N° 1351 VAN 1 TOT 8 NOVEMBER 2012 ¦ WEEK 44: WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VZW BRUSSEL DEZE WEEK, FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE, REDACTIE: 02-226.45.40, ABONNEMENTEN: 02-226.45.45, E-MAIL: INFO@BDW.BE, WWW.BDW.BE

Metropoortjes in het vizier

I n  metrostation  Stuyvenberg  in Laken stonden de metropoortjes eind vorige week dagenlang open 

en  waren  verschillende  roltrappen buiten dienst. Geen ongewoon beeld op het Brusselse metronet. Maar  deze  situatie,  die  tot  veel  er-gernis  leidt  bij  de  gebruikers  van het  openbaar  vervoer,  zou  over  en-kele maanden gedeeltelijk verholpen moeten zijn, zegt MIVB-woordvoer-der  Guy  Sablon.  “Het  klopt  dat  de 

poortjes in de 69 metrostations ge-regeld openstaan omdat iemand op de noodknop geduwd heeft. Het ene station  heeft  er  meer  last  van  dan het andere.” Hoe  frequent  het  gebeurt,  wordt nu  niet  geregistreerd.  Dat  zal  wel gebeuren  wanneer  over  enkele maanden  de  nieuwe  software  ge-installeerd wordt.  “Met het nieuwe systeem  zal  de  centrale  dienst  au-tomatisch  gewaarschuwd  worden 

telkens als er ergens poortjes open-staan. Via extra camera’s zullen de dispatchers de situatie evalueren en de poortjes vanop afstand sluiten.”Hoe  gebeurt  het  dan  nu?  Een  Big Brother  voor  de  poortjes  is  er  niet. Sablon:  “Alle  metrostations  zijn weliswaar  uitgerust  met  camera’s, meer dan 1.200 in het totaal, maar die zijn niet continu op de poortjes gericht.  Het  zijn  de  zoneagenten  of de  poetsploegen  die  op  hun  ronde constateren  dat  de  poortjes  open-staan en ze manueel weer sluiten.”Voor  de  roltrappen  is  er  nog  geen oplossing.  Ook  die  worden  geblok-keerd doordat ‘grapjassen’ de nood-stop  induwen.  “Dat  gebeurt  dage-

lijks  zo’n  200  keer,”  zegt  Sablon. “Om de roltrappen weer in werking te  zetten,  zal  er  wel  nog  steeds  ie-mand ter plaatse moeten gaan.”Het frequent blokkeren van poortjes en roltrappen heeft natuurlijk ook te maken  met  het  gebrek  aan  aanwe-zigheid  in de metrostations en met het  feit  dat  de  preventiemedewer-kers  geen  vast  toegewezen  station hebben.  Hun  taakomschrijving  is vaag.  De  aanwerving  van  preven-tiemedewerkers  is  dan  ook  een  te-werkstellingsproject. Jaarlijks stelt de MIVB ongeveer 80 zulke  medewerkers  te  werk.  Vaak gaat  het  om  jongeren  die  geen  di-ploma hebben en uit de boot vallen 

op de arbeidsmarkt. Slagen zij bij de MIVB,  dan  maken  zij  kans  op  een vast contract.De nieuwe software voor de poort-jes  wordt  vanaf  eind  dit  jaar  pro-gressief in de verschillende stations geïnstalleerd.  Normaal  gesproken zouden  de  metrogebruikers  vanaf deze herfst ook bij het verlaten van de  metro  hun  Mobib-vervoerkaart moeten  valideren.  Wanneer  het ‘uitchecken’  daadwerkelijk  zal  be-ginnen, staat nog niet vast. “Het zal misschien  niet  meer  voor  dit  jaar zijn,” zegt Sablon.�� Bettina�Hubo�� en�Christophe�Degreef

BRUSSEL – Vanaf eind dit jaar zal de MIVB de metro-poortjes uitrusten met een systeem dat automatisch waarschuwt als ze openstaan. Ze zullen dan ook vanop afstand gesloten kunnen worden.

Dagelijks duwen ‘grapjassen’ 200 keer op de nood-stop van de me-troroltrappen.

Mobiliteit > MIVB kan binnenkort poortjes openen en sluiten vanop afstand

‘ONZE DEMOCRATIE KWEEKT FATALISME’HET DIERLIJKE INSTINCT VAN GRIZZLY BEAREn ook: Big Bang, Sam Sparro en Jacob Jordaens.

AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P303153

01 1112

SINT-JOOST-TEN-NODE – De komende maanden ligt deze noodrotonde op de kruising van de Pacificatiestraat en de

Artisjokstraat er nog kaal en sober bij, niemand weet hoe ze er uiteindeliijk zal uitzien. Op veel andere plekken zijn de keuzes wel al gemaakt. Vanaf deze week analyseert de Nederlandse journalist-rotondoloog Tijs van den Boomen de rotondes van het Brussels gewest: wat zeggen ze over de gemeente waar ze liggen? Het Koningsplein bijt de spits af. LEES P. 13

RONDJE BRUSSEL

In de negentiende eeuw kenden Vorst en Ukkel een uitgestrekte zijderupskwekerij. BDW ging op zoek naar de Moerbeiboom en de laatste fysieke restanten.

ZIJDERUPSEN VAN BRUSSELSE BODEM

Onze vakantieartieste Oréli laat zich weer helemaal gaan: geraamtes die tot leven komen, wolven die hartverscheurend huilen, bomen om te verslinden...

LEES P. 24-25

ZAZIE VIERT HALLOWEEN

BDW SPRAK MET DIDIER CALUWAERTS, UITVINDER VAN DE MODERNE VOLKSVERGADERING. LEES P. 4-5

Duizenden flessen geuze van Cantillon liggen sinds vorig jaar te rijpen in enorme bunkers uit de Tweede Wereldoorlog. BDW bezocht de kelders van de Brusselse champagne.

LEES P. 16-17

Ssst, hier rijpt de geuze...

LEES P. 6-7

© TIJS VA

N D

EN

BO

OM

EN

BDW 1351 PAGINA 2 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

Nog een beetje doder. © IVAN PUT

DE WEEK IN BEELD DOOR IVAN PUT

Brussel blijft koploper van Belgische economie

Uitgelicht > ‘Economie is gedifferentieerd en daardoor beter bestand tegen schokken’

T wee weken geleden verscheen een  studie  van  Dun  &  Brad-street  en  Analytica  Consul-

ting.  Daarin  werd  de  economische activiteit  in  meer  dan  duizend  Bel-gische  gemeenten  en  hun  deelge-meenten  (per  postcode)  gemeten aan de hand van de balansen die de bedrijven  jaarlijks  neerleggen.  Zo-wel  qua  omzet  als  qua  winst  staat 1000  Brussel  op  nummer  1.  In  de vijfhoek  draaiden  de  bedrijven  in 2010 een omzet van bijna 50 miljard euro  en  maakten  ze  samen  bijna  8 miljard euro winst.Brussel  1000  is  lang  niet  de  enige Brusselse  gemeente  die  zo  puik presteert.  In  de  top  10  prijken  ook Etterbeek,  Evere,  Elsene  en  Ander-lecht.  En  Molenbeek,  Schaarbeek, Haren, Sint-Gillis, Sint-Lambrechts-Woluwe  en  Oudergem  zitten  bij  de twintig beste. Alleen Koekelberg en Ganshoren doen het wat minder.

Vergelijk  je  het  hele  Brusselse  ge-west met de andere arrondissemen-ten dan steekt Brussel er met kop en schouders  bovenuit.  Het  Brussels gewest behaalde een omzet van 218 miljard euro, veel meer dan de num-mer  2,  het  arrondissement  Ant-werpen,  dat  120  miljard  noteerde. “Maar liefst 33 procent van onze na-tionale omzet wordt gegenereerd in het Brussels gewest,” meldt de stu-die. Dat Brussel heel wat hoofdkan-toren  van  grote  Belgische  en  inter-nationale  ondernemingen  telt,  wat de  omzetcijfers  de  hoogte  in  drijft, speelt natuurlijk mee. Maar zoals de auteurs  stellen:  hoge  economische activiteit  voedt  het  lokale  ecosy-steem.  Plaatselijke  broodjeszaken, tavernes en winkels profiteren mee.

RisicospreidingIn een tweede studie, gemaakt door de  Hogeschool-Universiteit  Brussel 

(HUB)  in  samenwerking  met  Gray-don  en  Unizo,  werd  nagegaan  hoe gespecialiseerd  de  Brusselse  eco-

nomie is in vergelijking met de cen-trumsteden  Antwerpen,  Gent,  Luik en Charleroi. Blijkt dat de Brusselse economie veel gedifferentieerder is. 

Dit  komt  doordat  Brussel  groter  is, maar  ook  doordat  het  de  Vlaamse, Belgische  en  Europese  hoofdstad is.  “Bedrijven  uit  alle  sectoren  zien een voordeel in hun aanwezigheid in de  hoofdstad,  enerzijds  als  promo-tie voor hun commerciële activiteit, anderzijds  als  toeleveranciers  aan andere  sectoren,”  zo  staat  te  lezen in de studie. Professor Jan Van Hove van de HUB noemt  het  een  zegen  en  een  vloek: “Voordeel  is  dat  Brussel  beter  be-stand  is  tegen  onverwachte  eco-nomische  schokken,  risicosprei-ding  dus.  Als  één  sector  verdwijnt, bijvoorbeeld  door  de  sluiting  van enkele  ondernemingen,  heeft  dat minder  consequenties  voor  de  hele economie.  Nadeel  is  dat  het  niet eenvoudig  is  om  een  gepast  beleid uit te tekenen.”Het advies van de onderzoekers aan de  Brusselse  overheid  is  dan  ook: richt  u  niet  op  één  sector,  maar neem  brede  maatregelen  die  gun-stig zijn voor alle type bedrijven. De verbetering van de mobiliteit is zo’n maatregel.Ongeveer  de  helft  van  al  die  aan-

BRUSSEL – Vaak worden de negatieve kanten van de Brusselse economie belicht, de vele faillissementen, de torenhoge werkloosheid, de afkalvende industrie. Nochtans blijkt uit twee recente studies dat de Brusselse economie het, in vergelijking met de rest van het land, behoorlijk goed doet. Maar alles kan beter.

Opmerkelijk is dat de recyclagesector, toch een prioriteit voor de Brusselse regering, ondermaats scoort.

JETTE KRIJGT ‘FRANSTALIGE’ GROEN-SCHEPEN

Annemie  Maes  (Groen)  wordt geen schepen in Jette. Bij de ver-kiezingen behaalde Ecolo-Groen vier zetels, wat recht gaf op twee schepenzitjes. Vooraf was afge-sproken  dat  er  dan  één  Ecolo-schepen  en  één  Groen-schepen zou zijn. Verwacht werd dat het de Franstalige Bernard Van Nuf-fel en Annemie Maes van Groen zouden  worden.  Maes  zou  dan haar zitje in het Brussels parle-ment moeten opgeven want cu-mul kan niet bij de groenen.Ondanks  het  feit  dat  Ecolo-Groen  de  gewenste  -  behoorlijk zware  -  portefeuilles  binnen-haalde, koos Maes voor het par-lement. Haar schepenstoel gaat niet naar Nathalie De Swaef, de andere  verkozene  voor  Groen, maar  naar  de  meer  ervaren Christine  Gallez,  de  huidige Ecolo-schepen.  Na  de  gewest-verkiezingen  van  2014  geeft Gallez de fakkel door aan Maes, De Swaef of nog iemand anders.Wie vertegenwoordigt er dan de komende twee jaar Groen in het college? Bernard Van Nuffel, die overigens behoorlijk Nederlands spreekt.  “Ik  ben  lid  van  zowel Ecolo  als  Groen  en  zal  alle  bij-eenkomsten van de Groen-sche-penen in Brussel bijwonen,” zegt Van Nuffel.Vlaamse schepen in Jette wordt Brigitte  Gooris  van  Open  VLD. De  huidige  Vlaamse  schepen, Brigitte De Pauw (CD&V), wordt voorzitster van het Jetse OCMW.� HUB

OPMERKELIJK

Ecolo-Groen  en  ProGanshoren hebben  bezwaar  aangetekend, zowel  bij  het  rechtscollege  als bij  minister-president  Charles Picqué, tegen de gang van zaken na de verkiezingen in Ganshoren. MR-lijsttrekker Hervé Gillard liet zich  op  verkiezingsavond  eerst als  burgemeester  voordragen door een meerderheid bestaande uit  ProGanshoren,  Ecolo-Groen en  MR.  Waarna  hij  terugsnelde naar de Lijst van de Burgemees-ter om met huidig burgemeester Michèle  Carthé  (PS)  alsnog  een coalitie  te  sluiten.  Omdat  hij  de voordrachtsakte  al  op  zak  had, moest  Carthé  slikken  dat  niet zij,  maar  Gillard  burgemeester wordt.De  nieuwe  schepenen  zijn  aldus voorgedragen  door  een  andere meerderheid dan de burgemees-ter.  Ecolo-Groen  en  ProGansho-ren voelen zich zwaar bedrogen. “Hervé  Gillard  heeft  ons  onze handtekeningen  ontfutseld  om iets  te  verkrijgen  wat  hij  anders niet  gekregen  zou  hebben,  na-melijk  het  burgemeesterschap. Dat  is  misbruik  van  vertrouwen en  diefstal  van  handtekenin-gen,” zegt Alain Beeckmans van Groen.  HUB

‘DIEFSTAL VAN HANDTEKENINGEN’

BDW 1351 PAGINA 3 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012 WEEKOVERZICHTWOENSDAG�24�OKTOBER

BRUSSEl�EcONOmiScH�STERK.�De Hogeschool-Universiteit Brussel (HUB), Graydon en Unizo publiceren een studie waaruit blijkt dat de Brusselse economie, in vergelijking met centrumsteden Antwer-pen, Gent, Luik en Charleroi, veel gedifferentieerder is. Hierdoor is Brussel volgens de auteur beter be-schermd tegen onverwachte economische schokken. 

AUTOmOBiliST�KOmT�Om�Op�SOBiESKilAAN.�Een 21-ja-rige autobestuurder komt om bij een ongeval op de Jan Sobieskilaan in Laken. De hulpdiensten komen ter plaatste maar kunnen het slachtoffer niet meer redden. De precieze oorzaak is nog niet bekend. Wel is zeker dat er geen andere voertuigen bij het ongeval betrokken waren.

EUROpESE�ScHOOl�iN�lAKEN.�Koning Albert en Koningin Paola openen de vierde Europese school in Brussel officieel. De voormalige Koninklijke Kadettenschool van Laken doet voortaan dienst als een kleuter-, een lagere en een middelbare school. De school opende in september haar deuren al voor 1.200 leerlingen. Er wordt les gegeven in acht verschillende talen. De Regie der Gebou-wen pompte 88 miljoen om de kadettenschool om te bouwen tot een eigentijds onderwijsgebouw.

DONDERDAG�25�OKTOBERAcTiE�vOOR�BETAAlBAAR�vERvOER.�Studenten van de Nederlandstalige hogescholen in Brussel protesteren tegen de afschaffing van de Vlaamse korting op vervoersabonnementen voor studenten. Om 15 uur verzamelen ze aan het Centraal Station om zo naar het kabinet van minister van Vervoer Brigitte Grouwels (CD&V) te wandelen. De prijs die Nederlandstalige Brusselse studenten dit academiejaar moeten betalen, verdubbelt. Reden is een schrapping van de financiële tussenkomst van studentendienst Brik en van de Vlaamse overheid.

GROEpSAANKOOp�ENERGiE.�Greenpeace België en de Ligue des Familles roepen Brusselaars op om gezamenlijk energie aan te kopen. De organisaties hopen 20.000 deelnemers te vinden. 10.000 mensen schreven zich al in. De actie loopt nog tot 19 november. De bedoeling is om energieleveranciers onder druk te zetten om de prijs van energie te doen dalen en om te kiezen voor duurzame energie.

vRiJDAG�26�OKTOBERpROcES�KADiR�KiR�vAN�START. Het assisenproces tegen Kadir Kir is begonnen. Hij wordt ervan verdacht zijn hoogzwangere echtgenote te hebben vermoord eind mei 2009. Volgens de verdachte werden zijn vrouw en hij aangevallen door drie mannen. Nochtans zijn er verschillende bezwarende elementen tegen hem. Kader Kir is de neef van staatssecretaris Emir Kir (PS) .

ZATERDAG�27�OKTOBERTAxicHAUffEUR�OvERvAllEN�iN�EvERE. Op de Onze-Lieve-Vrouwlaan wordt een taxichauffeur ’s nachts overvallen. De verdachten worden even later gearresteerd in een café in de buurt. De buit, 350 euro, wordt teruggevonden in een microgolfoven. In de vuilnisbak van het café vinden de politieagenten een pistool. De twee verdachten, 28 en 25 jaar oud, worden ter beschikking gesteld van het parket.

ZONDAG�28�OKTOBERfiETSTOcHT�TEGEN�BESpARiNGEN. Een honderdtal mensen neemt deel aan de ‘Besparingstour’ in Brussel. Ze fietsen langs be-drijven en instellingen die een rol spelen in de Europese besparings-politiek. De fietstocht trekt vanaf het Jubelpark langs de zetel van de lobbygroep Business Europe, de Europese Commissie, de zetel van Electrabel en die van de MR en eindigt aan het hoofdkwartier van de PS. Met deze actie wil Dites 33 protesteren tegen de volgens hen onrechtvaardige besparingsmaatregelen in Europa.

mAANDAG�29�OKTOBERlA�TRiBUNE�STOpT. De redactie van La tribune de Bruxelles meldt dat de krant niet langer zal worden uitgegeven. Reden is de economi-sche crisis die zich overal laat voelen. Wel wordt beloofd dat er in de loop van 2013 een alternatief wordt aangeboden.

vlUcHTEN�NAAR�OOSTKUST�vS�GEScHRApT.�Op Brussels Airport zijn alle vluchten naar de oostkust van de Verenigde Staten geschrapt. Oorzaak is de orkaan Sandy. 2.000 passagiers kunnen niet vertrekken.� Samengesteld�door�Nick�vervaeck

Een derde van de nationale omzet wordt gegenereerd in het Brussels gewest.

wezige sectoren presteren sterk ten opzichte  van  het  Belgische  gemid-delde.  Daarmee  doet  Brussel  het 

beter dan de andere centrumsteden. Nochtans  blijkt  het  hoofdstedelijk gewest  iets meer  te  lijden onder de 

Ik verdien 3.500 euro netto. Gezien mijn verantwoorde-lijkheid is dat salaris niet aanvaardbaar. Gelukkig ben ik van huis uit rijk genoeg zodat ik geen geldproblemen ken.”

Jean-Claude Moureau, directeur-generaal van Mobiel Brussel in Références.

De partij was slecht voorbereid. Voor het eerst heeft een zeer lokale logica het gehaald op de partijlogica. Men zet niet straffeloos een vicepremier (Joëlle Milquet) aan de kant.”

Minister-president Charles Picqué (PS) haalt uit naar partijgenoot en Brussels burgemeester Freddy Thielemans die op de verkiezingsavond het CDH heeft laten vallen. Ook Brussels PS-voorzitter Rudi Vervoort krijgt kritiek (RTL-TVi).

De  Vlaamse  Gemeenschap  en  de  VGC  zullen  samen 19,5  miljoen  euro  investeren  in  vier  Brusselse  basis-scholen. Dat maakten Vlaams minister van Onderwijs Pascal  Smet  (SP.A)  en  VGC-collegelid  voor  Onderwijs Guy  Vanhengel  (Open  VLD)  afgelopen  vrijdag  bekend. Het gaat om scholen in gemeenten waar de capaciteits-

19,5HETGETAL

© L

ILA

S59

“

“

MEER NIEUWS DE HELE WEEK ROND OP

SURF NAAR BRUSSELNIEUWS.BE EN SCHRIJF JE IN OP DE NIEUWSBRIEF

druk het hoogst is, namelijk Brussel-Stad, Neder-Over-Heembeek, Anderlecht en Molenbeek. Die laatste krijgt er een volledig nieuwe school bij met een capaciteit van 180 kinderen.  In  totaal komen er 735 nieuwe plaatsen bij  in  het  basisonderwijs.  Ook  in  het  secundair  onder-wijs zullen meer leerlingen terecht kunnen. De Vlaamse Gemeenschap  legt  9,5  miljoen  op  tafel,  de  overige  10 miljoen  wordt  gefinancierd  door  de  Vlaamse  Gemeen-schapscommissie. 

