BDW - editie 1478

ALS MARKETEERS BESLISSEN

N° 1478 VAN 11 TOT 18 JUNI 2015 ¦ WEEK 24: WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VLAAMS-BRUSSELSE MEDIA VZW, FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE, REDACTIE: 02-226.45.40, ABONNEMENTEN: 02-226.45.45, E-MAIL: [email protected], WWW.BDW.BE

STIKSTOF GEGRATINEERD IN DE HIPHOP.En ook: Jean Van Hamme, SuperVliegSuperMouche, Dan Deacon

AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P303153

11 0615

ALS MARKETEERS BESLISSENALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS ALS MARKETEERS BESLISSEN

Een gitzwarte dag afgelopen dinsdag voor de redacties van de Vlaams-Brusselse Media (VBM), de fusie-vzw van Brussel Deze Week, Agenda, FM Brussel, TV Brussel en Brusselnieuws.be. De raad van bestuur besloot om FM Brussel per 30 juni op te doeken. En onze hoofdredacteur Anne Bru-magne kreeg op grove en onverwachte manier haar ontslag. Anne was ze-ven jaar hoofdredacteur bij BDW en Agenda en sinds elf jaar in dienst.

Anne Brumagne krijgt van de directie het verwijt dat ze te weinig ‘manager’ is. Vreemd. Door onze redactie wordt ze immers op handen gedragen. En wel hierom. Ze is een uitstekende hoofdredacteur, een hoofdredacteur met visie op degelijke journalistiek en met een zeer grote menselijkheid. In deze tijden van kille cijferaars is dit een bedreigde mensensoort. Anne ging voor journalistieke en maatschappelijke relevantie en niet voor perceptie en de schone ogen van de macht.

In haar eigen woorden: “Marketing, goed en wel, maar er moet in eerste instantie inhoud zijn.”

Maar zo’n houding past blijkbaar niet in de nieuwe strategie die het bestuur u en ons voorhoudt.

INTERVIEWBRUNO DE LILLE:

‘NIEUWE PARKINGS VLOEKEN MET HET MOBILITEITS-PLAN’

LEES P. 6-7

IN DE VOETSPOREN VAN

NAPOLEON

LEES P. 18-19-20

IN BRUSSEL

VAN DE REDACTIE

Het bestuur wil de Vlaams-Brusselse media na-melijk grondig hervormen. Volgens de nieuwe CEO Michel Tubbax is hervormen “in het teken staan van de digitalisering en interactiviteit enerzijds en part-nerships met verschillende andere media en instel-lingen anderzijds.”

Nog volgens Tubbax is radiozender FM Brussel “niet levensvatbaar om deze opdracht te vervullen.” Er worden nog ontslagen aangekondigd.

Wij zijn het totaal oneens met de politici, de raad van bestuur en de CEO die deze beslissingen genomen hebben. Er werd een stakingsaanzegging ingediend.

Op het Flageyplein betuigen fans van FM Brussel hun steun aan de stadsradio. Lees de Open Brief op p.4-5.

© S

AS

KIA

VAN

DE

RS

TICH

EL

E©

LA

UR

EN

T VER

ME

ER

SC

H

BDW 1478 PAGINA 2 - DONDERDAG 11 JUNI 2015

VAN DE REDACTIEGeen mening wegens geen hoofdredacteur

WAUTER MANNAERT

PROJECT WORDT BEPERKT IN OMVANG

POSITIEF ADVIES VOOR KOTEN DUPRÉSTRAATJETTE – Nu promotor Upgrade Estate zijn kotenproject in de Dupréstraat heeft gereduceerd, geeft de Jetse overlegcommis-sie een positief advies over de bouwaanvraag.

Upgrade Estate wilde aanvanke-lijk 180 koten maken in het voor-malige gebouw van Artsen Zonder Grenzen. Op het gebouw zouden twee verdiepingen bijkomen. Het plan zorgde voor grote onrust in de buurt. De omwonenden maak-ten zich zorgen om de grootscha-ligheid van het project en de mo-gelijke problemen van parkeren en mobiliteit. De buurt lanceerde dan ook een petitie, die meteen door enkele honderden mensen werd ondertekend.

Inmiddels heeft Upgrade Estate beslist om het project te reduce-ren. Er komen ‘slechts’ 143 koten en maar één verdieping bovenop. Ook zijn de geplande terrassen aan de voorkant geschrapt.Het herwerkte project krijgt nu de steun van de overlegcommissie. “We geven een positief advies,” zegt schepen van Stedenbouw Paul Leroy (LBJ). “Maar er zijn wel bijkomende voorwaarden. Zo zal de nieuwe verdieping moeten inspringen zodat ze zo weinig mo-gelijk zon wegneemt bij de buren. En er moet een overeenkomst voor minstens tien jaar komen met VUB en ULB waarin een antwoord wordt gegeven op de mobiliteits-kwesties.”

Bettina Hubo

BANENVERLIES DOOR SHOPPINGCENTRA VOORSPELD

‘MINDER EN OOK SLECHTERE JOBS’BRUSSEL – De drie geplande shoppingcentra in het noorden van Brussel zullen geen extra jobs creëren in de kleinhandel. Integendeel, per saldo zullen er banen verdwijnen. Bovendien zullen de werknemers in de shoppingmalls aan slechtere voorwaarden moeten werken.

Dat zegt het interregionaal plat-form voor duurzaam economisch beleid, dat een aantal milieuorga-nisaties (Bral), vakbonden (ACV) en zelfstandigenorganisaties (Unizo) uit Vlaanderen en Brus-sel verenigt in hun verzet tegen de shoppingmonsters: Uplace, Neo en Docks. Bij elk van die commerciële pro-jecten beloven privépromotoren of beleidsmensen dat er honderden, zo niet enkele duizenden banen in de kleinhandel bijkomen.Volgens het platform klopt dit niet. “We leven in een periode van loonmatiging. De demografische groei alleen zal niet volstaan om de koopkracht in die mate te doen toenemen dat én de shoppingcen-tra én de winkels in het centrum kunnen overleven. Bovendien neemt de e-commerce een steeds grotere hap uit de koopkracht.”Grote ketens die kiezen voor een shoppingmall zullen hun plek in de klassieke winkelstraten verla-ten. Daardoor ontstaan gaten en vermindert de aantrekkingskracht van die straten zodat ook de over-blijvende winkels minder omzet draaien. Gevolg: faillissementen en jobverlies.Unizo deed de oefening voor Up-

lace. De zelfstandigenorganisa-tie baseerde zich op een studie die enkele jaren na de opening van Waasland Shopping werd ge-maakt. Blijkt dat in de wijde omge-ving van Sint-Niklaas 7,5 procent van de banen in de kleinhandel verloren is gegaan. “Bij Uplace zou dit met de meest voorzich-tige berekeningswijze een verlies van ruim 1100 banen betekenen. Mogelijk veel meer. Terwijl Uplace maar duizend extra banen in de kleinhandel belooft. Geen positief effect dus,” zegt Nancy Van Espen van Unizo.Onder druk van de hoge huurprij-zen en de eisen van de uitbater zullen de arbeidsvoorwaarden van het personeel in de shoppingcen-tra ook verslechteren, verwacht het platform. “De shoppingmalls profileren zich als beleveniscentra, waar mensen op een vrije dag naar toe komen,” zegt Ben Debognies van ACV. “Mogelijk vragen ze een erkenning als toeristische zone zodat ze veel ruimere openings-tijden kunnen hanteren. Denk aan zondagsopening, laatavondope-ning. De flexibiliteit is al hoog in de distributiesector en wordt nog hoger. En het is nog maar de vraag of daar extra premies tegenover zullen staan.”Het platform pleit dan ook voor een versterking en modernisering van de bestaande handelskernen en shoppingcentra. “Het handels-aanbod moet kwalitatief versterkt worden en dus niet massaal wor-den uitgebreid.” Bettina Hubo


BDWVOORGROND

Sinds januari staat Sabrina Cay-et in het derde kleuterklasje in de Nederlandstalige gemeen-

telijke basisschool van Sint-Agatha-Berchem. Ze heeft net met haar klas een kasteel met ophaalbrug in el-kaar geknutseld, en vertelt enthou-siast over hoe ze met de kindjes de letter R oefent.

Hese stemMaar elke schooldag begint voor Cayet met een ‘puffer’, waarmee ze medicijn inhaleert tegen de astma die haar het ademen zo bemoeilijkt. “Ook ‘s avonds moet ik puffen, en als ik een lastige dag heb ook overdag.”Ze doet het verhaal van de fietsles aan Thurn & Taxis. “Op de terug-weg bleek een van mijn kleuters zijn rugzak vergeten. Ik ben al-leen over dat grote terrein gerend om die op te halen. Die avond had ik veel last. Ik heb twee ex-tra puffers moeten gebruiken.”Cayet komt uit Merchtem, een dorp in de Rand ten noorden van Wem-mel. Een plattelandsidylle zonder zelfs maar een verkeerslicht. Ze had altijd al vaak verkoudheden of oor-ontstekingen. Maar de astma kwam pas opzetten toen ze in Brussel voor kleuterjuf kwam studeren.“Ik moest een tijdje logopedie volgen omdat ik snel hees werd. Maar dat hielp niet veel, en in het tweede jaar kreeg ik ook nog flink last van mijn luchtwegen.”Cayet maakte een afspraak bij de longarts, die checkte of ze astma had door krasjes te maken met mo-gelijke allergenen. En dat bleek raak: “Het krasje met histamine (dat de allergische reactie binnenin haar luchtwegen nabootst, red.) zwol enorm op. Omdat mijn klieren door luchtvervuiling overprikkeld raken, leidt dat tot een constante slijmlaag rond mijn longen. Die kunnen hun werk dan niet naar behoren doen.”Het is moeilijk te beschrijven hoe het voelt, zegt ze. “Ik draai het eer-der om. Laatst op skivakantie stond ik op de top van een berg. Toen ik die zuivere lucht inademde, ging het ademen vanzelf. Wat een heerlijk gevoel.”Net als vele andere jonge leerkrach-

SINT-AGATHA-BERCHEM – Kleu-terjuf Sabrina Cayet (28) kreeg astma door de luchtvervuiling in Brussel, en dat beïnvloedt haar hele leven. Ze kan niet in het centrum werken, maar zelfs van periodes in Koekelberg en Sint-Agatha-Berchem kreeg ze hevige opstoten van bronchitis. Ook haar woonplannen zitten in het slop. “Ik zou graag aan samenhuizen doen, maar dat bestaat alleen in de stad.”

Sabrina Cayet: “Laatst op skivakantie stond ik op de top van een berg. Toen ik die zuivere lucht inademde, ging het ademen vanzelf.”

SAMENLEVING > LERARES KREEG ASTMA DOOR LUCHTVERONTREINIGING IN BRUSSEL

‘LUCHTVERVUILING ten trekt Cayet al vijf jaar lang van de ene naar de andere school. Hun droom is een benoeming, want dan heb je een gewaarborgde plek. Maar om daarvoor in aanmerking te ko-men, moet je drie schooljaren bij de-zelfde scholengemeenschap kunnen werken.In 2012 had ze een vervanging voor een heel schooljaar gevonden in een school bij de basiliek van Koe-kelberg. Maar in december werd ze flink ziek. Cayet had een heftige aanval van astmatische bronchi-tis. Ze laat het doktersverslag zien, met daarin: ‘De toegenomen klach-ten hadden zeker te maken met de luchtverontreiniging in Brussel’.“De school ligt vlak bij de Keizer Karellaan, en de grote autotunnels. Dus heb ik ontslag genomen uit een lopend voltijds contract, terwijl het hard knokken is om zoiets te vin-den als beginnende kleuterjuf. De directeur was vriendelijk, maar had er duidelijk moeite mee om dat te begrijpen.”Sindsdien speelt de astma een be-langrijke rol als Cayet gaat sollici-

teren. “Ik check nu altijd op Google Maps waar de school precies ligt. Zijn er drukke steenwegen in de buurt? Maar vooral parken en groen, waar ik tijdens de middag even naar adem kan happen?”Haar huidige school ligt aan een rustig plein, maar nog altijd dicht-bij steen- en snelweg. “Ik werk hier sinds januari en na drie weken werd ik ziek. Opnieuw een aanval van heftige bronchitis. Mijn dokter was boos dat ik weer in Brussel was gaan werken. Maar ik heb een baan nodig en het meeste werk vind je in de stad. Hij drukte me op het hart om na juni zeker een andere job te zoeken.”

Reuzekans“Een goede vriendin van me werkt in een Brusselse school vlak bij de Grote Markt”, vertelt Cayet. Haar directe collega was zwanger, een reuzekans voor mij. Ze belde me op met de directeur naast zich: ben je zeker dat je niet wil solliciteren? Ik heb er lang over nagedacht, had het zó graag gedaan. Maar ik zou het lot getart hebben.”De astma belemmert ook haar ande-re toekomstplannen. “Ik woon nog bij mijn ouders. Ik zou heel graag aan samenhuizen doen, maar dat is een typisch stedelijk fenomeen. Een stad als Leuven of Antwerpen lijkt me heel leuk, maar ik ben bang dat de astma er zou opspelen. En dan heb ik ook weer mijn tijd verspild wat de benoeming betreft.”Inmiddels heeft haar huidige school gevraagd of ze tot januari wil blij-ven. “De dokter zal niet blij zijn. Ik ben pas sinds begin mei weer van de ontstekingsremmers af.” Sara De Sloover

Longartsen: ‘Haar verhaal is niet uitzonderlijk’“Sabrina heeft last van hyperreactieve luchtwegen, net als 10 procent van de bevolking”, zegt Cayets longarts. “Als zij in vervuilde lucht werkt en een banale verkoudheid onder de leden heeft, reageert zij daar veel erger op dan de meeste mensen. Maar haar verhaal is niet uitzonderlijk. 30 procent van de 40-jarigen in de stad heeft problemen aan zijn luchtwegen.”“Na de aanslagen in hartje New York op 9/11 kregen brandweerlui en omwonenden veel meer luchtwegproblemen. Dat is een extreem voor-beeld, maar in essentie is dat wat er op beperkte

schaal gebeurt met de longen van stadsbewoners.”“We krijgen als longartsen heel vaak te horen van patiënten dat zij meer klachten hebben in drukke stedelijke omgevingen”, zegt pneumoloog Benoit Nemery (KU Leuven). “Maar daar zijn geen harde bewijzen voor, omdat er geen harde wetenschappe-lijke studies over bestaan. Dat is een kwestie van geld en onderzoeksprioriteiten. We weten al langer dat luchtvervuiling slecht is voor de gezondheid, het is dus geen sexy onderwerp.”

SDS

BEÏNVLOEDT MIJN HELE LEVEN’

“‘s Avonds moet ik puffen, en als ik een lastige dag heb ook overdag”

© S

AS

KIA

VAN

DE

RS

TICH

EL

E

Vorig weekend liet Daniël Ost, die zichzelf liever een bloembinder noemt dan een kunstenaar, zijn bloeiende duivels los in Thurn & Taxis. De expo ‘Discover the Undiscovered’ was een tableau vivant van florale sculpturen.

DE WEEK IN BEELD DOOR BART DEWAELE

HET ABSURDE EINDE VAN FM BRUSSEL?

OPEN BRIEF > PERSONEEL VERBIJSTERD OVER BESLISSINGEN RAAD VAN BESTUUR

D insdagochtend krijgt Anne Brumag-ne, hoofdredacteur van stadskrant BDW en Agenda, te horen dat ze moet opstappen. Twee uur later krijgt het voltallige personeel van de Vlaams-Brusselse Media vzw te horen dat er nog ontsla-gen zullen volgen. En dat stadsradio FM Brussel volledig wordt opgedoekt. Case closed. Dat we met verstomming zijn gesla-gen is een understatement. We krij-gen te horen dat FM Brussel als re-gionale radiozender geen nationale adverteerders kan aantrekken, en dus te duur is. En geld is belangrijk. Er moet bezuinigd worden en er is een gat in de boekhouding. Uiteraard zijn wij ook voor een fi -nancieel gezonde vzw. En dat er be-

BRUSSEL – Het personeel van de vzw Vlaams-Brusselse Media reageert in een open brief op de beslissing van de raad van bestuur om hoofdredactrice van Brussel Deze Week en Agenda Anne Brumagne te ontslaan, en op het stopzetten van stadszender FM Brussel eind juni.


Met deze brief willen de onderteke-nende personeelsleden van de Vlaams-Brusselse Media duidelijk laten weten dat ze niet achter de beslissing staan om FM Brussel op te doeken. Dit is niet onze Raad van Bestuur. Dit is niet onze CEO. Maar dit is wel onze stadsradio.

Ook Stromae is fan van FM Brussel. Op 6 oktober 2010 brengt hij ‘Alors on Dance’, zijn grote doorbraak, op het Brusselse Flageyplein.

Zonder FM Brussel zijn Brusselaars een belangrijke informatiebron over hun stad kwijt. Zonder FM Brussel wordt de hoofdstad weer een blinde vlek voor duizenden pendelaars. Zonder FM Brussel kan iedereen weer achter z’n eigen taalgrens gaan hurken. Zonder FM Brussel ver-liezen de Belgische media hun be-

© S

AS

KIA

VAN

DE

RS

TICH

EL

E

sparingen nodig zijn, begrijpen we. Maar de overheidssubsidie is amper met 0,47% gedaald en voor dure consultants was er de voorbije maanden wél geld. Maar soit. Dat de medewerkers van FM Brussel niet betrokken waren bij het nadenken over de toekomst, en dat de mededeling op de meest onhandige, grove manier gebeurde is ook niet belangrijk.Dat FM Brussel uitstekend scoorde in het luisteronderzoek dat enkele maanden geleden werd uitgevoerd ook niet. Belangrijk is dat met FM Brussel niet enkel een radiozender ver-dwijnt. We zullen meer kwijt zijn dan enkel een mogelijke halte op de FM-band.

langrijkste kweekvijver van jong talent. Op een moment dat iedereen zich in die media buigt over hoe diver-ser, jonger, opener, en meertaliger te zijn, wordt ruw de stekker ge-trokken uit een zender die al die dingen met bonkend hart doet.

WEEKOVERZICHTWOENSDAG 3 JUNIVErGUNNING hErAANlEG NINOOfSEpOOrt UItGE-rEIkt. De stedenbouwkundige vergunning voor de heraanleg van de Ninoofsepoort is eind mei uitgereikt. Dat melden minister-pre-sident Rudi Vervoort (PS) en minister van Openbare Werken Pascal Smet (SP.A). Deze vergunning betekent de aanleg van een groot park en de heraanleg van de openbare ruimte errond. De plannen rond de tramlijn werden gewijzigd. Oorspronkelijk zou deze door het park lopen, maar nu blijven de sporen toch op de Ninoofsesteenweg. Hier-door wordt het park groter dan gepland. De werkzaamheden gaan begin volgend jaar van start en zouden twee jaar duren.

DONDErDAG 4 JUNIBrUSSEl VErlIESt fINAlE ‘MIJN pOp-UprEStAUrANt’. In de finale van ‘Mijn Pop-Uprestaurant’ (VTM) verliest het Brus-selse Ket! van het Hasseltse Asparaguus. Het koppel achter Ket! werd beschouwd als goede kanshebber aangezien zij als eerste en rechtstreeks naar de finale gestuurd werden. Hun eigentijdse street food kon het echter niet halen van de bereidingen met asperges van Asparaguus. Het Hasseltse duo, Guus en Dries, wint 100.000 euro. Vorig jaar won het Brusselse Sticks & Stones op het Muntplein.

EErStE cOllEctIEVE BrOODOVEN. In Sint-Agatha-Berchem wordt de eerste collectieve broodoven ingehuldigd. Iedereen die wil kan er brood komen bakken. Bled, dat verschillende burgerinitiatie-ven uit Berchem groepeert, zal er maandelijkse broodbakmomenten organiseren om zo het gemeenschapsgevoel te versterken. De ope-ning ging gepaard met een gratis pizzafeest.

VrIJDAG 5 JUNIVAStE ActEUrSplOEG kVS ONtSlAGEN. De raad van bestuur van KVS beslist om de drie vaste acteurs van KVS samen met de huidige artistieke leiding te laten vertrekken. Ze willen dat de nieuwe artistieke leider Michaël De Cock alle kansen krijgt om zijn stempel te drukken en met een schone lei te beginnen. De Cock zelf wil nagaan of een grotere spelerskern mogelijk is.

