دانشگاه آزاد اسالمي واحد علوم تحقيقات

درس سازگاري غدد درون ريز

موضوع:

عملكرد غدة تيروئيد و فعاليت ورزش

استاد ارجمند: جناب آقاي دكتر گائيني

ارائه دهنده: جبار بشيري

دانشجوي دوره دكتري فيزيولوژي ورزش

1383- 84ترم اول سال تحصيلي

عناوين و فهرستها

Introduction( مقدمه 1

Thyroid Physiology( فيزيولوژي تيروئيد 2

( اثرات هيدروژنهاي تيروئيد بر عضالت قلب و اسكلتي3

( هورمون تيروئيد و غدد ريوي4Thyroid hormone and pulmonary function

( فعاليت ورزش و پاسخ محور تيروئيد5Exercise and Thyroid Axis Response

Conclusion( نتيجه گيري 6

مقدمه

- گيرنده هاي هورمون هاي تيروئيد در T4اكثر بافتهاي بدن هستند. به موجب آن

در آنها تأثير مي گذارد كه از جمله T3و آنها تأثير بر روي عضالت قلبي، اسكلتي و

ششي است.- وجود هر گونه بيماري در تيروئيد مي

تواند روي فعاليت ورزشي استقامتي تأثير گذاشته و عملكرد فعاليت ورزشي شديد

را كاهش دهد.- فعاليت ورزشي خودش مي تواند بر

روي عملكرد تيروئيد، مستقيم يا بصورت غير مستقيم تأثير بگذارد.

- ورزشكاراني كه بصورت افراط آميز م oوزن كم مي كند سندرT3 پايين را به

همراه آمنوره )در زنان( و تغييراتي ديگر 1993.).در عملكرد هيپوفيز را نشان داده اند

Loucks AB.)

فيزيولوژي تيروئيد

( بوسيلة TH- همه مراحل بيوسنتز هورمون تيروئيد )( انجام مي گيرد كه با متابوليسم يد TSHتيروپين )

ارتباط دارد.

- يد گرفته شده توسط تيروئيد بوسيلة پرواكسيداز ( اكسيد شده و تيروزيل يددار در TPOتيروئيد )

تيروگلوبولين ذخيره مي شود تا از يدوتيروزينها، ( ساخته DLI( و دي يدوتيروزين )MTIمونوتيروزين )

شود.

-MIT و DIT مي توانند به T3 يا T4.تبديل شوند

�ك T4 و T3- نحوه تنظيم اين هورمونها ) ( بوسيلة فيدبمنفي است.

تبديل شود چرا كه T3 بايستي به T4- جهت اعمال اثر، T3، 15- 10 بار قوي تر از آن است. اين تغيير را بنام

فعال شدن طريقه متابوليسم هورمون تيروئيد مي نامند.

- دي يوديناز به 5 تحت تأثير T4ممكن است T3 تبديل شود و اين ماد�ه از نظر بيولوژيكي

�ه غير فعال است. كه به اين طريقه، راه يك ماغير فعال شدن هورمون تيروئيد مي گويند و نقش متابوليك آن ناشناخته است و يك نقش

حفاظتي براي اين مورد فرض شده است (Leonard JL , 1996.)

- هورمونهاي تيروئيدي پس از اتصال با گيرنده و genomicسلولي هر دو اثر خود را

nongenomic را مي گذارند كه موجب افزايش بروز اعمال هسته اي شده و سپس پاسخهاي غشاء پالسمايي و ميتوكندري را نيز

(Brent GA , 1996 , Motomura K , 1998)درگير مي كنند از جمله تحريك بيان ژن genomic- اثرات روي تنظيم زنجيرة ميوزين در T3مثل اثر

قلب. از طريق فعال كردن nongenomic- اثرات

پيكها كارهايش را انجام مي دهد.

اثرات هورمونهاي تيروئيدي

- پر كاري و كم كاري غدة تيروئيد به در THترتيب با اضافه و كمبود هورمون ارتباط هستند كه ممكن است بر

عملكرد فعاليت ورزشي تأثير منفي بگذارند.

- كم كاري اين غده موجب كاهش جريان فوق عضله اسكلتي شده كه آن نيز موجب كاهش اكسيژن رساني مي

FFASشود و بدين ترتيب بسيج و آزادي نيز كاهش پيدا مي كند.

- آزمودنيهاي داراي غدة تيروئيد پر كار اختالل در تنفس سلولي داشته و

فعاليت ورزشي استقامتي آنها كاهش (.Martin WH , 1991)يافته بود

بر عضله قلبيT3 و T4الف- اثر

- عملكرد قلب به قابليت انقباض پذيري قلب و مقاومت سيستم عروقي وابسته است.

- قلب نيز همانند عضالت تحت تأثير هورمونهاي تيروئيدي قرار مي گيرد.

-THداراي اثرات ويژه بر روي سنتز پروتئين مي باشد (Morkin et al , 1983.)