� Nv

crisis dan Antwerpen, Gent en Luik. Niet alleen bepaalde industriële ac-tiviteiten deden het sinds 2008 wat minder, ook sommige  dienstensec-toren,  zoals  banken  en  verzekerin-gen, zakten in.

HorecabeleidsplanZwakke broertjes  in Brussel zijn de bouwindustrie  en  de  groothandel. Van Hove: “Dit heeft  te maken met de  mobiliteitsproblemen  en  met  de schaarse,  dure  ruimte  in  Brussel.” Ook  de  voedingsindustrie  slabakt. “Dat  is  problematisch,  want  het  is een  industrie  die  veel  mensen  te-werkstelt,” zegt Van Hove.Opmerkelijk  is dat de  recyclagesec-tor, toch een prioriteit voor de Brus-selse  regering,  ondermaats  scoort. Eveneens  verrassend  zijn  de  tegen-vallende prestaties van typisch ste-delijke  activiteiten  als  detailhandel en vrije beroepen – artsen, advoca-ten en architecten. De  informatica-,  reclame-  en  crea-tieve sector profiteren dan wel weer volop  van  de  stadsbonus.  Brussel scoort  hiervoor  ver  boven  het  Bel-gisch gemiddelde.Ook de horeca boomt. Dat bevestigt Erik Baptist van Atrium, de organi-satie  die  onder  meer  starters  helpt bij  de  oprichting  van  een  handels-zaak. “Tachtig van de honderd aan-vragen  betreffen  horecazaken.”  Hij vindt  dat  Brussel  dringend  nood heeft  aan  een  horecabeleidsplan. “In sommige wijken  is er een wild-groei  aan  cafés  en  restaurants  en ontstaan er conflicten met de buurt-bewoners. Je kan je ook vragen stel-len  bij  de  duurzaamheid.  Veel  van die zaken gaan snel over de kop. “�� Bettina�Hubo

BDW 1351 PAGINA 4 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

Politiek > Didier Caluwaerts vond de moderne volksvergadering uit

‘Onze democratie kweekt fatalisme’

I n  zijn  doctoraat  onderzocht  Di-dier  Caluwaerts  hoe  gewone burgers  met  zeer  uiteenlopende 

opvattingen  over  de  Belgische  poli-tiek  toch  tot  oplossingen  kunnen komen  en  elkaars  mening  toch kunnen  blijven  respecteren.  Een volksvergadering  in minivorm, met andere  woorden,  die  Caluwaerts zelf  omschrijft  als  ‘deliberatieve democratie’.  Schrijver  David  Van Reybrouck  (bekend van onder meer ‘Congo’, red.) was geïnteresseerd. En dus werd het onderzoek in het groot nagedaan  op  Thurn&Taxis,  nu  een jaar  geleden.  Op  resultaten  is  het nog altijd wachten. Caluwaerts  zelf  woont  nu  tijdelijk in  Amsterdam.  “De  G1000  is  niet dood,  integendeel,”  zegt  hij  van  uit het noorden. 

Vanwaar uw interesse in nieuwe vormen van demo-cratie? Didier Caluwaerts:  “De  bestaan-de kennis over ‘nieuwe vormen van democratie’  was  nogal  abstract  en filosofisch. Voor ik met mijn docto-raat begon was er  in België nauwe-lijks onderzoek over. Het  jaar 2010 - in volle onderhandelingscrisis voor de  vorming  van  een  federale  rege-ring - was een geschikt jaar om daar verandering  in  te  brengen.  België was diep verdeeld, het terrein onbe-slagen.” “En  dus  selecteerde  ik  met  behulp van  een  onderzoeksbureau  negen-tig mensen - Vlamingen, Walen en Brusselaars - met heel uiteenlopen-de meningen over complexe samen-levingsproblemen als BHV, de soci-

ale zekerheid, enzovoort. De meeste mensen waren van bij het begin heel enthousiast.  En  anders  dan  je  zou denken waren ze ook bereid om hun opinies te herzien, om zich te  laten overtuigen  van  het  tegendeel  van hun mening.” 

Dat strookt niet met socio-logische theorieën die ons vertellen dat mensen zelden van standpunt veranderen en alles aanwenden om hun mening te bevestigen. Caluwaerts:  “Inderdaad.  Wat vooral  opviel  tijdens  de  debatten van mijn onderzoek was dat mensen vooral  niet  zo  goed  geïnformeerd zijn  omdat  ze  zelf  niet  veel  moeite doen. Ze vormen hun mening op een paar nieuwsfeiten en daar wijken ze 

niet meer van af. Tenzij je ze samen zet,  en  mensen  confronteert  met andere gezichtspunten. Dat leidt tot wederzijds  begrip.  Als  je  mensen maar  uit  hun  comfortzone  haalt, zijn ze eigenlijk heel erg bereid zich rationeel te laten overhalen.” “Een  voorbeeld  uit  mijn  doctoraat: een Franstalige vrouw die niet over-tuigd was van het nut van een fede-rale kieskring. De rest van de groep was dat wel, in uiteenlopende mate, en  om  verschillende  redenen.  Op het  einde  van  het  proces  bekende die vrouw dat haar mening aanvan-kelijk onwrikbaar was, maar dat zij rationeel  overtuigd  was  omdat  de anderen  betere  argumenten  had-den. Dat zie je vaak bij deliberatieve democratie: de macht van het betere argument.  Je moet als onderzoeker dan gewoon zachtjes modereren, en de  groep  vooral  laten  praten.  Want hoe je het ook probeert, beladen the-ma’s  als  BHV  of  een  federale  kies-kring neutraal houden, dat lukt niet. Dat doen de mensen uiteindelijk zelf bij consensus.” 

Natuurlijk zijn er culturele verschillen tussen Vlamingen en Franstaligen, waardoor er erg uiteenlopende visies zijn. Merkte u daar iets van? Caluwaerts:  “Franstaligen  zijn  in hoofdzaak  voor  een  federale  kies-kring,  bijvoorbeeld,  om  België  te redden, terwijl Vlamingen zo’n kies-kring  eerder  nuttig  zouden  vinden om  bestuurskundige  redenen:  zo 

Didier Caluwaerts: “Beladen thema’s als BHV neutraal houden, dat lukt niet.”

© C

HR

ISTO

PH

E DE

GR

EE

F

“Als je mensen uit hun comfortzone haalt, zijn ze best bereid om hun mening te herzien”

AMSTERDAM/BRUSSEL – Op 11 november is het een jaar geleden dat de ‘G1000’ van auteur David Van Reybrouck onder veel mediabelangstelling plaatsvond op Thurn&Taxis. Een jaar later is het stil rond die volksvergadering. Voor de ene was het een flop, voor de andere een waardevol experiment in een nieuwe democratie. BDW vroeg de man die de G1000 brandstof leverde waarom de G1000 belangrijk blijft.

‘Onze democratie kweekt fatalisme’

Didier Caluwaerts (1983) is postdoctoraal onderzoeker van het Fonds Wetenschap-pelijk Onderzoek (FWO) aan de Vrije Universiteit Brussel, en tijdelijk als gastonderzoeker verbon-den aan de Universiteit van Amsterdam. Zijn docto-raatsonderzoek handelt over ‘deliberatieve demo-cratie’ en democratische vernieuwing en verschijnt volgende maand bij Peter Lang Publishers. Voor zijn werk mocht hij onlangs de Jean Blondel-prijs ontvangen, die jaarlijks wordt toegekend aan het beste Europese doctoraat in de politieke wetenschap-pen. Hoewel Caluwaerts de G1000 mogelijk maakte met zijn onderzoek, verkoos hij om grotendeels uit de media te blijven. Binnen-kort vertrekt hij naar de Amerikaanse Harvard-universiteit. CD

Wie is Didier Caluwaerts?

VGC SNOEIT IN SUBSIDIES VOOR SOCIO-CULTURELE VERENIGINGEN

De  Vlaams-Brusselse  socio-cul-turele  verenigingen  zullen  het met  minder  middelen  moeten stellen. Dat is het gevolg van een nieuwe VGC-verordening van col-legelid  Bruno  De  Lille  (Groen). De  vorige  regeling  was  financi-eel niet langer houdbaar, zegt De Lille.  Steeds  meer  verenigingen deden er een beroep op, de subsi-dieuitgaven zwelden aan. De subsidies worden voortaan op 

basis van een kwalitatieve evalu-atie  toegekend.  De  verenigingen behouden  wel  het  recht  op  een minimumbedrag.  De  socio-cul-turele  verenigingen  zijn  erg  on-tevreden met de verordening. Ze vrezen willekeur bij de subsidie-toekenning en vragen het behoud van  een  loonsubsidie.  “Zonder betaalde krachten bloeden de ver-enigingen dood,” zo klinkt het.  SVG

BDW 1351 PAGINA 5 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

maak  je  politici  van  aan  de  andere kant  van  de  taalgrens  ook  verant-woordelijk  voor  de  andere  gemeen-schap. Ik zou dat trouwens niet zo-zeer een cultureel verschil noemen, maar  een  resultaat  van  verschil-lende  vorming  door  de  media.  De media zijn soms te eenzijdig in hun informatie, vooral als die informatie van de andere kant van de taalgrens komt.” 

U zegt dat België diep verdeeld was in 2008, en dat nu nog altijd is. Hoe los je dat dan concreet op met ‘deliberatieve democratie’? Caluwaerts:  “Mensen  willen  ge-woon betrokken worden bij besluit-vorming.  Nu  leeft  het  gevoel  bij  de bevolking  dat  ze  alleen  goed  zijn om  om  de  zoveel  jaar  te  stemmen, en niet meer dan dat. Dan kweek je vanzelf fatalisme in de zin van ‘mijn stem telt  toch niet echt, wat maakt het dus uit’. Nee! Het volk wil er aan te pas komen. Zeker in België, waar het gevoel leeft dat er wel democra-tie  is, maar dan alleen van en voor de  elite.  Ik  zeg  niet  dat  je  mensen onmiddellijk verantwoordelijk moet maken voor alle grote thema’s, maar begin  al  eens  bij  het  lokale  niveau, waar  zeer  werkbare  en  duidelijke problemen  opgelost  dienen  te  wor-den. Een straat die moet heraange-legd worden, bijvoorbeeld.” “Kijk,  sinds  de  jaren  1990  is  hier een  kloof  ontstaan  tussen  publiek en politiek. Dat komt deels door de ontzuiling.  De  traditionele  zuilen waren zelf bastions die zeer hiërar-chisch te werk gingen, met kaderfi-guren,  middenkader,  en  onderaan de gewone mensen. Maar die voor-malige zuilorganisaties zijn nu ook op  zoek  naar  nieuwe  manieren  om met hun basis om te gaan. Ook daar zijn  de  thema’s  direct  en  duidelijk, en kan dialoog en deliberatie tot be-tere resultaten leiden.” 

Goed, maar als je mensen alleen inspraak geeft op een laag niveau, dan blijft het gevoel dat de hogere beslis-singen toch onherroepe-lijk door een elite worden genomen. Caluwaerts:  “Grote  thema’s  zijn dan  ook  erg  complex.  Ik  ga  er  wel mee  akkoord  dat  je  mensen  moet betrekken  bij  de  grote  thema’s, maar  de  mate  waarin  hangt  af  van het  bestuurlijke  niveau.  Vlaande-ren  is  bijvoorbeeld  klaar  voor  meer volksraadplegingen,  het  federale Belgische  niveau  minder.  Dat  komt omdat  Vlaanderen  minder  verdeeld is  dan  het  federale  niveau,  maar evenzeer omdat de bestuurscultuur er anders is. Eerder Nederlands.” 

Op zoek naar ideeën voor een warme stadBRUSSEL - Het is niet altijd zichtbaar, maar de Vlaamse Gemeenschapscommissie voert in Brussel ook een stedelijk beleid. Ze vraagt de Vlaamse Brusselaar hoe het er verder mee moet.

De  kerntaken  van  de  Vlaams-Brusselse  instelling  zijn  onder-wijs, welzijn en cultuur, maar al sinds half de  jaren negentig kan de  VGC  via  het  Stedenfonds  een beroep  doen  op  royale  Vlaamse middelen  (vandaag  13  miljoen euro)  om  een  stedelijk  beleid  te ontwikkelen.Dat gebeurde tot nu toe met val-len en opstaan. De VGC heeft een aantal hefbomen  in handen, zo-als onderwijs, sport en armoede-bestrijding, maar heel wat andere liggen bij het Brussels Gewest en bij  de  gemeenten:  huisvesting bijvoorbeeld,  of  tewerkstelling, of de OCMW’s.De  VGC  is  de  overgang  van  het eerste  Stedenfonds  (2003-2007) naar het tweede (2008-2013) ook niet  zonder  kleerscheuren  door-gekomen.  In  de  eerste  periode werd  veel  aandacht  besteed  aan wijkwerking.  Met  de  overgang naar  Stedenfonds  II  besliste  de VGC om zich terug te plooien op de  kerntaken  onderwijs,  welzijn en cultuur. De  gevolgen  van  de  beslissing waren  niet  min:  wijkwerking werd  afgevoerd,  de  middenveld-koepel Stadskwadraat werd geli-quideerd, het Stedenfonds kwam in de greep van de VGC en zou er 

meer  en  meer  een  verlengstuk van worden. De breuk tussen de VGC  en  de  middenveldorganisa-ties was compleet.Het  Stedenfonds  II  loopt  op  zijn laatste benen en de Vlaamse Ge-meenschapscommissie  grijpt  dit aan  om  in  de  aanloop  naar  Ste-denfonds III (2014-2019) de band met  de  middenveldorganisaties te herstellen. Zij krijgen inspraak via een groots opgezet participa-tieproject.VGC-Collegelid  Bruno  De  Lille (Groen):  “We  willen  de  vereni-gingen  betrekken  vòòr  we  Ste-denfonds  III  uittekenen.  De  be-vraging gaat trouwens niet alleen over het Stedenfonds, maar over het  hele  stedelijk  beleid  dat  de VGC moet voeren. We willen met een  heel  concreet  plan  naar  de Vlaamse overheid trekken (die de plannen moet goedkeuren, red.).”De  Lille  erkent  dat  de  VGC  heel wat  belangrijke  hefbomen  niet in handen heeft, “maar dat moet ons  niet  tegenhouden  om  in  te zetten  op  stadsontwikkeling,” zegt De Lille.Een  van  de  grote  uitdagingen voor de VGC zal zijn om linken te leggen met andere overheden die ook met wijk- en stadsontwikke-ling bezig zijn.

Steven Van Garsse

Ook de Vlaamse Brusselaar krijgt inspraak in het Steden-fonds III. Op 12 november start een online bevraging op www.stadspiratie.be.

In IJsland is gebleken dat het volk zelfs een nieuwe grondwet kan schrijven. Van een groot thema gesproken. Caluwaerts:  “IJsland  is  dan  ook een erg homogene samenleving. Ze zijn  maar  met  300.000.  Bovendien was er een kritisch moment: in 2008 is de helft van hun financiële sector in elkaar gestuikt. En natuurlijk was er  ook  een  deel  opportunisme  van de politieke klasse mee gemoeid: als we  nu  niet  naar  het  volk  luisteren, worden  we  binnenkort  niet  verko-zen. Tja.” 

Homogeniteit, u zegt het. En dan is er een stad als Brussel waar de bevolking uiterst divers is. Dat gaf tijdens de jongste verkiezingen problemen: in sommige gemeenten heeft twintig procent van de kiezers niet gestemd. Als dat zo doorgaat zullen de lokale besturen aan legitimiteit inboeten. Hoe pak je dat aan? Caluwaerts: “Goeie vraag (lacht).” “Laat  het  mij  met  een  anekdote proberen.  Ik  heb  een  Amerikaanse vriend in Brussel die heel erg in onze 

democratie  is  geïnteresseerd,  maar zelf  zegt  nooit  te  zullen  stemmen zolang  die  democratie  zich  beperkt tot  alleen  maar  stemmen.  Politiek is voor hem meer dan dat. Waar hij zich bijvoorbeeld wel voor wil enga-geren, is voor zogenaamde townhall meetings  naar  Amerikaans  model, waar  er  over  zaken  die  de  burger aanbelangt  openlijk  wordt  gedis-cussieerd  en  waar  hij  zijn  ei  kwijt kan.  In  New  York  werkt  dat,  dus waarom niet in Brussel?” 

Begin er maar eens aan, in een meertalige stad. Caluwaerts:  “Juist.  En  een  de-mocratie  met  simultaanvertaling is  praktisch  gezien  ook  niet  je  dat, want elk voorstel wordt dan door de andere taalgroep met twee seconden vertraging  gehoord.  Een  overvloed aan meningen. Maar toch zullen de democratische  problemen  van  de toekomst in die zin moeten worden opgelost: rationeel en technisch.” 

Kan er niet gewoon een stap terug worden gezet? Een terug-schroeving van het stemrecht voor niet-Belgen, bijvoorbeeld? Dat is toch ook een rationele optie. Caluwaerts:  “Dat  zou  ingaan  te-gen  de  richting  van  de  geschiede-nis, vrees ik. In het beste geval zou dit thema aan de bevolking moeten worden voorgelegd.” 

Hoe is het de G1000 nog vergaan, het experiment van de nieuwe democratie waar-over we al een tijdje niets meer hebben gehoord? Caluwaerts:  “De  G1000  werd  na afloop opgedeeld in een zogenaam-de G32, een selectie van burgers die vorig  jaar  in november  aan de bur-gertop  deelnamen.  Die  G32  heeft zich drie weekends gebogen over het thema  dat  zij  zelf  het  belangrijkste vond uit de G1000, namelijk ‘werk-gelegenheid’.  Want  daar  liggen  de mensen dus wakker van, en dat zien ze als noodzakelijke voorwaarde om het over de sociale zekerheid en mi-gratie te kunnen hebben.” “Meer kan ik nog niet zeggen over de uiteindelijke  afloop.  Maar  we  heb-ben  onze  stempel  wel  al  gedrukt: het  was  het  grootste  evenement  in zijn  soort  dat  ooit  heeft  plaatsge-vonden  in  dit  land,  misschien  wel in de wereld, en er zijn verschillende middenveldgroeperingen,  ja  zelfs politieke partijen die zeer geïnteres-seerd zijn  in de nieuwe manier van democratie.  Die  verandering  is  het voornaamste.” 

Christophe Degreef

Samenleving > VGC start online bevraging

Het Lemmensplein in Anderlecht. Een Vlaamse inbreng in de wijkontwikkeling is niet eenvoudig.

© S

AS

KIA

VA

ND

ER

STI

CH

EL

E

BDW 1351 PAGINA 6 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

V orst  was  in  die  tijd  nog  een landbouwgemeente,  maar daar  kwam  stilaan  veran-

dering in. Meer en meer stapte men over  van  landbouw  naar  tuinbouw en zelfs naar zijdeteelt. In 1834 was nog meer dan ‘zes ze-venden’  (zo  werd  dat  uitgedrukt  in 1949) van de grond bestemd voor de landbouw en de veeteelt, een tiende was bos, en nog maar een honderd-ste van de ruimte was volgebouwd. Om maar even de situatie  te schet-sen als je tussen de rijhuizen en de hoogbouw  van  de  Domeinlaan,  de Zevenbunderlaan  en  de  Roosen-daelstraat  stapt,  waar  we  ons  de hagen  van  witte  moerbei  moeten voorstellen.Nog plaats zat dus, bijvoorbeeld voor een  ‘modelhoeve’  van  de  Belgische regering, en vanaf 1833 ook voor een zijderupskwekerij op de hoogtes van het plateau  Zevenbunders  in Vorst, aan de grens met Ukkel. Het Zeven-bundersbos was tijdens de revolutie van 1830 verwoest (een bunder was een nogal arbitraire meeteenheid, in 

Vorst kwam dat neer op 30 are en 65 centiare) en op een oppervlakte van 24 hectare werden er hagen aange-legd  van  wel  150.000  struiken  van de  witte  moerbei.  Dat  gebeurde  op een  vernuftige  manier,  zonder  de andere  gewassen  te  hinderen.  Het was  een  voortzetting  van  de,  al-weer,  ‘model’zijderupskwekerij  die in  1826  werd  opgericht  in  Meslin-l’Evêque  (bij  Ath)  door  Willem  van Oranje, koning der Nederlanden.