ZAtErDAG 6 JUNIBEUrSSchOUWBUrG hOUDt UItVErkOOp. Snuisteraars kunnen hun hart ophalen in de Beursschouwburg. Voor het eerst sinds haar ontstaan houdt Beursschouwburg een uitverkoop van overtollig materiaal. Sommige van de stukken vergaarden jarenlang stof in de kelder.

ZONDAG 7 JUNI tUSSEN DE 500 EN 1.000 MENSEN DAGEN Op VOOr ‘JA MAAr NEE’-pIckNIck. Op de laatste protestpicknick voor de komst van de autovrije zone, verschijnen tussen de 500 en 1.000 picknickers. Onder de slogan ‘Ja maar nee’ tonen ze dat ze niet te-vreden zijn met de manier waarop de verkeersvrije zone gerealiseerd wordt. Ze stellen dat de vier bijkomende ondergrondse parkings een aanmoediging zijn om met de wagen naar Brussel te komen en dat de bestemmingslus rond de autovrije zone extra verkeer zal aanzuigen.

OOk SINt-GIllIS EN ANDErlEcht VErBIEDEN Op-trEDEN DIEUDONNE. Burgemeester Picqué (PS) steekt tijdig een stokje voor een optreden van de Franse omstreden komiek Dieudonné, die antisemitische uitspraken wordt verweten. Ook de Anderlechtse burgemeester Eric Tomas (PS) kan diezelfde dag een optreden van de komiek verhinderen. Eerder al verboden de gemeen-tes Vorst en Stad Brussel optredens van komiek.

MAANDAG 8 JUNI GrOEN StEUNt MEErDErhEID BIJ INVOErING kIlO-MEtErhEffING. Oppositiepartij Groen steunt de Brusselse meerderheid bij de invoering van een slimme kilometerheffing voor personenwagens. Volgend jaar wordt rekeningrijden ingevoerd voor vrachtwagens, maar zo’n kilometerheffing voor personenwagens was tot nu toe niet haalbaar. Eind vorige week stelde de Brusselse PS haar standpunt bij en toonde zich voorstander van het rekeningrij-den. Groen is alvast bereid om vanuit de oppositie mee te werken aan dit systeem.

DINSDAG 9 JUNIZWArtE DAG VOOr VlAAMS-BrUSSElSE MEDIA. De raad van bestuur van de vzw Vlaams-Brusselse Media ontslaat hoofdredactrice van Brussel Deze Week en Agenda Anne Brumagne.

Volgens diezelfde raad van bestuur moet stadszender FM Brussel eind juni worden stopgezet. Het personeel van de Vlaams-Brusselse Media reageert verbijsterd.

Samengesteld door Margo claeys en hanne De Valck

De Brusselse muzikanten Daan en Will Tura staken FM Brussel meermaals een hart onder de riem op de Brusselse Top Honderd van FM Brussel.

Ondertekend door: Johan De Smet, Jo Wuyts, Kim Ponsaerts, Lotte Van Den Bogaert, Melina Verbeeck, Koen Van Dijck, Maarten Coosemans, Koen Verbert, Karel Feys, Lore Devos, Lore Quintelier, Hannah Eeckhoudt, Sean Vanonckelen, Filip Van der Elst, Nadia Scheys, Bram Van de Velde, Sa-sha Van der Speeten, Saïd Al-Haddad,

Joachim Nijs, Liesbeth Bernolet, Jo-nas Leribaux van FM Brussel. Peter Dhondt, Laurent Vermeersch, Sandra Schreurs, Marthe Paklons, Ken Lambeets, Sara De Sloover, Gerd Hendrickx, Danny Vileyn, Steven Van Garsse, Kim Verthé, Inge Gracies, Eric Laureys, Annelies Boddez, Nico

Cardone, Leen Billiouw, Elfi Thoe-len, Jean-Marie Binst, Filip De Rycke, Peter Van den Broeck, Ute Otten, Christophe Degreef, Kurt Snoekx, Heleen Rodiers, Tom Zonderman, Jasmijn Post, Estelle Spoto, David Nassel, Jasper Fonteyn en Thierry Roman, solidaire collega’s van de Vlaams-Brusselse Media.

Vlaanderen werkt samen met ons. Wat een mentaliteitswijziging!”

Brussels minister van Economie en Werk Didier Gosuin (FDF) over de vertegenwoordiging van de Vlaamse excellenties Muyters, Bourgeois en Crevits in werkgroepen rond Werk en Opleiding (in Le Soir).

Liever een democratie en een diversiteit in harmonie, en vrede in het hart van iedere Brusselaar en Belg dan een bestuur waar een kille efficiëntie primeert op het belang van de mens.”

Ook politiek raadgever van B Plus Luc Van der Kelen vindt dat het in Brussel efficiënter kan, maar hij waarschuwt voor overdreven verwachtingen (in Statuut van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest van B Plus).

In Haren is afgelopen vrijdag een spiegelafstelplaats ge-opend. In Vlaanderen zijn er al meer dan twintig, maar voor het Brussels Gewest is dit een primeur. Op een spie-gelafstelplaats kunnen chauffeurs met behulp van lijnen en vakken op de grond hun spiegels zo instellen dat het risico op dodehoekongevallen zo klein mogelijk wordt. De

plek is ingericht met universele borden zodat buitenland-se bestuurders er ook terecht kunnen. De nieuwe spiegel-afstelplaats bevindt zich op de parking van het Belgisch Instituut voor Verkeersveiligheid (BIVV) op de Haachtse-steenweg. Margo claeys

SpiegelafstelplaatsHETWOORD

© B

AR

T DE

WA

EL

E

““

MEER NIEUWS DE HELE WEEK ROND OP


VOORMALIG STAATSSECRETARIS BRUNO DE LILLE (GROEN), ÉÉN JAAR NA DE VERKIEZINGEN

‘NIEUWE PARKINGSVLOEKEN MET HET MOBILITEITSPLAN’

BRUSSEL – “Dat Amerikanen en Canadezen naar Brussel

afzakken om de passiefbouw van woningen en scholen te bekijken,

is te danken aan de vorige regering met Groen en Ecolo. En

daar ben ik best fier op,” zegt voormalig staatssecretaris en

Groen-parlementslid Bruno De Lille vanop de oppositiebanken.

Een kritische balans, één jaar na de verkiezingen.

D e gretigheid waarmee De Lille oppositie voert, heeft vriend en vijand verbaasd.

De Lille komt bijwijlen scherp uit de hoek. Je zou bijna denken dat de oppositie hem beter ligt dan de meerderheid. De Lille: “Je kon veel zeggen van voormalig minister-president Charles Picqué (PS), maar Picqué had wel degelijk een project dat vertaald werd in het Gewestelijk Plan voor Demografische Ontwik-keling (GPDO). Huidig minister-pre-sident Rudi Vervoort (PS) heeft geen project en dat verontrust ons.”

Hoe valt het oppositie voeren mee na toch wel een sterk ver-kiezingsresultaat?Bruno De Lille: “Natuurlijk waren we er graag bij geweest, maar Guy Vanhengel (Open VLD) heeft er dui-delijk voor gekozen om met de ver-liezers (SP.A en CD&V, DV/JC) in zee te gaan, wat ik vanuit zijn standpunt overigens zeer goed begrijp. Wij hadden onze score bijna verdubbeld, we waren sterker uit de stembusslag gekomen. Anderzijds waren er voor de verkiezingen signalen van de SP.A voor een rood-groen-blauwe stads-beweging, maar die waren er voor de galerij. Na de verkiezingen heeft de SP.A niet één keer laten weten dat de partij met ons wou praten.”“Anderzijds werden we niet afge-straft, we hebben onszelf niet moe-ten heruitvinden zoals vaak gebeurt na deelname aan de macht. We wisten: het is niet onze schuld, het zijn anderen die de verkeerde keuze gemaakt hebben door ons te weren. We zaten in een positieve vibe, en daar zitten we nog steeds in.”

Was het toch geen foute keuze om met Open VLD en CD&V in zee te gaan in plaats van met de SP.A?De Lille: “Dat denk ik niet. Het was geen keuze voor Open VLD en CD&V, maar om in een regering met Ecolo terecht te komen. Als je ziet wat we dankzij de samenwerking met Ecolo hebben kunnen realise-ren met maar twee parlementsle-den, dan hebben we vijf jaar boven ons gewicht gebokst. We hebben veel zaken in gang kunnen steken waar we trots op mogen zijn. Met

Open VLD hebben we dan weer goed samengewerkt wat onderwijs betreft. De Open VLD was tijdens de vorige legislatuur overigens een andere Open VLD dan vandaag, Open VLD is opgehitst door N-VA en naarmate de verkiezingen naderden alsmaar blauwer geworden. Open VLD was bang dat haar kiezers naar de N-VA zouden overlopen. Tijdens de onderhandelingen voor de vorige regering had Vanhengel zich zeer soepel opgesteld, omdat hij er abso-luut bij wilde zijn.”

Wat onderwijs betreft zat Groen op dezelfde lijn als Open VLD, maar toch niet wat mobi-liteit betreft.De Lille: “De Brusselse Open VLD heeft op mobiliteit een totaal andere visie, maar tijdens de vorige legisla-tuur hebben ze er zich niet veel mee bemoeid. Open VLD had in het vorig regeerakkoord een paar punten die het wilde binnenhalen, maar dat was het dan. Mobiliteit heeft Open VLD aan ons en aan toenmalig mi-nister Grouwels (CD&V) overgela-ten. Van Grouwels zei iedereen: dat gaat een ramp zijn, maar Grouwels heeft het Iris-2 plan dat bij ons zat heel loyaal uitgevoerd. Het budget voor de aanleg van fietspaden is opgetrokken van 4 naar 11 miljoen euro en dat is gedurende vier jaar zo gebleven. In het verkiezingsjaar is er blijkbaar maar de helft, 6 mil-joen euro, gebruikt. Er is daarover een schriftelijke vraag geweest van SP.A-parlementslid Jef Van Damme waar u de cijfers kan vinden. We moesten af en toe eens op tafel klop-pen, maar Grouwels volgde uitein-delijk wel. Dus nee, het was niet de foute keuze. Ons ledenaantal is in vijf jaar trouwens verdubbeld.”

De nieuwe regering is nog maar een jaar bezig en Pascal Smet (SP.A) kan nu al uitpak-ken met de afbraak van het Reyersviaduct, dat hebt u nooit gekund.De Lille: “Ik was dan ook geen staatssecretaris van Openbare Werken maar van Mobiliteit, mijn bevoegdheden beperkten zich tot studies, planning en sensibilise-ring. Dat hebben we goed gedaan. Ik

sta achter die studies, die zijn mijn dada, een beleid rond mobiliteit ba-seer je niet op het buikgevoel. Dat kan misschien voor je eigen straat, maar niet voor een gewest. We hebben de administratie de nodige instrumenten bezorgd om zelf mo-dellen uit te tekenen. Tot dan waren ze afhankelijk van private studie-bureaus. De regering voor ons had daar zeer weinig in geïnvesteerd. De computerprogramma’s daarvoor waren weliswaar duur, maar nu kan de administratie zelf verkeerssimu-laties maken.”“Wat ik de huidige regering verwijt,

het gewestelijk mobiliteitsplan.”

Is dat slordigheid?De Lille: “Soms denk ik dat het een bewuste politiek is om een paar projecten er alsnog door te ja-gen. Vandaag hebben de gemeenten meer macht dan ze de voorbije tien jaar gehad hebben. Het parkeerplan bijvoorbeeld: je kan zeggen dat het verbeterd kan worden, maar nu gaat Smet nog eens de ronde van de ge-meentes doen om te vragen wat ze willen. De uitkomst is duidelijk: de gemeentes gaan niet pleiten om het strenger te maken.”“Tweede voorbeeld: tram 71. Wij – Groen en CD&V – hebben de PS de arm omgewrongen om die tram erdoor te krijgen. Charles Picqué heeft toen als minister-president zijn werk gedaan en is naar Elsene getrokken om te zeggen: die tram komt er. En wat doet de huidige minister van Mobiliteit? Toch nog eens horen wat Elsene wil, terwijl er geen alternatief is. Nu zeggen: er is een metro nodig, dat is onzin. Een metro kan ten vroegste over 20 jaar, al het geld voor Beliris voor de ko-mende tien jaar gaat naar de metro naar Schaarbeek. En wat moeten de reizigers ondertussen? Dat is aan al de gebruikers van bus 71 zeggen: er gebeurt niets. Dat is doen alsof je bezig bent met de toekomst, maar niets doen. Onze methode is werken op lange termijn, maar ook beslis-singen nemen voor de gebruikers van vandaag zoals een metrobus op korte termijn en de metro op lange termijn.”

Steekt het toch niet een klein beetje dat het socialisten en liberalen zijn die de voetgan-gerszone waarmaken en niet de groenen?De Lille: “Met de gemeenteraads-verkiezingen van 2000 wilden wij al doorgaand verkeer verbieden langs de centrale lanen, maar de PS van Freddy Thielemans was toen de grootste tegenstander. Ik zie die zaken als een evolutie. Zonder onze voorstellen in 2000 was de voet-gangerszone er vandaag allicht niet. Het werk dat je doet, is als zaadjes planten. Ik ben dan ook niet gefrus-treerd, anders kan je geen voldoe-

“Charles Picqué hadeen stadsproject, Rudi Vervoort laat al het planmatige vallen, het gaat alleen nog over leuke dingen”

“Wie kent er het verschil tussen een biologische kip en een scharrelkip?


sel – dat hij niet schizofreen is? Die beslissing valt niet te matchen met Iris-2.”“Het klopt dat de groenen soms ver-geten dat je af en toe ook een sexy evenement nodig hebt, je kan ons dus wel verwijten dat we te veel structureel proberen te veranke-ren. Tijdens de vorige legislatuur is de autodruk met zeven procent verminderd. Toen we dat commu-niceerden, kregen we vanuit de ach-terban te horen dat we dat beter niet zeiden omdat er nog een lange weg te gaan is. Er waren veel stappen in de goede richting, de busbanen die we aangelegd hebben, de fietsbanen, de parkeerplaatsen die verdwenen. We evolueerden in de goede rich-ting, min 20 proent auto’s in 2020. Ik hoop nog altijd dat dat verdergaat, maar als de regering extra parkings

is dat ze heel dat planmatige laten vallen. We hadden erin gekregen dat de 20 procent minder auto’s in het Iris-2-plan keer op keer moes-ten afgetoetst worden, beslissing per beslissing. Dat gebeurt niet, nu gaat het over de leuke projecten. Meiser dient zich aan, dat onder-steunen wij, maar het is ook dankzij onze sensibilisering en verminderde autodruk dat het mogelijk is. Maar terzelfdertijd gaat dezelfde minister (Pascal Smet, DV/JC) wel vier par-kings bouwen in het centrum van Brussel. Begrijpe wie kan.”

Wij dachten dat Open VLD-schepen Else Ampe de parkings gaat bouwen.De Lille: “Maar minister Smet was wel aanwezig op de persconferen-tie waar de parkings aangekondigd werden. Ik mag toch veronderstellen – hij is ook gemeenteraadslid voor de meerderheid in de Stad Brus-

in het centrum van de stad aanlegt, zit het echt niet goed.”“We hebben met de groenen ver-kregen dat het gewestelijk mo-biliteitsplan wettelijk verankerd werd, de gemeentelijke mobili-teitsplannen moeten zich hierin inpassen. Doen de gemeenten niet wat ze moeten doen, dan kan het gewest ingrijpen, zich in de plaats stellen van de gemeenten. Alles was klaar aan het einde van de vorige legislatuur. Nu merk je dat het gewest zo’n belangrijk instru-ment om de gemeenten te doen in de pas lopen, niet gebruikt. De Stad Brussel heeft niet eens een mobiliteitsplan. De miniring en de parkings zouden niet kun-nen met een gemeentelijk mobili-teitsplan dat rekening houdt met

INTERVIEW

ning halen uit oppositie voeren.”“Wat mij wel steekt is dat in Brussel alles zo traag gaat, ik ben als staats-secrataris met een aantal schepenen naar Bordeaux getrokken. Alle Eu-ropese steden zetten reuzenstappen vooruit wat mobiliteit betreft terwijl we hier vaak nog aan de discussie moeten beginnen. Mobilliteit heeft trouwens niets met links of rechts te maken: Bordeaux heeft een zeer rechtse burgemeester, Alain Juppé, maar die heeft gekozen voor een grote voetgangerszone en voor trams in plaats van een metro om-dat je vijf keer zoveel trams kunt aankopen met het metrobudget. De sfeer in die stad, dat zeggen voor- en tegenstanders van Juppé, is fantas-tisch. Trouwens, als je je stad aan-genaam maakt, dan kan je Neo en Uplace opdoeken. Die winkelcentra zijn ministadjes - je moet er ook kunnen sporten en naar de cinema gaan, maar ze zijn properder, je hebt er geen uitlaatgassen, er is minder agressie. Maar dat is niet onze vi-sie: maak je stad groener, properder en met minder uitlaatgassen en de mensen komen vanzelf naar Brussel – ook als ze hun auto niet naast een terras kunnen parkeren.”

Er is enorme heisa rond het rapport van de schoolinspectie. De Brusselse scholen kwamen daar niet goed uit. Vanhengel reageerde gepikeerd.De Lille: “De Onderwijsspiegel van de inspectie is een zeer interessant

document waar trouwens ook veel positieve zaken instaan over de Brusselse scholen. Het probleem is niet wat erin staat, maar wel het gebruik van de info door sommige partijen zoals de N-VA, die zegt dat de resultaten niet goed zijn omdat de instroom van Nederlandstaligen te klein is. Maar dat is niet de con-clusie die wij trekken. Je moet je de vraag stellen of we in onze scholen met zoveel anderstaligen Neder-lands moeten blijven onderwijzen alsof het de moedertaal is van die kinderen. Misschien halen anders-talige kinderen met een andere di-dactiek wel de eindtermen, want ook voor Groen moeten de eindtermen wel degelijk gehaald worden.”“Wat me wel stoort is dat de rege-ring en het college van de Vlaamse Gemeenschapscommissie zo vaak naar andere beleidsniveaus ver-wijzen. Spreek je over onderwijs, dan word je doorverwezen naar de gemeenschappen, heb je het over armoede dan luidt het dat de uitke-ringen te laag zijn en dan wijst de regering de federale overheid met de vinger. Brussel is veel te fatalistisch. Minister-president Rudi Vervoort heeft het stuur uit handen gegeven. De stad Antwerpen heeft minder te zeggen dan de Brusselse regering, maar zegt waar het volgens haar op staat. Bart De Wever doet het en Patrick Janssens deed het voor hem. Als Patrick Janssens zijn mond opendeed, kwam dat op de tafel van de Vlaamse regering.”

Groen-parlementslid en voormalig staatssecretaris Bruno De Lille: “De sociale keuze moet een echte keuze zijn.” © BART DEWAELE


De Belg is het containerbegrip duurzaamheid beu. Dat is slecht nieuws voor de groenen.De Lille: “Dat is vooral slecht nieuws voor het leefmilieu en voor de wereld. Mensen hebben vaak het gevoel dat de verantwoordelijkheid bij de anderen ligt, maar iedereen moet zijn verantwoordelijkheid nemen. Maar het klopt dat overhe-den de verantwoordelijkheid al te gemakkelijk naar de burger door-schuiven, terwijl het de consument absoluut niet makkelijk wordt ge-maakt. Hoe kan die consument nu uit twintig soorten spuitwater kie-zen, hoe weet hij welke fles – glas of plastic – het schadelijkst is voor het milieu? De keuze is fake. De over-heid moet informeren, aangeven wat ok is en wat niet. Wie kent er het verschil tussen een biologische kip en een scharrelkip?”“Ook moet de sociale keuze een echte keuze zijn: wie met een klein inkomen moet kiezen tussen een varkenskotelet van één euro of één van tien euro, heeft geen echte keu-ze. De duurdere kotelet is die van een Belgische boer die nauwgezet de regels volgt, de andere uit een land waar je niet precies weet wat de nor-men zijn en waar de arbeidsomstan-digheden abominabel zijn. Dat is geen eerlijke concurrentie. Dat geldt ook voor kleren. Je moet de lijn gelijk trekken, onze bedrijven moeten zich aan regels houden en bedrijven in Bangladesh bijvoorbeeld niet. België

en Europa moeten taksen opleggen voor invoer uit landen die geen soci-ale en ecologische voorwaarden op-leggen. De prijzenkloof gaat kleiner worden, en een aantal jobs gaan hier niet meer verdwijnen omdat er eer-lijke concurrentie is.”“Ik ben er trots op in een regering gezeteld te hebben die een echte ecologische politiek gevoerd heeft. Amerikanen en Canadezen komen naar Brussel om te kijken naar onze passiefbouw. Ook onze nieuwe scholen zijn passief, in Vlaanderen is dat nog niet het geval.”

