AKO’Y WIKA

Wikang Pilipino ang aking pangalanIpinanganak ko itong kalayaanAko ang ina at siyang dahilan

Ng pagkakaisa at ng kasarinlan.

Sapagkat ako nga ang siyang tumanglawSa iyong tahanang iyong tinanaw

Katulad ng inang sayo ay ilawNagbibigay sigla’t buting sumasaklaw

Ako rin ang ama at haligiNg mga sundalo at mga bayani

Sa digmaan noon sa araw at gabiAko ang sandatang nagtaas ng puri

Pagkat akong wika ng lakas mo’t tuwaAko’y lakas nitong bisig mo at diwa

Sa pamamagitan ng aking salitaLigtas ako sa uring luksong masasama.

Sinasalita ako at gamit ng lahatUpang magtaksil ay maisiwalat

Sa Luzon, Visayas, sa lahat ng siyudadPati sa Mindanao ako ay nag-usap.

At nakamit mo ang hangad na layaMula sa dayuhang sakim at masama

Dilim na sumakop sa bansaDagling lumiwanag, pintig ay huminga

Wikang Pilipino ginto mo at hiyasPanlahat na wika saanman bumagtas

Ilaw na umaalab sa dilim ay lunasAt lakas patungo sa tuwid na landas.