StaatssubsidieToch  werden  hier  al  eerder  rupsen van  de  zijdevlinder  (Bombyx  mori) gekweekt voor hun zijde, een aloude Chinese ontdekking. In de achttien-de eeuw, toen Brussel bij de Oosten-rijkse  Nederlanden  behoorde,  had Prins  Karel  van  Lotharingen,  een man  met  een  grote  wetenschappe-lijke belangstelling, in zijn paleizen in  Brussel  en  kastelen  in  Tervuren en Mariemont een zijderupsenkwe-kerij met weverij ondergebracht.Omdat baron Charles de Mévius zijn ervaring  van  Meslin-l’Evêque  mee-

bracht, werd de zorg in Vorst vanaf 1846  aan  hem  toevertrouwd.  Eind de  jaren  1830  was  bij  een  aantal parlementsleden de twijfel gegroeid of  deze  exotische  teelt  wel  in  Bel-gië  kon  gedijen  en  ze  stelden  voor de  kwekerij  van  Meslin-l’Evêque  te verkopen, en de veel  te hoge subsi-dies  in  te perken, zo schrijft Maar-ten Van Dijck in De wetenschap van de wetgever.  De klassieke politieke economie en het Belgische landbouw-beleid 1830-1884 (2008). Uiteinde-lijk  werd  in  1846  ook  de  Brusselse moerbeiboomkwekerij  verkocht  en in een pacht van dertig  jaar aan De Mévius toegewezen.De  plantages  waren  zo  uitgestrekt dat  men  begon  te  hopen  dat  België er binnenkort een nieuwe industrie-tak bij zou hebben, de zijdeproduc-tie kwam immers tegemoet aan een stijgende  vraag.  Belangrijke  afne-mers waren de  textielfabrieken van Antwerpen en Lier.Na  de  dood  van  de  baron  werd  de kwekerij  in 1866 overgedragen aan de  Brusselse  industrieel  Joseph 

VORST/UKKEL – Wie weet in de buurt van het Domaine de la Magnanerie in de Minervalaan in Vorst of de Zijdeteeltstraat in Ukkel nog moerbeibomen staan? Hoe karaktervoller, hoe ouder. Het zouden wel eens de laatste fysieke getuigen kunnen zijn van een uitgestrekte zijderupskwekerij uit de negentiende eeuw.

Waar in de 19de eeuw een uitgestrekte zijderupsenkwekerij was, domineert nu het Domaine de la Magnanerie het straatbeeld. Hier en daar duiken nog verwijzingen op naar de ‘magnanerie’.

Geschiedenis > Uit de cocon: zijderupsen van Brusselse bodem

Vorstelijke zijde uit vervlogen tijdenZaman,  maar  na  zijn  faillissement werd de eigendom verkaveld. Louis  Verniers  heeft  het  in  1949 in  Histoire de Forest lez Bruxelles over een kaart van Brussel uit 1880 waar bij de eigendom van een zekere Greindl nog magnanerie staat. Wel-licht  was  magnanerie  (magnan  = zijderups) toen al een toponiem ge-worden. Nelly De Roover van de Ge-schiedenis-  en  Patrimoniumkring van  Vorst  schreef  in  Vorstinfo  over de  kastelen  waaronder  ook  dat  van Jules  Greindl,  Belgisch  diplomaat 

en minister van Staat in 1907, op de plek waar begin de  jaren 1960 Do-maine de la Magnanerie verrees. Dit appartementsblok van de archi-tect  van  de  ‘Martinitoren’,  Jacques Cuisinier, is met zijn 400 woningen een van de grootste complexen van mede-eigenaarschap  van  België. Met  haar  hoge  en  brede,  gebogen wand beheerst deze magnanerie de hele buurt.  In het driehoekige park op de hoek van de Domein- en Mi-nervalaan  zijn  nog  stinkzwammen te  vinden,  een  zeldzaamheid  in  de 

De zijderups eet het liefst het blad van de witte moerbei.

© D

RA

MM

ATICO

© A

N D

EVR

OE

ADVERTENTIEBDW 1351 PAGINA 7 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

stad,  een  herinnering  aan  het  plat-teland en het Zevenbundersbos.

Moerbeitoppen en toponiemenWanneer  we  in  de  Zijdeteeltstraat een  foto  van  het  straatnaambord willen  nemen,  komt  een  bewoner vertellen  dat  de  vroegere  eigenaar van  zijn  huis  had  meegeschreven aan het stratenboek over Ukkel van Raf Meurisse. Hij haalt Ontdek Uk-kel, zijn straten en pleinen (1985) erbij  en  toont  de  verwijzing  naar de  zijdekwekerij.  Geen  moerbeien meer  in  zijn  tuin,  hoewel  hij  zich kan  voorstellen  hoe  de  hellende tuinen  daarvoor  geschikt  zullen geweest zijn. Net zoals druiven ge-dijen  moerbeien  tegen  een  heuvel, want ook moerbeien zijn (tja) vorst-gevoelig.  Behalve  de  Zijdeteeltstraat  (rue  de la  Magnanerie)  en  het  Domaine  de la  Magnanerie  recupereerden  ook een  boekhandel  en  een  bankfiliaal de  naam  magnanerie.  En  ook  een garage,  maar  daar  is  al  een  letter afgevallen, ze staat al vier jaar leeg.Volgens  de  industriële  telling  van 1846  werkten  er  in  de  zijderup-steelt  van  Vorst  51  personen,  van wie  maar  liefst  20  jongens  en  12 meisjes van 9 tot 12 jaar, en 2 jon-gens en 8 meisjes van 12 tot 16 jaar. Het  is een voetnoot  in het geschie-deniswerk uit 1949. Moesten zij de cocons doden, de soms tot 900 me-ter  lange zijdedraad afwikkelen, de zijde verven?Een voetnoot en een handvol  topo-niemen, maar misschien kan je hier ook  nog,  zoals  de  dichter  Nicolaas Beets, horen hoe ‘De moerbeitoppen ruischten’.�� An�Devroe

P-PRAAT

CHIEN ÉCRASÉ

Twee edities geleden kwam de nieuwe Ecolo-burgemeester van Watermaal-Bosvoorde, Olivier Deleuze, voor een moeilijke opdracht te staan. Hij wilde burgemeester spelen, maar wist niet waar te beginnen in een gemeente waar zijn par-tij woordbreuk heeft gepleegd en het FDF heeft laten vallen. Hij zou er goed aan gedaan hebben Martine te bellen om advies. En ja, zeer zeker, Martine Payfa weet als aftredend burgemeester raad, maar gelukkig weet Deleuze nu (voor de camera’s van TvBrussel) dat “hij eerst kalmere tijden wil afwachten alvorens hij belt.” Ja, Oli-vier, als Martine kwaad is, is ze kwaad.

Niet kwaad, maar gelaten op zijn manier is dan weer Charles Picqué, die voor de camera’s van RTL-TVi vond dat de PS niet goed onderhandeld heeft. De Brusselse minister-president: “Voor de eerste keer heeft de PS de lokale, gemeentelijke logica laten voorgaan op de partijlogica,” wist Picqué. Lees: We zijn nog geen meter opge-schoven met de eenmaking van de 19 Brusselse gemeenten, en waren we dat wel, dan moest die eenmaking nog stroken met onze partijlogica. Kijk, dat is eerlijk.

Hoewel, partijlogica. Soms krijgt een mens er een punthoofd van. Van een gebrek aan logica dan. Waar iedereen rode baron Philippe Mou-reaux kent als een liefhebber van moslims, een marxist én een agnost, een ridder die de zwak-keren beschermt en in elke kritiek een rechts complot ziet om sociaal beleid (voor migranten, red.) terug te schroeven, duiken daar plots op papier gedrukte woorden uit 1988 op. Een veel jongere Moureaux stelde toen dat er maar eens een einde moest komen aan de migratie (hij eist ‘un arrêt EFFECTIF de l’immigration’, sic) en dat de wet maar eens moest worden toegepast om huwelijksmigratie een halt toe te roepen. De N-VA-eenmansfractie in Molenbeek houdt dat soort blaadjes blijkbaar bij. Ter inspiratie.

EVERE – De politiezone Brussel-Noord werft katten aan om op ratten te jagen. Echt waar. Volgens de geruchten zouden er in de paarden-stallen van het nieuwe commissariaat in de Carlistraat ratten rondlopen, en hoe kan je die beter te lijf gaan dan met een echte poes? Twee of drie stuks wil de zone aankopen.

LE ROI – Vorige week was het reclame voor lingerie die ophef veroorzaakte in Anderlecht, en volgens La Capitale veroorzaakt reclame nu ophef op de Waterloolaan in Brussel. Het gaat om de hoge affiche met Tony Blair, Albert II en Bill Clinton met daaronder “Wat hebben zij gemeenschappelijk?”. Even denken... Gelukkig helpt de krant ons: overspel. Dat Tony Blair en Bill Clinton er met hun tronie opstaan, tot daar aan toe, maar dat ook Le roi er tussen gezet wordt, dat is een brug te ver voor La Capitale. Zij zijn trouwens niet alleen; in de hele Frans-talige pers is het al een week onrustig omdat Le roi wordt aangevallen in een boek van een of andere bekende journalist - of een broer van een bekende journalist, we weten het eigenlijk niet zo goed. Die journalist is netjes gestraft voor zijn boek vol onwaarheden over het konings-huis. (Filip homo, hoe kom je er bij... een maand archiefwerk zal je leren). Zaak opgelost, Le roi gered. Maar na deze riooljournalistiek Le roi zomaar eventjes als schaatser afbeelden, dat gaat echt te ver. Het gaat om reclame voor een datingsite die overspel aanmoedigt. Eerder had adverteerder JCDecaux de reclame geweigerd. Wat zit daar achter? Gaat Le roi dan plots niet meer met de Villo op stap of zo?

ADVERTENTIE

TAKEN

n Tekstcorrectieenproeflezen;verbeterenvanfouten, stijl,lengte,structuureninformatienMedewerkersaanspreken;deleveringvanartikels opvolgennCreatiefomspringenmettitels,tussentitelsen foto-onderschriftenn Zorgenvoorhettijdigafleverenvandepagina’s

PROFIEL

nOpleidingtaal-enletterkunden Nauwkeurig,zinvoorverantwoordelijkheidn Stressbestendig,kunnenwerkentegendeadlinesn Zowelzelfstandigalsinteamfunctionerenn InteressehebbenvoorBrusselinalzijnfacettenn Minstensvijfjaarervaring

WIJ BIEDEN

n Eenboeiendebaanineendynamischeploegn Eenvoltijdscontractvanonbepaaldeduurn Eengoedsalarisenvoordelenpakket

Brussel Deze Week vzw is uitgever van de weekbladen Brussel Deze Week en Agenda en van de nieuwssite brusselnieuws.be. De bladen kennen een

ruime verspreiding in en om Brussel en in de grote Vlaamse steden.

VOOR HET WEEKBLAD BRUSSEL DEZE WEEK ZIJN WIJ OP ZOEK NAAR EEN VOLTIJDS

Eindredacteur (m/v)Geïnteresseerden

sturen voor woensdag 28 november 2012 een

brief met motivatie en cv naar Brussel Deze Week

vzw, hoofdredacteur Anne Brumagne,

E. Flageyplein 18, 1050 Brussel of mailen naar

anne.brumagne@bdw.be, trefwoord

'eindredacteur'.

www.thewshopping.be

UITZONDERLIJK OPEN OP 4 NOVEMBER

EEN ZONDAGHELEMAAL VOOR MIJ

BDW 1351 PAGINA 8 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

Het beste van Brussel op de radioELSENE –Ook dit jaar stelt FM Brussel weer een Brusselse top 100 samen. De zender roept haar luisteraars op om vanaf 1 november hun favoriete Brusselse nummer in de top 100 te stemmen. Op 16 november wordt de stemronde stopgezet. Een dag later wordt de top 100 integraal uitgezonden op 98.8 fm. Op 16 oktober werd in studio 2 van het Flageygebouw live muziek opgenomen van vijf verschillende bands en muzikanten. Zo zakten De Fanfaar, de mannen en vrouw van La Chiva Gantiva, Sarah Carlier en Zap Mama-zangers Marie Daulne af naar Elsene. Als afsluiter kwam de nummer één van vorig jaar, Arno, samen met zijn pianist spelen. Die opnames zullen op 17 november samen met de top 100 uitgezonden worden. Breng zelf jouw stem uit op www.fmbrussel.be en maak kans op een jaar lang gratis toegang tot de AB en de Botanique.� NVArno en Zap Mama-zangeres Marie Daulne kwamen alvast naar het Flageygebouw voor liveopnames. © SASKIA VANDERSTICHELE

ADVERTENTIE

Naar dezelfde school als broer of zus?

Basisonderwijs - Broer/zusBasisonderwijs - Broer/zusBasisonderwijs - Broer/zus

LOP Brussel BaO

Heeft uw kind een broer of zus die al ingeschreven is in een school? Dan heeft uw kind voorrang in die school. U moet uw kind aanmelden op de school tussen 5 november (9 u.) en 16 november (14 u.).

NIEUW DIT JAAR: ook kinderen van personeelsleden melden zich tijdens deze periode aan op school.

Alle andere kinderen moeten aangemeld worden tussen 7 januari en 1 februari 2013 via www.inschrijveninbrussel.be.

TIP: Hebt u recht op een voorrangsplaats? Verzamel nu reeds de gevraagde documenten.

Via ‘Samen naar School in de Buurt’ kunt u kennismaken met andere ouders. Kijk op www.samennaarschoolindebuurt.be.

Secundair onderwijs: surf naar www.inschrijveninbrussel.be voor alle informatie.

Vragen over de inschrijvingsprocedure in het Nederlandstalig onderwijs voor het schooljaar 2013-2014? Alle info vindt u op www.inschrijveninbrussel.be.

Van 5 tot en met 16 november aanmelden op school

Ook voor

ALLE kinderen

geboren in

2011!

A70-006-00.vgc.adv.broerzus.bdw.255x178.250912.indd 1 10/10/12 15:44

BDW 1351 PAGINA 9 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

ADVERTENTIE

Mobiliteit > Nieuwe normen krijgen ten vroegste over vijftien jaar hun volle beslag

Regering snoeit in kantoorparkingsBRUSSEL – Brussels minister van Leefmilieu Evelyne Huytebroeck (Ecolo) heeft in het parlement meer uitleg gegeven bij de plannen om naar schatting 55.000 kantoor-parkeerplaatsen te schrappen.

De automobielfederatie en de So-ciaal Economische Raad plaatsen vraagtekens bij de plannen van mi-nister Huytebroeck om 55.000 kan-toorparkeerplaatsen te schrappen, een maatregel die deel uitmaakt van het nieuwe Brussels Wetboek Lucht-Klimaat-Energie. Ze vre-zen een negatieve weerslag op de economie, en zelfs delokalisatie. Parlementsleden Carla Dejonghe (Open VLD) en Philippe Pivin (MR) voelden de milieuminister hierover aan de tand. Volgens Huytebroeck is er weinig reden tot paniek. “We kunnen onmogelijk zeggen hoe-veel plaatsen er geschrapt worden. Wel zullen bedrijven de overtollige parkeerplaatsen ofwel moeten vrij-geven voor de buurtbewoners, of er een milieubelasting voor betalen.”De maatregel gaat geleidelijk van

kracht. Een milieuvergunning wordt toegekend voor een periode van vijf-tien jaar. Pas bij de vernieuwing van hun vergunning worden bedrijven ermee geconfronteerd. De impact

van de maatregel zal dus pas over vijftien jaar helemaal duidelijk zijn.Volgens Huytebroeck zijn de nieuwe normen een kwestie van gelijke be-handeling. “Vandaag moeten som-

mige bedrijven die normen al res-pecteren, andere niet. We trekken de normen nu gelijk voor iedereen.”Die normen hangen af van de bereik-baarheid met het openbaar vervoer. In zone A is één parkeerplaats toe-gestaan per 200m² kantooropper-vlakte. In zone B één per 100m² en in zone C één per 60m². Met andere woorden: hoe dichter in het cen-trum, hoe minder parkeerplaatsen.Er zijn naar schatting 225.000 kan-toorparkeerplaatsen in Brussel. Ongeveer 55.000 voldoen niet aan de normen. Als de kantoren de par-keerplaatsen toch willen behouden, en ze dus niet willen afstaan aan de buurt, betalen ze een milieube-lasting. Het gaat om 250 euro per plaats (in zone C) tot 450 euro per plaats (in zone A). Dat bedrag stijgt elk jaar met tien procent. In zone C gaat de maatregel pas in 2022 van kracht, als het Gewestelijk Express-net op kruissnelheid is. Er kunnen ook ad-hocuitzonderin-gen worden gemaakt bij het toe-kennen van nieuwe milieuvergun-ningen als het openbaar vervoer in

een bepaalde buurt ontoereikend is.Naar het waarom van de maatregel is het niet ver zoeken. Huytebroeck: “Uit studies over het woon-werkver-keer blijkt dat de keuze voor de auto sterk afhangt van de mogelijkheid om op de werkplek te parkeren.” Als de Brusselse regering het autover-keer wil terugdringen - en dat is de bedoeling van het Gewestelijk Ver-voersplan Iris2 – is het dus interes-sant om het aantal parkeerplaatsen op de werkplek aan banden te leg-gen.Bovendien kan zo het aantal onder-grondse parkeerplaatsen voor bewo-ners opgetrokken worden. Ook dat is een doelstelling van het Brussels Gewest. Wie economische redenen aanhaalt om tegen de maatregel te protesteren, heeft het volgens Huy-tebroeck verkeerd voor. “Meer auto’s in de stad betekent meer files. Daar zijn bedrijven niet mee gebaat. Fi-les zijn zelfs de voornaamste reden waarom bedrijven wegtrekken.”��

Steven�Van�Garsse

Minder parkeerplaatsen voor bedrijven, meer voor de buurtbewoners.

© (L

E)D

OO

(FR

AN

CIS)

Ook als je er niet meer bent, kan je nog meer betekenen dan je denkt.

NEEM EEN GOED DOEL OP IN JE TESTAMENT

Meer info op

KNIP DEZE BON UIT EN KOM MET TWEE GRATIS NAAR

MAANDAG 5 NOVEMBER 2012 van 10 tot 16 uurPALEIS VOOR SCHONE KUNSTEN (BOZAR) – BRUSSEL

Kosteloos, discreet en vrijblijvendeerstelijnsadvies van notarissen

Lezingen over het duolegaat en het erfrechtbinnen nieuw samengestelde gezinnen

Gratis boek “Goed geven”, gids over schenken en erven

Gratis hapje en drankje

Kennismaking met negentig goede doelen

Gratis toegang tentoonstelling “ConstantPermeke”

✂

GRATIS ADVIES VAN DE NOTARIS DISCREET EN VRIJBLIJVEND

BDW 1351 PAGINA 10 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

De studenten-radiomakers van XL Air in hun vernieuwde studio, klaar om muziek en informatie los te laten op jong Brussel.

