικές τακτικές.Όπως επιβάλλει η ηθική και οι αξίες τηςΑριστεράς. ∆εν έχουμε υψηλούς προ-ϋπολογισμούς, ούτε προνομιακή πρό-σβαση στο σύστημα των κατεστημένωνΜέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Τοναγώνα θα τον δώσουμε με την καθαρό-τητα των θέσεων μας, με την φιλοδοξίαμας να αλλάξουμε ριζικά τα πράγματαστην Αθήνα. Σε καθημερινή επαφή μετον κόσμο, εκεί που είναι τα πραγματικάπροβλήματα, εκεί που φυτρώνει και γι-γαντώνεται η ελπίδα.»

•

Αγγελοπούλου Ελθήνα, πρώην ∆ημο-τική σύμβουλος, Αλεξίου Κώστας Γυ-μναστής, εκπαιδευτικός, Αναγνωστό-πουλος Θανάσης, Ελεύθερος επαγγελ-ματίας, Αναστασιάδης Μανώλης, Συντα-ξιούχος ΙΚΑ, Ανδριώτης Γιώργος, Συν-ταξιούχος ∆ΕΗ, Αξελός Ρήγας, πρώην∆ημοτικός σύμβουλος, Ηθοποιός, Βα-λένσια Τζο, Πρόεδρος Ένωσης Φιλιππι-νέζων Εργαζομένων – ΚΑΣΑΠΙ, ΒενιώτηΚατερίνα, Έμπορος, Βόγλης Πολυμέρης,Αναπληρωτής Καθηγητής Ιστορίας Παν.Θεσσαλίας, Βωβός – Τουμπάνης Πανα-γιώτης, Γραφίστας, Τεχνικός τύπου,Γιαννόγλου Ηλίας, Γενικός γραμματέαςτου Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής(ΦΣΑ), Γιαννοπούλου Έφη, Μεταφρά-στρια/επιμελήτρια, μέλος συντακτικής«Unfollow», Γιαραλή Μαργαρίτα, Συντα-ξιούχος, Μέλος ΣΦΕΑ, Γράβαρης ∆ιονύ-σης, Καθηγητής Τμ. Πολιτικής Επιστή-μης Πανεπιστημίου Κρήτης, Επιστημονι-κός διευθυντής ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ, ∆ασκαλο-πούλου Ντίνα, ∆ημοσιογράφος «Εφημε-ρίδα Συντακτών», ∆εκαβάλα ΑννίταΗθοποιός, μέλος Ένωσης μη κερδοσκο-πικών θιάσων, ∆εσσύλας ∆ιονύσης,Αθλητικός συντάκτης, ραδιοφωνικόςπαραγωγός, ∆οξιάδης Κύρκος, Καθηγη-τής Κοινωνιολογίας ΕΚΠΑ, ∆ούκαΜάρω, Συγγραφέας, ∆ρογώσης Στάθης,Τραγουδοποιός, ∆ωρή Κατερίνα, ∆ημο-τική σύμβουλος, Μελετήτρια τεχνικώνέργων, Ελεφάντη Άννα, Ηθοποιός, Ευτα-ξιόπουλος ∆ημήτρης, Αρχιτέκτονας,Εφραιμίδης ∆ημοσθένης, πρώην ∆ημο-τικός σύμβουλος, μέλος ΒιοτεχνικούΕπιμελητηρίου Αθήνας, ΖαχαριάδουΌλγα, Αρχαιολόγος, Ηλιοπούλου Ανα-

στασία, Συνταξιούχος, Θεοδόση Αυγή,Τραπεζική υπάλληλος, Θεοτοκάς Νίκος,Καθηγητής Κοινωνιολογίας στο ΠάντειοΠανεπιστήμιο, Καζαντζάκη Λήδα, ∆ημο-τική σύμβουλος, Κριτικός τέχνης, Κα-λαμπόγιας Κωνσταντίνος, Ασφαλιστής,Καλατζοπούλου Μαρία, Πολεοδόμος –Χωροτάκτρια, Καπόλα Πόλα, Εκδότρια«Νήσος», Αντιπρόεδρος στο Σύλλογο Εκ-δοτών Βιβλίου Αθήνας, ΚαραμολέγκουΘάλεια, ∆ημοσιογράφος – μουσική πα-ραγωγός ρ/σ «στο Κόκκινο 105,5″, Καρύ-δης Ντίνος, Ηθοποιός, Κασόλα Αγγελική,Σκηνοθέτις – θεατρολόγος, ΚατερίνηΤόνια, Αρχιτέκτων, Μέλος ΣΑ∆ΑΣ/ΠΕΑ,Κατζουράκης Κυριάκος, Εικαστικός, Κα-τσάμπης Κώστας, Ελεύθερος επαγγελ-ματίας, Κεχαγιάς Παναγιώτης, Προπονη-τής Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης, ΚόγουΛίλα, Φιλόλογος, εργαζόμενη διοικητι-κός ΕΜΠ, Κοντοθανάση Άννα, ∆ικηγόρος,Μέλος Συνδέσμου για τα ∆ικαιώματατης Γυναίκας, Κορδώνης Κώστας, Συν-ταξιούχος, Συνδικαλιστής στο ∆ήμοΑθηναίων, Κορωνάκης Τάσος, Μέλος ΠΓΣΥΡΙΖΑ, Κοσμίδης ∆ημήτρης, Ανθρωπο-λόγος – συγγραφέας, μέλος πρωτοβου-λιών, Κούρκουλας Θανάσης, Συντονι-στής Κίνησης «Απελάστε τον Ρατσισμό»,Κούτσικος Βασίλης, Αστυνομικός, συν-δικαλιστής ΠΟΑΣΥ, Κωστάκος Κωστής,Ιστολόγος του μπλογκ old-boy, Κωστο-πούλου ∆έσποινα, Απολυμένη καθαρί-στρια Υπουργείου Οικονομικών, Λαζα-ρης Κώστας, Μέλος ΓΣ ΟΑΣΕ, ΛάμπρηΑγγελική, Ηθοποιός, Λέντης Κώστας,Εργαζόμενος στις ταχυμεταφορές, Λο-γιάδης Μίλτος, Μαέστρος, καθηγητήςΤμήματος Μουσικών Σπουδών Ιονίου

Πανεπιστημίου, Μαλαγάρης Θοδωρής,Πρόεδρος της Β΄ ΕΛΜΕ Αθήνας, Μανδη-λαρά Σοφία, ∆ιεθνολόγος, ελ. επαγγελ-ματίας, μέλος stray.gr, Μανιάτης Γιώρ-γος, Πολιτικός επιστήμονας, μέλος αν-τιρατσιστικών κινήσεων, Μανταίου Με-ρόπη, Γιατρός Νοσοκομείου Σωτηρία,συνδικαλίστρια ΕΙΝΑΠ, Μάρκου Μαρία,Λέκτορας Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ,Μαυρή – Βαβαγιάννη Μαίρη, Πανεπιστη-μιακός, μέλος «Κίνησης Κατοίκων της6ης διαμερισματικής κοινότητας », Μεϊ-τάνη Ιωάννα, Μεταφράστρια, ∆/ντριαστο «Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ -Πα-ράρτημα Ελλάδας», Μουζάλας Γιάννης,Γιατρός, μέλος των Γιατρών του Κό-σμου, Μπαλαούρα Όλγα, Υποψήφια ∆ιδά-κτωρ Πολεοδομίας, Μπότση Μαρία, ∆ι-κηγόρος, μέλος «Αλληλεγγύη γιαόλους», Μπουρνάζος Στρατής, Ιστορι-κός, Επιμελητής των «Ενθεμάτων» της«Αυγής», Οικονομίδης ∆ημήτρης, Ψυχία-τρος, Παλαμάρας Νώντας, ΥπάλληλοςΟΣΕ, Παναγιωτάκης Μιχάλης, ∆ημοσιο-γράφος – Webmaster στην εφημερίδαΑΥΓΗ, Παντελεάκος Ηλίας, ΓραμματέαςΚΣ Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, ΠαπαδόπουλοςΒασίλης, Νομικός, μέλος Ομάδας ∆ικη-γόρων για τα, ∆ικαιώματα προσφύγωνκαι μεταναστών, Παπασαράντης Άκης,Μέλος λαϊκής συνέλευσης κατοίκων γιατον λόφο Φιλοπάππου, ΠαπασπύρουΆρης, Εργαζόμενος, απολυμένος συνδι-καλιστής στο χώρο της ψυχικής υγείας,Παπαχριστοπούλου Ανίτα, Περιβαλλον-τολόγος, εργαζόμενη ΕΥ∆ΑΠ, ΠετράκηςΚωνσταντίνος, Συγκοινωνιολόγος –Μελετητής, Πέτρουλας Σωτήρης, Ιδιω-τικός υπάλληλος, Πρωτονοταρίου

Στέλλα, Εκπαιδευτικός, διευθύντρια του132ου, ∆ημοτικού Σχολείου Γκράβας,Ρόζος Απελής, Σχολικός φύλακας (απο-λυμένος), Σάντας Ηλίας, Κοινοτικόςσύμβουλος, Σεβαστάκης ∆ημήτρης, Ζω-γράφος, Αναπληρωτής Καθηγητής ΕΜΠ,Σιατίτσα ∆ήμητρα, Αρχιτέκτων – πολε-οδόμος, Ερευνήτρια, Σιγάλας Αντώνης,Ακτιβιστής στο ΛΟΑΤ κίνημα, μέλος τηςΟΛΚΕ, Σιπιτάνου Λίνα, Μεταφράστρια,Μέλος δικτύου αλληλεγγύης «το μυρ-μήγκι», Σκούτας Παναγιώτης, Λογιστής,μέλος Γραμματείας Τμ. αυτοδιοίκησηςΣΥΡΙΖΑ, Σκρουμπέλος Θανάσης, Συγγρα-φέας, Στεφόπουλος Σταύρος, Μηχανι-κός στην “ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ”, ΣωτηρίουΝίκος, Μέλος διοίκησης της Α’ ΛαϊκήςΑγοράς Αθηνών, Τεντόμας Λάζαρος, κα-θηγητής ειδικής αγωγής, ∆ρ. Κοινωνι-κής Ανθρωπολογίας, άτομο με αναπηρία,Τερζής Κώστας, Κριτικός κινηματογρά-φου, δημοσιογράφος, Τόλιος Άρης, Κοι-νωνιολόγος – ερευνητής, ΤουλιάτοςΝίκος, Μουσικός, Τραχανατζής Στάθης,Γεν. Γραμματέας ΕργατοϋπαλληλικούΚέντρου Αθήνας (ΕΚΑ), Φερχάτ Ραμαδάν,Τραπεζοϋπάλληλος, Φίλης Νίκος, ∆ιευ-θυντής Αυγής, Φραγκάτου Κατερίνα,Κοινοτική σύμβουλος, Οδοντίατρος,Φωτόπουλος Βασίλης, Ψυχίατρος, Χαλ-δαίος Παναγιώτης, Πρόεδρος στο σωμα-τείο εργαζομένων ΚΕΘΕΑ, ΧαραμήςΠαύλος, Εκπαιδευτικός, μέλος ∆.Σ. Κέν-τρου Μελετών καιΤεκμηρίωσης τηςΟΛΜΕ, Χρήστου – ∆ιαούρτα Λίνα, Οδον-τίατρος, Χριστοδουλοπούλου Παρί, ∆ι-οικητική διευθύντρια «Καμεράτας»,Ψαθάς Ανδρέας, Αγρονόμος Τοπογρά-φος, μέλος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ.

Οι υποψήφιοι της Ανοιχτής Πόλης

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΨΗΦΟ∆ΕΛΤΙΟΥ ΤΗΣ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Ούτε μια μέρα χαμένη!Αλλάζουμε την Αθήνα τώρα!


Στις ευρωεκλογές και στο δεύτερογύρο των δημοτικών και περιφε-ρειακών εκλογών της 25ης Μαΐου

θα δοθούν τελικά απαντήσεις σε ορι-σμένα κομβικής σημασίας ερωτήματα.Ερώτημα πρώτον: Θα καταφέρει τοαστικό σύστημα εξουσίας να ανασυγκρο-τήσει στο πολιτικό επίπεδο το δικομμα-τικό σύστημα, ΠΑΣΟΚ-Ν∆, όπως ήτανδομημένο μέχρι την εμφάνιση της οικο-νομικής κρίσης ή θα προχωρήσει σε νέεςμορφές πολιτικής εκπροσώπησης με βα-σικό κορμό τη Ν∆ και υποστηρικτικάσωσίβια τύπου Ελιάς, Ποταμιού και εν-δεχομένως ∆ΗΜΑΡ; Στο πρώτο σκέλοςτου ερωτήματος η απάντηση είναι σχε-τικά απλή με τα μέχρι στιγμής δεδο-μένα. Η οικονομική κρίση, η προσφυγήστο ∆ΝΤ, η Τρόικα, τα αντικοινωνικάμέτρα των μνημονιακών κυβερνήσεωνδημιούργησαν μια πρωτοφανή, για ταμεταπολεμικά χρόνια, ανθρωπιστικήκρίση, έπληξαν τους δημοκρατικούς θε-σμούς και διατάραξαν το παραδοσιακόπολιτικό σύστημα της χώρας όπως αυτόείχε δημιουργηθεί μετά την πτώση τηςδικτατορίας.

Ο ένας πυλώνας του συστήματος, τοΠΑΣΟΚ, έχοντας την πρώτη περίοδο τηνευθύνη για την υιοθέτηση και την εφαρ-μογή αυτής της καταστροφικής πολιτι-κής, μπήκε σε μια περίοδο παρατεταμέ-νης κρίσης εκπροσώπησης. Απομονώ-θηκε από τα κοινωνικά στρώματα, ταοποία για μια μεγάλη περίοδο εξέφραζε,και κατέληξε ουρά της πιο ακραίας ∆ε-ξιάς του Σαμαρά και των διαφόρων Φαή-λων και Μπαλτάκων.

Η διεκδίκηση των μεσαίωνστρωμάτων

Οι προσπάθειες των μεγάλων συγκρο-τημάτων του έντυπου και ηλεκτρονικούΤύπου να ανασυγκροτήσουν αυτό τονπυλώνα του συστήματος με την κίνησητων 58 ή τη ρευστοποίηση του ΠΑΣΟΚπρος την Ελιά απέτυχαν παταγωδώς, γιανα προχωρήσουν στη συνέχεια σε μια νέααπόπειρα με το πείραμα του Σ. Θεοδω-ράκη που βρίσκεται σε εξέλιξη. Η επι-χείρηση αυτή εγείρει σοβαρά ερωτήματακαι χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Οιεκλογές της 25ης Μαΐου θα δώσουν τηνοριστική απάντηση στα ερωτήματα αυτά,αλλά μέχρι τότε θα πρέπει κανείς, απαλ-λαγμένος από τις εντυπώσεις που δημι-ουργούν οι δημοσκοπήσεις και το μιν-τιακό σύστημα, να επιχειρήσει μια πιοδιεισδυτική ματιά στις κοινωνικές διερ-γασίες που συντελούνται και τροφοδο-τούν μια σοβαρή εκλογική απήχησηαυτής της εκδοχής.

Υπάρχει πράγματι διάχυτη η εντύπωσηστην Αριστερά, ότι τα μεσαία κοινωνικάστρώματα έχουν ανεπανόρθωτα πληγείκαι δεν υπάρχει χώρος για την αναγέν-νηση του πολιτικού Κέντρου. Είναι όμωςπράγματι έτσι; Ή μήπως εξακολουθεί ναπαραμένει ένα σημαντικό τμήμα ενδιά-μεσων μικροαστικών στρωμάτων πουδεν έλκεται από τις ριζοσπαστικές προ-τάσεις της Αριστεράς, αλλά αντίθεταφαντασιώνεται και ελπίζει στην επι-στροφή της προ κρίσης κατάστασης;Είναι δηλαδή πιθανόν να συμβεί αυτόπου καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις μετην αδιευκρίνιστη ψήφο που αναζητάπροσωρινό καταφύγιο στο κόμμα τωναδιευκρίνιστων προθέσεων και στο Πο-τάμι; Μήπως η εικονική επάνοδος στιςαγορές που διαφημίζει η κυβέρνηση Σα-μαρά και Βενιζέλου, όσο ακριβή κι’ ανείναι προς το παρόν αφού το χρέος πα-

ραμένει μη διαχειρίσιμο, είναι ελκυστικήως πρόταση διαχείρισης εκ μέρους τουαστισμού; Σίγουρα με αυτή του την κί-νηση ο τελευταίος κλείνει ξανά το μάτιστους αδιόρθωτους νοσταλγούς πουσυμμετείχαν στο πάρτι των φοροαπαλ-λαγών, των δανειακών διευκολύνσεωνκαι της διάσωσης των αποταμιεύσεωνκαι των περιουσιακών στοιχείων που τουέχουν απομείνει.

Είναι φανερό ότι το σύστημα εξουσίαςθα δώσει την τελική μάχη με όλες τουςτις δυνάμεις χρησιμοποιώντας κάθε θε-μιτό και αθέμιτο μέσο. Αν καταφέρει ναεπιβιώσει πολιτικά τότε θα ανοίξει μιανέα περίοδος μέσα στην οποία θα κυ-ριαρχήσει στην κοινωνία η απογοήτευσηκαι ο πεσιμισμός. Ο στόχος των οικονο-μικών ελίτ να οδηγήσουν το ελληνικόπείραμα μέχρι το τέλος του θα έχει στηνπερίπτωση αυτή οδυνηρές συνέπειες όχιμόνο για τους Έλληνες αλλά και γιατους Ευρωπαίους εργαζόμενους.

Η ψήφος της 25ης Μαΐου

Και εδώ τίθεται το δεύτερο ερώτημα:Πού εδράζεται η παρατεταμένη κατά-σταση της σχετικής κοινωνικής ύφεσηςπου βιώνουμε σήμερα, σε αντίθεση μετους ριζοσπαστικούς κοινωνικούς αγώ-νες της διετίας 2010-2012, και παρά τηνβάρβαρη κοινωνική πολιτική; Έχει τιςρίζες της στην απογοήτευση, μοιρολα-τρία, το φόβο και τη λογική της ήττας.πράγμα που θα καταγραφεί με μια διευ-ρυμένη εκλογική αποχή, ή κυριαρχεί τοσύνδρομο της πολιτικής ανάθεσης πουθα εκφρασθεί με μια υπερψήφιση των

αντιμνημονιακών κομμάτων και κυρίωςτου ΣΥΡΙΖΑ ;

Η 25η Μαΐου θα σφραγίσει με απόλυτοτρόπο τις πολιτικές, οικονομικές καικοινωνικές εξελίξεις στη χώρα μας. Στιςεκλογές αυτές δεν υπάρχουν περιθώριαγια χαλαρή ψήφο. Κάθε κοινωνική κα-τηγορία που έχει υποστεί τέσσερα χρό-νια τις καταστροφικές συνέπειες τηςκρίσης, οι άνεργοι, οι εργαζόμενοι, οιελεύθεροι επαγγελματίες, οι μικροί επι-χειρηματίες, οι πτυχιούχοι, οι νέοι χωρίςδουλειά και προοπτική θα πρέπει να λει-τουργήσουν ως κοινωνικά υποκείμεναμε συλλογική ευθύνη, πολιτική συνεί-δηση και περισυλλογή ώστε να εκφρά-σουν με την ψήφο τους κάθε συσσωρευ-μένη οργή σε μια κίνηση απελευθέρωσηςκαι προοπτικής. Το ερώτημα που τίθεταισυνακόλουθα και που ασφαλώς θααπαντηθεί στις επερχόμενες εκλογές,είναι αν η σιγή, αν η αποστράτευση, γιανα χρησιμοποιήσουμε έναν ακραίο όρο,του κινήματος είχε σχέση με την απο-γοήτευση ή με τη λογική της ανάθεσηςκαι ανατροπής μέσω των εκλογών. ∆ενείναι καθόλου το ίδιο πράγμα, όσο κι ανη ανάθεση και η έλλειψη αγώνων και κι-νηματικών δράσεων αποτελούν για τη ρι-ζοσπαστική Αριστερά, ένα μεγάλο πρό-βλημα. Το ζήτημα αυτό θα κριθεί από τησυμμετοχή στις εκλογές. Η απογοήτευσηοδηγεί στην αποχή. Η αντίληψη ότι οικοινοβουλευτικές διαδικασίες μπορούννα δώσουν λύσεις οδηγεί στη συμμετοχήκαι στην επιλογή αριστερών ψηφοδελ-τίων. Οι προβλέψεις στο σημείο αυτό,όπως αποτυπώνονται στις σφυγμομε-τρήσεις, δεν μοιάζουν να απαντούν με

πειστικό τρόπο στο ερώτημα αυτό. Γιατίείναι γνωστό στον καθένα ότι αυτές δενκαταγράφουν με αντιπροσωπευτικότρόπο δεδομένα από το σύνολο των κοι-νωνικών ομάδων που είναι αποκλεισμέ-νες από τις έρευνες των δημοσκόπων,δεδομένου ότι έχουν πρόσβαση μόνονστο 10% του εκλογικού σώματος.

Η διάθεση για απαλλαγήκαι ο ΣΥΡΙΖΑ

Και είναι εδώ που θα δοθεί για τη δικήμας Αριστερά η απάντηση στο τρίτο ερώ-τημα, δηλ. αν θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ η πολι-τική δύναμη που θα εκφράσει, έστω καιεκλογικά, τη διάθεση για απαλλαγή απότη σημερινή καταστροφική πολιτική.Είναι γεγονός ότι μετά την εκλογική κα-ταγραφή του 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ με την πρό-ταση για κυβέρνηση της Αριστεράς συμ-πύκνωσε το αίτημα του κόσμου για κοι-νωνική αλλαγή. Στο πολιτικό επίπεδοεκπροσώπησε τη μεγάλη πλειοψηφίατης μισθωτής εργασίας στο δημόσιο καιιδιωτικό φορέα, τη νέα γενιά, τους ανέρ-γους και μέρος μικροαστικών στρωμά-των που υφίστανται τις δραματικές συ-νέπειες της κρίσης. Ένα σημαντικότμήμα λαϊκών μερίδων που είχε συμπτύ-ξει μια ιδιότυπη ταξική συμμαχία με τημεσαία και αστική τάξη, όπως αυτή εκ-προσωπούνταν από τους δύο πυλώνεςτου αστισμού, ΠΑΣΟΚ και Ν∆, αναζή-τησε πολιτική εκπροσώπηση στην αντι-μνημονιακή ρητορική της Χρυσής Αυγήςκαι των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Το ζη-τούμενο γι’ αυτές τις εκλογές για τον ΣΥ-ΡΙΖΑ είναι το εάν θα προωθήσει τις κοι-νωνικές διεργασίες για να διευρύνει τηνεπιρροή του στο σύνολο των κοινωνικώνμερίδων που δεν έχουν άλλη ελπίδαπέραν από την κατάργηση των μνημο-νίων και την απόκρουση του νεοφιλε-λεύθερου υποδείγματος. Αν, δηλαδή, οΣΥΡΙΖΑ θα βρίσκεται σε ρήξη και αντι-παράθεση όχι μόνο με τον εσωτερικό αν-τίπαλο, αλλά και με την κυρίαρχη ευρω-παϊκή πολιτική που επιμένει πεισματικάστη συνέχιση του πειράματος, πείραματο οποίο κατά τον Γιούνκερ δεν θα ανε-χόταν κανένας βορειοευρωπαϊκός λαός..

Είναι σαφές ότι ο συσχετισμός δυνά-μεων στο χώρο της Αριστεράς καθιστάτον ΣΥΡΙΖΑ - ανεξάρτητα από μικρά ήμεγάλα λάθη - τον κύριο εκφραστή τηςκοινωνικής διαμαρτυρίας και φορέα κυ-βερνητικής αλλαγής. Έτσι εξάλλου μπο-ρεί να εξηγηθούν και οι άθλιοι χαρακτη-ρισμοί, και οι πρωτοφανείς επιθέσειςπου εξαπολύει, με τη διακριτική υπο-στήριξη των κέντρων εξουσίας, η ηγεσίατου ΚΚΕ κατά του ΣΥΡΙΖΑ σε μια προ-σπάθεια να εμποδίσει την εξέλιξη αυτή.

Στις 25 Μαίου θα κριθεί, τελικά, αν τοαστικό σύστημα εξουσίας θα καταφέρεινα ανασυγκροτηθεί και πάλι στο πολι-τικό πεδίο. Αν η κοινωνία, έστω και διατης ανάθεσης, θα εκφράσει τη διάθεσητης για την απαλλαγή της χώρας από τηνκαταστροφική πολιτική των μνημονίων.Και αν ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τα λάθη και τιςαδυναμίες, θα αποτελέσει το αντίπαλοδέος του αστισμού και τον βασικό εκ-φραστή αυτής της μεγάλης ανατροπήςπου θα ανοίξει νέους δρόμους όχι μόνογια την Ελλάδα αλλά και για την Ευ-ρώπη. Να είμαστε λοιπόν αισιόδοξοι δί-νοντας τον καλύτερό μας εαυτό για μιανικηφόρα έκβαση της μάχης που βρί-σκεται μπροστά μας.

Μάκης Σπαθής,Τάκης Μαστρογιαννόπουλος

25 Μαΐου: Τρία ερωτήματαπου ζητούν απαντήσεις

Το ζητούμενο γι’ αυτές τις εκλογές για τονΣΥΡΙΖΑ είναι το εάν θα προωθήσει τις κοινωνικέςδιεργασίες για να διευρύνει την επιρροή του στοσύνολο των κοινωνικών μερίδων, που δεν έχουνάλλη ελπίδα από την κατάργηση των μνημονίωνκαι την απόκρουση του νεοφιλελεύθερουοικονομικού υποδείγματος.

“Το

υ ∆

ΗΜ

ΗΤΡ

Η Π

ΕΤΣΕ

ΤΙ∆

Η

2200 Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2014ΚΟΙΝΩΝΙΑΤο

υ Κ.

ΜΗ

ΤΡΟ

ΠΟ

ΥΛΟ

Υ απ

ό «Τ

α Ν

έα»

Της Αγγέλικας Σαπουνά

Το «παιδαγωγικό» της πρόσωπο αποφάσισε να ανα-δείξει η κυβέρνηση της συμφοράς, ένα μήνα πριναπ’ τις ευρωεκλογές που θα κρίνουν, όπως όλοι

πια παραδέχονται, το μέλλον της και το δικό μας. Έτσι,το υπουργείο Παιδείας ενεργοποίησε τη διάταξη γιααναπλήρωση, μέσα στις διακοπές του Πάσχα, τωνωρών που «χάθηκαν», προξενώντας νέα αναστάτωσηστην ήδη καταταλαιπωρημένη σχολική κοινότητα. Μοι-άζει, βέβαια, λογικό ν’ αναπληρωθούν ώρες μαθημάτωνπου δεν έγιναν, ειδικά ένα μήνα πριν τις προαγωγικέςκαι πανελλαδικές εξετάσεις, οπότε προς τι η φασαρία;Αντί να υποχωρήσουμε βιαστικά στον «κοινωνικό αυ-τοματισμό», τον οποίο η κυβέρνηση επιδιώκει φυσικάεν όψει της «ημέρας της κρίσεως» στις 25 του Μάη, κα-λούμε τους αναγνώστες μας να λάβουν υπόψη τους ψύ-χραιμα μερικά δεδομένα:

Τα δεδομένα

Καταρχάς, η αναπλήρωση των ωρών για την οποίακόπτεται το υπουργείο αφορά ώρες και μέρες καταλή-ψεων και απεργιών. Απεργίες έγιναν, όχι όμως για τόσοπολλές μέρες ώστε να χαθούν οι άπειρες διδακτικέςώρες, οι δε καταλήψεις ήταν συγκριτικά πολύ λιγότε-ρες σε σχέση με άλλες χρονιές. Τα δε σχολεία, ακο-λουθώντας μια πεπατημένη χρόνων, έκαναν τα ανα-γκαία για τη μείωση των ωρών που χάθηκαν για τουςπαραπάνω λόγους, περικόπτοντας περιπάτους κι εκ-δρομές κι εντατικοποιώντας ενδεχομένως τη διδα-σκαλία εκεί που ήταν απολύτως αναγκαίο, πολύ πριν

την εγκύκλιο για τις διακοπές του Πάσχα. Ωστόσο, η φετινή σχολική χρονιά είναι, όντως, μια απ’

τις θλιβερότερες των τελευταίων χρόνων. Είναι ηχρονιά κατά την οποία μόνιμοι εκπαιδευτικοί, γιαπρώτη φορά σε καθεστώς τυπικά δημοκρατικό, απολύ-θηκαν για λόγους μνημονιακής «εξοικονόμησηςπόρων»! Στην ίδια αντίληψη οι πιο δημοφιλείς ειδικό-τητες στα επαγγελματικά λύκεια καταργήθηκαν –δη-λαδή, χαρίστηκαν στην ιδιωτική κατάρτιση– οι μαθη-τές αναγκάστηκαν ν’ αλλάξουν κλάδο ή να μη διδαχθούνκάποια αντικείμενα, χιλιάδες ώρες χάθηκαν στην ανα-κατωσούρα, προγράμματα δεν έγιναν καθόλου ή ξεκί-νησαν με μεγάλη καθυστέρηση εξαιτίας έλλειψης προ-σωπικού (επειδή η κυβέρνηση δεν το διόρισε), μαθητέςσε μικρά μέρη αποσύρθηκαν από μόνοι τους από τις πα-νελλαδικές επειδή δεν είχαν καθηγητές κ.ο.κ.