Ecolo wil fuseren met Groen, maar Groen houdt de boot af. Met de gemeenteraadsverkie-zingen van 2012 heeft Groen uitstekende plaatsen gekregen op de Ecolo-lijsten. Gaat u dat nog eens kunnen overdoen in 2018?De Lille: “De partijen fuseren is niet aan de orde. De Brusselse Ecolo-afdeling is ook geschrokken van de idee. Het is een slecht idee: de cultuurverschillen, zoals de ver-gadercultuur, zijn te groot. Maar anderzijds werken we zeer nauw samen, nauwer dan tijdens de vo-rige legislatuur. We zien elkaar om de twee à drie weken voor overleg. Ik vind dat ook normaal, ik begrijp niet waarom SP.A en Open VLD nog voor de verkiezingen luidop verkondig-den dat zij een andere partij zijn dan de PS of de MR. Het is dankzij onze goede samenwerking met Ecolo dat

we zwaar op het beleid gewogen hebben.”

Wordt Bruno De Lille het boegbeeld van de verkiezingen in 2019?De Lille: “Dat is echt nog niet aan de orde. Het enige wat vaststaat is dat de verkiezingen van 2018-2019 een ware uitputtingsslag worden voor alle partijen.”

Decennialang was extreem-rechts de enige anti-establish-mentpartij die succes boekte, vandaag gooien de radicaal-linkse partijen Syriza in Grie-kenland en Podemos in Spanje hoge ogen. Ook in het Brussels parlement telt de PTB-fractie vier verkozenen. Groen is niet altijd duidelijk: is de partij nu rechts of links?De Lille: “Groen is niet rechts of links, Groen is progressief. Soci-aal-economisch zijn we links, als het voorzorgprincipe in het geding is zijn we eerder rechts. Over so-ciale thema’s stelt de PTB/PVDA vaak dezelfde vragen als wij. Maar als het over mobiliteit gaat staan we lijnrecht tegenover elkaar: wij vin-den dat iedereen zich moet kunnen verplaatsen, PTB/PVDA vindt dat iedereen recht heeft om zich met de auto te verplaatsen.”

Danny Vileynen Jelle Couder

ADVERTENTIE

PICKNICK TEGEN PARKINGSBRUSSEL – Enkele honderden picknickers spreidden afgelopen zondagmiddag opnieuw hun pick-nicklaken uit op het Beursplein. De beweging Pic Nic The Streets had daartoe opnieuw opgeroepen. Pic Nic The Streets ontstond drie jaar geleden, nadat filosoof Philippe Van Parijs in Brussel Deze Week had opgeroepen tot massaal picknick-protest om zo het Brusselse stads-bestuur te dwingen om na te denken over autovrije lanen in het centrum. Die oefening is intussen gemaakt. Eind mei komt er een dubbel zo grote autovrije zone binnen de Vijfhoek. Maar bij dat plan hoort ook een nieuwe bestemmingslus voor het verkeer en vier bijkomende ondergrondse parkings (nabij de Ka-pellekerk, aan IJzer, aan de Nieuwe Graanmarkt én onder het Roup-peplein). De picknickers toonden zich zondag weliswaar tevreden met het terugdringen van Koning Auto, maar uitten hun ongenoegen over de bestemmingslus en de parkings. Ze vrezen dat die extra verkeer zullen aanzuigen. Vooraf hadden ruim 3.000 actie-voerders hun komst aangekondigd, maar uiteindelijk waren het er toch een pak minder. � KV

© JO

VOE

TS


PLEEGGEZIN GEZOCHT VOOR MISHA

Misha houdt van voetballen, tekenen,

zwemmen en een knuff el voor het

slapengaan. Hij zoekt een lief gezin met

een goal in de tuin, veel tekenpapier en

misschien zelfs andere kindjes. Fijne mensen

die hem een knuff el willen geven voor

het slapengaan.

Misha is één van de vele wachtende

kinderen in onze regio die hoopt om in

een warm pleeggezin terecht te kunnen.

Is er plaats voor een kind als Misha bij

jullie thuis ? Vraag dan zeker meer info aan

op www.pleegzorgvlaanderen.be of kom

langs op één van de infoavonden in uw buurt.

Je thuis delen, verrijkt je leven.

VORST – Er is heibel over buslijn 48. De MIVB heeft beslist om die terug volgens het oude tracé te laten rijden. Het buurtcomité is ver-bolgen en pleit voor structureel overleg tus-sen buurtbewoners, de vervoersmaatschap-pij, stadsplanners en de lokale overheden bij de invoering van een nieuw bustracé.

Bus 48 is slachtoffer van zijn succes. Het is een rechtstreekse verbinding tussen het NMBS-station Ukkel Stalle en het stadscentrum dat bovendien langs dichtbevolkte wijken in Sint-Gillis en Vorst rijdt, alsook langs enkele schoolinstellingen.

Terminus verdwijntDe MIVB heeft beslist om er een gelede bus te laten rijden, maar heeft meteen het tracé aan-gepast. Sinds september rijdt de bus niet meer langs de blokken van de Elzeboomlaan. De U-turn die de bus moest maken aan het station van Ukkel werd vervangen door een grote boog langs de Biezenlaan en de Haveskerckelaan. De gelede bus kon immers moeilijk draaien aan het station van Ukkel-Stalle.Dat is echter buiten de waard gerekend van de bewoners van de Biezenlaan en de Haveskerc-kelaan. Die willen de gelede bus niet in hun straat en hebben de gemeentes Vorst en Ukkel en de MIVB zover gekregen dat er terug wordt gekeerd naar de oude situatie van voor sep-tember 2014. De terminus verdwijnt aan het station. De bus zal er een gewone halte krijgen.

Scheuren in huizenDe busgebruikers en het buurtcomité zijn daar niet over te spreken. “Nu kunnen de treinrei-zigers op de bus stappen die er staat te wach-ten. Dat voordeel verwijnt,” zegt Michel Hubert die namens het buurtcomité spreekt maar die tevens mobiliteitsspecialist is van de Univer-siteit Saint-Louis. Daarnaast moeten er twaalf parkeerplaatsen worden geschrapt, omdat de gelede bus anders niet kan draaien.

© M

AN

EB

US

SE

N.B

LOG

SP

OT.C

OM

In het centrum van de hoofdstad rijst Orfeo & Tosca op. En daar kunt u de vruchten van plukken. Deze unieke woonplek voor expats is een unieke opportuniteit voor wie nog op zoek is naar echt rendement.

• Unieke mix van patrimonium en eigentijdse architectuur• Duurzaam project met een hoog niveau van afwerking• Rustige binnentuinen midden in een levendige wijk• Perfect op maat van veeleisende expats • Hogere huurprijzen, hoge rentabiliteit

• Eigen verhuurdienst gespecialiseerd in verhuur aan expats

Meer info of een bezoek? Neem een kijkje op thechambon.be of bel 02 201 00 01. Wij geven u graag meer uitleg en details.

HIER LATEN EXPATS EN DIPLOMATEN UW GELD RENDEREN.Ontdek Orfeo & Tosca, luxeappartementen in het bruisende centrum van de hoofdstad.

ADVERTENTIE

Hubert: “We hebben een alternatief tracé be-dacht dat goed is voor alle vervoersmodi en bewoners maar de MIVB heeft het zelfs niet bekeken.” In dat tracé wordt de Haveskerc-kelaan in één richting geplaatst, rijdt de bus terug langs de Elzeboomlaan en wordt een kruispunt heringericht.Opmerkelijk: volgens het buurtcomité is de MIVB akkoord gegaan om het tracé te ver-plaatsen onder druk van de schepen van Openbare Werken. Die woont zelf in de Ha-veskerckelaan. Schepen Marc Loewenstein (FDF) zegt dat hij ageert in het algemeen be-lang: “Mijn straat is in slechte staat. Door de zware bussen is de straat nog meer gehavend. Er zijn verschillende klachten over scheuren in huizen door het zware busverkeer.”

Bus 71Loewenstein heeft er volgens het buurtcomi-té mee gedreigd om de werken uit te voeren in de straat zodat de gelede bus vast zou ko-men te zitten. “Dreiging is een groot woord,” zegt Loewenstein. “Wat wel waar is, is dat de straat heraangelegd moet worden.” De sche-pen is blij met het compromis dat nu gevon-

den is. “In juli kan het al van kracht zijn.”Michel Hubert van zijn kant houdt intussen een pleidooi voor de invoering het ‘Ascon-tract’. Hubert: “De mosterd haal ik uit Frank-rijk. In de VS bestaat iets gelijkaardigs: Tran-sit Oriented Development. Daar wordt bij de invoering van een nieuw bustracé structureel overleg opgestart tussen buurtbewoners, de vervoersmaatschappij, stadsplanners en de lokale overheden. Vandaag redeneert de MIVB alleen vanuit een exploitatielogica. Wat op zich ook begrijpelijk is. Maar steden-bouwkundige of mobiliteitsargumenten zijn dan minder van tel. Het Ascontract zou ook een goed idee zijn voor bus 71 bijvoorbeeld. Nog een verhaal van een gelede bus, waar men maar moeilijk tot een consensus komt.”

Steven�Van�Garsse

SCHEPEN MARC LOEWENSTIJN (FDF):

“Er zijn verschillende klachten over scheuren in huizen door het zware busverkeer”

MOBILITEIT > BUSLIJN 48 ZAAIT VERDEELDHEID

BESCHADIGEN DE STRAAT’

‘ZWARE BUSSEN


ADVERTENTIE

ZOMER ZOMER VERRASSENDE STADSFESTIVALS

IN DE LUCHTUN AIR D’ÉTÉUN AIR D’ÉTÉ

festivals urbains surprenants7

VISUEEL FESTIVAL VISUEL 29–30.05 St-Agatha Berchem / Berchem St.-Agathe

SUPERVLIEGSUPERMOUCHE 14.06 Vorst/Forest Sint-Gillis/Saint-Gilles

O’DE MOLENBEEK 07.06 Molenbeek

BROSELLA FOLK&JAZZ 11–12.07 Laken/Laeken

TOURNEE GENERAL 27.06Anderlecht

PLAZEY 24–28.06 Koekelberg

VOENK 31.05 Jette

WWW.ZOMERINDELUCHT.BE WWW.UNAIRDETE.BE

ZIDL_ADBRUSSEL DEZE WEEK.indd 1 23/04/15 10:32

ADVERTENTIE


P-PRAAT

CHIEN ÉCRASÉ

Uw commentator zegt: er valt niets te lachen.

Idem.

LAANAN WIL VROUWEN STRATEN LATEN VEGENBRUSSEL - Het Brussels Gewest gaat 150 nieuwe straatvegers aanwerven. “Daar zullen ook vrouwelijke equipes bij zijn,” maakt staatssecretaris voor Openbare Reinheid Fadila Laanan (PS) zich sterk.

De Brusselse regering heeft op de laat-ste ministerraad de aanwerving goed-gekeurd van 150 nieuwe straatvegers. Daarmee verhoogt het Gewest het aan-tal straatvegers met 25 procent. Met de aanwerving gaat een extra budget ge-paard van 5,4 miljoen euro op jaarbasis.Laanan wil ook vrouwelijke straatve-gers. “Het is een zwaar beroep, maar als er in het buitenland zijn, dan moet het hier ook kunnen,” zegt de staatssecre-taris. Ze heeft aan Actiris gevraagd om bij de aanwerving de gendergelijkheid in acht te nemen.Net Brussel zal van haar kant aparte lo-kalen inrichten waar vrouwelijke straat-vegers kunnen douchen. Die zijn er nu niet. Er zijn bij Net Brussel momenteel geen vrouwelijke straatvegers. Bij de ge-meentelijke netheidsdiensten zijn er in totaal een dozijn.Door de extra aanwerving zal er meer en langer geveegd kunnen worden. “Brus-sel breidt uit. De bevolking groeit. Dus

moet er ook meer geveegd worden,” zegt Laanan.In de zesde staatshervorming is voor-zien dat de gemeenten bevoegd worden voor de reinheid van de gewestelijke wegen. Uiteindelijk komt er een tussen-oplossing. Laanan: “Over enkele weken trek ik naar de regering met een kader-conventie. Als die is goedgekeurd kan ik met de gemeenten individuele conven-ties afsluiten.”Van een overdracht van het gewestelijk personeel naar de gemeenten is geen sprake meer. “Maar via de conven-tie staan de gewestelijke straatvegers wel ten dienste van de gemeenten. Het personeel zal onder toezicht staan van beide overheden,” zegt Laanan. Laanan doet momenteel de ronde van de gemeente. Er zijn al wijken afgesproken die een bijzondere aandacht zullen krij-gen. De uitbreiding van het personeel is maar een eerste stap. De Brusselse re-gering wil tegen 2019 de frequentie van het straatvegen verdubbelen. Tegelijk passen de aanwervingen ook in een werkgelegenheidsbeleid. “We wil-len jonge ongekwalificeerde Brusselaars aan werk helpen,” zegt Laanan.

Steven Van Garsse

OPENBARE REINHEID > 150 EXTRA STRAATVEGERS

DEZE WEEK BIJ ROTE TEUFEL BRÜSSEL > DERDE LANDSTAAL SMEEDT BANDEN

‘VOETBAL ALS DE LINGUA FRANCA’

Wim Vanobberghen (links) en Thomas Reuter: “Het lidmaatschap van een fanclub biedt de unieke kans om aan tickets te geraken.”

© MARC GYSENS

D e EK-kwalificatiematch van de Rode Duivels tegen Wales zal op 12 juni niet

onbecommentarieerd voorbijgaan onder expats in Brussel. Ook in hun rangen tellen zich grote fans van ons nationaal elftal. Duitstaligen bijvoorbeeld.

fanclub het voetbal als de Lingua franca of het verbindingsmiddel wil gebruiken om inwijkelingen in te burgeren. Ook al spreken we meest-al Engels onder elkaar.” Met Duit-sers, Hongaren, Oostenrijkers, een Zwitser, Zuid-Tiroler en het jong-ste lid, Wim Vanobberghen – een Vlaming – groeit de club gestaag. “Voetbal op scherm of café kijken doen we niet. We willen vooral meet and greats meemaken, waar je spe-lers kan aanspreken,” zegt Reiter.

FilmfestivalOm allerhande contacten aan te zwengelen gaat Rote Teufel diverse initiatieven ontwikkelen, in samen-werking met gemeenschapscen-trum Den Dam. Reiter: “Een petan-quematch ‘Meet the Belgians’ voor Europeanen in Brussel zou op geza-pelijke wijze contacten kunnen be-vorderen. Mensen moeten bij elkaar gebracht worden, ongeacht rond welk gespreksonderwerp. En als het om Rode Duivelsmatchen gaat is een lidmaatschap bij een fanclub de enige mogelijkheid en kans om aan tickets voor een match te geraken.”Een nog groter project voor dit na-jaar houdt Thomas Reiter sterk be-zig. Tijdens het weekend van 6 en 7 november lanceert Rote Teufel Brüssel een Brussels Filmfestival van het Voetbal. De fanclub haalt de mosterd hiervoor in Berlijn, waar het International Football Film Fes-tival 11-mm. sinds 2004 aan succes groeit (www.11-mm.de). Daar wordt een week vol ‘voetbalfilms’ gepre-senteerd. Brazilië en Polen kennen al aftakkingen van 11-mm. Voor alle duidelijkheid: het gaat niet om video’s of opnames van mat-chen. Het festival draait documen-taires, kortfilms en langspeelfilms met een sociaal-culturele of histo-rische invalshoek op het voetbal. “We mogen uit het archief in Berlijn ongekende films lenen, die echt zul-len aanslaan,” glundert Reiter al. “Ik kan maar een tipje van de sluier lich-ten. Maar bijvoorbeeld een film over de oprichting van het vrouwenvoet-bal na de revolutie in Iran of een film als Maradona par Kusturica (van de gelijknamige Servische regisseur), die een zeer kritische biografie van Diego Maradona is, zijn zeer beklij-vend.” Als we kijken naar het Berlijns festival 11-mm dat films over hooli-gans in Londen en over het misbruik van Fussball in Nationalsozialismus tijdens het Derde Rijk toont, belooft dit ‘Brussels voetbalfestival’ alvast een doelpunt te scoren.�� Jean-Marie�Binst

“We willen het voetbal als verbindingsmiddel gebruiken om inwijkelingen in te burgeren”

BD

W R

EGIO

OUDERGEM – Een tricolore doos met pins, vaantje, stickers, lidkaart én Rode Duivelssjaal: het is het welcome package Euro 2016 bij lidmaatschap van de fanclub Rote Teufel Brüssel. Groot voordeel als lid: je kunt makkelijker tickets kopen voor de matchen van de Rode Duivels. De Duitstalige supportersclub heeft echter meer in zijn mars. “Duits moet als derde landstaal meer op de kaart worden gezet in onze hoofdstad.”


“In vergelijking met tien jaar terug is er een echte Rode Duivelsgolf aan populariteit aan de gang in Duits-land,” stelt voorzitter Thomas Rei-ter. “Spelers als Kevin De Bruyne, Daniel Van Buyten (voormalig verde-diger van Bayern München) en zelfs Marc Wilmots zijn razend populair in Duitsland. Het haalt de band tus-sen Belgen en Duitsers aan. In het voetbal vinden velen hun zielsver-wanten. Vandaar dat wij Rote Teufel Brüssel hebben opgericht, de enige internationale fanclub van de Rode Duivels.”

Sankt VithHet café Les deux petits diables in de Tweesteenwegenstraat (bij het Rood Klooster) is sinds september 2014 met Rote Teufel Brüssel een stamgast rijker. Erkend door de Voetbalbond koos de nieuwe sup-portersvereniging dit lokaal als uit-valsbasis voor haar steun aan het Belgische elftal. Reiter woont sinds

vier jaar in Oudergem. Voor een Hamburger spreekt hij vlekkeloos Nederlands. “Geleerd bij Litterate, waar ik nog twee uur per week Ne-

derlands volg,” zegt hij. “Ik liep al-tijd al in een Rode Duivelstruitje, het is mijn belgitude.” Reiter werkte korte tijd voor de Duitstalige liberale fractie in het Europese Parlement en werkt nu bij de Bundesagentur für Arbeit (ABV). “Ik ervoer in Brussel dat er voor ex-pats weinig contactmogelijkheden zijn met Belgen. Die brug blijft een probleem. Vandaar dat het isole-ment zich concentreert rond Schu-

man, Luxemburgplein, Flagey, Kas-teleinsplein,... We willen Duits als Belgische taal een meer zichtbare ‘plaats’ geven, ook dat is een reden van de oprichting van onze club.”“Aan het Brusselse Goethe Institut hebben we buiten taallessen niets meer. Een gemeenschappelijke in-teresse, zoals voor de Rode Duivels, kan een bindmiddel worden onder vele culturen. Trouwens, er zijn al een zevental Duitstalige fanclubs

in de Oostkantons. Met Rote Teufel Sankt Vith heb ik goede contacten. In Duitsland is voetbal meer een familiaal gegeven, en enkel bij de Rode Duivels vind ik dit hier terug. Als er thuismatchen zijn, zitten we samen met alle fanclubs in één blok, een supergevoel. Vandaar dat onze

ADVERTENTIE

Deze dienst wil u de nodige informatie bezorgen om u wegwijs

te maken in uw zoektocht naar mogelijkheden, voorzieningen voor

personen met een handicap

Bezoeken enkel op afspraak

0800-15045�alle werkdagen van 9 tot 12u30,

maandag, dinsdag en donderdag van 13 tot 15u30

Puzzel

[email protected] Meer info op www.twitter.com/teufelsbelgier en www.facebook.com/groups/rote.teufel.bruessel/

ADVERTENTIE

Volgend jaar installeert de gemeente Jette extra rekstokken en andere toestellen voor street workout in het Jeugdpark.