© SASKIA VANDERSTICHELE

H et is bijna zes uur wanneer ik aankom in de studio van XL  Air.  Rutger  Gaumann, 

student radio aan het RITS, zit on-geduldig  te  wachten  om  de  tune  te starten  en  Take Away  in  te  luiden. Het  programma  trapt  elke  XL  Air-dag  af  met  populaire  muziek.  “Ik vertel leuke weetjes over groepen of artiesten, maar geef evengoed alge-mene  informatie  zoals  weersvoor-spellingen. Take Away kan je het best omschrijven  als  een  ‘praatje-plaat-je-programma’,”  zegt  Rutger.  De studio oogt professioneel, het enige wat  ontbreekt  is  een  zendmast. Maar  aangezien  bijna  elke  student een  internetverbinding  heeft  en weinigen  nog  de  tuner  inschakelen om  een  radiosignaal  te  ontvangen, 

is de  keuze  voor  streamen  niet  ab-normaal.  De  zender  biedt  muziek aan op maat van de student. “Naast een  gevarieerd  aanbod  aan  muziek en uitgangstips, worden onze luiste-raars op de hoogte gehouden over de beslissingen van de Brusselse rege-ring”,  vertelt  Maarten  Coosemans, student radio aan het RITS en chef-techniek bij XL Air.

FM BrusselIn  2000  kwamen  enkele  RITS-studenten op het idee om een echte Brusselse  studentenradio  te  ma-ken.  Ze  besloten  om  FM  Brussel op  te  richten: een  radiozender voor de student, gepresenteerd door zijn of haar collega. Na verloop van  tijd breidde  de  zender  zo  uit  en  kreeg 

ondertussen  ook  al  van  tien  jaar geleden,  en dus was het  tijd om de studio  op  de  VUB-campus  in  Et-terbeek  wat  te  upgraden.  “In  juni kregen  we  het  idee  om  het  lokaal te  verbouwen.  We  besloten  om  de studio opnieuw te schilderen, maar al snel vielen andere mankementen op,”  lacht  Maarten.  “Met  enkele ‘retouchekes’  alleen  kwamen  we er  niet  vanaf.”  Uiteindelijk  duurde het  tot  vorige  week  vooraleer  de studio  opnieuw  gebruiksklaar  was.Het  is bijna zeven uur en Rutger  is klaar om af te ronden. Joke Sluyots, ook  studente  radio  aan  het  RITS, is  ondertussen  aangekomen  in  de studio om 8ung! te presenteren, een cultuurprogramma  met  informatie over theater- en filmvoorstellingen, maar  ook  reportages  over  muzie-koptredens  en  tentoonstellingen. “Met  8ung!  willen  we  cultuur  toe-gankelijker  maken  voor  jongeren. Maar  we  willen  wel  boven  een  be-paald  niveau  blijven.  Een  boekbe-spreking van 50 tinten grijs zal je bij ons niet horen,” verzekert Joke me.

Geen etiketXL  Air  een  etiket  opspelden  is  on-mogelijk, dat kan je evenmin bij ‘de student’.  “Omdat  onze  radiozender het  resultaat  is  van  de  samenwer-king  tussen  studenten  met  zoveel uiteenlopende  interesses,  is  het vanzelfsprekend  dat  die  verschei-denheid zich ook uit in ons muziek- en  informatieaanbod.  We  spelen niet  enkel  alternatieve  muziek  zo-als  Studio  Brussel  en  we  zijn  ook geen  MNM,  maar  we  draaien  wel Rihanna,”  lacht  Emi  Catteew,  stu-dente  radio  aan  het  RITS  en  zowel presentatrice als  communicatiever-antwoordelijke bij XL Air.Alle  studenten  die  behoren  tot  de Universitaire  Associatie  Brussel kunnen  aansluiten  bij  het  team. “Natuurlijk  zijn  het  de  studenten radio die instaan voor de technische aspecten van het radiomaken. Maar er moet ook inhoud zijn om die tech-niek op toe te passen,” verduidelijkt Maarten.  Iedereen die wil meewer-ken aan dit project kan zich nog tot januari volgend jaar kandidaat stel-len op de website van XL Air.

�� Nick�Vervaeck

“We zijn geen MNM, maar we draaien wel Rihanna”

Deze week opnieuw in de ether > Studentenradio XL Air

XL Air: muziek voor en door studenten

BD

W R

EGIO

ELSENE – De studio van XL Air, de studentenradio op de VUB-campus in Etterbeek, kreeg de voorbije zomervakantie meer dan een nieuw likje verf. Sinds vorige week dinsdag is de internetradio voor en door studenten opnieuw op het web te beluisteren. Een melting pot aan muziek en informatie waarop geen etiket kan worden gekleefd. BDW ging donderdagavond een kijkje nemen in de studio.

XL Air is elke week, behalve tijdens de blokperiode, van maandag tot donderdag te beluisteren op de webstek van de zender. Tussen zes uur ’s avonds en middernacht verzorgen de studenten jouw radioavond. Uitzending gemist? Geen probleem: Je kan alle uitzendingen herbeluisteren op: radio.vub.ac.be/xlair.

hij  ook  steeds  meer  gehoor  bij  niet alleen  de  jonge,  maar  ook  oudere Brusselaars  en  Brussel-gebruiker. Toen  de  oprichters  wegtrokken, verliet ook FM Brussel het RITS en verhuisde  naar  het  Flageyplein  in Elsene. De studentenradio was vol-wassen geworden en klaar om zich op het professionele mediaterrein te begeven.“Meewerken aan XL Air maakt deel uit van onze radio-opleiding aan het RITS,”  zegt  Maarten.  “Dat  Tomas De Soete en Bram Vandendriessche het  metier  bij  FM  Brussel  leerden, 

toont  toch  aan  dat  zo’n  studenten-radio belangrijk  is binnen onze op-leiding. Je krijgt, meer dan tijdens de praktijklessen,  voeling met hoe het er in de werkelijkheid aan toe gaat.”

Meer dan wat ‘retouchekes’De  oprichting  van  XL  Air  dateert 

BDW 1351 PAGINA 11 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

De stoelendans van zes LBR-schepenen voor drie zitjes in zes jaar tijd heeft zijn redenen. Eerste schepen Jean-Marie Colot, die de ze-ventig  nadert,  houdt  het  na  drie  jaar  voor bekeken. In de traditie die werd ingezet door huidig burgemeester Joël Riguelle (LBR) zal Colot hoogstwaarschijnlijk ereschepen wor-den.“Colot  zal  nog  het  bouwdossier  van  het nieuwe  OCMW-rusthuis  en  de  nieuwe school  opvolgen,  maar  wil  dan  de  fakkel doorgeven,” aldus Riguelle over zijn partij-genoot.  Colot  wordt  opgevolgd  door  Marie Kunsch.  Waarom  zij?  Riguelle  geeft  drie redenen: “Omdat in het schepencollege een vrouw moet zetelen. Omdat de MR (die drie 

schepenstoelen heeft, red.) geen vrouw naar voor schoof. En omdat Vlaams schepen voor Onderwijs en Cultuur, Agnes Vanden Bremt, na  drie  jaar  haar  zetel  doorgeeft  aan  een man, Peter Decabooter. Op die manier zit er over drie jaar ook nog een vrouw in het col-lege.  Oud-schepen  Peter  Decabooter  moet dan  wel  wachten  op  zijn  rechtmatige  stoel en  mist  zo  de  opening  van  de  nieuwbouw van gemeenschapscentrum De Kroon. “Dat Saïd Chibani de stoel van Marc Vande Weyer over drie  jaar krijgt, was in een akkoord in onze lijst afgesproken,” zegt Riguelle. “Chi-bani haalde veel stemmen.”

JMB

Veel volk voor drie stoelenSint-Agatha-Berchem > LBR geeft stemmentrekkers een schepenstoel

Het  Jetse  gemeentebestuur  is  van  plan  om een hek rond het Jeugdpark te laten plaatsen zodat  het  park  ’s  nachts  kan  worden  afge-sloten.  Volgens  het  schepencollege  zijn  er klachten,  onder  meer  van  de  tennisclub  in het park, over rondhangende jongeren, alco-holgebruik en vandalisme. “De speeltuintjes en de minigolf hadden daar de afgelopen ja-ren zwaar onder  te  lijden,” zei Benoît Gos-selin  (LBJ),  schepen  van  Preventie,  op  de jongste gemeenteraad.LBJ-gemeenteraadslid  Louis  Vandenheede  vroeg het college  toch nog eens goed na  te denken  over  het  voornemen.  “Je  moet  in 

de  gemeente  ook  nog  plekken  open  laten,”  zei  hij.  De  twee  andere  gemeentelijke  par-ken  -  het  Huybrechtspark  aan  de  Charles Woestelaan en het Garcetpark aan het Kar-dinaal Mercierplein - worden immers al lan-ger  ’s  nachts  afgesloten.  Ook  Bernard  Van Nuffel van Ecolo heeft bezwaren. “Door het park af te sluiten verplaats je het probleem, je  lost  het  niet  op.  Bovendien  zal  het  park nog  toegankelijk  blijven  via  het  spoorweg-talud.” De  omheining  zou  gesubsidieerd  worden door het Brussels Gewest.� HUB

‘Te veel overlast en vandalisme’

Jette > Jeugdpark gaat ’s nachts dicht

© JILO

U

INZEGENING VAN DIEREN EN BROOD

JETTE - De pastorale eenheid van Jette organiseert op zondag 4 november voor de eerste  keer  een  dierenzegening.  Tevens  wordt  het  hubertusbrood  gezegend.  Sint-Hubertus, wiens naamdag op 3 november wordt gevierd,  is de patroonheilige van de  jacht. De zegeningen vinden plaats na de eucharistieviering van 10 uur op het Kardinaal Mercierplein voor de Sint-Pieterskerk.   HUB

‘MET OpGEhEVEN hOOFD’

GANSHOREN - Op de  jongste gemeenteraad  in Ganshoren werden de  rekeningen van 2011, met een overschot van 610.000 euro, goedgekeurd. “We kunnen de legis-latuur met opgeheven hoofd afsluiten,” zei financiënschepen René Coppens (Open VLD). De oppositie, MR en Ecolo-Groen, benadrukte dat Ganshoren nog steeds on-der financiële voogdij van het gewest staat en jaarlijks steun krijgt.   HUB

TELE

XREG

IO

ADVERTENTIE

VolwassenenonderwijsOok iets voor jou?

Op zoek naar een nieuwe uitdaging, een nieuwe job of wat vrije tijd over? Dan heeft CVO Elishout zeker wat voor jou. Bekijk het ruim aanbod aan praktische opleidingen op onze website en school je bij voor een nieuwe toekomst.

www.elishout.be02 526 51 00 - E. Gryzonlaan 1, 1070 AnderlechtVlakbij COOVI/CERIA

SECUNDAIRONDERWIJS

INTERNAAT

CENTRUMVOLWASSENONDERWIJS

InschrIjVIngenStart nieuweinschrijvingen: 13 december 2012

Infovoormiddag met ontbijt 19 januari 2013

AD volwassenenonderwijs 125x178.indd 2 22/10/12 12:08

ADVERTENTIE

DE BRUSSELSE TOP 100 MET chantal de smedt

zaterdag 17 november van 09:00 tot 17:00

EN WIN 1 JAAR GRATIS CONCERTEN in AB & BOTANIQUE

KIES JOUW FAVORIETE BRUSSELSE DRIE op FMBRUSSEL.BE

Xp@ Ad Brussel Top 100 125x178:Layout 3 10/24/12 3:30 PM Page 1

ADVERTENTIE

ADVERTENTIE

BDW 1351 PAGINA 13 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

‘C eci n’est pas un rond-point.’ Het  is  niet  alleen  het  aan-grenzende  Magritte  Mu-

seum dat deze variatie op een van de beroemdste  zinnen uit  de moderne kunst  bij  me  doet  opwellen.  De naam alleen al zegt genoeg: gewoon Koningsplein  en  niet  Koningsroton-de.  Maar  belangrijker  nog:  het  ziet er helemaal niet uit als een rotonde. Sterker nog, er is niets ronds te ont-dekken  aan  dit  rechthoekige  plein dat omgord wordt door paleizen en musea.Hier heerst het  strenge classicisme van  de  late  achttiende  eeuw.  Om nog  eens  extra  te  benadrukken  dat hier de macht zetelt, zit een krijgs-haftige  ridder  midden  op  het  plein 

Rond Godfried van Bouillon.

© T

IJS

VAN

DE

N B

OO

ME

N

Grote verontwaardiging bij de handelaars van de Vredestraat: de werkzaamheden die er al en-kele maanden worden uitgevoerd, hebben vertraging opgelopen. “De Duitse onderaannemer maakte grove fouten,” zegt Pierre Lardot (PS), de schepen van Openbare werkzaamheden.

Wat�is�er�misgelopen?Pierre�Lardot:  “Vivaqua - de be-heerder  van  het  Brusselse  riolen-net  -  voerde  werkzaamheden  uit onder de straat. Maar omdat zij een nieuwe  techniek  gebruiken,  duurt het  blijkbaar  langer.  Die  techniek heet  in  het  jargon  ‘een  kous’:  in een oude betonnen riool wordt een nieuwe,  grote  rubberen  slang  ge-stopt die het beton vervangt.”“Na  de  hoofdwerkzaamheden bleek bovendien dat men vergeten was  om  afvoerleidingen  te  leggen tussen  de  huizen  en  de  riool.  Dit heeft  men  pas  opgemerkt  toen  in de  straat  geurhinder  was.  Alle  af-voer  van  de  huizen  ging  immers rechtstreeks  de  grond  in.  Buurt-bewoners  kregen  het  afvalwater gewoon terug binnen in de kelder.”

Dat�is�wel�een�grove�fout.Lardot: “Het is niet de fout van Vi-vaqua, maar van een van hun onder-aannemers. Het gaat om een Duits bedrijf  dat  in  het  wereldje  bekend zou  zijn  voor  zulke  grove  fouten. Men heeft dan ook beslist om nooit meer  met  hen  samen  te  werken.”

Bij�Vivaqua�zeiden�ze�dat�een�deel�van�het�probleem�ook�aan�werkzaamheden�van�elektriciteitsnetbeheerder�Sibelga�te�wijten�was.�Klopt�dat?Lardot: “Bij Sibelga? Neen, dat kan niet. Sibelga heeft wel nog onlangs werkzaamheden  uitgevoerd  in  de Vredestraat. Normaal worden eerst alle  nutsbedrijven  aangeschreven bij  openbare  wegwerkzaamheden, maar  om  een  of  andere  reden  is Sibelga daar dit keer niet op in ge-gaan.  Zij  hebben  later  zelf  werken uitgevoerd  om  nieuwe  kabels  te leggen.”

Hoeveel�vertraging�hebben�de�werkzaamheden�opgelopen?Lardot:  “Rond  20  november  zou de  hele  straat  klaar  moeten  zijn. Het grootste deel  is nu al  in orde, maar er moet nog worden gewerkt aan  het  Sint-Bonifaasplein.  Eind november wordt de straat openge-steld voor eenrichtingsverkeer, een nieuwe  situatie  door  de  heraanleg van de Elsensesteenweg.

Wij  vroegen  Vivaqua  telefonisch om  een  reactie,  maar  kregen  nog geen  antwoord  bij  het  ter  perse gaan.  De  gemeente  Elsene  over-weegt  een  klacht  in  te  dienen  en vraagt  buurtbewoners  om  zich daar bij aan te sluiten.�

� Christophe�Degreef

Vergeetachtige aannemer nekt Vredestraat

Elsene > Buurtbewoners boos om verlate werf

ADVERTENTIE

ROND BRUSSEL (1): KONINGSPLEIN BRUSSEL

Guimard  werd  natuurlijk  gespaard, maar  helemaal  ongeschonden kwam het toch niet uit de strijd. Er werden  blauwe  borden  met  witte pijlen  neergezet  om  het  verkeer  te regelen.  Formeel  was  het  plein  nu een rotonde en daarmee was het ge-degradeerd  van  stedenbouwkundig ensemble  tot  machine  om  het  ver-keer af te wikkelen.Misschien  moeten  we  niet  rouwig zijn  om  dit  verlies  aan  waardig-heid, want rotondes mogen dan wel enigszins  banaal  zijn,  ze  zijn  ook democratisch en zelfregulerend: wie op  het  plein  rijdt,  heeft  voorrang, de  rest  moet  wachten.  En  iedereen komt aan de beurt.Misschien  kan  deze  rotonde  ter inspiratie  dienen  voor  het  op nummer  7  gevestigde  Grondwet-telijk Hof, dat optreedt als scheids-rechter  tussen  de  federatie,  de  ge-westen en de gemeenschappen. Stel je  voor,  een  automatische  regeling wie  in  België  voorrang  heeft.  ‘Ceci n’est pas une fédération.’�� Tijs�van�den�Boomen

trots  te  paard.  Het  is  Godfried  van Bouillon, de man die Jeruzalem ver-overde tijdens de Eerste Kruistocht. Hij kwam hier kort na de Belgische onafhankelijkheid te staan, het land had behoefte aan heroïsche symbo-

len.  Het  was  dan  ook  passend  dat koning Albert I in 1875 aan dit plein het levenslicht zag.Het leek alsof dit plein voor eeuwig zo zou blijven, maar toen kwam de auto, het ontembare monster waar-

Vlaanderen heeft de reputatie dat de rotondes er vol staan met bespottelijke beelden. Maar hoe zit het in Brussel? Voor BDW onderneemt de Nederlandse rotondoloog Tijs van den Boomen de komende maanden een zoektocht naar de rotondes van de negentien Brusselse gemeenten. Welke spiegel houden ze ons voor?

ANDERLECHT – De huidige burge-meester van Anderlecht, Gaëtan Van Goidsenhoven  (MR), heeft CD&V’er Walter  Vandenbossche  een  flinke pad in de korf gezet. Vandenbossche stond op de Lijst van de Burgemees-ter, behaalde een  fraai  resultaat  en werd aan de kant gezet. Vandenbossche,  die  nochtans  al veel  heeft  meegemaakt  in  de  poli-tiek, zegt diep geraakt te zijn. Hem was  een  schepenambt  beloofd.  Hij 

ziet in zijn defenestratie de hand van toekomstig  burgemeester  Eric  To-mas en Vlaams schepen Elke Roex. “Van Goidsenhoven maakt de natte droom  van  Tomas  en  Roex  -  een schepencollege  zonder  Vandenbos-sche - waar,” zegt Vandenbossche. Volgens  Vandenbossche  heeft  Van Goidsenhoven  hem  misbruikt  om zijn lijst een tweetalig aanzien te ge-ven. Hij en Anne Mertens scoorden goed,  maar  de  lijst  presteerde  on-

dermaats. Vandenbossche: “De MR betaalde  een  zware  prijs  voor  een veroordeelde  schepen,  een  nalatige schepen,  een  dronken  schepen  en een overgelopen schepen.” Hij  verwijt  Van  Goidsenhoven  ook dat hij geen campagne voerde in Ku-regem en Scheut: “Hij deelde alleen pamfletjes  uit  in  zijn    stamcafé  en aan het grootwarenhuis.” �� DV

Walter Vandenbossche genadeloos opzij

voor in Brussel complete wijken zijn gesloopt.  Het  prachtige  ontwerp van  de  Parijse  architect  Barnabé 

www.brusselnieuws.be/rondbrussel

TOK TOCKNOck

toktocknock17.11 > 02.12.2012

Modelwijk/ Cité Modèlelaken / laekentheater architectuur stadsactualiteitthéâtre architecture actualité urbainetheatre architecture urban topics

TREKT DE STAD IN INVESTÎT LA VILLE GOES OUT INTO THE CITY

02 210 11 12 WWW.KVS.BECITÉ CULTURE, LAKEN / LAEKENKNOckKNOckKNOckKNOckKNOckKNOck

121027 BDW.indd 1 22/10/12 11:47

BDW 1351 PAGINA 14 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

‘Als we maatregelen nemen tijdens een piek van dieselroet, zullen de concentraties fijn stof meteen dalen,’ zegt Piet Van Meerbeek.