Τέλος δε, σ’ αυτό το κλίμα και επειδή η κυβέρνησηκόπτεται για την «ποιότητα» της δημόσιας εκπαίδευ-σης, την οποία η ίδια ξεχαρβαλώνει συστηματικά,εφαρμόστηκε εντέλει υποχρεωτικά, με τη γνωστή εγ-κύκλιο «εντέλλεσθε…», αφού οι εκπαιδευτικοί μαζικάαρνήθηκαν, και η «εθελοντική» συμμετοχή των εκπαι-δευτικών στην περίφημη αξιολόγηση των σχολικώνμονάδων, ενώ έπεται η ατομική τους αξιολόγηση, δια-δικασίες-οχήματα ιεράρχησης των σχολείων σε«καλά» και «κακά» και εκπειθάρχησης των εκπαιδευτι-κών, επί ποινή διαθεσιμότητας και απόλυσης ενός εκτων προτέρων καθορισμένου ποσοστού τους.

Όλα τα παραπάνω είναι οι λόγοι για τους οποίους εκ-παιδευτικοί και μαθητές έκαναν απεργίες, καταλήψειςκαι πάμπολλες κινητοποιήσεις κατά τη διάρκεια τηςχρονιάς, παρόλο που δεν κατάφεραν να «παγώσουν» τη

λειτουργία των σχολείων, όπως ίσως θα αντιστοι-χούσε στο μέγεθος του εγκλήματος που διαπράττεταιεις βάρος της δημόσιας εκπαίδευσης. Κι αυτοί είναι οιλόγοι για τους οποίους οι εκπαιδευτικοί θεώρησαν κο-ροϊδία την πρόσφατη έγνοια του υπουργείου για τηναπώλεια διδακτικών ωρών, το ίδιο δε και οι μαθητές,πολλοί απ’ τους οποίους δεν πήγαν στα σχολεία για τηναναπλήρωση, ιδιαίτερα αν τους περίσσευαν απουσίες…

Ας τους κόψουμε!

Στα σχολεία η γεύση απ’ τη χρονιά είναι πικρή και ηοργή περισσεύει, παρά το φόβο που έχει αναγκάσειπολλούς να «σκύβουν το κεφάλι», όχι πάντως επειδήεγκρίνουν τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις.

Και βέβαια, η επίθεση του κυβερνητικού εκπροσώ-που στον πρόεδρο της ΟΛΜΕ, που «τολμά» να είναι υπο-ψήφιος με το ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, αν και απολυ-μένος, δείχνει το τρόμο αυτής της σάπιας εξουσίαςαπέναντι στις αντιστάσεις που δεν κάμπτονται, παράτους συνεχείς εκφοβισμούς.

Τα «δώρα» της κυβέρνησης προς τη δημόσια παιδείατελειωμό δεν έχουν, σε λίγες μέρες γονείς και μαθη-τές θάχουν ν’ αντιμετωπίσουν έναν ακόμη παραλογι-σμό, τις προαγωγικές εξετάσεις της α’ λυκείου με πα-νελλαδική βάση θεμάτων, που κανείς δεν ξέρει τι πε-ριλαμβάνει. Ωστόσο, πριν από τους εφήβους, θα δώ-σουμε όλοι οι ενήλικες τις άλλες εξετάσεις στις 18 καιστις 25 του Μάη, και γι’ αυτές την ύλη την έχουμε πολύκαλά εμπεδώσει. Ας τους κόψουμε!

Του Νά σου Χατ ζη τσά κου

Με τα μέ τρα - «μα στί γιο», τό σο ταπρο σφά τως ψη φι σθέ ντα ό σο καιαυ τά τα ο ποία α να μέ νο νται

(μειώ σεις στις συ ντά ξεις, συ νέ χι ση τηςσυρ ρί κνω σης των μι σθών και υ περ φο ρο -λό γη ση), να «φτω χο ποιούν» κα θη με ρι νάτην πλειο νό τη τα της κοι νω νίας, το λε γό -με νο κοι νω νι κό μέ ρι σμα μοιά ζει να παί- ζει το ρό λο του «κα ρό του» ε νό ψει των ε -κλο γών.

Η κυ βέρ νη ση φαί νε ται να ε μπαί ζει ε -κα το ντά δες χι λιά δες πο λί τες, οι ο ποίοιέ χουν φτά σει στα ό ρια της α νέ χειας. Οιε ξαγ γε λίες που προ η γή θη καν για1.000.000 ω φε λού με νους α πο δει κνύε ταιό τι ή ταν «άν θρα κας», α φού, μέ χρι στιγ- μής, έ χει ε γκρι θεί σε λι γό τε ρο α πό100.000 πο λί τες, ε νώ έ χουν α πορ ρι φθείπά νω α πό 400.000 αι τή σεις.

Φαρ σο κω μω δία

Το σί ριαλ - «φαρ σο κω μω δία» του κοι- νω νι κού με ρί σμα τος ξε κί νη σε με την α -να κοί νω ση α πό το υ πουρ γείο Οι κο νο μι -κών της υ πο γρα φής της Κοι νής Υπουρ-

γι κής Από φα σης (16/4) με τους ό ρουςκαι τις προϋπο θέ σεις χο ρή γη σής του καια φού εί χαν προ η γη θεί δη λώ σεις - «πυ ρο -τε χνή μα τα» α πό τα αρ μό δια κυ βερ νη τι -κά στε λέ χη: «Η κυ βέρ νη ση, πι στή στιςδε σμεύ σεις της και τις ευ ρω παϊκές α πο -φά σεις, προ χω ρά στη δια νο μή κοι νω νι -κού με ρί σμα τος, για τη στή ρι ξη των πο- λι τών και οι κο γε νειών με χα μη λό συ νο -λι κό ε τή σιο ει σό δη μα και α κί νη τη πε ρι-ου σία μι κρής α ξίας, χω ρίς να τί θε ται σεδια κιν δύ νευ ση η ε πί τευ ξη των δη μο σιο -νο μι κών στό χων του 2014» α να φε ρό τανστο ει σα γω γι κό της σχε τι κής ΚΥΑ, δια- βε βαιώ νο ντας ό τι «πε ρί που 600.000 οι- κο γέ νειες ή 1.000.000 πο λί τες θα λά βουν450 ε κατ. ευ ρώ πε ρί που».

Όμως, η συ νέ χεια για τους υ πο τι θέ με -νους δι καιού χους πο λί τες δεν ή ταν α νά -λο γη του εν θου σια σμού που ε πι δίω κε ναπρο κα λέ σει η ΚΥΑ και οι δη λώ σεις τωναρ μο δίων. Τα κρι τή ρια και οι ό ροι χο ρή -γη σης τους α πό την πρώ τη στιγ μή α πο -τέ λε σαν (ε σκεμ μέ να;) «σταυ ρό λε ξο γιαδυ να τούς λύ τες».

Την τε ρά στια σύγ χυ ση που προ κλή θη -κε ε πι χεί ρη σε να... α ντι με τω πί σει δί νο -ντας διευ κρι νί σεις μέ σω facebook ο γε-

νι κός γραμ μα τέ ας ∆η μό σιων Εσό δων Χά -ρης Θε ο χά ρης. Όμως ού τε αυ τές ή ταναρ κε τές για να λύ σουν τα ε ρω τή μα τα ταο ποία εύ λο γα προέ κυ πταν.

Ζή σε Μάη μου...

Άλλω στε το θέ μα δεν ή ταν οι διευ κρι -νί σεις... Η ε φαρ μο γή, με βά ση τα κρι τή -ρια χο ρή γη σης που έ θε σε ε ξαρ χής η κυ- βέρ νη ση, ή ταν γνω στό στο υ πουρ γείο Οι- κο νο μι κών ό τι θα προ κα λού σε, για μίαα κό μη φο ρά, τε ρά στιες α δι κίες. Αυ τό ε -πι βε βαιώ νε ται α πό τον ε πί λο γο του κει- μέ νου ο δη γιών του κ. Θε ο χά ρη: «Σκε -φτεί τε και αυ τό: δεν υ πάρ χει τέ λειο σύ- στη μα. Κά ποιοι θα α δι κη θούν α φού πρέ- πει να ξέ ρεις την κά θε λε πτο μέ ρεια γιανα μην α δι κή σεις κα νέ ναν. Αν μπο ρού σενα γί νει αυ τό, θα εί χα με άλ λα προ βλή μα -τα!».

Η συ νέ χεια ε πι βε βαίω σε τον κ. Θε ο χά -ρη. Το σύ στη μα και τα κρι τή ρια τα ο ποίατέ θη καν για τη χο ρή γη ση του κοι νω νι -κού με ρί σμα τος ε νέ τει ναν τις α δι κίες.Πε ρισ σό τε ροι α πό 4 στους 5 α πό ό σουςέ κα ναν αί τη ση για το μέ ρι σμα συ νέ χι σαννα «κό βο νται», με ε κα το ντά δες μη έ χο -

ντες ή α κό μη και πο λί τες με μη δε νι κά ει- σο δή μα τα (αλ λά «τεκ μαρ τά» βά ρη) ναμέ νουν ε κτός της λί στας των δι καιού -χων. Στους «κομ μέ νους» συ μπε ρι λαμ βά -νο νται α κό μη και μα κρο χρό νια ά νερ γοι ήπά σχο ντες α πό βα ριές πα θή σεις, ό πωςα να φέ ρουν στην «Επο χή» φο ρο τε χνι κοίκαι συλ λο γι κοί φο ρείς α πό ό λη τη χώ ρα.

Συ νο λι κά, α πό τις πε ρί που 500.000 αι- τή σεις μέ χρι και χθες, το «πρά σι νο φως»για την κα τα βο λή του με ρί σμα τος ά να ψεγια λι γό τε ρους α πό 100.000 δι καιού χουςμε τους υ πο λοί πους να παίρ νουν... «υ πο -σχε τι κή» για με τά το τέ λος της δι πλής ε -κλο γι κής «μά χης». Τι ση μαί νει αυ τό;Όσοι υ πο βά λουν αί τη ση –ή εκ νέ ου αί- τη ση, εάν ή δη έ χουν α πορ ρι φθεί- μέ σαστο Μάιο, εν δέ χε ται να έ χουν πε ρισ σό τε -ρες πι θα νό τη τες να το πά ρουν στα τέ λητου πρώ του δε κα η μέ ρου του Ιου νίου.Φυ σι κά, για πολ λούς και η «υ πό σχε ση»αυ τή θα α πο δει χθεί «φού σκα» α φού, ό -πως ό λα δεί χνουν, το ζη τού με νο δεν ή -ταν ε ξαρ χής η ε νί σχυ ση των μη ε χό ντωναλ λά η δη μιουρ γία ε ντυ πώ σεων για χά ρητης ε πι κοι νω νια κής στή ρι ξης του, ξε φτι -σμέ νου, «success story».

•

Συνολικά, από τις περίπου 500.000αιτήσεις, το “πράσινο φως” για τηνκαταβολή του μερίσματος άναψε γιαλιγότερους από 100.000 δικαιούχουςμε τους υπολοίπους να παίρνουν...“υποσχετική” για μετά το τέλος τηςδιπλής εκλογικής «μάχης”.

“Καρότο και μαστίγιο το κοινωνικό μέρισμαΤέσσερις στους πέντε κόβονται από το “500άρικο”

Αναπληρώνοντας το χαμένο χρόνο

Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2014 2211ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Ρί χνουν το «τα μπού»του κοι νό χρη στου αι για λούΜε τα νέα σχέ δια νό μου για τη δη μό σια πε ριου σίαTης Μα ρίας Μάρ κου*

Πρό σφα τα τέ θη καν σε δη μό σιαδια βού λευ ση με δια δι κα σίες ε -πεί γο ντος τρία νο μο σχέ δια σχε-

τι κά με τη δια χεί ρι ση της δη μό σιας πε ρι-ου σίας. Το πρώ το α φο ρά τρο πο ποιή σειςτου θε σμι κού πλαι σίου που διέ πει τον αι- για λό και την πα ρα λία, κα τά πά γιο αί τη -μα του λό μπυ των με γά λων του ρι στι κώνε πι χει ρή σεων. Το δεύ τε ρο α φο ρά στουςό ρους ε ξα γο ράς κα τε χό με νων α κι νή τωντου ∆η μο σίου α πό ι διώ τες, και το τρί τοα φο ρά στις δια δι κα σίες ε πί λυ σης ι διο -κτη σια κών δια φο ρών με τα ξύ δη μο σίουκαι ι διω τών.

Η ά με ση σκο πι μό τη τα του τρι πλού εγ- χει ρή μα τος έ χει να κά νει με την τα κτο -ποίη ση εκ κρε μο τή των στην α δειο δό τη σηε πεν δυ τι κών σχε δίων μέ σω του ΤΑΙ ΠΕ∆ό σο και με τη δυ να τό τη τα τα μεια κών εισ- ροών. Ο α πώ τε ρος και πιο ου σιώ δηςστό χος α φο ρά την κα τάρ ρι ψη, στο ό νο -μα της α πε λευ θέ ρω σης της ι διω τι κής ε -πι χει ρη μα τι κό τη τας, ε νός “τα μπού” πουα νή κει στο βα σι κό δί καιο του ελ λη νι κούκρά τους α πό τη σύ στα σή του. Αφο ρά τησχε τι κο ποίη ση αυ τού που κα τε ξο χήν α ν-τι προ σω πεύει το ε κτός συ ναλ λα γής“κοι νό χρη στο κτή μα”, σε μια δι καιϊκήπα ρά δο ση που α νά γε ται στο ρω μαϊκό δί- καιο και ε πι κα λεί ται τό σο το δι καίω μαστην ε λεύ θε ρη α νά πτυ ξη της προ σω πι -κό τη τας, σύμ φω να με το άρ θρο 5 του Συ -ντάγ μα τος της Ελλά δας, ό σο και την αρ- μο διό τη τα του κρά τους για την προ στα -σία του πε ρι βάλ λο ντος και το σχε δια σμότου χώ ρου, σύμ φω να με το άρ θρο 24 τουΣυ ντάγ μα τος.

Η έν νοια του κοι νό χρη στου χώ ρου

Η προ σπά θεια προ σβο λής του κοι νό -χρη στου χα ρα κτή ρα των πε ριο χών πουο ριο θε τούν τους υ δά τι νους πό ρους τηςχώ ρας, εί ναι φα νε ρή σε πολ λές δια τά -ξεις του υ πό κρί ση νο μο σχε δίου για τοναι για λό, στο ο ποίο, α ντί θε τα με τον ι -σχύο ντα ν.2971/2001, ως “κύ ριος προο -ρι σμός” του αι για λού και της ό χθης λι- μνών και πο τα μών, ό πως και της πα ρα -λίας και των πα ρό χθιων ζω νών, δεν ο ρί -ζε ται η ε λεύ θε ρη και α κώ λυ τη πρό σβα -ση προς αυ τές, αλ λά “η ε λεύ θε ρη και α -κώ λυ τη ε πι κοι νω νία της ξη ράς με τη θά- λασ σα”. Η δια φο ρο ποίη ση έ χει ση μα -σία, στο μέ τρο που, μέ χρι τώ ρα, θεω ρεί -ται στην Ελλά δα ό τι αυ τό που συ νι στά τοκοι νό χρη στο κτή μα, δεν εί ναι το α διαί -ρε το του χώ ρου, το εί δος και η σκο πι μό -τη τα της χρή σης ή η δη μό σια κυ ριό τη τα,αλ λά η ε λεύ θε ρη πρό σβα ση ως α το μι κόδι καίω μα.

Στον ι σχύο ντα νό μο, η κα τ` ε ξαί ρε σηχρή ση των πα ρα πά νω πε ριο χών για κοι- νω φε λείς ή και ε πι χει ρη μα τι κούς σκο- πούς, προϋπο θέ τει να μην πα ρα βιά ζε ταιο προο ρι σμός τους ως κοι νό χρη στωνπραγ μά των και η φυ σι κή μορ φο λο γίατους, ε νώ η πα ρα χώ ρη ση της α πο κλει -στι κής τους χρή σης ε πι τρέ πε ται μό νο γιαλό γους υ πέρ τε ρου και ε πι τα κτι κού δη- μο σίου συμ φέ ρο ντος.

Επι κίν δυ νες αλ λα γέςμε το νέο νό μο

Στο υ πό κρί ση νο μο σχέ διο προ στί θε ταιό τι αυ τό μπο ρεί και να “ε πι βάλ λε ται α πόδιε θνείς συμ βά σεις” ή να γί νε ται “σύμ -φω να με ει δι κές δια τά ξεις”, προ σθή κες

ι διαί τε ρα α νη συ χη τι κές, αν σκε φτού μετον τρό πο που κα το χυ ρώ νο νται οι δα νει-α κές υ πο χρεώ σεις της χώ ρας. Επί πλέ -ον, για πρώ τη φο ρά ο ρί ζο νται ο νο μα στι -κά οι πο τα μοί και λί μνες που δια θέ τουνό χθη. Εύ λο γα α να ρω τιέ ται κα νείς πό σοε μπε ρι στα τω μέ νος εί ναι ο κα τά λο γος καιτι (και με ποια κρι τή ρια) δεν πε ρι λαμ βά -νει. Στις ση μα ντι κό τε ρες και νο το μίεςπου α ξιώ νει το σχέ διο νό μου, πε ρι λαμ -βά νε ται ο ά με σος κα θο ρι σμός ο ριο γραμ -μών για το σύ νο λο των πα ρά κτιων ζω -νών της χώ ρας με βά ση τους ψη φια κούςορ θο φω το χάρ τες της ε ται ρείας ΚΤΗ ΜΑ -ΤΟ ΛΟ ΓΙΟ Α.Ε., ό πως και η μό νι μη α νάρ -τη σή τους στην ι στο σε λί δα του υ πουρ -γείου Οι κο νο μι κών. Σε συ ζή τη ση για α -νά λο γη ρύθ μι ση το 2007, ο Σύλ λο γος Ελ-λή νων Πο λε ο δό μων Χω ρο τα κτών (ΣΕ -ΠΟΧ) εί χε δια τυ πώ σει ε πι φυ λά ξεις σχε- τι κά με τον εν δε χό με νο προ σα να το λι σμότων εν δια φε ρό ντων της ι διω τι κής ε ται -ρείας “πε ρισ σό τε ρο προς την ε πι χει ρη -μα τι κή α ξιο ποίη ση δη μο σίων κτη μά τωνκαι πο λύ λι γό τε ρο προς την προ στα σίακαι δια φύ λα ξη του κε φα λαίου των α κτώ -ν”. Εί χε ε πί σης ε πι φυ λά ξεις για την προ- βλε πό με νη, τό τε ό πως και τώ ρα, πλή ρηα πο σύν δε ση της δια δι κα σίας κα θο ρι -σμού του αι για λού α πό αυ τήν της πα ρα -

λίας, κα θώς η πα ρα λία δεν θα προσ διο -ρί ζε ται πια ταυ τό χρο να με τον αι για λό,αλ λά θα δη μιουρ γεί ται “ό ταν α παι τεί -ται”, “ύ στε ρα α πό αί τη ση εν δια φε ρό με -νου”, με “ει δι κή αι τιο λο γία” και πά νταμε δια δι κα σίες εξ πρές. Η α νε ξαρ τη το -ποίη ση των δύο δια δι κα σιών κιν δυ νεύεινα προ κα τα λά βει τη χά ρα ξη της πα ρα -λίας, αν η προ γε νέ στε ρη ο ριο θέ τη ση τουαι για λού δη μιουρ γεί προσ δο κίες κέρ- δους στους ό μο ρους ι διο κτή τες.

Στο έ λε ος της ι διω τι κο ποίη σης

Το νο μο σχέ διο δια τη ρεί τις ι σχύου σεςρυθ μί σεις για την ο ριο θέ τη ση του “πα -λαιού αι για λού”, που θεω ρού νται συ ν-ταγ μα τι κά έω λες και πε ρι βαλ λο ντι κά ε -πι κίν δυ νες, κα θώς με τα τρέ πουν το δη- μό σιο κτή μα σε με τα βι βά σι μη “ι διω τι κήπε ριου σία του ∆η μο σίου”. Ο ε πα να κα -θο ρι σμός του “πα λαιού αι για λού” ευ νο είι διαί τε ρα τα πε ριώ νυ μα Του ρι στι κά ∆η- μό σια Κτή μα τα (με τα ο ποία προι κο δο -τή θη καν τα “Ελλη νι κά Του ρι στι κά Ακί- νη τα”, εν σω μα τω μέ να σή με ρα στην Ε -ΤΑ∆ και πρό σφο ρα για “α ξιο ποίη ση” α -πό το ΤΑΙ ΠΕ∆), στο πλαί σιο της λει τουρ- γίας, την ε παύ ριο του 2ου πα γκό σμιουπο λέ μου, του πρώ του μη χα νι σμού ι διω -

τι κο ποίη σης κοι νό χρη στων χώ ρων (χώ -ρων ε κτός συ ναλ λα γής και ε πο μέ νως αυ- στη ρά α με τα βί βα στων), που γνώ ρι σε δό -ξες στη δε κα ε τία του ‘60 με την πα ρεμ -βο λή του Ε ΟΤ. Στο νο μο σχέ διο, “α κί νη -τα κα τα γε γραμ μέ να ως πα λαιοί αι για λοίκαι, ε πο μέ νως, μέ ρη της ι διω τι κής πε ρι-ου σίας του ∆η μο σίου, τα ο ποία δεν εί ναιάρ τια και οι κο δο μή σι μα, μπο ρούν να με- τα βι βά ζο νται χω ρίς δια γω νι σμό σε ό μο -ρους ι διο κτή τες”, δώ ρο για του ρι στι κέςε πι χει ρή σεις.

Σε σχέ ση με την πα ρα χώ ρη σης τηςχρή σης των πα ρό χθιων ζω νών, ό πως καιτου πυθ μέ να θά λασ σας ή λί μνης, το νο- μο σχέ διο προ βλέ πει ό τι κη ρυγ μέ νοι αρ- χαιο λο γι κοί χώ ροι και κά θε φύ σης προ- στα τευό με νες πε ριο χές ή ευ πα θή οι κο -συ στή μα τα μπο ρούν να πε ρι λαμ βά νο νταισε πα ρα χω ρού με νες κοι νό χρη στες ε κτά -σεις με τη σύμ φω νη γνώ μη του αρ μό διουκα τά πε ρί πτω ση υ πουρ γείου. Αρμο διό -τη τα που κι αυ τή μπο ρεί να με τα βι βα στείστις κα τά τό πους α πο κε ντρω μέ νες διοι -κή σεις, προ σφέ ρο ντας μια α κό μα δυ να -τό τη τα διευ κό λυν σης των δια δι κα σιών,μάλ λον α δια φα νή και με α διευ κρί νι στοπε ρι βαλ λο ντι κό και πο λι τι στι κό κό στος.

Ξε περ νούν τον ε αυ τό τους

Εκεί που ο νο μο θέ της ξε περ νά τον ε -αυ τό του, α πο κα λύ πτο ντας και την ου- σια στι κή σκο πι μό τη τα α να θεώ ρη σης τουθε σμι κού πλαι σίου για τον αι για λό, εί ναιό ταν ε πι τρέ πει ρη τά “την ε πι χω μά τω σηθα λάσ σιου χώ ρου για την ε ξυ πη ρέ τη σηε πι χει ρή σεων που α σκούν, σε ό μο ρη μετον αι για λό έ κτα ση, του ρι στι κή δρα στη -ριό τη τα ε νταγ μέ νη στο θε σμι κό πλαί σιοΣτρα τη γι κών Επεν δύ σεων. Για κά θε κλί -νη που δια θέ τει η ό μο ρη του ρι στι κή μο- νά δα μπο ρούν να ε πι χω μα τω θούν μέ χρι5 τε τρα γω νι κά μέ τρα θα λάσ σιου χώ ρου.Ολό κλη ρη η έ κτα ση που προ κύ πτει α πότις ε πι χω μα τώ σεις ο ριο θε τεί ται υ πο -χρεω τι κά ως αι για λός, με τά α πό έ γκρι σηΣτρα τη γι κής Με λέ της Πε ρι βαλ λο ντι κώνΕπι πτώ σεω ν”. Με άλ λα λό για, η με θο -δευ μέ νη κα τα στρο φή της α κτής μπο ρείνα προ σφέ ρει (με α ντάλ λαγ μα) πολ λάστρέμ μα τα γης στον “στρα τη γι κό ε πεν -δυ τή”. Αντί στοι χου κυ νι σμού εί ναι ηπρό βλε ψη του νο μο σχε δίου για την (υ πόπροϋπο θέ σεις) νο μι μο ποίη ση έρ γων πουέ χουν ή δη κα τα σκευα στεί για δη μό σιουςκαι ε πι χει ρη μα τι κούς σκο πούς “στον αι- για λό, την πα ρα λία ή τη θά λασ σα, την ό -χθη, την πα ρό χθια ζώ νη ή υ δά τι νο στοι- χείο πο τα μών και λι μνών χω ρίς να υ φί -στα ται πα ρα χώ ρη ση της χρή σης”.

Χω ρίς να α γνοού με την και νο το μία τηςκα θιέ ρω σης α ντι κει με νι κού συ στή μα τοςγια τον κα θο ρι σμό του ο φει λό με νου στο∆η μό σιο α νταλ λάγ μα τος για χρή ση τωνπα ρα πά νω πε ριο χών, θα πρέ πει να συ μ-πε ρά νου με ό τι το υ πό κρί ση νο μο σχέ διοκα τα λή γει να διευ κο λύ νει την α νά πτυ ξηε πι χει ρη μα τι κών δρα στη ριο τή των κα τ’ ε -ξαί ρε ση της κοι νής χρή σης των πα ρά -κτιων και πα ρό χθιων ζω νών, χω ρίς ό μωςκαι να τη ρεί τα πε ρι βαλ λο ντι κά κρι τή ριαπου δη μα γω γι κά ε πι κα λεί ται. Φαί νε ταιό τι η ε πι τά χυν ση του ξε που λή μα τος τωνδη μό σιων κτη μά των στο πλαί σιο τωνμνη μο νια κών υ πο χρεώ σεων της χώ ραςα πο τε λεί σή με ρα προ τε ραιό τη τα. Το ί -διο και η ε πί θε ση στα δι καιώ μα τα πουσυ νά πτο νται με το δη μό σιο χώ ρο.

