3341

Εβδομαδιαία εφημερίδα της Ανανεωτικής Αριστεράς • Κυριακή 23 Μαρτίου 2014 • Αρ. φ. 1195 • 2 €

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

Χ. Λάσκος: Ο ΣΥΡΙΖΑκαι οι συμμαχίεςΤι επιδιώκουμε κοινωνικάκαι ποιοί είναι οι προνομιακοίσυμβαλλόμενοι σελ. 9

...∆. Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος: Γιατην κυβερνητική κρίσηστο μεταναστευτικόΤο μεγαλύτερο μέρος της κρίσηςτο πιστώνονται οι χειρισμοίτου ΣΥΡΙΖΑ σελ. 21

...Χ. Γεωργούλας: Σύμβουλοςσε επικίνδυνη σύγχυσηΕρωτηματικά και προβληματισμοίαπό άρθρο συμβούλουτου Α. Τσίπρα σελ. 5

...Θ. Μιχόπουλος: Σαν τη μύγαμες στο γάλαΜετά τις ευρωεκλογές τα μέτραπου προκαλούν αναταράξεις σελ.3

∆ΙΕΘΝΗΕ. Πετρίδου: Όλοιπαρακολουθούν τους πολίτεςΟι μυστικές υπηρεσίες παρακο-λουθούν μέχρι και αρχηγούς κρα-τών σελ. 13

ΘΕΩΡΙΑΕ. Μπαλιμπάρ: Μια νέαώθηση, αλλά για ποια Ευρώπη;Ο γάλλος φιλόσοφος επιχειρείτην καταγραφή των τριών ιστορι-κών φάσεων που πέρασε το ευρω-παϊκό οικοδόμημα σελ. 30-31

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΣΥΡΙΖΑ: Αρπάζουν το ψωμί,γυρίζουν ψίχουλαΑπό τα Γιάννενα ο Αλέξης Τσίπραςεπιτέθηκε στην κυβέρνηση χαρα-κτηρίζοντας την συμφωνία με τηντρόικα καταστροφική σελ. 10

...ΠΡΑΣΙΝΟΙ: Από δύοχωριά... ΟικολόγοιΣυνεχίζουν να ταλανίζονταιαπό εσωτερικές διαφωνίεςκαι αποχωρήσεις σελ. 11

...ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Π. Καρασούλος: Το «εμείς»είναι το πιο ισχυρό μας όπλοΟ στιχουργός και εκδότης μιλάγια τους νέους δημιουργούς καιτην υπεράσπιση του καλλιτεχνικούαιτήματος σελ. 28-29

Ινδία: Η ανάπτυξητης οικονομίαςαύξησε την ανισότηταΗ Μίνα Μενόν και ο ΆτσιμΒανάικ μιλούν για την ινδικήπραγματικότητα των καστών,της βίας κατά των γυναικώνκαι της ανισότητας. σελ. 16-17

Νέα ακροδεξιάΤΡΟΪΚΑ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΤΡΙΜΩΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Όχι στα χημικάτου πολέμου

Σήμερα Κυριακή, στις 12μ., πολίτεςαπό ολόκληρη την Κρήτη, και όχι

μόνο, συναντιούνται στο Αρκάδι τουΡεθύμνου για τη δεύτερη μεγάλη

συγκέντρωση ενάντια στηνεξουδετέρωση των χημικών τουπολέμου της Συρίας στη θάλασσατης Μεσογείου. Εν τω μεταξύ, οιΗΠΑ προσπαθούν να μεταφέρουν

την αντιπαράθεση με τη Ρωσία απότην Ουκρανία και την Κριμαία στη

Μέση Ανατολή και συγκεκριμένα τηΣυρία. Έτσι, οι Ηνωμένες Πολιτείες

αποφάσισαν να «παγώσουν» τιςδιπλωματικές σχέσεις με τη Συρία

και να απελάσουν όσους Σύρουςυπηρετούν στην πρεσβεία της

∆αμασκού στην Ουάσιγκτον και σταπροξενεία σε Μίσιγκαν και Τέξας. Η

κίνηση αυτή προκάλεσε τηναντίδραση της Μόσχας, η οποία

έκανε λόγο για «ανησυχητική καιαπογοητευτική» απόφαση. Και ενώ,

ο διπλωματικός πόλεμοςσυνεχίζεται τα θύματα του

εμφυλίου αυξάνονται ξεπερνώνταςπλέον τους 57.000 νεκρούς και τους

2,6 εκατομμύρια πρόσφυγες.

Βαθμιαία αλλά σταθερά η Νέα∆ημοκρατία, με κάθε ευκαιρία, σταδιάφορα επίπεδα που εκφράζεταικαι υλοποιείται η πολιτική της με-τατοπίζεται προς την άκρα δεξιά,με το σύμμαχο ΠΑΣΟΚ, όμηρο, ναεκδηλώνει ενίοτε την αμηχανίατου. Τη βδομάδα που πέρασε, ογραμματέας του υπουργικού συμ-βουλίου κ. Μπαλτάκος δήλωσεαπερίφραστα ότι ήταν και είναι αν-τικομμουνιστής. Νωρίτερα πληρο-φορηθήκαμε ότι υποψήφιος ευρω-βουλευτής θα είναι ο γνωστός

εθνικιστής και ακροδεξιός κ. Κρα-νιδιώτης. Συγχρόνως, ο κ. Μιχελά-κης επέμεινε στην αντιμετανα-στευτική τροπολογία του και δή-λωσε ότι θα την επαναφέρει τηνερχόμενη βδομάδα. Πρόκειταιάραγε για προετοιμαστικές πρά-ξεις του νέου κόμματος που φιλο-δοξεί να εμφανίσει το Σεπτέμβρηο κ. Σαμαράς, με το οποίο θα επι-χειρεί να καλύψει το επιδιωκό-μενο κενό της άκρας δεξιάς μεπροκάλυμμα μερικά στελέχη τουΠΑΣΟΚ;

Η σύμπλευση της κυβέρνησης μετις αντικοινωνικές και αντεργατι-κές εντολές της τρόικας που κατα-γράφηκαν και επίσημα στη μεταξύτους συμφωνία, κάτω από τονπροπαγανδιστικό μανδύα του κοι-νωνικού μερίσματος, εκπλήσσει. Ηπολιτική που χαράσσεται, τυφλήκαι άτεγκτη, έναντι των πιο αδύ-ναμων κοινωνικών στρωμάτων καισυγχρόνως φιλική έναντι των αν-θρώπων του πλούτου είναι το απα-ραίτητο πολιτικό υπόβαθρο κάθεμοντέρνας ακροδεξιάς.

Και ύστερα, γιαποια σωφρονιστικήπολιτική μιλάμε;

Του Νίκου Κουλούρη*

Στο σχέδιο νόμου του υπουρ-γείου ∆ικαιοσύνης περιλαμ-

βάνονται, μεταξύ άλλων, ρυθμί-σεις για τα καταστήματα κρά-τησης Γ τύπου (φυλακές υψί-στης ασφαλείας, όπως τις χα-ρακτηρίζει το ίδιο το υπουρ-γείο). Οι φυλακές αυτού τουτύπου έχουν προβλεφθεί απότο 2009, αποτελώντας, τότε,«απάντηση» του κράτους στηδεύτερη απόδραση δύο κρατου-μένων με ελικόπτερο από τοΚατάστημα Κράτησης Κορυ-

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙ∆Α 2

Ραντεβούτον Σεπτέμβρη

Μετά τις ευρωεκλογές τα σπουδαία τηςσυμφωνίας με την τρόικα. Σ.Ρομπόλης, Γ.Κουζής, Κ.Νικολάου και Φ. Κλαυδιανός.

Σελ. 6, 7, 18, 19

∆ύο χρόνιαμετά..

Συμπληρώνονται, την Παρασκευή 28 Μαρ-τίου, δύο χρόνια από τότε που ο ΓιάννηςΜπανιάς έφυγε από κοντά μας.

Σελίδα 10

Φω

το:Β

ασίλ

ηςΜ

αθιο

υδάκ

ης

22 Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014ΘΕΜΑΤΑ

ΕΒ∆ΟΜΑ∆ΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣΙδιοκτήτης: Εκδοτικός - ∆ημοσιογραφικός Συνεταιρισμός Κοινωνικών,Πολιτικών και Πολιτιστικών Μελετών και ∆ραστηριοτήτων Η ΕΠΟΧΗ, ΣΥΝ Π.Ε.

Βλαχάβα 11 & Αθηνάς, 3ος όροφος,Αθήνα 105 51

ΤΗΛΕΦΩΝΑ 3616702, 3619513 -3619514 • FAX: 3619610

Εκδότρια:Ασημίνα ∆αβάκη - Κλαυδιανού

Συνδρομές (σε ευρώ)• Εσωτερικού: 150 • Kύπρος: 250

• Ευρώπη: 250 • Λοιπός κόσμος: 250Α.Φ.Μ. 096207018 - ∆ΟΥ: ΣΤ’ Αθηνών

Αρ. Λογαριασμού: 72038528658ΙΒΑΝ GR

3801107200000072038528658ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

Ηλεκτρονική ∆ιεύθυνση:epohigr@gmai.com

www.epohi.grΚωδικός εντύπου: 3341

Ο Μητσάρας, ο εμβληματικός τύπος τωνδιαδηλώσεων με τα ατομικά του πλακάταυτή τη φορά παρα-έγραψε.Οι φιλόλογοι διαδηλωτές εναντίον τωναπολύσεων διχάστηκαν. Οι μισοί ερμήνευ-σαν ότι πρωκτογενές σημαίνει κωλόπαιδοκαι επομένως υπάρχει πλεόνασμα και γιαεξαγωγή. Οι άλλοι μισοί επέμεναν ότι αναφέρεταιστην τεράστια παραγωγή κοπράνων. Στο τέλος, τη διάσταση απόψεων θα λύσειη Σύνοδος Κορυφής, με την ελληνική προ-εδρία. Η παραπάνω παραγωγή συνδέεται και μετην υπερπαραγωγή του Πάγκαλου, αλλά σεάλλο πεδίο, πιο πνευματικό και γκλάμου-ρους. Μέσω Twitter παραφράζει στιχάκια μεγά-λου πολιτικού βάρους, αν και επιπλέουνόπως τα κόπρανα. «Μας πήρανε τον Τόμσεν λαλούμ λαλούμλαλούμ. Την τρόικα μας πήραν ζουμ τρια-λαρό. ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας και ζήτω ηδραχμή», ήταν το πρώτο.Ο Πάγκαλος παίζει με το τραγουδάκι τωνΕΛΑΣιτών όταν έχασαν τη μάχη της Αθή-νας, αυτοντομπαριζόμενοι, ότι σύντομα θαεπιστρέψουν. Ειρωνεύεται έτσι τον Τσίπρα και τονΣΥΡΙΖΑ για ενέσεις αισιοδοξίας, επειδή ητρόικα θα φύγει και εμείς θα χάσουμε τοέδαφος κάτω από τα πόδια.Η πολιτική επιστήμη σηκώνει τα χέρια γιατους Πάγκαλους. Αν δεν είχε διαλύσει τηνΥγεία ο Άδωνης, θα τους στέλναμε στα αρ-μόδια τμήματα. Υπάρχουν κλινικές ενδείξεις. Το λαλούμλαλούμ είναι η υποσυνείδητη παραδοχή ότιλάλησαν. «Το πολύ τριαλαρό τριαλαρό δεβγαίνει σε καλό», όπως λέμε στο χωριόμου.«Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν». Ητρόικα λαλεί και η δικομματική κυβέρνησηχορεύει. Κάποιοι βγήκαν στα κεραμίδια. Ο Μ. Χα-ροκόπος απειλεί με παραίτηση για το γάλα,ενώ ο Μωραΐτης δήλωσε ότι έγινε εικο-νική διαπραγμάτευση. Υπερβολές, κάποια διαπραγμάτευση έγινε. Ο Στ. Παπασταύρου, σύμβουλος του Σα-μαρά είπε στην τρόικα «σας δίνουμε γάι-δαρο και εσείς τον κοιτάζετε στα δόντια». Ξεφτίλα προσφορά. Τα πήρε ο εκπρόσω-πος της Κομισιόν Ματίας Μορς και τουαπάντησε έξαλλος. «Εδώ εμείς, ήρθαμε νασας πάρουμε το άλογο και όχι το γάιδαρο». Ξημερώματα ήταν. Εξέφρασαν τις ευαι-σθησίες τους με το τραγούδι τουΜπιθικώτση. «Ένα όμορφο αμάξι μεδύο άλογα». Ο σύμβουλος του Σαμαρά λάλησε τοστιχάκι «Το ένα τ’ άλογο να είναιμαύρο, σαν την πικρή μου την κατά-μαυρη ζωή». Η τρόικα, ωσάν χορωδία έβαλεψηλά τον πήχη των διεκδικήσεώντης. «Το ένα τ’ άλογο να είναιάσπρο, όπως τα όνειρα που έκαναπαιδί». «∆ύο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένοαχυρώνα», θα έλεγε ο Μητσάρας. Θα μπορούσε να πει και το «άλλαλογαριάζει ο γάιδαρος και άλλα ογαϊδουριάρης». Οι παροιμίες ισχύουν, φυσικά καιστα καθ’ ημάς. Στο Τεχνικό Επιμε-λητήριο, η (παρα)προσκείμενη

στον ΣΥΡΙΖΑ παράταξη αποφάσισε να ψη-φίσει τη γνωστή μας Τόνια Μοροπούλου. Είπαμε για συμμαχίες σύντροφοι, αλλά«ακόμη το γαϊδούρι στο γκατζιόλι δεν ανέ-βηκε, τα ποδάρια του κουνάει».Στην Ανδραβίδα το λένε διαφορετικά: «Μηδένεις γάιδαρο στη θέση του αλόγου». Πάντως, ανεξάρτητα από τις μεγαλει-ώδεις κινήσεις τακτικής δυνάμεων τουΣΥΡΙΖΑ, οι τροϊκανοί βρήκαν έδαφος ναπαίζουν μπάλα. Τους δίνουμε γάιδαρο, μας παίρνουν και τοβόδι και το άλογο. Άσε που βλέπουν έντο-νες ενδείξεις ανάπτυξης. Τρέξε κόσμε. Η κυβέρνηση χάρισε δισ.στους ντόπιους ολιγάρχες, όπως τον Βαρ-δινογιάννη και Λάτση. Φτιάχνει ιστοσελί-δες με κόστος 1,3 εκατομμύρια το μικρό-τερο, μέχρι 2,2 εκατομμύρια το ανώτερογια την ιστοσελίδα του ΙΚΑ. Σκέφτηκαν ότι οι συνταξιούχοι τρώνε τηνπενιχρή σύνταξή τους την πρώτη εβδο-μάδα και μετά πρέπει να περνούν ευχάρι-στα τις μέρες τους, παίζοντας με την ιστο-σελίδα του ασφαλιστικού φορέα. Στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξηςπλήρωσαν 5.300 ευρώ για αγορά πούρωνΑβάνας. Τι να κάνουν οι άνθρωποι. Τους έπρηξανμε το φρέσκο γάλα και ήθελαν να ξεσκά-σουν. Να το έριχναν στα ναρκωτικά; Λίγοι κάνουν οικονομίες, όπως ο Άδω-νης που έκοψε και τον αέρα στα νοσοκο-μεία.Για αυτό σιχαίνεται τους κομμουνιστές.Αντίθετα ο Μπαλτάκος μίλησε ιδεολογικά.Είπε ότι «γεννήθηκα αντικομμουνιστής,και έτσι θα πεθάνω» Αυτά ακούει ο Κουτσούμπας και προ-χωρά ανανέωση του ΚΚΕ με ραγδαίουςρυθμούς. Συναντήθηκε με αντιπροσωπεία του Ινστι-τούτου Πολιτικής του ΕλληνοαμερικάνικουΕμπορικού Επιμελητηρίου. Αντικείμενοτης συνάντησης ήταν οι επεξεργασίες τουΙνστιτούτου για την ελληνική οικονομία. Σταθερό όμως το ΚΚΕ στον αντιιμπερια-λιστικό αγώνα, δε συζήτησε ούτε για τηνΟυκρανία, ούτε για τη Συρία ούτε για τηνΚύπρο. Μόνο για την ουδέτερη οικονομία. Άντε και στο Τέξας για να μελετήσει πωςκρατάνε φρέσκο το γάλα οι καουμπόηδεςτης περιοχής.

Γεράσιμος ο Αλιεύςalieys@hotmail.gr

δαλλού. Στο διάστημα που μεσολάβησε, όμως, δεν καθορίστηκε το καθε-στώς κράτησης στο οποίο υπάγονται οι κρατούμενοι στα καταστήματα αυτά(κατάδικοι που εκτίουν ποινές ισόβιας ή πρόσκαιρης κάθειρξης άνω τωνδέκα ετών, που κρίνονται επικίνδυνοι για την ομαλή κοινή συμβίωση σταάλλα καταστήματα κράτησης, σύμφωνα με τον Ν. 3772/2009), ούτε ο τρόποςμε τον οποίο κρίνεται η «επικινδυνότητά» τους.

Εκτροπή

Τώρα, ο νομοθέτης επανέρχεται, έχοντας δημιουργήσει το κατάλληλοκλίμα με τον ισχυρισμό ότι απαντά στη μη επιστροφή ενός αδειούχου κρα-τουμένου από την έβδομη άδεια που έλαβε. Το επιχείρημα αυτό προφανώςδεν πείθει, αφού δεν συνδέεται με το καθεστώς και το επίπεδο ασφαλούςκράτησης των φυλακών. Τούτο, δε, ακριβώς επειδή κάθε αδειούχος κρα-τούμενος εξέρχεται νόμιμα από τη φυλακή και δεν «εκθέτει» με την μη επι-στροφή του καμιά ανεπάρκεια του φυλακτικού σκέλους του εγκλεισμού. Επο-μένως, όποια σχετική σύνδεση επιχειρείται, μόνο ως πρόφαση μπορεί νααξιολογηθεί. Το κρίσιμο ζήτημα είναι άλλο: οι άδειες των κρατουμένων. Μαζίμε αυτό, όμως, το υπουργείο ∆ικαιοσύνης επιχειρεί να ισοπεδώσει κάθε θε-μελιώδη αρχή που διέπει, τουλάχιστον θεωρητικά, τη σωφρονιστική νομοθε-σία και την προσανατολίζει στη δίκαιη και ίση μεταχείριση των κρατουμέ-νων, με παροχή ευκαιριών κοινωνικής επανένταξης. Ακόμη περισσότερο: οιρυθμίσεις που τέθηκαν υπό διαβούλευση, εάν γίνουν μέρος της νομοθεσίας,θα σημάνουν μια εκτροπή από κάθε έννοια σωφρονιστικής νομιμότητας, ανόχι θεσμική εκτροπή. Πρόθεση των συντακτών του νομοσχεδίου για τις φυ-λακές τύπου Γ’ είναι να αποκλείσουν άμεσα ή έμμεσα, μεγάλο αριθμό κρα-τουμένων από την εφαρμογή βασικών θεσμών και μέτρων που αποτελούν τησπονδυλική στήλη της μεταχείρισής τους (άδειες, εργασία με ευεργετικό υπο-λογισμό, επισκεπτήρια, αλληλογραφία, ημιελεύθερη διαβίωση, απόλυση υπόόρο) στο πλαίσιο της στέρησης της προσωπικής ελευθερίας τους. Όπου αυτόδεν ορίζεται ρητά, ομολογείται κυνικά με τη «ρήτρα» ότι οι περιορισμοί πουθα επιβάλλονται στα καταστήματα κράτησης τύπου Γ’ επιτρέπεται να καθι-στούν ανέφικτη την εφαρμογή θεσμών και προγραμμάτων που προβλέπονταιστον Σωφρονιστικό Κώδικα.

Στις φυλακές αυτές προβλέπεται ότι θα κρατούνται υπόδικοι και κατάδι-κοι, ανάλογα με το (ποινικό ή πειθαρχικό) έρεισμα της εισαγωγής ή της με-ταγωγής τους, για χρονικό διάστημα τουλάχιστον τεσσάρων ή δέκα ετών, πουθα μπορεί να επιμηκύνεται επί διετία χωρίς ανώτατο όριο, βάσει μιας εκτί-μησης περί «ιδιαίτερης επικινδυνότητας». ∆ιευκρινίζεται, εκ του περισσού,ότι «οι κρατούμενοι στις φυλακές αυτές θα διαβιούν σε αυστηρότερο καθε-στώς σε σχέση με τους λοιπούς κρατουμένους, ως προς τη χορήγηση αδειώνκ.λπ.».

Για να μπορεί να εφαρμοστεί αυτή η ανατροπή των δεδομένων στον τομέατης «σωφρονιστικής» (;) πολιτικής το υπουργείο ∆ικαιοσύνης προωθεί αλ-λαγές ως προς τα όργανα και τις διαδικασίες μεταγωγής των κρατουμένων,τις υπηρεσίες εξωτερικής φρούρησης των φυλακών, «εκχωρεί» αρμοδιότητέςπου έχει εκ της πολιτειακής αποστολής του στο υπουργείο ∆ημόσιας Τάξης[και Προστασίας του Πολίτη] και ανοίγει τον δρόμο για την ανάληψη της δι-οίκησης των φυλακών από συνταξιούχους δικαστικούς λειτουργούς και αξιω-ματικούς της αστυνομίας!

Κρατούμενοι διαφορετικών ταχυτήτων

Η νέα, υπό διαμόρφωση, πρωτοβουλία του υπουργείου ∆ικαιοσύνης, στομέρος που αφορά την πολιτική του στον τομέα των φυλακών, ακολουθεί τηνπεπατημένη της εισαγωγής μέτρων αυστηρότητας που συνεπάγονται τηνέκτιση ποινών διαφορετικών ταχυτήτων και προσθέτει το στοιχείο της δια-φοροποίησης του καθεστώτος κράτησης επί τα χείρω όσον αφορά τη δεινο-πάθεια που συνεπάγεται η ποινική προσβολή της προσωπικής ελευθερίας.[Εξ]ωθεί την ποινική καταστολή από τον ωφελιμισμό και την ουδετερότηταπου την χαρακτηρίζουν τις τελευταίες δεκαετίες με τις νομοθετήσεις του1967, του 1989 και του 1999, στην εκδικητικότητα. Η επιλογή αυτή αποτελείμια απαράδεκτη θεσμική ακρότητα που μόνο εντάσεις, αντιπαλότητα και εχ-θρότητα μπορεί να καλλιεργήσει στον χώρο των φυλακών, επισπεύδονταςτην από καιρό προαναγγελθείσα κατάρρευσή του σε βάρος κάθε έννοιας νο-μιμότητας και δικαιοσύνης.

* Ο Ν. Κουλούρης είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής ∆ιοίκη-σης και Πολιτικής Επιστήμης του ∆ημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.

Και ύστερα, για ποιασωφρονιστική πολιτική μιλάμε;ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 1η ΣΕΛΙ∆Α

«Πρωκτογενέςπλεόνασμα»

Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014 33ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΟΑντ. Σαμαράς πανηγυρίζει τησυμφωνία με την τρόικα δηλώ-νοντας, μάλιστα, ότι έβγαλε «τη

χώρα από την κρίση» -ο Γ. Παπανδρέουσε ανάλογες στιγμές ισχυριζόταν ότι«λεφτά υπάρχουν». Γιατί ακριβώς; Το 1,5 εκατομμύριο ανέργους; Την ύφεση;Τους μισθούς πείνας; Τις ανύπαρκτεςσυντάξεις; Τη διάλυση των νοσοκομείωνκαι του συστήματος υγείας; Ή το γεγο-νός ότι έξι στους δέκα έλληνες ζουνκάτω από το όριο της φτώχειας, όπωςπαραδέχεται η Τράπεζα της Ελλάδος;Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου…

Κραδασμοί στην κυβέρνηση

Η συμφωνία, βέβαια, δεν δικαιώνειτους πανηγυρισμούς –το αντίθετο. Ήδη,άλλωστε, εξαιτίας της διάταξης για τοφρέσκο γάλα [έως 10 ημέρες από 5 πουείναι σήμερα] έχουν προκληθεί ισχυρέςαναταράξεις και στο εσωτερικό της. Οαναπληρωτής υπουργός Μ. Χαρακόπου-λος απειλεί με παραίτηση, ενώ δύο βου-λευτές εμφανίζονται απρόθυμοι να ψη-φίσουν τις ρυθμίσεις –Μιχ. Κασσής: «∆εντην ψηφίζω την ρύθμιση» , Θ. Μωραΐτης:«Εικονική διαπραγμάτευση». Ωστόσο, ηαπόφαση του Α. Λοβέρδου, ο οποίοςμέσω… Ελιάς επέστρεψε στο ΠαΣοΚ, ναστηρίξει τη συμφωνία προσθέτει δύοακόμα ψήφους στον κυβερνητικό συνα-σπισμό που διαθέτει, πλέον, 155 ψή-φους.

Η Καθημερινή, μάλιστα, επιτίθεταιστην κυβέρνηση γιατί «θα έπρεπε να τιςυπερασπισθεί και όχι να τις εμφανίζεισαν ένα “πικρό χάπι” χάπι που πρέπει νακαταπιεί για να πάρει την έγκριση τηςτρόικας για τις επόμενες δόσεις» [κύριοάρθρο, 21.03.14]. Ο ίδιος ο Αντ. Σαμα-ράς, πάντως, φρόντισε από Βρυξέλλεςνα εκβιάσει τους βουλευτές του λέγον-τας ότι «είναι άδικο αλλά και στενάχωρογια τον κόσμο τη μέρα που η Ελλάδαανοίγει τα φτερά της να υπάρχουν τέ-τοιες παραφωνίες».

Ανακωχή για τις ευρωεκλογές

Η [πολιτική] συμφωνία μεταξύ τρόικαςκαι κυβέρνησης επετεύχθη κάτω από τηνπολιτική πίεση που αντιμετωπίζουν καιοι δύο πλευρές ενόψει των ευρωεκλο-γών. Αναζητήθηκαν συμβιβασμοί πουδεν θα εκθέτουν καμία πλευρά, ενώ θαδίνουν και την ευχέρεια να μιλούν γιαεπιτυχία. Η κυβέρνηση, δηλαδή, εξα-σφάλισε ανακωχή με την τρόικα εξαγο-ράζοντας πολιτικό χρόνο –«η συγκυβέρ-νηση Σαμαρά-Βενιζέλου, σε συμπαιγνίαμε την τρόικα, στήνει μια νέα επικοινω-νιακή φούσκα προεκλογικής εξαπάτη-

σης του ελληνικού λαού», σημειώνει οΣυΡιζΑ.

Ωστόσο, τα σκληρά σημεία της συμ-φωνίας παραπέμφθηκαν για μετά τις ευ-ρωεκλογές, τον Ιούνιο. Ακόμα η ανακε-φαλαιοποίηση των τραπεζών πάει για τοΝοέμβριο, ενώ το καλοκαίρι θα συζητη-θεί το πώς θα εξασφαλισθεί η βιωσιμό-τητα του ελληνικού χρέους, οπότε, το πι-θανότερο, θα συζητηθεί και το θέμα τηςαπόλυσης δημοσίων υπαλλήλων και το2015. Νέα αξιολόγηση «θα υπάρξει τοκαλοκαίρι πια» και η τρόικα θα γυρίσει«μόνο μετά τις ευρωεκλογές» ξεκαθά-ρισε ο επικεφαλής της αντιπροσωπείαςτης Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Αθήνα,Π. Καρβούνης [Αθήνα 9,84], ενώ ο επί-τροπος Όλι Ρεν [συνέντευξη στο Bloom-berg] δήλωσε πως «τώρα ολοκληρώσαμετη δουλειά σ’ αυτό το στάδιο, ώστε ναδιασφαλίσουμε τη χρηματοδότηση για το2014» διευκρινίζοντας ότι το θέμα τουχρέους «θα διευθετηθεί μέσα στο καλο-καίρι».

Πλήρης έλεγχος της χώρας

Τι κέρδισαν ως αντάλλαγμα οι Ευρω-παίοι; Σε καμία περίπτωση δεν επιθυ-μούν να χρεοκοπήσει η Ελλάδα για περί-που 10 δισ. ευρώ που χρειάζονται προ-κειμένου να καλυφτούν οι «υποχρεώ-σεις» του Μαΐου. Πρώτον γιατί θα χά-σουν τα δισεκατομμύρια που έχουν δα-νείσει και δεύτερον γιατί το οικονομικό,

αλλά και κυρίως το πολιτικό ντόμινοπου θα προκληθεί στην Ευρώπη, λίγοπριν τις ευρωεκλογές, θα είναι ανεξέ-λεγκτο. Εδώ στηρίχθηκε η κυβέρνησηκαι προσπάθησε να εκβιάσει αλλά αντι-μετώπισε τη σκληρή στάση της τρόικαςκαι επέστρεψε άμεσα στο καβούκι τουκαλού και υπάκουου μαθητή.

Αυτό που κυρίως επιζητούσε η τρόικα,μπροστά στον βάσιμο φόβο να πάρει τηνκυβέρνηση ο ΣυΡιζΑ, ήταν να δεσμεύσειτη χώρα με πλέγμα μέτρων και μηχανι-σμούς ελέγχου της οικονομίας. Για λό-γους προστασίας των πιστωτών της,αλλά και γιατί το ∆ΝΤ, έχοντας αποφα-σίσει να αποχωρήσει από την Ευρώπη,θέλει να κλείσει βελούδινα όλες τις εκ-κρεμότητές του. Υπάρχει, βέβαια, και τοθέμα του ιδεολογικού προσανατολισμούμιας χώρας, που αποκτά ιδιαίτερη σημα-σία για τη χώρα μας μπροστά στις κρίσι-μες εκλογικές αναμετρήσεις που έρχον-ται.

Μέρκελ: Σπεύδει σε βοήθεια

Η ηγεσία της Ευρωζώνης, βέβαια, δενθα αφήσει αβοήθητο τον Αντ. Σαμαράκαι θα προσπαθήσει να διαμορφώσει πο-λιτικό κλίμα υπέρ του. Έτσι, στο άτυποEurogroup της Αθήνας [που γίνεταιτην… πρωταπριλιά] αναμένεται να εγ-κριθούν όσα ακριβώς χρήματα απαι-τούνται για να καλυφθούν οι άμεσεςανάγκες όχι της χώρας αλλά των δανει-

στών μας. Θα μας δώσουν, δηλαδή, όσαακριβώς χρειάζονται για να ξοφλήσουμεομόλογα που λήγουν. Παράλληλα, μετάτην ανακοίνωση της Eurostat για την επί-τευξη πρωτογενούς πλεονάσματος, ανα-μένεται στην Αθήνα και η γερμανίδακαγκελάριος Αν. Μέρκελ. Στους σχεδια-σμούς στήριξης της κυβέρνησης εντάσ-σεται και η προεκλογική «έξοδος» στιςαγορές με την έκδοση ομολόγων τηςτάξης των 2-3 δισ. ευρώ –«Εφικτή η έξο-δος της Ελλάδας στις αγορές τον Απρί-λιο», υποστηρίζει το ∆ιεθνές Χρηματοπι-στωτικό Ινστιτούτο [IIF] ξεκινώντας τοχορό των ευνοϊκών δημοσιευμάτων.

Η δήλωση, άλλωστε, του Γ. ∆ραγα-σάκη, σ’ αυτές τις συντηρητικές δυνά-μεις «του χρεοκοπημένου συστήματος»αναφέρεται που «θα κάνουν ό,τι μπο-ρούν για να ανακόψουν ή να επιβραδύ-νουν την αναπόφευκτη ανατροπή τους.Όμως ας το πάρουν απόφαση. Με τηνεπερχόμενη πολιτική αλλαγή ούτε ταδιαπλεκόμενα συμφέροντα, ούτε ο ξένοςπαράγοντας, ούτε μια κυβέρνηση πουαπλώς θα επικαλείται το λαό, θα μπο-ρούν χωρίς τη βούληση του ίδιου τουλαού να δεσμεύουν τη χώρα».

Η κοινωνία γνωρίζει και δύσκολα θαπειστεί από όλο αυτό το προεκλογικόσκηνικό επιτυχίας, όσο και αν το στηρί-ζουν τα συστημικά μέσα ενημέρωσης.Τρία χρόνια τώρα μας αντιμετωπίζουνως αγέλη. Ας τους διαψεύσουμε…

Θόδωρος Μιχόπουλος

Η [πολιτική] συμφωνία μεταξύ τρόικας και κυβέρνη-σης επετεύχθη κάτω από την πολιτική πίεση που αν-τιμετωπίζουν και οι δύο πλευρές ενόψει των ευρωε-κλογών. Αναζητήθηκαν συμβιβασμοί που δεν θα εκ-θέτουν καμία πλευρά, ενώ θα δίνουν και την ευχέ-ρεια να μιλούν για επιτυχία.

“ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΕΣΩΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΑΝΑΤΑΡΑΞΕΙΣ –ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Σαν τη μύγα μες στο γάλα

Του

ΚΥΡ

Είναι φανερό ότι η Ν∆ του Αντ. Σαμαρά βρίσκεται σε πορείαολοκλήρωσης της ακροδεξιάς στροφής της. Η δημόσια σύγ-κρουση, άλλωστε, μεταξύ μελών της κυβέρνησης, για την προ-σθήκη μιας τροπολογίας [που ουσιαστικά νομιμοποιούσε τηναπέλαση για όποιον μετανάστη καταγγείλει ρατσιστική βία …],αποκάλυψε τις δυνάμεις που επικρατούν στο εσωτερικό της.Στη Βουλή, λοιπόν, υπήρξε ένα «πήγαινε – έλα» της τροπολο-γίας με τον Γ. Μιχελάκη να την καταθέτει και τον αναπληρωτήυπουργό Λ. Γρηγοράκος να την αποσύρει!

Η εμπλοκή του Μ. Βορίδη και του Π. Μπαλτάκου ήταν άμεσημε τον Λ. Γρηγοράκο σε ερώτηση αν ο Π. Μπαλτάκος θέλει μετην κίνησή του «να κλείσει το μάτι» στη λεγόμενη σκληρήδεξιά να απαντά ότι «είναι θέμα προσωπικό του κ. Μπαλτά-κου. ∆εν μπορούμε να τα έχουμε όλα. Όλοι καταλαβαίνουμεκαι καταλαβαινόμαστε σ’ αυτή τη ζωή. Και καταλαβαίνουμε τιθέλει καθένας…». Αντίδραση υπήρξε και από τον γραμματέαεπικοινωνίας του ΠαΣοΚ ∆. Καρύδη που έγραψε στο twitter ότι«στη Βουλή ηττήθηκαν οι ρατσιστικές και ακροδεξιές πρα-κτικές του κ. Μπαλτάκου». Η Ντ. Μπακογιάννη, πάντως, φρόν-τισε να διαχωρίσει τη θέση της από τις πρακτικές του Π.Μπαλτάκου ακυρώνοντας, παράλληλα, το συνεργάτη και φίλοτου πρωθυπουργού δηλώνοντας ότι «ο κ. Μπαλτάκος είναιαπλά γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου. ∆εν έχει

καμιά απολύτως σχέση με τη Ν∆» [Action24]. Το αυτί του κ. Μπαλτάκου, πάντως, δεν φαίνεται να ιδρώνει.

«Η συγκεκριμένη διάταξη του κ. Μιχελάκη, την οποία υπερα-σπίστηκε και ο κ. Βορίδης στη Βουλή, έπρεπε να μπει», δή-λωσε [Βήμα FM, 21.03.14] τονίζοντας ότι «θα επανέλθει τοάρθρο 19 και θα δούμε πότε και πώς […] Θα επανέλθει η διά-ταξη μετά από διαβούλευση». Και για μην έχει κανείς αμφιβο-λία για το ποιόν του τόνισε υπερήφανα ότι «είμαι αυτό που οιάλλοι νομίζουν. Αντικομουνιστής ασφαλώς και είμαι. ∆εν συ-ζητείται αυτό. Από μικρό παιδί. Έτσι γεννήθηκα, έτσι μεγά-λωσα και έτσι θα πεθάνω». Επιτρέπει, πάντως, σε κάποιον ναείναι κομμουνιστής –«Ασφαλώς και επιτρέπεται να είναι κά-ποιος κομμουνιστής», σημειώνει.

Ας κατανοήσουν βουλευτές και στελέχη του ΠαΣοΚ και τηςΝ∆ ότι δύο χρόνια τώρα βρίσκονται στο ίδιο τσουβάλι με όλοτο ακροδεξιό θίασο του Μαξίμου. ∆ύο χρόνια κυβερνάει τοΠαΣοΚ με τον Π. Μπαλτάκο, τον Φ. Κρανιδιώτη, τον Μ. Βορίδη,τον Χρ. Λαζαρίδη, τον Αδ. Γεωργιάδη. Θα το αντέξουν καιάλλο; Και αν δεν υπάρχει θέμα ιδεολογίας, δεν τίθεται ζήτημαπροσωπικής αξιοπρέπειας;

Θ. Μιχ.

Ακροδεξιός θίασος

44 ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Μια στρέβλωσημε στόχο τον ΣΥΡΙΖΑΤου Νίκου Τσαγκρή

Ο«νεοφιλελευθερισμός» είναι η μεγάλη στρέβλωση του παραδοσιακού φι-λελευθερισμού, η οποία τον εξοστρακίζει από το πεδίο της πολιτικής στηνπεριοχή της οικονομίας και τον μεταβάλλει σε φερετζέ του «οικονομι-

σμού», του οικονομικού – σαν να λέμε – φασισμού. Η στρέβλωση «νεοφιλελευ-θερισμός», όπως κάθε ιδεολογική στρέβλωση που… σέβεται τον εαυτό της, τρέ-φεται με πολιτικές, και εννοιολογικές στρεβλώσεις, βγαλμένες από το μεγάλοχαλκείο στρεβλώσεων του κυρίαρχου πολιτικοοικονομικού συστήματος.

Στο ευρωσυστημικό μενού εννοιολογικών στρεβλώσεων τώρα, κυριαρχεί η δια-στρέβλωση της έννοιας της λέξης λαϊκισμός: κατά τον γλωσσολόγο Μπαμπι-νιώτη, «είναι ο έπαινος και η κολακεία των αδυναμιών του λαού, καθώς και η υιο-θέτηση επιχειρημάτων ή θέσεων που ευχαριστούν το λαό, χωρίς όμως και να τονωφελούν, με σκοπό την εξασφάλιση της εύνοιάς του».

Ωστόσο, από τους τεχνικούς της εξουσίας των Βρυξελλών (και τους συστημι-κούς ευρωπαίους πολιτικούς ηγέτες) ο ορισμός του λαϊκισμού χαλκεύεται ωςκάθε ιδέα ευρωσκεπτικισμού, κάθε πολιτικό σχέδιο αμφισβήτησης του κυρίαρχουσυστήματος εξουσίας της Ε.Ε., από οπουδήποτε κι αν προέρχεται. Και ειδικά απ’την… Αριστερά!..

Η «στρέβλωση» α λα… ελληνικά

Ειδικά στην Ελλάδα, λαϊκισμός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ! Έτσι μεταφράζεται από τουςσυστημικούς ηγέτες και τις μικροκομματικές και δημοσιογραφικές παραφυάδεςτους η «στρέβλωση».

«Επειδή είναι το πιο συγκροτημένο και πιο δυνατό αντισυστημικό κόμμα τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης», θα μου πείτε. Όχι ακριβώς, κυρίως επειδή βλέπουν τονΣΥΡΙΖΑ σαν τρένο που κυλάει κατά πάνω τους και θα τους πετάξει έξω απ’ την κυ-βερνητική εξουσία και απ’ το «σύστημα» που υπηρετούν! Τρομάρα τους…

Εδώ, φυσικά, έχουμε μιαν ακόμα στρέβλωση ή ακριβέστερα μια στρέβλωσητης «στρέβλωσης»: τη στρέβλωση της συστημικής στρέβλωσης της έννοιας «λαϊ-κιστής». Από όλους τους ντόπιους συστημικούς ηγέτες και ηγετίσκους, καθώςκαι τις δημοσιογραφικές παραφυάδες αυτών.

Από τον κ. Σαμαρά, ας πούμε. Που, χωρίς ντροπή, βγαίνει και λέει τον Τσίπραλαϊκιστή! Ποιος, ο Σαμαράς! Ο έλληνας πολιτικός που εικονογραφεί υπέροχα τονορισμό του Μπαμπινιώτη για τον λαϊκισμό: «υιοθετεί επιχειρήματα και θέσεις πουευχαριστούν το λαό» (το έκανε προεκλογικά στο Ζάππειο) «με σκοπό την εξα-σφάλιση της εύνοιάς του» (πράγμα που κατάφερε, όπως όλοι γνωρίζουμε και,στα σημεία, κέρδισε τις εκλογές) «επαινεί και κολακεύει τις αδυναμίες του λαού»(να πληρώνει τα σπασμένα της κυβέρνησής του και των άλλων μνημονιακών κυ-βερνήσεων) και τους πετά ξεροκόμματα για να συνεχίζουν να το κάνουν.

Λαϊκιστής εκ του αποτελέσματος

Ο «λαϊκισμός» ως μομφή, τεκμηριώνεται ασφαλώς και καταλογίζεται ασφαλέ-στερα στη διάρκεια του χρόνου. Εκ του αποτελέσματος και όχι ως τυφλή συκο-φαντία ή ως δίκη προθέσεων. Απ’ αυτή την άποψη, ο Σαμαράς εκτός από οριστι-κός «λαϊκιστής» είναι και οριστικός πολιτικός απατεών. Αφού εξαπάτησε φρι-κτά τους ψηφοφόρους που, ελέω λαϊκισμού, προσεταιρίστηκε για να γίνει πρω-θυπουργός.

Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρός του, οι βουλευτές και τα στελέχη του, κι-νούνται στη χρυσή τομή μεταξύ λαϊκισμού και ελιτισμού, ακριβώς στην περιοχήτου αυθεντικού λαϊκού. Λες και ακολουθούν την πολύτιμη παρακαταθήκη πουμας άφησε φεύγοντας ο μεγάλος έλληνας Μάνος Χατζιδάκις: «∆ύο είναι οι εχ-θροί της πολιτικής και του πολιτισμού: ο λαϊκισμός και ο ελιτισμός»

Φυσικά ο λαϊκισμός καραδοκεί. ∆ιότι πέρα από ορισμούς και Μπαμπινιώτηδες,ο λαϊκισμός δεν είναι παρά μια ενστικτώδης συμπεριφορική παρέκκλιση: η σκό-πιμη απομίμηση μιας λαϊκότητας με στόχο την εξαπάτηση του λαού προς ίδιονόφελος…

Θέλω να πω εν’ τέλει, ότι ενώ στο «σώμα» και στο «πνεύμα» του κόμματος τηςαξιωματικής αντιπολίτευσης δεν ανιχνεύεται ούτε ίχνος λαϊκισμού, ο ΣΥΡΙΖΑείναι κυκλωμένος από λαϊκιστές και ελιτιστές ηγέτες και ηγετίσκους, και από τιςδημοσιογραφικές παραφυάδες αυτών, που εν χορώ του καταλογίζουν… λαϊκι-σμό. Και αυτό είναι μια στρέβλωση, βγαλμένη από το μεγάλο χαλκείο στρεβλώ-σεων του συστήματος εξουσίας των Βρυξελών.

«Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πιο συγκροτημένο και πιο δυνατό αντισυστημικόκόμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης», θα μου πείτε. Όχι ακριβώς, κυρίως επειδή βλέ-πουν τον ΣΥΡΙΖΑ σαν τρένο που κυλάει κατά πάνω τους, λέω εγώ: το αντίπαλο κυ-βερνητικό δέος! Που θα τους πετάξει έξω απ’ την κυβερνητική εξουσία! Κι απ’ το«σύστημα» που υπηρετούν! Τρομάρα τους…

Η εκκλησίαστο συνέδριοΜιας και τέθηκε το ζήτημα

τις τελευταίες μέρες: στοκείμενο πολιτικής απόφασης,το οποίο υπερψηφίστηκε με με-γάλη πλειοψηφία στο συνέδριοτου ΣΥΡΙΖΑ τον περασμένο Ιού-λιο, στο σημείο 13.16 αναφέρε-ται: «Καταργούμε όλες τις ρυθ-μίσεις και κρατικές δομές έκτα-κτης ανάγκης, τα αυταρχικά καικατασταλτικά νομοθετήματακαι αναδιοργανώνουμε σεβάθος το πολιτικό σύστημα,εξαλείφοντας κάθε εστία δια-φθοράς και διαπλοκής, τηρών-τας με συνέπεια τη διάκρισητων εξουσιών, τον διαχωρισμόεκκλησίας και κράτους καιαποκαθιστώντας την εύρυθμηκαι διαφανή λειτουργία όλωντων συναφών θεσμών».

Τα κριτήριαΕκτός από την πολιτική

επάρκεια, την συνέπεια καιτο περίφημο «άνοιγμα στην κοι-νωνία» ο ΣΥΡΙΖΑ καλό είναι ναβάλει και άλλα χαρακτηριστικάστις απαραίτητες προϋποθέσειςπου πρέπει κάποιος να πληρείπροκειμένου να είναι υποψή-φιος στις λίστες του. Ένα απόαυτά είναι της ηθικής τάξεως.Για παράδειγμα όποιος ανακοι-νώνει από μόνος του την υπο-ψηφιότητά του πριν καν συνε-δριάσουν τα αρμόδιο όργανα θαπρέπει να «κόβεται». Εκτός κιαν κάποιοι είναι πιο ίσιοι απότους υπόλοιπους.

Τα ΝΕΑξεπέρασαντον εαυτό τουςΓια τρεις συνεχείς μέρες η

εφημερίδα του Ομίλου Λαμ-πράκη προαναγγέλλει το τέλοςτου μνημονίου και την οικονο-μική ανάκαμψη της χώρας. ΤηνΤετάρτη είχε τίτλο «Ανοίγει οδρόμος της ανάκαμψης. Επα-νεκκίνηση». Την Πέμπτη «Ταπρώτα λεφτά στις 9 Μαΐου» καιτην Παρασκευή «Το μνημόνιοφεύγει, οι επενδύσεις έρχον-ται». Εμείς συνιστούμε ψυχραι-μία γιατί έρχεται και η 1η Απρι-λίου και δεν θα έχουν τίτλο γιατο πρωτοσέλιδο.

ΑκομμάτιστηβουλευτήςΠώς είναι δυνατόν μία βου-

λευτής να κατεβαίνει υπο-ψήφια περιφερειάρχης και ναχαρακτηρίζεται από εφημερίδαως ακομμάτιστη; Γίνεται όταναυτή είναι η Άντζελα Γκερέκουτου ΠΑΣΟΚ και η εφημερίδαείναι «ΤΑ ΝΕΑ». Γράφει μάλι-στα η συνάδελφος, Βούλα Κε-χαγιά: «Εκείνη τελικώς πεί-σθηκε υπό την προϋπόθεση ότιη υποψηφιότητά της θα εμφα-νιστεί ως ανεξάρτητη και τοΠΑΣΟΚ δεν θα σπεύσει να τηςδώσει χρίσμα ή υποστήριξη,αλλά θα την ενισχύσει σιω-πηρά». Το πως μεταφράζεται το«σιωπηρά» πιστεύουμε είναι κα-τανοητό.

Κοπ

τορα

πτικ

ή

Με εντολήΕρντογάν

έκλεισε τοτουίτερ στην

Τουρκία.Ο Α. Σαμαράς

προς τοπαρόν απο-

φεύγει νατον αντιγρά-

ψειγια να μην

μείνει άνερ-γος ο Μου-

ρούτης.

Του

∆ημ

ήτρη

Πετ

σετί

δη

Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014 55ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Παίρνοντας αφορμή από έναάρθρο τού συντρόφου μας Αρι-στείδη Μπαλτά για το Κυ-

πριακό, ο κ. Γ. Αϋφαντής εκθέτει στην«Αυγή» (16-3) και σε δημόσια θέα έναντρόπο σκέψης που αξίζει να παρακο-λουθήσουμε, κυρίως επειδή είναι σύμ-βουλος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, έστωκι αν αυτό θεσμικά στη λειτουργία ενόςδημοκρατικού κόμματος δεν θα έπρεπενα σημαίνει πολλά πράγματα.

Αριστερός ή δεξιός ο ΟΗΕ;

Πρώτα απ’ όλα, ο κ. Αϋφαντής, αν καιδιπλωμάτης το επάγγελμα, εμφανίζεταινα διαφωνεί με την προσπάθεια επίλυ-σης του Κυπριακού με βάση τις αποφά-σεις του ΟΗΕ, που τον χαρακτηρίζει,μάλιστα, ειρωνικά «αρχέτυπα αρι-στερό», και αναρωτιέται: «Πόσο αρι-στερή είναι η άποψη της παραπομπήςτού ζητήματος στο πλαίσιο του ΟΗΕ μεστόχο το διζωνικό-δικοινοτικό κρά-τος;» Και για να δώσει αριστερή χροιάστις ανησυχίες του, συνεχίζει: «Πώς καιγιατί θα ευδοκιμήσει ο ταξικός αγώναςστην Κύπρο διεξαγόμενος χωριστά, μεκριτήριο διαχωρισμού τη γλώσσα, τηθρησκεία και την εθνική ταυτότητα,πίσω από σύνορα;»

Ας αφήσουμε την αλαζονεία του ναπιστεύει ότι αυτός ανακάλυψε το δεξιόλάθος της ελληνικής και κυπριακήςαριστεράς να θεωρούν την προσφυγήστον ΟΗΕ, τον ευνοικότερο διεθνήθεσμό για την επίλυση τέτοιου τύπουζητημάτων, και να επικαλούνται τιςαποφάσεις του για την επίλυση του Κυ-πριακού. Ισως έχει κάποιες άλλες ιδέεςεπ’ αυτού, που δεν θέλει ακόμα να γνω-στοποιήσει, αλλά που σίγουρα θα αξίζεινα συζητήσουμε οψέποτε τις καταθέσει.

Προλετάριοι,ενωθείτε σε μία χώρα

Ως προς την έγνοια του, πάντως, γιατην ευδοκίμηση του ταξικού αγώναστην Κύπρο, γίνεται φανερό από ταερωτήματα που θέτει ότι, αφ’ ενός πα-ραβλέπει ότι οι διαχωρισμοί τους οποί-ους επικαλείται, ισχύουν και θα ισχύουνόποιο καθεστώς κι αν επιλεγεί από τονκυπριακό λαό. Αφ’ ετέρου, φαίνεται ναμη γνωρίζει ότι ο ταξικός αγώνας έχειστόχο την άρση των διαχωρισμών, δενπρουποθέτει την εξάλειψή τους. Είναιαπλώς ανοησία να θεωρεί κάποιος απα-ραίτητο το νομικό περιορισμό τους γιανα διευκολύνει την αίσια έκβασή του.

Η παρατήρησή του αυτή εκδηλώνειμια διόλου αριστερή αντίληψη. Οσοιδιεξάγουν ταξικούς αγώνες, δεν επι-διώκουν να υπερβούν με νομικά μέσατις διαφορές αυτές, αλλά θεωρούν ανα-πόσπαστο μέρος του αγώνα τους τηνιδεολογική και πολιτική υπέρβασήτους. ∆εν αναρωτήθηκε ποτέ γιατί τογνωστό σε όλους κάλεσμα «προλετάριοιόλου του κόσμου,ενωθείτε» δεν έγινεποτέ στα χέρια της αριστεράς «προλε-τάριοι όλου του κόσμου, γίνετε όλοιμία χώρα ή ένα έθνος ή μία θρησκεία»;∆ιότι δεν της το επέτρεπε ο διεθνισμόςτης. Ενώ από τα λεγόμενα του κ. Αϋ-φαντή μπορεί κάποιος δικαιολογημένανα υποθέσει ότι γι’ αυτόν ιδανικές συν-θήκες διεξαγωγής του ταξικού αγώναθα ήταν η εξάλειψη αυτών των διαφο-ρών. Ακούγεται μάλλον πρωθύστερο.Τουλάχιστον. Γιατί ένας όχι και τόσοευνοικά διατεθειμένος απέναντί του, θα

μπορούσε να υποθέσει άλλα, πολύ χει-ρότερα. Για παράδειγμα, ότι προτάσσειτις διαφορές τις διαφορές αυτού τουτύπου αναδεικνύοντάς τες σε εμπόδιογια τον ταξικό αγώνα, ενώ στην πραγ-ματικότητα τις υποθάλπει. ∆ικαιούμα-στε να αναρωτηθούμε κι εμείς με τησειρά μας: Αν η Κύπρος δεν πρέπει ναείναι διζωνική-δικοινοτική , επειδή οπληθυσμός της είναι κατά πλειονότηταελληνοκυπριακός, τι θα συνέβαινε ανήταν πλειονότητα οι τουρκοκύπριοι; Θαυποστηρίζαμε το ίδιο ή θα είχαμε θέσειςαλά καρτ; Αυτά αντιμετωπίζει όποιοςπροτάσσει την άρση των εθνικών, θρη-σκευτικών, ταυτοτικών διαφορών ωςπρουπόθεση για την ευόδωση του ταξι-κού αγώνα: στην πραγματικότητα τιςτροφοδοτεί.

Θεωρίες «εθνικού κέντρου»

Οτι περί αυτού πρόκειται, το αντι-λαμβανόμαστε και από ένα ακόμη καί-ριο ερώτημα που θέτει ο κ. Αϋφαντής:«Πόσο αριστερή είναι η ανεπιφύλακτηστοίχιση πίσω από το ΑΚΕΛ;» Είναιπροφανές λάθος μια τέτοια στάση,αλλά μη βιαστείτε. Ο μόνος λόγος πουεκείνος βρίσκει να την εξηγεί είναι «τοαντιστρόφως ανάλογο του δικού μαςεκλογικό ποσοστό του , μέχρι πρό-σφατα». Και η ισχύουσα μεταξύ αδελ-φών κομμάτων αρχή ότι κάθε κόμμαορίζει τα του οίκου του και τα άλλαοφείλουν να σέβονται τις επιλογές του,ακόμα και όταν τις κρίνουν; Μήπωςτώρα που απόκτησε αξιοσέβαστο ποσο-στό ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί και να αντιστρα-φούν οι ρόλοι;

Μήπως όλη αυτή η επιχειρηματολο-γία σάς θυμίζει κάτι από τη λογική του«εθνικού κέντρου»; Μη νιώθετε ενοχή,αν σας θυμίζουν. Ο κ. Αϋφαντής το επι-βεβαιώνει υποβάλλοντας το δήθεν απο-στομωτικό ερώτημα στον Αρ. Μπαλτά:«Γιατί δεν κάνουμε το ίδιο και στην Ιτα-λία;» δηλαδή «να τους αφήσουμε νααποφασίσουν απερίσπαστοι», όπωςπροτείνει για τους Κύπριους ο σύντρο-φος Μπαλτάς.