© BRAL

Leefmilieu > “Focus op dieselroet om smogpieken te bestrijden”

Speerwerpen metje ogen dicht

Terwijl ik dit schrijf, lijkt de win-tersmog nog ver weg. Toch weten we dat binnenkort de zon niet meer genoeg kracht heeft om de onderste luchtlagen op te warmen. Dan stij-gen de uitlaatgassen niet en blijven ze hangen in de straat. Als er dan ook geen wind of regen is, hebben we het aan ons been: pollutiepieken. Hoge concentraties fijn stof, diesel-roet en stikstofoxiden. De oorzaak van al die vuiligheid ligt onder andere bij het teveel aan ver-keer en de overdaad aan bemesting in de landbouw. Om die uitstoot naar beneden te krijgen, hebben

we structurele maatregelen nodig op lange termijn. Maar dat niet al-leen. Als de vervuiling piekt, moet er meteen ingegrepen worden. Snelle maatregelen, die onmiddellijk effect hebben. De gezondheidsproblemen pieken immers ook: aandoeningen van de luchtwegen, hartziekten, sterftegevallen bij ouderen en hart-patiënten zijn acuut. In zo’n situa-ties kan de overheid onmogelijk bij de pakken blijven zitten.

Slecht rapportGelukkig heeft Brussel een urgen-tieplan tegen pollutiepieken. De eer-ste fase van dat plan treedt elk jaar enkele keren in werking, wanneer de drempel van 70 microgram fijn stof per kubieke meter overschreden

wordt. Alleen stellen de maatrege-len van die eerste fase niet veel voor. De snelheidslimiet daalt en de be-volking wordt geïnformeerd. Meer dan een sensibiliseringsmaatregel is het niet. Het is belangrijk dat we enkele keren per jaar herinnerd worden aan de vervuiling en aan de rol van de auto daarin, maar effect op de concentraties heeft het niet. Een groot deel van de dag is de ge-middelde rijsnelheid sowieso lager dan de maximum toegelaten snel-heid.De maatregel van fase 2 is krachti-ger. In die fase moet de helft van het wagenpark verplicht aan de kant. Eén dag mogen de even nummer-platen rijden; de volgende dag de oneven nummerplaten. Maar... deze fase 2 is nog nooit in werking ge-treden. Het kan alleen bij erg hoge concentraties en enkel als die ver-vuiling vooral afkomstig is van ons eigen verkeer. Over fase 3, algemeen rijverbod, spreken we zelfs niet.Even recapituleren: één maatregel

heeft geen onmiddellijk effect op de concentraties en de andere maatre-gel, die wel effect zou hebben, wordt niet toegepast. Je kunt alleen con-cluderen dat het eindrapport ergens in de buurt van nul ligt. De minis-ter van Leefmilieu beseft dat ook en heeft een evaluatie besteld. Wellicht komen er bijsturingen.

VolksgezondheidNu moeten we even technisch wor-den. Europa legt ons een drempel op van 50 microgram fijn stof per kubieke meter. Die mogen we maxi-maal 35 dagen per jaar overschrij-den. Onze overheid is verplicht om actie te ondernemen om de concen-traties onder deze grenswaarden te houden. Waarom – vragen wij ons af – voorziet ons urgentieplan dan pas informatie aan de bevol-king vanaf 70 microgram fijn stof? En waarom ondernemen we pas bij 100 microgram, het dubbele van de Europese norm, echt actie? Hiermee geeft de regering eigenlijk toe dat

de Europese verplichting voor haar geen betekenis heeft. De Brusselse drempels zijn evenmin gekozen in functie van de volksgezondheid; wel in functie van het aantal keer dat ze overschreden worden. Absurd vol-gens ons. Je kiest toch niet voor een bepaalde actie omdat je ze weinig of niet zal moeten toepassen? Wel om-dat ze nodig en nuttig is. Natuurlijk kan een afweging van die gezondheidsidealen tegen prakti-

sche en economische factoren no-dig zijn, maar we weten dat ook de Europese drempels tot stand zijn gekomen als een compromis tussen gezondheid en economie. Als alleen gezondheid telde, zouden de nor-men nog lager zijn. Al bij al lijkt het logisch om fase 1 van een Brussels urgentieplan in werking te stellen vanaf 40 microgram fijn stof, terwijl fase 2 kan ingaan vanaf 50 micro-gram.

Scherpschutter of blinde mol?Maar is er een draagvlak om die drempels te verlagen? Het grote pijnpunt van het huidige plan is het feit dat fijn stof een vuilbak is, een amalgaam van polluenten, met veel verschillende bronnen, in binnen- en buitenland. Sommige van die stoffen zijn erg schadelijk, andere minder. Die verscheidenheid onder-mijnt de actiebereidheid. Maar er is een alternatief: dieselroet. Roet is het onderdeel van fijn stof dat het meest schadelijk is voor de gezond-heid. Bovendien legt het geen verre afstanden af. Als de concentratie roet hoog is, komt dat door ons ei-gen verkeer. Als we maatregelen ne-men tijdens een piek van dieselroet, zullen de concentraties dus meteen dalen én zal de volksgezondheid aanzienlijk verbeteren.Op voorwaarde natuurlijk dat de maatregel goed gekozen is. En daar wringt de andere schoen. De helft van de auto’s lukraak aan de kant zetten, is als speerwerpen met een blinddoek om. Je hoopt dat je raakt wat je wil raken, maar waarschijn-lijk tref je iets heel anders. De maat-regel haalt immers wagens met rela-tief lage uitstoot van de weg terwijl sterk vervuilende wagens mogen blijven rijden. Absurd natuurlijk. Zolang het urgentieplan niet focust op de kern van het probleem, vooral de dieselwagens, zal het effect niet in verhouding staan tot de maatre-gel en dan zal het protest elke keer oplaaien.

Piet Van Meerbeek,Brusselse Raad voor het

Leefmilieu (vzw Bral)

“Roet legt geen verre afstanden af. Als de concentratie hoog is, komt dat door ons eigen verkeer”

BDWOPINIE

BRUSSEL – Wanneer de koude komt, duikt ook de smog weer op. Het urgentieplan tegen pollutiepieken moet ons beschermen tegen al te hoge luchtvervuiling. Maar werkt het plan wel? Piet Van Meerbeek van vzw Bral licht het door.

BDW 1351 PAGINA 15 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

BDWOPINIELeuven-Brusseldoor Danny Vileyn

Leuven is de rijkste centrumstad van het land, Charleroi de armste. En het Brus-sels Hoofdstedelijk Gewest bengelt ergens tussenin. Niets opziendbarends. Maar toch: uit cijfers van de FOD Economie blijkt dat nagenoeg alle centrumsteden - op Brugge, Oostende, Roeselare, Namen en La Louvrière na - er tussen 2000 en 2010 op achteruit-gingen. Ook het Leuven van Louis Tobback. En dat is wel een verrassing. Niet dat de Leuvenaars die in 2000 nog rijk waren, plots arm geworden zijn. De welstellende Leuve-

naars zijn uit de stad weggetrokken en er zijn slechtere verdieners in hun plaats gekomen. Maar we moeten eerlijk blijven: Leuven heeft nog altijd een welvaartsindex van 114, de gemiddelde Leuvenaar verdient veertien procent meer dan de gemiddelde Belg. De enige Brusselse gemeente die Leuven overtroeft is Watermaal-Bosvoorde. En de stad Brussel, hoofdstad van het land, moet het stellen met 71. Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest haalt 81.Jarenlang heerste in de media het beeld dat de Vlaamse centrumste-den er jaar na jaar op vooruitgingen. En wie af en toe in (het centrum van) Leuven, Antwerpen of Gent komt, kan niet anders dan enthousi-ast zijn. Maar de werkelijkheid die uit de cijfers blijkt is genuanceerder. Antwerpen stak in 2000 nog vier procent boven het landelijke gemid-delde uit, in 2010 is ’t stad tot negen procent onder het gemiddelde gezakt. En in Brussel is het niet anders. Alle gemeenten, ook de rijke, gingen er de voorbije tien jaar op achteruit. De enige gemeente die aan de trend ontsnapt is Sint-Gillis, de gemeente van minister-president Charles Picqué (PS). Het is merkwaardig dat Picqué er niet in slaagt om op gewestelijk niveau te realiseren wat in zijn gemeente wel lukt. Al blijft Sint-Gillis nog altijd in de top tien van de armste gemeenten van het land, samen met zes andere Brusselse.De relatieve verarming van het gros van de steden moet voor de federa-le overheid een signaal zijn om de fiscaliteit van de stedelingen te her-denken. Er wacht ons toch een belastinghervorming met een verschui-ving van lasten op arbeid naar lasten op vermogenswinst, consumptie en vervuiling. En laat het nu net de stedelingen zijn die ecologischer wonen. Partijen zoals de SP.A, CD&V en Open VLD hebben in het verleden al gepleit voor een stadskorting. Laat ze er werk van maken, ze maken alle drie deel uit van de federale regering. Een stadskorting kan wel degelijk het verschil maken: werkzoekenden - ook allochtone - die een baan vinden, verlaten nog te vaak Brussel om zich in de rand of verder te vestigen. De stad heeft hen nodig.

EVA HILHORST

BRIEVEN VAN LEZERS lezersbrieven@bdw.be

MIVB

Sinds enige tijd sluiten de toegangspoortjes van de me-tro sneller om zwartrijders tegen te houden. Maar die vonden een alternatief door het alarm in te drukken. In sommige stations (Simonis, Lemonnier) staan de poortjes vaker open dan dicht, zeker op zondag, als er onvoldoende personeel is om de toestand te normali-seren. Vorige zondag heeft de MIVB de grote middelen ingezet: twee potige MIVB-agenten hielden de wacht aan de poortjes van Lemonnier.Een ander probleem zijn de Mobib-kaarten. De kwali-teit laat blijkbaar te wensen over, want mijn kaart wei-gerde na twee jaar dienst. Dan moet je naar een Bootik, in de file gaan aanschuiven voor een nieuwe kaart.Vandaag was het de beurt aan mijn echtgenote: met haar kaart van iets meer dan twee jaar oud kon ze de poortjes niet openen. Ze heeft dan maar ‘zwart’ gere-den met mijn kaart. Jo Verwimp, Asse

Aalst-Molenbeek (1)

Een zekere Johan Heldenbergh start een actie tegen de Aalsterse schepen van ‘Vlaamse Zaken’. Deze held komt uiteraard uit het gild van de culturele sector.Hoewel ik enerzijds wat begrip kan opbrengen voor deze ludieke actie tegenover een inderdaad eerder bombastisch initiatief, moet de Vlaamse goegemeen-te, anderzijds, wel voor de zoveelste keer vaststellen dat onze ‘culturelen’ wel geraakt worden door ‘Vlaem-sche’ initiatieven, maar in hun kot kruipen bij Frans-talige grollen.Zo bestaat er in het Brusselse Sint-Lambrechts-Wolu-we een schepenambt voor steun aan de Franstaligen in Vlaams-Brabant. Naar aanleiding van de recente gemeenteraadsverkiezingen weigerde Madame Non, in de hoofdstad van het land dan nog, de toevoeging van het letterwoord CD&V aan de gemeenschappelijke christendemocratische lijst (hetzelfde gebeurde in de andere Brusselse gemeenten, met uitzondering van Molenbeek). De Brusselse gemeenten en OCMW’s pas-sen de taalwetgeving niet toe, waardoor politieagenten en openbaar verplegend personeel onvoldoende of niet tweetalig zijn. Enzovoorts, enzovoorts.Dit stoort cultureel Vlaanderen blijkbaar niet. Het doet denken aan die artiesten die de Christusfiguur en het christendom met overgave belasteren, maar de islam en krijgsheer Mohammed totaal onkritisch benaderen.Laf en artistiek dekken dikwijls eenzelfde lading. Guido Ghekiere, Brussel

Aalst-Molenbeek (2)

Alle sympathie en ook mijn gelukwensen voor Anna-lisa Gadaleta, maar haar ongenuanceerd en historisch onjuist stukje in BDW van donderdag 25 oktober heeft mij de wenkbrauwen doen fronsen. Ik wist niet dat de verfransing een nieuw woord in het politieke discours was. Ik verkeerde in de mening dat het minstens zou oud is als het bestaan van de Belgische staat. Ik vind het daarom een prima idee dat de nieuwe schepen voor Vlaams Beleid en Integratie uit Aalst een bezoekje komt brengen aan Molenbeek.Molenbeek is namelijk een schoolvoorbeeld van wat verfransing inhoudt. Sint-Jans-Molenbeek telde in 1884 84 procent eentalig Nederlandstaligen. In 1910 was het aantal Nederlandstaligen gezakt tot 61 pro-

cent en in 1947 bedroeg dat aantal nog 44 procent. Op dit ogenblik zijn de Nederlandstaligen in Molenbeek en elders in het Brussels gewest gekrompen tot een kleine minderheid, die nog steeds moet strijden voor het doen naleven van de wettelijke tweetaligheid van de openbare diensten in Brussel, terwijl de Franstalige politieke klasse de taalwetten ofwel saboteert, ofwel tracht uit te hollen. Dat bleek nog tijdens de voorbije federale regeringsonderhandelingen en uit het recente regeringsakkoord. Zo moet voortaan nog slechts een derde van de magistraten in Brussel tweetalig zijn, ter-wijl dat voordien twee derde was. Zo goed kunnen de Franstalige politici dus toch niet omgaan met diversi-teit. In een aantal gemeente is de enige reden dat er een Vlaams schepen is, trouwens het feit dat daar fors geld wordt voor neergeteld. Vlaanderen kan dus inderdaad veel van Brussel leren, maar jammer genoeg niet zoals mevrouw Gadaleta het bedoelt.

Rudi Coel, Overijse

Aalst-Molenbeek (3)

Ik had graag gereageerd op de lezersbrief van Annalisa Gadaleta, Vlaams schepen in Brussel, waarin zij de taalsituaties in Aalst en Molenbeek vergelijkt.Het is ongetwijfeld goed bedoeld van ‘mevrouw met de mooie woorden’, maar ik vrees toch dat ze de situatie in (en rond) Aalst helemaal niet aanvoelt, die is name-lijk totaal niet te vergelijken met de positie van de Vla-ming in Molenbeek. Ik leg uit.Stel, je woont al heel je leven en graag in Liedekerke (of Ninove, Geraardsbergen, Denderleeuw of dus Aalst), maar de laatste 5 à 10 jaar zie je toch ‘een en ander’ veranderen. Je ziet namelijk een opmerkelijke stijging van het aantal ‘Afro-Belgen’ in je gemeente. Ze komen oorspronkelijk uit (francofoon) Afrika, en via een ‘tus-senstop’ in Brussel komen ze in Vlaanderen wonen. Je merkt ook dat niemand hen in Brussel heeft at-tent gemaakt op het feit dat in Vlaanderen Neder-lands wordt gesproken. Meteen denken ze ook vlotjes in de winkels en horeca verder in het Frans bediend te worden, want “en belgique, on parle quand-même le français”. Van andere talen (of regio’s) is blijkbaar geen sprake. Sommigen onder hen, het moet gezegd, sturen hun kinderen toch naar de lokale scholen, waar ze dus vlot het Nederlands onder de knie krijgen, naast het Frans thuis. Ánderen echter kozen ervoor in Brussel te blijven wer-ken/studeren. Ze zijn totaal Brussel-gericht, blijven rustig eentalig francofoon, en zien blijkbaar geen gra-ten in hun Nederlandsonkundigheid in Vlaanderen.Ik ben het er helemaal mee eens dat het een verrijking is om elkaars taal te leren, mevrouw Gadaleta, maar moet zoiets niet een beetje van twee kanten komen? En niet minstens evenzeer van de ‘nieuweling’, die zich in een andere regio wenst te vestigen? Het gaat trouwens helemaal niet om zomaar ‘een’ andere taal zoals u het stelt, neen laat ons een kat ‘un chat’ noe-men, het gaat quasi àltijd om Frànstaligen (in Vlaan-deren). Men praat hier trouwens steevast over ‘anders-taligen’ enerzijds en ‘de franstaligen’ anderzijds. Hoe zou dat komen?Ik denk ook niet dat Vlamingen in Molenbeek mensen op straat toeroepen “hey sufferd, wij praten Neder-lands in deze straat,” als ze net in het Frans vriendelijk werden begroet.

Axel Dupont, Liedekerke

SPELREGELS VOOR LEZERSBRIEVEN: Mail uw bijdrage naar lezersbrieven@bdw.be. Schrijven kan naar BDW-Brieven van Lezers, Flageyplein 18, 1050 Elsene; faxen naar 02-226.45.69. Vergeet niet uw adres te vermelden, ook in e-mails: zonder het adres van de afzender beschouwen we een brief als anoniem, en wordt hij niet gepubliceerd. De maximumlengte van een bijdrage is 2.500 tekens, inclusief spaties. Wilt u graag een langere, meer uitgewerkte opiniebijdrage schrijven (max. 5.000 tekens)? Neem dan eerst contact met ons op voor overleg via lezersbrieven@bdw.be. De redactie mag lezersbrieven redigeren of weigeren. Moties, manifesten of omzendbrieven worden niet (in deze rubriek) opgenomen.

BDW 1351 PAGINA 16 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

VADROUILLEDE CULTUUR- EN VRIJETIJDSBIJLAGE VAN BRUSSEL DEZE WEEK

Culinair > Cantillon bewaart geuze als champagne in ondergrondse bunkers

Ssst, hier rijpt de geuze...

Jean Van Roy, de meesterbrouwer van de Anderlechtse lambiekbrouwerij Cantillon, tevens het Museum van de Geuze, heeftin principe nooit tijd. In de enige Brusselse

brouwerij waar nog bieren van spontane gis-ting (geuze, kriek, faro) gebrouwen worden, is het altijd druk. Terwijl hij zijn fiets tegen een boom plaatst en de toegang naar zijn nieuwe

heiligdom opent, staaft Jean dat nog even met cijfers: de kleine brouwerij krijgt elke maand tweeduizend toeristen over de vloer, en door de almaar toenemende vraag naar ambachte-lijke bieren zou Cantillon het tienvoud aan de man kunnen brengen van de 1.700 hectoliter die de brouwerij nu produceert. “Maar small is beautiful,” vindt Van Roy, die

Meesterbrouwer Jean Van Roy liet zich inspireren door de bewaarmethodes in de Champagnestreek.

© IVA

N P

UT

CANTA! LEERT LATINo’S ZINGEN VooR SoELAAS

ELSENE – Het Festival CANTA!, dat in Brussel gemaakte Latijns-Ame-rikaanse muziek in de kijker zet, schreef een wedstrijd uit waarbij groepen een originele compositie mochten insturen. Donderdag stel-len de geselecteerden hun nummer voor in La Tentation, zaterdag vindt de finale plaats.

“We willen bestaande latinogroepen in de kijker zetten en mensen die nog geen groep hebben aanzetten om eigen nummers te schrijven,” zegt Aymeric Lehembre van het Latijns-Amerikaans Huis dat voor de zevende keer het CANTA!-festival organiseert. “De wedstrijd is de ruggengraat van het festival en we sluiten af met een hoofdact om meer volk te trekken.”Dit jaar is Minino Garay de publieks-trekker. Een mooie keuze aangezien de Argentijnse percussionist in Pa-rijs woont en een brug slaat tussen culturen door samen te werken met allerhande muzikanten. “Hij werkt bijvoorbeeld met rappers, die zijn manier van zingen hebben beïnvloed, een soort slam, het ritmisch voordra-gen van teksten.”Enkel zelfgeschreven songs mogen deelnemen aan de wedstrijd, want het is voor Lehembre belangrijk dat de latino’s zich uitdrukken. “Zij leven soms in harde omstandigheden in Brussel. Ze zijn ver van huis, voelen nostalgie en gemis. Muziek maken zorgt voor soelaas.” De wedstrijd is niet exclusief voor latino’s. “Er is een Belgische groep die Argentijnse muziek brengt en een groep die uit Chileense en Belgische muzikanten bestaat. Ook die cultu-rele dialoog en de ontmoeting van continenten zijn voor ons belangrijk.”