* Η Μα ρία Μάρ κου εί ναι λέ κτο ραςστην Αρχι τε κτο νι κή Σχο λή Ε ΜΠ.

Αλλη λεγ γύη στη ΒΙΟ ΜΕ

Συ νά ντη ση αλ λη λέγ γυων και υ πο στη ρι -κτών των ερ γα ζο μέ νων της ΒΙΟ ΜΕ τηνΚυ ρια κή 11 Μαΐου, στις 10 π.μ., στο χώ ροτου ερ γο στα σίου. Τη ∆ευ τέ ρα 12 Μαΐουθα πραγ μα το ποιη θεί συ γκέ ντρω ση έ ξω α -πό το δι κα στή ριο της Θεσ σα λο νί κης γιανα α πορ ρι φθούν οι κα τη γο ρίες και να δι -καιω θούν οι α γω νι ζό με νοι ερ γά της τηςΒΙΟ ΜΕ. ∆η λώ σεις συμ με το χής (έως τις28/4) στο μέιλ της Πρω το βου λίας Αλλη -λεγ γύης στη ΒΙΟ ΜΕ Αθή νας[email protected] (ο νο μα τε πώ νυ μο,τη λέ φω νο ε πι κοι νω νίας, α ριθ μός α τό -μων, η μέ ρα ε πι στρο φής ) ή στο τηλ 210-3801921 (9 π.μ. – 7 μ.μ.).

Κυ ρια κή 27 Απρι λίου

** Η «Κυ ρια κή των σκιών», με παι δι κόπαι χνί δι και πα ρά στα ση Κα ρα γκιό ζη, στις11.30 π.μ., στο κι νη μα το θέ α τρο «Αλέ ξαν -

δρος» (Εθν. Αμύ νης 1) α πό τον ρ/σ 93,4«Στο Κόκ κι νο»

** Σε μι νά ριο με θέ μα «Το θεω ρη τι κό ε -πι χεί ρη μα του Bettelheim πε ρί κρα τι κούκα πι τα λι σμού» διορ γα νώ νει η Λέ σχηΕκτός Γραμ μής (Στρα τη γο πού λου 7), στις6.30 μ.μ. Ει ση γεί ται ο ∆. Πα πα φω τίου.

Τρί τη 29 Απρι λίου

** ∆ιά λε ξη του Β. Κάλ φα με θέ μα «Η ει -σα γω γή του Ιωάν νη Συ κου τρή στο συ μπό -σιο του Πλά τω να», στις 8 μ.μ., στον πο λυ -χώ ρο «∆ρό μος» (Ανδρο νί κου 18, Ρουφ).

** Συ ζή τη ση με θέ μα «Σο σια λι σμός καιΕλευ θε ρία» μέ σα α πό δέ κα α νή συ χα βι -βλία της ε πο χής μας, στις 7 μ.μ., στοPublic Συ ντάγ μα τος. Μι λούν Μ. Χαρ του -λά ρη, Κ. Αθα να σίου, Φρ. Αμπατ ζο πού λου,∆. Πα πα δη μού λης.

** Πα ρου σία ση του βι βλίου Χρ. Βα σι λό -που λου και ∆. Πε τρό που λου «Ένο χοι καια θώοι», στις 8.30 μ.μ., στο συ νε δρια κό κέ -ντρο του Επι με λη τη ρίου Άρτας. Μι λούν οιΒ. Τσίρ κας, Χρ. Βα σι λό που λος. Σ. Τσώ λα.

** Συ νέ ντευ ξη Τύ που με α φορ μή την πα -ρου σία ση της Εθνι κής Ανα φο ράς για τηρα τσι στι κή βία στην Ελλά δα διορ γα νώ -νουν οι Για τροί του Κό σμου και το Ελλη νι -κό Συμ βού λιο για τους Πρό σφυ γες στις11 π.μ. στο ∆ΣΑ (Ακα δη μίας 60). Μι λούν οιΆ. Μαΐλλη, Λ. Αργυ ρο πού λου-Χρυ σο -χοΐδου και Κ. Πα παϊωάν νου. Συ ντο νί ζει ηΧρ. Ψαρ ρά.

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟεκδηλώσεων“

2222 Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2014ΘΕΜΑΤΑ

Στην εποχή του ΣΥΡΙΖΑ των συνι-στωσών, το μεγάλο αίτημα τηςβάσης ήταν η δημοκρατική του

συγκρότηση. Μετά το ιδρυτικό συνέδριο,την ψήφιση καταστατικού και τη θεσμο-θέτηση μελών με πλήρη δικαιώματα, θε-ωρητικά, είχε κατακτηθεί η εσωκομμα-τική δημοκρατία. Η επιλογή, όμως, τωνυποψηφίων ευρωβουλευτών, όπως καιπριν λίγο καιρό η επιλογή υποψηφίωνπεριφερειαρχών και δημάρχου Αθη-ναίων, δείχνουν πολύ ανησυχητικά πράγ-ματα. Μια παγιωμένη, και εν πολλοίςανεξέλεγκτη, ηγετική πλειοψηφία απο-φασίζει υπεράνω οργάνων, για τα οποίααπομένει ένας τυπικός ρόλος επιβεβαί-ωσης των αποφάσεων. Και βέβαια δενσώζουν τα προσχήματα η, φυσιολογικά,ευρεία υπερψήφιση του νυν ευρωβου-λευτή Νίκου Χουντή και η καταψήφισητων δύο πρυτάνεων, που προβάλλονταιμονομερώς από ρεπορτάζ της «Εποχής»αποσιωπώντας τα υπόλοιπα αρνητικάγεγονότα. Γεγονότα που αποσιωπούνταικαι από κείμενα όπως αυτό του Θόδω-ρου Παρασκευόπουλου, στο οποίο ανα-φέρεται ότι «η Κε ντρι κή Επι τρο πή ε νόςκόμ μα τος εί ναι ερ γα ζό με νο σώ μα, που ε -

κλέ γε ται για να ε ξει δι κεύει και να ε φαρ -μό ζει τις α πο φά σεις του συ νε δρίου», ξε-χνώντας όμως ότι το συνέδριο αποφά-σισε την εκλογή των υποψηφίων ευρω-βουλευτών με εσωτερικό δημοψήφισμα.Επίσης αποσιωπάται ότι 37 σύντροφοιυπέγραψαν αίτημα για τήρηση του κατα-στατικού και διεξαγωγή δημοψηφίσμα-τος, το οποίο απορρίφθηκε και επιλέχ-θηκε ψηφοφορία στην Κεντρική Επι-τροπή κάτι που δεν προβλέπεται από τοκαταστατικό. Η Κεντρική Επιτροπή, λοι-πόν, με αντικαταστατικές μεθόδους στηνυπηρεσία της πλειοψηφίας…

Επίσης, η ερμηνεία που δίνει ο Θόδω-ρος στις συμμαχίες αφορά μια αγοραίαπολιτική θέαση, λεόντιες συνεργασίεςαστικών κομμάτων κι όχι το πολιτικόήθος της αριστεράς: «Οι συμ μα χίες έ -χουν νι κη τές και ητ τη μέ νους και τα συμ- μα χι κά προ γράμ μα τα δεν εί ναι «μί νι -μουμ», ό πως λέ γα νε πα λιά οι κομ μου νι -στές. Εί ναι πά ντο τε το ρε α λι στι κό πρό- γραμ μα που α ντι στοι χεί στην πε ρίο δο,που μπο ρεί να πε τύ χει και να συ νε γεί ρει.Αυ τό ε ξα να γκά ζει σε συμ μα χίες, μα ζί βέ- βαια με τον ό γκο της με γα λύ τε ρης συμ- μα χι κής δύ να μης». Οι συμμαχίες, λοι-

πόν, επιβάλλονται και γίνονται εξαναγ-καστικά, δεν είναι αποτέλεσμα ώσμω-σης, πολιτικής ωρίμανσης και στόχουτης αριστεράς. Αυτή η ερμηνεία ταιριά-ζει γάντι στον τωρινό ΣΥΡΙΖΑ που προ-έκυψε ως, κατά Θόδωρον, συμμαχία μεαπόλυτο νικητή την ηγετική πλειοψηφίακαι πολλούς ηττημένους που πρέπει ναείναι πειθήνιοι, ώστε κάποτε να αξιοποι-ηθούν κομματικά κι ίσως να εισακου-στούν οι σωστές πλην μειοψηφικές από-ψεις τους.

Η Αριστερή Πλατφόρμα κατηγορείται,με χτύπημα κάτω από την ζώνη, ότι χρη-σιμοποιεί το αί τη μα της ε νό τη τας τηςαρι στε ράς ως πρό σχη μα για να αλ λά ξειπο λι τι κή ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Από την άλληπλευρά, μένει ανέγγιχτη η ηγετική πλει-οψηφία για την εγκατάλειψη του ζητή-ματος της ενότητας της αριστεράς, μεχαρακτηριστικά την αυτάρκεια της ηγε-μονικής δύναμης, την επίκληση της αυ-τοδυναμίας, τις μονόπλευρες διευρύν-σεις προς το λεγόμενο σοσιαλιστικόχώρο και καμιά ενωτική προσπάθειαπρος τα αριστερά. Επίσης, η μειοψηφίατου ΣΥΡΙΖΑ στηλιτεύεται, από κείμενατης «Εποχής», για τα ζητήματα που βάζειγια την ευρωζώνη λίγο πριν τις εκλογές,δίνοντας λαβή για αρνητικά σχόλια σταΜΜΕ. Αντιθέτως αποσιωπάται, με εξαί-ρεση τα πετυχημένα σχόλια του «Αλιέα»,η φιλολογία περί δημοψηφισμάτων πουανέπτυξε ο Αλέξης Τσίπρας κι άλλα στε-λέχη του ΣΥΡΙΖΑ και είχαν τα ίδια αρνη-τικά επικοινωνιακά αποτελέσματα. Είναικατανοητό να αβαντάρεις την πλειοψη-φία την οποία στηρίζεις αλλά όχι να αγ-

γίζεις και τα όρια της απόλυτης ταύτι-σης.

Όσον αφορά συνολικά την ΑΝΑΣΑ,μπαίνουν πλέον καθοριστικά ζήτηματαταυτότητας κι αυτοτέλειας. Παραμυθιά-ζεται ότι συνδιαμορφώνει αποφάσειςστον ΣΥΡΙΖΑ, διασκεδάζοντας το γεγο-νός ότι η ηγετική πλειοψηφία, με τηνοποία στοιχίζεται, μονίμως την καπελώ-νει. Κάποια στελέχη της μάλιστα, μευπερβάλλοντα ζήλο, λειτουργούν ωςαπολογητές των επιλογών της πλειοψη-φίας. Το επιχείρημα ότι οι διαφοροποι-ήσεις θα υπονομεύσουν το στόχο για τηνκυβέρνηση της αριστεράς, οδηγεί σε λο-γικές αυτολογοκρισίας και πολιτικού ευ-νουχισμού. Ποια θέση κράτησε η ΑΝΑΣΑστην ψήφιση του Κρίτωνα Αρσένη καιστην απόρριψη των υποψηφιοτήτων Λα-παβίτσα και μέλους της πρωτοβουλίαςτων 1000; Γιατί συναίνεσε στην άρνησητου εσωκομματικού δημοψηφίσματος;Πώς εξηγείται η δίκαιη απόσυρση τηςυποψηφιότητας του Μάκη Μπα-λαούρα;

Ο δικηγόρος του διαβόλου

Υ.Γ. Ένας τρόπος υπάρχει να αποφεύ-γονται οι «πατάτες» όπως αυτή με τοθέμα της μειονότητας στην Θράκη: ουπεράνω όλων εσωκομματικός μηχα-νισμός, γνωρίζουμε τα πρόσωπα πουτον απαρτίζουν, να κάνει μια ανοιχτήαυτοκριτική, να δώσει αποφασιστικέςαρμοδιότητες στη βάση και να πάψεινα υποκαθιστά τα όργανα.

∆ΑΙΜΟΝΙΚΑ

Αναζητώντας την εσωκομματική δημοκρατία

Με αφορμή το άρθρο τριών συν-τρόφων μηχανικών από τη Νεο-λαία ΣΥΡΙΖΑ για τη στάση της

Ριζοσπαστικής Πρωτοβουλίας Μηχανι-κών (ΡΠΜ) στις διαδικασίες συγκρότη-σης της διοίκησης του ΤΕΕ θα θέλαμε ναεπισημάνουμε ότι μετά τις επίμαχες ψη-φοφορίες πραγματοποιήθηκε ολομέλειατης παράταξης στην Αθήνα με μεγάλησυμμετοχή (στην περιφέρεια δεν υπήρ-ξαν ανάλογες αντιδράσεις) και ολομέ-λεια της ΟΜ Μηχανικών ΣΥΡΙΖΑ Αττι-κής, επίσης με μεγάλη συμμετοχή, για τοσυγκεκριμένο θέμα. Και οι δύο διαδικα-σίες κατέληξαν σε συμπεράσματα-απο-φάσεις σημαντικά διαφορετικές από τιςαιτιάσεις και την κριτική των τριών συν-τρόφων.

Η απόφαση της ΡΠΜ αναφέρει: «Πα-ρότι η υποψηφιότητα Μπάκιντα (Συ-σπείρωση – ΑΜΑΚ) για πρόεδρο της Αν-τιπροσωπείας ανακοινώθηκε τελευταίαστιγμή, αποφασίσαμε κατ’ αρχήν τηνυποστήριξή της, με την προϋπόθεση δέ-σμευσής τους για υποστήριξή μας στηθέση του προέδρου του ΤΕΕ. Η απόφασήμας αυτή ήταν σωστή και μέσα στο πλαί-σιο των κατευθύνσεων της παράταξης. Ηπροϋπόθεση που θέσαμε δεν έγινεδεκτή. Η τελική απόφασή μας για υπο-στήριξη Μοροπούλου, έπειτα από τηνάρνηση της Συσπείρωσης να δεσμευθεί,ήταν μέσα στο πλαίσιο των κατευθύν-σεων της παράταξης. Με την απόφασήμας αυτή θελήσαμε να διεμβολίσουμε τησυμμαχία Σπίρντζη – ΕΛΕΜ, πράγμα εφι-κτό όπως φάνηκε από το αποτέλεσμαστη β ψηφοφορία (80 Μοροπούλου – 80Κυριακόπουλος). Στόχος μας ήταν ναανοίξει ο δρόμος για την ανατροπή στοΤΕΕ και την ανάληψη της προεδρίας του

από την αριστερά. Η επίτευξη αυτού τουστόχου, εκτός των άλλων, θα ενίσχυε τοκίνημα, ενεργοποιώντας τον πλατύκόσμο των μηχανικών που η τελευταίαηγεσία του ΤΕΕ κρατούσε μεθοδικά στοπαρασκήνιο. Ωστόσο, όπως φάνηκεστην πράξη, η απόφαση αυτή δεν εξα-σφάλιζε τη συνοχή της παράταξής μαςκατά την ψηφοφορία αλλά και μετά απόαυτήν, γεγονός που θα έπρεπε να ληφθείυπόψη.»

Ομοίως, η σχεδόν ομόφωνη απόφαση(υπήρξαν τέσσερα λευκά) της ΟΜ Μηχα-νικών ΣΥΡΙΖΑ Αττικής έχει ως εξής:«Μετά τις εκλογές του ΤΕΕ προτάθηκεαπό την ΡΠΜ και διερευνήθηκε από τοσύνολο των μηχανικών του ΣΥΡΙΖΑ, ηδιεκδίκηση της προεδρίας του ΤΕΕ απόένα τρίτο πόλο με πυρήνα τις παρατάξειςτης ριζοσπαστικής αριστεράς, απέναντι

στους δύο υποψήφιους προέδρους τωνπαρατάξεων του μνημόνιου. Η διαδικα-σία για την ανάδειξη του Προέδρου τηςΑντιπροσωπείας του ΤΕΕ:

- δίχασε τους μηχανικούς του ΣΥΡΙΖΑ,από το σύνολο των παρατάξεων όπου με-τέχουν (ΡΠΜ, ΣΑΜ, ΑΜΑΚ)

- επέφερε σοβαρό ρήγμα στην επι-δίωξη από τον ΣΥΡΙΖΑ κεντρικά αλλάκαι ειδικά στους μηχανικούς, της ενότη-τας των δυνάμεων και των παρατάξεωντης ριζοσπαστικής αριστεράς.

Οι μηχανικοί του ΣΥΡΙΖΑ επιμένονταςστην ενότητα των δυνάμεων της ριζο-σπαστικής αριστεράς στο χώρο μας:

- εκτιμούμε ότι οι θέσεις - δεσμεύσειςτης ΡΠΜ, της 14.03.14, εναρμονισμένεςμε τις θέσεις των παρατάξεων της ριζο-σπαστικής αριστεράς στο ΤΕΕ, συμβάλ-λουν ιδιαίτερα θετικά στην υπόθεση της

ενότητας του ριζοσπαστικού χώρου- θα εξαντλήσουμε τις προσπάθειές

μας για στήριξη τέταρτης θέσης για τιςδυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράςστη ∆Ε του ΤΕΕ

- σήμερα, χωρίς την ενωτική προϋπό-θεση της αρχικής μας επιδίωξης, αντι-λαμβανόμαστε ότι δεν έχουμε τη δυνα-τότητα να αναζητήσουμε κοινή στάσητων δυνάμεων της ριζοσπαστικής αρι-στεράς στο θέμα της προεδρίας του ΤΕΕ.Το θέμα αυτό αποτελεί πλέον υπόθεσητων παρατάξεων αποκλειστικά, με μόνεςκοινές δεσμεύσεις των μηχανικών τουΣΥΡΙΖΑ οτι:

- δεν θα υπερψηφίσουμε εκπρόσωποτων δυνάμεων του μνημονίου για τη θέσητου προέδρου του ΤΕΕ και

- δεν θα συμμετέχουμε στο προεδρείοτης ∆Ε του ΤΕΕ, αν εκλεγεί πρόεδροςαπό τις μνημονιακές δυνάμεις».

Θεωρούμε ότι το ενωτικό κλίμα, ηστροφή στα προβλήματα της κοινωνίας,η προσανατολισμένη δουλειά στους μα-ζικούς χώρους με όρους κοινωνικής χρη-σιμότητας και η δημοκρατική αντιμετώ-πιση των διαφορετικών απόψεων τακτι-κής αποτελούν τα βασικά κριτήρια γιατη δράση μας.

Ανδρεδάκης Νίκος, μέλος ΓραμματείαςΣΥΡΙΖΑ Μηχανικών και μέλος

Αντιπροσωπείας ΤΕΕ,Βαμβουρέλλης Θεόφραστος, μέλος ΟΜ

Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Μηχανικών και μέλοςΑντιπροσωπείας ΤΕΕ,

Αγγελοπούλου ∆ήμητρα, μέλοςΟΜ Μηχανικών ΣΥΡΙΖΑ Αττικής,

Μπλίκας Θεόδωρος, μέλοςΟΜ Μηχανικών ΣΥΡΙΖΑ Αττικής

Προτεραιότητα το ενωτικό κλίμαΕπισημάνσεις για τις διαδικασίες συγκρότησης διοίκησης στο ΤΕΕ

Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2014 2233ΜΝΗΜΗ

Οσο και αν το πε ρι μέ να με, η Αργυ -ρώ, οι συγ γε νείς του πρώ τα απ’ ό -λα, η εί δη ση του θα νά του του

Χρή στου ή ταν α δύ να το να μην προ κα λέ -σει έ ντο νη συ γκί νη ση και θύ μη σες ο λό -κλη ρης κοι νής δια δρο μής. Για τί έ ντο νηή ταν και η δι κή του ζωή, γε μά τη ε ξάρ -σεις και κα μπές, ε πι κίν δυ νες στιγ μές αλ -λά και άλ λες ευ χά ρι στες. Στην Αγία Φω- τει νή διέ κρι νε κα νείς ο μά δες – ο μά δεςσυ ντρό φων και φί λων, α ντι προ σω πευ τι -κές αυ τής της δια δρο μής: οι πιο με γά λοια νά με σα στην Ε ΠΟΝ και τη Ν. Ε ∆Α, οι ε -πό με νοι α νά με σα Ν. Ε ∆Α – ∆ΝΛ, οι κά -πως νεώ τε ροι Λα μπρά κη δες, Ρη γά δες,νέ οι του ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Ήταν ό μως και α ντι -στα σια κοί, ό σοι ζουν και θυ μού νται τονκα πε τάν Ντό μπρο, τον Γιάν νη Ρε κλεί τη.Και πολ λά, πά ρα πολ λά στε λέ χη της Αρι- στε ράς: α νέ ντα χτοι, ό λες οι φυ λές τουΚΚΕ Εσω τε ρι κού και του Ρή γα, α πό τονΣΥ ΡΙ ΖΑ, α πό τη ∆Η ΜΑΡ της τε λευ ταίαςε πι λο γής του. Πα ρών και ο πρό ε δροςτου ΣΦΕ Α Κ. Τρια ντα φύλ λου.

Μια με γά λη ο μά δα συ ντρό φων, ερ γα -ζό με νων μα θη τών της δε κα ε τίας του ’60,του μο να δι κού ΣΕΜ ΜΕ (Σύλ λο γος Εργα -ζό με νων Μα θη τών Μέ σης Εκπαί δευ σης)του ο ποίου υ πήρ ξε και ο πρώ τος πρό ε -δρος, έ δι νε τον τό νο. Και α νά με σα στουςσυ γκρα τού με νούς του, δια κρι τι κά μεστους πολ λούς, με ρι κοί αυ τό πτες μάρ τυ -ρες του ∆ιό νυ σου. Ήξε ραν πο λύ κα λά τιση μαί νει να ση μειώ νο νται, στο σώ μασου, αλ λε πάλ λη λα ρε κόρ βα σα νι στη -ρίων. Ο Ρε κλεί της υ πήρ ξε ο α δια φι λο νί -κη τος και μα κράν πρω τα θλη τής.

l Γεια σου, γεί το να Χρή στο. Σου χρω- στά με τη μο να δι κή - πα ρά νο μη – φω το -γρα φία της ζωής μας στη φυ λα κή.

Και ε γώ το προ σω νύ μιο «μπου σά κας»:το βρή κε σε πρώι μο θε α τρι κό ζα κυν θι νόέρ γο. Ο Χρή στος, να πω με την ευ και ρία,διά βα ζε πο λύ.

Στην κη δεία του, μί λη σαν ο Θα νά σηςΚα λα φά της α πό την Ε ΜΙΑΝ, ο ∆η μή τρηςΠα πα δη μού λης α πό τον ΣΥ ΡΙ ΖΑ, ο Σω- τή ρης Οι κο νό μου α πό τους α σφα λι στι -κούς, ο Μή τσος Πα λαιο λο γό που λος, οΓιάν νης Στρα τής α πό τους φυ λα κι σθέ -ντες, ο ∆η μή τρης Χατ ζη σω κρά της α πότη ∆Η ΜΑΡ και μία α νι ψιά του Χρή στου.

Στην Κλέ νια οι τα ξι διώ τες της Αθή ναςσυ νά ντη σαν τους χω ρια νούς και συ ντρό -φους α πό την Κο ριν θία, την Να τά σαπρώ τη απ’ ό λους. Λί γα και κα θη με ρι νάφι λι κά λό για στον τά φο εί πε ο Μπά μπηςΚο βά νης.

Στο κα φε νείο του χω ριού με τά, πα- ρέες, πα ρέες, συ νε χί σα με την κου βέ ντα.Για τον Χρή στο, πά ντα, αλ λά ό χι μό νο.Μα ζί με την Αργυ ρώ, τα α νί ψια, τον εγ- γο νό του, τα κο ρί τσια του, τον Μα ρί νο.Για τί η ζωή συ νε χί ζε ται. Ο Χρή στος πά -ντα στα γλέ ντια, πρώ τος ά νοι γε τον χο -ρό.

Απο χαι ρε τι σμός του Γιάν νη Στρα τή

Συ γκι νη τι κός ή ταν ο α πο χαι ρε τι σμόςτου Γιάν νη Στρα τή, α πό τους συ γκρα τού -με νούς του, ό ταν τον κά λε σε να με τα φέ -ρει τα χαι ρε τί σμα τά μας σε πε θα μέ νουςσυ ντρό φους: στον Γιάν νη Πε τρό που λο,τον Θό δω ρο Κο κλά νη, τον ∆η μή τρηΚου τσού νη και τα άλ λα παι διά του ερ γα -τι κού το μέα της Νε ο λαίας της Ε ∆Α,στους ε πι κη ρυγ μέ νους συ να γω νι στέςΓιάν νη Νί κα και Σω τή ρη Ανα στα σιά δη,στον Μπά μπη Θε ο δω ρί δη και τους άλ- λους συ να γω νι στές του Γρα φείου Αθή- νας της ∆ΝΛ, «που σή κω σαν βα ρύ φορ- τίο στα Ιου λια νά, στις με γά λες ε νω τι κέςκι νη το ποιή σεις του λα ού και της νε ο -λαίας για την υ πε ρά σπι ση του Συ ντάγ μα -τος και της δη μο κρα τι κής Νο μι μό τη τας(114)», ό πως εί πε: «…. και ό ποιον άλ λον

α πό τους συ να γω νι στές μας, συ να ντή -σεις στο διά βα σου και να τους δια βε -βαιώ σεις ό τι τους έ χου με στο λί δια στηνψυ χή μας, πα ντο τι νά υ πο δείγ μα τα ή -θους, α γω νι στι κής στά σης και συ μπε ρι -φο ράς».

Ανα φέρ θη κε στη γνω ρι μία τους, στηνκοι νή προ σπά θεια στην Οργά νω ση Αθή- νας της ∆ΝΛ. Με τά στη φυ λα κή. «Τε λευ -ταία συ νερ γα στή κα με δη μιουρ γι κά σταπλαί σια του ∆Σ του ΣΦΕ Α, ό που με τιςπρο τά σεις μας και την ό λη μας στά σηβο η θή σα με να βρε θεί έ να modus vivendiμε τους ‘συ ντρό φους της άλ λης πλευ- ράς’, ό πως έ λε γε ο α εί μνη στος Λεω νί -δας. Χρή στο, θέ λω να ξέ ρεις ό τι α νέ κα -θεν σε ε κτι μού σα βα θειά για την α νι διο -τέ λειά και την η θι κή σου συ γκρό τη ση».

O Θα νά σης Κα λα φά τηςα πό την Ε ΜΙΑΝ

Εκ μέ ρους της Εται ρείας Με λέ της τηςΙστο ρίας της Αρι στε ρής Νε ο λαίας (Ε -ΜΙΑΝ) ο πρό ε δρός της Θα νά σης Κα λα -φά της α πο χαι ρε τώ ντας τον Χρή στο, ι -δρυ τι κό μέ λος και ε πί χρό νια μέ λος του∆.Σ., α να φέρ θη κε στη συμ βο λή του.

«Ανα δεί χτη κε γρή γο ρα σε η γέ τη τουνε ο λαιί στι κου ερ γα τι κού κι νή μα τος, ‘εκγε νε τής’ κομ μου νι στής», ό πως συ νή θι ζενα λέει. Την η μέ ρα με τους μπε τατ ζή δεςστην οι κο δο μή, το βρά δυ στο νυ κτε ρι νόγυ μνά σιο. Στα χρό νια των με γά λων συ γ-κρού σεων της δε κα ε τίας του ’60 ή ταν α -πό ε κεί νους που πρω το στά τη σαν στη συ- νερ γα σία φοι τη τών και νέων ερ γα ζο μέ -νων για την α ντι με τώ πι ση της βίας τηςφα σι στι κής Ε ΚΟΦ.