Street workout is een vorm van fitness die overgewaaid komt uit het Oostblok. Steeds vaker zie je in Brussel jongeren fitnessen in parken en elders in de openbare ruimte. Ze gebruiken rekstokken, stellingen en banken om zich op te duwen of zich aan op te trek-ken. De jongeren, die zich inmiddels Wolf’s Bar noemen, trainen ook regelmatig in het Jeugdpark. Daar maken ze onder meer ge-bruik van de fit-o-meter, maar ze zouden graag over meer rekstokken, palen en brug-gen beschikken.De Jetse schepen van Sport, Benoît Gosse-

lin (LBJ), is bereid hierin te investeren op voorwaarde dat de nieuwe toestellen aan alle veiligheidsvoorschriften voldoen. “De bestaande rekstokken zijn neergezet als onderdeel van de fit-o-meter. Ik wil dat de bijkomende toestellen helemaal afgestemd zijn op street workout, dus verankerd in be-ton en met een aangepaste ondergrond. Zo wil ik vermijden dat de gemeente aanspra-kelijk kan worden gesteld bij een ongeval.”Gosselin zal de toestellen volgend jaar plaat-sen. Hij kan de investering – zo’n 15.000 euro – dan financieren met de gewestelijke subsidies voor buurtsportuitrusting.De fit-o-meter in het Jeugdpark wordt overi-gens dit jaar nog vernieuwd.�� Bettina�Hubo

Wolf’s Bar krijgt extra rekstokken

Jette > Gemeente wil veilige toestellen in Jeugdpark

In afwachting van de definitieve heraanleg van het Madouplein wordt de Leuvense-steenweg heringericht. De werken zijn deze week begonnen en de steenweg wordt volledig afgesloten tot 22 juni.

Op initiatief van minister van Openbare Werken Pascal Smet (SP.A) zal de Leuvense-steenweg, een belangrijke invalsweg om het centrum binnen te rijden, na de werken voor-behouden worden aan bussen, fietsen en taxi’s. Auto’s zullen gebruik moeten maken van de Scailquinstraat. Daarnaast worden de voetpaden breder en komt er een bredere zone aan het kruispunt met de Leuvensesteenweg. De herinrichting is afgestemd op de plannen om een fietspad te voorzien op de volledige Kleine Ring. “De ambitie is om tegen eind dit jaar een mooi project af te leveren dat de buurt mooier en aangenamer maakt voor bewoners, winke-liers en shoppers. Er komt onder meer een esplanade langs de Kleine Ring en een afge-scheiden fietspad in twee richtingen,” aldus Smet. De Brusselse minister stuitte in zijn plan-nen aanvankelijk op het gemeentebestuur

van Sint-Joost-ten-Node. Een akkoord be-reiken met burgemeester Emir Kir (PS) over de herinrichting van de verkeerscirculatie ter hoogte van het Madouplein bleek zeer moeizaam. Dat de Kleine Dalstraat en de Liefdadigheidsstraat, allebei uitkomend op de Leuvensesteenweg, doodlopend werden, was voor Kir onaanvaardbaar. “De gesprek-ken over een aantal grote principes zijn goed gegaan, maar over de werken op de Leu-vensesteenweg is er met ons niet overlegd.” Smet en Kir bereikten vrijdag uiteindelijk toch een akkoord. Op vraag van Kir is het plan licht aangepast. De bewoners van de Kleine Dalstraat krijgen de mogelijkheid om de Leuvensesteenweg in te rijden, waardoor de straat niet meer doodlopend wordt, al gaat het om een gering aantal inwoners. Het risico op sluipverkeer wordt klein ingeschat. Mocht het toch een probleem worden, dan komen er mogelijk elektronisch bestuurde paaltjes waarvoor enkel de buurtbewoners de code krijgen. Smet wil tegen eind dit jaar een definitief plan voorleggen voor de heraanleg van het Madouplein.� Jilan�Berroho

WERKEN AAN LEUVENSE- STEENWEG VAN START

SINT-JOOST-TEN-NODE > SMET EN KIR BEREIKEN AKKOORD

De Leuvensesteenweg is voortaan voorbehouden aan bussen, fietsen en taxi’s.

© G

OO

GL

E E

STR

EE

T VI

EW


ADVERTENTIE

ALE

CAPIT

2015-20161

SEIZOENSAISONSEASON

70 VOORSTELLINGEN

SPECTACLESPERFORMANCES

20 CREATIES

CREATIONSCREATIONS

© W

indy

Wed

ding

- E

veni

ng S

tand

ard/

Hul

ton

Arc

hive

subsidiënten & sponsors/subsides & sponsors : KVS partenaires/partners : Théâtre National

kvs.be- theatrenational.be

© M

AR

C G

YSE

NS

ADVERTENTIE

BD

W R

EGIO

Boekenliefhebbers uit het noorden van Brus-sel hebben weer iets om naar uit te kijken. Voortaan kunnen ze elke tweede zondag van de maand boeken ruilen aan het oude stationnetje van Laken.

Het initiatief voor het Bookswapsalon gaat uit van drie boekenwurmen uit de buurt. “We kennen el-kaar van in het café op de hoek waar we vorige zomer de wereldbeker voetbal kwamen volgen,” vertelt Karolien De Bleser. “We wonen hier alle drie nog maar een paar jaar en vonden dat we iets leuks moesten doen met het stationnetje, zodat het wat meer visibiliteit krijgt. Omdat we graag le-zen en ook al boeken doorgaven aan elkaar, kwa-men we op het idee voor een Bookswapsalon. Toen het wijkcontract een oproep deed voor buurtiniti-atieven hebben we ons plan meteen ingediend.”Wie van boeken houdt, kan elke tweede zondag-middag van de maand boeken komen inleveren en andere meenemen. “Of je komt zonder boeken en neemt er tien mee, dat mag allemaal,” zegt De

Bleser. “Het gaat ons om meer dan alleen boe-ken. We willen er ook een ontmoetingsplek van maken. Dat is het verschil met de boekenkastjes die inmiddels her en der in Brussel hangen. Daar laat je een boek achter, maar je weet niet wie het meeneemt en je krijgt ook geen reactie. Onze be-doeling is dat er een gesprek ontstaat. Het boek is maar de aanleiding voor een babbel met de buren. Daarom wordt dit tegelijkertijd een cafeetje, in de zomer buiten, in de winter binnen in het gebouw.”

‘Geen oud papier’Om bij de start van het salon alvast een boeken-voorraad te hebben, hielden De Bleser en haar boekenvriendinnen al een inzamelactie. Ook komt er een boekenkastje waarin boeken gedepo-neerd kunnen worden. “Dat wil zeggen: boeken waar de eigenaars zelf echt iets aan gehad heb-ben. Geen oud papier, graag.”� Bettina�HuboVanaf 14 juni, 15-18u, FB BookSwapSalon

BOEKEN RUILEN BIJ HET STATIONNETJELAKEN > ‘WE WILLEN VOORAL DAT ER EEN GESPREK ONTSTAAT’

© S

AS

KIA

VAN

DE

RS

TICH

EL

E

Als handelaars, buurtbewoners en politie informatie uitwisselen, wordt de buurt veiliger. Dat is het idee van de buurtinformatie-netwerken. Nadine Van Lysebet-ten (N-VA) stelde het idee voor in de Anderlechtse gemeenteraad, maar stuitte op een njet van schepen Mustapha Akouz (PS).

Hoewel de buurtinformatienet-werken, afgekort BIN, zowel in Vlaanderen (612) als in mindere mate in Wallonië (55) al wijd-verspreid zijn, blijft Brussel met slechts twee netwerken achterop-hinken. Daar wil de N-VA graag verandering in brengen. Van Ly-sebetten deed de suggestie in de gemeenteraad. Preventieschepen Akouz antwoordde dat gemeente-lijke netheidsdienstenen preven-tiewerkers met het project Virtus

in het centrum van Anderlecht al samenwerken om de veiligheid te verbeteren.Van Lysebetten vindt dat de ge-meente met de BIN’s nog een stapje verder zou kunnen gaan. ”Wie niet rond het Dapperheids-plein woont, blijft in de kou staan. In het Brussels Gewest hebben gemeenten als Ganshoren en Sint-Pieters-Woluwe al bewezen dat ze bijdragen tot meer sociale con-trole en meer veiligheid.” De on-wil om in een gemeente, waar het onveiligheidsgevoel in heel wat buurten diep is geworteld, pre-ventief aanpakken door burgers, lokale ondernemingen en politie informatie te laten uitwisselen, noemt Van Lysebetten daarom “een gemiste kans.”�� Bruno�Schols

‘Meer sociale controle en veiligheid’

ANDERLECHT > N-VA WIL BUURTINFORMATIENETWERKEN

Yvan Mayeur (PS) wenst niet in te gaan op vragen van gemeen-teraadsleden over het nieuw te bouwen voetbalstadion op Par-king C. De oppositie is woest.

Gemeenteraadsleden Johan Van den Driessche (N-VA) en Bart Dhondt (Groen) hadden tijdens de gemeenteraad een motie en vragen voor burgemeester May-eur. De Vlaamsnationalist wilde de stad een motie laten aannemen om een renovatie van het Koning

Boudewijnstadion te onderzoeken en om eerst een oplossing te vin-den voor de Memorial Van Dam-me. Een renovatie zou mogelijk goedkoper zijn dan de bouw van een nieuw stadion.De burgemeester antwoordde niet. Of toch. “Wij veranderen niet van mening.” Schepen van Toerisme Philippe Close (PS) had aanvullend nog de ergerlijke gewoonte om vragen van Groen-raadslid Dhondt te onderbreken. � CD

STADION MOET EN ZAL ER KOMENBRUSSEL > SCHEPENCOLLEGE BLOKKEERT DEBAT


OPEN I OUVERT: 07:00 > 14:00

www.foodmet.brussels

Vrijdag, zaterdag en zondagVendredi, samedi et dimancheOp de site van | Sur le site de l’ Abattoir, Rue Ropsy Chaudronstraat 24 1070 AnderlechtParking : Delacroix rue Jules Ruhlstraat Metro : Clemenceau, Delacroix

Een markthal vol smaakVotre marché gourmand

Foodmet_BDW_120x255_02.indd 1 20/05/15 15:40

Vijverberg. Dat is de naam die Alfred Solvay aan zijn domein gaf toen hij het meer dan een eeuw geleden kocht. Toepasselijker kon haast niet: het stil stukje groen strekt zich uit over één grote helling, met twee vredige vijvers aan zijn voet.

Vanop de bemoste en gebroken trappen die naar de afgezette poort van het kasteel leiden, doet Brussels minister-president Rudi Vervoort (PS) zijn oproep. Het gewest heeft 3,5 miljoen euro vrijgemaakt om het kasteel in zijn oude glorie te herstellen, en die renovatie is in volle gang. Dit wil zeggen dat het tijd is om op zoek te gaan naar een nieuwe bestemming voor het kasteel. “Een gebouw zoals dit verdient een nieuw leven, en dat is onze verantwoordelijkheid,” al-dus Vervoort. Hij schat dat de renovatie nog twee tot drie jaar zal duren.

Villa – kasteel – ruïneNog steeds trots bovenop de berg, herdenkt de trieste villa haar vervlogen dagen van weelde. Veel verbeel-ding is niet nodig om te kunnen zien wat het ge-bouw heeft moeten doormaken: de vervallen muren schreeuwen het uit. 130 jaar lang staat het gebouw er al, maar vanboven op de gevel van het gebouw pronkt het cijfer 1905. Dit is het jaar waarin de weduwe van Solvay het landhuis liet ombouwen door architect Ju-les Brunfaut. Door een dubbele toren toe te voegen, veranderde Brunfaut de villa in een kasteel. Thérèse Solvay-Tournay, hun dochter, erfde het kas-teel. Toen zij overleed in 1972, had ze geen erfgena-men. Voor het kasteel betekende dit het begin van een

lange periode van leegstand en verval. Het gebouw werd gekocht door twee vastgoedondernemingen, maar hun plannen om het park vol te bouwen werden al snel gedwarsboomd door de buurtbewoners en de gemeente. In 1980 kocht de minister van Brusselse Aangelegenheden het park. Het plan was om het park na een snelle renovatie open te stellen voor het pu-bliek. Helaas maakte het kasteel geen deel uit van de renovatiewerken. In het opgeknapte park verkom-merde het kasteel in stilte verder. Twee jaar na de re-novatie kreeg het kasteel zijn genadeslag toegediend: krakers veroorzaakten brand. Door het dak, de vloe-ren en alle sierelementen weg te nemen, veranderde de brand het kasteel in een ruïne.De herwaardingsopdracht is toegewezen aan het architectenbureau Ma² - Metzger et Associés. “Het nieuwe dak zal voor een indrukwekkende lichtinval zorgen,” zegt Francis Metzger. De bedoeling is om de oorspronkelijke architectuur samen te brengen met enkele hedendaagse elementen. Omdat de architecten voor de reconstructie van het dak vrij spel kregen, zal dit een van de grootste contrasten vormen. Het ge-bouw werd namelijk pas beschermd na de brand, en toen was het dak in feite al weg. Het nieuwe dak zal bestaan uit staalplaten die opengewerkt zijn met mo-tieven die verwijzen naar gebladerte. Die openingen in de staalplaten zorgen voor een lichtinval die gelijk-aardig is aan zonlicht dat door de bladeren valt. Ver-der komt er ook nog een dakterras vanwaar bezoekers een panoramisch uitzicht hebben op het park.�� Margo�Claeys

Gezocht: Voltijds uitbater Solvay-Tournaykasteel (m/v)

Watermaal-Bosvoorde > Restauratie volop aan de gang

De renovatie aan het Solvay-Tournaykasteel is in volle gang.

© M

A2

In het hart van de Anneessenswijk wordt gedurende twee weken een denkbeeldige topografi e van de buurt weergegeven. Deze opvallende tentoonstelling kadert in het project ‘Denkbeeldige wijken’ van de organisa-tie Brussel Behoort Ons Toe (BBOT), een organisatie die actief is rond het auditieve geheugen van Brussel. Om deze denkbeeldige topografi e tot stand te bren-gen, opent BBOT een bibliotheek en een parlement. Voor het bibliotheekmateriaal verzamelde de organi-satie de verbeelding van de buurt in tekst, geluid en beeld. De audiofragmenten zijn getuigenissen of ver-halen van buurtbewoners waardoor je een kijk krijgt in hun verbeelding. Daarnaast is er ook documentatie over het wordingsproces van het project. Voor de bi-

bliotheek wordt een houten constructie geplaatst: het parlement. Van woensdag tot zaterdag vindt er tijdens de middagpauze een sessie plaats. De thema’s zijn al-tijd plaatsen in de wijk waarover dan gediscussieerd kan worden. De bedoeling is dat wat uit deze sessies komt, gebundeld wordt voor publicatie achteraf.

Margo�Claeys

De tentoonstelling duurt van 12/6 tot 25/6 en vindt plaats in ZSenne art lab (Anneessensstraat 2, 1000 Brussel). Vernissage op 12/6 van 17u tot 21u. Bibliotheek van woensdag tot zaterdag van 10u tot 18u. Parlement van woensdag tot zaterdag van 12u tot 13u30 en op zaterdag van 14u tot 15u30

POP-UPBIB EN -PARLEMENTBRUSSEL-STAD > DENKBEELDIGE TOPOGRAFIE VAN DE ANNEESSENSWIJK


Elk jaar koopt het Nationaal Geografisch Instituut (NGI) luchtfoto’s aan om zijn databank met geografische gegevens aan te passen. Overlappende luchtfoto’s worden daarop op elkaar gelegd, waardoor een 3D-model ontstaat, dat op zijn beurt vergeleken wordt met de gegevens die het NGI al heeft van plaatsnamen, rivieren, bossen en gebouwen. Zo wordt duidelijk of plaatsen nog overeenkomen met de kaarten die het NGI heeft. Indien nodig past het NGI de gegevens aan.Het NGI beschikt ondertussen al over een indrukwekkend archief luchtfoto’s. Een selectie hiervan vindt u week na week terug in deze rubriek ‘Uit de lucht gegrepen’. Het gaat steeds om (oude) foto’s uit een van de negentien Brusselse gemeenten. Raden waar we zijn, en bij uitbreiding, wanneer een foto is genomen, is een bezigheid die de geest van kaartliefhebbers, geografen, maar ook ‘gewone’ Brusselliefhebbers, scherp houdt.Vorige week zag u de De Frélaan in Ukkel met het Sint-Elisabethziekenhuis. Deze week zoeken we een van de bekendste plekken van Brussel. Voor de enen een plek om van te smullen, voor anderen is de plek alleen maar aan leed verbonden. Dichtbij is er een metrostation. De foto dateert uit 2009. Waar zijn we? DV

UIT D

E LUC

HT G

EGRE

PEN

ACHTERGROND BIJ BRUSSEL

BrusselDezeWeek

Pendel je elke dag naar Brussel? Neem dan even de tijd om de stad rondom jou te ontdekken. Met z’n grote en kleine verhalen. In Brussel Deze Week vind je elke week boeiende achtergrond bij het nieuws uit de hoofdstad en omgeving. Neem de krant gratis mee uit een display in de stad, of mail naar [email protected]

Met de steun van de

adv BDW 146x234.indd 1 2/10/14 16:56

ADVERTENTIE

© N

GI

We kunnen moeilijk aanvaarden dat de invulling van een zone van openbaar nut gebeurt zonder de Brusselse bevolking – gedetineerden incluis – aan het woord te laten, schrijft Gideon Boie.

© BART DEWAELE

GEVANGENIS > GIDEON BOIE (KU LEUVEN) PLEIT VOOR MEER INSPRAAK

WELKE DEMOCRATIE ZAL HAREN REDDEN?

D e gevangenis van Haren be-roert de gemoederen van de inwoners van Brussel. Te-

recht, want het toekomstige gevan-genisdorp in Haren is zonder voor-gaande in België. Niet minder dan acht strafinstellingen worden op één terrein samengebracht, voorzien in niet minder dan 1.190 plaatsen voor zowel verdachten, veroordeelden (mannen en vrouwen), uit handen gegeven jongeren én geïnterneer-den. Het gevangenisdorp van Haren kwam in het nieuws door laakbare graffiti-aanslagen op privéwonin-gen van enkele betrokkenen. In de Brusselse media toonde minister-

president Rudi Vervoort (PS) geen begrip voor de onverlaten binnen een democratisch bestel.

Witte vlekHet beroep op de democratie is cy-nisch, goed wetende dat er geen inspraakmomenten zijn die het ontwerp van het gevangenisdorp in Haren in haar totaliteit voorlegt aan de burger. Het inspraakproces rond het gevangenisdorp in Haren wordt overgedragen aan het lokale bestuursniveau en hiermee komt de Brusselaar onmachtig te staan tegenover politieke beslissingen die buiten discussie gesteld worden.Dat werd duidelijk tijdens de open-

bare zitting van de Overlegcommis-sie die de Stad Brussel op 20 mei 2015 organiseerde in de theaterzaal van Casino Viage. In het kader van de aanvraag stedenbouwkundige vergunning door Cafasso NV wint het Brussels Gewest naar goede gewoonte advies in bij de steden en gemeenten. Stad Brussel maakte hiertoe het volledige aanvraagdos-sier openbaar.Groot was de verwondering bij velen toen Schepen Geoffrey Coomans de Brachène (MR), voorzitter van de overlegcommissie, liet verstaan dat de Stad Brussel enkel steden-bouwkundige kwesties in overwe-ging neemt. Het betreft de lokale

bevoegdheden zoals buitenaanleg, ontsluiting, toegangswegenis, par-keerinfrastructuur, aansluiting op openbaar vervoer, verkeersoverlast, enzovoort. De presentatie van de architect van BURO II maakte duidelijk wat het onderwerp van discussie was: het publiek kreeg een beeld te zien waar het gevangenisdorp in Haren gere-duceerd was tot een witte vlek om-ringd door groene stippen en vloei-ende lijntjes.

Laatste grondreserveSchepen Coomans de Brachène stelde dat bezwaren aangaande federale kwesties, zoals het peni-tentiaire vraagstuk en de bouw van overheidsinfrastructuur, gericht moeten worden aan het federaal bestuursniveau. Idem dito werd gevraagd gewestelijke kwesties, zoals territoriale ontwikkeling en bodembestemming, te richten aan

“Tolereert het Brussels Gewest ook democratische inspraak op zijn eigen bevoegd-heden?”