BT

Festival CANTA! op donderdag 1 en zaterdag 3 november om 19 uur in La Tentation, Lakensestraat 28, te Brussel. Tickets kosten 8/10 euro voor donderdag, 13/15 euro voor zaterdag, 10/15 euro voor de twee dagen. www.america-latina.be

© C

AN

TA! F

ES

TIVAL

‘Ik wil er geen commerce van maken. Het is mijn doel om met deze kelder iets op te bouwen voor de lambiek’

ADVERTENTIE

BRUSSEL – Onder de begane grond tussen de Arduin- en de Hooikaai, de KVS en de ‘Betonmolen’ van Wim Delvoye, liggen sinds vorig jaar duizenden flessen bier van Cantillon te rijpen in enorme bunkers uit de Tweede Wereldoorlog. Wij mochten als eerste een kijkje gaan nemen in deze kelders van de Brusselse champagne.

Deze dienst wil u de nodige informatie bezorgen om u wegwijs

te maken in uw zoektocht naar mogelijkheden, voorzieningen voor

personen met een handicap

Handicap & informatie

Bezoeken enkel op afspraak

Informatie@handicap-ambulant.be

0800-15045�alle werkdagen van 9 tot 12u30,

maandag, dinsdag en donderdag van 13 tot 15u30

BDW 1351 PAGINA 17 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

met dit nieuwe project vooral een droom wil realiseren. “Het begon met een bezoek in mei 2010 aan het champagnehuis Pommery in Reims. Het was schitterend om al die cham-pagneflessen daar te zien liggen. Ik wilde het-zelfde doen. Volgens mij bestaat het nog niet: een kelder met zo’n grote hoeveelheid bier.”Samen met de Stad Brussel ging Van Roy op zoek naar een locatie. “Ook onder het Vossen-plein zijn we een bunker gaan bekijken, maar die heeft alleen een ingang langs de riolen.”

MéthusalemWe dalen de trap af naar het keldercomplex. Nadat men de Brusselse binnenhaven had ge-dempt, werd dit waterbekken eerst een kelder, en later een bunker voor de Tweede Wereld-oorlog. Hij ziet er nog intact uit. Op de muren staan mooi gestileerde opschriften als ‘Verbo-den te rooken’ en ‘Verboden te urineren’. We houden ons aan de voorschriften en gaan naar de zeven kelderruimtes van elk 15 vierkante meter, die Van Roy inmiddels heeft klaarge-maakt voor het opslaan van zijn bieren. Het is er in ieder geval behoorlijk fris. “Vooraf ben ik regelmatig komen meten: 10 graden in de winter, en 21 graden toen het in de warme zomer van 2010 buiten 35 graden was. Dat is nog niet ideaal, maar juist genoeg.”Van Roy heeft een contract getekend voor 30 jaar, want dit is een project van lange adem. “Elk jaar willen we hier drie- tot vierduizend flessen plaatsen. Over twintig jaar kunnen er dus 80.000 liggen. We zijn vorig jaar begon-nen, dus nu liggen er al een achtduizendtal. Meestal geuze, maar ook wat lambiek (het basisbier voor geuze en kriek), en Lou Pepe Kriek die gemaakt is met echte Schaarbeekse krieken.” Eén lot geuze is al iets ouder en be-vat flessen die dateren uit 2002, en Cantillon produceert nu ook een aantal speciale flessen die exclusief voor de kelder bestemd zijn. Bij-voorbeeld een geuze van lambiekbrouwsels

Zo’n achtduizend flessen geuze liggen al te rijpen in de bunker onder de Arduin- en de Hooikaai.

Strikte voorschriften uit oorlogstijden.

© IVAN PUT

© IV

AN

PU

T

toastaroma’s, maar de smaak blijft ook na twintig of dertig jaar nog zuiver en vers.” Het alcoholpercentage blijft op vijf procent omdat de nagisting in de fles al na twee jaar stopt, wanneer de restsuiker van de jongste lambiek is omgezet. Daardoor is het risico op ontploffingen of springende kurken ook nage-noeg onbestaande. “Dat kan soms gebeuren met jonge bieren. Toen we nog geen kroon-kurken bovenop onze kurken zetten, gebeurde het vaker dat de kurken eraf sprongen. Over de warme zomer van 1949 gaat zelfs het verhaal dat toen een miljoen flessen geuze in Brussel en omgeving verloren gingen.”Dat was geschiedenis, nu is het wachten op de toekomst waarin Brussel misschien een beet-je de allure krijgt van de Champagnestreek. Even was er sprake van dat de kelders dit jaar al door het publiek zouden kunnen worden be-zocht in het kader van Brusselicious, maar dat is voorlopig niet het geval.

� Michaël�Bellon

Een flink uit de kluiten gewassen geuzefles van 3 liter: de Jéroboam.

© IV

AN

PU

T

die respectievelijk twee, drie en vier jaar oud zijn (in plaats van één, twee en drie). En, zoals in de Champagnestreek, ook een aantal fles-sen die veel meer inhoud hebben dan de ge-bruikelijke 75 centiliter. In de Jéroboam kan 3 liter, in de Méthusalem - die leeg al 40 euro per stuk kost - zelfs 6 liter.Je zou denken dat een aantal van deze flessen nu al gereserveerd is door kandidaat-kopers, maar dat is niet het geval. Jean Van Roy: “Ik weet niet wanneer ik ga verkopen. Misschien pas over vijftien jaar als er plaatstekort dreigt. Misschien zullen het pas mijn zonen Florian en Sylvain zijn die de flessen uiteindelijk ver-kopen. Ik wil er geen commerce van maken, en ik heb absoluut geen financieel plan. Het is mijn doel om iets op te bouwen. Niet voor Cantillon alleen, maar voor de lambiek in het algemeen. Het is een bier dat alleen maar hier in de Zennevallei bestaat, een bier van spon-tane gisting waarmee we dingen kunnen doen die we met andere bieren niet kunnen doen.”En zo komen we natuurlijk bij de kern van de zaak: de reden waarom Cantillon zijn bier zo lang wil bewaren, is de vaststelling dat de smaak ervan gedurende minstens twintig jaar kan evolueren. “Ik ben in 1996, het ge-boortejaar van Florian, flessen beginnen te bewaren. Toen meer dan 1.000. We hadden in onze brouwerij ook nog een aantal geuzefles-sen van de jaren zeventig liggen. Als je daar af en toe van proeft, dan merk je het verschil. De fameuze micro-organismen Brettanomyces bruxellensis en B. lambicus uit de Zennevallei werken jaren door en dat geeft meer karak-ter en structuur. Je krijgt zo ook de typische

Lambiek is het zure, platte basisbier waarmee andere typische Zenne-vallei-bieren zoals geuze, faro en kriek worden gemaakt. Lambiek is een bier van spontane gisting: wilde micro-organismen uit de buitenlucht zorgen ‘spontaan’ voor omzetting van de suikers uit de tarwe in alcohol en koolzuurgas (dat uit de houten vaten ontsnapt).Geuze ontstaat uit de vermenging van oude en jonge lambiek (meestal 60 procent lambiek van één jaar, 30 pro-cent van twee jaar en 10 procent van drie jaar), een methode die vergelijk-baar is met de productiemethode van champagne. Omdat de jonge lambiek nog even nagist op de fles, bevat geuze koolzuurgas. MB

LAMBiek & GeuZe

Openbrouwdag van Brouwerij Cantillon / Brussels Museum van de Geuze op zaterdag 10 november. Vanaf 6.30 tot 17 uur kunt u de verschillende productiefasen van de lambiek volgen. Vanaf 7 uur zijn er geleide bezoeken. Toegang, gidsbeurt en degustatie naar keuze: 6 euro per persoon (kaartje de hele dag geldig). in de Gheudestraat 56 in 1070 Anderlecht; meer info op 02-521.49.28, info@cantillon.be en www.cantillon.be

BDW 1351 PAGINA 18 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

Ontspanning > Warwick Barsey Gourmet Jazz Evenings

Jazz om te degusteren

T e  oordelen  aan  het  groeiend aantal  (inter)nationale  stu-denten  aan  de  jazzafdeling 

van  het  Koninklijk  Conservatorium is elk nieuw jazzpodium ten zeerste welkom.  Sinds  enkele  maanden  is er een gloednieuwe concertplek bij. Het  Warwick  Barsey  hotel,  gelegen aan  het  einde  van  de  Louizalaan, mag dan wel geen traditionele jazz-club zijn, jazz krijgt er absoluut een plek.  Sinds  begin  dit  jaar  is  Marc Staelens er manager.“Het hotel dateert uit het einde van de jaren zestig en heette toen May-fair.  In  2001  werd  het  verkocht  en vijf  jaar  later  werd  het  eigendom van de Warwick-keten die ook ves-tigingen heeft in Londen, New York, Singapore  en  de  Fiji-eilanden.  Het interieur  werd  volledig  ontwor-pen  door  de  Franse  interieurar-chitect  Jacques  Garcia,  de  man achter  het  hotel  Costes  in  Parijs.”“In ons hotel ontwierp hij alles, van decoratie  tot  stoelen  en  tapijten, van de bar tot de kamers en de ver-gaderzalen.  En  hij  ging  daarin  heel ver.  Ook  de  overdekte  buiten-  en binnentuin  zijn  van  zijn  hand.  Die laatste  richtte  hij  in  als  ‘fumoir’. 

Ideaal voor ons want we hebben een uitgebreid  assortiment  sigaren.” En  zo  belanden  we  bij  het  centrale thema van het hotelconcept: genie-ten  met  alle  zintuigen.  “Dat  leerde ik  van  een  wijnboer  in  Frankrijk,” zegt Staelens. “Die man merkte  te-recht op dat je moet eten en drinken met  al  je  zintuigen,  maar  dat  dik-wijls  een  belangrijk  aspect  uit  het oog  verloren  wordt:  genieten  moet je met passie,  in aangenaam gezel-schap  en  liefst  op  een  plaats  waar iedereen zich goed voelt. We krijgen hier heel wat zakenlui over de vloer, net als filmsterren en mensen uit de modewereld.  Maar  ook  mensen  uit totaal  andere  milieus  stappen  hier binnen.” Voortaan  richt  het  hotel  zijn  pijlen ook  op  de  jazzliefhebber.  “Ik  ben een man van vele muziekjes en hou van  Chopin,  Bach  en  zelfs  Metal-lica,  maar  mijn  voorliefde  gaat  uit naar  Frank  Zappa  en  Tom  Waits. Daarnaast had ik altijd al een zwak voor  jazz.  Nu  ik  hier  manager  ben, wil  ik mijn beroep combineren met mijn liefde voor jazz en lekker eten. Tijdens de concerten bieden we een menu aan, maar wie wil kan gratis 

naar  de  muziek  komen  luisteren en enkel een drankje bestellen. We beginnen al om 18.30 uur, zodat je zelfs  na  twee  sets  nog  op  tijd  naar huis  kan.  Al  gebeurt  het  wel  eens dat  de  muzikanten  een  derde  set willen  spelen  omdat  ze  de  sfeer  zo goed vinden.”“Een  gouden  raad  die  ik  kreeg  van Henri  Vandenberghe,  de  man  die verantwoordelijk  is  voor  het  mu-zikale  luik:  respecteer  steeds  de muzikanten. Daarom staat hier ook een  uitstekende  piano  want  er  zijn plannen  om  op  vaste  avonden  live pianomuziek te brengen. De achter-grondmuziek wordt ook zorgvuldig geselecteerd.  We  draaien  de  be-tere lounge, zoals Buscemi en Marc Moulin. Ik wil de sfeer oproepen van de salons en zalen uit de oude films van  Fred  Astaire  en  Gene  Kelly, waar mensen aan  tafeltjes zaten  te genieten  van  livemuziek  en  onder-tussen ook iets aten en/of dronken.”Belangrijk element in het hele opzet is het Belgische kwaliteitslabel. “In de  keuken  staan  lokale  producten centraal,  telkens  met  een  bijzon-der  accent.  Maar  ook  op  muzikaal gebied  trekken  we  de  lijn  door. Waarom  buitenlandse  acts  vragen als  we  in  eigen  land  genoeg  talent hebben?”

Thema-avondenMomenteel is er elke laatste woens-dag  van  de  maand  een  jazzavond 

ELSENE – Genieten van lekker eten in een hip en stijlvol decor en ondertussen nog een jazzconcert meepikken, het kan in Brussel. De place to be: het Warwick Barsey hotel. “Het heeft allemaal te maken met passie,” aldus manager Marc Staelens.

Het Warwick Barsey hotel wil met zijn jazzavonden de sfeer van de ‘salons’ van weleer oproepen.

onder  de  naam  ‘Gourmet  Jazz’. Maar  voor  Staelens  mocht  het  ge-rust wat meer zijn, dus organiseert hij tussendoor nog thema-avonden. Begin oktober was er nog een reeks van  acht  concerten  in  twee  weken tijd  waarbij  vrouwelijke  jazzvoca-listen  in  de  kijker  stonden.  Bin-nenkort zal er elke twee weken een concert  plaatsvinden.  En  uiteraard staan  ook  de  eindejaarsfeesten  bij Warwick Barsey in het teken van de jazz.Brussel heeft er dus een nieuwe in-teressante jazzplek bij. 

“In de keuken staan lokale producten centraal en ook op muzikaal gebied kiezen we voor Belgisch”

ADVERTENTIE

MONIKA GINTERSDORFER& KNUT KLASSEN

APRÈS NOUSC’EST NOUS 9 & 10/1119:00!!! KAAISTUDIO’SCLASH TUSSEN AFRIKA EN EUROPA, IN 4 VOORSTELLINGEN OP 2 AVONDEN.

KAAITHEATER & DEBUREN STELLEN VOOR

HOLLANDSEBERGEN 22/11>8/12 KAAISTUDIO’SEEN FIJNE SELECTIE THEATER UIT NEDERLAND: LAURA VAN DOLRON, SCHWALBE,MAATSCHAPPIJ DISCORDIA EN DE VEERE.

JAN DECORTE/BLOET & DE ROOVERS

SCHILLER/TASTEN8, 9 & 10/1120:30 KAAITHEATERDECORTE PAKT FRIEDRICH SCHILLER AAN! WERELDPREMIÈRE

WWW.KAAITHEATER.BE

KAAITHEATER, DANSCENTRUM JETTE & JETHERFST FESTIVAL STELLEN VOOR

LES SLOVAKS

FRAGMENTS 16 & 17/11 20:30 + 18/11 15:00KAAITHEATEREEN EXPRESSIEVE & GRAPPIGE DANSVOORSTELLING OVER HET LEVEN DAT WE DENKEN TE LEVEN.

Kaaiad BDW 121031.indd 1 10/10/12 11:33

© MARC GYSENS

BDW 1351 PAGINA 19 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

In dit appel- en perenseizoen draaien de stroop-fabrieken op volle toeren. De stroop die wordt in-gekookt is een veelzijdig product, een oude vorm van ‘duurzaamheid’: hoe met weinig (gemengd fruit) véél maken.

Onze  voorvaders  keken  met  lede  ogen  naar  zo-veel  gevallen  fruit  uit  de  tuin.  Valappels  bewaren niet. De  fruittelers  in het Pajottenland spraken  in een  goed  oogstjaar  alle  vrienden  en  familieleden aan  met  “hebben  jullie  geen  appels  nodig?”.  Wie ze  kende  deed  alsof  hij  niet  thuis  was,  want  van overal kwamen appels, peren en ander overtollig of beschadigd fruit. Na het inmaken van een winter-lading compote (voor bij de zwarte pensen), was de inspiratie op.“Niets  slimmer  dan  een  mens,  maar  hij  moet  le-ven”,  zei  mijn  vader.  Die  overvloed  aan  zoet  fruit was  ideaal om zich  voor  te bereiden  op een  lange hongerige  winter.  Paleovoedingsspecialisten  zien hierin  de  reden  waarom  we  verdikken:  vruchten-suiker  of  fructose.  Door  evolutie  is  ons  lichaam aangepast  aan  die  herfstovervloed  van  fruit.  Ons lichaam  kreeg  een  flinke  dosis  fruitsuiker  te  ver-werken,  wat  de  rest  van  het  jaar  niet  voorkwam. Dit was een signaal, zo zeggen die specialisten, om reserves op te slaan, want onbewust ‘begreep’ ons lichaam dat er een periode van tekort op komst was en werden de reserves opgeslagen als vet. Fructose  is  vandaag  hét  industriële  zoetmiddel bij  uitstek. Het wordt gewonnen  uit Amerikaanse maïs en aldaar sterk gesubsidieerd. Fructosesiroop uit  maïs  (High  Fructose  Corn  Sirop,  HFCS)  gaat vandaag  zowat  in  alles,  zo  goedkoop  is  het.  Het klopt de andere voedingssuikers, glucose en galac-tose,  met  lengtes.  We  eten  dus  het  hele  jaar  door fructose en vaak nog in verborgen vorm. En dat zou dé reden zijn van de obesitasepidemie.Het mooie fruit werd vroeger te bewaren gelegd in appelkasten, het lelijke leverde appelmoes, van de rest  werd  nog  heel  wat  gemaakt.  Men  kon  er  sap van trekken, zoals mijn oom deed. Hij had daarvoor een sapsteriliseerder. Sommigen lieten dat sap ver-gisten tot cider. Wie echt veel had, distilleerde van de cider ook calvados (al heette dat in onze streken 

anders).  Cider  was  ook  niet  al-leen  voor  slemppartijen,  maar 

voor  allerhande  huiselijke  taken had  men  azijn  nodig,  die  gemaakt 

wordt  van  cider.  En  wie  héél  veel  ap-pels  en  peren  (en  kweeën,  en  bessen  en 

wat  nog  al  meer)  had,  die  kookte  dat  in  tot stroop.  De  pulp  die  daarbij  overbleef,  was  ook 

niet verloren: die ging naar de beesten. Eén van de redenen waarom boeren dieren hielden (varkens,  kippen,  konijnen  koeien),  was  om  over-schotten te laten omzetten in vlees. Bedenk dat ap-pels  duurder  zouden  zijn  (want  minder  renderend) als men daarmee niet ook dieren zou kweken. Het-zelfde  geldt  trouwens  voor  bier.  Bij  sommige  olie-gewassen  is  het  afgeleide  beestenvoer  (perskoek) waardevoller dan de olie zelf.Bij onze voorouders, voor de tijd van goedkope riet-suiker  en  Haspengouwse  bietsuiker  (sinds  Napo-leon)  was  stroop  het  universele  zoetmiddel,  naast de duurdere honing. Stroop ging  in alles waar een zoete toets bij nodig was.Bekijk  de  volgende  keer  dat  u  een  pot  stroop/gelei koopt het plakkende goedje eens met andere ogen. Ergens  werden  lelijke  appels  in  hun  geheel  ge-stoomd en dan geperst of gecentrifugeerd. De even-tuele maden en wormen zorgden voor extra prote-ine, al beweren de huidige producenten allemaal dat zoiets niet meer gebeurt. En dan wordt alles in grote installaties ingedikt. En nog ingedikt. Het sap bevat niet alleen suiker, maar omdat het van ongeschild fruit  wordt  gemaakt,  ook  heel  wat  pectine.  Dat  is een  lijmstof  die  heel  handig  is  om  voeding  dik  te maken. Stroop kan lopend zijn, en dan noemen wij het siroop. Aangelengd met water geeft dat een zoet drankje. Maar dat kan eigenlijk evengoed met dikke stroop. Kwestie van even warm maken en oplossen. Hoe  verder  men  indikt,  hoe  steviger  het  resultaat. Tot je de zogenaamde ‘pâte de fruit’ krijgt, dat heer-lijke snoep.Er  wordt  gezegd  dat  stroop  typisch  is  voor  de  Be-nelux. In Amerika (apple butter) wordt het product geassocieerd  met  de  Pennsylvania  Dutch,  afstam-melingen van kolonisten uit onze streken. Maar ver-gelijkbare stropen komen ook wel elders voor. Zowel de Turken als de Zwitsers maken dikke, smeerbare stroop  van  druiven.  Die  laatsten  noemen  dat  ‘vin cuit’.Goede stroop wordt uitsluitend van  fruit gemaakt. Er zijn producenten die er suiker aan toevoegen, wat 

in de grond belachelijk is. Stroop is immers van oor-sprong een alternatief voor suiker. Anderen spelen het  subtieler  en  voegen  tijdens  het  indampproces bietensap toe. Dat klinkt niet als suiker, maar is het natuurlijk  wel.  Waarvoor  teelt  men  anders  suiker-bieten?  In sommige goedkope stropen zit bijna al-leen bietensap.  En dan is er de Luikse stroop. Dat is een bereiding op basis van stroop, maar de produ-cent beweert nergens dat het om zuivere appel- en perenstroop gaat. Er zouden zelfs dadels  in de be-reiding gaan.Maar de allerbeste appel- en perenstroop is de zui-vere.  Zoals  die  van  de  tuinbouwschool  Horteco  in Vilvoorde. Ga maar eens proeven. Smakelijk.

nick.trachet@bdw.be

De hele reeks nalezen?www.brusselnieuws.be/trachet

Stroop

BRUSSEL EN DE WERELD CULINAIR ONTDEKT

Nick Trachet

ADVERTENTIE Er zijn producenten die suiker toevoegen aan stroop, wat in de grond belachelijk is. Stroop is immers van oorsprong een alternatief voor suiker

M�� �� ����� ��� ��� B������� H������������� G�����

www.fedsvk.be

02 412 72 44

Verhuur uw woning zorgeloos

Gegarandeerde huur elke maand

Verzekerd verhuurbeheer

Onderhoud van uw woning

Steun voor de renovatie

Fiscale voordelen

SOCIALE VERHUURKANTOREN

© N

ICK

TRA

CH

ET

Met  het  duo  van  vibrafonist  Bart Quartier  (Kris  Defoort  Dreamtime, Brussels  Jazz  Orchestra)  en  pianist Bart  Van  Caenegem  (Frivole  Fram-boos,  Delvitagroup)  heb  je  alvast een goede reden om de proef op de som  te  nemen.  Hun  muziek  past perfect in dit kader. Het duo bracht vorig  jaar  de  cd  Profiles  (W.E.R.F.) uit,  opgenomen  in  de  concertzaal van  het  Koninklijk  Conservatorium in Brussel. De  twee baseerden zich op ‘Children’s Songs’ van Chick Co-rea  en  creëerden  voor  de  gelegen-heid  vierentwintig  miniatuurtjes, 

van sfeervol ingetogen tot feestelijk huppelende  deuntjes.  Door  hun  er-varing bij diverse groepen weten ze live dit repertoire uit te bouwen tot een gevarieerd en  toegankelijk pro-gramma met een dosis humor.