Ηγή θη κε των νυ χτε ρι νών μα θη τών,που μα ζί με άλ λα κι νή μα τα νέων, της Ει- ρή νης, νέων κο ρι τσιών, νέων α γρο τών, έ -δω σαν τη με γά λη μά χη κα τά του ε κλο γι -κού πρα ξι κο πή μα τος του 1961, συ νέ βα -λαν στην α να τρο πή του κα ρα μαν λι σμούκαι ά νοι ξαν το δρό μο για τη δη μιουρ γίατης πιο μα ζι κής, πλα τειάς, πρω το πό ραςδη μο κρα τι κής ορ γά νω σης με τά την με- τα πο λε μι κή πε ρίο δο, της Νε ο λαίας Λα μ-πρά κη.

Ο σύ ντρο φος Χρή στος ή ταν α πό τις υ -

ψη λές κο ρυ φές του σύγ χρο νου ερ γα τι -κού κι νή μα τος. Με γά λος άν δρας, ντό μ-προς, γεν ναίος, φι λι κός στους συ ντρό -φους του, κα λός σύ ζυ γος και πα τέ ρας,δε μέ νος με την ελ λη νι κή γη και την ε λευ- θε ρία. Από ε κεί νους που σή κω σαν ψη λά,με κά θε θυ σία και προ σφο ρά, την ητ τη -μέ νη α πό τον εμ φύ λιο πό λε μο α ρι στε -ρά».

Π.Κ

Συνοδοί του Χρήστου Ρεκλείτηστο τελευταίο ταξίδι στην Κλένια

Προσφορές Σύντροφος από την Οργάνωση

μελών ΣΥΡΙΖΑ Ιλίου προσφέρει στημνήμη του σ. Τάσου Χριστόπουλου 20ευρώ για την ενίσχυση της «Εποχής».

Ο Τάκης Μαστρογιαννόπουλος προ-σφέρει στη μνήμη του σ. Τάσου Χρι-στόπουλου 100 ευρώ για την ενίσχυσητης «Εποχής».

Χρή στος Γ. Ρε κλεί της (1937-2014)

Γεν νή θη κε το 1937 στην Κλέ νια Κο ριν θίας. Εργά στη κε ως α γρό της, οι κο δό μοςκαι στη με τα πο λί τευ ση ως α σφα λι στι κός υ πάλ λη λος. Με την Αργυ ρώ (Ηρώ)Ζα νή, α πό την πε ρίο δο της ∆ΝΛ, πά ντα μα ζί στα πο λύ δύ σκο λα αλ λά και ω ραία

χρό νια, α πέ κτη σαν δύο κό ρες. Γυ μνα σια κές σπου δές στο Χι λιο μό δι. Ερχό με νος στηνΑθή να έ γι νε μέ λος στον ‘Ελλη νο σο βιε τι κό Σύν δε σμο’, στο σω μα τείο των ‘μπε τατ -ζή δων’, στον α θλη τι κό σύλ λο γο ‘Πα νελ λή νιος’. Μέ λος της Ν. Ε ∆Α στην Αγία Βαρ βά -ρα, ό που κα τοι κού σε. Στις αρ χές του 1959 στον στρα τό, στο ‘τάγ μα α νε πι θύ μη των’στο Καλ πά κι. Επι στρέ φο ντας στην Αθή να, συ νε χί ζει. Την η μέ ρα ερ γά ζε ται στις οι κο- δο μές και το βρά δυ πα ρα κο λου θεί το νυ χτε ρι νό γυ μνά σιο Βύ ρω να. Μέ λος του ΚΣτης Ν. Ε ∆Α α πό το 1962, ε παγ γελ μα τι κό στέ λε χός της, α πό το 1964, υ πεύ θυ νος γιατην ερ γα τι κή δου λειά στο βιο μη χα νι κό το μέα της Αθή νας. Στο Ιδρυ τι κό Συ νέ δριοτης ∆ΝΛ ε κλέ χθη κε μέ λος του ΚΣ. Το φθι νό πω ρο του 1965, στη Μό σχα, για έ να χρό -νο, ό που πα ρα κο λού θη σε πο λι τι κά μα θή μα τα. Επι στρέ φο ντας α πό την ΕΣ Σ∆, α νέ λα -βε τη θέ ση του ορ γα νω τι κού γραμ μα τέα για την ‘ερ γα τι κή δου λειά’ της ∆ΝΛ στονΠει ραιά, κυ ρίως στα νυ χτε ρι νά σχο λεία και στα ερ γο στά σια. Μέ λος του ΚΚΕ α πό το1965, δεν λει τούρ γη σε σε τριά δα του ΚΚΕ ε ντός της ∆ΝΛ, αν και του έ γι νε πρό τα σηα πό η γε τι κό κομ μα τι κό στέ λε χος.

Λί γες η μέ ρες, με τά την 21η Απρι λίου, α φού προ σπά θη σε στα Εξάρ χεια να ε φαρ μό -σει τη ‘γραμ μή’ ‘ο λαός στους δρό μους’ κι νη το ποιώ ντας οι κο δό μους και α πέ τυ χε,πή ρε ε πα φή με την ∆ΝΛ. Στην Οργά νω ση Νέων του Πα τριω τι κού Αντι δι κτα το ρι κούΜε τώ που, εί χε την ευ θύ νη της Οργά νω σης Αθή νας Νέων του ΠΑ Μ, μέ χρι τη σύλ λη -ψή του στις 12 Απρι λίου 1968. Κρα τή θη κε για 25 η μέ ρες στο στρα τό πε δο πε ζο ναυ -τών (505 τάγ μα) στον ∆ιό νυ σο. Βα σα νί στη κε και η μι θα νής με τα φέρ θη κε, στις 16/4,στο 401 Στρα τιω τι κό Νο σο κο μείο, ό που νο ση λεύ τη κε για έ ναν πε ρί που μή να. Με τα -φέρ θη κε πά λι στον ∆ιό νυ σο ό που συ νε χί στη καν τα βα σα νι στή ρια ως τις 22/6. Με τάστην Ασφά λεια, για έ να μή να και πά λι στο 401. Τέ λος Αυ γού στου με τα φέρ θη κε στουΑβέ ρω φ, σε α πο μό νω ση, στην πτέ ρυ γα των ποι νι κών.

∆ι κά στη κε με τον 509 μα ζί με τους ‘ε πι κη ρυγ μέ νους’ Μί μη ∆α ρειώ τη και Σω τή ρηΑνα στα σιά δη, τη Μα ρία Καλ λέρ γη, Γιάν νη Πε τρό που λο κ.ά. Απο φυ λα κί στη κε με τηνα μνη στία, τον Αύ γου στο 1973. Τη διά σπα ση του ΚΚΕ την πλη ρο φο ρή θη κε, πα ρά νο μος,α πό το ρα διό φω νο.

Εντά χθη κε στο ΚΚΕ Εσω τε ρι κού α πό την πρώ τη στιγ μή και πα ρέ μει νε στις γραμ- μές του μέ χρι τη ‘διά λυ σή’ του, το 1987. Πα ρα μέ νει ‘συ νταγ μέ νος’ ό πως ο ί διος ο ρί -ζει, στην Ε Α Ρ, στη συ νέ χεια στον Συ να σπι σμό, και με τά στη ∆Η ΜΑΡ.

Στη φυλακή,/Χρίστο,/δενμπόρεσα να σου κάνωεπισκεπτήριο./Ήμουνστο ίδιο κελί μεσένα!/Σήμερα,/Μηγνωρίζοντας τηναρρώστια σου/με φίδιασκέψεις,/είχα τοθλιβερό προνόμιο να σουκάνω/επισκεπτήριο στοΝοσοκομείο./Καιπίστεψέ με,/οι τοίχοιτου ήταν πιο γκρίζοι καιπιο σκυθρωποί/κι απόκείνους της Αίγινας.

∆ημήτρης Μαστροδήμος

“

Από τη γιορτή γιατην Εθνική Αντί-

σταση της ν. Ε∆Α,ολαργός 28/10/64

2244 Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2014ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Τη συ νέ ντευ ξη πή ρε η Μα ρώ Τρια ντα φύλ λου

Θα θέ λα με να μας πε ρι γρά ψε τε με συ ντο -μία τις συν θή κες ζωής στον κα ταυ λι σμόσει σμο πλή κτων Στρα το πέ δου Κα πο τά. Πό -σοι άν θρω ποι ζουν ε κεί και α πό πό τε; Ποιεςε νέρ γειες έ χουν γί νει για μια μό νι μη ε γκα -τά στα σή τους σε α ξιο πρε πείς συν θή κες;

Ανα ρω τιέ μαι με ποιο τρό πο, με ποια λό -για να πε ρι γρά ψω τη κό λα ση που ο νο μά ζε -ται Κα ταυ λι σμός Σει σμο πλή κτων Κα πο τά.Εκεί που οι άν θρω ποι πει νούν με την πραγ- μα τι κή ση μα σία της λέ ξης, ε κεί που έ χειδια κο πεί η πα ρο χή ρεύ μα τος α πό ∆Ε Η, ε κείπου η μα κρο χρό νια α νερ γία εί ναι το σύ νη -θες ε πάγ γελ μα των κα τοί κων. Εκεί που πα- ρα πλη γι κοί, ά το μα με νο η τι κή υ στέ ρη ση,άν θρω ποι α πλά, θα πρέ πει να πε ρά σουν α -πό δια δι κα σία ε πα νε ξέ τα σης των συ ντά -ξεων τους, που διαρ κεί πε ρισ σό τε ρο α πό 12μή νες. Εκεί που τα ε πι δό μα τα πρό νοιας ήσυ ντά ξεις των 300 ευ ρώ υ πε ρη λί κων δια κο- πή καν για τί διέ με ναν στην Ελλά δα 19 χρό- νια και ό χι 20. Εκεί που οι άν θρω ποι α ντι -με τω πί ζουν το με γά λο κίν δυ νο να μεί νουνά στε γοι μια και ό πως φαί νε ται υ πάρ χει στό- χος διά λυ σης του κα ταυ λι σμού χω ρίς τη λή -

ψη κα μίας πρό νοιας για με τε γκα τά στα ση.Η πρό θε ση ί δρυ σης του κα ταυ λι σμού ή -

ταν η «προ σω ρι νή» α πο κα τά στα ση ό σων ε -πλή γη σαν α πό τον σει σμό του 1999 στηνΑθή να. Η πε ριο χή, αν δεν κά νω λά θος, εί -ναι ι διο κτη σία στο υ πουρ γείο Εθνι κής Άμυ- νας. Εκεί εί ναι ε γκα τε στη μέ να 900 κο ντέι -νε ρ, σύμ φω να με πλη ρο φο ρίες του δή μουΑχαρ νών. Ση μειω τέ ον ό τι, ό ταν έ κλει σε, νο- μί ζω πριν δυο χρό νια, ο κα ταυ λι σμός σει- σμό πλη κτων «Άξιον ε στί», οι κά τοι κοί τουμε τα φέρ θη καν ε κεί. Ο α ριθ μός των κα τοί -κων δεν εί ναι γνω στός, α φού κα νείς δεντους έ χει κα τα γρά ψει. Οι κά τοι κοι εί ναι κυ- ρίως Ρώ σο-Πό ντιοι, Ρώ σοι, Έλλη νες, καιλι γό τε ροι Αλβα νοί και Ρο μά. Βέ βαια, το με- γά λο πο σο στό των παι διών έ χουν γεν νη θείστην Ελλά δα. ∆εν ξέ ρουν ού τε τη Ρω σία,ού τε το Κα ζακ στάν ού τε την Αλβα νία Σε κο -ντέι νερ των 25 τε τρα γω νι κών στε γά ζο νται7 έως 8 ά το μα, μια και η πλειο ψη φία τωνοι κο γε νειών, εί ναι πο λύ τε κνες. Έτσι οι α -νή λι κοι α πο τε λούν ση μα ντι κή πλειο ψη φίατου πλη θυ σμού.

Ίσως τα πρώ τα χρό νια με τά τον σει σμό,κά ποιοι κά τοι κοι με έ να ε λά χι στο ε πί πε δομόρ φω σης και κά ποια στα θε ρή ερ γα σία να

ε πω φε λή θη καν α πό κά ποιο δά νειο για α πό- κτη ση στέ γης. Όμως ξέ ρω πε ρι πτώ σεις πουεί χαν πά ρει στε γα στι κό δά νειο, που τώ ραπλέ ον λό γω α νερ γίας δεν μπο ρούν να το ε -ξυ πη ρε τή σουν. Κά ποιοι πή ραν με κλή ρω σησπί τι στο Ολυ μπια κό χω ριό, αλ λά δεν γνω- ρί ζω τον α ριθ μό τους. Οι πε ρισ σό τε ροι ε ξα -κο λου θούν να κα τοι κούν στον κα ταυ λι σμό.Και βε βαία οι υ πο δο μές (δη μο τι κή ευ θύ νηγια δρό μους α πο χε τεύ σεις κλπ) εί ναι σε τέ- λεια διά λυ ση. Οι τε ρά στιες λακ κού βες καιτα λύ μα τα «στο λί ζουν» την πε ριο χή.

Και η ∆Ε Η, σε ποια κα τά στα ση εί ναι αυ τήτη στιγ μή το πρό βλη μα;

Στις 8 Απρι λίου 2014, σω στά δια λεγ μέ νημέ ρα, μια και οι δη μο σιο γρά φοι α περ γού -σαν, η ∆Ε Η, με συ νο δεία των ΜΑ Τ, συ νέ χι -σε την ε πι χεί ρη ση δια κο πής του ρεύ μα τος,που εί χε ξε κι νή σει στις 10 Φε βρουα ρίου, μευ πο στή ρι ξη του δη μάρ χου Αχαρ νών (υ πάρ -χει και σχε τι κή συ νέ ντευ ξή του, τον Νοέμ -βριο 2013 σε το πι κή ε φη με ρί δα). Τό τε η με- γά λη δη μο σιό τη τα στα ΜΜΕ στα μά τη σε τηνε πι χεί ρη ση.

Ποια στά ση κρα τούν οι δη μο τι κές αρ χές;Στις 21/2/2014, ο Μη τρο πο λί της της πε-

ριο χής Αθη να γό ρας, ο ιε ρέ ας του το πι κούνα ού, η διευ θύ ντρια του το πι κού δη μο τι κούσχο λείου, ο πρό ε δρος της Ευ ξεί νου Λέ σχης,η εκ πρό σω πος της ο μά δας ε θε λο ντών τουκα ταυ λι σμού, δη λα δή, άν θρω ποι που ζουνκα θη με ρι νά το δρά μα των κά τοι κων του κα- ταυ λι σμού έ στει λαν α νοι χτή ε πι στο λή προςτον δή μαρ χο Αχαρ νών και ζή τη σαν την υ πο- στή ρι ξη και τη συμ με το χή της κοι νω νι κήςυ πη ρε σίας του δή μου σε μια ε πι τρο πή, α πόπα ρά γο ντες που α νή κουν σε δια φο ρε τι κούςχώ ρους. Το έρ γο της ε πι τρο πής θα ή ταν ηδια με σο λά βη ση για το δια κα νο νι σμό των ο -φει λών των κά τοι κων προς την ∆Ε Η και ηκα τα γρα φή των πραγ μα τι κών α να γκών τωνκα τοί κων. Από το δή μο κα μία α πά ντη σηδεν δό θη κε. Απά ντη σαν με τη στά ση τους,στη δια κο πή ρεύ μα τος, σύμ φω να με πλη ρο- φο ρίες, σε 400 κο ντέι νερ. Επί σης, υ πάρ χειέγ γρα φη κα ταγ γε λία μιας κα τοί κου, στο το- πι κό δη μο τι κό σχο λείο, ό τι πε ρί που στις 12Φε βρουα ρίου ζή τη σε α πό το δή μο βε βαίω -ση ό τι εί ναι κά τοι κος Κα πο τά, προ κει μέ νουνα κά νει δια κα νο νι σμό με τη ∆Ε Η, και η αρ- μό δια υ πάλ λη λος δεν την έ δω σε! Πα ρά τοό τι ο δή μος α ξιο ποιώ ντας ευ ρω παϊκά προ- γράμ μα τα έ χει συν δρά μει με τρό φι μα οι κο -γέ νειες του κα ταυ λι σμού, μπο ρεί τε να κα- τα λά βε τε τις προ θέ σεις του.

Τι θα θέ λα τε να πεί τε στους κα τοί κουςτου Με νι δίου;

Οι συν δη μό τες τους στο Κα ταυ λι σμό Σει- σμό πλη κτων Κα πο τά δεν εί ναι ε γκλη μα -τίες. Η πα ρα βα τι κό τη τα ε κεί δεν νο μί ζω ό -τι εί ναι με γα λύ τε ρη α πό ό,τι στην υ πό λοι πηελ λη νι κή κοι νω νία. Ας σκε φτεί ο κα θέ ναςμας πριν τους πε τά ξει το α νά θε μα, αν ο ί -διος πει νού σε, έ με νε σε κα τε στραμ μέ νο πιακο ντέι νε ρ, που το κα λο καί ρι εί ναι Σα χά ρακαι το χει μώ να Σι βη ρία, αν δεν εί χε κα μίαελ πί δα να βελ τιώ σει τη ζωή του, πώς θα α -ντι δρού σε! Τους ζού με κα θη με ρι νά. Προ- σπα θούν μέ σα σε πο λύ, πά ρα πο λύ δύ σκο -λες συν θή κες.

•

Ας σκε φτεί ο κα θέ νας μας πριν τουςπε τά ξει το α νά θε μα, αν ο ί διος πει -νού σε, έ με νε σε κα τε στραμ μέ νο πιακο ντέι νε ρ, που το κα λο καί ρι εί ναιΣα χά ρα και το χει μώ να Σι βη ρία, ανδεν εί χε κα μία ελ πί δα να βελ τιώ σειτη ζωή του, πώς θα α ντι δρού σε!

“ΣΤΡΑ ΤΟ ΠΕ ∆Ο ΚΑ ΠΟ ΤΑ

Εκεί ό που η α θλιό τη τα δεν έ χει τέ λοςΣυ νέ ντευ ξη με την Εύα Κων στα ντα ρά κη α πό την ο μά δα υ πο στή ρι ξης του κα ταυ λι σμού

Η Εύα Κων στα ντα ρά κη έ να βρά δυ άρ χι σε να τη λε φω νά σε δη μο σιο γρά φους και πο λί τεςπου δρα στη ριο ποιού νται στην αλ λη λεγ γύη και, προ σπα θώ ντας να κρα τή σει την ψυ χραι- μία της, ε νη μέ ρω νε για την κα τά στα ση το στρα τό πε δο Κα πο τά: «κό βουν το ρεύ μα σε400 σει σμό πλη κτες οι κο γέ νειες που ζουν σε κο ντέι νερ», μας εί πε. «Πα ρα μο νές του Πά -σχα». Το θέ μα δη μο σιο ποιή θη κε, αλ λά η ∆Ε Η δεν ευαι σθη το ποιή θη κε. Και η Εύα, μα ζί μεό λους που στέ κουν δί πλα στους συ μπο λί τες μας, ε κεί νους που εί χαν την α τυ χία να βρε- θούν στο δρό μο α πό μια θε ο μη νία, συ νε χί ζει τον α γώ να της αν θρω πιάς. Να μη μεί νεικα νείς μό νος του στην κρί ση. Μέ χρι να ‘ρθει η στιγ μή, που, ε πι τέ λους, αυ τό το σύν θη μαθα εί ναι πα ρελ θόν.

Αγώ νας δρό μουη στή ρι ξη των μα θη τών μας

Ποιες δο μές αλ λη λεγ γύης δου λεύουν ε κεί και με τι α ντι κεί με να; Πριν 8 χρό νια, φτιά χτη κε ά τυ πα μια τρι με λής ο μά δα, στην ο ποία με τέ χω. Λέ γα με τό τε,

ε πει δή: «Τα παι διά ε κεί εί ναι ε ξό ρι στα α πό την παι δι κή η λι κία. ∆εν μπο ρούν να εκ παι δευ -τούν, δεν μπο ρούν να ο νει ρευ τούν.» και θέ λα με μέ σα α πό τη δρά ση μας με συμ με το χι κόθέ α τρο, ε νι σχυ τι κή δι δα σκα λία, με τις βόλ τες σε θέ α τρα η μου σεία να «γλυ κά νου με τηνψυ χή τους για να κα τα λά βουν ό τι υ πάρ χει και για αυ τά έ νας χώ ρος στη ζωή». Ανα πο λού -με την τό τε πο λυ τέ λειά μας, να έ χου με τέ τοιες ευαι σθη σίες! Τώ ρα η ε πι βίω ση εί ναι τοθέ μα. Φέ τος, η Μη τρό πο λη της πε ριο χής προ σφέ ρει α πό ∆ευ τέ ρα έως Πα ρα σκευή 120 με- ρί δες φα γη τού (πέ ρυ σι ή ταν μό νο 25) και μια φο ρά πε ρί που το δί μη νο έ να μι κρό πα κέ το

τρο φί μων σε 80 οι κο γέ νειες. Και ε μείς που τώ ρα πια εί μα στε πε ρί που

15, κά νου με έ να κα θη με ρι νό α γώ να δρό μουνα ε ξα σφα λί σου με τρό φι μα, για να ε νι σχύ -σου με κά ποιες οι κο γέ νειες των «μα θη τώνμας». Τον τε λευ ταίο χρό νο κά ποια α πό «ταπαι διά μας» έ χουν χά σει ί σως και το μι σότους βά ρος.

Παί ζου με μέ σα α πό το συμ με το χι κό θέ α -τρο με 80 παι διά ε βδο μα διαίως και πε ρί πουσε 20 παι διά προ σφέ ρου με ε νι σχυ τι κή δι δα -σκα λία. Αν εί χα με πε ρισ σό τε ρους ε θε λο ντέςθα μπο ρού σα με να βο η θή σου με πε ρισ σό τε ραπαι διά στο διά βα σμα. Υπό ό ψιν ό τι οι πε ρισ -σό τε ροι γο νείς των παι διών εί ναι α ναλ φά -βη τοι!

•

Στις 24 Οκτωβρίου 1921 οΛένιν έστειλε ένασημείωμα και παρατηρήσειςεπί ενός σχεδίου δήλωσηςτης σοβιετικής κυβέρνησηςγια το ζήτημα του χρέους,που είχε συντάξει ο Γκ. Β.Τσιτσέριν. Πρόκειται,λοιπόν, για ένα κείμενο πουείχε την έγκρισή του, γι’αυτό και δημοσιεύτηκε το1945 για πρώτη φορά στοντόμο 35 της συλλογήςλενινιστικών κειμένων. Η δήλωση αυτή προφανώςδεν μπορεί να μεταφερθείκαι να διαβαστεί το παρόν,χωρίς να ληφθούν υπόψη οισυνθήκες της εποχής, πουπεριγράφονται με σαφήνειαμέσα στην ίδια τη δήλωση.Ακόμη και με αυτό τον όρο,όμως, το κείμενο αυτό δενχάνει την πολύ σημαντικήαξία του ως υπόδειγμαευέλικτης πολιτικήςσκέψης, που ούτε για μιαστιγμή δεν ξεχνάει ότιμπορεί ακόμα και με«σοβαρές παραχωρήσεις»να υπηρετηθεί ο κεντρικός,ο κύριος στόχος: η σωτηρίατης επανάστασης από τουςεξωτερικούς καιεσωτερικούς εχθρούς της.Χωρίς μεγαλοστομίες,χωρίς την ελάχιστηαφαίρεση και απομάκρυνσηαπό τη σκληρήπραγματικότητα διακρίνειτο πρωτεύον και σημαντικόαπό το δευτερεύον,υπερασπιζόμενο τονπυρήνα του νεαρούσοβιετικού κράτους. Μπορεί να μας φανείχρήσιμο σε μια συζήτησηγια το πώς μπορούν νασχεδιαστούν και ναπραγματοποιηθούνδιαπραγματεύσεις μεσοβαρά διακυβεύματα.

Ησυν διά σκε ψη των Βρυ- ξελ λών των α ντι προ σώ -πων των κρα τών, σύμ-

φω να με πλη ρο φο ρίες των δυ- τι κο ευ ρω παϊκών ε φη με ρί δων,έ βα λε ό ρο σχε τι κά με τη χο ρή -γη ση πι στώ σεων στην κυ βέρ νη -ση της Ρω σίας για βοή θειαστους πει να σμέ νους, την α να -γνώ ρι ση απ’ αυ τήν των χρεώντων προ η γού με νων κυ βερ νή -σεων της Ρω σίας. Για τις α πο -φά σεις τής συν διά σκε ψης αυ -τής δεν α να κοι νώ θη κε τί πο τεως τώ ρα στην κυ βέρ νη ση τηςΡω σίας. Η κυ βέρ νη ση της Ρω- σίας ω στό σο, μπρο στά στις λαϊ-κές μά ζες που πει νούν, δεν ε πι -θυ μεί να λά βει υ πό ψη της τηλε πτό τη τα της δι πλω μα τι κής ε -θι μο τυ πίας και θεω ρεί α με τά -κλη το χρέ ος της να κά νει α μέ -σως δή λω ση για τη στά ση α πέ -να ντι στις α πο φά σεις των Βρυ- ξελ λών. Ο πρω θυ πουρ γός τηςΑγγλίας κ. Λόυ ντ Τζώρτζ στολό γο του στις 16 του Αυ γού -στου στο βρε τα νι κό κοι νο βού -λιο ο νό μα σε δια βο λι κό σχέ διοτην πρό τα ση να χρη σι μο ποιη θείη πεί να στη Ρω σία για να ε ξα -να γκα στεί η Ρω σία να α να γνω -ρί σει τα χρέη της τσα ρι κής κυ- βέρ νη σης. Πα ρ’ ό λα αυ τά ησυν διά σκε ψη των Βρυ ξελ λών,που εί ναι πλή ρως ε νη με ρω μέ νηπως, λό γω της έ κτα σης που πή -ρε η συμ φο ρά της πεί νας στηΡω σία, η Σο βιε τι κή κυ βέρ νη σηδεν εί ναι σε θέ ση με τις δι κέςτης δυ νά μεις να σώ σει α πό τοχα μό τον πλη θυ σμό που υ πο φέ -

Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2014 2255ΙΣΤΟΡΙΑ

ρει, έ βα λε ό ρο χο ρή γη σης τωνπι στώ σεων στη Ρω σία, χω ρίς τιςο ποίες δεν δυ να τή μια σο βα ρήβοή θεια σε ό σους πει νούν, τηνα να γνώ ρι ση α πό τη Σο βιε τι κήκυ βέρ νη ση των πα λιών χρεών.

Ανα γνώ ρι ση χρεώνυ πό ό ρους

Η κυ βέρ νη ση της Ρω σίας, ε πι -σύ ρο ντας την προ σο χή των ερ- γα ζο μέ νων μα ζών ό λων των χω -ρών και ό λων των πο λι τών, πουδιέ πο νται βα θιά α πό το πνεύ ματης α γά πης προς τον άν θρω πο,στις ε νέρ γειες αυ τές της συν- διά σκε ψης των Βρυ ξελ λών, δη- λώ νει ταυ τό χρο να ό τι η πρό τα -ση να α να γνω ρί σει με ο ρι σμέ -νους ό ρους τα πα λιά χρέη α ντα -πο κρί νε ται σή με ρα στις προ θέ -σεις της. Η Σο βιε τι κή κυ βέρ νη -ση α πό την αρ χή της ύ παρ ξήςτης έ βα λε σαν έ ναν α πό τουςβα σι κούς σκο πούς της πο λι τι -κής της την οι κο νο μι κή συ νερ -γα σία με τα άλ λα κρά τη. ∆ή λω -νε πά ντα ό τι εί ναι έ τοι μη να πα- ρα χω ρή σει αρ κε τά κέρ δη στουςξέ νους κα πι τα λι στές, οι ο ποίοιθα τη βο η θού σαν στην α ξιο -ποίη ση του φυ σι κού πλού τουτης Ρω σίας και στην α νόρ θω σητου οι κο νο μι κού της μη χα νι -σμού. Η Σο βιε τι κή κυ βέρ νη σησή με ρα δια πι στώ νει ό τι στις ε -πί ση μες δη λώ σεις τό σο τουπροέ δρου των Ενω μέ νων Πο λι -τειών της Αμε ρι κής, ό σο καιτων υ πουρ γών της Με γά ληςΒρε τα νίας εκ φρά ζε ται διαρ κώςη ι δέα ό τι και ύ στε ρα α πό τρίαχρό νια με τά το τέ λος του πα γ-κο σμίου πο λέ μου πα ρ’ ό λα αυ -τά δεν υ πάρ χει πραγ μα τι κή ει- ρή νη, η α νέ χεια των λαϊκών μα -ζών ό λο και πιο πο λύ με γα λώ -νει, αυ ξά νουν τα κρα τι κά χρέηκαι με γα λώ νει το οι κο νο μι κόχά ος.