Τι θεωρεί «επέμβαση» ο κ. Αϋφαντής;Το ψηφοδέλτιο για τις ευρωεκλογές,που σχηματίζεται με τη βοήθεια και τησυμμετοχή του Τσίπρα! Μια διαδικασία,δηλαδή, που προβλέπεται από την ευ-ρωπαική νομοθεσία, ακριβώς για ναενισχυθεί ο πανευρωπαικός χαρακτή-ρας των ευρωεκλογών. Ακόμα κι αυτόδεν του πάει του κ. Αϋφαντή; Προφα-νώς όχι, δεν είναι κουτός. Η ιδεολογική

του σύγχυση, όμως, τον υποχρεώνει ναχρησιμοποιεί επιχειρήματα που προδί-δουν αγνόηση της ιστορικής πραγματι-κότητας και εθνικιστική προκατάληψη.

Αγνοεί, άραγε, ότι περισσότερες απόμία φορές η Αθήνα έσπρωξε στην κατα-στροφή τη Λευκωσία; Η άρση των συ-νεπειών μιας τέτοιας καταστροφής επι-χειρείται τώρα με τα διάφορα σχέδια,και μάλιστα από πολύ χειρότερες θέ-σεις για τον κυπριακό λαό. Η ελληνικήκαι η κυπριακή αριστερά έχουν βγάλει,πάντως, τα συμπεράσματά τους. Ακόμακαι οι συντηρητικές δυνάμεις έχουναναγκαστεί να παραδεχθούν, στα λόγιατουλάχιστον, ότι «η Λευκωσία αποφα-σίζει και η Αθήνα συμπαραστέκεται».Αλλά αυτό φαντάζει πολύ δεξιό για ταγούστα του κ. Αϋφαντή, και πάντως δενσυμβαδίζει με τη θεωρία του «εθνικούκέντρου».

Ακατάλληλος γι’ αυτή τη θέση

Κάνοντας την ακατανόητη σύγκρισητης Κύπρου με την Ιταλία μάς επιτρέπεινα μιλήσουμε αβίαστα για εθνικιστικήπροκατάληψη: στην Κύπρο οφείλουμενα υποδείξουμε τι να πράξει, κι όχι ναακολουθούμε την εκεί αριστερά. Στατης ιταλικής αριστεράς είναι παράλογονα εμπλακούμε, γιατί αποτελεί αλλοε-θνές κράτος. Αυτά τα άτοπα για ένανοποιοδήποτε αριστερό προκύπτουν,όταν το εθνικό τείνει να επικαθορίζει τοκοινωνικό.

Μπορεί ένας άνθρωπος μ’ αυτή τησυγχυτική σκέψη, με αυτή την από-σταση από την αριστερή αντίληψη γιατα πράγματα να βρίσκεται στη θέση τουσυμβούλου του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ;Γιατί εδώ δεν πρόκειται για κάποια δια-φορά απόψεων, που θα ήταν γόνιμη γιατον πολιτικό και ιδεολογικό εξοπλισμόμας. Πρόκειται για ασύμβατο χάσμα.

Καλά θα κάνει ο σύντροφος Τσίπραςνα απαλλαγεί από αυτόν τον σύμβουλοκακών το γρηγορότερο, για να ελαχι-στοποιηθεί ο κίνδυνος να ακούσουμε,να διαβάσουμε και να δούμε κάποιαμέρα τα χειρότερα. Γιατί είναι φανερόότι το βάρος των λόγων και των πρά-ξεών του το αποκτά όχι τόσο από τηνόποια αυταξία του, αλλά από τη δοτήθέση. Από εκεί, άλλωστε, νομίζει ότιμπορεί να βρίσκει και το θάρρος νααπευθύνεται με ιταμό τρόπο σ’ ένανσύντροφο σαν τον Αριστείδη Μπαλτά ήσε μια εφημερίδα σαν την «Αυγή».

Χ. Γεωργούλας

Παγκόσμιαημέρα ποίησηςΓιορτάσαμε την Παρασκευή

την παγκόσμια ημέρα ποί-ησης. Οι φήμες που θέλουν τουςΤηλέμαχο Χυτήρη, ΚωνσταντίνοΜπογδάνο και Χρήστο Παναγιω-τόπουλο να μην προλάβαιναν νααπαντούν στις ευχές δεν μπόρε-σαν να διασταυρωθούν.

500 ευρώη ψήφοςΠεντακόσια εκατομμύρια

ευρώ σε ένα εκατομμύριοφτωχούς ή ένστολους έλληνεςυποσχέθηκε ο Α. Σαμαράς. Ήτοι500 ευρώ η ψήφος, μπας και κα-ταφέρει η Νέα ∆ημοκρατία νακερδίσει ένα αξιοπρεπές ποσο-στό στις ευρωεκλογές του Μαΐου.Και μετά, τα ξαναπαίρνει πίσω...και έντοκα.

Στο DNA του«Αντικομμουνιστής» από

έμβρυο δήλωσε ο συνερ-γάτης του πρωθυπουργού Π.Μπαλτάκος και μας διαβεβαίωσεότι έτσι γεννήθηκε και έτσι θαπεθάνει. Και η επιλογή αυτήείναι κεκτημένο δικαίωμα, αφού«επιτρέπεται να είναι κάποιοςκομμουνιστής». Μάλλον αυτόσκέφτηκε και η Αντίπαρος, ότανείδε ότι επιτρέπεται να υπάρχει ηΠάρος.

ΕκλεγμένοςβιβλιοπώληςΟΑ. Γεωργιάδης δεν ενοχλή-

θηκε από όσα του καταλόγι-σαν έλληνες φοιτητές και εργα-ζόμενοι στην Αγγλία για τα «επι-τεύγματά» του στη δημόσιαυγεία. Όπως παραπονέθηκε, τουείπαν: «Είσαι ηλίθιος, είσαιμπουμπούκος και πουλάς βι-βλία». Βέβαια, έσπευσε να τουςαποστομώσει λέγοντας «Το αν θαπουλάω βιβλία ή όχι είναι κάτιπου ο ελληνικός λαός θα αποφα-σίσει, καθώς είμαι εκλεγμένομέλος του ελληνικού κοινοβου-λίου». Ο υπουργός Υγείας ξέχασεφαίνεται ότι δεν εκλέχθηκε βι-βλιοπώλης, αλλά βουλευτής.

Όλα γιατο γυαλί…Οι κυβερνητικοί υπουργοί

εδώ και καιρό δεν πατάνεστη Βουλή να απαντήσουν στιςερωτήσεις των βουλευτών.Όμως αυτό που συνέβη την Πα-ρασκευή, δεν είχε προηγούμενο.Σε επίκαιρη ερώτηση που κατέ-θεσε η Έφη Γεωργοπούλου –Σαλτάρη στον υπουργό Παιδείαςκ. Αρβανιτόπουλο για το αν προ-τίθεται να απολύσει εκπαιδευτι-κούς, ο υπουργός όχι μόνο δεναπάντησε, αλλά ούτε καν παρευ-ρέθηκε. Θα είχε δουλειά ο άν-θρωπος, όπως δικαιολογήθηκε...Αμ δε, σε κανάλι είχε πάει ζη-τώντας να κατατεθεί ξανά τηνεπόμενη βδομάδα.

Μαρσέλ & Μισέλ

Σύμβουλος σεεπικίνδυνη σύγχυση

66 Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Σύμφωνα με τις διαρροές του υπ. Οικονομικών, ητρόικα έχει αποδεχτεί πρωτογενές πλεόνασμα για το2013 που προσεγγίζει τα 3 δισ. Οι τελικές αποφάσεις(και οι νομοθετικές παρεμβάσεις που συνεπάγονται) θαληφθούν αμέσως μετά την επιβεβαίωση του πλεονά-σματος από την Eurostat, στις 23 Απριλίου. Θα είναιόλα προετοιμασμένα, ώστε τα χρήματα να φτάσουνστους δικαιούχους πριν τις εκλογές. ∆εν αναμένονται,όμως, σημαντικές εκπλήξεις.

Σύμφωνα με όσα είπε ο πρωθυπουργός -και όσα διο-χετεύονται- αυτά τα 3 δισ. θα μοιραστούν ως εξής: 1δισ. θα δοθεί για αποπληρωμή του χρέους, 1 δισ. θαδιατεθεί για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλώντου κράτους (επιπλέον του 1,8 δισ. που προβλεπότανήδη για το 2014). Σχεδόν 0,5 δισ. θα δοθούν για να κα-λύψουν κάποιες τρύπες που δημιουργήθηκαν εκτάκτωςστον προϋπολογισμό του 2014 (350 εκ. από τη μείωσητων ασφαλιστικών εισφορών, 60 εκ. από την τελεσί-δικη απόφαση σχετικά με τις αποδοχές των δικαστικώνκτλ). Άλλα 505 εκ. θα δοθούν εφάπαξ σε χαμηλοσυν-ταξιούχους, ένστολους, μακροχρόνια ανέργους και

άλλες αδύναμες κοινωνικές ομάδες με χαμηλό εισό-δημα και περιουσία (περίπου 1 εκ. άτομα θα λάβουνποσά που θα κυμαίνονται από 200 έως 800 ευρώ).Τέλος, θα δοθούν και 20 εκ. για την ανακούφιση τωναστέγων.

Η επίτευξη πλεονάσματος και το μοίρασμα 0,5 δισ.αποτελούν ένα από τα βασικότερα όπλα (αν όχι το βα-σικότερο) της κυβέρνησης στην προσπάθεια της να πεί-σει τον κόσμο ότι έχει έρθει η ώρα της εξόδου από τομνημόνιο. Όμως, μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να επι-τυγχάνει το σκοπό της.

Το μεν πλεόνασμα δεν πείθει ούτε για την εντιμότητατου (συνεχώς ανακύπτουν στοιχεία που του στερούναξιοπιστία, όπως η πρόσφατη απάντηση του Ρεν στονευρωβουλευτή Σκυλακάκη για τις συντάξεις που καθυ-στερούν χρόνια να δοθούν), αλλά ούτε και ως επιτυχίαικανή να εμπνεύσει τον κόσμο. Εξάλλου, σύμφωνα μετο μνημόνιο, τα πλεονάσματα θα πρέπει να αυξάνονταιτα επόμενα χρόνια και να φτάσουν στο ύψος των 9 δισ.ή 4,5% του ΑΕΠ, και εκεί θα πρέπει να παραμείνουν γιαχρόνια.

Το δε κοινωνικό μέρισμα των 500 εκ., το οποίο δίνε-ται εφάπαξ και λίγες μόλις μέρες πριν τις εκλογές,είναι ένα πολύ ευτελές τίμημα -σε σχέση με τα δεκάδεςδισ. θυσιών που έχουν γίνει ως τώρα- για να πουλήσειστο διάβολο την ψυχή του ένας λαός, που τα τελευταίαχρόνια τον διαπερνά (περισσότερο έντονα από οτιδή-ποτε άλλο) η αποστροφή προς τις πολιτικές λιτότητας,σε ό,τι ονομάστηκε μνημόνιο. Επιπλέον, όλα αυτά τα«επικοινωνιακά» δεν συμβαίνουν εν κενώ, αλλά ενώεξακολουθεί να επιδεινώνεται η πραγματικότητα πουβιώνουν οι πολίτες, αλλά και η αγορά.

∆ημοσιονομικά μέτρα για την περίοδο 2014 - 2016δεν συμφωνήθηκαν, σε αυτή τη φάση. Πάντως, όπως

φάνηκε και στην ανακοίνωση που εξέδωσε την περα-σμένη Τετάρτη η τρόικα δεν είναι πεισμένη ότι το πλε-όνασμα του 2013 (βασικά, η απόδοση στο σκέλος τωνεσόδων) μπορεί να συνεχιστεί και στις επόμενες χρο-νιές. Για αυτό και αναφέρεται στη συμφωνία για συνέ-χιση της εισφοράς αλληλεγγύης και το 2015, αλλά καισε -άγνωστα- μέτρα που έχουν συμφωνηθεί και «ταοποία σχεδιάζονται» για το 2014.

Φοίβος Κλαυδιανός

Τη συ νέ ντευ ξη πή ρεο Νά σος Χατ ζη τσά κος

Με βά ση τη νέα συμ φω νία κυ βέρ νη -σης και τρόι κας προω θεί ται «πά γω μα»τριε τιών και δια μόρ φω ση «ει δι κών α -μοι βών» για μα κρο χρό νια α νέρ γους.Τε λι κά, μή πως στό χος εί ναι ο κα τώ -τα τος μι σθός να συρ ρι κνω θεί πε ραι τέ -ρω;

Βε βαίως. Τα μέ τρα τα ο ποία προω -θού νται έ χουν να κά νουν με τη διευ -κό λυν ση των α πο λύ σεων στις με γά λεςε πι χει ρή σεις, σε ό σες α πα σχο λούν πε- ρισ σό τε ρα α πό 150 ά το μα.

Μάλ λον «φω το γρα φί ζο νται» οι τρά- πε ζες…

Οι τρά πε ζες και ό χι μό νο. Εί ναι μέ -τρα «υ πό στρω μα» για να προω θη θεί ηα να διάρ θρω ση των τρα πε ζών, αλ λά α -φο ρούν και με γά λες ε πι χει ρή σεις υ πόι διω τι κο ποίη ση του ευ ρύ τε ρου δη μό -σιου το μέα. Η διευ κό λυν ση των ο μα -δι κών α πο λύ σεων μας δί νει να κα τα -λά βου με ποιοι εί ναι οι «α πο δέ κτες»…

Ενδε χο μέ νως μας δεί χνουν και ποιοιεί ναι οι «αι τού ντες» …

Προ φα νώς και τους «αι τού ντες».Και ό σον α φο ρά στις τριε τίες για τουςμα κρο χρό νια α νέρ γους, με το μέ τρο ε -πι χει ρεί ται η α φαί ρε ση των ε πι δο μά -των για την προ η γού με νη προϋπη ρε -σία τους, α πό την ο ποία ω στό σο ε πω -φε λεί ται ο ερ γο δό της. Επι πλέ ον, ταμέ τρα που έ χουν λη φθεί για τον κα τώ -τα το μι σθό δεν πε ριο ρί ζο νται σε αυ- τούς οι ο ποίοι α μεί βο νται με αυ τόν.Αφο ρά στο σύ νο λο των ερ γα ζο μέ νων.Έτσι, συ νε χί ζουν να ο δη γού νται προςτα κα τώ τα τα ό ρια και οι υ ψη λό τε ρες

υ πό λοι πες α μοι βές. Να ε πι ση μά νου μεα κό μη ό τι στην πε ραι τέ ρω συ μπίε σητου κα τώ τα του μι σθού των 586 ευ ρώκαι των 510,9 ευ ρώ μι κτά (για τους νέ -ους έως 25 ε τών) συμ βάλ λουν και ταπρο γράμ μα τα Κοι νω φε λούς Εργα σίας.Όσοι συμ με τέ χουν σ’ αυ τά έ χουν 493α νώ τα το ό ριο α μοι βής και για τους νε-ό τε ρους 421 ευ ρώ.

Μή πως τε λι κά ό λη η Ελλά δα θα γί -νει μια ει δι κή οι κο νο μι κή ζώ νη;

Αυ τό α κρι βώς. Μπο ρεί να μην έ χειπλέ ον λό γο ύ παρ ξης, με ό σα α κο λού -θη σαν, ο στό χος της δια μόρ φω σης ει- δι κών οι κο νο μι κών ζω νών στη χώ ραμας, ό ταν έ χεις με τα τρέ ψει ό λη τη χώ -ρα σε ει δι κή οι κο νο μι κή ζώ νη μέ σα α -πό την πλή ρη ι σο πέ δω ση της ερ γα -σίας, την πλή ρη α πορ ρύθ μι ση της ερ- γα τι κής νο μο θε σίας και την α πο διάρ -θρω ση των συλ λο γι κών συμ βά σεωνπου κα θο ρί ζουν τους μι σθούς.

Και πα ρ’ ό λα αυ τά, η α νερ γία α πο -τε λεί το με γα λύ τε ρο πρό βλη μα τηςχώ ρας...

Η α νερ γία σαν πο σο στό έ χει ε κτι να -χθεί σε δυ σθεώ ρη τα με γέ θη. Πριν τηνκρί ση το πο σο στό ή ταν στο 7,5%. Σή- με ρα βρί σκε ται στο 28%. Υπο λο γί ζο -νται πε ρί που σε 500.000 τα νοι κο κυ -ριά χω ρίς κα νέ ναν ερ γα ζό με νο. Κα τα -λα βαί νει κα νείς ό τι ο δη γού μα στε σεαν θρω πι στι κή κρί ση. Σε αυ τά τα προ- βλή μα τα προ σθέ στε τη μείω ση των ε -σό δων για τα α σφα λι στι κά τα μεία..Την ί δια στιγ μή μια κα τη γο ρία τουπλη θυ σμού περ νά α πό την α πα σχό λη -ση, κα τευ θείαν, στην κα τη γο ρία των«ά ερ γων». Σε αυ τή συ μπε ρι λαμ βά νο -νται μα κρο χρό νια ά νερ γοι οι ο ποίοι α -

πο θαρ ρυ μέ νοι περ νά νε στο δυ να μι κόπου δεν α να ζη τά πλέ ον ερ γα σία.Στους α νέρ γους δεν συ μπε ρι λαμ βά νε -ται έ νας με γά λος α ριθ μός Ελλή νωνπο λι τών οι ο ποίοι με τα να στεύουν. Ξε- περ νούν τις 300 χι λιά δες ε κεί νοι πουπρο σα να το λί ζο νται σο βα ρά προς αυ τήτην κα τεύ θυν ση, κυ ρίως ει δι κευ μέ νοδυ να μι κό.

Μι λά με για πο λί τες, πα ρα γω γι κούςυ πό φυ σιο λο γι κές συν θή κες.

Με τις α σκού με νες πο λι τι κές υ πο -βαθ μί ζο νται πα ρα γω γι κές δυ νά μεις, οιο ποίες, πα ράλ λη λα, πλήτ το νται α πόμια σει ρά μέ τρων, πα ρά τις υ πο σχέ -σεις για α νά πτυ ξη. Ανα μέ νου με π.χ.μέ τρα που θα διευ κο λύ νουν τις ο μα δι -κές α πο λύ σεις τα ο ποία προ στί θε νταιστα μέ χρι τώ ρα πα ρεμ φε ρή μέ τρα.Επί σης, έ χου με μέ τρα για πε ραι τέ ρωπε ρι κο πές στην α πα σχό λη ση στο ∆η- μό σιο. Αυ τά εί ναι στοι χεία που μαςδεί χνουν ό τι η α νερ γία θα διο γκω θείπε ρισ σό τε ρο. Επι πλέ ον εί ναι και ταμέ τρα που συ νε πά γο νται πε ραι τέ ρωπλήγ μα τα κα τά των πα ρα γω γι κών δυ-

να το τή των της χώ ρας, ό πως τις ρυθ μί- σεις για το γά λα, τα φάρ μα κα. Θα δι-ευ κο λύ νουν τις ει σα γω γές και θα δη- μιουρ γή σουν σο βα ρό πλήγ μα στην ελ- λη νι κή κτη νο τρο φία και σε το μείς τηςβιο μη χα νίας.

Οι α σκού με νες πο λι τι κές ε ξυ πη ρε -τούν πρώ τι στα τα συμ φέ ρο ντα των δα- νει στών και την ει σα γω γή προϊό ντωνα πα ξιώ νο ντας τις εγ χώ ριες πα ρα γω γι -κές δυ να τό τη τες. Πα ράλ λη λα, διευ κο -λύ νουν ι σχυ ρούς οι κο νο μι κούς πα ρά -γο ντες για να ε πεν δύ σουν σε μια χώ ραμε χα μη λό ερ γα τι κό κό στος δια τη ρώ -ντας την α νερ γία σε πο λύ υ ψη λά ε πί -πε δα.

Ακό μη και αν θα υ πάρ ξει μια πε ρίο -δος α νά πτυ ξης, ό λες οι εν δεί ξεις λέ νεό τι θα εί ναι «ά νερ γη α νά πτυ ξη». Για νακα τα φέ ρου με να μειώ σου με την α νερ -γία στα ε πί πε δα πριν α πό το πρώ τομνη μό νιο, πρέ πει να πε τύ χου με στα θε- ρούς ρυθ μούς α νά πτυ ξης ά νω του 4%.Και θα χρεια στού με για μια 20ε τία.

•

Φθηνή εργασία, ακριβή ανεργίαΣυνέντευξη με τον καθηγητή, αρμόδιο για τις εργασιακές σχέσεις στο ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, Γιάννη Κουζή

Η προσπάθεια περαιτέρω συμπίεσης των μισθών, συνεχίζεταιμε τα νέα μέτρα της συμφωνίας μεταξύ κυβέρνησης και τρόι-κας (άρση περιορισμών για ομαδικές απολύσεις και «πάγωμα»τριετιών στους κατώτατους μισθούς μακροχρόνια ανέργων),ενώ η επίσημη ανεργία αναμένεται μέχρι το τέλος του χρόνουνα «σκαρφαλώσει» στο 30%. Αυτό τονίζει ο καθηγητής Παν-τείου Γιάννης Κουζής αρμόδιος για τα θέματα των εργασιακώνσχέσεων του ΙΝΕ ΓΣΕΕ.

∆HMOΣΙΟΝΟΜΙΚΑΚΑΙ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ

Ποιος θα πουλήσειτόσο φθηνάτην ψυχή του;

Το κοινωνικό μέρισμα των 500εκ., το οποίο δίνεται εφάπαξ καιλίγες μόλις μέρες πριν τιςεκλογές, είναι ένα πολύ ευτελέςτίμημα -σε σχέση με τα δεκάδεςδισ. θυσιών που έχουν γίνει ωςτώρα- για να πουλήσει στοδιάβολο την ψυχή του ένας λαός,που τα τελευταία χρόνια τονδιαπερνά η αποστροφή προς τιςπολιτικές λιτότητας.

“Το

υ Γι

άννη

Κακ

αρώ

νη

Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014 77OIKONOMIA

Τη συ νέ ντευ ξη πή ρεο Παύ λος Κλαυ δια νός

Nα κά νου με πρώ τα μια γε νι κή ε κτί -μη ση για τη συμ φω νία με την τρόι κα;

Πρό κει ται για μια συμ φω νία δια -φω νιών. Συ γκε κρι μέ να, στο θέ μα τωνο μα δι κών α πο λύ σεων δό θη κε ε ξά -μη νη πα ρά τα ση. Άρα θα ξα να συ ζη τη -θεί. Το ί διο και με το θέ μα των τρα πε -ζών και του πλε ο νά σμα τος για το2015. Συμ φώ νη σαν μεν σε ε κτί μη σηγια πλεό να σμα 3% του Α Ε Π, αλ λά μεδια τή ρη ση του φό ρου αλ λη λεγ γύης,ί σως και άλ λων αν αυ τός δεν αρ κεί.Εί ναι, νο μί ζω, μια κα τά συν θή κη συμ -φω νία, που α πο βλέ πει να ε ξυ πη ρε τή -σει προ ε κλο γι κές σκο πι μό τη τες τηςελ λη νι κής κυ βέρ νη σης και της Ευ ρώ -πης. Γι’ αυ τό, με τα το πί στη κε το κέ -ντρο βά ρους των συ ζη τή σεων για με -τά τις ευ ρωε κλο γές.

Η α να κοί νω ση που ε ξέ δω σε και ητρόι κα, ε νι σχύει την προ σέγ γι σή σας.

Αυ τό που εν δια φέ ρει, νο μί ζω, καιτα δυο μέ ρη, ως προς τη στρα τη γι κήε πι λο γή της ε σω τε ρι κής υ πο τί μη σης,εί ναι να α πο φα σι στεί στο Eurogroupπου θα γί νει στις 5 Μαΐου, με βά σητην ει σή γη ση της τρόι κας, η κα τα βο -λή της δό σης για να α πο πλη ρω θούντα ο μό λο γα των 9,2 δισ. που λή γουντέ λος Μαΐου. Επο μέ νως, ό λα τα υ πό -λοι πα συμ φώ νη σαν να τα ξα να δούν

χω ρίς την πίε ση της προ ε κλο γι κήςπε ριό δου.

Ο Ρεν υ πο στή ρι ξε, ω στό σο, ό τι ηελ λη νι κή οι κο νο μία αλ λά ζει σε λί δακαι ό τι ει σέρ χε ται στο δρό μο της α -νά καμ ψης.

Πράγ μα τι, το λέει αυ τό, ό πως ε ξάλ -λου α να κοι νώ νει και η κυ βέρ νη ση ό -τι το πρώ το ε ξά μη νο του 2014 θα βγειστις α γο ρές, μό νο και μό νο για να α -πο δεί ξουν ό τι η πο λι τι κή της ε σω τε -ρι κής υ πο τί μη σης εί χε αρ χή, μέ σηκαι τέ λος, και ως εκ τού του εί ναι μιαε πι τυ χη μέ νη, α να γκαία και α πα ραί τη -τη πο λι τι κή, που έ πρε πε να ε φαρ μο -στεί για τις χώ ρες με κρί ση χρέ ους.Στο πλαί σιο αυ τό δια κη ρύσ σουν ό τισυρ ρι κνώ νε ται η ύ φε ση και ε πα νέρ -χε ται η α νά καμ ψη, κά νο ντας πως δενβλέ πουν το κοι νω νι κό κραχ που έ χεισυ ντε λε στεί α πό τις α σκού με νες πο -λι τι κές της λι τό τη τας και της ε σω τε -ρι κής υ πο τί μη σης. Νο μί ζω ό τι αυ τόεί ναι και το δια κύ βευ μα των ε κλο γώνστην Ευ ρώ πη. Η α ντι πα ρά θε ση τωνδύο α πό ψεων, δη λα δή α φε νός της ύ -φε σης, της λι τό τη τας και της α νερ -γίας και, α φε τέ ρου, της α νά πτυ ξης,της α πα σχό λη σης και του κοι νω νι κούκρά τους.

Ποια εί ναι η πραγ μα τι κό τη τα, σύμ -φω να με το Ι ΝΕ;

Εμείς για το 2014, ό πως προ βλέ ψα -με α πό το 2010, λέ με ό τι θα έ χου μεπα ρά τα ση της ύ φε σης, με τα ξύ -0,5%και -1% και α νά καμ ψη 0,5% - 0,8% το2015. Γι’ αυ τό μι λά με για μι κρή αύ -ξη ση της α νερ γίας και το 2014. Εξάλ λου και ο ΟΟ ΣΑ και άλ λοι διε θνείςφο ρείς μι λούν για ύ φε ση το 2014 καια νά καμ ψη για το 2015 και με τά.

Η συμ φω νία, τώ ρα, πώς ε πη ρεά ζειτα δε δο μέ να; Ποιο το σχό λιό σας γιατο μέ ρι σμα των 500 εκ. ευ ρώ;

Κα ταρ χήν, η σύλ λη ψη και η στρα -τη γι κή της ε σω τε ρι κής υ πο τί μη σης

δια τη ρεί ται.Εμείς εί χα με ε ξαρ χής πειό τι η δια τή ρη ση των μι σθών και τωνκοι νω νι κών δα πα νών θα δια τη ρή σειέ να ε πί πε δο α νά πτυ ξης και η α νά πτυ -ξη θα δια τη ρεί έ να ε πί πε δο α πα σχό -λη σης, με α πο τέ λε σμα να δια τη ρεί ταιη οι κο νο μι κή δρα στη ριό τη τα, να α πο -κλι μα κώ νε ται το χρέ ος και να α να κό -πτε ται η πα ρα γω γι κή και η κοι νω νι -κή κα θί ζη ση της χώ ρας. Εί ναι μια τε -λείως δια φο ρε τι κή οι κο νο μι κή α ντί -λη ψη και έ να δια φο ρε τι κό υ πό δειγ μαοι κο νο μι κής πο λι τι κής.

Η τρόι κα ή ταν ι διαί τε ρα ά κα μπτημε τις τρά πε ζες. Τι φο βά ται;

Νο μί ζω, ό τι η δια φω νία της ε στιά -ζει στα α πο τε λέ σμα τα της Black Rockκαι της Τρά πε ζας Ελλά δος για το πο -σό της α να γκαίας κε φα λαιο ποίη σηςτων τρα πε ζών. Τώ ρα έ γι νε μια υ πο -χώ ρη ση, αλ λά νο μί ζω ό τι φο βού νταιγια τη μέ σο-μα κρο πρό θε σμη βιω σι -μό τη τα του τρα πε ζι κού συ στή μα τοςστην Ελλά δα, κυ ρίως για τον α ριθ μότων δα νείων που δεν α πο πλη ρώ νο -νται, κλπ. Τους α πα σχο λεί, πώς οιτρά πε ζες, και με τη μείω ση των κα -τα θέ σεων, θα μπο ρούν να δια τη ρή -σουν μια μέ σο-μα κρο πρό θε σμη ι σορ -ρο πία.

Η μείω ση των α σφα λι στι κών ει -σφο ρών, πώς σχο λιά ζε ται α πό τηνπλευ ρά σας;

Κα ταρ χήν ε κτι μού με ό τι έ γι νε με τησυμ φω νία τρόι κας, ερ γο δο τών καικυ βέρ νη σης, και μά λι στα χω ρίς α να -λο γι στι κή με λέ τη για τις μα κρο χρό -νιες ε πι πτώ σεις στα έ σο δα του συ -στή μα τος κοι νω νι κής α σφά λι σης.Συ νο λι κά, οι ει σφο ρές μειώ θη καν μετο δεύ τε ρο μνη μό νιο (1,4%) και τώ ρα(3,9%) δη λα δή κα τά 5,3%. Υπο λο γί -ζου με ό τι προ κα λεί ται στα Τα μεία έ -να έλ λειμ μα πε ρί που 1 δισ. ευ ρώ. Ηπροσ δο κία εί ναι ό τι αυ τή η μείω σηστην δα πά νη για μι σθούς σε συν δυα -σμό με τη μείω ση κα τά 50% των τριε -τιών για τους ερ γα ζό με νους με τά α πόμα κρο χρό νια α νερ γία, θα συμ βάλ -λουν στην αύ ξη ση των προσ λή ψεωνα πό τις ε πι χει ρή σεις. Για να συμ βεί ό -μως αυ τό, πρέ πει να έ χουν νέες πα -ραγ γε λίες και αυ τή τη στιγ μή οι ε πι -χει ρή σεις για το δεύ τε ρο ε ξά μη νο του2014 σε ο λό κλη ρη την Ευ ρώ πη εί ναιαρ κε τά πε ριο ρι σμέ νες.Με νέες πα -ραγ γε λίες πε ριο ρι σμέ νες, οι ε πι χει -ρή σεις θα α ντα πο κρι θούν πα ρα γω γι -κά με το υ πάρ χον ερ γα τι κό δυ να μι κό,ό σο και να μειω θούν οι δα πά νες μι -σθο δο σίας και κοι νω νι κής α σφά λι -σης.

Τους δια φεύ γουν ό λα αυ τά, ή έ -χουν άλ λα σχέ δια για το μέλ λον, π.χ.μείω ση μι σθών ή συ ντά ξεων;

Το προ κα λού με νο έλ λειμ μα του ε -νός δισ. ευ ρώ, εάν δεν κα λυ φθεί α πόπρό σθε τους φό ρους ,δεν μπο ρεί νακα λυ φθεί α πό την πρό σθε τη α πα σχό -λη ση που υ πο λο γί ζε ται πε ρί που στις22.000 θέ σεις ερ γα σίας στην πε ρί -πτω ση (αι σιό δο ξο σε νά ριο) που το Α -ΕΠ στην Ελλά δα το 2015 αυ ξη θεί κα -τά 1,5%. Για να κα λυ φθεί το έλ λειμ ματο 2015 α πό την αύ ξη ση της α πα σχό -λη σης, αυ τή θα πρέ πει να εί ναι τηςτά ξης των 300.000 θέ σεων ερ γα σίας.Πράγ μα α νέ φι κτο. Γι’ αυ τό το 2015αυ τό το 1 δισ. ευ ρώ θα το κα λύ ψουν,φα ντά ζο μαι, α πό το πλεό να σμα του2015. Πε ρι κο πές μι σθών ή συ ντά -ξεων δεν μπο ρώ να φα ντα στώ ό τισκέ πτο νται, για τί έ χουν μειω θεί τό σο

πο λύ που νο μί ζω ό τι γνω ρί ζουν πωςθα δη μιουρ γη θεί τε ρά στιο κοι νω νι κο-οι κο νο μι κό πρό βλη μα με μη δα μι νό α -πο τέ λε σμα.

Τώ ρα σε ποιο ε πί πε δο βρί σκο νταιοι α σφα λι στι κές ει σφο ρές στηνΕλλά δα;

Πριν τις μειώ σεις, με το 45%, ή μα -σταν στο υ ψη λό τμή μα μα ζί με τηΓαλ λία, Γερ μα νία κ.ά. Τώ ρα, με το40%, εί μα στε στο με σαίο τμή μα στοπλαί σιο των ευ ρω παϊκών χω ρών.

Τα θρυ λού με να πε ρί ευ νοϊκών α γο -ρών, πλέ ον, για την ελ λη νι κή οι κο νο -μία τι ση μαί νουν; Εί ναι ί σως η σι γου -ριά ε νός νέ ου εί δους μνη μο νίου καιστο μέλ λον;

Οπωσ δή πο τε θα υ πάρ ξει έ να μνη -μό νιο, που θα λέ γε ται συμ φω νία.Όσον α φο ρά τις α γο ρές ε μείς α πό το2010 εί χα με υ πο στη ρί ξει ό τι αυ τό τοπρό γραμ μα α πο τε λεί την πρώ τη φά -ση ε νός βίαιου με τα σχη μα τι σμού τουα να πτυ ξια κού μο ντέ λου που εί χε ηΕλλά δα ως το 2009. Στο πλαί σιο τηςΕΕ, στην Ελλά δα εί χε ε γκα θι δρυ θείτο α να πτυ ξια κό μο ντέ λο τις ά νι σης α -νά πτυ ξης Βορ ρά – Νό του, μέ ρος τωνσυ νε πειών του ο ποίου ή ταν το έλ -λειμ μα και το χρέ ος. Σε μια πρώ τηφά ση έρ χε ται και ε φαρ μό ζει την πο -λι τι κή της ε σω τε ρι κής υ πο τί μη σηςκαι της λι τό τη τας, και τώ ρα έρ χε ταιη έ ναρ ξη της δεύ τε ρης φά σης: οι α -γο ρές, δη λα δή η διε θνής οι κο νο μία,έ χει στό χευ ση διείσ δυ σης στην πραγ -μα τι κή οι κο νο μία, και αυ τό θα γί νειμέ σω των τρα πε ζών. ∆η λα δή, θα συμ -με τέ χουν τα Funds στην α να κε φα -λαιο ποίη ση των τρα πε ζών και με τά,μέ σα απ’ αυ τή θα γί νουν μέ το χοι στιςε πι χει ρή σεις που έ χουν πά ρει δά νειακαι δεν μπο ρούν να τα α πο πλη ρώ -σουν. Οι κλά δοι που θα μπο ρού σαννα έ χουν ε πι λέ ξει εί ναι της ε νέρ γειας– υ δρο γο ναν θρά κων, κα τα σκευών –οι κο δο μών, ο πρω το γε νής το μέ ας, οιτρά πε ζες, τα τρό φι μα – πο τά και ηφαρ μα κο βιο μη χα νία. Και κα τά τη δι -κή μας γνώ μη, α ντι κει με νι κά, εάν θέ -λει κα νείς να εκ πο νή σει έ να σχέ διο ε -θνι κής οι κο νο μι κής – πα ρα γω γι κήςα να συ γκρό τη σης, αυ τούς τους κλά -δους θα ε πι λέ ξει ως η γε τι κούς και οιυ πό λοι ποι θα εί ναι συ μπλη ρω μα τι -κοί. Επο μέ νως, θα πε ρά σου με σε μιαδεύ τε ρη φά ση που θα εί ναι ο βίαιοςμε τα σχη μα τι σμός του προ η γού με νουμο ντέ λου και η ε γκα θί δρυ ση ε νός νέ -ου υ πο δείγ μα τος οι κο νο μι κής εν σω -μά τω σης της ελ λη νι κής οι κο νο μίαςστις α νά γκες συσ σώ ρευ σης των α νε -πτυγ μέ νων χω ρών της Ευ ρώ πης.Πρό κει ται για μο ντέ λα νε ο α ποι κιο -κρα τίας, που έ χουν δο κι μα σθεί α πότη Γαλ λία στην Αφρι κή και α πό τηΓερ μα νία στην Ανα το λι κή Ευ ρώ πη –Βουλ γα ρία, Πο λω νία, Ρου μα νία, Τσε -χία. Ου σια στι κά εν σω μα τώ νο νται βα -σι κοί κλά δοι ε νός οι κο νο μι κού σχη -μα τι σμού στις α νά γκες συσ σώ ρευ σηςε νός άλ λου, με τα φέ ρο ντας προ στι θέ -με νη α ξία ή υ πε ρα ξία, κα τά τους κλα -σι κούς, α πό τη μια χώ ρα στην άλ λη.Η χώ ρα ε γκα θί δρυ σης αυ τού του μο -ντέ λου φτω χο ποιεί ται, με τα φέ ρο νταςπό ρους στην άλ λη, βελ τιώ νο ντας ση -μα ντι κά τις συν θή κες κερ δο φο ρίαςτης μη τρο πο λι τι κής χώ ρας. Ετσι, ό -μως, βελ τιώ νε ται η κερ δο φο ρία τωνάλ λων και θα ε πι δει νώ νο νται οισυν θή κες ζωής και ερ γα σίας των πο -λι τών της φτω χο ποιη μέ νης χώ ρας.

Με τά τις ευ ρωε κλο γέςθα δού με ποια ή ταν η συμ φω νίαΣυ νέ ντευ ξη με το ν κα θη γη τή και διευ θυ ντή του Ι ΝΕ/ΓΣΕΕ, Σάβ βα Ρο μπό λη

Τώρα έρχεται η έναρξη της δεύτερης φάσης: οι αγορές,δηλαδή η διεθνής οικονομία, έχει στόχευση διείσδυσηςστην πραγματική οικονομία, και αυτό θα γίνει μέσω τωντραπεζών. ∆ηλαδή, θα συμμετέχουν τα Funds στην ανα-κεφαλαιοποίηση των τραπεζών και μετά, μέσα απ’ αυτήθα γίνουν μέτοχοι στις επιχειρήσεις που έχουν πάρειδάνεια και δεν μπορούν να τα αποπληρώσουν.

“

Οι διθυραμβικοί τόνοι για τη συμφωνίαμε την τρόικα και οι διακηρύξεις ότι«αλλάζουμε σελίδα» είναι κατάλληλα γιαπροεκλογική χρήση. Τι συμφωνήθηκεακριβώς και ποια είναι τώρα ηπραγματικότητα της ελληνικήςοικονομίας και κοινωνίας, είναι δύο απότα ερωτήματα που θέσαμε στονεπιστημονικό διευθυντή του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ.

88 Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014ΑΥΤΟ∆ΙΟΙΚΗΣΗ

Τις προτάσεις του συνδυασμού«∆ύναμη Ζωής» για ένα νέο ρυθ-μιστικό σχέδιο για την Αττική

παρουσίασε η υποψήφια περιφερειάρ-χης Αττικής, Ρένα ∆ούρου σε συνέν-τευξη Τύπου, η οποία πραγματοποι-ήθηκε την προηγούμενη Τρίτη. Το γε-γονός το οποίο ξεχώρισε στη συνέν-τευξη Τύπου, ήταν η ανακοίνωση τηςπαραίτησης της Ρένας ∆ούρου από τοβουλευτικό αξίωμα. Η υποψήφια περι-φερειάρχης Αττικής εξήγησε τους λό-γους που την οδήγησαν σε αυτήν τηναπόφαση. «Αποφάσισα να παραιτηθώαπό τη βουλευτική μου ιδιότητα γιατίθεωρώ ότι με αυτόν τον τρόπο θα υπη-ρετήσω αποτελεσματικότερα αυτόντον δύσκολο αγώνα. Είναι μια από-φαση συνέπειας, συνέχειας και σταθε-ρότητας. Απόφαση συνέπειας λόγωνκαι έργων. Απόφαση συνέχειας σε ότιαφορά την επιλογή μου να δώσω τημάχη στο μέτωπο της τοπικής αυτοδι-οίκησης. Απόφαση σταθερότητας σεσχέση με την αταλάντευτη δέσμευσημου να υπηρετήσω την υπόθεση τηςΠεριφέρειας. Απόφαση με συλλογικόπρόσημο.»

Η Ρένα ∆ούρου επεσήμανε ότι δενπαραιτήθηκε λόγω πιέσεων από πολι-τικούς της αντιπάλους , αντίθετα ομόνος οδηγός για την απόφαση τηςήταν το παράδειγμα πολιτικής συμπε-ριφοράς του Μανώλη Γλέζου. Συγκε-κριμένα ανέφερε. «Μαθήματα ήθουςπαίρνω μόνο από ανθρώπους όπως οΜανώλης Γλέζος, ο οποίος όσες φορέςχρειάστηκε να υπηρετήσει την ΤοπικήΑυτοδιοίκηση, αρνήθηκε σπουδαίεςθέσεις.» Ο Μανώλης Γλέζος έδωσε τοπαρών στην εκδήλωση και στη σύν-τομη παρέμβαση του έστειλε το δικότου μήνυμα υποστήριξης στον συνδυα-σμό «∆ύναμη Ζωής» επισημαίνοντας.«Αρχίζουμε να γκρεμίζουμε το καθε-στώς λιτότητας και πείνας, το καθε-

στώς αυτοκτονιών, βίας και καταστο-λής. Αρχίζουμε να κτίζουμε το καθε-στώς των πολιτών.»

Επείγει ο σχεδιασμόςρυθμιστικού σχεδίου

Η υποψήφια περιφερειάρχης Αττι-κής χαρακτήρισε το προωθούμενοπρος ψήφιση Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθή-νας - Αττικής προσχηματικό. Επεσή-μανε ότι είναι ένα σχέδιο μη δεσμευ-τικό, το οποίο κινείται στη λογική τηςτσιμεντο-ανάπλασης. Τόνισε την ανα-γκαιότητα ύπαρξης ενός αποτελεσμα-τικού ρυθμιστικού σχεδίου. «Σήμεραπερισσότερο από ποτέ άλλοτε επείγειγια την Περιφέρεια Αττικής ο σχεδια-σμός ενός ρυθμιστικού σχεδίου, πουθα εξυπηρετεί συνολικά και κοινωνικάδίκαια την ανάπτυξη. Και τούτο γιατίελλείψει νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου ηΑττική θα παραμείνει η μόνη Περιφέ-

ρεια της χώρας χωρίς περιφερειακόχωροταξικό πλαίσιο.» Σύμφωνα με τηνίδια, ο ρυθμιστικός σχεδιασμός πρέπεινα λειτουργεί ως εργαλείο ανάπτυξης,καταπολέμησης των κοινωνικών ανι-σοτήτων και προστασίας του περιβάλ-λοντος.

Από την πλευρά της η Έρη Κων-σταντάκου, αρχιτέκτονας και περιφε-ρειακή σύμβουλος επεσήμανε. «Βασι-κός άξονας που διαπερνά χρονικά τηνιστορία του χωροταξικού και πολεοδο-μικού σχεδιασμού στη χώρα μας, ήτανη έλλειψη πολιτικής βούλησης για τηνεφαρμογή του. Η σύγκρουση συμφε-ρόντων και οι πιέσεις που ασκούντανείχαν ως αποτέλεσμα τη μη εφαρμογήοργανωμένων σχεδιασμών και τονεξευτελισμό της αειφόρου ανάπτυξης,που χρησιμοποιήθηκε ρητορικά χωρίςαντίκρισμα.» Η ίδια κατέκρινε το νέορυθμιστικό σχέδιο θεωρώντας ότιμέσω αυτού προωθείται η επιβολήμνημονιακών πολιτικών. «Επιδίωξη

του σχεδίου είναι να μην καθυστερούντα έργα λόγω προσφυγών στο ΣτΕ. Γί-νεται κανόνας η έλλειψη των κανό-νων.» τόνισε χαρακτηριστικά.

Ο αγώνας δεν θα είναι εύκολος

Η κριτική της Ρένα ∆ούρου απέναντιστα πεπραγμένα της διοίκησης τουΓιάννη Σγουρού ήταν ιδιαίτερα έντονη.«Η απερχόμενη διοίκηση δεν άφησεαπόφαση για απόφαση, που να μην τηνσφραγίσει είτε με την απραξία της, είτεμε τη δράση της πάντα όμως στην ίδιακατεύθυνση, εκείνης της εκχώρησηςδημόσιας περιουσίας και υποδομών σεβάρος της ποιότητας της ζωής και τουπεριβάλλοντος.» Το μήνυμα της ήτανσαφές. «Στις κάλπες του Μαΐου ηάκρως επικίνδυνη αυτή διοίκηση πουδεν έβγαλε άχνα και αποδέχτηκε αδια-μαρτύρητα όλες τις πολιτικές τσιμεν-τοποίησης, όλες τις εργολαβικές επι-ταγές, πρέπει να γίνει παρελθόν.» Επε-σήμανε όμως ότι η μάχη των μαχών,όπως χαρακτήρισε την εκλογική μάχηγια την περιφέρεια της Αττικής, δεν θαείναι εύκολη. «Ο αγώνας αυτός δεν θαείναι εύκολος. Γιατί η απερχόμενη δι-οίκηση έχει τη στήριξη των ισχυρώνσυμφερόντων των ολίγων που από τοπρωί ως το βράδυ διαφημίζουν τα ...δήθεν θαύματα της διαχείρισης τουεκλεκτού τους.»

Το παρών στην εκδήλωση έδωσαν ουποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων Γα-βριήλ Σακελλαρίδης, ο Θοδωρής ∆ρί-τσας, υποψήφιος δήμαρχος Πειραιά, οδήμαρχος Σαρωνικού, Πέτρος Φιλίπ-που, ο ευρωβουλευτής Νίκος Χουντήςκαι περισσότεροι από 20 βουλευτέςτου ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ των οποίων και ογραμματέας της Κ.Ο, Νίκος Βούτσης.

Αλέξανδρος Μαυρογένης

«Νοικοκυροσύνη και σεβασμός στη δημόσιοχρήμα» είναι το επίτευγμα της θητείας τουΓ. Σγουρού, κατά τον ίδιο. Βέβαια, ο στόχος

αυτός δεν επετεύχθη από προσωπική του επιλογή,αλλά από τα μνημόνια και τον Καλλικράτη, αφού μει-ώθηκαν κατά 67% οι κεντρικοί αυτοτελείς πόροι, ηΣΑΤΑ κατά 50%, ενώ το Πρόγραμμα ∆ημόσιων Επεν-δύσεων είναι μη ανιχνεύσιμο. Και ο κ. Σγουρός δηλώνειαπροκάλυπτα την πρόθεσή του να συνεχίσει ευλαβικάνα υπηρετεί την τρόικα και την κυβέρνηση, μέσα καιαπό το κείμενο για τις στρατηγικές θέσεις και προτε-ραιότητες της περιφέρειας Αττικής (2014-2020), στοοποίο αναφέρεται ως στρατηγική θέση «η συμβολήστην επίτευξη των στόχων του μεσοπρόθεσμου προ-γράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής 2012-2015,του εθνικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων 2011-2014και της στρατηγικής της Ε.Ε. 2020». Μάλιστα, στις 8Μαρτίου διοργάνωσε στην Αθήνα την 6η ευρωπαϊκήδιάσκεψη κορυφής των περιφερειών και των πόλεων,στην οποία δέχθηκε τα συγχαρητήρια του προέδρου τηςΕυρωπαϊκής Επιτροπής, κ. Μπαρόζο, και του προέδρουτης Επιτροπής των Περιφερειών, κ. Βαλκάρθελ Σίσογια την πολιτική που ακολούθησε. Ο δε κ. Μπαρόζουπενθύμισε στον απερχόμενο περιφερειάρχη ότι «πρέ-πει να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας όσον αφορά τουπερβολικό δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, αφού δεν μπο-ρεί να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς ισορροπία».

Ένα ακόμα «ισχυρό χαρτί» του κ. Σγουρού είναι ότι

«παρκάραμε τα χρήματα σε έργα», όπως δήλωσε ο ίδιοςστο περιφερειακό συμβούλιο αναφερόμενος σε κατα-σκευή παιδικών σταθμών και αντιπλημμυρικών έργων,υποδομές εκπαίδευσης, πολιτισμού και αθλητισμού,έργα οδοποιίας και επεξεργασίας λυμάτων. Όπως,όμως, προκύπτει από τον απολογισμό του κ. Σγουρού,από τα 471 εκατομμύρια δαπανών τιμολογήθηκαν109,5 εκατ., τα 28,9 από τα οποία δαπανήθηκαν σεέργα. Με λίγα λόγια, εξήγγειλε έργα, τα οποία δεν ξε-κίνησαν ποτέ. Ακόμα, όμως, και όπου έγιναν οι προτε-

ραιότητες ήταν διαφορετικές από τις ανάγκες. Για πα-ράδειγμα, τον περασμένο Νοέμβριο πλημμύρισαν γιαμια ακόμα φορά οι δρόμοι του Καματερού λόγω καθί-ζησης στο οδόστρωμα. ∆ύο μέρες μετά, ο περιφερειάρ-χης ανακοίνωσε 11 αντιπλημμυρικά έργα στην Αττική,κανένα από τα οποία δεν αφορούσε το Καματερό ούτεμία συνοικία της ∆υτικής Αθήνας. Βέβαια, για να είμα-στε δίκαιοι, από τη μέρα που ανακοίνωσε την υποψη-φιότητά του, ο απερχόμενος περιφερειάρχης έσπευσενα εξαγγείλει την έναρξη ορισμένων έργων στη λογικήτου «Μαυρογιαλούρου».

Ακόμα, ευθυγραμμίστηκε πλήρως με την ιδιωτικο-ποίηση της ΕΥ∆ΑΠ και της ∆ΕΗ, το ξεπούλημα του Ελ-ληνικού, της Μαρίνας του Αλίμου και του Αστέρα Βου-λιαγμένης, την τσιμεντοποίηση του Βοτανικού, την αύ-ξηση των διοδίων κατά 60%, τις απολύσεις και τη δια-θεσιμότητα δημοσίων υπαλλήλων. Όσον αφορά το τε-λευταίο, να αναφέρουμε πως όχι μόνο συναίνεσε σεόλες τις απολύσεις αλλά δεν εφάρμοσε καν τον μνημο-νιακό κανόνα της μίας πρόσληψης για κάθε πέντε απο-χωρήσεις. Έτσι, σήμερα εργάζονται στην περιφέρεια2.298 υπάλληλοι, ενώ προβλέπονται 3.622 οργανικέςθέσεις. Τέλος, κάθε άλλο παρά στάθηκε στο πλευρότων πολιτών αφού, για παράδειγμα, ούτε ένα ευρώ δεναντλήθηκε από το εγκεκριμένο κονδύλι των 500.000ευρώ για σίτιση απόρων τον περασμένο χρόνο.

Ιωάννα ∆ιαλεισμά

Πιστός στην τρόικα και ο Γ. Σγουρός“Παρκάραμε τα χρήματα σε έργα” δηλώνει ο περιφερειάρχης, οι πολίτες όμως δεν είδαν τίποτα

Ψάχνει μπας και βρει ένα έργο να παρουσιάσει ο απερ-χόμενος περιφερειάρχης

Ρένα ∆ούρου: «Να γίνει παρελθόνη επικίνδυνη διοίκηση Σγουρού»Απόφαση συνέπειας, συνέχειας και σταθερότητας η παραίτησή της από βουλευτής

Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014 99ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Το ζήτημα των συμμαχιώνσυνιστά διαρκώς επίδικοερώτημα για οποιονδήποτεπολιτικό οργανισμό κι ακόμαπερισσότερο για οποιοδήποτεαριστερό κόμμα. Η συνάρθρωσηδιαφορετικών συμφερόντων,στοχεύσεων και προσδοκιώνείναι αναγκαία για τηδιαμόρφωση του ιστορικούσυνασπισμού, που κάνει εφικτήκαι διεκδικήσιμη μια ισχυρήπλειοψηφία για τον κοινωνικόμετασχηματισμό. Είναιταυτόσημη με την κατάκτηση τηςηγεμονίας, αποτελεί εκ των ωνουκ άνευ όρο για την ανάπτυξηοποιασδήποτε συνεκτικής καιαποτελεσματικής πολιτικής.

Του Χρήστου Λάσκου

Ηκε ντρι κό τη τα του ζη τή μα τος γιατη ρι ζο σπα στι κή Αρι στε ρά εί ναιπρο φα νής και, συ νε πώς, εί ναι

πο λύ λο γι κό να μας α πα σχο λεί ζωη ρά.Το κα κό, κα τά τη γνώ μη μου, εί ναι πως,το τε λευ ταίο διά στη μα, η σχε τι κή συ ζή -τη ση πα ραέ γι νε ε πι φα νεια κή, για να εί -ναι ω φέ λι μη. Ίσως λό γω του άγ χους πουπρο κα λεί, σε ο ρι σμέ νους συ ντρό φους, ηδη μο σκο πι κή «στα σι μό τη τα» του ΣΥ ΡΙ -ΖΑ ή οι ε κλο γι κές «α πο τυ χίες» σε συλ λό- γους, π.χ., μη χα νι κών και δι κη γό ρων.