HAREN – De Brusselaar staat onmachtig tegenover de politieke beslissingen omtrent het geplande gevangenisdorp in Haren, schrijft doctorandus en docent Architectuur Gideon Boie (KU Leuven). Volgens hem betekent democratie dat het Brussels Gewest ook inspraak organiseert rond zijn eigen gewestelijke bevoegdheden. En er ontbreken gedetineerden in de overlegcommissie, vindt Boie.


BDWOPINIE

het gewestelijk bestuursniveau.Het democratisch overleg in Casino Viage bood geen plaats voor een dis-cussie over de impact van het zoge-naamde gevangenisdorp op de toe-

GIDEON BOIE:

© R

EG

IE DE

R G

EB

OU

WE

N


komst van de noordelijke grensregio van Brussel (welke meer en meer desintegreert) én evenmin over de impact ervan op de toekomst van de gedetineerden (wiens kansen op resocialisatie belachelijk gemaakt worden). Aangenomen dat de Stad Brussel de bezwaren geuit op woensdag 20 mei zal trancheren op basis van de re-levantie tot de stedenbouwkundige inbedding, is de cruciale vraag waar, hoe en wanneer de geëngageerde Brusselaar dan wél terecht kan met bezwaren die verder gaan dan lokale kwesties. Tolereert het Brussels Ge-west ook democratische inspraak op zijn eigen bevoegdheden?Democratie betekent dat het Brus-sels Gewest ook inspraak organi-seert rond zijn eigen gewestelijke bevoegdheden. Wij kunnen toch moeilijk aanvaarden dat de invulling van een zone van openbaar nut en het aanboren van de laatste grond-reserve niet gebeurt zonder eerst de Brusselse bevolking – gedetineer-den incluis – aan het woord te laten. Hiermee komen we op een tweede reden waarom Brussel zich beter niet op de borst klopt over demo-cratie.

MonddoodIn de overlegcommissie rond het ge-vangenisdorp Haren in Casino Viage ontbreekt één partij: de gedetineer-den. De commissie weegt pro’s en contra’s af zonder de primaire ge-bruiker van het toekomstige gebouw te consulteren. Over de rug van ge-detineerden wordt gegoocheld met mooie woorden over humane deten-tie zonder dat zij de kans krijgen om te antwoorden.Evenmin worden families en vrien-den van gedetineerden gehoord. Detentieschade valt niet alleen de gedetineerde te beurt, maar ook het sociale netwerk rondom – al is het maar door lange reistijden en onge-makkelijke bezoeken. Er is weinig reden om ook familie en vrienden van gedetineerden niet te betrekken in het overleg rond het gevangenis-dorp. Het monddood maken van gedeti-neerden in het ontwerpproces druist in tegen de geest van de Basiswet 2005. Professor Lieven Dupont, au-teur van de Basiswet, sprak voor de Kamercommissie Justitie op 2 fe-bruari 2001 de woorden: “Wil men mensen [hij sprak over gedetineer-den] responsabiliseren dan moet men ze respecteren en betrekken bij de besluitvorming met betrekking tot de beslissingen die hen aanbe-langen.”In de toekomst zal een slordige 11 procent van de gehele gevange-nispopulatie in België naar Haren overgebracht worden. Wij dagen de minister-president uit om gedeti-neerden én hun families publiek aan het woord te laten over het ontwerp voor het gevangenisdorp in Haren.

Gideon Boie,docent Faculteit Architectuur

(KU Leuven)

OPINIE > ANN CROECKAERT (GROEN) WIL PICKNICKEN IN HAAR GEMEENTE

WAAR BLIJFT DE INDIGNADO VAN ANDERLECHT?

H et Dapperheidsplein in Anderlecht is een open ruimte van 13.000 vier-

kante meter rond de fraaie kerk gewijd aan de lokale held Sint-Guido. Guido was een Anderlecht-se boerenzoon die in het jaar 1000 heen en weer ging naar Jeruzalem. Te voet.Op mooie dagen is het plein een fijne plek om te vertoeven. De ‘Place de la Vaillance’ is omringd door leuke cafés en toffe terras-jes. Onder de hoge lindebomen kan menig bezoeker op zomerse dagen genieten van een ware reis naar onbekommerdere, zonnigere tijden. Het plein doet dienst voor kermissen, markten en optredens van zang en dans. Tijdens de ver-maarde Anderlechtse Jaarmarkt staan de Blanc Bleu Belge er als vanouds met de opgepompte spie-ren te rollen naast authentieke Brabantse trekpaarden. Het is er altijd over de koppen lopen. An-derlecht staat buiten de tijd.

Buiten de tijdDus wat is er mis met dat Dap-perheidsplein? Wel, het is een parking. Een veel te kleine parking volgens het gemeentebestuur. Het aantal beschikbare parkeer-

plaatsen moet er dringend om-hoog naar niet minder dan 325 plaatsen. Daarenboven staat het plein vol vervelende bomen. Grote bomen zijn dat, met van die dikke stammen en gigantische blader-daken. Die lindebomen zitten ook vol met vogels en ander onge-dierte. Die beesten bouwen daarin nesten en schijten onbestraft op de eronder geparkeerde wagens. Rond de kerk staan volgens de berekening van de burgemeester 26 lindebomen een gepaste sfeer-verlichting in de weg. Want een parking moet gepaste verlichting krijgen, natuurlijk. De nieuwe parking zal beter tot haar recht komen als ook de kerk een lampje krijgt. Weet u wel hoeveel licht dat vangt, zo’n boom? Voor het gemeentebestuur van Anderlecht staat een parkeerplaats voor voor-uitgang. In de rest van Brussel, in de rest van Europa en in de rest van de wereld heeft men onder-tussen al lang begrepen dat auto’s een stad doen stikken, dat bomen kappen geen goed idee is. Niet zo in Anderlecht.Zonder noemenswaardige parti-cipatie van de bevolking, zonder enig debat of commotie kan een meerderheid hier nog autonoom

“Wordt er gedeald in het metrostation? Geen probleem, de burgemeester kapt een paar bomen en het probleem is opgelost”

dat er een wind van verontwaar-diging opsteekt. Maar niets is minder waar. Anderlecht is cen-trum Brussel niet, noch London of Parijs. Hier geen burgerinitia-tieven of revolte, geen ‘picnic the wayez’. In Anderlecht vinden ge-engageerde burgers vooral gehoor bij zichzelf en via online petities waar het ongeluk luidkeels wordt uitgeschreeuwd.Misschien zijn er wel gegronde argumenten waarom deze bomen er aan moeten geloven, denkt u? Voor de ‘veiligheid’, roept u? De bomen zijn ziek, vermoedt u? Niks van aan. Het zijn dikke grote, ge-zonde bomen. Die, net zoals elk pleintje, park en groene oase ver-liefde stelletjes en keuvelende se-nioren aantrekt en helaas ook lui met minder oprechte bedoelingen. Het klopt ook dat de zone rond het metrostation van Sint-Guido veiligheid- en netheidsproblemen kent. Wordt er gedeald in het me-trostation? Geen probleem, de burgemeester kapt een paar bo-men iets verderop en het is opge-lost. Dat is als het Ter Kameren-bos rooien omdat er pendelaars blikjes uit hun raam werpen of het Warandepark platgooien omdat er ruzie is in het parlement. Overdre-ven, zegt u? Surrealistisch? Neen, in Anderlecht kan dat allemaal.

IndignadosIn het gemeentehuis van Ander-lecht blijft men doof voor wakkere burgers, vreest men niets of nie-mand. Of het moeten betonboeren zijn. De politieke tegenbeweging is beperkt: het is vechten tegen de bierkaai voor Groen en Ecolo. Ach ja, die groene jongens. Met wat schouderophalen en de vriendelijk woordje worden die weggezet.Waarom is het in Anderlecht niet mogelijk om met verzamelde en vereende krachten pakweg een ‘picnic the wayez’ te organiseren om zuurstof in plaats van uitlaat-gassen schenken? Waar blijft de bewuste burger, de indignado van Anderlecht? Waar zijn die welme-nende ouders die het niet willen dat hun kinderen en kleinkinderen veroordeeld worden tot astma en dodelijk verkeer? Waarom moeten weeral bomen wijken voor beton.

Ann Croeckaert, Groen,Anderlecht

beslissen wat zij in haar ondoor-grondelijke wijsheid heeft bekok-stoofd. In dit geval heeft ze dus besloten dat de volgende veertig jaar steeds meer auto’s hun weg moeten vinden rond en onder het plein – een ondergrondse parking, u weet wel, zo een leegstaand su-perduur gedrocht afgedekt met een steriele betonplaat die dan her-doopt wordt tot ‘open space’. Van op die steriele ruimte moeten dan schijnwerpers de van haar bomen ontdane collegiale kerk elektrisch doen oplichten. Specialisten bere-kenden dat zo een lindeboom een economische waarde heeft van om en bij de 10.000 euro, maar dat is een peulschil in vergelijking met wat een ondergrondse parking kan opbrengen. Zesentwintig lindebo-men branden ook beter in de haar-den van het gemeentebestuur dan 325 auto’s.

SurrealistischNog veertig jaar lang zullen de auto’s baas blijven over Sint-Guido. Veertig jaar, dat zijn twee genera-ties Anderlechtenaren die het zul-len moeten doen zonder zuurstof, zonder bomen en achterblijven met een steriele vervuilde put onder een betonplaat. Dan zou je verwachten

ANDERLECHT – De overlegcommissie van de ge-meente Anderlecht gaf dan wel een negatief advies voor de kap van de lindebomen rond de Sint-Guido-kerk – ze mogen voorlopig blijven staan – maar de gemeente wil er wel een parking met 325 parkeer-plaatsen creëren. Ann Croeckaert (Groen) vindt dat men in het gemeentehuis van Anderlecht doof is voor wakkere burgers.

ANN CROECKAERT:

De bomen voor de Sint-Guidokerk in Anderlecht.

© J

UL

IEN

BO

SS

EL

ER

IN DE VOETSPOREN VAN

DE CULTUUR- EN VRIJETIJDSBIJLAGE VAN BRUSSEL DEZE WEEK

© N

AP

OL

EO

N A

LS E

ER

STE C

ON

SU

L K 1804-1 J351 C

. Meynier ©

MU

SE

UM

VAN

DE S

TAD

BR

US

SE

L - STA

DH

UIS

NAPOLEONGESCHIEDENIS > BONAPARTE IN BRUSSEL

BRUSSEL – Toen Napoleon tweehonderd jaar geleden definitief verloor in de modder van Waterloo, was de kleine Corsicaan eigenlijk net op weg naar Brussel, de stad waar hij voordien al in de ban was geraakt van kant, koetsen en kastelen.

D e Franse overheersing van de Zuide-lijke Nederlanden begon in 1792, toen Brussel een eerste keer werd ingeno-

men door het revolutionaire bewind. In 1794 werden de Oostenrijkers definitief verjaagd en moest Brussel zich tevreden stellen met de titel van hoofdstad van het Franse Departe-ment van de Dijle. Vervolgens manoeuvreerde Napoleon zich in Frankrijk naar de absolute machtspositie, na zijn staatsgreep in 1799. Net daarvoor, in 1798, was hij al eens een eerste keer in Brussel geweest. In zijn hoeda-nigheid van eerste consul bezocht hij Brussel daarna nog eens in 1803 en 1804, net voor zijn kroning tot keizer. Toen hij voor een vierde en laatste keer in onze stad verbleef, was dat tij-dens de wittebroodsweken met zijn nieuwe echtgenote Marie-Louise van Habsburg. Zijn beoogde vijfde bezoek in 1815 zou er dus niet van komen.Behalve door de vele politieke en administra-tieve maatregelen van eerst de revolutionaire Directoire en daarna Napoleon zelf, veran-derde Brussel ook fysiek van aanschijn door een aantal van Napoleons acties. Bijvoorbeeld door zijn initiatief om de stadsomwalling af te breken, om het kasteel van Laken van de sloop te redden, om de opening van de Musea voor Schone Kunsten te forceren, en niet in het minst door Brussel met Waterloo een toeristi-sche troef te bezorgen die de buitenlandse be-langstelling voor ons land als reisbestemming behoorlijk aanwakkerde. We trekken met en-kele paardensprongen door Brussel op zoek naar sporen van de keizer en zijn ‘Waterloo’.

MAGDALENASTRAAT

Op de hoek van het Albertinaplein en de Mag-dalenastraat stond tot 1937 het prestigieuze Hôtel d’Angleterre. Mozart overnachtte er ooit, maar ook Napoleon verbleef in dit hotel met de - in het licht van zijn uiteindelijke ne-derlaag - omineuze naam. Dat was op 16 fe-bruari 1798 - toen hij voor het eerst een voet in Brussel zette. Dezelfde dag nog kreeg hij een rondleiding door de binnenstad, zag hij Man-neken Pis en maakte hij en zijn eerste echtge-note Joséphine kennis met het Brusselse kant. ‘s Avonds bezocht het echtpaar ook nog de Muntschouwburg, om de volgende dag weer te vertrekken.

PALEIS VAN BRUSSEL

Het Warandepark en het Koningsplein vorm-den sinds de Oostenrijkse periode het cen-trum voor de Brusselse fine fleur. Het Paleis van Brussel bestond toen nog niet, maar tij-dens zijn bezoeken in 1803 en 1804 verbleef Napoleon wel al in de departementale prefec-tuur die later zou opgaan in de rechtervleugel van het Koninklijk Paleis. Gefeest werd er on-der meer in de Grand Concert op de plek waar nu het Vlaams Parlement staat en in de Waux-Hall achter het Théâtre du Parc in het Waran-depark, dat voor die gelegenheid verlicht werd naar het voorbeeld van de Champs-Elysées. In dezelfde Waux-Hall zouden de geallieerden in 1814 een groot bal houden nadat Napoleon voor een eerste keer was verbannen.

PALEIS VAN LAKEN

Het kasteel van Laken, toen bekend als do-mein Schoonenberg, werd gebouwd tijdens de Oostenrijkse periode, maar werd in 1804 gekocht door Napoleon nadat het hem tijdens een tussenstop in 1803 al was opgevallen. Hij redde het door de aankoop van de sloop, liet het renoveren en verfraaien, onder meer met

De leeuwenheuvel van Waterloo. © KBR

© K

BR

In het stadhuis van Brussel hangt nog steeds het ‘Portret van Napoleon als eerste consul’.


rensporen bezaaide slagveld hadden bezocht. De tweede was dichter Lord Byron die een jaar later hetzelfde deed. Vanop het Koningsplein kon je inmiddels per koets een uitstapje doen naar het slagveld.De auteurs werkten hun impressies over Wa-terloo later uit in het gedicht The Fields of Waterloo (Scott) en het derde canto van Childe Harold’s Pilgrimage (Byron). De gedenkplaat aan de gevel herinnert alleen aan de aanwe-zigheid van Byron.

KERKHOF VAN BRUSSEL IN EVERE

In 1877 werden gesneuvelden van de Slag van Waterloo overgebracht naar het nieuwe kerk-hof van Brussel in Evere. Daar kregen de Britse gesneuvelden in 1887, naar aanleiding van de vijftigste verjaardag van Queen Victoria, ook een monument. De opdracht ging naar de Brusselse beeldhouwer Jacques de Lalaing – een in Londen geboren zoon van een Belgische vader en een Engelse moeder. Het romanti-sche Waterloo Memorial stelt de triomferende vrouwenfiguur Brittannia voor.

MUSEA VOOR SCHONE KUNSTEN

Voor de Brusselse kunstschatten was het Franse bewind aanvankelijk geen florissante tijd. In de revolutionaire periode werd veel erf-goed vernield of naar Frankrijk overgebracht. Anderzijds begon men rond dezelfde tijd het belang van musea in te zien. Daardoor kwa-men uiteindelijk onder het bewind van Napo-leon, heel wat ‘Belgische’ kunstschatten terug naar Brussel om de in 1803 officieel geopende voorloper van de Musea voor Schone Kunsten te stofferen. De KMSK beschikt nu overigens ook over het model voor de leeuw van Water-loo, die werd ontworpen door de in Brussel overleden hofbeeldhouwer van Willem II, Jan-Lodewijk van Geel, maar dat staat in de reser-ves. In het Wiertzmuseum kan je wel terecht voor een schilderij waarop Antoine Wiertz De leeuw van Waterloo toont terwijl hij de Franse keizerlijke adelaar overmeestert. Op het schil-derij Tafereel uit de hel figureert Napoleon zelve en Laetitia Bonaparte op haar doods-bed (tijdelijk ontoegankelijk voor het publiek) toont de stervende moeder van Napoleon, die 15 jaar na haar zoon stierf op 86-jarige leef-tijd.

STADHUIS SINT-GILLIS

Hier hangt een monumentaal schilderij van Alfred Stevens en Henri Gervex dat de intocht van Napoleon in Parijs toont en deel uitmaak-te van het Panorama van de eeuw voor de We-reldtentoonstelling van 1889 in Parijs. Ook de maarschalken Murat en Ney en keizerin José-phine zijn erop te zien.

PARKING PANORAMA

Het gebouw aan de Lemonnierlaan 8-14 is nu de ietwat claustrofobische parkeergarage ‘Pa-norama’, maar herbergde tussen 1881 en 1884 een toeristische attractie over de Slag van Wa-terloo. De ‘rotonde Castellani’, gebouwd door architect Henri Rieck, toonde een panorama van 360 graden van de slag, geschilderd door de Brusselse schilder Charles Castellani. Wie zich naar de derde verdieping begeeft kan nog altijd een goede indruk krijgen van de zestien-hoekige bakstenen rotonde met een omtrek van 120 meter die bekroond wordt met een indrukwekkend metalen dakgebinte waar destijds het daglicht doorheen viel. Na 1884 werden er andere activiteiten georganiseerd. In 1924 werd de attractie gesloten.

Michaël Bellon

gingen bij Charleroi. Op het feest zelf kwam een luitenant aan Oranje melden dat de Fran-sen bij Quatre-Bras stonden, waarna veel mi-litairen halsoverkop het bal verlieten om ten strijde te trekken.

KLEIN KASTEELTJE

Na de Slag van Waterloo werd Brussel de be-langrijkste opvangplaats voor de duizenden gewonde soldaten. De geallieerde soldaten konden terecht in de grote veldhospitalen en militaire ziekenhuizen net buiten het stads-centrum. De Franse werden ondergebracht in de kazerne van het Klein Kasteeltje en de in-middels verdwenen Sint-Augustinuskerk.

BROODHUIS

Na de slag van Waterloo werden ook enkele verdiepingen van het Broodhuis opgeëist om de voedselvoorraden van de Engelse cavalerie op te slaan, wat heel wat schade toebracht aan het gebouw.

HERTOGSTRAAT 51

Aan de Hertogstraat 51 woonde ten tijde van de slag de Schotse ex-militair en gelegenheids-schrijver Pryse Gordon. Deze ontving kort na de slag twee grootheden uit de Engelse litera-tuur die naar Brussel waren afgezakt om het Slagveld van Waterloo te bekijken. De eerste was de beroemde historische romanschrijver Walter Scott die bij Pryse Gordon kwam dine-ren nadat ze op 18 augustus 1815 al samen het nog met wapens, kleren, kogels, en kar-

BLEKERIJSTRAAT

Vlakbij de Broekstraat is ook de Blekerijstraat te vinden - vandaag een anoniem stukje Brus-sel dat niet meer het aanschijn heeft van 1815. Op deze plek had op de avond van 15 juni, de dag voor de Slagen bij Ligny en Quatre-Bras die als prelude golden op de Slag van Water-loo, het beruchte feest van de hertogin van Richmond plaats. Charlotte Richmond en haar man Charles Lennox nodigden er de fi-ne-fleur van de geallieerde machthebbers uit: de hertog van Wellington en de andere Britse bevelhebbers, Prins Willem II van Oranje, de burgemeester van Brussel Van der Linden d’Hoogvorst, en andere adellijke families. Het feest had plaats in een met behang, bloemen en gordijnen tot balzaal omgetoverde werk-plaats. Deze schone schijn illustreerde de verkeerde inschatting van Napoleons inten-ties, die na zijn ontsnapping van het eiland Elba sneller dan verwacht aan de poorten van Brussel bleek te staan. Vlak voor het feest ving Wellington in zijn herenhuis op de hoek van de Koningstraat en de Warandeberg geruch-ten op van (misleidende) Franse troepenbewe-

STADHUIS BRUSSEL

Tijdens zijn derde bezoek in 1804 werd voor Napoleon een grootse feestavond georgani-seerd in het stadhuis. Door de toeloop van de meer dan duizend gasten draaide dat echter uit op een chaos waar Napoleon zich nadien over bekloeg. In het stadhuis hangt uit 1804 nog steeds een groot Portret van Napoleon als eerste consul van de hand van de Franse schil-der Charles Meynier (zie foto hiernaast).