Εί ναι ε ντε λώς ο λο φά νε ρο ό τιδεν μπο ρεί να γί νει σκέ ψη γιατην ε γκα θί δρυ ση ο λο κλη ρω μέ -νης ει ρή νης χω ρίς τη Ρω σία μετα 130 ε κα τομ μύ ρια πλη θυ σμότης, ό τι δεν μπο ρεί να υ περ νι -κη θεί το οι κο νο μι κό χά ος, α φή -νο ντας στη Ρω σία τα ε ρεί πια,και ό τι το ζή τη μα των α μοι -βαίων σχέ σεων α νά με σα στηΡω σία και στον υ πό λοι πο κό -σμο, που εί ναι πρω ταρ χι κό πα γ-κό σμιο ζή τη μα, δεν μπο ρεί ναλυ θεί χω ρίς συμ φω νία με τη Σο- βιε τι κή κυ βέρ νη ση. Από την ά -πο ψη των μα κρό χρο νων συμ φε -ρό ντων και των μό νι μων α να -γκών ό λων των κρα τών και ό -λων των λαών, η οι κο νο μι κή α -νόρ θω ση της Ρω σίας εί ναι πρω- ταρ χι κή α νά γκη ό χι μό νο γι’ αυ -τήν αλ λά και για ό λα τα κρά τηκαι ό λους τους λα ούς. Χω ρίςτην οι κο νο μι κή α μοι βαία δρα- στη ριό τη τα με τις άλ λες χώ ρες,το πρό βλη μα της οι κο νο μι κήςα να ζωο γό νη σης της Ρω σίας γί- νε ται στο έ πα κρο δύ σκο λο, καιη εκ πλή ρω σή του πρέ πει νατρα βή ξει για πά ρα πο λύ μα κρό -χρο νη πε ρίο δο.

Τα συμ φέ ρο ντατων ερ γα τών καιτων κα πι τα λι στώ ν

Η ερ γα το α γρο τι κή κυ βέρ νη σηκα λύ τε ρα α πό κά θε άλ λον μπο- ρεί να εκ πλη ρώ σει αυ τό το κα- θή κον. Τα α το μι κά ι διο τε λήσυμ φέ ρο ντα των ξε χω ρι στών ο -μά δων των κα πι τα λι στών δεντης μπαί νουν ε μπό διο στη δου- λειά για την α νόρ θω ση της λαϊ-κής οι κο νο μίας. Η ερ γα το α γρο -τι κή ε ξου σία κα θο δη γεί ται ά με -σα α πό τα συμ φέ ρο ντα των πλα- τιών λαϊκών μα ζών, που εί ναιστην ου σία και συμ φέ ρο ντα τηςκοι νω νίας στο σύ νο λό της. Βά- ζο ντας για σκο πό της την ι κα -νο ποίη ση των συμ φε ρό ντων ό -λου του ερ γα ζό με νου λα ού τηςΡω σίας, η ερ γα το α γρο τι κή ε ξου- σία, που βγή κε νι κη φό ρα α πότις α νή κου στες δο κι μα σίες τουεμ φυ λίου πο λέ μου, δί νει τη δυ- να τό τη τα στην ι διω τι κή πρω το -βου λία και στο κε φά λαιο να συ- νερ γα στεί με την ε ξου σία τωνερ γα τών και των α γρο τών στηνα ξιο ποίη ση του φυ σι κού πλού- του της Ρω σίας. Η Σο βιε τι κή κυ- βέρ νη ση α πο κα τέ στη σε το ι διω -τι κό ε μπό ριο, την α το μι κή ι διο -κτη σία στις μι κρές ε πι χει ρή -σεις, το δι καίω μα για εκ χω ρή -σεις και ε νοι κία σης στις με γά -λες.

Η Σο βιε τι κή ε ξου σία πα ρα χω -ρεί στο ξέ νο κε φά λαιο έ να ση- μα ντι κό μέ ρος του κέρ δους γιατην ι κα νο ποίη ση των συμ φε ρό -ντων του, για να το προ σελ κύ -σει να πά ρει μέ ρος στην οι κο νο -μι κή δου λειά στη Ρω σία. Η Σο- βιε τι κή κυ βέρ νη ση, α κο λου θώ -ντας το δρό μο αυ τό, ε πι διώ κειτις οι κο νο μι κές συμ φω νίες μεό λα τα κρά τη, γι’ αυ τό σε τε λευ -ταία α νά λυ ση εί ναι α πα ραί τη το

το κλεί σι μο ο ρι στι κής ει ρή νηςα νά με σα στη Ρω σία και στα άλ -λα κρά τη. Η Σο βιε τι κή ε ξου σία,βά ζο ντας αυ τό το κα θή κονμπρο στά της συ να ντά α πό μέ- ρους των άλ λων κρα τών την α -παί τη ση της α να γνώ ρι σης τωνπα λιών χρεών της τσα ρι κής κυ- βέρ νη σης.

Έτοι μοι για πα ρα χω ρή σεις

Η σο βιε τι κή κυ βέρ νη ση δη-

λώ νει ό τι σύμ φω να με τη βα θιάτης πε ποί θη ση κα νέ νας λαόςδεν εί ναι υ πο χρεω μέ νος να πλη- ρώ σει την α ξία αυ τών των α λυ -σί δων, που ο ί διος ο λαός φο- ρού σε στη διάρ κεια αιώ νων.Όμως η κυ βέρ νη ση της Ρω σίας,ξε κι νώ ντας α πό την α κλό νη τηα πό φα σή της να έρ θει σε πλή ρησυμ φω νία με τα άλ λη κρά τη, εί -ναι έ τοι μη να κά νει μια σει ράπα ρα χω ρή σεις στο σπου δαιό τα -το αυ τό ζή τη μα. Ταυ τό χρο νακα τα νο εί ε πί σης τις ε πι θυ μίεςτων πο λυά ριθ μων μι κρών με τό -χων των κρα τι κών δα νείων τηςΡω σίας, ι διαί τε ρα στη Γαλ λία,για τους ο ποίους η α να γνώ ρι σηα πό την κυ βέρ νη ση της Ρω σίαςτων τσα ρι κών χρεών προ κα λείου σια στι κό εν δια φέ ρον. Η κυ- βέρ νη ση της Ρω σίας, ξε κι νώ -ντας α πό τις σκέ ψεις αυ τές, δη- λώ νει ό τι εί ναι έ τοι μη να α να -γνω ρί σει για τον ε αυ τό της τιςυ πο χρεώ σεις α πέ να ντι στα άλ λακρά τη και στους πο λί τες τουςγια τα κρα τι κά δά νεια που σύ να -ψε η τσα ρι κή κυ βέρ νη ση ως το1914, ε φό σον θα της πα ρα χω -ρη θούν ευ νοϊκοί ό ροι, που τηςε ξα σφα λί ζουν την πρα κτι κή δυ- να τό τη τα εκ πλή ρω σης των υ πο -χρεώ σεων αυ τών.

Εί ναι αυ το νό η το ό τι α πα ραί -τη τος ό ρος της α να γνώ ρι σηςαυ τής εί ναι η ταυ τό χρο νη υ πο -χρέω ση των με γά λων δυ νά μεωννα βά λουν τέρ μα ο πωσ δή πο τεστις κά θε εί δους ε νέρ γειες πουθέ τουν σε κίν δυ νο την α σφά -λεια των Σο βιε τι κών ∆η μο κρα -τιών και το α πα ρα βία στο τωνσυ νό ρων τους. Με άλ λα λό για, ηΣο βιε τι κή ∆η μο κρα τία μπο ρείνα α να λά βει τις υ πο χρεώ σειςαυ τές μό νο στην πε ρί πτω ση πουοι με γά λες δυ νά μεις θα συ νά -ψουν μα ζί της ο ρι στι κή γε νι κήει ρή νη και αν η κυ βέρ νη σή της

α να γνω ρι στεί α πό τα άλ λα κρά -τη.

Συν διά σκε ψηγια την ει ρή νη και το χρέ ος

Για το σκο πό αυ τό η κυ βέρ νη -ση της Ρω σίας προ τεί νει τη γρη- γο ρό τε ρη σύ γκλη ση διε θνούςσυν διά σκε ψης, η ο ποία θα α -σχο λού νταν με τα κα θή κο νταπου προσ διο ρί στη καν πιο πά νωθα ε ξέ τα ζε τις α μοι βαίες α ξιώ -σεις των άλ λων κρα τών [του ε -νός προς το άλ λο] και της κυ- βέρ νη ση της Ρω σίας [προς ταάλ λα κρά τη] και θα ε πε ξερ γα ζό -ταν α νά με σά τους την ο ρι στι κήσυν θή κη ει ρή νης. Μο νά χα ύ στε -ρα α πό τη σύ γκλη ση της συν- διά σκε ψης αυ τής μπο ρεί να ε πι -τευ χθεί η γε νι κή ει ρή νευ ση. Ητε λευ ταία σε κα μιά πε ρί πτω σηδεν θα ε πι τευ χθεί α πό τη συν- διά σκε ψη της Ουά σι γκτον, πουοι α πο φά σεις της δεν θα α να -γνω ρι στούν α πό τη Ρω σι κή ∆η- μο κρα τία, η ο ποία δεν προ- σκλή θη κε να πά ρει μέ ρος στησυν διά σκε ψη αυ τή.

Στην τέ ταρ τη ε πέ τειο της ύ -παρ ξης της Σο βιε τι κής κυ βέρ -νη σης που έρ χε ται ύ στε ρα α πόλί γες μέ ρες, θα υ πο χρεω θούν ό -λοι να δια πι στώ σουν ό τι οι προ- σπά θειες των πο λυά ριθ μων ε -ξω τε ρι κών και ε σω τε ρι κών ε χ-θρών μο νά χα στε ρέω σαν στηΡω σία την ερ γα το α γρο τι κή ε -ξου σία, σαν πραγ μα τι κό υ πε ρα -σπι στή και εκ πρό σω πο τωνσυμ φε ρό ντων των ερ γα ζό με νωνμα ζών της Ρω σίας και της α νε -ξαρ τη σίας της. Τα νέα σχέ διαγια ε πέμ βα ση κα τά της Σο βιε τι -κής Ρω σίας, που για την ύ παρ -ξή τους μι λούν πο λυά ριθ μες δη- λώ σεις των κα θο δη γη τι κών ορ- γά νων του Τύ που των χω ρώντης Αντά ντ, α κό μη πιο πο λύ θαδυ να μώ σουν τους α διάρ ρη -κτους δε σμούς των ερ γα ζό με -νων μα ζών της Ρω σίας με τηνερ γα το α γρο τι κή ε ξου σία πουεκ φρά ζει τη θέ λη σή τους, ό μωςμια α πό πει ρα πραγ μα το ποίη σηςτων σχε δίων αυ τών μπο ρεί α κό -μη πιο πο λύ να με γα λώ σει ταβά σα να των ερ γα ζό με νων μα -ζών και να πα ρα τεί νει τη στιγ μήτης ο ρι στι κής α νόρ θω σης τηςοι κο νο μίας της Ρω σίας, ε πι φέ -ρο ντας έ τσι χτύ πη μα ε πί σης καιστα οι κο νο μι κά συμ φέ ρο ντα ό -λων των άλ λων λαών.

Η πρό τα ση αυ τή, που κά νει ηκυ βέρ νη ση της Ρω σίας, εί ναι ηκα λύ τε ρη α πό δει ξη των ε πι διώ -ξεών της για ει ρή νη με ό λα τακρά τη και για την τα κτο ποίη σημε αυ τά των οι κο νο μι κών σχέ- σεων που με τί πο τε δεν πρό κει -ται να πα ρα βια στούν. Η πραγ- μα το ποίη ση της πρό τα σης αυ -τής ε ξυ πη ρε τεί τα συμ φέ ρο νταό λων των κρα τών και λαών.

Η κυ βέρ νη ση της Ρω σίας εκ- φρά ζει τη στα θε ρή ελ πί δα τηςό τι σαν α πο τέ λε σμα της πρό τα -σής της θα ε πι τευ χθεί στο ά με -σο μέλ λον η ο ρι στι κή διευ θέ τη -ση των οι κο νο μι κών και πο λι τι -κών σχέ σεων α νά με σα στη Ρω -σία και στα άλ λα κρά τη.

Η σο βιε τι κή κυ βέρ νη σημπρο στά στο ε ξω τε ρι κό χρέ οςΈνα κεί με νο του Λέ νι ν

Ο Λέ νιν, ο Τσι τσέ ρινκαι ο Μπερτ ζί ν

Από την ά πο ψη τωνμα κρό χρο νων συμ -φε ρό ντων και τωνμό νι μων α να γκώνό λων των κρα τώνκαι ό λων τωνλαών, η οι κο νο μι κήα νόρ θω ση της Ρω -σίας εί ναι πρω ταρ -χι κή α νά γκη ό χι μό -νο γι’ αυ τήν αλ λάκαι για ό λα τα κρά -τη και ό λους τουςλα ούς. Η ερ γα το α -γρο τι κή κυ βέρ νη σηκα λύ τε ρα α πό κά θεάλ λον μπο ρεί ναεκ πλη ρώ σει αυ τότο κα θή κον.

“

2266 Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2014MOYΣΙΚΗ

«Ώρα επτάμισηΕλλάδος»

Το μουσικό έργο τηςΕιρήνης Χηράτου«Ώρα επτάμιση Ελλά-

δος» αποτελείται απόδεκατέσσερα έντεχνα τρα-γούδια. Κάθε τραγούδιεξιστορεί μια ιστορία δια-φορετική, ενώ όλα μαζίσυνδέονται με μιααφήγηση λιτή και καθημε-ρινή, με σημεία αναφοράςτη ζωή και τον έρωτα. Οιάνθρωποι που πασχίζουνδιαρκώς να ανακαλύψουνδιαύλους επικοινωνίας,αλλά και η ειρωνεία του ναείσαι ονειροπόλος, έφηβοςή μετανάστης, σε ένασύστημα διαφθοράς καιυποκρισίας... H Ελπίδα,όμως, είναι αυτός ο ίδιος οΆνθρωπος, είμαστε οι ίδιοιεμείς όταν δεν σταματάμενα αισθανόμαστε. Η ζωή που ξετυλίγεταιγεμάτη εκπλήξεις. Η ευλο-γία της καλοσύνης σε μιακοινωνία που το χρήμαεξαγοράζει συνειδήσεις.Φτώχεια και ευημερία.Γέννηση και θάνατος:Καταστάσεις ταυτόσημεςόταν δεν δουλεύουν όλεςοι αισθήσεις. Σκέψεις καισυναισθήματα του «Εγώ»αλλά και του «Εμείς». Τρα-γούδια που θα μπορούσαννα χαρακτηριστούν και«Μικρές Ιστορίες Ζωής».Ερμηνεύουν: ΓιάννηςΘωμόπουλος, ΕιρήνηΧηράτου, Μαριάννα Γκέκα.Παίζουν οι μουσικοί:Κώστας Γιώτης (μπάσο),Νέστωρας ∆ημόπουλος(ηλεκτρική κιθάρα), Σπύ-ρος Κωστής (φαγκότο),Βιβή Γκέκα (μαντολίνο),Ειρήνη Χηράτου (βιολί).Αφήγηση κειμένων:Μαριάννα Γκέκα, αφήγησηηχογραφημένων κειμένων:Αντώνης Καρατζαφέρης,Ειρήνη Χηράτου.Φωτογραφία και επεξερ-γασία υλικού προβολής:Νίκος Γράβαρης, μοντάζοπτικοακουστικού υλικούπροβολής: ΜελίσαΓράβαρη. ∆ιδασκαλίαχορωδίας, κινησιολογία,σχεδιασμός φωτισμών,μουσική διεύθυνση: ΕιρήνηΧηράτου. Συμμετέχει, η55μελής χορωδία του 5ουΓυμνασίου Γαλατσίου.Η παράσταση παρουσιάζε-ται με τη στήριξη:Πολιτιστικές ΥπηρεσίεςΥπουργείου Παιδείας καιΠολιτισμού Κυπριακής∆ημοκρατίας.Την Τετάρτη 30 Απριλίου,στις 9μ.μ., στο ΙδρυμαΜιχάλης Κακογιάννης.Είσοδος ελεύθερη. Κρατή-σεις θέσεων στα ταμείατου Ιδρύματος ΜιχάληςΚακογιάννης (Πειραιώς206, Ταύρος), 2103418579.

Επιµέλεια: ΛΛιιάάνναα ΜΜααλλααννδδρρεεννιιώώττηη

[email protected]

ΜΟ

ΥΣΙΚ

ΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η γοητεία των εγχόρδωνΣτον Κύκλο «Μουσική δωματίου» του Μεγάρου Μουσικής ανήκει η βραδιά-

αφιέρωμα στην «Αβάσταχτη ελαφρότητα των εγχόρδων», στην οποία συμπράτ-τουν το Κουαρτέτο Τετρακτύς και ο Νικόλας Καβάκος, κορυφαίος τσελίστας τηςΟρχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Οι πέντε διακεκριμένοι μουσικοί στοπρόγραμμά τους παρουσιάζουν συνθέτες δύο εθνικοτήτων από δυο διαφορετι-κούς αιώνες και τρία διαφορετικά μουσικά ρεύματα: Nτμίτρι Σοστακόβιτς (1906-1975), Aλεξάντρ Μποροντίν (1833-1887) και Φραντς Σούμπερτ (1797-1828).

Το Κουαρτέτο Τετρακτύς δημιουργήθηκε το 2008. Απαρτίζεται από τουςΓιώργο και Κώστα Παναγιωτίδη (βιολί), Aλί Μπάζεγκμεζλερ (βιόλα) και ∆ημήτρηΤραυλό (τσέλο). Και τα τέσσερα μέλη του έχουν σπουδάσει σε πανεπιστήμια στοεξωτερικό και έχουν μακρά πείρα σε ορχηστρικές συνεργασίες υπό τη διεύθυνσημεγάλων αρχιμουσικών. Όταν τα μέλη του Κουαρτέτου εγχόρδων Τετρακτύς έλα-βαν μέρος, κατά την καλλιτεχνική περίοδο 2011-12, στον Κύκλο Rising Stars τουEuropean Concert Hall Organisation (ECHO) ως πρόταση του Μεγάρου Μουσι-κής, οι κριτικοί μίλησαν για ένα «νέο ανερχόμενο κουαρτέτο» με «απολλώνεια τε-χνική», εκφραστική διαφάνεια, διαυγή και μεστό ήχο, μοναδικό ύφος και δεξιο-τεχνικό φραζάρισμα. Το ρεπερτόριο του Κουαρτέτου Τετρακτύς απηχεί τη βαθιάαγάπη των μελών του για την κλασική εργογραφία αλλά και το έντονο ενδιαφέ-ρον τους για τη σύγχρονη δημιουργία.

Της συναυλίας θα προηγηθεί σύντομος σχολιασμός του προγράμματος από τονπιανίστα Τίτο Γουβέλη.

Την Τρίτη 29 Απριλίου, στις 8.30μ.μ., στην αίθουσα ∆ημήτρης Μητρόπουλος.Τιμές εισιτηρίων: 12 και 20 ευρώ. Ειδικές τιμές: 5 ευρώ (φοιτητές, νέοι, άνερ-γοι και Α.Μ.Ε.Α.) και 8 ευρώ (65+ και πολύτεκνοι).

Η Αλίκη συναντάτη χώρατων θαυμάτων

Mια μουσικοθεατρική παράσταση με μουσικήαπό την όπερα για μικρούς από 7 ετών, αλλά καιγια μεγάλους. Πώς βλέπει τον κόσμο ένα παιδί;Μα φυσικά, με τα μάτια της φαντασίας όπως ηΑλίκη. Η Αλίκη μάς παρουσιάζει το δικό της μο-ναδικό κόσμο αποτελούμενο από φωτεινές καιονειρικές εικόνες που πλαισιώνονται από σπου-δαία μουσικά κομμάτια της οπερατικής παράδο-σης. Τα πρόσωπα της όπερας παίρνουν σάρκακαι οστά, ταξιδεύοντας από το σανίδι του θεά-τρου στις καρέκλες της πλατείας με στόχο να φέ-ρουμε την όπερα πιο κοντά στο ευρύ κοινό. ΗΑλίκη ξεκινά το ταξίδι της με σκοπό να γνωρίσεικαινούργιους τόπους και να συναντήσει τα μα-

γικά πλάσματα των παραμυθιών που τόσο αγαπά.Με τη βοήθεια ενός μάγου βρίσκεται σ’ ένα μα-κρινό κάστρο όπου μοναδικός κάτοικος είναιένας μοναχικός πρίγκιπας!

Μέσα από το ταξίδι ανακαλύπτει τη δύναμη τηςαγάπης και με τη βοήθεια της μουσικής καλείταινα ξεπεράσει τις δυσκολίες που παρουσιάζονταιώστε να βρει το δρόμο του γυρισμού...

«Και μην ξεχνάς πότε πότε να κλείνεις τα μάτιασου και να ακούς τη μουσική. Έτσι όποιος μαγι-κός τόπος θελήσεις, θα είναι εκεί.» Συντελεστέςτης παράστασης: Ιωάννα Βρακατσέλη (mezzo-so-prano), Αγάπη Παπαμήτσου (soprano), ΝεφέληΤσιπουρίδη, Μυρτώ Ακρίβου (πιάνο), σκηνοθε-σία: Αντώνης Περπινιάς, κείμενα: Νεφέλη Τσι-πουρίδη. Με την υποστήριξη των: Ομάδα τέχνης«Πάροδος», βεστιάριο «Τα ρούχα του Βασιλιά».

Το Σάββατο 3 Μαΐου, στις 12μ., στην ΑίθουσαΣυναυλιών Φίλιππος Νάκας (Ιπποκράτους 41).Εισιτήριο: 10 και φοιτητικό 5 ευρώ.

Τι 30, τι 40, τι 50Η Μαρία Κανελλοπούλου και ο Θάνος Πολύδω-ρας κλείνουν και με μία έκπληξη τις εμφανίσειςτους στη μουσική παράσταση «Τι 30, τι 40, τι 50».Πέρα από την πρωτοτυπία της παράστασης πουένα μέρος της είναι οπτικοποιημένο, δηλαδή, πα-ρεμβάλλονται, ατάκες από τα έργα που σχολιά-ζουν τα τραγούδια, αλλά προβάλλονται και σκη-νές από τις αντίστοιχες ταινίες και έργα, τηνώρα του τραγουδιού, για το τέλος της σεζόνέχουν και άλλη πρωτοτυπία.Μετά το τέλος της παράστασης, συνεχίζουν μεχορευτικά τραγούδια εκείνης της εποχής για ναχορέψει ο κόσμος.Βάλς, τανγκό, μάμπο, ρούμπα, αλλά και ζεϊμπέ-κικο.Την ορχήστρα αποτελούν οι: Γιώργος Τσοκάνης(πλήκτρα, φωνή, μουσική επιμέλεια), ΜαρίναΤσοκάνη (πλήκτρα, φωνή) και Θωμάς Καραμαζά-κης (κιθάρα, φωνή). Τη σκηνοθετική επιμέλειακαι το μοντάζ έκανε ο Θάνος Πολύδωρας, ενώτην καλλιτεχνική επιμέλεια του προγράμματοςέχει ο Νίκος Οικονόμου.Τη ∆ευτέρα 28 Απριλίου, στις 9.30μ.μ., στοΡυθμό Stage (Μαρίνου Αντύπα 38, Ηλιούπολη).Είσοδος: 12 ευρώ (με μπύρα ή κρασί).

Κουαρ τέ τα για πιά νοΗ Εθνι κή Λυ ρι κή Σκη νή συ νε χί ζει και φέ τος τον ι διαί τε ρα ε πι τυ χη μέ νο θε σμό

των κυ ρια κά τι κων συ ναυ λιών στο φουα γέ με ε λεύ θε ρη εί σο δο. Φέ τος, το πρό -γραμ μα των συ ναυ λιών αρ θρώ νε ται σε τρεις θε μα τι κούς κύ κλους: Τον κύ κλοΌπε ρας, τον κύ κλο Οπε ρέ τας και τον κύ κλο φι λο ξε νού με νου συν θέ τη. Στοπλαί σιο των εκ δη λώ σεων του «Κύ κλου φι λο ξε νού με νου συν θέ τη» με καλ λι τε χνι -κό υ πεύ θυ νο τον Γιώρ γο Κου με ντά κη α νή κει η πα ρά στα ση του συ νό λου KyklosEnsemble.

Τέσ σε ρις ε ξέ χο ντες σο λί στ του κα τα ξιω μέ νου συ νό λου μου σι κής δω μα τίουKyklos Ensemble με σπου δαία καλ λι τε χνι κή πα ρου σία στην Ελλά δα και το ε ξω -τε ρι κό θα ερ μη νεύ σουν δύο ση μα ντι κά κουαρ τέ τα της κλα σι κής και ρο μα ντι κήςπε ριό δου: το Κουαρ τέ το για πιά νο σε σολ ε λάσ σο να, αρ. 1 (KV 478) του Μό -τσαρτ και το Κουαρ τέ το για πιά νο σε μι ύ φε ση μεί ζο να, έρ γο 47 του Σού μαν.Επί σης, α νά με σα στα δύο έρ γα θα α κου στεί το ι διαί τε ρα α παι τη τι κό Σκέρ τσο γιατέσ σε ρα όρ γα να του σπου δαίου έλ λη να συν θέ τη Νί κου Σκαλ κώ τα.

Το κουαρ τέ το αυ -τής της ξε χω ρι στήςσυ ναυ λίας α πο τε -λούν οι σο λί στ:Αντώ νης Σου σά μο -γλου (βιο λί), Χα ράΣει ρά (βιό λα),Άγγε λος Λια κά κης(βιο λο ντσέ λο) καιΣτέ φα νος Θω μό -που λος (πιά νο).

Την Κυ ρια κή 27Απρι λίου, στις6μ.μ., στο φουα γέτου Θεά τρου Ολύ -μπια. Εί σο δος ε -λεύ θε ρη.