Η συ ζή τη ση, λοι πόν, έ χει α δι κη θεί κιαυ τό θα έ πρε πε να προ κα λεί με γα λύ τε ρηα νη συ χία α πό ό,τι τα προ η γού με να.Έτσι, δια τυ πώ νο νται α πό ψεις που, ενπολ λοίς, υ πο στη ρί ζουν πως η αι τία τωνσχε τι κών «προ βλη μά των» μας βρί σκε -ται, στην πραγ μα τι κό τη τα, στο γε γο νόςπως δεν έ χου με «α νοί ξει» ό σο θα έ πρε πεσε πα σο κο γε νείς δυ νά μεις και πρό σω πα.Πρό σφα τα κεί με να, που α πέ κτη σαν, μά- λι στα, και ση μα ντι κή δη μο σιό τη τα, α φιε- ρώ νουν ε κα το ντά δες λέ ξεις για να πουνμο να χά αυ τό: ν’ «α νοί ξου με» κι ό λα θαπά ρουν τον δρό μο τους. Ο λό γος της«στα σι μό τη τάς» μας εί ναι η σκα ντζο χοι -ρία ση, πε ρισ σό τε ρο α πό ο,τι δή πο τε άλ -λο.

∆εν συμ φω νώ κα θό λου. Πράγ μα, βέ- βαια, που κα θό λου δεν ση μαί νει πως έ -χω ο ποια δή πο τε ε κτί μη ση στα α ρι στε ρό -με τρα ή ρέ πω προς την ι δέα ό τι οι μό νοι«κα λοί» πο λι τι κοί σύμ μα χοι εί ναι το ΚΚΕκαι η Α ΝΤΑΡ ΣΥΑ. Εκτός του ό τι οι τε- λευ ταίοι, στο προ βλε πτό μέλ λον, ε λά χι -στα προ σφέ ρο νται να συν δρά μουν στηνπρο σπά θειά μας για α να τρο πή των μνη- μο νια κών πο λι τι κών υ πάρ χει και το δε- δο μέ νο πως το κοι νω νι κό εύ ρος μιας τέ- τοιας πο λι τι κής συμ μα χίας εί ναι ε ξαι ρε -τι κά κο ντά στα ό ρια της α πο κλει στι κήςδι κής μας κομ μα τι κής α να φο ράς.

Έχει δί κιο, έ τσι, ο Χ. Γεωρ γού λας(«Επο χή», 16 Μαρ τίου), ό ταν λέει γιατους υ πο στη ρι κτές της ά πο ψης πωςπρο νο μια κός -α πο κλει στι κός, στηνπραγ μα τι κό τη τα- σύμ μα χος εί ναι η «λοι -πή Αρι στε ρά» πως «δο κι μά ζ[ουν] έ νανκα τ’ ό νο μα συ ντη ρη τι κό α ρι στε ρι σμό,που μοιά ζει πιο πο λύ με γε ρο ντι κή πά- θη ση πα ρά με παι δι κή α σθέ νεια». Για τί,στην πρά ξη, αυ τή η στά ση εί ναι α πο φυ γήα να ζή τη σης της λύ σης στο πραγ μα τι κόκαι ε πι τα κτι κό πρό βλη μα που τί θε ταικαι ση μείω σα στην αρ χι κή πα ρά γρα φο.

Εξί σου και πε ρισ σό τε ρο, ό μως, δί κιο έ -χει ό ταν συ νε χί ζει α να φε ρό με νος σε έ ναάλ λο τμή μα του κόμ μα τος, που «φαί νε -ται να πι στεύει ό τι η α νά γκη πρό σβα σης[και στα με σο στρώ μα τα] μπο ρεί να κα λυ- φθεί με δυο - τρεις έ ξυ πνες κι νή σεις «δι-ευ ρυ ντι κές», που κά τι ση μα το δο τούν (τι

μα γι κή λέ ξη κι αυ τή…)». Κα νείς, βέ βαια,δεν θα α πο δε χτεί πως αυ τή εί ναι η α ντί -λη ψή του. Από πρα κτι κή ά πο ψη, ω στό -σο, αυ τό δεν έ χει κα μία ση μα σία.

Το πραγ μα τι κό ζή τη μα

Ας το πιά σου με α πό την αρ χή. Για τηδια κυ βέρ νη ση α παι τού νται ευ ρύ τα τεςσυμ μα χίες. Πώς εί ναι δυ να τόν, λοι πόν,να ε πι τευ χθούν; Νο μί ζω, πως η πρώ τηπροϋπό θε ση εί ναι η δια μόρ φω ση τουκοι νω νι κού «υ πο κει μέ νου», που θα α πο -τε λέ σει τον κε ντρι κό ά ξο να γύ ρω α πότον ο ποίο θα συ γκρο τη θούν οι ευ ρείεςσυμ μα χίες. Αυ τό, α πό την ο πτι κή τηςΑρι στε ράς, δεν μπο ρεί να εί ναι άλ λο α -πό τους μι σθω τούς ερ γα ζό με νους με κέ -ντρο την ερ γα τι κή τά ξη η ο ποία, ό,τι καιαν ι σχυ ρί ζο νται οι «με τα βιο μη χα νι κοί»και «με τα μο ντέρ νοι», πα ραϋπάρ χει και ε -πε κτεί νε ται. Αυ τό ση μαί νει πως η πρώ τηε πι δίω ξη εί ναι να συ γκρο τη θεί το ερ γα -τι κό υ πο κεί με νο, να κα τα κτή σει την τα- ξι κή του αυ το νο μία και έ τσι να α πο τε λέ -σει βά ση για τα ευ ρύ τε ρα. Όσο κι αν φαί- νε ται πα ρά δο ξο - και κα κώς φαί νε ται - ητα ξι κή αυ το νο μία α πο τε λεί πρω ταρ χι κήκαι α να γκαία προϋπό θε ση για την οι κο -δό μη ση κοι νω νι κών συμ μα χιών.

Ως προς αυ τό, ο δρό μος για το ΣΥ ΡΙ ΖΑεί ναι α νοι χτός. Ήδη α πό τα μέ σα του2012, φαί νε ται πως έ να με γά λο μέ ροςτων α νέρ γων, των ε πι σφα λώς ερ γα ζό με -νων, της πα ρα δο σια κής ερ γα τι κής τά -ξης, των ι διω τι κών υ παλ λή λων, αλ λά καιτων για τρών και των εκ παι δευ τι κών τουδη μό σιου α να γνω ρί ζο νται ε κλο γι κά στηρι ζο σπα στι κή Αρι στε ρά. Ένα πρώ τοστοί χη μα εί ναι αυ τό το μέ ρος να γί νει α -κό μη με γα λύ τε ρο, ι σχυ ρά πλειο ψη φι κόστις κοι νω νι κές αυ τές κα τη γο ρίες.Όπως έ χω γρά ψει άλ λο τε, αν μας ψη φί -ζει το 40% των α νέρ γων, πρώ το μας μέ-

λη μα πρέ πει να εί ναι να μας ψη φί ζει το80%. Ανά λο γα στις υ πό λοι πες, μι σθω -τές, κα τη γο ρίες. Αυ τό έ χει ως α να γκαίαπροϋπό θε ση πως η ατ ζέ ντα της πο λι τι -κής μας και του α ντί στοι χου δη μό σιουλό γου θα μι λά ει κα τά α πό λυ τη προ τε -ραιό τη τα για τα προ βλή μα τα των α νέρ -γων, ό σων δεν έ χουν πρό σβα ση στην υ -γεία, ό σων δου λεύουν και πλη ρώ νο νταιό πο τε δεή σουν τα μι κρά και με γά λα α φε -ντι κά τους. Η ε πι μο νή στη δέ σμευ ση γιαά με ση ε πί λυ ση των προ βλη μά των αυ τώντων κοι νω νι κών ο μά δων, η ε πι μο νή, ό -που κι αν βρι σκό μα στε, πως αυ τή εί ναι ηπραγ μα τι κή ατ ζέ ντα σε α νυ πο χώ ρη τη α -ντί θε ση με αυ τήν που θέ τουν τα μέ σα, οιπρω το βου λίες αλ λη λεγ γύης και συ νερ -γα τι κής ε μπλο κής εί ναι ο τρό πος που έ -χου με για να το πε τύ χου με.

Αυ τό, πε ρισ σό τε ρο α πό ο ποια δή πο τε«διεύ ρυν ση», θα κα θο ρί σει την πο ρείατων συμ μα χιών. Κα νέ νας «ευ ρύ τε ρος»συν δι κα λι στής δεν πρό κει ται να αυ ξή σειτην πρό σβα σή μας στον κλά δο α πό ό πουπροέρ χε ται. Σε πολ λές πε ρι πτώ σεις, μά- λι στα, η πα ρου σία του μπο ρεί να α πο τε -λεί τη με γα λύ τε ρη συ κο φά ντη ση τηςπρο σπά θειάς μας.

Θέ λω να πω, δη λα δή, το μό το μας δενμπο ρεί πα ρά να εί ναι το: «α πό του κοι- νω νι κού άρ ξα σθαι». ∆η λα δή, πρώ τα ε ν-το πί ζεις με σα φή νεια αυ τό που ε πι διώ -κεις κοι νω νι κά και στη συ νέ χεια βλέ πειςποιοί εί ναι οι προ νο μια κοί πο λι τι κοίσυμ βαλ λό με νοι.

Με σο στρώ μα τα

Η ε πί κλη ση να ξε κι νά με α πό την α νά -γκη για τα ξι κή αυ το νο μία δεν ση μαί νει,ό μως, πως α δια φο ρού με προ γραμ μα τι κάγια τα κοι νω νι κά στρώ μα τα, που δεν α -νή κουν στη μι σθω τή ερ γα σία, σε ση μα -ντι κό, ω στό σο, βαθ μό πλήτ το νται α πό

την κα πι τα λι στι κή κρί ση. Κά θε άλ λο. Ηδια μόρ φω ση συ γκε κρι μέ νων προ τά σεωνπου α φο ρούν με γά λα τμή μα τα της πα ρα -δο σια κής μι κρο α στι κής τά ξης, ε λευ θε -ρο ε παγ γελ μα τι κής και μι κροϊδιο κτη τι -κής, εί ναι α πα ραί τη τη.

Με δύο «γνω στι κές» προϋπο θέ σεις. Η πρώ τη, εί ναι πως κα τα νοού με ό τι η

α πεύ θυν ση σε αυ τές τις κοι νω νι κές κα- τη γο ρίες δεν μπο ρεί σε κα μία πε ρί πτω -ση, ει δι κά στις ση με ρι νές συν θή κες αν- θρω πι στι κής κα τα στρο φής, να υ παι νίσ -σε ται πως τους ε πι φυ λάσ σε ται η προ νο -μια κή θέ ση, που οι α στι κές δυ νά μειςτους πρό τει ναν, στις «κα λές μέ ρες», γιανα τις έ χουν ως υ πο στη ρίγ μα τα του δι -κού τους συ να σπι σμού ε ξου σίας.

Η δεύ τε ρη, πως α ντι λαμ βα νό μα στε -κά τι που για το μαρ ξι σμό εί ναι πα λιά καιε λεγ μέ νη «α λή θεια»- ό τι η μι κρο α στι κήτά ξη, α κό μη και στις ώ ρες της με γά ληςκοι νω νι κής και οι κο νο μι κής πίε σης, τηςπροϊού σας φτω χο ποίη σής της εί ναι ε ξαι- ρε τι κά ευε πί φο ρη στην ι δέα πως δεν εί -ναι σαν τους «α πό κά τω», αλ λά της «α ξί -ζουν» οι α νο δι κές προσ δο κίες.

Αν τα ξέ ρου με αυ τά, δεν θα εκ πλησ σό -μα στε α πό τις μέ τριες ε πι δό σεις των πα- ρα τά ξεών μας στους μη χα νι κούς καιτους δι κη γό ρους, ι δίως ό ταν με γά λο μέ -ρος τους, οι νεό τε ροι και οιο νεί προ λε -τα ριο ποιη μέ νοι, δεν εμ φα νί ζο νται κανστις ε κλο γι κές δια δι κα σίες. Ού τε θα ε ν-το πί ζου με το βα σι κό ζή τη μα στο τι δενκά να με κα λά ε μείς -χω ρίς να ση μαί νειπως τα κά νου με ό λα κα λά. Απλώς, κα τα- λα βαί νου με πως, υ πό ο ποιεσ δή πο τε συν- θή κες, δεν μπο ρού με να τους έ χου με ό -λους μα ζί μας και δεν βγά ζου με ε σφαλ -μέ να συ μπε ρά σμα τα υ πο τι μώ ντας τη δυ- να μι κή της α να τρο πής που ε μπε ριέ χει ηπε ρίο δος, πα ρό λα τα προ η γού με να.

Κα τα λη κτι κά σχό λια

Κά ποιοι, βέ βαια, θα α ντι δρά σουν στην«α νά λυ σή» μου ε πι κα λού με νοι την τύ- φλω σή μου μπρο στά στο, προ φα νές κα -τά τα άλ λα, γε γο νός πως το 40% που ψη- φί ζει Αρι στε ρά α πο τε λεί ται σε πο λύ μι -κρό πο σο στό α πό α ρι στε ρούς. Νο μί ζωπως αυ τή η α ντίρ ρη ση εί ναι έω λη, στομέ τρο που, πρώ το, έ χει μια πο λι τι κί στι κηα νά γνω ση της «α ρι στε ρο σύ νης», και,δεύ τε ρο και ση μα ντι κό τε ρο, δεν κα τα νο -εί πως πρω τεύου σα στό χευ ση της πα ρέμ- βα σής μας δεν μπο ρεί πα ρά να εί ναι ηδια μόρ φω ση ό λο και πε ρισ σό τε ρων «α -ρι στε ρών» αλ λιώς αυ τά που ε παγ γε λό -μα στε, δεν θα γί νουν.

Σο βα ρό τε ρη, νο μί ζω, αι τία ση εί ναι αυ -τή που προ σά πτει στην α ντί λη ψη, που α -να πτύ χθη κε και κυ ριαρ χεί σε ση μα ντι κότμή μα του ΣΥ ΡΙ ΖΑ, κά ποιου εί δους κοι- νω νιο λο γι σμό. Λέει: Ανά γο ντας τα πά νταστον τα ξι κό δι χα σμό, κά νο ντας α φαί ρε -ση της σύν θε της πραγ μα τι κό τη τας στο ό -νο μα της τα ξι κής χαρ το γρά φη σης, χά νο -ντας τις α να γκαίες δια με σο λα βή σεις καιτις πο λι τι σμι κές στα θε ρές, που λει τουρ -γούν σχε τι κά αυ τό νο μα, δαι μο νο ποιώ -ντας κά θε σο σιαλ δη μο κρα τία, δη μιουρ -γεί αυ τα πά τες και, τε λι κά, α δυ να τεί να α -ντα πο κρι θεί, α κρι βώς, στις α να γκαιό τη -τες μιας η γε μο νι κής πο λι τι κής.

Ο α να γω γι σμός και ο χύ δην κοι νω νιο -λο γι σμός υ πήρ ξαν ι στο ρι κά, ό ντως, με- γά λοι ε χθροί α πο τε λε σμα τι κής α ρι στε -ρής πο λι τι κής. Γι’ αυ τό κά νουν κα λά ό -σοι εί ναι ευαί σθη τοι και μας προ σφέ -ρουν σχε τι κές κρι τι κές ε πι ση μάν σεις.

∆εν εί ναι α λή θεια, ό μως, πως εί μα στεα νυ πο ψία στοι. Ας μεί νου με ε δώ προς τοπα ρόν, με πρό θε ση να το συ ζη τή σου με ε -κτε νώς σε ε πό με νη ευ και ρία.

•

Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συμμαχίεςΤι επιδιώκουμε κοινωνικά και ποιοί είναι οι προνομιακοί πολιτικοί συμβαλλόμενοι

Για τη διακυβέρνηση απαιτούνται ευρύτατες συμμα-χίες. Η πρώτη προϋπόθεση είναι η διαμόρφωση τουκοινωνικού “υποκειμένου”, που θα αποτελέσει τονκεντρικό άξονα γύρω από τον οποίο θα συγκροτη-θούν. Αυτό, από την οπτική της Αριστεράς, δεν μπο-ρεί να είναι άλλο από τους μισθωτούς εργαζόμε-νους με κέντρο την εργατική τάξη.

“

1100 Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014ΠΟΛΙΤΙΚΗ

«ΗΕλλάδα γυρίζει σελίδα, αλλάπρος τα πίσω, στο πιο μαύροπαρελθόν της κοινωνικής

καταστροφής, όπου η ανεργία, η φτώ-χεια, ο κοινωνικός αποκλεισμός έχουνφέρει σε απόγνωση εκατομμύρια Έλλη-νες. Αυτές τις δύσκολες ώρες για τηχώρα, οι πολίτες δεν χρειάζονται άλλεςασκήσεις αισιοδοξίας πάνω στα συν-τρίμμια του μνημονίου, αλλά πραγματικήαλλαγή της ασκούμενης πολιτικής καιρήξη με τη λιτότητα και τα μνημόνια τηςεξαθλίωσης. Αυτό δεν μπορεί να το εξυ-πηρετήσει ένας πρωθυπουργός προσδε-δεμένος στο άρμα της κ. Μέρκελ και τωνπιο συντηρητικών δυνάμεων στην Ευ-ρώπη». Με αυτή την ανακοίνωση σχο-λιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ τις δηλώσεις του πρω-θυπουργού μετά την Σύνοδο Κορυφήςτης Ε.Ε ενώ ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώνταςστα Γιάννενα χαρακτήρισε «πράξη ντρο-πής, καταισχύνης, ταπείνωσης του κάθεπολίτη αυτής της χώρας» την προεκλο-γική διανομή μέρους του πλεονάσματος.

Συνεχίζοντας ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑδήλωσε ότι Σαμαράς και Βενιζέλος:«από τη μια να αρπάζουν το ψωμί από τοτραπέζι εκατομμυρίων ανθρώπων. Καιαπό την άλλη να τους πετούν κάποια ψί-χουλα, για να εξαγοράσουν όπως φαν-

τάζονται τη στήριξή τους στην ίδια πολι-τική που τους έκλεψε το ψωμί κι έχεισκοπό να τους κλέψει και το τραπέζι καιτις καρέκλες και το σπίτι».

Όσον αφορά την συμφωνία της κυ-βέρνησης με την τρόικα ο επικεφαλήςτης αξιωματικής αντιπολίτευσης υπο-γράμμισε ότι στην πραγματικότητα πρό-κειται για την ολοκλήρωση ενός νέουσυμφώνου υποταγής και καταστροφήςτης χώρας καθώς προβλέπεται η ακόμαμεγαλύτερη διάλυση των εργασιακώνσχέσεων και η απελευθέρωση των απο-λύσεων στον ιδιωτικό τομέα, χιλιάδεςαπολύσεις στο δημόσιο και κατάργησητου ήδη ακρωτηριασμένου βασικού μι-σθού. «Προβλέπει ακόμα να μας αποσυ-ναρμολογήσουν με την εργαλειοθήκητου ΟΟΣΑ, που θα καταστρέψει μερικέςακόμα χιλιάδες μικρομεσαίους. Και μιασειρά ακόμα μέτρα που ούτε ένα δενείναι μέτρο ανάπτυξης όπως προπαγαν-δίζουν. Είναι μέτρα ύφεσης, ανεργίας,δυστυχίας και τελικώς καταστροφής».Στη συνέχεια ο Αλέξης Τσίπρας απευθυ-νόμενος στους βουλευτές της συγκυβέρ-νησης διερωτήθηκε μέχρι πότε θα δια-φωνούν με τη βαρβαρότητα στους δια-δρόμους αλλά θα ψηφίζουν όλους τουςβάρβαρους νόμους;

Ευρωψηφοδέλτιομε κινηματικά χαρακτηριστικά

Στην τελική ευθεία για την κατάρτισητου ευρωψηφοδελτίου βρίσκονται στονΣΥΡΙΖΑ. Πρόθεση της επιτροπής πουέχει αναλάβει το δύσκολο έργο είναι με-γάλος αριθμός υποψηφίων να προέρ-χονται από τα κινήματα και κοινωνικούςχώρους που βρέθηκαν το τελευταίο διά-

στημα στο επίκεντρο των κινητοποι-ήσεων. Χαρακτηριστικά βολιδοσκοπή-σεις έγιναν σε αγωνιστές και αγωνί-στριες του κινήματος των Σκουριών, σεαπολυμένες καθαρίστριες αλλά καιστους σχολικούς φύλακες. Επιπλέον,όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένεςπηγές από την Κουμουνδούρου, αναμέ-νεται ανακοίνωση συγκεκριμένου ονό-ματος που θα αποτελέσει ευχάριστη έκ-πληξη.

Επιπλέον, στο ψηφοδέλτιο θα βρεθούνκαι συνεργαζόμενοι με το κόμμα τηςαξιωματικής αντιπολίτευσης. Ορισμένααπό τα ονόματα που έχουν γραφτεί,όπως αυτό του Κρίτων Αρσένη βρίσκον-ται πράγματι στο τραπέζι των συζητή-σεων μαζί με άλλα, όπως του Νικήτα Κα-νάκη από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα.Αντίθετα, δύσκολο θεωρείται να μπειστη λίστα ο Γιάννης Μυλόπουλος (πρύ-τανης του ΑΠΘ). Από τον χώρο των πα-νεπιστημιακών έχουν γραφτεί τα ονό-ματα των Γιώργου Κατρούγκαλου και∆ημήτρη Χριστόπουλου ενώ από τον εκ-παιδευτικό χώρο εξετάζονται και τα στε-λέχη του ΣΥΡΙΖΑ, Σία Αναγνωστοπού-λου, Χρήστος Λάσκος, Κώστα Λαπαβί-τσα, Γιάννη Τόλιο, Ελένη Σωτηρίου και∆έσποινα Σπανού, ενώ θα υπάρχει εκ-προσώπηση και από την οργάνωση ∆ΕΑ.Αυτονόητο θεωρείται ότι στο ευρωψη-φοδέλτιο θα είναι ο ευρωβουλευτής τουκόμματος Νίκος Χουντής.

Στο ψηφοδέλτιο αναμένεται να βρε-θούν και στελέχη του κόμματος με εμ-πειρία στα ευρωπαϊκά ζητήματα με ταονόματα των Νατάσα Θεοδωρακοπού-λου, Γιάννη Μπουρνούς, ΣτέλιουΠαππά, Χάρη Γολέμη και Όλγας Αθα-νίτη να βρίσκονται στη σχετική λίστα.Επιπλέον, εξετάζονται και οι περιπτώ-σεις των Γιάννη Μηλιού,Τασίας Χριστο-δουλοπούλου, Αλέξη Μπένου, ΡάνιαςΣβίγκου και Χρήστου Στάικου.

Πάντως, στον ΣΥΡΙΖΑ προσανατολί-ζονται να εντάξουν στο ψηφοδέλτιο καιβουλευτές του κόμματος, οι οποίοι βέ-βαια θα παραιτηθούν σε περίπτωση πουκατέλθουν στην μάχη του σταυρού. Σεαυτή την κατηγορία εντάσσονται τα ονό-ματα των ∆ημήτρη Παπαδημούλη, Πα-ναγιώτη Κουρουμπλή και Σοφίας Σακο-ράφα οι οποίοι δήλωσαν ότι βρίσκονταιστην διάθεση του κόμματος.

Αδάμος Ζαχαριάδης

ΣΥΡΙΖΑ

Αρπάζουν το ψωμί,γυρίζουν πίσω ψίχουλα

Τσίπραςστο Euronews:Έχει ξεχάσειο κ. Σούλτς;∆ιάβασα με έκπληξη και απορία τηδήλωση του κ. Σουλτς, με αφορμή τιςεξελίξεις στην Κριμαία, για επαναχά-ραξη συνόρων στην Ευρώπη. Αναρω-τιέμαι: Έχει απωλέσει τη μνήμη του οκ. Σουλτς ή η συμμαχία του με τηνκυρία Μέρκελ τον εξωθεί σε ανακρί-βειες;Μήπως ξέχασε τη Γιουγκοσλαβία; Ήμήπως δεν γνωρίζει ότι, για πρώτηφορά μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο,σύνορα στην Ευρώπη παραβιάστηκανμε την εισβολή των στρατευμάτωντου Αττίλα στην Κύπρο; Αυτό που,πράγματι, συμβαίνει για πρώτη φοράσήμερα, με αφορμή την Ουκρανία,είναι η στήριξη από την ΕυρωπαϊκήΈνωση μιας κυβέρνησης με ακροδε-ξιά και φασιστικά στοιχεία, που παρα-βιάζει το Σύνταγμα της χώρας της.Στην Ουκρανία, η Ευρωπαϊκή Ένωσηαρνήθηκε το δικό της προηγούμενο,με την επιβολή κυρώσεων στην Αυ-στρία το 2000, όταν στην κυβέρνησησυμμετείχε το ακροδεξιό κόμμα τουΓιεργκ Χάιντερ. Και προχωρά σε ψυ-χροπολεμικές ακροβασίες με τηΡωσία. Τέτοιες δηλώσεις παραπέμ-πουν στο σκοτάδι του Ψυχρού Πολέ-μου. Αποδεικνύουν ότι ο κ. Σουλτςέχει εγκαταλείψει τη μεταπολεμικήσοσιαλδημοκρατική παράδοση – καιιδιαίτερα την εμπνευσμένη Ostpolitik.Και μάλλον βρίσκεται πιο κοντά στηνκυρία Μέρκελ παρά στον ΒίλυΜπραντ.

∆ύο χρόνια μετά…∆ύο χρονιά χωρίς την παρουσία του Γιάννη Μπανιά συμπληρώνονται την Παρα-

σκευή 28 Μαρτίου, όταν ο σύντροφος μας και φίλος έφυγε από κοντά μας. ∆ύο χρό-νια τόσο συναρπαστικά, που ούτε και εκείνος δεν θα μπορούσε να φανταστεί, ανκαι πάντα αισιόδοξος, για αυτό και επίμονος και διορατικός οικοδόμος, μαζί με άλ-λους, της δυνατότητας που αντιπροσωπεύει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό και συχνά,στις μαρκόσυρτες συνεδριάσεις μας, στις παρέες μας, σε διάφορες καμπές της δια-δρομής μας αυτά τα δύο χρόνια, νοσταλγήσαμε τη συμμετοχή του, την εμπειρία, την

άποψή του. Την Πα-ρασκευή στις 12 μ.μ.φίλοι, σύντροφοι καισυγγενείς του θα συ-ναντηθούμε στοντάφο του, στο Α΄ Νε-κροταφείο, να αν-ταλλάξουμε μερικάλόγια, και παρουσίατου, να ανατρέξουμεστη μνήμη, να κου-βεντιάσουμε για τασπουδαία τρέχοντακαι μέλλοντα.

•

Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014 1111ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Προς οριστικόδιαζύγιο η ΑΝΤΑΡΣΥΑκαι το Σχέδιο Β΄

Οριστικά φαίνεται να ξεκαθαρίζει το τοπίο στηνεξωκοινοβουλευτική αριστερά, καθώς οι συζητή-σεις μεταξύ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Σχεδίου Β΄ και άλλων ορ-

γανώσεων είχαν ξεκινήσει από καιρό οδηγήθηκαν σεοριστικό ναυάγιο. Τα ουσιαστικά σημεία αντιπαράθεσηςεντοπίστηκαν κυρίως στο είδος και το χαρακτήρα τουκυβερνητικού προγράμματος, αν δηλαδή είναι μεταβα-τικό ή ανατρεπτικό. ∆ιαφώνησαν όμως και για την ευ-ρωπαϊκή τους πολιτική. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρότεινε τηνέξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, ενώ το Σχέδιο Β μόνο απότο ευρώ γεγονός που όπως υποστηρίζουν οδηγεί αναγ-καστικά σε ρήξη με την ΕΕ. Η διάσταση είχε διαφανεί από τη στιγμή που η ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ κατηγόρησε το Σχέδιο Β΄ ότι αλλοίωσε το κείμενοπου είχαν και οι δύο πλευρές συμφωνήσει και συζητού-σαν ως κοινή βάση. Η οριστική διαφωνία αποτυπώθηκεσε ανακοίνωση του Σχεδίου Β΄ που έριχνε την κύρια ευ-θύνη της μη συνεννόησης στο ΝΑΡ. «∆εν υπάρχει κανέ-νας λόγος να συμμετάσχουμε σε μια αστυνομικού χαρα-κτήρα συζήτηση που προκάλεσε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και ιδιαί-τερα η συνιστώσα της, το ΝΑΡ, που προκαλεί μόνο ένανοσηρό κλίμα». Επρόκειτο βέβαια για αφορμή. Η ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ φαίνεται κατά τη διάρκεια των συζητήσεων να προ-έκρινε τη δημιουργία ενός αντικαπιταλιστικού κόμμα-τος που θα θέτει εξίσου το ζήτημα της αντι–ΕΕ εξόδου,σε αντίθεση με το Σχέδιο Β΄, τη δημιουργία ενός ευρύτε-ρου μετώπου πολιτικών δυνάμεων σε μια πολύ πιο με-ταρρυθμιστική λογική. Το Σχέδιο Β΄ επέκριναν επίσης ηΟΚ∆Ε -Σπάρτακος και το ΣΕΚ.

Αντιδράσεις για τη μη συμφωνία

Κριτική εκφράστηκε και από την ΑΡΑΣ (συνιστώσα τηςΑΝΤΑΡΣΥΑ) και προς τις δύο πλευρές. Αντιμετώπισε τοθέμα με έντονα σκωπτικό ύψος, αφού τιτλοφόρησε τοδικό της σχόλιο: «Ένας προφήτης μα τι προφήτης ήΒρείτε τις διαφορές και κερδίστε μια μετωπική σύγ-κρουση». Σε αυτό το κείμενο παρουσιάζονταν τα σημείατης διαφωνίας, όπως καταγράφηκαν από τα δύο αρχικάκείμενα. Στο σχόλιό της επεσήμανε τις έως τώρα ευθύ-νες των δυνάμεων εντός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, θεωρώνταςότι η μη συμπόρευση δεν επιτεύχθηκε «με ευθύνη τωνδυνάμεων εκείνων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που είτε ταλαν-τεύονταν, είτε υιοθετούσαν ανοιχτά μια αντιθετική πο-λιτική κατεύθυνση αντικαπιταλιστικού μετώπου επανα-στατών στη βάση μιας ανάλυσης που ερμηνεύει την κοι-νωνική συγκυρία ως αντικειμενικά προεπαναστατική…».Ενώ στη συνέχεια, τόνιζε όμως ότι: «Ευθύνες έχουν καιοι επαμφοτερίζουσες πρακτικές και παλινδρομήσεις δυ-νάμεων εντός του Σχεδίου Β, που έλκονται από μια δυ-νατότητα άμεσης απεύθυνσης σε ένα πανεθνικό ακροα-τήριο, που αποστοιχίζεται από τη λογική του ευρωμονό-δρομου.»Η απόφαση ωστόσο για τη μη συμπόρευση δεν πέρασεχωρίς διαμαρτυρίες στον ευρύτερο χώρο, ιδίως στουςδιανοούμενους. Στελέχη που είχαν συμβάλει ενεργάστην αρχική προσπάθεια, όπως ο πρώην υποψήφιος τηςΑΝΤΑΡΣΥΑ με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας Γ. Ρούσης,έλαβε κριτικές αποστάσεις από τη διαδικασία. Σε δημό-σια παρέμβασή του με άλλα 21 πρόσωπα, ανάμεσά τουςοι Ν. Γαλάνης, Γ. Ραχιώτης, ∆. Πατέλης, ∆. Τσακνής, Α.Χρύσης, επεσήμαναν ότι: «Στην απευκταία περίπτωση,που μια τέτοια μετωπική συμπόρευση δεν επιτευχθείάμεσα, οι ευθύνες των δυνάμεων εκείνων που θα τηναρνηθούν… απέναντι στους εργαζόμενους και στη νεο-λαία του τόπου μας, απέναντι στον ίδιο τον κόσμο τηςμαχόμενης Αριστεράς, θα είναι τεράστιες.» Το σίγουρο είναι ότι και οι δύο πλευρές προσήλθαν στησυζήτηση με έντονη καχυποψία τόσο για το πρόγραμμαόσο και για το ρόλο του Αλ. Αλαβάνου κυρίως την επό-μενη μέρα.

Στάθης Κουτρουβίδης

Οι αποφάσεις του έκτα-κτου συνεδρίου των Οι-κολόγων - Πράσινων

στη Θεσσαλονίκη (15-16/3), κα-τέδειξε ότι ο χώρος συνεχίζει νασπαράσσεται από εσωτερικέςδιαφωνίες και αποχωρήσεις. Ηοριστική αποχώρηση του πρώηνευρωβουλευτή Ν. Χρυσόγελουέρχεται σε συνέχεια των παραι-τήσεων και 4 ακόμα υποψή-φιων ευρωβουλευτών.

Μετά τις εξελίξεις αυτές, ο Ν.Χρυσόγελος συμμετέχει στις ευ-ρωεκλογές με άλλο, ψηφοδέλ-τιο υπό τον τίτλο «ΠΡΑΣΙΝΟΙ -Αλληλεγγύη, ∆ημιουργία, Οικο-λογία» θεωρώντας ότι αλλοι-ώθηκε ο χαρακτήρας της πολι-

τικής οικολογίας, με το οποίοπαίρνει και επίσημα πλέον απο-στάσεις από τους ΟΠ. Σε ανα-κοίνωσή του, δηλώνει: «Απο-χωρώ για ηθικούς και πολιτι-κούς λόγους γιατί βλέπω νααπαξιώνεται η ποιοτική δουλειάετών από εκατοντάδες ενεργάάτομα στην κοινωνία και τουςθεσμούς, από μία μικρή μει-οψηφία, που με ίντριγκες, μη-χανισμούς και πελατειακές σχέ-σεις έχει οδηγήσει τους Οικολό-γους Πράσινους ένα βήμα πριντη διάλυση.»

Η απάντηση από την ηγεσίατων ΟΠ ήταν εξίσου σκληρή.«Επιχείρησε την αυτοδιάλυσητου κόμματος και την εκχώ-ρηση πολιτικών και διοικητι-κών αρμοδιοτήτων σε μια διορι-σμένη διοικούσα επιτροπή κα-

ταστρατηγώντας τον αμεσοδη-μοκρατικό χαρακτήρα του κόμ-ματός μας» μας τόνισε η εκπρό-σωπος Τύπου Μ. ∆ούση. Το συ-νέδριο κατέληξε και στο όνοματου ευρωψηφοδελτίου και στοπώς θα συγκροτηθεί. Ο τίτλοςείναι Οικολόγοι Πράσινοι μευπότιτλο: «Κοινωνική Εναλλα-κτική Λίστα». Το ψηφοδέλτιοθα λειτουργεί ως ανοιχτό Πρά-σινο ψηφοδέλτιο και η λίστατων 42 υποψηφίων θα αποτε-λείται από τους δέκα ήδηεκλεγμένους από το εσωτερικόδημοψήφισμα, έναν ή δύο πουθα υποδείξει η κάθε περιφερει-ακή οργάνωση και οι υπόλοιπεςθέσεις θα καλυφθούν από την

κοινωνία των πολιτών.Η απόφασή του συνεδρίου να

μην αποδεχτεί την πρόταση τηςτοπικής Πολιτικής Κίνησης Κυ-ψέλης να διαγραφεί ο Ν. Χρυ-σόγελος– χαρακτηρίστηκε ωςαπαράδεκτη – συνδυάστηκε μετην απόρριψη της πρότασήςτου Ν. Χρυσόγελου για αυτό-ματη διαγραφή της ΠολιτικήςΚίνησης και επανέλεγχο όλωντων νέων μελών που εγγράφη-καν σε αυτήν. Η πρόταση δια-γραφής του επικαλούνταν τιςγεμάτες παλινωδίες δηλώσειςτου για το αν παραμένει μέλοςτων ΟΠ ή όχι. Επίσης, το συνέ-δριο απέρριψε με κατηγορημα-τικό τρόπο την πρότασή τουσχετικά με τη συγκρότηση ενόςνέου οργάνου από 6 μέλη διορι-σμένα από την «κοινωνία των

πολιτών» από κοινού με ταμέλη του Συντονιστικού οργά-νου των ΟΠ. Η πρότασή του γιακατάρτιση εκ νέου του ευρω-ψηφοδελτίου απορρίφθηκεκαθώς η διαδικασία ως προςαυτό είχε λήξει.

Ένα ακόμα σημείο αντιπαρά-θεσης και τριβής ήταν η πρό-ταση που κατέθεσε ο Ν. Χρυσό-γελος περί καταδίκης της βίας:«Προσκαλούμε όλους/εςτους/τις υποψήφιους/ες να συ-νυπογράψουν διακήρυξη ότι ησυμμετοχή τους στην ευρωλί-στα των ΟΠ, επιβεβαιώνει καιδημόσια, ότι όλοι/ες παίρνουμεσαφή απόσταση, καταδικάζον-τας όλες τις εκφάνσεις της βίαςως μέσο προώθησης πολιτικώνστόχων, πολύ περισσότερο ότανη βία συνδέεται με αφαίρεση ήαπόπειρα αφαίρεσης ανθρώπι-νων ζωών». Η πρόταση ίσως,μέσα στο κλίμα πόλωσης, φω-τογράφιζε αρνητικά την επι-λογή υποψηφιότητάς του Βαγ-γέλη Πισσία στην πρώτη θέσητου ευρωψηφοδελτίου.

Ήδη προχθές η Ι. Κοντούληδημοσιοποίησε ότι κατέρχεταιμε ξεχωριστό ψηφοδέλτιο στιςδημοτικές εκλογές της Αθήναςζητώντας τη στήριξη από τουςΟΠ. Στην παρουσίαση της κινη-ματικής παράταξής της, άσκησεκριτική στους ΟΠ που δεν κα-τέβηκαν στις προηγούμενεςεκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώάφησε να εννοηθεί ότι σήμερατο πρόβλημα το έχει ο ΣΥΡΙΖΑπου δεν επιχείρησε καμία ου-σιαστική προσπάθεια επικοινω-νίας.

Ο Πειραιάςγυρίζεισελίδα Την Πέμπτη 27 Μαρτίου, στις12 το μεσημέρι, ο Θοδωρής∆ρίτσας παραχωρεί συνέν-τευξη τύπου στο δημαρχείοτου Πειραιά (7ος όροφος), μεθέμα «Ο Πειραιάς γυρίζει σε-λίδα».

Από δύοχωριά…Οικολόγοι

Το ψηφοδέλτιο θα λειτουργεί ωςανοιχτό Πράσινο ψηφοδέλτιο και η λίστατων 42 υποψηφίων θα αποτελείται απότους δέκα ήδη εκλεγμένους από τοεσωτερικό δημοψήφισμα, έναν ή δύο πουθα υποδείξει η κάθε περιφερειακήοργάνωση και οι υπόλοιπες θέσεις θακαλυφθούν από την κοινωνία τωνπολιτών.

“

Του Ανέστη Ταρπάγκου

Βαδίζοντας προς τις αυτοδιοικητι-κές εκλογές και τις ευρωεκλογέςτου Μαΐου, όλες πλέον οι σφυγμο-

μετρήσεις της κοινής γνώμης καταγρά-φουν ορισμένα αποτελέσματα που είναικαθοριστικά για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑκαι των πολιτικών πραγμάτων συνολι-κότερα:

α) Το γεγονός ότι οι δυνάμεις της ρι-ζοσπαστικής Αριστεράς παίρνουν κατ’αρχήν την εκλογική πρωτοκαθεδρία, μεποσοστά του 28% - 30%, που διασφαλί-ζουν το προβάδισμα έναντι της Ν∆ (27%- 29%), ωστόσο με μικρή διαφορά, και σεκάθε περίπτωση χωρίς να εξασφαλίζεταιη αριστερή κοινοβουλευτική πλειοψη-φία.

β) Το ότι σε περίπτωση που ανάλογααποτελέσματα θα καταγράφονταν σεεπίπεδο εθνικών κοινοβουλευτικώνεκλογών (είτε το προσεχές καλοκαίρι,είτε τον Μάρτιο του 2015 με αφορμή τηνεκλογή προέδρου της δημοκρατίας), εκτων πραγμάτων θα απαιτούνταν η συγ-κρότηση κυβερνητικών συμμαχιών (μεδεδομένη την κατηγορηματική αντίθεσητου ΚΚΕ) με δυνάμεις της κεντροαριστε-ράς και της λαϊκής δεξιάς, πράγμα πουθα οδηγούσε σε μια «κυβέρνηση εθνικήςσωτηρίας» και όχι σε μια αριστερή λαϊκήδιακυβέρνηση, με όλες τις σχετικές συ-νέπειες.

γ) Επιπρόσθετα, τα αυτοδιοικητικά πο-σοστά που συγκεντρώνονται από τα ρι-ζοσπαστικά ψηφοδέλτια που έχουν τηνυποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκονται μα-κράν των γενικών πολιτικών εκλογικώνεπιδόσεών του, με αποτέλεσμα να μηνεξασφαλίζεται η είσοδος στο δεύτερογύρο σε πολλές σημαντικές περιπτώ-σεις, αλλά και η αδυναμία δημοκρατικήςκατάκτησης νευραλγικών δήμων και πε-

ριφερειών εφόσον επιτυγχάνεται η είσο-δος στο δεύτερο γύρο.

δ) Αυτού του είδους τα αυτοδιοικητικάεκλογικά αποτελέσματα στα σίγουρα θαασκήσουν μια ορισμένη επίδραση περιο-ρισμού της ψαλίδας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ – Ν∆στις ευρωεκλογές και, σε κάθε περί-πτωση, η σημερινή μνημονιακή συγκυ-βέρνηση θα επιχειρήσει να επιμηκύνειέτσι το βίο της για έναν ακόμη χρόνο,ακόμη και αν το ΠΑΣΟΚ κατακρημνισθείεκλογικά, προωθώντας έτσι την ψήφισηενός καινούριου μνημονίου, που θα εξα-θλιώσει παραπέρα την κοινωνική κατά-σταση των λαϊκών τάξεων.

Άνοδος, προϊόντων ταξικών συγκρούσεων

Μ’ άλλες λέξεις φαίνεται ότι η πολι-τική εμβέλεια του ΣΥΡΙΖΑ, βελτιωμένηαπό το 27% (Ιούνιος 2012) στο σημερινό29% - 30%, παραμένει σχεδόν καθηλω-μένη, χωρίς δείγματα παραπέρα ανόδου,με αποτέλεσμα να αδυνατεί να οδηγήσεισε μια κυβέρνηση της Αριστεράς, στηναναχαίτιση της οικονομικής καταστρο-φής, στη διαμόρφωση μιας εναλλακτι-κής προοπτικής, ενός μεσοπρόθεσμουπρογράμματος με κατεύθυνση το σοσια-λιστικό μετασχηματισμό. Πρόκειται γιαένα εξαιρετικά σοβαρό πολιτικό αδιέ-ξοδο για τις λαϊκές και αριστερές δυνά-μεις, που με την υπάρχουσα κατάστασηπραγμάτων εμφανίζεται σχεδόν ανυπέρ-βλητο.

Για να απαντήσουμε με όρους αποτε-λεσματικής διεξόδου απέναντι σ’ αυτό τοαδιέξοδο, χρειάζεται να δούμε πώς στηδιετία 2010 - 12, επιτεύχθηκε ο εξαπλα-σιασμός της εκλογικής επιρροής της ρι-ζοσπαστικής Αριστεράς (από το 4,5%στο 27%). Αυτό δεν υπήρξε αποτέλεσματων πειστικών επιχειρημάτων του ΣΥ-

ΡΙΖΑ, της πολιτικής του ακτινοβολίας,της κοινοβουλευτικής του δράσης, τωνκυβερνητικών του σχεδιασμών. Απεναν-τίας, ήταν το αποτέλεσμα του γεγονότοςότι στην πρώτη μνημονιακή διετία ανα-πτύχθηκε ένα φαντασμαγορικό εργατικόαπεργιακό κίνημα πανεθνικού χαρα-κτήρα, που εντούτοις δεν κατόρθωσε νααναχαιτίσει την επέλαση των μνημονια-κών μεταλλάξεων. Στις αιτίες αυτής τηςαναποτελεσματικότητας εντοπίζονται ηανεπάρκεια, ο συναινετικός αλλά καιυπονομευτικός ρόλος της γραφειοκρατι-κής πλειοψηφίας σε ΓΣΕΕ και Α∆Ε∆Υ, τακύματα της κρατικής καταστολής καιτου αστυνομικού χημικού πολέμου κατάτου κινήματος, η αδυναμία διαμόρφω-σης ενός συνδικαλιστικού μετώπου τωναγωνιστικών εργατικών δυνάμεων (Αυ-τόνομη Παρέμβαση, Συσπειρώσεις,ΠΑΜΕ, διαφοροποιήσεις και αποσχίσειςΠΑΣΚΕ) κ.λπ.

Αυτή η λαϊκή αντιπαλότητα στα μνη-μόνια και στις συνέπειες της κρίσηςυπερσυσσώρευσης του κεφαλαίου, πουδεν κατόρθωσε να ματαιώσει την ακραίανεοφιλελεύθερη πολιτική, εκ των πραγ-μάτων αναζήτησε πολιτική διέξοδο, μετη μετατόπιση των εργατικών δυνάμεωντης κοινωνικής βάσης της ελληνικής σο-σιαλδημοκρατίας προς τα αριστερά. Σ’αυτή την περίπτωση τα φυσιογνωμικάχαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ του έδωσαντη δυνατότητα να αναδειχθεί σε απο-κλειστικό υποδοχέα αυτής της πολυσή-μαντης κοινωνικής μεταστροφής και πο-λιτικής εκπροσώπησης. Το συμπέρασμαπου εξάγεται αβίαστα είναι ότι η τροπο-ποίηση των πολιτικών εκπροσωπήσεων,η αλλαγή του συσχετισμού των πολιτι-κών δυνάμεων, δεν είναι πρωτίστωςπροϊόν κοινοβουλευτικής επιχειρηματο-λογίας, πολιτικών «επιλογών» των πολι-τών, αλλά αποκλειστικά αποτέλεσμακοινωνικών συγκρουσιακών ταξικώνπρακτικών, οι οποίες σε κάθε περί-πτωση εφόσον αντιμετωπίζουν την ανα-ποτελεσματικότητα της κινητοποίησηςτου εργατικού κινήματος, επιζητούν τηνπολιτική και εκλογική τους μορφοποί-ηση.

Επιστροφή στις ρίζεςτου λαϊκού κινήματος

Το ζήτημα είναι ότι αυτή η εκλογικήεκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ, που προέκυπτε ωςαποτέλεσμα κοινωνικών ταξικών αντι-παραθέσεων, θεωρήθηκε όχι ως η αφε-τηρία επανατροφοδότησης του πανεργα-τικού αντιμνημονιακού λαϊκού απεργια-κού κινήματος, αλλά ως το εφαλτήριοαποκλειστικά ανόδου στην διακυβέρ-νηση της χώρας, με το επιχείρημα της«μονίμως καταρρέουσας μνημονιακής

συγκυβέρνησης» (που εντούτοις θα γιορ-τάσει σύντομα τα δεύτερα γενέθλιά της),που θα ανοίξει το δρόμο της δημοκρατι-κής διεξόδου. Όσο το λαϊκό κίνημα τρο-φοδότησε πολιτικά την ριζοσπαστικήΑριστερά αναδεικνύοντάς την ως τηνισχυρή αντιμνημονιακή κοινοβουλευτικήαντιπολίτευση, άλλο τόσο ο ΣΥΡΙΖΑόφειλε να λειτουργήσει στην κατεύ-θυνση επανατροφοδότησης του πανερ-γατικού απεργιακού κινήματος, για τηνκινηματική ανατροπή της μνημονιακήςσυγκυβέρνησης, ως πολιτικός οργανω-τής των λαϊκών προσδοκιών και αντι-στάσεων. Αυτό καθόλου δεν συνέβη, ήπραγματοποιήθηκε εντελώς περιθω-ριακά, και αντικαταστάθηκε από ένανακατάπαυστο εκλογικισμό, από σχεδια-σμούς του κυβερνητισμού, από την ανα-γνώριση της πρωτοκαθεδρίας της κοινο-βουλευτικής «διαπάλης» (συνήθωςάσφαιρων πυρών) έναντι των κινηματι-κών αντιπαραθέσεων, με αποτέλεσμα ναμπλοκαριστεί και η πολιτική άνοδος τουΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτή την τελευταία διετία, καιη επιρροή του να «κολλήσει» κυριολε-κτικά στην οροφή του 30%, που δεν πα-ρέχει τη δυνατότητα ρηξικέλευθων καιριζοσπαστικών κυβερνητικών διεξόδων.

Η «επιστροφή στις ρίζες», η πολιτικήεπανατροφοδότηση του αντιπολιτευτι-κού λαϊκού κινήματος, τόσο για την ανα-τροπή της αστικής συγκυβέρνησης, όσοκαι για τη διεύρυνση της πολιτικής επιρ-ροής του ΣΥΡΙΖΑ σ’ ολόκληρο τον επό-μενο χρόνο (μέχρι τον Μάρτιο 2015),αποτελεί μονόδρομο για τις αριστερέςριζοσπαστικές δυνάμεις, εφόσον κυ-ρίαρχη στόχευση παραμένει η ακύρωσητων μνημονίων και των εφαρμοστικώντους νόμων, η υπέρβαση της κρίσηςυπερσυσσώρευσης προς όφελος της ερ-γατικής τάξης και σε βάρος των συμφε-ρόντων του επιχειρηματικού κεφαλαίου.Πρόκειται για το μοναδικό δρόμο πουεπιτυγχάνει την αλλαγή των πολιτικώνσυσχετισμών (στην προκειμένη περί-πτωση την κατάκτηση της αυτοδύναμηςκοινοβουλευτικής πλειοψηφίας) μέσααπό την ανάπτυξη των κοινωνικών ταξι-κών αντιπαραθέσεων.

Το πεδίο των αυτοδιοικητικών εκλο-γών που βρίσκεται μπροστά μας για τοεπόμενο δίμηνο μπορεί να αποτελέσειτην αφετηρία για τη λειτουργία του ΣΥ-ΡΙΖΑ ως πολιτικού οργανωτή και κοινω-νικού τροφοδότη της ανάταξης και προ-βολής εκ νέου στο προσκήνιο του αντι-μνημονιακού κινήματος, των πανεθνι-κών εργατικών κινητοποιήσεων, τουενεργού συντονισμού όλων των μετώπωνκοινωνικής αντίστασης. Μόνον μ’ αυτότον τρόπο θα κατορθώσουμε να επιλύ-σουμε τον γόρδιο δεσμό της κατάκτησηςτης πολιτικής διακυβέρνησης από τιςαριστερές δυνάμεις.

1122 Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Όσο το λαϊκό κίνημα τροφοδότησε πολιτικάτην ριζοσπαστική Αριστερά, άλλο τόσο οΣΥΡΙΖΑ όφειλε να λειτουργήσει στηνκατεύθυνση επανατροφοδότησης τουπανεργατικού απεργιακού κινήματος, γιατην κινηματική ανατροπή της μνημονιακήςσυγκυβέρνησης, ως πολιτικός οργανωτήςτων λαϊκών προσδοκιών και αντιστάσεων.

“Οι πολιτικοί συσχετισμοίκαι οι ταξικές αντιπαραθέσεις

Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014 1133∆ΙΕΘΝΗ

«Κά θε κλή ση α με ρι κα νών α -πό και προς μια συ γκε κρι -μέ νη χώ ρα», κα τα γρά φε ται

και α πο θη κεύε ται α πό το πρό γραμ μαMYSTIC, της Υπη ρε σίας Εθνι κήςΑσφά λειας των Η ΠΑ (NSA), α πό το2009. Αυ τό α πο κα λύ πτει ,την πε ρα -σμέ νη ∆ευ τέ ρα η Washington Post, καιδιευ κρι νί ζει: «Κα τό πιν αι τή μα τος α με -ρι κα νών α ξιω μα τού χων, η WP α πο -κρύ πτει λε πτο μέ ρειες που θα μπο ρού -σαν να χρη σι μο ποιη θούν για τον ε ντο -πι σμό της χώ ρας ό που χρη σι μο ποιεί -ται το σύ στη μα ή άλ λες χώ ρες στις ο -ποίες προ γραμ μα τί ζε ται η χρή ση του».

Σε έρ γο με πρω τα γω νι στές, με τα ξύάλ λων, κρα τι κές μυ στι κές υ πη ρε σίεςκαι ε ται ρίες τη λε φω νίας και κο μπάρ -σους τα ε κα τομ μύ ρια των α πλών πο- λι τών που α ντι με τω πί ζο νται σαν ενδυ νά μει τρο μο κρά τες και των ο ποίωνθε με λιώ δη δι καιώ μα τα και ε λευ θε ρίεςκα τα πα τώ νται, ε ξε λίσ σε ται το σκάν- δα λο των πα ρα κο λου θή σεων πα γκο -σμίως, με τά τις α πο κα λύ ψεις του Έν-τουρ ντ Σνόου ντεν και των WikiLeaks.