BROEKSTRAAT

Tussen de Broekstraat en de Kruidtuinlaan was het bedrijf gelegen van de gerenom-meerde rijtuigenbouwer Jan Simons, dat later zou worden overgekocht door d’Ieteren. Toen Napoleon in juli 1803 voor de tweede keer in Brussel kwam, kreeg hij een koets van dit be-drijf ten geschenke. Prompt bestelde hij er nog vijftien bij, waarvan er één hem vergezeld zou hebben op zijn veldtocht naar Rusland, zijn verbanning naar Elba én de slag van Waterloo.

LEES MEER OP P. 20

Generaal Gebhard Leberecht von Blücher en hertog Wellington, allebei te paard.

O

wandtapijten en empire-meubilair. Tijdens zijn wittebroodsweken met zijn tweede echt-genote Marie-Louise in 1810 verbleef Napo-leon er regelmatig.


ADVERTENTIE

Kaaiad BDW 150610.indd 1 27/05/15 12:01

BRUSSEL - In Waterloo wordt de Slag van 18 tot 20 juni herdacht met een recon-structie waarvoor vijfduizend figuranten, driehonderd paarden en honderd kanonnen worden ingezet. Maar ook in Brussel wordt er enige ruchtbaarheid gegeven aan de verjaardag.

LEGERMUSEUM

Het museum van het Leger en de Krijgs-geschiedenis leent momenteel verschil-lende collectiestuk-ken uit aan musea in Waterloo, maar

organiseert zelf ook een tentoonstelling in de Arcades onder de triomfboog van het Jubel-park. Die tentoonstelling heeft drie luiken. Het luik ’10 naties’ staat stil bij het verdeel-de Europa aan het begin van de negentiende eeuw. Tien authentieke legeruniformen illu-streren de staten die onder invloed van Na-poleon stonden enerzijds, en de geallieerde staten anderzijds. Het luik ’10 sites’ gaat in op het oeuvre van Jacques Madyol (1871-1950), één van de vele kunstenaars die het slagveld bezocht om er de boerderijen, wegen en gehuchten te schetsen die van strategisch belang waren. Tien van zijn werken worden geconfronteerd met oudere prenten en actuele foto’s van diezelfde sites. Het luik ’10 getui-gen’ ten slotte gaat aan de hand van persoon-lijke objecten, portretten en getuigenissen in op het feit dat in Waterloo soldaten van het le-ger van het kersverse Verenigd Koninkrijk der Nederlanden oog in oog stonden met landge-noten die streden in een Frans uniform.

‘Waterloo 1815-2015. Europa Uitgedaagd’, tot 31 oktober, Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis, Jubelpark 3, Brussel, gratis, www.klm-mra.be

OMTRENTEVENEMENTEN > 200 JAAR WATERLOO

FARO EN DE FRANSE TIJD

Het Vlaams steunpunt voor cultureel erfgoed Faro greep de tweehonderdste verjaar-dag aan om het juninummer van zijn tijdschrift te wijden aan de Franse tijd. Het tijd-schrift presenteert een aan-

tal objecten en documenten uit de Vlaamse erfgoedcollecties die met het Franse bewind te maken hebben, maar zelden de volle aandacht krijgen. Historicus en Napoleonkenner Johan Op de Beeck schreef een bijdrage over de in-vloed van de slag bij Waterloo op onze gewes-ten. Faro bezocht ook het gloednieuwe Mémo-rial 1815 dat het erfgoedtoerisme in Waterloo een modern elan moet geven.Het tijdschrift wordt voorgesteld bij deBuren op een avond waarop Bart Van Loo, Frankrijk-kenner en auteur van het boek Napoleon de centrale gast is. Hij brengt in Napoleon. De schaduw van een revolutie zijn visie op de Fran-se veroveraar, met een introductie door Roel Daenen en muziek van Geert Hellings.

23 juni 2015, 19.30 uur, deBuren, Leopoldstraat 6, Brussel, 5 euro, www.faronet.be, www.deburen.eu

DE SCHOONHEID VAN DE SLAG

In de Koninklijke Bibliotheek besteedt men aandacht aan de Slag met een tentoonstelling die historische documenten en hedendaagse kunst met elkaar verbindt. De KBR beschikt namelijk over honderden prenten, tekeningen, boeken, medailles en kaarten die de slag, het slagveld en de strijdende legers in beeld bren-gen. Daaruit werd een selectie gemaakt die wordt getoond in dialoog met nieuw werk van hedendaags kunstenaar Koen Broucke. Bij het historische materiaal zit werk van onder meer

dat deze maand verschijnt, en zal dus een se-rieuze boom kunnen opzetten met Napoleon-kenner Johan Op de Beeck (1957).

16 juni, 20u, Ambassade van Nederland, Kortenberglaan 4-10, Brussel, gratis (res.), www.deburen.eu

NAPOLEON IN RUSLAND

Op 11 juli gaat in Cinema Aventure ook de documen-taire World’s Smal-lest Grande Armée in première. In de film van honderd minuten zie je hoe documentairema-kers Dimitri Du-mortier en Karsten

De Vilder van het Antwerpse productiehuis Ducktape als een tweemansleger in Frans uniform van Moskou naar Vilnius wandelen in het spoor van Napoleon, die zich tweehon-derd jaar geleden vastliep in de sneeuw nadat hij Moskou had veroverd.

11 juni, 20u Cinema Aventure, Brussel met Nederlandse en Franse ondertitels en live muziek, www.wsga-doc.com

TOONE

Poppentheater Toone duikt met zijn repertoire vaak de vaderlandse geschiedenis in en doet dat ook deze maand met Napoleon & Waterloo, dat er elke donderdag vrijdag en zaterdag te zien is (in het Frans).

Tot 27 juni, Petronillagang (Grasmarkt 66), Brussel, www.toone.be

Michaël Bellon

www.visitbrussels.be/waterloo

Joseph Mallord, William Turner, Francisco Goya en James Ensor.

De schoonheid van de oorlog. Waterloo 1815-2015, van 17 juni tot 15 september, van 9.00 tot 17.00 uur, Koninklijke Bibliotheek, Kunstberg / Keizerslaan 2, Brussel, gratis, www.kbr.be.

WILLEM I

Ook de gidsorganisatie Brukselbinnenste-buiten richt de blik op de periode 1894-1930. Op zaterdag 20 juni trekt Brukselgids Stefan Moens door Brussel voor een nieuwe toer met de welluidende titel ‘Wilden we Willem wel na Waterloo?’, die gaat over de Franse en Hollandse tijd in Brussel. Natuurlijk komt de afbraak van kloosters, kerken en stadswallen, en de invoering van de Republikeinse kalender en de Code Napoleon tijdens de Franse tijd aan bod. Maar er is ook aandacht voor de synthese die koning der Nederlanden Willem I - op 21 september 1815 werd ingehuldigd op het Ko-ningsplein - na Waterloo wilde maken tussen traditie en moderniteit.

22 juni, 17u, Barricadenplein, www.brukselbinnenstebuiten.be

WILLEM II

Ook over de figuur van Wil-lem II, zoon van Willem I en prins van Oranje tijdens de slag van Waterloo, valt veel te vertellen. De Nederlandse historicus Jeroen van Zan-ten, die zijn biografie schreef, weet alles van deze ‘held van

Waterloo’, die gewond raakte in de strijd, pre-cies op de plek waar vandaag de Leeuw van Waterloo staat. Van Zanten is ook een van de auteurs van het boek Waterloo, 200 jaar strijd,

NAPOLEON©

KB

R / K

OE

N B

RO

UC

KE

© TH

EATE

R TO

ON

E


ADVERTENTIE

Brussel is weer een overdekte markt rijker. Om dat te vieren: een klein portretje van een ajuintje dat eigenlijk een look is en ook nog een prei.

Al naar de nieuwe overdekte markt aan het slacht-huis geweest? Moet u absoluut eens doen. In Ku-regem is er markt op vrijdag, zaterdag én zondag en vooral die laatste weekdag loopt het er storm. Naast voeding en textiel, is er overigens ook altijd een hoek brocante. Markten zijn een zaligheid voor de consument. Alles is er goedkoper of beter dan in de grootdistributie en het is een ontmoetings-plaats voor de buurt. Ik zie altijd wel bekenden op de markt. In de supermarkten gebeurt dat haast nooit. Hoe zou dat komen? Misschien behoor ik tot de subcultuur van de marktmensen en zijn de su-permarktkopers een ander volk?Markten zijn de essentie van een stad. Dat leerden wij vroeger in de les geschiedenis. De steden zijn ontstaan door markten. Wie vandaag niet min-stens een wekelijkse markt heeft, is de naam stad onwaardig.In Brussel hebben we er gelukkig nog heel wat. Maar wat mij in een stad met zoveel marktcultuur verwondert, is dat wij tot voor verleden week geen enkele overdekte markt meer hadden. De hallen van Brussel werden in de aanloop naar de wereld-tentoonstelling van 1958 afgebroken. Er staat nu een parkinggebouw aan de Hallenstraat. De Sint-Gorikshallen, dan: het is al decennia onduidelijk hoe het met dat gebouw verder moet. Er zitten info-kantoortjes in of tentoonstellingen, een trendy bar-retje, maar het hele gebouw schreeuwt er om zijn taak als markthal opnieuw te kunnen spelen. Wat houdt de stad tegen? Er wordt meesmuilend gezegd dat het gebouw niet meer geschikt zou zijn om een (voedings)markt te bevatten. Wat is er zoveel slech-ter aan dit gebouw dan aan de honderden oudere en kleinere hallen die het stadslandschap sieren in Frankrijk? De Hallen van Schaarbeek? Moderne dans- en theaterprojecten, een salon voor ruimte-toerisme (ik verzin het niet: salon de l’astronautique de plaisance van 19 tot 21 juni). Het is moeilijk om zich iets meer elitairs voor te stellen. Ondertussen mogen Nadine of Mohamed hun boter, kaas en ei-eren op vrijdag kopen in de druilerige regen buiten het gebouw. Elders ter wereld koestert men zijn hallen. In Nederland komen er steeds nieuwe bij, zoals de spectaculaire markt van Rotterdam die verleden jaar openging.Gelukkig is er Kuregem! De honderdjarige overkap-ping van een volle hectare groot was oorspronkelijk bedoeld om éénmaal per week een beestenmarkt in te houden, maar de andere markten zijn er gaan-

deweg een steeds grotere rol gaan spelen. Het is het meest complete marktcomplex in het gewest, met goederen van over de hele wereld. De nieuwe over-dekte markthal is bijzonder sfeervol en origineel op-gebouwd. De vleeshandelaren staan niet meer apart, zoals in hun oude, veel te krappe gebouwtje, en on-dertussen is het ook buiten nog altijd aanschuiven voor een plek. Profi ciat Abattoir!Ik vond er maar weer eens een eigenaardige groente. Of is het een kruid?Het gebeurt niet zo vaak dat men voedsel verkoopt met zijn wetenschappelijke naam vet gedrukt op de verpakking. Aan één van mijn favoriete kraampjes met tropische specialiteiten vond ik kleine mand-jes met daarin een bolgewas: Allium ampeloprasum stond er zwart op wit op gedrukt. Met als verklaring in het Duits: Knollen-Ackerknoblauch . Gezondheid!Ik heb die Allium ampeloprasum opgezocht en kwam vreemd genoeg bij de prei uit. Nochtans heb ik die leren kennen onder de naam Allium porrum . Het blijkt dat er in die takken van de plantenwereld weer eens grote reorganisaties zijn gebeurd. Men heeft besloten dat de prei niet genoeg verschilt van de wil-de versie om hem als een aparte soort te beschou-wen. Hij werd gedegradeerd tot variëteit en heet nu dus Allium ampeloprasum var. porrum L . Maar ook de ajuinfamilie, waartoe deze behoren, bestaat niet meer! Ajuintjes, look en sjalot zijn nu ondergebracht in de familie der Amarylidaceae , de narcisfamilie. Je moet op school dus nooit te veel van buiten leren, voor je het weet, is de kennis alweer veranderd.In het Nederlands noemen we A. ampeloprasum “oerprei”. Het is een plant die van het Oosten van de Middellandse Zee stamt maar al heel lang geleden

door de mens werd verspreid. Misschien is het wel één van de vroegste landbouwgewassen? Je hoeft prei ook niet echt te zaaien omdat deze hoge, opval-lende plant (met kleurige bolvormige bloeiwijzen) nieuwe kiemplantjes geeft bovenop de bloem, nog zo makkelijk om verder uit te planten.De bollen in dit mandje zijn zo’n twee centimeter dik. Maar ik lees dat de ‘tenen’ tot zes centimeter dik kunnen worden, daarom noemt men ze in het Engels ook wel elephant garlic . Maar mijn tenen wa-ren dan wel van een micro-olifantje. Het mandje (het product komt uit China) is waarschijnlijk gemaakt van gedroogde stengels en bladeren van de plant zelf. De bollen zijn veel symmetrischer dan normale looktenen maar smaken behoorlijk zoals look, net iets minder agressief. Ze zijn dus beter bruikbaar in rauwe bereidingen. En ik zie dat er al een paar aan het uitschieten zijn. Als sierplant zullen ze ook niet misstaan. Smakelijk.

[email protected]

De hele reeks nalezen?www.brusselnieuws.be/trachet

Oerprei

BRUSSEL EN DE WERELD CULINAIR ONTDEKT

Nick Trachet

KINDERFESTIVAL > SUPERVLIEGSUPERMOUCHE

‘Geen eendagsvlieg’VORST – Zondag geeft het gratis kinderkunstenfestival SuperVlieg-SuperMouche het startsein van de zomer. Vorig jaar waren er 5.000 bezoekers, dit jaar verwachten ze er minstens evenveel.

Meer dan dertig Brusselse organi-saties slaan de handen in elkaar om het Park van Vorst te veranderen in een droom vol verrassingen. Meer dan zestig workshops, interactieve voorstellingen en overrompelende optredens werden geselecteerd uit alle kunstendisciplines. “Het verschil met vorig jaar is dat er meer voortraject is,” zegt Benoit De Wael, coördinator van Supervlieg. “We zijn geen eendagsvlieg, en dat vinden we een heel belangrijke di-mensie van ons festival. Er zijn al maandenlang projecten aan de gang, en we willen dat lokale en so-ciale aspect ervan graag benadruk-ken.” Zo is er bijvoorbeeld de ‘Karu-selo Rakonto’, wat Esperanto is voor ‘verhalenmolen’. Tijdens dit sociaal-artistiek voortraject hebben ouders

en kinderen samen de fi guren van de molen gemaakt uit recyclagemateri-aal. Leerlingen uit het vijfde leerjaar ontwierpen deze fi guren op basis van verhalen die kleuters hadden verzonnen. Op Supervlieg draait de molen voor de allereerste keer.Ook nieuw dit jaar is de uitbrei-ding naar het Dudenpark. Veertig studenten van Parts. (Performing Arts Research and Training Stu-dios) brengen er onder begeleiding van choreografe Anne Teresa De Keersmaeker een dynamische voor-stelling. Net zoals voorbije jaren richt het festival zich op kinderen tot 12 jaar, maar dit jaar is er extra aandacht voor de allerkleinsten. Er is een ba-byzone met babyvriendelijke activi-teiten waar de kleintjes op ontdek-king kunnen gaan met hun eigen zintuigen. Margo Claeys

SuperVliegSuperMouche op 14/6 van 10u tot 19u in het Park van Vorst. Toegang is gratis

“Markten zijn de essentie van een stad. En steden zijn ontstaan door markten. Dat leerden wij vroeger in de les geschiedenis”

Sociale Verhuurkantoren (SVK)

Gegarandeerde huur elke maand

Verzekerd verhuurbeheer

Onderhoud van uw woning

www.fedsvk.be02 412 72 44

a

a

a

a

a

Verhuur uw woning

zonder risico en zonder zorgen

Hulp bij renovatie

Fiscale voordelen

© TO

M G

OR

IS


OPERETTE > TRIGGERCONCERT VAN HET BRUSSELS OPERETTETHEATER

DIJENKLETSERS VAN OFFENBACHSINT-AGATHA-BERCHEM - Na La Périchole en La Grande-duchesse de Gérolstein wil het Brussels Operettetheater terug scoren met operettekeizer Jacques Offenbach. Twee hilarische eenakters worden in december opgevoerd. Wie niet tot dan kan wachten, krijgt hieruit nu al aria’s te horen in GC De Kroon.

Zeven jaar terug startte het Brussels Operet-tetheater (BOT) met de concertenreeks ‘Jong Talent’ in Sint-Agatha-Berchem. Ook nu wordt talent van eigen bodem ingezet: sopraan Lisa Mostin en (hoge) tenor Geoffrey Degives. Beide hebben een curriculum van het Conservato-rium van Maastricht, maar zijn terug actief in eigen land. Zij zullen aria’s presenteren uit de operette-bouffe Monsieur Choufleuri restera chez lui le... en Les Bavards. Deze topcreaties van Jacques Offenbach (1819-1860) zijn zelden of nooit bij ons te horen. In 2007 durfde toenmalig Munt-directeur Bernard Foccroulle Monsieur Choufleuri te programmeren, tot groot vermaak van de abonnees. Zij zagen de bijna tachtigjarige ba-riton Michel Trempont naast Lionel Lhote en Hendrickje Van Kerckhove in een atypische rol op de bühne staan. Het BOT heeft jonger ta-lent aangesproken voor het ‘Kennismakings-concert Offenbach op zijn best’: Lisa Mostin

ADVERTENTIE

STUDENTENFLATS

> Volledig gerenoveerd> Studio’s en appartementen > Vlakbij universiteiten

> Beste investering> +4% rendement> Elke studio: douche & kitchenette

verkoopgestart

Bouwpromotor / Verkoop :

www.elad-brody.be 03/ 663 88 07

Residentie FAB

PRIJZEN vanaf €119.000

FABOudergem

Residentie

maakte haar debuut in de Nederlandse Nationale Opera als Koningin van de Nacht en plukt nu aria’s uit de operettes van de najaarsproducties. Geoffrey De-gives debuteerde trouwens met Monsieur Choufleuri en breekt nu internationaal door als tenor. “Het zijn allebei oud-studenten van mij in Maastricht,” zegt artistiek leider Axel Everaert, die zelf in de Munt debuteerde. “Zij beantwoorden aan het talent dat kansen moet krijgen om meer ervaring op te doen. De pianist voor het recital is nog niet bekend (op 3 juni, red.). In de-cember gaan we in het Kaaitheater voor een grote bezetting. Wellicht een orkest van 18 tot 29 man, als dit in de orkestbak kan. Zij nemen de zangpartijen voor hun rekening. Ik zal vooraf en tussendoor het verhaal toelichten.”

ParodieMonsieur Choufleuri... is geen klein bier. Het libretto werd geschreven door vau-deville-auteur Monsieur de Saint-Rémy,

pseudoniem voor de Duc de Morny, bas-taardbroer van keizer Napoleon III en zowat de vlaggenzwaaier in Parijs. De Morny’s moeder heette Fleury met haar meisjesnaam. Zijn stuk hekelt het sno-bisme van de poederige Parijse bour-geoisie en steekt de draak met haar dwaasheid. Eigenlijk een parodie op het Théâtre-Italien, dat in Parijs zeer gefre-quenteerd werd. Parvenu meneer Chou-fleuri wil thuis lyrische concerten geven, maar kent niets van zang en schone kun-sten. Het gevolg laat zich raden als de zangers aantreden. Ook bij Les Bavards, een Spaans-getinte farce gebaseerd op Los Habladores van Miguel de Cervantes en bol van joie de vivre, is het lachen geblazen. Een oude man wil zijn praatzieke vrouw aan het zwijgen krijgen, maar haalt onbedoeld een tweede praatvaar in huis. Een con-cert voor vijf euro, de prijs lijkt al even vermakelijk.�� Jean-Marie�Binst

Kennismakingsconcert ‘Offenbach op zijn best’ op vrijdag 19 juni om 14.30 uur en 20.00 uur in de nieuwe zaal van GC De Kroon, Vandendrieschstraat 19, Sint-Agatha-Berchem. www.brusselsoperettetheater.be, 02-201.11.90.