•

Τόσα χρόνια ασχολούμαστε με τηβιβλιοπαρουσίαση, αλλά παιδικόβιβλίο δεν είχαμε διαβάσει, ούτε

καν φυλλομετρήσει. Μέναμε στο θεωρη-τικό ερώτημα, κατά πόσο έχει υπόστασηο όρος παιδική λογοτεχνία, με άλλα λό-για σε ένα άγονο δίλημμα, όπως, άλλω-στε, οι περισσότεροι φιλολογισμοί. Αυ-τά μέχρι προχτές, που μία βιβλιόφιλοςκυρία από το δραστήριο δυναμικό τουεκδοτικού οίκου Κέδρος είχε την καλή ι-δέα να μας στείλει μαζί με τα πασχαλιά-τικα λογοτεχνικά βιβλία και μερικά παι-δικά. Ήδη από το πρώτο ξεφύλλισμα,μας έφτιαξε τη διάθεση η εικονογράφη-ση. Ιδιαίτερα, οι εικόνες στα βιβλία γιαπαιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικήςηλικίας. Αλλά και στα βιβλία για τα με-γαλύτερα παιδιά, εκείνα των δυο τελευ-ταίων τάξεων του δημοτικού και τωνπρώτων γυμνασιακών, καθώς ούτε απόαυτά λείπουν οι ολοσέλιδες εικόνες ήκαι τα εικονογραφημένα “σαλόνια”. Απότα βιβλία για 15 ετών και άνω, μένει τοκείμενο χωρίς το οπτικό δεκανίκι, νακερδίσει μόνο του τον έφηβο αναγνώ-στη. Ένα πρώτο όνομα εικονογράφου,στα βιβλία που έφθασαν στα χέρια μας,κέρδισε την προσοχή μας. Του ΒαγγέληΕλευθερίου. Από την αρχική του ενασχό-ληση με τη γελοιογραφία φαίνεται νακράτησε την κωμική παραμόρφωση,προσθέτοντας στις φιγούρες ζωγραφικόπλασμό και τις λεπτές χρωματικές απο-χρώσεις της ακουαρέλας. Εμφανείς είναιεπίσης και οι επιδράσεις από τη ζωγρα-φική γκράφιτι. Στο βιογραφικό του, ο α-πολογισμός αναφέρει 130 βιβλία μέσασε μία εικοσιπενταετία. Μεταξύ αυτών,σε κάποια πρόσφατα, εμφανίζεται καιως συγγραφέας με οικολογικές ευαισθη-σίες, όπως τα «Έλα στη φύση, έλα στοπράσινο», «Έλα στη φύση, έλα στομπλε».

Αυτά τα δυο τελευταία χωρίς αυτοψία,πληροφοριακά. Στο χέρι κρατάμε έναπαλαιότερο βιβλίο με δική του εικονο-γράφηση, «Το σεντούκι με τις πέντεκλειδαριές». Συγγραφέας του είναι ο Ευ-γένιος Τριβιζάς “ο παραμυθάς”. Αυτόντον γνωρίζαμε ως όνομα, χωρίς να τον έ-χουμε διαβάσει. Ακριβέστερα, τον είχα-με καταχωρημένο στις απώλειες, αν όχιτης ελληνικής λογοτεχνίας, σίγουρα, πά-ντως, του αστυνομικού μυθιστορήματος.Συνομήλικος του Πέτρου Μαρτινίδη, αυ-τός με σπουδές, όχι αρχιτεκτονικής καιψυχολογίας όπως ο Θεσσαλονικιός, αλ-λά τις χρησιμότερες για τη συγγραφή α-στυνομικών, νομικής και εγκληματολο-γίας, θα μπορούσε να αναδειχθεί σεμαιτρ του είδους. Κάτι ανάμεσα σε Μαρ-τινίδη και στον κατά δέκα χρόνια μεγα-λύτερό τους, Πέτρο Μάρκαρη. Με τονδεύτερο έχει κοινό σημείο το χιούμορ,μόνο που του Τριβιζά είναι αγγλικήςγεύσης, πιο λεπτό και λιγότερο αψύ. Τε-λικά, αναγκαστήκαμε να ανασκευάσου-με τα περί απώλειας. Άρκεσε η ανάγνω-ση ενός κεφαλαίου από το παιδικό βι-βλίο, σε εκείνο που “ο Τζιμ ο ατρόμητοςθηριοδαμαστής” συναντά “τον ΤιμόθεοΠέπερμιντ, Λονδρέζο καθηγητή πιάνουκαι κουρδιστή”, για να πειστούμε ότι δενεπρόκειτο για απώλεια αλλά για κέρδοςστον δύσκολο τομέα της διασκεδαστικήςσυγγραφής, που ηλικία δεν κοιτάει. Βρί-σκεται, πάντως, στην κατάλληλη ηλικία,αντί να εφησυχάζει στις δάφνες του, ναδοκιμάσει και κάτι για το ενήλικο ανα-γνωστικό κοινό.

Αλλά ας επανέλθουμε στους αναγνώ-στες μικρής ηλικίας. Στις πρόσφατες εκ-δόσεις, στα μεταφρασμένα παιδικά βι-βλία, εντυπωσιακό χάρις στον τίτλο καιτο έγχρωμο εξώφυλλο ιταλικής αισθητι-κής, όπως και η εικονογράφηση του κει-μένου, πρόβαλε ένα χοντρό βιβλίο, κο-ντά 400 σελίδων, με σκληρό εξώφυλλο.Έχει τον ελκυστικό, για κάθε ηλικία, τίτ-λο, «Ταξίδι στο βασίλειο της φαντα-

σίας». Ενώ, στο εξώφυλλο εικονίζεται έ-νας κουστουμαρισμένος διοπτροφόροςποντικός, καβάλα σε ένα τέρας προϊστο-ρικής εποχής. ∆εν δείχνει φοβισμένος.Αντιθέτως, είναι μέσα στην καλή χαρά.Από συνήθεια αναζητήσαμε το όνοματου μεταφραστή, αλλά δεν υπήρχε. Ούτεόνομα συγγραφέα. Το Τζερόνιμο Στίλ-τον, που αναγράφεται πάνω από τον τίτ-λο είναι το όνομα του εν λόγω ποντικού.Πρόκειται για έναν πολύ μορφωμένο“κάτοικο της Ποντικονήσου”, η οποίατοποθετείται κάπου στον “Νότιο Τρω-κτικό Ωκεανό”. Ο Τζερόνιμο τυγχάνει“εκδότης και διευθυντής της μεγαλύτε-ρης εφημερίδας της νήσου, με τον επι-βλητικό τίτλο, «Ηχώ των τρωκτικών»”.Στον ελεύθερο χρόνο του, γιατί όλα δεί-χνουν πως πρόκειται για έναν πολύ ερ-γατικό ποντικό, συγγράφει βιβλία με τιςπεριπέτειές του. Ωστόσο, αυτός ο εκπο-λιτισμένος ποντικός είναι πλάσμα γυναι-κείας φαντασίας.

Η Ελίζαμπεθ Ντάμι είχε την έμπνευσηνα γράψει βιβλία με ήρωα έναν ποντικό.Ιταλίδα, γεννημένη στο Μιλάνο και κόρηεκδότη, άρχισε να γράφει από τα 18 της,που σημαίνει γύρω στο 1976. Τις ποντι-κοϊστορίες τις ξεκίνησε πολύ αργότερα.Το 2000, εξέδωσε την πρώτη της σειράς.Από τότε μεταφράζονται σε πλείστες ό-σες γλώσσες και πωλούνται σε εκατομ-μύρια αντίτυπα. Στις τελευταίες σελίδεςτου βιβλίου, μαζί με το όνομα της Ντάμι,εντοπίσαμε και εκείνο της μόνιμης μετα-φράστριας των περιπετειών του Τζερό-νιμο, Βίκυς Λιανού. Το ταξίδι στη χώρατης φαντασίας εξελίσσεται σε πραγματι-κή οδύσσεια, με τον ποντικοήρωα ναπερνάει όλων των ειδών τις δοκιμασίες,αλλά να βγαίνει πάντα σώος και αβλα-βής, χάρις στις ιστορίες, τους μύθους καιτα ανέκδοτα που ξέρει τόσο καλά να α-φηγείται. Μέχρι και λεξικό προβλέπεταιγι’ αυτό το εξωτικό ταξίδι, γραμμένο α-πό τον ιδιαίτερα “μορφωμένο βάτραχοΜουντζούρη”, σύντροφο και οδηγό τουήρωα σε όλη τη διαδρομή. Όταν ο πολυ-μαθής Τζερόνιμο, επιστρέφοντας, αφη-γείται τις ιστορίες του, εξηγεί και τι τε-λοσπάντων είναι αυτό που αποκαλούμεφαντασία. “Είναι”, λέει, “η ικανότητα ναβλέπουμε την πραγματικότητα με διαφο-ρετική ματιά”, δηλαδή με αισιόδοξα μα-τογυάλια, και “να βρίσκουμε την Αρμο-νία εκεί που υπάρχει ∆υσαρμονία, το Κα-λό εκεί που φαίνεται να θριαμβεύει τοΚακό, το Φως εκεί που φαίνεται να κυ-

ριαρχεί το Σκοτάδι”. Παρόμοιας δυναμι-κής φαντασία θα πρέπει να διαθέτουν ό-λοι αυτοί οι Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογά-λοι, που πασχαλιάτικα ταξιδεύουν στηντερατούπολη των Αθηναίων. Το βιβλίο,πάντως, συνίσταται για ηλικίες κάτωτων δώδεκα.

Με σταθερό γνώμονα τα λεγόμενα πε-ρικειμενικά στοιχεία, μας τράβηξε

την προσοχή ένα σχετικά ολιγοσέλιδο βι-βλίο μεγάλου σχήματος. Καθοριστικόςπόλος έλξης, και πάλι, ο τίτλος, αλλάκαι τα φωτεινά χρώματα του εξώφυλ-λου. Παρότι συστήνεται για παιδιά από5 έως 8 ετών, ο τίτλος του, «Μια βόλταστα βυζαντινά χρόνια», θα συγκινήσειπερισσότερο τον παππού τους. Γιατί, έ-να τόσο μικρό παιδί, τι μπορεί να γνωρί-ζει για το Βυζάντιο. Γεννιέται το ερώτη-μα, κατά πόσο έχει ακουστά ακόμη καιτη λέξη Βυζάντιο. Αν δεν σφάλλουμε, τοπρώτο σχολικό βιβλίο Ιστορίας το πιάνειστα χέρια του στην Τρίτη ∆ημοτικού, ενώείναι εκείνο της Πέμπτης, που αφιερώ-νεται στα βυζαντινά χρόνια. Άρα, η συγ-γραφέας Εύη Τσιτιρίδου αναμένεται μετο βιβλίο της να επιτελέσει τον άθλο τηςπρώτης γνωριμίας. Γιατί, βεβαίως, οιπαππουδογιαγιάδες, που τους άρεσε νααφηγούνται ιστορίες για “τον μαρμαρω-μένο βασιλιά” έχουν προ πολλού εκλεί-ψει. Το βιβλίο εντάσσεται σε μία σειράμε τον γενικό τίτλο «Με ξεναγό την Ιστο-ρία», που σκοπό έχει να δείξει σε παιδιάαυτής της ηλικίας την καθημερινή ζωήτων ανθρώπων σε διάφορες ιστορικέςπεριόδους. Θυμίζει τη σειρά για ενήλι-κες, «Η καθημερινή ζωή στην τάδε πε-ρίοδο», όπου, αν δεν σφάλλουμε, δεν υ-πάρχει βιβλίο για την αντίστοιχη χρονι-κή περίοδο.

Τη “βόλτα” την κάνουν δυο αγαπημέ-νοι φίλοι από το νηπιαγωγείο. Όχι, ό-μως, του ίδιου φύλου, αλλά ο Αστέρηςκαι η Βάγια, ώστε να αντανακλώνται δυοδιαφορετικές οπτικές. Αυτή η περιήγη-ση σε αλλοτινά χρόνια και τόπους γίνε-ται χάρις σε ένα φοβερό τετράποδο, τονΓκάρι. Πρόκειται για “ένα γαϊδουράκι,πού όχι μόνο μιλάει με ανθρώπινη φω-νή”, όπως όλα τα κατοικίδια στα ελληνι-κά σίριαλ, “αλλά και ταξιδεύει στο χρό-νο”, όχι με την ταχύτητα του φωτός, αλ-λά κατά τρόπο μαγικό. Το όνομα Αστέ-ρης θυμίζει τον τίτλο ενός προπέρσινουπαιδικού βιβλίου, «Ο Αστέρης το νεαρόαστέρι», του Κώστα Ζαφειρίου. Μόνοπου εκείνος ο Αστέρης ξεκίνησε για α-

στρικό ταξίδι. Στο ταξίδι στα χιλιόχροναβάθη του χρόνου, τα παιδιά ξεκινούν τιςεπισκέψεις από το βυζαντινό σπίτι. ∆ί-πατο, με το πλυσταριό και τους στά-βλους για τα ζώα στον πρώτο όροφο, τααπογοητεύει. Μάλλον θα έπρεπε να προ-ηγηθεί ένα ταξίδι πριν έναν - ενάμισιαιώνα στην ηπειρωτική Ελλάδα. Στο σπί-τι των Βυζαντινών, βλέπουν με απορίατη γυναίκα στον αργαλειό και το κορι-τσάκι της να την παρακολουθεί να υφαί-νει. Και πάλι, ένας κάποιος προϊδεα-σμός, πως όλα αυτά δεν συνέβαιναν μό-νο στα βυζαντινά χρόνια, θα ήταν μάλλοναναγκαίος. Μετά οι δυο μικροί περιηγη-τές πηγαίνουν στο σχολείο. Εκεί, όμως,που ζωηρεύει η κουβέντα τους με το σο-φό υποζύγιο είναι στην βυζαντινή κουζί-να. Ακολουθούν κεφάλαια για την αγο-ρά, την εκκλησία, το μοναστήρι, το λιμά-νι, φθάνοντας μέχρι και στο παλάτι. ΟΓκάρυ δεν παραλείπει να τους δείξειτους ανθρώπους εκείνης της εποχής σεχειρονακτικές ασχολίες εντός και εκτόςοικίας, καθώς και στις ώρες της διασκέ-δασης. Με τις ζωγραφιές της πρωτοεμ-φανιζόμενης στο χώρο του παιδικού βι-βλίου Λέλας Στρούτση, το ταξίδι δίνειμία πρώτη γεύση από την βυζαντινήΚωνσταντινούπολη, την άλλοτε ποτέ α-ποκαλούμενη “βασιλίδα των πόλεων”.

Ένα βασικό χαρακτηριστικό που δια-φοροποιεί το σημερινό παιδικό βιβλίο α-πό εκείνο παλαιότερων εποχών είναι ηέγχρωμη εικονογράφηση, λόγω καλύτε-ρων τυποτεχνικών μέσων αλλά και μεγα-λύτερης αγοράς, που επιτρέπει πιο ακρι-βές παραγωγές. Όπως διαβεβαιώνουν οιασχολούμενοι με το παιδικό βιβλίο, αυτόαποβαίνει πολύ πιο προσοδοφόρο απότα αναγνώσματα ενηλίκων. Συμπέρασμαόχι τόσο ευχάριστο, ασχέτως αν οι πάν-τες το αντιμετωπίζουν ως απολύτως φυ-σιολογικό. Βεβαίως, ο σημερινός γονέαςκάνει στερήσεις για να μην λείψει τίποτααπό το παιδί του. Από μία άλλη άποψη,όμως, μπορεί και να διασκεδάζει τις ενο-χές του, καθώς δεν έχει διάθεση –χρόνοισχυρίζεται– να διαβάσει ούτε ένα βιβλίοτο χρόνο. Φαινόμενο που απαντάται σεγονείς με ανώτατη παιδεία. Συχνά, μάλι-στα, πρόκειται για ανθρώπους κοινωνι-κούς και πολιτικοποιημένους, τους λε-γόμενους ανθρώπους με υψηλή καλλιέρ-γεια.

Ίσως γι’ αυτό να φταίει, που, στα παι-δικά τους χρόνια, στάθηκαν παθητικοί α-ναγνώστες. Όπως φαίνεται, ένα τελείωςκαινούριο στοιχείο της τρέχουσας παιδα-γωγικής είναι η προσπάθεια δημιουργίαςενεργητικών αναγνωστών. Οι τελευταίεςσελίδες των περισσότερων παιδικών βι-βλίων αφιερώνονται στο σχεδιασμό “εκ-παιδευτικών δραστηριοτήτων”, όπως α-ποκαλούνται. Η Τσιτιρίδου, που έχει τηνεμπειρία μίας δεκαετούς θητείας στη δη-μόσια εκπαίδευση, εξηγεί πως “η εμπέ-δωση της γνώσης επιδιώκεται μέσα απότην ενεργητική συμμετοχή και την άσκη-ση των προσωπικών τους δεξιοτήτων, μετρόπο παιγνιώδη και συμβατό με την η-λικία τους, καθώς και με τις ιδιαίτερεςανάγκες και δυνατότητές τους”.

Κλείνοντας αυτά τα πρώτα παιδικά βι-βλία του 21ου αιώνα, που διαβάσαμε –γιατί, τελικά, τα διαβάσαμε, μας κέρδι-σαν ο Τζερόνιμο, ο Αργύρης και η Βάγια,ακόμη και ο Τιμόθεος Πέπερμιντ – μαςκατέλαβε θλίψη, με τη σκέψη, πως αυτάθα είναι τα πρώτα που θα χαθούν κατάτην πλήρη επικράτηση της ψηφιακής ε-ποχής. Ας σπεύσουν, λοιπόν, οι γονείςμε πιτσιρίκια, όσο ακόμη υπάρχουν.Αλλά και οι υπόλοιποι. Υπάρχει πάντοτετο πρόσχημα για ένα δωράκι σε παιδί φί-λου. Με την ευκαιρία, το διαβάζουν καιαυτοί, για να μην ξεχάσουν τελείως καιτην ανάγνωση, μετά τη γραφή, που έχουνεδώ και καιρό εγκαταλείψει.

Μ. Θεοδοσοπούλου

1049 Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2014 2277ΒΙΒΛΙΟ

Τα ξί δι στα παι δι κά χρό νια

∆ι σέ λι δο α πό «Το σε ντού κι με τις πέ ντε κλει δα ριές» του Ευ γέ νιου Τρι βι ζά, με ει κο- νο γρά φη ση Βαγ γέ λη Ελευ θε ρίου.

2288 Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2014ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Απο στο λή: Στρά τος Κερ σα νί δης

Η πλή ρως α να μορ φω μέ νη πλα τείαΤα ξί μ, χω ρίς αυ το κί νη τα πλέ ον α φούέ χουν υ πο γειο ποιη θεί οι δρό μοι, υ πο- δέ χε ται τους ε πι σκέ πτες της Κων- στα ντι νού πο λης. Σε πολ λά ση μεία τηςπό λης, κτί ρια γκρε μί ζο νται και δί νουντη θέ ση τους σε «μο ντέρ νες» κα τα- σκευές, οι ο ποίες ση μα το δο τούν την«α νά πτυ ξη» ό πως την εν νο εί η κυ- βέρ νη ση Ερντο γάν. Το πάρ κο Γκε ζίπου η σχε δια ζό με νη α πό την κυ βέρ- νη ση κα τα στρο φή του, πυ ρο δό τη σε τοπρο η γού με νο διά στη μα μία α λη θι νή ε -ξέ γερ ση, σε τί πο τα δεν θυ μί ζει τιςμέ ρες ε κεί νες. Λί γο πιο πέ ρα, σε κι- νη μα το γρά φους της πε ρί φη μης ο δούΙστι κλά λ, γι νό ταν για 15 μέ ρες οι προ- βο λές των ται νιών που πή ραν μέ ροςστο 33ο ∆ιε θνές Φε στι βάλ Κι νη μα το- γρά φου της Κων στα ντι νού πο λης.

Με πε ρισ σό τε ρες α πό 200 ται νίεςστα διά φο ρα τμή μα τά του και μεέ να α φιέ ρω μα στα 100 χρό νια

του τούρ κι κου κι νη μα το γρά φου, το φε- στι βάλ ο λο κλή ρω σε τις προ βο λές τουτην πε ρα σμέ νη Κυ ρια κή.

Φέ τος ή ταν σει ρά της Νορ βη γίας ναβρα βευ τεί με τη Χρυ σή Του λί πα του ∆ιε-

θνούς ∆ια γω νι στι κού Τμή μα τος για τηνται νία του Έσκιλ Βο γκτ, «Τυ φλή»(Blind). Με σου ρε α λι στι κή διά θε ση καιχιού μο ρ, ο Βο γκτ έ χει ως η ρωί δα μία τυ -φλή συγ γρα φέα. Στη διεύ θυν ση φω το -γρα φίας εί ναι ο Θύ μιος Μπα κα τά κης, δι-ευ θυ ντής φω το γρα φίας του «Κυ νό δο -ντα». Το Με γά λο Βρα βείο της κρι τι κής ε -πι τρο πής (Αργυ ρή Του λί πα), πρό ε δροςτης ο ποίας ή ταν ο ι ρα νός Ασγκάρ Φαρ- χα ντί («Το πα ρελ θόν»), κέρ δι σε η «Πα -πού σα» α πό την Πο λω νία, των Γιοά ναΚος-Κρά ου ζε και Κρι στόφ Κρά ου ζε, μιαται νία για τη ζωή της πρώ της Ρο μά ποι-ή τριας που δη μο σίευ σε ποιή μα τά της.

Το σι νε μά της γεί το νος

Αν με δύο λέ ξεις θέ λου με να χα ρα κτη -ρί σου με το σύγ χρο νο τουρ κι κό κι νη μα -το γρά φο, αυ τές θα εί ναι πο λυ συλ λε κτι -κό τη τα και πο λυ μορ φία. Εί δα ται νίες μεέ ντο νο το πο λι τι κό στοι χείο, α στυ νο μι -κές, κα θη με ρι νής κοι νω νι κής πραγ μα τι -κό τη τας, αν θρω πί νων και οι κο γε νεια κώνσχέ σεων, με χιού μο ρ, με διά θε ση αλ λη -γο ρι κή. Ιδιαί τε ρη ε ντύ πω ση μου έ κα νετο γε γο νός πως πολ λές α πό αυ τές «μι -λού σαν» κουρ δι κά, και το ση μειώ νω ε -πει δή δεν πά ει πο λύς και ρός που η κουρ- δι κή γλώσ σα ή ταν α πα γο ρευ μέ νη στην

Τουρ κία. Για μια α κό μη φο ρά ε πι βε -βαιώ νε ται η α ντι φα τι κό τη τα που υ πάρ -χει στην πο λι τι κή σκη νή της χώ ρας, η ο -ποία δυ σκο λεύει τις εύ κο λες προ σεγ γί -σεις και τις α πλο ποιή σεις των ό σων συμ- βαί νουν ε κεί. Ο Ερντο γάν ε πι τρέ πειστους Κούρ δους να μι λούν τη γλώσ σατους, συ γκρούε ται με το στρα τιω τι κό κα- τε στη μέ νο και την ί δια στιγ μή ε γκα θι -δρύει έ να κα θε στώς «κα λυμ μέ νης δι κτα -το ρίας», ό πως το χα ρα κτή ρι σε μία φί ληπου ζει στη Τουρ κία, με έ ντο να ισ λα μι -κά στοι χεία υ πο νο μεύο ντας τον κο σμι κόχα ρα κτή ρα του τουρ κι κού κρά τους.

Και ε νώ ο τούρ κος πρω θυ πουρ γός, οο ποίος α πα γο ρεύει το you tube και τοtwitter, κερ δί ζει πα νη γυ ρι κά τις πρό- σφα τες το πι κές ε κλο γές, υ πάρ χει έ νακό σμος που α ντι δρά. Εί ναι ε κεί νοι οι άν- θρω ποι που ζη τούν τον εκ συγ χρο νι σμό,αλ λά πά νω απ’ ό λα τον εκ δη μο κρα τι σμότης χώ ρας, που μά χο νται για τα αν θρώ -πι να δι καιώ μα τα και για την ι σο νο μία.Εί ναι οι ί διοι άν θρω ποι που βρέ θη κανστο φε στι βά λ, πα ρα κο λού θη σαν ται νίες,χει ρο κρό τη σαν, προ βλη μα τί στη καν.

Ο Ταϊφούν Πιρ σε λί μο γλου ο σκη νο θέ -της που κέρ δι σε τη Χρυ σή Του λί πα το2010 με την ται νία «Μαλ λιά», ή ταν ο φε- τι νός νι κη τής με την ται νία «∆εν εί μαιαυ τός» (Ben o degilim). Ο ή ρωάς του, οΝι χά τ, εί ναι έ νας άν θρω πος που θέ λει ναεί ναι κά ποιος άλ λος. Ο Πιρ σε λί μο γλου,που ε ξε ρευ νά το θέ μα της ταυ τό τη τας,κά τι που τον α πα σχο λού σε πά ντο τε, ό -πως εί πε, κέρ δι σε το βρα βείο σε να ρίου.Όμως η ται νία εί χε και… Έλλη να νι κη -τή! Τον Γιώρ γο Κου με ντά κη, ο ο ποίοςκέρ δι σε το βρα βείο μου σι κής! Η φω το -γρα φία εί ναι του Ανδρέα Σι νά νου, ε νώ α -νά με σα στους πα ρα γω γούς συ να ντά μεκαι τους Νί κο Μου στά κα και Κων στα ντί -να Σταυ ρια νού.

Το βρα βείο σκη νο θε σίας κέρ δι σε οΟνούρ Γιουν λιού για την ε ξαι ρε τι κή α -στυ νο μι κή ται νία, «Ας α μαρ τή σου με»(Itirazim var). Ένα ε ξαι ρε τι κό νουά ρ, μεκαυ στι κό χιού μορ και πρω τα γω νι στή έ -ναν ι μά μη ο ο ποίος ε ξε ρευ νά έ να έ γκλη -

μα. Για την ί δια ται νία ο πρω τα γω νι στήςΣερ κάν Κε σκίν κέρ δι σε το βρα βείο ερ μη- νείας. Η Αργυ ρή Του λί πα α πο νε μή θη κεστην ται νία «Κά πο τε» (He bu tune bu), μεθέ μα την εκ με τάλ λευ ση των φτω χώνΚούρ δων ερ γα τών γης.

Έλλη νες στην Πό λη

Με ι διαί τε ρη ε πι τυ χία έ γι ναν οι προ βο -λές των ελ λη νι κών ται νιών που πή ρανμέ ρος σε διά φο ρα -μη δια γω νι στι κά-τμή μα τα του Φε στι βάλ.

Το δια πί στω σα ι δίοις όμ μα σι στηνπρο βο λή του «September» της Πέν νυςΠα να γιω το πού λου. Το ί διο συ νέ βη καιστην πε ρί πτω ση της ται νίας «Ο ε χθρόςμου», κα τά δή λω ση του ι δίου του Γιώρ- γου Τσε μπε ρό που λου, ο ο ποίος θα έ φευ -γε α μέ σως με τά για το Πε κί νο ό που θασυμ με τεί χε στο δια γω νι στι κό τμή μα τουφε στι βάλ της κι νέ ζι κης πρω τεύου σας.Ικα νο ποιη μέ νος δή λω σε και ο Θέ μηςΠά νου, ο βρα βευ μέ νος πρω τα γω νι στήςτης ται νίας του Αλέ ξαν δρου Αβρα νά«Miss Violence». Ιδιαί τε ρο εν δια φέ ρον,ό μως, έ δει ξε το τουρ κι κό κοι νό για τοντο κι μα ντέρ της ελ λη νο κύ πριας Νί νας-Μα ρίας Πα σχα λί δου, «Κι σμέτ», το ο ποίοα να φέ ρε ται στην ε πι τυ χία των τουρ κι -κών σί ριαλ στην Ελλά δα αλ λά και στηνε πί δρα σή τους στις μου σουλ μα νι κές χώ -ρες ό που προ βάλ λο νται.

Το 33ο ∆ιε θνές Φε στι βάλ Κι νη μα το -γρά φου της Κων στα ντι νού πο λης τί μη σεδύο με γά λες προ σω πι κό τη τες του πα γ-κό σμιου κι νη μα το γρά φου. Τον 89χρο νοπο λω νό σκη νο θέ τη, Αντρέι Βάι ντα (προ -βλή θη κε η τε λευ ταία του ται νία «Βα λέ -σα, η δύ να μη της ελ πί δας»), κα θώς καιτον γεν νη μέ νο στο Βου κου ρέ στι το 1938,πο λι το γρα φη μέ νο γάλ λο σκη νο θέ τη αλ -λά κυ ρίως πα ρα γω γό και δια νο μέα, Μα -ρίν Καρ μίτ ζ, που έ φε ρε το σι νε μά τέ χνηςκο ντά στο πλα τύ κοι νό.