Έπε σαν α πό τα σύν νε φα

Τον Ιού νιο α πο κα λύ φθη κε ο τι -α νε -μπό δι στες α πό διε θνείς και κρα τι κέςνο μο θε σίες-, οι πα ρα κο λου θή σεις έ -φθα ναν μέ χρι αρ χη γούς κρα τών, ε πι -κε φα λής διε θνών ορ γα νι σμών (Πα -γκό σμια Τρά πε ζα), τα «α σφα λή» διε- θνή συ στή μα τα δια τρα πε ζι κών ε πι κοι -νω νιών και συ ναλ λα γών SWIFT καιVisa, ε ται ρίες, δια σκέ ψεις κο ρυ φής(G8, G20, Ο ΗΕ για την κλι μα τι κή αλ- λα γή). Τό τε και μό νον, ευ ρω παίοι η -γέ τες και πο λι τι κοί «ε ξε πλά γη σαν»,«ε ξορ γί στη καν» και, σύμ φω να με τοκεί με νο της ε πι τρο πής Ελευ θε ριώντων Πο λι τών, ∆ι καιο σύ νης και Εσω τε -ρι κών Υπο θέ σεων (LIBE) του ευ ρω -κοι νο βου λίου, που ε ρεύ νη σε το θέ ματων μα ζι κών πα ρα κο λου θή σεων,«κλο νί στη κε η ε μπι στο σύ νη τους προςτους διατ λα ντι κούς ε ταί ρους» αλ λάκαι «με τα ξύ των κρα τώ ν-με λών καιτων ευ ρω παίων πο λι τών και των κυ- βερ νή σεών τους».

Ο δη μο σιο γρά φος Γκλεν Γκρί νουολ -ντ, που κα τέ θε σε στην ε πι τρο πή και ή -ταν ο πρώ τος με τον ο ποίο εί χε ε πι -κοι νω νή σει ο Έντουαρ ντ Σνόου ντεν,α πα ντά στην -εύ λο γη- α πο ρία, κα τάπό σον εί χαν ό ντως ά γνοια οι α ξιω μα -τού χοι των ευ ρω παϊκών χω ρών ό σοκαι ο πρό ε δρος Ομπά μα -ό πως δή λω -σε για λο γα ρια σμό του ο Λευ κός Οί -κος. Σε έγ γρα φο της NSA, α ξιω μα τού -χος του SIGINT (σύ στη μα ε ντο πι σμούκαι συλ λο γής πλη ρο φο ριών που με τα -δί δο νται μέ σω τη λε πι κοι νω νιών, ρα ν-τάρ ή ο πλι κών συ στη μά των, α πό στό- χους της NSA στο ε ξω τε ρι κό) διευ κρι -νί ζει ο τι, «στις πρω τεύου σες πολ λώνσυ νερ γα τών μας στο ε ξω τε ρι κό, ε λά -χι στοι υ ψη λά ι στά με νοι ε κτός των α -

μυ ντι κώ ν-μυ στι κών συ στη μά των, ε νη -με ρώ νο νται για ο ποια δή πο τε σύν δε σητου SIGINT με NSA και Η ΠΑ».

Σύμ φω να με «πει στι κές α πο δεί -ξεις», ό πως τις χα ρα κτη ρί ζει η LIBE,πραγ μα το ποιού νται ευ ρείας κλί μα καςπα ρα κο λου θή σεις και υ πο κλο πές α πότην NSA ό σο και «α πό τις υ πη ρε σίεςπλη ρο φο ριών με ρι κών κρα τώ ν-με -λών» και ι διαι τέ ρως α πό τα συ στή μα -τα του Αρχη γείου Επι κοι νω νιών τηςΒρε τα νι κής Κυ βέρ νη σης (GCHQ)Tempora και Edgehill. Με την NSA συ- νερ γά ζο νται και πα ρέ χουν διευ κο λύν -σεις, οι μυ στι κές υ πη ρε σίες των χω -ρών που συμ με τέ χουν στα προ γράμ -μα τα πα ρα κο λου θή σεων ό πως τα ε πο -νο μα ζό με να 5, 9 ή 14 μά τια, -α νά λο γαμε το πλή θος των συμ με τε χό ντω ν- ό -πως οι: ∆α νία, Γαλ λία, Νορ βη γία, Ολ-λαν δία, Γερ μα νία, Βέλ γιο, Ιτα λία,Ισπα νία και Σουη δία στην ΕΕ και Κα- να δάς, Αυ στρα λία, Νέα Ζη λαν δία, με«κο ρυ φαία» την Βρε τα νία.

Ο ρό λος των Ευ ρω παίω ν

Το Ευ ρω παϊκό Κοι νο βού λιο κα λείει δι κό τε ρα την Βρε τα νία, «να α να θεω -ρή σει το ι σχύον νο μι κό πλαί σιο».Όπως ό μως κα τέ θε σε ο Σνόου ντεν, α -κό μα και ό ταν οι υ πη ρε σίες που πα- ρεί χαν στην NSA πρό σβα ση στα συ- στή μα τά τους θέ τουν ως ό ρο να μηνπα ρα κο λου θεί ται η χώ ρα τους, τασυμ βό λαια με άλ λες χώ ρες, ε πι τρέ -πουν την συλ λο γή πλη ρο φο ριών στηνδια δρο μή τους. Eπι πλέ ον, οι νο μι κοίσύμ βου λοι της GCHQ, «ερ γά ζο νταιπο λύ σκλη ρά προ κει μέ νου να ε ντο πί -σουν κε νά στις νο μο θε σίες και στιςσυ νταγ μα τι κές προ στα σίες» των κρα- τών, ώ στε να α πο φεύ γουν αυ τό που ο -νο μά ζουν «ε πι βλα βή δη μό σια δια βού -λευ ση».

Τη λε πι κοι νω νια κοί κο λοσ σοί ό πωςοι Verizon, British Telecommunica-tions, Vodafone κ.ά., συ νερ γά ζο νταιμε την GCHQ και σε το μείς πέ ραν τωνα παι τού με νων α πό τον νό μο.

Πα ρα μέ νει α πο ρίας ά ξιον, ποιές θαή ταν οι α ντι δρά σεις της κυ ρίας Μέρ- κε λ, αν δεν πα ρα κο λου θεί το η ί δια, α -

πό το 2002 ό πως α πο κα λύ φθη κε. Ο ι δρυ τής των WikiLeaks, Τζού λιαν

Ασάν ζ, κα τέ θε σε τον Σε πτέμ βριο μη- νυ τή ριες α να φο ρές στην γερ μα νι κή δι- καιο σύ νη, προ κει μέ νου να διε ρευ νη -θεί η α νά μι ξη της κα γκε λα ρίου σε πα- ρε μπό δι ση του έρ γου δη μο σιο γρά φωνκαι του ι δίου και στην κα τά σχε ση τηςπε ριου σίας των WikiLeaks, το 2009και 2010. Κα λεί δε την κυ ρία Μέρ κε λ,«να α πα ντή σει σε δύο α πλές ε ρω τή -σεις: Εξου σιο δό τη σε την χρή ση α με ρι -κα νι κών βά σεων προ κει μέ νου να κα- τα σκο πεύουν δη μο σιο γρά φους στηνΓερ μα νία; Εξου σιο δό τη σε την πα ρά -δο ση των α πο τε λε σμά των αυ τών τωνπα ρα κο λου θή σεων στην διω κτι κή αρ -χή των Η ΠΑ, ε να ντίον της φε ρό με νηςως πη γής των WikiLeaks, Τσέλ σι Μά- νιν γκ;»

Τον Ιού λιο, α πό έ ρευ να του Spiegelπροέ κυ ψε ο τι η Ομο σπον δια κή Υπη- ρε σία Πλη ρο φο ριών (BND) συ νερ γα -ζό ταν στε νά με την NSA, πα ρά τις (εκτων υ στέ ρων) δια βε βαιώ σεις πε ρί τουα ντι θέ του α πό το (γερ μα νι κό) Ομο- σπον δια κό Γρα φείο για την Προ στα -σία του Συ ντάγ μα τος. Τον ί διο μή ναάρ χι σαν οι δια πραγ μα τεύ σεις με τα ξύΕΕ και Η ΠΑ για την ∆ιατ λα ντι κή Εμ-πο ρι κή και Επεν δυ τι κή Εται ρι κή Σχέ -ση (TTIP). Ο Τζον Κέ ρι, κα τά την α νά -λη ψη κα θη κό ντων της α να πλη ρώ -τριάς του για ευ ρω παϊκά θέ μα τα Βι- κτώ ριας Νιού λα ντ τον Σε πτέμ βριο, εί -χε α να φερ θεί στην ση μα ντι κή για τιςΗ ΠΑ συ νερ γα σία, χα ρι το λο γώ ντας:«Εί μαι α πο λύ τως βέ βαιος πως αν προ- σπα θού σα με, θα μπο ρού σα με να υ πο -γρά ψου με την TTIP πε ρί που σε μια ώ -ρα». Όπως δια φαί νε ται, η «ορ γή» τωνευ ρω παίων α ξιω μα τού χων -α νά λο γημε αυ τή των με λών του α με ρι κα νι κούΚο γκρέ σου για τις πα ρα κο λου θή σειςτους α πό την CIA- θα χρη σι μο ποιη θείως δια πραγ μα τευ τι κό μέ σο.

Με τά τις α πο κα λύ ψεις για οι κο νο μι -κή και βιο μη χα νι κή κα τα σκο πεία, τοΚοι νο βού λιο κρί νει ο τι α παι τεί ται «α -να δό μη ση της ε μπι στο σύ νης ΕΕ-Η -ΠΑ» α φού «η, στρα τη γι κής ση μα σίαςγια την οι κο νο μι κή α νά πτυ ξη, συμ φω -νία θα μπο ρού σε να τε θεί σε κίν δυ νο

αν δεν στα μα τή σουν οι μα ζι κές πα ρα -κο λου θή σεις και οι υ πο κλο πές». Επι- πλέ ον το νί ζει ο τι, «θα συ ναι νέ σει στηντε λι κή συμ φω νία για την TTIP, με τηνπροϋπό θε ση ο τι αυ τή θα σέ βε ται πλή- ρως , με τα ξύ άλ λων, τα θε με λιώ δη δι- καιώ μα τα του Χάρ τη της ΕΕ [....]».

Το κα τά πό σον, εκ των υ στέ ρων, οικυ βερ νή σεις θα προ στα τεύ σουν τουςπο λί τες, τα αν θρώ πι να δι καιώ μα τα, ό -σο και τις συ νταγ μα τι κές ε λευ θε ρίες,θα α πο δεί ξει την αυ θε ντι κό τη τα τηςέκ πλη ξης και της ά γνοιας που δή λω -σαν.

Στην α κρό α ση της LIBE μέ σω τη λε -διά σκε ψης, ο Σνόου ντεν, στην ε ρώ τη -ση του γερ μα νού ευ ρω βου λευ τή τωνΠρα σί νων Ζαν Φι λίπ Άλμπρε χτ, αν θαμπο ρού σαν να του πα ρά σχουν κά ποιαβοή θεια και αν ζη τά ά συ λο στην ΕΕ, α -πά ντη σε:

«Αν θέ λε τε να με βο η θή σε τε [...] δη- λώ στε ο τι αυ τή η χω ρίς δια κρί σεις,μα ζι κή συλ λο γή πλη ρο φο ριών προ- σω πι κών δε δο μέ νων α πό τις κυ βερ νή -σεις, α πο τε λεί πα ρα βία ση των δι καιω -μά των μας και πρέ πει να τε λειώ σει.[...] Όσο για το ά συ λο, ναι, ζη τώ ά συ -λο στην ΕΕ [...]. Μέ λη των κοι νο βου -λίων των ε θνι κών κυ βερ νή σεων μουεί παν ο τι οι Η ΠΑ -πα ρα θέ τω- «δεν θαε πι τρέ ψουν» στους ε ταί ρους της ΕΕνα προ σφέ ρουν ά συ λο σε μέ να. [...]Θα μου ή ταν ευ πρόσ δε κτη ο ποια δή -πο τε προ σφο ρά α σφα λούς διέ λευ σηςή μό νι μου α σύ λου, αλ λά α να γνω ρί ζωο τι θα α παι τού σε μια πρά ξη ε ξαι ρε τι -κού πο λι τι κού θάρ ρους».

Απά ντη ση πε ρί πο λι τι κού θάρ ρουςέ δω σε η κα τα ψή φι ση της πρό τα σηςτου Άλμπρε χτ για μη ά σκη ση ποι νι -κών διώ ξεων ε να ντίον του Σνόου ντενκαι προ στα σία του α πό δίω ξη, έκ δο σηή πα ρά δο ση σε τρί τους, σε α να γνώ ρι -ση της ι διό τη τάς του ως πλη ρο φο ριο -δό τη και διε θνή υ πε ρα σπι στή των αν- θρω πί νων δι καιω μά των, α πό την ε πι -τρο πή.

Ελι σά βετ Πε τρί δου

Σερβία: Τον απόλυτο έλεγχοέχει πια η πολιτική της λιτότηταςΟ Βούτσιτς του Προοδευτικού Κόμματος, μετάτην εκλογική του νίκη, θα έχει τη δυνατότητα ναπεράσει εύκολα όλες τις “επώδυνες μεταρρυθμί-σεις”, κατά τη γνωστή συνταγή του ∆ΝΤ.. σελ. 14

Ινδία: Η ανάπτυξη της ινδικήςοικονομίας αύξησε την ανισότηταΗ Μίνα Μενόν και ο Άτσι Βανάικ μιλούνστην Εποχή για την ινδική πραγματικότητατων καστών, της βίας κατά των γυναικώνκαι της ανισότητας.. σελ. 16, 17ΚΟΣΜΟΥ

Ο γύρος τού

NSA, ΜΥ ΣΤΙ ΚΕΣ Υ ΠΗ ΡΕ ΣΙΕΣ, ΕΕ

Όλοι πα ρα κο λου θούντους πο λί τες “Οι πα ρα κο λου θή -

σεις έ φθα ναν μέ χριαρ χη γούς κρα τών,ε πι κε φα λής διε -θνών ορ γα νι σμών,τα “α σφα λή” διε θνήσυ στή μα τα δια τρα -πε ζι κών ε πι κοι νω -νιών και συ ναλ λα -γών SWIFT καιVisa, ε ται ρίες, δια -σκέ ψεις κο ρυ φής(G8, G20, Ο ΗΕ γιατην κλι μα τι κή αλ -λα γή)

1144 Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014∆ΙΕΘΝΗ

Ο Βούτσιτς θα έχει τη δυνατότητα να περάσειεύκολα όλες τις “επώδυνες μεταρρυθμίσεις”κατά τη γνωστή συνταγή του ∆ΝΤ.“

Του ∆ημήτρη Σμυρναίου, Βερολίνο

Αν δεν υπήρχε και η Αριστερά θα μπορούσε να πι-στέψει κανείς ότι μέσα στο γερμανικό κοινοβού-λιο εκπροσωπείται ένα και μοναδικό κόμμα με

διαφορετικές «αποχρώσεις» των απόψεων των βου-λευτών του σε ό,τι αφορά στην υπόθεση της Ουκρα-νίας. Η ομοφωνία για τη στάση απέναντι στη Μόσχαείναι πραγματικά εντυπωσιακή και θα μπορούσε να συ-νοψιστεί μέσα σε μια πρόταση: σκληρή γλώσσα απέ-ναντι στον Πούτιν, αλλά και υπολογισμός πριν από τηνοποιαδήποτε κίνηση των οικονομικών συνεπειών πουθα είχε μια σημαντική επιδείνωση των σχέσεων με τηΡωσία. Ο μαυροκόκκινος μεγάλος συνασπισμός βρήκεένα χρήσιμο σύμμαχο στο πρόσωπο των Πρασίνων, πουέτσι κι αλλιώς πάντα ήταν ιδιαίτερα επικριτικοί απέ-ναντι στον ρώσο πρόεδρο.

Ευρώπη: Όχημα εξυπηρέτησηςτων γερμανικών θέσεων

Το πιο ουσιαστικό σημείο της υπόθεσης έχει να κάνειμε την «ενότητα» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως τηναποκαλεί ο γερμανικός Τύπος, που θα μπορούσε όμωςνα τη δει κανείς και από την ακριβώς αντίθετη πλευρά.∆εν είναι η Γερμανία, που παραμένει προσδεδεμένη στοευρωπαϊκό άρμα, αλλά η Ευρώπη που φαίνεται να αξιο-ποιείται πια ως όχημα εξυπηρέτησης των γερμανικώνθέσεων.

Το Βερολίνο έχει πάψει προ πολλού να ασκείται στηναυτοσυγκράτηση και επιδιώκει ανοικτά να επιβάλει τα

συμφέροντά του στις περιοχές άμεσου ενδιαφέροντόςτου, αψηφώντας τις συνέπειες. Στην προκειμένη περί-πτωση μια πιθανή συνέπεια θα μπορούσε να είναιακόμα και η διάσπαση της Ουκρανίας, αν και αυτό τοσενάριο είναι ιδιαίτερα περίπλοκο. Η δυτική τηςπλευρά θα μπορούσε να αποτελέσει πεδίο δράσης λαμ-πρό για τα γερμανικά κεφάλαια, χάρις και στη συμφω-νία σύνδεσης με την ΕΕ και σε συνδυασμό με προγράμ-ματα «προσαρμογής» με την αρωγή του ∆ΝΤ ή και όχι.Η επιχειρηματολογία για τα κρυφά κεφάλαια και τουςπλούσιους που δεν πληρώνουν, θυμίζει ως ένα βαθμό

εκείνη που χρησιμοποίησε η λαϊκιστική γερμανική προ-παγάνδα για να πείσει εχθρούς και φίλους ότι οι Ελλη-νες είναι «τεμπέληδες» και πρέπει να τιμωρηθούν. Καιδείχνει και κάποιες συνιστώσες του προβλήματος πουπονοκεφαλιάζουν έντονα μια οικονομική δύναμη, πουέγινε τέτοια ακριβώς επειδή ποτέ δε φημιζόταν γιατην απλοχεριά της.

∆εν πρόκειται να τα «σπάσει» με τον Πούτιν

Στο μυαλό των επιτελών της κυρίας Μέρκελ υπάρ-χει ένας βασικός στόχος: Η Ευρώπη πρέπει να μετα-μορφώνεται ολοένα και σε πιο γερμανική και οι αφε-λείς που καμαρώνουν ότι «προεδρεύουν» ανά εξάμηνοστην ΕΕ είναι άλλοτε χρήσιμοι, άλλοτε ενοχλητικοί,αλλά πάντα αφελείς. «Ετσι είναι αν έτσι νομίζετε»όπως θα έλεγε και ο Πιραντέλο, αφού για την κυρίαΜέρκελ αυτό που μετράει δεν είναι οι εντυπώσειςαλλά η ουσία. Και η ουσία είναι ότι το Βερολίνο σεκαμιά περίπτωση δεν πρόκειται να τα «σπάσει» με τονΠούτιν, αλλά ταυτόχρονα δεν θέλει να αφήσει την αμε-ρικανική παρουσία στην Ευρώπη να ενταθεί με σημαι-οφόρους της κάποιους άλλους Ευρωπαίους.

Ο γρίφος δεν είναι απλός στη λύση του, αφού υπάρ-χουν και κρυφοί παίκτες. ∆εν είναι απλά μια σκακιέραμε δύο παίκτες, αλλά ένα τραπέζι πόκερ στο οποίο συ-νυπάρχουν πολλοί διαφορετικοί χαρακτήρες κάποιοιαπό τους οποίους είναι και απρόβλεπτοι. Αυτοί πουκοιτούν μόνο την επιφάνεια και καμαρώνουν για τησυμπαγή ευρωπαϊκή στάση καλό θα είναι να έχουν ταμάτια τους ανοικτά για να μην χάσουν και επεισόδια,από εκείνα που διαδραματίζονται στα παρασκήνια.

Της Σιμόν Αργυράκου

Οαπόλυτος νικητής των βουλευ-τικών και δημοτικών εκλογώντης προηγούμενης Κυριακής

στη Σερβία είναι το ΠροοδευτικόΚόμμα (SNS) του, μέχρι πρότινος πρώ-του αντιπροέδρου της κυβέρνησης,Αλεξάνταρ Βούτσιτς, με 48,2 % και 158από 250 έδρες στη Βουλή. Ακολουθούντο Σοσιαλιστικό Κόμμα (SPS)1 τουπρώην πρωθυπουργού Ίβιτσα Ντά-τσιτς με 13,6%, το ∆ημοκρατικό κόμμα(DS) του πρώην δημάρχου του Βελι-γραδίου Ντράγκαν Τζίλας με 6,3%, τοΝέο ∆ημοκρατικό Κόμμα (NDS) τουπρώην προέδρου Μπόρις Τάντιτς με 5,7 % και τρία κόμματα εθνικών μειονο-τήτων Το ∆ημοκρατικό Κόμμα Σερβίας(DSS) του Βόγισλαβ Κοστούνιτσα καιτο Ριζοσπαστικό Κόμμα του ΒόγισλαβΣέσελι (SRS) έμειναν εκτός Βουλής.

Τιμωρήθηκαντα «παλιά κόμματα»

Η μετά-Μιλόσεβιτς πολιτική ζωή τηςΣερβίας χαρακτηρίστηκε από την κυ-ριαρχία των εθνικών θεμάτων, ειδικά

στις προεκλογικές περιόδους, σκληρήνεοφιλελεύθερη πολιτική, κοινωνικήανισότητα και διαφθορά. Αυτό άρχισενα αλλάζει από τις προηγούμενες(2012) και φάνηκε ξεκάθαρα σε αυτέςτις εκλογές: δεν τέθηκε το γνωστό δί-λημμα “Κόσοβο ή ΕΕ” και στην προ-εκλογική καμπάνια κυριάρχησαν τα οι-κονομικο-κοινωνικά ζητήματα, ενώ τι-μωρήθηκαν όλα τα “παλιά κόμματα” -τόσο τα ευρωσκεπτικιστικά, όσο και ταφιλοευρωπαϊκά. Πολλοί αναλυτές χα-ρακτηρίζουν αυτές τις εκλογές ως τοοριστικό τέλος της ∆ημοκρατικής Αν-τιπολίτευσης της Σερβίας (DOS) – συ-νασπισμού κομμάτων ο οποίος είχεανατρέψει τον Μιλόσεβιτς το 2000, καιαπό τότε, κυβερνούσε την χώρα με διά-φορα σχήματα.

Η δημοφιλία του Προοδευτικού Κόμ-ματος ανέβαινε σταθερά τα τελευταίαδύο χρόνια στις δημοσκοπήσεις πρωτί-στως λόγω της (πολυδιαφημισμένης)καταπολέμησης της διαφθοράς, τηςολιγαρχίας και του οργανωμένου εγ-κλήματος, αλλά και χάρη στην ικανό-τητα του Βούτσιτς να εμφανίζεται σανάνθρωπος που, όχι μόνο δεν είναι κομ-μάτι του διεφθαρμένου πολιτικού συ-στήματος, αλλά εκείνος που το πολε-

μάει. Με αυτό τον τρόπο, κέρδισε πολ-λούς απογοητευμένους ψηφοφόρουςτων φιλελεύθερων κομμάτων.

Από την άλλη πλευρά, το Προοδευ-τικό Κόμμα, παρόλο που μεταμορφώ-θηκε ριζικά και από ακροδεξιό2 έγινεφιλελεύθερο φιλοευρωπαϊκό, προσεγ-γίζει εύκολα τους πιο συντηρητικούςψηφοφόρους οι οποίοι, αν και δενείναι ενθουσιασμένοι με την ΕΕ, έχουνσυμφιλιωθεί με την ιδέα ότι αυτή είναιη μοναδική προοπτική για τη χώρα.Μετά από πολλά χρόνια χειραγώγησήςτους από τα εθνικιστικά κόμματα, καιαυτοί οι ψηφοφόροι τώρα ενδιαφέρον-ται περισσότερο για το πώς θα μειωθείη τεράστια ανεργία (28,7%) παρά για τοτι θα γίνει με το Κόσοβο.

Απουσιάζει η Αριστερά

Τέλος, το προφίλ του Βούτσιτς ωςενός ισχυρού και ικανού ηγέτη, έπαιξεεπίσης σημαντικό ρόλο. Αυτό, βέβαια,κρύβει και αρκετούς κινδύνους γιατίήδη κατά τη διάρκεια της προηγούμε-νης περιόδου, ο Βούτσιτς συγκέντρωσεστα χέρια του τον πλήρη έλεγχο όλωντων μυστικών υπηρεσιών, κάτι που δεν

είχε καταφέρει κανένας πολιτικός μετάτο 2000.

Όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίοο Βούτσιτς υπόσχεται να βελτιώσει τηνοικονομική κατάσταση της χώρας, δενπρέπει να υπάρχουν πολλές αυταπά-τες: παρά την κριτική που κάνει στιςπροηγούμενες κυβερνήσεις, δεν σκο-πεύει να τερματίσει την νεοφιλελεύ-θερη πολιτική λιτότητας. Μάλιστα,έχοντας την απόλυτη πλειοψηφία στοΚοινοβούλιο, με απουσία της Αριστε-ράς και με κατακερματισμένα τα συν-δικάτα, θα έχει τη δυνατότητα να πε-ράσει εύκολα όλες τις “επώδυνες με-ταρρυθμίσεις” κατά τη γνωστή συνταγήτου ∆ΝΤ3, όπως π.χ. την αλλαγή τουεργασιακού νόμου η οποία ματαιώθηκετον Ιανουάριο, μετά από μεγάλες δια-δηλώσεις των εργαζομένων.

1 Στην ουσία, πρόκειται για συνδυασμότριών κομμάτων με μεγαλύτερο το SPS

2 ∆ημιουργήθηκε το 2008, μετά τη διά-σπασή του από το Ριζοσπαστικό Κόμμα (SRS)του Βόγισλαβ Σέσελι

3http://www.imf.org/external/np/sec/pr/2013/pr13395.html

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗ ΣΕΡΒΙΑ

Τον απόλυτο έλεγχοέχει πια η πολιτική της λιτότητας

Σκληρή ρητορική, αλλά οι δουλειές, δουλειές

Το Βερολίνο σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειταινα τα «σπάσει» με τον Πούτιν, αλλά ταυτόχρονα δενθέλει να αφήσει την αμερικανική παρουσία στην Ευ-ρώπη να ενταθεί με σημαιοφόρους της κάποιουςάλλους Ευρωπαίους.

Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014 1155∆ΙΕΘΝΗ

www.pigsvstroika.alter-vista.org

Ενάντιαστην τρόικα

Ξεκίνησαν οιπροετοιμασίες για το

τριήμερη συνάντηση«pigsvstroika», που θα γίνειστην Νάπολη 4 με 6 Απριλίου.Με το όραμα της οικοδόμησηςμιας άλλης κοινωνίας,ακτιβιστές από όλη την Ιταλίαθα συζητήσουν, μεταξύ άλλων,για την μετανάστευση, τασύνορα, το εισόδημα, τηνιθαγένεια και τα δικαιώματα,και θα συντονίσουν τιςαντιστάσεις για τηναντεπίθεση των «pigs» ενόψειτης εθνικής κινητοποίησηςενάντια στην τρόικα και τηνκυβέρνηση Ρέντσι, που θαγίνει στις 12 Απριλίου στηνΡώμη.

www.antirep2014.noblogs.org

Στοπστην καταστολή

Χιλιάδες άνθρωποιδιαδήλωσαν χτες σε

πολλές γερμανικές πόλειςστην ημέρα δράσης ενάντιαστην καταστολή, σε μια πουκινητοποίηση που ξεκίνησεαπό διάφορες οργανώσεις τηςριζοσπαστικής αριστεράς καιτης αυτονομίας. Αφορμή ήτανη όλο και μεγαλύτερηποινοικοποίηση τωνκινημάτων αντίστασης από τογερμανικό κράτος, που στοόνομα της τάξης και τηςασφάλειας επιτίθεται σεόσους διαμαρτύρονται ενάντιαστην κυρίαρχη πολιτική πουγεννάει φτώχεια και λιτότητακαι οδηγεί μεγάλα τμήματατης κοινωνίας στηνπεριθωριοποίηση.

www.nofibs.com.au

Όχι στο όνομά μου

Με το σύνθημα «όχι στοόνομά μου», χιλιάδες

αυστραλοί συμμετείχαν στιςτριήμερες δράσεις«MarchinMarch», μιαπρωτοβουλία πουοργανώθηκε μέσα από τα μέσακοινωνικής δικτύωσηςενάντια στην κυβέρνηση τουΤόνι Άμποτ έξι μήνες μετά τιςεκλογές. Μόνο στηνΜελβούρνη οι διαδηλωτέςξεπέρασαν τις 50.000, σε ένανέο κίνημα που έκανεαυθόρμητα την παρουσία τουμακριά από τουςπαραδοσιακούς κομματικούςμηχανισμούς, και αποτυπώνειτην επιθυμία των ανθρώπωνγια δημοκρατία και συμμετοχήστις αποφάσεις

∆ημήτρης Γκιβίσηςgivisisdim@yahoo.gr

στα

δίκτ

υα τ

ου κ

όσµο

υ

Εκατοντάδες χιλιάδες Ισπανοί καιΙσπανίδες διαδήλωσαν χθες στηΜαδρίτη για να εκφράσουν τη θέ-

λησή τους, να ζήσουν με αξιοπρέπεια.Ταυτόχρονα, οι συγκεντρωμένοι που τα-ξίδεψαν από τα τέσσερα σημεία τηςχώρας, εκδήλωσαν την πολιτική τουςβούληση να δημιουργήσουν ένα κοινόχώρο – (πολιτικό κοινωνικό) σύγκλισηςτων αγώνων, ικανό να συμβάλει στη διά-σωση και διέξοδο της χώρας από τηνκρίση.

Η κινητοποίηση αυτή στη Μαδρίτη έρ-χεται μετά από μια σειρά κινητοποι-ήσεων που ξεκίνησαν από τις 20 Φε-βρουαρίου στην Καταλονία, τη χώρατων Βάσκων, Αστούρια και Ανδαλουσία.∆ιαφέρει σε σχέση με τις κινητοποι-ήσεις που έγιναν –και γίνονται– αυτήτην εποχή στο Λονδίνο, όπου οι εργαζό-μενοι στο Μετρό και τα βρετανικά συν-δικάτα αγωνίζονται κατά των απολύ-σεων. Στη Γαλλία που διαδηλώνουν μα-ζικά για να μην περάσει το «σύμφωνοευθύνης» και στη Γερμανία όπου δύοεκατ. και πάνω δημόσιοι υπάλληλοι τουευρύτερου τομέα απεργούν με αίτημα,3,5% αυξήσεις των μισθών. Οι διαδηλω-τές στη Μαδρίτη δεν προβάλλουν κά-ποια ειδικά προβλήματα, αλλά αξιώ-νουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Το σύν-θημα «ψωμί, δουλειά, κατοικία» εκφρά-ζει με τον καλύτερο τρόπο τον αγώνατους και παραπέμπει σ’ άλλες εποχέςγενικευμένων κινητοποιήσεων.

Η ιδέα αυτών των κινητοποιήσεωνγεννήθηκε στη διάρκεια των μαζικώνδιαδηλώσεων και απεργιών ενάντιαστην πολιτική λιτότητας. «Στόχος μαςείναι μέσα από μεγάλες κινητοποιήσειςσήμερα ενόψει των ευρωεκλογών ναδιαμορφώσουν μια κοινή στάση όλοιόσοι αγωνίζονται και που υφίστανταιτις συνέπειες της οικονομικής κρίσης»,δήλωσε ο Γκίνες Φερνάντες, διευθυντήςτου μηνιαίου κομμουνιστικού περιοδι-κού «Mundo Obrero», σε γάλλο δημο-σιογράφο και συνέχισε: «Οι άνεργοι, οιπρόσκαιρα εργαζόμενοι, τα θύματα πουέχασαν τα πάντα με την πολιτική περι-κοπών των δημόσιων δαπανών, οι άστε-γοι, οι νέοι που τους αφαιρείται το δι-καίωμα της εργασίας και της ζωής θέ-λουν να εκφράσουν με μαζικό και δυνα-μικό τρόπο την αντίθεσή τους στις πο-λιτικές που τους επιβάλλει η τρόικα καιη κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος(δεξιά).

«Πολιτικό Μέτωπο Είμαστε ηΠλειοψηφία»

Την ιδέα για μια μεγάλη διαδήλωσηείχαν τα συνδικάτα των εργαζομένωντης Ανδαλουσίας και το «Πολιτικό Μέ-τωπο Είμαστε η Πλειοψηφία» (FCSM).Στη δημιουργία του είχε πρωτοστατήσειο πρώην συντονιστής της ΕνωμένηςΑριστεράς της Ισπανίας και γραμματέαςτου ΚΚ Ισπανίας Χούλιο Ανγκίτα. Ο Χ.Ανγκίτα πρώην γραμματέας του ΙΚΚέχει παίξει σημαντικό ρόλο στην ανα-συγκρότηση της ισπανικής αριστεράςκαι από τη θέση του αυτή στη μορφο-ποίηση της ευρωπαϊκής αριστεράς.Μετά από 8 χρόνια στη Γραμματεία τουΚΚ Ισπανίας και την εκλογή του στοισπανικό κοινοβούλιο δεν δέχθηκε ναεπανεκλεγεί, γύρισε στην εργασία του(του καθηγητή Ιστορίας στη Μέση Εκ-παίδευση), χωρίς βέβαια να σταματήσεινα αγωνίζεται για την Ενωμένη Αρι-

στερά, δημιουργώντας έτσι ένα καλόπροηγούμενο που λείπει…

Οι νέοι εγκαταλείπουν τη χώρα

Την πρωτοβουλία αυτή για μαζικήδιαδήλωση στη Μαδρίτη αγκάλιασανκαι άλλες οργανώσεις της αριστεράς,συνδικάτα και κοινωνικά κινήματα, γυ-ναικείες οργανώσεις, άνεργοι και εργα-ζόμενοι, οικολόγοι και άνθρωποι πουέχασαν τα σπίτια τους, η Πλατφόρματων θυμάτων των ενυπόθηκων δανείων(PAH). Έντονο ήταν το ενδιαφέρον τωννέων που η σημερινή κατάσταση τουςεξαναγκάζει να εγκαταλείπουν τη χώρα.Πάνω από 112.000 άτομα το 2012 πήραντο δρόμο της προσφυγιάς.

Οι οργανωτές της κινητοποίησης το-νίζουν: «η Ισπανία βυθίστηκε στην υπα-νάπτυξη. Η πρόσκαιρη εργασία έχειπάρει τέτοιες διαστάσεις όπου η χώρακαθίσταται μια ζώνη στην οποία επι-κρατούν εργασιακές συνθήκες ημισκλα-βιάς (…) δεν έχουμε άλλη επιλογή παράνα αλλάξουμε τα πράγματα, για να κερ-δίσουμε το μέλλον μας». Από το 2008που εμφανίστηκαν τα πρώτα σημάδιατης κρίσης, κανένας τομέας κοινωνικήςκαι οικονομικής ζωής δεν έμεινε άθι-κτος. Οι δείκτες της φτώχειας εκτινάχ-θηκαν στα ύψη. Το 25,5% του ενεργούπληθυσμού είναι άνεργοι. Η ανεργίαστους νέους φθάνει στο 54,6%. Το 28%των ανθρώπων διατρέχουν τον κίνδυνονα αποκλειστούν από τις κοινωνικέςυπηρεσίες και από αυτούς το 1/3 είναιπαιδιά. Σαράντα χιλιάδες οικογένειεςέχασαν το 2012 τα σπίτια τους λόγωέξωσης.

Νέοι τρόποι παρέμβασης

Στην Ισπανία τα τελευταία έξι χρόνιαπραγματοποιήθηκαν μεγάλες κινητο-ποιήσεις σε πολλούς τομείς αλλά καιγενικές απεργίες χωρίς να έχουν τα αν-τίστοιχα αποτελέσματα. Έτσι οι άνθρω-

ποι διακατέχονται από μια απαισιοδο-ξία, γι’ αυτό τα κινήματα και τα συνδι-κάτα αναζητούν νέους τρόπους παρέμ-βασης. Θεωρούν ότι τα κινήματα θαπρέπει να συγκλίνουν. Και η σύγκλισηαυτή να πάρει μια μόνιμη μορφή, ναθέσει συγκεκριμένους στόχους και ναπρογραμματίσει κινητοποιήσεις, τέτοιεςπου θα εξαναγκάσουν την κυβέρνηση ναυποχωρήσει.

Σ’ αυτό ακριβώς αποσκοπεί η πανι-σπανική κινητοποίηση –με τα συνθή-ματα «Ψωμί, δουλειά και κατοικία»«Είναι καιρός να βγούμε όλοι στουςδρόμους» –στη δημιουργία ενός ευρύτα-του κινήματος που θα έχει μια διαρκήπαρουσία. Βασικός τους στόχος είναι ηαντιμετώπιση της ανεργίας και της πρό-σκαιρης εργασίας, η καταπολέμηση τηςπολιτικής μείωσης των δημόσιων δαπα-νών.

Ταυτόχρονα, επιδιώκουν να δημιουρ-γήσουν «μια επιτροπή ελέγχου των δα-νείων» που εξυπηρετεί κατά τρόπο πα-ράνομο η κυβέρνηση, χωρίς να εκπλη-ρώνει τις υποχρεώσεις της προς τουςπολίτες της χώρας» (κάτι σαν το πρω-τογενές πλεόνασμα που ένα μέρος τουθα πάει για την εξυπηρέτηση του χρέουςόπως είπε ο κ. Σαμαράς). Στο πολιτικόεπίπεδο όπως υποστηρίζει ο εκπρόσω-πος του «Πολιτικού Κινήματος Είμαστεη Πλειοψηφία», Γκίνες Φερνάντεςυπέρτατη ανάγκη του κινήματος είναι ηανατροπή αυτής της πολιτικής, ηεκλογή ενός νέου κοινοβουλίου και κυ-βέρνησης και η απαλλαγή από τηντρόικα. Πρόκειται για το σημαντικότεροστόχο, όπως υποστηρίζει ο ίδιος πουμπορεί να επιτευχθεί με την οικοδόμησηενός ενιαίου χώρου όλων των συλλογι-κοτήτων και των κινημάτων. Ένας τέ-τοιος χώρος θα πρέπει να αφορά την τε-ράστια πλειοψηφία και συνεπώς δενμπορεί να περιορίζεται στις δυνάμειςτης αριστεράς».

Μ. Κοβάνης

ΟΙ ΙΣΠΑΝΟΙ ∆ΙΑ∆ΗΛΩΣΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Ψωμί, δουλειά, κατοικία

Οι διαδηλωτές στη Μαδρίτη δεν προβάλλουνκάποια ειδικά προβλήματα, αλλά αξιώνουν ναζήσουν με αξιοπρέπεια. Το σύνθημα «ψωμί,δουλειά, κατοικία» εκφράζει με τον καλύτεροτρόπο τον αγώνα τους και παραπέμπει σ’ άλλεςεποχές γενικευμένων κινητοποιήσεων.

“

1166 ΤΟ ΘΕΜΑ Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014

Θα ήθελα να ξεκινήσουμε τη συνέν-τευξη με μια ερώτηση που έχει προσω-πική χροιά. Στο παρελθόν ανήκατε στοναξαλίτικο (μαοϊκό) ρεύμα. Τα τελευταίαχρόνια όμως δεν ανήκετε σε κάποιονκομματικό οργανισμό και δραστηριοποι-είστε έντονα στα κοινωνικά κινήματα. Ηπροσωπική πολιτική ιστορία σας αποτε-λεί εξαίρεση ή είναι συνηθισμένη μέσαστην ινδική Αριστερά;

Στην Ινδία ο μαρξιστικός-λενινιστικόςχώρος ήταν ιδιαίτερα μαζικός γιατί στιςδεκαετίες του ’70 και του ’80 ένας μεγά-λος αριθμός νέων της μεσαίας τάξηςστρατεύτηκε στις τάξεις του. Αργότεραπολλοί αποχώρησαν κυρίως λόγω τωνσυνεχών διασπάσεων αλλά και της σκλη-ρής καταστολής. Ειδικά εδώ στην επαρ-χία της Τελεγκάνα, όπου είναι μεγάλη ηπαράδοση των ναξαλιτών, χιλιάδες επίχιλιάδων νέοι εντάχτηκαν στον μλ χώρο.Σήμερα άλλοι συνεχίζουν, άλλοι σκοτώ-θηκαν από την αστυνομία, άλλοι δρα-στηριοποιούνται στα κινήματα, άλλοιιδιωτεύουν. Όλοι όμως εξακολουθούννα ανήκουν στην Αριστερά με την ευρείαέννοια του όρου. Οι αποχωρήσεις δενήταν τόσο πολλές από τα δύο επίσημαΚΚ, το ΚΚΙ και το ΚΚΙ (Μ) γιατί η ένταξητης νεολαίας σε αυτά τα δύο κόμματαποτέ δεν ήταν τόσο μεγάλη

Παρά το ότι στην Ινδία υπάρχουν τόσοπολλά κομμουνιστικά κόμμα, φαίνεταιότι για πολλούς αριστερούς δεν υπάρχειαξιόπιστη αριστερή πολιτική παρατή-ρηση. Ισχύει αυτή η παρατήρηση;

Ναι, προς το παρόν δεν υπάρχει αξιό-πιστη αριστερή εναλλακτική πρόταση.Μπορεί να μπει κανείς ότι υπάρχει αξιό-πιστη δημοκρατική πρόταση. Αναφέρο-μαι στο νέο σχηματισμό AAP (Κόμμα τουΚοινού Ανθρώπου) που προήλθε μέσααπό το μαζικό κίνημα, αλλά δεν έχει ξε-κάθαρη αριστερή άποψη. Ξεκίνησε ωςκίνημα κατά τη διαφθοράς των πολιτι-κών και τώρα στρέφεται εναντίον τηςαπληστίας των επιχειρήσεων. Πρόκειταιλοιπόν για μια καλή δημοκρατική εναλ-λακτική λύση, αλλά δεν ανήκει στην Αρι-στερά. Προς το παρόν δεν υπάρχει ηπροοπτική ενός καινούργιου αριστερούενωτικού σχηματισμού που θα συσπει-ρώσει τους ανθρώπους που δραστηριο-ποιούνται στα κινήματα.

Τα τελευταία χρόνια η Ινδική οικονο-μία γνώρισε πρωτοφανή ανάπτυξη. Αυτότο οικονομικό μπουμ άλλαξε τη ζωή τηςπλειονότητας των πολιτών, περιορίζον-τας δραστικά τη φτώχεια;

Όχι δεν την άλλαξε. Η ανάπτυξη αύ-ξησε την ανισότητα. Μπορούμε να πούμεότι ένα 10%-20% του πληθυσμού κέρ-δισε από την παγκοσμιοποίηση. Όχιυπό την έννοια μιας καλής δουλειάς ήμιας αξιοπρεπούς ζωής με νόημα, αλλάυπό την έννοια της αυξημένης δυνατότη-τας για κατανάλωση εμπορευμάτων,κατά το αμερικάνικο πρότυπο. Βέβαια σεπραγματικούς αριθμούς, αυτό το 10-20%του πληθυσμού είναι πάρα πολλοί άν-θρωποι, μιας και η Ινδία έχει ένα

1.200.000.000 κατοί-κους. Από την άλληπλευρά, οι φτωχοί βρί-σκονται σε τραγική κα-τάσταση. Στην πραγ-ματικότητα έχουν πε-ταχτεί έξω από την οι-κονομία. ∆εν έχουνπρόσβαση σε βασικάαγαθά και ζωτικέςυπηρεσίες. Πρόσβασηπου είχαν παλιότερα,όταν υφίστατο τοδίχτυ κοινωνικήςπροστασίας. Για πα-ράδειγμα, η ασφά-

λιση έχει πλέον ιδιωτικοποιηθεί σε με-γάλο βαθμό.

Οι πλούσιοι λοιπόν γίνονται δισεκα-τομμυριούχοι και οι φτωχοί καταστρέ-φονται. Το χειρότερο είναι ότι έχει χαθείη κοινή δέσμευση ότι ο στόχος της κυ-βέρνησης είναι το καλό όλων. Στόχοςτης κυβέρνησης είναι μόνο να αυξήσει ταεισοδήματα του πιο πλούσιου 20% τουπληθυσμού.

Τι συμβαίνει με το περιβάλλον και τιςπλουτοπαραγωγικές πηγές των τοπικώνκοινοτήτων;

Οι ιθαγενικοί πληθυσμοί είναι σε πολύκακή κατάσταση. Οι εταιρίες εξορύξεωνέχουν στην πραγματικότητα αγοράσειτην κυβέρνηση. Είναι πολύ δύσκολο νατις πολεμήσεις γιατί δεν ξέρεις ούτεποιοι ακριβώς είναι πίσω από αυτές ούτεπού μπορείς να τους βρεις. Επιπλέον,είναι ελλιπής η αλληλεγγύη στους αγώ-νες που παραμένουν περιορισμένοι σετοπικό πλαίσιο. Οι ιθαγενικοί πληθυ-σμοί εκτοπίζονται γιατί η γη και οι πλου-τοπαραγωγικές πηγές ιδιωτικοποιούν-ται. Οι εταιρίες εμφανίζονται στις πε-ριοχές με ιδιωτικούς στρατούς. ∆υστυ-χώς, το περιβάλλον και οι πλουτοπαρα-γωγικές πηγές δεν είναι χαμηλά μόνοστις προτεραιότητες της κυβέρνησης,αλλά συνολικά της πολιτικής ζωής. Απέ-χουμε πολύ από το να αναδείξουμε τηνανάγκη για μια οικολογικά βιώσιμη ανά-πτυξη, από το να συνδέσουμε τον σοσια-λισμό με την οικολογία.

Στο συνέδριο τέθηκε πολύ έντονα τοζήτημα των καστών. Η κατάσταση τωνκατώτερων καστών, ιδιαίτερα των ανέγ-γιχτων (ντάλιτ) δεν έχει βελτιωθεί τα τε-λευταία χρόνια;

∆εν μπορούμε να πούμε ότι δεν έχουνγίνει αλλαγές προς όφελος μεγάλης με-ρίδας των ντάλιτ. Πρέπει να γίνουν βέ-βαια πολύ περισσότερα ακόμα. Από τηνάλλη, μπορεί να είναι προβληματική ηέμφαση στην κάστα, δηλαδή το να επι-βεβαιώνεις ότι ανήκεις στους ντάλιτ γιανα έχεις πρόσβαση στην πρόνοια. Σεαυτήν την περίπτωση η κάστα σου γίνε-ται σημαντική για σένα. Πρέπει λοιπόννα μην παλεύουμε τόσο για περισσότερα

δικαιώματα για τις κατώτερες τάξεις,όσο για την πλήρη κατάργηση του συ-στήματος των καστών. Να προσθέσουμεότι ένας από τους λόγους που στην Ινδίαυπάρχει μεγάλη δυσκολία στο να ανα-πτυχθούν οικολογικά κινήματα είναι ηυποστήριξη που παρέχουν οι ντάλιτ στονεκσυγχρονισμό, την εκβιομηχάνιση καιτην αστικοποίηση, μέσω των οποίων πι-στεύουν ότι θα αρθεί η καταπίεση πουυφίστανται. Στο χωριό σου όλοι ξέρουνότι είσαι ντάλιτ, ενώ στην πόλη.

Το τελευταίο διάστημα τα δυτικά ΜΜΕέδωσαν ευρεία κάλυψη στο κίνημα ενάν-τια στου βιασμούς και τη βία κατά τωνγυναικών. Είναι όντως τόσο δύσκολα ταπράγματα για τις γυναίκες στην Ινδία;

Η Νότια Ασία είναι το χειρότερο μέροςτου κόσμου για τις γυναίκες. Τυπικά ταγυναικεία δικαιώματα, όπως η προστα-σία απέναντι στη σεξουαλική παρενό-χληση, αναγνωρίζονται. Στην πράξηόμως κινδυνεύεις όταν ζητήσεις τηνεφαρμογή τους. Το επίπεδο της βίαςκατά των γυναικών είναι πολύ υψηλό.Το ∆ελχί είναι για τις γυναίκες ίσως ηπιο επικίνδυνη πόλη στον κόσμο. Το ίδιουψηλό είναι το επίπεδο της ενδοοικογε-νειακής βίας.

Στις αρχές Ιούλη η επαρχία της Τελεγ-κάνα αποσπάται από το κρατίδιο τουΆντρα Πραντές και γίνεται το νεότεροαυτόνομο κρατίδιο της Ινδίας. Γιατί θε-ωρείτε αυτήν την εξέλιξη μεγάλη επιτυ-χία για την Αριστερά;

Είναι το αποτέλεσμα αγώνων 60 ετώντων κινημάτων στην Τελεγκάνα. Μερι-κές φορές είναι πολύ σημαντική μια ιδέαπου την ενστερνίζεται ο κόσμος. Είναιπολύ δύσκολο να μετρήσουμε με οικο-νομικούς όρους την αίσθηση της κατα-πίεσης, την αίσθηση ότι είσαι δεύτερηςκατηγορίας πολίτης και ότι ζεις υπό μιαμορφή κατοχής στον τόπο σου. ∆εν πρό-κειται για κάποιους μετανάστες που έρ-χονται για να βρουν δουλειά, αλλά γιαανθρώπους με πολλά λεφτά που αγορά-ζουν τα πάντα.

Τις συνεντεύξεις πήρεο Γιάννης Αλμπάνης

Οι κάστες, η βία και η οικονομική ανισότηταΙΝ∆ΙΑ

Μίνα Μενόν: Η ανάπτυξη της ινδικήςοικονομίας αύξησε την ανισότητα

Από τις 7 έως τις 10 Μάρτη πραγματοποιήθηκε στοΧάιντεραμπαντ της Ινδίας το διεθνές Σεμινάριο«∆ημοκρατία, Σοσιαλισμός & οράματα για τον 21οαιώνα». Το σεμινάριο διοργανώθηκε από το Φόρουμ∆ιανοουμένων της Τελεγκάνα. Η Τελεγκάνα θα είναιαπό τις αρχές Ιούλη το νεότερο κρατίδιο της Ινδίας,αφού αποσπάται από το Άντρα Πραντές. Στο σεμινάριοσυμμετείχαν ομιλητές από τη Μαλαισία, το Νεπάλ, τοΠακιστάν, την Ταϊλάνδη, το Βιετνάμ, το Μεξικό, τηΒολιβία, τη Χιλή, την Παραγουάη, την Ουρουγουάη, τηΒραζιλία, τη Ζιμπάμπουε, τη Νότια Αφρική, τονΚαναδά, την Αίγυπτο, την Τυνησία, το Λίβανο, τη

Γερμανία, την Ιταλία και την Ελλάδα. Πέραν από μιασειρά σημαντικών αριστερών διανοουμένων τηςΙνδίας, συμμετείχαν επίσης ηγετικά στελέχη ηγερικάστελέχη βασικών ινδικών αριστερών κομμάτων, τόσοτων επίσημων -ΚΚΙ (Μαρξιστικό) και ΚΚΙ- όσο καιναξαλίτικων (μαοϊκών), όπως το ΚΚΙ (ΜΛ)Απελευθέρωση και ΚΚΙ (ΜΛ) Νέα ∆ημοκρατία.Επιλέξαμε να παρουσιάσουμε σήμερα στην Εποχή τιςσυζητήσεις που είχαμε με δύο διανοούμενους καιακτιβιστές των κινημάτων, τον Άτσιμ Βανάικ και τηΜίνα Μενόν, θέλοντας να δώσουμε μια πρώτη εικόνατης σημερινής κατάστασης στην Ινδία.

1177ΤΟ ΘΕΜΑΗ ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014

Οι κάστες, η βία και η οικονομική ανισότηταΤα τελευταία χρόνια η εικόνα της Ινδίας στα δυτικά

ΜΜΕ έχει αλλάξει δεν είναι πια αυτή της φτωχής χώρατου Τρίτου Κόσμου, αλλά μιας ανερχόμενης παγκό-σμιας δύναμης. Το οικονομικό μπουμ έχει όντως προ-καλέσει βαθιές αλλαγές στην ινδική κοινωνία;

Είναι προφανές ότι έχουν υπάρξει σημαντικές αλλα-γές, με πιο σημαντική την ανάδυση της λεγόμενης με-σαίας τάξης. Ο όρος δεν χρησιμοποιείται όπως στην Ευ-ρώπη, διότι δεν πρόκειται για ένα κοινωνικό στρώμαπου βρίσκεται στη μέση, αλλά στην κορυφή. Είναι τοπιο εύπορο 15-20% του πληθυσμού, δηλαδή γύρω στα300.000.000. Τα επόμενα χρόνια η «μεσαία τάξη» της Ιν-δίας θα είναι μεγαλύτερη από την τρίτη πιο πολυπληθήχώρα του κόσμου, τις ΗΠΑ. Επομένως είναι μια τερά-στια αγορά. Τι γίνεται όμως με τους υπόλοιπους; Τοχάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών στην Ινδία είναιμεγαλύτερο από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Που-θενά αλλού στον κόσμο δεν θα συναντήσετε την φτώ-χεια που υπάρχει στην Ινδία.

Πόσοι ζουν σε συνθήκες έσχατης φτώχειας;Το ερώτημα είναι πώς υπολογίζεται η φτώχεια. Το ση-

μερινό όριο της φτώχειας δεν λαμβάνει υπόψη την πρό-σβαση στην υγεία ή το μορφωτικό επίπεδο. Υπολογίζε-ται μόνο με βάση την ποσότητα θερμίδων που λαμβάνεικανείς, τη στέγαση και μερικά αλλά μεγέθη. Οι επίση-μες στατιστικές δείχνουν ότι ένα 28% του πληθυσμούζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Αν γίνει όμως γίνειο υπολογισμός με βάση το όριο που θέτει η ΠαγκόσμιαΤράπεζα, δηλαδή το ποιοι ζουν με λιγότερο από 2 δο-λάρια την ημέρα, τότε το ποσοστό ανεβαίνει στο 65-70%

Η ζωή των φτωχών άλλαξε σε κάτι χάρη στην οικο-νομική ανάπτυξη;

Η ινδική οικονομία έχει αναπτυχθεί ασύμμετρα. ∆ενμοιάζει με την κινέζικη γιατί δεν στηρίζεται στον βιο-μηχανικό τομέα. Επομένως, η απασχόληση είναι δια-φορετικά κατανεμημένη. Στην Κίνα η βιομηχανία συ-νεισφέρει το 45% του ΑΕΠ. Στην Ινδία η βιομηχανίαείναι το 26%, ο πρωτογενής τομέας είναι 18% και οιυπηρεσίες 55%. Η ανεργία είναι χαμηλή, αλλά είναιπολύ μεγάλος ο αριθμός των φτωχών εργαζόμενων.Επίσης, η κατάσταση των φτωχών διαφέρει ανά πε-ριοχή. Στα τέσσερα κρατίδια του Νότου είναι καλύτερη.Η βασική θέση των νεοφιελελεύθερων είναι ότι η υψηλήανάπτυξη συνιστά το πλέον σημαντικό ζήτημα. Αρχικάισχυρίζονταν ότι ο πλούτος που θα έφερνε η ανάπτυξη,θα διαχεόταν προς τα κάτω. Αυτό το επιχείρημα έχειπλέον εγκαταλειφθεί γιατί η διάχυση προς τα κάτω δενέγινε ποτέ. Σήμερα το βασικό επιχείρημα είναι ότι ηανάπτυξη θα τροφοδοτήσει τα δημόσια ταμεία μέσωτων φόρων, κάτι που θα δώσει τη δυνατότητα για πε-ρισσότερα κονδύλια κοινωνικής πρόνοιας. Βέβαια ταπρογράμματα πρόνοιας είναι στοχευμένα και δεν έχουνκαθολικό χαρακτήρα. Για παράδειγμα, το 80% τηςΥγείας ανήκει στον ιδιωτικό τομέα. Ανάλογη κατάστασηεπικρατεί και στην Παιδεία. Επομένως, δεν υπήρξανδραματικές αλλαγές στις ζωές των φτωχών.