� Georges�Tonla�Briquet

Warwick Barsey Hotel, Louizalaan 381-383, 1050 Brusselwww.warwickbarsey.comBart Quartier & Bart Van Caenegem op 28-11 om 18u30.

BDW 1351 PAGINA 20 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

Georges Lebouc: “Ik hou zielsveel van het Brussels. Die rijkdom aan uitdrukkingen, waanzinnig.”

I n  het  halletje  van  Leboucs  comfortabele appartement  word  ik  begroet  door  een authentiek  samoeraiharnas.  En  door  een 

kwispelstaartende  viervoeter.  Samou  wil niets  liever  dan  spelen  met  mij,  ik  wil  niets liever  dan  luisteren  naar  Leboucs  ontboeze-mingen.“Je  suis  l’echte  Brusseleir  par  excellence.  Ik ben  niet  alleen  hier  geboren,  ik  ben  ook  een Zinneke in de ware betekenis van het woord. Mijn vader was een Parisien die op zijn 19de naar Brussel is verkast, mijn moeder een ech-te Brusseles van Vlaamse afkomst. Ik ben ge-boren op twee passen van de Grote Markt. In de Spoormakersstraat, waar vroeger het luxe-hotel was dat in 1851 zijn deuren opende toen Napoleon  III  aan  de  macht  kwam  en  dat  als toevluchtsoord diende voor Franse ballingen.”“Ik draag dus  twee verschillende culturen  in mij en daar ben  ik  trots op, maar  ik ben wel opgevoed in het Frans. Mijn vader, die op zijn 75ste gestorven is, heeft in de 56 jaren dat hij in Brussel heeft rondgelopen nooit een gebe-nedijd woord Nederlands geleerd. Wat wil je, een Fransman. Het enige dat hij kende was de zwette teif, de schoppendame in het kaartspel. Het belette hem echter niet wekelijks ‘Dialo-gue  de  la  semaine  par  Virgile’  in  het  week-blad Pourquoi Pas? te verslinden. Een rubriek waaraan  ik  later zes boeken heb gewijd. Ge-sprekken in het Brussels, tussen Brusselaars. Uit het leven gegrepen, met alle beledigingen en zwans van dien. Mijn vader verslond ze en hij begreep ze zelfs omdat de context zo goed geschetst was. Maar voor de rest was het thuis al Frans wat de klok sloeg, er werd geen woord Nederlands  gesproken,  wat  maakte  dat  ik  al jong een echte francofoon ben geworden.”

VeelschrijverTaal,  het  is  ook  steeds  een  dada  geweest. Tot aan zijn pensioen is Lebouc leraar Frans, Spaans  en  Italiaans  geweest  in  een  school 

voor  documentalisten.  Spaans  en  Italiaans leerde hij op zijn vele reizen. “Wat ik daar ge-zaaid  heb  is  nuttig  gebleken  in  mijn  tweede leven, dat van essayist. Overal in Brussel heb ik oud-studenten op interessante plaatsen. In de Koninklijke Nationale Bibliotheek, de ULB, het Europees Parlement... Als er researchwerk te doen is, volstaat een belletje om de rode lo-pen uitgerold te krijgen.” Leboucs  eerste  werk  verscheen  in  1990,  nu, 22 jaar later staat de teller op 47. “Enkele ja-ren voor mijn pensioen heb ik van Les Editi-ons Marabout de vraag gekregen om een me-thode  uit  te  schrijven  om  Italiaans  te  leren. Tot  vandaag  is  het  mijn  bestseller  gebleven, met 63.000 exemplaren. Het boek was uitge-komen kort voor de Schengen-akkoorden van 

kracht werden  (die het  vrije  verkeer  van per-sonen  in  Europa  mogelijk  maakten,  red.),  de Fransen sprongen erop omdat ze met het ope-nen van de grenzen andere talen wilden leren, zich voorbereiden op ‘het ergste’.” “In  totaal heb  ik voor Marabout acht boeken geschreven over Spaans en  Italiaans, daarna heb ik een onderkomen gevonden bij Les Edi-tions Labor. De FNAC had net de deuren ge-opend,  een  oud-studente  die  er  als  verkoop-

ELSENE – “Uit mijn pen komen geen romans, vloeit geen poëzie. Ik schrijf over taal, geschiedenis. Soms komisch, soms ernstig. Mensen kennen mijn boeken, maar ze kunnen er geen gezicht op kleven. Bij romanciers ligt dat net omgekeerd. Amelie Nothomb bijvoorbeeld, die hier haar vader nog geregeld komt bezoeken, vermomt zich omdat ze niet wil herkend worden op straat. Daar heb ik geen last van.” Georges Lebouc, taalleraar met pensioen, begon 22 jaar geleden aan een tweede leven als essayist.

‘Fiere Brusselaar, fiere Belg’

Georges Lebouc, essayist

“Brussel, het is eigenlijk mijn stad niet meer, het is mijn dorp geworden. Mijn dorp dat m’n hart heeft gestolen”

ster werkte zei me: ‘Weet u, mijnheer Lebouc, er  bestaat  een  excellent  Brussels  woorden-boek,  geschreven  door  Louis  Quiévreux  dat helaas  niet  meer  verkrijgbaar  is.  Zou  u  er misschien een kunnen schrijven?  ‘Dat kan  ik niet,’  dacht  ik  bij  mezelf,  ‘maar  waarom  niet een  cursus  Brussels  schrijven?’.  Een  beetje in  Assimil-stijl  (op  basis  van  intuïtieve  as-similatie, red.), maar dan op komische wijze. Les Editions Labor hapte toe, ik was opnieuw gelanceerd  en  werd  —  de  mensen  kleven  nu eenmaal graag etiketten — ‘de Brusseleir’. Er volgden verschillende opdrachten.”Daarna  schreef  Lebouc  nog  voor  twee  an-dere  uitgeverijen:  Racine  en  Avant-Propos. “Bij  Racine  ben  ik  goed  gevallen  omdat  ik daar  onder  meer  mocht  schrijven  over  de dialogen  van  Virgile.  Zes  boeken.  Een  an-thologie waarvoor  ik de  teksten koos en ver-taalde,  vergezeld  van  commentaar  en  histo-rische  duiding.  Ik  heb  er  ook  een  boek  over de  straatnamen  van  Brussel  geschreven, Histoires anecdotiques des rues de Bruxelles. Een succes, waarop de uitgever verschillende boeken  over  Brussel  heeft  gecommandeerd. Toen  een  directeur  bij  Racine,  met  wie  ik bevriend  was  geraakt,  zijn  eigen  uitgeverij oprichtte,  ben  ik  hem  gevolgd.  Voor  Avant-Propos  schrijf  ik  nu  nog  steeds.  Onder  meer een  boek  over  de  eigennamen  die  zelfstan-dige  naamwoorden  zijn  geworden.  2.500 heb  ik  er  gevonden,  goed  voor  650  pagina’s. Mijn  jongste  werk  is  dan  weer  een  woor-

denboek  van  Franse  dialecten.  Met  daarin enkel  erotische  woorden.  Amusant  dus”. “Schrijven, het is een droom die laat is uitge-komen. Maar  ik was goed voorbereid. Van  in mijn jeugd heb ik verwoed documentatie ver-zameld. Over van alles en nog wat. Beeld u in hoe blij ik was toen de pc zijn intrede deed, ik ben een van de eerste trouwe gebruikers. Zo-dra ik genoeg materiaal heb over iets voor een boek, dan schrijf  ik het. Mijn boeken hebben zich dus gespreid over een leven lang geschre-ven”.

ZwanzersNog een van Leboucs werken: Comment engu-eler son prochain en Bruxellois, Hoe zijn naaste uitschelden in het Brussels. Een boek met ook honderd favoriete plekken in Brussel. Of nog, twee Robbedoes-albums in het Brussels. “Ik hou zielsveel van het Brussels. De rijkdom aan uitdrukkingen, waanzinnig. Ik spreek het niet,  ik benader het als  linguïst. Maar  ik be-grijp alles, al kan ik niet alles uitleggen omdat er nooit een echte Academie is geweest zoals L’Academie  Francaise,  die  al  sedert  1635  be-staat. Die Robbedoezen, dat was iets helemaal anders dan wat ik gewoonlijk deed. En ik deed het met veel plezier, want ik hou van verande-ring, ik heb een hekel aan het opkleven van eti-ketten. ‘Monsieur dit’ zijn, ‘mijnheer dat’ zijn, het interesseert me geen zier”. “Ik  hou  ook  van  de  zwans.  Brusselaars  zijn zwanzers. Dat heb ik pas echt goed begrepen 

Samou, de hond van Lebouc, die zelf een Zinneke pur sang is.

© MARC GYSENS

BDW 1351 PAGINA 21 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

FREDDI SMEKENS

Fleereflooiter

B russelaars van den aave stempel,  een beetje in de aard van ondergetekende en  sommige  van  zijn  lezers,  zullen 

ongetwijfeld  nog  gehoord  hebben  van  het café Baa Wiske de Flooiter. Ik haal de naam van die afspanning hier even aan om erop te wijzen  dat  Wiske  uiteraard  een  dame  was en onze uitdrukking ne flooiter alleen in het mannelijk gebruikt wordt. Geen sprake van ’n flooitster  dus.  En  dus  al  evenmin  van  ’n fleereflooitster. Vandaar misschien het mis-verstand dat alle fleereflooiters tot het man-nelijk geslacht behoren. Voor  de  dames  onder  mijn  geachte  lezers zou  ik  haast  durven  beweren  dat  het  te-genovergestelde  eerder  waar  is.  Om  het deze  week  over  ne fleereflooiter  te  hebben, kan  ik  moeilijk  anders  dan  de  fleereflooiter even, zo niet wat uitgebreid aan het woord te laten. Het eerste wat ik daarbij wil opmer-ken, waarde  lezer,  is dat  in elk van ons ne fleereflooiter  schuilgaat.  Bij  de  ene  persoon komt die uiteraard meer aan bod dan bij de andere. Maar we zouden geen mensen zijn moesten we zelf kunnen beslissen wanneer daan fleereflooiter zaaien goesting of zaaien zin kan don. Alvorens het karakter en de psyche van die fleereflooiter  verder  te  ontleden,  staan  we even  stil  bij  de  stoere  beschrijving  ervan. Sommigen  zien  er  iemand  in  die  door  het leven  gaat  zonder  veel  nuttigs  te  doen.  Ik zal  hierna  proberen  uit  te  leggen  waarom ik die omschrijving even pessimistisch als defaitistisch  vind.  Anderen  daarentegen beschouwen hem of haar eerder als een in-dividu dat zonder zorg en zijn dagen invult. Deze definitie zou ik met wat meer overtui-ging kunnen en willen onderschrijven. Mas-scheen moot ik wel nek het gedacht vroege van de fleereflooiter ede mei on ‘t leize es wa ‘k op deize aaigeste moment on ‘t schraaive zaaien. Iets  wat  ik  bij  deze  met  gepaste  soes  ook doe.  Die  fleereflooiter  stipt  aan:  “Ik verkees de beschraaiving ‘zonder zorg’ vier bauwen ‘helemaal zorgeloos’.” Wie zou ik zijn, waarde lezer om die fleeref-looiter zijn bedenking niet onvoorwaardelijk bij te treden. De vraag is en blijft natuurlijk 

of  de fleereflooiter woevan sproeke echt zon-der zeurge es. Een vraag die, althans volgens mij,  velen  van  ons  onbeantwoord  zullen moeten laten. Waarmee ik ook niet wil be-weren  dat  ne fleereflooiter zaaien  altijd  een vorm van pose aannemen is of eventueel ci-nema speile. Het tegendeel zou ook hier wel eens waar kunnen zijn. Met beschrijvingen in  de  aard  van  ‘een  nietsnut’,  ‘een  boeme-laar’, ‘een lapzwans’ of ‘een lanterfant’ ga ik helemaal niet akkoord. Ni da ’k hee ‘n lans wil breike vè de fleereflooiter in maa en daan in alle andere, mo doe zaaien grenzen ede we beider respecteire. Uiteraard  laat  ik het  tra-ditiegetrouw aan de  lezer over om zelf een gepaste beschrijving voor ne fleereflooiter op een schaaltje aan te bieden of eventueel uit zijn of haar mouw te schudden.Misschien een woordje over mijn eigen visie op  die  fleereflooiter.  Persoonlijk  beschouw ik hem of haar als een eerder sympathieke verschijning. Om het op zijn, of beter gezegd ons, Brussels uit te drukken, waarde lezer: “Eemand dee ieder comfortoebel in den oem-gang es”.  Uiteraard  sluit  ik  daarbij  niet  uit n betche vè maainen aaige winkel te spreike. Temeer omdat ik van oordeel ben dat in elke fleereflooiter oek ne serieuze mens zit. Het zal de  lezer hoogstwaarschijnlijk niet  verwon-deren dat ik opmerkingen in de zin van: “De fleereflooiter-psycholaug es waal goo beizig!” met een gerust geweten naast mij neerleg. Wat  ik  wel  wil  benadrukken  is:  Lot ons de fleereflooiter in ons ni mooikeurve of ‘n dwangbuis oendoon wanier daan zeulfde flee-reflooiter wakker weut en zaaie nek ooitstekt. En  ik  meen  geen  moralist  te  zijn  wanneer ik  beweer  dat  de fleereflooiter in ons, giene dictateur moot of mag weude. Dat laatste zou misschien niet onze ondergang betekenen, maar wel een vertekening van de dagelijkse werkelijkheid tot gevolg hebben. Ik hoor, bij alles wat voorafging, waarde le-zer, dat ik de fleereflooiter in maa ni al te veul de pen hem afgepakt. Want als er een ding is dat  ik wil  vermijden wat de fleereflooiter  in mij  en  in  het  algemeen  betreft,  dan  is  het met hem in de clinch te gaan of er bool mei te hemme. Dit gezegd zijnde fluit ik hier af.

door  het  verhaal  van  een  professor  aan  de VUB, een zekere Baetens. Die brave man had gedoctoreerd met een thesis over het Brussels. Een turf. Als je de thesis leest als Brusselaar die het dialect kent, lig je meer dan eens in een deuk. De mensen die de brave man had geïn-terviewd voor de thesis, hadden van bij woord één begrepen dat hij geen enkele binding had met zijn onderwerp. Wat maakte dat ze hem onbestaande dialectwoorden in de nek draai-den,  met  een  compleet  verzonnen  uitleg.  En dat  is allemaal in die thesis terechtgekomen. Hilarisch.”“Brussel, het is eigenlijk mijn stad niet meer, het is mijn dorp geworden. Mijn dorp dat m’n hart heeft gestolen. Veel meer dan Parijs, waar mijn vrouw en ik een week per maand wonen, omdat  onze  dochter  daar  leeft  en  werkt,  en onze twee kleinkinderen er opgroeien. Brussel is een stad die geen stress kent, de menselijke 

ONS MAILEN? Al onze mailadressen zijn volgens dezelfde structuur opgebouwd: voornaam.naam@bdw.be (losse bestanddelen van voornaam of naam aan elkaar, en zonder trema’s, verbindingsstrepen en andere tekens).

REDACTIE BRUSSEL DEZE WEEK Flageyplein 18, 1050 Elsene, 02-226.45.40, fax 02-226.45.69, info@bdw.be, www.bdw.be. ABONNEMENTEN Josiane De Troyer (abo@bdw.be), 02-226.45.45, fax 02-226.45.69. Gratis binnen het Brussels hoofdstedelijk gewest. Rest van België 15 euro per jaar; IBAN: BE07424552982266, BIC: KREDBEBB van vzw Brussel Deze Week. Buiten België 25 euro per jaar. DISTRIBUTIE EN PROMOTIE Ute Otten (ute.otten@bdw.be), Paul De Weerdt. RECLAME IN BDW Rika Braeckman (rika.braeckman@bdw.be), 02-226.45.41, 0477-97.21.27, fax 02-226.45.69. OPLAGE 70.490 exemplaren. HOOFDREDACTIE Anne Brumagne (anne.brumagne@bdw.be). EINDREDACTIE Katrien Stroobants (katrien.stroobants@bdw.be). REDACTIE Jean-Marie Binst (jeanmarie.binst@bdw.be), Christophe Degreef (christophe.degreef@bdw.be), Bettina Hubo (bettina.hubo@bdw.be), Patrick Jordens (patrick.jordens@bdw.be), Steven Van Garsse (steven.vangarsse@bdw.be), Danny Vileyn (danny.vileyn@bdw.be). REDACTIE-SECRETARIAAT Isabelle De Vestele (isabelle. devestele@bdw.be), Gerd Hendrickx (gerd.hendrickx@bdw.be). MEDEWERKERS Michaël Bellon, Lieven Bulckaert, An Devroe, Eva Hilhorst, Ilah, Wauter Mannaert, Francis Marissens, Karolien Merchiers, Niels Ruëll, Bruno Schols, Tim Schoonjans, Freddi Smekens, David Steegen, Benjamin Tollet, Georges Tonla Briquet, Nick Trachet, Steven Vandenbergh, Tijs van den Boomen, Karel Van der Auwera, Matthias Vanheerentals. FOTOGRAFEN Bart Dewaele, Sander de Wilde, Anja Galicia, Marc Gysens, Ivan Put, Herman Ricour, Dieter Telemans, Saskia Vanderstichele, Jo Voets. VORMGEVING Peter Dhondt (peter.dhondt@bdw.be). FINANCIËLE ADMINISTRATIE Manu De Hertogh (manu.dehertogh@bdw.be). VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Anne Brumagne, BDW, Flageyplein 18, 1050 Elsene. ALGEMENE DIRECTIE Marijke Vandebuerie (marijke.vandebuerie@bdw.be). Brussel Deze Week wordt gedrukt op de persen van de nv Roularta, Meiboomlaan 33, 8800 Roeselare en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

warmte  is  onmiskenbaar.  En  dan  België,  de Belgen zijn dikwijls klagers, maar  in het bui-tenland zijn ze vol  lof over hun  landje, en te-recht. Enkele dagen geleden heb ik nog een in-terview gehoord met Patrick Roegiers, die net een succesvol boek heeft uitgebracht. Roegiers zei – en hij heeft overschot van gelijk: “België is een land dat gemaakt is door kunstenaars en naar de knoppen is geholpen door de politici. Wij hebben zoveel grote namen voortgebracht in de wereld van kunst en cultuur, wij mogen ons  met  recht  en  reden  de  bakermat  van  het surrealisme noemen. Je hebt natuurlijk Dali, je hebt natuurlijk Breton, maar wie eerlijk is kan er niet naast dat Delvaux en Magritte huns ge-lijke niet kennen. Het zit  in onze genen. Ook onze  bescheidenheid  spreekt  voor  ons.  Een Fransman hoeft maar een pietluttigheid uit te vinden en het kot is te klein, dan moet de hele wereld het weten. Terwijl België meer dan zijn deel  heeft  gedaan,  maar  er  niet  mee  te  koop loopt.  In het begin van de 20ste eeuw waren wij zelfs de tweede grootste industriële macht van de wereld. Wij hebben als piepklein landje heel  grote  schilders  voortgebracht,  musici, uitvinders.  Wij  hebben  tien  Nobelprijzen  ge-kregen...” � Karel�Van�der�Auwera

www.georgeslebouc.be

De hele reeks nalezen? www.brusselnieuws.be/ingesprekmet

BDW 1351 PAGINA 22 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

BRUSSEL – Cédric Van Wassenhove (19) is een golfer met een plan. Op sportief vlak liet hij zich al opmerken met onder meer een Europese titel. Dit seizoen won hij zowel een belangrijk proftornooi als de Flanders Open, telkens met een baanrecord. Maar het leven is meer dan sporten alleen. Hij zet de komende jaren zijn studies voorop, maar zonder zijn ambitie te verliezen.