[email protected],kersanidis.wordpress.com

«Βα λέ σα, Η δύ να μη της ελ πί δας» (Walesa. Czlowiek znadziei) του Αντρέι Βάι ντα: Ο εμ βλη μα τι κός πο λω- νός σκη νο θέ της, λί γο πριν τα 90 του χρό νια, κλεί νειτην τρι λο γία του η ο ποία άρ χι σε το 1977 με τον «Άν-θρω πο α πό μάρ μα ρο» και συ νε χί στη κε με τον «Άν-θρω πο α πό σί δε ρο» το 1981, με θέ μα τον α γώ να τουαν θρώ που ε νά ντια στην α δι κία. Ο Λεχ Βα λέ σα έ γι νεγνω στός α πό τους α γώ νες του ε να ντίον του στα λι- νι κού κα θε στώ τος στην Πο λω νία, ως ερ γά της σταναυ πη γία του Γκνταν σκ και ε πι κε φα λής του συν δι- κά του Αλλη λεγ γύη. Φυ λα κί στη κε, το 1983 του α πε- νε μή θη το Νό μπελ Ει ρή νης και το 1990, με τά τηνπτώ ση του κα θε στώ τος, ε ξε λέ γη πρό ε δρος της Πο- λω νίας. Η ται νία αρ χί ζει με την Οριά να Φα λά τσι πουπαίρ νει συ νέ ντευ ξη α πό τον Βα λέ σα και θέ τει ε ρω- τή μα τα που κα νέ νας άλ λος δεν θα ή θε λε ή δεν θατολ μού σε πο τέ να ρω τή σει τον η γέ τη της Αλλη λεγ- γύης. Ο Βάι ντα σκη νο θε τεί α ρι στο τε χνι κά τον άν- θρω πο αλ λά και μια ση μα ντι κή ι στο ρι κή πε ρίο δο, ό χιμό νο για τη χώ ρα του αλ λά και για ο λό κλη ρη την Ευ- ρώ πη.

«Snowpiercer» του Τζου ν-Χο Μπον γκ: Ο κο ρεά τηςσκη νο θέ της μας με τα φέ ρει στο, ό χι και τό σο μα κρι -νό, 2031. Η Γη με τά α πό έ να α πο τυ χη μέ νο πεί ρα μα α -πο φυ γής της υ περ θέρ μαν σης, ζει μια νέα ε πο χή πα- γε τώ νων. Μό νοι ε πι ζή σα ντες οι τα ξι διώ τες ε νός

τρέ νου αέ να ης κί νη σης, ό που οι ε πι βά τες της πρώ- της θέ σης α πο λαμ βά νουν προ νο μίων που στε ρού ν-ται οι υ πό λοι ποι ε πι βά τες. Απο τέ λε σμα της α δι κίαςεί ναι η ε ξέ γερ ση των α δι κη μέ νων που ε πι χει ρούν ναα να λά βουν τη δια κυ βέρ νη ση του τρέ νου. Εξαι ρε τι κόφου του ρι στι κό φιλ μ, μια ται νία – πρό κλη ση, που μέ -σα α πό την ε πι στη μο νι κή φα ντα σία κα τα λή γει να εί -ναι μια αλ λη γο ρία για την τα ξι κή κοι νω νία.

«Το θεώ ρη μα του μη δε νός» (The Zero theorem) τουΤέ ρι Γκί λια μ: Το 1985 ή ταν το «Μπρα ζίλ», το 1995 οι«12 πί θη κοι» και η τρι λο γία κλεί νει με «Το θεώ ρη ματου μη δε νός». Μια ε ξαι ρε τι κή μελ λο ντο λο γι κή ται- νία, με πρω τα γω νι στή τον Κοέν, έ ναν άν δρα στη ζωήτου ο ποίου ει σβά λει η μοι ραία Μπέιν σλι. Ο Κοέν,ζώ ντας την υ παρ ξια κή α γω νία, ε πε ξερ γά ζε ται έ νασχέ διο με το ο ποίο προ σπα θεί να α να κα λύ ψει τοσκο πό της ύ παρ ξης! Και ε νώ εί ναι βυ θι σμέ νος στηνέ ρευ να ει σβάλ λει στη ζωή του η α γά πη. «∆ια σταυ -ρού με νες ζωές» (Krugovi) του Σρέ νταν Γκο λού μπο- βι τς: 1993, πό λε μος στη Βοσ νία. Ο σέρ βος στρα τιώ- της, Μάρ κο, σώ ζει το μου σουλ μά νο, Χά ρις, α πό τηνε πί θε ση τριών συ μπο λε μι στών του, αλ λά ξυ λο κο- πεί ται μέ χρι θα νά του α πό τους συ ντρό φους του. Το2008, ο πα τέ ρας του Μάρ κο χτί ζει μια εκ κλη σία, ό -ταν ο γιος ε νός α πό τους φο νιά δες έρ χε ται να τονβο η θή σει. Ένας χει ρούρ γος, φί λος του Μάρ κο, πρέ-

πει να χει ρουρ γή σει έ ναν α πό τους δο λο φό νους του.Στο με τα ξύ, ο Χά ρις, ζει στη Γερ μα νία και έ χει τηνευ και ρία να α ντα πο δώ σει το χρέ ος του προς το σω- τή ρα του. Μια συ γκλο νι στι κή ται νία, για τις πλη γέςε νός ά γριου πο λέ μου που α κό μη αι μορ ρα γούν.

«Sacro GRA» του Τζιαν φράν κο Ρό σι: Το πρώ το ντο- κι μα ντέρ που τι μή θη κε με Χρυ σό Λέ ο ντα στο Φε στι- βάλ της Βε νε τίας. Ο σκη νο θέ της κι νη μα το γρα φεί τιςζωές των αν θρώ πων που ζουν και ερ γά ζο νται κα τάμή κος του με γα λύ τε ρου αυ το κι νη το δρό μου της Ιτα- λίας GRA (Grande Raccordo Anulare). Ο Τζιαν φράν κοΡό σι πέ ρα σε δύο χρό νια κι νη μα το γρα φώ ντας το υ λι -κό του και έ χει δη λώ σει ό τι ε μπνεύ στη κε α πό το βι- βλίο «Αό ρα τες Πό λεις» του Ίτα λο Καλ βί νο.

Σι νε φί λ

33ο ∆ΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ

Πολυσυλλεκτικότητακαι πολυμορφία

ΟΟΙΙ ΝΝΕΕΕΕΣΣ ΤΤΑΑΙΙΝΝΙΙΕΕΣΣ

«Βα λέ σα, η δύ να μη της ελ πί δας»

«∆εν είμαι αυτός»

Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2014 2299ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ground Zero

∆ε κα εν νέα καλ λι τέ χνες, πα ρά το δια φο ρε τι κό πο λι τι -στι κό τους προ φί λ, δου λεύο ντας πά νω σε έ να κοι νό

εν νοιο λο γι κό πλαί σιο, προ σπα θούν να φτά σουν στο «Ση -μείο Μη δέν» τους και να α πο δώ σουν ο τι δή πο τε έ πε ται αυ -τό για τον κα θέ να προ σω πι κά. Πρό κει ται για έ να διά λο γομε τα ξύ ολ λαν δών και ελ λή νων δη μιουρ γών, μέ σα α πό τονο ποίο στό χος εί ναι α φε νός να α να δει χθεί ο τρό πος που οικαλ λι τέ χνες δια χει ρί ζο νται την α πό γνω ση ή την αι σιο δο -ξία, βιώ νο ντας μια ο ρια κή συν θή κη, α φε τέ ρου ο θε α τής ναε μπλα κεί συ ναι σθη μα τι κά με τα έρ γα τέ χνης. Οι καλ λι τέ -χνες εί ναι ε λεύ θε ροι να διε ρευ νή σουν τον «πά το του βα- ρε λιού» μέ σα α πό ο ποια δή πο τε συν θή κη τους φτά νει ε κεί.Η δε δο μέ νη συν θή κη δη μιουρ γίας τους, με άλ λα λό για, εί -ναι το «μη πε ραι τέ ρω», η α πο τύ πω ση ε κεί νης της στιγ μής,που ε ξαι τίας δια φο ρε τι κών συν θη κών –α διά φο ρων για τηνπα ρού σα α νά γνω ση– το ά το μο αγ γί ζει τα ό ρια του κα τώ -τε ρου ά κρου της ύ παρ ξή του. Ωρά ριο: Τρί τη έως Σάβ βα το2 - 9μ.μ.

CAMP! Contemporary Art Meeting Point (Ευ πό λι δος4 και Απελ λού 2, Αθή να, τηλ.: 210–3247679)

Ως Σύγ χρο νος Προ μη θέ ας

Με α φορ μή τα 73 χρό νια α πό τη γερ μα νι κή ει σβο λήστην Αθή να (27 Απρι λίου 1941), τα 47 χρό νια α πό το

πρα ξι κό πη μα της Χού ντας (21 Απρι λίου 1967) και τον ε ορ- τα σμό της ερ γα τι κής Πρω το μα γιάς, ο πο λι τι στι κός χώ ροςτης Αμά ντου 26 στη Χίο πα ρου σιά ζει έ να πρό γραμ μα εκ δη- λώ σεων α φιε ρω μέ νο στον α γώ να για την αν θρώ πι νη α ξιο -πρέ πεια. Μέ χρι τις 30 Απρι λίου, σε συ νερ γα σία με το η λε-κ τρο νι κό πε ριο δι κό Independent (με έ δρα την Πά τρα), τηΦω το γρα φι κή Λέ σχη Χίου και την Αί θου σα Τε χνών Καλ- λιό πη, πα ρου σιά ζε ται η έκ θε ση Ως Σύγ χρο νος Προ μη θέ ας,

η ο ποία α πο τε λεί ται α πό 40 φω το γρα φίες - πορ τρέ τα πουα φο ρούν στη ζωή του Τσε Γκε βά ρα στην Κού βα α πό το1960 έως το 1964. Οι φω το γρα φίες, κά ποιες α πό αυ τές α -νέκ δο τες (στην Ευ ρώ πη) και κά ποιες ε λά χι στα γνω στές,εί ναι των Osvaldo και Roberto Salas. Προέρ χο νται α πό τοΙνστι τού το της Ελευ θε ρίας της Κού βας στην Αβά να και α -πο τε λούν φό ρο τι μής σε έ ναν άν θρω πο–σύμ βο λο, ση μαίατων ε πα να στα τών και των προο δευ τι κών αν θρώ πων τουκό σμου. Ωρά ριο: ∆ευ τέ ρα, Τε τάρ τη 7–9 μ.μ., Τρί τη, Πα ρα- σκευή, Σάβ βα το 11 π.μ.–2 μ.μ. και 7–9 μ.μ.

Πο λι τι στι κός Χώ ρος Αμά ντου 26 (Αμά ντου 26, Χίος,τηλ.: 6973274544)

ε δώ στο Νό το…

ΗΜα ρία Στα μά τη, στην πιο πρό σφα τη δου λειά της, στέ- κε ται ξε κά θα ρα α πέ να ντι στον κό σμο και σχο λιά ζει

με χιού μορ και σαρ κα σμό την κα θη με ρι νό τη τα στην Ελλά -δα της κρί σης, χω ρίς ω στό σο να α που σιά ζει το στοι χείοτης κομ ψό τη τας. Στην έκ θε ση, που ε γκαι νιά ζε ται αύ ριοκαι διαρ κεί έως τις 23 Μαΐου, η γρα βά τα έ χει α ντι κα τα -στή σει το λευ κό καμ βά και χρη σι μο ποιεί ται συμ βο λι κά:Αλλού λει τουρ γεί ως λαι μο δέ της, υ πεν θυ μί ζο ντας ό τι τοσύ στη μα κρα τά ει α πό το λαι μό ό ποιον τη φο ρά. Αλλού γί- νε ται θη λιά, ό που α πό όρ γα νο ε λέγ χου με τα τρέ πε ται σεφο νι κό ό πλο. Αλλού θυ μί ζει την πρω ταρ χι κή της λει τουρ -γία: έ να δώ ρο α πό τις γυ ναί κες των κρο α τών στρα τιω τώντου 17ου αιώ να πριν αυ τοί ξε κι νή σουν για τον πό λε μο, ωςσύμ βο λο α μοι βαίας πί στης ό τι οι κίν δυ νοι θα ξε πε ρα -στούν. Ωρά ριο: Τρί τη έως Πα ρα σκευή 6 - 10μ.μ., Σάβ βα το,Κυ ρια κή 11π.μ. - 3μ.μ.

Titanium Yiayiannos Gallery (Βασ. Κων στα ντί νου 44,Αθή να, τηλ.: 210–7251063)

ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣΧΑΡΤΗΣ

Επιμέλεια: Κατερίνα Αναστασίου• [email protected]

«Ιφιγένεια»του Ζαν ΡενέΛεμουάν

Στο πλαίσιοτης προώθησηςτου γαλλικού πολιτισμού

στην Ελλάδα, το Γαλλικό Ινστι-τούτο σε συνεργασία με τηνΕταιρία Θεάτρου Συν–Επί (+,Χ),παρουσιάζουν σε παγκόσμιαπρώτη την «Ιφιγένεια» του γάλ-λου συγγραφέα Ζαν Ρενέ Λε-μουάν (Μεγάλο Βραβείο τωνΓάλλων Κριτικών για το έργοτου «Ωδή στη Σκάρλετ Ο Χάρα).

Το έργο, τιμημένο με το τοβραβείο Emile Augier της Γαλλι-κής Ακαδημίας (2013) ανεβαί-νει σε μετάφραση Έφης Γιαννο-πούλου και σκηνοθεσία τουσυγγραφέα. Η «Ιφιγένεια», εδώ,είναι «μια νεαρή που αναπολεί,που ελπίζει, που έχει φίλους,ισχυρές σχέσεις με τα αδέλφιακαι τους γονείς της, που μοιρά-ζει τα υπάρχοντά της σε βαλί-τσες και μπαούλα και αφήνεισημειώματα να τα βρουν οι αγα-πημένοι της λίγο πριν παραδο-θεί για να ξεκινήσουν οι φρεγά-τες που μουλιάζουν στον όρμο».Ο συγγραφέας εξηγεί πώς βλέ-

πει την ηρωίδα του: «Στην Ιφι-γένεια ανακαλύπτω μια άρνησητου πεπρωμένου που της επι-βάλλουν. Αλλά την ίδια στιγμήμια ξέφρενη επιθυμία να χαθεί,λες και η προσπάθεια της ύπαρ-ξης να της είναι ένα βάρος εντε-λώς αφόρητο. Υπάρχει η απο-δοχή ενός προσυμφωνημένουγάμου με τον πολεμιστή Αχιλ-λέα και το φάντασμα μιας τέ-λειας ένωσης με τον γλυκό καιεπιθυμητό Πάτροκλο. Υπάρχει,επίσης, η επώδυνη απομά-κρυνση από την παιδική ηλικίαμε τις αυταπάτες της, η αναμέ-τρηση με τη φριχτή πραγματι-κότητα μιας οικογένειας τερά-των, υπάρχει η εξουσία, υπάρχειο πόλεμος».

Το ρόλο της Ιφιγένειας ερμη-νεύει η Λένα Παπαληγούρα.

Παραστάσεις: Από τις 5 Μάημέχρι τις 4 Ιούνη, κάθε ∆ευτέρακαι Τρίτη στις 9μ.μ. και κάθεΤετάρτη στις 6.30μ.μ., στο ΑπόΜηχανής Θέατρο (Ακαδήμου13, τηλ. 210 5231131).

Φεστιβάλ page_31

Πλησιάζει η μέρα για το φε-στιβάλ page_31. Η ιδέα

που το διαπνέει είναι ότι οι συμ-μετέχοντες καλλιτέχνες διαλέ-γουν όποιο έργο ή κείμενο θέ-λουν, αλλά μόνο τη σελίδα 31.Eμπνέονται από αυτήν καιέχουν 15 λεπτά χρόνο για να πα-ρουσιάσουν μια δική τους πρό-ταση για το θέατρο, το χορό, τιςπαραστατικές τέχνες.

Η παρουσίαση πρόκειται ναπραγματοποιηθεί την Κυριακή 4Μαΐου, όλη μέρα, από τις 11π.μ.έως αργά το βράδυ, στο CAMP!(Απελλού 2 & Ευπολίδος 4,Πλ.Κοτζια).

Στο φεστιβάλ θα παρουσια-στούν οι σελίδες 31 πολλών καιδιαφορετικών κειμένων, ποί-ησης, θεατρικού έργου, λογοτε-χνικού βιβλίου, αλλά και τουΤηλεφωνικού Καταλόγου Πελο-ποννήσου, του Μικρού Νεοελ-ληνικού Λεξικού και του 9 τηςΛένας Πλάτωνος και της Ανα-παράστασης του Θόδωρου Αγ-γελόπουλου. Επίσης, θα πραγ-ματοποιηθούν αφιερώματαστην ηθοποιό και σκηνοθέτηΜάνια Παπαδημητρίου, στηνομάδα χορού Yelp, στην ομάδαΚανινγκούντα, στον ηθοποιόκαι σκηνοθέτη ∆ημήτρη Λι-γνάδη και στο μουσικό γκρουπYannies.

ΘΕΑΤ

ΡΙΚ

Α Ν

ΕΑ

3300 Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2014ΘΕΩΡΙΑ

Λιτότητα και ακροδεξιά: Η περίπτωση της ΓαλλίαςΑμέσως μετά τις αυτοδιοικητικέςεκλογές στη Γαλλία -ένα μήνα πριν-και δύο μόλις χρόνια μετά την εκλογήτου Φρανσουά Ολάντ στη γαλλική προ-εδρία της ∆ημοκρατίας, το Σοσιαλι-στικό Κόμμα στη Γαλλία μετρά ήττες.Η δεξιά Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημαεπωφελήθηκε μεν αρκετά, αλλά ο

κύρια ωφελούμενος από αυτήν τηνπανωλεθρία ήταν το Εθνικό Μέτωποτης Μαρίν Λεπέν. Κέρδισε 13 δήμουςκαι εξέλεξε 1.400 δημοτικούς συμ-βούλους, ενώ μέχρι πριν ένα μήνα δενείχε εκλέξει ούτε έναν δήμαρχο καιείχε 60 συμβούλους.Η “Εποχή” δημοσιεύει δύο αναλύσεις

που γράφτηκαν τις μέρες ανάμεσαστους δύο εκλογικούς γύρους των αυ-τοδιοικητικών εκλογών στη Γαλλία, ημία από τη γνωστή στους αναγνώστεςμας Ροσάνα Ροσάντα και η άλλη απότην ιταλίδα, επίσης, ανθρωπολόγο,ακτιβίστρια και συγγραφέα, ΑναμαρίαΡιβέρα.

Της Ανα μα ρία Ρι βέ ρα

Η κρί ση της Ευ ρω παϊκής Ένω σηςδεν εί ναι μό νο οι κο νο μι κή και δη- μο σιο νο μι κή, εί ναι ε πί σης -ί σωςπριν α πό ό λα- μια πο λι τι κή και ι -δε ο λο γι κή κρί ση, ό πως το νί ζει καιο Σλα βόι Ζί ζεκ. Μια α πό τις πλέ ονπρό δη λες και α νη συ χη τι κές εκ δη- λώ σεις της κρί σης στην Ευ ρώ πηεί ναι η πα ρου σία ο λοέ να και με γα- λύ τε ρων τμη μά των της κοι νήςγνώ μης που εκ φρά ζουν μη α νε κτι- κές συ μπε ρι φο ρές α πέ να ντι στον«άλ λο», λαϊκι στι κών πο λι τι κώνκομ μά των που προ σε ται ρί ζο νταια ντι με τα να στα τευ τι κές και α ντι- ρο μά προ γραμ μα τι κές θέ σεις καιρη το ρι κή, μέ χρι και α κραίων κομ- μά των που εί ναι α νοι κτά ρα τσι- στι κά, νε ο να ζι στι κά και συ χνά ο -μο φο βι κά.

Σχε δόν σε κά θε πε ρί πτω ση, η αυ- ξα νό με νη δυ σα νε ξία εκ τρέ φε -ται α πό τις κοι νω νι κές συ νέ -

πειες της οι κο νο μι κής κρί σης και τοβα θύ νον ρήγ μα που χω ρί ζει την τά ξητων πλου σίων α πό τη μά ζα που α πο -τε λεί ται α πό τους φτω χούς, τους μι- σθω τούς, τους ά νερ γους, τους κοι νω -νι κά ε κτο πι σμέ νους και αυ τούς πουζουν με το φό βο της κοι νω νι κής υ πο -βάθ μι σης.

Επί σης ση μα ντι κές πα ρά με τροι εί -ναι η κρί ση εκ προ σώ πη σης και, σεμε γά λο βαθ μό, αυ τό που έ χει ο ρι στείως «δη μο κρα τι κός ρα τσι σμός» και α -σκεί ται α πό κόμ μα τα του πο λι τι κούκέ ντρου, α κό μα και της α ρι στε ράς,που ε πι χει ρούν να α να κτή σουν δη μο -φι λία και ε κλο γι κή α να γνώ ρι ση α ντα -γω νι ζό με να τη δε ξιά.

Μια πε ρί πτω ση – πα ρά δειγ μα εί ναιη ση με ρι νή Γαλ λία, μια ό λο και πε ρισ- σό τε ρο κα τα κερ μα τι ζό με νη κοι νω νία,που χα ρα κτη ρί ζε ται α πό αυ ξα νό με νεςα ντι ξοό τη τες στη συ νύ παρ ξη με τα ξύδια φο ρε τι κών αν θρώ πων και μα στί -ζε ται α πό σο βα ρή κρί ση ταυ τό τη -τας.

Εκεί, η θε α μα τι κή ε κλο γι κή ά νο δοςτου Εθνι κού Με τώ που, με ε πι κε φα -λής την Μα ρίν Λε πέν, α πο τέ λε σε έ -ναυ σμα για στρο φή προς τα δε ξιά α -πό κόμ μα τα του κέ ντρου αλ λά και τηςα ρι στε ράς, σε ζη τή μα τα ό πως η «ε -θνι κή ταυ τό τη τα», η με τα νά στευ ση, ηπα ρου σία των ρο μά και ο ρό λος τουισ λάμ. Η Λε πέν εί χε την πο νη ριά ναστο λί σει το λό γο της με ρη το ρείες

προς υ πε ρά σπι ση του κο σμι κού κρά- τους και των δη μο κρα τι κών α ξιών,κά νο ντας το πρό γραμ μά της πιο εύ- πε πτο, αν και στην ου σία του πα ρέ -μει νε ρα τσι στι κό.

Νό μος και τά ξη, για τους άλ λους

Ήταν μά ταιη η προ σπά θεια του Νι- κο λά Σαρ κο ζί, ως προέ δρου της Γαλ- λι κής ∆η μο κρα τίας, να ε ξου δε τε ρώ -σει την ά νο δο του Εθνι κού Με τώ που,στε ρώ ντας τους ο πα δούς της Λε πένα πό το σκή πτρο, με σκλή ρυν ση τηςμε τα να στευ τι κής πο λι τι κής και τρο- φο δό τη ση της συ ζή τη σης για την «ε -θνι κή ταυ τό τη τα», τη στιγ μή που ηβα σι κή του ι δέα ή ταν, εμ μέ σως, να α -παλ λά ξει το έ θνος α πό τα συ ντρίμ μιατων αλ λο δα πών.

Η μέ τρια προ ε δρία του Σαρ κο ζίστο ό νο μα «του νό μου και της τά ξης»,αλ λά μό νο για τους άλ λους, α φού ο ί -διος εί ναι στο ε πί κε ντρο πολ λών πο- λι τι κών και οι κο νο μι κών σκαν δά λων,ά φη σε βα θύ α πο τύ πω μα στην κοι νήγνώ μη και την πο λι τι κή τά ξη. Σκε- φτεί τε τη στρο φή της Ένω σης για έ -να Λαϊκό Κί νη μα, του κόμ μα τός του,α να φο ρι κά με τη δυ σα νε ξία, συ χνάσα φή ρα τσι σμό, και την πο λι τι κή πουεκ φρά ζει το Σο σια λι στι κό Κόμ μα σεθέ μα τα με τα νά στευ σης και ει δι κά στο«πρό βλη μα των Ρο μά».

Όταν α να λο γι στού με ό τι ο πλη θυ -

σμός των ρο μά στη Γαλ λία δεν ξε περ -νά τους 20.000 αν θρώ πους, α πο τουςο ποίους τα μι σά εί ναι παι διά, γί νε ταικα τα νο η τό πως αυ τό το «πρό βλη μα»διο γκώ νε ται τε χνη τά α να βιώ νο νταςτη δια δε δο μέ νη ε χθρό τη τα ε να ντίοντων τσιγ γά νων, στοι χείο συ στα τι κότης γαλ λι κής ι στο ρίας ό πως και η τά -ση να κα θί στα νται οι ρο μά α πο διο πο -μπαίοι τρά γοι. Αρκεί να θυ μη θού μετο νό μο της 16ης Ιού λη 1912, που θε- σμο θέ τη σε το αί τη μα για αν θρω πο με -τρι κά έγ γρα φα μό νο για τους «νο μά -δες», το ο ποίο πε ρι λάμ βα νε φω το -γρα φία, δα κτυ λι κά α πο τυ πώ μα τα καιπλη ρο φο ρίες, ό πως χρώ μα μα τιών,μή κος δε ξιού αυ τιού, α ρι στε ρού πο- διού, με σαίου δα κτύ λου και α ρι στε -ρού α γκώ να.

Αυ τός ο α πα ρά δε κτος νό μος κα ταρ- γή θη κε μό λις το 1969, ό ταν α ντι κα -τα στά θη κε το εν λό γω έγ γρα φο με του πο χρεω τι κό «δι καίω μα στη με τα κί -νη ση». Το 2010, η ε φη με ρί δα «LeMonde» α πο κά λυ ψε ό τι το Κε ντρι κόΓρα φείο για τον Αγώ να ε νά ντια στοΜε τα κι νού με νο Οργα νω μέ νο Έγκλη -μα, υ πη ρε σία της γαλ λι κής α στυ νο -μίας, δη μιούρ γη σε και δια τή ρη σε μέ -χρι το 2007, ε ντε λώς πα ρά νο μα, έ νακα τά λο γο των ρο μά, με γε νε α λο γι κάστοι χεία, για τη χαρ το γρά φη ση των«τσιγ γά νι κων οι κο γε νειών» και τωνο μά δων σε κί νη ση. Μια σχε δόν ε πι βε -βαίω ση της πα λιάς ρα τσι στι κής βιο- λο γι κής θεω ρίας που κα τέ τασ σε τους

ρο μά ως φύ σει πα ρα βα τι κούς.

Οι λέ ξεις και το α νεί πω το

Συ γκε κρι μέ να, α πό την προ ε δρίατου Σαρ κο ζί μέ χρι τη ση με ρι νή τουΟλά ντ, ρα τσι στι κά σχό λια και πρά- ξεις, που σε κά θε άλ λη πε ρί πτω ση θαθεω ρού ταν ό τι δεν σέ βο νται τα στοι- χειώ δη αν θρώ πι να δι καιώ μα τα ειςβά ρος των ρο μά, αυ ξή θη καν ρα γδαία.Αυ τή η αύ ξη ση πε ρι λαμ βά νει μα ζι κέςα πε λά σεις, πα ρά το γε γο νός ό τι ε πρό- κει το για πο λί τες της ΕΕ, και ε πι θέ -σεις με δια βρω τι κό ο ξύ, στην καρ διάτου Πα ρι σιού, ε να ντίον ρο μά ε νη λί -κων και παι διών α πό «ε ξορ γι σμέ νουςαν θρώ πους». Για να μην α να φερ θού -με στις βιαίες εκ κε νώ σεις κα ταυ λι -σμών, που έ χουν κά ποιες φο ρές ε ντο -λή α πό δη μάρ χους της α ρι στε ράς ήτης ά κρας α ρι στε ράς, ό πως τον πε ρα -σμέ νο Νοέμ βρη, στην πε ρί πτω ση τηςδη μάρ χου του Σε ντ Ούεν, Ζα κλίνΡουι γιόν, του Με τώ που της Αρι στε -ράς.