Ποιες είναι σήμερα οι προοπτικές της ινδικής οικο-νομίας; Είναι όντως η Ινδία μια ακόμα φούσκα της νεο-φιλελεύθερης παγκομσιοποίησης;

∆εν θα το έλεγα. Στις δεκαετίες του ‘80 και του ‘90 ορυθμός ανάπτυξης ήταν μεταξύ 5,7-6%, αρκετά καλάδηλαδή. Το μεγάλο μπουμ έγινε μετά το 2003 και έωςτην οικονομική ύφεση, όπου η ανάπτυξη ξεπέρασε το8% ετησίως. Τα τελευταία δύο χρόνια έπεσε στο 4,5%. Ηκυβέρνηση ελπίζει να σταθεροποιήσει την ανάπτυξηπροσελκύοντας ξένα κεφάλαια. Παρά το ότι είναι πε-σμένος, ο ρυθμός ανάπτυξης είναι καλύτερος απ’ ό,τιαλλού. Το βασικό ζήτημα όμως είναι ότι ο παραγόμενοςπλούτος δεν διαχέεται προς τα κάτω

Είστε καθηγητής διεθνών σχέσεων. Θα ήθελα να σαςρωτήσω λοιπόν ποια διεθνή εικόνα για τη χώρα επιδιώ-κει η ινδική άρχουσα τάξη.

Βλέπουν την Ινδία σα χώρα που στέκεται πλέον σταπόδια της και γίνεται αντικείμενο διεθνούς σεβασμού.Θέλουν να λαμβάνεται σοβαρά υπ’ όψη λόγω του πλη-θυσμού, του μεγέθους, της ιστορίας και των δυνατοτή-των της. Γενικά θέλουν την Ινδία να είναι μια παγκόσμιαδύναμη. Το πρόβλημα όμως είναι ότι η Ινδία παραμένεισε μεγάλο βαθμό τοπική δύναμη. Και τοπικά δεν μπορείνα κυριαρχήσει στην Νότια Ασία λόγω του εμποδίουπου ονομάζεται Πακιστάν. Οι σχέσεις Ινδίας, ΗΠΑ καιΠακιστάν μοιάζουν με τρίγωνο, με τις ΗΠΑ να βρί-σκονται στην κορυφή του. Τόσο η Ινδία όσο και το Πα-κιστάν προσπαθούν να τραβήξουν προς το μέρους τους.Οι ΗΠΑ από την άλλη, θέλουν να διατηρήσουν στενέςσχέσεις και με τους δύο. Αυτή τη στιγμή η Ινδία έχει

προτεραιότητα, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να θυσιά-σουν οι ΗΠΑ το Πακιστάν. Η Ινδία είναι πολύ πιο ση-μαντική οικονομικά γιατί έχει μια τεράστια αγορά κιείναι πεδίο γενικής παρέμβασης, εν αντιθέσει με το Πα-

κιστάν που είναι πεδίο μερικής παρέμβασης. Γεωπολι-τικά, η Ινδία είναι σημαντική για τις ΗΠΑ προς τα νότιακαι τα ανατολικά, κυρίως ως δύναμη αναχαίτισης τηςΚίνας. Όμως προς τα δυτικά και τα βόρεια, το Πακι-στάν είναι πολύ σημαντικό. Μην ξεχνάμε ότι η περιοχήόπου οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλή-ματα είναι η μουσουλμανική ∆υτική Ασία. Επομένως, οιΗΠΑ έχουν ανάγκη έναν μουσουλμάνο σύμμαχο.

Γιατί η Ινδία δεν αναζητεί συμμαχία με την Κίνα καιπροτιμάει τις ΗΠΑ;

Κατ’ αρχάς, υπάρχουν συνοριακές διαφορές μεταξύτων δύο χωρών. Επιπλέον, σημαντικό πρόβλημα είναικαι η στενή σχέση Κίνας-Πακιστάν. Τρίτον, υπάρχει τοοικονομικό ζήτημα, Ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίροςτης Ινδίας είναι η Κίνα, όχι οι ΗΠΑ. Αλλά οι κινέζικεςεπενδύσεις είναι αμελητέες. Και οι ινδικές επενδύσειςστην Κίνα είναι μικρές, εντούτοις, είναι μεγαλύτερεςαπό αυτές της Κίνας στην Ινδία. Οι επενδύσεις στηνΙνδία έρχονται από την Ευρώπη, την Ιαπωνία και τιςΗΠΑ. Τέταρτον, γενικά οι χώρες της Νότιας και Νοτια-νατολικής Ασίας φοβούνται περισσότερο την επέκτασητης Κίνας, παρά τις παρεμβάσεις των ΗΠΑ. Έτσι βλέ-πουμε τις ΗΠΑ να αποτελούν μέρος του. ασιατικού συ-στήματος ασφαλείας, έχοντας τη συναίνεση των περισ-σότερων ασιατικών χωρών. Τέλος, παίζει σημαντικόρόλο το ζήτημα της κουλτούρας. Ο αμερικάνικος τρό-πος ζωής έχει σαγηνεύσει την ινδική ελίτ που τον θεω-ρεί πρότυπο. Η παγκοσμιοποίηση είναι έως ένα βαθμόκαι αμερικανοποίηση. Στις δεκαετίες ‘60 και ‘70 μεταξύτων τριών πόλων του δημοκρατικού καπιταλισμού(ΗΠΑ, Ευρώπη, Ιαπωνία), η Ευρώπη θεωρούταν ο κα-λύτερος, λόγω της ευημερίας της και του κράτους πρό-νοιας. Σήμερα όμως βλέπουμε ότι όλοι τείνουν προς τοαμερικάνικο μοντέλο, τόσο σε ό,τι αφορά την κουλ-τούρα όσο και ην οικονομία. Στα πρώτα χρόνια της ιν-δικής ανεξαρτησίας, η ελίτ ήθελε να ακολουθήσει ένανδρόμο στο μέσο μεταξύ ∆ύσης και Ανατολής. Σήμεραθέλει να ακολουθήσει τις ΗΠΑ. Είναι πολύ δύσκολο νααμφισβητήσεις κάτι που σού αρέσει πολύ.

Πέρα από την παραδοσιακό μίσος μεταξύ Ινδίας καιΠακιστάν, υπάρχει πλέον άλλο αντικείμενο στη σύγ-κρουση μεταξύ των δύο χωρών;

Στην περιοχή μας έχουμε έναν ζεστό/ψυχρό πόλεμοαπό το 1947. Είναι η πιο μακροχρόνια σύγκρουση στονκόσμο, με τις δύο χώρες να κατέχουν πυρηνικά όπλα.Το ζήτημα του Κασμίρ παραμένει ανοιχτό. Το μουσουλ-μανικό μέρος του είναι δυσαρεστημένο με την ινδική δι-οίκηση. Και οι δύο χώρες βέβαια συμπίπτουν στη βού-ληση τους να μην επιτρέψουν στους κατοίκους του Κα-σμίρ να αποφασίσουν μόνοι τους για τις τύχες τους.Ένας άλλος παράγοντας που δυσχεραίνει τις σχέσειςείναι η άνοδος του θρησκευτικού φανατισμού, ινδουι-στικού και μουσουλμανικού. Τρίτον, όσο οι δύο χώρεςδιατηρούν την τριγωνική σχέση με τις ΗΠΑ, δεν πρό-κειται να έρθουν κοντά, αφού θεωρούν ότι μπορούν ναεπωφεληθούν από έναν ισχυρό σύμμαχο. Τέταρτον,στην Ευρώπη η ΕΕ έγινε εφικτή όταν οι βασικές χώρεςαποφάσισαν να μην ξαναπολεμήσουν μεταξύ τους. Απέ-ναντι όμως στη Γερμανία υπήρχαν ισχυρές χώρες όπωςη Γαλλία ή η Ιταλία που μπορούσαν να εξισορροπήσουντη δύναμη της. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει στη νότιαΑσία, γιατί η Ινδία είναι πολύ πιο ισχυρή από το Πακι-στάν.

•

Άτσιμ Βανάικ:Το χάσμα

μεταξύπλουσίων καιφτωχών είναι

τεράστιο

Το σημερινό όριο της φτώχειαςδεν λαμβάνει υπόψη τηνπρόσβαση στην υγεία ή τομορφωτικό επίπεδο.Υπολογίζεται μόνο με βάση τηνποσότητα θερμίδων που λαμβάνεικανείς, τη στέγαση και μερικάαλλά μεγέθη. Οι επίσημεςστατιστικές δείχνουν ότι ένα 28%του πληθυσμού ζει κάτω από τοόριο της φτώχειας.

“

1188 Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Οι αριθμοί της δυστυχίαςστην εποχή των μνημονίωνΣε εργαζομένους & επιχειρήσειςΤου Κώ στα Νι κο λά ου*

Ού τε η προ πα γάν δα της συμ φω νίας μετην τρόι κα ού τε τα συ νε χή ψέ μα τα, ού τεοι α πει λές, εί ναι ι κα νά να κρύ ψουν τηνα λή θεια. Όσο και αν τρο μο κρα τούν, μεό τι και αν φο βί ζουν, οι κα τα στρο φι κέςσυ νέ πειες της πο λι τι κής τους εί ναι τό σομε γά λες που δεν μπο ρούν να κα λυ φτούν.Η α πα σχό λη ση και η πα ρα γω γή εί ναι ταπιο φα νε ρά θύ μα τα.

Τα χαλ κευ μέ να στοι χεία του Υπουρ γούερ γα σίας, για δή θεν θε τι κούς ρυθ μούς α -νά πτυ ξης, έ χουν κα τα ντή σει α νέκ δο το.Ο κ. Βρού τσης ι σχυ ρί ζε ται πως το 2013

εί χα με αύ ξη ση της α πα σχό λη σης!! Καιταυ τό χρο να, δια ψεύ δε ται α πό τον ί διοτον Ο Α Ε ∆, που κα τα γρά φει αύ ξη ση τηςα νερ γίας κα τά 92.754!!

Μας κου νούν το δά κτυ λο (Ν.∆ & ΠΑ -ΣΟΚ) και λέ νε, πως εί μα στε τε μπέ λη -δες και δεν πα ρά γου με!! Αλλά με τα μέ -τρα που παίρ νουν, ξε κλη ρί στη καν και α -φα νί στη καν οι ποιο πα ρα γω γι κοί το μείςτης ελ λη νι κής οι κο νο μίας. Βύ θι σαν τηχώ ρα στο χά ος. Έφε ραν την δυ στυ χίακαι την πεί να, ο δή γη σαν ο λό κλη ρο λαόσε α πό γνω ση και αυ το κτο νίες. Ένας σύ -ντο μος α πο λο γι σμός το α πο κα λύ πτει α -μέ σως.

• 125.055 εί ναι οι ε πι χει ρή σεις και ταοι κο δο μι κά έρ γα που έ κλει σαν.

• Στη με τα ποιη τι κή βιο μη χα νία, τοπρο σω πι κό μειώ θη κε κα τά 40%.

• Στις κα τα σκευές το προ σω πι κό μει-ώ θη κε κα τά 77%.

• Οι ά νερ γοι εί ναι πια 1.500.000.• Χω ρίς α σφά λι ση2.500.000.Τα στοι χεία αυ τά, εί ναι α μεί λι κτα, δεν

ε πι δέ χο νται πα ρερ μη νείες. Εί ναι τα ε πί -ση μα του Ι ΚΑ ό πως κα τα γρά φει τους α -σφα λι σμέ νους και τις ε πι χει ρή σεις.

∆ιευ κρί νι ση α να γκαία για την α νά γνω -ση: Στα στοι χεία αυ τά συ μπε ρι λαμ βά νο -νται ό λες οι ε πι χει ρή σεις και οι ερ γα ζό -

με νοι στον Ιδιω τι κό Το μέα, στις ∆η μό -σιες ε πι χει ρή σεις - Τρά πε ζες (πρώην ∆Ε -ΚΟ), οι ερ γα ζό με νοι του δη μο σίου σεΝ.Π.Ι.∆.. Εξαι ρού νται, ερ γα ζό με νοι καιε πι χει ρή σεις στον Τύ πο, οι «αυ το α πα -σχο λού με νοι» με «μπλο κά κι», οι ∆η μό -σιοι υ πάλ λη λοι, οι α λιερ γά τες- α γρερ γά -τες, οι ο ποίοι εί ναι α σφα λι σμέ νοι σε άλ -λα Τα μεία. Επί σης, ως ε πι χει ρή σεις, κα- τα γρά φο νται ό σες χρη σι μο ποιούν προ- σω πι κό, ό χι το σύ νο λο των ε πι χει ρή -σεων. Στη συ νέ χεια σε σει ρά πι νά κωνπα ρου σιά ζου με την ει κό να που προ α να -φέ ρα με.

•

ΠΙΝΑΚΑΣ 1: Στον πίνακα αυτό καταγράφεται και συγκρίνεται ο συνολικός αριθμός των εργαζομέ-νων που απασχολήθηκαν τα έτη 2008 & 2012, έστω και για μία ημέρα. Πόσοι από αυτούς έχουν δι-καίωμα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης - καθώς απαιτούνται τουλάχιστο 50 ημέρες ασφάλισης -και, πόσοι από αυτούς είναι ανασφάλιστοι, δηλαδή έχουν λιγότερες από 50 ημέρες.

Παρατηρήσεις: Σε σύγκριση με το 2008 το 2012 549.707, από το σύνολο των εργαζομένων, δεν ερ-γάστηκαν ούτε για μία ημέρα. Οι 627.244 απασχολήθηκαν για λιγότερες από 50 ημέρες. Ενώ, οι1.540.249 είχαν εργασία από 50 ημέρες και πάνω. Από το σύνολο των εργαζομένων, μόνο οι1.540.249 έχουν δικαίωμα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ενώ οι 1.176.951 είναι ανασφάλιστοι.Εάν προσθέσουμε και τις οικογένειες τους, ο αριθμός των ανασφάλιστων υπερβαίνει τα 2.500.000άτομα!!. Να σημειώσουμε ότι, τα ετήσια στοιχεία του 2013 δεν ολοκληρώθηκαν και αναμένεται οι ερ-γαζόμενοι να είναι κατά 100.000 λιγότεροι.

ΠΙΝΑΚΑΣ II: Στον πίνακα II καταγράφονται οι επιχειρήσεις καιοι εργαζόμενοι, το είδος επιχειρήσεων και ο τύπος απασχόλησης(Μάιο 2013) και συγκρίνονται με τον αντίστοιχο μήνα του 2008.

Παρατηρήσεις: ΟΙ επιχειρήσεις μειώθηκαν κατά 125.055. Απόαυτές, οι 82.108 είναι κοινές επιχειρήσεις και οι 42.947 οικοδο-μοτεχνικά έργα. Από τις κοινές επιχειρήσεις που μειώθηκαν, οι7.924 απασχολούσαν προσωπικό πάνω από 10 άτομα και οι74.184 κάτω από τα 10 άτομα.

Ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων είναι μειωμένος κατά503.850 άτομα, από τα οποία 338.234 είναι άνδρες και 165.616γυναίκες . Από τα άτομα αυτά, οι 365.281 είναι σε κοινές επιχει-ρήσεις και οι 138.569 σε οικοδομοτεχνικά έργα. Από τις κοινέςεπιχειρήσεις οι 225.916 είναι σε επιχειρήσεις άνω των 10 ατόμων,και οι 148.976 σε επιχειρήσεις κάτω των 10 ατόμων.

Ως προς την υπηκοότητα, η σχέση μεταξύ ελλήνων και αλλοδα-πών, άλλαξε σε βάρος των αλλοδαπών, που μειώθηκαν στο10,36% που από το 14,15% που ήταν τον Μάιο του 2008.

Και ως προς τον τύπο απασχόλησης, η μερική απασχόληση άλ-λαξε δραματικά σε βάρος της πλήρους απασχόλησης. Έτσι από το15,7% που ήταν το 2008 ανέβηκε στο 22,3%.

ΠΙΝΑΚΑΣ III - ΜΗΝΙΑΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΝΑ ΚΛΑ∆Ο (ΜΑΪΟΣ 2008). Στον πίνακα III αναλύονται τα μη-νιαία στοιχεία απασχόλησης (Μαΐου 2013) ανά κλάδο, όπως τους καταγράφει το ΙΚΑ, και τα οποίασυγκρίνονται με τον αντίστοιχο μήνα του 2008.

Παρατηρήσεις: Ο κλάδοςτων κατασκευών ουσιαστικάεξαφανίζεται αφού μειώνε-ται κατά 77%. Ακολουθεί ημεταποιητική βιομηχανία σεποσοστό 39%, και συνεχίζειτου εμπορίου σε ποσοστό25%, και η εκπαίδευση κατά20%. Οι υπόλοιποι κλάδοι κι-νούνται στα ίδια επίπεδα ήέχουν ελαφρά πτώση.

Αξίζει να σχολιαστούν, οκλάδος της υγείας που αυξή-θηκε κατά 10%, και της εκ-παίδευσης που μειώθηκεκατά 20%. Το πρώτο είναιδείγμα των ιδιωτικοποιήσεωνκαι της πολιτικής στη δημό-σια υγεία. Το δεύτερο σημα-τοδοτεί την επιλογή της υπο-βάθμισης της μόρφωσης καιτους αποκλεισμούς από τηνεκπαίδευση καθώς μείωσηεκπαιδευτικών έχουμε καιστο δημόσιο.

Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014 1199ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΠΙΝΑΚΑΣ IV - Στον πίνακα IV καταγράφονται και αναλύονται όλες οι με-

ταποιητικές βιομηχανίες, ο αριθμός επιχειρήσεων και εργαζόμενων (Μάιος2013), και συγκρίνονται με τον αντίστοιχο μήνα του 2008. Στους εργαζόμε-νους περιλαμβάνονται μόνο οι πλήρους απασχόλησης, δηλαδή 200.164. Τοίδιο διάστημα μερικής απασχόλησης ήταν 24.498. Συνολικά τον Μάιο του2013 απασχολούνται 224.662 εργαζόμενοι.

ΠΙΝΑΚΑΣ V- Στον πίνακα V καταγράφεται, η κατανομή των επιχειρήσεων ως προς τοναριθμό εργαζομένων που απασχολούν τον ∆εκέμβριο του 2012 (από ετήσια στοιχεία) καιπου συγκρίνονται με τον αντίστοιχο μήνα του 2008.

Παρατηρήσεις: Εδώ δεν θα κάνουμε κανένα σχόλιο. Η καταστροφή τόσο με τιςκλεισμένες επιχειρήσεις όσο και με τους απολυμένους φαίνεται και μιλεί από μόνητης. Όμως να δώσουμε ορισμένα πρόσθετα και πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία.

α. Σε επιχειρήσεις με 10 μισθωτούς και άνω το:2012: Οι άνδρες αριθμούν 119.197 ενώ οι γυναίκες 46.528. Το μέσο ημερομίσθιο

των γυναικών είναι το 82,76% των ανδρών. Η μέση απασχόληση κυμαίνεται από21,2 έως 25,03 ημέρες.

2008: Οι άνδρες αριθμούν 199.777 ενώ οι γυναίκες 81.922. Το μέσο ημερομίσθιοτων γυναικών είναι το 80,67% των ανδρών. Η μέση απασχόληση κυμαίνεται 22,08έως 25,19 ημέρες.

β. Σε επιχειρήσεις με κάτω από 10 μισθωτούς το:2012: Οι άνδρες αριθμούν 24.166 ενώ γυναίκες 10.273. Το μέσο ημερομίσθιο των

γυναικών είναι 90,04% των ανδρών. Η μέση απασχόληση κυμαίνεται από 19,19έως 24,56 ημέρες.

2008: Οι άνδρες αριθμούν 48.789 ενώ γυναίκες 19.431. Το μέσο ημερομίσθιοτων γυναικών είναι 91,32% των ανδρών. Η μέση απασχόληση κυμαίνεται 21,41 έως24,86 ημέρες.

Παρατηρήσεις: Μετά τον αφανισμό των επιχειρήσεων – κατά βάση μικρών – και την γε-νική μείωση των εργαζομένων, άλλαξε και ο χάρτης κατανομής επιχειρήσεων ως προς τοναριθμό εργαζομένων που απασχολούν. Έτσι, το 64,5% των εργαζομένων συγκεντρώνεταισε επιχειρήσεις άνω των 20 ατόμων από το 60% που ήταν. Το 53.5% σε επιχειρήσεις άνωτων 50 ατόμων από το 47,2% που ήταν. Το 45,3% σε επιχειρήσεις άνω των 100 ατόμων απότο 40,1% που ήταν, και το 25,2% σε επιχειρήσεις άνω των 500 ατόμων από το 21,1% πουήταν.

ΠΙΝΑΚΑΣ VI - Στον πίνακα VI καταγράφονται οι αποδοχές των εργαζομένων του Ιουνίου2013 (εξαμηνιαία στοιχεία) και που συγκρίνονται με τον αντίστοιχο μηνά του 2010. Επίσηςκαταγράφεται το γενικό σύνολο των αποδοχών και ημερών εργασίας, καθώς και εισφορέςτου ΙΚΑ 2009-2012. Περιλαμβάνεται το σύνολο των αποδοχών (πλην των επιδομάτωναδείας και δώρων).

Παρατηρήσεις: Εδώ φαίνονται όχι μόνο οι μεγάλες μειώσεις, αλλά και οι ταξικές δια-φορές. ∆ιπλασιάστηκαν σε ποσοστά, όσοι αμείβονται κάτω από τα 200 ευρώ -από το 2.6%αυξήθηκαν στο 5,5% - ενώ, όσοι αμείβονται πάνω από τα 4.000 ευρώ παραμένουν στα ίδιαεπίπεδα - ήταν 2,3% είναι 2,1%!! Στο 37,7% αυξήθηκαν αυτοί που αμείβονται κάτω από τα800 ευρώ από το 21,1% που ήταν, ενώ κάτω από τα 1.000 ευρώ αμείβεται πια το 51,6% τωνεργαζομένων από το 37,8% που ήταν.

Επίσης, εδώ, με βάση τα στοιχεία για τις συνολικές αποδοχές και εισφορές στο ΙΚΑ με-ταφράζεται η καταστροφή και σε νούμερα. Χάθηκαν 2009 - 2012 113.853.749 ημέρες ερ-γασίας, αφαιρέθηκαν 6,243 δισ. ευρώ από την οικονομία (μερίδιο μισθών από το συνο-λικό ΑΕΠ) και έγινε ζημιά 2,991 δισ. ευρώ στο ΙΚΑ από τις μειωμένες εισφορές.

ΠΙΝΑΚΑΣ VII - Στον πίνακα VII καταγράφονται οι απολύσεις – αποχωρίσειςκαι οι προσλήψεις του 2013. Οι προσλήψεις ανά είδος σύμβασης εργασίας,καθώς και οι μετατροπές συμβάσεων, από πλήρη σε μερική απασχόληση. Επίσης,ο αριθμός εγγεγραμμένων ανέργων στον ΟΑΕ∆, του Νοεμβρίου 2012 και 2013.

Παρατηρήσεις: Από ό, τι φαίνεται στο πρώτο μέρος του πίνακα, οι προσλήψειςυπερτερούν των απολύσεων κατά 133.588 άτομα. ∆εν θα σχολιάσουμε τις 336.158«οικιοθελείς αποχωρήσεις» και τι σημαίνουν αυτές – για τις οποίες ο υπουργός ερ-γασίας, ακόμα δεν έχει απαντήσει. Θα σχολιάσουμε, όμως, το είδος των προσλήψεων.

Από το σύνολο, προκύπτει, πως μόνο το 53,5% είναι πλήρους απασχόλησης ενώ το46,5% (37,3 μερικής + 9,2 εκ περιτροπής) είναι μερικής, δηλαδή οι μισοί σχεδόν μοι-ράστηκαν την ίδια θέση. Αυτό σε αριθμούς, αν μοιράσουμε τους 513.891 μερικώςαπασχολούμενους στα δύο, μας λείπουν 256.945 θέσεις εργασίας!! Αν προσθέσουμεκαι τις 56.202 συμβάσεις, που μετατράπηκαν από πλήρη σε μερική απασχόληση, τοέλλειμμα θα είναι ακόμα μεγαλύτερο. Επιβεβαιώνεται και από τον ΟΑΕ∆, που τον ∆ε-κέμβριο του 2013 καταγράφει 80.919 περισσότερους άνεργους.

* Ο Κώστας Νικολάου είναι μέλος ∆ιοικούσας Επιτροπής ΚΕΠΕΑ/ΓΣΕΕnikolaou@kepea.gr

Με αφορμή την Παγκόσμια ημέρακατά του Ρατσισμού (21 Μαρ-τίου), η «Εποχή» συζητά με με-

τανάστες που «ζουν συνεχώς σαν να χα-ροπαλεύουν», όπως χαρακτηριστικά λέειο Τζαβέντ Ασλάμ, πρόεδρος της ΈνωσηςΜεταναστών Εργατών, αλλά και αντιρα-τσιστικούς φορείς οι οποίοι καταγγέλ-λουν ότι το ελληνικό κράτος στερείστους πρόσφυγες και τους μετανάστεςοποιοδήποτε δικαίωμα, κοινωνικό, πο-λιτικό και ανθρώπινο. Από τα στρατό-πεδα συγκέντρωσης μέχρι τους μαζικούςπνιγμούς και τις επαναπροωθήσεις η Ελ-λάδα δείχνει στους «κολασμένους τηςγης» το πιο σκληρό της πρόσωπο.

Αμερικάνικος Νότος

«Από το 2005 και μετά το κράτος έχεισταματήσει να δίνει νομιμοποιητικά χαρ-τιά. Η αδήλωτη εργασία των μεταναστώνκυμαίνεται στο 50%. Στην καλύτερη πε-ρίπτωση λαμβάνουν το κατώτερο ημερο-μίσθιο, ενώ το ωράριό τους είναι ανεξέ-λεγκτο, 12 και 14 ωρών» περιγράφειστην Εποχή για τα γενικά χαρακτηρι-στικά της κατάστασης ο Θανάσης Κούρ-κουλας από το Κυριακάτικο Σχολείο Με-ταναστών. «Οι δουλειές στις οποίες απα-σχολούνται οι μετανάστες και «κλέβουναπό τους Έλληνες» είναι αυτές που οιίδιοι οι Έλληνες απορρίπτουν. Αγροτι-κές, φασόν, εργοστάσια απορριμμάτων,λάντζα.. Σε προκήρυξη 5000 θέσεων γιαχωράφια εμφανίστηκαν 27 Έλληνες. Τοκράτος γνωρίζει ότι αυτές οι δουλειέςστηρίζονται στην εργασία μεταναστώνκαι παρόλ’ αυτά δεν κάνει τίποτα για τηνομιμοποίησή τους. Πρόσφατα ζήτησανβουλευτές της Ν∆ και του ΠΑΣΟΚ ναδοθεί εξάμηνη άδεια παραμονής για τουςαπασχολούμενους στα χωράφια. Αυτόείναι υποκριτικό, αφού μετά θα υπάρξεικαι άλλη σοδειά και δεν λύνει το ζή-τημα» συμπληρώνει.

Την ξεκάθαρη μορφή δουλείας λαμβά-νει η εργασία τους καθώς η εργοδοσίαδεν μπαίνει καν στον κόπο να τους πλη-ρώσει, αλλά αφού τελειώσει το έργο,τους διώχνει απειλώντας τους με τηναστυνομία και τη Χρυσή Αυγή, οι οποίεςόντως συνδράμουν πολλές φορές τον ερ-γοδότη. Όσοι τόλμησαν να μιλήσουν καινα καταγγείλουν την εργασιακή αδικία,κινδύνευσαν να μπουν σε μαύρη λίστα.

Η Μανωλάδα δεν ήτανμεμονωμένο γεγονός

«Το Σάββατο επισκεφθήκαμε τη Μα-νωλάδα. Για την καινούργια σοδειά φρά-ουλας έχουν δοθεί περίπου 4000 άδειεςεργασίας και από όλους τους παραγω-γούς αποκλείστηκαν τα θύματα της Βαγ-γελάτος ΑΕ με τη λογική της εκδίκησης.Οι άνθρωποι αυτοί ακόμα δεν έχουνλάβει τα δεδουλευμένα τους από τηνεταιρεία, δεν έχει οριστεί δίκη για τονπυροβολισμό τους και παρά τις δηλώ-σεις ∆ένδια, ήδη ένας από τους κατήγο-ρους έχει απελαθεί» πληροφορεί ο Πέ-τρος Κωνσταντίνου από την ΚΕΕΡΦΑ γιατην υπόθεση της Μανωλάδας. «Ταυτό-χρονα, οι εργάτες συνεχίζουν να ζουνστις ίδιες άθλιες συνθήκες, διαμένονταςσε παράγκες και θερμοκήπια, χωρίς έναστοιχειώδη χώρο να λειτουργεί ως τουα-λέτα και τρεφόμενοι, ιδίως οι άνεργοικαι απλήρωτοι της Βαγγελάτος ΑΕ, απόσυλλογικά συσσίτια.

«Σε χωράφια στα Μέγαρα οι μετανά-στες εργάτες είναι απλήρωτοι επί έναολόκληρο χρόνο. Ο εργοδότης τους πη-γαίνει από μήνα σε μήνα και τους χρω-στάει συνολικά 70000 ευρώ» περιγράφεικαι άλλα περιστατικά αυθαιρεσίας οΤζαβέντ Ασλάμ. Και για όσους πληρώ-νονται η ζωή δεν είναι και πολύ καλύ-τερη, αφού «στη Θήβα σε χωράφια πα-τάτας πληρώνονται όχι βάσει των ωρών,αλλά του τελάρου που μαζεύουν, γεγο-

νός που σημαίνει πως μπορεί να πάρουντην ημέρα απλά ένα πεντάευρω», σύμ-φωνα με τον Θανάση Κούρκουλα. «ΣτηνΆρτα όταν είναι η εποχή που μαζεύουντα πορτοκάλια, δεν υπάρχει πουθενάαστυνομία. Υπάρχουν παντού άνθρωποικαι κοιμούνται στους δρόμους. Μόλις τε-λειώσει αυτή η περίοδος γίνεται μια επι-χείρηση σκούπα και έρχονται όλοι στηνΠ. Ράλλη. Μα τους χρειάζεται αυτούςτους ανθρώπους. Γιατί αν δε δούλευανμε 5 ευρώ 12 ώρες, θα τρώγαμε ντομάτεςμε 5 ευρώ το κιλό. Χρειάζεται τις γυναί-κες που δουλεύουν με σεξουαλική κακο-ποίηση, παρενόχληση, χωρίς ασφάλειακαι σε απίστευτες συνθήκες» συμπληρώ-νει ο Νασίμ Λομάνι, υπεύθυνος στο ΣτέκιΜεταναστών.

Εργοδοτική βία

Είναι γνωστό το περιστατικό σεφούρνο στη Σαλαμίνα όπου εργοδότηςαλυσόδεσε σε δέντρο τον μετανάστηυπάλληλό του, επειδή του ζήτησε τα δε-δουλευμένα του. Στην συνέχεια και αφούκατήγγειλε την επίθεση που δέχθηκε, ομετανάστης κινδύνευσε με απέλαση.Παρόλ’ αυτά οι μετανάστες πια αρχίζουννα αντιστέκονται και να διεκδικούν τα

δικαιώματά τους. «Άλλοι Σύριοι πουμόλις έχουν έρθει, παίρνουν για την ίδιαδουλειά με μένα 20 ευρώ, εγώ επειδήμιλάω τα έχω καταφέρει να παίρνω κα-λύτερα λεφτά» λέει στην Εποχή ο Χαλάς,που δουλεύει σε εργοστάσιο παπουτσιών12 ώρες την ημέρα, έξι μέρες την εβδο-μάδα και φυσικά ανασφάλιστος. Αντί-στοιχα, το δικαίωμα τους στην εργασίαπροσπαθούν να υπερασπιστούν και οιεργαζόμενοι σε εργοστάσιο ανακύκλω-σης στον Ασπρόπυργο, που δεν έχουνλάβει τα μεροκάματα 4 μηνών, αρνούμε-νοι να αποχωρήσουν απλήρωτοι, παράτις απειλές του εργοδότη.

«Από μία τσάντα να βγάλω τοπολύ 3 ευρώ. Κάθε μέρα μας κυνηγά ηαστυνομία μαζί με τη Χρυσή Αυγή καιμας παίρνουν τα πράγματα» εξηγεί για τηδουλειά του μικροπωλητής. Ενώ στηνερώτηση αν σκέφτεται να εργαστείαλλού, ώστε να μην έχει αυτού του εί-δους τα προβλήματα, απαντά: «Μπορείςεσύ να μου βρεις άλλη δουλειά; Στη Γερ-μανία, στην Γαλλία, όταν έχεις άσυλο,όπως εγώ εδώ, σου δίνουν 400 ευρώ καισπίτι, εδώ πέρα δεν σε βοηθάνε καθό-λου».

Τζέλα ΑλιπράντηΜάιρα Ζαρέντη

2200 Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ

∆υνάμει της υπ’ αριθμ. 7/2014 ∆ιαταγής για την τροποποίηση του καταστατικούσωματείου του κ.Ειρηνοδίκη Χαλανδρίου, εγκρίθηκαν οι τροποποιήσεις στο κατα-στατικό του σωματείου με την επωνυμία ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝVODAFONE ΠΑΝΑΦΟΝ, που εδρεύει στο Χαλάνδρι Αττικής, οδός Τζαβέλλα αρ.01-03και εκπροσωπείται νόμιμα, ειδικότερα δε τα άρθρα 03 και 05 σύμφωνα με το από28/02/2014 τροποποιημένο καταστατικό του.

Αθήνα, 14 Μαρτίου 2014Η Πληρεξούσια δικηγόρος

ΒΑΣΙΛΙΚΗ Κ. ΑΓΓΕΛΙ∆ΟΥ

Η Ευρώπη χρηματοδοτεί τα κέντρακράτησης και δίνει εκατομμύρια π.χ γιατη frontex που αντιμετωπίζει μεπολεμικούς όρους τους μετανάστεςσήμερα. Για να φτιάξει μια ζώνη δικήςτης ασφάλειας, δημιουργεί διαφορετικέςταχύτητες συνθηκών, δικαιωμάτων καιαντιμετώπισης .

“ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑ∆Α

Ζουν συνεχώςσαν να χαροπαλεύουν

Στρατόπεδα κράτησης και άσυλοΟΝασίμ Λομάνι, μας έδωσε την ήδη γνωστή απάνθρωπη εικόνα των συνθηκών

διαβίωσης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου το πρόβλημα δεν είναι μόνοότι δεν καλύπτονται οι επιτακτικές ανάγκες σίτισης, στέγασης και ιατροφαρμα-κευτικής περίθαλψης αλλά τα βασανιστήρια, η εχθρική αντιμετώπιση, ακόμα και οιθάνατοι λόγω των ελλείψεων και της διαρκούς κακομεταχείρισης. Όμως, πέρα απότο γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι δε θα καταφέρουν ίσως ποτέ να γυρίσουν στηχώρα τους, το πιθανότερο είναι να πέσουν θύματα άλλης μίας προκείμενης εκμε-τάλλευσης. Υπάρχει η περίπτωση να ιδιωτικοποιηθούν τα στρατόπεδα, και να χρη-σιμοποιούνται ως εργατικό δυναμικό όχι μόνο οι κρατούμενοι μετανάστες, αλλάκαι όσοι άλλοι θα επιλεχθούν να περιθωριοποιηθούν εκεί από τον κρατικό μηχανι-σμό. Οι πρακτικές αυτές, είναι μέρος ενός ευρύτερου πολιτικού σχεδίου που απο-σκοπεί στην προστασία μιας πολιτικό-κοινωνικής ευρωπαϊκής ελίτ εις βάρος των«ανθρώπων ενός κατώτερου Θεού». Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και ο Νασίμ:«Η Ευρώπη χρηματοδοτεί τα κέντρα κράτησης και δίνει εκατομμύρια π.χ για τηfrontex που αντιμετωπίζει με πολεμικούς όρους τους μετανάστες σήμερα. Για ναφτιάξει μια ζώνη δικής της ασφάλειας, δημιουργεί διαφορετικές ταχύτητες συν-θηκών, δικαιωμάτων και αντιμετώπισης . Πρόκειται για σφαγή, με την εμπλοκήτης Ευρώπης. Τρία χρόνια πόλεμος στη Συρία, έχουν φύγει 9.000.000 άνθρωποιαπό τις εστίες τους. Το 90% έχει καταφύγει σε Λίβανο, Ιορδανία και Τουρκία. Μόνο4% σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία ,έχουν προσπαθήσει να έρθουν στην Ευρώπη.Ο θόρυβος που δημιουργείται είναι τεράστιος και δεν ανταποκρίνεται στην πραγ-ματικότητα . Στην Τουρκία τους έχουν δημιουργήσει τουλάχιστον ανεκτές συνθή-κες ενώ στην Ευρώπη, έχουμε τόσους νεκρούς. Έχουμε το 2013, 250 Σύριους πνιγ-μένους. Είναι δύσκολο να υπερασπιστείς τα θύματα, όταν οι θύτες είναι όργανα τηςπολιτείας. ∆εν είναι δυνατόν να συγκρίνουμε ποσοστά υποδοχής στην Ελλάδα καιτη Γερμανία. Στην πρώτη κάνουν αίτηση ασύλου 20.000 άτομα ενώ στη δεύτερη,5.000. Τα εσωτερικά σύνορα της Ευρώπης είναι πιο ισχυρά από τα εξωτερικά».

•

Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014 2211ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Γι’ αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αδιανόητο να ψηφίσει “όχι” στον Κώδικα, απόκοινού δηλαδή με το μέτωπο του “αντιμνημονιακού ρατσισμού” ΑΝ.ΕΛ-Χρυσής Αυγής, που υποβάθμισε αφόρητα τη συζήτηση στη Βουλή, νε-ρώνοντας το αντιγερμανικό κρασί του και αποθεώνοντας την ΆγκελαΜέρκελ για τη δήλωση “πολυπολιτισμικότητα τέλος”.

“Στις 20 Φεβρουαρίου, όταν δηλαδή

ξεκίνησε στη Βουλή η συζήτησηγια τον Κώδικα Μετανάστευσης, η

εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ Βασιλική Κατρι-βάνου καλωσόρισε την κυβέρνηση στηνπραγματικότητα. Ήταν ευχάριστο, η αυ-λαία της συζήτησης αυτής να πέφτει μετο antinews, την προπαγανδιστική ιστο-σελίδα της “βαθιάς” Νέας ∆ημοκρατίας,να κάνει λόγο για κυβερνητική κρίση μεαφορμή το μεταναστευτικό.

Άλλαξε μήπως στρατηγική η κυβέρ-νηση στο θεωρούμενο ως το πλέον προ-νομιακό γι’ αυτήν “γήπεδο”; Κάθε άλλο.Η ποινικοποίηση, ο εκφοβισμός και ταεμπόδια στην κοινωνική ένταξη των με-ταναστών –είτε με την επίκληση λόγων“δημόσιας τάξης”, είτε με τη θέσπισησκληρών εισοδηματικών κριτηρίων γιατις άδειες διαμονής, είτε με την ανεί-πωτη ταλαιπωρία των μεταναστών λόγωπαράλυσης της διοίκησης– παραμένει ημοναδική “λαϊκή”, ως προς την απεύ-θυνσή της, πολιτική της ∆εξιάς, εν μέσωμνημονίων: Το μέσο με το οποίο η ∆εξιάεξασφαλίζει τη συναίνεση τμημάτων τηςκοινωνίας που υποφέρουν από την πολι-τική της, αλλά ελπίζουν ότι θα “προστα-τευτούν” τουλάχιστον από τους ξένουςφτωχούς – εξ ου και δεν έχουν πρόβλημααν οι τελευταίοι εξαναγκάζονται στηναπόλυτη εξάρτηση και την απογύμνωσηαπό δικαιώματα.

Ακριβώς γι’ αυτό όμως, επειδή δηλαδήστις βασικές γραμμές η πολιτική αυτήδεν αλλάζει ούτε με το νέο Κώδικα Με-τανάστευσης, κάθε απόπειρα να συμμα-

ζευτούν τα αδιέξοδα αυτής της στρατη-γικής (τέτοια απόπειρα ήταν το νομο-σχέδιο που ψηφίστηκε την Πέμπτη καιεπί των άρθρων) βγάζει αντικειμενικάτην Αριστερά στο προσκήνιο – και οδη-γεί τη ∆εξιά στην παράνοια. Έτσι εξη-γούνται οι εκπρόθεσμες τροπολογίεςαπό το παρασκήνιο, η φαρσοτραγωδίατης διπλής κατάθεσης και απόσυρσης,το χάιδεμα των αυτιών κρατικών οργά-νων εθισμένων στην αυθαιρεσία και η χυ-δαία μομφή κατά του ΣΥΡΙΖΑ, ότι ταυτί-ζεται με κυκλώματα δουλεμπόρων –κόπι-πέιστ από τη Χρυσή Αυγή. Έτσιεξηγείται και η άτεχνη προσπάθεια τουΠΑΣΟΚ να υποβιβάσει το όλο ζήτηματης τροπολογίας σε απλώς “διαδικα-στικό”, στηρίζοντας ταυτόχρονα τοναναπληρωτή υπουργό Εσωτερικών κ.Γρηγοράκο, θυμίζοντας ότι είναι κιαυτός της κυβέρνησης, και μιλώντας γιατεχνητή όξυνση μεταξύ Ν∆ και ΣΥΡΙΖΑ.Πού ακούστηκε, αλήθεια, να δοκιμάζε-ται η συνοχή της κυβέρνησης (και) στομεταναστευτικό;

Επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ

Αν ένα μέρος της κυβερνητικής κρίσηςτων τελευταίων ημερών οφείλεται στουςτακτικισμούς και τις ρατσιστικές ιδεο-λοψίες του βαθέος Μαξίμου, το μεγαλύ-τερο μέρος αυτής της κρίσης το πιστώ-νεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Από το Νοέμβριο, οπότεκαι δόθηκε για πρώτη φορά στη δημο-σιότητα το νομοσχέδιο, και μέχρι την τε-

λευταία στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τηνευθύνη ενός νομοσχεδίου που δεν ήτανδικό του, αλλά μόνο ο ίδιος θα μπορούσενα τεκμηριώει πειστικά τη σημασία του.Το κάναμε οργανώνοντας τη διαβού-λευση με τις κοινότητες που η κυβέρ-νηση δεν διανοήθηκε να κάνει. Το κά-ναμε ασκώντας εξαντλητική κριτική: γιατην παράκαμψη της ιθαγένειας, την απο-φυγή μιας αναγκαίας διαδικασίας νομι-κής τακτοποίησης, την αποκαρδιωτικήκατάσταση των υπηρεσιών που θα εφαρ-μόσουν το νέο νόμο, τα προσκόμματαστην ένταξη και τη λογική “πάρτε μιαάδεια για να φύγετε”. Το κάναμε, όμως,και με αίσθηση ευθύνης για τους δεκά-δες χιλιάδες μετανάστες που ευεργε-τούνται από τις ρυθμίσεις του. Γι’ αυτόκαι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αδιανόητο να ψηφί-σει “όχι” στον Κώδικα, από κοινού δη-λαδή με το μέτωπο του “αντιμνημονια-κού ρατσισμού” ΑΝ.ΕΛ-Χρυσής Αυγής,που υποβάθμισε αφόρητα τη συζήτησηστη Βουλή, νερώνοντας το αντιγερμα-νικό κρασί του και αποθεώνοντας τηνΆγκελα Μέρκελ για τη δήλωση “πολυ-πολιτισμικότητα τέλος”.

Το άρθρο 19

Την ερχόμενη εβδομάδα θα έρθει προςψήφιση το άρθρο 19, που αποσύρθηκεαπό τη χτεσινή ονομαστική ψηφοφορία,προκειμένου η δικομματική κυβέρνησηνα μαζέψει τα ασυμμάζευτα της τροπο-λογίας Μπαλτάκου-Μιχελάκη. ∆εν ξέρω

αν υπάρχει κανείς που εναποθέτει στοσθένος του ΠΑΣΟΚ ελπίδες για τηναπόρριψη της συγκεκριμένης τροπολο-γίας (ενδεικτικά: την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑζητούσε την ενσωμάτωση στο νέο Κώ-δικα τροπολογίας για την ιθαγένεια, υπε-ρασπιζόμενος το θετικό κεκτημένο τουνόμου Ραγκούση, το ίδιο συνέπραττε μετη ∆εξιά στη μόνη κυβερνητική ρύθμισηγια το θέμα που προέβλεπε κριτήρια...μη απόδοσης της ιθαγένειας). Με δε-δομένη όμως την εγρήγορση για την τύχητης ρατσιστικής τροπολογίας, οι αριστε-ροί έχουμε κάθε λόγο να χαιρόμαστε γιατην πρώτη αποσταθεροποίηση των μνη-μονιακών στο μεταναστευτικό. Την προ-καλέσαμε με τη μαχητικότητα και τη σο-βαρότητά μας – και τώρα πρέπει να τηνεμβαθύνουμε. Όχι για λόγους εντυπώ-σεων, τακτικής ή ιδεολογίας. Αλλά γιατίείναι απλώς αδιανοήτο να δεχτούμε τηθεσμοποίηση της Κρυπτείας, την ανα-διοργάνωση των κρατικών μηχανισμώνστο έδαφος της αυθαιρεσίας και της ρα-τσιστικής βίας. Σε συνθήκες κοινωνικήςκρίσης, απέναντι σε μια εξουσία που στομεταναστευτικό κάνει διαχρονικά πρό-βες ανομίας –από την ατιμώρητη βία ωςτο μπλοκάρισμα της ιθαγένειας–, η αλ-ληλεγγύη στους μετανάστες και τουςπρόσφυγες είναι προϋπόθεση ώστε ηκρίση να μην περάσει πάνω από τα σώ-ματά τους – και τα σώματά μας.

∆ημοσθένης ΠαπαδάτοςΑναγνωστόπουλος

Για την κυβερνητική κρίσηστο μεταναστευτικό

Πρώτη συνάντησηδομών αλληλέγγυηςτροφής, Σάββατο 29/3και Κυριακή 30/3

∆εκάδες αυτο-οργανωμένες δομές κοινωνικής αλ-ληλεγγύης και συνεταιριστικά εγχειρήματα, με τησυμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων, δραστηριοποι-

ούμαστε τα τελευταία χρόνια σε όλη τη χώρα, από τα χω-ράφια μέχρι τις γειτονιές των πόλεων. Όλοι/όλες μαζίαντιστεκόμαστε στη μετατροπή της κοινωνίας σε «παρά-πλευρη απώλεια» των μνημονιακών πολιτικών και στην,πρωτοφανή για περίοδο ειρήνης, ανθρωπιστικήκρίση. ∆ημιουργούμε ένα πανελλαδικό δίκτυο ενάντιαστην πείνα, την ακρίβεια και την καταστροφή της ντόπιαςπαραγωγής, με στόχο την κάλυψη βασικών διατροφικώναναγκών με ποιοτικά προϊόντα για όλους και όλες, για μιαζωή με αξιοπρέπεια. Σπέρνουμε τις ιδέες για ένα νέομοντέλο διατροφικής πολιτικής έξω από τα κυκλώματατης αγοράς και το κυνήγι του κέρδους. Με στόχο τηνπροώθηση ενός δίκαιου και αλληλέγγυου εμπορίου προςαμοιβαίο όφελος καταναλωτών και παραγωγών, πόληςκαι χωριού. Ενός μοντέλου που στηρίζεται στην τοπικήπαραγωγή, τη δίκαιη τιμή, την ποιοτική τροφή, τη συμμε-τοχή της ίδιας της κοινωνίας στην κάλυψη των αναγκών

της. Καλλιεργούμε μια κοινωνία αλληλεγγύης, δημιουρ-γίας, ισότητας, ευημερίας, πέρα από την κρίση, τις κατα-στροφικές μνημονιακές πολιτικές και τις επιχορηγούμε-νες φιλανθρωπίες των οικονομικών και πολιτικών ελίτ.Μία προοπτική που οι επιθέσεις από τοπικές, οικονομι-κές και κρατικές αρχές, ενάντια σε δράσεις αυτού του κι-νήματος, θέλουν να αποτρέψουν. Μα το μόνο που δεί-χνουν είναι την έκταση, το ρίζωμα και κυρίως την προ-σφορά και τη δυναμική του.

Για όλους αυτούς τους λόγους 82 συλλογικότητες καιπρωτοβουλίες συναντιόμαστε για να ανταλλάξουμε εμ-πειρίες, να συντονίσουμε τα βήματά μας, να τρυγήσουμε

τη μέχρι τώρα σοδειά μας και να σπείρουμε το μέλλονμας. Στο στρογγυλό αυτό τραπέζι της αλληλεγγύης μας,είστε ευπρόσδεκτοι όλες και όλοι. Το πρόγραμμα περι-λαμβάνει παράλληλα εργαστήρια προκειμένου να αντα-ποκριθεί, όσο μπορεί, στον πλούτο θεμάτων και ιδεώνπου προέκυψαν στις συναντήσεις προετοιμασίας. Οι βα-σικοί άξονες προβληματισμού και τα συμπεράσματα κάθεεργαστηρίου θα παρουσιαστούν την Κυριακή στην τελευ-ταία καταληκτική συνάντηση, ώστε να αποτελέσουνκοινό μας κτήμα, αλλά και να μπολιάσουν τα επόμενα βή-ματά μας.

•

«Μαζί θα (τους) φάμε»Απ’ το χωράφι ως το πιάτο: παράγω – μοιράζομαι – αντιστέκομαι

Σάββατο 29 Μαρτίου14.00 – 15.00 ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ:Καλή μας όρεξη(αμφ. Σίδερη) Ενημέρωση για το πρό-γραμμα και τον τρόπο που θα κυλήσουνοι συζητήσεις μας. 15.15 – 17.45 ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ 1: Η αλληλεγ-γύη δεν σερβίρεται στο πιάτοΑιθ.Α Συνάντηση δομών ενίσχυσης νοι-κοκυριών με τρόφιμα και κοινωνικώνκουζινών. 15.15 – 17.45 ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ 2: Οι ΧωρίςΜεσάζοντες, οι νόμοι των χορτάτων καιτο μέλλονΣυνάντηση κινημάτων Χωρίς Μεσάζον-τες και παραγωγών. 15.15 – 17.45 ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ 3: Οι συνεται-

ριστές… σε νέες περιπέτειεςΑιθ. Γ: Συνάντηση κοινωνικών συνεται-ρισμών τροφής. 18.15 – 20.00 ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ 4: Η αλληλεγ-γύη δεν βρίσκεται στα ράφια(αμφ. Σίδερη)Συνάντηση δομών ενίσχυ-σης νοικοκυριών με τρόφιμα, κοινωνι-κών κουζινών, συλλογικών αγρών, συ-νεταιριστικών καταναλωτικών και πα-ραγωγικών δομών18.15 – 20.00ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ 5: Καλωσήρ-θατε στο AgrotopiaΑιθ. Α Παρουσίαση του ενιαίου ιστότο-που παραγωγών, δομών Χ-Μ και κατα-ναλωτών Agrotopia. 20.30 Θα φάμε, θα πιούμε και… Φαγητό από τις κοινωνικές κουζίνες μεαλληλέγγυα προϊόντα, γαρνιρισμέ-να με

μουσική, ποτάκι και κους – κους.

Κυριακή 30 Μαρτίου10.00 – 12.30 “Η ισχύς εν τη ενώσει” -Συνδαιτημόνες και Συνέταιροι(αμφ. Σίδερη) Συνάντηση συνεταιρισμώντροφής, δομών κοινωνικής αλληλεγ-γύης, αλληλέγγυων παραγωγών, συλλο-γικών αγρών, κινημάτων Χ–Μ. 13.00 – 15.00 ΚΑΤΑΛΗΚΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝ-ΤΗΣΗ: Συν-μαζεύουμε και μαγει-ρεύουμε για αύριο(αμφ. Σίδερη)Παρουσιάζουμε τα συμπε-ράσματα, τους προβληματισμούς και τιςιδέες που συζητήθηκαν στα εργαστήριαμας και συνδιαμορφώνουμε το μήνυματης συνάντησης.

2222 Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Πολλά έχουν γραφτεί και ακουστείγια τη νέα φυλακή υψίστηςασφαλείας (ή φυλακή τύπου Γ),

την οποία χαρακτήρισε ως «αναγκαίομέτρο για τους εχθρούς της δημοκρα-τίας» ο υπουργός ∆ικαιοσύνης. Η φυ-λακή αυτή καμία διαφορά δεν θα έχειόσον αφορά την αρχιτεκτονική της με τιςυπόλοιπες. Ας μην έχουμε στο μυαλόμας νέα Αλκατράζ ή Γκουαντάναμο.Πρόκειται για μια φυλακή που αντί γιασυρματοπλέγματα και σιδερένιες μπάλεςθα κρατά «πειθήνιους» τους κρατούμε-νους με το φόβο ότι δεν θα ξαναδούν τονουρανό μέχρι το υπουργείο να τους «χα-ρίσει» την ελευθερία τους.