در قلب افراد TH- بيان ژن ميوزين توسط سطوح (.Klein et al , 1992)بزرگسال تحت تأثير قرار نمي گيرد

احتمال دارد TH- قابليت انقباض پذيري باال مرتبط با شبكه ساركوپالسما Ca2+ATPaseموجب افزايش

بشود Moruzzi et al , 1994)

- كم كاري غدة تيروئيد با كاهش حجم دروني رگها، حجم ضربه اي، پر فشار خوني دياستولي، افزايش مقاومت

(.Amidi et al , 1968)عروق سيستمي همراه بود

- در تحقيق ديگر نشان داده شده است حجم ضربه اي، حجم پايان دياستولي كاهش ام�ا مقاومت عروقي افزايش و فشار رگ هاي ششي، فشاردهليز راست، ضربان قلب

( بدون تغيير باقي ماند LVEFو كسر تزريقي بطن چپ )(Wieshamner et al , 1988.)

24ارزيابي انجام يافته در گروه جوانتر )ميانگين سني - با LVEFسال( نشان داده است كه تغيير قابل توجهي در

كم كاري تيروئيد وجود داشته است.

- افراد داراي كم كاري غدة تيروئيد ممكن است يك شكل , Amidi et al)از اختالل كرونري برگشت پذير داشته باشد

1968.)

- كم كاري غدة تيروئيد ممكن است روي عملكرد قلب از طريق تغييرات پارامترهاي كار تأثير بگذارد نه از طريق اثر

روي قابليت انقباض.

- گزارش شده است افرادي كه داراي تيروئيد كم كار هستند داراي ديوارة سپتوم مثل افراد معمولي هستند

(Bernetein et al , 1995.)

- دو حالت غير عادي هورمون تيروئيد، افزايش پاسخهاي اضافي به مواردي از قبيل مد�ت و شد�ت THقلبي به

اختالل بستگي دارد. در افراد هايپو تيروئيدي در اندازه بااليي cAMP- سطوح

(.Karlberg er al , 1974 )گزارش شده است

در زمان غير نرمال بودن LVEF سرم و T4ما بين سطوح (.Shefer et al , 1980)تيروئيد رابطه وجود دارد

اهميت نقش گيرنده هاي آندروژنيك بتا در هايپر تيروئيدي -Klein et al , 1998)جنجال برانگيز است

- در ابتدا تصور بر اين بود كه كاتكوالمينها مستقيم يا بصورت غير مستقيم از طريق افزايش حساسيت گيرنده

بر قلب را اعمال مي THكاتكوالمين، اثر افزايش سطوح (.Bilezikian et al , 1990)كنند

- نتايج مطالعات در رابطه با افزايش يا كاهش گيرنده هاي آندروژنيك بتا ضد و نقيض است.

SVR- بصورت فرضي گفته شده است كه ناتواني به )مقاومت عروقي سيستمي( كم در حين فعاليت ورزشي

در حالت هايپو تيروئيدي ممكن است تحمل فعاليت (.Grattinger et al , 1959)ورزشي را دچار اختالل كند

-SVR .كم موجب كاهش پاسخهاي فيزيولوژيكي مي شود SVR- كم موجب كاهش تزريق بعدي كليوي شده كه

باعث افزايش ترشح آنژيوتنسين و در نهايت موجب باز جذب بيشتر سديم و در نهايت افزايش حجم پالسما مي

(.Klein et al , 1998)شود

- هورمون تيروئيد، تعداد و اندازه ميتو كندري ها را زياد Frey et)مي كند كه يك نقش مه�م در متابوليسم هوازي است

al , 1967 , Winder et al , 1975.)

- فرض بر اين است كه ظرفيت كار در افراد هايپو تيروئيد بايد كاهش يابد و كارآيي آنها كمتر است.

تغييرات قلب و عروق در بيماري تيروئيد

كم كاري تيروئيد

پر كاري تيروئيد

NC ↓↓ ↓ ↓

NC ↓ ↓

↓

NC

↓

NC ↓↓↓

* ضربان قلب* حجم رگها

* حجم ضربه اي* برونده قلبي

* مقاومت عروق سيستمي* كسر تزريقي بطن چپ

- استراحت - فعاليت ورزشي

* فشار دياستولي خون * فشار سيستولي خون

NC = no change

ب( اثر هورمونهاي تيروئيدي بر عضله

- ضعف عضله يك حالت رايج در ميان بيماران تيروئيدي است.

- تجزيه عضالت اسكلتي با هايپو تيروئيدي )چهار مورد( ® حاصل مي شود و گليكوژنوليز گزارش شده است كه بعدا

(.Riggs eje , 1990)را معكوس مي كند

( در بيوپسي عضله درآزمودنيهاي II- آتروفي فيبر نوع دوم )(.Emler et al , 1977 , Sakine et al , 1993هايپو تيروئيدي نيز گزارش شده است

- در آزمودنيهاي هايپو تيروئيد تغييرات متابوليسم ليپيد،

پروتئين و كربوهيدرات احتمال دارد كه روي عملكرد عضله اثرات قاطعي داشته باشد. بنابراين فعاليت ورزشي اين

تحريك را تشديد مي كند كه با تجزيه عضله نيز در ارتباط است.