Ενώ μα χό ταν υ πέρ της δια γρα φήςτης λέ ξης «φυ λή» α πό το σύ νταγ μα, ο«σο σια λι στής» υ πουρ γός Εσω τε ρι -κών, Μα νουέλ Βα λς ε πα νέ φε ρε τον«πα λιό κα λό» ρα τσι σμό, νο μι μο ποιώ -ντας, στις 24 Σε πτέμ βρη 2013, τη θε-ω ρία της μη έ ντα ξης των ρο μά. Γε γο -νός που α πο τε λεί, στην ου σία του, συ- νέ χεια αυ τού που, με ρι κούς μή νες νω- ρί τε ρα, ο Ζιλ Μπουρ ντου λέ, δή μαρ -χος με την Ένω ση ∆η μο κρα τών καιΑνε ξαρ τή των, άλ λο έ να ε πο νο μα ζό -με νο κε ντρώο κόμ μα που πρό σφα ται δρύ θη κε, τόλ μη σε να ξε στο μί σει δη- μο σίως: «Ο Χίτ λερ δεν σκό τω σε αρ- κε τούς α πό δαύ τους».

«Η λέ ξη ε ξα λεί φθη κε ώ στε το α νεί -πω το να ε πα νεμ φα νι στεί», ε πι σή μα νεο φι λό σο φος Μι σέλ Φεέ ρ, σε μια συ- νέ ντευ ξη στο «Les Inrocks», στις 26Σε πτέμ βρη 2013. Ο με τριο πα θής ρα- τσι σμός των σκε πτό με νων, ε ναλ λα -κτι κών, ό πως τον έ χου με ο ρί σει, πλέ -ον δί νει τη θέ ση του συ χνά σε α προ -κά λυ πτες «κλα σι κές» ρα τσι στι κές ε -πι θέ σεις και προ σβο λές, ό πως γιαπα ρά δειγ μα, αυ τές ε νά ντια στην υ -πουρ γό Κρι στιάν Το μπι ρά, η ο ποίααρ κε τές φο ρές α πει κο νί στη κε μεμορ φή πι θή κου, ε νώ κά ποια φο ράμια ο μά δα παι διών κου νού σε έ να τσα -μπί μπα νά νες ε πι δει κτι κά μπρο στάτης, υ πο κι νού με νη α πό τους γο νείςτους που ή ταν ε να ντίον του «γά μουγια ό λους».

Πτώ ση της πο λι τι κήςκαι ά νο δος του ρα τσι σμού

Η ΕΠΟΧΗ 27 Απριλίου 2014 3311ΘΕΩΡΙΑ

Λιτότητα και ακροδεξιά: Η περίπτωση της ΓαλλίαςΤης Ρο σά να Ρο σά ντα

Το Εθνι κό Μέ τω πο τηςΛε πέν δεν έ γι νε α πλά -ε κεί ό που κα τέ βα σε υ -πο ψη φίους- το πρώ τοκόμ μα, αλ λά έσ πρω ξετο Σο σια λι στι κό Κόμ μα,ε πι κε φα λής στις προ ε -δρι κές ε κλο γές πριν δύοχρό νια, στην τρί τη θέ ση.Θα σκε φτούν τα κε φά -λια της ΕΕ το προ φα νές,δη λα δή ό τι η μο νε τα ρι -στι κή Ευ ρώ πη, η Ευ ρώ -πη της λι τό τη τας ξα να -φέρ νει στη ζωή την α -κρο δε ξιά για πρώ τη φο -ρά με τά το τέ λος του∆ευ τέ ρου Πα γκο σμίουΠο λέ μου;

Ας ελ πί σου με ό τι το γε -ρό χτύ πη μα που έ λα -βαν οι σο σια λι στές

στις δη μο τι κές ε κλο γές στηΓαλ λία θα σβή σει τα σα χλάχα μό γε λα α πό τα μού τρα τουΡέ ντσι και του Μπα ρό ζο, πουμέ χρι τώ ρα δεν τους άγ γι ξεη αμ φι βο λία μή πως η πο λι τι -κή λι τό τη τας που α κο λου -θεί ται α πό την ε πι τρο πή ευ -νο εί τη δε ξιά. Και ό χι τη δε -ξιά, για να κα τα λα βαι νό μα -στε, α λά Μό ντι, αλ λά την ά -κρα και φα σι στο ει δή δε ξιά.

∆εν ω φε λεί να α να γνω ρί -σου με ό τι εί ναι τέ τοιος, καιμά λι στα χω ρίς προ σποιή -σεις, ο Ούγ γρος Βί κτορΌρμπαν, στον ο ποίο α νή κεγια έ ξι μή νες η ευ ρω παϊκήπρο ε δρία, και εί ναι ε πί σηςτέ τοιες οι δυ νά μεις που πα -ντού δια λύουν τα κα τά λοι πατου δι κομ μα τι σμού α νά με σασε μια «δη μο κρα τι κή» δε ξιάκαι μια «δη μο κρα τι κή» α ρι -στε ρά.

Τε λευ ταίο πα τα γώ δες πα -ρά δειγ μα, η Γαλ λία, ό που διε -ξή χθη καν ε κλο γές στους36.000 δή μους και το α ντι -ση μι τι κό, ξε νό φο βο και α -ντιευ ρω παϊκό Εθνι κό Μέ τω -πο της Λε πέν ό χι μό νο έ γι νε-ό που κα τέ βη κε- πρώ τοκόμ μα, αλ λά έσ πρω ξε το Σο -σια λι στι κό Κόμ μα, ε πι κε φα -λής στις προ ε δρι κές ε κλο -γές πριν α πό δύο χρό νια, ό χιστη δεύ τε ρη, αλ λά στην τρί -τη θέ ση, ε νώ το Κομ μου νι -στι κό Κόμ μα και το Μέ τω ποτης Αρι στε ράς σε πολ λέςπε ρι πτώ σεις έ πε σαν στηντέ ταρ τη.

Ο θά να τος του ερ γά τη

Ήταν προ βλέ ψι μο, ό ταν ηα νερ γία και η ε πι σφά λεια αγ -γί ζουν τα 4 ε κατ. Γάλ λους, ό -χι πο λύ δια φο ρε τι κά α πό τηνΙτα λία. Εδώ και δύο χρό νιαπε ρί που -σχε δόν κα θη με ρι -νά- μια με γά λη ή με σαία γαλ -λι κή ε πι χεί ρη ση με τε γκα θί -στα ται ή κλεί νει, και η κυ -βέρ νη ση Ολά ντ, που εί χε

κερ δί σει με τη δέ σμευ ση ναα γω νι στεί ε νά ντια στον χρη -μα τοοι κο νο μι κό το μέα, δενή ταν σε θέ ση να υ πε ρα σπι -στεί την α πα σχό λη ση, ού τεγε νι κά την ε πι χεί ρη ση, ού τεκαν ό ταν αυ τή έ κλει νε ήπρο τι μού σε τη με τε γκα τά -στα ση δη λώ νο ντας πλού σιακέρ δη. Οι ερ γά τες, α πο φα σι -σμέ νοι να α γω νι στούν, συ να -ντού σαν την αλ λη λεγ γύη τουδη μάρ χου, αν η ε πι χεί ρη σηπου εί χε πλη γεί ή ταν και ηση μα ντι κό τε ρη της πε ριο -χής, πράγ μα που εί ναι συ χνόστις αρ κε τές πε ριο χές μέ -σης α στι κο ποίη σης. Το σύ νη -θες α πο τέ λε σμα ή ταν ό τι,μέ σα σε τρεις ε βδο μά δες, έ -πρε πε να α πο δε χτούν να δια -πραγ μα τευ τούν τα λε γό με να«κοι νω νι κά προ γράμ μα τα»,μα κρι νές θέ σεις ερ γα σίας ήα πο ζη μιώ σεις, με τα συλ λυ -πη τή ρια των κε ντρι κών συν -δι κα λι στι κών ορ γά νων καιτων εν δια φε ρο μέ νων υ -πουρ γείων.

Τρεις μέ ρες πριν α πό τιςδη μο τι κές ε κλο γές, έ κλει σεη «La Redoute», η πα λαιό τε -ρη και γνω στό τε ρη ε πι χεί -ρη ση εν δυ μά των που κά λυ -πτε μό νη της έ να με γά λο πο -σο στό της κα τα νά λω σης τηςμε σαίας τά ξης, πα ρα σύ ρο -ντας στην κα τα στρο φή ο λό -κλη ρες βιο μη χα νι κές πό λεις,δια βρώ νο ντας την α γο ρα στι -κή δυ να τό τη τα της ερ γα τι -κής και μι κρο α στι κής μά ζας.

Ο ε θνι κός Μα τέο

Όλα αυ τά ή ταν ο ρα τά καιπρο βλέ ψι μα; Ναι, αλ λά ό χιγια μια σο σια λι στι κή κυ βέρ -νη ση, πα ρό μοια με το δι κόμας ∆η μο κρα τι κό Κόμ μα, στοο ποίο οι συμ φω νίες ε πι βάλ -λουν να μην ε πεμ βαί νει γιανα μη δια τα ρά ξει τον ε λεύ -θε ρο α ντα γω νι σμό και το ο -ποίο έλ πι ζε να δια σω θεί μεα κρι βές και δύ σκο λες στρα -τιω τι κές ε πι χει ρή σεις στηνπρώην γαλ λι κή α ποι κιο κρα -τι κή αυ το κρα το ρία, στο Μά λικαι στην Κε ντρι κή Αφρι κή.Πα ράλ λη λα, ο πρό ε δρος καιο υ πουρ γός Εξω τε ρι κών Λο -ράν Φα μπιούς χα λού σαν τονκό σμο για να προ σφύ γουν σεσκλη ρά῾῾῾῾ μέ τρα ε νά ντιαστον Πού τιν για την Κρι μαία,λες και ο γνω στός ε θνι κι -σμός του ε ξα γώ νου εί ναι δυ -να τό να μας κά νει να ξε χά -σου με τις συν θή κες αυ ξα νό -με νης φτω χο ποίη σης.

Χθες βρά δυ, μπρο στά σταα πο τε λέ σμα τα, ό λη η σο σια -λι στι κή ο μά δα έ πε φτε α πότα σύν νε φα, ε νώ η Μα ρίν Λε -πέν έ πλεε μέ σα στο θρίαμ βοτου γα λά ζιου κύ μα τος που έ -φε ρε το ό νο μά της. Ικα νο -ποιη μέ νη και η Ένω ση για έ -να Λαϊκό Κί νη μα του Σαρ κο -ζί, βέ βαιη ό τι η κυ βέρ νη σηθα την κα λού σε σε α ντι φα σι -στι κή ε νό τη τα, νο μι μο ποιώ -ντας την ψή φο στη ρε που -

μπλι κα νι κή δε ξιά, ό πως έ γι -νε στον και ρό της πτώ σηςτου Ζο σπέν στις προ ε δρι κέςε κλο γές της δε κα ε τίας του’90. Θα σκε φτεί η ευ ρω παϊκήε πι τρο πή; Θα σκε φτούν τακε φά λια της ΕΕ το προ φα νές,ό τι η μο νε τα ρι στι κή Ευ ρώ πη,η Ευ ρώ πη της λι τό τη τας, ξα -να φέρ νει στη ζωή την α κρο -δε ξιά, για πρώ τη φο ρά με τάτο τέ λος του ∆εύ τε ρου Πα -γκο σμίου Πο λέ μου; Και ό τιτο Εθνι κό Μέ τω πο γί νε ται τοδη μο φι λέ στε ρο κόμ μα στηΓαλ λία; Θα σκε φτούν οι πολ -λοί που κα λο βλέ πουν τονΡέ ντσι και το πα πατ ζί δι κοπαι χνί δι του που συ νί στα ταιστο να προ σθέ σει (ί σως) στομι σθό ε νός κοι νω νι κούστρώ μα τος με χα μη λό ει σό -δη μα αυ τό που του α φαι ρεία πό δη μό σιες υ πη ρε σίες καιτο πι κούς φό ρους;

Το ∆η μο κρα τι κό Κόμ μα,πράγ μα τι, α κο λου θεί τον ί διοδρό μο με τον Ολά ντ, και η α -δύ να μη ε σω τε ρι κή α ρι στε ράτου δεν μοιά ζει να εί ναι σεθέ ση να το κά νει να αλ λά ξειπο ρεία. Και τι να πού με γιατην Cgil της Σου ζά να Κα μού -σο που χα λά ει τον κό σμο λί -γο με τά την α πό κοι νού ψή -φι ση με τον Σύν δε σμο Βιο μη -χά νων μιας συμ φω νίας γιατις βιο μη χα νι κές σχέ σειςπου εί ναι υ περ βο λι κή α κό μηκαι για τον γεί το νά μας πουβρί σκε ται σε κα κό χά λι; Καιγια τη Fiom του Λα ντί νι, η ο -ποία, α πο μο νω μέ νη, ελ πί ζεικι αυ τή στον ε θνι κό Μα τέ ο;

Εν ο λί γοις, δεν α πο μέ νειπα ρά να ευ χη θού με ό τι η με -γά λη γαλ λι κή πα νω λε θρία,που δύ σκο λα μπο ρεί να α πο -κα τα στα θεί στο δεύ τε ρο γύ -ρο, θα λει τουρ γή σει ωςσκλη ρό μά θη μα ε νά ντια στηνυ περ βο λι κή α νο η σία των τε -λευ ταίων 20 ε τών της Ευ -ρώ πης.

Με τά φρα ση:Τό νια Τσί τσο βι τς

Το άρ θρο δη μο σιεύ τη κεαρ χι κά στη «Sbilanciamoci»(www.sbilanciamoci.info),στις 25 Μαρ τίου 2014.

∆ιά σπα ση προ σο χής

Εν τω με τα ξύ, ό πως κα τα γρά φει ηπιο πρό σφα τη έ ρευ να του Εθνι κήςΣυμ βου λευ τι κής Επι τρο πής για ταΑνθρώ πι να ∆ι καιώ μα τα, το 2012 μαςέ φε ρε, μα ζί με τη διαρ κώς διο γκού -με νη ισ λα μο φο βία, την «α νη συ χη τι κήε πι στρο φή» του α ντι ση μι τι σμού και,για τρί τη συ νε χό με νη χρο νιά, αύ ξη σητων ρα τσι στι κών ε πι θέ σεων ε να ντίοναν θρώ πων που φέ ρε ται να εί ναι μου- σουλ μά νοι στο θρή σκευ μα, προσ διο -ρί ζο νται ως κα τα γό με νοι α πό τις χώ -ρες της Βό ρειας Αφρι κής και θεω -ρού νται «μια ξε χω ρι στή κοι νω νι κή ο -μά δα». Πρό κει ται για το πα λιό α ποι -κια κό φά ντα σμα, α κό μα πα ρόν στηφα ντα σία της γαλ λι κής πο λι τι κής τά -ξης και ε νός τμή μα τος των πο λι -τών.

Στοι χεία που προ κύ πτουν α πό έ -

ρευ νες, φέρ νουν στο φως «την αυ ξα -νό με νη α πόρ ρι ψη των ξέ νων, που γί- νο νται α ντι λη πτοί ό λο και πε ρισ σό τε -ρο ως πα ρά σι τα, αν ό χι ως α πει λή»,την ι διαί τε ρα α νη συ χη τι κή διά δο σητης ξε νο φο βίας και της δυ σα νε ξίας,αλ λά και τη «δη μό σια α πε λευ θέ ρω σητου ρα τσι στι κού λό γου». Αυ τά τρο φο- δο τού νται κα τά πε ρί πτω ση α πό την ε -νορ χη στρω μέ νη χρή ση θε μά των ό πωςγαλ λι κή ταυ τό τη τα, με τα νά στευ σηκαι εκ κο σμί κευ ση, α πό την πλευ ράτης πο λι τι κής τά ξης. Μια ε πι πλέ ον α -πό δει ξη ό τι ο ρα τσι σμός του λα ού πά -ντα τρέ φε ται ή/και χρη σι μο ποιεί ταια πό τις κυ ρίαρ χες ε λίτ.

Σε και ρούς οι κο νο μι κής κρί σης καιε ντει νό με νης κοι νω νι κής α πό γνω σης,ό πως οι τω ρι νοί, μό νο βρα χυ πρό θε -σμα μπο ρεί αυ τή η στρα τη γι κή να ε -ξυ πη ρε τή σει τη διά σπα ση της δη μό -σιας προ σο χής α πό τα πραγ μα τι κάπρο βλή μα τα και α πό την α νε πάρ κειατων ε λίτ να τα ε πι λύ σουν. Στο με σο -διά στη μα εί ναι έ να πο λύ ε πι κίν δυ νοπαι χνί δι, ό πως μας έ χει δι δά ξει η ι -στο ρία.

Με τά φρα ση: ∆α νάη Αγγε λά κη

Το άρ θρο δη μο σιεύ τη κε αρ χι κάστο «MicroMega»(temi.repubblica.it/micromega-on-line), στις 21 Μαρ τίου 2014.

Η εκλογική άνοδος τουΕθνικού Μετώπουαποτέλεσε έναυσμαγια στροφή προς ταδεξιά από κόμματα τουκέντρου αλλά και τηςαριστεράς, σεζητήματα όπως η«εθνική ταυτότητα», ημετανάστευση, ηπαρουσία των ρομά.

“Μια προβλέψιμηπανωλεθρία

Ο Γκάμπο υπήρξε ο άνθρωπος που ίσωςπερισσότερο από κάθε άλλον, κατέγραψε,παρουσίασε και ανέλυσε την ταυτότητα μιαςολόκληρης ηπείρου, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στησυγκρότησή της. Την ταυτότητα της ΛατινικήςΑμερικής.

“

Του Θωμά Τσαλαπάτη

Οθάνατος μοιάζει συχνά με στιγμήπου συνοψίζει τη ζωή. Περιγράφειτο αποτύπωμα που αφήνει πίσω του

το σώμα του ανθρώπου που φεύγει. Έτσι,ακόμα και αν το τελευταίο μυθιστόρημα τουΓκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες εκδόθηκε το2004 (Οι θλιμμένες πουτάνες της ζωήςμου), ακόμη και αν ο καρκίνος στους λεμ-φαδένες -ο οποίος διαγνώστηκε ήδη από το1999- έφθειρε σε τέτοιο βαθμό τον συγγρα-φέα ώστε να δηλώσει πως το 2005, «ήταν ηπρώτη χρονιά της ζωής του που δεν έγραψεούτε μια γραμμή», ακόμη και αν το 2012 οαδερφός του επιβεβαίωνε πως ο Μάρκεςέπασχε από άνοια και πως η κατάστασή τουήταν μη αναστρέψιμη, ήταν το γεγονός της17ης Απριλίου, που στοιχειοθέτησε τοτέλος ενός παρατεταμένου αποχαιρετισμούκαι την αρχή ενός άλλου, λιγότερου πικρούκαι ντυμένου με το χειροκρότημα τουύμνου. Ο αποχαιρετισμός έμοιαζε με τηνανάταση που προκαλεί η αναγνώριση τηςσυμβολής.

Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες πέθανεστην Πόλη του Μεξικό όπου διέμενε, στηνηλικία των 87 ετών. Στην πατρίδα του τηνΚολομβία κηρύχθηκε τριήμερο εθνικό πέν-θος, με τις σημαίες της χώρας να ανεμίζουνμεσίστιες. Στο Μέγαρο των Καλών Τεχνώνστην πόλη του Μεξικού, η Κολομβία και τοΜεξικό τίμησαν τον συγγραφέα, παρουσίατης οικογένειάς του, των προέδρων των δύοχωρών και ενός πλήθους χιλιάδων ανθρώ-πων. Πρωθυπουργοί και πρόεδροι ανακοί-νωσαν τα συλλυπητήριά τους, εφημερίδεςκαι περιοδικά αφιέρωσαν, συγγραφείς καιλογοτέχνες κατέθεσαν. Ακόμη και ο ΜάριοΒάργας Γιόσα, νομπελίστας συγγραφέαςκαι άλλοτε στενός φίλος του Μάρκες (οιδυο τους είχαν να μιλήσουν από το 1976,χρονιά όπου ο Γιόσα τον γρονθοκόπησε στοφουαγιέ ενός κινηματογράφου, λόγω κά-ποιου περιστατικού που αφορούσε στη γυ-ναίκα του) δήλωσε: «Ένας μεγάλος συγ-γραφέας πέθανε. Το έργο του έδωσε μεγάλη

απήχηση και κύρος στη λογοτεχνία. Τα βι-βλία του θα τον κρατήσουν ζωντανό, θα συ-νεχίσουν να κερδίζουν αναγνώστες παντού.Εκφράζω τα συλλυπητήριά μου στην οικο-γένειά του». Μοιάζει τη στιγμή αυτή το μέ-γεθός του συγγραφέα να παίρνει το πραγ-ματικό του σχήμα. Γιατί περισσότερο απόμεγάλος λογοτέχνης, ο Γκάμπο υπήρξε οάνθρωπος που ίσως περισσότερο από κάθεάλλον, κατέγραψε, παρουσίασε και ανέ-λυσε την ταυτότητα μιας ολόκληρης ηπεί-ρου, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στη συγ-κρότησή της. Την ταυτότητα της ΛατινικήςΑμερικής.

Ο μαγικός ρεαλισμός

Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, θα γεννη-θεί στην παραποτάμια πόλη Αρακάτα τηςΚολομβίας, το 1927. Από το 1948, θα αρχί-σει να αρθρογραφεί σε εφημερίδες και πε-ριοδικά της Μπογκοτά, ενώ σύντομα θα εκ-δώσει διηγήματα, νουβέλες και το πρώτοτου μυθιστόρημα. Το έργο που θα τον κα-θιερώσει και θα ταυτιστεί με το όνομά τουόσο κανένα, το «Εκατό χρόνια μοναξιάς» θαεκδοθεί το 1967.

Το μυθιστόρημα θα έρθει να προστεθεί σεμια μακρά λίστα βιβλίων που θα προσδιο-ρίσουν την κίνηση που αργότερα θα ονομα-στεί «λατινοαμερικάνικο Μπουμ». Το 1963,ο Χούλιο Κορτάσαρ θα εκδώσει το «Κου-τσό», το 1962 εκδίδεται «ο Θάνατος του Αρ-τέμιο Κρους» του Κάρλος Φουέντες, ενώ το1963 κυκλοφορεί ίσως το σημαντικότερομυθιστορήματα του Μάριο Βάργκας Λιόσα,«Η πόλη και τα σκυλιά». Το «Εκατό χρόνιαμοναξιάς» θα γίνει το πιο δημοφιλές, το πιοπολυμεταφρασμένο και ίσως το πιο αγα-πητό βιβλίο αυτής της κίνησης. Ταυτό-χρονα, θα καταγραφεί ως ένα από τα ιδρυ-τικά και πιο χαρακτηριστικά δείγματα τουείδους που ονομάστηκε «μαγικός ρεαλι-σμός».

Τα έργα του Μάρκες, θα αποτελέσουνπεδίο συνύπαρξης και συγκρούσεων. Τοπαρελθόν της ηπείρου, θολό και ακατέργα-στο, ξεκινώντας από την ίδρυση των πρώ-των κοινοτήτων μέχρι και τα γεγονότα τωνεμφυλίων και των επαναστάσεων, θα συ-

νυπάρξει με το παρόν και τη στιγμή των αν-θρώπων. Ο λογοτεχνικός πειραματισμός θασυγκατοικήσει αρμονικά με το σχεδόν μοί-χειο της παράδοσης, μιας παράδοσης σχε-δόν αόρατης και ταυτόχρονα έντονα πα-ρούσας. Η γλώσσα θα συνυπάρξει με τουπέδαφος της γέννησής της. Τα μαγικό,σαν παραμύθι, σαν θαύμα ή σαν εξαΰλωσητης έκφρασης, θα αποτελέσει στοιχείο τουπραγματικού. Το απίστευτο θα υπάρξει ωςμεταφορά και παραβολή αλλά ταυτόχρονακαι ως ένας άπιαστος ρεαλισμός.

Συλλογικός καθρέφτης

Τα μυθιστορήματα του Μάρκες θα ορθω-θούν ως ένας συλλογικός καθρέφτης πουόχι μόνο απεικονίζει, αλλά ταυτόχροναμέσα από το μέγεθος, τις εστιάσεις και τιςεπιλογές, διαμορφώνει την ταυτότητα τηςΛατινικής Αμερικής. Το παράδειγμα του θασυνοψίσει τη στενή σύνδεση των λατινοα-μερικάνων συγγραφέων της γενιάς του(αλλά και των επόμενων γενεών) με τηναριστερή (κατά κύριο λόγω) όχθη της πολι-τικής. Περιγράφοντας τα πάθη των ταπει-νών, τους γκρεμούς και τις ανυψώσειςτους, τις μανίες των ισχυρών και τη παρα-φορά της εξουσίας, ο συγγραφέας δεν θαμπορούσε να αφήσει έξω από την χαρτο-γράφησή του, τη γεωγραφία της καταπίε-σης, την εκμετάλλευση της ηπείρου από τιςδυτικές εταιρίες, την περίοδο της βίας, τονδεκάχρονο εμφύλιο πόλεμο της Κολομβίαςκαι τα πραξικοπήματα. Μέσα από την περι-γραφή της σύγκρουσης ο συγγραφέας δενκαταγράφει απλά, αλλά διεκδικεί.

Και ακόμα και αν σήμερα αποχαιρετούμετον «πιο δημοφιλή και ίσως τον καλύτεροσυγγραφέα της ισπανικής γλώσσας από τηνεποχή του Θερβάντες» σύμφωνα με ταλόγια του Κάρλος Φουέντες, ταυτόχροναμόλις τώρα αρχίζουμε να παίρνουμε μέτραστη σκιά που άπλωσε πάνω από την λογο-τεχνία, και πολύ πέρα από αυτή, αντιλαμ-βανόμενοι στην κάθε ανάγνωση του έργουτου, ως παρόν αυτό που δεν μπορεί να πα-ρέλθει.

http://tsalapatis.blogspot.gr/

Καθώςο συγγραφέαςαποχαιρετάτον Λαβύρινθό του

«Μια μέρα σαν την σημερινήο δάσκαλός μου Ουίλιαμ

Φώκνερ είπε, εδώ σ’ αυτότο μέρος: «Αρνούμαι ναδεχτώ το τέλος του αν-

θρώπου«. ∆εν θα ένιωθαάξιος να σταθώ και εγώ σ΄αυτό το βήμα, αν δεν είχα

πλήρη συνείδηση ότι γιαπρώτη φορά από τη γένεση

της ανθρωπότητας η κο-λοσσιαία τραγωδία που

εκείνος αρνήθηκε να δεχτείπριν από τριάντα δύο χρό-

νια, σήμερα δεν αποτελείπαρά μια επιστημονική πι-

θανότητα. Μπροστά σ‘ αυτήτη φοβερή αλήθεια, που από

τότε που υπήρξε ο άνθρω-πος ίσως φαινόταν ουτοπία,

εμείς οι παραμυθάδες, πουπιστεύουμε τα πάντα, αι-

σθανόμαστε ότι έχουμε τοδικαίωμα να πιστέψουμε

πως δεν είναι ακόμη πάραπολύ αργά για να δημιουρ-

γήσουμε μια αντίθετη ουτο-πία. Μια καινούργια καιαπόλυτη ουτοπία ζωής,

όπου κανείς δεν θα μπορείν‘ αποφασίζει για τους άλ-λους, ούτε και για το πώς

θα πεθάνουν, όπου η αγάπηθα είναι πραγματικότητακαι η ευτυχία εφικτή, και

όπου οι φυλές, οι καταδικα-σμένες σε εκατό χρόνια μο-ναξιάς, θα έχουν επιτέλους,

και για πάντα, μια δεύτερηευκαιρία πάνω στη γη.»

Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες,Η μοναξιά της Λατινικής

Αμερικής (ομιλία κατά τηνπαραλαβή του βραβείου

Νόμπελ το 1982)

Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες 1927- 2014

Documents

Κυριακή 27-04-2014