Πειθαρχική φυλακή

Ο υπερπληθυσμός, οι άθλιες συνθήκεςκράτησης, η παντελής έλλειψη ιατρο-φαρμακευτικής περίθαλψης, η ανεπαρ-κής σίτιση, η στέρηση της επικοινωνίαςλειτουργούν ως «ωρολογιακές βόμβες»εντός των τειχών, με τις φυλακές εδώκαι χρόνια να βράζουν και τους κρατού-μενους να εξεγείρονται και να διεκδι-κούν τα δικαιώματά τους. Έρχεται,όμως, η νέα φυλακή να καταστείλειοποιαδήποτε σκέψη διεκδίκησης οδη-γώντας σε αυτή όποιον κρατούμενο θεω-ρείται επικίνδυνος για τη χώρα, τη δη-μόσια ασφάλεια ή την ασφάλεια της φυ-λακής. Πρόκειται για μια πειθαρχική φυ-λακή, εντός της φυλακής στην οποίαμπορεί να πάει –με απόφαση του Εισαγ-γελέα Εκτέλεσης Ποινών και ύστερα απόεισήγηση του υπουργείου- όποιος είναιυπόδικος (που πήγε το τεκμήριο τηςαθωότητας, αναρωτιόμαστε) ή καταδι-κασθείς για τρομοκρατία, εγκληματικήοργάνωση ή εσχάτη προδοσία. Αυτός θαοδηγείται στη φυλακή τύπου Γ, όπου θακρατείται για 10 χρόνια χωρίς δικαίωμανα μεταφερθεί σε άλλη φυλακή. Η περί-πτωση της μεταγωγής του, μετά τη δε-καετία, θα εξετάζεται ανά διετία. Ακόμα

στη φυλακή αυτή οδηγούνται όσοι έχουνκαταδικαστεί ή αντιμετωπίζουν ποινέςαπό δέκα χρόνια και πάνω και έχουν πει-θαρχική ποινή για απόδραση, επίθεση σευπάλληλο, κατοχή ή κατασκευή αιχμη-ρών αντικειμένων/όπλων [Να σημει-ώσουμε ότι όπλο μπορεί να θεωρηθεί ονυχοκόπτης, ένα σπασμένο ποτήρι, ένααυτοσχέδιο βαράκι κλ.π. και πρόκειταιγια μια πειθαρχική ποινή που έχει δοθείστην πλειοψηφία των κρατουμένων]. Οι

κρατούμενοι αυτοί θα οδηγούνται στηντύπου Γ για 4 χρόνια και θα επανεξετά-ζεται η περίπτωσή τους ανά δύο χρόνια.Όσοι περάσουν την πόρτα της φυλακήςαυτής δεν δικαιούνται άδεια, μεροκά-ματα, ημιελεύθερη διαβίωση. Ακόμα πε-ριορίζεται η επικοινωνία, η αλληλογρα-φία και τα επισκεπτήρια. Και επειδή τουπουργείο γνωρίζει ότι δεν αρκεί μία φυ-λακή για να χωρέσει όλους αυτούς τους«εχθρούς» του συστήματος, προβλέπει

την ίδρυση παραρτημάτων τύπου Γ σεκάθε φυλακή, για να γλιτώσει και ταέξοδα ανέγερσης νέων κτιρίων.

Από τη στιγμή που θα ψηφιστεί αυτόςο νόμος στέλνεται ένα ηχηρό μήνυμαστους κρατούμενους: «σκάσε και βγάλετη φυλακή σου». Όποιος διανοηθεί νααντισταθεί ή να διεκδικήσει τα δικαιώ-ματά του θα κρίνεται αυτόματα επικίν-δυνος για την ασφάλεια της φυλακής καιθα οδηγείται στην τύπου Γ.

Για να μην τολμούννα διεκδικήσουν

Όμως, γιατί τώρα αυτή η φυλακή; Σή-μερα, στο όνομα της ασφάλειας και υπότην επίκληση του δόγματος μηδενικήςανοχής, οι φυλακές σε όλο τον κόσμοείναι ασφυκτικά γεμάτες αγγίζοντας τοναριθμό ρεκόρ των 10,2 εκατ. κρατουμέ-νων, η πλειοψηφία των οποίων είναιυπόδικοι. Το νούμερο αυτό μεταφράζε-ται σε 144 ανθρώπους ανά 100.000 κα-τοίκους, ποσοστό που τήρησε σχεδόνστο ακέραιο και η Ελλάδα με 12.479κρατούμενους (111 ανά 100.000 κατοί-κους). Κάτι, λοιπόν, έπρεπε να γίνει γιανα ελεγχθεί όλος αυτός ο κόσμος πουκαταλήγει στη φυλακή ώστε να μην διεκ-δικεί τα αυτονόητα δικαιώματά του. Καιη έμπνευση δεν είναι πρωτότυπη. Εφαρ-μόζεται εδώ και χρόνια σε Ιταλία, Ισπα-νία, Γαλλία, ΗΠΑ, όπου η συνεχής απο-μόνωση και οι πειθαρχικές ποινές είναικαθημερινότητα για τους κρατούμενουςαυτών των χωρών. Όμως, όταν δεν έχειςπια τίποτα να χάσεις, τότε είναι που αγω-νίζεσαι χωρίς δισταγμό, μέχρι τέλους.Και με αυτό το νόμο, οι κρατούμενοι θαπρέπει να τα διεκδικήσουν και να τακερδίσουν όλα από την αρχή.

Ιωάννα ∆ρόσου

Είμαι σίγουρος ότι, τα τελευταία χρόνια, οι περισσό-τεροι —και μιλάω ιδίως για τους μη αρχαιολόγους—κάπου θα έχουν πετύχει τον Σύλλογο των Αρχαιολό-γων (ΣΕΑ). Είτε θα είδαν το σποτάκι που το ΚΑΣ δενεπέτρεψε να προβληθεί στην τηλεόραση (για την πα-νευρωπαϊκή καμπάνια του ΣΕΑ ενάντια στις περικοπέςστον πολιτισμό), θα έχουν συναντήσει τα μπλοκ τουστις διαδηλώσεις, θα ξέρουν τον αγώνα του ενάντιαστις απολύσεις και τη διαθεσιμότητα είτε κάποια απότις άλλες άλλες δράσεις του: την υπεράσπιση τουέργου της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, λ.χ. ή την προ-σπάθεια ο αγώνας να ενώνει και όχι να χωρίζει τουςαρχαιολόγους με τους άλλους υπαλλήλους του Υπουρ-γείου Πολιτισμού (μέλη και μη μέλη του ΣΕΑ) και τουδημοσίου γενικότερα.

∆εν κάνω μια συστηματική καταγραφή της δράσηςτου ΣΕΑ ούτε απολογισμό. Γιατί το σημαντικό για μέναείναι ότι ο σύλλογος τα τελευταία χρόνια γνωρίζει μιαάνθηση, συνδυάζοντας τη μαχητική συνδικαλιστικήδράση με το άνοιγμα στην κοινωνία και την εξωστρέ-φεια. Για την τελευταία, ο πιο εύκολος τρόπος να τοδιαπιστώσει κανείς είναι μια βόλτα στο κτίριο τουΣυλλόγου στην Ερμού: ένα εργαστήρι πολιτικής, πολι-τισμού και επιστήμης, όχι μόνο των Αρχαιολόγων,αλλά και πολλών άλλων, καθώς ο ΣΕΑ απλόχερα τον

παραχωρεί. Με λίγα λόγια, μια μικρή κοσμογονία, πουδυσκολεύει ακόμα και τον κυρίαρχο λόγο να ανακυ-κλώσει το προσφιλές του στερεότυπο περί «συντε-χνιών» και «θορυβοποιών» και «τεμπέληδων» συνδι-καλιστών.

Όλα αυτά δεν συνέβαιναν ανέκαθεν ούτε έγιναν αυ-τομάτως. Παλιότερα, στον Σύλλογο κυριαρχούσε μάλ-λον μια εικόνα εσωστρέφειας και κλαδικών διεκδική-σεων. Τομή για την εικόνα που περιγράφω ήταν η νίκητης Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης (ΕΑΚ) στις εκλο-γές του 2011 και η εκλογή ως προέδρου της ∆έσποι-νας Κουτσούμπα. Η ΕΑΚ ήταν, και παραμένει, ένα πλατύριζοσπαστικό σχήμα, στο οποίο συμμετείχε κόσμος τουΣΥΝ (σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ), της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ανέντα-χτοι αριστεροί.

Οι εκλογές κι εμεις

Ο ΣΕΑ έχει εκλογές στις 11 Απριλίου. Ήθελα απόκαιρό να τα γράψω αυτά, παρότι δεν είμαι αρχαιολό-

γος, ακριβώς επειδή θεωρώ ότι η παρουσία της ΕΑΚκαι η δραστηριότητα του ΣΕΑ αποτελούν πολιτικό εγ-χείρημα που υπερβαίνει σαφώς τους Αρχαιολόγους.Μας δείχνουν πολλά: πώς η αυτονομία των μαζικώνχώρων είναι δημιουργική, πώς η ριζοσπαστική πολι-τική μπορεί να παράγει αποτελέσματα, πώς τα ευρύ-τερα μετωπικά σχήματα μπορούν να μην είναι συγκολ-λήσεις παλαιών υλικών και «προσωπικοτήτων», πώςο μαχητικός λόγος δεν χρειάζεται την «ξυλινούρα».

∆εν εννοώ ασφαλώς πως ο ΣΕΑ μας προσφέρει μα-γικές λύσεις για τα πάντα – ειδικά σε μια τόσο δύσκοληεποχή. Ούτε προτείνω να πάμε γονυπετείς να ανά-ψουμε ένα κερί στην οδό Ερμού 134-136, τραγουδών-τας «Σώπασε κυρά ∆έσποινα και μην πολυδακρύζεις».Νομίζω όμως ότι μας δείχνει μια σημαντική κατεύ-θυνση, έναν τρόπο προσέγγισης και πολιτικής που μαςεπιτρέπει να αναπνέουμε. Και ακόμα κι αν κανείς δια-φωνεί σε διάφορα, δεν μπορεί να παραγνωρίσει τηναλλαγή τοπίου· γιατί εφόσον το πεδίο έχει ανοιχτείέτσι, και η διαφωνία μπορεί να είναι δημιουργική.

Ήθελα να τα γράψω από καιρό, ενόψει των εκλογών,με μεγάλη χαρά. Τα γράφω σήμερα με μικρότερη χαρά,καθώς τις τελευταίες μέρες συγκροτήθηκε στον ΣΕΑ«αμιγής» συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ — πα-ρότι συριζαίοι είναι πολλοί (ίσως και οι περισσότεροι)στην ΕΑΚ. Και παραμένουν βέβαια σε αυτήν. ∆εν θέλωνα μπω στις λεπτομέρειες (παραπέμπω γι’ αυτές στοσχετικό κείμενο του Γιάννη Καρλιάμπα και της ΌλγαςΣακαλή: (rednotebook.gr/details.php?id=12063). Θέλωμόνο να πω ότι πιστεύω ακράδαντα πως μια τέτοια«χωριστική» λογική αντίκειται στο πνεύμα και την πο-λιτική κατεύθυνση που καλλιεργεί (και πρέπει να καλ-λιεργεί) συνολικά ο ΣΥΡΙΖΑ — και, έτσι, βλάπτει καιτον ίδιο.

Στρατής Μπουρνάζος

Σκάσε και βγάλε την ποινή σουΚατατέθηκε το νομοσχέδιο για τις νέες φυλακές, με στόχο την κατάργησητων δικαιωμάτων των κρατουμένων

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ

Μεγάλουενδιαφέροντος:όχι αρχαιολογικούαλλά κινηματικού

Ας μην έχουμε στο μυαλό μας νέα Αλκατράζ ήΓκουαντάναμο. ∆εν χρειάζεται, άλλωστε.Πρόκειται για μια φυλακή που θα κρατά“πειθήνιους” τους κρατούμενους με το φόβο ότιδεν θα ξαναδούν τον ουρανό.

“

Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014 2233ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Νέα συμβάντα έρχονται να προ-βληματίσουν σοβαρά τον κόσμοτου ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τις επερ-

χόμενες δημοτικές και περιφερειακέςεκλογές, ασχέτως αν το περιβάλλον τηςηγεσίας του φαίνεται να οδεύει με αυτό-ματο πιλότο αγνοώντας τις σφοδρές αν-τιδράσεις που προέρχονται από τις τοπι-κές οργανώσεις και γενικότερα την κοι-νωνία που περιμένει κάτι διαφορετικόαπό τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μια καλή φίλη κι έμπειρη ηθοποιός,παλιά ψηφοφόρος του ΚΚΕ που στις τε-λευταίες εκλογές ψήφισε για πρώτηφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, μου λέει στο τηλέ-φωνο: «Κάνατε την «πατάτα» κι επιλέ-ξατε έναν υποψήφιο περιφερειάρχη μεακροδεξιές περγαμηνές αλλά με τοπικόκανάλι όπως ο Καρυπίδης στην ∆υτική

Μακεδονία. Αποσύρατε, κακήν-κακώς,την υποστήριξη σας οπότε γλυτώσατε τοφιάσκο κι ας πούμε ότι είναι συγχωρη-τέο το ατόπημα. Τώρα, όμως, πηγαίνετενα διορθώσετε το λάθος σας με άλλο έναλάθος. Νέος υποψήφιος είναι ο ΘέμηςΜουμουλίδης, φυτευτός από την Αθήνα,χωρίς να έχει καμιά σχέση με την αυτο-διοίκηση και τις τοπικές κοινωνίεςπέραν της καταγωγής, σκηνοθέτης με δι-ευθυντικές θέσεις σε ∆Η.ΠΕ.ΘΕ. Μιαυποψηφιότητα που δεν πείθει κι έχει τογνωστό χαρακτηριστικό που εδώ καιχρόνια ταλανίζει την αυτοδιοίκηση: επι-λογές επωνύμων που επιβάλει η κοινω-νία του θεάματος κι όχι οι ανάγκες τωντοπικών κοινωνιών».

Εν τω μεταξύ, οι ασκοί του Αιόλουέχουν ανοίξει για τα καλά στην Στερεά

Ελλάδα, εκεί όπου αγνοήθηκε η ενεργήπεριφερειακή κίνηση με τη σημαντικήπαρουσία της ∆έσποινας Σπανούδη κιεπιβλήθηκε κομματική υποψηφιότητα.Ο υποψήφιος περιφερειάρχης ΒαγγέληςΑποστόλου προσπαθεί να επιβάλει τιςεπιλογές του στο ψηφοδέλτιο, όπωςέναν νυν αντιπεριφερειάρχη της παράτα-ξης του ΠΑΣΟΚ, αγνοώντας τους πάντεςκαι λειτουργώντας ως τοπάρχης του πα-λιού καιρού. Πολλά μέλη και στελέχητου ΣΥΡΙΖΑ στην περιοχή προσπαθούννα αντιμετωπίσουν αυτή την προκλη-τική, ηγεμονική συμπεριφορά αλλά δενφαίνεται να έχουν αποτέλεσμα. Ποια θαείναι η θέση τους; Θα αναγκαστούν, γιαλόγους κομματικής στήριξης και πει-θαρχίας, να ανεχτούν τέτοιες τακτικές;∆εν θα ήθελα να ήμουν ούτε ψύλλοςστον κόρφο τους…

Με τέτοια συμβάντα πορευόμαστεπρος τις τοπικές εκλογές, χωρίς να ξε-χνάμε βέβαια και την περίπτωση Βου-δούρη και το πικρό ποτήρι που αναγκά-ζονται να πιούν οι οργανώσεις μελώντου ΣΥΡΙΖΑ στην Πελοπόννησο για τηστήριξή του. Αν όλες αυτές οι προβλη-ματικές υποψηφιότητες θα είχαν θετικόαποτέλεσμα στις εκλογές, κερδίζοντας

τις αντίστοιχες περιφέρειες, θα μπο-ρούσε να πει κάποιος οπαδός της ρεαλι-στικής πολιτικής ότι επιβεβαιώθηκαν οιεπιλογές της ηγεσίας κι όλα καλά. Απ’ό,τι φαίνεται, όμως, οι αντίστοιχες περι-φέρειες θα χαθούν για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο κό-σμος πλέον δεν ψηφίζει ούτε φθαρμέ-νους παλιούς πασόκους ούτε επώνυμαπρόσωπα που δεν έχουν καμιά σχέση μετην τοπική αυτοδιοίκηση. Οπότε,τσάμπα θα πάνε τα ανοίγματα κι η ανα-βάπτιση των πρώην πασόκων που επι-διώκουν να διατηρήσουν την πολιτικήτους καριέρα. Αν λάβουμε δε υπόψη μαςτην κυοφορούμενη λίστα υποψηφίωνστις ευρωεκλογές και τα ονόματα τωνυποψηφίων που ακούγονται, φαίνεταιότι στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ τηςαριστεράς πρόκειται να «καθαρθούν» κιάλλα πρώην πασοκικά στελέχη. Είναι με-γάλες οι ευθύνες των κομματικών οργά-νων αλλά και των τάσεων του ΣΥΡΙΖΑ,που θέλουν να έχουν διακριτό ρόλο απότην ηγετική ομάδα που προωθεί αυτέςτις επιλογές, να φρενάρουν αυτόν τονκατήφορο.

Ο δικηγόρος του διαβόλου

∆ΑΙΜΟΝΙΚΑ

Πόσες περιφέρειες θα κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ;

ΘΕΣ ΣΑ ΛΟ ΝΙ ΚΗ Α ΝΟΙ ΧΤΗ ΠΟ ΛΗ

Από τον “α τσα λά κω το”…στον ά φα ντο κ. Κα λα φά τη

«Εντά ξει» βά φτι σε την πα ρά τα ξή του ο α να πλη ρω τήςυ πουρ γός Πε ρι βάλ λο ντος, Ενέρ γειας και Κλι μα τι κήςΑλλα γής, Σταύ ρος Κα λα φά της, που α νέ λα βε το πι κρόέρ γο να υ πο δυ θεί ό τι διεκ δι κεί το ∆ή μο Θεσ σα λο νί κηςγια λο γα ρια σμό της νε ο δη μο κρα τι κής κυ βερ νη τι κήςσυ νι στώ σας. Πρό κει ται για σύν θε τη λέ ξη με πολ λα πλήα νά γνω ση και εκ φρά ζει α πό λυ τα έ να μέ λος της χει ρό -τε ρης ελ λη νι κής κυ βέρ νη σης με τα πο λε μι κά: μια λέ ξηό χι μό νον α νό η τη στη γε νι κο λο γία της αλ λά και με δεύ -τε ρο συν θε τι κό που πα ρα πέ μπει στα χρυ σαυ γί τι κα πρό -τυ πα, αυ τά που και οι δυο βα σι κοί μνη μο νια κοί υ πο ψή -φιοι, οι κ.κ. Κα λα φά της και Μπου τά ρης α πο φεύ γουν ναθί ξουν στις δη μό σιες το πο θε τή σεις τους. Ο κ. Κα λα φά -της ζη τά (α πό ποιους ά ρα γε, α πό την κυ βέρ νη ση στηνο ποία συμ με τέ χει;) να «α ντι με τω πι στούν κα τά προ τε -ραιό τη τα τα ζη τή μα τα της κα θη με ρι νό τη τας, να θω ρα -κι στεί η α ξιο πρέ πεια της Θεσ σα λο νί κης α πό κά θε τι πουτην τραυ μα τί ζει, να δια σφα λι στεί η συ νέ πεια λό γων καιέρ γων μιας διοί κη σης». Η δη μο τι κή κί νη ση «Θεσ σα λο νί -κη – Ανοι χτή Πό λη», με ξε κά θα ρη α ντι μνη μο νια κή το -πο θέ τη ση, προ κα λεί τους υ πο ψη φίους Ν∆ και ΠΑ ΣΟ Κ,κ.κ. Κα λα φά τη και Μπου τά ρη να ξε κα θα ρί σουν αν συμ -φω νούν, με «συ νέ πεια λό γων και έρ γων», στη θέ ση «Ού -τε έ να νοι κο κυ ριό χω ρίς ρεύ μα, νε ρό και φα γη τό».

Στο πλευ ρό των ερ γα ζο μέ νων της ΕΛ ΒΟ

Τη ∆ευ τέ ρα 17 Μαρ τίου, α ντι προ σω πεία της δη μο τι -κής κί νη σης «Θεσ σα λο νί κη Ανοι χτή Πό λη» με τον υ πο -ψή φιο ∆ή μαρ χο Τρια ντά φυλ λο Μη τα φί δη ε πι σκε φθή -καν την ΕΛ ΒΟ, που βρί σκε ται υ πό κα θε στώς ει δι κής εκ -κα θά ρι σης. Συ να ντή θη καν με το σω μα τείο ερ γα ζο μέ -νων, συ νο μί λη σαν με ερ γα ζό με νους και ξε να γή θη κανστις ε γκα τα στά σεις του ερ γο στα σίου. Εί χαν την ευ και -ρία να δουν πρω το πο ρια κά συ στή μα τα συλ λο γής α πορ -ριμ μά των που δυ στυ χώς δεν έ χουν α ξιο ποιη θεί ού τεστο ε λά χι στο.

«Επα να φέ ρα με την πρό τα ση ου σια στι κής στή ρι ξηςτης ΕΛ ΒΟ α πό το δή μο που εί χα με κα τα θέ σει στο δη μο -τι κό συμ βού λιο ή δη α πό το 2011, την ο ποία α γνό η σε ε -ντε λώς η νυν διοί κη ση του ∆ή μου. Η «Θεσ σα λο νί κηΑνοι χτή Πό λη» ή ταν και θα εί ναι στο πλευ ρό των ερ γα -ζο μέ νων της ΕΛ ΒΟ, ό πως δε σμεύ τη κε και σή με ρα. Οι ε -κλο γές στην το πι κή αυ το διοί κη ση εί ναι πο λι τι κές. Οιερ γα ζό με νοι και οι πλητ τό με νες κοι νω νι κές ο μά δεςπρέ πει να στεί λουν το δι κό τους ι σχυ ρό μή νυ μα α να -τρο πής».

•

ΜΕΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

«Τα χέρια πάνω από την πόλη»

Ηπρόσφατη κρίση, με τη δή-λωση διακοπής εργασιώντου αναδόχου του έργου

(ΑΕΓΕΚ & Ιταλικοί κατασκευαστι-κοί οίκοι) κατασκευής της βασικήςγραμμής του Μετρό Θεσσαλονίκηςκαι την απαίτηση 500 εκατ. ευρώεπιπλέον από το 1,052 δισ. ευρώτου συνολικού προϋπολογισμού γιαεξωσυμβατικές (αρχαιολογικέςανασκαφές, απαλλοτριώσεις,κ.λπ.) υποχρεώσεις που προέκυ-ψαν, δημιουργεί εύλογα ερωτή-ματα:

* Πώς είναι δυνατόν η επιβλέ-πουσα αρχή και κύριος του έργουΑττικό Μετρό Α.Ε. με την εμπειρίαπου διαθέτει από την επιτυχημένηέγκαιρη υλοποίηση και ραγδαίαεπέκταση του Μετρό Αθήνας, ναχάσει ουσιαστικά τον έλεγχο κατα-σκευής του έργου και όσον αφοράτο χρονοδιάγραμμά του αλλά καιτην υλοποίησή του (μόνο 27% μέχρισήμερα). Οι τυχούσες απρόβλεπτεςκατασκευαστικές ιδιαιτερότητεςκαι οι προκύπτουσες διαφορές μετην ανάδοχο κοινοπραξία δεν μπο-ρούσαν να επιλυθούν με μηχανι-σμούς που προβλέπονταν από τησύμβαση και την κείμενη σχετικήνομοθεσία; Η περίπτωση των αρ-χαίων της Βενιζέλου και ο εκβια-

σμός που χρησιμοποιήθηκε, ήΜετρό ή αρχαία, είναι χαρακτηρι-στική της αντίληψης που αντί ναεπιλύει προβλήματα, παραπλανάσυνειδητά.

* Η πολιτική ηγεσία (Ν∆ καιΠΑΣΟΚ) του υπουργείου Μεταφο-ρών διαχρονικά, αλλά και οι τοπι-κοί φορείς ∆ήμος Θεσσαλονίκης,Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδο-νίας, κ.ά., δεν αντελήφθησαν τοπρόβλημα και τις συνέπειές του,αρκούνταν σε καθησυχαστικές δια-βεβαιώσεις περί εκτέλεσης τουέργου και πλειοδοτούσαν για επε-κτάσεις και σε άλλες περιοχές τουΠολεοδομικού Συγκροτήματος.Μάλιστα πριν ένα περίπου χρόνουπεγράφη σύμβαση επέκτασηςπρος Καλαμαριά με την ΑΚΤΩΡ καιτης δόθηκε προκαταβολή 40 εκατ.ευρώ, με την προϋπόθεση κατα-σκευής της βασικής γραμμής! Νααναφέρουμε επίσης τις πριν απόδύο εβδομάδες εξαγγελίες του γ.γ.∆ημοσίων Έργων Στρ. Σιμόπουλουκαι του προέδρου της ΑττικόΜετρό Χρ. Τσίτουρα, για επέκτασηπρος Σταυρούπολη, χωρίς όμως ναυπάρχουν μελέτες και εξασφαλι-σμένη χρηματοδότηση!

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότιόλα αυτά συμβαίνουν χωρίς καμία

τεχνικοοικονομική και περιβαλ-λοντική τεκμηρίωση ενός συνολι-κού κυκλοφοριακού σχεδιασμούπου θα προκρίνει ποια μέσα(μετρό, τραμ, θερμικά αεριοκινού-μενα λεωφορεία σε αποκλειστικέςλωρίδες) χρειάζονται, σε συνάρ-θρωση με τον πολεοδομικό σχεδια-σμό για την αειφορική αντιμετώ-πιση αυτού του προβλήματος προςόφελος των δημοτών και όχι τωνεργολάβων. Η ανυπαρξία ενός ενι-αίου μητροπολιτικού φορέα μετα-φορών και μετακινήσεων που θασχεδιάζει και θα υλοποιεί τα σχε-τικά έργα και το γεγονός ότι η τε-λευταία κυκλοφοριακή μελέτη πουέγινε στη Θεσσαλονίκη ήταν το1990 από τον Οργανισμό Ρυθμιστι-κού, από τις προτάσεις της οποίαςελάχιστα υλοποιήθηκαν, θέτει τααναπόδραστα ερωτήματα στους το-πικούς φορείς (δημάρχους, περι-φερειάρχη, κ.ά.) και στη μνημο-νιακή κυβέρνηση:

Σ’αυτή την πόλη, ποιος σχεδιά-ζει, ποιος αποφασίζει και με ποιακριτήρια και τελικά ποιος βγαίνειωφελημένος;

Γιάννης Γρηγοριάδης

2244 Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Σε μια εποχή κλονισμού των βε-βαιοτήτων και γενικής απονο-μιμοποίησης όλων των καθη-

συχαστικών σχημάτων ιεροποίησηςτου καπιταλισμού, πληθαίνει διαρ-κώς- ως απάντηση μιας αυξανόμε-νης ζήτησης- η προσφορά στονστίβο των ιδεών, βιβλίων που παρέ-χουν μια εναλλακτική οπτική στηνοικονομία και την πολιτική, τόσο τηδιεθνή όσο και την εγχώρια. Οιαπαντήσεις, κάποτε σχηματικές καικοινότοπες, κάποτε πειστικές καιδιεισδυτικές, συντελούν στην εξοι-κείωση όλων μας με μεθόδους ανά-λυσης της σημερινής πραγματικότη-τας. Ωστόσο, η πληθώρα των εκδό-σεων, των άρθρων και των αναρτή-σεων μπορεί τελικά να συσκοτίζεικαθώς η συχνή εκτροπή της σε ερ-μηνευτικά πλαίσια όπου κυριαρχούνμυστικές δράσεις και παρασκηνια-κές αναλύσεις συγκροτεί παραπλα-νητικά και υπερ-κοινωνικά σχή-ματα. Επίσης, συχνά παρατηρείταιένας μανιχαϊστικός ιδεασμός ηθικήςπροέλευσης (ο αγνός καπιταλισμόςέναντι των χρηματοπιστωτικών όρ-νιων ή/και τίμια κράτη έναντι αδη-φάγων και εκδικητικών).

Μια άλλη κατηγορία βιβλίων,αποφεύγει αυτόν τον σκόπελο, αλλάπέφτει στην παγίδα των γενικεύ-σεων, της άκαμπτης θεωρητικοποί-ησης των πάντων χωρίς να γίνεται ησύνδεση με το συγκεκριμένο, τοαπτό, το αναγνωρίσιμο, γεγονός πουμας αφήνει πολλές φορές μετέω-ρους και ευάλωτους στην συνθημα-τολογία και την υφέρπουσα καταγ-γελία.

Οι παραπάνω παγίδες, όταν παρα-κάμπτονται, μπορούν να μας δώ-σουν εξαιρετικά πλαίσια ανάλυσηςκαι προοπτικής. Μια τέτοια σύνθεσηγίνεται από τον Γιώργο Τριανταφυλ-λόπουλο στο πρόσφατο βιβλίο του:Το Λυκόφως του Καπιταλισμού. Οικρίσεις και η χρόνια γενικευμένηκρίση του. Με αφορμή την έκδοσή

του ο Όμιλος για τη μελέτη τηςΙστορίας και της Κοινωνίας(Ο.Μ.Ι.Κ) σε συνεργασία με τις εκ-δόσεις ΚΨΜ, διοργάνωσε στο βι-βλιοπωλείο Εκτός των Τειχών τηνπαρουσίαση του βιβλίου, την οποίαέκαναν οι Νίκος Προγούλης (οικο-νομολόγος), Καίτη Πάπαρη (ιστορι-κός – επιμελήτρια του βιβλίου) καιο συγγραφέας του βιβλίου.

Αναπόδραστη η κατάργησητου κεφαλαιοκρατικούμοντέλου

Το πρώτο τμήμα του βιβλίου δίνειέμφαση στην παράθεση των καπιτα-λιστικών κρίσεων, καθώς και τωνερμηνειών που διαχρονικά δίνονταιγια την επεξήγηση και την υπέρ-βασή τους. Οι ερμηνείες, σε μεγάλοβαθμό αυτοαναφορικές και με εμ-μονή σε τεχνικές λεπτομέρειες (δα-νειοδότηση, δασμοί, κρατική προ-στασία), παρά σε δομικές πτυχές,αποτυγχάνουν να προβλέψουν καινα αντιμετωπίσουν την εκάστοτεκρίση. Εκ των υστέρων, προτείνον-ται εργαλεία και προτάσεις που δεναποφεύγουν την ουσιαστική ανακύ-κλωση βραχυπρόθεσμων στρατηγι-κών.

Σ΄ αυτή την κατεύθυνση αξίζει ναγίνει μία νύξη για τα κίνητρα και τηνπρακτική αυτών των ερμηνειών: Πι-θανότατα, μεγαλύτερη σημασία έχειη προαποφασισμένη λογική υπερά-σπισης ενός τέλειου συστήματος,που κλονίζεται από εξωτερικές,αναχρονιστικές, οπισθοδρομικές αι-τίες. Όπως ανέφερε η Κ. Πάπαρη:«η μοναδική αξίωση για εγκυρότηταπου μπορεί να εγείρει ένα μοντέλοερμηνείας δεν έγκειται στο ίδιο αυτόκαθεαυτό ως θεραπεία, αλλά στο ότιπροσφέρεται για την κατανόηση τουμοντέλου των αξιών, των πεποιθή-σεων και της ιδεολογίας του υπο-κειμένου που το εκφέρει. Έτσι, κοι-νός παρονομαστής στην ερμηνείατων καπιταλιστικών κύκλων από

την πλευρά των αστών οικονομολό-γων, δεν είναι άλλη από μια τεχνικήανάλυση που αποφεύγει να εξετάσειτην οικονομία σε σχέση με την κοι-νωνία και επικεντρώνεται σταθεράσε εξωτερικά προς τη φύση του κα-πιταλισμού αίτια, διότι ασφαλώς οπυρήνας του δεν πρέπει να αμφι-σβητηθεί. Στην πραγματικότητα,λοιπόν, η ερμηνεία των κρίσεωναποτελεί πρωτίστως μια μονοσή-μαντη πολιτική επιλογή παρά μιααναπόδραστη οικονομική πραγματι-κότητα.»

Στο δεύτερο μέρος, ίσως και τοπιο προσιτό στο ευρύτερο ακροατή-ριο, ο Τρανταφυλλόπουλος παρου-σιάζει όλες τις πλευρές που πιστο-ποιούν τη στασιμότητα, αν όχι τηνύφεση –ιδιαίτερα από το 1970 καιμετά- όλων εκείνων των δυνάμεων,παραγόντων και σχέσεων που καθι-στούν λειτουργική την καπιταλι-στική επέκταση. Μέσα από μιαεξαντλητική τεκμηρίωση, που δενφαλκιδεύει την αναγνωστική ροή,αναδεικνύονται οι λόγοι για τουςοποίους θεωρείται αναπόδραστος ομετασχηματισμός ή η κατάργησητου υπάρχοντος κεφαλαιοκρατικούμοντέλου: μείωση του ρυθμού αύξη-σης της βιομηχανικής παραγωγής,καθήλωση της κατά κεφαλήν παρα-γωγικότητας, πτώση του ποσοστούκέρδους, εντεινόμενη ανισοκατα-νομή, υψηλά ποσοστά ιδιωτικού καιδημόσιου χρέους με παράλληλα δυ-σθεώρητα αδιάθετα κεφάλαια, ενώ,ως αποτέλεσμα των μειωμένων εισ-ροών, εμφανίζεται η αδυναμία τουκράτους να λειτουργήσει εξισορρο-πητικά. Επίσης, στο επίπεδο της δη-μογραφίας, της πολιτικής και τηςεπιστήμης παρατηρείται φθίνωνπαγκόσμιος ρυθμός πληθυσμιακήςανόδου με παράλληλη παρακμή τωνπαραδοσιακών πολιτικών θεσμώνένταξης και πρόνοιας, ενώ η στασι-μότητα σε κρίσιμα ζητήματα τεχνο-λογικής προόδου συντελεί στηνδραματική αδυναμία υπέρβασης τωνυπαρχόντων αδιεξόδων.

Ειδικά για το ζήτημα της τεχνολο-γικής εξέλιξης που συχνά θεωρείταιως λύδια λίθος του καπιταλισμούκαι παράγοντας, ο οποίος θα μπο-ρέσει να δώσει το φιλί της ζωής οΠρογούλης αναφέρει: «η ανασκευήτου “λαϊκού μύθου” ότι ζούμε σε μιαεποχή καλπάζουσας εξέλιξης τηςτεχνολογίας και της επιστήμης. Τοβιβλίο υποστηρίζει πολύ πειστικάότι διανύουμε μια περίοδο παρατε-ταμένης στασιμότητας τόσο τεχνο-λογικά, με εξαίρεση ίσως την πλη-ροφορική, της οποίας η σημασία γιατην οικονομία υπερεκτιμήθηκε, όσοκαι επιστημονικά». Ο Τριανταφυλ-λόπουλος υποστηρίζει ότι αν δενσυμβεί κάτι που στη σημερινή συγ-κυρία δεν φαίνεται στον ορίζοντα(π.χ. ανεξάντλητη ενέργεια από πυ-ρηνική σχάση), οι συντελεστές καιοι προϋποθέσεις συντήρησης καιεπιτάχυνσης του κεφαλαιοκρατικούμοντέλου έχουν πτωχεύσει.

Έχουν πτωχεύσει

Το συμπέρασμα, όπως προκύπτειαπό την παράθεση των συνιστωσώντης επιβράδυνσης συνοψίστηκε απότον Προγούλη: «Η βασική υπόθεσηεπάνω στην οποία κινείται η όληαποδεικτική προσπάθεια, είναι ότιόταν οι παραγωγικές δυνάμεις δενμπορούν πλέον να αναπτυχθούν,τότε οι παραγωγικές σχέσεις, ενπροκειμένω το καπιταλιστικό σύ-στημα, μέλει να ανατραπούν με τονένα ή τον άλλο τρόπο».

Στη συζήτηση που ακολούθησε τέ-θηκαν τόσο από τους ομιλητές όσοκαι από το κοινό, μεθοδολογικά ζη-τήματα (τρόποι υπολογισμού τηςαποβιομηχάνισης στις δυτικές κοι-νωνίες) θέματα τεχνολογικής διά-στασης (η κυβερνητική και ο ρόλοςτης στην καταστολή των εξεγέρ-σεων), ερωτήματα για την επανα-λαμβανόμενη αναγγελία θανάτουτου καπιταλισμού (και για τις αντί-στοιχες ως τώρα διαψεύσεις τους),την δυναμική του αναπτυσσόμενουκόσμου και των χωρών της υποσα-χάριας Αφρικής (και η πιθανότητανα τεθούν στην πρωτοπορία μιας δυ-ναμικής ανανέωσης του κυρίαρχουοικονομικού μοντέλου).

Συνολικά, η παρουσίαση κέντρισετο γενικό ενδιαφέρον καθώς, απου-σίαζαν οι παθογένειες που αναφέ-ραμε πιο πάνω: ατέρμονη θεωρητι-κολογία, καταγγελία, διάθεση γιαεγωλατρική αυτοαναφορικότητακλπ. Είναι σίγουρο ότι ο τρόποςγραφής και η υποστηρικτική τεκμη-ρίωση από τον συγγραφέα, ανέστει-λαν τις όποιες διαθέσεις για την υιο-θέτηση των παραπάνω «αμαρτήμα-των». Ας ελπίσουμε ότι, είτε με τηνέκδοση παρόμοιων έργων, είτε μετην γενικότερη κοινωνική μαςδράση, θα δίνεται χώρος σε προ-σπάθειες που θα συνδέουν το γενικόμε το ειδικό, το θεωρητικό με τοάμεσο, το παγκόσμιο με το τοπικόχωρίς να αναπαράγουν καθιερωμένασχήματα, δράσεις και πρακτικές δί-νοντας μια προοδευτική διέξοδοενάντια στα ράκη του καπιταλιστι-κού συστήματος.

Γιώργος Κατραχούρας

Το τέλος του καπιταλισμού;Μια πολυπόθητη επαγγελίαΜε αφορμή το βιβλίο του Γιώργου Τριανταφυλλόπουλου “Το Λυκόφως του Καπιταλισμού.Οι κρίσεις και η χρόνια γενικευμένη κρίση”

Η πα ρου σία σηκέ ντρι σε τογε νι κό εν δια -φέ ρον, κα θώςα που σία ζαν οιπα θο γέ νειεςτης α τέρ μο νηςθεω ρη τι κο λο -γίας, της κα -ταγ γε λίας, τηςδιά θε σης γιαε γω λα τρι κήαυ το α να φο ρι -κό τη τα κλπ.

“

Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014 2255ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Κυ ρια κή 23 Μαρ τίου

* Συ ζή τη ση με θέ μα «10 μύ θοι για τη με τα νά στευ ση &πε ρισ σό τε ρες α λή θειες», α πό το RossoNero, στις 11 π.μ.,στην αί θου σα δη μο τι κού συμ βου λίου του δή μου Τρικ -καίων. Μι λά ο Β. Πα πα στερ γίου. * Θε α τρι κή πα ρά στα ση «Σαίξ πηρ τα πά ντα ό λα» α πό τοδί κτυο αλ λη λεγ γύης ∆άφ νης Υμητ τού στις 12 το με ση -μέ ρι στην αί θου σα του ΦΟΥ (Α. Λε ντά κη, Αμμί σου καιΣμύρ νης). Αντί ει σι τη ρίου προ σφο ρά τρο φί μων.* Συ νε στία ση της δη μο τι κής συ νερ γα σίας Ελλη νι κούΑργυ ρού πο λης, στη 1 το με σι μέ ρι, στο πο λι τι στι κό κέ -ντρο Ελλη νι κού. * Μα θη τι κό α ντι φα σι στι κό φε στι βάλ Βό λου, στις 6 μ.μ.,στο τμή μα Αρχι τε κτο νι κής α πό την Αντι φα σι στι κή Κί νη -ση Μα γνη σίας. * «Αφγα νι κή Πρω το χρο νιά» στο θέ α τρο Εμπρός (Ρή γαΠα λα μή δη 2), στη 1 το με ση μέ ρι,α πό την Κοι νό τη τα Αφγα νών. * Εκδή λω ση για τα 71 χρό νια α πότην ί δρυ ση της Ο Ε ΝΟ, στις 11 π.μ.στον Πει ραϊκό Σύν δε σμο (Κα -ραΐσκου 104) α πό την το με α κήορ γά νω ση με τα φο ρών της ΚΟΑττι κής του ΚΚΕ. Μι λά ο Γ. Μα ρί -νος.

∆ευ τέ ρα 24 Μαρ τίου

* Εκδή λω ση με θέ μα «Μου σι κήκαι α ντι φα σι σμός» α πό τηνAntinazi zone στην Πε τρού πο λη,στο με ζε δο πω λείο «Σχοι νο βά -της» (Αγ. ∆η μη τρίου 22), στις 7μ.μ. Μι λούν οι Λ. Μα ρι δά κης καιΜ. Κο λο κυ θά.

Τρί τη 25 Μαρ τίου

* Πο δο σφαι ρι κός α γώ νας ελ πί -δας στο γή πε δο του δή μου Λαυ -

ρεω τι κής «Γεώρ γιος Ρα φιάς», στις 5 μ.μ. Παί ζουν οι «Φί -λοι Βα ζέ χα» και η Α ΠΕ Λαυ ρεω τι κής. Ει σι τή ριο 5 ευ ρώ.Από τις 10 π.μ. έως τις 3 μ.μ. θα βρί σκε ται έ ξω α πό τογή πε δο η Κι νη τή Ια τρι κή Ομά δα των Για τρών του Κό σμουγια την πα ρο χή πρω το βάθ μιας ια τρι κής ε ξέ τα σης. * Μου σι κή βρα διά α φιε ρω μέ νη στη μνή μη του Π. Τζα -βέλ λα διορ γα νώ νουν το ρα διό φω νο «Στο Κόκ κι νο», η δη -μο τι κή κί νη ση «Θεσ σα λο νί κη-Ανοι χτή Πό λη» και η Ρι ζο -σπα στι κή Ενω τι κή Κί νη ση Κα λα μα ριάς, στο Love Casualliving (Εθνι κής Αντι στά σεως 16) στις 8.30. Συμ με τέ χου ν:Μου σι κό Σύ νο λο Ρω μιο σύ νη υ πό την καλ λι τε χνι κή διεύ -θυν ση του Τ. Λα ζά ρου, Η. Λο γο θέ της, Μ. Πα πα δη μη τρίου,Μ. Ζα χα ρή, Ν. Πα πα δο πού λου-Τζα βέλ λα, η Ν. Μπο φί λιου,Ν. Μπο φί λιος, Στ. Ξέ νος.* Προ βο λή του ντο κι μα τέρ «Πα ντρέ ψου με», α πό την ο -μά δα Docutrance, στον πο λυ χώ ρο Booze, στις 8.30 μ.μ.

Τε τάρ τη 26 Μαρ τίου

* Μά θη μα φι λο σο φίας με θέ μα: «Αλέ ξις ντε Τοκ βί λ: Φι -λε λευ θε ρι σμός και ∆η μο κρα τία» στο κοι νω νι κό- πο λι τι -στι κό κέ ντρο Βύ ρω να «Η Λα μπη δό να» (άλ σος Αγίας Τριά -δας) με τον Στ. Κων στα ντα κό που λο, στις 8.30 μ.μ. * Εκδή λω ση με θέ μα «∆η μο κρα τία και Νε ο φι λε λευ θε ρι -σμός» α πό την πρω το βου λία αλ λη λεγ γύης και πο λι τι σμού

Ομπρέ λες, στις 7.30 μ.μ., στο πο -λι τι στι κό κέ ντρο Μπε νε τά του(∆ρό ση και ∆ρο σί νη, Π. Ψυ χι κό).Μι λού ν: ∆. Χρι στό που λος, ∆. Πα -πα δά τος-Ανα γνω στό που λος. Συ -ντο νί ζει η Γ. Πα πα δά κου. * Συ ζή τη ση με θέ μα «Η θε ο λο γίατης α πε λευ θέ ρω σης» α πό τονΣΥ ΡΙ ΖΑ Εξαρ χείων, στις 7.30 μ.μ.,στον πο λυ χώ ρο της Ανοι χτήςΠό λης (Πα νε πι στη μίου 56). Μι -λού ν: Κ. Αθα να σίου, Α. Αργυ ρό -που λος, Α. Γου νό που λος, Β. Ξυ -διάς, Π. Βε νέ της. Συ ντο νί ζει ο Π.Βε νέ της.

Πα ρα σκευή 28 Μαρ τίου

* Συ νε στία ση της νο μαρ χια κήςε πι τρο πής του ΣΥ ΡΙ ΖΑ Ανα το λι -κής Αττι κής, στις 8.30 μ.μ., στηντα βέρ να «Η φω λιά» (20ο χλμ Λ.Λαυ ρίου, Παια νία). Πρό σκλη ση 15ευ ρώ.

Σάβ βα το 29 Μαρ τίου

* Εκδή λω ση με θέ μα «Ενά ντια στην Ευ ρώ πη του κε φα -λαίου, του πο λέ μου και του ρα τσι σμού» α πό το Rproject,στις 5 μ.μ. στο Οι κο νο μι κό Πα νε πι στή μιο. Μι λούν οιΦραν σουά Σαµπα τό (NPA, Γαλ λία), Φράν κο Του ρι λιά το(Sinistra Anticapitalista, Ιτα λία), Ερίκ Του σαίν (CADTM,Βέλ γιο), Π. Λα φα ζά νης, Α Ντα βα νέλ λος. Πα ρεμ βαί νου ν:Άχμετ Σό κι (ISO, Η ΠΑ), Τσάρ λς Αντρέ Υντρύ (MPS, Ελβε -τία) Ρα κέλ Βα ρέ λα (κα θη γή τρια στο Ινστι τού το Σύγ χρο -νης Ιστο ρίας της Λισ σα βό νας, Πορ το γα λία), Ε. Πορ τά λιου,Π. Κο σμάς, Γ. Σα που νάς, Γ. Κι μπου ρό που λος, ∆. Μπε λα -ντής, Γ. Γιαν νό που λος (πε ριο δι κό Ε ΝΕ ΚΕΝ).* Ρε μπέ τι κο γλέ ντι για την οι κο νο μι κή ε νί σχυ ση τηςΕλευ θε ρια κής Συν δι κα λι στι κής Ένω σης, στις 9.30 μ.μ.στο Αυ τό νο μο Στέ κι (Ζωο δό χου Πη γής 95-97, Εξάρ χεια)

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟεκδηλώσεων“

ΗΚαμεράτα - Ορχήστρα των Φίλωντης Μουσικής ιδρύθηκε το 1994από το υπουργείο Πολιτισμού

και το Σύλλογο «Οι Φίλοι της Μουσι-κής». Σήμερα παραμένει η μοναδική ελ-ληνική ορχήστρα με τόσο σημαντική διε-θνή παρουσία. Παρόλη την πλούσια πο-λιτιστική και εκπαιδευτική της δράση,ζει εδώ και καιρό σε δύο παράλληλασύμπαντα. Από τη μία μεριά, οι καλλιτε-χνικές δραστηριότητες δείχνουν τουςκόπους και τις επίπονες προσπάθειες νακαρποφορούν -βραβεία Diapason για τιςηχογραφήσεις της, εμφανίσεις σε μεγά-λες αίθουσες της Ευρώπης, αναγνώρισηαπό το διεθνή και εγχώριο Τύπο. Απότην άλλη μεριά, είναι ευρέως γνωστό ότιοι εργαζόμενοι διανύουν ήδη 4,5 μήνεςαπλήρωτοι. Σε επιστολή τους που λά-βαμε, οι εργαζόμενοι τονίζουν πως έχουνήδη δεχθεί δύο μειώσεις στις αποδοχέςτους, το 2009 και το 2011 σε ποσοστόέως 20%, πειθόμενοι από τα προγράμ-ματα εξυγίανσης που τους παρουσίασετο ∆ιοικητικό Συμβούλιο του Οργανι-σμού και ότι σε όλο αυτό το διάστηματων μεγάλων οικονομικών δυσκολιών -από το ∆εκέμβριο του 2012- και της ανέ-χειας για κάποιους από αυτούς, δεν στα-μάτησαν να εργάζονται ούτε για μίαημέρα έχοντας πάντα ως κύριο μέλημάτους το καλό της Ορχήστρας. Μάλιστα,η Καμεράτα επιλέχθηκε από το υπουρ-γείο Πολιτισμού να ανοίξει τις επίσημεςεκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν γιατην ανάληψη της Ελληνικής Προεδρίας

στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με μία συναυ-λία στο «Palais desBeauxArts» των Βρυ-ξελλών, έχοντας όλο της το προσωπικόαπλήρωτο. Οι ίδιοι οι μουσικοί ανέλαβαντα εκτός έδρας έξοδα τους. Οι επίμονεςεκκλήσεις τους προς το ∆ιοικητικό Συμ-βούλιο του Οργανισμού έμειναν αναπάν-τητες. Και κλείνουν την επιστολή τουςως εξής:

Αυτοί είναι οι λόγοι που μας οδήγησανστην επιλογή της επίσχεσης εργασίας.∆εν υπάρχει προγραμματισμένο κανέναβιώσιμο σχέδιο για την Ορχήστρα καιεμείς δεν μπορούμε να ταξιδεύουμε πιαστο άγνωστο, με βάρκα την ελπίδα. Οιεπιλογές μάς κλείνουν τα σπίτια και μαςοδηγούν στο γκρεμό.

Παρακαλούμε όσους διαβάσουν αυτότο κείμενο, να λάβουν σοβαρά υπόψητους ότι όλοι εμείς που προβήκαμε,μέσω της επίσχεσης, στη διεκδίκηση των

δεδουλευμένων μας, δεν έχουμε πλέοντη δυνατότητα να αποπληρώσουμε βασι-κές βιοτικές μας ανάγκες και επιθυ-μούμε ειλικρινά την εξεύρεση μίας ορι-στικής λύσης για τη βιωσιμότητα της Ορ-χήστρας. Καλούμε τη ∆ιοίκηση του Ορ-γανισμού να μην εξαντλείται σε υποσχέ-σεις και να επιδείξει ιδιαίτερη ευαισθη-σία για τη διασφάλιση του μέλλοντοςτων εργαζομένων. Είμαστε σε αδιέξοδο.

Ψήφισμα συμπαράστασης

Οι Ομοσπονδίες και τα Σωματεία πουσυνυπογράφουν αυτό το ψήφισμα βρί-σκονται στο πλευρό των εργαζομένωντης Καμεράτα-Ορχήστρας των Φίλωντης Μουσικής.Καλούμε τους συνιδρυτέςτου Οργανισμού, δηλαδή το υπουργείοΠολιτισμού και Αθλητισμού και τον Σύλ-

λογο «Οι Φίλοι της Μουσικής» να ανα-λάβουν τις ευθύνες τους και να δώσουνβιώσιμη λύση στη λειτουργία του, γιατον οποίο να σημειώσουμε ότι είναι απότους σπουδαιότερους πρεσβευτές τηςχώρας μας στο εξωτερικό και με εξέ-χουσα εκπαιδευτική και καλλιτεχνικήπαρουσία στο εσωτερικό.

Οι εργαζόμενοι του κλάδου εκφράζουντην αλληλεγγύη τους στους αγώνες τωνεργαζομένων της Καμεράτας - Ορχή-στρας των Φίλων της Μουσικής καιαπαιτούν την ικανοποίηση των δίκαιωναιτημάτων τους.

Υπογράφουν οι: Πανελλήνια Ομο-σπονδία Θεάματος Ακροάματος, Πανελ-λήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Προσωπι-κού Επιχειρήσεων Ραδιοφωνίας Τηλεό-ρασης, Πανελλήνια Ομοσπονδία Καλλι-τεχνικού Προσωπικού ΟΤΑ, ΣωματείοΕλλήνων Ηθοποιών, Σωματείο ΕλλήνωνΤεχνικών Θεάτρου, Ένωση Τεχνικών Ελ-ληνικού Κινηματογράφου ΤηλεόρασηςΟ.Τ., Ένωση Τραγουδιστών Ελλάδας,Σύνδεσμος Επαγγελματιών ΜουσικώνΚέρκυρας,

Σύλλογος Χορευτών Εθνικής ΛυρικήςΣκηνής, Ένωση Λυρικών Πρωταγωνι-στών Ελλάδος, Σωματείο ΕργαζομένωνΕθνικού Θεάτρου, Σύλλογος Εργαζομέ-νων στο Κ.Θ.Β.Ε. Πάσης Φύσεως Προ-σωπικού,

Πανελλαδικό Σωματείο ΕργαζομένωνΧορευτών-τριων ΠολυπολιτισμικώνΧορών, Πανελλήνια Ένωση ΜουσικώνΟΤΑ

KAMΕΡΑΤΑ-ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Οι εργαζόμενοι εκπέμπουν σήμα κινδύνου

∆ιη με ρί δα για τη με ταλ λεία χρυ σού

∆ιή με ρο ε νη μέ ρω σης και δρά σης με θέ μα «Η με ταλ -λεία χρυ σού σε πε ρίο δο οι κο νο μι κής κρί σης-ε πι πτώ -σεις στο πε ρι βάλ λον» α πό το σύλ λο γο «Φί λοι Πε ρι -βάλ λο ντος Ιε ρισ σού», το Πα νελ λή νιο ∆ί κτυο Οι κο λο -γι κών Οργα νώ σεων και τις Επι τρο πές Αγώ να κα τάτων με ταλ λείων Χρυ σού. Το Σάβ βα το 29 Μαρ τίου μι -λούν α πό τις 12 έως τις 2 μ.μ. οι Κ. Πα να γιω τό που -λος, ∆. Με λάς, Χ. Λα ζα ρί δης, Κ. Κα τσι φα ρά κης, α πό τις4 έως τις 7 μ.μ. μι λούν οι Γ. Τρια ντα φυλ λί δης, ∆. Τσι -πάς, Γ. Γκό ρας, Σπ. Αβδη μιώ της, Μ. Γεωρ γιά δου, Γ. Κυ -ρί τσης, Ε. Στού -μπου-Κα τσα μού ρη.Την Κυ ρια κή 30Μαρ τίου, στις10.30 π.μ. μι λούν οιΑ. Μπέ νος, Χρ.Ελευ θε ριά δης, Θ.Ζά γκας. Στις 12 τομε ση μέ ρι θα πραγ -μα το ποιη θεί ε πί -σκε ψη στους χώ -ρους δρα στη ριο -τή των της ε ται -ρείας με ξε να -γούς του Θ. Ζά -γκα και Θ. Πα -παϊωάν νου.