Zwart en wit, de liefdevolle kleurenBRUSSEL – Charleroi is een stad die af en toe een duwtje in de rug kan gebruiken. Fotograaf Stephan Vanfleteren is in ieder geval supporter.

Sporting Charleroi speelt volgend jaar Euro-pees voetbal. Ik had liever Sporting Lokeren gehad, omdat dat al 35 jaar mijn club is, maar Lokeren werd eerder al geëlimineerd door KV Mechelen. Toen het dan tussen Charleroi en Mechelen ging, prefereerde ik Mechelen, want daar ga ik wel eens met mijn geel-rode vader naartoe. Toen ik dus op de website van Sporza zag dat de zebra’s het hadden gehaald, ontsnapte me een gedempte ‘shit’. Waarna ik me realiseerde dat ik nog maar twee seconden voordien op de website van Cobra had zitten kijken naar een reportage over de tentoonstel-ling met foto’s die Stephan Vanfl eteren maakte van Charleroi, in het Musée de la photograp-hie aldaar. Ik had even niet het verband gelegd tussen het Charleroi van het voetbal en het al-ledaagse Charleroi dat Vanfl eteren had vastge-legd, en schaamde me een beetje omdat ik de stad, die me het ene moment nog met sympa-thie had vervuld, het volgende moment al dat kleine voetbalsuccesje misgunde.Vanfl eteren en Charleroi is gezien beider re-putatie natuurlijk een gouden combinatie. En dan hebben we het over het zwarte goud

waar Charleroi vroeger op teerde en waar Vanfl eteren vandaag naar speurt. Paparazzi horen in Cannes, Vanfl eteren in Charleroi. De stad wordt er natuurlijk niet vrolijker van zijn

De Grande Pharmacie de Charleroi.

© S

TEP

HA

N VA

NF

LE

TER

EN


Artists in residence Stephan Vanfl eteren in Charleroi

stad neigen de grijstinten eerder naar zwart, vindt de fotograaf. En toch zit in de titel ook de frase ‘il est clair’, en is er in de fotoreeks hier en daar een straaltje licht te bespeuren. In de reportage heeft Vanfl eteren het even over het kunstenaarsbastion Rockerill waar hij wel hippe mensen met witte gebitten gefo-tografeerd heeft. Hij spreekt daarbij de hoop uit dat de plek de kiem kan leggen voor een positieve evolutie. En ook op enkele andere fo-to’s breekt licht door de donkere wolken. Het mooiste voorbeeld daarvan is misschien wel de nachtopname van een blinde gevel waarop de woorden ‘Grande Pharmacie de Charleroi’ leesbaar zijn, en van waarachter een fel licht de duisternis uit de straat verdrijft. Blinde ge-vels met afbladderende antieke reclamebood-schappen doen het altijd goed in de fotografi e, maar deze is wel extra bijzonder als je je even voorstelt dat dit écht de ‘Grote Apotheek van Charleroi’ zou zijn, waarvan het overvloedige licht letterlijk doet uitschijnen dat ze daar de remedie in huis hebben om weer wit te was-sen wat zwart is, en terug klaarheid te schep-pen in le pays noir.

Michaël�Bellon�

‘Il est clair que le gris est noir’ van Stephan Vanfleteren, nog tot 6 december, www.museephoto.be.

ADVERTENTIE ADVERTENTIE

foto’s, maar wel zichtbaarder, mooier, intri-gerender, menselijker, en gerespecteerder. De tentoonstelling is behoorlijk gestoffeerd want Vanfl eteren heeft al heel lang een verhouding met wat hij zijn lievelingsstad in Wallonië noemt. Hij fotografeerde zowel landschappen, gebouwen als mensen. De foto’s van mensen worden soms portretten, want aan karakter-koppen is er bij de Carolo’s geen gebrek. Zoals Vanfl eteren in de Cobra-reportage aangaf, kan je armoede vaak afl ezen van de gezichten: het gebit is niet verzorgd en de kopjes zijn kort ge-schoren om de kosten van tandarts en kapper uit te sparen. Ik moest onwillekeurig denken aan het feit dat Charleroi niet genoemd is naar de machtige Keizer Karel V, maar naar diens letterlijk gedegenereerde nazaat Karel II. Hij was de laatste koning van Spanje die over onze gewesten heerste, en moet een door inteeltge-relateerde kwalen verwrongen mombakkes hebben gehad, dat Vanfl eteren als hoffoto-graaf ongetwijfeld recht had kunnen doen.

Afbladderende reclameboodschappenDe ‘kleuren’ van Sporting Charleroi zijn zwart en wit, en dat zijn ook al heel lang die van Van-fl eteren. In de titel van zijn tentoonstelling benadrukt de Westvlaming dat nog eens. “Il est clair que le gris est noir” klinkt op het eer-ste zicht niet opbeurend. In de Henegouwse

OP ZOEK NAAR EEN OPLEIDING?ONTDEK SNEL ONS NIEUW AANBOD.

MODESHOWVR 26.06.2015 | 19u00De Markten | Oude Graanmarkt 5 | 1000 Brussel

Surf naar www.syntrabrussel.be en schrijf je in.

-10%*

bij inschrijving

& betaling voor

1 juli 2015.

* Deze korting is niet cumuleerbaar

met andere kortingen en enkel

geldig voor inschrijving van

een nieuwe opleiding.

Hoe blijf jij Fit in je Hoofd?

Versterk jouw veerkracht!www.fitinjehoofd.be

‘E lke seconde van het leven is te kost-baar om iets tegen je zin te doen.” Dat heeft Pierre Scarella al snel begrepen.

“Op mijn zevenentwintigste heb ik besloten om mijn hart te volgen, om door mijn passies te voorzien in mijn levensonderhoud. Een van die passies is film, de zevende kunst. Samen met Franck Flanquart, een vriend vanuit mijn legerdienst, heb ik me in het avontuur gestort. Acht jaar lang hebben we samen animatie-films geregisseerd en geproduceerd. Daarna zijn onze wegen gescheiden en ben ik in Parijs beland. Waar ik tv-films heb gerealiseerd, pu-

bliciteitsclips en documentaires, waar ik sce-nario’s heb geschreven. Tot ik genoeg had van al het gedoe dat met Parijs te maken heeft en hier ben beland.”Parijs-Brussel was geen liefde op het eerste gezicht. Enige ironische verontwaardiging was Scarella dan ook niet vreemd bij de ken-nismaking met de hoofdstad van Europa.

Culturele diversiteit “Brussel verwelkomt dagelijks duizenden bezoekers, van wie het gros niet voorbereid is op wat hen te wachten staat. Publiciteits-

Pierre Scarella: “In de jungle moet je op elkaar kunnen rekenen, elke vergissing kan fatale gevolgen hebben.” © MARC GYSENS

KOEKELBERG – Zijn snor, die een musketier allerminst zou misstaan, verraadt het al: Pierre Scarella, een door Brussel geadopteerde Fransman, staat open voor veel. Hij heeft als teamverantwoordelijke gewerkt in de nucleaire industrie, zijn sporen verdiend als cineast, is romancier, maakt van fotografie kunst. Zijn zin voor avontuur heeft hem al zeven keer tot in de jungle van Frans-Guyana gebracht. Zijn droom: het wereldrecord snelheid op ski’s verbeteren.

‘PLUK ELK MOMENT VAN HET LEVEN’

PIERRE SCARELLA, DUIVEL-DOET-AL


panelen genoeg, maar stratenplannen zijn er niet. Wanneer de ‘gast’ dan nog eens tot de bevinding moet komen dat op verschillende plekken straatnaamborden ontbreken, net als huisnummers, is de verwarring compleet.” “Verder is het betalen of moegestreden uitdro-gen: een glas kraantjeswater krijgen, iets waar-op iedereen recht op zou moeten hebben, blijkt onmogelijk. Idem dito voor wie wil voldoen aan zijn natuurlijke behoeften: het is afdokken of ‘wild’ gaan. Daarenboven zijn bankautomaten in Brussel wel erg dun gezaaid. En als de gast dan, na een dag van tijdverlies door eindeloos zoeken, zijn vermoeide leden wil strekken op het ledikant van een sympathiek hotelletje, blijkt zijn lijdensweg steeds niet voorbij. Daar zorgt het concert van politie- en brandweersi-renes wel voor.” Toch vindt Scarella dat de vriendelijkheid van de Brusselaars hartverwarmend is. “Paranoïde gejaagdheid is Brussel volkomen vreemd. Na enige aanpassing en het verwerken van kleine ergernissen kan al wie Brussel wil omarmen,

genieten van de ontspannen sfeer, de open-bare ruimte en de architectonische diversiteit van de stad. Van het groen dat men overal in de stad aantreft. Van de zelfspot van de Bel-gen ook. Die is een teken van intelligentie.” “De rijke culturele diversiteit uit de vier wind-streken is enorm. En uiterst toegankelijk. Je moet geen uren aanschuiven als je van een of andere culturele activiteit genieten: een ver-ademing was het, na twintig jaar Parijs. Een verademing na de stress, de gejaagdheid van een overbevolkte omgeving. Tien keer min-der mensen in Brussel dan in Parijs, tien keer meer cultuur om te savoureren naargelang het moment en de goesting.”

Drie overbruggingenNederlands heeft Scarella vooralsnog niet ge-leerd. Toch mag het duidelijk zijn, dat hij door de jaren meer dan bereid is geweest om bij te dragen tot het sociale en culturele weefsel van de stad. Onder meer als artistiek directeur van de Galeries Tag, in de buurt van de Bra-bantstraat. “Tja, dat Nederlands is er helaas niet van gekomen. Ik had cheques van 2.500 euro ge-kregen voor een taalbad voor nieuwkomers. Het was me echter ontgaan dat er een tijds-klok op stond. Toen ik dan eindelijk toch een gaatje had gevonden voor de lessen, bleken de cheques vervallen te zijn. Gelukkig maar dat ik hier met mijn Frans en Engels wel mijn plan kan trekken. Niet dat ik geen Nederlandsta-lige vrienden heb, integendeel. Ik woon gere-geld de activiteiten in gemeenschapscentrum De Platoo bij en steek al eens een handje toe wanneer het nodig is.”Meer dan een handje toesteken, dat heeft Sca-rella in de Galeries Tag gedaan. In die mate zelfs dat hij er bijna zijn leven heeft gegeven

voor de ‘goede zaak’. “Twee jaar lang heb ik er tentoonstellingen en concerten georgani-seerd. In leegstaande handelspanden. Goed voor een elftal galerieën, verspreid over een oppervlakte van ongeveer 1.000 vierkante meter. Met hart en ziel deed ik het. Maar he-laas was de persoon die net boven mij stond een complete nul als het op kunst aankwam, hij liet de dingen op zijn beloop. Steeds weer zat ik gevangen tussen zijn onverschilligheid en incompetentie en de eisen van de kunste-naar. Telkens opnieuw: zeven dagen op zeven,

tien tot zestien uur per dag. Enorm stresse-rend, maar het was de moeite waard omdat ik er zowat 180 jonge kunstenaars een platform heb kunnen geven. Vanuit alle delen van het land. De stress werd er uiteindelijk te veel aan: ik kreeg een hartinfarct. Drie overbruggingen verder was ik niet meer bereid om verder mijn leven op het spel te zetten.” Groene helBinnenkomen in Scarella’s humble demeure, is binnenkomen in een gezellige chaos. Boe-ken, dvd’s alom. Een 16mm-projector; links en rechts snuisterijen, ludieke accenten. Het stuurwiel van een oude Peugeot, bijvoorbeeld. Een kilometerpaal die herinnert aan de legen-darische Route nationale 7. Of nog een ver-keerskegel die Scarella in een gracht naast de autosnelweg heeft gevonden en omgetoverd heeft tot een vloerlamp: het schaakspel op de mini-salontafel, waarvan de stukken de strijd van de Galliërs tegen de Romeinen moeten uitbeelden. “Een boeltje is het wel ja, ik zou toch echt een aantal dingen moeten wegsmij-ten, maar ik kom er nu eenmaal niet toe.”

BRUSSEL – In de benedengalerij van het Centraal Station bungelen sinds afgelo-pen vrijdag tientallen schoenen aan de grote glazen koepel. Ze zijn onderdeel van een opvallende geluidsinstallatie. Voorbij-gangers horen voetstappen, maar als ze zich door het poortje begeven veranderen die voetstappen plots in muziek. En wel muziek van het Odysseia Ensemble.

Dit jonge kamermuziekgezelschap, dat in residentie is bij het Koninklijk Conservato-rium, wil op deze manier zijn tweede fes-tival aankondigen, dat van 19 tot 21 juni plaatsvindt. “Het hele festival staat in het teken van bewegen, wandelen, reizen,” zegt Dries Tack, klarinettist bij Odysseia. “Het thema is Bohemian Rhapsody oftewel de artiest-bohémien die rondtrekt en op zijn zwerftochten beïnvloed wordt en zelf ook beïnvloedt.”

Hoe komt dit thema tot uiting in de programmering?Dries Tack: “Tijdens de twee avondcon-certen in het Conservatorium wordt telkens een grote muzikale reis gemaakt. Op vrijdag beginnen we in Bohemen, met muziek van Dvorak, Bartok en Kurtag, en reizen we tot in Noord-Europa, waar Grieg op het pro-gramma staat. Zondagavond komen West- en Zuid-Europa aan bod.”

Jullie gaan tijdens het festival ook letterlijk op pad met de toehoorders?Tack: “Ja, op zaterdag zijn er twee wandel-concerten in de stad. Het publiek wandelt

met een gids van de ene bijzondere plek naar de andere en krijgt dan telkens een miniconcertje, waarbij de muziek aange-past is aan de ruimte. Bedoeling is om men-sen op een andere manier naar hun omge-ving te laten kijken. Zo is er de Promenade Royale, die het publiek meeneemt naar de koninklijke salons van het Centraal Station en Bozar. Het gaat op die tocht vooral over art nouveau en we spelen dan ook muziek van tijdgenoten van Horta. De andere wan-deling, Promenade Flâneuse, voert je terug naar de pruikentijd, met muziek uit de acht-tiende eeuw. We houden bijvoorbeeld halt in het Warandepark, het Koninklijk Paleis en de Cercle Gaulois.”

Wat wordt zeker een bijzonder moment?Tack: “Op het slotconcert spelen we Lie-der eines Fahrenden Gesellen van Gustav Mahler. Dat past natuurlijk helemaal in het thema maar bijzonder is dat wij dit werk, oorspronkelijk geschreven voor piano en zang, uitvoeren in een bewerking van de he-dendaagse componist Sergi Casanelles voor groot kamerorkest met zang. Heel mooi. En we spelen die avond ook voor het eerst het werk van de winnaar van onze compositie-wedstrijd, Henrik Denerin, met wie we de komende twee jaar gaan samenwerken.”

Bettina Hubo

Odysseia Festival, 19-20-21 juni 2015, info en programma: ziewww.odysseia-ensemble.be

Muzikale zwerftochtWandelen, bewegen en reizen staan centraal op het tweede Odysseia Festival.

© S

AS

KIA

VA

ND

ER

STI

CH

EL

E

3 VRAGEN AAN DRIES TACK


Naast de salontafel prijken, prominent, een aantal foto’s van respectabel formaat. Net terug van een tentoonstelling in Nijvel. Van compleet abstract, tot enigszins figuratief. Steeds genomen met een extreme lange slui-tertijd. Een explosie van kleuren is het, zoals bijvoorbeeld de foto van de koepel van de ba-siliek van Koekelberg. Beweging is nooit ver weg. De werkelijkheid wordt steeds vervormd.“Ze zijn nu al onderweg naar een volgende expo, bij de vzw ‘Vivre à Koekelberg’, die actief is op sociaal en op cultureel vlak. Ik zet er als vrijwilliger graag mee mijn schouders onder. De foto’s kaderen in een groepstentoonstelling die zal lopen tot en met 30 juni. We zijn met een achttal exposanten, die ook voor de per-manentie zorgen, op zaterdag en zondag van 14 tot 18 uur.” Het zijn foto’s genomen op concerten, in de ba-siliek van Koekelberg. In de natuur, tot in de jungle van Frans-Guyana. “Dat is de avontu-rier in mij die spreekt. Die zin voor avontuur heb ik al van jongs af in mijn bloed. Zo ben ik eens spontaan op overlevingstocht gegaan met een vriend, in het Parc National des Cévennes. Een ingeving van het moment. Zonder enige voorbereiding, gewoon in jeans en T-shirt. Vijf dagen hebben we het volgehouden: water drin-ken uit beekjes, bessen plukken, noten...” “Het heeft iets in mij wakker gemaakt en zo-wat twintig jaar later, toen ik in Parijs woonde, heb ik kennisgemaakt met Richard Danois, een gewezen Formule-1-mechanicien, die ge-passioneerd is door Frans-Guyana. We heb-ben samen die unieke biotoop verkend, niet zonder mekaar eerst uitgebreid te hebben uit-getest. In de jungle moet je op elkaar kunnen rekenen, elke vergissing kan fatale gevolgen hebben. Overleven, observeren, fotograferen. Het werkt verslavend, we zijn er ondertussen al zes keer teruggeweest. We hebben er samen nieuwjaar gevierd, bij een waterval. Die avon-turen zijn ondertussen goed geweest voor heel wat lezingen hier in Brussel, die gepaard gaan met het proeven van insecten. Ik heb ook een boek geschreven over mijn strafste belevenis-sen daar in Frans-Guyana: 40 jours dans l’enfer vert, ’40 dagen overleven in de groene hel’. Een boek dat ik in eigen beheer heb uitgegeven en dat nu als pdf-document van 390 pagina’s te koop staat op Amazon, met bijgaand 450 fo-to’s. Te koop voor het mooie ronde bedrag van 10 euro.”

Karel Van der Auwera

www.proxima123.be

De hele reeks nalezen? www.brusselnieuws.be/ingesprekmet

GC DE LINDE MAAKT DEEL UIT VAN VLAAMSE SAMENWERKING KOMEE. KOMEE is een culturele samenwerking tussen de gemeenschapscentra De Corren uit Steen-okkerzeel en ’t Kwadrant uit Machelen. Met het oog op een groter en gevarieerder aanbod, wordt GC De Linde uit Haren hier nu ook aan toegevoegd. Het hoe, waarom en aanbod worden op 12 juni om 11.30 uur uit de doeken gedaan in GC De Linde (Kortenbachstraat 7, 1130 Haren). KINDEREN MAKEN DOCUMENTAIRE OVER HUN HAVENBUURT. In kader van het project ‘Kade Ketten en Zee Zotten’ hebben kinderen uit Laken en Zeebrugge een documentaire gemaakt. Het project gaat uit van vzw de batterie, een organisatie die kunst-educatieve projecten met en voor kin-deren op touw zet. De kinderen brachten elk hun (haven)buurt in beeld aan de hand van filmische portretten van buurtbewoners. Deze beelden werden samengebracht

tot de documentaire ’70 mijl in vogelvlucht’. De première vindt plaats op 12 juni om 19 uur in GC Nekkersdal (Emile Bockstaellaan 107, 1020 Laken).

Samengesteld door Margo Claeys

252,454 KILOMETER PER UURScarella wil graag het snelheidsrecord op ski’s verbeteren. Dat staat nu op 252,454 kilometer per uur. Het prototype van de ski’s en de helm heeft Scarella zelf ontworpen. “In tegenstelling tot de andere speed-skiërs wil ik het al liggend doen en niet staande. Ik houd de ski’s op koers met twee staande handsteunen die vooraan gemonteerd worden. Voor de start wil ik de ski’s bevestigen met twee kabels aan een stalen staander waarvan ik het startmechanisme zelf kan bedienen. Het rem-men gebeurt met twee parachutes die ik eveneens kan bedienen. Het is helaas ook de enige manier waarop ik zal kunnen remmen. Er is helaas slechts één piste op de wereld die een uitloop- en remstrook heeft die lang genoeg is voor wat ik voor ogen heb. Het betreft de hogesnel-heidspiste van Arc 2000 in de Alpen, die nu al acht jaren gesloten is als gevolg van een landverschuiving. Afwachten dus, maar als ik de kans krijg, dan ben ik zeker dat ik het record kan verpulveren. Als ik tenminste onderweg mijn nek niet breek.”