“Ik kreeg vrij snel te horen dat ik het potentieel had om Belgisch kampioen te worden,” vertelt Van Wassenhove. “Dat geeft wat druk, maar ik voelde het niet negatief aan. Het is wel leuk om te horen dat je talent hebt in de sport die jouw passie is. Die strijd met jezelf - het gaat alleen tussen jou en dat balletje - dat sprak me vooral aan. Ik heb ook wat getennist, maar toen ik be-gon met golfen was ik meteen verkocht.”Sinds zijn tiende is golfclub Ravenstein de thuisbasis van de jonge golfer. Na jaren hard werk begon hij op zijn veertiende met compe-tities, om amper een jaar later al de verwachte Belgische titel binnen te halen. Zijn doorbraak volgde in 2010 toen hij in Turkije het Europees kampioenschap voor landenteams won met onze nationale ploeg.“We stonden in de finale 3-3 gelijk met Noor-wegen en ik moest de beslissende partij spe-len. Vergelijk het met de penalty’s in het voet-bal, één hole besliste over de winnaar. Het was ongelooflijk spannend. Er rustte enorm veel druk op mijn schouders. Op zo’n moment is het belangrijk rustig te blijven en goed te ade-men om jezelf onder controle te krijgen. Toen die beslissende bal erin ging, volgde een grote vreugde-uitbarsting. Dat is bij uitstek mijn

Cédric Van Wassenhove: “Ik wil in de top 100 bij de amateurs geraken.” © MARC GYSENS

‘Je moet durven dromen’Golf > Talentvolle Cédric Van Wassenhove keert ontgoocheld terug van WK

de CLUB

Kilt niet verplichtBrussels Dance Scottish, traditie zonder show

BRUSSEL – De internationale gemeen-schap brengt haar gewoontes en tradities mee naar Brussel. Bij de Schotten hoort daar een typische countrydans bij. Brussels Dance Scottish organiseert die traditie al bijna veertig jaar.

“Tot vorig jaar gingen we door het leven als de, hou u klaar, Saint Andrew’s Church Scottish Country Dance Group in Brussels,” vertelt le-rares Anne Scobie (55). “We dansten tot dan in de kelder van de kerk aan de Vleurgatse-steenweg en dat al sinds 1973. De dame die alles organiseerde was 87 en besloot ermee te stoppen. Daar maakten we gebruik van om de naam te veranderen en naar de Pianofabriek te verhuizen. We hebben onze harde vloer in-geruild voor een echte dansstudio.”Brussels Dance Scottish is een pion in een web van Schotse dansclubs die over heel de wereld te vinden zijn. Zo telt onze hoofdstad ook de Caledonian Society, maar beide clubs hebben een ander doel. “Zij concentreren zich veeleer op bals en lokale evenementen, terwijl

wij vooral met grote evenementen bezig zijn. Elk jaar organiseert een Schotse dansclub uit België, Frankrijk, Nederland of Duitsland om de beurt een groot bal en daar zijn we stee-vast op aanwezig. Eigenlijk zijn onze lessen een voorbereiding op die bals, waar samen gedanst wordt en waar ook lessen plaatsvin-den.”“Schotse countrydans telt meer dan tiendui-zend dansen en het repertoire blijft groeien. Sommige van die dansen gaan terug tot de achttiende eeuw, anderen zijn nog maar een week oud. Er zijn drie verschillende snelheden (jig, reel en strathspey) en de koppels worden in verschillende combinaties opgesteld. Je kunt het wat vergelijken met een volksdans, maar het voetenwerk is zeer precies. Dansers zonder partner zijn ook welkom bij ons. Zij worden tijdens de les wel aan iemand gekop-peld.’

Geen RiverdanceIn de Pianofabriek is plaats voor beginnelin-gen tot gevorderden. Meestal stijgt het niveau Brussels Dance Scottish, countrydans met het fijnere voetenwerk.

© MARC GYSENS

BDW 1351 PAGINA 23 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

mooiste moment. Sindsdien zijn de verwach-tingen over mijn prestaties ook wel wat ge-groeid.”Die verwachtingen zette Van Wassenhove kracht bij toen hij na zijn secundaire studies één jaar lang voluit voor het golfen ging le-ven. Tot dan stonden wekelijks drie trainin-gen op het programma, maar als achttienja-rige werd hij plots elke dag ondergedompeld in het golfspel.“Na drie maanden training in Florida ben ik toen in heel Europa tornooien gaan spelen. Alles verliep goed en mijn niveau ging de hoogte in. Het was echt een prachtige peri-ode. Maar ik heb toch beslist om Economie te gaan studeren in Louvain-la-Neuve. Dat was een bewuste keuze. Zo heb ik iets om op te-rug te vallen, en trouwens, topgolfers van 45 zijn geen uitzondering.”“Na mijn studies beslis ik of ik voluit voor het golfen ga. Het is bemoedigend dat ik nog

altijd vooruitgang maak, maar ik besef dat ik nog in alle facetten van het spel moet ver-beteren. Het komt er nu op aan om hard te werken en dan zie ik wel waar ik uitkom. Ik ben nog maar negentien en de gooi naar een profstatuut is nog verre toekomstmuziek.’

Het Colsaerts-effectDe golfsport breekt ondertussen door in ons land, en dat vooral dankzij Nicolas Colsaerts.

De prestaties van de Brusselaar op de be-faamde Ryder Cup waren zelfs live op de tele-visie te zien. Het Colsaerts-effect zindert na. “Ik voel dat wel,” reageert Van Wassenhove. “Er wordt meer over onze sport gesproken, zelfs vrienden die er eigenlijk geen interesse in hebben, praten erover. Het is goed voor de sport, we bereiken een breder publiek. De fe-deratie probeert de sport ook toegankelijker te maken. De kritiek dat het geen echte sport is, lach ik weg. Probeer het zelf maar eens. Zowel fysiek als mentaal vraagt golf veel van je.”Onze nationale golfploeg hoopte de sterke prestaties van Colsaerts een Belgisch vervolg te geven tijdens het wereldkampioenschap voor amateurs begin oktober. 72 landen vaardigden er hun drie beste spelers af. Cé-dric Van Wassenhove reisde mee naar Tur-kije, maar blijft met een gemengd gevoel ach-ter na een 34ste plaats. “We hadden een zeer goed team, maar onze prestatie was er niet naar. We hadden gewoon een slechte week. Het niveau lag er ook wel hoog. Staar je niet blind op dat woord amateur, want dit zijn de beste spelers die (nog) niet professioneel zijn. Het is de stap voor het profstatuut. Al de bes-ten hebben er gespeeld, zelfs Tiger Woods.”Met het begin van de herfst schakelt Van Wassenhove de komende weken wat terug. Hij zal vooral in fitnessclub Aspria La Ra-sante te vinden zijn, waar hij onder meer aan krachttraining zal doen om zijn lang spel te verbeteren. Op dit moment is hij een week in Chicago aan het trainen.“Ik zou graag binnen afzienbare tijd in de top honderd bij de amateurs geraken. Momenteel bengel ik rond de vijfhonderdste plaats, maar dat klassement geeft de waardeverhoudingen niet goed weer. Je moet veel grote toernooien spelen, vaak in Amerika, om veel punten te verzamelen. Dat is niet gemakkelijk te com-bineren met mijn lessenprogramma. Maar ik ga toch proberen om de komende seizoenen aan meer grote toernooien deel te nemen. Ik ben dus wel ambitieus, maar ik besef dat het niet gemakkelijk wordt. En als ik moet kie-zen, dan kies ik voor mijn studies. Maar dat neemt niet weg dat je moet durven dromen. En dat doe ik.’

� Tim�Schoonjans

“Het was een bewuste keuze om te gaan studeren. Dan heb ik iets om op terug te vallen, en trouwens, topgolfers van 45 zijn geen uitzondering”

Oktober. De traditionele trainerscarrou-sel kan beginnen. Het eerste slachtoffer is de beminnelijke Ron Jans, de coach van Standard. RSC Anderlecht heeft hem een paar weken langer gegund door in Luik te gaan verliezen. De Luikse spelers betreuren zijn ontslag en hebben dat collectief laten weten, maar daar koopt hij niets voor. AA Gent heeft dezelfde dag gebroken met Trond Sollied. Gantoise streeft er al jaren naar om een blijvertje aan de top te worden. Ook het stadsbestuur helpt om de ambitie waar te maken. De burgemeester en de col-lega’s hebben groen licht gegeven om een nieuw stadion te bouwen. Dat zou in juli 2013 in gebruik genomen worden. AA Gent is de eerste club in België met een gloed-nieuw stadion. Een eeuwigheid geleden. Met dank aan het stadsbestuur, de grootste bondgenoot van de club. Nieuwe infrastruc-tuur betekent ook meer druk. Het nieuwe stadion zal gebruikt moeten worden. Daar-om moet AA Gent volgend seizoen zeker Eu-ropees gaan en dus zal het voortdurend top vier moeten spelen. Ook FC Brussels heeft zijn trainer ontsla-gen. De Brusselse club beleeft een zware sportieve crisis en staat laatste met vier punten na tien wedstrijden. Of de onervaren Nourredine Zaiour hier schuld aan heeft, is nog maar de vraag. Elke trainer moet roeien met de spelers waar hij over beschikt. Vraag het maar aan Ron Jans. Didier Beugnies, ex-profvoetballer van onder meer Sporting Charleroi, neemt voor enkele wedstrijden over. We hopen op een schokeffect, want FC Brussels mag niet naar derde.Aan de andere kant van de stad is het feest. White Star Woluwe leidt de tweede klasse.

Ze zijn alvast verzekerd van de eindronde. Alle gebeurtenissen zijn verbonden. Standard heeft een nieuwe coach nodig op het ogenblik dat White Star de periode-titel wint. Het bestuur neemt onmiddellijk contact op met de jonge en relatief onbe-kende Felice Mazzu. De Italo-Belg heeft al veel meegemaakt. Hij leidde de club van de derde naar de tweede klasse en is vandaag de trotse leider. Geen wonder dat het Luikse bestuur aan hem denkt. Zijn komst wordt door Woluwe-voorzitter Farin en zijn directieleden verhinderd. Be-grijpelijk. Misschien wordt White Star vol-gend seizoen de tweede Brusselse club in de hoogste klasse. De promotie naar de elite is niet onmogelijk en het Brussels voetbal zou er wel bij varen. White Star Woluwe kan ge-schiedenis schrijven. Het zou de eerste keer zijn dat de club in eerste speelt. De Oost-Brusselse club staat, bij promotie, echter voor problemen. White Star heeft geen stadion voor de Jupiler League. Het Fallonstadion is eigenlijk al te beperkt voor tweede klasse. Als White Star zou promo-veren, suggereren sommige Brusselse voet-balliefhebbers verschillende scenario’s. De dubbele verhuizing bijvoorbeeld. Indien FC Brussels degradeert zou White Star naar het Edmond Machtensstadion kunnen verhui-zen om er zijn thuiswedstrijden af te werken en FC Brussels zou naar Woluwe migreren. Brusselse zwans? In de hoofdstad is alles mogelijk.

www.brusselnieuws.be/steegen

David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht

David SteegenZwans

VERtiCALE LOOpWEDStRijD

BRUSSEL – 466 trappen en dertig ver-diepingen moeten overwonnen worden bij de tweede trappenloop van Sheraton Brussels.

Een hardloop-wedstrijd in het trappen-huis van een hoog gebouw heeft altijd iets unieks. Tegen-

woordig bestaat er zelfs een wedstrijdcircuit dat acht wolkenkrabbers in verschillende landen aandoet. Nu heeft ook Brussel zijn trappenloop. Op zondag 18 november wordt

met het Sheraton Hotel, een van de hoogste gebouwen van de hoofdstad, beklommen: 466 trappen en dertig verdiepingen (wat – eerlijk is eerlijk – enigszins verbleekt bij de International Towerthon, waarbij de 2.058 treden van het Maleisische Menara Kuala Lumpur beklommen moeten worden).Aan het Rogierplein is er vanaf ’s morgens om de vijf minuten een start, en we stel-len u meteen gerust: u mag met de lift naar beneden. Deelnemen kost vijftien euro; de opbrengst gaat naar Unicef. Er zijn een vijf-honderdtal startplaatsen beschikbaar. In-schrijven kan nog tot en met 8 november op www.bibtiming.be.� TS

BAttLE Op DE DANSVLOER

BRUSSEL – Sous pression zet de beste dansers tegenover elkaar in een regel-recht gevecht.

De stijlen popping, locking, house en hiphop worden op zaterdag 10 en zondag 11 no-vember op hoog niveau gedanst in Cultu-reel Centrum Jacques Franck. De dansers worden op zaterdag eerst nog wat warm ge-maakt met shows (vanaf 14 uur) van onder meer TDU en Breakidipop, om vervolgens zelf de dansvloer in te nemen. Een tegen een dwingen ze een plaatsje voor de finale af.

Wie liever eerst nog wat bijleert, kan zich inschrijven voor de stages. Op vrijdag geeft de Koreaanse Khan een locking-stage, en zondag is het de beurt aan Nelson (12-15 uur). Die twee lesgevers zitten ook in de in-ternationale jury. Zij zullen op zondag vanaf 15 uur de winnaars aanduiden in de grote finale.Voor één dag betaal je als toeschouwer 12 euro; een pasje voor de twee dagen kost twintig euro. Meer informatie en inschrijven op www.souspression.com.� TS

in de loop van de les (elke donderdag van 20.30 tot 22 uur). De club telt een 25-tal leden waarvan er verrassend genoeg maar enkele Schots zijn. “Denen, Hongaren, Roe-menen; noem maar op. We tellen een tiental nationaliteiten. Veel van onze leden reizen veel, dus het publiek verandert regelmatig. Zij komen vooral voor de levendigheid van de muziek en de uitdaging. Het is ook een sociale activiteit waarbij veel plezier ge-maakt wordt.” Door de luidsprekers galmt Schotse mu-ziek waarin piano en viool populair blijken te zijn, maar ook de accordeon en de bas ontbreken niet. Een kilt dragen mag, maar moet niet. Het is nu eenmaal een stevige investering en het wordt meestal na verloop van tijd wel aangekocht voor de bals.Volgend jaar op 4 mei zullen de kilts al-vast niet ontbreken. “We vieren dan veer-tig jaar Schotse countrydans in Brussel. Op de bovenste verdieping van het Belgische stripcentrum houden we dan een bal waar Schotse muzikanten en meer dan honderd dansers aan zullen deelnemen. We hopen zo meer dansers aan te trekken. Geïnteres-seerden zijn altijd welkom. Je komt terecht in een sociale club, waar het accent niet zozeer op shows ligt. Schotse dans is ook geen showdans, het is geen Riverdance. Het belangrijkste is dat we plezier hebben en de dans levend houden.”� Tim�Schoonjans

© j

AN

SL

AN

GE

N

BDW 1351 PAGINA 24 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

BDW V

OO

R IEDEREEN VAN

9 T

OT 13

JAAR •

ZIEza

Neem een groot stuk stevig zwart papier, minstens even groot als jezelf.Leg het blad op de grond, en maak het aan de vier hoeken vast

met plakband. Leg je met je rug neer op het blad en vraag nu een vriend, broer of zus om de omtrek van je lichaam met

een potlood te tekenen. Knip de vorm van je lichaam uit.Schilder met witte verf je skelet (schedel, ledematen, vingerkootjes, ribbenkast...) op dat blad. Je kan ook alle beenderen uit wit papier knippen, en ze nadien op je ‘zwarte’ lijf kleven. Misschien moet je er een boek bijnemen over het menselijk lichaam.Wat denk je van je Siamese tweelingbroer/zus in geraamtegedaante?

© O

RÉ

LI

DOOR PATRICK JORDENS

EN ORÉLI

Dat moet natuurlijk “Halloween met Oréli” zijn. Onze vakantieartieste laat zich weer helemaal

gaan: geraamtes die tot leven komen, wolven die hartverscheurend huilen, bomen om te

verslinden... op Oréli’s verbeelding staat geen rem.

EN OP DIE VAN JOU?

Halloli met Oréween ??Ga je gang met deze teken-en knutselopdrachten!

SKELET OP WARE GROOTTE 1

© O

RÉ

LI

BDW 1351 PAGINA 25 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012

Heb je op je halloweenronde wat snoep kunnen buitmaken?

Dan is hier een tip om die snoepjes mooi bij mekaar te houden en aan je vrienden te presenteren.Zoek in de straat, een bos, je tuin naar afgevallen takken die een beetje de vorm hebben van een miniboompje. Maak in een gerecycleerde of nieuwe broodplank een gaatje met de hulp van een handige volwassene. Kleef dan je ‘boompje’ van takken met wat houtlijm in dat gaatje.Als het stevig vastzit, kan je er nu je marshmallows, lollies, en ander snoepgoed aanhangen.

Een fl ipboekje, dat is een boekje gemaakt van meerdere tekeningetjes die lijken te bewegen wanneer je snel door het boekje bladert. Een beetje zoals een tekenfi lm dus.Neem een wat steviger blad papier. Verknip het blad in kleine, maar gelijke blaadjes. Teken nu op die stukjes telkens hetzelfde skelet, maar altijd met een kleine verandering (zie tekening). Maak de veranderingen niet te ingewikkeld of te groot. Als je door het fl ipboekje bladert, zal je je skelet zien dansen. Of een vleermuis zien fl adderen. Of...Op www.fl ipbook.info/video ontdek je heel wat leuke voorbeelden.

De wolf huilt vol verlangen naar de volle maan. Vind jij het ontbrekende stuk?

DANSE MACABRE (FLIPBOEKJE)

Danse macabre (fl ipboekje)

PS: Je kan het best alle vignetten

langs de linkerzijde aan mekaar nieten, zo valt

het boekje niet uit elkaar.

SNOEPJESBOOM 4

Heb je op je halloweenronde wat snoep kunnen buitmaken?

Dan is hier een tip om die

3

2

© O

RÉ

LI

© O

RÉ

LI