- سطوح الكتات در افراد هايپر تيروئيد بيشتر از افرادمعمولي گزارش شده است، چرا كه تصور

مي شود اختالل در عمل اكسيداسيون ميتوكندري باعث اين عمل مي شود.

و +Ca2- هايپرتيروئيدي موجب افزايش برداشت و +Ca2هايپو تيروئيدي باعث كاهش برداشت

(.Sukp J , 1971) مي شود ATPهيدروليز

در هيپو تيروئيدها نسبت به PCr- ميزان بازسازي Kaminsky) گروه كنترل خيلي آهسته تر انجام گرفت

et al , 1992.)

- مطالعات انجام يافته بر روي حيوانات هايپو تيروئيد نشان داد كه سطوح گليكوژن در عضله

فعال نسبت به حالت عادي افزايش يافت در حاليكه حين فعاليت ورزشي، مصرف گليكوژن

عضله افزايش يافت كه ممكن است توليد الكتات (.Kaciuba et al , 1988 , Ramsay et al , 1966)بيشتري كند

- هايپر تيروئيدي با افزايش تارهاي سريع و , Martin et al)كاهش تارهاي آهسته در ارتباط است

1991.)

تغييرات عضله در بيماري تيروئيد

هايپو تيروئيدي

هايپر تيروئيد

ي

↓

↑

↓

↑

↓

↓

↓

↓

↓

↑

↑

↑

↑

↑

* قدرت عضله

* كراتين كيناز

II* تارهاي نوع

* الكتات

از شبكه +Ca2* برداشت ساركوپالسمي

* نسبت

PCr* بازسازي

pi

pcr

هورمون تيروئيدي و عملكرد ريوي

® نيازمند - عملكرد فعاليت بدني مخصوصاتوانايي سيستم تنفس در افزايش اكسيژن

مصرفي است و اين توانايي ممكن است بوسيله تغيير در ساختار يا عملكرد تيروئيد تحت

تأثير قرار بگيرد.

- در هايپر تيروئيدي نياز به اكسيژن افزايش پيدا مي كند و سيستم تنفسي نيازبه اكسيژن را

بوسيلة افزايش تعداد تنفس و تهويه دقيقه اي (.Kahaly et ak , 1996)بر طرف مي كند

- در هايپر تيروئيدي فضاي مرده زياد مي شود.

- در هايپر تيروئيدي تهويه بيش از اكسيژن مصرفي افزايش پيدا مي كند كه با تهويه فضاي

(.Stein et al , 1960)مرده در ارتباط است

فعاليت ورزشي و پاسخ محور تيروئيدي

به فعاليت ورزشي بايستي TH* هنگام ارزيابي پاسخهاي تغييرات سطوح هورمون تيروئيد و پاسخ محور هيپوفيزي- تيروئيدي به هر دو فعاليت ورزشي كوتاه و بلند مد�ت در

نظر گرفته شود.

و rT3، پايداري TSH- فعاليت ورزشي بيشينه با كاهش در حين فعاليت ورزشي همراه بود. درحاليكه T3افزايش

و بدون تغيير TSHفعاليت ورزشي زير بيشينه با افزايش T3 و rT3.همراه بود

ممكن است از rT3- تصور بر اين است كه افزايش ® اگر متابوليسم بيشتر گلوكز جلوگيري كند. مخصوصا

, H esse et al)كمبود گلوكز درون سلولي وجود داشته باشد

1989.) به فعاليت ورزشي را TH- تغييرمحدوده دمايي نيز پاسخ

و T4 و TSHتغيير مي دهد دماي بيشترموجب كاهش , Dulac et al , 1987)دماي كمتر موجب افزايش آنها مي شود

Reichlin et al 1978.)

تمايل به T3 تمايل به افزايش و rT3- در هنگام ناشتايي كاهش دارد.

- فعاليت ورزشي در ارتفاعات باال نيز موجب افزايش (.Cstock et al , 1978 شده است )T4قابل توجهي در

Conclusionنتيجه گيري

- عملكرد تيروئيد در برابر فعاليت ورزشي يك پاسخ فيزيولوژيكي مركب است.

به فعاليت ورزشي TH- عوامل مؤثر در پاسخ عبارتنداز:

سن، آمادگي پايه، وضعيت تغذيه، محدودة دمايي، زمان، شد�ت و نوع فعاليت ورزشي و ...

-rT3 تمايل دارد با فعاليت ورزشي افزايش يابد ® زماني كه كمبود انرژي وجود داشته باشد يا مخصوصا

فعاليت ورزشي فوق مسافت انجام بگيرد.- پاسخ هورمونهاي تيروئيدي به شنابوسيلة دماي آب

تغيير مي يابد.- ورزشكاران خوب تمرين كرده داراي توليد و برگشت

را دارا هستند.T3 يا T4زياد توسط فعاليت ورزشي استقامتي TH- سطوح پايه

طوالني مدت تأثير نمي پذيرد.