CULT

UU

R K

ORT

“Zonder voorbereidinggingen we op overlevingstocht in het Parc National des Cévennes. Vijf dagen hebben we het volgehouden: water drinken uit beekjes, bessen plukken, noten, ...”

BRUSSEL – Valentin Borisavljevic (18) is zijn eigen naam aan het maken. Die werd regelmatig in één adem ge-noemd met Alexis, zijn tweelingbroer, maar dankzij hun prestaties onder-scheiden de Brusselaars zich als individuen. Beiden nemen vanaf dit weekend deel aan de eerste editie van

de Europese Spelen, meteen ook de eerste internationale competitie voor Valentin met de nationale ploeg. “Het grote voordeel dat mijn broer en ik heb-ben, is dat we elkaars niveau naar omhoog ha-len,” vertelt Borisavljevic. “We steunen elkaar en maken elkaar beter. Ik heb het nooit als een probleem ervaren dat hij betere tijden zwom dan mij. Ik zie het als een motivatie. En zie, ondertussen ben ik hem aan het inhalen.”De tweelingbroers verschillen welgeteld ne-gen minuten en hebben van jongs af hetzelfde parcours afgelegd. Tennis en voetbal moesten ze door gevoelige voeten links laten liggen, waardoor ze bij zwemmen uitkwamen. In het water begonnen de verschillen zich vooral te vertonen toen ze in 2011 hun Brusselse zwemclub inruilden voor de Antwerpse top-sportschool.“Daar heb ik de basis aangeleerd gekregen om aan topsport te doen. Niet alleen sportief, maar ook mentaal. Men legt er met jou de ba-sis van een piramide, waarna je er zelf voor moet zorgen dat je naar de top groeit.”“Het was een voordeel dat mijn broer en ik el-kaar hadden, ook als mentale steun. Al heeft het ook wel nadelen. Het kan soms wegen om altijd met twee te zijn. We willen als individu-en worden beschouwd, daar hebben we altijd de nadruk op gelegd.”Beide broers zwemmen voornamelijk de honderd en tweehonderd meter in crawl en vlinderslag. De beste prestaties kwamen de afgelopen jaren voornamelijk van Alexis. Hij verteerde sneller het topsportleven. “Ik heb wat meer aanpassing nodig gehad. Zowel sportief als mentaal. Ik heb ook iets minder discipline, maar dat gebrek wordt door de aan-moedigingen van mijn broer goed gemaakt.”“Dat ik het goed doe, komt onder meer door-dat ik me heel bewust ben van wat ik doe. Ik denk altijd na bij wat ik doe en waarmee ik bezig ben. De laatste tijd heb ik ook hard aan mijn lichaam en kracht gewerkt. Dat helpt on-der meer bij het verbeteren van mijn explosivi-teit, al kan alles uiteraard nog beter.” Op eigen ritmeDe vooruitgang van Valentin ging volgens hem lineair, maar dit seizoen is zijn stijgingsgraad toch nog wat hoger. Dat hij sinds dit schooljaar een opleiding burgerlijk ingenieur volgt aan de Katholieke Universiteit Leuven draagt daar ook indirect toe bij. “Ik heb meer vrijheid en dat heeft me goed gedaan. Op de topsportschool is alles strak geregeld, nu kan ik het meer op mijn eigen ritme doen. Met een resultaat dat velen verrast, daar ben ik zeker van. Niet voor mij, want ik heb altijd in mezelf geloofd.”

Valentin Borisavljevic: “Ik moet uitgaan van wat ik waard ben en mijn routine volgen, me niet uit mijn gewoontes laten halen.”

‘WAT TELT IS HET

ZWEMMEN > VALENTIN BORISAVLJEVIC BELOOND MET DEELNAME AAN EUROPESE SPELEN

“Mijn broer en ik willen alsindividuen worden beschouwd, daar hebben we altijd de nadruk op gelegd”

BDW 1478 PAGINA 26 - DONDERDAG 11 JUNI 2015BDW

SPOR

T

STERKE VROUW

“Mijn programma is goed gevuld: wekelijks heb ik maximaal tien zwemtrainingen van twee uur, drie krachttrainingen van ander-half uur en twee stabilisatietrainingen van één uur. Daartussen moet ik de nodige rust inlassen en uiteraard nog studeren. Dank-zij mijn topsportstatuut deel ik mijn jaar in twee, waardoor ik wekelijks ongeveer vijf-tien uur les heb, en ook heel wat zelfstu-die. De flexibiliteit die ik nu heb op vlak van

Achter elke sterke man staat een sterke vrouw, zegt men wel eens. Voor Valentin Borisavljevic klopt dat ook, want zijn moeder is een grote steun. “Ik zou zelfs zeggen dat ze de sleutel is tot ons succes,” aldus de Brusselaar. “Zonder haar waren we nooit zo ver geraakt. Onze moeder gelooft soms meer in ons dan wijzelf. Ze zorgt ervoor dat alles goed verloopt, ook qua organisatie, en dat we steeds in de beste omstandigheden kunnen functioneren.”

rusttijden en studies is een stap vooruit.”De stappen die Valentin zette, werden op het afgelopen Belgisch kampioenschap duidelijk. Hij dook er onder de limiet om aan de Euro-pese Spelen te mogen deelnemen, die van 12 tot 28 juni plaatsvinden in het Azerbeidjaanse Baku. “Het wordt mijn eerste internationale competitie met de nationale ploeg. Afgelopen tornooien zoals de Jeugd Olympische Spelen haalde ik net niet. Dat was steeds een grote ontgoocheling, voor mij en mijn broer. Voor hem is het ook een mentaal nadeel als ik er niet bij ben.”Tijdens de eerste editie van de Europese Spe-len zullen alleen junioren deelnemen aan het zwemmen. Als laatstejaarsjunior ziet de Brusselaar een kans die hij moet grijpen. Al was zijn voorbereiding niet van de poes: na een stage in Barcelona moest hij nog examens afleggen alvorens de reis naar Baku in te zet-ten. “En dan komt die flexibiliteit goed van pas, hé.”“Ik zal deelnemen aan vier nummers: de hon-derd en tweehonderd meter vrije slag, en de 4x100 en 4x200 vrije slag met de aflossings-ploeg. Ik denk dat we met een topprestatie een medaille kunnen behalen met de aflossings-ploeg, individueel hoop ik minstens op een halve finale. De grote moeilijkheid is dat maar twee Belgen uit de reeksen kunnen komen, zij zijn dus mijn grote concurrenten. Maar dat speelt niet tussen ons, hoor. We zien het als iets positiefs.”Valentin trekt alvast met een voordeel naar de Europese Spelen: de ervaring van zijn broer. “Ik zal moeten zorgen dat ik niet onder de in-druk ben, en toch proberen te genieten. Mijn broer gaf me alvast wat tips. Ik moet uitgaan van wat ik waard ben en mijn routine volgen, me niet uit mijn gewoontes laten halen.” Tokio 2020De sterkte van onze zwemdelegatie in Baku is een gevolg van het stijgend niveau in Bel-gië. Borisavljevic is vastberaden om deel uit te maken van het mooie verhaal dat onze zwem-mers schrijven. “De mentaliteitsverandering, de grotere professionaliteit en de verbeterde infrastructuur maken dat het zwemniveau sterk aan het stijgen is in België. Momenteel ben ik steeds bij de top drie à vier tijdens juni-orwedstrijden. In crawl ben ik top acht, seni-oren meegeteld. Binnenkort maak ik de stap naar de senioren en het is de bedoeling dat ik ook daar iets neerzet. Hopelijk ook tijdens in-ternationale wedstrijden.”“De Olympische Spelen zijn een doel, maar dan eerder die van 2020 in Tokio. Rio komt te vroeg voor mij, in tegenstelling tot mijn broer die op een plaats in de aflossingsploeg kan hopen indien hij nog progressie maakt. Ik zal stappen moeten zetten tijdens grote compe-tities en aan mijn piramide voortbouwen, om dan te kunnen hopen op een deelname aan de Spelen.”

� Tim�Schoonjans

WATER’

BRUXSAIL WIL HET KANAAL OP

ZEILEN ALS INTEGRATIE-INSTRUMENT

BRUSSEL – Het gaat hard voor BruxSail. De organisatie gebruikt zeilen als integra-tie-instrument voor kansarme jongeren en zag het aantal deelnemers op nog geen jaar tijd enorm groeien. “Ons project ging aanvankelijk uit van veer-tig deelnemende kinderen,” vertelt oprichter Rachid Katir (45). “Maar tussen september 2014 en juli dit jaar zullen zowat 270 kin-deren ondergedompeld zijn in de wereld van het zeilen. Die cijfers zijn, volgens mij, bij de beste die Brusselse zeilclubs kunnen voor-leggen. Het enige verschil is dat wij dertig ki-lometer buiten Brussel moeten gaan om ons project te ontwikkelen …”De kinderen leren op de zeilboot om te gaan met educatieve waarden als respect en ver-antwoordelijkheidszin, zaken die ze in het dagelijkse leven ook kunnen gebruiken. De cijfers bewijzen dat het project aanslaat, maar het vraagt heel wat inspanningen van Katir en zijn team. “Wij zijn vrijwilligers, hé. We hebben het aantal dagen al verdubbeld (nu op woensdagnamiddag en zaterdag) en moeten alles op eigen kracht organiseren. Gelukkig geven de kinderen ons de energie om door te zetten.”“We werken samen met de Lakense school Magnolias en andere scholen hebben al in-teresse getoond. Het project is dus zeer goed

op weg. Om alles bol te kunnen werken, gaan we binnenkort op twee sites moeten begin-nen werken. Naast Genval zal dat op een plek in Vlaanderen zijn, maar die kan ik nog niet meegeven.” BiestebroekkaaiHet ideale scenario voor BruxSail is uiteraard om een plek in Brussel te vinden waar ze hun activiteiten kunnen organiseren. Katir heeft op eigen houtje een studie gemaakt en heeft al een paar potentiële spots gevonden. “Een voorbeeld daarvan is de Biestebroekkaai in Anderlecht. Zeer veel investeringen vragen we niet. We moeten gewoon toegang tot het water krijgen en een plek waar we ons ma-teriaal kunnen stockeren. Met weinig geld kunnen we heel wat jongeren blij maken. Spijtig genoeg beweegt er op politiek vlak niets.”“Vanaf september beginnen we ook met een nieuw initiatief: we zullen met een zeilsimu-lator naar scholen trekken, bijvoorbeeld tij-dens de winter, wanneer het weer slechter is. Dergelijke zaken vragen uiteraard geld. Om van dit pilootproject een project op de lange termijn te maken, zullen we dan ook over meer middelen moeten beschikken. Dat het de moeite is, bewijzen we.”�� Tim�Schoonjans

Mijn eerste en tot dusver enige trailwed-strijd ooit liep ik drie jaar geleden in Nisra-mont in de provincie Luxemburg. Andy, een bevriende loper, was via Facebook op zoek gegaan naar een maatje om de wedstrijd te lopen. Het was een duo-run. Geen partner, geen wedstrijd. Dus offerde ik mezelf op.We kenden elkaars loopcapaciteiten een beetje. Vooraf hadden Andy en ik één keer samen getraind. Een tocht van twintig kilo-meter aan zee. Daarin toonde hij me enkele kneepjes van het trailvak. Het kwam erop neer om te doseren (lees: wandelen) op de hellingen en vaart te maken (lees: risico’s nemen) tijdens de afdalin-gen. Zo gezegd, zo gedaan. En zo kwam het dat ik in maart 2013 ergens door de Ar-dense velden en bossen aan het lopen was. Omwille van de verre verplaatsing en de vroege start hadden we in de buurt een minimalis-tisch vakantiehuisje gehuurd voor een appel en een ei. We hadden alles mee. Zelfs ons eigen water. Want we wilden het risico niet lopen op bevroren leidingen of zelfs maar een voedselvergiftiging. Achteraf bekeken waren dat zorgen om niets. Maar het paste wel mooi in het totaalplaatje van ‘mijn eer-ste trailrun ooit. Het was maart, maar er lag nog sneeuw en door de strakke wind daalde de gevoels-temperatuur tot onder het vriespunt. Mijn trailoutfi t bestond uit een lange looptight en een thermisch shirt, met daarover een tri-atlonpak en een windstopper. Om de kou te trotseren had ik een muts en handschoenen aan. Voor de gelegenheid had ik nog nieuwe schoenen met een gore-tex laag en ruwere zolen gekocht. Om maar te zwijgen van het lichtgewicht rugzakje met ingebouwde wa-terzak. Ja, je hebt wat nodig om in het hol van Pluto een wedstrijdje te lopen. Mijn tri-atlonpak had ik van Andy gekregen en was onze oplossing om er als een team uit te zien. Ik herinner me de eerste afdaling. Een groot pak lopers was nog bij elkaar. De meesten gingen stapvoets naar beneden terwijl ze

houvast zochten aan de takken van de bo-men. Andy daarentegen had een snellere manier. Hij hurkte neer en gebruikte de hel-ling van het bos als glijbaan. Meteen vijftien lopers ingehaald, zonder energie te verspil-len. En dat op een spectaculaire manier. Ik volgde. Traillopen bleek pure fun. Springen over boomstronken, door rivieren crossen, sla-lommen tussen de bomen, van een berg af-stuiven, van het uitzicht genieten. Heerlijk.

Maar traillopen bleek ook loodzwaar. Met een slordige achthonderd hoogte-

meters in 26 kilometer was dit veruit de zwaarste race die ik ooit had gelopen. Lopen op de zware stroken is onbegon-nen werk. Ook de pro’s die aan skyrunning – zoals trail-

lopen ook wordt genoemd – doen, geven met plezier toe dat

ze af en toe wandelen. Tijdens de wandelpauzes deelden Andy en ik

onze proviand en dronken we. Op 5 juli komt de Urban Trail naar Brussel. Uit heimwee naar de Ardennen en uit liefde voor de stad staat de wedstrijd in het vet gemarkeerd in mijn agenda. Het parcours neemt de lopers onder meer mee voor een verrassend parcours door de Koninklijke Bibliotheek, metrohalte Anneessens en Par-king 58.De Urban Trail heeft met een gewone trail-wedstrijd gemeen dat het wedstrijdelement en snelle chrono’s ondergeschikt zijn aan de beleving en de fun. De olympische gedach-te, weet u wel. Maar verder liggen de twee mijlenver uit elkaar. Met wat verbeelding kunnen losliggende stoeptegels doorgaan voor uitstekende boomwortels. De trappen van de Kunstberg worden dan een Ardense heuvelfl ank en de Amsterdammertjes aan het Sint-Goriksplein zijn bomen om rond te slalommen. En met een Arbre Magique achter mijn zweetband geurt de stadslucht zelfs naar dennenwoud. Close but no cigar . Ik moet dringend nog eens terug naar Nisra-mont. Maar eerst naar de Kunstberg.

Bram Van de Velde is presentator op FM Brussel en actief vrijetijdssporter

Traildromen


ONS MAILEN? Al onze mailadressen zijn volgens dezelfde structuur opgebouwd: [email protected] (losse bestanddelen van voornaam of naam aan elkaar, en zonder trema’s, verbindingsstrepen en andere tekens).

ESTAFETTE > BRAM VAN DE VELDE @teambelgium Our 3x3 girls are aiming for a medal at #Baku2015 #basket3x3 #teambelgium #10DTG

Op vrijdag 12 juni gaan de eerste Europese Spelen van start in het Azerbeidjaanse Bakoe. In de Belgische delegatie zijn er heel wat Brusselaars te vinden, en verschillende onder hen kunnen er iets moois neerzetten. Judoka’s Toma Nikiforov en Lola Mansour bijvoorbeeld, maar zeker ook de 3x3 basketbalploeg, met ‘onze’ Hind Ben Abdelkader. Zij behaalden eerder al brons op het Europees en wereldkampioenschap. TS

© B

RU

XS

AIL

-201

5

Het Muntplein wordt komend week-end even een arena voor vechtspor-ters. NAITO GYM organiseert er zaterdag (vanaf 14 uur) net als de afgelopen twee jaar een GALA . Onder meer het Europees kampioenschap Arabisch boksen voor amateurs zal er te zien zijn. ■ Een van de pou-

lains van Naito Gym, MOHAMED BOULEF , heeft zich voor de tweede keer tot WERELD-KAMPIOEN gekroond in het thaiboksen, bij de WRSA . ■ De dames van de BRUSSELS DERBY PIXIES sluiten zaterdag hun seizoen af met Sister Track in Thurn & Taxis. De deu-ren zullen om 16 uur opengaan en een klein uur later staat de eerste match geprogram-meerd: de Rolling Zombie Dolls tegen de C-ploeg van Paris Roller Girls. Omstreeks half acht zullen onze Pixies het opnemen tegen de B-ploeg van de Parijzenaren. Ter plaatse betaalt u acht euro (gratis voor -12) en na

de wedstrijden is er ter plaatse nog een after party. Meer info op de Facebookpagina van de Brussels Derby Pixies. ■ En nog is het niet gedaan met fysieke confrontaties, want zondag zijn er belangrijke afspraken voor de Brusselse American Football Clubs. Zowel de BRUSSELS BLACK ANGELS (in de Ander-lechtse Vogelzangstraat) als de BRUSSELS TIGERS (in de Oudstrijderslaan 300 in Evere) zullen hun plaats proberen af te dwingen in de Belgian Bowl, de fi nale van het kampioen-schap. Beide HALVE FINALES beginnen in het begin van de namiddag (kijk voor de juis-te uren op de websites van de clubs). ■ Wie liever op de fi ets sport, moet zondag in het Roodebeekcentrum (Roodebeeksteenweg 302 in Sint-Lambrechts-Woluwe) zijn. Daar organiseert de sportdienst van de Vlaamse Gemeenschapscommissie tussen tien en half twaalf een CURSUS FIETSONDERHOUD . De kostprijs is vijf euro. TS

SPOR

T K

ORT

REDACTIE BRUSSEL DEZE WEEK Flageyplein 18, 1050 Brussel, 02-650.10.65, fax 02-650.10.38, [email protected], www.bdw.be. ABONNEMENTEN Josiane De Troyer ([email protected]), 02-650.10.80, 02-650.10.38. Gratis binnen het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Rest van België 20 euro per jaar; IBAN: BE73 7340 3974 6060, BIC: KREDBEBB van Vlaams-Brusselse Media vzw. Buiten België 30 euro per jaar. OPLAGE 62.609 exemplaren. PROMOTIE EN DISTRIBUTIE Ute Otten, Anne Burger, Maurice Droogh. ADVERTISING MANAGER Lisa Decrick: 02-650.10.66, 0474-67.03.84, fax 02-650.10.38 MARKETING MANAGER Frederik Welslau. HOOFDREDACTIE Anne Brumagne. COÖRDINATIE Kim Verthé. EIND REDACTIE Ken Lambeets ([email protected]). VORMGEVING Peter Dhondt. REDACTIE Jean-Marie Binst, Christophe Degreef, Bettina Hubo, Steven Van Garsse, Danny Vileyn. BRUSSELNIEUWS Kris Hendrickx (hoofdredacteur), Sandra Schreurs (projectcoördinator), Jelle Couder, Goele de Cort, Sara De Sloover, Eric Vancoppenolle, Laurent Vermeersch. MEDEWERKERS Nicky Aerts, Michaël Bellon, Alex Deforce, An Devroe, Elien Haentjens, Eva Hilhorst, Ilah, Toon Lambrechts, Wauter Mannaert, Tom Peeters, Niels Ruëll, Bruno Schols, Tim Schoonjans, David Steegen, Benjamin Tollet, Georges Tonla Briquet, Nick Trachet, Karel Van der Auwera, Bram Van de Velde, Matthias Vanheerentals. FOTOGRAFEN Bart Dewaele, Sander de Wilde, Marc Gysens, Ivan Put, Dieter Telemans, Saskia Vanderstichele, Jo Voets. FINANCIËLE ADMINISTRATIE Manu De Hertogh. VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Anne Brumagne, BDW, Flageyplein 18, 1050 Elsene. ALGEMENE DIRECTIE Michel Tubbax. Brussel Deze Week wordt gedrukt op de persen van de nv Roularta, Meiboomlaan 33, 8800 Roeselare en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.

Documents

BDW - editie 1478