2266 Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Του Στρά του Κερ σα νί δη

Ενώ το 16ο Φε στι βάλ Ντο κι μα ντέρΘεσ σα λο νί κης «Ει κό νες του 21ουαιώ να» ο λο κλη ρώ νε ται σή με ρα το

βρά δυ, μέ χρι την ώ ρα που γρά φο νται αυ -τές οι γραμ μές (Τε τάρ τη πρωί), φαί νε ταιπως ο στό χος, οι θε α τές να ξε πε ρά σουνσε α ριθ μό τους πε ρυ σι νούς 45.000, μάλ- λον δεν θα ε πι τευ χθεί. Κι αυ τό ε πει δήχω ρίς οι προ βο λές να γί νο νται σε ά δειεςαί θου σες δεν πα ρα τη ρεί ται η κο σμο συρ -ροή των προ η γού με νων χρό νων.

Όσον α φο ρά, δε, τις ί διες τις ται νίες,νο μί ζω πως το πρό γραμ μα κι νεί ται σε ι -κα νο ποιη τι κά ε πί πε δα. Το πλέ ον εν δια -φέ ρον εί ναι πως έ νας ση μα ντι κός α ριθ -μός ελ λη νι κών ται νιών, ε πι κε ντρώ νε ταισε θέ μα τα κα θη με ρι νό τη τας ή ι στο ρι κήςμνή μης με κοι νό τους γνώ ρι σμα μία πο- λι τι κή – κοι νω νι κή μα τιά.

Χα ρα κτη ρι στι κά θα α να φέ ρω πα ρα κά -τω κά ποιες α πό τις ται νίες που εί χα τηνευ και ρία να δω τις μέ ρες αυ τές.

Οι Σκου ριές στη Χαλ κι δι κή και η Κε- ρα τέα, α πο τε λούν δύο ση μεία α ντί στα -σης στο χάρ τη της χώ ρας μας. ∆ύο πε- ριο χές που οι κά τοι κοι α πο φά σι σαν ανσυ γκρου στούν με την κε ντρι κή ε ξου σίακαι με τις ε πι λο γές της, προ κει μέ νου ναπρο α σπί σουν τον τό πο τους α πό την κα- τα στρο φή και μα ζί τις ζωές τους και τιςζωές των παι διών τους. Κι αν στη δεύ τε -ρη πε ρί πτω ση ο α γώ νας έ λη ξε νι κη φό ραγια το κί νη μα α ντί στα σης, στην πρώ τη οα γώ νας συ νε χί ζε ται και φαί νε ται πως θαεί ναι μα κρύς και δύ σκο λος.

Στο «Χρυ σό δά σος», λοι πόν, του Στρα -τή Βο γιατ ζή, πα ρα κο λου θού με τις α γω -νίες και τους α γώ νες των κα τοί κων τηςΒό ρειας Χαλ κι δι κής, μέ σα α πό τα μά τιαε νός αν θρώ που που ζει α πό ε πι λο γή του,μέ σα στο δά σος και ζει α πό αυ τό. ΟΓιώρ γος Κα λυ βάς βλέ πει το πε ρι βάλ λοννα κα τα στρέ φε ται, με ρι κά μέ τρα μα κριάα πό το κτή μα του, α πό τις δρα στη ριό τη -τες της ε ται ρείας Ελλη νι κός Χρυ σός.

Στην «128 Κε ρα τέ α: Μια πραγ μα τι κή ι -

στο ρία», οι Βάιος Σύρ ρος και Γρη γό ρηςΟι κο νο μί δης, α φη γού νται μέ σα α πό «πο -λε μι κές» ει κό νες και ζω ντα νές α φη γή -σεις των κα τοί κω ν-πρω τα γω νι στών, τημά χη ε να ντίον της κα τα σκευής ΧΥ ΤΑστην πε ριο χή Οβριό κα στρο της Κε ρα τέ -ας. ∆υ να μι κή σκη νο θε σία, ι σορ ρο πη μέ -νη α φή γη ση, σα φής ά πο ψη.

Για την έν νοια της αλ λη λεγ γύης αλ λάκαι την προ σω πι κή στά ση του κα θε νόςα πέ να ντι στην κρί ση, μι λά ο Στά θης Γα- λα ζού λας στην ται νία «Ο άλ λος άν θρω -πος». Ο σκη νο θέ της με πε ρίσ σια ευαι- σθη σία πα ρα κο λου θεί τον Κων στα ντί νοΠο λυ χρο νό που λο και τους ε θε λο ντέςτου που έ χουν στή σει τη φο ρη τή κου ζί -να, που μα γει ρεύει στους δρό μους τηςΑθή νας και προ σφέ ρει φα γη τό στους αν- θρώ πους που έ χουν πλη γεί α πό την κρί -ση αλ λά και σε ό σους θέ λουν να φά νεπα ρέα με άλ λους αν θρώ πους.

Ο Αλέ ξαν δρος Πα πα νι κο λά ου και ηΈμι λυ Γιαν νού κου, στην ται νία «Στο νή -μα» πα ρου σιά ζουν έ να πορ τρέ το τουΑλέ ξη Τσί πρα. Κι νη μα το γρα φώ ντας τονπρό ε δρο του ΣΥ ΡΙ ΖΑ α πό τον προ ε κλο -γι κό α γώ να του Ιου νίου 2012 μέ χρι την11 Ιου νίου 1013 που έ κλει σε η ΕΡ Τ, δί- νουν μια ει κό να του αν θρώ που αλ λά καιτης ι δε ο λο γι κής ταυ τό τη τας του πο λι τι -κού χώ ρου που εκ προ σω πεί. Την ται νίαχα ρα κτη ρί ζει η νη φα λιό τη τα κα θώς δενυ πο κύ πτει στην πα γί δα της α γιο γρα φίας.

Στις Η ΠΑ την πε ρίο δο του 1913-14 μαςμε τα φέ ρει ο Νι κό λα ος Βε ντού ρας με τηνται νία «Πα λι κά ρι (Ο Λούης Τί κας και ησφα γή του Λάν τλοου)». Ο σκη νο θέ τηςμας φέρ νει σε ε πα φή με το συν δι κα λι -στι κό κί νη μα στις Η ΠΑ, και ει δι κό τε ρασε ε κεί νο των με τα να στών με ταλ λω ρύ -χων, η γε τι κή μορ φή του ο ποίου υ πήρ ξε οέλ λη νας με τα νά στης Λούης Τί κας(Ηλίας Σπα ντι δά κης). Ο Τί κας δο λο φο -νή θη κε α πό άν δρες της Εθνο φρου ράς η

ο ποία ε πι χεί ρη σε να κάμ ψει τη με γά ληα περ γία που έ γι νε στο Λάν τλοου του Κο- λο ρά ντο με α πο τέ λε σμα πολ λούς νε- κρούς.

Εξαι ρε τι κά εν δια φέ ρον εί ναι το ντο κι -μα ντέρ «Θη λειά» του Βα σί λη Λου λέ. Οσκη νο θέ της συ νο μι λεί με τον Λευ τέ ρηΡί ζο, κά τοι κο Μο νο δε ντρίου Ιωαν νί νων,ο ο ποίος έ παι ξε στην ται νία του Θό δω -ρου Αγγε λό που λου, που γυ ρί στη κε ε κείτο 1969. Πο λύ κα λή δου λειά η ο ποία μέ -σα σε 12 λε πτά κα τορ θώ νει να δώ σει τοκλί μα μιας ε πο χής.

Στη «Φα ντα σμα γο ρία της ήτ τας» ηΑνα στα σία Χρι στο φο ρί δου σκια γρα φείτο έρ γο και την προ σω πι κό τη τα ε νός νέ -ου ει κα στι κού καλ λι τέ χνη του Γιώρ γουΤζι νού δη. Ένα πο λύ κα λό πορ τρέ το πουη σκη νο θέ τι δα προ σεγ γί ζει μέ σω του ζω- γρα φι σμέ νου α πό τον ί διο αυ το κι νή τουτου καλ λι τέ χνη, το ο ποίο χρη σι μο ποιεί -ται ως α φη γη μα τι κό ό χη μα του ντο κι μα -ντέρ.

Πο λύ κα λό, αν και κά πως με γά ληςδιάρ κειας, και το ντο κι μα ντέρ «Πα να -γιώ της Τέ τσης, Παί ζο ντας με τα χρώ μα -τα» του Γιάν νη Βαμ βα κά. Ο σκο πός τηςται νίας εί ναι η προ βο λή της ζωής και τουέρ γου του με γά λου αυ τού έλ λη να ζω γρά -φου, κά τι που ε πι τυγ χά νε ται α πό λυ τα.

Θα κλεί σω με δυο λό για για την ται νίατης Κλερ Σι μόν, «Ανθρω πο γεω γρα φία».Η γαλ λί δα σκη νο θέ τι δα κι νη μα το γρα φείσυ νο μι λίες της με διά φο ρους αν θρώ -πους στο Σι δη ρο δρο μι κό Σταθ μό τουΒορ ρά στο Πα ρί σι. Οι άν θρω ποι α φη -γού νται ι στο ρίες α πό τη ζωή τους και τοτε λι κό συ μπέ ρα σμα εί ναι πως κα νείς α -πό ό σους έ χει μι λή σει η Σι μόν, δεν εί -ναι… γάλ λος, γεν νη μέ νος στη Γαλ λία.

strakersan@gmail.com,kersanidis.wordpress.com

«Byzantium» του Νιλ Τζόρνταν: ∆ύο μυστηριώδεις γυναίκες, η Έλινορκαι η Κλάρα, κυνηγημένες φτάνουν σε μια παραθαλάσσια πόλη. Η Έλι-νορ με τη βοήθεια ενός άνδρα, του Νόελ, μετατρέπει το ερειπωμένοξενοδοχείο που ανήκε στη μητέρα του, σε οίκο ανοχής. Ποιες είναι,όμως, αυτές οι δύο γυναίκες; Η Έλινορ είναι μόλις 16 ετών αλλά έχειγεννηθεί το 1804! Η δε Κλάρα είναι μητέρα της! Επί πλέον οι δύο γυ-ναίκες τρέφονται με αίμα! Ανακύπτει όμως ένα νέο ερώτημα: Ποιοιείναι οι άνδρες που τις κυνηγούν και γιατί; Ο Νιλ Τζόρνταν καταπιά-νεται με το προσφιλές εσχάτως θέμα των βρικολάκων και δημιουρ-γεί μια ταινία ενδιαφέρουσα και άκρως ατμοσφαιρική. ∆ιαθέτει καιαγωνία και μυστήριο αλλά και μαύρο χιούμορ. Αρκούν αυτά για ναγίνει μια καλή ταινία; Φοβάμαι πως η απάντηση είναι όχι.

«Η νονά» του Στέλιου Κούλογλου: Ο δάσκαλός της στην πρώην λαο-κρατική ∆ημοκρατία της Γερμανίας, λέει πως ήταν η πιο έξυπνή τουμαθήτρια. Ως νέα δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για την πολιτική. Όταν έπε-φτε το τείχος, είχε πάει για σάουνα. Σήμερα, η γυναίκα αυτή κάνεικουμάντο σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ένα ντοκιμαντέρ για την καγκε-λάριο της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ. Αυτό είναι η ταινία η Κούλο-γλου και μας διδάσκει πολλά.

«Need for speed» του Σκοτ Γουό: Ταινία ταχύτητας με αυτοκίνηταπου γκαζώνουν μέχρις εσχάτων. Βασισμένο σε δημοφιλές βιντεοπαι-χνίδι.

«Η ταινία Lego» (The Lego movie) των Φιλ Λορντ και ΚρίστοφερΜίλερ: Παιδικό κινούμενο σχέδιο. Περισσότερο αφελές παρά παι-δικό.

Σινεφίλ

16ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΘΕΣΣAΛΟΝΙΚΗΣ

Αποτυπώνοντας τηνκαθημερινότητα και τη μνήμη

«GRAND CENTRAL»

Ραδιενεργός έρωταςΣτην ταινία «Grand central» της Ρεμπέκα Ζλοτόφσκι, όλα συμβαίνουν σε ένα

εργοστάσιο που παράγει πυρηνική ενέργεια. Εκεί ο νεαρός Γκαρί θαρρεί πως βρήκεαυτό που ζητούσε: Μια καλοπληρωμένη δουλειά και μια ομάδα ανθρώπων που τουδίνει την αίσθηση πως ανήκει κάπου. ∆ουλεύει με πάθος, συχνά χωρίς να έχει αίσθησητου κινδύνου. Κι έτσι, χωρίς καμία αίσθηση κινδύνου, ερωτεύεται την Καρόλ, η οποίαεργάζεται κι αυτή στο εργοστάσιο μαζί με τον μέλλοντα σύζυγό της και φίλο τουΓκαρί. Μέσα σε ένα περιβάλλον διαρκούς κινδύνου, οι δυο νέοι ζουν έναν επικίνδυνοέρωτα.

Ένα θαυμάσιο σενάριο και μία θαυμάσια ευρωπαϊκή ταινία. Μέσα από την ερωτικήτης ιστορία, η οποία κινείται οπτικά σε ένα περιβάλλον εντελώς διαφορετικό από ό,τιη καθημερινή εργασία στο εργοστάσιο, η Ρεμπέκα Ζλατόφσκι αντιπαραβάλλει τοψυχρό εργοστασιακό περιβάλλον, τον άθλιο καταυλισμό των εργατών, με τα φωτεινάχρώματα που συνοδεύουν τις σκηνές με τους δύο ερωτευμένους. Και ενώ φαίνεταιπως ο Γκαρί βρίσκει ένα νόημα στη ζωή του, η Καρόλ δεν δείχνει να έχει διάθεση νατραβήξει την κατάσταση στα άκρα. Έτσι αναδύεται ο καταδικασμένος έρωτας σεσυνδυασμό με τη μόλυνσή τους από ραδιενέργεια που μοιάζει σα να την επιδιώκει.Την ίδια στιγμή ερχόμαστε αντιμέτωποι με την αδιαφορία και την απόλυτη απουσίακάθε ταξικής συνείδησης από τους ανθρώπους που αποτελούν την εργατική τάξη.Χωρίς ιδανικά παρά μόνον με ενδιαφέρον για την ικανοποίηση εφήμερων αναγκών, οι

εργάτες στο «Grand central»είναι έρμαια του ατομισμού καιτου μηχανισμού χειραγώγησηςενός ολόκληρου κοινωνικού,οικονομικού και πολιτικούοικοδομήματος.

Μια πικρή ματιά στησύγχρονη κοινωνία και τιςανθρώπινες σχέσεις αλλά καιτις κοινωνικές σχέσεις. Μιαταινία – νυστέρι που διερευνάτην παρακμή των ανθρώπων

ΟΟΙΙ ΝΝΕΕΕΕΣΣ ΤΤΑΑΙΙΝΝΙΙΕΕΣΣ

«Ανθρωπογεωγραφία»

Αρκάδιος Λευκός«Κρίσις...»Εκδόσεις Φαρφουλάς∆εκέμβριος 2013

Ησημερινή κρίση θα μας κληροδο-τήσει αρκετά βιβλία πεζογρα-φίας, ιδιαίτερα αν συνεχιστεί.

Έτσι τουλάχιστον δείχνει η μέχρι σήμερασυγκομιδή, που δεν είναι ευκαταφρόνη-τη. Το πόσα από αυτά θα σώζονται μετάμερικές δεκαετίες θα εξαρτηθεί από ποι-κίλους παράγοντες. Κυρίως από το πώςθα εξελιχθεί το εκδοτικό τοπίο. ∆εν απο-κλείεται, με την επικράτηση του ηλεκ-τρονικού βιβλίου, να μην είναι πλέον α-ναγκαία η πολτοποίηση σχετικά πρό-σφατων εκδόσεων. Φαίνεται, πάντως, α-πίθανο να επιβιώσουν βιβλία κοντά μα-θουσάλες, πλην πιθανώς ορισμένων συγ-γραφέων που στο ενδιάμεσο θα έχουν α-ποτιμηθεί ως υψηλά αναστήματα. Αντι-θέτως, οι συνθήκες του Μεσοπολέμου ή-ταν ευνοϊκότερες. Μπορεί να εκδίδοντανλιγότερα βιβλία, αλλά η τύχη τους ήτανκαλύτερη. Τότε, τα σπίτια είχαν βιβλιο-θήκες. Άλλωστε, η διάλυσή τους ήταναυτή που έφερε μεταπολιτευτικά το πο-λύτιμο αποθεματικό των παλαιοβιβλιο-πωλείων. Το πιθανότερο, χάρις σε κά-ποια μεσοπολεμική βιβλιοθήκη, να δια-σώθηκε το μυθιστόρημα του ΑρκάδιουΛευκού, που εκδόθηκε πριν από 80 χρό-νια. Αν και οι περισσότερες χάριτες ο-φείλονται στις εκδόσεις Φαρφουλάς,που αποδεικνύουν ότι δεν διάλεξαν προςεντυπωσιασμό την ονομασία τους. Μεσήμα κατατεθέν τίτλο από διήγημα του∆ημοσθένη Βουτυρά, στρέφονται προςτην παλαιότερη ξένη αλλά και ελληνικήλογοτεχνία, με ενδιαφέρουσες όσο και α-ντιεμπορικές επιλογές, συμπληρώνο-ντας αισίως σε δυο μήνες δωδεκάχρονηπαρουσία.

Να σημειώσουμε, ωστόσο, ότι η νεκρα-νάσταση αυτού του πολύτιμου κατάλοι-που από την εκδοτική σοδειά του 1934δεν έγινε σε τυπογραφείο, αλλά σε έναθεατράκι από εκείνα στα οποία χτυπά ηκαρδιά της χειμαζόμενης αλλά πάντα θε-ατρόφιλης Αθήνας. Με άλλα λόγια, τηςεπανέκδοσης προηγήθηκε η θεατρικήδιασκευή από τον Αντώνη Παπαϊωάν-νου. Στην παράσταση, τη σκληρή γύμνιατου λόγου γλύκανε, δια φωνής και μπου-ζουκιού Θανάση Βαλάσκα, το τραγούδι«Η Κρίσης» του Σαμιώτη ρεμπέτη ΚώσταΡούκουνα, που αποδίδει επακριβώς καιτα σημερινά δεινά: “Οι φόροι και τα κόμ-ματα φέραν αυτήν την κρίση / που κάνα-νε τον άνθρωπο να μη μπορεί να ζήσει. //Κι όλο τη φτώχια πολεμά για να την αδι-κήσει / να βγάλει το ψωμάκι του το σπί-τι του να ζήσει...” Συμπτωματικά, ο Ρού-κουνας και ο μυθιστοριογράφος Λευκός,όχι μόνο είναι σχεδόν συνομήλικοι, του1903 ο πρώτος του 1905 ο δεύτερος, αλ-λά και απεβίωσαν με μερικών μηνών α-πόσταση, 11.3.1984 και 2.8.1983 αντί-στοιχα.

Για την Ιστορία να αναφέρουμε, πως ομονολεκτικός τίτλος “κρίσις”, στα καθ’ημάς, πρωτοεμφανίστηκε ως τίτλος θε-ατρικού έργου. Ένα δράμα, που ποτέ δενανέβηκε στη σκηνή, παρά μόνο διαβά-στηκε στο Λασσάνειο ∆ιαγωνισμό, έργοτου ιστορικού Σπυρίδωνα Λάμπρου.Όσο αφορά το χώρο της πεζογραφίας,το πιθανότερο είναι να πρόκειται για τομόνο ελληνικό μυθιστόρημα με αυτόντον τίτλο. Εκτός ελλαδικών συνόρων, υ-πάρχει ένα αγγλικό μπεστ σέλλερ, έκδο-ση του 1901, του γνωστού παλαιότεραμυθιστοριογράφου Γουίνστον Τσώρτσιλ,που σβήστηκε από τις δέλτους της Ιστο-ρίας λόγω συνωνυμίας με τον Βρετανόπολιτικό. Το «Crisis» του Τσώρτσιλ δεναναφέρεται σε κάποια κρίση των αρχώντου 20ου αιώνα, αλλά στον αμερικανικόεμφύλιο. Αντιθέτως, για το ελληνικό μυ-

θιστόρημα «Κρίσις.. », αφορμή στάθηκεη οικονομική κρίση του 1929. Το οικο-νομικό κραχ συνέβη μεν Οκτώβριο 1929στη Νέα Υόρκη, αλλά οι μεγάλες επι-πτώσεις στην ελληνική οικονομία ήλθανδυο χρόνια αργότερα. Τον Σεπτέμβριοτου 1931, όταν η Αγγλία εγκατέλειψε τονκανόνα του χρυσού και η δραχμή έγινεκαρυδότσουφλο στην πληθωριστική κα-ταιγίδα.

Το μυθιστόρημα θα πρέπει να γράφτη-κε στους πρώτους μήνες του 1932, πυρο-δοτούμενο από τις οικονομικές δυσχέ-ρειες εκείνου του χειμώνα. Όταν εκδό-θηκε, ενθουσίασε και λόγω του επικαιρι-κού του χαρακτήρα. Οι κριτικοί της επο-χής το επαίνεσαν για τη ζωντάνια της α-φήγησης, που δημιουργεί την εντύπωσημίας από πρώτο χέρι μαρτυρίας της κοι-νωνικής εξαθλίωσης. Κράτησαν, όμως,επιφυλάξεις, σημειώ-νοντας συγγραφικέςαδυναμίες ή και “τε-χνικές ελαττωματικό-τητες”, κατά τη διατύ-πωση του Άλκη Θρύ-λου, τις οποίες απέ-δωσαν στην απειρίακαι τη νεότητα τουσυγγραφέα. Κατ’ αντι-στοιχία, η τωρινή επα-νεμφάνισή του, τόσο ηθεατρική όσο και η εκ-δοτική, προέκυψε λό-γω της τρέχουσας κρί-σης, που καθορίζειπροσώρας κατά απο-κλειστικό τρόπο την ε-πικαιρότητά μας. Τοενδιαφέρον, όμως, εί-ναι ότι σήμερα, τα ό-ποια υφολογικά χαρα-κτηριστικά είχαν ε-κληφθεί ως αδυναμίεςδεν καταμετρούνταιπλέον σαν ελαττώμα-τα ή ατέλειες.

Αυτός ο μονόλογος,που δεν είναι ακριβώςμονόλογος ενός μόνουανθρώπου, αλλά μα-κρύς και συνεχής λό-γος, τη παρουσία ενόςβωβού συνομιλητή,προς τον οποίο κατά διαστήματα απευ-θύνεται, μας είναι γνώριμος. Παρόμοιοιμονόλογοι, με υποτυπώδη πλοκή και πα-ρατακτική σύνδεση συμβάντων και σκέ-ψεων, με επαναλήψεις και θυμικές ε-κρήξεις, συνακόλουθα με “πληθώρα ση-μείων στίξεως”, απαντώνται στη λεγόμε-νη λογοτεχνία ντοκουμέντου. Λογοτεχνι-κό είδος, που, λόγω κρίσης, γνωρίζει τε-λευταία άνθιση. Οι σημερινοί συγγρα-φείς, ιδιαίτερα οι νεότεροι, που είναι η-λικιακά κοντά στον συγγραφέα του μυ-θιστορήματος, τριαντάρη την εποχή πουτο έγραφε, μη έχοντας βιωματικό από-θεμα από στερήσεις και κακουχίες, συλ-λέγουν μαρτυρίες. Με δημοσιογραφικόεξοπλισμό, τουτέστιν μαγνητοφωνάκικαι κινητό-φωτογραφική μηχανή - όλαδιακριτικά, “pour ne pas excitez la curio-site du public” - αναζητούν τους αθλίουςτης πόλης, σε Αθήνα ή Θεσσαλονίκη.Κάποιοι εξ αυτών, φθάνουν και στα δι-καστήρια για προσβολή προσωπικών δε-δομένων, όπου προβάλλουν το ακαταμά-χητο επιχείρημα της λογοτεχνικότητας,κομίζοντας ως αποδεικτικά στοιχεία βι-βλιοπαρουσιάσεις έγκριτων κριτικών.

Η υφολογική ομοιότητα του μυθιστο-ρηματικού μονολόγου με τις σημερινέςοιονεί ή τωόντι μαρτυρίες οφείλεται στοότι ο Λευκός δεν είχε ανάγκη τις αφηγή-σεις τρίτων για να ανιστορήσει τα βάσα-νά τους, καθώς ανήκε στους δεινοπα-θούντες εκείνης της κρίσης. Το πιθανό-τερο, την εποχή της κρίσης, ήταν ο ίδιοςέκτακτος δημόσιος υπάλληλος, με γλί-σχρο μισθό, μόλις ένα χρόνο παντρεμέ-νος και με βρέφος. Ή, μπορεί ακόμη, ό-ταν ξεκινάει να γράφει, να είχε μόλις α-

πολυθεί. Κάτι παρόμοιο τεκμαίρεται απότη δημοσίευση μίας πρώτης μορφής τουμυθιστορήματος, σε συνέχειες στη ΝέαΕστία, το 1932. Ο Ξενόπουλος, στη δια-φημιστική βινιέτα, χαρακτηρίζει εκείνοτο πρώτο κείμενο νουβέλα, πιθανώς λό-γω μικρής έκτασης, αφού ολοκληρώθη-κε σε έξη τεύχη. Ενδεικτικός και ο αρχι-κός τίτλος, «Σε πόλεμο με τον εαυτόμου». Εκεί, ο συγγραφέας υπογράφει μετο ψευδώνυμο Αρκάδιος. Ο ΡεθυμνιώτηςΚωνσταντίνος Κωστουλάκης θα πρέπεινα κατέληξε στο πλήρες ψευδώνυμο Αρ-κάδιος Λευκός μέσα στο 1933. Όπωςπροσδιορίζει ο Θωμάς Γκόρπας, είχεγεννηθεί στην Κρήτη, αλλά καταγόταν α-πό τη Μεσσήνη.

Ο αυτοβιογραφικός χαρακτήρας φαί-νεται και από τα επόμενα βιβλία του, κα-θώς εμμένει στον ίδιο τύπο βασικού ή-

ρωα. Σύμφωνα με τηνπρώτη δημοσίευση τουμυθιστορήματος, ο ή-ρωάς του διαπνέεται απόμεγαλεπήβολα οράματα,βλέποντας τον εαυτό τουστο ρόλο του “αναμορ-φωτή της ανθρωπότη-τας”. Στην τελική μορφή,αυτά μόλις που αναφέρο-νται, ως τρελές ιδέες τωνείκοσι χρόνων. Ωστόσο,ένας μεγαλοφυής, πουσχεδιάζει μια ουτοπία, μεστόχο την “ευτυχία τηςΑνθρωπότητας”, αποτε-λεί το κεντρικό πρόσωποστο δεύτερο μυθιστόρη-μά του, «Κίτρινο και γα-λάζιο», που εκδόθηκε το1953. Παρόμοιες φιλο-δοξίες είχε και ο ίδιος οσυγγραφέας, σύμφωναμε τον συμμαθητή τουστην τελευταία τάξη τουΓυμνασίου Γιώργο Βαφό-πουλο.

Οι αλλαγές από τηνπρώτη δημοσίευση στοβιβλίο είναι ουσιαστικές.Η έκταση υπερδιπλασιά-ζεται, η πλοκή εμπλουτί-ζεται και όπως δείχνει ηαλλαγή τίτλου, επικε-

ντρώνεται στην κρίση. Αντίστοιχα, δια-φοροποιείται ο χαρακτήρας του ήρωα.Από ευαίσθητος αιθεροβάμων, μεταμορ-φώνεται σε έναν οργισμένο κυνικό, πουαποκαλύπτει μύχιες επιθυμίες, διαθέ-σεις και σκέψεις, χωρίς ηθικούς φραγ-μούς. Ο συγγραφέας παραμερίζει τη αρ-χική, στρωτή αφήγηση, υιοθετώνταςτους τρόπους του λίβελου εναντίον τηςευημερούσης κοινωνίας. Χρησιμοποιείπλεοναστικά λεκτικά σχήματα, όπου οιπεριγραφές καταστάσεων και συμβά-ντων σπρώχνονται, με υπερβολικές δια-τυπώσεις, στα άκρα. Εντυπωσιακές είναιοι αντιστοιχήσεις που μπορούν να γί-νουν, ανάμεσα στον ήρωα και τους παγι-δευμένους στη σημερινή κρίση. Η διαφο-ρά φαίνεται να είναι μόνο θέμα μεγεθών.Τον παλαιότερο τον κυνηγούν οι μαγα-ζάτορες της γειτονιάς, με κυρίαρχο τονμπακάλη. Τον σημερινό οι τράπεζες. Ομπακάλης γράφει στο τεφτέρι. Σε περί-πτωση καθυστέρησης, δεν κόβει τα δα-νεικά, αλλά παρενοχλεί. Εκείνος με τομπακαλόπαιδο, οι τράπεζες με τις εισ-πρακτικές εταιρείες. Ο ήρωας βρίσκειτρόπους διαφυγής. ∆ανείζεται από πε-ρισσότερους του ενός μπακάληδες, μεεγγύηση το επόμενο μηνιάτικο. Σήμερα,δανείζεται κανείς από δυο - τρεις τράπε-ζες, με υποθήκη ένα και το αυτό σπίτι.

Ο ήρωας του Λευκού πριν την κρίση εί-χε πνευματικές ανησυχίες. Ανήκε στη μι-κρή, αλλά υπάρχουσα, από τότε μέχρισήμερα, μειοψηφία εκείνων που δεν θέ-λουν να βολευτούν στο ∆ημόσιο, για ναμπορέσουν να πραγματοποιήσουν κά-ποια φιλόδοξα σχέδια. Κι όμως, όταν δενέχει δεύτερο ρούχο να αλλάξει, όταν κυ-

κλοφορεί με μπαλωμένο παντελόνι καιτρύπια παπούτσια, όταν μένει πεινασμέ-νος, οι πνευματικές ανησυχίες εξατμίζο-νται. Απομένει η οργή, που στρέφεται ε-νάντια στο σύστημα, με φθόνο για τονποδεμένο και χορτάτο. Ενώ το ένστικτοτης επιβίωσης κερδίζει συνεχώς έδαφος.Παρουσιάζει ενδιαφέρον η κριτική τουΠέτρου Χάρη, το 1935, που υποδεικνύειστον συγγραφέα διορθώσεις του μυθι-στορηματικού χαρακτήρα: “Μένουμε μετην εντύπωση ότι έπρεπε να είναι λιγό-τερο δυστυχής. Είχε έναν κόσμο, - τον ε-σωτερικό του κόσμο, - που μπορούσε ναγίνει καταφύγιο”, σχολιάζει. Εδώ μάλ-λον ταιριάζει η λαϊκή ρήση, “έξω από τοχορό πολλά τραγούδια λες”.

Το μυθιστόρημα χωρίζεται σε 25 κεφά-λαια. Ως τίτλος στο πρώτο, πάνω απότην αρίθμηση, υπάρχει, εντός παρενθέ-σεως, η διευκρινιστική φράση, “Σημειώ-ματα απ’ τη ζωή του Σταυρου Σ...” Σε αυ-τά, παρά τον φαινομενικά άναρχο εξο-μολογητικό χαρακτήρα της αφήγησης,παρουσιάζεται συστηματικά η κατάστα-ση του δεινοπαθούντος και τα κρατήμα-τά του. Αυτός είναι ένας τρόπος να σαρ-κάσει τη στάση των γύρω του μέχρι καιτης Εκκλησίας. Παρά τις μεγάλες κοινω-νικές αλλαγές, που μας χωρίζουν απότον περίγυρο του Λευκού, οι νοοτροπίεςπαραμένουν σχεδόν ίδιες. Παράδειγμα,το πώς αντιμετωπίζουν τον δυστυχή οι έ-χοντες, καθώς προσποιούνται τους πλη-γέντες από την κρίση, ώστε να μην τονσυνδράμουν. Εκεί που φαίνεται να στα-ματούν οι αναλογίες είναι στον σεξουα-λικό τομέα. Παραδόξως, από αυτόν ξε-κινούν οι ηθικής φύσεως εκτροπές τουήρωα και όχι από την φτώχειά του. “Κά-νει κρα το μάτι του για γυναίκα”. “Έχειγυναίκα με παπά και με κουμπάρο, αλλάδεν του κάθεται”. Απηρχαιωμένες φρά-σεις, που αφορούσαν κάποιες καταστά-σεις, σήμερα εντελώς παρωχημένες. Απότην άλλη, τα ήθη μπορεί να άλλαξαν, οικοινωνικές, όμως, αντιλήψεις καλλιερ-γούν ίδιας κλίμακας φραγμούς.

Ο Γκόρπας χαρακτηρίζει το μυθιστό-ρημα του Λευκού “μαύρο αφήγημα”.Στον δεύτερο τόμο της ανθολογίας του(«Περιπετειώδες κοινωνικό και μαύρο α-φήγημα»), επιλέγει να ανθολογήσει τιςσκηνές, στις οποίες περιγράφονται οι ε-ρωτικές παρασπονδίες του ήρωα. Σε αν-τίθεση με τους κριτικούς, οι οποίοι, ενώσχολιάζουν εκτενώς το μυθιστόρημα, ου-δόλως αναφέρονται στα ελευθεριάζονταστοιχεία της αφήγησης. Σχετικά με αυ-τήν την πτυχή του μυθιστορήματος, θαπαρουσίαζε ενδιαφέρον να γνωρίζαμετις αλλαγές, που επέφερε ο συγγραφέαςστις δυο επανεκδόσεις. Η δεύτερη του1956 φέρει τον χαρακτηρισμό “ξαναπλα-σμένη”, ενώ η τρίτη του 1972 αναπαρα-γάγει τη δεύτερη.

Στην πρόσφατη επανέκδοση, σε υπο-σελίδια σημείωση, αναφέρεται “ότι έγι-νε με βάση την πρώτη έκδοση, λαμβάνο-ντας υπ’ όψη και στοιχεία της δεύτερης”.Η διατύπωση είναι ανεπαρκής. Στα συγ-κεκριμένα σημεία, όπου έγιναν διαφορο-ποιήσεις με βάση τη δεύτερη έκδοση,χρειάζονται υποσημειώσεις. ∆εν πρόκει-ται βέβαια για φιλολογική έκδοση, αλλάτο όποιο “ξαναπλάσιμο” συνιστά δομικόστοιχείο του μυθιστορήματος. Μία καλήιδέα θα ήταν η έκδοση ενός μεταγενέ-στερου μυθιστορήματος του Λευκού,«∆αίμονες και σταυροί», επίσης επίκαι-ρου, καθώς προέκυψε από τον δημο-σιοϋπαλληλικό βίο του. Ας μην μας πτο-ούν οι αυστηρές αποτιμήσεις των μετα-πολεμικών κριτικών πως “οι Σταύροι Σ.σήμερα φαίνονται ακόμη πιο παθολογι-κοί και απίθανοι” ή, ακόμη, των μεταπο-λιτευτικών ότι ο ήρωας του Λευκού “αγ-γίζει τα όρια της παθολογίας”. Σήμερα,το μεγαλύτερο ποσοστό της ελληνικήςκοινωνίας αγγίζει, αν δεν άγγιξε κιόλας,τα όρια της παθολογίας.

Μ. Θεοδοσοπούλου

1045 Η ΕΠΟΧΗ 16 Μαρτίου 2014 2277ΒΙΒΛΙΟ

Οι φό ροι και τα κόμ μα τα φέ ραν αυ τήν την κρί ση

2288 Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Επιµέλεια: ΛΛιιάάνναα ΜΜααλλααννδδρρεεννιιώώττηη

lianam@otenet.gr

ΜΟ

ΥΣΙΚ

ΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Τη συνέντευξη πήρε η Λιάνα Μαλανδρενιώτη

Από την ίδρυση της Μικρής Άρκτου το1996 έως και σήμερα, έχουν περάσει 18 χρό-νια. Θα διακινδύνευες έναν πρώτο απολογι-σμό;

Ήταν ένα διάστημα εξαιρετικά γόνιμο αυτάτα χρόνια, με πολλές δυσκολίες αλλά σαφώςμε περισσότερες χαρές. Όταν ξεκινήσαμε τοεκδοτικό μας ταξίδι είχαμε ως αναφορές –υποδείγματα δύο ιστορικά σήματα: την ECMστην δισκογραφία και τον παλιό Ίκαρο στιςεκδόσεις βιβλίων. Θεωρούσαμε τις δύο αυτέςεκδοτικές προσπάθειες σηματωρούς στο δικόμας δρόμο, ο οποίος όμως θέλαμε να περι-λαμβάνει εκδοτικές δράσεις σε όσους περισ-σότερους χώρους τέχνης μπορούσαμε να δια-μορφώσουμε στρατηγική και πολιτική ως εκ-δοτική ομάδα. Θέλαμε δηλαδή να εκδίδουμεκαι βιβλία, και δίσκους, και να παρεμβαί-νουμε στα εικαστικά δρώμενα του τόπου μαςκαι να οργανώνουμε μουσικές παραγωγές καιεκδηλώσεις. Ονειρευόμασταν περισσότερομια καλλιτεχνική εταιρεία παρά μια εμπορικήεπιχείρηση. Θέλαμε παράλληλα να διατρέχειτις επιλογές μας η ποιητική των προθέσεώνμας με έναν πολύ ξεκάθαρο τρόπο, η αισθη-τική ενός κόσμου που να έχει όπως λέγαμετότε την «ηλικία μιας αειθαλούς άνοιξης». Μι-λώντας απολογιστικά, αξίζει να αναφέρω πωςεδώ και επτά χρόνια εκπροσωπούμε την ECMστην Ελλάδα και νομίζω πως η Μικρή Άρκτοςπλέον, θεωρείται από όλους ένα πολύ φιλό-ξενο σπίτι για νέους και σημαντικούς ποιητές,όπως ήταν ο Ίκαρος στο ξεκίνημά του, ενώστα εικαστικά η παρέμβασή μας είναι πιαγνωστή και αξιόπιστη σε όλους τους φιλότε-χνους. Τα καταφέραμε, δηλαδή, να προσεγγί-

σουμε τα όνειρά μας. Με πολύ κόπο και δου-λειά, αλλά τα καταφέραμε. Θα μπορούσαμενα έχουμε περιοριστεί σε έναν μόνο άξοναδράσης, αλλά εμείς θέλαμε να φωτίζουν τηδράση μας και τα επτά αστέρια του σήματόςμας.

Πώς ζείτε την κρίση ως μικρός εκδοτικόςοίκος; Ο νεοφιλελευθερισμός, δεν συμπαθείτον πολιτισμό ούτε και τα μικρά σχήματα.

Ο νεοφιλελευθερισμός αποδεδειγμένα δενσυμπαθεί καθόλου ούτε τον άνθρωπο ούτε τονπολιτισμό του. Αγαπά τους αριθμούς και επι-μένει σ’ αυτούς μαζί και στα μεγάλα μεγέθηπου παράγουν οι πολυεθνικοί Γολιάθ. Μοι-ραία είναι εχθρικός σε κάθε καλλιτεχνικό εγ-χείρημα από το οποίο δεν προκύπτει παράάυλη πνευματική αειφορία. Ε, τι να κάνουμε;Υπάρχουμε και εμείς και μάλιστα δεν είμαστεδιατεθειμένοι να τα παρατήσουμε για κανέναλόγο και σε καμία περίπτωση. Θα συνεχί-σουμε να επιμένουμε με κάθε κόστος, ποι-ητικά, θα εκδίδουμε ποιοτικούς δίσκους μεελληνική μουσική και τραγούδι, θα διακο-νούμε καλλιτεχνικά αιτήματα και θα υποδει-κνύουμε νέους καλλιτέχνες και ας μην αρέσειαυτό στο σύστημα. Νομίζω πως ειδικά αυτήτην περίοδο, έχει πολύ μεγάλη σημασία νασυμβάλλουμε όλοι στην πνευματική και πολι-τιστική ανασυγκρότηση της χώρας, συντη-ρώντας μια γραμμή άμυνας στην πολυμέτωπηεπίθεση που δέχεται ο χώρος της τέχνης καιτου πολιτισμού. Εννοώ πως πρέπει να ενθαρ-ρυνθούν οι πνευματικοί δημιουργοί να γρά-ψουν, οι εκδότες να εκδώσουν και το κοινό ναστηρίξει την εγχώρια καλλιτεχνική παραγωγή.Πρέπει να μάθουμε να ψηφίζουμε κάθε μέρατις καλλιτεχνικές και πολιτιστικές πρωτο-βουλίες που μας διατηρούν ζωντανούς και μά-

χιμους ως πολίτες. Να στηρίζουμε το δημι-ουργικό παρόν μας, από το υστέρημά μαςγιατί μόνο έτσι θα υπάρξει μέλλον. Και κυ-ρίως τους νέους, που γενοκτονούν σε βάροςτους.

Η 4η Ακρόαση Νέων ∆ημιουργών και Ερμη-νευτών της Μικρής Άρκτου, που ακούμε ήδητα πρώτα της αποτελέσματα στα ραδιόφωνα,λειτουργεί σ’ αυτή την κατεύθυνση.

Στην 4η Ακρόαση της Μικρής Άρκτου δια-κρίθηκαν 67 νέοι δημιουργοί (συνθέτες, στι-χουργοί, τραγουδοποιοί) και 33 νέοι ερμηνευ-τές. Αυτοί οι αριθμοί αποδεικνύουν πως ητέχνη του τραγουδιού παραμένει ισχυρός τρό-πος έκφρασης των νέων καλλιτεχνών, ηγλώσσα εξακολουθεί να διαθέτει ρίζες στουςνέους και η φόρμα να γοητεύει. Κι αυτό σε μιαπερίοδο απόλυτης κατάρρευσης της δισκο-γραφικής παραγωγής, με ευθύνη των περι-βόητων αγορών και των πολυεθνικών εται-ρειών που ξεθεμελίωσαν τα πάντα αλλά καιτου κράτους, το οποίο ποτέ δεν προστάτεψετο κατεξοχήν εθνικό καλλιτεχνικό προϊόν τηςχώρας, το ελληνικό τραγούδι, ούτε και δια-μόρφωσε ποτέ πλαίσιο προστασίας και θε-σμούς βοήθειας και αναπαραγωγής του. Πα-ρόλα αυτά, εμείς βρήκαμε τον τρόπο να επι-κοινωνήσουμε με τους νέους και είναι ευχάρι-στη έκπληξη πως τους βρήκαμε να σκέφτον-ται, να λειτουργούν δημιουργικά, να αντιστέ-κονται, να γράφουν υπέροχα τραγούδια και ναείναι αδιανόητα διαφορετικοί.

Τι εννοείς «να είναι αδιανόητα διαφορετι-κοί;»

Οι νέοι δημιουργοί, έχουν πιο ισχυρό το αί-τημα του «εμείς» από το ναρκισσικό «εγώ»των προηγούμενων γενεών. ∆εν φοβούνται ναυπερασπιστούν το καλλιτεχνικό τους αίτημα

Το «εμείς» είναι τοπιο ισχυρό μας όπλοΣυνέντευξη με τον στιχουργό και εκδότη Παρασκευά Καρασούλο

Οι νέοι δημιουργοί, έχουν πιο ισχυρό τοαίτημα του “εμείς” από το ναρκισσικό“εγώ” των προηγούμενων γενεών. ∆ενφοβούνται να υπερασπιστούν το καλλι-τεχνικό τους αίτημα. Απαιτούν τους δι-κούς τους ήρωες και είμαι βέβαιος πωςθα έχουν πιο ισορροπημένη σχέση με τοπαρελθόν.

“ Ο Παρασκευάς Καρασούλος με την ∆ήμητρα Γαλάνηπου συνεργάστηκαν στο βιβλίο - δίσκο «Αλλιώς».

Η έκφραση «χορηγός της τέχνης» ισχύει γιαελάχιστους σήμερα, πόσω μάλλον όταν κι οι ίδιοι

είναι καλλιτέχνες με σημαντικό έργο. ΟΠαρασκευάς Καρασούλος που μετράει 25 χρόνια

στη δισκογραφία ως στιχουργός και τις μουσικές- ποιητικές εκδόσεις ως εκδότης, αυτή τη στιγμή

λειτουργεί ως βασικός αιμοδότης στοκουρασμένο σώμα του πολιτισμού μιας χώρας, ο

οποίος βάλλεται από παντού. Στις πρόσφατεςδραστηριότητες του περιλαμβάνονται έναολόκληρο cd με τη ∆ήμητρα Γαλάνη και η

παρουσίαση των ταλαντούχων νέων δημιουργώναπό την 4η Ακρόαση της Μικρής Άρκτου.

Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014 2299ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣκαι δεν έχουν καμία σχέση με την ψεύτικη καιανόητη εκδοχή του χάρτινου τηλεοπτικού τρα-γουδιού που κυριάρχησε τα τελευταία χρόνια.Απαιτούν τους δικούς τους ήρωες και είμαι βέ-βαιος πως θα έχουν πιο ισορροπημένη σχέσημε το παρελθόν, πιο κριτική και πιο υγιή μέσαστα χρόνια. Είναι άλλωστε η γενιά της κρίσης,αγνοεί τον παρασιτικό τρόπο που λειτουργούσεη κοινωνική πραγματικότητα μια δεκαετίαπριν, τα φανταχτερά εξώφυλλα, τα υψηλά νυ-χτοκάματα, την αγοραία εμπορευματοποίησημιας τέχνης παλιάς και πολύ σοβαρής, όπωςείναι το ελληνικό τραγούδι . Ο λόγος τους είναιπιο κοινωνικός και πιο σύγχρονα πολιτικός. Οιερμηνευτές είναι μουσικά μορφωμένοι και άραμπορούν να αναπτύξουν έναν ειλικρινή καλλι-τεχνικό διάλογο με τους δημιουργούς και ναυπερασπιστούν πιο εύκολα το κοινό καλλιτε-χνικό τους έργο.

Μετά από πολλά χρόνια, συνεργάζεσαι φέτοςμε τη ∆ήμητρα Γαλάνη σε ένα βιβλίο - δίσκο μετίτλο «Αλλιώς». Τι σηματοδοτεί αυτή η δουλειάγια σένα;

Πριν από όλα, τη συγγένεια αλλά και τις βα-θιές εγχαράξεις της σχέσης μας με τη ∆ήμητρα.Με τη ∆ήμητρα συναντιόμαστε και παλιά καιτώρα, σε στιγμές κρίσιμες για τις ζωές μας καιπάντα μετά από ένα δίσκο είμαστε αλλιώς.Εννοώ πως το όποιο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα,είναι μέρος της κοινής μας ζωής και την απο-τυπώνει πάντα. Τους προβληματισμούς μας,τις συζητήσεις μας, τις αναφορές μας, τις αλ-λαγές μας . Στο «Αλλιώς» το αίτημα και τωνδύο, ήταν να τραγουδήσουμε την αναγέννησημιας ζωής από το σημείο που κατάρρευσε, καιστην πραγματικότητα ο συμβολισμός αυτόςαφορά όλους μας, ειδικά αυτή την περίοδο.Πώς ανασυγκροτείς τη ζωή σου, αλλιώς όμως,γιατί πιστεύουμε πως ο κόσμος και οι άνθρω-ποι μπορούν και πρέπει να αλλάζουν, πι-στεύουμε και οι δύο -κι εγώ και η ∆ήμητρα-πως ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός στη διεκ-δίκησή του. Τα τραγούδια αυτού του δίσκουαποτελούν μια ενότητα, έχουν αρχή, μέση καιτέλος, λειτουργούν ως ένα άτυπο σενάριο μιααόρατης ταινίας, συνοδεύονται δε από την θαυ-μάσια εικαστική εργασία δύο πολύ σημαντικώνκαλλιτεχνών, του Ανδρέα Γεωργιάδη και τηςΛίλας Σωτηρίου. Μαζί δουλέψαμε, μαζί ονει-ρευτήκαμε, μαζί δημιουργήσαμε -κι αυτό το πα-ράδειγμα, της συνύπαρξης μέσω των διαφορώνμας, νομίζω πως είναι και μια υπενθύμιση πωςτο «εμείς» είναι το πιο ισχυρό μας όπλο αυτήτην περίοδο.

Πώς νιώθεις ως δημιουργός σε μια περίοδοπου ο πολιτισμός δέχεται από παντού επιθέ-σεις; Η τέχνη εξακολουθεί να είναι όπλο αντί-στασης σε μια κοινωνία τόσο τραυματισμένη;

Οι ζωές όλων μας μοιάζει να δέχθηκαν ένανισχυρό βομβαρδισμό, αλλά στην πραγματικό-τητα δεν βομβαρδίστηκαν όλες οι γειτονιές τηςπόλης μας. Εννοώ πως η κοινωνία μας, μια πα-ρασιτική κοινωνία, σε βαθιά παρακμή χρόνιατώρα, είχε δημιουργήσει ισχυρές επενδύσειςκαι πρότυπα σε ένα πολιτιστικό πρόσωπο καιπροσωπικό που εκπροσωπούσε τα όνειρα καιτις προσδοκίες της: διασκέδαση έως θανάτουσε μια νεκρή και καταναλωτικά ευημερούσααποικία. Γιατί δεν λέμε την αλήθεια; Φυσικάκαι είναι απόντες οι πνευματικοί άνθρωποι τηςχώρας. Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κα-νόνα όπως πάντα. Αλλά είχαν πάψει προ πολ-λού αυτοί οι άνθρωποι, οι προβεβλημένοι πνευ-ματικοί μας ταγοί, να διαθέτουν και πνευματι-κότητα και καλλιτεχνικό αίτημα. Η βουβαμάρακαι η αδυναμία ενός σημαντικού κομματιού τουπνευματικού κόσμου να τεθεί επικεφαλής στηναντίσταση στο νεοφιλελεύθερο βομβαρδισμόείναι γιατί τόσα χρόνια αυτοί οι ίδιοι άνθρωποιδιασκέδαζαν τους σημερινούς μνημονιακούςνεοκαθεστωτικούς και τους συντρόφευαν σταπάσης φύσεως πάρτι τους. Για μένα η ελπίδαέρχεται από τους νέους. Οι γενιές που μεσολά-βησαν από τη περιβόητη γενιά του ’70 και εδώ,η δική μου γενιά και οι νεώτερες, δεν κατοι-κούσαν και δεν κατοικούν στα βομβαρδισμένατοπία. ∆εν θέλουν να αντισταθούν. Το πολύπολύ επιθυμούν να αναθέσουν σε κάποιον ναγυρίσει το ρολόι της ιστορίας πίσω, προκειμέ-νου να ξαναβρούν την παλιά εικόνα ακέραιη.Για μένα οι νέοι, η γενιά της κρίσης είναι ημόνη ελπίδα. Κι αν μπορούμε να τους βοηθή-σουμε σε κάτι, είναι να τους αποτρέψουμε απότο να μας μοιάσουν. Αυτή είναι η σημαντικό-τερη πράξη πολιτικής αντίστασης στη δεδο-μένη στιγμή.

•

Η Αντι γό νη Γύ ρα, εκ των στα θε -ρών στυ λο βα τών του σύγ χρο νου χο- ρο θεά τρου στην Αθή να και με γνώ -ση της σχε τι κής ε πι και ρό τη τας στοε ξω τε ρι κό, ερ γά ζε ται με την ο μά δατης α πευ θυ νό με νη τό σο στο ε νή λι -κο κοι νό, ε παγ γελ μα τίες καλ λι τέ -χνες και ε ρα σι τέ χνες, ό σο και ι διαί -τε ρα για το παι δι κό κοι νό, τα τε λευ- ταία του λά χι στον χρό νια. Πα ράλ λη -λα, το Κι νη τή ρας Studio της ο μά -δας, στην ο δό Ερε χθείου 22, στοΚου κά κι, λει τουρ γεί ως residencycenter, ως χώ ρος μα θη μά των, σε μι -να ρίων και πα ρα στά σεων με α πό -λυ τη αί σθη ση του κοι νω νι κού ρό -λου που ε πι τε λούν ό λες οι ο μά δεςτων ε ναλ λα κτι κών καλ λι τε χνών,κα θώς λό γω κρί σης κα ταρ γή θη κε ηεγ γρα φή για τα μα θή μα τα και πα-

ράλ λη λα ε γκαι νιά στη καν ει δι κές τι -μές ή και δω ρεάν μα θή μα τα για α -νέρ γους.

Πα ράλ λη λα, ό μως, αυ τός ο χώ -ρος, ό πως ό λοι γνω ρί ζου με και κά- ποιοι θυ μό μα στε, α πει λή θη κε με«λου κέ το» την προ η γού με νη καλ λι -τε χνι κή πε ρίο δο. ∆υ στυ χώς τέ τοιαθέ μα τα συ χνά ξε χνιού νται έ πει τα α -πό μια πρώ τη πε ρίο δο «πα νι κού» α -να με μιγ μέ νου με ορ γή, α φού κά- ποιοι που κα τέ χουν κά ποια μι κρο ε -ξου σία ε λά χι στα σκέ φτο νται τηνευαι σθη σία του καλ λι τέ χνη, την α -γω νία του να ε πι βιώ σει κι ε κεί νοςστην κρί ση, χω ρίς εκ πτώ σεις στοέρ γο του, αλ λά και την ε ξί σου με γά -λη α γω νία του κοι νού του κά θε α -πει λού με νου με έ ξω ση καλ λι τέ -χνη.

Πέ ρυ σι, εί χα με πα ρου σιά σει την«Έκ-πλη ξη» του Κι νη τή ρα, το«Τσίρ κο που κοι μή θη κε», και την«Πα ρα μο νή Πρω το χρο νιάς», πουπα ρά τις δια φο ρές τους συν δυά -στη καν στη συ ζή τη ση που εί χα με μετην σκη νο θέ τι δα και χο ρο γρά φο,που κα τέ λη γε στον κοι νω νι κό ρό λο,

που εί τε η θε λη μέ να εί τε ό χι έ χουνό λοι οι καλ λι τέ χνες. Σε διε θνές συ -μπό σιο για τις πα ρα στα τι κές τέ- χνες, στον πο λυ χώ ρο Bios, λί γαχρό νια νω ρί τε ρα, η ί δια η Αντι γό νηΓύ ρα εί χε μι λή σει ε κτε νώς και με ε -πι χει ρή μα τα για αυ τό το ρό λο ως έ -ναν ρό λο τζό κερ. Σε αυ τό το ρό λο,ό μως, πε ρι λαμ βά νο νται πολ λά προ- νό μια, ό πως η ε λευ θε ρία που εί χανκαι έ χουν οι καλ λι τέ χνες ό χι α πλώςνα πουν την α λή θεια, για τί αυ τή εί -ναι σχε τι κή, αλ λά να μοι ρα στούνμα ζί με τους υ πό λοι πους, σε έ νακο σμι κό έ στω τε λε τουρ γι κό, τη δι -κή τους α λή θεια. Να εκ θέ σουν σε έ -να προ στα τευ μέ νο και προ στα τευ -τι κό για ό λους πε ρι βάλ λον, κά τω α -πό τη σκέ πη ε νός θε α τρι κού χώ ρουκαι μιας θε α τρι κής σύμ βα σης, τα

προ σω πι κά τους βιώ μα τα και θέ μα -τα α νά γο ντάς τα σε θέ μα τα της κοι- νό τη τας και α πο δει κνύο ντας πως,στην τέ χνη του λά χι στον, εί ναι ε φι -κτό το «μα ζί», πως δεν έ χει χα θεί τοστοί χη μα της αλ λη λεγ γύης ή α κό μηκαι της α γά πης με τα ξύ μας, της ο -μό νοιας και της α δελ φο σύ νης.

Εί ναι χα ρα κτη ρι στι κό πώς μέ σαα πό το παι χνί δι και α πό το χο ρό, τοσω μα τι κό θέ α τρο, το τσίρ κο, η ο μά -δα «Κι νη τή ρας-Χο ρο θέ α μα» ρί χνειγια δεύ τε ρη φέ τος χρο νιά το σπό ρογι’ αυ τό τον προ βλη μα τι σμό στουςμα θη τές των ∆η μο τι κών Σχο λείωντης Αττι κής, ό που πη γαί νει η δια- δρα στι κή «Έκ-πλη ξη». Στην πραγ- μα τι κό τη τα, εί ναι πο λύ δύ σκο λο νασυλ λά βει έ νας παι δι κός νους το«μα ζί», να καλ λιερ γή σει την εν συ -ναί σθη ση και την α πο δο χή της ε τε -ρό τη τας, σε βά ρος του έμ φυ του α -φε λούς ε γωι σμού του, αλ λά, α πότην άλ λη, εί ναι ε ντυ πω σια κή η α ν-τα πό κρι ση που φαί νε ται να έ χει α -κό μη και φέ τος αυ τή η πα ρά στα σησε μα θη τές που την εί δαν στο σχο- λείο τους πέ ρυ σι. Ενώ, η πα ρά στα -

ση πα ρου σιά ζε ται στο χώ ρο της ο -μά δας στο Κου κά κι, κά θε Σάβ βα τοτου Μαρ τίου, στη 1μ.μ. Κά να με μιασύ ντο μη κου βέ ντα με την Αντι γό νηΓύ ρα για αυ τήν την πα ρά στα ση.

Αυ τό που εί μα στε, μέ νει

Για ποιό λό γο α πο φα σί σα τε η φε- τι νή σας πα ρά στα ση να παί ζε ται καιστο Studio ε κτός α πό τα σχο λεία;

Απο φα σί σα με να στή σου με αυ τήτην εκ δο χή, η ο ποία πε ρι λαμ βά νειτην α φή γη ση της ι στο ρίας α πό τηνσυγ γρα φέα Χα ρά Γιαν να κο πού λουκαι ό λες τις χο ρο γρα φίες της πα ρά- στα σης, για να μπο ρέ σουν να πά- ρουν μια γεύ ση μι κροί και με γά λοιπου δεν έ χουν τη δυ να τό τη τα να τοδουν μέ σα στο σχο λείο.

Απο την ε μπει ρία αυ τή, της «συ -μπύ κνω σης» του υ λι κού κα τά λα βαγια άλ λη μια φο ρά πό σο δύ σκο λοεί ναι να ε πι λέ γω τα πιο δυ να τά ση- μεία του έρ γου μου και ταυ τό χρο ναό τι αυ τή η πα ρά στα ση κου βα λά πά -ρα πολ λές ερ γα τοώ ρες, μνή μες καιε ναλ λα κτι κές, γι’ αυ τό και εί ναι ό,τιπιο πλού σιο έ χω κά νει πο τέ.

Τι άλ λο σχε διά ζε τε ει δι κά για τοπαι δι κό κοι νό;

Ετοι μά ζου με για του χρό νου τηνέα «Έκ-πλη ξη» που θα εί ναι βα σι -σμέ νη στο πα ρα μύ θι «Ο ψα ράς καιη γυ ναί κα του».

Σε ποια φά ση βρί σκε ται το ζή τη -μα με το λου κέ το στους μι κρούς θε- α τρι κούς χώ ρους, έ χουν ε ξα σφα λί -σει οι ο μά δες ό τι δεν θα γί νει τε λι -κά η έ ξω ση;

Τί πο τα δεν έ χου με α κό μη ε ξα -σφα λί σει. Πά νε να μας βά λουν τρι- κλο πο διές α πό πα ντού. ∆εν θα τουςπε ρά σει ό μως. Συ νε χί ζου με ε νω μέ -νοι τον α γώ να μας.

Ποιά τα σχέ διά σου για το μέλ λονκαλ λι τε χνι κά τό σο ως μο νά δα ό σοκαι ως μέ λος της ο μά δας του Κι νη -τή ρα; Αν κά ποια στιγ μή έ χα νες αυ -τό το χώ ρο, τι θα σκε φτό σουν ως ε -πό με νο βή μα;

Για τί μου βά ζεις τό σο δύ σκο λα;Οι άν θρω ποι εί ναι ο Κι νη τή ρας. Κιαυ τό δεν μπο ρεί κα νέ να κρά τος ναμας το στε ρή σει. Αυ τό που εί μα στε,ως μο νά δες και ως ο μά δα. Έχωκερ δί σει τό σα πολ λά αυ τά τα πέ ντεχρό νια που λει τουρ γεί το Studio, έ -χω γί νει κα λύ τε ρος άν θρω πος.Όσο για σχέ δια, πολ λά με πρώ τομια έ ρευ να πά νω στο αλ φά βη το.

Σπύ ρος Πε τρί της

Μέσα από το παιχνίδι και από το χορό ηομάδα “Κινητήρας-Χοροθέαμα” ρίχνει γιαδεύτερη φέτος χρονιά το σπόρο για προβλη-ματισμό σχετικά με την αλληλεγγύη, στουςμαθητές των ∆ημοτικών Σχολείων της Αττι-κής, με τη διαδραστική “Έκ-πληξη”.

“

Χοροθέατρο για παιδιάΣυζητάμε με την χορογράφο Αντιγόνη Γύραγια τη δουλειά της ομάδας Κινητήρας

3300 Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014ΘΕΩΡΙΑ

Mια νέα ώ θη ση, αλ λά

Του Ετιέν Μπα λι μπά ρ

ΗΕυ ρώ πη πέ θα νε, ζή τω η Ευ- ρώ πη; Από την αρ χή του2014, χρο νιά που θα διε ξα -

χθούν οι ε κλο γές για την ευ ρω βου λή–η ο ποία για πρώ τη φο ρά θα έ χει τηνε ξου σία να ε κλέ ξει πρό ε δρο της Κο- μι σιό ν– τα πα ρά δο ξα και οι α βε βαιό -τη τες δεν έ λει ψαν στιγ μή α πό την ε -πι και ρό τη τα.

Από τη μια, οι α παι σιό δο ξοι δη λώ -νουν ό τι η πα ρά λυ ση και η διά λυ σητην α πει λούν μο νί μως, κα θώς κα μιάα πό τις συ ντα γές που ε φαρ μό ζο νταιδεν έ χει ε πι λύ σει την ε νυ πάρ χου σα α -ντί θε ση σε έ να πο λι τι κό οι κο δό μη μαό που ι σχύει η αρ χή του α ντα γω νι σμούτων συμ φε ρό ντων με τα ξύ των με λών.Αντί θε τα, έ χουν συ ντη ρή σει την ύ φε -ση, έ χουν ε ντεί νει τις α νι σό τη τες με- τα ξύ κρα τών, γε νεών και κοι νω νι κώντά ξεων, έ χουν μπλο κά ρει τα πο λι τι κάσυ στή μα τα και έ χουν γεν νή σει μια γε- νι κή δυ σπι στία των πλη θυ σμών α πέ -να ντι στους ευ ρω παϊκούς θε σμούςκαι την ί δια την ευ ρω παϊκή οι κο δό -μη ση.

Από την άλ λη, οι ο πα δοί μιας πα ρά- δο ξης με θό δου αρ πά ζο νται α πό κα θε«μη θε τι κό» ση μά δι, για να α ναγ γεί -λουν για μια α κό μη φο ρά ό τι το ευ ρω- παϊκό σχέ διο ε πω φε λεί ται α πό τιςκρί σεις του για να κά νει ξα νά βή μα ταμπρο στά, βά ζο ντας πά νω α πό τις δια- φω νίες το γε νι κό συμ φέ ρον. (...)

Ωστό σο, αυ τό που μας α πα γο ρεύεινα α ντι με τω πί σου με γε λώ ντας αυ τέςτις α πό ψεις, εί ναι το ε πι χεί ρη μα τηςα να γκαιό τη τας που υ πο νοού ν: οι οι- κο νο μίες των ευ ρω παϊκών χω ρών εί -ναι υ περ βο λι κά αλ λη λε ξαρ τη μέ νες,οι κοι νω νίες τους υ περ βο λι κά υ πο -ταγ μέ νες στους κοι νο τι κούς μη χα νι -σμούς, ώ στε να μη φο βού νται τον κίν- δυ νο που θα α ντι προ σώ πευε για ό -λους μια α πο διάρ θρω ση της ΕΕ. (...)

Η κρί σι μη παρ τί δαπαί χτη κε στη Γερ μα νία

Αν ε ξε τά σου με συ νο λι κά αυ τές τιςα πό ψεις, θα δια πι στώ σου με ό τι το ά -θροι σμά τους εί ναι μη δε νι κό και τομό νο που α πο μέ νει εί ναι κά ποιοι ρη- το ρι κοί α ντα γω νι σμοί. Αυ τό που τουςλεί πει, εί ναι με γα λύ τε ρο ι στο ρι κό βά -θος, ώ στε να κα τα νο η θεί ποια κα μπήμιας δια δι κα σίας μι σού αιώ να ση μα -δεύει αυ τή η πα ρού σα «με γά λη κρί -ση». Τους λεί πει μια πιο βα θύ τε ρη α -νά λυ ση των α ντι θέ σεων που η κρί σηα πο κα λύ πτει στην καρ διά του θε σμι -κού οι κο δο μή μα τος, ει δι κό τε ρα ό σονα φο ρά τη συ ναρ μο γή των πο λι τι κώνστρα τη γι κών με τις οι κο νο μι κές λο γι -κές. ∆εν προ χω ρούν σε πιο βα θειές ε -κτι μή σεις των αλ λα γών που ή δη έ -χουν ε πέλ θει, ό χι μό νο στο ε πί πε δοτης κα τα νο μής των ε ξου σιών, αλ λάκαι στο ε πί πε δο του ο ρι σμού τωνδρώ ντων και του γη πέ δου στο ο ποίο

διε ξά γε ται η α ντι πα ρά θε ση με τα ξύ ε -ναλ λα κτι κών σχε δίων.

∆εν θα μπο ρού σα να συμ βά λω ι κα -νο ποιη τι κά σε έ να τέ τοιο πρό γραμ μα.Θα μπο ρού σα, ό μως, να σκια γρα φή -σω πώς κα τά τη γνώ μη μου δια μορ -φώ νο νται οι τρεις κύ ριες δια στά σειςτης α νά λυ σης της κρί σης, κα θώς καιτης ε πί λυ σής της προς τη μια ή τηνάλ λη κα τεύ θυν ση.

Η ι στο ρι κή διά στα ση

Η πρώ τη διά στα ση α φο ρά την ι στο -ρία, χω ρίς την ο ποία δεν θα κα τα -νοού σα με ού τε σε ποιες πραγ μα τι κέςτά σεις –που δεν μπο ρούν να α να -χθούν σε έ να «σχέ διο» ή έ να «πλά -νο»– α ντι στοι χεί ο με τα σχη μα τι σμόςτης Ευ ρώ πης σε έ να με τα ε θνι κό σύ- στη μα, ού τε για τί η α πό λη ξή του και ηί δια του η μορ φή πα ρα μέ νουν τό σο α -βέ βαιες. (...)

Η ι στο ρία της ευ ρω παϊκής οι κο δό -

μη σης εί ναι αρ κε τά μα κρά, ώ στε να έ -χει δια νύ σει πολ λές δια φο ρε τι κέςφά σεις, οι ο ποίες συν δέ ο νται στε νάμε τους με τα σχη μα τι σμούς του «συ -στή μα τος-κό σμος»1. Μπο ρού με ναδια κρί νου με αυ τές τις φά σεις α ντι -τοι χί ζο ντάς τες με τις αλ λε πάλ λη λεςε πε κτά σεις του ευ ρω παϊκού συ στή -μα τος και την αύ ξου σα πο λυ πλο κό -τη τα των θε σμών του, που ο λο κλη -ρώ νο νται δια χει ρι ζό με νοι τις α στα -θείς ι σορ ρο πίες με τα ξύ ε θνι κής κυ- ριαρ χίας και κοι νο τι κής δια κυ βέρ νη -σης.

Τρεις ι στο ρι κές φά σεις

Θα μπο ρού σα με έ τσι να δια κρί νου -με τρεις φά σεις: η μία α πό την Ευ ρω -παϊκή Κοι νό τη τα Ανθρα κα και Χά λυ -βα ως την πε ρίο δο με τά τα γε γο νό τατου ’68 και την πε τρε λαι κή κρί ση (χω -ρίς να ξε χνά με και το πλήγ μα του Νί -ξον κα τά του συ στή μα τος νο μι σμα τι -κών ι σο τι μιών Μπρέ τον Γου ντς).

Η δεύ τε ρη φά ση ξε κι νά α πό τις αρ -χές της δε κα ε τίας του ’70 ως την πτώ -ση του σο βιε τι κού συ στή μα τος καιτην ε πα νέ νω ση της Γερ μα νίας το1990.

Τέ λος, η τρί τη φά ση α πό τη διεύ -ρυν ση προς την Ανα το λή ως την κρί -ση που εκ δη λώ θη κε, ό ταν έ σκα σε ηα με ρι κα νι κή κερ δο σκο πι κή φού σκατο 2007 και, ό σον α φο ρά την Ευ ρώ πη,ό ταν χρε ο κό πη σε η Ελλά δα το 2010υ πό τις συν θή κες που ό λοι γνω ρί ζου -με.

Η στιγ μή αυ τή ση μα δεύει, ά ρα γε,την εί σο δο σε μια νέα φά ση; Νο μί ζωναι, πα ρό τι οι τά σεις που πα ρα τη ρού -με ε ξε λίσ σο νται με την ε ξα να γκα -στι κή εί σο δο στην πα γκο σμιο ποίη ση,η ο ποία κυ ριάρ χη σε στην κοι νο τι κήπο λι τι κή ε δώ και εί κο σι χρό νια –ή α -κρι βώς γι’ αυ τό το λό γο, για τί αυ τέςοι τά σεις, ε θνι κές και κοι νω νι κές, έ -χουν φτά σει σ’ έ να ση μείο ρή ξης. Μιαπε ρίο δος α βε βαιό τη τας και κλυ δω νι -

σμών έ χει α νοί ξει, και μα ζί μ’ αυ τήνά νοι ξε η πι θα νό τη τα δι χα σμού με α -πρό βλε πτους α κό μα ό ρους. (...)

Εί ναι σφάλ μα να πι στεύου με ό τι ηε ξέ λι ξη της ευ ρω παϊκής οι κο δό μη σηςα κο λου θεί ευ θύ γραμ μη πο ρεία, ό πουοι μό νες ε ναλ λα κτι κές εί ναι η πρόο -δος ή η κα θυ στέ ρη ση σε σχέ ση με το«σχέ διο». Αντί θε τα, κά θε φά ση πε ριέ- κλειε μια σύ γκρου ση α νά με σα σε πε- ρισ σό τε ρους δρό μους.

Η αρ χι κή φά ση, με τά το 1945, εγ- γρά φε ται στα συμ φρα ζό με να του ψυ- χρού πο λέ μου, αλ λά και της α νοι κο -δό μη σης των βιο μη χα νι κών συ στη μά -των και της θε σμο θέ τη σης κα θε στώ -των κοι νω νι κής α σφά λι σης στη ∆υ τι -κή Ευ ρώ πη. Συ νε πι φέ ρει μια ι σχυ ρήέ ντα ση α νά με σα στην ο λο κλή ρω σηστη σφαί ρα ε πιρ ροής των Η ΠΑ καιτην α να ζή τη ση μιας γεω πο λι τι κής καιγεωοι κο νο μι κής α να γέν νη σης της Ευ- ρώ πης (που στην πραγ μα τι κό τη ταπά ει μα ζί με την τε λειο ποίη ση του ευ- ρω παϊκού κοι νω νι κού μο ντέ λου). Εί -

ναι αυ τή η δεύ τε ρη που ε πι κρα τείστην πρά ξη, βε βαίως σε έ να κα πι τα -λι στι κό πλαί σιο.

Το ί διο συμ βαί νει και στην πρό σφα -τη τρί τη φά ση, αλ λά με α ντί στρο φαα πο τε λέ σμα τα. Οχι βέ βαια προς ό φε -λος της η γε μο νίας των Η ΠΑ, που στοε ξής πα ρακ μά ζει, αλ λά προς ό φε λοςτης εν σω μά τω σης στον πα γκό σμιοχρη μα το πι στω τι κό κα πι τα λι σμό. ΣτηΓερ μα νία παί χτη κε η κρί σι μη παρ τί -δα, με την προ σχώ ρη ση του Σρέ ντερ(1998 - 2005) στη λο γι κή της βιο μη -χα νι κής α ντα γω νι στι κό τη τας μέ σωτων χα μη λών η με ρο μι σθίων.

Αλλα γή του συ σχε τι σμούδυ νά μεω ν

Αλλά το κα θο ρι στι κό ζή τη μα εί ναινα κα τα νοή σου με πώς έ γι ναν αυ τές οιε πι λο γές και πώς άλ λα ξε ο συ σχε τι -σμός δυ νά μεων κα τά τη διάρ κεια τηςεν διά με ση φά σης, της γαλ λο γερ μα νι -κής συ γκυ ριαρ χίας και της προ ε δρίαςΖακ Ντε λόρ στην Κο μι σιόν (1985-1995). Πράγ μα τι, ε κεί νη τη στιγ μήδια μορ φώ θη κε το σχέ διο για έ να δι -πλό υ πε ρε θνι κό βή μα με την κα θιέ -ρω ση ε νιαίου νο μί σμα τος και με τηνα νά πτυ ξη της «κοι νω νι κής Ευ ρώ -πης», που θα α πο τε λού σαν τους δύοπυ λώ νες της «με γά λης α γο ράς».

Ξέ ρου με ό τι στην πρά ξη ο έ νας έ γι -νε κε ντρι κός θε σμός της Ενω σης (πα -ρό τι δεν με τέ χουν σ’ αυ τόν ό λα τακρά τη μέ λη), αλ λά ο άλ λος πε ριο ρί -στη κε σε τυ πι κές διευ θε τή σεις τουερ γα τι κού δι καίου. Θα χρεια ζό τανμια λε πτο με ρής ι στο ρι κή α πο τύ πω σηαυ τής της στρο φής, που θα α πο κά λυ -πτε ό χι μό νο τις α το μι κές ευ θύ νες,αλ λά και τις α ντι κει με νι κές πο λι τι κέςαι τίες – α νά με σα στις ο ποίες, δί πλαστην πίε ση του νε ο φι λε λευ θε ρι σμού,δεν θα πρέ πει να ξε χά σου με την έλ- λει ψη ι κα νό τη τας του ευ ρω παϊκούσυν δι κα λι στι κού κι νή μα τος να ρί ξειτο βά ρος του στη δια μόρ φω ση τωνκοι νο τι κών α πο φά σεων. Ελλει ψη πουέ χει τις ρί ζες της στον ε παρ χιω τι σμότων συ νι στω σών του, αλ λά και στηνα νι σορ ρο πία δυ νά μεων, α πό τη στιγ -μή που πολ λα πλα σιά στη καν οι με τα -φο ρές ε πι χει ρή σεων σε τρί τες χώ ρες.Ση μα ντι κό δί δαγ μα χρή σι μο για τομέλ λον.

Η ευ ρω παϊκή οι κο δό μη ση πα ρου -σιά ζει πά ντο τε ε ναλ λα κτι κές εκ δο -χές. Αλλά η δυ να τό τη τα να ε πι λε γεί ημία ή η άλ λη, ε ξαρ τά ται α πό την ι σχύκαι το σχέ διο, που δεν συ να ντώ νταιπά ντο τε.

Η διά στα ση της οι κο νο μίας

Η δεύ τε ρη διά στα ση εί ναι η οι κο νο -μία, υ πό τον ό ρο ό τι θα την εν νοή -σου με στο σύ νο λο των κα θο ρι στι κώνστοι χείων της. Πράγ μα που ση μαί νει ,α πό τη μια, ό τι δεν υ πάρ χει οι κο νο μία

Εί ναι σφάλ μα να πι -στεύου με ό τι η ε ξέ λι ξητης ευ ρω παϊκής οι κο δό -μη σης α κο λου θεί ευ θύ -γραμ μη πο ρεία, ό που οιμό νες ε ναλ λα κτι κές εί -

ναι η πρόο δος ή η κα θυ στέ ρη ση σε σχέ ση με το«σχέ διο». Αντί θε τα, κά θε φά ση πε ριέ κλειε μιασύ γκρου ση α νά με σα σε πε ρισ σό τε ρους δρό -μους.

“

Ποιο θα εί ναι το μέλ λον της Ευ ρώ πης;Με πε νή ντα χρό νια ή δη ζωής, το ευ ρω παϊκό οι κο δό μη μα α παι τεί μιαερ μη νεία του ι στο ρι κού πα ρελ θό ντος του, που ί σως μας προ σφέ ρει μαι ι δέα για το αύ ριο της Ευ ρώ πης.Ο Ετιέν Μπα λι μπά ρ, στο κεί με νό του που δη μο σίευει η «Επο χή» σε δύο συ νέ χειες, ε πι χει ρεί την κα τα γρα φήτων τριών ι στο ρι κών φά σεων που πέ ρα σε η ευ ρω παϊκή οι κο δό μη ση μέ χρι σή με ρα και προ τεί νει μια ερ μη- νεία της συ γκε κρι μέ νης ε ξέ λι ξής της.Αφού ε ξε τά ζει τον κομ βι κό ρό λο που έ παι ξε η Γερ μα νία στην εν σω μά τω ση της Ευ ρώ πης στη δια δι κα σία τηςκα πι τα λι στι κής πα γκο σμιο ποίη σης μέ σω της ε πι βο λής της νε ο φι λε λεύ θε ρης λι τό τη τας, α ξιο λο γεί τις ε ναλ- λα κτι κές λύ σεις που προ τεί νο νται α πέ να ντι σε αυ τό το νε ο φι λε λεύ θε ρο μο ντέ λο.Ιδιαί τε ρο εν δια φέ ρον πα ρου σιά ζει το δεύ τε ρο μέ ρος του κει μέ νου, που ε ξε τά ζει την α ντι πα ρά θε ση φε ντε- ρα λι σμού και ε θνι κής κυ ριαρ χίας, κα θώς και το ρό λο των α ντι προ σω πευ τι κών θε σμών, και γε νι κό τε ρα τωνδη μο κρα τι κών δια δι κα σιών σε έ να με τα ε θνι κό πο λι τι κό σχη μα τι σμό ό πως η Ευ ρω παϊκή Ένω ση.

Η ΕΠΟΧΗ 23 Μαρτίου 2014 3311ΘΕΩΡΙΑ

για ποια Ευ ρώ πη;έ ξω α πό μια κοι νω νι κή διά στα ση και τιςσυ νέ πειες που αυ τή συ νε πά γε ται: υ πέρή κα τά της τά δε δο μής α νι σο τή των καιε πεν δύ σεων, υ πέρ του ε νός ή του άλ λουτύ που κοι νω νι κών σχέ σεων στις ε πι χει -ρή σεις και του ε νός ή του άλ λου τύ πουκα τα νά λω σης, υ πέρ ή κα τά της προ στα -σίας των ερ γα ζο μέ νων α πό τις ε πι πτώ -σεις της ε λα στι κό τη τας. Κα τά συ νέ πειαδεν υ φί στα ται δια χω ρι σμός οι κο νο μίαςκαι πο λι τι κής: ό χι μό νο με την έν νοια ό -τι κα μιά πο λι τι κή δεν μπο ρεί να προσ- διο ρι στεί α νε ξάρ τη τα α πό τους οι κο νο -μι κούς κα τα να γκα σμούς, κά τι που ό λοιεί ναι έ τοι μοι να δε χτούν, αλ λά κυ ρίωςγια τί δεν υ πάρ χει οι κο νο μία που να μηνα πο τε λεί ε πί σης έ να σύ νο λο (συλ λο γι -κών) ε πι λο γών και α πο τέ λε σμα ε νόςσυ σχε τι σμού δυ νά μεων.

Συ μπίε ση ει σο δη μά των,πρό σκαι ρη ερ γα σία

Εί ναι προ φα νές ό τι ι σχύει αυ τή η συ- νάρ τη ση, την ο ποία ο νε ο φι λε λεύ θε ροςλό γος δεν παύει να αρ νεί ται, με τη δι- καιο λο γία ό τι «δεν υ πάρ χει ε ναλ λα κτι -κή λύ ση», αν θέ λου με να προ σαρ μο -στού με στις α παι τή σεις της οι κο νο μι -κής α πο δο τι κό τη τας. Αλλά ο λό γος αυ -τός εί ναι α κρι βώς το ερ γα λείο του συ- σχε τι σμού δυ νά μεων. Με ρι κές δε κα ε -τίες με τά την ε φαρ μο γή της, υ πό τηνπίε ση των α γο ρών, η με τα στρο φή τωνκυ βερ νή σεων προς την «πο λι τι κή τηςπρο σφο ράς» και τη συ γκε κρι μέ νη δρά -ση της Ευ ρω παϊκής Επι τρο πής μπο ρείπια να ε ξε τα στεί με βά ση τα α πο τε λέ -σμα τά της: ο δη γεί την ευ ρω παϊκή κοι- νω νία στα ό ρια της έ κρη ξης και τουςπλη θυ σμούς στην α πε λε πι σία, χω ρίς ω -στό σο να προ σφέ ρει στο σύ νο λο της οι- κο νο μίας της ο ποιο δή πο τε πραγ μα τι κόπλε ο νέ κτη μα στο πλαί σιο του διε θνούςα ντα γω νι σμού.

Ας προ σπα θή σου με να γί νου με πιοσα φείς. Μία α πό τις πη γές της α πο δο -τι κό τη τας των κε φα λαίων στην Ευ ρώ πηα νά γε ται σή με ρα σε μια ει δι κή μορ φήτης συσ σώ ρευ σης μέ σω της α πο στέ ρη -σης2, ό πως την α πο κα λούν ο ρι σμέ νοιμαρ ξι στές. Με τέ τοιο τρό πο που οι πό -ροι στους ο ποίους στο χεύει, δεν γί νο -νται πα ρα δο σια κά «κοι νά α γα θά» ή α το- μι κή ι διο κτη σία, αλ λά συ νι στούν έ νασύ νο λο δι καιω μά των και δυ να το τή τωνπρό σβα σης σε δη μό σιες υ πη ρε σίες, πουα πο τε λούν κά τι σαν «κοι νω νι κή ι διο -κτη σία».

Από τα τέ λη του 19ου αιώ να, οι τα ξι -κοί α γώ νες και η κοι νω νι κή πο λι τι κή ε -ξα σφά λι ζαν στις ερ γα ζό με νες τά ξεις έ -να βιο τι κό ε πί πε δο πά νω α πό το ε λά χι -στο που προσ διο ρί ζε ται α πό τον «ε λεύ -θε ρο και α νό θευ το α ντα γω νι σμό». Αυ τόπροϋπό θε τε ε πί σης έ να ο ρι σμέ νο ό ριοστις κοι νω νι κές α νι σό τη τες. Σή με ρα,στο ό νο μα της α ντα γω νι στι κό τη τας καιτου ε λέγ χου του δη μό σιου χρέ ους, πα- ρα κο λου θού με μια δι πλή κί νη ση προςτην α ντί θε τη κα τεύ θυν ση. Επι βάλ λε ταισυ μπίε ση των πραγ μα τι κών ει σο δη μά -των α πό την ερ γα σία και η με τα τρο πήτης σε προ σω ρι νή, προ κει μέ νου να γί -νει πιο «α ντα γω νι στι κή» με πίε ση προςτα κά τω της α γο ρα στι κής δύ να μης τωνμι σθω τών ή της δυ να τό τη τας δα νει σμούτους, χω ρίς ό μως να δια κο πεί η α νά -πτυ ξη της μα ζι κής κα τα νά λω σης. Μπο- ρού με να φα ντα στού με ό τι οι στρα τη γι -κές των δια κρί σεων σε «ζώ νες» και τωνκοι νω νι κών δια φο ρο ποιή σεων ή τηςδιά κρι σης με τα ξύ γε νεών ε πι τρέ πουντην α να βο λή της έ κρη ξης των α ντι θέ -σεων που υ φί στα νται α νά με σα σε αυ- τούς τους στό χους. Ωστό σο, τε λι κά αυ -

τή η α ντί θε ση δεν μπο ρεί πα ρά να γί νε -ται ό λο και πιο σο βα ρή, αλ λά και να ε -μπε ριέ χει συ στη μι κούς κιν δύ νους γιατην οι κο νο μία του χρέ ους.

Η νέα διαί ρε ση της Ευ ρώ πης

Η ευ ρω παϊκή ο λο κλή ρω ση, προ σα να -το λι σμέ νη στο δρό μο του οιο νεί συ νταγ- μα τι κού νε ο φι λε λευ θε ρι σμού, ε πι φέ ρειέ να ά τολ μο α πο τέ λε σμα το ο ποίο υ πο -σκά πτει τους ί διους τους πο λι τι κούςκαι η θι κούς ό ρους ύ παρ ξής της. Τηστιγ μή μά λι στα που η δυ να τό τη τα υ πέρ- βα σης του ι στο ρι κού α ντα γω νι σμούστους κόλ πους ε νός με τα ε θνι κού οι κο -δο μή μα τος ό που η κυ ριαρ χία δια μοι ρά -ζε ται, προϋπέ θε τε μια σύ γκλι ση με τα ξύτων κρα τών, του λά χι στον ως τά σης: ωςπρος τη συ μπλη ρω μα τι κό τη τα των ι κα -νο τή των τους, την ε ξί σω ση των πό ρωντους και την α μοι βαία α να γνώ ρι ση δι- καιω μά των. Κι ό μως, αυ τό που βλέ που -με εί ναι ο θρίαμ βος της αρ χής του α ν-τα γω νι σμού με α πο τέ λε σμα τη συ νε χήε πι δεί νω ση των δια φο ρών.

Αντί να βλέ που με την πα ράλ λη λη α -νά πτυ ξη των πε ρι φε ρειών της Ευ ρώ -πης, πα ρα κο λου θού με την πό λω σήτους, την ο ποία ε πι τεί νει δρα μα τι κά ηκρί ση. Η κα τα νο μή του βιο μη χα νι κούδυ να μι κού, της α πα σχό λη σης και τωνευ και ριών, των δι κτύων εκ παί δευ σης,γί νε ται ό λο και πιο ά νι ση. Σε τέ τοιοβαθ μό που θα μπο ρού σα με, πα ρα τη ρώ -ντας την πο ρεία στο σύ νο λο της η πεί -ρου α πό το 1945, να πού με ό τι η διαί ρε -ση Ανα το λής – ∆ύ σης έ χει πια α ντι κα -τα στα θεί α πό τη νέα με γά λη διαί ρε σηΝό του – Βορ ρά, πα ρά το γε γο νός ό τι αυ -τή δεν υ λο ποιεί ται με την ύ παρ ξη ε νόςτεί χους, αλ λά με τη μο νο με ρή α φαί μα ξηπό ρων.

Ο ρό λος της Γερ μα νίας

Ποια θέ ση έ χει η Γερ μα νία σε αυ τό τοσύ στη μα που βα σί ζε ται στην α νι σο με ρήα νά πτυ ξη; Θα μπο ρού σα με να προ βλέ -ψου με ό τι η ε πα νέ νω ση μιας χώ ρας με -τά α πό μι σό αιώ να δι χα σμού θα ε πέ φε -ρε την ε πα νεμ φά νι ση του ε θνι κι σμού.Όπως θα μπο ρού σα με να προ βλέ ψου μεό τι η α να σύ στα ση της Με σευ ρώ πης, μέ -σα στην ο ποία οι γερ μα νι κές ε πι χει ρή -σεις και οι συ νερ γά τες τους μπό ρε σαννα ε πω φε λη θούν στο μέ γι στο βαθ μό α -πο το ερ γα τι κό δυ να μι κό «με χα μη λό η -με ρο μί σθιο και υ ψη λή τε χνο λο γι κή ι κα -νό τη τα» δη μιουρ γεί έ να α ντα γω νι στι κόπλε ο νέ κτη μα σε σχέ ση με άλ λες ευ ρω -παϊκές χώ ρες. Ωστό σο, δεν ή ταν α να -πό φευ κτο αυ τοί οι δύο πα ρά γο ντες ναμε τα σχη μα τι στούν σε πο λι τι κή η γε μο -νία (έ στω και «α κού σια», ό πως θέ λει

μια δια τύ πω ση του συρ μού).Αυ τό συ ναρ τά ται με την καί ρια θέ ση

που μπό ρε σε η Γερ μα νία να κα τα λά βειστη χρη σι μο ποίη ση των πό ρων της ευ- ρω παϊκής οι κο νο μίας ή α κό μα με τις α -δυ να μίες της (ό πως γί νε ται με τη δυ να -τό τη τα να δα νεί ζε ται με αρ νη τι κό ε πι -τό κιο στις χρη μα πι στω τι κές α γο ρές, σεα ντι στάθ μι σμα προς τα υ ψη λά ε πι τό κιατων άλ λων ευ ρω παϊκών χω ρών) και τηνε ξει δί κευ ση της βιο μη χα νίας της σε ε -ξα γω γές ε κτός Ευ ρώ πης. Έτσι, βρί σκε -ται –αυ τή τη στιγ μή- στο ση μείο ό πουσυ γκε ντρώ νο νται τα ε θνι κά πλε ο νε κτή -μα τα της α νι σό με ρης α νά πτυ ξης, κα θώςεί ναι σχε τι κά λι γό τε ρο υ πο χρεω μέ νη(ι δίως σε σύ γκρι ση με τη Γαλ λία) να α -κο λου θεί τη χρη μα τι στι κο ποίη ση νε ο -φι λε λεύ θε ρου τύ που.

Αλλά η η γε μο νία ως α πο τέ λε σμα έ χειάλ λες αι τίες, που α νά γο νται στην ύ παρ -ξη μη χα νι σμών συλ λο γι κής συ ζή τη σηςκαι ε πε ξερ γα σίας «κοι νο τι κών» οι κο νο -μι κών πο λι τι κών, α πέ να ντι στην η λι -θιό τη τα των α μυ ντι κών α ντι δρά σεωντων άλ λων κυ βερ νή σεων (ι διαί τε ρα τωνγαλ λι κών, που δεν α ντι με τω πί ζουν ού τεγια μια στιγ μή το εν δε χό με νο να στη ρί -ξουν ε ναλ λα κτι κές μορ φές α νά πτυ ξηςτου υ πε ρε θνι κού θε σμού).

Το α πο τέ λε σμα εί ναι ό τι η η γε μο νίααυ τή έρ χε ται να προ στε θεί στο σχί σμαμε τα ξύ της «Ευ ρώ πης των πλου σίων»και της «Ευ ρώ πης των φτω χών»: γί νε -ται πια μέ ρος των δο μι κών ε μπο δίωνπου α ντι με τω πί ζει η ευ ρω παϊκή οι κο -δό μη ση. Κι αυ τό δεν θα αλ λά ξει με τηνέ γνοια που πε ριο δι κά ε πι δει κνύει η κ.Μέρ κελ για την «ε πα νεκ κί νη ση της Ευ- ρώ πης». Θα υ φί στα ται για πο λύ α κό μαέ να «γερ μα νι κό ζή τη μα» στην Ευ ρώ -πη.

Εθνι κή κυ ριαρ χίαή φε ντε ρα λι σμός;Μια νό θα α ντι πα ρά θε ση

Υπάρ χει, πά ντως, κά τι πα ρά δο ξο στηση με ρι νή κα τά στα ση α πό την ά πο ψητης ι δε ο λο γίας και των στό χων του νε ο -φι λε λευ θε ρι σμού. Τη στιγ μή που σκια- γρα φού νται τα γυ ρί σμα τα της συ γκυ -ρίας και οι οι κο νο μο λό γοι του ∆ΝΤ ε -νώ νουν τη φω νή τους με τις κρι τι κέςπρος την πο λι τι κή της λι τό τη τας -πουγεν νά την ύ φε ση και ε πι δει νώ νει τη θέ -ση των χρεω μέ νων κρα τώ ν- η Ευ ρώ πηως οι κο νο μι κή ε νό τη τα μοιά ζει να εί ναιμια α πό τις πιο ά σχη μα πλα σα ρι σμέ νεςπε ριο χές του κό σμου, ό σον α φο ρά τηνε πα νεκ κί νη ση της οι κο νο μι κής δρα στη -ριό τη τας. Αυ τό το πα ρά δο ξο σί γου ραδεν έ χει κά ποια α πλή ε ξή γη ση, αλ λάμπο ρού με να α να ζή τή σου με στην α φε -τη ρία του κά ποιες ι δε ο λο γι κές αι τίες.

Οι μεν πα ρα πέ μπουν στην προ βο λήπά νω στο ε νιαίο νό μι σμα του αυ ταρ χι -κού νε ο φι λε λεύ θε ρου μο ντέ λου της α -πό λυ της α νε ξαρ τη σίας της Ε ΚΤ σε σχέ -ση με τους στό χους «πραγ μα τι κής» οι- κο νο μι κής πο λι τι κής. Άλλες πα ρα πέ -μπουν σε έ να εί δος αρ νη τι κής συ νεί δη -σης των ευ ρω παϊκών η γέ τι δων τά ξεων,οι ο ποίες, α φού χρειά στη κε να συ ναι νέ -σουν πε ρισ σό τε ρο α πό ό,τι άλ λες σε δη- μό σιες πο λι τι κές κεϊνσια νού τύ που, α ν-τι λαμ βά νο νται κά θε ε πα νεκ κί νη ση τηςοι κο νο μίας μέ σω της ε νί σχυ σης της ζή- τη σης και της α νό δου του βιο τι κού ε πι -πέ δου τνω λαϊκών τά ξεων σαν έ να θα- νά σι μο κίν δυ νο με τά πτω σης στη λο γι κήτου «κοι νω νι κού» κα πι τα λι σμού.

Τε λι κά, πι στεύω ό τι δεν πρέ πει να α -πο κλείου με έ ναν πιο πα ρά δο ξο συλ λο -γι σμό που κα τα γρά φε ται στην ε πι μο νήμε την ο ποία ε φαρ μό στη κε η α πο διάρ -θρω ση και η α ποι κιο ποίη ση της ελ λη νι -κής οι κο νο μίας με πρό σχη μα τις «διαρ -θρω τι κές με ταρ ρυθ μί σεις». Εί ναι η ι δέαό τι, ό σο αρ νη τι κά κι αν εί ναι τα α πο τε -λέ σματ της λι τό τη τας και του μο νε τα ρι -σμού α πό την ά πο ψη της γε νι κής ευη- με ρίας, του λά χι στον προ ε τοι μά ζουν τιςπροϋπο θέ σεις μιας αυ ξη μέ νης α πο δο τι -κό τη τας για ο ρι σμέ νες ε πεν δύ σεις ή ο -ρι σμέ να τμή μα τα του κε φα λαίου: ε κεί -να που, εί τε εί ναι ευ ρω παϊκά εί τε ό χι, έ -χουν ή δη με τα φέ ρει ευ ρύ τα τα ή μπο- ρούν αυ τή τη στιγ μή να με τα φέ ρουν τιςδρα στη ριό τη τές τους αλ λού. Προ φα -νώς, η λο γι κή αυ τή δεν εί ναι βιώ σι μηπο λι τι κά, πα ρά μό νο ό σο η «δη μιουρ γι -κή κα τα στρο φή» δεν προ σβάλ λει βα- θειά τον κοι νω νι κό ι στό και τη συ νο χήτων η γε τι κών χω ρών, πράγ μα που κα- νείς δεν μπο ρεί να εγ γυη θεί.

Οπως ε φαρ μό ζε ται στην Ευ ρώ πη, τονε ο φι λε λεύ θε ρο σχέ διο δεν κα τα λή γειστο με τα σχη μα τι σμό του α ντι κει μέ νουτου: τεί νει προς την ε ξά λει ψή του.

(Στο ε πό με νο το δεύ τε ρο και τε λευ -ταίο μέ ρος)

Ση μειώ σεις

1. Οπως το εν νο εί ο Ιμά νουελ Βα λερ στάιν, Com-prendre le monde,Indroduction a l’ analyse de sy-steme-monde.

2. Ντέι βι ντ Χάρ βει, Le nouvel imperialism.

Αντί να βλέ που με τηνπα ράλ λη λη α νά πτυ ξητων πε ρι φε ρειών τηςΕυ ρώ πης, πα ρα κο λου -θού με την πό λω σήτους, την ο ποία ε πι τεί -νει δρα μα τι κά η κρί ση.Η κα τα νο μή του βιο μη -χα νι κού δυ να μι κού, τηςα πα σχό λη σης και τωνευ και ριών, των δι -κτύων εκ παί δευ σης, γί -νε ται ό λο και πιο ά νι ση.Η διαί ρε ση Ανα το λής –∆ύ σης έ χει πια α ντι κα -τα στα θεί α πό τη νέαμε γά λη διαί ρε ση Νό του- Βορ ρά.

“

Αποχαιρετώνταςτον Τόνι Μπεν

Του Θωμά Τσαλαπάτη

Στις 14 Μαρτίου έφυγε από την ζωή ο Τόνι Μπεν,σύμβολο της αγγλικής αριστεράς και μια από τιςσημαντικότερες μορφές του κόμματος των Εργα-

τικών. Ο άνθρωπος που κάποτε χαρακτηριζόταν απόμια μεγάλη μερίδα του αγγλικού τύπου ως «ο πιο επι-κίνδυνος άνθρωπος στην Μεγάλη Βρετανία» αποχαιρε-τίστηκε ως ένας εθνικός θησαυρός, έχοντας κερδίσειτην αγάπη των συμμάχων και το σεβασμό τον αντιπά-λων. Ο θάνατός του μοιάζει με απώλεια ενός κομμα-τιού της ενσαρκωμένης ιστορίας.

Βουλευτής για 47 χρόνια, (ανάμεσα στο 1950 και το2001), υπουργός στις κυβερνήσεις Γουίλσον και Κάλα-χαν, αποτέλεσε μια από τις πιο ξεχωριστές φωνές στοαγγλικό κοινοβούλιο, παλμός μιας ολόκληρης εποχής.Ο Τόνι Μπεν υπήρξε ο χαμένος αρχηγός του εργατικούκόμματος, η χαμένη ευκαιρία της αγγλικής αριστεράςνα απαντήσει με πυγμή στην θατσερική δεκαετία του’80, η χαμένη ευκαιρία για έναν ειρηνικό δρόμο προςτο σοσιαλισμό.

Πιστός στο όραμα του σοσιαλισμού

Γιατί ο Τόνι Μπεν, άσχετα με την τότε υστερία τωνπολιτικών του αντιπάλων, δήλωνε μέχρι τέλους τηνπίστη του στο όραμα του σοσιαλισμού. Τοποθετημένοςστην αριστερή πλευρά του Εργατικού κόμματος συνδέ-θηκε όσο κανείς με τις τοπικές διεκδικήσεις, τουςαπεργούς εργάτες, τα αντιπολεμικά κινήματα και τιςσυλλογικές διεκδικήσεις. Μετά την ήττα των εργατικώναπό τη Θάτσερ στις εκλογές του 1979, ο Μπεν ανα-δείχθηκε ως μια από τις σημαντικότερες και λαοφιλέ-στερες προσωπικότητες του κόμματος, ικανός να ορί-σει πολιτικές και επιλογές. Στους λόγους που έδινε στασυνδικάτα και τα συνέδρια σε κάθε μήκος και πλάτοςτης χώρας έκανε λόγο για ολικό πυρηνικό αφοπλισμό,απεμπλοκή από το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη, μαζικέςκρατικοποιήσεις και κεντρικό σχεδιασμό της οικονο-μίας, για ανθρώπινα δικαιώματα και το δικαίωμα τηςΙρλανδίας στην ενότητα και την πλήρη αυτοδιάθεση.

Ο ίδιος αποτέλεσε ένα πολιτικό παράδοξο και μιααπάντηση στο αιώνιο στερεότυπο πως καθώς ο άνθρω-πος γερνά συντηρητικοποιείται. Ο Μπεν αντίθετα ριζο-σπαστικοποιούσε τις θέσεις του καθώς τα χρόνια περ-νούσαν. «Πάντα το έλεγα για τον Τόνι: όσο μεγαλώνειτόσο πιο ανώριμος γίνεται», σχολίαζε χλευαστικά ο Χά-ρολντ Γουίλσον το 1981. Μεγαλωμένος σε οικογένειαμε μακρά παράδοση βουλευτών ο Μπεν θα φοιτήσει σεκαλά σχολεία και πανεπιστήμια και μετά την θητείαστην αεροπορία και έναν γρήγορο πέρασμα από το BBCθα εκλεχθεί βουλευτής το 1950 σε ηλικία μόλις 25ετών. Οι θέσεις του μετριοπαθείς τότε Μπεν θα αρχί-

σουν να παίρνουν όλο και αριστερότερη κλίση από το1960, όταν θα προσπαθήσει (και μετά από εξαντλητι-κές δικαστικές και πολιτικές προσπάθειες θα καταφέ-ρει) να απεκδυθεί τον τίτλο του λόρδου που κληρονό-μησε από τον πατέρα του, ώστε να παραμείνει βουλευ-τής (μέχρι τότε ίσχυε ασυμβίβαστο). Ως υπουργός νέωντεχνολογιών και αργότερα βιομηχανίας, θα προτείνειόλο και ριζοσπαστικότερα μέτρα υπέρ των άγγλων ερ-γατών, συγκρουόμενος όλο και συχνότερα με τις τότεκυβερνήσεις.

Κεντρική φιγούρατων αντιπολεμικών κινημάτων

Ο σοσιαλιστής Τόνι Μπεν αναδύθηκε μέσα από τονΧειμώνα της δυσαρέσκειας και τη συντριβή των Εργα-τικών στις εκλογές του 1979. Ήδη το 1980 χρησιμο-ποιώντας όχι κάποια θέση μέσα στο κόμμα αλλά αντί-θετα τη σύνδεση με τη βάση και τα συνδικάτα θα κατα-φέρει να εκδημοκρατικοποιήσει σε μεγάλο βαθμό τουςΕργατικούς. Θα καταφέρει να δώσει δύναμη στα μέληώστε να εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους και να κα-ταστήσει τους αρχηγούς «υπόλογους στα μέλη καιυπεύθυνους ως προς τις δεσμεύσεις τους». Παρ όλααυτά –και με ελάχιστη διαφορά- δεν θα καταφέρει ναεκλεγεί αναπληρωτής αρχηγός του κόμματος το 1981.

Σε μια σειρά από περιπτώσεις ο Μπεν θα διαχωρίσει

την θέση του από την επίσημη θέση του κόμματος. Θαυποστηρίξει με θέρμη την απεργία των ανθρακωρύχωντο 1984- 1985 (το κόμμα κράτησε διφορούμενη αν όχιαπολύτως αρνητική στάση), θα χαρακτηρίσει το ΤόνυΜπλερ ως τον «χειρότερο αρχηγό που είχαν ποτέ οι Ερ-γατικοί» και το 2001 σύμφωνα με τα δικά του λόγια «θαπαρατήσει το κοινοβούλιο ώστε να ασχοληθεί περισ-σότερο με την πολιτική». Αμέσως μετά θα γίνει κεν-τρική φιγούρα του αντιπολεμικού κινήματος κατά τουπολέμου στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και πιο πρόσφατακατά της επέμβασης στην Συρία. Μέχρι τις τελευταίεςτου μέρες ο Μπεν έδινε διαλέξεις σε κάθε σημείο τηςΜεγάλης Βρετανίας, διαδήλωνε και έπαιρνε πολιτικέςπρωτοβουλίες. Ανάμεσα σε αυτές ήταν και η θέση τουως προέδρου στο Greece Solidarity Campaign. Παρα-μονές των ελληνικών βουλευτικών εκλογών είχε δη-λώσει πως «η πολιτική της τρόικας και των μνημονίων,σε συνεργασία με αυτή των Ν∆ και ΠΑΣΟΚ, καταστρέ-φουν τον πολιτισμό και τη δημοκρατία της Ελλάδας»ανάμεσα σε άλλα.

Τα λόγια, οι πράξεις και το παράδειγμα του ΤόνιΜπεν, σκορπούν στο παρόν μας σαν σπόροι από σα-κούλι που τρύπησε η τύχη, η εμπειρία και η αισιοδοξία.Έτσι ώστε να φυτρώσει η μέλλουσα ιστορία στα τυχαίαεδάφη του χρόνου.

http://tsalapatis.blogspot.gr/

“Αν είμαστε ικανοί να βρούμεχρήματα για να σκοτώνουμεανθρώπους, μπορούμενα βρούμε χρήματακαι για να βοηθήσουμετους ανθρώπους”

Τόνι Μπεν

“Ο Τόνι Μπέν πάντα στο πλευρότης νεολαίας, σε κάθε τους κινητοποίηση

Τ. Μπεν: ∆ιαφωνώ ριζικά ότι οι πολίτες είναι απαθείςΣε συνέντευξή του στην «Εποχή» και τον Γιώργο Καλπαδάκη, το 2005,

ο Τόνυ Μπεν είχε μιλήσει για τον πόλεμο στο Ιράκ, την ηγεσία τουκόμματος των Εργατικών και την πολιτική του Τ. Μπλερ. «Για πρώτηφορά η κοινή γνώμη είναι αριστερότερη από την κυβέρνηση του Εργατι-κού Κόμματος» είχε τονίσει. ∆ημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από τη συ-νέντευξη αυτή, την οποία θα βρείτε ολόκληρη στον ιστότοπο της εφη-μερίδας:

«∆ιαφωνώ ριζικά με όσους ισχυρίζονται ότι οι πολίτες, συμπεριλαμ-βανομένης και της νεολαίας, είναι απαθείς. Πιστεύω ότι οι περισσότε-ροι πολίτες είναι πάρα πολύ θυμωμένοι που κανείς δεν τους ακούει, καιδεν πιστεύουν λέξη από όσα τους λένε. Ο θυμός και η δυσπιστία δεν είναιτο ίδιο με την απάθεια. Είναι αμιγώς πολιτικές αντιδράσεις, οι οποίεςόμως είναι διαχωρισμένες από την κοινοβουλευτική διαδικασία. Φυσικά,το να είσαι πρωθυπουργός και να λες ότι ο κόσμος είναι απαθής αποτε-λεί μια ιδιαίτερα βολική δικαιολογία για να κάνεις ό,τι θέλεις, εφόσον

κανείς δεν ασχολείται με τα κοινά. Το να είσαι ιδιοκτήτης μέσων ενημέρωσης και να λες ότι ο κόσμος είναι απα-θής αποτελεί μια καλή δικαιολογία για να ρίξεις το επίπεδο της ενημέρωσης και να προβάλλεις σκουπίδια στηντηλεόραση, εφόσον κανέναν δεν απασχολούν οι πολιτικές εξελίξεις. Πιστεύω ότι το μεγαλύτερο χάσμα πουυπάρχει είναι η υποτίμηση, από πλευράς πολιτικής ηγεσίας, της ευφυΐας των πολιτών. Η εντύπωσή μου είναιότι οι πολίτες είναι οξυδερκείς και πολύ έξυπνοι. Μπορεί να μην τους αρέσει η κοινοβουλευτική διαδικασίαεπειδή πιστεύουν ότι δεν τους εκπροσωπεί, αλλά είναι ανεδαφικό να λέμε ότι δεν τους απασχολεί η πολιτική».